ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

65ό έτος
20 Ιουνίου 2022

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2022/C 237/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2022/C 237/02

Υπόθεση C-401/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 26ης Απριλίου 2022 — Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης [Προσφυγή ακυρώσεως – Οδηγία (ΕΕ) 2019/790 – Άρθρο 17, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ και στοιχείο γʹ, in fine – Άρθρο 11 και άρθρο 17, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης – Προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας – Υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής περιεχομένου – Εκ των προτέρων αυτόματος έλεγχος (φιλτράρισμα) του περιεχομένου που αναφορτώνεται από τους χρήστες]

2

2022/C 237/03

Υπόθεση C-666/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Hyet Sweet SAS (Αίτηση αναιρέσεως – Ντάμπινγκ – Εισαγωγές ασπαρτάμης καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας – Κανονισμοί 1225/2009 και 2016/1036 – Χρονικό πεδίο εφαρμογής – Άρθρο 2, παράγραφος 7 – Kαθεστώς εταιρίας που λειτουργεί υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς – Άρνηση – Άρθρο 2, παράγραφος 10 – Προσαρμογές – Βάρος αποδείξεως – Άρθρο 3 – Προσδιορισμός της ζημίας – Καθήκον επιμελείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής)

3

2022/C 237/04

Υπόθεση C-79/20 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Yieh United Steel Corp. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Eurofer, Association Européenne de l'Acier, ASBL [Αίτηση αναιρέσεως – Ντάμπινγκ – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/1429 – Eισαγωγές πλατέων προϊόντων ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ταϊβάν – Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ – Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 – Άρθρο 2 – Υπολογισμός της κανονικής αξίας – Υπολογισμός του κόστους παραγωγής – Απώλειες παραγωγής – Άρνηση αφαίρεσης της αξίας του ανακυκλωμένου παλαιοσιδήρου – Καθορισμός της κανονικής αξίας βάσει των πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος που προορίζονται για εγχώρια κατανάλωση – Αποκλεισμός, από τη βάση υπολογισμού που χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, των πωλήσεων που πραγματοποιούνται στην εγχώρια αγορά της χώρας εξαγωγής, όταν αυτές αφορούν προϊόντα τα οποία προορίζονται για εξαγωγή]

3

2022/C 237/05

Υπόθεση C-86/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Krajský soud v Brně (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vinařství U Kapličky s.r.o. κατά Státní zemědělská a potravinářská inspekce [Προδικαστική παραπομπή – Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων – Οίνος – Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 – Κανόνες εμπορίας – Άρθρο 80 – Οινολογικές πρακτικές – Απαγόρευση εμπορίας – Άρθρο 90 – Εισαγωγές οίνου – Κανονισμός (ΕΚ) 555/2008 – Άρθρο 43 – Έγγραφο V I 1 – Βεβαίωση ότι οι παρτίδες οίνου έχουν παραχθεί σύμφωνα με τις συνιστώμενες ή εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές – Αποδεικτική αξία – Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013 – Άρθρο 89, παράγραφος 4 – Κυρώσεις – Διάθεση στην αγορά οίνου προελεύσεως τρίτης χώρας – Οίνος που έχει παραχθεί σύμφωνα με μη εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές – Απαλλαγή από την ευθύνη – Βάρος αποδείξεως]

4

2022/C 237/06

Υπόθεση C-237/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Federatie Nederlandse Vakbeweging κατά Heiploeg Seafood International BV, Heitrans International BV [Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2001/23/ΕΚ – Άρθρα 3 έως 5 – Μεταβιβάσεις επιχειρήσεων – Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων – Εξαιρέσεις – Διαδικασία αφερεγγυότητας – pre-pack – Επιβίωση της επιχειρήσεως – Μεταβίβαση (τμήματος) επιχειρήσεως κατόπιν κηρύξεως πτωχεύσεως της οποίας προηγήθηκε pre-pack]

5

2022/C 237/07

Υπόθεση C-319/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Meta Platforms Ireland Limited, πρώην Facebook Ireland Limited κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. [Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα – Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 – Άρθρο 80 – Εκπροσώπηση των υποκειμένων των δεδομένων από μη κερδοσκοπική ένωση – Άσκηση αντιπροσωπευτικής αγωγής εκ μέρους ένωσης για την προστασία των καταναλωτών χωρίς εντολή και ανεξαρτήτως της υπάρξεως προσβολής συγκεκριμένων δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων – Αγωγή η οποία στηρίζεται στην απαγόρευση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, στην παράβαση της νομοθεσίας περί προστασίας των καταναλωτών ή στην απαγόρευση χρήσεως ανίσχυρων γενικών όρων συναλλαγών]

6

2022/C 237/08

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-368/20 και C-369/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 26ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — NW κατά Landespolizeidirektion Steiermark (C-368/20), Bezirkshauptmannschaft Leibnitz (C-369/20) [Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Κανονισμός (ΕΕ) 2016/399 – Κώδικας συνόρων του Σένγκεν – Άρθρο 25, παράγραφος 4 – Προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα για συνολική διάρκεια έξι μηνών κατ’ ανώτατο όριο – Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει πλείονες διαδοχικές περιόδους ελέγχων που οδηγούν σε υπέρβαση της διάρκειας αυτής – Μια τέτοια ρύθμιση δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 25, παράγραφος 4, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν στην περίπτωση που οι διαδοχικές περίοδοι βασίζονται στην ίδια ή τις ίδιες απειλές – Εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει την επίδειξη διαβατηρίου ή δελτίου ταυτότητας κατά τον έλεγχο στα εσωτερικά σύνορα επ’ απειλή κυρώσεων – Μια τέτοια υποχρέωση δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 25, παράγραφος 4, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν όταν ο ίδιος ο έλεγχος αντιβαίνει στη διάταξη αυτή]

7

2022/C 237/09

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-415/20, C-419/20 και C-427/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gräfendorfer Geflügel- und Tiefkühlfeinkost Produktions GmbH (C-415/20), F. Reyher Nchfg. GmbH & Co. KG vertr. d. d. Komplementärin Verwaltungsgesellschaft F. Reyher Nchfg. mbH (C-419/20), Flexi Montagetechnik GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Hamburg (C-415/20 και C-419/20), Hauptzollamt Kiel (C-427/20) (Προδικαστική παραπομπή – Τελωνειακή ένωση – Δικαίωμα προς επιστροφή και δικαίωμα προς καταβολή χρηματικών ποσών τα οποία εισπράχθηκαν ή δεν καταβλήθηκαν από κράτος μέλος κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης – Δασμοί αντιντάμπινγκ, εισαγωγικοί δασμοί, επιστροφές κατά την εξαγωγή και χρηματικές κυρώσεις – Έννοια της παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης – Εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή του δικαίου αυτού – Διαπίστωση από δικαιοδοτικό όργανο της Ένωσης ή από εθνικό δικαστήριο της υπάρξεως παραβιάσεως του εν λόγω δικαίου – Δικαίωμα προς καταβολή τόκων – Χρονικό διάστημα το οποίο καλύπτει η εν λόγω καταβολή τόκων)

8

2022/C 237/10

Υπόθεση C-510/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας (Παράβαση κράτους μέλους – Άρθρο 258 ΣΛΕΕ – Περιβάλλον – Οδηγία 2008/56/ΕΚ – Πολιτική για το θαλάσσιο περιβάλλον – Άρθρο 5 – Θαλάσσιες στρατηγικές – Άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 3 – Μη εμπρόθεσμη επανεξέταση της αρχικής αξιολόγησης και του καθορισμού της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και των περιβαλλοντικών στόχων – Μη εμπρόθεσμη διαβίβαση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των λεπτομερειών σχετικά με τις επικαιροποιήσεις κατόπιν επανεξέτασης)

9

2022/C 237/11

Υπόθεση C-531/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — NovaText GmbH κατά Ruprecht-Karls-Universität Heidelberg (Προδικαστική παραπομπή – Διανοητική ιδιοκτησία – Οδηγία 2004/48/ΕΚ – Άρθρο 3 – Γενική υποχρέωση όσον αφορά τα μέτρα, τις διαδικασίες και τα μέτρα αποκαταστάσεως που απαιτούνται για τη διασφάλιση της επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας – Άρθρο 14 – Έννοιες των δικαστικών εξόδων και των λοιπών δαπανών – Σύμβουλος ειδικός σε θέματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας – Το εθνικό δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί σε εκτίμηση του εύλογου και αναλογικού χαρακτήρα των δαπανών με τα οποία επιβαρύνθηκε ο ηττηθείς διάδικος)

9

2022/C 237/12

Υπόθεση C-559/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Landgericht Saarbrücken (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Koch Media GmbH κατά FU (Προδικαστική παραπομπή – Δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας – Οδηγία 2004/48/ΕΚ – Άρθρο 14 – Έννοιες των δικαστικών εξόδων και των λοιπών δαπανών – Εξώδικη όχληση προς διασφάλιση της προστασίας δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας – Έξοδα δικηγόρου – Νομικός χαρακτηρισμός – Εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, το δυνάμενο να ανακτηθεί ποσό των εξόδων αυτών)

10

2022/C 237/13

Υπόθεση C-612/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Tribunalul Cluj (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Happy Education SRL κατά Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Cluj-Napoca, Administraţia Judeţeană a Finanţelor Publice Cluj [Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο θʹ – Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος – Απαλλαγές που συνδέονται με την εκπαίδευση των παιδιών ή των νέων, τη σχολική ή πανεπιστημιακή εκπαίδευση – Παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών συμπληρωματικών του σχολικού προγράμματος – Οργανισμός ιδιωτικού δικαίου που παρέχει τις υπηρεσίες αυτές για εμπορικούς σκοπούς]

11

2022/C 237/14

Υπόθεση C-637/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Skatteverket κατά DSAB Destination Stockholm AB (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Άρθρο 30α, σημείο 1 – Έννοια του όρου κουπόνι – Άρθρο 30α, σημείο 3 – Έννοια του όρου κουπόνι πολλαπλών σκοπών – Πώληση κάρτας η οποία παρέχει στον κάτοχό της το δικαίωμα να λαμβάνει διάφορες τουριστικές υπηρεσίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα)

11

2022/C 237/15

Υπόθεση C-642/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Consiglio di Giustizia amministrativa per la Regione siciliana (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caruter s.r.l. κατά S.R.R. Messina Provincia S.c.P.A. κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2014/24/ΕE – Διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων – Άρθρο 63 – Στήριξη ένωσης οικονομικών φορέων στις δυνατότητες άλλων φορέων – Δυνατότητα της αναθέτουσας αρχής να απαιτήσει την εκτέλεση ορισμένων κρίσιμων καθηκόντων από έναν συμμετέχοντα στην ένωση οικονομικών φορέων – Εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία η επιχείρηση που εκπροσωπεί ένωση οικονομικών φορέων οφείλει να πληροί τα κριτήρια και να εκτελεί τις παροχές κατά το μεγαλύτερο μέρος τους)

12

2022/C 237/16

Υπόθεση C-674/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 27ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Airbnb Ireland UC κατά Région de Bruxelles-Capitale (Προδικαστική παραπομπή – Εσωτερική αγορά – Άρθρο 114, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ – Εξαίρεση των φορολογικών διατάξεων – Οδηγία 2000/31/ΕΚ – Υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας – Ηλεκτρονικό εμπόριο – Ηλεκτρονική πλατφόρμα κτηματομεσιτικής διαμεσολάβησης – Άρθρο 1, παράγραφος 5, στοιχείο α' – Εξαίρεση του φορολογικού τομέα – Ορισμός – Περιφερειακή κανονιστική ρύθμιση σχετική με φόρο επί των τουριστικών καταλυμάτων – Διάταξη η οποία υποχρεώνει τους μεσάζοντες να κοινοποιούν στη φορολογική αρχή, κατόπιν γραπτού αιτήματος, ορισμένα στοιχεία όσον αφορά την εκμετάλλευση των εν λόγω καταλυμάτων προκειμένου να προσδιοριστούν οι υποκείμενοι στον ανωτέρω φόρο – Άρθρο 56 ΣΛΕΕ – Απουσία δυσμενούς διακρίσεως – Απουσία περιορισμού)

13

2022/C 237/17

Υπόθεση C-44/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Landgericht München I (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Phoenix Contact GmbH & Co. KG κατά HARTING Deutschland GmbH & Co. KG, Harting Electric GmbH & Co. KG (Προδικαστική παραπομπή – Διανοητική ιδιοκτησία – Οδηγία 2004/48/ΕΚ – Άρθρο 9, παράγραφος 1 – Ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας – Προσωρινά μέτρα – Εξουσία των εθνικών δικαστικών αρχών να εκδίδουν απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, με σκοπό να προλάβουν κάθε επικείμενη προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας – Εθνική νομολογία κατά την οποία οι αιτήσεις προσωρινών μέτρων απορρίπτονται στην περίπτωση που το κύρος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας δεν έχει επιβεβαιωθεί τουλάχιστον με απόφαση σε πρώτο βαθμό επί διαδικασίας ένστασης ή κήρυξης της ακυρότητας – Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας)

14

2022/C 237/18

Υπόθεση C-72/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λετονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SIA PRODEX κατά Valsts ieņēmumu dienests (Προδικαστική παραπομπή – Τελωνειακή ένωση – Κοινό δασμολόγιο – Συνδυασμένη Ονοματολογία – Δασμολογικές κλάσεις – Διάκριση 4418 20 – Περιεχόμενο – Πόρτες και τα πλαίσιά τους, περβάζια και κατώφλια – Πλάκες-διαφράγματα MDF και πήχεις – Γενικός κανόνας 2 α), πρώτο μέρος για την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας – Είδος που δεν είναι πλήρες ή τελειωμένο – Έννοια)

14

2022/C 237/19

Υπόθεση C-86/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gerencia Regional de Salud de Castilla y León κατά Delia [Προδικαστική παραπομπή – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Άρθρο 45 ΣΛΕΕ – Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 – Άρθρο 7, παράγραφος 2 – Ίση μεταχείριση – Εθνικό σύστημα αναγνώρισης της επαγγελματικής σταδιοδρομίας των επαγγελματιών του τομέα της υγείας – Μη συνεκτίμηση της επαγγελματικής εμπειρίας που αποκτήθηκε στις υπηρεσίες υγείας άλλου κράτους μέλους – Εμπόδιο]

15

2022/C 237/20

Υπόθεση C-89/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB Romega κατά Valstybinė maisto ir veterinarijos tarnyba [Προδικαστική παραπομπή – Νομοθεσία για τα τρόφιμα – Κανονισμός (ΕΚ) 2073/2005 – Μικροβιολογικά κριτήρια για τα τρόφιμα – Άρθρο 1 – Παράρτημα I – Νωπό κρέας πουλερικών – Έλεγχος, από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, της παρουσίας των οροτύπων σαλμονέλας που απαριθμούνται στο σημείο 1.28 του κεφαλαίου Ι του ως άνω παραρτήματος – Έλεγχος της παρουσίας άλλων παθογόνων μικροοργανισμών – Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 – Άρθρο 14, παράγραφος 8 – Διακριτική ευχέρεια των εθνικών αρχών – Περιεχόμενο]

16

2022/C 237/21

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-160/21 και C-217/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Nikopolis AD Istrum 2010 EOOD (C-160/21), Agro — eko 2013 EOOD (C-217/21) κατά Izpalnitelen direktor na Darzhaven fond Zemedelie [Προδικαστική παραπομπή – Κοινή γεωργική πολιτική – Καθεστώτα άμεσης στήριξης – Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013 – Πληρωμές προς τους δικαιούχους – Άρθρο 75 – Προθεσμία πληρωμής – Τήρηση – Περίπτωση μη τήρησης της προθεσμίας – Σιωπηρή απόρριψη της αίτησης ενίσχυσης]

16

2022/C 237/22

Υπόθεση C-251/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Piltenes meži SIA κατά Lauku atbalsta dienests [Προδικαστική παραπομπή – Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) – Κανονισμός (ΕΕ) 1305/2013 – Στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το ΕΓΤΑΑ – Άρθρο 30 – Ενισχύσεις στο πλαίσιο του δικτύου Natura 2000 – Πεδίο εφαρμογής – Αίτηση ενίσχυσης για μικροβιότοπο που δημιουργήθηκε σε δάσος το οποίο δεν ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, με σκοπό να συμβάλει στην προστασία ενός είδους άγριου πτηνού – Κανονισμός (ΕΕ) 702/2014 – Απαλλαγή κατά κατηγορία ορισμένων ενισχύσεων στους τομείς της γεωργίας και της δασοκομίας – Εφαρμογή σε ενισχύσεις που συγχρηματοδοτούνται από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Μη εφαρμογή σε προβληματικές επιχειρήσεις]

17

2022/C 237/23

Υπόθεση C-277/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Secrétariat général de l’Enseignement catholique ASBL (SeGEC) κ.λπ. κατά Institut des Comptes nationaux (ICN), Banque nationale de Belgique [Προδικαστική παραπομπή – Κανονισμός (ΕΕ) 549/2013 – Ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Παράρτημα A, παράγραφος 20.15 – Έλεγχος που ασκείται από ινστιτούτο εθνικών λογαριασμών επί των οργανωτικών αρχών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που έχουν συσταθεί υπό μορφή μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων – Εκπαιδευτικά ιδρύματα που δικαιούνται δημόσια χρηματοδότηση και ελευθερία εκπαιδεύσεως την οποία εγγυάται το Σύνταγμα – Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, δεύτερη περίοδος – Έννοια της δημόσιας παρέμβασης με τη μορφή γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας – Περιεχόμενο – Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, πρώτη περίοδος – Παράρτημα A, παράγραφος 2.39, στοιχείο β', παράγραφος 20.15, στοιχείο β', και παράγραφος 20.309, στοιχείο η' – Έννοια του όρου υπερβολική κανονιστική ρύθμιση – Περιεχόμενο]

18

2022/C 237/24

Υπόθεση C-286/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας [Παράβαση κράτους μέλους – Περιβάλλον – Οδηγία 2008/50/ΕΚ – Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα – Άρθρο 13, παράγραφος 1, και παράρτημα XI – Συστηματική και διαρκής υπέρβαση των οριακών τιμών για τα μικροσωματίδια (ΑΣ10) σε ορισμένες ζώνες της Γαλλίας – Άρθρο 23, παράγραφος 1 – Παράρτημα XV – Περίοδος υπέρβασης όσο το δυνατόν συντομότερη – Κατάλληλα μέτρα]

19

2022/C 237/25

Υπόθεση C-804/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Korkein oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — C, CD κατά Syyttäjä (Προδικαστική παραπομπή – Επείγουσα προδικαστική διαδικασία – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Άρθρο 23, παράγραφος 3 – Απαίτηση παρέμβασης της δικαστικής αρχής εκτέλεσης – Άρθρο 6, παράγραφος 2 – Αστυνομικές υπηρεσίες – Δεν εμπίπτουν – Ανωτέρα βία – Έννοια – Νομικά εμπόδια ως προς την παράδοση – Κίνηση νομικών διαδικασιών από τον καταζητούμενο – Αίτηση διεθνούς προστασίας – Δεν εμπίπτει – Άρθρο 23, παράγραφος 5 – Λήξη της προθεσμίας παράδοσης – Συνέπειες – Απόλυση του κρατουμένου – Υποχρέωση λήψης κάθε άλλου αναγκαίου μέτρου προς αποτροπή της διαφυγής)

