2.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 57/1

ΑΠΌΦΑΣΗ 2011/133/ΚΕΠΠΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 21ης Φεβρουαρίου 2011

για την υπογραφή και τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως το άρθρο 37, καθώς και τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 218 παράγραφοι 5 και 6,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας («ΥΕ»),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Οι όροι για τη συμμετοχή τρίτων κρατών σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να καθορίζονται δυνάμει συμφωνίας που θα θεσπίζει πλαίσιο για ενδεχόμενη μελλοντική συμμετοχή σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, και όχι να καθορίζονται κατά περίπτωση για την εκάστοτε επιχείρηση.

(2)

Η ΥΕ, κατόπιν της έκδοσης απόφασης από το Συμβούλιο στις 26 Απριλίου 2010 με την οποία εξουσιοδοτήθηκε να αρχίσει διαπραγματεύσεις, διαπραγματεύθηκε συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («η συμφωνία»).

(3)	Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται εξ ονόματος της Ένωσης η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («συμφωνία»).

Το κείμενο της συμφωνίας επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου εξουσιοδοτείται να ορίσει το ή τα πρόσωπα που είναι αρμόδια να υπογράψουν τη συμφωνία, δεσμεύοντας την Ένωση.

Άρθρο 3

Η συμφωνία εφαρμόζεται προσωρινά από την ημερομηνία υπογραφής της, μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες σύναψής της (1).

Άρθρο 4

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει, εξ ονόματος της Ένωσης, στην κοινοποίηση κατά το άρθρο 16 παράγραφος 1 της συμφωνίας.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 21 Φεβρουαρίου 2011.

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

C. ASHTON

(1) Η ημερομηνία υπογραφής της συμφωνίας δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΣΥΜΦΩΝΊΑ

μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

αφενός, και

ΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

αφετέρου,

καλούμενα εφεξής «τα μέρη»,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) δύναται να αποφασίζει την ανάληψη δράσης στον τομέα της διαχείρισης κρίσεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποφασίζει εάν θα καλούνται τρίτα κράτη να συμμετάσχουν σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

Οι όροι για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ θα πρέπει να καθοριστούν με συμφωνία που θα θεσπίζει πλαίσιο για ενδεχόμενη μελλοντική συμμετοχή του σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, και όχι να καθορίζονται κατά περίπτωση για την εκάστοτε επιχείρηση.

Η συμφωνία αυτή δεν θα πρέπει να θίγει την αυτονομία λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ούτε τη δυνατότητα του Μαυροβουνίου να αποφασίζει κατά περίπτωση για τη συμμετοχή του σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να αφορά μόνο μελλοντικές επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ και δεν θα πρέπει να θίγει τυχόν ισχύουσες συμφωνίες με τις οποίες ρυθμίζεται η συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ που έχουν ήδη αναπτυχθεί,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

ΤΜΗΜΑ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αποφάσεις περί της συμμετοχής

1. Κατόπιν της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καλέσει το Μαυροβούνιο να συμμετάσχει σε επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ και εφόσον το Μαυροβούνιο έχει αποφασίσει να συμμετάσχει, το Μαυροβούνιο παρέχει πληροφορίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την προτεινόμενη συμβολή του.

2. Η αξιολόγηση της συμβολής του Μαυροβουνίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση διενεργείται από κοινού με το Μαυροβούνιο.

3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχει το συντομότερο δυνατόν στο Μαυροβούνιο μια πρώτη εκτίμηση της πιθανής συμβολής του στις κοινές δαπάνες της επιχείρησης, με σκοπό να βοηθήσει το Μαυροβούνιο στη διαμόρφωση της προσφοράς του.

4. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωστοποιεί στο Μαυροβούνιο με επιστολή το αποτέλεσμα της αξιολόγησης αυτής, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 2

Πλαίσιο

1. Το Μαυροβούνιο συντάσσεται με την απόφαση του Συμβουλίου με την οποία το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφασίζει ότι η ΕΕ θα διεξαγάγει την επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων, καθώς και με οποιαδήποτε άλλη απόφαση με την οποία το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφασίζει την παράταση της επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας και τυχόν αναγκαίες εκτελεστικές ρυθμίσεις.

2. Η συμβολή του Μαυροβουνίου σε επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ δεν θίγει την αυτονομία λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 3

Καθεστώς του προσωπικού και των δυνάμεων

1. Το καθεστώς του προσωπικού που αποσπάται σε μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ ή/και των δυνάμεων με τις οποίες το Μαυροβούνιο συμβάλλει σε στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ διέπεται από τη συμφωνία —εάν έχει συναφθεί— για το καθεστώς της αποστολής / των δυνάμεων μεταξύ της ΕΕ και του κράτους ή των κρατών όπου διεξάγεται η επιχείρηση.

2. Το καθεστώς του προσωπικού που τοποθετείται σε αρχηγεία ή μονάδες διοίκησης που ευρίσκονται εκτός του κράτους ή των κρατών όπου πραγματοποιείται η επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ διέπεται από συμφωνίες μεταξύ των εν λόγω αρχηγείων και μονάδων διοίκησης και του Μαυροβουνίου.

3. Με την επιφύλαξη της συμφωνίας για το καθεστώς των δυνάμεων/ της αποστολής που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το Μαυροβούνιο έχει δικαιοδοσία επί του προσωπικού του που συμμετέχει στην επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

4. Το Μαυροβούνιο έχει την ευθύνη να απαντά σε τυχόν αξιώσεις συνδεόμενες με τη συμμετοχή σε επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ που εγείρονται από μέλος του προσωπικού του ή αφορούν μέλος του προσωπικού του. Το Μαυροβούνιο έχει τη ευθύνη να κινεί οιαδήποτε διαδικασία, ιδίως δικαστική ή πειθαρχική, κατά μέλους του προσωπικού του σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς του. Υπόδειγμα σχετικής δήλωσης επισυνάπτεται στην παρούσα συμφωνία.

5. Τα μέρη συμφωνούν να παραιτηθούν αμοιβαίως από κάθε άλλη αξίωση πέραν των συμβατικών αξιώσεων, για ζημία, απώλεια ή καταστροφή μέσων που ανήκουν ή χρησιμοποιούνται από το έτερο μέρος ή για τραυματισμό ή θάνατο μέλους του προσωπικού του ετέρου μέρους που προκύπτει από την εκτέλεση των επίσημων καθηκόντων του σε σχέση με δραστηριότητες που διεξάγονται δυνάμει της παρούσας συμφωνίας, εξαιρουμένων των περιπτώσεων βαρείας αμέλειας ή δόλου.

6. Το Μαυροβούνιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να προβεί σε δήλωση παραίτησης από αξιώσεις έναντι οιουδήποτε κράτους συμμετέχει σε επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ στην οποία συμμετέχει το Μαυροβούνιο, και να προβεί στην ενέργεια αυτή κατά την υπογραφή της παρούσας συμφωνίας.

7. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλαμβάνει την υποχρέωση να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη της θα προβούν σε δήλωση παραίτησης από αξιώσεις έναντι του Μαυροβουνίου για οιαδήποτε μελλοντική συμμετοχή της χώρας σε επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, και ότι θα προβούν στην ενέργεια αυτή κατά την υπογραφή της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 4

Διαβαθμισμένες πληροφορίες

Στο πλαίσιο των επιχειρήσεων διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ εφαρμόζεται η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ασφάλεια των διαβαθμισμένων πληροφοριών, η οποία συνήφθη στις Βρυξέλλες στις 13 Σεπτεμβρίου 2010.

ΤΜΗΜΑ ΙΙ

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΜΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΝ

Άρθρο 5

Προσωπικό αποσπασμένο σε μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ

1. Το Μαυροβούνιο εξασφαλίζει ότι το προσωπικό του που είναι αποσπασμένο στη μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ εκτελεί την αποστολή του σύμφωνα με:

α)	την απόφαση του Συμβουλίου και τις μετέπειτα τροποποιήσεις, όπως αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1·

β)	το σχέδιο επιχείρησης·

γ)	τα μέτρα εφαρμογής.

2. Το Μαυροβούνιο ενημερώνει, εν ευθέτω χρόνω, τον αρχηγό αποστολής της μη στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ (εφεξής «ο αρχηγός αποστολής») και την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας(«YE») σχετικά με οιαδήποτε αλλαγή στη συμβολή του στη μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

3. Το προσωπικό που αποσπάται στη μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ υποβάλλεται σε ιατρικές εξετάσεις και εμβολιασμό και λαμβάνει ιατρική βεβαίωση από αρμόδια αρχή του Μαυροβουνίου ότι είναι ικανό να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Το προσωπικό που αποσπάται στη μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ προσκομίζει αντίγραφο της βεβαίωσης αυτής.

Άρθρο 6

Δομή διοίκησης

1. Το προσωπικό που αποσπάται από το Μαυροβούνιο εκτελεί τα καθήκοντά του και συμπεριφέρεται με αποκλειστικό γνώμονα τα συμφέροντα της μη στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

2. Όλο το προσωπικό τελεί πλήρως υπό τη διοίκηση των εθνικών του αρχών.

3. Οι εθνικές αρχές μεταβιβάζουν τον επιχειρησιακό έλεγχο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

4. Ο αρχηγός αποστολής είναι υπεύθυνος για τη μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ και ασκεί τη διοίκηση και τον έλεγχό της στο θέατρο των επιχειρήσεων.

5. Ο αρχηγός αποστολής ηγείται της μη στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ και ασκεί την καθημερινή της διαχείριση.

6. Το Μαυροβούνιο έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με τα συμμετέχοντα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την καθημερινή διαχείριση της επιχείρησης, σύμφωνα με τις νομικές πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1.

7. Ο αρχηγός αποστολής είναι υπεύθυνος για τον πειθαρχικό έλεγχο του προσωπικού της μη στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ. Οσάκις ενδείκνυται, λαμβάνονται πειθαρχικά μέτρα από την αρμόδια εθνική αρχή.

8. Το Μαυροβούνιο ορίζει Εθνικό Σύνδεσμο για να εκπροσωπεί τη δύναμή του στην επιχείρηση. Ο Εθνικός Σύνδεσμος αναφέρεται στον αρχηγό αποστολής για εθνικά θέματα και είναι υπεύθυνος για την πειθαρχία της δύναμής του σε καθημερινό επίπεδο.

9. Η απόφαση για τον τερματισμό της επιχείρησης λαμβάνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατόπιν διαβούλευσης με το Μαυροβούνιο, εφόσον το Μαυροβούνιο εξακολουθεί να συμβάλλει στη μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ κατά την ημερομηνία τερματισμού της επιχείρησης.

Άρθρο 7

Χρηματοοικονομικές πτυχές

1. Το Μαυροβούνιο αναλαμβάνει όλες τις δαπάνες που συνδέονται με τη συμμετοχή του στην επιχείρηση, εκτός των τρεχουσών δαπανών, όπως ορίζονται στον προϋπολογισμό λειτουργίας της επιχείρησης. Τούτο εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη του άρθρου 8.

2. Σε περίπτωση θανάτου, τραυματισμού, απώλειας ή ζημίας φυσικών ή νομικών προσώπων του ή των κρατών όπου διεξάγεται η επιχείρηση, το Μαυροβούνιο, εφόσον αποδειχθεί η ευθύνη του, καταβάλλει αποζημίωση υπό τους όρους που προβλέπονται στην εφαρμοστέα συμφωνία για το καθεστώς της αποστολής, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 1.

Άρθρο 8

Συνεισφορά στον προϋπολογισμό λειτουργίας

1. Το Μαυροβούνιο συνεισφέρει στη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού λειτουργίας της μη στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

2. Η χρηματοδοτική συνεισφορά του Μαυροβουνίου στον προϋπολογισμό λειτουργίας υπολογίζεται με βάση εκείνον από τους δύο ακόλουθους τύπους που παράγει το χαμηλότερο ποσό:

α)	το μερίδιο του ποσού αναφοράς που είναι ανάλογο με τον λόγο του ΑΕΕ του Μαυροβουνίου προς το σύνολο των ΑΕΕ όλων των κρατών που συνεισφέρουν στον προϋπολογισμό λειτουργίας της επιχείρησης· ή

β)	το μερίδιο του ποσού αναφοράς για τον προϋπολογισμό λειτουργίας που είναι ανάλογο με τον λόγο του αριθμού των μελών του προσωπικού του Μαυροβουνίου που συμμετέχουν στην επιχείρηση προς το συνολικό αριθμό των μελών του προσωπικού όλων των κρατών που συμμετέχουν στην επιχείρηση.

3. Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2, το Μαυροβούνιο δεν συνεισφέρει καθόλου στη χρηματοδότηση των ημερήσιων αποζημιώσεων που καταβάλλονται στο προσωπικό των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η Ευρωπαϊκή Ένωση απαλλάσσει, καταρχήν, το Μαυροβούνιο από χρηματοδοτικές συνεισφορές σε μη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ όταν:

α)	η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει ότι η συμβολή του Μαυροβουνίου είναι σημαντική και έχει θεμελιώδη σημασία για τη συγκεκριμένη επιχείρηση· ή

β)	το Μαυροβούνιο έχει κατά κεφαλήν ΑΕΕ που δεν υπερβαίνει το ΑΕΕ κανενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5. Για την καταβολή της συνεισφοράς του Μαυροβουνίου στον προϋπολογισμό λειτουργίας της μη στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ υπογράφεται συμφωνία μεταξύ του αρχηγού αποστολής και των αρμόδιων διοικητικών υπηρεσιών του Μαυροβουνίου. Η εν λόγω συμφωνία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες διατάξεις:

α)	το σχετικό ποσό·

β)	τους όρους καταβολής της χρηματοδοτικής συνεισφοράς·

γ)	τη διαδικασία ελέγχου των λογαριασμών.

ΤΜΗΜΑ ΙΙΙ

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΝ

Άρθρο 9

Συμμετοχή στη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ

1. Το Μαυροβούνιο εξασφαλίζει ότι οι δυνάμεις και το προσωπικό του που συμμετέχουν στη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ εκτελούν την αποστολή τους σύμφωνα με:

α)	την απόφαση του Συμβουλίου και τις μετέπειτα τροποποιήσεις, όπως αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1·

β)	το σχέδιο επιχείρησης·

γ)	τα μέτρα εφαρμογής.

2. Το προσωπικό που αποσπάται από το Μαυροβούνιο εκτελεί τα καθήκοντά του και συμπεριφέρεται με αποκλειστικό γνώμονα τα συμφέροντα της στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

3. Το Μαυροβούνιο ενημερώνει, εν ευθέτω χρόνω, τον διοικητή επιχειρήσεων της ΕΕ για κάθε αλλαγή όσον αφορά τη συμμετοχή του στην επιχείρηση.

Άρθρο 10

Δομή διοίκησης

1. Όλες οι δυνάμεις και το προσωπικό που συμμετέχουν στη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ τελούν πλήρως υπό τη διοίκηση των εθνικών τους αρχών.

2. Οι εθνικές αρχές μεταβιβάζουν την επιχειρησιακή και τακτική διοίκηση ή/και τον έλεγχο των δυνάμεων και του προσωπικού τους στον διοικητή επιχειρήσεων της ΕΕ, ο οποίος δικαιούται να εκχωρεί την εξουσία του σε τρίτους.

3. Το Μαυροβούνιο έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με τα συμμετέχοντα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την καθημερινή διαχείριση της επιχείρησης.

4. Ο διοικητής επιχειρήσεων της ΕΕ δύναται ανά πάσα στιγμή, κατόπιν διαβουλεύσεων με το Μαυροβούνιο, να ζητήσει την απόσυρση της συμβολής του Μαυροβουνίου.

5. Το Μαυροβούνιο διορίζει Ανώτερο Στρατιωτικό Αντιπρόσωπο για να εκπροσωπεί την εθνική του δύναμη στη στρατιωτική επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ. Ο Ανώτερος Στρατιωτικός Αντιπρόσωπος διαβουλεύεται με τον διοικητή επιχειρήσεων της ΕΕ επί όλων των θεμάτων που αφορούν την επιχείρηση και είναι υπεύθυνος για την πειθαρχία της δύναμης του Μαυροβουνίου σε καθημερινό επίπεδο.

Άρθρο 11

Χρηματοοικονομικές πτυχές

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 12, το Μαυροβούνιο αναλαμβάνει όλες τις δαπάνες που συνδέονται με τη συμμετοχή του στην επιχείρηση, εκτός αυτών που καλύπτονται από κοινή χρηματοδότηση, κατά τα προβλεπόμενα στις νομικές πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1, καθώς και στην απόφαση 2008/975/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη δημιουργία μηχανισμού διαχείρισης της χρηματοδότησης των κοινών δαπανών των επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν στρατιωτικές συνέπειες ή συνέπειες στον τομέα της άμυνας (Αθηνά) (1).

Άρθρο 12

Συνεισφορά στις κοινές δαπάνες

1. Το Μαυροβούνιο συνεισφέρει στη χρηματοδότηση των κοινών δαπανών της στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ.

2. Η χρηματοδοτική συνεισφορά του Μαυροβουνίου στις κοινές δαπάνες υπολογίζεται με βάση εκείνον από τους δύο ακόλουθους τύπους που παράγει το χαμηλότερο ποσό:

α)	το μερίδιο των κοινών δαπανών που αντιστοιχεί αναλογικά στον λόγο του ΑΕΕ του Μαυροβουνίου προς το σύνολο των ΑΕΕ όλων των κρατών που συνεισφέρουν στις κοινές δαπάνες της επιχείρησης· ή

β)	το μερίδιο των κοινών δαπανών που αντιστοιχεί αναλογικά στον λόγο του αριθμού των μελών του προσωπικού του Μαυροβουνίου που συμμετέχουν στην επιχείρηση προς τον συνολικό αριθμό των μελών του προσωπικού όλων των κρατών που συμμετέχουν στην επιχείρηση.

Όταν χρησιμοποιείται ο τύπος του πρώτου εδαφίου, σημείο β), και σε περίπτωση που το Μαυροβούνιο συμβάλλει με προσωπικό μόνο στα Επιχειρησιακά Στρατηγεία ή τα Στρατηγεία Δυνάμεων, χρησιμοποιείται ο λόγος του αριθμού των μελών του προσωπικού του προς τον συνολικό αριθμό των μελών του προσωπικού των αντίστοιχων στρατηγείων. Στις λοιπές περιπτώσεις, χρησιμοποιείται ο λόγος του συνόλου των μελών του προσωπικού που εισφέρει το Μαυροβούνιο προς τον συνολικό αριθμό των μελών του προσωπικού της επιχείρησης.

3. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η Ευρωπαϊκή Ένωση απαλλάσσει, κατ’ αρχήν, το Μαυροβούνιο από χρηματοδοτικές συνεισφορές στις κοινές δαπάνες στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, όταν:

α)	η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίσει ότι το Μαυροβούνιο έχει σημαντική συμβολή στα μέσα ή/και τις δυνατότητες που έχουν θεμελιώδη σημασία για τη συγκεκριμένη επιχείρηση· ή

β)	το Μαυροβούνιο έχει κατά κεφαλήν ΑΕΕ που δεν υπερβαίνει το ΑΕΕ κανενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εν προκειμένω, συνάπτεται συμφωνία μεταξύ του διευθυντή που προβλέπεται στην απόφαση 2008/975/ΚΕΠΠΑ και των αρμόδιων διοικητικών αρχών του Μαυροβουνίου. Η εν λόγω συμφωνία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, διατάξεις σχετικά με:

α)	το σχετικό ποσό·

β)	τους όρους καταβολής της χρηματοδοτικής συνεισφοράς·

γ)	τη διαδικασία ελέγχου των λογαριασμών.

ΤΜΗΜΑ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 13

Ρυθμίσεις για την εφαρμογή της συμφωνίας

Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 8 παράγραφος 5 και του άρθρου 12 παράγραφος 4, συνάπτεται μεταξύ της ΥΕ και των αρμόδιων αρχών του Μαυροβουνίου κάθε αναγκαία τεχνική και διοικητική συμφωνία στο πλαίσιο της εφαρμογής της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 14

Μη συμμόρφωση

Σε περίπτωση που ένα μέρος δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από την παρούσα συμφωνία, το έτερο μέρος έχει το δικαίωμα να καταγγείλει τη συμφωνία αυτή, με επίδοση γραπτής προειδοποίησης ενός μηνός.

Άρθρο 15

Ρύθμιση διαφορών

Διαφορές που αφορούν την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας ρυθμίζονται δια της διπλωματικής οδού μεταξύ των μερών.

Άρθρο 16

Έναρξη ισχύος

1. Η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα αφότου τα μέρη κοινοποιήσουν εκατέρωθεν την ολοκλήρωση των αναγκαίων εσωτερικών νομικών διαδικασιών για την έναρξη ισχύος της.

2. Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται προσωρινά από την ημερομηνία της υπογραφής της.

3. Η παρούσα συμφωνία επανεξετάζεται τακτικά.

4. Η παρούσα συμφωνία δύναται να τροποποιηθεί βάσει αμοιβαίας γραπτής συμφωνίας μεταξύ των μερών.

5. Η παρούσα συμφωνία δύναται να καταγγελθεί από οποιοδήποτε από τα μέρη με γραπτή προειδοποίηση καταγγελίας που αποστέλλεται στο έτερο μέρος. Η καταγγελία αυτή παράγει αποτελέσματα έξι μήνες από την παραλαβή της κοινοποίησης από το έτερο μέρος.

Έγινε στις Βρυξέλλες την εικοστή δεύτερη ημέρα του Φεβρουαρίου του έτους δύο χιλιάδες ένδεκα, σε δύο αντίγραφα στην αγγλική γλώσσα.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Για το Μαυροβούνιο

(1) ΕΕ L 345 της 23.12.2008, σ. 96.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΕ:

«Τα κράτη μέλη της ΕΕ, κατά την εφαρμογή απόφασης του Συμβουλίου της ΕΕ για επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ στην οποία συμμετέχει το Μαυροβούνιο, θα επιδιώκουν, στο βαθμό που το επιτρέπει η εσωτερική έννομη τάξη τους, να παραιτούνται κατά το δυνατόν από τυχόν αξιώσεις τους έναντι του Μαυροβουνίου για τραυματισμό ή θάνατο μελών του προσωπικού τους ή για ζημία ή απώλεια μέσων που τους ανήκουν και χρησιμοποιούνται από την επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, εφόσον ο εν λόγω τραυματισμός, θάνατος, ζημία ή απώλεια:

—	προκλήθηκε από προσωπικό του Μαυροβουνίου κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του σε σχέση με την επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, εξαιρουμένων των περιπτώσεων βαρείας αμέλειας ή δόλου,

—

ή ήταν αποτέλεσμα της χρήσης μέσων που ανήκουν στο Μαυροβούνιο, υπό τον όρο ότι τα εν λόγω μέσα χρησιμοποιήθηκαν σε σχέση με την επιχείρηση, και εξαιρουμένων των περιπτώσεων βαρείας αμέλειας ή δόλου από μέρους του προερχόμενου από το Μαυροβούνιο προσωπικού της επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ που χρησιμοποιούσε τα συγκεκριμένα μέσα.».

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ:

«Το Μαυροβούνιο, κατά την εφαρμογή απόφασης του Συμβουλίου της ΕΕ για επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, θα επιδιώκει, στο βαθμό που του επιτρέπει η εσωτερική έννομη τάξη του, να παραιτείται κατά το δυνατόν από τυχόν αξιώσεις κατά οιουδήποτε άλλου κράτους συμμετέχει στην επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ για τραυματισμό ή θάνατο μελών του προσωπικού του ή για ζημία ή απώλεια μέσων που του ανήκουν και χρησιμοποιούνται από την επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, εάν ο εν λόγω τραυματισμός, θάνατος, ζημία ή απώλεια:

—	προκλήθηκε από το προσωπικό κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του σε σχέση με επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, εξαιρουμένων των περιπτώσεων βαρείας αμέλειας ή δόλου,

—

ή ήταν αποτέλεσμα της χρήσης μέσων που ανήκουν σε κράτη που συμμετέχουν στην επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, υπό τον όρο ότι τα μέσα χρησιμοποιήθηκαν σε σχέση με την επιχείρηση και εξαιρουμένων των περιπτώσεων βαρείας αμέλειας ή δόλου του προσωπικού της επιχείρησης διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ που χρησιμοποιούσε τα συγκεκριμένα μέσα.».

2.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 57/10

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 202/2011 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 1ης Μαρτίου 2011

περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τον ορισμό των προϊόντων αλιείας και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 της Επιτροπής όσον αφορά τα υποδείγματα προαναγγελίας, τα κριτήρια αναφοράς για επιθεωρήσεις σε λιμένα και τα αναγνωρισμένα συστήματα δικαιολογητικών για τα αλιεύματα που έχουν θεσπίσει οι περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (1), και ιδίως το άρθρο 9 παράγραφος 1, το άρθρο 12 παράγραφος 5, το άρθρο 13 παράγραφος 1 και το άρθρο 52,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 εφαρμόζεται σε αλιευτικά προϊόντα του οικείου άρθρου 2. Το παράρτημα I του εν λόγω κανονισμού περιλαμβάνει κατάλογο με τα προϊόντα που εξαιρούνται από τον ορισμό των αλιευτικών προϊόντων. Ο κατάλογος προϊόντων που εξαιρούνται δύναται να αναθεωρείται ετησίως και πρέπει να τροποποιηθεί βάσει νέων πληροφοριών που συγκεντρώθηκαν στο πλαίσιο της διοικητικής συνεργασίας με τρίτες χώρες, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 20 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008.

(2)

Τα προϊόντα που εξαιρούνται από τον ορισμό των αλιευτικών προϊόντων περιέχονται επίσης στο παράρτημα XIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 της Επιτροπής (2) περί της θέσπισης λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008. Για την αποφυγή άσκοπων επαναλήψεων, τα προϊόντα που εξαιρούνται πρέπει να περιέχονται μόνον στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 και συνεπώς το παράρτημα XIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 πρέπει να διαγραφεί.

(3)

Ο τίτλος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 προβλέπει διατάξεις όσον αφορά την επιθεώρηση αλιευτικών σκαφών τρίτων χωρών που πρέπει να διενεργεί στους λιμένες των κρατών μελών. Οι εν λόγω διατάξεις είναι απαραίτητο να συμμορφωθούν προς τη συμφωνία σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα για την πρόληψη, αποτροπή και εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO). Η εν λόγω συμμόρφωση προϋποθέτει τη συμπερίληψη ειδικών στοιχείων στο έντυπο που πρέπει να χρησιμοποιείται για την προαναγγελία των αφίξεων σε λιμένα και την προσθήκη ειδικών κριτηρίων στα κριτήρια αναφοράς τα οποία έχουν τεθεί όσον αφορά τις επιθεωρήσεις λιμένων.

(4)

Το παράρτημα V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 προβλέπει κατάλογο συστημάτων δικαιολογητικών για τα αλιεύματα ο οποίος έχει εγκριθεί από περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας που έχει αναγνωριστεί ότι τηρούν τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008. Το εν λόγω παράρτημα πρέπει να αναφέρεται στο πρόγραμμα τεκμηρίωσης αλιευμάτων για τον τόνο ICCAT, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 640/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3).

(5)	Συνεπώς, πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 και (ΕΚ) αριθ. 1010/2009.

(6)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008

Στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008, το παράρτημα I αντικαθίσταται από το κείμενο του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 τροποποιείται ως εξής:

Στο άρθρο 4 παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο κα):

«κα)

έχει απαγορευθεί στο αλιευτικό σκάφος η είσοδος ή η χρήση λιμένα δυνάμει της συμφωνίας σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα για την πρόληψη, αποτροπή και εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO).»

2.	Τα παραρτήματα IIA και IIB αντικαθίστανται από το κείμενο του παραρτήματος II του παρόντος κανονισμού.

Στο παράρτημα V, στο μέρος I, η δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«—	πρόγραμμα τεκμηρίωσης αλιευμάτων για τον τόνο ICCAT, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 640/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4)

4.	Το παράρτημα XIII διαγράφεται.

Άρθρο 3

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 1 Μαρτίου 2011.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 286 της 29.10.2008, σ. 1.

(2) ΕΕ L 280 της 27.10.2009, σ. 5.

(3) ΕΕ L 194 της 24.7.2010, σ. 1.

(4) ΕΕ L 194 της 24.7.2010, σ. 1.».

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Κατάλογος προϊόντων που εξαιρούνται από τον ορισμό των “αλιευτικών προϊόντων” του άρθρου 2 σημείο 8

ex κεφάλαιο 3 ex 1604 ex 1605	Προϊόντα υδατοκαλλιέργειας που λαμβάνονται από ιχθύδια ή γόνο
ex κεφάλαιο 3 ex 1604	Συκώτια, αυγά, γλώσσες, μάγουλα, κεφαλές και φτερά
0301 10 (1)	Ψάρια για διακόσμηση, ζωντανά
ex 0301 91	Πέστροφες (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache και Oncorhynchus chrysogaster), ζωντανές, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0301 92 00	Χέλια (Anguilla spp.), ζωντανά, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
0301 93 00	Κυπρίνοι, ζωντανοί
ex 0301 99 11	Σολομοί Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομοί Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομοί του Δούναβη (Hucho hucho), ζωντανοί, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
0301 99 19	Άλλα ψάρια γλυκού νερού, ζωντανά
ex 0302 11	Πέστροφες (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache και Oncorhynchus chrysogaster), νωπές ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0302 12 00	Σολομοί Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομοί Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομοί του Δούναβη (Hucho hucho), νωποί ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0302 19 00	Άλλα σολομοειδή, νωπά ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0302 66 00	Χέλια (Anguilla spp.), νωπά ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
0302 69 11	Κυπρίνοι, νωποί ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα ψαριών και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304
0302 69 15	Τιλάπια (Oreochromis spp.), νωπά ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα ψαριών και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304
0302 69 18	Άλλα ψάρια γλυκού νερού, νωπά ή υπό ψύξη, με εξαίρεση τα φιλέτα ψαριών και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304
ex 0303 11 00	Κόκκινοι σολομοί (Oncorhynchus nerka), με εξαίρεση τα συκώτια, αυγά και σπέρματα, κατεψυγμένοι, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0303 19 00	Άλλοι σολομοί Ειρηνικού (Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), με εξαίρεση τα συκώτια, αυγά και σπέρματα, κατεψυγμένοι, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0303 21	Πέστροφες (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache και Oncorhynchus chrysogaster), με εξαίρεση τα συκώτια, αυγά και σπέρματα, κατεψυγμένες, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0303 22 00	Σολομός Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομός του Δούναβη (Hucho hucho), με εξαίρεση τα συκώτια, αυγά και σπέρματα, κατεψυγμένοι, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0303 29 00	Άλλα σολομοειδή, με εξαίρεση τα συκώτια, αυγά και σπέρματα, κατεψυγμένα, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0303 76 00	Χέλια (Anguilla spp.), κατεψυγμένα, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
0303 79 11	Κυπρίνοι, κατεψυγμένοι, με εξαίρεση τα φιλέτα ψαριών και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304
0303 79 19	Άλλα ψάρια γλυκού νερού, κατεψυγμένα, με εξαίρεση τα φιλέτα και άλλη σάρκα ψαριών της κλάσης 0304:
0304 19 01	Φιλέτα ψαριών, νωπά ή υπό ψύξη, πέρκας του Νείλου (Lates niloticus)
0304 19 03	Φιλέτα ψαριών, νωπά ή υπό ψύξη, γατόψαρου (Pangasius spp.)
ex 0304 19 13	Φιλέτα ψαριών, νωπά ή υπό ψύξη, σολομών Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομών Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομών του Δούναβη (Hucho hucho), που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0304 19 15	Φιλέτα ψαριών, νωπά ή υπό ψύξη, του είδους Oncorhynchus mykiss βάρους άνω των 400 g το τεμάχιο, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0304 19 17	Φιλέτα ψαριών, νωπά ή υπό ψύξη, από πέστροφες των ειδών Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss (βάρους 400 g ή λιγότερο), Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita και Oncorhynchus gilae, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
0304 19 18	Φιλέτα ψαριών, νωπά ή υπό ψύξη, άλλων ψαριών γλυκού νερού
0304 19 91	Άλλες σάρκες ψαριών (έστω και αλεσμένες), νωπές ή υπό ψύξη, ψαριών γλυκού νερού
0304 29 01	Κατεψυγμένα φιλέτα πέρκας του Νείλου (Lates niloticus)
0304 29 03	Κατεψυγμένα φιλέτα γατόψαρου (Pangasius spp.)
0304 29 05	Κατεψυγμένα φιλέτα τιλάπιας (Oreochromis spp.)
ex 0304 29 13	Κατεψυγμένα φιλέτα σολομών Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tskhawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομών Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομών του Δούναβη (Hucho hucho), που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0304 29 15	Κατεψυγμένα φιλέτα Oncorhynchus mykiss βάρους άνω των 400 g το τεμάχιο, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0304 29 17	Κατεψυγμένα φιλέτα από πέστροφες των ειδών Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss (βάρους 400 g ή λιγότερο), Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita και Oncorhynchus gilae, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
0304 29 18	Κατεψυγμένα φιλέτα άλλων ψαριών γλυκού νερού
0304 99 21	Άλλες σάρκες ψαριών (έστω και αλεσμένες), κατεψυγμένες, ψαριών γλυκού νερού
0305 10 00	Αλεύρια, σκόνες και συσσωματωμένα προϊόντα με μορφή σβόλων (πελέτες) ψαριών, κατάλληλα για τη διατροφή των ανθρώπων
ex 0305 30 30	Φιλέτα ψαριών, αλατισμένα ή σε άλμη, σολομών Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομών Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομών του Δούναβη (Hucho hucho), που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0305 30 90	Φιλέτα ψαριών αποξεραμένα, αλατισμένα ή σε άλμη αλλά όχι καπνιστά, άλλων ψαριών γλυκού νερού
ex 0305 41 00	Σολομοί Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομοί Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομοί του Δούναβη (Hucho hucho), καπνιστοί, συμπεριλαμβανομένων των φιλέτων, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0305 49 45	Πέστροφες (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache και Oncorhynchus chrysogaster), καπνιστές, συμπεριλαμβανομένων των φιλέτων, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0305 49 50	Χέλια (Anguilla spp.), καπνιστά, συμπεριλαμβανομένων των φιλέτων, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0305 49 80	Άλλα ψάρια γλυκού νερού, καπνιστά, συμπεριλαμβανομένων των φιλέτων
ex 0305 59 80	Άλλα ψάρια γλυκού νερού, αποξεραμένα, έστω και αλατισμένα αλλά όχι καπνιστά
ex 0305 69 50	Σολομοί Ειρηνικού (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou και Oncorhynchus rhodurus), σολομοί Ατλαντικού (Salmo salar) και σολομοί του Δούναβη (Hucho hucho), αλατισμένοι ή σε άλμη, αλλά όχι αποξεραμένοι ούτε καπνιστοί, που αλιεύονται σε γλυκά νερά
ex 0305 69 80	Άλλα ψάρια γλυκού νερού, σε άλμη ή αλατισμένα, αλλά όχι αποξεραμένα ούτε καπνιστά
0306 19 10	Καραβίδες του γλυκού νερού, κατεψυγμένες
ex 0306 19 90	Αλεύρια, σκόνες και συσσωματωμένα προϊόντα με μορφή σβόλων (πελέτες) από μαλακόστρακα, κατεψυγμένα, κατάλληλα για τη διατροφή των ανθρώπων
ex 0306 21 00	Καραβίδες (Palinurus spp., Panulirus spp., Jasus spp.) για διακόσμηση
ex 0306 22 10	Αστακοί (Homarus spp.), ζωντανοί, για διακόσμηση
ex 0306 23 10	Γαρίδες της οικογένειας Pandalidae, ζωντανές, για διακόσμηση
ex 0306 23 31	Γαρίδες γκρίζες του γένους Crangon, ζωντανές, για διακόσμηση
ex 0306 23 90	Άλλες γαρίδες, ζωντανές, για διακόσμηση
ex 0306 24	Καβούρια, ζωντανά, για διακόσμηση
0306 29 10	Καραβίδες του γλυκού νερού, ζωντανές, νωπές, υπό ψύξη, σε άλμη ή αλατισμένες, με το όστρακό τους, βρασμένες σε νερό ή ατμό, έστω και υπό ψύξη, αποξεραμένες, αλατισμένες ή σε άλμη
ex 0306 29 30	Μικροί αστακοί Νορβηγίας (Nephrops norvegicus), ζωντανοί, για διακόσμηση
ex 0306 29 90	Άλλα ζωντανά μαλακόστρακα για διακόσμηση
ex 0306 29 90	Αλεύρια, σκόνες και συσσωματωμένα προϊόντα με μορφή σβόλων (πελέτες) μαλακοστράκων, μη κατεψυγμένα, κατάλληλα για τη διατροφή των ανθρώπων
0307 10	Στρείδια, έστω και χωρίς το όστρακό τους, ζωντανά, νωπά, υπό ψύξη, κατεψυγμένα, αποξεραμένα, αλατισμένα ή σε άλμη
0307 21 00	Χτένια, συμπεριλαμβανομένων των γενών Pecten, Chlamys ή Placopecten, ζωντανά, νωπά ή υπό ψύξη
0307 29	Χτένια, συμπεριλαμβανομένων των γενών Pecten, Chlamys ή Placopecten, που δεν είναι ζωντανά, νωπά ή υπό ψύξη
0307 31	Μύδια (Mytilus spp., Perna spp.), ζωντανά, νωπά ή υπό ψύξη
0307 39	Μύδια (Mytilus spp., Perna spp.), που δεν είναι ζωντανά, νωπά ή υπό ψύξη
ex 0307 41	Σουπιές (Sepia officinalis, Rossia macrosoma) και σεπιόλες (Sepiola spp.). Καλαμάρια γενικά (Ommastrephes spp., Loligo spp., Nototodarus spp., Sepioteuthis spp.), για διακόσμηση
ex 0307 51	Χταπόδια (Octopus spp.), για διακόσμηση
0307 60 00	Σαλιγκάρια, άλλα από τα θαλασσινά, ζωντανά, νωπά, υπό ψύξη, κατεψυγμένα, αποξεραμένα, αλατισμένα ή σε άλμη
ex 0307 91 00	Άλλα ασπόνδυλα υδρόβια εκτός οστρακοειδών και των μαλακίων που προσδιορίζονται ή περιλαμβάνονται στις διακρίσεις 0307 10 10 έως 0307 60 00, εκτός από Illex spp. και σουπιές του είδους Sepia pharaonis και θαλασσινά του είδους Strombus, ζωντανά, (όχι για διακόσμηση) νωπά ή υπό ψύξη
0307 99 13	Χάβαρα ή αχιβάδες και άλλα είδη της οικογένειας Veneridae, κατεψυγμένα
0307 99 15	Μέδουσες (Rhopilema spp.), κατεψυγμένες
ex 0307 99 18	Άλλα ασπόνδυλα υδρόβια εκτός οστρακοειδών και των μαλακίων που προσδιορίζονται ή περιλαμβάνονται στις διακρίσεις 0307 10 10 έως 0307 60 00 και 0307 99 11 έως 0307 99 15, εκτός από σουπιές του είδους Sepia pharaonis, και θαλασσινά του είδους Strombus, και περιλαμβάνουν αλεύρια, σκόνες και συσσωματωμένα προϊόντα με μορφή σβόλων (πελέτες), ασπόνδυλων υδρόβιων, εκτός οστρακοειδών, κατάλληλα για τη διατροφή των ανθρώπων, κατεψυγμένα
ex 0307 99 90	Άλλα ασπόνδυλα υδρόβια εκτός οστρακοειδών και των μαλακίων που προσδιορίζονται ή περιλαμβάνονται στις διακρίσεις 0307 10 10 έως 0307 60 00, εκτός από Illex spp., σουπιές του είδους Sepia pharaonis, και θαλασσινά του είδους Strombus και περιλαμβάνουν αλεύρια, σκόνες και συσσωματωμένα προϊόντα με μορφή σβόλων (πελέτες), ασπόνδυλων υδρόβιων, εκτός οστρακοειδών, κατάλληλα για τη διατροφή των ανθρώπων, αποξεραμένα, αλατισμένα ή σε άλμη
ex 1604 11 00	Σολομός, που αλιεύεται σε γλυκά νερά, παρασκευασμένος ή διατηρημένος, ολόκληρος ή σε τεμάχια, αλλά όχι υπό μορφή κιμά
ex 1604 19 10	Σολομοειδή εκτός σολομού, που αλιεύονται σε γλυκά νερά, παρασκευασμένα ή διατηρημένα, ολόκληρα ή σε τεμάχια, αλλά όχι υπό μορφή κιμά
ex 1604 20 10	Σολομός, που αλιεύεται σε γλυκά νερά, παρασκευασμένος ή διατηρημένος αλλιώς (εκτός από ολόκληρος ή σε τεμάχια, αλλά όχι υπό μορφή κιμά)
ex 1604 20 30	Σολομοειδή εκτός σολομού, που αλιεύονται σε γλυκά νερά, παρασκευασμένα ή διατηρημένα αλλιώς (εκτός από ολόκληρα ή σε τεμάχια, αλλά όχι υπό μορφή κιμά)
ex 1604 19 91	Φιλέτα από ψάρια γλυκού νερού, ωμά, απλώς καλυμμένα με πάστα ή με τριμμένη κόρα ψωμιού (panés), έστω και προψημένα μέσα σε λάδι, κατεψυγμένα
1604 30 90	Υποκατάστατα χαβιαριού
ex 1605 40 00	Καραβίδες του γλυκού νερού, παρασκευασμένες ή διατηρημένες
1605 90	Άλλα μαλάκια και άλλα ασπόνδυλα υδρόβια, παρασκευασμένα ή διατηρημένα

(1) Κωδικοί ΣΟ που αντιστοιχούν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 948/2009 της Επιτροπής (ΕΕ L 287 της 31.10.2009).».

