22.12.2009

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 342/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1221/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 25ης Νοεμβρίου 2009

περί της εκούσιας συμμετοχής οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 761/2001 και των αποφάσεων της Επιτροπής 2001/681/ΕΚ και 2006/193/ΕΚ

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 175 παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Το άρθρο 2 της συνθήκης προβλέπει ότι η Κοινότητα έχει ως αποστολή να προάγει, μεταξύ άλλων, την αειφόρο ανάπτυξη στο σύνολο της Κοινότητας.

(2)

Στην απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2002, για τη θέσπιση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (4), η βελτίωση της συνεργασίας και της σύμπραξης με επιχειρήσεις χαρακτηρίζεται ως στρατηγικής σημασίας για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων. Οι εκούσιες δεσμεύσεις αποτελούν ουσιαστικό στοιχείο εν προκειμένω. Στο πλαίσιο αυτό, απαραίτητες θεωρούνται η ευρύτερη συμμετοχή στο κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) και η ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την ενθάρρυνση των οργανισμών να δημοσιεύουν εμπεριστατωμένες εκθέσεις επιδόσεων σχετικά με το περιβάλλον ή την αειφόρο ανάπτυξη, οι οποίες να έχουν επαληθευτεί από ανεξάρτητους τρίτους.

(3)

Στην ανακοίνωση της Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2007, σχετικά με την ενδιάμεση επανεξέταση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον, αναγνωρίζεται ότι πρέπει να βελτιωθεί η υλοποίηση των εθελοντικών μέσων που αφορούν τη βιομηχανία και ότι τα μέσα αυτά έχουν μεγάλες δυνατότητες, οι οποίες όμως δεν έχουν ακόμη πλήρως αναπτυχθεί. Η Επιτροπή καλείται να επανεξετάσει τα μέσα αυτά με στόχο να προωθήσει τη διάδοσή τους και να περιορίσει τη διοικητική επιβάρυνση που συνεπάγεται η διαχείρισή τους.

(4)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, όσον αφορά το σχέδιο δράσης για τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή και τη βιώσιμη βιομηχανική πολιτική, αναγνωρίζει ότι το EMAS βοηθά τις επιχειρήσεις να βελτιστοποιήσουν τις παραγωγικές τους διαδικασίες, μειώνοντας τις περιβαλλοντικές συνέπειες και αξιοποιώντας τους πόρους κατά τρόπο πιο αποτελεσματικό.

(5)

Για να προωθηθεί συνεκτική προσέγγιση μεταξύ των νομοθετικών πράξεων που καταρτίζονται σε κοινοτικό επίπεδο στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν με ποιον τρόπο οι καταχωρίσεις στο πλαίσιο του EMAS είναι δυνατό να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκπόνηση της νομοθεσίας ή να χρησιμοποιούνται ως μέσο για την επιβολή της εφαρμογής της. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης, προκειμένου το ΕΜΑS να καταστεί ελκυστικότερο για τους οργανισμούς, να το λαμβάνουν υπόψη στις πολιτικές για τις δημόσιες συμβάσεις και, κατά περίπτωση, να παραπέμπουν στο EMAS ή σε ισοδύναμο σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης ως όρο εκτέλεσης συμβάσεων έργων ή παροχής υπηρεσιών.

(6)

Στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 761/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2001, για την εκούσια συμμετοχή οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) (5) προβλέπεται ότι η Επιτροπή πρέπει να επανεξετάσει το ΕΜAS με βάση την εμπειρία που θα έχει αποκτηθεί από τη λειτουργία του και να προτείνει τις κατάλληλες τροποποιήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(7)

Η εφαρμογή των συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένου του EMAS δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 761/2001, απέδειξε την αποτελεσματικότητά τους ως προς την προώθηση βελτιώσεων των περιβαλλοντικών επιδόσεων των οργανισμών. Χρειάζεται ωστόσο να αυξηθεί ο αριθμός των οργανισμών που συμμετέχουν στο σύστημα με στόχο να επιτευχθεί καλύτερος συνολικός αντίκτυπος των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Προς επίτευξη τούτου, η πείρα που αποκτήθηκε από την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού θα πρέπει να αξιοποιηθεί για να ενισχυθεί η ικανότητα του ΕΜAS να επιφέρει βελτιώσεις στις συνολικές περιβαλλοντικές επιδόσεις των οργανισμών.

(8)	Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν οι οργανισμοί να συμμετέχουν εκουσίως στο EMAS και να μπορούν να αποκομίζουν προστιθέμενη αξία ως προς τον ρυθμιστικό έλεγχο, την εξοικονόμηση κόστους και το γόητρό τους στο κοινό, υπό την προϋπόθεση ότι μπορούν να επιδεικνύουν βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεών τους.

(9)

Θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα συμμετοχής στο EMAS σε όλους τους οργανισμούς, εντός και εκτός της Κοινότητας, των οποίων οι δραστηριότητες έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το EMAS θα πρέπει να παρέχει ένα μέσο στους οργανισμούς αυτούς για τη διαχείριση αυτών των επιπτώσεων και τη βελτίωση των συνολικών περιβαλλοντικών τους επιδόσεων.

(10)

Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν οι, ιδίως μικρού μεγέθους, οργανισμοί, να συμμετάσχουν στο EMAS. Η συμμετοχή τους θα πρέπει να προωθηθεί με τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε πληροφορίες, στα διαθέσιμα κονδύλια στήριξης και στους δημόσιους φορείς και με την καθιέρωση ή την προώθηση μέτρων τεχνικής συνδρομής.

(11)	Θα πρέπει να καταστεί δυνατόν να στραφούν όσο το δυνατόν ευκολότερα στο ΕΜAS οι οργανισμοί οι οποίοι το επιθυμούν και οι οποίοι σήμερα εφαρμόζουν άλλα συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διασυνδέσεις με άλλα συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης.

(12)	Οργανισμοί με χώρους δραστηριοτήτων σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να καταχωρίζουν με μία μόνο καταχώριση το σύνολο ή μέρος αυτών των χώρων δραστηριοτήτων.

(13)

Θα πρέπει να ενισχυθεί ο μηχανισμός για τη διαπίστωση της συμμόρφωσης οργανισμού με όλες τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον, ούτως ώστε να αναβαθμισθεί η αξιοπιστία του EMAS και, ιδίως, να καταστεί εφικτό τα κράτη μέλη να μειώνουν τη διοικητική επιβάρυνση καταχωρισμένων στο EMAS οργανισμών, μέσω αποκανονιστικοποίησης ή νομοθετικών ελαφρύνσεων.

(14)

Στη διαδικασία εφαρμογής του EMAS θα πρέπει να περιλαμβάνεται η συμμετοχή των υπαλλήλων και των εργατών του οργανισμού, επειδή έτσι αυξάνονται, αφενός, η ικανοποίησή τους από την επαγγελματική απασχόληση, και, αφετέρου, οι γνώσεις περιβαλλοντικών ζητημάτων οι οποίες είναι δυνατό να αξιοποιηθούν εντός και εκτός του εργασιακού περιβάλλοντος.

(15)

Το λογότυπο του EMAS θα πρέπει να είναι ένα ελκυστικό εργαλείο επικοινωνίας και μάρκετιγκ για τους οργανισμούς, το οποίο να καθιστά το EMAS γνωστότερο στους αγοραστές και άλλους κύκλους ενδιαφερομένων. Οι κανόνες για τη χρήση του λογοτύπου του EMAS θα πρέπει να απλουστευθούν με τη χρήση ενιαίου λογότυπου και οι ισχύοντες περιορισμοί πρέπει να καταργηθούν, εκτός εκείνων που σχετίζονται με το προϊόν και τη συσκευασία. Δεν θα πρέπει να προκαλείται σύγχυση με άλλες οικολογικές σημάνσεις προϊόντων.

(16)

Το κόστος και τα τέλη καταχώρισης στο EMAS θα πρέπει να είναι εύλογα και ανάλογα με το μέγεθος του οργανισμού και το έργο που επιτελούν οι αρμόδιοι φορείς. Υπό την επιφύλαξη των κανόνων της συνθήκης σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις, θα πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα οι μικροί οργανισμοί να απαλλάσσονται ή να καταβάλλουν μειωμένα τέλη.

(17)

Οι οργανισμοί θα πρέπει να συντάσσουν και να δημοσιοποιούν περιοδικές περιβαλλοντικές δηλώσεις με τις οποίες να παρέχουν στο κοινό και σε άλλα ενδιαφερόμενα μέρη τις πληροφορίες σχετικά με τη συμμόρφωσή τους με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις που αφορούν το περιβάλλον και σχετικά με τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις.

(18)

Για να εξασφαλισθεί ότι οι πληροφορίες είναι συναφείς και συγκρίσιμες, η έκθεση σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιδόσεις οργανισμών θα πρέπει να βασίζεται σε γενικούς και ειδικούς κατά κλάδο δείκτες επιδόσεων που επικεντρώνονται σε καίριους περιβαλλοντικούς τομείς σε επίπεδο διαδικασίας και προϊόντος με τη χρήση καταλλήλων κριτηρίων αναφοράς και κλιμάκων. Τούτο θα πρέπει να βοηθήσει τους οργανισμούς να συγκρίνουν τις επιδόσεις τους τόσο με εκείνες που καλύπτουν διαφορετικές περιόδους αναφοράς όσο και με τις επιδόσεις άλλων οργανισμών.

(19)

Θα πρέπει να εκπονηθούν έγγραφα αναφοράς, συμπεριλαμβανομένων των βέλτιστων πρακτικών περιβαλλοντικής διαχείρισης και των δεικτών περιβαλλοντικών επιδόσεων για συγκεκριμένους κλάδους, με την ανταλλαγή πληροφοριών και τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών. Τα εν λόγω έγγραφα θα πρέπει να βοηθήσουν τους οργανισμούς να επικεντρωθούν περισσότερο στις σημαντικότερες περιβαλλοντικές πτυχές κάθε συγκεκριμένου κλάδου.

(20)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων (6) διέπει τη διαπίστευση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και καθορίζει το συνολικό πλαίσιο διαπίστευσης. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να συμπληρώνει αυτούς τους κανόνες στο βαθμό που αυτό είναι αναγκαίο, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του EMAS, συγκεκριμένα δε την ανάγκη να εξασφαλισθεί υψηλή αξιοπιστία του συστήματος έναντι των άμεσα ενδιαφερομένων, ιδίως των κρατών μελών, και να καθορίζει, όπου ενδείκνυται, ειδικότερους κανόνες. Οι διατάξεις EMAS θα πρέπει να εξασφαλίζουν και να αναβαθμίζουν συνεχώς τις ικανότητες των επαληθευτών περιβάλλοντος, προβλέποντας ανεξάρτητο και αμερόληπτο σύστημα διαπίστευσης ή αδειοδότησης, εκπαίδευση και κατάλληλη εποπτεία των δραστηριοτήτων τους και, κατά τον τρόπο αυτό, να εξασφαλίζουν τη διαφάνεια και την αξιοπιστία των οργανισμών που συμμετέχουν στο EMAS.

(21)	Όταν ένα κράτος μέλος αποφασίζει να μην χρησιμοποιήσει τη διαπίστευση για το EMAS, θα πρέπει να εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008.

(22)	Τόσο τα κράτη μέλη όσο και η Επιτροπή θα πρέπει να αναλάβουν δραστηριότητες προβολής και στήριξης.

(23)

Υπό την επιφύλαξη των κανόνων της συνθήκης σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσφέρουν κίνητρα σε οργανισμούς καταχωρισμένους στο EMAS, όπως, πρόσβαση σε χρηματοδότηση ή φορολογικά κίνητρα, στο πλαίσιο μηχανισμών στήριξης των περιβαλλοντικών επιδόσεων της βιομηχανίας, υπό τον όρο ότι οι οργανισμοί είναι σε θέση να αποδείξουν βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεών τους.

(24)	Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν συγκεκριμένα μέτρα για τη μεγαλύτερη συμμετοχή οργανισμών στο EMAS, ιδίως όταν αυτοί είναι μικρού μεγέθους.

(25)	Για να εξασφαλισθεί η εναρμονισμένη εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή θα πρέπει να εκπονήσει κλαδικά έγγραφα αναφοράς, στο πεδίο που καλύπτει ο παρών κανονισμός σύμφωνα με πρόγραμμα προτεραιοτήτων.

(26)	Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αναθεωρηθεί, εάν ενδείκνυται, βάσει της πείρας που θα αποκτηθεί, εντός πέντε ετών από την έναρξη ισχύος του.

(27)	Ο παρών κανονισμός αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001, ο οποίος θα πρέπει συνεπώς να καταργηθεί.

(28)

Δεδομένου ότι στον παρόντα κανονισμό περιλαμβάνονται χρήσιμα στοιχεία της σύστασης 2001/680/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2001, σχετικά με κατευθύνσεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 761/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εκούσια συμμετοχή οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) (7), καθώς και της σύστασης 2003/532/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Ιουλίου 2003, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την επιλογή και τη χρήση των δεικτών περιβαλλοντικών επιδόσεων στο EMAS (8), οι πράξεις αυτές θα πρέπει να μη χρησιμοποιούνται πλέον, δεδομένου ότι αντικαθίστανται από τον παρόντα κανονισμό.

(29)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, και συγκεκριμένα η δημιουργία ενιαίου αξιόπιστου συστήματος και η αποφυγή της καθιέρωσης διαφορετικών εθνικών συστημάτων, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και, ως εκ τούτου, δύνανται να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του, η Κοινότητα δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, που ορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(30)	Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (9).

(31)

Συγκεκριμένα, θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να θεσπίσει διαδικασίες για την αξιολόγηση των αρμόδιων φορέων από ομοτίμους, την κατάρτιση τομεακών εγγράφων αναφοράς, την αναγνώριση των υπαρχόντων συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης, ή μερών τους, ως συμμορφούμενων με τις αντίστοιχες απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, καθώς και για την τροποποίηση των παραρτημάτων I έως και VIII. Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά είναι γενικής εμβέλειας και έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων με τη συμπλήρωσή του με νέα μη ουσιώδη στοιχεία, πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με τη διαδικασία κανονιστικής επιτροπής με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

(32)

Δεδομένου ότι απαιτείται κάποιο χρονικό διάστημα για να εξασφαλισθεί ότι έχει δημιουργηθεί το πλαίσιο για την ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν χρονικό διάστημα 12 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού για να τροποποιήσουν τις διαδικασίες που οφείλουν να τηρούν οι φορείς διαπίστευσης και οι αρμόδιοι φορείς σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Οι φορείς διαπίστευσης και οι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν, κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα των 12 μηνών, τις διαδικασίες που έχουν θεσπισθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Σκοπός

Θεσπίζεται κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου, εφεξής καλούμενο «ΕΜAS», για την εκούσια συμμετοχή οργανισμών που βρίσκονται εντός ή εκτός της Κοινότητας.

Σκοπός του ΕΜAS, ως σημαντικού μέσου του σχεδίου δράσης για τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή και τη βιώσιμη βιομηχανική πολιτική, είναι να προωθήσει τη συνεχή βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των οργανισμών με την καθιέρωση και εφαρμογή συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης από τους οργανισμούς, με τη συστηματική, αντικειμενική και περιοδική αξιολόγηση των επιδόσεων των συστημάτων αυτών, με την ενημέρωση ως προς τις περιβαλλοντικές επιδόσεις, με ανοικτό διάλογο με το κοινό και άλλους ενδιαφερόμενους, καθώς και με την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στους οργανισμούς και την κατάλληλη εκπαίδευση.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«περιβαλλοντική πολιτική»: οι γενικές επιδιώξεις και κατευθύνσεις ενός οργανισμού όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιδόσεις του, όπως εκφράζονται επίσημα από τα ανώτατα διοικητικά όργανά του, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης με όλες τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον καθώς και της ανάληψης δέσμευσης για συνεχή βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων. Η πολιτική αυτή προσφέρει το πλαίσιο δράσης και ορισμού περιβαλλοντικών σκοπών και στόχων·

2)	«περιβαλλοντικές επιδόσεις»: τα μετρήσιμα αποτελέσματα της διαχείρισης εκ μέρους ενός οργανισμού των περιβαλλοντικών του πτυχών·

3)	«συμμόρφωση με τις κείμενες διατάξεις»: η πλήρης εφαρμογή των εφαρμοστέων νομικών απαιτήσεων σχετικά με το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των όρων αδειοδότησης·

4)	«περιβαλλοντική πτυχή»: στοιχείο των δραστηριοτήτων, προϊόντων ή υπηρεσιών ενός οργανισμού, το οποίο έχει ή ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον·

5)	«σημαντική περιβαλλοντική πτυχή»: περιβαλλοντική πτυχή η οποία έχει ή ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον·

6)	«άμεση περιβαλλοντική πτυχή»: περιβαλλοντική πτυχή η οποία σχετίζεται με δραστηριότητες, προϊόντα ή υπηρεσίες του οργανισμού που υπάγονται στον άμεσο διοικητικό του έλεγχο·

7)	«έμμεση περιβαλλοντική πτυχή»: περιβαλλοντική πτυχή η οποία είναι δυνατόν να προκύψει από την αλληλεπίδραση οργανισμού με τρίτα μέρη και την οποία δύναται να επηρεάσει, ως ένα εύλογο βαθμό, ο οργανισμός·

8)	«περιβαλλοντική επίπτωση»: οιαδήποτε αρνητική ή θετική αλλαγή στο περιβάλλον, η οποία οφείλεται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, στις δραστηριότητες, τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες ενός οργανισμού·

9)	«περιβαλλοντική ανασκόπηση»: αρχική γενική ανάλυση των περιβαλλοντικών πτυχών, των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των περιβαλλοντικών επιδόσεων που σχετίζονται με τις δραστηριότητες, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες ενός οργανισμού·

10)	«περιβαλλοντικό πρόγραμμα»: η περιγραφή των μέτρων, αρμοδιοτήτων και μέσων που έχουν καθοριστεί ή μελετώνται για την επίτευξη των περιβαλλοντικών σκοπών και στόχων και οι προθεσμίες για την επίτευξη των περιβαλλοντικών σκοπών και στόχων·

