ISSN 1725-2547

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 253

European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Νομοθεσία

51ό έτος
20 Σεπτεμβρίου # 2008


Περιεχόμενα

 

I   Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική

Σελίδα

 

 

ΟΔΗΓΙΕΣ

 

*

Οδηγία 2008/84/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Αυγούστου 2008, σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (Κωδικοποιημένη έκδοση) ( 1 )

1

 

 

 

*

Σημείωση για τον αναγνώστη (βλέπε σελίδα 3 του εξωφύλλου)

s3

 


 

(1)   Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ

EL

Οι πράξεις οι τίτλοι οποίων έχουν τυπωθεί με ημίμαυρα στοιχεία αποτελούν πράξεις τρεχούσης διαχειρίσεως που έχουν θεσπισθεί στο πλαίσιο της γεωργικής πολιτικής και είναι γενικά περιορισμένης χρονικής ισχύος.

Οι τίτλοι όλων των υπολοίπων πράξεων έχουν τυπωθεί με μαύρα στοιχεία και επισημαίνονται με αστερίσκο.


I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική

ΟΔΗΓΙΕΣ

20.9.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 253/1


ΟΔΗΓΊΑ 2008/84/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 27ης Αυγούστου 2008

σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(Κωδικοποιημένη έκδοση)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

την οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα πρόσθετα που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή (1), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η οδηγία 96/77/EK της Επιτροπής, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (2), έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα (3), και ουσιωδώς. Είναι ως εκ τούτου σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση της εν λόγω οδηγίας.

(2)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κριτήρια καθαρότητας για όλα τα πρόσθετα πλην των χρωστικών και γλυκαντικών υλών που αναφέρονται στην οδηγία 95/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 1995, για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών (4).

(3)

Είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη οι προδιαγραφές και οι αναλυτικές τεχνικές για τα πρόσθετα που περιέχονται στον Codex Alimentarius που έχει εκπονήσει η κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων των FAO/WHO για τα πρόσθετα τροφίμων (JECFA).

(4)

Τα πρόσθετα τροφίμων που παρασκευάζονται με μεθόδους παραγωγής ή από πρώτες ύλες σημαντικά διαφορετικές από εκείνες που αξιολογούνται από την επιστημονική επιτροπή τροφίμων ή διαφορετικές από τις αναφερόμενες στην παρούσα οδηγία, πρέπει να παραπέμπονται στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων για αξιολόγηση ασφαλείας, με ιδιαίτερη έμφαση στα κριτήρια καθαρότητας.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων.

(6)

Η παρούσα οδηγία δεν πρέπει να θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τα κριτήρια καθαρότητας που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 89/107/ΕΟΚ για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών, που αναφέρονται στην οδηγία 95/2/ΕΚ, καθορίζονται στο παράρτημα Ι της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 2

Η οδηγία 96/77/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Α, καταργείται, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β.

Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΙΙΙ.

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 27 Αυγούστου 2008.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO


(1)  ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 27.

(2)  ΕΕ L 339 της 30.12.1996, σ. 1.

(3)  Βλ. παράρτημα ΙΙ μέρος Α.

(4)  ΕΕ L 61 της 18.3.1995, σ. 1.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Δεν επιτρέπεται η χρήση αιθυλενοξειδίου ως συντηρητικού στα πρόσθετα τροφίμων.

Ε 170 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια με αυτά που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα της οδηγίας 95/45/ΕΚ της Επιτροπής (1).

Ε 200 ΣΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Σορβικό οξύ

Trans-trans-2,4-εξαδιενικό οξύ

Αριθ. Einecs

203-768-7

Χημικός τύπος

C6H8O2

Μοριακό βάρος

112,12

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άχρωμες βελόνες ή λευκή ρέουσα σκόνη, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 oC επί 90 λεπτά

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

133 oC έως 135 oC μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος

Β.

Φασματομετρία

Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος σορβικού οξέος σε ισοπροπανόλη (1:4 000 000) σε μήκος κύματος 254 ± 2 nm

Γ.

Θετική δοκιμή ανίχνευσης διπλών δεσμών

 

Δ.

Σημείο εξάχνωσης

80 oC

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Αλδεΰδες

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως φορμαλδεΰδη)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 202 ΣΟΡΒΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Σορβικό κάλιο

(Ε, Ε)-2,4,-εξαδιενικό κάλιο

Άλας με κάλιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέος

Αριθ. Einecs

246-376-1

Χημικός τύπος

C6H7O2K

Μοριακό βάρος

150,22

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 oC επί 90 λεπτά

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του σορβικού οξέος, λαμβανόμενου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 oC έως 135 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος

 

Β.

Θετικές δοκιμές ανίχνευσης καλίου και διπλών δεσμών

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Οξύτητα ή αλκοολικότητα

1,0 % περίπου κατ’ ανώτατο όριο (ως σορβικό οξύ ή K2CO3)

Αλδεΰδες

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 203 ΣΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Σορβικό ασβέστιο

Άλας με ασβέστιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέος

Αριθ. Einecs

231-321-6

Χημικός τύπος

C12H14O4Ca

Μοριακό βάρος

262,32

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή λεπτή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 oC επί 90 λεπτά

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του σορβικού οξέος, λαμβανόμενου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 oC έως 135 oC μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος

 

Β.

Θετικές δοκιμές ανίχνευσης ασβεστίου και διπλών δεσμών

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος

Αλδεΰδες

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη

Φθόριο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 210 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Βενζοϊκό οξύ

Βενζολοκαρβονικό οξύ

Φαινυλοκαρβονικό οξύ

Αριθ. Einecs

200-618-2

Χημικός τύπος

C7H6O2

Μοριακό βάρος

122,12

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

121,5 oC έως 123,5 oC

Β.

Θετική δοκιμή εξάχνωσης και θετική δοκιμή βενζοϊκών ιόντων

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση επί 3 ώρες υπεράνω θειικού οξέος

pH

Περίπου 4 (υδατικό διάλυμα)

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

0,07 %, κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,3 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ

Εύκολα οξειδούμενες ουσίες

Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml

Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες

Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC (3), 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC (4), 0,1 ml θειικού χαλκού TSC (5) και 4,4 ml νερού

Πολυκυκλικά οξέα

Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού οξέος, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 211 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Βενζοϊκό νάτριο

Άλας με νάτριο του βενζολοκαρβονικού οξέος

Άλας με νάτριο του φαινυλοκαρβονικού οξέος

Αριθ. Einecs

208-534-8

Χημικός τύπος

C7H5O2Na

Μοριακό βάρος

144,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε C7H5O2Na ή τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 4 ώρες

Περιγραφή

Λευκό, σχεδόν άοσμο, κρυσταλλικό στερεό σε σκόνη ή κόκκους

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, ελάχιστα διαλυτό σε αιθανόλη

Β.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 oC-123,5 oC μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα θειικού οξέος

Γ.

Θετικές δοκιμές βενζοϊκών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 4 ώρες

Εύκολα οξειδούμενες ουσίες

Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml

Πολυκυκλικά οξέα

Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού νατρίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ

Οξύτητα ή αλκαλικότητα

Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού νατρίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 212 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Βενζοϊκό κάλιο

Άλας με κάλιο του βενζολοκαρβονικού οξέος

Άλας με κάλιο του φαινυλοκαρβονικού οξέος

Αριθ. Einecs

209-481-3

Χημικός τύπος

C7H5KO2 · 3H2O

Μοριακό βάρος

214,27

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε C7H5KO2 τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC μέχρι σταθερού βάρους

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 oC-123,5 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος

 

Β.

Θετικές δοκιμές βενζοϊκών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

26,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ

Εύκολα οξειδούμενες ουσίες

Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml

Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες

Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού

Πολυκυκλικά οξέα

Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού καλίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος

Οξύτητα ή αλκαλικότητα

Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού καλίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος NaOH 0,1 N ή HCl 0,1 N

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 213 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Βενζοϊκό ασβέστιο

Διβενζοϊκό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

218-235-4

Χημικός τύπος

Άνυδρο:

C14H10O4Ca

Ένυδρο με 1 μόριο νερού:

C14H10O4Ca · H2O

Ένυδρο με 3 μόρια νερού:

C14H10O4Ca · 3H2O

Μοριακό βάρος

Άνυδρο:

282,31

Ένυδρο με 1 μόριο νερού:

300,32

Ένυδρο με 3 μόρια νερού:

336,36

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC

Περιγραφή

Λευκοί ή άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 oC-123,5 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος

 

Β.

Θετικές δοκιμές βενζοϊκών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

17,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC μέχρι σταθερού βάρους

Ύλες αδιάλυτες στο νερό

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ

Εύκολα οξειδούμενες ουσίες

Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml

Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες

Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 %, δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού

Πολυκυκλικά οξέα

Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού ασβεστίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος

Οξύτητα ή αλκαλικότητα

Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού ασβεστίου παρουσία φαινυλοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl

Φθόριο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 214 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΙΘΥΛΙΟ

Συνώνυμα

Ethylparaben

p-Οξυβενζοϊκό αιθύλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

p-Υδροξυβενζοϊκό αιθύλιο

p-Υδροξυβενζοϊκός αιθυλεστέρας

Αριθ. Einecs

204-399-4

Χημικός τύπος

C9H10O3

Μοριακό βάρος

166,8

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

115 oC-118 oC

Β.

Θετική δοκιμή p-υδροβενζοϊκών ιόντων

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 213 oC έως 217 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος

Γ.

Θετική δοκιμή αλκοόλης

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ

0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρις

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 215 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΑΙΘΥΛΙΟΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλίου

Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλεστέρα

Αριθ. Einecs

252-487-6

Χημικός τύπος

C9H9O3Na

Μοριακό βάρος

188,8

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε p-υδροξυβενζοϊκό αιθυλεστέρα τουλάχιστον 83 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

115 oC-118 oC μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος

Β.

Θετική δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το δείγμα, 213 oC έως 217 oC

Γ.

Θετική δοκιμή νατρίου

 

Δ.

Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 0,1 % πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 9,9 και 10,3

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος

Θειική τέφρα

37-39 %

p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ

0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 218 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΜΕΘΥΛΙΟ

Συνώνυμα

Methylparaben

p-Οξυβενζοϊκό μεθύλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

p-Υδροξυβενζοϊκό μεθύλιο

p-Υδροξυβενζοϊκός μεθυλεστέρας

Αριθ. Einecs

243-171-5

Χημικός τύπος

C8H8O3

Μοριακό βάρος

152,15

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

125 oC-128 oC

Β.

Θετική δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το δείγμα, 213 oC έως 217 oC μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ

0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράγρυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 219 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΜΕΘΥΛΙΟΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου

Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλεστέρα

Χημικός τύπος

C8H7O3Na

Μοριακό βάρος

174,15

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή υγροσκοπική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Το λευκό ίζημα που σχηματίζεται με οξίνιση με υδροχλωρικό οξύ υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) της ένωσης με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου (με δείκτη χαρτί ηλιοτροπίου) πρέπει, μετά από έκπλυση με νερό και ξήρανση στους 80 oC επί 2 ώρες, να τήκεται στους 125 oC έως 128 oC

 

Β.

Θετική δοκιμή νατρίου

 

Γ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 0,1 % σε νερό απαλλαγμένο από διοξείδιο του άνθρακα: τουλάχιστον 9,7 και όχι υψηλότερο από 10,3

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

40 %-44,5 % επί ξηρού

p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ

0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 220 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Διοξείδιο του θείου

Ανυδρίτης του θειώδους οξέος

Αριθ. Einecs

231-195-2

Χημικός τύπος

SO2

Μοριακό βάρος

64,07

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Άχρωμο, άφλεκτο αέριο με έντονη αποπνικτική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή θείου

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Μη πτητικό υπόλειμμα

0,01 % κατ’ ανώτατο όριο

Τριοξείδιο του θείου

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αέρια που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν περιέχονται στον ατμοσφαιρικό αέρα

Κανένα ίχνος

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 221 ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειώδες νάτριο (άνυδρο ή ένυδρο)

Αριθ. Einecs

231-821-4

Χημικός τύπος

Άνυδρο:

Na2SO3

Ένυδρο με επτά μόρια νερού:

Na2SO37H2O

Μοριακό βάρος

Άνυδρο:

126,04

Ένυδρο με επτά μόρια νερού:

252,16

Δοκιμασία

Άνυδρο:

Περιεκτικότητα σε Na2SO3 τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 48 %

Ένυδρο με επτά μόρια νερού:

Περιεκτικότητα σε Na2SO3 τουλάχιστον 48 % και σε SO2 τουλάχιστον 24 %

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και νατρίου

 

Β.

Το pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (άνυδρη ουσία) ή 20 % (ένυδρη ουσία) κυμαίνεται μεταξύ 8,5 και 11,50

 

Καθαρότητα

 

Θειοθειικά ιόντα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 222 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο θειώδες νάτριο

Διθειώδες νάτριο

Αριθ. Einecs

231-921-4

Χημικός τύπος

NaHSO3 σε υδατικό διάλυμα

Μοριακό βάρος

104,06

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε NaHSO3 τουλάχιστον 32 %

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο έως κίτρινο διάλυμα

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και νατρίου

 

Β.

Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % κυμαίνεται μεταξύ 2,5 και 5,5

 

Καθαρότητα

 

Σίδηρος

50 mg/kg Na2SO3 κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 223 ΠΥΡΟΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

Πυροθειώδες νάτριο

Πενταοξοδιθειικό νάτριο

Χημική ονομασία

 

 

 

 

Αριθ. Einecs

231-673-0

Χημικός τύπος

Na2S2O5

Μοριακό βάρος

190,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε Na2S2O5 τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 64 %

Περιγραφή

Κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και νατρίου

 

Β.

Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % κυμαίνεται μεταξύ 4,0 και 5,5

 

Καθαρότητα

 

Θειοθειικά ιόντα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 224 ΠΥΡΟΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πυροθειώδες κάλιο

Πενταοξοδιθειικό κάλιο

Αριθ. Einecs

240-795-3

Χημικός τύπος

K2S2O5

Μοριακό βάρος

222,33

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε K2S2O5 τουλάχιστον 90 % και σε SO2 τουλάχιστον 51,8 % ενώ το υπόλοιπο είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου θειικό κάλιο

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Θειοθειικά ιόντα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 226 ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειώδες ασβέστιο

Αριθ. Einecs

218-235-4

Χημικός τύπος

CaSO3 · 2H2O

Μοριακό βάρος

156,17

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε CaSO3 · 2H2O τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 39 %

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 227 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο θειώδες ασβέστιο

Διθειώδες ασβέστιο

Αριθ. Einecs

237-423-7

Χημικός τύπος

Ca(HSO3)2

Μοριακό βάρος

202,22

Δοκιμασία

6 έως 8 % (w/v) διοξειδίου του θείου και 2,5 έως 3,5 % (w/v) διοξειδίου του ασβεστίου, που αντιστοιχούν σε 10 έως 14 % (w/v) οξίνου θειώδους ασβεστίου [Ca(HSO3)2]

Περιγραφή

Διαυγές πρασινοκίτρινο υδατικό διάλυμα με χαρακτηριστική οσμή διοξειδίου του θείου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 228 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο θειώδες κάλιο

Διθειώδες κάλιο

Αριθ. Einecs

231-870-1

Χημικός τύπος

KHSO3 σε μορφή υδατικού διαλύματος

Μοριακό βάρος

120,17

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 280 g KHSO3 ανά λίτρο (ή 150 g SO2 ανά λίτρο)

Περιγραφή

Διαυγές άχρωμο υδατικό διάλυμα

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Σελήνιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 230 ΔΙΦΑΙΝΥΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

1,1′-Διαφαινύλιο

 

Αριθ. Einecs

202-163-5

Χημικός τύπος

C12H10

Μοριακό βάρος

154,20

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 %

Περιγραφή

Λευκό ή ωχροκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

68,5 oC-70,5 oC

Β.

Θερμοκρασία αποστάξεως

Αποστάζει πλήρως στην περιοχή 252,5 oC-257,5 oC με εύρος σημείου ζέσεως 2,5 oC

Καθαρότητα

 

Βενζόλιο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρωματικές αμίνες

2 mg/kg (ως ανιλίνη) κατ’ ανώτατο όριο

Φαινολοπαράγωγα

5 mg/kg (ως φαινόλη) κατ’ ανώτατο όριο

Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες

Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g διφαινύλιο σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού

Παράγωγα τριφαινυλίου και ανωτέρων πολυφαινυλίων

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες

Απουσία

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 231 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΗ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

(1,1′-Διφαινυλ)-όλη-2

2-Υδροξυ-διφαινύλιο

o-Υδροξυ-διφαινύλιο

Αριθ. Einecs

201-993-5

Χημικός τύπος

C12H10O

Μοριακό βάρος

170,20

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

56 oC-58 oC

Β.

Θετική δοκιμή φαινολών

Με την προσθήκη διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου συγκεντρώσεως 10 % σε αιθανολικό διάλυμα της ουσίας (1 g σε 10 ml), εμφανίζεται πράσινη χρώση

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Διφαινυλαιθέρας

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

p-Φαινυλοφαινόλη

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ναφθόλη-1

0,01 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 232 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

ο-Φαινυλοφαινικό νάτριο,

άλας με νάτριο της o-φαινυλοφαινόλης

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

ο-Φαινυλοφαινολικό νάτριο

Αριθ. Einecs

205-055-6

Χημικός τύπος

C12H9ONa · 4H2O

Μοριακό βάρος

264,26

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε C12H9ONa · 4H2O τουλάχιστον 97 %

Περιγραφή

Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές φαινολών και νατρίου

 

Β.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως της ο-φαινυλοφαινόλης που παρέχει το δείγμα με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 56 oC-58 oC μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα θειικού οξέος

 

Γ.

Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2,0 % πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 11,1 και 11,8

 

Καθαρότητα

 

Διφαινυλαιθέρας

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

p-Φαινυλοφαινόλη

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ναφθόλη-1

0,01 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 233 ΘΕΙΑΒΕΝΔΑΖΟΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

4-(2-Βενζιμιδαζολυλ) θειαζόλιο

2-(4-Θειαζολυλ)-1Η-βενζιμιδαζόλιο

Αριθ. Einecs

205-725-8

Χημικός τύπος

C10H7N3S

Μοριακό βάρος

201,26

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

296 oC-303 oC

Β.

Φασματομετρία

Μέγιστα απορρόφησης σε περιβάλλον HCl 0,1 N (0,0005 % w/v) σε μήκη κύματος 302 nm, 258 nm και 243 nm

Formula

στα 302 ± 2 nm: περίπου 1 230

Formula

στα 258 ± 2 nm: περίπου 200

Formula

στα 243 ± 2 nm: περίπου 620

Λόγος απορρόφησης 243 nm/302 nm = 0,47 έως 0,53

Λόγος απορρόφησης 258 nm/302 nm = 0,14 έως 0,18

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 234 ΝΙΣΙΝΗ

Ορισμός

Η νισίνη συνίσταται από πολλά συγγενή πολυπεπτίδια, τα οποία παράγονται από άγρια στελέχη Streptococcus lactis, ομάδα N Lancefield

Αριθ. Einecs

215-807-5

Χημικός τύπος

C143H230N42O37S7

Μοριακό βάρος

3 354,12

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα του συμπυκνώματος νισίνης τουλάχιστον 900 μονάδες ανά mg σε μείγμα στερεών υπολειμμάτων χωρίς λίπος γάλακτος και ελάχιστη περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο 50 %

Περιγραφή

Λευκή σκόνη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

3 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 102 oC-103 oC μέχρι σταθερού βάρους

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 235 ΝΑΤΑΜΥΚΙΝΗ

Συνώνυμα

Πιμαρικίνη

Ορισμός

Η ναταμυκίνη είναι μυκητοκτόνο της ομάδας των πολυενικών μακρολιδών και παράγεται από άγρια στελέχη Streptomyces natalensis ή Streptococcus lactis

Αριθ. Einecs

231-683-5

Χημικός τύπος

C33H47O13N

Μοριακό βάρος

665,74

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή έως υπόλευκη κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Χρωστικές αντιδράσεις

Μερικοί κρύσταλλοι ναταμυκίνης, όταν προστεθούν επάνω σε πλάκα σταγονομετρικής ανάλυσης σε μία σταγόνα:

πυκνού υδροχλωρικού οξέος, παρέχουν μπλε χρώση,

πυκνού φωσφορικού οξέος, παρέχουν πράσινη χρώση, η οποία, μετά από λίγα λεπτά, μεταβάλλεται σε ανοικτή κόκκινη

Β.

Φασματομετρία

Το φάσμα διαλύματος συγκεντρώσεως 0,0005 % w/v σε μεθανολικό διάλυμα οξικού οξέος συγκεντρώσεως 1 %, παρουσιάζει μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 290 nm, 303 nm και 318 nm, μια μικρή κορυφή στα 280 nm περίπου και ελάχιστα απορρόφησης στα 250 nm, 295,5 nm και 311 nm

Γ.

pH

5,5-7,5 (διάλυμα συγκεντρώσεως 1 % w/v σε μείγμα 20 μερών διμεθυλοφορμαμιδίου και 80 μερών νερού που έχει προηγουμένως εξουδετερωθεί)

Δ.

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 = + 250 o έως + 295 o (διάλυμα συγκεντρώσεως 1 % w/v σε παγόμορφο οξικό οξύ στους 20 oC και υπολογισμός επί ξηρού)

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

8 % κατ’ ανώτατο όριο (υπό κενό στους 60 oC, υπεράνω P2O5, μέχρι σταθερού βάρους)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μικροβιολογικά κριτήρια: καταμέτρηση όλων των ζώντων μικροοργανισμών

100 ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ε 239 ΕΞΑΜΕΘΥΛΕΝΟΤΕΤΡΑΜΙΝΗ

Συνώνυμα

Εξαμίνη,

μεθεναμίνη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

1,3,5,7-Τετρααζω-τρικυκλο [3.3.1.13,7]-δεκάνιο, εξαμεθυλενοτετραμίνη

Αριθ. Einecs

202-905-8

Χημικός τύπος

C6H12N4

Μοριακό βάρος

140,19

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές φορμαλδεΰδης και αμμωνίας

 

Β.

Σημείο εξάχνωσης: 260 oC περίπου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό στους 105 oC υπεράνω P2O5, επί 2 ώρες

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά ιόντα

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε SO4

Ιόντα χλωρίου

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε Cl

Άλατα αμμωνίου

Δεν ανιχνεύονται

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 242 ΔΙΚΑΡΒΟΝΙΚΟ ΔΙΜΕΘΥΛΙΟ

Συνώνυμα

DMDC

Πυροκαρβονικό διμεθύλιο

Ορισμός

 

Αριθ. Einecs

224-859-8

Χημική ονομασία

Δικαρβονικό διμεθύλιο

Πυροκαρβονικός διμεθυλεστέρας

Χημικός τύπος

C4H6O5

Μοριακό βάρος

134,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 %

Περιγραφή

Άχρωμο υγρό, διασπώμενο όταν διαλυθεί σε νερό. Είναι διαβρωτικό για το δέρμα και τα μάτια και τοξικό μέσω της εισπνοής και της κατάποσης

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διάσπαση

Θετικές δοκιμές CO2 και μεθανόλης μετά από αραίωση

Β.

Σημείο τήξεως

17 oC

Σημείο ζέσεως

172 oC με διάσπαση

Γ.

Πυκνότητα στους 20 oC

1,25 g/cm3 περίπου

Δ.

Φάσμα υπερύθρου

Μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 1 156 και 1 832 cm- 1

Καθαρότητα

 

Καρβονικό διμεθύλιο

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολικό χλώριο

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 249 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Νιτρώδες κάλιο

Αριθ. Einecs

231-832-4

Χημικός τύπος

KNO2

Μοριακό βάρος

85,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρού (6)

Περιγραφή

Λευκοί ή ελαφρώς κίτρινοι κόκκοι, υγροποιούμενοι κατόπιν απορροφήσεως υδρατμών

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νιτρωδών ιόντων και καλίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Τουλάχιστον 6,0 και όχι υψηλότερο από 9,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

3 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπεράνω silica gel 4 ώρες

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 250 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Νιτρώδες νάτριο

Αριθ. Einecs

231-555-9

Χημικός τύπος

NaNO2

Μοριακό βάρος

69,00

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί ξηρού (7)

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή υποκίτρινοι σβώλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νιτρωδών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπεράνω silica gel επί 4 ώρες

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

1.   ΣΤΕΡΕΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνωνυμία

Νίτρο της Χιλής

Νιτρική σόδα

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Νιτρικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-554-3

Χημικός τύπος

NaNO3

Μοριακό βάρος

85,00

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση

Περιγραφή

Λευκή, κρυσταλλική, ελαφρώς υγροσκοπική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νιτρικών ιόντων και νατρίου

 

Β.

pH διαλύματος 5 %

Τουλάχιστον 5,5 και όχι υψηλότερο από 8,3

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση σε 105 oC επί 4 ώρες

Νιτρώδη άλατα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε NaNO2

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

2.   ΥΓΡΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

Το υγρό νιτρικό νάτριο είναι το υδατικό διάλυμα νιτρικού νατρίου ως το άμεσο αποτέλεσμα της χημικής αντίδρασης μεταξύ του υδροξειδίου του νατρίου και του νιτρικού οξέος σε στοιχειομετρικά ποσά, χωρίς να έπεται κρυστάλλωση. Οι τυποποιημένες μορφές που παρασκευάζονται από το υγρό νιτρικό νάτριο που ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις προδιαγραφές μπορούν να περιέχουν νιτρικό οξύ σε περίσσεια, εάν δηλώνονται ή επισημαίνονται σαφώς.

Χημική ονομασία

Νιτρικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-554-3

Χημικός τύπος

NaNO3

Μοριακό βάρος

85,00

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα μεταξύ 33,5 % και 40,0 % NaNO3

Περιγραφή

Διαυγές άχρωμο υγρό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές για το νιτρικό άλας και για το νάτριο

 

Β.

pH

Τουλάχιστον 1,5 και όχι υψηλότερο από 3,5

Καθαρότητα

 

Ελεύθερο νιτρικό οξύ

0,01 % κατ’ ανώτατο όριο

Νιτρώδη άλατα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaNO2

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αυτή η προδιαγραφή αναφέρεται σε υδατικό διάλυμα 35 %

 

Ε 252 ΝΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Νίτρο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Νιτρικό κάλιο

Αριθ. Einecs

231-818-8

Χημικός τύπος

KNO3

Μοριακό βάρος

101,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή διαφανή πρίσματα με ψυχρή, αλμυρή και δριμεία γεύση

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νιτρικών ιόντων και καλίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Τουλάχιστον 4,5 και όχι υψηλότερο από 8,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 4 ώρες

Νιτρώδη ιόντα

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως KNO2)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 260 ΟΞΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξικό οξύ

Αιθανικό οξύ

Αριθ. Einecs

200-580-7

Χημικός τύπος

C2H4O2

Μοριακό βάρος

60,05

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 %

Περιγραφή

Διαυγές άχρωμο υγρό με χαρακτηριστική διαπεραστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο ζέσεως

118 oC σε πίεση 760 mm (στήλης υδραργύρου)

Β.

Ειδικό βάρος

Περίπου 1,049

Γ.

Διάλυμα σε αναλογία 1:3 παρέχει θετικές δοκιμές οξικών ιόντων

 

Δ.

Σημείο πήξεως

Όχι χαμηλότερο από 14,5 oC

Καθαρότητα

 

Μη πτητικό υπόλειμμα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες

1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ

Εύκολα οξειδούμενες ουσίες

Σε δοχείο με γυάλινο πώμα αραιώνονται 2 ml δείγματος με 10 ml νερού και προστίθενται 0,1 ml διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου 0,1 N. Το ροζ χρώμα δεν μετατρέπεται σε καφέ επί 30 λεπτά

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 261 ΟΞΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξικό κάλιο

Αριθ. Einecs

204-822-2

Χημικός τύπος

C2H3O2K

Μοριακό βάρος

98,14

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι, υγροποιούμενοι κατόπιν απορροφήσεως υδρατμών, ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξυδιού

Ταυτοποίηση

 

Α.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Τουλάχιστον 7,5 και όχι υψηλότερο από 9,0

Β.

Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

8 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 oC επί 2 ώρες

Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες

1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 262 (i) ΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξικό νάτριο

Αριθ. Einecs

204-823-8

Χημικός τύπος

C2H3NaO2 · nH2O (n = 0 ή 3)

Μοριακό βάρος

Άνυδρο:

82,03

Ένυδρο με τρία μόρια νερού:

136,08

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα (και των δύο μορφών, άνυδρης και ένυδρης), τουλάχιστον 98,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άνυδρο:

Λευκή, άοσμη, κοκκώδης υγροσκοπική σκόνη

Ένυδρο με τρία μόρια νερού:

Άχρωμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή κοκκώδης κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξυδιού. Σε επαφή με θερμό ξηρό αέρα, αφυδατώνεται

Ταυτοποίηση

 

Α.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Τουλάχιστον 8,0 και όχι υψηλότερο από 9,5

Β.

Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Άνυδρο:

2 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Ένυδρο με τρία μόρια νερού:

Μεταξύ 36 % και 42 % (120 oC, 4 ώρες)

Μυρυμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες

1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 262 (ii) ΔΙΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

Το διοξικό νάτριο είναι μοριακή ένωση οξικού νατρίου και οξικού οξέος

Χημική ονομασία

Διοξικό νάτριο

Αριθ. Einecs

204-814-9

Χημικός τύπος

C4H7NaO4 · nH2O (n = 0 ή 3)

Μοριακό βάρος

142,09 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα 39-41 % σε ελεύθερο οξικό οξύ και 58-60 % σε οξικό νάτριο

Περιγραφή

Λευκό υγροσκοπικό κρυσταλλικό στερεό, με οσμή ξυδιού

Ταυτοποίηση

 

Α.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

Τουλάχιστον 4,5 και όχι υψηλότερο από 5,0

Β.

Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες

1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 263 ΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

200-540-9

Χημικός τύπος

Άνυδρο:

C4H6O4Ca

Ένυδρο με ένα μόριο νερού:

C4H6O4Ca · H2O

Μοριακό βάρος

Άνυδρο:

158,17

Ένυδρο με ένα μόριο νερού:

176,18

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Το άνυδρο οξικό ασβέστιο είναι λευκό, υγροσκοπικό, πορώδες κρυσταλλικό στερεό με υπόπικρη γεύση. Ενδέχεται να αποπνέει ελαφρά οσμή οξικού οξέος. Η ένυδρη ουσία μπορεί να έχει τη μορφή βελονών, κόκκων ή σκόνης

Ταυτοποίηση

 

Α.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

Τουλάχιστον 6,0 και όχι υψηλότερο από 9,0

Β.

Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

11 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (στους 155 oC μέχρι σταθερού βάρους για την ένυδρη ουσία)

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες

1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 270 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλακτικό οξύ

2-Υδροξυ-προπιονικό οξύ

1-Υδροξυ-αιθανο-1-καρβονικό οξύ

Αριθ. Einecs

200-018-0

Χημικός τύπος

C3H6O3

Μοριακό βάρος

90,08

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 76 % και όχι άνω του 84 %

Περιγραφή

Άχρωμο ή υποκίτρινο, σχεδόν άοσμο σιροπιώδες υγρό με όξινη γεύση, αποτελούμενο από μείγμα γαλακτικού οξέος (C3H6O3) και λακτιδίου του γαλακτικού οξέος (C6H10O5). Λαμβάνεται ως προϊόν της γαλακτικής ζύμωσης των σακχάρων ή παρασκευάζεται συνθετικώς

Σημείωση:

Το γαλακτικό οξύ είναι υγροσκοπικό και, συμπυκνούμενο με βρασμό, σχηματίζει το λακτίδιο του γαλακτικού οξέος, το οποίο, με αραίωση και θέρμανση, υδρολύεται προς γαλακτικό οξύ

 

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική αντίδραση γαλακτικών ιόντων

 

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα χλωρίου

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά ιόντα

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σημείωση:

Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 80 %· προκειμένου για αραιότερα υδατικά διαλύματα, υπολογίζονται αντίστοιχες τιμές ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε γαλακτικό οξύ

 

Ε 280 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Προπιονικό οξύ

Προπανικό οξύ

Αριθ. Einecs

201-176-3

Χημικός τύπος

C3H6O2

Μοριακό βάρος

74,08

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %

Περιγραφή

Άχρωμο ή ελαφρώς υποκίτρινο, ελαιώδες υγρό με ελαφρώς διαπεραστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

-22 oC

Β.

Θερμοκρασία αποστάξεως

138,5 oC-142,5 oC

Καθαρότητα

 

Μη πτητικό υπόλειμμα

0,01 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 140 oC μέχρι σταθερού βάρους

Αλδεΰδες

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένες σε φορμαλδεΰδη

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 281 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Προπιονικό νάτριο

Προπανικό νάτριο

Αριθ. Einecs

205-290-4

Χημικός τύπος

C3H5O2Na

Μοριακό βάρος

96,06

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη ή λεπτή λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές προπιονικών ιόντων και νατρίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

Τουλάχιστον 7,5 και όχι υψηλότερο από 10,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

4 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες

Ουσίες αδιάλυτες σε νερό

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 282 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Προπιονικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

223-795-8

Χημικός τύπος

C6H10O4Ca

Μοριακό βάρος

186,22

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές προπιονικών ιόντων και ασβεστίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

6,0 έως 9,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

4 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες

Ουσίες αδιάλυτες σε νερό

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθόριο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 283 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Προπιονικό κάλιο

Προπανικό κάλιο

Αριθ. Einecs

206-323-5

Χημικός τύπος

C3H5KO2

Μοριακό βάρος

112,17

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές προπιονικών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

4 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 oC επί 2 ώρες

Ουσίες αδιάλυτες σε νερό

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθόριο

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 284 ΒΟΡΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Βορακικό οξύ

Ορθοβορικό οξύ

Borofax

Ορισμός

 

Αριθ. Einecs

233-139-2

Χημική ονομασία

H3BO3

Μοριακό βάρος

61,84

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %

Περιγραφή

Άχρωμοι, άοσμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι ή σκόνη λευκού χρώματος, ελαφρώς λιπαρής υφής. Η ουσία απαντά στη φύση με τη μορφή του ορυκτού σασωλίνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο ζέσεως

171 oC περίπου

Β.

Καίεται με ωραία πράσινη φλόγα

 

Γ.

