I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική

26.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 223/3

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 771/2009 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 25ης Αυγούστου 2009

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 σχετικά με ορισμένες προδιαγραφές εμπορίας στον τομέα των οπωροκηπευτικών

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 της 22ας Οκτωβρίου 2007 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (1), και ιδίως το άρθρο 103α και το άρθρο 121 στοιχείο α) σε συνδυασμό με το άρθρο 4,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2007 για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 του Συμβουλίου στον τομέα των οπωροκηπευτικών (2) έχει τροποποιηθεί σημαντικά από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1221/2008 της Επιτροπής (3) με έναρξη ισχύος από την 1η Ιουλίου 2009, όσον αφορά τις διατάξεις για τις προδιαγραφές εμπορίας. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί το περιεχόμενο μιας προσφάτως θεσπισθείσας διάταξης για τα προϊόντα που εξαιρούνται από τις γενικές προδιαγραφές εμπορίας.

(2)

Στο άρθρο 53 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 προβλέπεται ότι η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την περίοδο αναφοράς υπολογίζεται δυνάμει της νομοθεσίας που εφαρμόζεται κατά την περίοδο αναφοράς που ορίζεται στο εν λόγω άρθρο. Η αρχή αυτή είναι σκόπιμο να εφαρμοστεί και για την αξία της παραγωγής των ομάδων παραγωγών που διατίθεται στο εμπόριο.

(3)

Το 2008, η ομάδα εργασίας για τα γεωργικά ποιοτικά πρότυπα της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) αναθεώρησε τις προδιαγραφές της UNECE που εφαρμόζονται στα μαρούλια, στα κατσαρά αντίδια και στα πλατύφυλλα αντίδια, στα αχλάδια και τις τομάτες. Προκειμένου να αποφευχθούν περιττά τεχνητά εμπόδια στις συναλλαγές, όταν υπάρχουν ειδικές προδιαγραφές εμπορίας για τα οπωροκηπευτικά σε κοινοτικό επίπεδο, πρέπει να είναι κοινές με τις προδιαγραφές της UNECE. Ως εκ τούτου, οι ειδικές προδιαγραφές για τα οπωροκηπευτικά που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 πρέπει να εναρμονιστούν με τις νέες προδιαγραφές της UNECE.

(4)	Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης οπωροκηπευτικών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 τροποποιείται ως εξής:

Στο άρθρο 3 παράγραφος 3β, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)	μη καλλιεργούμενα μανιτάρια που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 0709 59,»

2)	Στο άρθρο 44, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 3: «3. Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο υπολογίζεται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, όσον αφορά την περίοδο για την οποία ζητείται η ενίσχυση.»

3)	Τα σημεία 4, 6 και 10 του Μέρους Β του Παραρτήματος Ι αντικαθίστανται από το κείμενο των σημείων Α, Β και Γ του Παραρτήματος του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Σεπτεμβρίου 2009.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 25 Αυγούστου 2009.

Για την Επιτροπή

Mariann FISCHER BOEL

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2) ΕΕ L 350 της 31.12.2007, σ. 1.

(3) ΕΕ L 336 της 13.12.2008, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΜΕΡΟΣ Α

«Μέρος 4: Προδιαγραφές εμπορίας για τα μαρούλια, τα κατσαρά αντίδια και τα πλατύφυλλα αντίδια

I. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Οι παρούσες προδιαγραφές εφαρμόζονται:

—

στα μαρούλια των ποικιλιών καλλιεργούμενων ειδών που προέρχονται από τα:

—	Lactuca sativa L. var. capitata L. (κεφαλωτά μαρούλια συμπεριλαμβανομένων των μαρουλιών τύπου crisphead και “Iceberg”),

—	Lactuca sativa L. var. longifolia Lam. (μαρούλια ρωμάνα),

—	Lactuca sativa L. var. crispa L. (φυλλώδη μαρούλια),

—

από διασταυρώσεις των δύο αυτών ποικιλιών και

—	στα κατσαρά αντίδια των καλλιεργούμενων ειδών που προέρχονται από το Cichorium endivia L. var. crispum Lam. και

—	στα πλατύφυλλα (Batavian) αντίδια (σκαρόλες) των καλλιεργούμενων ειδών που προέρχονται από το Cichorium endivia L. var latifolium Lam.,

τα οποία προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή.

Οι παρούσες προδιαγραφές δεν εφαρμόζονται στα προϊόντα που προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση, ούτε στα προϊόντα που εμφανίζονται με τη μορφή μεμονωμένων φύλλων, ούτε στα μαρούλια με ριζόμπαλα, ούτε στα μαρούλια σε φυτοδοχεία.

II. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές αποσκοπούν στον καθορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων για τα προϊόντα μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία.

A. Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για κάθε κατηγορία και των επιτρεπόμενων ορίων ανοχής, τα προϊόντα πρέπει να είναι:

—

ακέραια,

—	υγιή· αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση,

—	καθαρά και περιποιημένα, δηλαδή χωρίς χώμα ή οποιαδήποτε άλλη ουσία και ουσιαστικά απαλλαγμένα από κάθε ορατή ξένη ύλη,

—

φρέσκα,

—	ουσιαστικά απαλλαγμένα από παράσιτα,

—	ουσιαστικά απαλλαγμένα από φθορές που προκαλούνται από παράσιτα,

—

συμπαγή,

—	μη προχωρημένης ανάπτυξης,

—	απαλλαγμένα από μη φυσιολογική εξωτερική υγρασία,

—	απαλλαγμένα από ξένες οσμές ή/και ξένες γεύσεις.

Όσον αφορά τα μαρούλια, επιτρέπεται λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της βλάστησης να έχουν αποκτήσει κοκκινωπό χρώμα, χωρίς βέβαια να αλλάζει σημαντικά η εμφάνιση του προϊόντος.

Οι ρίζες πρέπει να κόβονται στη βάση των τελευταίων φύλλων και η τομή πρέπει να είναι συμμετρική.

Τα προϊόντα πρέπει να παρουσιάζουν κανονική ανάπτυξη. Επίσης, πρέπει να είναι σε κατάσταση και σε στάδιο ανάπτυξης που να τους επιτρέπει:

—	να αντέχουν τη μεταφορά και τον εν γένει χειρισμό και

—	να φθάσουν σε ικανοποιητική κατάσταση στον τόπο προορισμού.

B. Ταξινόμηση

Τα προϊόντα κατατάσσονται στις δύο κατωτέρω κατηγορίες:

i) Κατηγορία I

Τα προϊόντα που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να φέρουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή του εμπορικού τύπου, κυρίως δε το χρωματισμό.

Επίσης, τα προϊόντα πρέπει να είναι:

—	καλά σχηματισμένα,

—	κλειστά, λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο καλλιέργειας και τον τύπο του προϊόντος,

—	να μην έχουν υποστεί φθορές ή αλλοιώσεις που να επηρεάζουν την εδωδιμότητά τους,

—	να μην έχουν προσβληθεί από παγετό.

Τα κεφαλωτά μαρούλια πρέπει να έχουν μία μόνο καρδιά καλά σχηματισμένη. Ωστόσο, τα κεφαλωτά μαρούλια που καλλιεργούνται υπό κάλυψη είναι αποδεκτό να έχουν μικρή καρδιά.

Τα μαρούλια τύπου ρωμάνα πρέπει να έχουν καρδιά, η οποία επιτρέπεται να είναι μικρή.

Το κεντρικό μέρος των κατσαρών αντιδιών και των πλατύφυλλων αντιδιών (σκαρόλες) πρέπει να είναι χρώματος κίτρινου.

ii) Κατηγορία II

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα προϊόντα που δεν μπορούν να καταταχθούν στην κατηγορία Ι, αλλά ικανοποιούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται ανωτέρω.

Τα προϊόντα αυτά πρέπει να είναι:

—	αρκετά καλά σχηματισμένα,

—	απαλλαγμένα από ελαττώματα και αλλοιώσεις που επηρεάζουν σημαντικά την εδωδιμότητά τους.

Τα προϊόντα αυτά επιτρέπεται να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό τον όρο ότι διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά ποιότητας, διατηρησιμότητας και παρουσίασης:

—	ελαφρές αλλοιώσεις χρώματος,

—	ελαφρές προσβολές από παράσιτα.

Τα κεφαλωτά μαρούλια, πρέπει να έχουν καρδιά που μπορεί να είναι μικρή. Ωστόσο, αυτά που καλλιεργούνται υπό κάλυψη επιτρέπεται να μην έχουν καθόλου καρδιά.

Τα μαρούλια ρωμάνα μπορούν να μην έχουν καρδιά.

III. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤΑ ΜΕΓΕΘΟΣ

Η ταξινόμηση κατά μέγεθος καθορίζεται σε βάρος ανά τεμάχιο.

A. Ελάχιστο βάρος

Το ελάχιστο βάρος για τις κατηγορίες Ι και ΙΙ ανέρχεται σε:

	Στο ύπαιθρο	Υπό κάλυψη
Κεφαλωτά μαρούλια, με εξαίρεση τα μαρούλια τύπου crisphead και “Iceberg” και μαρούλια ρωμάνα, με εξαίρεση τα μαρούλια τύπου Little gem.	150 g	100 g
Μαρούλια τύπου crisphead και «Iceberg»	300 g	200 g
Φυλλώδη μαρούλια και μαρούλια τύπου Little gem	100 g	100 g
Κατσαρά αντίδια και πλατύφυλλα αντίδια (σκαρόλες)	200 g	150 g

B. Ομοιογένεια

α) Μαρούλια

Για όλες τις κατηγορίες, η διαφορά ανάμεσα στο βάρος των ελαφρότερων και των βαρύτερων τεμαχίων μέσα στην ίδια συσκευασία δεν πρέπει να υπερβαίνει:

—	τα 40 γραμμάρια, όταν το ελαφρύτερο τεμάχιο έχει βάρος κατώτερο των 150 γραμμαρίων ανά τεμάχιο,

—	τα 100 γραμμάρια, όταν το ελαφρύτερο τεμάχιο έχει βάρος μεταξύ 150 και 300 γραμμαρίων ανά τεμάχιο,

—	τα 150 γραμμάρια, όταν το ελαφρύτερο τεμάχιο έχει βάρος μεταξύ 300 και 450 γραμμαρίων ανά τεμάχιο,

—	τα 300 γραμμάρια, όταν το ελαφρύτερο τεμάχιο έχει βάρος ανώτερο των 450 γραμμαρίων ανά τεμάχιο.

β) Κατσαρά αντίδια και πλατύφυλλα αντίδια (σκαρόλες)

Για όλες τις κατηγορίες, η διαφορά ανάμεσα στο βάρος των ελαφρότερων και των βαρύτερων τεμαχίων μέσα στην ίδια συσκευασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 300 γραμμάρια.

