30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/1

---

ΑΠΌΦΑΣΗ αριθ. 281/2012/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 29ης Μαρτίου 2012

για την τροποποίηση της απόφασης αριθ. 573/2007/ΕΚ σχετικά με τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων για την περίοδο 2008 έως 2013 ως μέρος του γενικού προγράμματος «Αλληλεγγύη και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών»

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 78 παράγραφος 2 στοιχείο ζ),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Λαμβανομένης υπόψη της θέσπισης ενός κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης, που προορίζεται να αυξήσει τον αντίκτυπο των προσπαθειών επανεγκατάστασης που καταβάλλονται από την Ένωση για τη χορήγηση προστασίας στους πρόσφυγες και να μεγιστοποιήσει τον στρατηγικό αντίκτυπο της επανεγκατάστασης μέσω καλύτερης στοχοθέτησης σε εκείνα τα πρόσωπα που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για επανεγκατάσταση, πρέπει να καθορίζονται στο επίπεδο της Ένωσης κοινές προτεραιότητες όσον αφορά την επανεγκατάσταση.

(2)

Στο άρθρο 80 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπεται ότι οι πολιτικές της Ένωσης που εκτίθενται στο κεφάλαιο για τους συνοριακούς ελέγχους, το άσυλο και τη μετανάστευση και η εφαρμογή τους διέπονται από την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, μεταξύ άλλων και στο οικονομικό επίπεδο, και ότι, όποτε απαιτείται, οι πράξεις της Ένωσης που θεσπίζονται βάσει του εν λόγω κεφαλαίου περιέχουν κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή της εν λόγω αρχής.

(3)

Για τον σκοπό αυτό, θεσπίζονται ειδικές κοινές ενωσιακές προτεραιότητες επανεγκατάστασης για το 2013, όπως απαριθμούνται στο παράρτημα που προστίθεται στην απόφαση αριθ. 573/2007/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) διά της παρούσας απόφασης, βάσει δύο κατηγοριών, η πρώτη εκ των οποίων θα πρέπει να περιλαμβάνει πρόσωπα που ανήκουν σε ειδική κατηγορία η οποία εμπίπτει στα κριτήρια επανεγκατάστασης της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNCHR), και η δεύτερη κατηγορία θα πρέπει να περιλαμβάνει πρόσωπα από χώρα ή περιοχή που έχει οριστεί στην πρόβλεψη ετήσιας πρόβλεψης επανεγκατάστασης της UNHCR και στην οποία η κοινή δράση της Ένωσης θα είχε σημαντική επίπτωση για την αντιμετώπιση των αναγκών προστασίας.

(4)

Λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες επανεγκατάστασης που περιλαμβάνονται στο παράρτημα που προστίθεται στην απόφαση αριθ. 573/2007/ΕΚ διά της παρούσας απόφασης στο οποίο απαριθμούνται ειδικές κοινές ενωσιακές προτεραιότητες επανεγκατάστασης, πρέπει επίσης να χορηγείται πρόσθετη δημοσιονομική στήριξη για την επανεγκατάσταση προσώπων σχετικά με ορισμένες ειδικές γεωγραφικές περιοχές και εθνικότητες καθώς και ειδικές κατηγορίες προσφύγων προς επανεγκατάσταση, εφόσον η επανεγκατάσταση θεωρείται ως πλέον ενδεδειγμένη απάντηση στις ειδικές ανάγκες τους.

(5)

Δεδομένης της σημασίας της στρατηγικής χρήσης της επανεγκατάστασης από χώρες ή περιοχές που προσδιορίζονται για την εφαρμογή περιφερειακών προγραμμάτων προστασίας, είναι απαραίτητο να χορηγηθεί επιπρόσθετη χρηματοοικονομική στήριξη για την επανεγκατάσταση προσώπων από την Τανζανία, την Ανατολική Ευρώπη (Λευκορωσία, Δημοκρατία της Μολδαβίας, Ουκρανία), το Κέρας της Αφρικής (Τζιμπουτί, Κένυα, Υεμένη), και την Βόρεια Αφρική (Αίγυπτος, Λιβύη, Τυνησία), και από τυχόν άλλες χώρες ή περιοχές που θα λάβουν αυτό τον χαρακτηρισμό στο μέλλον.

(6)	Προκειμένου περισσότερα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα επανεγκατάστασης, είναι επίσης αναγκαίο να χορηγείται πρόσθετη δημοσιονομική στήριξη στα κράτη μέλη εκείνα που αποφασίζουν να επανεγκαταστήσουν πρόσωπα για πρώτη φορά.

(7)	Είναι εξίσου απαραίτητο να καθοριστούν οι κανόνες επιλεξιμότητας των δαπανών που θα ισχύουν όσον αφορά την πρόσθετη δημοσιονομική στήριξη για μέτρα επανεγκατάστασης.

(8)

Σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4α παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε ότι επιθυμεί να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

(9)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1, 2 και 4α παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που προσαρτώνται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του ανωτέρω πρωτοκόλλου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(10)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η απόφαση αριθ. 573/2007/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

1)

Το άρθρο 13 τροποποιείται ως εξής: α) η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «3.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν πάγιο ποσό, σύμφωνα με την παράγραφο 3α, για κάθε πρόσωπο που επανεγκαθίσταται επί τη βάσει μιας ή περισσοτέρων από τις ακόλουθες προτεραιότητες: α) πρόσωπα από χώρα ή περιοχή που έχει επιλεγεί για την εφαρμογή περιφερειακού προγράμματος προστασίας· β) πρόσωπα από μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες ευάλωτες ομάδες: — παιδιά και γυναίκες που διατρέχουν κίνδυνο, — ασυνόδευτους ανηλίκους, — επιζώντες βίας και/ή βασανιστηρίων, — πρόσωπα με σοβαρές ιατρικές ανάγκες οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο εάν αυτά επανεγκατασταθούν, — πρόσωπα που έχουν ανάγκη από επείγουσα επανεγκατάσταση ή επανεγκατάσταση για λόγους νομικής και/ή σωματικής προστασίας· γ) οι ειδικές κοινές ενωσιακές προτεραιότητες επανεγκατάστασης για το 2013 αναφέρονται στο παράρτημα της παρούσας απόφασης.»· β) προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος: «3α.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν πάγιο ποσό ύψους 4 000 ευρώ ανά άτομο που επανεγκαθίσταται επί τη βάσει των προτεραιοτήτων που απαριθμούνται στην παράγραφο 3. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται κατωτέρω, το πάγιο ποσό αυξάνεται ως εξής: — 6 000 ευρώ για κάθε επανεγκαθιστάμενο άτομο για τα κράτη μέλη εκείνα που λαμβάνουν το πάγιο ποσό επανεγκατάστασης από το Ταμείο για πρώτη φορά, — 5 000 ευρώ για κάθε επανεγκαθιστάμενο άτομο για τα κράτη μέλη εκείνα που έχουν ήδη λάβει από το Ταμείο το πάγιο ποσό επανεγκατάστασης μία φορά κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών λειτουργίας του Ταμείου.»· γ) η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «4.   Όταν ένα κράτος μέλος επανεγκαθιστά ένα άτομο επί τη βάσει μιας ή περισσοτέρων ενωσιακών προτεραιοτήτων επανεγκατάστασης που απαριθμούνται στην παράγραφο 3, λαμβάνει το πάγιο ποσό μόνο μια φορά για το συγκεκριμένο άτομο.»· δ) η παράγραφος 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «6.   Το αργότερο την 1η Μαΐου 2012, τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή εκτίμηση του αριθμού προσώπων που θα επανεγκαταστήσουν επί τη βάσει των προτεραιοτήτων που απαριθμούνται στην παράγραφο 3 κατά τη διάρκεια του επόμενου ημερολογιακού έτους, περιλαμβανομένης της κατανομής στις διάφορες κατηγορίες που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο. Η Επιτροπή ανακοινώνει τις συγκεκριμένες πληροφορίες στην επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 52.»· ε) προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος: «7.   Τα αποτελέσματα και οι επιπτώσεις του δημοσιονομικού κινήτρου για μέτρα επανεγκατάστασης επί τη βάσει των προτεραιοτήτων που απαριθμούνται στην παράγραφο 3 παρουσιάζονται από τα κράτη μέλη στην έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 50 παράγραφος 2, και από την Επιτροπή στην έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 50 παράγραφος 3.».

2)	Στο άρθρο 35, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος: «5.   Το πάγιο ποσό που χορηγείται στα κράτη μέλη ανά επανεγκαθιστάμενο πρόσωπο χορηγείται υπό τη μορφή κατ’ αποκοπή ποσού για κάθε πράγματι επανεγκαθιστάμενο πρόσωπο.».

3)	Το παράρτημα της παρούσας απόφασης γίνεται παράρτημα της απόφασης αριθ. 573/2007/ΕΚ.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

---

(1)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Μαΐου 2010 (ΕΕ C 161 E της 31.5.2011, σ. 161) και θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση της 8ης Μαρτίου 2012 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Μαρτίου 2012 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  ΕΕ L 144 της 6.6.2007, σ. 1.

