6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/1

(1)

Την 1η Ιουλίου 1999, τέθηκε σε ισχύ η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας του Καζαχστάν, αφετέρου (1).

(2)

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Δημοκρατία του Καζαχστάν συμφώνησαν να καθιερώσουν σύστημα διπλού ελέγχου όσον αφορά ορισμένα προϊόντα σιδήρου και χάλυβα για το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου 2000 έως 31 Δεκεμβρίου 2001. Η εν λόγω συμφωνία υπό μορφήν ανταλλαγής επιστολών εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 1999/865/ΕΚ του Συμβουλίου (2). Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2743/1999 του Συμβουλίου (3) θέσπισε την αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία εφαρμογής.

(3)

H κατάσταση όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων σιδήρου και χάλυβα από το Καζαχστάν στην Κοινότητα εξετάστηκε εις βάθος και, με βάση τις σχετικές πληροφορίες, τα μέρη συνήψαν συμφωνία υπό μορφήν ανταλλαγής επιστολών (4), η οποία καθιερώνει σύστημα διπλού ελέγχου χωρίς ποσοτικά όρια για το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία θέσης σε ισχύ του παρόντος κανονισμού έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004, εκτός αν αμφότερα τα μέρη συμφωνήσουν να διακόψουν την εφαρμογή του συστήματος ενωρίτερα.

(4)

Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (5),

α)

το όνομα και την πλήρη διεύθυνση του αιτούντος (συμπεριλαμβανομένων των αριθμών τηλεφώνου και φαξ, καθώς και του τυχόν αναγνωριστικού αριθμού που χρησιμοποιούν οι αρμόδιες εθνικές αρχές) και τον αριθμό ΦΠΑ, εφόσον ο αιτών υπόκειται σε ΦΠΑ·

β)

όπου χρειάζεται, το όνομα και την πλήρη διεύθυνση του υπόχρεου διασάφησης ή του εκπροσώπου του αιτούντος (συμπεριλαμβανομένων των αριθμών τηλεφώνου και φαξ)·

γ)

το πλήρες όνομα και τη διεύθυνση του εξαγωγέα·

δ)

την ακριβή περιγραφή των εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένων:

ε)

το καθαρό βάρος, ανά δασμολογική κλάση συνδυασμένης ονοματολογίας, εκφραζόμενο σε kg, καθώς και την ποσότητα στην προβλεπόμενη μονάδα, όταν πρόκειται για μονάδα άλλη από το καθαρό βάρος·

στ)

την αξία cif των εμπορευμάτων σε EUR στα σύνορα της Κοινότητας, ανά δασμολογική κλάση της συνδυασμένης ονοματολογίας·

ζ)

αν πρόκειται για προϊόντα δεύτερης διαλογής ή για υποσύμμορφης ποιότητας (6)·

η)

τον προβλεπόμενο χρόνο και τόπο εκτελωνισμού·

θ)

κατά πόσον η αίτηση αποτελεί επανάληψη προηγούμενης αίτησης με αντικείμενο την ίδια σύμβαση·

ι)

την ακόλουθη δήλωση, με ημερομηνία και υπογραφή του αιτούντος και ολογράφως το όνομά του με κεφαλαία γράμματα:

«Ο υπογράφων, βεβαιώνω ότι οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην παρούσα αίτηση είναι ακριβείς, ότι παρέχονται καλή τη πίστει και ότι είμαι εγκατεστημένος στην Κοινότητα.».

—

η περίοδος ισχύος του εγγράφου επιτήρησης καθορίζεται σε τέσσερις μήνες,

—

μη χρησιμοποιηθέντα ή μερικώς χρησιμοποιηθέντα έγγραφα επιτήρησης δύναται να ανανεώνονται επί ίσης διάρκειας χρονικό διάστημα.

α)

λεπτομερώς τις ποσότητες και τις αξίες (σε ευρώ), για τις οποίες εκδόθηκαν έγγραφα εισαγωγής κατά τον προηγούμενο μήνα·

β)

λεπτομέρειες για τις εισαγωγές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του μηνός που προηγείται εκείνου που αναφέρεται στο στοιχείο α).

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/15

(1)

Ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι η κατάργηση κάθε εμποδίου στην ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και υπηρεσιών μεταξύ των κρατών μελών.

(2)

Το Δικαστήριο έχει αποφανθεί στην υπόθεση Cowan (4), ότι όταν η κοινοτική νομοθεσία εγγυάται σε ένα φυσικό πρόσωπο το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας σε άλλο κράτος μέλος, η προστασία του προσώπου αυτού βάσει των αυτών προϋποθέσεων με εκείνες για τους υπηκόους και τα πρόσωπα που διαμένουν σε αυτό το κράτος, συμβαδίζει με αυτή την ελεύθερη κυκλοφορία. Τα μέτρα για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων πρέπει να εντάσσονται στο πλαίσιο της υλοποίησης του στόχου αυτού.

(3)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε της 15ης και 16ης Οκτωβρίου 1999 υπογράμμισε ότι θα πρέπει να θεσπιστούν στοιχειώδεις ρυθμίσεις για την προστασία των θυμάτων εγκληματικών πράξεων, ιδίως όσον αφορά την πρόσβασή τους στη δικαιοσύνη και στο δικαίωμα αποζημίωσής τους, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της επιστροφής των δικαστικών εξόδων.

(4)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών της 25ης και 26ης Μαρτίου 2004, ζήτησε στη δήλωσή του για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, να εκδοθεί η παρούσα οδηγία πριν από την 1η Μαΐου 2004.

(5)

Το Συμβούλιο θέσπισε στις 15 Μαρτίου 2001 την απόφαση-πλαίσιο 2001/220/ΔΕΥ σχετικά με το καθεστώς των θυμάτων σε ποινικές διαδικασίες (5). Με βάση τον τίτλο VI της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρέχεται με την απόφαση αυτή στα θύματα εγκληματικών πράξεων, η δυνατότητα να αξιώνουν αποζημίωση από τον δράστη στα πλαίσια ποινικής διαδικασίας.

(6)

Τα θύματα εγκληματικών πράξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δικαιούνται εύλογης και προσήκουσας αποζημίωσης για τη ζημία την οποία υπέστησαν, ανεξάρτητα από το κράτος μέλος στο οποίο τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

(7)

Δυνάμει της παρούσας οδηγίας θεσπίζεται σύστημα συνεργασίας για τη διευκόλυνση της αποζημίωσης των θυμάτων εγκληματικών πράξεων σε υποθέσεις με διασυνοριακό χαρακτήρα, το οποίο πρέπει να εφαρμόζεται στο πλαίσιο των ρυθμίσεων των κρατών μελών για την αποζημίωση των θυμάτων εκ προθέσεως εγκλημάτων βίας που έχουν τελεστεί στο αντίστοιχο έδαφός τους. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να συσταθεί μηχανισμός αποζημίωσης σε όλα τα κράτη μέλη.