IV. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

Επιτρέπονται όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος σε κάθε συσκευασία, για τα προϊόντα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της κατηγορίας στην οποία δηλώνεται ότι ανήκουν.

A. Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i) Κατηγορία I

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό, για τα τεμάχια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνα με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των τεμαχίων που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1 %. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση.

ii) Κατηγορία II

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό, για τα τεμάχια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση.

B. Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό, για τα τεμάχια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις όσον αφορά το μέγεθος αλλά που έχουν βάρος μέχρι 10 % κατώτερο ή ανώτερο από το εν λόγω μέγεθος.

V. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A. Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιέχει μόνο προϊόντα της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας, ή εμπορικού τύπου ποιότητας και μεγέθους.

Ωστόσο, τα μείγματα προϊόντων σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών και/ή εμπορικών τύπων μπορούν να συσκευαστούν μαζί, σε μία μονάδα πώλησης (1), με την προϋπόθεση ότι τα προϊόντα θα είναι ομοιογενή ως προς την ποιότητα, και για κάθε χρωματισμό, ποικιλία ή/και εμπορικό τύπο ως προς την καταγωγή.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B. Συσκευασία

Τα προϊόντα πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την προστασία τους. Πρέπει να είναι συσκευασμένα με αρκετή πληρότητα, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και τον τύπο της συσκευασίας, χωρίς κενούς χώρους και θρυμματισμό.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μελάνι ή κόλλα πού δεν περιέχει τοξικές ουσίες.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

VI. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε κιβώτιο (2) πρέπει να φέρει με χαρακτήρες συγκεντρωμένους στην ίδια πλευρά, ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ορατούς εξωτερικά, τις ακόλουθες ενδείξεις:

A. Ταυτοποίηση

Συσκευαστής ή/και αποστολέας,

—	Επωνυμία και ταχυδρομική διεύθυνση (π.χ. οδός/πόλη/περιφέρεια/ταχυδρομικός κώδικας και χώρα, εάν διαφέρει από τη χώρα καταγωγής) ή

—	κωδικός επισήμως αναγνωρισμένος από την εθνική αρχή (3).

B. Φύση του προϊόντος

—

“Μαρούλια”, μαρούλια σαλάτας “μαρούλια τύπου Batavia”, “μαρούλια τύπου Iceberg”, “μαρούλια τύπου ρωμάνα”, “φυλλώδη μαρούλια”, (ή, π.χ. ενδεχομένως, “oak leaf”, “lollo bionda”, “lollo rossa”), “κατσαρά αντίδια”, “πλατύφυλλα αντίδια”, ή άλλη συνώνυμη ένδειξη, όταν το περιεχόμενο δεν είναι εμφανές εξωτερικά.

—	«Little gem» κατά περίπτωση, ή άλλη συνώνυμη ένδειξη.

—	Κατά περίπτωση, την ένδειξη “υπό κάλυψη”, ή άλλη κατάλληλη ένδειξη.

—	Την ονομασία της ποικιλίας (προαιρετικό).

—

Σε περίπτωση μονάδων πώλησης που περιέχουν μείγματα προϊόντων σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών και/ή εμπορικών τύπων, την ένδειξη “Ανάμεικτη σαλάτα” ή ισοδύναμη ονομασία. Σε περίπτωση που το προϊόν δεν είναι ορατό απέξω, πρέπει να δηλώνονται οι χρωματισμοί, οι ποικιλίες ή οι εμπορικοί τύποι.

Γ. Καταγωγή του προϊόντος

—	Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία.

—

Σε περίπτωση μονάδων πώλησης που περιέχουν μείγματα προϊόντων σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών ή/και εμπορικών τύπων, διαφορετικής καταγωγής, πρέπει να αναγράφεται δίπλα από το όνομα των σχετικών χρωματισμών, ποικιλιών ή/και εμπορικών τύπων η ένδειξη καθεμιάς από τις σχετικές χώρες καταγωγής.

Δ. Εμπορικά χαρακτηριστικά

—	Κατηγορία.

—	Μέγεθος που εκφράζεται με το ελάχιστο βάρος ανά τεμάχιο ή με τον αριθμό των τεμαχίων.

—	Καθαρό βάρος (προαιρετικό).

Ε. Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται στα μέσα συσκευασίας οι προβλεπόμενες στο πρώτο εδάφιο ενδείξεις, όταν αυτά περιέχουν συσκευασίες έτοιμες για πώληση, ορατές εξωτερικά και η καθεμία από αυτές φέρει τις εν λόγω ενδείξεις. Οι συσκευασίες αυτές δεν πρέπει να φέρουν καμία παραπλανητική ένδειξη. Όταν αυτά τα μέσα συσκευασίας είναι σε παλέτες, οι ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται σε εμφανή θέση σε δύο τουλάχιστον πλευρές της παλέτας.»

ΜΕΡΟΣ B

«Μέρος 6: Προδιαγραφές εμπορίας για τα αχλάδια

I. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

Οι παρούσες προδιαγραφές αφορούν τα αχλάδια των καλλιεργούμενων ποικιλιών που προέρχονται από την Pyrus communis L., τα οποία προορίζονται να διατεθούν νωπά στον καταναλωτή, με εξαίρεση τα αχλάδια τα οποία προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση.

II. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές αποσκοπούν στον καθορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων που πρέπει να ικανοποιούν τα αχλάδια μετά την προετοιμασία και τη συσκευασία.

A. Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων διατάξεων που προβλέπονται για κάθε κατηγορία και των ορίων ανοχής που επιτρέπονται, τα αχλάδια πρέπει να είναι:

—

ακέραια,

—	υγιή· αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση,

—	καθαρά, ουσιαστικά απαλλαγμένα από κάθε ορατή ξένη ύλη,

—	ουσιαστικά απαλλαγμένα από παράσιτα,

—	απαλλαγμένα από φθορές οι οποίες προκαλούνται από επιβλαβείς οργανισμούς που προσβάλλουν την σάρκα,

—	απαλλαγμένα από μη φυσιολογική εξωτερική υγρασία,

—	απαλλαγμένα από ξένες οσμές ή/και ξένες γεύσεις.

Η ανάπτυξη και η κατάσταση των αχλαδιών πρέπει να είναι τέτοιες που να επιτρέπουν:

—	να συνεχιστεί η διαδικασία ωρίμανσης ώστε να φθάνουν στον κατάλληλο βαθμό ωρίμανσης σε συνάρτηση με τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας,

—	να αντέχουν τη μεταφορά και τον εν γένει χειρισμό,

—	να φθάνουν σε ικανοποιητική κατάσταση στον τόπο προορισμού.

B. Ταξινόμηση

Τα αχλάδια ταξινομούνται στις κατωτέρω τρεις κατηγορίες:

i) Κατηγορία «Έξτρα»

Τα αχλάδια που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι εκλεκτής ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν σχήμα, μέγεθος και χρωματισμό χαρακτηριστικό της ποικιλίας και να φέρουν ανέπαφο ποδίσκο.

Η σάρκα πρέπει να είναι απολύτως υγιής και ο φλοιός να μην έχει τραχύ σκωριόχρωο χρωματισμό.

Δεν πρέπει να παρουσιάζουν ελαττώματα, εκτός από πολύ ελαφρές επιφανειακές αλλοιώσεις του φλοιού, με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητα, τη διατηρησιμότητα και την παρουσίασή του στη συσκευασία.

Τα αχλάδια δεν πρέπει να παρουσιάζουν λιθίαση.

ii) Κατηγορία I

Τα αχλάδια που ταξινομούνται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να έχουν το χαρακτηριστικό σχήμα, μέγεθος και χρώμα της ποικιλίας (4).

Η σάρκα πρέπει να είναι απολύτως υγιής και ο φλοιός να μην έχει τραχύ σκωριόχρωο χρωματισμό.

Μπορούν ωστόσο οι μεμονωμένοι καρποί να φέρουν ελαφρά ελαττώματα, υπό τον όρο ότι αυτά δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατηρησιμότητά του και την παρουσίασή του στη συσκευασία:

—	ελαφρά ελαττώματα σχήματος,

—	ελαφρό ελάττωμα αναπτύξεως,

—	ελαφρά ελαττώματα χρώματος,

—

ελαφρά ελαττώματα του φλοιού που δεν πρέπει να υπερβαίνουν:

—	τα 2 cm μήκους για τα ελαττώματα επιμήκους σχήματος,

—	το 1 cm2 συνολικής επιφάνειας για τα άλλα ελαττώματα, με εξαίρεση την κηλίδα του φουζικλαδίου (Venturia pirina και V. inaequalis) της οποίας η συνολική επιφάνεια δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0,25 cm2,

—	ελαφρούς μώλωπες που δεν υπερβαίνουν το 1 cm2 συνολικής επιφάνειας.

Ο ποδίσκος μπορεί να είναι ελαφρά κατεστραμμένος.

Τα αχλάδια δεν πρέπει να παρουσιάζουν λιθίαση.

iii) Κατηγορία II

Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει τα αχλάδια που δεν μπορούν να ταξινομηθούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά ικανοποιούν τις προαναφερόμενες ελάχιστες απαιτήσεις.

Η σάρκα δεν πρέπει να παρουσιάζει σημαντικά ελαττώματα.

Τα αχλάδια αυτά επιτρέπεται να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα, υπό τον όρο ότι διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά ποιότητας, διατηρησιμότητας και παρουσίασης:

—	ελαττώματα σχήματος,

—	ελαττώματα αναπτύξεως,

—	ελαττώματα χρωματισμού,

—	ελαφρά τραχείς σκωριόχροους χρωματισμούς

—

ελαττώματα του φλοιού που δεν πρέπει να υπερβαίνουν σε έκταση:

—	τα 4 cm μήκους για τα ελαττώματα επιμήκους σχήματος,

—	τα 2,5 cm2 συνολικής επιφάνειας για τα άλλα ελαττώματα, με εξαίρεση την κηλίδα του φουζικλαδίου (Venturia pirina και V. inaequalis) της οποίας η συνολική επιφάνεια δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 cm2,

—	ελαφρούς μώλωπες που δεν υπερβαίνουν τα 2 cm2 συνολικής επιφάνειας.

III. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Το μέγεθος ορίζεται από τη μέγιστη διάμετρο της ισημερινής τομής.

Απαιτείται το ελάχιστο μέγεθος για κάθε κατηγορία ως εξής:

	Κατηγορία “Έξτρα”	Κατηγορία I	Κατηγορία II
Μεγαλόκαρπες ποικιλίες	60 mm	55 mm	55 mm
Λοιπές ποικιλίες	55 mm	50 mm	45 mm

Οι θερινές ποικιλίες αχλαδιών που αναφέρονται στο Προσάρτημα της παρούσας προδιαγραφής, δεν απαιτείται να τηρούν το ελάχιστο μέγεθος.

