5.12.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 321/1

(1)

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών, της 10ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση («ανακοίνωση της Επιτροπής»), πρωταρχικός στόχος της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της Ένωσης (ΟΘΠ) είναι η ανάπτυξη και η εφαρμογή ολοκληρωμένης, συντονισμένης, συνεκτικής, διαφανούς και βιώσιμης διαδικασίας λήψης αποφάσεων, όσον αφορά τους ωκεανούς, τις θάλασσες, τις παράκτιες, νησιωτικές και εξόχως απόκεντρες περιοχές και στους θαλάσσιους τομείς.

(2)

Το σχέδιο δράσης που συνοδεύει την ανακοίνωση της Επιτροπής προβλέπει σειρά δράσεων τις οποίες η Επιτροπή προτείνει να αναληφθούν ως πρώτο βήμα για την εφαρμογή μιας νέας ΟΘΠ για την Ένωση.

(3)

Η έκθεση προόδου της Επιτροπής σχετικά με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ της 15ης Οκτωβρίου 2009 συνοψίζει τα μέχρι τούδε κύρια επιτεύγματα της ΟΘΠ και χαράσσει την πορεία της επόμενης φάσης εφαρμογής της.

(4)

Στα συμπεράσματά του της 16ης Νοεμβρίου 2009 για την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική, το Συμβούλιο τόνισε τη σημασία της χρηματοδότησης για την περαιτέρω ανάπτυξη και εφαρμογή της ΟΘΠ, καλώντας την Επιτροπή να υποβάλει τις απαιτούμενες προτάσεις για τη χρηματοδότηση των δράσεων ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής εντός των υφιστάμενων δημοσιονομικών προοπτικών, με στόχο την έναρξη ισχύος τους το 2011.

(5)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του, της 21ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ) — Αξιολόγηση της προόδου που σημειώθηκε και νέες προκλήσεις, στήριξε ρητά την πρόθεση που εξεδήλωσε η Επιτροπή «να χρηματοδοτήσει, κατά τα δύο προσεχή έτη, την ΟΘΠ με 50 εκατ. ευρώ, με σκοπό την υποστήριξη προηγούμενων προγραμμάτων στους τομείς της πολιτικής, της διακυβέρνησης, της βιωσιμότητας και της επιτήρησης».

(6)

Το δημοσιονομικό πλαίσιο για την ΟΘΠ που θεσπίζει ο παρών κανονισμός λαμβάνει υπόψη τόσο την τρέχουσα οικονομική ύφεση όσο και το γεγονός ότι πρόκειται για το πρώτο επιχειρησιακό πρόγραμμα που είναι ειδικά αφιερωμένο στην υλοποίηση της ΟΘΠ.

(7)

Είναι απαραίτητη η συνέχιση της χρηματοδότησης από την Ένωση, ούτως ώστε η Ένωση να είναι σε θέση να εφαρμόσει και να αναπτύξει περαιτέρω την ΟΘΠ σύμφωνα με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 20ής Μαΐου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική (4) και να επιδιώξει την υλοποίηση των πρωταρχικών στόχων, όπως εκτίθενται στην ανακοίνωση της Επιτροπής και όπως επιβεβαιώθηκαν στην έκθεση προόδου του Οκτωβρίου 2009 και εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο στα συμπεράσματά του της 16ης Νοεμβρίου 2009.

(8)

Δεδομένου ότι δεν καλύπτονται όλες οι προτεραιότητες και οι στόχοι της ΟΘΠ από άλλα μέσα της Ένωσης, όπως είναι το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης, το Μέσο Προενταξιακής Βοήθειας και το Μέσο ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης είναι, συνεπώς, απαραίτητο να θεσπιστεί πρόγραμμα στήριξης και περαιτέρω ανάπτυξης της ΟΘΠ («πρόγραμμα»).