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 3,3 %

3,8 έως 4,8

Καθαρότητα

 

Υπεροξείδια

Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 285 ΤΕΤΡΑΒΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ (ΒΟΡΑΚΑΣ)

Συνώνυμα

Βορικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τετραβορικό νάτριο

Βορικό νάτριο

Πυροβορικό νάτριο

Άνυδρο άλας του τετραβορικού οξέος

Αριθ. Einecs

215-540-4

Χημικός τύπος

Na2B4O7

Na2B4O7 · 10 H2O

Μοριακό βάρος

201,27

Περιγραφή

Σκόνη ή υαλώδεις πλάκες που γίνονται αδιαφανείς όταν εκτεθούν στον ατμοσφαιρικό αέρα· διαλύεται αργά στο νερό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 171 oC και 175 oC με διάσπαση

Καθαρότητα

 

Υπεροξείδια

Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 290 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ

Συνώνυμα

Αέριο ανθρακικό οξύ

Ξηρός πάγος (στερεά μορφή)

Ανυδρίτης του ανθρακικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Διοξείδιο του άνθρακα

Αριθ. Einecs

204-696-9

Χημικός τύπος

CO2

Μοριακό βάρος

44,01

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % v/v επί του αερίου

Περιγραφή

Στις συνήθεις περιβαλλοντικές συνθήκες, άχρωμο αέριο με ελαφρώς δριμεία οσμή. Το διοξείδιο του άνθρακα του εμπορίου μεταφέρεται και διακινείται σε υγρή μορφή —σε κυλίνδρους ή συστήματα αποθήκευσης προϊόντων χύμα υπό πίεση— ή σε συμπιεσμένα στερεά τεμάχια «ξηρού πάγου». Οι στερεές μορφές (ξηρός πάγος) περιέχουν συνήθως πρόσθετες ουσίες, όπως προπυλενογλυκόλη ή ορυκτέλαια, ως συνδετικούς παράγοντες

Ταυτοποίηση

 

Α.

Καθίζηση

Εάν ένα ρεύμα δείγματος διοχετευθεί σε εναιώρημα υδροξειδίου του βαρίου, σχηματίζεται λευκό ίζημα, το οποίο διαλύεται σε αραιό οξικό οξύ με αναβρασμό

Καθαρότητα

 

Οξύτητα

Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού, δεν πρέπει να του προσδίδει μεγαλύτερη οξύτητα, έναντι του δείκτη πορτοκαλί του μεθυλίου, από την οξύτητα 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού, στα οποία έχει προστεθεί 1 ml υδροχλωρικού οξέος (0,01 N)

Αναγωγικές ουσίες υδρόθειο και φωσφίνη

Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 25 ml αντιδραστηρίου εναμμωνίου νιτρικού αργύρου, στο οποίο έχουν προστεθεί 3 ml αμμωνίας, δεν πρέπει να θολώνει ή να αμαυρώνει αυτό το διάλυμα

Μονοξείδιο του άνθρακα

10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

Ορυκτέλαια

0,1 mg/l κατ’ ανώτατο όριο

E 296 ΜΗΛΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

DL-Μηλικό οξύ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-Μηλικό οξύ, υδροξυβουτανοδιικό οξύ, υδροξυηλεκτρικό οξύ

Αριθ. Einecs

230-022-8

Χημικός τύπος

C4H6O5

Μοριακό βάρος

134,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως μεταξύ 127o και 132 oC

 

B.

Θετική δοκιμή για μηλικά

 

Γ.

Διαλύματα αυτής της ουσίας είναι οπτικώς ανενεργά σε όλες τις συγκεντρώσεις

 

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Φουμαρικό οξύ

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Μηλεϊνικό οξύ

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 297 ΦΟΥΜΑΡΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Trans-βουτενοδιικό οξύ, trans-1,2-αιθυλενο-δικαρβοξυλικό οξύ

Αριθ. Einecs

203-743-0

Χημικός τύπος

C4H4O4

Μοριακό βάρος

116,07

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

286-302 oC (κλειστά τριχοειδή, ταχεία θέρμανση)

B.

Θετικές δοκιμές για διπλούς δεσμούς και για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ

 

Γ.

pH διαλύματος 0,05 % στους 25 oC

3,0-3,2

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Μηλεϊνικό οξύ

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 300 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

L-Ασκορβικό οξύ

Ασκορβικό οξύ

1,4-Λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο — L-θρεο-εξουρονικού οξέος

3-Κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη

Αριθ. Einecs

200-066-2

Χημικός τύπος

C6H8O6

Μοριακό βάρος

176,13

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα του ασκορβικού οξέος σε C6H8O6 τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες

Περιγραφή

Λευκό έως ανοικτοκίτρινο, άοσμο κρυσταλλικό στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 189 oC και 193 oC με διάσπαση

Β.

Θετικές δοκιμές ασκορβικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 μεταξύ +20,5 o και +21,5 o (υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 10 % w/v)

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2 %

2,4 έως 2,8

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 301 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ασκορβικό νάτριο

L-Ασκορβικό νάτριο

Άλας με νάτριο της ενολο-1,4-λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος

Άλας με νάτριο της ενολο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνης

Αριθ. Einecs

205-126-1

Χημικός τύπος

C6H7O6Na

Μοριακό βάρος

198,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα του ασκορβικού νατρίου σε C6H7O6Na τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες

Περιγραφή

Λευκό ή σχεδόν λευκό, άοσμο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως, αμαυρώνεται

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές ασκορβικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 μεταξύ + 103 o και + 106 o (υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 10 % w/v)

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

6,5 έως 8,0

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 302 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ένυδρο ασκορβικό ασβέστιο με 2 μόρια H2O

Ένυδρο άλας με ασβέστιο της 1,4-λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος

Αριθ. Einecs

227-261-5

Χημικός τύπος

C12H14O12Ca · 2H2O

Μοριακό βάρος

426,35

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ουσίας απαλλαγμένης πτητικών υλών

Περιγραφή

Λευκή έως ελαφρώς γκριζοκίτρινη, άοσμη κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές ασκορβικών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Φθοριόντα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 μεταξύ + 95 o και + 97 o (υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 5 % w/v)

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

6,0 έως 7,5

Πτητικές ύλες

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενες με ξήρανση σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για 24 ώρες μέσα σε ξηραντήρα που περιέχει θειικό οξύ ή πεντοξείδιο του φωσφόρου

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 304 (i) ΠΑΛΜΙΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Παλμιτικό ασκορβύλιο

Παλμιτικό L ασκορβύλιο

6-Παλμιτική 1,4-λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος

6-Παλμιτοϋλο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη

Αριθ. Einecs

205-305-4

Χημικός τύπος

C22H38O7

Μοριακό βάρος

414,55

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκό ή κιτρινόλευκο στερεό με οσμή εσπεριδοειδών

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

107 oC έως 117 oC

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε κλίβανο κενού στους 56 oC έως 60 oC για 1 ώρα

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 μεταξύ + 21 o και + 24 o (μεθανολικό διάλυμα συγκεντρώσεως 5 % w/v)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 304 (ii) ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Στεατικό ασκορβύλιο

Στεατικό L ασκορβύλιο

6-Στεατική 1,4-λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού εξέος

6-Στεατοϋλο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη

Αριθ. Einecs

246-944-9

Χημικός τύπος

C24H42O7

Μοριακό βάρος

442,6

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %

Περιγραφή

Λευκό ή κιτρινόλευκο στερεό με οσμή εσπεριδοειδών

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σημείο τήξεως

Περίπου 116 oC

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε κλίβανο κενού στους 56 oC έως 60 oC για 1 ώρα

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 306 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΕΣ

Ορισμός

Προϊόν λαμβανόμενο με απόσταξη με υδρατμούς υπό κενό προϊόντων βρώσιμων φυτικών ελαίων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα συμπυκνώματα τοκοφερολών και τοκοτριενολών.

Το προϊόν περιέχει τοκοφερόλες όπως d-α, d-β, d-γ, και d-ς τοκοφερόλη

Μοριακό βάρος

430,71 (d-α-τοκοφερόλη)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε ολικές τοκοφερόλες τουλάχιστον 34 %

Περιγραφή

Καφεκόκκινο έως κόκκινο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο με ασθενή χαρακτηριστική οσμή και γεύση. Ενδέχεται να εμφανίζει ελαφρό αποχωρισμό κηρωδών συστατικών σε μικροκρυσταλλική μορφή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Με κατάλληλη μέθοδο χρωματογραφίας υγρού-αερίου

 

Β.

Δοκιμές διαλυτότητας

Αδιάλυτο σε νερό. Διαλυτό σε αιθανόλη. Αναμείξιμο με αιθέρα

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 τουλάχιστον + 20 o

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 307 ΑΛΦΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ

Συνώνυμα

DL-α-Τοκοφερόλη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-5,7,8-Τριμεθυλο-τοκόλη

DL-2,5,7,8-Τετραμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλοτρι-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6

Αριθ. Einecs

233-466-0

Χημικός τύπος

C29H50O2

Μοριακό βάρος

430,71

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 %

Περιγραφή

Υποκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο, σχεδόν άοσμο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αναμείξιμο με αιθέρα

Β.

Φασματοφωτομετρία

Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκος κύματος 292 nm περίπου

Καθαρότητα

 

Δείκτης διαθλάσεως

n D 201,503-1,507

Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula (292 nm) μεταξύ 72 και 76

(0,01 g σε 200 ml απόλυτης αιθανόλης)

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 μεταξύ 0 o και+ 0,05 o (διάλυμα σε χλωροφόρμιο σε αναλογία 1:10)

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 308 ΓΑΜΜΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ

Συνώνυμα

dl-γ-Τοκοφερόλη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

dl-2,7,8-Τριμεθυλο 2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6

Αριθ. Einecs

231-523-4

Χημικός τύπος

C28H48O2

Μοριακό βάρος

416,69

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 %

Περιγραφή

Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται

Ταυτοποίηση

 

Α.

Φασματοφωτομετρία

Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και 257 nm περίπου

Καθαρότητα

 

Δείκτης διαθλάσεως

Formula

1,503-1,507
Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula

(298 nm) 91 έως 97

Formula

(257 nm) 5,0 έως 8,0

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 309 ΔΕΛΤΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

2,8-Διμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6

Αριθ. Einecs

204-299-0

Χημικός τύπος

C27H46O2

Μοριακό βάρος

402,7

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 %

Περιγραφή

Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο ή πορτοκαλί έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται

Ταυτοποίηση

 

Α.

Φασματοφωτομετρία

Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και 257 nm περίπου

Καθαρότητα

 

Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula

(298 nm) 89 έως 95

Formula

(257 nm) 3,0 έως 6,0

Δείκτης διαθλάσεως

Formula

1,500-1,504

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 310 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΠΡΟΠΥΛΕΣΤΕΡΑΣ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλλικό προπύλιο

Γαλλικός προπυλεστέρας

3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-προπυλεστέρας

Αριθ. Einecs

204-498-2

Χημικός τύπος

C10H12O5

Μοριακό βάρος

212,20

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκό έως υπόλευκο, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμές διαλυτότητας

Δυσδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιόλη-1,2

Β.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

146 oC έως 150 oC μετά από ξήρανση στους 110 oC για 4 ώρες

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 oC, 4 ώρες)

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα οξέα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ)

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl)

Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula

(275 nm) τουλάχιστον 485 και όχι μεγαλύτερη από 520

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 311 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΟΚΤΥΛΕΣΤΕΡΑΣ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλλικό οκτύλιο

Γαλλικός οκτυλεστέρας

3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-οκτυλεστέρας

Αριθ. Einecs

213-853-0

Χημικός τύπος

C15H22O5

Μοριακό βάρος

282,34

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες

Περιγραφή

Λευκό έως υπόλευκο, άοσμο στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμές διαλυτότητας

Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιόλη-1,2

Β.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

99 oC έως 102 oC μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (90 oC, 6 ώρες)

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα οξέα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ)

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl)

Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula

(275 nm), τουλάχιστον 375 και όχι μεγαλύτερη από 390

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 312 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΔΩΔΕΚΥΛΕΣΤΕΡΑΣ

Συνώνυμα

Γαλλικός λαυρυλεστέρας

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλλικό δωδεκύλιο

Γαλλικός δωδεκυλεστέρας

3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-δωδεκυλ (ή λαυρολ) εστέρας

Αριθ. Einecs

214-620-6

Χημικός τύπος

C19H30O5

Μοριακό βάρος

338,45

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες

Περιγραφή

Λευκό ή υπόλευκο άοσμο στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμές διαλυτότητας

Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη και αιθέρα

Β.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

95 oC έως 98 oC μετά από ξήρανση στους 90 oC για 6 ώρες

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (90 oC, 6 ώρες)

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα οξέα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ)

Χλωριούχες οργανικές ενώσεις

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl)

Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula

(275 nm), τουλάχιστον 300 και όχι μεγαλύτερη από 325

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 315 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Ισοασκορβικό οξύ

D-Αραβοασκορβικό οξύ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

γ-λακτόνη του D-ερυθρο-εξεν-2-ικού οξέος

Ισοασκορβικό οξύ

D-ισοασκορβικό οξύ

Αριθ. Einecs

201-928-0

Χημικός τύπος

C6H8O6

Μοριακό βάρος

176,13

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % σε άνυδρη ουσία

Περιγραφή

Λευκό έως υποκίτρινο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως, αμαυρώνεται σταδιακά

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξης

164 oC έως 172 oC περίπου με διάσπαση

Β.

Θετική δοκιμή ασκορβικού οξέος/χρωστική αντίδραση

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό ελαττωμένη πίεση με silica gel για 3 ώρες

Θειική τέφρα

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Ειδική στροφική ικανότητα

[α] 25 D υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) μεταξύ -16,5o και -18,0 o

Οξαλικά ιόντα

Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού, προστίθενται 2 σταγόνες παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου συγκεντρώσεως 10 %. Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 316 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Ισοασκορβικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ισοασκορβικό νάτριο

D-ισοασκορβικό νάτριο

 

Άλας με νάτριο της γ-λακτόνης του D-ερευθρο-εξεν-2-ικού οξέος

Αριθ. Einecs

228-973-9

Χημικός τύπος

C6H7O6Na · H2O

Μοριακό βάρος

216,13

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες, εκφρασμένη σε ένυδρο άλας με 1 μόριο H2O

Περιγραφή

Λευκό κρυσταλλικό στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμές διαλυτότητας

Ευδιάλυτο σε νερό, πολύ δυσδιάλυτο σε αιθανόλη

Β.

Θετική δοκιμή ασκορβικού οξέος/χρωστική αντίδραση

 

Γ.

Θετική δοκιμή νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 25 υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) μεταξύ + 95o και + 98o

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

5,5 έως 8,0

Οξαλικά ιόντα

Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού, προστίθενται 2 σταγόνες παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου συγκεντρώσεως 10 %. Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 319 ΤΡΙΤΟΤΑΓΗΣ ΒΟΥΤΥΛΟ-ΥΔΡΟΚΙΝΟΝΗ (TBHQ)

Συνώνυμα

TBHQ

Ορισμός

 

Χημικές ονομασίες

Tert-βουτυλο-1,4-βενζοδιόλη

2-(1,1-διμεθυλαιθυλο)-1,4-βενζοδιόλη

Αριθ. Einecs

217-752-2

Χημικός τύπος

C10H14O2

Μοριακό βάρος

166,22

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % σε C10H14O2

Περιγραφή

Λευκό κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Πρακτικά αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη

B.

Σημείο τήξης

126,5 oC ή περισσότερο

Γ.

Φαινολικές προσμείξεις

Διαλύστε περίπου 5 mg του δείγματος σε 10 ml μεθανόλης και προσθέστε 10,5 ml διαλύματος διμεθυλαμίνης (αναλογία 1: 4). Παράγεται χρώμα κόκκινο προς ροδόχρουν

Καθαρότητα

 

Tert-βουτυλο-p-βενζοκινόνη

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

2,5-δι-tert-βουτυλυδροκινόνη

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Υδροξυκινόνη

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Τολουόλιο

25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 320 ΒΟΥΤΥΛΟΫΔΡΟΞΥΑΝΙΣΟΛΗ (BHA)

Συνώνυμα

BHA

Ορισμός

 

Χημικές ονομασίες

3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλη,

Μίγμα 2-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης και 3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης

Αριθ. Einecs

246-563-8

Χημικός τύπος

C11H16O2

Τυπικό βάρος

180,25

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα 98,5 % τουλάχιστον σε C11H16O2 και 85 % τουλάχιστον σε ισομερές 3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης

Περιγραφή

Κρύσταλλοι ή κηρώδες στερεό, λευκού ή υποκίτρινου χρώματος, με ελαφρώς αρωματική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη

Β.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 48 oC και 63 oC

Γ.

Χρωστική αντίδραση

Υποβάλλεται σε δοκιμή για φαινολομάδες

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο έπειτα από πύρωση στους 800 ± 25 oC

Φαινολικές προσμίξεις

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Ειδική απορρόφηση

Formula

Formula

(290 nm) τουλάχιστον 190 και όχι μεγαλύτερη από 210
Ειδική απορρόφηση

Formula

Formula

(228 nm) τουλάχιστον 326 και όχι μεγαλύτερη από 345

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 321 ΒΟΥΤΥΛ-ΥΔΡΟΞΥΤΟΛΟΥΟΛΙΟ (ΒΗΤ)

Συνώνυμα

ΒΗΤ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

2,6-Δι-τριτ. βουτυλο -p-κρεσόλη

4-Μεθυλο-2,6-δι-τριτ.βουτυλο-φαινόλη

Αριθ. Einecs

204-881-4

Χημικός τύπος

C15H24O

Μοριακό βάρος

220,36

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Λευκό κρυσταλλικό ή φολιδωτό στερεό, άοσμο ή με χαρακτηριστική ασθενή αρωματική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμές διαλυτότητας

Αδιάλυτο σε νερό και προπανοδιόλη-1,2

Ευδιάλυτο σε αιθανόλη

Β.

Σημείο τήξης

70 oC

Γ.

Μέγιστο απορρόφησης

Το φάσμα απορρόφησης στοιβάδας πάχους 2 cm διαλύματος της ουσίας σε απόλυτη αιθανόλη σε αναλογία 1:100 000, σε μήκος κύματος 230 έως 320 nm, εμφανίζει μία μόνο κορυφή στα 278 nm

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο

Φαινολικές προσμίξεις

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Απορροφητικότητα

Formula

σε αιθανόλη

Formula

(278 nm) τουλάχιστον 81 και όχι μεγαλύτερη από 88

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 322 ΛΕΚΙΘΙΝΕΣ

Συνώνυμα

Φωσφατίδια

Φωσφολιπίδια

Ορισμός

Οι λεκιθίνες είναι μείγματα ή κλάσματα φωσφατιδίων, που λαμβάνονται με φυσικές μεθόδους από ζωικές ή φυτικές τροφές, συμπεριλαμβανομένων και των προϊόντων υδρόλυσης που λαμβάνονται με χρήση κατάλληλων αβλαβών ενζύμων. Το τελικό προϊόν δεν πρέπει να παρουσιάζει κατάλοιπα ενζυματικής δράσης Οι λεκιθίνες ενδέχεται να έχουν ελαφρώς λευκανθεί με υπεροξείδιο του υδρογόνου σε υδατικό περιβάλλον. Η οξίδωση αυτή δεν πρέπει να προκαλεί χημική μετατροπή των λεκιθινικών φωσφατιδίων

Αριθ. Einecs

232-307-2

Δοκιμασία

Λεκιθίνες: περιεκτικότητα τουλάχιστον 60,0 % σε ουσίες αδιάλυτες σε ακετόνη

Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: περιεκτικότητα τουλάχιστον 56,0 % σε ουσίες αδιάλυτες σε ακετόνη

Περιγραφή

Λεκιθίνες: καφέ υγρό ή κολλώδες ρευστό ή σκόνη

Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: ανοικτό καφέ έως καφέ πυκνόρρευστο υγρό ή πολτός

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές χολίνης, φωσφόρου και λιπαρών οξέων

 

Β.

Δοκιμή για προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών

Σε ποτήρι ζέσεως των 800 ml, προστίθενται 500 ml νερού (30 oC-35 oC). Προστίθενται κατόπιν αργά 50 ml δείγματος με συνεχή ανάδευση. Το προϊόν υδρόλυσης λεκιθινών σχηματίζει ομοιογενές γαλάκτωμα. Η μη υδρολυμένη λεκιθίνη σχηματίζει διάκριτη μάζα 50 g περίπου

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC για 1 ώρα

Ύλες αδιάλυτες σε τολουόλιο

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητος

Λεκιθίνες: 35 mg υδροξειδίου του καλίου ανά gr κατ’ ανώτατο όριο

Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: 45 mg υδροξειδίου του καλίου ανά gr κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός υπεροξειδίων

Ίσος ή μικρότερος του 10

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 325 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλακτικό νάτριο

2-Υδροξυ-προπιονικό νάτριο

Αριθ. Einecs

200-772-0

Χημικός τύπος

C3H5NaO3

Μοριακό βάρος

112,06 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 66 %

Περιγραφή

Άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή γαλακτικών ιόντων

 

Β.

Θετική δοκιμή νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Οξύτητα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 20 %

6,5 έως 7,5

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αναγωγικές ουσίες

Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού

Σημείωση:

Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 60 %

 

Ε 326 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλακτικό κάλιο

2-Υδροξυ-προπιονικό κάλιο

Αριθ. Einecs

213-631-3

Χημικός τύπος

C3H5O3K

Μοριακό βάρος

128,17 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 66 %

Περιγραφή

Ελαφρώς παχύρρευστο, σχεδόν άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Καύση

Καίεται διάλυμα γαλακτικού καλίου μέχρις αποτεφρώσεως. Η τέφρα είναι αλκαλική και, με προσθήκη οξέος, αναβράζει

Β.

Χρωστική αντίδραση

5 ml διαλύματος κατεχόλης σε θειικό οξύ, σε αναλογία 1:100, επικαλύπτονται με 2 ml διαλύματος γαλακτικού καλίου. Η επιφάνεια επαφής των δύο στοιβάδων χρωματίζεται βαθυκόκκινη

Γ.

Θετικές δοκιμές καλίου και γαλακτικών ιόντων

 

Καθαρότητα

 

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Οξύτητα

Σε 20 ml νερού διαλύεται 1 g διαλύματος γαλακτικού καλίου, προστίθενται 3 σταγόνες φαινολφθαλεΐνης TS και το διάλυμα ογκομετρείται με διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1 N. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται άνω των 0,2 ml

Αναγωγικές ουσίες

Το διάλυμα γαλακτικού καλίου δεν ανάγει το φελίγγειο υγρό

Σημειωση:

Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 60 %

 

Ε 327 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γαλακτικό ασβέστιο

Ένυδρο γαλακτικό ασβέστιο

Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-προπιονικού οξέος

Αριθ. Einecs

212-406-7

Χημικός τύπος

(C3H5O2)2Ca · nH2O (n = 0-5)

Μοριακό βάρος

218,22 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμο, λευκό κρυσταλλικό στερεό, σε μορφή σκόνης ή κόκκων

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γαλακτικών ιόντων και ασβεστίου

 

Β.

Δοκιμές διαλυτότητας

Διαλυτό σε νερό και πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 120 oC για 4 ώρες:

άνυδρο άλας: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο

ένυδρο άλας με 1 μόριο H2O: 8,0 % κατ’ ανώτατο όριο

ένυδρο άλας με 3 μόρια H2O: 20,0 % κατ’ ανώτατο όριο

ένυδρο άλας με 4,5 μόρια H2O: 27,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Οξύτητα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηρού, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ

Φθοριόντα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

6,0-8,0

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αναγωγικές ουσίες

Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού

Ε 330 ΚΙΤΡΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Κιτρικό οξύ

2-Υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικό οξύ

β-Υδροξυ-τρικαρβαλλυλικό οξύ

Αριθ. Einecs

201-069-1

Χημικός τύπος

α)

C6H8O7 (άνυδρο)

β)

C6H8O7 · H2O (ένυδρο με 1 μόριο H2O)

Μοριακό βάρος

α)

192,13 (άνυδρο)

β)

210,15 (ένυδρο με 1 μόριο H2O)

Δοκιμασία

Το κιτρικό οξύ μπορεί να είναι άνυδρο ή να περιέχει ένα μόριο νερού. Περιεκτικότητα σε C6H8O7 τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Το κιτρικό οξύ είναι λευκό ή άχρωμο, άοσμο, κρυσταλλικό στερεό με έντονα όξινη γεύση. Η ένυδρη ουσία αφυδατώνεται σε ξηρή ατμόσφαιρα

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμές διαλυτότητας

Πολύ ευδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, διαλυτό σε αιθέρα

Καθαρότητα

 

Υγρασία

Το άνυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, το ένυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 8,8 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από αποτέφρωση στους 800±25 oC

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα

Σε υδατόλουτρο 90 oC, θερμαίνονται 1 g κονιοποιημένου δείγματος με 10 ml θειικού οξέος πυκνότητος τουλάχιστον 98 % για 1 ώρα στο σκοτάδι. Το διάλυμα πρέπει απλώς να χρωματιστεί ανοικτό καφέ (υγρό σύγκρισης Matching Fluid K)

Ε 331 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο κιτρικό νάτριο

Δισόξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Χημικός τύπος

α)

C6H7O7Na (άνυδρο)

β)

C6H7O7Na · H2O (ένυδρο με 1 μόριο H2O)

Μοριακό βάρος

α)

214,11 (άνυδρο)

β)

232,23 (ένυδρο με 1 μόριο H2)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες:

άνυδρη ουσία: 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

ένυδρη ουσία: 8,8 % κατ’ ανώτατο όριο

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

3,5 έως 3,8

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 331 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο κιτρικό νάτριο

Όξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας νατρίου με 1,5 μόρια H2O

Αριθ. Einecs

205-623-3

Χημικός τύπος

C6H6O7Na2 · 1,5H2O

Μοριακό βάρος

263,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

13,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

4,9 έως 5,2

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 331 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο κιτρικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Κιτρικό νάτριο

Άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Κιτρικό άλας νατρίου, άνυδρο ή ένυδρο με 2 ή 5 μόρια H2O

Αριθ. Einecs

200-675-3

Χημικός τύπος

Άνυδρο:

C6H5O7Na3

Ένυδρο:

C6H5O7Na3 · nH2O (n = 2 ή 5)

Μοριακό βάρος

258,07 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες:

άνυδρη ουσία:

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

ένυδρη ουσία με 2 μόρια H2O

13,5 κατ’ ανώτατο όριο

ένυδρη ουσία με 5 μόρια H2O:

30,3 κατ’ ανώτατο όριο

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

7,5 έως 9,0

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 332 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο κιτρικό κάλιο

Δισόξινο άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Άνυδρο δισόξινο κιτρικό άλας καλίου

Αριθ. Einecs

212-753-4

Χημικός τύπος

C6H7O7K

Μοριακό βάρος

230,21

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

3,5 έως 3,8

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 332 (ii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο κιτρικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Κιτρικό κάλιο

Άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Ένυδρο κιτρικό άλας καλίου με 1 μόριο H2O

Αριθ. Einecs

212-755-5

Χημικός τύπος

C6H5O7K3 · H2O

Μοριακό βάρος

324,42

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

6 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

7,5 έως 9,0

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 333 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο κιτρικό ασβέστιο

Δισόξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Ένυδρο δισόξινο κιτρικό άλας ασβεστίου με 1 μόριο H2O

Χημικός τύπος

(C6H7O7)2Ca · H2O

Μοριακό βάρος

440,32

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

7,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

3,2 έως 3,5

Φθοριόντα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ανθρακικά ιόντα

Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος 2 N, πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες

Ε 333 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο κιτρικό ασβέστιο

Όξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας ασβεστίου με 3 μόρια H2O

Χημικός τύπος

(C6H7O7)2Ca2 · 3H2O

Μοριακό βάρος

530,42

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

20,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Φθοριόντα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ανθρακικά ιόντα

Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος 2 N, πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες

Ε 333 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο κιτρικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Κιτρικό ασβέστιο

Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος

Ένυδρο κιτρικό άλας ασβεστίου με 4 μόρια H2O

Αριθ. Einecs

212-391-7

Χημικός τύπος

(C6H6O7)2Ca3 · 4H2O

Μοριακό βάρος

570,51

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και ασβεστίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

14,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 180 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Φθοριόντα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρσμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ανθρακικά ιόντα

Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέως 2 N, θα πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες

Ε 334 L(+)-ΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

L-Τρυγικό οξύ

L-2,3-Διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικό οξύ

d-α, β-Διυδροξυ-ηλεκτρικό οξύ

Αριθ. Einecs

201-766-0

Χημικός τύπος

C4H6O6

Μοριακό βάρος

150,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άχρωμο ή ημιδιαφανές κρυσταλλικό στερεό ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

168 oC έως 170 oC

Β.

Θετική δοκιμή τρυγικών ιόντων

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω P2O5 3 ώρες)

Θειική τέφρα

1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από πύρωση στους 800 ± 25 oC

Ειδική στροφική ικανότητα υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 20 % w/v

[α]D 20 μεταξύ +11,5 o και +13,5 o

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Ε 335 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Όξινο άλας με νάτριο του L-(+)-τρυγικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο άλας με νάτριο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος

Ένυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό νάτριο

Χημικός τύπος

C4H5O6Na · H2O

Μοριακό βάρος

194,05

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10,0 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 105 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 335 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

L-Τρυγικό νάτριο

(+)-Τρυγικό νάτριο

Άλας με νάτριο του (+)-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος

Ένυδρο L-(+)-τρυγικό νάτριο με 2 μόρια H2O

Αριθ. Einecs

212-773-3

Χημικός τύπος

C4H4O6Na2 · 2H2O

Μοριακό βάρος

230,8

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και νατρίου

 

Β.

Δοκιμές διαλυτότητας

1 gr είναι αδιάλυτο σε 3 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

17 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

7,0 έως 7,5

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 336 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο τρυγικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άνυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό κάλιο

Όξινο άλας με κάλιο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος

Χημικός τύπος

C4H5O6K

Μοριακό βάρος

188,16

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και καλίου

 

Β.

Σημείο τήξεως

230 oC

Καθαρότητα

 

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

3,4

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 336 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άλας με κάλιο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος

Ένυδρο L-(+)-τρυγικό κάλιο με 1/2 μόριο H2O

Αριθ. Einecs

213-067-8

Χημικός τύπος

C4H4O6K2 · 1/2H2O

Μοριακό βάρος

235,2

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και καλίου

 

Καθαρότητα

 

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

7,0 έως 9,0

Απώλεια κατά την ξήρανση

4,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 oC για 4 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 337 ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

L-(+)-τρυγικό καλιονάτριο

Άλας του Rochelle

Άλας του Seignette

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Διπλό άλας με κάλιο και νάτριο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος

L-(+)-Τρυγικό καλιονάτριο

Αριθ. Einecs

206-156-8

Χημικός τύπος

C4H4O6KNa · 4H2O

Μοριακό βάρος

282,23

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων, καλίου και νατρίου

 

Β.

Δοκιμές διαλυτότητας

1 g διαλύεται σε 1 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Γ.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

70 oC έως 80 oC

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

26,0 % κατ’ ανώτατο όριο και τουλάχιστον 21,0 % μετά από ξήρανση στους 150 oC για 3 ώρες

Οξαλικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση

pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

6,5 έως 8,5

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 338 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Oρθοφωσφορικό οξύ

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Φωσφορικό οξύ

Αριθ. Einecs

231-633-2

Χημικός τύπος

H3PO4

Μοριακό βάρος

98,00

Δοκιμασία

Το φωσφορικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο ως υδατικό διάλυμα σε διάφορες συγκεντρώσεις. Περιεκτικότητα τουλάχιστον 67,0 % και όχι μεγαλύτερη από 85,7 %

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο, παχύρρευστο υγρό

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για οξύ και φωσφορικά ιόντα

 

Καθαρότητα

 

Πτητικά οξέα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως οξικό οξύ)

Ιόντα χλωρίου

200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε χλώριο)

Νιτρικά ιόντα

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως NaNO3)

Θειικά ιόντα

1 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως CaSO4)

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σημείωση:

Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 75 %

 

E 339 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Δισόξινο ορθοφωσφορικό νάτριο

 

 

 

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο φωσφορικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-449-2

Χημικός τύπος

Άνυδρο: NaH2PO4

Μονοένυδρο: NaH2PO4 · H2O

Δισένυδρο: NaH2PO4 · 2H2O

Μοριακό βάρος

Άνυδρο: 119,98

Μονοένυδρο: 138,00

Δισένυδρο: 156,01

Δοκιμασία

Ύστερα από ξήρανση στους 60 oC για μία ώρα και ύστερα στους 105 oC για τέσσερις ώρες, περιέχει τουλάχιστον 97 % NaH2PO4

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 58,0 και 60,0 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Λευκό, άοσμο, ελαφρώς υγροποιούμενο με απορρόφηση υδρατμών στερεό σε μορφή σκόνης, κρυστάλλων ή κόκκων

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη ή τον αιθέρα

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 4,1 και 5,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 2,0 %, κατ’ ανώτατο όριο, το μονοένυδρο 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο και το δισένυδρο 25 % κατ’ ανώτατο όριο, ύστερα από ξήρανση πρώτα στους 60 oC για 1 ώρα και, στη συνέχεια, στους 105 oC για 4 ώρες

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 339 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Όξινο ορθοφωσφορικό νάτριο

 

 

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο φωσφορικό νάτριο

 

Αριθ. Einecs

231-448-7

Χημικός τύπος

Άνυδρο: Na2HPO4

Ένυδρο: Na2HPO4 · nH2O (n = 2, 7 ή 12)

Μοριακό βάρος

141,98 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε Na2HPO4 τουλάχιστον 98 %, ύστερα από ξήρανση στους 40 oC για τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 oC για πέντε ώρες

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 49 και 51 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Το άνυδρο όξινο φωσφορικό νάτριο είναι λευκή, υγροσκοπική άοσμη σκόνη. Από τις εφυδατωμένες μορφές, το δισένυδρο άλας είναι λευκό, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό, το επταένυδρο άλας είναι λευκό, άοσμο στερεό σε μορφή αφυδατούμενων στην ατμόσφαιρα κρυστάλλων ή κοκκώδους σκόνης και το δωδεκαένυδρο: λευκό αφυδατούμενο στην ατμόσφαιρα, άοσμο στερεό σε μορφή σκόνης ή κρυστάλλων

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 8,4 και 9,6

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο, το δισένυδρο 22,0 % κατ’ ανώτατο όριο, το επταένυδρο 50 % κατ’ ανώτατο όριο, το δωδεκαένυδρο 61,0 % κατ’ ανώτατο όριο, ύστερα από ξήρανση πρώτα στους 40 oC για τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 oC για πέντε ώρες

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 339 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο φωσφορικό νάτριο

Ορθοφωσφορικό νάτριο

 

Ορισμός

Το φωσφορικό νάτριο λαμβάνεται από υδατικά διαλύματα και κρυσταλλώνεται ως άνυδρο άλας και με 1/2, 1, 6, 8 ή 12 H2O. Το δωδεκαένυδρο άλας κρυσταλλώνεται πάντα από υδατικά διαλύματα με περίσσεια υδροξειδίου του νατρίου. Περιέχει 1/4 μορίου NaOH.