20

2022/C 237/26

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-306/19, C-512/19, C-595/19 και C-608/20 έως C-611/20: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 1ης Μαρτίου 2022 [αιτήσεις του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Milis Energy SpA κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei Servizi Energetici (GSE) SpA (C-306/19), Go Sun Srl, Malby Energy 4 Srl κατά Ministero dello Sviluppo economico, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Autorità di Regolazione per Energia, Reti e Ambiente, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA (C-512/19), Fototre Srl κατά Ministero dello Sviluppo economico, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA (C-595/19), Interporto di Trieste SpA (C-608/20), Soelia SpA (C-609/20), Cosilt — Consorzio per lo sviluppo economico locale di Tolmezzo (C-610/20 και C-611/20) κατά Ministero dello Sviluppo economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Περιβάλλον – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρα 16 και 17 – Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης – Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας – Άρθρο 10 – Δυνατότητα εφαρμογής – Οδηγία 2009/28/ΕΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο α' – Προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές – Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ηλιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις – Τροποποίηση καθεστώτος στήριξης)

21

2022/C 237/27

Υπόθεση C-464/21: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — QL κατά Universitat de Barcelona (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα – Ρήτρα 2, και ρήτρα 3, σημείο 1 – Πεδίο εφαρμογής – Έννοια του εργαζομένου ορισμένου χρόνου)

22

2022/C 237/28

Υπόθεση C-420/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουλίου 2021 η Valvis Holding SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Μαΐου 2021 στην υπόθεση T-638/19, Sun Stars & Sons κατά EUIPO — Valvis Holding

23

2022/C 237/29

Υπόθεση C-761/21 P: που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2021 η St. Hippolyt Holding GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 20 Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση T-351/20, St. Hippolyt κατά EUIPO — Raisioaqua

23

2022/C 237/30

Υπόθεση C-762/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2021 η St. Hippolyt Holding GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 20 Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση T-352/20, St. Hippolyt κατά EUIPO — Elephant

23

2022/C 237/31

Υπόθεση C-1/22 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Ιανουαρίου 2022 ο José María Castillejo Oriol κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-419/21, Castillejo Oriol κατά Επιτροπής

24

2022/C 237/32

Υπόθεση C-90/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 10 Φεβρουαρίου 2022 — Gjensidige ADB

24

2022/C 237/33

Υπόθεση C-100/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 13 Φεβρουαρίου 2022 ο KY κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) την 1η Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-433/20, KY κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

25

2022/C 237/34

Υπόθεση C-112/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Napoli (Ιταλία) στις 17 Φεβρουαρίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά της CU

25

2022/C 237/35

Υπόθεση C-129/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Darmstadt (Γερμανία) στις 24 Φεβρουαρίου 2022 — EF κατά Stadt Offenbach am Main

27

2022/C 237/36

Υπόθεση C-130/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο DD κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 21 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-703/19, DD κατά FRA

27

2022/C 237/37

Υπόθεση C-162/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 3 Μαρτίου 2022 — A. G. κατά Lietuvos Respublikos generalinę prokuratūrą

28

2022/C 237/38

Υπόθεση C-178/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Bolzano (Ιταλία) στις 8 Μαρτίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά αγνώστων

29

2022/C 237/39

Υπόθεση C-181/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Μαρτίου 2022 η Nemea Bank plc κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 20 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-321/17, Niemelä κ.λπ. κατά ΕΚΤ

30

2022/C 237/40

Υπόθεση C-182/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht München (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — JU κατά Scalable Capital GmbH

30

2022/C 237/41

Υπόθεση C-184/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — IK κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.

31

2022/C 237/42

Υπόθεση C-185/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — CM κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.

33

2022/C 237/43

Υπόθεση C-189/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht München (Γερμανία) στις 11 Μαρτίου 2022 — SO κατά Scalable Capital GmbH

34

2022/C 237/44

Υπόθεση C-193/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Obersten Gerichtshof (Αυστρία) στις 11 Μαρτίου 2022 — TR, UQ κατά FTI Touristik GmbH

35

2022/C 237/45

Υπόθεση C-206/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (Γερμανία) στις 17 Μαρτίου 2022 — TF κατά Sparkasse Südpfalz

36

2022/C 237/46

Υπόθεση C-218/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Lecce (Ιταλία) στις 24 Μαρτίου 2022 — BU κατά Comune di Copertino

36

2022/C 237/47

Υπόθεση C-223/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Napoli (Ιταλία) στις 29 Μαρτίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά ΝD

37

2022/C 237/48

Υπόθεση C-227/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Gabrovο (Βουλγαρία) στις 31 Μαρτίου 2022 — IL κατά Regionalna direktsia Avtomobilna administratsia Pleven

38

2022/C 237/49

Υπόθεση C-228/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Düsseldorf (Γερμανία) την 1η Απριλίου 2022– flightright GmbH κατά Eurowings GmbH

38

2022/C 237/50

Υπόθεση C-234/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tallinna Halduskohus (Εσθονία) στις 4 Απριλίου 2022 — Roheline Kogukond MTÜ, Eesti Metsa Abiks MTÜ, Päästame Eesti Metsad MTÜ και Sihtasutus Keskkonnateabe Ühendus κατά Keskkonnaagentuur

39

2022/C 237/51

Υπόθεση C-248/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 8 Απριλίου 2022 — Z.K. και M.S. κατά The Minister for Justice and Equality

40

2022/C 237/52

Υπόθεση C-249/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 11 Απριλίου 2022 — BM κατά Gebühren Info Service GmbH (GIS)

41

2022/C 237/53

Υπόθεση C-256/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Απριλίου 2022 η Pilatus Bank plc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 2 Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση T-27/19, Pilatus Bank και Pilatus Holding κατά ΕΚΤ

41

2022/C 237/54

Υπόθεση C-291/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 2 Μαΐου 2022 η Debregeas et associés Pharma (D & A Pharma) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-556/20, D & A Pharma κατά Επιτροπής και EMA

42

 

Γενικό Δικαστήριο

2022/C 237/55

Υποθέσεις T-335/18, T-338/18 και T-327/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Mubarak κ.λπ. κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο – Μέτρα κατά προσώπων τα οποία ευθύνονται για παράνομη ιδιοποίηση δημοσίου χρήματος και προσώπων ή οντοτήτων που συνδέονται με αυτά – Δέσμευση κεφαλαίων – Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων – Διατήρηση του ονόματος των προσφευγόντων στον κατάλογο – Δικαιώματα υπεράσπισης – Υποχρέωση του Συμβουλίου να βεβαιωθεί ότι η απόφαση της αρχής τρίτου κράτους ελήφθη με τρόπο που διασφάλιζε τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας – Νομικό σφάλμα – Πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως)

44

2022/C 237/56

Υπόθεση T-508/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) κ.λπ. κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις – Καθεστώς ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η κυβέρνηση του Γιβραλτάρ σχετικά με τον φόρο εταιρειών – Φορολογική απαλλαγή του εισοδήματος από παθητικούς τόκους και δικαιώματα εκμετάλλευσης – Εκ των προτέρων φορολογικές αποφάσεις προς όφελος πολυεθνικών εταιριών – Απόφαση της Επιτροπής με την οποία οι ενισχύσεις κηρύσσονται μη συμβατές με την εσωτερική αγορά – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως – Επιλεκτικό πλεονέκτημα – Δικαίωμα υποβολής παρατηρήσεων)

45

2022/C 237/57

Υπόθεση T-634/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — FC κατά EUAA (Υπαλληλική υπόθεση – Έκτακτοι υπάλληλοι – Προ-πειθαρχική διαδικασία – Αναστολή ασκήσεως των καθηκόντων, παρακράτηση επί των αποδοχών και απαγόρευση προσβάσεως στις εγκαταστάσεις και στον εξοπλισμό του EUAA – Έκθεση της OLAF – Αρχή της χρηστής διοικήσεως – Δικαίωμα ακροάσεως – Αρχή της αμεροληψίας – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Δικαιώματα άμυνας – Ευθύνη – Στενός σύνδεσμος με τα ακυρωτικά αιτήματα)

46

2022/C 237/58

Υπόθεση T-392/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2022 — Flašker κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις – Μέτρα ληφθέντα από τη Σλοβενία υπέρ δημοτικού δικτύου φαρμακείων – Προκαταρκτικό στάδιο εξέτασης – Απόφαση της Επιτροπής με την οποία διαπιστώνεται απουσία κρατικής ενισχύσεως και ενδεχόμενη ύπαρξη υφιστάμενων ενισχύσεων – Απόφαση εκδοθείσα χωρίς να κινηθεί η επίσημη διαδικασία έρευνας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ – Σοβαρές δυσχέρειες)

47

2022/C 237/59

Υπόθεση T-425/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — KU κατά ΕΥΕΔ (Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Προσωπικό της ΕΥΕΔ – Ηθική παρενόχληση – Διοικητική έρευνα – Άρθρο 12α του KYK – Αίτηση αρωγής – Απόρριψη της αίτησης – Άρθρο 24 του KYK – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Σφάλμα εκτιμήσεως – Εύλογη διάρκεια – Ευθύνη)

47

2022/C 237/60

Υπόθεση T-750/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2022 — Correia κατά ΕΟΚΕ (Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της ΕΟΚΕ – Έκτακτοι υπάλληλοι – Αίτημα ανασύστασης της σταδιοδρομίας – Απόρριψη του αιτήματος – Προσφυγή ακυρώσεως – Νομότυπο της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας – Προθεσμία υποβολής διοικητικής ενστάσεως – Έννομο συμφέρον – Παραδεκτό – Ίση μεταχείριση – Ασφάλεια δικαίου – Δικαίωμα σε επαγγελματική εξέλιξη – Μη ύπαρξη δικαιώματος σε ανασύσταση της σταδιοδρομίας – Υποχρέωση για διενέργεια συγκριτικής εξέτασης των προσόντων – Ευθύνη – Ηθική βλάβη)

48

2022/C 237/61

Υπόθεση T-68/21: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2022 — QA κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Συμφωνία επιχορήγησης που συνήφθη στο πλαίσιο του έβδομου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) – Έκθεση οικονομικού ελέγχου – Φρασεολογία – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες – Αναλογικότητα – Αρχή της χρηστής διοικήσεως]

49

2022/C 237/62

Υπόθεση T-208/21: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Dorit-DFT κατά EUIPO — Erwin Suter (DORIT) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Λεκτικό σήμα DORIT – Προγενέστερες εθνικές εταιρικές επωνυμίες – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Μη χρησιμοποίηση στις συναλλαγές σημείου του οποίου η ισχύς δεν είναι μόνον τοπική – Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]]

49

2022/C 237/63

Υπόθεση T-219/21: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Agora Invest κατά EUIPO — Transportes Maquinaria y Obras (TRAMOSA) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRAMOSA – Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRAMOSA TRANSPORTE MAQUINARIA Y OBRAS, S.A. – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] – Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος – Άρθρο 15, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 18, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 2017/1001] – Μορφή που διαφέρει ως προς στοιχεία τα οποία δεν μεταβάλλουν τον διακριτικό χαρακτήρα}

50

2022/C 237/64

Υπόθεση T-276/21: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Moio κατά EUIPO — Paul Hartmann (moio.care) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης moio.care – Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Molicare – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

51

2022/C 237/65

Υπόθεση T-6/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 2022 — Advanced Organic Materials κατά EUIPO — Swiss Pharma International (ADVASTEROL) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Παραίτηση από την ανακοπή – Κατάργηση της δίκης)

51

2022/C 237/66

Υπόθεση T-226/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Retail Royalty κατά EUIPO — Fashion Energy (Απεικόνιση αετού) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ακυρώσεως – Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη εκπτώσεως – Κατάργηση της δίκης)

52

2022/C 237/67

Υπόθεση T-265/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Sunshine Smile κατά EUIPO (PlusDental+) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως – Εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς – Κατάργηση της δίκης)

52

2022/C 237/68

Υπόθεση T-343/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2022 — Hewlett Packard Enterprise Development κατά EUIPO — Aruba (ARUBA) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας – Κατάργηση της δίκης)

53

2022/C 237/69

Υπόθεση T-345/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2022 — Hewlett Packard Enterprise Development κατά EUIPO — Aruba (ARUBA NETWORKS) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας – Κατάργηση της δίκης)

54

2022/C 237/70

Υπόθεση T-797/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαρτίου 2022 — Gustopharma Consumer Health κατά EUIPO — Helixor Heilmittel (HELIXORIGINAL) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Παραίτηση από την ανακοπή – Κατάργηση της δίκης)

54

2022/C 237/71

Υπόθεση T-798/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαρτίου 2022 — Gustopharma Consumer Health κατά EUIPO — Helixor Heilmittel (HELIXFORTE) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Παραίτηση από την ανακοπή – Κατάργηση της δίκης)

55

2022/C 237/72

Υπόθεση T-522/21: Προσφυγή-αγωγή της 18ης Ιανουαρίου 2022 — XH κατά Επιτροπής

55

2022/C 237/73

Υπόθεση T-173/22: Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2022 — T Systems International κατά Επιτροπής

56

2022/C 237/74

Υπόθεση T-196/22: Προσφυγή-αγωγή της 14ης Απριλίου 2022 — Mariani κατά Κοινοβουλίου

57

2022/C 237/75

Υπόθεση T-200/22: Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2022 — Πολωνία κατά Επιτροπής

58

2022/C 237/76

Υπόθεση T-203/22: Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2022 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

59

2022/C 237/77

Υπόθεση T-206/22: Προσφυγή-αγωγή της 20ής Απριλίου 2022 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

59

2022/C 237/78

Υπόθεση T-207/22: Προσφυγή-αγωγή της 19ης Απριλίου 2022 — Mhana κατά Συμβουλίου

60

2022/C 237/79

Υπόθεση T-208/22: Προσφυγή-αγωγή της 19ης Απριλίου 2022 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

61

2022/C 237/80

Υπόθεση T-209/22: Προσφυγή-αγωγή της 19ης Απριλίου 2022 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

62

2022/C 237/81

Υπόθεση T-212/22: Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2022 — Prigozhina κατά Συμβουλίου

62

2022/C 237/82

Υπόθεση T-217/22: Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2022 — Lifestyle Equities κατά EUIPO — Greenwich Polo Club (GREENWICH POLO CLUB)

63

2022/C 237/83

Υπόθεση T-218/22: Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2022 — Roxtec κατά EUIPO — Wallmax (Απεικόνιση μπλε τετραγώνου το οποίο περιέχει οκτώ ομόκεντρους μαύρους κύκλους)

64

2022/C 237/84

Υπόθεση T-219/22: Προσφυγή της 22ας Απριλίου 2022 — Wallmax κατά EUIPO — Roxtec (Απεικόνιση μπλε τετραγώνου το οποίο περιέχει οκτώ ομόκεντρους μαύρους κύκλους)

65

2022/C 237/85

Υπόθεση T-220/22: Προσφυγή της 25ης Απριλίου 2022 — CiviBank κατά ΕΚΤ

65

2022/C 237/86

Υπόθεση T-221/22: Προσφυγή της 25ης Απριλίου 2022 — Pharmaselect International κατά EUIPO -- OmniActive Health Technologies (LUTAMAX)

66

2022/C 237/87

Υπόθεση T-222/22: Προσφυγή — Αγωγή της 22ας Απριλίου 2022 — Engineering — Ingegneria Informatica κατά Επιτροπής και REA

67

2022/C 237/88

Υπόθεση T-228/22: Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2022– Casablanca Clothing κατά EUIPO — Adrien (CASABLANCA TENNIS CLUB)

68

2022/C 237/89

Υπόθεση T-231/22: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2022 — Growth Finance Plus κατά EUIPO (doglover)

69

2022/C 237/90

Υπόθεση T-232/22: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2022 — Growth Finance Plus κατά EUIPO (catlover)

69

2022/C 237/91

Υπόθεση T-233/22: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2022 — Islentyeva κατά Συμβουλίου

70

2022/C 237/92

Υπόθεση T-234/22: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2022 — Ismailova κατά Συμβουλίου

71

2022/C 237/93

Υπόθεση T-235/22: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2022 — Russian Direct Investment Fund κατά Συμβουλίου

72

2022/C 237/94

Υπόθεση T-236/22: Προσφυγή-αγωγή της 28ης Απριλίου 2022 — Intel Corporation κατά Επιτροπής

73

2022/C 237/95

Υπόθεση T-239/22: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2022 — Cherusci κατά EUIPO — LexDellmeier (RIALTO)

75

2022/C 237/96

Υπόθεση T-242/22: Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2022 — OmniActive Health Technologies κατά EUIPO — Pharmaselect International (LUTAMAX)

75

2022/C 237/97

Υπόθεση T-245/22: Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2022 — PGTEX Morocco κατά Επιτροπής

76

2022/C 237/98

Υπόθεση T-246/22: Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2022 — PGTEX Morocco κατά Επιτροπής

77

2022/C 237/99

Υπόθεση T-253/22: Προσφυγή της 9ης Μαΐου 2022 — Groschopp κατά EUIPO (Sustainability through Quality)

78

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 237/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 222 της 7.6.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 213 της 30.5.2022

ΕΕ C 207 της 23.5.2022

ΕΕ C 198 της 16.5.2022

ΕΕ C 191 της 10.5.2022

ΕΕ C 171 της 25.4.2022

ΕΕ C 165 της 19.4.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 26ης Απριλίου 2022 — Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-401/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οδηγία (ΕΕ) 2019/790 - Άρθρο 17, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ και στοιχείο γʹ, in fine - Άρθρο 11 και άρθρο 17, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης - Προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας - Υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής περιεχομένου - Εκ των προτέρων αυτόματος έλεγχος (φιλτράρισμα) του περιεχομένου που αναφορτώνεται από τους χρήστες)

(2022/C 237/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna, M. Wiącek, και J. Sawicka, επικουρούμενοι από τον J. Barski, εμπειρογνώμονα)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: D. Warin, S. Alonso de León και W. D. Kuzmienko), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Alver, F. Florindo Gijón και D. Kornilaki)

Παρεμβαίνουσες υπέρ των καθών: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Centeno Huerta και J. Rodríguez de la Rúa Puig, στη συνέχεια J. Rodríguez de la Rúa Puig), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: A.-L. Desjonquères και A. Daniel), Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Α. Capela de Carvalho Galaz Pimenta, P. Barros da Costa, P. Salvação Barreto και L. Inez Fernandes, στη συνέχεια M. A. Capela de Carvalho Galaz Pimenta, P. Barros da Costa και P. Salvação Barreto), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher, S. L. Kalėda, J. Samnadda και B. Sasinowska)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, η Πορτογαλική Δημοκρατία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικά τους δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 270 της 12.8.2019.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Hyet Sweet SAS

(Υπόθεση C-666/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ασπαρτάμης καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας - Κανονισμοί 1225/2009 και 2016/1036 - Χρονικό πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 2, παράγραφος 7 - Kαθεστώς εταιρίας που λειτουργεί υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Άρνηση - Άρθρο 2, παράγραφος 10 - Προσαρμογές - Βάρος αποδείξεως - Άρθρο 3 - Προσδιορισμός της ζημίας - Καθήκον επιμελείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής)

(2022/C 237/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd (εκπρόσωποι: K. Aδαμαντόπουλος, δικηγόρος, και P. Billiet, avocat)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς T. Maxian Rusche και N. Kuplewatzky, στη συνέχεια T. Maxian Rusche και A. Demeneix και, τελικώς, T. Maxian Rusche και K. Blanck), Hyet Sweet SAS

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1)  ΕΕ C 383 της 11.11.2019.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Yieh United Steel Corp. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Eurofer, Association Européenne de l'Acier, ASBL

(Υπόθεση C-79/20 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ντάμπινγκ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/1429 - Eισαγωγές πλατέων προϊόντων ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ταϊβάν - Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ - Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 - Άρθρο 2 - Υπολογισμός της κανονικής αξίας - Υπολογισμός του κόστους παραγωγής - Απώλειες παραγωγής - Άρνηση αφαίρεσης της αξίας του ανακυκλωμένου παλαιοσιδήρου - Καθορισμός της κανονικής αξίας βάσει των πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος που προορίζονται για εγχώρια κατανάλωση - Αποκλεισμός, από τη βάση υπολογισμού που χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, των πωλήσεων που πραγματοποιούνται στην εγχώρια αγορά της χώρας εξαγωγής, όταν αυτές αφορούν προϊόντα τα οποία προορίζονται για εξαγωγή)

(2022/C 237/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Yieh United Steel Corp. (εκπρόσωπος: D. Luff, avocat)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J.-F. Brakeland, M. França και A. Demeneix, στη συνέχεια J.-F. Brakeland και G. Luengo), Eurofer, Association Européenne de l'Acier, ASBL (εκπρόσωποι: J. Killick και G. Forwood, avocats, και Γ. Παπακωνσταντίνου, δικηγόρος)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η Yieh United Steel Corp. φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Eurofer, Association européenne de l’acier, ASBL.