---

---

30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/4

---

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 282/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 28ης Μαρτίου 2012

για τον καθορισμό των κοινών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος εγγυήσεων για τα γεωργικά προϊόντα

(κωδικοποιημένο κείμενο)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (1), και ιδίως το άρθρο 43 στοιχεία α), δ), στ) και ι), το άρθρο 47 παράγραφος 2, το άρθρο 134, το άρθρο 143 στοιχείο β), το άρθρο 148, το άρθρο 161 παράγραφος 3, το άρθρο 171 και το άρθρο 172 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1999, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (2), και ιδίως τα άρθρα 37 και 38,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1216/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τον καθορισμό του καθεστώτος συναλλαγών που εφαρμόζεται για ορισμένα εμπορεύματα που προέρχονται από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων (3), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 4, το άρθρο 6 παράγραφος 4, το άρθρο 7 παράγραφος 3 και το άρθρο 11 παράγραφος 4,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (4), και ιδίως το άρθρο 25,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (5), και ιδίως το άρθρο 142 στοιχείο γ),

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2799/98 του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1998, για τη θέσπιση του γεωργονομισματικού καθεστώτος του ευρώ (6), και ιδίως το άρθρο 9,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2220/85 της Επιτροπής, της 22ας Ιουλίου 1985, για τον καθορισμό των κοινών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος εγγυήσεων για τα γεωργικά προϊόντα (7), έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα (8) και ουσιωδώς. Είναι, ως εκ τούτου, σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Πολλές διατάξεις των γεωργικών κανονισμών της Ένωσης απαιτούν τη σύσταση εγγύησης για να εξασφαλισθεί η καταβολή της οφειλής σε περίπτωση που δεν έχει τηρηθεί μια υποχρέωση· η πείρα, εντούτοις, έδειξε ότι η απαίτηση αυτή ερμηνεύεται στην πράξη με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Ως εκ τούτου, για να αποφευχθούν άνισες συνθήκες ανταγωνισμού, πρέπει να διατηρηθεί ο ορισμός της απαίτησης αυτής.

(3)	Πρέπει να διευκρινισθεί κυρίως η μορφή της εγγύησης.

(4)

Πολλές διατάξεις των γεωργικών κανονισμών της Ένωσης προβλέπουν ότι η εγγύηση που έχει συσταθεί καταπίπτει, εφόσον δεν τηρείται η υποχρέωση για την οποία έχει συσταθεί, χωρίς να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ της αθέτησης πρωτογενών απαιτήσεων και της αθέτησης δευτερογενών ή τριτογενών απαιτήσεων. Για λόγους δίκαιης μεταχείρισης, πρέπει να διαχωρισθούν οι συνέπειες μη τήρησης πρωτογενούς απαίτησης και οι συνέπειες μη τήρησης δευτερογενούς ή τριτογενούς απαίτησης. Ιδιαίτερα, πρέπει να προβλεφθούν οι περιπτώσεις που επιτρέπεται η κατάπτωση μέρους μόνον της εγγύησης όταν έχει πράγματι τηρηθεί η πρωτογενής απαίτηση, αλλά σημειώθηκε μικρή υπέρβαση του ορίου για την τήρησή της ή όταν δεν έχει τηρηθεί τριτογενής απαίτηση.

(5)	Οι συνέπειες της μη τήρησης μιας υποχρέωσης δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο διαχωρισμού με βάση την καταβολή ή μη της προκαταβολής. Κατά συνέπεια, οι εγγυήσεις που συστήνονται έναντι προκαταβολής πρέπει να διέπονται από ιδιαίτερους κανόνες.

(6)

Οι δαπάνες για τη σύσταση εγγύησης που βαραίνουν, τόσο το μέρος που συστήνει την εγγύηση όσο και την αρμόδια αρχή, μπορεί να είναι δυσανάλογες σε σχέση με το ποσό, την καταβολή του οποίου διασφαλίζει η εγγύηση, εφόσον τούτο είναι κατώτερο από ένα ορισμένο όριο. Οι αρμόδιες αρχές πρέπει, ως εκ τούτου, να έχουν το δικαίωμα να μην απαιτούν εγγύηση καταβολής ποσού κατώτερου από το όριο αυτό. Εξάλλου, η αρμόδια αρχή πρέπει να εξουσιοδοτείται να μην απαιτεί εγγύηση όταν η φύση του προσώπου που είναι υπεύθυνο για την τήρηση των υποχρεώσεων καθιστά άσκοπη μια τέτοια αίτηση.

(7)	Μια αρμόδια αρχή πρέπει να έχει το δικαίωμα να αρνείται ή να αντικαθιστά την προσφερόμενη εγγύηση όταν δεν τη θεωρεί ικανοποιητική.

(8)	Αν δεν υπάρχουν άλλες σχετικές διατάξεις, πρέπει να ορισθεί προθεσμία για την παροχή της απαιτούμενης απόδειξης για αποδέσμευση του ποσού της εγγύησης.

(9)

Όσον αφορά την ισοτιμία που χρησιμοποιείται για τη μετατροπή του ποσού της εγγύησης, που είναι εκφρασμένο σε ευρώ, σε εθνικό νόμισμα, η γενεσιουργός αιτία που αναφέρεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2799/98 πρέπει να καθορισθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2006 της Επιτροπής (9).

(10)	Πρέπει να καθορισθεί η διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται εφόσον καταπίπτει μια εγγύηση.

(11)	Η Επιτροπή πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί την εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τις εγγυήσεις.

(12)	Ο παρών κανονισμός καθορίζει του κανόνες που εφαρμόζονται γενικά, εκτός των περιπτώσεων διαφορετικής ρύθμισης που προβλέπεται από την ειδική νομοθεσία της Ένωσης.

(13)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της διαχειριστικής επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών και υποβλήθηκαν προς ενημέρωση στις λοιπές αρμόδιες επιτροπές,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Ο παρών κανονισμός καθορίζει τους κανόνες που διέπουν τις εγγυήσεις που παρέχονται είτε βάσει των ακολούθων κανονισμών είτε των κανονισμών που έχουν εκδοθεί δυνάμει αυτών, εκτός αντιθέτων διατάξεων των εν λόγω κανονισμών:

α)	κανονισμοί που αφορούν την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα ορισμένων γεωργικών προϊόντων: — κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 (προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας), — κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ)·

β)	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 73/2009 (καθεστώτα άμεσης στήριξης)·

γ)	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1216/2009 (καθεστώς συναλλαγών που εφαρμόζεται σε ορισμένα εμπορεύματα που προέρχονται από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων).

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις για τις οποίες οι κανονισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 προβλέπουν εγγύηση, όπως ορίζεται στο άρθρο 3, ανεξάρτητα από το εάν χρησιμοποιείται ο συγκεκριμένος όρος «εγγύηση».

Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις εγγυήσεις που παρέχονται για την εξασφάλιση της καταβολής των εισαγωγικών ή εξαγωγικών δασμών που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου (10).

Άρθρο 3

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)   «εγγύηση»: η εξασφάλιση ότι θα καταβληθεί ή θα καταπέσει ποσό χρημάτων στην αρμόδια αρχή αν δεν τηρηθεί συγκεκριμένη υποχρέωση·

β)   «συνολική εγγύηση»: η εγγύηση που συστήνεται με την αρμόδια αρχή με σκοπό την εξασφάλιση της τήρησης περισσοτέρων από μιας υποχρεώσεων·

γ)   «υποχρέωση»: η απαίτηση ή το σύνολο απαιτήσεων που επιβάλλεται από ένα κανονισμό, να πραγματοποιηθεί ενέργεια ή να μην πραγματοποιηθεί ενέργεια·

δ)   «αρμόδια αρχή»: είτε η αρχή που είναι αρμόδια να αποδέχεται εγγύηση, είτε η αρχή που είναι αρμόδια να αποφασίζει εάν θα αποδεσμευθεί ή θα καταπέσει η εγγύηση σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΕΓΓΥΗΣΗΣ

Άρθρο 4

Η εγγύηση συστήνεται από ή για λογαριασμό προσώπου που είναι υπεύθυνο για την καταβολή του χρηματικού ποσού εφόσον δεν εκπληρώνεται η υποχρέωση.

Άρθρο 5

1.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να μην απαιτεί τη σύσταση εγγύησης όταν το υπό εγγύηση ποσό είναι κατώτερο από 500 ευρώ.

2.   Σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 1, ο ενδιαφερόμενος αναλαμβάνει γραπτώς την υποχρέωση που θα είχε συστήσει εγγύηση και η οποία, εν συνεχεία, θα είχε καταπέσει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει.

Άρθρο 6

Η αρμόδια αρχή μπορεί να μην απαιτεί εγγύηση αν ο υπεύθυνος για την τήρηση των υποχρεώσεων είναι:

α)	δημόσιος φορέας υπεύθυνος για την εκτέλεση των καθηκόντων δημόσιας αρχής, ή

β)	ιδιωτικός φορέας εφόσον ασκεί, υπό κρατική εποπτεία, τα καθήκοντα του στοιχείου α).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΜΟΡΦΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ

Άρθρο 7

1.   Η εγγύηση είναι δυνατόν να συσταθεί:

α)	υπό μορφή κατάθεσης μετρητών όπως ορίζεται στα άρθρα 12 και 13, ή/και

β)	υπό μορφή εγγύησης όπως ορίζεται στο άρθρο 15 παράγραφος 1.

2.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να επιτρέψει τη σύσταση εγγύησης:

α)	υπό μορφή υποθήκης που αφορά το σχετικό ποσό, ή/και

β)	υπό μορφή δεσμευμένου λογαριασμού σε τράπεζα, ή/και

γ)	υπό μορφή αναγνωρισμένων απαιτήσεων έναντι δημόσιου φορέα ή δημόσιου ταμείου, που είναι απαιτητές και πληρωτές, και έναντι των οποίων δεν προηγείται άλλη απαίτηση, ή/και

δ)	υπό μορφή εγγυήσεων διαπραγματεύσιμων στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, υπό τον όρο ότι έχουν εκδοθεί ή είναι εγγυημένες από το εν λόγω κράτος, ή/και

ε)	υπό μορφή ομολόγων τα οποία εκδίδονται από ενυποθηκευτικούς πιστωτικούς οργανισμούς εισαγμένους στο χρηματιστήριο και προς πώληση στην ελεύθερη αγορά, υπό τον όρο ότι η κατάταξή τους από άποψη πιστωτικής επιφάνειας είναι ίση με αυτή των κρατικών ομολόγων του Δημοσίου.

3.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να επιβάλει συμπληρωματικούς όρους για την αποδοχή των εγγυήσεων του τύπου που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 8

Η αρμόδια αρχή αρνείται την αποδοχή ή απαιτεί την αντικατάσταση κάθε προσφερόμενης εγγύησης, όταν κρίνει ότι η εγγύηση αυτή είναι ανεπαρκής ή μη ικανοποιητική ή ότι δεν παρέχει κάλυψη για επαρκή χρονική περίοδο.

