16.5.2013

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 132/1

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 447/2013 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 15ης Μαΐου 2013

για τη θέσπιση διαδικασίας για τους ΔΟΕΕ που επιλέγουν την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2011, σχετικά με τους διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων και για την τροποποίηση των οδηγιών 2003/41/ΕΚ και 2009/65/ΕΚ και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 και (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 (1), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 5,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, οι διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΔΟΕΕ) που πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας δικαιούνται να επιλέξουν την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας αυτής προκειμένου να απολαμβάνουν των δικαιωμάτων που τους χορηγούνται. Επιλέγοντας την υπαγωγή, ο ΔΟΕΕ υπόκειται στην εφαρμογή της οδηγίας 2011/61/ΕΕ στο σύνολό της.

(2)

Η οδηγία 2011/61/ΕΕ θεσπίζει διαδικασία χορήγησης αδείας για τους ΔΟΕΕ. Τα έγγραφα και οι πληροφορίες που πρέπει να προσκομίζονται στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής παρέχουν αναγκαίες πληροφορίες για τον αιτούντα ΔΟΕΕ και, ως εκ τούτου, τα ίδια έγγραφα και η ίδια διαδικασία θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στην περίπτωση της υπαγωγής στο καθεστώς της οδηγίας. Δεν υπάρχουν ειδικοί λόγοι που προσιδιάζουν στην υπαγωγή οι οποίοι θα δικαιολογούσαν τη χρήση διαφορετικής διαδικασίας από εκείνη που εφαρμόζεται στους ΔΟΕΕ με υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία τα οποία υπερβαίνουν τα κατώτατα όρια που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ. Κατά συνέπεια, οι ΔΟΕΕ που επιλέγουν την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας 2011/61/ΕΕ θα πρέπει να ακολουθούν την ίδια διαδικασία με εκείνη που προβλέπεται για τους ΔΟΕΕ που είναι υποχρεωμένοι να ζητούν άδεια βάσει της οδηγίας 2011/61/ΕΕ.

(3)

Οι ΔΟΕΕ που έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας είναι ΔΟΕΕ οι οποίοι προηγουμένως είτε είχαν καταχωριστεί σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ είτε είχαν λάβει άδεια ως εταιρείες διαχείρισης οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, σύμφωνα με την οδηγία 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) (2). Είναι σκόπιμο να αποφευχθεί η διπλή υποβολή στοιχείων και να ληφθούν υπόψη τα έγγραφα και τα στοιχεία που έχουν ήδη υποβληθεί από τους ΔΟΕΕ στις αρμόδιες αρχές στο πλαίσιο των διαδικασιών καταχώρισης και χορήγησης άδειας, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω έγγραφα και οι πληροφορίες είναι επικαιροποιημένα.

(4)

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εξετάζουν την αίτηση υπαγωγής στο καθεστώς της οδηγίας και να χορηγούν άδεια για τον σκοπό αυτό υπό τους ίδιους όρους και με την ίδια διαδικασία όπως στην περίπτωση των ΔΟΕΕ με υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία που υπερβαίνουν τα σχετικά κατώτατα όρια που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ.

(5)

Είναι σημαντικό να διευκρινισθεί η σχέση μεταξύ της διαδικασίας για τους ΔΟΕΕ που επιλέγουν την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας και της ανάκλησης άδειας που έχει χορηγηθεί σε ΔΟΕΕ σύμφωνα με την οδηγία 2011/61/ΕΕ. Ένας ΔΟΕΕ στον οποίο έχει χορηγηθεί άδεια δυνάμει της οδηγίας 2011/61/ΕΕ του οποίου τα υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία στη συνέχεια μειώνονται κάτω από τα κατώτατα όρια που ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ παραμένει αδειοδοτημένος και υπόκειται στην εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας στο σύνολό της εφόσον δεν ανακαλείται η άδεια. Η ανάκληση της άδειας δεν θα πρέπει να ενεργοποιείται αυτόματα από την πτώση των περιουσιακών στοιχείων που είναι υπό τη διαχείριση αδειοδοτημένου ΔΟΕΕ κάτω από το σχετικό κατώτατο όριο, αλλά μόνο κατόπιν αιτήσεως του ΔΟΕΕ. Συνεπώς, δεν θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να ζητήσει ένας ΔΟΕΕ να υπαχθεί στο καθεστώς της οδηγίας εφόσον κατέχει άδεια δυνάμει της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, ενώ ένας ΔΟΕΕ του οποίου η άδεια έχει ανακληθεί κατόπιν αιτήματός του θα πρέπει να εξακολουθεί να είναι σε θέση να επιδιώξει την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας εκ νέου σύμφωνα με την οδηγία 2011/61/ΕΕ.

(6)	Η οδηγία 2011/61/ΕΕ υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις οι οποίες μεταφέρουν την εν λόγω οδηγία, από τις 22 Ιουλίου 2013. Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού αναβάλλεται συνεπώς έως την ίδια ημερομηνία.

(7)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της ευρωπαϊκής επιτροπής κινητών αξιών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Διαδικασία και όροι για την υπαγωγή στο καθεστώς

1. Ο διαχειριστής οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΔΟΕΕ) που πληροί τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ και επιλέγει να υπαχθεί στο καθεστώς βάσει της εν λόγω οδηγίας, υποβάλλει αίτηση για άδεια στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής του.

Η αίτηση ακολουθεί την ίδια διαδικασία που προβλέπεται στις παραγράφους 1 έως 5 του άρθρου 7 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ και στα μέτρα που θεσπίζονται για την εφαρμογή της.

2. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής δύναται να απαλλάσσει τον ΔΟΕΕ που αναφέρεται στην παράγραφο 1 από την υποβολή όλων των πληροφοριών και των εγγράφων που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας, υπό τον όρο ότι οι εξαιρούμενες πληροφορίες ή τα έγγραφα έχουν ήδη υποβληθεί στην αρμόδια αρχή για σκοπούς καταχώρισης σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας ή στο πλαίσιο της διαδικασίας αδειοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ και με την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω πληροφορίες και έγγραφα εξακολουθούν να είναι επικαιροποιημένα, πράγμα που επιβεβαιώνεται γραπτώς από τον ΔΟΕΕ.

3. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής χορηγεί άδεια ακολουθώντας την ίδια διαδικασία που προβλέπεται στις παραγράφους 1 έως 5 του άρθρου 8 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από τις 22 Ιουλίου 2013.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Μαΐου 2013.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 174 της 1.7.2011, σ. 1.

(2) ΕΕ L 302 της 17.11.2009, σ. 32.

16.5.2013

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 132/3

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 448/2013 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 15ης Μαΐου 2013

για τη θέσπιση διαδικασίας για τον προσδιορισμό του κράτους μέλος αναφοράς ενός ΔΟΕΕ εκτός ΕΕ σύμφωνα με την οδηγία 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 37 παράγραφος 4 στοιχείο β), στοιχείο γ) σημείο i), στοιχείο ε), στοιχείο στ) και στοιχείο ζ) σημείο i) της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, περισσότερα του ενός κράτη μέλη θα μπορούσαν να θεωρηθούν πιθανό κράτος μέλος αναφοράς ενός εκτός ΕΕ διαχειριστή οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΔΟΕΕ) που προτίθεται να διαχειρισθεί οργανισμούς εναλλακτικών επενδύσεων (ΟΕΕ) της ΕΕ και, κατά περίπτωση, ή να προωθήσει εμπορικώς ΟΕΕ που τελούν υπό τη διαχείρισή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις περιπτώσεις αυτές ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ πρέπει να υποβάλει σχετική αίτηση στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών για να προσδιορίσει το κράτος μέλος αναφοράς του. Η αίτηση θα πρέπει να συνοδεύεται από όλες τις σχετικές πληροφορίες και έγγραφα που απαιτούνται για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους αναφοράς για τον εν λόγω ΔΟΕΕ. Οι οικείες αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εκδώσουν κοινή απόφαση για τον καθορισμό του κράτους μέλους αναφοράς. Πρέπει να θεσπιστεί η διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται από τις οικείες αρμόδιες αρχές για τον καθορισμό του κράτους μέλους αναφοράς. Αν και ο προσδιορισμός του κράτους μέλους αναφοράς αποτελεί κοινή ευθύνη των αρμόδιων αρχών των οικείων κρατών μελών, η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ), που ιδρύθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), θα πρέπει να διασφαλίζει ότι όλα τα πιθανά κράτη μέλη αναφοράς εμπλέκονται δεόντως στις εν λόγω διαδικασίες λήψης αποφάσεων και παρέχουν συνδρομή για την επίτευξη συμφωνίας.