(1)  ΕΕ C 103 της 30.3.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Krajský soud v Brně (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vinařství U Kapličky s.r.o. κατά Státní zemědělská a potravinářská inspekce

(Υπόθεση C-86/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων - Οίνος - Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 - Κανόνες εμπορίας - Άρθρο 80 - Οινολογικές πρακτικές - Απαγόρευση εμπορίας - Άρθρο 90 - Εισαγωγές οίνου - Κανονισμός (ΕΚ) 555/2008 - Άρθρο 43 - Έγγραφο V I 1 - Βεβαίωση ότι οι παρτίδες οίνου έχουν παραχθεί σύμφωνα με τις συνιστώμενες ή εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές - Αποδεικτική αξία - Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013 - Άρθρο 89, παράγραφος 4 - Κυρώσεις - Διάθεση στην αγορά οίνου προελεύσεως τρίτης χώρας - Οίνος που έχει παραχθεί σύμφωνα με μη εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές - Απαλλαγή από την ευθύνη - Βάρος αποδείξεως)

(2022/C 237/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Krajský soud v Brně

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vinařství U Kapličky s.r.o.

κατά

Státní zemědělská a potravinářská inspekce

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 80, παράγραφος 2, στοιχεία α' και γ', και το άρθρο 90, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, έχουν την έννοια ότι η βεβαίωση που περιλαμβάνεται σε έγγραφο V I 1 συνταχθέν για παρτίδα οίνου εισαγόμενη στην Ευρωπαϊκή Ένωση βάσει του άρθρου 43 του κανονισμού (ΕΚ) 555/2008 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς όσον αφορά τα προγράμματα στήριξης, τις συναλλαγές με τρίτες χώρες, το δυναμικό παραγωγής και τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα, και κατά την οποία η παρτίδα αυτή έχει παραχθεί σύμφωνα με τις οινολογικές πρακτικές που συνιστά και δημοσιεύει ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου ή είναι εγκεκριμένες από την Ένωση, είναι κρίσιμη για την εκτίμηση της συμμόρφωσης της εν λόγω παρτίδας με τις οινολογικές πρακτικές που αναφέρονται στο άρθρο 80, παράγραφος 2, στοιχεία α' και γ', του κανονισμού 1308/2013, χωρίς ωστόσο να επαρκεί αφ’ εαυτής για να αποδειχθεί η σχετική συμμόρφωση.

2)

Το άρθρο 89, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 64, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του κανονισμού αυτού και με το άρθρο 80, παράγραφος 2, του κανονισμού 1308/2013, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία προβλέπει ότι, όταν ένα πρόσωπο που διαθέτει στο εμπόριο, εντός του κράτους μέλους αυτού, παρτίδα οίνου εισαγόμενη από τρίτη χώρα η οποία δεν συμμορφώνεται με τις οινολογικές πρακτικές του άρθρου 80, παράγραφος 2, στοιχείο α' ή γ', του κανονισμού 1308/2013 προσκομίζει έγγραφο V I 1 το οποίο έχει συνταχθεί για την παρτίδα αυτή και το οποίο πιστοποιεί ότι η τελευταία έχει παραχθεί σύμφωνα με τις οινολογικές πρακτικές που συνιστά και δημοσιεύει ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου ή είναι εγκεκριμένες από την Ένωση, οι αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους φέρουν το βάρος της απόδειξης ότι ο ως άνω έμπορος ευθύνεται για την παράβαση της απαγόρευσης εμπορίας που προβλέπεται στο άρθρο 80, παράγραφος 2, του κανονισμού 1308/2013.

(1)  ΕΕ C 137 της 27.4.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Federatie Nederlandse Vakbeweging κατά Heiploeg Seafood International BV, Heitrans International BV

(Υπόθεση C-237/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2001/23/ΕΚ - Άρθρα 3 έως 5 - Μεταβιβάσεις επιχειρήσεων - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων - Εξαιρέσεις - Διαδικασία αφερεγγυότητας - «pre-pack» - Επιβίωση της επιχειρήσεως - Μεταβίβαση (τμήματος) επιχειρήσεως κατόπιν κηρύξεως πτωχεύσεως της οποίας προηγήθηκε pre-pack)

(2022/C 237/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Federatie Nederlandse Vakbeweging

κατά

Heiploeg Seafood International BV, Heitrans International BV

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, έχει την έννοια ότι η προϋπόθεση που προβλέπει, κατά την οποία τα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας δεν εφαρμόζονται στη μεταβίβαση επιχειρήσεως όταν ο εκχωρητής έχει υπαχθεί σε πτωχευτική διαδικασία ή σε ανάλογη διαδικασία αφερεγγυότητας «κινηθείσα με σκοπό την εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων του εκχωρητή», πληρούται όταν η μεταβίβαση του συνόλου ή τμήματος της επιχειρήσεως έχει προετοιμαστεί, πριν από την έναρξη πτωχευτικής διαδικασίας αφορώσας τα περιουσιακά στοιχεία του εκχωρητή και κατά τη διάρκεια της οποίας η επίμαχη μεταβίβαση πραγματοποιείται, στο πλαίσιο διαδικασίας pre-pack, σκοπός της οποίας είναι να καταστήσει δυνατή, κατά τη διάρκεια της πτωχευτικής διαδικασίας, την εκκαθάριση της λειτουργούσας επιχειρήσεως (going concern) που θα ικανοποιήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό τα συμφέροντα του συνόλου των πιστωτών και θα διασφαλίσει τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, υπό την επιφύλαξη ότι μια τέτοια διαδικασία pre-pack έχει οριοθετηθεί με νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/23 έχει την έννοια ότι η προϋπόθεση που προβλέπει, κατά την οποία τα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας αυτής δεν εφαρμόζονται στη μεταβίβαση επιχειρήσεως, εγκαταστάσεως ή τμήματος επιχειρήσεως ή εγκαταστάσεως όταν η διαδικασία πτωχεύσεως ή η ανάλογη διαδικασία αφερεγγυότητας που έχει κινηθεί εις βάρος του μεταβιβάζοντος «[διεξάγεται] υπό την εποπτεία αρμόδιας δημόσιας αρχής», πληρούται όταν η μεταβίβαση του συνόλου ή ενός τμήματος μιας επιχειρήσεως έχει προετοιμαστεί στο πλαίσιο διαδικασίας pre-pack η οποία προηγείται της κηρύξεως σε πτώχευση από έναν «προσωρινό σύνδικο», ο οποίος τελεί υπό την εποπτεία ενός «προσωρινού εισηγητή», και η συμφωνία επί της μεταβιβάσεως συνάπτεται και εκτελείται μετά την κήρυξη της πτωχεύσεως η οποία έχει ως σκοπό την εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων του εκχωρητή, υπό την επιφύλαξη ότι μια τέτοια διαδικασία pre-pack έχει οριοθετηθεί με νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις.

(1)  ΕΕ C 297 της 7.9.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Meta Platforms Ireland Limited, πρώην Facebook Ireland Limited κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

(Υπόθεση C-319/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 - Άρθρο 80 - Εκπροσώπηση των υποκειμένων των δεδομένων από μη κερδοσκοπική ένωση - Άσκηση αντιπροσωπευτικής αγωγής εκ μέρους ένωσης για την προστασία των καταναλωτών χωρίς εντολή και ανεξαρτήτως της υπάρξεως προσβολής συγκεκριμένων δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων - Αγωγή η οποία στηρίζεται στην απαγόρευση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, στην παράβαση της νομοθεσίας περί προστασίας των καταναλωτών ή στην απαγόρευση χρήσεως ανίσχυρων γενικών όρων συναλλαγών)

(2022/C 237/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Meta Platforms Ireland Limited, πρώην Facebook Ireland Limited

κατά

Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Διατακτικό

Το άρθρο 80, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων), έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει σε ένωση για την προστασία των καταναλωτών να κινηθεί δικαστικώς, χωρίς εντολή που να της έχει ανατεθεί προς τούτο και ανεξαρτήτως της υπάρξεως προσβολής συγκεκριμένων δικαιωμάτων ενός υποκειμένου των δεδομένων, κατά του φερόμενου παραβάτη των διατάξεων περί προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, προβάλλοντας την παραβίαση της απαγορεύσεως των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, την παράβαση της νομοθεσίας περί προστασίας των καταναλωτών ή την παραβίαση της απαγορεύσεως χρήσεως ανίσχυρων γενικών όρων συναλλαγών, εφόσον η επίμαχη επεξεργασία δεδομένων είναι ικανή να θίξει τα δικαιώματα που αντλούν από τον εν λόγω κανονισμό ταυτοποιημένα ή ταυτοποιήσιμα φυσικά πρόσωπα.

(1)  ΕΕ C 359 της 26.10.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 26ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — NW κατά Landespolizeidirektion Steiermark (C-368/20), Bezirkshauptmannschaft Leibnitz (C-369/20)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-368/20 και C-369/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/399 - Κώδικας συνόρων του Σένγκεν - Άρθρο 25, παράγραφος 4 - Προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα για συνολική διάρκεια έξι μηνών κατ’ ανώτατο όριο - Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει πλείονες διαδοχικές περιόδους ελέγχων που οδηγούν σε υπέρβαση της διάρκειας αυτής - Μια τέτοια ρύθμιση δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 25, παράγραφος 4, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν στην περίπτωση που οι διαδοχικές περίοδοι βασίζονται στην ίδια ή τις ίδιες απειλές - Εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει την επίδειξη διαβατηρίου ή δελτίου ταυτότητας κατά τον έλεγχο στα εσωτερικά σύνορα επ’ απειλή κυρώσεων - Μια τέτοια υποχρέωση δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 25, παράγραφος 4, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν όταν ο ίδιος ο έλεγχος αντιβαίνει στη διάταξη αυτή)

(2022/C 237/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

NW

κατά

Landespolizeidirektion Steiermark (C-368/20), Bezirkshauptmannschaft Leibnitz (C-369/20)

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 25, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/1624 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2016, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στην προσωρινή επαναφορά από κράτος μέλος των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα βάσει των άρθρων 25 και 27 του κώδικα, όταν η διάρκεια της επαναφοράς αυτής υπερβαίνει τη μέγιστη συνολική διάρκεια των έξι μηνών που καθορίζεται στο άρθρο 25, παράγραφος 4, και δεν υφίσταται νέα απειλή που να δικαιολογεί την εκ νέου εφαρμογή των περιόδων που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο 25.

2)

Το άρθρο 25, παράγραφος 4, του κανονισμού 2016/399, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2016/1624, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας ένα κράτος μέλος υποχρεώνει, επ’ απειλή κυρώσεων, ένα πρόσωπο να επιδείξει διαβατήριο ή δελτίο ταυτότητας κατά την είσοδό του στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους μέσω των εσωτερικών συνόρων, όταν η επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα στο πλαίσιο των οποίων επιβάλλεται η υποχρέωση αυτή αντιβαίνει στην ως άνω διάταξη.

(1)  ΕΕ C 348 της 19.10.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gräfendorfer Geflügel- und Tiefkühlfeinkost Produktions GmbH (C-415/20), F. Reyher Nchfg. GmbH & Co. KG vertr. d. d. Komplementärin Verwaltungsgesellschaft F. Reyher Nchfg. mbH (C-419/20), Flexi Montagetechnik GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Hamburg (C-415/20 και C-419/20), Hauptzollamt Kiel (C-427/20)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-415/20, C-419/20 και C-427/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Δικαίωμα προς επιστροφή και δικαίωμα προς καταβολή χρηματικών ποσών τα οποία εισπράχθηκαν ή δεν καταβλήθηκαν από κράτος μέλος κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης - Δασμοί αντιντάμπινγκ, εισαγωγικοί δασμοί, επιστροφές κατά την εξαγωγή και χρηματικές κυρώσεις - Έννοια της «παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης» - Εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή του δικαίου αυτού - Διαπίστωση από δικαιοδοτικό όργανο της Ένωσης ή από εθνικό δικαστήριο της υπάρξεως παραβιάσεως του εν λόγω δικαίου - Δικαίωμα προς καταβολή τόκων - Χρονικό διάστημα το οποίο καλύπτει η εν λόγω καταβολή τόκων)

(2022/C 237/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gräfendorfer Geflügel- und Tiefkühlfeinkost Produktions GmbH (C-415/20), F. Reyher Nchfg. GmbH & Co. KG vertr. d. d. Komplementärin Verwaltungsgesellschaft F. Reyher Nchfg. mbH (C-419/20), Flexi Montagetechnik GmbH & Co. KG

κατά

Hauptzollamt Hamburg (C-415/20 και C-419/20), Hauptzollamt Kiel (C-427/20)

Διατακτικό

Οι αρχές του δικαίου της Ένωσης που διέπουν τα δικαιώματα των διοικουμένων προς επιστροφή των χρηματικών ποσών τα οποία τους επέβαλε να καταβάλουν κράτος μέλος κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης καθώς και προς καταβολή τόκων επί των χρηματικών αυτών ποσών έχουν την ακόλουθη έννοια:

—

πρώτον, ότι έχουν εφαρμογή στην περίπτωση που τα οικεία χρηματικά ποσά αντιστοιχούν, αφενός, σε επιστροφές κατά την εξαγωγή που χορηγήθηκαν καθυστερημένα σε διοικούμενο, αφού προηγουμένως είχε απορριφθεί σχετικό αίτημά του κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, και, αφετέρου, σε χρηματική κύρωση που επιβλήθηκε στον διοικούμενο λόγω της παραβιάσεως αυτής·

—

δεύτερον, ότι έχουν εφαρμογή όταν από απόφαση του Δικαστηρίου ή από απόφαση εθνικού δικαστηρίου προκύπτει ότι η καταβολή επιστροφών κατά την εξαγωγή έχει απορριφθεί ή η καταβολή χρηματικής κυρώσεως, δασμών αντιντάμπινγκ ή εισαγωγικών δασμών έχει επιβληθεί από εθνική αρχή είτε βάσει εσφαλμένης ερμηνείας είτε βάσει εσφαλμένης εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης· και

—

τρίτον, ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι, όταν η καταβολή επιστροφών κατά την εξαγωγή έχει απορριφθεί ή η καταβολή χρηματικής κυρώσεως, δασμών αντιντάμπινγκ ή εισαγωγικών δασμών έχει επιβληθεί κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, οφείλονται τόκοι μόνο για το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία ασκήσεως της ένδικης προσφυγής με την οποία ζητείται η καταβολή ή η επιστροφή του οικείου χρηματικού ποσού έως την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως του αρμόδιου δικαστηρίου, αποκλειομένου του προγενέστερου χρονικού διαστήματος. Αντιθέτως, δεν αντιτίθενται, αυτές καθεαυτές, στο να προβλέπει μια τέτοια νομοθεσία ότι οφείλονται τόκοι μόνον στην περίπτωση που έχει ασκηθεί ένδικη προσφυγή, εφόσον τούτο δεν έχει ως αποτέλεσμα να καθίσταται υπερβολικά δυσχερής η άσκηση των δικαιωμάτων των διοικουμένων τα οποία απορρέουν από το δίκαιο της Ένωσης.

(1)  ΕΕ C 432 της 7.12.2020.

ΕΕ C 414 της 30.11.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας

(Υπόθεση C-510/20) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 258 ΣΛΕΕ - Περιβάλλον - Οδηγία 2008/56/ΕΚ - Πολιτική για το θαλάσσιο περιβάλλον - Άρθρο 5 - Θαλάσσιες στρατηγικές - Άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 3 - Μη εμπρόθεσμη επανεξέταση της αρχικής αξιολόγησης και του καθορισμού της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και των περιβαλλοντικών στόχων - Μη εμπρόθεσμη διαβίβαση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των λεπτομερειών σχετικά με τις επικαιροποιήσεις κατόπιν επανεξέτασης)

(2022/C 237/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet και I. Zaloguin)

Καθής: Δημοκρατία της Βουλγαρίας (εκπρόσωποι: T. Mitova, L. Zaharieva και T. Tsingileva)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Δημοκρατία της Βουλγαρίας, παραλείποντας να προβεί, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, αφενός, στην επανεξέταση με συντονισμένο τρόπο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική), της αρχικής αξιολόγησης και του καθορισμού της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και των περιβαλλοντικών στόχων, και, αφετέρου, στη διαβίβαση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των λεπτομερειών σχετικά με τις επικαιροποιήσεις ύστερα από επανεξέταση, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 17, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και βʹ, και από το άρθρο 17, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας.