11)	«περιβαλλοντικός σκοπός»: ο συνολικός περιβαλλοντικός σκοπός, που απορρέει από την περιβαλλοντική πολιτική, τον οποίο ορίζει να επιτύχει ένας οργανισμός, και ο οποίος εκφράζεται ποσοτικά όπου είναι εφικτό·

12)	«περιβαλλοντικός στόχος»: λεπτομερής απαίτηση επιδόσεων, η οποία προκύπτει από τους περιβαλλοντικούς σκοπούς, εφαρμόζεται σ’ έναν οργανισμό ή τμήματα αυτού και πρέπει να καθορίζεται και να τηρείται προκειμένου να υλοποιηθούν οι σκοποί αυτοί·

13)

«σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης»: το τμήμα του συνολικού συστήματος διοίκησης το οποίο περιλαμβάνει την οργανωτική διάρθρωση, τον προγραμματισμό, τις αρμοδιότητες, τις πρακτικές, τις διαδικασίες, τις διεργασίες και τους πόρους για τη χάραξη, την εφαρμογή, την επίτευξη, την επισκόπηση και τη διατήρηση της περιβαλλοντικής πολιτικής και τη διαχείριση των περιβαλλοντικών πτυχών·

14)	«βέλτιστη πρακτική περιβαλλοντικής διαχείρισης»: ο αποτελεσματικότερος τρόπος να εφαρμόσουν οι οργανισμοί συγκεκριμένου τομέα το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης και ο οποίος μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα βέλτιστες περιβαλλοντικές επιδόσεις υπό συγκεκριμένες οικονομικές και τεχνικές συνθήκες·

15)	«ουσιαστική αλλαγή»: οιαδήποτε αλλαγή στη λειτουργία, δομή, διοίκηση, διεργασίες, δραστηριότητες, προϊόντα ή υπηρεσίες ενός οργανισμού έχει ή μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στο σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης του οργανισμού, στο περιβάλλον ή στην υγεία του ανθρώπου·

16)	«εσωτερικός περιβαλλοντικός έλεγχος»: η συστηματική, τεκμηριωμένη, περιοδική και αντικειμενική αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων ενός οργανισμού, του συστήματος διοίκησης και των διεργασιών για την προστασία του περιβάλλοντος·

17)

«ελεγκτής»: άτομο ή ομάδα ατόμων που ανήκουν στο προσωπικό ενός οργανισμού, ή φυσικό ή νομικό πρόσωπο εκτός του οργανισμού, το οποίο ενεργεί για λογαριασμό του οργανισμού, αξιολογεί, ιδίως, το εφαρμοζόμενο σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαπιστώνει τη συμμόρφωση με την περιβαλλοντική πολιτική και το περιβαλλοντικό πρόγραμμα του οργανισμού, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον·

18)

«περιβαλλοντική δήλωση»: ολοκληρωμένη πληροφόρηση του κοινού και άλλων ενδιαφερομένων σχετικά με: α) τη διάρθρωση και τις δραστηριότητες του οργανισμού· β) την περιβαλλοντική πολιτική και το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης του οργανισμού· γ) τις περιβαλλοντικές πτυχές και επιπτώσεις του οργανισμού· δ) το περιβαλλοντικό πρόγραμμα, τους περιβαλλοντικούς σκοπούς και στόχους του οργανισμού· ε) τις περιβαλλοντικές επιδόσεις και συμμόρφωση του οργανισμού με τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της νομοθεσίας όσον αφορά το περιβάλλον όπως ορίζεται στο παράρτημα IV·

19)

«επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση»: ολοκληρωμένη πληροφόρηση του κοινού και άλλων ενδιαφερομένων που περιέχει επικαιροποιήσεις της τελευταίας επικυρωμένης περιβαλλοντικής δήλωσης, ιδίως δε πληροφόρηση σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιδόσεις του οργανισμού και τη συμμόρφωσή του με τις εφαρμοστέες νομικές υποχρεώσεις όσον αφορά το περιβάλλον·

20)

«επαληθευτής περιβάλλοντος»: α) οργανισμός αξιολόγησης της συμμόρφωσης όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008 ή οιαδήποτε ένωση ή ομάδα τέτοιων οργανισμών που έχει διαπιστευθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό· β) φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ένωση ή ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων που έχει λάβει άδεια να διενεργεί επαλήθευση και επικύρωση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό·

21)	«οργανισμός»: εταιρεία, ένωση, εκμετάλλευση, επιχείρηση, αρχή ή ίδρυμα, εντός ή εκτός της Κοινότητας, ή τμήματα ή συνδυασμός αυτών, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, με ιδία λειτουργία και διοίκηση·

22)

«χώρος δραστηριοτήτων»: συγκεκριμένη γεωγραφική θέση που υπάγεται στον διοικητικό έλεγχο ενός οργανισμού και όπου τελούνται δραστηριότητες, παράγονται προϊόντα και παρέχονται υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου του συνόλου των υποδομών, του εξοπλισμού και των υλικών· ο χώρος δραστηριοτήτων είναι η μικρότερη οντότητα που λαμβάνεται υπόψη για την καταχώριση·

23)	«ομάδα»: ομάδα ανεξάρτητων οργανισμών που σχετίζονται λόγω γεωγραφικής γειτνίασης ή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και εφαρμόζουν από κοινού το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης·

24)

«επαλήθευση»: η διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης που εκτελείται από επαληθευτή περιβάλλοντος για να αποδειχθεί κατά πόσον η περιβαλλοντική ανασκόπηση, η περιβαλλοντική πολιτική, το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης και ο εσωτερικός περιβαλλοντικός έλεγχος και η εκτέλεσή του εκ μέρους ενός οργανισμού πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού·

25)

«επικύρωση»: η επιβεβαίωση, από τον επαληθευτή περιβάλλοντος που διενήργησε την επαλήθευση, ότι οι πληροφορίες και τα δεδομένα που περιλαμβάνει η περιβαλλοντική δήλωση και η επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση ενός οργανισμού είναι έγκυρα, αξιόπιστα και ορθά και πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού·

26)	«εκτελεστικές αρχές»: οι σχετικές αρμόδιες αρχές που ορίζει το κράτος μέλος για τη διαπίστωση, την πρόληψη και τη διερεύνηση παραβάσεων των εφαρμοστέων νομικών απαιτήσεων σχετικά με το περιβάλλον και, όπου απαιτείται, για τη λήψη μέτρων επιβολής της εφαρμογής·

27)	«δείκτης περιβαλλοντικών επιδόσεων»: εξειδικευμένη ένδειξη που καθιστά δυνατή τη μέτρηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων ενός οργανισμού·

28)

«μικροί οργανισμοί»: α) πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στη σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (10) · β) αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης λιγότερων των 10 000 κατοίκων ή άλλες δημόσιες αρχές που απασχολούν λιγότερα από 250 άτομα και έχουν ετήσιο προϋπολογισμό που δεν υπερβαίνει τα 50 εκατ. EUR ή ετήσιο ισολογισμό που δεν υπερβαίνει τα 43 εκατ. EUR, συμπεριλαμβανομένων όλων των ακολούθων περιπτώσεων: i) κυβέρνηση ή άλλη δημόσια διοίκηση, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων συμβουλευτικών φορέων, σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο· ii) φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ασκούν δημόσιο διοικητικό λειτούργημα, δυνάμει του εθνικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων ειδικών καθηκόντων, δραστηριοτήτων ή υπηρεσιών που αφορούν το περιβάλλον και iii) φυσικά ή νομικά πρόσωπα τα οποία έχουν δημόσιες αρμοδιότητες ή ασκούν δημόσιο λειτούργημα ή παρέχουν δημόσιες υπηρεσίες που αφορούν το περιβάλλον, υπό τον έλεγχο φορέα ή προσώπου που εμπίπτει στο στοιχείο β)·

29)	«εταιρική καταχώριση»: ενιαία καταχώριση όλων ή ορισμένων χώρων οργανισμού με χώρους που βρίσκονται σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη ή τρίτες χώρες·

30)	«φορέας διαπίστευσης»: ο εθνικός οργανισμός διαπίστευσης, ο οποίος ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και είναι αρμόδιος για τη διαπίστευση και την εποπτεία των επαληθευτών περιβάλλοντος.

31)	«φορέας αδειοδότησης» ο φορέας, ο οποίος ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και είναι αρμόδιος για τη χορήγηση αδειών στους επαληθευτές περιβάλλοντος και για την εποπτεία αυτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Άρθρο 3

Καθορισμός του αρμόδιου φορέα

1.   Οργανισμοί σε κράτος μέλος υποβάλλουν την αίτηση καταχώρισης στον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους.

2.   Οργανισμός με χώρους δραστηριοτήτων σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, ή τρίτες χώρες, δύναται να υποβάλει αίτηση για ενιαία εταιρική καταχώριση του συνόλου ή μέρους αυτών των χώρων δραστηριοτήτων.

Αίτηση για ενιαία εταιρική καταχώριση υποβάλλεται στον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους όπου βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία ή το διοικητικό κέντρο του οργανισμού το οποίο έχει ορισθεί για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

3.   Αιτήσεις για καταχώριση από οργανισμούς εκτός της Κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της εταιρικής καταχώρισης που αποτελείται μόνον από χώρους δραστηριοτήτων ευρισκόμενους εκτός της Κοινότητας, υποβάλλονται σε οιοδήποτε αρμόδιο φορέα σε εκείνα τα κράτη μέλη που προβλέπουν την καταχώριση εξωκοινοτικών οργανισμών σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο.

Αυτοί οι οργανισμοί μεριμνούν ώστε ο περιβαλλοντικός επαληθευτής που θα διενεργήσει την επαλήθευση και θα επικυρώσει το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης του οργανισμού, να είναι διαπιστευμένος ή να έχει λάβει άδεια στο κράτος μέλος όπου ο οργανισμός υποβάλλει αίτηση για καταχώριση.

Άρθρο 4

Προετοιμασία για καταχώριση

1.   Κάθε οργανισμός που επιθυμεί να καταχωρισθεί για πρώτη φορά:

α)	διενεργεί περιβαλλοντική ανασκόπηση όλων των περιβαλλοντικών πτυχών του σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα Ι και στο σημείο Α.3.1 του παραρτήματος II·

β)

με βάση τα αποτελέσματα της περιβαλλοντικής ανασκόπησης αναπτύσσει και εφαρμόζει σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης που καλύπτει όλες τις απαιτήσεις του παραρτήματος ΙΙ, λαμβάνοντας υπόψη, εφόσον υπάρχουν, τις βέλτιστες πρακτικές περιβαλλοντικής διαχείρισης για τον συγκεκριμένο κλάδο, που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

γ)	διενεργεί εσωτερικό έλεγχο σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο Α.5.5. του παραρτήματος II και του παραρτήματος III·

δ)	συντάσσει περιβαλλοντική δήλωση σύμφωνα με το παράρτημα IV. Σε περίπτωση που για συγκεκριμένο τομέα είναι διαθέσιμα τομεακά έγγραφα αναφοράς σύμφωνα με το άρθρο 46, η εκτίμηση των επιδόσεων του οργανισμού λαμβάνει υπόψη τα εν λόγω έγγραφα.

2.   Οι οργανισμοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη συνδρομή του άρθρου 32 που διατίθεται στο κράτος μέλος όπου υποβάλλουν την αίτηση καταχώρισης.

3.   Οι οργανισμοί με πιστοποιημένο σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης, αναγνωρισμένο σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 4, δεν υποχρεούνται να υλοποιήσουν τα μέρη εκείνα που έχουν αναγνωρισθεί ως αντίστοιχα του παρόντος κανονισμού.

4.   Οι οργανισμοί προσκομίζουν ουσιώδη αποδεικτικά στοιχεία ή έγγραφα από τα οποία προκύπτει ότι πληρούν όλες τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον.

Οι οργανισμοί μπορούν να ζητούν πληροφορίες από την ή τις αρμόδιες εκτελεστικές αρχές σύμφωνα με το άρθρο 32 ή τον περιβαλλοντικό επαληθευτή.

Οι οργανισμοί εκτός Κοινότητας παραπέμπουν επίσης στις νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον που ισχύουν για ομοειδείς οργανισμούς στα κράτη μέλη όπου προτίθενται να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους.

Σε περίπτωση που για συγκεκριμένο τομέα είναι διαθέσιμα τομεακά έγγραφα αναφοράς σύμφωνα με το άρθρο 46, η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του οργανισμού λαμβάνει υπόψη τα εν λόγω έγγραφα.

5.   Η αρχική περιβαλλοντική ανασκόπηση, το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης, η διαδικασία ελέγχου και η εφαρμογή της και η περιβαλλοντική δήλωση επαληθεύονται από διαπιστευμένο ή κάτοχο άδειας επαληθευτή περιβάλλοντος, ο οποίος επικυρώνει την περιβαλλοντική δήλωση.

Άρθρο 5

Αίτηση καταχώρισης

1.   Κάθε οργανισμός ο οποίος πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 4 δύναται να υποβάλει αίτηση καταχώρισης.

2.   Η αίτηση καταχώρισης υποβάλλεται στον αρμόδιο φορέα που καθορίζεται κατά το άρθρο 3 και περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

α)	την επικυρωμένη περιβαλλοντική δήλωση σε ηλεκτρονική ή έντυπη μορφή·

β)	τη δήλωση που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 9, υπογεγραμμένη από τον επαληθευτή περιβάλλοντος που επικύρωσε την περιβαλλοντική δήλωση·

γ)	συμπληρωμένο έντυπο, το οποίο περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ελάχιστες πληροφορίες που ορίζονται στο παράρτημα VI·

δ)	απόδειξη πληρωμής των επιβαλλόμενων τελών, εφόσον προβλέπεται.

3.   Η αίτηση συντάσσεται σε επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο ο οργανισμός υποβάλλει αίτηση καταχώρισης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Άρθρο 6

Ανανέωση της καταχώρισης EMAS

1.   Ανά τριετία τουλάχιστον, ο καταχωρισμένος οργανισμός:

α)	μεριμνά για την επαλήθευση του πλήρους συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης και του προγράμματος ελέγχου και για την εφαρμογή τους·

β)	συντάσσει την περιβαλλοντική δήλωση σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα ΙV και μεριμνά για την επικύρωσή της από περιβαλλοντικό επαληθευτή·

γ)	διαβιβάζει την επικυρωμένη περιβαλλοντική δήλωση στον αρμόδιο φορέα·

δ)	διαβιβάζει στον αρμόδιο φορέα συμπληρωμένο έντυπο το οποίο περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ελάχιστες πληροφορίες που ορίζονται στο παράρτημα VI·

ε)	καταβάλλει τέλος για την ανανέωση της καταχώρισης στον αρμόδιο φορέα, εφόσον προβλέπεται.

2.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, κατά τα μεσολαβούντα έτη, ο καταχωρισμένος οργανισμός:

α)	σύμφωνα με το πρόγραμμα ελέγχου, διενεργεί εσωτερικό έλεγχο των περιβαλλοντικών επιδόσεων και της συμμόρφωσης με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον που ορίζονται στο παράρτημα III·

β)	συντάσσει επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα ΙV και μεριμνά για την επικύρωσή της από περιβαλλοντικό επαληθευτή·

γ)	διαβιβάζει την επικυρωμένη επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση στον αρμόδιο φορέα·

δ)	διαβιβάζει στον αρμόδιο φορέα συμπληρωμένο έντυπο το οποίο περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ελάχιστες πληροφορίες που ορίζονται στο παράρτημα VI·

ε)	καταβάλλει τέλος για την ανανέωση της καταχώρισης στον αρμόδιο φορέα, εφόσον προβλέπεται.

3.   Οι καταχωρισμένοι οργανισμοί δημοσιοποιούν την περιβαλλοντική δήλωσή τους και τις επικαιροποιήσεις της εντός ενός μηνός από την καταχώρισή τους και ένα μήνα μετά την ολοκλήρωση της ανανέωσης της καταχώρισης.

Οι καταχωρισμένοι οργανισμοί τηρούν την εν λόγω απαίτηση παρέχοντας πρόσβαση στην περιβαλλοντική δήλωση και στην επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση μετά από αίτημα ή με τη δημιουργία συνδέσεων με δικτυακούς τόπους οι οποίοι παρέχουν πρόσβαση σε αυτές τις δηλώσεις.

Οι καταχωρισμένοι οργανισμοί προσδιορίζουν τον τρόπο, με τον οποίο παρέχουν δημόσια πρόσβαση, στο έντυπο που προβλέπεται στο παράρτημα VI.

Άρθρο 7

Παρέκκλιση για μικρούς οργανισμούς

1.   Οι αρμόδιοι φορείς, κατόπιν αιτήματος μικρού οργανισμού, παρατείνουν, για τον εν λόγω οργανισμό, έως τα τέσσερα έτη την τριετή συχνότητα που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 ή έως τα δύο έτη την ετήσια συχνότητα που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, υπό τον όρο ότι ο περιβαλλοντικός επαληθευτής που έχει επαληθεύσει τον οργανισμό επιβεβαιώνει ότι πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	δεν υφίστανται σημαντικοί κίνδυνοι για το περιβάλλον·

β)	ο οργανισμός δεν έχει προγραμματίσει ουσιαστικές αλλαγές όπως ορίζονται στο άρθρο 8 και

γ)	δεν υφίστανται σημαντικά τοπικά περιβαλλοντικά προβλήματα στα οποία συμβάλλει ο οργανισμός.

Για να υποβάλει το αίτημα που εμφαίνεται στο πρώτο εδάφιο, ο οργανισμός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα έντυπα που προβλέπονται στο παράρτημα VI.

2.   Ο αρμόδιος φορέας απορρίπτει την αίτηση εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1. Ανακοινώνει στον οργανισμό εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση.