(2)

Η διαδικασία για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους αναφοράς διαφέρει από τη διαδικασία για την υποβολή αίτησης για διαβατήριο στο πλαίσιο της οδηγίας 2011/61/ΕΕ. Μόλις καθορισθεί το κράτος μέλος αναφοράς, ο οικείος εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ υποχρεούται να υποβάλει αίτηση για άδεια λειτουργίας στην αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους μέλους, με βάση την ίδια διαδικασία και υπό τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους ΔΟΕΕ σύμφωνα με τα άρθρα 7 και 8 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ.

(3)

Η οδηγία 2011/61/ΕΕ υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις οι οποίες μεταφέρουν την εν λόγω οδηγία από τις 22 Ιουλίου 2013. Με την επιφύλαξη των διατάξεων σχετικά με την κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που απαιτείται στο άρθρο 67 παράγραφος 6 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού αναβάλλεται συνεπώς έως την ίδια ημερομηνία.

(4)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της ευρωπαϊκής επιτροπής κινητών αξιών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Διαδικασία για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους αναφοράς μεταξύ πολλών πιθανών κρατών μελών αναφοράς

1. Όταν ένας εκτός ΕΕ διαχειριστής οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΔΟΕΕ) που προτίθεται να διαχειρισθεί οργανισμούς εναλλακτικών επενδύσεων (ΟΕΕ) της ΕΕ χωρίς εμπορική προώθηση αυτών ή που προτίθεται να προωθήσει εμπορικά ΟΕΕ που τελούν υπό τη διαχείρισή του στην Ένωση υποβάλλει αίτηση για να προσδιοριστεί το κράτος μέλος αναφοράς του, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 37 παράγραφος 4 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, η εν λόγω αίτηση υποβάλλεται γραπτώς και απευθύνεται σε καθεμία από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών που είναι πιθανά κράτη μέλη αναφοράς. Η αίτηση παραθέτει όλα τα πιθανά κράτη μέλη αναφοράς.

2. Η αίτηση του εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ περιλαμβάνει τις πληροφορίες και τα έγγραφα που απαιτούνται για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους αναφοράς.

3. Στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 37 παράγραφος 4 στοιχείο β) της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, οι εν λόγω πληροφορίες και τα έγγραφα πρέπει να περιλαμβάνουν τα εξής:

α)	υπόδειξη των κρατών μελών στα οποία είναι εγκατεστημένοι οι ΟΕΕ που διαχειρίζεται ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ·

β)	υπόδειξη των κρατών μελών όπου βρίσκονται περιουσιακά στοιχεία τα οποία διαχειρίζεται ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ·

γ)	το ύψος των περιουσιακών στοιχείων τα οποία διαχειρίζεται ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ στα διάφορα κράτη μέλη.

4. Στην περίπτωση που αναφέρεται στο στοιχείο γ) σημείο i) του άρθρου 37 παράγραφος 4 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, οι εν λόγω πληροφορίες και τα έγγραφα πρέπει να περιλαμβάνουν τα εξής:

α)	υπόδειξη του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο ΟΕΕ που διαχειρίζεται ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ·

β)	υπόδειξη των κρατών μελών στα οποία ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ προτίθεται να προωθήσει εμπορικά τον ΟΕΕ.

5. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στα στοιχείο ε) και στοιχείο ζ) σημεία i) του άρθρου 37 παράγραφος 4 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, οι εν λόγω πληροφορίες και τα έγγραφα πρέπει να περιλαμβάνουν τα εξής:

α)	ένδειξη των κρατών μελών στα οποία είναι εγκατεστημένοι οι ΟΕΕ που διαχειρίζεται ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ·

β)

περιγραφή της στρατηγικής εμπορικής προώθησης που μπορεί να αποδείξει την πρόθεση του εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ να προωθήσει εμπορικά έναν συγκεκριμένο ΟΕΕ ή περισσότερους ΟΕΕ σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος ή σε περισσότερα κράτη μέλη και να αναπτύξει ουσιαστική εμπορική προώθηση σε συγκεκριμένα κράτη μέλη, όπου θα αναφέρονται τουλάχιστον τα εξής:

τα κράτη μέλη στα οποία οι διανομείς (και ο ΔΟΕΕ σε περίπτωση διανομής από τον ίδιο) πρόκειται να προωθήσουν μερίδια ή μετοχές των ΟΕΕ που διαχειρίζεται ο ΔΟΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του αναμενομένου μεριδίου, όσον αφορά τα υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία, στη συνολική εμπορική προώθηση στην Ένωση·

ii)	εκτίμηση του αναμενόμενου αριθμού στοχευόμενων επενδυτών που έχουν τον τόπο κατοικίας τους στα κράτη μέλη στα οποία ο ΔΟΕΕ προτίθεται να προωθήσει εμπορικά τους ΟΕΕ του·

iii)	τις επίσημες γλώσσες των κρατών μελών στις οποίες έχουν μεταφραστεί ή πρόκειται να μεταφραστούν τα έγγραφα προσφορών και τα διαφημιστικά έγγραφα·

iv)	τις δραστηριότητες διανομής και εμπορίας σε όλα τα κράτη μέλη στα οποία ο ΔΟΕΕ προτίθεται να προωθήσει εμπορικά τους ΟΕΕ του, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τη σπουδαιότητα και συχνότητα των διαφημίσεων και των πλανόδιων εκθέσεων.

6. Στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 37 παράγραφος 4 στοιχείο στ) της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, οι εν λόγω πληροφορίες και τα έγγραφα περιλαμβάνουν τις πληροφορίες που ορίζονται στην παράγραφο 5 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου.

7. Οι αρμόδιες αρχές στις οποίες απευθύνεται ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ ως αρμόδιες αρχές των πιθανών κρατών μελών αναφοράς, αμέσως μετά την παραλαβή της αίτησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, και το αργότερο εντός τριών εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της αίτησης, επικοινωνούν μεταξύ τους και με την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) προκειμένου να αποφασιστεί εάν οποιεσδήποτε άλλες αρμόδιες αρχές στην Ένωση εμπλέκονται δυνητικά σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 4 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ.

Κατόπιν αιτήματος της ΕΑΚΑΑ, οι αρμόδιες αρχές διαβιβάζουν αμέσως στην ΕΑΚΑΑ την πλήρη αίτηση που υπέβαλε ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ.

8. Όταν αποφασίζεται ότι θα μπορούσαν να εμπλέκονται άλλες αρμόδιες αρχές στην Ένωση, η ΕΑΚΑΑ τις ενημερώνει αμέσως και εξασφαλίζει ότι τους διαβιβάζεται η πλήρης αίτηση που υπέβαλε ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ.

9. Κάθε αρμόδια αρχή που εμπλέκεται στη διαδικασία, καθώς και η ΕΑΚΑΑ, μπορεί να ζητήσει από τον εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ συναφείς συμπληρωματικές πληροφορίες και έγγραφα που είναι απαραίτητα για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους αναφοράς.

Τα εν λόγω αιτήματα για συμπληρωματικές πληροφορίες ή έγγραφα υποβάλλονται γραπτώς, περιλαμβάνουν αιτιολόγηση και κοινοποιούνται ταυτόχρονα σε όλες τις άλλες αρμόδιες αρχές και στην ΕΑΚΑΑ.

Μόλις η αιτούσα αρμόδια αρχή ή η ΕΑΚΑΑ λάβει τις πρόσθετες πληροφορίες ή έγγραφα, η αιτούσα αρχή διαβιβάζει τις εν λόγω πληροφορίες ή έγγραφα αμέσως σε όλες τις άλλες οικείες αρχές και στην ΕΑΚΑΑ, ανάλογα με την περίπτωση.

10. Εντός μιας εβδομάδας από την παραλαβή της αίτησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 από τις αρμόδιες αρχές στις οποίες απευθύνει την αίτηση ο ΔΟΕΕ ή, κατά περίπτωση, από άλλες αρμόδιες αρχές στην Ένωση σύμφωνα με την παράγραφο 8, όλες οι ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές υποβάλλουν γνωμοδότηση σε κάθε άλλη αρμόδια αρχή και στην ΕΑΚΑΑ όσον αφορά τον προσδιορισμό του ενδεδειγμένου κράτους μέλους αναφοράς.

11. Στη συνέχεια, όλες οι αρμόδιες αρχές προσδιορίζουν από κοινού το κράτος μέλος αναφοράς. Ο προσδιορισμός πραγματοποιείται το αργότερο έναν μήνα μετά την παραλαβή της αίτησης από τις αρμόδιες αρχές που προσδιορίζει ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ και, κατά περίπτωση, από τις λοιπές αρμόδιες αρχές στην Ένωση σύμφωνα με την παράγραφο 8.