Για να εξασφαλίζεται η ομοιογένεια μεγέθους σε μια συσκευασία, η διαφορά διαμέτρου μεταξύ των καρπών της ιδίας συσκευασίας περιορίζεται σε:

—	5 mm για τους καρπούς της κατηγορίας “Έξτρα” και τους καρπούς των κατηγοριών I και II που είναι συσκευασμένοι σε σειρές και στρώσεις,

—	10 mm για τους καρπούς της κατηγορίας I που είναι συσκευασμένοι χύμα στη συσκευασία ή σε συσκευασία που προορίζεται για πώληση στον καταναλωτή.

Δεν υφίσταται όριο ομοιογένειας ως προς το μέγεθος για τους καρπούς της κατηγορίας ΙΙ που είναι συσκευασμένοι χύμα στη συσκευασία ή σε συσκευασία που προορίζεται για πώληση στον καταναλωτή.

IV. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

A. Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i) Κατηγορία “Έξτρα”

Επιτρέπεται όριο ανοχής 5 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τα αχλάδια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνα με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των προϊόντων που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 0,5 %.

ii) Κατηγορία I

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τα αχλάδια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνα με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των τεμαχίων που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1 %. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση. Η ανοχή αυτή δεν καλύπτει τα αχλάδια χωρίς ποδίσκο.

iii) Κατηγορία II

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τα αχλάδια που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση.

Στο πλαίσιο της ανοχής αυτής, μπορούν να γίνουν αποδεκτοί κατ’ ανώτατο όριο 2 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος καρποί που παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαττώματα:

—	ελαφρές αλλοιώσεις ή σχισμές που δεν έχουν επουλωθεί,

—	πολύ ελαφρά ίχνη σήψεως,

—	ύπαρξη ζωντανών παρασίτων στο εσωτερικό του καρπού ή/και αλλοιώσεις της σάρκας που οφείλονται σε παράσιτα.

B. Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες:

α)

για τους καρπούς που υπάγονται στους κανόνες ομοιογένειας, 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, καρπών που αντιστοιχούν στο αμέσως μικρότερο ή μεγαλύτερο μέγεθος από το αναφερόμενο στη συσκευασία, ενώ για τους καρπούς που ταξινομούνται στο μικρότερο αποδεκτό μέγεθος, επιτρέπεται μέγιστη απόκλιση 5 mm κάτω του ελαχίστου·

β)	για τους καρπούς που δεν υπάγονται στους κανόνες ομοιογένειας, 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, καρπών που υπολείπονται του ελάχιστου οριζόμενου μεγέθους, με μέγιστη απόκλιση 5 mm κάτω του ελαχίστου.

V. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A. Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιλαμβάνει αχλάδια της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας, ποιότητας και μεγέθους (εάν εφαρμόζεται η ταξινόμηση κατά μέγεθος) και του ίδιου σταδίου ωρίμανσης.

Επιπλέον, για την κατηγορία “Έξτρα”, επιβάλλεται ομοιογένεια χρωματισμού.

Ωστόσο, τα μείγματα αχλαδιών σαφώς διαφορετικών ποικιλιών μπορούν να συσκευαστούν μαζί, σε μία μονάδα πώλησης (5), με την προϋπόθεση ότι τα προϊόντα θα είναι ομοιογενή ως προς την ποιότητα, και, για κάθε ποικιλία, ως προς την καταγωγή.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B. Συσκευασία

Τα αχλάδια πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την κατάλληλη προστασία του προϊόντος.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της συσκευασίας πρέπει να είναι καθαρά και από ύλη που να μην προκαλεί στα προϊόντα εξωτερικές ή εσωτερικές αλλοιώσεις. Η χρησιμοποίηση υλικών, και ιδίως χαρτιών ή σημάτων που περιέχουν εμπορικές ενδείξεις επιτρέπεται, με την προϋπόθεση ότι η εκτύπωση ή η τοποθέτηση της ετικέτας έχει γίνει με μελάνι ή κόλλα που να μην είναι τοξικά.

Οι αυτοκόλλητες ετικέτες επάνω σε κάθε προϊόν δεν πρέπει, όταν αφαιρούνται, να αφήνουν εμφανή ίχνη κόλας ούτε να προκαλούν ελαττώματα στην εξωτερική επιφάνεια.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

VI. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε κιβώτιο (6) πρέπει να φέρει με χαρακτήρες συγκεντρωμένους στην ίδια πλευρά, ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ορατούς εξωτερικά, τις ακόλουθες ενδείξεις.

A. Ταυτοποίηση

Συσκευαστής ή/και αποστολέας:

—	Επωνυμία και ταχυδρομική διεύθυνση (π.χ. οδός/πόλη/περιφέρεια/ταχυδρομικός κώδικας και χώρα, εάν διαφέρει από τη χώρα καταγωγής) ή

—	κωδικός επισήμως αναγνωρισμένος από την εθνική αρχή (7).

B. Φύση του προϊόντος

—	“Αχλάδια”, εάν το περιεχόμενο δεν είναι ορατό από έξω.

—	Ονομασία της ποικιλίας. Στην περίπτωση μονάδων πώλησης που περιέχουν μείγμα διαφόρων ποικιλιών αχλαδιών, την ονομασία της κάθε ποικιλίας που περιέχεται στη συσκευασία.

Γ. Καταγωγή του προϊόντος

—	Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία. Εάν η μονάδα πώλησης περιέχει μείγμα σαφώς διαφορετικών ποικιλιών αχλαδιών διαφορετικής καταγωγής, η ένδειξη της κάθε χώρας καταγωγής πρέπει να αναγράφεται αμέσως μετά τη σχετική ποικιλία.

Δ. Εμπορικά χαρακτηριστικά

—

Κατηγορία

—

Μέγεθος ή, για καρπούς συσκευασμένους σε σειρές και στρώσεις, αριθμός τεμαχίων. Εάν η ταυτοποίηση γίνεται με την ταξινόμηση κατά μέγεθος, αυτό πρέπει να αναγράφεται:

α)	για τους καρπούς που υπάγονται στους κανόνες ομοιογένειας, με την ελάχιστη και μέγιστη διάμετρο·

β)	για τους καρπούς που δεν υπάγονται στους κανόνες ομοιογένειας, με τη διάμετρο του μικρότερου καρπού της συσκευασίας ακολουθούμενη από την έκφραση «και περισσότερο» ή ισοδύναμη ένδειξη ή, ενδεχομένως, τη διάμετρο του μεγαλύτερου καρπού της συσκευασίας.

Ε. Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

Προσάρτημα

Κριτήρια μεγέθους για τα αχλάδια

L	=	Μεγαλόκαρπες ποικιλίες
SP	=	Θερινή ποικιλία αχλαδιών για τους καρπούς της οποίας δεν απαιτείται ελάχιστο μέγεθος.

Μη εξαντλητικός κατάλογος των μεγαλόκαρπων και θερινών ποικιλιών αχλαδιών

Οι μικρόκαρπες ποικιλίες και λοιπές ποικιλίες που δεν αναφέρονται στον κατάλογο μπορούν να διατεθούν στο εμπόριο με την προϋπόθεση ότι τηρούν τις διατάξεις όσον αφορά το μέγεθος που έχουν καθοριστεί στο τμήμα III των προδιαγραφών.

Ορισμένες ποικιλίες που απαριθμούνται στον ακόλουθο κατάλογο μπορούν να διατεθούν στην αγορά με τις εμπορικές τους ονομασίες για τις οποίες έχει ζητηθεί ή δοθεί προστασία εμπορικού σήματος σε μία ή περισσότερες χώρες. Η πρώτη και η δεύτερη στήλη του κατωτέρω πίνακα δεν περιλαμβάνουν τέτοιες εμπορικές ονομασίες. Ορισμένες γνωστές εμπορικές ονομασίες εμφανίζονται στην τρίτη στήλη για καθαρά ενημερωτικούς λόγους.

Ποικιλία	Συνώνυμα	Εμπορική ονομασία	Μέγεθος
Abbé Fétel	Abate Fetel		L
Abugo o Siete en Boca			SP
Akça			SP
Alka			L
Alsa			L
Amfora			L
Alexandrine Douillard			L
Bergamotten			SP
Beurré Alexandre Lucas	Lucas		L
Beurré Bosc	Bosc, Beurré d’Apremont, Empereur Alexandre, Kaiser Alexander		L
Beurré Clairgeau			L
Beurré	Hardenpont		L
Beurré Giffard			SP
Beurré précoce Morettini	Morettini		SP
Blanca de Aranjuez	Agua de Aranjuez, Espadona, Blanquilla		SP
Carusella			SP
Castell	Castell de Verano		SP
Colorée de Juillet	Bunte Juli		SP
Comice rouge			L
Concorde			L
Condoula			SP
Coscia	Ercolini		SP
Curé	Curato, Pastoren, Del cura de Ouro, Espadon de invierno, Bella de Berry, Lombardia de Rioja, Batall de Campana		L
D’Anjou			L
Dita			L
D. Joaquina	Doyenné de Juillet		SP
Doyenné d’hiver	Winterdechant		L
Doyenné du Comice	Comice, Vereinsdechant		L
Erika			L
Etrusca			SP
Flamingo			L
Forelle			L
Général Leclerc		Amber Grace™	L
Gentile			SP
Golden Russet Bosc			L
Grand champion			L
Harrow Delight			L
Jeanne d’Arc			L
Joséphine			L
Kieffer			L
Klapa Mīlule			L
Leonardeta	Mosqueruela, Margallon, Colorada de Alcanadre, Leonarda de Magallon		SP
Lombacad		Cascade®	L
Moscatella			SP
Mramornaja			L
Mustafabey			SP
Packham’s Triumph	Williams d’Automne		L
Passe Crassane	Passa Crassana		L
Perita de San Juan			SP
Pérola			SP
Pitmaston	Williams Duchesse		L
Précoce de Trévoux	Trévoux		SP
Président Drouard			L
Rosemarie			L
Suvenirs			L
Santa Maria	Santa Maria Morettini		SP
Spadoncina	Agua de Verano, Agua de Agosto		SP
Taylors Gold			L
Triomphe de Vienne			L
Vasarine Sviestine			L
Williams Bon Chrétien	Bon Chrétien, Bartlett, Williams, Summer Bartlett		L

ΜΕΡΟΣ Γ

«Μέρος 10: Προδιαγραφές εμπορίας για τις τομάτες

I. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

Οι παρούσες προδιαγραφές αφορούν τις τομάτες των καλλιεργούμενων ποικιλιών που προέρχονται από την Lycopersicum esculentum Mill, οι οποίες προορίζονται να διατεθούν νωπές στον καταναλωτή, με εξαίρεση τις τομάτες οι οποίες προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση.