Άρθρο 9

1.   Το υποθηκευμένο στοιχείο ενεργητικού που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχείο α) ή εγγυήσεις ή ομόλογα που έχουν κατατεθεί σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχεία δ) και ε) πρέπει, κατά τη σύσταση της εγγύησης, να έχουν εφικτή αξία τουλάχιστον 115 % της αξίας της απαιτούμενης εγγύησης.

Σε περίπτωση αποδοχής των εγγυήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχεία α), δ) ή ε), ο ενδιαφερόμενος πρέπει να αναλάβει γραπτή υποχρέωση παροχής συμπληρωματικής εγγύησης ή αντικατάστασης της αρχικής εγγύησης, εφόσον η εν λόγω εφικτή αξία, για περίοδο τουλάχιστον τριών μηνών είναι κατώτερη από το 105 % της απαιτούμενης εγγύησης. Αυτή η γραπτή υποχρέωση δεν είναι απαραίτητη, εάν ήδη προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία. Η αρμόδια αρχή επανεξετάζει τακτικά την αξία των εν λόγω στοιχείων ενεργητικού, εγγυήσεων ή ομολόγων.

2.   Η εφικτή αξία εγγύησης του τύπου που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχεία α), δ) και ε) εκτιμάται, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, από την αρμόδια αρχή, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλεπόμενα έξοδα εκχώρησης.

Η εφικτή αξία εγγύησης ή ομολόγου εκτιμάται βάσει της τελευταίας διαθέσιμης δήλωσης τιμών.

Εφόσον η αρμόδια αρχή το απαιτεί, ο ενδιαφερόμενος που παρέχει την εγγύηση πρέπει να αποδείξει την εφικτή αξία της.

Άρθρο 10

1.   Κάθε εγγύηση μπορεί να αντικατασταθεί από άλλη.

Εντούτοις, η αντικατάσταση εξαρτάται από τη σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας αρχής:

α)	όταν η εγγύηση έχει καταπέσει αλλά δεν έχει ακόμη εισπραχθεί, ή

β)	όταν η εγγύηση αντικατάστασης ανήκει σε έναν από τους τύπους εγγυήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2.

2.   Μια συνολική εγγύηση είναι δυνατόν να αντικατασταθεί από άλλη συνολική εγγύηση, υπό τον όρο ότι η νέα συνολική εγγύηση καλύπτει τουλάχιστον το μέρος της αρχικής συνολικής εγγύησης, που προορίζεται κατά τη στιγμή της αντικατάστασης, να διασφαλίζει μια ή περισσότερες υποχρεώσεις που εξακολουθούν να εκκρεμούν.

Άρθρο 11

1.   Το ποσό κάθε εγγύησης που προβλέπεται στο άρθρο 1 είναι σε ευρώ.

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, όταν η εγγύηση γίνεται αποδεκτή σε ένα κράτος μέλος που δεν ανήκει στη ζώνη ευρώ, σε εθνικό νόμισμα, το ποσό της εγγύησης σε ευρώ μετατρέπεται στο νόμισμα αυτό σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1913/2006. Η υποχρέωση που αντιστοιχεί στην εγγύηση και όποιο ποσό παρακρατείται σε περίπτωση παρατυπίας ή παράβασης εξακολουθεί να εκφράζεται σε ευρώ.

Άρθρο 12

Όταν η κατάθεση μετρητών διενεργείται με έμβασμα, δεν θεωρείται ότι έχει συσταθεί εγγύηση παρά μόνον όταν η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει ότι τα χρήματα μπορούν να πιστωθούν στο λογαριασμό της.

Άρθρο 13

1.   Επιταγή, που αφορά ένα ποσό την πληρωμή του οποίου εγγυάται οικονομικός οργανισμός αναγνωρισμένος για το σκοπό αυτό από το κράτος μέλος της αρμόδιας αρχής, θεωρείται σαν κατάθεση μετρητών. Η αρμόδια αρχή δεν υποχρεούται να προσκομίσει την επιταγή αυτή προς πληρωμή παρά μόνον όταν η εγγυητική περίοδος πρόκειται να λήξει.

2.   Επιταγή, άλλη από αυτή που αναφέρεται στην παράγραφο 1, συνιστά εγγύηση μόνον όταν η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει ότι τα χρήματα μπορούν να πιστωθούν στο λογαριασμό της.

3.   Οι δαπάνες που επιβάλλονται από τους οικονομικούς οργανισμούς βαρύνουν το μέρος που συστήνει την εγγύηση.

Άρθρο 14

Εγγύηση που συστήνεται με τη μορφή μετρητών δεν είναι τοκοφόρος γι’ αυτόν που τη συστήνει.

Άρθρο 15

1.   Ο εγγυητής έχει τη συνήθη κατοικία του ή είναι εγκατεστημένος στην Ένωση και, με επιφύλαξη των διατάξεων της Συνθήκης όσον αφορά την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, να έχει γίνει αποδεκτός από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο έχει συσταθεί η εγγύηση. Ο εγγυητής δεσμεύεται με γραπτή εγγύηση.

2.   Η γραπτή εγγύηση πρέπει τουλάχιστον:

α)	να προσδιορίζει την υποχρέωση, ή εφόσον πρόκειται για συνολική εγγύηση, τον τύπο ή τους τύπους της υποχρέωσης την τήρηση των οποίων εγγυάται η καταβολή χρηματικού ποσού·

β)	να αναφέρει το μέγιστο ποσό που εγγυάται ο εγγυητής·

γ)	να προσδιορίζει ότι ο εγγυητής δεσμεύεται, από κοινού και εξ ολοκλήρου με το μέρος που είναι υπεύθυνο για να τηρήσει την υποχρέωση να καταβάλει σε 30 ημέρες μετά την απαίτηση της αρμόδιας αρχής και μέσα στα όρια της εγγύησης, το ποσό που οφείλεται όταν η εγγύηση καταπίπτει.

3.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να αποδεχθεί γραπτή τηλεπικοινωνία που αποστέλλει ο εγγυητής, η οποία θεωρείται ότι συνιστά γραπτή εγγύηση. Στην περίπτωση αυτή, λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα προς εξακρίβωση της γνησιότητάς της.

4.   Η αρμόδια αρχή καθορίζει, μετά τη σύσταση συνολικής γραπτής εγγύησης, τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί σύμφωνα με την οποία ολόκληρη ή μέρος της συνολικής εγγύησης προορίζεται για επί μέρους υποχρέωση.

Άρθρο 16

Αμέσως, μόλις μέρος της συνολικής εγγύησης προορίζεται για επί μέρους υποχρέωση, πρέπει να αναθεωρηθεί το διαθέσιμο υπόλοιπο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΕΣ

Άρθρο 17

Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται σε όλες τις περιπτώσεις για τις οποίες η ειδική νομοθεσία της Ένωσης προβλέπει ότι πρέπει να προκαταβληθεί ποσό πριν από την τήρηση υποχρέωσης.

Άρθρο 18

1.   Η εγγύηση αποδεσμεύεται όταν:

α)	έχει εδραιωθεί το δικαίωμα προς απόληψη του ποσού που έχει χορηγηθεί· ή

β)	έχει επιστραφεί το ποσό που χορηγήθηκε, επαυξημένο κατά το ποσοστό που προβλέπεται από την ειδική νομοθεσία της Ένωσης.

2.   Εφόσον έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης της προθεσμίας για να αποδειχθεί το οριστικό δικαίωμα χορήγησης του ποσού που έχει προκαταβληθεί χωρίς να έχει προσκομισθεί η απόδειξη για το δικαίωμα, η αρμόδια αρχή εφαρμόζει αμέσως τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 28.

Η λήξη της προθεσμίας μπορεί να μετατεθεί σε περίπτωση ανωτέρας βίας.

Ωστόσο, στις περιπτώσεις που υπάρχει σχετική πρόβλεψη από τη νομοθεσία της Ένωσης, η απόδειξη μπορεί ακόμα να προσκομισθεί μετά από την ημερομηνία αυτή έναντι μερικής επιστροφής της εγγύησης.

3.   Εφόσον οι σχετικές με την ανωτέρα βία διατάξεις της Ένωσης προβλέπουν ότι η επιστροφή περιορίζεται στο προκαταβληθέν ποσό, εφαρμόζονται οι ακόλουθες συμπληρωματικές διατάξεις:

α)	οι περιστάσεις που φέρονται ότι συνιστούν περίπτωση ανωτέρας βίας κοινοποιούνται στην αρμόδια αρχή εντός 30 ημερών από την ημέρα κατά την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος πληροφορήθηκε την ύπαρξη κατάστασης που θα ήταν δυνατό να δικαιολογήσει περίπτωση ανωτέρας βίας·

β)	το ενδιαφερόμενο μέρος επιστρέφει την προκαταβολή ή το σχετικό μέρος του ποσού της εντός 30 ημερών από την ημερομηνία που η αρμόδια αρχή εκδίδει την αίτηση για επιστροφή.

Εφόσον δεν έχουν τηρηθεί οι συμπληρωματικές διατάξεις που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β), οι όροι επιστροφής είναι οι ίδιοι με τους όρους που εφαρμόζονται όταν δεν υπάρχει περίπτωση ανωτέρας βίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Άρθρο 19

1.   Μία υποχρέωση μπορεί να ενέχει πρωτογενείς, δευτερογενείς ή τριτογενείς απαιτήσεις.

2.   Η πρωτογενής απαίτηση είναι η απαίτηση, που αποτελεί βασικό στόχο του κανονισμού που την επιβάλει, να πραγματοποιηθεί ή να μην πραγματοποιηθεί ενέργεια.

3.   Η δευτερογενής απαίτηση είναι η απαίτηση για τήρηση προθεσμίας προς εκτέλεση της πρωτογενούς απαίτησης.

4.   Η τριτογενής απαίτηση είναι κάθε άλλη απαίτηση που επιβάλλεται από κανονισμό.

