ISSN 1725-2547 |
||
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
L 253 |
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Νομοθεσία |
51ό έτος |
Περιεχόμενα |
|
I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική |
Σελίδα |
|
|
ΟΔΗΓΙΕΣ |
|
|
* |
Οδηγία 2008/84/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Αυγούστου 2008, σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (Κωδικοποιημένη έκδοση) ( 1 ) |
|
|
||
|
* |
|
|
|
(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ |
EL |
Οι πράξεις οι τίτλοι οποίων έχουν τυπωθεί με ημίμαυρα στοιχεία αποτελούν πράξεις τρεχούσης διαχειρίσεως που έχουν θεσπισθεί στο πλαίσιο της γεωργικής πολιτικής και είναι γενικά περιορισμένης χρονικής ισχύος. Οι τίτλοι όλων των υπολοίπων πράξεων έχουν τυπωθεί με μαύρα στοιχεία και επισημαίνονται με αστερίσκο. |
I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική
ΟΔΗΓΙΕΣ
20.9.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
L 253/1 |
ΟΔΗΓΊΑ 2008/84/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ
της 27ης Αυγούστου 2008
σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
(Κωδικοποιημένη έκδοση)
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,
Έχοντας υπόψη:
τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,
την οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα πρόσθετα που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή (1), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α),
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) |
Η οδηγία 96/77/EK της Επιτροπής, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (2), έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα (3), και ουσιωδώς. Είναι ως εκ τούτου σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση της εν λόγω οδηγίας. |
(2) |
Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κριτήρια καθαρότητας για όλα τα πρόσθετα πλην των χρωστικών και γλυκαντικών υλών που αναφέρονται στην οδηγία 95/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 1995, για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών (4). |
(3) |
Είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη οι προδιαγραφές και οι αναλυτικές τεχνικές για τα πρόσθετα που περιέχονται στον Codex Alimentarius που έχει εκπονήσει η κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων των FAO/WHO για τα πρόσθετα τροφίμων (JECFA). |
(4) |
Τα πρόσθετα τροφίμων που παρασκευάζονται με μεθόδους παραγωγής ή από πρώτες ύλες σημαντικά διαφορετικές από εκείνες που αξιολογούνται από την επιστημονική επιτροπή τροφίμων ή διαφορετικές από τις αναφερόμενες στην παρούσα οδηγία, πρέπει να παραπέμπονται στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων για αξιολόγηση ασφαλείας, με ιδιαίτερη έμφαση στα κριτήρια καθαρότητας. |
(5) |
Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων. |
(6) |
Η παρούσα οδηγία δεν πρέπει να θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β, |
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
Άρθρο 1
Τα κριτήρια καθαρότητας που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 89/107/ΕΟΚ για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών, που αναφέρονται στην οδηγία 95/2/ΕΚ, καθορίζονται στο παράρτημα Ι της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 2
Η οδηγία 96/77/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Α, καταργείται, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β.
Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΙΙΙ.
Άρθρο 3
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 4
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
Βρυξέλλες, 27 Αυγούστου 2008.
Για την Επιτροπή
Ο Πρόεδρος
José Manuel BARROSO
(1) ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 27.
(2) ΕΕ L 339 της 30.12.1996, σ. 1.
(3) Βλ. παράρτημα ΙΙ μέρος Α.
(4) ΕΕ L 61 της 18.3.1995, σ. 1.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
Δεν επιτρέπεται η χρήση αιθυλενοξειδίου ως συντηρητικού στα πρόσθετα τροφίμων.
Ε 170 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια με αυτά που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα της οδηγίας 95/45/ΕΚ της Επιτροπής (1).
Ε 200 ΣΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Σορβικό οξύ |
||
Trans-trans-2,4-εξαδιενικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
203-768-7 |
||
Χημικός τύπος |
C6H8O2 |
||
Μοριακό βάρος |
112,12 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Άχρωμες βελόνες ή λευκή ρέουσα σκόνη, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 oC επί 90 λεπτά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
133 oC έως 135 oC μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||
|
Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος σορβικού οξέος σε ισοπροπανόλη (1:4 000 000) σε μήκος κύματος 254 ± 2 nm |
||
|
|
||
|
80 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως φορμαλδεΰδη) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 202 ΣΟΡΒΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Σορβικό κάλιο |
||
(Ε, Ε)-2,4,-εξαδιενικό κάλιο |
|||
Άλας με κάλιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
246-376-1 |
||
Χημικός τύπος |
C6H7O2K |
||
Μοριακό βάρος |
150,22 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 oC επί 90 λεπτά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
||
Οξύτητα ή αλκοολικότητα |
1,0 % περίπου κατ’ ανώτατο όριο (ως σορβικό οξύ ή K2CO3) |
||
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 203 ΣΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Σορβικό ασβέστιο |
||
Άλας με ασβέστιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
231-321-6 |
||
Χημικός τύπος |
C12H14O4Ca |
||
Μοριακό βάρος |
262,32 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή λεπτή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 oC επί 90 λεπτά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη |
||
Φθόριο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 210 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό οξύ |
||
Βενζολοκαρβονικό οξύ |
|||
Φαινυλοκαρβονικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
200-618-2 |
||
Χημικός τύπος |
C7H6O2 |
||
Μοριακό βάρος |
122,12 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
121,5 oC έως 123,5 oC |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση επί 3 ώρες υπεράνω θειικού οξέος |
||
pH |
Περίπου 4 (υδατικό διάλυμα) |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,07 %, κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,3 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
||
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
||
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC (3), 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC (4), 0,1 ml θειικού χαλκού TSC (5) και 4,4 ml νερού |
||
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού οξέος, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ε 211 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό νάτριο |
||
Άλας με νάτριο του βενζολοκαρβονικού οξέος |
|||
Άλας με νάτριο του φαινυλοκαρβονικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
208-534-8 |
||
Χημικός τύπος |
C7H5O2Na |
||
Μοριακό βάρος |
144,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C7H5O2Na ή τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 4 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκό, σχεδόν άοσμο, κρυσταλλικό στερεό σε σκόνη ή κόκκους |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό, ελάχιστα διαλυτό σε αιθανόλη |
||
|
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 oC-123,5 oC μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 4 ώρες |
||
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
||
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού νατρίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
||
Οξύτητα ή αλκαλικότητα |
Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού νατρίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 212 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό κάλιο |
||
Άλας με κάλιο του βενζολοκαρβονικού οξέος |
|||
Άλας με κάλιο του φαινυλοκαρβονικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
209-481-3 |
||
Χημικός τύπος |
C7H5KO2 · 3H2O |
||
Μοριακό βάρος |
214,27 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C7H5KO2 τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC μέχρι σταθερού βάρους |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
26,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC |
||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
||
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
||
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού |
||
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού καλίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
||
Οξύτητα ή αλκαλικότητα |
Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού καλίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος NaOH 0,1 N ή HCl 0,1 N |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 213 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
|||
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό ασβέστιο |
|||
Διβενζοϊκό ασβέστιο |
||||
Αριθ. Einecs |
218-235-4 |
|||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
C14H10O4Ca |
||
Ένυδρο με 1 μόριο νερού: |
C14H10O4Ca · H2O |
|||
Ένυδρο με 3 μόρια νερού: |
C14H10O4Ca · 3H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
282,31 |
||
Ένυδρο με 1 μόριο νερού: |
300,32 |
|||
Ένυδρο με 3 μόρια νερού: |
336,36 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC |
|||
Περιγραφή |
Λευκοί ή άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
17,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC μέχρι σταθερού βάρους |
|||
Ύλες αδιάλυτες στο νερό |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
|||
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
|||
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 %, δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού |
|||
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού ασβεστίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
|||
Οξύτητα ή αλκαλικότητα |
Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού ασβεστίου παρουσία φαινυλοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl |
|||
Φθόριο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 214 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΙΘΥΛΙΟ
Συνώνυμα |
Ethylparaben |
||
p-Οξυβενζοϊκό αιθύλιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
p-Υδροξυβενζοϊκό αιθύλιο |
||
p-Υδροξυβενζοϊκός αιθυλεστέρας |
|||
Αριθ. Einecs |
204-399-4 |
||
Χημικός τύπος |
C9H10O3 |
||
Μοριακό βάρος |
166,8 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
115 oC-118 oC |
||
|
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 213 oC έως 217 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρις |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 215 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΑΙΘΥΛΙΟΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλίου |
||
Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλεστέρα |
|||
Αριθ. Einecs |
252-487-6 |
||
Χημικός τύπος |
C9H9O3Na |
||
Μοριακό βάρος |
188,8 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε p-υδροξυβενζοϊκό αιθυλεστέρα τουλάχιστον 83 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
115 oC-118 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||
|
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το δείγμα, 213 oC έως 217 oC |
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||
Θειική τέφρα |
37-39 % |
||
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 218 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΜΕΘΥΛΙΟ
Συνώνυμα |
Methylparaben |
||
p-Οξυβενζοϊκό μεθύλιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
p-Υδροξυβενζοϊκό μεθύλιο |
||
p-Υδροξυβενζοϊκός μεθυλεστέρας |
|||
Αριθ. Einecs |
243-171-5 |
||
Χημικός τύπος |
C8H8O3 |
||
Μοριακό βάρος |
152,15 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
125 oC-128 oC |
||
|
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το δείγμα, 213 oC έως 217 oC μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράγρυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 219 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΜΕΘΥΛΙΟΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου |
||
Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλεστέρα |
|||
Χημικός τύπος |
C8H7O3Na |
||
Μοριακό βάρος |
174,15 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή υγροσκοπική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
40 %-44,5 % επί ξηρού |
||
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 220 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Διοξείδιο του θείου |
||
Ανυδρίτης του θειώδους οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
231-195-2 |
||
Χημικός τύπος |
SO2 |
||
Μοριακό βάρος |
64,07 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο, άφλεκτο αέριο με έντονη αποπνικτική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μη πτητικό υπόλειμμα |
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Τριοξείδιο του θείου |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αέρια που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν περιέχονται στον ατμοσφαιρικό αέρα |
Κανένα ίχνος |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 221 ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
|||
Χημική ονομασία |
Θειώδες νάτριο (άνυδρο ή ένυδρο) |
|||
Αριθ. Einecs |
231-821-4 |
|||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
Na2SO3 |
||
Ένυδρο με επτά μόρια νερού: |
Na2SO37H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
126,04 |
||
Ένυδρο με επτά μόρια νερού: |
252,16 |
|||
Δοκιμασία |
Άνυδρο: |
Περιεκτικότητα σε Na2SO3 τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 48 % |
||
Ένυδρο με επτά μόρια νερού: |
Περιεκτικότητα σε Na2SO3 τουλάχιστον 48 % και σε SO2 τουλάχιστον 24 % |
|||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Θειοθειικά ιόντα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 222 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο θειώδες νάτριο |
||
Διθειώδες νάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
231-921-4 |
||
Χημικός τύπος |
NaHSO3 σε υδατικό διάλυμα |
||
Μοριακό βάρος |
104,06 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε NaHSO3 τουλάχιστον 32 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο έως κίτρινο διάλυμα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Σίδηρος |
50 mg/kg Na2SO3 κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 223 ΠΥΡΟΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
Πυροθειώδες νάτριο |
||
Πενταοξοδιθειικό νάτριο |
|||
Χημική ονομασία |
|
||
|
|
||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-673-0 |
||
Χημικός τύπος |
Na2S2O5 |
||
Μοριακό βάρος |
190,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Na2S2O5 τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 64 % |
||
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειοθειικά ιόντα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 224 ΠΥΡΟΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πυροθειώδες κάλιο |
||
Πενταοξοδιθειικό κάλιο |
|||
Αριθ. Einecs |
240-795-3 |
||
Χημικός τύπος |
K2S2O5 |
||
Μοριακό βάρος |
222,33 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε K2S2O5 τουλάχιστον 90 % και σε SO2 τουλάχιστον 51,8 % ενώ το υπόλοιπο είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου θειικό κάλιο |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειοθειικά ιόντα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 226 ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειώδες ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
218-235-4 |
||
Χημικός τύπος |
CaSO3 · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
156,17 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε CaSO3 · 2H2O τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 39 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 227 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο θειώδες ασβέστιο |
||
Διθειώδες ασβέστιο |
|||
Αριθ. Einecs |
237-423-7 |
||
Χημικός τύπος |
Ca(HSO3)2 |
||
Μοριακό βάρος |
202,22 |
||
Δοκιμασία |
6 έως 8 % (w/v) διοξειδίου του θείου και 2,5 έως 3,5 % (w/v) διοξειδίου του ασβεστίου, που αντιστοιχούν σε 10 έως 14 % (w/v) οξίνου θειώδους ασβεστίου [Ca(HSO3)2] |
||
Περιγραφή |
Διαυγές πρασινοκίτρινο υδατικό διάλυμα με χαρακτηριστική οσμή διοξειδίου του θείου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 228 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο θειώδες κάλιο |
||
Διθειώδες κάλιο |
|||
Αριθ. Einecs |
231-870-1 |
||
Χημικός τύπος |
KHSO3 σε μορφή υδατικού διαλύματος |
||
Μοριακό βάρος |
120,17 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 280 g KHSO3 ανά λίτρο (ή 150 g SO2 ανά λίτρο) |
||
Περιγραφή |
Διαυγές άχρωμο υδατικό διάλυμα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 230 ΔΙΦΑΙΝΥΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
1,1′-Διαφαινύλιο |
||
|
|||
Αριθ. Einecs |
202-163-5 |
||
Χημικός τύπος |
C12H10 |
||
Μοριακό βάρος |
154,20 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 % |
||
Περιγραφή |
Λευκό ή ωχροκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
68,5 oC-70,5 oC |
||
|
Αποστάζει πλήρως στην περιοχή 252,5 oC-257,5 oC με εύρος σημείου ζέσεως 2,5 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Βενζόλιο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρωματικές αμίνες |
2 mg/kg (ως ανιλίνη) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φαινολοπαράγωγα |
5 mg/kg (ως φαινόλη) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g διφαινύλιο σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού |
||
Παράγωγα τριφαινυλίου και ανωτέρων πολυφαινυλίων |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες |
Απουσία |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 231 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΗ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
(1,1′-Διφαινυλ)-όλη-2 |
||
2-Υδροξυ-διφαινύλιο |
|||
o-Υδροξυ-διφαινύλιο |
|||
Αριθ. Einecs |
201-993-5 |
||
Χημικός τύπος |
C12H10O |
||
Μοριακό βάρος |
170,20 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
56 oC-58 oC |
||
|
Με την προσθήκη διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου συγκεντρώσεως 10 % σε αιθανολικό διάλυμα της ουσίας (1 g σε 10 ml), εμφανίζεται πράσινη χρώση |
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διφαινυλαιθέρας |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
p-Φαινυλοφαινόλη |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ναφθόλη-1 |
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 232 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
ο-Φαινυλοφαινικό νάτριο, |
||
άλας με νάτριο της o-φαινυλοφαινόλης |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
ο-Φαινυλοφαινολικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
205-055-6 |
||
Χημικός τύπος |
C12H9ONa · 4H2O |
||
Μοριακό βάρος |
264,26 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C12H9ONa · 4H2O τουλάχιστον 97 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Διφαινυλαιθέρας |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
p-Φαινυλοφαινόλη |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ναφθόλη-1 |
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 233 ΘΕΙΑΒΕΝΔΑΖΟΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
4-(2-Βενζιμιδαζολυλ) θειαζόλιο |
||
2-(4-Θειαζολυλ)-1Η-βενζιμιδαζόλιο |
|||
Αριθ. Einecs |
205-725-8 |
||
Χημικός τύπος |
C10H7N3S |
||
Μοριακό βάρος |
201,26 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
296 oC-303 oC |
||
|
Μέγιστα απορρόφησης σε περιβάλλον HCl 0,1 N (0,0005 % w/v) σε μήκη κύματος 302 nm, 258 nm και 243 nm |
||
στα 302 ± 2 nm: περίπου 1 230 |
|||
στα 258 ± 2 nm: περίπου 200 |
|||
στα 243 ± 2 nm: περίπου 620 |
|||
Λόγος απορρόφησης 243 nm/302 nm = 0,47 έως 0,53 |
|||
Λόγος απορρόφησης 258 nm/302 nm = 0,14 έως 0,18 |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 234 ΝΙΣΙΝΗ
Ορισμός |
Η νισίνη συνίσταται από πολλά συγγενή πολυπεπτίδια, τα οποία παράγονται από άγρια στελέχη Streptococcus lactis, ομάδα N Lancefield |
Αριθ. Einecs |
215-807-5 |
Χημικός τύπος |
C143H230N42O37S7 |
Μοριακό βάρος |
3 354,12 |
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του συμπυκνώματος νισίνης τουλάχιστον 900 μονάδες ανά mg σε μείγμα στερεών υπολειμμάτων χωρίς λίπος γάλακτος και ελάχιστη περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο 50 % |
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
Καθαρότητα |
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 102 oC-103 oC μέχρι σταθερού βάρους |
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 235 ΝΑΤΑΜΥΚΙΝΗ
Συνώνυμα |
Πιμαρικίνη |
||||||
Ορισμός |
Η ναταμυκίνη είναι μυκητοκτόνο της ομάδας των πολυενικών μακρολιδών και παράγεται από άγρια στελέχη Streptomyces natalensis ή Streptococcus lactis |
||||||
Αριθ. Einecs |
231-683-5 |
||||||
Χημικός τύπος |
C33H47O13N |
||||||
Μοριακό βάρος |
665,74 |
||||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρού |
||||||
Περιγραφή |
Λευκή έως υπόλευκη κρυσταλλική σκόνη |
||||||
Ταυτοποίηση |
|
||||||
|
Μερικοί κρύσταλλοι ναταμυκίνης, όταν προστεθούν επάνω σε πλάκα σταγονομετρικής ανάλυσης σε μία σταγόνα:
|
||||||
|
Το φάσμα διαλύματος συγκεντρώσεως 0,0005 % w/v σε μεθανολικό διάλυμα οξικού οξέος συγκεντρώσεως 1 %, παρουσιάζει μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 290 nm, 303 nm και 318 nm, μια μικρή κορυφή στα 280 nm περίπου και ελάχιστα απορρόφησης στα 250 nm, 295,5 nm και 311 nm |
||||||
|
5,5-7,5 (διάλυμα συγκεντρώσεως 1 % w/v σε μείγμα 20 μερών διμεθυλοφορμαμιδίου και 80 μερών νερού που έχει προηγουμένως εξουδετερωθεί) |
||||||
|
[α]D 20 = + 250 o έως + 295 o (διάλυμα συγκεντρώσεως 1 % w/v σε παγόμορφο οξικό οξύ στους 20 oC και υπολογισμός επί ξηρού) |
||||||
Καθαρότητα |
|
||||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
8 % κατ’ ανώτατο όριο (υπό κενό στους 60 oC, υπεράνω P2O5, μέχρι σταθερού βάρους) |
||||||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Μικροβιολογικά κριτήρια: καταμέτρηση όλων των ζώντων μικροοργανισμών |
100 ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 239 ΕΞΑΜΕΘΥΛΕΝΟΤΕΤΡΑΜΙΝΗ
Συνώνυμα |
Εξαμίνη, |
||
μεθεναμίνη |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
1,3,5,7-Τετρααζω-τρικυκλο [3.3.1.13,7]-δεκάνιο, εξαμεθυλενοτετραμίνη |
||
Αριθ. Einecs |
202-905-8 |
||
Χημικός τύπος |
C6H12N4 |
||
Μοριακό βάρος |
140,19 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό στους 105 oC υπεράνω P2O5, επί 2 ώρες |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά ιόντα |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε SO4 |
||
Ιόντα χλωρίου |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε Cl |
||
Άλατα αμμωνίου |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 242 ΔΙΚΑΡΒΟΝΙΚΟ ΔΙΜΕΘΥΛΙΟ
Συνώνυμα |
DMDC |
||
Πυροκαρβονικό διμεθύλιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Αριθ. Einecs |
224-859-8 |
||
Χημική ονομασία |
Δικαρβονικό διμεθύλιο |
||
Πυροκαρβονικός διμεθυλεστέρας |
|||
Χημικός τύπος |
C4H6O5 |
||
Μοριακό βάρος |
134,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο υγρό, διασπώμενο όταν διαλυθεί σε νερό. Είναι διαβρωτικό για το δέρμα και τα μάτια και τοξικό μέσω της εισπνοής και της κατάποσης |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Θετικές δοκιμές CO2 και μεθανόλης μετά από αραίωση |
||
|
17 oC |
||
Σημείο ζέσεως |
172 oC με διάσπαση |
||
|
1,25 g/cm3 περίπου |
||
|
Μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 1 156 και 1 832 cm- 1 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Καρβονικό διμεθύλιο |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικό χλώριο |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 249 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Νιτρώδες κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-832-4 |
||
Χημικός τύπος |
KNO2 |
||
Μοριακό βάρος |
85,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρού (6) |
||
Περιγραφή |
Λευκοί ή ελαφρώς κίτρινοι κόκκοι, υγροποιούμενοι κατόπιν απορροφήσεως υδρατμών |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 6,0 και όχι υψηλότερο από 9,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπεράνω silica gel 4 ώρες |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 250 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Νιτρώδες νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-555-9 |
||
Χημικός τύπος |
NaNO2 |
||
Μοριακό βάρος |
69,00 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί ξηρού (7) |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή υποκίτρινοι σβώλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπεράνω silica gel επί 4 ώρες |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
1. ΣΤΕΡΕΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνωνυμία |
Νίτρο της Χιλής |
||
Νιτρική σόδα |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Νιτρικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-554-3 |
||
Χημικός τύπος |
NaNO3 |
||
Μοριακό βάρος |
85,00 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση |
||
Περιγραφή |
Λευκή, κρυσταλλική, ελαφρώς υγροσκοπική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 5,5 και όχι υψηλότερο από 8,3 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση σε 105 oC επί 4 ώρες |
||
Νιτρώδη άλατα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε NaNO2 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
2. ΥΓΡΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
Το υγρό νιτρικό νάτριο είναι το υδατικό διάλυμα νιτρικού νατρίου ως το άμεσο αποτέλεσμα της χημικής αντίδρασης μεταξύ του υδροξειδίου του νατρίου και του νιτρικού οξέος σε στοιχειομετρικά ποσά, χωρίς να έπεται κρυστάλλωση. Οι τυποποιημένες μορφές που παρασκευάζονται από το υγρό νιτρικό νάτριο που ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις προδιαγραφές μπορούν να περιέχουν νιτρικό οξύ σε περίσσεια, εάν δηλώνονται ή επισημαίνονται σαφώς. |
||
Χημική ονομασία |
Νιτρικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-554-3 |
||
Χημικός τύπος |
NaNO3 |
||
Μοριακό βάρος |
85,00 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα μεταξύ 33,5 % και 40,0 % NaNO3 |
||
Περιγραφή |
Διαυγές άχρωμο υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 1,5 και όχι υψηλότερο από 3,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ελεύθερο νιτρικό οξύ |
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Νιτρώδη άλατα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaNO2 |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αυτή η προδιαγραφή αναφέρεται σε υδατικό διάλυμα 35 % |
|
Ε 252 ΝΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Νίτρο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Νιτρικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-818-8 |
||
Χημικός τύπος |
KNO3 |
||
Μοριακό βάρος |
101,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή διαφανή πρίσματα με ψυχρή, αλμυρή και δριμεία γεύση |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 4,5 και όχι υψηλότερο από 8,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 4 ώρες |
||
Νιτρώδη ιόντα |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως KNO2) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 260 ΟΞΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Οξικό οξύ |
||
Αιθανικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
200-580-7 |
||
Χημικός τύπος |
C2H4O2 |
||
Μοριακό βάρος |
60,05 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές άχρωμο υγρό με χαρακτηριστική διαπεραστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
118 oC σε πίεση 760 mm (στήλης υδραργύρου) |
||
|
Περίπου 1,049 |
||
|
|
||
|
Όχι χαμηλότερο από 14,5 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Μη πτητικό υπόλειμμα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
||
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Σε δοχείο με γυάλινο πώμα αραιώνονται 2 ml δείγματος με 10 ml νερού και προστίθενται 0,1 ml διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου 0,1 N. Το ροζ χρώμα δεν μετατρέπεται σε καφέ επί 30 λεπτά |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 261 ΟΞΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Οξικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
204-822-2 |
||
Χημικός τύπος |
C2H3O2K |
||
Μοριακό βάρος |
98,14 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι, υγροποιούμενοι κατόπιν απορροφήσεως υδρατμών, ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξυδιού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Τουλάχιστον 7,5 και όχι υψηλότερο από 9,0 |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
8 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 oC επί 2 ώρες |
||
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 262 (i) ΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
|||
Χημική ονομασία |
Οξικό νάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
204-823-8 |
|||
Χημικός τύπος |
C2H3NaO2 · nH2O (n = 0 ή 3) |
|||
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
82,03 |
||
Ένυδρο με τρία μόρια νερού: |
136,08 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα (και των δύο μορφών, άνυδρης και ένυδρης), τουλάχιστον 98,5 % επί ξηρού |
|||
Περιγραφή |
Άνυδρο: |
Λευκή, άοσμη, κοκκώδης υγροσκοπική σκόνη |
||
Ένυδρο με τρία μόρια νερού: |
Άχρωμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή κοκκώδης κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξυδιού. Σε επαφή με θερμό ξηρό αέρα, αφυδατώνεται |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
Τουλάχιστον 8,0 και όχι υψηλότερο από 9,5 |
|||
|
|
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Ένυδρο με τρία μόρια νερού: |
Μεταξύ 36 % και 42 % (120 oC, 4 ώρες) |
|||
Μυρυμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 262 (ii) ΔΙΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
Το διοξικό νάτριο είναι μοριακή ένωση οξικού νατρίου και οξικού οξέος |
||
Χημική ονομασία |
Διοξικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
204-814-9 |
||
Χημικός τύπος |
C4H7NaO4 · nH2O (n = 0 ή 3) |
||
Μοριακό βάρος |
142,09 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα 39-41 % σε ελεύθερο οξικό οξύ και 58-60 % σε οξικό νάτριο |
||
Περιγραφή |
Λευκό υγροσκοπικό κρυσταλλικό στερεό, με οσμή ξυδιού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Τουλάχιστον 4,5 και όχι υψηλότερο από 5,0 |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 263 ΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
|||
Χημική ονομασία |
Οξικό ασβέστιο |
|||
Αριθ. Einecs |
200-540-9 |
|||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
C4H6O4Ca |
||
Ένυδρο με ένα μόριο νερού: |
C4H6O4Ca · H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
158,17 |
||
Ένυδρο με ένα μόριο νερού: |
176,18 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
Περιγραφή |
Το άνυδρο οξικό ασβέστιο είναι λευκό, υγροσκοπικό, πορώδες κρυσταλλικό στερεό με υπόπικρη γεύση. Ενδέχεται να αποπνέει ελαφρά οσμή οξικού οξέος. Η ένυδρη ουσία μπορεί να έχει τη μορφή βελονών, κόκκων ή σκόνης |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
Τουλάχιστον 6,0 και όχι υψηλότερο από 9,0 |
|||
|
|
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
11 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (στους 155 oC μέχρι σταθερού βάρους για την ένυδρη ουσία) |
|||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 270 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό οξύ |
||
2-Υδροξυ-προπιονικό οξύ |
|||
1-Υδροξυ-αιθανο-1-καρβονικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
200-018-0 |
||
Χημικός τύπος |
C3H6O3 |
||
Μοριακό βάρος |
90,08 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 76 % και όχι άνω του 84 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο ή υποκίτρινο, σχεδόν άοσμο σιροπιώδες υγρό με όξινη γεύση, αποτελούμενο από μείγμα γαλακτικού οξέος (C3H6O3) και λακτιδίου του γαλακτικού οξέος (C6H10O5). Λαμβάνεται ως προϊόν της γαλακτικής ζύμωσης των σακχάρων ή παρασκευάζεται συνθετικώς |
||
Σημείωση: Το γαλακτικό οξύ είναι υγροσκοπικό και, συμπυκνούμενο με βρασμό, σχηματίζει το λακτίδιο του γαλακτικού οξέος, το οποίο, με αραίωση και θέρμανση, υδρολύεται προς γαλακτικό οξύ |
|
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα χλωρίου |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά ιόντα |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 80 %· προκειμένου για αραιότερα υδατικά διαλύματα, υπολογίζονται αντίστοιχες τιμές ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε γαλακτικό οξύ |
|
Ε 280 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Προπιονικό οξύ |
||
Προπανικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
201-176-3 |
||
Χημικός τύπος |
C3H6O2 |
||
Μοριακό βάρος |
74,08 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο ή ελαφρώς υποκίτρινο, ελαιώδες υγρό με ελαφρώς διαπεραστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
-22 oC |
||
|
138,5 oC-142,5 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Μη πτητικό υπόλειμμα |
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 140 oC μέχρι σταθερού βάρους |
||
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένες σε φορμαλδεΰδη |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 281 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Προπιονικό νάτριο |
||
Προπανικό νάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
205-290-4 |
||
Χημικός τύπος |
C3H5O2Na |
||
Μοριακό βάρος |
96,06 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη ή λεπτή λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 7,5 και όχι υψηλότερο από 10,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες σε νερό |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 282 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Προπιονικό ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
223-795-8 |
||
Χημικός τύπος |
C6H10O4Ca |
||
Μοριακό βάρος |
186,22 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
6,0 έως 9,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες σε νερό |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθόριο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 283 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Προπιονικό κάλιο |
||
Προπανικό κάλιο |
|||
Αριθ. Einecs |
206-323-5 |
||
Χημικός τύπος |
C3H5KO2 |
||
Μοριακό βάρος |
112,17 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες σε νερό |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθόριο |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 284 ΒΟΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
Βορακικό οξύ |
||
Ορθοβορικό οξύ |
|||
Borofax |
|||
Ορισμός |
|
||
Αριθ. Einecs |
233-139-2 |
||
Χημική ονομασία |
H3BO3 |
||
Μοριακό βάρος |
61,84 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι, άοσμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι ή σκόνη λευκού χρώματος, ελαφρώς λιπαρής υφής. Η ουσία απαντά στη φύση με τη μορφή του ορυκτού σασωλίνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
171 oC περίπου |
||
|
|
||
|
3,8 έως 4,8 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υπεροξείδια |
Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 285 ΤΕΤΡΑΒΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ (ΒΟΡΑΚΑΣ)
Συνώνυμα |
Βορικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τετραβορικό νάτριο |
||
Βορικό νάτριο |
|||
Πυροβορικό νάτριο |
|||
Άνυδρο άλας του τετραβορικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
215-540-4 |
||
Χημικός τύπος |
Na2B4O7 |
||
Na2B4O7 · 10 H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
201,27 |
||
Περιγραφή |
Σκόνη ή υαλώδεις πλάκες που γίνονται αδιαφανείς όταν εκτεθούν στον ατμοσφαιρικό αέρα· διαλύεται αργά στο νερό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 171 oC και 175 oC με διάσπαση |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υπεροξείδια |
Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 290 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
Συνώνυμα |
Αέριο ανθρακικό οξύ |
||
Ξηρός πάγος (στερεά μορφή) |
|||
Ανυδρίτης του ανθρακικού οξέος |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Διοξείδιο του άνθρακα |
||
Αριθ. Einecs |
204-696-9 |
||
Χημικός τύπος |
CO2 |
||
Μοριακό βάρος |
44,01 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % v/v επί του αερίου |
||
Περιγραφή |
Στις συνήθεις περιβαλλοντικές συνθήκες, άχρωμο αέριο με ελαφρώς δριμεία οσμή. Το διοξείδιο του άνθρακα του εμπορίου μεταφέρεται και διακινείται σε υγρή μορφή —σε κυλίνδρους ή συστήματα αποθήκευσης προϊόντων χύμα υπό πίεση— ή σε συμπιεσμένα στερεά τεμάχια «ξηρού πάγου». Οι στερεές μορφές (ξηρός πάγος) περιέχουν συνήθως πρόσθετες ουσίες, όπως προπυλενογλυκόλη ή ορυκτέλαια, ως συνδετικούς παράγοντες |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Εάν ένα ρεύμα δείγματος διοχετευθεί σε εναιώρημα υδροξειδίου του βαρίου, σχηματίζεται λευκό ίζημα, το οποίο διαλύεται σε αραιό οξικό οξύ με αναβρασμό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Οξύτητα |
Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού, δεν πρέπει να του προσδίδει μεγαλύτερη οξύτητα, έναντι του δείκτη πορτοκαλί του μεθυλίου, από την οξύτητα 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού, στα οποία έχει προστεθεί 1 ml υδροχλωρικού οξέος (0,01 N) |
||
Αναγωγικές ουσίες υδρόθειο και φωσφίνη |
Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 25 ml αντιδραστηρίου εναμμωνίου νιτρικού αργύρου, στο οποίο έχουν προστεθεί 3 ml αμμωνίας, δεν πρέπει να θολώνει ή να αμαυρώνει αυτό το διάλυμα |
||
Μονοξείδιο του άνθρακα |
10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ορυκτέλαια |
0,1 mg/l κατ’ ανώτατο όριο |
E 296 ΜΗΛΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
DL-Μηλικό οξύ |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-Μηλικό οξύ, υδροξυβουτανοδιικό οξύ, υδροξυηλεκτρικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
230-022-8 |
||
Χημικός τύπος |
C4H6O5 |
||
Μοριακό βάρος |
134,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 297 ΦΟΥΜΑΡΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Trans-βουτενοδιικό οξύ, trans-1,2-αιθυλενο-δικαρβοξυλικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
203-743-0 |
||
Χημικός τύπος |
C4H4O4 |
||
Μοριακό βάρος |
116,07 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
286-302 oC (κλειστά τριχοειδή, ταχεία θέρμανση) |
||
|
|
||
|
3,0-3,2 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 300 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
L-Ασκορβικό οξύ |
||
Ασκορβικό οξύ |
|||
1,4-Λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο — L-θρεο-εξουρονικού οξέος |
|||
3-Κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη |
|||
Αριθ. Einecs |
200-066-2 |
||
Χημικός τύπος |
C6H8O6 |
||
Μοριακό βάρος |
176,13 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του ασκορβικού οξέος σε C6H8O6 τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκό έως ανοικτοκίτρινο, άοσμο κρυσταλλικό στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 189 oC και 193 oC με διάσπαση |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 20 μεταξύ +20,5 o και +21,5 o (υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 10 % w/v) |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2 % |
2,4 έως 2,8 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 301 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ασκορβικό νάτριο |
||
L-Ασκορβικό νάτριο |
|||
Άλας με νάτριο της ενολο-1,4-λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος |
|||
Άλας με νάτριο της ενολο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνης |
|||
Αριθ. Einecs |
205-126-1 |
||
Χημικός τύπος |
C6H7O6Na |
||
Μοριακό βάρος |
198,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του ασκορβικού νατρίου σε C6H7O6Na τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκό ή σχεδόν λευκό, άοσμο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως, αμαυρώνεται |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 20 μεταξύ + 103 o και + 106 o (υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 10 % w/v) |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
6,5 έως 8,0 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 302 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ένυδρο ασκορβικό ασβέστιο με 2 μόρια H2O |
||
Ένυδρο άλας με ασβέστιο της 1,4-λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
227-261-5 |
||
Χημικός τύπος |
C12H14O12Ca · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
426,35 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ουσίας απαλλαγμένης πτητικών υλών |
||
Περιγραφή |
Λευκή έως ελαφρώς γκριζοκίτρινη, άοσμη κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Φθοριόντα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 20 μεταξύ + 95 o και + 97 o (υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 5 % w/v) |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
6,0 έως 7,5 |
||
Πτητικές ύλες |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενες με ξήρανση σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για 24 ώρες μέσα σε ξηραντήρα που περιέχει θειικό οξύ ή πεντοξείδιο του φωσφόρου |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 304 (i) ΠΑΛΜΙΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Παλμιτικό ασκορβύλιο |
||
Παλμιτικό L ασκορβύλιο |
|||
6-Παλμιτική 1,4-λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος |
|||
6-Παλμιτοϋλο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη |
|||
Αριθ. Einecs |
205-305-4 |
||
Χημικός τύπος |
C22H38O7 |
||
Μοριακό βάρος |
414,55 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκό ή κιτρινόλευκο στερεό με οσμή εσπεριδοειδών |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
107 oC έως 117 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε κλίβανο κενού στους 56 oC έως 60 oC για 1 ώρα |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 20 μεταξύ + 21 o και + 24 o (μεθανολικό διάλυμα συγκεντρώσεως 5 % w/v) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 304 (ii) ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Στεατικό ασκορβύλιο |
||
Στεατικό L ασκορβύλιο |
|||
6-Στεατική 1,4-λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού εξέος |
|||
6-Στεατοϋλο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη |
|||
Αριθ. Einecs |
246-944-9 |
||
Χημικός τύπος |
C24H42O7 |
||
Μοριακό βάρος |
442,6 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % |
||
Περιγραφή |
Λευκό ή κιτρινόλευκο στερεό με οσμή εσπεριδοειδών |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Περίπου 116 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε κλίβανο κενού στους 56 oC έως 60 oC για 1 ώρα |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 306 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΕΣ
Ορισμός |
Προϊόν λαμβανόμενο με απόσταξη με υδρατμούς υπό κενό προϊόντων βρώσιμων φυτικών ελαίων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα συμπυκνώματα τοκοφερολών και τοκοτριενολών. |
||
Το προϊόν περιέχει τοκοφερόλες όπως d-α, d-β, d-γ, και d-ς τοκοφερόλη |
|||
Μοριακό βάρος |
430,71 (d-α-τοκοφερόλη) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε ολικές τοκοφερόλες τουλάχιστον 34 % |
||
Περιγραφή |
Καφεκόκκινο έως κόκκινο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο με ασθενή χαρακτηριστική οσμή και γεύση. Ενδέχεται να εμφανίζει ελαφρό αποχωρισμό κηρωδών συστατικών σε μικροκρυσταλλική μορφή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό. Διαλυτό σε αιθανόλη. Αναμείξιμο με αιθέρα |
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 20 τουλάχιστον + 20 o |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 307 ΑΛΦΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ
Συνώνυμα |
DL-α-Τοκοφερόλη |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-5,7,8-Τριμεθυλο-τοκόλη |
||
DL-2,5,7,8-Τετραμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλοτρι-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6 |
|||
Αριθ. Einecs |
233-466-0 |
||
Χημικός τύπος |
C29H50O2 |
||
Μοριακό βάρος |
430,71 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % |
||
Περιγραφή |
Υποκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο, σχεδόν άοσμο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αναμείξιμο με αιθέρα |
||
|
Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκος κύματος 292 nm περίπου |
||
Καθαρότητα |
|
||
Δείκτης διαθλάσεως |
n D 201,503-1,507 |
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(292 nm) μεταξύ 72 και 76 (0,01 g σε 200 ml απόλυτης αιθανόλης) |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 20 μεταξύ 0 o και+ 0,05 o (διάλυμα σε χλωροφόρμιο σε αναλογία 1:10) |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 308 ΓΑΜΜΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ
Συνώνυμα |
dl-γ-Τοκοφερόλη |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
dl-2,7,8-Τριμεθυλο 2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6 |
||
Αριθ. Einecs |
231-523-4 |
||
Χημικός τύπος |
C28H48O2 |
||
Μοριακό βάρος |
416,69 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και 257 nm περίπου |
||
Καθαρότητα |
|
||
Δείκτης διαθλάσεως |
1,503-1,507 |
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(298 nm) 91 έως 97 |
||
(257 nm) 5,0 έως 8,0 |
|||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 309 ΔΕΛΤΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
2,8-Διμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6 |
||
Αριθ. Einecs |
204-299-0 |
||
Χημικός τύπος |
C27H46O2 |
||
Μοριακό βάρος |
402,7 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο ή πορτοκαλί έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και 257 nm περίπου |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(298 nm) 89 έως 95 |
||
(257 nm) 3,0 έως 6,0 |
|||
Δείκτης διαθλάσεως |
1,500-1,504 |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 310 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΠΡΟΠΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλλικό προπύλιο |
||
Γαλλικός προπυλεστέρας |
|||
3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-προπυλεστέρας |
|||
Αριθ. Einecs |
204-498-2 |
||
Χημικός τύπος |
C10H12O5 |
||
Μοριακό βάρος |
212,20 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκό έως υπόλευκο, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Δυσδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιόλη-1,2 |
||
|
146 oC έως 150 oC μετά από ξήρανση στους 110 oC για 4 ώρες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 oC, 4 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα οξέα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ) |
||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl) |
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(275 nm) τουλάχιστον 485 και όχι μεγαλύτερη από 520 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 311 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΟΚΤΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλλικό οκτύλιο |
||
Γαλλικός οκτυλεστέρας |
|||
3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-οκτυλεστέρας |
|||
Αριθ. Einecs |
213-853-0 |
||
Χημικός τύπος |
C15H22O5 |
||
Μοριακό βάρος |
282,34 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκό έως υπόλευκο, άοσμο στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιόλη-1,2 |
||
|
99 oC έως 102 oC μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (90 oC, 6 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα οξέα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ) |
||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl) |
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(275 nm), τουλάχιστον 375 και όχι μεγαλύτερη από 390 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 312 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΔΩΔΕΚΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα |
Γαλλικός λαυρυλεστέρας |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλλικό δωδεκύλιο |
||
Γαλλικός δωδεκυλεστέρας |
|||
3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-δωδεκυλ (ή λαυρολ) εστέρας |
|||
Αριθ. Einecs |
214-620-6 |
||
Χημικός τύπος |
C19H30O5 |
||
Μοριακό βάρος |
338,45 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες |
||
Περιγραφή |
Λευκό ή υπόλευκο άοσμο στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη και αιθέρα |
||
|
95 oC έως 98 oC μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (90 oC, 6 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα οξέα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ) |
||
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl) |
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(275 nm), τουλάχιστον 300 και όχι μεγαλύτερη από 325 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 315 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
Ισοασκορβικό οξύ |
||
D-Αραβοασκορβικό οξύ |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
γ-λακτόνη του D-ερυθρο-εξεν-2-ικού οξέος |
||
Ισοασκορβικό οξύ |
|||
D-ισοασκορβικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
201-928-0 |
||
Χημικός τύπος |
C6H8O6 |
||
Μοριακό βάρος |
176,13 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % σε άνυδρη ουσία |
||
Περιγραφή |
Λευκό έως υποκίτρινο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως, αμαυρώνεται σταδιακά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
164 oC έως 172 oC περίπου με διάσπαση |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό ελαττωμένη πίεση με silica gel για 3 ώρες |
||
Θειική τέφρα |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α] 25 D υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) μεταξύ -16,5o και -18,0 o |
||
Οξαλικά ιόντα |
Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού, προστίθενται 2 σταγόνες παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου συγκεντρώσεως 10 %. Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 316 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Ισοασκορβικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ισοασκορβικό νάτριο |
||
D-ισοασκορβικό νάτριο |
|||
|
|||
Άλας με νάτριο της γ-λακτόνης του D-ερευθρο-εξεν-2-ικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
228-973-9 |
||
Χημικός τύπος |
C6H7O6Na · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
216,13 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες, εκφρασμένη σε ένυδρο άλας με 1 μόριο H2O |
||
Περιγραφή |
Λευκό κρυσταλλικό στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ευδιάλυτο σε νερό, πολύ δυσδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
||
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]D 25 υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) μεταξύ + 95o και + 98o |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
5,5 έως 8,0 |
||
Οξαλικά ιόντα |
Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού, προστίθενται 2 σταγόνες παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου συγκεντρώσεως 10 %. Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 319 ΤΡΙΤΟΤΑΓΗΣ ΒΟΥΤΥΛΟ-ΥΔΡΟΚΙΝΟΝΗ (TBHQ)
Συνώνυμα |
TBHQ |
||
Ορισμός |
|
||
Χημικές ονομασίες |
Tert-βουτυλο-1,4-βενζοδιόλη |
||
2-(1,1-διμεθυλαιθυλο)-1,4-βενζοδιόλη |
|||
Αριθ. Einecs |
217-752-2 |
||
Χημικός τύπος |
C10H14O2 |
||
Μοριακό βάρος |
166,22 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % σε C10H14O2 |
||
Περιγραφή |
Λευκό κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Πρακτικά αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
126,5 oC ή περισσότερο |
||
|
Διαλύστε περίπου 5 mg του δείγματος σε 10 ml μεθανόλης και προσθέστε 10,5 ml διαλύματος διμεθυλαμίνης (αναλογία 1: 4). Παράγεται χρώμα κόκκινο προς ροδόχρουν |
||
Καθαρότητα |
|
||
Tert-βουτυλο-p-βενζοκινόνη |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
2,5-δι-tert-βουτυλυδροκινόνη |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδροξυκινόνη |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Τολουόλιο |
25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 320 ΒΟΥΤΥΛΟΫΔΡΟΞΥΑΝΙΣΟΛΗ (BHA)
Συνώνυμα |
BHA |
||
Ορισμός |
|
||
Χημικές ονομασίες |
3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλη, |
||
Μίγμα 2-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης και 3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης |
|||
Αριθ. Einecs |
246-563-8 |
||
Χημικός τύπος |
C11H16O2 |
||
Τυπικό βάρος |
180,25 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα 98,5 % τουλάχιστον σε C11H16O2 και 85 % τουλάχιστον σε ισομερές 3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης |
||
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή κηρώδες στερεό, λευκού ή υποκίτρινου χρώματος, με ελαφρώς αρωματική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο στο νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 48 oC και 63 oC |
||
|
Υποβάλλεται σε δοκιμή για φαινολομάδες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο έπειτα από πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Φαινολικές προσμίξεις |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ειδική απορρόφηση
|
(290 nm) τουλάχιστον 190 και όχι μεγαλύτερη από 210 |
||
Ειδική απορρόφηση
|
(228 nm) τουλάχιστον 326 και όχι μεγαλύτερη από 345 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 321 ΒΟΥΤΥΛ-ΥΔΡΟΞΥΤΟΛΟΥΟΛΙΟ (ΒΗΤ)
Συνώνυμα |
ΒΗΤ |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
2,6-Δι-τριτ. βουτυλο -p-κρεσόλη |
||
4-Μεθυλο-2,6-δι-τριτ.βουτυλο-φαινόλη |
|||
Αριθ. Einecs |
204-881-4 |
||
Χημικός τύπος |
C15H24O |
||
Μοριακό βάρος |
220,36 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
||
Περιγραφή |
Λευκό κρυσταλλικό ή φολιδωτό στερεό, άοσμο ή με χαρακτηριστική ασθενή αρωματική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό και προπανοδιόλη-1,2 |
||
Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
70 oC |
||
|
Το φάσμα απορρόφησης στοιβάδας πάχους 2 cm διαλύματος της ουσίας σε απόλυτη αιθανόλη σε αναλογία 1:100 000, σε μήκος κύματος 230 έως 320 nm, εμφανίζει μία μόνο κορυφή στα 278 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φαινολικές προσμίξεις |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη |
(278 nm) τουλάχιστον 81 και όχι μεγαλύτερη από 88 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 322 ΛΕΚΙΘΙΝΕΣ
Συνώνυμα |
Φωσφατίδια |
||
Φωσφολιπίδια |
|||
Ορισμός |
Οι λεκιθίνες είναι μείγματα ή κλάσματα φωσφατιδίων, που λαμβάνονται με φυσικές μεθόδους από ζωικές ή φυτικές τροφές, συμπεριλαμβανομένων και των προϊόντων υδρόλυσης που λαμβάνονται με χρήση κατάλληλων αβλαβών ενζύμων. Το τελικό προϊόν δεν πρέπει να παρουσιάζει κατάλοιπα ενζυματικής δράσης Οι λεκιθίνες ενδέχεται να έχουν ελαφρώς λευκανθεί με υπεροξείδιο του υδρογόνου σε υδατικό περιβάλλον. Η οξίδωση αυτή δεν πρέπει να προκαλεί χημική μετατροπή των λεκιθινικών φωσφατιδίων |
||
Αριθ. Einecs |
232-307-2 |
||
Δοκιμασία |
|
||
|
|||
Περιγραφή |
|
||
|
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Σε ποτήρι ζέσεως των 800 ml, προστίθενται 500 ml νερού (30 oC-35 oC). Προστίθενται κατόπιν αργά 50 ml δείγματος με συνεχή ανάδευση. Το προϊόν υδρόλυσης λεκιθινών σχηματίζει ομοιογενές γαλάκτωμα. Η μη υδρολυμένη λεκιθίνη σχηματίζει διάκριτη μάζα 50 g περίπου |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC για 1 ώρα |
||
Ύλες αδιάλυτες σε τολουόλιο |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητος |
|
||
|
|||
Αριθμός υπεροξειδίων |
Ίσος ή μικρότερος του 10 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 325 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό νάτριο |
||
2-Υδροξυ-προπιονικό νάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
200-772-0 |
||
Χημικός τύπος |
C3H5NaO3 |
||
Μοριακό βάρος |
112,06 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 66 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Οξύτητα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 20 % |
6,5 έως 7,5 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αναγωγικές ουσίες |
Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού |
||
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 60 % |
|
Ε 326 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό κάλιο |
||
2-Υδροξυ-προπιονικό κάλιο |
|||
Αριθ. Einecs |
213-631-3 |
||
Χημικός τύπος |
C3H5O3K |
||
Μοριακό βάρος |
128,17 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 66 % |
||
Περιγραφή |
Ελαφρώς παχύρρευστο, σχεδόν άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Καίεται διάλυμα γαλακτικού καλίου μέχρις αποτεφρώσεως. Η τέφρα είναι αλκαλική και, με προσθήκη οξέος, αναβράζει |
||
|
5 ml διαλύματος κατεχόλης σε θειικό οξύ, σε αναλογία 1:100, επικαλύπτονται με 2 ml διαλύματος γαλακτικού καλίου. Η επιφάνεια επαφής των δύο στοιβάδων χρωματίζεται βαθυκόκκινη |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οξύτητα |
Σε 20 ml νερού διαλύεται 1 g διαλύματος γαλακτικού καλίου, προστίθενται 3 σταγόνες φαινολφθαλεΐνης TS και το διάλυμα ογκομετρείται με διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1 N. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται άνω των 0,2 ml |
||
Αναγωγικές ουσίες |
Το διάλυμα γαλακτικού καλίου δεν ανάγει το φελίγγειο υγρό |
||
Σημειωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 60 % |
|
Ε 327 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό ασβέστιο |
||
Ένυδρο γαλακτικό ασβέστιο |
|||
Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-προπιονικού οξέος |
|||
Αριθ. Einecs |
212-406-7 |
||
Χημικός τύπος |
(C3H5O2)2Ca · nH2O (n = 0-5) |
||
Μοριακό βάρος |
218,22 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμο, λευκό κρυσταλλικό στερεό, σε μορφή σκόνης ή κόκκων |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Διαλυτό σε νερό και πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 120 oC για 4 ώρες: |
||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
Οξύτητα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηρού, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ |
||
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
6,0-8,0 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αναγωγικές ουσίες |
Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού |
Ε 330 ΚΙΤΡΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Κιτρικό οξύ |
||
2-Υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικό οξύ |
|||
β-Υδροξυ-τρικαρβαλλυλικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
201-069-1 |
||
Χημικός τύπος |
|
||
|
|||
Μοριακό βάρος |
|
||
|
|||
Δοκιμασία |
Το κιτρικό οξύ μπορεί να είναι άνυδρο ή να περιέχει ένα μόριο νερού. Περιεκτικότητα σε C6H8O7 τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Το κιτρικό οξύ είναι λευκό ή άχρωμο, άοσμο, κρυσταλλικό στερεό με έντονα όξινη γεύση. Η ένυδρη ουσία αφυδατώνεται σε ξηρή ατμόσφαιρα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Πολύ ευδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, διαλυτό σε αιθέρα |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
Το άνυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, το ένυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 8,8 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από αποτέφρωση στους 800±25 oC |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα |
Σε υδατόλουτρο 90 oC, θερμαίνονται 1 g κονιοποιημένου δείγματος με 10 ml θειικού οξέος πυκνότητος τουλάχιστον 98 % για 1 ώρα στο σκοτάδι. Το διάλυμα πρέπει απλώς να χρωματιστεί ανοικτό καφέ (υγρό σύγκρισης Matching Fluid K) |
Ε 331 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο κιτρικό νάτριο |
||
Δισόξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Χημικός τύπος |
|
||
|
|||
Μοριακό βάρος |
|
||
|
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες:
|
||
|
|||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,5 έως 3,8 |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 331 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο κιτρικό νάτριο |
||
Όξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας νατρίου με 1,5 μόρια H2O |
|||
Αριθ. Einecs |
205-623-3 |
||
Χημικός τύπος |
C6H6O7Na2 · 1,5H2O |
||
Μοριακό βάρος |
263,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
13,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
4,9 έως 5,2 |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 331 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο κιτρικό νάτριο |
|||
Ορισμός |
|
|||
Χημική ονομασία |
Κιτρικό νάτριο |
|||
Άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
||||
Κιτρικό άλας νατρίου, άνυδρο ή ένυδρο με 2 ή 5 μόρια H2O |
||||
Αριθ. Einecs |
200-675-3 |
|||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
C6H5O7Na3 |
||
Ένυδρο: |
C6H5O7Na3 · nH2O (n = 2 ή 5) |
|||
Μοριακό βάρος |
258,07 (άνυδρο) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
|
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες: |
|||
|
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
13,5 κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
30,3 κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
7,5 έως 9,0 |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 332 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο κιτρικό κάλιο |
||
Δισόξινο άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Άνυδρο δισόξινο κιτρικό άλας καλίου |
|||
Αριθ. Einecs |
212-753-4 |
||
Χημικός τύπος |
C6H7O7K |
||
Μοριακό βάρος |
230,21 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,5 έως 3,8 |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 332 (ii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο κιτρικό κάλιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Κιτρικό κάλιο |
||
Άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Ένυδρο κιτρικό άλας καλίου με 1 μόριο H2O |
|||
Αριθ. Einecs |
212-755-5 |
||
Χημικός τύπος |
C6H5O7K3 · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
324,42 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
7,5 έως 9,0 |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 333 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο κιτρικό ασβέστιο |
||
Δισόξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Ένυδρο δισόξινο κιτρικό άλας ασβεστίου με 1 μόριο H2O |
|||
Χημικός τύπος |
(C6H7O7)2Ca · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
440,32 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,2 έως 3,5 |
||
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ανθρακικά ιόντα |
Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος 2 N, πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες |
Ε 333 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο κιτρικό ασβέστιο |
||
Όξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας ασβεστίου με 3 μόρια H2O |
|||
Χημικός τύπος |
(C6H7O7)2Ca2 · 3H2O |
||
Μοριακό βάρος |
530,42 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
20,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ανθρακικά ιόντα |
Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος 2 N, πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες |
Ε 333 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο κιτρικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Κιτρικό ασβέστιο |
||
Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
Ένυδρο κιτρικό άλας ασβεστίου με 4 μόρια H2O |
|||
Αριθ. Einecs |
212-391-7 |
||
Χημικός τύπος |
(C6H6O7)2Ca3 · 4H2O |
||
Μοριακό βάρος |
570,51 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
14,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρσμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ανθρακικά ιόντα |
Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέως 2 N, θα πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες |
Ε 334 L(+)-ΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
L-Τρυγικό οξύ |
||
L-2,3-Διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικό οξύ |
|||
d-α, β-Διυδροξυ-ηλεκτρικό οξύ |
|||
Αριθ. Einecs |
201-766-0 |
||
Χημικός τύπος |
C4H6O6 |
||
Μοριακό βάρος |
150,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο ή ημιδιαφανές κρυσταλλικό στερεό ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
168 oC έως 170 oC |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω P2O5 3 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Ειδική στροφική ικανότητα υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 20 % w/v |
[α]D 20 μεταξύ +11,5 o και +13,5 o |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
Ε 335 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Όξινο άλας με νάτριο του L-(+)-τρυγικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο άλας με νάτριο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος |
||
Ένυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό νάτριο |
|||
Χημικός τύπος |
C4H5O6Na · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
194,05 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 105 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 335 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
L-Τρυγικό νάτριο |
||
(+)-Τρυγικό νάτριο |
|||
Άλας με νάτριο του (+)-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος |
|||
Ένυδρο L-(+)-τρυγικό νάτριο με 2 μόρια H2O |
|||
Αριθ. Einecs |
212-773-3 |
||
Χημικός τύπος |
C4H4O6Na2 · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
230,8 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
1 gr είναι αδιάλυτο σε 3 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
17 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
7,0 έως 7,5 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 336 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο τρυγικό κάλιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άνυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό κάλιο |
||
Όξινο άλας με κάλιο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος |
|||
Χημικός τύπος |
C4H5O6K |
||
Μοριακό βάρος |
188,16 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
230 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,4 |
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 336 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άλας με κάλιο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος |
||
Ένυδρο L-(+)-τρυγικό κάλιο με 1/2 μόριο H2O |
|||
Αριθ. Einecs |
213-067-8 |
||
Χημικός τύπος |
C4H4O6K2 · 1/2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
235,2 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
7,0 έως 9,0 |
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 oC για 4 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 337 ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
L-(+)-τρυγικό καλιονάτριο |
||
Άλας του Rochelle |
|||
Άλας του Seignette |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Διπλό άλας με κάλιο και νάτριο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος |
||
L-(+)-Τρυγικό καλιονάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
206-156-8 |
||
Χημικός τύπος |
C4H4O6KNa · 4H2O |
||
Μοριακό βάρος |
282,23 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
1 g διαλύεται σε 1 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
70 oC έως 80 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
26,0 % κατ’ ανώτατο όριο και τουλάχιστον 21,0 % μετά από ξήρανση στους 150 oC για 3 ώρες |
||
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
||
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
6,5 έως 8,5 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 338 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
Oρθοφωσφορικό οξύ |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Φωσφορικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
231-633-2 |
||
Χημικός τύπος |
H3PO4 |
||
Μοριακό βάρος |
98,00 |
||
Δοκιμασία |
Το φωσφορικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο ως υδατικό διάλυμα σε διάφορες συγκεντρώσεις. Περιεκτικότητα τουλάχιστον 67,0 % και όχι μεγαλύτερη από 85,7 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, παχύρρευστο υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Πτητικά οξέα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως οξικό οξύ) |
||
Ιόντα χλωρίου |
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε χλώριο) |
||
Νιτρικά ιόντα |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως NaNO3) |
||
Θειικά ιόντα |
1 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως CaSO4) |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 75 % |
|
E 339 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Δισόξινο ορθοφωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-449-2 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: NaH2PO4 |
||
Μονοένυδρο: NaH2PO4 · H2O |
|||
Δισένυδρο: NaH2PO4 · 2H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: 119,98 |
||
Μονοένυδρο: 138,00 |
|||
Δισένυδρο: 156,01 |
|||
Δοκιμασία |
Ύστερα από ξήρανση στους 60 oC για μία ώρα και ύστερα στους 105 oC για τέσσερις ώρες, περιέχει τουλάχιστον 97 % NaH2PO4 |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 58,0 και 60,0 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Λευκό, άοσμο, ελαφρώς υγροποιούμενο με απορρόφηση υδρατμών στερεό σε μορφή σκόνης, κρυστάλλων ή κόκκων |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη ή τον αιθέρα |
||
|
Μεταξύ 4,1 και 5,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 2,0 %, κατ’ ανώτατο όριο, το μονοένυδρο 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο και το δισένυδρο 25 % κατ’ ανώτατο όριο, ύστερα από ξήρανση πρώτα στους 60 oC για 1 ώρα και, στη συνέχεια, στους 105 oC για 4 ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 339 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Όξινο ορθοφωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
|
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο φωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-448-7 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Na2HPO4 |
||
Ένυδρο: Na2HPO4 · nH2O (n = 2, 7 ή 12) |
|||
Μοριακό βάρος |
141,98 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Na2HPO4 τουλάχιστον 98 %, ύστερα από ξήρανση στους 40 oC για τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 oC για πέντε ώρες |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 49 και 51 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Το άνυδρο όξινο φωσφορικό νάτριο είναι λευκή, υγροσκοπική άοσμη σκόνη. Από τις εφυδατωμένες μορφές, το δισένυδρο άλας είναι λευκό, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό, το επταένυδρο άλας είναι λευκό, άοσμο στερεό σε μορφή αφυδατούμενων στην ατμόσφαιρα κρυστάλλων ή κοκκώδους σκόνης και το δωδεκαένυδρο: λευκό αφυδατούμενο στην ατμόσφαιρα, άοσμο στερεό σε μορφή σκόνης ή κρυστάλλων |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 8,4 και 9,6 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο, το δισένυδρο 22,0 % κατ’ ανώτατο όριο, το επταένυδρο 50 % κατ’ ανώτατο όριο, το δωδεκαένυδρο 61,0 % κατ’ ανώτατο όριο, ύστερα από ξήρανση πρώτα στους 40 oC για τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 oC για πέντε ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 339 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο φωσφορικό νάτριο |
||
Ορθοφωσφορικό νάτριο |
|||
|
|||
Ορισμός |
Το φωσφορικό νάτριο λαμβάνεται από υδατικά διαλύματα και κρυσταλλώνεται ως άνυδρο άλας και με 1/2, 1, 6, 8 ή 12 H2O. Το δωδεκαένυδρο άλας κρυσταλλώνεται πάντα από υδατικά διαλύματα με περίσσεια υδροξειδίου του νατρίου. Περιέχει 1/4 μορίου NaOH. |
||
Χημική ονομασία |
Φωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-509-8 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Na3PO4 |
||
Ένυδρο: Na3PO4 · nH2O (n = 1/2, 1, 6, 8, ή 12) |
|||
Μοριακό βάρος |
163,94 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του άνυδρου φωσφορικού νατρίου και των εφυδατωμένων μορφών του, με εξαίρεση το δωδεκαένυδρο, σε Na3PO4 τουλάχιστον 97,0 %, υπολογιζόμενη επί ξηράς ουσίας. Περιεκτικότητα του δωδεκαένυδρου άλατος σε Na3PO4 τουλάχιστον 92,0 %, υπολογιζόμενη στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 40,5 και 43,5 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι κρύσταλλοι, κόκκοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 11,5 και 12,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
Οι απώλειες βάρους ύστερα από ξήρανση στους 120 oC για δύο ώρες και, στη συνέχεια πύρωση στους 800 oC περίπου για 30 λεπτά, είναι για το άνυδρο άλας 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, για το μονοένυδρο 11,0 % κατ’ ανώτατο όριο, για το δωδεκαένυδρο: μεταξύ 45,0 και 58,0 % |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 340 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Δισόξινο ορθοφωσφορικό κάλιο |
||
|
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό κάλιο |
||
|
|||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-913-4 |
||
Χημικός τύπος |
KH2PO4 |
||
Μοριακό βάρος |
136,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 51,0 και 53,0 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι υγροσκοπικοί κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή, υγροσκοπική κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 4,2 και 4,8 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 340 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Όξινο ορθοφωσφωρικό κάλιο |
||
|
|||
|
|||
|
|||
Φωσφορικό κάλιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο φωσφορικό κάλιο |
||
|
|||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-834-5 |
||
Χημικός τύπος |
K2HPO4 |
||
Μοριακό βάρος |
174,18 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 40,3 και 41,5 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Άχρωμη ή λευκή κοκκώδης σκόνη, κρύσταλλοι ή μάζες· ουσία που υγροποιείται με απορρόφηση υδρατμών |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 8,7 και 9,4 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 340 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο φωσφορικό κάλιο |
||
Ορθοφωσφορικό κάλιο |
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Φωσφορικό κάλιο |
||
|
|||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-907-1 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: K3PO4 |
||
Ένυδρο: K3PO4 · nH2O (n = 1 ή 3) |