Οσάκις ζητούνται συμπληρωματικές πληροφορίες, η προθεσμία που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο παρατείνεται ώστε να συμπεριλάβει την περίοδο μεταξύ της αίτησης για συμπληρωματικές πληροφορίες και έγγραφα που αναφέρεται στην παράγραφο 9 και της λήψης των σχετικών πληροφοριών ή εγγράφων.

12. Η ΕΑΚΑΑ επικουρεί τις σχετικές αρμόδιες αρχές και, όπου απαιτείται, διευκολύνει τον προσδιορισμό του κράτους μέλους αναφοράς σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010.

13. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους που προσδιορίζεται ως κράτος μέλος αναφοράς ενημερώνει εγγράφως και χωρίς περιττή καθυστέρηση τον εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ σχετικά με τον εν λόγω προσδιορισμό.

14. Στην περίπτωση που ο αιτών εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ δεν ενημερώνεται εγγράφως, εντός επτά ημερών από τον προσδιορισμό, ή οι σχετικές αρμόδιες αρχές δεν έχουν προσδιορίσει το κράτος μέλος αναφοράς εντός της προθεσμίας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 11 του παρόντος άρθρου, ο αιτών εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ μπορεί να επιλέξει ο ίδιος το κράτος μέλος αναφοράς σύμφωνα με τα κριτήρια που αναφέρονται στη δεύτερη υποπαράγραφο του άρθρου 37 παράγραφος 4 της οδηγίας 2011/61/ΕΕ.

Ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ ενημερώνει αμέσως εγγράφως όλες τις αρμόδιες αρχές στις οποίες είχε απευθυνθεί αρχικά, καθώς και την ΕΑΚΑΑ, σχετικά με την επιλογή του κράτους μέλους αναφοράς.

15. Στην περίπτωση που το κράτος μέλος αναφοράς που έχει επιλέξει ο εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ και το κράτος μέλος αναφοράς που προσδιορίζεται από τις αρμόδιες αρχές, είναι διαφορετικά, οι ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές ενημερώνουν τον εκτός ΕΕ ΔΟΕΕ σχετικά με τον προσδιορισμό το συντομότερο δυνατόν, αλλά το αργότερο, μέσα σε δύο εργάσιμες ημέρες μετά την ενημέρωσή τους σχετικά με την επιλογή του ΔΟΕΕ σύμφωνα με την παράγραφο 14. Σε αυτή την περίπτωση, υπερισχύει ο προσδιορισμός των αρμόδιων αρχών.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Εφαρμόζεται από τις 22 Ιουλίου 2013.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Μαΐου 2013.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 174 της 1.7.2011, σ. 1.

(2) ΕΕ L 331 της 15.12.2010, σ. 84.

16.5.2013

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 132/8

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 450/2013 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 15ης Μαΐου 2013

για τον καθορισμό των εισαγωγικών δασμών στον τομέα των σιτηρών οι οποίοι εφαρμόζονται από τις 16 Μαΐου 2013

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») (1),

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 642/2010 της Επιτροπής, της 20ής Ιουλίου 2010, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους εισαγωγικούς δασμούς στον τομέα των σιτηρών (2), και ιδίως το άρθρο 2 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 136 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 προβλέπει ότι, για τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1001 19 00, 1001 11 00, ex 1001 91 20 (σιτάρι μαλακό, για σπορά), ex 1001 99 00 (σιτάρι μαλακό, εκλεκτής ποιότητας, εκτός από αυτό που προορίζεται για σπορά), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 και 1007 90 00, ο εισαγωγικός δασμός ισούται με την τιμή παρέμβασης που ισχύει για τα προϊόντα αυτά κατά την εισαγωγή τους, προσαυξημένη κατά 55 % μείον την τιμή εισαγωγής cif που εφαρμόζεται στο συγκεκριμένο φορτίο. Ωστόσο, ο δασμός αυτός δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τον συντελεστή δασμού του κοινού δασμολογίου.

(2)	Το άρθρο 136 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 προβλέπει ότι, για τον υπολογισμό του εισαγωγικού δασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου, καθορίζονται σε τακτικά διαστήματα αντιπροσωπευτικές τιμές εισαγωγής cif για τα προϊόντα αυτά.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010, η τιμή που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του εισαγωγικού δασμού για τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1001 19 00, 1001 11 00, ex 1001 91 20 (σιτάρι μαλακό, για σπορά), ex 1001 99 00 (σιτάρι μαλακό, εκλεκτής ποιότητας, εκτός από αυτό που προορίζεται για σπορά), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 και 1007 90 00, είναι η ημερήσια αντιπροσωπευτική τιμή εισαγωγής cif η οποία ορίζεται βάσει της μεθόδου που προβλέπεται στο άρθρο 5 του εν λόγω κανονισμού.

(4)	Είναι σκόπιμο να καθοριστούν οι εισαγωγικοί δασμοί για την περίοδο από τις 16 Μαΐου 2013, οι οποίοι θα ισχύουν έως τον εκ νέου καθορισμό τους.

(5)	Λόγω της ανάγκης να διασφαλιστεί η εφαρμογή του εν λόγω μέτρου το ταχύτερο δυνατόν μετά τη διάθεση των επικαιροποιημένων στοιχείων, κρίνεται σκόπιμο ο παρών κανονισμός να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Από τις 16 Μαΐου 2013, οι εισαγωγικοί δασμοί στον τομέα των σιτηρών, οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 136 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, καθορίζονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού βάσει των στοιχείων του παραρτήματος II.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Μαΐου 2013.

Για την Επιτροπή, εξ ονόματος του Προέδρου,

Jerzy PLEWA

Γενικός Διευθυντής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης

(1) ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2) ΕΕ L 187 της 21.7.2010, σ. 5.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Εισαγωγικοί δασμοί για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 136 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, οι οποίοι εφαρμόζονται από τη 16η Μαΐου 2013

Κωδικός ΣΟ	Περιγραφή των εμπορευμάτων	Εισαγωγικός δασμός (1) (EUR/t)
1001 19 00 1001 11 00	ΣΙΤΑΡΙ σκληρό εκλεκτής ποιότητας	0,00
	μέσης ποιότητας	0,00
	βασικής ποιότητας	0,00
ex 1001 91 20	ΣΙΤΑΡΙ μαλακό, για σπορά	0,00
ex 1001 99 00	ΣΙΤΑΡΙ μαλακό εκλεκτής ποιότητας, εκτός από αυτό που προορίζεται για σπορά	0,00
1002 10 00 1002 90 00	ΣΙΚΑΛΗ	0,00
1005 10 90	ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ για σπορά, εκτός από το υβρίδιο	0,00
1005 90 00	ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ, εκτός από αυτό που προορίζεται για σπορά (2)	0,00
1007 10 90 1007 90 00	ΣΟΡΓΟ σε κόκκους, εκτός από το υδρίδιο που προορίζεται για σπορά	0,00

(1) Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010, ο εισαγωγέας μπορεί να τύχει μείωσης των δασμών κατά:

—	3 ευρώ/τόνο, εάν το λιμάνι εκφόρτωσης βρίσκεται στη Μεσόγειο Θάλασσα (πέρα από τα στενά του Γιβραλτάρ) ή στον Εύξεινο Πόντο, εάν τα εμπορεύματα φθάνουν στην Ένωση από τον Ατλαντικό Ωκεανό ή μέσω της διώρυγας του Σουέζ,

—	2 ευρώ/τόνο, εάν το λιμάνι εκφόρτωσης βρίσκεται στη Δανία, στην Εσθονία, στην Ιρλανδία, στη Λετονία, στη Λιθουανία, στην Πολωνία, στη Φινλανδία, στη Σουηδία, στο Ηνωμένο Βασίλειο ή από την πλευρά του Ατλαντικού της Ιβηρικής Χερσονήσου, εάν τα εμπορεύματα φθάνουν στην Ένωση από τον Ατλαντικό Ωκεανό.

