29.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 384/1

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (1) τροποποίησε, μεταξύ άλλων, τις διατάξεις για τα ανώτατα όρια ενίσχυσης για τους σπόρους προς σπορά, λόγω της προσχώρηση του 2004, και εισήγαγε καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στον τομέα της ζάχαρης. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (2) εισήγαγε κοινούς κανόνες που διέπουν την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης από το έτος εμπορίας 2006/2007. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 320/2006 (3) θέσπισε ένα προσωρινό καθεστώς για την αναδιάρθρωση του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα.

(2)

Οι εν λόγω γενικοί κανόνες και μέτρα θα πρέπει να προσαρμοσθούν, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή τους στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία από την ημερομηνία της προσχώρησης των χωρών αυτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

(3)

Για να επιτραπεί στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία να επωφεληθούν από τα μέτρα στήριξης στον τομέα της ζάχαρης που προβλέπονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, ενδείκνυται να τροποποιηθούν τα εθνικά ανώτατα όρια για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, λαμβάνοντας υπόψη το πρόσθετο ποσό της ενίσχυσης. Για να δοθεί στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία η δυνατότητα να χορηγούν την άμεση ενίσχυση για τη ζάχαρη υπό τη μορφή ξεχωριστής άμεσης ενίσχυσης, ενδείκνυται να τροποποιηθούν τα εθνικά ανώτατα όρια σχετικά με τα ποσά αναφοράς για τη ζάχαρη. Για να εφαρμοσθούν οι διατάξεις για τη χωριστή πληρωμή για τη ζάχαρη στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, ενδείκνυται να προσαρμοσθούν οι περίοδοι εφαρμογής αναλόγως.

(4)

Για να επιτραπεί στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία να εντάξουν την ενίσχυση για τους σπόρους προς σπορά στα καθεστώτα στήριξης που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, ενδείκνυται να προστεθούν η Βουλγαρία και η Ρουμανία στον κατάλογο των χωρών που αφορά το μέτρο αυτό.

(5)

Τόσο η πράξη προσχώρησης του 2005 όσο και ο παρών κανονισμός τροποποιούν τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και αυτές οι τροποποιήσεις θα πρέπει να αρχίσουν να ισχύουν την ίδια ημέρα. Χάριν της ασφάλειας δικαίου, θα πρέπει να προσδιορισθεί η σειρά με την οποία οι τροποποιήσεις αυτές θα εφαρμοσθούν.

(6)

Για να εφαρμοσθούν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία οι μηχανισμοί για το καθεστώς ποσόστωσης της παραγωγής για τη ζάχαρη, την ισογλυκόζη και το σιρόπι ινουλίνης καθώς και τις παραδοσιακές ανάγκες εφοδιασμού σε ζάχαρη για ραφινάρισμα, κατά τα προβλεπόμενα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 318/2006, και οι δύο χώρες θα πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο των χωρών που επωφελούνται από τα μέτρα αυτά. Επίσης, θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω προσαρμογές στον εν λόγω κανονισμό, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η ιδιάζουσα κατάσταση που επικρατεί στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

(7)

Για να επιτραπεί στους επιχειρηματίες στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία να συμμετάσχουν στο καθεστώς αναδιάρθρωσης που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 320/2006, είναι αναγκαία η προσαρμογή του εν λόγω κανονισμού.

(8)

Οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, (ΕΚ) αριθ. 318/2006 και (ΕΚ) αριθ. 320/2006 θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθούν αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 71γ, εντάσσεται το ακόλουθο εδάφιο μετά το πρώτο εδάφιο:

«Στην περίπτωση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, το χρονοδιάγραμμα αυξήσεων που προβλέπεται βάσει του άρθρου 143α εφαρμόζεται για τη ζάχαρη και το κιχώριο».

2)

Το άρθρο 143βα τροποποιείται ως εξής:

3)

Τα παραρτήματα VII, VΙΙΙα και ΧΙα τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

1)

Στο άρθρο 7, παράγραφος 2, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, στην περίπτωση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, η περίοδος εμπορίας είναι η περίοδος εμπορίας 2006/2007».

2)

Στο άρθρο 9, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Για την περίοδο εμπορίας 2006/2007, ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στο σύνολο της ποσόστωσης ισογλυκόζης που ορίζεται στο παράρτημα III. Για κάθε μία από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009, προστίθεται μία επιπλέον ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων στην ποσόστωση της προηγούμενης περιόδου εμπορίας. Η προσαύξηση αυτή δεν αφορά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Για κάθε μία από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009, προστίθεται μία επιπλέον ποσόστωση ισογλυκόζης 11 045 τόνων για τη Βουλγαρία και 1 966 τόνων για τη Ρουμανία στην ποσόστωση της προηγούμενης περιόδου εμπορίας.

Τα κράτη μέλη χορηγούν τις πρόσθετες ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις κατ’ αναλογία των ποσοστώσεων ισογλυκόζης που τους χορηγήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2».

3)

Στο άρθρο 29, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Παρά το άρθρο 19 παράγραφος 1 ορίζεται για την Κοινότητα παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού ζάχαρης για ραφινάρισμα ύψους 2 324 735 τόνων ανά περίοδο εμπορίας, εκφραζόμενη ως λευκή ζάχαρη.

Κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού κατανέμεται ως εξής:

4)

Το παράρτημα III αντικαθίσταται από το κείμενο του παραρτήματος II του παρόντος κανονισμού.

29.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 384/8

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (1) θέσπισε κοινούς κανόνες για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής καθώς και ορισμένα καθεστώτα στήριξης των γεωργών.

