30.3.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 94/1

(1)

Σύμφωνα με την απόφαση 2001/748/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Οκτωβρίου 2001, για την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας υπογραφή του πρωτοκόλλου που επισυνάπτεται στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, σχετικά με την καταπολέμηση της παράνομης κατασκευής και διακίνησης πυροβόλων όπλων, των εξαρτημάτων τους, των μερών τους και των πυρομαχικών (2), η Επιτροπή υπέγραψε, στις 16 Ιανουαρίου 2002, εξ ονόματος της Κοινότητας, το εν λόγω πρωτόκολλο (εφεξής αναφερόμενο ως «πρωτόκολλο των ΗΕ για τα πυροβόλα όπλα»).

(2)

Το πρωτόκολλο των ΗΕ για τα πυροβόλα όπλα, στόχος του οποίου είναι η προώθηση, η διευκόλυνση και η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών προκειμένου να προληφθεί, να καταπολεμηθεί και να εξαλειφθεί η παράνομη κατασκευή και διακίνηση πυροβόλων όπλων, των μερών τους και των εξαρτημάτων τους και πυρομαχικών, τέθηκε σε ισχύ στις 3 Ιουλίου 2005.

(3)

Προκειμένου να διευκολυνθεί η ιχνηλασία των πυροβόλων όπλων και να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η παράνομη διακίνησή τους, καθώς και των μερών και βασικών εξαρτημάτων τους και των πυρομαχικών, επιβάλλεται να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στα κράτη μέλη, ιδίως με την καλύτερη χρήση των υφιστάμενων διαύλων επικοινωνίας.

(4)

Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζονται στην οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (3), και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (4).

(5)

Στην ανακοίνωσή της της 18ης Ιουλίου 2005 σχετικά με τα μέτρα που εξασφαλίζουν μεγαλύτερη ασφάλεια όσον αφορά τα εκρηκτικά, τους πυροκροτητές, τον εξοπλισμό κατασκευής βομβών και τα πυροβόλα όπλα (5), η Επιτροπή ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εφαρμόσει το άρθρο 10 του πρωτοκόλλου των ΗΕ για τα πυροβόλα όπλα στο πλαίσιο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για να επιτρέψουν στην Ένωση να συνάψει το εν λόγω πρωτόκολλο.

(6)

Το πρωτόκολλο των ΗΕ για τα πυροβόλα όπλα απαιτεί από τα μέρη να θεσπίσουν ή να βελτιώσουν τις διοικητικές διαδικασίες ή τα συστήματα ώστε να ασκείται αποτελεσματικός έλεγχος στην κατασκευή, τη σήμανση, την εισαγωγή και την εξαγωγή πυροβόλων όπλων.

(7)

Για να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση με το πρωτόκολλο, απαιτείται επίσης να χαρακτηρίζεται ποινικό αδίκημα η παράνομη κατασκευή και διακίνηση πυροβόλων όπλων, των μερών και βασικών εξαρτημάτων τους και των πυρομαχικών και να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα που θα επιτρέπουν την κατάσχεση των ούτως κατασκευασθέντων ή διακινούμενων αντικειμένων.

(8)

Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στα πυροβόλα όπλα, τα μέρη και τα βασικά τους εξαρτήματα ή τα πυρομαχικά που προορίζονται ειδικά για στρατιωτικούς σκοπούς. Τα μέτρα για την τήρηση των διατάξεων του άρθρου 10 του πρωτοκόλλου των ΗΕ για τα πυροβόλα όπλα θα πρέπει να προσαρμοστούν ώστε να προβλέπονται απλουστευμένες διαδικασίες για τη μη στρατιωτική χρήση πυροβόλων όπλων. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να διευκολυνθεί η αδειοδότηση πολλαπλών αποστολών, τα μέτρα διαμετακόμισης και οι προσωρινές εξαγωγές για έννομους σκοπούς.

(9)

Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή του άρθρου 346 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αναφέρεται στα ζωτικά συμφέροντα της ασφάλειας των κρατών μελών, ούτε έχει επιπτώσεις στην οδηγία 2009/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, για την απλούστευση των όρων και προϋποθέσεων για τις μεταφορές προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας εντός της Κοινότητας (6), ή στην οδηγία 91/477/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1991, σχετικά με τον έλεγχο της απόκτησης και της κατοχής όπλων (7). Εξάλλου, το πρωτόκολλο των ΗΕ για τα πυροβόλα όπλα και, κατά συνέπεια, ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζονται σε διακρατικές συναλλαγές ή σε κρατικές μεταφορές στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η εφαρμογή του πρωτοκόλλου θα έθιγε το δικαίωμα του συμβαλλόμενου μέρους να λάβει, με γνώμονα την εθνική ασφάλεια, μέτρα σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

(10)

Η οδηγία 91/477/ΕΟΚ πραγματεύεται τις μεταφορές πυροβόλων όπλων για μη στρατιωτική χρήση εντός του εδάφους της Ένωσης, ενώ ο παρών κανονισμός αφορά κυρίως τα μέτρα που αφορούν την εξαγωγή πυροβόλων όπλων από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης προς τρίτες χώρες ή μέσω τρίτων χωρών.

(11)

Τα πυροβόλα όπλα, τα μέρη και τα βασικά εξαρτήματά τους και πυρομαχικά, όταν εισάγονται από τρίτες χώρες, υπόκεινται στο δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, στις διατάξεις της οδηγίας 91/477/ΕΟΚ.

(12)

Θα πρέπει να διασφαλίζεται η συνοχή των υφιστάμενων διατάξεων όσον αφορά την τήρηση αρχείων στο δίκαιο της Ένωσης.

(13)

Προκειμένου να εξασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για τη χορήγηση στις αρμόδιες αρχές των ενδεδειγμένων εξουσιών.

(14)

Προκειμένου να διατηρηθεί ο κατάλογος των πυροβόλων όπλων, των μερών, των βασικών εξαρτημάτων και των πυρομαχικών τους για τα οποία απαιτείται άδεια βάσει του παρόντος κανονισμού, η εξουσία έγκρισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανατίθεται στην Επιτροπή σε σχέση με την ευθυγράμμιση του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού με το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (8), και το παράρτημα I της οδηγίας 91/477/ΕΟΚ. Έχει ιδιαίτερη σημασία να διεξάγει η Επιτροπή τις απαιτούμενες διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια του προπαρασκευαστικού έργου της, συμπεριλαμβανομένων διαβουλεύσεων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(15)

Η Ένωση έχει θεσπίσει σειρά τελωνειακών διατάξεων που περιέχονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (9), και τις διατάξεις εφαρμογής του, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής (10). Θα πρέπει επίσης να εξετασθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 450/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (εκσυγχρονισμένος τελωνειακός κώδικας) (11), οι διατάξεις του οποίου είναι εφαρμοστέες σε διαφορετικές ημερομηνίες, που αναφέρονται στο άρθρο 188. Καμία διάταξη του παρόντος κανονισμού δεν περιορίζει τις αρμοδιότητες που παρέχονται ή απορρέουν από τον ισχύοντα κοινοτικό τελωνειακό κώδικα και τις διατάξεις εφαρμογής του.

(16)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που θα ισχύουν για τις παραβάσεις του παρόντος κανονισμού και θα εξασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(17)

Ο παρών κανονισμός ισχύει με την επιφύλαξη του συστήματος περί κοινοτικού ελέγχου των εξαγωγών, της μεταφοράς, της μεσιτείας και της διαμετακόμισης ειδών διπλής χρήσης το οποίο θεσπίζεται από την Ένωση με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 428/2009 του Συμβουλίου (12).

(18)

Ο παρών κανονισμός συνάδει με τις λοιπές σχετικές διατάξεις περί πυροβόλων όπλων, των μερών τους, βασικών εξαρτημάτων και πυρομαχικών για στρατιωτικούς σκοπούς, στρατηγικών ασφάλειας, του παράνομου εμπορίου μικρών και ελαφρών όπλων και των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινής θέσης 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού (13).

(19)

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη ενημερώνονται αμοιβαία για τα μέτρα που λαμβάνουν δυνάμει του παρόντος κανονισμού, καθώς και για άλλες συναφείς πληροφορίες που διαθέτουν σχετικά με τον παρόντα κανονισμό.

(20)

Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τους συνταγματικούς τους κανόνες σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα επίσημα έγγραφα, λαμβάνοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (14),

1)

Ως «πυροβόλο όπλο» νοείται κάθε φορητό όπλο με κάννη το οποίο εξακοντίζει, είναι σχεδιασμένο να εξακοντίζει ή μπορεί να μετατραπεί ώστε να εξακοντίζει σφαίρα, βολίδα ή βλήμα μέσω της ενέργειας εκρηκτικής ύλης, όπως αναφέρεται στο παράρτημα I.

Ένα αντικείμενο θεωρείται ικανό να μετατραπεί ώστε να εξακοντίζει σφαίρα, βολίδα ή βλήμα μέσω της ενέργειας εκρηκτικής ύλης εάν:

2)

Ως «μέρη» νοούνται τα στοιχεία ή ανταλλακτικά όπως αναφέρονται στο παράρτημα I που είναι ειδικά σχεδιασμένα για πυροβόλα όπλα και είναι ουσιώδη για τη λειτουργία τους, μεταξύ των οποίων η κάννη, ο σκελετός ή το δοχείο, ο ολκός ή ο κύλινδρος, η περόνη ή το κλείστρο, καθώς και οποιαδήποτε διάταξη είναι σχεδιασμένη ή προσαρμοσμένη ώστε να μειώνει τον θόρυβο που προκαλείται από τον πυροβολισμό με πυροβόλο όπλο·

3)

Ως «βασικά εξαρτήματα» νοούνται ο μηχανισμός κλείστρου, η θαλάμη και η κάννη των πυροβόλων όπλων, τα οποία, ως μεμονωμένα αντικείμενα, περιλαμβάνονται στην ίδια κατηγορία με το πυροβόλο όπλο του οποίου αποτελούν ή προορίζονται να αποτελέσουν μέρη·

4)

Ως «πυρομαχικά» νοούνται τα πλήρη φυσίγγια ή τα συστατικά μέρη τους, συμπεριλαμβανομένων του κάλυκα, του εμπυρεύματος, της προωθητικής πυρίτιδας, των βολίδων ή βλημάτων που χρησιμοποιούνται σε ένα πυροβόλο όπλο, όπως αναφέρεται στο παράρτημα I, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά υπόκεινται αυτοτελώς σε αδειοδότηση στο οικείο κράτος μέλος·

5)

Ως «απενεργοποιημένα πυροβόλα όπλα» νοούνται αντικείμενα που αντιστοιχούν κατά τα άλλα στον ορισμό του πυροβόλου όπλου τα οποία έχουν καταστεί οριστικά ακατάλληλα προς χρήση μέσω απενεργοποίησης, ώστε να εξασφαλίζεται ότι όλα τα ουσιώδη μέρη του πυροβόλου όπλου κατέστησαν οριστικά ακατάλληλα προς χρήση και μη δυνάμενα να αφαιρεθούν, να αντικατασταθούν ή να τροποποιηθούν κατά τρόπο που να καθιστά δυνατή οποιαδήποτε ενδεχόμενη επανενεργοποίηση·

Τα κράτη μέλη προβαίνουν σε ρυθμίσεις για τα μέτρα αυτά απενεργοποίησης προκειμένου να εξακριβώνονται από μία αρμόδια αρχή. Τα κράτη μέλη προβλέπουν, στο πλαίσιο της εν λόγω επαλήθευσης, τη χορήγηση πιστοποιητικού ή εγγράφου που επιβεβαιώνει την απενεργοποίηση του πυροβόλου όπλου ή την απόθεση ευδιάκριτου σήματος για τον σκοπό αυτό επί του πυροβόλου όπλου·

6)

Ως «εξαγωγή» νοείται:

7)

Ως «πρόσωπο» νοείται ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο, και, εφόσον προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία, ένωση προσώπων που έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, αλλά δεν είναι νομικό πρόσωπο·

8)

Ως «εξαγωγέας» νοείται κάθε πρόσωπο, εγκατεστημένο στην Ένωση, για το οποίο ή για λογαριασμό του οποίου υποβάλλεται διασάφηση εξαγωγής, δηλαδή το πρόσωπο το οποίο, κατά τον χρόνο που γίνεται δεκτή η διασάφηση, κατέχει τη σύμβαση με τον παραλήπτη στην τρίτη χώρα και έχει την εξουσία να αποφασίσει την αποστολή του είδους εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης. Αν δεν έχει συναφθεί σύμβαση εξαγωγής ή αν ο κάτοχος της σύμβασης δεν ενεργεί για ίδιο λογαριασμό, ως εξαγωγέας νοείται το πρόσωπο που έχει εξουσία λήψης απόφασης για την αποστολή του είδους εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

Όταν το δικαίωμα διάθεσης πυροβόλων όπλων, των μερών και των βασικών εξαρτημάτων τους ή των πυρομαχικών προστίθεται σε πρόσωπο εγκατεστημένο εκτός της Ένωσης σύμφωνα με τη σύμβαση βάσει της οποίας γίνεται η εξαγωγή, ως εξαγωγέας νοείται ο εγκατεστημένος στην Ένωση συμβαλλόμενος·

9)

Ως «τελωνειακό έδαφος της Ένωσης» νοείται το έδαφος κατά την έννοια του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92·

10)

Ως «διασάφηση εξαγωγής» νοείται η πράξη με την οποία ένα πρόσωπο δηλώνει, με τον πρέποντα τύπο και τρόπο, ότι επιθυμεί να θέσει πυροβόλα όπλα, τα μέρη και τα βασικά εξαρτήματά τους και πυρομαχικά υπό τελωνειακό καθεστώς εξαγωγής·

11)

Ως «προσωρινή εξαγωγή» νοείται η μετακίνηση πυροβόλων όπλων που εγκαταλείπουν το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης και προορίζονται για επανεισαγωγή εντός χρονικής περιόδου μη υπερβαίνουσας τους 24 μήνες·

12)

Ως «διαμετακόμιση» νοείται η πράξη μεταφοράς εμπορευμάτων που εγκαταλείπουν το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης και διέρχονται από το έδαφος μίας ή περισσότερων τρίτων χωρών με τελικό προορισμό σε άλλη, τρίτη χώρα·

13)

Ως «μεταφόρτωση» νοείται η διαμετακόμιση που συνεπάγεται τη φυσική εκφόρτωση των αγαθών από το μεταφορικό μέσο εισαγωγής και, εν συνεχεία, τη φόρτωσή τους προς επανεξαγωγή, εν γένει σε άλλο μεταφορικό μέσο εξαγωγής·

14)

Ως «άδεια εξαγωγής» νοείται:

15)

Ως «παράνομη διακίνηση» νοείται η εισαγωγή, εξαγωγή, πώληση, παράδοση, μετακίνηση ή μεταφορά πυροβόλων όπλων, των μερών και των βασικών εξαρτημάτων τους ή των πυρομαχικών από την επικράτεια ενός κράτους μέλους ή μέσω αυτής προς την επικράτεια τρίτης χώρας, εάν ισχύει οιοδήποτε από τα ακόλουθα:

16)

Ως «ιχνηλασία» νοείται η συστηματική παρακολούθηση των πυροβόλων όπλων και, ει δυνατόν, των μερών και των βασικών εξαρτημάτων τους, καθώς και των πυρομαχικών, από τον κατασκευαστή έως τον αγοραστή, προκειμένου οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να επικουρούνται στην ανίχνευση, διερεύνηση, και ανάλυση της παράνομης κατασκευής και διακίνησης.

α)

σε διακρατικές συναλλαγές ή κρατικές μεταφορές,

β)

σε πυροβόλα όπλα, τα μέρη και τα βασικά εξαρτήματά τους και τα πυρομαχικά αν είναι ειδικά σχεδιασμένα για στρατιωτική χρήση και, σε κάθε περίπτωση, σε πυροβόλα όπλα πλήρως αυτόματης λειτουργίας,

γ)

σε πυροβόλα όπλα, τα μέρη και τα βασικά εξαρτήματά τους και τα πυρομαχικά όταν προορίζονται για τις ένοπλες δυνάμεις, την αστυνομία ή τις δημόσιες αρχές των κρατών μελών,

δ)

σε συλλέκτες και φορείς που ενδιαφέρονται για τα πυροβόλα όπλα, τα μέρη και τα βασικά εξαρτήματά τους και τα πυρομαχικά από πολιτιστική και ιστορική άποψη, η δε ιδιότητά τους αυτή αναγνωρίζεται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού από το κράτος μέλος στην επικράτεια του οποίου είναι εγκατεστημένοι,

ε)

σε απενεργοποιημένα πυροβόλα όπλα,

στ)

σε παλαιά πυροβόλα όπλα και τα αντίγραφά τους όπως ορίζονται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, υπό την προϋπόθεση ότι στα παλαιά πυροβόλα όπλα δεν περιλαμβάνονται όπλα που κατασκευάστηκαν μετά το 1899.