Διακρίνονται τέσσερις εμπορικοί τύποι τομάτας:

—	“στρογγυλές”,

—	“με ραβδώσεις”,

—	“επιμήκεις”,

—	τομάτες “cerises” (συμπεριλαμβανομένων και των τοματών “coctail”).

II. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Οι παρούσες προδιαγραφές αποσκοπούν στον καθορισμό των ποιοτικών απαιτήσεων για τις τομάτες μετά την προετοιμασία και συσκευασία.

A. Ελάχιστες απαιτήσεις

Σε όλες τις κατηγορίες, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών διατάξεων που προβλέπονται για κάθε κατηγορία και των αποδεκτών ορίων ανοχής, οι τομάτες πρέπει να είναι:

—

ακέραιες,

—	υγιείς· αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση,

—	καθαρές, ουσιαστικά απαλλαγμένες από κάθε ορατή ξένη ύλη,

—

φρέσκες,

—	ουσιαστικά απαλλαγμένες από παράσιτα,

—	απαλλαγμένες από φθορές οι οποίες προκαλούνται από επιβλαβείς οργανισμούς που προσβάλλουν την σάρκα,

—	απαλλαγμένες από μη φυσιολογική εξωτερική υγρασία,

—	απαλλαγμένες από ξένες οσμές ή/και ξένες γεύσεις.

Όσον αφορά τις τομάτες που προσφέρονται σε στέλεχος (“τομάτες σε βότρυς”), τα στελέχη πρέπει να είναι φρέσκα, υγιή, καθαρά και απαλλαγμένα από φύλλα και από κάθε ορατή ξένη ύλη.

Οι τομάτες πρέπει να παρουσιάζουν ανάπτυξη και κατάσταση τέτοια που να τους επιτρέπουν:

—	να αντέχουν τη μεταφορά και τον εν γένει χειρισμό,

—	να φθάνουν σε ικανοποιητική κατάσταση στον τόπο προορισμού.

B. Ταξινόμηση

Οι τομάτες ταξινομούνται στις κατωτέρω τρεις κατηγορίες:

i) Κατηγορία “Έξτρα”

Οι τομάτες που ταξινομούνται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι ανώτερης ποιότητας. Πρέπει να έχουν συνεκτική σάρκα και να παρουσιάζουν σχήμα, εμφάνιση και ανάπτυξη χαρακτηριστικές της ποικιλίας τους.

Ο χρωματισμός τους, σε σχέση με την κατάσταση ωρίμανσης, πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του τελευταίου εδαφίου του ανωτέρω στοιχείου Α.

Οι τομάτες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από πράσινο χρωματισμό στη ζώνη που βρίσκεται στη βάση του ποδίσκου και από άλλα ελαττώματα, εκτός από πολύ ελαφρές αλλοιώσεις στην επιφάνεια του φλοιού, υπό τον όρο ότι αυτές δεν επηρεάζουν ούτε την ποιότητα και τη γενική εμφάνιση του προϊόντος ούτε τη διατηρησιμότητα και την παρουσίαση στη συσκευασία

ii) Κατηγορία I

Οι τομάτες που ταξινομούνται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να είναι επαρκώς συνεκτικές και να παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν στην ποικιλία τους.

Πρέπει να είναι απαλλαγμένες από σκασίματα και από εμφανή πράσινο χρωματισμό στη ζώνη που βρίσκεται στη βάση του ποδίσκου. Οι καρποί μπορούν, ωστόσο, να παρουσιάζουν τα ακόλουθα ελαφρά ελαττώματα, με την προϋπόθεση ότι δεν βλάπτουν τη γενική εμφάνιση, την ποιότητα, τη διατηρησιμότητα και την παρουσίαση στη συσκευασία:

—	ελαφρά ελαττώματα σχήματος,

—	ελαφρά ελαττώματα χρώματος,

—	ελαφρά ελαττώματα του φλοιού,

—	πολύ ελαφρούς μώλωπες.

Εξάλλου οι τομάτες “με ραβδώσεις” μπορούν να παρουσιάζουν:

—	επουλωμένα σκασίματα μεγίστου μήκους 1 cm,

—	μη υπερβολικά εξογκώματα,

—	μικρό μη φελλώδη ομφαλό,

—	φελλώδεις ουλές ομφαλοειδούς σχήματος στο σημείο της θυλακίδος, η συνολική επιφάνεια των οποίων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 cm2,

—	λεπτή θυλακιδική ουλή επιμήκη (ομοιάζουσα με ραφή), της οποίας το μήκος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα δύο τρίτα της μέγιστης διαμέτρου του καρπού.

iii) Κατηγορία II

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τις τομάτες που δεν μπορούν να ταξινομηθούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά ανταποκρίνονται στις ελάχιστες απαιτήσεις που ορίζονται παραπάνω.

Πρέπει να είναι αρκετά συνεκτικές (αλλά ελαφρώς λιγότερο από εκείνες που κατατάσσονται στην κατηγορία Ι) και δεν πρέπει να παρουσιάζουν μη επουλωμένα σκασίματα.

Οι τομάτες αυτές μπορούν να έχουν τα εξής ελαττώματα, υπό τον όρο ότι διατηρούν τα ουσιώδη χαρακτηριστικά ποιότητας, διατηρησιμότητας και παρουσίασης:

—	ελαττώματα σχήματος, ανάπτυξης και χρωματισμού,

—	ελαττώματα του φλοιού ή μώλωπες, υπό τον όρο ότι δεν βλάπτουν σοβαρά τον καρπό,

—	επουλωμένα σκασίματα μεγίστου μήκους 3 cm για τις στρογγυλές, με ραβδώσεις ή επιμήκεις τομάτες.

Εξάλλου οι τομάτες “με ραβδώσεις” μπορούν να παρουσιάζουν:

—	πιο έντονα εξογκώματα από τα επιτρεπόμενα στην κατηγορία Ι, χωρίς να υπάρχει δυσμορφία,

—

ομφαλό,

—	φελλώδεις ουλές ομφαλοειδούς σχήματος στο σημείο της θυλακίδος, η συνολική επιφάνεια των οποίων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2 cm2,

—	λεπτή θυλακιδική ουλή επιμήκη (ομοιάζουσα με ραφή).

III. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Το μέγεθος καθορίζεται με βάση την μέγιστη διάμετρο της ισημερινής τομής κατά βάρος ή κατ’ αριθμό.

Οι παρακάτω διατάξεις δεν εφαρμόζονται στις τομάτες που προσφύονται σε στέλεχος και εφαρμόζονται προαιρετικά στην Κατηγορία II.

Για να εξασφαλιστεί η ομοιογένεια μεγέθους:

α)

Η μέγιστη διαφορά διαμέτρου μεταξύ των τοματών της ίδιας συσκευασίας περιορίζεται σε:

—	10 mm, εάν η διάμετρος του μικρότερου καρπού της συσκευασίας (όπως αναγράφεται στη συσκευασία) είναι μικρότερη από 50 mm,

—	15 mm, εάν η διάμετρος του μικρότερου καρπού της συσκευασίας (όπως αναγράφεται στη συσκευασία) είναι μεγαλύτερη από 50 mm αλλά μικρότερη από 70 mm,

—	20 mm, εάν η διάμετρος του μικρότερου καρπού της συσκευασίας (όπως αναγράφεται στη συσκευασία) είναι μεγαλύτερη από 70 mm αλλά μικρότερη από 100 mm,

—	δεν υπάρχει περιορισμός ως προς τη διαφορά των διαμέτρων για τους καρπούς με διάμετρο 100 mm και άνω.

Σε περίπτωση εφαρμογής κωδικών μεγεθών, εφαρμόζονται οι κωδικοί και τα μεγέθη του ακόλουθου πίνακα:

Κωδικός μεγέθους	Διάμετρος (mm)
0	≤ 20
1	> 20 ≤ 25
2	> 25 ≤ 30
3	> 30 ≤ 35
4	> 35 ≤ 40
5	> 40 ≤ 47
6	> 47 ≤ 57
7	> 57 ≤ 67
8	> 67 ≤ 82
9	> 82 ≤ 102
10	> 102

β)	Για τις τομάτες που ταξινομούνται κατά μέγεθος βάσει βάρους ή αριθμού, η διαφορά μεγέθους πρέπει να συνάδει με τα οριζόμενα στο στοιχείο α).

IV. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ

A. Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

i) Κατηγορία “Έξτρα”

Επιτρέπεται όριο ανοχής 5 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τις τομάτες που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνες με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των προϊόντων που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 0,5 %.

ii) Κατηγορία I

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τις τομάτες που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά είναι σύμφωνες με εκείνες της κατηγορίας ΙΙ. Εντός του παρόντος ορίου ανοχής, το συνολικό ποσοστό των τεμαχίων που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας ΙΙ αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1 %. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση. Για τις τομάτες που προσφύονται σε στέλεχος, κάθε μέσο συσκευασίας μπορεί να περιέχει 5 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος τοματών αποκολλημένων από το στέλεχος.

iii) Κατηγορία II

Επιτρέπεται όριο ανοχής 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος, για τις τομάτες που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κατηγορίας αλλά ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις. Αποκλείονται τα προϊόντα που έχουν προσβληθεί από σήψη ή αλλοιώσεις που τα καθιστούν ακατάλληλα για κατανάλωση. Για τις τομάτες που προσφύονται σε στέλεχος, κάθε μέσο συσκευασίας μπορεί να περιέχει 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος τοματών αποκολλημένων από το στέλεχος.

B. Όρια ανοχής ως προς το μέγεθος

Για όλες τις κατηγορίες: 10 % κατ’ αριθμό ή κατά βάρος τοματών που ανταποκρίνονται στο αμέσως κατώτερο ή/και ανώτερο από το αναγραφόμενο μέγεθος.

V. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

A. Ομοιογένεια

Το περιεχόμενο κάθε συσκευασίας πρέπει να είναι ομοιογενές και να περιλαμβάνει μόνο τομάτες της αυτής προελεύσεως, ποικιλίας ή εμπορικού τύπου, ποιότητας και μεγέθους (στο μέτρο που, όσον αφορά το τελευταίο κριτήριο, επιβάλλεται ταξινόμηση κατά μέγεθος).

Οι τομάτες που ταξινομούνται στις κατηγορίες “Έξτρα” και Ι πρέπει να είναι στην πράξη ομοιογενείς σε ό,τι αφορά την ωρίμανση και το χρωματισμό. Επιπρόσθετα, για τις “επιμήκεις” τομάτες, το μήκος πρέπει να είναι ομοιόμορφο.