(2) Ο εισαγωγέας μπορεί να τύχει κατ’ αποκοπή μείωσης 24 ευρώ ανά τόνο όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (EE) αριθ. 642/2010.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Στοιχεία υπολογισμού των δασμών που καθορίζονται στο παράρτημα I

1.5.2013-14.5.2013

Μέσοι όροι κατά την περίοδο αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010:

(EUR/t)
	Μαλακός σίτος (1)	Καλαμπόκι	Σκληρό σιτάρι, εκλεκτής ποιότητας	Σκληρό σιτάρι, μέσης ποιότητας (2)	Σκληρό σιτάρι, χαμηλής ποιότητας (3)
Χρηματιστήριο	Minnéapolis	Chicago	—	—	—
Τιμή	242,77	195,50	—	—	—
Τιμή fob USA	—	—	251,21	241,21	221,21
Πριμοδότηση για τον Κόλπο	—	26,75	—	—	—
Πριμοδότηση για τις Μεγάλες Λίμνες	30,49	—	—	—	—

Μέσοι όροι κατά την περίοδο αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010:

Ναύλος/κόστος: Κόλπος του Μεξικού — Ρότερνταμ:	16,38 EUR/t
Ναύλος/κόστος: Μεγάλες Λίμνες — Ρότερνταμ:	50,28 EUR/t

(1) Θετική πριμοδότηση 14 ευρώ/τόνο ενσωματωμένη [άρθρο 5 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010].

(2) Αρνητική πριμοδότηση 10 ευρώ/τόνο [άρθρο 5 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010].

(3) Αρνητική πριμοδότηση 30 ευρώ/τόνο [άρθρο 5 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 642/2010].

16.5.2013

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 132/11

ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΠΤΕΫΟΥΣΑΣ ΑΡΧΉΣ ΤΗΣ ΕΖΕΣ

αριθ. 521/12/COL

της 19ης Δεκεμβρίου 2012

για την περάτωση της επίσημης διαδικασίας έρευνας που κινήθηκε με την απόφαση αριθ. 363/11/COL σχετικά με κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε σε τρεις ισλανδικές επενδυτικές τράπεζες μέσω αναπροσαρμοσμένων δανείων με προτιμησιακούς όρους (Ισλανδία)

Η ΕΠΟΠΤΕΥΟΥΣΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΖΕΣ (εφεξής «η Αρχή»),

ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (εφεξής «η συμφωνία για τον ΕΟΧ»), και ιδίως το άρθρο 61 και το πρωτόκολλο 26,

ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τη συμφωνία μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (εφεξής «η συμφωνία περί Εποπτείας και Δικαστηρίου»), και ιδίως το άρθρο 24,

ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ το πρωτόκολλο 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου («πρωτόκολλο 3»), και ιδίως το άρθρο 1 παράγραφος 3 του μέρους Ι, καθώς και το άρθρο 4 παράγραφος 4 και το άρθρο 6 του μέρους ΙΙ,

ΑΦΟΥ ΚΑΛΕΣΕ τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σύμφωνα με τις εν λόγω διατάξεις (1) και έχοντας υπόψη τις παρατηρήσεις αυτές,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

I. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

1. Διαδικασία

(1)

Με επιστολή της 22ας Ιουνίου 2010, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ («η Αρχή») έλαβε καταγγελία από την ισλανδική εταιρεία χαρτοφυλακίου H.F. Verðbréf hf. στην οποία προβαλλόταν ο ισχυρισμός ότι το ισλανδικό Δημόσιο Ταμείο είχε χορηγήσει, τον Μάρτιο του 2009, παράνομη κρατική ενίσχυση στις επενδυτικές τράπεζες Saga Capital και VBS, μετατρέποντας το βραχυπρόθεσμο χρέος τους στην Κεντρική Τράπεζα της Ισλανδίας (εφεξής «CBI») σε μακροπρόθεσμα δάνεια με ευνοϊκούς όρους. Η επιστολή ελήφθη και πρωτοκολλήθηκε από την Αρχή στις 7 Ιουλίου 2010 (έγγρ. αναφ. αριθ. 563424).

(2)

Αφού έλαβε τις σχετικές πληροφορίες από τις ισλανδικές αρχές και αφού εξέτασε την υπόθεση με αυτές, σε συνεδρίαση η οποία πραγματοποιήθηκε στις 6 Ιουνίου 2011 (2), η Αρχή αποφάσισε, με την απόφαση αριθ. 363/11/COL, της 23ης Νοεμβρίου 2011, να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας σχετικά με τη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης σε τρεις ισλανδικές επενδυτικές τράπεζες μέσω αναπροσαρμοσμένων δανείων με προτιμησιακούς όρους (3). Με την απόφαση αυτή, η Αρχή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους. Με επιστολή της 21ης Φεβρουαρίου 2012 (έγγρ. αναφ. αριθ. 625875), οι ισλανδικές αρχές υπέβαλαν παρατηρήσεις σχετικά με την απόφαση αριθ. 363/11/COL της Αρχής.

(3)

Τον Ιούνιο του 2012, η Αρχή έλαβε πληροφορίες από την καταγγέλλουσα, H.F. Verðbréf hf., όσον αφορά τη διαδικασία εκκαθάρισης της Saga Capital hf. (έγγρ. αναφ. αριθ. 641907). Η Αρχή έλαβε επίσης πληροφορίες σχετικά με το θέμα αυτό από άλλες πηγές και παρακολούθησε εκ του σύνεγγυς τη διαδικασία εκκαθάρισης των επενδυτικών τραπεζών τις οποίες αφορούσε η απόφαση αριθ. 363/11/COL.

2. Περιγραφή των μέτρων

2.1. Τα δάνεια έναντι ενεχύρου και ο μηχανισμός δανεισμού χρεογράφων της CBI

(4)

Τα μέτρα που είχαν υποβληθεί σε προκαταρκτική αξιολόγηση στην απόφαση αριθ. 363/11/COL της Αρχής συνδέονται με τα δάνεια έναντι ενεχύρου και τον μηχανισμό δανεισμού χρεογράφων της CBI. H CBI, ως κεντρική τράπεζα και ύστατος δανειστής και σύμφωνα με τη νομισματική πολιτική άλλων κεντρικών τραπεζών, παρέσχε βραχυπρόθεσμες πιστωτικές διευκολύνσεις σε χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις υπό τη μορφή δάνεια έναντι ενεχύρου (4), σύμφωνα με τις διατάξεις των σχετικών κανόνων της CBI. Το 2007 και το 2008, τα δάνεια έναντι ενεχύρου αυξήθηκαν σταθερά και η CBI κατέστη η κυριότερη πηγή ρευστότητας των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων. Τη στιγμή της χρηματοοικονομικής κατάρρευσης των τριών ισλανδικών εμπορικών τραπεζών, τον Οκτώβριο του 2008, η CBI είχε αποκτήσει σημαντικές απαιτήσεις έναντι των εγχώριων χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων, οι οποίες καλύπτονταν με διάφορα είδη εγγυήσεων.

(5)

Λόγω της κατάρρευσης των τραπεζών, η αξία των εγγυήσεων μειώθηκε, και κατέστη σαφές ότι η CBI είχε υποστεί ζημίες λόγω των επισφαλών εγγυήσεων. Αφού έλαβε την έγκριση του Κοινοβουλίου, το Δημόσιο Ταμείο και η CBI συνήψαν συμφωνία τον Ιανουάριο του 2009, σύμφωνα με την οποία η CBI εκχωρούσε στο υπουργείο οικονομικών μέρος των πιστώσεών της σε δάνεια έναντι ενεχύρου έναντι των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων, καθώς και τους υποκείμενους τίτλους. Τον Φεβρουάριο του 2010, το υπουργείο και η CBI συμφώνησαν ότι οι πιστώσεις που είχαν προηγουμένως εκχωρηθεί από την CBI στο υπουργείο θα έπρεπε να μεταφερθούν, στις 31 Δεκεμβρίου 2009, με μειωμένη τιμή στην Eignarhaldsfélag Seðlabanka Íslands (ESÍ), μια νεοϊδρυθείσα εταιρεία χαρτοφυλακίου της CBI.

(6)

Η υπηρεσία διαχείρισης του δημόσιου χρέους (GDM), υπό τη διοίκηση της CBI, παρέχει δανειοδοτικές διευκολύνσεις σε ειδικούς διαπραγματευτές κρατικών χρεογράφων. Σκοπός του δανεισμού βάσει των εν λόγω τίτλων του Δημοσίου είναι να βελτιωθεί η λειτουργία της αγοράς και να διατηρηθεί η ρευστότητα στην αγορά για τις σειρές ομολόγων που δημιουργεί η GDM. Οι τίτλοι που γίνονται δεκτοί από την υπηρεσία GDM ως εγγύηση των ομολόγων και γραμματίων του Δημοσίου αποτελούν όλοι κρατικά ομόλογα και ενυπόθηκα ομόλογα αναφοράς που υπόκεινται σε ηλεκτρονική διαπραγμάτευση στη δευτερογενή αγορά. Άλλοι ηλεκτρονικά διαπραγματεύσιμοι τίτλοι μπορούν επίσης να γίνουν δεκτοί, ανάλογα με τα κριτήρια που καθορίζονται στη συγκεκριμένη δανειοδοτική διευκόλυνση Το επιτόκιο για τα εν λόγω δάνεια βασίζεται στο επιτόκιο επαναγοράς της CBI. Η μέγιστη διάρκεια της σύμβασης ανέρχεται σε 28 ημέρες (5).