α)

η τρίτη χώρα εισαγωγής έχει εγκρίνει τη σχετική εισαγωγή, και

β)

οι τυχόν τρίτες χώρες διαμετακόμισης έχουν κοινοποιήσει γραπτώς, το αργότερο πριν από την αποστολή, ότι δεν εγείρουν αντίρρηση στη διαμετακόμιση. Η διάταξη αυτή δεν ισχύει:

α)

τις ημερομηνίες έκδοσης και λήξης,

β)

τον τόπο έκδοσης,

γ)

τη χώρα εξαγωγής,

δ)

τη χώρα εισαγωγής,

ε)

κατά περίπτωση, την τρίτη χώρα ή τρίτες χώρες διαμετακόμισης,

στ)

τον παραλήπτη,

ζ)

τον τελικό αποδέκτη, εάν είναι γνωστός κατά τον χρόνο της αποστολής,

η)

τις ενδείξεις που επιτρέπουν τον εντοπισμό των πυροβόλων όπλων, των στοιχείων και βασικών εξαρτημάτων τους και των πυρομαχικών, και την ποσότητα αυτών περιλαμβανομένης και της σήμανσης που φέρουν τα πυροβόλα όπλα, το αργότερο αμέσως πριν από την αποστολή.

α)

δεν απαιτείται άδεια εξαγωγής για

β)

Οι κυνηγοί και οι αθλητές σκοποβολής, όταν εγκαταλείπουν την τελωνειακή επικράτεια της ΕΕ μέσω άλλου κράτους μέλους σε σχέση με το κράτος μέλος διαμονής τους παρουσιάζουν στις αρμόδιες αρχές το ευρωπαϊκό δελτίο πυροβόλου όπλου όπως προβλέπεται στα άρθρα 1 και 12 της οδηγίας 91/477/ΕΟΚ. Στην περίπτωση αεροπορικού ταξιδίου, το ευρωπαϊκό δελτίο πυροβόλου όπλου προσκομίζεται στις αρμόδιες αρχές όπου τα σχετικά προϊόντα παραδίδονται στον αερομεταφορέα για τη μεταφορά τους εκτός τελωνειακής επικράτειας της Ένωσης.

Οι κυνηγοί και οι αθλητές σκοποβολής, όταν εγκαταλείπουν την τελωνειακή επικράτεια της Ένωσης από το κράτος μέλος διαμονής τους, μπορούν αντί του ευρωπαϊκού δελτίου πυροβόλου όπλου να επιλέγουν την παρουσίαση άλλου εγγράφου που θεωρείται έγκυρο για τον σκοπό αυτό από τις αρμόδιες αρχές του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

γ)

Οι αρμόδιες αρχές κράτους μέλους, για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τις 10 ημέρες, αναστέλλουν τη διεργασία εξαγωγής ή, εάν χρειασθεί, εμποδίζουν την έξοδο πυροβόλων όπλων, μερών και βασικών εξαρτημάτων ή πυρομαχικών από την τελωνειακή επικράτεια της Ένωσης από το εν λόγω κράτος μέλος, όταν έχουν βάσιμες υποψίες ότι οι λόγοι τους οποίους προβάλλουν οι κυνηγοί ή οι αθλητές σκοποβολής δεν τηρούν τους σχετικούς όρους και τις σχετικές υποχρεώσεις που καθορίζονται στο άρθρο 10. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και για δεόντως αιτιολογημένους λόγους, η προθεσμία που εμφαίνεται στο παρόν σημείο δύναται να παραταθεί στις 30 ημέρες.

α)

την επανεξαγωγή πυροβόλων εν συνεχεία προσωρινής αποδοχής για αξιολόγηση ή για έκθεση χωρίς πώληση, ή για επισκευή στο εσωτερικό της χώρας υπό την προϋπόθεση ότι τα όπλα παραμένουν στην ιδιοκτησία ατόμου εγκατεστημένου εκτός της τελωνειακής επικράτειας της Ένωσης και τα πυροβόλα όπλα επανεξάγονται στο εν λόγω άτομο,

β)

την επανεξαγωγή πυροβόλων όπλων, μερών τους και βασικών εξαρτημάτων και πυρομαχικών στην περίπτωση που φυλάσσονται προσωρινά από τη χρονική στιγμή που εισέρχονται στην τελωνειακή επικράτεια της Ένωσης μέχρι την έξοδό τους,

γ)

την προσωρινή εξαγωγή πυροβόλων όπλων για αξιολόγηση και επισκευή καθώς και έκθεση χωρίς πώληση υπό την προϋπόθεση ότι ο εξαγωγέας τεκμηριώνει τη νόμιμη κατοχή των πυροβόλων αυτών όπλων και τα εξάγει στο πλαίσιο της τελειοποίησης προς επανεισαγωγή ή των προσωρινών τελωνειακών διαδικασιών που ελέγχουν τις εξαγωγές.

α)

τις υποχρεώσεις και δεσμεύσεις τους ως μέρη των σχετικών διεθνών ρυθμίσεων ελέγχου των εξαγωγών ή δυνάμει σχετικών διεθνών Συνθηκών,

β)

θέματα εθνικής εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας, περιλαμβανομένων εκείνων που καλύπτονται από την κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ,

γ)

εκτιμήσεις όσον αφορά την προβλεπόμενη τελική χρήση, τον παραλήπτη, τον εξακριβωμένο τελικό αποδέκτη και τον κίνδυνο εκτροπής.

α)

αρνούνται να χορηγήσουν άδεια εξαγωγής εάν ο αιτών έχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο για πράξεις που συνιστούν αδίκημα το οποίο καταγράφεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 της απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (15), ή σχετικά με οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά, υπό την προϋπόθεση ότι η συμπεριφορά συνιστά αξιόποινο αδίκημα που τιμωρείται με μέγιστη στέρηση της ελευθερίας για τουλάχιστον τέσσερα έτη ή και αυστηρότερες ποινές·

β)

ακυρώνουν, αναστέλλουν, τροποποιούν ή ανακαλούν άδειες εξαγωγής στην περίπτωση που δεν επληρούντο ή δεν πληρούνται πλέον οι όροι βάσει των οποίων εκδόθηκαν.

α)

να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με οποιαδήποτε παραγγελία ή συναλλαγή που αφορά πυροβόλα όπλα, μέρη και βασικά εξαρτήματά τους, καθώς και πυρομαχικά, και

β)

να εξακριβώνουν την ορθή διενέργεια των ελέγχων των εξαγωγών, έχοντας μεταξύ άλλων πρόσβαση στους επαγγελματικούς χώρους των προσώπων τα οποία αφορά εξαγωγική συναλλαγή.

α)

ότι κατά τη χορήγηση της άδειας δεν είχαν ληφθεί υπόψη σημαντικές πληροφορίες, ή

β)

ότι οι περιστάσεις έχουν αλλάξει σημαντικά αφότου χορηγήθηκε η άδεια.

α)

λεπτομερή στοιχεία για εξαγωγείς των οποίων η αίτηση άδειας απορρίπτεται ή για εξαγωγείς οι οποίοι είναι αντικείμενο αποφάσεων που έχουν λάβει τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 11,

β)

δεδομένα όσον αφορά παραλήπτες ή άλλους παράγοντες που εμπλέκονται σε ύποπτες δραστηριότητες και, εφόσον είναι γνωστές, τις ακολουθούμενες διαδρομές.

30.3.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 94/16

(1)

Στην έκθεσή της της 4ης Μαΐου 2007 προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή αξιολόγησε, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 648/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), τη χρήση των φωσφορικών αλάτων στα απορρυπαντικά. Κατόπιν περαιτέρω ανάλυσης, συνάχθηκε το συμπέρασμα ότι η χρήση των φωσφορικών αλάτων σε απορρυπαντικά πλυντηρίων ρούχων και αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή θα πρέπει να περιοριστεί προκειμένου να μειωθεί η συμβολή των φωσφορικών αλάτων από τα απορρυπαντικά στον κίνδυνο ευτροφισμού, καθώς και να μειωθεί το κόστος εξάλειψης των φωσφορικών αλάτων από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Η εν λόγω εξοικονόμηση κόστους υπερβαίνει σημαντικά το κόστος επανατυποποίησης απορρυπαντικών πλυντηρίων ρούχων που προορίζονται για τον καταναλωτή, με εναλλακτικές των φωσφορικών αλάτων ουσίες.

(2)

Τα αποτελεσματικά εναλλακτικά των απορρυπαντικών πλυντηρίων ρούχων που προορίζονται για τον καταναλωτή και βασίζονται στα φωσφορικά άλατα απαιτούν μικρές ποσότητες άλλων φωσφορικών ενώσεων, δηλαδή φωσφονικών, τα οποία, αν χρησιμοποιούνταν σε μεγαλύτερες ποσότητες, θα μπορούσαν να είναι προβληματικά για το περιβάλλον. Μολονότι έχει σημασία να ενθαρρυνθεί η χρήση εναλλακτικών ουσιών με ευνοϊκότερα για το περιβάλλον χαρακτηριστικά από ό,τι τα φωσφορικά άλατα και άλλες φωσφορικές ενώσεις στην παρασκευή απορρυπαντικών πλυντηρίων ρούχων και αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή, οι ουσίες αυτές θα πρέπει, υπό τις συνήθεις συνθήκες χρήσης τους, να μην παρουσιάζουν κανένα κίνδυνο ή να παρουσιάζουν χαμηλότερο κίνδυνο για τους ανθρώπους και/ή το περιβάλλον. Θα πρέπει επομένως να χρησιμοποιείται το σύστημα REACH (4), όπου ενδείκνυται, για την αξιολόγηση τέτοιων ουσιών.

(3)

Η αλληλεπίδραση μεταξύ των φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων απαιτεί προσεκτική επιλογή του πεδίου εφαρμογής και του επιπέδου περιορισμού της χρήσης των φωσφορικών αλάτων σε απορρυπαντικά πλυντηρίων ρούχων και αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή. Ο περιορισμός θα πρέπει να ισχύει όχι μόνο για τα φωσφορικά άλατα, αλλά και για όλες τις φωσφορικές ενώσεις προκειμένου να αποκλειστεί η απλή αντικατάσταση των φωσφορικών αλάτων από άλλες φωσφορικές ενώσεις. Το όριο για την περιεκτικότητα φωσφόρου θα πρέπει να είναι επαρκώς χαμηλό για να προλαμβάνει αποτελεσματικά τη διάθεση στην αγορά απορρυπαντικών παρασκευασμάτων με φωσφορικά άλατα για πλυντήρια ρούχων που προορίζονται για τον καταναλωτή, αλλά αρκετά υψηλό ώστε να επιτρέπει την ελάχιστη ποσότητα φωσφονικών που απαιτείται για εναλλακτικά παρασκευάσματα.

(4)

Δεν είναι σκόπιμο επί του παρόντος να επεκταθούν οι περιορισμοί στη χρήση των φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων στα απορρυπαντικά πλυντηρίων ρούχων και αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή και στα απορρυπαντικά για βιομηχανική ή ιδρυματική χρήση σε επίπεδο Ένωσης, επειδή δεν διατίθενται ακόμη κατάλληλες τεχνικές και οικονομικές εναλλακτικές λύσεις της χρήσης φωσφορικών αλάτων στα εν λόγω απορρυπαντικά. Όσον αφορά τα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή, κατά πάσα πιθανότητα στο εγγύς μέλλον θα είναι διαθέσιμες ευρύτερα εναλλακτικές λύσεις. Είναι επομένως σκόπιμο να προβλεφθεί περιορισμός στη χρήση των φωσφορικών αλάτων στα απορρυπαντικά αυτά. Ένας τέτοιος περιορισμός θα πρέπει να εφαρμοσθεί μετά από μια μελλοντική ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται ότι θα είναι ευρέως διαθέσιμες οι εναλλακτικές λύσεις για τα φωσφορικά άλατα, με σκοπό να τονωθεί η ανάπτυξη νέων προϊόντων. Είναι επίσης σκόπιμο να προσδιορισθεί η μέγιστη επιτρεπτή ποσότητα φωσφόρου, βάσει στοιχείων, περιλαμβανομένων των υφισταμένων εθνικών περιορισμών για τον φώσφορο στα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή. Ωστόσο, είναι επίσης αναγκαίο να προβλεφθεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει, πριν ο περιορισμός αυτός τεθεί σε εφαρμογή σε ολόκληρη την Ένωση, να διενεργήσει ενδελεχή εκτίμηση της οριακής τιμής με βάση τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα και, εφόσον δικαιολογείται, να υποβάλει νομοθετική πρόταση. Η εν λόγω εκτίμηση θα πρέπει να καλύπτει τις επιπτώσεις που έχουν στο περιβάλλον, τη βιομηχανία και τους καταναλωτές τα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή με επίπεδα φωσφόρου πάνω και κάτω από την οριακή τιμή που ορίζεται στο παράρτημα VΙα και τα εναλλακτικά προϊόντα, λαμβάνοντας υπόψη θέματα όπως, μεταξύ άλλων, το κόστος, η διαθεσιμότητα, η αποτελεσματικότητα του καθαρισμού και οι επιπτώσεις τους στην επεξεργασία λυμάτων.

(5)

Ένας από τους στόχους του παρόντος κανονισμού είναι η προστασία του περιβάλλοντος με μείωση του ευτροφισμού που προκαλείται από τον φώσφορο στα απορρυπαντικά που χρησιμοποιούν οι καταναλωτές. Συνεπώς δεν ενδείκνυται να υποχρεωθούν τα κράτη μέλη που έχουν ήδη περιορισμούς όσον αφορά τον φώσφορο στα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή να προσαρμόσουν τους εν λόγω περιορισμούς πριν να αρχίσει να ισχύει ο περιορισμός της Ένωσης. Πέραν αυτού, είναι επιθυμητό να επιτραπεί στα κράτη μέλη να προβούν σε σταδιακή θέσπιση των περιορισμών που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό το νωρίτερο δυνατόν.

(6)

Ο ορισμός του «καθαρισμού» θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 648/2004 αντί της παραπομπής στο σχετικό πρότυπο ISO για μεγαλύτερη σαφήνεια και θα πρέπει επίσης να περιληφθούν ορισμοί του «απορρυπαντικού πλυντηρίων ρούχων που προορίζεται για τον καταναλωτή» και του «απορρυπαντικού αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζεται για τον καταναλωτή». Πέραν αυτών, είναι σκόπιμο να διευκρινισθεί ο ορισμός της «διάθεσης στην αγορά» και να συμπεριληφθεί ορισμός για τη «διαθεσιμότητα στην αγορά».

(7)

Για την παροχή επακριβών πληροφοριών εντός του στενότερου δυνατού χρονοδιαγράμματος, είναι σκόπιμο να εκσυγχρονισθεί ο τρόπος με τον οποίο η Επιτροπή δημοσιεύει τους καταλόγους των αρμόδιων αρχών και των εγκεκριμένων εργαστηρίων.

(8)

Για την προσαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 648/2004 στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο, για την εισαγωγή διατάξεων όσον αφορά τα απορρυπαντικά με διαλύτες και για την εισαγωγή επιμέρους ορίων συγκέντρωσης βάσει αξιολόγησης κινδύνων για τις αλλεργιογόνους αρωματικές ουσίες, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τις τροποποιήσεις των παραρτημάτων του εν λόγω κανονισμού οι οποίες είναι απαραίτητες για την υλοποίηση των εν λόγω στόχων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια των προπαρασκευαστικών εργασιών της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την προετοιμασία και την κατάρτιση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(9)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλονται στις περιπτώσεις παράβασης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 648/2004 και να εξασφαλίσουν την τήρησή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(10)

Είναι σκόπιμο να προβλεφθεί μια διαφοροποιημένη εφαρμογή των περιορισμών που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό, έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους επιχειρηματίες, ιδίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να επανατυποποιήσουν τα βασιζόμενα στα φωσφορικά άλατα απορρυπαντικά τους για τα πλυντήρια ρούχων και τα αυτόματα πλυντήρια πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή, χρησιμοποιώντας εναλλακτικές λύσεις κατά το συνήθη κύκλο επανατυποποίησής τους προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το κόστος.

(11)

Επειδή οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η μείωση της συμβολής των φωσφορικών αλάτων από τα απορρυπαντικά που προορίζονται για τον καταναλωτή στον κίνδυνο ευτροφισμού, η μείωση του κόστους για την εξάλειψη των φωσφορικών αλάτων στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, καθώς και η εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς απορρυπαντικών πλυντηρίων ρούχων και αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, αφού τα εθνικά μέτρα με διαφορετικές τεχνικές προδιαγραφές δεν μπορούν να διασφαλίσουν συνολική βελτίωση της ποιότητας του νερού που διασχίζει τα εθνικά σύνορα, και επειδή οι στόχοι αυτοί μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να εγκρίνει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ίδιου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

(12)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 648/2004 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

στο άρθρο 1 παράγραφος 2, η τρίτη και τέταρτη περίπτωση αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο και προστίθεται πέμπτη περίπτωση:

2)

το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

3)

παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 4α

Περιορισμοί σχετικά με την περιεκτικότητα φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων στα απορρυπαντικά

Τα απορρυπαντικά που απαριθμούνται στο παράρτημα VΙα τα οποία δεν συμμορφώνονται με τους περιορισμούς όσον αφορά την περιεκτικότητα φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων που καθορίζονται στο εν λόγω παράρτημα δεν θα διατίθενται στην αγορά από τις ημερομηνίες που καθορίζονται εκεί.»,

4)

στο άρθρο 8, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Η Επιτροπή θέτει στη διάθεση του κοινού τους καταλόγους των αναφερόμενων στην παράγραφο 1 αρμόδιων αρχών και των αναφερόμενων στην παράγραφο 2 εγκεκριμένων εργαστηρίων.»,

5)

στο άρθρο 11, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Επιπλέον, η συσκευασία των απορρυπαντικών πλυντηρίων ρούχων και αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή πρέπει να αναγράφει τις πληροφορίες που προβλέπονται στο παράρτημα VII τμήμα Β.»,

6)

στο άρθρο 12, η παράγραφος 3 διαγράφεται,

7)

τα άρθρα 13 και 14 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 13

Προσαρμογή των παραρτημάτων

1.   Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 13α για να εισαγάγει τις αναγκαίες τροποποιήσεις για την προσαρμογή των παραρτημάτων I έως IV και των παραρτημάτων VII και VIII στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο. Η Επιτροπή χρησιμοποιεί, όταν είναι δυνατόν, ευρωπαϊκά πρότυπα.