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IIA

Έντυπο προαναγγελίας για αλιευτικά σκάφη τρίτων χωρών βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 1

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IIB

Έντυπο προαναγγελίας για αλιευτικά σκάφη τρίτων χωρών βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 2

2.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 57/21

ΟΔΗΓΊΑ 2011/18/ΕΕ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 1ης Μαρτίου 2011

περί τροποποιήσεως των παραρτημάτων II, V και VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του κοινοτικού σιδηροδρομικού συστήματος

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/57/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του κοινοτικού σιδηροδρομικού συστήματος (1), και ιδίως το άρθρο 30 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Μέτρα που έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της οδηγίας 2008/57/ΕΚ και τα οποία αφορούν την προσαρμογή των παραρτημάτων ΙΙ έως ΙΧ της υπόψη οδηγίας θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με εξέταση που αναφέρεται στο άρθρο 29 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/57/ΕΚ.

(2)	Το υποσύστημα έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση αποτελείται από παρατρόχιο και από εποχούμενο τεχνικό εξοπλισμό, που πρέπει να θεωρηθούν ως δύο χωριστά υποσυστήματα. Συνεπώς, το παράρτημα II της οδηγίας 2008/57/ΕΟΚ πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(3)	Ο τεχνικός εξοπλισμός μέτρησης της ηλεκτρικής κατανάλωσης είναι φυσικά ενσωματωμένος στο τροχαίο υλικό. Συνεπώς, το παράρτημα II της οδηγίας 2008/57/ΕΟΚ πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(4)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/57/ΕΚ, τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν τα αρμόδια όργανα για τη διεξαγωγή των διαδικασιών επαλήθευσης στην περίπτωση ισχύος εθνικών κανόνων. Συνεπώς, τα παραρτήματα V και VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να εξειδικευθούν οι διαδικασίες που εφαρμόζονται από αυτά τα όργανα.

(5)

Όσον αφορά την παράγραφο 2 του παραρτήματος VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ και την προσφυγή στις προσωρινές δηλώσεις επαλήθευσης (εφεξής ΠΔΕ (ISV)), πρέπει πρώτα ο κοινοποιημένος οργανισμός να συντάσσει πιστοποιητικό «ΕΚ» ενδιάμεσης δήλωσης επαλήθευσης και στη συνέχεια ο αιτών να συντάσσει τη σχετική δήλωση «ΕΚ». Συνεπώς, τα παραρτήματα V και VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(6)	Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που συστάθηκε δυνάμει του άρθρου 29 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/57/ΕΚ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τα παραρτήματα II, V και VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ αντικαθίστανται από το κείμενο των παραρτημάτων Ι, ΙΙ και ΙΙΙ της παρούσας οδηγίας αντιστοίχως.

Άρθρο 2

1. Το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2011, τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

2. Κατά τη θέσπισή τους από τα κράτη μέλη, οι διατάξεις αυτές παραπέμπουν στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από ανάλογη παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η παραπομπή καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

3. Οι υποχρεώσεις ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο και εφαρμογής της παρούσας οδηγίας δεν ισχύουν για την Κυπριακή Δημοκρατία και τη Δημοκρατία της Μάλτας ενόσω δεν υπάρχει σιδηροδρομικό δίκτυο στο έδαφός τους.

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 1 Μαρτίου 2011.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 191 της 18.7.2008, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

1. Κατάλογος υποσυστημάτων

Για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, το σύστημα που συγκροτεί το σιδηροδρομικό σύστημα υποδιαιρείται στα ακόλουθα υποσυστήματα, που είναι:

α)

στους δομικούς τομείς:

—

υποδομή,

—

ενέργεια,

—	παρατρόχιος έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση,

—	εποχούμενος έλεγχος, χειρισμός και σηματοδότηση,

—	τροχαίο υλικό·

β)

στους λειτουργικούς τομείς:

—	διεξαγωγή και διαχείριση της κυκλοφορίας,

—	συντήρηση,

—	τηλεπληροφορικές εφαρμογές για επιβατικές και για εμπορευματικές υπηρεσίες.

2. Περιγραφή των υποσυστημάτων

Για κάθε υποσύστημα ή μέρος υποσυστήματος, ο κατάλογος στοιχείων και παραμέτρων σχετιζόμενων με τη διαλειτουργικότητα προτείνεται από τον Οργανισμό όταν καταρτίζεται το αντίστοιχο σχέδιο ΤΠΔ. Χωρίς να προδικάζονται η επιλογή παραμέτρων και στοιχείων σχετιζόμενων με τη διαλειτουργικότητα ή η σειρά με την οποία οι εν λόγω παράμετροι και στοιχεία θα διέπονται από ΤΠΔ, στα υποσυστήματα περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

2.1. Υποδομή

Η τροχιά, οι αλλαγές τροχιάς, τα τεχνικά έργα (γέφυρες, σήραγγες, κ.λπ.), η σχετική υποδομή σταθμού (κρηπιδώματα, ζώνες πρόσβασης, όπου συμπεριλαμβάνονται οι ανάγκες ατόμων μειωμένης κινητικότητας, κ.λπ.), ο τεχνικός εξοπλισμός ασφαλείας και προστασίας.

2.2. Ενέργεια

Το σύστημα ηλεκτροκίνησης, όπου περιλαμβάνονται οι εναέριες γραμμές.

2.3. Παρατρόχιος έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση

Το σύνολο του παρατρόχιου τεχνικού εξοπλισμού που είναι αναγκαίος για την ασφάλεια καθώς και για τον χειρισμό και έλεγχο των κινήσεων αμαξοστοιχιών που επιτρέπεται να εκτελούν διαδρομές στο δίκτυο.

2.4. Εποχούμενος έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση

Το σύνολο του εποχούμενου τεχνικού εξοπλισμού που είναι αναγκαίος για την ασφάλεια καθώς και για τον χειρισμό και έλεγχο των κινήσεων αμαξοστοιχιών που επιτρέπεται να εκτελούν διαδρομές στο δίκτυο.

2.5. Διεξαγωγή και διαχείριση της κυκλοφορίας

Οι διαδικασίες και ο σχετικός τεχνικός εξοπλισμός που επιτρέπουν τη συνεκτική επιχειρησιακή λειτουργία των διάφορων δομικών υποσυστημάτων, τόσο κατά την κανονική λειτουργία όσο και κατά την υποβαθμισμένη λειτουργία, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, της κατάρτισης και της οδήγησης αμαξοστοιχιών, του προγραμματισμού και της διαχείρισης της κυκλοφορίας.

Το σύνολο των επαγγελματικών προσόντων που απαιτούνται για την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών.

2.6. Τηλεπληροφορικές εφαρμογές

Σύμφωνα με το παράρτημα I, το υποσύστημα αυτό περιλαμβάνει δύο στοιχεία:

α)

τις εφαρμογές για επιβατικές υπηρεσίες, όπου περιλαμβάνονται τα συστήματα τα οποία παρέχουν πληροφορίες στους επιβάτες πριν από το ταξίδι και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τα συστήματα κράτησης και πληρωμής, η διαχείριση αποσκευών και η διαχείριση των ανταποκρίσεων μεταξύ αμαξοστοιχιών και με άλλα μέσα μεταφοράς·

β)

τις εφαρμογές για εμπορευματικές υπηρεσίες, όπου περιλαμβάνονται συστήματα πληροφοριών (πραγματικόχρονη παρακολούθηση εμπορευμάτων και αμαξοστοιχιών), συστήματα διαλογής και εκχώρησης, συστήματα κράτησης, πληρωμής και τιμολόγησης, η διαχείρισης ανταποκρίσεων με άλλους τρόπους μεταφοράς και η έκδοση ηλεκτρονικών συνοδευτικών παραστατικών.

2.7. Τροχαίο υλικό

Η δομή, το σύστημα χειρισμού και ελέγχου για το σύνολο του τεχνικού εξοπλισμού αμαξοστοιχιών, οι συσκευές λήψης ηλεκτρικού ρεύματος, οι μονάδες έλξης και ενεργειακής μετατροπής, ο εποχούμενος τεχνικός εξοπλισμός για τη μέτρηση της ηλεκτρικής κατανάλωσης, τα όργανα πέδησης, ζεύξης και κύλισης (φορεία, άξονες κ.λπ.) και η ανάρτηση, οι θύρες, οι διεπαφές ανθρώπου/μηχανής (μηχανοδηγός, εποχούμενο προσωπικό και επιβάτες, συμπεριλαμβανομένων των αναγκών ατόμων μειωμένης κινητικότητας), οι συσκευές ενεργητικής ή παθητικής ασφάλειας και τα απαραίτητα για την υγεία των επιβατών και του εποχούμενου προσωπικού.

2.8. Συντήρηση

Οι διαδικασίες, ο συναφής τεχνικός εξοπλισμός, τα κέντρα εφοδιαστικής για εργασίες συντήρησης και τα αποθέματα για την κάλυψη των αναγκών της διορθωτικής και της προληπτικής συντήρησης, ώστε να εξασφαλίζεται η διαλειτουργικότητα του σιδηροδρομικού συστήματος και να είναι εγγυημένες οι απαιτούμενες επιδόσεις.».

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΔΗΛΩΣΗ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

1. Δηλώση “ΕΚ” επαλήθευσης υποσυστημάτων,

Η δήλωση “ΕΚ” επαλήθευσης και τα συνοδευτικά έγγραφα πρέπει να φέρουν ημερομηνία και υπογραφή.

Η εν λόγω δήλωση πρέπει να βασίζεται στις πληροφορίες που προκύπτουν κατά τη διαδικασία επαλήθευσης “ΕΚ” για υποσυστήματα όπως καθορίζεται στο μέρος 2 του παραρτήματος VI. Πρέπει να συντάσσεται στην ίδια γλώσσα με τον τεχνικό φάκελο και πρέπει να περιέχει τουλάχιστον:

—	τα στοιχεία αναφοράς της οδηγίας,

—

όνομα και διεύθυνση της συμβαλλόμενης οντότητας ή του κατασκευαστή, ή εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου του εγκαταστημένου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (αναφέρονται η εμπορική ονομασία και πλήρης διεύθυνση· στην περίπτωση του εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου, αναφέρεται επίσης η εμπορική ονομασία της συμβαλλόμενης οντότητας ή του κατασκευαστή),

—	συνοπτική περιγραφή του υποσυστήματος,

—	ονομασία και διεύθυνση του κοινοποιημένου οργανισμού ο οποίος διεξήγαγε την επαλήθευση “ΕΚ” που αναφέρεται στο άρθρο 18,

—	τα στοιχεία αναφοράς των εγγράφων που περιέχει ο τεχνικός φάκελος·

—	όλες τις σχετικές προσωρινές ή τελικές διατάξεις τις οποίες πρέπει να πληρούν τα υποσυστήματα και, ειδικότερα, εάν υπάρχουν, όλους τους επιχειρησιακούς περιορισμούς ή όρους,

—	εάν είναι προσωρινή: τη διάρκεια ισχύος της δήλωσης “ΕΚ”,

—	το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος.

Όταν στο παράρτημα VI γίνεται αναφορά στην ΠΔΕ “ΕΚ”, για τη δήλωση αυτή ισχύουν οι διατάξεις του παρόντος μέρους.

2. Δήλωση επαλήθευσης υποσυστημάτων στην περίπτωση εθνικών κανόνων

Όταν γίνεται αναφορά στο παράρτημα VI της δήλωσης επαλήθευσης υποσυστημάτων στην περίπτωση των εθνικών κανόνων, για την εν λόγω δήλωση ισχύουν κατ’ αναλογία οι διατάξεις του μέρους 1.».

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

1. ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Η διαδικασία επαλήθευσης για υποσύστημα περιλαμβάνει έλεγχο και πιστοποίηση ότι το υποσύστημα:

—	έχει μελετηθεί, κατασκευαστεί και εγκατασταθεί κατά τρόπο ώστε να τηρούνται οι βασικές απαιτήσεις που το αφορούν, και

—	μπορεί να εγκριθεί η θέση του σε χρήση.

2. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ “ΕΚ”

2.1. Εισαγωγή

Η επαλήθευση “ΕΚ” είναι η διαδικασία με την οποία ένας κοινοποιημένος οργανισμός ελέγχει και πιστοποιεί ότι το υποσύστημα:

—	είναι σύμφωνο προς τη (τις) σχετική(-ές) ΤΠΔ,

—	πληροί τις υπόλοιπες κανονιστικές διατάξεις που απορρέουν από τη Συνθήκη.

2.2. Μέρη του υποσυστήματος και φάσεις

2.2.1 Προσωρινή Δήλωση Επαλήθευσης (ΠΔΕ)

Εάν ορίζεται στις ΤΠΔ ή, ανάλογα με την περίπτωση, μετά από αίτημα του αιτούντα, το υποσύστημα θα μπορούσε να χωριστεί σε ορισμένα μέρη ή να ελεγχθεί σε ορισμένες φάσεις της διαδικασίας επαλήθευσης.

Η προσωρινή δήλωση επαλήθευσης (ΠΔΕ) είναι η διαδικασία κατά την οποία κοινοποιημένος οργανισμός ελέγχει και πιστοποιεί ορισμένα μέρη του υποσυστήματος ή ορισμένες φάσεις της διαδικασίας επαλήθευσης.

Κάθε ΠΔΕ καταλήγει στην έκδοση πιστοποιητικού “ΕΚ” ΠΔΕ από τον κοινοποιημένο οργανισμό που έχει επιλέξει ο αιτών, και ο οποίος, στη συνέχεια, ανάλογα με την περίπτωση, συντάσσει ΠΔΕ “ΕΚ”. Το πιστοποιητικό ΠΔΕ και η ΠΔΕ πρέπει να περιέχουν παραπομπή στις ΤΠΔ με τις οποίες έχει αξιολογηθεί η συμμόρφωση.

2.2.2 Μέρη του υποσυστήματος

Ο αιτών μπορεί να υποβάλει αίτηση ΠΔΕ για κάθε μέρος. Και κάθε μέρος ελέγχεται σε κάθε φάση όπως περιγράφεται στην ενότητα 2.2.3.

2.2.3 Φάσεις της διαδικασίας επαλήθευσης

Το υποσύστημα, ή ορισμένα μέρη του υποσυστήματος, ελέγχονται σε καθεμία από τις ακόλουθες φάσεις:

—	συνολική μελέτη,

—	παραγωγή: κατασκευή, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των εργασιών πολιτικού μηχανικού, της κατασκευής, της συναρμολόγησης του στοιχείου και της γενικής ρύθμισης,

—	τελική δοκιμή.

Ο αιτών μπορεί να υποβάλει αίτηση για ΠΔΕ σχετικά με τη φάση της μελέτης (συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών τύπου) και σχετικά με τη φάση παραγωγής.

2.3. Πιστοποιητικό επαλήθευσης

2.3.1. Ο κοινοποιημένος οργανισμός που είναι αρμόδιος για την επαλήθευση “ΕΚ” αξιολογεί τη μελέτη, την παραγωγή και την τελική δοκιμή του υποσυστήματος και συντάσσει το πιστοποιητικό “ΕΚ” επαλήθευσης που προορίζεται για τον αιτούντα, ο οποίος στη συνέχεια συντάσσει τη δήλωση “ΕΚ” επαλήθευσης. Το πιστοποιητικό επαλήθευσης “ΕΚ” πρέπει να περιέχει παραπομπή στις ΤΠΔ προς τις οποίες έχει αξιολογηθεί η συμμόρφωση.

Όπου υποσύστημα δεν έχει αξιολογηθεί για τη συμμόρφωσή του προς όλες τις σχετικές ΤΠΔ (π.χ. στην περίπτωση παρέκκλισης, μερικής εφαρμογής ΤΠΔ για αναβάθμιση ή ανακαίνιση, μεταβατικής περιόδου σε ΤΠΔ ή σε ειδική περίπτωση), το πιστοποιητικό “ΕΚ” παρέχει την ακριβή παραπομπή στην(στις) ΤΠΔ ή σε μέρη της(τους) προς τα οποία δεν έχει εξεταστεί η συμμόρφωση από τον κοινοποιημένο οργανισμό κατά τη διαδικασία επαλήθευσης “ΕΚ”.

2.3.2. Σε περίπτωση που έχουν εκδοθεί πιστοποιητικά “ΕΚ” ΠΔΕ, ο κοινοποιημένος οργανισμός ο αρμόδιος για την επαλήθευση “ΕΚ” του υποσυστήματος λαμβάνει υπόψη τα εν λόγω πιστοποιητικά “ΕΚ” ΠΔΕ και, πριν εκδώσει το πιστοποιητικό “ΕΚ” επαλήθευσης:

—	ελέγχει ότι τα πιστοποιητικά “ΕΚ” ΠΔΕ καλύπτουν σωστά τις σχετικές απαιτήσεις της(των) ΤΠΔ,

—	ελέγχει όλες τις παραμέτρους που δεν καλύπτονται από το(τα) πιστοποιητικό(-ά) “ΕΚ” ΠΔΕ, και

—	ελέγχει την τελική δοκιμή του υποσυστήματος ως συνόλου.

2.4. Τεχνικός φάκελος

Ο τεχνικός φάκελος που συνοδεύει τη δήλωση “ΕΚ” επαλήθευσης πρέπει να περιέχει:

—	γενικά και λεπτομερή σχέδια όσον αφορά την εκτέλεση, ηλεκτρικά και υδραυλικά διαγράμματα, διαγράμματα του κυκλώματος ελέγχου, περιγραφή των συστημάτων επεξεργασίας δεδομένων και αυτοματισμού, τεκμηρίωση για τη λειτουργία και τη συντήρηση κ.λπ., για το οικείο υποσύστημα,

—	κατάλογο στοιχείων διαλειτουργικότητας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ), τα οποία είναι ενσωματωμένα στο υποσύστημα,

—

αντίγραφα των δηλώσεων “ΕΚ” συμμόρφωσης ή καταλληλότητας για χρήση τα οποία πρέπει να υπάρχουν για τα προαναφερθέντα στοιχεία σύμφωνα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 της οδηγίας, συνοδευόμενα, εάν συντρέχει λόγος, από τα αντίστοιχα φύλλα υπολογισμού και από αντίγραφο των πρακτικών των δοκιμών και εξετάσεων που έχουν διεξαγάγει οι κοινοποιημένοι οργανισμοί βάσει των κοινών τεχνικών προδιαγραφών,

—

εφόσον είναι διαθέσιμο(-α), το πιστοποιητικό “ΕΚ” ΠΔΕ και, σε αυτή την περίπτωση, εάν είναι σκόπιμο, την (τις) ΠΔΕ που συνοδεύει(-ουν) το πιστοποιητικό “ΕΚ” επαλήθευσης, συμπεριλαμβανομένου του αποτελέσματος της επαλήθευσης στην οποία προέβη ο κοινοποιημένος οργανισμός για την εγκυρότητα του πιστοποιητικού,

—

πιστοποιητικό “ΕΚ” επαλήθευσης, συνοδευόμενο από τα αντίστοιχα φύλλα υπολογισμού και με υπογραφή του κοινοποιημένου οργανισμού του αρμόδιου για την επαλήθευση “ΕΚ”, στο οποίο αναφέρεται ότι το υποσύστημα πληροί τις απαιτήσεις της (των) σχετικής(-ών) ΤΠΔ και γίνεται μνεία κάθε επιφύλαξης που καταγράφηκε κατά την εκτέλεση των εργασιών και δεν ανακλήθηκε· το πιστοποιητικό “ΕΚ” επαλήθευσης πρέπει να συνοδεύεται και από τις εκθέσεις επιθεώρησης και διαχειριστικού ελέγχου οι οποίες συντάχθηκαν από τον ίδιο οργανισμό για την εργασία του, όπως εξειδικεύεται στις ενότητες 2.5.3 και 2.5.4,

—	πιστοποιητικά “ΕΚ” που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με άλλη νομοθεσία που απορρέει από τη συνθήκη,

—

εφόσον απαιτείται ασφαλής ενσωμάτωση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 352/2009 (1) της Επιτροπής, ο αιτών περιλαμβάνει στον τεχνικό φάκελο του αξιολογητή έκθεση για τις Κοινές Μεθόδους Ασφάλειας (ΚΜΑ - CSM) όσον αφορά την εκτίμηση επικινδυνότητας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 της οδηγίας 2004/49/ΕΚ.

2.5. Παρακολούθηση

2.5.1. Σκοπός της επιτήρησης “ΕΚ” είναι να εξασφαλιστεί ότι κατά τη διάρκεια της κατασκευής του υποσυστήματος τηρήθηκαν οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τον τεχνικό φάκελο.

2.5.2. Ο κοινοποιημένος οργανισμός ο επιφορτισμένος με τον έλεγχο της παραγωγής πρέπει να έχει συνεχώς πρόσβαση στα κτίρια, στα εργοστάσια, στους χώρους αποθήκευσης και, ανάλογα με την περίπτωση, στις εγκαταστάσεις προκατασκευής ή δοκιμής και, γενικότερα, σε όλους τους χώρους στους οποίους μπορεί να κρίνει αναγκαία την πρόσβασή του για την εκτέλεση της αποστολής του. Ο κοινοποιημένος οργανισμός πρέπει να λάβει από τον αιτούντα όλα τα έγγραφα που απαιτούνται για αυτό το σκοπό και, ειδικότερα, τα σχέδια εφαρμογής και την τεχνική τεκμηρίωση σχετικά με το υποσύστημα.

2.5.3. Ο κοινοποιημένος οργανισμός ο επιφορτισμένος με τον έλεγχο της εφαρμογής πραγματοποιεί κατά τακτά διαστήματα ελέγχους, προκειμένου να επιβεβαιώνεται η συμμόρφωση προς τη(τις) σχετική(-ές) ΤΠΔ. Παραδίδει στους αρμόδιους για την εφαρμογή έκθεση ελέγχου. Σε ορισμένες φάσεις των εργασιών κατασκευής είναι δυνατόν να απαιτηθεί η παρουσία του.

2.5.4. Επιπλέον, ο κοινοποιημένος οργανισμός μπορεί να πραγματοποιεί αιφνιδιαστικές επισκέψεις στον τόπο εργασίας ή στα εργοστάσια. Με την ευκαιρία αυτών των επισκέψεων ο κοινοποιημένος οργανισμός μπορεί να διενεργεί πλήρεις ή μερικούς ελέγχους. Παραδίδει στους υπευθύνους για την εφαρμογή έκθεση επιθεώρησης και, ενδεχομένως, έκθεση ελέγχου.

2.5.5. Για την έκδοση της δήλωσης “ΕΚ” καταλληλότητας για χρήση, η οποία αναφέρεται στο μέρος 2 του παραρτήματος IV, ο κοινοποιημένος οργανισμός έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί υποσύστημα στο οποίο έχει τοποθετηθεί στοιχείο διαλειτουργικότητας, προκειμένου να εκτιμά, στις περιπτώσεις που το απαιτεί η αντίστοιχη ΤΠΔ, την καταλληλότητά του για χρήση στο σιδηροδρομικό περιβάλλον για το οποίο προορίζεται.

2.6. Υποβολή

Ο αιτών υποβάλλει τον πλήρη φάκελο κατά την ενότητα 2.4 προς υποστήριξη του(των) πιστοποιητικού(-ών) “ΕΚ” ΠΔΕ, εφόσον υπάρχει(-ουν), που εκδίδει ο κοινοποιημένος οργανισμός ο αρμόδιος για το πιστοποιητικό αυτό, ή προς υποστήριξη του πιστοποιητικού επαλήθευσης που εκδίδει ο κοινοποιημένος οργανισμός ο αρμόδιος για την επαλήθευση “ΕΚ” του υποσυστήματος. Ο φάκελος πρέπει να επισυνάπτεται στη δήλωση “ΕΚ” επαλήθευσης που ο υποψήφιος διαβιβάζει στην αρμόδια αρχή στην οποία υποβάλλει την αίτηση για την έγκριση θέσης σε χρήση.

Ο αιτών διατηρεί αντίγραφο του φακέλου καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του υποσυστήματος. Ο φάκελος διαβιβάζεται σε άλλα κράτη μέλη, εφόσον το ζητήσουν.

2.7. Δημοσίευση

Κάθε κοινοποιημένος οργανισμός πρέπει να δημοσιεύει περιοδικά πληροφορίες σχετικά με:

—	αιτήσεις για επαλήθευση “ΕΚ” και για ΠΔΕ που παρέλαβε,

—	αιτήσεις για αξιολόγηση συμμόρφωσης και/ή καταλληλότητας για τη χρήση ΣΔ,

—	πιστοποιητικά “ΕΚ” ΠΔΕ που εκδόθηκαν ή των οποίων δεν εγκρίθηκε η χορήγηση,

—	πιστοποιητικά “ΕΚ” συμμόρφωσης και/ή καταλληλότητας για χρήση που εκδόθηκαν ή των οποίων δεν εγκρίθηκε η χορήγηση,

—	πιστοποιητικά “ΕΚ” επαλήθευσης που εκδόθηκαν ή των οποίων δεν εγκρίθηκε η χορήγηση.

2.8. Γλώσσα

Οι φάκελοι και η αλληλογραφία που αφορούν τις διαδικασίες επαλήθευσης “ΕΚ” πρέπει να συντάσσονται σε μια από τις ενωσιακές επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο αιτών ή σε επίσημη γλώσσα της ΕΕ αποδεκτή από αυτόν.

3. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ

3.1. Εισαγωγή

Η διαδικασία επαλήθευσης στην περίπτωση εθνικών κανόνων είναι η διαδικασία κατά την οποία ο κοινοποιημένος οργανισμός που ορίζεται κατά τις διατάξεις του άρθρου 17 παράγραφος 3 (ορισθείς οργανισμός) ελέγχει και πιστοποιεί ότι το υποσύστημα είναι σύμφωνο προς τους εθνικούς κανόνες που έχουν κοινοποιηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 παράγραφος 3.

3.2. Πιστοποιητικό επαλήθευσης

Ο ορισθείς οργανισμός που έχει οριστεί και είναι αρμόδιος για τη διαδικασία επαλήθευσης στην περίπτωση εθνικών κανόνων συντάσσει το πιστοποιητικό επαλήθευσης το οποίο προορίζεται για τον αιτούντα.

Το πιστοποιητικό περιέχει ακριβή παραπομπή στον (στους) εθνικό(-ούς) κανόνα(-ες) προς τον (τους) οποίο(-ους) έχει εξεταστεί η συμμόρφωση από τον οργανισμό που έχει ορισθεί στη διαδικασία επαλήθευσης, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων των σχετικών με μέρη που αποτελούν το αντικείμενο παρέκκλισης από ΤΠΔ, αναβάθμισης ή ανακαίνισης.

Στην περίπτωση εθνικών κανόνων σχετικών με τα υποσυστήματα που συνθέτουν όχημα, ο οργανισμός που έχει ορισθεί χωρίζει το πιστοποιητικό σε δύο μέρη, από τα οποία το ένα περιλαμβάνει τις παραπομπές στους εθνικούς κανόνες που σχετίζονται αυστηρά με την τεχνική συμβατότητα μεταξύ των αντίστοιχων οχήματος και δικτύου, ενώ το άλλο αφορά όλους τους άλλους εθνικούς κανόνες.

3.3. Τεχνικός φάκελος

Ο τεχνικός φάκελος που συνοδεύει το πιστοποιητικό επαλήθευσης στην περίπτωση εθνικών κανόνων πρέπει να περιλαμβάνεται στον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στην ενότητα 2.4 και να περιέχει τα τεχνικά δεδομένα τα σχετικά με την αξιολόγηση της συμμόρφωσης του υποσυστήματος με τους εθνικούς κανόνες.».

(1) EE L 108 της 22.4.2009, σ. 4.

2.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 57/29

ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 24ης Μαρτίου 2010

σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 4/03 (πρώην NN 102/02) που χορήγησε η Ιταλία υπέρ της WAM SpA

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2010) 1711 cor.]

(Το κείμενο στην ιταλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2011/134/ΕΕ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 108 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο (1),

Έχοντας υπόψη τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1 στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την απόφαση με την οποία η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ όσον αφορά την ενίσχυση C 4/2003 (πρώην NN 102/02) (2),

Αφού κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σύμφωνα με τα ανωτέρω άρθρα και έχοντας υπόψη αυτές τις παρατηρήσεις,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

I. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)	Με επιστολή της 26ης Ιουλίου 1999, η Επιτροπή έλαβε καταγγελία εναντίον της WAM Engineering Ltd, η οποία περιείχε τον ισχυρισμό ότι στην WAM Spa είχαν χορηγηθεί από την Ιταλία παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις.

(2)

Με επιστολές της 5ης Αυγούστου 1999 και της 10ης Σεπτεμβρίου 1999, ζητήθηκαν πληροφορίες από τις ιταλικές αρχές. Ο καταγγέλλων διαβίβασε περαιτέρω πληροφορίες με επιστολή της 2ας Σεπτεμβρίου 1999. Με επιστολή της 13ης Δεκεμβρίου 1999, η Επιτροπή διαβίβασε στον καταγγέλλοντα την απάντηση των ιταλικών αρχών, η οποία είχε υποβληθεί με επιστολή της 11ης Οκτωβρίου 1999, και ανακοίνωσε την πρόθεσή της να κινήσει διαδικασία επίσημης έρευνας.

(3)	Ταυτοχρόνως, ήταν σε εξέλιξη έρευνα για τα εθνικά καθεστώτα στήριξης στις άμεσες ξένες επενδύσεις με προορισμό τις τρίτες χώρες, η οποία αναμενόταν να οδηγήσει σε σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής.

(4)

Με επιστολή της 18ης Δεκεμβρίου 2001, η Επιτροπή ζήτησε από την Ιταλία συμπληρωματικές πληροφορίες, μετά από νέες ενέργειες του καταγγέλλοντος (δύο υπομνήσεις εστάλησαν στην Επιτροπή με επιστολές της 31ης Μαρτίου 2000 και της 11ης Οκτωβρίου 2000), λαμβανομένου υπόψη επίσης ότι η Επιτροπή είχε αναβάλει την έρευνα στις άμεσες ξένες επενδύσεις.

(5)	Υπό το πρίσμα των πληροφοριών που παρασχέθηκαν με επιστολές της 20ής Φεβρουαρίου 2002 και της 27ης Μαρτίου 2002, με επιστολή της 12ης Απριλίου 2002 υποβλήθηκαν περαιτέρω ερωτήσεις στις ιταλικές αρχές.

(6)

Οι ιταλικές αρχές απάντησαν με επιστολή της 21ης Μαΐου 2002. Με επιστολή της 5ης Ιουνίου 2002, η Επιτροπή πληροφόρησε τις ιταλικές αρχές ότι θεωρούσε ελλιπείς τις πληροφορίες που της είχαν διαβιβάσει και ζήτησε από αυτές να παράσχουν τις υπόλοιπες πληροφορίες και περαιτέρω διευκρινίσεις, εντός είκοσι εργάσιμων ημερών από τη λήψη της επιστολής.

(7)

Επειδή δεν ελήφθη απάντηση και παρότι οι ιταλικές αρχές, με επιστολή της 25ης Ιουνίου 2002, είχαν ζητήσει παράταση της αρχικά προβλεφθείσας προθεσμίας μέχρι τις 31 Ιουλίου, η Επιτροπή εξέδωσε, στις 26 Σεπτεμβρίου 2002, εντολή παροχής πληροφοριών, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999, του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (3) (εφεξής: «ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 659/1999»). Εν τω μεταξύ, η υπόθεση είχε μεταφερθεί στο μητρώο μη κοινοποιηθεισών ενισχύσεων, με αριθμό NN 102/2002.

(8)	Με επιστολές της 26ης Ιουνίου 2002 και της 4ης Οκτωβρίου 2002, ο καταγγέλλων ενημερώθηκε για τις εξελίξεις που αφορούσαν αυτόν τον φάκελο. Με επιστολή της 31ης Οκτωβρίου 2002, ο καταγγέλλων ζήτησε να λάβει γνώση για το αποτέλεσμα της προαναφερθείσας εντολής.

(9)	Οι ιταλικές αρχές χορήγησαν τις ζητηθείσες πληροφορίες με επιστολή της 16ης Οκτωβρίου 2002 και διαβίβασαν περαιτέρω στοιχεία με επιστολή της 24ης Οκτωβρίου 2002.

(10)	Με επιστολή της 24ης Ιανουαρίου 2003, η Επιτροπή πληροφόρησε την Ιταλία σχετικά με την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 108 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, όσον αφορά την εν λόγω ενίσχυση (4).

(11)	Ο καταγγέλλων ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή της 29ης Ιανουαρίου 2003.

(12)	Επειδή δεν είχε ακόμη λάβει αυτή την επιστολή, ο καταγγέλλων έστειλε στην Επιτροπή υπόμνηση με επιστολή της 10ης Φεβρουαρίου 2003.

(13)	Μετά από την ανακοίνωση στις ιταλικές αρχές της κίνησης της διαδικασίας η WAM SpA έστειλε αμέσως επιστολή στην Επιτροπή (επιστολή της 10ης Φεβρουαρίου 2003).

(14)	Με επιστολή της 27ης Φεβρουαρίου 2003, η Ιταλία ζήτησε παράταση, μέχρι τις 7 Μαρτίου 2003, της προθεσμίας 15 ημερών για την υποβολή των παρατηρήσεων όσον αφορά το απόρρητο, όπως ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής.

(15)	Με επιστολή της 10ης Μαρτίου 2003, η Ιταλία ζήτησε από την Επιτροπή να μη δημοσιεύσει την απόφαση, δεδομένης της βούλησης του δικαιούχου να επιστρέψει την ενίσχυση, όπως δήλωσε η ίδια η WAM SpA, με επιστολή της 13ης Μαρτίου 2003 η οποία εστάλη απευθείας στην Επιτροπή.

(16)

Με επιστολή της 18ης Μαρτίου 2003, η Επιτροπή επεσήμανε ότι, για να αποφευχθεί η δημοσίευση, ήταν απαραίτητο να ληφθεί η τελική απόφαση για το κλείσιμο της υπόθεσης, η οποία προϋπέθετε ότι είχε προηγουμένως προσκομισθεί απόδειξη ότι οι δύο δόσεις της ενίσχυσης, προσαυξημένες με τους τόκους υπολογισμένους κατά τρόπο εγκεκριμένο από την Επιτροπή, θα είχαν πράγματι ανακτηθεί.

(17)

Επειδή το ποσό που προτάθηκε από την ιταλική κυβέρνηση με επιστολή της 13ης Μαΐου 2003 ήταν σημαντικά κατώτερο από την πρώτη εκτίμηση του ισοδύναμου επιχορήγησης της ενίσχυσης που είχε υπολογισθεί από την Επιτροπή βάσει των στοιχείων που ήταν διαθέσιμα κατά την κίνηση της διαδικασίας, η Επιτροπή πληροφόρησε την Ιταλία με επιστολή της 22ας Μαΐου 2003 ότι, επειδή το προτεινόμενο προς επιστροφή ποσό κρίθηκε ότι δεν πληρούσε τα κριτήριά της, η δημοσίευση θα πραγματοποιείτο σε σύντομο χρονικό διάστημα.

(18)

Με επιστολή της 13ης Ιουνίου 2003, ο καταγγέλλων ζήτησε πληροφορίες σχετικά με τη δημοσίευση της απόφασης. Η Επιτροπή απάντησε με επιστολή της 18ης Ιουνίου 2003. Την ίδια ημέρα έστειλε στον καταγγέλλοντα περαιτέρω ανακοίνωση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για να τον πληροφορήσει εγκαίρως για το γεγονός ότι η δημοσίευση είχε μόλις λάβει χώρα.

(19)	Με επιστολή της 1ης Ιουλίου 2003, της οποίας προηγήθηκε φαξ (που απεστάλη την ίδια ημέρα), η WAM SpA υπέβαλε αίτηση πρόσβασης σε ολόκληρο τον φάκελο, αίτηση που η Επιτροπή απέρριψε με επιστολή της 14ης Ιουλίου 2003.

(20)	Με επιστολή της 20ής Ιουνίου 2003, η WAM SpA απάντησε απευθείας στην ανακοίνωση με την οποία η Επιτροπή πληροφορούσε την Ιταλία ότι είχε προβεί σε δημοσίευση της απόφασης. Η Επιτροπή απάντησε με επιστολή της 11ης Ιουλίου 2003.

(21)	Με επιστολή της 27ης Ιουνίου 2003, ο καταγγέλλων εξέφρασε την πρόθεσή του να απαιτήσει αποζημίωση από την WAM SpA για τις υποστείσες ζημίες, σε περίπτωση που η τελική απόφαση της Επιτροπής ήταν αρνητική και ζήτησε να τηρηθεί ενήμερος σχετικά με τη διαδικασία που επρόκειτο να ακολουθηθεί.

(22)	Με επιστολή της 4ης Ιουλίου 2003, η Morton Machine Company Limited ανακοίνωσε ότι είχε κληθεί σε δίκη ενώπιον ιταλικού δικαστηρίου από τη WAM SpA, που από την πλευρά της απαιτούσε αποζημίωση, και ζήτησε από την Επιτροπή κατά πόσον αυτή θα μπορούσε να επιτύχει την απόσυρση αυτής της κλήτευσης.

(23)	Με επιστολή της 10ης Ιουλίου 2003, η Επιτροπή απάντησε σε αμφότερες τις επιστολές της Morton Machines Company.

(24)	Με επιστολή της 16ης Ιουλίου 2003, τα ενδιαφερόμενα τρίτα μέρη υπέβαλαν τις παρατηρήσεις τους και ζήτησαν την τήρηση του απορρήτου.

(25)

Στις 23 Ιουλίου 2003 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής και των ιταλικών αρχών, Πριν από τη συνεδρίαση, οι ιταλικές αρχές είχαν παράσχει ορισμένες πληροφορίες με επιστολή της 22ας Ιουλίου 2003, που πρωτοκολλήθηκε στις 25 Ιουλίου 2003, ημερομηνία λήψης της. Άλλες πληροφορίες εστάλησαν στην Επιτροπή, με επιστολή της 8ης Αυγούστου 2003, απευθείας από το γραφείο του πρωθυπουργού (τμήμα για τον συντονισμό των κοινοτικών πολιτικών).

(26)	Με επιστολή της 21ης Αυγούστου 2003, η Μοrton Machine Company Limited ρώτησε κατά πόσον είχε ήδη εκδοθεί τελική απόφαση και ζήτησε να τηρηθεί ενήμερη σχετικά με την εξέλιξη της κατάστασης. Η Επιτροπή απάντησε με επιστολή της 28ης Αυγούστου 2003.

(27)	Με επιστολή της 19ης Σεπτεμβρίου 2003, η Ιταλία υπέβαλε στην Επιτροπή τις παρατηρήσεις της επί της απόφασης κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας.

(28)	Με επιστολή της 3ης Νοεμβρίου 2003, η Ιταλία διαβίβασε τα σχόλιά της επί των παρατηρήσεων που κοινοποιήθηκαν από τα τρίτα ενδιαφερόμενα μέρη.

(29)	Σε συνέχεια της αίτησης αποζημίωσης της WAM SpA της 30ής Ιουλίου 2003, επιβεβαιώθηκε από τη Γενική Γραμματεία, με επιστολή της 16ης Σεπτεμβρίου 2003, η απόρριψη πρόσβασης στα έγγραφα.

(30)	Οι φάκελοι που έλειπαν από την απάντηση της 19ης Σεπτεμβρίου 2003 απεστάλησαν από την Ιταλία με επιστολή της 4ης Ιανουαρίου 2004.

(31)	Στις 19 Μαΐου 2004, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφοι 3 και 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 (5).

(32)

Τόσο η WAM SpA όσο και η Ιταλία υπέβαλαν προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής της 19ης Μαΐου 2004 ενώπιον του Πρωτοδικείου. Το Πρωτοδικείο, συνεκδίκασε τις υποθέσεις και εξέδωσε στις 6 Σεπτεμβρίου 2006 απόφαση ακύρωσης της απόφασης της Επιτροπής, διότι αυτή δεν είχε παράσχει το κατάλληλο αιτιολογικό ώστε να αποδείξει ότι, στις περιστάσεις της υπόθεσης, οι ενισχύσεις θα μπορούσαν να είχαν επηρεάσει τις συναλλαγές και τον ανταγωνισμό στην αγορά ΕΕ (6).

(33)	Η Επιτροπή υπέβαλε αίτηση αναιρέσεως της απόφασης του Πρωτοδικείου. Στις 30 Απριλίου 2009 το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως της Επιτροπής (7).

II. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

(34)

Η WAM SpA είναι εταιρεία ιταλικού δικαίου με έδρα στο Cavezzo, Ιταλία. Κατά την υπό εξέταση περίοδο – από το 1995 έως το 2000 – δραστηριοποιείτο στον τομέα παραγωγής και εμπορίας ατέρμονων κοχλιών, κοχλιών, συλλεκτήρων σκόνης και βαλβίδων για βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Σ’ αυτές τις αγορές, ο αριθμός παραγωγών ΕΕ είναι υψηλός. Κυρίως στον τομέα των συλλεκτήρων σκόνης, η WAM SpA είχε να αντιμετωπίσει μια σειρά ανταγωνιστών παραγωγών ΕΕ μεγαλύτερου μεγέθους, που διέθεταν προηγμένες τεχνολογίες και καλά ανεπτυγμένη εμπορική δομή (8).

(35)

Όσον αφορά την παρουσία της WAM SpA στην ιταλική αγορά, το μερίδιο αγοράς που κατείχε η εταιρεία στον τομέα των ατέρμονων κοχλιών για τσιμέντο ήταν ίση με 60 % το 1991, 50 % το 2000 και 55 % το 2003. Αντιθέτως, όσον αφορά τους συλλεκτήρες σκόνης, το μερίδιο αγοράς της WAM SpA σ’ αυτό τον τομέα ήταν 40 % το 1991, και κατόπιν έφθασε το 50 % το 2000 και το 60 % το 2003 (9).