2.2. Μετατροπή βραχυπρόθεσμων πιστωτικών διευκολύνσεων σε μακροπρόθεσμα δάνεια

(7)

Τον Μάρτιο του 2009, το Υπουργείο Οικονομικών συνήψε συμφωνίες μετατροπής δανείων με τις Saga Capital Investment Bank hf., VBS Investment Bank hf. και Askar Capital Investment Bank hf. Οι συμβάσεις δανείων συνήφθησαν όλες με παρόμοιους όρους. Τα ποσά των δανείων βασίστηκαν σε διακανονισμό των αντίστοιχων οφειλών τον Δεκέμβριο του 2008. Οι όροι επιστροφής των δανείων που χορηγήθηκαν στις Saga και VBS ήταν ακριβώς οι ίδιοι. Τα δάνεια έπρεπε να εξοφληθούν μέσα στην επόμενη επταετία με τιμαριθμική αναπροσαρμογή και με ετήσιο επιτόκιο 2 %. Οι όροι επιστροφής του δανείου που χορηγήθηκε στην Askar Capital ήταν παρόμοιοι, με εξαίρεση το ετήσιο επιτόκιο που ανερχόταν σε 3 %. Το συνολικό ονομαστικό ποσό του χρέους, το οποίο μπορούσε να καταλογιστεί στις τρεις επενδυτικές τράπεζες, τη στιγμή της έκδοσης των μακροπρόθεσμων ομολόγων, ανερχόταν σε 52,4 δισεκατ. κορόνες Ισλανδίας (6).

(8)

Τα προαναφερθέντα μέτρα βασίζονταν στις προτάσεις ομάδας εργασίας που υπέβαλε, στις 20 Ιανουαρίου 2009, μνημόνιο στον υπουργό Οικονομικών για την αναδιάρθρωση χρέους που όφειλαν οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις λόγω διευκολύνσεων δάνεια έναντι ενεχύρου που τους χορήγησε η CBI. Το μνημόνιο βασιζόταν σε πληροφορίες σχετικά με τις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και την ικανότητά τους να εξοφλήσουν το χρέος. Σύμφωνα με το μνημόνιο, λόγω των επιπτώσεων της χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης στην Ισλανδία, οι ενδιαφερόμενες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις δεν ήταν σε θέση να εξοφλήσουν πλήρως τα χρέη τους στην CBI. Το μνημόνιο της εν λόγω ομάδας εργασίας αναφέρει επίσης ότι, τη στιγμή εκείνη, ολόκληρος ο μηχανισμός των ισλανδικών αρχών προσπαθούσε να διατηρήσει σε λειτουργία το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας και να προστατέψει τα συμφέροντα των καταθετών. Με βάση τα ανωτέρω, καθώς και με άλλες εκτιμήσεις, κρίθηκε αναγκαίο να ληφθούν ορισμένα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις θα ήταν σε θέση να εξοφλήσουν τα χρέη τους.

(9)

Σύμφωνα με τις ισλανδικές αρχές, η απόφαση σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις του τόκου δεν επικεντρώθηκε στη δίκαιη και κανονική απόδοση κεφαλαίου, δεδομένου ότι ήταν εξαρχής σαφές ότι οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις ήταν μάλλον απίθανο να εξοφλήσουν πλήρως τις εν λόγω οφειλές τους. Αντίθετα, η ομάδα εργασίας εστιάστηκε στην αναζήτηση αρκετά υψηλού επιτοκίου που να έχει σημασία για την εν λόγω επιχείρηση, αλλά όχι τόσο υψηλού ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα εξόφλησης και να εξαλειφθεί, με τον τρόπο αυτό, κάθε κίνητρο των εν λόγω επιχειρήσεων να αναδιαρθρώσουν τα οικονομικά τους.

(10)

Ωστόσο, οι ισλανδικές αρχές όρισαν πράγματι συγκεκριμένες προϋποθέσεις για τη μετατροπή του χρέους. Σύμφωνα με τις προϋποθέσεις αυτές, οι οφειλέτες ήταν, μεταξύ άλλων, υποχρεωμένοι να μην καταβάλουν τα μερίσματα, εκτός εάν παρείχαν προκαταβολή που αντιστοιχούσε στα δάνεια, δεν μπορούσαν να αναλάβουν κανέναν κίνδυνο πέραν του 20 % του αρχικού κεφαλαίου (CAD), κάθε πριμοδότηση στους υπαλλήλους τους θα έπρεπε να είναι μέτρια, ήταν υποχρεωμένοι να παρέχουν στον δανειστή λεπτομερείς τριμηνιαίες εκθέσεις σχετικά με τις δραστηριότητές τους και οι δείκτες CAD των οφειλετών δεν έπρεπε να υπολείπονται του 10 %. Σε περίπτωση που η CBI έκρινε ότι η κατάσταση ρευστότητας των οφειλετών δεν ήταν αποδεκτή ή ότι οι δείκτες CAD υπολείπονταν του 10 %, ο δανειστής μπορούσε να απαιτήσει να του αποδοθεί ως μετοχικό κεφάλαιο το εναπομένον ποσό των δανείων μαζί με τους τόκους και άλλες συναφείς δαπάνες. Σκοπός των προϋποθέσεων αυτών είναι να αυξηθεί η πιθανότητα πλήρους ανάκτησης των δανείων και, συνεπώς, να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του Δημοσίου.

(11)	Για λεπτομερέστερη περιγραφή των μέτρων, βλ. απόφαση αριθ. 363/11/COL της Αρχής (7).

2.3. Ο στόχος του μέτρου και η εθνική νομική βάση

(12)

Σύμφωνα με τις ισλανδικές αρχές, ο στόχος των μέτρων ήταν διττός: πρώτον, να διαφυλαχθούν τα τεράστια κρατικά συμφέροντα, με τη μεγιστοποίηση των ποσών που θα ανακτούσε το Δημόσιο Ταμείο, και, δεύτερον, να δοθεί στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις περιθώριο ευελιξίας και μια ευκαιρία να επιλύσουν τα προβλήματά τους και να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν.

(13)

Τα μέτρα βασίστηκαν σε έγκριση του ισλανδικού κοινοβουλίου (σημείο 7.20 του συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το έτος 2008), δυνάμει της οποίας ο υπουργός οικονομικών, εξ ονόματος του Δημοσίου Ταμείου, ήταν εξουσιοδοτημένος να εξαγοράσει από την Κεντρική Τράπεζα της Ισλανδίας εμπορικά γραμμάτια που είχαν ενεχυριασθεί στην τράπεζα ως εγγύηση για τα δάνεια, καθώς και να προβεί σε διακανονισμό των απαιτήσεων αυτών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

2.4. Οι δικαιούχοι

(14)

Όπως επισημάνθηκε προηγουμένως, οι τρεις δικαιούχοι των εν λόγω μέτρων ήταν οι Saga Capital Investment Bank hf., VBS Investment Bank hf. και Askar Capital Investment Bank hf. Λεπτομερέστερη περιγραφή των τριών δικαιούχων και των μεταγενέστερων εξελίξεων σχετικά με τις δραστηριότητές τους περιλαμβάνονται στα σημεία 2.5 και 2.6 της απόφασης αριθ. 363/11/COL της Αρχής.

3. Λόγοι για την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας

(15)

Στην απόφαση αριθ. 363/11/COL, η Εποπτεύουσα Αρχή εκτίμησε αρχικά κατά πόσον τα μέτρα του Δημοσίου Ταμείου για τη μετατροπή των βραχυπρόθεσμων απαιτήσεων σε μακροπρόθεσμα δάνεια με ευνοϊκούς όρους συμβιβάζονταν με τις διατάξεις περί κρατικών ενισχύσεων της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Ωστόσο, δεδομένου ότι η συμμετοχή του κράτους ως κυριότερου πιστωτή των ενδιαφερομένων επιχειρήσεων προερχόταν από παλαιότερα μέτρα, και συγκεκριμένα από την παροχή δάνεια έναντι ενεχύρου και τον δανεισμό τίτλων από μέρους της CBI, ήταν απαραίτητο να εξεταστεί κατά πόσον τα μέτρα αυτά συνιστούσαν ενδεχομένως κρατική ενίσχυση.