Χημική ονομασία

Φωσφορικό νάτριο

 

 

Αριθ. Einecs

231-509-8

Χημικός τύπος

Άνυδρο: Na3PO4

Ένυδρο: Na3PO4 · nH2O (n = 1/2, 1, 6, 8, ή 12)

Μοριακό βάρος

163,94 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα του άνυδρου φωσφορικού νατρίου και των εφυδατωμένων μορφών του, με εξαίρεση το δωδεκαένυδρο, σε Na3PO4 τουλάχιστον 97,0 %, υπολογιζόμενη επί ξηράς ουσίας. Περιεκτικότητα του δωδεκαένυδρου άλατος σε Na3PO4 τουλάχιστον 92,0 %, υπολογιζόμενη στο πυρωθέν προϊόν

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 40,5 και 43,5 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Άοσμοι κρύσταλλοι, κόκκοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 11,5 και 12,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

Οι απώλειες βάρους ύστερα από ξήρανση στους 120 oC για δύο ώρες και, στη συνέχεια πύρωση στους 800 oC περίπου για 30 λεπτά, είναι για το άνυδρο άλας 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, για το μονοένυδρο 11,0 % κατ’ ανώτατο όριο, για το δωδεκαένυδρο: μεταξύ 45,0 και 58,0 %

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 340 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Δισόξινο ορθοφωσφορικό κάλιο

 

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο φωσφορικό κάλιο

 

 

Αριθ. Einecs

231-913-4

Χημικός τύπος

KH2PO4

Μοριακό βάρος

136,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 51,0 και 53,0 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι υγροσκοπικοί κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή, υγροσκοπική κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 4,2 και 4,8

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 340 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Όξινο ορθοφωσφωρικό κάλιο

 

 

 

Φωσφορικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο φωσφορικό κάλιο

 

 

Αριθ. Einecs

231-834-5

Χημικός τύπος

K2HPO4

Μοριακό βάρος

174,18

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 40,3 και 41,5 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Άχρωμη ή λευκή κοκκώδης σκόνη, κρύσταλλοι ή μάζες· ουσία που υγροποιείται με απορρόφηση υδρατμών

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και για φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 8,7 και 9,4

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 340 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο φωσφορικό κάλιο

Ορθοφωσφορικό κάλιο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Φωσφορικό κάλιο

 

 

Αριθ. Einecs

231-907-1

Χημικός τύπος

Άνυδρο: K3PO4

Ένυδρο: K3PO4 · nH2O (n = 1 ή 3)

Μοριακό βάρος

212,27 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιεκτικότητα σε P 2O5

Μεταξύ 30,5 και 33,0 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι, υγροσκοπικοί κρύσταλλοι ή κόκκοι. Στις διαθέσιμες εφυδατωμένες μορφές περιλαμβάνονται το μονοένυδρο και το τριένυδρο άλας

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 11,5 και 12,3

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

Άνυδρο: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο· εφυδατωμένες μορφές: 23,0 % κατ’ ανώτατο όριο. Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 105 oC για μία ώρα και μετά με πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 341 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Δισόξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο φωσφορικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

231-837-1

Χημικός τύπος

Άνυδρο: Ca(H2PO4)2

Μονοένυδρο: Ca(H2PO4)2 · H2O

Μοριακό βάρος

234,05 (άνυδρο)

252,08 (μονοένυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 55,5 και 61,1 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Κοκκώδης σκόνη ή λευκοί κρύσταλλοι ή κόκκοι υγροποιούμενοι στον ατμοσφαιρικό αέρα με απορρόφηση υδρατμών

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Περιεκτικότητα σε CaO

Μεταξύ 23,0 και 27,5 % (στην άνυδρη μορφή)

Μεταξύ 19,0 και 24,8 % (στη μονοένυδρη μορφή)

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

14 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες (για την άνυδρη μορφή)

17,5 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 60 oC για μία ώρα, στη συνέχεια στους 105 oC για τέσσερις ώρες (για την μονοένυδρη μορφή)

Απώλεια κατά την καύση

17,5 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά (για την άνυδρη μορφή)

25,0 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για μία ώρα, στη συνέχεια πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά (για τη μονοένυδρη μορφή)

Ιόντα φθορίου

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 341 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Όξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο

Φωσφορικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο φωσφορικό ασβέστιο

 

 

Αριθ. Einecs

231-826-1

Χημικός τύπος

Άνυδρο: CaHPO4

Δισένυδρο: CaHPO4 · 2H2O

Μοριακό βάρος

136,06 (άνυδρο)

172,09 (δισένυδρο)

Δοκιμασία

Το όξινο φωσφορικό ασβέστιο περιέχει CaHPO4 σε αναλογία τουλάχιστον 98 % και όχι μεγαλύτερη από το ισοδύναμο του 102 % ύστερα από ξήρανση στους 200 oC για τρεις ώρες

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 50,0 και 52,5 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Κρύσταλλοι ή κόκκοι, κοκκώδης σκόνη ή σκόνη, χρώματος λευκού

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Ελάχιστα υδατοδιαλυτό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

8,5 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο) ή 26,5 % (δισένυδρο) ύστερα από πύρωση στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά

Ιόντα φθορίου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 341 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Ουδέτερο φωσφορικό ασβέστιο

Ορθοφωσφορικό ασβέστιο

Υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο

Ασβεστιοϋδροξυαπατίτης

Βασικό μονοφωσφορικό πεντασβέστιο

Ορισμός

Το φωσφορικό ασβέστιο [(Ca3(PO4)2)] είναι ένα μείγμα φωσφορικών αλάτων του ασβεστίου το οποίο λαμβάνεται από την εξουδετέρωση φωσφορικού οξέος με υδροξείδιο του ασβεστίου η κατά προσέγγιση σύνθεση του οποίου είναι: 10CaO · 3P2O5 · H2O

Χημική ονομασία

Υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο

Φωσφορικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

235-330-6 (υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο)

231-840-8 (ορθοφωσφορικό ασβέστιο)

Χημικός τύπος

Ca5(PO4)3 · OH ή Ca3(PO4)2

Μοριακό βάρος

502 ή 310

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιεκτικότητα σε P2O5

Μεταξύ 38,5 και 48,0 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη σκόνη σταθερή στον ατμοσφαιρικό αέρα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη, διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

8 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 oC ± 25 oC, μέχρι σταθερού βάρους

Ιόντα φθορίου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 343 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Συνώνυμα

Φωσφορικό μαγνήσιο, μονοβασικό

Ορθοφωσφορικό μονομαγνήσιο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο φωσφορικό μαγνήσιο

Αριθ. Einecs

236-004-6

Χημικός τύπος

Mg(H2PO4)2 · nH2O (όπου n = 0 έως 4)

Μοριακό βάρος

218,30 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 51,0 % μετά πύρωση

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, ελαφρώς διαλυτή στο νερό

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για φωσφορικά

 

Β.

Περιεκτικότητα σε mgO

Τουλάχιστον 21,5 % μετά πύρωση

Καθαρότητα

 

Φθοριούχα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 343 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Συνώνυμα

Φωσφορικό μαγνήσιο, διβασικό

Ορθοφωσφορικό διμαγνήσιο

 

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Μονόξινο φωσφορικό μαγνήσιο

Αριθ. Einecs

231-823-5

Χημικός τύπος

ΜgHPO4· nH 2O (όπου n = 0 έως 3)

Μοριακό βάρος

120,30 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 96 % μετά πύρωση

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, ελαφρώς διαλυτή στο νερό

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για φωσφορικά

 

B.

Περιεκτικότητα σε ΜgO

Τουλάχιστον 33,0 % στο άνυδρο προϊόν

Καθαρότητα

 

Φθοριούχα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 350 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Άλας νατρίου του μηλικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-μηλικό νάτριο, δινάτριο άλας του υδροξυβουτανοδιικού οξέος

Χημικός τύπος

Ημιένυδρο: C4H4Na2O5 · 1/2 H20

Τριένυδρο: C4H4Na2O5 · 3H20

Μοριακό βάρος

Ημιένυδρο: 187,05

Τριένυδρο: 232,10

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή βώλοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για νάτριο

 

Β.

Σχηματισμός αζωχρώματος

Θετικός

Γ.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

7,0 % κατ’ ανώτατο όριο (130 oC, 4 ώρες) για το ημιένυδρο ή 20,5 %-23,5 % (130 oC, 4 ώρες) για το τριένυδρο

Αλκαλικότητα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως Νa2CO3

Φουμαρικό οξύ

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Μηλεϊνικό οξύ

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 350 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Μονονάτριο άλας του DL-μηλικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-μηλικό μονονάτριο, 2-DL-υδροξυ ηλεκτρικό μονονάτριο

Χημικός τύπος

C4H5NaO5

Μοριακό βάρος

156,07

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για νάτριο

 

Β.

Σχηματισμός αζωχρώματος

Θετικός

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 oC, 3h)

Μηλεϊνικό οξύ

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Φουμαρικό οξύ

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 351 ΜΗΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Άλας καλίου του μηλικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-μηλικό δικάλιο, δικάλιο άλας του υδροξυβουτανοδιικού οξέος

Χημικός τύπος

C4H4K2O5

Μοριακό βάρος

210,27

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 59,5 %

Περιγραφή

Άχρωμο ή σχεδόν άχρωμο υδατικό διάλυμα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για κάλιο

 

Β.

Σχηματισμός αζωχρώματος

Θετικός

Καθαρότητα

 

Αλκαλικότητα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως K2CO3

Φουμαρικό οξύ

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Μηλεϊνικό οξύ

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 352 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Άλας ασβεστίου του μηλικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-μηλικό ασβέστιο, α-υδροξυηλεκτρικό ασβέστιο, άλας ασβεστίου του υδροξυβουτανοδιικού οξέος

Χημικός τύπος

C4H5CaO5

Μοριακό βάρος

172,14

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για μηλικά, 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για ασβέστιο

 

Β.

Σχηματισμός αζωχρώματος

Θετικός

Γ.

Διαλυτότητα

Ελαφρώς διαλυτό στο νερό

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2 % κατ’ ανώτατο όριο (100 oC, 3h)

Αλκαλικότητα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως CaCO3

Μηλεϊνικό οξύ

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Φουμαρικό οξύ

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 352 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Μονοασβέστιο άλας του DL-μηλικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

DL-μηλικό μονοασβέστιο, 2-DL-υδροξυηλεκτρικό μονοασβέστιο

Χημικός τύπος

(C4H5O5)2Ca

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για ασβέστιο

 

Β.

Σχηματισμός αζωχρώματος

Θετικός

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 oC, 3h)

Μηλεϊνικό οξύ

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Φουμαρικό οξύ

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 353 ΜΕΤΑΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Διτρυγικό οξύ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Μετατρυγικό οξύ

Χημικός τύπος

C4H6O6

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99,5 %

Περιγραφή

Μορφή κρυστάλλων ή σκόνης με λευκό ή υποκίτρινο χρώμα. Πολύ υγροσκοπικό με βαριά οσμή καραμέλας

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πολύ διαλυτό στο νερό και στην αιθανόλη

Β.

Σε δοκιμαστικό σωλήνα τοποθετείται ένα δείγμα 1-10 mg της ουσίας αυτής μαζί με 2 ml συμπυκνωμένου θειικού οξέος και 2 σταγόνες θειορεζορκινικού αντιδραστηρίου. Όταν θερμανθεί στους 150 oC, εμφανίζεται έντονο ιώδες χρώμα

Καθαρότητα

 

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 354 ΤΡΥΓΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

L-Τρυγικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισένυδρο L(+)-2,3-διυδροξυβουτανοδικαρβονικό ασβέστιο

Χημικός τύπος

C4H4CaO6 · 2H2O

Μοριακό βάρος

224,18

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 98,0 %

Περιγραφή

Λεπτή κρυσταλλική σκόνη με λευκό ή υπόλευκο χρώμα

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δυσδιάλυτο στο νερό. Διαλυτότητα περίπου 0,01 g/100 ml νερού (20 oC). Ελάχιστα διαλυτό στην αιθανόλη. Δυσδιάλυτο στο διαιθυλικό αιθέρα. Διαλυτό στα οξέα

 

Β.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]20D:

+7,0 o έως +7,4 o (0,1 % σε διάλυμα 1 N HCl)

Γ.

pH εναιωρήματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 6,0 και 9,0

Καθαρότητα

 

Θειικά (όπως H2SO4)

1 g/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 355 ΑΔΙΠΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Εξανοδιικό οξύ, 1,4-βουτανοδικαρβοξυλικό οξύ

Αριθ. Einecs

204-673-3

Χημικός τύπος

C6H10O4

Μοριακό βάρος

146,14

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,6 %

Περιγραφή

Λευκοί άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

151,5 oC- 154,0 oC

B.

Διαλυτότητα

Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 356 ΑΔΙΠΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Αδιπικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-293-5

Χημικός τύπος

C6H8Na2O4

Μοριακό βάρος

190,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % (επί ξηράς ουσίας)

Περιγραφή

Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σ.τ

151 oC-152 oC (για το αδιπικό οξύ)

Β.

Διαλυτότητα

Περίπου 50 g/100 ml νερού (20 oC)

Γ.

Θετική δοκιμή νατρίου

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 357 ΑΔΙΠΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Αδιπικό κάλιο

Αριθ. Einecs

242-838-1

Χημικός τύπος

C6H8K2O4

Μοριακό βάρος

222,32

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % (επί ξηράς ουσίας)

Περιγραφή

Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

151 oC-152 oC (για το αδιπικό οξύ)

Β.

Διαλυτότητα

Περίπου 60 g/100 ml νερού (20 oC)

Γ.

Θετική δοκιμή καλίου

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 363 ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Βουτανοδιικό οξύ

Αριθ. Einecs

203-740-4

Χημικός τύπος

C4H6O4

Μοριακό βάρος

118,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 185,0 oC και 190,0 oC

Καθαρότητα

 

Υπόλειμμα πυρώσεως

0,025 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC, 15 λεπτά)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 380 ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ

Συνώνυμα

Τριβασικό κιτρικό αμμώνιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τριαμμώνιο άλας του 2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικού οξέος

Αριθ. Einecs

222-394-5

Χημικός τύπος

C6H17N3O7

Μοριακό βάρος

243,22

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 %

Περιγραφή

Λευκοί έως υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αμμωνιακά και κιτρικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο σε νερό

Καθαρότητα

 

Οξαλικά

0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως οξαλικό οξύ)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 385 ΑΙΘΥΛΕΝΟΔΙΑΜΙΝΟΤΕΤΡΑΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Άλας με ασβέστιο και νάτριο του EDTA

Ξηρός πάγος (στερεά μορφή)

Ανυδρίτης του ανθρακικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

N, N′-1,2-Αιθανοδιυλο-δις [N-(καρβοξυμεθυλο)-γλυκινικό] [(4-)-Ο, Ο′,ON, ON] ασβέστιο (2)-δινάτριο

Αιθυλενοδιαμινοτετραοξικόασβεστιονάτριο

(Αιθυλενοδινιτριλο)-τετραοξικό ασβεστιονάτριο

Αριθ. Einecs

200-529-9

Χημικός τύπος

C10H12O8CaN2Na2 · 2H2O

Μοριακό βάρος

410,31

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκοί άοσμοι κρυσταλλικοί κόκκοι ή λευκή έως υπόλευκη σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπικά

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νατρίου και ασβεστίου

 

Β.

Θετική δοκιμή χηλικής συμπλοκοποίησης μεταλλικών ιόντων

 

Γ.

Το pH διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % κυμαίνεται μεταξύ 6,5 και 7,5

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

5-13 % (μέθοδος Karl Fischer)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 400 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΟΞΥ

Ορισμός

Γραμμική γλυκουρονογλυκάνη, αποτελούμενη κυρίως από ομάδες D-μαννουρονικού οξέος ως δεσμούς β-(1-4) και L-γουλουρονικού οξέος με δεσμούς α-(1-4), σε μορφή δακτυλίου πυρανόζης. Κολλοειδώς διαλυτός σε νερό υδατάνθρακας, λαμβανόμενος από διάφορα φυσικά είδη φαιοφυκών (Phaeophyceae) με αραιά διαλύματα αλκαλίων

Αριθ. Einecs

232-680-1

Χημικός τύπος

(C6H8O6)n

Μοριακό βάρος

10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος)

Δοκιμασία

Το ξηρό αλγινικό οξύ παρέχει τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 23 % διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό οξύ (C6H8O6)n τουλάχιστον 91 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 200)

Περιγραφή

Το αλγινικό οξύ απαντά σε νηματοειδή, κοκκοειδή, κοκκώδη και κονιοποιημένη μορφή. Έχει χρώμα λευκό έως καφεκίτρινο και είναι σχεδόν άοσμο

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό και οργανικούς διαλύτες, δυσδιάλυτο σε διαλύματα ανθρακικού νατρίου, υδροξειδίου του νατρίου και φωσφορικού νατρίου

Β.

Σταθμική ανάλυση με χλωριούχο ασβέστιο

Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα διαλύματος χλωριούχου ασβεστίου συγκεντρώσεως 2,5 % ίση με το ένα πέμπτο του όγκου του. Σχηματίζεται ογκώδες ζελατινώδες ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται το αλγινικό οξύ από το κόμμι ακακίας, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, το καρβοξυμεθυλ-άμυλο, την καραγενάνη, τη ζελατίνη, το κόμμι γκάτι, το κόμμι καράγια, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το τραγακάνθινο κόμμι

Γ.

Σταθμική ανάλυση με θειικό αμμώνιο

Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα κορεσμένου διαλύματος θειικού αμμωνίου ίση με το μισό του όγκου του. Δεν σχηματίζεται ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται το αλγινικό οξύ από το άγαρ-άγαρ, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, την καραγενάνη, τις αποεστεροποιημένες πηκτινικές ύλες, τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το άμυλο

Δ.

Χρωστική αντίδραση

Αναταράσσεται 0,01 g δείγματος με 0,15 ml υδροξειδίου του νατρίου 0,1 Ν, μέχρι να διαλυθεί όσο το δυνατόν πληρέστερα, και κατόπιν προστίθεται 1 ml διαλύματος όξινου θειικού σιδήρου (III). Μετά από 5 λεπτά, το διάλυμα χρωματίζεται κόκκινο του κερασιού και τελικά βαθύ ιώδες

Καθαρότητα

 

pH εναιωρήματος συγκεντρώσεως 3 %

2,0 έως 3,5

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Θειική τέφρα

8 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Ύλες αδιάλυτες σε υδροξείδιο του νατρίου (διάλυμα 1 Μ)

2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

Ε 401 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο

Χημικός τύπος

(C6H7NaO6)n

Μοριακό βάρος

10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος)

Δοκιμασία

Το ξηρό αλγινικό νάτριο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό νάτριο τουλάχιστον 90,8 % και όχι άνω του 106,0 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 222)

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νατρίου και αλγινικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Ύλες αδιάλυτες σε νερό

2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

Ε 402 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άλας του αλγινικού οξέος με κάλιο

Χημικός τύπος

(C6H7KO6)n

Μοριακό βάρος

10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος)

Δοκιμασία

Το ξηρό αλγινικό κάλιο παρέχει τουλάχιστον 16,5 % και όχι άνω του 19,5 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό κάλιο τουλάχιστον 89,2 % και όχι άνω του 105,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 238)

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές καλίου και αλγινικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Ύλες αδιάλυτες σε νερό

2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

Ε 403 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Αμμωνιακό άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο

Χημικός τύπος

(C6H11NO6)n

Μοριακό βάρος

10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος)

Δοκιμασία

Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό αμμώνιο τουλάχιστον 88,7 % και όχι άνω του 103,6 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 217)

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές αμμωνίου και αλγινικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Θειική τέφρα

7 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Ύλες αδιάλυτες σε νερό

2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

Ε 404 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άλας του αλγινικού οξέος με ασβέστιο

Χημικός τύπος

(C6H7Ca1/2O6)n

Μοριακό βάρος

10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος)

Δοκιμασία

Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό ασβέστιο τουλάχιστον 89,6 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 219)

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές ασβεστίου και αλγινικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

Ε 405 ΑΛΓΙΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2

Συνώνυμα

Αλγινικό υδροξυπροπύλιο

Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2

Αλγινική προπυλενογλυκόλη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2· η σύνθεσή του ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό εστεροποίησης και με την εκατοστιαία αναλογία των ελεύθερων και των εξουδετερωμένων καρβοξυλίων στο μόριο

Χημικός τύπος

(C9H14O7)n

(εστεροποιημένο)

Μοριακό βάρος

10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος)

Δοκιμασία

Το ξηρό προϊόν παρέχει τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 20 % διοξείδιο του άνθρακα (CO2)

Περιγραφή

Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου προς το καφέ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές προπανοδιόλης-1,2 και αλγινικού οξέος μετά από υδρόλυση

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Συνολική περιεκτικότητα σε προπανοδιόλη-1,2

Τουλάχιστον 19 % και όχι άνω του 45 %

Περιεκτικότητα σε ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2

15 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε νερό

2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

Ε 406 ΑΓΑΡ-ΑΓΑΡ

Συνώνυμα

Άγαρ

Γελόζη

Ιαπωνικό άγαρ

Ιχθυόκολλα Βεγγάλης, Κεϋλάνης, Κίνας ή Ιαπωνίας

Layor Carang

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Το άγαρ-άγαρ είναι ένας κολλοειδώς διαλυτός σε νερό πολυσακχαρίτης, αποτελούμενος κυρίως από ομάδες D-γαλακτόζης. Στο 10 % περίπου των ομάδων D-γαλακτοπυρανόζης, ένα από τα υδροξύλια είναι εστεροποιημένα με θειικό οξύ εξουδετερωμένο με ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο ή νάτριο. Το άγαρ-άγαρ λαμβάνεται από ορισμένα φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gelidiaceae (γελιδίτες) και Sphaerococcaceae (σφαιροκοκκίδες) καθώς και συγγενών ερυθροφυκών της τάξης Rhodophyceae (ροδοφύκη)

Αριθ. Einecs

232-658-1

Δοκιμασία

Η κατώτατη συγκέντρωση της γέλης θα πρέπει να μην υπερβαίνει το 0,25 %

Περιγραφή

Το άγαρ-άγαρ είναι άοσμο ή έχει ελαφρά χαρακτηριστική οσμή. Το μη κονιοποιημένο άγαρ-άγαρ έχει συνήθως μορφή δεσμών από λεπτές, μεμβρανώδεις και συγκολλημένες ταινίες ή τεμαχίων, νιφάδων ή κόκκων. Το χρώμα του ποικίλλει από ανοικτό πορτοκαλοκίτρινο, γκριζοκίτρινο έως ωχροκίτρινο ή είναι άχρωμο. Όταν είναι υγρό, είναι σκληρό ενώ ξηρό είναι εύθρυπτο. Το κονιοποιημένο άγαρ-άγαρ έχει χρώμα λευκό έως κιτρινόλευκο ή ωχροκίτρινο. Όταν εξετάζεται μικροσκοπτικώς μέσα σε νερό, το άγαρ-άγαρ εμφανίζεται κοκκώδες και κάπως νηματοειδές. Είναι δυνατόν να περιέχει λίγα θραύσματα βελονών του εσωτερικού σκελετού των σπόγγων και λίγα κελύφη διατόμων. Εξεταζόμενο μέσα σε διάλυμα υδρίτη της χλωράλης, το κονιοποιημένο άγαρ εμφανίζεται πιο διαφανές απ’ ότι μέσα σε νερό, κάπως κοκκώδες, γραμμωτό, γωνιώδες, ενδέχεται δε να περιέχει κελύφη διατόμων. Η ενεργός συγκέντρωση της γέλης επιτρέπεται να τυποποιείται με την προσθήκη δεξτρόζης και μαλτοδεξτρινών ή σακχαρόζης

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε κρύο νερό, διαλυτό σε βραστό νερό

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

22 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες)

Τέφρα

6,5 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3 Ν)

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC

Αδιάλυτες ύλες (σε ζεστό νερό)

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλέ χρώμα

Ζελατίνη και άλλες πρωτεΐνες

Διαλύεται περίπου 1 g άγαρ-άγαρ σε 100 ml βραστού νερού και το διάλυμα αφήνεται να ψυχθεί μέχρι τους 50 oC περίπου. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος, προστίθενται 5 ml διαλύματος τρινιτροφαινόλης (1 g άνυδρης τρινιτροφαινόλης σε 100 ml ζεστού νερού). Δεν πρέπει να εμφανιστεί θόλωμα εντός 10 λεπτών

Απορρόφηση νερού

Σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml, φέρονται 5 g άγαρ-άγαρ και ο όγκος συμπληρώνεται μέχρι τη χαραγή με νερό. Το σύνολο αναμειγνύεται και αφήνεται σε ηρεμία 24 ώρες σε θερμοκρασία 25 oC περίπου. Το περιεχόμενο του κυλίνδρου χύνεται επάνω σε υγρό υαλοβάμβακα, κατά τρόπον ώστε το νερό να εκρεύσει σε ένα δεύτερο ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml. Δεν πρέπει να συλλεγούν άνω των 75 ml νερού

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 407 ΚΑΡΑΓΕΝΑΝΗ

Συνώνυμα

Το προϊόν του εμπορίου κυκλοφορεί με διάφορα ονόματα όπως:

Γελόζη ιρλανδικού βρύου

Ευχευμάνη (από το είδος Eucheuma)

Ιριδοφυκάνη (από το είδος Irididaea)

Υπνεάνη (από το είδος Hypnea)

Φουρκελλαράνη ή δανικό άγαρ-άγαρ (από τη Furcellaria fastigiata)

Καραγενάνη (από τα είδη Chondrus και Gigartina)

Ορισμός

Η καραγενάνη λαμβάνεται με εκχύλιση με νερό από φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gigartinaceae, Solieraceae, Hypneaceae και Furcellariaceae της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη). Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2. Η καραγενάνη αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο και ασβέστιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Η καραγενάνη δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση

Αριθ. Einecs

232-524-2

Περιγραφή

Υποκίτρινη προς άχρωμη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γαλακτόζης, ανυδριτικών παραγώγων της γαλακτόζης και θειικών ιόντων

 

Καθαρότητα

 

Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό

Ιξώδες διαλύματος συγκεντρώσεως 1,5 % στους 75 oC

Τουλάχιστον 5 Mpa.s

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, τέσσερις ώρες)

Θειικό άλας

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4)

Τέφρα

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %)

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v)

Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους (κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa)

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. Coli

Απουσία σε 5 gr

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 gr

Ε 407α ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΦΥΚΗ EUCHEUMA

Συνώνυμα

PES (από τα αρχικά των λέξεων Processed Eucheuma seaweed/μεταποιημένα φύκη Εύχευμα)

Ορισμός

Τα μεταποιημένα φύκη του γένους Εύχευμα λαμβάνονται από κατεργασία φυσικών στελεχών θαλασσίων φυκών των ειδών Eucheuma cottonii και Eucheuma spinosum της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη) με υδατικά διαλύματα αλκαλίων (ΚΟΗ) για την απομάκρυνση των ξένων προσμίξεων, ακολουθούμενη από έκπλυση με γλυκό νερό και ξήρανση, οπότε προκύπτει το τελικό προϊόν. Επιτρέπεται ο περαιτέρω καθαρισμός με έκπλυση με μεθανόλη, αιθανόλη ή προπανοδιόλη-2 και ξήρανση. Το προϊόν αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Περιέχει επίσης σε μικρές ποσότητες άλατα με νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών καθώς και κυτταρίνη φυκών σε αναλογία έως 15 %. Η καραγενάνη μεταποιημένων φυκών του γένους Εύχευμα δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση.

Περιγραφή

Καστανόχρυση έως υποκίτρινη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γαλακτόζης, ανυδριτικών παραγώγων της γαλακτόζης και θειικών ιόντων

 

Β.

Διαλυτότητα

Με νερό σχηματίζει θολά παχύρρευστα εναιωρήματα. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό

Ιξώδες διαλύματος συγκεντρώσεως 1,5 % στους 75 oC

Τουλάχιστον 5 mPa.s

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Θειικό άλας

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4)

Τέφρα

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 oC

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %)

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 15 % επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v)

Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους (κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa)

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 grr

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 gr

Ε 410 ΚΟΜΜΙ ΧΑΡΟΥΠΙΩΝ

Συνώνυμα

Κόμμι algaroba

Ορισμός

Το κόμμι χαρουπιών είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων της χαρουπιάς, κοινή ονομασία του δέντρου φυσικών στελεχών Cerationia siliqua (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη

Μέσο μοριακό βάρος

50 000-3 000 000

Αριθ. Einecs

232-541-5

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 %

Περιγραφή

Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γαλακτόζης και μαννόζης

 

Β.

Μικροσκοπική εξέταση

Σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα, τοποθετείται λίγο κονιοποιημένο δείγμα σε υδατικό διάλυμα που περιέχει 0,5 % ιωδίου και 1 % ιωδιούχου καλίου και εξετάζεται στο μικροσκόπιο. Το κόμμι χαρουπιών εμφανίζεται με τη μορφή επιμήκων σωληνοειδών κυττάρων, χωρισμένων ή με μικρά διάκενα μεταξύ τους. Το καφέ περιεχόμενό τους είναι πολύ λιγότερο ομοιόμορφο απ’ ότι στο κόμμι γκουάρ. Το κόμμι γκουάρ εμφανίζεται με τη μορφή σχεδόν όμοιων ομάδων σφαιρικών έως απιοειδών κυττάρων με κίτρινο έως καφέ περιεχόμενο

Γ.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε ζεστό νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες)

Τέφρα

1,2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 oC

Πρωτεΐνες (Ν × 6,25)

7 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

4 % κατ’ ανώτατο όριο

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μολύβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθανόλη και προπανόλη-2

1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό

Ε 412 ΚΟΜΜΙ ΓΚΟΥΑΡ

Συνώνυμα

Κόμμι κυάμοψης

Άλευρο γκουάρ

Ορισμός

Το κόμμι γκουάρ είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του γκουάρ, κοινή ονομασία του φυτού Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη

Αριθ. Einecs

232-536-0

Μοριακό βάρος

50 000-8 000 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 %

Περιγραφή

Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γαλακτόζης και μαννόζης

 

Β.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε κρύο νερό

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες)

Τέφρα

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 oC

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

7 % κατ’ ανώτατο όριο

Πρωτεΐνες (Ν × 6,25)

10 % κατ’ ανώτατο όριο

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου (δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 413 ΤΡΑΓΑΝΚΑΝΘΙΝΟ ΚΟΜΜΙ

Συνώνυμα

Τραγακάνθη

Ορισμός

Το τραγακάνθινο κόμμι είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του βλαστού και των κλάδων φυσικών στελεχών του φυτού Astragalus gummifer Labillardiere και άλλων ασιατικών ειδών του γένους Astragalus (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες (γαλακτοαραβάνες και όξινους πολυσακχαρίτες), οι οποίοι κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτουρονικό οξύ, γαλακτόζη, αραβινόζη, ξυλόζη και φυκόζη. Ενδέχεται επίσης να περιέχει μικρές ποσότητες ραμνόζης και γλυκόζης (προερχόμενες από την παρουσία ιχνών αμύλου ή/και κυτταρίνης)

Μοριακό βάρος

Περίπου 800 000

Αριθ. Einecs

232-252-5

Περιγραφή

Το μη κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι εμφανίζεται με τη μορφή πεπλατυσμένων, φολιδωτών θραυσμάτων, επίπεδων ή κεκαμμένων, ή με τη μορφή σπειροειδώς περιελιγμένων τεμαχίων πάχους 0,5-2,5 mm και μήκους έως 3 cm. Το χρώμα του είναι λευκό έως ωχροκίτρινο αλλά ορισμένα τεμάχια μπορεί να έχουν ελαφρά κόκκινη χροιά. Τα τεμάχια παρουσιάζουν κερατοειδή υφή και είναι εύθρυπτα. Είναι άοσμο ενώ τα διαλύματά του έχουν ανούσια κολλώδη γεύση. Το κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι έχει χρώμα λευκό έως ωχροκίτρινο ή ροζ προς καφέ (ωχροκάστανο)

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

1 g δείγματος, αναμειγνυόμενο με 50 ml νερού, διογκώνεται σχηματίζοντας ένα λείο, σκληρό, οπαλιοειδές πήκτωμα· δεν διαλύεται σε αιθανόλη και δεν διογκώνεται σε υδατικό διάλυμα αιθανόλης 60 % (w/v).

Καθαρότητα

 

Αρνητική δοκιμή για κόμμι καράγια

Ζέεται 1 g με 20 ml νερό μέχρι να σχηματιστεί πήκτωμα. Προστίθενται 5 ml υδροχλωρικού οξέος και το μείγμα ζέεται εκ νέου για πέντε λεπτά. Δεν πρέπει να εμφανιστεί σταθερό ροζ ή κόκκινο χρώμα.

Απώλεια κατά την ξήρανση

16 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες)

Ολική τέφρα

4 % κατ’ ανώτατο όριο

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 g

E. coli

Απουσία σε 5 g

Ε 414 ΚΟΜΜΙ ΑΚΑΚΙΑΣ

Συνώνυμα

Αραβικό κόμμι

Ορισμός

Το κόμμι ακακίας είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του βλαστού και των κλάδων φυσικών στελεχών του φυτού Acacia Senegal (L.) Willdenow ή συγγενών ειδών του γένους Ακακία (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες και τα άλατά τους με ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, που κατά την υδρόλυση παρέχουν αραβινόζη, γαλακτόζη, ραμνόζη και γλυκουρονικό οξύ

Μοριακό βάρος

Κατά προσέγγιση 350 000

Αριθ. Einecs

232-519-5

Περιγραφή

Το μη κονιοποιημένο κόμμι ακακίας εμφανίζεται με τη μορφή λευκών ή λευκο-υποκίτρινων σφαιροειδών δακρύων διαφόρων μεγεθών ή γωνιωδών θραυσμάτων, πολλές φορές αναμεμιγμένο με σκουρόχρωμα θραύσματα. Διατίθεται επίσης σε μορφή νιφάδων, κόκκων, σκόνης ή αποξηραμένου με ψεκασμό υλικού, χρώματος λευκού έως λευκο-υποκίτρινου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένα γραμμάριο διαλύεται σε 2 ml κρύου νερού, σχηματίζοντας διάλυμα που ρέει εύκολα και παρέχει όξινη αντίδραση με χάρτη ηλιοτροπίου· αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

17 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες), προκειμένου για το κοκκώδες προϊόν, και 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες), προκειμένου για το αποξηραμένο με ψεκασμό προϊόν

Ολική τέφρα

4 % κατ’ ανώτατο όριο

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Άμυλο ή δεξτρίνη

Διάλυμα του κόμμεως σε αναλογία 1:50 υποβάλλεται σε βρασμό και στη συνέχεια ψύχεται. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος προστίθεται 1 σταγόνα διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί υποκύανο ή κοκκινωπό χρώμα

Ταννίνες

Σε 10 ml διαλύματος 1:50 προστίθεται περίπου 0,1 ml διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (III) (9 g FeCl3·6H2O σε νερό μέχρι συνολικού όγκου 100 ml). Δεν πρέπει να εμφανιστεί υπόμαυρο χρώμα ούτε να σχηματιστεί υπόμαυρο ίζημα

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Προϊόντα υδρόλυσης

Απουσία μαννόζης, ξυλόζης και γαλακτουρονικού οξέος (χρωματογραφικός προσδιορισμός)

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 g

E. coli

Απουσία σε 5 g

Ε 415 ΞΑΝΘΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΙ

Ορισμός

Το ξανθανικό κόμμι είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης, που λαμβάνεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με φυσικά στελέχη του βακτηριδίου Xanthomonas campestris, ακολουθούμενη από καθαρισμό με εκχύλιση με αιθανόλη ή προπανόλη-2, ξήρανση και άλεση. Περιέχει ως κύριες δομικές μονάδες εξόζης D-γλυκόζη και D-μαννόζη μαζί με D-γλυκουρονικό οξύ και πυροσταφυλικό οξύ και παρασκευάζεται σε μορφή αλάτων με νάτριο, κάλιο ή ασβέστιο. Το διαλύματά του είναι ουδέτερα

Μοριακό βάρος

Κατά προσέγγιση 1 000 000

Αριθ. Einecs

234-394-2

Δοκιμασία

Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 4,2 % και όχι άνω του 5 % CO2, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε ξανθανικό κόμμι 91 % έως 108 %

Περιγραφή

Σκόνη χρώματος κρεμ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 1/2 ώρες)

Ολική τέφρα

16 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενης με πύρωση στους 650 oC μετά από ξήρανση στους 105 oC για 4 ώρες

Πυροσταφυλικό οξύ

1,5 % ή περισσότερο

Άζωτο

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αιθανόλη και προπανόλη2

500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, ξεχωριστά ή σε συνδυασμό

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E.coli

Απουσία σε 5 g

Salmonella spp.