2)

Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 433 της 14.12.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — NovaText GmbH κατά Ruprecht-Karls-Universität Heidelberg

(Υπόθεση C-531/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 3 - Γενική υποχρέωση όσον αφορά τα μέτρα, τις διαδικασίες και τα μέτρα αποκαταστάσεως που απαιτούνται για τη διασφάλιση της επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας - Άρθρο 14 - Έννοιες των «δικαστικών εξόδων» και των «λοιπών δαπανών» - Σύμβουλος ειδικός σε θέματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας - Το εθνικό δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί σε εκτίμηση του εύλογου και αναλογικού χαρακτήρα των δαπανών με τα οποία επιβαρύνθηκε ο ηττηθείς διάδικος)

(2022/C 237/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

NovaText GmbH

κατά

Ruprecht-Karls-Universität Heidelberg

Διατακτικό

Τα άρθρα 3 και 14 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση ή σε ερμηνεία της η οποία δεν επιτρέπει στο επιληφθέν δικαστήριο στο πλαίσιο διαδικασίας εμπίπτουσας στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής να λαμβάνει δεόντως υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά της εκάστοτε υποθέσεως η οποία τίθεται υπό την κρίση του, προκειμένου να εκτιμήσει αν τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο νικήσας διάδικος είναι εύλογα και αναλογικά.

(1)  ΕΕ C 28 της 25.1.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Landgericht Saarbrücken (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Koch Media GmbH κατά FU

(Υπόθεση C-559/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 14 - Έννοιες των «δικαστικών εξόδων» και των «λοιπών δαπανών» - Εξώδικη όχληση προς διασφάλιση της προστασίας δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας - Έξοδα δικηγόρου - Νομικός χαρακτηρισμός - Εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, το δυνάμενο να ανακτηθεί ποσό των εξόδων αυτών)

(2022/C 237/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Saarbrücken

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Koch Media GmbH

κατά

FU

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 14 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο κάτοχος δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στο πλαίσιο της εκπροσωπήσεώς του από σύμβουλο προκειμένου να διασφαλίσει εξωδικαστικά τον σεβασμό των δικαιωμάτων αυτών, όπως είναι τα έξοδα εξώδικης οχλήσεως, εμπίπτουν στην έννοια των «λοιπών δαπανών» της εν λόγω διατάξεως.

2)

Το άρθρο 14 της οδηγίας 2004/48 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι, σε περίπτωση κατά την οποία η προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας έχει διαπραχθεί από φυσικό πρόσωπο εκτός του πλαισίου της επαγγελματικής ή εμπορικής του δραστηριότητας, η επιστροφή των «λοιπών δαπανών» που προβλέπει η διάταξη αυτή, την οποία μπορεί να αξιώσει ο κάτοχος του εν λόγω δικαιώματος, υπολογίζεται κατ’ αποκοπήν, επί τη βάσει μιας περιοριζόμενης από την εν λόγω ρύθμιση αξίας του αντικειμένου της διαφοράς, εκτός αν ο εθνικός δικαστής κρίνει ότι, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης υποθέσεως η οποία έχει τεθεί υπό την κρίση του, η εφαρμογή ενός τέτοιου περιορισμού άγει σε ανεπιεική αποτελέσματα.

(1)  ΕΕ C 35 της 1.2.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Tribunalul Cluj (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Happy Education SRL κατά Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Cluj-Napoca, Administraţia Judeţeană a Finanţelor Publice Cluj

(Υπόθεση C-612/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο θʹ - Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος - Απαλλαγές που συνδέονται με την εκπαίδευση των παιδιών ή των νέων, τη σχολική ή πανεπιστημιακή εκπαίδευση - Παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών συμπληρωματικών του σχολικού προγράμματος - Οργανισμός ιδιωτικού δικαίου που παρέχει τις υπηρεσίες αυτές για εμπορικούς σκοπούς)

(2022/C 237/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Cluj

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Happy Education SRL

κατά

Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Cluj-Napoca, Administraţia Judeţeană a Finanţelor Publice Cluj

Διατακτικό

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο θʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι δεν θεωρείται ως «οργανισμός που [αναγνωρίζεται ότι έχει] παρεμφερείς σκοπούς» με εκείνους ενός εκπαιδευτικού οργανισμού δημοσίου δικαίου, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, ένας ιδιωτικός φορέας ο οποίος ασκεί εκπαιδευτικές δραστηριότητες γενικού συμφέροντος που συνίστανται, μεταξύ άλλων, στην οργάνωση δραστηριοτήτων συμπληρωματικών του σχολικού προγράμματος, όπως μαθήματα παροχής βοήθειας για τις ασκήσεις για το σπίτι, εκπαιδευτικά προγράμματα, μαθήματα ξένων γλωσσών, και ο οποίος έχει λάβει άδεια από το Εθνικό Εμπορικό Μητρώο, με τη μορφή της υπαγωγής στον κωδικό CAEN 8559 — «Άλλες μορφές διδασκαλίας», κατά την έννοια της ταξινόμησης των εθνικών οικονομικών δραστηριοτήτων, όταν η εν λόγω επιχείρηση δεν πληροί, εν πάση περιπτώσει, τις προβλεπόμενες από το εθνικό δίκαιο προϋποθέσεις για να μπορεί να αναγνωριστεί ως έχουσα τέτοιους παρεμφερείς σκοπούς.

(1)  ΕΕ C 53 της 15.2.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Skatteverket κατά DSAB Destination Stockholm AB

(Υπόθεση C-637/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Άρθρο 30α, σημείο 1 - Έννοια του όρου «κουπόνι» - Άρθρο 30α, σημείο 3 - Έννοια του όρου «κουπόνι πολλαπλών σκοπών» - Πώληση κάρτας η οποία παρέχει στον κάτοχό της το δικαίωμα να λαμβάνει διάφορες τουριστικές υπηρεσίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα)

(2022/C 237/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta förvaltningsdomstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Skatteverket

κατά

DSAB Destination Stockholm AB

Διατακτικό

Το άρθρο 30α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2016/1065 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2016, έχει την έννοια ότι ένα μέσο το οποίο παρέχει στον κάτοχό του το δικαίωμα να λαμβάνει διάφορες υπηρεσίες σε δεδομένο τόπο, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και μέχρις ενός ορισμένου ποσού, μπορεί να συνιστά «κουπόνι», κατά την έννοια του άρθρου 30α, σημείο 1, της οδηγίας αυτής, μολονότι, λόγω της περιορισμένης διάρκειας ισχύος του, ο μέσος καταναλωτής δεν είναι σε θέση να κάνει χρήση του συνόλου των προτεινόμενων υπηρεσιών. Το εν λόγω μέσο συνιστά δε «κουπόνι πολλαπλών σκοπών», κατά την έννοια του άρθρου 30α, σημείο 3, της εν λόγω οδηγίας, δεδομένου ότι ο οφειλόμενος φόρος προστιθέμενης αξίας για τις οικείες υπηρεσίες δεν είναι γνωστός κατά την έκδοσή του.

(1)  ΕΕ C 53 της 15.2.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Consiglio di Giustizia amministrativa per la Regione siciliana (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caruter s.r.l. κατά S.R.R. Messina Provincia S.c.P.A. κ.λπ.

(Υπόθεση C-642/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2014/24/ΕE - Διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων - Άρθρο 63 - Στήριξη ένωσης οικονομικών φορέων στις δυνατότητες άλλων φορέων - Δυνατότητα της αναθέτουσας αρχής να απαιτήσει την εκτέλεση ορισμένων κρίσιμων καθηκόντων από έναν συμμετέχοντα στην ένωση οικονομικών φορέων - Εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία η επιχείρηση που εκπροσωπεί ένωση οικονομικών φορέων οφείλει να πληροί τα κριτήρια και να εκτελεί τις παροχές κατά το μεγαλύτερο μέρος τους)

(2022/C 237/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Giustizia amministrativa per la Regione siciliana

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Caruter s.r.l.

κατά

S.R.R. Messina Provincia SCpA, Comune di Basicò, Comune di Falcone, Comune di Fondachelli Fantina, Comune di Gioiosa Marea, Comune di Librizzi, Comune di Mazzarrà Sant’Andrea, Comune di Montagnareale, Comune di Oliveri, Comune di Piraino, Comune di San Piero Patti, Comune di Sant’Angelo di Brolo, Regione Siciliana — Urega — Ufficio regionale espletamento gare d’appalti lavori pubblici Messina, Regione Siciliana — Assessorato regionale delle infrastrutture e della mobilità

παρισταμένων των: Ditta individuale Pippo Pizzo, Onofaro Antonino Srl, Gial Plast Srl, Colombo Biagio Srl

Διατακτικό

Το άρθρο 63 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία η επιχείρηση που εκπροσωπεί ένωση οικονομικών φορέων συμμετέχουσα σε διαγωνισμό για τη σύναψη δημόσιας σύμβασης πρέπει να πληροί τα κριτήρια της προκήρυξης του διαγωνισμού και να εκτελεί τις παροχές της σύμβασης κατά το μεγαλύτερο μέρος τους.

(1)  ΕΕ C 79 της 8.3.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 27ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Airbnb Ireland UC κατά Région de Bruxelles-Capitale

(Υπόθεση C-674/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Εσωτερική αγορά - Άρθρο 114, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Εξαίρεση των φορολογικών διατάξεων - Οδηγία 2000/31/ΕΚ - Υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας - Ηλεκτρονικό εμπόριο - Ηλεκτρονική πλατφόρμα κτηματομεσιτικής διαμεσολάβησης - Άρθρο 1, παράγραφος 5, στοιχείο α' - Εξαίρεση του φορολογικού τομέα - Ορισμός - Περιφερειακή κανονιστική ρύθμιση σχετική με φόρο επί των τουριστικών καταλυμάτων - Διάταξη η οποία υποχρεώνει τους μεσάζοντες να κοινοποιούν στη φορολογική αρχή, κατόπιν γραπτού αιτήματος, ορισμένα στοιχεία όσον αφορά την εκμετάλλευση των εν λόγω καταλυμάτων προκειμένου να προσδιοριστούν οι υποκείμενοι στον ανωτέρω φόρο - Άρθρο 56 ΣΛΕΕ - Απουσία δυσμενούς διακρίσεως - Απουσία περιορισμού)

(2022/C 237/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour constitutionnelle

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Airbnb Ireland UC

κατά

Région de Bruxelles-Capitale

Διατακτικό

1)

Διάταξη φορολογικής κανονιστικής ρύθμισης κράτους μέλους η οποία υποχρεώνει τους μεσάζοντες, όσον αφορά τα ευρισκόμενα σε μια περιφέρεια του εν λόγω κράτους μέλους τουριστικά καταλύματα για τα οποία μεσολαβούν ή για τα οποία εφαρμόζουν πολιτική προώθησης, να κοινοποιούν στη φορολογική αρχή της περιφέρειας, κατόπιν γραπτού αιτήματός της, τα στοιχεία του φορέα εκμετάλλευσης και των τουριστικών καταλυμάτων, καθώς και τον αριθμό των διανυκτερεύσεων και των μονάδων καταλύματος που οι ανωτέρω φορείς εκμεταλλεύθηκαν κατά το παρελθόν έτος, πρέπει να θεωρηθεί αρρήκτως συνδεδεμένη, ως προς τη φύση της, με την κανονιστική ρύθμιση στην οποία εντάσσεται, με συνέπεια να εμπίπτει στον «φορολογικό τομέα» ο οποίος εξαιρείται ρητώς από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο»).

2)

Κανονιστική ρύθμιση η οποία υποχρεώνει τους παρόχους υπηρεσιών κτηματομεσιτικής διαμεσολάβησης, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασής τους και του τρόπου με τον οποίο μεσολαβούν, στην περίπτωση των ευρισκομένων σε μια περιφέρεια του οικείου κράτους μέλους τουριστικών καταλυμάτων για τα οποία μεσολαβούν ή για τα οποία εφαρμόζουν πολιτική προώθησης, να κοινοποιούν στη φορολογική αρχή της περιφέρειας, κατόπιν γραπτού αιτήματός της, τα στοιχεία του φορέα εκμετάλλευσης και των τουριστικών καταλυμάτων, καθώς και τον αριθμό των διανυκτερεύσεων και των μονάδων καταλύματος που οι ανωτέρω φορείς εκμεταλλεύθηκαν κατά το παρελθόν έτος, δεν προσκρούει στην απαγόρευση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ.

(1)  ΕΕ C 128 της.12.4.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Landgericht München I (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Phoenix Contact GmbH & Co. KG κατά HARTING Deutschland GmbH & Co. KG, Harting Electric GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-44/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 9, παράγραφος 1 - Ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας - Προσωρινά μέτρα - Εξουσία των εθνικών δικαστικών αρχών να εκδίδουν απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, με σκοπό να προλάβουν κάθε επικείμενη προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας - Εθνική νομολογία κατά την οποία οι αιτήσεις προσωρινών μέτρων απορρίπτονται στην περίπτωση που το κύρος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας δεν έχει επιβεβαιωθεί τουλάχιστον με απόφαση σε πρώτο βαθμό επί διαδικασίας ένστασης ή κήρυξης της ακυρότητας - Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας)

(2022/C 237/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht München I

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Phoenix Contact GmbH & Co. KG

κατά

HARTING Deutschland GmbH & Co. KG, Harting Electric GmbH & Co. KG

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομολογία κατά την οποία οι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων σχετικά με προσβολή διπλώματος ευρεσιτεχνίας πρέπει κατ’ αρχήν να απορρίπτονται στην περίπτωση που το κύρος του επίμαχου διπλώματος ευρεσιτεχνίας δεν έχει επιβεβαιωθεί τουλάχιστον με απόφαση σε πρώτο βαθμό επί διαδικασίας ένστασης ή κήρυξης της ακυρότητας.

(1)  ΕΕ C 182 της 10.5.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λετονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SIA «PRODEX» κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-72/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Κοινό δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογικές κλάσεις - Διάκριση 4418 20 - Περιεχόμενο - Πόρτες και τα πλαίσιά τους, περβάζια και κατώφλια - Πλάκες-διαφράγματα MDF και πήχεις - Γενικός κανόνας 2 α), πρώτο μέρος για την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας - Είδος που δεν είναι πλήρες ή τελειωμένο - Έννοια)

(2022/C 237/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SIA «PRODEX»

κατά

Valsts ieņēmumu dienests

Διατακτικό

Η διάκριση 4418 20 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, σε συνδυασμό με το πρώτο μέρος του γενικού κανόνα 2 α) για την ερμηνεία της ονοματολογίας αυτής, που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για την τελωνειακή και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1001/2013 της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2013, έχει την έννοια ότι καλύπτει, ως διακριτά είδη, εμπορεύματα που περιγράφονται ως ξύλινες πλάκες-διαφράγματα και πήχεις, των οποίων το προφίλ και το διακοσμητικό φινίρισμα υποδηλώνουν αντικειμενικά ότι προορίζονται για την κατασκευή πλαισίων, περβαζιών και κατωφλιών πόρτας, έστω και αν δεν είναι πλήρη ή τελειωμένα, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν υποστεί επεξεργασία που τα καθιστά αποκλειστικά χρησιμοποιήσιμα ως πόρτες και ότι εμφανίζουν τα ουσιώδη χαρακτηριστικά των τελειωμένων προϊόντων.

(1)  ΕΕ C 138 της 19.4.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gerencia Regional de Salud de Castilla y León κατά Delia

(Υπόθεση C-86/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - Άρθρο 45 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 - Άρθρο 7, παράγραφος 2 - Ίση μεταχείριση - Εθνικό σύστημα αναγνώρισης της επαγγελματικής σταδιοδρομίας των επαγγελματιών του τομέα της υγείας - Μη συνεκτίμηση της επαγγελματικής εμπειρίας που αποκτήθηκε στις υπηρεσίες υγείας άλλου κράτους μέλους - Εμπόδιο)

(2022/C 237/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gerencia Regional de Salud de Castilla y León

κατά

Delia

Διατακτικό

Το άρθρο 45 ΣΛΕΕ και το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία για την αναγνώριση της επαγγελματικής σταδιοδρομίας στο πλαίσιο της υπηρεσίας υγείας κράτους μέλους η οποία δεν επιτρέπει να προσμετράται ως προϋπηρεσία του εργαζομένου η επαγγελματική εμπειρία την οποία αυτός έχει αποκτήσει σε δημόσια υπηρεσία υγείας άλλου κράτους μέλους, εκτός εάν ο περιορισμός της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων τον οποίο συνεπάγεται η νομοθεσία αυτή ανταποκρίνεται σε σκοπό γενικού συμφέροντος, διασφαλίζει την επίτευξη του σκοπού αυτού και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο προς επίτευξή του μέτρο.

(1)  ΕΕ C 189 της 17.5.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB «Romega» κατά Valstybinė maisto ir veterinarijos tarnyba

(Υπόθεση C-89/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Νομοθεσία για τα τρόφιμα - Κανονισμός (ΕΚ) 2073/2005 - Μικροβιολογικά κριτήρια για τα τρόφιμα - Άρθρο 1 - Παράρτημα I - Νωπό κρέας πουλερικών - Έλεγχος, από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, της παρουσίας των οροτύπων σαλμονέλας που απαριθμούνται στο σημείο 1.28 του κεφαλαίου Ι του ως άνω παραρτήματος - Έλεγχος της παρουσίας άλλων παθογόνων μικροοργανισμών - Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 - Άρθρο 14, παράγραφος 8 - Διακριτική ευχέρεια των εθνικών αρχών - Περιεχόμενο)

(2022/C 237/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: UAB «Romega»

Εφεσίβλητη: Valstybinė maisto ir veterinarijos tarnyba

Διατακτικό

Το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) 2073/2005 της Επιτροπής, της 15ης Νοεμβρίου 2005, περί μικροβιολογικών κριτηρίων για τα τρόφιμα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 1086/2011 της Επιτροπής, της 27ης Οκτωβρίου 2011, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 14, παράγραφος 8, του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων, έχει την έννοια ότι η αρμόδια αρχή κράτους μέλους μπορεί να θεωρήσει ως μη ασφαλή, κατά την έννοια του άρθρου 14, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 178/2002, την κατηγορία τροφίμων που αποτελείται από νωπά κρέατα πουλερικών στα οποία έχουν ανιχνευθεί άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί πλην των οροτύπων σαλμονέλας που διαλαμβάνονται στο παράρτημα Ι, κεφάλαιο 1, σημείο 1.28, του κανονισμού 2073/2005, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1086/2011.

(1)  ΕΕ C 163 της 3.5.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «Nikopolis AD Istrum 2010» EOOD (C-160/21), «Agro — eko 2013» EOOD (C-217/21) κατά Izpalnitelen direktor na Darzhaven fond «Zemedelie»

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-160/21 και C-217/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή γεωργική πολιτική - Καθεστώτα άμεσης στήριξης - Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013 - Πληρωμές προς τους δικαιούχους - Άρθρο 75 - Προθεσμία πληρωμής - Τήρηση - Περίπτωση μη τήρησης της προθεσμίας - Σιωπηρή απόρριψη της αίτησης ενίσχυσης)

(2022/C 237/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Veliko Tarnovo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«Nikopolis AD Istrum 2010» EOOD (C-160/21), «Agro — eko 2013» EOOD (C-217/21)

κατά

Izpalnitelen direktor na Darzhaven fond «Zemedelie»

Διατακτικό

Το άρθρο 75, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/2393 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2017, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η μη καταβολή, από τον οργανισμό πληρωμών κράτους μέλους, πριν από τη λήξη της προθεσμίας που προβλέπει η διάταξη αυτή ενίσχυσης την οποία ζήτησε γεωργός δεν πρέπει να θεωρείται σιωπηρή απορριπτική απόφαση επί της επίμαχης αίτησης ενίσχυσης, ανεξαρτήτως του αν ο ενδιαφερόμενος γεωργός ενημερώθηκε για τη διενέργεια τυχόν συμπληρωματικών εξακριβώσεων που θα δικαιολογούσαν την υπέρβαση της προθεσμίας.