(9)

Με την επιφύλαξη των επικείμενων διαπραγματεύσεων για το μετά το 2013 πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, θα χρειασθεί να διατεθούν επαρκείς πόροι ούτως ώστε να εξασφαλισθεί ότι οι στόχοι της ΟΘΠ μπορούν να αναπτυχθούν και να επιτευχθούν, χωρίς να θίγονται οι πόροι που έχουν δεσμευθεί για άλλες πολιτικές, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων περιοχών της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των νησιών και των εξόχως απόκεντρων περιοχών. Προς τον σκοπό αυτόν, είναι ουσιαστικής σημασίας να περιληφθεί η ΟΘΠ στο μετά το 2013 πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο. Επιπλέον, εφόσον ενδείκνυται, θα πρέπει να εκπονηθεί πρόταση που θα προβλέπει την επέκταση του προγράμματος πέραν του 2013, καθώς και πρόταση για τον καθορισμό κατάλληλου χρηματοδοτικού κονδυλίου.

(10)

Η ανάπτυξη των θαλάσσιων υποθέσεων μέσω της χρηματοδοτικής στήριξης μέτρων ΟΘΠ θα έχει σημαντικό αντίκτυπο από απόψεως οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.

(11)

Η χρηματοδότηση από την Ένωση θα πρέπει να αποβλέπει στη στήριξη του ερευνητικού έργου όσον αφορά δράσεις που αποσκοπούν στην προώθηση των στρατηγικών στόχων της ΟΘΠ, λαμβανομένων ιδιαιτέρως υπόψη των σωρευτικών τους επιπτώσεων βάσει της προσέγγισης του οικοσυστήματος, της αειφόρου «γαλάζιας» οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και της απασχόλησης, της καινοτομίας και του ανταγωνισμού στις παράκτιες, νησιωτικές και εξόχως απόκεντρες περιοχές, και της προώθησης της διεθνούς διάστασης της ΟΘΠ.

(12)

Οι στρατηγικοί στόχοι της ΟΘΠ περιλαμβάνουν την ολοκληρωμένη θαλάσσια διακυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα· την περαιτέρω ανάπτυξη και εφαρμογή ολοκληρωμένων στρατηγικών για τις θαλάσσιες λεκάνες, προσαρμοσμένων στις ειδικές ανάγκες των διαφόρων θαλάσσιων λεκανών της Ευρώπης· την περαιτέρω ανάπτυξη διατομεακών εργαλείων για ολοκληρωμένη χάραξη πολιτικής, που θα στοχεύουν στη βελτίωση των συνεργειών και τον συντονισμό μεταξύ υφιστάμενων πολιτικών και μέσων, μεταξύ άλλων, μέσω της ανταλλαγής δεδομένων και γνώσεων σχετικών με τη θάλασσα· τη στενότερη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων φορέων σε συστήματα ολοκληρωμένης θαλάσσιας διακυβέρνησης· την προστασία και την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων και παράκτιων πόρων και τον καθορισμό των ορίων της αειφορίας της ανθρώπινης δραστηριότητας· και την προστασία του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας σύμφωνα με την οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (5), που αποτελεί τον περιβαλλοντικό πυλώνα της ΟΘΠ, καθώς και την οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα (6).

(13)

Είναι σημαντικό το πρόγραμμα να συντονίζεται με άλλες πολιτικές της Ένωσης που ενδέχεται να περιλαμβάνουν θαλάσσια διάσταση, όπως είναι ειδικότερα τα διαρθρωτικά ταμεία, το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών, η κοινή αλιευτική πολιτική, ο τουρισμός, το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή, το πρόγραμμα- πλαίσιο για την έρευνα και την ανάπτυξη και η ενεργειακή πολιτική.

(14)

Για να εξασφαλισθεί η συνοχή μεταξύ των διαφόρων πτυχών του προγράμματος, θα πρέπει να προσδιορισθούν οι γενικοί στόχοι του. Για κάθε γενικό στόχο, θα πρέπει να καθορισθούν λεπτομερέστεροι επιχειρησιακοί στόχοι. Η κατανομή κεφαλαίων για τους γενικούς στόχους, για την περίοδο 2011-2013, περιλαμβάνεται στο παράρτημα. Η κατανομή παρέχει ευελιξία για αυξομείωση της κατανομής της γενικής χρηματοδότησης ανά στόχο χωρίς υπέρβαση του συνολικού χρηματοδοτικού πλαισίου.