(8)

Τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν ήδη θεσπίσει τέτοια συστήματα αποζημίωσης, εκ των οποίων ορισμένα προκύπτουν από την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους δυνάμει της ευρωπαϊκής σύμβασης της 24ης Νοεμβρίου 1983 σχετικά με την αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας.

(9)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που περιλαμβάνονται στην παρούσα οδηγία είναι αναγκαία για την πραγματοποίηση των στόχων της Κοινότητας και η συνθήκη δεν προβλέπει άλλες εξουσίες, εκτός από τις εξουσίες του άρθρου 308, για την έκδοση της παρούσας οδηγίας πρέπει να εφαρμοστεί το άρθρο αυτό.

(10)

Τα θύματα εγκληματικών πράξεων συχνά δεν μπορούν να λάβουν αποζημίωση από τον δράστη της αξιόποινης πράξης, λόγω του ότι ο δράστης ενδέχεται να μη διαθέτει τους απαιτούμενους πόρους για να ικανοποιήσει απόφαση αποζημίωσης ή διότι δεν μπορεί να εξακριβωθεί η ταυτότητά του ή να διωχθεί ποινικά.

(11)

Πρέπει να εγκαθιδρυθεί σύστημα συνεργασίας μεταξύ των αρχών των κρατών μελών για να διευκολύνεται η παροχή αποζημίωσης στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η εγκληματική πράξη έχει τελεστεί σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος στο οποίο διαμένει το θύμα.

(12)

Αυτό το σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει ότι τα θύματα εγκληματικών πράξεων μπορούν σε κάθε περίπτωση να αποταθούν σε αρχή του κράτους μέλους στο οποίο διαμένουν, ενώ πρέπει να περιορίζονται οι πρακτικές και γλωσσικές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν σε υποθέσεις διασυνοριακού χαρακτήρα.

(13)

Αυτό το σύστημα πρέπει να περιλαμβάνει τις διατάξεις που είναι απαραίτητες για να παρέχεται στα θύματα εγκληματικών πράξεων η δυνατότητα εξεύρεσης των πληροφοριών που απαιτούνται για την αίτηση αποζημίωσης και για να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών.

(14)

Η παρούσα οδηγία τηρεί τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που κατοχυρώνονται ιδίως από το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου.

(15)

Δεδομένου ότι ο στόχος της διευκόλυνσης της αποζημίωσης των θυμάτων εγκληματικών πράξεων σε υποθέσεις με διασυνοριακό χαρακτήρα δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη λόγω των διασυνοριακών στοιχείων και μπορεί συνεπώς, λαμβανομένων υπόψη των διαστάσεων και των επιπτώσεων της δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(16)

Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της οδηγίας θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (6),

α)

το πρόσωπο ή το αρμόδιο τμήμα που χειρίζεται το θέμα·

β)

απόδειξη παραλαβής της αίτησης·

γ)

ει δυνατόν, κατά προσέγγιση προσδιορισμό του χρονικού διαστήματος εντός του οποίου θα ληφθεί η απόφαση για την αίτηση.

α)

η ακρόαση διενεργείται απευθείας από την αρχή απόφασης, σύμφωνα με τη νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους, και ειδικότερα τηλεφωνικώς ή με τη χρήση τηλεεικονοδιάσκεψης, ή ότι

β)

η ακρόαση διενεργείται από την αρχή συνδρομής, σύμφωνα με τη νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους, η οποία στη συνέχεια διαβιβάζει τα πρακτικά της ακρόασης στην αρχή απόφασης.

α)

στις επίσημες γλώσσες ή σε μία από τις γλώσσες του κράτους μέλους της αρχής στην οποία διαβιβάζονται οι εν λόγω πληροφορίες και η οποία αντιστοιχεί σε μία από τις επίσημες κοινοτικές γλώσσες, ή

β)

σε άλλη κοινοτική γλώσσα την οποία το εν λόγω κράτος μέλος έχει δηλώσει ότι μπορεί να δεχθεί,

i)

το πλήρες κείμενο των αποφάσεων της αρχής απόφασης, των οποίων το γλωσσικό καθεστώς διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους της εν λόγω αρχής,

ii)

τα πρακτικά που συντάσσονται μετά από ακρόαση σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο β), των οποίων το γλωσσικό καθεστώς καθορίζεται από την αρχή συνδρομής, υπό την προϋπόθεση ότι αντιστοιχεί σε μία από τις επίσημες κοινοτικές γλώσσες.

α)

τον κατάλογο των αρχών που συστάθηκαν ή ορίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 2, καθώς και κατάλληλες, κατά περίπτωση, πληροφορίες, σχετικά με την ειδική και κατά τόπο δικαιοδοσία των εν λόγω αρχών·

β)

τη (τις) γλώσσα(-ες), την (τις) οποία(-ες) μπορούν να αποδεχθούν οι αρχές για τους σκοπούς της εφαρμογής των άρθρων 6 έως 10 και την (τις) επίσημη(-ες) γλώσσα(-ες), εκτός από τη δικής του ή τις δικές τους γλώσσες, στις οποίες δέχονται να γίνει η διαβίβαση των αιτήσεων σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β)·

γ)

τις πληροφορίες που παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 4·

δ)

τα έντυπα των αιτήσεων αποζημίωσης.

α)

την παροχή συνδρομής για την εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 13·

β)

τη στενότερη συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της αρχής συνδρομής και της αρχής απόφασης στα κράτη μέλη, και

γ)

την παροχή βοήθειας και την αναζήτηση λύσεων για κάθε δυσκολία που μπορεί να παρουσιαστεί κατά την εφαρμογή των άρθρων 1 έως 10.

α)

θεσπίζουν ή διατηρούν ευνοϊκότερες διατάξεις προς όφελος των θυμάτων εγκληματικών πράξεων ή άλλων προσώπων που θίγονται από εγκληματικές πράξεις·

β)

θεσπίζουν ή διατηρούν διατάξεις με σκοπό την αποζημίωση θυμάτων εγκληματικών πράξεων που τελούνται εκτός του εδάφους τους, ή άλλων προσώπων που θίγονται από εγκληματικές πράξεις, με την επιφύλαξη τυχόν προϋποθέσεων που προσδιορίζουν τα κράτη μέλη για το σκοπό αυτό.