5.   Το παρόν κεφάλαιο δεν εφαρμόζεται όταν η ειδική νομοθεσία της Ένωσης δεν έχει καθορίσει την ή τις πρωτογενείς απαιτήσεις.

6.   Κατά την έννοια του παρόντος κεφαλαίου, νοείται ως «αντίστοιχο τμήμα του εγγυημένου ποσού» το τμήμα του ποσού της εγγύησης που αντιστοιχεί στην ποσότητα για την οποία δεν τηρήθηκε μια απαίτηση.

Άρθρο 20

Η εγγύηση αποδεσμεύεται αμέσως μόλις παρασχεθεί η απόδειξη, που προβλέπεται από την ειδική νομοθεσία της Ένωσης, ότι έχουν τηρηθεί οι πρωτογενείς, δευτερογενείς και τριτογενείς απαιτήσεις.

Άρθρο 21

1.   Η εγγύηση καταπίπτει στο σύνολό της για την ποσότητα για την οποία δεν τηρήθηκε μια πρωτογενής απαίτηση, εκτός εάν αυτό κατέστη αδύνατο λόγω ανωτέρας βίας.

2.   Θεωρείται ότι πρωτογενής απαίτηση δεν έχει τηρηθεί εάν δεν προσκομισθεί η αντίστοιχη απόδειξη εντός προθεσμίας που καθορίζεται για την προσκόμιση της εν λόγω απόδειξης, εκτός εάν περίπτωση ανωτέρας βίας έχει εμποδίσει την προσκόμιση αυτής εντός της καθορισμένης προθεσμίας. Κινείται αμέσως η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 28 για να ανακτηθεί το ποσό που έχει καταπέσει.

3.   Εάν προσκομισθεί η απόδειξη για την τήρηση όλων των πρωτογενών απαιτήσεων εντός 18 μηνών, που ακολουθούν τη λήξη της προθεσμίας που αναφέρεται στη παράγραφο 2, επιστρέφεται το 85 % του ποσού που έχει καταπέσει.

Εάν προσκομισθεί η απόδειξη για την τήρηση όλων των πρωτογενών απαιτήσεων εντός 18 μηνών που ακολουθούν τη λήξη της προθεσμίας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο και εφόσον δεν έχει τηρηθεί η συναφής δευτερογενής απαίτηση, το ποσό που επιστρέφεται είναι ίσο με το ποσό που θα αποδεσμευόταν σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 22 παράγραφος 2, μειωμένο κατά 15 % του σχετικού μέρους του υπό εγγύηση ποσού.

4.   Καμιά επιστροφή του ποσού που έχει καταπέσει δεν πραγματοποιείται, στην περίπτωση που η απόδειξη για την τήρηση όλων των πρωτογενών απαιτήσεων προσκομίζεται, εντός προθεσμίας 18 μηνών που προβλέπεται στην παράγραφο 3 εκτός εάν περίπτωση ανωτέρας βίας εμπόδισε την προσκόμιση αυτής της απόδειξης εντός της εν λόγω προθεσμίας.

Άρθρο 22

1.   Εφόσον προσκομίζεται η απόδειξη που προβλέπεται στην ειδική νομοθεσία της Ένωσης, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, ότι έχουν τηρηθεί όλες οι πρωτογενείς απαιτήσεις και όταν δεν έχει τηρηθεί η δευτερογενής, η εγγύηση αποδεσμεύεται μερικά και καταπίπτει το υπόλοιπο της εγγύησης. Κινείται αμέσως η διαδικασία του άρθρου 28 για την ανάκτηση του ποσού που έχει καταπέσει.

2.   Το ποσό της εγγύησης που αποδεσμεύεται είναι: η εγγύηση που καλύπτει το σχετικό μέρος του υπό εγγύηση ποσού, μειωμένο κατά 15 %, και

α)	10 % του ποσού που υπολείπεται μετά τη μείωση κατά 15 % για κάθε ημέρα κατά την οποία: i) έχει σημειωθεί υπέρβαση μέγιστης προθεσμίας ίσης ή κατώτερης από 40 ημέρες· ii) δεν έχει τηρηθεί ελάχιστη προθεσμία ίση ή κατώτερη με 40 ημέρες·

β)	5 % του ποσού του υπολείπεται μετά τη μείωση κατά 15 % για κάθε ημέρα κατά την οποία: i) έχει σημειωθεί υπέρβαση μέγιστης προθεσμίας 41 έως 80 ημερών· ii) δεν έχει τηρηθεί ελάχιστη προθεσμία 41 έως 80 ημερών·

γ)	2 % του ποσού που υπολείπεται μετά τη μείωση κατά 15 % για κάθε ημέρα κατά την οποία: i) έχει σημειωθεί υπέρβαση μέγιστης προθεσμίας ίσης ή ανώτερης από 81 ημέρες· ii) δεν έχει τηρηθεί ελάχιστη προθεσμία ίση ή ανώτερη με 81 ημέρες.

3.   Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στις προθεσμίες, όσον αφορά τις αιτήσεις και τη χρησιμοποίηση των πιστοποιητικών εισαγωγής, εξαγωγής και προκαθορισμού, συμπεριλαμβανομένης και κάθε προθεσμίας σχετικά με τον καθορισμό των εισφορών κατά την εισαγωγή και την εξαγωγή και των επιστροφών κατά την εξαγωγή μέσω διαγωνισμού.

Άρθρο 23

1.   Η μη τήρηση μιας ή περισσοτέρων από τις τριτογενείς απαιτήσεις έχει σαν αποτέλεσμα να καταπίπτει το 15 % του αντιστοίχου τμήματος του εγγυημένου ποσού, εκτός εάν εμπόδισε την τήρησή της περίπτωση ανωτέρας βίας.

2.   Κινείται αμέσως η διαδικασία του άρθρου 28 για την ανάκτηση του ποσού που έχει καταπέσει.

3.   Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 21 παράγραφος 3.

Άρθρο 24

Στις περιπτώσεις που προσκομίζεται η απόδειξη ότι έχουν τηρηθεί όλες οι πρωτογενείς απαιτήσεις αλλά συγχρόνως δεν έχει τηρηθεί μια δευτερογενής απαίτηση και μια τριτογενής απαίτηση, εφαρμόζονται τα άρθρα 22 και 23 και το συνολικό ποσό που καταπίπτει είναι το ποσό που καταπίπτει κατ’ εφαρμογή του άρθρου 22, αυξημένο κατά 15 % του αντιστοίχου τμήματος του ποσού για το οποίο έχει συσταθεί η εγγύηση.

Άρθρο 25

Το σύνολο του ποσού που καταπίπτει δεν μπορεί να υπερβαίνει το 100 % του σχετικού μέρους του υπό εγγύηση ποσού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 26

1.   Η εγγύηση αποδεσμεύεται εν μέρει κατόπιν αιτήσεως όταν προσκομίζεται η απόδειξη που προβλέπεται για το σκοπό αυτό, σε σχέση με μέρος της ποσότητας του προϊόντος, υπό τον όρο ότι το μέρος αυτό δεν είναι λιγότερο από την ελάχιστη ποσότητα που έχει ορισθεί στον κανονισμό που επιβάλλει την εγγύηση.

Στις περιπτώσεις που η ειδική νομοθεσία της Ένωσης δεν προβλέπει ελάχιστη ποσότητα, η αρμόδια αρχή έχει τη δυνατότητα να περιορίζει η ίδια τον αριθμό των μερικών αποδεσμεύσεων, οιουδήποτε ποσού της εγγύησης που μπορούν να προσδιορίζουν ελάχιστο ποσό για κάθε αποδέσμευση του τύπου αυτού.

2.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να απαιτεί γραπτή αίτηση προς αποδέσμευση προτού προβεί στην αποδέσμευση ολόκληρης ή μέρους της εγγύησης.

3.   Σε περίπτωση που η εγγύηση καλύπτει, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1, περισσότερο από το 100 % του ποσού που απαιτείται να τεθεί υπό εγγύηση, το μέρος της εγγύησης που υπερβαίνει το 100 % αποδεσμεύεται, όταν το υπόλοιπο του υπό εγγύηση ποσού αποδεσμευθεί ή καταπέσει.

Άρθρο 27

1.   Όταν δεν έχει ορισθεί συγκεκριμένη προθεσμία για την προσκόμιση των απαραίτητων αποδείξεων για την αποδέσμευση της εγγύησης, η προθεσμία είναι:

α)	12 μήνες από τη λήξη της προθεσμίας που ορίζεται για την τήρηση όλων των πρωτογενών απαιτήσεων· ή

β)	σε περιπτώσεις που δεν έχει ορισθεί συγκεκριμένη προθεσμία σύμφωνα με το στοιχείο α), 12 μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία έχουν τηρηθεί όλες οι πρωτογενείς απαιτήσεις.

2.   Η προθεσμία που ορίζεται στην παράγραφο 1 δεν υπερβαίνει τα 3 έτη από την ημερομηνία κατά την οποία έχει συσταθεί εγγύηση για την εν λόγω υποχρέωση εκτός από περιπτώσεις ανωτέρας βίας.

Άρθρο 28

1.   Όταν η αρμόδια αρχή γνωρίζει τις συνθήκες που συνεπάγονται την κατάπτωση της εγγύησης, στο σύνολό της ή εν μέρει, ζητά χωρίς καθυστέρηση από τον ενδιαφερόμενο την πληρωμή του ποσού της εγγύησης που έχει καταπέσει· η δε πληρωμή αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί σε προθεσμία 30 ημερών από την ημέρα παραλαβής της αίτησης.

Στην περίπτωση κατά την οποία η πληρωμή δεν έχει πραγματοποιηθεί στην ταχθείσα προθεσμία, η αρμόδια αρχή:

α)	εγγράφει χωρίς καθυστέρηση σε πίστωσή της την εγγύηση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

β)	απαιτεί χωρίς καθυστέρηση από τον εγγυητή που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο β) να προβεί σε πληρωμή, η δε πληρωμή αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί σε προθεσμία 30 ημερών από την ημέρα παραλαβής της αίτησης·

γ)

λαμβάνει χωρίς καθυστέρηση τα απαραίτητα μέτρα ώστε: i) να μετατραπούν σε χρήματα οι εγγυήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχεία α), γ), δ) και ε), ώστε να ανακτηθεί το οφειλόμενο ποσό· ii) να τεθούν στη διάθεσή της τα δεσμευμένα χρήματα όπως αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχείο β).