(2)

Το άρθρο 42 παράγραφος 8 και το άρθρο 71δ παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 απαγορεύουν τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων που αποκτώνται με τη χρησιμοποίηση του εθνικού αποθέματος με εξαίρεση τις περιπτώσεις κληρονομιάς. Σε περιπτώσεις συγχώνευσης ή κατάτμησης, ενδείκνυται επίσης να επιτρέπεται στους γεωργούς να μεταφέρουν τα δικαιώματα ενίσχυσης από το εθνικό απόθεμα στη νέα ή τις νέες εκμεταλλεύσεις που δημιουργούνται.

(3)

Η εμπειρία έχει δείξει ότι, όσον αφορά την εισοδηματική ενίσχυση, την αποσυνδεδεμένη από την παραγωγή, οι κανόνες που διέπουν την επιλεξιμότητα των γεωργικών εκτάσεων μπορούν να είναι απλοί. Ιδίως, ενδείκνυται να απλουστευθούν οι κανόνες που εφαρμόζονται στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης για τις γεωργικές εκτάσεις που είναι φυτεμένες με ελαιόδενδρα.

(4)

Στη Μάλτα, η πλειοψηφία των γεωργών του κλάδου βοοειδών δεν διαθέτουν γη. Υπό αυτές τις ειδικές συνθήκες, η εφαρμογή των ειδικών όρων που προβλέπονται στο άρθρο 71ιγ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου βοοειδών καθώς και υπερβολικό διοικητικό φόρτο. Είναι σκόπιμο να προβλεφθούν απλοποιημένοι όροι για τις ενισχύσεις που καταβάλλονται στους εν λόγω γεωργούς στη Μάλτα στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης.

(5)

Επί του παρόντος, όσα κράτη μέλη μεταξύ των ακολούθων: Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Κύπρος, Λεττονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβενία και Σλοβακία (εφεξής «νέα κράτη μέλη»), εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης, αποκλείονται από τις κοινοτικές ενισχύσεις για ενεργειακές καλλιέργειες. Η αναθεώρηση του καθεστώτος ενεργειακών καλλιεργειών σύμφωνα με το άρθρο 92 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 έδειξε ότι οι ενισχύσεις για τις ενεργειακές καλλιέργειες είναι σκόπιμο να επεκταθούν σε όλα τα κράτη μέλη από το 2007 και με βάση τους ίδιους όρους. Για το λόγο αυτό, η μέγιστη εγγυημένη έκταση θα πρέπει να αυξηθεί αναλογικά, το χρονοδιάγραμμα αυξήσεων που προβλέπεται για τη θέσπιση καθεστώτων στήριξης στα νέα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στο καθεστώς ενεργειακών καλλιεργειών και οι κανόνες που διέπουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης θα πρέπει να τροποποιηθούν.

(6)

Για να ενισχυθεί ο ρόλος των μόνιμων ενεργειακών καλλιεργειών και να δοθούν κίνητρα για την αύξηση της παραγωγής των καλλιεργειών αυτών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να χορηγούν εθνικές ενισχύσεις μέχρι το 50 % των δαπανών που συνδέονται με την καθιέρωση μόνιμων καλλιεργειών στις εκτάσεις για τις οποίες έχει υποβληθεί αίτηση ενίσχυσης για ενεργειακές καλλιέργειες.

(7)

Οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου στα νέα κράτη μέλη τυγχάνουν στήριξης των τιμών, από την προσχώρησή τους, στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (2). Για το λόγο αυτό, η κοινοτική ενίσχυση για παραγωγούς ζαχαρότευτλων και ζαχαροκάλαμου που προβλέπεται στο κεφάλαιο 10στ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 δεν θα πρέπει να υπόκειται στην εφαρμογή του χρονοδιαγράμματος αυξήσεων που προβλέπεται στο άρθρο 143α του εν λόγω κανονισμού, με ισχύ από την ημέρα εφαρμογής της ενίσχυσης για τους παραγωγούς ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου. Είναι επίσης σκόπιμο να διευκρινισθούν οι όροι εφαρμογής αυτής της ενίσχυσης και ο υπολογισμός του ποσού ενίσχυσης που θα χορηγείται στους εν λόγω γεωργούς.

(8)

Η εμπειρία έχει δείξει ότι το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης είναι ένα αποτελεσματικό και απλό σύστημα χορήγησης εισοδηματικής ενίσχυσης στους γεωργούς, αποσυνδεδεμένης από την παραγωγή. Για λόγους απλούστευσης, ενδείκνυται να επιτραπεί στα νέα κράτη μέλη να συνεχίσουν να το εφαρμόζουν μέχρι το τέλος του έτους 2010. Ωστόσο, δεν κρίνεται σκόπιμο να παραταθεί μετά από το 2008 η εξαίρεση που χορηγήθηκε στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης, όσον αφορά την υποχρέωση καθιέρωσης κανονιστικών απαιτήσεων διαχείρισης στο πλαίσιο της πολλαπλής συμμόρφωσης. Για να εξασφαλισθεί η συνοχή ορισμένων μέτρων αγροτικής ανάπτυξης με αυτή τη μη παράταση, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 (3).

(9)

Υπό κανονικές συνθήκες, οι γεωργοί μπορούν να συμφωνήσουν από μόνοι τους για τους όρους μεταβίβασης μιας εκμετάλλευσης (ή τμήματος εκμετάλλευσης) που έχει τύχει χωριστής πληρωμής για τη ζάχαρη. Ωστόσο, σε περίπτωση κληρονομιάς, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι η χωριστή πληρωμή για τη ζάχαρη πρέπει να χορηγείται στον κληρονόμο.

(10)

Τόσο η πράξη προσχώρησης του 2005 όσο και ο παρών κανονισμός τροποποιούν τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και αυτές οι τροποποιήσεις θα πρέπει να αρχίσουν να ισχύουν την ίδια ημέρα. Χάριν της ασφαλείας του δικαίου, θα πρέπει να προσδιορισθεί η σειρά με την οποία οι εν λόγω τροποποιήσεις θα εφαρμοσθούν.