3.   Οι οργανισμοί στους οποίους έχει χορηγηθεί παράταση έως δύο έτη σύμφωνα με την παράγραφο 1, υποβάλλουν στον αρμόδιο φορέα μη επικυρωμένη επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση κάθε έτος για το οποίο απαλλάσσονται από την υποχρέωση να υποβάλλουν επικυρωμένη επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση.

Άρθρο 8

Ουσιαστικές αλλαγές

1.   Σε περίπτωση που καταχωρισμένος οργανισμός προγραμματίζει ουσιαστικές αλλαγές, ο οργανισμός διενεργεί περιβαλλοντική ανασκόπηση αυτών των αλλαγών, καθώς και των περιβαλλοντικών πτυχών και επιπτώσεών τους.

2.   Μετά από περιβαλλοντική ανασκόπηση των αλλαγών, ο οργανισμός επικαιροποιεί την αρχική περιβαλλοντική ανασκόπηση, τροποποιεί την περιβαλλοντική πολιτική, το περιβαλλοντικό πρόγραμμα και το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης και επικαιροποιεί την περιβαλλοντική δήλωση αναλόγως.

3.   Όλα τα τροποποιημένα και επικαιροποιημένα δυνάμει της παραγράφου 2 έγγραφα επαληθεύονται και επικυρώνονται εντός έξι μηνών.

4.   Μετά την επικύρωση, ο οργανισμός αναφέρει τις αλλαγές στον αρμόδιο φορέα, χρησιμοποιώντας το έντυπο του παραρτήματος VI, και τις δημοσιοποιεί.

Άρθρο 9

Εσωτερικός περιβαλλοντικός έλεγχος

1.   Κάθε καταχωρισμένος οργανισμός καθιερώνει πρόγραμμα ελέγχου, με το οποίο εξασφαλίζεται, για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη ή τα τέσσερα εάν εφαρμοσθεί η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 7, ότι όλες οι δραστηριότητες του οργανισμού υπόκεινται σε εσωτερικό περιβαλλοντικό έλεγχο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παραρτήματος III.

2.   Ο έλεγχος διενεργείται από ελεγκτές που διαθέτουν, ατομικά ή συλλογικά, την απαραίτητη ικανότητα εκτέλεσης αυτών των καθηκόντων και είναι επαρκώς ανεξάρτητοι από τις δραστηριότητες που ελέγχουν, ώστε να κρίνουν με αντικειμενικότητα.

3.   Στο πρόγραμμα περιβαλλοντικού ελέγχου κάθε οργανισμού καθορίζονται οι σκοποί κάθε ελέγχου ή κύκλου ελέγχου, συμπεριλαμβανομένης της συχνότητας των ελέγχων κάθε δραστηριότητας.

4.   Στο τέλος κάθε ελέγχου και κύκλου ελέγχου, οι ελεγκτές συντάσσουν γραπτή έκθεση ελέγχου.

5.   Ο ελεγκτής κοινοποιεί τις διαπιστώσεις και τα πορίσματα του ελέγχου στον οργανισμό.

6.   Μετά τη διαδικασία ελέγχου, ο οργανισμός καταστρώνει και υλοποιεί κατάλληλο σχέδιο δράσης.

7.   Ο οργανισμός συγκροτεί κατάλληλους μηχανισμούς που εξασφαλίζουν ότι δίδεται συνέχεια στα αποτελέσματα του ελέγχου.

Άρθρο 10

Χρήση του λογότυπου του EMAS

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 35 παράγραφος 2, το λογότυπο του EMAS που ορίζεται στο παράρτημα V μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο από καταχωρισμένους οργανισμούς και μόνο για όσο διάστημα ισχύει η καταχώρισή τους.

Το λογότυπο φέρει πάντοτε τον αριθμό καταχώρισης του οργανισμού.

2.   Το λογότυπο του EMAS χρησιμοποιείται μόνο σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές του παραρτήματος V.

3.   Σε περίπτωση που οργανισμός επιλέξει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 παράγραφος 2, να μη συμπεριλάβει στην εταιρική καταχώριση όλους τους χώρους δραστηριοτήτων του, μεριμνεί ώστε, στις ανακοινώσεις του προς το κοινό και κατά τη χρήση του λογότυπου του ΕΜΑS, να είναι σαφές ποιους χώρους δραστηριοτήτων καλύπτει η καταχώριση.

4.   Το λογότυπο του ΕΜAS δεν χρησιμοποιείται:

α)	για προϊόντα ή τις συσκευασίες τους, ούτε,

β)	σε συνδυασμό με συγκριτικούς ισχυρισμούς που αφορούν άλλες δραστηριότητες και υπηρεσίες ή κατά τρόπο που ενδεχομένως να δημιουργεί σύγχυση με οικολογικές σημάνσεις προϊόντων.

5.   Οιεσδήποτε περιβαλλοντικές πληροφορίες δημοσιεύονται από καταχωρισμένο οργανισμό μπορούν να φέρουν το λογότυπο του ΕΜAS, υπό τον όρο ότι οι εν λόγω πληροφορίες παραπέμπουν στην πιο πρόσφατη περιβαλλοντική δήλωση ή την επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση του οργανισμού από την οποία προέρχονται και ότι έχουν επικυρωθεί από επαληθευτή περιβάλλοντος ως:

α)

ακριβείς·

β)	τεκμηριωμένες και επαληθεύσιμες·

γ)	συναφείς και χρησιμοποιούμενες εντός του κατάλληλου πλαισίου ή περίστασης·

δ)	αντιπροσωπευτικές των συνολικών περιβαλλοντικών επιδόσεων του οργανισμού·

ε)	μη επιδεχόμενες παρερμηνεία και

στ)	σημαντικές σε σχέση με τις συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

Άρθρο 11

Ορισμός και ρόλος των αρμόδιων φορέων

1.   Τα κράτη μέλη ορίζουν τους αρμόδιους φορείς που είναι υπεύθυνοι για την καταχώριση εγκατεστημένων στην Κοινότητα οργανισμών σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν ότι οι αρμόδιοι φορείς τους οποίους υποδεικνύουν προβλέπουν και είναι υπεύθυνοι για την καταχώριση εγκατεστημένων στην Κοινότητα οργανισμών σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Οι αρμόδιοι φορείς ελέγχουν την εγγραφή και τη διατήρηση των οργανισμών στα μητρώα, καθώς και την αναστολή και τη διαγραφή.

2.   Οι αρμόδιοι φορείς μπορούν να είναι εθνικοί, περιφερειακοί ή τοπικοί.

3.   Η σύνθεση των αρμόδιων φορέων εγγυάται την ανεξαρτησία και την αμεροληψία τους.

4.   Οι αρμόδιοι φορείς διαθέτουν τους κατάλληλους πόρους, οικονομικούς και σε προσωπικό, για την ορθή εκτέλεση των καθηκόντων τους.

5.   Οι αρμόδιοι φορείς εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό με συνέπεια και συμμετέχουν σε τακτική αξιολόγηση από ομοτίμους, όπως ορίζεται στο άρθρο 17.

Άρθρο 12

Υποχρεώσεις σχετικά με τη διαδικασία καταχώρισης

1.   Οι αρμόδιοι φορείς καθορίζουν διαδικασίες για την καταχώριση οργανισμών. Συγκεκριμένα, καθορίζουν κανόνες για:

α)	την εξέταση παρατηρήσεων που διατυπώνονται από ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης, των αρμόδιων εκτελεστικών αρχών και των οργάνων εκπροσώπησης των οργανισμών, σχετικά με οργανισμούς που έχουν υποβάλει αίτηση καταχώρισης ή είναι καταχωρισμένοι·

β)	την απόρριψη της καταχώρισης, την αναστολή ή τη διαγραφή των οργανισμών και

γ)	τη διευθέτηση προσφυγών και καταγγελιών κατά αποφάσεών τους σχετικά με καταχωρίσεις.

2.   Οι αρμόδιοι φορείς συνιστούν και τηρούν μητρώο των οργανισμών που έχουν καταχωρισθεί στα οικεία κράτη μέλη, που περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με το πώς μπορούν να ληφθούν οι περιβαλλοντικές δηλώσεις τους ή οι επικαιροποιημένες περιβαλλοντικές δηλώσεις τους, και, σε περίπτωση μεταβολών, επικαιροποιούν το μητρώο αυτό σε μηνιαία βάση.

Το μητρώο δημοσιοποιείται σε δικτυακό τόπο.

3.   Οι αρμόδιοι φορείς κοινοποιούν μηνιαίως στην Επιτροπή, απευθείας ή μέσω των εθνικών αρχών τους όπως αποφασίζεται από τα οικεία κράτη μέλη, τις μεταβολές του μητρώου που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 13

Καταχώριση των οργανισμών

1.   Οι αρμόδιοι φορείς εξετάζουν τις αιτήσεις καταχώρισης οργανισμών σύμφωνα με τις διαδικασίες που έχουν καθορίσει προς το σκοπό αυτό.

2.   Όταν υποβάλλεται αίτηση καταχώρισης από οργανισμό, ο αρμόδιος φορέας καταχωρίζει τον οργανισμό και του χορηγεί αριθμό καταχώρισης, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	ο αρμόδιος φορέας έχει λάβει αίτηση καταχώρισης η οποία περιλαμβάνει όλα τα έγγραφα που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως δ)·

β)	ο αρμόδιος φορέας έχει ελέγξει ότι η επαλήθευση και η επικύρωση έχουν διενεργηθεί σύμφωνα με τα άρθρα 25, 26 και 27·

γ)	ο αρμόδιος φορέας έχει πεισθεί, με βάση τα ουσιώδη αποδεικτικά στοιχεία τα οποία έχει λάβει, παραδείγματος χάριν μέσω γραπτής έκθεσης της αρμόδιας εκτελεστικής αρχής, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν παράβαση των εφαρμοστέων νομικών απαιτήσεων σχετικά με το περιβάλλον·

δ)	δεν υπάρχουν σχετικές καταγγελίες από ενδιαφερόμενα μέρη ή οι καταγγελίες έχουν διευθετηθεί θετικά·

ε)	ο αρμόδιος φορέας έχει πεισθεί με βάση τα ουσιώδη αποδεικτικά στοιχεία τα οποία έχει λάβει, ότι ο οργανισμός πληροί όλες τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και

στ)	ο αρμόδιος φορέας έχει εισπράξει τέλος καταχώρισης, εφόσον προβλέπεται.

3.   Ο αρμόδιος φορέας πληροφορεί τον οργανισμό ότι καταχωρίσθηκε και παρέχει στον οργανισμό τον αριθμό καταχώρισής του και το λογότυπο του EMAS.

4.   Εάν ο αρμόδιος φορέας συναγάγει ότι ο αιτών οργανισμός δεν πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 2, απορρίπτει την αίτηση καταχώρισης του οργανισμού και ανακοινώνει στον οργανισμό εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση.

5.   Εάν ο αρμόδιος φορέας λάβει γραπτή έκθεση εποπτείας από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης, η οποία στοιχειοθετεί ότι επαληθευτής περιβάλλοντος δεν άσκησε τις δραστηριότητές του επαρκώς, ώστε να εξασφαλίζεται η εκπλήρωση των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού από τον οργανισμό που υπέβαλε την αίτηση, απορρίπτει την αίτηση καταχώρισης του οργανισμού. Ο αρμόδιος φορέας καλεί τον οργανισμό να υποβάλει νέα αίτηση καταχώρισης.

6.   Προκειμένου ο αρμόδιος φορέας να διαθέτει τα αναγκαία στοιχεία για να λάβει την απόφασή του σχετικά με απόρριψη αίτησης καταχώρισης, διαβουλεύεται με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του οργανισμού.

Άρθρο 14

Ανανέωση της καταχώρισης οργανισμών

1.   Ο φορέας καταχώρισης ανανεώνει την καταχώριση του οργανισμού εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

ο αρμόδιος φορέας έχει λάβει επικυρωμένη περιβαλλοντική δήλωση, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ), επικυρωμένη επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο γ) ή μη επικυρωμένη επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 7 παράγραφος 3·

β)	ο αρμόδιος φορέας έχει λάβει συμπληρωμένο έντυπο το οποίο περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ελάχιστες πληροφορίες που ορίζονται στο παράρτημα VI, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο δ) και άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο δ)·

γ)	ο αρμόδιος φορέας δεν έχει αποδεικτικά στοιχεία ότι η επαλήθευση και η επικύρωση δεν έχουν διενεργηθεί σύμφωνα με τα άρθρα 25, 26 και 27·

δ)	ο αρμόδιος φορέας δεν έχει αποδεικτικά στοιχεία μη συμμόρφωσης του οργανισμού με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις που αφορούν το περιβάλλον·

ε)	δεν υπάρχουν σχετικές καταγγελίες από ενδιαφερόμενα μέρη ή οι καταγγελίες έχουν διευθετηθεί θετικά·

στ)	ο αρμόδιος φορέας έχει πεισθεί με βάση τα ουσιώδη αποδεικτικά στοιχεία τα οποία έχει λάβει ότι ο οργανισμός πληροί όλες τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και

ζ)	ο αρμόδιος φορέας έχει εισπράξει τέλος για την ανανέωση, εφόσον προβλέπεται.

2.   Ο αρμόδιος φορέας πληροφορεί τον οργανισμό ότι η καταχώριση ανανεώθηκε.

Άρθρο 15

Αναστολή ή διαγραφή της καταχώρισης οργανισμού στο μητρώο

1.   Εάν ο αρμόδιος φορέας κρίνει ότι καταχωρισμένος οργανισμός δεν συμμορφώνεται με τον παρόντα κανονισμό, παρέχει τη δυνατότητα στον οργανισμό να διατυπώσει τις απόψεις του επί του θέματος. Σε περίπτωση που η απάντηση του οργανισμού δεν είναι ικανοποιητική, η καταχώρισή του στο μητρώο διαγράφεται ή αναστέλλεται.

2.   Εάν ο αρμόδιος φορέας λάβει γραπτή έκθεση εποπτείας από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης, η οποία στοιχειοθετεί ότι επαληθευτής περιβάλλοντος δεν άσκησε τις δραστηριότητές του επαρκώς, ώστε να εξασφαλίζεται η εκπλήρωση των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού από καταχωρισμένο οργανισμό, αναστέλλει την καταχώριση του οργανισμού.

3.   Αναστέλλεται ή διαγράφεται η καταχώριση οργανισμού στο μητρώο, ανάλογα με την περίπτωση, εάν ο οργανισμός δεν υποβάλει στον αρμόδιο φορέα, εντός δύο μηνών από σχετικό αίτημα του τελευταίου, οιοδήποτε από τα ακόλουθα:

α)	επικυρωμένη περιβαλλοντική δήλωση, επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση ή υπογεγραμμένη δήλωση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 9·

β)	έντυπο που περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ελάχιστες πληροφορίες που εκτίθενται στο παράρτημα VI από τον οργανισμό.

4.   Εάν ο αρμόδιος φορέας πληροφορηθεί μέσω γραπτής έκθεσης από την αρμόδια εκτελεστική αρχή ότι οργανισμός έχει διαπράξει παράβαση των εφαρμοστέων νομικών απαιτήσεων σχετικά με το περιβάλλον, αναστέλλει ή διαγράφει την καταχώριση του εν λόγω οργανισμού από το μητρώο, ανάλογα με την περίπτωση.

5.   Όταν αρμόδιος φορέας αποφασίζει να αναστείλει ή να διαγράψει καταχώριση λαμβάνει υπόψη τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μη συμμόρφωσης του οργανισμού με τις απαιτήσεις που επιβάλλει ο παρών κανονισμός·

β)	την προβλεψιμότητα της μη συμμόρφωσης του οργανισμού με τις απαιτήσεις που επιβάλλει ο παρών κανονισμός ή τις συνθήκες που οδηγούν σε μη συμμόρφωση·

γ)	προγενέστερες περιπτώσεις μη συμμόρφωσης του οργανισμού με τις απαιτήσεις που επιβάλλει ο παρών κανονισμός και

δ)	τις συγκεκριμένες συνθήκες του οργανισμού.

6.   Προκειμένου ο αρμόδιος φορέας να διαθέτει τα αναγκαία στοιχεία για να λάβει την απόφασή του σχετικά με αναστολή ή διαγραφή της καταχώρισης οργανισμού στο μητρώο, διαβουλεύεται με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του οργανισμού.

7.   Όταν περιέλθουν σε γνώση του αρμόδιου φορέα αποδεικτικά στοιχεία που δεν προέρχονται από γραπτή έκθεση εποπτείας του φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης, σύμφωνα με τα οποία ο επαληθευτής περιβάλλοντος δεν άσκησε τις δραστηριότητές του επαρκώς ώστε να εξασφαλίζεται η εκπλήρωση των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού από τον οργανισμό, ο αρμόδιος φορέας διαβουλεύεται με τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης που εποπτεύει τον επαληθευτή περιβάλλοντος.

8.   Ο αρμόδιος φορέας αιτιολογεί τυχόν μέτρα που έλαβε.

9.   Ο αρμόδιος φορέας παρέχει στον οργανισμό τις κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τις διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

10.   Η αναστολή καταχώρισης οργανισμού στο μητρώο αίρεται, εφόσον ο αρμόδιος φορέας λάβει ικανοποιητικές πληροφορίες από τις οποίες προκύπτει ότι ο οργανισμός συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 16

Φόρουμ αρμόδιων φορέων

1.   Οι αρμόδιοι φορείς συγκροτούν φόρουμ αρμοδίων φορέων από όλα τα κράτη μέλη (εφεξής: «φόρουμ αρμόδιων φορέων») το οποίο συνεδριάζει τουλάχιστον μία φορά ετησίως παρουσία αντιπροσώπου της Επιτροπής.

Το φόρουμ αρμόδιων φορέων εγκρίνει τον εσωτερικό κανονισμό του.

2.   Στο φόρουμ αρμόδιων φορέων συμμετέχουν οι αρμόδιοι φορείς όλων των κρατών μελών. Όταν σε κράτος μέλος έχουν ορισθεί περισσότεροι του ενός αρμόδιοι φορείς, λαμβάνονται τα ενδεδειγμένα μέτρα για να εξασφαλισθεί ότι όλοι οι αρμόδιοι φορείς ενημερώνονται σχετικά με τις δραστηριότητες του φόρουμ αρμόδιων φορέων.