Η αρμόδια αρχή μπορεί χωρίς καθυστέρηση να εγγράψει οριστικά σε πίστωσή της την εγγύηση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α), χωρίς να ζητήσει προηγουμένως την πληρωμή από τον ενδιαφερόμενο.

2.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να παραιτείται από το δικαίωμα για κατάπτωση ενός ποσού μέχρι 60 ευρώ, υπό τον όρο ότι παρόμοιες διατάξεις για ανάλογες περιπτώσεις, προβλέπονται με νομοθετική, κανονιστική ή διοικητική πράξη.

3.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, όταν λαμβάνεται απόφαση για κατάπτωση μιας εγγυήσεως και η εφαρμογή της αναβάλλεται συνεπεία προσφυγής σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο καταβάλλει τόκους για το ποσό που όντως κατέπεσε για το διάστημα που αρχίζει 30 ημέρες μετά την παραλαβή της αίτησης πληρωμής σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο και που λήγει την ημέρα πριν από την πληρωμή του ποσού που όντως κατέπεσε.

Όταν μετά από το αποτέλεσμα της προσφυγής ζητείται από τον ενδιαφερόμενο να πληρώσει εντός 30 ημερών το ποσό που έχει καταπέσει, το κράτος μέλος μπορεί να θεωρήσει, για τον υπολογισμό των τόκων, ότι η πληρωμή πραγματοποιείται την εικοστή ημέρα που έπεται της ημερομηνίας της αιτήσεως αυτής.

Το σχετικό επιτόκιο υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας και, πάντως, δεν είναι χαμηλότερο από το επιτόκιο που εφαρμόζεται σε περιπτώσεις ανάκτησης εθνικών ποσών.

Οι οργανισμοί πληρωμής αφαιρούν τους τόκους από τις δαπάνες του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) ή του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 352/78 του Συμβουλίου (11).

Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν περιοδικά να συμπληρώνεται η εγγύηση σε σχέση με το αντίστοιχο επιτόκιο.

Όταν η εγγύηση έχει καταπέσει και το ποσό έχει πιστωθεί στο ΕΓΤΕ ή στο ΕΓΤΑΑ και, μετά από έκβαση προσφυγής, το ποσό που έχει καταπέσει, συμπεριλαμβανομένου του επιτοκίου που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία, πρέπει να επιστραφεί, στο σύνολό του ή εν μέρει, το προς επιστροφή ποσό επιβαρύνει το ΕΓΤΕ ή το ΕΓΤΑΑ εκτός και αν η επιστροφή της εγγύησης βαρύνει διοικητικές αρχές ή άλλους φορείς των κρατών μελών λόγω αμέλειας ή σοβαρού λάθους.

Άρθρο 29

Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 195 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 και των λοιπών αντιστοίχων άρθρων των άλλων σχετικών κανονισμών, μπορεί να προβλέπει παρεκκλίσεις από τις προαναφερόμενες διατάξεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Άρθρο 30

1.   Τα κράτη μέλη διατηρούν στη διάθεση της Επιτροπής, για κάθε οικονομικό έτος, το συνολικό αριθμό και το συνολικό ποσό των εγγυήσεων που έχουν καταπέσει, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας που αναφέρεται στο άρθρο 28, αναφέροντας αυτές που κατανέμονται στους εθνικούς προϋπολογισμούς και αυτές που κατανέμονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης.

2.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχονται για όλες τις εγγυήσεις που καταπίπτουν για ποσό ανώτερο από 1 000 ευρώ και για κάθε διάταξη της Ένωσης που προβλέπει εγγύηση.

3.   Στις πληροφορίες αναφέρονται τόσο τα ποσά που έχει καταβάλλει άμεσα ο ενδιαφερόμενος όσο και τα ποσά που προκύπτουν από την κατάπτωση των εγγυήσεων.

Άρθρο 31

Τα κράτη μέλη διατηρούν στη διάθεση της Επιτροπής τις κάτωθι πληροφορίες:

α)	τους τύπους των οργανισμών στους οποίους επιτρέπεται να παρέχουν εγγύηση καθώς και τους σχετικούς όρους·

β)	τους τύπους των εγγυήσεων που είναι αποδεκτές δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 2 καθώς και τους σχετικούς όρους.

Άρθρο 32

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2220/85 καταργείται.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΙΙ.

Άρθρο 33

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 17 της 21.1.2000, σ. 22.

(3)  ΕΕ L 328 της 15.12.2009, σ. 10.

(4)  ΕΕ L 42 της 14.2.2006, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 30 της 31.1.2009, σ. 16.

(6)  ΕΕ L 349 της 24.12.1998, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 205 της 3.8.1985, σ. 5.

(8)  Βλ. παράρτημα Ι.

(9)  ΕΕ L 365 της 21.12.2006, σ. 52.

(10)  ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1.

(11)  ΕΕ L 50 της 22.2.1978, σ. 1.

---

---

---

30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/15

---

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 283/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 29ης Μαρτίου 2012

για τον καθορισμό της κατ’ αποκοπήν αμοιβής ανά δελτίο γεωργικής εκμετάλλευσης όσον αφορά το λογιστικό έτος 2012 στο πλαίσιο του δικτύου γεωργικής λογιστικής πληροφόρησης

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό αριθ. (ΕΚ) αριθ. 1217/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τη δημιουργία δικτύου γεωργικής λογιστικής πληροφόρησης όσον αφορά τα εισοδήματα και την οικονομική λειτουργία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (1),

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1915/83 της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 1983, περί ορισμένων διατάξεων εφαρμογής για την τήρηση λογιστικών στοιχείων για τη διαπίστωση των εισοδημάτων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις (2), και ιδίως το άρθρο 5 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1915/83 προβλέπει ότι η Επιτροπή καταβάλλει στα κράτη μέλη κατ’ αποκοπήν αμοιβή για κάθε έντυπο εκμετάλλευσης που είναι δεόντως συμπληρωμένο και της έχει αποσταλεί εντός της προθεσμίας που προβλέπει το άρθρο 3 του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 224/2011 της Επιτροπής, της 7ης Μαρτίου 2011, για τον καθορισμό της κατ’ αποκοπή αμοιβής ανά δελτίο γεωργικής εκμετάλλευσης όσον αφορά το λογιστικό έτος 2011 στο πλαίσιο του δικτύου γεωργικής λογιστικής πληροφόρησης, (3) καθόρισε το ποσό της κατ’ αποκοπήν αμοιβής σε 157 ευρώ ανά δελτίο γεωργικής εκμετάλλευσης για το λογιστικό έτος 2011. Η εξέλιξη του κόστους και οι επιπτώσεις της στα έξοδα συμπλήρωσης του δελτίου εκμετάλλευσης δικαιολογούν την αναθεώρηση της αμοιβής.

(3)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της κοινοτικής επιτροπής για το δίκτυο γεωργικής λογιστικής πληροφόρησης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Η κατ’ αποκοπή αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1915/83 καθορίζεται σε 160 ευρώ.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από τη λογιστική χρήση 2012.

---

(1)  ΕΕ L 328 της 15.12.2009, σ. 27.

(2)  ΕΕ L 190 της 14.07.1983, σ. 25.

(3)  ΕΕ L 61 της 08.03.2011, σ. 1.

---

30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/16

---

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 284/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 29ης Μαρτίου 2012

για την επιβολή ειδικών όρων που διέπουν την εισαγωγή ζωοτροφών και τροφίμων καταγωγής ή προέλευσης Ιαπωνίας μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα και για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 961/2011

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (1), και ιδίως το άρθρο 53 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο ii),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 53 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 προβλέπει τη δυνατότητα θέσπισης κατάλληλων μέτρων έκτακτης ανάγκης από την Ένωση για τρόφιμα και ζωοτροφές που εισάγονται από τρίτη χώρα προκειμένου να προστατευθούν η δημόσια υγεία, η υγεία των ζώων ή το περιβάλλον, όταν ο κίνδυνος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά με τα μέτρα που έχουν λάβει μεμονωμένα τα κράτη μέλη.

(2)

Μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα στις 11 Μαρτίου 2011, η Επιτροπή πληροφορήθηκε ότι τα επίπεδα ραδιονουκλεϊδίων σε ορισμένα τρόφιμα καταγωγής Ιαπωνίας υπερέβαιναν τα επίπεδα δράσης που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα τρόφιμα. Η μόλυνση αυτή ενδέχεται να αποτελεί απειλή για τη δημόσια υγεία και την υγεία των ζώων στην Ένωση και, κατά συνέπεια, εκδόθηκε ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 297/2011 της Επιτροπής, της 25ης Μαρτίου 2011, για την επιβολή ειδικών όρων που διέπουν την εισαγωγή ζωοτροφών και τροφίμων καταγωγής ή προέλευσης Ιαπωνίας μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα (2). Ο εν λόγω κανονισμός αντικαταστάθηκε μεταγενέστερα από τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 961/2011 της Επιτροπής (3).

(3)

Οι ιαπωνικές αρχές πληροφόρησαν την Επιτροπή ότι σε πολλά δείγματα από σάκε και άλλα οινοπνευματώδη ποτά (ουίσκι και shochu) που αναλύθηκαν, δεν ανιχνεύθηκε ραδιενέργεια σε καμία περίπτωση. Με τη διαδικασία στίλβωσης, ζύμωσης και απόσταξης η ραδιενέργεια αφαιρείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το οινοπνευματώδες ποτό. Το θέμα θα παρακολουθείται με βάση τη διαρκή παρακολούθηση του σάκε, του ουίσκι και του shochu από τις ιαπωνικές αρχές. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν το σάκε, το ουίσκι και το shochu από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, προκειμένου να μειωθεί η διοικητική επιβάρυνση των αρχών της Ιαπωνίας και των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών εισαγωγής.