Ωστόσο, τα μείγματα τοματών σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών ή/και εμπορικών τύπων μπορούν να συσκευαστούν μαζί, σε μία μονάδα πώλησης (8), με την προϋπόθεση ότι τα προϊόντα θα είναι ομοιογενή ως προς την ποιότητα, και για κάθε χρωματισμό, ποικιλία ή/και εμπορικό τύπο ως προς την καταγωγή.

Το ορατό τμήμα του περιεχομένου της συσκευασίας πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου της.

B. Συσκευασία

Οι τομάτες πρέπει να συσκευάζονται κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η κατάλληλη προστασία του προϊόντος.

Οι συσκευασίες πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κάθε ξένη ύλη.

VI. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΣΗ

Κάθε κιβώτιο (9) πρέπει να φέρει με χαρακτήρες συγκεντρωμένους στην ίδια πλευρά, ευανάγνωστους, ανεξίτηλους και ορατούς εξωτερικά, τις ακόλουθες ενδείξεις:

A. Ταυτοποίηση

Συσκευαστής ή/και αποστολέας:

—	Επωνυμία και ταχυδρομική διεύθυνση (π.χ. οδός/πόλη/περιφέρεια/ταχυδρομικός κώδικας και χώρα, εάν διαφέρει από τη χώρα καταγωγής) ή

—	κωδικός επισήμως αναγνωρισμένος από την εθνική αρχή (10).

B. Φύση του προϊόντος

“Τομάτες” ή “τομάτες σε βότρυς” και ο εμπορικός τύπος, εάν το περιεχόμενο δεν είναι ορατό από έξω. Οι ενδείξεις αυτές είναι υποχρεωτικές σε όλες τις περιπτώσεις για τις τομάτες τύπου “cherry” (ή “coctail”), είτε προσφύονται σε στέλεχος είτε όχι.

—	Σε περίπτωση μονάδων πώλησης που περιέχουν μείγματα τοματών σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών ή/και εμπορικών τύπων, την ένδειξη «Ανάμεικτη σαλάτα» ή ισοδύναμη ονομασία. Σε περίπτωση που το προϊόν δεν είναι ορατό απέξω, πρέπει να δηλώνονται οι χρωματισμοί, οι ποικιλίες ή οι εμπορικοί τύποι.

—	Την ονομασία της ποικιλίας (προαιρετικό).

Γ. Καταγωγή του προϊόντος

Χώρα καταγωγής και, προαιρετικά, ζώνη παραγωγής, ή εθνική, περιφερειακή ή τοπική ονομασία.

Σε περίπτωση μονάδων πώλησης που περιέχουν μείγματα τοματών σαφώς διαφορετικών χρωματισμών, ποικιλιών ή/και εμπορικών τύπων, διαφορετικής καταγωγής, πρέπει να αναγράφεται δίπλα από το όνομα των σχετικών χρωματισμών, ποικιλιών ή/και εμπορικών τύπων η ένδειξη καθεμιάς από τις σχετικές χώρες καταγωγής.

Δ. Εμπορικά χαρακτηριστικά

—	Κατηγορία.

—	Μέγεθος (σε περίπτωση ταξινόμησης κατά μέγεθος) που προσδιορίζεται από την ελάχιστη και τη μέγιστη διάμετρο.

Ε. Σήμα επισήμου ελέγχου (προαιρετικά)

—

(1) Οι μονάδες πώλησης θα πρέπει να είναι σχεδιασμένες ώστε να αγοράζονται ολόκληρες.

(2) Οι μονάδες συσκευασίας των προϊόντων που έχουν προσυσκευαστεί προς πώληση στον καταναλωτή δεν υπάγονται στις εν λόγω διατάξεις σήμανσης αλλά πρέπει να συμμορφώνονται με τις εθνικές απαιτήσεις. Εντούτοις, οι αναφερόμενες ενδείξεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να εμφανίζονται στη συσκευασία μεταφοράς που περιέχει τις ως άνω μονάδες συσκευασίας.

(3) Σε διάφορες χώρες, η εθνική νομοθεσία απαιτεί τη ρητή δήλωση επωνυμίας και διεύθυνσης. Ωστόσο, σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται κωδικός, πρέπει να αναγράφεται σε στενή σχέση με αυτόν η ένδειξη “συσκευαστής ή/και αποστολέας (ή ισοδύναμη συντομογραφία)” και πριν από τον κωδικό πρέπει να προηγείται ο κωδικός ISO 3166 (alpha) της χώρας/περιοχής στην οποία αναγνωρίζεται ο κωδικός, εάν διαφέρει από τη χώρα καταγωγής.

(4) Το Προσάρτημα της παρούσας προδιαγραφής περιλαμβάνει μη πλήρη κατάλογο των μεγαλόκαρπων και θερινών ποικιλιών αχλαδιών.

(5) Οι μονάδες πώλησης θα πρέπει να είναι σχεδιασμένες ώστε να αγοράζονται ολόκληρες.

(6) Οι μονάδες συσκευασίας των προϊόντων που έχουν προσυσκευαστεί προς πώληση στον καταναλωτή δεν υπάγονται στις εν λόγω διατάξεις σήμανσης αλλά πρέπει να συμμορφώνονται με τις εθνικές απαιτήσεις. Εντούτοις, οι αναφερόμενες ενδείξεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να εμφανίζονται στη συσκευασία μεταφοράς που περιέχει τις ως άνω μονάδες συσκευασίας.

(7) Σε διάφορες χώρες, η εθνική νομοθεσία απαιτεί τη ρητή δήλωση επωνυμίας και διεύθυνσης. Ωστόσο, σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται κωδικός, πρέπει να αναγράφεται σε στενή σχέση με αυτόν η ένδειξη “συσκευαστής ή/και αποστολέας (ή ισοδύναμη συντομογραφία)” και πριν από τον κωδικό πρέπει να προηγείται ο κωδικός ISO 3166 (alpha) της χώρας/περιοχής στην οποία αναγνωρίζεται ο κωδικός, εάν διαφέρει από τη χώρα καταγωγής.

(8) Οι μονάδες πώλησης θα πρέπει να είναι σχεδιασμένες ώστε να αγοράζονται ολόκληρες.

(9) “Οι μονάδες συσκευασίας των προϊόντων που έχουν προσυσκευαστεί προς πώληση στον καταναλωτή δεν υπάγονται στις εν λόγω διατάξεις σήμανσης αλλά πρέπει να συμμορφώνονται με τις εθνικές απαιτήσεις. Εντούτοις, οι αναφερόμενες ενδείξεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να εμφανίζονται στη συσκευασία μεταφοράς που περιέχει τις ως άνω μονάδες συσκευασίας”.

(10) Σε διάφορες χώρες, η εθνική νομοθεσία απαιτεί τη ρητή δήλωση επωνυμίας και διεύθυνσης. Ωστόσο, σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται κωδικός, πρέπει να αναγράφεται σε στενή σχέση με αυτόν η ένδειξη “συσκευαστής ή/και αποστολέας (ή ισοδύναμη συντομογραφία)” και πριν από τον κωδικό πρέπει να προηγείται ο κωδικός ISO 3166 (alpha) της χώρας/περιοχής στην οποία αναγνωρίζεται ο κωδικός, εάν διαφέρει από τη χώρα καταγωγής.»

26.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 223/26

ΟΔΗΓΊΑ 2009/112/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 25ης Αυγούστου 2009

σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου για την άδεια οδήγησης

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

την οδηγία 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την άδεια οδήγησης (1), και ιδίως το άρθρο 7α παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Οι ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τη φυσική κατάσταση για οδήγηση δεν είναι πλήρως εναρμονισμένες. Όπως ορίζεται στο σημείο 5 του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν κανόνες αυστηρότερους σε σχέση με τις ελάχιστες ευρωπαϊκές απαιτήσεις.

(2)	Επειδή η ύπαρξη διαφορετικών απαιτήσεων σε διάφορα κράτη μέλη είναι δυνατό να επηρεάζει την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας, στο ψήφισμά του της 26ης Ιουνίου 2000 το Συμβούλιο ζήτησε συγκεκριμένα να αναθεωρηθούν οι ιατρικές προδιαγραφές του παραρτήματος III της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ.

(3)	Ενεργώντας σύμφωνα με το υπόψη ψήφισμα του Συμβουλίου, η Επιτροπή συνέστησε την εκτέλεση εργασιών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, με σκοπό την προσαρμογή του παραρτήματος III στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο, όπως ορίζεται στο άρθρο 7α παράγραφος 2 της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ.

(4)	Μεταξύ των ιατρικών δεδομένων που επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση για οδήγηση και πρέπει να εξετάζονται συγκαταλέγονται η οπτική ικανότητα, ο διαβήτης και η επιληψία. Προς το σκοπό αυτό συστάθηκαν ομάδες εργασίας με συμμετοχή ειδικών από τα κράτη μέλη.

(5)	Οι ομάδες εργασίας συνέταξαν εκθέσεις με αντικείμενο την επικαιροποίηση των σχετικών σημείων του παραρτήματος III της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ.

(6)	Κατόπιν των ανωτέρω, η οδηγία 91/439/ΕΟΚ πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)	Τα προβλεπόμενα μέτρα στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την άδεια οδήγησης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα III της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα.

Άρθρο 2

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωσή τους προς την παρούσα οδηγία το αργότερο εντός ενός έτους μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από σχετική αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομέρειες της αναφοράς αυτής καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα κείμενα με τις κύριες διατάξεις εθνικής νομοθεσίας που εκδίδουν στον τομέα που αφορά η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 25 Αυγούστου 2009.

Για την Επιτροπή

Antonio TAJANI

Αντιπρόεδρος

(1) ΕΕ L 237 της 24.8.1991, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Το παράρτημα III της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ τροποποιείται ως εξής:

Το σημείο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ΟΠΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

Κάθε υποψήφιος για τη χορήγηση άδειας οδήγησης υποβάλλεται στις ενδεδειγμένες εξετάσεις ώστε να διασφαλίζεται ότι διαθέτει επαρκή οπτική οξύτητα για την οδήγηση μηχανοκίνητων οχημάτων. Σε περίπτωση βάσιμων αμφιβολιών όσον αφορά την επάρκεια όρασης του υποψηφίου, ο τελευταίος εξετάζεται από αρμόδια ιατρική αρχή. Κατά την εξέταση αυτή παρέχεται ιδιαίτερη προσοχή στην οπτική οξύτητα, στο οπτικό πεδίο, στην όραση σε ημίφως, στην ευαισθησία σε θάμβος και σε αντίθεση, στη διπλωπία και σε άλλες οπτικές παραμέτρους που μπορεί να είναι σημαντικές για την ασφαλή οδήγηση.