3.   Το φόρουμ αρμόδιων φορέων καταρτίζει κατευθυντήριες γραμμές για να διασφαλίζει τη συνέπεια των διαδικασιών που αφορούν την καταχώριση οργανισμών σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της ανανέωσης της καταχώρισης και της αναστολής και διαγραφής καταχωρίσεων οργανισμών στο μητρώο, τόσο εντός όσο και εκτός της Κοινότητας.

Το φόρουμ αρμόδιων φορέων διαβιβάζει στην Επιτροπή τα έγγραφα καθοδήγησης, καθώς και τα έγγραφα που αφορούν την αξιολόγηση από ομοτίμους.

4.   Τα έγγραφα καθοδήγησης που αναφέρονται στις διαδικασίες εναρμόνισης που ενέκρινε το φόρουμ αρμόδιων φορέων προτείνονται ως κατάλληλα από την Επιτροπή για θέσπιση σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 49 παράγραφος 3.

Τα εν λόγω έγγραφα δημοσιοποιούνται.

Άρθρο 17

Αξιολόγηση των αρμόδιων φορέων από ομοτίμους

1.   Το φόρουμ αρμόδιων φορέων οργανώνει αξιολόγηση από ομοτίμους με σκοπό την εκτίμηση της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό του συστήματος καταχώρισης που εφαρμόζει κάθε αρμόδιος φορέας και την ανάπτυξη εναρμονισμένης προσέγγισης για την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν την καταχώριση.

2.   Η αξιολόγηση από ομοτίμους διενεργείται σε τακτά χρονικά διαστήματα και τουλάχιστον ανά τετραετία και περιλαμβάνει αξιολόγηση των κανόνων και των διαδικασιών των άρθρων 12, 13 και 15. Στην αξιολόγηση από ομοτίμους συμμετέχουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς.

3.   Η Επιτροπή καθορίζει τις διαδικασίες για τη διενέργεια της αξιολόγησης από ομοτίμους, συμπεριλαμβανομένων καταλλήλων διαδικασιών προσφυγής κατά αποφάσεων που λαμβάνονται ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης από ομοτίμους.

Τα εν λόγω μέτρα, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 49 παράγραφος 3.

4.   Οι διαδικασίες της παραγράφου 3 καθιερώνονται πριν από τη διενέργεια της πρώτης αξιολόγησης από ομοτίμους.

5.   Το φόρουμ αρμόδιων φορέων διαβιβάζει τακτική έκθεση της αξιολόγησης από ομοτίμους στην Επιτροπή και στην επιτροπή τη συσταθείσα βάσει του άρθρου 49, παράγραφος 1.

Η εν λόγω έκθεση δημοσιοποιείται μετά την έγκριση από το φόρουμ αρμόδιων φορέων και την επιτροπή που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Άρθρο 18

Καθήκοντα των επαληθευτών περιβάλλοντος

1.   Οι επαληθευτές περιβάλλοντος αξιολογούν κατά πόσον η περιβαλλοντική ανασκόπηση ενός οργανισμού, η περιβαλλοντική του πολιτική, το σύστημά του περιβαλλοντικής διαχείρισης, οι διαδικασίες περιβαλλοντικού ελέγχου και η εκτέλεσή τους, πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

2.   Οι επαληθευτές περιβάλλοντος επαληθεύουν τα ακόλουθα:

α)	τη συμμόρφωση του οργανισμού με όλες τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όσον αφορά την αρχική περιβαλλοντική επισκόπηση, το σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης, τον περιβαλλοντικό έλεγχο και τα αποτελέσματά του, καθώς και την περιβαλλοντική δήλωση ή την επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση·

β)	τη συμμόρφωση του οργανισμού με τις εφαρμοστέες κοινοτικές, εθνικές, περιφερειακές και τοπικές νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον·

γ)	τη συνεχή βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του οργανισμού και

δ)	την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και την ορθότητα των δεδομένων και των πληροφοριών των ακόλουθων εγγράφων: i) της περιβαλλοντικής δήλωσης, ii) της επικαιροποιημένης περιβαλλοντικής δήλωσης, iii) τυχόν προς επικύρωση περιβαλλοντικών πληροφοριών.

3.   Ειδικότερα, οι επαληθευτές περιβάλλοντος επαληθεύουν την καταλληλότητα της αρχικής περιβαλλοντικής επισκόπησης, του περιβαλλοντικού ελέγχου ή άλλων διαδικασιών που εφαρμόζονται από τον οργανισμό, χωρίς περιττή επανάληψη των διαδικασιών αυτών.

4.   Οι επαληθευτές περιβάλλοντος επαληθεύουν κατά πόσον τα αποτελέσματα του εσωτερικού ελέγχου είναι έγκυρα. Προς τούτο, μπορούν να προβαίνουν σε επιτόπου ελέγχους.

5.   Κατά την επαλήθευση για την προετοιμασία της καταχώρισης ενός οργανισμού, ο επαληθευτής περιβάλλοντος ελέγχει εάν ο εν λόγω οργανισμός ικανοποιεί τουλάχιστον τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)	εφαρμογή πλήρως λειτουργικού συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ·

β)	εφαρμογή πλήρως σχεδιασμένου προγράμματος ελέγχου, το οποίο έχει ήδη αρχίσει σύμφωνα με το παράρτημα III, ώστε να έχουν καλυφθεί τουλάχιστον οι σημαντικότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις·

γ)	ολοκλήρωση μιας επισκόπησης από τη διοίκηση του οργανισμού, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ μέρος Α και

δ)	σύνταξη περιβαλλοντικής δήλωσης σύμφωνα με το παράρτημα IV και συνυπολογισμός κλαδικών εγγράφων αναφοράς, εάν υπάρχουν.

6.   Για τους σκοπούς της επαλήθευσης για την ανανέωση της καταχώρισης κατά το άρθρο 6 παράγραφος 1, ο επαληθευτής περιβάλλοντος ελέγχει εάν ο οργανισμός ικανοποιεί τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)	ο οργανισμός έχει πλήρως λειτουργικό σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ·

β)	ο οργανισμός έχει πλήρως σχεδιασμένο πρόγραμμα ελέγχου, του οποίου τουλάχιστον ένας κύκλος ελέγχου έχει ολοκληρωθεί σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ·

γ)	ο οργανισμός έχει ολοκληρώσει ανασκόπηση διαχείρισης και

δ)	ο οργανισμός έχει συντάξει περιβαλλοντική δήλωση σύμφωνα με το παράρτημα IV και έχουν ληφθεί υπόψη τα κλαδικά έγγραφα αναφοράς, εάν υπάρχουν.

7.   Για τους σκοπούς της επαλήθευσης για την ανανέωση της καταχώρισης κατά το άρθρο 6 παράγραφος 2, ο επαληθευτής περιβάλλοντος ελέγχει εάν ο οργανισμός ικανοποιεί τουλάχιστον τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)	ο οργανισμός έχει διενεργήσει εσωτερικό έλεγχο των περιβαλλοντικών επιδόσεων και της συμμόρφωσης με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ·

β)	ο οργανισμός αποδεικνύει τη διαρκή τήρηση των εφαρμοστέων νομικών απαιτήσεων σχετικά με το περιβάλλον και τη συνεχή βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεών του και

γ)	ο οργανισμός έχει συντάξει επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση σύμφωνα με το παράρτημα IV και έχουν ληφθεί υπόψη τα κλαδικά έγγραφα αναφοράς, εάν υπάρχουν.

Άρθρο 19

Συχνότητα επαλήθευσης

1.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος, σε συνεννόηση με τον οργανισμό, καταστρώνει πρόγραμμα το οποίο εξασφαλίζει την επαλήθευση όλων των στοιχείων που απαιτούνται για την καταχώριση και την ανανέωση της καταχώρισης, σύμφωνα με τα άρθρα 4, 5 και 6.

2.   Κατά διαστήματα τα οποία δεν υπερβαίνουν τους δώδεκα μήνες, ο επαληθευτής περιβάλλοντος επικυρώνει κάθε επικαιροποιημένη πληροφορία της περιβαλλοντικής δήλωσης ή της επικαιροποιημένης περιβαλλοντικής δήλωσης.

Ανάλογα με την περίπτωση, εφαρμόζεται η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 7.

Άρθρο 20

Απαιτήσεις για τους επαληθευτές περιβάλλοντος

1.   Για να διαπιστευθεί ή για να λάβει άδεια σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ο υποψήφιος επαληθευτής περιβάλλοντος υποβάλλει σχετική αίτηση στον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης.

Στην εν λόγω αίτηση προσδιορίζεται η έκταση της διαπίστευσης ή της άδειας που ζητείται με βάση την ταξινόμηση των οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1893/2006 (11).

2.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος παρέχει στον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης τα κατάλληλα αποδεικτικά της επάρκειάς του, συμπεριλαμβανομένων των γνώσεων, της σχετικής πείρας και των τεχνικών ικανοτήτων του σε ό,τι αφορά την έκταση της ζητούμενης διαπίστευσης ή της ζητούμενης άδειας, στα ακόλουθα πεδία:

α)	τον παρόντα κανονισμό·

β)	τη γενική λειτουργία των συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης·

γ)	τα σχετικά τομεακά έγγραφα αναφοράς που έχει εκδώσει η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 46, για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού·

δ)	τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές απαιτήσεις που καλύπτουν τη δραστηριότητα η οποία υπόκειται σε επαλήθευση και επικύρωση·

ε)	τις περιβαλλοντικές πτυχές και επιπτώσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται η περιβαλλοντική διάσταση της αειφόρου ανάπτυξης·

στ)	τις σχετικές με περιβαλλοντικά ζητήματα τεχνικές πτυχές της δραστηριότητας η οποία υπόκειται σε επαλήθευση και επικύρωση·

ζ)

τη γενική λειτουργία της δραστηριότητας η οποία υπόκειται σε επαλήθευση και επικύρωση για να εκτιμηθεί η καταλληλότητα του συστήματος διαχείρισης, όσον αφορά την αλληλεπίδραση του οργανισμού και των προϊόντων, των υπηρεσιών και των λειτουργιών του με το περιβάλλον, όπου περιλαμβάνονται τουλάχιστον τα ακόλουθα: i) οι τεχνολογίες που χρησιμοποιεί ο οργανισμός· ii) η ορολογία και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στις δραστηριότητες· iii) οι επιχειρησιακές δραστηριότητες και τα χαρακτηριστικά της αλληλεπίδρασής τους με το περιβάλλον· iv) οι μεθοδολογίες για την αξιολόγηση σημαντικών περιβαλλοντικών πτυχών· v) οι τεχνολογίες ελέγχου και μετριασμού της ρύπανσης·

η)

τις απαιτήσεις και τη μεθοδολογία περιβαλλοντικού ελέγχου, που περιλαμβάνουν την ικανότητα διεξαγωγής αποτελεσματικών ελέγχων επαλήθευσης ενός συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης, τον εντοπισμό των κατάλληλων διαπιστώσεων και πορισμάτων του ελέγχου και τη σύνταξη και παρουσίαση εκθέσεων ελέγχου, προφορικώς και εγγράφως, ώστε να είναι σαφής ο φάκελος του ελέγχου επαλήθευσης·

θ)

τον έλεγχο των πληροφοριών, την περιβαλλοντική δήλωση και την επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση από την άποψη της διαχείρισης, της αποθήκευσης και του χειρισμού δεδομένων, την παρουσίαση των δεδομένων σε κείμενο και σε γραφήματα για τη διαπίστωση δυνητικών σφαλμάτων δεδομένων, τη χρήση παραδοχών και κατά προσέγγιση εκτιμήσεων·

ι)	την περιβαλλοντική διάσταση, καθώς και τις περιβαλλοντικές πτυχές και περιβαλλοντικές επιδόσεις κατά και μετά τη χρήση των προϊόντων και των υπηρεσιών, και την ακεραιότητα των δεδομένων που παρέχονται για τη λήψη αποφάσεων περιβαλλοντικού χαρακτήρα.

3.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος απαιτείται να επιδεικνύει συνεχή επαγγελματική εξέλιξη σε σχέση με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 πεδία ικανότητας και να διατηρεί αυτό το σύστημα εξέλιξης προς αξιολόγηση από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης.

4.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος είναι εξωτερικός τρίτος, ιδίως έναντι του ελεγκτή ή συμβούλου του οργανισμού, αμερόληπτος και αντικειμενικός κατά την εκτέλεση των δραστηριοτήτων του.

5.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος εξασφαλίζει ότι δεν δέχεται καμία εμπορική, οικονομική ή άλλη πίεση, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει την κρίση του ή να κλονίσει την εμπιστοσύνη στην ανεξαρτησία της κρίσης του και στην ακεραιότητά του όσον αφορά τις δραστηριότητες επαλήθευσης. Ο επαληθευτής περιβάλλοντος διασφαλίζει την τήρηση όλων των τυχόν ισχυόντων σχετικών κανόνων.

6.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος διαθέτει τεκμηριωμένες μεθόδους και διαδικασίες καθώς και μηχανισμούς ποιοτικού ελέγχου και διατάξεις για την εξασφάλιση του εμπιστευτικού χαρακτήρα, ώστε να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού που αφορούν την επαλήθευση και την επικύρωση.

7.   Στην περίπτωση που ο επαληθευτής περιβάλλοντος είναι οργανισμός, τηρεί οργανόγραμμα, στο οποίο περιγράφονται λεπτομερώς η διάρθρωση και οι αρμοδιότητες στο πλαίσιο του οργανισμού, καθώς και δήλωση σχετικά με το νομικό καθεστώς του, την ιδιοκτησία του και τις πηγές χρηματοδότησής του.

Το οργανόγραμμα είναι διαθέσιμο κατόπιν αιτήματος.

8.   Η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις αυτές εξασφαλίζεται μέσω της εκτίμησης που διενεργείται πριν από τη διαπίστευση ή τη χορήγηση της άδειας και μέσω της εποπτείας από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης.

Άρθρο 21

Πρόσθετες απαιτήσεις για επαληθευτές περιβάλλοντος που είναι φυσικά πρόσωπα και διενεργούν επαληθεύσεις και επικυρώσεις ατομικά

Πέραν της συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 20, φυσικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται ως επαληθευτές περιβάλλοντος και διενεργούν επαληθεύσεις και επικυρώσεις ατομικά διαθέτουν:

α)	όλες τις ικανότητες που απαιτούνται για να διενεργούν επαληθεύσεις και επικυρώσεις στα πεδία για τα οποία έχουν λάβει άδεια·

β)	άδεια περιορισμένης έκτασης, η οποία εξαρτάται από την ατομική ικανότητά τους.

Άρθρο 22

Πρόσθετες απαιτήσεις για επαληθευτές περιβάλλοντος που δραστηριοποιούνται σε τρίτες χώρες

1.   Εάν επαληθευτής περιβάλλοντος προτίθεται να διενεργεί επαληθεύσεις και επικυρώσεις σε τρίτες χώρες ζητεί διαπίστευση ή άδεια για συγκεκριμένες τρίτες χώρες.

2.   Προκειμένου να διαπιστευθεί ή να λάβει άδεια για τρίτη χώρα, ο επαληθευτής περιβάλλοντος ικανοποιεί, επιπλέον των εκείνων που καθορίζονται στα άρθρα 20 και 21, τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)	γνώση και κατανόηση των περιβαλλοντικών νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων της τρίτης χώρας για την οποία ζητεί διαπίστευση ή άδεια·

β)	γνώση και κατανόηση της επίσημης γλώσσας της τρίτης χώρας για την οποία ζητεί διαπίστευση ή άδεια.

3.   Οι απαιτήσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 2 θεωρείται πάντως ότι πληρούνται, εφόσον ο επαληθευτής περιβάλλοντος αποδείξει ότι έχει συμβατική σχέση με εξουσιοδοτημένο πρόσωπο ή οργανισμό που πληροί αυτές τις απαιτήσεις.

Το εν λόγω πρόσωπο ή οργανισμός είναι ανεξάρτητο από τον οργανισμό που πρόκειται να υποβληθεί σε επαλήθευση.

Άρθρο 23

Εποπτεία των επαληθευτών περιβάλλοντος

1.   Οι δραστηριότητες επαλήθευσης και επικύρωσης που εκτελούν οι επαληθευτές περιβάλλοντος εποπτεύονται:

α)	στο κράτος μέλος όπου είναι διαπιστευμένοι ή έχουν λάβει άδεια, από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης που χορήγησε τη διαπίστευση ή την άδεια·

β)	σε τρίτη χώρα, από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης ο οποίος χορήγησε τη διαπίστευση ή την άδεια στον επαληθευτή περιβάλλοντος για τις δραστηριότητες αυτές·

γ)	σε κράτος μέλος πλην του κράτους μέλους όπου χορηγήθηκε η διαπίστευση ή η άδεια, από τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης του κράτους μέλους όπου διενεργήθηκε η επαλήθευση.

2.   Τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες πριν από κάθε επαλήθευση σε κράτος μέλος, ο επαληθευτής περιβάλλοντος γνωστοποιεί τα στοιχεία διαπίστευσης ή άδειάς του, καθώς και τον χρόνο και τόπο διενέργειας της επαλήθευσης στον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης ο οποίος είναι αρμόδιος να εποπτεύει τον εν λόγω επαληθευτή περιβάλλοντος.

3.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος ενημερώνει αμέσως τον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης για τυχόν αλλαγές οι οποίες έχουν συνέπειες στη διαπίστευση ή την άδεια ή την έκτασή τους.

4.   Ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης λαμβάνει μέτρα, σε τακτά χρονικά διαστήματα που δεν υπερβαίνουν τους 24 μήνες, για να εξασφαλίζεται ότι οι διαπιστευμένοι επαληθευτές περιβάλλοντος εξακολουθούν να πληρούν τις απαιτήσεις διαπίστευσης ή άδειας και για να ελέγχεται η ποιότητα των επαληθεύσεων και των επικυρώσεων που διενεργούν.