(15)

Η χρηματοδότηση από την Ένωση θα πρέπει να στηρίξει την ανάπτυξη της ενοποίησης του τομέα της θαλάσσιας επιτήρησης, σύμφωνα με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2010, και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2009, για την ενοποίηση της θαλάσσιας επιτήρησης, λαμβανομένου υπόψη του οδικού χάρτη με στόχο τη δημιουργία κοινού περιβάλλοντος ανταλλαγής πληροφοριών για την επιτήρηση του θαλάσσιου τομέα της ΕΕ (CISE). Αυτή η ειδική χρηματοδότηση θα πρέπει, επομένως, να περιορίζεται στην ανάπτυξη ενός αποκεντρωμένου συστήματος ανταλλαγής πληροφοριών, ήτοι μέτρων μεταξύ των οποίων και λογισμικά, για την ενίσχυση της διασύνδεσης μεταξύ συστημάτων επιτήρησης. Το πρόγραμμα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματα και άλλων σχεδίων σχετικών με το αποκεντρωμένο σύστημα θαλάσσιας επιτήρησης.

(16)

Η εφαρμογή του προγράμματος σε τρίτες χώρες θα πρέπει να συμβάλει στους αναπτυξιακούς στόχους της χώρας δικαιούχου και να είναι σύμφωνη με άλλα μέσα συνεργασίας της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των στόχων και προτεραιοτήτων των συναφών πολιτικών της Ένωσης, του ενωσιακού κεκτημένου και των σχετικών διεθνών συμβάσεων.

(17)

Το πρόγραμμα θα πρέπει να είναι συμπληρωματικό και συνεκτικό με υφιστάμενα και μελλοντικά χρηματοδοτικά μέσα τα οποία διαθέτουν η Ένωση και τα κράτη μέλη, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπο-εθνικό επίπεδο, για την προώθηση της προστασίας και της αειφόρου χρήσης των ωκεανών, των θαλασσών και των ακτών, συμβάλλοντας στην προώθηση μιας αποτελεσματικότερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και των παράκτιων, νησιωτικών και εξόχως απόκεντρων περιοχών τους, λαμβανομένης υπόψη της ιεράρχησης και της προόδου υλοποίησης των εθνικών και τοπικών σχεδίων.

(18)

Οι δράσεις που προβλέπονται στο πρόγραμμα θα πρέπει να είναι συμπληρωματικές προς άλλες δράσεις της Ένωσης, προκειμένου να εξασφαλίζεται η συνεκτική εφαρμογή των νομικών πράξεων της Ένωσης όσον αφορά στους επιμέρους συναφείς τομείς πολιτικής, μεριμνώντας παράλληλα για την αποφυγή επικάλυψης.

(19)

Είναι επίσης απαραίτητο να προβλεφθούν κανόνες όσον αφορά στον προγραμματισμό των μέτρων, την επιλεξιμότητα των δαπανών, το επίπεδο της χρηματοδοτικής ενίσχυσης της Ένωσης, τις κύριες προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα πρέπει να διατίθεται αυτή και τον συνολικό προϋπολογισμό για το πρόγραμμα.

(20)

Το πρόγραμμα θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ), αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τον δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (7), («δημοσιονομικός κανονισμός») και στον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (8).

(21)

Ο παρών κανονισμός καθορίζει το χρηματοδοτικό κονδύλιο του πολυετούς προγράμματος, το οποίο αποτελεί προνομιακή αναφορά για την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού, κατά την έννοια του σημείου 37 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (9).

(22)

Προκειμένου να βοηθηθεί η Επιτροπή στην παρακολούθηση και εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να είναι δυνατή η χρηματοδότηση των δαπανών που συνδέονται με την παρακολούθηση, τους ελέγχους και την αξιολόγηση.

(23)

Τα ετήσια προγράμματα εργασιών για την εφαρμογή του προγράμματος θα πρέπει να εκδίδονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση των κανόνων και των γενικών αρχών σχετικά με τους μηχανισμούς ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (10).

(24)

Όσον αφορά τις δράσεις που χρηματοδοτούνται βάσει του παρόντος κανονισμού, είναι αναγκαίο να διασφαλισθεί η προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης μέσω της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (11), του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (12), και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (13).