2.   Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 13α για να εισαγάγει τροποποιήσεις των παραρτημάτων του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τα απορρυπαντικά με διαλύτες.

3.   Στην περίπτωση που η επιστημονική επιτροπή για την ασφάλεια των καταναλωτών έχει θεσπίσει επιμέρους όρια συγκέντρωσης βάσει αξιολόγησης κινδύνου για τις αλλεργιογόνους αρωματικές ουσίες, η Επιτροπή εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 13α, προκειμένου να προσαρμόζει ανάλογα το όριο του 0,01 % που ορίζεται στο τμήμα Α του παραρτήματος VII.

Άρθρο 13α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 13 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από από τις 19 Απριλίου 2012. Έως τις 19 Ιουλίου 2016, η Επιτροπή συντάσσει έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περαιτέρω περιόδους πέντε ετών, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις για αυτήν την ανανέωση το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 13 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευση της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη σε ισχύ κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.   Μόλις εκδώσει μια πράξη κατ’ εξουσιοδότηση, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.   Μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 13 τίθεται σε ισχύ μόνο εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο ή εάν, πριν από τη λήξη αυτής της περιόδου, αμφότερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν θα εκφράσουν αντιρρήσεις. Με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου, η εν λόγω περίοδος παρατείνεται κατά δύο μήνες.

Άρθρο 14

Ρήτρα ελεύθερης διακίνησης

1.   Τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν, ούτε περιορίζουν ή παρεμποδίζουν τη διαθεσιμότητα στην αγορά απορρυπαντικών και/ή επιφανειοδραστικών ουσιών για απορρυπαντικά που πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, για λόγους που εξετάζονται στον παρόντα κανονισμό.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν εθνικούς κανόνες όσον αφορά τους περιορισμούς της περιεκτικότητας φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων στα απορρυπαντικά για τα οποία δεν καθορίζονται περιορισμοί ως προς την περιεκτικότητα στο παράρτημα VΙα, εάν δικαιολογείται, ιδιαίτερα, για λόγους όπως η προστασία της δημόσιας υγείας ή του περιβάλλοντος και εάν είναι διαθέσιμες εφικτές από τεχνική και οικονομική άποψη εναλλακτικές λύσεις.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρήσουν εθνικούς κανόνες που ίσχυαν στις 19 Μαρτίου 2012 όσον αφορά περιορισμούς της περιεκτικότητας φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων στα απορρυπαντικά για τα οποία οι περιορισμοί που καθορίζονται στο παράρτημα VΙα δεν έχουν ακόμη τεθεί σε εφαρμογή. Αυτού του είδους τα υπάρχοντα εθνικά μέτρα κοινοποιούνται στην Επιτροπή έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2012 και μπορούν να παραμείνουν σε ισχύ έως την ημερομηνία κατά την οποία τίθενται σε εφαρμογή οι περιορισμοί που καθορίζονται στο παράρτημα VΙα.

4.   Από τις 19 Μαρτίου 2012 έως την 31η Δεκεμβρίου 2016 τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν εθνικούς κανόνες για την εφαρμογή του περιορισμού της περιεκτικότητας φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων που καθορίζεται στο σημείο 2 του παραρτήματος VΙα, εάν δικαιολογείται, ιδιαίτερα, για λόγους όπως η προστασία της δημόσιας υγείας ή του περιβάλλοντος και εάν είναι διαθέσιμες εφικτές από τεχνική και οικονομική άποψη εναλλακτικές λύσεις. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν αυτά τα μέτρα στην Επιτροπή σύμφωνα με την οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (5).

5.   Η Επιτροπή θέτει στη διάθεση του κοινού τον κατάλογο εθνικών μέτρων που εμφαίνονται στις παραγράφους 3 και 4.

8)

στο άρθρο 15, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Εάν ένα κράτος μέλος έχει βάσιμους λόγους να θεωρεί ότι ένα συγκεκριμένο απορρυπαντικό, καίτοι πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, συνιστά κίνδυνο για την ασφάλεια ή την υγεία των ανθρώπων ή των ζώων ή κίνδυνο για το περιβάλλον, μπορεί να λάβει όλα τα κατάλληλα προσωρινά μέτρα, ανάλογα με τη φύση του κινδύνου, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι το συγκεκριμένο απορρυπαντικό δεν παρουσιάζει πλέον τον εν λόγω κίνδυνο, ότι αποσύρεται από την αγορά ή ανακαλείται εντός εύλογου χρονικού διαστήματος ή ότι περιορίζεται με άλλον τρόπο η διαθεσιμότητά του.

Το κράτος μέλος ενημερώνει αμέσως σχετικά τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή και αιτιολογεί την απόφασή του.»,

9)

το άρθρο 16 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 16

Έκθεση

1.   Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014, η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη πληροφορίες από κράτη μέλη σχετικά με την περιεκτικότητα φωσφόρου στα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή και διατίθενται στην αγορά στην επικράτειά τους και με γνώμονα οιαδήποτε υπάρχουσα ή νέα επιστημονική πληροφορία έχει στη διάθεσή της όσον αφορά ουσίες που χρησιμοποιούνται σε προϊόντα που περιέχουν φωσφορικά άλατα και σε εναλλακτικά παρασκευάσματα, αξιολογεί με ενδελεχή εκτίμηση κατά πόσο ο περιορισμός που καθορίζεται στη σημείο 2 του παραρτήματος VΙα θα πρέπει να τροποποιηθεί. Η εν λόγω εκτίμηση περιλαμβάνει ανάλυση των επιπτώσεων που έχουν στο περιβάλλον, τη βιομηχανία και τους καταναλωτές τα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή με επίπεδα φωσφόρου πάνω και κάτω από την οριακή τιμή που καθορίζεται στο παράρτημα VΙα, λαμβάνοντας υπόψη θέματα όπως, μεταξύ άλλων, το κόστος, η διαθεσιμότητα, η αποτελεσματικότητα του καθαρισμού και οι επιπτώσεις στην επεξεργασία λυμάτων. Η Επιτροπή υποβάλλει την εν λόγω ενδελεχή εκτίμηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

2.   Επιπλέον, εάν η Επιτροπή, βάσει της κατά την παράγραφο 1 ενδελεχούς εκτίμησης, θεωρεί ότι ο περιορισμός των φωσφορικών αλάτων και άλλων φωσφορικών ενώσεων που χρησιμοποιούνται στα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή χρειάζεται αναθεώρηση, υποβάλει, έως την 1η Ιουλίου 2015, κατάλληλη νομοθετική πρόταση. Οιαδήποτε τέτοια πρόταση πρέπει να αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση του αρνητικού αντικτύπου που έχουν όλα τα απορρυπαντικά αυτόματων πλυντηρίων πιάτων που προορίζονται για τον καταναλωτή στο ευρύτερο περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα θα εξετάζει οιοδήποτε οικονομικό κόστος όπως έχει προσδιορισθεί στην εν λόγω ενδελεχή εκτίμηση. Εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, βάσει της εν λόγω πρότασης, αποφασίσουν διαφορετικά έως την 31η Δεκεμβρίου 2016, η οριακή τιμή που καθορίζεται στο σημείο 2 του παραρτήματος VΙα καθίσταται ο περιορισμός για την περιεκτικότητα σε φώσφορο των απορρυπαντικών αυτόματων πλυντηρίων πιάτων από την ημερομηνία που καθορίζεται στο εν λόγω σημείο.»,

10)

το άρθρο 18 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 18

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Στα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνονται κατάλληλα μέτρα που επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να παρεμποδίζουν τη διαθεσιμότητα στην αγορά απορρυπαντικών ή επιφανειοδραστικών ουσιών για απορρυπαντικά που δεν συμμορφώνονται προς τον παρόντα κανονισμό. Οι εν λόγω κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή τις εν λόγω διατάξεις, καθώς και κάθε μεταγενέστερη τροποποίησή τους.

Οι εν λόγω κανόνες συμπεριλαμβάνουν μέτρα που επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών την παρακράτηση παρτίδων απορρυπαντικών τα οποία δεν συμμορφώνονται προς τον παρόντα κανονισμό.»,

11)

το κείμενο που παρατίθεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού προστίθεται ως παράρτημα VΙα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 648/2004,

12)

το παράρτημα VII τροποποιείται ως εξής:

30.3.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 94/22

(1)

Η δημιουργία ενιαίας αγοράς για τις ηλεκτρονικές πληρωμές σε ευρώ, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ των εθνικών και διασυνοριακών πληρωμών, είναι απαραίτητη για την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Για τον σκοπό αυτό, το έργο για τον Ενιαίο Χώρο Πληρωμών σε ευρώ («ΕΧΠΕ») αποσκοπεί στην ανάπτυξη κοινών υπηρεσιών πληρωμών εντός της Ένωσης οι οποίες θα αντικαταστήσουν τις υφιστάμενες εθνικές υπηρεσίες πληρωμών. Ως αποτέλεσμα της καθιέρωσης ανοιχτών, κοινών προτύπων, κανόνων και πρακτικών πληρωμών και μέσω της ενιαίας διεκπεραίωσης πληρωμών, ο ΕΧΠΕ θα πρέπει να παρέχει στους πολίτες και τις επιχειρήσεις της Ένωσης ασφαλείς, φιλικές προς τον χρήστη και αξιόπιστες υπηρεσίες πληρωμών σε ευρώ σε ανταγωνιστικές τιμές. Αυτό θα πρέπει να ισχύει για τις πληρωμές του ΕΧΠΕ, εντός και διαμέσου των εθνικών συνόρων, με τους ίδιους βασικούς όρους και σύμφωνα με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, ασχέτως του τόπου των πληρωμών αυτών στο εσωτερικό της Ένωσης. Ο ΕΧΠΕ θα πρέπει να ολοκληρωθεί κατά τρόπο ο οποίος να διευκολύνει την πρόσβαση νέων φορέων στην αγορά και την ανάπτυξη νέων προϊόντων και να δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για αυξημένο ανταγωνισμό στις υπηρεσίες πληρωμών και για την απρόσκοπτη ανάπτυξη και ταχεία υλοποίηση καινοτομιών που σχετίζονται με τις πληρωμές εντός της Ένωσης. Κατά συνέπεια, οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες πληρωμών σε ευρώ θα πρέπει να υποστούν πτωτική πίεση στις τιμές τους, με βάση τον βέλτιστο συνδυασμό λύσεων στην κατηγορία τους (best-of-breed), ως επακόλουθο της βελτίωσης των οικονομιών κλίμακας, της αύξησης της λειτουργικής απόδοσης και της ενίσχυσης του ανταγωνισμού. Αυτό θα έχει σημαντικά αποτελέσματα, ιδίως στα κράτη μέλη όπου οι πληρωμές είναι σχετικά δαπανηρές σε σύγκριση με άλλα κράτη μέλη. Η μετάβαση στον ΕΧΠΕ δεν θα πρέπει επομένως να συνοδεύεται από γενικές αυξήσεις τιμών για τους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών («χρήστες ΥΠ»), εν γένει, και για τους καταναλωτές ειδικότερα. Αντίθετα, όποτε ο χρήστης ΥΠ είναι καταναλωτής, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η αρχή της μη είσπραξης υψηλότερων προμηθειών. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί την εξέλιξη των τιμών στον τομέα των πληρωμών και καλείται να εκπονεί ετήσια ανάλυση για το θέμα αυτό.

(2)

Η επιτυχία του ΕΧΠΕ είναι πολύ σημαντική από οικονομικής και πολιτικής πλευράς. Το ΕΧΠΕ είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» η οποία στοχεύει σε μια πιο έξυπνη οικονομία όπου η ευημερία θα προκύπτει από την καινοτομία και από την αποδοτικότερη χρήση των διαθέσιμων πόρων. Τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσω των ψηφισμάτων του στις 12 Μαρτίου 2009 (4) και στις 10 Μαρτίου 2010 (5) περί της υλοποίησης του ΕΧΠΕ, όσο και το Συμβούλιο με τα συμπεράσματα που ενέκρινε στις 2 Δεκεμβρίου 2009, έχουν τονίσει τη σημασία της επίτευξης ταχείας μετάβασης στον ΕΧΠΕ.

(3)

Η οδηγία 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά (6) παρέχει μια σύγχρονη νομική βάση για τη δημιουργία εσωτερικής αγοράς πληρωμών, της οποίας ο ΕΧΠΕ αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 924/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Κοινότητα (7) προσφέρει επίσης ορισμένα μέσα διευκόλυνσης για την επιτυχία του ΕΧΠΕ όπως την επέκταση της αρχής της ισότητας των επιβαρύνσεων στις διασυνοριακές άμεσες χρεώσεις και την προσβασιμότητα για πράξεις άμεσης χρέωσης.

(5)

Οι προσπάθειες αυτορύθμισης του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα μέσω της πρωτοβουλίας για τον ΕΧΠΕ δεν έχουν αποδειχθεί επαρκείς για την προώθηση της εναρμονισμένης μετάβασης σε ενωσιακών διαστάσεων καθεστώτα μεταφορών πίστωσης και άμεσων χρεώσεων, τόσο στην πλευρά της προσφοράς, όσο και στην πλευρά της ζήτησης. Ειδικότερα, τα συμφέροντα των καταναλωτών και άλλων χρηστών δεν έχουν ληφθεί υπόψη επαρκώς και κατά τρόπο διαφανή. Θα πρέπει να ακούγεται η φωνή όλων των ενδιαφερομένων. Επιπλέον, η αυτορυθμιστική αυτή διαδικασία δεν έχει υπαχθεί σε κατάλληλους μηχανισμούς διακυβέρνησης, γεγονός που μπορεί να εξηγεί εν μέρει την αργή υιοθέτηση από την πλευρά της ζήτησης. Ενώ η πρόσφατη δημιουργία του Συμβουλίου του ΕΧΠΕ αντιπροσωπεύει μια σημαντική βελτίωση στη διακυβέρνηση του έργου ΕΧΠΕ, η διακυβέρνηση εξακολουθεί να βρίσκεται θεμελιωδώς και επισήμως στα χέρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Πληρωμών (ΕΣΠ). Η Επιτροπή θα πρέπει συνεπώς να επανεξετάσει το οργανωτικό πλαίσιο διακυβέρνησης του έργου ΕΧΠΕ στο σύνολό του πριν από το τέλος του 2012 και ενδεχομένως να υποβάλει σχετική πρόταση. Κατά την επανεξέταση αυτή θα πρέπει να εξεταστεί, μεταξύ άλλων, η σύνθεση του ΕΣΠ, η αλληλεπίδραση μεταξύ του ΕΣΠ και μιας ευρύτερης δομής διακυβέρνησης, όπως είναι το Συμβούλιο του ΕΧΠΕ, καθώς και ο ρόλος της εν λόγω ευρύτερης δομής διακυβέρνησης.

(6)

Μόνο η ταχεία και ολοκληρωμένη μετάβαση σε μεταφορές πίστωσης και άμεσες χρεώσεις ανά την Ένωση θα αποφέρει τα πλήρη οφέλη μιας ενιαίας αγοράς πληρωμών, ώστε να εξαλειφθεί το υψηλό κόστος της παράλληλης λειτουργίας των «κληροδοτημένων» προϊόντων και των προϊόντων του ΕΧΠΕ. Πρέπει συνεπώς να θεσπιστούν κανόνες που θα καλύπτουν την εκτέλεση του συνόλου των πράξεων μεταφοράς πίστωσης και άμεσης χρέωσης σε ευρώ εντός της Ένωσης. Ωστόσο, στην παρούσα φάση δεν πρέπει να καλύπτονται οι συναλλαγές με κάρτα, εφόσον τα κοινά πρότυπα για τις πληρωμές με κάρτα εντός της Ένωσης βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης. Οι αποστολές εμβασμάτων, οι εσωτερικές πληρωμές, οι πράξεις πληρωμής μεγάλων ποσών, οι πληρωμές μεταξύ παρόχων υπηρεσιών πληρωμών («πάροχοι ΥΠ») για λογαριασμό των ιδίων και οι πληρωμές μέσω κινητού τηλεφώνου ή μέσω οποιασδήποτε τηλεπικοινωνιακής, ψηφιακής ή ηλεκτρονικής συσκευής, δεν πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτών των κανόνων, εφόσον οι συγκεκριμένες υπηρεσίες πληρωμών δεν είναι συγκρίσιμες με τις μεταφορές πίστωσης ή τις άμεσες χρεώσεις. Όταν μια κάρτα πληρωμών στο σημείο πώλησης ή κάποια άλλη συσκευή, όπως ένα κινητό τηλέφωνο, χρησιμοποιείται για την εκκίνηση μιας πράξης πληρωμής, είτε στο σημείο πώλησης είτε εξ αποστάσεως, με άμεσο αποτέλεσμα μια μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση προς και από έναν λογαριασμό πληρωμών που προσδιορίζεται με τους υπάρχοντες εθνικούς βασικούς αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών (BBAN) ή με τον διεθνή αριθμό τραπεζικού λογαριασμού (IBAN), η εν λόγω πράξη πληρωμής πρέπει πάντως να καλύπτεται. Επιπροσθέτως, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των πληρωμών που διεκπεραιώνονται μέσω συστημάτων πληρωμής μεγάλων ποσών, όπως ειδικότερα η υψηλή προτεραιότητά τους, ο επείγων χαρακτήρας τους και πρωτίστως το μεγάλο ποσό, οι πληρωμές αυτές δεν είναι σκόπιμο να καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Η εξαίρεση αυτή δεν πρέπει να περιλαμβάνει τις άμεσες χρεώσεις, εκτός εάν ο πληρωτής έχει ζητήσει ρητά τη δρομολόγηση της πληρωμής μέσω συστήματος πληρωμής μεγάλων ποσών.