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/19

(1)

Η επεξεργασία κοινής πολιτικής μετανάστευσης, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού των όρων εισόδου και παραμονής αλλοδαπών καθώς και των μέτρων καταπολέμησης της λαθρομετανάστευσης, αποτελεί συστατικό στοιχείο του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποβλέπει στη δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης.

(2)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά την ειδική σύνοδό του στο Τάμπερε της 15ης και 16ης Οκτωβρίου 1999, εξέφρασε την αποφασιστικότητά του να καταπολεμήσει στην πηγή της τη λαθρομετανάστευση, στρεφόμενο κυρίως κατά εκείνων που επιδίδονται στην εμπορία ανθρώπων και στην οικονομική εκμετάλλευση μεταναστών. Συνιστά στα κράτη μέλη να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στη διερεύνηση και την εξάρθρωση των εγκληματικών κυκλωμάτων, κατοχυρώνοντας ταυτόχρονα το σεβασμό των δικαιωμάτων των θυμάτων.

(3)

Ένδειξη της αυξανόμενης ανησυχίας για το συγκεκριμένο φαινόμενο σε διεθνές επίπεδο υπήρξε η έγκριση από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σύμβασης κατά του οργανωμένου διεθνούς εγκλήματος, η οποία συμπληρώθηκε από ένα πρωτόκολλο για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας ανθρώπων, ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών και ένα πρωτόκολλο κατά της παράνομης μεταφοράς μεταναστών δια ξηράς, αέρος και θαλάσσης. Η Κοινότητα και τα δεκαπέντε κράτη μέλη της υπέγραψαν τις πράξεις αυτές το Δεκέμβριο 2000.

(4)

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη της προστασίας που παρέχεται στους πρόσφυγες, τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας και τους αιτούντες διεθνή προστασία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τους πρόσφυγες και υπό την επιφύλαξη άλλων νομικών πράξεων που αφορούν τα δικαιώματα του ανθρώπου.

(5)

Η παρούσα οδηγία δεν θίγει άλλες διατάξεις που αφορούν την προστασία θυμάτων, μαρτύρων ή ιδιαίτερα ευάλωτων προσώπων. Δεν θίγει επίσης τις προνομίες των κρατών μελών όσον αφορά το δικαίωμα παραμονής που παρέχεται για ανθρωπιστικούς ή άλλους λόγους.

(6)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που αναγνωρίζονται π.χ. από τον Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(7)

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ την παρούσα οδηγία χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας, ή πεποιθήσεων, πολιτικών ή άλλων απόψεων, της ιδιότητας μέλους εθνικής μειοψηφίας, περιουσίας, γέννησης, μειονεκτήματος, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού.

(8)

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οδηγία 2002/90/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2002, για τον ορισμό της υποβοήθησης της παράνομης εισόδου, διέλευσης και διαμονής (4) και η απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 2002, για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων (5), εκδόθηκαν με σκοπό την ενίσχυση της πρόληψης και της καταπολέμησης των ανωτέρω αδικημάτων.

(9)

Η παρούσα οδηγία εισάγει την άδεια παραμονής για θύματα της εμπορίας ανθρώπων ή, εάν ένα κράτος αποφασίσει να επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής αυτής της οδηγίας, στους υπηκόους τρίτων χωρών θύματα συνέργειας στη λαθρομετανάστευση, στους οποίους η άδεια παραμονής προσφέρει κατάλληλο κίνητρο συνεργασίας με τις αρμόδιες αρχές. Η οδηγία περιέχει επίσης ορισμένες εγγυήσεις έναντι καταχρήσεων.

(10)

Προς το σκοπό αυτό πρέπει να οριστούν τα κριτήρια έκδοσης του τίτλου παραμονής μικρής διάρκειας, οι όροι για τη διαμονή και οι περιπτώσεις μη ανανέωσης ή ανάκλησης. Το δικαίωμα να συνεχίσει ένας δικαιούχος να υπάγεται στις διατάξεις της οδηγίας αναγνωρίζεται υπό όρους και έχει προσωρινή ισχύ.

(11)

Οι ενδιαφερόμενοι υπήκοοι τρίτου κράτους πρέπει να ενημερώνονται για τη δυνατότητα απόκτησης του εν λόγω τίτλου παραμονής και να τους παρέχεται προθεσμία διασκέψεως, η οποία θα τους επιτρέπει να αποφασίζουν εν επιγνώσει αν επιθυμούν ή όχι να συνεργαστούν με τις αρμόδιες αρχές που μπορεί να είναι αστυνομικές, διωκτικές ή δικαστικές (λαμβάνοντας υπόψη τους ενδεχόμενους κινδύνους) ώστε η συνεργασία τους να είναι ελευθέρα βουλήσει και, κατά συνέπεια, αποτελεσματικότερη.

(12)

Λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, οι υπήκοοι τρίτων χωρών πρέπει να λαμβάνουν τη βοήθεια που προβλέπει η παρούσα οδηγία. Η βοήθεια πρέπει να τους επιτρέπει να αναλαμβάνουν και να ξεφεύγουν από την επιρροή των δραστών των αδικημάτων. Η ιατρική περίθαλψη που πρέπει να παρέχεται στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας περιλαμβάνει επίσης, εφόσον χρειάζεται, ψυχοθεραπευτική περίθαλψη.

(13)

Κατά την απόφαση σχετικά με την έκδοση τίτλου παραμονής διάρκειας έξι τουλάχιστον μηνών ή σχετικά με την ανανέωση του τίτλου, οι αρμόδιες αρχές πρέπει να κρίνουν αν πληρούνται οι σχετικοί όροι.

(14)

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν πρέπει να θίγονται οι δραστηριότητες των αρμόδιων αρχών σε όλα τα στάδια των σχετικών εθνικών διαδικασιών, ιδίως όσον αφορά τη έρευνα των σχετικών αδικημάτων.

(15)

Τα κράτη μέλη πρέπει να εξετάζουν κατά πόσον μπορούν να επιτρέψουν την παραμονή για άλλους λόγους, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, σε υπηκόους τρίτων χωρών που ενδεχομένως εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, αλλά είτε οι ίδιοι είτε μέλη της οικογένειάς τους ή εξομοιούμενα προς αυτά πρόσωπα δεν πληρούν ή δεν πληρούν πλέον τους προβλεπόμενους όρους.