(11)

Κατά συνέπεια, θα πρέπει να τροποποιηθούν οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, αναλόγως.

(12)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (4), τροποποίησε το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003. Λόγω σφάλματος, στις εγγραφές για το ελαιόλαδο και το λυκίσκο δεν ελήφθησαν υπόψη οι τροποποιήσεις του παραρτήματος αυτού που θεσπίσθηκαν με το κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2183/2005 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2005, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 795/2004 σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου. Επομένως, το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 θα πρέπει να διορθωθεί αναλόγως, με ισχύ από την ημερομηνία εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2183/2005,

1.

Το άρθρο 20 τροποποιείται ως εξής:

2.

Στο άρθρο 22 παράγραφος 1 η δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3.

Στο άρθρο 42 παράγραφος 8 το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Πλην της περιπτώσεως μεταβίβασης μέσω πραγματικής ή αναμενόμενης κληρονομιάς, συγχώνευσης ή κατάτμησης, και κατά παρέκκλιση από το άρθρο 46, τα δικαιώματα που αποκτώνται με τη χρησιμοποίηση του εθνικού αποθέματος δεν μεταβιβάζονται για χρονική περίοδο πέντε ετών από τη διάθεσή τους. Σε περίπτωση συγχώνευσης ή κατάτμησης, ο γεωργός ή οι γεωργοί που διαχειρίζονται τη νέα εκμετάλλευση ή τις νέες εκμεταλλεύσεις διατηρούν τα δικαιώματα που τους είχαν δοθεί αρχικά από το εθνικό απόθεμα μέχρι το τέλος της πενταετούς χρονικής περιόδου.»

4.

Στο άρθρο 44 παράγραφος 2 το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ο όρος “επιλέξιμα εκτάρια” σημαίνει επίσης εκτάσεις φυτεμένες με λυκίσκο ή υπαγόμενες σε υποχρέωση προσωρινής παύσης καλλιέργειας, ή εκτάσεις με ελαιόδεντρα.»

5.

Στο άρθρο 51 το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6.

Στο άρθρο 56, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Επιτρέπεται στα κράτη μέλη να καταβάλλουν εθνική ενίσχυση μέχρι του 50 % των δαπανών που σχετίζονται με τη δημιουργία μόνιμων καλλιεργειών για την παραγωγή βιομάζας σε εκτάσεις παύσης καλλιέργειας.»

7.

Στο άρθρο 60 η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Σε περίπτωση που κράτος μέλος κάνει χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στο άρθρο 59, οι γεωργοί δύνανται, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 51 στοιχεία β) και γ) και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, να χρησιμοποιούν επίσης τα αγροτεμάχια που έχουν δηλώσει σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 3 για την παραγωγή προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 ή στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96, καθώς και για την παραγωγή γεωμήλων πλην εκείνων που προορίζονται για την παραγωγή αμύλου για το οποίο χορηγείται ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 93 του παρόντος κανονισμού, με εξαίρεση τις καλλιέργειες που αναφέρονται στο άρθρο 51 στοιχείο α).»

8.

Στο άρθρο 71δ παράγραφος 6 το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«6.   Πλην της περιπτώσεως μεταβίβασης μέσω πραγματικής ή αναμενόμενης κληρονομιάς, συγχώνευσης ή κατάτμησης και εφαρμογής της παραγράφου 3, και κατά παρέκκλιση από το άρθρο 46, τα δικαιώματα που αποκτώνται με τη χρησιμοποίηση του εθνικού αποθέματος δεν μεταβιβάζονται για χρονική περίοδο πέντε ετών από τη διάθεσή τους. Σε περίπτωση συγχώνευσης ή κατάτμησης, ο γεωργός ή οι γεωργοί που διαχειρίζονται τη νέα εκμετάλλευση ή τις νέες εκμεταλλεύσεις διατηρούν τα δικαιώματα που τους είχαν δοθεί αρχικά από το εθνικό απόθεμα μέχρι το τέλος της πενταετούς χρονικής περιόδου.»

9.

Στο άρθρο 71ζ η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Οι γεωργοί, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 51 στοιχεία β) και γ) και σύμφωνα με το παρόν άρθρο, δύνανται να χρησιμοποιούν επίσης τα αγροτεμάχια που έχουν δηλώσει σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 3 για την παραγωγή προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96, καθώς και για την παραγωγή γεωμήλων πλην εκείνων που προορίζονται για την παραγωγή αμύλου, για το οποίο χορηγείται ενίσχυση βάσει του άρθρου 93 του παρόντος κανονισμού, με εξαίρεση τις καλλιέργειες που αναφέρονται στο άρθρο 51 στοιχείο α).»

10.

Στο άρθρο 71ιγ προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Ωστόσο, όσον αφορά τη Μάλτα, δεν εφαρμόζεται το δεύτερο εδάφιο και η προβλεπόμενη στο πρώτο εδάφιο παρέκκλιση εφαρμόζεται χωρίς τον όρο ότι ο γεωργός διατηρεί τουλάχιστον ένα 50 % της γεωργικής δραστηριότητας που ασκήθηκε πριν από τη μετάβαση στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, εκπεφρασμένης σε μονάδες ζώντων ζώων.»

11.

Στο άρθρο 88 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Τα άρθρα 143α και 143γ δεν εφαρμόζονται για τις ενισχύσεις που αφορούν τις ενεργειακές καλλιέργειες στην Κοινότητα με τη σύνθεσή της την 1η Ιανουαρίου 2007.»

12.