5.   Η εποπτεία είναι δυνατό να συνίσταται σε έλεγχο διενεργούμενο στο γραφείο, σε επιτόπια επιθεώρηση σε οργανισμούς, ερωτηματολόγια, εξέταση περιβαλλοντικών δηλώσεων ή επικαιροποιημένων περιβαλλοντικών δηλώσεων που έχει επικυρώσει ο επαληθευτής περιβάλλοντος και εξέταση έκθεσης επαλήθευσης.

Η εποπτεία είναι ανάλογη της δραστηριότητας του επαληθευτή περιβάλλοντος.

6.   Οι οργανισμοί πρέπει να επιτρέπουν στους φορείς διαπίστευσης ή αδειοδότησης να επιθεωρούν τον επαληθευτή περιβάλλοντος κατά τη διαδικασία επαλήθευσης και επικύρωσης.

7.   Κάθε απόφαση του φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης για ανάκληση ή αναστολή διαπίστευσης ή άδειας ή για περιορισμό της έκτασής τους λαμβάνεται μόνον κατόπιν ακροάσεως του διαπιστευμένου επαληθευτή περιβάλλοντος.

8.   Εάν ο εποπτεύων φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης κρίνει ότι η ποιότητα των εργασιών που διενεργεί επαληθευτής περιβάλλοντος δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, διαβιβάζει γραπτή έκθεση εποπτείας στον επαληθευτή περιβάλλοντος και στον αρμόδιο φορέα στον οποίο ο ενδιαφερόμενος οργανισμός προτίθεται να υποβάλει αίτηση καταχώρισης ή ο οποίος καταχώρισε τον ενδιαφερόμενο οργανισμό.

Σε περίπτωση περαιτέρω διαφοράς, η έκθεση εποπτείας διαβιβάζεται στο φόρουμ των φορέων διαπίστευσης ή αδειοδότησης που αναφέρεται στο άρθρο 30.

Άρθρο 24

Πρόσθετες απαιτήσεις για την εποπτεία επαληθευτών περιβάλλοντος που δραστηριοποιούνται σε κράτος μέλος πλην του κράτους μέλους όπου χορηγήθηκε η διαπίστευση ή η άδεια

1.   Επαληθευτής περιβάλλοντος διαπιστευμένος ή έχων λάβει άδεια σε ένα κράτος μέλος κοινοποιεί, τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες προτού διενεργήσει επαλήθευση και επικύρωση σε άλλο κράτος μέλος, στον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης του άλλου κράτους μέλους, τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	τα στοιχεία διαπίστευσης ή άδειάς του, τις ικανότητες, ιδίως τη γνώση των νομικών απαιτήσεων όσον αφορά το περιβάλλον και όσον αφορά την επίσημη γλώσσα του άλλου κράτους μέλους, και τη σύνθεση της ομάδας, κατά περίπτωση·

β)	τον χρόνο και τον τόπο διενέργειας της επαλήθευσης και της επικύρωσης·

γ)	τη διεύθυνση και τα στοιχεία επικοινωνίας με τον οργανισμό.

Η εν λόγω κοινοποίηση προηγείται κάθε νέας δραστηριότητας επαλήθευσης και επικύρωσης.

2.   Ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης δύναται να απαιτεί διευκρίνιση των γνώσεων του επαληθευτή όσον αφορά τις απαραίτητες εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον.

3.   Ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης δύναται να επιβάλλει όρους διαφορετικούς από τους προβλεπόμενους στην παράγραφο 1, μόνον εφόσον αυτοί οι διαφορετικοί όροι δεν θίγουν το δικαίωμα του επαληθευτή περιβάλλοντος να παρέχει υπηρεσίες σε κράτος μέλος πλην του κράτους μέλους όπου χορηγήθηκε η διαπίστευση ή η άδεια.

4.   Ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης δεν χρησιμοποιεί τη διαδικασία γνωστοποίησης κατά το άρθρο 1 για να καθυστερήσει την άφιξη του επαληθευτή περιβάλλοντος. Όταν ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει τα καθήκοντά του σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 πριν από τον χρόνο διενέργειας της επαλήθευσης και επικύρωσης που γνωστοποίησε ο επαληθευτής, σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο β), ανακοινώνει στον επαληθευτή τεκμηριωμένη αιτιολόγηση.

5.   Για τη γνωστοποίηση και εποπτεία οι φορείς διαπίστευσης ή αδειοδότησης δεν επιβάλλουν τέλη που συνιστούν διακριτική μεταχείριση.

6.   Εάν ο εποπτεύων φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης κρίνει ότι η ποιότητα των εργασιών που διενεργεί επαληθευτής περιβάλλοντος δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, διαβιβάζει γραπτή έκθεση εποπτείας στον επαληθευτή περιβάλλοντος, στον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης που χορήγησε τη διαπίστευση ή την άδεια και στον αρμόδιο φορέα στον οποίο ο ενδιαφερόμενος οργανισμός προτίθεται να υποβάλει αίτηση καταχώρισης ή ο οποίος καταχώρισε τον ενδιαφερόμενο οργανισμό. Σε περίπτωση περαιτέρω διαφοράς, η έκθεση εποπτείας διαβιβάζεται στο φόρουμ των φορέων διαπίστευσης ή αδειοδότησης κατά το άρθρο 30.

Άρθρο 25

Συνθήκες διενέργειας επαλήθευσης και επικύρωσης

1.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος ενεργεί εντός του πεδίου της διαπίστευσης ή της άδειάς του και με βάση έγγραφη συμφωνία με τον οργανισμό.

Με την εν λόγω συμφωνία:

α)	καθορίζεται το πεδίο της δραστηριότητας·

β)	καθορίζονται οι συνθήκες που αποσκοπούν στο να παρέχεται η δυνατότητα στον επαληθευτή περιβάλλοντος να ενεργεί ανεξάρτητα ως επαγγελματίας και

γ)	δεσμεύεται ο οργανισμός να εξασφαλίζει την αναγκαία συνεργασία.

2.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος εξασφαλίζει ότι οι συνιστώσες του οργανισμού ορίζονται μονοσήμαντα και αντιστοιχούν στην πραγματική κατανομή των δραστηριοτήτων.

Στην περιβαλλοντική δήλωση καθορίζονται σαφώς τα διαφορετικά τμήματα του οργανισμού που υπόκεινται σε επαλήθευση ή επικύρωση.

3.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος αξιολογεί τα στοιχεία που καθορίζονται στο άρθρο 18.

4.   Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων επαλήθευσης και επικύρωσης, ο επαληθευτής περιβάλλοντος εξετάζει έγγραφα, επιθεωρεί τον οργανισμό, διενεργεί δειγματοληπτικούς ελέγχους και συνεντεύξεις με το προσωπικό.

5.   Πριν από την επίσκεψη του επαληθευτή περιβάλλοντος, ο οργανισμός τού παρέχει βασικές πληροφορίες σχετικά με τον οργανισμό και τις δραστηριότητές του, την περιβαλλοντική πολιτική και το περιβαλλοντικό πρόγραμμα, περιγραφή του συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης που εφαρμόζει ο οργανισμός, λεπτομέρειες σχετικά με την περιβαλλοντική ανασκόπηση ή τον περιβαλλοντικό έλεγχο που έχει διενεργηθεί, έκθεση σχετικά με την εν λόγω περιβαλλοντική ανασκόπηση ή περιβαλλοντικό έλεγχο και με τα τυχόν διορθωτικά μέτρα που ενδεχομένως ελήφθησαν εν συνεχεία, καθώς και το σχέδιο περιβαλλοντικής δήλωσης ή την επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση.

6.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος συντάσσει γραπτή έκθεση για τον οργανισμό σχετικά με την έκβαση της επαλήθευσης, στην οποία:

α)	αναλύονται όλα τα θέματα σχετικά με τις εργασίες που εκτέλεσε ο επαληθευτής περιβάλλοντος·

β)	περιγράφεται η συμμόρφωση με όλες τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και παρατίθενται αποδεικτικά στοιχεία, διαπιστώσεις και πορίσματα·

γ)	γίνεται σύγκριση των επιτευγμάτων και των στόχων σε σχέση με τις προηγούμενες περιβαλλοντικές δηλώσεις και με την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων και με την αξιολόγηση της συνεχούς βελτίωσης των περιβαλλοντικών επιδόσεων του οργανισμού·

δ)	εάν προβλέπεται, τεχνικές ατέλειες της περιβαλλοντικής ανασκόπησης, της μεθόδου ελέγχου, του συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης, ή οιασδήποτε άλλης συναφούς διαδικασίας.

7.   Σε περίπτωση που δεν τηρούνται οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού, στην έκθεση αναφέρονται επιπλέον:

α)	οι διαπιστώσεις και τα πορίσματα που αφορούν τη μη συμμόρφωση του οργανισμού και τα αποδεικτικά στοιχεία στα οποία βασίζονται οι διαπιστώσεις και τα πορίσματα·

β)	τα σημεία διαφωνίας με το σχέδιο περιβαλλοντικής δήλωσης ή την επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση καθώς και λεπτομέρειες για τις τροποποιήσεις ή τις προσθήκες που θα πρέπει να γίνουν στην περιβαλλοντική δήλωση ή στην επικαιροποιημένη περιβαλλοντική δήλωση.

8.   Μετά την επαλήθευση, ο επαληθευτής περιβάλλοντος προβαίνει σε επικύρωση της περιβαλλοντικής δήλωσης του οργανισμού ή της επικαιροποιημένης περιβαλλοντικής δήλωσης και βεβαιώνει ότι αυτές πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, εφόσον με την επαλήθευση και την επικύρωση επιβεβαιώθηκε ότι:

α)	οι πληροφορίες και τα δεδομένα της περιβαλλοντικής δήλωσης του οργανισμού ή της επικαιροποιημένης περιβαλλοντικής δήλωσης είναι έγκυρα, αξιόπιστα και ορθά και πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού·

β)	δεν υπάρχουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο οργανισμός δεν πληροί τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον.

9.   Μετά την επικύρωση, ο επαληθευτής περιβάλλοντος εκδίδει υπογεγραμμένη δήλωση, όπως προβλέπεται στο παράρτημα VII, με την οποία δηλώνει ότι η επαλήθευση και η επικύρωση διενεργήθηκαν σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

10.   Επαληθευτής περιβάλλοντος διαπιστευμένος ή έχων λάβει άδεια σε κράτος μέλος μπορεί να διενεργεί επαληθεύσεις και επικυρώσεις σε οιοδήποτε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Η δραστηριότητα επαλήθευσης και επικύρωσης υπόκειται στην εποπτεία του φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης του κράτους μέλους όπου θα διενεργηθεί. Η έναρξη της δραστηριότητας κοινοποιείται στον εν λόγω φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που περιέχεται στο άρθρο 24, παράγραφος 1.

Άρθρο 26

Επαλήθευση και επικύρωση σε μικρούς οργανισμούς

1.   Κατά την επαλήθευση και την επικύρωση, ο επαληθευτής περιβάλλοντος συνεκτιμά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μικρών οργανισμών, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα εξής:

α)	μικρές πυραμίδες ιεραρχίας·

β)	πολυδύναμο προσωπικό·

γ)	επαγγελματική κατάρτιση κατά την απασχόληση·

δ)	ικανότητα ταχείας προσαρμογής στις αλλαγές και

ε)	περιορισμένη τεκμηρίωση των διαδικασιών.

2.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος διενεργεί την επαλήθευση ή την επικύρωση με τρόπο που να μην επιβαρύνει αδικαιολόγητα τους μικρούς οργανισμούς.

3.   Ο επαληθευτής περιβάλλοντος συνεκτιμά αντικειμενικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το σύστημα είναι αποτελεσματικό, στα οποία συγκαταλέγονται η ύπαρξη διαδικασιών εντός του οργανισμού που είναι ανάλογες με το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της λειτουργίας του, τη φύση των σχετικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τις ικανότητες των χειριστών.

Άρθρο 27

Συνθήκες επαλήθευσης και επικύρωσης σε τρίτες χώρες

1.   Επαληθευτής περιβάλλοντος που έχει λάβει διαπίστευση ή άδεια σε κράτος μέλος επιτρέπεται να διενεργεί επαληθεύσεις και επικυρώσεις για οργανισμούς που βρίσκονται σε τρίτη χώρα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

2.   Τουλάχιστον έξι εβδομάδες πριν από κάθε επαλήθευση ή επικύρωση σε τρίτη χώρα, ο επαληθευτής περιβάλλοντος γνωστοποιεί τα στοιχεία διαπίστευσης ή άδειάς του καθώς και τον χρόνο και τόπο διενέργειας της επαλήθευσης ή επικύρωσης, στον φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης του κράτους μέλους στο οποίο ο ενδιαφερόμενος οργανισμός προτίθεται να υποβάλει αίτηση καταχώρισης ή είναι καταχωρισμένος.

3.   Η δραστηριότητα επαλήθευσης και επικύρωσης υπόκειται στην εποπτεία του φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης του κράτους μέλους στο οποίο ο επαληθευτής περιβάλλοντος είναι διαπιστευμένος ή έχει λάβει άδεια. Η έναρξη της δραστηριότητας κοινοποιείται στον εν λόγω φορέα διαπίστευσης ή αδειοδότησης σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που περιέχεται στην παράγραφο 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΦΟΡΕΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

Άρθρο 28

Διαδικασία διαπίστευσης και αδειοδότησης

1.   Οι φορείς διαπίστευσης που έχουν ορισθεί από τα κράτη μέλη κατά το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008, είναι υπεύθυνοι για τη διαπίστευση των επαληθευτών περιβάλλοντος και την εποπτεία των δραστηριοτήτων που αναλαμβάνουν οι επαληθευτές περιβάλλοντος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν φορέα αδειοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 που είναι υπεύθυνος για τη χορήγηση αδειών στους επαληθευτές περιβάλλοντος και για την εποπτεία αυτών.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να μην επιτρέπουν διαπίστευση ή αδειοδότηση φυσικών προσώπων ως περιβαλλοντικών επαληθευτών.

4.   Οι φορείς διαπίστευσης και αδειοδότησης αξιολογούν τις ικανότητες των επαληθευτών περιβάλλοντος, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που καθορίζονται στα άρθρα 20, 21 και 22 σχετικά με την έκταση της διαπίστευσης ή της άδειας που ζητείται.

5.   Η έκταση της διαπίστευσης ή της άδειας των επαληθευτών περιβάλλοντος καθορίζεται με βάση την ταξινόμηση των οικονομικών δραστηριοτήτων που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1893/2006. Η έκταση αυτή οριοθετείται από τις ικανότητες του επαληθευτή περιβάλλοντος και, κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της δραστηριότητας.

6.   Οι φορείς διαπίστευσης και αδειοδότησης καθιερώνουν τις κατάλληλες διαδικασίες για τη διαπίστευση ή αδειοδότηση, την απόρριψη της αίτησης διαπίστευσης ή άδειας, την αναστολή και την ανάκληση της διαπίστευσης ή της άδειας επαληθευτή περιβάλλοντος και για την εποπτεία των επαληθευτών περιβάλλοντος.

Οι διαδικασίες αυτές περιλαμβάνουν μηχανισμούς για να λαμβάνονται υπόψη οι παρατηρήσεις που διατυπώνουν ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των αρμόδιων φορέων και των οργάνων εκπροσώπησης των οργανισμών, σχετικά με αιτούμενους και διαπιστευμένους ή έχοντες λάβει άδεια επαληθευτές περιβάλλοντος.

7.   Σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης διαπίστευσης ή άδειας, ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης γνωστοποιεί στον επαληθευτή περιβάλλοντος τους λόγους της απόφασής του.

8.   Οι φορείς διαπίστευσης ή αδειοδότησης καταρτίζουν, αναθεωρούν και επικαιροποιούν κατάλογο των επαληθευτών περιβάλλοντος, και της έκτασης της διαπίστευσης ή της άδειάς τους, στα κράτη μέλη τους και κοινοποιούν, απευθείας ή μέσω των εθνικών αρχών τους, όπως αποφασίζεται από το οικείο κράτος μέλος, κάθε μήνα, τις μεταβολές του καταλόγου αυτού στην Επιτροπή και στον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης.

9.   Στο πλαίσιο των κανόνων και των διαδικασιών που αφορούν την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008, οι φορείς διαπίστευσης και αδειοδότησης συντάσσουν έκθεση εποπτείας όταν αποφασίζουν, μετά από διαβούλευση με τον ενδιαφερόμενο επαληθευτή περιβάλλοντος:

α)	είτε ότι ο επαληθευτής περιβάλλοντος δεν άσκησε τις δραστηριότητές του επαρκώς, ώστε να εξασφαλίζεται η τήρηση των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού από τον οργανισμό·

β)	είτε ότι ο επαληθευτής περιβάλλοντος διενήργησε επαλήθευση και επικύρωση κατά παράβαση μιας ή περισσοτέρων απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού.

Η εν λόγω έκθεση διαβιβάζεται στον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους στο οποίο είναι καταχωρισμένος ή ζητεί καταχώριση ο οργανισμός και, κατά περίπτωση, στον φορέα διαπίστευσης και αδειοδότησης που χορήγησε τη διαπίστευση ή την άδεια.

Άρθρο 29

Αναστολή και ανάκληση διαπίστευσης ή άδειας

1.   Η αναστολή ή η ανάκληση της διαπίστευσης ή της άδειας προϋποθέτει διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του επαληθευτή περιβάλλοντος, προκειμένου ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης να διαθέτει τα αναγκαία στοιχεία για να λάβει απόφαση.

2.   Ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης ενημερώνει τον επαληθευτή περιβάλλοντος για τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη των σχετικών μέτρων και, κατά περίπτωση, για την πορεία των συζητήσεων με την αρμόδια εκτελεστική αρχή.