(16)

Για να ανακτούν την ανεξαρτησία τους και να μην επιστρέφουν στο κύκλωμα εκμετάλλευσης, οι υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι δικαιούχοι της άδειας παραμονής πρέπει να αποκτούν, βάσει των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, πρόσβαση στην αγορά εργασίας και να συνεχίζουν την επαγγελματική κατάρτιση και επιμόρφωσή τους. Κατά την έγκριση της πρόσβασης των δικαιούχων της άδειας διαμονής στην αγορά εργασίας, τα κράτη μέλη πρέπει να εξετάζουν ιδίως την πιθανή διάρκεια διαμονής.

(17)

Η συμμετοχή των υπηκόων των τρίτων κρατών σε προγράμματα και σχέδια τα οποία ήδη ισχύουν ή πρόκειται να εισαχθούν πρέπει να συμβάλλει στην επιστροφή των εν λόγω ατόμων σε μια φυσιολογική κοινωνική ζωή.

(18)

Αν ο εν λόγω υπήκοος τρίτης χώρας υποβάλει αίτηση για τίτλο παραμονής άλλης κατηγορίας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν απόφαση βάσει της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας περί αλλοδαπών. Κατά την εξέταση της αίτησης, τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι έχει χορηγηθεί στον υπήκοο τρίτης χώρας ο τίτλος παραμονής δυνάμει της παρούσας οδηγίας.

(19)

Τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν στην Επιτροπή, όσον αφορά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τις πληροφορίες που συγκεντρώνουν στα πλαίσια των δραστηριοτήτων για τη συλλογή και την επεξεργασία στατιστικών στοιχείων σχετικά με θέματα που εμπίπτουν στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων.

(20)

Η καθιέρωση τίτλου παραμονής μικρής διάρκειας για υπηκόους τρίτων χωρών που συνεργάζονται για τη σύλληψη δουλεμπόρων, δε μπορούν να υλοποιηθεί πρόσφορα από τα κράτη μέλη. Δεδομένου ότι οι επιδιωκόμενοι στόχοι μπορούν, λόγω της ευρύτητας της δράσης, να υλοποιηθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που προβλέπεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει αυτό που είναι απαραίτητο για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(21)

Βάσει του άρθρου 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο κοινοποίησαν ότι επιθυμούν να συμμετάσχουν στη θέσπιση και στην εφαρμογή της πρότασης οδηγίας.

(22)

Βάσει των άρθρων 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν θα συμμετάσχει στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτή ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,

α)

ως «υπήκοος τρίτης χώρας» νοείται κάθε άτομο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 17 παράγραφος 1 της συνθήκης·

β)

η «υποβοήθηση της λαθρομετανάστευσης» αφορά περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέρονται στα άρθρα 1 και 2 της οδηγίας 2002/90/ΕΚ·

γ)

η «εμπορία ανθρώπων» αφορά περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέρονται στα άρθρα 1, 2 και 3 της απόφασης-πλαισίου 2002/629/ΔΕΥ·

δ)

ως «μέτρο εκτέλεσης απόφασης απομάκρυνσης» νοείται κάθε μέτρο που λαμβάνεται από κράτος μέλος με σκοπό την εκτέλεση απόφασης των αρμόδιων αρχών που διατάσσει την απομάκρυνση υπηκόου τρίτης χώρας·

ε)

ως «τίτλος παραμονής» νοείται κάθε άδεια που εκδίδεται από κράτος μέλος και επιτρέπει σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις της παρούσας οδηγίας να παραμείνει νομίμως στην επικράτειά του·

στ)

ως «ασυνόδευτοι ανήλικοι» νοούνται οι υπήκοοι τρίτων χωρών ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών οι οποίοι φθάνουν στην επικράτεια του κράτους μέλους χωρίς να συνοδεύονται από τον κατά το νόμο ή το έθιμο υπεύθυνο ενήλικα, για όσο διάστημα ένα τέτοιο πρόσωπο δεν έχει αναλάβει πραγματικά την επιμέλειά τους, ή οι ανήλικοι που βρέθηκαν χωρίς συνοδεία μετά την είσοδό τους στην επικράτεια του κράτους μέλους.

α)

κατά πόσον είναι σκόπιμο να παραταθεί η παραμονή του προσώπου αυτού στην επικράτειά τους, προς διευκόλυνση της έρευνας ή της δικαστικής διαδικασίας·

β)

κατά πόσον το εν λόγω πρόσωπο έχει επιδείξει σαφή βούληση συνεργασίας και

γ)

κατά πόσον το πρόσωπο αυτό έχει διακόψει κάθε σχέση με τους εικαζόμενους δράστες πράξεων που μπορούν να συμπεριληφθούν μεταξύ των αδικημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχεία β) και γ).

α)

τα κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη το ύψιστο συμφέρον του παιδιού κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Φροντίζουν ώστε η διαδικασία να είναι η δέουσα, λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας και της ωριμότητας του παιδιού. Ιδιαίτερα, μπορούν, εφόσον θεωρούν ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού, να παρατείνουν την προθεσμία περίσκεψης·

β)

τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στους ανηλίκους πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με αυτές των υπηκόων τους. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ότι αυτή η πρόσβαση πρέπει να περιορίζεται στο σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης·

γ)

στην περίπτωση υπηκόων τρίτων χωρών που είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να προσδιορίσουν την ταυτότητα και την ιθαγένειά τους και να θεμελιώσουν το γεγονός ότι δεν συνοδεύονται. Καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τον ταχύτερο δυνατό εντοπισμό της οικογενείας τους και λαμβάνουν αμέσως τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν τη νομική τους εκπροσώπηση και, εφόσον χρειάζεται, την εκπροσώπησή τους στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

α)

εάν ο δικαιούχος επανασυνδέσει τις σχέσεις του ενεργώς, εκουσίως και ιδία πρωτοβουλία με τους εικαζόμενους δράστες των αδικημάτων που αναφέρει το άρθρο 2, στοιχεία β) και γ) ή

β)

εάν η αρμόδια αρχή κρίνει ότι η συνεργασία του θύματος είναι δόλια ή ότι η καταγγελία του είναι δόλια ή καταχρηστική ή

γ)

για λόγους που συνδέονται με τη δημόσια τάξη και την προστασία της εθνικής ασφάλειας ή

δ)

όταν το θύμα παύει να συνεργάζεται ή

ε)

όταν οι αρμόδιες αρχές αποφασίσουν να σταματήσουν τη διαδικασία.