(7)

Σήμερα υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες πληρωμών, κυρίως για πληρωμές μέσω του Διαδικτύου, οι οποίες επίσης χρησιμοποιούν τον κωδικό IBAN και τον κωδικό αναγνώρισης της επιχείρησης (BIC) και βασίζονται σε μεταφορές πίστωσης και άμεσες χρεώσεις αλλά έχουν επιπρόσθετα χαρακτηριστικά. Οι υπηρεσίες αυτές αναμένεται να επεκταθούν πέρα από τα σημερινά εθνικά σύνορά τους και να μπορούν να ικανοποιήσουν την καταναλωτική ζήτηση για καινοτόμες, ασφαλείς και φθηνές υπηρεσίες πληρωμών. Για να μην αποκλειστούν οι εν λόγω υπηρεσίες από την αγορά, οι καταληκτικές ημερομηνίες σχετικά με τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να ισχύουν μόνο για τις μεταφορές πίστωσης ή τις άμεσες χρεώσεις στις οποίες βασίζονται οι εν λόγω συναλλαγές.

(8)

Στην τεράστια πλειοψηφία των πράξεων πληρωμών στην Ένωση, είναι δυνατόν να προσδιορισθεί κατά μοναδικό τρόπο ένας λογαριασμός πληρωμών με χρησιμοποίηση μόνο του κωδικού IBAN, χωρίς να παρέχεται επιπροσθέτως ο κωδικός BIC. Ανταποκρινόμενες στην πραγματικότητα αυτή, οι τράπεζες ορισμένων κρατών μελών έχουν ήδη καταρτίσει καταλόγους, βάσεις δεδομένων ή άλλα τεχνικά μέσα για τον προσδιορισμό του κωδικού BIC που αντιστοιχεί σε κάθε κωδικό IBAN. Ο κωδικός BIC χρειάζεται μόνο σε πολύ λίγες εναπομένουσες περιπτώσεις. Φαίνεται αδικαιολόγητο και υπερβολικά οχληρό να υποχρεώνονται όλοι οι πληρωτές και δικαιούχοι σε ολόκληρη την Ένωση να παρέχουν πάντα τον κωδικό BIC επιπλέον του κωδικού IBAN για τις ολιγάριθμες περιπτώσεις όπου αυτό είναι σήμερα αναγκαίο. Μια πολύ απλούστερη προσέγγιση θα ήταν να επιλύουν και να εξαλείφουν αυτές τις περιπτώσεις οι πάροχοι ΥΠ και άλλοι εμπλεκόμενοι όταν ο λογαριασμός πληρωμών δεν μπορεί να προσδιορισθεί κατά σαφή τρόπο με έναν δεδομένο κωδικό IBAN. Χρειάζεται επομένως να αναπτυχθούν τα κατάλληλα τεχνικά μέσα ώστε να μπορούν όλοι οι χρήστες να προσδιορίζουν κατά σαφή τρόπο έναν λογαριασμό πληρωμών μέσω του κωδικού IBAN και μόνο.

(9)

Για την εκτέλεση μιας μεταφοράς πίστωσης, ο λογαριασμός πληρωμών του δικαιούχου πρέπει να είναι προσβάσιμος. Ως εκ τούτου, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η επιτυχής υιοθέτηση πανενωσιακών υπηρεσιών μεταφοράς πίστωσης και άμεσης χρέωσης, πρέπει να επιβληθεί σε ενωσιακό επίπεδο υποχρέωση προσβασιμότητας. Προκειμένου να βελτιωθεί η διαφάνεια, ενδείκνυται επιπλέον η ενοποίηση, σε ενιαία πράξη, αυτής της υποχρέωσης και της υποχρέωσης προσβασιμότητας για τις άμεσες χρεώσεις που έχει ήδη θεσπισθεί με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 924/2009. Όλοι οι λογαριασμοί πληρωμών δικαιούχων που είναι προσβάσιμοι για εθνική μεταφορά πίστωσης θα πρέπει να είναι προσβάσιμοι και μέσω ενός πανενωσιακού καθεστώτος μεταφορών πίστωσης. Όλοι οι λογαριασμοί πληρωμών πληρωτών που είναι προσβάσιμοι για εθνική άμεση χρέωση θα πρέπει να είναι προσβάσιμοι και μέσω ενός πανενωσιακού καθεστώτος άμεσων χρεώσεων. Τα ανωτέρω θα πρέπει να ισχύουν ανεξαρτήτως της απόφασης του παρόχου ΥΠ να συμμετέχει σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς μεταφορών πίστωσης ή άμεσων χρεώσεων.

(10)

Η τεχνική διαλειτουργικότητα αποτελεί προϋπόθεση για τον ανταγωνισμό. Προκειμένου να δημιουργηθεί μια ενιαία αγορά για τα συστήματα ηλεκτρονικών πληρωμών σε ευρώ, είναι σημαντικό να μην παρεμποδίζεται η διεκπεραίωση των μεταφορών πίστωσης και των άμεσων χρεώσεων από επιχειρηματικούς κανόνες ή τεχνικά εμπόδια, όπως η υποχρεωτική συμμετοχή σε περισσότερα του ενός συστήματα για τον διακανονισμό διασυνοριακών πληρωμών. Οι μεταφορές πίστωσης και οι άμεσες χρεώσεις θα πρέπει να διεξάγονται βάσει καθεστώτος του οποίου οι βασικοί κανόνες θα τηρούνται από παρόχους ΥΠ που θα αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των παρόχων ΥΠ εντός των περισσότερων κρατών μελών και θα αποτελούν συνολικά την πλειοψηφία των παρόχων ΥΠ εντός της Ένωσης, και οι οποίοι κανόνες θα είναι οι ίδιοι τόσο για τις διασυνοριακές, όσο και για τις αμιγώς εθνικές πράξεις μεταφοράς πίστωσης ή άμεσης χρέωσης. Σε περίπτωση που υφίστανται περισσότερα του ενός συστήματα πληρωμών για τη διεκπεραίωση των εν λόγω πληρωμών, αυτά τα συστήματα πληρωμών θα πρέπει να είναι διαλειτουργικά μέσω της χρησιμοποίησης ενωσιακών και διεθνών προτύπων, έτσι ώστε όλοι οι χρήστες ΥΠ και όλοι οι πάροχοι ΥΠ να αποκομίζουν τα οφέλη των ενιαίων πληρωμών λιανικής σε ευρώ σε ολόκληρη την Ένωση.

(11)

Λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της επαγγελματικής αγοράς, ενώ το σύστημα μεταφοράς πίστωσης ή άμεσης χρέωσης μεταξύ επιχειρήσεων πρέπει να συμμορφώνεται προς όλες τις άλλες διατάξεις του παρόντος κανονισμού, και να έχει ίδιους κανόνες για τις διασυνοριακές και τις εθνικές συναλλαγές, η απαίτηση για τους συμμετέχοντες να αντιστοιχούν στην πλειοψηφία των παρόχων ΥΠ εντός της πλειοψηφίας των κρατών μελών θα πρέπει να ισχύει μόνο στον βαθμό που οι πάροχοι ΥΠ που παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς πίστωσης ή άμεσης χρέωσης μεταξύ επιχειρήσεων αντιστοιχούν στην πλειοψηφία των παρόχων ΥΠ στα περισσότερα κράτη μέλη όπου παρέχονται τέτοιες υπηρεσίες και αποτελούν την πλειοψηφία των παρόχων ΥΠ που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες εντός της Ένωσης.

(12)

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να προσδιορισθούν οι τεχνικές απαιτήσεις που θα καθορίζουν με σαφήνεια τα χαρακτηριστικά τα οποία θα πρέπει να πληρούν τα ενωσιακά καθεστώτα πληρωμών που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο των κατάλληλων ρυθμίσεων διακυβέρνησης για τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας μεταξύ των συστημάτων πληρωμών. Οι εν λόγω τεχνικές απαιτήσεις πρέπει να μην περιορίζουν την ευελιξία και την καινοτομία αλλά να είναι ανοιχτές και ουδέτερες απέναντι σε νέες εξελίξεις και βελτιώσεις στην αγορά πληρωμών. Οι τεχνικές απαιτήσεις πρέπει να σχεδιασθούν λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των μεταφορών πίστωσης και των άμεσων χρεώσεων, ιδίως όσον αφορά τα στοιχεία που περιέχονται στο μήνυμα πληρωμής.

(13)

Είναι σημαντικό να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των χρηστών ΥΠ στη χρησιμοποίηση τέτοιων υπηρεσιών, ιδίως όσον αφορά τις άμεσες χρεώσεις. Τα μέτρα αυτά πρέπει να επιτρέπουν στους πληρωτές να παραγγέλλουν στους παρόχους ΥΠ να περιορίζουν τον καταλογισμό άμεσων χρεώσεων σε ορισμένο ποσό ή ορισμένη περιοδικότητα και να καταρτίζουν ειδικούς θετικούς ή αρνητικούς καταλόγους δικαιούχων. Στο πλαίσιο της συγκρότησης ενωσιακών καθεστώτων άμεσης χρέωσης, είναι σκόπιμο να μπορούν οι καταναλωτές να έχουν το όφελος τέτοιων ελέγχων. Εντούτοις, για την πρακτική εφαρμογή τέτοιων ελέγχων όσον αφορά τους δικαιούχους, είναι σημαντικό να μπορούν οι πάροχοι ΥΠ να ελέγχουν βάσει του κωδικού IBAN και, για μια μεταβατική περίοδο αλλά μόνο όποτε καθίσταται αναγκαίο, του κωδικού BIC, ή βάσει κάποιου άλλου μοναδικού αναγνωριστικού πιστωτή συγκεκριμένων δικαιούχων. Άλλα συναφή δικαιώματα των χρηστών έχουν ήδη προβλεφθεί στην οδηγία 2007/64/ΕΚ και πρέπει να διασφαλισθούν πλήρως.

(14)

Η τεχνική τυποποίηση αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ολοκλήρωση δικτύων, όπως είναι η αγορά πληρωμών της Ένωσης. Η χρήση προτύπων που αναπτύχθηκαν από διεθνείς ή ευρωπαϊκούς φορείς τυποποίησης θα πρέπει να είναι υποχρεωτική από μια συγκεκριμένη ημερομηνία για όλες τις σχετικές πράξεις. Στο πλαίσιο των πληρωμών, τα υποχρεωτικά αυτά πρότυπα είναι οι κωδικοί IBAN και BIC, καθώς και το πρότυπο μηνυμάτων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ISO 20022 XML. Η χρήση αυτών των προτύπων από το σύνολο των παρόχων ΥΠ αποτελεί επομένως προϋπόθεση για την ύπαρξη πλήρους διαλειτουργικότητας σε ολόκληρη την Ένωση. Ειδικότερα, θα πρέπει να προωθηθεί η υποχρεωτική χρήση των κωδικών IBAN και BIC, όπου χρειάζεται, με εκτεταμένα μέτρα επικοινωνίας και διευκόλυνσης στα κράτη μέλη ώστε να καταστεί δυνατή η ομαλή και εύκολη μετάβαση σε πανενωσιακές μεταφορές πίστωσης και άμεσες χρεώσεις, ιδίως για τους καταναλωτές. Οι πάροχοι ΥΠ θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν, διμερώς ή πολυμερώς, την επέκταση του βασικού λατινικού πίνακα χαρακτήρων με στόχο την υποστήριξη περιφερειακών παραλλαγών των τυποποιημένων μηνυμάτων ΕΧΠΕ.

(15)

Όλοι οι ενδιαφερόμενοι, και ιδίως οι πολίτες της Ένωσης, είναι απολύτως απαραίτητο να ενημερωθούν καταλλήλως και εγκαίρως, ώστε να είναι πλήρως προετοιμασμένοι για τις αλλαγές που επιφέρει ο ΕΧΠΕ. Οι βασικοί ενδιαφερόμενοι, όπως οι πάροχοι ΥΠ, οι δημόσιες διοικήσεις και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, καθώς και άλλοι εντατικοί χρήστες τακτικών πληρωμών, θα πρέπει συνεπώς να πραγματοποιήσουν ειδικές και εκτεταμένες εκστρατείες ενημέρωσης, ανάλογες προς τις ανάγκες και κατάλληλα προσαρμοσμένες στο ακροατήριό τους, προκειμένου να ενισχυθεί η επίγνωση του κοινού και να προετοιμαστούν οι πολίτες για τη μετάβαση στον ΕΧΠΕ. Ειδικότερα, οι πολίτες χρειάζεται να εξοικειωθούν με τη μετάβαση από τους κωδικούς BBAN στους κωδικούς IBAN. Οι εθνικές ομάδες συντονισμού ΕΧΠΕ είναι οι καταλληλότερες να συντονίσουν τέτοιες εκστρατείες ενημέρωσης.

(16)

Προκειμένου να καταστεί δυνατή μια συντονισμένη διαδικασία μετάβασης, για λόγους σαφήνειας και απλούστευσης προς όφελος των καταναλωτών, είναι σκόπιμο να οριστεί ενιαία προθεσμία μετάβασης εντός της οποίας όλες οι πράξεις μεταφοράς πίστωσης ή άμεσης χρέωσης θα πρέπει να πληρούν αυτές τις τεχνικές απαιτήσεις, ενώ παράλληλα θα αφήνεται η αγορά ανοικτή σε περαιτέρω ανάπτυξη και καινοτομίες.

(17)

Κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιτρέπουν στους παρόχους ΥΠ να δίνουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τον κωδικό BBAN για τις εθνικές πράξεις πληρωμής, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξασφαλίζεται η διαλειτουργικότητα με μια ασφαλή τεχνική μετατροπή του BBAN στον αντίστοιχο μοναδικό κωδικό αναγνώρισης λογαριασμού πληρωμών από τον σχετικό πάροχο ΥΠ. Ο πάροχος ΥΠ δεν πρέπει να επιβάλλει οιαδήποτε άμεση ή έμμεση επιβάρυνση ή άλλες προμήθειες οι οποίες να συνδέονται με αυτή την υποχρέωση.

(18)

Παρόλο που το επίπεδο ανάπτυξης των υπηρεσιών μεταφοράς πιστώσεων και άμεσης χρέωσης διαφέρει στα κράτη μέλη, μια κοινή καταληκτική ημερομηνία μέσα σε χρονικό πλαίσιο επαρκές για την υλοποίηση, το οποίο θα επιτρέπει να συντελεστούν όλες οι απαιτούμενες διεργασίες, θα συνέβαλλε στη συντονισμένη, συνεκτική και ολοκληρωμένη μετάβαση στον ΕΧΠΕ και θα βοηθούσε στην αποφυγή ενός ΕΧΠΕ δύο ταχυτήτων, το οποίο θα προκαλούσε μεγαλύτερη σύγχυση στους καταναλωτές.