(36)

Αρχής γενομένης από το 1997, η WAM SpA επέκτεινε τις πωλήσεις της και στις αγορές άλλων κρατών μελών της Ένωσης, ιδίως στη Δυτική Γερμανία και στη Γαλλία: το 2000 το μερίδιο αγοράς που κατείχε η επιχείρηση στον τομέα των ατέρμονων κοχλιών για τσιμέντο ήταν 70 % στη Γαλλία και στη Γερμανία και 60 % στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ όσον αφορά τους συλλεκτήρες σκόνης το μερίδιο αγοράς της WAM SpA ήταν ίσο με 50 % στη Γαλλία, 20 % στη Γερμανία και 10 % στο Ηνωμένο Βασίλειο (10).

(37)

Το 1994 ιδρύθηκε μια θυγατρική στην Ιαπωνία, η WAM Ιαπωνίας, εξειδικευμένη στην εμπορία των δύο προϊόντων δηλαδή των συλλεκτήρων σκόνης και των βαλβίδων που παράγονται στην Ιταλία, των οποίων το κόστος μεταφοράς ήταν σχετικά χαμηλό. Το 1995 ιδρύθηκε μια θυγατρική στην Κίνα, υπό μορφή κοινής επιχείρησης διαχειριζόμενης από κοινού με έναν τοπικό εταίρο και ακολούθως, αρχής γενομένης από το 1998, ως θυγατρική που ανήκε εξ ολοκλήρου στη Wam SpA (11).

(38)

Κατά την υπό εξέταση περίοδο, η WAM SpA κατείχε επίσης 84 % του μετοχικού κεφαλαίου της «WAM Engineering Ltd», εταιρεία αγγλικού δικαίου με έδρα το Tewkesbury, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το τμήμα αγοράς στο οποίο δραστηριοποιείτο η WAM Engineering Ltd ήταν ο σχεδιασμός, η παραγωγή και η πώληση μηχανημάτων βιομηχανικής ανάμειξης που χρησιμοποιούνται κυρίως στη βιομηχανία τροφίμων, χημικών, φαρμακευτικών και περιβαλλοντικών προϊόντων.

(39)

Ο καταγγέλλων, αναφερόμενος στην πολιτική τιμών που ασκούσε η WAM Engineering Ltd στο Ηνωμένο Βασίλειο, υποστήριξε ότι η εταιρεία ήταν σε θέση να προσφέρει τα ίδια προϊόντα (μηχανήματα βιομηχανικής ανάμειξης) που η ίδια παρήγε και εμπορευόταν, σε περίπου εν τρίτο των τιμών του – ποσό που κατά τη γνώμη του αντιστοιχούσε μετά βίας στο κόστος των πρώτων υλών, απαραίτητων για την παραγωγή των ίδιων των μηχανημάτων, χάρη, κατά την άποψή του, στις χρηματοδοτήσεις της ιταλικής κυβέρνησης, που χορηγούντο ιδίως δυνάμει του νόμου αριθ. 394 της 29ης Ιουλίου 1981 (εφεξής: νόμος 394/81).

(40)

Σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, στο πλαίσιο του νόμου 394/81, χορηγήθηκε στην WAM Engineering Ltd οικονομική στήριξη για προγράμματα εμπορικής διείσδυσης σε χώρες που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο νόμος 394/81 φαίνεται ιδίως ότι είχε στηρίξει τις ιταλικές επιχειρήσεις που σκόπευαν να συστήσουν θυγατρική εταιρεία στο εξωτερικό υπό μορφή γραφείων αντιπροσωπείας, θυγατρικών πωλήσεων και αποθηκών.

(41)

Οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι χορήγησαν στην WAM SpA το 1995 ενισχύσεις υπό μορφή χαμηλότοκων δανείων για ποσό ίσον με 2 281 450 000 ITL (που αντιστοιχούν σε περίπου 1,18 εκατ. ευρώ) για σχέδια στην Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Ταϊβάν. Σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές, στην πραγματικότητα χορηγήθηκε στον δικαιούχο ένα χαμηλότοκο δάνειο για ποσό ίσο με 1 358 505 421 ITL (ίσον με περίπου 0,7 εκατ. ευρώ), δεδομένου ότι τα σχέδια που προβλέπονταν στην Κορέα και στην Ταϊβάν δεν πραγματοποιήθηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που έπληξε αυτές τις χώρες.

(42)

Το χαμηλότοκο δάνειο ανερχόταν σε ποσοστό 85 % των επιλέξιμων δαπανών. Η ενίσχυση των επιτοκίων μπορούσε να φθάσει μέχρι και το 60 % του επιτοκίου αναφοράς. Το δάνειο έπρεπε να εξοφληθεί σε πέντε έτη, με γραμμική μέθοδο και ίσες εξαμηνιαίες δόσεις, ενώ ο τόκος υπολογίζεται επί του υπολοίπου ανεξόφλητου ποσού. Προβλεπόταν περίοδος χάριτος δύο ετών.

(43)

Το επιδοτούμενο επιτόκιο του συγκεκριμένου δανείου ίσο με 4,4 %, υπολογίστηκε σε σχέση με το αγοραίο επιτόκιο 11 %. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω και βάσει των πληροφοριών που ήταν διαθέσιμες κατά την κίνηση της διαδικασίας, η ένταση της ενίσχυσης φαινόταν να είναι ίση με μεικτό ισοδύναμο ενίσχυσης 16,38 %, που αντιστοιχεί σε ενίσχυση 222,523 εκατ. ITL (περίπου 115 000 ευρώ).

(44)

Οι επιλέξιμες δαπάνες αυτής της ενίσχυσης υποδιαιρέθηκαν σε δύο κατηγορίες: δαπάνες για τις μόνιμες δομές στο εξωτερικό και έξοδα για τις δραστηριότητες εμπορικής προώθησης. Οι ληφθείσες υπόψη δαπάνες, εκφρασμένες σε εκατ. ITL, αναγράφονται στον ακόλουθο πίνακα:

(σε εκατ. ITL)
ΕΠΙΛΕΞΙΜΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ	ΧΟΡΗΓΗΘΕΝΤΑ ΔΑΝΕΙΑ
ΜΟΝΙΜΕΣ ΔΟΜΕΣ
Ενοίκια, ασφάλιστρα, υπηρεσίες κοινής ωφελείας	122,56
Λειτουργικές δαπάνες (συγκεκριμένα σχετικά με το προσωπικό, την επίπλωση και τον εξοπλισμό των μονίμων δομών)	556,94
Μοντέλα έκθεσης	38,23
Παροχή συμβουλών	29,43
Υποσύνολο 1	747,18
ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ
Αποθήκευση των εμπορευμάτων	456,28
Μελέτες αγοράς	40,95
Συμμετοχή σε εμπορικές εκθέσεις	12,19
Διαφημίσεις	94,39
Ταξίδια εργασίας	7,52
Υποσύνολο 2	611,33
Γενικό σύνολο	1 358,51

(45)

Επιπλέον, με επιστολή της 21ης Μαΐου 2002, οι ιταλικές αρχές, σε αίτημα πληροφοριών από μέρους της Επιτροπής, δήλωσαν ότι στις 9 Νοεμβρίου 2000 είχε χορηγηθεί στην WAM SpA ένα άλλο χαμηλότοκο δάνειο, κατ’ εφαρμογή του ίδιου καθεστώτος, για ποσό 1 940 579 808 ITL (που αντιστοιχεί περίπου σε 1 εκατ. EUR).

(46)	Η Επιτροπή δεν διέθετε, κατά την κίνηση της διαδικασίας, καμιά συγκεκριμένη πληροφορία γι’ αυτή τη συμπληρωματική ενίσχυση.

III. ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

(47)

Οι ιταλικές αρχές υποστήριξαν, στην επιστολή τους της 21ης Μαΐου 2002, ότι η ενίσχυση που χορηγήθηκε στη WAM SpA το 1995 δυνάμει του νόμου 394/81, ήταν σημαντικά χαμηλότερη από το όριο «de minimis» και ότι καμία άλλη ενίσχυση «de minimis» δεν είχε χορηγηθεί στον ίδιο αποδέκτη κατά τη διάρκεια της ίδιας τριετίας. Επιπλέον, υπογράμμισαν ότι η ενίσχυση δεν θα μπορούσε κατά κανένα τρόπο να θεωρηθεί άμεσα συνδεδεμένη με τις εξαχθείσες ποσότητες.

(48)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι το μεγαλύτερο μέρος των επιλέξιμων δαπανών που ελήφθησαν υπόψη για τη συγκεκριμένη ενίσχυση που χορηγήθηκε στη WAM SpA από το 1995 – όπως οι δαπάνες για ενοίκια, ασφάλιστρα και υπηρεσίες κοινής ωφελείας και οι δαπάνες λειτουργίας (ιδίως δαπάνες προσωπικού, επίπλωσης και εξοπλισμού) – που αφορούν μια μόνιμη εμπορική έδρα στο εξωτερικό, θα μπορούσαν να είχαν θεωρηθεί ενισχύσεις για τη δημιουργία και τη λειτουργία δικτύου διανομής.

(49)	Κατ’ αναλογία, σύμφωνα με την Επιτροπή, οι δαπάνες σχετικά με παροχή υπηρεσιών σχετικά με τις μόνιμες δομές στο εξωτερικό, διαφημίσεις και ταξίδια εργασίας θα έπρεπε να είχαν θεωρηθεί τρέχουσες δαπάνες συνδεόμενες με την εξαγωγική δραστηριότητα.

(50)

Στην απόφασή της για την κίνηση της διαδικασίας επίσημης έρευνας, η Επιτροπή όρισε ότι, σύμφωνα με την τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης της Επιτροπής για τον καθορισμό των εφαρμοστέων κανόνων για την αξιολόγηση παράνομης κρατικής ενίσχυσης (12), όταν τη στιγμή της απόφασης, οι κατευθυντήριες γραμμές αντικαταστάθηκαν από ένα κανονισμό, η Επιτροπή θεωρεί ότι, οι κανόνες οι οποίοι προβλέπονται στον κανονισμό ισχύουν εφόσον είναι ευνοϊκότεροι από τους κανόνες των κατευθυντηρίων γραμμών. Κατά συνέπεια, στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας, η Επιτροπή παρατήρησε ότι, σε ό,τι αφορά τις ενισχύσεις «de minimis», πρέπει να εφαρμοστούν, καταρχήν, οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας («de minimis») (13) (εφεξής: ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 69/2001).

(51)

Ωστόσο, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 69/2001 δεν εφαρμοζόταν στις ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονταν με τις εξαγωγές, δηλαδή στις ενισχύσεις άμεσα συνδεόμενες με τις εξαγόμενες ποσότητες, καθώς και με τη δημιουργία και τη λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με την εξαγωγική δραστηριότητα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 στοιχείο β).

(52)

Όσον αφορά τη συμμόρφωση της εν λόγω ενίσχυσης με τις σχετικές διατάξεις «de minimis», θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας η Επιτροπή όρισε ότι οι κοινοτικοί κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις στις ΜΜΕ του 1992 (14) (εφεξής: οι κανόνες για τις ΜΜΕ του 1992) δεν απέκλειαν ρητώς τις εξαγωγικές ενισχύσεις, αλλά όριζαν ένα κατώτατο όριο της ενίσχυσης «de minimis», ίσο με 50 000 ECU.

(53)	Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας η Επιτροπή διατύπωσε αμφιβολίες όσον αφορά το γεγονός ότι η ενίσχυση που χορηγήθηκε στη WAM SpA το 1995 δυνάμει του νόμου 394/81 μπορούσε να θεωρηθεί σύννομη με οποιονδήποτε σχετικό κανόνα «de minimis».

(54)	Επιπλέον, βάσει προκαταρκτικής εξέτασης, η Επιτροπή έτρεφε σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσο, δυνάμει οιασδήποτε διάταξης, η ενίσχυση στη WAM SpA μπορούσε να θεωρηθεί συμβιβάσιμη με τη συνθήκη ΕΚ, νυν συνθήκη ΣΛΕΕ.

(55)

Κατά την κίνηση της διαδικασίας επίσημης έρευνας, η Επιτροπή δεν είχε στη διάθεσή της πληροφορίες σχετικά με οποιαδήποτε συγκεκριμένη άποψη – όπως η ένταση της ενίσχυσης και οι επιλέξιμες δαπάνες – της ενίσχυσης «όμιλος WAM» (όπως τον όρισαν οι ιταλικές αρχές) που χορηγήθηκε το 2000, πάντοτε υπό μορφή χαμηλότοκου δανείου, δυνάμει του νόμου 394/81, αφού οι ιταλικές αρχές δεν είχαν χορηγήσει σχετικές πληροφορίες.

(56)

Κατά συνέπεια, σ’ εκείνο το στάδιο της διαδικασίας, η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσει με ακρίβεια τη συγκεκριμένη ενίσχυση. Ωστόσο, η Επιτροπή είχε εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσο – επειδή είχε τον ίδιο σκοπό και είχε χορηγηθεί σύμφωνα με την ίδια νομική βάση της ενίσχυσης που χορηγήθηκε το 1995 – η ενίσχυση μπορούσε να θεωρηθεί σύμφωνη με τις διατάξεις της τότε συνθήκης ΕΚ, νυν ΣΛΕΕ, βάσει οιασδήποτε σχετικής διάταξης.

(57)

Επιπλέον, οι ιταλικές αρχές υπογράμμισαν στην επιστολή τους της 24ης Οκτωβρίου 2002 ότι καμία ενίσχυση δεν είχε ποτέ χορηγηθεί άμεσα στην «WAM Engineering» και ότι δεν υπήρχε καμία επιχείρηση μ’ αυτό το όνομα εγγεγραμμένη στο ιταλικό μητρώο επιχειρήσεων. Η Επιτροπή πάντως είχε παρατηρήσει ότι καταρχάς, η «WAM SpA» κατείχε το 84 % των μετοχών της «WAM Engineering Ltd». Δεύτερον, η Επιτροπή είχε παρατηρήσει ότι οι ιταλικές αρχές είχαν αναγγείλει, ήδη με την επιστολή τους της 11ης Οκτωβρίου 1999, ότι η «WAM SpA» είχε τύχει χαμηλότοκου δανείου δυνάμει του νόμου 394/81, προσθέτοντας, με επιστολή της 21ης Μαΐου 2002, ότι στον «όμιλο WAM» είχε χορηγηθεί ένα άλλο χαμηλότοκο δάνειο, βάσει του ίδιου καθεστώτος, στις 9 Νοεμβρίου 2000.

IV. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ

(58)	Όσον αφορά την απόφαση κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας ελήφθησαν παρατηρήσεις από μέρους ενός τρίτου ενδιαφερόμενου στην εν λόγω υπόθεση, ο οποίος ζήτησε να μη γίνει γνωστή η ταυτότητά του.

(59)

Στις παρατηρήσεις του, το τρίτο ενδιαφερόμενο μέρος εκφράζει την εκτίμησή του για τις προσπάθειες που κατέβαλε η Επιτροπή για να αποκαταστήσει κανονικές συνθήκες ανταγωνισμού στον εν λόγω τομέα και παραπονείται για την απώλεια τεχνογνωσίας και θέσεων εργασίας εξαιτίας της θέσης της WAM SpA στην αγορά.

(60)

Με επιστολή της 3ης Νοεμβρίου 2003, η Ιταλία αφού πληροφορήθηκε για τις παρατηρήσεις του τρίτου ενδιαφερόμενου μέρους με επιστολή της Επιτροπής της 25ης Σεπτεμβρίου 2003, δήλωσε ότι κατά τη γνώμη της αυτές οι παρατηρήσεις δεν πρόσφεραν κανένα νέο στοιχείο, αφού περιορίζονταν να επιβεβαιώσουν ορισμένους ισχυρισμούς που είχαν ήδη εκφρασθεί σχετικά με την ίδια υπόθεση, ακόμη και από τον ίδιο τον καταγγέλλοντα. Ιδίως, η Ιταλία κρίνει ότι έχει αποδειχθεί επαρκώς η έλλειψη οιασδήποτε σχέσης μεταξύ των γεγονότων που εκτίθενται στις προαναφερθείσες παρατηρήσεις και της χρηματοδότησης της WAM SpA δυνάμει του νόμου 394/81.

V. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

(61)

Όσον αφορά το δάνειο του 1995, οι ιταλικές αρχές παρέσχον αποδεικτικά στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι, τη στιγμή της χορήγησης της πρώτης ενίσχυσης και της υποβολής της συναφούς αίτησης, η WAM SpA πληρούσε, βάσει του ισολογισμού της του 1994, τον ορισμό της μεσαίας επιχείρησης που προβλέπεται στο σημείο 2.2 των κοινοτικών κανόνων για τις ΜΜΕ του 1992, δεδομένου ότι απασχολούσε 163 άτομα, είχε ετήσιο κύκλο εργασιών 16,8 εκατ. ευρώ και ετήσιο συνολικό ισολογισμό 20,1 εκατ. ευρώ, και, τέλος, ανήκε σε δύο επιχειρήσεις, οι οποίες αμφότερες πληρούσαν τον ορισμό των ΜΜΕ. Οι ιταλικές αρχές συμφώνησαν αντιθέτως με το γεγονός ότι, αρχής γενομένης από το 1998, η WAM SpA δεν ήταν πλέον ΜΜΕ και κατά συνέπεια δεν ήταν ΜΜΕ ούτε και τη στιγμή της χορήγησης της δεύτερης ενίσχυσης (το 2000).

(62)

Στις πληροφορίες που ήδη ήταν εν γνώσει της Επιτροπής τη στιγμή της κίνησης της διαδικασίας δεν προστέθηκε κανένα ουσιαστικό στοιχείο όσον αφορά την πρώτη χρηματοδότηση, εκτός από το γεγονός ότι το δάνειο είχε διατεθεί στον δικαιούχο σε πολλές δόσεις σε σχέση με τις οποίες η περίοδος χάριτος μπορούσε να κυμανθεί από μηδέν έως δύο έτη. Στην αρχική σύμβαση δεν προβλεπόταν απ’ ότι φαίνεται καμία διάταξη σχετικά με την αναθεώρηση του επιτοκίου. Η πλήρης εξόφληση αυτού του δανείου είχε προβλεφθεί για τον Απρίλιο 2004.

(63)

Όσον αφορά το δάνειο του 2000, οι ιταλικές αρχές διασαφήνισαν, μετά την κίνηση της διαδικασίας, με επιστολή της 25ης Ιουλίου 2003, ότι το πραγματικό συνολικό ποσό ήταν 3 603 574 689 ITL (που αντιστοιχεί σε 1 861 091,01 ευρώ) και όχι 1 940 579 808 ITL (που αντιστοιχεί σε 1 εκατ. ευρώ), όπως είχαν δηλώσει αυτές προηγουμένως με επιστολή της 21ης Μαΐου 2002 και όπως είχε αναγραφεί στην απόφαση κίνηση της διαδικασίας επίσημης έρευνας, επειδή το τελευταίο ποσό αναφερόταν μόνο σε μέρος του δανείου που είχε ήδη χορηγηθεί τη στιγμή της σύνταξης της επιστολής, ανεξαρτήτως του συνολικού ποσού της χορηγηθείσας ενίσχυσης.

(64)

Στην πραγματικότητα, καταβλήθηκαν κατόπιν ακόμη δύο δόσεις της ενίσχυσης. Ιδίως, η τελευταία δόση, αξίας ίσης με 248 091,01 ευρώ, καταβλήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2003. Οι όροι χορήγησης του προαναφερθέντος δανείου είναι εκείνοι του δανείου του 1995, αφού αμφότερα χορηγήθηκαν δυνάμει του νόμου 394/81. Η χορήγηση του συνολικού ποσού του δανείου του 2000 αποφασίστηκε στις 9 Νοεμβρίου 2000 και η σύμβαση συνήφθη στις 20 Δεκεμβρίου 2000.

(65)

Κατωτέρω παρατίθεται πίνακας επιλέξιμων δαπανών που ελήφθησαν υπόψη για την εν λόγω ενίσχυση, ο οποίος διαβιβάσθηκε από την ιταλική κυβέρνηση συνημμένα στην επιστολή της 22ας Ιουλίου 2003:

(σε εκατ. ITL)
ΕΠΙΛΕΞΙΜΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ	ΧΟΡΗΓΗΘΕΝΤΑ ΔΑΝΕΙΑ
ΜΟΝΙΜΕΣ ΔΟΜΕΣ
Ενοίκια, ασφάλιστρα, υπηρεσίες κοινής ωφελείας	122,56
Λειτουργικές δαπάνες (συγκεκριμένα σχετικά με το προσωπικό, την επίπλωση και τον εξοπλισμό των μονίμων δομών)	556,94
Μοντέλα έκθεσης	38,23
Παροχή συμβουλών	29,43
Υποσύνολο 1	747,18
ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ
Αποθήκευση των εμπορευμάτων	456,28
Μελέτες αγοράς	40,95
Συμμετοχή σε εμπορικές εκθέσεις	12,19
Διαφημίσεις	94,39
Ταξίδια εργασίας	7,52
Υποσύνολο 2	611,33
Γενικό σύνολο	1 358,51

(66)	Επίσης, από τα συνημμένα έγγραφα στην επιστολή της 14ης Ιανουαρίου 2004 προκύπτει σαφώς ότι το εν λόγω πρόγραμμα έπρεπε να είχε υλοποιηθεί στην Κίνα από κοινού από την WAM SpA και την «WAM Bulk Handling Machinery Shangai Co Ltd», τοπική επιχείρηση ιδιοκτησίας κατά 100 % της WAM SpA.

(67)

Θεωρήθηκε ότι ενέπιπταν στις επιλέξιμες δαπάνες το ενοίκιο των χώρων για γραφεία, αποθήκες, αίθουσες εκθέσεων και τεχνικής βοήθειας (συνολικής επιφάνειας 7 500 m2), η αγορά, η ενοικίαση ή χρηματοδοτική μίσθωση τριών οχημάτων, καθώς και οι δαπάνες προσωπικού της μητρικής εταιρείας και στο εξωτερικό (ιδίως ένας διευθυντής πωλήσεων και έξι τεχνικοί).

(68)

Το επιτόκιο που εφαρμόσθηκε στο συγκεκριμένο δάνειο ήταν 2,32 %, ήτοι αξίας ίσης με το 40 % του επιτοκίου αναφοράς του 5,8 % σε ισχύ τη στιγμή της χορήγησης της ενίσχυσης. Για μια ακόμη φορά, δεν φαίνεται ότι η σύμβαση προέβλεπε οιαδήποτε τροποποίηση του επιτοκίου κατά τη διάρκεια του δανείου. Το δάνειο καταβλήθηκε στον αποδέκτη σε πολλές δόσεις, έτσι ώστε η περίοδος χάριτος κυμαίνεται από μηδέν έως δύο έτη.

(69)

Όσον αφορά την εξόφληση, από τα στοιχεία που χορήγησε η Ιταλία προκύπτει ότι στις 20 Φεβρουαρίου 2003 έληξε η περίοδος χάριτος των δύο ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας πληρώθηκαν μόνο οι τόκοι επί των δόσεων του δανείου που ήδη καταβλήθηκαν στον αποδέκτη. Στις 20 Αυγούστου 2003 άρχισε η περίοδος εξόφλησης των πέντε ετών. Η προβλεπόμενη εξόφληση είναι γραμμική, μέσω ισόποσων εξαμηνιαίων δόσεων και με την πληρωμή των τόκων επί του οφειλόμενου υπολοίπου. Σύμφωνα με το ημερολόγιο, η εξόφληση θα έπρεπε κατά συνέπεια να είχε ολοκληρωθεί εντός της 20ής Φεβρουαρίου 2008.

(70)	Επιπλέον, όσον αφορά τη μεταβολή του επιτοκίου κατά τη διάρκεια της περιόδου εξόφλησης, οι ιταλικές αρχές υποστήριξαν ότι στο πλαίσιο της ιταλικής έννομης τάξης ίσχυαν γενικές διατάξεις οι οποίες επέτρεπαν όντως αυτή τη μείωση.

(71)	Επιπλέον, όσον αφορά αμφότερα τα δάνεια, οι ιταλικές αρχές υποστήριξαν ότι το κόστος της υποχρεωτικής τραπεζικής εγγύησης που απαιτήθηκε πριν τη χορήγηση των δανείων έπρεπε να αφαιρεθεί από το ποσό των ενισχύσεων.

(72)

Όσον αφορά τις εξαγωγές της WAM SpA εντός και εκτός της ΕΕ, χορηγήθηκαν τα ακόλουθα στοιχεία:

ΕΤΟΣ	ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΕ	ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΕ	ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
1995	10 237 196	4 477 951	14 715 147
1996	9 338 640	5 592 122	14 930 762
1997	9 974 814	5 813 442	15 788 256
1998	10 780 161	5 346 514	16 126 675
1999	11 885 473	5 276 525	17 161 998

(73)	Οι ιταλικές αρχές πληροφόρησαν την Επιτροπή ότι τα στοιχεία σχετικά με το σύνολο των εξαγωγών που αναφέρονται στον προηγούμενο πίνακα αντιστοιχούν στο 52 % και στο 57,5 % του συνολικού ετήσιου κύκλου εργασιών της WAM SpA που σημειώθηκε αντιστοίχως το 1995 και το 1999.

(74)

Τέλος, οι ιταλικές αρχές αναγνωρίζουν ότι κανένα από τα δύο δάνεια υπό εξέταση δεν εμπίπτει στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής, ούτε και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 (15)· ωστόσο, οι ίδιες θεωρούν ότι τα κίνητρα προς τις επιχειρήσεις ΕΕ που προορίζονται για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων προς υλοποίηση εκτός της ΕΕ δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του πρώην άρθρου 87 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 107 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ.

VI. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

(75)

Σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ «ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές».

(76)

Από τις διατάξεις του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ προκύπτει ότι ένα μέτρο για να χαρακτηρισθεί κρατική ενίσχυση πρέπει να πληροί τέσσερις συγκεκριμένες προϋποθέσεις: πρέπει να πρόκειται για παρέμβαση από το κράτος μέσω κρατικών πόρων· δεύτερον, αυτή η παρέμβαση πρέπει να παρέχει ένα επιλεκτικό πλεονέκτημα στον αποδέκτη του μέτρου· τρίτον, το μέτρο πρέπει να είναι σε θέση να επηρεάσει τις μεταξύ κρατών μελών εμπορικές συναλλαγές και τέλος πρέπει να νοθεύει ή να απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό.

(77)

Θεωρείται κρατική ενίσχυση οιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο πλεονέκτημα που χρηματοδοτείται με κρατικούς πόρους ή από το ίδιο το κράτος ή από ενδιάμεσο φορέα κατά την άσκηση αρμοδιοτήτων που του έχουν εκχωρηθεί από το κράτος. Η νομολογία του Δικαστηρίου όρισε σαφέστατα ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ενισχύσεων που μεταφέρονται απευθείας από το κράτος και ενισχύσεων που μεταφέρονται από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς που έχουν συσταθεί από το κράτος γι’ αυτόν τον σκοπό (16).

(78)	Οι εν λόγω ενισχύσεις χορηγήθηκαν από την επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 2 του νόμου 394/81 (17) όσον αφορά το δάνειο του 1995, και από μία επιτροπή διευκολύνσεων «Comitato agevolazioni» (18) όσον αφορά το δάνειο του 2000.

(79)

Το Mediocredito Centrale SpA (19) συνήψε με τη WAM SpA τη σύμβαση χρηματοδότησης του 1995 για την υλοποίηση της απόφασης της επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 2 του νόμου 394/81. Η SIMESIT SpA (20) συνήψε τη σύμβαση χρηματοδότησης του 2000 με την WAM SpA για να την υλοποίηση της απόφασης «Comitato Agevolazioni».

(80)

Ως εκ τούτου, στη συγκεκριμένη περίπτωση η ενίσχυση χορηγήθηκε από κρατικούς πόρους από οργανισμούς που ενήργησαν για λογαριασμό του ιταλικού κράτους με σκοπό την προώθηση των οικονομικών δραστηριοτήτων βάσει των κατευθυντηρίων γραμμών που ορίστηκαν από το κράτος και κατά συνέπεια είναι – καταλογιστέα στο κράτος (21).

(81)

Τα χαμηλότοκα δάνεια βελτιώνουν την οικονομική κατάσταση του αποδέκτη της ενίσχυσης, ελαφρύνοντας τον από δαπάνες που ειδάλλως θα έπρεπε να πραγματοποιήσει για την υλοποίηση προγραμμάτων εμπορικής διείσδυσης χωρίς χρηματοδοτική στήριξη από μέρους του κράτους. Κατά συνέπεια, οι υπό εξέταση ενισχύσεις παρέχουν επιλεκτικό πλεονέκτημα στη WAM SpA έναντι των ανταγωνιστών της στην ΕΕ.

(82)

Η WAM SpA, δραστηριοποιούμενη στον τομέα παραγωγής και εμπορίας ατέρμονων κοχλιών, κοχλιών, συλλεκτήρων σκόνης και βαλβίδων για βιομηχανικές εγκαταστάσεις, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ασκεί μια οικονομική δραστηριότητα σ’ αυτή την αγορά και κατά συνέπεια εμπίπτει στον ορισμό της επιχείρησης κατά την έννοια του δικαίου της ΕΕ (22).

(83)	Εν κατακλείδι, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η ενίσχυση που χορηγήθηκε στη WAM SpA παρέσχε επιλεκτικό πλεονέκτημα σε μια επιχείρηση.

(84)

Στην απόφαση της 30ής Απριλίου 2009, το Δικαστήριο υπογραμμίζει (23) ότι «ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες από τις συνθήκες χορηγήσεως της προκύπτει ότι η ενίσχυση είναι ικανή να επηρεάσει το μεταξύ κρατών μελών εμπόριο και να νοθεύσει ή να απειλήσει με νόθευση τον ανταγωνισμό, εναπόκειται τουλάχιστον στην Επιτροπή να αναφερθεί στις περιστάσεις αυτές με τις αιτιολογικές σκέψεις της αποφάσεώς της». Ωστόσο, σύμφωνα πάντοτε με το Δικαστήριο, η Επιτροπή δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι η ενίσχυση έχει ένα πραγματικό αποτέλεσμα στις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών αλλά μόνο να «εξετάσει εάν η εν λόγω ενίσχυση είναι ικανή να επηρεάσει αυτές τις συναλλαγές και να νοθεύσει τον ανταγωνισμό» (24). Επίσης, το Δικαστήριο όρισε ότι «η Επιτροπή δεν όφειλε να προχωρήσει σε οικονομική ανάλυση της πραγματικής καταστάσεως της οικείας αγοράς ή των επίμαχων εμπορικών ρευμάτων μεταξύ κρατών μελών, ούτε και να εξετάσει τα πραγματικά αποτελέσματα των επίμαχων ενισχύσεων» με σκοπό να αποδείξει ότι πληρούνται οι όροι σχετικά με τα αποτελέσματα επί των συναλλαγών και του ανταγωνισμού.

(85)

Η WAM SpA ενεργοποιείται στην ΕΕ και στις διεθνείς αγορές, κατέχει ελεγχόμενες εταιρείες σε πολλά κράτη μέλη και διακινεί τα προϊόντα της σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και εκτός αυτής. Μεταξύ 1995 και 1999, δύο τρίτα του κύκλου εργασιών της, ίσον με 10 εκατ. ευρώ σε απόλυτη αξία, οφειλόταν στις πωλήσεις στην ΕΕ και το ένα τρίτο στις πωλήσεις εκτός ΕΕ. Σ’ αυτές τις αγορές, η WAM SpA δραστηριοποιείται πραγματικά ή δυνητικά σε ανταγωνισμό με άλλες εταιρείες ΕΕ, οι οποίες είναι παρομοίως παρούσες στη διεθνή αγορά. Όπως αναφέρθηκε (βλέπε αιτιολογική σκέψη 34), υπήρχαν τουλάχιστον άλλοι τρεις σημαντικοί παραγωγοί ΕΕ συλλεκτήρων σκόνης σε διάφορα κράτη μέλη που ήταν παρόντες στη διεθνή αγορά και μπορούσαν να είναι τουλάχιστον δυνητικοί ανταγωνιστές της WAM SpA όσον αφορά την εξαγωγή συλλεκτήρων σκόνης στην Ιαπωνία και στην Κίνα (25). Αυτές οι επιχειρήσεις ήταν ανταγωνίστριες της WAM SpA τουλάχιστον δυνητικώς, δεδομένου ότι, αν αποφάσιζαν να εξάγουν και αυτές τα προϊόντα τους στην Ιαπωνία ή στην Κίνα, θα είχαν βρεθεί σε μία αρχικά μειονεκτική θέση έναντι της WAM SpA, η οποία – για να διεισδύσει σ’ αυτή την αγορά, είχε τύχει ενισχύσεων.

(86)

Επιπλέον, όπως εξηγήθηκε στις αιτιολογικές σκέψεις 34 και 35, στην εν λόγω περίοδο η WAM SpA κατείχε ένα σημαντικό μερίδιο αγοράς στην εθνική και ευρωπαϊκή αγορά. Όπως αναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 38, αυτή ήταν επιπλέον παρούσα εμπορικώς, μέσω μιας ελεγχόμενης απ’ αυτήν, σ’ ένα άλλο κράτος μέλος.

(87)

Χάρη στις ενισχύσεις που έλαβε, η WAM SpA ενίσχυσε ή ήταν σε θέση να ενισχύσει τη συνολική της θέση στην αγορά έναντι των επιχειρήσεων άλλων κρατών μελών, που είναι ανταγωνίστριές της όχι μόνο πραγματικές αλλά και δυνητικές. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία, πράγματι, «οι ενισχύσεις που αποβλέπουν στο να απαλλάξουν μια επιχείρηση από τις δαπάνες στις οποίες θα έπρεπε να υποβληθεί η ίδια στο πλαίσιο της τρέχουσας διαχειρίσεώς της ή των συνήθων δραστηριοτήτων της, νοθεύουν, καταρχήν, τους όρους του ανταγωνισμού». (26)

(88)	Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ακόμα τρία επιχειρήματα στηρίζουν αυτό το συμπέρασμα.

(89)

Πρώτον, ήταν προβλέψιμο ότι τα δάνεια για εξαγωγές που χορηγήθηκαν στη WAM SpA θα νόθευαν τον ομαλό ανταγωνισμό στην αγορά, διευκολύνοντας την WAM SpA στην αποτελεσματική εξαγωγή των προϊόντων της προς εξωτερικές αγορές σε σχέση με τους ανταγωνιστές της ΕΕ πραγματικούς ή δυνητικούς, αφού οι τελευταίοι όφειλαν να χρηματοδοτήσουν με ίδια κεφάλαια τα προγράμματα διείσδυσης στις εξωτερικές αγορές.

(90)

Δεύτερον, η WAM SpA έλαβε ενίσχυση για την πραγματοποίηση ενός προγράμματος διείσδυσης, ενίσχυση που της επέτρεψε, κατά συνέπεια, να εξοικονομήσει πόρους. Επειδή η WAM SpA επένδυσε στη διείσδυση εξωτερικών αγορών προτιθέμενη να εξάγει σ’ αυτές τα προϊόντα της, αυτή η εξοικονόμηση μπορούσε να της επιτρέψει να εξάγει εκτός ΕΕ προϊόντα, που κατασκευάστηκαν στην ΕΕ, σε χαμηλότερη τιμή ή με τη δυνατότητα να πετύχει ένα μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους.

(91)

Τρίτον, επειδή το χρήμα είναι αναλώσιμο, τα κέρδη από αυτές τις δραστηριότητες μπορούν να επανεπενδυθούν στην ΕΕ. Εναλλακτικά, η χρηματοδοτική στήριξη που έλαβε η WAM SpA την ελάφρυνε από το βάρος των δαπανών που σχετίζονται με τη διείσδυση στις εξωτερικές αγορές, και της επέτρεψε να χρησιμοποιήσει τους πόρους που είχαν εξοικονομηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο για να σταθεροποιήσει τη θέση της στην αγορά ΕΕ για άλλους σκοπούς (27). Επιπλέον, όταν πλέον έχει πραγματοποιηθεί η εξαγωγή προς αυτές τις αγορές, τα κέρδη από αυτή τη δραστηριότητα μπορούσαν να επανεπενδυθούν στην ΕΕ.

(92)	Σ’ αυτή την περίπτωση, η ενίσχυση που έλαβε η επιχείρηση θα είχε κατά συνέπεια αντίκτυπο στην αγορά της ΕΕ και ένα στρεβλωτικό αποτέλεσμα έναντι των ανταγωνιστών της WAM SpA στην ΕΕ.

(93)

Κατ’ αναλογία, σύμφωνα με την πάγια νομολογία, «όταν χρηματοδοτική ενίσχυση χορηγηθείσα από κράτος μέλος καθιστά ισχυρότερη τη θέση μιας επιχειρήσεως σε σχέση με άλλες επιχειρήσεις που την ανταγωνίζονται στο ενδοκοινοτικό εμπόριο, πρέπει να θεωρείται ότι οι επιχειρήσεις αυτές επηρεάζονται από την ενίσχυση» (28). Από τη στιγμή που, όπως έχει ήδη εξηγηθεί, η ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία στην WAM SpA ενίσχυσε τη θέση αυτής της επιχείρησης σε σχέση με τους ανταγωνιστές της στην ΕΕ τόσο πραγματικούς όσο και δυνητικούς, αυτή η ενίσχυση επηρέασε και τις συναλλαγές στο εσωτερικό της ΕΕ.

(94)

Όσον αφορά το ποσό της ενίσχυσης, το Δικαστήριο απεφάνθη, στις υποθέσεις Philip Morris κατά Επιτροπής (29) και Γαλλία κατά Επιτροπής (30) ότι το σχετικά μικρό ύψος της ενίσχυσης ή το σχετικά μικρό μέγεθος της αποδέκτριας επιχείρησης δεν αποκλείουν εκ των προτέρων την πιθανότητα να επηρεαστούν οι συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών. Βάσει αυτού του συλλογισμού, στην υπόθεση Het Vlaamse Gewest κατά Επιτροπής (31), το Πρωτοδικείο απεφάνθη ότι «ακόμη και ενίσχυση σχετικά μικρού ύψους είναι ικανή να επηρεάσει το μεταξύ κρατών μελών εμπόριο εάν […] ο τομέας εντός του οποίου δρα η δικαιούχος επιχείρηση χαρακτηρίζεται από έντονο ανταγωνισμό». Επιπλέον, στην υπόθεση Heiser (32) το Δικαστήριο απεφάνθη ότι δεν υφίσταται κατώφλιο ή ποσοστό κάτω του οποίου μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν επηρεάζονται οι συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών.

(95)

Κατά συνέπεια, στην υπό εξέταση περίπτωση το σχετικά μικρό ύψος των ενισχύσεων δεν αντιφάσκει με το συμπέρασμα ότι αυτές μπορούσαν να επηρεάσουν το εμπόριο στο εσωτερικό της ΕΕ και τον ανταγωνισμό. Όσο και το ύψος της ενίσχυσης να είναι μάλλον μικρό, ενόψει του έντονου ανταγωνισμού, τόσο πραγματικού όσο και δυνητικού, που παρουσιάζει ο τομέας στον οποίο δραστηριοποιείται η WAM SpA, είναι τουλάχιστον πιθανό ότι μπορεί να προκύψει κίνδυνος στρέβλωσης του ανταγωνισμού και νόθευσης των συναλλαγών στο εσωτερικό της ΕΕ.

(96)	Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι είναι τουλάχιστον πιθανόν ότι η ενίσχυση που χορηγήθηκε στην WAM SpA από την Ιταλία επηρεάζει τις συναλλαγές και οδηγεί σε στρέβλωση του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.

(97)	Εν κατακλείδι, η δημόσια στήριξη στην WAM SpA συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(98)	Σύμφωνα με την αρχή tempus regit actum, εκτός ρητής αντίθετης διάταξης, εφαρμόζονται στις μη κοινοποιηθείσες ενισχύσεις οι διαδικαστικοί κανόνες που ισχύουν τη στιγμή κατά την οποία πρέπει να εκδοθεί η απόφαση (33).

(99)

Από τη στιγμή που οι διατάξεις απαλλαγής (συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων «de minimis») απαλλάσσουν συγκεκριμένες ενισχύσεις από την υποχρέωση κοινοποίησης και αντικαθιστούν επιπλέον το κεντρικό σύστημα ελέγχου των κρατικών ενισχύσεων με το αποκεντρωμένο σύστημα ελέγχου, οι διατάξεις αυτές θεωρούνται από τη φύση τους διαδικαστικές.

(100)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μολονότι στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσο η ενίσχυση μπορούσε να τύχει παρέκκλισης κατά την έννοια των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 69/2001 και (ΕΚ) αριθ. 70/2001, πρέπει να εφαρμοστούν οι αντίστοιχοι κανόνες που ισχύουν της στιγμή της έκδοσης της απόφασης, δηλαδή ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 (34). Κατ’ αναλογία, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 800/2008 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2008, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την κοινή αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης (35) (εφεξής: ο κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008) εφαρμόζεται στις μεμονωμένες ενισχύσεις που χορηγήθηκαν πριν από τη θέση τους σε ισχύ, αν η ενίσχυση πληροί όλους τους όρους που ορίζονται στον ίδιο κανονισμό, με εξαίρεση το άρθρο 9.

(101)

Οι ιταλικές αρχές δήλωσαν, στην επιστολή τους της 11ης Οκτωβρίου 1999, ότι νομική βάση των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στην WAM SpA, ήταν ο νόμος της 29ης Ιουλίου 1981, αριθ. 394, που είχε κοινοποιηθεί στην Επιτροπή και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), σύμφωνα με το άρθρο 25 της συμφωνίας για τις επιδοτήσεις και τα αντισταθμιστικά μέτρα (ΠΟΕ-GATT 1994) (36).