Απουσία σε 10 g

Xanthomonas campestris

Απουσία ζωντανών κυττάρων σε 1 g

Ε 416 ΚΟΜΜΙ ΚΑΡΑΓΙΑ

Συνώνυμα

Katilo

Kadaya

Κόμμι στερκουλίας

Sterculia

Karaya

Kullo

Kuterra

Ορισμός

Το κόμμι καράγια είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του κορμού και των κλάδων των φυσικών στελεχών δέντρων: Sterculia urens Roxburgh και άλλων ειδών του γένους Στερκουλίας (οικογένεια Sterculiaceae) ή Cochlospermum gossypium A.P. de Candolle και άλλα είδη του γένους Κοχλιόσπερμο (οικογένεια Bixaceae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς ακτευλιωμένους πολυσακχαρίτες, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη, ραμνόζη και γαλακτουρονικό οξύ καθώς και μικρές ποσότητες γλυκουρονικού οξέος

Αριθ. Einecs

232-539-4

Περιγραφή

Το κόμμι καράγια παρουσιάζεται με τη μορφή δακρύων διαφόρων μεγεθών και ασύμμετρων θραυσμάτων με χαρακτηριστική ημικρυσταλλική εμφάνιση. Το χρώμα του είναι ωχροκίτρινο έως ωχροκάστανο κα η υφή του ημιδιαφανής και κερατοειδής. Το κονιοποιημένο κόμμι καράγια έχει χρώμα υπόφαιο έως ωχροκάστανο. Το κόμμι αναδίδει τη χαρακτηριστική οσμή του οξικού οξέος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Β.

Διόγκωση σε διάλυμα αιθανόλης

Το κόμμι καράγια διογκώνεται σε διάλυμα αιθανόλης 60 %, ιδιότητα που το διακρίνει από άλλα κόμμεα

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες)

Ολική τέφρα

8 % κατ’ ανώτατο όριο

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Πτητικά οξέα

Τουλάχιστον 10 % (ως οξικό οξύ)

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 g

E. coli

Απουσία σε 5 g

Ε 417 ΚΟΜΜΙ ΤΑΡΑ

Ορισμός

Το κόμμι τάρα είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του φυτού Caesalpinia spinosa (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες αποτελούμενους κυρίως από γαλακτομαννάνες. Το βασικό συστατικό είναι μία ευθύγραμμη αλυσίδα ομάδων (1-4)-β-D-μαννοπυρανόζης, συνδεδεμένων με δεσμούς (1-6) με D-γαλακτοπυρανόζη. Η αναλογία μαννόζης προς γαλακτόζη στο κόμμι τάρα είναι 3:1 (η ίδια αναλογία στο κόμμι χαρουπιών είναι 4:1 ενώ στο κόμμι γκουάρ 2:1)

Αριθ. Einecs

254-409-6

Περιγραφή

Λευκή έως λευκοκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε νερό

Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Β.

Σχηματισμός πηκτής

Εάν σε υδατικό διάλυμα του δείγματος προστεθεί μικρή ποσότητα βορικού νατρίου, σχηματίζεται πηκτή

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο

Τέφρα

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πρωτεΐνες

3,5 % κατ’ ανώτατο όριο (συντελεστής Ν × 5,7)

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 418 ΚΟΜΜΙ ΤΖΕΛΑΝ

Ορισμός

Το κόμμι τζελάν είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης που παρασκευάζεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με φυσικά στελέχη του βακτηριδίου Pseudomonas elodea, ακολουθούμενη από καθαρισμό με ισοπροπυλική αλκοόλη, ξήρανση και άλεση. Ο μακρομοριακός πολυσακχαρίτης συνίσταται κυρίως σε έναν επαναλαμβανόμενο τετρασακχαρίτη, αποτελούμενο από μια ομάδα ραμνόζης, μια ομάδα γλυκουρονικού οξέος και δύο ομάδες γλυκόζης και εστεροποιημένο σε Ο-γλυκοζιτικούς δεσμούς με ακύλια (γλυκερύλια και ακετύλια). Το γλυκουρονικό οξύ έχει εξουδετερωθεί προς σχηματισμό μείγματος των αλκαλίων του με κάλιο, νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο

Αριθ. Einecs

275-117-5

Μοριακό βάρος

Κατά προσέγγιση 500 000

Δοκιμασία

Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 3,3 % και όχι άνω του 6,8 % CO2

Περιγραφή

Σκόνη χρώματος κρεμ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλύεται σε νερό, σχηματίζοντας παχύρρευστο διάλυμα

Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2,5 ώρες)

Άζωτο

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Προπανόλη-2

750 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

10 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

400 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 5 γραμμάρια

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 10 γραμμάρια

E 420 (i) ΣΟΡΒΙΤΟΛΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ της Επιτροπής (8).

E 420 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΣΟΡΒΙΤΟΛΗΣ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 421 ΜΑΝΝΙΤΟΛΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 422 ΓΛΥΚΕΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Γλυκερόλη

Ορισμός

 

Χημικές ονομασίες

Προπανοτριόλη -1,2,3

Γλυκερόλη

Τριυδροξυ-προπάνιο

Αριθ. Einecs

200-289-5

Χημικός τύπος

C3H8O3

Μοριακό βάρος

92,10

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε γλυκερίνη τουλάχιστον 98 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο υγροσκοπικό σιροπιώδες υγρό με αμυδρή χαρακτηριστική οσμή, που δεν είναι ούτε δριμεία ούτε δυσάρεστη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Σχηματισμός ακρολεΐνης κατά τη θέρμανση

Σε δοκιμαστικό σωλήνα θερμαίνονται μερικές σταγόνες δείγματος με 0,5 g περίπου οξίνου θειικού καλίου, οπότε αναδίδονται οι χαρακτηριστικοί διαπεραστικοί ατμοί της ακρολεΐνης

Β.

Ειδικό βάρος (25/25 oC)

Τουλάχιστον 1,257

Γ.

Δείκτης διαθλάσεως [n]D20

1,471 έως 1,474

Καθαρότητα

 

Υγρασία

5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,01 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Βουτανοτριόλες

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ενώσεις ακρολεΐνης, γλυκόζης και αμμωνίου

Μείγμα 5 ml γλυκερίνης με 5 ml διαλύματος υδροξειδίου του καλίου (1:10) θερμαίνεται στους 60 oC για πέντε λεπτά. Το μείγμα δεν χρωματίζεται κίτρινο ούτε αναδίδει οσμή αμμωνίας

Λιπαρά οξέα και εστέρες λιπαρών οξέων

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε βουτυρικό οξύ

Χλωριούχες ενώσεις

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως χλώριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 425 (i) ΚΟΜΜΙ KONJAC

Ορισμός

Το κόμμι Konjac είναι υδατοδιαλυτό υδροκολλοειδές το οποίο λαμβάνεται από το άλευρο Konjac με εκχύλιση με νερό. Το άλευρο konjac είναι το μη καθαρισμένο ακατέργαστο προϊόν από τη ρίζα του πολυετούς φυτού Amorphophallus konjac. Το βασικό συστατικό του κόμμεος Konjac είναι ο υδατοδιαλυτός υψηλού μοριακού βάρους πολυσακχαρίτης γλυκομαννάνη, ο οποίος αποτελείται από μονάδες D-μαννόζης και D-γλυκόζης με μοριακή σχέση 1,6 : 1,0 και οι οποίες συνδέονται με β(1-4)-γλυκοζιτικούς δεσμούς. Μικρότερες πλευρικές αλυσίδες συνδέονται με β(1-3)-γλυκοζιτικούς δεσμούς, και ακετυλομάδες εμφανίζονται τυχαία με αναλογία 1 ομάδα ανά 9 έως 19 μονάδες σακχάρου

Μοριακό βάρος

Το κύριο συστατικό, η γλυκομαννάνη, έχει μέσο μοριακό βάρος 200 000 έως 2 000 000

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 75 % υδατάνθρακας

Περιγραφή

Σκόνη λευκού με υπόλευκου έως ανοικτού καστανού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Κολλοειδώς διαλυτό στο ζεστό ή κρύο νερό, σχηματίζει παχύρευστο διάλυμα με pH μεταξύ 4,0 και 7,0

Β.

Σχηματισμός γέλης

Προσθέστε 5 ml διαλύματος βορικού νατρίου 4 % σε διάλυμα 1 % του δείγματος σε δοκιμαστικό σωλήνα και αναταράξτε ζωηρά. Σχηματίζεται γέλη

Γ.

Σχηματισμός γέλης ανθεκτικής στη θερμότητα

Ετοιμάστε διάλυμα 2 % του δείγματος θερμαίνοντάς το σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά, με διαρκή ανατάραξη και στη συνέχεια ψύξτε το διάλυμα σε θερμοκρασία δωματίου. Για κάθε g δείγματος που χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία 30 g του διαλύματος 2 %, προσθέστε 1 ml ανθρακικού καλίου διαλύματος 10 % στο πλήρως ενυδατωμένο δείγμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Θερμάνετε το μείγμα σε υδατόλουτρο στους 85 oκαι αφήστε το επί 2 ώρες χωρίς να το αναταράξετε. Στις συνθήκες αυτές σχηματίζεται θερμικά σταθερή γέλη

Δ.

Ιξώδες (διάλυμα 1 %)

Τουλάχιστον 3 kgm-1s-1 στους 25 oC

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 5 ώρες)

Άμυλο

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Πρωτεΐνη

3 % κατ’ ανώτατο όριο (N x 5,7)

Προσδιορισμός αζώτου με τη μέθοδο Kjeldahl. Το ποσοστό αζώτου που περιέχεται στο δείγμα πολλαπλασιασμένο επί 5,7 δίνει το ποσοστό της πρωτεΐνης στο δείγμα

Υλες διαλυτές στον αιθέρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολική τέφρα

5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC, 3-4 ώρες)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 12,5 g

E. coli

Απουσία σε 5 g

E 425 (ii) ΓΛΥΚΟΜΑΝΝΑΝΗ KONJAC

Ορισμός

Το γλυκομαννάνη Konjac είναι υδατοδιαλυτό υδροκολλοειδές το οποίο λαμβάνεται από το άλευρο Konjac μετά από έκπλυση με αιθανόλη που περιέχει νερό. Το άλευρο Konjac είναι το μη καθαρισμένο ακατέργαστο προϊόν από τον κόνδυλο του πολυετούς φυτού Amorphophallus konjac. Το βασικό συστατικό είναι ο υδατοδιαλυτός υψηλού μοριακού βάρους πολυσακχαρίτης γλυκομάννα, ο οποίος αποτελείται από μονάδες D-μαννόζης και D-γλυκόζης με μοριακή σχέση 1,6: 1,0 και οι οποίες συνδέονται β(1-4)-γλυκοζιτικούς δεσμούς με διακλάδωση κάθε 50 ή 60 μονάδα περίπου. Κάθε 19ο κατάλοιπο σακχάρου περίπου είναι ακετυλιωμένο

Μοριακό βάρος

500 000 έως 2 000 000

Δοκιμασία

Σύνολο διατροφικών ινών: τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λεπτόρευστη και άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού έως ανοικτού καφέ λεπτού κοκκομετρικού βαθμού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Κολλοειδώς διαλυτό στο ζεστό ή κρύο νερό, σχηματίζει παχύρευστο διάλυμα με pH μεταξύ 5,0 και 7,0. Η διαλυτότητα αυξάνεται με θέρμανση και μηχανική ανατάραξη

Β.

Σχηματισμός γέλης ανθεκτικής στη θερμότητα

Ετοιμάστε διάλυμα 2 % του δείγματος θερμαίνοντάς το σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά, με διαρκή ανατάραξη και στη συνέχεια ψύξτε το διάλυμα σε θερμοκρασία δωματίου. Για κάθε g δείγματος που χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία 30 g του διαλύματος 2 %, προσθέστε 1 ml ανθρακικού καλίου διαλύματος 10 % στο πλήρως ενυδατωμένο δείγμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Θερμάνετε το μείγμα σε υδατόλουτρο στους 85 oC και αφήστε το επί 2 ώρες χωρίς να το αναταράξετε. Στις συνθήκες αυτές σχηματίζεται θερμικά σταθερή γέλη

Γ.

Ιξώδες (διάλυμα 1 %)

Τουλάχιστον 20 kgm-1s-1 στους 25 oC

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

8 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Άμυλο

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Πρωτεΐνη

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (Ν x 5,7 ώρες)

Προσδιορισμός αζώτου με τη μέθοδο Kjeldahl. Το ποσοστό αζώτου που περιέχεται στο δείγμα πολλαπλασιασμένο επί 5,7 δίνει το ποσοστό της πρωτεΐνης στο δείγμα

Υλες διαλυτές στον αιθέρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειώδες άλας (όπως ΣΟ2)

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Χλώριο

0,02 % κατ’ ανώτατο όριο

Υλες διαλυτές σε αλκοόλη 50 %

2,0 % υλικού κατ’ ανώτατο όριο

Ολική τέφρα

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC, 3-4 ώρες)

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 12,5 g

E. coli

Απουσία σε 5 g

Ε 426 ΗΜΙΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΣΟΓΙΑΣ

Συνώνυμα

 

Ορισμός

Η ημικυτταρίνη σόγιας είναι εξευγενισμένος υδατοδιαλυτός πολυσακχαρίτης που λαμβάνεται από ίνες σόγιας που απαντούν στη φύση με εκχύλιση με ζεστό νερό

Χημικές ονομασίες

Εξευγενισμένος υδατοδιαλυτός πολυσακχαρίτης σόγιας

Υδατοδιαλυτές ίνες σόγιας

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακα 74 %

Περιγραφή

Ρέουσα αποξηραμένη με ψεκασμό λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα pH διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Διαλυτή σε θερμό και κρύο νερό χωρίς σχηματισμό πηκτωμάτων

5,5±1,5

B.

ιξώδες διαλύματος 10 %

200 mPa.s κατ’ ανώτατο όριο

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

7 % (105 oC, 4 ώρες) κατ’ ανώτατο όριο

Πρωτεΐνη

14 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολική τέφρα

9,5 % (600 oC, 4 ώρες) κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών

3 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες

100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Απουσία σε 10 g

Ε 431 ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΠΟΛΥΟΞΥΑΙΘΥΛΕΝΙΟ (40)

Συνώνυμα

Stearate Polyoxyl (40)

μονοστεατικό πολυοξυαιθυλένιο (40)

Ορισμός

Ένα μείγμα μονο- και δι-εστέρων του εδώδιμου εμπορικού στεατικού οξέος και μικτών πολυοξυαιθυλενοδιολών (με μέσο μήκος πολυμερούς περίπου 40 μονάδων οξυαιθυλενίου) μαζί με ελεύθερη πολυόλη

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % σε άνυδρη βάση

Περιγραφή

Νιφάδες κρεμ χρώματος ή κηρώδες στερεό στους 25 oC, με ελαφρά οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη και τον οξικό αιθυλεστέρα Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο

Β.

Περιοχή σημείου πήξης

39 oC-44 oC

Γ.

Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης

Το χαρακτηριστικό ενός εστέρα μερικού λιπαρού οξέος της πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

1 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 25 και όχι περισσότερο από 35

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 27 και όχι περισσότερο από 40

1,4-διοξάνη

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-)

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 432 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 20)

Συνώνυμα

Polysorbate 20

μονολαυρική πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη

Ορισμός

Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών με το εδώδιμο εμπορικό λαυρικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 70 % των ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη με περισσότερο από 97,3 % πολυοξυ-αιθυλενο (20) μονολαυρικής σορβιτάνης σε άνυδρη βάση

Περιγραφή

Φαιοκίτρινο ελαιώδες υγρό σε 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και τη διοξάνη. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τον πετρελαϊκό αιθέρα

Β.

Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης

Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

2 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 40 και όχι περισσότερο από 50

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 96 και όχι περισσότερο από 108

1,4-διοξάνη

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-)

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 433 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 80)

Συνώνυμα

Polysorbate 80

Πολυελαϊκή πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη

Ορισμός

Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι-ανυδριτών με εδώδιμο εμπορικό ελαϊκό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και των ανυδριτών της

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 96,5 % μονοελαϊκής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση

Περιγραφή

Φαιοκίτρινο ελαιώδες υγρό σε 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τον πετρελαϊκό αιθέρα

Β.

Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης

Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

2 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 45 και όχι περισσότερο από 55

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 65 και όχι περισσότερο από 80

1,4-διοξάνη

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-)

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 434 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 40)

Συνώνυμα

Polysorbate 40

Μονοπαλμιτική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη

Ορισμός

Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών με εδώδιμο εμπορικό παλμιτικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 66 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 97 % μονοπαλμιτικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση

Περιγραφή

Κίτρινο προς πορτοκαλόχρουν ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα στους 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και την ακετόνη. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο

Β.

Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης

Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

2 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 41 και όχι περισσότερο από 52

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 90 και όχι περισσότερο από 107

1,4-διοξάνη

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-)

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 435 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 60)

Συνώνυμα

Polysorbate 60

Μονοστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη

Ορισμός

Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών της με εδώδιμο εμπορικό στεατικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 97 % μονοστεατικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση.

Περιγραφή

Κίτρινο προς πορτοκαλόχρουν ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα στους 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τα φυτικά έλαια

Β.

Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης

Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

2 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 45 και όχι περισσότερο από 55

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 81 και όχι περισσότερο από 96

1,4-διοξάνη

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-)

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 436 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 65)

Συνώνυμα

Polysorbate 65

Τριστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη

Ορισμός

Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι-ανυδριτών της με εδώδιμο εμπορικό στεατικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 46 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 96 % τριστεατικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση

Περιγραφή

Σκούρο, κηρώδες στερεό στους 25 oC με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Κολλοειδώς διαλυτή στο ύδωρ. Ένωση διαλυτή στο ορυκτέλαιο, τα φυτικά έλαια, τον πετρελαϊκό αιθέρα, την ακετόνη, τον αιθέρα, τη διοξάνη, την αιθανόλη και τη μεθανόλη

Β.

Περιοχή σημείου πήξης

29 oC-33 oC

Γ.

Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης

Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης

Καθαρότητα

 

Υγρασία

3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

2 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 88 και όχι περισσότερο από 98

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 40 και όχι περισσότερο από 60

1,4-διοξάνη

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-)

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 440 (i) ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ

Ορισμός

Οι πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλεστέρες του πολυγαλακτουρονικού οξέος και τα άλατά τους με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων φυσικών βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθως εσπεριδοειδών ή μήλων. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθιζήσεως εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2

Αριθ. Einecs

232-553-0

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέτρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη

Περιγραφή

Σκόνη χρώματος λευκού ανοικτοκίτρινου, ανοικτού γκρι ή ανοικτού καφέ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλύονται σε νερό σχηματίζοντας κολλοειδές ιριδίζον διάλυμα. Αδιάλυτες σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

1 % κατ’ ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3Ν)

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Περιεκτικότητα σε άζωτο

1 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη

Περιεκτικότητα σε ελεύθερη μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2

1 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, χωριστά ή σε συνδυασμό

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 440 (ii) ΑΜΙΔΙΩΜΕΝΕΣ ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ

Ορισμός

Οι αμιδιωμένες πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλεστέρες και τα αμίδια του πολυγαλακτουρονικού οξέος καθώς και από τα άλατά του με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων φυσικών βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθων εσπεριδοειδών ή μήλων, ακολουθούμενη από κατεργασία με αμμωνία σε αλκαλικό περιβάλλον. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθιζήσεως εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη

Περιγραφή

Σκόνη χρώματος λευκού, ανοικτοκίτρινου, ανοικτού γκρι ή ανοικτού καφέ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλύονται σε νερό σχηματίζοντας κολλοειδές ιριδίζον διάλυμα. Αδιάλυτες σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

1 % κατ’ ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου “3Ν)

Βαθμός αμιδίωσης

25 % ολικών καρβοξυλίων κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

Περιεκτικότητα σε άζωτο

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη

Περιεκτικότητα σε ελεύθερη μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2

1 % κατ’ ανώτατο όριο, επί απαλλαγμένης από πτητικές ύλες ουσίας, χωριστά ή σε συνδυασμό

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 442 ΦΩΣΦΑΤΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ

Συνώνυμα

Άλατα των φωσφατιδικών οξέων με αμμώνιο, μείγμα αλάτων φωσφορυλιωμένων γλυκεριδίων με αμμώνιο

Ορισμός

Μείγμα ενώσεων του αμμωνίου με φωσφατιδικά οξέα που λαμβάνονται από εδώδιμα λίπη και έλαια (συνήθως από μερικώς υδρογονωμένο κραμβέλαιο). Ο φωσφόρος μπορεί να είναι ενωμένος με ένα, δύο ή τρία γλυκερίδια. Επιπλέον, δύο φωσφορικοί εστέρες μπορεί να είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους ως φωσφατιδυλοφωσφατίδια

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε φωσφόρο τουλάχιστον 3 % και όχι άνω του 3,4 % κατά βάρος· περιεκτικότητα σε αμμώνιο τουλάχιστον 1,2 % και όχι του 1,5 % (υπολογιζόμενο ως Ν)

Περιγραφή

Ημιστερεό λιπαρής υφής

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε λίπη Αδιάλυτο σε νερό, δυσδιάλυτο σε αιθανόλη και ακετόνη

Β.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και φωσφορικών ιόντων

 

Καθαρότητα

 

Ύλες αδιάλυτες σε πετρελαϊκό αιθέρα

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 444 ΙΣΟΒΟΥΤΥΡΙΚΗ ΟΞΙΚΗ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ

Συνώνυμα

SAIB

Ορισμός

Η ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη είναι μείγμα των προϊόντων που σχηματίζονται με εστεροποίηση σακχαρόζης ποιότητας για τρόφιμα με ανυδρίτη οξικού οξέος και ισοβουτυρικό ανυδρίτη, ακολουθούμενη από απόσταξη. Το μείγμα περιέχει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς εστέρων, στους οποίους η αναλογία της οξικής προς τη βουτυρική ρίζα είναι περίπου 2:6

Αριθ. Einecs

204-771-6

Χημική ονομασία

Ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη

Χημικός τύπος

C40H62O19

Μοριακό βάρος

832-856, (κατά προσέγγιση), C40H62O19: 846,9

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε C40H62O19 τουλάχιστον 98,8 % και όχι άνω του 101,9 %

Περιγραφή

Αχυρόχρωμο υγρό, διαυγές και χωρίς ίζημα, με ευχάριστη οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες

Β.

Δείκτες διαθλάσεως

d40 D: 1,4492-1,4504

Γ.

Ειδικό βάρος

d25 D: 1,141-1,151

Καθαρότητα

 

Οξική γλυκερίνη

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητας

0,2 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 524 και όχι άνω του 540

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 445 ΕΣΤΕΡΕΣ ΓΛΥΚΕΡΙΝΗΣ ΜΕ ΚΟΛΟΦΩΝΙΟ ΞΥΛΟΥ

Συνώνυμα

Εστερικό κόμμι

Ορισμός

Πολύπλοκο μείγμα εστέρων δι- και τριγλυκερίνης με ρητινικά οξέα προερχόμενα από κολοφώνιο ξύλου. Το κολοφώνιο λαμβάνεται από τεμάχια κομμένων πεύκων με εκχύλιση με διαλύτη, ακολουθούμενη από κατεργασία καθαρισμού υγρού-υγρού με διαλύτη. Οι προδιαγραφές αυτές δεν ισχύουν για τα παράγωγα των κομμεορητινών και του εκκρίμματος ζωντανών κωνοφόρων δέντρων ούτε για τις ουσίες που λαμβάνονται από ρητίνες ταλελαίου, υποπροϊόντος της επεξεργασίας χαρτοπολτού για χαρτί κραφτ. Η σύσταση του τελικού προϊόντος είναι 90 % περίπου ρητινικά οξέα και 10 % ουδέτερα συστατικά (ουσίες που δεν είναι οξέα). Το ποσοστό ρητινικών οξέων είναι πολύπλοκο μείγμα ισομερών διτερπενικών μονοκαρβονικών οξέων με τον εμπειρικό μοριακό τύπο C20H30O2, κυρίως αβιετικό οξύ. Η ουσία υποβάλλεται σε καθαρισμό με απόσταξη με υδρατμούς ή απόσταξη με υδρατμούς με αντιρροή

Περιγραφή

Σκληρό, κίτρινο έως ελαφρώς κεχριμπαρόχρωμο στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε ακετόνη

Β.

Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο

Το χαρακτηριστικό φάσμα της ένωσης

Καθαρότητα

 

Ειδικό βάρος διαλύματος

d20 25 τουλάχιστον 0,935, προσδιοριζόμενο σε διάλυμα σε d-λεμονένιο περιεκτικότητας 50 % (καθαρότητα 97 %, σημείο ζέσεως 175,5-176 oC, d20 4: 0,84)

Πεδίο τιμών μαλακύνσεως κατά Ring and Ball

Μεταξύ 82 oC και 90 oC

Βαθμός οξύτητας

Μεταξύ 3 και 9

Αριθμός υδροξυλίων

Μεταξύ 15 και 45

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Δοκιμασία απουσίας ρητίνης ταλελαίου (δοκιμασία θείου)

Όταν θειούχες οργανικές ενώσεις θερμαίνονται παρουσία μυρμηγκικού νατρίου, το θείο μετατρέπεται σε υδρόθειο, ευκόλως ανιχνεύσιμο με χρήση χάρτου οξικού μολύβδου. Θετικό αποτέλεσμα της δοκιμασίας υποδηλώνει ότι έχει χρησιμοποιηθεί ρητίνη ταλελαίου αντί για κολοφώνιο ξύλου

E 450 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Δισόξινο διφωσφορικό νάτριο

 

 

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-835-0

Χημικός τύπος

Na2H2P2O7

Μοριακό βάρος

221,94

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % εκφρασμένη σε δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 63,0 και όχι μεγαλύτερη από 64,5 %

Περιγραφή

Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

Διαλυτότητα

Υδατοδιαλυτό

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 3,7 και 5,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, τέσσερις ώρες)

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 450 (ii) ΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Όξινο διφωσφορικό νάτριο

 

Ορισμός

 

Αριθ. Einecs

238-735-6

Χημικός τύπος

Μονοένυδρο: Na3HP2O7 · H2O

Άνυδρο: Na3HP2O7

Μοριακό βάρος

Μονοένυδρο: 261,95

Άνυδρο: 243,93

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στην άνυδρη μορφή

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 59 %

Περιγραφή

Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, στην άνυδρη ή στη μονοένυδρη μορφή

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Υδατοδιαλυτό

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 6,7 και 7,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

4,5 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή

11,5 % κατ’ ανώτατο όριο στη μονοένυδρη μορφή

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες)

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 450 (iii) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Διφωσφορικό νάτριο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πυροφωσφορικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-767-1

Χημικός τύπος

Άνυδρο: Na4P2O7

Δεκαένυδρο: Na4P2O7 · 10H2O

Μοριακό βάρος

Άνυδρο: 265,94

Δεκαένυδρο: 446,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε Na4P2O7 τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 52,5 % και όχι μεγαλύτερη από 54,0 %

Περιγραφή

Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη. Το δεκαένυδρο άλας, ερχόμενο σε επαφή με ξηρό αέρα, αφυδατώνεται ελαφρώς

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Υδατοδιαλυτό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 9,8 και 10,8

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο για το άνυδρο άλας, τουλάχιστον 38 % και όχι άνω του 42 % για το δεκαένυδρο, προσδιοριζόμενη και στις δύο περιπτώσεις με ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες, ακολουθούμενη από πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 450 (v) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Διφωσφορικό κάλιο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πυροφωσφορικό κάλιο

Αριθ. Einecs

230-785-7

Χημικός τύπος

K4P2O7

Μοριακό βάρος

330,34 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιεκτικότητα σε P2O5

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 42,0 % και όχι μεγαλύτερη από 43,7 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, πολύ υγροσκοπική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Υδατοδιαλυτό, αδιάλυτο στην αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 10,0 και 10,8

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

2 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 oC για τέσσερις ώρες και στη συνέχεια πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 450 (vi) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Διφωσφορικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πυροφωσφορικό ασβέστιο

 

Αριθ. Einecs

232-221-5

Χημικός τύπος

Ca2P2O7

Μοριακό βάρος

254,12

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 %

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 55 % και όχι μεγαλύτερη από 56 %

Περιγραφή

Λεπτή, άοσμη σκόνη χρώματος λευκού

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα

 

B.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ

Γ.

pH εναιωρήματος 10 % σε νερό

Μεταξύ 5,5 και 7,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο στους 800 oC ± 25 oC για 30 λεπτά

Ιόντα φθορίου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 450 (vii) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Δισόξινο διφωσφορικό ασβέστιο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισόξινο πυροφωσφορικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

238-933-2

Χημικός τύπος

CaH2P2O7

Μοριακό βάρος

215,97

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % στην άνυδρη μορφή

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 61 % και όχι μεγαλύτερη από 64 %

Περιγραφή

Κρύσταλλοι ή σκόνη χρώματος λευκού

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα

 

Καθαρότητα

 

Ουσίες αδιάλυτες σε οξέα

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 451 (i) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Τριπολυφωσφορικό νάτριο

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τριφωσφορικό νάτριο

Αριθ. Einecs

231-838-7

Χημικός τύπος

Na5O10P3 · nH2O (n = 0 ή 6)

Μοριακό βάρος

367,86

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % (άνυδρο) ή 65,0 % (εξαένυδρο)

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 56 % και όχι άνω του 59 % (άνυδρο) ή τουλάχιστον 43 % και όχι άνω του 45 % (εξαένυδρο)

Περιγραφή

Κόκκοι ή σκόνη χρώματος λευκού, ελαφρώς υγροσκοπικά

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

B.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 9,1 και 10,2

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Άνυδρο: 0,7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, μία ώρα)

Eξαένυδρο: 23,5 % κατ’ ανώτατο όριο (60 oC, μία ώρα και κατόπιν ξήρανση στους 105 oC, τέσσερις ώρες)

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ανώτερα πολυμερή των φωσφορικών ιόντων

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 451 (ii) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Τριπολυφωσφορικό πεντακάλιο

Τριφωσφορικό κάλιο

Τριπολυφωσφορικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τριφωσφορικό κάλιο

 

Αριθ. Einecs

237-574-9

Χημικός τύπος

K5O10P3

Μοριακό βάρος

448,42

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85 % στην άνυδρη μορφή

Περιεκτικότητα σε P2O5

Τουλάχιστον 46,5 % και όχι μεγαλύτερη από 48 %

Περιγραφή

Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, πολύ υγροσκοπικά

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό

B.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα

 

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 9,2 και 10,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ύστερα από ξήρανση στους 105 oC, τέσσερις ώρες, και στη συνέχεια πύρωση στους 550 oC, 30 λεπτά)

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 452 (i) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

1.   ΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Εξαμεταφωσφορικό νάτριο

Τετραπολυφωσφορικό νάτριο

Άλας του Graham

Πολυφωσφορικό νάτριο, υαλώδες

Πολυμεταφωσφορικό νάτριο

Μεταφωσφορικό νάτριο

Ορισμός

Τα διαλυτά πολυφωσφορικά άλατα του νατρίου λαμβάνονται με τήξη του ορθοφωσφορικού νατρίου, ακολουθούμενη από ψύξη. Οι ενώσεις αυτές αποτελούν χημική τάξη, στην οποία ανήκουν πολλές άμορφες υδατοδιαλυτές πολυφωσφορικές ενώσεις που αποτελούνται από γραμμικές αλυσίδες μεταφωσφορικών μονάδων (NaPO3)x όπου x ≥ 2, τερματιζόμενες με ομάδες Na2PO4. Οι ουσίες αυτές ταυτοποιούνται συνήθως μέσω της αναλογίας Na2O/P2O5 ή της περιεκτικότητας τους σε P2O5. Η αναλογία Na2O/P2O5 κυμαίνεται από περίπου 1,3 στο τετραπολυφωσφορικό νάτριο, όπου x = περίπου 4, έως περίπου 1,1 στο άλας του Graham, το κοινώς ονομαζόμενο εξαμεταφωσφορικό νάτριο, όπου x = 13 έως 18, και περίπου 1,0 στα πολυφωσφορικά άλατα νατρίου μεγαλύτερου μοριακού βάρους, όπου x = 20 έως 100 ή και περισσότερο. Tο pH των διαλυμάτων τους κυμαίνεται από 3,0 έως 9,0

Χημική ονομασία

Πολυφωσφορικό νάτριο

Αριθ. Einecs

272-808-3

Χημικός τύπος

Ετερογενή μείγματα αλάτων με νάτριο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2

Μοριακό βάρος

(102)n

Περιεκτικότητας σε P2O5

Τουλάχιστον 60 % και όχι άνω του 71 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμα ή λευκά, διαφανή φυλλίδια, κόκκοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό

B.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

Γ.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 3,0 και 9,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

2.   ΑΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο

Άλας του Maddrell

 

Ορισμός

Το αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο είναι πολυφωσφορικό νάτριο υψηλού μοριακού βάρους που αποτελείται από δύο μακρές αλυσίδες μεταφωσφορικών μονάδων (NaPO3)x περιελιγμένες προς αντίθετες κατευθύνσεις γύρω από ένα κοινό άξονα. Η αναλογία Na2O/P2O5 είναι περίπου 1,0. Το pH εναιωρήματος σε νερό σε αναλογία 1 προς 3 είναι περίπου 6,5

Χημική ονομασία

Πολυφωσφορικό νάτριο

Αριθ. Einecs

272-808-3

Χημικός τύπος

Ετερογενή μείγματα αλάτων νατρίου γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2

Μοριακό βάρος

(102)n

Περιεκτικότητας σε P2O5

Τουλάχιστον 68,7 % και όχι μεγαλύτερη από 70,0 %

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε ανόργανα οξέα και σε διαλύματα χλωριούχου καλίου και χλωριούχου αμμωνίου (όχι όμως χλωριούχου νατρίου)

B.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα

 

Γ.

pH εναιωρήματος 1 προς 3 σε νερό

Περίπου 6,5

Καθαρότητα

 

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 452 (ii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Μεταφωσφορικό κάλιο

Πολυμεταφωσφορικό κάλιο

Άλας Kurrοl

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πολυφωσφορικό κάλιο

Αριθ. Einecs

232-212-6

Χημικός τύπος

(KPO3)n

Ετερογενή μείγματα αλάτων με κάλιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2

Μοριακό βάρος

(118)n

Περιεκτικότητας σε P2O5

Περιεκτικότητα σε P2O5 τουλάχιστον 53,5 % και όχι άνω του 61,5 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Λεπτή λευκή σκόνη ή κρύσταλλοι ή άχρωμα υαλώδη φυλλίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

1 g διαλύεται σε 100 ml διαλύματος οξικού νατρίου σε αναλογία 1 προς 25

B.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα

 

Γ.

pH εναιωρήματος 1 %

7,8 κατ’ ανώτατο όριο

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC για τέσσερις ώρες και, στη συνέχεια, πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά)

Κυκλοφωσφορικά ιόντα

8 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P2O5

Ιόντα φθορίου

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 452 (iii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμο

Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο, υαλώδες

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο

Αριθ. Einecs

233-782-9

Χημικός τύπος

(NaPO3)n CaO όπου n είναι συνήθως 5

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 61 % και όχι μεγαλύτερη από 69 % ως P2O5

Περιγραφή

Λευκοί υαλώδεις κρύσταλλοι, σφαιρίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

pH υδαρούς αιωρήματος 1 % m/m

περίπου 5 έως 7

B.