3.   Η διαπίστευση ή η άδεια αναστέλλεται ή ανακαλείται μέχρις ότου υπάρξει βεβαιότητα για τη συμμόρφωση του επαληθευτή περιβάλλοντος προς τον παρόντα κανονισμό, κατά περίπτωση, ανάλογα με τη φύση και το εύρος της αδυναμίας συμμόρφωσης ή της παράβασης των νομικών απαιτήσεων.

4.   Η αναστολή της διαπίστευσης ή της άδειας αίρεται εάν ο φορέας διαπίστευσης ή αδειοδότησης λάβει ικανοποιητικές πληροφορίες από τις οποίες προκύπτει ότι ο επαληθευτής περιβάλλοντος συμμορφώνεται με τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 30

Φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης

1.   Το φόρουμ που αποτελείται από όλους τους φορείς διαπίστευσης και αδειοδότησης από όλα τα κράτη μέλη (εφεξής: «φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης») συγκροτείται και συνεδριάζει τουλάχιστον μία φορά ετησίως παρουσία αντιπροσώπου της Επιτροπής.

2.   Αποστολή του φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης είναι να εξασφαλίζεται η συνέπεια των διαδικασιών που αφορούν τα ακόλουθα:

α)	τη διαπίστευση ή αδειοδότηση των επαληθευτών περιβάλλοντος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της απόρριψης αίτησης διαπίστευσης, της αναστολής και της ανάκλησης διαπίστευσης ή άδειας και

β)	την εποπτεία των δραστηριοτήτων που ασκούν οι διαπιστευμένοι ή έχοντες λάβει άδεια επαληθευτές περιβάλλοντος.

3.   Το φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης καταρτίζει κατευθυντήριες γραμμές σε θέματα του τομέα αρμοδιότητας των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης.

4.   Το φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό του.

5.   Τα καθοδηγητικά έγγραφα που αναφέρονται στην παράγραφο 3 και ο εσωτερικός κανονισμός που αναφέρεται στην παράγραφο 4 διαβιβάζονται στην Επιτροπή.

6.   Τα έγγραφα καθοδήγησης που αναφέρονται στις διαδικασίες εναρμόνισης που ενέκρινε το φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης προτείνονται ως κατάλληλα από την Επιτροπή για θέσπιση σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 49 παράγραφος 3.

Τα εν λόγω έγγραφα δημοσιοποιούνται.

Άρθρο 31

Αξιολόγηση των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης από ομοτίμους

1.   Η αξιολόγηση από ομοτίμους της διαπίστευσης και της αδειοδότησης επαληθευτών περιβάλλοντος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, η οποία οργανώνεται από το φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης, διεξάγεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, τουλάχιστον κάθε τετραετία, και περιλαμβάνει αξιολόγηση των κανόνων και των διαδικασιών που ορίζονται στα άρθρα 28 και 29.

Στην αξιολόγηση από ομοτίμους συμμετέχουν όλοι οι φορείς διαπίστευσης και αδειοδότησης.

2.   Το φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης διαβιβάζει τακτική έκθεση της αξιολόγησης από ομοτίμους στην Επιτροπή και στην επιτροπή που συνεστήθη βάσει του άρθρου 49 παράγραφος 1.

Η εν λόγω έκθεση δημοσιοποιείται μετά την έγκριση από το φόρουμ των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης και την επιτροπή που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ

Άρθρο 32

Συνδρομή προς οργανισμούς σχετικά με τη συμμόρφωση με τις νομικές απαιτήσεις που αφορούν το περιβάλλον

1.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να παρέχεται στους οργανισμούς πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις νομικές απαιτήσεις που αφορούν το περιβάλλον στο εν λόγω κράτος μέλος.

2.   Στη συνδρομή περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

α)	πληροφορίες σχετικά με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις που αφορούν το περιβάλλον·

β)	προσδιορισμός των αρμόδιων εκτελεστικών αρχών για ειδικές νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον που έχουν κριθεί εφαρμοστέες.

3.   Τα κράτη μέλη δύνανται να αναθέτουν τα αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 καθήκοντα στους αρμόδιους φορείς ή σε οιονδήποτε άλλο φορέα διαθέτει την απαιτούμενη εμπειρογνωμοσύνη και τους κατάλληλους πόρους για την εκτέλεση των καθηκόντων.

4.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι εκτελεστικές αρχές ανταποκρίνονται σε αιτήματα, τουλάχιστον μικρών οργανισμών, σχετικά με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις που αφορούν το περιβάλλον και εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους και πληροφορούν τους οργανισμούς σχετικά με τα μέσα για την παροχή στοιχείων που καταδεικνύουν ότι οι οργανισμοί ανταποκρίνονται στις σχετικές νομικές απαιτήσεις.

5.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες εκτελεστικές αρχές κοινοποιούν την παράλειψη συμμόρφωσης ήδη καταχωρισμένου οργανισμού προς τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον στον αρμόδιο φορέα που έχει καταχωρίσει τον οργανισμό.

Η αρμόδια εκτελεστική αρχή ενημερώνει αυτόν τον αρμόδιο φορέα το συντομότερο δυνατόν και οπωσδήποτε εντός μηνός αφού διαπιστώσει την παράλειψη.

Άρθρο 33

Προβολή του EMAS

1.   Τα κράτη μέλη, από κοινού με τους αρμόδιους φορείς, τις εκτελεστικές αρχές και άλλους συναφείς ενδιαφερόμενους, προωθούν το σύστημα EMAS, λαμβάνοντας υπόψη τις δραστηριότητες που εμφαίνονται στα άρθρα 34 έως 38.

2.   Προς τούτο, τα κράτη μέλη μπορούν να καταρτίσουν στρατηγική προβολής η οποία αναθεωρείται σε τακτική βάση.

Άρθρο 34

Πληροφόρηση

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την παροχή πληροφοριών:

α)	στο κοινό σχετικά με τους στόχους και τις κύριες συνιστώσες του EMAS·

β)	στους οργανισμούς σχετικά με το περιεχόμενο του παρόντος κανονισμού.

2.   Τα κράτη μέλη, ανάλογα με την περίπτωση, χρησιμοποιούν επαγγελματικές εκδόσεις, τοπικές εφημερίδες, εκστρατείες προβολής ή οιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέσο προκειμένου να καταστήσουν το ΕΜAS ευρύτερα γνωστό στο κοινό.

Τα κράτη μέλη μπορούν να συνεργάζονται, ιδίως, με βιομηχανικές ενώσεις, οργανώσεις καταναλωτών, οικολογικές οργανώσεις, συνδικαλιστικές οργανώσεις, τοπικά θεσμικά όργανα και άλλους ενδιαφερόμενους.

Άρθρο 35

Δραστηριότητες προώθησης

1.   Τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν δραστηριότητες προώθησης του EMAS. Οι δραστηριότητες αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν:

α)	την προώθηση της ανταλλαγής γνώσεων και βέλτιστων πρακτικών σχετικά με το EMAS μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων μερών·

β)	την ανάπτυξη αποτελεσματικών εργαλείων για την προώθηση του EMAS και την αξιοποίησή τους από κοινού με οργανισμούς·

γ)	την παροχή τεχνικής υποστήριξης σε οργανισμούς κατά τον καθορισμό και την υλοποίηση των δραστηριοτήτων μάρκετιγκ που συνδέονται με το EMAS·

δ)	την ενθάρρυνση συμπράξεων μεταξύ οργανισμών για την προώθηση του EMAS.

2.   Το λογότυπο του EMAS χωρίς αριθμό καταχώρισης μπορεί να χρησιμοποιείται από τους αρμόδιους φορείς, τους φορείς διαπίστευσης και αδειοδότησης, τις εθνικές αρχές και άλλους ενδιαφερόμενους για σκοπούς εμπορίας και προβολής που σχετίζονται με το EMAS. Στις περιπτώσεις αυτές, από τη χρήση του λογοτύπου που ορίζεται στο παράρτημα V δεν συνάγεται ότι ο χρήστης είναι καταχωρισμένος σε περίπτωση που δεν είναι.

Άρθρο 36

Προώθηση της συμμετοχής μικρών οργανισμών

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή μικρών οργανισμών με:

α)	τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε πληροφορίες και κονδύλια στήριξης ειδικά προσαρμοσμένα στους μικρούς οργανισμούς·

β)	την επιβολή εύλογων τελών καταχώρισης για να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή τους·

γ)	την προώθηση μέτρων τεχνικής συνδρομής.

Άρθρο 37

Συσπειρωτική και κλιμακωτή προσέγγιση

1.   Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τις τοπικές αρχές να παράσχουν, από κοινού με βιομηχανικές ενώσεις, εμπορικά επιμελητήρια και άλλους ενδιαφερόμενους, ειδική συνδρομή σε συσπειρώσεις οργανισμών προκειμένου να πληρούν τις απαιτήσεις καταχώρισης που αναφέρονται στα άρθρα 4, 5 και 6.

Κάθε οργανισμός της ομάδας καταχωρίζεται χωριστά.

2.   Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τους οργανισμούς να εφαρμόσουν σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης. Ενθαρρύνουν ιδίως την κλιμακωτή προσέγγιση που οδηγεί σε καταχώριση EMAS.

3.   Τα συστήματα που θεσπίζονται δυνάμει των παραγράφων 1 και 2 εφαρμόζονται με σκοπό να αποφεύγονται περιττές δαπάνες για τους συμμετέχοντες, ιδίως τους μικρούς οργανισμούς.

Άρθρο 38

Το EMAS και άλλες πολιτικές και μέσα εντός της Κοινότητας

1.   Με την επιφύλαξη της κοινοτικής νομοθεσίας, τα κράτη μέλη εξετάζουν με ποιο τρόπο η καταχώριση στο ΕΜΑS σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό είναι δυνατόν:

α)	να λαμβάνεται υπόψη στην εκπόνηση νέας νομοθεσίας·

β)	να χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την εφαρμογή και την επιβολή της εφαρμογής της νομοθεσίας·

γ)	να λαμβάνεται υπόψη στις δημόσιες συμβάσεις και αγορές.

2.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας, κυρίως στους τομείς του ανταγωνισμού, της φορολογίας και των κρατικών ενισχύσεων, τα κράτη μέλη λαμβάνουν, κατά περίπτωση, μέτρα που διευκολύνουν τους οργανισμούς να καταχωρισθούν ή να παραμείνουν καταχωρισμένοι στο ΕΜΑS.

Τα εν λόγω μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

α)	νομοθετικές ελαφρύνσεις, έτσι ώστε καταχωρισμένος οργανισμός να θεωρείται ότι συμμορφώνεται με ορισμένες νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον οι οποίες ορίζονται σε άλλες νομοθετικές πράξεις και προσδιορίζονται από τις αρμόδιες αρχές·

β)

βελτίωση της νομοθεσίας, κατά την οποία άλλες νομοθετικές πράξεις τροποποιούνται έτσι ώστε να εξαλειφθούν, να περιορισθούν ή να απλουστευθούν οι επιβαρύνσεις οργανισμών που συμμετέχουν στο EMAS, με σκοπό να ενθαρρυνθεί η αποδοτική λειτουργία των αγορών και να αναβαθμισθεί το επίπεδο ανταγωνιστικότητας.

Άρθρο 39

Τέλη

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να καταλογίζουν τέλη λαμβάνοντας υπόψη τα εξής

α)	τις δαπάνες για την παροχή πληροφοριών και συνδρομής σε οργανισμούς από τους φορείς οι οποίοι έχουν ορισθεί ή συσταθεί για τον σκοπό αυτό από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 32·

β)	τις δαπάνες που συνδέονται με τη διαπίστευση, την αδειοδότηση και την εποπτεία των επαληθευτών περιβάλλοντος·

γ)	τις δαπάνες για την καταχώριση, την ανανέωση της καταχώρισης, την αναστολή και τη διαγραφή από τους αρμόδιους φορείς καθώς και τις πρόσθετες δαπάνες για τη διοίκηση των διαδικασιών αυτών για οργανισμούς εκτός Κοινότητας.

Τα εν λόγω τέλη δεν υπερβαίνουν ένα εύλογο ποσό και είναι ανάλογα του μεγέθους κάθε οργανισμού και του έργου που πρέπει να επιτελεσθεί.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι οργανισμοί να ενημερώνονται σχετικά με όλα τα εφαρμοστέα τέλη.

Άρθρο 40

Μη συμμόρφωση

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα νομικά ή διοικητικά μέτρα στην περίπτωση μη συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό.

2.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν αποτελεσματικές διατάξεις κατά της χρήσης του λογοτύπου του EMAS κατά παράβαση του παρόντος κανονισμού.

Μπορούν να χρησιμοποιούνται οι διατάξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά (12).

Άρθρο 41

Ενημέρωση της Επιτροπής και υποβολή εκθέσεων

1.   Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή όσον αφορά τη δομή και τις διαδικασίες που σχετίζονται με τη λειτουργία των αρμοδίων φορέων και των φορέων διαπίστευσης και αδειοδότησης και επικαιροποιούν τις πληροφορίες αυτές, εάν ενδείκνυται.

2.   Τα κράτη μέλη υποβάλλουν ανά διετία στην Επιτροπή επικαιροποιημένες πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνουν σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Στις εν λόγω εκθέσεις, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη την τελευταία έκθεση που υπέβαλε η Επιτροπή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 47.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Άρθρο 42

Πληροφόρηση

1.   Η Επιτροπή παρέχει πληροφορίες

α)	στο κοινό σχετικά με τους σκοπούς και τις κύριες συνιστώσες του EMAS·

β)	στους οργανισμούς σχετικά με το περιεχόμενο του παρόντος κανονισμού.

2.   Η Επιτροπή τηρεί και δημοσιοποιεί:

α)	μητρώο των επαληθευτών περιβάλλοντος και των καταχωρισμένων οργανισμών·

β)	ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τις περιβαλλοντικές δηλώσεις·

γ)	βάση δεδομένων όσον αφορά τις βέλτιστες πρακτικές σχετικά με το EMAS, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων αποτελεσματικών μέσων για την προώθηση του EMAS και παραδείγματα τεχνικής στήριξης προς τους οργανισμούς·

δ)	κατάλογο κοινοτικών πόρων για τη χρηματοδότηση της εφαρμογής του EMAS και σχετικών έργων και δραστηριοτήτων.

Άρθρο 43

Συνεργασία και συντονισμός

1.   Η Επιτροπή προωθεί τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών, όπως ενδείκνυται, ιδίως για να επιτευχθεί η ενιαία και συνεπής εφαρμογή σε όλη την Κοινότητα των κανόνων που αφορούν τα κάτωθι:

α)	την καταχώριση οργανισμών·

β)	τους επαληθευτές περιβάλλοντος·

γ)	την πληροφόρηση και τη συνδρομή που αναφέρονται στο άρθρο 32.

2.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις, η Επιτροπή και άλλα όργανα και οργανισμοί της Κοινότητας παραπέμπουν, όπου ενδείκνυται, στο EMAS ή σε άλλα συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης αναγνωρισμένα σύμφωνα με το άρθρο 45 ή ισότιμα, ως όρο εκτέλεσης συμβάσεων έργων ή παροχής υπηρεσιών.

Άρθρο 44

Ενσωμάτωση του EMAS σε άλλες πολιτικές και μέσα στην Κοινότητα

Η Επιτροπή εξετάζει με ποιο τρόπο είναι δυνατόν η καταχώριση στο EMAS σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό:

1)	να ληφθεί υπόψη στην εκπόνηση νέας νομοθεσίας και στην αναθεώρηση της υφιστάμενης νομοθεσίας, ιδίως υπό μορφή κανονιστικής ελάφρυνσης και βελτίωσης της νομοθεσίας όπως περιγράφεται στο άρθρο 38 παράγραφος 2·

2)	να χρησιμοποιηθεί ως μέσο στο πλαίσιο της εφαρμογής και της επιβολής της εφαρμογής της νομοθεσίας.

Άρθρο 45

Σχέση με άλλα συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να υποβάλλουν στην Επιτροπή γραπτή αίτηση προκειμένου να αναγνωρισθούν ως συμμορφούμενα με τις σχετικές απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού υφιστάμενα συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης, ή μέρη αυτών, τα οποία έχουν πιστοποιηθεί σύμφωνα με κατάλληλες διαδικασίες πιστοποίησης, αναγνωρισμένες σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο.

2.   Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν στην αίτησή τους τα σχετικά μέρη των συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης και τις αντίστοιχες απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

3.   Τα κράτη μέλη τεκμηριώνουν την ισοδυναμία του παρόντος κανονισμού με όλα τα αντίστοιχα μέρη του οικείου συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης.

4.   Η Επιτροπή, αφού εξετάσει την αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 49 παράγραφος 2, αναγνωρίζει τα σχετικά μέρη των συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης και τις απαιτήσεις για τη διαπίστευση ή την αδειοδότηση των φορέων πιστοποίησης, εφόσον κρίνει ότι το κράτος μέλος έχει:

α)	προσδιορίσει με επαρκή σαφήνεια στην αίτησή του τα σχετικά μέρη των συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης και τις αντίστοιχες απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού·

β)	έχει τεκμηριώσει επαρκώς την ισοδυναμία του παρόντος κανονισμού με όλα τα αντίστοιχα μέρη του οικείου συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης.

5.   Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα στοιχεία αναφοράς των αναγνωρισμένων συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων των αναφερομένων στο παράρτημα Ι σχετικών τμημάτων του EMAS στα οποία εφαρμόζονται τα εν λόγω στοιχεία αναφοράς, καθώς και των αναγνωρισμένων απαιτήσεων διαπίστευσης ή αδειοδότησης.

Άρθρο 46

Κατάρτιση εγγράφων αναφοράς και οδηγών

1.   Η Επιτροπή, σε διαβούλευση με τα κράτη μέλη και άλλους ενδιαφερόμενους, εκπονεί τομεακά έγγραφα αναφοράς, τα οποία περιλαμβάνουν:

α)	τη βέλτιστη πρακτική περιβαλλοντικής διαχείρισης·

β)	τους δείκτες περιβαλλοντικών επιδόσεων στους συγκεκριμένους τομείς·

γ)	οσάκις ενδείκνυται, δείκτες αναφοράς της αριστείας και συστήματα βαθμολόγησης για τον προσδιορισμό των περιβαλλοντικών επιδόσεων.