Όσον αφορά οδηγούς της ομάδας 1, είναι δυνατόν να εξετάζεται το ενδεχόμενο χορήγησης άδειας σε “εξαιρετικές περιπτώσεις”, έστω και αν δεν πληρούνται οι προδιαγραφές σχετικά με το οπτικό πεδίο ή προδιαγραφές σχετικά με την οπτική οξύτητα. Στις περιπτώσεις αυτές ο οδηγός πρέπει να υποβληθεί σε εξέταση από αρμόδια ιατρική αρχή, ώστε να αποδείξει ότι δεν υφίσταται άλλη διαταραχή της οπτικής λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένων της ευαισθησίας σε θάμβος και σε αντίθεση και της όρασης σε ημίφως. Επίσης, ο υποψήφιος για τη χορήγηση ή την ανανέωση άδειας πρέπει να υποβληθεί από αρμόδια αρχή σε πρακτική δοκιμασία με θετική έκβαση.

Ομάδα 1:

6.1.

Κάθε υποψήφιος για τη χορήγηση ή την ανανέωση άδειας οδήγησης πρέπει, όταν χρησιμοποιεί ταυτοχρόνως και τους δύο οφθαλμούς, να διαθέτει διοφθαλμική οπτική οξύτητα τουλάχιστον 0,5, εν ανάγκη με διορθωτικούς φακούς.

Επιπλέον, το οριζόντιο οπτικό πεδίο πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον 120 μοίρες, με επέκταση τουλάχιστον κατά 50 μοίρες αριστερά και δεξιά και κατά 20 μοίρες άνω και κάτω. Δεν πρέπει να υπάρχουν ελαττώματα εντός ακτίνας 20 μοιρών κεντρικά.

Εφόσον διαγνωστεί ή δηλωθεί προϊούσα οφθαλμική πάθηση, είναι δυνατή η έκδοση ή ανανέωση αδειών οδήγησης, υπό τον όρο ότι ο υποψήφιος θα υφίσταται τακτικά εξέταση από αρμόδια ιατρική αρχή.

6.2.

Κάθε υποψήφιος για τη χορήγηση ή την ανανέωση άδειας οδήγησης που πάσχει από ολική λειτουργική απώλεια όρασης στον ένα οφθαλμό ή που χρησιμοποιεί μόνο ένα οφθαλμό (π.χ. σε περίπτωση διπλωπίας) πρέπει να έχει οπτική οξύτητα τουλάχιστον 0,5, εν ανάγκη με διορθωτικούς φακούς. Η αρμόδια ιατρική αρχή πρέπει να βεβαιώνει ότι αυτή η κατάσταση μονόφθαλμης όρασης προϋπάρχει επί επαρκώς μακρό χρόνο ώστε να επιτρέπει την προσαρμογή και ότι το οπτικό πεδίο για αυτό τον οφθαλμό πληροί την απαίτηση της παραγράφου 6.1.

6.3.

Μετά από διπλωπία που εκδηλώθηκε πρόσφατα ή μετά από την απώλεια όρασης σε ένα οφθαλμό, πρέπει να προβλεφθεί επαρκής χρόνος προσαρμογής (παραδείγματος χάρη έξι μήνες), κατά τη διάρκεια του οποίου δεν επιτρέπεται η οδήγηση. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, η οδήγηση επιτρέπεται μόνο από θετική γνωμάτευση ειδικών για την όραση και την οδήγηση.

Ομάδα 2:

6.4.

Κάθε υποψήφιος για τη χορήγηση ή την ανανέωση άδειας οδήγησης διαθέτει οπτική οξύτητα τουλάχιστον 0,8 για τον οφθαλμό με την καλύτερη όραση και τουλάχιστον 0,1 για τον οφθαλμό με τη λιγότερο καλή όραση, εν ανάγκη με διορθωτικούς φακούς. Εάν για να επιτευχθούν οι τιμές 0,8 και 0,1 χρησιμοποιούνται διορθωτικοί φακοί, η ελάχιστη οξύτητα (0,8 και 0,1) πρέπει να επιτυγχάνεται είτε με ομματοϋάλια ισχύος όχι μεγαλύτερης από οκτώ διοπτρίες είτε με φακούς επαφής. Η διόρθωση πρέπει να είναι ικανοποιητικά ανεκτή.

Επιπλέον, με τους δύο οφθαλμούς το οριζόντιο οπτικό πεδίο πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον 160 μοίρες, με επέκταση τουλάχιστον κατά 70 μοίρες αριστερά και δεξιά και κατά 30 μοίρες άνω και κάτω. Δεν πρέπει να υπάρχουν ελαττώματα εντός ακτίνας 30 μοιρών κεντρικά.

Δεν εκδίδονται ούτε ανανεώνονται άδειες οδήγησης για υποψήφιους ή για οδηγούς που πάσχουν από δυσλειτουργική ευαισθησία σε αντίθεση ή από διπλωπία.

Μετά από ουσιώδη απώλεια όρασης σε ένα οφθαλμό, πρέπει να προβλέπεται κατάλληλο χρονικό διάστημα προσαρμογής (παραδείγματος χάρη έξι μήνες), κατά το οποίο το συγκεκριμένο άτομο δεν επιτρέπεται να οδηγεί. Αφού παρέλθει αυτό το χρονικό διάστημα, η οδήγηση επιτρέπεται μόνο μετά από θετική γνωμάτευση ειδικών για την όραση και την οδήγηση.».

Το σημείο 10 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

10.	Στις παραγράφους που ακολουθούν ο όρος “σοβαρή κρίση υπογλυκαιμίας” σημαίνει ότι είναι αναγκαία η παροχή βοήθειας από άλλο άτομο, ενώ ο όρος “υποτροπιάζουσα υπογλυκαιμία” σημαίνει δεύτερη σοβαρή κρίση υπογλυκαιμίας εντός χρονικού διαστήματος δώδεκα μηνών.

Ομάδα 1:

10.1.

Για υποψήφιους ή οδηγούς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη μπορεί να χορηγείται ή να ανανεώνεται άδεια οδήγησης. Εφόσον τα άτομα αυτά τελούν υπό φαρμακευτική αγωγή, είναι αναγκαία η σχετική γνωμάτευση εξουσιοδοτημένου ιατρού και η κατάλληλη για την κάθε περίπτωση τακτική ιατρική τους εξέταση, αλλά ο χρόνος δεν πρέπει να υπερβαίνει την πενταετία.

10.2.

Δεν χορηγείται ούτε ανανεώνεται άδεια οδήγησης για υποψήφιους ή οδηγούς με υποτροπιάζουσα σοβαρή υπογλυκαιμία ή/και μειωμένη συνείδηση της υπογλυκαιμίας. Κάθε οδηγός με διαβήτη οφείλει να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας και ότι ελέγχει επαρκώς την κατάσταση.

Ομάδα 2:

10.3

Πρέπει να καταβάλλεται προσοχή κατά την έκδοση/ανανέωση αδειών της ομάδας 2 για οδηγούς με σακχαρώδη διαβήτη. Σε περίπτωση φαρμακευτικής αγωγής που συνεπάγεται κίνδυνο υπογλυκαιμίας (δηλαδή με ινσουλίνη και ορισμένα δισκία), πρέπει να εφαρμόζονται τα ακόλουθα κριτήρια:

—	δεν έχουν εκδηλωθεί υπογλυκαιμικά επεισόδια κατά το προηγούμενο δωδεκάμηνο,

—	ο οδηγός αντιλαμβάνεται πλήρως την έλευση υπογλυκαιμίας,

—	ο οδηγός πρέπει να αποδεικνύει επαρκή έλεγχο της κατάστασης με τακτική παρακολούθηση της γλυκόζης στο αίμα, τουλάχιστον δύο φορές ημερησίως, και σε χρόνους σχετιζόμενους με την οδήγηση,

—	ο οδηγός πρέπει να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνεται τους κινδύνους της υπογλυκαιμίας,

—	δεν υπάρχουν άλλες απαγορευτικές διαβητικές επιπλοκές.

Επιπλέον, στις περιπτώσεις αυτές, προϋποθέσεις για την έκδοση των υπόψη αδειών πρέπει να είναι η γνωμάτευση αρμόδιας ιατρικής αρχής και τακτική ιατρική εξέταση, εντός χρονικών διαστημάτων που δεν υπερβαίνουν την τριετία.

10.4.

Πρέπει να αναφέρεται και να οδηγεί σε επανεξέταση της κατάστασης όσον αφορά την οδήγηση κάθε σοβαρό υπογλυκαιμικό επεισόδιο που σημειώνεται κατά τις ώρες εγρήγορσης, έστω και αν δεν σχετίζεται με την οδήγηση.».

Το σημείο 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ΕΠΙΛΗΨΙΑ

12.

Οι επιληπτικές κρίσεις ή άλλες αιφνίδιες διαταραχές της κατάστασης εγρήγορσης αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την οδική ασφάλεια, εφόσον εκδηλωθούν σε άτομο που οδηγεί μηχανοκίνητο όχημα.

Ως επιληψία ορίζεται η εκδήλωση δύο ή περισσότερων επιληπτικών κρίσεων σε χρονικό διάστημα μικρότερο από πενταετία. Η προκαλούμενη επιληπτική κρίση ορίζεται ως κρίση η οποία έχει κάποιο αναγνωρίσιμο γενεσιουργό αίτιο που μπορεί να αποφευχθεί.

Σε άτομο που έχει παρουσιάσει κάποια αρχική ή μεμονωμένη κρίση απώλειας συνείδησης πρέπει να συνιστάται να μην οδηγεί. Απαιτείται έκθεση ειδικού, όπου αναφέρονται το χρονικό διάστημα απαγόρευσης της οδήγησης και η συνέχεια που ζητείται να δοθεί.

Έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία η διάγνωση του συγκεκριμένου επιληπτικού συνδρόμου του ατόμου και του τύπου κρίσης, ώστε να είναι δυνατά η ενδεδειγμένη εκτίμηση της ασφάλειας οδήγησης του ατόμου αυτού (συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου άλλων κρίσεων) καθώς και ο καθορισμός της ενδεδειγμένης θεραπείας. Αυτά υπάγονται στην αρμοδιότητα νευρολόγου.

Ομάδα 1:

12.1.

Οδηγοί με επιληψία που κατατάσσονται στην ομάδα 1 πρέπει να υπόκεινται σε αναθεώρηση της άδειας, μέχρις ότου απαλλαγούν από κρίσεις τουλάχιστον επί πενταετία.

Εάν κάποιο άτομο έχει επιληψία, δεν πληρούνται τα κριτήρια για τη χορήγηση άδειας χωρίς όρους. Πρέπει να ειδοποιείται σχετικά η αδειοδοτούσα αρχή.