Περιεκτικότητα σε CaO

7-15 % m/m

Καθαρότητα

 

Φθοριούχα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 452 (iv) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Μεταφωσφορικό ασβέστιο

Πολυμεταφωσφορικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πολυφωσφορικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

236-769-6

Χημικός τύπος

(CaP2O6)n

Ετερογενή μείγματα αλάτων με ασβέστιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2

Μοριακό βάρος

(198)n

Περιεκτικότητας σε P2O5

Τουλάχιστον 71 % και όχι άνω του 73 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Συνήθως ελάχιστα διαλυτό στο νερό. Διαλυτό σε όξινους διαλύτες

B.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα

 

Γ.

Περιεκτικότητα σε CaO

27-29,5 %

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC για τέσσερις ώρες και, στη συνέχεια, πύρωση στους 550 oC για 30 λεπτά)

Κυκλοφωσφορικά ιόντα

8 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P2O5

Ιόντα φθορίου

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 459 ΒΗΤΑ-ΚΥΚΛΟΔΕΞΤΡΙΝΗ

Ορισμός

Η βήτα-κυκλοδεξτρίνη είναι ένας μη ανάγων κυκλικός σακχαρίτης που αποτελείται από επτά α-1,4-D-γλυκοπυρανοζυλικές μονάδες. Η ένωση αυτή προκύπτει από τη δράση της ενζυμικής κυκλογλυκοσζυλ-τρανσφεράσης (CGTase) που λαμβάνεται από το Bacillus circulans, το Paenibacillus macerans ή το ανασυνδυασμένο Bacillus licheniformis στέλεχος SJ1608 σε μερικώς υδρολυμένο άμυλο

Χημική ονομασία

Κυκλο-επτα-αμυλόζη (Cycloheptaamylose)

Αριθ. Einecs

231-493-2

Χημικός τύπος

(C6H10O5)7

Μοριακό βάρος

1 135

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % (C6H10O5)7 σε άνυδρη βάση

Περιγραφή

Ουσιαστικά άοσμο, λευκό ή σχεδόν λευκό κρυσταλλικό στερεό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση δύσκολα διαλυτή στο ύδωρ· εύκολα διαλυτή στο θερμό ύδωρ· ελαφρώς διαλυτή στην αιθανόλη

Β.

Ειδική στροφική ικανότητα

[α] 25 D: + 160 o έως + 164 o (διάλυμα 1 %)

Καθαρότητα

 

Υγρασία

14 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer)

Άλλες κυκλοδεξτρίνες

2 % κατ’ ανώτατο όριο σε άνυδρη βάση

Υπολειμματικοί διαλύτες (τολουόλιο και τριχλωροαιθυλένιο)

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για κάθε διαλύτη

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 460(i) ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ

Συνώνυμα

Γέλη κυτταρίνης

Ορισμός

Η μικροκρυσταλλική κυτταρίνη είναι καθαρισμένη μερικώς αποπολυμερισμένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με κατεργασία με ανόργανα οξέα α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες. Ο βαθμός πολυμερισμού δεν υπερβαίνει κατά κανόνα το 400

Χημική ονομασία

Κυτταρίνη

Αριθ. Einecs

232-674-9

Χημικός τύπος

(C6H10O5)n

Μοριακό βάρος

Περίπου 36 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε κυτταρίνη τουλάχιστον 97 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λεπτή, άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού ή σχεδόν λευκού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Δυσδιάλυτη σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου

Β.

Χρωστική αντίδραση

Σε 1 mg δείγματος προστίθεται 1 ml φωσφορικού οξέος και το μείγμα θερμαίνεται σε υδατόλουτρο για 30 λεπτά. Προστίθενται 4 ml διαλύματος πυροκατεχόλης σε φωσφορικό οξύ σε αναλογία 1:4 και το σύνολο θερμαίνεται για 30 λεπτά, οπότε χρωματίζεται κόκκινο

Γ.

Ανάλυση με φασματοσκοπία υπερύθρου (IR)

 

Δ.

Δοκιμή σχηματισμού εναιωρήματος

Σε ηλεκτρικό αναδευτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύονται 30 g δείγματος με 270 ml νερού για 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύπτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναιώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και αφήνονται σε ηρεμία 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Υδατοδιαλυτές ουσίες

0,24 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

pH εναιωρήματος σε νερό συγκεντρώσεως 10 %

Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται

Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή ταυτοποίησης Δ, προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό χρώμα

Κοκκομετρικός βαθμός

Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των 5 μm: 10 %

Καρβοξύλια

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 460 (ii) ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΚΟΝΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ

Ορισμός

Καθαρισμένη, μηχανικώς λειοτριβημένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με επεξεργασία α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες

Χημική ονομασία

Κυτταρίνη

Γραμμικό πολυμερές από τελικές δοκιμές μονάδες γλυκόζης με δεσμούς 1:4

Αριθ. Einecs

232-674-9

Χημικός τύπος

(C6H10O5)n

Μοριακό βάρος

(162)n (όπου n έχει κατά κανόνα την τιμή 1 000 και άνω)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92 %

Περιγραφή

Άοσμη σκόνη λευκού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Δυσδιάλυτη σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου

Β.

Δοκιμή σχηματισμού εναιωρήματος

Σε ηλεκτρικό αναδευτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύονται 30 g δείγματος με 270 ml νερού για 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύπτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναιώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και αφήνονται σε ηρεμία 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Υδατοδιαλυτές ουσίες

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειική τέφρα

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

pH εναιωρήματος σε νερό συγκεντρώσεως 10 %

Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5

Άμυλο

Δεν ανιχνεύεται

Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή ταυτοποίησης Β, προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό χρώμα

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κοκκομετρικός βαθμός

Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των 5 μm: 10 %)

Ε 461 ΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης

Ορισμός

Η μεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια

Χημική ονομασία

Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:

H ή

CH3 ή

CH2CH3

Μοριακό βάρος

Από 20 000 περίπου έως 380 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 25 % και όχι άνω του 33 % και σε υδροξυαιθοξύλια (-OCH2CH2OH) 5 % κατ’ ανώτατο όριο

Περιγραφή

Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα.

Αδιάλυτη σε αιθανόλη, αιθέρα και χλωροφόρμιο.

Διαλυτή σε παγόμορφο οξικό οξύ

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Θειική τέφρα

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 462 ΑΙΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Αιθυλαιθέρας κυτταρίνης

Ορισμός

Η αιθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών και αιθεροποιείται εν μέρει με αιθύλια

Χημικές ονομασίες

Αιθυλαιθέρας κυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκατεστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2) όπου R1 και R2 μπορούν να είναι:

H

CH2CH3

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε αιθυλοξύλια (-OC2H5) τουλάχιστον 44 % και όχι παραπάνω από 50 % σε αιθυλοξύλια επί ξηράς ουσίας (που ισοδυναμεί με 2,6 αιθυλοξύλια κατ’ ανώτατο όριο ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης)

Περιγραφή

Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη και άγευστη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Πρακτικά αδιάλυτη στο νερό, σε γλυκερίνη και σε προπανοδιόλη-1,2, αλλά διαλυτή σε διάφορες αναλογίες σε ορισμένους οργανικούς διαλύτες ανάλογα με το περιεχόμενο σε αιθοξύλια. Η αιθυλοκυτταρίνη που περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό μικρότερο από 46-48 % είναι ευδιάλυτη σε τετραϋδροφουράνιο, σε οξικό μεθύλιο, σε χλωροφόρμιο και σε μείγματα αρωματικών υδρογονανθράκων-αιθανόλης. Η αιθυλοκυτταρίνη που περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο από 46-48 % είναι ευδιάλυτη σε αιθανόλη, σε μεθανόλη, σε τολουόλιο, σε χλωροφόρμιο και σε οξικό αιθύλιο

B.

Δοκιμή σχηματισμού μεμβράνης

Διαλύστε 5g του δείγματος σε 95g μείγματος τολουολίου και αιθανόλης, αναλογίας 80:20 (w/w). Σχηματίζεται ένα διαυγές, σταθερό, ελαφρώς κίτρινο διάλυμα. Ρίξτε λίγα ml του διαλύματος σε γυάλινο πιάτο και αφήνετε τον διαλύτη να εξατμιστεί. Σχηματίζεται μια πυκνή, σκληρή, συνεχής, διαφανής μεμβράνη. Η μεμβράνη είναι εύφλεκτη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

3 % (105 oC, 2 ώρες) κατ’ ανώτατο όριο

Θειική τέφρα

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο

pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Ουδέτερο σε βάμμα ηλιοτροπίου

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 463 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης

Ορισμός

Η υδροξυπροπυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με υδροξυπροπύλια

Χημική ονομασία

Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκατεστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:

H ή

CH2CHOHCH3 ή

CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3 ή

CH2CHO[CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3]CH3

Μοριακό βάρος

Από 30 000 περίπου έως 1 000 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε υδροξυπροποξύλια (-OCH2CH3) τουλάχιστον 80,5 %, που ισοδυναμεί με 4,6 υδροξυπροπύλια κατ’ ανώτατο όριο ανά ομάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης, επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη, αδιάλυτη σε αιθέρα

Β.

Αέριος χρωματογραφία

Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0

Προπυλενοχλωρυδρίνες

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 464 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Ορισμός

Η υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια, με ένα μικρό ποσοστό υποκατάστασης από υδροξυπροπύλια

Χημική ονομασία

2-Υδροξυπροπυλαιθέρας της μεθυλοκυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:

H ή

CH3 ή

CH2CHOHCH3 ή

CH2CHO (CH2CHOHCH3) CH3 ή

CH2CHO[CH2CHO (CH2CHOHCH3) CH3]CH3

Μοριακό βάρος

Από 13 000 περίπου έως 200 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 19 % και όχι άνω του 30 % και σε υδροξυπροποξύλια (-OCH2CHOHCH3), 12 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη

Β.

Αέριος χρωματογραφία

Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Θειική τέφρα

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες 50 mPa· s και άνω

3 % κατ’ ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες κάτω των 50 mPa· s

pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω 8,0

Προπυλενοχλωρυδρίνες

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 465 ΑΙΘΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Μεθυλαιθυλοκυτταρίνη

Ορισμός

Η αιθυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια και αιθύλια

Χημική ονομασία

Αιθυλμεθυλαιθέρας της κυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι:

H ή

CH3 ή

CH2CH3

Μοριακό βάρος

Από 30 000 περίπου έως 40 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα, επί ξηράς ουσίας, σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 3,5 % και όχι άνω του 6,5 % και σε αιθοξύλια (-OCH2CHOHCH3), τουλάχιστον 14,5 % και όχι άνω του 19 % και συνολική περιεκτικότητα σε αλκοξύλια τουλάχιστον 13,2 % και όχι άνω του 19,5 %, εκφρασμένη σε μεθοξύλια

Περιγραφή

Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη, αδιάλυτη σε αιθέρα

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο για την ινώδη μορφή και 10 % κατ’ ανώτατο όριο για την κονιοποιημένη μορφή (105 oC, μέχρι σταθερού βάρους)

Θειική τέφρα

0,6 % κατ’ ανώτατο όριο

pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 466 ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Καρβοξυμεθυλοκυτταρινικό νάτριο

CMC

NaCMC

Άλας με νάτριο της CMC

Κόμμι κυτταρίνης

Ορισμός

Η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη είναι το μερικό άλας με νάτριο ενός καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης, η οποία λαμβάνεται απευθείας από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες

Χημική ονομασία

Άλας με νάτριο του καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου Ρ1, Ρ2 Ρ3 μπορεί να είναι:

H ή

CH2COONa

CH2COOH

Μοριακό βάρος

Άνω του 17 000 περίπου (βαθμός πολυμερισμού κατά προσέγγιση 100)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 99,5 %

Περιγραφή

Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Σχηματίζει με νερό πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη

Β.

Δοκιμή αφρισμού

Διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,1 % αναδεύεται ζωηρά. Δεν πρέπει να σχηματισθεί στιβάδα αφρού. (Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης)

Γ.

Σταθμική ανάλυση

Σε 5 ml διαλύματος του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 %, προστίθεται 5 ml διαλύματος θειικού χαλκού ή θειικού αμμωνίου συγκεντρώσεως 5 %, οπότε σχηματίζεται ίζημα. (Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης καθώς και από τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών και το τραζακάνθινο κόμμι)

Δ.

Χρωστική αντίδραση

Σε 50 ml νερού προστίθενται υπό ανάδευση 0,5 g κονιοποιημένης καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, ώστε να σχηματιστεί ομοιογενές κολλοειδές. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα, το οποίο χρησιμοποιείται για την ακόλουθη δοκιμή: Σε 1 mg δείγματος, που έχει προηγουμένως αραιωθεί με ίσο όγκο νερού σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθενται 5 σταγόνες διαλύματος ναφθόλης-1. Ο δοκιμαστικός σωλήνας κρατείται υπό κλίση και εισάγονται με προσοχή κατά μήκος των τοιχωμάτων του 2 ml θειικού οξέος ώστε να σχηματίσει κατώτερη στιβάδα. Η επιφάνεια επαφής των δύο στιβάδων χρωματίζεται ιωδοκόκκινη

Καθαρότητα

 

Βαθμός υποκατάστασης

Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερα από 1,5 καρβοξυμεθύλια (-CH2COOH) ανά ομάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, μέχρι σταθερού βάρους)

pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 %

Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,5

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικές γλυκολικές ενώσεις

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο υπολογιζόμενο ως γλυκολικό νάτριο επί ξηράς ουσίας

Νάτριο

12,4 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας

E 468 ΝΑΤΡΙΟΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΜΕ ΣΤΑΥΡΟΕΙΔΕΙΣ ΔΕΣΜΟΥΣ

Συνώνυμα

Καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροειδείς δεσμούς

CMC με σταυροειδείς δεσμούς

Νατριο CMC με σταυροειδείς δεσμούς

Κόμμι κυτταρίνης με σταυροειδείς δεσμούς

Ορισμός

Η νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροειδείς δεσμούς είναι το μετά νατρίου άλας εν μέρει Ο-καρβοξυμεθυλιωμένης κυτταρίνης με σταυροειδείς δεσμούς μέσω θερμικής κατεργασίας

Χημική ονομασία

Άλας νατρίου της φέρουσας σταυροειδείς δεσμούς καρβοξυμεθυλαιθεροκυτταρίνης

Χημικός τύπος

Τα πολυμερή που περιέχουν υποκατεστημένες μονάδες ανυδρογλυκόζης με το γενικό τύπο:

C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3)

όπου R1, R2 και R3 μπορεί να είναι κάποιο από τα ακόλουθα:

H

CH2COONa

CH2COOH

Περιγραφή

Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Ποσότητα 1 g ανακινείται με 100 ml διαλύματος που περιέχει 4 mg/kg κυανούν του μεθυλενίου και το σύνολο αφήνεται να κατακαθίσει. Η προς εξέταση ουσία απορροφά το κυανούν του μεθυλενίου και καθιζάνει με τη μορφή κυανής, ινώδους μάζας

B.

Ποσότητα 1 g ανακινείται με 50 ml νερό. 1 ml του μίγματος μεταφέρεται σε δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθεται 1 ml νερό και 0,05 ml προσφάτως παρασκευασμένου διαλύματος 40 g/l α-ναφθόλης σε μεθανόλη. Ο δοκιμαστικός σωλήνας φέρεται υπό κλίση και προστίθενται προσεκτικά 2 ml θειικού οξέος χύνοντάς τα στο τοίχωμα έτσι ώστε να σχηματιστεί μια κάτω στιβάδα. Στη διεπιφάνεια των στιβάδων αναπτύσσεται μια κοκκινοϊώδης χρώση

Γ.

Παρέχει αντίδραση νατρίου

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

6 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3h)

Υδατοδιαλυτά

10 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός υποκατάστασης

Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερες από 1,5 καρβοξυμεθυλομάδες ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης

pH διαλύματος 1 %

Τουλάχιστον 5,0 και όχι μεγαλύτερο από 7,0

Περιεκτικότητα σε νάτριο

12,4 % κατ’ ανώτατο όριο στο άνυδρο προϊόν

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 469 ΕΝΖΥΜΑΤΙΚΩΣ ΥΔΡΟΛΥΜΕΝΗ ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Συνώνυμα

Νατριοκαρβοξυλομεθυλοκυτταρίνη, ενζυματικώς υδρολυμένη

Ορισμός

Ενζυματικώς υδρολυμένη καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη λαμβάνεται από καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με ενζυματική πέψη με κυτταρινάση παραγόμενη από Trichoderma longibrachiatum (πρώην T. reesei)

Χημική ονομασία

Νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, εν μέρει ενζυματικώς υδρολυμένη

Χημικός τύπος

Άλατα νατρίου πολυμερών που περιέχουν υποκατεστημένες μονάδες ανυδρογλυκόζης με το γενικό τύπο:

[C6H7O2(OH)x(OCH2COONa)y]n

όπου n είναι ο βαθμός πολυμερισμού

x = 1,50 έως 2,80

y = 0,2 έως 1,50

x + y = 3,0

(y = βαθμός υποκατάστασης)

Τυπικό βάρος

178,14 όπου y = 0,20

282,18 όπου y = 1,50

Μακρομόρια: Τουλάχιστον 800 (n περίπου 4)

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99,5 %, συμπεριλαμβανομένων μονο- και δισακχαριτών, επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή ή ελαφρώς κίτρινη ή γκριζωπή, άοσμη, ελαφρώς υγροσκοπική κοκκώδης ή ινώδης σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Διαλυτή στο νερό, αδιάλυτη σε αιθανόλη

B.

Δοκιμή αφρού

Διάλυμα 0,1 % του δείγματος ανακινείται ζωηρά. Δεν εμφανίζεται καθόλου στιβάδα αφρού. Η δοκιμή αυτή διακρίνει τη νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, υδρολυμένη ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από αλγινικά και φυσικά κόμμεα

Γ.

Σχηματισμός ιζήματος

Σε 5 ml διαλύματος 0,5 % του δείγματος προστίθενται 5 ml διαλύματος 5 % θειικού χαλκού ή αργιλίου. Εμφανίζεται ίζημα. Η δοκιμή αυτή διακρίνει τη νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, υδρολυμένη ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από τη ζελατίνη, το κόμμι των χαρουπιών και το τραγακάνθιο κόμμι

Δ.

Χρωστική αντίδραση

0,5 g του κονιοποιημένου δείγματος προστίθενται σε 50 ml νερό με ταυτόχρονη ανάδευση για να ληφθεί ομοιόμορφη διασπορά. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα. 1 ml του διαλύματος αραιώνεται με 1 ml νερό σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα. Προστίθενται 5 σταγόνες 1-ναφθόλης TS. Ο σωλήνας φέρεται υπό κλίση και φέρονται προσεκτικά στα τοιχώματα του σωλήνα 2 ml θειικού οξέος έτσι ώστε να σχηματιστεί μια κάτω στιβάδα. Στη διεπιφάνεια αναπτύσσεται μια κοκκινοπορφυρή χρώση

E.

Ιξώδες (60 % στερεά)

Τουλάχιστον 2,500 kgm-1s-1 (25 οC) που αντιστοιχεί σε μέσο μοριακό βάρος 5 000 D

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC μέχρι σταθερό βάρος)

Βαθμός υποκατάστασης

Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερες από 1,5 καρβοξυμεθυλομάδες ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης επί ξηρού

pH κολλοειδούς διαλύματος 1 %

Τουλάχιστον 6,0 και όχι μεγαλύτερο από 8,5

Χλωριούχο νάτριο και γλυκολικό νάτριο

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο μεμονωμένα ή σε συνδυασμό

Παραμένουσα ενζυμική δραστικότητα

Υποβάλλεται σε δοκιμή. Δεν επέρχεται καμία αλλαγή στο ιξώδες του διαλύματος δοκιμής, πράγμα που δείχνει υδρόλυση της νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνης

Μόλυβδος

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 470α ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ, ΚΑΛΙΟ ΚΑΙ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

Άλατα με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από εδώδιμα λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και ελαίων

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώματος λευκού ή υπόλευκου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Άλατα με νάτριο και κάλιο: διαλυτά σε νερό και αιθανόλη

Άλατα με ασβέστιο: αδιάλυτα σε νερό, αιθανόλη και αιθέρα

Β.

Θετικές δοκιμές κατιόντων και λιπαρών οξέων

 

Καθαρότητα

 

Νάτριο

Τουλάχιστον 9 % και όχι άνω του 14 %, εκφρασμένο σε Na2O

Κάλιο

Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 21,5 % εκφρασμένο σε K2O

Ασβέστιο

Τουλάχιστον 8,5 % και όχι άνω του 13 % εκφρασμένο σε CaO

Ασαπωνοποίητες ύλες

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα αλκάλια

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaOH

Ύλες αδιάλυτες σε αλκοόλη

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μόνον προκειμένου για τα άλατα με νάτριο και κάλιο)

Ε 470β ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Ορισμός

Άλατα με μαγνήσιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από εδώδιμα λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και ελαίων

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώματος λευκού ή υπόλευκου

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτα σε νερό, λίγο διαλυτά σε αιθανόλη και αιθέρα

Β.

Θετικές δοκιμές μαγνησίου και λιπαρών οξέων

 

Καθαρότητα

 

Μαγνήσιο

Τουλάχιστον 6,5 % και όχι άνω του 11 %, εκφρασμένο σε MgO

Ελεύθερα αλκάλια

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε MgO

Ασαπωνοποίητες ύλες

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 471 ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

Μονοστεατικό γλυκερύλιο

Μονοπαλμιτικό γλυκερύλιο

Μονοελαϊκό γλυκερύλιο κ.λπ.

Μονοστεατίνη, μονοπαλμιτίνη, μονοελαΐνη κ.λπ.

GMS (μονοστεατικό γλυκερύλιο)

Ορισμός

Τα μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων συνίστανται από μίγματα μονο-, δι- και τριεστέρων της γλυκερίνης με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερων λιπαρών οξέων και γλυκερίνης

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μονο- και διεστέρες: τουλάχιστον 70 %

Περιγραφή

Τα προϊόντα ποικίλλουν από ελαιώδη υγρά χρώματος ωχροκίτρινου έως ωχροκάστανου έως σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος λευκού ή ελαφρώς υπόλευκου. Τα στερεά είναι δυνατόν να έχουν τη μορφή νιφάδων, σκόνης ή μικρών σφαιριδίων

Ταυτοποίηση

 

Α.

Φάσμα υπερύθρου

Το χαρακτηριστικό φάσμα μιας πολυόλης μερικώς εστεροποιημένης με λιπαρό οξύ

Β.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης και λιπαρών οξέων

 

Γ.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτα σε νερό, διαλυτά σε αιθανόλη και τουλουόλιο

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Βαθμός οξύτητας

6 κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερη γλυκερίνη

7 % κατ’ ανώτατο όριο

Πολυγλυκερίνες

4 % διγλυκερίνης κατ’ ανώτατο όριο και 1 % κατ’ ανώτατο όριο για τα ανώτερα πολυμερή της γλυκερίνης, υπολογιζόμενο και στις δύο περιπτώσεις επί της περιεκτικότητας σε ολική γλυκερίνη

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 33 %

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 472α ΟΞΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

Εστέρες του οξικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια

Ακετογλυκερίδια

Ακετυλιωμένα μονο- και διγλυκερίδια

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα

Ορισμός

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου οξικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων

Περιγραφή

Διαυγή ευκίνητα υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και οξικού οξέος

 

Β.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτοι σε νερό, διαλυτοί σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Άλλα οξέα πλην του οξικού και των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ωςPb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικό οξικό οξύ

Τουλάχιστον 9 % και όχι άνω του 32 %

Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και οξικό οξύ)

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 14 % και όχι άνω του 31 %

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε νάτριο).

Ε 472β ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

Εστέρες του γαλακτικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια

Γαλακτογλυκερίδια

Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με γαλακτικό οξύ

Ορισμός

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με γαλακτικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου γαλακτικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων

Περιγραφή

Διαυγή ευκίνητα υγρά έως κηρώδη στερεά, μεταβλητής σύστασης, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και γαλακτικού οξέος

 

Β.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτοι σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτοί σε ζεστό νερό

Καθαρότητα

 

Άλλα οξέα πλην του γαλακτικού και των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικό γαλακτικό οξύ

Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 45 %

Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και γαλακτικό οξύ)

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 30 %

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 472γ ΚΙΤΡΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

Citrem

Εστέρες του κιτρικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια

Κιτρογλυκερίδια

Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με κιτρικό οξύ

Ορισμός

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με κιτρικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου κιτρικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων και να έχουν εξουδετερωθεί, πλήρως ή εν μέρει, με υδροξείδιο του νατρίου ή υδροξείδιο του καλίου

Περιγραφή

Υγρά έως κηρώδη στερεά ή ημιστερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από υποκίτρινο έως ανοικτό καφέ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και κιτρικού οξέος

 

Β.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτοι σε κρύο νερό

Κολλοειδώς διαλυτοί σε ζεστό νερό

Διαλυτοί σε λίπη και έλαια

Αδιάλυτοι σε ψυχρή αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Άλλα οξέα πλην του κιτρικού και των λιπαρών

Μη ανιχνεύσιμα

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 33 %

Ολικό κιτρικό οξύ

Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 50 %

Θειική τέφρα (προσδιοριζόμενη στους 800 ± 25 oC)

Μη εξουδετερωμένα προϊόντα: 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο,

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Σημείωση:

Τα κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 472δ ΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

Εστέρες του τρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια

Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με τρυγικό οξύ

Ορισμός

Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με τρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου τρυγικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων

Περιγραφή

Κολλώδη πυκνόρρευστα υποκίτρινα υγρά έως σκληροί κίτρινοι κηροί

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και τρυγικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Άλλα οξέα πλην του τρυγικού και των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 12 % και όχι άνω του 29 %

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικό τρυγικό οξύ

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 50 %

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 472ε ΑΚΕΤΥΛΟ- ΚΑΙ ΔΙΑΚΕΤΥΛΟΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

Εστέρες του διακετυλοτρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια

Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με ακετυλο- και διακετυλοτρυγικό οξύ

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με διακετυλοτρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα

Ορισμός

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με ακετυλο- και διακετυλοτρυγικό οξύ (παράγωγα του τρυγικού οξέος) και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ και στους συνδυασμούς στους καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια. Περιέχουν στους τρυγικούς και οξικούς εστέρες των λιπαρών οξέων

Περιγραφή

Ποικίλλουν από κολλώδη πυκνόρρευστα υγρά και λιποειδή ημιστερεά έως κηρούς κιτρίνου χρώματος, όταν δε έλθουν σε επαφή με υγρό αέρα, υδρολύονται ελευθερώνοντας οξικό οξύ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων, τρυγικού οξέος και οξικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγικού και των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 11 % και όχι άνω του 28 %

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικό τρυγικό οξύ

Τουλάχιστον 10 % και όχι άνω του 40 %

Ολικό οξικό οξύ

Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 32 %

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 472στ ΜΕΙΚΤΟΙ ΟΞΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ

Συνώνυμα

Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με οξικό και τρυγικό οξύ

Ορισμός

Μεικτοί εστέρες στους γλυκερίνης με οξικό και τρυγικό οξύ και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια. Περιέχουν ενδεχομένως μονο- και διακετυλοτρυγικούς εστέρες μονο- και διγλυκεριδίων λιπαρών οξέων

Περιγραφή

Κολλώδη υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων, τρυγικού οξέος και οξικού οξέος

 

Καθαρότητα

 

Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγικού και των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολική γλυκερίνη

Τουλάχιστον 12 % και όχι άνω του 27 %

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικό οξικό οξύ

Τουλάχιστον 10 % και όχι άνω του 20 %

Ολικό τρυγικό οξύ

Τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 40 %

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 473 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ

Συνώνυμα

Εστεροσάκχαρα

Σακχαρεστέρες

Ορισμός

Συνίσταται κυρίως από μονο-, δι- και τριεστέρες της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Παρασκευάζονται από σακχαρόζη και μεθυλ- και αιθυλεστέρες εδωδίμων λιπαρών οξέων ή από σακχαρογλυκερίδια με εκχύλιση. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από διμεθυλοσουλφοξείδιο, διμεθυλοφορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, προπανόλη-2, 2-μεθυλοπροπανόλη-1, προπυλενογλυκόλη και μεθυλαιθυλκετόνη

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 80 %

Περιγραφή

Στερεά σε μορφή σκληρής γέλης, μαλακών μαζών ή λευκής έως ελαφρώς γκριζωπής σκόνης

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές σακχαρόζης και λιπαρών οξέων

 

Β.

Διαλυτότητα

Ελάχιστα διαλυτοί σε νερό

Διαλυτοί σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Ελεύθερη σακχαρόζη

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μεθανόλη

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διμεθυλοσουλφοξείδιο

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διμεθυλοφορμαμίδιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

2-Μεθυλο-προπανόλη-1

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Οξικός αιθυλεστέρας

 

350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό

Προπανόλη-2

Προπυλενογλυκόλη

Μεθυλαιθυλκετόνη

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 474 ΣΑΚΧΑΡΟΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

Ορισμός

Τα σακχαρογλυκερίδια παράγονται με αντίδραση σακχαρόζης με εδώδιμα λίπη ή έλαια, οπότε προκύπτουν κυρίως μείγματα μονο-, δι- και τριεστέρων της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα μαζί με υπολείμματα μονο-, δι- και τριγλυκεριδίων από τα χρησιμοποιούμενα λίπη ή έλαια. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από κυκλοεξάνιο, διμεθυλοφορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, 2-μεθυλοπροπανόλη-1 και προπανόλη-2

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων με σακχαρόζη τουλάχιστον 40 % και όχι άνω του 60 %

Περιγραφή

Στερεά σε μορφή μαλακών μαζών σκληρής γέλης ή λευκής έως υπόλευκη σκόνης

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές σακχαρόζης και λιπαρών οξέων

 

Β.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτα σε κρύο νερό

Διαλυτά σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Ελεύθερη σακχαρόζη

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μεθανόλη

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διμεθυλοφορμαμίδιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

2-Μεθυλοπροπανόλη-1

 

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο χωριστά ή σε συνδυασμό

Κυκλοεξάνιο

Οξικός αιθυλεστέρας

 

350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό

Προπανόλη-2

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 475 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΝΕΣ

Συνώνυμα

Εστέρες πολυγλυκερινών με λιπαρά οξέα

Εστέρες πολυγλυκερολών με εστέρες λιπαρών οξέων

Ορισμός

Οι εστέρες λιπαρών οξέων με πολυγλυκερίνες λαμβάνονται με εστεροποίηση πολυγλυκερινών με εδώδιμα λίπη και έλαια ή με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Η πολυγλυκερινική ρίζα είναι κατά κύριο λόγο δι-, τρι- και τετραγλυκερίνη ενώ η περιεκτικότητα σε επταγλυκερίνη ή ανώτερες πολυγλυκερίνες δεν υπερβαίνει το 10 %

Δοκιμασία

Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 90 %

Περιγραφή

Ελαιώδη έως πολύ πυκνόρρευστα ανοικτοκίτρινα έως κεχριμπαρόχρωμα υγρά, εύπλαστα ή μαλακά στερεά χρώματος ανοικτού καστανού έως μεσαίου καφέ και σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος ανοικτού καστανού έως καφέ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, πολυγλυκερινών και λιπαρών οξέων

 

Β.

Διαλυτότητα

Οι εστέρες αυτοί ποικίλλουν από εξαιρετικά υδρόφιλες έως εξαιρετικά λιπόφιλες ουσίες αλλά ως τάξη συμπεριφέρονται ως κολλοειδώς διαλυτοί σε νερό και διαλυτοί σε οργανικούς διαλύτες και σε έλαια

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Άλλα οξέα πλην των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

6 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Γλυκερίνη και πολυγλυκερίνες ολικές

Τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 60 %

Γλυκερίνη και πολυγλυκερίνες ελεύθερες

7 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 476 ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΙΚΙΝΕΛΑΪΚΟΥ ΟΞΕΟΣ

Συνώνυμα

Γλυκερίδια συμπυκνωμένων λιπαρών οξέων κικινελαίου

Πολυγλυκερίδια πολυσυμπυκνωμένων λιπαρών οξέων κικινελαίου

Πολυγλυκερίδια διεστεροποιημένου κικινελαϊκού οξέος

PGPR

Ορισμός

Τα πολυγλυκερίδια του πολυκικινελαϊκού οξέος παρασκευάζονται με εστεροποίηση πολυγλυκερινών με συμπυκνωμένα λιπαρά οξέα κικινελαίου

Περιγραφή

Διαυγές, πολύ παχύρρευστο υγρό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό και αιθανόλη, διαλυτό σε αιθέρα, υδρογονάνθρακες και αλογονωμένους υδρογονάνθρακες

Β.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, πολυγλυκερίνης και κικινελαϊκού οξέος

 

Γ.

Δείκτης διαθλάσεως [n]65D

Μεταξύ 1,4630 και 1,4665

Καθαρότητα

 

Πολυγλυκερίνες

Η πολυγλυκερινική ρίζα αποτελείται τουλάχιστον κατά 75 % από δι-, τρι- και τετραγλυκερίνες και δεν περιέχει επταγλυκερίνη ή ανώτερες πολυγλυκερίνες σε αναλογία μεγαλύτερη από 10 %

Αριθμός υδροξυλίων

Μεταξύ 80 και 100

Βαθμός οξύτητας

6 κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 477 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2

Συνώνυμα

Εστέρες λιπαρών οξέων με προπυλενογλυκόλη

Ορισμός

Συνίστανται από μείγματα μονο- και διεστέρων της προπανοδιόλης-1,2 με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Η αλκοολική ρίζα είναι αποκλειστικά προπανοδιόλη-1,2 με το διμερές της και με ίχνη του τριμερούς. Δεν περιέχουν άλλα οργανικά οξέα εκτός από εδώδιμα λιπαρά οξέα

Δοκιμασία

Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 85 %

Περιγραφή

Διαυγή υγρά ή κηρώδη λευκά στερεά, άμορφα ή σε μορφή νιφάδων ή σφαιριδίων, με ευχάριστη οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές προπυλενογλυκόλης και λιπαρών οξέων

 

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 oC

Άλλα οξέα πλην των λιπαρών

Δεν ανιχνεύονται

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

6 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ

Ολική προπανοδιόλη-1,2

Τουλάχιστον 11 % και όχι άνω του 31 %

Ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Διμερές και τριμερές της προπυλενογλυκόλης

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σημείωση:

Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο).