Η Επιτροπή μπορεί επίσης να εκπονεί έγγραφα αναφοράς διατομεακής χρήσης.

2.   Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τα υφιστάμενα έγγραφα αναφοράς και τους δείκτες περιβαλλοντικών επιδόσεων που έχουν καταρτισθεί σύμφωνα με άλλες περιβαλλοντικές πολιτικές και μέσα στην Κοινότητα ή σύμφωνα με διεθνή πρότυπα.

3.   Η Επιτροπή καταρτίζει, έως το τέλος του 2010, σχέδιο εργασίας που προσδιορίζει ενδεικτικό κατάλογο κλάδων, οι οποίοι θα θεωρηθούν ως προτεραιότητες για τη θέσπιση κλαδικών και διακλαδικών εγγράφων αναφοράς.

Το σχέδιο εργασίας δημοσιοποιείται και επικαιροποιείται τακτικά.

4.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με το φόρουμ αρμόδιων φορέων, αναπτύσσει οδηγό για την καταχώριση εξωκοινοτικών οργανισμών.

5.   Η Επιτροπή δημοσιεύει οδηγό για τον χρήστη που περιγράφει τις αναγκαίες ενέργειες για τη συμμετοχή στο EMAS.

Ο οδηγός αυτός διατίθεται σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο διαδίκτυο.

6.   Τα έγγραφα που καταρτίζονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 4υποβάλλονται προς έγκριση. Τα εν λόγω μέτρα, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 49 παράγραφος 3.

Άρθρο 47

Εκθέσεις

Ανά πενταετία, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση με πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις και τα μέτρα που υλοποιήθηκαν σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο και τις πληροφορίες που έλαβε από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 41.

Η έκθεση περιλαμβάνει αξιολόγηση του αντικτύπου του συστήματος στο περιβάλλον και της τάσης από την άποψη του αριθμού των συμμετεχόντων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΧ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 48

Τροποποίηση των παραρτημάτων

1.   Η Επιτροπή δύναται να τροποποιεί τα παραρτήματα, εάν είναι αναγκαίο ή εφόσον ενδείκνυται, λαμβάνοντας υπόψη την πείρα που απέκτησε κατά την εφαρμογή του EMAS, ανταποκρινόμενη στις διαπιστωθείσες ανάγκης καθοδήγησης σχετικά με τις απαιτήσεις του EMAS, καθώς και τυχόν μεταβολές των διεθνών προτύπων ή νέα πρότυπα που αφορούν την αποτελεσματικότητα του παρόντος κανονισμού.

2.   Τα εν λόγω μέτρα, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 49 παράγραφος 3.

Άρθρο 49

Διαδικασία επιτροπών

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 3 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.

3.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.

Άρθρο 50

Αναθεώρηση

Μέχρι τις 11 Ιανουαρίου 2015, η Επιτροπή αναθεωρεί το ΕΜAS, με βάση την πείρα που απέκτησε κατά την εφαρμογή του και τις διεθνείς εξελίξεις. Λαμβάνει υπόψη τις εκθέσεις που υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 47.

Άρθρο 51

Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις

1.   Καταργούνται οι ακόλουθες νομοθετικές πράξεις:

α)	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 761/2001·

β)

απόφαση 2001/681/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2001, σχετικά με κατευθύνσεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 761/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εκούσια συμμετοχή οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) (13) ·

γ)	απόφαση 2006/193/ΕΚ της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση κανόνων, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 761/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τη χρήση του λογοτύπου του EMAS, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, σε συσκευασίες μεταφοράς και σε τριτογενείς συσκευασίες (14).

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1:

α)

οι εθνικοί φορείς διαπίστευσης και αρμόδιοι φορείς που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001 συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους. Τα κράτη μέλη τροποποιούν τις διαδικασίες που πρέπει να τηρούν οι φορείς διαπίστευσης και οι αρμόδιοι φορείς σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα συστήματα εφαρμογής των τροποποιημένων διαδικασιών λειτουργούν πλήρως έως τις 11 Ιανουαρίου 2011·

β)

οι οργανισμοί που έχουν καταχωρισθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001 παραμένουν καταχωρισμένοι στο μητρώο EMAS. Η συμμόρφωση κάθε οργανισμού με τις νέες απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού ελέγχεται από τον επαληθευτή περιβάλλοντος κατά την επόμενη επαλήθευσή του. Σε περίπτωση που η επόμενη επαλήθευση πρόκειται να διενεργηθεί πριν από τις 11 Ιουλίου 2010, η ημερομηνία της επόμενης επαλήθευσης μπορεί να παραταθεί κατά έξι μήνες σε συμφωνία με τον επαληθευτή περιβάλλοντος και τους αρμόδιους φορείς·

γ)	επαληθευτές περιβάλλοντος διαπιστευμένοι σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001 μπορούν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους σύμφωνα με τις απαιτήσεις που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

3.   Οι παραπομπές στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001 νοούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που παρατίθεται στο παράρτημα VIII.

Άρθρο 52

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  Γνώμη της 25ης Φεβρουαρίου 2009 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  ΕΕ C 120 της 28.5.2009, σ. 56.

(3)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 2ας Απριλίου 2009 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου 2009.

(4)  ΕΕ L 242 της 10.9.2002, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 114 της 24.4.2001, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30.

(7)  ΕΕ L 247 της 17.9.2001, σ. 1.

(8)  ΕΕ L 184 της 23.7.2003, σ. 19.

(9)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(10)  ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 36.

(11)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1893/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση της στατιστικής ταξινόμησης των οικονομικών δραστηριοτήτων NACE — αναθεώρηση 2 (ΕΕ L 393 της 30.12.2006, σ. 1).

(12)  ΕΕ L 149 της 11.6.2005, σ. 22.

(13)  ΕΕ L 247 της 17.9.2001, σ. 24.

(14)  ΕΕ L 70 της 9.3.2006, σ. 63.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

22.12.2009

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 342/46

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1222/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 25ης Νοεμβρίου 2009

σχετικά με τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων αναφορικά με την εξοικονόμηση καυσίμου και άλλες ουσιώδεις παραμέτρους

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζητήθηκε η γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που παρατίθεται στο άρθρο 251 της συνθήκης (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Η βιώσιμη κινητικότητα αποτελεί βασική πρόκληση την οποία αντιμετωπίζει η Κοινότητα υπό το πρίσμα της αλλαγής του κλίματος και της ανάγκης υποστήριξης της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, όπως τονίζεται στην από 8 Ιουλίου 2008 ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Πιο οικολογικές μεταφορές».

(2)

Στην από 19 Οκτωβρίου 2006 ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση — Αξιοποίηση του δυναμικού» δίνεται έμφαση στο δυναμικό για τη μείωση της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας κατά 20 % έως το 2020, με τη βοήθεια καταλόγου στοχευμένων δράσεων, περιλαμβανομένης της σήμανσης των ελαστικών επισώτρων.

(3)

Στην από 7 Φεβρουαρίου 2007 ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Αποτελέσματα της επανεξέτασης της κοινοτικής στρατηγικής για τη μείωση των εκπομπών CO2 από επιβατηγά αυτοκίνητα και ελαφρά εμπορικά οχήματα» τονίζεται το δυναμικό για τη μείωση των εκπομπών CO2 με συμπληρωματικά μέτρα για τμήματα οχημάτων με τη μεγαλύτερη επίπτωση στην κατανάλωση καυσίμου, όπως είναι τα ελαστικά επίσωτρα.

(4)

Τα ελαστικά επίσωτρα, ιδίως λόγω της αντίστασης κύλισης, ευθύνονται για το 20 % έως 30 % της κατανάλωσης καυσίμου των οχημάτων. Ως εκ τούτου, η μείωση της αντίστασης κύλισης των ελαστικών μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην ενεργειακή απόδοση των οδικών μεταφορών και, κατ’ επέκταση, στη μείωση των εκπομπών.

(5)

Τα ελαστικά επίσωτρα χαρακτηρίζονται από ένα σύνολο παραμέτρων που είναι αλληλένδετες. Η βελτίωση μιας παραμέτρου, όπως η αντίσταση κύλισης, μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις σε άλλες παραμέτρους, όπως η πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα, ενώ η βελτίωση της πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα μπορεί αντιστρόφως να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στον εξωτερικό θόρυβο κύλισης. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στους κατασκευαστές ελαστικών επισώτρων ώστε να βελτιστοποιήσουν όλες τις παραμέτρους πέραν των προδιαγραφών που έχουν ήδη επιτευχθεί.

(6)	Τα οικονομικά σε καύσιμα ελαστικά επίσωτρα συμφέρουν οικονομικώς, καθώς η εξοικονόμηση ενέργειας αντισταθμίζει με το παραπάνω την αυξημένη τιμή αγοράς των ελαστικών επισώτρων λόγω υψηλού κόστους κατασκευής.

(7)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, αναφορικά με τις απαιτήσεις έγκρισης τύπου για τη γενική ασφάλεια των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (3), θεσπίζει ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με την αντίσταση κύλισης των ελαστικών επισώτρων. Οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν εφικτή τη σημαντική μείωση των ενεργειακών απωλειών λόγω της αντίστασης κύλισης των ελαστικών επισώτρων πέραν των ορίων των ελάχιστων απαιτήσεων. Συνεπώς, για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των οδικών μεταφορών κρίνεται σκόπιμο να θεσπισθούν διατάξεις που θα ενθαρρύνουν τους τελικούς χρήστες να αγοράζουν πλέον οικονομικά σε καύσιμο ελαστικά επίσωτρα προσφέροντας εναρμονισμένες πληροφορίες σχετικά με αυτή την παράμετρο.

(8)

Ο κυκλοφοριακός θόρυβος είναι μια σοβαρή όχληση με επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 θεσπίζει ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης των ελαστικών επισώτρων. Οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν εφικτή τη σημαντική μείωση του εξωτερικού θορύβου κύλισης εκτός των ορίων των ελάχιστων απαιτήσεων. Συνεπώς, για τη μείωση του κυκλοφοριακού θορύβου κρίνεται σκόπιμη η θέσπιση διατάξεων που θα ενθαρρύνουν τους τελικούς χρήστες να αγοράζουν ελαστικά επίσωτρα με χαμηλό εξωτερικό θόρυβο κύλισης, προσφέροντας εναρμονισμένες πληροφορίες σχετικά με αυτή την παράμετρο.

(9)

Η παροχή εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης των ελαστικών επισώτρων αναμένεται επίσης να διευκολύνει την εφαρμογή μέτρων για την καταπολέμηση του κυκλοφοριακού θορύβου καθώς και να συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση σχετικά με την επίδραση των ελαστικών επισώτρων στον κυκλοφοριακό θόρυβο, στο πλαίσιο της οδηγίας 2002/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, σχετικά με την αξιολόγηση και τη διαχείριση του περιβαλλοντικού θορύβου (4).

(10)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 θεσπίζει ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τις επιδόσεις πρόσφυσης των ελαστικών επισώτρων σε υγρό οδόστρωμα. Η τεχνολογική εξέλιξη καθιστά εφικτή τη σημαντική βελτίωση της πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα εκτός των ορίων των ελάχιστων απαιτήσεων και, κατ’ επέκταση, τη μείωση των αποστάσεων πέδησης σε υγρό οδόστρωμα. Συνεπώς, για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας κρίνεται σκόπιμη η θέσπιση διατάξεων που ενθαρρύνουν τους τελικούς χρήστες να αγοράζουν ελαστικά επίσωτρα με υψηλές επιδόσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, προσφέροντας εναρμονισμένες πληροφορίες σχετικά με αυτή την παράμετρο.

(11)

Η παροχή πληροφοριών για την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα μπορεί να μην αντικατοπτρίζει τις επιδόσεις των ελαστικών επισώτρων που έχουν κυρίως σχεδιασθεί για επιδόσεις υπό συνθήκες χιονιού και πάγου. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι δεν διατίθενται ακόμη εναρμονισμένες μέθοδοι δοκιμής όσον αφορά τα εν λόγω ελαστικά επίσωτρα, κρίνεται σκόπιμο να παρέχεται η δυνατότητα προσαρμογής της διαβάθμισης της πρόσφυσής τους σε μεταγενέστερο στάδιο.

(12)

Η παροχή πληροφοριών σχετικά με τις παραμέτρους των ελαστικών επισώτρων υπό μορφή τυποποιημένης σήμανσης ενδέχεται να επηρεάσει τις αποφάσεις αγοράς των τελικών χρηστών υπέρ ασφαλέστερων, πιο αθόρυβων και οικονομικότερων σε καύσιμα ελαστικών επισώτρων. Αυτό μπορεί αντίστοιχα να ενθαρρύνει τους κατασκευαστές ελαστικών επισώτρων να βελτιστοποιήσουν τις συγκεκριμένες παραμέτρους ελαστικών, γεγονός το οποίο αναμένεται να προετοιμάσει το έδαφος για βιωσιμότερη κατανάλωση και παραγωγή.

(13)	Μια πληθώρα κανόνων σχετικά με τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων στα κράτη μέλη αναμένεται να δημιουργήσει φραγμούς στο ενδοκοινοτικό εμπόριο και να αυξήσει τον διοικητικό φόρτο και το κόστος δοκιμών για τους κατασκευαστές ελαστικών επισώτρων.

(14)	Τα ανταλλακτικά ελαστικά καλύπτουν το 78 % της αγοράς ελαστικών επισώτρων. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμη η πληροφόρηση του τελικού χρήστη σχετικά με τις παραμέτρους των ανταλλακτικών ελαστικών, καθώς και των ελαστικών επισώτρων που τοποθετούνται σε καινούργια οχήματα.

(15)

Η ανάγκη για ευρύτερη πληροφόρηση σχετικά με την εξοικονόμηση καυσίμου των ελαστικών επισώτρων και άλλες παραμέτρους αφορά τους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των διαχειριστών στόλων και των επιχειρήσεων μεταφορών, οι οποίοι δεν μπορούν εύκολα να συγκρίνουν τις παραμέτρους διαφορετικών εμπορικών ονομασιών ελαστικών επισώτρων, απουσία καθεστώτος σήμανσης και εναρμονισμένων δοκιμών. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν τα ελαστικά των κατηγοριών C1, C2 και C3 στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(16)

Η ενεργειακή σήμανση η οποία διαβαθμίζει τα προϊόντα σε κλίμακα από «A έως G», όπως ισχύει για τις οικιακές συσκευές σύμφωνα με την οδηγία 92/75/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 1992, για την ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας και λοιπών πόρων των οικιακών συσκευών με τη σήμανση και την παροχή ομοιόμορφων πληροφοριών σχετικά με τα προϊόντα (5), είναι αναγνωρίσιμη από τους καταναλωτές και έχει αποδειχθεί ότι προάγει με επιτυχία πιο αποδοτικές συσκευές. Ο ίδιος σχεδιασμός θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί και για τη σήμανση της εξοικονόμησης καυσίμου των ελαστικών επισώτρων.

(17)

Η τοποθέτηση σήμανσης στα ελαστικά επίσωτρα στο σημείο πώλησης, καθώς και στο τεχνικό διαφημιστικό υλικό, αναμένεται να διασφαλίσει την παροχή στους διανομείς καθώς και στους δυνητικούς τελικούς χρήστες εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με την εξοικονόμηση καυσίμου των ελαστικών επισώτρων, τις επιδόσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα και τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης κατά τον χρόνο και στον τόπο όπου αποφασίζεται η αγορά.

(18)

Μερικοί τελικοί χρήστες επιλέγουν ελαστικά επίσωτρα πριν φτάσουν στο σημείο πώλησης ή αγοράζουν ελαστικά επίσωτρα μέσω ταχυδρομικής παραγγελίας. Για να διασφαλιστεί ότι αυτοί οι τελικοί χρήστες μπορούν να προβαίνουν σε τεκμηριωμένες επιλογές βάσει εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με την εξοικονόμηση καυσίμου των ελαστικών επισώτρων, τις επιδόσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα και τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης, η σήμανση θα πρέπει να εμφανίζεται σε κάθε τεχνικό διαφημιστικό υλικό, συμπεριλαμβανομένων των δικτυακών τόπων όπου διατίθεται το υλικό αυτό. Το τεχνικό διαφημιστικό υλικό δεν περιλαμβάνει διαφημίσεις σε πίνακες διαφημιστικών αφισών, εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο, τηλεόραση και παρεμφερείς ηλεκτρονικούς μορφότυπους.

(19)	Στους δυνητικούς τελικούς χρήστες θα πρέπει να παρέχονται πληροφορίες οι οποίες να επεξηγούν κάθε στοιχείο της σήμανσης και τη σημασία του. Οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται στο τεχνικό διαφημιστικό υλικό, π.χ. στους δικτυακούς τόπους των προμηθευτών.

(20)

Οι πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται σύμφωνα με εναρμονισμένες μεθόδους δοκιμής και να είναι αξιόπιστες, ακριβείς και αναπαραγώγιμες προκειμένου να παρέχεται στους τελικούς χρήστες η δυνατότητα να συγκρίνουν διαφορετικά ελαστικά επίσωτρα και να περιορίζεται έτσι το κόστος δοκιμών για τους κατασκευαστές.

(21)

Προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και να αυξηθεί η ασφάλεια των οδικών μεταφορών, τα κράτη μέλη μπορούν να παρέχουν κίνητρα υπέρ των οικονομικών σε καύσιμα, ασφαλέστερων και χαμηλού θορύβου ελαστικών επισώτρων. Είναι σκόπιμο να καθοριστούν οι ελάχιστες κατηγορίες εξοικονόμησης καυσίμου και πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα κάτω από τις οποίες δεν επιτρέπεται να χορηγούνται τα εν λόγω κίνητρα προκειμένου να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς. Αυτά τα κίνητρα θα μπορούσαν να συνιστούν κρατική ενίσχυση. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της έκβασης οιασδήποτε μελλοντικής διαδικασίας κρατικής ενίσχυσης που ενδέχεται να κινηθεί για τα κίνητρα αυτά σύμφωνα με τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης και δεν θα πρέπει να καλύπτει θέματα φορολογίας και δημοσιονομικά μέτρα.