(102)

Η Επιτροπή παρατηρεί ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ιταλικές αρχές προτίθενται να χαρακτηρίσουν ως κοινοποίηση την ανακοίνωση ορισμένων στοιχείων, άκρως συνοπτικών, σχετικών με το καθεστώς, σε ένα πίνακα που διαβιβάστηκε στην Επιτροπή ή με σκοπό τη διαβίβαση στην επιτροπή επιδοτήσεων του ΠΟΕ (WTO Subsidies Committee) στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης για τις κρατικές ενισχύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τουλάχιστον αρχής γενομένης από την έκτη έκθεση (1996). Η Επιτροπή ενημερώθηκε επίσης για την ύπαρξη του καθεστώτος στο πλαίσιο της έρευνάς της στα εθνικά καθεστώτα στήριξης των άμεσων ξένων επενδύσεων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ισχύ στα κράτη μέλη.

(103)

Ωστόσο, τέτοιες μορφές ανακοίνωσης δεν μπορούν να θεωρηθούν σύμφωνες με τα προβλεπόμενα στο πρώην άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ που ορίζει ότι «η Επιτροπή ενημερώνεται εγκαίρως περί των σχεδίων που αποβλέπουν να θεσπίσουν ή να τροποποιήσουν τις ενισχύσεις, ώστε να δύναται να υποβάλει τις παρατηρήσεις της».

(104)

Επειδή το προαναφερθέν καθεστώς ενισχύσεων δεν κοινοποιήθηκε εκ των προτέρων στην Επιτροπή όσον αφορά τη συμβιβασιμότητά του με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων τέθηκε σε ισχύ κατά παράβαση του τότε άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ και κατά συνέπεια είναι παράνομο. Επειδή η ενίσχυση στη WAM SpA χορηγήθηκε στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος, με εξαίρεση για την ενίσχυση που ενδεχομένως απαλλάσσεται βάσει απαλλαγής κατά κατηγορία, πρέπει και αυτή να θεωρηθεί παράνομη.

(105)

Η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει αν υπάρχουν ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στη WAM SpA οι οποίες μπορούν να απαλλαγούν σύμφωνα με τις διατάξεις «de minimis».

(106)

Κατ’ αναλογία, επειδή έχει συναχθεί ότι τα υπό εξέταση μέτρα συνιστούν κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, πρέπει να αξιολογηθεί η συμβιβασιμότητα αυτών των ενισχύσεων υπό το πρίσμα των σχετικών κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων.

(107)

Η ιταλική κυβέρνηση παρέσχε αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, τη στιγμή της χορήγησης του πρώτου δανείου (1995), η WAM SpA πληρούσε τις προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί ΜΜΕ κατά την έννοια της σύστασης 96/280/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Απριλίου 1996, σχετικά με τον ορισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (37). Ειδικότερα, η WAM SpA ήταν μια μεσαίου μεγέθους επιχείρηση δεδομένου ότι απασχολούσε 163 εργαζομένους, είχε ετήσιο κύκλο εργασιών 16,8 εκατ. ευρώ και σύνολο ισολογισμού 20,1 εκατ. ευρώ. Ήταν δε ελεγχόμενη από δύο χρηματοδοτικές εταιρείες, οι οποίες ήταν και αυτές ΜΜΕ κατά την έννοια της προαναφερθείσας σύστασης.

(108)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Επιτροπή βασίζει την ανάλυσή της στις πραγματικές δαπάνες που ελήφθησαν υπόψη για τη χορήγηση του δανείου (βλέπε τον πίνακα στην αιτιολογική σκέψη 44).

(109)

Εάν ληφθεί υπόψη ότι στόχος της σύμβασης χρηματοδότησης μέσω δανείου ήταν όντως η επιδότηση ενός προγράμματος εμπορικής διείσδυσης και, ιδίως, η επιδότηση εξαγωγικών επιχειρήσεων υπό μια οπτική προγραμμάτων εμπορικής διείσδυσης προς υλοποίηση εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι υπό εξέταση ενισχύσεις πρέπει να χαρακτηρισθούν ως εξαγωγικές ενισχύσεις, δηλαδή ενισχύσεις υπέρ δραστηριοτήτων συναφών με τις εξαγωγές, υπό την έννοια ότι είναι άμεσα συνδεόμενες με τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες σχετικές με την εξαγωγική δραστηριότητα. Ομοίως, απώτερος στόχος του προγράμματος διείσδυσης της αγοράς ήταν η πώληση των προϊόντων της Wam SpA στην ιαπωνική αγορά. Κατά συνέπεια, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο αυτές οι ενισχύσεις δεν μπορούν να θεωρηθούν σχετικές με άμεσες ξένες επενδύσεις.

(110)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 αποκλείει από το πεδίο εφαρμογής του τις εξαγωγικές ενισχύσεις. Το άρθρο 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 ορίζει πράγματι ότι ο ίδιος κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις «ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή προς κράτη μέλη, ιδίως δε ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, με τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που σχετίζονται με εξαγωγική δραστηριότητα».

(111)

Εν πάση περιπτώσει, το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 ορίζει ότι κάθε ενίσχυση που δεν πληροί τους εν λόγω όρους αξιολογείται από την Επιτροπή σύμφωνα με τα σχετικά πλαίσια, κατευθυντήριες γραμμές και ανακοινώσεις.

(112)

Δεδομένου ότι η ενίσχυση χορηγήθηκε το 1995, όταν ίσχυαν οι κανόνες για τις ΜΜΕ του 1992, πρέπει να εφαρμοστούν αυτοί οι κανόνες (38). Οι εξαγωγικές ενισχύσεις δεν αποκλείονται ρητώς από το πεδίο εφαρμογής των κανόνων για τις ΜΜΕ του 1992. Ωστόσο, δεδομένου ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα μέρος της ενίσχυσης υπερβαίνει το αποδεκτό όριο «de minimis» (50 000 ευρώ), η ενίσχυση συνολικά πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν εμπίπτει στην απαλλαγή «de minimis» και γι’ αυτό τον λόγο θεωρείται κρατική ενίσχυση (39).

(113)

Εφόσον έχει ορισθεί ότι το μέτρο συνιστά κρατική ενίσχυση, πρέπει να αξιολογηθεί εάν αυτό μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμο με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια των εφαρμοστέων κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων.

(114)

Το άρθρο 44 παράγραφος 2 του κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008 ορίζει ότι οιαδήποτε ενίσχυση που έχει χορηγηθεί πριν τη θέση σε ισχύ του κανονισμού, και η οποία δεν πληροί τόσο τους όρους του κανονισμού όσο και τους όρους που ορίζονται στους κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 68/2001 (40), (ΕΚ) αριθ. 70/2001, (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 (41) και (ΕΚ) αριθ. 1628/2006 (42) αξιολογείται από την Επιτροπή βάσει των κανόνων, των κατευθυντηρίων γραμμών και των ανακοινώσεων που ίσχυαν κατά την ημερομηνία χορήγησης.

(115)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008 δεν εφαρμόζεται, δεδομένου ότι εισάγει ένα νέο στοιχείο, την εξέταση του αποτελέσματος κινήτρου ενός σχεδίου ή μιας δραστηριότητας πριν την έναρξή του – που η Ιταλία δεν πραγματοποίησε. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6 του κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008, δεν απαλλάσσεται σύμφωνα με τον κανονισμό το σύνολο της ενίσχυσης. Επιπλέον, οι δαπάνες που αναφέρονται στον πίνακα της αιτιολογικής σκέψης 44 και που απαριθμούνται στην αιτιολογική σκέψη 118 δεν μπορούν να εμπέσουν στις απαλλαγές κατά κατηγορία βάσει των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 68/2001, (ΕΚ) αριθ. 70/2001, (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 και (ΕΚ) αριθ. 1628/2006, δεδομένου ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται σ’ αυτούς τους κανονισμούς.

(116)

Δεδομένου ότι κανένα από αυτά τα νομικά μέσα δεν δικαιολογεί τη συμβιβασιμότητα της ενίσχυσης, η ενίσχυση πρέπει να αξιολογηθεί στο πλαίσιο των κανόνων για τις ΜΜΕ του 1992, οι οποίοι περιείχαν τις ουσιαστικές διατάξεις που ίσχυαν την ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκε η ενίσχυση το 1995 (43).

(117)

Σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες, μεμονωμένα μέρη της ενίσχυσης δύνανται να θεωρηθούν συμβιβάσιμα με την εσωτερική αγορά. Ιδίως, οι ενισχύσεις για υπηρεσίες παροχής συμβουλών (29,43 εκατ. ITL) και για έρευνες αγοράς (40,95 εκατ. ITL) δύνανται να θεωρηθούν συμβιβάσιμες αφού συμφωνούν με το σημείο 4.3 των κανόνων («Ενισχύσεις για την παροχή συμβουλών, εκπαίδευση και διάδοση γνώσεων»). Οι ενισχύσεις για τη συμμετοχή σε εκθέσεις (12,19 εκατ. di ITL) μπορούν να χαρακτηρισθούν συμβιβάσιμες με τις διατάξεις των κανόνων για τις ΜΜΕ του 1992, ιδίως με το σημείο 4.5 («Ενίσχυση για άλλους σκοπούς»), αφού μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ενισχύσεις υπέρ άλλων τρόπων προώθησης των ΜΜΕ, π.χ. μέτρα ενθάρρυνσης της συνεργασίας. Οι υπόλοιπες ενισχύσεις (βλέπε πίνακα στην αιτιολογική σκέψη 44) δεν μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες αφού δεν απευθύνονταν άμεσα στη στήριξη παραγωγικών επενδύσεων ούτε σε κανένα άλλο επιλέξιμο στόχο καθορισμένο από τους κανόνες για τις ΜΜΕ του 1992. Πράγματι, δεν επρόκειτο για ενισχύσεις στις επενδύσεις γενικά εκτός των ενισχυόμενων περιοχών που αποτελούν αντικείμενο εθνικών προγραμμάτων ανάπτυξης ή στο εσωτερικό τους, ενισχύσεις στις επενδύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος ή ενισχύσεις για την έρευνα και ανάπτυξη.

(118)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μεγαλύτερο μέρος των επιλέξιμων δαπανών σχετικών με τη δημιουργία μόνιμων δομών στο εξωτερικό, που έλαβε υπόψη της η ιταλική κυβέρνηση για να χορηγήσει το πρώτο χαμηλότοκο δάνειο στη WAM το 1995, δεν μπορούν κατά κανένα τρόπο να θεωρηθούν προοριζόμενες να στηρίξουν παραγωγικές επενδύσεις· αντιθέτως, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι οι ενισχύσεις που επιδοτούν αυτές τις δαπάνες πρέπει να χαρακτηρισθούν ως ενισχύσεις λειτουργίας. Τέτοιες επιλέξιμες δαπάνες – δηλαδή: τα ενοίκια, ασφάλιστρα και υπηρεσίες κοινής ωφελείας (122,56 εκατ. ITL), δαπάνες λειτουργίας όπως εκείνες για το προσωπικό, την επίπλωση και τον εξοπλισμό των χώρων (556,94 εκατ. ITL) – είναι δαπάνες που η επιχείρηση έπρεπε να πραγματοποιήσει μόνη της· το ίδιο πρέπει να λεχθεί για τα μοντέλα εκθέσεων και για τα ανταλλακτικά για τη βοήθεια μετά τις πωλήσεις στους πελάτες (38,23 εκατ. ITL). Κατά τον ίδιο τρόπο, όσον αφορά τις επιλέξιμες δαπάνες για τη στήριξη της εμπορικής προώθησης, το κόστος αποθήκευσης των εμπορευμάτων (456,28 εκατ. ITL) δεν είναι σύννομο, κατά την άποψη της Επιτροπής, με τους κανόνες για τις ΜΜΕ, δεδομένου ότι δεν θεωρείται αρχική επένδυση, έτσι όπως δεν θεωρούνται σύννομες οι δαπάνες για διαφημίσεις (94,39 εκατ. ITL) και τα ταξίδια εργασίας (7,52 εκατ. ITL).

(119)

Κατά συνέπεια, βάσει αυτής της αξιολόγησης, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι:

α)

το μέρος της ενίσχυσης σχετικά με τις ενισχύσεις για υπηρεσίες παροχής συμβουλών (29,43 εκατ. ITL) και για μελέτες αγοράς (40,95 εκατ. ITL), όπως επίσης και για επενδύσεις για τη συμμετοχή σε εκθέσεις (12,19 εκατ. ITL) συνιστά κρατική ενίσχυση συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια των κανόνων για τις ΜΜΕ το 1992·

β)	το μέρος της ενίσχυσης που δεν αναφέρεται στο σημείο α) (βλέπε αιτιολογική σκέψη 118) συνιστά κρατική ενίσχυση μη συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά.

(120)

Τη στιγμή της χορήγησης της δεύτερης ενίσχυσης, το 2000, η WAM SpA ήταν, κατ’ ομολογία των ίδιων των ιταλικών αρχών επιχείρηση μεγάλου μεγέθους. Επιπλέον, έδρευε σε μη ενισχυόμενη περιοχή.

(121)

Το δάνειο που χορηγήθηκε το 2000 μπορεί να θεωρηθεί και αυτό ως εξαγωγική ενίσχυση υπέρ της WAM SpA, από τη στιγμή που επεδίωκε τον ίδιο στόχο του δανείου του 1995 και επιπλέον είχε υλοποιηθεί για τη διείσδυση των ξένων αγορών και την εξαγωγή σ’ αυτές τις αγορές (ακριβέστερα στην κινεζική αγορά). Είναι προφανές ότι οι ενισχύσεις για την τεχνική βοήθεια, για τα κτίρια και για το προσωπικό στο εξωτερικό (ένας διευθυντής πωλήσεων, ένας γενικός διευθυντής, τέσσερις υπάλληλοι και έξι τεχνικοί) δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν ότι προορίζονται για δραστηριότητες διαφορετικές από τις εμπορικές δραστηριότητες. Κατά συνέπεια, στο δάνειο που χορηγήθηκε το 2000 μπορεί να εφαρμοστεί ο ίδιος συλλογισμός με εκείνον για το δάνειο του 1995.

(122)

Επιπλέον, στη σύνταξη της σύμβασης χορήγησης της ενίσχυσης το 2000, χρησιμοποιήθηκε η ίδια διατύπωση που χαρακτηρίζει το πρώτο δάνειο προς την WAM SpA ως ένα κίνητρο για προγράμματα εμπορικής διείσδυσης. Παρατηρείται επίσης ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα έπρεπε να το είχαν υλοποιήσει από κοινού η WAM SpA και η τοπική επιχείρηση WAM Bulk Handling Machinery Shangai Co Ltd, μια ελεγχόμενη κατά 100 % της WAM SpA, γεγονός που μαρτυρεί την εδραιωμένη παρουσία της ίδιας της WAM SpA σ’ αυτή τη συγκεκριμένη αγορά.

(123)

Δεδομένου ότι οι εν λόγω ενισχύσεις είναι εξαγωγικές ενισχύσεις, όπως δηλώθηκε προηγουμένως, δεν εφαρμόζεται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1998/2006.

(124)

Συνεπώς, είναι αναγκαίο να αξιολογηθεί η ενίσχυση σε σχέση με την εσωτερική αγορά. Η Επιτροπή φρονεί ότι οι διαδικαστικοί κανόνες που ίσχυαν την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης, συγκεκριμένα ο κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008, δεν δύνανται να εφαρμοστούν ούτε και στην εν θέματι υπόθεση. Αυτός ο κανονισμός εισάγει πράγματι ένα νέο στοιχείο – την εξέταση του αποτελέσματος κινήτρου ενός σχεδίου ή μιας δραστηριότητας πριν την έναρξή του – που η Ιταλία δεν πραγματοποίησε. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6 αυτού του κανονισμού, το σύνολο της ενίσχυσης δεν απαλλάσσεται σύμφωνα με τον κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 2 του κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008, πρέπει να αξιολογηθεί η συμβιβασιμότητα της ενίσχυσης με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 68/2001, (ΕΚ) αριθ. 70/2001, (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 και (ΕΚ) αριθ. 1628/2006.

(125)

Η Επιτροπή φρονεί ότι οι δαπάνες επαγγελματικής κατάρτισης που αναφέρονται λεπτομερώς στην επιστολή της 22ας Ιουλίου 2003 (25 240 ευρώ, σε σύγκριση με το συνολικό ποσό του δανείου 1,8 εκατ. ευρώ) (βλέπε τον πίνακα στην αιτιολογική σκέψη 65) δύνανται να τύχουν απαλλαγής δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 68/2001 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις για επαγγελματική εκπαίδευση [εφεξής «ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 68/2001»] και να χαρακτηρισθούν κατά συνέπεια συμβιβάσιμες με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του τότε άρθρου 87, παράγραφος 3, της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 107 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, ανεξαρτήτως από το γεγονός ότι η αξιολόγηση βασίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 (ειδική επαγγελματική κατάρτιση) ή στο άρθρο 4 παράγραφος 3 (γενική επαγγελματική κατάρτιση).

(126)

Ωστόσο, το υπόλοιπο της εν λόγω ενίσχυσης δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί συμβιβάσιμο κατά την έννοια των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 70/2001, (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 και (ΕΚ) αριθ. 1628/2006 ή δυνάμει άλλων νομικών βάσεων, εφόσον δεν προωθεί κανέναν άλλον οριζόντιο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ όπως η έρευνα και η ανάπτυξη, η απασχόληση, το περιβάλλον ή η διάσωση και αναδιάρθρωση κατά την έννοια των σχετικών κατευθυντηρίων γραμμών, πλαισίων και κανονισμών.

(127)

Κατά συνέπεια, πρέπει να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι – από τη στιγμή που οι δραστηριότητες σχετικά με τις εξαγωγές δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 και ότι καμία νομική βάση δεν επέτρεψε τον καθορισμό της συμβιβασιμότητας κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ – οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν μέσω του δευτέρου δανείου δεν είναι συμβιβάσιμες με την εσωτερική αγορά, με εξαίρεση το προαναφερθέν συμβιβάσιμο μέρος των ενισχύσεων στην επαγγελματική κατάρτιση.

(128)

Όσον αφορά τη μεταβολή του επιτοκίου κατά τη διάρκεια της περιόδου εξοφλήσεως των δανείων, οι ιταλικές αρχές ισχυρίζονται ότι υπήρχαν πράγματι γενικοί κανόνες που επέτρεπαν αυτή τη μείωση. Παρά ταύτα, το υπουργικό διάταγμα της 31ης Μαρτίου 2000, το οποίο αποτελεί τη μοναδική νομική βάση που προσφέρεται γι’ αυτόν τον σκοπό, ισχύει μόνον για τις πρωτοβουλίες που χρηματοδοτήθηκαν βάσει των νόμων 394/81 και 304/1990, και κατά συνέπεια φαίνεται να είναι πολύ περιοριστικό. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι δεν χορηγήθηκαν περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία όσον αφορά τη μεταβολή του επιτοκίου της εν λόγω ενίσχυσης (44).

(129)

Όσον αφορά αμφότερες τις ενισχύσεις, οι ιταλικές αρχές ισχυρίζονται επιπλέον ότι το κόστος της υποχρεωτικής τραπεζικής εγγύησης η οποία ζητήθηκε πριν από τη χορήγηση των δανείων πρέπει να αφαιρεθεί από το ποσό των ενισχύσεων. Η Επιτροπή παρατηρεί, πρώτον, ότι μια τέτοια εγγύηση, ή το ισοδύναμό της, θα έπρεπε κανονικά να είχε ζητηθεί και από έναν ιδιωτικό πιστωτικό οργανισμό που χορηγεί δάνεια σύμφωνα με τη γενική αρχή του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς. Δεύτερον, η ίδια παρατηρεί ότι από τους όρους που συνοδεύουν τη σύμβαση προκύπτει ότι δεν είναι αποδεκτή η επικάλυψη των ενισχύσεων όσον αφορά το ίδιο πρόγραμμα, εκτός από τις ενισχύσεις που συνδέονται με την εγγύηση, που κατά συνέπεια θεωρείται ότι είναι και αυτή επιλέξιμη για ενισχύσεις.

VII. ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

(130)

Η Επιτροπή παρατηρεί ότι οι παρεκκλίσεις του άρθρου 107 παράγραφος 2, στοιχεία από α) έως γ) (45) της ΣΛΕΕ δεν εφαρμόζονται στα εν λόγω δάνεια, δεδομένου ότι αυτά δεν αποσκοπούν σε κανέναν από τους στόχους οι οποίοι απαριθμούνται σ’ αυτό το άρθρο, ούτε άλλωστε η ιταλική κυβέρνηση ισχυρίστηκε αυτό.

(131)

Τα δάνεια δεν αποσκοπούσαν να ευνοήσουν την οικονομική ανάπτυξη περιοχών ή να προωθήσουν την προώθηση σημαντικού σχεδίου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ή να άρουν σοβαρή διαταραχή της οικονομίας κράτους μέλους, ούτε και να προωθήσουν τον πολιτισμό ή τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή φρονεί ότι στα υπό εξέταση δάνεια δεν εφαρμόζεται ούτε το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) (46), ούτε το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) (47) της ΣΛΕΕ, ούτε το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο δ) (48), της ΣΛΕΕ.

VIII. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

(132)

Αμφότερα τα δάνεια χορηγήθηκαν στη WAM SpA χωρίς να έχουν κοινοποιηθεί προηγουμένως στην Επιτροπή. Το δάνειο του 1995 χορηγήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1995 και το δάνειο του 2000 χορηγήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2000. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι με εξαίρεση το μέρος της ενίσχυσης που εμπίπτει στην απαλλαγή κατά κατηγορία, στο μέτρο που τα προαναφερθέντα δάνεια χορηγήθηκαν κατά παράβαση του τότε άρθρου 3 της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, αυτά χορηγήθηκαν παρανόμως στον αποδέκτη.

(133)

Η ενίσχυση που η Ιταλία χορήγησε στη WAM SpA στις 24 Νοεμβρίου 1995 υπό μορφή ενίσχυσης επιτοκίου συνιστά κρατική ενίσχυση. Το μέρος που αντιστοιχεί στις επιλέξιμες δαπάνες σχετικά με υπηρεσίες παροχής συμβουλών, συμμετοχή σε εκθέσεις και μελέτες αγοράς συνιστά κρατική ενίσχυση συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά.

(134)

Όσον αφορά το συνολικό ισοδύναμο επιχορήγησης της συγκεκριμένης ενίσχυσης, έχει ληφθεί υπόψη ότι το δάνειο καταβλήθηκε στον αποδέκτη σε τρεις δόσεις (που καταβλήθηκαν στις 24 Απριλίου 1998, στις 23 Ιουλίου 1997 και στις 24 Απριλίου 1998) και ότι η περίοδος χάριτος κυμαινόταν κατά συνέπεια από μηδέν έως δύο έτη. Επίσης, ελήφθη υπόψη το επιτόκιο που καθορίστηκε στη σύμβαση του δανείου (4,4 %) σε σχέση με το επιτόκιο αναφοράς που ορίζει περιοδικώς η Επιτροπή (49) που ίσχυε τη στιγμή της χορήγησης του δανείου (11,35 %). Το στοιχείο της ενίσχυσης υπολογίστηκε κατά συνέπεια ως η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου που καθορίζεται στη σύμβαση και του επιτοκίου που ίσχυε την ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκε το δάνειο. Βάσει αυτού του υπολογισμού, το ισοδύναμο επιχορήγησης, το οποίο αναπροσαρμόστηκε στις 24 Απριλίου 1996 ημερομηνία κατά την οποία καταβλήθηκε στη WAM SpA η πρώτη δόση του δανείου, είναι ίσον με 108 165,10 ευρώ.

(135)

Ωστόσο, αυτό το ποσό ενίσχυση πρέπει να διορθωθεί βάσει του συμβιβάσιμου μέρους της κρατικής ενίσχυσης.

(136)

Δεδομένου ότι ένα μέρος του εν λόγω δανείου έχει θεωρηθεί συμβιβάσιμο, πρέπει να αφαιρεθεί από το ποσό της ενίσχυσης σχετικά με το δάνειο του 1995, που ήταν ίσο με 108 165,10 ευρώ. Ενόψει της αδυναμίας να καθοριστεί μια άμεση σχέση μεταξύ μιας συγκεκριμένης δόσης του δανείου και συγκεκριμένων ειδικών δαπανών, εφαρμόστηκε σ’ αυτό το συνολικό ισοδύναμο επιχορήγησης το ίδιο ποσοστό που αντιπροσωπεύεται από τα συμβιβάσιμα στοιχεία έναντι του συνολικού δανείου (82,57 εκατ. ITL επί 1 358,51 εκατ. ITL, δηλαδή 6 %). Δεδομένου ότι το 6 % των 108 165,10 ευρώ αντιστοιχεί σε 6 489,906 ευρώ, θεωρείται ότι το τελευταίο ποσό συνιστά το συμβιβάσιμο μέρος της ενίσχυσης.

(137)

Κατά συνέπεια, το ισοδύναμο επιχορήγησης του μη συμβιβάσιμου μέρους της ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά υπολογίζεται σε 101 675,194 ευρώ.

(138)

Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στη WAM SpA το 2000, εκτός από το συμβιβάσιμο μέρος προς στήριξη των δραστηριοτήτων επαγγελματικής κατάρτισης, που ισοδυναμεί με 25 240 ευρώ επιλέξιμων δαπανών, δεν συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά.

(139)

Σ’ αυτή την περίπτωση, το δάνειο καταβλήθηκε στη WAM SpA σε πέντε δόσεις (που καταβλήθηκαν στις 12 Φεβρουαρίου 2001, στις 28 Σεπτεμβρίου 2001, στις 26 Απριλίου 2002, στις 27 Σεπτεμβρίου 2002 και στις 22 Ιανουαρίου 2003)· ως εκ τούτου, όπως και στην πρώτη ενίσχυση, η περίοδος χάριτος κυμαίνεται από μηδέν έως 2 έτη., Κατ’ αναλογία, για τον υπολογισμό του ισοδύναμου επιχορήγησης, η Επιτροπή έλαβε υπόψη το επιτόκιο που ορίζεται στη σύμβαση δανείου (2,32 %) σε σχέση με το επιτόκιο αναφοράς που ορίζεται περιοδικώς από την Επιτροπή, που ίσχυε κατά τη χρονική περίοδο χορήγησης του εν λόγω δανείου (5,70 %). Η συνολική εξόφληση, συμπεριλαμβανομένου του κεφαλαίου και των τόκων, έπρεπε να περατωθεί στις 20 Φεβρουαρίου 2008. Κατά συνέπεια, το ισοδύναμο επιχορήγησης που συνιστά ενίσχυση ολόκληρου του δανείου που προσαρμόστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2001 (ημερομηνία κατά την οποία η πρώτη δόση του συγκεκριμένου δανείου καταβλήθηκε στη WAM SpA) είναι 176 329 ευρώ, υποθέτοντας ότι οι εξοφλήσεις εκτελέστηκαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα εξόφλησης.

(140)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο μέρος του δανείου, σ’ αυτή την περίπτωση αφαιρείται από το ισοδύναμο επιχορήγησης της ενίσχυσης το ποσοστό του συμβιβάσιμου μέρους του δανείου σε σχέση με το συνολικό δάνειο, που είναι ίσον με 1,35 %. Εάν οι επιστροφές εκτελέστηκαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα εξόφλησης, το ισοδύναμο επιχορήγησης του δεύτερου δανείου είναι ίσον με 173 948,56 ευρώ (176 329 ευρώ – 2 380,44 ευρώ).

(141)

Αποτελεί πάγια πρακτική της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 107 της ΣΛΕΕ, να απαιτείται από τον αποδέκτη η ανάκτηση της ενίσχυσης που, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, χορηγήθηκε παράνομα και δεν είναι συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά, υπό τον όρο ότι η ενίσχυση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων «de minimis». Αυτή η πρακτική επιβεβαιώθηκε από το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999.

(142)

Βάσει του άρθρου 14 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999, η ενίσχυση που πρέπει να ανακτηθεί συνεπεία απόφασης ανάκτησης περιλαμβάνει τους τόκους που υπολογίζονται βάσει ενός καταλλήλου επιτοκίου που καθορίζεται από την Επιτροπή. Οι τόκοι είναι πληρωτέοι από την ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκε στον αποδέκτη η παράνομη ενίσχυση μέχρι την ημερομηνία ανάκτησής της, για την περίοδο κατά την οποία αυτή ήταν στη διάθεση της επιχείρησης.

(143)

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του επιτοκίου αναφέρονται στο κεφάλαιο V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 794/2004 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2004 σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (50) (εφεξής: ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 794/2004) και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 271/2008 της Επιτροπής, της 30ής Ιανουαρίου 2008, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 794/2004 σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης CE (51) [εφεξής: «ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 271/2008»].

(144)

Η Επιτροπή διευκρινίζει ότι η παρούσα απόφαση λαμβάνεται με την επιφύλαξη της συμβιβασιμότητας της εθνικής νομοθεσίας που αντιπροσωπεύεται από τον νόμο 394/81, που αποτελεί τη νομική βάση της κρατικής ενίσχυσης που χορηγήθηκε στη WAM SpA, έναντι της οποίας η Επιτροπή, ευθυγραμμιζόμενη με τη νομολογία του Πρωτοδικείου (52), δεν έκρινε αναγκαίο, στην παρούσα υπόθεση, να κινήσει τη διαδικασία. Ωστόσο, η ίδια δεν αποκλείει τη δυνατότητα κίνησης διαδικασίας σε μεταγενέστερο στάδιο.

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν από την Ιταλία στη WAM SpA, σύμφωνα με τον νόμο 394/81, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 107 παράγραφος 1 της συνθήκης ΣΛΕΕ.

Δεδομένου ότι οι εν λόγω ενισχύσεις δεν κοινοποιήθηκαν εγκαίρως στην Επιτροπή, κατά παράβαση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, αυτές είναι παράνομες, με εξαίρεση το μέρος της ενίσχυσης που απαλλάσσεται βάσει απαλλαγής κατά κατηγορία.

Άρθρο 2

1. Η ενίσχυση ύψους 108 165,10 EUR που η Ιταλία χορήγησε στη WAM SpA στις 24 Νοεμβρίου 1995 υπό μορφή ενίσχυσης επιτοκίου συνιστά κρατική ενίσχυση. Το μέρος που αντιστοιχεί στις επιλέξιμες δαπάνες σχετικά με υπηρεσίες παροχής συμβουλών, συμμετοχή σε εκθέσεις και μελέτες αγοράς, ίσο με 6 489,906 EUR, συνιστά κρατική ενίσχυση συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά.

Η Ιταλία λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να ανακτήσει από τον αποδέκτη, WAM SpA, το ποσό της μη συμβιβάσιμης ενίσχυσης, που ισοδυναμεί με 101 675,194 EUR.

2. Η ενίσχυση ύψους 176 329 EUR που η Ιταλία χορήγησε στη WAM SpA στις 9 Νοεμβρίου 2000 υπό μορφή ενίσχυσης επιτοκίου συνιστά κρατική ενίσχυση. Το μέρος που αντιστοιχεί στις επιλέξιμες δαπάνες για επαγγελματική κατάρτιση, ίσο με 2 380,44 EUR, συνιστά κρατική ενίσχυση συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά

Η Ιταλία λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να ανακτήσει από τον αποδέκτη, WAM SpA, το ποσό της μη συμβιβάσιμης ενίσχυσης, που ισοδυναμεί με 173 948,56 EUR.

3. Οι τόκοι των προς ανάκτηση ποσών βάσει της παρούσας απόφασης υπολογίζονται από την ημερομηνία που οι μη συμβιβάσιμες κρατικές ενισχύσεις τέθηκαν στη διάθεση του αποδέκτη, WAM SpA, μέχρι την πραγματική είσπραξή τους.

4. Οι τόκοι υπολογίζονται με τη μέθοδο του ανατοκισμού σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 794/2004 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 271/2008 ο οποίος τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 794/2004.

Άρθρο 3

1. Η ανάκτηση των ενισχύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 είναι άμεση και πραγματική.

2. Η Ιταλία διασφαλίζει την εκτέλεση της παρούσας απόφασης εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησής της στις ιταλικές αρχές.

Άρθρο 4

1. Εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, η Ιταλία υποβάλλει στην Επιτροπή τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	το συνολικό ποσό (αρχικό κεφάλαιο και τόκους ανάκτησης) που θα πρέπει να ανακτηθεί από τη δικαιούχο, WAM SpΑ·

β)	λεπτομερή περιγραφή των μέτρων που έχει ήδη λάβει και προγραμματίσει για να συμμορφωθεί με την παρούσα απόφαση·

γ)	έγγραφα που αποδεικνύουν ότι έχει δοθεί εντολή στη δικαιούχο, WAM SpA, να επιστρέψει την ενίσχυση.

2. Η Ιταλία ενημερώνει την Επιτροπή για την πρόοδο των εθνικών μέτρων που ελήφθησαν για την εκτέλεση της παρούσας απόφασης μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάκτηση της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 2. Αυτή υποβάλλει αμέσως, με απλό αίτημα της Επιτροπής, πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που έχει ήδη λάβει και προγραμματίσει για να συμμορφωθεί με την παρούσα απόφαση. Παρέχει επίσης λεπτομερείς πληροφορίες για τα ποσά των ενισχύσεων και των τόκων που έχουν ήδη ανακτηθεί από τη δικαιούχο.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ιταλική Δημοκρατία.

Βρυξέλλες, 24 Μαρτίου 2010.

Για την Επιτροπή

Joaquín ALMUNIA

Αντιπρόεδρος

(1) Από την 1η Δεκεμβρίου 2009, τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ μετατράπηκαν στα άρθρα 107 και 108, αντιστοίχως, της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δύο δέσμες διατάξεων είναι κατ’ ουσίαν ταυτόσημες. Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, οι αναφορές στα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ νοούνται κατά περίπτωση ως αναφορές στα άρθρα 87 και 88, αντιστοίχως, της συνθήκης ΕΚ, και η αναφορά στο Πρωτοδικείο ως αναφορά στο Δικαστήριο.

(2) C(2003)35 τελικό (ΕΕ C 142 της 18.6.2003, σ. 2).

(3) ΕΕ L 83 της 27.3.1999, σ. 1.

(4) Βλέπε υποσημεíωση 2.

(5) ΕΕ L 63 της 4.3.2006, σ. 11.

(6) Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-304/04 και T-316/04, Ιταλική Δημοκρατία και Wam SpA κατά Επιτροπής, Συλλογή (2006) σ. II-64.

(7) Απόφαση του Δικαστηρίου της 30ής Απριλίου 2009, στην υπόθεση C-494/06 Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας και Wam SpA, δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί.

(8) Για παράδειγμα Dce και R-Master (ΗΒ), Infa-Stauband Ats (Γερμανία) και Fda (Γαλλία); πρβ. The Rise of A District Lead Firm: The Case of Wam (1968-2003), febbraio 2009, Recent, Centre for Economic Research (Dipartimento di Economia politica dell’Università di Modena e Reggio Emilia).

(9) The Rise of A District Lead Firm: The Case of Wam (1968-2003), febbraio 2009, Recent, Centre for Economic Research (Dipartimento di Economia politica dell’Università di Modena e Reggio Emilia).

(10) Βλέπε υποσημείωση 9.

(11) Βλέπε υποσημείωση 9.

(12) ΕΕ C 119 της 22.5.2002, σ. 22.

(13) ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 30.

(14) ΕΕ C 213 της 19.8.1992, σ. 2.

(15) ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 33.

(16) Πρβ. υπόθεση 78/76, Steinike & Weinlig κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Συλλογή 1977, σ. 595, σημείο 21· υπόθεση 290/83 Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας, Συλλογή 1985, σ. 439, σημείο 14· Συνεκδικασθείσες υποθέσεις 67/85, 68/85 και 70/85, Kwekerij Gebroeders Van der Kooy BV και άλλοι κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Συλλογή 1988, σ. 219, σημείο 35 και υπόθεση C-305/89, Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Συλλογή 1991, σ. I-1603, σημείο 13.

(17) Δυνάμει του άρθρου 2 του νόμου 394/81, δημιουργήθηκε στο Mediocredito centrale ένα ταμείο για τη χορήγηση χρηματοδοτήσεων επιδοτούμενου επιτοκίου σε εξαγωγικές επιχειρήσεις έναντι προγραμμάτων εμπορικής διείσδυσης στο εξωτερικό. Το ταμείο διαχειρίζεται μια επιτροπή η οποία αποφασίζει τη χορήγηση χρηματοδοτήσεων σύμφωνα με τον νόμο. Η επιτροπή ορίστηκε με διάταγμα του Υπουργού Εξωτερικού Εμπορίου σε συντονισμό με τον Υπουργό Θησαυροφυλακίου και τον Υπουργό Βιομηχανίας, Εμπορίου και Βιοτεχνίας. Η επιτροπή, η οποία έχει συσταθεί στο πλαίσιο του Υπουργείου Εξωτερικού Εμπορίου, απαρτίζεται από: α) τον Υπουργό εξωτερικού Εμπορίου ή, με εκχώρηση αρμοδιοτήτων, από τον Υφυπουργό, ο οποίος προΐσταται της επιτροπής· β) από ένα διευθυντικό μέλος από το καθένα από τα Υπουργεία Θησαυροφυλακίου, Βιομηχανίας, Εμπορίου και Βιοτεχνίας, Εσωτερικού Εμπορίου και από αντίστοιχους αναπληρωτές ίδιου βαθμού που ορίζονται από τα αντίστοιχα υπουργεία· γ) από τον Γενικό Διευθυντή του Mediocredito centrale ή, σε περίπτωση απουσίας του ή αδυναμίας, από εκπρόσωπό του· δ) από τον Γενικό Διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου για το Εξωτερικό Εμπόριο (ICE), ή, σε περίπτωση απουσίας του ή αδυναμίας από εκπρόσωπό του.

(18) Το άρθρο 1 του υπουργικού διατάγματος της 19ης Ιανουαρίου 1999 ορίζει ότι η επιτροπή που προβλέπεται από το νομοθετικό διάταγμα αριθ. 143, της 31ης Μαρτίου 1998, ιδίως το άρθρο 25 παράγραφος 1, απαρτίζεται από δύο διευθυντικά μέλη του Υπουργείου για το Εξωτερικό Εμπόριο, από ένα διευθυντικό μέλος του Υπουργείου Θησαυροφυλακίου, προϋπολογισμού και οικονομικού προγραμματισμού, από ένα διευθυντικό μέλος του Υπουργείου Εξωτερικών, από ένα διευθυντικό μέλος του Υπουργείου Βιομηχανίας, Εμπορίου και Βιοτεχνίας, από έναν εκπρόσωπο που ορίζεται από τη σύνοδο των προέδρων των περιφερειών και των αυτόνομων επαρχιών και από ένα εκπρόσωπο που ορίζεται από την Ένωση Ιταλικών Τραπεζών.

(19) Εκείνη την εποχή, συστήθηκε στο Mediocredito Centrale ένα ταμείο που περιείχε κρατικούς πόρους, ήταν διαχειριζόμενο από την επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 2 του νόμου 394/81. Με επιστολή της 27ης Δεκεμβρίου 1995, το Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε από το Mediocredito centrale να συνάψει (εντός τριών μηνών) σύμβαση με τη WAM SpA με σκοπό την υλοποίηση της απόφασης της επιτροπής του άρθρου 2 του νόμου 394/81 που εξεδόθη κατά τη συνεδρίαση της 24ης Νοεμβρίου 1995.

(20) Κατά την έννοια του νομοθετικού διατάγματος αριθ. 143 της 31ης Μαρτίου 1998 και, ιδίως, το άρθρο 25 εδάφιο 1, αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 1999 η απόφαση των παρεμβάσεων χρηματοδοτικής στήριξης στη διεθνοποίηση του παραγωγικού συστήματος προβλέπεται στον νόμο 394/81 εκχωρείται στη SIMESIT SpA Η SIMESIT SpA είναι δημόσιος οργανισμός που ιδρύθηκε το 1990 (νόμος αριθ. 100 της 24ης Απριλίου 1990) από την ιταλική κυβέρνηση για να συνδράμει τις ιταλικές επιχειρήσεις στις τρίτες χώρες Ο οργανισμός είναι ελεγχόμενος από την ιταλική κυβέρνηση, η οποία κατέχει το 76 % του κεφαλαίου του και ορίζει τις κατευθύνσεις για την επιλογή των επενδύσεων που πραγματοποιεί η SIMESIT SpA Το διοικητικό συμβούλιο της SIMESIT αποτελείται από εννέα μέλη, πέντε εκ των οποίων ορίζονται από την ιταλική κυβέρνηση.

(21) Βλέπε την υπόθεση C-482/99, Γαλλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Stardust), Συλλογή 2002, σ. I-4397, σημεία 55 και 56.

(22) Βλέπε την υπόθεση C-41/90, Höfner και Elser, Συλλογή 1991, σ. I-01979, σημείο 21.

(23) Βλέπε υπόθεση C-494/06 P, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας και Wam SpA, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί, σημείο 49 και ακόλουθα.

(24) Βλέπε επίσης τις υποθέσεις C-372/97, Ιταλία κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. I-3679, σημείο 52, και C-66/2002, Ιταλία κατά Επιτροπής, Συλλογή 2005, σ. I-10901.

(25) The Rise of A District Lead Firm: The Case of Wam (1968-2003), febbraio 2009, Recent, Centre for Economic Research (Dipartimento di Economia politica dell’Università di Modena e Reggio Emilia).

(26) Βλέπε τις υποθέσεις T-459/93, Siemens κατά Επιτροπής, Συλλογή 1995, σ. II-1675, σημεία 48 και 77, T-214/95, Het Vlaamse Gewest κατά Επιτροπής, Συλλογή 1998, σ. II-717, σημείο 43, και T- 217/02, Ter Lembeek κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ. II-4483, σημείο 177.