Ε 479β ΘΕΡΜΙΚΩΣ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΣΟΓΙΕΛΑΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Συνώνυμα

TOSOM

Ορισμός

Το θερμικώς οξειδωμένο σογιέλαιο που έχει αντιδράσει με μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων είναι ένα πολύπλοκο μείγμα εστέρων της γλυκερίνης με λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και λιπαρά οξέα θερμικώς οξειδωμένου σογιελαίου. Παρασκευάζεται με αλληλεπίδραση και απόσμηση υπό κενό στους 130 oC μείγματος αποτελούμενου από θερμικώς οξειδωμένου σογιέλαιου σε αναλογία 10 % και μόνο- και διγλυκερίδια εδωδίμων λιπαρών οξέων σε αναλογία 90 % Το χρησιμοποιούμενο σογιέλαιο πρέπει να έχει ληφθεί αποκλειστικά από σπέρματα φυτών σόγιας που απαντούν στη φύση

Περιγραφή

Ωχροκίτρινη έως υποκάστανη ουσία με κηρώδη ή στερεά σύσταση

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό Διαλυτό σε θερμά έλαια ή λίπη

Καθαρότητα

 

Περιοχή τιμών σημείου τήξεως

55 oC-65 oC

Ελεύθερα λιπαρά οξέα

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ

Ελεύθερη γλυκερίνη

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ολικά λιπαρά οξέα

83 %-90 %

Ολική γλυκερίνη

16 %-22 %

Μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων που δεν σχηματίζουν προϊόντα προσθήκης με ουρία

9 % επί της συνολικής περιεκτικότητας σε μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων κατ’ ανώτατο όριο

Λιπαρά οξέα αδιάλυτα σε πετρελαϊκό αιθέρα

2 % επί των ολικών λιπαρών οξέων κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός υπεροξειδίων

3 κατ’ ανώτατο όριο

Εποξείδια

Περιεκτικότητα σε οξυγόνο αιθυλενοξειδίου 0,03 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 481 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο

Ορισμός

Μείγμα αλάτων με νάτριο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με νάτριο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα εδώδιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ

Χημικές ονομασίες

Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο

Δι(2-στεατοϋλυδροξυ) προπιονικό νάτριο

Αριθ. Einecs

246-929-7

Χημικός τύπος (κύρια συστατικά)

C21H39O4Na

C19H35O4Na

Περιγραφή

Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού χρώματος, με χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νατρίου, λιπαρών οξέων και γαλακτικού οξέος

 

Β.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Νάτριο

Τουλάχιστον 2,5 % και όχι άνω του 5 %

Αριθμός εστέρων

Τουλάχιστον 90 και όχι άνω του 190

Βαθμός οξύτητας

Τουλάχιστον 60 και όχι άνω του 130

Ολικό γαλακτικό οξύ

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 482 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο

Ορισμός

Μείγμα αλάτων με ασβέστιο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με ασβέστιο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα εδώδιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ

Χημικές ονομασίες

Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο

Δι(2-στεατοϋλυδροξυ) προπιονικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

227-335-7

Χημικός τύπος

C42H78O8Ca

C38H70O8Ca

Περιγραφή

Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού χρώματος, με χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές ασβεστίου, λιπαρών οξέων και γαλακτικού οξέος

 

Β.

Διαλυτότητα

Δυσδιάλυτο σε ζεστό νερό

Καθαρότητα

 

Ασβέστιο

Τουλάχιστον 1 % και όχι άνω του 5,2 %

Αριθμός εστέρων

Τουλάχιστον 125 και όχι άνω του 190

Ολικό γαλακτικό οξύ

Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %

Βαθμός οξύτητας

Τουλάχιστον 50 και όχι άνω του 130

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 483 ΤΡΥΓΙΚΟ ΣΤΕΑΤΥΛΙΟ

Συνώνυμα

Τρυγικός στεατυλεστέρας

Τρυγικός στεατυλ-παλμιτυλεστέρας

Ορισμός

Προϊόν εστεροποίησης του τρυγικού οξέος με στεατυλική αλκοόλη του εμπορίου, αποτελούμενη βασικά από στεατυλική και παλμιτυλική αλκοόλη. Το προϊόν συνίσταται κυρίως από το διεστέρα με μικρές ποσότητες μονοεστέρα και πρώτων υλών που δεν έχουν αντιδράσει

Χημικές ονομασίες

Τρυγικό διστεατύλιο

Τρυγικό διπαλμιτύλιο

Χημικός τύπος

C38H74O6 έως C40H78O6

Μοριακό βάρος

627 έως 655

Δοκιμασία

Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες τουλάχιστον 90 %, που αντιστοιχεί σε αριθμό εστέρων τουλάχιστον 163 και όχι άνω του 180

Περιγραφή

Λιπαρό στερεό (σε θερμοκρασία 25 oC) χρώματος κρεμ

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων

 

Β.

Περιοχή τιμών σημείου τήξεως

67 oC έως 77 oC. Μετά από σαπωνοποίηση οι κεκορεσμένες λιπαρές αλκοόλες με μακρά αλυσίδα ατόμων άνθρακα τήκονται σε θερμοκρασία 49 oC έως 55 oC

Καθαρότητα

 

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 200 και όχι άνω των 220

Βαθμός οξύτητας

5,6 κατ’ ανώτατο όριο

Συνολική περιεκτικότητα σε τρυγικό οξύ

Τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 35 %

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη στους 800 ± 25 oC

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ασαπωνοποίητες ύλες

Τουλάχιστον 77 % και όχι άνω του 83 %

Αριθμός ιωδίου

4 κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Wijs)

Ε 491 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ

Ορισμός

Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο στεατικό οξύ του εμπορίου

Αριθ. Einecs

215-664-9

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 %

Περιγραφή

Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε τολουόλιο, διοξάνιο, τετραχλωράνθρακα, αιθέρα, μεθανόλη, αιθανόλη και ανιλίνη, αδιάλυτη σε πετρελαϊκό αιθέρα και ακετόνη· αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό. Σχηματίζει θολά διαλύματα σε θερμοκρασίες άνω των 50 oC σε ορυκτέλαια και οξικό αιθυλεστέρα

Β.

Περιοχή τιμών σημείου πήξεως

50 oC-52 oC

Γ.

Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο

Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητας

10 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 147 και όχι άνω του 157

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 235 και όχι άνω του 260

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 492 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ

Ορισμός

Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο στεατικό οξύ του εμπορίου

Αριθ. Einecs

247-891-4

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 %

Περιγραφή

Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Δυσδιάλυτη σε τουλουόλιο, αιθέρα, τετραχλωράνθρακα και οξικό αιθυλεστέρα, κολλοειδώς διαλυτή σε πετρελαϊκό αιθέρα, ορυκτέλαια, φυτικά έλαια, ακετόνη και διοξάνιο, αδιάλυτη σε νερό, μεθανόλη και αιθανόλη

Β.

Περιοχή τιμών σημείου πήξεως

47 oC-50 oC

Γ.

Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο

Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητας

15 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 176 και όχι άνω του 188

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 66 και όχι άνω του 80

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 493 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ

Ορισμός

Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο λαυρικό οξύ του εμπόριου

Αριθ. Einecs

215-663-3

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 %

Περιγραφή

Κεχριμπαρόχρωμο, ελαιώδες παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό και κρύο νερό

Β.

Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο

Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητας

7 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 155 και όχι άνω του 170

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 330 και όχι άνω του 358

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 494 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ

Ορισμός

Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο ελαϊκό οξύ του εμπορίου. Το βασικό συστατικό είναι η μονοελαϊκή 1,4-σορβιτάνη. Μεταξύ των υπολοίπων συστατικών συγκαταλέγονται η ισομερής μονοελαϊκή, η διελαϊκή και η τριελαϊκή σορβιτάνη.

Αριθ. Einecs

215-665-4

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 %

Περιγραφή

Κεχριμπαρόχρωμο παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε αιθανόλη, αιθέρα, οξικό αιθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό, κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό

Β.

Αριθμός ιωδίου

Ο αριθμός ιωδίου του υπολείμματος ελαϊκού οξέος που λαμβάνεται με σαπωνοποίηση της εξεταζόμενης μονοελαϊκής σορβιτάνης κυμαίνεται μεταξύ 80 και 100

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητας

8 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 145 και όχι άνω του 160

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 193 και όχι άνω του 210

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 495 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ

Ορισμός

Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο παλμιτικό οξύ του εμπορίου

Αριθ. Einecs

247-568-8

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 %

Περιγραφή

Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε αιθανόλη, μεθανόλη, αιθέρα, οξικό μεθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό

Β.

Περιοχή τιμών σημείου πήξεως

45 oC-47 oC

Γ.

Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο

Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες

Καθαρότητα

 

Υγρασία

2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Βαθμός οξύτητας

7,5 κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός σαπωνοποίησης

Τουλάχιστον 140 και όχι άνω του 150

Αριθμός υδροξυλίων

Τουλάχιστον 270 και όχι άνω του 305

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 500 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Σόδα

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ανθρακικό νάτριο

Αριθ. Einecs

207-838-8

Χημικός τύπος

Na2CO3 · nH2O (n = 0, 1 ή 10)

Μοριακό βάρος

106,00 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε Νa2CO3 τουλάχιστον 99 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη

Η άνυδρη μορφή είναι υγροσκοπική, η δεκαένυδρη παρουσιάζει εξανθήσεις

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και για ανθρακικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο), 15 % (μονοένυδρο) ή 55 %-65 % (δεκαένυδρο) (70 oC με βαθμιαία αύξηση στους 300 oC μέχρι σταθερό βάρος)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 500 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Διττανθρακικό νάτριο, διττανθρακική σόδα, σόδα ζαχαροπλαστικής

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο ανθρακικό νάτριο

Αριθ. Einecs

205-633-8

Χημικός τύπος

NaHCO3

Μοριακό βάρος

84,01

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική μάζα ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και για ανθρακικά

 

B.

pH διαλύματος 1 %

Μεταξύ 8,0 και 8,6

Γ.

Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω silica gel, 4 ώρες)

Αμμωνιακά άλατα

Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 500 (iii) ΣΕΣΚΙΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Μονόξινο διττανθρακικό νάτριο

Αριθ. Einecs

208-580-9

Χημικός τύπος

Na2(CO)3 · NaHCO3 .2H2O

Μοριακό βάρος

226,03

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα μεταξύ 35,0 και 38,6 % σε ΝaHCO3 και μεταξύ 46,4 και 50,0 % σε Νa2CO3

Περιγραφή

Λευκές νιφάδες, κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και για ανθρακικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό

Καθαρότητα

 

Χλωριούχο νάτριο

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 501 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ανθρακικό κάλιο

Αριθ. Einecs

209-529-3

Χημικός τύπος

K2CO3 · nH2O (n = 0 ή 1,5)

Μοριακό βάρος

138,21 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή, λίαν υγροσκοπική σκόνη

Η ένυδρη μορφή απαντάται ως μικροί, λευκοί, ημιδιαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και για ανθρακικά

 

B.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

5 % (άνυδρο) ή 18 % (ένυδρο) κατ’ ανώτατο όριο (180 oC, 4 ώρες)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 501 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Διττανθρακικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο ανθρακικό κάλιο

Αριθ. Einecs

206-059-0

Χημικός τύπος

KHCO3

Μοριακό βάρος

100,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και όχι μεγαλύτερη από 101,0 % σε KHCO3 στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και για ανθρακικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω silica gel, 4 ώρες)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 503 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ

Ορισμός

Το ανθρακικό αμμώνιο αποτελείται από καρβαμιδικό αμμώνιο, ανθρακικό αμμώνιο και όξινο ανθρακικό αμμώνιο σε ποικίλες αναλογίες

Χημική ονομασία

Ανθρακικό αμμώνιο

Αριθ. Einecs

233-786-0

Χημικός τύπος

CH6N2O2, CH8N2O3 και CH5NO3

Μοριακό βάρος

Καρβαμιδικό αμμώνιο 78,06, ανθρακικό αμμώνιο 98,73, όξινο ανθρακικό αμμώνιο 79,06

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 30,0 % και όχι μεγαλύτερη από 34,0 % σε ΝΗ3

Περιγραφή

Λευκή σκόνη ή σκληρές, λευκές ή ημιδιαφανείς μάζες ή κρύσταλλοι. Εκτιθέμενο στον αέρα καθίσταται αδιαφανές και μετατρέπεται τελικά σε λευκούς πορώδεις βώλους ή σκόνη (διττανθρακικού αμμωνίου) λόγω απώλειας αμμωνίας και διοξειδίου του άνθρακα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αμμώνιο και για ανθρακικά

 

B.

pH διαλύματος 5 % περίπου 8,6

 

Γ.

Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό

Καθαρότητα

 

Μη πτητικές ύλες

500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 503 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ

Συνώνυμα

Διττανθρακικό αμμώνιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο ανθρακικό αμμώνιο

Αριθ. Einecs

213-911-5

Χημικός τύπος

CH5NO3

Μοριακό βάρος

79,06

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αμμώνιο και για ανθρακικά

 

B.

pH διαλύματος 5 % περίπου 8,0

 

Γ.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Μη πτητικές ύλες

500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 504 (ii) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ

Συνώνυμα

Όξινο ανθρακικό μαγνήσιο, ένυδρο βασικό ανθρακικό μαγνήσιο, υδροξείδιο του ανθρακικού μαγνησίου

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ένυδρο υδροξείδιο του ανθρακικού μαγνησίου

Αριθ. Einecs

235-192-7

Χημικός τύπος

4MgCO3Mg(OH)25H2O

Μοριακό βάρος

485

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα mg τουλάχιστον 40,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 45,0 % υπολογιζόμενη σε MgO

Περιγραφή

Ελαφρά, λευκή εύθρυπτη μάζα ή πολύ ελαφριά λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές μαγνησίου και ανθρακικού άλατος

 

Β.

Διαλυτότητα

Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Υδατοδιαλυτές ύλες

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Ασβέστιο

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 507 ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Υδροχλώριο, σπίρτο του άλατος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδροχλωρικό οξύ

Αριθ. Einecs

231-595-7

Χημικός τύπος

HCl

Μοριακό βάρος

36,46

Δοκιμασία

Το υδροχλωρικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Το πυκνό υδροχλωρικό οξύ περιέχει τουλάχιστον 35,0 % HCl

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρά κιτρινωπό, διαβρωτικό υγρό με διαπεραστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για οξύ και για χλωριούχα

 

B.

Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Σύνολο οργανικών ενώσεων

Σύνολο οργανικών ενώσεων (που δεν περιέχουν φθόριο): 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βενζόλιο: 0,05 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριωμένες ενώσεις (σύνολο): 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μη πτητικές ύλες

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αναγωγικές ουσίες

70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως SO2)

Οξειδωτικές ουσίες

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl2)

Θειικά

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 508 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Συλβίνης

Συλβίτης

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Χλωριούχο κάλιο

Αριθ. Einecs

231-211-8

Χημική ονομασία

KCl

Μοριακό βάρος

74,56

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άχρωμοι επιμήκεις, πολυγωνικοί ή κυβοειδείς κρύσταλλοι ή λευκή κοκκώδης σκόνη, άοσμα

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο σε νερό Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Β.

Θετικές δοκιμές καλίου και χλωριόντων

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Νάτριο

Αρνητική δοκιμή

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 509 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Χλωριούχο ασβέστιο

Αριθ. Einecs

233-140-8

Χημικός τύπος

CaCl2 · nH2O (n = 0, 2 ή 6)

Μοριακό βάρος

110,99 (άνυδρο), 147,02 (διένυδρο), 219,08 (εξαένυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 93,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, υγροσκοπική σκόνη ή εφυδατούμενοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και για χλωριούχα

 

B.

Διαλυτότητα

Άνυδρο χλωριούχο ασβέστιο: Ευδιάλυτο στο νερό και αιθανόλη

Διένυδρο: Ευδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε αιθανόλη.

Εξαένυδρο: Πολύ διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων

5 % κατ’ ανώτατο όριο στο άνυδρο προϊόν

Φθοριούχα

40 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 511 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Χλωριούχο μαγνήσιο

Αριθ. Einecs

232-094-6

Χημικός τύπος

MgCl2 · 6H2O

Μοριακό βάρος

203,30

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Άχρωμες, άοσμες, πολύ υγροσκοπικές νιφάδες ή κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για μαγνήσιο και για χλωριούχα

 

B.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Αμμωνιακά

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 512 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟΣ (ΔΙΣΘΕΝΗΣ) ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ

Συνώνυμα

Διχλωριούχος κασσίτερος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Διένυδρος χλωριούχος δισθενής κασσίτερος

Αριθ. Einecs

231-868-0

Χημικός τύπος

SnCl2 · 2H2O

Μοριακό βάρος

225,63

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 %

Περιγραφή

Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι

Μπορεί να έχει ελαφρά οσμή υδροχλωρικού οξέος

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κασσίτερο (II) και για χλωριούχα

 

B.

Διαλυτότητα

Νερό: διαλυτός σε ποσότητα νερού μικρότερη από το βάρος του, με περίσσεια όμως νερού σχηματίζει αδιάλυτο βασικό άλας

Αιθανόλη: διαλυτός

Καθαρότητα

 

Θειικά

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 513 ΘΕΙΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Έλαιο του βιτριολίου

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό οξύ

Αριθ. Einecs

231-639-5

Χημικός τύπος

H2SO4

Μοριακό βάρος

98,07

Δοκιμασία

Το θειικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Η πυκνή μορφή περιέχει τουλάχιστον 96,0 %

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρώς καφέ, πολύ διαβρωτικό ελαιώδες υγρό

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για οξύ και για θειικά

 

B.

Διαλυτότητα

Αναμείξιμο με νερό με παραγωγή μεγάλης ποσότητας θερμότητας, καθώς επίσης και με αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Τέφρα

0,02 % κατ’ ανώτατο όριο

Αναγωγικές ύλες

40 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως SO2)

Νιτρικά

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί Η2SO4)

Χλωριούχα

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 514 (i) ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό νάτριο

Χημικός τύπος

Na2SO4 · nH2O (n = 0 ή 10)

Μοριακό βάρος

142,04 (άνυδρο)

322,04 (δεκαένυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λεπτή, λευκή, κρυσταλλική σκόνη

Το δεκαένυδρο εμφανίζει εξάνθηση

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και για θειικά

 

B.

Οξύτητα διαλύματος 5 %: ουδέτερο ή ελαφρώς αλκαλικό σε χάρτη ηλιοτροπίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο) ή όχι μεγαλύτερη από 57 % (δεκαένυδρο) στους 130 oC

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 514 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο θειικό νάτριο

Χημικός τύπος

NaHSO4

Μοριακό βάρος

120,06

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,2 %

Περιγραφή

Λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο και για θειικά

 

B.

Τα διαλύματα είναι ισχυρώς όξινα

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,8 % κατ’ ανώτατο όριο

Αδιάλυτα στο νερό

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 515 (i) ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό κάλιο

Χημικός τύπος

K2SO4

Μοριακό βάρος

174,25

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο και για θειικά

 

B.

pH διαλύματος 5 %

Μεταξύ 5,5 και 8,5

Γ.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 515 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

 

 

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Όξινο θειικό κάλιο

Χημικός τύπος

KHSO4

Μοριακό βάρος

136,17

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %

Σημείο τήξεως

197 oC

Περιγραφή

Λευκοί υγροσκοπικοί κρύσταλλοι, τεμάχια ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για κάλιο

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 516 ΘΕΙΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Γύψος, σεληνίτης

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

231-900-3

Χημικός τύπος

CaSO4 · nH2O (n = 0 ή 2)

Μοριακό βάρος

136,14 (άνυδρο), 172,18 (διένυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λεπτή, λευκή έως ελαφρά κιτρινόλευκη άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και για θειικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ελαφρώς διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Άνυδρο: 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (250 oC, σταθερό βάρος)

Διένυδρο: 23 % κατ’ ανώτατο όριο (αυτόθι)

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 517 ΘΕΙΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό αμμώνιο

Αριθ. Einecs

231-984-1

Χημικός τύπος

(NH4)2SO4

Μοριακό βάρος

132,14

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και όχι μεγαλύτερη από 100,5 %

Περιγραφή

Λευκή σκόνη, στιλπνίζοντα πλακίδια ή κρυσταλλικά θραύσματα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αμμωνιακά και για θειικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο σε νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την πύρωση

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 520 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό αργίλιο

Αριθ. Einecs

233-135-0

Χημικός τύπος

Al2(SO4)3

Μοριακό βάρος

342,13

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % σε πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Λευκή σκόνη, στιλπνίζοντα πλακίδια ή κρυσταλλικά θραύσματα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αργίλιο και για θειικά

B.

pH 5 % διαλύματος ίσο με 2,9 ή παραπάνω

 

Γ.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την πύρωση

5 % κατ’ ανώτατο όριο (500 oC, 3 ώρες)

Αλκάλια και αλκαλικές γαίες

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 521 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΝΑΤΡΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό αργιλονάτριο

Αριθ. Einecs

233-277-3

Χημικός τύπος

AlNa(SO4)2 · nH2O (n = 0 ή 12)

Μοριακό βάρος

242,09 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα στο άνυδρο προϊόν τουλάχιστον 96,5 % (άνυδρο) και 99,5 % (δωδεκαένυδρο)

Περιγραφή

Διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αργίλιο, για νάτριο και για θειικά

 

B.

Διαλυτότητα

Το δωδεκαένυδρο είναι ευδιάλυτο σε νερό. Η άνυδρη μορφή είναι ελαφρώς διαλυτή στο νερό. Και οι δύο μορφές είναι αδιάλυτες σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Άνυδρη μορφή: 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (220 oC, 16 ώρες)

Δωδεκαένυδρο: 47,2 % κατ’ ανώτατο όριο (50 oC-55 oC, 1 ώρα κατόπιν 200 oC, 16h)

Αμμωνιακά άλατα

Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 522 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΚΑΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δωδεκαένυδρο θειικό αργιλοκάλιο

Αριθ. Einecs

233-141-3

Χημικός τύπος

AlK(SO4)2 · 12 H2O

Μοριακό βάρος

474,38

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %

Περιγραφή

Μεγάλοι, διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αργίλιο, για κάλιο και για θειικά

 

B.

pH 10 % διαλύματος μεταξύ 3,0 και 4,0

 

Γ.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Αμμωνιακά άλατα

Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 523 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΑΜΜΩΝΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Θειικό αργιλαμμώνιο

 

232-055-3

Χημικός τύπος

AlNH4(SO4)2 · 12 H2O

Μοριακό βάρος

453,32

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %

Περιγραφή

Μεγάλοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αργίλιο, για αμμωνιακά και για θειικά

 

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Αλκάλια και αλκαλικές γαίες

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Σελήνιο

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 524 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ

Συνώνυμα

Καυστική σόδα, καυστικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδροξείδιο του νατρίου

Αριθ. Einecs

215-185-5

Χημικός τύπος

NaOH

Μοριακό βάρος

40,0

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα των στερεών μορφών τουλάχιστον 98,0 % σε ολικό άλκαλι (ως ΝaOH). Περιεκτικότητα των διαλυμάτων κατ' αναλογία, με βάση το δηλούμενο ή αναγραφόμενο ποσοστό ΝaOH

Περιγραφή

Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδίσκοι, συντηγμένες μάζες ή άλλες μορφές. Τα διαλύματα είναι διαυγή ή ελαφρώς θολά, άχρωμα ή ελαφρώς έγχρωμα, ισχυρώς καυστικά και υγροσκοπικά και όταν εκτίθενται στον αέρα απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, σχηματίζοντας ανθρακικό νάτριο

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για νάτριο

 

B.

Διάλυμα 1 % είναι ισχυρά αλκαλικό

 

Γ.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Υδατοαδιάλυτες και οργανικές ύλες

Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο έως ελαφρώς έγχρωμο

Ανθρακικά

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Νa2CO3)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 525 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ

Συνώνυμα

Καυστική ποτάσσα

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδροξείδιο του καλίου

Αριθ. Einecs

215-181-3

Χημικός τύπος

KOH

Μοριακό βάρος

56,11

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % σε άλκαλι εκφρασμένα σε KOH

Περιγραφή

Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδίσκοι, συντηγμένες μάζες ή άλλες μορφές.

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για κάλιο

 

B.

Διάλυμα 1 % είναι ισχυρώς αλκαλικό

 

Γ.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Υδατοαδιάλυτες ύλες

Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο

Ανθρακικά

3,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως K2CO3)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 526 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Συνώνυμα

Σβησμένη άσβεστος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδροξείδιο του ασβεστίου

Αριθ. Einecs

215-137-3

Χημικός τύπος

Ca(OH)2

Μοριακό βάρος

74,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92,0 %

Περιγραφή

Λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για άλκαλι και για ασβέστιο

 

B.

Διαλυτότητα

Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη

Καθαρότητα

 

Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Βάριο

300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 527 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ

Συνώνυμα

Υγρή αμμωνία, ισχυρό αμμωνιακό διάλυμα

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδροξείδιο του αμμωνίου

Χημικός τύπος

NH4OH

Μοριακό βάρος

35,05

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 27 % σε ΝΗ3

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο διάλυμα, με εξαιρετικά διαπεραστική, χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για αμμωνία

 

Καθαρότητα

 

Μη πτητικές ύλες

0,02 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 528 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδροξείδιο του μαγνησίου

Αριθ. Einecs

215-170-3

Χημικός τύπος

Mg(OH)2

Μοριακό βάρος

58,32

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άοσμη, λευκή ογκώδης σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για αλκάλια

 

B.

Διαλυτότητα

Πρακτικώς αδιάλυτο στο νερό και σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2h)

Απώλεια κατά την πύρωση

33 % κατ’ ανώτατο όριο (800 oC μέχρι σταθερό βάρος)

Οξείδιο ασβεστίου

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 529 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Συνώνυμα

Άσβεστος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξείδιο του ασβεστίου

Αριθ. Einecs

215-138-9

Χημικός τύπος

CaO

Μοριακό βάρος

56,08

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Άοσμες, σκληρές, λευκές ή γκριζόλευκες μάζες κόκκων ή λευκή έως γκριζωπή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για αλκάλια και για ασβέστιο

 

B.

Κατά τη διαβροχή του δείγματος με νερό παράγεται θερμότητα

 

Γ.

Διαλυτότητα

Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την πύρωση

10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 oC μέχρι σταθερό βάρος)

Ύλες αδιάλυτες σε οξέα

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Βάριο

300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 530 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξείδιο του μαγνησίου

Αριθ. Einecs

215-171-9

Χημικός τύπος

MgO

Μοριακό βάρος

40,31

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Ιδιαίτερα ογκώδης, λευκή σκόνη γνωστή ως ελαφρύ οξείδιο του μαγνησίου ή σχετικά πυκνή λευκή σκόνη γνωστή ως βαρύ οξείδιου του μαγνησίου. 5 g ελαφρού οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 40 έως 50 ml, ενώ 5 g βαρέος οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 10 έως 20 ml

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για αλκάλια και για μαγνήσιο

 

B.

Διαλυτότητα

Πρακτικώς αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την πύρωση

5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 oC μέχρι σταθερού βάρους)

Οξείδιο ασβεστίου

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 535 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Σιδηροεξακυανιούχο νάτριο, πρωσσικό κίτρινο της σόδας

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Σιδηροκυανιούχο νάτριο

Αριθ. Einecs

237-081-9

Χημικός τύπος

Na4Fe(CN)6 · 10 H2O

Μοριακό βάρος

484,1

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για νάτριο και για σιδηροκυανιούχα

 

Καθαρότητα

 

Ελεύθερη υγρασία

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Υδατοαδιάλυτες ύλες

0,03 % κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα κυανιούχα

Μη ανιχνεύσιμα

Σιδηρικυανιούχα

Μη ανιχνεύσιμα

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 536 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Πρωσσικό κίτρινο της ποτάσσας, σιδηροεξακυανιούχο κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Σιδηροκυανιούχο κάλιο

Αριθ. Einecs

237-722-2

Χημικός τύπος

K4Fe(CN)6 · 3 H2O

Μοριακό βάρος

422,4

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Λεμονοκίτρινοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για κάλιο και για σιδηροκυανιούχα

 

Καθαρότητα

 

Ελεύθερη υγρασία

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Υδατοαδιάλυτες ύλες

0,03 % κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα κυανιούχα

Μη ανιχνεύσιμα

Σιδηρικυανιούχα

Μη ανιχνεύσιμα

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 538 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Πρωσσικό κίτρινο της ασβέστου, σιδηροεξακυανιούχο ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Σιδηροκυανιούχο ασβέστιο

Αριθ. Einecs

215-476-7

Χημικός τύπος

Ca2Fe(CN)6 · 12H2O

Μοριακό βάρος

508,3

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για ασβέστιο και για σιδηροκυανιούχα

 

Καθαρότητα

 

Ελεύθερη υγρασία

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Υδατοαδιάλυτες ύλες

0,03 % κατ’ ανώτατο όριο

Χλωριούχα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα κυανιούχα

Μη ανιχνεύσιμα

Σιδηρικυανιούχα

Μη ανιχνεύσιμα

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 541 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΝΑΤΡΙΟ, ΟΞΙΝΟ

Συνώνυμα

SALP

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τετραένυδρο οκταφωσφορικό δεκατετραόξινο τριαργιλονάτριο (A) ή Οκταφωσφορικό δεκαπενταόξινο διαργιλοτρινάτριο (B)

 

Αριθ. Einecs

232-090-4

Χημικός τύπος

NaAl3H14(PO4)8 · 4H2O (A)

Na3Al2H15(PO4)8 (B)

Μοριακό βάρος

949,88 (A)

897,82 (B)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % (και οι δύο μορφές)

Περιγραφή

Λευκή άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για νάτριο, για αργίλιο και για φωσφορικά

 

B.

pH

Όξινο έναντι χάρτη του ηλιοτροπίου

Γ.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε υδροχλωρικό οξύ

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την πύρωση

19,5-21,0 % (A) } (750-800 oC, 2h)

15-16 % (B) }(750-800 oC, 2h)

Φθοριούχα

25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 551 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΟΥ

Συνώνυμα

Πυριτία

Ορισμός

Το διοξείδιο του πυριτίου είναι μια άμορφη ουσία, που παράγεται συνθετικά είτε με τη μέθοδο της υδρόλυσης σε φάση ατμών, παρέχοντας ατμισμένη πυριτία, είτε με υγρή μέθοδο, παρέχοντας πυριτία καθιζήσεως, silica gel ή ένυδρη πυριτία. Η ατμισμένη πυριτία παράγεται σε άνυδρη ουσιαστικά κατάσταση, ενώ τα προϊόντα της υγρής μεθόδου λαμβάνονται ως ένυδρα προϊόντα ή περιέχουν επιφανειακώς προσροφημένο νερό

Χημική ονομασία

Διοξείδιο του πυριτίου

Αριθ. Einecs

231-545-4

Χημικός τύπος

(SiO2)n

Μοριακό βάρος

60,08 (SiO2)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα έπειτα από πύρωση τουλάχιστον 99,0 % (ατμισμένη πυριτία) ή 94,0 % (ένυδρες μορφές)

Περιγραφή

Λευκή, αφράτη σκόνη ή κόκκοι

Υγροσκοπικό

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για πυριτία

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ατμισμένη πυριτία, 105 oC, 2h)

8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (πυριτία καθιζήσεως και silica gel, 105 oC, 2h)

70 % κατ’ ανώτατο όριο (ένυδρη πυριτία, 105 oC, 2h)

Απώλεια κατά την πύρωση

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 oC, ατμισμένη πυριτία)

8,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 oC, ένυδρες μορφές)

Διαλυτά ιοντικά άλατα

5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Νa2SO4)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 552 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ορισμός

Το πυριτικό ασβέστιο είναι ένυδρο ή άνυδρο πυριτικό άλας με ποικίλες αναλογίες CaO και SiO2

Χημική ονομασία

Πυριτικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

215-710-8

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα στο άνυδρο προϊόν:

ως SiO2 τουλάχιστον 50 % και όχι μεγαλύτερη από 95 %

ως CaO τουλάχιστον 3 % και όχι μεγαλύτερη από 35 %

Περιγραφή

Λευκή έως υπόλευκη ρέουσα σκόνη που παραμένει έτσι μετά την απορρόφηση σχετικά μεγάλων ποσοτήτων νερού ή άλλων υγρών

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για πυριτικά και για ασβέστιο

 

B.

Σχηματίζει πηκτή με ανόργανα οξέα

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2h)

Απώλεια κατά την πύρωση

Τουλάχιστον 5 % και όχι μεγαλύτερη από 14 % (1 000 oC, σταθερό βάρος)

Νάτριο

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Φθοριούχα

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 553α (i) ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Ορισμός

Το πυριτικό μαγνήσιο είναι μια σύνθετη ένωση με γραμμομοριακή αναλογία οξειδίου του μαγνησίου προς διοξείδιο του πυριτίου περίπου 2:5

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 15 % σε MgO και τουλάχιστον 67 % σε SiO2 στο πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Πολύ λεπτή, λευκή, άοσμη σκόνη, απηλλαγμένη αδρομερών κόκκων

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για πυριτικά

 

B.

pH υδαρούς αιωρήματος 10 %

Μεταξύ 7,0 και 10,8

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Απώλεια κατά την πύρωση

15 % κατ’ ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 oC, 20 λεπτά)

Υδατοδιαλυτά άλατα

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερα αλκάλια

1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως ΝaOH)

Φθοριούχα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 553α (ii) ΤΡΙΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τριπυριτικό μαγνήσιο

Αριθ. Einecs

239-076-7

Χημικός τύπος

Mg2Si3O8 · xH2O (σύνθεση κατά προσέγγιση)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 29,0 % σε MgO και τουλάχιστον 65,0 % σε SiO2 και τα δύο σε πυρωθέν προϊόν

Περιγραφή

Λεπτή, λευκή σκόνη, χωρίς αδρομερείς κόκκους

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για πυριτικά

 

B.

pH υδαρούς αιωρήματος 5 %

Μεταξύ 6,3 και 9,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την πύρωση

Τουλάχιστον 17 % και όχι μεγαλύτερη από 34 % (1 000 oC)

Υδατοδιαλυτά άλατα

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερο άλκαλι

1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως ΝaOH)

Φθοριούχα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 553β ΤΑΛΚΗΣ

Συνώνυμα

Στεατίτης

Ορισμός

Φυσική μορφή του ένυδρου ορθοπυριτικού μαγνησίου που περιέχει διάφορες αναλογίες συναφών ορυκτών όπως α-χαλαζία, ασβεστίτη, χλωριώδες άλας, δολομίτη, μαγνησίτη και φλογοπίτη

Χημική ονομασία

Μεταπυριτικό υδροξείδιο του μαγνησίου

Αριθ. Einecs

238-877-9

Χημικός τύπος

Mg3(Si4O10)(OH)2

Μοριακό βάρος

379,22

Περιγραφή

Ελαφρά, ομοιογενής, λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη, λιπαρή στην αφή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Απορρόφηση IR

Χαρακτηριστικές κορυφές σε 3 677, 1 018 και 669 cm-1

Β.