(25)

Προκειμένου να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της χρηματοδότησης από την Ένωση, οι δράσεις που χρηματοδοτούνται βάσει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να αξιολογούνται τακτικά.

(26)

Εξυπακούεται ότι ουδεμία από τις δράσεις που προβλέπονται στο πλαίσιο του προγράμματος θα απαιτήσει προσφυγή σε επιπρόσθετη νομική βάση.

(27)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς από κάθε κράτος μέλος χωριστά και, συνεπώς, είναι δυνατόν, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων των δράσεων που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ίδιου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών,

α)

την προαγωγή της ανάπτυξης και εφαρμογής της ολοκληρωμένης διακυβέρνησης των θαλάσσιων και παράκτιων υποθέσεων·

β)

τη συμβολή στην ανάπτυξη διατομεακών εργαλείων, κυρίως το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, το Κοινό Περιβάλλον Ανταλλαγής Πληροφοριών (CISE) και γνώσεις για τη θάλασσα σχετικά με τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τις εντός και γειτονικές της Ένωσης παράκτιες περιοχές, με σκοπό να αναπτυχθούν συνέργειες και να στηριχθούν οι συνδεόμενες με τις θάλασσες και τις ακτές πολιτικές, ιδίως στους τομείς της οικονομικής ανάπτυξης, της απασχόλησης, της περιβαλλοντικής προστασίας, της έρευνας, της θαλάσσιας ασφάλειας, της ενέργειας καθώς και της ανάπτυξης πράσινων θαλάσσιων τεχνολογιών συνεκτιμώντας και αξιοποιώντας τα μέσα και τις πρωτοβουλίες που υπάρχουν ήδη·

γ)

την προώθηση της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, και δη της βιοποικιλότητάς του, καθώς και της αειφόρου χρήσης των θαλάσσιων και παράκτιων πόρων και τον περαιτέρω καθορισμό των ορίων αειφορίας της ανθρώπινης δραστηριότητας που έχει αντίκτυπο στο θαλάσσιο περιβάλλον, ιδίως στο πλαίσιο της οδηγίας 2008/56/ΕΚ (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική)·

δ)

την υποστήριξη της ανάπτυξης και της εφαρμογής των στρατηγικών για τις θαλάσσιες λεκάνες·

ε)

τη βελτίωση και την ενίσχυση της εξωτερικής συνεργασίας και του συντονισμού σε σχέση με τους στόχους της ΟΘΠ, με βάση την πρόοδο των συζητήσεων στο πλαίσιο των διεθνών φόρουμ. Υπό το πρίσμα αυτό, οι τρίτες χώρες καλούνται να επικυρώσουν και να εφαρμόσουν τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)·

στ)

τη στήριξη της βιώσιμης οικονομικής μεγέθυνσης, της απασχόλησης, της καινοτομίας και των νέων τεχνολογιών στους θαλάσσιους τομείς και στις παράκτιες, νησιωτικές και εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης.

α)

προωθεί δράσεις που ενθαρρύνουν τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες της ΕΕ να αναπτύξουν, να θεσπίσουν ή να εφαρμόσουν ολοκληρωμένη θαλάσσια διακυβέρνηση·

β)

προωθεί διατομεακά πλαίσια και δίκτυα συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων των αντιπροσώπων των δημόσιων, των περιφερειακών και των τοπικών αρχών, της συναφούς βιομηχανίας, των φορέων έρευνας, των πολιτών, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των κοινωνικών εταίρων·

γ)

ενισχύει την προβολή της ολοκληρωμένης προσέγγισης των θαλάσσιων υποθέσεων και τη σχετική ευαισθητοποίηση των δημόσιων αρχών, του ιδιωτικού τομέα και του ευρύτερου κοινού.