(4)

Οι ιαπωνικές αρχές εξέδωσαν στις 24 Φεβρουαρίου 2012 νέα μέγιστα επίπεδα για το άθροισμα του καισίου-134 και του καισίου-137, που πρόκειται να ισχύσουν από την 1η Απριλίου 2012, ενώ προβλέπονται μεταβατικά μέτρα για το ρύζι, το βοδινό κρέας, τα σπέρματα σόγιας και τα μεταποιημένα προϊόντα τους, τα οποία είναι χαμηλότερα από τα μέγιστα επίπεδα που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1987, για τον καθορισμό των μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες (4). Τα μεταβατικά μέτρα για το βοδινό κρέας δεν έχουν σχέση με τις εισαγωγές στην Ένωση, δεδομένου ότι οι εισαγωγές βοδινού κρέατος από την Ιαπωνία στην Ένωση δεν επιτρέπονται για λόγους υγείας των ζώων και δημόσιας υγείας άλλους από τη ραδιενέργεια. Οι ιαπωνικές αρχές ενημέρωσαν επίσης την Επιτροπή ότι δεν επιτρέπεται να εξάγονται από την Ιαπωνία τα προϊόντα που δεν επιτρέπεται να διατίθενται στην ιαπωνική αγορά. Συνεπώς, παρόλο που δεν απαιτείται για λόγους ασφάλειας, είναι σκόπιμο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ των ελέγχων που διενεργούνται πριν από τις εξαγωγές από τις ιαπωνικές αρχές και των ελέγχων που διενεργούνται για τα επίπεδα ραδιονουκλεϊδίων στις ζωοτροφές και στα τρόφιμα καταγωγής ή προέλευσης Ιαπωνίας κατά την είσοδό τους στην Ένωση, να εφαρμόζονται στην Ένωση τα ίδια μέγιστα επίπεδα ραδιονουκλεϊδίων, για τις ζωοτροφές και τα τρόφιμα από την Ιαπωνία, με τα μέγιστα επίπεδα που ισχύουν στην Ιαπωνία, εφόσον τα τελευταία είναι χαμηλότερα από τις τιμές που ορίζονται στον κανονισμό (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87.

(5)

Αμέσως μετά το ατύχημα άρχισαν να απαιτούνται έλεγχοι για την παρουσία ιωδίου-131 και αθροίσματος καισίου-134 και καισίου-137 σε ζωοτροφές και τρόφιμα καταγωγής Ιαπωνίας, επειδή υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία ότι η έκλυση της ραδιενέργειας στο περιβάλλον ήταν συνδεδεμένη κατά πολύ μεγάλο μέρος με το ιώδιο-131, το καίσιο-134 και το καίσιο-137, ενώ η εκπομπή των ραδιονουκλεϊδίων στρόντιο (Sr-90), πλουτώνιο (Pu-239) και αμερίκιο (Am-241) ήταν πολύ περιορισμένη ή μηδαμινή. Το ιώδιο-131 έχει βραχύ χρόνο ημιζωής διάρκειας 8 ημερών και επειδή, αφενός, δεν υπήρχε έκλυση στο περιβάλλον ραδιενέργειας από τον πυρηνικό σταθμό όπου σημειώθηκε το ατύχημα κατά τους πρόσφατους μήνες και, αφετέρου, η κατάσταση του κατεστραμμένου πυρηνικού αντιδραστήρα έχει πλέον σταθεροποιηθεί οπότε δεν αναμένεται νέα έκλυση στο περιβάλλον, το ιώδιο-131 δεν βρίσκεται πλέον στο περιβάλλον ούτε, επομένως, στις ζωοτροφές και τα τρόφιμα από την Ιαπωνία. Κατά συνέπεια, δεν απαιτείται πλέον η διενέργεια του ελέγχου για την παρουσία ιωδίου-131 που προβλεπόταν στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1371/2011 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 961/2011 για την επιβολή ειδικών όρων που διέπουν την εισαγωγή ζωοτροφών και τροφίμων καταγωγής ή προέλευσης Ιαπωνίας μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα (5). Επομένως, τα μέγιστα επίπεδα για το ιώδιο-131 δεν είναι αναγκαίο να διατηρηθούν στον παρόντα κανονισμό.

(6)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 961/2011 προέβλεπε επίσης μέγιστα επίπεδα για το στρόντιο, το πλουτώνιο και το αμερίκιο σε περίπτωση που θα υπήρχε νέα έκλυση ραδιενέργειας στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των εν λόγω ραδιονουκλεϊδίων. Δεδομένου ότι ο κατεστραμμένος πυρηνικός αντιδραστήρας βρίσκεται στο εξής σε σταθερή κατάσταση, οι πιθανότητες νέας έκλυσης ραδιενέργειας στο περιβάλλον είναι μηδαμινές ή απειροελάχιστες και δεν έχει υπάρξει σημαντική έκλυση στο περιβάλλον στροντίου, πλουτωνίου και αμερικίου μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό, είναι προφανές ότι η διενέργεια ελέγχου για την παρουσία αυτών των ραδιονουκλεϊδίων στα τρόφιμα ή τις ζωοτροφές από την Ιαπωνία δεν είναι αναγκαία. Κατά συνέπεια, τα μέγιστα επίπεδα για τα εν λόγω ραδιονουκλεΐδια δεν χρειάζεται να διατηρηθούν στον παρόντα κανονισμό.

(7)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 961/2011 τροποποιήθηκε δύο φορές προκειμένου να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη της κατάστασης. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός προβλέπει περαιτέρω τροποποιήσεις που απαιτούν την πραγματοποίηση αλλαγών σε ορισμένες διατάξεις του εν λόγω κανονισμού, είναι σκόπιμο ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 961/2011 να αντικατασταθεί από νέο κανονισμό.

(8)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις ζωοτροφές και στα τρόφιμα, κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87, καταγωγής ή προέλευσης Ιαπωνίας, με εξαίρεση:

α)	τα προϊόντα που αποστάλθηκαν από την Ιαπωνία πριν από τις 28 Μαρτίου 2011·

β)	τα προϊόντα που συγκομίστηκαν και/ή μεταποιήθηκαν πριν από τις 11 Μαρτίου 2011·

γ)	το σάκε των κωδικών ΣΟ ex 2206 00 39 (αφρώδες), ex 2206 00 59 (μη αφρώδες, που παρουσιάζεται σε δοχεία με περιεχόμενο που δεν υπερβαίνει τα 2 λίτρα) ή ex 2206 00 89 (μη αφρώδες, που παρουσιάζεται σε δοχεία με περιεχόμενο που υπερβαίνει τα 2 λίτρα)·

δ)	ουίσκι του κωδικού ΣΟ 2208 30·

ε)	το shochu των κωδικών ΣΟ ex 2208 90 56, ex 2208 90 69, ex 2208 90 77 ή ex 2208 90 78.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, «μεταβατικά μέτρα που προβλέπονται από την ιαπωνική νομοθεσία» είναι τα μεταβατικά μέτρα που έλαβαν οι ιαπωνικές αρχές στις 24 Φεβρουαρίου 2012 όσον αφορά τα μέγιστα επίπεδα για το άθροισμα του καισίου-134 και του καισίου-137, όπως αναφέρονται στο παράρτημα III.

Άρθρο 3

Εισαγωγή στην Ένωση

Οι ζωοτροφές και τα τρόφιμα (στο εξής «τα προϊόντα») που αναφέρονται στο άρθρο 1 μπορούν να εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο αν συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 4

Μέγιστα επίπεδα καισίου-134 και καισίου-137

1.   Τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, με εξαίρεση το ρύζι, τα σπέρματα σόγιας και τα μεταποιημένα προϊόντα τους, συμμορφώνονται με το μέγιστο επίπεδο για το άθροισμα του καισίου-134 και του καισίου-137, όπως ορίζεται στο παράρτημα II.

2.   Το ρύζι και τα σπέρματα σόγιας καθώς και τα μεταποιημένα προϊόντα τους πληρούν το μέγιστο επίπεδο για το άθροισμα του καισίου-134 και του καισίου-137 που ορίζεται στο παράρτημα III.

Άρθρο 5

Δήλωση

1.   Κάθε φορτίο των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 συνοδεύεται από έγκυρη δήλωση που έχει συνταχθεί και υπογραφεί σύμφωνα με το άρθρο 6.

2.   Η δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

α)	βεβαιώνει ότι τα προϊόντα συμμορφώνονται με την ισχύουσα νομοθεσία στην Ιαπωνία και

β)	προσδιορίζει κατά πόσο τα προϊόντα εμπίπτουν ή όχι στο πλαίσιο των μεταβατικών μέτρων που προβλέπονται από την ιαπωνική νομοθεσία.

3.   Η δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 βεβαιώνει, περαιτέρω:

α)	ότι τα προϊόντα συγκομίστηκαν και/ή υπέστησαν επεξεργασία πριν από την 11η Μαρτίου 2011· ή

β)	ότι τα προϊόντα δεν κατάγονται και δεν προέρχονται από τους νομούς Φουκουσίμα, Γκούνμα, Ιμπαράκι, Τοτσίγκι, Μιγιάγκι, Γιαμανάσι, Σαϊτάμα, Τόκιο, Τσίμπα, Καναγκάουα και Σιζουόκα· ή

γ)	ότι τα προϊόντα προέρχονται μεν από τους νομούς Φουκουσίμα, Γκούνμα, Ιμπαράκι, Τοτσίγκι, Μιγιάγκι, Γιαμανάσι, Σαϊτάμα, Τόκιο, Τσίμπα, Καναγκάουα και Σιζουόκα, αλλά δεν κατάγονται από έναν από αυτούς τους νομούς και δεν έχουν εκτεθεί σε ραδιενέργεια κατά τη διάρκεια της διαμετακόμισης· ή

δ)	ότι, εφόσον τα προϊόντα προέρχονται από τους νομούς Φουκουσίμα, Γκούνμα, Ιμπαράκι, Τοτσίγκι, Μιγιάγκι, Γιαμανάσι, Σαϊτάμα, Τόκιο, Τσίμπα, Καναγκάουα και Σιζουόκα, συνοδεύονται από αναλυτική έκθεση που περιέχει τα αποτελέσματα της δειγματοληψίας και της ανάλυσης.