12.2.

Προκαλούμενη επιληπτική κρίση: ο υποψήφιος που παρουσίασε προκαλούμενη επιληπτική κρίση οφειλόμενη σε αναγνωρίσιμο παράγοντα ο οποίος δεν εμφανίζει μεγάλες πιθανότητες να εκδηλωθεί κατά την οδήγηση, μπορεί να χαρακτηριστεί ικανός να οδηγεί σε ατομική βάση, μετά από σχετική νευρολογική γνωμάτευση (εφόσον υπάρχει λόγος, η εκτίμηση πρέπει να συμφωνεί και με άλλα σχετικά μέρη του παραρτήματος ΙΙΙ, παραδείγματος χάρη που αφορούν το οινόπνευμα ή τη συνδρομή νοσηρών παραγόντων).

12.3.

Πρώτη ή μοναδική, μη προκαλούμενη κρίση: ο υποψήφιος που παρουσίασε μία πρώτη μη προκαλούμενη επιληπτική κρίση μπορεί να χαρακτηριστεί ικανός να οδηγεί μετά από χρονικό διάστημα έξι μηνών χωρίς κρίσεις, αφού προηγηθεί η ενδεδειγμένη ιατρική εκτίμηση. Σε οδηγούς με αναγνωρισμένους ικανοποιητικούς δείκτες πρόγνωσης, οι εθνικές αρχές μπορούν να επιτρέψουν να οδηγήσουν νωρίτερα.

12.4.

Άλλου είδους απώλεια συνείδησης: η απώλεια συνείδησης πρέπει να εκτιμάται ανάλογα με τον κίνδυνο υποτροπής κατά την οδήγηση.

12.5.

Επιληψία: οδηγοί ή υποψήφιοι είναι δυνατό να κριθούν από φυσική άποψη κατάλληλοι να οδηγούν μετά από χρονικό διάστημα ενός έτους χωρίς περαιτέρω κρίσεις.

12.6.

Κρίσεις αποκλειστικά κατά τον ύπνο: ο υποψήφιος ή ο οδηγός που έχει παρουσιάσει κρίσεις μόνο κατά τον ύπνο μπορεί να χαρακτηριστεί από φυσική άποψη κατάλληλος να οδηγεί, εφόσον διαπιστωθεί ότι η κατάσταση αυτή διατηρείται επί χρονικό διάστημα το οποίο δεν πρέπει να είναι μικρότερο από το χρονικό διάστημα χωρίς κρίση που απαιτείται για την επιληψία. Εφόσον παρατηρηθεί επεισόδιο/κρίση κατά την εγρήγορση, πριν χορηγηθεί άδεια απαιτείται χρονικό διάστημα διάρκειας ενός έτους χωρίς άλλο περιστατικό (βλέπε “Επιληψία”).

12.7.

Κρίσεις που δεν επηρεάζουν τη συνείδηση ή την ικανότητα ενέργειας: ο υποψήφιος ή ο οδηγός ο οποίος είχε μόνο κρίσεις που αποδείχθηκε ότι δεν επηρεάζουν τη συνείδηση ούτε προκαλούν λειτουργική διαταραχή, μπορεί να χαρακτηρίζεται κατάλληλος να οδηγεί, εφόσον η κατάσταση αυτή έχει διαπιστωθεί ότι διατηρήθηκε επί χρονικό διάστημα το οποίο δεν πρέπει να είναι μικρότερο από το χρονικό διάστημα χωρίς κρίση που απαιτείται για την επιληψία. Εφόσον δεν εκδηλωθεί άλλο είδος επεισοδίου/κρίσης, πριν από τη χορήγηση άδειας απαιτείται χρονικό διάστημα ενός έτους χωρίς άλλο επεισόδιο (βλέπε “Επιληψία”).

12.8.

Κρίσεις λόγω τροποποίησης ή μείωσης αντιεπιληπτικής θεραπείας από ιατρό: είναι δυνατό να συστηθεί στον ασθενή να μην οδηγεί από την αρχή του χρόνου έναρξης της μείωσης, και στη συνέχεια επί εξάμηνο μετά την παύση της θεραπείας. Για κρίσεις που εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια τροποποίησης ή παύσης θεραπευτικής αγωγής από ιατρό, απαιτείται τρίμηνη αποχή από οδήγηση σε περίπτωση επαναφοράς της προηγούμενης αποτελεσματικής θεραπείας.

12.9.

Μετά από χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία επιληψίας: βλέπε “Επιληψία”.

Ομάδα 2:

12.10.

Για το απαιτούμενο χρονικό διάστημα χωρίς κρίση, ο υποψήφιος πρέπει να μην τελεί υπό αντιεπιληπτική φαρμακευτική αγωγή. Υπήρξε η ενδεδειγμένη ιατρική παρακολούθηση. Σύμφωνα με εκτεταμένη νευρολογική έρευνα, δεν διαπιστώθηκε συναφής εγκεφαλική πάθηση και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα δεν παρουσιάζεται δραστηριότητα επιληπτικής μορφής. Μετά το οξύ επεισόδιο πρέπει να εκτελούνται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και η ενδεδειγμένη νευρολογική εκτίμηση.

12.11.

Προκαλούμενη επιληπτική κρίση: υποψήφιος ο οποίος παρουσίασε προκαλούμενη επιληπτική κρίση οφειλόμενη σε αναγνωρίσιμο παράγοντα ο οποίος δεν εμφανίζει μεγάλες πιθανότητες να εκδηλωθεί κατά την οδήγηση, είναι δυνατό να χαρακτηριστεί ικανός να οδηγεί σε ατομική βάση, αφού προηγηθεί σχετική νευρολογική γνωμάτευση. Μετά από το οξύ επεισόδιο, πρέπει να εκτελείται εγκεφαλογράφημα και η ενδεδειγμένη νευρολογική εκτίμηση.

Άτομο με δομική ενδοεγκεφαλική βλάβη, το οποίο παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο κρίσεων, δεν πρέπει να μπορεί να οδηγεί οχήματα ομάδας 2, μέχρις ότου ο επιληπτικός κίνδυνος κατέλθει τουλάχιστον σε 2 % ετησίως. Ανάλογα με την περίπτωση, η εκτίμηση πρέπει να συμφωνεί με άλλα σχετικά μέρη του παραρτήματος ΙΙΙ (π.χ. για την περίπτωση του οινοπνεύματος).

12.12.

Πρώτη ή μοναδική μη προκαλούμενη κρίση: Ο υποψήφιος που είχε μια αρχική όχι προκληθείσα επιληπτική κρίση μπορεί να χαρακτηριστεί ικανός να οδηγεί μετά από χρονικό διάστημα πέντε ετών χωρίς κρίσεις, και χωρίς χρήση αντιεπιληπτικών φαρμάκων, μετά από την ενδεδειγμένη ιατρική εκτίμηση. Οι εθνικές αρχές μπορούν να επιτρέπουν σε οδηγούς με αναγνωρισμένους ικανοποιητικούς δείκτες πρόγνωσης να οδηγήσουν νωρίτερα.

12.13.

Άλλου είδους απώλεια συνείδησης: Η απώλεια συνείδησης πρέπει να εκτιμάται ανάλογα με τον κίνδυνο υποτροπής κατά την οδήγηση. Ο κίνδυνος υποτροπής πρέπει να είναι 2 % ετησίως ή μικρότερος.

12.14.

Επιληψία: πρέπει να έχει παρέλθει χρονικό διάστημα δέκα ετών χωρίς άλλες κρίσεις και χωρίς τη βοήθεια αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Σε οδηγούς με αναγνωρισμένους ικανοποιητικούς δείκτες πρόγνωσης, οι εθνικές αρχές μπορούν να επιτρέψουν να οδηγήσουν ενωρίτερα. Αυτό ισχύει και για την περίπτωση της “νεανικής επιληψίας”.

Ορισμένες διαταραχές (π.χ. αρτηριοφλεβική δυσμορφία ή ενδοεγκεφαλική αιμορραγία) συνεπάγονται αυξημένο κίνδυνο κρίσεων, έστω και αν δεν έχουν ακόμη εκδηλωθεί κρίσεις. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να πραγματοποιείται εκτίμηση από αρμόδια ιατρική αρχή. Για να επιτραπεί η οδήγηση πρέπει ο κίνδυνος εμφάνισης κρίσης να είναι 2 % ετησίως ή μικρότερος.».

26.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 223/31

ΟΔΗΓΊΑ 2009/113/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 25ης Αυγούστου 2009

σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την άδεια οδήγησης

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

την οδηγία 2006/126/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για την άδεια οδήγησης (1), και ιδίως το άρθρο 8,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Οι ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τη φυσική κατάσταση για οδήγηση δεν είναι πλήρως εναρμονισμένες. Όπως ορίζεται στο σημείο 5 του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2006/126/ΕΚ, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν κανόνες αυστηρότερους σε σχέση με τις ελάχιστες ευρωπαϊκές απαιτήσεις.

(2)	Επειδή η ύπαρξη διαφορετικών απαιτήσεων σε διάφορα κράτη μέλη είναι δυνατό να επηρεάζει την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας, στο ψήφισμά του της 26ης Ιουνίου 2000 το Συμβούλιο ζήτησε συγκεκριμένα να αναθεωρηθούν οι ιατρικές προδιαγραφές όσον αφορά την αδειοδότηση οδήγησης.

(3)	Ενεργώντας σύμφωνα με το υπόψη ψήφισμα του Συμβουλίου, η Επιτροπή συνέστησε την εκτέλεση εργασιών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, με σκοπό την προσαρμογή του παραρτήματος III στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο, όπως ορίζεται στο άρθρο 8 της οδηγίας 2006/126/ΕΚ.

(4)	Μεταξύ των ιατρικών δεδομένων που επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση για οδήγηση και πρέπει να εξετάζονται συγκαταλέγονται η οπτική ικανότητα, ο διαβήτης και η επιληψία. Για την εξέταση του θέματος συστάθηκαν ομάδες εργασίας με συμμετοχή ειδικών από τα κράτη μέλη.

(5)	Οι εν λόγω ομάδες εργασίας συνέταξαν εκθέσεις με αντικείμενο την επικαιροποίηση των σχετικών σημείων του παραρτήματος III της οδηγίας 2006/126/ΕΚ.

(6)	Κατόπιν των ανωτέρω, η οδηγία 2006/126/ΕΚ πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)	Τα προβλεπόμενα μέτρα στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την άδεια οδήγησης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα III της οδηγίας 2006/126/ΕΚ τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα.

Άρθρο 2

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 25ης Αυγούστου 2009.