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/24

(1)

Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η παράνομη μετανάστευση και να βελτιωθεί ο συνοριακός έλεγχος, όλα τα κράτη μέλη απαιτείται να θεσπίσουν διατάξεις για τον καθορισμό των υποχρεώσεων των αερομεταφορέων οι οποίοι μεταφέρουν επιβάτες στο έδαφος των κρατών μελών. Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλισθεί η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του μέτρου αυτού, θα πρέπει, κατά το δυνατόν, να εναρμονισθούν οι χρηματικές κυρώσεις που επιβάλλουν επί του παρόντος τα κράτη μέλη όταν οι μεταφορείς δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, λαμβανομένων υπόψη των διαφορών στα νομικά συστήματα και τις πρακτικές μεταξύ των κρατών μελών.

(2)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 25ης και 26ης Μαρτίου 2004 υιοθέτησε δήλωση περί τρομοκρατίας τονίζοντας την ανάγκη να επιταχυνθεί η εξέταση μέτρων στον τομέα αυτόν και να προωθηθούν οι εργασίες για την προτεινομένη οδηγία του Συμβουλίου για την υποχρέωση των αερομεταφορέων να κοινοποιούν τα στοιχεία των επιβατών, για να οριστικοποιηθεί το μέτρο αυτό νωρίς.

(3)

Πρέπει να αποφευχθεί κενό στην κοινοτική δράση προς καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης.

(4)

Από 1ης Μαΐου 2004 το Συμβούλιο δεν μπορεί πλέον να ενεργεί με πρωτοβουλία κράτους μέλους.

(5)

Το Συμβούλιο εξήντλησε κάθε δυνατότητα έγκαιρης λήψης της γνώμης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(6)

Υπό τις εξαιρετικές αυτές περιστάσεις, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εκδοθεί χωρίς τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(7)

Οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους μεταφορείς δυνάμει της παρούσας οδηγίας είναι συμπληρωματικές προς εκείνες που θεσπίστηκαν δυνάμει του άρθρου 26 της σύμβασης του Σένγκεν του 1990 για την εφαρμογή της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985, όπως συμπληρώθηκαν από την οδηγία 2001/51/ΕΚ του Συμβουλίου (2). Τα δύο είδη υποχρεώσεων εξυπηρετούν τον ίδιο στόχο, που είναι ο έλεγχος των μεταναστευτικών ρευμάτων και η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης.

(8)

Με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 95/46/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (3), θα πρέπει να μη θίγεται η ελευθερία των κρατών μελών να διατηρούν ή να θεσπίζουν πρόσθετες υποχρεώσεις για τους αερομεταφορείς ή για ορισμένες κατηγορίες άλλων μεταφορέων, περιλαμβανομένων των πληροφοριών ή δεδομένων σχετικά με τα εισιτήρια επιστροφής, ανεξάρτητα από το αν προβλέπονται από την παρούσα οδηγία.

(9)

Για την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και προκειμένου να διασφαλισθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η αποτελεσματικότητα του στόχου αυτού, είναι ουσιώδες να λαμβάνονται υπόψη το συντομότερο δυνατόν οι τυχόν τεχνολογικές καινοτομίες, με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 95/46/EΚ, ιδίως όσον αφορά την ενσωμάτωση και χρήση των βιομετρικών στοιχείων στις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται από τους μεταφορείς.

(10)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε όταν κινείται κατά μεταφορέων κάποια διαδικασία δυναμένη να καταλήξει σε επιβολή κυρώσεων, αυτοί να μπορούν να ασκούν ουσιαστικά το δικαίωμα υπεράσπισης και το δικαίωμα προσφυγής κατά των εν λόγω αποφάσεων.

(11)

Στα παρόντα μέτρα επαναλαμβάνονται οι δυνατότητες ελέγχου τις οποίες προβλέπει η απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής του Σένγκεν [SCH/Com-ex (94) 17 rev. 4], η οποία αποβλέπει στην ένταση των ελέγχων στα σύνορα και την παροχή επαρκούς χρόνου για το λεπτομερή και πλήρη έλεγχο κάθε επιβάτη μέσω της διαβίβασης των στοιχείων των επιβατών στις αρχές που είναι υπεύθυνες για την άσκηση των ελέγχων αυτών.

(12)

Η οδηγία 95/46/ΕΚ εφαρμόζεται σε ό, τι αφορά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τις αρχές των κρατών μελών. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ κρίνεται ως θεμιτή η επεξεργασία των στοιχείων των επιβατών τα οποία διαβιβάζονται για την άσκηση των ελέγχων στα σύνορα, προκειμένου να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία σε διαδικασίες με στόχο την επιβολή των νόμων και των κανονισμών περί εισόδου και μετανάστευσης, περιλαμβανομένων των διατάξεών τους για την προστασία της δημόσιας τάξης και της εθνικής ασφάλειας, κάθε περαιτέρω επεξεργασία κατά τρόπο ασύμβατο προς αυτούς τους σκοπούς κρίνεται ως αντίθετη προς την αρχή που θέτει το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 95/46/ΕΚ. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέψουν ένα σύστημα κυρώσεων που θα εφαρμόζεται σε περίπτωση χρήσης αντίθετης προς το σκοπό της παρούσας οδηγίας.

(13)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτή, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Δεδομένου ότι η παρούσα οδηγία αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του τίτλου IV του τρίτου μέρους της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του προαναφερόμενου πρωτοκόλλου, θα αποφασίσει, μέσα σε προθεσμία έξι μηνών από την έκδοση της παρούσας οδηγίας από το Συμβούλιο, εάν θα την εφαρμόσει στο εθνικό της δίκαιο.

(14)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα οδηγία αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (4), η οποία εμπίπτει στον τομέα που μνημονεύεται στο άρθρο 1 σημείο Ε της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (5), σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας.

(15)

Το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετέχει στην παρούσα οδηγία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου για την ενσωμάτωση του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και με το άρθρο 8 παράγραφος 2 της απόφασης 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (6).

(16)

Η Ιρλανδία συμμετέχει στην παρούσα οδηγία σύμφωνα με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου για την ενσωμάτωση του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και με το άρθρο 6 παράγραφος 2 της απόφασης 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (7).