|||
Μοριακό βάρος |
212,27 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιεκτικότητα σε P 2O5 |
Μεταξύ 30,5 και 33,0 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι, υγροσκοπικοί κρύσταλλοι ή κόκκοι. Στις διαθέσιμες εφυδατωμένες μορφές περιλαμβάνονται το μονοένυδρο και το τριένυδρο άλας |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 11,5 και 12,3 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
Άνυδρο: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο· εφυδατωμένες μορφές: 23,0 % κατ’ ανώτατο όριο. Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 105 oC για μία ώρα και μετά με πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 341 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Δισόξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-837-1 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Ca(H2PO4)2 |
||
Μονοένυδρο: Ca(H2PO4)2 · H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
234,05 (άνυδρο) |
||
252,08 (μονοένυδρο) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 55,5 και 61,1 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Κοκκώδης σκόνη ή λευκοί κρύσταλλοι ή κόκκοι υγροποιούμενοι στον ατμοσφαιρικό αέρα με απορρόφηση υδρατμών |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 23,0 και 27,5 % (στην άνυδρη μορφή) |
||
Μεταξύ 19,0 και 24,8 % (στη μονοένυδρη μορφή) |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
14 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες (για την άνυδρη μορφή) |
||
17,5 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 60 oC για μία ώρα, στη συνέχεια στους 105 oC για τέσσερις ώρες (για την μονοένυδρη μορφή) |
|||
Απώλεια κατά την καύση |
17,5 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά (για την άνυδρη μορφή) |
||
25,0 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για μία ώρα, στη συνέχεια πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά (για τη μονοένυδρη μορφή) |
|||
Ιόντα φθορίου |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 341 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Όξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο |
||
Φωσφορικό ασβέστιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο φωσφορικό ασβέστιο |
||
|
|||
|
|||
Αριθ. Einecs |
231-826-1 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: CaHPO4 |
||
Δισένυδρο: CaHPO4 · 2H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
136,06 (άνυδρο) |
||
172,09 (δισένυδρο) |
|||
Δοκιμασία |
Το όξινο φωσφορικό ασβέστιο περιέχει CaHPO4 σε αναλογία τουλάχιστον 98 % και όχι μεγαλύτερη από το ισοδύναμο του 102 % ύστερα από ξήρανση στους 200 oC για τρεις ώρες |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 50,0 και 52,5 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή κόκκοι, κοκκώδης σκόνη ή σκόνη, χρώματος λευκού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ελάχιστα υδατοδιαλυτό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
8,5 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο) ή 26,5 % (δισένυδρο) ύστερα από πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά |
||
Ιόντα φθορίου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 341 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Ουδέτερο φωσφορικό ασβέστιο |
||
Ορθοφωσφορικό ασβέστιο |
|||
Υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο |
|||
Ασβεστιοϋδροξυαπατίτης Βασικό μονοφωσφορικό πεντασβέστιο |
|||
Ορισμός |
Το φωσφορικό ασβέστιο [(Ca3(PO4)2)] είναι ένα μείγμα φωσφορικών αλάτων του ασβεστίου το οποίο λαμβάνεται από την εξουδετέρωση φωσφορικού οξέος με υδροξείδιο του ασβεστίου η κατά προσέγγιση σύνθεση του οποίου είναι: 10CaO · 3P2O5 · H2O |
||
Χημική ονομασία |
Υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο |
||
Φωσφορικό ασβέστιο |
|||
Αριθ. Einecs |
235-330-6 (υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο) |
||
231-840-8 (ορθοφωσφορικό ασβέστιο) |
|||
Χημικός τύπος |
Ca5(PO4)3 · OH ή Ca3(PO4)2 |
||
Μοριακό βάρος |
502 ή 310 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 38,5 και 48,0 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη σκόνη σταθερή στον ατμοσφαιρικό αέρα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη, διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
8 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 oC ± 25 oC, μέχρι σταθερού βάρους |
||
Ιόντα φθορίου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 343 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα |
Φωσφορικό μαγνήσιο, μονοβασικό |
||
Ορθοφωσφορικό μονομαγνήσιο |
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό μαγνήσιο |
||
Αριθ. Einecs |
236-004-6 |
||
Χημικός τύπος |
Mg(H2PO4)2 · nH2O (όπου n = 0 έως 4) |
||
Μοριακό βάρος |
218,30 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 51,0 % μετά πύρωση |
||
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, ελαφρώς διαλυτή στο νερό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 21,5 % μετά πύρωση |
||
Καθαρότητα |
|
||
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 343 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα |
Φωσφορικό μαγνήσιο, διβασικό |
||
Ορθοφωσφορικό διμαγνήσιο |
|||
|
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Μονόξινο φωσφορικό μαγνήσιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-823-5 |
||
Χημικός τύπος |
ΜgHPO4· nH 2O (όπου n = 0 έως 3) |
||
Μοριακό βάρος |
120,30 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 96 % μετά πύρωση |
||
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, ελαφρώς διαλυτή στο νερό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Τουλάχιστον 33,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Καθαρότητα |
|
||
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 350 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας νατρίου του μηλικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό νάτριο, δινάτριο άλας του υδροξυβουτανοδιικού οξέος |
||
Χημικός τύπος |
Ημιένυδρο: C4H4Na2O5 · 1/2 H20 |
||
Τριένυδρο: C4H4Na2O5 · 3H20 |
|||
Μοριακό βάρος |
Ημιένυδρο: 187,05 |
||
Τριένυδρο: 232,10 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή βώλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Θετικός |
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7,0 % κατ’ ανώτατο όριο (130 oC, 4 ώρες) για το ημιένυδρο ή 20,5 %-23,5 % (130 oC, 4 ώρες) για το τριένυδρο |
||
Αλκαλικότητα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως Νa2CO3 |
||
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 350 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Μονονάτριο άλας του DL-μηλικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό μονονάτριο, 2-DL-υδροξυ ηλεκτρικό μονονάτριο |
||
Χημικός τύπος |
C4H5NaO5 |
||
Μοριακό βάρος |
156,07 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Θετικός |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 oC, 3h) |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 351 ΜΗΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας καλίου του μηλικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό δικάλιο, δικάλιο άλας του υδροξυβουτανοδιικού οξέος |
||
Χημικός τύπος |
C4H4K2O5 |
||
Μοριακό βάρος |
210,27 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 59,5 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο ή σχεδόν άχρωμο υδατικό διάλυμα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Θετικός |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αλκαλικότητα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως K2CO3 |
||
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 352 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας ασβεστίου του μηλικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό ασβέστιο, α-υδροξυηλεκτρικό ασβέστιο, άλας ασβεστίου του υδροξυβουτανοδιικού οξέος |
||
Χημικός τύπος |
C4H5CaO5 |
||
Μοριακό βάρος |
172,14 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Θετικός |
||
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (100 oC, 3h) |
||
Αλκαλικότητα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως CaCO3 |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 352 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Μονοασβέστιο άλας του DL-μηλικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό μονοασβέστιο, 2-DL-υδροξυηλεκτρικό μονοασβέστιο |
||
Χημικός τύπος |
(C4H5O5)2Ca |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Θετικός |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 oC, 3h) |
||
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 353 ΜΕΤΑΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
Διτρυγικό οξύ |
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Μετατρυγικό οξύ |
Χημικός τύπος |
C4H6O6 |
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99,5 % |
Περιγραφή |
Μορφή κρυστάλλων ή σκόνης με λευκό ή υποκίτρινο χρώμα. Πολύ υγροσκοπικό με βαριά οσμή καραμέλας |
Ταυτοποίηση |
|
Α. |
Πολύ διαλυτό στο νερό και στην αιθανόλη |
Β. |
Σε δοκιμαστικό σωλήνα τοποθετείται ένα δείγμα 1-10 mg της ουσίας αυτής μαζί με 2 ml συμπυκνωμένου θειικού οξέος και 2 σταγόνες θειορεζορκινικού αντιδραστηρίου. Όταν θερμανθεί στους 150 oC, εμφανίζεται έντονο ιώδες χρώμα |
Καθαρότητα |
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 354 ΤΡΥΓΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
L-Τρυγικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισένυδρο L(+)-2,3-διυδροξυβουτανοδικαρβονικό ασβέστιο |
||
Χημικός τύπος |
C4H4CaO6 · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
224,18 |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 98,0 % |
||
Περιγραφή |
Λεπτή κρυσταλλική σκόνη με λευκό ή υπόλευκο χρώμα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
+7,0 o έως +7,4 o (0,1 % σε διάλυμα 1 N HCl) |
||
|
Μεταξύ 6,0 και 9,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειικά (όπως H2SO4) |
1 g/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 355 ΑΔΙΠΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Εξανοδιικό οξύ, 1,4-βουτανοδικαρβοξυλικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
204-673-3 |
||
Χημικός τύπος |
C6H10O4 |
||
Μοριακό βάρος |
146,14 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,6 % |
||
Περιγραφή |
Λευκοί άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
151,5 oC- 154,0 oC |
||
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 356 ΑΔΙΠΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Αδιπικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-293-5 |
||
Χημικός τύπος |
C6H8Na2O4 |
||
Μοριακό βάρος |
190,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % (επί ξηράς ουσίας) |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
151 oC-152 oC (για το αδιπικό οξύ) |
||
|
Περίπου 50 g/100 ml νερού (20 oC) |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 357 ΑΔΙΠΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Αδιπικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
242-838-1 |
||
Χημικός τύπος |
C6H8K2O4 |
||
Μοριακό βάρος |
222,32 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % (επί ξηράς ουσίας) |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
151 oC-152 oC (για το αδιπικό οξύ) |
||
|
Περίπου 60 g/100 ml νερού (20 oC) |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 363 ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Βουτανοδιικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
203-740-4 |
||
Χημικός τύπος |
C4H6O4 |
||
Μοριακό βάρος |
118,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 185,0 oC και 190,0 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υπόλειμμα πυρώσεως |
0,025 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC, 15 λεπτά) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 380 ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα |
Τριβασικό κιτρικό αμμώνιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τριαμμώνιο άλας του 2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικού οξέος |
||
Αριθ. Einecs |
222-394-5 |
||
Χημικός τύπος |
C6H17N3O7 |
||
Μοριακό βάρος |
243,22 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκοί έως υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο σε νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Οξαλικά |
0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως οξαλικό οξύ) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 385 ΑΙΘΥΛΕΝΟΔΙΑΜΙΝΟΤΕΤΡΑΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας με ασβέστιο και νάτριο του EDTA |
||
Ξηρός πάγος (στερεά μορφή) Ανυδρίτης του ανθρακικού οξέος |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
N, N′-1,2-Αιθανοδιυλο-δις [N-(καρβοξυμεθυλο)-γλυκινικό] [(4-)-Ο, Ο′,ON, ON] ασβέστιο (2)-δινάτριο |
||
Αιθυλενοδιαμινοτετραοξικόασβεστιονάτριο (Αιθυλενοδινιτριλο)-τετραοξικό ασβεστιονάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
200-529-9 |
||
Χημικός τύπος |
C10H12O8CaN2Na2 · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
410,31 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκοί άοσμοι κρυσταλλικοί κόκκοι ή λευκή έως υπόλευκη σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπικά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
5-13 % (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 400 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
Ορισμός |
Γραμμική γλυκουρονογλυκάνη, αποτελούμενη κυρίως από ομάδες D-μαννουρονικού οξέος ως δεσμούς β-(1-4) και L-γουλουρονικού οξέος με δεσμούς α-(1-4), σε μορφή δακτυλίου πυρανόζης. Κολλοειδώς διαλυτός σε νερό υδατάνθρακας, λαμβανόμενος από διάφορα φυσικά είδη φαιοφυκών (Phaeophyceae) με αραιά διαλύματα αλκαλίων |
||
Αριθ. Einecs |
232-680-1 |
||
Χημικός τύπος |
(C6H8O6)n |
||
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
||
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό οξύ παρέχει τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 23 % διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό οξύ (C6H8O6)n τουλάχιστον 91 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 200) |
||
Περιγραφή |
Το αλγινικό οξύ απαντά σε νηματοειδή, κοκκοειδή, κοκκώδη και κονιοποιημένη μορφή. Έχει χρώμα λευκό έως καφεκίτρινο και είναι σχεδόν άοσμο |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό και οργανικούς διαλύτες, δυσδιάλυτο σε διαλύματα ανθρακικού νατρίου, υδροξειδίου του νατρίου και φωσφορικού νατρίου |
||
|
Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα διαλύματος χλωριούχου ασβεστίου συγκεντρώσεως 2,5 % ίση με το ένα πέμπτο του όγκου του. Σχηματίζεται ογκώδες ζελατινώδες ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται το αλγινικό οξύ από το κόμμι ακακίας, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, το καρβοξυμεθυλ-άμυλο, την καραγενάνη, τη ζελατίνη, το κόμμι γκάτι, το κόμμι καράγια, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το τραγακάνθινο κόμμι |
||
|
Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα κορεσμένου διαλύματος θειικού αμμωνίου ίση με το μισό του όγκου του. Δεν σχηματίζεται ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται το αλγινικό οξύ από το άγαρ-άγαρ, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, την καραγενάνη, τις αποεστεροποιημένες πηκτινικές ύλες, τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το άμυλο |
||
|
Αναταράσσεται 0,01 g δείγματος με 0,15 ml υδροξειδίου του νατρίου 0,1 Ν, μέχρι να διαλυθεί όσο το δυνατόν πληρέστερα, και κατόπιν προστίθεται 1 ml διαλύματος όξινου θειικού σιδήρου (III). Μετά από 5 λεπτά, το διάλυμα χρωματίζεται κόκκινο του κερασιού και τελικά βαθύ ιώδες |
||
Καθαρότητα |
|
||
pH εναιωρήματος συγκεντρώσεως 3 % |
2,0 έως 3,5 |
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
8 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Ύλες αδιάλυτες σε υδροξείδιο του νατρίου (διάλυμα 1 Μ) |
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
Ε 401 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο |
||
Χημικός τύπος |
(C6H7NaO6)n |
||
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
||
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό νάτριο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό νάτριο τουλάχιστον 90,8 % και όχι άνω του 106,0 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 222) |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
Ε 402 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άλας του αλγινικού οξέος με κάλιο |
||
Χημικός τύπος |
(C6H7KO6)n |
||
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
||
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό κάλιο παρέχει τουλάχιστον 16,5 % και όχι άνω του 19,5 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό κάλιο τουλάχιστον 89,2 % και όχι άνω του 105,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 238) |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
Ε 403 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Αμμωνιακό άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο |
||
Χημικός τύπος |
(C6H11NO6)n |
||
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
||
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό αμμώνιο τουλάχιστον 88,7 % και όχι άνω του 103,6 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 217) |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
7 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
Ε 404 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Άλας του αλγινικού οξέος με ασβέστιο |
||
Χημικός τύπος |
(C6H7Ca1/2O6)n |
||
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
||
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό ασβέστιο τουλάχιστον 89,6 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 219) |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
Ε 405 ΑΛΓΙΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2
Συνώνυμα |
Αλγινικό υδροξυπροπύλιο |
||
Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2 |
|||
Αλγινική προπυλενογλυκόλη |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2· η σύνθεσή του ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό εστεροποίησης και με την εκατοστιαία αναλογία των ελεύθερων και των εξουδετερωμένων καρβοξυλίων στο μόριο |
||
Χημικός τύπος |
(C9H14O7)n |
||
(εστεροποιημένο) |
|||
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
||
Δοκιμασία |
Το ξηρό προϊόν παρέχει τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 20 % διοξείδιο του άνθρακα (CO2) |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου προς το καφέ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Συνολική περιεκτικότητα σε προπανοδιόλη-1,2 |
Τουλάχιστον 19 % και όχι άνω του 45 % |
||
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2 |
15 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
Ε 406 ΑΓΑΡ-ΑΓΑΡ
Συνώνυμα |
Άγαρ |
||
Γελόζη |
|||
Ιαπωνικό άγαρ |
|||
Ιχθυόκολλα Βεγγάλης, Κεϋλάνης, Κίνας ή Ιαπωνίας Layor Carang |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Το άγαρ-άγαρ είναι ένας κολλοειδώς διαλυτός σε νερό πολυσακχαρίτης, αποτελούμενος κυρίως από ομάδες D-γαλακτόζης. Στο 10 % περίπου των ομάδων D-γαλακτοπυρανόζης, ένα από τα υδροξύλια είναι εστεροποιημένα με θειικό οξύ εξουδετερωμένο με ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο ή νάτριο. Το άγαρ-άγαρ λαμβάνεται από ορισμένα φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gelidiaceae (γελιδίτες) και Sphaerococcaceae (σφαιροκοκκίδες) καθώς και συγγενών ερυθροφυκών της τάξης Rhodophyceae (ροδοφύκη) |
||
Αριθ. Einecs |
232-658-1 |
||
Δοκιμασία |
Η κατώτατη συγκέντρωση της γέλης θα πρέπει να μην υπερβαίνει το 0,25 % |
||
Περιγραφή |
Το άγαρ-άγαρ είναι άοσμο ή έχει ελαφρά χαρακτηριστική οσμή. Το μη κονιοποιημένο άγαρ-άγαρ έχει συνήθως μορφή δεσμών από λεπτές, μεμβρανώδεις και συγκολλημένες ταινίες ή τεμαχίων, νιφάδων ή κόκκων. Το χρώμα του ποικίλλει από ανοικτό πορτοκαλοκίτρινο, γκριζοκίτρινο έως ωχροκίτρινο ή είναι άχρωμο. Όταν είναι υγρό, είναι σκληρό ενώ ξηρό είναι εύθρυπτο. Το κονιοποιημένο άγαρ-άγαρ έχει χρώμα λευκό έως κιτρινόλευκο ή ωχροκίτρινο. Όταν εξετάζεται μικροσκοπτικώς μέσα σε νερό, το άγαρ-άγαρ εμφανίζεται κοκκώδες και κάπως νηματοειδές. Είναι δυνατόν να περιέχει λίγα θραύσματα βελονών του εσωτερικού σκελετού των σπόγγων και λίγα κελύφη διατόμων. Εξεταζόμενο μέσα σε διάλυμα υδρίτη της χλωράλης, το κονιοποιημένο άγαρ εμφανίζεται πιο διαφανές απ’ ότι μέσα σε νερό, κάπως κοκκώδες, γραμμωτό, γωνιώδες, ενδέχεται δε να περιέχει κελύφη διατόμων. Η ενεργός συγκέντρωση της γέλης επιτρέπεται να τυποποιείται με την προσθήκη δεξτρόζης και μαλτοδεξτρινών ή σακχαρόζης |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε κρύο νερό, διαλυτό σε βραστό νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
22 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες) |
||
Τέφρα |
6,5 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3 Ν) |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC |
||
Αδιάλυτες ύλες (σε ζεστό νερό) |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλέ χρώμα |
||
Ζελατίνη και άλλες πρωτεΐνες |
Διαλύεται περίπου 1 g άγαρ-άγαρ σε 100 ml βραστού νερού και το διάλυμα αφήνεται να ψυχθεί μέχρι τους 50 oC περίπου. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος, προστίθενται 5 ml διαλύματος τρινιτροφαινόλης (1 g άνυδρης τρινιτροφαινόλης σε 100 ml ζεστού νερού). Δεν πρέπει να εμφανιστεί θόλωμα εντός 10 λεπτών |
||
Απορρόφηση νερού |
Σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml, φέρονται 5 g άγαρ-άγαρ και ο όγκος συμπληρώνεται μέχρι τη χαραγή με νερό. Το σύνολο αναμειγνύεται και αφήνεται σε ηρεμία 24 ώρες σε θερμοκρασία 25 oC περίπου. Το περιεχόμενο του κυλίνδρου χύνεται επάνω σε υγρό υαλοβάμβακα, κατά τρόπον ώστε το νερό να εκρεύσει σε ένα δεύτερο ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml. Δεν πρέπει να συλλεγούν άνω των 75 ml νερού |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 407 ΚΑΡΑΓΕΝΑΝΗ
Συνώνυμα |
Το προϊόν του εμπορίου κυκλοφορεί με διάφορα ονόματα όπως: |
||
Γελόζη ιρλανδικού βρύου |
|||
Ευχευμάνη (από το είδος Eucheuma) |
|||
Ιριδοφυκάνη (από το είδος Irididaea) |
|||
Υπνεάνη (από το είδος Hypnea) |
|||
Φουρκελλαράνη ή δανικό άγαρ-άγαρ (από τη Furcellaria fastigiata) |
|||
Καραγενάνη (από τα είδη Chondrus και Gigartina) |
|||
Ορισμός |
Η καραγενάνη λαμβάνεται με εκχύλιση με νερό από φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gigartinaceae, Solieraceae, Hypneaceae και Furcellariaceae της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη). Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2. Η καραγενάνη αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο και ασβέστιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Η καραγενάνη δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση |
||
Αριθ. Einecs |
232-524-2 |
||
Περιγραφή |
Υποκίτρινη προς άχρωμη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Ιξώδες διαλύματος συγκεντρώσεως 1,5 % στους 75 oC |
Τουλάχιστον 5 Mpa.s |
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, τέσσερις ώρες) |
||
Θειικό άλας |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4) |
||
Τέφρα |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %) |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v) |
||
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους (κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa) |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. Coli |
Απουσία σε 5 gr |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 gr |
Ε 407α ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΦΥΚΗ EUCHEUMA
Συνώνυμα |
PES (από τα αρχικά των λέξεων Processed Eucheuma seaweed/μεταποιημένα φύκη Εύχευμα) |
||
Ορισμός |
Τα μεταποιημένα φύκη του γένους Εύχευμα λαμβάνονται από κατεργασία φυσικών στελεχών θαλασσίων φυκών των ειδών Eucheuma cottonii και Eucheuma spinosum της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη) με υδατικά διαλύματα αλκαλίων (ΚΟΗ) για την απομάκρυνση των ξένων προσμίξεων, ακολουθούμενη από έκπλυση με γλυκό νερό και ξήρανση, οπότε προκύπτει το τελικό προϊόν. Επιτρέπεται ο περαιτέρω καθαρισμός με έκπλυση με μεθανόλη, αιθανόλη ή προπανοδιόλη-2 και ξήρανση. Το προϊόν αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Περιέχει επίσης σε μικρές ποσότητες άλατα με νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών καθώς και κυτταρίνη φυκών σε αναλογία έως 15 %. Η καραγενάνη μεταποιημένων φυκών του γένους Εύχευμα δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση. |
||
Περιγραφή |
Καστανόχρυση έως υποκίτρινη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Με νερό σχηματίζει θολά παχύρρευστα εναιωρήματα. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Ιξώδες διαλύματος συγκεντρώσεως 1,5 % στους 75 oC |
Τουλάχιστον 5 mPa.s |
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Θειικό άλας |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4) |
||
Τέφρα |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %) |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 15 % επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v) |
||
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους (κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa) |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 grr |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 gr |
Ε 410 ΚΟΜΜΙ ΧΑΡΟΥΠΙΩΝ
Συνώνυμα |
Κόμμι algaroba |
||
Ορισμός |
Το κόμμι χαρουπιών είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων της χαρουπιάς, κοινή ονομασία του δέντρου φυσικών στελεχών Cerationia siliqua (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη |
||
Μέσο μοριακό βάρος |
50 000-3 000 000 |
||
Αριθ. Einecs |
232-541-5 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα, τοποθετείται λίγο κονιοποιημένο δείγμα σε υδατικό διάλυμα που περιέχει 0,5 % ιωδίου και 1 % ιωδιούχου καλίου και εξετάζεται στο μικροσκόπιο. Το κόμμι χαρουπιών εμφανίζεται με τη μορφή επιμήκων σωληνοειδών κυττάρων, χωρισμένων ή με μικρά διάκενα μεταξύ τους. Το καφέ περιεχόμενό τους είναι πολύ λιγότερο ομοιόμορφο απ’ ότι στο κόμμι γκουάρ. Το κόμμι γκουάρ εμφανίζεται με τη μορφή σχεδόν όμοιων ομάδων σφαιρικών έως απιοειδών κυττάρων με κίτρινο έως καφέ περιεχόμενο |
||
|
Διαλυτό σε ζεστό νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες) |
||
Τέφρα |
1,2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 oC |
||
Πρωτεΐνες (Ν × 6,25) |
7 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
4 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μολύβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθανόλη και προπανόλη-2 |
1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
Ε 412 ΚΟΜΜΙ ΓΚΟΥΑΡ
Συνώνυμα |
Κόμμι κυάμοψης |
||
Άλευρο γκουάρ |
|||
Ορισμός |
Το κόμμι γκουάρ είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του γκουάρ, κοινή ονομασία του φυτού Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη |
||
Αριθ. Einecs |
232-536-0 |
||
Μοριακό βάρος |
50 000-8 000 000 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Διαλυτό σε κρύο νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες) |
||
Τέφρα |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 oC |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
7 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πρωτεΐνες (Ν × 6,25) |
10 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου (δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 413 ΤΡΑΓΑΝΚΑΝΘΙΝΟ ΚΟΜΜΙ
Συνώνυμα |
Τραγακάνθη |
||
Ορισμός |
Το τραγακάνθινο κόμμι είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του βλαστού και των κλάδων φυσικών στελεχών του φυτού Astragalus gummifer Labillardiere και άλλων ασιατικών ειδών του γένους Astragalus (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες (γαλακτοαραβάνες και όξινους πολυσακχαρίτες), οι οποίοι κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτουρονικό οξύ, γαλακτόζη, αραβινόζη, ξυλόζη και φυκόζη. Ενδέχεται επίσης να περιέχει μικρές ποσότητες ραμνόζης και γλυκόζης (προερχόμενες από την παρουσία ιχνών αμύλου ή/και κυτταρίνης) |
||
Μοριακό βάρος |
Περίπου 800 000 |
||
Αριθ. Einecs |
232-252-5 |
||
Περιγραφή |
Το μη κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι εμφανίζεται με τη μορφή πεπλατυσμένων, φολιδωτών θραυσμάτων, επίπεδων ή κεκαμμένων, ή με τη μορφή σπειροειδώς περιελιγμένων τεμαχίων πάχους 0,5-2,5 mm και μήκους έως 3 cm. Το χρώμα του είναι λευκό έως ωχροκίτρινο αλλά ορισμένα τεμάχια μπορεί να έχουν ελαφρά κόκκινη χροιά. Τα τεμάχια παρουσιάζουν κερατοειδή υφή και είναι εύθρυπτα. Είναι άοσμο ενώ τα διαλύματά του έχουν ανούσια κολλώδη γεύση. Το κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι έχει χρώμα λευκό έως ωχροκίτρινο ή ροζ προς καφέ (ωχροκάστανο) |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
1 g δείγματος, αναμειγνυόμενο με 50 ml νερού, διογκώνεται σχηματίζοντας ένα λείο, σκληρό, οπαλιοειδές πήκτωμα· δεν διαλύεται σε αιθανόλη και δεν διογκώνεται σε υδατικό διάλυμα αιθανόλης 60 % (w/v). |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αρνητική δοκιμή για κόμμι καράγια |
Ζέεται 1 g με 20 ml νερό μέχρι να σχηματιστεί πήκτωμα. Προστίθενται 5 ml υδροχλωρικού οξέος και το μείγμα ζέεται εκ νέου για πέντε λεπτά. Δεν πρέπει να εμφανιστεί σταθερό ροζ ή κόκκινο χρώμα. |
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
16 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες) |
||
Ολική τέφρα |
4 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 g |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
Ε 414 ΚΟΜΜΙ ΑΚΑΚΙΑΣ
Συνώνυμα |
Αραβικό κόμμι |
||
Ορισμός |
Το κόμμι ακακίας είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του βλαστού και των κλάδων φυσικών στελεχών του φυτού Acacia Senegal (L.) Willdenow ή συγγενών ειδών του γένους Ακακία (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες και τα άλατά τους με ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, που κατά την υδρόλυση παρέχουν αραβινόζη, γαλακτόζη, ραμνόζη και γλυκουρονικό οξύ |
||
Μοριακό βάρος |
Κατά προσέγγιση 350 000 |
||
Αριθ. Einecs |
232-519-5 |
||
Περιγραφή |
Το μη κονιοποιημένο κόμμι ακακίας εμφανίζεται με τη μορφή λευκών ή λευκο-υποκίτρινων σφαιροειδών δακρύων διαφόρων μεγεθών ή γωνιωδών θραυσμάτων, πολλές φορές αναμεμιγμένο με σκουρόχρωμα θραύσματα. Διατίθεται επίσης σε μορφή νιφάδων, κόκκων, σκόνης ή αποξηραμένου με ψεκασμό υλικού, χρώματος λευκού έως λευκο-υποκίτρινου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένα γραμμάριο διαλύεται σε 2 ml κρύου νερού, σχηματίζοντας διάλυμα που ρέει εύκολα και παρέχει όξινη αντίδραση με χάρτη ηλιοτροπίου· αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
17 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες), προκειμένου για το κοκκώδες προϊόν, και 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες), προκειμένου για το αποξηραμένο με ψεκασμό προϊόν |
||
Ολική τέφρα |
4 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άμυλο ή δεξτρίνη |
Διάλυμα του κόμμεως σε αναλογία 1:50 υποβάλλεται σε βρασμό και στη συνέχεια ψύχεται. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος προστίθεται 1 σταγόνα διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί υποκύανο ή κοκκινωπό χρώμα |
||
Ταννίνες |
Σε 10 ml διαλύματος 1:50 προστίθεται περίπου 0,1 ml διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (III) (9 g FeCl3·6H2O σε νερό μέχρι συνολικού όγκου 100 ml). Δεν πρέπει να εμφανιστεί υπόμαυρο χρώμα ούτε να σχηματιστεί υπόμαυρο ίζημα |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Προϊόντα υδρόλυσης |
Απουσία μαννόζης, ξυλόζης και γαλακτουρονικού οξέος (χρωματογραφικός προσδιορισμός) |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 g |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
Ε 415 ΞΑΝΘΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΙ
Ορισμός |
Το ξανθανικό κόμμι είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης, που λαμβάνεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με φυσικά στελέχη του βακτηριδίου Xanthomonas campestris, ακολουθούμενη από καθαρισμό με εκχύλιση με αιθανόλη ή προπανόλη-2, ξήρανση και άλεση. Περιέχει ως κύριες δομικές μονάδες εξόζης D-γλυκόζη και D-μαννόζη μαζί με D-γλυκουρονικό οξύ και πυροσταφυλικό οξύ και παρασκευάζεται σε μορφή αλάτων με νάτριο, κάλιο ή ασβέστιο. Το διαλύματά του είναι ουδέτερα |
||
Μοριακό βάρος |
Κατά προσέγγιση 1 000 000 |
||
Αριθ. Einecs |
234-394-2 |
||
Δοκιμασία |
Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 4,2 % και όχι άνω του 5 % CO2, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε ξανθανικό κόμμι 91 % έως 108 % |
||
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος κρεμ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτό σε νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 1/2 ώρες) |
||
Ολική τέφρα |
16 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενης με πύρωση στους 650 oC μετά από ξήρανση στους 105 oC για 4 ώρες |
||
Πυροσταφυλικό οξύ |
1,5 % ή περισσότερο |
||
Άζωτο |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθανόλη και προπανόλη2 |
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, ξεχωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E.coli |
Απουσία σε 5 g |
||
Salmonella spp. |
Απουσία σε 10 g |
||
Xanthomonas campestris |
Απουσία ζωντανών κυττάρων σε 1 g |
Ε 416 ΚΟΜΜΙ ΚΑΡΑΓΙΑ
Συνώνυμα |
Katilo |
||
Kadaya |
|||
Κόμμι στερκουλίας |
|||
Sterculia |
|||
Karaya |
|||
Kullo |
|||
Kuterra |
|||
Ορισμός |
Το κόμμι καράγια είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του κορμού και των κλάδων των φυσικών στελεχών δέντρων: Sterculia urens Roxburgh και άλλων ειδών του γένους Στερκουλίας (οικογένεια Sterculiaceae) ή Cochlospermum gossypium A.P. de Candolle και άλλα είδη του γένους Κοχλιόσπερμο (οικογένεια Bixaceae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς ακτευλιωμένους πολυσακχαρίτες, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη, ραμνόζη και γαλακτουρονικό οξύ καθώς και μικρές ποσότητες γλυκουρονικού οξέος |
||
Αριθ. Einecs |
232-539-4 |
||
Περιγραφή |
Το κόμμι καράγια παρουσιάζεται με τη μορφή δακρύων διαφόρων μεγεθών και ασύμμετρων θραυσμάτων με χαρακτηριστική ημικρυσταλλική εμφάνιση. Το χρώμα του είναι ωχροκίτρινο έως ωχροκάστανο κα η υφή του ημιδιαφανής και κερατοειδής. Το κονιοποιημένο κόμμι καράγια έχει χρώμα υπόφαιο έως ωχροκάστανο. Το κόμμι αναδίδει τη χαρακτηριστική οσμή του οξικού οξέος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
Το κόμμι καράγια διογκώνεται σε διάλυμα αιθανόλης 60 %, ιδιότητα που το διακρίνει από άλλα κόμμεα |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες) |
||
Ολική τέφρα |
8 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πτητικά οξέα |
Τουλάχιστον 10 % (ως οξικό οξύ) |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 g |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
Ε 417 ΚΟΜΜΙ ΤΑΡΑ
Ορισμός |
Το κόμμι τάρα είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του φυτού Caesalpinia spinosa (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες αποτελούμενους κυρίως από γαλακτομαννάνες. Το βασικό συστατικό είναι μία ευθύγραμμη αλυσίδα ομάδων (1-4)-β-D-μαννοπυρανόζης, συνδεδεμένων με δεσμούς (1-6) με D-γαλακτοπυρανόζη. Η αναλογία μαννόζης προς γαλακτόζη στο κόμμι τάρα είναι 3:1 (η ίδια αναλογία στο κόμμι χαρουπιών είναι 4:1 ενώ στο κόμμι γκουάρ 2:1) |
||
Αριθ. Einecs |
254-409-6 |
||
Περιγραφή |
Λευκή έως λευκοκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτό σε νερό |
||
Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Εάν σε υδατικό διάλυμα του δείγματος προστεθεί μικρή ποσότητα βορικού νατρίου, σχηματίζεται πηκτή |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Τέφρα |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πρωτεΐνες |
3,5 % κατ’ ανώτατο όριο (συντελεστής Ν × 5,7) |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 418 ΚΟΜΜΙ ΤΖΕΛΑΝ
Ορισμός |
Το κόμμι τζελάν είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης που παρασκευάζεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με φυσικά στελέχη του βακτηριδίου Pseudomonas elodea, ακολουθούμενη από καθαρισμό με ισοπροπυλική αλκοόλη, ξήρανση και άλεση. Ο μακρομοριακός πολυσακχαρίτης συνίσταται κυρίως σε έναν επαναλαμβανόμενο τετρασακχαρίτη, αποτελούμενο από μια ομάδα ραμνόζης, μια ομάδα γλυκουρονικού οξέος και δύο ομάδες γλυκόζης και εστεροποιημένο σε Ο-γλυκοζιτικούς δεσμούς με ακύλια (γλυκερύλια και ακετύλια). Το γλυκουρονικό οξύ έχει εξουδετερωθεί προς σχηματισμό μείγματος των αλκαλίων του με κάλιο, νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο |
||
Αριθ. Einecs |
275-117-5 |
||
Μοριακό βάρος |
Κατά προσέγγιση 500 000 |
||
Δοκιμασία |
Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 3,3 % και όχι άνω του 6,8 % CO2 |
||
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος κρεμ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλύεται σε νερό, σχηματίζοντας παχύρρευστο διάλυμα |
||
Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2,5 ώρες) |
||
Άζωτο |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Προπανόλη-2 |
750 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
10 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
400 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
E 420 (i) ΣΟΡΒΙΤΟΛΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ της Επιτροπής (8).