(16)

Ως εκ τούτου, η Αρχή άρχισε την εκτίμησή της αναλύοντας τα βραχυπρόθεσμα δάνεια έναντι ενεχύρου που χορήγησε η CBI στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις. Οι ισλανδικές αρχές είχαν τονίσει ότι οι βραχυπρόθεσμες πιστωτικές διευκολύνσεις εντάσσονταν στο πλαίσιο της συνήθους νομισματικής πολιτικής της CBI και των χρηματοπιστωτικών μέτρων της, καθώς και στη συνήθη διαχείριση του δημόσιου χρέους από το Δημόσιο Ταμείο. Η Αρχή δεν αμφισβήτησε το γεγονός ότι τα εν λόγω μέτρα εντάσσονταν στο πλαίσιο της νομισματικής πολιτικής και της διαχείρισης του δημόσιου χρέους, ούτε ότι βασίζονταν στους κανόνες που διέπουν τη νομισματική πολιτική και τη διαχείριση του δημόσιου χρέους (8). Τα μέτρα ελήφθησαν με πρωτοβουλία των ενδιαφερόμενων χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων και, την περίοδο εκείνη, η CBI δεν καλυπτόταν από καμία αντεγγύηση εκ μέρους του κράτους. Κατά συνέπεια, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα βραχυπρόθεσμα δάνεια έναντι ενεχύρου που χορήγησε η CBI στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, καθώς και οι βραχυπρόθεσμες δανειοδοτικές διευκολύνσεις του Δημοσίου Ταμείου δεν συνιστούσαν κρατική ενίσχυση.

(17)

Ωστόσο, σύμφωνα με την αρχική γνώμη της Αρχής, οι συμφωνίες μετατροπής των δανείων από το Δημόσιο Ταμείο ισοδυναμούσαν με κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Οι ακόλουθες πτυχές προσδιορίστηκαν στην απόφαση για την έναρξη επίσημης διαδικασίας έρευνας:

i)	Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα ελήφθησαν σαφώς με κρατικούς πόρους, δεδομένου ότι τα δάνεια είχαν χορηγηθεί από το Υπουργείο Οικονομικών με βάση την έγκριση που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός.

ii)

Η Εποπτεύουσα Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα είχαν παράσχει στις τρεις επενδυτικές τράπεζες εμπορικά πλεονεκτήματα, δεδομένου ότι απαλλάσσονταν από δαπάνες (υπό μορφή πληρωμών τόκων και άλλων δαπανών συνδεόμενων με βραχυπρόθεσμες πιστωτικές διευκολύνσεις της CBI) που θα έπρεπε κανονικά να είχαν αναληφθεί από τους προϋπολογισμούς τους. Η Αρχή εξέφρασε επίσης αμφιβολίες για το κατά πόσον τα μέτρα συμβιβάζονταν με τη συμπεριφορά υποθετικού ιδιώτη πιστωτή σε συγκρίσιμη πραγματική και νομική κατάσταση, δεδομένων των ευνοϊκών όρων αποπληρωμής των δανείων και του γεγονότος ότι οι έλεγχοι δεν προέβλεπαν την αύξηση των επιτοκίων σε περίπτωση βελτίωσης της χρηματοοικονομικής κατάστασης των οφειλετών.

iii)

Όσον αφορά την επιλεκτικότητα, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα ήταν αδύνατον να θεωρηθεί ότι τα μέτρα είναι γενικού χαρακτήρα, δεδομένου ότι ευνοούσαν τρεις επιχειρήσεις συγκεκριμένου οικονομικού κλάδου ενώ άλλες επιχειρήσεις δεν επωφελούνταν από αυτά. Επομένως, τα μέτρα έπρεπε να θεωρηθούν ως επιλεκτικά (9). Επιπλέον, οι ισλανδικές αρχές δεν προσκόμισαν σαφή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι ευνοϊκές συμφωνίες μετατροπής δανείων ίσχυαν πράγματι και για όλες τις επιχειρήσεις που βρίσκονταν σε ανάλογη νομική και πραγματική κατάσταση με εκείνη των Saga Capital, VBS και Askar Capital.

iv)

Τέλος, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα ήταν πιθανό να προκαλέσουν στρέβλωση του ανταγωνισμού. Παρότι οι ενδιαφερόμενες επενδυτικές τράπεζες λειτουργούσαν κυρίως στην ισλανδική αγορά και ήταν μέτριου μεγέθους, δραστηριοποιούνταν, ωστόσο, στην παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών οι οποίες, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, ήταν εντελώς ανοικτές στον ανταγωνισμό και το εμπόριο.

(18)

Εξάλλου, η Αρχή είχε αμφιβολίες κατά πόσον οι κρατικές ενισχύσεις ήταν δυνατό να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με τη συμφωνία για τον ΕΟΧ. Για να υποστηρίξουν την επιχειρηματολογία τους, δηλ. ότι τα μέτρα συμβιβάζονταν με τη συμφωνία για τον ΕΟΧ, οι ισλανδικές αρχές επικαλέστηκαν το άρθρο 61 παράγραφος 3 της ίδιας της συμφωνίας, καθώς και τις κατευθυντήριες γραμμές της Αρχής όσον αφορά τη διάσωση και την αναδιάρθρωση. Ωστόσο, οι ισλανδικές αρχές δεν υπέβαλαν κανένα αποδεικτικό στοιχείο υπέρ της αξιολόγησης της συμβατότητας του μέτρου κατά την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 3 στοιχείο β) της συμφωνίας για τον ΕΟΧ ή των προσωρινών κατευθυντηρίων γραμμών της για τις κρατικές ενισχύσεις σε σχέση με τη χρηματοπιστωτική κρίση. Η Αρχή τόνισε ότι οι προσωρινοί κανόνες σχετικά με τις ενισχύσεις στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις προέβλεπαν τον περιορισμό της ενίσχυσης στο ελάχιστο αναγκαίο, την αποκατάσταση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του τραπεζικού τομέα και διασφαλίσεις έναντι αδικαιολόγητων στρεβλώσεων του ανταγωνισμού. Ειδικότερα, οι κατευθυντήριες γραμμές ορίζουν κανόνες που διασφαλίζουν τη δέουσα και επαρκή απόδοση των επενδυόμενων πόρων κατά την ανακεφαλαιοποίηση επιχειρήσεων από το κράτος (10). Στους όρους αποπληρωμής των χορηγηθέντων κρατικών δεν φαίνεται να έχουν ληφθεί υπόψη οι εν λόγω αρχές. Τα δάνεια χορηγήθηκαν με προθεσμία αποπληρωμής επτά ετών, πρόβλεψη τιμαριθμικής αναπροσαρμογής και σταθερό επιτόκιο 2 % ετησίως, σαφώς χαμηλότερο από το επιτόκιο της αγοράς. Για να ενθαρρυνθεί η εξόφληση του κρατικού κεφαλαίου δεν είχε προβλεφθεί καμία αύξηση του επιτοκίου. Βάσει των ανωτέρω, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι όροι δανεισμού αυτού του είδους δεν ήταν συμβατοί με τις κατευθυντήριες γραμμές της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις.

4. Παρατηρήσεις των ισλανδικών αρχών

(19)

Οι παρατηρήσεις των ισλανδικών αρχών εστιάζονται στην άποψή τους ότι τα μέτρα ήταν συμβατά με τη συμφωνία για τον ΕΟΧ. Κατά την άποψή τους, τα μέτρα δεν ήταν επιλεκτικά, δεδομένου ότι η κατάσταση των τριών επενδυτικών τραπεζών ήταν μοναδική, ενώ άλλες τράπεζες, όπως οι Straumur, SPB και SPRON, δεν βρίσκονταν σε κατάσταση παρόμοια με εκείνη των τριών επενδυτικών τραπεζών. Ορισμένοι από τους άλλους τραπεζικούς οργανισμούς είχαν ήδη αθετήσει τις υποχρεώσεις τους έναντι των πιστωτών τους τη στιγμή της σύναψης των συμφωνιών για τη μετατροπή των δανείων και οι προσπάθειες αναδιοργάνωσής τους ήταν τόσο σημαντικές, ώστε η μετατροπή των χρεών που είχαν έναντι της CBI δεν θα αποτελούσε καθοριστικό παράγοντα για την οικονομική αναδιάρθρωσή τους. Οι ισλανδικές αρχές ισχυρίστηκαν, επίσης, ότι οι αποφάσεις τους να μετατρέψουν τα δάνεια ήταν σύμφωνες με την αρχή του ιδιώτη πιστωτή, δεδομένου ότι οποιοσδήποτε πιστωτής στην ίδια θέση με το ισλανδικό κράτος την περίοδο εκείνη, θα είχε ενεργήσει κατά τον ίδιο τρόπο.