(17)

Η παρούσα οδηγία συνιστά πράξη βασιζόμενη στο κεκτημένο του Σένγκεν ή άλλως σχετιζόμενη με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2003,

α)

ως «μεταφορέας» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο αναλαμβάνει κατ' επάγγελμα τη μεταφορά προσώπων αεροπορικώς·

β)

ως «εξωτερικά σύνορα» νοούνται τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών με τρίτες χώρες·

γ)

ως «συνοριακός έλεγχος» νοείται ο έλεγχος που ασκείται στα σύνορα αποκλειστικώς επειδή υπάρχει πρόθεση διάβασης των συνόρων αυτών, ανεξαρτήτως οιωνδήποτε άλλων παραμέτρων·

δ)

ως «σημείο διάβασης των συνόρων» νοείται οιοδήποτε σημείο διάβασης εγκεκριμένο από τις αρμόδιες αρχές για τη διάβαση των εξωτερικών συνόρων·

ε)

οι όροι «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα», «επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» και «αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» έχουν την έννοια που ορίζεται δυνάμει του άρθρου 2 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

—

ο αριθμός και το είδος του χρησιμοποιούμενου ταξιδιωτικού εγγράφου,

—

η ιθαγένεια,

—

το πλήρες ονοματεπώνυμο,

—

η ημερομηνία γεννήσεως,

—

το σημείο διάβασης των συνόρων κατά την είσοδο στο έδαφος των κρατών μελών,

—

ο κωδικός μεταφοράς,

—

η ώρα αναχώρησης και άφιξης της μεταφοράς,

—

ο συνολικός αριθμός των επιβατών που μεταφέρονται με τη μεταφορά αυτή,

—

το αρχικό σημείο επιβίβασης.

α)

είτε το μέγιστο ποσό των εν λόγω κυρώσεων ανέρχεται σε τουλάχιστον 5 000 ευρώ, ή το ισοδύναμο στο εθνικό νόμισμα, σύμφωνα με την ισοτιμία που έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της ημέρας έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, για κάθε ταξίδι για το οποίο δεν κοινοποιήθηκαν τα στοιχεία των μεταφερθέντων προσώπων ή κοινοποιήθηκαν εσφαλμένως·

β)

είτε το ελάχιστο ποσό των εν λόγω κυρώσεων ανέρχεται σε τουλάχιστον 3 000 ευρώ, ή το ισοδύναμο στο εθνικό νόμισμα, σύμφωνα με την ισοτιμία που έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της ημέρας έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, για κάθε ταξίδι για το οποίο δεν κοινοποιήθηκαν τα στοιχεία των μεταφερθέντων προσώπων ή κοινοποιήθηκαν εσφαλμένως.

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/28

(1)

Το συνολικό σχέδιο για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και της εμπορίας ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2), το οποίο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 28 Φεβρουαρίου 2002 και έχει οικοδομηθεί με βάση την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, της 15ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινής πολιτικής για την παράνομη μετανάστευση, αναφέρει ότι η πολιτική επανεισδοχής και επαναπατρισμού αποτελεί αναπόσπαστο και καίριο τμήμα της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης. Προς τούτο, το συνολικό σχέδιο τονίζει ότι πρέπει να επισημανθούν ορισμένα πρακτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού κοινής προσέγγισης και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών για την εφαρμογή των μέτρων επαναπατρισμού. Κατά συνέπεια, θα ήταν σκόπιμο να υιοθετηθούν κοινοί κανόνες για τις διαδικασίες επαναπατρισμού.

(2)

Το σχέδιο για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 13 Ιουνίου 2002 και έχει οικοδομηθεί με βάση την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, της 13ης Ιουνίου 2002 με τίτλο: προς ενοποιημένη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλέπει, στο πλαίσιο των μέτρων και δράσεων για την ολοκληρωμένη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξορθολογισμένες επιχειρήσεις επαναπατρισμού.

(3)

Το πρόγραμμα δράσης για τον επαναπατρισμό, το οποίο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 28 Νοεμβρίου 2002 και έχει οικοδομηθεί με βάση την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2002, περί κοινής πολιτικής επαναπατρισμού των παρανόμως διαμενόντων, καθώς και την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, της 14ης Οκτωβρίου 2002, περί κοινής πολιτικής επαναπατρισμού των παρανόμως διαμενόντων, ως ένα από τα μέτρα και τις δράσεις για τη βελτιωμένη επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ κρατών μελών, συνιστούν τον επαναπατρισμό των παρανόμως διαμενόντων σε κράτος μέλος υπηκόων τρίτων χωρών με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο, χρησιμοποιώντας από κοινού τις υπάρχουσες δυνατότητες για τη διοργάνωση κοινών πτήσεων.

(4)

Είναι σημαντικό να αποφευχθεί νομικό κενό στην Κοινότητα στο πεδίο διοργάνωσης κοινών πτήσεων.

(5)

Από 1ης Μαΐου 2004, το Συμβούλιο δεν μπορεί πλέον να ενεργεί κατόπιν πρωτοβουλίας κράτους μέλους.

(6)

Το Συμβούλιο έχει εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες να λάβει εγκαίρως τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(7)

Κάτω από αυτές τις εξαιρετικές συνθήκες, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να υιοθετηθεί χωρίς τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(8)

Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την παρούσα απόφαση με τον δέοντα σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, και ιδίως της ευρωπαϊκής σύμβασης δια την προάσπισιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της 4ης Νοεμβρίου 1950· της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης της 10ης Δεκεμβρίου 1984· της σύμβασης της Γενεύης περί του καθεστώτος των προσφύγων, της 28ης Ιουλίου 1951 και του πρωτοκόλλου της Νέας Υόρκης της 31ης Ιανουαρίου 1967, στην εν λόγω σύμβαση· της σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού της 20ής Νοεμβρίου 1989· και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 18ης Δεκεμβρίου 2000 (3).

(9)

Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να εφαρμοσθεί υπό την επιφύλαξη των σχετικών διεθνών νομοθετικών πράξεων όσον αφορά την δια του αέρος απομάκρυνση, όπως το παράρτημα 9 της σύμβασης του Σικάγου του 1944 περί Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και τα συναφή έγγραφα της Ευρωπαϊκής Συνδιάσκεψης Πολιτικής Αεροπορίας (ECAC).

(10)

Οι μη δεσμευτικές κοινές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις διατάξεις περί ασφαλείας όσον αφορά τη διοργάνωση κοινών πτήσεων για τη δι' αέρος απομάκρυνση θα πρέπει να παρέχουν χρήσιμη καθοδήγηση για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

(11)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, το οποίο έχει προσαρτηθεί στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Ωστόσο, δεδομένου ότι η παρούσα απόφαση αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν δυνάμει των διατάξεων του τίτλου IV του τρίτου μέρους της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του εν λόγω πρωτοκόλλου, θα αποφασίσει, εντός προθεσμίας έξι μηνών από την έκδοση της παρούσας απόφασης από το Συμβούλιο, αν θα την εφαρμόσει στο εθνικό της δίκαιο.