E 420 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΣΟΡΒΙΤΟΛΗΣ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 421 ΜΑΝΝΙΤΟΛΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 422 ΓΛΥΚΕΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Γλυκερόλη |
||
Ορισμός |
|
||
Χημικές ονομασίες |
Προπανοτριόλη -1,2,3 |
||
Γλυκερόλη |
|||
Τριυδροξυ-προπάνιο |
|||
Αριθ. Einecs |
200-289-5 |
||
Χημικός τύπος |
C3H8O3 |
||
Μοριακό βάρος |
92,10 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γλυκερίνη τουλάχιστον 98 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο υγροσκοπικό σιροπιώδες υγρό με αμυδρή χαρακτηριστική οσμή, που δεν είναι ούτε δριμεία ούτε δυσάρεστη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Σε δοκιμαστικό σωλήνα θερμαίνονται μερικές σταγόνες δείγματος με 0,5 g περίπου οξίνου θειικού καλίου, οπότε αναδίδονται οι χαρακτηριστικοί διαπεραστικοί ατμοί της ακρολεΐνης |
||
|
Τουλάχιστον 1,257 |
||
|
1,471 έως 1,474 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Βουτανοτριόλες |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ενώσεις ακρολεΐνης, γλυκόζης και αμμωνίου |
Μείγμα 5 ml γλυκερίνης με 5 ml διαλύματος υδροξειδίου του καλίου (1:10) θερμαίνεται στους 60 oC για πέντε λεπτά. Το μείγμα δεν χρωματίζεται κίτρινο ούτε αναδίδει οσμή αμμωνίας |
||
Λιπαρά οξέα και εστέρες λιπαρών οξέων |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε βουτυρικό οξύ |
||
Χλωριούχες ενώσεις |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως χλώριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 425 (i) ΚΟΜΜΙ KONJAC
Ορισμός |
Το κόμμι Konjac είναι υδατοδιαλυτό υδροκολλοειδές το οποίο λαμβάνεται από το άλευρο Konjac με εκχύλιση με νερό. Το άλευρο konjac είναι το μη καθαρισμένο ακατέργαστο προϊόν από τη ρίζα του πολυετούς φυτού Amorphophallus konjac. Το βασικό συστατικό του κόμμεος Konjac είναι ο υδατοδιαλυτός υψηλού μοριακού βάρους πολυσακχαρίτης γλυκομαννάνη, ο οποίος αποτελείται από μονάδες D-μαννόζης και D-γλυκόζης με μοριακή σχέση 1,6 : 1,0 και οι οποίες συνδέονται με β(1-4)-γλυκοζιτικούς δεσμούς. Μικρότερες πλευρικές αλυσίδες συνδέονται με β(1-3)-γλυκοζιτικούς δεσμούς, και ακετυλομάδες εμφανίζονται τυχαία με αναλογία 1 ομάδα ανά 9 έως 19 μονάδες σακχάρου |
||
Μοριακό βάρος |
Το κύριο συστατικό, η γλυκομαννάνη, έχει μέσο μοριακό βάρος 200 000 έως 2 000 000 |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 75 % υδατάνθρακας |
||
Περιγραφή |
Σκόνη λευκού με υπόλευκου έως ανοικτού καστανού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Κολλοειδώς διαλυτό στο ζεστό ή κρύο νερό, σχηματίζει παχύρευστο διάλυμα με pH μεταξύ 4,0 και 7,0 |
||
|
Προσθέστε 5 ml διαλύματος βορικού νατρίου 4 % σε διάλυμα 1 % του δείγματος σε δοκιμαστικό σωλήνα και αναταράξτε ζωηρά. Σχηματίζεται γέλη |
||
|
Ετοιμάστε διάλυμα 2 % του δείγματος θερμαίνοντάς το σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά, με διαρκή ανατάραξη και στη συνέχεια ψύξτε το διάλυμα σε θερμοκρασία δωματίου. Για κάθε g δείγματος που χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία 30 g του διαλύματος 2 %, προσθέστε 1 ml ανθρακικού καλίου διαλύματος 10 % στο πλήρως ενυδατωμένο δείγμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Θερμάνετε το μείγμα σε υδατόλουτρο στους 85 oκαι αφήστε το επί 2 ώρες χωρίς να το αναταράξετε. Στις συνθήκες αυτές σχηματίζεται θερμικά σταθερή γέλη |
||
|
Τουλάχιστον 3 kgm-1s-1 στους 25 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες) |
||
Άμυλο |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πρωτεΐνη |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (N x 5,7) |
||
Προσδιορισμός αζώτου με τη μέθοδο Kjeldahl. Το ποσοστό αζώτου που περιέχεται στο δείγμα πολλαπλασιασμένο επί 5,7 δίνει το ποσοστό της πρωτεΐνης στο δείγμα |
|||
Υλες διαλυτές στον αιθέρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική τέφρα |
5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC, 3-4 ώρες) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 12,5 g |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
E 425 (ii) ΓΛΥΚΟΜΑΝΝΑΝΗ KONJAC
Ορισμός |
Το γλυκομαννάνη Konjac είναι υδατοδιαλυτό υδροκολλοειδές το οποίο λαμβάνεται από το άλευρο Konjac μετά από έκπλυση με αιθανόλη που περιέχει νερό. Το άλευρο Konjac είναι το μη καθαρισμένο ακατέργαστο προϊόν από τον κόνδυλο του πολυετούς φυτού Amorphophallus konjac. Το βασικό συστατικό είναι ο υδατοδιαλυτός υψηλού μοριακού βάρους πολυσακχαρίτης γλυκομάννα, ο οποίος αποτελείται από μονάδες D-μαννόζης και D-γλυκόζης με μοριακή σχέση 1,6: 1,0 και οι οποίες συνδέονται β(1-4)-γλυκοζιτικούς δεσμούς με διακλάδωση κάθε 50 ή 60 μονάδα περίπου. Κάθε 19ο κατάλοιπο σακχάρου περίπου είναι ακετυλιωμένο |
||
Μοριακό βάρος |
500 000 έως 2 000 000 |
||
Δοκιμασία |
Σύνολο διατροφικών ινών: τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λεπτόρευστη και άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού έως ανοικτού καφέ λεπτού κοκκομετρικού βαθμού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Κολλοειδώς διαλυτό στο ζεστό ή κρύο νερό, σχηματίζει παχύρευστο διάλυμα με pH μεταξύ 5,0 και 7,0. Η διαλυτότητα αυξάνεται με θέρμανση και μηχανική ανατάραξη |
||
|
Ετοιμάστε διάλυμα 2 % του δείγματος θερμαίνοντάς το σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά, με διαρκή ανατάραξη και στη συνέχεια ψύξτε το διάλυμα σε θερμοκρασία δωματίου. Για κάθε g δείγματος που χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία 30 g του διαλύματος 2 %, προσθέστε 1 ml ανθρακικού καλίου διαλύματος 10 % στο πλήρως ενυδατωμένο δείγμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Θερμάνετε το μείγμα σε υδατόλουτρο στους 85 oC και αφήστε το επί 2 ώρες χωρίς να το αναταράξετε. Στις συνθήκες αυτές σχηματίζεται θερμικά σταθερή γέλη |
||
|
Τουλάχιστον 20 kgm-1s-1 στους 25 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
8 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
||
Άμυλο |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πρωτεΐνη |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (Ν x 5,7 ώρες) |
||
Προσδιορισμός αζώτου με τη μέθοδο Kjeldahl. Το ποσοστό αζώτου που περιέχεται στο δείγμα πολλαπλασιασμένο επί 5,7 δίνει το ποσοστό της πρωτεΐνης στο δείγμα |
|||
Υλες διαλυτές στον αιθέρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειώδες άλας (όπως ΣΟ2) |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλώριο |
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υλες διαλυτές σε αλκοόλη 50 % |
2,0 % υλικού κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική τέφρα |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC, 3-4 ώρες) |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 12,5 g |
||
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
Ε 426 ΗΜΙΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΣΟΓΙΑΣ
Συνώνυμα |
|
||
Ορισμός |
Η ημικυτταρίνη σόγιας είναι εξευγενισμένος υδατοδιαλυτός πολυσακχαρίτης που λαμβάνεται από ίνες σόγιας που απαντούν στη φύση με εκχύλιση με ζεστό νερό |
||
Χημικές ονομασίες |
Εξευγενισμένος υδατοδιαλυτός πολυσακχαρίτης σόγιας |
||
Υδατοδιαλυτές ίνες σόγιας |
|||
Δοκιμασία |
Ελάχιστη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακα 74 % |
||
Περιγραφή |
Ρέουσα αποξηραμένη με ψεκασμό λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή σε θερμό και κρύο νερό χωρίς σχηματισμό πηκτωμάτων |
||
5,5±1,5 |
|||
|
200 mPa.s κατ’ ανώτατο όριο |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7 % (105 oC, 4 ώρες) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πρωτεΐνη |
14 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική τέφρα |
9,5 % (600 oC, 4 ώρες) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
3 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο |
||
E. coli |
Απουσία σε 10 g |
Ε 431 ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΠΟΛΥΟΞΥΑΙΘΥΛΕΝΙΟ (40)
Συνώνυμα |
Stearate Polyoxyl (40) |
||
μονοστεατικό πολυοξυαιθυλένιο (40) |
|||
Ορισμός |
Ένα μείγμα μονο- και δι-εστέρων του εδώδιμου εμπορικού στεατικού οξέος και μικτών πολυοξυαιθυλενοδιολών (με μέσο μήκος πολυμερούς περίπου 40 μονάδων οξυαιθυλενίου) μαζί με ελεύθερη πολυόλη |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % σε άνυδρη βάση |
||
Περιγραφή |
Νιφάδες κρεμ χρώματος ή κηρώδες στερεό στους 25 oC, με ελαφρά οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη και τον οξικό αιθυλεστέρα Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο |
||
|
39 oC-44 oC |
||
|
Το χαρακτηριστικό ενός εστέρα μερικού λιπαρού οξέος της πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
1 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 25 και όχι περισσότερο από 35 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 27 και όχι περισσότερο από 40 |
||
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 432 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 20)
Συνώνυμα |
Polysorbate 20 |
||
μονολαυρική πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη |
|||
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών με το εδώδιμο εμπορικό λαυρικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 70 % των ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη με περισσότερο από 97,3 % πολυοξυ-αιθυλενο (20) μονολαυρικής σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
||
Περιγραφή |
Φαιοκίτρινο ελαιώδες υγρό σε 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και τη διοξάνη. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τον πετρελαϊκό αιθέρα |
||
|
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 40 και όχι περισσότερο από 50 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 96 και όχι περισσότερο από 108 |
||
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 433 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 80)
Συνώνυμα |
Polysorbate 80 |
||
Πολυελαϊκή πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη |
|||
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι-ανυδριτών με εδώδιμο εμπορικό ελαϊκό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και των ανυδριτών της |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 96,5 % μονοελαϊκής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
||
Περιγραφή |
Φαιοκίτρινο ελαιώδες υγρό σε 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τον πετρελαϊκό αιθέρα |
||
|
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 45 και όχι περισσότερο από 55 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 65 και όχι περισσότερο από 80 |
||
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 434 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 40)
Συνώνυμα |
Polysorbate 40 |
||
Μονοπαλμιτική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη |
|||
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών με εδώδιμο εμπορικό παλμιτικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 66 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 97 % μονοπαλμιτικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
||
Περιγραφή |
Κίτρινο προς πορτοκαλόχρουν ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα στους 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και την ακετόνη. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο |
||
|
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 41 και όχι περισσότερο από 52 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 90 και όχι περισσότερο από 107 |
||
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 435 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 60)
Συνώνυμα |
Polysorbate 60 |
||
Μονοστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη |
|||
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών της με εδώδιμο εμπορικό στεατικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 97 % μονοστεατικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση. |
||
Περιγραφή |
Κίτρινο προς πορτοκαλόχρουν ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα στους 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τα φυτικά έλαια |
||
|
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 45 και όχι περισσότερο από 55 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 81 και όχι περισσότερο από 96 |
||
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 436 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 65)
Συνώνυμα |
Polysorbate 65 |
||
Τριστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη |
|||
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι-ανυδριτών της με εδώδιμο εμπορικό στεατικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 46 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 96 % τριστεατικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
||
Περιγραφή |
Σκούρο, κηρώδες στερεό στους 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Κολλοειδώς διαλυτή στο ύδωρ. Ένωση διαλυτή στο ορυκτέλαιο, τα φυτικά έλαια, τον πετρελαϊκό αιθέρα, την ακετόνη, τον αιθέρα, τη διοξάνη, την αιθανόλη και τη μεθανόλη |
||
|
29 oC-33 oC |
||
|
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 88 και όχι περισσότερο από 98 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 40 και όχι περισσότερο από 60 |
||
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 440 (i) ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ
Ορισμός |
Οι πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλεστέρες του πολυγαλακτουρονικού οξέος και τα άλατά τους με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων φυσικών βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθως εσπεριδοειδών ή μήλων. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθιζήσεως εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
||
Αριθ. Einecs |
232-553-0 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέτρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη |
||
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος λευκού ανοικτοκίτρινου, ανοικτού γκρι ή ανοικτού καφέ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλύονται σε νερό σχηματίζοντας κολλοειδές ιριδίζον διάλυμα. Αδιάλυτες σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3Ν) |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Περιεκτικότητα σε άζωτο |
1 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη |
||
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
1 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 440 (ii) ΑΜΙΔΙΩΜΕΝΕΣ ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ
Ορισμός |
Οι αμιδιωμένες πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλεστέρες και τα αμίδια του πολυγαλακτουρονικού οξέος καθώς και από τα άλατά του με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων φυσικών βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθων εσπεριδοειδών ή μήλων, ακολουθούμενη από κατεργασία με αμμωνία σε αλκαλικό περιβάλλον. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθιζήσεως εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη |
||
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος λευκού, ανοικτοκίτρινου, ανοικτού γκρι ή ανοικτού καφέ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλύονται σε νερό σχηματίζοντας κολλοειδές ιριδίζον διάλυμα. Αδιάλυτες σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου “3Ν) |
||
Βαθμός αμιδίωσης |
25 % ολικών καρβοξυλίων κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
||
Περιεκτικότητα σε άζωτο |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη |
||
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
1 % κατ’ ανώτατο όριο, επί απαλλαγμένης από πτητικές ύλες ουσίας, χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 442 ΦΩΣΦΑΤΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ
Συνώνυμα |
Άλατα των φωσφατιδικών οξέων με αμμώνιο, μείγμα αλάτων φωσφορυλιωμένων γλυκεριδίων με αμμώνιο |
||
Ορισμός |
Μείγμα ενώσεων του αμμωνίου με φωσφατιδικά οξέα που λαμβάνονται από εδώδιμα λίπη και έλαια (συνήθως από μερικώς υδρογονωμένο κραμβέλαιο). Ο φωσφόρος μπορεί να είναι ενωμένος με ένα, δύο ή τρία γλυκερίδια. Επιπλέον, δύο φωσφορικοί εστέρες μπορεί να είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους ως φωσφατιδυλοφωσφατίδια |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε φωσφόρο τουλάχιστον 3 % και όχι άνω του 3,4 % κατά βάρος· περιεκτικότητα σε αμμώνιο τουλάχιστον 1,2 % και όχι του 1,5 % (υπολογιζόμενο ως Ν) |
||
Περιγραφή |
Ημιστερεό λιπαρής υφής |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτό σε λίπη Αδιάλυτο σε νερό, δυσδιάλυτο σε αιθανόλη και ακετόνη |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Ύλες αδιάλυτες σε πετρελαϊκό αιθέρα |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 444 ΙΣΟΒΟΥΤΥΡΙΚΗ ΟΞΙΚΗ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ
Συνώνυμα |
SAIB |
||
Ορισμός |
Η ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη είναι μείγμα των προϊόντων που σχηματίζονται με εστεροποίηση σακχαρόζης ποιότητας για τρόφιμα με ανυδρίτη οξικού οξέος και ισοβουτυρικό ανυδρίτη, ακολουθούμενη από απόσταξη. Το μείγμα περιέχει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς εστέρων, στους οποίους η αναλογία της οξικής προς τη βουτυρική ρίζα είναι περίπου 2:6 |
||
Αριθ. Einecs |
204-771-6 |
||
Χημική ονομασία |
Ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη |
||
Χημικός τύπος |
C40H62O19 |
||
Μοριακό βάρος |
832-856, (κατά προσέγγιση), C40H62O19: 846,9 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C40H62O19 τουλάχιστον 98,8 % και όχι άνω του 101,9 % |
||
Περιγραφή |
Αχυρόχρωμο υγρό, διαυγές και χωρίς ίζημα, με ευχάριστη οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες |
||
|
d40 D: 1,4492-1,4504 |
||
|
d25 D: 1,141-1,151 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Οξική γλυκερίνη |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητας |
0,2 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 524 και όχι άνω του 540 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 445 ΕΣΤΕΡΕΣ ΓΛΥΚΕΡΙΝΗΣ ΜΕ ΚΟΛΟΦΩΝΙΟ ΞΥΛΟΥ
Συνώνυμα |
Εστερικό κόμμι |
||
Ορισμός |
Πολύπλοκο μείγμα εστέρων δι- και τριγλυκερίνης με ρητινικά οξέα προερχόμενα από κολοφώνιο ξύλου. Το κολοφώνιο λαμβάνεται από τεμάχια κομμένων πεύκων με εκχύλιση με διαλύτη, ακολουθούμενη από κατεργασία καθαρισμού υγρού-υγρού με διαλύτη. Οι προδιαγραφές αυτές δεν ισχύουν για τα παράγωγα των κομμεορητινών και του εκκρίμματος ζωντανών κωνοφόρων δέντρων ούτε για τις ουσίες που λαμβάνονται από ρητίνες ταλελαίου, υποπροϊόντος της επεξεργασίας χαρτοπολτού για χαρτί κραφτ. Η σύσταση του τελικού προϊόντος είναι 90 % περίπου ρητινικά οξέα και 10 % ουδέτερα συστατικά (ουσίες που δεν είναι οξέα). Το ποσοστό ρητινικών οξέων είναι πολύπλοκο μείγμα ισομερών διτερπενικών μονοκαρβονικών οξέων με τον εμπειρικό μοριακό τύπο C20H30O2, κυρίως αβιετικό οξύ. Η ουσία υποβάλλεται σε καθαρισμό με απόσταξη με υδρατμούς ή απόσταξη με υδρατμούς με αντιρροή |
||
Περιγραφή |
Σκληρό, κίτρινο έως ελαφρώς κεχριμπαρόχρωμο στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε ακετόνη |
||
|
Το χαρακτηριστικό φάσμα της ένωσης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ειδικό βάρος διαλύματος |
d20 25 τουλάχιστον 0,935, προσδιοριζόμενο σε διάλυμα σε d-λεμονένιο περιεκτικότητας 50 % (καθαρότητα 97 %, σημείο ζέσεως 175,5-176 oC, d20 4: 0,84) |
||
Πεδίο τιμών μαλακύνσεως κατά Ring and Ball |
Μεταξύ 82 oC και 90 oC |
||
Βαθμός οξύτητας |
Μεταξύ 3 και 9 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Μεταξύ 15 και 45 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Δοκιμασία απουσίας ρητίνης ταλελαίου (δοκιμασία θείου) |
Όταν θειούχες οργανικές ενώσεις θερμαίνονται παρουσία μυρμηγκικού νατρίου, το θείο μετατρέπεται σε υδρόθειο, ευκόλως ανιχνεύσιμο με χρήση χάρτου οξικού μολύβδου. Θετικό αποτέλεσμα της δοκιμασίας υποδηλώνει ότι έχει χρησιμοποιηθεί ρητίνη ταλελαίου αντί για κολοφώνιο ξύλου |
E 450 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Δισόξινο διφωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
|
|||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-835-0 |
||
Χημικός τύπος |
Na2H2P2O7 |
||
Μοριακό βάρος |
221,94 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % εκφρασμένη σε δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 63,0 και όχι μεγαλύτερη από 64,5 % |
||
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Διαλυτότητα |
Υδατοδιαλυτό |
||
|
Μεταξύ 3,7 και 5,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, τέσσερις ώρες) |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 450 (ii) ΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Όξινο διφωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Αριθ. Einecs |
238-735-6 |
||
Χημικός τύπος |
Μονοένυδρο: Na3HP2O7 · H2O |
||
Άνυδρο: Na3HP2O7 |
|||
Μοριακό βάρος |
Μονοένυδρο: 261,95 |
||
Άνυδρο: 243,93 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 59 % |
||
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, στην άνυδρη ή στη μονοένυδρη μορφή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Υδατοδιαλυτό |
||
|
Μεταξύ 6,7 και 7,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
4,5 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
||
11,5 % κατ’ ανώτατο όριο στη μονοένυδρη μορφή |
|||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες) |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 450 (iii) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Διφωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πυροφωσφορικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-767-1 |
||
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Na4P2O7 |
||
Δεκαένυδρο: Na4P2O7 · 10H2O |
|||
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: 265,94 |
||
Δεκαένυδρο: 446,09 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Na4P2O7 τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 52,5 % και όχι μεγαλύτερη από 54,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη. Το δεκαένυδρο άλας, ερχόμενο σε επαφή με ξηρό αέρα, αφυδατώνεται ελαφρώς |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Υδατοδιαλυτό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 9,8 και 10,8 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο για το άνυδρο άλας, τουλάχιστον 38 % και όχι άνω του 42 % για το δεκαένυδρο, προσδιοριζόμενη και στις δύο περιπτώσεις με ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες, ακολουθούμενη από πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 450 (v) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Διφωσφορικό κάλιο |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πυροφωσφορικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
230-785-7 |
||
Χημικός τύπος |
K4P2O7 |
||
Μοριακό βάρος |
330,34 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 42,0 % και όχι μεγαλύτερη από 43,7 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, πολύ υγροσκοπική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Υδατοδιαλυτό, αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 10,0 και 10,8 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
2 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες και στη συνέχεια πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 450 (vi) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Διφωσφορικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πυροφωσφορικό ασβέστιο |
||
|
|||
Αριθ. Einecs |
232-221-5 |
||
Χημικός τύπος |
Ca2P2O7 |
||
Μοριακό βάρος |
254,12 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 55 % και όχι μεγαλύτερη από 56 % |
||
Περιγραφή |
Λεπτή, άοσμη σκόνη χρώματος λευκού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ |
||
|
Μεταξύ 5,5 και 7,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά |
||
Ιόντα φθορίου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 450 (vii) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Δισόξινο διφωσφορικό ασβέστιο |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισόξινο πυροφωσφορικό ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
238-933-2 |
||
Χημικός τύπος |
CaH2P2O7 |
||
Μοριακό βάρος |
215,97 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 61 % και όχι μεγαλύτερη από 64 % |
||
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή σκόνη χρώματος λευκού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Ουσίες αδιάλυτες σε οξέα |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 451 (i) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Τριπολυφωσφορικό νάτριο |
||
|
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τριφωσφορικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
231-838-7 |
||
Χημικός τύπος |
Na5O10P3 · nH2O (n = 0 ή 6) |
||
Μοριακό βάρος |
367,86 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % (άνυδρο) ή 65,0 % (εξαένυδρο) |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 56 % και όχι άνω του 59 % (άνυδρο) ή τουλάχιστον 43 % και όχι άνω του 45 % (εξαένυδρο) |
||
Περιγραφή |
Κόκκοι ή σκόνη χρώματος λευκού, ελαφρώς υγροσκοπικά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
|
|
||
|
Μεταξύ 9,1 και 10,2 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: 0,7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, μία ώρα) |
||
Eξαένυδρο: 23,5 % κατ’ ανώτατο όριο (60 oC, μία ώρα και κατόπιν ξήρανση στους 105 oC, τέσσερις ώρες) |
|||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ανώτερα πολυμερή των φωσφορικών ιόντων |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 451 (ii) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Τριπολυφωσφορικό πεντακάλιο |
||
Τριφωσφορικό κάλιο |
|||
Τριπολυφωσφορικό κάλιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τριφωσφορικό κάλιο |
||
|
|||
Αριθ. Einecs |
237-574-9 |
||
Χημικός τύπος |
K5O10P3 |
||
Μοριακό βάρος |
448,42 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 46,5 % και όχι μεγαλύτερη από 48 % |
||
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, πολύ υγροσκοπικά |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό |
||
|
|
||
|
Μεταξύ 9,2 και 10,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ύστερα από ξήρανση στους 105 oC, τέσσερις ώρες, και στη συνέχεια πύρωση στους 550 oC, 30 λεπτά) |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 452 (i) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
1. ΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Εξαμεταφωσφορικό νάτριο |
||
Τετραπολυφωσφορικό νάτριο |
|||
Άλας του Graham |
|||
Πολυφωσφορικό νάτριο, υαλώδες |
|||
Πολυμεταφωσφορικό νάτριο |
|||
Μεταφωσφορικό νάτριο |
|||
Ορισμός |
Τα διαλυτά πολυφωσφορικά άλατα του νατρίου λαμβάνονται με τήξη του ορθοφωσφορικού νατρίου, ακολουθούμενη από ψύξη. Οι ενώσεις αυτές αποτελούν χημική τάξη, στην οποία ανήκουν πολλές άμορφες υδατοδιαλυτές πολυφωσφορικές ενώσεις που αποτελούνται από γραμμικές αλυσίδες μεταφωσφορικών μονάδων (NaPO3)x όπου x ≥ 2, τερματιζόμενες με ομάδες Na2PO4. Οι ουσίες αυτές ταυτοποιούνται συνήθως μέσω της αναλογίας Na2O/P2O5 ή της περιεκτικότητας τους σε P2O5. Η αναλογία Na2O/P2O5 κυμαίνεται από περίπου 1,3 στο τετραπολυφωσφορικό νάτριο, όπου x = περίπου 4, έως περίπου 1,1 στο άλας του Graham, το κοινώς ονομαζόμενο εξαμεταφωσφορικό νάτριο, όπου x = 13 έως 18, και περίπου 1,0 στα πολυφωσφορικά άλατα νατρίου μεγαλύτερου μοριακού βάρους, όπου x = 20 έως 100 ή και περισσότερο. Tο pH των διαλυμάτων τους κυμαίνεται από 3,0 έως 9,0 |
||
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
272-808-3 |
||
Χημικός τύπος |
Ετερογενή μείγματα αλάτων με νάτριο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
||
Μοριακό βάρος |
(102)n |
||
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Τουλάχιστον 60 % και όχι άνω του 71 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμα ή λευκά, διαφανή φυλλίδια, κόκκοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό |
||
|
|
||
|
Μεταξύ 3,0 και 9,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
2. ΑΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο |
||
Άλας του Maddrell |
|||
|
|||
Ορισμός |
Το αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο είναι πολυφωσφορικό νάτριο υψηλού μοριακού βάρους που αποτελείται από δύο μακρές αλυσίδες μεταφωσφορικών μονάδων (NaPO3)x περιελιγμένες προς αντίθετες κατευθύνσεις γύρω από ένα κοινό άξονα. Η αναλογία Na2O/P2O5 είναι περίπου 1,0. Το pH εναιωρήματος σε νερό σε αναλογία 1 προς 3 είναι περίπου 6,5 |
||
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
272-808-3 |
||
Χημικός τύπος |
Ετερογενή μείγματα αλάτων νατρίου γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
||
Μοριακό βάρος |
(102)n |
||
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Τουλάχιστον 68,7 % και όχι μεγαλύτερη από 70,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε ανόργανα οξέα και σε διαλύματα χλωριούχου καλίου και χλωριούχου αμμωνίου (όχι όμως χλωριούχου νατρίου) |
||
|
|
||
|
Περίπου 6,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 452 (ii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Μεταφωσφορικό κάλιο |
||
Πολυμεταφωσφορικό κάλιο |
|||
Άλας Kurrοl |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
232-212-6 |
||
Χημικός τύπος |
(KPO3)n |
||
Ετερογενή μείγματα αλάτων με κάλιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
|||
Μοριακό βάρος |
(118)n |
||
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Περιεκτικότητα σε P2O5 τουλάχιστον 53,5 % και όχι άνω του 61,5 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λεπτή λευκή σκόνη ή κρύσταλλοι ή άχρωμα υαλώδη φυλλίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
1 g διαλύεται σε 100 ml διαλύματος οξικού νατρίου σε αναλογία 1 προς 25 |
||
|
|
||
|
7,8 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC για τέσσερις ώρες και, στη συνέχεια, πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά) |
||
Κυκλοφωσφορικά ιόντα |
8 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P2O5 |
||
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 452 (iii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμο |
Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο, υαλώδες |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
233-782-9 |
||
Χημικός τύπος |
(NaPO3)n CaO όπου n είναι συνήθως 5 |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 61 % και όχι μεγαλύτερη από 69 % ως P2O5 |
||
Περιγραφή |
Λευκοί υαλώδεις κρύσταλλοι, σφαιρίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
περίπου 5 έως 7 |
||
|
7-15 % m/m |
||
Καθαρότητα |
|
||
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 452 (iv) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Μεταφωσφορικό ασβέστιο |
||
Πολυμεταφωσφορικό ασβέστιο |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
236-769-6 |
||
Χημικός τύπος |
(CaP2O6)n |
||
Ετερογενή μείγματα αλάτων με ασβέστιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
|||
Μοριακό βάρος |
(198)n |
||
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Τουλάχιστον 71 % και όχι άνω του 73 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Συνήθως ελάχιστα διαλυτό στο νερό. Διαλυτό σε όξινους διαλύτες |
||
|
|
||
|
27-29,5 % |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την καύση |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC για τέσσερις ώρες και, στη συνέχεια, πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά) |
||
Κυκλοφωσφορικά ιόντα |
8 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P2O5 |
||
Ιόντα φθορίου |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 459 ΒΗΤΑ-ΚΥΚΛΟΔΕΞΤΡΙΝΗ
Ορισμός |
Η βήτα-κυκλοδεξτρίνη είναι ένας μη ανάγων κυκλικός σακχαρίτης που αποτελείται από επτά α-1,4-D-γλυκοπυρανοζυλικές μονάδες. Η ένωση αυτή προκύπτει από τη δράση της ενζυμικής κυκλογλυκοσζυλ-τρανσφεράσης (CGTase) που λαμβάνεται από το Bacillus circulans, το Paenibacillus macerans ή το ανασυνδυασμένο Bacillus licheniformis στέλεχος SJ1608 σε μερικώς υδρολυμένο άμυλο |
||
Χημική ονομασία |
Κυκλο-επτα-αμυλόζη (Cycloheptaamylose) |
||
Αριθ. Einecs |
231-493-2 |
||
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)7 |
||
Μοριακό βάρος |
1 135 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % (C6H10O5)7 σε άνυδρη βάση |
||
Περιγραφή |
Ουσιαστικά άοσμο, λευκό ή σχεδόν λευκό κρυσταλλικό στερεό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση δύσκολα διαλυτή στο ύδωρ· εύκολα διαλυτή στο θερμό ύδωρ· ελαφρώς διαλυτή στην αιθανόλη |
||
|
[α] 25 D: + 160 o έως + 164 o (διάλυμα 1 %) |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
14 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
||
Άλλες κυκλοδεξτρίνες |
2 % κατ’ ανώτατο όριο σε άνυδρη βάση |
||
Υπολειμματικοί διαλύτες (τολουόλιο και τριχλωροαιθυλένιο) |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για κάθε διαλύτη |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 460(i) ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ
Συνώνυμα |
Γέλη κυτταρίνης |
||
Ορισμός |
Η μικροκρυσταλλική κυτταρίνη είναι καθαρισμένη μερικώς αποπολυμερισμένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με κατεργασία με ανόργανα οξέα α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες. Ο βαθμός πολυμερισμού δεν υπερβαίνει κατά κανόνα το 400 |
||
Χημική ονομασία |
Κυτταρίνη |
||
Αριθ. Einecs |
232-674-9 |
||
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)n |
||
Μοριακό βάρος |
Περίπου 36 000 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε κυτταρίνη τουλάχιστον 97 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λεπτή, άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού ή σχεδόν λευκού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Δυσδιάλυτη σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου |
||
|
Σε 1 mg δείγματος προστίθεται 1 ml φωσφορικού οξέος και το μείγμα θερμαίνεται σε υδατόλουτρο για 30 λεπτά. Προστίθενται 4 ml διαλύματος πυροκατεχόλης σε φωσφορικό οξύ σε αναλογία 1:4 και το σύνολο θερμαίνεται για 30 λεπτά, οπότε χρωματίζεται κόκκινο |
||
|
|
||
|
Σε ηλεκτρικό αναδευτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύονται 30 g δείγματος με 270 ml νερού για 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύπτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναιώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και αφήνονται σε ηρεμία 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
||
Υδατοδιαλυτές ουσίες |
0,24 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
pH εναιωρήματος σε νερό συγκεντρώσεως 10 % |
Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5 |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται |
||
Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή ταυτοποίησης Δ, προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό χρώμα |
|||
Κοκκομετρικός βαθμός |
Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των 5 μm: 10 % |
||
Καρβοξύλια |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 460 (ii) ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΚΟΝΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ
Ορισμός |
Καθαρισμένη, μηχανικώς λειοτριβημένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με επεξεργασία α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες |
||
Χημική ονομασία |
Κυτταρίνη |
||
Γραμμικό πολυμερές από τελικές δοκιμές μονάδες γλυκόζης με δεσμούς 1:4 |
|||
Αριθ. Einecs |
232-674-9 |
||
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)n |
||
Μοριακό βάρος |
(162)n (όπου n έχει κατά κανόνα την τιμή 1 000 και άνω) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92 % |
||
Περιγραφή |
Άοσμη σκόνη λευκού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Δυσδιάλυτη σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου |
||
|
Σε ηλεκτρικό αναδευτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύονται 30 g δείγματος με 270 ml νερού για 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύπτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναιώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και αφήνονται σε ηρεμία 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
||
Υδατοδιαλυτές ουσίες |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειική τέφρα |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