(19)

Οι πάροχοι και οι χρήστες ΥΠ θα πρέπει να έχουν επαρκές χρονικό διάστημα για να προσαρμοστούν στις τεχνικές απαιτήσεις. Ωστόσο αυτή η περίοδος προσαρμογής δεν θα πρέπει να καθυστερήσει άσκοπα τα οφέλη για τους καταναλωτές ούτε να ανακόπτει τις προσπάθειες προβλεπτικών φορέων που έχουν ήδη στραφεί προς τον ΕΧΠΕ. Για τις εθνικές και διασυνοριακές πράξεις πληρωμής, οι πάροχοι ΥΠ πρέπει να προσφέρουν στους πελάτες λιανικής τις απαραίτητες τεχνικές υπηρεσίες για την εξασφάλιση εύρυθμης και ασφαλούς μετάβασης στις τεχνικές απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

(20)

Είναι σημαντικό να παρασχεθεί ασφάλεια δικαίου στον κλάδο των πληρωμών όσον αφορά τα επιχειρηματικά μοντέλα για τις άμεσες χρεώσεις. Η κανονιστική ρύθμιση των πολυμερών διατραπεζικών προμηθειών (ΠΔΠ) για τις άμεσες χρεώσεις κρίνεται απαραίτητη για τη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των παρόχων ΥΠ, ώστε να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη ενιαίας αγοράς για τις άμεσες χρεώσεις. Οι προμήθειες αυτές για συναλλαγές που υφίστανται απόρριψη, άρνηση, επιστροφή ή αντιστροφή επειδή υπάρχει αδυναμία κατάλληλης εκτέλεσης ή επειδή οδηγούν σε κατ’ εξαίρεση διεκπεραίωση (οι λεγόμενες συναλλαγές τύπου R, όπου το γράμμα «R» μπορεί να υποδηλώνει απόρριψη (reject), άρνηση (refusal), επιστροφή (return), αντιστροφή (reversal), ανάκληση (revocation) και αίτηση ακύρωσης (request for cancellation), θα μπορούσαν να συμβάλλουν στον αποτελεσματικό επιμερισμό του κόστους εντός της εσωτερικής αγοράς. Φαίνεται επομένως ότι η απαγόρευση των ΠΔΠ ανά συναλλαγή θα ευνοούσε τη δημιουργία αποτελεσματικής ευρωπαϊκής αγοράς άμεσων χρεώσεων. Ωστόσο, οι προμήθειες για συναλλαγές τύπου R θα πρέπει να επιτρέπονται, υπό τον όρο ότι πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις. Οι πάροχοι ΥΠ πρέπει να δίνουν σαφείς και κατανοητές πληροφορίες στους καταναλωτές σχετικά με τις προμήθειες των συναλλαγών τύπου R, για λόγους διαφάνειας και προστασίας των καταναλωτών. Οι κανόνες, πάντως, για συναλλαγές τύπου R δεν θα θίγουν την εφαρμογή των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Χρειάζεται περαιτέρω να σημειωθεί ότι οι άμεσες χρεώσεις και οι πληρωμές με κάρτα έχουν εν γένει διαφορετικά χαρακτηριστικά, ιδίως από την άποψη της αυξημένης δυνατότητας των δικαιούχων να παράσχουν κίνητρα για τη χρήση της άμεσης χρέωσης από τους πληρωτές μέσω μιας προϋπάρχουσας σύμβασης μεταξύ δικαιούχου και πληρωτή, ενώ για τις πληρωμές με κάρτα δεν υπάρχει τέτοια προηγούμενη σύμβαση και η πράξη πληρωμής αποτελεί συχνά μεμονωμένο και μη τακτικά επανεμφανιζόμενο γεγονός. Κατά συνέπεια, οι διατάξεις σχετικά με τις ΠΔΠ για τις άμεσες χρεώσεις δεν θίγουν την ανάλυση των ΠΔΠ βάσει των κανόνων ανταγωνισμού της Ένωσης σε ό,τι αφορά τις πράξεις πληρωμής με κάρτα. Οι πρόσθετες προαιρετικές υπηρεσίες δεν καλύπτονται από την απαγόρευση του παρόντος κανονισμού όταν είναι σαφώς και αδιαμφισβητήτως διακριτές από τις βασικές υπηρεσίες άμεσης χρέωσης και όταν οι πάροχοι ΥΠ και οι χρήστες ΥΠ διαθέτουν πλήρη ελευθερία προσφοράς και χρήσης τέτοιων υπηρεσιών. Εντούτοις, οι υπηρεσίες αυτές εξακολουθούν να υπόκεινται στους ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες ανταγωνισμού.

(21)

Κατά συνέπεια, θα πρέπει να περιοριστεί χρονικά η δυνατότητα επιβολής ΠΔΠ ανά συναλλαγή για εθνικές και διασυνοριακές άμεσες χρεώσεις και να θεσπιστούν γενικοί όροι για την επιβολή διατραπεζικών προμηθειών για συναλλαγές τύπου R.

(22)

Η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθεί, σε επίπεδο Ένωσης, το ύψος των προμηθειών για τις συναλλαγές τύπου R. Οι συναλλαγές τύπου R στην εσωτερική αγορά θα πρέπει να συγκλίνουν με την πάροδο του χρόνου ώστε να μη διαφέρουν μεταξύ των κρατών μελών σε βαθμό που να απειλεί τους ίσους όρους ανταγωνισμού.

(23)

Σε μερικά κράτη μέλη υπάρχουν ορισμένες κληροδοτημένες υπηρεσίες πληρωμών που αποτελούν μεταφορές πίστωσης ή άμεσες χρεώσεις, αλλά έχουν πολύ συγκεκριμένες λειτουργικές δυνατότητες, οι οποίες συχνά οφείλονται σε ιστορικούς ή νομικούς λόγους. Ο όγκος των συναλλαγών των εν λόγω υπηρεσιών είναι συνήθως οριακός. Οι υπηρεσίες αυτές μπορούν κατά συνέπεια να καταταχθούν στα προϊόντα μικρής εξειδικευμένης αγοράς. Μια μεταβατική περίοδος για τα εν λόγω προϊόντα εξειδικευμένης αγοράς, αρκετά μεγάλη ώστε να ελαχιστοποιήσει τις επιπτώσεις της μετάβασης στους χρήστες ΥΠ, θα βοηθήσει και τις δύο πλευρές της αγοράς να επικεντρωθούν αρχικά στη μετάβαση του κυρίως όγκου των μεταφορών πίστωσης και των άμεσων χρεώσεων, επιταχύνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποκόμιση του μεγαλύτερου μέρους των δυνητικών οφελών μιας ενιαίας αγοράς πληρωμών της Ένωσης. Σε μερικά κράτη μέλη υπάρχουν ειδικά μέσα άμεσης χρέωσης που φαίνονται πολύ παρόμοια με τις πράξεις πληρωμών με κάρτα, δεδομένου ότι ο πληρωτής χρησιμοποιεί κάρτα στο σημείο πώλησης για να ξεκινήσει η πράξη πληρωμής, αλλά η υποκείμενη πράξη πληρωμής συνιστά άμεση χρέωση. Σε αυτού του είδους τις πράξεις πληρωμών, η κάρτα χρησιμοποιείται μόνο για μια ανάγνωσή της με σκοπό να διευκολυνθεί η ηλεκτρονική δημιουργία της εντολής, η οποία χρειάζεται να υπογραφεί από τον πληρωτή στο σημείο πώλησης. Μολονότι μια τέτοια υπηρεσία πληρωμών δεν μπορεί να καταταχθεί στα προϊόντα μικρής εξειδικευμένης αγοράς, χρειάζεται μια μεταβατική περίοδος για τις εν λόγω υπηρεσίες πληρωμών εξαιτίας του σημαντικού όγκου των συναφών συναλλαγών. Για να μπορέσουν οι ενδιαφερόμενοι να υλοποιήσουν ένα επαρκές υποκατάστατο του ΕΧΠΕ, η σχετική μεταβατική περίοδος πρέπει να έχει επαρκή διάρκεια.

(24)

Για την πρακτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς πληρωμών είναι αναγκαίο να εξασφαλισθεί ότι οι πληρωτές, όπως οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις ή οι δημόσιες αρχές, μπορούν να αποστέλλουν μεταφορές πίστωσης σε λογαριασμούς πληρωμών τους οποίους κατέχουν οι δικαιούχοι σε παρόχους ΥΠ οι οποίοι βρίσκονται σε άλλο κράτος μέλος και είναι προσβάσιμοι σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

(25)

Προκειμένου να εξασφαλισθεί ομαλή μετάβαση στον ΕΧΠΕ, κάθε έγκυρη άδεια δικαιούχου για την είσπραξη επαναλαμβανόμενων άμεσων χρεώσεων στο πλαίσιο κληροδοτημένου καθεστώτος θα πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει μετά την καταληκτική ημερομηνία που ορίζει ο παρών κανονισμός για τη μετάβαση. Η άδεια αυτή θα πρέπει να θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει τη συγκατάθεση από τον δικαιούχο προς τον πάροχο ΥΠ του πληρωτή να εκτελεί τις επαναλαμβανόμενες άμεσες χρεώσεις που εισπράττει ο δικαιούχος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, εάν δεν υπάρχει εθνική νομοθεσία σχετικά με τη συνεχιζόμενη ισχύ της εντολής ή συμφωνίες πελατών που τροποποιούν τις εντολές άμεσης χρέωσης ώστε να καταστεί δυνατή η συνέχισή τους. Ωστόσο, τα δικαιώματα των καταναλωτών θα πρέπει να προστατεύονται και, στην περίπτωση που μία υφιστάμενη εντολή άμεσης χρέωσης περιλαμβάνει άνευ όρων δικαίωμα επιστροφής χρημάτων, το δικαίωμα αυτό θα πρέπει να διατηρηθεί.

(26)

Θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν οι αρμόδιες αρχές να εκπληρώνουν αποτελεσματικά τα οικεία καθήκοντα παρακολούθησης και να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης και της εξέτασης των καταγγελιών, για να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση των παρόχων ΥΠ με τον παρόντα κανονισμό. Επίσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνήσουν ώστε οι καταγγελίες κατά παρόχων ΥΠ οι οποίοι δεν συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό να υποβάλλονται και ο παρών κανονισμός να εφαρμόζεται αποτελεσματικά με διοικητικά ή δικαστικά μέσα. Για την ενίσχυση της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό, οι αρμόδιες αρχές των διάφορων κρατών μελών θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους και, εφόσον χρειάζεται, με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών και άλλες σχετικές αρμόδιες αρχές, όπως η Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8) (ΕΑΤ), οι οποίες έχουν ορισθεί βάσει της ενωσιακής ή της εθνικής νομοθεσίας που είναι εφαρμοστέα στους παρόχους ΥΠ.

(27)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίζουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης του παρόντος κανονισμού και να εξασφαλίζουν ότι οι εν λόγω κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές και ότι εφαρμόζονται. Οι εν λόγω κυρώσεις δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται στους καταναλωτές.

(28)

Για να εξασφαλισθεί η παροχή της δυνατότητας προσφυγής σε περιπτώσεις εσφαλμένης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ή όταν προκύπτουν διαφορές αναφορικά με δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό μεταξύ των χρηστών ΥΠ και των παρόχων ΥΠ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κατάλληλες και αποτελεσματικές εξωδικαστικές διαδικασίες υποβολής ενστάσεων και προσφυγών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να αποφασίζουν ότι οι διαδικασίες αυτές εφαρμόζονται μόνο σε καταναλωτές ή μόνο σε καταναλωτές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

(29)

Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην ΕΑΤ και στην ΕΚΤ όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Η έκθεση θα πρέπει να συνοδεύεται, ενδεχομένως, από προτάσεις για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού.

(30)

Για να εξασφαλισθεί η επικαιροποίηση των τεχνικών απαιτήσεων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ σχετικά με τις εν λόγω τεχνικές απαιτήσεις. Με τη δήλωση (αριθ. 39) σχετικά με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ η οποία προσαρτάται στην Τελική Πράξη της διακυβερνητικής διάσκεψης που ενέκρινε τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η διάσκεψη έλαβε γνώση της πρόθεσης της Επιτροπής να εξακολουθήσει να συμβουλεύεται εμπειρογνώμονες διορισμένους από τα κράτη μέλη κατά την προπαρασκευή σχεδίων πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική της. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή κατάλληλη και διαφανή διαβούλευση κατά τη διάρκεια του προπαρασκευαστικού της έργου, συμπεριλαμβανομένης της διαβούλευσης με την ΕΚΤ και όλους τους ενδιαφερομένους. Κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζει ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(31)

Επειδή οι πάροχοι ΥΠ που είναι εγκατεστημένοι στα κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ θα χρειαστεί να αναλάβουν ειδικές προπαρασκευαστικές εργασίες εκτός αγοράς πληρωμών για το εθνικό νόμισμά τους, θα πρέπει να επιτραπεί στους εν λόγω παρόχους ΥΠ να αναβάλουν την εφαρμογή των τεχνικών απαιτήσεων για μια ορισμένη περίοδο. Ωστόσο, τα κράτη μέλη που δεν έχουν νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις τεχνικές απαιτήσεις για τη δημιουργία ενός πραγματικού ευρωπαϊκού χώρου πληρωμών που θα ενισχύσει την εσωτερική αγορά.

(32)

Για να εξασφαλιστεί ευρεία υποστήριξη του κοινού στον ΕΧΠΕ, απαιτείται υψηλό επίπεδο προστασίας των πληρωτών, ιδίως για τις πράξεις άμεσης χρέωσης. Το ισχύον σήμερα περιοριστικώς πανευρωπαϊκό καθεστώς άμεσης χρέωσης για τους καταναλωτές, που αναπτύχθηκε από το ΕΣΠ, προβλέπει ένα άνευ διευκρινίσεων και άνευ όρων δικαίωμα επιστροφής για τις εξουσιοδοτημένες πληρωμές εντός διαστήματος οκτώ εβδομάδων από την ημερομηνία χρέωσης του ποσού, ενώ βάσει των άρθρων 62 και 63 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ το εν λόγω δικαίωμα επιστροφής υπόκειται σε διάφορες προϋποθέσεις. Υπό το πρίσμα της επικρατούσας κατάστασης στην αγορά και της ανάγκης να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, ο αντίκτυπος των διατάξεων αυτών πρέπει να αξιολογηθεί στην έκθεση την οποία, σύμφωνα με το άρθρο 87 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ, η Επιτροπή υποβάλει το αργότερο έως την 1η Νοεμβρίου 2012 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην ΕΚΤ, συνοδευόμενη, εφόσον κριθεί σκόπιμο, από πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας.

(33)

Η οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (9), διέπει την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Η μετάβαση στον ΕΧΠΕ και η καθιέρωση κοινών προτύπων και κανόνων πληρωμών θα πρέπει να βασίζεται στη συμμόρφωση προς την εθνική νομοθεσία όσον αφορά την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στα κράτη μέλη και να προασπίζει τα συμφέροντα των πολιτών της Ένωσης.

(34)

Τα χρηματοπιστωτικά μηνύματα σχετικά με τις πληρωμές και τις μεταφορές στον ΕΧΠΕ δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της 28ης Ιουνίου 2010, για την επεξεργασία και τη διαβίβαση δεδομένων χρηματοπιστωτικών μηνυμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις Ηνωμένες Πολιτείες για σκοπούς του προγράμματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (10).

(35)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η καθιέρωση επιχειρηματικών κανόνων και τεχνικών απαιτήσεων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορεί συνεπώς, λόγω της κλίμακας ή των επιπτώσεών του, να επιτευχθεί καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίζει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(36)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009, τα κράτη μέλη θα καταργήσουν τις εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών οι οποίες επιβάλλονται στους παρόχους ΥΠ για τις στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών και αφορούν πράξεις πληρωμών των πελατών τους ύψους μέχρι 50 000 ευρώ. Η συλλογή στατιστικών στοιχείων του ισοζυγίου πληρωμών βάσει διακανονισμών προέκυψε μετά το τέλος των συναλλαγματικών ελέγχων και έχει αποτελέσει σημαντική πηγή δεδομένων, δίπλα σε άλλες πηγές όπως οι άμεσες έρευνες, συμβάλλοντας στην καλή ποιότητα των στατιστικών. Από την αρχή της δεκαετίας του 1990 ορισμένα κράτη μέλη επέλεξαν να βασιστούν περισσότερο σε στοιχεία που διαβιβάζονται απευθείας από τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά παρά σε στοιχεία που διαβιβάζουν οι τράπεζες για λογαριασμό των πελατών τους. Μολονότι η υποβολή στοιχείων βάσει διακανονισμού αποτελεί μια λύση που, από τη σκοπιά της κοινωνίας στο σύνολό της, μειώνει το κόστος της συγκέντρωσης στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών και ταυτόχρονα εξασφαλίζει στατιστικές καλής ποιότητας, η διατήρηση της γνωστοποίησης αυτής σε ορισμένα κράτη μέλη ενδέχεται να μειώνει την αποτελεσματικότητα και να αυξάνει το κόστος όσον αφορά ειδικότερα τις διασυνοριακές πληρωμές. Δεδομένου ότι ένας στόχος του ΕΧΠΕ είναι η μείωση του κόστους των διασυνοριακών πληρωμών, η γνωστοποίηση στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών βάσει διακανονισμού πρέπει να καταργηθεί τελείως.

(37)

Για να υπάρξει μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου, ενδείκνυται να εναρμονιστούν οι προθεσμίες που καθορίζονται για τις διατραπεζικές προμήθειες στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(38)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 924/2009 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

α)

σε πράξεις πληρωμής που πραγματοποιούνται μεταξύ και εντός παρόχων ΥΠ, περιλαμβανομένων των αντιπροσώπων ή υποκαταστημάτων τους, για λογαριασμό των ιδίων·

β)

σε πράξεις πληρωμής που διεκπεραιώνονται και εκκαθαρίζονται μέσω συστημάτων πληρωμών μεγάλων ποσών, αποκλειομένων των πράξεων πληρωμών άμεσης χρέωσης για τις οποίες πληρωτής δεν έχει ζητήσει ρητά τη δρομολόγηση μέσω συστήματος πληρωμής μεγάλων ποσών·

γ)

σε πράξεις πληρωμής μέσω κάρτας πληρωμών ή ανάλογου μέσου, συμπεριλαμβανομένων των αναλήψεων μετρητών από λογαριασμό πληρωμών, εκτός εάν η κάρτα πληρωμών ή το ανάλογο μέσο χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την παραγωγή της πληροφορίας που απαιτείται για την απευθείας μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση προς και από λογαριασμό πληρωμών που αναγνωρίζεται με BBAN ή με ΙΒΑΝ·

δ)

σε πράξεις πληρωμής με οποιαδήποτε τηλεπικοινωνιακή, ψηφιακή ή ηλεκτρονική συσκευή, εάν οι εν λόγω πράξεις πληρωμής δεν συνεπάγονται μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση προς και από λογαριασμό πληρωμών που αναγνωρίζεται με BBAN ή ΙΒΑΝ·

ε)

σε πράξεις υπηρεσιών εμβασμάτων, όπως καθορίζονται στο άρθρο 4 σημείο 13 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ·

στ)

σε πράξεις πληρωμής κατά τις οποίες μεταβιβάζεται ηλεκτρονικό χρήμα, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 2 της οδηγίας 2009/110/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για την ανάληψη, άσκηση και προληπτική εποπτεία της δραστηριότητας ιδρύματος ηλεκτρονικού χρήματος (11), εκτός εάν οι εν λόγω πράξεις συνεπάγονται μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση προς και από λογαριασμό πληρωμών που αναγνωρίζεται με BBAN ή IBAN.