4.   Το στοιχείο δ) της παραγράφου 3 ισχύει επίσης για τα προϊόντα που έχουν αλιευτεί ή συγκομιστεί στα παράκτια ύδατα των νομών οι οποίοι αναφέρονται στο εν λόγω στοιχείο, ανεξάρτητα από το πού εκφορτώνονται.

Άρθρο 6

Κατάρτιση και υπογραφή της δήλωσης

1.   Η δήλωση που αναφέρεται στο άρθρο 5 συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος I.

2.   Για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχεία α), β) ή γ), η δήλωση υπογράφεται από εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο της αρμόδιας ιαπωνικής αρχής ή από εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο του φορέα ο οποίος έχει εξουσιοδοτηθεί από την αρμόδια ιαπωνική αρχή υπό την ευθύνη και την εποπτεία της αρμόδιας ιαπωνικής αρχής.

3.   Για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ), η δήλωση υπογράφεται από εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο της αρμόδιας ιαπωνικής αρχής και συνοδεύεται από αναλυτική έκθεση η οποία περιλαμβάνει τα αποτελέσματα της δειγματοληψίας και της ανάλυσης.

Άρθρο 7

Ταυτοποίηση

Κάθε φορτίο των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 ταυτοποιείται με κωδικό ο οποίος αναγράφεται στη δήλωση που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1, στην αναλυτική έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3, στο υγειονομικό πιστοποιητικό, καθώς και στα εμπορικά έγγραφα που συνοδεύουν το φορτίο.

Άρθρο 8

Συνοριακοί σταθμοί ελέγχου και καθορισμένο σημείο εισόδου

Τα φορτία των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1, εκτός από εκείνα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 97/78/ΕΚ του Συμβουλίου (6), εισάγονται στην Ένωση μέσω καθορισμένου σημείου εισόδου, κατά την έννοια του άρθρου 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 669/2009 της Επιτροπής (7) (στο εξής «καθορισμένο σημείο εισόδου»).

Άρθρο 9

Προηγούμενη γνωστοποίηση

Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων ή οι αντιπρόσωποί τους κοινοποιούν εκ των προτέρων την άφιξη κάθε φορτίου των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1, τουλάχιστον δύο εργάσιμες ημέρες πριν από την άφιξη του φορτίου, στις αρμόδιες αρχές του συνοριακού σταθμού ελέγχου ή του καθορισμένου σημείου εισόδου.

Άρθρο 10

Επίσημοι έλεγχοι

1.   Οι αρμόδιες αρχές του συνοριακού σταθμού ελέγχου ή του καθορισμένου σημείου εισόδου διενεργούν:

α)	ελέγχους εγγράφων σε όλα τα φορτία των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1·

β)

φυσικούς ελέγχους και ελέγχους ταυτότητας, συμπεριλαμβανομένης της εργαστηριακής ανάλυσης σχετικά με την παρουσία καισίου-134 και καισίου-137, σε τουλάχιστον: i) το 5 % των φορτίων των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ)· και ii) το 10 % των φορτίων των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχεία β) και γ).

2.   Τα φορτία φυλάσσονται υπό επίσημο έλεγχο για διάστημα 5 εργάσιμων ημερών κατ’ ανώτατο όριο, ενόσω εκκρεμεί η διαβίβαση των αποτελεσμάτων της εργαστηριακής ανάλυσης.

3.   Σε περίπτωση που το αποτέλεσμα της εργαστηριακής ανάλυσης αποδεικνύει ότι οι εγγυήσεις που παρέχονται στη δήλωση είναι ανακριβείς, η δήλωση δεν θεωρείται έγκυρη και το φορτίο ζωοτροφών και τροφίμων δεν συμμορφώνεται με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 11

Δαπάνες

Όλες οι δαπάνες που προκύπτουν από τους επίσημους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 10 και κάθε μέτρου που λαμβάνεται λόγω μη συμμόρφωσης βαρύνουν τους υπευθύνους των επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων.

Άρθρο 12

Θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία

Τα φορτία δεν μπορούν να τεθούν σε ελεύθερη κυκλοφορία εάν οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων ή οι εκπρόσωποί τους δεν υποβάλουν στις τελωνειακές αρχές δήλωση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1, η οποία:

α)	είναι δεόντως θεωρημένη από την αρμόδια αρχή στον συνοριακό σταθμό ελέγχου ή στο καθορισμένο σημείο εισόδου και

β)	παρέχει αποδεικτικά στοιχεία ότι οι επίσημοι έλεγχοι που αναφέρονται στο άρθρο 10 έχουν διενεργηθεί και ότι τα αποτελέσματα αυτών των ελέγχων ήταν ευνοϊκά.

Άρθρο 13

Μη συμμορφούμενα προϊόντα

Τα προϊόντα που δεν είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν διατίθενται στην αγορά. Τα εν λόγω προϊόντα απορρίπτονται με ασφάλεια ή επιστρέφονται στη χώρα καταγωγής.

Άρθρο 14

Εκθέσεις

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σε μηνιαία βάση για όλα τα αναλυτικά αποτελέσματα που διαθέτουν, μέσω του συστήματος ταχείας ειδοποίησης για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές (RASFF).

Άρθρο 15

Κατάργηση

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 961/2011 καταργείται.

Οι παραπομπές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 16

Μεταβατικό μέτρο

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 3, τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 μπορούν να εισάγονται στην Ένωση αν είναι σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 961/2011 βάσει του οποίου:

α)	τα προϊόντα έχουν εγκαταλείψει την Ιαπωνία πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, ή

β)	τα προϊόντα συνοδεύονται από δήλωση, σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, η οποία εκδόθηκε πριν από την 1η Απριλίου 2012 και έχουν εγκαταλείψει την Ιαπωνία πριν από τις 15 Απριλίου 2012.

Άρθρο 17

Έναρξη ισχύος και περίοδος εφαρμογής

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του έως την 31η Οκτωβρίου 2012. Ο κανονισμός εξετάζεται τακτικά προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η εξέλιξη της κατάστασης σχετικά με τη μόλυνση.

---

(1)  ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 80 της 26.3.2011, σ. 5.

(3)  ΕΕ L 252 της 28.9.2011, σ. 10.

(4)  ΕΕ L 371 της 30.12.1987, σ. 11.

(5)  ΕΕ L 341 της 22.12.2011, σ. 41.

(6)  ΕΕ L 24 της 30.1.1998, σ. 9.

(7)  ΕΕ L 194 της 25.7.2009, σ. 11.

---

---

---

---

30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/24

---

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 285/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 29ης Μαρτίου 2012

για καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (1),

Έχοντας υπόψη τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 543/2011 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (2), και ιδίως το άρθρο 136 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι κατ’ αποκοπή τιμές εισαγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 136 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011 καθορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

---

(1)  ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 157 της 15.6.2011, σ. 1.

---

---

30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/26

---

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 26ης Μαρτίου 2012

με την οποία επιτρέπεται στη Ρουμανία να εισάγει μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 287 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας

(2012/181/ΕΕ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας (1), και ιδίως το άρθρο 395 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Με επιστολή που πρωτοκολλήθηκε στην Επιτροπή στις 30 Αυγούστου 2011, η Ρουμανία ζήτησε την άδεια να εισάγει ειδικό μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 287 σημείο 18 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, προκειμένου να απαλλάσσει τους υποκειμένους στον φόρο ο ετήσιος κύκλος εργασιών των οποίων δεν υπερβαίνει το αντίστοιχο ποσό των 65 000 EUR σε εθνικό νόμισμα με βάση τον συντελεστή μετατροπής που ίσχυε την ημέρα της προσχώρησης της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μέτρο αυτό θα απαλλάσσει τους εν λόγω υποκειμένους στον φόρο από ορισμένες ή από όλες τις υποχρεώσεις όσον αφορά τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), οι οποίες αναφέρονται στα κεφάλαια 2 έως 6 του τίτλου XI της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η Επιτροπή ενημέρωσε τα άλλα κράτη μέλη, με επιστολή με ημερομηνία 8 Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το αίτημα που υπέβαλε η Ρουμανία. Με επιστολή με ημερομηνία 9 Νοεμβρίου 2011, η Επιτροπή κοινοποίησε στη Ρουμανία ότι διέθετε όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την εξέταση του αιτήματος.

(3)

Το ειδικό καθεστώς για τις μικρές επιχειρήσεις αποτελεί ευχέρεια η οποία ήδη είναι διαθέσιμη για τα κράτη μέλη δυνάμει του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ. Το μέτρο αυτό παρεκκλίνει από τον τίτλο XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ μόνον ως προς το ότι το όριο ετήσιου κύκλου εργασιών του υποκείμενου στον φόρο για το καθεστώς είναι υψηλότερο από το επιτρεπόμενο για τη Ρουμανία δυνάμει του άρθρου 287 σημείο 18 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το οποίο ανέρχεται σε 35 000 EUR.

(4)

Το υψηλότερο όριο για το ειδικό καθεστώς των μικρών επιχειρήσεων αποτελεί μέτρο απλούστευσης, διότι μπορεί να μειώσει σημαντικά τις υποχρεώσεις των μικρότερων επιχειρήσεων όσον αφορά τον ΦΠΑ, ενώ το εν λόγω ειδικό καθεστώς είναι προαιρετικό για τους υποκειμένους στον φόρο. Συνολικά, αναμένεται ότι το μέτρο αυτό θα βελτιώσει το γενικό επίπεδο συμμόρφωσης σε θέματα ΦΠΑ.