pH εναιωρήματος σε νερό συγκεντρώσεως 10 % |
Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5 |
||
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται |
||
Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή ταυτοποίησης Β, προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό χρώμα |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κοκκομετρικός βαθμός |
Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των 5 μm: 10 %) |
Ε 461 ΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||||
Ορισμός |
Η μεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια |
|||||
Χημική ονομασία |
Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: |
|||||
C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:
|
||||||
Μοριακό βάρος |
Από 20 000 περίπου έως 380 000 |
|||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 25 % και όχι άνω του 33 % και σε υδροξυαιθοξύλια (-OCH2CH2OH) 5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||||
Ταυτοποίηση |
|
|||||
|
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. |
|||||
Αδιάλυτη σε αιθανόλη, αιθέρα και χλωροφόρμιο. |
||||||
Διαλυτή σε παγόμορφο οξικό οξύ |
||||||
Καθαρότητα |
|
|||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
|||||
Θειική τέφρα |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
|||||
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0 |
|||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 462 ΑΙΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Αιθυλαιθέρας κυτταρίνης |
|||
Ορισμός |
Η αιθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών και αιθεροποιείται εν μέρει με αιθύλια |
|||
Χημικές ονομασίες |
Αιθυλαιθέρας κυτταρίνης |
|||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκατεστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο τύπο: |
|||
C6H7O2(OR1)(OR2) όπου R1 και R2 μπορούν να είναι:
|
||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε αιθυλοξύλια (-OC2H5) τουλάχιστον 44 % και όχι παραπάνω από 50 % σε αιθυλοξύλια επί ξηράς ουσίας (που ισοδυναμεί με 2,6 αιθυλοξύλια κατ’ ανώτατο όριο ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης) |
|||
Περιγραφή |
Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη και άγευστη σκόνη |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
Πρακτικά αδιάλυτη στο νερό, σε γλυκερίνη και σε προπανοδιόλη-1,2, αλλά διαλυτή σε διάφορες αναλογίες σε ορισμένους οργανικούς διαλύτες ανάλογα με το περιεχόμενο σε αιθοξύλια. Η αιθυλοκυτταρίνη που περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό μικρότερο από 46-48 % είναι ευδιάλυτη σε τετραϋδροφουράνιο, σε οξικό μεθύλιο, σε χλωροφόρμιο και σε μείγματα αρωματικών υδρογονανθράκων-αιθανόλης. Η αιθυλοκυτταρίνη που περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο από 46-48 % είναι ευδιάλυτη σε αιθανόλη, σε μεθανόλη, σε τολουόλιο, σε χλωροφόρμιο και σε οξικό αιθύλιο |
|||
|
Διαλύστε 5g του δείγματος σε 95g μείγματος τολουολίου και αιθανόλης, αναλογίας 80:20 (w/w). Σχηματίζεται ένα διαυγές, σταθερό, ελαφρώς κίτρινο διάλυμα. Ρίξτε λίγα ml του διαλύματος σε γυάλινο πιάτο και αφήνετε τον διαλύτη να εξατμιστεί. Σχηματίζεται μια πυκνή, σκληρή, συνεχής, διαφανής μεμβράνη. Η μεμβράνη είναι εύφλεκτη |
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3 % (105 oC, 2 ώρες) κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Θειική τέφρα |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Ουδέτερο σε βάμμα ηλιοτροπίου |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 463 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||||||
Ορισμός |
Η υδροξυπροπυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με υδροξυπροπύλια |
|||||||
Χημική ονομασία |
Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||||||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκατεστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: |
|||||||
C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:
|
||||||||
Μοριακό βάρος |
Από 30 000 περίπου έως 1 000 000 |
|||||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε υδροξυπροποξύλια (-OCH2CH3) τουλάχιστον 80,5 %, που ισοδυναμεί με 4,6 υδροξυπροπύλια κατ’ ανώτατο όριο ανά ομάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης, επί ξηράς ουσίας |
|||||||
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||||||
Ταυτοποίηση |
|
|||||||
|
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη, αδιάλυτη σε αιθέρα |
|||||||
|
Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία |
|||||||
Καθαρότητα |
|
|||||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
|||||||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
|||||||
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0 |
|||||||
Προπυλενοχλωρυδρίνες |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 464 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Ορισμός |
Η υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια, με ένα μικρό ποσοστό υποκατάστασης από υδροξυπροπύλια |
|||||||||
Χημική ονομασία |
2-Υδροξυπροπυλαιθέρας της μεθυλοκυτταρίνης |
|||||||||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: |
|||||||||
C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:
|
||||||||||
Μοριακό βάρος |
Από 13 000 περίπου έως 200 000 |
|||||||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 19 % και όχι άνω του 30 % και σε υδροξυπροποξύλια (-OCH2CHOHCH3), 12 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας |
|||||||||
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||||||||
Ταυτοποίηση |
|
|||||||||
|
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη |
|||||||||
|
Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία |
|||||||||
Καθαρότητα |
|
|||||||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
|||||||||
Θειική τέφρα |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες 50 mPa· s και άνω |
|||||||||
3 % κατ’ ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες κάτω των 50 mPa· s |
||||||||||
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω 8,0 |
|||||||||
Προπυλενοχλωρυδρίνες |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||||||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 465 ΑΙΘΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Μεθυλαιθυλοκυτταρίνη |
|||||
Ορισμός |
Η αιθυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια και αιθύλια |
|||||
Χημική ονομασία |
Αιθυλμεθυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: |
|||||
C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:
|
||||||
Μοριακό βάρος |
Από 30 000 περίπου έως 40 000 |
|||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα, επί ξηράς ουσίας, σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 3,5 % και όχι άνω του 6,5 % και σε αιθοξύλια (-OCH2CHOHCH3), τουλάχιστον 14,5 % και όχι άνω του 19 % και συνολική περιεκτικότητα σε αλκοξύλια τουλάχιστον 13,2 % και όχι άνω του 19,5 %, εκφρασμένη σε μεθοξύλια |
|||||
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||||
Ταυτοποίηση |
|
|||||
|
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη, αδιάλυτη σε αιθέρα |
|||||
Καθαρότητα |
|
|||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο για την ινώδη μορφή και 10 % κατ’ ανώτατο όριο για την κονιοποιημένη μορφή (105 oC, μέχρι σταθερού βάρους) |
|||||
Θειική τέφρα |
0,6 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0 |
|||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 466 ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Καρβοξυμεθυλοκυτταρινικό νάτριο |
|||||
CMC |
||||||
NaCMC |
||||||
Άλας με νάτριο της CMC |
||||||
Κόμμι κυτταρίνης |
||||||
Ορισμός |
Η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη είναι το μερικό άλας με νάτριο ενός καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης, η οποία λαμβάνεται απευθείας από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες |
|||||
Χημική ονομασία |
Άλας με νάτριο του καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης |
|||||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: |
|||||
C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου Ρ1, Ρ2 Ρ3 μπορεί να είναι:
|
||||||
Μοριακό βάρος |
Άνω του 17 000 περίπου (βαθμός πολυμερισμού κατά προσέγγιση 100) |
|||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 99,5 % |
|||||
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||||
Ταυτοποίηση |
|
|||||
|
Σχηματίζει με νερό πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη |
|||||
|
Διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,1 % αναδεύεται ζωηρά. Δεν πρέπει να σχηματισθεί στιβάδα αφρού. (Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης) |
|||||
|
Σε 5 ml διαλύματος του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 %, προστίθεται 5 ml διαλύματος θειικού χαλκού ή θειικού αμμωνίου συγκεντρώσεως 5 %, οπότε σχηματίζεται ίζημα. (Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης καθώς και από τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών και το τραζακάνθινο κόμμι) |
|||||
|
Σε 50 ml νερού προστίθενται υπό ανάδευση 0,5 g κονιοποιημένης καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, ώστε να σχηματιστεί ομοιογενές κολλοειδές. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα, το οποίο χρησιμοποιείται για την ακόλουθη δοκιμή: Σε 1 mg δείγματος, που έχει προηγουμένως αραιωθεί με ίσο όγκο νερού σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθενται 5 σταγόνες διαλύματος ναφθόλης-1. Ο δοκιμαστικός σωλήνας κρατείται υπό κλίση και εισάγονται με προσοχή κατά μήκος των τοιχωμάτων του 2 ml θειικού οξέος ώστε να σχηματίσει κατώτερη στιβάδα. Η επιφάνεια επαφής των δύο στιβάδων χρωματίζεται ιωδοκόκκινη |
|||||
Καθαρότητα |
|
|||||
Βαθμός υποκατάστασης |
Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερα από 1,5 καρβοξυμεθύλια (-CH2COOH) ανά ομάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης |
|||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, μέχρι σταθερού βάρους) |
|||||
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,5 |
|||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Ολικές γλυκολικές ενώσεις |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο υπολογιζόμενο ως γλυκολικό νάτριο επί ξηράς ουσίας |
|||||
Νάτριο |
12,4 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
E 468 ΝΑΤΡΙΟΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΜΕ ΣΤΑΥΡΟΕΙΔΕΙΣ ΔΕΣΜΟΥΣ
Συνώνυμα |
Καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροειδείς δεσμούς |
|||||
CMC με σταυροειδείς δεσμούς |
||||||
Νατριο CMC με σταυροειδείς δεσμούς |
||||||
Κόμμι κυτταρίνης με σταυροειδείς δεσμούς |
||||||
Ορισμός |
Η νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροειδείς δεσμούς είναι το μετά νατρίου άλας εν μέρει Ο-καρβοξυμεθυλιωμένης κυτταρίνης με σταυροειδείς δεσμούς μέσω θερμικής κατεργασίας |
|||||
Χημική ονομασία |
Άλας νατρίου της φέρουσας σταυροειδείς δεσμούς καρβοξυμεθυλαιθεροκυτταρίνης |
|||||
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή που περιέχουν υποκατεστημένες μονάδες ανυδρογλυκόζης με το γενικό τύπο: |
|||||
C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) |
||||||
όπου R1, R2 και R3 μπορεί να είναι κάποιο από τα ακόλουθα:
|
||||||
Περιγραφή |
Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη σκόνη |
|||||
Ταυτοποίηση |
|
|||||
A. |
Ποσότητα 1 g ανακινείται με 100 ml διαλύματος που περιέχει 4 mg/kg κυανούν του μεθυλενίου και το σύνολο αφήνεται να κατακαθίσει. Η προς εξέταση ουσία απορροφά το κυανούν του μεθυλενίου και καθιζάνει με τη μορφή κυανής, ινώδους μάζας |
|||||
B. |
Ποσότητα 1 g ανακινείται με 50 ml νερό. 1 ml του μίγματος μεταφέρεται σε δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθεται 1 ml νερό και 0,05 ml προσφάτως παρασκευασμένου διαλύματος 40 g/l α-ναφθόλης σε μεθανόλη. Ο δοκιμαστικός σωλήνας φέρεται υπό κλίση και προστίθενται προσεκτικά 2 ml θειικού οξέος χύνοντάς τα στο τοίχωμα έτσι ώστε να σχηματιστεί μια κάτω στιβάδα. Στη διεπιφάνεια των στιβάδων αναπτύσσεται μια κοκκινοϊώδης χρώση |
|||||
Γ. |
Παρέχει αντίδραση νατρίου |
|||||
Καθαρότητα |
|
|||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3h) |
|||||
Υδατοδιαλυτά |
10 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Βαθμός υποκατάστασης |
Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερες από 1,5 καρβοξυμεθυλομάδες ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης |
|||||
pH διαλύματος 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι μεγαλύτερο από 7,0 |
|||||
Περιεκτικότητα σε νάτριο |
12,4 % κατ’ ανώτατο όριο στο άνυδρο προϊόν |
|||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 469 ΕΝΖΥΜΑΤΙΚΩΣ ΥΔΡΟΛΥΜΕΝΗ ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα |
Νατριοκαρβοξυλομεθυλοκυτταρίνη, ενζυματικώς υδρολυμένη |
||
Ορισμός |
Ενζυματικώς υδρολυμένη καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη λαμβάνεται από καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με ενζυματική πέψη με κυτταρινάση παραγόμενη από Trichoderma longibrachiatum (πρώην T. reesei) |
||
Χημική ονομασία |
Νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, εν μέρει ενζυματικώς υδρολυμένη |
||
Χημικός τύπος |
Άλατα νατρίου πολυμερών που περιέχουν υποκατεστημένες μονάδες ανυδρογλυκόζης με το γενικό τύπο: |
||
[C6H7O2(OH)x(OCH2COONa)y]n |
|||
όπου n είναι ο βαθμός πολυμερισμού |
|||
x = 1,50 έως 2,80 |
|||
y = 0,2 έως 1,50 |
|||
x + y = 3,0 |
|||
(y = βαθμός υποκατάστασης) |
|||
Τυπικό βάρος |
178,14 όπου y = 0,20 |
||
282,18 όπου y = 1,50 |
|||
Μακρομόρια: Τουλάχιστον 800 (n περίπου 4) |
|||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99,5 %, συμπεριλαμβανομένων μονο- και δισακχαριτών, επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή ελαφρώς κίτρινη ή γκριζωπή, άοσμη, ελαφρώς υγροσκοπική κοκκώδης ή ινώδης σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή στο νερό, αδιάλυτη σε αιθανόλη |
||
|
Διάλυμα 0,1 % του δείγματος ανακινείται ζωηρά. Δεν εμφανίζεται καθόλου στιβάδα αφρού. Η δοκιμή αυτή διακρίνει τη νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, υδρολυμένη ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από αλγινικά και φυσικά κόμμεα |
||
|
Σε 5 ml διαλύματος 0,5 % του δείγματος προστίθενται 5 ml διαλύματος 5 % θειικού χαλκού ή αργιλίου. Εμφανίζεται ίζημα. Η δοκιμή αυτή διακρίνει τη νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, υδρολυμένη ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από τη ζελατίνη, το κόμμι των χαρουπιών και το τραγακάνθιο κόμμι |
||
|
0,5 g του κονιοποιημένου δείγματος προστίθενται σε 50 ml νερό με ταυτόχρονη ανάδευση για να ληφθεί ομοιόμορφη διασπορά. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα. 1 ml του διαλύματος αραιώνεται με 1 ml νερό σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα. Προστίθενται 5 σταγόνες 1-ναφθόλης TS. Ο σωλήνας φέρεται υπό κλίση και φέρονται προσεκτικά στα τοιχώματα του σωλήνα 2 ml θειικού οξέος έτσι ώστε να σχηματιστεί μια κάτω στιβάδα. Στη διεπιφάνεια αναπτύσσεται μια κοκκινοπορφυρή χρώση |
||
|
Τουλάχιστον 2,500 kgm-1s-1 (25 οC) που αντιστοιχεί σε μέσο μοριακό βάρος 5 000 D |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC μέχρι σταθερό βάρος) |
||
Βαθμός υποκατάστασης |
Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερες από 1,5 καρβοξυμεθυλομάδες ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης επί ξηρού |
||
pH κολλοειδούς διαλύματος 1 % |
Τουλάχιστον 6,0 και όχι μεγαλύτερο από 8,5 |
||
Χλωριούχο νάτριο και γλυκολικό νάτριο |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μεμονωμένα ή σε συνδυασμό |
||
Παραμένουσα ενζυμική δραστικότητα |
Υποβάλλεται σε δοκιμή. Δεν επέρχεται καμία αλλαγή στο ιξώδες του διαλύματος δοκιμής, πράγμα που δείχνει υδρόλυση της νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνης |
||
Μόλυβδος |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 470α ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ, ΚΑΛΙΟ ΚΑΙ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
Άλατα με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από εδώδιμα λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και ελαίων |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώματος λευκού ή υπόλευκου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Άλατα με νάτριο και κάλιο: διαλυτά σε νερό και αιθανόλη |
||
Άλατα με ασβέστιο: αδιάλυτα σε νερό, αιθανόλη και αιθέρα |
|||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Νάτριο |
Τουλάχιστον 9 % και όχι άνω του 14 %, εκφρασμένο σε Na2O |
||
Κάλιο |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 21,5 % εκφρασμένο σε K2O |
||
Ασβέστιο |
Τουλάχιστον 8,5 % και όχι άνω του 13 % εκφρασμένο σε CaO |
||
Ασαπωνοποίητες ύλες |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα αλκάλια |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaOH |
||
Ύλες αδιάλυτες σε αλκοόλη |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μόνον προκειμένου για τα άλατα με νάτριο και κάλιο) |
Ε 470β ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Ορισμός |
Άλατα με μαγνήσιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από εδώδιμα λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και ελαίων |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώματος λευκού ή υπόλευκου |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτα σε νερό, λίγο διαλυτά σε αιθανόλη και αιθέρα |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Μαγνήσιο |
Τουλάχιστον 6,5 % και όχι άνω του 11 %, εκφρασμένο σε MgO |
||
Ελεύθερα αλκάλια |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε MgO |
||
Ασαπωνοποίητες ύλες |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 471 ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
Μονοστεατικό γλυκερύλιο |
||
Μονοπαλμιτικό γλυκερύλιο |
|||
Μονοελαϊκό γλυκερύλιο κ.λπ. |
|||
Μονοστεατίνη, μονοπαλμιτίνη, μονοελαΐνη κ.λπ. |
|||
GMS (μονοστεατικό γλυκερύλιο) |
|||
Ορισμός |
Τα μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων συνίστανται από μίγματα μονο-, δι- και τριεστέρων της γλυκερίνης με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερων λιπαρών οξέων και γλυκερίνης |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μονο- και διεστέρες: τουλάχιστον 70 % |
||
Περιγραφή |
Τα προϊόντα ποικίλλουν από ελαιώδη υγρά χρώματος ωχροκίτρινου έως ωχροκάστανου έως σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος λευκού ή ελαφρώς υπόλευκου. Τα στερεά είναι δυνατόν να έχουν τη μορφή νιφάδων, σκόνης ή μικρών σφαιριδίων |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Το χαρακτηριστικό φάσμα μιας πολυόλης μερικώς εστεροποιημένης με λιπαρό οξύ |
||
|
|
||
|
Αδιάλυτα σε νερό, διαλυτά σε αιθανόλη και τουλουόλιο |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Βαθμός οξύτητας |
6 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
7 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πολυγλυκερίνες |
4 % διγλυκερίνης κατ’ ανώτατο όριο και 1 % κατ’ ανώτατο όριο για τα ανώτερα πολυμερή της γλυκερίνης, υπολογιζόμενο και στις δύο περιπτώσεις επί της περιεκτικότητας σε ολική γλυκερίνη |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 33 % |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
|
Ε 472α ΟΞΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
Εστέρες του οξικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια |
||
Ακετογλυκερίδια |
|||
Ακετυλιωμένα μονο- και διγλυκερίδια |
|||
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα |
|||
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου οξικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων |
||
Περιγραφή |
Διαυγή ευκίνητα υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αδιάλυτοι σε νερό, διαλυτοί σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Άλλα οξέα πλην του οξικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ωςPb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικό οξικό οξύ |
Τουλάχιστον 9 % και όχι άνω του 32 % |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και οξικό οξύ) |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 14 % και όχι άνω του 31 % |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
|
Ε 472β ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
Εστέρες του γαλακτικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια |
||
Γαλακτογλυκερίδια |
|||
Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με γαλακτικό οξύ |
|||
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με γαλακτικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου γαλακτικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων |
||
Περιγραφή |
Διαυγή ευκίνητα υγρά έως κηρώδη στερεά, μεταβλητής σύστασης, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αδιάλυτοι σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτοί σε ζεστό νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Άλλα οξέα πλην του γαλακτικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικό γαλακτικό οξύ |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 45 % |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και γαλακτικό οξύ) |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 30 % |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
|
Ε 472γ ΚΙΤΡΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
Citrem |
||
Εστέρες του κιτρικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια |
|||
Κιτρογλυκερίδια |
|||
Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με κιτρικό οξύ |
|||
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με κιτρικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου κιτρικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων και να έχουν εξουδετερωθεί, πλήρως ή εν μέρει, με υδροξείδιο του νατρίου ή υδροξείδιο του καλίου |
||
Περιγραφή |
Υγρά έως κηρώδη στερεά ή ημιστερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από υποκίτρινο έως ανοικτό καφέ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αδιάλυτοι σε κρύο νερό |
||
Κολλοειδώς διαλυτοί σε ζεστό νερό |
|||
Διαλυτοί σε λίπη και έλαια |
|||
Αδιάλυτοι σε ψυχρή αιθανόλη |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Άλλα οξέα πλην του κιτρικού και των λιπαρών |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 33 % |
||
Ολικό κιτρικό οξύ |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 50 % |
||
Θειική τέφρα (προσδιοριζόμενη στους 800 ± 25 oC) |
Μη εξουδετερωμένα προϊόντα: 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
|
Ε 472δ ΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
Εστέρες του τρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια |
||
Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με τρυγικό οξύ |
|||
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με τρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου τρυγικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων |
||
Περιγραφή |
Κολλώδη πυκνόρρευστα υποκίτρινα υγρά έως σκληροί κίτρινοι κηροί |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Άλλα οξέα πλην του τρυγικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 12 % και όχι άνω του 29 % |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικό τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 50 % |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
|
Ε 472ε ΑΚΕΤΥΛΟ- ΚΑΙ ΔΙΑΚΕΤΥΛΟΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
Εστέρες του διακετυλοτρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια |
||
Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με ακετυλο- και διακετυλοτρυγικό οξύ |
|||
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με διακετυλοτρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα |
|||
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με ακετυλο- και διακετυλοτρυγικό οξύ (παράγωγα του τρυγικού οξέος) και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ και στους συνδυασμούς στους καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια. Περιέχουν στους τρυγικούς και οξικούς εστέρες των λιπαρών οξέων |
||
Περιγραφή |
Ποικίλλουν από κολλώδη πυκνόρρευστα υγρά και λιποειδή ημιστερεά έως κηρούς κιτρίνου χρώματος, όταν δε έλθουν σε επαφή με υγρό αέρα, υδρολύονται ελευθερώνοντας οξικό οξύ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 11 % και όχι άνω του 28 % |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικό τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 10 % και όχι άνω του 40 % |
||
Ολικό οξικό οξύ |
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 32 % |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
|
Ε 472στ ΜΕΙΚΤΟΙ ΟΞΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ
Συνώνυμα |
Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με οξικό και τρυγικό οξύ |
||
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με οξικό και τρυγικό οξύ και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια. Περιέχουν ενδεχομένως μονο- και διακετυλοτρυγικούς εστέρες μονο- και διγλυκεριδίων λιπαρών οξέων |
||
Περιγραφή |
Κολλώδη υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 12 % και όχι άνω του 27 % |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικό οξικό οξύ |
Τουλάχιστον 10 % και όχι άνω του 20 % |
||
Ολικό τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 40 % |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
|
Ε 473 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ
Συνώνυμα |
Εστεροσάκχαρα |
|||
Σακχαρεστέρες |
||||
Ορισμός |
Συνίσταται κυρίως από μονο-, δι- και τριεστέρες της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Παρασκευάζονται από σακχαρόζη και μεθυλ- και αιθυλεστέρες εδωδίμων λιπαρών οξέων ή από σακχαρογλυκερίδια με εκχύλιση. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από διμεθυλοσουλφοξείδιο, διμεθυλοφορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, προπανόλη-2, 2-μεθυλοπροπανόλη-1, προπυλενογλυκόλη και μεθυλαιθυλκετόνη |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 80 % |
|||
Περιγραφή |
Στερεά σε μορφή σκληρής γέλης, μαλακών μαζών ή λευκής έως ελαφρώς γκριζωπής σκόνης |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
|
|||
|
Ελάχιστα διαλυτοί σε νερό |
|||
Διαλυτοί σε αιθανόλη |
||||
Καθαρότητα |
|
|||
Θειική τέφρα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
|||
Ελεύθερη σακχαρόζη |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μεθανόλη |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Διμεθυλοσουλφοξείδιο |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Διμεθυλοφορμαμίδιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
2-Μεθυλο-προπανόλη-1 |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Οξικός αιθυλεστέρας |
|
350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Προπανόλη-2 |
||||
Προπυλενογλυκόλη |
||||
Μεθυλαιθυλκετόνη |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 474 ΣΑΚΧΑΡΟΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ
Ορισμός |
Τα σακχαρογλυκερίδια παράγονται με αντίδραση σακχαρόζης με εδώδιμα λίπη ή έλαια, οπότε προκύπτουν κυρίως μείγματα μονο-, δι- και τριεστέρων της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα μαζί με υπολείμματα μονο-, δι- και τριγλυκεριδίων από τα χρησιμοποιούμενα λίπη ή έλαια. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από κυκλοεξάνιο, διμεθυλοφορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, 2-μεθυλοπροπανόλη-1 και προπανόλη-2 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων με σακχαρόζη τουλάχιστον 40 % και όχι άνω του 60 % |
|||
Περιγραφή |
Στερεά σε μορφή μαλακών μαζών σκληρής γέλης ή λευκής έως υπόλευκη σκόνης |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
|
|||
|
Αδιάλυτα σε κρύο νερό |
|||
Διαλυτά σε αιθανόλη |
||||
Καθαρότητα |
|
|||
Θειική τέφρα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
|||
Ελεύθερη σακχαρόζη |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μεθανόλη |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Διμεθυλοφορμαμίδιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
2-Μεθυλοπροπανόλη-1 |
|
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Κυκλοεξάνιο |
||||
Οξικός αιθυλεστέρας |
|
350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
||
Προπανόλη-2 |
||||
|
Ε 475 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΝΕΣ
Συνώνυμα |
Εστέρες πολυγλυκερινών με λιπαρά οξέα |
||
Εστέρες πολυγλυκερολών με εστέρες λιπαρών οξέων |
|||
Ορισμός |
Οι εστέρες λιπαρών οξέων με πολυγλυκερίνες λαμβάνονται με εστεροποίηση πολυγλυκερινών με εδώδιμα λίπη και έλαια ή με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Η πολυγλυκερινική ρίζα είναι κατά κύριο λόγο δι-, τρι- και τετραγλυκερίνη ενώ η περιεκτικότητα σε επταγλυκερίνη ή ανώτερες πολυγλυκερίνες δεν υπερβαίνει το 10 % |
||
Δοκιμασία |
Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 90 % |
||
Περιγραφή |
Ελαιώδη έως πολύ πυκνόρρευστα ανοικτοκίτρινα έως κεχριμπαρόχρωμα υγρά, εύπλαστα ή μαλακά στερεά χρώματος ανοικτού καστανού έως μεσαίου καφέ και σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος ανοικτού καστανού έως καφέ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Οι εστέρες αυτοί ποικίλλουν από εξαιρετικά υδρόφιλες έως εξαιρετικά λιπόφιλες ουσίες αλλά ως τάξη συμπεριφέρονται ως κολλοειδώς διαλυτοί σε νερό και διαλυτοί σε οργανικούς διαλύτες και σε έλαια |
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Άλλα οξέα πλην των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
6 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Γλυκερίνη και πολυγλυκερίνες ολικές |
Τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 60 % |
||
Γλυκερίνη και πολυγλυκερίνες ελεύθερες |
7 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
|
Ε 476 ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΙΚΙΝΕΛΑΪΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
Συνώνυμα |
Γλυκερίδια συμπυκνωμένων λιπαρών οξέων κικινελαίου |
||
Πολυγλυκερίδια πολυσυμπυκνωμένων λιπαρών οξέων κικινελαίου |
|||
Πολυγλυκερίδια διεστεροποιημένου κικινελαϊκού οξέος |
|||
PGPR |
|||
Ορισμός |
Τα πολυγλυκερίδια του πολυκικινελαϊκού οξέος παρασκευάζονται με εστεροποίηση πολυγλυκερινών με συμπυκνωμένα λιπαρά οξέα κικινελαίου |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, πολύ παχύρρευστο υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό και αιθανόλη, διαλυτό σε αιθέρα, υδρογονάνθρακες και αλογονωμένους υδρογονάνθρακες |
||
|
|
||
|
Μεταξύ 1,4630 και 1,4665 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Πολυγλυκερίνες |
Η πολυγλυκερινική ρίζα αποτελείται τουλάχιστον κατά 75 % από δι-, τρι- και τετραγλυκερίνες και δεν περιέχει επταγλυκερίνη ή ανώτερες πολυγλυκερίνες σε αναλογία μεγαλύτερη από 10 % |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Μεταξύ 80 και 100 |
||
Βαθμός οξύτητας |
6 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 477 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2
Συνώνυμα |
Εστέρες λιπαρών οξέων με προπυλενογλυκόλη |
||
Ορισμός |
Συνίστανται από μείγματα μονο- και διεστέρων της προπανοδιόλης-1,2 με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Η αλκοολική ρίζα είναι αποκλειστικά προπανοδιόλη-1,2 με το διμερές της και με ίχνη του τριμερούς. Δεν περιέχουν άλλα οργανικά οξέα εκτός από εδώδιμα λιπαρά οξέα |
||
Δοκιμασία |
Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 85 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγή υγρά ή κηρώδη λευκά στερεά, άμορφα ή σε μορφή νιφάδων ή σφαιριδίων, με ευχάριστη οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC |
||
Άλλα οξέα πλην των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
6 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
||
Ολική προπανοδιόλη-1,2 |
Τουλάχιστον 11 % και όχι άνω του 31 % |
||
Ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2 |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διμερές και τριμερές της προπυλενογλυκόλης |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
|
Ε 479β ΘΕΡΜΙΚΩΣ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΣΟΓΙΕΛΑΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα |
TOSOM |
||
Ορισμός |
Το θερμικώς οξειδωμένο σογιέλαιο που έχει αντιδράσει με μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων είναι ένα πολύπλοκο μείγμα εστέρων της γλυκερίνης με λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και λιπαρά οξέα θερμικώς οξειδωμένου σογιελαίου. Παρασκευάζεται με αλληλεπίδραση και απόσμηση υπό κενό στους 130 oC μείγματος αποτελούμενου από θερμικώς οξειδωμένου σογιέλαιου σε αναλογία 10 % και μόνο- και διγλυκερίδια εδωδίμων λιπαρών οξέων σε αναλογία 90 % Το χρησιμοποιούμενο σογιέλαιο πρέπει να έχει ληφθεί αποκλειστικά από σπέρματα φυτών σόγιας που απαντούν στη φύση |
||
Περιγραφή |
Ωχροκίτρινη έως υποκάστανη ουσία με κηρώδη ή στερεά σύσταση |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό Διαλυτό σε θερμά έλαια ή λίπη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Περιοχή τιμών σημείου τήξεως |
55 oC-65 oC |
||
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ |
||
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ολικά λιπαρά οξέα |
83 %-90 % |
||
Ολική γλυκερίνη |
16 %-22 % |
||
Μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων που δεν σχηματίζουν προϊόντα προσθήκης με ουρία |
9 % επί της συνολικής περιεκτικότητας σε μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων κατ’ ανώτατο όριο |
||
Λιπαρά οξέα αδιάλυτα σε πετρελαϊκό αιθέρα |
2 % επί των ολικών λιπαρών οξέων κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός υπεροξειδίων |
3 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Εποξείδια |
Περιεκτικότητα σε οξυγόνο αιθυλενοξειδίου 0,03 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 481 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο |
||
Ορισμός |
Μείγμα αλάτων με νάτριο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με νάτριο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα εδώδιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ |
||
Χημικές ονομασίες |
Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο |
||
Δι(2-στεατοϋλυδροξυ) προπιονικό νάτριο |
|||
Αριθ. Einecs |
246-929-7 |
||
Χημικός τύπος (κύρια συστατικά) |
C21H39O4Na |
||
C19H35O4Na |
|||
Περιγραφή |
Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού χρώματος, με χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Νάτριο |
Τουλάχιστον 2,5 % και όχι άνω του 5 % |
||
Αριθμός εστέρων |
Τουλάχιστον 90 και όχι άνω του 190 |
||
Βαθμός οξύτητας |
Τουλάχιστον 60 και όχι άνω του 130 |
||
Ολικό γαλακτικό οξύ |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 482 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
Μείγμα αλάτων με ασβέστιο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με ασβέστιο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα εδώδιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ |
||
Χημικές ονομασίες |
Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο |
||
Δι(2-στεατοϋλυδροξυ) προπιονικό ασβέστιο |
|||
Αριθ. Einecs |
227-335-7 |
||
Χημικός τύπος |
C42H78O8Ca |
||
C38H70O8Ca |
|||
Περιγραφή |
Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού χρώματος, με χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Δυσδιάλυτο σε ζεστό νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ασβέστιο |
Τουλάχιστον 1 % και όχι άνω του 5,2 % |
||
Αριθμός εστέρων |
Τουλάχιστον 125 και όχι άνω του 190 |
||
Ολικό γαλακτικό οξύ |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % |
||
Βαθμός οξύτητας |
Τουλάχιστον 50 και όχι άνω του 130 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 483 ΤΡΥΓΙΚΟ ΣΤΕΑΤΥΛΙΟ
Συνώνυμα |
Τρυγικός στεατυλεστέρας Τρυγικός στεατυλ-παλμιτυλεστέρας |
||
Ορισμός |
Προϊόν εστεροποίησης του τρυγικού οξέος με στεατυλική αλκοόλη του εμπορίου, αποτελούμενη βασικά από στεατυλική και παλμιτυλική αλκοόλη. Το προϊόν συνίσταται κυρίως από το διεστέρα με μικρές ποσότητες μονοεστέρα και πρώτων υλών που δεν έχουν αντιδράσει |
||
Χημικές ονομασίες |
Τρυγικό διστεατύλιο |
||
Τρυγικό διπαλμιτύλιο |
|||
Χημικός τύπος |
C38H74O6 έως C40H78O6 |
||
Μοριακό βάρος |
627 έως 655 |
||
Δοκιμασία |
Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες τουλάχιστον 90 %, που αντιστοιχεί σε αριθμό εστέρων τουλάχιστον 163 και όχι άνω του 180 |