α)

οι κανόνες τους είναι οι ίδιοι για εθνικές και διασυνοριακές πράξεις μεταφοράς πίστωσης εντός της Ένωσης και ομοίως για εθνικές και διασυνοριακές πράξεις άμεσης χρέωσης εντός της Ένωσης· και

β)

οι συμμετέχοντες στο σύστημα πληρωμών αντιστοιχούν στην πλειονότητα των παρόχων ΥΠ εντός των περισσότερων κρατών μελών και αποτελούν την πλειοψηφία των παρόχων ΥΠ εντός της Ένωσης, λαμβανομένων υπόψη μόνο των παρόχων ΥΠ που παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς πίστωσης ή άμεσης χρέωσης αντιστοίχως.

α)

πρέπει να χρησιμοποιούν τον κωδικό αναγνώρισης λογαριασμού πληρωμών που καθορίζεται στο σημείο 1 στοιχείο α) του παραρτήματος για την αναγνώριση των λογαριασμών πληρωμών ασχέτως του τόπου στον οποίο βρίσκεται ο σχετικός πάροχος ΥΠ·

β)

πρέπει να χρησιμοποιούν τις μορφές μηνυμάτων που καθορίζονται στο σημείο 1 στοιχείο β) του παραρτήματος κατά τη διαβίβαση πράξεων πληρωμής σε άλλον πάροχο ΥΠ ή μέσω ενός συστήματος πληρωμών λιανικής·

γ)

πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι χρήστες ΥΠ χρησιμοποιούν τον κωδικό αναγνώρισης που καθορίζεται στο σημείο 1 στοιχείο α) του παραρτήματος για την αναγνώριση των λογαριασμών πληρωμών, είτε ο πάροχος ΥΠ τόσο του πληρωτή όσο και του δικαιούχου είτε ο μοναδικός πάροχος ΥΠ της πράξης πληρωμής βρίσκονται στο ίδιο κράτος με τους χρήστες ΥΠ ή σε διαφορετικά κράτη μέλη·

δ)

πρέπει να εξασφαλίζουν ότι, όταν ο χρήστης ΥΠ που δεν είναι καταναλωτής ή πολύ μικρή επιχείρηση δρομολογεί ή δέχεται επιμέρους μεταφορές πίστωσης ή επιμέρους άμεσες χρεώσεις οι οποίες δεν διαβιβάζονται χωριστά αλλά συγκεντρωτικά, χρησιμοποιούνται οι μορφές μηνυμάτων που καθορίζονται στο σημείο 1 στοιχείο β) του παραρτήματος.

α)

ο πάροχος ΥΠ του πληρωτή πρέπει να εξασφαλίζει ότι ο πληρωτής διαβιβάζει τα δεδομένα που καθορίζονται στο σημείο 2 στοιχείο α) του παραρτήματος·

β)

ο πάροχος ΥΠ του πληρωτή πρέπει να διαβιβάζει στον πάροχο ΥΠ του δικαιούχου τα δεδομένα που καθορίζονται στο σημείο 2 στοιχείο β) του παραρτήματος·

γ)

ο πάροχος ΥΠ του δικαιούχου πρέπει να διαβιβάζει ή θέτει στη διάθεσή του δικαιούχου τα δεδομένα που καθορίζονται στο σημείο 2 στοιχείο δ) του παραρτήματος.

α)

οι πάροχοι ΥΠ του δικαιούχου πρέπει να εξασφαλίζουν ότι:

β)

ο πάροχος ΥΠ του δικαιούχου πρέπει να διαβιβάζει στον πάροχο ΥΠ του πληρωτή τα δεδομένα που καθορίζονται στο σημείο 3 στοιχείο β) του παραρτήματος·

γ)

ο πάροχος ΥΠ του πληρωτή πρέπει να διαβιβάζει στον πληρωτή ή θέτει στη διάθεσή του τα δεδομένα που καθορίζονται στο σημείο 3 στοιχείο γ) του παραρτήματος·

δ)

ο πληρωτής πρέπει να έχει το δικαίωμα να παραγγέλλει στον δικό του πάροχο ΥΠ:

α)

η συμφωνία στοχεύει στον αποτελεσματικό καταλογισμό του κόστους στον πάροχο ΥΠ ή στον χρήστη ΥΠ που προκάλεσε τη συναλλαγή τύπου R, λαμβάνοντας παράλληλα δεόντως υπόψη την ύπαρξη εξόδων συναλλαγής και εξασφαλίζει ότι ο πληρωτής δεν χρεώνεται αυτομάτως και ότι ο πάροχος ΥΠ απαγορεύεται να χρεώνει επιβαρύνσεις στους χρήστες ΥΠ για έναν δεδομένο τύπο προμηθειών για συναλλαγές τύπου R που υπερβαίνουν το κόστος το οποίο υφίσταται ο πάροχος ΥΠ για τις συναλλαγές αυτές·

β)

οι προμήθειες βασίζονται αυστηρά στο κόστος·

γ)

το ύψος των προμηθειών δεν υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα διαχείρισης των συναλλαγών τύπου R από τον οικονομικά αποδοτικότερο συγκρίσιμο πάροχο ΥΠ που αποτελεί αντιπροσωπευτικό από πλευράς όγκου συναλλαγών και είδους υπηρεσιών συμβαλλόμενο μέρος σε συμφωνία·

δ)

η επιβολή των προμηθειών σύμφωνα με τα στοιχεία α), β) και γ) εμποδίζει τους παρόχους ΥΠ να επιβάλλουν στους αντίστοιχους χρήστες ΥΠ επιπρόσθετες προμήθειες σχετικές με τα έξοδα που καλύπτονται από αυτές τις διατραπεζικές προμήθειες·

ε)

δεν υφίσταται πρακτική και οικονομικά βιώσιμη εναλλακτική λύση έναντι της συμφωνίας, η οποία θα οδηγούσε σε μια εξίσου ή και περισσότερο αποδοτική διαχείριση των συναλλαγών τύπου R με ίσο ή χαμηλότερο κόστος για τους καταναλωτές.

1)

στο άρθρο 2, το σημείο 10 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

στο άρθρο 3, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Οι επιβαρύνσεις που χρεώνονται από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμής σε χρήστη υπηρεσιών πληρωμών για τις διασυνοριακές πληρωμές είναι οι ίδιες με τις επιβαρύνσεις που χρεώνονται από τον ίδιο πάροχο υπηρεσιών πληρωμής στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών για τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές της ίδιας αξίας και με το ίδιο νόμισμα.»·

3)

το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

4)

στο άρθρο 5, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Από την 1η Φεβρουαρίου 2016, τα κράτη μέλη καταργούν τις εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών που επιβάλλονται στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής για τις στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών που αφορούν πράξεις πληρωμών των πελατών τους.»·

5)

το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

6)

το άρθρο 8 διαγράφεται.

30.3.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 94/38

(1)

Οι διαδοχικές μεταρρυθμίσεις της κοινής οργάνωσης αγοράς που καλύπτει το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, που περιλαμβάνονται τώρα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») (4), αποσκοπούσαν στον προσανατολισμό στην αγορά, δηλαδή να λαμβάνουν οι γεωργοί τις αποφάσεις τους όσον αφορά το είδος και την ποσότητα της παραγωγής τους ανταποκρινόμενοι στις διακυμάνσεις των τιμών, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστική θέση του γαλακτοκομικού τομέα και η βιωσιμότητά του στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου εμπορίου. Αποφασίστηκε επομένως ότι ήταν αναγκαίο να αυξηθούν σταδιακά οι ποσοστώσεις, με την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 72/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, για τροποποιήσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής με την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 320/2006, (ΕΚ) αριθ. 1405/2006, (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, (ΕΚ) αριθ. 3/2008 και (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και για την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 1883/78, (ΕΟΚ) αριθ. 1254/89, (ΕΟΚ) αριθ. 2247/89, (ΕΟΚ) αριθ. 2055/93, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 2596/97, (ΕΚ) αριθ. 1182/2005 και (ΕΚ) αριθ. 315/2007 (5) (μεταρρύθμιση του 2008-2009, γνωστή ως «διαγνωστικός έλεγχος»), προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή σταδιακή κατάργηση του συστήματος των ποσοστώσεων γάλακτος έως το 2015.

(2)

Κατά την περίοδο από το 2007 έως το 2009, σημειώθηκαν έκτακτες εξελίξεις στις αγορές του τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, που οδήγησαν τελικά σε κατάρρευση των τιμών το 2008/09. Αρχικά, οι ακραίες καιρικές συνθήκες που έπληξαν την Ωκεανία προκάλεσαν σημαντική μείωση του εφοδιασμού, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ταχεία και κατακόρυφη αύξηση των τιμών. Αν και ξεκίνησε η αποκατάσταση του εφοδιασμού σε παγκόσμιο επίπεδο και άρχισε η επιστροφή των τιμών σε κανονικά επίπεδα, η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που ακολούθησε επηρέασε αρνητικά τους παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων της Ένωσης, επιδεινώνοντας την αστάθεια των τιμών. Οι αυξημένες τιμές των πρώτων υλών προκάλεσαν σημαντική αύξηση του κόστους των ζωοτροφών και άλλων εισροών, μεταξύ των οποίων και της ενέργειας. Στη συνέχεια, η πτώση τόσο της παγκόσμιας ζήτησης όσο και της ζήτησης σε επίπεδο Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της ζήτησης του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, σε μια περίοδο που η παραγωγή της Ένωσης παρέμενε σταθερή, προκάλεσε πτώση των τιμών στην Ένωση στο κατώτερο επίπεδο του διχτυού ασφαλείας. Αυτή η απότομη μείωση των τιμών των πρώτων υλών για γεωργικά προϊόντα δεν οδήγησε σε μείωση των τιμών για τους καταναλωτές, γεγονός που προκάλεσε, για τα περισσότερα προϊόντα του τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων και στις περισσότερες χώρες, αύξηση του ακαθάριστου περιθωρίου κέρδους, για τους κατάντην τομείς, και απέτρεψε την προσαρμογή της ζήτησής τους στις χαμηλές τιμές των πρώτων υλών, ενώ επέφερε επιβράδυνση της ανάκαμψης των τιμών και ενέτεινε τις επιπτώσεις των χαμηλών τιμών στους παραγωγούς γάλακτος, πράγμα που έθεσε σε σοβαρό κίνδυνο τη βιωσιμότητα πολλών εξ αυτών.

(3)

Ως αντίδραση στις δυσκολίες αυτές που ανέκυψαν στην αγορά γάλακτος, συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 2009 ομάδα εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου για το γάλα («ΟΕΥΕ») με σκοπό την εξέταση μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων για τον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, οι οποίες, στο πλαίσιο της λήξης του καθεστώτος των γαλακτοκομικών ποσοστώσεων το 2015, θα συνέβαλλαν στη σταθεροποίηση της αγοράς και των εισοδημάτων των παραγωγών γάλακτος και στην ενίσχυση της διαφάνειας στον τομέα.

(4)

Υποβλήθηκαν στην ΟΕΥΕ προφορικές και γραπτές εισηγήσεις από τις κυριότερες ευρωπαϊκές ομάδες ενδιαφερομένων στην αλυσίδα εφοδιασμού γαλακτοκομικών προϊόντων, που αντιπροσωπεύουν τους γεωργούς, τους μεταποιητές γαλακτοκομικών προϊόντων, τους εμπόρους γαλακτοκομικών προϊόντων, τους λιανοπωλητές και τους καταναλωτές. Επιπλέον, η ΟΕΥΕ έλαβε εισηγήσεις από προσκεκλημένους ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες, εκπροσώπους τρίτων χωρών, εθνικές αρχές ανταγωνισμού και υπηρεσίες της Επιτροπής. Επίσης, στις 26 Μαρτίου 2010 διεξήχθη διάσκεψη των ενδιαφερομένων του γαλακτοκομικού τομέα, η οποία έδωσε τη δυνατότητα σε περισσότερους παράγοντες της αλυσίδας εφοδιασμού να εκφράσουν τις θέσεις τους. Η ΟΕΥΕ υπέβαλε την έκθεσή της στις 15 Ιουνίου 2010. Η έκθεση περιλάμβανε ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης του γαλακτοκομικού τομέα και ορισμένες συστάσεις οι οποίες επικεντρώνονταν κυρίως στις συμβατικές σχέσεις, τη διαπραγματευτική ισχύ των παραγωγών, τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, τη διαφάνεια (συμπεριλαμβανόμενης της περαιτέρω επεξεργασίας του ευρωπαϊκού μηχανισμού παρακολούθησης των τιμών), τα μέτρα της αγοράς και τις προθεσμιακές συμβάσεις, τα πρότυπα εμπορίας και την επισήμανση της καταγωγής, καθώς και την καινοτομία και την έρευνα. Ως πρώτο βήμα, ο παρών κανονισμός εξετάζει τα πρώτα τέσσερα από τα θέματα αυτά.

(5)

Η ΟΕΥΕ επισήμανε ότι οι τομείς παραγωγής και μεταποίησης γαλακτοκομικών προϊόντων παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές μεταξύ κρατών μελών. Επίσης, η κατάσταση ποικίλλει σε σημαντικό βαθμό μεταξύ εμπορευομένων και τύπων εμπορευομένων στο εσωτερικό κάθε κράτους μέλους. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις η συγκέντρωση της προσφοράς είναι χαμηλή, με αποτέλεσμα να προκύπτει ανισορροπία μεταξύ γεωργών και γαλακτοκομείων όσον αφορά τη διαπραγματευτική ισχύ στην αλυσίδα εφοδιασμού. Αυτή η ανισορροπία μπορεί να οδηγήσει σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές· ειδικότερα, οι γεωργοί ενδέχεται να μη γνωρίζουν τη στιγμή της παράδοσης την τιμή που θα τους καταβληθεί για το γάλα τους, επειδή συχνά η τιμή καθορίζεται πολύ αργότερα από τα γαλακτοκομεία με βάση την προκύπτουσα προστιθέμενη αξία, επί της οποίας ο γεωργός δεν έχει απολύτως κανέναν έλεγχο.

(6)

Υπάρχει συνεπώς ένα πρόβλημα σχετικά με τη μετάδοση των μεταβολών στις τιμές κατά μήκος της αλυσίδας, ειδικότερα όσον αφορά τις τιμές παραγωγού, το επίπεδο των οποίων δεν λαμβάνει γενικά υπόψη το αυξανόμενο κόστος παραγωγής. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του 2009, η προσφορά γάλακτος δεν προσαρμόστηκε άμεσα στη μείωση της ζήτησης. Πράγματι, σε ορισμένα κράτη μέλη μεγάλης παραγωγής, οι γεωργοί αντέδρασαν στις χαμηλότερες τιμές αυξάνοντας την παραγωγή τους σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η προστιθέμενη αξία στη γαλακτοκομική αλυσίδα συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στους κατάντην τομείς, ιδίως στα γαλακτοκομεία και τους λιανοπωλητές, με αποτέλεσμα η τελική τιμή καταναλωτή να μην αντικατοπτρίζει την τιμή που καταβάλλεται στους παραγωγούς γάλακτος. Όλοι οι παράγοντες στη γαλακτοκομική αλυσίδα, συμπεριλαμβανόμενου του τομέα της διανομής, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να συνεργάζονται για να επιλύσουν αυτήν την ανισορροπία.

(7)

Στην περίπτωση των γαλακτοκομείων, η ποσότητα γάλακτος που τους παραδίδεται κατά τη διάρκεια της περιόδου δεν είναι πάντοτε καλά προγραμματισμένη. Ακόμη και στην περίπτωση γαλακτοκομικών συνεταιρισμών (που ανήκουν σε γεωργούς, κατέχουν εγκαταστάσεις μεταποίησης και μεταποιούν το 58 % του νωπού γάλακτος στην Ένωση), υπάρχει το ενδεχόμενο αποτυχίας προσαρμογής της προσφοράς στη ζήτηση: οι γεωργοί είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν όλο το γάλα τους στον συνεταιρισμό τους και ο συνεταιρισμός είναι υποχρεωμένος να αποδέχεται όλο εκείνο το γάλα.