Για την Επιτροπή

Antonio TAJANI

Αντιπρόεδρος

(1) ΕΕ L 403 της 30.12.2006, σ. 18.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Το παράρτημα III της οδηγίας 2006/126/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

Το σημείο 6 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα:

«ΟΠΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

Ομάδα 1:

6.1.

6.2.

6.3.

Ομάδα 2:

6.4.

Κάθε υποψήφιος για τη χορήγηση ή την ανανέωση άδειας οδήγησης διαθέτει οπτική οξύτητα τουλάχιστον 0,8 για τον οφθαλμό με την καλύτερη όραση και τουλάχιστον 0,1 για τον οφθαλμό με τη λιγότερο καλή όραση, εν ανάγκη με διορθωτικούς φακούς. Εάν για να επιτευχθούν οι τιμές 0,8 και 0,1 χρησιμοποιούνται διορθωτικοί φακοί, η ελάχιστη οξύτητα (0,8 και 0,1) πρέπει να επιτυγχάνεται είτε με ομματοϋάλια ισχύος όχι μεγαλύτερης από 8 διοπτρίες είτε με φακούς επαφής. Η διόρθωση πρέπει να είναι ικανοποιητικά ανεκτή.

Το σημείο 10 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα:

«ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

10.	Στις παραγράφους που ακολουθούν ο όρος “σοβαρή κρίση υπογλυκαιμίας” σημαίνει ότι είναι αναγκαία η παροχή βοήθειας από άλλο άτομο, ενώ ο όρος “υποτροπιάζουσα υπογλυκαιμία” σημαίνει δεύτερη σοβαρή κρίση υπογλυκαιμίας εντός χρονικού διαστήματος δώδεκα μηνών.

Ομάδα 1:

10.1.

10.2.

Ομάδα 2:

10.3.

—	δεν έχουν εκδηλωθεί υπογλυκαιμικά επεισόδια κατά το προηγούμενο δωδεκάμηνο,

—	ο οδηγός αντιλαμβάνεται πλήρως την έλευση υπογλυκαιμίας,

—	ο οδηγός πρέπει να αποδεικνύει επαρκή έλεγχο της κατάστασης με τακτική παρακολούθηση της γλυκόζης στο αίμα, τουλάχιστον δύο φορές ημερησίως, και σε χρόνους σχετιζόμενους με την οδήγηση,

—	ο οδηγός πρέπει να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνεται τους κινδύνους της υπογλυκαιμίας,

—	δεν υπάρχουν άλλες απαγορευτικές διαβητικές επιπλοκές.

10.4.

Το σημείο 12 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα:

«ΕΠΙΛΗΨΙΑ

12.

Ομάδα 1:

12.1.

12.2.

12.3.

12.4.

12.5.

12.6.

12.7.

12.8.

12.9.

Μετά από χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία επιληψίας: (βλέπε επιληψία).

Ομάδα 2:

12.10.

12.11.

Προκαλούμενη επιληπτική κρίση: ο υποψήφιος ο οποίος παρουσίασε προκαλούμενη επιληπτική κρίση οφειλόμενη σε αναγνωρίσιμο παράγοντα ο οποίος δεν εμφανίζει μεγάλες πιθανότητες να εκδηλωθεί κατά την οδήγηση, είναι δυνατό να χαρακτηριστεί ικανός να οδηγεί σε ατομική βάση, αφού προηγηθεί σχετική νευρολογική γνωμάτευση. Μετά από το οξύ επεισόδιο, πρέπει να εκτελείται εγκεφαλογράφημα και η ενδεδειγμένη νευρολογική εκτίμηση.

12.12.

Πρώτη ή μοναδική μη προκαλούμενη κρίση: ο υποψήφιος που είχε μια αρχική όχι προκληθείσα επιληπτική κρίση μπορεί να χαρακτηριστεί ικανός να οδηγεί μετά από χρονικό διάστημα πέντε ετών χωρίς κρίσεις, και χωρίς χρήση αντιεπιληπτικών φαρμάκων, μετά από την ενδεδειγμένη ιατρική εκτίμηση. Οι εθνικές αρχές μπορούν να επιτρέπουν σε οδηγούς με αναγνωρισμένους ικανοποιητικούς δείκτες πρόγνωσης να οδηγήσουν νωρίτερα.

12.13.

Άλλου είδους απώλεια συνείδησης: η απώλεια συνείδησης πρέπει να εκτιμάται ανάλογα με τον κίνδυνο υποτροπής κατά την οδήγηση. Ο κίνδυνος υποτροπής πρέπει να είναι 2 % ετησίως ή μικρότερος.

12.14.

Ορισμένες διαταραχές (π.χ. αρτηριοφλεβική δυσμορφία ή ενδοεγκεφαλική αιμορραγία) συνεπάγονται αυξημένο κίνδυνο κρίσεων, έστω και αν δεν έχουν ακόμη εκδηλωθεί κρίσεις. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να πραγματοποιείται εκτίμηση από αρμόδια ιατρική αρχή. Για να επιτραπεί η οδήγηση, πρέπει ο κίνδυνος εμφάνισης κρίσης να είναι 2 % ετησίως ή μικρότερος.».

		ISSN 1725-2547 doi:10.3000/17252547.L_2009.223.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 223

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	52ό έτος 26 Αυγούστου 2009

Περιεχόμενα		I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική	Σελίδα
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
		Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 770/2009 της Επιτροπής, της 25ης Αυγούστου 2009, σχετικά με τον καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών	1
	*	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 771/2009 της Επιτροπής, της 25ης Αυγούστου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 σχετικά με ορισμένες προδιαγραφές εμπορίας στον τομέα των οπωροκηπευτικών	3
	*	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 772/2009 της Επιτροπής, της 25ης Αυγούστου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 όσον αφορά την ποσότητα ενεργοποίησης των πρόσθετων δασμών για τις ντομάτες	20
	*	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 773/2009 της Επιτροπής, της 20ής Αυγούστου 2009, περί θεσπίσεως απαγόρευσης της αλιείας γάδου στη ζώνη ICES VI, στα ύδατα ΕΚ της ζώνης Vb και στα κοινοτικά και διεθνή ύδατα των ζωνών XII και XIV από σκάφη που φέρουν σημαία Γαλλίας	22
	*	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 774/2009 της Επιτροπής, της 25ης Αυγούστου 2009, για την 112η τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν	24
		ΟΔΗΓΙΕΣ
	*	Οδηγία 2009/112/ΕΚ της Επιτροπής, της 25ης Αυγούστου 2009, σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου για την άδεια οδήγησης	26
	*	Οδηγία 2009/113/ΕΚ της Επιτροπής, της 25ης Αυγούστου 2009, σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την άδεια οδήγησης	31

(EUR/100 kg)
Κωδικός ΣΟ	Κωδικός των τρίτων χωρών (1)	Κατ' αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή
0702 00 00	MK	33,6
	XS	19,8
	ZZ	26,7
0707 00 05	MK	33,2
	TR	103,0
	ZZ	68,1
0709 90 70	TR	107,8
0709 90 70	ZZ	107,8
0805 50 10	AR	76,0
	UY	94,9
	ZA	67,3
	ZZ	79,4
0806 10 10	EG	174,8
	IL	86,7
	TR	106,8
	ZA	151,7
	ZZ	130,0
0808 10 80	AR	114,4
	BR	61,1
	CL	82,9
	NZ	85,6
	US	95,4
	UY	42,1
	ZA	83,2
	ZZ	80,7
0808 20 50	AR	113,9
	CN	60,3
	TR	130,3
	ZA	102,4
	ZZ	101,7
0809 30	TR	123,3
0809 30	ZZ	123,3
0809 40 05	TR	90,9
0809 40 05	ZZ	90,9

Αύξων αριθμός	Κωδικός ΣΟ	Περιγραφή των εμπορευμάτων	Περίοδος εφαρμογής	Ποσότητα ενεργοποίησης (σε τόνους)
78.0015	0702 00 00	Ντομάτες	1η Οκτωβρίου έως 31 Μαΐου	415 907
78.0020	0702 00 00	Ντομάτες	1η Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου	40 107
78.0065	0707 00 05	Αγγούρια	1η Μαΐου έως 31 Οκτωβρίου	19 309
78.0075	0707 00 05	Αγγούρια	1η Νοεμβρίου έως 30 Απριλίου	17 223
78.0085	0709 90 80	Αγκινάρες	1η Νοεμβρίου έως 30 Ιουνίου	16 421
78.0100	0709 90 70	Κολοκύθια	1η Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου	65 893
78.0110	0805 10 20	Πορτοκάλια	1η Δεκεμβρίου έως 31 Μαΐου	700 277
78.0120	0805 20 10	Κλημεντίνες	1η Νοεμβρίου έως τέλος Φεβρουαρίου	385 569
78.0130	0805 20 30 0805 20 50 0805 20 70 0805 20 90	Μανταρίνια (συμπεριλαμβανομένων των tangerines και των satsumas)· wilkings και παρόμοια υβρίδια εσπεριδοειδών	1η Νοεμβρίου έως τέλος Φεβρουαρίου	95 620
78.0155	0805 50 10	Λεμόνια	1η Ιουνίου έως 31 Δεκεμβρίου	329 947
78.0160	0805 50 10	Λεμόνια	1η Ιανουαρίου έως 31 Μαΐου	61 422
78.0170	0806 10 10	Επιτραπέζια σταφύλια	21η Ιουλίου έως 20 Νοεμβρίου	89 140
78.0175	0808 10 80	Μήλα	1η Ιανουαρίου έως 31 Αυγούστου	824 442
78.0180	0808 10 80	Μήλα	1η Σεπτεμβρίου έως 31 Δεκεμβρίου	327 526
78.0220	0808 20 50	Αχλάδια	1η Ιανουαρίου έως 30 Απριλίου	223 485
78.0235	0808 20 50	Αχλάδια	1η Ιουλίου έως 31 Δεκεμβρίου	70 116
78.0250	0809 10 00	Βερίκοκα	1η Ιουνίου έως 31 Ιουλίου	5 785
78.0265	0809 20 95	Κεράσια, εκτός από τα βύσσινα	21η Μαΐου έως 10 Αυγούστου	133 425
78.0270	0809 30	Ροδάκινα, συμπεριλαμβάνονται και τα νεκταρίνια	11η Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου	131 459
78.0280	0809 40 05	Δαμάσκηνα	11η Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου	129 925»

Αριθ.	7/T&Q
Κράτοσ μέλοσ	Γαλλία
Απόθεμα	COD/561214
Είδος	Γάδος (Gadus morhua)
Ζώνη	Ζώνη ICES VΙ· ύδατα ΕΚ της ζώνης Vb· κοινοτικά και διεθνή ύδατα των ζωνών XII και XIV
Ημερομηνία	1.7.2009