||
Περιγραφή |
Λιπαρό στερεό (σε θερμοκρασία 25 oC) χρώματος κρεμ |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
67 oC έως 77 oC. Μετά από σαπωνοποίηση οι κεκορεσμένες λιπαρές αλκοόλες με μακρά αλυσίδα ατόμων άνθρακα τήκονται σε θερμοκρασία 49 oC έως 55 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 200 και όχι άνω των 220 |
||
Βαθμός οξύτητας |
5,6 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Συνολική περιεκτικότητα σε τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 35 % |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη στους 800 ± 25 oC |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ασαπωνοποίητες ύλες |
Τουλάχιστον 77 % και όχι άνω του 83 % |
||
Αριθμός ιωδίου |
4 κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Wijs) |
Ε 491 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο στεατικό οξύ του εμπορίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-664-9 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε τολουόλιο, διοξάνιο, τετραχλωράνθρακα, αιθέρα, μεθανόλη, αιθανόλη και ανιλίνη, αδιάλυτη σε πετρελαϊκό αιθέρα και ακετόνη· αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό. Σχηματίζει θολά διαλύματα σε θερμοκρασίες άνω των 50 oC σε ορυκτέλαια και οξικό αιθυλεστέρα |
||
|
50 oC-52 oC |
||
|
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητας |
10 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 147 και όχι άνω του 157 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 235 και όχι άνω του 260 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 492 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο στεατικό οξύ του εμπορίου |
||
Αριθ. Einecs |
247-891-4 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Δυσδιάλυτη σε τουλουόλιο, αιθέρα, τετραχλωράνθρακα και οξικό αιθυλεστέρα, κολλοειδώς διαλυτή σε πετρελαϊκό αιθέρα, ορυκτέλαια, φυτικά έλαια, ακετόνη και διοξάνιο, αδιάλυτη σε νερό, μεθανόλη και αιθανόλη |
||
|
47 oC-50 oC |
||
|
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητας |
15 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 176 και όχι άνω του 188 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 66 και όχι άνω του 80 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 493 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο λαυρικό οξύ του εμπόριου |
||
Αριθ. Einecs |
215-663-3 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
||
Περιγραφή |
Κεχριμπαρόχρωμο, ελαιώδες παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό και κρύο νερό |
||
|
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητας |
7 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 155 και όχι άνω του 170 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 330 και όχι άνω του 358 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 494 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο ελαϊκό οξύ του εμπορίου. Το βασικό συστατικό είναι η μονοελαϊκή 1,4-σορβιτάνη. Μεταξύ των υπολοίπων συστατικών συγκαταλέγονται η ισομερής μονοελαϊκή, η διελαϊκή και η τριελαϊκή σορβιτάνη. |
||
Αριθ. Einecs |
215-665-4 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
||
Περιγραφή |
Κεχριμπαρόχρωμο παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε αιθανόλη, αιθέρα, οξικό αιθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό, κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό |
||
|
Ο αριθμός ιωδίου του υπολείμματος ελαϊκού οξέος που λαμβάνεται με σαπωνοποίηση της εξεταζόμενης μονοελαϊκής σορβιτάνης κυμαίνεται μεταξύ 80 και 100 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητας |
8 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 145 και όχι άνω του 160 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 193 και όχι άνω του 210 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 495 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο παλμιτικό οξύ του εμπορίου |
||
Αριθ. Einecs |
247-568-8 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε αιθανόλη, μεθανόλη, αιθέρα, οξικό μεθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό |
||
|
45 oC-47 oC |
||
|
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαθμός οξύτητας |
7,5 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 140 και όχι άνω του 150 |
||
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 270 και όχι άνω του 305 |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 500 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Σόδα |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ανθρακικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
207-838-8 |
||
Χημικός τύπος |
Na2CO3 · nH2O (n = 0, 1 ή 10) |
||
Μοριακό βάρος |
106,00 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Νa2CO3 τουλάχιστον 99 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Η άνυδρη μορφή είναι υγροσκοπική, η δεκαένυδρη παρουσιάζει εξανθήσεις |
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο), 15 % (μονοένυδρο) ή 55 %-65 % (δεκαένυδρο) (70 oC με βαθμιαία αύξηση στους 300 oC μέχρι σταθερό βάρος) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 500 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Διττανθρακικό νάτριο, διττανθρακική σόδα, σόδα ζαχαροπλαστικής |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο ανθρακικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
205-633-8 |
||
Χημικός τύπος |
NaHCO3 |
||
Μοριακό βάρος |
84,01 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική μάζα ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 8,0 και 8,6 |
||
|
Διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω silica gel, 4 ώρες) |
||
Αμμωνιακά άλατα |
Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 500 (iii) ΣΕΣΚΙΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Μονόξινο διττανθρακικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
208-580-9 |
||
Χημικός τύπος |
Na2(CO)3 · NaHCO3 .2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
226,03 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα μεταξύ 35,0 και 38,6 % σε ΝaHCO3 και μεταξύ 46,4 και 50,0 % σε Νa2CO3 |
||
Περιγραφή |
Λευκές νιφάδες, κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Χλωριούχο νάτριο |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 501 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ανθρακικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
209-529-3 |
||
Χημικός τύπος |
K2CO3 · nH2O (n = 0 ή 1,5) |
||
Μοριακό βάρος |
138,21 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή, λίαν υγροσκοπική σκόνη |
||
Η ένυδρη μορφή απαντάται ως μικροί, λευκοί, ημιδιαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι |
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
5 % (άνυδρο) ή 18 % (ένυδρο) κατ’ ανώτατο όριο (180 oC, 4 ώρες) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 501 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Διττανθρακικό κάλιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο ανθρακικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
206-059-0 |
||
Χημικός τύπος |
KHCO3 |
||
Μοριακό βάρος |
100,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και όχι μεγαλύτερη από 101,0 % σε KHCO3 στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη ή κόκκοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω silica gel, 4 ώρες) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 503 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Ορισμός |
Το ανθρακικό αμμώνιο αποτελείται από καρβαμιδικό αμμώνιο, ανθρακικό αμμώνιο και όξινο ανθρακικό αμμώνιο σε ποικίλες αναλογίες |
||
Χημική ονομασία |
Ανθρακικό αμμώνιο |
||
Αριθ. Einecs |
233-786-0 |
||
Χημικός τύπος |
CH6N2O2, CH8N2O3 και CH5NO3 |
||
Μοριακό βάρος |
Καρβαμιδικό αμμώνιο 78,06, ανθρακικό αμμώνιο 98,73, όξινο ανθρακικό αμμώνιο 79,06 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 30,0 % και όχι μεγαλύτερη από 34,0 % σε ΝΗ3 |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη ή σκληρές, λευκές ή ημιδιαφανείς μάζες ή κρύσταλλοι. Εκτιθέμενο στον αέρα καθίσταται αδιαφανές και μετατρέπεται τελικά σε λευκούς πορώδεις βώλους ή σκόνη (διττανθρακικού αμμωνίου) λόγω απώλειας αμμωνίας και διοξειδίου του άνθρακα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Διαλυτό στο νερό |
||
Καθαρότητα |
|
||
Μη πτητικές ύλες |
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλωριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 503 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα |
Διττανθρακικό αμμώνιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο ανθρακικό αμμώνιο |
||
Αριθ. Einecs |
213-911-5 |
||
Χημικός τύπος |
CH5NO3 |
||
Μοριακό βάρος |
79,06 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Μη πτητικές ύλες |
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλωριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 504 (ii) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Συνώνυμα |
Όξινο ανθρακικό μαγνήσιο, ένυδρο βασικό ανθρακικό μαγνήσιο, υδροξείδιο του ανθρακικού μαγνησίου |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ένυδρο υδροξείδιο του ανθρακικού μαγνησίου |
||
Αριθ. Einecs |
235-192-7 |
||
Χημικός τύπος |
4MgCO3Mg(OH)25H2O |
||
Μοριακό βάρος |
485 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα mg τουλάχιστον 40,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 45,0 % υπολογιζόμενη σε MgO |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά, λευκή εύθρυπτη μάζα ή πολύ ελαφριά λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδατοδιαλυτές ύλες |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ασβέστιο |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 507 ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
Υδροχλώριο, σπίρτο του άλατος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Υδροχλωρικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
231-595-7 |
||
Χημικός τύπος |
HCl |
||
Μοριακό βάρος |
36,46 |
||
Δοκιμασία |
Το υδροχλωρικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Το πυκνό υδροχλωρικό οξύ περιέχει τουλάχιστον 35,0 % HCl |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρά κιτρινωπό, διαβρωτικό υγρό με διαπεραστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Σύνολο οργανικών ενώσεων |
Σύνολο οργανικών ενώσεων (που δεν περιέχουν φθόριο): 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βενζόλιο: 0,05 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Φθοριωμένες ενώσεις (σύνολο): 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μη πτητικές ύλες |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αναγωγικές ουσίες |
70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως SO2) |
||
Οξειδωτικές ουσίες |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl2) |
||
Θειικά |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 508 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Συλβίνης |
||
Συλβίτης |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Χλωριούχο κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-211-8 |
||
Χημική ονομασία |
KCl |
||
Μοριακό βάρος |
74,56 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι επιμήκεις, πολυγωνικοί ή κυβοειδείς κρύσταλλοι ή λευκή κοκκώδης σκόνη, άοσμα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ευδιάλυτο σε νερό Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||
Νάτριο |
Αρνητική δοκιμή |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 509 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Χλωριούχο ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
233-140-8 |
||
Χημικός τύπος |
CaCl2 · nH2O (n = 0, 2 ή 6) |
||
Μοριακό βάρος |
110,99 (άνυδρο), 147,02 (διένυδρο), 219,08 (εξαένυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 93,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη, υγροσκοπική σκόνη ή εφυδατούμενοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Άνυδρο χλωριούχο ασβέστιο: Ευδιάλυτο στο νερό και αιθανόλη |
||
Διένυδρο: Ευδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε αιθανόλη. |
|||
Εξαένυδρο: Πολύ διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων |
5 % κατ’ ανώτατο όριο στο άνυδρο προϊόν |
||
Φθοριούχα |
40 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 511 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Χλωριούχο μαγνήσιο |
||
Αριθ. Einecs |
232-094-6 |
||
Χημικός τύπος |
MgCl2 · 6H2O |
||
Μοριακό βάρος |
203,30 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμες, άοσμες, πολύ υγροσκοπικές νιφάδες ή κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αμμωνιακά |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 512 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟΣ (ΔΙΣΘΕΝΗΣ) ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ
Συνώνυμα |
Διχλωριούχος κασσίτερος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Διένυδρος χλωριούχος δισθενής κασσίτερος |
||
Αριθ. Einecs |
231-868-0 |
||
Χημικός τύπος |
SnCl2 · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
225,63 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι |
||
Μπορεί να έχει ελαφρά οσμή υδροχλωρικού οξέος |
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Νερό: διαλυτός σε ποσότητα νερού μικρότερη από το βάρος του, με περίσσεια όμως νερού σχηματίζει αδιάλυτο βασικό άλας |
||
Αιθανόλη: διαλυτός |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Θειικά |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 513 ΘΕΙΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
Έλαιο του βιτριολίου |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
231-639-5 |
||
Χημικός τύπος |
H2SO4 |
||
Μοριακό βάρος |
98,07 |
||
Δοκιμασία |
Το θειικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Η πυκνή μορφή περιέχει τουλάχιστον 96,0 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρώς καφέ, πολύ διαβρωτικό ελαιώδες υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Αναμείξιμο με νερό με παραγωγή μεγάλης ποσότητας θερμότητας, καθώς επίσης και με αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Τέφρα |
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αναγωγικές ύλες |
40 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως SO2) |
||
Νιτρικά |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί Η2SO4) |
||
Χλωριούχα |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 514 (i) ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό νάτριο |
||
Χημικός τύπος |
Na2SO4 · nH2O (n = 0 ή 10) |
||
Μοριακό βάρος |
142,04 (άνυδρο) |
||
322,04 (δεκαένυδρο) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λεπτή, λευκή, κρυσταλλική σκόνη |
||
Το δεκαένυδρο εμφανίζει εξάνθηση |
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο) ή όχι μεγαλύτερη από 57 % (δεκαένυδρο) στους 130 oC |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 514 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο θειικό νάτριο |
||
Χημικός τύπος |
NaHSO4 |
||
Μοριακό βάρος |
120,06 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,2 % |
||
Περιγραφή |
Λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι ή κόκκοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,8 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αδιάλυτα στο νερό |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 515 (i) ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό κάλιο |
||
Χημικός τύπος |
K2SO4 |
||
Μοριακό βάρος |
174,25 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 5,5 και 8,5 |
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 515 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
|
|
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Όξινο θειικό κάλιο |
||
Χημικός τύπος |
KHSO4 |
||
Μοριακό βάρος |
136,17 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
||
Σημείο τήξεως |
197 oC |
||
Περιγραφή |
Λευκοί υγροσκοπικοί κρύσταλλοι, τεμάχια ή κόκκοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 516 ΘΕΙΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Γύψος, σεληνίτης |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-900-3 |
||
Χημικός τύπος |
CaSO4 · nH2O (n = 0 ή 2) |
||
Μοριακό βάρος |
136,14 (άνυδρο), 172,18 (διένυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή έως ελαφρά κιτρινόλευκη άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (250 oC, σταθερό βάρος) |
||
Διένυδρο: 23 % κατ’ ανώτατο όριο (αυτόθι) |
|||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 517 ΘΕΙΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό αμμώνιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-984-1 |
||
Χημικός τύπος |
(NH4)2SO4 |
||
Μοριακό βάρος |
132,14 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και όχι μεγαλύτερη από 100,5 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη, στιλπνίζοντα πλακίδια ή κρυσταλλικά θραύσματα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο σε νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 520 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ
Ορισμός |
|
||||
Χημική ονομασία |
Θειικό αργίλιο |
||||
Αριθ. Einecs |
233-135-0 |
||||
Χημικός τύπος |
Al2(SO4)3 |
||||
Μοριακό βάρος |
342,13 |
||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % σε πυρωθέν προϊόν |
||||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη, στιλπνίζοντα πλακίδια ή κρυσταλλικά θραύσματα |
||||
Ταυτοποίηση |
|
||||
|
|
||||
|
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||||
Καθαρότητα |
|
||||
Απώλεια κατά την πύρωση |
5 % κατ’ ανώτατο όριο (500 oC, 3 ώρες) |
||||
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 521 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΝΑΤΡΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό αργιλονάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
233-277-3 |
||
Χημικός τύπος |
AlNa(SO4)2 · nH2O (n = 0 ή 12) |
||
Μοριακό βάρος |
242,09 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα στο άνυδρο προϊόν τουλάχιστον 96,5 % (άνυδρο) και 99,5 % (δωδεκαένυδρο) |
||
Περιγραφή |
Διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Το δωδεκαένυδρο είναι ευδιάλυτο σε νερό. Η άνυδρη μορφή είναι ελαφρώς διαλυτή στο νερό. Και οι δύο μορφές είναι αδιάλυτες σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρη μορφή: 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (220 oC, 16 ώρες) |
||
Δωδεκαένυδρο: 47,2 % κατ’ ανώτατο όριο (50 oC-55 oC, 1 ώρα κατόπιν 200 oC, 16h) |
|||
Αμμωνιακά άλατα |
Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 522 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΚΑΛΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δωδεκαένυδρο θειικό αργιλοκάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
233-141-3 |
||
Χημικός τύπος |
AlK(SO4)2 · 12 H2O |
||
Μοριακό βάρος |
474,38 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
||
Περιγραφή |
Μεγάλοι, διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αμμωνιακά άλατα |
Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 523 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΑΜΜΩΝΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Θειικό αργιλαμμώνιο |
||
|
232-055-3 |
||
Χημικός τύπος |
AlNH4(SO4)2 · 12 H2O |
||
Μοριακό βάρος |
453,32 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
||
Περιγραφή |
Μεγάλοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ευδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 524 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ
Συνώνυμα |
Καυστική σόδα, καυστικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του νατρίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-185-5 |
||
Χημικός τύπος |
NaOH |
||
Μοριακό βάρος |
40,0 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα των στερεών μορφών τουλάχιστον 98,0 % σε ολικό άλκαλι (ως ΝaOH). Περιεκτικότητα των διαλυμάτων κατ' αναλογία, με βάση το δηλούμενο ή αναγραφόμενο ποσοστό ΝaOH |
||
Περιγραφή |
Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδίσκοι, συντηγμένες μάζες ή άλλες μορφές. Τα διαλύματα είναι διαυγή ή ελαφρώς θολά, άχρωμα ή ελαφρώς έγχρωμα, ισχυρώς καυστικά και υγροσκοπικά και όταν εκτίθενται στον αέρα απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, σχηματίζοντας ανθρακικό νάτριο |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υδατοαδιάλυτες και οργανικές ύλες |
Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο έως ελαφρώς έγχρωμο |
||
Ανθρακικά |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Νa2CO3) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 525 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ
Συνώνυμα |
Καυστική ποτάσσα |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του καλίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-181-3 |
||
Χημικός τύπος |
KOH |
||
Μοριακό βάρος |
56,11 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % σε άλκαλι εκφρασμένα σε KOH |
||
Περιγραφή |
Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδίσκοι, συντηγμένες μάζες ή άλλες μορφές. |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο |
||
Ανθρακικά |
3,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως K2CO3) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 526 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
Συνώνυμα |
Σβησμένη άσβεστος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του ασβεστίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-137-3 |
||
Χημικός τύπος |
Ca(OH)2 |
||
Μοριακό βάρος |
74,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βάριο |
300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 527 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ
Συνώνυμα |
Υγρή αμμωνία, ισχυρό αμμωνιακό διάλυμα |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του αμμωνίου |
||
Χημικός τύπος |
NH4OH |
||
Μοριακό βάρος |
35,05 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 27 % σε ΝΗ3 |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο διάλυμα, με εξαιρετικά διαπεραστική, χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Μη πτητικές ύλες |
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 528 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του μαγνησίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-170-3 |
||
Χημικός τύπος |
Mg(OH)2 |
||
Μοριακό βάρος |
58,32 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άοσμη, λευκή ογκώδης σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πρακτικώς αδιάλυτο στο νερό και σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2h) |
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
33 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC μέχρι σταθερό βάρος) |
||
Οξείδιο ασβεστίου |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 529 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
Συνώνυμα |
Άσβεστος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Οξείδιο του ασβεστίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-138-9 |
||
Χημικός τύπος |
CaO |
||
Μοριακό βάρος |
56,08 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άοσμες, σκληρές, λευκές ή γκριζόλευκες μάζες κόκκων ή λευκή έως γκριζωπή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 oC μέχρι σταθερό βάρος) |
||
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βάριο |
300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 530 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Οξείδιο του μαγνησίου |
||
Αριθ. Einecs |
215-171-9 |
||
Χημικός τύπος |
MgO |
||
Μοριακό βάρος |
40,31 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Ιδιαίτερα ογκώδης, λευκή σκόνη γνωστή ως ελαφρύ οξείδιο του μαγνησίου ή σχετικά πυκνή λευκή σκόνη γνωστή ως βαρύ οξείδιου του μαγνησίου. 5 g ελαφρού οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 40 έως 50 ml, ενώ 5 g βαρέος οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 10 έως 20 ml |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πρακτικώς αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 oC μέχρι σταθερού βάρους) |
||
Οξείδιο ασβεστίου |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 535 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Σιδηροεξακυανιούχο νάτριο, πρωσσικό κίτρινο της σόδας |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Σιδηροκυανιούχο νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
237-081-9 |
||
Χημικός τύπος |
Na4Fe(CN)6 · 10 H2O |
||
Μοριακό βάρος |
484,1 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Ελεύθερη υγρασία |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
0,03 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλωριούχα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα κυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Σιδηρικυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 536 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Πρωσσικό κίτρινο της ποτάσσας, σιδηροεξακυανιούχο κάλιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Σιδηροκυανιούχο κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
237-722-2 |
||
Χημικός τύπος |
K4Fe(CN)6 · 3 H2O |
||
Μοριακό βάρος |
422,4 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Λεμονοκίτρινοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Ελεύθερη υγρασία |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
0,03 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλωριούχα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα κυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Σιδηρικυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 538 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Πρωσσικό κίτρινο της ασβέστου, σιδηροεξακυανιούχο ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Σιδηροκυανιούχο ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
215-476-7 |
||
Χημικός τύπος |
Ca2Fe(CN)6 · 12H2O |
||
Μοριακό βάρος |
508,3 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Ελεύθερη υγρασία |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
0,03 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλωριούχα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα κυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Σιδηρικυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 541 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΝΑΤΡΙΟ, ΟΞΙΝΟ
Συνώνυμα |
SALP |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τετραένυδρο οκταφωσφορικό δεκατετραόξινο τριαργιλονάτριο (A) ή Οκταφωσφορικό δεκαπενταόξινο διαργιλοτρινάτριο (B) |
||
|
|||
Αριθ. Einecs |
232-090-4 |
||
Χημικός τύπος |
NaAl3H14(PO4)8 · 4H2O (A) |
||
Na3Al2H15(PO4)8 (B) |
|||
Μοριακό βάρος |
949,88 (A) |
||
897,82 (B) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % (και οι δύο μορφές) |
||
Περιγραφή |
Λευκή άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Όξινο έναντι χάρτη του ηλιοτροπίου |
||
|
Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε υδροχλωρικό οξύ |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
19,5-21,0 % (A) } (750-800 oC, 2h) |
||
15-16 % (B) }(750-800 oC, 2h) |
|||
Φθοριούχα |
25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 551 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΟΥ
Συνώνυμα |
Πυριτία |
||
Ορισμός |
Το διοξείδιο του πυριτίου είναι μια άμορφη ουσία, που παράγεται συνθετικά είτε με τη μέθοδο της υδρόλυσης σε φάση ατμών, παρέχοντας ατμισμένη πυριτία, είτε με υγρή μέθοδο, παρέχοντας πυριτία καθιζήσεως, silica gel ή ένυδρη πυριτία. Η ατμισμένη πυριτία παράγεται σε άνυδρη ουσιαστικά κατάσταση, ενώ τα προϊόντα της υγρής μεθόδου λαμβάνονται ως ένυδρα προϊόντα ή περιέχουν επιφανειακώς προσροφημένο νερό |
||
Χημική ονομασία |
Διοξείδιο του πυριτίου |
||
Αριθ. Einecs |
231-545-4 |
||
Χημικός τύπος |
(SiO2)n |
||
Μοριακό βάρος |
60,08 (SiO2) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα έπειτα από πύρωση τουλάχιστον 99,0 % (ατμισμένη πυριτία) ή 94,0 % (ένυδρες μορφές) |
||
Περιγραφή |
Λευκή, αφράτη σκόνη ή κόκκοι |
||
Υγροσκοπικό |
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ατμισμένη πυριτία, 105 oC, 2h) |
||
8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (πυριτία καθιζήσεως και silica gel, 105 oC, 2h) |
|||
70 % κατ’ ανώτατο όριο (ένυδρη πυριτία, 105 oC, 2h) |
|||
Απώλεια κατά την πύρωση |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 oC, ατμισμένη πυριτία) |
||
8,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 oC, ένυδρες μορφές) |
|||
Διαλυτά ιοντικά άλατα |
5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Νa2SO4) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 552 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Ορισμός |
Το πυριτικό ασβέστιο είναι ένυδρο ή άνυδρο πυριτικό άλας με ποικίλες αναλογίες CaO και SiO2 |
||||
Χημική ονομασία |
Πυριτικό ασβέστιο |
||||
Αριθ. Einecs |
215-710-8 |
||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα στο άνυδρο προϊόν:
|
||||
Περιγραφή |
Λευκή έως υπόλευκη ρέουσα σκόνη που παραμένει έτσι μετά την απορρόφηση σχετικά μεγάλων ποσοτήτων νερού ή άλλων υγρών |
||||
Ταυτοποίηση |
|
||||
|
|
||||
|
|
||||
Καθαρότητα |
|
||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2h) |
||||
Απώλεια κατά την πύρωση |
Τουλάχιστον 5 % και όχι μεγαλύτερη από 14 % (1 000 oC, σταθερό βάρος) |
||||
Νάτριο |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 553α (i) ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Ορισμός |
Το πυριτικό μαγνήσιο είναι μια σύνθετη ένωση με γραμμομοριακή αναλογία οξειδίου του μαγνησίου προς διοξείδιο του πυριτίου περίπου 2:5 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 15 % σε MgO και τουλάχιστον 67 % σε SiO2 στο πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Πολύ λεπτή, λευκή, άοσμη σκόνη, απηλλαγμένη αδρομερών κόκκων |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 10,8 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
15 % κατ’ ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 oC, 20 λεπτά) |
||
Υδατοδιαλυτά άλατα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερα αλκάλια |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως ΝaOH) |
||
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 553α (ii) ΤΡΙΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τριπυριτικό μαγνήσιο |
||
Αριθ. Einecs |
239-076-7 |
||
Χημικός τύπος |
Mg2Si3O8 · xH2O (σύνθεση κατά προσέγγιση) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 29,0 % σε MgO και τουλάχιστον 65,0 % σε SiO2 και τα δύο σε πυρωθέν προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή σκόνη, χωρίς αδρομερείς κόκκους |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 6,3 και 9,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την πύρωση |
Τουλάχιστον 17 % και όχι μεγαλύτερη από 34 % (1 000 oC) |
||
Υδατοδιαλυτά άλατα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερο άλκαλι |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως ΝaOH) |
||
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 553β ΤΑΛΚΗΣ
Συνώνυμα |
Στεατίτης |
||
Ορισμός |
Φυσική μορφή του ένυδρου ορθοπυριτικού μαγνησίου που περιέχει διάφορες αναλογίες συναφών ορυκτών όπως α-χαλαζία, ασβεστίτη, χλωριώδες άλας, δολομίτη, μαγνησίτη και φλογοπίτη |
||
Χημική ονομασία |
Μεταπυριτικό υδροξείδιο του μαγνησίου |
||
Αριθ. Einecs |
238-877-9 |
||
Χημικός τύπος |
Mg3(Si4O10)(OH)2 |
||
Μοριακό βάρος |
379,22 |
||
Περιγραφή |
Ελαφρά, ομοιογενής, λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη, λιπαρή στην αφή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Χαρακτηριστικές κορυφές σε 3 677, 1 018 και 669 cm-1 |
||
|
Κορυφές σε 9,34/4,66/3,12 A |
||
|
Αδιάλυτο στο νερό και στην αιθανόλη |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % (105 oC, 1ώρα) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες διαλυτές σε οξέα |
6 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδατοδιαλυτές ύλες |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σίδηρος διαλυτός σε οξύ |
Δεν ανιχνεύονται |
||
Αρσενικό |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 554 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Πυριτικό νάτριο-αλουμίνιο, πυριτικό νάτριο-αργίλιο |
||||
Ορισμός |
|
||||
Χημική ονομασία |
Πυριτικό αργιλιονάτριο |
||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα επί ξηράς ουσίας
|
||||
Περιγραφή |
Λεπτή λευκή σκόνη ή άμορφα σφαιρίδια |
||||
Ταυτοποίηση |
|
||||
|
|
||||
|
Μεταξύ 6,5 και 11,5 |
||||
Καθαρότητα |
|
||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||||
Απώλεια κατά την καύση |
Τουλάχιστον 5,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 11,0 % επί ξηράς ουσίας (1 000 oC, σταθερό βάρος) |
||||
Νάτριο |
Τουλάχιστον 5 % και κατ’ ανώτατο όριο 8,5 % (ως Na2O) επί ξηράς ουσίας |
||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 555 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Μαρμαρυγίας |
||
Ορισμός |
Ο φυσικός μαρμαρυγίας αποτελείται κυρίως από πυριτικό αργιλιοκάλιο (μοσχοβίτης) |
||
Αριθ. Einecs |
310-127-6 |
||
Χημική ονομασία |
Πυριτικό αργιλιοκάλιο |
||
Χημικός τύπος |
KAl2[AlSi3O10](OH)2 |
||
Μοριακό βάρος |
398 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % |
||
Περιγραφή |
Κρυσταλλικά πλακίδια ή σκόνη ανοικτού γκρι έως λευκού χρώματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο στο νερό, στα αραιά οξέα και στα αλκάλια και στους οργανικούς διαλύτες |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||
Αντιμόνιο |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ψευδάργυρος |
25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βάριο |
25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χρώμιο |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χαλκός |
25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Νικέλιο |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 556 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Πυριτικό αλουμίνιο-ασβέστιο, πυριτικό ασβέστιο-αλουμίνιο |
||||||
Ορισμός |
|
||||||
Χημική ονομασία |
Πυριτικό αργιλιασβέστιο |
||||||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα επί ξηράς ουσίας:
|
||||||
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή, ρέουσα σκόνη |
||||||
Ταυτοποίηση |
|
||||||
|
|
||||||
Καθαρότητα |
|
||||||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||||||
Απώλεια κατά την καύση |
Τουλάχιστον 14,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 18,0 επί ξηράς ουσίας (1 000 oC, σταθερό βάρος) |
||||||
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||||||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 558 ΜΠΕΝΤΟΝΙΤΗΣ
Ορισμός |
Ο μπεντονίτης είναι φυσικός πηλός με υψηλή περιεκτικότητα σε μοντμοριλλονίτη, ένα φυσικό ένυδρο πυριτικό αργίλιο στο οποίο ορισμένα άτομα αργιλίου και πυριτίου αντικαταστάθηκαν με φυσικό τρόπο από άλλα άτομα όπως μαγνησίου και σιδήρου. Ιόντα ασβεστίου και νατρίου έχουν παγιδευτεί μεταξύ των διαστρωματώσεων του ορυκτού. Υπάρχουν τέσσερις κοινοί τύποι μπεντονίτη: φυσικός μπεντονίτης νατρίου, φυσικός μπεντονίτης ασβεστίου, μπετονίτης ενεργοποιημένου νατρίου και μπεντονίτης ενεργοποιημένου οξέος |
||
Αριθ. Einecs |
215-108-5 |
||
Χημικός τύπος |
(Al, Mg)8(Si4O10) 4(OH)8 · 12H2O |
||
Μοριακό βάρος |
819 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μοντμοριλλονίτη τουλάχιστον 80 % |
||
Περιγραφή |
Πολύ λεπτή, υποκίτρινη ή γκριζόλευκη σκόνη ή κόκκοι. Η δομή του μπεντονίτη του επιτρέπει να απορροφά νερό στη δομή του και στην εξωτερική του επιφάνεια (ιδιότητες διόγκωσης) |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Χαρακτηριστικές κορυφές σε 12,5/15Α |
||
|
Κορυφές σε 428/470/530/1 110-1 020/3 750-3 400 cm-1 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες) |
||
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 559 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ (ΚΑΟΛΙΝΗΣ)
Συνώνυμα |
Καολίνης, βαρύς ή ελαφρύς |
|||
Ορισμός |
Το ένυδρο πυριτικό αργίλιο (καολίνης) είναι ένας καθαρός λευκός πλαστικός πηλός ο οποίος συνίσταται από καολινίτη, πυριτικό αργιλιοκάλιο, άστριο και χαλαζία. Η επεξεργασία δεν πρέπει να περιλαμβάνει πύρωση. Ο ακατέργαστος καολιντικός που χρησιμοποιείται για την παραγωγή πυριτικού αργιλίου θα περιέχει διοξίνη σε επίπεδο που δεν είναι επικίνδυνο για την υγεία ή ακατάλληλο για κατανάλωση από τον άνθρωπο |
|||
Αριθ. Einecs |
215-286-4 (καολινίτης) |
|||
Χημικός τύπος |