(27) Στην υπόθεση T-369/06, Holland Malt κατά Επιτροπής, που δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί, το Πρωτοδικείο καθόρισε στο σημείο τα ακόλουθα: «Από τη νομολογία προκύπτει σαφώς ότι η μείωση, μέσω κρατικών πόρων, του κόστους της τρέχουσας διαχειρίσεως ή των συνήθων δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης δεν είναι η μόνη που έχει, αφεαυτής, τη δυνατότητα να νοθεύσει τον ανταγωνισμό, αλλά την ίδια δυνατότητα έχει και η επιδότηση που απαλλάσσει τα ον δικαιούχο από το σύνολο ή από μέρος των δαπανών για την πραγματοποίηση επενδύσεων».

(28) Βλέπε τις υποθέσεις 730/79, Philip Morris Holland κατά Επιτροπής, Συλλογή 1980, σ. 2671, σημείο 11, C-53/00, Ferring, Συλλογή 2001, σ. I-9067, σημείο 21 και C-372/97, Ιταλία κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. I-3679, σημείο 52.

(29) Βλέπε Την υπόθεση 730/79, Philip Morris κατά Επιτροπής, Συλλογή 1980, σ 2671.

(30) Βλέπε την υπόθεση 259/85, Francia κατά Επιτροπής, Συλλογή 1978, σ. 4393.

(31) Βλέπε Την υπόθεση T-214/95, Het Vlaamse Gewest κατά Επιτροπής, Συλλογή 1998, σ. II-717, σημείο 49.

(32) Βλέπε Την υπόθεση C-172/03, Heiser κατά Finanzamt Innsbruck, Συλλογή 1998, σ. I-1627, σημείο 32.

(33) Βλέπε Τις συνεκδικασθείσες υποθέσεις από 212/80 έως 217/80, Meridionale Industria Salumi et al., Συλλογή 1981, σ. 2735· τις συνεκδικασθείσες υποθέσεις, CT Control Rotterdam και JCT Benelux κατά Επιτροπής, Συλλογή1981, σ. I-3873, και την υπόθεση C-61/98, De Haan Beheer, Συλλογή 2000, σ. I-5003.

(34) ΕΕ L 379 της 28.12.2006, σ. 11.

(35) ΕΕ L 214 της 9.8.2008, σ. 3.

(36) Πολυμερείς διαπραγματεύσεις του γύρου της Ουρουγουάης (1986-94) - παράρτημα 1 – παράρτημα 1A – συμφωνία για τις επιδοτήσεις και τα αντισταθμιστικά μέτρα (ΠΟΕ-GATT 1994) (ΕΕ L 336 της 23.12.1994, σ.156-183).

(37) ΕΕ L 107 της 30.4.1996, σ. 4.

(38) Βλέπε υποσημείωση 12.

(39) Σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Επιτροπής. Βλέπε για παράδειγμα την απόφαση της 13ης Μαΐου 2003 σχετικά με την κρατική ενίσχυση που η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έθεσε σε εφαρμογή υπέρ των επιχειρήσεων Kahla Porzellan GmbH και Kahla/Thüringen Porzellan GmbH (ΕΕ L 227 της 11.9.2003, σ. 12).

(40) ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 20.

(41) ΕΕ L 337 της 13.12.2002, σ. 3.

(42) ΕΕ L 302 της 1.11.2006, σ. 29.

(43) Βλέπε υποσημείωση 12.

(44) Αυτή η μεταβολή, εν πάση περιπτώσει, μπορούσε να είχε εφαρμοστεί μόνο στο πρώτο χαμηλότοκο δάνειο που χορηγήθηκε στη WAM SpA, αφού εφαρμοζόταν σε υφιστάμενες κατά το χρονικό διάστημα της θέσης του σε ισχύ χρηματοδοτήσεις, ενώ το δεύτερο δάνειο δεν είχε ακόμα χορηγηθεί στη WAM SpA.

(45) Το άρθρο 107 παράγραφος 2, ορίζει ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά: α) οι ενισχύσεις κοινωνικού χαρακτήρα προς μεμονωμένους καταναλωτές, υπό τον όρο ότι χορηγούνται χωρίς διάκριση προελεύσεως των προϊόντων· β) οι ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα· γ) οι ενισχύσεις προς την οικονομία ορισμένων περιοχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας […].

(46) «Οι ενισχύσεις για την ώθηση της οικονομικής αναπτύξεως περιοχών, στις οποίες το βιοτικό επίπεδο είναι ασυνήθως χαμηλό ή στις οποίες επικρατεί σοβαρή υποαπασχόληση, καθώς και στις περιοχές του άρθρου 349, λαμβανομένης υπόψη της δομικής, οικονομικής και κοινωνικής τους κατάστασης».

(47) «Οι ενισχύσεις για την προώθηση σημαντικών σχεδίου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ή για την άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους».

(48) «Οι ενισχύσεις για την προώθηση του πολιτισμού και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών και του ανταγωνισμού στην Κοινότητα σε βαθμό αντίθετο με το κοινό συμφέρον».

(49) Που δημοσιεύεται τακτικά στην Επίσημη Εφημερίδα.

(50) ΕΕ L 140 της 30.4.2004, σ. 1.

(51) ΕΕ L 82 της 25.3.2008, σ. 1.

(52) Βλέπε τις υποθέσεις T-92/00 και T-103/00, Diputación Foral de Álava κατά Επιτροπής (Ramondín), Συλλογή 2002, σ. II-1385.

2.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 57/44

ΣΫΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 1ης Μαρτίου 2011

σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή των κανόνων προστασίας των δεδομένων στο σύστημα συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (ΣΣΠΚ)

(2011/136/ΕΕ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 292,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών («κανονισμός για τη συνεργασία όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών») (1) (εφεξής «κανονισμός ΣΠΚ») αποσκοπεί στην ενίσχυση της συνεργασίας για την επιβολή της νομοθεσίας σχετικά με την προστασία των καταναλωτών στην ενιαία αγορά, θεσπίζει ένα δίκτυο εθνικών δημόσιων αρχών επιβολής της νομοθεσίας σε επίπεδο EE (εφεξής «δίκτυο ΣΠΚ») και θέτει το πλαίσιο και τους γενικούς όρους υπό τους οποίους οι αρχές επιβολής της νομοθεσίας των κρατών μελών θα πρέπει να συνεργάζονται ώστε να προστατεύουν το συλλογικό οικονομικό συμφέρον των καταναλωτών.

(2)

Η συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών επιβολής της νομοθεσίας έχει ουσιαστική σημασία για την αποτελεσματική λειτουργία της ενιαίας αγοράς, και, στο πλαίσιο του δικτύου ΣΠΚ, κάθε αρχή μπορεί να ζητά βοήθεια από τις άλλες αρχές προκειμένου να ερευνήσει πιθανές παραβάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των καταναλωτών.

(3)	Στόχος του συστήματος συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (εφεξής «ΣΣΠΚ») είναι να επιτρέψει στις δημόσιες αρχές επιβολής της νομοθεσίας να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με πιθανές παραβάσεις της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών μέσα σε ένα ασφαλές και σίγουρο περιβάλλον.

(4)

Η ανταλλαγή πληροφοριών με ηλεκτρονικά μέσα μεταξύ των κρατών μελών πρέπει να συμμορφώνεται με τους κανόνες σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που διατυπώνονται στην οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (2) (εφεξής «οδηγία για την προστασία των δεδομένων») και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (3) (εφεξής «κανονισμός για την προστασία των δεδομένων»).

(5)

Το άρθρο 8 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας των δεδομένων. Το ΣΣΠΚ πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι διάφορες ευθύνες και υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν από κοινού η Επιτροπή και τα κράτη μέλη όσον αφορά τους κανόνες προστασίας των δεδομένων είναι σαφείς και ότι στα υποκείμενα των δεδομένων παρέχονται απλοί και εύκολα διαθέσιμοι μηχανισμοί για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

(6)	Είναι σκόπιμο να θεσπιστούν κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή των κανόνων για την προστασία των δεδομένων στο ΣΣΠΚ (εφεξής «κατευθυντήριες γραμμές»), έτσι ώστε να διασφαλιστεί η τήρηση των κανόνων για την προστασία των δεδομένων κατά την επεξεργασία των δεδομένων μέσω του ΣΣΠΚ.

(7)

Οι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να έλθουν σε επαφή με τις εποπτικές αρχές της χώρας τους που είναι αρμόδιες για την προστασία των δεδομένων της χώρας τους για να λάβουν καθοδήγηση και βοήθεια όσον αφορά τον βέλτιστο τρόπο εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και, εφόσον απαιτείται, να εξασφαλίσουν ότι πραγματοποιούνται σε εθνικό επίπεδο οι διαδικασίες κοινοποίησης και εκ των προτέρων ελέγχου σχετικά με τις ενέργειες επεξεργασίας στο πλαίσιο του ΣΣΠΚ.

(8)	Η συμμετοχή στα προγράμματα κατάρτισης που διοργανώνονται από την Επιτροπή με σκοπό την παροχή βοήθειας όσον αφορά την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών θα πρέπει να ενθαρρύνεται ενθέρμως.

(9)

Η ανατροφοδότηση προς την Επιτροπή όσον αφορά την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών θα πρέπει να παρασχεθεί το αργότερο δύο χρόνια μετά την έκδοση της παρούσας σύστασης. Η Επιτροπή θα πρέπει τότε να προβεί σε περαιτέρω αξιολόγηση του επιπέδου προστασίας των δεδομένων στο ΣΣΠΚ και θα πρέπει να αξιολογήσει κατά πόσον απαιτούνται πρόσθετα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των κανονιστικών μέτρων.

(10)

Θα πρέπει να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα ώστε να διευκολυνθεί η εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών από τους συμμετέχοντες στο ΣΣΠΚ και από τους χρήστες του ΣΣΠΚ. Οι εθνικές αρχές προστασίας των δεδομένων και ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας των Δεδομένων θα πρέπει να παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις και την εφαρμογή των εγγυήσεων για την προστασία των δεδομένων όσον αφορά το ΣΣΠΚ.

(11)

Οι κατευθυντήριες γραμμές συμπληρώνουν την απόφαση 2007/76/ΕΚ της Επιτροπής (4) και λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη της ομάδας εργασίας για την προστασία των προσώπων όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η οποία δημιουργήθηκε με το άρθρο 29 (5) της οδηγίας για την προστασία των δεδομένων, και τη γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας των Δεδομένων (6), ο οποίος θεσπίστηκε με το άρθρο 41 του κανονισμού για την προστασία των δεδομένων (εφεξής «ΕΕΠΔ»),

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ:

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ακολουθήσουν τις κατευθυντήριες γραμμές που παρατίθενται στο παράρτημα.

Βρυξέλλες, 1 Μαρτίου 2011.

Για την Επιτροπή

John DALLI

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 364 της 9.12.2004, σ. 1.

(2) ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31.

(3) ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1.

(4) ΕΕ L 32 της 6.2.2007, σ. 192.

(5) Γνώμη 6/2007 για τα θέματα προστασίας των δεδομένων που σχετίζονται με το σύστημα συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (ΣΣΠΚ) 01910/2007/EN – WP 139 – που εκδόθηκε την 21η Σεπτεμβρίου 2007.

(6) Γνώμη του ΕΕΠΔ αριθ. 2010-0692.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή των κανόνων προστασίας των δεδομένων στο σύστημα συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (ΣΣΠΚ)

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών προστασίας των καταναλωτών έχει ουσιαστική σημασία για τη σωστή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, δεδομένου ότι η έλλειψη αποτελεσματικής επιβολής της νομοθεσίας σε διασυνοριακές υποθέσεις υπονομεύει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών όσον αφορά την αποδοχή διασυνοριακών προσφορών και, ως εκ τούτου, την πίστη τους στην εσωτερική αγορά, και επίσης οδηγεί σε στρέβλωση του ανταγωνισμού.

To ΣΣΠΚ είναι ένα εργαλείο ΤΠ το οποίο θεσπίστηκε με τον κανονισμό ΣΠΚ και παρέχει έναν δομημένο μηχανισμό για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εθνικών αρχών προστασίας των καταναλωτών που αποτελούν μέρος του δικτύου ΣΠΚ. Επιτρέπει σε μια δημόσια αρχή να ζητά από άλλες δημόσιες αρχές του δικτύου ΣΠΚ βοήθεια όσον αφορά τη διερεύνηση και την αντιμετώπιση πιθανών παραβάσεων της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των καταναλωτών, καθώς και τη λήψη μέτρων επιβολής προκειμένου να σταματήσουν οι παράνομες εμπορικές πρακτικές των πωλητών και των προμηθευτών που έχουν ως στόχο καταναλωτές που ζουν σε άλλες χώρες της ΕΕ. Οι αιτήσεις για πληροφορίες και η κάθε επικοινωνία μεταξύ των αρμόδιων δημόσιων αρχών όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού ΣΠΚ πραγματοποιούνται μέσω του ΣΣΠΚ.

Στόχος του κανονισμού ΣΠΚ είναι να ενισχυθεί η επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά με τη δημιουργία ενός δικτύου εθνικών αρχών επιβολής σε επίπεδο ΕΕ και να καθοριστούν οι όροι υπό τους οποίους τα κράτη μέλη πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους. Ο κανονισμός ΣΠΚ ορίζει ότι οι εν λόγω ανταλλαγές πληροφοριών και αιτήσεις για αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των εθνικών αρχών επιβολής της νομοθεσίας πρέπει να πραγματοποιούνται μέσω μιας καθορισμένης βάσης δεδομένων. Συνεπώς, το ΣΣΠΚ σχεδιάστηκε έτσι ώστε να διευκολύνει αυτή τη διοικητική συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών ενόψει της επιβολής της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των καταναλωτών.

Το πεδίο εφαρμογής της συνεργασίας περιορίζεται στις ενδοκοινοτικές παραβάσεις των νομικών πράξεων που απαριθμούνται στο παράρτημα του κανονισμού ΣΠΚ, που προστατεύει τα συλλογικά οικονομικά συμφέροντα των καταναλωτών.

2. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΉΡΙΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ

Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές έχουν ως σκοπó να επιλύσουν το βασικό ζήτημα της εξασφάλισης ισορροπίας μεταξύ αποτελεσματικής και αποδοτικής συνεργασίας όσον αφορά την επιβολή της νομοθεσίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών, διασφαλίζοντας, παράλληλα, τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων ιδιωτικότητας και την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ορίζονται στην οδηγία για την προστασία των δεδομένων (1) ως κάθε πληροφορία που αναφέρεται σε φυσικό πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί· ως πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα μπορεί να εξακριβωθεί λογίζεται το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να προσδιοριστεί, άμεσα ή έμμεσα, ιδίως βάσει αριθμού ταυτότητας ή βάσει ενός ή περισσότερων συγκεκριμένων στοιχείων που χαρακτηρίζουν την υπόστασή του από φυσική, βιολογική, ψυχολογική, οικονομική, πολιτιστική ή κοινωνική άποψη.

Δεδομένου ότι οι εθνικοί υπάλληλοι που είναι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας (χειριστές των υποθέσεων), οι οποίοι είναι οι χρήστες του ΣΣΠΚ, μπορεί να μην είναι πάντα ειδήμονες όσον αφορά την προστασία των δεδομένων και μπορεί να μη γνωρίζουν πάντα επαρκώς τις απαιτήσεις προστασίας των δεδομένων που επιβάλλονται από την εθνική τους νομοθεσία για την προστασία των δεδομένων, συνιστάται να δοθούν στους χρήστες του ΣΣΠΚ κατευθυντήριες γραμμές, στις οποίες να εξηγείται η λειτουργία του ΣΣΠΚ από την πρακτική πλευρά της προστασίας των δεδομένων καθώς και να αναφέρονται λεπτομερώς οι εγγυήσεις που εμπεριέχονται στο σύστημα και οι πιθανοί κίνδυνοι που σχετίζονται με τη χρήση του.

Στόχος των κατευθυντήριων γραμμών είναι να καλύψουν τα πιο σημαντικά ζητήματα της προστασίας των δεδομένων σε σχέση με το ΣΣΠΚ και να παράσχουν μια κατανοητή εξήγηση στην οποία θα μπορούν να προσφεύγουν όλοι οι χρήστες του ΣΣΠΚ. Ωστόσο, δεν παρέχουν εξαντλητική ανάλυση των συνεπειών του ΣΣΠΚ για την προστασία των δεδομένων.

Συνιστάται ενθέρμως να ζητηθεί η γνώμη των αρχών προστασίας των δεδομένων των κρατών μελών, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι κατευθυντήριες γραμμές συμπληρώνονται από ειδικές υποχρεώσεις οι οποίες προβλέπονται στις εθνικές νομοθεσίες για την προστασία των δεδομένων. Οι χρήστες του ΣΣΠΚ μπορούν επίσης να λάβουν περαιτέρω βοήθεια και καθοδήγηση από τις εν λόγω εθνικές αρχές προστασίας των δεδομένων, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι πληρούνται οι απαιτήσεις περί προστασίας των δεδομένων. Στην παρακάτω διεύθυνση παρατίθεται κατάλογος των εν λόγω αρχών, με τα στοιχεία επικοινωνίας και τους δικτυακούς τόπους:

http://ec.europa.eu/justice_home/fsj/privacy/nationalcomm/#eu

Πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ειδικές αρχές και όρους που προβλέπονται στην οδηγία για την προστασία των δεδομένων. Οι χειριστές των υποθέσεων έχουν το δικαίωμα, στο πλαίσιο της νομοθεσίας, να ανταλλάσσουν δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, μέσω του ΣΣΠΚ, αν ο σκοπός της επεξεργασίας είναι να σταματήσει η παράβαση της νομοθεσίας της ΕΕ για τους καταναλωτές, όπως προβλέπεται στο παράρτημα του κανονισμού ΣΠΚ. Εντούτοις, πριν από την επεξεργασία των εν λόγω δεδομένων, απαιτείται προσεκτική αξιολόγηση, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι τηρούνται οι αρχές που διέπουν την προστασία των δεδομένων και ότι η επεξεργασία είναι απολύτως αναγκαία για την επίτευξη των στόχων του κανονισμού ΣΠΚ.

Έχοντας τα παραπάνω κατά νου, οι χειριστές των υποθέσεων που έχουν πρόσβαση στο ΣΣΠΚ θα πρέπει να διενεργούν αξιολόγηση κατά περίπτωση πριν προβούν σε οποιαδήποτε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (2). Ο σκοπός των κατευθυντήριων γραμμών είναι να βοηθήσουν τους χειριστές των υποθέσεων στην εν λόγω αξιολόγηση, παρέχοντας ορισμένες κατευθυντήριες αρχές σχετικά με την προστασία των δεδομένων οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Ο στόχος είναι επίσης να αποσαφηνιστούν ορισμένες από τις περιπλοκότητες της αρχιτεκτονικής του ΣΣΠΚ όσον αφορά τις κοινές πράξεις επεξεργασίας και την κοινή ευθύνη επεξεργασίας, καθορίζοντας τον ρόλο της Επιτροπής και τον ρόλο των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών ως «κοινών υπεύθυνων επεξεργασίας» των ανταλλαγών δεδομένων στο πλαίσιο του ΣΣΠΚ.

3. ΤΟ ΣΣΠΚ - ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΠ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ

Το ΣΣΠΚ είναι ένα εργαλείο ΤΠ που σχεδιάστηκε και συντηρείται από την Επιτροπή σε συνεργασία με τα κράτη μέλη. Ο σκοπός του ΣΣΠΚ είναι να βοηθήσει τα κράτη μέλη όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των καταναλωτών. Χρησιμοποιείται από το δίκτυο ΣΠΚ, το οποίο απαρτίζεται από τις δημόσιες αρχές που έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη και από τις χώρες του ΕΟΧ για να συνεργάζονται και να ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες στο πλαίσιο της επιβολής της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών, όπως προβλέπεται στον κανονισμό ΣΠΚ.

Το άρθρο 10 του κανονισμού ΣΠΚ προβλέπει ότι:

«Η Επιτροπή διατηρεί ηλεκτρονική βάση δεδομένων στην οποία αποθηκεύει και επεξεργάζεται τις πληροφορίες που λαμβάνει δυνάμει των άρθρων 7, 8 και 9. Μόνο οι αρμόδιες αρχές μπορούν να συμβουλεύονται τη βάση δεδομένων…».

Το άρθρο 12 παράγραφος 3 του κανονισμού ΣΠΚ προσθέτει:

«Οι αιτήσεις συνδρομής υποβάλλονται γραπτώς και κάθε είδους διαβίβαση πληροφοριών γίνεται γραπτώς, χρησιμοποιώντας τυποποιημένο έντυπο, και η γνωστοποίηση πραγματοποιείται ηλεκτρονικά μέσω της βάσης δεδομένων που καθορίζεται στο άρθρο 10.».

Το ΣΣΠΚ διευκολύνει τη συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών που περιορίζονται στις ενδοκοινοτικές παραβάσεις των οδηγιών και των κανονισμών που απαριθμούνται στο παράρτημα του κανονισμού ΣΠΚ, το οποίο περιλαμβάνει ποικιλία θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, της πώλησης από απόσταση, της καταναλωτικής πίστης, των οργανωμένων ταξιδιών, των αθέμιτων όρων των συμβάσεων, του χρονομερισμού, του ηλεκτρονικού εμπορίου κ.ά. Το ΣΣΠΚ δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για ανταλλαγές πληροφοριών σε τομείς νομοθεσίας που δεν περιλαμβάνονται στο εν λόγω παράρτημα.

Παραδείγματα:

Ένας έμπορος εγκατεστημένος στο Βέλγιο χρησιμοποιεί αθέμιτους όρους στις συναλλαγές του με καταναλωτές που κατοικούν στη Γαλλία, παραβαίνοντας την οδηγία για τους αθέμιτους όρους συμβάσεων. Η αρμόδια για τους καταναλωτές αρχή της Γαλλίας μπορεί να χρησιμοποιήσει το ΣΣΠΚ για να ζητήσει από την αρμόδια για τους καταναλωτές αρχή του Βελγίου να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα επιβολής της νομοθεσίας που διαθέτει το Βέλγιο έναντι του εμπόρου, έτσι ώστε να σταματήσει πάραυτα η ενδοκοινοτική παράβαση.

II.

Η αρμόδια για τους καταναλωτές αρχή της Δανίας λαμβάνει καταγγελίες ότι ένας συγκεκριμένος δικτυακός τόπος χρησιμοποιεί δόλιες και παραπλανητικές εμπορικές πρακτικές εις βάρος των καταναλωτών. Ο δικτυακός τόπος εδρεύει στη Σουηδία. Η αρμόδια για τους καταναλωτές αρχή της Δανίας χρειάζεται πληροφορίες σχετικά με τον εν λόγω δικτυακό τόπο. Ως εκ τούτου, μπορεί να χρησιμοποιήσει το ΣΣΠΚ για να υποβάλει αίτηση για πληροφορίες στην αρμόδια για τους καταναλωτές αρχή της Σουηδίας, η οποία υποχρεούται να παράσχει τις πληροφορίες.

Οι πληροφορίες μεταφορτώνονται από τα κράτη μέλη, αποθηκεύονται στο ΣΣΠΚ, εξετάζονται από τα κράτη μέλη στα οποία απευθύνονται και, κατόπιν, διαγράφονται από την Επιτροπή (3). Το ΣΣΠΚ χρησιμοποιείται ως χώρος αποθήκευσης πληροφοριών και ως μέσο ανταλλαγής πληροφοριών μέσω ενός αποτελεσματικού και ασφαλούς συστήματος επικοινωνίας.

Από πλευράς προστασίας των δεδομένων, η δημιουργία μιας τέτοιας βάσης δεδομένων συνεπάγεται πάντα ορισμένους κινδύνους όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα: ανταλλαγή περισσότερων δεδομένων από όσα ακριβώς απαιτούνται για τους σκοπούς της αποτελεσματικής συνεργασίας· διατήρηση δεδομένων που θα έπρεπε να είχαν διαγραφεί καθώς και δεδομένων που δεν είναι πλέον ακριβή ή που δεν είναι σωστά· μη διασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων των προσώπων στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα και μη τήρηση των υποχρεώσεων των υπεύθυνων επεξεργασίας των δεδομένων. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να εξαλειφθούν οι εν λόγω κίνδυνοι, εξασφαλίζοντας ότι οι χρήστες του ΣΣΠΚ είναι καλά ενημερωμένοι και καταρτισμένοι όσον αφορά τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων καθώς και ικανοί να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση με την εφαρμοστέα νομοθεσία περί προστασίας των δεδομένων.

4. ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει νομικό πλαίσιο σχετικά με την προστασία των δεδομένων από το 1995: την οδηγία για την προστασία των δεδομένων (4), η οποία διέπει την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα κράτη μέλη, και τον κανονισμό για την προστασία των δεδομένων (5), ο οποίος διέπει την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά όργανα και τους λοιπούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εφαρμογή της νομοθεσίας για την προστασία των δεδομένων εξαρτάται από το ποιος είναι ο συμμετέχων στο ΣΣΠΚ ή ο χρήστης του ΣΣΠΚ.

Οι πράξεις επεξεργασίας που διενεργούνται από την Επιτροπή διέπονται από τον κανονισμό για την προστασία των δεδομένων και οι πράξεις επεξεργασίας που διενεργούνται από τους χειριστές των υποθέσεων στις αρμόδιες εθνικές αρχές επιβολής της νομοθεσίας διέπονται από τους εθνικούς νόμους μεταφοράς της οδηγίας για την προστασία των δεδομένων στο εθνικό δίκαιο.

Η Επιτροπή και οι ορισθείσες αρμόδιες αρχές, που είναι οι δύο κύριοι φορείς οι οποίοι διαδραματίζουν ειδικούς ρόλους στο ΣΣΠΚ, ως συνυπεύθυνοι επεξεργασίας, έχουν υποχρέωση να κοινοποιούν και να υποβάλουν τις αντίστοιχες πράξεις επεξεργασίας τους για προκαταρκτικό έλεγχο από τις σχετικές εποπτικές αρχές καθώς και να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τους κανόνες προστασίας των δεδομένων. Οι προαναφερθέντες εθνικοί νόμοι μεταφοράς της οδηγίας για την προστασία των δεδομένων στο εθνικό δίκαιο μπορεί να προβλέπουν απαλλαγές τόσο από την υποχρέωση κοινοποίησης όσο και από την υποχρέωση ελέγχου.

Η εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών για την προστασία των δεδομένων είχε ως σκοπό τόσο να εξασφαλίσει ένα υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων όσο και να διασφαλίσει τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσώπων και, παράλληλα, να επιτρέψει την ελεύθερη ροή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ των κρατών μελών. Δεδομένου ότι τα εθνικά μέτρα εφαρμογής μπορεί να οδηγήσουν σε αποκλίνοντες κανόνες, προκειμένου να εξασφαλιστεί συμμόρφωση με τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων, συνιστάται στους χρήστες του ΣΣΠΚ να συζητήσουν αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές με τις εθνικές τους αρχές προστασίας των δεδομένων, δεδομένου ότι οι κανόνες μπορεί να διαφέρουν, για παράδειγμα, ως προς τις πληροφορίες που παρέχονται σε ιδιώτες ή ως προς την υποχρέωση κοινοποίησης ορισμένων πράξεων επεξεργασίας δεδομένων στις αρχές προστασίας των δεδομένων.

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του νομικού πλαισίου της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων είναι η εποπτεία του από ανεξάρτητες αρχές προστασίας των δεδομένων. Οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν καταγγελίες στις εν λόγω αρχές και να επιλύουν γρήγορα τα προβλήματα προστασίας των δεδομένων με εξωδικαστικό τρόπο. Η επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε εθνικό επίπεδο εποπτεύεται από τις εθνικές αρχές προστασίας των δεδομένων και η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα εποπτεύεται από τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας των Δεδομένων (ΕΕΠΔ) (6). Κατά συνέπεια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπόκειται στην εποπτεία του ΕΕΠΔ και οι λοιποί χρήστες του ΣΣΠΚ στην εποπτεία των εθνικών αρχών προστασίας των δεδομένων.

5. Η ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΣΣΠΚ – ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το ΣΣΠΚ είναι ένα σαφές παράδειγμα κοινών εργασιών επεξεργασίας και κοινής ευθύνης επεξεργασίας. Ενώ μόνο οι αρμόδιες αρχές στα κράτη μέλη συλλέγουν, καταγράφουν, γνωστοποιούν και ανταλλάσσουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, η αποθήκευση και η διαγραφή των εν λόγω δεδομένων στους εξυπηρετητές της είναι ευθύνη της Επιτροπής. Η Επιτροπή δεν έχει πρόσβαση στα εν λόγω δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, αλλά θεωρείται ο υπεύθυνος και ο χειριστής του συστήματος.

Συνεπώς, ο καταμερισμός των διαφόρων καθηκόντων και αρμοδιοτήτων μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:

—	Κάθε αρμόδια αρχή είναι υπεύθυνη επεξεργασίας όσον αφορά τις δικές της δραστηριότητες επεξεργασίας δεδομένων.

—

Η Επιτροπή δεν είναι χρήστης, αλλά ο χειριστής του συστήματος, ευθύνεται δε κυρίως για τη συντήρηση και την ασφάλεια της αρχιτεκτονικής του συστήματος. Εντούτοις, η Επιτροπή έχει επίσης πρόσβαση στις προειδοποιήσεις, στις πληροφορίες ανατροφοδότησης και σε άλλες πληροφορίες, κατά περίπτωση (7). Ο σκοπός της πρόσβασης της Επιτροπής είναι να παρακολουθεί την εφαρμογή του κανονισμού ΣΠΚ και των νομοθετικών πράξεων για την προστασία των καταναλωτών οι οποίες απαριθμούνται στο παράρτημα του κανονισμού ΣΠΚ, καθώς και να καταρτίζει στατιστικές σε σχέση με την εκπλήρωση αυτών των καθηκόντων. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν έχει πρόσβαση στις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις αιτήσεις αμοιβαίας συνδρομής και επιβολής της νομοθεσίας, καθώς αυτές απευθύνονται μόνο στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών οι οποίες χειρίζονται τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ο κανονισμός ΣΠΚ παρέχει πράγματι στην Επιτροπή τη δυνατότητα να βοηθά τις αρμόδιες αρχές σε περίπτωση ορισμένων διαφορών (8) και να καλείται να συμμετάσχει σε συντονισμένες έρευνες τις οποίες αναλαμβάνουν περισσότερα από δύο κράτη μέλη (9).

—	Οι φορείς του ΣΣΠΚ είναι από κοινού υπεύθυνοι για τη νομιμότητα της επεξεργασίας, την παροχή πληροφοριών και τα δικαιώματα πρόσβασης, αντίρρησης και διόρθωσης.

—	Τόσο η Επιτροπή όσο και οι αρμόδιες αρχές στους ρόλους τους ως υπεύθυνων επεξεργασίας είναι ατομικά υπεύθυνες για την εξασφάλιση του ότι οι κανόνες σχετικά με τις πράξεις τους επεξεργασίας δεδομένων συμμορφώνονται με τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων.

6. ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟ ΣΣΠΚ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΣΠΚ

Υπάρχουν διάφορα προφίλ πρόσβασης στο ΣΣΠΚ: το δικαίωμα πρόσβασης στη βάση δεδομένων είναι περιορισμένο και δίνεται μόνο σε έναν συγκεκριμένο υπάλληλο της αρμόδιας αρχής (επικυρωμένος χρήστης), δεν μπορεί δε να μεταβιβαστεί. Οι αιτήσεις για πρόσβαση στο ΣΣΠΚ μπορούν να γίνουν δεκτές μόνο για τους υπαλλήλους που κοινοποιούνται στην Επιτροπή από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Για να εισέλθει κάποιος στο σύστημα απαιτείται η ονομασία και ο κωδικός πρόσβασης του χρήστη, τα οποία λαμβάνονται από το ενιαίο γραφείο σύνδεσης.

Μόνο οι χρήστες της ερωτώμενης αρμόδιας αρχής και της αιτούσας αρμόδιας αρχής έχουν πλήρη πρόσβαση στο σύνολο των πληροφοριών που ανταλλάσσονται στο πλαίσιο μιας υπόθεσης, συμπεριλαμβανομένων των εγγράφων που επισυνάπτονται στον φάκελο ΣΣΠΚ της υπόθεσης. Τα ενιαία γραφεία σύνδεσης μπορούν να διαβάσουν μόνο τις βασικές πληροφορίες που αφορούν μια υπόθεση για να μπορέσουν να προσδιορίσουν την αρμόδια αρχή στην οποία πρέπει να διαβιβαστεί η αίτηση. Δεν μπορούν να διαβάσουν εμπιστευτικά έγγραφα που επισυνάπτονται στην αίτηση ή μια προειδοποίηση.

Στις υποθέσεις που αφορούν την επιβολή της νομοθεσίας, στις γενικές πληροφορίες έχουν πρόσβαση οι χρήστες όλων των αρμόδιων αρχών που έχουν κοινοποιηθεί ως αρμόδιες για τις νομοθετικές πράξεις οι οποίες παραβιάζονται. Αυτό γίνεται μέσω των κοινοποιήσεων. Οι εν λόγω κοινοποιήσεις θα πρέπει να παρέχουν γενική περιγραφή μιας υπόθεσης και θα πρέπει να αποφεύγεται να περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως το ονοματεπώνυμο του πωλητή ή του προμηθευτή (αν πρόκειται για φυσικό πρόσωπο).

Η Επιτροπή δεν έχει πρόσβαση στις αιτήσεις για πληροφορίες και για την επιβολή της νομοθεσίας ή στα εμπιστευτικά έγγραφα, αλλά λαμβάνει τις κοινοποιήσεις και τις προειδοποιήσεις.

7. ΑΡΧΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τους χρήστες του ΣΣΠΚ στα κράτη μέλη μπορεί να γίνεται μόνο υπό τους όρους και σύμφωνα με τις αρχές που προβλέπει η οδηγία για την προστασία των δεδομένων. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας των δεδομένων είναι υπεύθυνος να εξασφαλίσει ότι τηρούνται οι αρχές της προστασίας των δεδομένων κατά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο ΣΣΠΚ.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι εφαρμόζονται στο ΣΣΠΚ οι κανόνες τόσο της εμπιστευτικότητας όσο και της προστασίας των δεδομένων.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι χρήστες του ΣΣΠΚ στα κράτη μέλη είναι υπεύθυνοι για πολλές άλλες πράξεις επεξεργασίας και μπορεί να μην είναι ειδήμονες στον τομέα της προστασίας των δεδομένων. Η συμμόρφωση με την προστασία των δεδομένων στο ΣΣΠΚ δεν χρειάζεται να είναι αδικαιολόγητα πολύπλοκη ή να δημιουργεί υπερβολικό διοικητικό φόρτο. Ούτε πρέπει να είναι ένα σύστημα που να ανταποκρίνεται σε κάθε περίπτωση. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές είναι συστάσεις για τον χειρισμό των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, και θα πρέπει να υπομνησθεί ότι όλα τα δεδομένα που ανταλλάσσονται στο πλαίσιο του ΣΣΠΚ δεν είναι δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.

Πριν από κάθε μεταφόρτωση πληροφοριών στο ΣΣΠΚ, οι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι πρέπει να εξετάζουν κατά πόσον τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που πρόκειται να αποσταλούν είναι απολύτως αναγκαία για την επίτευξη των σκοπών της αποτελεσματικής συνεργασίας και να προσέξουν σε ποιον αποστέλλουν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Ο αρμόδιος για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλος πρέπει να αναρωτηθεί κατά πόσον ο παραλήπτης έχει απόλυτη ανάγκη να λάβει αυτές τις πληροφορίες για τους σκοπούς της αίτησης προειδοποίησης ή αμοιβαίας συνδρομής.

Ο ακόλουθος κατάλογος θεμελιωδών αρχών για την προστασία των δεδομένων έχει ως σκοπό να βοηθήσει τους αρμόδιους για την επιβολή της νομοθεσίας υπαλλήλους που έχουν πρόσβαση στο ΣΣΠΚ να προβαίνουν σε κατά περίπτωση αξιολόγηση του κατά πόσον επιτυγχάνεται συμμόρφωση με τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων που σχετίζονται με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κάθε φορά που επεξεργάζονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα στο σύστημα. Οι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι θα πρέπει να έχουν επίσης υπόψη ότι μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις και περιορισμοί όσον αφορά την εφαρμογή των αρχών για την προστασία των δεδομένων, οι οποίες απαριθμούνται παρακάτω, σε εθνικό επίπεδο, και συνιστάται να συμβουλεύονται τις εθνικές τους αρχές προστασίας των δεδομένων (10).

Ποιες είναι οι αρχές προστασίας των δεδομένων που πρέπει να τηρούνται;

Οι γενικές αρχές για την προστασία των δεδομένων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πριν από τη διενέργεια της επεξεργασίας οιωνδήποτε δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα έχουν ληφθεί από την οδηγία για την προστασία των δεδομένων. Εφόσον η εν λόγω οδηγία έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο, υπενθυμίζεται στους χειριστές των υποθέσεων να συμβουλευτούν τις εθνικές εποπτικές αρχές τους για την προστασία των δεδομένων όσον αφορά την εφαρμογή των αρχών που απαριθμούνται παρακάτω και συνιστάται να ενημερωθούν κατά πόσον υπάρχουν τυχόν εξαιρέσεις ή περιορισμοί όσον αφορά την εφαρμογή των εν λόγω αρχών.

Αρχή της διαφάνειας

Σύμφωνα με την οδηγία για την προστασία των δεδομένων, το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται όταν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα του υφίστανται επεξεργασία. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας υποχρεούται να του παρέχει το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνσή του, τον σκοπό της επεξεργασίας, τους παραλήπτες των δεδομένων και όλες τις άλλες πληροφορίες που απαιτούνται προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η επεξεργασία είναι θεμιτή (11).

Μπορεί να γίνεται επεξεργασία δεδομένων μόνο στις ακόλουθες περιπτώσεις (12):

—	αν το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα έχει δώσει τη συναίνεσή του,

—	αν η επεξεργασία είναι αναγκαία για την εκτέλεση ή για τη σύναψη σύμβασης,

—	αν η επεξεργασία είναι αναγκαία για τη συμμόρφωση με μια νομική υποχρέωση,

—	αν η επεξεργασία είναι αναγκαία για την προστασία των ζωτικών συμφερόντων του προσώπου στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα,

—	αν η επεξεργασία είναι αναγκαία για την εκπλήρωση έργου δημόσιου συμφέροντος ή εμπίπτοντος στην άσκηση δημόσιας εξουσίας που έχει ανατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας ή στον τρίτο στον οποίο ανακοινώνονται τα δεδομένα,

—	αν η επεξεργασία είναι αναγκαία για τους σκοπούς των νόμιμων συμφερόντων όσον αφορά τις εργασίες του υπεύθυνου επεξεργασίας ή του τρίτου ή των τρίτων στον/στους οποίο/οποίους γνωστοποιούνται τα στοιχεία.

Αρχή της νομιμότητας και της δικαιοσύνης

Δεν επιτρέπεται να συλλέγονται ή να υφίστανται επεξεργασία δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα με αθέμιτους ή παράνομους τρόπους, ούτε θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για σκοπούς που δεν συνάδουν με τους σκοπούς που καθορίζονται στον κανονισμό ΣΠΚ. Για να είναι η επεξεργασία νόμιμη, οι χειριστές των υποθέσεων πρέπει να εξασφαλίζουν ότι έχουν σαφείς λόγους που δικαιολογούν την ανάγκη επεξεργασίας. Η επεξεργασία πρέπει να γίνεται για συγκεκριμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς, και δεν επιτρέπεται περαιτέρω επεξεργασία κατά τρόπο ασύμβατο με αυτούς τους σκοπούς (13). Η εν λόγω επεξεργασία μπορεί να γίνεται μόνον εφόσον προβλέπεται εν προκειμένω στον κανονισμό ΣΠΚ.

Για να είναι θεμιτή η επεξεργασία, τα πρόσωπα στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με τους σκοπούς για τους οποίους πρόκειται να υποστούν επεξεργασία τα δεδομένα τους καθώς και σχετικά με την ύπαρξη του δικαιώματος πρόσβασης, διόρθωσης και αντίρρησης.

Αρχή της αναλογικότητας, της ακρίβειας και των περιόδων διατήρησης

Οι πληροφορίες πρέπει να είναι ανάλογες προς τους επιδιωκόμενους στόχους, επαρκείς, κατάλληλες και όχι υπερβολικές σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους συλλέγονται και/ή υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία. Τα δεδομένα πρέπει να είναι ακριβή και, εφόσον χρειάζεται, να ενημερώνονται· πρέπει να λαμβάνονται όλα τα εύλογα μέτρα ώστε δεδομένα ανακριβή ή ελλιπή σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους έχουν συλλεγεί ή υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία να διαγράφονται ή να διορθώνονται· τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να διατηρούνται σε μορφή που να επιτρέπει τον προσδιορισμό των προσώπων στα οποία αναφέρονται για περίοδο η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει το αναγκαίο χρονικό διάστημα για τους σκοπούς για τους οποίους τα δεδομένα συλλέχθηκαν ή υποβλήθηκαν σε περαιτέρω επεξεργασία. Πρέπει να υπάρχουν κατάλληλες εγγυήσεις για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που διατηρούνται για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους για ιστορικούς, στατιστικούς ή επιστημονικούς λόγους.

Οι χειριστές των υποθέσεων πρέπει να εξετάζουν κατά πόσον οι πληροφορίες τις οποίες επεξεργάζονται είναι απολύτως αναγκαίες για τους επιδιωκόμενους σκοπούς.