(20)	Επιπλέον, οι ισλανδικές αρχές προσκόμισαν στοιχεία σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση των τριών επενδυτικών τραπεζών και τις εξελίξεις που σημειώθηκαν από τη στιγμή της έκδοσης της απόφασης αριθ. 363/11/COL της Αρχής (11).

(21)

Με βάση το γεγονός ότι οι τρεις δικαιούχοι διέκοψαν κάθε οικονομική δραστηριότητα από τη στιγμή της έκδοσης της απόφασης αριθ. 363/11/COL, και σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Αρχής να επιδιώκουν τον χαρακτηρισμό των μέτρων σε περιστάσεις του τύπου αυτού και να αξιολογούν τη συμβατότητά τους (12), οι ισλανδικές αρχές υποστήριξαν ότι δεν συνέτρεχαν λόγοι περαιτέρω εξέτασης του θέματος.

II. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

(22)

Το άρθρο 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ ορίζει τα ακόλουθα:

«Ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη μέλη της ΕΚ, τα κράτη της ΕΖΕΣ ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής, είναι ασυμβίβαστες με τη λειτουργία της παρούσας συμφωνίας, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ των συμβαλλομένων μερών συναλλαγές, εκτός εάν η παρούσα συμφωνία ορίζει άλλως».

(23)

Τούτο σημαίνει ότι, για να χαρακτηριστούν τα μέτρα ως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ, πρέπει να συμπεριλαμβάνουν ενίσχυση χορηγούμενη από το κράτος ή με κρατικούς πόρους, να αποφέρουν πλεονέκτημα στην αποδέκτρια επιχείρηση, να είναι επιλεκτικά, να νοθεύουν τον ανταγωνισμό και να μπορούν να επηρεάζουν τις συναλλαγές μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών.

(24)

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως η αρχή, στην απόφαση αριθ. 363/11/COL, κατέληξε στο αρχικό συμπέρασμα ότι τα υπό εξέταση μέτρα, δηλαδή η μετατροπή των βραχυπρόθεσμων πιστωτικών διευκολύνσεων σε μακροπρόθεσμα δάνεια, ανταποκρίνονταν στα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ και, συνεπώς, συνιστούσαν κρατική ενίσχυση. Επιπλέον, δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να υποδηλώνει ότι τα μέτρα ήταν συμβατά με τις γενικές διατάξεις περί κρατικών ενισχύσεων της συμφωνίας για τον ΕΟΧ ή με τις προσωρινές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις σχετικά με τη χρηματοπιστωτική κρίση. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, η Αρχή δεν έλαβε πληροφορίες οι οποίες θα μπορούσαν να μεταβάλουν την εν λόγω αρχική άποψη. Επιπλέον, οι ισλανδικές αρχές δεν κοινοποίησαν στην Αρχή τα μέτρα ενίσχυσης που καλύπτονται από την απόφαση κίνησης της διαδικασίας πριν από την εφαρμογή τους. Ως εκ τούτου, δεν τήρησαν την υποχρέωση κοινοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 3 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3. Η εφαρμογή των εν λόγω μέτρων ενίσχυσης ήταν, συνεπώς, παράνομη. Ωστόσο, η Αρχή πρέπει να εκτιμήσει κατά πόσον υπάρχει λόγος περαιτέρω επανεξέτασης της υπόθεσης.

(25)

Όπως επισημάνθηκε στην απόφαση αριθ. 363/11/COL, η Αskar Capital Investment Bank hf. είχε ήδη υποστεί το 2007 σημαντικές απώλειες επί των επενδύσεών της σε δομημένα πιστωτικά προϊόντα υψηλού κινδύνου (sub-prime) με ενυπόθηκα δάνεια των ΗΠΑ ως υποκείμενα περιουσιακά στοιχεία. Η τράπεζα αντιμετώπισε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες τον Ιούνιο του 2010, όταν το ανώτατο δικαστήριο της Ισλανδίας αποφάνθηκε ότι τα δάνεια που ήταν εκφρασμένα σε συνάλλαγμα ήταν παράνομα. Στις 14 Ιουλίου 2010, η τράπεζα τελικά κήρυξε πτώχευση και, την ίδια ημέρα, εξαγοράστηκε από την Αρχή Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας («FME»). Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υποβλήθηκαν αργότερα στην Αρχή, η Τράπεζα βρίσκεται επί του παρόντος στη διαδικασία της εκκαθάρισης και έχει πλέον διακόψει κάθε οικονομική δραστηριότητα.

(26)

Όπως είχε ήδη επισημανθεί στην απόφαση 363/11/COL, η οικονομική κατάσταση της VBS Investment bank hf. επιδεινώθηκε σημαντικά ύστερα από ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τράπεζας, των πιστωτών και των μετόχων της, και, στη συνέχεια, το 2010, οι πιστωτές της τράπεζας διέκοψαν όλες τις διαπραγματεύσεις. Με την απόφαση της 3ης Μαρτίου 2010, η FME διόρισε προσωρινό διοικητική συμβούλιο για την VBS. Στις 9 Απριλίου 2010, με απόφαση του Πρωτοδικείου του Ρέικιαβικ κινήθηκε η διαδικασία εκκαθάρισης της VBS, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 101 του νόμου αριθ. 161/2002 περί χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι η τράπεζα βρισκόταν σε κατάσταση εκκαθάρισης, ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της.

(27)

Η άδεια λειτουργίας της Saga Capital ανακλήθηκε με απόφαση της FME στις 28 Σεπτεμβρίου 2011. Στη συνέχεια, η FME ζητήσει να κινηθεί διαδικασία εκκαθάρισης της Saga Capital και να διοριστεί επιτροπή εκκαθάρισης. Το Περιφερειακό Δικαστήριο της Βορειοανατολικής Ισλανδίας, με απόφαση της 16ης Μαΐου 2012, συμμορφώθηκε με τα αιτήματα της FME και δήλωσε ότι η Saga Capital θα έπρεπε να υποβληθεί σε διαδικασία εκκαθάρισης. Στις 14 Ιουνίου 2012, το ανώτατο δικαστήριο της Ισλανδίας επιβεβαίωσε αυτή την απόφαση. Η απόφαση της FME να ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας της Saga Capital επιβεβαιώθηκε με απόφαση του Πρωτοδικείου του Ρέικιαβικ, με ημερομηνία 5 Μαρτίου 2012. Κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου του Ρέικιαβικ ασκήθηκε προσφυγή ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου. Ωστόσο, η Τράπεζα έχει διακόψει όλες τις επιτρεπόμενες πράξεις της, δεδομένου ότι έχει ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της ως χρηματοπιστωτικού οργανισμού.

(28)

Είναι, επομένως, σαφές ότι οι τρεις επενδυτικές τράπεζες έχουν σταματήσει πλέον κάθε οικονομική δραστηριότητα, ότι οι άδειες λειτουργίας τους έχουν ανακληθεί, ότι βρίσκονται σε στάδιο εκκαθάρισης και ότι έχει λήξει η προθεσμία έγερσης αξιώσεων κατά των τραπεζών (13). Εάν χορηγήθηκε κρατική ενίσχυση στις επενδυτικές τράπεζες, η ενίσχυση αυτή δεν συνεπάγεται πλέον στρεβλωτικές επιπτώσεις, και εάν χορηγήθηκε παράνομη ενίσχυση, η ενίσχυση αυτή είναι αδύνατον να ανακτηθεί. Συνεπώς, τυχόν απόφαση της Αρχής σχετικά με το αν τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να θεωρηθούν κρατικές ενισχύσεις και το κατά πόσον συνάδουν με τη συμφωνία για τον ΕΟΧ δεν θα είχε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα (14).

(29)	Επομένως, η συνέχιση της επίσημης διαδικασίας έρευνας που κινήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους I του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου σχετικά με τα ανωτέρω μέτρα είναι άνευ αντικειμένου,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Περατώνεται η επίσημη διαδικασία έρευνας σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν σε τρεις ισλανδικές επενδυτικές τράπεζες μέσω αναπροσαρμοσμένων δανείων με προτιμησιακούς όρους.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ισλανδία.

Άρθρο 3

Το κείμενο της παρούσας απόφασης στην αγγλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2012.