(5)

Στην πρόταση οδηγίας της 29ης Οκτωβρίου 2004, για την τροποποίηση της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου για την απλούστευση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τον φόρο προστιθεμένης αξίας, η Επιτροπή έχει συμπεριλάβει διατάξεις που έχουν ως στόχο να παρέχουν στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να καθορίζουν το ανώτατο όριο του ετήσιου κύκλου εργασιών για το καθεστώς απαλλαγής από τον ΦΠΑ έως το ποσό των 100 000 EUR ή το αντίστοιχο ποσό σε εθνικό νόμισμα, με τη δυνατότητα να ενημερώνεται ετησίως αυτό το ποσό. Το αίτημα που υπέβαλε η Ρουμανία είναι σύμφωνο με αυτή την πρόταση.

(6)	Το μέτρο δεν έχει επίπτωση στους ίδιους πόρους της Ένωσης που προέρχονται από ΦΠΑ, ενώ θα έχει μόνον αμελητέα επίπτωση στο συνολικό ποσό των φορολογικών εσόδων της Ρουμανίας, τα οποία εισπράττονται στο στάδιο της τελικής κατανάλωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 287 σημείο 18 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, επιτρέπεται στη Ρουμανία να απαλλάσσει από τον ΦΠΑ στους υποκειμένους στον φόρο των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών δεν υπερβαίνει το αντίστοιχο ποσό των 65 000 EUR σε εθνικό νόμισμα, με βάση τον συντελεστή μετατροπής που ίσχυε την ημέρα της προσχώρησής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση παράγει αποτελέσματα από την ημέρα της κοινοποίησής της.

Εφαρμόζεται είτε έως την ημερομηνία έναρξης ισχύος της οδηγίας για την τροποποίηση των ποσών των ετήσιων οροφών κάτω από τις οποίες οι υποκείμενοι στον φόρο μπορούν να τυγχάνουν απαλλαγής από τον ΦΠΑ, είτε έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, όποια από τις δύο ημερομηνίες προηγείται.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στη Ρουμανία.

---

(1)  ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1.

---

30.3.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 92/28

---

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 28ης Μαρτίου 2012

για τη χρηματοδοτική συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πρόγραμμα καταπολέμησης οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά και τα φυτικά προϊόντα στα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα το 2012

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2012) 1954]

(Το κείμενο στη γαλλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

(2012/182/ΕΕ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (1), και ιδίως το άρθρο 17 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο πρώτη περίοδος,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 8 Νοεμβρίου 2011 οι γαλλικές αρχές υπέβαλαν στην Επιτροπή πρόγραμμα για το 2012 για τη θέσπιση φυτοϋγειονομικών μέτρων στα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα. Στο εν λόγω πρόγραμμα διευκρινίζονται οι προς επίτευξη στόχοι, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τα προς εφαρμογή μέτρα, η διάρκεια, καθώς και το κόστος τους με την προοπτική μιας πιθανής χρηματοδοτικής συμμετοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(2)

Τα προβλεπόμενα στο εν λόγω πρόγραμμα μέτρα ικανοποιούν τις απαιτήσεις της απόφασης 2007/609/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Σεπτεμβρίου 2007, περί του καθορισμού των επιλέξιμων για κοινοτική χρηματοδότηση μέτρων στο πλαίσιο των προγραμμάτων καταπολέμησης των οργανισμών που είναι επιβλαβείς για τα φυτά και τα φυτικά προϊόντα στα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα και στις νήσους Αζόρες και Μαδέρα (2).

(3)

Τα μέτρα που προβλέπονται στο πρόγραμμα έχουν αξιολογηθεί από την Επιτροπή και συζητηθεί στο πλαίσιο της μόνιμης φυτοϋγειονομικής επιτροπής στις 24 και 25 Νοεμβρίου 2011. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι το εν λόγω πρόγραμμα και οι στόχοι του πληρούν τις απαιτήσεις του άρθρου 17 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006.

(4)	Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006, θα πρέπει να καθοριστεί το ενδεδειγμένο ανώτατο όριο της χρηματοδοτικής συμμετοχής της Ένωσης, ενώ οι πληρωμές θα πρέπει να γίνουν με βάση την τεκμηρίωση που θα παράσχει η Γαλλία.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (3), η χρηματοδοτική συμμετοχή της Ένωσης για φυτοϋγειονομικά μέτρα χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων. Για σκοπούς δημοσιονομικού ελέγχου των εν λόγω μέτρων ισχύουν τα άρθρα 9, 36 και 37 του εν λόγω κανονισμού.

(6)

Σύμφωνα με το άρθρο 75 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (4), και με το άρθρο 90 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (5), πριν από την ανάληψη δαπάνης που βαρύνει τον ενωσιακό προϋπολογισμό εκδίδεται απόφαση χρηματοδότησης από το εξουσιοδοτημένο όργανο ή τις εξουσιοδοτημένες αρχές, στην οποία ορίζονται τα βασικά στοιχεία της δράσης που συνεπάγεται την εν λόγω δαπάνη.

(7)

Το πρόγραμμα που υποβλήθηκε από τις γαλλικές αρχές στις 8 Νοεμβρίου 2011 και τα μέτρα που προβλέπονται αφορούν το ημερολογιακό έτος 2012. Το άρθρο 112 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 προβλέπει ότι η επιδότηση ενεργειών που έχουν ήδη αρχίσει μπορεί να χορηγείται μόνον στις περιπτώσεις που ο δικαιούχος μπορεί να αποδείξει την ανάγκη έναρξης της ενέργειας πριν από τη χορήγηση της επιδότησης. Η Γαλλία απέδειξε την ανάγκη να αρχίσει το πρόγραμμα αυτό ήδη από τις αρχές του 2012, πριν από τη χορήγηση της χρηματοδοτικής συμμετοχής της Ένωσης που καθορίζεται στην παρούσα απόφαση, ούτως ώστε να επιτραπεί η κατάλληλη χρηματοδότηση και η έναρξη της εκτέλεσης των εν λόγω μέτρων.

(8)	Η παρούσα απόφαση συνιστά απόφαση χρηματοδότησης κατά την έννοια του άρθρου 75 του δημοσιονομικού κανονισμού για τα ανώτατα εγκριθέντα ποσά των δαπανών που προβλέπονται στην αίτηση συγχρηματοδότησης, όπως καθορίζεται στο πρόγραμμα που υπέβαλε η Γαλλία.

(9)	Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης φυτοϋγειονομικής επιτροπής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται χρηματοδοτική συμμετοχή της Ένωσης στο επίσημο πρόγραμμα καταπολέμησης των επιβλαβών για τα φυτά και τα φυτικά προϊόντα οργανισμών στα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα, το οποίο υποβλήθηκε από τη Γαλλία για το έτος 2012, όπως καθορίζεται στο μέρος Α του παραρτήματος.

Η εν λόγω χρηματοδοτική συμμετοχή περιορίζεται στο 60 % των συνολικών επιλέξιμων δαπανών κατ’ ανώτατο όριο, όπως καθορίζονται στο μέρος Β του παραρτήματος, με ανώτατο ποσό χρηματοδότησης ύψους 180 000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ).

Άρθρο 2

1.   Καταβάλλεται προκαταβολή ύψους 100 000 ευρώ εντός 60 ημερών από την παραλαβή αίτησης πληρωμής που θα υποβάλει η Γαλλία.

2.   Το υπόλοιπο της χρηματοδοτικής συμμετοχής της Ένωσης καταβάλλεται υπό την προϋπόθεση ότι η τελική έκθεση υλοποίησης σχετικά με το πρόγραμμα υποβάλλεται στην Επιτροπή σε ηλεκτρονική μορφή, έως τις 15 Μαρτίου 2013 το αργότερο, και αφού η εν λόγω έκθεση εγκριθεί από την Επιτροπή.

Η εν λόγω έκθεση περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

α)

συνοπτική τεχνική αξιολόγηση του συνόλου του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένου του βαθμού επίτευξης των υλικών και ποιοτικών στόχων. Η αξιολόγηση αυτή συνδέει τους στόχους που καθορίζονται στο αρχικό πρόγραμμα που υποβλήθηκε από τη Γαλλία με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται, όσον αφορά τα αναμενόμενα αποτελέσματα και τα μέτρα για την περάτωση του έργου. Περιγράφει την πρόοδο που επιτεύχθηκε και εκτιμά τον άμεσο φυτοϋγειονομικό και οικονομικό αντίκτυπο των μέτρων που υλοποιήθηκαν· και

β)	δημοσιονομικό δελτίο στο οποίο αναφέρονται οι προβλεπόμενες και οι πραγματικές δαπάνες κατανεμημένες ανά υποπρόγραμμα και μέτρο. Το εν λόγω δελτίο πρέπει να συνοδεύεται από αποδεικτικό στοιχείο ή ένδειξη πληρωμής των δαπανών με την προσκόμιση κατάλληλων εγγράφων όπως τιμολόγια ή αποδείξεις.

3.   Όσον αφορά την ενδεικτική κατανομή του προϋπολογισμού που καθορίζεται στο μέρος Β του παραρτήματος, η Γαλλία μπορεί να προσαρμόσει τη χρηματοδότηση των διαφόρων μέτρων που ανήκουν στο ίδιο υποπρόγραμμα εντός ανώτατου ποσοστού 15 % της χρηματοδοτικής συμμετοχής της Ένωσης στο συγκεκριμένο υποπρόγραμμα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν σημειώνεται υπέρβαση του συνολικού ύψους των επιλέξιμων προγραμματισμένων δαπανών του προγράμματος και ότι, κατά τον τρόπο αυτό, δεν διακυβεύεται η επίτευξη των κύριων στόχων του προγράμματος.

Η Επιτροπή ενημερώνεται για κάθε διενεργούμενη προσαρμογή.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2012.

Άρθρο 4

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στη Γαλλική Δημοκρατία.

---

(1)  ΕΕ L 42 της 14.2.2006, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 242 της 15.9.2007, σ. 20.

(3)  ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 248 της 16.9.2002, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 357 της 31.12.2002, σ. 1.

---

---