Στο άρθρο 89 η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Καθορίζεται μέγιστη εγγυημένη έκταση 2 000 000 εκταρίων για την οποία είναι δυνατόν να χορηγηθεί ενίσχυση.»

13.

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 90α

Εθνική ενίσχυση

Τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να καταβάλλουν εθνική ενίσχυση μέχρι το 50 % των δαπανών που αφορούν τη δημιουργία μόνιμων καλλιεργειών για τις εκτάσεις για τις οποίες υποβλήθηκε αίτηση ενίσχυσης για ενεργειακές καλλιέργειες.»

14.

Στο άρθρο 110ιζ η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Στα κράτη μέλη που έχουν χορηγήσει την ενίσχυση αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006 για τουλάχιστον 50 % της ποσόστωσης ζάχαρης που ορίσθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2006 στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006, χορηγείται κοινοτική ενίσχυση στους παραγωγούς ζαχαρότευτλων και ζαχαροκάλαμου.»

15.

Το άρθρο 110ιθ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 110ιθ

Ποσό της ενίσχυσης

Η ενίσχυση εκφράζεται ανά τόνο λευκής ζάχαρης αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου. Το ποσό της ενίσχυσης ισούται με το ήμισυ του ποσού που προκύπτει από τη διαίρεση του ποσού του ανώτατου ορίου που αναφέρεται στο σημείο 2 του στοιχείου ΙΑ του παραρτήματος VII για το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος για το αντίστοιχο έτος, δια του συνόλου της ποσόστωσης ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης που ορίσθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2006 στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006.

Τα άρθρα 143α και 143γ δεν εφαρμόζονται για τις ενισχύσεις που αφορούν τους παραγωγούς ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.»

16.

Το άρθρο 143β τροποποιείται ως εξής:

17.

Το άρθρο 143βα τροποποιείται ως εξής:

18.

Το παράρτημα Ι τροποποιείται ως εξής:

29.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 384/13

(1)

Το ισχύον καθεστώς για τον τομέα της μπανάνας καθορίζεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 του Συμβουλίου, της 13ης Φεβρουαρίου 1993, για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της μπανάνας (1). Συγκεκριμένα, το καθεστώς ενισχύσεων για τους παραγωγούς μπανάνας στηρίζεται σε αρχές οι οποίες, για άλλες κοινές οργανώσεις αγοράς, έχουν υποστεί ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Για την καλύτερη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού επιπέδου για το γεωργικό πληθυσμό στις περιφέρειες παραγωγής μπανάνας, την καλύτερη διοχέτευση των πόρων στην προσαρμογή των παραγωγών στη λογική της αγοράς, τη σταθεροποίηση των δαπανών, τη διασφάλιση της εκπλήρωσης των διεθνών υποχρεώσεων της Κοινότητας, τη δέουσα συνεκτίμηση των ιδιαιτεροτήτων των περιφερειών παραγωγής, την απλοποίηση της διαχείρισης του καθεστώτος και την ευθυγράμμισή του με τις αρχές των μεταρρυθμισμένων κοινών οργανώσεων αγορών, είναι απαραίτητο να τροποποιηθεί το εν λόγω καθεστώς.

(2)

Είναι σκόπιμο οι τροποποιήσεις να λαμβάνουν υπόψη τις εξελίξεις και τις προοπτικές εξέλιξης του καθεστώτος όσον αφορά τις εισαγωγές στην Κοινότητα μπανανών που παράγονται σε τρίτες χώρες, ιδίως τη μετάβαση από ένα καθεστώς που διέπεται από δασμολογικές ποσοστώσεις σε ένα καθεστώς που διέπεται σήμερα από ένα αποκλειστικά δασμολογικό σύστημα, το οποίο υπόκειται μόνο σε προτιμησιακές ποσοστώσεις για τις μπανάνες που παράγονται στις χώρες ΑΚΕ.

(3)

Οι μπανάνες αποτελούν μία από τις κυριότερες καλλιέργειες σε ορισμένες άκρως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης, κυρίως στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα της Γουαδελούπης και της Μαρτινίκας, στις Αζόρες, τη Μαδέρα και τις Καναρίους Νήσους. Ιδίως, ο απομακρυσμένος και νησιωτικός χαρακτήρας, η μικρή έκταση και η δυσμενής μορφολογία του εδάφους των περιοχών αυτών αποτελούν μειονεκτήματα για την παραγωγή της μπανάνας. Η τοπική παραγωγή μπανάνας αποτελεί βασικό στοιχείο για την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική ισορροπία των αγροτικών ζωνών στις εν λόγω περιοχές.

(4)

Πρέπει να ληφθεί υπόψη η κοινωνικοοικονομική σημασία του τομέα της μπανάνας για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές και η συμβολή του για την επίτευξη του στόχου της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, λόγω του εισοδήματος και της απασχόλησης που δημιουργεί, των οικονομικών δραστηριοτήτων που συνεπάγεται (τόσο στο προηγούμενο όσο και στο επόμενο στάδιο), και των επιπτώσεων που έχει στη διατήρηση της εξισορρόπησης του τοπίου, που ενισχύει την ανάπτυξη του τουρισμού.

(5)

Το σημερινό κοινοτικό σύστημα αντισταθμιστικών ενισχύσεων για τις μπανάνες, το οποίο εκτίθεται στον τίτλο III του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 404/93, δεν είναι κατάλληλα προσαρμοσμένο στις τοπικές ιδιαιτερότητες της παραγωγής σε κάθε μία από τις άκρως απόκεντρες περιοχές. Είναι λοιπόν σκόπιμο να προβλεφθεί η κατάργηση της καταβολής των υφιστάμενων ενισχύσεων αντιστάθμισης για τις μπανάνες στις εν λόγω περιοχές, έτσι ώστε να συμπεριληφθεί η παραγωγή μπανανών στα προγράμματα στήριξης. Για το λόγο αυτό, είναι σκόπιμο να επιδιωχθεί η εξεύρεση καλύτερου μέσου για τη στήριξη της παραγωγής μπανάνας στις εν λόγω περιοχές.