(1)  ΕΕ C 206 της 31.5.2021.

ΕΕ C 242 της 21.6.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «Piltenes meži» SIA κατά Lauku atbalsta dienests

(Υπόθεση C-251/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) - Κανονισμός (ΕΕ) 1305/2013 - Στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το ΕΓΤΑΑ - Άρθρο 30 - Ενισχύσεις στο πλαίσιο του δικτύου Natura 2000 - Πεδίο εφαρμογής - Αίτηση ενίσχυσης για μικροβιότοπο που δημιουργήθηκε σε δάσος το οποίο δεν ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, με σκοπό να συμβάλει στην προστασία ενός είδους άγριου πτηνού - Κανονισμός (ΕΕ) 702/2014 - Απαλλαγή κατά κατηγορία ορισμένων ενισχύσεων στους τομείς της γεωργίας και της δασοκομίας - Εφαρμογή σε ενισχύσεις που συγχρηματοδοτούνται από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μη εφαρμογή σε προβληματικές επιχειρήσεις)

(2022/C 237/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«Piltenes meži» SIA

κατά

Lauku atbalsta dienests

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΕ) 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, έχει την έννοια, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της παραγράφου του 6, ότι η ενίσχυση που ζητείται για μικροβιότοπο που δημιουργήθηκε σε δάσος προς επίτευξη των σκοπών της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διάταξης.

2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 702/2014 της Επιτροπής, της 25ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων στους τομείς της γεωργίας και δασοκομίας και σε αγροτικές περιοχές συμβιβάσιμων με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 [ΣΛΕΕ], έχει την έννοια ότι αποκλείεται να κηρυχθεί συμβατή με την εσωτερική αγορά, δυνάμει του κανονισμού αυτού, ενίσχυση την οποία ζήτησε βάσει του κανονισμού 1305/2013, για μικροβιότοπο που δημιουργήθηκε εντός δάσους προς επίτευξη των σκοπών της οδηγίας 2009/147, μια προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 14, του κανονισμού 702/2014.

(1)  ΕΕ C 252 της 28.6.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Secrétariat général de l’Enseignement catholique ASBL (SeGEC) κ.λπ. κατά Institut des Comptes nationaux (ICN), Banque nationale de Belgique

(Υπόθεση C-277/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΕ) 549/2013 - Ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Παράρτημα A, παράγραφος 20.15 - Έλεγχος που ασκείται από ινστιτούτο εθνικών λογαριασμών επί των οργανωτικών αρχών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που έχουν συσταθεί υπό μορφή μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων - Εκπαιδευτικά ιδρύματα που δικαιούνται δημόσια χρηματοδότηση και ελευθερία εκπαιδεύσεως την οποία εγγυάται το Σύνταγμα - Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, δεύτερη περίοδος - Έννοια της «δημόσιας παρέμβασης με τη μορφή γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας» - Περιεχόμενο - Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, πρώτη περίοδος - Παράρτημα A, παράγραφος 2.39, στοιχείο β', παράγραφος 20.15, στοιχείο β', και παράγραφος 20.309, στοιχείο η' - Έννοια του όρου «υπερβολική κανονιστική ρύθμιση» - Περιεχόμενο)

(2022/C 237/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Secrétariat général de l’Enseignement catholique ASBL (SeGEC), Fédération des Établissements libres subventionnés indépendants ASBL (FELSI), Groupe scolaire Don Bosco à Woluwe-Saint-Lambert ASBL, École fondamentale libre de Chênée ASBL, Collège Saint-Guibert de Gembloux ASBL, Collège Saint-Benoit de Maredsous ASBL, Pouvoir organisateur des Centres PMS libres à Woluwe ASBL

κατά

Institut des Comptes nationaux (ICN), Banque nationale de Belgique

Διατακτικό

1)

Το παράρτημα Α, παράγραφος 20.309, στοιχείο ηʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 549/2013, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με την παράγραφο 2.39, στοιχείο βʹ, και την παράγραφο 20.15, στοιχείο βʹ, του παραρτήματος αυτού, έχει την έννοια ότι εθνική ρύθμιση που αφορά τα ΜΚΙ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκπαίδευσης και τα οποία, ενώ επιδοτούνται από τον αρμόδιο φορέα της εθνικής γενικής κυβέρνησης, απολαύουν της ελευθερίας της εκπαίδευσης την οποία εγγυάται το Σύνταγμα εμπίπτει στην έννοια της «υπερβολικής κανονιστικής ρύθμισης», όταν η εθνική αυτή ρύθμιση αναθέτει στον εν λόγω φορέα την αποστολή ή το δικαίωμα:

—

να εγκρίνει το πρόγραμμα σπουδών,

—

να ρυθμίζει τόσο τη διάρθρωση των σπουδών όσο και τις κατά προτεραιότητα και τις ειδικές αποστολές, να οργανώνει τον έλεγχο των προϋποθέσεων εγγραφής και αποπομπής των μαθητών, των αποφάσεων των μαθητικών συμβουλίων και της οικονομικής συμμετοχής, να οργανώνει τη συγκέντρωση σχολικών ιδρυμάτων σε διαρθρωμένα δίκτυα και να επιβάλλει την κατάρτιση εκπαιδευτικών, παιδαγωγικών και σχολικών προγραμμάτων, καθώς και την υποβολή έκθεσης δραστηριοτήτων,

—

να οργανώνει έλεγχο και επιθεώρηση που αφορούν ιδίως τους διδασκόμενους τομείς, το επίπεδο των σπουδών και την εφαρμογή του γλωσσικού καθεστώτος, εξαιρουμένων των παιδαγωγικών μεθόδων, και

—

να επιβάλλει ανά τάξη, τμήμα, βαθμίδα ή άλλη υποδιαίρεση ελάχιστο αριθμό μαθητών, εκτός εάν υπάρχει παρέκκλιση με υπουργική απόφαση,

εφόσον οι αποστολές και τα δικαιώματα αυτά έχουν αρκετά παρεμβατικό χαρακτήρα ώστε ουσιαστικά υπαγορεύουν τη γενική πολιτική ή το πρόγραμμα των οικείων ΜΚΙ, καθιστώντας δυνατή την άσκηση εκ μέρους της γενικής κυβέρνησης, κατά τρόπο διαρκή και μόνιμο, πραγματικής και ουσιαστικής επιρροής στον καθορισμό και την υλοποίηση των σκοπών, των δραστηριοτήτων και των επιχειρησιακών πτυχών των εν λόγω ΜΚΙ, καθώς και των στρατηγικών προσανατολισμών και των κατευθυντήριων οδηγιών που πρόκειται να ακολουθήσουν αυτά τα ΜΚΙ κατά την άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων τους, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

2)

Το παράρτημα Α, παράγραφος 20.15, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 549/2013 έχει την έννοια ότι εθνική ρύθμιση που θεσπίζει νομικό καθεστώς εφαρμοστέο μόνο στα μέλη του προσωπικού των ιδρυμάτων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκπαίδευσης και χρηματοδοτούνται από φορέα της γενικής κυβέρνησης δεν εμπίπτει στην έννοια των «γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας».

(1)  ΕΕ C 278 της 12.7.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-286/21) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2008/50/ΕΚ - Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα - Άρθρο 13, παράγραφος 1, και παράρτημα XI - Συστηματική και διαρκής υπέρβαση των οριακών τιμών για τα μικροσωματίδια (ΑΣ10) σε ορισμένες ζώνες της Γαλλίας - Άρθρο 23, παράγραφος 1 - Παράρτημα XV - Περίοδος υπέρβασης «όσο το δυνατόν συντομότερη» - Κατάλληλα μέτρα)

(2022/C 237/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet και M. Noll-Ehlers)

Καθής: Γαλλικής Δημοκρατίας (εκπρόσωποι: T. Stéhelin και W. Zemamta)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Γαλλική Δημοκρατία,

—

μη μεριμνώντας ώστε να διασφαλίσει τη μη συστηματική και διαρκή υπέρβαση της ημερήσιας οριακής τιμής για τις συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων (ΑΣ10), από την 1η Ιανουαρίου 2005 μέχρι και το 2019, στον οικισμό και τη ζώνη του Παρισιού (FR04A01/FR11ZAG01) και, από 1ης Ιανουαρίου 2005 μέχρι και το 2016, εκτός από το 2008, στον οικισμό και τη ζώνη Μαρτινίκας/Fort-de-France (FR39N10/FR02ZAR01), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη, σε συνδυασμό με το παράρτημά της XI, και

—

μη μεριμνώντας ώστε τα σχέδια για την ποιότητα του αέρα να προβλέπουν κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, παρέβη, στις δύο αυτές ζώνες, από τις 11 Ιουνίου 2010, τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/50, σε συνδυασμό με το παράρτημά της XV.

2)

Καταδικάζει την Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 252 της 28.6.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/20

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Korkein oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — C, CD κατά Syyttäjä

(Υπόθεση C-804/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 23, παράγραφος 3 - Απαίτηση παρέμβασης της δικαστικής αρχής εκτέλεσης - Άρθρο 6, παράγραφος 2 - Αστυνομικές υπηρεσίες - Δεν εμπίπτουν - Ανωτέρα βία - Έννοια - Νομικά εμπόδια ως προς την παράδοση - Κίνηση νομικών διαδικασιών από τον καταζητούμενο - Αίτηση διεθνούς προστασίας - Δεν εμπίπτει - Άρθρο 23, παράγραφος 5 - Λήξη της προθεσμίας παράδοσης - Συνέπειες - Απόλυση του κρατουμένου - Υποχρέωση λήψης κάθε άλλου αναγκαίου μέτρου προς αποτροπή της διαφυγής)

(2022/C 237/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: C, CD

Αναιρεσίβλητη: Syyttäjä

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 23, παράγραφος 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι ο όρος «ανωτέρα βία» δεν καλύπτει τα νομικά εμπόδια ως προς την παράδοση, τα οποία απορρέουν από την κίνηση νομικών διαδικασιών εκ μέρους του προσώπου εις βάρος του οποίου εκδόθηκε το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τα οποία οφείλονται στο δίκαιο του κράτους μέλους εκτελέσεως, όταν η τελική απόφαση για την παράδοση έχει ληφθεί από τη δικαστική αρχή εκτελέσεως σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 1, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου.

2)

Το άρθρο 23, παράγραφος 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, έχει την έννοια ότι η απαίτηση παρεμβάσεως της δικαστικής αρχής εκτελέσεως, την οποία προβλέπει η διάταξη αυτή, δεν πληρούται όταν το κράτος μέλος εκτελέσεως αναθέτει σε αστυνομική υπηρεσία, αφενός, να εξακριβώσει κατά πόσον συντρέχει περίπτωση ανωτέρας βίας καθώς και κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται για τη συνέχιση της κράτησης του προσώπου εις βάρος του οποίου έχει εκδοθεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και, αφετέρου, να καθορίσει, κατά περίπτωση, νέα ημερομηνία παράδοσης, τούτο δε ακόμη και εάν το πρόσωπο αυτό δικαιούται να προσφύγει ανά πάσα στιγμή ενώπιον της δικαστικής αρχής εκτελέσεως προκειμένου αυτή να αποφανθεί επί των προαναφερθέντων στοιχείων.

Το άρθρο 23, παράγραφος 5, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση πλαίσιο 2009/299, έχει την έννοια ότι οι προθεσμίες που προβλέπονται στις παραγράφους 2 έως 4 του εν λόγω άρθρου 23 πρέπει να θεωρηθούν λήξασες, με συνέπεια το εν λόγω πρόσωπο να πρέπει να απολυθεί, όταν δεν έχει τηρηθεί η απαίτηση παρέμβασης της δικαστικής αρχής εκτελέσεως που προβλέπεται στο άρθρο 23, παράγραφος 3, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου.

(1)  ΕΕ C 95 της 28.2.2022.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/21

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 1ης Μαρτίου 2022 [αιτήσεις του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Milis Energy SpA κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei Servizi Energetici (GSE) SpA (C-306/19), Go Sun Srl, Malby Energy 4 Srl κατά Ministero dello Sviluppo economico, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Autorità di Regolazione per Energia, Reti e Ambiente, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA (C-512/19), Fototre Srl κατά Ministero dello Sviluppo economico, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA (C-595/19), Interporto di Trieste SpA (C-608/20), Soelia SpA (C-609/20), Cosilt — Consorzio per lo sviluppo economico locale di Tolmezzo (C-610/20 και C-611/20) κατά Ministero dello Sviluppo economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-306/19, C-512/19, C-595/19 και C-608/20 έως C-611/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Περιβάλλον - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 16 και 17 - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας - Άρθρο 10 - Δυνατότητα εφαρμογής - Οδηγία 2009/28/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο α' - Προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές - Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ηλιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις - Τροποποίηση καθεστώτος στήριξης)

(2022/C 237/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στις υποθέσεις των κύριων δικών

(Υπόθεση C-306/19)

Milis Energy SpA

κατά

Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei Servizi Energetici (GSE) SpA

(Υπόθεση C-512/19)

Go Sun Srl, Malby Energy 4 Srl

κατά

Ministero dello Sviluppo economico, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Autorità di Regolazione per Energia, Reti e Ambiente, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

(Υπόθεση C-595/19)

Fototre Srl

κατά

Ministero dello Sviluppo economico, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

(Υποθέσεις C-608/20, C-609/20, C-610/20 και C-611/20)

Interporto di Trieste SpA (C-608/20), Soelia SpA (C-609/20), Cosilt — Consorzio per lo sviluppo economico locale di Tolmezzo (C-610/20 και C-611/20)

κατά

Ministero dello Sviluppo economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

Διατακτικό

Υπό την επιφύλαξη των διακριβώσεων στις οποίες πρέπει να προβεί το αιτούν δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των κρίσιμων στοιχείων, το άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ, και τα άρθρα 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ερμηνευόμενα με γνώμονα τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση προβλέπουσα τη μείωση ή τη σημαντική χρονικά καθυστέρηση καταβολής των κινήτρων για την παραγωγή ενέργειας από ηλιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις τα οποία είχαν χορηγηθεί προγενέστερα βάσει διοικητικών αποφάσεων και καθοριστεί βάσει συμβάσεων συναφθεισών ad hoc μεταξύ των συγκεκριμένων παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκή μετατροπή και εταιρίας του Δημοσίου, εφόσον η ρύθμιση αφορά κίνητρα που έχουν ήδη προβλεφθεί, πλην όμως δεν οφείλεται ακόμη η καταβολή τους.

(1)  ΕΕ C 213 της 24.6.2019.

ΕΕ C 357 της 21.10.2019.

ΕΕ C 53 της 15.2.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/22

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Απριλίου 2022 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — QL κατά Universitat de Barcelona

(Υπόθεση C-464/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα - Ρήτρα 2, και ρήτρα 3, σημείο 1 - Πεδίο εφαρμογής - Έννοια του «εργαζομένου ορισμένου χρόνου»)

(2022/C 237/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

QL

κατά

Universitat de Barcelona

Διατακτικό

Η ρήτρα 2 και η ρήτρα 3, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, έχουν την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου εργαζόμενος με τον οποίο εργοδότης του δημόσιου τομέα έχει συνάψει διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, με αποτέλεσμα τον ενδεχόμενο αναχαρακτηρισμό, ως κύρωση, της σχέσης εργασίας σε «σχέση αορίστου χρόνου σε μη μόνιμη θέση».

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 29 Ιουλίου 2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/23

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουλίου 2021 η Valvis Holding SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Μαΐου 2021 στην υπόθεση T-638/19, Sun Stars & Sons κατά EUIPO — Valvis Holding

(Υπόθεση C-420/21 P)

(2022/C 237/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Valvis Holding SA (εκπρόσωποι: M. Stănescu, D. Bogdan, G. Bozocea, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Sun Stars & Sons Pte Ltd, Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 29ης Απριλίου 2022 το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) αποφάνθηκε ότι η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη και έκρινε ότι η Valvis Holding SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/23

που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2021 η St. Hippolyt Holding GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 20 Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση T-351/20, St. Hippolyt κατά EUIPO — Raisioaqua

(Υπόθεση C-761/21 P)

(2022/C 237/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: St. Hippolyt Holding GmbH (εκπρόσωπος: M. Gail, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Raisioaqua Oy

Με διάταξη της 31ης Μαρτίου 2022 το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η St. Hippolyt Holding GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/23

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2021 η St. Hippolyt Holding GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 20 Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση T-352/20, St. Hippolyt κατά EUIPO — Elephant

(Υπόθεση C-762/21 P)

(2022/C 237/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: St. Hippolyt Holding GmbH (εκπρόσωπος: M. Gail, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Preduzeće za proizvodnju, unutrašnju i spoljnu trgovinu Elephant Co. d.o.o.