Φασματοσκοπία διάθλασης ακτίνων Χ

Κορυφές σε 9,34/4,66/3,12 A

Γ.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό και στην αιθανόλη

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % (105 oC, 1ώρα) κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες διαλυτές σε οξέα

6 % κατ’ ανώτατο όριο

Υδατοδιαλυτές ύλες

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος διαλυτός σε οξύ

Δεν ανιχνεύονται

Αρσενικό

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 554 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Πυριτικό νάτριο-αλουμίνιο, πυριτικό νάτριο-αργίλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πυριτικό αργιλιονάτριο

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα επί ξηράς ουσίας

ως SiO2: τουλάχιστον 66,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 88,0 %,

ως Al2O3 τουλάχιστον 5,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 15,0 %

Περιγραφή

Λεπτή λευκή σκόνη ή άμορφα σφαιρίδια

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές νατρίου, αργιλίου και πυριτίου

 

Β.

pH εναιωρήματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 6,5 και 11,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Απώλεια κατά την καύση

Τουλάχιστον 5,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 11,0 % επί ξηράς ουσίας (1 000 oC, σταθερό βάρος)

Νάτριο

Τουλάχιστον 5 % και κατ’ ανώτατο όριο 8,5 % (ως Na2O) επί ξηράς ουσίας

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 555 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Μαρμαρυγίας

Ορισμός

Ο φυσικός μαρμαρυγίας αποτελείται κυρίως από πυριτικό αργιλιοκάλιο (μοσχοβίτης)

Αριθ. Einecs

310-127-6

Χημική ονομασία

Πυριτικό αργιλιοκάλιο

Χημικός τύπος

KAl2[AlSi3O10](OH)2

Μοριακό βάρος

398

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %

Περιγραφή

Κρυσταλλικά πλακίδια ή σκόνη ανοικτού γκρι έως λευκού χρώματος

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό, στα αραιά οξέα και στα αλκάλια και στους οργανικούς διαλύτες

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Αντιμόνιο

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ψευδάργυρος

25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βάριο

25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Χρώμιο

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Χαλκός

25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Νικέλιο

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 556 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Πυριτικό αλουμίνιο-ασβέστιο, πυριτικό ασβέστιο-αλουμίνιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πυριτικό αργιλιασβέστιο

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα επί ξηράς ουσίας:

ως SiO2, τουλάχιστον 44,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 50,0 %

ως Al2O3, τουλάχιστον 3,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 5,0 %

ως CaO τουλάχιστον 32,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 38,0 %

Περιγραφή

Λεπτή, λευκή, ρέουσα σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές ασβεστίου, αργιλίου και πυριτίου

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Απώλεια κατά την καύση

Τουλάχιστον 14,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 18,0 επί ξηράς ουσίας (1 000 oC, σταθερό βάρος)

Φθοριούχα

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 558 ΜΠΕΝΤΟΝΙΤΗΣ

Ορισμός

Ο μπεντονίτης είναι φυσικός πηλός με υψηλή περιεκτικότητα σε μοντμοριλλονίτη, ένα φυσικό ένυδρο πυριτικό αργίλιο στο οποίο ορισμένα άτομα αργιλίου και πυριτίου αντικαταστάθηκαν με φυσικό τρόπο από άλλα άτομα όπως μαγνησίου και σιδήρου. Ιόντα ασβεστίου και νατρίου έχουν παγιδευτεί μεταξύ των διαστρωματώσεων του ορυκτού. Υπάρχουν τέσσερις κοινοί τύποι μπεντονίτη: φυσικός μπεντονίτης νατρίου, φυσικός μπεντονίτης ασβεστίου, μπετονίτης ενεργοποιημένου νατρίου και μπεντονίτης ενεργοποιημένου οξέος

Αριθ. Einecs

215-108-5

Χημικός τύπος

(Al, Mg)8(Si4O10) 4(OH)8 · 12H2O

Μοριακό βάρος

819

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε μοντμοριλλονίτη τουλάχιστον 80 %

Περιγραφή

Πολύ λεπτή, υποκίτρινη ή γκριζόλευκη σκόνη ή κόκκοι. Η δομή του μπεντονίτη του επιτρέπει να απορροφά νερό στη δομή του και στην εξωτερική του επιφάνεια (ιδιότητες διόγκωσης)

Ταυτοποίηση

 

Α.

Δοκιμή κυανού του μεθυλενίου

 

Β.

Περίθλαση ακτίνων Χ

Χαρακτηριστικές κορυφές σε 12,5/15Α

Γ.

Απορρόφηση IR

Κορυφές σε 428/470/530/1 110-1 020/3 750-3 400 cm-1

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 2 ώρες)

Αρσενικό

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 559 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ (ΚΑΟΛΙΝΗΣ)

Συνώνυμα

Καολίνης, βαρύς ή ελαφρύς

Ορισμός

Το ένυδρο πυριτικό αργίλιο (καολίνης) είναι ένας καθαρός λευκός πλαστικός πηλός ο οποίος συνίσταται από καολινίτη, πυριτικό αργιλιοκάλιο, άστριο και χαλαζία. Η επεξεργασία δεν πρέπει να περιλαμβάνει πύρωση. Ο ακατέργαστος καολιντικός που χρησιμοποιείται για την παραγωγή πυριτικού αργιλίου θα περιέχει διοξίνη σε επίπεδο που δεν είναι επικίνδυνο για την υγεία ή ακατάλληλο για κατανάλωση από τον άνθρωπο

Αριθ. Einecs

215-286-4 (καολινίτης)

Χημικός τύπος

Al2Si2O5(OH)4 (καολινίτης)

Μοριακό βάρος

264

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % (σύνολο πυριτικού άλατος και οξειδίου του αργιλίου, μετά την καύση)

Πυριτικό άλας (SiO2)

Μεταξύ 45 % και 55 %

Οξείδιο του αργιλίου (Al2O3)

Μεταξύ 30 % και 39 %

Περιγραφή

Λεπτή, λευκή ή γκριζόλευκη, λιπαρή σκόνη. Ο καολίνης συνίσταται από χαλαρά συσσωματώματα τυχαία προσανατολισμένων στιβάδων από νιφάδες καολινίτη ή από μεμονωμένες εξαγωνικές νιφάδες

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετικές δοκιμές οξειδίου του αργιλίου και πυριτικού άλατος

 

Β.

Περίθλαση ακτίνων Χ

χαρακτηριστικές κορυφές σε 7,18/3,58/2,38/1,78 Å

Γ.

Απορρόφηση IR:

κορυφές σε 3 700 και 3 620 cm-1

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την καύση

Μεταξύ 10 και 14 % (1 000 oC, σταθερό βάρος)

Υδατοδιαλυτές ύλες

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες διαλυτές σε οξέα

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Σίδηρος

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Οξείδιο του καλίου (K2O)

5 % κατ’ ανώτατο όριο

Άνθρακας

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 570 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ

Ορισμός

Γραμμικά λιπαρά οξέα, καπρυλικό οξύ (C8), καπρικό οξύ (C10), λαυρικό οξύ (C12), μυριστικό οξύ (C14), παλμιτικό οξύ (C16), στεατικό οξύ (C18), ελαϊκό οξύ (C18:1)

Χημική ονομασία

οκτανοϊκό οξύ (C8), δεκανοϊκό οξύ (C10), δωδεκανοϊκό οξύ (C12), δεκατετρανοϊκό οξύ (C14), δεκαεξανοϊκό οξύ (C16), δεκαοκτανοϊκό οξύ (C18), 9-δεκαοκτενοϊκό οξύ (C18:1)

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 98 % με χρωματογραφία

Περιγραφή

Άχρωμο υγρό ή λευκό στερεό λαμβανόμενο από έλαια και λίπη

Ταυτοποίηση

 

A.

Τα μεμονωμένα λιπαρά οξέα μπορούν να ταυτοποιηθούν από τον αριθμό οξέων, τον αριθμό ιωδίου, με αέρια χρωματογραφία και από το μοριακό βάρος

 

Καθαρότητα

 

Υπόλειμμα κατά την πύρωση

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ασαπωνοποίητα

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Υγρασία

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 574 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

D-γλυκονικό οξύ, δεξτρονικό οξύ

Ορισμός

Το γλυκονικό οξύ είναι υδατικό διάλυμα γλυκονικού οξέος και γλυκονο-δ-λακτόνης

Χημική ονομασία

Γλυκονικό οξύ

Χημικός τύπος

C6H12O7 (γλυκονικό οξύ)

Μοριακό βάρος

196,2

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 50,0 % (ως γλυκονικό οξύ)

Περιγραφή

Άχρωμο έως ανοικτό κίτρινο, διαυγές σιροπιώδες υγρό

Ταυτοποίηση

 

A.

Σχηματισμός φαινυλυδραζινικού παραγώγου θετικός

Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται μεταξύ 196 oC και 202 oC με αποσύνθεση

Καθαρότητα

 

Υπόλειμμα κατά την πύρωση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Αναγωγικές ύλες

0,75 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)

Χλωριούχα

350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά

240 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Θειώδη

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 575 ΓΛΥΚΟΝΟ-δ-ΛΑΚΤΟΝΗ

Συνώνυμα

Γλυκονολακτόνη, GDL, δ-λακτόνη D-γλυκονικού οξέος, δ-γλυκονολακτόνη

Ορισμός

Η γλυκονο-δ-λακτόνη είναι ο κυκλικός 1,5-ενδομοριακός εστέρας του D-γλυκονικού οξέος. Σε υδατικό περιβάλλον υδρολύεται προς μίγμα ισορροπίας D-γλυκονικού οξέος (55 %-66 %) και των δ- και γ-λακτονών

Χημική ονομασία

D-γλυκονο-1,5-λακτόνη

Αριθ. Einecs

202-016-5

Χημικός τύπος

C6H10O6

Μοριακό βάρος

178,14

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λεπτή, λευκή, σχεδόν άοσμη, κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Σχηματισμός φαινυλυδραζινικού παραγώγου γλυκονικού οξέος θετικός

Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται μεταξύ 196 oC και 202 oC με αποσύνθεση

B.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό. Μετρίως διαλυτό σε αιθανόλη

Γ.

Σημείο τήξεως

152 oC ± 2 oC

Καθαρότητα

 

Υγρασία

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Αναγωγικές ουσίες

0,75 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 576 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Άλας νατρίου του D-γλυκονικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

D-γλυκονικό νάτριο

Αριθ. Einecs

208-407-7

Χημικός τύπος

C6H11NaO7 (άνυδρο)

Μοριακό βάρος

218,14

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 %

Περιγραφή

Λευκή έως καστανόχρους, κοκκώδης έως λεπτή, κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για νάτριο και για γλυκονικά

 

B.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό. Μετρίως διαλυτό σε αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 10 %

Μεταξύ 6,5 και 7,5

Καθαρότητα

 

Αναγωγικές ύλες

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 577 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Άλας καλίου του D-γλυκονικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

D-Γλυκονικό κάλιο

Αριθ. Einecs

206-074-2

Χημικός τύπος

C6H11KO7 (άνυδρο)

C6H11KO7 H2O (μονοένυδρο)

Μοριακό βάρος

234,25 (άνυδρο)

252,26 (μονοένυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % και όχι μεγαλύτερη από 103,0 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άοσμη, ρέουσα λευκή έως κιτρινόλευκη, κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για κάλιο και για γλυκονικά

 

B.

pH διαλύματος 10 %

Μεταξύ 7,0 και 8,3

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Άνυδρο: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 4 ώρες, κενό)

Μονοένυδρο: τουλάχιστον 6 % και όχι μεγαλύτερη από 7,5 % (105 oC, 4 ώρες, κενό)

Αναγωγικές ουσίες

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 578 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Άλας ασβεστίου του D-γλυκονικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

δι-D-γλυκονικό ασβέστιο

Αριθ. Einecs

206-075-8

Χημικός τύπος

C12H22CaO14 (άνυδρο)

C12H22CaO14 H2O (μονοένυδρο)

Μοριακό βάρος

430,38 (άνυδρη μορφή)

448,39 (μονοένυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και όχι μεγαλύτερη από 102 % στο άνυδρο και μονοένυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άοσμη, λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι, σταθεροί στον αέρα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για ασβέστιο και για γλυκονικά

 

B.

Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη

Γ.

pH διαλύματος 5 %

Μεταξύ 6,0 και 8,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 16h) (άνυδρο)

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 16h) (μονοένυδρο)

Αναγωγικές ουσίες

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 579 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ένυδρος D-γλυκονικός υποσίδηρος

Ένυδρος D-γλυκονικός σίδηρος (II)

Αριθ. Einecs

206-076-3

Χημικός τύπος

C12H22FeO14 · 2H2O

Μοριακό βάρος

482,17

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Σκόνη ή κόκκοι χρώματος ωχροκιτρινοπράσινου προς κιτρινόφαιο, που ενδεχομένως αναδίδει βαριά οσμή καμένης ζάχαρης

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτός σε νερό με ήπια θέρμανση Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη

Β.

Θετική δοκιμή ιόντων δισθενούς σιδήρου

 

Γ.

Θετική δοκιμή αντίδρασης γλυκονικού οξέος με φαινυλυδραζίνη

 

Δ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

Μεταξύ 4 και 5,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 16 ώρες)

Οξαλικό οξύ

Δεν ανιχνεύεται

Σίδηρος (Fe III)

2 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αναγωγικές ουσίες

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενες σε γλυκόζη

Ε 585 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ

Συνώνυμα

Γαλακτικός σίδηρος (II)

2-Υδροξυπροπανικός σίδηρος (II)

Άλας δισθενούς σιδήρου του 2-υδροξυπροπανικού οξέος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

2-Υδροξυπροπανικός υποσίδηρος

Αριθ. Einecs

227-608-0

Χημικός τύπος

C6H10FeO6 · xH2O (x = 2 ή 3)

Μοριακό βάρος

270,02 (με 2 μόρια H2O)

288,03 (με 3 μόρια H2O)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λευκοπράσινοι κρύσταλλοι ή υποπράσινη σκόνη με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Διαλυτός σε νερό

Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη

Β.

Θετικές δοκιμές ιόντων δισθενούς σιδήρου και γαλακτικών ιόντων

 

Γ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 2 %

Μεταξύ 4 και 6

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

18 % κατ’ ανώτατο όριο (100 oC, υπό κενό, πίεση περίπου 700 mm Hg)

Σίδηρος (Fe III)

0,6 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 586 4 ΕΞΥΛΟΡΕΣΟΡΚΙΝΟΛΗ

Συνώνυμα

4-εξυλο-1,3-βενζοδιόλη

Εξυλορεσορκινόλη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

4-εξυλορεσορκινόλη

Αριθ. Einecs

205-257-4

Χημικός τύπος

C12H18O2

Μοριακό βάρος

197,24

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα 98 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο σε αιθέρα και ακετόνη· δυσδιάλυτο σε νερό

B.

Δοκιμή νιτρικού οξέος

Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προσθέστε 1 ml

νιτρικού οξέος. Παράγεται ένα ανοικτό κόκκινο χρώμα

Γ.

Δοκιμή βρωμίου

Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προσθέστε 1 ml

υπό δοκιμασία διάλυμα βρωμιούχου ύδατος. Διαλύεται ένα κίτρινο, κροκιδώδες ίζημα και παράγει ένα κίτρινο διάλυμα

Δ.

Πεδίο τιμών σημείου τήξης

62 έως 67 o C

Καθαρότητα

 

Οξύτητα

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ρεσορκινόλη και άλλες φαινόλες

Ανακινείστε περίπου 1 g του δείγματος με 50 ml ύδατος για λίγα

λεπτά, και μετά από την διήθηση προσθέστε στο διήθημα 3 σταγόνες υπό δοκιμασία διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου. Δεν παράγεται κόκκινο ή κυανό χρώμα

Νικέλιο

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 620 ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

L-Γλουταμινικό οξύ, L-α-αμινογλουταρικό οξύ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

L-Γλουταμινικό οξύ, L-2-αμινοπεντανοδιοϊκό οξύ

Αριθ. Einecs

200-293-7

Χημικός τύπος

C5H9NO4

Μοριακό βάρος

147,13

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή γλουταμινικού οξέος με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

 

Β.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]D20

Μεταξύ +31,5 και +32,2o

[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]

Γ.

pH κορεσμένου διαλύματος

Μεταξύ 3,0 και 3,5

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (80 oC, 3 ώρες)

Θειική τέφρα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Χλώριο

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 621 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Γλουταμινικό νάτριο, MSG

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Μονοένυδρο L-γλουταμινικό μονονάτριο

Αριθ. Einecs

205-538-1

Χημικός τύπος

C5H8NaNO4 · H2O

Μοριακό βάρος

187,13

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή νατρίου

 

Β.

Θετική δοκιμή γλουταμινικού οξέος με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

 

Γ.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]D20

Μεταξύ +24,8o και +25,3o

[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]

Δ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 6,7 και 7,2

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (98 oC, 5 ώρες)

Χλώριο

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 622 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Γλουταμινικό κάλιο, MPG

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Μονοένυδρο L-γλουταμινικό μονοκάλιο

Αριθ. Einecs

243-094-0

Χημικός τύπος

C5H8KNO4 · H2O

Μοριακό βάρος

203,24

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή καλίου

 

Β.

Θετική δοκιμή γλουταμινικού οξέος με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

 

Γ.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]D20

Μεταξύ +22,5o και +24,0o

[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]

Δ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 2 %

Μεταξύ 6,7 και 7,3

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (80 oC, 5 ώρες)

Χλώριο

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 623 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Γλουταμινικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

δι-L-γλουταμινικό μονοασβέστιο

Αριθ. Einecs

242-905-5

Χημικός τύπος

C10H16CaN2O8 · x H2O (x = 0, 1, 2 ó 4)

Μοριακό βάρος

332,32 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 102,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ασβεστίου

 

Β.

Θετική δοκιμή γλουταμινικού οξέος με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

 

Γ.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]D20

Μεταξύ +27,4 και +29,2 o (για το δι-γλουταμινικό ασβέστιο με x = 4) [διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]

Καθαρότητα

 

Υγρασία

19,0 % κατ’ ανώτατο όριο (για το διγλουταμινικό ασβέστιο με x = 4) (Karl Fischer)

Χλώριο

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 624 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ

Συνώνυμα

Γλουταμινικό αμμώνιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Μονοένυδρο L-γλουταμινικό μονοαμμώνιο

Αριθ. Einecs

231-447-1

Χημικός τύπος

C5H12N2O4 · H2O

Μοριακό βάρος

182,18

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή αμμωνίου

 

Β.

Θετική δοκιμή γλουταμινικού οξέος με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

 

Γ.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]D20

Μεταξύ +25,4o και +26,4o

[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]

Δ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 6,0 και 7,0

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (50 oC, 4 ώρες)

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 625 ΟΖΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Συνώνυμα

Γλουταμινικό μαγνήσιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τετραένυδρο δι-L-γλουταμινικό μονομαγνήσιο

Αριθ. Einecs

242-413-0

Χημικός τύπος

C10H16MgN2O8 · 4H2O

Μοριακό βάρος

388,62

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 105,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, λευκοί ή υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή μαγνησίου

 

Β.

Θετική δοκιμή γλουταμινικού οξέος με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

 

Γ.

Ειδική στροφική ικανότητα [α]D20

Μεταξύ +23,8o και +24,4o

[διάλυμα 10 % (επί ξηράς ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]

Δ.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 %

Μεταξύ 6,4 και 7,5

Καθαρότητα

 

Υγρασία

24 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Χλώριο

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 626 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

5'-Γουανυλικό οξύ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό οξύ

Αριθ. Einecs

201-598-8

Χημικός τύπος

C10H14N5O8P

Μοριακό βάρος

363,22

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης και οργανικών φωσφορικών ενώσεων

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 0,25 %

Μεταξύ 1,5 και 2,5

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 627 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

5'-γουανυλικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό δινάτριο

Αριθ. Einecs

221-849-5

Χημικός τύπος

C10H12N5Na2O8P · x H2O (x = ca. 7)

Μοριακό βάρος

407,19 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και νατρίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 7,0 και 8,5

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

25 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 628 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

5'-γουανυλικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό δικάλιο

Αριθ. Einecs

226-914-1

Χημικός τύπος

C10Η12Κ2Ν5Ο8P

Μοριακό βάρος

439,40

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και καλίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 7,0 και 8,5

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 629 ΓΟΥΑΝΥΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

5'-γουανυλικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό ασβέστιο

Χημικός τύπος

C10Η12CaΝ5Ο8 P · nΗ2Ο

Μοριακό βάρος

401,20 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, λευκοί ή υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και ασβεστίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 0,05 %

Μεταξύ 7,0 και 8,0

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 256 nm

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 630 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

5'-Ινοσινικό οξύ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό οξύ

Αριθ. Einecs

205-045-1

Χημικός τύπος

C10Η13Ν4Ο8P

Μοριακό βάρος

348,21

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης και οργανικών φωσφορικών ενώσεων

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 1,0 και 2,0

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 oC, 4 ώρες)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 631 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

5'-ινοσινικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό δινάτριο

Αριθ. Einecs

225-146-4

Χημικός τύπος

C10Η11Ν4Νa2Ο8P · Η2Ο

Μοριακό βάρος

392,17 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και νατρίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 7,0 και 8,5

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm

Καθαρότητα

 

Υγρασία

28,5 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 632 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

5'-ινοσινικό κάλιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό δικάλιο

Αριθ. Einecs

243-652-3

Χημικός τύπος

C10Η11Κ2Ν4Ο8P

Μοριακό βάρος

424,39

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και καλίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 7,0 και 8,5

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm

Καθαρότητα

 

Υγρασία

10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 633 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

5'-ινοσινικό ασβέστιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό ασβέστιο

Χημικός τύπος

C10Η11CaΝ4Ο8P · nΗ2Ο

Μοριακό βάρος

386,19 (άνυδρο)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και ασβεστίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 0,05 %

Μεταξύ 7,0 και 8,0

Γ.

Φασματομετρία:

μέγιστη απορρόφηση διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N σε 250 nm

Καθαρότητα

 

Υγρασία

23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 634 ΑΛΑΤΑ ΜΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΤΩΝ 5'-ΡΙΒΟΖΟΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Το 5'-ριβοζονουκλεϊνικό ασβέστιο είναι κυρίως μείγμα ινοσινο-5'-μονοφωσφορικού ασβεστίου και γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικού ασβεστίου

Χημικός τύπος

C10Η11Ν4CαΟ8P · nΗ2Ο και

C10Η12Ν5CαΟ8P · nΗ2Ο

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα και για τα δύο κύρια συστατικά τουλάχιστον 97 %, και για κάθε συστατικό τουλάχιστον 47,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 53 %, σε όλες τις περιπτώσεις επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, λευκοί ή σχεδόν λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και ασβεστίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 0,05 %

Μεταξύ 7,0 και 8,0

Καθαρότητα

 

Υγρασία

23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 635 ΑΛΑΤΑ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΩΝ 5'-ΡΙΒΟΖΟΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ

Συνώνυμα

5'-ριβοζονουκλεϊνικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Το 5'-ριβοζονουκλεϊνικό νάτριο είναι κυρίως μείγμα ινοσινο-5'-μονοφωσφορικού δινατρίου και γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικού δινατρίου

Χημικός τύπος

C10Η11Ν4Na2Ο8P · nΗ2Ο και

C10Η12Ν5Νa2Ο8P · nΗ2Ο

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα και για τα δύο κύρια συστατικά τουλάχιστον 97 %, και για κάθε συστατικό τουλάχιστον 47,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 53 %, σε όλες τις περιπτώσεις επί ξηράς ουσίας

Περιγραφή

Άοσμοι, λευκοί ή σχεδόν λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

Α.

Θετική δοκιμή ριβόζης, οργανικών φωσφορικών ενώσεων και νατρίου

 

Β.

pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 %

Μεταξύ 7,0 και 8,5

Καθαρότητα

 

Υγρασία

26,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Άλλα νουκλεοτίδια

Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 640 ΓΛΥΚΙΝΗ ΚΑΙ ΑΛΑΣ ΤΗΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα (gly)

Αμινοξικό οξύ, γλυκόκολλα

(άλας Νa)

Γλυκινικό νάτριο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία (gly)

Αμινοξικό οξύ

(άλας Νa)

Γλυκινικό νάτριο

Χημικός τύπος (gly)

C2H5NO2

(άλας Νa)

C2H5NO2Na

Αριθ. Einecs (gly)

200-272-2

(άλας Νa)

227-842-3

Μοριακό βάρος (gly)

75,07

(άλας Νa)

98

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,5 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετική δοκιμή για αμινοξύ (gly και άλας Νa)

 

B.

Θετική δοκιμή για νάτριο (άλας Νa)

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση (gly)

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

(άλας Νa)

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 3 ώρες)

Υπόλειμμα κατά την πύρωση (gly)

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

(άλας Νa)

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 650 ΟΞΙΚΟΣ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ

Συνώνυμα

Δισένυδρος οξικός ψευδάργυρος

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Δισένυδρος οξικός ψευδάργυρος

Χημικός τύπος

C4H6O4 Zn · 2H2O

Μοριακό βάρος

219,51

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % και όχι μεγαλύτερη από 102 % σε C4H6O4 Zn · 2H2O

Περιγραφή

Άοσμοι κρύσταλλοι ή λεπτή, υπόλευκη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για οξικά ιόντα και ψευδάργυρο

 

B.

pH διαλύματος 5 %

Μεταξύ 6,0 και 8,0

Καθαρότητα

 

Ουσίες αδιάλυτες

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο

Ιόντα χλωρίου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Θειικά ιόντα

100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αλκάλια και αλκαλικές γαίες

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Οργανικές πτητικές προσμείξεις

Δοκιμή: Θετική

Σίδηρος

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 900 ΔΙΜΕΘΥΛΟΠΟΛΥΣΙΛΟΞΑΝΗ

Συνώνυμα

Πολυδιμεθυλοσιλοξάνη, υγρή σιλικόνη, έλαιο σιλικόνης, διμεθυλοσιλικόνη

Ορισμός

Η διμεθυλοπολυσιλοξάνη είναι μίγμα πλήρως μεθυλιωμένων γραμμικών πολυμερών σιλοξάνης που περιέχουν επαναλαμβανόμενες μονάδες του τύπου (CH3)2 SiO και είναι σταθεροποιημένα με ακραίες προστατευτικές τριμεθυλοσιλοξυομάδες του τύπου (CH3)3 SiO

Χημική ονομασία

Διμεθυλο-, σιλοξάνες και σιλικόνες

Χημικός τύπος

(CH3)3-Si-[O-Si(CH3)2]n-O-Si(CH3)3

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε συνολικό πυρίτιο τουλάχιστον 37,3 και όχι μεγαλύτερη από 38,5 %

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο, ιξώδες υγρό

Ταυτοποίηση

 

A.

Ειδικό βάρος (25o/25 oC)

Μεταξύ 0,964 και 0,977

B.

Δείκτης διαθλάσεως ([n]D)25

Μεταξύ 1,400 και 1,405

Γ.

Φάσμα υπερύθρου χαρακτηριστικό της ένωσης

 

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (150 oC, 4 ώρες)

Ιξώδες

Τουλάχιστον 1,00 · 10-4 m2s-1 στους 25 oC

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 901 ΚΗΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

Συνώνυμα

Λευκός κηρός, κίτρινος κηρός

Ορισμός

Ο κίτρινος κηρός μελισσών είναι κηρός που λαμβάνεται με τήξη των τοιχωμάτων κηρηθρών κατασκευασμένων από μέλισσες του είδους Αpis mellifera L., με ζεστό νερό και απομάκρυνση των ξένων υλών

Ο λευκός κηρός λαμβάνεται με λεύκανση του κίτρινου κηρού

Αριθ. Einecs

232-383-7 (κηρός μελισσών)

Περιγραφή

Κιτρινωπά προς λευκά (λευκή μορφή) ή κιτρινωπά προς γκριζοκάστανα (κίτρινη μορφή) κομμάτια ή πλάκες με λεπτόκοκκη και μη κρυσταλλική δομή, που έχουν ευχάριστη οσμή μελιού

Ταυτοποίηση

 

A.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 62 oC και 65 oC

B.

Ειδικό βάρος

Περίπου 0,96

Γ.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτος στο νερό

Μετρίως διαλυτός σε αιθανόλη

Πολύ διαλυτός σε χλωροφόρμιο και αιθέρα

Καθαρότητα

 

Αριθμός οξέων

Τουλάχιστον 17 και όχι μεγαλύτερη από 24

Αριθμός σαπωνοποιήσεως

87-104

Αριθμός υπεροξειδίων

5 κατ’ ανώτατο όριο

Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη)

Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί

Να μην υπάρχουν

Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες

Να μην υπάρχουν

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 902 ΚΑΝΔΕΛΙΛΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ

Ορισμός

Ο κανδελιλικός κηρός είναι καθαρισμένος κηρός που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού καντελίλα, Euphorbia antisyphilitica

Αριθ. Einecs

232-347-0

Περιγραφή

Σκληρός, κιτρινοκάστανος, αδιαφανής προς ημιδιαφανής κηρός

Ταυτοποίηση

 

A.

Ειδικό βάρος

Περίπου 0,983

B.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 68,5o και 72,5 oC

Γ.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτος στο νερό

Διαλυτός σε χλωροφόρμιο και τολουόλιο

Καθαρότητα

 

Αριθμός οξέων

Τουλάχιστον 12 και όχι μεγαλύτερη από 22

Αριθμός σαπωνοποιήσεως

Τουλάχιστον 43 και όχι μεγαλύτερη από 65

Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη)

Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί

Να μην υπάρχουν

Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες

Να μην υπάρχουν

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 903 ΚΑΡΝΑΟΥΒΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ

Ορισμός

Ο καρναουβικός κηρός είναι καθαρισμένος κηρός που λαμβάνεται από τους οφθαλμούς και τα φύλλα της κοπερνικίας (Copernicia cereferia)

Αριθ. Einecs

232-399-4

Περιγραφή

Ανοικτοκάστανη προς ωχροκίτρινη σκόνη ή νιφάδες ή σκληρό και εύθρυπτο στερεό με ρητινώδη δομή

Ταυτοποίηση

 

A.

Ειδικό βάρος

Περίπου 0,997

B.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Μεταξύ 82 oC και 86 oC

Γ.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτος στο νερό

Μερικώς διαλυτός σε ζέουσα αιθανόλη

Διαλυτός σε χλωροφόρμιο και διαιθυλαιθέρα

Καθαρότητα

 

Θειική τέφρα

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός οξέων

Τουλάχιστον 2 και όχι μεγαλύτερη από 7

Αριθμός εστέρων

Τουλάχιστον 71 και όχι μεγαλύτερη από 88

Ασαπωνοποίητα

Τουλάχιστον 50 % και όχι μεγαλύτερη από 55 %

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 904 ΣΕΛΑΚ

Συνώνυμα

Λευκασμένο σέλακ, λευκό σέλακ

Ορισμός

Το σέλακ είναι η καθαρισμένη και λευκασμένη λάκα του ρητινώδους εκκρίματος του εντόμου Laccifer (Tachardia) lacca Kerr (Οικ. Coccidae)

Αριθ. Einecs

232-549-9

Περιγραφή

Λευκασμένο σέλακ — Υπόλευκη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη

Απηλλαγμένο κηρού λευκασμένο σέλακ — Ανοικτή κίτρινη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό, ευδιάλυτο (αν και αργά) σε αλκοόλη, ελαφρώς διαλυτό σε ακετόνη

B.

Αριθμός οξέων

Μεταξύ 60 και 89

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

6,0 % κατ’ ανώτατο όριο (40 oC, υπεράνω silica gel, 15 ώρες)

Rosin

Να μην υπάρχουν

Κηρός

Λευκασμένο σέλακ: 5,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Απηλλαγμένο κηρού λευκασμένο σέλακ: 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 905 ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΟ ΚΕΡΙ

Συνώνυμα

Κερί πετρελαίου

Ορισμός

Το μικροκρυσταλλικό κερί είναι εξευγενισμένο μείγμα στερεών, κεκορεσμένων υδρογονανθράκων, κυρίως διακλαδισμένης παραφίνης, που λαμβάνεται από το πετρέλαιο

Περιγραφή

Λευκό έως κεχριμπαρόχρωμο, άοσμο κερί

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό, ελάχιστα διαλυτό στην αιθανόλη

Β.

Δείκτης διάθλασης

nD 1001,434-1,448

Καθαρότητα

 

Μοριακό βάρος

Κατά μέσο όρο τουλάχιστον 500

Ιξώδες στους 100 oC

Τουλάχιστον 1,1 · 10-5 m2 s-1

Υπόλειμμα καύσης

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αριθμός ατόμων άνθρακα στο σημείο απόσταξης 5 %

5 % των μορίων κατ’ ανώτατο όριο με αριθμό ατόμων άνθρακα μικρότερο των 25

Χρώμα

Υποβάλλεται με επιτυχία σε δοκιμή

Θείο

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρωματικές πολυκυκλικές ενώσεις

Οι αρωματικοί πολυκλυκλικοί υδρογονάνθρακες, που λαμβάνονται με εκχύλιση με διμεθυλοσουφλοξείδιο, πρέπει να ανταποκρίνονται στα ακόλουθα όρια απορρόφησης της υπεριώδους ακτινοβολίας:

 

nm

Μέγιστη απορρόφηση ανά cm βήματος

 

280-289

0,15

 

290-299

0,12

 

300-359

0,08

 

360-400

0,02

Ε 907 ΥΔΡΟΓΟΝΩΜΕΝΟ ΠΟΛΥ-1-ΔΕΚΕΝΙΟ

Συνώνυμα

Υδρογονωμένο πολυδεκένιο-1

Υδρογονωμένη πολυ-α-ολεφίνη

Ορισμός

 

Χημικός τύπος

C10nH20n+2 όπου n = 3 - 6

Μοριακό βάρος

560 (κατά μέσο όρο)

Δοκιμή

Τουλάχιστον 98,5 % υδρογονωμένου πολυ-1-δεκενίου, με την ακόλουθη ολιγομερή κατανομή:

C30: 13-37 %

C40: 35-70 %

C50: 9-25 %

C60: 1-7 %

Περιγραφή

Άχρωμο, άοσμο, παχύρευστο υγρό

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο σε νερό, ελαφρά διαλυτό σε αιθανόλη· διαλυτό σε τολουένιο

Β.

Πύρωση

Πυρακτούται με ζωηρή φλόγα, με τη χαρακτηριστική οσμή της παραφίνης

Καθαρότητα

 

Ιξώδες

Μεταξύ 5,7 · 10-6 και 6,1 · 10-6 m2s-1 στους 100 oC

Αριθμός ατόμων άνθρακα στο σημείο απόσταξης 5 %

Τουλάχιστον 1,5 %

Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα

Ύστερα από ανάμειξη επί 10 λεπτά σε υδρόλουτρο (αναβράζον ύδωρ), ένας δοκιμαστικός σωλήνας με θειικό οξύ που περιέχει 5 g δείγματος υδρογονωμένου πολύ-1-δεκενίου, έχει χρώμα λιγότερο σκούρο από το χρώμα ενός ανοικτόχρωμου σταχυού.