Αρχή του περιορισμού του σκοπού

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να συλλέγονται για συγκεκριμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς, και δεν επιτρέπεται να υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία κατά τρόπο ασύμβατο με τους εν λόγω σκοπούς χωρίς να ενημερώνεται το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα. Οι χειριστές των υποθέσεων θα πρέπει να επεξεργάζονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα μόνο όταν υπάρχει εν προκειμένω σαφής σκοπός: να υπάρχει σχετική νομική βάση τον κανονισμό ΣΠΚ, η οποία να δικαιολογεί τη διαβίβαση.

Δικαιώματα πρόσβασης

Τα πρόσωπα στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα έχουν, σύμφωνα με την οδηγία για την προστασία των δεδομένων (14), το δικαίωμα να ενημερώνονται για το γεγονός ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τους υφίστανται επεξεργασία· για τους σκοπούς της επεξεργασίας· για τους αποδέκτες των δεδομένων και για το ότι έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα, δηλαδή το δικαίωμα της πληροφόρησης και της διόρθωσης. Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα έχει το δικαίωμα πρόσβασης σε όλα τα δεδομένα του που υφίστανται επεξεργασία. Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα έχει επίσης το δικαίωμα να ζητήσει διόρθωση, διαγραφή ή «κλείδωμα» των δεδομένων που είναι ελλιπή, ανακριβή ή η επεξεργασία την οποία υφίστανται δεν είναι σύμφωνη με τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων (15).

Ευαίσθητα δεδομένα

Απαγορεύεται η επεξεργασία δεδομένων που αποκαλύπτουν φυλετική ή εθνική προέλευση, πολιτικές απόψεις, θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, ιδιότητα μέλους σε συνδικαλιστική οργάνωση, υγεία, σεξουαλική ζωή, παραβατική συμπεριφορά και ποινικές καταδίκες. Εντούτοις, η οδηγία για την προστασία των δεδομένων (16) προβλέπει ορισμένες εξαιρέσεις απ’ αυτόν τον κανόνα, όπου ευαίσθητα δεδομένα μπορεί να υφίστανται επεξεργασία υπό ορισμένες προϋποθέσεις (17). Αφού οι χρήστες του ΣΣΠΚ μπορεί να βρεθούν σε θέση που να χειρίζονται ευαίσθητα δεδομένα (18), συνιστάται να προσεγγίζουν τα ευαίσθητα δεδομένα με προσοχή. Συνιστάται στους χρήστες του ΣΣΠΚ να συμβουλεύονται την αρμόδια για την προστασία των δεδομένων εθνική τους αρχή για το αν ισχύουν παρεκκλίσεις όσον αφορά την επεξεργασία των ευαίσθητων δεδομένων.

Εξαιρέσεις

Στο πλαίσιο της πρόληψης, της έρευνας, του εντοπισμού και της δίωξης των ποινικών παραβάσεων, η οδηγία για την προστασία των δεδομένων επιτρέπει ορισμένες εξαιρέσεις. Συνιστάται στους χειριστές των υποθέσεων να συμβουλεύονται την εθνική νομοθεσία προκειμένου να εκτιμούν κατά πόσον είναι πιθανές τέτοιες εξαιρέσεις και σε ποιο βαθμό (19). Εφόσον χρησιμοποιούνται τέτοιες εξαιρέσεις, συνιστάται να αναφέρονται σαφώς στις δηλώσεις εμπιστευτικότητας κάθε αρμόδιας αρχής.

Εφαρμογή των αρχών σχετικά με την προστασία των δεδομένων

Η εφαρμογή των εν λόγω αρχών σχετικά με την προστασία των δεδομένων στη λειτουργία του ΣΣΠΚ έχει ως αποτέλεσμα τη διατύπωση των ακόλουθων συστάσεων:

Η χρήση του ΣΣΠΚ θα πρέπει να περιορίζεται αυστηρά στους σκοπούς που καθορίζονται στον κανονισμό ΣΠΚ. Το άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού ΣΠΚ ορίζει ότι οι πληροφορίες που γνωστοποιούνται μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον για τους σκοπούς της εξασφάλισης της συμμόρφωσης με τη νομοθεσία για την προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών. Η εν λόγω νομοθεσία παρατίθεται στο παράρτημα του κανονισμού ΣΠΚ.

Συνιστάται οι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν από μια αίτηση αμοιβαίας συνδρομής ή προειδοποίηση μόνο για τους λόγους που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση, συμμορφούμενοι απολύτως με τις νομικές απαιτήσεις για την προστασία των δεδομένων και αξιολογώντας εκ των προτέρων την ανάγκη της επεξεργασίας στο πλαίσιο των ερευνών που διενεργούνται για το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον.

3.	Όταν διαβιβάζονται δεδομένα, οι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι προβαίνουν σε αξιολόγηση, κατά περίπτωση, όσον αφορά το ποιοι θα πρέπει να είναι οι παραλήπτες των πληροφοριών που θα αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας.

Οι χρήστες του ΣΣΠΚ θα πρέπει να επιλέγουν προσεκτικά τις ερωτήσεις τις οποίες θέτουν στην αίτηση αμοιβαίας συνδρομής και να μη ζητούν περισσότερα δεδομένα από όσα χρειάζεται. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα τήρησης των αρχών για την ποιότητα των δεδομένων, αλλά και για ζήτημα μείωσης του διοικητικού φόρτου.

Η οδηγία για την προστασία των δεδομένων (20) προβλέπει ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να είναι ακριβή και επικαιροποιημένα. Προβλέπεται ότι η αρμόδια αρχή που έδωσε τις πληροφορίες θα πρέπει να συμβάλει στην εξασφάλιση της ακρίβειας των δεδομένων που είναι αποθηκευμένα στο ΣΣΠΚ. Έχουν προστεθεί αναδυόμενα μηνύματα ως στοιχείο του ΣΣΠΚ για να υπενθυμίζουν περιοδικά στους χειριστές των υποθέσεων να ελέγχουν αν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα είναι ακριβή και επικαιροποιημένα.

Ένας πρακτικός τρόπος ενημέρωσης των προσώπων στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα σχετικά με τα δικαιώματά τους είναι μέσω μιας διαδικτυακής πλήρους δήλωσης εμπιστευτικότητας. Συνιστάται κάθε αρμόδια αρχή να δημοσιεύει δήλωση εμπιστευτικότητας στον δικτυακό της τόπο. Κάθε δήλωση εμπιστευτικότητας θα πρέπει να είναι σύμφωνη με όλες τις υποχρεώσεις ενημέρωσης, όπως προβλέπει η οδηγία για την προστασία των δεδομένων, να περιλαμβάνει σύνδεσμο προς την ιστοσελίδα της δήλωσης εμπιστευτικότητας της Επιτροπής και να παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την εν λόγω αρμόδια αρχή καθώς και με οποιουσδήποτε εθνικούς περιορισμούς όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης ή ενημέρωσης. Όλοι οι εμπλεκόμενοι υπεύθυνοι επεξεργασίας των δεδομένων είναι υπεύθυνοι για την εξασφάλιση της δημοσίευσης των δηλώσεων εμπιστευτικότητας.

Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα μπορεί να ζητήσει πρόσβαση, διόρθωση και διαγραφή των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του από περισσότερες από μία πηγές. Μολονότι κάθε αρμόδια αρχή είναι υπεύθυνη, ως υπεύθυνη επεξεργασίας των δεδομένων, για τις δικές της πράξεις επεξεργασίας δεδομένων, θα πρέπει να υπάρχει συντονισμένη απάντηση σε αιτήσεις που αφορούν διασυνοριακές υποθέσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνιστάται οι αρμόδιες αρχές να ενημερώνουν τις υπόλοιπες ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές σχετικά με την παραλαβή της αίτησης.

Αν μια αρμόδια αρχή θεωρεί ότι η έγκριση μιας αίτησης μπορεί να επηρεάσει την έρευνα ή τη διαδικασία επιβολής της νομοθεσίας που πραγματοποιείται από άλλες αρμόδιες αρχές, θα πρέπει να ζητήσει τη γνώμη των εν λόγω αρχών πριν εγκρίνει την αίτηση.

Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα μπορεί επίσης να υποβάλει την αίτησή του στην Επιτροπή. Η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει μια αίτηση μόνο για δεδομένα στα οποία έχει πρόσβαση. Η Επιτροπή, όταν λαμβάνει μια αίτηση, θα πρέπει να συμβουλεύεται την αρμόδια αρχή η οποία έδωσε τις πληροφορίες. Αν δεν υπάρχουν αντιρρήσεις ή αν η αρμόδια αρχή δεν απαντήσει εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει αν θα εγκρίνει ή όχι την αίτηση με βάση τον κανονισμό για την προστασία των δεδομένων. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να ζητήσει τη γνώμη των αρμόδιων αρχών των οποίων οι δραστηριότητες έρευνας ή επιβολής της νομοθεσίας ενδέχεται να διακυβευτούν λόγω της έγκρισης της αίτησης. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει κατά πόσον η ενσωμάτωση πρόσθετων τεχνικών χαρακτηριστικών στο ΣΣΠΚ θα διευκόλυνε τέτοιες ανταλλαγές.

Η οδηγία 2007/76/ΕΚ για την εφαρμογή του κανονισμού ΣΠΚ προβλέπει τη δημιουργία πεδίων δεδομένων εντός του ΣΣΠΚ για τα ονόματα των διευθυντών των εταιρειών. Οι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι πρέπει να αξιολογούν το κατά πόσον η συμπερίληψη αυτού του είδους προσωπικών δεδομένων είναι αναγκαία για την επίλυση της υπόθεσης. Πρέπει να γίνεται αξιολόγηση, κατά περίπτωση, του κατά πόσον είναι αναγκαίο να συμπεριληφθεί το ονοματεπώνυμο του διευθυντή της εταιρείας στο προοριζόμενο γι’ αυτόν τον σκοπό πεδίο δεδομένων πριν από κάθε μεταφόρτωση πληροφοριών στο ΣΣΠΚ και πριν από την αποστολή αίτησης προειδοποίησης ή αμοιβαίας συνδρομής σε άλλη αρμόδια αρχή.

Η απόφαση 2007/76/ΕΚ για την εφαρμογή του κανονισμού ΣΠΚ απαιτεί από την αρμόδια αρχή που μεταφορτώνει αιτήσεις παροχής πληροφοριών ή αιτήσεις επιβολής της νομοθεσίας ή προειδοποιήσεις να υποδεικνύει κατά πόσον πρέπει να διασφαλιστεί το απόρρητο των εν λόγω πληροφοριών. Αυτό γίνεται κατά περίπτωση. Ομοίως, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση, κατά την παροχή πληροφοριών, πρέπει επίσης να υποδεικνύει κατά πόσον πρέπει να διασφαλιστεί το απόρρητο των πληροφοριών. Το ΣΣΠΚ περιλαμβάνει ένα στοιχείο προεπιλεγμένης τιμής όταν οι χρήστες του ΣΣΠΚ χρειάζονται ρητά να επιτρέψουν την πρόσβαση σε έγγραφα ακυρώνοντας την επιλογή του συμβόλου «εμπιστευτικό».

8. ΣΣΠΚ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Περιβάλλον ευνοϊκό για την προστασία των δεδομένων

Το ΣΣΠΚ έχει σχεδιαστεί έχοντας λάβει υπόψη τις απαιτήσεις της νομοθεσίας για την προστασία των δεδομένων:

—

Το ΣΣΠΚ χρησιμοποιεί το δίκτυο s-TESTA, το οποίο σημαίνει: Trans European Services for Telematics between Administrations (Διευρωπαϊκές υπηρεσίες τηλεματικής μεταξύ διοικήσεων). Το εν λόγω δίκτυο προσφέρει μια διαχειριζόμενη, αξιόπιστη και ασφαλή πλατφόρμα πανευρωπαϊκής επικοινωνίας για την ευρωπαϊκή και τις εθνικές διοικήσεις. Το δίκτυο s-TESTA βασίζεται σε μια ειδική ιδιωτική υποδομή εντελώς ξεχωριστή από το διαδίκτυο. Κατάλληλα μέτρα ασφαλείας περιλαμβάνονται στον σχεδιασμό του συστήματος έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή προστασία για το δίκτυο. Το δίκτυο έχει διαπίστευση ασφαλείας, έτσι ώστε να είναι κατάλληλο για τη διαβίβαση διαβαθμισμένων πληροφοριών στο επίπεδο «Περιορισμένης χρήσης ΕΕ».

—

Έχουν εισαχθεί πολλά τεχνικά στοιχεία: ασφαλείς και εξατομικευμένοι κωδικοί πρόσβασης σε κοινοποιημένους αρμόδιους υπαλλήλους καθορισμένων αρχών, χρήση ενός ασφαλούς δικτύου s-TESTA, αναδυόμενα μηνύματα τα οποία υπενθυμίζουν στους χειριστές των υποθέσεων ότι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων, όταν επεξεργάζονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, δημιουργία διαφορετικών προφίλ χρηστών τα οποία κλιμακώνουν την πρόσβαση στις πληροφορίες ανάλογα με τον ρόλο του χρήστη (αρμόδια αρχή, ενιαίο γραφείο σύνδεσης ή η Επιτροπή), δυνατότητα περιορισμού της πρόσβασης σε έγγραφα χαρακτηρίζοντάς τα εμπιστευτικά, καθώς και μήνυμα στην αρχική σελίδα του ΣΣΠΚ το οποίο αναφέρεται στους κανόνες για την προστασία των δεδομένων.

—

Κανόνες εφαρμογής (21) οι οποίοι καλύπτουν βασικές πτυχές με σκοπό την εξασφάλιση της συμμόρφωσης με την προστασία των δεδομένων: σαφείς κανόνες διαγραφής (ποιες πληροφορίες· πώς και πότε διαγράφονται δεδομένα)· αρχές οι οποίες καθορίζουν τα είδη πρόσβασης στις πληροφορίες (μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές έχουν πλήρη πρόσβαση, ενώ οι υπόλοιπες έχουν πρόσβαση μόνο σε γενικές πληροφορίες).

—	Οδηγίες λειτουργίας (22) οι οποίες αποσαφηνίζουν περαιτέρω τι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν συμπληρώνονται τα διάφορα πεδία δεδομένων, και ενσωμάτωση των εν λόγω οδηγιών (23).

—

Ετήσιες επανεξετάσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι αρμόδιες αρχές επαληθεύουν την ακρίβεια των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (η τοποθέτηση ετικετών έχει προγραμματιστεί, αλλά δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί) καθώς και ότι οι υποθέσεις κλείνουν και/ή διαγράφονται όπως προβλέπεται από τους κανόνες, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι υποθέσεις δεν ξεχνιούνται. Η Επιτροπή οργανώνει σε τακτική βάση μαζί με τα κράτη μέλη συστηματική επανεξέταση των υποθέσεων οι οποίες παραμένουν εκκρεμείς για χρονικό διάστημα κατά πολύ μεγαλύτερο από το μέσο χρονικό διάστημα διεκπεραίωσης μιας υπόθεσης.

—	Αυτόματη διαγραφή των υποθέσεων αμοιβαίας συνδρομής 5 χρόνια μετά το κλείσιμο της υπόθεσης, όπως απαιτείται από τον κανονισμό ΣΠΚ.

—

Το ΣΣΠΚ είναι ένα εξελισσόμενο εργαλείο ΤΠ το οποίο αποσκοπεί να είναι ευνοϊκό για την προστασία των δεδομένων. Πολλά στοιχεία διασφάλισης έχουν ήδη ενσωματωθεί στην αρχιτεκτονική του συστήματος η οποία περιγράφηκε παραπάνω. Η Επιτροπή προτίθεται να συνεχίσει την ανάπτυξη περαιτέρω βελτιώσεων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις.

Ορισμένες πρόσθετες οδηγίες

Για πόσο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αποθηκεύεται μια υπόθεση, και πότε θα πρέπει να κλείνει και να διαγράφεται;

Μόνο η Επιτροπή μπορεί να διαγράφει πληροφορίες από το ΣΣΠΚ (24) και το πράττει κανονικά έπειτα από αίτηση μιας αρμόδιας αρχής. Η αρμόδια αρχή, όταν υποβάλλει τέτοια αίτηση, πρέπει να διευκρινίζει τους λόγους υποβολής της. Η μόνη εξαίρεση είναι οι αιτήσεις επιβολής της νομοθεσίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η διαγραφή από την Επιτροπή γίνεται 5 χρόνια μετά το κλείσιμο της υπόθεσης από την αιτούσα αρχή.

Έχουν θεσπιστεί κανόνες με συγκεκριμένα χρονικά όρια έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η διαγραφή δεδομένων που δεν χρειάζονται πλέον· δεδομένων που είναι ανακριβή· δεδομένων που έχουν αποδειχθεί αβάσιμα και/ή έχουν διατηρηθεί για τα μέγιστα χρονικά διαστήματα αποθήκευσης.

Γιατί η περίοδος διατήρησης ορίζεται στα πέντε έτη;

Ο σκοπός της περιόδου διατήρησης είναι η διευκόλυνση της συνεργασίας μεταξύ των δημοσίων αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας στον τομέα της προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών σε περιπτώσεις ενδοκοινοτικών παραβάσεων· η συμβολή στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, στην ποιότητα και τη συνέπεια στην επιβολή της νομοθεσίας στον τομέα της προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών, και στην παρακολούθηση της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων των καταναλωτών, καθώς και η συμβολή στην αύξηση του επιπέδου και της συνέπειας όσον αφορά την επιβολή της νομοθεσίας. Κατά τη διάρκεια της διατήρησης οι εξουσιοδοτημένοι αρμόδιοι για την επιβολή της νομοθεσίας υπάλληλοι οι οποίοι εργάζονται για μια αρμόδια αρχή η οποία είχε αρχικά χειριστεί μια υπόθεση μπορούν να συμβουλεύονται το αρχείο, προκειμένου να τεκμηριώσουν σχέση με πιθανώς επανειλημμένες παραβάσεις, πράγμα που συμβάλλει στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη επιβολή της νομοθεσίας.

Ποιες πληροφορίες μπορούν να συμπεριληφθούν στο φόρουμ συζήτησης;

Το φόρουμ συζήτησης πλαισιώνει το ΣΣΠΚ και είναι ένα εργαλείο που προορίζεται για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με ζητήματα όπως οι νέες εξουσίες επιβολής της νομοθεσίας και οι βέλτιστες πρακτικές. Γενικά, το φόρουμ συζήτησης, μολονότι δεν χρησιμοποιείται συχνά από τους αρμόδιους για την επιβολή της νομοθεσίας υπαλλήλους, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή δεδομένων σχετικών με τις υποθέσεις και δεν θα πρέπει να κάνει αναφορά σε προσωπικά δεδομένα.

Τι είδους στοιχεία μπορούν να συμπεριληφθούν στις περιλήψεις και στα συνημμένα έγγραφα;

Η απόφαση 2007/76/ΕΚ για την εφαρμογή του κανονισμού ΣΠΚ προβλέπει το πεδίο δεδομένων «συνημμένα έγγραφα» στην περίπτωση προειδοποιήσεων και αιτήσεων για πληροφορίες και για την επιβολή της νομοθεσίας. Οι περιλήψεις είναι τα πεδία στα οποία θα πρέπει να γίνεται η περιγραφή της παράβασης. Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα θα πρέπει να μην περιλαμβάνονται στις περιλήψεις, δεδομένου ότι ο σκοπός του εν λόγω πεδίου δεδομένων είναι να παρέχει γενική περιγραφή της παράβασης. Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα στα συνημμένα έγγραφα, τα οποία δεν είναι απολύτως απαραίτητα, θα πρέπει να σκιάζονται ή να διαγράφονται.

Τι σημαίνει η ύπαρξη «εύλογης υποψίας» ότι έχει σημειωθεί παράβαση;

Η εύλογη υποψία πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία. Ωστόσο, συνιστάται οι εικαζόμενες παραβάσεις να εισάγονται στο ΣΣΠΚ μόνο αν υπάρχουν κάποια στοιχεία που να στοιχειοθετούν ότι έχει γίνει ή είναι πιθανόν να έχει γίνει παράβαση.

Τι συμβαίνει με τις μεταβιβάσεις σε τρίτες χώρες;

Ο κανονισμός ΣΠΚ (25) προβλέπει ότι οι πληροφορίες που ανακοινώνονται στο πλαίσιο του κανονισμού ΣΠΚ μπορούν επίσης να ανακοινώνονται σε αρχή τρίτης χώρας από κράτος μέλος που έχει διμερή συμφωνία συνδρομής, υπό την προϋπόθεση ότι έχει συναινέσει εν προκειμένω η αρμόδια αρχή η οποία ανακοίνωσε αρχικά την πληροφορία και ότι πληρούνται οι διατάξεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων.

Συνιστάται, εφόσον δεν υπάρχει διεθνής συμφωνία από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ρυθμίσεις συνεργασίας αμοιβαίας συνδρομής (26) με μια τρίτη χώρα, οποιαδήποτε διμερής συμφωνία συνδρομής με μια δεδομένη τρίτη χώρα θα πρέπει να προβλέπει επαρκείς εγγυήσεις προστασίας των δεδομένων και θα πρέπει να κοινοποιείται στις σχετικές εποπτικές αρχές προστασίας των δεδομένων, έτσι ώστε να μπορεί να διενεργείται προκαταρκτικός έλεγχος, εκτός αν η Επιτροπή έχει διαπιστώσει ότι η τρίτη χώρα εξασφαλίζει επαρκές επίπεδο προστασίας για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που διαβιβάζονται από την Ένωση, σύμφωνα με το άρθρο 25 της οδηγίας για την προστασία των δεδομένων.

(1) Άρθρο 2 στοιχείο α).

(2) Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αρχές που διέπουν την προστασία των δεδομένων εφαρμόζονται τόσο στα δεδομένα που αποθηκεύονται σε ηλεκτρονική μορφή όσο και στα δεδομένα που αποθηκεύονται σε έντυπη μορφή.

(3) Για συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με τη διαγραφή, βλέπε: οδηγία 2007/76/ΕΚ (ΕΕ L 32 της 6.2.2007) και «Δίκτυο συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών: οδηγίες λειτουργίας».

(4) Οδηγία 95/46/ΕΚ.

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001.

(6) http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/edps/EDPS

(7) Άρθρα 8, 9 και 15 του κανονισμού ΣΠΚ (ΕΚ) αριθ. 2006/2004.

(8) Άρθρο 8 παράγραφος 5 του κανονισμού ΣΠΚ (ΕΚ) αριθ. 2006/2004.

(9) Άρθρο 9 του κανονισμού ΣΠΚ (ΕΚ) αριθ. 2006/2004.

(10) Άρθρο 11 παράγραφος 2 και άρθρο 13 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(11) Άρθρα 10 και 11 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(12) Άρθρο 7 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(13) Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(14) Άρθρα 10, 11 και 12 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(15) Άρθρο 12 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(16) Άρθρο 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(17) Άρθρο 8 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(18) Κεφάλαιο 4 του παραρτήματος της απόφασης 2007/76/ΕΚ.

(19) Γνώμη 6/2007 για τα θέματα προστασίας των δεδομένων που σχετίζονται με το σύστημα συνεργασίας όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών (ΣΣΠΚ) 01910/2007/EN – WP 139 – που εκδόθηκε την 21η Σεπτεμβρίου 2007, σ. 24-26.

(20) Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(21) Απόφαση 2007/76/ΕΚ.

(22) Δίκτυο συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών: οδηγίες λειτουργίας – Εγκρίθηκαν από την επιτροπή ΣΠΚ στις 8 Ιουνίου 2010.

(23) Το περιεχόμενο των εν λόγω οδηγιών θα ενσωματωθεί σε μελλοντικά προγράμματα κατάρτισης σχετικά με το ΣΣΠΚ.

(24) Άρθρο 10 του κανονισμού ΣΠΚ (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 και κεφάλαιο 2 του παραρτήματος της απόφασης για την εφαρμογή του κανονισμού ΣΠΚ 2007/76/ΕΚ.

(25) Άρθρο 14 παράγραφος 2 του κανονισμού ΣΠΚ (ΕΚ) αριθ. 2006/2004.

(26) Άρθρο 18 του κανονισμού ΣΠΚ (ΕΚ) αριθ. 2006/2004.

ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

2.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 57/54

Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ δυνάμει του διεθνούς δημόσιου δικαίου. Η κατάσταση και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελεγχθούν στην τελευταία έκδοση του εγγράφου που αφορά την κατάσταση προσχώρησης στους κανονισμούς ΟΕΕ/ΗΕ, δηλαδή του εγγράφου TRANS/WP.29/343, το οποίο διατίθεται στον ακόλουθο δικτυακό τόπο:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Κανονισμός αριθ. 100 Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση οχημάτων όσον αφορά τις ειδικές απαιτήσεις για το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης

Ενσωματώνει όλα τα έγκυρα κείμενα έως:

Τη σειρά τροποποιήσεων 01 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 4 Δεκεμβρίου 2010

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

1.	Πεδίο εφαρμογής

Ορισμοί

3.	Αίτηση για χορήγηση έγκρισης

Έγκριση

5.	Προδιαγραφές και δοκιμές

6.	Τροποποίηση και επέκταση της έγκρισης τύπου για τον τύπο οχήματος

7.	Συμμόρφωση της παραγωγής

8.	Κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της παραγωγής

9.	Οριστική παύση της παραγωγής

10.	Ονόματα και διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης και των διοικητικών υπηρεσιών

11.	Μεταβατικές διατάξεις

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

Παράρτημα 1 —

Κοινοποίηση

Παράρτημα 2 —

Ρυθμίσεις για τα σήματα έγκρισης

Παράρτημα 3 —

Προστασία έναντι άμεσης επαφής με τα υπό τάση μέρη

Παράρτημα 4 —

Μέθοδος μέτρησης της αντίστασης μόνωσης

Παράρτημα 5 —

Μέθοδος επιβεβαίωσης για τη λειτουργία συστήματος παρακολούθησης της αντίστασης μόνωσης επί του οχήματος

Παράρτημα 6 —

Βασικά χαρακτηριστικά των οδικών οχημάτων ή συστημάτων

Παράρτημα 7 —

Καθορισμός των εκπομπών υδρογόνου κατά τη διαδικασία φόρτισης του συσσωρευτή έλξης

1. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Οι ακόλουθες προδιαγραφές εφαρμόζονται στις απαιτήσεις ασφαλείας σε σχέση με όλα τα ηλεκτρικά συστήματα κίνησης των οδικών οχημάτων των κατηγοριών M και N, με μέγιστη εκ κατασκευής ταχύτητα που υπερβαίνει τα 25 km/h, εξοπλισμένα με έναν ή περισσότερους κινητήρες έλξης που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια και δεν είναι μόνιμα συνδεδεμένα στο δίκτυο, καθώς επίσης και τα στοιχεία υψηλής τάσης τους και τα συστήματα που είναι γαλβανικά συνδεδεμένα στον κεντρικό αγωγό υψηλής τάσης του ηλεκτρικού συστήματος κίνησης.

Ο παρών κανονισμός δεν καλύπτει τις απαιτήσεις ασφαλείας μετά τη σύγκρουση για τα οδικά οχήματα.

2. ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

2.1.	ως «λειτουργία πιθανής ενεργούς οδήγησης» νοείται μια λειτουργία του οχήματος, όταν η άσκηση πίεσης στον επιταχυντήρα (ή η ενεργοποίηση αντίστοιχου ελέγχου) ή η απελευθέρωση του συστήματος πέδησης θα κάνει το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης να κινήσει το όχημα.

2.2.	ως «πλέγμα» νοείται το μέρος που παρέχει προστασία από την άμεση επαφή με τα υπό τάση μέρη από οποιαδήποτε κατεύθυνση πρόσβασης.

2.3.	ως «αγώγιμη σύνδεση» νοείται η σύνδεση που χρησιμοποιεί ακροδέκτες προς μία εξωτερική παροχή ισχύος όταν είναι φορτισμένο το επαναφορτιζόμενο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας (ΕΣΑΕ).

2.4.	ως «σύστημα ζεύξης για τη φόρτιση του επαναφορτιζόμενου συστήματος αποθήκευσης ενέργειας (ΕΣΑΕ)» νοείται το ηλεκτρικό κύκλωμα που χρησιμοποιείται για τη φόρτιση του ΕΣΑΕ από μία εξωτερική παροχή ηλεκτρικής ισχύος, συμπεριλαμβανομένης της εισόδου του οχήματος.

2.5.	ως «άμεση επαφή» νοείται η επαφή προσώπων με υπό τάση μέρη.

2.6.	ως «ηλεκτρικό πλαίσιο» (σασί) νοείται ένα σύνολο από αγώγιμα μέρη ηλεκτρικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, το δυναμικό τον οποίων λαμβάνεται ως αναφορά

2.7.	ως «ηλεκτρικό κύκλωμα» νοείται ένα σύνολο συνδεδεμένων υπό τάση μερών, το οποίο είναι σχεδιασμένο να ενεργοποιείται ηλεκτρικά σε συνθήκες κανονικής λειτουργίας.

2.8.	ως «σύστημα μετατροπής ηλεκτρικής ενέργειας» νοείται ένα σύστημα που παράγει και παρέχει ηλεκτρική ενέργεια για ηλεκτρική πρόωση.

2.9.	ως «ηλεκτρικό σύστημα κίνησης» νοείται το ηλεκτρικό κύκλωμα που περιλαμβάνει τον/τους κινητήρες έλξης και μπορεί να περιλαμβάνει το ΕΣΑΕ, το σύστημα μετατροπής ηλεκτρικής ενέργειας, τους ηλεκτρονικούς μετατροπείς, τη σχετική καλωδίωση και ακροδέκτες και το σύστημα ζεύξης για τη φόρτιση του ΕΣΑΕ.

2.10.

ως «ηλεκτρονικός μετατροπέας» νοείται μία συσκευή ικανή να ελέγχει και/ή να μετατρέπει ηλεκτρικό ρεύμα για ηλεκτρική πρόωση.

2.11.

ως «θάλαμος» νοείται το μέρος που περιβάλλει τις εσωτερικές μονάδες και παρέχει προστασία από την άμεση επαφή από οποιαδήποτε κατεύθυνση πρόσβασης.

2.12.

ως «εκτεθειμένο αγώγιμο μέρος» νοείται το αγώγιμο μέρος, η επαφή με το οποίο γίνεται βάσει των διατάξεων του βαθμού προστασίας IPXXB και το οποίο ενεργοποιείται ηλεκτρικά υπό συνθήκες βλάβης της μόνωσης.

2.13.

ως «εξωτερική παροχή ηλεκτρικής ισχύος» νοείται μία παροχή ηλεκτρικής ισχύος εναλλασσόμενου ρεύματος (ΕΡ) ή συνεχούς ρεύματος (ΣΡ) που δεν βρίσκεται στο όχημα.

2.14.

ως «υψηλή τάση» νοείται η ταξινόμηση ενός ηλεκτρικού στοιχείου ή κυκλώματος, εφόσον η τάση λειτουργίας του είναι > 60 V και ≤ 1 500 V ΣΡ ή > 30 V και ≤ 1 000 V ΕΡ μέσης τετραγωνικής ρίζας (rms).

2.15.

ως «κεντρικός αγωγός υψηλής τάσης» νοείται το ηλεκτρικό κύκλωμα, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος ζεύξης για τη φόρτωση του ΕΣΑΕ που λειτουργεί με υψηλή τάση.

2.16.

ως «έμμεση επαφή» νοείται η επαφή προσώπων με εκτεθειμένα αγώγιμα μέρη.

2.17.

ως «υπό τάση μέρη» νοούνται τα αγώγιμα μέρη που πρόκειται να ενεργοποιηθούν ηλεκτρικά κατά την κανονική χρήση.

2.18.

ως «χώρος αποσκευών» νοείται ο χώρος στο όχημα για τις αποσκευές, που ορίζεται από την οροφή, το κάλυμμα, το δάπεδο, τα πλευρικά τοιχώματα, καθώς επίσης και από το πλέγμα και τον θάλαμο που προορίζεται για την προστασία του συστήματος ισχύος από την άμεση επαφή με υπό τάση μέρη, ο οποίος διαχωρίζεται από τον χώρο των επιβατών από το εμπρόσθιο διάφραγμα ή το οπίσθιο διάφραγμα.

2.19.

ως «σύστημα παρακολούθησης της αντίστασης μόνωσης επί του οχήματος» νοείται η συσκευή η οποία παρακολουθεί την αντίσταση μόνωσης μεταξύ των κεντρικών αγωγών υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου.

2.20.

ως «συσσωρευτής έλξης ανοικτού τύπου» νοείται ένας συσσωρευτής υγρού τύπου που απαιτεί ανεφοδιασμό με νερό και παράγει αέρια υδρογόνου που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα.

2.21.

ως «θάλαμος επιβατών», νοείται ο χώρος για τους επιβάτες που ορίζεται από την οροφή, το δάπεδο, τα πλευρικά τοιχώματα, τις θύρες, τα παράθυρα, το εμπρόσθιο διάφραγμα και το οπίσθιο διάφραγμα ή την οπίσθια πόρτα καθώς επίσης και από τα πλέγματα και τους θαλάμους που προορίζονται για την προστασία του συστήματος κίνησης από την άμεση επαφή με υπό τάση μέρη.

2.22.

ως «βαθμός προστασίας» νοείται η προστασία που παρέχει ένα πλέγμα/θάλαμος όσον αφορά την επαφή με υπό τάση μέρη μέσω μιας συσκευής δοκιμής, όπως είναι ένας δάκτυλος δοκιμής (IPXXB) ή ένα σύρμα δοκιμής (IPXXD), όπως ορίζεται στο παράρτημα 3.

2.23.

ως «επαναφορτιζόμενο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας (ΕΣΑΕ)» νοείται το επαναφορτιζόμενο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας το οποίο παρέχει ηλεκτρική ενέργεια για ηλεκτρική πρόωση.

2.24.

ως «συσκευή αποσύνδεσης» νοείται η συσκευή για την απενεργοποίηση του ηλεκτρικού κυκλώματος κατά τη διεξαγωγή ελέγχων και λειτουργιών από το ΕΣΑΕ, τις στοίβες κυψελών καυσίμου κ.λπ.

2.25.

ως «στερεά μόνωση» νοείται η μόνωση των καλωδιώσεων που παρέχεται για την κάλυψη και προστασία των υπό τάση μερών από την άμεση επαφή από οποιαδήποτε κατεύθυνση πρόσβασης· τα καλύμματα για τη μόνωση των υπό τάση μερών των ακροδεκτών, και το βερνίκι ή βαφή που χρησιμοποιείται για μόνωση.

2.26.

ως «τύπος οχήματος» νοούνται τα οχήματα που δεν παρουσιάζουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους όσον αφορά:

α)	την εγκατάσταση του ηλεκτρικού συστήματος κίνησης και του γαλβανικά συνδεδεμένου κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης·

β)	τη φύση και τον τύπο του ηλεκτρικού συστήματος κίνησης και των γαλβανικά συνδεδεμένων στοιχείων υψηλής τάσης.

2.27.

ως «τάση λειτουργίας» νοείται η υψηλότερη τιμή της μέσης τετραγωνικής ρίζας (τιμή RMS ή ενεργός τιμή) της τάσης ηλεκτρικού κυκλώματος, που προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή, η οποία μπορεί να προκύψει μεταξύ οποιωνδήποτε αγώγιμων στοιχείων, σε συνθήκες ανοικτού κυκλώματος ή σε συνθήκες κανονικής λειτουργίας. Αν το ηλεκτρικό κύκλωμα είναι διαχωρισμένο με γαλβανική μόνωση, η τάση λειτουργίας προσδιορίζεται αντίστοιχα για κάθε διαχωρισμένο κύκλωμα.

3. ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗ

3.1. Η αίτηση για την έγκριση ενός τύπου οχήματος όσον αφορά τις ειδικές απαιτήσεις για το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του οχήματος ή από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.

3.2. Συνοδεύεται από τα κατωτέρω έγγραφα εις τριπλούν καθώς και από τα εξής στοιχεία:

3.2.1.

Λεπτομερής περιγραφή του τύπου οχήματος όσον αφορά το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης και τον γαλβανικά συνδεδεμένο κεντρικό αγωγό υψηλής τάσης.

3.3. Όχημα αντιπροσωπευτικό του προς έγκριση τύπου οχήματος υποβάλλεται στην τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης.

3.4. Η αρμόδια αρχή επαληθεύει την ύπαρξη ικανοποιητικών ρυθμίσεων για την εξασφάλιση αποτελεσματικού ελέγχου σχετικά με τη συμμόρφωση της παραγωγής πριν από τη χορήγηση της έγκρισης τύπου.

4. ΕΓΚΡΙΣΗ

4.1. Αν το όχημα που υποβάλλεται προς έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 5 κατωτέρω και των παραρτημάτων 3, 4, 5 και 7 του παρόντος κανονισμού, χορηγείται έγκριση του συγκεκριμένου τύπου οχήματος.

4.2. Για κάθε τύπο που εγκρίνεται, εκχωρείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (επί του παρόντος 01 για τον κανονισμό στην παρούσα μορφή του) υποδεικνύουν τη σειρά τροποποιήσεων που περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στον κανονισμό τη στιγμή της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν εκχωρεί τον ίδιο αριθμό σε άλλον τύπο οχήματος.

4.3. Η ειδοποίηση για την έγκριση ή την απόρριψη ή την επέκταση ή την ανάκληση της έγκρισης ή την οριστική παύση παραγωγής τύπου οχήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας, τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, με τη χρήση εντύπου που συμμορφώνεται προς το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 του παρόντος κανονισμού.

4.4. Σε κάθε όχημα που συμμορφώνεται με τύπο οχήματος εγκεκριμένο βάσει του παρόντος κανονισμού, τοποθετείται, σε σημείο εμφανές και εύκολα προσπελάσιμο το οποίο καθορίζεται στο έντυπο της έγκρισης, διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από:

4.4.1.

κύκλο ο οποίος περιβάλλει το αλφαβητικό στοιχείο «E», ακολουθούμενο από τον διακριτικό αριθμό της χώρας η οποία χορήγησε την έγκριση. (1)/

4.4.2.

τον αριθμό του παρόντος κανονισμού, ακολουθούμενο από το γράμμα «R», μια παύλα και τον αριθμό έγκρισης στα δεξιά του κύκλου που περιγράφεται στο σημείο 4.4.1.

4.5. Εάν, στη χώρα που χορήγησε την έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, το όχημα συμμορφώνεται προς εγκεκριμένο τύπο οχήματος βάσει ενός ή περισσοτέρων άλλων κανονισμών που επισυνάπτονται στην παρούσα συμφωνία, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται το σύμβολο που ορίζεται στο σημείο 4.4.1· σε αυτήν την περίπτωση, ο κανονισμός και οι αριθμοί έγκρισης καθώς και τα πρόσθετα σύμβολα όλων των κανονισμών βάσει των οποίων χορηγήθηκε έγκριση στη χώρα η οποία χορήγησε έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, τοποθετούνται σε κατακόρυφες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που προβλέπεται στο σημείο 4.4.1.

4.6. Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

4.7. Το σήμα έγκρισης τοποθετείται κοντά ή επάνω στην πινακίδα με τα στοιχεία του οχήματος που έχει τοποθετήσει ο κατασκευαστής.

4.8. Στο παράρτημα 2 του παρόντος κανονισμού παρατίθενται παραδείγματα διάταξης του σήματος έγκρισης.

5. ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΕΣ

5.1. Προστασία από ηλεκτροπληξία

Οι εν λόγω απαιτήσεις για την ηλεκτρική ασφάλεια εφαρμόζονται σε κεντρικούς αγωγούς υψηλής τάσης όταν αυτοί δεν είναι συνδεδεμένοι με εξωτερικές παροχές ισχύος υψηλής τάσης.

5.1.1. Προστασία από άμεση επαφή

Η προστασία από άμεση επαφή με υπό τάση μέρη συμμορφώνεται με τα σημεία 5.1.1.1 και 5.1.1.2. Τα εν λόγω μέτρα προστασίας (στερεά μόνωση, πλέγμα, θάλαμος κ.λπ.) δεν δύνανται να ανοιχτούν, να αποσυναρμολογηθούν ή να αφαιρεθούν χωρίς τη χρήση εργαλείων.

5.1.1.1. Για προστασία των υπό τάση μερών εντός του θαλάμου επιβατών ή του χώρου αποσκευών, παρέχεται ο βαθμός προστασίας IPXXD.

5.1.1.2. Για προστασία των υπό τάση μερών σε χώρους εκτός του θαλάμου επιβατών ή του χώρου αποσκευών, πρέπει να πληρείται ο βαθμός προστασίας IPXXB.

5.1.1.3. Ακροδέκτες

Οι ακροδέκτες (συμπεριλαμβανομένης της εισόδου του οχήματος) θεωρούνται ότι πληρούν την εν λόγω απαίτηση εάν:

α)	συμμορφώνονται με τα σημεία 5.1.1.1 και 5.1.1.2 όταν διαχωρίζονται χωρίς τη χρήση εργαλείων, ή

β)	είναι τοποθετημένοι κάτω από το δάπεδο και είναι εξοπλισμένοι με μηχανισμό κλειδώματος, ή

γ)	είναι εξοπλισμένοι με μηχανισμό κλειδώματος και για τον διαχωρισμό του ακροδέκτη πρέπει να αφαιρεθούν άλλα στοιχεία με τη χρήση εργαλείων, ή

δ)	η τάση των υπό τάση μερών ισούται ή είναι μικρότερη από 60V ΣΡ ή ίση ή μικρότερη από 30V ΕΡ (rms) εντός 1 δευτερολέπτου από τη στιγμή διαχωρισμού του ακροδέκτη.