(22)

Η συμμόρφωση προς τις διατάξεις σχετικά με τη σήμανση από προμηθευτές και διανομείς είναι ουσιώδους σημασίας για την επίτευξη των στόχων των εν λόγω διατάξεων και τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού εντός της Κοινότητας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει ως εκ τούτου να παρακολουθούν τη συμμόρφωση μέσω εποπτείας της αγοράς και τακτικών εκ των υστέρων ελέγχων, ιδίως σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων (6).

(23)	Τα κράτη μέλη θα πρέπει, κατά την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, να αποφεύγουν τη λήψη μέτρων εφαρμογής που επιβάλλουν αδικαιολόγητες, γραφειοκρατικές και επαχθείς υποχρεώσεις στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

(24)	Οι προμηθευτές και διανομείς ελαστικών επισώτρων θα πρέπει να ενθαρρυνθούν έτσι ώστε να συμμορφωθούν προς τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού πριν από το 2012 προκειμένου να επιταχυνθεί η αναγνώριση της σήμανσης και η υλοποίηση των οφελών που θα προκύψουν.

(25)	Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/368/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (7).

(26)

Ειδικότερα, θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εισαγάγει απαιτήσεις σχετικά με τη διαβάθμιση της πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα των ελαστικών επισώτρων C2 και C3, να προσαρμόσει τη διαβάθμιση της πρόσφυσης των ελαστικών επισώτρων που έχουν ειδικά σχεδιασθεί για συνθήκες χιονιού και πάγου και να προσαρμόσει τα παραρτήματα, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων δοκιμής και των σχετικών επιτρεπομένων περιθωρίων, στην τεχνική πρόοδο. Εφόσον αυτά τα μέτρα είναι γενικής εμβέλειας και έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων διά της συμπληρώσεώς του με νέα μη ουσιώδη στοιχεία, πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

(27)	Θα πρέπει να επανεξετασθεί ο παρών κανονισμός με σκοπό να διασφαλισθεί η κατανόηση της σήμανσης από τους τελικούς χρήστες και η ικανότητα του παρόντος κανονισμού να επιτύχει τη μεταστροφή της αγοράς,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Στόχος και αντικείμενο

1.   Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι να αυξηθεί η ασφάλεια και η οικονομική και περιβαλλοντική απόδοση των οδικών μεταφορών μέσω της προώθησης οικονομικών σε καύσιμα, και ασφαλών ελαστικών επισώτρων με χαμηλά επίπεδα θορύβου.

2.   Ο παρών κανονισμός καθορίζει το πλαίσιο παροχής εναρμονισμένων πληροφοριών για τις παραμέτρους των ελαστικών επισώτρων μέσω σήμανσης, δίνοντας στους καταναλωτές τη δυνατότητα να προβαίνουν σε τεκμηριωμένες επιλογές όταν αγοράζουν ελαστικά.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε ελαστικά επίσωτρα των κατηγοριών C1, C2 και C3.

2.   Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται σε:

α)	αναγομωμένα ελαστικά·

β)	επαγγελματικά ελαστικά παντός εδάφους·

γ)	ελαστικά σχεδιασμένα αποκλειστικώς προκειμένου να τοποθετούνται σε οχήματα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά πριν από την 1η Οκτωβρίου 1990·

δ)	εφεδρικά ελαστικά προσωρινής χρήσης τύπου Τ·

ε)	ελαστικά κατηγοριών ταχύτητας κάτω των 80 km/h·

στ)	ελαστικά των οποίων η ονομαστική διάμετρος σώτρου δεν υπερβαίνει τα 254 mm ή είναι 635 mm ή μεγαλύτερη·

ζ)	ελαστικά εξοπλισμένα με πρόσθετα εξαρτήματα για τη βελτίωση των ιδιοτήτων πρόσφυσης, όπως τα ελαστικά με καρφιά·

η)	ελαστικά σχεδιασμένα για να τοποθετηθούν μόνον σε οχήματα προοριζόμενα αποκλειστικά για αγώνες.

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού:

1)	Ως «ελαστικά κατηγοριών C1, C2 και C3» νοούνται οι κατηγορίες ελαστικών επισώτρων όπως ορίζονται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 661/2009.

2)	Ως «εφεδρικό ελαστικό προσωρινής χρήσης τύπου Τ» νοείται ο τύπος εφεδρικού ελαστικού προσωρινής χρήσης που σχεδιάστηκε για να χρησιμοποιείται υπό εσωτερική πίεση υψηλότερη της καθιερωμένης για συνήθη και ενισχυμένα ελαστικά.

3)	Ως «σημείο πώλησης» νοείται ο χώρος όπου τα ελαστικά εκτίθενται ή αποθηκεύονται και πωλούνται στους τελικούς χρήστες, περιλαμβανομένων των χώρων επίδειξης αυτοκινήτων σε ό,τι αφορά ελαστικά που πωλούνται στους τελικούς χρήστες χωρίς να έχουν τοποθετηθεί στα οχήματα.

4)

Ως «τεχνικό διαφημιστικό υλικό» νοούνται τα τεχνικά εγχειρίδια, τα διαφημιστικά φυλλάδια, τα ενημερωτικά φυλλάδια και οι κατάλογοι (είτε αυτά διατίθενται σε έντυπη, ηλεκτρονική ή απευθείας συνδεδεμένη μορφή), καθώς και οι ιστοσελίδες, σκοπός των οποίων είναι η εμπορία ελαστικών σε τελικούς χρήστες ή διανομείς, και τα οποία περιγράφουν τις συγκεκριμένες τεχνικές παραμέτρους ενός ελαστικού.

5)

Ως «τεχνική τεκμηρίωση» νοούνται οι πληροφορίες που αφορούν τα ελαστικά, στις οποίες περιλαμβάνονται ο κατασκευαστής και το εμπορικό σήμα του ελαστικού· η περιγραφή του τύπου ελαστικού ή της ομάδας ελαστικών που καθορίστηκε για τη δήλωση της κατηγορίας εξοικονόμησης καυσίμου, της κατηγορίας πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα και της κατηγορίας και μετρούμενης τιμής εξωτερικού θορύβου κύλισης· οι εκθέσεις δοκιμών και η ακρίβεια δοκιμής.

6)	Ως «κατασκευαστής» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει προϊόν ή που αναθέτει σε άλλους το σχεδιασμό ή την κατασκευή προϊόντος και διοχετεύει στην αγορά το προϊόν αυτό υπό την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του.

7)	Ως «εισαγωγέας» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο εντός της Κοινότητας, το οποίο διαθέτει στην κοινοτική αγορά προϊόν από τρίτη χώρα.

8)	Ως «εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εγκατεστημένο στην Κοινότητα, που έχει λάβει γραπτή εντολή από τον κατασκευαστή να ενεργεί εξ ονόματός του για την εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων σχετικών με τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή βάσει του παρόντος κανονισμού.

9)	Ως «προμηθευτής» νοείται ο κατασκευαστής ή ο εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπός του στην Κοινότητα ή ο εισαγωγέας.

10)	Ως «διανομέας» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο της αλυσίδας εφοδιασμού, εκτός του προμηθευτή ή του εισαγωγέα, το οποίο διαθέτει ελαστικό στην αγορά.

11)	Ως «κυκλοφορία στην αγορά» νοείται κάθε προσφορά προϊόντος για διανομή ή χρήση στην κοινοτική αγορά στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας, είτε επί πληρωμή είτε δωρεάν.

12)	Ως «τελικός χρήστης» νοείται ο καταναλωτής, καθώς και ο διαχειριστής στόλου ή η επιχείρηση οδικών μεταφορών, ο οποίος αγοράζει ή αναμένεται να αγοράσει ένα ελαστικό.

13)	Ως «ουσιώδης παράμετρος» νοείται μια παράμετρος του ελαστικού όπως η αντίσταση κύλισης, η πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα ή ο εξωτερικός θόρυβος κύλισης, η οποία έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στην οδική ασφάλεια ή στην υγεία κατά τη χρήση.

Άρθρο 4

Υποχρεώσεις των προμηθευτών ελαστικών

1.   Οι προμηθευτές διασφαλίζουν ότι τα ελαστικά κατηγορίας C1 και C2, τα οποία παραδίδονται σε διανομείς ή τελικούς χρήστες:

α)

είναι εφοδιασμένα με αυτοκόλλητο στο πέλμα τους το οποίο εμφανίζει σήμανση που υποδεικνύει την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, όπως ορίζεται στο παράρτημα I μέρος A, την κατηγορία εξωτερικού θορύβου κύλισης και τη μετρούμενη τιμή, όπως ορίζεται στο παράρτημα I μέρος Γ και, ενδεχομένως, την κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, όπως ορίζεται στο παράρτημα Ι μέρος Β ή

β)

συνοδεύονται, για κάθε παραδιδόμενη παρτίδα ενός ή περισσοτέρων ίδιων ελαστικών, από σήμανση σε έντυπη μορφή που υποδεικνύει την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, όπως ορίζεται στο παράρτημα Ι μέρος Α, την κατηγορία και τη μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης, όπως ορίζεται στο παράρτημα I μέρος Γ και, ενδεχομένως, την κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, όπως ορίζεται στο παράρτημα Ι μέρος Β.

2.   Η μορφή του αυτοκόλλητου και της σήμανσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι αυτή που προδιαγράφεται στο παράρτημα II.

3.   Οι προμηθευτές δηλώνουν την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, την κατηγορία και τη μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης και, κατά περίπτωση, την κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα των ελαστικών C1, C2 και C3 στο τεχνικό διαφημιστικό υλικό, μεταξύ άλλων και στις ιστοσελίδες τους, όπως παρατίθενται στο παράρτημα I με τη σειρά που καθορίζεται στο παράρτημα III.

4.   Οι προμηθευτές θέτουν την τεχνική τεκμηρίωση στη διάθεση των αρχών των κρατών μελών κατόπιν αιτήματος, για χρονικό διάστημα πέντε ετών από τη στιγμή που ένας δεδομένος τύπος ελαστικού διατίθεται στην αγορά. Η τεχνική τεκμηρίωση πρέπει να είναι επαρκώς αναλυτική ώστε να επιτρέπει στις αρχές να πιστοποιούν την ακρίβεια των παρεχόμενων στη σήμανση πληροφοριών σχετικά με την εξοικονόμηση καυσίμου, την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης.

Άρθρο 5

Υποχρεώσεις των διανομέων ελαστικών

1.   Οι διανομείς διασφαλίζουν ότι:

α)	τα ελαστικά στο σημείο πώλησης φέρουν το αυτοκόλλητο που παρέχεται από τους προμηθευτές σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) σε εμφανώς ορατή θέση, ή

β)	πριν από την πώληση του ελαστικού, η σήμανση που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) παρουσιάζεται στον τελικό χρήστη και εμφανίζεται ευκρινώς σε άμεση γειτνίαση με το ελαστικό στο σημείο πώλησης

2.   Στις περιπτώσεις όπου τα ελαστικά προς πώληση δεν είναι ορατά από τον τελικό χρήστη, οι διανομείς παρέχουν στον τελικό χρήστη πληροφορίες σχετικά με την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, την κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα και την κατηγορία και τη μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης των συγκεκριμένων ελαστικών.

3.   Για τα ελαστικά C1, C2 και C3, οι διανομείς δηλώνουν την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, τη μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης και, κατά περίπτωση, την κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, όπως ορίζεται στο παράρτημα I, επί ή μέσω των τιμολογίων που παραδίδονται στους τελικούς χρήστες όταν αγοράζουν ελαστικά.

Άρθρο 6

Υποχρεώσεις των προμηθευτών και διανομέων οχημάτων

Όταν προσφέρεται στους τελικούς χρήστες στο σημείο πώλησης η δυνατότητα επιλογής μεταξύ διαφόρων ελαστικών για τον εξοπλισμό οχήματος που σκοπεύουν να αποκτήσουν, οι προμηθευτές και οι διανομείς οχημάτων παρέχουν πριν από την πώληση πληροφορίες, για κάθε προσφερόμενο ελαστικό, σχετικά με την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, την κατηγορία και τη μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης, και, όπου ισχύει, την κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα για τα ελαστικά C1 C2 και C3, όπως παρατίθενται στο παράρτημα I και με τη σειρά που καθορίζεται στο παράρτημα III. Οι πληροφορίες περιλαμβάνονται τουλάχιστον στο τεχνικό διαφημιστικό υλικό.

Άρθρο 7

Εναρμονισμένες μέθοδοι δοκιμής

Οι πληροφορίες που παρέχονται σύμφωνα με τα άρθρα 4, 5 και 6 σχετικά με την κατηγορία εξοικονόμησης καυσίμου, την κατηγορία και μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης και την κατηγορία πρόσφυσης των ελαστικών σε υγρό οδόστρωμα λαμβάνονται μέσω των εναρμονισμένων μεθόδων δοκιμής που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 8

Διαδικασία επαλήθευσης

Τα κράτη μέλη αξιολογούν τη συμμόρφωση προς τις δηλωθείσες κατηγορίες εξοικονόμησης καυσίμου και πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, κατά την έννοια του παραρτήματος I μέρη A και B, και προς τη δηλωθείσα κατηγορία και μετρούμενη τιμή εξωτερικού θορύβου κύλισης κατά την έννοια του παραρτήματος I μέρος Γ, σύμφωνα με τη διαδικασία που παρατίθεται στο παράρτημα IV.

Άρθρο 9

Εσωτερική αγορά

1.   Όταν πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν ούτε περιορίζουν τη διάθεση των ελαστικών του άρθρου 2 στην αγορά για λόγους πληροφοριών περί του προϊόντος.

2.   Εκτός εάν διαθέτουν αποδείξεις για το αντίθετο, τα κράτη μέλη θεωρούν ότι η σήμανση και οι πληροφορίες περί του προϊόντος πληρούν τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Δύνανται να ζητούν από τους προμηθευτές να παρέχουν τεχνική τεκμηρίωση, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4, προκειμένου να αξιολογείται η ακρίβεια των δηλωθεισών τιμών και κατηγοριών.

Άρθρο 10

Κίνητρα

Τα κράτη μέλη δεν παρέχουν κίνητρα σε σχέση με ελαστικά κάτω από την κατηγορία C όσον αφορά είτε την εξοικονόμηση καυσίμου είτε την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα κατά την έννοια του παραρτήματος Ι μέρη Α και Β αντιστοίχως. Φορολογικά και δημοσιονομικά μέτρα δεν αποτελούν κίνητρα για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 11

Τροποποιήσεις και προσαρμογές στην τεχνική πρόοδο

Τα ακόλουθα μέτρα, τα οποία προορίζονται για την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων διά της συμπληρώσεώς του, εγκρίνονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 13 παράγραφος 2:

α)	θέσπιση απαιτήσεων πληροφόρησης σχετικά με τη διαβάθμιση της πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα των ελαστικών κατηγορίας C2 και C3, υπό την προϋπόθεση ότι διατίθενται κατάλληλες, εναρμονισμένες μέθοδοι δοκιμών·

β)

προσαρμογή, όπου κρίνεται σκόπιμο, της διαβάθμισης της πρόσφυσης στις τεχνικές προδιαγραφές των ελαστικών που έχουν σχεδιασθεί κυρίως για επιδόσεις υπό συνθήκες πάγου και/ή χιονιού καλύτερες από εκείνες ενός κοινού ελαστικού όσον αφορά την ικανότητά του να εκκινεί το όχημα ή να διατηρεί ή να σταματά την κίνησή του·

γ)	προσαρμογή των παραρτημάτων I έως IV στην τεχνική πρόοδο.

Άρθρο 12

Επιβολή της νομοθεσίας

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι αρχές που είναι αρμόδιες για την εποπτεία της αγοράς εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τα άρθρα 4, 5 και 6 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 13

Διαδικασία επιτροπών

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.

2.   Όπου γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.

Άρθρο 14

Αναθεώρηση

1.   Η Επιτροπή αξιολογεί την ανάγκη αναθεώρησης του παρόντος κανονισμού, λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων:

α)	την αποτελεσματικότητα της σήμανσης ως προς την ευαισθητοποίηση των τελικών χρηστών, ιδίως αν οι διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) είναι εξίσου αποτελεσματικές με εκείνες του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) σε ό, τι αφορά τη συμβολή στους στόχους του παρόντος κανονισμού·

β)	την ανάγκη επέκτασης του καθεστώτος σήμανσης ώστε να περιληφθούν και τα αναγομωμένα ελαστικά·

γ)	την ανάγκη εισαγωγής νέων παραμέτρων ελαστικών επισώτρων, όπως είναι η διανυόμενη απόσταση σε χιλιόμετρα ή μίλια·

δ)	τις πληροφορίες σχετικά με τις παραμέτρους των ελαστικών επισώτρων που παρέχουν οι προμηθευτές και οι διανομείς οχημάτων στους τελικούς χρήστες.

2.   Η Επιτροπή υποβάλλει το αποτέλεσμα της εν λόγω εκτίμησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το αργότερο την 1η Μαρτίου 2016 και, ενδεχομένως, υποβάλλει προτάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Άρθρο 15

Μεταβατική διάταξη

Τα άρθρα 4 και 5 δεν ισχύουν για ελαστικά που παρήχθησαν πριν από την 1η Ιουλίου 2012.

Άρθρο 16

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Νοεμβρίου 2012.

---

(1)  ΕΕ C 228 της 22.9.2009, σ. 81.

(2)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Απριλίου 2009 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα), κοινή θέση του Συμβουλίου της 20ής Νοεμβρίου 2009 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2009 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  ΕΕ L 200 της 31.7.2009, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 189 της 18.7.2002, σ. 12.

(5)  ΕΕ L 297 της 13.10.1992, σ. 16.

(6)  ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30.

(7)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

---

---

---

---

---