Al2Si2O5(OH)4 (καολινίτης) |
|||
Μοριακό βάρος |
264 |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % (σύνολο πυριτικού άλατος και οξειδίου του αργιλίου, μετά την καύση) |
|||
Πυριτικό άλας (SiO2) |
Μεταξύ 45 % και 55 % |
|||
Οξείδιο του αργιλίου (Al2O3) |
Μεταξύ 30 % και 39 % |
|||
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή ή γκριζόλευκη, λιπαρή σκόνη. Ο καολίνης συνίσταται από χαλαρά συσσωματώματα τυχαία προσανατολισμένων στιβάδων από νιφάδες καολινίτη ή από μεμονωμένες εξαγωνικές νιφάδες |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
|
|||
|
χαρακτηριστικές κορυφές σε 7,18/3,58/2,38/1,78 Å |
|||
|
κορυφές σε 3 700 και 3 620 cm-1 |
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Απώλεια κατά την καύση |
Μεταξύ 10 και 14 % (1 000 oC, σταθερό βάρος) |
|||
Υδατοδιαλυτές ύλες |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Ύλες διαλυτές σε οξέα |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Σίδηρος |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Οξείδιο του καλίου (K2O) |
5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Άνθρακας |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 570 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ
Ορισμός |
Γραμμικά λιπαρά οξέα, καπρυλικό οξύ (C8), καπρικό οξύ (C10), λαυρικό οξύ (C12), μυριστικό οξύ (C14), παλμιτικό οξύ (C16), στεατικό οξύ (C18), ελαϊκό οξύ (C18:1) |
||
Χημική ονομασία |
οκτανοϊκό οξύ (C8), δεκανοϊκό οξύ (C10), δωδεκανοϊκό οξύ (C12), δεκατετρανοϊκό οξύ (C14), δεκαεξανοϊκό οξύ (C16), δεκαοκτανοϊκό οξύ (C18), 9-δεκαοκτενοϊκό οξύ (C18:1) |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 98 % με χρωματογραφία |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο υγρό ή λευκό στερεό λαμβανόμενο από έλαια και λίπη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υπόλειμμα κατά την πύρωση |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ασαπωνοποίητα |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υγρασία |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 574 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
D-γλυκονικό οξύ, δεξτρονικό οξύ |
||
Ορισμός |
Το γλυκονικό οξύ είναι υδατικό διάλυμα γλυκονικού οξέος και γλυκονο-δ-λακτόνης |
||
Χημική ονομασία |
Γλυκονικό οξύ |
||
Χημικός τύπος |
C6H12O7 (γλυκονικό οξύ) |
||
Μοριακό βάρος |
196,2 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 50,0 % (ως γλυκονικό οξύ) |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο έως ανοικτό κίτρινο, διαυγές σιροπιώδες υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται μεταξύ 196 oC και 202 oC με αποσύνθεση |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υπόλειμμα κατά την πύρωση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αναγωγικές ύλες |
0,75 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
||
Χλωριούχα |
350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά |
240 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειώδη |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 575 ΓΛΥΚΟΝΟ-δ-ΛΑΚΤΟΝΗ
Συνώνυμα |
Γλυκονολακτόνη, GDL, δ-λακτόνη D-γλυκονικού οξέος, δ-γλυκονολακτόνη |
||
Ορισμός |
Η γλυκονο-δ-λακτόνη είναι ο κυκλικός 1,5-ενδομοριακός εστέρας του D-γλυκονικού οξέος. Σε υδατικό περιβάλλον υδρολύεται προς μίγμα ισορροπίας D-γλυκονικού οξέος (55 %-66 %) και των δ- και γ-λακτονών |
||
Χημική ονομασία |
D-γλυκονο-1,5-λακτόνη |
||
Αριθ. Einecs |
202-016-5 |
||
Χημικός τύπος |
C6H10O6 |
||
Μοριακό βάρος |
178,14 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή, σχεδόν άοσμη, κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται μεταξύ 196 oC και 202 oC με αποσύνθεση |
||
|
Ευδιάλυτο στο νερό. Μετρίως διαλυτό σε αιθανόλη |
||
|
152 oC ± 2 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Αναγωγικές ουσίες |
0,75 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 576 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας νατρίου του D-γλυκονικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
D-γλυκονικό νάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
208-407-7 |
||
Χημικός τύπος |
C6H11NaO7 (άνυδρο) |
||
Μοριακό βάρος |
218,14 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκή έως καστανόχρους, κοκκώδης έως λεπτή, κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό. Μετρίως διαλυτό σε αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 6,5 και 7,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Αναγωγικές ύλες |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 577 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας καλίου του D-γλυκονικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
D-Γλυκονικό κάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
206-074-2 |
||
Χημικός τύπος |
C6H11KO7 (άνυδρο) |
||
C6H11KO7 H2O (μονοένυδρο) |
|||
Μοριακό βάρος |
234,25 (άνυδρο) |
||
252,26 (μονοένυδρο) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % και όχι μεγαλύτερη από 103,0 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Άοσμη, ρέουσα λευκή έως κιτρινόλευκη, κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,3 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες, κενό) Μονοένυδρο: τουλάχιστον 6 % και όχι μεγαλύτερη από 7,5 % (105 oC, 4 ώρες, κενό) |
||
Αναγωγικές ουσίες |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 578 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Άλας ασβεστίου του D-γλυκονικού οξέος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
δι-D-γλυκονικό ασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
206-075-8 |
||
Χημικός τύπος |
C12H22CaO14 (άνυδρο) |
||
C12H22CaO14 H2O (μονοένυδρο) |
|||
Μοριακό βάρος |
430,38 (άνυδρη μορφή) |
||
448,39 (μονοένυδρο) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και όχι μεγαλύτερη από 102 % στο άνυδρο και μονοένυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άοσμη, λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι, σταθεροί στον αέρα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
||
|
Μεταξύ 6,0 και 8,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 16h) (άνυδρο) |
||
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 16h) (μονοένυδρο) |
|||
Αναγωγικές ουσίες |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 579 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ένυδρος D-γλυκονικός υποσίδηρος |
||
Ένυδρος D-γλυκονικός σίδηρος (II) |
|||
Αριθ. Einecs |
206-076-3 |
||
Χημικός τύπος |
C12H22FeO14 · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
482,17 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος ωχροκιτρινοπράσινου προς κιτρινόφαιο, που ενδεχομένως αναδίδει βαριά οσμή καμένης ζάχαρης |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτός σε νερό με ήπια θέρμανση Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη |
||
|
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 4 και 5,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 16 ώρες) |
||
Οξαλικό οξύ |
Δεν ανιχνεύεται |
||
Σίδηρος (Fe III) |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αναγωγικές ουσίες |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενες σε γλυκόζη |
Ε 585 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ
Συνώνυμα |
Γαλακτικός σίδηρος (II) |
||
2-Υδροξυπροπανικός σίδηρος (II) |
|||
Άλας δισθενούς σιδήρου του 2-υδροξυπροπανικού οξέος |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
2-Υδροξυπροπανικός υποσίδηρος |
||
Αριθ. Einecs |
227-608-0 |
||
Χημικός τύπος |
C6H10FeO6 · xH2O (x = 2 ή 3) |
||
Μοριακό βάρος |
270,02 (με 2 μόρια H2O) |
||
288,03 (με 3 μόρια H2O) |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λευκοπράσινοι κρύσταλλοι ή υποπράσινη σκόνη με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτός σε νερό Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη |
||
|
|
||
|
Μεταξύ 4 και 6 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
18 % κατ’ ανώτατο όριο (100 oC, υπό κενό, πίεση περίπου 700 mm Hg) |
||
Σίδηρος (Fe III) |
0,6 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 586 4 ΕΞΥΛΟΡΕΣΟΡΚΙΝΟΛΗ
Συνώνυμα |
4-εξυλο-1,3-βενζοδιόλη |
||
Εξυλορεσορκινόλη |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
4-εξυλορεσορκινόλη |
||
Αριθ. Einecs |
205-257-4 |
||
Χημικός τύπος |
C12H18O2 |
||
Μοριακό βάρος |
197,24 |
||
Δοκιμασία |
Ελάχιστη περιεκτικότητα 98 % επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ευδιάλυτο σε αιθέρα και ακετόνη· δυσδιάλυτο σε νερό |
||
|
Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προσθέστε 1 ml νιτρικού οξέος. Παράγεται ένα ανοικτό κόκκινο χρώμα |
||
|
Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προσθέστε 1 ml υπό δοκιμασία διάλυμα βρωμιούχου ύδατος. Διαλύεται ένα κίτρινο, κροκιδώδες ίζημα και παράγει ένα κίτρινο διάλυμα |
||
|
62 έως 67 o C |
||
Καθαρότητα |
|
||
Οξύτητα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ρεσορκινόλη και άλλες φαινόλες |
Ανακινείστε περίπου 1 g του δείγματος με 50 ml ύδατος για λίγα λεπτά, και μετά από την διήθηση προσθέστε στο διήθημα 3 σταγόνες υπό δοκιμασία διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου. Δεν παράγεται κόκκινο ή κυανό χρώμα |
||
Νικέλιο |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 620 ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
L-Γλουταμινικό οξύ, L-α-αμινογλουταρικό οξύ |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
L-Γλουταμινικό οξύ, L-2-αμινοπεντανοδιοϊκό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
200-293-7 |
||
Χημικός τύπος |
C5H9NO4 |
||
Μοριακό βάρος |
147,13 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ +31,5 και +32,2o |
||
[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm] |
|||
|
Μεταξύ 3,0 και 3,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (80 oC, 3 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χλώριο |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 621 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
Γλουταμινικό νάτριο, MSG |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Μονοένυδρο L-γλουταμινικό μονονάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
205-538-1 |
||
Χημικός τύπος |
C5H8NaNO4 · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
187,13 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ +24,8o και +25,3o |
||
[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm] |
|||
|
Μεταξύ 6,7 και 7,2 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (98 oC, 5 ώρες) |
||
Χλώριο |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 622 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
Γλουταμινικό κάλιο, MPG |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Μονοένυδρο L-γλουταμινικό μονοκάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
243-094-0 |
||
Χημικός τύπος |
C5H8KNO4 · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
203,24 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ +22,5o και +24,0o |
||
[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm] |
|||
|
Μεταξύ 6,7 και 7,3 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (80 oC, 5 ώρες) |
||
Χλώριο |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 623 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
Γλουταμινικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
δι-L-γλουταμινικό μονοασβέστιο |
||
Αριθ. Einecs |
242-905-5 |
||
Χημικός τύπος |
C10H16CaN2O8 · x H2O (x = 0, 1, 2 ó 4) |
||
Μοριακό βάρος |
332,32 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 102,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ +27,4 και +29,2 o (για το δι-γλουταμινικό ασβέστιο με x = 4) [διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm] |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
19,0 % κατ’ ανώτατο όριο (για το διγλουταμινικό ασβέστιο με x = 4) (Karl Fischer) |
||
Χλώριο |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 624 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα |
Γλουταμινικό αμμώνιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Μονοένυδρο L-γλουταμινικό μονοαμμώνιο |
||
Αριθ. Einecs |
231-447-1 |
||
Χημικός τύπος |
C5H12N2O4 · H2O |
||
Μοριακό βάρος |
182,18 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ +25,4o και +26,4o |
||
[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm] |
|||
|
Μεταξύ 6,0 και 7,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (50 oC, 4 ώρες) |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 625 ΟΖΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα |
Γλουταμινικό μαγνήσιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τετραένυδρο δι-L-γλουταμινικό μονομαγνήσιο |
||
Αριθ. Einecs |
242-413-0 |
||
Χημικός τύπος |
C10H16MgN2O8 · 4H2O |
||
Μοριακό βάρος |
388,62 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 105,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, λευκοί ή υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ +23,8o και +24,4o |
||
[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm] |
|||
|
Μεταξύ 6,4 και 7,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
24 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Χλώριο |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 626 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
5'-Γουανυλικό οξύ |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
201-598-8 |
||
Χημικός τύπος |
C10H14N5O8P |
||
Μοριακό βάρος |
363,22 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 1,5 και 2,5 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 627 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
5'-γουανυλικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό δινάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
221-849-5 |
||
Χημικός τύπος |
C10H12N5Na2O8P · x H2O (x = ca. 7) |
||
Μοριακό βάρος |
407,19 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,5 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
25 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 628 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
5'-γουανυλικό κάλιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό δικάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
226-914-1 |
||
Χημικός τύπος |
C10Η12Κ2Ν5Ο8P |
||
Μοριακό βάρος |
439,40 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,5 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 629 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
5'-γουανυλικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό ασβέστιο |
||
Χημικός τύπος |
C10Η12CaΝ5Ο8 P · nΗ2Ο |
||
Μοριακό βάρος |
401,20 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, λευκοί ή υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,0 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 630 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα |
5'-Ινοσινικό οξύ |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό οξύ |
||
Αριθ. Einecs |
205-045-1 |
||
Χημικός τύπος |
C10Η13Ν4Ο8P |
||
Μοριακό βάρος |
348,21 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 1,0 και 2,0 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 631 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
5'-ινοσινικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό δινάτριο |
||
Αριθ. Einecs |
225-146-4 |
||
Χημικός τύπος |
C10Η11Ν4Νa2Ο8P · Η2Ο |
||
Μοριακό βάρος |
392,17 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,5 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
28,5 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 632 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα |
5'-ινοσινικό κάλιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό δικάλιο |
||
Αριθ. Einecs |
243-652-3 |
||
Χημικός τύπος |
C10Η11Κ2Ν4Ο8P |
||
Μοριακό βάρος |
424,39 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,5 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 633 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα |
5'-ινοσινικό ασβέστιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό ασβέστιο |
||
Χημικός τύπος |
C10Η11CaΝ4Ο8P · nΗ2Ο |
||
Μοριακό βάρος |
386,19 (άνυδρο) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,0 |
||
|
μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 634 ΑΛΑΤΑ ΜΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΤΩΝ 5'-ΡΙΒΟΖΟΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Το 5'-ριβοζονουκλεϊνικό ασβέστιο είναι κυρίως μείγμα ινοσινο-5'-μονοφωσφορικού ασβεστίου και γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικού ασβεστίου |
||
Χημικός τύπος |
C10Η11Ν4CαΟ8P · nΗ2Ο και |
||
C10Η12Ν5CαΟ8P · nΗ2Ο |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα και για τα δύο κύρια συστατικά τουλάχιστον 97 %, και για κάθε συστατικό τουλάχιστον 47,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 53 %, σε όλες τις περιπτώσεις επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, λευκοί ή σχεδόν λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 635 ΑΛΑΤΑ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΩΝ 5'-ΡΙΒΟΖΟΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ
Συνώνυμα |
5'-ριβοζονουκλεϊνικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Το 5'-ριβοζονουκλεϊνικό νάτριο είναι κυρίως μείγμα ινοσινο-5'-μονοφωσφορικού δινατρίου και γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικού δινατρίου |
||
Χημικός τύπος |
C10Η11Ν4Na2Ο8P · nΗ2Ο και |
||
C10Η12Ν5Νa2Ο8P · nΗ2Ο |
|||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα και για τα δύο κύρια συστατικά τουλάχιστον 97 %, και για κάθε συστατικό τουλάχιστον 47,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 53 %, σε όλες τις περιπτώσεις επί ξηράς ουσίας |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι, λευκοί ή σχεδόν λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 7,0 και 8,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
26,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Άλλα νουκλεοτίδια |
Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 640 ΓΛΥΚΙΝΗ ΚΑΙ ΑΛΑΣ ΤΗΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα (gly) |
Αμινοξικό οξύ, γλυκόκολλα |
||
(άλας Νa) |
Γλυκινικό νάτριο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία (gly) |
Αμινοξικό οξύ |
||
(άλας Νa) |
Γλυκινικό νάτριο |
||
Χημικός τύπος (gly) |
C2H5NO2 |
||
(άλας Νa) |
C2H5NO2Na |
||
Αριθ. Einecs (gly) |
200-272-2 |
||
(άλας Νa) |
227-842-3 |
||
Μοριακό βάρος (gly) |
75,07 |
||
(άλας Νa) |
98 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,5 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση (gly) |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
||
(άλας Νa) |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες) |
||
Υπόλειμμα κατά την πύρωση (gly) |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
(άλας Νa) |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 650 ΟΞΙΚΟΣ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ
Συνώνυμα |
Δισένυδρος οξικός ψευδάργυρος |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Δισένυδρος οξικός ψευδάργυρος |
||
Χημικός τύπος |
C4H6O4 Zn · 2H2O |
||
Μοριακό βάρος |
219,51 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % και όχι μεγαλύτερη από 102 % σε C4H6O4 Zn · 2H2O |
||
Περιγραφή |
Άοσμοι κρύσταλλοι ή λεπτή, υπόλευκη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 6,0 και 8,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ουσίες αδιάλυτες |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιόντα χλωρίου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Θειικά ιόντα |
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οργανικές πτητικές προσμείξεις |
Δοκιμή: Θετική |
||
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Κάδμιο |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 900 ΔΙΜΕΘΥΛΟΠΟΛΥΣΙΛΟΞΑΝΗ
Συνώνυμα |
Πολυδιμεθυλοσιλοξάνη, υγρή σιλικόνη, έλαιο σιλικόνης, διμεθυλοσιλικόνη |
||
Ορισμός |
Η διμεθυλοπολυσιλοξάνη είναι μίγμα πλήρως μεθυλιωμένων γραμμικών πολυμερών σιλοξάνης που περιέχουν επαναλαμβανόμενες μονάδες του τύπου (CH3)2 SiO και είναι σταθεροποιημένα με ακραίες προστατευτικές τριμεθυλοσιλοξυομάδες του τύπου (CH3)3 SiO |
||
Χημική ονομασία |
Διμεθυλο-, σιλοξάνες και σιλικόνες |
||
Χημικός τύπος |
(CH3)3-Si-[O-Si(CH3)2]n-O-Si(CH3)3 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε συνολικό πυρίτιο τουλάχιστον 37,3 και όχι μεγαλύτερη από 38,5 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, ιξώδες υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 0,964 και 0,977 |
||
|
Μεταξύ 1,400 και 1,405 |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (150 oC, 4 ώρες) |
||
Ιξώδες |
Τουλάχιστον 1,00 · 10-4 m2s-1 στους 25 oC |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 901 ΚΗΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
Συνώνυμα |
Λευκός κηρός, κίτρινος κηρός |
||
Ορισμός |
Ο κίτρινος κηρός μελισσών είναι κηρός που λαμβάνεται με τήξη των τοιχωμάτων κηρηθρών κατασκευασμένων από μέλισσες του είδους Αpis mellifera L., με ζεστό νερό και απομάκρυνση των ξένων υλών |
||
Ο λευκός κηρός λαμβάνεται με λεύκανση του κίτρινου κηρού |
|||
Αριθ. Einecs |
232-383-7 (κηρός μελισσών) |
||
Περιγραφή |
Κιτρινωπά προς λευκά (λευκή μορφή) ή κιτρινωπά προς γκριζοκάστανα (κίτρινη μορφή) κομμάτια ή πλάκες με λεπτόκοκκη και μη κρυσταλλική δομή, που έχουν ευχάριστη οσμή μελιού |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 62 oC και 65 oC |
||
|
Περίπου 0,96 |
||
|
Αδιάλυτος στο νερό |
||
Μετρίως διαλυτός σε αιθανόλη |
|||
Πολύ διαλυτός σε χλωροφόρμιο και αιθέρα |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Αριθμός οξέων |
Τουλάχιστον 17 και όχι μεγαλύτερη από 24 |
||
Αριθμός σαπωνοποιήσεως |
87-104 |
||
Αριθμός υπεροξειδίων |
5 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη) |
||
Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί |
Να μην υπάρχουν |
||
Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες |
Να μην υπάρχουν |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 902 ΚΑΝΔΕΛΙΛΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ
Ορισμός |
Ο κανδελιλικός κηρός είναι καθαρισμένος κηρός που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού καντελίλα, Euphorbia antisyphilitica |
||
Αριθ. Einecs |
232-347-0 |
||
Περιγραφή |
Σκληρός, κιτρινοκάστανος, αδιαφανής προς ημιδιαφανής κηρός |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Περίπου 0,983 |
||
|
Μεταξύ 68,5o και 72,5 oC |
||
|
Αδιάλυτος στο νερό |
||
Διαλυτός σε χλωροφόρμιο και τολουόλιο |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Αριθμός οξέων |
Τουλάχιστον 12 και όχι μεγαλύτερη από 22 |
||
Αριθμός σαπωνοποιήσεως |
Τουλάχιστον 43 και όχι μεγαλύτερη από 65 |
||
Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη) |
||
Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί |
Να μην υπάρχουν |
||
Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες |
Να μην υπάρχουν |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 903 ΚΑΡΝΑΟΥΒΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ
Ορισμός |
Ο καρναουβικός κηρός είναι καθαρισμένος κηρός που λαμβάνεται από τους οφθαλμούς και τα φύλλα της κοπερνικίας (Copernicia cereferia) |
||
Αριθ. Einecs |
232-399-4 |
||
Περιγραφή |
Ανοικτοκάστανη προς ωχροκίτρινη σκόνη ή νιφάδες ή σκληρό και εύθρυπτο στερεό με ρητινώδη δομή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Περίπου 0,997 |
||
|
Μεταξύ 82 oC και 86 oC |
||
|
Αδιάλυτος στο νερό |
||
Μερικώς διαλυτός σε ζέουσα αιθανόλη |
|||
Διαλυτός σε χλωροφόρμιο και διαιθυλαιθέρα |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Θειική τέφρα |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αριθμός οξέων |
Τουλάχιστον 2 και όχι μεγαλύτερη από 7 |
||
Αριθμός εστέρων |
Τουλάχιστον 71 και όχι μεγαλύτερη από 88 |
||
Ασαπωνοποίητα |
Τουλάχιστον 50 % και όχι μεγαλύτερη από 55 % |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 904 ΣΕΛΑΚ
Συνώνυμα |
Λευκασμένο σέλακ, λευκό σέλακ |
||
Ορισμός |
Το σέλακ είναι η καθαρισμένη και λευκασμένη λάκα του ρητινώδους εκκρίματος του εντόμου Laccifer (Tachardia) lacca Kerr (Οικ. Coccidae) |
||
Αριθ. Einecs |
232-549-9 |
||
Περιγραφή |
Λευκασμένο σέλακ — Υπόλευκη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη |
||
Απηλλαγμένο κηρού λευκασμένο σέλακ — Ανοικτή κίτρινη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη |
|||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο στο νερό, ευδιάλυτο (αν και αργά) σε αλκοόλη, ελαφρώς διαλυτό σε ακετόνη |
||
|
Μεταξύ 60 και 89 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6,0 % κατ’ ανώτατο όριο (40 oC, υπεράνω silica gel, 15 ώρες) |
||
Rosin |
Να μην υπάρχουν |
||
Κηρός |
Λευκασμένο σέλακ: 5,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Απηλλαγμένο κηρού λευκασμένο σέλακ: 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 905 ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΟ ΚΕΡΙ
Συνώνυμα |
Κερί πετρελαίου |
|||
Ορισμός |
Το μικροκρυσταλλικό κερί είναι εξευγενισμένο μείγμα στερεών, κεκορεσμένων υδρογονανθράκων, κυρίως διακλαδισμένης παραφίνης, που λαμβάνεται από το πετρέλαιο |
|||
Περιγραφή |
Λευκό έως κεχριμπαρόχρωμο, άοσμο κερί |
|||
Ταυτοποίηση |
|
|||
|
Αδιάλυτο στο νερό, ελάχιστα διαλυτό στην αιθανόλη |
|||
|
nD 1001,434-1,448 |
|||
Καθαρότητα |
|
|||
Μοριακό βάρος |
Κατά μέσο όρο τουλάχιστον 500 |
|||
Ιξώδες στους 100 oC |
Τουλάχιστον 1,1 · 10-5 m2 s-1 |
|||
Υπόλειμμα καύσης |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Αριθμός ατόμων άνθρακα στο σημείο απόσταξης 5 % |
5 % των μορίων κατ’ ανώτατο όριο με αριθμό ατόμων άνθρακα μικρότερο των 25 |
|||
Χρώμα |
Υποβάλλεται με επιτυχία σε δοκιμή |
|||
Θείο |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Μόλυβδος |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
Αρωματικές πολυκυκλικές ενώσεις |
Οι αρωματικοί πολυκλυκλικοί υδρογονάνθρακες, που λαμβάνονται με εκχύλιση με διμεθυλοσουφλοξείδιο, πρέπει να ανταποκρίνονται στα ακόλουθα όρια απορρόφησης της υπεριώδους ακτινοβολίας: |
|||
|
nm |
Μέγιστη απορρόφηση ανά cm βήματος |
||
|
280-289 |
0,15 |
||
|
290-299 |
0,12 |
||
|
300-359 |
0,08 |
||
|
360-400 |
0,02 |
Ε 907 ΥΔΡΟΓΟΝΩΜΕΝΟ ΠΟΛΥ-1-ΔΕΚΕΝΙΟ
Συνώνυμα |
Υδρογονωμένο πολυδεκένιο-1 |
||
Υδρογονωμένη πολυ-α-ολεφίνη |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημικός τύπος |
C10nH20n+2 όπου n = 3 - 6 |
||
Μοριακό βάρος |
560 (κατά μέσο όρο) |
||
Δοκιμή |
Τουλάχιστον 98,5 % υδρογονωμένου πολυ-1-δεκενίου, με την ακόλουθη ολιγομερή κατανομή: |
||
C30: 13-37 % |
|||
C40: 35-70 % |
|||
C50: 9-25 % |
|||
C60: 1-7 % |
|||
Περιγραφή |
Άχρωμο, άοσμο, παχύρευστο υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο σε νερό, ελαφρά διαλυτό σε αιθανόλη· διαλυτό σε τολουένιο |
||
|
Πυρακτούται με ζωηρή φλόγα, με τη χαρακτηριστική οσμή της παραφίνης |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ιξώδες |
Μεταξύ 5,7 · 10-6 και 6,1 · 10-6 m2s-1 στους 100 oC |
||
Αριθμός ατόμων άνθρακα στο σημείο απόσταξης 5 % |
Τουλάχιστον 1,5 % |
||
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα |
Ύστερα από ανάμειξη επί 10 λεπτά σε υδρόλουτρο (αναβράζον ύδωρ), ένας δοκιμαστικός σωλήνας με θειικό οξύ που περιέχει 5 g δείγματος υδρογονωμένου πολύ-1-δεκενίου, έχει χρώμα λιγότερο σκούρο από το χρώμα ενός ανοικτόχρωμου σταχυού. |
||
Νικέλιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 912 ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΑΝΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
Ορισμός |
Μοντανικά οξέα ή/και εστέρες με αιθυλενογλυκόλη ή/και 1,3-βουτανοδιόλη ή/και γλυκερίνη |
||
Χημική ονομασία |
Εστέρες του μοντανικού οξέος |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν λευκές έως υποκίτρινες νιφάδες, σκόνη, κόκκοι ή σφαιρίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 0,98 και 1,05 |
||
|
Μεγαλύτερο των 77 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Βαθμός οξύτητας |
40 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Γλυκερίνη |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (με αέρια χρωματογραφία) |
||
Άλλες πολυόλες |
1 % κατ’ ανώτατο όριο (με αέρια χρωματογραφία) |
||
Άλλοι τύποι κεριού |
Δεν ανιχνεύονται (με θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης ή/και υπέρυθρη φασματοσκοπία) |
||
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χρώμιο |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 914 ΚΗΡΟΣ ΟΞΕΙΔΟΜΕΝΩΝ ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΙΩΝ
Ορισμός |
Προϊόντα πολικής αντίδρασης από ήπια οξείδωση πολυαιθυλενίου |
||
Χημική ονομασία |
Οξειδωμένο πολυαιθυλένιο |
||
Περιγραφή |
Σχεδόν λευκές νιφάδες, σκόνη, κόκκοι ή σφαιρίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 0,92 και 1,05 |
||
|
Μεγαλύτερο των 95 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Βαθμός οξύτητας |
70 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ιξώδες στους 120 oC |
Τουλάχιστον 8,1 · 10-5 m2s-1 |
||
Άλλοι τύποι κεριού |
Δεν ανιχνεύονται (με θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης ή/και υπέρυθρη φασματοσκοπία) |
||
Οξυγόνο |
9,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Χρώμιο |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 920 L-ΚΥΣΤΕΪΝΗ
Ορισμός |
Υδροχλωρική ή μονοένυδρη υδροχλωρική L-κυστεΐνη. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ανθρώπινα μαλλιά ως καταγωγή αυτής της ουσίας |
||
Αριθ. Einecs |
200-157-7 (άνυδρο) |
||
Χημικός τύπος |
C3H7NO2S · HCl · n H20 (όπου n = 0 ή 1) |
||
Μοριακό βάρος |
157,62 (άνυδρη) |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και όχι μεγαλύτερη από 101,5 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ευδιάλυτη στο νερό και σε αιθανόλη |
||
|
Η άνυδρη μορφή τήκεται στους 175 oC περίπου |
||
|
[α]20 D: μεταξύ +5,0o και +8,0o ή |
||
[α]25 D: μεταξύ +4,9o και 7,9o |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Μεταξύ 8,0 % και 12,0 % |
||
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρη μορφή) |
|||
Υπόλειμμα κατά την πύρωση |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αμμωνιακά ιόντα |
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
1,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 927β ΚΑΡΒΑΜΙΔΙΟ
Συνώνυμα |
Ουρία |
||
Ορισμός |
|
||
Αριθ. Einecs |
200-315-5 |
||
Χημικός τύπος |
CH4N2O |
||
Μοριακό βάρος |
60,06 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Άχρωμη προς λευκή, πρισματική, κρυσταλλική σκόνη ή μικρά, λευκά σφαιρίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Πολύ διαλυτό στο νερό |
||
Διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
Η δοκιμή κρίνεται επιτυχής, εάν σχηματιστεί λευκό κρυσταλλικό ίζημα |
||
|
Η δοκιμή κρίνεται επιτυχής, εάν σχηματιστεί ερυθροϊώδης χρώση |
||
|
132 oC έως 135 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 1 ώρα) |
||
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ύλες αδιάλυτες σε αιθανόνη |
0,04 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αλκαλικότητα |
Υποβάλλεται σε δοκιμή |
||
Αμμωνιακά ιόντα |
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διουρία |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 938 ΑΡΓΟ
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Αργό |
Αριθ. Einecs |
231-147-0 |
Χημικός τύπος |
Ar |
Μοριακό βάρος |
40 |
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
Καθαρότητα |
|
Υγρασία |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
E 939 ΗΛΙΟ
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Ήλιο |
Αριθ. Einecs |
231-168-5 |
Χημικός τύπος |
He |
Μοριακό βάρος |
4 |
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
Καθαρότητα |
|
Υγρασία |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
E 941 ΑΖΩΤΟ
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Άζωτο |
Αριθ. Einecs |
231-783-9 |
Χημικός τύπος |
N2 |
Μοριακό βάρος |
28 |
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
Καθαρότητα |
|
Υγρασία |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
Μονοξείδιο του άνθρακα |
10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
Διοξείδιο και οξείδιο του αζώτου |
10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
Οξυγόνο |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
E 942 ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Υποξείδιο του αζώτου |
Αριθ. Einecs |
233-032-0 |
Χημικός τύπος |
N2O |
Μοριακό βάρος |
44 |
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
Περιγραφή |
Άχρουν, μη εύφλεκτο αέριο, γλυκείας οσμής |
Καθαρότητα |
|
Υγρασία |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
Μονοξείδιο του άνθρακα |
30 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
Διοξείδιο και οξείδιο του αζώτου |
10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
E 943α ΒΟΥΤΑΝΙΟ
Συνώνυμα |
Κανονικό βουτάνιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Βουτάνιο |
||
Χημικός τύπος |
CH3CH2CH2CH3 |
||
Μοριακό βάρος |
58,12 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
108,935 kPa στους 20 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Mεθάνιο |
0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθάνιο |
0,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Προπάνιο |
1,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Iσοβουτάνιο |
3,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
1,3-Βουταδιένιο |
0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υγρασία |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο |
E 943β ΙΣΟΒΟΥΤΑΝΙΟ
Συνώνυμα |
2-μεθυλοπροπάνιο |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
2-μεθυλοπροπάνιο |
||
Χημικός τύπος |
(CH3)2CH CH3 |
||
Μοριακό βάρος |
58,12 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 94 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
205,465 kPa στους 20 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Μεθάνιο |
0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθάνιο |
0,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Προπάνιο |
2,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
καν.-Βουτάνιο |
4,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
1,3-Βουταδιένιο |
0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υγρασία |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο |
E 944 ΠΡΟΠΑΝΙΟ
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Προπάνιο |
||
Χημικός τύπος |
CH3CH2CH3 |
||
Μοριακό βάρος |
44,09 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
732,910 kPa στους 20 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Μεθάνιο |
0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθάνιο |
1,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Iσοβουτάνιο |
2,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
n-Bουτάνιο |
1,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
1,3-Βουταδιένιο |
0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υγρασία |
0,005 % κατ’ ανώτατο όριο |
E 948 ΟΞΥΓΟΝΟ
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Οξυγόνο |
Αριθ. Einecs |
231-956-9 |
Χημικός τύπος |
O2 |
Μοριακό βάρος |
32 |
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
Καθαρότητα |
|
Υγρασία |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφρασμένοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο |
E 949 ΥΔΡΟΓΟΝΟ
Ορισμός |
|
Χημική ονομασία |
Υδρογόνο |
Αριθ. Einecs |
215-605-7 |
Χημικός τύπος |
H2 |
Μοριακό βάρος |
2 |
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,9 % |
Περιγραφή |
Άχρωμο, άοσμο, ιδιαίτερα εύφλεκτο αέριο |
Καθαρότητα |
|
Υγρασία |
0,005 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
Οξυγόνο |
0,001 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
Άζωτο |
0,75 % v/v κατ’ ανώτατο όριο |
Ε 950 ΑΚΕΤΟΣΟΥΛΦΑΜΙΚΟ ΚΑΛΙ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 951 ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 953 ΙΣΟΜΑΛΤΙΤΟΛΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 957 ΘΑΥΜΑΤΙΝΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 959 ΝΕΟΕΣΠΕΡΙΔΙΝΗ ΔΙΥΔΡΟΧΑΛΚΟΝΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 965 (i) ΜΑΛΤΙΤΟΛΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 965 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΜΑΛΤΙΤΟΛΗΣ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 966 ΛΑΚΤΙΤΟΛΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
Ε 967 ΞΥΛΙΤΟΛΗ
Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.