(12)

Όσον αφορά τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας, η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία συνήφθη στις 18 Μαΐου 1999 μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την περαιτέρω ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (4), που εμπίπτει στον τομέα που αναφέρει το άρθρο 1, σημείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της συμφωνίας αυτής (5). Βάσει των διαδικασιών που προβλέπονται από την εν λόγω συμφωνία, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα απόφαση θα πρέπει να ισχύουν και στα δύο αυτά κράτη καθώς και στις σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών κρατών και των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στα οποία απευθύνεται η παρούσα απόφαση.

(13)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, που έχει προσαρτηθεί στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, τα εν λόγω κράτη μέλη κοινοποίησαν την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στη θέσπιση και την εφαρμογή της παρούσας απόφασης,

α)

«υπήκοος τρίτης χώρας»: το πρόσωπο που δεν είναι υπήκοος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας ή του Βασιλείου της Νορβηγίας·

β)

«διοργανώνον κράτος μέλος»: κράτος μέλος το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διοργάνωση κοινών πτήσεων·

γ)

«συμμετέχον κράτος μέλος»: κράτος μέλος που συμμετέχει σε κοινές πτήσεις οι οποίες διοργανώνονται από το διοργανώνον κράτος μέλος·

δ)

«κοινή πτήση»: η μεταφορά υπηκόων τρίτων χωρών, που εκτελείται από τον προς τούτο επιλεγέντα αερομεταφορέα·

ε)

«επιχειρήσεις απομάκρυνσης» και «κοινές αεροπορικές απομακρύνσεις»: όλες οι δραστηριότητες που απαιτούνται για την επιστροφή συγκεκριμένων υπηκόων τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς με κοινές πτήσεις·

στ)

«συνοδεία»: το προσωπικό ασφαλείας το οποίο ευθύνεται για τη συνοδεία υπηκόων τρίτων χωρών κατά την κοινή πτήση, τα επιφορτισμένα με την ιατρική περίθαλψη πρόσωπα και οι διερμηνείς.

α)

επιλέγει τον αερομεταφορέα και καθορίζει με τον επιλεγέντα αερομεταφορέα το συνολικό κόστος της κοινής πτήσης και αναλαμβάνει τις σχετικές συμβατικές υποχρεώσεις και εξασφαλίζει τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για τη διεξαγωγή της κοινής πτήσης, συμπεριλαμβανομένης της παροχής της κατάλληλης βοήθειας στους υπηκόους των τρίτων χωρών και στη συνοδεία·

β)

ζητεί και λαμβάνει από τις τρίτες χώρες διέλευσης και προορισμού, τις απαιτούμενες εγκρίσεις για την εκτέλεση της κοινής πτήσης·

γ)

διεξαγάγει επαφές και προβαίνει στις απαιτούμενες ρυθμίσεις για τη διοργάνωση της κοινής πτήσης με τα συμμετέχοντα κράτη μέλη·

δ)

καθορίζει τις επιχειρησιακές λεπτομέρειες και διαδικασίες και προσδιορίζει, σε συμφωνία με τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, τον αριθμό της συνοδείας που απαιτείται σε σχέση με τον αριθμό των προς απομάκρυνση υπηκόων τρίτων χωρών·

ε)

συνάπτει όλες τις κατάλληλες χρηματοδοτικές συμφωνίες με τα συμμετέχοντα κράτη μέλη.

α)

ενημερώνει την εθνική αρχή του διοργανώνοντος κράτους μέλους για την πρόθεσή του να συμμετάσχει στην κοινή πτήση, προσδιορίζοντας τον αριθμό των προς απομάκρυνση υπηκόων τρίτων χωρών·

β)

παρέχει επαρκή αριθμό συνοδείας για κάθε υπήκοο τρίτης χώρας προς απομάκρυνση. Εάν η συνοδεία παρέχεται μόνον από το διοργανώνον κράτος μέλος, κάθε συμμετέχον κράτος μέλος εξασφαλίζει την παρουσία δύο τουλάχιστον αντιπροσώπων επί του αεροσκάφους. Οι αντιπρόσωποι αυτοί, οι οποίοι έχουν το ίδιο καθεστώς με τους συνοδούς, είναι επιφορτισμένοι με την παράδοση των υπηκόων τρίτων χωρών, για τους οποίους είναι υπεύθυνοι, στις αρχές της χώρας προορισμού.

α)

εξασφαλίζουν ότι κάθε υπήκοος τρίτης χώρας και η συνοδεία διαθέτουν έγκυρα ταξιδιωτικά έγγραφα και κάθε άλλο απαραίτητο συμπληρωματικό έγγραφο, όπως θεωρήσεις εισόδου ή/και διέλευσης, πιστοποιητικά ή μητρώα·

β)

ενημερώνουν, το συντομότερο δυνατόν, τις διπλωματικές και προξενικές αρχές τους στις τρίτες χώρες διέλευσης και προορισμού για τις ρυθμίσεις σχετικά με την κοινή πτήση προκειμένου να λαμβάνουν την απαραίτητη βοήθεια.

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/36

(1)

Δεδομένου του επιπέδου εναρμόνισης που έχει επιτευχθεί όσον αφορά τα κριτήρια για την άρνηση εισόδου στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών, είναι σκόπιμο να μπορούν να προσδιορισθούν οι λόγοι προηγούμενης απόφασης άρνησης εισόδου ενός αλλοδαπού. Προς τούτο, είναι αναγκαία η χρησιμοποίηση τυποποιημένου εγγράφου για την άρνηση εισόδου, το οποίο να περιλαμβάνει κατηγοριοποίηση των πιθανών λόγων άρνησης, θα πρέπει δε να αναφαίνεται στο διαβατήριο του ενδιαφερόμενου αλλοδαπού ο λόγος ή οι λόγοι για την άρνηση. Το κοινό εγχειρίδιο (2) θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί αναλόγως. Οι δυνατότητες προσφυγής κατά της απόφασης άρνησης εισόδου προβλέπονται από το εθνικό δίκαιο.

(2)

Δυνάμει των άρθρων 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, το οποίο είναι προσαρτημένο στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Δεδομένου του ότι η παρούσα απόφαση αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του τίτλου ΙV του μέρους ΙΙΙ της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία, δυνάμει του άρθρου 5 του προαναφερθέντος πρωτοκόλλου, θα αποφασίσει εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο εκδώσει την παρούσα απόφαση, εάν θα την εισαγάγει ή όχι στο εθνικό της δίκαιο.

(3)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν δυνάμει της συμφωνίας που έχει συναφθεί μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας, όσον αφορά τη συμμετοχή των ως άνω δύο κρατών στην εφαρμογή και την εξέλιξη του κεκτημένου του Σένγκεν (3), που εντάσσεται στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της ως άνω συμφωνίας (4).