Για την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ

Oda Helen SLETNES

Πρόεδρος

Sverrir Haukur GUNNLAUGSSON

Μέλος του Σώματος

(1) Η απόφαση της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ αριθ. 363/11/COL της 23.11.2011 να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας όσον αφορά την κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε σε τρεις ισλανδικές επενδυτικές τράπεζες μέσω αναπροσαρμοσμένων δανείων υπό προτιμησιακούς όρους δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 26.1.2012 (ΕΕ C 21 της 26.1.2012, σ. 2) και στο συμπλήρωμα ΕΟΧ αριθ. 4 της 26.1.2012, σ. 8.

(2) Βλ. παραγράφους 2 έως 6 της απόφασης αριθ. 363/11/COL της Αρχής.

(3) Βλ. υποσημείωση 1 ανωτέρω για τα στοιχεία αναφοράς της δημοσίευσης.

(4) Τα δάνεια έναντι ενεχύρου καλούνται και συμφωνίες επαναγοράς (ρέπος). Τα ρέπος ή οι συμφωνίες επαναγοράς είναι συμβάσεις δυνάμει των οποίων ο πωλητής τίτλων, όπως γραμματίων του Δημοσίου, συμφωνεί να τα επαναγοράσει σε συγκεκριμένο χρόνο και σε καθορισμένη τιμή.

(5) Για περισσότερες λεπτομέρειες βλ. κανόνες για τις δανειοδοτικές διευκολύνσεις τίτλων της CBI, εξ ονόματος του Δημοσίου Ταμείου, για τους ειδικούς διαπραγματευτές κρατικών χρεογράφων, της 28ης Νοεμβρίου 2008, στην ακόλουθη διεύθυνση: http://www.lanamal.is/assets/nyrlanasysla/regluren08.pdf

(6) Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις συμφωνίες δανείων καθορίζονται στην απόφαση αριθ. 363/11/COL, παράγραφοι 11-27.

(7) Βλ. ιδίως το σημείο 2.2 της απόφασης.

(8) Οι εν λόγω κανόνες αντικαταστάθηκαν στις 26 Ιουνίου 2009 με τους κανόνες αριθ. 553 για το ίδιο θέμα (που αποτελούν τους ισχύοντες επί του παρόντος κανόνες).

(9) Βλ. για παράδειγμα την υπόθεση C-75/97 Βασίλειο του Βελγίου κατά Επιτροπής (Maribel bis/ter), Συλλογή 1999, σ. I-3671, καθώς και την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-106/09 P και C-107/09 P, Επιτροπή κατά κυβέρνησης του Γιβραλτάρ, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί, σκέψη 75.

(10) Βλ. για παράδειγμα τις κατευθυντήριες γραμμές της Αρχής για την ανακεφαλαιοποίηση στην ακόλουθη διεύθυνση: http://www.eftasurv.int/?1=1&showLinkID=16015&1=1

(11) Η Αρχή έλαβε αργότερα τις αντίστοιχες πληροφορίες από τον καταγγέλλοντα (έγγρ. αναφ. αριθ. 641907).

(12) Απόφαση της Επιτροπής, της 25ης Σεπτεμβρίου 2007, σχετικά με τα μέτρα τα οποία έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία υπέρ της IZAR, υπόθεση C 47/2003 (ΕΕ L 44 της 20.2.2008, σ. 33), απόφαση της Επιτροπής, της 9ης Νοεμβρίου 2005, σχετικά με το μέτρο που εφήρμοσε η Γαλλία υπέρ της Mines de Potasse d’Alsace (Αλσατικά Ορυχεία Καλίου), υπόθεση C 53/2000 (ΕΕ L 86 της 24.3.2006, σ. 20) και απόφαση της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ, της 27ης Μαΐου 2009, σχετικά με εικαζόμενη παράνομη ενίσχυση προς την επιχείρηση NordBook AS, υπόθεση 245/09/COL (ΕΕ L 282 της 29.10.2009, σ. 41).

(13) Πρέπει να σημειωθεί ότι η προθεσμία για την έγερση αξιώσεων στις επιτροπές εκκαθάρισης των τριών τραπεζών έχει λήξει: σύμφωνα με το άρθρο 85 του νόμου αριθ. 21/1991 περί πτωχεύσεων, η προθεσμία για την έγερση αξιώσεων, εν γένει, είναι δύο μήνες, αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις ο σύνδικος μπορεί να παρατείνει την προθεσμία για τρεις έως έξι πλήρεις μήνες το πολύ. Ανεξάρτητα από τη διάρκειά της, η προθεσμία αυτή αρχίζει όταν δημοσιεύεται για πρώτη φορά η ανακοίνωση προς τους πιστωτές, και αυτό αναφέρεται σαφώς την ίδια ανακοίνωση. Ως εκ τούτου, μια απόφαση της Αρχής σχετικά με την ανάκτηση ασυμβίβαστης ενίσχυσης θα ήταν στην παρούσα υπόθεση άσκοπη. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ισλανδικές αρχές δεν συμμορφώθηκαν με την υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του άρθρου 1 παράγραφος 3 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου, η Αρχή δεν ήταν σε θέση να κινήσει την έρευνα σχετικά με τα μέτρα νωρίτερα από ό, τι έπραξε με την απόφαση 363/11/COL, δηλαδή τον Νοέμβριο του 2011. Σε κάθε περίπτωση, η Αρχή ελπίζει ότι η πώληση των περιουσιακών στοιχείων των τριών επενδυτικών τραπεζών θα διεξαχθεί υπό τους όρους της αγοράς και σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες που εφαρμόζονται στις διαδικασίες πτώχευσης.

(14) Απόφαση της Επιτροπής, της 25ης Σεπτεμβρίου 2007, σχετικά με τα μέτρα ενίσχυσης που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία υπέρ της IZAR, υπόθεση C 47/2003 (ΕΕ L 44 της 20.2.2008, σ. 33) και απόφαση της Επιτροπής, της 9ης Νοεμβρίου 2005, σχετικά με το μέτρο που εφήρμοσε η Γαλλία υπέρ της Mines de potasse d’Alsace (Αλσατικά Ορυχεία Καλίου), υπόθεση C-53/2000 (ΕΕ L 86 της 24.3.2006, σ. 20).

		ISSN 1977-0669 doi:10.3000/19770669.L_2013.132.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 132

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	56ό έτος 16 Μαΐου 2013

Περιεχόμενα		II Μη νομοθετικές πράξεις	Σελίδα
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
	*	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 447/2013 της Επιτροπής, της 15ης Μαΐου 2013, για τη θέσπιση διαδικασίας για τους ΔΟΕΕ που επιλέγουν την υπαγωγή στο καθεστώς της οδηγίας 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου	1
	*	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 448/2013 της Επιτροπής, της 15ης Μαΐου 2013, για τη θέσπιση διαδικασίας για τον προσδιορισμό του κράτους μέλος αναφοράς ενός ΔΟΕΕ εκτός ΕΕ σύμφωνα με την οδηγία 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου	3
		Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 449/2013 της Επιτροπής, της 15ης Μαΐου 2013, για καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών	6
		Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 450/2013 της Επιτροπής, της 15ης Μαΐου 2013, για τον καθορισμό των εισαγωγικών δασμών στον τομέα των σιτηρών οι οποίοι εφαρμόζονται από τις 16 Μαΐου 2013	8

	III Λοιπές πράξεις
	ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
*	Απόφαση της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ αριθ. 521/12/COL, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, για την περάτωση της επίσημης διαδικασίας έρευνας που κινήθηκε με την απόφαση αριθ. 363/11/COL σχετικά με κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε σε τρεις ισλανδικές επενδυτικές τράπεζες μέσω αναπροσαρμοσμένων δανείων με προτιμησιακούς όρους (Ισλανδία)	11

(ευρώ/100 kg)
Κωδικός ΣΟ	Κωδικός τρίτων χωρών (1)	Κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής
0702 00 00	MA	51,2
	TN	81,2
	TR	93,4
	ZZ	75,3
0707 00 05	AL	36,9
	MK	29,8
	TR	132,0
	ZZ	66,2
0709 93 10	TR	136,9
0709 93 10	ZZ	136,9
0805 10 20	EG	52,5
	IL	71,8
	MA	55,2
	TR	59,9
	ZZ	59,9
0805 50 10	AR	117,3
	TR	116,7
	ZA	96,3
	ZZ	110,1
0808 10 80	AR	124,0
	BR	93,1
	CL	117,9
	CN	95,9
	MK	43,1
	NZ	151,2
	US	192,6
	ZA	116,3
	ZZ	116,8


	*	Ανακοίνωση προς τους αναγνώστες — Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 216/2013 του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2013, για την ηλεκτρονική δημοσίευση της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλέπε σελίδα 3 του εξωφύλλου)	s3