α)

του κοινού περιβάλλοντος ανταλλαγής πληροφοριών για το θαλάσσιο τομέα στην Ένωση, το οποίο προάγει τη διατομεακή και διασυνοριακή ανταλλαγή πληροφοριών για την επιτήρηση που διασυνδέει όλες τις ομάδες χρηστών, σύμφωνα με τις αρχές της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Επιτήρησης, προκειμένου να ενισχύει την ασφαλή και αειφόρο χρήση του θαλάσσιου χώρου, λαμβανομένων υπόψη των σχετικών εξελίξεων των τομεακών πολιτικών όσον αφορά την επιτήρηση και συμβάλλοντας, όπως ενδείκνυται, στην αναγκαία μετεξέλιξή τους·

β)

του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, που συνιστούν σημαντικά μέσα για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων ζωνών και των παράκτιων περιφερειών και συμβάλλουν από κοινού στους στόχους της διαχείρισης με βάση το οικοσύστημα και στην ανάπτυξη δεσμών μεταξύ γης και θάλασσας, ενώ παράλληλα διευκολύνουν τη συνεργασία των κρατών μελών, παραδείγματος χάριν όσον αφορά στην ανάπτυξη πειραματικών και άλλων μέτρων που συνδυάζουν την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας με την ιχθυοκαλλιέργεια·

γ)

μιας υψηλής ποιότητας, ενοποιημένης βάσης δεδομένων και γνώσεων για τα θαλάσσια θέματα στην οποία θα έχει πρόσβαση το κοινό, και η οποία θα διευκολύνει την ανταλλαγή, επαναχρησιμοποίηση και διάδοση των εν λόγω δεδομένων μεταξύ διαφόρων ομάδων χρηστών, χρησιμοποιώντας υπάρχοντα δεδομένα και αποφεύγοντας την επικάλυψη των βάσεων δεδομένων. Προς τούτο, πραγματοποιείται η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των ήδη υφισταμένων προγραμμάτων της Ένωσης και των κρατών μελών, μεταξύ άλλων το INSPIRE (14) και το GMES (15).

α)

στηρίζει την προστασία και τη διατήρηση του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος, και προλαμβάνει και μειώνει τις εναποθέσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων απορριμμάτων, με στόχο τη σταδιακή εξαφάνιση της ρύπανσης·

β)

συμβάλλει στην υγεία, τη βιοποικιλότητα και την ανθεκτικότητα των θαλάσσιων και των παράκτιων οικοσυστημάτων·

γ)

διευκολύνει τον συντονισμό μεταξύ κρατών μελών και άλλων φορέων ως προς την εφαρμογή της προσέγγισης διαχείρισης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων με βάση το οικοσύστημα, και της αρχής της προφύλαξης·

δ)

διευκολύνει την ανάπτυξη μεθόδων και προτύπων·

ε)

προωθεί δράσεις για τον μετριασμό των επιπτώσεων και την προσαρμογή του θαλάσσιου, παράκτιου και νησιωτικού περιβάλλοντος στην κλιματική αλλαγή, με ιδιαίτερη έμφαση στις πλέον ευάλωτες, από περιβαλλοντικής απόψεως περιοχές·

στ)

στηρίζει την ανάπτυξη στρατηγικών προσεγγίσεων για την έρευνα προς τον σκοπό της αξιολόγησης της παρούσας κατάστασης των οικοσυστημάτων, με την παροχή πλαισίου για τη διαχείριση και τη χωροταξία με βάση το οικοσύστημα σε περιφερειακά και εθνικά επίπεδα.

α)

στηρίζει την ανάπτυξη και την εφαρμογή ολοκληρωμένων στρατηγικών για τις θαλάσσιες λεκάνες, λαμβανομένης υπόψη μιας ισορροπημένης προσέγγισης όλων των ιδιαιτεροτήτων των θαλάσσιων λεκανών και υπολεκανών και των συναφών μακρο-περιφερειακών στρατηγικών, όταν ενδείκνυται, και δη εκείνες που προβλέπουν ήδη την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών μεταξύ διαφόρων χωρών και πολυεθνικές επιχειρησιακές δομές·

β)

προωθεί και διευκολύνει την αξιοποίηση των συνεργειών μεταξύ φορέων σε εθνικό, περιφερειακό και ενωσιακό επίπεδο, την ανταλλαγή πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων μεθόδων και προτύπων, καθώς και βέλτιστων πρακτικών σχετικά με τη θαλάσσια πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της διακυβέρνησης και των τομεακών πολιτικών που έχουν αντίκτυπο στις περιφερειακές θάλασσες και τις παράκτιες περιοχές.