5.1.1.4. Αποσύνδεση λειτουργίας

Για μία συσκευή αποσύνδεσης που μπορεί να ανοιχτεί, να αποσυναρμολογηθεί ή να αφαιρεθεί χωρίς τη χρήση εργαλείων, είναι αποδεκτός βαθμός προστασίας IPXXB όταν η συσκευή αποσύνδεσης ανοίγεται, αποσυναρμολογείται ή αφαιρείται χωρίς εργαλεία.

5.1.1.5. Σήμανση

5.1.1.5.1. Το σύμβολο που παρουσιάζεται στην εικόνα 1 θα εμφανίζεται πάνω ή κοντά στο ΕΣΑΕ. Το φόντο του συμβόλου θα είναι κίτρινου χρώματος, το πλαίσιο και το βέλος θα είναι μαύρου χρώματος.

Εικόνα 1

Σήμανση εξοπλισμού υψηλής τάσης

5.1.1.5.2. Το σύμβολο πρέπει επίσης να είναι ορατό στους θαλάμους και τα πλέγματα, τα οποία, όταν αφαιρεθούν, εκθέτουν τα υπό τάση μέρη των κυκλωμάτων υψηλής τάσης. Η εν λόγω διάταξη είναι προαιρετική για τους ακροδέκτες για κεντρικούς αγωγούς υψηλής τάσης. Η εν λόγω διάταξη δεν ισχύει σε καμία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	όταν τα πλέγματα και οι θάλαμοι δεν μπορούν να προσεγγιστούν, να ανοιχτούν ή να αφαιρεθούν με φυσικό τρόπο, εκτός εάν αφαιρεθούν άλλα στοιχεία του οχήματος, με χρήση εργαλείων·

β)	όταν τα πλέγματα ή οι θάλαμοι είναι τοποθετημένοι κάτω από το δάπεδο του οχήματος.

5.1.1.5.3. Τα καλώδια για τους κεντρικούς αγωγούς υψηλής τάσης τα οποία δεν είναι τοποθετημένα μέσα σε θαλάμους πρέπει να αναγνωρίζονται από το εξωτερικό κάλυμμα χρώματος πορτοκαλί.

5.1.2. Προστασία από έμμεση επαφή

5.1.2.1. Για προστασία από ηλεκτροπληξία, η οποία μπορεί να προκληθεί από έμμεση επαφή, τα εκτεθειμένα αγώγιμα στοιχεία, όπως είναι το αγώγιμο πλέγμα και ο θάλαμος, πρέπει να είναι γαλβανικά συνδεδεμένα γερά με το ηλεκτρικό πλαίσιο με σύνδεση με ηλεκτρικό καλώδιο ή καλώδιο γείωσης, ή με συγκόλληση, ή με σύνδεση με κοχλίες κ.λπ., ώστε να μην προκαλούνται επικίνδυνα δυναμικά.

5.1.2.2. Η αντίσταση μεταξύ όλων των εκτεθειμένων αγώγιμων στοιχείων και του ηλεκτρικού πλαισίου πρέπει να είναι μικρότερη από 0,1 ohm όταν υπάρχει ροή ηλεκτρικού φορτίου τουλάχιστον 0,2 αμπέρ.

Η εν λόγω απαίτηση πληρούται όταν η γαλβανική σύνδεση έχει εδραιωθεί με συγκόλληση.

5.1.2.3. Στην περίπτωση των μηχανοκίνητων οχημάτων που πρόκειται να συνδεθούν με τη γειωμένη εξωτερική παροχή ηλεκτρικής ισχύος μέσω αγώγιμης σύνδεσης, παρέχεται συσκευή που επιτρέπει τη γαλβανική σύνδεση του ηλεκτρικού πλαισίου με τη γείωση.

Η συσκευή πρέπει να επιτρέπει τη σύνδεση με τη γείωση πριν την τροφοδοσία του οχήματος με εξωτερική τάση και να διατηρεί τη σύνδεση έως και μετά την απομάκρυνση της εξωτερικής τάσης από το όχημα.

Η συμμόρφωση προς αυτή την απαίτηση αποδεικνύεται είτε με τη χρήση του ακροδέκτη που προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος, είτε με ανάλυση.

5.1.3. Αντίσταση μόνωσης

5.1.3.1. Ηλεκτρικό σύστημα κίνησης που αποτελείται από ξεχωριστούς κεντρικούς αγωγούς συνεχούς ρεύματος ή εναλλασσόμενου ρεύματος

Αν οι κεντρικοί αγωγοί ΕΡ υψηλής τάσης και οι κεντρικοί αγωγοί ΣΡ υψηλής τάσης είναι γαλβανικά μονωμένοι, η τιμή της αντίστασης μόνωσης μεταξύ του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 100 Ω/volt της τάσης λειτουργίας για κεντρικούς αγωγούς ΣΡ και τουλάχιστον 500 Ω/volt της τάσης λειτουργίας για κεντρικούς αγωγούς ΕΡ.

Η μέτρηση διεξάγεται σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο παράρτημα 4 «Μέθοδος μέτρησης της αντίστασης μόνωσης».

5.1.3.2. Σύστημα ηλεκτρικής κίνησης που αποτελείται από συνδυασμένους κεντρικούς αγωγούς ΣΡ και ΕΡ

Αν οι κεντρικοί αγωγοί ΕΡ υψηλής τάσης και οι κεντρικοί αγωγοί ΣΡ υψηλής τάσης είναι γαλβανικά συνδεδεμένοι, η τιμή της αντίστασης μόνωσης μεταξύ του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 500 Ω/volt της τάσης λειτουργίας.

Ωστόσο, αν όλοι οι κεντρικοί αγωγοί ΕΡ υψηλής τάσης προστατεύονται με ένα από τα 2 ακόλουθα μέτρα, η τιμή της αντίστασης μόνωσης μεταξύ του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 100 Ω/V της τάσης λειτουργίας:

α)	δύο ή περισσότερα στρώματα στερεάς μόνωσης, πλεγμάτων ή θαλάμων που πληρούν το καθένα ξεχωριστά την απαίτηση που ορίζεται στο σημείο 5.1.1, για παράδειγμα, καλωδίωση·

β)	μηχανικά εύρωστα προστατευτικά εξαρτήματα με επαρκή αντοχή καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του οχήματος, όπως είναι το περίβλημα του κινητήρα, τα κιβώτια ηλεκτρονικού μετατροπέα ή οι ακροδέκτες.

Η αντίσταση μόνωσης μεταξύ του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου καταδεικνύεται με υπολογισμό, μέτρηση ή συνδυασμό των δύο μεθόδων.

Η μέτρηση διεξάγεται σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο παράρτημα 4 «Μέθοδος μέτρησης της αντίστασης μόνωσης».

5.1.3.3. Οχήματα κυψελών καυσίμου

Αν η ελάχιστη απαίτηση αντίστασης μόνωσης δεν μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε η προστασία πρέπει να επιτευχθεί με οποιοδήποτε από τα εξής μέσα:

α)	δύο ή περισσότερα στρώματα στερεάς μόνωσης, πλεγμάτων ή θαλάμων που πληρούν το καθένα ξεχωριστά την απαίτηση που ορίζεται στο σημείο 5.1.1·

β)

σύστημα παρακολούθησης της αντίστασης μόνωσης τοποθετημένο επί του οχήματος, μαζί με σύστημα προειδοποίησης του οδηγού σε περίπτωση που η αντίσταση μόνωσης πέσει κάτω από την ελάχιστη απαιτούμενη τιμή. Δεν απαιτείται παρακολούθηση της αντίστασης μόνωσης μεταξύ του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης του συστήματος ζεύξης για τη φόρτιση του ΕΣΑΕ, ο οποίος ενεργοποιείται μόνο κατά τη φόρτιση του ΕΣΑΕ, και του ηλεκτρικού πλαισίου. Η λειτουργία του συστήματος παρακολούθησης της αντίστασης μόνωσης που είναι τοποθετημένο επί του οχήματος πρέπει να επιβεβαιωθεί όπως περιγράφεται στο παράρτημα 5.

5.1.3.4. Απαίτηση αντίστασης μόνωσης για το σύστημα ζεύξης για φόρτιση του ΕΣΑΕ

Για την είσοδο του οχήματος που πρόκειται να συνδεθεί αγώγιμα με τη γειωμένη εξωτερική παροχή ισχύος ΕΡ και το ηλεκτρικό κύκλωμα που είναι γαλβανικά συνδεδεμένο με την είσοδο του οχήματος κατά τη φόρτιση του ΕΣΑΕ, η αντίσταση μόνωσης μεταξύ του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 ΜΩ, όταν ο φορτιστής είναι αποσυνδεδεμένος. Κατά τη μέτρηση, ο συσσωρευτής έλξης μπορεί να αποσυνδεθεί.

5.2. Επαναφορτιζόμενο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας (ΕΣΑΕ)

5.2.1. Προστασία από υπερβολικό ηλεκτρικό φορτίο

Το ΕΣΑΕ δεν πρέπει να υπερθερμαίνεται

Αν το ΕΣΑΕ υπερθερμανθεί λόγω υπερβολικού ηλεκτρικού φορτίου, πρέπει να είναι εξοπλισμένο με μια προστατευτική συσκευή, όπως είναι οι ασφάλειες, αυτόματοι διακόπτες ή κεντρικοί διακόπτες.

Ωστόσο, η απαίτηση ενδέχεται να μην ισχύει εάν ο κατασκευαστής παρέχει πληροφορίες που διασφαλίζουν ότι η υπερθέρμανση λόγω υπερβολικού ηλεκτρικού φορτίου αποτρέπεται χωρίς τη χρήση προστατευτικής συσκευής.

5.2.2. Συσσώρευση αερίου

Οι χώροι για την τοποθέτηση συσσωρευτή έλξης ανοικτού τύπου, ο οποίος ενδέχεται να παράγει αέρια υδρογόνου πρέπει να φέρουν ανεμιστήρα εξαερισμού ή αγωγό εξαερισμού προς αποφυγήν συσσώρευσης αερίων υδρογόνου.

5.3. Λειτουργική ασφάλεια

Πρέπει να δίνεται στον οδηγό τουλάχιστον μια στιγμιαία ένδειξη όταν το όχημα βρίσκεται σε «λειτουργία πιθανής ενεργούς οδήγησης».

Ωστόσο, αυτή η διάταξη δεν ισχύει όταν η ισχύς πρόωσης του οχήματος παρέχεται άμεσα ή έμμεσα μέσω ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Όταν εξέρχεται από το όχημα, ο οδηγός ενημερώνεται με σήμα (π.χ. οπτικό ή ακουστικό σήμα), αν το όχημα βρίσκεται ακόμη στη λειτουργία πιθανής ενεργούς οδήγησης.

Αν ο χρήστης μπορεί να φορτίσει εξωτερικά το ΕΣΑΕ που είναι τοποθετημένο επί του οχήματος, δεν θα είναι δυνατή η κίνηση του οχήματος μέσω του δικού της συστήματος πρόωσης για όσο διάστημα ο ακροδέκτης της εξωτερικής παροχής ηλεκτρικής ισχύος είναι φυσικά συνδεδεμένος με την είσοδο του οχήματος.

Η απαίτηση πρέπει να αποδεικνύεται με χρήση του ακροδέκτη που προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

Η κατάσταση της μονάδας ελέγχου κατεύθυνσης κίνησης αναγνωρίζεται από τον οδηγό.

5.4. Καθορισμός εκπομπών υδρογόνου

5.4.1. Η εν λόγω δοκιμή διεξάγεται σε όλα τα οχήματα που είναι εξοπλισμένα με συσσωρευτές έλξης ανοικτού τύπου.

5.4.2. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται ύστερα από τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα 7 του παρόντος κανονισμού. Η δειγματοληψία και η ανάλυση υδρογόνου πρέπει να εκτελούνται όπως ορίζεται. Μπορούν να εγκριθούν άλλες μέθοδοι ανάλυσης, αν αποδειχθεί ότι παρέχουν ισοδύναμα αποτελέσματα.

5.4.3. Στη διάρκεια μιας κανονικής διαδικασίας φόρτισης υπό τις συνθήκες που ορίζονται στο παράρτημα 7, οι εκπομπές υδρογόνου πρέπει να είναι κάτω των 125 g στη διάρκεια 5 h ή κάτω των 25 × t2 g στη διάρκεια t2 (σε h).

5.4.4. Στη διάρκεια φόρτισης που πραγματοποιείται από φορτιστή επί του οχήματος που παρουσιάζει βλάβη (σύμφωνα με τις συνθήκες που ορίζονται στο παράρτημα 7), οι εκπομπές υδρογόνου πρέπει να είναι κάτω των 42 g. Επιπλέον, ο φορτιστής επί του οχήματος πρέπει να περιορίζει την πιθανή αυτή βλάβη στα 30 λεπτά.

5.4.5. Όλες οι λειτουργίες που συνδέονται με τη φόρτιση συσσωρευτή ελέγχονται αυτόματα, συμπεριλαμβανομένου του διακόπτη παύσης της φόρτισης.

5.4.6. Δεν είναι δυνατός ο χειροκίνητος έλεγχος των σταδίων φόρτισης.

5.4.7. Οι κανονικές λειτουργίες σύνδεσης και αποσύνδεσης με το δίκτυο διανομής ή οι διακοπές ρεύματος δεν πρέπει να επηρεάζουν το σύστημα ελέγχου των σταδίων φόρτισης.

5.4.8. Σοβαρές αστοχίες φόρτισης πρέπει να επισημαίνονται πάντα στον οδηγό. Μια σοβαρή αστοχία μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία του φορτιστή επί του οχήματος κατά τη διάρκεια μετέπειτα φόρτισης.

5.4.9. Ο κατασκευαστής πρέπει να δηλώνει στο εγχειρίδιο χρήστη τη συμμόρφωση του οχήματος προς τις απαιτήσεις αυτές.

5.4.10. Η έγκριση που χορηγείται σε τύπο οχήματος σχετικά με τις εκπομπές υδρογόνου μπορεί να επεκταθεί σε διαφορετικούς τύπους οχήματος που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, σύμφωνα με τον ορισμό της οικογένειας που δίνεται στο παράρτημα 7 προσάρτημα 2.

6. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΥΠΟ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

6.1. Κάθε τροποποίηση του τύπου οχήματος κοινοποιείται στη διοικητική αρχή που έχει εγκρίνει τον τύπο οχήματος. Ακολούθως, η αρχή μπορεί:

6.1.1.

να θεωρήσει ότι οι τροποποιήσεις που έγιναν είναι απίθανο να έχουν σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις και ότι, εν πάση περιπτώσει, το όχημα εξακολουθεί να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις, ή

6.1.2.

να απαιτήσει περαιτέρω έκθεση δοκιμών από την τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή των δοκιμών.

6.2. Επιβεβαίωση ή άρνηση της έγκρισης, όπου θα αναφέρεται η μεταβολή, κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο σημείο 4.3 ανωτέρω.

6.3. Η αρμόδια αρχή που εκδίδει την επέκταση της έγκρισης πρέπει να εκχωρήσει αύξοντα αριθμό για την εν λόγω επέκταση και να ενημερώσει σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 του παρόντος κανονισμού.

7. ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

7.1. Κάθε όχημα που εγκρίνεται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κατασκευάζεται έτσι ώστε να συμμορφώνεται προς τον εγκεκριμένο τύπο, με βάση τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 5 ανωτέρω.

7.2. Για να επιβεβαιωθεί η τήρηση των απαιτήσεων του σημείου 7.1, διεξάγονται κατάλληλοι έλεγχοι της παραγωγής.

7.3. Ειδικότερα, ο κάτοχος της έγκρισης:

7.3.1.

εξασφαλίζει την ύπαρξη διαδικασιών για τον αποτελεσματικό έλεγχο ποιότητας των οχημάτων,

7.3.2.

έχει πρόσβαση στον απαιτούμενο εξοπλισμό δοκιμών για τον έλεγχο της συμμόρφωσης κάθε εγκεκριμένου τύπου,

7.3.3.

εξασφαλίζει ότι καταγράφονται τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τις δοκιμές και ότι τα επισυναπτόμενα έγγραφα είναι διαθέσιμα για χρονική περίοδο που καθορίζεται σε συνεννόηση με τη διοικητική υπηρεσία,

7.3.4.

αναλύει τα αποτελέσματα κάθε τύπου δοκιμής, για να επαληθεύει και να εξασφαλίζει τη συνέπεια των χαρακτηριστικών του οχήματος, συνεκτιμώντας ορισμένες διαφορές στη βιομηχανική παραγωγή που θεωρούνται αποδεκτές,

7.3.5.

εξασφαλίζει ότι για κάθε τύπο οχήματος διενεργούνται τουλάχιστον οι δοκιμές που ορίζονται στο σημείο 5 του παρόντος κανονισμού,

7.3.6.

εξασφαλίζει ότι οποιαδήποτε σύνολα δειγμάτων ή δοκιμίων που αποτελούν απόδειξη μη συμμόρφωσης με τον εν λόγω τύπο δοκιμής συνεπάγονται περαιτέρω δειγματοληψία και δοκιμές. Πρέπει να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποκατασταθεί η συμμόρφωση της αντίστοιχης παραγωγής.

7.4. Η αρμόδια αρχή που έχει χορηγήσει την έγκριση τύπου μπορεί ανά πάσα στιγμή να επαληθεύει τις μεθόδους ελέγχου της συμμόρφωσης οι οποίες εφαρμόζονται σε κάθε μονάδα παραγωγής.

7.4.1. Σε κάθε επιθεώρηση, τα βιβλία δοκιμών και το ημερολόγιο παραγωγής επιδεικνύονται στον επιθεωρητή.

7.4.2. Ο επιθεωρητής μπορεί να επιλέξει τυχαία δείγματα προς δοκιμή στο εργαστήριο του κατασκευαστή. Ο ελάχιστος αριθμός δειγμάτων μπορεί να καθοριστεί σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ελέγχων του ιδίου του κατασκευαστή.

7.4.3. Όταν το επίπεδο της ποιότητας φαίνεται μη ικανοποιητικό ή όταν θεωρείται απαραίτητο να επαληθευτεί η εγκυρότητα των δοκιμών που διεξήχθησαν σε εφαρμογή του σημείου 7.4.2, ο επιθεωρητής πρέπει να επιλέγει δείγματα που θα αποσταλούν στην τεχνική υπηρεσία που έχει διεξαγάγει τις δοκιμές έγκρισης τύπου.

7.4.4. Η αρμόδια αρχή μπορεί να διεξάγει οποιαδήποτε δοκιμή ορίζεται στον παρόντα κανονισμό.

7.4.5. Η συνήθης συχνότητα επιθεωρήσεων από την αρμόδια αρχή είναι μία ετησίως. Αν καταγραφούν μη ικανοποιητικά αποτελέσματα στη διάρκεια κάποιας από αυτές τις επισκέψεις, η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για να αποκατασταθεί η συμμόρφωση της παραγωγής το συντομότερο δυνατόν.

8. ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

8.1. Η έγκριση που χορηγείται όσον αφορά έναν τύπο οχήματος, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, μπορεί να ανακληθεί, αν δεν τηρούνται οι απαιτήσεις που καθορίζονται στο σημείο 7 ανωτέρω ή αν το όχημα ή τα στοιχεία του αποτύχουν στις δοκιμές που προβλέπονται στο σημείο 7.3.5 ανωτέρω.

8.2. Αν ένα συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό ανακαλέσει μια έγκριση που έχει χορηγήσει προηγουμένως, πρέπει να ενημερώσει αμέσως σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 του παρόντος κανονισμού.

9. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Εάν ο κάτοχος της έγκρισης παύσει οριστικά να κατασκευάζει τύπο οχήματος που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που έχει χορηγήσει την έγκριση. Αφού λάβει τη σχετική κοινοποίηση, η εν λόγω αρχή υποχρεούται να ενημερώσει τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία του 1958 μέσω δελτίου κοινοποίησης σύμφωνα με το πρότυπο που παρατίθεται στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

10. ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Τα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό οφείλουν να κοινοποιούν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τα ονόματα και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης και τις διοικητικές αρχές που χορηγούν τις εγκρίσεις, στις οποίες πρέπει να αποστέλλονται τα έντυπα πιστοποίησης της έγκρισης, ή της επέκτασης, ή της απόρριψης, ή της ανάκλησης της έγκρισης ή της οριστικής παύσης της παραγωγής, που εκδίδονται σε άλλες χώρες.

11. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

11.1. Από την επίσημη ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν μπορεί να απορρίψει τη χορήγηση έγκρισης δυνάμει του παρόντος κανονισμού, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 01.

11.2. 24 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν εγκρίσεις μόνο εάν ο τύπος οχήματος που υποβάλλεται προς έγκριση πληροί τις απαιτήσεις του παρόντα κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 01.

11.3. Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν πρέπει να απορρίψει τη χορήγηση επέκτασης έγκρισης σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

11.4. Τα συμβαλλόμενα που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα συνεχίσουν να χορηγούν εγκρίσεις στους τύπους οχημάτων που ικανοποιούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως αυτός τροποποιήθηκε με την προηγούμενη σειρά τροποποιήσεων στο διάστημα των 24 μηνών που ακολούθησε την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01.

11.5. Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω μεταβατικών διατάξεων, τα συμβαλλόμενα μέρη για τα οποία η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού αρχίζει να ισχύει μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της πλέον πρόσφατης σειράς τροποποιήσεων δεν είναι υποχρεωμένα να δέχονται εγκρίσεις που χορηγήθηκαν σύμφωνα με κάποια από τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

(1) 1 για τη Γερμανία, 2 για τη Γαλλία, 3 για την Ιταλία, 4 για τις Κάτω Χώρες, 5 για τη Σουηδία, 6 για το Βέλγιο, 7 για την Ουγγαρία, 8 για την Τσεχική Δημοκρατία, 9 για την Ισπανία, 10 για τη Σερβία, 11 για το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Αυστρία, 13 για το Λουξεμβούργο, 14 για την Ελβετία, 15 (κενό), 16 για τη Νορβηγία, 17 για τη Φινλανδία, 18 για τη Δανία, 19 για τη Ρουμανία, 20 για την Πολωνία, 21 για την Πορτογαλία, 22 για τη Ρωσική Ομοσπονδία, 23 για την Ελλάδα, 24 για την Ιρλανδία, 25 για την Κροατία, 26 για τη Σλοβενία, 27 για τη Σλοβακία, 28 για τη Λευκορωσία, 29 για την Εσθονία, 30 (κενό), 31 για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 32 για τη Λετονία, 33 (κενό), 34 για τη Βουλγαρία, 35 (κενό), 36 για τη Λιθουανία, 37 για την Τουρκία, 38 (κενό), 39 για το Αζερμπαϊτζάν, 40 για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 41 (κενό), 42 για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (οι εγκρίσεις χορηγούνται από τα κράτη μέλη της με τα αντίστοιχα σήματα της ΟΕΕ), 43 για την Ιαπωνία, 44 (κενό), 45 για την Αυστραλία, 46 για την Ουκρανία, 47 για τη Νότια Αφρική, 48 για τη Νέα Ζηλανδία, 49 για την Κύπρο, 50 για τη Μάλτα, 51 για τη Δημοκρατία της Κορέας, 52 για τη Μαλαισία, 53 για την Ταϊλάνδη, 54 και 55 (κενά), 56 για το Μαυροβούνιο, 57 (κενό) και 58 για την Τυνησία. Οι επόμενοι αριθμοί εκχωρούνται σε άλλες χώρες με βάση τη χρονολογική σειρά με την οποία επικυρώνουν ή προσχωρούν στη συμφωνία σχετικά με την υιοθέτηση ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών για τροχοφόρα οχήματα, εξοπλισμό και εξαρτήματα, τα οποία μπορούν να προσαρμοστούν και/ή να χρησιμοποιηθούν σε τροχοφόρα οχήματα, και τους όρους για αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων που χορηγούνται βάσει των προδιαγραφών αυτών, ενώ οι αριθμοί που εκχωρούνται κατ’ αυτό τον τρόπο κοινοποιούνται από το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

[μέγιστο μέγεθος: A4 (210 x 297 mm)]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΑΤΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Α

(βλέπε σημείο 4.4 του παρόντος κανονισμού)

ΥΠΌΔΕΙΓΜΑ Β

(βλέπε σημείο 4.5 του παρόντος κανονισμού)

(1) Ο δεύτερος αριθμός δίδεται μόνο ως παράδειγμα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟ ΤΑΣΗ ΜΕΡΗ

1. ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΗΣ

Οι ανιχνευτές προσπέλασης για την επαλήθευση της προστασίας των προσώπων έναντι πρόσβασης σε υπό τάση μέρη περιγράφονται στον πίνακα 1.

2. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

Ο ανιχνευτής προσπέλασης ωθείται προς οποιαδήποτε ανοίγματα του περιβλήματος με τη δύναμη που προσδιορίζεται στον πίνακα 1. Αν εισχωρεί μερικώς ή πλήρως, τοποθετείται σε κάθε δυνατή θέση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το άκρο του να εισχωρήσει πλήρως στο άνοιγμα.

Τα εσωτερικά πλέγματα θεωρούνται μέρος του περιβλήματος.

Μια παροχή χαμηλής τάσης (όχι κάτω των 40 V και όχι πάνω από 50 V) σε σειρά με κατάλληλο λαμπτήρα πρέπει να συνδέεται, εφόσον είναι απαραίτητο, μεταξύ του ανιχνευτή και των υπό τάση μερών εντός του πλέγματος ή του περιβλήματος.

Η μέθοδος κυκλώματος σήματος πρέπει επίσης να εφαρμόζεται σε κινητά υπό τάση μέρη εξοπλισμού υψηλής τάσης.

Τα εσωτερικά κινητά μέρη μπορεί να λειτουργούν αργά, όταν κάτι τέτοιο είναι δυνατό.

3. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ

Ο ανιχνευτής προσπέλασης δεν έρχεται σε επαφή με υπό τάση μέρη.

Αν επαληθεύεται αυτή η απαίτηση με κύκλωμα σήματος μεταξύ του ανιχνευτή και των υπό τάση μερών, ο λαμπτήρας δεν πρέπει να είναι αναμμένος.

Στην περίπτωση της δοκιμής για το IPXXB, ο δάκτυλος δοκιμής μπορεί να εισχωρήσει σε μήκος 80 mm, αλλά το άκρο του (διαμέτρου 50 mm × 20 mm) δεν διέρχεται από το άνοιγμα. Ξεκινώντας από την όρθια θέση, και οι δύο αρθρώσεις του δακτύλου δοκιμής κάμπτονται διαδοχικά υπό γωνία έως 90 μοίρες σε σχέση με τον άξονα του παρακείμενου τμήματος του δακτύλου και τοποθετούνται σε κάθε δυνατή θέση.

Στην περίπτωση δοκιμών για το IPXXD, ο ανιχνευτής προσπέλασης μπορεί να εισχωρήσει σε όλο το μήκος του, αλλά το άκρο του δεν πρέπει να διέλθει πλήρως από το άνοιγμα.

Πίνακας 1

Ανιχνευτές προσπέλασης για τις δοκιμές για προστασία των προσώπων έναντι πρόσβασης σε επικίνδυνα μέρη

Σχήμα 1

Δάκτυλος δοκιμής

Υλικό: μέταλλο, εκτός αν προσδιορίζεται άλλως

Γραμμικές διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα

Ανοχές στις διαστάσεις χωρίς συγκεκριμένη ανοχή:

α)	σε γωνίες: 0/– 10°

β)	σε γραμμικές διαστάσεις: έως 25 mm: 0/– 0,05 mm άνω των 25 mm: ± 0,2 mm

Και οι δύο αρθρώσεις επιτρέπουν κίνηση στο ίδιο επίπεδο και προς την ίδια κατεύθυνση υπό γωνία 90° με ανοχή 0 έως + 10°.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4

ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΜΟΝΩΣΗΣ

1. ΓΕΝΙΚΑ

Η αντίσταση μόνωσης για κάθε κεντρικό αγωγό υψηλής τάσης του οχήματος μετράται ή προσδιορίζεται με υπολογισμό, χρησιμοποιώντας τιμές μέτρησης από κάθε τμήμα ή στοιχείο κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης (στο εξής αναφερόμενη ως «διηρημένη μέτρηση»).

2. ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ

Η μέτρηση της αντίστασης μόνωσης διεξάγεται με επιλογή της κατάλληλης μεθόδου μέτρησης μεταξύ εκείνων που αναγράφονται στα σημεία 2.1. και 2.2., ανάλογα με την ηλεκτρική φόρτιση των υπό τάση μερών ή την αντίσταση μόνωσης κ.λπ.

Το εύρος του ηλεκτρικού κυκλώματος που θα μετρηθεί πρέπει να προσδιορίζεται εκ των προτέρων, μέσω διαγραμμάτων ηλεκτρικών κυκλωμάτων κ.λπ.

Επιπλέον, ενδέχεται να λάβουν χώρα απαραίτητες τροποποιήσεις για τη μέτρηση της αντίστασης μόνωσης, όπως αφαίρεση του καλύμματος προκειμένου να υπάρχει πρόσβαση στα υπό τάση μέρη, χάραξη γραμμών μέτρησης, αλλαγή λογισμικού κ.λπ.

Σε περιπτώσεις όπου οι τιμές μέτρησης δεν είναι σταθερές λόγω της λειτουργίας του συστήματος παρακολούθησης της αντίστασης μόνωσης που είναι τοποθετημένο επί του οχήματος κ.λπ., ενδέχεται να λάβουν χώρα οι απαραίτητες τροποποιήσεις για τη διεξαγωγή της μέτρησης, όπως διακοπή της λειτουργίας της σχετικής συσκευής ή αφαίρεσή της. Επιπλέον, όταν αφαιρεθεί η συσκευή, πρέπει να επαληθευτεί, μέσω σχεδίων κ.λπ., ότι αυτό δεν θα μεταβάλλει την αντίσταση μόνωσης μεταξύ των υπό τάση μερών και του ηλεκτρικού πλαισίου.

Δεδομένου ότι η εν λόγω επιβεβαίωση ενδέχεται να απαιτεί άμεση λειτουργία του κυκλώματος υψηλής τάσης, πρέπει να λαμβάνεται μέγιστη μέριμνα για βραχυκυκλώματα, ηλεκτροπληξία κ.λπ.,

2.1. Μέθοδος μέτρησης με χρήση τάσης ΣΡ από πηγές εκτός οχήματος

2.1.1. Όργανο μέτρησης

Χρησιμοποιείται όργανο δοκιμής αντίστασης απομόνωσης, ικανό να εφαρμόζει τάση ΣΡ υψηλότερη από την τάση λειτουργίας του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης.

2.1.2. Μέθοδος μέτρησης

Ένα όργανο δοκιμής αντίστασης μόνωσης συνδέεται μεταξύ των υπό τάση μερών και του ηλεκτρικού πλαισίου. Στη συνέχεια, η αντίσταση μετράται με χρήση τάσης ΣΡ, τουλάχιστον η μισή από την τάση λειτουργίας του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης.

Αν το σύστημα έχει διάφορα εύρη τάσης (π.χ. λόγω μετατροπέα ανύψωσης τάσης) σε γαλβανικά συνδεδεμένο κύκλωμα και ορισμένα από τα στοιχεία δεν αντέχουν την τάση λειτουργίας ολόκληρου του κυκλώματος, η αντίσταση μόνωσης μεταξύ αυτών των στοιχείων και του ηλεκτρικού πλαισίου μπορεί να μετρηθεί ξεχωριστά, εφαρμόζοντας τουλάχιστον τη μισή από την τάση λειτουργίας τους με εκείνα τα στοιχεία που αποσυνδέθηκαν.

2.2. Μέθοδος μέτρησης με χρήση του ΕΣΑΕ του οχήματος, ως πηγής τάσης ΣΡ

2.2.1. Συνθήκες δοκιμής οχήματος

Ο κεντρικός αγωγός υψηλής τάσης ενεργοποιείται από το ΕΣΑΕ του οχήματος και/ή το σύστημα μετατροπής ηλεκτρικής ενέργειας και η στάθμη τάσης του ΕΣΑΕ και/ή το σύστημα μετατροπής ηλεκτρικής ενέργειας καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμής πρέπει να είναι τουλάχιστον η ονομαστική τάση λειτουργίας, όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

2.2.2. Όργανο μέτρησης

Το βολτόμετρο που χρησιμοποιείται στη δοκιμή αυτή μετρά τις τιμές ΣΡ και έχει εσωτερική αντίσταση τουλάχιστον 10 ΜΩ.

2.2.3. Μέθοδος μέτρησης

2.2.3.1. Βήμα πρώτο

Η τάση μετράται όπως ορίζεται στο σχήμα 1 και καταγράφεται η τάση του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης (Vb). Η Vb ισούται ή είναι μεγαλύτερη από την ονομαστική τάση λειτουργίας του ΕΣΑΕ και/ή του συστήματος μετατροπής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

Σχήμα 1

Μέτρηση της Vb, V1, V2

2.2.3.2. Βήμα δεύτερο

Μέτρηση και καταγραφή της τάσης (V1) μεταξύ της αρνητικής πλευράς του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου (βλέπε σχήμα 1).

2.2.3.3. Βήμα τρίτο

Μέτρηση και καταγραφή της τάσης (V2) μεταξύ της θετικής πλευράς του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου (βλέπε σχήμα 1).

2.2.3.4. Βήμα τέταρτο

Αν η V1 είναι μεγαλύτερη ή ίση με τη V2, εισάγετε μία γνωστή αντίσταση (Ro) μεταξύ της αρνητικής πλευράς του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου. Αφού εισάγετε τη Ro, μετρήστε την τάση (V1’) μεταξύ της αρνητικής πλευράς του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου (βλέπε σχήμα 2).

Υπολογίστε την ηλεκτρική μόνωση (Ri) σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Ri = Ro * (Vb / V1’ – Vb / V1) ή Ri = Ro * Vb * (1 / V1’ – 1 / V1)

Σχήμα 2

Μέτρηση της V1’

Αν η V2 είναι μεγαλύτερη από τη V1, εισάγετε μία γνωστή αντίσταση (Ro) μεταξύ της θετικής πλευράς του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου. Αφού εισάγετε τη Ro, μετρήστε την τάση (V2’) μεταξύ της θετικής πλευράς του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης και του ηλεκτρικού πλαισίου. (Βλέπε σχήμα 3). Υπολογίστε την ηλεκτρική μόνωση (Ri) σύμφωνα με τον τύπο. Διαιρέστε αυτήν την τιμή ηλεκτρικής μόνωσης (σε Ω) με την ονομαστική τάση λειτουργίας του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης (σε volts).

Υπολογίστε την ηλεκτρική μόνωση (Ri) σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Ri = Ro * (Vb / V2’ – Vb / V2) ή Ri = Ro * Vb * (1 / V2’ – 1 / V2)

Σχήμα 3

Μέτρηση της V2’

2.2.3.5. Βήμα πέμπτο

Η τιμή ηλεκτρικής μόνωσης Ri (σε Ω) διαιρεμένη με την τάση λειτουργίας του κεντρικού αγωγού υψηλής τάσης (σε volts) δίνει την αντίσταση μόνωσης (σε Ω/V).

Σημείωση 1:

Η γνωστή αντίσταση Ro (σε Ω) πρέπει να είναι η τιμή της ελάχιστης απαιτούμενης αντίστασης μόνωσης (σε Ω/V), πολλαπλασιασμένη με την τάση λειτουργίας του οχήματος συν/πλην 20 τοις εκατό (σε volts). Η Ro δεν απαιτείται να έχει επακριβώς αυτή η τιμή, καθώς οι εξισώσεις ισχύουν για οποιαδήποτε Ro· ωστόσο, μία τιμή Ro σε αυτό το εύρος πρέπει να παρέχει καλή ανάλυση για τις μετρήσεις τάσης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5

ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΜΟΝΩΣΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

Η λειτουργία του συστήματος παρακολούθησης της αντίστασης μόνωσης που είναι τοποθετημένο επί του οχήματος πρέπει να επιβεβαιωθεί με την ακόλουθη μέθοδο:

Εισάγετε έναν αντιστάτη που δεν προκαλεί πτώση της αντίστασης μόνωσης μεταξύ του τερματικού που παρακολουθείται και του ηλεκτρικού πλαισίου κάτω από την ελάχιστη απαιτούμενη τιμή αντίστασης μόνωσης. Ενεργοποιείται το σύστημα προειδοποίησης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΟΔΙΚΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ Ή ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

1. ΓΕΝΙΚΑ

1.1.	Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή): …

1.2.

Τύπος: …

1.3.	Κατηγορία οχήματος: …

1.4.	Εμπορική ονομασία/-ες αν υπάρχει: …

1.5.	Επωνυμία και διεύθυνση κατασκευαστή: …

1.6.	Επωνυμία και διεύθυνση του εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου, εάν συντρέχει περίπτωση: …

1.7.	Σχέδιο και/ή φωτογραφία του οχήματος: …

2. ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΕΛΞΗΣ)

2.1.	Τύπος (πηνίο, διέγερση): …

2.2.	Μέγιστη ωριαία ισχύς εξόδου (kW): …

3. ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗΣ (ΕΑΝ ΤΟ ΕΣΑΕ ΕΙΝΑΙ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗΣ)

3.1.	Εμπορική ονομασία και μάρκα του συσσωρευτή: …

3.2.	Αναφορά όλων των τύπων ηλεκτροχημικών κελιών: …

3.3.	Ονομαστική τάση (V): …

3.4.	Αριθμός στοιχείων συσσωρευτή: …

3.5.	Ποσοστό συνδυασμού αερίων (τοις εκατό): …

3.6.	Τύπος αερισμού για τη μονάδα/πακέτο συσσωρευτή: …

3.7.	Τύπος του συστήματος ψύξης (αν υπάρχει): …

3.8.	Χωρητικότητα (Ah): …

4. ΚΥΨΕΛΗ ΚΑΥΣΙΜΟΥ (ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ)

4.1.	Εμπορική ονομασία και μάρκα της κυψέλης καυσίμου: …

4.2.	Τύποι κυψελών καυσίμου: …

4.3.	Ονομαστική τάση (V): …

4.4.	Αριθμός στοιχείων: …

4.5.	Τύπος του συστήματος ψύξης (αν υπάρχει): …

4.6.	Μέγιστη ισχύς (kW): …

5. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ/Η ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ

5.1.

Τύπος: …

5.2.	Διάγραμμα που δείχνει το εύρος λειτουργίας: …

6. ΚΑΛΩΔΙΩΣΗ ΙΣΧΥΟΣ

6.1.

Τύπος: …

7. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑ

7.1.	Περιγραφή της έννοιας της προστασίας: …

8. ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

8.1.	Σύντομη περιγραφή της εγκατάστασης των στοιχείων του κυκλώματος ισχύος ή σχέδια/εικόνες που δείχνουν τη θέση εγκατάστασης των εν λόγω στοιχείων: …

8.2.	Σχεδιάγραμμα όλων των ηλεκτρικών λειτουργιών που περιλαμβάνονται στο κύκλωμα ισχύος: …

8.3.	Τάση λειτουργίας (V): …

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΦΟΡΤΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗ ΕΛΞΗΣ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το παρόν παράρτημα περιγράφει τη διαδικασία για τον καθορισμό των εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών φόρτισης του συσσωρευτή έλξης όλων των οδικών οχημάτων, σύμφωνα με το σημείο 5.4 του παρόντος κανονισμού.

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΟΚΙΜΗΣ

Η δοκιμή εκπομπής υδρογόνου (σχήμα 7.1) διεξάγεται προκειμένου να καθοριστούν οι εκπομπές υδρογόνου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών φόρτισης του συσσωρευτή έλξης με φορτιστή επί του οχήματος. Η δοκιμή συνίσταται στα παρακάτω βήματα:

α)	προετοιμασία οχήματος·

β)	εκφόρτιση συσσωρευτή έλξης·

γ)	καθορισμός εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια της κανονικής φόρτισης·

δ)	καθορισμός των εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια φόρτισης που πραγματοποιείται με αστοχία του φορτιστή επί του οχήματος.

3. ΟΧΗΜΑ

3.1. Το όχημα πρέπει να βρίσκεται σε καλή μηχανική κατάσταση και να έχει διανύσει 300 km κατά τη διάρκεια επτά ημερών πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής. Το όχημα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με τον συσσωρευτή έλξης που υπόκειται στη δοκιμή εκπομπών υδρογόνου, κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής.

3.2. Αν ο συσσωρευτής χρησιμοποιείται σε θερμοκρασία μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, ο χειριστής πρέπει να ακολουθεί τη διαδικασία του κατασκευαστή, προκειμένου να διατηρείται η θερμοκρασία του συσσωρευτή έλξης εντός εύρους κανονικής λειτουργίας.

Ο αντιπρόσωπος του κατασκευαστή πρέπει να μπορεί να πιστοποιήσει ότι το σύστημα ρύθμισης θερμοκρασίας του συσσωρευτή έλξης δεν έχει υποστεί ζημιά ούτε παρουσιάζει ελάττωμα ως προς την ικανότητά του.

Σχήμα 7.1

Καθορισμός εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών φόρτισης του συσσωρευτή έλξης

4. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΗ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ

4.1. Δυναμομετρική εξέδρα

Η δυναμομετρική εξέδρα πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις της σειράς 05 των τροποποιήσεων του κανονισμού αριθ. 83.