(6)

Ο τίτλος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις άκρως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (2), προβλέπει τη θέσπιση κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης για τις άκρως απόκεντρες περιοχές, τα οποία περιλαμβάνουν ειδικά μέτρα για τη στήριξη του τοπικού κυκλώματος γεωργικής παραγωγής. Ο εν λόγω κανονισμός προβλέπει αξιολόγηση, το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2009. Αν διαπιστωθεί σημαντική μεταβολή των οικονομικών συνθηκών με επιπτώσεις στους πόρους διαβίωσης του πληθυσμού των άκρως απόκεντρων περιοχών, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει την έκθεση νωρίτερα. Το μέσο αυτό φαίνεται πως είναι το πλέον προσαρμοσμένο για τη στήριξη της παραγωγής μπανάνας σε κάθε μία από τις εν λόγω περιοχές, δεδομένου ότι προβλέπει ευέλικτους και αποκεντρωμένους μηχανισμούς για τη στήριξη της παραγωγής μπανάνας. Η δυνατότητα να συμπεριληφθεί η στήριξη του τομέα της μπανάνας στα εν λόγω προγράμματα στήριξης θα πρέπει να ενισχύσει τη συνοχή των στρατηγικών στήριξης της γεωργικής παραγωγής στις εν λόγω περιοχές.

(7)

Είναι σκόπιμο να αυξηθούν αναλόγως τα κονδύλια που διατίθενται από τον προϋπολογισμό δυνάμει του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006. Θα πρέπει επίσης να γίνουν τεχνικές προσαρμογές στον εν λόγω κανονισμό για να διευκολύνουν τη μετάβαση από τις διευθετήσεις στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 σε εκείνες που θεσπίζει ο παρών κανονισμός. Ιδίως, θα πρέπει να προβλεφθεί η τροποποίηση των υφισταμένων κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης. Για να προβλεφθεί η ομαλή μετάβαση, οι εν λόγω τροποποιήσεις θα πρέπει να εφαρμοσθούν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(8)

Όσον αφορά την παραγωγή μπανάνας σε περιοχές της Κοινότητας εκτός των άκρως απόκεντρων, δεν κρίνεται πλέον απαραίτητη η πρόβλεψη ειδικού καθεστώτος ενισχύσεων για τις μπανάνες, δεδομένου του μικρού μεριδίου της παραγωγής αυτής στο σύνολο της κοινοτικής παραγωγής.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση ορισμένων κανονισμών (3) προβλέπει σύστημα εισοδηματικής ενίσχυσης, αποσυνδεδεμένης από την παραγωγή, για κάθε γεωργική εκμετάλλευση (στο εξής «καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης»). Στόχος του συστήματος αυτού ήταν η μετάβαση από ένα καθεστώς στήριξης της παραγωγής σ’ ένα καθεστώς στήριξης του παραγωγού.

(10)

Στο πλαίσιο της μεταστροφής προς το καθεστώς ενίσχυσης του παραγωγού, τα μέτρα ενημέρωσης και υποδομής με στόχο την ανάπτυξη της υπαίθρου πρέπει να διαδραματίζουν πρωταρχικό ρόλο· από την άποψη αυτή, θα πρέπει να προβλεφθεί η προσαρμογή της παραγωγής και της εμπορίας μπανάνας σε διάφορους κανόνες ποιότητας, όπως εκείνους του δικαίου εμπορίου, των προϊόντων βιολογικής γεωργίας, των τοπικών ποικιλιών ή του πιστοποιητικού γεωγραφικής προέλευσης· στο πλαίσιο του τουρισμού που υφίσταται στις περιφέρειες αυτές, είναι επίσης δυνατή η διοχέτευση της μπανάνας στο εμπόριο υπό μορφή ιδιαίτερου τοπικού προϊόντος, γεγονός που μπορεί να επιφέρει προσήλωση των καταναλωτών στις μπανάνες, ως προϊόν προνομιακό και εντοπίσιμο.

(11)

Για λόγους συνέπειας, είναι σκόπιμο να καταργηθεί το υφιστάμενο καθεστώς ενισχύσεων αντιστάθμισης στον τομέα της μπανάνας και να ενσωματωθεί στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης. Για το σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν οι ενισχύσεις αντιστάθμισης στις μπανάνες στον κατάλογο των άμεσων ενισχύσεων που συνδέονται με το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης που αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003. Είναι επίσης σκόπιμο να προβλεφθεί ο καθορισμός, από τα κράτη μέλη, των ποσών αναφοράς και των επιλέξιμων εκταρίων στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, βάσει κατάλληλης αντιπροσωπευτικής περιόδου για την αγορά μπανάνας και αντικειμενικών κριτηρίων που δεν εισάγουν διακρίσεις. Δεν θα πρέπει να αποκλεισθούν οι μπανανοφυτείες επειδή θεωρούνται μόνιμες καλλιέργειες. Τα εθνικά ανώτατα όρια είναι σκόπιμο να τροποποιηθούν αναλόγως. Θα πρέπει επίσης να προβλεφθεί η θέσπιση λεπτομερών κανόνων και η λήψη των απαιτούμενων μεταβατικών μέτρων από την Επιτροπή.

(12)

Ο τίτλος II του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 αφορά τις οργανώσεις παραγωγών και τους μηχανισμούς συγκέντρωσης. Όσον αφορά τις οργανώσεις παραγωγών, οι στόχοι του υφιστάμενου καθεστώτος είναι να συστήσει οργανώσεις του είδους αυτού ώστε να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός παραγωγών και να περιορίσει την καταβολή των ενισχύσεων αντιστάθμισης στους παραγωγούς που είναι μέλη αναγνωρισμένων οργανώσεων παραγωγών.