α)

ενθαρρύνει τη συνέχιση των εργασιών, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, με σκοπό μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με τρίτες χώρες ή με φορείς σε τρίτες χώρες που μοιράζονται την ίδια θαλάσσια λεκάνη με κράτη μέλη της Ένωσης, καθώς και, μεταξύ άλλων, την επικύρωση και εφαρμογή της UNCLOS·

β)

ενθαρρύνει τον διάλογο με τρίτες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη την UNCLOS και τις συναφείς ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις που έχουν συναφθεί βάσει της UNCLOS·

γ)

ενθαρρύνει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών που συμπληρώνουν τις υπάρχουσες πρωτοβουλίες, συνεκτιμώντας την ανάπτυξη περιφερειακών στρατηγικών σε υπο-περιφερειακό επίπεδο·

α)

προωθεί πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη και την απασχόληση στους θαλάσσιους τομείς και στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές·

β)

προωθεί την κατάρτιση, την εκπαίδευση και τις δυνατότητες σταδιοδρομίας στα ναυτικά επαγγέλματα·

γ)

προωθεί την ανάπτυξη των πράσινων τεχνολογιών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο θαλάσσιο περιβάλλον, την πράσινη ναυτιλία και τη ναυτιλία μικρών αποστάσεων·

δ)

προωθεί την ανάπτυξη του παράκτιου, θαλάσσιου και νησιωτικού τουρισμού.

α)

έργα, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμαστικών μελέτες, προγράμματα έρευνας και επιχειρησιακής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και επιμόρφωσης·

β)

δημόσια πληροφόρηση και ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, δραστηριότητες ευαισθητοποίησης και συναφείς δραστηριότητες επικοινωνίας και διάδοσης, συμπεριλαμβανομένων διαφημιστικών εκστρατειών και εκδηλώσεων και ανάπτυξη και συντήρηση δικτυακών τόπων και των σχετικών κοινωνικών δικτύων και βάσεων δεδομένων·

γ)

διασκέψεις, συνέδρια, συναντήσεις εργασίας και φόρα με συμμετοχή των εμπλεκόμενων φορέων·

δ)

συγκέντρωση, παρακολούθηση και προβολή σημαντικού αριθμού στοιχείων, βέλτιστων πρακτικών και βάσεων δεδομένων περιφερειακών προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από την Ένωση και διασφάλιση της πρόσβασης σε αυτά για το κοινό, μεταξύ άλλων, όπου ενδείκνυται, με τη σύσταση γραμματείας για έναν ή περισσότερους από τους προαναφερόμενους σκοπούς, η οποία θα διευκολύνει την έγκριση κοινών και ομοιόμορφων προτύπων για τη συλλογή και την επεξεργασία δεδομένων·

ε)

δράσεις που συνδέονται με διατομεακά μέσα, συμπεριλαμβανομένων δοκιμαστικών έργων.

α)

επιδοτήσεις, για τις οποίες η συγχρηματοδότηση της Ένωσης ανέρχεται σε ποσοστό έως 80 % κατ’ ανώτατο όριο ανά δράση·

β)

δημόσιες συμβάσεις·

γ)

διοικητικές συμφωνίες με το Κοινό Κέντρο Ερευνών.

α)

με την εφαρμογή προληπτικών μέτρων κατά της απάτης, της διαφθοράς και κάθε άλλης παράνομης δραστηριότητας·

β)

μέσω της διενέργειας αποτελεσματικών ελέγχων·

γ)

με την είσπραξη αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών και

δ)

με την επιβολή αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών ποινών, σε περίπτωση διαπίστωσης παρατυπιών.

α)

έκθεση προόδου το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012· η έκθεση προόδου περιλαμβάνει αξιολόγηση του αντίκτυπου του προγράμματος σε σχέση με άλλες πολιτικές της Ένωσης·

β)

έκθεση εκ των υστέρων αξιολόγησης το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014.