E 999 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΚΙΛΑΪΑΣ
Συνώνυμα |
(Soapbark extract, Quillay bark extract, Panama bark extract, Quillai extract, Murillo bark extract, China bark extract) |
||
Ορισμός |
Το εκχύλισμα κιλάιας λαμβάνεται με υδατική εκχύλιση του Quillai saponaria Molina, ή άλλου είδους Quillaia, δένδρων της οικογένειας Rosaceae. Περιέχει ορισμένες τριτερπενοειδείς σαπωνίνες που αποτελούνται από γλυκοζίτες κιλαϊκού οξέος. Ενυπάρχουν επίσης και ορισμένα σάκχαρα συμπεριλαμβανομένης της γλυκόζης, γαλακτόζης, αραβινόζης, ξυλόζης και ραμνόζης, παράλληλα με ταννίνη, οξαλικό ασβέστιο και άλλα συστατικά σε ήσσονες ποσότητες |
||
Περιγραφή |
Το εκχύλισμα κιλάιας σε μορφή σκόνης είναι ανοικτό καστανό με μια ροζ χροιά. Διατίθεται επίσης και σε μορφή υδατικού διαλύματος |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Μεταξύ 4,5 και 5,5 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
6,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) (σε μορφή σκόνης μόνο) |
||
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1103 ΙΜΒΕΡΤΑΣΗ
Ορισμός |
Η ιμβερτάση παράγεται από Saccharomyces cerevisiae |
Συστηματική ονομασία |
β-D-Φρουκτοφουρανοζιδο φρουκτοϋδρολάση |
Αριθμός EC (επιτροπή ενζύμων) |
EC 3.2.1.26 |
Αριθ. Einecs |
232-615-7 |
Καθαρότητα |
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Κάδμιο |
0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
Ολικός αριθμός βακτηρίων |
50 000/g κατ’ ανώτατο όριο |
Salmonella spp. |
Να μην υπάρχουν κατά δοκιμή σε 25 g |
Coliforms |
30/g κατ’ ανώτατο όριο |
E. coli |
Να μην υπάρχουν κατά δοκιμή σε 25 g |
Ε 1105 ΛΥΣΟΖΥΜΗ
Συνώνυμα |
Υδροχλωρική λυσοζύμη |
||
Μουραμιδάση |
|||
Ορισμός |
Η λυσοζύμη είναι γραμμικό πολυπεπτίδιο, αποτελούμενο από 129 αμινοξέα, που λαμβάνεται από το λεύκωμα του αυγού της κότας. Η ενζυμική δράση της οφείλεται στην ικανότητά της να υδρολύει τους δεσμούς β(1-4) μεταξύ του N-ακετυλομουραμικού οξέος και της N-ακετυλογλυκοζαμίνης στην εξωτερική μεμβράνη των κυττάρων των βακτηριδίων, ιδίως των θετικών κατά Gram. Συνήθως λαμβάνεται ως υδροχλωρική λυσοζύμη |
||
Χημική ονομασία |
Αριθ. επιτροπής ενζύμων (EC): 3.2.1.17 |
||
Αριθ. Einecs |
232-620-4 |
||
Μοριακό βάρος |
Περίπου 14 000 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 950 mg/g επί ξηρού |
||
Περιγραφή |
Λευκή άοσμη σκόνη με ελαφρώς γλυκειά γεύση |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
6 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) (μόνο για τη σκόνη) |
||
Υπόλειμμα καύσης |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Άζωτο |
Τουλάχιστον 16,8 % και όχι άνω του 17,8 % |
||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μικροβιολογικά κριτήρια |
|
||
Καταμέτρηση όλων των βακτηριδίων |
5 × 104 cfu/g κατ’ ανώτατο όριο |
||
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 25 g |
||
Staphylococcus aureus |
Απουσία σε 1 g |
||
Escherichia coli |
Απουσία σε 1 g |
E 1200 ΠΟΛΥΔΕΞΤΡΟΖΗ
Συνώνυμα |
Τροποποιημένες πολυδεξτρόζες |
||
Ορισμός |
Τυχαίας σύνδεσης πολυμερή γλυκόζης με ορισμένες ακραίες ομάδες σορβιτόλης και με μόρια κιτρικού οξέος ή φωσφορικού οξέος προσκολλημένα στα πολυμερή με μονο- ή διεστερικούς δεσμούς. Λαμβάνονται με τήξη και συμπύκνωση των συστατικών και συνίστανται από 90 περίπου μέρη D-γλυκόζης, 10 μέρη σορβιτόλης και 1 μέρος κιτρικού οξέος ή 0,1 μέρος φωσφορικού οξέος. Στα πολυμερή επικρατεί η 1,6-γλυκοζιτική σύνδεση, συναντώνται όμως και άλλοι δεσμοί. Τα προϊόντα περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκόζης, σορβιτόλης, λεβογλυκοζάνης (1,6-ανυδρο-D-γλυκόζη) και κιτρικού οξέος και μπορούν να εξουδετερωθούν με οποιαδήποτε βάση καθαρότητας κατάλληλης για τρόφιμα ή/και να αποχρωματιστούν και να απιονιστούν για περαιτέρω καθαρισμό. Τα προϊόντα μπορούν επίσης να υδρογονωθούν μερικώς με καταλύτη νικελίου Raney για αναγωγή της υπολειπόμενης γλυκόζης. Η πολυδεξτρόζη-Ν είναι εξουδετερωμένη πολυδεξτρόζη |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % σε πολυμερές σε προϊόν άνυδρο και απηλλαγμένο τέφρας |
||
Περιγραφή |
Λευκό έως ανοικτό καστανό στερεό. Οι πολυδεξτρόζες διαλύονται σε νερό δίνοντας διαυγή, άχρωμα έως αχυροκίτρινα διαλύματα |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 2,5 και 7,0 για πολυδεξτρόζη |
||
Μεταξύ 5,0 και 6,0 για πολυδεξτρόζη-N |
|||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
4,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη) |
||
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη Ν) |
|||
Νικέλιο |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για υδρογονωμένες πολυδεξτρόζες |
||
1,6-ανυδρο-D-γλυκόζη |
4,0 % κατ’ ανώτατο όριο σε προϊόν ξηρό και απηλλαγμένο τέφρας |
||
Γλυκόζη και σορβιτόλη |
6,0 % κατ’ ανώτατο όριο συνολικά σε προϊόν ξηρό και απηλλαγμένο τέφρας. Η γλυκόζη και η σορβιτόλη προσδιορίζονται ξεχωριστά |
||
Όρια μοριακού βάρους |
Δοκιμή αρνητική για πολυμερή με μοριακό βάρος μεγαλύτερο από 22 000 |
||
5-υδροξυμεθυλοφουρφου-ράλη |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη) |
||
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη-N) |
|||
Μόλυβδος |
0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1201 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ
Συνώνυμα |
Ποβιδόνη |
||
PVP |
|||
Διαλυτή πολυβινυλοπυρρολιδόνη |
|||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο] |
||
Χημικός τύπος |
(C6H9NO)n |
||
Μοριακό βάρος |
Τουλάχιστον 25 000 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11,5 % και κατ’ ανώτατο όριο 12,8 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή στο νερό και στην αιθανόλη Αδιάλυτη στον αιθέρα |
||
|
Μεταξύ 3,0 και 7,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
5 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Ολική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αλδεΰδη |
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως ακεταλδεΰδη) |
||
Ελεύθερη N- βινυλοπυρρολιδόνη |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδραζίνη |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1202 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΟΛΥΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ
Συνώνυμα |
Πολυβιδόνη με σταυροειδείς δεσμούς |
||
Αδιάλυτη πολυβινυλοπυρρολιδόνη |
|||
|
|||
Ορισμός |
Η πολυβινυλοπυρρολιδόνη είναι πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο], με τυχαίους σταυροειδείς δεσμούς. Παράγεται με πολυμερισμό της N-βινυλ-2-πυρρολιδόνης παρουσία είτε καυστικού καταλύτη είτε N, N’-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνης. Λόγω του ότι είναι αδιάλυτη σε όλους τους κοινούς διαλύτες, το εύρος τιμών του μοριακού βάρους δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί αναλυτικά |
||
Χημική ονομασία |
Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο] |
||
Χημικός τύπος |
(C6H9NO)n |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11 % και κατ’ ανώτατο όριο 12,8 % στην άνυδρη μορφή |
||
Περιγραφή |
Λευκή υγροσκοπική σκόνη με ελαφρά, μη δυσάρεστη οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Αδιάλυτο στο νερό, στην αιθανόλη και στον αιθέρα |
||
|
Μεταξύ 5,0 και 8,0 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
6 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερη-N-βινυλοπυρρολιδόνη |
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ελεύθερη είτε N, N’-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνη |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1204 ΠΟΥΛΟΥΛΑΝΗ
Ορισμός |
Γραμμική, ουδέτερη γλυκάνη που αποτελείται κυρίως από μονάδες μαλτοτριόζης που συνδέονται με –1,6 γλυκοσιδικούς δεσμούς. Παράγεται με ζύμωση από υδρολυμένο άμυλο κατάλληλο για τρόφιμα, με τη χρήση μη τοξινογόνου στελέχους του Aureobasidium pullulans. Μετά την ολοκλήρωση της ζύμωσης, απομακρύνονται με μικροδιήθηση τα κύτταρα του μύκητα, το διήθημα αποστειρώνεται με θέρμανση ενώ οι χρωστικές και άλλοι επιμολυντές απομακρύνονται με προσρόφηση και χρωματογραφία ανταλλαγής ιόντων |
||
Αριθ. Einecs |
232-945-1 |
||
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)x |
||
Δοκιμασία |
Ελάχιστη περιεκτικότητα σε γλυκάνη 90 % επί ξηρού |
||
Ορισμός |
Λευκή ή σχεδόν λευκή άοσμη σκόνη |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτή σε νερό, πρακτικά αδιάλυτη σε αιθανόλη |
||
|
5,0 έως 7,0 |
||
|
Προσθέστε 2 ml πολυαιθυλενογλυκόλης 600 σε 10 ml υδατικού διαλύματος πουλουλάνης 2 %. Σχηματίζεται λευκό ίζημα |
||
|
Ετοιμάστε δύο δοκιμαστικούς σωλήνες, τον καθένα με 10 ml διαλύματος πουλουλάνης 10 %. Προσθέστε 0,1 ml διαλύματος πουλουλανάσης με δράση 10 μονάδες/g στον ένα δοκιμαστικό σωλήνα, και 0,1 ml νερό στον άλλο. Μετά την επώαση σε περίπου 25 oC για 20 λεπτά, το ιξώδες του διαλύματος που υπέστη επεξεργασία με πουλουλανάση είναι εμφανώς χαμηλότερο από το ιξώδες του διαλύματος που δεν υπέστη επεξεργασία |
||
Καθαρότητα |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6 % κατ’ ανώτατο όριο (90 oC, πίεση 50 mm Hg κατ’ ανώτατο όριο, 6 h) |
||
Μονοδικαιολιγοσακχαρί-τες |
10 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενοι σε γλυκόζη |
||
ιξώδες |
100-180 mm2/s (υδατικό διάλυμα 10 % w/w στους 30 oC) |
||
μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ζυμομήκυτες και ευρωτομήκυτες |
100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο |
||
κολοβακτηρίδια |
Απουσία σε 25 g |
||
Salmonella |
Απουσία σε 25 g |
E 1404 ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο επεξεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή αδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Καρβοξυλομάδες |
1,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου σιτηρών |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1410 ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το δισόξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με ορθοφωσφορικό οξύ, ή ορθοφωσφορικό νάτριο ή κάλιο ή με τριπολυφωσφορικό νάτριο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας |
||
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1412 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας |
||
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1413 ΦΩΣΦΟΡΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το φωσφορυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο που έχει υποβληθεί σε συνδυασμό κατεργασιών όπως περιγράφεται για το δισόξινο και το όξινο φωσφορικό άμυλο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας |
||
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1414 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,14 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας |
||
0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
Οξικό βινύλιο |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1420 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα |
Οξικό άμυλο |
||
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οξικό βινύλιο |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1422 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΑΔΙΠΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο όξινο αδιπικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με αδιπικό ανυδρίτη και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αδιπικές ομάδες |
0,135 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1440 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Υδροξυπροπυλομάδες |
7,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Προπυλενοχλωρυδρίνη |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1442 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το όξινο φωσφορικό υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο και αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Υδροξυπροπυλομάδες |
7,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,14 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας |
||
0,04 κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
Προπυλενοχλωρυδρίνη |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου σιτηρών |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1450 ΟΚΤΕΝΥΛΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα |
SSOS |
||
Ορισμός |
Το οκτενυληλεκτρικό αμυλονάτριο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυληλεκτρικό ανυδρίτη |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Οκτενυληλεκτρυλομάδες |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1451 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο κατεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο και στη συνέχεια εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών |
||
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας |
|||
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
Καρβοξυλομάδες |
1,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1452 ΑΡΓΙΛΙΟΥΧΟ ΟΚΤΕΝΥΛΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα |
SAOS |
||
Ορισμός |
Το αργιλιούχο οκτενυλοηλεκτρικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυλ-ηλεκτρικό ανυδρίτη και επεξεργασμένο με θειικό αργίλιο |
||
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
|
||
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται σε άνυδρο προϊόν εκτός της απώλειας κατά την ξήρανση) |
|
||
Απώλεια κατά την ξήρανση |
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οκτενυληλεκτρυλομάδες |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών |
||
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
αλουμίνιο |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
E 1505 ΚΙΤΡΙΚΟΣ ΤΡΙΑΙΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα |
Κιτρικός αιθυλεστέρας |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικός τριαιθυλεστέρας |
||
Αριθ. Einecs |
201-070-7 |
||
Χημικός τύπος |
C12H20O7 |
||
Μοριακό βάρος |
276,29 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
||
Περιγραφή |
Άοσμο, πρακτικώς άχρωμο, ελαιώδες υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
(d25)25: 1,135-1,139 |
||
|
(n)20 D: 1,439-1,441 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Οξύτητα |
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1517 ΔΙΟΞΙΚΟ ΓΛΥΚΕΡΥΛΙΟ
Συνώνυμα |
Διακετίνη, διοξικός γλυκερινεστέρας |
||
Ορισμός |
Το διοξικό γλυκερίλιο αποτελείται κυρίως από ένα μείγμα 1,2- και 1,3-διοξικών γλυκερινών και μικρές ποσότητες μονο- και τρι-εστέρων |
||
Χημικές ονομασίες |
Διοξικό γλυκερίλιο |
||
Διοξικό 1,2,3-προπανοτριύλιο |
|||
Χημικός τύπος |
C7H12O5 |
||
Μοριακό βάρος |
176,17 |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 94,0 % |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, υδροσκοπικό, σχετικά παχύρευστο υγρό με ελαφρά, λιπαρή οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτό σε νερό. Αναμειγνύεται με την αιθανόλη |
||
|
|
||
|
d20 20: 1,175-1,195 |
||
|
Μεταξύ 259 και 261 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Συνολική τέφρα |
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Οξύτητα |
0,4 % (ως οξικό οξύ) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1518 ΤΡΙΟΞΙΚΟΣ ΓΛΥΚΕΡΙΝΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα |
Τριακετίνη |
||
Ορισμός |
|
||
Χημική ονομασία |
Τριοξικός γλυκερινεστέρας |
||
Αριθ. Einecs |
203-051-9 |
||
Χημικός τύπος |
C9H14O6 |
||
Μοριακό βάρος |
218,21 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο, κάπως ελαιώδες υγρό με ελαφρώς λιπαρή οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
|
||
|
Μεταξύ 1,429 και 1,431 στους 25 oC |
||
|
Μεταξύ 1,154 και 1,158 |
||
|
Μεταξύ 258 oC και 270 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Υγρασία |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
||
Θειική τέφρα |
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ) |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1519 ΒΕΝΖΥΛΙΚΗ ΑΛΚΟΟΛΗ
Συνώνυμα |
Φαινυλοκαρβινόλη |
||
Φαινυλομεθυλική αλκοόλη |
|||
Βενζομεθανόλη |
|||
α-υδροξυτολουόλιο |
|||
Περιγραφή |
|
||
Χημικές ονομασίες |
Βενζυλική αλκοόλη |
||
Φαινυλομεθανόλη |
|||
Χημικός τύπος |
C7H8O |
||
Μοριακό βάρος |
108,14 |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 98,0 % |
||
Περιγραφή |
Άχρωμο, διαυγές υγρό με ελαφρά αρωματική οσμή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτό σε νερό, αιθανόλη και αιθέρα |
||
|
[n]D20: 1,538-1,541 |
||
|
d25 25: 1,042-1,047 |
||
|
|
||
Καθαρότητα |
|
||
Κλάσμα απόσταξης |
Αποστάζει τουλάχιστον το 95 % ν/ν στους 202 έως 208 oC |
||
Βαθμός οξύτητας |
0,5 κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αλδεϊδες |
0,2 % ν/ν (ως βενζαλδεϊδη) κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
E 1520 ΠΡΟΠΑΝΟ-1,2-ΔΙΟΛΗ
Συνώνυμα |
Προπυλενογλυκόλη |
||
Ορισμός |
|
||
Χημικές ονομασίες |
1,2-διυδροξυπροπάνιο |
||
Αριθ. Einecs |
200-338-0 |
||
Χημικός τύπος |
C3H8O2 |
||
Μοριακό βάρος |
76,10 |
||
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % στο άνυδρο προϊόν |
||
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, υγροσκοπικό, ιξώδες υγρό |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Διαλυτό σε νερό, αιθανόλη και ακετόνη |
||
|
(d20)20: 1,035-1,040 |
||
|
[n]20 D: 1,431-1,433 |
||
Καθαρότητα |
|
||
Περιοχή αποστάξεως |
Το 99 % v/v αποστάζει μεταξύ 185-189 oC |
||
Θειική τέφρα |
0,07 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Υγρασία |
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΗ 6000
Συνώνυμα |
PEG 6000 |
||
Macrogol 6000 |
|||
Ορισμός |
Η πολυαιθυλενογλυκόλη 6000 είναι μείγμα πολυμερών με το γενικό τύπο Η-(OCH2-CH)-OH που αντιστοιχεί σε μια μέση σχετική μοριακή μάζα περίπου 6 000 |
||
Χημικός τύπος |
(C2H4O)n H2O (n = αριθμός μονάδων αιθυλενοξειδίου που αντιστοιχούν σε μοριακό βάρος 6 000 περίπου 140) |
||
Μοριακό βάρος |
5 600-7 000 |
||
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 90,0 % και όχι περισσότερο από 110,0 % |
||
Περιγραφή |
Λευκό ή σχεδόν λευκό στερεό με κηρώδη ή παραφινώδη μορφή |
||
Ταυτοποίηση |
|
||
|
Ένωση εύκολα διαλυτή στο ύδωρ και στο μεθυλενοχλωρίδιο. Σχεδόν αδιάλυτη στην αλκοόλη, στον αιθέρα και στα λιπαρά έλαια και ορυκτέλαια |
||
|
Μεταξύ 55 oC και 61 oC |
||
Καθαρότητα |
|
||
Ιξώδες |
Μεταξύ 0,220 και 0,275 kgm-1 s-1 στους 20 oC |
||
Αριθμός υδροξυλίουων |
Μεταξύ 16 και 22 |
||
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
||
Μόλυβδος |
5 mg/kg |
(1) ΕΕ L 226 της 22.9.1995, σ. 1.
(2) Άμυλο TS: Λειοτριβούνται 0,5 g αμύλου (άμυλο πατάτας, αραβοσίτου ή διαλυτό άμυλο) και αναμειγνύονται με 5 ml ύδατος. Στον λαμβανόμενο πολτό προστίθεται με συνεχή ανάδευση η κατάλληλη ποσότητα νερού, για να ληφθεί συνολικός όγκος 100 ml. Το σύνολο ζέεται επί μερικά λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και διηθείται. Το άμυλο ST πρέπει να είναι πρόσφατης παρασκευής.
(3) Χλωριούχο κοβάλτιο TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου χλωριούχου κοβαλτίου CoCl2·6H2O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 5 ml ακριβώς από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 5 ml υπεροξειδίου του υδρογόνου 3 % και κατόπιν 15 ml διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου 20 %. Το σύνολο ζέεται επί 10 λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και προστίθενται 2 g ιωδιούχου καλίου και 20 ml θειικού οξέος 25 %. Έπειτα από πλήρη διάλυση του ιζήματος, το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 23,80 mg CoCl2·6H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 59,5 mg CoCl2·6H2O ανά ml.
(4) Τριχλωριούχος σίδηρος TSC: Διαλύονται 55 gr περίπου τριχλωριούχου σιδήρου σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 15 ml νερού και 3 g ιωδιούχου καλίου και το μείγμα αφήνεται σε ηρεμία επί 15 λεπτά. Αραιώνεται σε 100 ml ύδατος και κατόπιν το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 27,03 mg FeCl3·6H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 45,0 mg FeCl3·6H2O ανά ml.
(5) Θειικός χαλκός TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου θειικού χαλκού CuSO4·5H2O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 40 ml νερού, 4 ml οξικού οξέος και 3 g ιωδιούχου καλίου. Το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 24,97 mg CuSO4·5H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 62,4 mg CuSO4.5H2O ανά ml.
(6) Όταν τα νιτρώδη άλατα φέρουν την επισήμανση «για χρήση στα τρόφιμα», επιτρέπεται να πωλούνται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.
(7) Όταν τα νιτρώδη άλατα φέρουν την επισήμανση «για χρήση στα τρόφιμα», επιτρέπεται να πωλούνται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ
ΜΕΡΟΣ Α
Καταργούμενη οδηγία με κατάλογος των διαδοχικών της τροποποιήσεων
(που αναφέρονται στο άρθρο 2)
Οδηγία 96/77/ΕΚ της Επιτροπής
|
(ΕΕ L 339 της 30.12.1996, σ. 1)
|
ΜΕΡΟΣ Β
Κατάλογος ημερομηνιών ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο
(που αναφέρονται στο άρθρο 2)
Οδηγία |
Λήξη προθεσμίας ενσωμάτωσης |
96/77/ΕΚ |
1η Ιουλίου 1997 (1) |
98/86/ΕΚ |
1η Ιουλίου 1999 (2) |
200/63/ΕΚ |
31η Μαρτίου 2001 (3) |
2001/30/ΕΚ |
1η Ιουνίου 2002 (4) |
2002/82/ΕΚ |
31η Αυγούστου 2003 |
2003/95/ΕΚ |
1η Νοεμβρίου 2004 (5) |
2004/45/ΕΚ |
1η Απριλίου 2005 (6) |
2006/129/EΚ |
15 Φεβρουαρίου 2008 |
(1) Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 96/77/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Ιουλίου 1997.
(2) Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/86/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Ιουλίου 1999.
(3) Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 της οδηγίας 2000/63/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 31η Μαρτίου 2001.
(4) Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 της οδηγίας 2001/30/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Ιουνίου 2002.
(5) Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2003/95/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Νοεμβρίου 2004.
(6) Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2004/45/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Απριλίου 2005.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ
Πίνακας αντιστοιχίας
Οδηγία 96/77/ΕΚ |
Παρούσα οδηγία |
Άρθρο 1 |
Άρθρο 1 |
Άρθρο 2 |
— |
Άρθρο 3 |
— |
— |
Άρθρο 2 |
Άρθρο 4 |
Άρθρο 3 |
Άρθρο 5 |
Άρθρο 4 |
Παράρτημα |
Παράρτημα Ι |
— |
Παράρτημα ΙΙ |
— |
Παράρτημα ΙΙΙ |
20.9.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
L 253/s3 |
ΣΗΜΕΊΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΤα θεσμικά όργανα αποφάσισαν να μην εμφανίζουν πλέον στα κείμενά τους τη μνεία της τελευταίας τροποποίησης των πράξεων στις οποίες παραπέμπουν.Εάν δεν υπάρχει μνεία περί του αντιθέτου, οι πράξεις στις οποίες γίνεται παραπομπή στα κείμενα που δημοσιεύονται στο παρόν τεύχος νοούνται στην εκάστοτε ισχύουσα μορφή τους.