Με διάταξη της 31ης Μαρτίου 2022 το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η St. Hippolyt Holding GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/24

Αναίρεση που άσκησε την 1η Ιανουαρίου 2022 ο José María Castillejo Oriol κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-419/21, Castillejo Oriol κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-1/22 P)

(2022/C 237/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: José María Castillejo Oriol (εκπρόσωπος: J. Jover Padró, abogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 2ας Μαΐου 2022, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη και έκρινε ότι ο αναιρεσείων φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 10 Φεβρουαρίου 2022 — «Gjensidige» ADB

(Υπόθεση C-90/22)

(2022/C 237/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα:«Gjensidige» ADB

Αναιρεσίβλητες:«Rhenus Logistics» UAB, «ACC Distribution» UAB

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 71 του κανονισμού 1215/2012 (1), λαμβανομένων υπόψη των άρθρων 25, 29 και 31 και των αιτιολογικών σκέψεων 21 και 22 αυτού, την έννοια ότι επιτρέπει την εφαρμογή του άρθρου 31 της Σύμβασης CMR και σε περιπτώσεις στις οποίες διαφορά εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής αμφοτέρων των εν λόγω νομικών πράξεων αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας διεθνούς δικαιοδοσίας;

2)

Λαμβανομένης υπόψη της βούλησης του νομοθέτη να ενισχύσει την προστασία συμφωνιών διεθνούς δικαιοδοσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιδέχεται το άρθρο 45, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, σημείο ii, του κανονισμού 1215/2012 ευρύτερης ερμηνείας, υπό την έννοια ότι δεν καλύπτει μόνον το τμήμα 6 του κεφαλαίου II του εν λόγω κανονισμού αλλά και το τμήμα 7 αυτού;

3)

Κατόπιν εκτίμησης των πραγματικών περιστατικών της επίμαχης κατάστασης και των έννομων συνεπειών τους, έχει ο χρησιμοποιούμενος στον κανονισμό 1215/2012 όρος «δημόσια τάξη» την έννοια ότι καλύπτει, ως λόγο για τη μη αναγνώριση δικαστικής απόφασης άλλου κράτους μέλους, την περίπτωση κατά την οποία η εφαρμογή ειδικής σύμβασης, όπως η Σύμβαση CMR, δημιουργεί έννομη κατάσταση κατά την οποία δεν τηρούνται στην ίδια υπόθεση και οι δύο συμφωνίες, ήτοι τόσο η συμφωνία διεθνούς δικαιοδοσίας όσο και η συμφωνία για το εφαρμοστέο δίκαιο;

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2012, L 351, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/25

Αναίρεση που άσκησε στις 13 Φεβρουαρίου 2022 ο KY κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) την 1η Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-433/20, KY κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-100/22 P)

(2022/C 237/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: KY (εκπρόσωποι: N. Maes, J.-N. Louis, δικηγόροι)

Αντίδικο κατ’ αναίρεση: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Δεκεμβρίου 2021, στην υπόθεση T-433/20·

—

κατόπιν τούτου, εξετάζοντας το ίδιο την ουσία της υποθέσεως:

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αναιρεσείοντος περί επιστροφής ποσών·

—

να καταδικάσει το αντίδικο κατ’ αναίρεση στα έξοδα τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων προβάλλει ότι, κατά την εξέταση της προσφυγής ακυρώσεως που είχε ασκήσει, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλά νομικά σφάλματα, τα οποία κατά κύριο λόγο απορρέουν από μια σύγχυση μεταξύ αγωγής λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού και μιας υποθετικής αμφισβητήσεως των κανόνων για την εκκαθάριση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται η ύπαρξη νομικού σφάλματος, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκανε δεκτό ότι υφίσταται νομική βάση για τη διαπίστωση αδικαιολόγητου πλουτισμού, καθώς και έλλειψη αιτιολογήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται νομικό σφάλμα του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά την εφαρμογή του κανόνα περί ελαχίστου ορίου διαβιώσεως.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται νομικό σφάλμα καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκανε δεκτό ότι δεν υφίσταται οικονομική εξαθλίωση.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε τη νομολογία Barroso Truta κ.λπ. κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (απόφαση της 18ης Σεπτεμβρίου 2018, T-702/16 P, EU:T:2018:557, σκέψεις 104 έως 106).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Napoli (Ιταλία) στις 17 Φεβρουαρίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά της CU

(Υπόθεση C-112/22)

(2022/C 237/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Napoli

Κατηγορουμένη στην κύρια δίκη

CU

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/11 (1), το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109 (2), το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95 (3), το άρθρο 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 30 και 31 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, όπως κυρώθηκε και τροποποιήθηκε από τον νόμο αριθ. 26, της 28ης Μαρτίου 2019, καθόσον, με το να εξαρτά την παροχή της οικονομικής στήριξης προς υπηκόους από την προϋπόθεση διαμονής στην Ιταλία επί τουλάχιστον 10 έτη (και την πρόσθετη προϋπόθεση αδιάλειπτης διαμονής κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη, υπολογιζόμενα από τον χρόνο υποβολής της αίτησης, καθώς και καθ’ όλη τη διάρκεια της καταβολής της παροχής), επιφυλάσσει δυσμενή μεταχείριση στους Ιταλούς υπηκόους, στους υπηκόους [της Ένωσης] που έχουν δικαίωμα διαμονής ή μόνιμης διαμονής ή στους [υπηκόους τρίτων χωρών] που είναι επί μακρόν διαμένοντες [στην Ιταλία] για χρονικό διάστημα μικρότερο των δέκα ετών ή για διάστημα δέκα ετών, αλλά όχι αδιαλείπτως διαμένοντες κατά τα δύο τελευταία από τα έτη αυτά, σε σχέση με τις ίδιες κατηγορίες που διαμένουν επί δέκα έτη στην Ιταλία, και αδιαλείπτως κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη;

2)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/11, το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109, το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, το άρθρο 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 30 και 31 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, όπως κυρώθηκε και τροποποιήθηκε από τον νόμο αριθ. 26, της 28ης Μαρτίου 2019, στον βαθμό που επιφυλάσσει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των επί μακρόν διαμενόντων, οι οποίοι μπορούν να αποκτήσουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής σε κράτος μέλος της ΕΕ αφού έχουν διαμείνει επί πέντε έτη στο κράτος μέλος υποδοχής, και των επί μακρόν διαμενόντων που έχουν διαμείνει [στην Ιταλία] επί δέκα έτη, και αδιαλείπτως κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη;

3)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/11, το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109 και το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, η οποία επιβάλλει στους Ιταλούς υπηκόους, στους υπηκόους [της Ένωσης] και στους υπηκόους [τρίτων χωρών] υποχρέωση δεκαετούς διαμονής (και υποχρέωση αδιάλειπτης διαμονής κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη) προκειμένου να δικαιούνται να λάβουν την οικονομική στήριξη προς υπηκόους;

4)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/11, το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109, το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, το άρθρο 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 30 και 31 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, στον βαθμό που υποχρεώνει τους Ιταλούς υπηκόους, τους υπηκόους [της Ένωσης] και τους υπηκόους [τρίτων χωρών] να δηλώσουν, προκειμένου να λάβουν την οικονομική στήριξη προς υπηκόους, ότι έχουν διαμείνει επί δέκα έτη, και αδιαλείπτως τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη, στην Ιταλία, προβλέποντας σοβαρές ποινικές κυρώσεις για την περίπτωση ψευδούς δήλωσης;

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης (ΕΕ 2011, L 141, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ 2004, L 16, σ. 44).

(3)  Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Darmstadt (Γερμανία) στις 24 Φεβρουαρίου 2022 — EF κατά Stadt Offenbach am Main

(Υπόθεση C-129/22)

(2022/C 237/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Darmstadt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: EF

Καθού: Stadt Offenbach am Main

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Δικαιούται υπήκοος τρίτης χώρας, στον οποίον έχει χορηγηθεί δυνάμει της οδηγίας 2003/109/ΕΚ (1) το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος από πρώτο κράτος μέλος (εν προκειμένω: Ιταλία), να αιτηθεί από το δεύτερο κράτος μέλος (εν προκειμένω: Γερμανία) την ανανέωση άδειας διαμονής, η οποία χορηγήθηκε κατ’ εφαρμογή των άρθρων 14 επ. της οδηγίας 2003/109/ΕΚ που ενσωματώθηκαν στο εσωτερικό δίκαιο, χωρίς να αποδεικνύει ότι το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος παραμένει εν ισχύι;

Εάν η απάντηση στο ερώτημα είναι αρνητική:

2.

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος παραμένει εν ισχύι στο δεύτερο κράτος μέλος και μόνο για τον λόγο ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας είναι κάτοχος άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος ΕΕ η οποία είναι αορίστου χρόνου και εκδόθηκε από το πρώτο κράτος μέλος, μολονότι επί μία εξαετία δεν διέμενε στο έδαφος του κράτους μέλους που του χορήγησε το εν λόγω καθεστώς;

Εάν η απάντηση στο ερώτημα είναι αρνητική:

3.

Είναι αρμόδιο το δεύτερο κράτος μέλος στο πλαίσιο της ανανέωσης της άδειας διαμονής να εξετάσει το ενδεχόμενο απώλειας του καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος βάσει του άρθρου 9, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/109/ΕΚ και αναλόγως να αρνηθεί την ανανέωση αυτής ή υπεύθυνο να διαπιστώσει τη μεταγενέστερη απώλεια του ως άνω καθεστώτος είναι το πρώτο κράτος μέλος;

Εάν η απάντηση στο ερώτημα είναι καταφατική:

4.

Στην τελευταία περίπτωση, είναι απαραίτητο για την εξέταση του λόγου απώλειας του καθεστώτος κατά τη διάταξη του άρθρου 9, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/109/ΕΚ να έχει προηγηθεί μεταφορά της στην εθνική νομοθεσία με την οποία συγκεκριμενοποιούνται τα πραγματικά περιστατικά που συνεπάγονται την απώλεια του καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος στο πρώτο κράτος μέλος ή αρκεί να προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, χωρίς ρητή αναφορά στην οδηγία, ότι το δεύτερο κράτος μέλος δύναται να αρνηθεί τη χορήγηση άδειας διαμονής «εάν ο αλλοδαπός απολέσει το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος που του χορηγήθηκε σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης»;

(1)  Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ 2004, L. 16, σ. 44).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/27

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο DD κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 21 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-703/19, DD κατά FRA

(Υπόθεση C-130/22 P)

(2022/C 237/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: DD (εκπρόσωπος: N. Lorenz, Rechtsanwältin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—

ως εκ τούτου:

—

να επιδικάσει στον αναιρεσείοντα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής, υπολογιζόμενης κατά δίκαιη και εύλογη κρίση στο ποσό των 50 000 €·

—

να ακυρώσει την απόφαση του διευθυντή του FRA της 21ης Δεκεμβρίου 2018 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση που υπέβαλε ο αναιρεσείων δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ·

—

εφόσον συντρέχει λόγος, να ακυρώσει την απόφαση του διευθυντή του FRA της 24ης Ιουνίου 2019 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που άσκησε ο αναιρεσείων δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ·

—

να καταδικάσει τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους και κύρια επιχειρήματα κατά της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης:

1.

Όσον αφορά την παράθεση των πραγματικών περιστατικών, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, μη απόδειξη των νομικά κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, ελλιπής εξέταση των πραγματικών περιστατικών και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων.

2.

Όσον αφορά τον πρώτο ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμότητας, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων, ανεπαρκής αιτιολογία, παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

3.

Όσον αφορά τον δεύτερο ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμότητας, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων, ελλιπής νομική εξέταση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, ελλιπής εξέταση του προβαλλόμενου ισχυρισμού και ανεπαρκής αιτιολογία.

4.

Όσον αφορά τον πέμπτο ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμότητας, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, ελλιπής εξέταση του προβαλλόμενου ισχυρισμού και ανεπαρκής αιτιολογία.

5.

Όσον αφορά τον έκτο ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμότητας, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων και ελλιπής εξέταση των πραγματικών περιστατικών.

6.

Όσον αφορά τον όγδοο ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμότητας, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, ελλιπής εξέταση του προβαλλόμενου ισχυρισμού, ανεπαρκής αιτιολογία και ένσταση περί μη νομότυπης απόκτησης ή χρήσης των αποδεικτικών μέσων που ελήφθησαν υπόψη.

7.

Όσον αφορά τον ένατο ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμότητας, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων, εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών και ανεπαρκής αιτιολογία.

8.

Όσον αφορά το τμήμα της απόφασης σχετικά με το υποστατό της προβαλλόμενης ζημίας και την αιτιώδη συνάφεια, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, ελλιπής εξέταση των πραγματικών περιστατικών, ανεπαρκής αιτιολογία και παραβίαση του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 3 Μαρτίου 2022 — A. G. κατά Lietuvos Respublikos generalinę prokuratūrą

(Υπόθεση C-162/22)

(2022/C 237/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: A. G.

Εφεσίβλητος: Lietuvos Respublikos generalinę prokuratūrą

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 8, 11 και 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι απαγορεύει στις αρμόδιες δημόσιες αρχές να χρησιμοποιούν δεδομένα τα οποία διατηρούν οι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών και τα οποία παρέχουν ενδεχομένως πληροφορίες σχετικές με τα δεδομένα και τις επικοινωνίες ενός χρήστη μέσου ηλεκτρονικών επικοινωνιών, στο πλαίσιο ερευνών σχετικών με υπηρεσιακό παράπτωμα που συνδέεται με διαφθορά, ανεξάρτητα από το εάν η πρόσβαση στα δεδομένα αυτά έχει χορηγηθεί, στη συγκεκριμένη περίπτωση, για τους σκοπούς της καταπολέμησης της σοβαρής εγκληματικότητας και της πρόληψης σοβαρών απειλών κατά της δημόσιας ασφάλειας;

(1)  ΕΕ 2002, L 201, σ. 37.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Bolzano (Ιταλία) στις 8 Μαρτίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά αγνώστων

(Υπόθεση C-178/22)

(2022/C 237/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Bolzano

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Αγνώστων

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002 (1), σε εθνική ρύθμιση όπως το άρθρο 132, του νομοθετικού διατάγματος 196 της 30ής Ιουνίου 2003 (Κώδικα Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής), η παράγραφος 3 του οποίου τροποποιήθηκε με τη πράξη νομοθετικού περιεχομένου 132 της 30ής Σεπτεμβρίου 2021, η οποία κυρώθηκε, κατόπιν τροποποιήσεων, με τον νόμο 178 της 23ης Νοεμβρίου 2021 και το οποίο, όπως ισχύει σήμερα, ορίζει τα εξής:

3.

Εντός της προβλεπόμενης από τον νόμο προθεσμίας διατήρησης των δεδομένων (ήτοι 24 μήνες από την ημερομηνία που πραγματοποιήθηκε η επικοινωνία), εάν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την τέλεση ποινικών αδικημάτων για τα οποία ο νόμος προβλέπει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης ή στερητική της ελευθερίας ποινή μέγιστης διάρκειας τουλάχιστον 3 ετών, η οποία καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 4 του codice di procedura penale (Κώδικα Ποινικής Δικονομίας), καθώς και για την τέλεση των αδικημάτων της απειλής και της παρενόχλησης προσώπων μέσω τηλεφώνου, όταν η απειλή και η παρενόχληση είναι σοβαρές, μπορεί να παρασχεθεί πρόσβαση στα δεδομένα, εφόσον ασκούν επιρροή στη διαπίστωση των πραγματικών περιστατικών, μετά από άδεια του δικαστηρίου η οποία χορηγείται με αιτιολογημένη διάταξη, κατόπιν αίτησης της εισαγγελικής αρχής ή του συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου, του προσώπου σε βάρος του οποίου διεξάγεται έρευνα, του ζημιωθέντος και των άλλων εμπλεκομένων ιδιωτών»;.

(1)  Οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) (ΕΕ 2002, L 201, σ. 37).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/30

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Μαρτίου 2022 η Nemea Bank plc κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 20 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-321/17, Niemelä κ.λπ. κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-181/22 P)

(2022/C 237/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Nemea Bank plc (εκπρόσωπος: A. Meriläinen, asianajaja)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Heikki Niemelä, Mika Lehto, Nemea plc, Nevestor SA, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο ώστε αυτό να αποφανθεί ορθώς, αλλά σε δικαστικό σχηματισμό με εντελώς διαφορετική σύνθεση, δοθέντος ότι το τμήμα που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη τήρησε προκατειλημμένη στάση εις βάρος της αναιρεσείουσας και δεν επέδειξε σεβασμό προς τα θεμελιώδη δικαιώματά της, και

—

να καταδικάσει την ΕΚΤ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι παρέλκει η έκδοση απόφασης στην υπόθεση T-321/17, εσφαλμένως δεν έλαβε υπόψη ότι το προβαλλόμενο ex tunc αποτέλεσμα της απόφασης της ΕΚΤ, της 30ής Ιουνίου 2017, συνιστά παράβαση του άρθρου 263 ΣΛΕΕ και εσφαλμένως έκρινε ότι η αναιρεσείουσα δεν έχει έννομο συμφέρον για την ακύρωση της απόφασης της ΕΚΤ περί ανάκλησης άδειας, της 23ης Μαρτίου 2017.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά πλείονες παραβάσεις ουσιώδους τύπου.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την προσβολή των απορρεόντων από το άρθρο 47 του Χάρτη δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας πριν από την έναρξη της διαδικασίας ούτε τη συνεχιζόμενη μη αποτελεσματική εκπροσώπησή της κατά τη διάρκεια της ένδικης διαδικασίας.

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την προσβολή των απορρεόντων από το άρθρο 41 του Χάρτη δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας, κρίνοντας ως απαράδεκτο το αίτημα αποζημιώσεως.

Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν σεβάστηκε τα απορρέοντα από το άρθρο 340 ΣΛΕΕ δικαιώματα της αναιρεσείουσας κρίνοντας ως απαράδεκτο το αίτημα αποζημιώσεως.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht München (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — JU κατά Scalable Capital GmbH

(Υπόθεση C-182/22)

(2022/C 237/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: JU

Εναγομένη: Scalable Capital GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχει το άρθρο 82 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (1) την έννοια ότι η αξίωση για αποζημίωση, ακόμη και στο πλαίσιο της επιμέτρησης του ύψους της, δεν έχει τον χαρακτήρα κυρώσεως, ιδίως δεν επιτελεί λειτουργία γενικής ή ειδικής αποτροπής, αλλά ότι η αξίωση για αποζημίωση έχει μόνον αντισταθμιστική λειτουργία και, υπό ορισμένες συνθήκες, λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα;

2.α

Πρέπει, όσον αφορά την επιμέτρηση της χρηματικής ικανοποίησης για μη υλική ζημία, να θεωρηθεί ότι η αξίωση για αποζημίωση έχει επίσης λειτουργία παροχής ικανοποίησης σε ατομικό επίπεδο, νοουμένης εν προκειμένω υπό την έννοια του απτομένου της ιδιωτικής σφαίρας συμφέροντος του ζημιωθέντος να δει ότι τιμωρείται η ζημιογόνος συμπεριφορά, ή μήπως η αξίωση για αποζημίωση επιτελεί μόνον αντισταθμιστική λειτουργία, νοούμενη εν προκειμένω υπό την έννοια της λειτουργίας που αποσκοπεί να αντισταθμίσει τις βλάβες που προκλήθηκαν;

2.β.1.

Σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία επιτελεί συγχρόνως αντισταθμιστική λειτουργία και λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα: Πρέπει, κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ικανοποίησης, να θεωρηθεί ότι η αντισταθμιστική λειτουργία υπερισχύει, από απόψεως δομής, της λειτουργίας παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα ή, τουλάχιστον, ότι υπερισχύει υπό την έννοια της υπάρξεως μεταξύ των δύο λειτουργιών σχέσεως κανόνα-εξαιρέσεως; Μήπως αυτό σημαίνει ότι η λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα λαμβάνεται υπόψη μόνο σε περίπτωση παραβιάσεων που διαπράττονται από δόλο ή βαριά αμέλεια;

2.β.2.

Σε περίπτωση που η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία δεν επιτελεί λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα: Έχουν, κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ικανοποίησης, μεγαλύτερη βαρύτητα, όσον αφορά την εκτίμηση των παραγόντων με αιτιώδη συμβολή, μόνον οι παραβιάσεις δεδομένων που διαπράττονται από δόλο ή βαριά αμέλεια;

3.

Έχει η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία την έννοια ότι κατά την επιμέτρησή της πρέπει να γίνει δεκτό ότι υφίσταται σχέση ιεράρχησης από απόψεως δομής ή, τουλάχιστον, σχέση ιεράρχησης με τη μορφή σχέσης κανόνα-εξαιρέσεως, στο πλαίσιο της οποίας η αίσθηση της βλάβης που προκαλείται από την παραβίαση δεδομένων είναι ήσσονος βαρύτητας σε σχέση με την αίσθηση της βλάβης και του πόνου που συνδέονται με τη σωματική βλάβη;

4.