Νικέλιο

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 912 ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΑΝΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ

Ορισμός

Μοντανικά οξέα ή/και εστέρες με αιθυλενογλυκόλη ή/και 1,3-βουτανοδιόλη ή/και γλυκερίνη

Χημική ονομασία

Εστέρες του μοντανικού οξέος

Περιγραφή

Σχεδόν λευκές έως υποκίτρινες νιφάδες, σκόνη, κόκκοι ή σφαιρίδια

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πυκνότητα (20 oC)

Μεταξύ 0,98 και 1,05

Β.

Σημείο στάξης

Μεγαλύτερο των 77 oC

Καθαρότητα

 

Βαθμός οξύτητας

40 κατ’ ανώτατο όριο

Γλυκερίνη

1 % κατ’ ανώτατο όριο (με αέρια χρωματογραφία)

Άλλες πολυόλες

1 % κατ’ ανώτατο όριο (με αέρια χρωματογραφία)

Άλλοι τύποι κεριού

Δεν ανιχνεύονται (με θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης ή/και υπέρυθρη φασματοσκοπία)

Αρσενικό

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Χρώμιο

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ε 914 ΚΗΡΟΣ ΟΞΕΙΔΟΜΕΝΩΝ ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΙΩΝ

Ορισμός

Προϊόντα πολικής αντίδρασης από ήπια οξείδωση πολυαιθυλενίου

Χημική ονομασία

Οξειδωμένο πολυαιθυλένιο

Περιγραφή

Σχεδόν λευκές νιφάδες, σκόνη, κόκκοι ή σφαιρίδια

Ταυτοποίηση

 

Α.

Πυκνότητα (20 oC)

Μεταξύ 0,92 και 1,05

Β.

Σημείο στάξης

Μεγαλύτερο των 95 oC

Καθαρότητα

 

Βαθμός οξύτητας

70 κατ’ ανώτατο όριο

Ιξώδες στους 120 oC

Τουλάχιστον 8,1 · 10-5 m2s-1

Άλλοι τύποι κεριού

Δεν ανιχνεύονται (με θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης ή/και υπέρυθρη φασματοσκοπία)

Οξυγόνο

9,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Χρώμιο

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 920 L-ΚΥΣΤΕΪΝΗ

Ορισμός

Υδροχλωρική ή μονοένυδρη υδροχλωρική L-κυστεΐνη. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ανθρώπινα μαλλιά ως καταγωγή αυτής της ουσίας

Αριθ. Einecs

200-157-7 (άνυδρο)

Χημικός τύπος

C3H7NO2S · HCl · n H20 (όπου n = 0 ή 1)

Μοριακό βάρος

157,62 (άνυδρη)

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και όχι μεγαλύτερη από 101,5 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Λευκή σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτη στο νερό και σε αιθανόλη

B.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

Η άνυδρη μορφή τήκεται στους 175 oC περίπου

Γ.

Ειδική στροφική ικανότητα

[α]20 D: μεταξύ +5,0o και +8,0o ή

[α]25 D: μεταξύ +4,9o και 7,9o

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

Μεταξύ 8,0 % και 12,0 %

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρη μορφή)

Υπόλειμμα κατά την πύρωση

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αμμωνιακά ιόντα

200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

1,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 927β ΚΑΡΒΑΜΙΔΙΟ

Συνώνυμα

Ουρία

Ορισμός

 

Αριθ. Einecs

200-315-5

Χημικός τύπος

CH4N2O

Μοριακό βάρος

60,06

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Άχρωμη προς λευκή, πρισματική, κρυσταλλική σκόνη ή μικρά, λευκά σφαιρίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Πολύ διαλυτό στο νερό

Διαλυτό σε αιθανόλη

B.

Καθίζηση με νιτρικό οξύ

Η δοκιμή κρίνεται επιτυχής, εάν σχηματιστεί λευκό κρυσταλλικό ίζημα

Γ.

Χρωστική αντίδραση

Η δοκιμή κρίνεται επιτυχής, εάν σχηματιστεί ερυθροϊώδης χρώση

Δ.

Πεδίο τιμών σημείου τήξεως

132 oC έως 135 oC

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 oC, 1 ώρα)

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ύλες αδιάλυτες σε αιθανόνη

0,04 % κατ’ ανώτατο όριο

Αλκαλικότητα

Υποβάλλεται σε δοκιμή

Αμμωνιακά ιόντα

500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διουρία

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 938 ΑΡΓΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Αργό

Αριθ. Einecs

231-147-0

Χημικός τύπος

Ar

Μοριακό βάρος

40

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο

100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

E 939 ΗΛΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Ήλιο

Αριθ. Einecs

231-168-5

Χημικός τύπος

He

Μοριακό βάρος

4

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο

100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

E 941 ΑΖΩΤΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Άζωτο

Αριθ. Einecs

231-783-9

Χημικός τύπος

N2

Μοριακό βάρος

28

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Μονοξείδιο του άνθρακα

10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο

100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο και οξείδιο του αζώτου

10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

Οξυγόνο

1 % κατ’ ανώτατο όριο

E 942 ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υποξείδιο του αζώτου

Αριθ. Einecs

233-032-0

Χημικός τύπος

N2O

Μοριακό βάρος

44

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Άχρουν, μη εύφλεκτο αέριο, γλυκείας οσμής

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Μονοξείδιο του άνθρακα

30 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο και οξείδιο του αζώτου

10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

E 943α ΒΟΥΤΑΝΙΟ

Συνώνυμα

Κανονικό βουτάνιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Βουτάνιο

Χημικός τύπος

CH3CH2CH2CH3

Μοριακό βάρος

58,12

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 %

Περιγραφή

Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Τάση ατμών

108,935 kPa στους 20 oC

Καθαρότητα

 

Mεθάνιο

0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Αιθάνιο

0,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Προπάνιο

1,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Iσοβουτάνιο

3,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

1,3-Βουταδιένιο

0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Υγρασία

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο

E 943β ΙΣΟΒΟΥΤΑΝΙΟ

Συνώνυμα

2-μεθυλοπροπάνιο

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

2-μεθυλοπροπάνιο

Χημικός τύπος

(CH3)2CH CH3

Μοριακό βάρος

58,12

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 94 %

Περιγραφή

Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Τάση ατμών

205,465 kPa στους 20 oC

Καθαρότητα

 

Μεθάνιο

0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Αιθάνιο

0,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Προπάνιο

2,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

καν.-Βουτάνιο

4,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

1,3-Βουταδιένιο

0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Υγρασία

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο

E 944 ΠΡΟΠΑΝΙΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Προπάνιο

Χημικός τύπος

CH3CH2CH3

Μοριακό βάρος

44,09

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 %

Περιγραφή

Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Τάση ατμών

732,910 kPa στους 20 oC

Καθαρότητα

 

Μεθάνιο

0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Αιθάνιο

1,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Iσοβουτάνιο

2,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

n-Bουτάνιο

1,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

1,3-Βουταδιένιο

0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Υγρασία

0,005 % κατ’ ανώτατο όριο

E 948 ΟΞΥΓΟΝΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Οξυγόνο

Αριθ. Einecs

231-956-9

Χημικός τύπος

O2

Μοριακό βάρος

32

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 99 %

Περιγραφή

Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο

Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφρασμένοι ως μεθάνιο

100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο

E 949 ΥΔΡΟΓΟΝΟ

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Υδρογόνο

Αριθ. Einecs

215-605-7

Χημικός τύπος

H2

Μοριακό βάρος

2

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,9 %

Περιγραφή

Άχρωμο, άοσμο, ιδιαίτερα εύφλεκτο αέριο

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,005 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Οξυγόνο

0,001 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Άζωτο

0,75 % v/v κατ’ ανώτατο όριο

Ε 950 ΑΚΕΤΟΣΟΥΛΦΑΜΙΚΟ ΚΑΛΙ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 951 ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 953 ΙΣΟΜΑΛΤΙΤΟΛΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 957 ΘΑΥΜΑΤΙΝΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 959 ΝΕΟΕΣΠΕΡΙΔΙΝΗ ΔΙΥΔΡΟΧΑΛΚΟΝΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 965 (i) ΜΑΛΤΙΤΟΛΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 965 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΜΑΛΤΙΤΟΛΗΣ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 966 ΛΑΚΤΙΤΟΛΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

Ε 967 ΞΥΛΙΤΟΛΗ

Τα κριτήρια καθαρότητας για το πρόσθετο αυτό είναι τα ίδια που ορίζονται για το ίδιο πρόσθετο στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/60/ΕΚ.

E 999 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΚΙΛΑΪΑΣ

Συνώνυμα

(Soapbark extract, Quillay bark extract, Panama bark extract, Quillai extract, Murillo bark extract, China bark extract)

Ορισμός

Το εκχύλισμα κιλάιας λαμβάνεται με υδατική εκχύλιση του Quillai saponaria Molina, ή άλλου είδους Quillaia, δένδρων της οικογένειας Rosaceae. Περιέχει ορισμένες τριτερπενοειδείς σαπωνίνες που αποτελούνται από γλυκοζίτες κιλαϊκού οξέος. Ενυπάρχουν επίσης και ορισμένα σάκχαρα συμπεριλαμβανομένης της γλυκόζης, γαλακτόζης, αραβινόζης, ξυλόζης και ραμνόζης, παράλληλα με ταννίνη, οξαλικό ασβέστιο και άλλα συστατικά σε ήσσονες ποσότητες

Περιγραφή

Το εκχύλισμα κιλάιας σε μορφή σκόνης είναι ανοικτό καστανό με μια ροζ χροιά. Διατίθεται επίσης και σε μορφή υδατικού διαλύματος

Ταυτοποίηση

 

A.

pH διαλύματος 2,5 %

Μεταξύ 4,5 και 5,5

Καθαρότητα

 

Υγρασία

6,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer) (σε μορφή σκόνης μόνο)

Αρσενικό

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1103 ΙΜΒΕΡΤΑΣΗ

Ορισμός

Η ιμβερτάση παράγεται από Saccharomyces cerevisiae

Συστηματική ονομασία

β-D-Φρουκτοφουρανοζιδο φρουκτοϋδρολάση

Αριθμός EC (επιτροπή ενζύμων)

EC 3.2.1.26

Αριθ. Einecs

232-615-7

Καθαρότητα

 

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Κάδμιο

0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ολικός αριθμός βακτηρίων

50 000/g κατ’ ανώτατο όριο

Salmonella spp.

Να μην υπάρχουν κατά δοκιμή σε 25 g

Coliforms

30/g κατ’ ανώτατο όριο

E. coli

Να μην υπάρχουν κατά δοκιμή σε 25 g

Ε 1105 ΛΥΣΟΖΥΜΗ

Συνώνυμα

Υδροχλωρική λυσοζύμη

Μουραμιδάση

Ορισμός

Η λυσοζύμη είναι γραμμικό πολυπεπτίδιο, αποτελούμενο από 129 αμινοξέα, που λαμβάνεται από το λεύκωμα του αυγού της κότας. Η ενζυμική δράση της οφείλεται στην ικανότητά της να υδρολύει τους δεσμούς β(1-4) μεταξύ του N-ακετυλομουραμικού οξέος και της N-ακετυλογλυκοζαμίνης στην εξωτερική μεμβράνη των κυττάρων των βακτηριδίων, ιδίως των θετικών κατά Gram. Συνήθως λαμβάνεται ως υδροχλωρική λυσοζύμη

Χημική ονομασία

Αριθ. επιτροπής ενζύμων (EC): 3.2.1.17

Αριθ. Einecs

232-620-4

Μοριακό βάρος

Περίπου 14 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 950 mg/g επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή άοσμη σκόνη με ελαφρώς γλυκειά γεύση

Ταυτοποίηση

 

Α.

Ισοηλεκτρικό σημείο 10,7

 

Β.

Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2,0 % κυμαίνεται μεταξύ 3,0 και 3,6

 

Γ.

Μέγιστο απορρόφησης υδατικού διαλύματος (25 mg/100 ml) στα 281 nm, ελάχιστο απορρόφησης στα 252 nm

 

Καθαρότητα

 

Υγρασία

6 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) (μόνο για τη σκόνη)

Υπόλειμμα καύσης

1,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Άζωτο

Τουλάχιστον 16,8 % και όχι άνω του 17,8 %

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μικροβιολογικά κριτήρια

 

Καταμέτρηση όλων των βακτηριδίων

5 × 104 cfu/g κατ’ ανώτατο όριο

Σαλμονέλλες

Απουσία σε 25 g

Staphylococcus aureus

Απουσία σε 1 g

Escherichia coli

Απουσία σε 1 g

E 1200 ΠΟΛΥΔΕΞΤΡΟΖΗ

Συνώνυμα

Τροποποιημένες πολυδεξτρόζες

Ορισμός

Τυχαίας σύνδεσης πολυμερή γλυκόζης με ορισμένες ακραίες ομάδες σορβιτόλης και με μόρια κιτρικού οξέος ή φωσφορικού οξέος προσκολλημένα στα πολυμερή με μονο- ή διεστερικούς δεσμούς. Λαμβάνονται με τήξη και συμπύκνωση των συστατικών και συνίστανται από 90 περίπου μέρη D-γλυκόζης, 10 μέρη σορβιτόλης και 1 μέρος κιτρικού οξέος ή 0,1 μέρος φωσφορικού οξέος. Στα πολυμερή επικρατεί η 1,6-γλυκοζιτική σύνδεση, συναντώνται όμως και άλλοι δεσμοί. Τα προϊόντα περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκόζης, σορβιτόλης, λεβογλυκοζάνης (1,6-ανυδρο-D-γλυκόζη) και κιτρικού οξέος και μπορούν να εξουδετερωθούν με οποιαδήποτε βάση καθαρότητας κατάλληλης για τρόφιμα ή/και να αποχρωματιστούν και να απιονιστούν για περαιτέρω καθαρισμό. Τα προϊόντα μπορούν επίσης να υδρογονωθούν μερικώς με καταλύτη νικελίου Raney για αναγωγή της υπολειπόμενης γλυκόζης. Η πολυδεξτρόζη-Ν είναι εξουδετερωμένη πολυδεξτρόζη

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % σε πολυμερές σε προϊόν άνυδρο και απηλλαγμένο τέφρας

Περιγραφή

Λευκό έως ανοικτό καστανό στερεό. Οι πολυδεξτρόζες διαλύονται σε νερό δίνοντας διαυγή, άχρωμα έως αχυροκίτρινα διαλύματα

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για σάκχαρα και αναγωγικά σάκχαρα

 

B.

pH διαλύματος 10 %

Μεταξύ 2,5 και 7,0 για πολυδεξτρόζη

Μεταξύ 5,0 και 6,0 για πολυδεξτρόζη-N

Καθαρότητα

 

Υγρασία

4,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη)

2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη Ν)

Νικέλιο

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για υδρογονωμένες πολυδεξτρόζες

1,6-ανυδρο-D-γλυκόζη

4,0 % κατ’ ανώτατο όριο σε προϊόν ξηρό και απηλλαγμένο τέφρας

Γλυκόζη και σορβιτόλη

6,0 % κατ’ ανώτατο όριο συνολικά σε προϊόν ξηρό και απηλλαγμένο τέφρας. Η γλυκόζη και η σορβιτόλη προσδιορίζονται ξεχωριστά

Όρια μοριακού βάρους

Δοκιμή αρνητική για πολυμερή με μοριακό βάρος μεγαλύτερο από 22 000

5-υδροξυμεθυλοφουρφου-ράλη

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη)

0,05 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη-N)

Μόλυβδος

0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1201 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ

Συνώνυμα

Ποβιδόνη

PVP

Διαλυτή πολυβινυλοπυρρολιδόνη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο]

Χημικός τύπος

(C6H9NO)n

Μοριακό βάρος

Τουλάχιστον 25 000

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11,5 % και κατ’ ανώτατο όριο 12,8 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Διαλυτή στο νερό και στην αιθανόλη Αδιάλυτη στον αιθέρα

B.

pH διαλύματος 5 %

Μεταξύ 3,0 και 7,0

Καθαρότητα

 

Υγρασία

5 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Ολική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Αλδεΰδη

500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως ακεταλδεΰδη)

Ελεύθερη N- βινυλοπυρρολιδόνη

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδραζίνη

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1202 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΟΛΥΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ

Συνώνυμα

Πολυβιδόνη με σταυροειδείς δεσμούς

Αδιάλυτη πολυβινυλοπυρρολιδόνη

 

Ορισμός

Η πολυβινυλοπυρρολιδόνη είναι πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο], με τυχαίους σταυροειδείς δεσμούς. Παράγεται με πολυμερισμό της N-βινυλ-2-πυρρολιδόνης παρουσία είτε καυστικού καταλύτη είτε N, N’-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνης. Λόγω του ότι είναι αδιάλυτη σε όλους τους κοινούς διαλύτες, το εύρος τιμών του μοριακού βάρους δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί αναλυτικά

Χημική ονομασία

Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο]

Χημικός τύπος

(C6H9NO)n

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11 % και κατ’ ανώτατο όριο 12,8 % στην άνυδρη μορφή

Περιγραφή

Λευκή υγροσκοπική σκόνη με ελαφρά, μη δυσάρεστη οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Αδιάλυτο στο νερό, στην αιθανόλη και στον αιθέρα

B.

pH εναιωρήματος 1 % σε νερό

Μεταξύ 5,0 και 8,0

Καθαρότητα

 

Υγρασία

6 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο

Ουσίες αδιάλυτες στο νερό

1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερη-N-βινυλοπυρρολιδόνη

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ελεύθερη είτε N, N’-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνη

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1204 ΠΟΥΛΟΥΛΑΝΗ

Ορισμός

Γραμμική, ουδέτερη γλυκάνη που αποτελείται κυρίως από μονάδες μαλτοτριόζης που συνδέονται με –1,6 γλυκοσιδικούς δεσμούς. Παράγεται με ζύμωση από υδρολυμένο άμυλο κατάλληλο για τρόφιμα, με τη χρήση μη τοξινογόνου στελέχους του Aureobasidium pullulans. Μετά την ολοκλήρωση της ζύμωσης, απομακρύνονται με μικροδιήθηση τα κύτταρα του μύκητα, το διήθημα αποστειρώνεται με θέρμανση ενώ οι χρωστικές και άλλοι επιμολυντές απομακρύνονται με προσρόφηση και χρωματογραφία ανταλλαγής ιόντων

Αριθ. Einecs

232-945-1

Χημικός τύπος

(C6H10O5)x

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε γλυκάνη 90 % επί ξηρού

Ορισμός

Λευκή ή σχεδόν λευκή άοσμη σκόνη

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Διαλυτή σε νερό, πρακτικά αδιάλυτη σε αιθανόλη

B.

pH διαλύματοςσυγκεντρώσεως 10 %

5,0 έως 7,0

Γ.

Kαθίζηση με πολυαιθυλενογλυκόλη 600

Προσθέστε 2 ml πολυαιθυλενογλυκόλης 600 σε 10 ml υδατικού διαλύματος πουλουλάνης 2 %. Σχηματίζεται λευκό ίζημα

Δ.

Αποπολυμερισμός με πουλουλάνη

Ετοιμάστε δύο δοκιμαστικούς σωλήνες, τον καθένα με 10 ml διαλύματος πουλουλάνης 10 %. Προσθέστε 0,1 ml διαλύματος πουλουλανάσης με δράση 10 μονάδες/g στον ένα δοκιμαστικό σωλήνα, και 0,1 ml νερό στον άλλο. Μετά την επώαση σε περίπου 25 oC για 20 λεπτά, το ιξώδες του διαλύματος που υπέστη επεξεργασία με πουλουλανάση είναι εμφανώς χαμηλότερο από το ιξώδες του διαλύματος που δεν υπέστη επεξεργασία

Καθαρότητα

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

6 % κατ’ ανώτατο όριο (90 oC, πίεση 50 mm Hg κατ’ ανώτατο όριο, 6 h)

Μονοδικαιολιγοσακχαρί-τες

10 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενοι σε γλυκόζη

ιξώδες

100-180 mm2/s (υδατικό διάλυμα 10 % w/w στους 30 oC)

μόλυβδος

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Ζυμομήκυτες και ευρωτομήκυτες

100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο

κολοβακτηρίδια

Απουσία σε 25 g

Salmonella

Απουσία σε 25 g

E 1404 ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο επεξεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή αδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Καρβοξυλομάδες

1,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου σιτηρών

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1410 ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το δισόξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με ορθοφωσφορικό οξύ, ή ορθοφωσφορικό νάτριο ή κάλιο ή με τριπολυφωσφορικό νάτριο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Υπόλειμμα φωσφορικών

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1412 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Υπόλειμμα φωσφορικών

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1413 ΦΩΣΦΟΡΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το φωσφορυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο που έχει υποβληθεί σε συνδυασμό κατεργασιών όπως περιγράφεται για το δισόξινο και το όξινο φωσφορικό άμυλο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Υπόλειμμα φωσφορικών

0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας

0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1414 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το ακετυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Ακετυλομάδες

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Υπόλειμμα φωσφορικών

0,14 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας

0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα

Οξικό βινύλιο

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1420 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ

Συνώνυμα

Οξικό άμυλο

Ορισμός

Το ακετυλιωμένο άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Ακετυλομάδες

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Οξικό βινύλιο

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1422 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΑΔΙΠΙΚΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το ακετυλιωμένο όξινο αδιπικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με αδιπικό ανυδρίτη και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Ακετυλομάδες

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Αδιπικές ομάδες

0,135 % κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1440 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Υδροξυπροπυλομάδες

7,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Προπυλενοχλωρυδρίνη

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1442 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το όξινο φωσφορικό υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο και αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Υδροξυπροπυλομάδες

7,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Υπόλειμμα φωσφορικών

0,14 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας

0,04 κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα

Προπυλενοχλωρυδρίνη

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου σιτηρών

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1450 ΟΚΤΕΝΥΛΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

SSOS

Ορισμός

Το οκτενυληλεκτρικό αμυλονάτριο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυληλεκτρικό ανυδρίτη

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Οκτενυληλεκτρυλομάδες

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1451 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ

Ορισμός

Το ακετυλιωμένο οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο κατεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο και στη συνέχεια εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας

18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα

Καρβοξυλομάδες

1,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Ακετυλομάδες

2,5 % κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1452 ΑΡΓΙΛΙΟΥΧΟ ΟΚΤΕΝΥΛΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ

Συνώνυμα

SAOS

Ορισμός

Το αργιλιούχο οκτενυλοηλεκτρικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυλ-ηλεκτρικό ανυδρίτη και επεξεργασμένο με θειικό αργίλιο

Περιγραφή

Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια

Ταυτοποίηση

 

A.

Εάν δεν έχει προζελατινοποιη-θεί: παρατήρηση με μικροσκόπιο

 

B.

Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)

 

Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται σε άνυδρο προϊόν εκτός της απώλειας κατά την ξήρανση)

 

Απώλεια κατά την ξήρανση

21,0 % κατ’ ανώτατο όριο

Οκτενυληλεκτρυλομάδες

3 % κατ’ ανώτατο όριο

Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

Διοξείδιο του θείου

50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών

10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται

Αρσενικό

1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Υδράργυρος

0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

αλουμίνιο

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο

E 1505 ΚΙΤΡΙΚΟΣ ΤΡΙΑΙΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ

Συνώνυμα

Κιτρικός αιθυλεστέρας

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικός τριαιθυλεστέρας

Αριθ. Einecs

201-070-7

Χημικός τύπος

C12H20O7

Μοριακό βάρος

276,29

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %

Περιγραφή

Άοσμο, πρακτικώς άχρωμο, ελαιώδες υγρό

Ταυτοποίηση

 

A.

Ειδικό βάρος

(d25)25: 1,135-1,139

B.

Δείκτης διαθλάσεως

(n)20 D: 1,439-1,441

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Οξύτητα

0,02 % κατ’ ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1517 ΔΙΟΞΙΚΟ ΓΛΥΚΕΡΥΛΙΟ

Συνώνυμα

Διακετίνη, διοξικός γλυκερινεστέρας

Ορισμός

Το διοξικό γλυκερίλιο αποτελείται κυρίως από ένα μείγμα 1,2- και 1,3-διοξικών γλυκερινών και μικρές ποσότητες μονο- και τρι-εστέρων

Χημικές ονομασίες

Διοξικό γλυκερίλιο

Διοξικό 1,2,3-προπανοτριύλιο

Χημικός τύπος

C7H12O5

Μοριακό βάρος

176,17

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 94,0 %

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο, υδροσκοπικό, σχετικά παχύρευστο υγρό με ελαφρά, λιπαρή οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε νερό. Αναμειγνύεται με την αιθανόλη

B.

Θετικές δοκιμές γλυκερίνης και οξικής κυτταρίνης

 

Γ.

Ειδικό βάρος

d20 20: 1,175-1,195

Δ.

Κλάσμα ζέσεως

Μεταξύ 259 και 261 oC

Καθαρότητα

 

Συνολική τέφρα

0,02 % κατ’ ανώτατο όριο

Οξύτητα

0,4 % (ως οξικό οξύ) κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1518 ΤΡΙΟΞΙΚΟΣ ΓΛΥΚΕΡΙΝΕΣΤΕΡΑΣ

Συνώνυμα

Τριακετίνη

Ορισμός

 

Χημική ονομασία

Τριοξικός γλυκερινεστέρας

Αριθ. Einecs

203-051-9

Χημικός τύπος

C9H14O6

Μοριακό βάρος

218,21

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 %

Περιγραφή

Άχρωμο, κάπως ελαιώδες υγρό με ελαφρώς λιπαρή οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Θετικές δοκιμές για οξικά και για γλυκερίνη

 

B.

Δείκτης διαθλάσεως

Μεταξύ 1,429 και 1,431 στους 25 oC

Γ.

Ειδικό βάρος (25 oC/25 oC)

Μεταξύ 1,154 και 1,158

Δ.

Περιοχή ζέσεως

Μεταξύ 258 oC και 270 oC

Καθαρότητα

 

Υγρασία

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)

Θειική τέφρα

0,02 % κατ’ ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ)

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1519 ΒΕΝΖΥΛΙΚΗ ΑΛΚΟΟΛΗ

Συνώνυμα

Φαινυλοκαρβινόλη

Φαινυλομεθυλική αλκοόλη

Βενζομεθανόλη

α-υδροξυτολουόλιο

Περιγραφή

 

Χημικές ονομασίες

Βενζυλική αλκοόλη

Φαινυλομεθανόλη

Χημικός τύπος

C7H8O

Μοριακό βάρος

108,14

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 98,0 %

Περιγραφή

Άχρωμο, διαυγές υγρό με ελαφρά αρωματική οσμή

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε νερό, αιθανόλη και αιθέρα

B.

Δείκτης διάθλασης

[n]D20: 1,538-1,541

Γ.

Ειδικό Βάρος

d25 25: 1,042-1,047

Δ.

Θετική δοκιμή για υπεροξείδια

 

Καθαρότητα

 

Κλάσμα απόσταξης

Αποστάζει τουλάχιστον το 95 % ν/ν στους 202 έως 208 oC

Βαθμός οξύτητας

0,5 κατ’ ανώτατο όριο

Αλδεϊδες

0,2 % ν/ν (ως βενζαλδεϊδη) κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

E 1520 ΠΡΟΠΑΝΟ-1,2-ΔΙΟΛΗ

Συνώνυμα

Προπυλενογλυκόλη

Ορισμός

 

Χημικές ονομασίες

1,2-διυδροξυπροπάνιο

Αριθ. Einecs

200-338-0

Χημικός τύπος

C3H8O2

Μοριακό βάρος

76,10

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % στο άνυδρο προϊόν

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο, υγροσκοπικό, ιξώδες υγρό

Ταυτοποίηση

 

A.

Διαλυτότητα

Διαλυτό σε νερό, αιθανόλη και ακετόνη

B.

Ειδικό βάρος

(d20)20: 1,035-1,040

Γ.

Δείκτης διαθλάσεως

[n]20 D: 1,431-1,433

Καθαρότητα

 

Περιοχή αποστάξεως

Το 99 % v/v αποστάζει μεταξύ 185-189 oC

Θειική τέφρα

0,07 % κατ’ ανώτατο όριο

Υγρασία

1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)

Μόλυβδος

5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΗ 6000

Συνώνυμα

PEG 6000

Macrogol 6000

Ορισμός

Η πολυαιθυλενογλυκόλη 6000 είναι μείγμα πολυμερών με το γενικό τύπο Η-(OCH2-CH)-OH που αντιστοιχεί σε μια μέση σχετική μοριακή μάζα περίπου 6 000

Χημικός τύπος

(C2H4O)n H2O (n = αριθμός μονάδων αιθυλενοξειδίου που αντιστοιχούν σε μοριακό βάρος 6 000 περίπου 140)

Μοριακό βάρος

5 600-7 000

Δοκιμασία

Τουλάχιστον 90,0 % και όχι περισσότερο από 110,0 %

Περιγραφή

Λευκό ή σχεδόν λευκό στερεό με κηρώδη ή παραφινώδη μορφή

Ταυτοποίηση

 

Α.

Διαλυτότητα

Ένωση εύκολα διαλυτή στο ύδωρ και στο μεθυλενοχλωρίδιο. Σχεδόν αδιάλυτη στην αλκοόλη, στον αιθέρα και στα λιπαρά έλαια και ορυκτέλαια

Β.

Περιοχή σημείου τήξης

Μεταξύ 55 oC και 61 oC

Καθαρότητα

 

Ιξώδες

Μεταξύ 0,220 και 0,275 kgm-1 s-1 στους 20 oC

Αριθμός υδροξυλίουων

Μεταξύ 16 και 22

Θειική τέφρα

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο

Αιθυλενοξείδιο

0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Αρσενικό

3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

5 mg/kg


(1)  ΕΕ L 226 της 22.9.1995, σ. 1.

(2)  Άμυλο TS: Λειοτριβούνται 0,5 g αμύλου (άμυλο πατάτας, αραβοσίτου ή διαλυτό άμυλο) και αναμειγνύονται με 5 ml ύδατος. Στον λαμβανόμενο πολτό προστίθεται με συνεχή ανάδευση η κατάλληλη ποσότητα νερού, για να ληφθεί συνολικός όγκος 100 ml. Το σύνολο ζέεται επί μερικά λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και διηθείται. Το άμυλο ST πρέπει να είναι πρόσφατης παρασκευής.

(3)  Χλωριούχο κοβάλτιο TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου χλωριούχου κοβαλτίου CoCl2·6H2O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 5 ml ακριβώς από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 5 ml υπεροξειδίου του υδρογόνου 3 % και κατόπιν 15 ml διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου 20 %. Το σύνολο ζέεται επί 10 λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και προστίθενται 2 g ιωδιούχου καλίου και 20 ml θειικού οξέος 25 %. Έπειτα από πλήρη διάλυση του ιζήματος, το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 23,80 mg CoCl2·6H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 59,5 mg CoCl2·6H2O ανά ml.

(4)  Τριχλωριούχος σίδηρος TSC: Διαλύονται 55 gr περίπου τριχλωριούχου σιδήρου σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 15 ml νερού και 3 g ιωδιούχου καλίου και το μείγμα αφήνεται σε ηρεμία επί 15 λεπτά. Αραιώνεται σε 100 ml ύδατος και κατόπιν το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 27,03 mg FeCl3·6H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 45,0 mg FeCl3·6H2O ανά ml.

(5)  Θειικός χαλκός TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου θειικού χαλκού CuSO4·5H2O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 40 ml νερού, 4 ml οξικού οξέος και 3 g ιωδιούχου καλίου. Το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 24,97 mg CuSO4·5H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 62,4 mg CuSO4.5H2O ανά ml.

(6)  Όταν τα νιτρώδη άλατα φέρουν την επισήμανση «για χρήση στα τρόφιμα», επιτρέπεται να πωλούνται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.

(7)  Όταν τα νιτρώδη άλατα φέρουν την επισήμανση «για χρήση στα τρόφιμα», επιτρέπεται να πωλούνται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.

(8)  ΕΕ L 158 της 18.6.2008, σ. 17.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΜΕΡΟΣ Α

Καταργούμενη οδηγία με κατάλογος των διαδοχικών της τροποποιήσεων

(που αναφέρονται στο άρθρο 2)

Οδηγία 96/77/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 98/86/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 2000/63/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 2001/30/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 2002/82/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 2003/95/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 2004/45/ΕΚ της Επιτροπής

 

Οδηγία 2006/129/EΚ της Επιτροπής

(ΕΕ L 339 της 30.12.1996, σ. 1)

 

(ΕΕ L 334 της 9.12.1998, σ. 1)

 

(ΕΕ L 277 της 30.10.2000, σ. 1)

 

(ΕΕ L 146 της 31.5.2001, σ. 1)

 

(ΕΕ L 292 της 28.10.2002, σ. 1)

 

(ΕΕ L 283 της 31.10.2003, σ. 71)

 

(ΕΕ L 113 της 20.4.2004, σ. 19)

 

(ΕΕ L 346 της 9.12.2006, σ. 15)

ΜΕΡΟΣ Β

Κατάλογος ημερομηνιών ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο

(που αναφέρονται στο άρθρο 2)

Οδηγία

Λήξη προθεσμίας ενσωμάτωσης

96/77/ΕΚ

1η Ιουλίου 1997 (1)

98/86/ΕΚ

1η Ιουλίου 1999 (2)

200/63/ΕΚ

31η Μαρτίου 2001 (3)

2001/30/ΕΚ

1η Ιουνίου 2002 (4)

2002/82/ΕΚ

31η Αυγούστου 2003

2003/95/ΕΚ

1η Νοεμβρίου 2004 (5)

2004/45/ΕΚ

1η Απριλίου 2005 (6)

2006/129/EΚ

15 Φεβρουαρίου 2008


(1)  Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 96/77/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Ιουλίου 1997.

(2)  Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/86/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Ιουλίου 1999.

(3)  Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 της οδηγίας 2000/63/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 31η Μαρτίου 2001.

(4)  Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 της οδηγίας 2001/30/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Ιουνίου 2002.

(5)  Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2003/95/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Νοεμβρίου 2004.

(6)  Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2004/45/ΕΚ, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα, επιτρέπεται η εμπορία προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται μεν στην παρούσα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισημανθεί πριν από την 1η Απριλίου 2005.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

Πίνακας αντιστοιχίας

Οδηγία 96/77/ΕΚ

Παρούσα οδηγία

Άρθρο 1

Άρθρο 1

Άρθρο 2

Άρθρο 3

Άρθρο 2

Άρθρο 4

Άρθρο 3

Άρθρο 5

Άρθρο 4

Παράρτημα

Παράρτημα Ι

Παράρτημα ΙΙ

Παράρτημα ΙΙΙ


20.9.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 253/s3


ΣΗΜΕΊΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΤα θεσμικά όργανα αποφάσισαν να μην εμφανίζουν πλέον στα κείμενά τους τη μνεία της τελευταίας τροποποίησης των πράξεων στις οποίες παραπέμπουν.Εάν δεν υπάρχει μνεία περί του αντιθέτου, οι πράξεις στις οποίες γίνεται παραπομπή στα κείμενα που δημοσιεύονται στο παρόν τεύχος νοούνται στην εκάστοτε ισχύουσα μορφή τους.