(8)

Δεν είναι διαδεδομένη η χρήση τυποποιημένων γραπτών συμβάσεων που συνάπτονται πριν από την παράδοση και περιέχουν βασικά στοιχεία. Ωστόσο, οι συμβάσεις αυτές μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της ευθύνης των εμπορευομένων στη γαλακτοκομική αλυσίδα και στην ενίσχυση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την ανάγκη να λαμβάνονται καλύτερα υπόψη τα μηνύματα της αγοράς, στη βελτίωση της μετάδοσης των μεταβολών στις τιμές και στην προσαρμογή της προσφοράς στη ζήτηση, καθώς και να βοηθήσουν στο να αποφεύγονται ορισμένες αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

(9)

Ελλείψει ενωσιακής νομοθεσίας σχετικά με τις εν λόγω συμβάσεις, τα κράτη μέλη δύνανται, στο πλαίσιο του εθνικού τους δικαίου για τις συμβάσεις, να αποφασίσουν να καταστήσουν υποχρεωτική τη χρήση αυτών των συμβάσεων, υπό τον όρο ότι θα τηρείται συγχρόνως το ενωσιακό δίκαιο και ιδίως η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και της κοινής οργάνωσης αγοράς. Με δεδομένη την ποικιλομορφία των καταστάσεων που επικρατούν στο σύνολο της Ένωσης σε σχέση με το δίκαιο των συμβάσεων, για λόγους επικουρικότητας, θα πρέπει η εν λόγω απόφαση να παραμείνει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Θα πρέπει να ισχύουν ίσοι όροι για όλες τις παραδόσεις νωπού γάλακτος σε συγκεκριμένη επικράτεια. Κατά συνέπεια, εάν ένα κράτος μέλος αποφασίσει ότι κάθε παράδοση νωπού γάλακτος από γεωργό σε μεταποιητή στην επικράτειά του πρέπει να καλύπτεται από γραπτή σύμβαση μεταξύ των μερών, η υποχρέωση αυτή θα πρέπει να αφορά επίσης τις παραδόσεις νωπού γάλακτος από άλλα κράτη μέλη, αλλά δεν είναι απαραίτητο να αφορά τις παραδόσεις προς άλλα κράτη μέλη. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, θα πρέπει να δοθεί η ευχέρεια στα κράτη μέλη να αποφασίζουν εάν θα απαιτούν από τον πρώτο αγοραστή να υποβάλλει γραπτή προσφορά σε γεωργό για τη σύναψη παρόμοιας σύμβασης.

(10)

Προκειμένου να διασφαλιστούν κατάλληλα ελάχιστα πρότυπα για τις εν λόγω συμβάσεις και να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και της κοινής οργάνωσης αγοράς, ορισμένοι βασικοί όροι για τη χρήση των συμβάσεων θα πρέπει να καθοριστούν σε επίπεδο Ένωσης. Όλες αυτές οι βασικές προϋποθέσεις θα πρέπει, ωστόσο, να αποτελούν αντικείμενο ελεύθερης διαπραγμάτευσης. Παρά ταύτα, προκειμένου να ενισχυθεί η σταθερότητα της αγοράς γαλακτοκομικών προϊόντων και η διάθεση για τους παραγωγούς γάλακτος σε ορισμένα κράτη μέλη όπου η χρήση εξαιρετικά σύντομων συμβάσεων είναι αρκετά εκτεταμένη, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να ορίσουν μια ελάχιστη συμβατική διάρκεια που θα περιλαμβάνεται σε τέτοιες συμβάσεις και/ή προσφορές. Αυτή η ελάχιστη διάρκεια θα πρέπει ωστόσο να επιβληθεί μόνο σε συμβάσεις μεταξύ πρώτων αγοραστών και γαλακτοπαραγωγών ή στις προσφορές που γίνονται από τους πρώτους αγοραστές στους γαλακτοπαραγωγούς. Επιπλέον, αυτό θα πρέπει να μη διαταράσσει την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και οι γαλακτοπαραγωγοί θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να εξαιρεθούν ή να αρνηθούν αυτήν την ελάχιστη διάρκεια. Μεταξύ των βασικών προϋποθέσεων, είναι σημαντικό η πληρωτέα κατά την παράδοση τιμή να μπορεί να ορισθεί στη σύμβαση, με επιλογή των συμβαλλόμενων μερών, ως μια σταθερή τιμή ή μια τιμή που θα ποικίλλει ανάλογα με καθορισμένους παράγοντες, όπως η ποσότητα και η ποιότητα ή η σύνθεση του νωπού γάλακτος που παραδίδεται, χωρίς να αποκλείεται η δυνατότητα συνδυασμού σταθερής τιμής για ορισμένη ποσότητα και μιας βάσει μαθηματικού τύπου τιμής για συμπληρωματική ποσότητα νωπού γάλακτος που παραδίδεται σε μία ενιαία σύμβαση.

(11)

Οι γαλακτοκομικοί συνεταιρισμοί των οποίων τα καταστατικά ή οι κανόνες και οι αποφάσεις που βασίζονται σε αυτά περιλαμβάνουν διατάξεις που παράγουν αποτελέσματα παρόμοια με εκείνα των βασικών όρων για συμβάσεις που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει, για λόγους απλοποίησης, να απαλλάσσονται από την απαίτηση σύναψης γραπτών συμβάσεων.

(12)

Προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του βασιζόμενου σε συμβάσεις συστήματος που ορίζεται ανωτέρω, στην περίπτωση στην οποία η συλλογή του γάλακτος από τους γεωργούς και η παράδοσή του στους μεταποιητές πραγματοποιείται από ενδιάμεσες επιχειρήσεις, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στα κράτη μέλη να εφαρμόζουν το εν λόγω σύστημα και σε αυτές τις ενδιάμεσες επιχειρήσεις.

(13)

Το άρθρο 42 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προβλέπει ότι οι ενωσιακοί κανόνες του ανταγωνισμού δεν εφαρμόζονται στην παραγωγή και στο εμπόριο των γεωργικών προϊόντων παρά μόνο κατά το μέτρο που ορίζεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στο πλαίσιο του άρθρου 43 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, το οποίο προβλέπει με τη σειρά του τη θέσπιση της κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών.

(14)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη της παραγωγής και, με τον τρόπο αυτό, ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο για τους γαλακτοπαραγωγούς, θα πρέπει να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς τους έναντι των μεταποιητών γαλακτοκομικών προϊόντων, έτσι ώστε να επιτευχθεί δικαιότερη κατανομή της προστιθέμενης αξίας κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού. Συνεπώς, για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι της κοινής γεωργικής πολιτικής, θα πρέπει να θεσπισθεί διάταξη δυνάμει του άρθρου 42 και του άρθρου 43 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ που να επιτρέπει στις οργανώσεις παραγωγών που αποτελούνται αποκλειστικά από γαλακτοπαραγωγούς ή τις ενώσεις τους να διαπραγματεύονται τους όρους των συμβάσεων, μεταξύ των οποίων και την τιμή, από κοινού με τη γαλακτοκομική μονάδα, για το σύνολο ή μέρος της παραγωγής των μελών. Ωστόσο, μόνο οργανώσεις παραγωγών που ζητούν και λαμβάνουν την αναγνώριση βάσει του άρθρου 122 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 θα πρέπει να μπορούν να επωφελούνται από τη διάταξη αυτή. Επιπλέον, η εν λόγω διάταξη δεν θα πρέπει να έχει εφαρμογή σε αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, περιλαμβανομένων των συνεταιρισμών, που μεταποιούν όλο το νωπό γάλα των μελών τους, δεδομένου ότι δεν διακυβεύονται παραδόσεις νωπού γάλακτος σε άλλους μεταποιητές. Ακόμη, θα πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα για εκ των πραγμάτων αναγνώριση με βάση τον παρόντα κανονισμό για υφιστάμενες οργανώσεις παραγωγών που είναι αναγνωρισμένες βάσει του εθνικού δικαίου.

(15)

Προκειμένου να μην υπονομευθεί η αποτελεσματική λειτουργία των συνεταιρισμών και χάριν σαφήνειας, θα πρέπει να διευκρινίζεται ότι, όταν η ιδιότητα του μέλους συνεταιρισμού για ένα γεωργό προβλέπει υποχρέωση, σχετικά με το σύνολο ή μέρος της εν λόγω παραγωγής γάλακτος του γεωργού, να παραδώσει νωπό γάλα για το οποίο οι όροι έχουν τεθεί στα πλαίσια των καταστατικών του συνεταιρισμού ή των κανόνων και αποφάσεων που βασίζονται σε αυτά, οι εν λόγω όροι δεν θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης μέσω οργάνωσης παραγωγού.

(16)

Επιπλέον, προκειμένου να διατηρηθούν συνθήκες αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων, η δυνατότητα αυτή θα πρέπει να υπόκειται σε κατάλληλους περιορισμούς εκφραζόμενους σε ποσοστό της παραγωγής της Ένωσης και της παραγωγής κάθε κράτους μέλους την οποία αφορούν οι σχετικές διαπραγματεύσεις. Ο περιορισμός που εκφράζεται σε ποσοστό της εθνικής παραγωγής θα πρέπει να εφαρμόζεται πρώτα στην ποσότητα νωπού γάλακτος που παράγεται στο κράτος μέλος παραγωγής ή σε καθένα από τα κράτη μέλη παραγωγής. Ο ίδιος ποσοστιαίος περιορισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται επίσης στην ποσότητα νωπού γάλακτος που παραδίδεται σε κάθε συγκεκριμένο κράτος μέλος προορισμού.

(17)

Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης (ΠΟΠ) και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων (ΠΓΕ) κυρίως για ευάλωτες αγροτικές περιοχές και προκειμένου να εξασφαλισθεί η προστιθέμενη αξία και να διατηρηθεί η ποιότητα ιδιαίτερα των τυριών που επωφελούνται από ΠΟΠ ή ΠΓΕ, και στο πλαίσιο του συστήματος γαλακτοκομικών ποσοστώσεων που εκπνέει, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εφαρμόζουν κανόνες για τη ρύθμιση της προσφοράς τέτοιων τυριών που παράγονται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή. Οι κανόνες θα πρέπει να καλύπτουν το σύνολο της παραγωγής του εν λόγω τυριού και θα πρέπει να ζητούνται από διεπαγγελματική οργάνωση, οργάνωση παραγωγών ή ομάδα όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (6). Ένα τέτοιο αίτημα θα πρέπει να υποστηρίζεται από μεγάλη πλειοψηφία γαλακτοπαραγωγών που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό της ποσότητας γάλακτος που χρησιμοποιήθηκε για το εν λόγω τυρί και, στην περίπτωση διεπαγγελματικών οργανώσεων και ομάδων, από μεγάλη πλειοψηφία παραγωγών τυριού που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής του εν λόγω τυριού. Επιπλέον, αυτοί οι κανόνες θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο αυστηρών προϋποθέσεων, ιδιαίτερα προκειμένου να αποφευχθεί η ζημία στο εμπόριο προϊόντων σε άλλες αγορές και να προστατευθούν τα δικαιώματα της μειονότητας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει πάραυτα να δημοσιεύουν και να κοινοποιούν στην Επιτροπή τους εγκριθέντες κανόνες, να διασφαλίζουν τακτικούς ελέγχους και να καταργούν τους κανόνες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

(18)

Σε ορισμένους τομείς έχουν θεσπιστεί κανόνες σε επίπεδο Ένωσης όσον αφορά τις διεπαγγελματικές οργανώσεις. Οι οργανώσεις αυτές μπορούν να διαδραματίσουν χρήσιμους ρόλους, επιτρέποντας τον διάλογο μεταξύ των παραγόντων στην αλυσίδα εφοδιασμού και προωθώντας τις βέλτιστες πρακτικές και τη διαφάνεια της αγοράς. Οι εν λόγω κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται επίσης στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, παράλληλα με τις διατάξεις για τη διευκρίνιση της θέσης των εν λόγω οργανώσεων στο πλαίσιο του δικαίου ανταγωνισμού, υπό την προϋπόθεση ότι οι δραστηριότητες των εν λόγω οργανώσεων δεν στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό ή την εσωτερική αγορά και δεν θίγουν την εύρυθμη λειτουργία της κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν όλους τους σχετικούς παράγοντες να συμμετέχουν σε διεπαγγελματικές οργανώσεις.

(19)

Για να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην αγορά, η Επιτροπή χρειάζεται έγκαιρες πληροφορίες για τις ποσότητες νωπού γάλακτος που έχουν παραδοθεί. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να εξασφαλισθεί ότι ο πρώτος αγοραστής διαβιβάζει τις εν λόγω πληροφορίες στα κράτη μέλη σε τακτική βάση και ότι το κράτος μέλος προβαίνει στη σχετική κοινοποίηση στην Επιτροπή.

(20)

Η Επιτροπή χρειάζεται επίσης κοινοποιήσεις από τα κράτη μέλη αναφορικά με τις συμβατικές διαπραγματεύσεις, την αναγνώριση οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεων και διεπαγγελματικών τους οργανώσεων, καθώς και με τις συμβατικές σχέσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, για τον σκοπό της παρακολούθησης και ανάλυσης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ιδίως ενόψει της προετοιμασίας εκθέσεων που θα πρέπει να υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την ανάπτυξη της αγοράς γαλακτοκομικών προϊόντων.

(21)

Τα μέτρα που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό δικαιολογούνται υπό τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες στην αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων και από τη διάρθρωση της αλυσίδας εφοδιασμού. Θα πρέπει, επομένως, να εφαρμοστούν για επαρκώς μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να τους επιτραπεί να παραγάγουν πλήρως τα αποτελέσματά τους. Εντούτοις, δεδομένου του εκτεταμένου χαρακτήρα τους, θα πρέπει να έχουν προσωρινό χαρακτήρα και να υπόκεινται σε αναθεώρηση, ώστε να αξιολογείται ο τρόπος λειτουργίας τους και κατά πόσον ενδείκνυται να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται. Η αναθεώρηση αυτή θα πρέπει να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο δύο εκθέσεων της Επιτροπής για την ανάπτυξη της αγοράς γαλακτοκομικών προϊόντων, οι οποίες θα περιλαμβάνουν, ιδίως, πιθανά κίνητρα για την ενθάρρυνση των γεωργών να συνάπτουν συμφωνίες από κοινού παραγωγής και οι οποίες πρόκειται να υποβληθούν μέχρι τις 30 Ιουνίου 2014 και μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2018 αντίστοιχα.

(22)

Η οικονομία ορισμένων μειονεκτικών περιοχών στην Ένωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την παραγωγή γάλακτος. Λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των περιοχών αυτών, είναι ανάγκη οι γενικές πολιτικές να προσαρμοσθούν ώστε να καλύπτουν καλύτερα τις ανάγκες τους. Η κοινή γεωργική πολιτική περιέχει ήδη ειδικά μέτρα για την παραγωγή γάλακτος σε αυτές τις μειονεκτικές περιοχές. Τα πρόσθετα μέτρα πολιτικής που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό μπορεί να συμβάλουν στην ενίσχυση της θέσης των γαλακτοπαραγωγών σε παρόμοιες περιοχές. Αυτές οι συνέπειες θα πρέπει ωστόσο να αξιολογηθούν στις ως άνω αναφερόμενες εκθέσεις, στη βάση των οποίων η Επιτροπή θα πρέπει, όπου χρειάζεται, να υποβάλλει προτάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(23)

Προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι στόχοι και οι αρμοδιότητες των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων ορίζονται με σαφήνεια, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ όσον αφορά τις προϋποθέσεις αναγνώρισης των διεθνικών οργανώσεων παραγωγών και διεθνικών ενώσεων οργανώσεων παραγωγών, τους κανόνες για τη θέσπιση και τους όρους διοικητικής συνδρομής στην περίπτωση διεθνικής συνεργασίας και τον υπολογισμό της ποσότητας νωπού γάλακτος που καλύπτεται από τις διαπραγματεύσεις από οργάνωση παραγωγών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, ακόμα και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(24)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά την εφαρμογή των όρων για την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεών τους, καθώς και των διεπαγγελματικών οργανώσεων, τις κοινοποιήσεις των οργανώσεων αυτών ως προς την ποσότητα του νωπού γάλακτος που καλύπτεται από διαπραγματεύσεις, τις κοινοποιήσεις των κρατών μελών προς την Επιτροπή σχετικά με τις εν λόγω οργανώσεις και τους κανόνες για τη ρύθμιση της προσφοράς τυριού που επωφελείται από καθεστώς ΠΟΠ ή ΠΓΕ, λεπτομερείς κανόνες σχετικά με συμφωνίες, αποφάσεις και συντονισμένες πρακτικές στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, το περιεχόμενο, τη μορφή και το χρονοδιάγραμμα των υποχρεωτικών δηλώσεων στον εν λόγω τομέα, ορισμένες πτυχές συμβάσεων για την παράδοση νωπού γάλακτος από γεωργούς και την κοινοποίηση, προς την Επιτροπή, των επιλογών των κρατών μελών στο θέμα αυτό, θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (7).

(25)

Λαμβανομένων υπόψη των εξουσιών της Επιτροπής στον τομέα της πολιτικής ανταγωνισμού της Ένωσης, καθώς και του ειδικού χαρακτήρα των εν λόγω πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να αποφασίζει χωρίς την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 κατά πόσον ορισμένες συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων συμφωνούν με τους κανόνες της Ένωσης στον τομέα του ανταγωνισμού, εάν μπορούν να πραγματοποιηθούν διαπραγματεύσεις από μια οργάνωση παραγωγών που καλύπτει την παραγωγή περισσότερων του ενός κρατών μελών, καθώς και εάν θα πρέπει να καταργηθούν ορισμένοι κανόνες που θεσπίζονται από τα κράτη μέλη για τη ρύθμιση της προσφοράς τέτοιου τυριού με ΠΟΠ ή ΠΓΕ.