Σε περίπτωση που γίνει δεκτή η ύπαρξη ζημίας, έχει το εθνικό δικαστήριο τη δυνατότητα, λαμβανομένου υπόψη ότι η ζημία δεν είναι σοβαρή, να επιδικάσει αποζημίωση η οποία, από υλικής απόψεως, είναι πολύ μικρή και, επομένως, υπό ορισμένες συνθήκες, εκλαμβάνεται από τον ζημιωθέντα, ή γενικότερα, ως απλώς συμβολική;

5.

Έχει η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία την έννοια ότι, κατά την εκτίμηση των συνεπειών της πρέπει να γίνει δεκτό ότι υποκλοπή ταυτότητας, κατά την έννοια της αιτιολογικής σκέψεως 75 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων, υφίσταται μόνο, εάν ο δράστης έχει πράγματι οικειοποιηθεί την ταυτότητα του υποκειμένου των δεδομένων, δηλαδή έχει υποδυθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, το υποκείμενο των δεδομένων, ή η υποκλοπή ταυτότητας έγκειται ήδη στο γεγονός ότι οι δράστες διαθέτουν, εν τω μεταξύ, δεδομένα που καθιστούν δυνατή την ταυτοποίηση του υποκειμένου των δεδομένων;

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — IK κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.

(Υπόθεση C-184/22)

(2022/C 237/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: IK

Εναγόμενο: X KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (1) την έννοια ότι εθνική ρύθμιση συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία προβλέπει ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριακής απασχόλησης καταβάλλονται μόνο για παρασχεθείσες ώρες εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον κανονικό χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων πλήρους απασχόλησης και εργαζομένων μερικής απασχόλησης;

2)

Στην περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

α)

Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ την έννοια ότι σε μια τέτοια περίπτωση, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι η διαφορετική μεταχείριση θίγει σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό γυναικών απ’ ό,τι ανδρών, δεν αρκεί μεταξύ των μερικώς απασχολουμένων να υπάρχουν πολύ περισσότερες γυναίκες απ’ ό,τι άνδρες, αλλά πρέπει, επιπλέον, μεταξύ των πλήρως απασχολουμένων να υπάρχουν πολύ περισσότεροι άνδρες ή έστω ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανδρών;

β)

Ή συνάγεται κάτι διαφορετικό, τόσο για το άρθρο 157 ΣΛΕΕ όσο και για την οδηγία 2006/54/ΕΚ, από τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου στην απόφαση της 26ης Ιανουαρίου, Szpital Kliniczny im. dra J. Babińskiego Samodzielny Publiczny Zaktad Opieki Zdrowotnej w Krakowie (2), βάσει των οποίων, όπως διατυπώνονται στις σκέψεις 25 έως 36, στην «έννοια των διακρίσεων» του άρθρου 2 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (3) μπορεί να εμπίπτει και η διαφορετική μεταχείριση εντός ομάδας ατόμων με αναπηρία;

3)

Στην περίπτωση που το Δικαστήριο απαντήσει καταφατικά στο πρώτο ερώτημα, ενώ στα ερωτήματα 2α) και 2β) απαντήσει κατά τρόπον ώστε σε υπόθεση όπως αυτή της κύριας δίκης θα μπορούσε να διαπιστωθεί ότι η διαφορετική μεταχείριση, ως προς τις αμοιβές θίγει σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό γυναικών απ’ ό,τι ανδρών; Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει θεμιτός σκοπός όταν, με μια ρύθμιση όπως η μνημονευθείσα στο πρώτο ερώτημα, τα συμβαλλόμενα μέρη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αφενός μεν, επιδιώκουν να αποθαρρύνουν τον εργοδότη από την επιβολή υπερωριακής εργασίας και να ανταμείψουν τον εργαζόμενο με προσαύξηση λόγω υπερωριακής απασχόλησης για την επιπλέον εργασία που παρέσχε, αφετέρου δε, επιδιώκουν επίσης να αποτρέψουν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης έναντι των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και, για τον λόγο αυτόν, ορίζουν ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριών οφείλονται μόνο για τις παρεχόμενες ώρες υπερωριακής εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον μηνιαίο χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης;

4)

Έχει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ (4) την έννοια ότι εθνική ρύθμιση συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία προβλέπει ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριακής απασχόλησης καταβάλλονται μόνο για τις παρασχεθείσες ώρες εργασίας που υπερβαίνουν το κανονικό ωράριο εργαζομένου πλήρους απασχόλησης, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων πλήρους απασχόλησης και εργαζομένων μερικής απασχόλησης;

5)

Στην περίπτωση καταφατικής απάντησης στο τέταρτο ερώτημα: Έχει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης στο παράρτημα της οδηγίας την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει ουσιαστικός λόγος όταν, με μια ρύθμιση όπως η μνημονευθείσα στο τέταρτο ερώτημα, τα συμβαλλόμενα μέρη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αφενός μεν, επιδιώκουν να αποθαρρύνουν τον εργοδότη από την επιβολή υπερωριακής εργασίας και να ανταμείψουν τον εργαζόμενο με προσαύξηση λόγω υπερωριακής απασχόλησης για την επιπλέον εργασία που παρέσχε, αφετέρου δε, επιδιώκουν επίσης να αποτρέψουν τυχόν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης έναντι των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και, για τον λόγο αυτόν, ορίζουν ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριών οφείλονται μόνο για τις παρεχόμενες ώρες υπερωριακής εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον μηνιαίο χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης;

(1)  Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2006, L 204, σ. 23).

(2)  Απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2021 (C-16/19, EU:C:2021:64).

(3)  Οδηγία του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).

(4)  Οδηγία του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES (ΕΕ 1998, L 14, σ. 9).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — CM κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.

(Υπόθεση C-185/22)

(2022/C 237/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: CM

Εναγόμενο: KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e. V.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (1) την έννοια ότι εθνική ρύθμιση συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία προβλέπει ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριακής απασχόλησης καταβάλλονται μόνο για παρασχεθείσες ώρες εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον κανονικό χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων πλήρους απασχόλησης και εργαζομένων μερικής απασχόλησης;

2)

Στην περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

α)

Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ την έννοια ότι σε μια τέτοια περίπτωση, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι η διαφορετική μεταχείριση θίγει σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό γυναικών απ’ ό,τι ανδρών, δεν αρκεί μεταξύ των μερικώς απασχολουμένων να υπάρχουν πολύ περισσότερες γυναίκες απ’ ό,τι άνδρες, αλλά πρέπει, επιπλέον, μεταξύ των πλήρως απασχολουμένων να υπάρχουν πολύ περισσότεροι άνδρες ή έστω ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανδρών;

β)

Ή συνάγεται κάτι διαφορετικό, τόσο για το άρθρο 157 ΣΛΕΕ όσο και για την οδηγία 2006/54/ΕΚ, από τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου στην απόφαση της 26ης Ιανουαρίου, Szpital Kliniczny im. dra J. Babińskiego Samodzielny Publiczny Zaktad Opieki Zdrowotnej w Krakowie (2), βάσει των οποίων, όπως διατυπώνονται στις σκέψεις 25 έως 36, στην «έννοια των διακρίσεων» του άρθρου 2 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (3) μπορεί να εμπίπτει και η διαφορετική μεταχείριση εντός ομάδας ατόμων με αναπηρία;

3)

Στην περίπτωση που το Δικαστήριο απαντήσει καταφατικά στο πρώτο ερώτημα, ενώ στα ερωτήματα 2α) και 2β) απαντήσει κατά τρόπον ώστε σε υπόθεση όπως αυτή της κύριας δίκης θα μπορούσε να διαπιστωθεί ότι η διαφορετική μεταχείριση, ως προς τις αμοιβές θίγει σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό γυναικών απ’ ό,τι ανδρών; Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει θεμιτός σκοπός όταν, με μια ρύθμιση όπως η μνημονευθείσα στο πρώτο ερώτημα, τα συμβαλλόμενα μέρη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αφενός μεν, επιδιώκουν να αποθαρρύνουν τον εργοδότη από την επιβολή υπερωριακής εργασίας και να ανταμείψουν τον εργαζόμενο με προσαύξηση λόγω υπερωριακής απασχόλησης για την επιπλέον εργασία που παρέσχε, αφετέρου δε, επιδιώκουν επίσης να αποτρέψουν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης έναντι των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και, για τον λόγο αυτόν, ορίζουν ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριών οφείλονται μόνο για τις παρεχόμενες ώρες υπερωριακής εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον μηνιαίο χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης;

4)

Έχει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ (4) την έννοια ότι εθνική ρύθμιση συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία προβλέπει ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριακής απασχόλησης καταβάλλονται μόνο για τις παρασχεθείσες ώρες εργασίας που υπερβαίνουν το κανονικό ωράριο εργαζομένου πλήρους απασχόλησης, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων πλήρους απασχόλησης και εργαζομένων μερικής απασχόλησης;

5)

Στην περίπτωση καταφατικής απάντησης στο τέταρτο ερώτημα: Έχει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης στο παράρτημα της οδηγίας την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει ουσιαστικός λόγος όταν, με μια ρύθμιση όπως η μνημονευθείσα στο τέταρτο ερώτημα, τα συμβαλλόμενα μέρη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αφενός μεν, επιδιώκουν να αποθαρρύνουν τον εργοδότη από την επιβολή υπερωριακής εργασίας και να ανταμείψουν τον εργαζόμενο με προσαύξηση λόγω υπερωριακής απασχόλησης για την επιπλέον εργασία που παρέσχε, αφετέρου δε, επιδιώκουν επίσης να αποτρέψουν τυχόν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης έναντι των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και, για τον λόγο αυτόν, ορίζουν ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριών οφείλονται μόνο για τις παρεχόμενες ώρες υπερωριακής εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον μηνιαίο χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης;

(1)  Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2006, L 204, σ. 23).

(2)  Απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2021 (C-16/19, EU:C:2021:64).

(3)  Οδηγία του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).

(4)  Οδηγία του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES (ΕΕ 1998, L 14, σ. 9).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht München (Γερμανία) στις 11 Μαρτίου 2022 — SO κατά Scalable Capital GmbH

(Υπόθεση C-189/22)

(2022/C 237/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: SO

Εναγομένη: Scalable Capital GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχει το άρθρο 82 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (1) την έννοια ότι η αξίωση για αποζημίωση, ακόμη και στο πλαίσιο της επιμέτρησης του ύψους της, δεν έχει τον χαρακτήρα κυρώσεως, ιδίως δεν επιτελεί λειτουργία γενικής ή ειδικής αποτροπής, αλλά ότι η αξίωση για αποζημίωση έχει μόνον αντισταθμιστική λειτουργία και, υπό ορισμένες συνθήκες, λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα;

2.α

Πρέπει, όσον αφορά την επιμέτρηση της χρηματικής ικανοποίησης για μη υλική ζημία, να θεωρηθεί ότι η αξίωση για αποζημίωση έχει επίσης λειτουργία παροχής ικανοποίησης σε ατομικό επίπεδο, νοουμένης εν προκειμένω υπό την έννοια του απτομένου της ιδιωτικής σφαίρας συμφέροντος του ζημιωθέντος να δει ότι τιμωρείται η ζημιογόνος συμπεριφορά, ή μήπως η αξίωση για αποζημίωση επιτελεί μόνον αντισταθμιστική λειτουργία, νοούμενη εν προκειμένω υπό την έννοια της λειτουργίας που αποσκοπεί να αντισταθμίσει τις βλάβες που προκλήθηκαν;

2.β.1.

Σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία επιτελεί συγχρόνως αντισταθμιστική λειτουργία και λει τουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα: Πρέπει, κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ικανοποίησης, να θεωρηθεί ότι η αντισταθμιστική λειτουργία υπερισχύει, από απόψεως δομής, της λειτουργίας παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα ή, τουλάχιστον, ότι υπερισχύει υπό την έννοια της υπάρξεως μεταξύ των δύο λειτουργιών σχέσεως κανόνα-εξαιρέσεως; Μήπως αυτό σημαίνει ότι η λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα λαμβάνεται υπόψη μόνο σε περίπτωση παραβιάσεων που διαπράττονται από δόλο ή βαριά αμέλεια;

2.β.2.

Σε περίπτωση που η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία δεν επιτελεί λειτουργία παροχής ικανοποίησης στον ζημιωθέντα: Έχουν, κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ικανοποίησης, μεγαλύτερη βαρύτητα, όσον αφορά την εκτίμηση των παραγόντων με αιτιώδη συμβολή, μόνον οι παραβιάσεις δεδομένων που διαπράττονται από δόλο ή βαριά αμέλεια;

3.

Έχει η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία την έννοια ότι κατά την επιμέτρησή της πρέπει να γίνει δεκτό ότι υφίσταται σχέση ιεράρχησης από απόψεως δομής ή, τουλάχιστον, σχέση ιεράρχησης με τη μορφή σχέσης κανόνα-εξαιρέσεως, στο πλαίσιο της οποίας η αίσθηση της βλάβης που προκαλείται από την παραβίαση δεδομένων είναι ήσσονος βαρύτητας σε σχέση με την αίσθηση της βλάβης και του πόνου που συνδέονται με τη σωματική βλάβη;

4.

Σε περίπτωση που γίνει δεκτή η ύπαρξη ζημίας, έχει το εθνικό δικαστήριο τη δυνατότητα, λαμβανομένου υπόψη ότι η ζημία δεν είναι σοβαρή, να επιδικάσει αποζημίωση η οποία, από υλικής απόψεως, είναι πολύ μικρή και, επομένως, υπό ορισμένες συνθήκες, εκλαμβάνεται από τον ζημιωθέντα, ή γενικότερα, ως απλώς συμβολική;

5.

Έχει η χρηματική ικανοποίηση για μη υλική ζημία την έννοια ότι, κατά την εκτίμηση των συνεπειών της πρέπει να γίνει δεκτό ότι υποκλοπή ταυτότητας, κατά την έννοια της αιτιολογικής σκέψεως 75 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων, υφίσταται μόνο, εάν ο δράστης έχει πράγματι οικειοποιηθεί την ταυτότητα του υποκειμένου των δεδομένων, δηλαδή έχει υποδυθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, το υποκείμενο των δεδομένων, ή η υποκλοπή ταυτότητας έγκειται ήδη στο γεγονός ότι οι δράστες διαθέτουν, εν τω μεταξύ, δεδομένα που καθιστούν δυνατή την ταυτοποίηση του υποκειμένου των δεδομένων;

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/35

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Obersten Gerichtshof (Αυστρία) στις 11 Μαρτίου 2022 — TR, UQ κατά FTI Touristik GmbH

(Υπόθεση C-193/22)

(2022/C 237/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες:TR, UQ

Εναγομένη: FTI Touristik GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2302 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, σχετικά με τα οργανωμένα ταξίδια και τους συνδεδεμένους ταξιδιωτικούς διακανονισμούς:

α)

την έννοια ότι, προκειμένου να κριθεί ο δικαιολογημένος χαρακτήρας της καταγγελίας, είναι κρίσιμες μόνο οι αναπόφευκτες και έκτακτες περιστάσεις που έχουν ήδη εμφανισθεί κατά το χρονικό σημείο της καταγγελίας,

β)

ή την έννοια ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και έκτακτες περιστάσεις οι οποίες εμφανίζονται πράγματι αργότερα, μετά την καταγγελία αλλά πριν από την προγραμματισμένη έναρξη του ταξιδιού (= ύστατο χρονικό σημείο κατά το οποίο είναι δυνατή καταγγελία);

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο στοιχείο α':

αα)

: Έχει το άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας την έννοια ότι, στο πλαίσιο της ένδικης διαφοράς σχετικά με τον δικαιολογημένο χαρακτήρα της καταγγελίας του, ο ταξιδιώτης μπορεί να επικαλείται και τέτοιες αναπόφευκτες και έκτακτες περιστάσεις που είχαν ήδη εμφανισθεί κατά το χρονικό σημείο της καταγγελίας του, πλην όμως περιήλθαν σε γνώση του μεταγενέστερα;

2)

Έχει το άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας την έννοια ότι δεν αναγνωρίζεται δικαίωμα καταγγελίας χωρίς χρέωση όταν οι περιστάσεις στις οποίες στηρίζεται ο ταξιδιώτης υφίσταντο ήδη κατά τον χρόνο της κράτησης και ήταν γνωστές σε αυτόν;

(1)  Οδηγία (EE) 2015/2302 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, σχετικά με τα οργανωμένα ταξίδια και τους συνδεδεμένους ταξιδιωτικούς διακανονισμούς, η οποία τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) 2006/2004 και την οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και καταργεί την οδηγία 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2015, L 326, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/36

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (Γερμανία) στις 17 Μαρτίου 2022 — TF κατά Sparkasse Südpfalz

(Υπόθεση C-206/22)

(2022/C 237/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: TF

Εναγομένη: Sparkasse Südpfalz

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (1) και το δικαίωμα για ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών που κατοχυρώνεται στο άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικές διατάξεις ή πρακτικές που αφορούν τη χορήγηση άδειας αναψυχής σε εργαζόμενους, κατά τις οποίες το δικαίωμα άδειας έχει ικανοποιηθεί ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία ο εργαζόμενος εμποδίζεται, κατά τη διάρκεια της άδειας που του έχει χορηγηθεί, να απολαύσει πλήρως την άδειά του λόγω απρόβλεπτου συμβάντος, όπως εν προκειμένω καραντίνας που του επιβλήθηκε με απόφαση δημόσιας αρχής;

(1)  Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ 2003, L 299, σ. 9).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/36

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Lecce (Ιταλία) στις 24 Μαρτίου 2022 — BU κατά Comune di Copertino

(Υπόθεση C-218/22)

(2022/C 237/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Lecce

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: BU

Εναγόμενος: Comune di Copertino

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (1), και το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη [δηλαδή το άρθρο 5, παράγραφος 8, της decreto-legge 6 luglio 2012, n. 95 — Disposizioni urgenti per la revisione della spesa pubblica con invarianza dei servizi ai cittadini nonché misure di rafforzamento patrimoniale delle imprese del settore bancario — convertito, con modificazioni, dall’articolo 1, comma 1, della legge 7 agosto 2012, n. 135 (πράξης νομοθετικού περιεχομένου 95 — Επείγουσες διατάξεις για τον έλεγχο των δημόσιων δαπανών οι οποίες δεν θίγουν τις υπηρεσίες προς τους πολίτες, καθώς και μέτρα κεφαλαιακής ενίσχυσης για τις επιχειρήσεις του τραπεζικού τομέα, της 6ης Ιουλίου 2012, η οποία κυρώθηκε, κατόπιν τροποποιήσεων, με το άρθρο 1, παράγραφος 1, του νόμου 135 της 7ης Αυγούστου 2012)], η οποία, για λόγους περιστολής των δημόσιων δαπανών καθώς και για οργανωτικούς λόγους που αφορούν τον εργοδότη που υπάγεται στον δημόσιο τομέα, προβλέπει την απαγόρευση χορήγησης αντισταθμιστικής αποζημίωσης για άδεια σε περίπτωση παραίτησης του δημοσίου υπαλλήλου;

Επιπλέον,

2)

σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, έχουν το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, και το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι απαιτούν από τον δημόσιο υπάλληλο να αποδείξει την αδυναμία λήψης της άδειας κατά τη διάρκεια της σχέσης εργασίας;