(13)

Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε, εφόσον η μεγάλη πλειονότητα των παραγωγών της Κοινότητας είναι τώρα μέλη οργανώσεων παραγωγών. Ο δεύτερος στόχος είναι άνευ αντικειμένου, εφόσον το καθεστώς ενισχύσεων αντιστάθμισης πρόκειται να καταργηθεί. Συνεπώς, δεν είναι πλέον απαραίτητο να διατηρηθούν οι κοινοτικοί κανόνες σχετικά με τις οργανώσεις παραγωγών, έτσι ώστε να είναι τα κράτη μέλη ελεύθερα να θεσπίζουν, εφόσον απαιτείται, κανόνες του είδους αυτού, οι οποίοι θα ανταποκρίνονται στις ειδικές συνθήκες που επικρατούν στα εδάφη τους.

(14)

Είναι λοιπόν σκόπιμο να καταργηθεί το καθεστώς ενισχύσεων για την προώθηση της σύστασης και διοικητικής λειτουργίας των οργανώσεων παραγωγών. Ωστόσο, για λόγους ασφάλειας του δικαίου και προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, θα πρέπει να προβλεφθεί η συνέχιση της καταβολής των εν λόγω ενισχύσεων στις προσφάτως αναγνωρισθείσες οργανώσεις παραγωγών που λαμβάνουν ήδη ενισχύσεις του είδους αυτού.

(15)

Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 που αφορούν την αναγνώριση και τη λειτουργία ομάδων που καλύπτουν μία ή περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες, οι οποίες συνδέονται με την παραγωγή, την εμπορία ή τη μεταποίηση μπανανών, δεν έχουν πρακτική εφαρμογή. Συνεπώς, θα πρέπει να καταργηθούν.

(16)

Υπό το πρίσμα των τροποποιήσεων του καθεστώτος για τις μπανάνες, δεν κρίνεται πλέον απαραίτητη η ύπαρξη ξεχωριστής επιτροπής διαχείρισης για τις μπανάνες. Ανάλογα με τις ανάγκες, είναι σκόπιμο να ζητείται, αντ’ αυτής, η γνώμη της επιτροπής διαχείρισης οπωροκηπευτικών, η οποία έχει συσταθεί με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/96, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (4).

(17)

Για λόγους σαφήνειας, κρίνεται σκόπιμη η κατάργηση μιας σειράς διατάξεων του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 που έχουν καταστεί άνευ αντικειμένου.

(18)

Συνεπώς, θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 404/93, (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και (ΕΚ) αριθ. 247/2006.

(19)

Είναι σκόπιμο να επιτραπεί στην Επιτροπή να θεσπίσει τους λεπτομερείς κανόνες που είναι απαραίτητοι για την εφαρμογή των τροποποιήσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, καθώς και τα μεταβατικά μέτρα που απαιτούνται για τη διευκόλυνση της μετάβασης από το υφιστάμενο καθεστώς σε εκείνο που θεσπίζει ο παρών κανονισμός.

(20)

Η πράξη προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας (εφεξής «πράξη προσχώρησης του 2005»), ο παρών κανονισμός και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2011/2006 (5) (ζάχαρη και σπόροι προς σπορά) τροποποιούν τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και αυτές οι τροποποιήσεις θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ την ίδια ημέρα. Για λόγους νομικής συνέπειας, θα πρέπει να προσδιορισθεί η σειρά με την οποία οι εν λόγω τροποποιήσεις πρέπει να εφαρμοσθούν.

(21)

Προκειμένου να αποφευχθεί η άσκοπη παράταση του ισχύοντος καθεστώτος ενισχύσεων για τις μπανάνες και για να διασφαλισθεί η απλή και αποτελεσματική διαχείριση, θα πρέπει να εφαρμοσθούν, όσο το δυνατόν ταχύτερα, οι τροποποιήσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, και συγκεκριμένα από το έτος εμπορίας 2007 για τις μπανάνες,

1)

Διαγράφονται οι τίτλοι II και III, τα άρθρα 16 έως 20, το άρθρο 21 παράγραφος 2, το άρθρο 25 και τα άρθρα 30 έως 32.

2)

Στο άρθρο 27, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή διαχείρισης νωπών οπωροκηπευτικών που αναφέρεται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96.

Οι αναφορές στην επιτροπή διαχείρισης για τις μπανάνες νοούνται ως αναφορές στην επιτροπή που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.»

3)

Το άρθρο 29 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 29

Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που απαιτούνται για την υλοποίηση του παρόντος κανονισμού.»

4)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 29α

Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 27 παράγραφος 2.»

1)

Στο άρθρο 33 παράγραφος 1, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Στο άρθρο 37 παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Όσον αφορά τις μπανάνες, το ποσό αναφοράς υπολογίζεται και προσαρμόζεται σύμφωνα με το σημείο ΙΒ του παραρτήματος VII.»

3)

Στο άρθρο 40, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Εάν ολόκληρη η περίοδος αναφοράς επηρεάσθηκε από την περίπτωση ανωτέρας βίας ή από εξαιρετικές περιστάσεις, το κράτος μέλος υπολογίζει το ποσό αναφοράς με βάση την περίοδο 1997 έως 1999 ή, στην περίπτωση των ζαχαρότευτλων, του ζαχαροκάλαμου και του κιχωρίου, με βάση την πλησιέστερη περίοδο εμπορίας πριν από τη αντιπροσωπευτική περίοδο που έχει επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο ΙΑ του παραρτήματος VII, ή, στην περίπτωση των μπανανών, με βάση την πλησιέστερη περίοδο εμπορίας πριν από την αντιπροσωπευτική περίοδο που έχει επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο ΙΒ του παραρτήματος VII. Στην περίπτωση αυτή, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών.»