4.2. Θάλαμος μέτρησης εκπομπής υδρογόνου

Ο θάλαμος μέτρησης εκπομπής υδρογόνου πρέπει να είναι ένας αεροστεγής θάλαμος μέτρησης που μπορεί να περικλείει το όχημα που υποβάλλεται σε δοκιμή. Το όχημα πρέπει να είναι προσβάσιμο από όλες τις πλευρές και ο θάλαμος, όταν σφραγίζεται, πρέπει να είναι αεροστεγής σύμφωνα με το προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος. Η εσωτερική επιφάνεια του θαλάμου πρέπει να είναι αδιαπέραστη και να μην αντιδρά με υδρογόνο. Το σύστημα ρύθμισης θερμοκρασίας πρέπει να μπορεί να ελέγχει την εσωτερική θερμοκρασία του αέρα του θαλάμου, ώστε να διατηρείται η καθορισμένη θερμοκρασία καθ’ όλη τη δοκιμή, με μέση ανοχή ± 2 K κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

Για τη διευθέτηση των αλλαγών όγκου, λόγω των εκπομπών υδρογόνου στον θάλαμο, μπορεί να χρησιμοποιείται θάλαμος μεταβαλλόμενου όγκου ή άλλος εξοπλισμός δοκιμής. Ο θάλαμος μεταβαλλόμενου όγκου διαστέλλεται και συστέλλεται ανάλογα με τις εκπομπές υδρογόνου εντός του θαλάμου. Δύο πιθανά μέσα διευθέτησης των εσωτερικών αλλαγών όγκου είναι τα κινητά χωρίσματα ή ένας πτυσσόμενος φυσητήρας, όπου αδιαπέραστοι σάκοι εντός του θαλάμου διαστέλλονται και συστέλλονται ανάλογα με τις αλλαγές στην εσωτερική πίεση με ανταλλαγή αέρα από το εξωτερικό του θαλάμου. Οποιαδήποτε διάταξη για τη διευθέτηση του όγκου πρέπει να διατηρεί την ακεραιότητα του θαλάμου όπως προσδιορίζεται στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος.

Οποιαδήποτε μέθοδος διευθέτησης όγκου πρέπει να περιορίζει το διαφορικό μεταξύ της εσωτερικής πίεσης του θαλάμου και της βαρομετρικής πίεσης σε μέγιστη τιμή ± 5 hPa.

Ο θάλαμος πρέπει να μπορεί να ασφαλίζει σε καθορισμένο όγκο. Ένας θάλαμος μεταβαλλόμενου όγκου πρέπει να μπορεί να διευθετεί μια αλλαγή από τον «ονομαστικό όγκο» του (βλέπε παράρτημα 7 προσάρτημα 1 σημείο 2.1.1), λαμβανομένων υπόψη των εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

4.3. Συστήματα ανάλυσης

4.3.1. Συσκευή ανάλυσης υδρογόνου

4.3.1.1.

Η ατμόσφαιρα εντός του θαλάμου παρακολουθείται με συσκευή ανάλυσης υδρογόνου (τύπος ηλεκτροχημικού ανιχνευτή) ή χρωματογράφο με ανίχνευση θερμικής αγωγιμότητας. Το δείγμα αερίου πρέπει να λαμβάνεται από σημείο που είναι στο μέσον ενός πλευρικού τοιχώματος ή της οροφής του θαλάμου, ενώ οποιαδήποτε παρακαμπτήριος ροή πρέπει να επιστρέφει στο θάλαμο, κατά προτίμηση σε σημείο κατάντη του ανεμιστήρα ανακυκλοφορίας.

4.3.1.2.

Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να έχει χρόνο απόκρισης στο 90 τοις εκατό της τελικής μέτρησης κάτω των 10 δευτερολέπτων. Η σταθερότητά της πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 2 τοις εκατό πλήρους κλίμακας στο μηδέν και 80 τοις εκατό ± 20 τοις εκατό πλήρους κλίμακας, κατά τη διάρκεια χρονικού διαστήματος άνω των 15 λεπτών για κάθε εύρος λειτουργίας.

4.3.1.3.

Η επαναληπτικότητα της συσκευής ανάλυσης που εκφράζεται ως τυπική απόκλιση πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 1 τοις εκατό πλήρους κλίμακας στο μηδέν και στο 80 τοις εκατό ± 20 τοις εκατό πλήρους κλίμακας σε κάθε εύρος που χρησιμοποιείται.

4.3.1.4.

Το κάθε εύρος λειτουργίας της συσκευής ανάλυσης πρέπει να επιλέγεται ώστε να παρέχει την καλύτερη ανάλυση κατά τις διαδικασίες μέτρησης, βαθμονόμησης και ελέγχου διαρροής.

4.3.2. Σύστημα καταγραφής δεδομένων της συσκευής ανάλυσης υδρογόνου

Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να διαθέτει μια διάταξη για την καταγραφή της εξόδου ηλεκτρικού σήματος, με συχνότητα τουλάχιστον μιας φοράς ανά λεπτό. Το σύστημα καταγραφής πρέπει να έχει λειτουργικά χαρακτηριστικά τουλάχιστον ισοδύναμα με το σήμα που καταγράφεται και πρέπει να παρέχει συνεχή καταγραφή των αποτελεσμάτων. Η καταγραφή πρέπει να δηλώνει με σαφήνεια την έναρξη και τη λήξη της δοκιμής κανονικής φόρτισης και τη λειτουργία φόρτισης αστοχίας.

4.4. Καταγραφή θερμοκρασίας

4.4.1. Η θερμοκρασία εντός του θαλάμου καταγράφεται σε δύο σημεία από αισθητήρες θερμοκρασίας, οι οποίοι συνδέονται έτσι ώστε να προκύπτει μέση τιμή. Τα σημεία μέτρησης εκτείνονται σε περίπου 0,1 m εντός του θαλάμου από τον κατακόρυφο κεντρικό άξονα κάθε πλευρικού τοιχώματος σε ύψος 0,9 ± 0,2 m.

4.4.2. Οι θερμοκρασίες των μονάδων συσσωρευτή καταγράφονται με τους αισθητήρες.

4.4.3. Οι θερμοκρασίες πρέπει, καθ’ όλη τη διάρκεια των μετρήσεων εκπομπής υδρογόνου, να καταγράφονται με συχνότητα τουλάχιστον μιας φοράς ανά λεπτό.

4.4.4. Η ακρίβεια του συστήματος καταγραφής της θερμοκρασίας πρέπει να είναι ± 1,0 K, ενώ η διαχειριστική του ικανότητα ως προς τη θερμοκρασία πρέπει να είναι ± 0,1 Κ.

4.4.5. Το σύστημα καταγραφής ή επεξεργασίας δεδομένων πρέπει να μπορεί να αναλύει σε χρόνο ± 15 δευτερολέπτων.

4.5. Καταγραφή πίεσης

4.5.1. Η διαφορά Δp μεταξύ της βαρομετρικής πίεσης εντός του χώρου δοκιμής και της εσωτερικής πίεσης του θαλάμου πρέπει, καθ’ όλη τη διάρκεια των μετρήσεων εκπομπής υδρογόνου, να καταγράφεται με συχνότητα τουλάχιστον μιας φοράς ανά λεπτό.

4.5.2. Η ακρίβεια του συστήματος καταγραφής πίεσης πρέπει να είναι εντός ± 2 hPa και η πίεση πρέπει να μπορεί να αναλύεται στα ± 0,2 hPa.

4.5.3. Το σύστημα καταγραφής ή επεξεργασίας δεδομένων πρέπει να μπορεί να αναλύει σε χρόνο ± 15 δευτερολέπτων.

4.6. Καταγραφή έντασης τάσης και ρεύματος

4.6.1. Η ένταση του ρεύματος και της τάσης του φορτιστή επί του οχήματος πρέπει, καθ’ όλη τη διάρκεια των μετρήσεων εκπομπής υδρογόνου, να καταγράφεται με συχνότητα τουλάχιστον μιας φοράς ανά λεπτό.

4.6.2. Η ακρίβεια του συστήματος καταγραφής της τάσης πρέπει να είναι ± 1 V, ενώ η διαχειριστική του ικανότητα ως προς την τάση πρέπει να είναι ± 0,1 V.

4.6.3. Η ακρίβεια του συστήματος καταγραφής έντασης ρεύματος πρέπει να είναι εντός ± 0,5 Α και η ένταση ρεύματος πρέπει να μπορεί να αναλύεται στα ± 0,05 Α.

4.6.4. Το σύστημα καταγραφής ή επεξεργασίας δεδομένων πρέπει να μπορεί να αναλύει σε χρόνο ± 15 δευτερολέπτων.

4.7. Ανεμιστήρες

Ο θάλαμος πρέπει να είναι εξοπλισμένος με έναν ή περισσότερους ανεμιστήρες ή φυσητήρες με δυνατή ροή 0,1 έως 0,5 m3/δευτερόλεπτο, προκειμένου να πραγματοποιείται πλήρης ανακυκλοφορία του αέρα της ατμόσφαιρας εντός του θαλάμου. Πρέπει να είναι δυνατή η επίτευξη ομοιογενούς θερμοκρασίας και συγκέντρωσης υδρογόνου εντός του θαλάμου κατά τη διάρκεια των μετρήσεων. Το όχημα εντός του θαλάμου δεν πρέπει να υποβάλλεται σε άμεσο ρεύμα αέρα από τους ανεμιστήρες ή τους φυσητήρες.

4.8. Αέρια

4.8.1. Τα παρακάτω καθαρά αέρια πρέπει να είναι διαθέσιμα για βαθμονόμηση και λειτουργία:

α)	καθαρός συνθετικός αέρας (καθαρότητα < 1 ppm C1 ισοδύναμο < 1 ppm CO < 400 ppm CO2 < 0.1 ppm NO) περιεκτικότητα οξυγόνου μεταξύ 18 και 21 τοις εκατό κατ’ όγκο·

β)	υδρογόνο (H2), 99,5 τοις εκατό ελάχιστη καθαρότητα.

4.8.2. Το αέριο βαθμονόμησης πρέπει να περιέχει μείγματα υδρογόνου (H2) και καθαρού συνθετικού αέρα. Οι πραγματικές συγκεντρώσεις ενός αερίου βαθμονόμησης πρέπει να είναι εντός ± 2 τοις εκατό των ονομαστικών τιμών. Η ακρίβεια των διαλυμένων αερίων που προκύπτει κατά τη χρήση συσκευής ανάμειξης-δοσιμετρίας αερίου πρέπει να είναι εντός ± 2 τοις εκατό της ονομαστικής τιμής. Οι συγκεντρώσεις που προσδιορίζονται στο προσάρτημα 1 μπορούν επίσης να ληφθούν από συσκευή ανάμειξης-δοσιμετρίας αερίου που χρησιμοποιεί συνθετικό αέρα ως αέριο αραίωσης.

5. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ

Η δοκιμή συνίσταται στα παρακάτω πέντε βήματα:

α)	προετοιμασία οχήματος·

β)	εκφόρτιση συσσωρευτή έλξης·

γ)	καθορισμός εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια της κανονικής φόρτισης·

δ)	εκφόρτιση συσσωρευτή έλξης·

ε)	καθορισμός των εκπομπών υδρογόνου κατά τη διάρκεια φόρτισης που πραγματοποιείται με αστοχία του φορτιστή επί του οχήματος.

Αν το όχημα πρέπει να μετακινηθεί μεταξύ δύο βημάτων, πρέπει να ωθείται στην επόμενη περιοχή δοκιμής.

5.1. Προετοιμασία οχήματος

Η γήρανση του συσσωρευτή έλξης πρέπει να ελέγχεται και για τον σκοπό αυτό πρέπει να αποδεικνύεται ότι το όχημα έχει διανύσει τουλάχιστον 300 km κατά τη διάρκεια επτά ημερών πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το όχημα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με τον συσσωρευτή έλξης που υποβάλλεται σε δοκιμή εκπομπής υδρογόνου. Αν κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποδειχθεί, τότε εφαρμόζεται η παρακάτω διαδικασία.

5.1.1. Εκφορτίσεις και αρχικές φορτίσεις του συσσωρευτή

Η διαδικασία ξεκινά με την εκφόρτιση του συσσωρευτή έλξης του οχήματος, ενώ κινείται στην περιοχή δοκιμής ή σε δυναμομετρική εξέδρα με σταθερή ταχύτητα της τάξεως του 70 τοις εκατό ± 5 τοις εκατό της μέγιστης ταχύτητας του οχήματος για 30 λεπτά.

Η εκφόρτιση διακόπτεται:

α)	όταν το όχημα δεν μπορεί να κινείται στο 65 τοις εκατό της μέγιστης ταχύτητας επί τριάντα λεπτά, ή

β)	όταν δίνεται σήμα στον οδηγό για ακινητοποίηση του οχήματος από τυπικά όργανα επί του οχήματος, ή

γ)	αφού έχει καλύψει απόσταση 100 km.

5.1.2. Αρχική φόρτιση του συσσωρευτή

Η φόρτιση πραγματοποιείται:

α)	με τον φορτιστή επί του οχήματος·

β)	σε θερμοκρασία περιβάλλοντος μεταξύ 293 K και 303 K.

Η διαδικασία αποκλείει κάθε τύπο εξωτερικού φορτιστή.

Ο τερματισμός των κριτηρίων φόρτισης του συσσωρευτή έλξης αντιστοιχεί σε αυτόματη διακοπή που δίνεται από τον φορτιστή επί του οχήματος.

Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει κάθε τύπο ειδικών φορτίσεων που μπορούν να ενεργοποιηθούν αυτόματα ή με το χέρι, όπως για παράδειγμα, οι φορτίσεις εξίσωσης ή συντήρησης.

5.1.3. Η διαδικασία των σημείων 5.1.1 έως 5.1.2 πρέπει να επαναλαμβάνεται δύο φορές.

5.2. Εκφόρτιση συσσωρευτή

Ο συσσωρευτής έλξης εκφορτίζεται, ενώ κινείται επί της περιοχής δοκιμής ή επί δυναμομετρικής εξέδρας με σταθερή ταχύτητα της τάξεως του 70 τοις εκατό ± 5 τοις εκατό της μέγιστης ταχύτητας του οχήματος επί τριάντα λεπτά.

Η εκφόρτιση διακόπτεται:

α)	όταν δίνεται σήμα στον οδηγό για ακινητοποίηση του οχήματος από τυπικά όργανα επί του οχήματος, ή

β)	όταν η μέγιστη ταχύτητα του οχήματος είναι κάτω από 20 km/h.

5.3. Εμποτισμός

Εντός δεκαπέντε λεπτών από την ολοκλήρωση της λειτουργίας εκφόρτισης του συσσωρευτή που προσδιορίζεται στο σημείο 5.2, το όχημα τοποθετείται στην περιοχή εμποτισμού. Το όχημα τοποθετείται εκεί για τουλάχιστον 12 ώρες και έως 36 ώρες κατά το μέγιστο, μεταξύ της λήξης της εκφόρτισης του συσσωρευτή έλξης και της έναρξης της δοκιμής εκπομπής υδρογόνου κατά τη διάρκεια κανονικής φόρτισης. Για αυτό το χρονικό διάστημα, το όχημα πρέπει να εμποτίζεται στους 293 K ± 2 K.

5.4. Δοκιμή εκπομπής υδρογόνου κατά τη διάρκεια κανονικής φόρτισης

5.4.1. Πριν από την ολοκλήρωση της περιόδου εμποτισμού, ο θάλαμος μέτρησης πρέπει να καθαρίζεται για αρκετά λεπτά έως ότου προκύψει σταθερό επίπεδο υδρογόνου. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα πρέπει να λειτουργεί ο ανεμιστήρας ή οι ανεμιστήρες ανακυκλοφορίας.

5.4.2. Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να μηδενίζεται και να βαθμονομείται ακριβώς πριν από τη δοκιμή.

5.4.3. Κατά τη λήξη του εμποτισμού, το όχημα δοκιμής, με τον κινητήρα κλειστό και τα παράθυρα και τον χώρο αποσκευών του οχήματος ανοικτά, πρέπει να μετακινείται στο θάλαμο μέτρησης.

5.4.4. Το όχημα πρέπει να συνδέεται στο δίκτυο διανομής. Ο συσσωρευτής φορτίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία κανονικής φόρτισης που προσδιορίζεται στο σημείο 5.4.7 κατωτέρω.

5.4.5. Οι θύρες του θαλάμου κλείνουν και ασφαλίζονται αεροστεγώς εντός δύο λεπτών από την ηλεκτρική αλληλασφάλιση του βήματος κανονικής φόρτισης.

5.4.6. Η κανονική φόρτιση της περιόδου δοκιμής εκπομπής υδρογόνου αρχίζει όταν ο θάλαμος έχει σφραγιστεί. Η συγκέντρωση υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση μετρούνται για να προκύψουν αρχικές μετρήσεις CH2i, Ti και Pi για τη δοκιμή κανονικής φόρτισης.

Τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιούνται κατά τον υπολογισμό εκπομπής υδρογόνου (σημείο 6). Η θερμοκρασία περιβάλλοντος του θαλάμου T δεν πρέπει να είναι κάτω από 291 K και πάνω από 295 K κατά τη διάρκεια της περιόδου κανονικής φόρτισης.

5.4.7. Διαδικασία κανονικής φόρτισης

Η κανονική φόρτιση πραγματοποιείται με φορτιστή επί του οχήματος και συνίσταται στα παρακάτω βήματα:

α)	φόρτιση με σταθερή ισχύ κατά τη διάρκεια t1·

β)	υπερφόρτιση με σταθερό ρεύμα κατά τη διάρκεια t2. Η ένταση υπερφόρτισης προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή και αντιστοιχεί σε αυτή που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια φόρτισης εξίσωσης.

Ο τερματισμός των κριτηρίων φόρτισης του συσσωρευτή έλξης αντιστοιχεί σε αυτόματη διακοπή που δίνεται από το φορτιστή επί του οχήματος για χρόνο φόρτισης t1 + t2. Αυτός ο χρόνος φόρτισης θα περιοριστεί σε t1 + 5 h, ακόμη και αν δίνεται σαφές σήμα στον οδηγό από τυπικά όργανα ότι ο συσσωρευτής δεν είναι πλήρως φορτισμένος.

5.4.8. Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να μηδενίζεται και να βαθμονομείται ακριβώς πριν από τη λήξη της δοκιμής.

5.4.9. Η λήξη της περιόδου δειγματοληψίας εκπομπών πραγματοποιείται t1 + t2 ή t1 + 5 h μετά την έναρξη της αρχικής δειγματοληψίας, όπως προσδιορίζεται στο σημείο 5.4.6. Καταγράφονται οι διαφορετικοί χρόνοι που μεσολαβούν. Η συγκέντρωση υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση μετρούνται για να προκύψουν τελικές μετρήσεις CH2f, Tf και Pf για τη δοκιμή κανονικής φόρτισης, που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του σημείου 6.

5.5. Δοκιμή εκπομπής υδρογόνου με αστοχία φορτιστή επί του οχήματος

5.5.1. Εντός, το αργότερο, επτά ημερών από την ολοκλήρωση της προηγούμενης δοκιμής, η διαδικασία αρχίζει με την εκφόρτιση του συσσωρευτή έλξης του οχήματος σύμφωνα με το σημείο 5.2.

5.5.2. Πρέπει να επαναληφθούν τα βήματα της διαδικασίας του σημείου 5.3.

5.5.3. Πριν από την ολοκλήρωση της περιόδου εμποτισμού, ο θάλαμος μέτρησης πρέπει να καθαρίζεται για αρκετά λεπτά έως ότου προκύψει σταθερό επίπεδο υδρογόνου. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα πρέπει να λειτουργεί ο ανεμιστήρας ή οι ανεμιστήρες ανακυκλοφορίας.

5.5.4. Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να μηδενίζεται και να βαθμονομείται ακριβώς πριν από τη δοκιμή.

5.5.5. Κατά τη λήξη του εμποτισμού, το όχημα δοκιμής, με τον κινητήρα κλειστό και τα παράθυρα και τον χώρο αποσκευών του οχήματος ανοικτά, πρέπει να μετακινείται στο θάλαμο μέτρησης.

5.5.6. Το όχημα πρέπει να συνδέεται στο δίκτυο διανομής. Ο συσσωρευτής φορτίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία φόρτισης αστοχίας που προσδιορίζεται στο σημείο 5.5.9 κατωτέρω.

5.5.7. Οι θύρες του θαλάμου κλείνουν και ασφαλίζονται αεροστεγώς εντός δύο λεπτών από την ηλεκτρική αλληλασφάλιση του βήματος φόρτισης αστοχίας.

5.5.8. Η φόρτιση αστοχίας της περιόδου δοκιμής εκπομπής υδρογόνου αρχίζει όταν ο θάλαμος έχει σφραγιστεί. Η συγκέντρωση υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση μετρούνται για να προκύψουν αρχικές μετρήσεις CH2i, Ti και Pi για τη δοκιμή φόρτισης αστοχίας.

5.5.9. Διαδικασία φόρτισης αστοχίας

Η φόρτιση αστοχίας πραγματοποιείται με φορτιστή επί του οχήματος και συνίσταται στα παρακάτω βήματα:

α)	φόρτιση με σταθερή ισχύ κατά τη διάρκεια t’1·

β)	φόρτιση με μέγιστο ρεύμα για 30 λεπτά. Κατά τη διάρκεια του σταδίου αυτού, ο φορτιστής επί του οχήματος παρέχει σταθερά μέγιστο ρεύμα.

5.5.10. Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να μηδενίζεται και να βαθμονομείται ακριβώς πριν από τη λήξη της δοκιμής.

5.5.11. Η λήξη της περιόδου δοκιμής πραγματοποιείται t’1 + 30 λεπτά μετά την έναρξη της αρχικής δειγματοληψίας, όπως προσδιορίζεται στο σημείο 5.5.8. Καταγράφονται οι χρόνοι που μεσολάβησαν. Η συγκέντρωση υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση μετρούνται, για να προκύψουν τελικές μετρήσεις CH2f, Tf και Pf για τη δοκιμή φόρτισης αστοχίας, που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του σημείου 6.

6. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Οι δοκιμές εκπομπής υδρογόνου που περιγράφονται στο σημείο 5 επιτρέπουν τον υπολογισμό των εκπομπών υδρογόνου από τα στάδια κανονικής φόρτισης και φόρτισης αστοχίας. Οι εκπομπές υδρογόνου από καθένα από αυτά τα στάδια υπολογίζονται με βάση τις αρχικές και τελικές συγκεντρώσεις υδρογόνου, τις θερμοκρασίες και τις πιέσεις εντός του θαλάμου, καθώς και τον καθαρό όγκο του θαλάμου.

Χρησιμοποιείται ο παρακάτω τύπος:

Formula

όπου:

MH2	=	μάζα υδρογόνου, σε γραμμάρια
CH2	=	μετρηθείσα συγκέντρωση υδρογόνου εντός του θαλάμου, σε ppm κατ’ όγκο
V	=	καθαρός όγκος του θαλάμου σε κυβικά μέτρα (m3) που διορθώνεται για τον όγκο του οχήματος, με τα παράθυρα και τον χώρο αποσκευών ανοικτά. Αν ο όγκος του οχήματος δεν καθορίζεται, αφαιρείται όγκος 1,42 m3.
Vout	=	όγκος αντιστάθμισης m3, σε θερμοκρασία και πίεση δοκιμής
T	=	θερμοκρασία περιβάλλοντος του θαλάμου, σε K
P	=	απόλυτη πίεση θαλάμου, σε kPa
k	=	2,42

i είναι η αρχική μέτρηση

f είναι η τελική μέτρηση

6.1. Αποτελέσματα δοκιμής

Οι εκπομπές μάζας υδρογόνου για το όχημα είναι:

MN	=	εκπομπή μάζας υδρογόνου για δοκιμή κανονικής φόρτισης, σε γραμμάρια
MD	=	εκπομπή μάζας υδρογόνου για δοκιμή φόρτισης αστοχίας, σε γραμμάρια

Προσάρτημα 1

ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΗ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ

1. ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗΣ

Πριν να πρωτοχρησιμοποιηθούν, όλα τα όργανα πρέπει να βαθμονομούνται, εν συνεχεία η διαβάθμιση να επαναλαμβάνεται όσο συχνά απαιτείται και εν πάση περιπτώσει τον μήνα που προηγείται της δοκιμής έγκρισης τύπου. Οι μέθοδοι βαθμονόμησης που πρέπει να χρησιμοποιούνται περιγράφονται στο παρόν προσάρτημα.

2. ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΜΟΥ

2.1. Αρχικός καθορισμός του εσωτερικού όγκου του θαλάμου

2.1.1.

Πριν από την αρχική χρήση του, ο εσωτερικός όγκος του θαλάμου πρέπει να καθορίζεται ως ακολούθως. Οι εσωτερικές διαστάσεις του θαλάμου μετρούνται προσεκτικά, λαμβανομένων υπόψη οιωνδήποτε ανωμαλιών, όπως δοκοί στήριξης. Ο εσωτερικός όγκος του θαλάμου καθορίζεται βάσει των μετρήσεων αυτών.

Ο θάλαμος πρέπει να μανδαλώνεται σε θέση σταθερού όγκου, όταν το περίβλημα διατηρείται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 293 K. Αυτός ο ονομαστικός όγκος πρέπει να μπορεί να επαναλαμβάνεται εντός ± 0,5 τοις εκατό της αναφερομένης τιμής.

2.1.2.

Ο καθαρός εσωτερικός όγκος υπολογίζεται με την αφαίρεση 1,42 m3 από τον εσωτερικό όγκο του θαλάμου. Διαφορετικά, αντί του 1,42 m3 μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όγκος του οχήματος δοκιμής με τον χώρο αποσκευών και τα παράθυρα ανοιχτά.

2.1.3.

Ο θάλαμος πρέπει να ελέγχεται όπως προβλέπεται στο σημείο 2.3. Αν η μάζα υδρογόνου δεν συμφωνεί με την εγχυθείσα μάζα εντός ± 2 τοις εκατό, τότε απαιτείται διορθωτική ενέργεια.

2.2. Καθορισμός των εκπομπών υποβάθρου θαλάμου

Η λειτουργία αυτή προσδιορίζει ότι ο θάλαμος δεν περιέχει οποιαδήποτε υλικά που εκπέμπουν σημαντικές ποσότητες υδρογόνου. Ο έλεγχος πρέπει να διεξάγεται κατά την έναρξη χρήσης του θαλάμου, ύστερα από οποιεσδήποτε λειτουργίες εντός του θαλάμου που μπορεί να επηρεάζουν τις εκπομπές υποβάθρου και με συχνότητα τουλάχιστον μιας φοράς το χρόνο.

2.2.1.

Ο θάλαμος μεταβαλλόμενου όγκου μπορεί να λειτουργεί σε κατάσταση μανδάλωσης ή όχι, όπως περιγράφεται στο σημείο 2.1.1. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει να διατηρείται στους 293 K ± 2 K, καθόλο το χρονικό διάστημα 4 ωρών που αναγράφεται κατωτέρω.

2.2.2.

Ο θάλαμος μπορεί να σφραγίζεται και ο ανεμιστήρας ανακυκλοφορίας να λειτουργεί για χρονικό διάστημα έως δώδεκα ωρών πριν από την έναρξη της περιόδου δειγματοληψίας εκπομπών υποβάθρου τεσσάρων ωρών.

2.2.3.

Η συσκευή ανάλυσης (αν απαιτείται) πρέπει να βαθμονομείται και, στη συνέχεια, να μηδενίζεται.

2.2.4.

Ο θάλαμος πρέπει να καθαρίζεται μέχρι να ληφθεί σταθερή μέτρηση υδρογόνου και ο ανεμιστήρας ανακυκλοφορίας τίθεται σε λειτουργία, αν δεν λειτουργεί ήδη.

2.2.5.

Στη συνέχεια, ο θάλαμος σφραγίζεται και μετράται η συγκέντρωση υποβάθρου υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Αυτές είναι οι αρχικές μετρήσεις CH2i, Ti και Pi που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό υποβάθρου του θαλάμου.

2.2.6.

Ο θάλαμος αφήνεται σε ηρεμία επί τέσσερις ώρες, ενώ λειτουργεί ο ανεμιστήρας ανακυκλοφορίας.

2.2.7.

Στο τέλος αυτού του χρονικού διαστήματος, χρησιμοποιείται η ίδια συσκευή ανάλυσης για τη μέτρηση της συγκέντρωσης υδρογόνου εντός του θαλάμου. Μετράται επίσης η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Αυτές είναι οι τελικές μετρήσεις CH2f, Tf και Pf.

2.2.8.

Η αλλαγή της μάζας του υδρογόνου εντός του θαλάμου πρέπει να υπολογίζεται κατά τη διάρκεια της δοκιμής σύμφωνα με το σημείο 2.4 και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,5 g.

2.3. Βαθμονόμηση και δοκιμή κατακράτησης υδρογόνου του θαλάμου

Με τη βαθμονόμηση και τη δοκιμή κατακράτησης υδρογόνου εντός του θαλάμου ελέγχεται ο όγκος που υπολογίζεται βάσει του σημείου 2.1 και επίσης μετράται και ο ρυθμός τυχόν διαρροής. Ο ρυθμός διαρροής του θαλάμου πρέπει να καθορίζεται τη στιγμή που τίθεται σε χρήση ο θάλαμος, ύστερα από οποιεσδήποτε λειτουργίες εντός του θαλάμου που μπορεί να επηρεάζουν την ακεραιότητα του θαλάμου και, στη συνέχεια, τουλάχιστον μία φορά τον μήνα. Αν ολοκληρωθούν με επιτυχία και χωρίς την εκτέλεση διορθωτικών ενεργειών έξι συνεχείς μηνιαίοι έλεγχοι παρακράτησης, τότε ο ρυθμός διαρροής του θαλάμου μπορεί να καθορίζεται ανά τρίμηνο, εφόσον δεν απαιτείται κάποια διορθωτική ενέργεια.

2.3.1.

Ο θάλαμος πρέπει να καθαρίζεται μέχρι να επιτευχθεί σταθερή συγκέντρωση υδρογόνου. Ο ανεμιστήρας ανακυκλοφορίας τίθεται σε λειτουργία, αν δεν λειτουργεί ήδη. Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου μηδενίζεται και, αν απαιτείται, βαθμονομείται.

2.3.2.

Ο θάλαμος πρέπει να μανδαλώνεται σε θέση ονομαστικού όγκου.

2.3.3.

Στη συνέχεια, το σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας περιβάλλοντος τίθεται σε λειτουργία (αν δεν λειτουργεί ήδη) και ρυθμίζεται σε αρχική θερμοκρασία 293 K.

2.3.4.

Όταν η θερμοκρασία θαλάμου σταθεροποιηθεί στους 293 K ± 2 K, ο θάλαμος σφραγίζεται και μετράται η συγκέντρωση υποβάθρου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Αυτές είναι οι αρχικές μετρήσεις CH2i, Ti και Pi που χρησιμοποιούνται για τη βαθμονόμηση του θαλάμου.

2.3.5.

Ο θάλαμος πρέπει να απομανδαλώνεται από τη θέση ονομαστικού όγκου.

2.3.6.

Μια ποσότητα περίπου 100 g υδρογόνου εγχέεται στο θάλαμο. Αυτή η μάζα υδρογόνου πρέπει να μετριέται με ακρίβεια ± 2 τοις εκατό της μετρηθείσας τιμής.

2.3.7.

Το περιεχόμενο του θαλάμου αφήνεται να αναμειχθεί επί πέντε λεπτά και κατόπιν μετράται η συγκέντρωση υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Αυτές είναι οι τελικές μετρήσεις CH2f, Tf και Pf για τη βαθμονόμηση του θαλάμου, καθώς και οι αρχικές μετρήσεις CH2i, Ti και Pi για τον έλεγχο παρακράτησης.

2.3.8.

Βάσει των μετρήσεων που ελήφθησαν σύμφωνα με τα σημεία 2.3.4 και 2.3.7 και του τύπου του σημείου 2.4, υπολογίζεται η μάζα υδρογόνου εντός του θαλάμου. Πρέπει να είναι εντός ± 2 τοις εκατό της μάζας υδρογόνου που μετριέται σύμφωνα με το σημείο 2.3.6.

2.3.9.

Τα περιεχόμενα του θαλάμου πρέπει να αφήνονται να αναμειχθούν για τουλάχιστον 10 ώρες. Κατά την ολοκλήρωση αυτού του χρονικού διαστήματος, μετριέται και καταγράφεται η τελική συγκέντρωση υδρογόνου, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Αυτές είναι οι τελικές μετρήσεις CH2f, Tf και Pf για τον έλεγχο κατακράτησης υδρογόνου.

2.3.10.

Με βάση τον τύπο του σημείου 2.4, υπολογίζεται στη συνέχεια η μάζα υδρογόνου βάσει των μετρήσεων που ελήφθησαν σύμφωνα με τα σημεία 2.3.7 και 2.3.9. Αυτή η μάζα μπορεί να μην διαφέρει κατά πάνω από 5 τοις εκατό από τη μάζα υδρογόνου που προβλέπεται από το σημείο 2.3.8.

2.4. Υπολογισμός

Ο υπολογισμός της αλλαγής στην καθαρή μάζα υδρογόνου εντός του θαλάμου χρησιμοποιείται για τον καθορισμό του υποβάθρου υδρογονάνθρακα και του ρυθμού διαρροής του θαλάμου. Οι αρχικές και τελικές μετρήσεις της συγκέντρωσης υδρογόνου, θερμοκρασίας και βαρομετρικής πίεσης χρησιμοποιούνται στον παρακάτω τύπο για τον υπολογισμό της αλλαγής μάζας.

Formula

όπου:

MH2	=	μάζα υδρογόνου, σε γραμμάρια
CH2	=	μετρηθείσα συγκέντρωση υδρογόνου εντός του θαλάμου, σε ppm κατ’ όγκο
V	=	όγκος θαλάμου σε κυβικά μέτρα (m3) όπως μετρήθηκε σύμφωνα με το σημείο 2.1.1
Vout	=	όγκος αντιστάθμισης m3, σε θερμοκρασία και πίεση δοκιμής
T	=	θερμοκρασία περιβάλλοντος του θαλάμου, σε K
P	=	απόλυτη πίεση θαλάμου, σε kPa
k	=	2,42

i είναι η αρχική μέτρηση

f είναι η τελική μέτρηση

3. ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ

Η συσκευή ανάλυσης υδρογόνου πρέπει να βαθμονομείται με βάση το υδρογόνο σε αέρα και καθαρό συνθετικό αέρα. Βλέπε σημείο 4.8.2 του παραρτήματος 7.

Κάθε εύρος λειτουργίας που χρησιμοποιείται κανονικά, βαθμονομείται με την παρακάτω διαδικασία.

3.1.

Ορίστε την καμπύλη βαθμονόμησης με τουλάχιστον πέντε σημεία βαθμονόμησης που βρίσκονται σε όσο το δυνατόν ίση απόσταση μεταξύ τους, καλύπτοντας όλο το εύρος λειτουργίας. Η ονομαστική συγκέντρωση του αερίου βαθμονόμησης με τις υψηλότερες συγκεντρώσεις πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 τοις εκατό της πλήρους κλίμακας.

3.2.	Υπολογίστε την καμπύλη βαθμονόμησης με τη μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων. Εάν το πολυώνυμο που προκύπτει είναι βαθμού ανώτερου του 3, τότε ο αριθμός των σημείων βαθμονόμησης πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσος με το βαθμό του πολυώνυμου αυτού συν 2.

3.3.	Η καμπύλη βαθμονόμησης δεν πρέπει να διαφέρει κατά περισσότερο από 2 τοις εκατό από την ονομαστική τιμή κάθε αερίου βαθμονόμησης.

3.4.

Με βάση τους συντελεστές του πολυωνύμου που προκύπτει από το σημείο 3.2 ανωτέρω, καταρτίζεται πίνακας μετρήσεων της συσκευής ανάλυσης έναντι των πραγματικών συγκεντρώσεων με βαθμίδες που δεν υπερβαίνει το 1 τοις εκατό της πλήρους κλίμακας. Αυτό πρέπει να γίνει για κάθε εύρος συσκευής ανάλυσης που βαθμονομείται.

Ο πίνακας αυτός περιλαμβάνει επίσης και άλλα συναφή στοιχεία όπως:

α)	την ημερομηνία βαθμονόμησης·

β)	το μηδέν και το εύρος των μετρήσεων του ποτενσιόμετρου (ανάλογα με την περίπτωση)·

γ)	την ονομαστική κλίμακα·

δ)	τα στοιχεία αναφοράς κάθε αερίου βαθμονόμησης που χρησιμοποιείται·

ε)	την πραγματική και την καταγραφείσα τιμή για κάθε αέριο βαθμονόμησης που χρησιμοποιείται καθώς και τις εκατοστιαίες διαφορές·

στ)	την πίεση βαθμονόμησης της συσκευής ανάλυσης.

3.5.	Μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικές μέθοδοι (π.χ. ηλεκτρονικός υπολογιστής, ηλεκτρονικοί διακόπτες αλλαγών κλίμακας), αν αποδειχθεί στην τεχνική υπηρεσία ότι αυτές οι μέθοδοι παρέχουν ισοδύναμη ακρίβεια.

Προσάρτημα 2

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

1. Παράμετροι που καθορίζουν την οικογένεια που σχετίζεται με τισ εκπομπέσ υδρογόνου

Η οικογένεια μπορεί να καθοριστεί με βασικές παραμέτρους σχεδιασμού που πρέπει να είναι κοινές στα οχήματα που ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει αλληλεπίδραση των παραμέτρων. Αυτές οι επιδράσεις πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη, ώστε να εξασφαλίζεται ότι μόνο οχήματα με παρόμοια χαρακτηριστικά ως προς την εκπομπή υδρογόνου περιλαμβάνονται στην ίδια οικογένεια.

2. Για τον σκοπό αυτό, θεωρείται ότι οι τύποι οχημάτων, των οποίων οι παράμετροι που περιγράφονται κατωτέρω είναι ίδιες, ανήκουν στην ίδια οικογένεια ως προς τις εκπομπές υδρογόνου.

Συσσωρευτής έλξης:

α)	εμπορική ονομασία ή μάρκα του συσσωρευτή·

β)	αναφορά όλων των τύπων ηλεκτροχημικών ζευγών που χρησιμοποιούνται·

γ)	αριθμός στοιχείων συσσωρευτή·

δ)	αριθμός μονάδων συσσωρευτή·

ε)	ονομαστική τάση του συσσωρευτή (V)·

στ)	ενέργεια συσσωρευτή (kWh)·

ζ)	ποσοστό συνδυασμού αερίων (τοις εκατό)·

η)	τύπος αερισμού για τη μονάδα ή το πακέτο συσσωρευτή·

θ)	τύπος του συστήματος ψύξης (αν υπάρχει).

Φορτιστής επί του οχήματος:

α)	κατασκευαστής και τύπος διαφόρων μερών του φορτιστή·

β)	ονομαστική ισχύς εξόδου (kW)·

γ)	μέγιστη τάση φόρτισης (V)·

δ)	μέγιστη ένταση φόρτισης (A)·

ε)	κατασκευαστής και τύπος μονάδας ελέγχου (αν υπάρχει)·

στ)	διάγραμμα λειτουργίας, ελέγχων και ασφάλειας·

ζ)	χαρακτηριστικά των περιόδων φόρτισης.

		ISSN 1725-2547 doi:10.3000/17252547.L_2011.057.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 57

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	54ό έτος 2 Μαρτίου 2011

Περιεχόμενα		II Μη νομοθετικές πράξεις	Σελίδα
		ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
	*	Απόφαση 2011/133/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2011, για την υπογραφή και τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1
		Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή του Μαυροβουνίου σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης	2
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
	*	Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 201/2011 της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, σχετικά με το υπόδειγμα της δήλωσης συμμόρφωσης προς εγκεκριμένο τύπο σιδηροδρομικού οχήματος ( 1 )	8
	*	Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 202/2011 της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τον ορισμό των προϊόντων αλιείας και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1010/2009 της Επιτροπής όσον αφορά τα υποδείγματα προαναγγελίας, τα κριτήρια αναφοράς για επιθεωρήσεις σε λιμένα και τα αναγνωρισμένα συστήματα δικαιολογητικών για τα αλιεύματα που έχουν θεσπίσει οι περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας	10
		Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 203/2011 της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών	19
		ΟΔΗΓΙΕΣ
	*	Οδηγία 2011/18/ΕΕ της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, περί τροποποιήσεως των παραρτημάτων II, V και VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του κοινοτικού σιδηροδρομικού συστήματος ( 1 )	21
		ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
		2011/134/ΕΕ
	*	Απόφαση της Επιτροπής, της 24ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 4/03 (πρώην NN 102/02) που χορήγησε η Ιταλία υπέρ της WAM SpA [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2010) 1711 cor.] ( 1 )	29
		2011/135/ΕΕ
	*	Απόφαση της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, για την παράταση ισχύος της απόφασης 2009/251/ΕΚ η οποία απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι δεν τίθενται ούτε διατίθενται στην αγορά προϊόντα που περιέχουν το βιοκτόνο φουμαρικό διμεθύλιο [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2011) 1174] ( 1 )	43
		ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
		2011/136/ΕΕ
	*	Σύσταση της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή των κανόνων προστασίας των δεδομένων στο σύστημα συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (ΣΣΠΚ)	44
		ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
	*	Κανονισμός αριθ. 100 Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση οχημάτων όσον αφορά τις ειδικές απαιτήσεις για το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης	54

(EUR/100 kg)
Κωδικός ΣΟ	Κωδικός των τρίτων χωρών (1)	Κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή
0702 00 00	IL	122,2
	MA	46,8
	TN	113,1
	TR	95,7
	ZZ	94,5
0707 00 05	TR	159,9
0707 00 05	ZZ	159,9
0709 90 70	MA	31,5
	TR	100,8
	ZZ	66,2
0805 10 20	EG	56,9
	IL	78,2
	MA	55,1
	TN	41,5
	TR	67,9
	ZA	37,9
	ZZ	56,3
0805 50 10	MA	45,9
	TR	51,2
	ZZ	48,6
0808 10 80	BR	55,2
	CA	126,3
	CN	90,2
	MK	54,8
	US	148,5
	ZZ	95,0
0808 20 50	AR	91,1
	CL	188,1
	CN	52,4
	US	96,8
	ZA	109,6
	ZZ	107,6


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