(4)

Η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στην οποία δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (5). Ως εκ τούτου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(5)

Η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στην οποία δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (6). Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(6)

Η παρούσα απόφαση αποτελεί πράξη η οποία αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν ή άλλως πως συνδέεται με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης,

1.

Προστίθεται η ακόλουθη φράση στο τέλος του τμήματος 1.4.1:

«Προς τούτο, το τυποποιημένο έγγραφο άρνησης εισόδου στα σύνορα το οποίο περιλαμβάνεται στο παράρτημα 16 συμπληρώνεται και παραδίδεται στον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό.».

2.

Το τμήμα 1.4.1α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/40

(1)

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στον τομέα του περιβάλλοντος συμβάλλει στην επιδίωξη στόχων που περιλαμβάνουν τη διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και την προώθηση, σε διεθνές επίπεδο, μέτρων για την αντιμετώπιση των περιφερειακών ή παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων.

(2)

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση («σύμβαση της Βαρκελώνης»), που εγκρίθηκε με την απόφαση 77/585/ΕΚ (2), και στην αναθεώρησή της του 1995, που εγκρίθηκε με την απόφαση 1999/802/ΕΚ (3). Η Κοινότητα είναι επίσης συμβαλλόμενο μέρος στα τέσσερα πρωτόκολλα της σύμβασης της Βαρκελώνης, συμπεριλαμβανομένου του πρωτοκόλλου για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της ρύπανσης της Μεσογείου Θαλάσσης από τους υδρογονάνθρακες και άλλες επικίνδυνες ουσίες σε κρίσιμες καταστάσεις, που εγκρίθηκε με την απόφαση 81/420/ΕΚ (4).

(3)

Η Επιτροπή έλαβε μέρος, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, στις διαπραγματεύσεις σχετικά με το πρωτόκολλο για την συνεργασία για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία και, σε κρίσιμες καταστάσεις, για την καταπολέμηση της ρύπανσης στη Μεσόγειο («το πρωτόκολλο»), βάσει των διαπραγματευτικών οδηγιών που έλαβε από το Συμβούλιο στις 25 Ιανουαρίου 2000.

(4)

Η Κοινότητα υπέγραψε το εν λόγω πρωτόκολλο στις 25 Ιανουαρίου 2002 στη Μάλτα.

(5)

Το πρωτόκολλο καθιστά επίκαιρα τα νομικά κείμενα της σύμβασης της Βαρκελώνης, ώστε να συμπεριληφθεί σε αυτά η συνεργασία για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία, να καταστεί αποδοτικότερη η συνεργασία για την αντιμετώπιση των περιστατικών ρύπανσης και να προαχθεί η εφαρμογή των εφαρμοστέων διεθνών κανονισμών.

(6)

Το πρωτόκολλο, το οποίο δεν θίγει το δικαίωμα των συμβαλλομένων μερών να θεσπίζουν αυστηρότερα μέτρα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, περιέχει τα μέτρα που απαιτούνται για την αποφυγή τυχόν ασυνέπειας προς την ισχύουσα νομοθεσία της Κοινότητας στους τομείς που καλύπτονται από το πρωτόκολλο.

(7)

Η Κοινότητα θα πρέπει επομένως να εγκρίνει το πρωτόκολλο,

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/47

(1)

Η Επιτροπή διαπραγματεύτηκε με το κράτος του Ισραήλ, εξ ονόματος της Κοινότητας, τη συμφωνία επιστημονικής και τεχνικής συνεργασίας («συμφωνία»).

(2)

Η συμφωνία υπεγράφη εξ ονόματος της Κοινότητας στις 10 Ιουνίου 2003 στις Βρυξέλλες, με την επιφύλαξη της σύναψής της.

(3)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/48

(1)

Την 1η Ιουλίου 1999 τέθηκε σε ισχύ η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για τη σύναψη εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας του Καζαχστάν, αφετέρου (1).

(2)

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Δημοκρατία του Καζαχστάν συμφώνησαν να καθιερώσουν σύστημα διπλού ελέγχου όσον αφορά ορισμένα προϊόντα σιδήρου και χάλυβα για το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου 2000 έως 31 Δεκεμβρίου 2001. Η εν λόγω συμφωνία υπό μορφήν ανταλλαγής επιστολών εγκρίθηκε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 1999/865/ΕΚ (2). Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2743/1999 (3) θέσπισε την αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία εφαρμογής.

(3)

Η Επιτροπή ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας υπό μορφήν ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας του Καζαχστάν για την καθιέρωση συστήματος διπλού ελέγχου χωρίς ποσοτικά όρια όσον αφορά την εξαγωγή ορισμένων προϊόντων σίδηρου και χάλυβα, από τη Δημοκρατία του Καζαχστάν προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα,

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/63

(1)

Η Επιτροπή έχει διαπραγματευθεί, εξ ονόματος της Κοινότητας, μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος.

(2)

Η συμφωνία υπεγράφη εξ ονόματος της Κοινότητας στις 25 Νοεμβρίου 2003 υπό την επιφύλαξη ενδεχόμενης σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

(3)

Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να εγκριθεί,

6.8.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 261/69

(1)

Τα στοιχεία της σύμβασης που εμπίπτουν στην κοινοτική αρμοδιότητα αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης εκ μέρους της Επιτροπής ύστερα από έγκριση του Συμβουλίου, εξ ονόματος της Κοινότητας.

(2)

Το Συμβούλιο ανέθεσε στην Επιτροπή να διαπραγματευθεί την προσχώρηση της Κοινότητας στην εν λόγω σύμβαση.

(3)

Η διαπραγμάτευση περατώθηκε αισίως και η νομική πράξη που απέρρευσε από αυτήν υπεγράφη από την Κοινότητα στις 12 Δεκεμβρίου 2000, σύμφωνα με την απόφαση 2001/87/EΚ (2).

(4)

Ορισμένα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης, ενώ σε άλλα κράτη μέλη η διαδικασία επικύρωσης είναι σε εξέλιξη.

(5)

Πληρούνται οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν την κατάθεση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας του οργάνου έγκρισης που προβλέπεται από το άρθρο 36 παράγραφος 3 της σύμβασης.

(6)

Η σύμβαση θα πρέπει να εγκριθεί ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην Κοινότητα να καταστεί συμβαλλόμενο μέρος εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων της.

(7)

Κατά την κατάθεση του οργάνου έγκρισης, η Κοινότητα επίσης να καταθέσει δήλωση σχετικά με την έκταση των αρμοδιοτήτων της για θέματα που διέπονται από τη σύμβαση, βάσει του άρθρου της 36 παράγραφος 3,