4)

Στο άρθρο 43 παράγραφος 2, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

5)

Στο άρθρο 44 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, οι λέξεις «ή φυτεμένες με μπανάνες,» παρεμβάλλονται μετά τις λέξεις «ή οι οποίες υπάγονται σε υποχρέωση προσωρινής παύσης της καλλιέργειας,»

6)

Στο άρθρο 51 στοιχείο α) στο τέλος, οι λέξεις «ή μπανάνες» προστίθενται μετά τις λέξεις «ή λυκίσκο».

7)

Στο άρθρο 145 παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο μετά το στοιχείο δ)β):

8)

Το άρθρο 155 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 155

Άλλες μεταβατικές διατάξεις

Άλλα μέτρα που απαιτούνται για να διευκολυνθεί η μετάβαση από τις ρυθμίσεις των κανονισμών που αναφέρονται στα άρθρα 152 και 153, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 και στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 (6) του Συμβουλίου, σε εκείνες που καθορίζονται από τον παρόντα κανονισμό, κυρίως όσες σχετίζονται με την εφαρμογή των άρθρων 4 και 5 και του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1259/1999 καθώς και του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1251/1999 και από τις διατάξεις που σχετίζονται με τα σχέδια βελτίωσης που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 σε εκείνες που αναφέρονται στα άρθρα 83 έως 87 του παρόντος κανονισμού, είναι δυνατόν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 144π, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού. Οι κανονισμοί και τα άρθρα που αναφέρονται στα άρθρα 152 και 153 εξακολουθούν να εφαρμόζονται για τον καθορισμό των ποσών αναφοράς που αναφέρονται στο παράρτημα VII.

9)

Τα παραρτήματα τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

1)

Το άρθρο 23 τροποποιείται ως εξής:

2)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 24α

1.   Μέχρι τις 15 Μαρτίου 2007, τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή το σχέδιο των τροποποιήσεων στο γενικό τους πρόγραμμα που αντανακλά τις αλλαγές που εισήγαγε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2011/2006 (9).

2.   Η Επιτροπή αξιολογεί τις προτεινόμενες τροποποιήσεις και αποφασίζει για την έγκρισή τους εντός 4 μηνών το αργότερο από την υποβολή τους σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

3.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 24 παράγραφος 3, οι τροποποιήσεις τίθενται σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2007.

3)

Στο άρθρο 28 η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009, και στη συνέχεια ανά πενταετία, η Επιτροπή υποβάλλει γενική έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τον αντίκτυπο της δράσης που αναλαμβάνεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της μπανάνας, συνοδευόμενη, εφόσον απαιτείται, από τις κατάλληλες προτάσεις.»

4)

Στο άρθρο 30 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«Σύμφωνα με την ίδια διαδικασία, η Επιτροπή μπορεί επίσης να θεσπίσει μέτρα για τη διευκόλυνση της μετάβασης από τις διατάξεις που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 (10) του Συμβουλίου σε εκείνες που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

—

τα κράτη μέλη συνεχίζουν να εφαρμόζουν τα άρθρα 5, 6 και 25 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 404/93 στις οργανώσεις παραγωγών που έχουν αναγνωρισθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2006 και στις οποίες έχει ήδη καταβληθεί ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού, πριν από την εν λόγω ημερομηνία, και

—

το άρθρο 12 του εν λόγω κανονισμού συνεχίζει να εφαρμόζεται όσον αφορά το σύστημα ανταποδοτικής ενίσχυσης για το 2006.

29.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 384/20

(1)

Στις 20 Δεκεμβρίου 1996 το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2505/96 (1). Δεδομένου ότι η κοινοτική ζήτηση για τα εν λόγω προϊόντα πρέπει να καλυφθεί με τους πλέον ευνοϊκούς όρους, θα πρέπει να παραταθούν ή να προσαρμοστούν ορισμένες υφιστάμενες δασμολογικές ποσοστώσεις και να ανοίξουν νέες κοινοτικές δασμολογικές ποσοστώσεις με μειωμένους ή μηδενικούς δασμούς για τις αναγκαίες ποσότητες, χωρίς ωστόσο να διαταραχθεί η αγορά των εν λόγω προϊόντων.

(2)

Δεδομένου ότι ο όγκος μιας κοινοτικής δασμολογικής ποσόστωσης δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της κοινοτικής βιομηχανίας κατά την τρέχουσα περίοδο ποσοστώσεων, ο όγκος αυτής της ποσόστωσης θα πρέπει να αυξηθεί με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2007.

(3)

Δεν είναι πλέον προς το συμφέρον της Κοινότητας να συνεχίσει να παραχωρεί, το 2007, κοινοτικές δασμολογικές ποσοστώσεις για τα προϊόντα τα οποία επωφελήθηκαν αναστολής των δασμών το 2006. Επομένως, τα προϊόντα αυτά θα πρέπει να διαγραφούν από τον πίνακα που εμφαίνεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2505/96.

(4)

Λόγω των πολυάριθμων τροποποιήσεων που πρέπει να πραγματοποιηθούν, και για λόγους σαφήνειας, πρέπει να αντικατασταθεί εξ ολοκλήρου το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2505/96.

(5)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2505/96 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(6)

Λόγω της οικονομικής σημασίας του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να γίνει χρήση επείγοντος, βάσει του σημείου 1.3 του Πρωτοκόλλου σχετικά με το ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που επισυνάπτεται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στις συνθήκες για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας άνθρακα και χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ατομικής ενεργείας.