(26)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

στο άρθρο 122 πρώτο εδάφιο στοιχείο α), παρεμβάλλεται το ακόλουθο σημείο:

2)

στο άρθρο 123, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«4.   Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να αναγνωρίσουν διεπαγγελματικές οργανώσεις οι οποίες:

3)

στο μέρος II τίτλος II κεφάλαιο II παρεμβάλλεται το ακόλουθο τμήμα:

«Τμήμα ΙΙΑ

Κανόνες σχετικά με οργανώσεις παραγωγών και διεπαγγελματικές οργανώσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

Άρθρο 126α

Αναγνώριση οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεών τους στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

1.   Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν ως οργανώσεις παραγωγών στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων όλες τις νομικές οντότητες ή τα σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων που υποβάλλουν αίτηση αναγνώρισης, εφόσον:

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίσουν, κατόπιν αιτήσεως, μια ένωση αναγνωρισμένων οργανώσεων παραγωγών στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, εφόσον το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κρίνει ότι η ένωση αυτή είναι ικανή να εκτελέσει αποτελεσματικά οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες μιας αναγνωρισμένης οργάνωσης παραγωγών και πληροί τους όρους της παραγράφου 1.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι οργανώσεις παραγωγών οι οποίες έχουν αναγνωρισθεί πριν από τις 2 Απριλίου 2012 βάσει του εθνικού δικαίου και οι οποίες πληρούν τους όρους της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου θα θεωρούνται αναγνωρισμένες ως οργανώσεις παραγωγών σύμφωνα με το άρθρο 122 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) σημείο iiiα).

Οι οργανώσεις παραγωγών οι οποίες έχουν αναγνωρισθεί πριν από τις 2 Απριλίου 2012 βάσει του εθνικού δικαίου και οι οποίες δεν πληρούν τους όρους της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου μπορούν να συνεχίσουν να ασκούν τις δραστηριότητές τους δυνάμει του εθνικού δικαίου έως τις 3 Οκτωβρίου 2012.

4.   Τα κράτη μέλη:

Άρθρο 126β

Αναγνώριση διεπαγγελματικών οργανώσεων στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίζουν τις διεπαγγελματικές οργανώσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, εφόσον οι οργανώσεις αυτές:

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι διεπαγγελματικές οργανώσεις παραγωγών οι οποίες έχουν αναγνωρισθεί πριν από τις 2 Απριλίου 2012 βάσει του εθνικού δικαίου και οι οποίες πληρούν τους όρους της παραγράφου 1 θα θεωρούνται αναγνωρισμένες ως διεπαγγελματικές οργανώσεις δυνάμει του άρθρου 123 παράγραφος 4.

3.   Όταν χρησιμοποιούν την επιλογή να αναγνωρίσουν μια διεπαγγελματική οργάνωση σύμφωνα με την παράγραφο 1 και/ή 2, τα κράτη μέλη:

Άρθρο 126γ

Συμβατικές διαπραγματεύσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

1.   Οργάνωση παραγωγών στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων που έχει αναγνωριστεί δυνάμει του άρθρου 122 μπορεί να διεξάγει διαπραγματεύσεις εξ ονόματος των γεωργών μελών της, όσον αφορά μέρος ή το σύνολο της κοινής παραγωγής τους, για τις συμβάσεις παράδοσης νωπού γάλακτος από γεωργό σε μεταποιητή νωπού γάλακτος ή σε συλλέκτη κατά την έννοια του άρθρου 185στ παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο.

2.   Οι διαπραγματεύσεις από την οργάνωση παραγωγών μπορούν να πραγματοποιηθούν:

3.   Κατά παρέκκλιση των όρων που τίθενται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ) σημεία ii) και iii), η διεξαγωγή διαπραγμάτευσης από μια οργάνωση παραγωγών σύμφωνα με την παράγραφο 1 μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό τον όρο ότι για την εν λόγω οργάνωση παραγωγών η ποσότητα του νωπού γάλακτος που καλύπτεται από τις διαπραγματεύσεις το οποίο παράγεται ή παραδίδεται σε κράτος μέλος με συνολική ετήσια παραγωγή νωπού γάλακτος μικρότερη των 500 000 τόνων δεν υπερβαίνει το 45 % της συνολικής εθνικής παραγωγής του εν λόγω κράτους μέλους.

4.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, οι αναφορές στις οργανώσεις παραγωγών περιλαμβάνουν επίσης τις ενώσεις αυτών των οργανώσεων παραγωγών.

5.   Για τους σκοπούς της εφαρμογής της παραγράφου 2 στοιχείο γ) και της παραγράφου 3, η Επιτροπή δημοσιεύει, με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο, τις ποσότητες της παραγωγής νωπού γάλακτος στην Ένωση και στα κράτη μέλη, χρησιμοποιώντας τις πλέον πρόσφατες διαθέσιμες πληροφορίες.

6.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2 στοιχείο γ) και την παράγραφο 3, ακόμη και όταν δεν σημειώνεται υπέρβαση των ορίων που καθορίζονται σε αυτές, η αρχή ανταγωνισμού που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου μπορεί να αποφασίσει, σε μεμονωμένη περίπτωση, είτε την επανέναρξη συγκεκριμένης διαπραγμάτευσης είτε να μην επιτρέψει καθόλου τη διεξαγωγή διαπραγμάτευσης από την οργάνωση παραγωγών, εφόσον το κρίνει αναγκαίο για την αποφυγή του αποκλεισμού του ανταγωνισμού ή την αποτροπή σοβαρής ζημίας σε ΜΜΕ μεταποίησης νωπού γάλακτος στην επικράτειά της.

Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις που αφορούν περισσότερα του ενός κράτη μέλη, η απόφαση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο λαμβάνεται από την Επιτροπή χωρίς την εφαρμογή της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 195 παράγραφος 2 ή στο άρθρο 196β παράγραφος 2. Στις λοιπές περιπτώσεις, η εν λόγω απόφαση λαμβάνεται από την εθνική αρχή ανταγωνισμού του κράτους μέλους το οποίο αφορούν οι διαπραγματεύσεις.

Οι αποφάσεις που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο δεν εφαρμόζονται πριν από την ημερομηνία της κοινοποίησής τους στις σχετικές επιχειρήσεις.

7.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου:

8.   Τα κράτη μέλη στα οποία οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με το παρόν άρθρο ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή της παραγράφου 2 στοιχείο στ) και της παραγράφου 6.

Άρθρο 126δ

Ρύθμιση της προσφοράς τυριού προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης

1.   Κατόπιν αιτήματος αναγνωρισμένης οργάνωσης παραγωγών σύμφωνα με το άρθρο 122 πρώτο εδάφιο στοιχείο α), διεπαγγελματικής οργάνωσης αναγνωρισμένης σύμφωνα με το άρθρο 123 παράγραφος 4 ή ομάδας εμπορευομένων που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν, για περιορισμένη χρονική περίοδο, δεσμευτικούς κανόνες για τη ρύθμιση της προσφοράς τυριού προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006.

2.   Οι κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να συνάδουν με τους όρους που παρατίθενται στην παράγραφο 4 και να ισχύουν υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης προηγούμενης συμφωνίας μεταξύ των μερών στη γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006. Μια τέτοια συμφωνία συνάπτεται μεταξύ τουλάχιστον των δύο τρίτων των παραγωγών γάλακτος ή των αντιπροσώπων τους που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον τα δύο τρίτα του νωπού γάλακτος που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή του τυριού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και, εάν κρίνεται σκόπιμο, τουλάχιστον των δύο τρίτων των παραγωγών του εν λόγω τυριού που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον τα δύο τρίτα της παραγωγής του εν λόγω τυριού στη γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006.

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, σχετικά με το τυρί που απολαύει προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης, η γεωγραφική περιοχή καταγωγής του νωπού γάλακτος, όπως ορίζεται στην προδιαγραφή προϊόντος για το τυρί, είναι η ίδια με τη γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 σχετικά με το εν λόγω τυρί.

4.   Οι κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1:

5.   Οι κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δημοσιεύονται σε επίσημο έντυπο του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

6.   Τα κράτη μέλη πραγματοποιούν ελέγχους προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι πληρούνται οι όροι που ορίζονται στην παράγραφο 4 και, στις περιπτώσεις που διαπιστωθεί από τις αρμόδιες εθνικές αρχές ότι δεν πληρούνται αυτοί οι όροι, προβαίνουν στην κατάργηση των κανόνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

7.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν πάραυτα στην Επιτροπή τους κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τους οποίους έχουν εγκρίνει. Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη για τυχόν κοινοποίηση τέτοιων κανόνων.

8.   Η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει ανά πάσα στιγμή εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με τις οποίες κράτος μέλος οφείλει να καταργήσει τους κανόνες που ορίζονται από το εν λόγω κράτος μέλος σύμφωνα με την παράγραφο 1, εάν η Επιτροπή θεωρήσει ότι οι εν λόγω κανόνες δεν πληρούν τους όρους που ορίζονται στην παράγραφο 4, ότι εμποδίζουν ή στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό σε σημαντικό τμήμα της εσωτερικής αγοράς ή ότι θέτουν σε κίνδυνο το ελεύθερο εμπόριο ή την επίτευξη των στόχων του άρθρου 39 της ΣΛΕΕ. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται χωρίς εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 195 παράγραφος 2 ή του άρθρου 196β παράγραφος 2.

Άρθρο 126ε

Εξουσίες της Επιτροπής σχετικά με τις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

1.   Προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι στόχοι και οι αρμοδιότητες οργανώσεων παραγωγών και ενώσεων οργανώσεων παραγωγών στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων ορίζονται με σαφήνεια, ώστε να προάγεται η αποτελεσματικότητα των ενεργειών των εν λόγω οργανώσεων χωρίς να επιβάλλονται περιττές επιβαρύνσεις, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 196α, οι οποίες καθορίζουν:

2.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες οι οποίοι απαιτούνται για:

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 196β παράγραφος 2.

4)

στο άρθρο 175, οι λέξεις «με την επιφύλαξη των άρθρων 176 έως 177 του παρόντος κανονισμού» αντικαθίστανται από τις λέξεις «με την επιφύλαξη των άρθρων 176 έως 177α του παρόντος κανονισμού»,

5)

παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 177α

Συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

1.   Το άρθρο 101 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ δεν εφαρμόζεται στις συμφωνίες, αποφάσεις ή εναρμονισμένες πρακτικές των αναγνωρισμένων διεπαγγελματικών οργανώσεων με σκοπό στην άσκηση των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 123 παράγραφος 4 στοιχείο γ) του παρόντος κανονισμού.

2.   Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται μόνο εφόσον:

3.   Οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές δεν επιτρέπεται να τίθενται σε ισχύ πριν από την παρέλευση του χρονικού διαστήματος που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β).

4.   Κηρύσσονται ασυμβίβαστες προς τους ενωσιακούς κανόνες οι ακόλουθες συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές, εάν:

5.   Εάν, μετά την παρέλευση του χρονικού διαστήματος που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β), η Επιτροπή διαπιστώσει ότι δεν πληρούνται οι όροι εφαρμογής της παραγράφου 1, προβαίνει, χωρίς την εφαρμογή της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 195 παράγραφος 2 ή στο άρθρο 196β παράγραφος 2, στη λήψη απόφασης στην οποία αναφέρεται ότι για τη συγκεκριμένη συμφωνία, απόφαση ή εναρμονισμένη πρακτική εφαρμόζεται το άρθρο 101 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

Η εν λόγω απόφαση της Επιτροπής δεν εφαρμόζεται πριν από την ημερομηνία κοινοποίησής της στη σχετική διεπαγγελματική οργάνωση, εκτός εάν η εν λόγω διεπαγγελματική οργάνωση έχει δώσει ανακριβείς πληροφορίες ή έχει κάνει κατάχρηση της εξαίρεσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

6.   Στην περίπτωση πολυετών συμφωνιών, η κοινοποίηση για το πρώτο έτος ισχύει και για τα επόμενα έτη της συμφωνίας. Ωστόσο, η Επιτροπή μπορεί, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους, να προβεί σε διαπίστωση του ασυμβίβαστου χαρακτήρα της ανά πάσα στιγμή.

7.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση απαραίτητων για την ομοιόμορφη εφαρμογή του παρόντος άρθρου μέτρων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 196β παράγραφος 2.»,

6)

το άρθρο 184 τροποποιείται ως ακολούθως:

7)

παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα:

«Άρθρο 185ε

Υποχρεωτικές δηλώσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

Από 1ης Απριλίου 2015, οι πρώτοι αγοραστές νωπού γάλακτος δηλώνουν στην αρμόδια εθνική αρχή την ποσότητα νωπού γάλακτος που τους παραδόθηκε κάθε μήνα.

Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου και του άρθρου 185στ, ως “πρώτος αγοραστής” νοείται επιχείρηση ή ομάδα η οποία αγοράζει γάλα από παραγωγούς προκειμένου:

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την ποσότητα νωπού γάλακτος που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με το περιεχόμενο, τη μορφή και το χρονοδιάγραμμα των εν λόγω δηλώσεων και μέτρων σχετικά με τις κοινοποιήσεις που πρέπει να γίνουν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 196β παράγραφος 2.

Άρθρο 185στ

Συμβατικές σχέσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

1.   Εάν ένα κράτος μέλος αποφασίσει ότι κάθε παράδοση νωπού γάλακτος στην επικράτειά του από γεωργό σε μεταποιητή νωπού γάλακτος πρέπει να καλύπτεται από γραπτή σύμβαση μεταξύ των μερών και/ή αποφασίσει ότι οι πρώτοι αγοραστές πρέπει να προβούν σε γραπτή προσφορά για σύναψη σύμβασης παράδοσης νωπού γάλακτος από τους γεωργούς, η σύμβαση αυτή και/ή μια τέτοια προσφορά για σύναψη σύμβασης πρέπει να πληρούν τους όρους που ορίζονται στην παράγραφο 2.

Σε περίπτωση που το κράτος μέλος αποφασίσει ότι οι παραδόσεις νωπού γάλακτος από γεωργό σε μεταποιητή νωπού γάλακτος πρέπει να καλύπτεται από γραπτή σύμβαση μεταξύ των μερών, πρέπει επίσης να αποφασίσει ποιο στάδιο ή στάδια της παράδοσης θα καλύπτονται από μια τέτοια σύμβαση, εάν η παράδοση νωπού γάλακτος γίνεται μέσω ενός ή περισσοτέρων συλλεκτών. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως “συλλέκτης” νοείται κάθε επιχείρηση που μεταφέρει νωπό γάλα από ένα γεωργό ή άλλο συλλέκτη σε μεταποιητή νωπού γάλακτος ή άλλο συλλέκτη, με μεταβίβαση της κυριότητας του νωπού γάλακτος σε κάθε περίπτωση.

2.   Η σύμβαση και/ή η προσφορά σύμβασης:

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, δεν απαιτείται να συνάπτεται σύμβαση και/ή προσφορά σύμβασης, όταν γεωργός παραδίδει νωπό γάλα σε συνεταιρισμό του οποίου ο συγκεκριμένος γεωργός είναι μέλος, εφόσον τα καταστατικά του εν λόγω συνεταιρισμού ή οι κανόνες και οι αποφάσεις που ορίζονται ή βασίζονται στα καταστατικά αυτά περιλαμβάνουν διατάξεις που παράγουν παρόμοια αποτελέσματα με τις διατάξεις που ορίζονται στα στοιχεία α), β) και γ) της παραγράφου 2.

4.   Όλα τα στοιχεία των συμβάσεων για την παράδοση νωπού γάλακτος που συνάπτονται από γεωργούς, συλλέκτες ή μεταποιητές νωπού γάλακτος, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ), αποτελούν αντικείμενο ελεύθερης διαπραγμάτευσης μεταξύ των μερών.

Παρά το πρώτο εδάφιο,

Το δεύτερο εδάφιο δεν θίγει το δικαίωμα του γεωργού να αρνηθεί μια τέτοια ελάχιστη διάρκεια, εάν το πράξει γραπτώς. Στην περίπτωση αυτή, τα μέρη έχουν το δικαίωμα να διαπραγματευθούν όλα τα στοιχεία της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ).

5.   Τα κράτη μέλη τα οποία κάνουν χρήση των επιλογών που αναφέρονται στο παρόν άρθρο ενημερώνουν την Επιτροπή για τον τρόπο εφαρμογής τους.

6.   Η Επιτροπή δύναται να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση των αναγκαίων μέτρων για την ενιαία εφαρμογή της παραγράφου 2 στοιχεία α) και β) και της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου και των μέτρων σχετικά με τις κοινοποιήσεις που πρέπει να γίνουν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 196β παράγραφος 2.»,

8)

στο μέρος VII κεφάλαιο I, προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα:

«Άρθρο 196α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους που θεσπίζονται στο παρόν άρθρο.

2.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 126ε παράγραφος 1 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 2 Απριλίου 2012. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετίας. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 126ε παράγραφος 1 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτή. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.   Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί συγχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.   Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 126ε παράγραφος 1 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η εν λόγω προθεσμία παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 196β

Διαδικασία Επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή η οποία αναφέρεται ως η επιτροπή κοινής οργάνωσης γεωργικών αγορών. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (10).

2.   Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

9)

Στο άρθρο 204, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«7.   Όσον αφορά τον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, το άρθρο 122 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) σημείο iiiα), το άρθρο 123 παράγραφος 4 και τα άρθρα 126α, 126β, 126ε και 177α εφαρμόζονται από τις 2 Απριλίου 2012 έως τις 30 Ιουνίου 2020 και τα άρθρα 126γ, 126δ, 185ε και 185στ εφαρμόζονται από τις 3 Οκτωβρίου 2012 έως τις 30 Ιουνίου 2020.».

30.3.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 94/49

«—

Občanský průkaz (δελτίο ταυτότητας)»

«—

Občanský průkaz (εθνικό δελτίο ταυτότητας)».