(7)

Επειδή ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμοσθεί από 1ης Ιανουαρίου 2007, θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ αμέσως,

—

ο όγκος της δασμολογικής ποσόστωσης για τον αύξοντα αριθμό 09.2002 καθορίζεται σε 1 000 τόνους,

—

ο όγκος της δασμολογικής ποσόστωσης για τον αύξοντα αριθμό 09.2030 καθορίζεται σε 1 000 τόνους,

—

ο όγκος της δασμολογικής ποσόστωσης για τον αύξοντα αριθμό 09.2612 καθορίζεται σε 1 900 τόνους,

—

ο όγκος της δασμολογικής ποσόστωσης για τον αύξοντα αριθμό 09.2620 καθορίζεται σε 1 000 000 μονάδες,

—

ο όγκος της δασμολογικής ποσόστωσης για τον αύξοντα αριθμό 09.2727 καθορίζεται σε 15 000 τόνους,

29.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 384/28

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, το Συμβούλιο θεσπίζει τα αναγκαία μέτρα για την εξασφάλιση της πρόσβασης σε ύδατα και πόρους, καθώς και την αειφόρο άσκηση των αλιευτικών δραστηριοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη, εκτός των άλλων, και τις διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, το Συμβούλιο είναι αρμόδιο να καθορίσει τις αλιευτικές δυνατότητες για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας και να τις κατανείμει σύμφωνα με προκαθορισμένα κριτήρια.

(3)

Οι τελευταίες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση της Θάλασσας (ICES) σχετικά με ορισμένα αποθέματα ιχθύων που απαντώνται σε βαθέα ύδατα υποδεικνύουν ότι τα εν λόγω αποθέματα αλιεύονται με μη βιώσιμο τρόπο και ότι οι αλιευτικές δυνατότητες για τα αποθέματα αυτά πρέπει να μειωθούν, ώστε να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά τους.

(4)

Το ICES έχει επιπλέον γνωμοδοτήσει ότι ο βαθμός εκμετάλλευσης του καθρεφτόψαρου του Ατλαντικού στη ζώνη ICES VII είναι υπέρμετρα υψηλός. Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις αναφέρουν περαιτέρω ότι το απόθεμα καθρεφτόψαρου του Ατλαντικού στη ζώνη VI είναι σχεδόν εξαντλημένο και ότι έχουν προσδιοριστεί περιοχές με ευάλωτες συγκεντρώσεις του εν λόγω είδους. Είναι επομένως σκόπιμο να απαγορευθεί η αλιεία του καθρεφτόψαρου Ατλαντικού στις εν λόγω περιοχές.

(5)

Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική διαχείριση των ποσοστώσεων, θα πρέπει να καθοριστούν οι ειδικοί όροι που διέπουν τις αλιευτικές δραστηριότητες.

(6)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96 του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 1996, περί θεσπίσεως συμπληρωματικών όρων για την ετήσια διαχείριση των TAC και των ποσοστώσεων (2), είναι αναγκαίο να προσδιοριστούν τα αποθέματα που υπόκεινται στα διάφορα μέτρα τα οποία καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να καθοριστούν με αναφορά στις ζώνες ICES (Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας), όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3880/91 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1991, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη τα οποία αλιεύουν στο Βορειοανατολικό Ατλαντικό (3), και στις ζώνες CECAF (Επιτροπή Αλιείας Κεντροανατολικού Ατλαντικού), όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2597/95 του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 1995, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν σε ορισμένες ζώνες εκτός του Βόρειου Ατλαντικού (4).

(8)

Οι αλιευτικές δυνατότητες πρέπει να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με την σχετική ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία, και ιδιαίτερα βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2807/83 της Επιτροπής, της 22ας Σεπτεμβρίου 1983, για τον καθορισμό των ειδικών λεπτομερειών που αφορούν την καταγραφή πληροφοριών σχετικά με τα αλιεύματα των κρατών μελών (5), του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1381/87 της Επιτροπής της 20ής Μαΐου 1987 που θεσπίζει λεπτομερείς κανόνες όσον αφορά τη σήμανση και τον εφοδιασμό με τα αναγκαία έγγραφα των αλιευτικών σκαφών (6), του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1993 για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής (7), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1627/94 του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 1994 για τη θέσπιση των γενικών διατάξεων για τις ειδικές άδειες αλιείας (8), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου της 30ής Μαρτίου 1998 για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών (9), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση ειδικών απαιτήσεων πρόσβασης και συναφών όρων που εφαρμόζονται στην αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων (10), και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2005, για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων στα ύδατα της Βαλτικής Θάλασσας, των Belts και του Sound, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1434/98 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 88/98 (11),

α)

τις ανταλλαγές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002·

β)

τις ανακατανομές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 21 παράγραφος 4 και 32 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και με το άρθρο 23 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002·

γ)

τις πρόσθετες εκφορτώσεις που επιτρέπονται δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96·

δ)

τις ποσότητες που διατηρούνται δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96·

ε)

τις μειώσεις που εφαρμόζονται δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96 και του άρθρου 23 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002.

α)

η θαλάσσια περιοχή που περικλείεται από λοξοδρομικές γραμμές, οι οποίες συνδέουν διαδοχικά τα εξής σημεία:

β)

η θαλάσσια περιοχή που περικλείεται από λοξοδρομικές γραμμές, οι οποίες συνδέουν διαδοχικά τα εξής σημεία:

γ)

η θαλάσσια περιοχή που περικλείεται από λοξοδρομικές γραμμές, οι οποίες συνδέουν διαδοχικά τα εξής σημεία:

α)

όλα τα αλιευτικά εργαλεία που φέρει το σκάφος είναι προσδεδεμένα και στοιβαγμένα κατά την διέλευση σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93·

β)

η μέση ταχύτητα κατά τη διέλευση είναι μεγαλύτερη των 8 κόμβων.