(1)  ΕΕ 2003, L 299, σ. 9.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/37

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Napoli (Ιταλία) στις 29 Μαρτίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά ΝD

(Υπόθεση C-223/22)

(2022/C 237/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Napoli

Κατηγορουμένη στην κύρια δίκη

ΝD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/11 (1), το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109 (2), το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95 (3), το άρθρο 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 30 και 31 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, όπως κυρώθηκε και τροποποιήθηκε από τον νόμο αριθ. 26, της 28ης Μαρτίου 2019, καθόσον, με το να εξαρτά την παροχή της οικονομικής στήριξης προς υπηκόους από την προϋπόθεση διαμονής στην Ιταλία επί τουλάχιστον 10 έτη (και την πρόσθετη προϋπόθεση αδιάλειπτης διαμονής κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη, υπολογιζόμενα από τον χρόνο υποβολής της αίτησης, καθώς και καθ’ όλη τη διάρκεια της καταβολής της παροχής), επιφυλάσσει δυσμενή μεταχείριση στους Ιταλούς υπηκόους, στους υπηκόους [της Ένωσης] που έχουν δικαίωμα διαμονής ή μόνιμης διαμονής ή στους [υπηκόους τρίτων χωρών] που είναι επί μακρόν διαμένοντες [στην Ιταλία] για χρονικό διάστημα μικρότερο των δέκα ετών ή για διάστημα δέκα ετών, αλλά όχι αδιαλείπτως διαμένοντες κατά τα δύο τελευταία από τα έτη αυτά, σε σχέση με τις ίδιες κατηγορίες που διαμένουν επί δέκα έτη στην Ιταλία, και αδιαλείπτως κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη;

2)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/11, το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109, το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, το άρθρο 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 30 και 31 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, όπως κυρώθηκε και τροποποιήθηκε από τον νόμο αριθ. 26, της 28ης Μαρτίου 2019, στον βαθμό που επιφυλάσσει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των επί μακρόν διαμενόντων, οι οποίοι μπορούν να αποκτήσουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής σε κράτος μέλος της ΕΕ αφού έχουν διαμείνει επί πέντε έτη στο κράτος μέλος υποδοχής, και των επί μακρόν διαμενόντων που έχουν διαμείνει [στην Ιταλία] επί δέκα έτη, και αδιαλείπτως κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη;

3)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/11, το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109 και το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, η οποία επιβάλλει στους Ιταλούς υπηκόους, στους υπηκόους [της Ένωσης] και στους υπηκόους [τρίτων χωρών] υποχρέωση δεκαετούς διαμονής (και υποχρέωση αδιάλειπτης διαμονής κατά τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη) προκειμένου να δικαιούνται να λάβουν την οικονομική στήριξη προς υπηκόους;

4)

Αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το άρθρο 18 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 45 [ΣΛΕΕ], το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/11, το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2003/109, το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, το άρθρο 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 30 και 31 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο a, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 4, της 28ης Ιανουαρίου 2019, στον βαθμό που υποχρεώνει τους Ιταλούς υπηκόους, τους υπηκόους [της Ένωσης] και τους υπηκόους [τρίτων χωρών] να δηλώσουν, προκειμένου να λάβουν την οικονομική στήριξη προς υπηκόους, ότι έχουν διαμείνει επί δέκα έτη, και αδιαλείπτως τα δύο τελευταία από τα εν λόγω έτη, στην Ιταλία, προβλέποντας σοβαρές ποινικές κυρώσεις για την περίπτωση ψευδούς δήλωσης;

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης (ΕΕ 2011, L 141, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ 2004, L 16, σ. 44).

(3)  Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/38

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Gabrovο (Βουλγαρία) στις 31 Μαρτίου 2022 — IL κατά Regionalna direktsia «Avtomobilna administratsia» Pleven

(Υπόθεση C-227/22)

(2022/C 237/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Gabrovο

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: IL

Αναιρεσίβλητη: Regionalna direktsia «Avtomobilna administratsia» Pleven

Προδικαστικό ερώτημα

Παρέχουν οι διατάξεις της οδηγίας 2006/126 (1) στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να απαιτούν από τους οδηγούς οχημάτων των κατηγοριών С, CE, C1, CIE, D, DE, D1, D1E να υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις για τη διαπίστωση της ψυχολογικής και της διανοητικής ικανότητας τους, σε χρονικά διαστήματα που υπολείπονται της διάρκειας ισχύος της άδειας οδήγησης, και να απαιτούν, στο πλαίσιο αυτό, χωριστό έγγραφο (πέραν της άδειας οδήγησης) για την πιστοποίηση της ικανότητάς τους; Ή μήπως η κατοχή έγκυρης άδειας οδήγησης των προμνησθεισών κατηγοριών πιστοποιεί και την ψυχολογική και διανοητική ικανότητα του οδηγού, δεδομένου ότι η ικανότητα αυτή έχει ήδη διαπιστωθεί κατά την αρχική έκδοση και/ή ανανέωση της άδειας οδήγησης;

(1)  Οδηγία 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για την άδεια οδήγησης (αναδιατύπωση) (EE 2006, L 403, σ. 18).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/38

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Düsseldorf (Γερμανία) την 1η Απριλίου 2022– flightright GmbH κατά Eurowings GmbH

(Υπόθεση C-228/22)

(2022/C 237/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγομένη: Eurowings GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συντρέχει έκτακτη περίσταση κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 261/2004 (1) για τα δικαιώματα των επιβατών πτήσεων στην περίπτωση που η ματαίωση ή εξομοιούμενη με ματαίωση καθυστέρηση της πτήσης οφείλεται σε αλλαγή στην κατανομή του διαθεσίμου χρόνου χρήσης από την αρμόδια υπηρεσία ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, αρκεί για τη στοιχειοθέτηση της ύπαρξης έκτακτης περίστασης κατ’ άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 261/2004 για τα δικαιώματα των επιβατών πτήσεων το ότι η αλλαγή της χρονοθυρίδας οφείλεται στη μείωση των πτητικών λειτουργιών λόγω καιρικών συνθηκών, χωρίς ωστόσο να προκληθεί σχεδόν πλήρης αναστολή της εναέριας κυκλοφορίας;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/39

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tallinna Halduskohus (Εσθονία) στις 4 Απριλίου 2022 — Roheline Kogukond MTÜ, Eesti Metsa Abiks MTÜ, Päästame Eesti Metsad MTÜ και Sihtasutus Keskkonnateabe Ühendus κατά Keskkonnaagentuur

(Υπόθεση C-234/22)

(2022/C 237/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Tallinna Halduskohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Roheline Kogukond MTÜ, Eesti Metsa Abiks MTÜ, Päästame Eesti Metsad MTÜ και Sihtasutus Keskkonnateabe Ühendus

Καθού: Keskkonnaagentuur

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Στοιχεία όπως αυτά που αφορούν την τοποθεσία των μόνιμων δειγματοληπτικών μονάδων των στατιστικών δασικών απογραφών και αποτελούν το αντικείμενο της κύριας δίκης δύνανται να θεωρηθούν ως περιβαλλοντικές πληροφορίες (1) κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 1, στοιχεία α' ή β', της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση;

2.

Αν, σύμφωνα με την απάντηση που θα δοθεί στο πρώτο ερώτημα, θεωρηθεί ότι πρόκειται για περιβαλλοντικές πληροφορίες: πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι στο ημιτελές υλικό ή στα ημιτελή έγγραφα και δεδομένα εμπίπτουν και τα στοιχεία που αφορούν την τοποθεσία των μόνιμων δειγματοληπτικών μονάδων των στατιστικών δασικών απογραφών;

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση την έννοια ότι η προϋπόθεση την οποία θέτει η εν λόγω διάταξη, ήτοι ότι ο οικείος εμπιστευτικός χαρακτήρας πρέπει να προβλέπεται από τη νομοθεσία, πληρούται αν η απαίτηση περί εμπιστευτικού χαρακτήρα δεν καθορίζεται νομοθετικώς για συγκεκριμένο είδος πληροφοριών, αλλά προκύπτει ερμηνευτικώς από διάταξη πράξεως γενικού χαρακτήρα, όπως είναι ο νόμος για την πρόσβαση σε δημόσιες πληροφορίες ή ο νόμος περί κρατικών στατιστικών;

Πρέπει για την εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση να διαπιστώνεται ότι η δημοσιοποίηση των ζητούμενων πληροφοριών θα μπορούσε πράγματι να επηρεάσει αρνητικά τις διεθνείς σχέσεις του κράτους ή αρκεί να διαπιστώνεται αντίστοιχος κίνδυνος;

Δικαιολογεί ο λόγος απόρριψης αίτησης που παρατίθεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο η', της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση, ήτοι η «προστασία του [επίμαχου] περιβάλλοντος», τον περιορισμό της πρόσβασης σε περιβαλλοντική πληροφορία προκειμένου να διασφαλισθεί η αξιοπιστία των κρατικών στατιστικών;

3.

Αν, σύμφωνα με την απάντηση που θα δοθεί στο πρώτο ερώτημα, στοιχεία όπως εκείνα που αφορούν την τοποθεσία των μόνιμων δειγματοληπτικών μονάδων των στατιστικών δασικών απογραφών και αποτελούν το αντικείμενο της κύριας δίκης δεν αποτελούν περιβαλλοντικές πληροφορίες, πρέπει το αίτημα παροχής πληροφοριών που αφορά τέτοιου είδους στοιχεία να θεωρείται ως αίτηση για πρόσβαση στις πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 2, σημείο 1, στοιχείο β', της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση, η οποία εξετάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 2;

4.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα: πρέπει δεδομένα όπως τα στοιχεία που αφορούν την τοποθεσία των μόνιμων δειγματοληπτικών μονάδων των στατιστικών δασικών απογραφών και αποτελούν το αντικείμενο της κύριας δίκης να θεωρούνται ως πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους ανάλυσης, δειγματοληψίας και προεπεξεργασίας των δειγμάτων που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή της ζητούμενης πληροφορίας κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 2, της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση;

5.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα: μπορεί η πρόσβαση σε τέτοιου είδους πληροφορίες, την οποία κατοχυρώνει το άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση, να περιορίζεται για οποιονδήποτε ουσιώδη λόγο προβλεπόμενο στο εσωτερικό δίκαιο;

Μπορεί η άρνηση παροχής των πληροφοριών βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 2, της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση να αμβλύνεται με άλλα μέτρα όπως, για παράδειγμα, μέτρα στο πλαίσιο των οποίων παρέχεται πρόσβαση στις ζητούμενες πληροφορίες σε οργανισμούς έρευνας και ανάπτυξης ή στο Riigikontroll (Ελεγκτικό Συνέδριο) προς τον σκοπό διεξαγωγής ελέγχου;

6.

Μπορεί η άρνηση παροχής δεδομένων, όπως των στοιχείων που αφορούν την τοποθεσία των μόνιμων δειγματοληπτικών μονάδων των στατιστικών δασικών απογραφών και αποτελούν το αντικείμενο της κύριας δίκης, να δικαιολογείται από σκοπούς όπως η διασφάλιση της ποιότητας της περιβαλλοντικής πληροφόρησης κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση;

7.

Προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 21 της οδηγίας για την περιβαλλοντική πληροφόρηση νομική βάση για την παροχή των στοιχείων που αφορούν την τοποθεσία των μόνιμων δειγματοληπτικών μονάδων των στατιστικών δασικών απογραφών;

(1)  Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 41, σ. 26).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/40

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 8 Απριλίου 2022 — Z.K. και M.S. κατά The Minister for Justice and Equality

(Υπόθεση C-248/22)

(2022/C 237/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Z.K. και M.S.

Καθής: The Minister for Justice and Equality

Προδικαστικό ερώτημα

Απαγορεύει η οδηγία 2004/38/ΕΚ (1) την ταυτόχρονη αναγνώριση παράγωγων δικαιωμάτων διαμονής τόσο στον/στην εν διαστάσει σύζυγο πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκεί νόμιμα το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας ως εργαζόμενος/εργαζόμενη δυνάμει της οδηγίας αυτής όσο και στον/στην σύντροφο με τον/την οποίο/οποία ο εν λόγω πολίτης διατηρεί, de facto, σταθερή σχέση;

(1)  Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ 2004, L 158, σ. 77).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/41

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 11 Απριλίου 2022 — BM κατά Gebühren Info Service GmbH (GIS)

(Υπόθεση C-249/22)

(2022/C 237/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: BM

Αναιρεσίβλητη: Gebühren Info Service GmbH (GIS)

Συμμετέχοντες στη διαδικασία: Bundesminister für Finanzen, Österreichischer Rundfunk (ORF)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Θεωρείται ένα τέλος όπως το τέλος προγράμματος της αυστριακής ORF, το οποίο καθορίζεται από τον ίδιο τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας του, λαμβανομένης υπόψη της διατάξεως του πρωτογενούς δικαίου του άρθρου 151, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα XV, μέρος IX, σημείο 2, στοιχείο η', πρώτο εδάφιο, δεύτερη περίπτωση, της πράξεως περί των όρων προσχωρήσεως και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ένωση (1), ως αντίτιμο κατά την έννοια του άρθρου 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 378, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (2);

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει το σε αυτό αναφερόμενο τέλος προγράμματος της ORF να θεωρηθεί ως αντίτιμο κατά την έννοια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ακόμη και στην περίπτωση που υποχρεούνται να το καταβάλουν και πρόσωπα τα οποία, αν και διαθέτουν ραδιοτηλεοπτικό δέκτη σε κτίριο στο οποίο η ORF παρέχει επιγείως τα προγράμματά της, δεν μπορούν ωστόσο να λάβουν τα εν λόγω προγράμματα διότι δεν διαθέτουν την απαραίτητη μονάδα λήψεως;

(1)  Που καταρτίστηκε μαζί με τη συνθήκη μεταξύ του Βασιλείου του Βελγίου, του Βασιλείου της Δανίας, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Βασιλείου της Ισπανίας, της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλικής Δημοκρατίας, του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, του Βασιλείου των Κάτω Χωρών, της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας (κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας σχετικά με την προσχώρηση του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ 1994, C 241, σ. 336).

(2)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/41

Αναίρεση που άσκησε στις 12 Απριλίου 2022 η Pilatus Bank plc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 2 Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση T-27/19, Pilatus Bank και Pilatus Holding κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-256/22 P)

(2022/C 237/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pilatus Bank plc (εκπρόσωπος: O. Behrends, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (EΚΤ), Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Pilatus Holding ltd.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—

να ακυρώσει, σύμφωνα με το άρθρο 264 ΣΛΕΕ, την απόφαση της ΕΚΤ της 2ας Νοεμβρίου 2018 σχετικά με την ανάκληση της άδειας λειτουργίας της Pilatus Bank·

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της προσφυγής ακυρώσεως στο μέτρο που το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να εκδώσει απόφαση επί της ουσίας·

—

να υποχρεώσει την ΕΚΤ να καταβάλει τα έξοδα της αναιρεσείουσας και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αίτησης αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι ασκεί από νομικής απόψεως επιρροή το αν η ΕΚΤ είναι υπεύθυνη για την προηγούμενη de facto ανάκληση άδειας λειτουργίας και συγκεκριμένα το αν η ΕΚΤ υπείχε υποχρέωση να αποτρέψει την de facto ανάκληση άδειας μέσω παρεμβάσεως σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 5, στοιχείο γ', του κανονισμού για τον ενιαίο εποπτικό μηχανισμό (ΕΕΜ) (1).

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως που προέβαλε η αναιρεσείουσα στον πρώτο βαθμό, στηριζόμενο στην εσφαλμένη άποψη ότι η έννοια της φήμης στο άρθρο 23 της οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (CRD IV) (2) πρέπει κατ’ ανάγκη να ερμηνεύεται σύμφωνα με την έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε η απαγγελία κατηγοριών σε τρίτη χώρα να μπορεί να βλάψει τη φήμη μετόχου ακόμη και αν η σχετική συμπεριφορά δεν είναι παράνομη στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ακόμη και αν η συμπεριφορά αυτή καλύπτεται από τη νομοθεσία θωράκισης.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε σειρά περαιτέρω σφαλμάτων στα οποία συγκαταλέγεται και ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως την έννοια της αναλογικότητας, καθόσον παρέβλεψε το γεγονός ότι η ανάλυση αναλογικότητας πρέπει να στηρίζεται στους λόγους στους οποίους στηρίζεται η απόφαση.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικονομικών δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63).

(2)  Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ 2013, L 176, σ. 338).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/42

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Μαΐου 2022 η Debregeas et associés Pharma (D & A Pharma) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-556/20, D & A Pharma κατά Επιτροπής και EMA

(Υπόθεση C-291/22 P)

(2022/C 237/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Debregeas et associés Pharma (D & A Pharma) (εκπρόσωποι: N. Viguié, E. Gouesse, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να εξαφανίσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-556/20, D&A Pharma κατά Επιτροπής και EMA,

—

να δεχτεί την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή και να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής της 6ης Ιουλίου 2020, C(2020) 4694 final περί αρνήσεως χορηγήσεως άδειας κυκλοφορίας για το προοριζόμενο για ανθρώπινη χρήση φάρμακο «Hopveus — οξυβικό νάτριο» βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή και τον EMA στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει, καταρχάς, ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη καθόσον έκρινε ότι η Μόνιμη Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (στο εξής: CHMP) διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως προκειμένου να αποφασίσει κατά πόσον θα ζητήσει τη διατύπωση γνώμης από μόνιμη επιστημονική συμβουλευτική ή από ad hoc επιτροπή, αντιθέτως προς τις διατάξεις του άρθρου 62, παράγραφος 1, πέμπτο εδάφιο, τελευταία περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 (1), του άρθρου 11 των διαδικαστικών κανόνων της CHMP (2) και του άρθρου 6.1 των κατευθυντήριων γραμμών για τη διαδικασία επανεξέτασης (3), το δε σφάλμα αυτό συνοδεύεται από εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών καθότι εν προκειμένω και εν πάση περιπτώσει μόνο η μόνιμη επιστημονική συμβουλευτική ομάδα που ειδικεύεται στην ψυχιατρική θα μπορούσε βασίμως να κληθεί προς διαβούλευση.

Στη συνέχεια, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι προέβη σε εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών, καθόσον έκρινε ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε αποδείξει την επιρροή που θα μπορούσε να ασκήσει η διαβούλευση με την επιστημονική συμβουλευτική ομάδα που ειδικεύεται στην ψυχιατρική όσον αφορά την απόφαση, μολονότι, αφενός, το Hopveus βρισκόταν σε παρόμοια θέση με το Selincro (σχετικά με το φάρμακο αυτό προηγήθηκε διαβούλευση με τη μόνιμη επιστημονική συμβουλευτική ομάδα και χορηγήθηκε έγκριση για τη διάθεση στην αγορά) και, αφετέρου, η εμπειρογνωμοσύνη και ο τρόπος λειτουργίας της μόνιμης επιστημονικής συμβουλευτικής ομάδας που ειδικεύεται στην ψυχιατρική συνεπάγονταν ότι η διαβούλευση με αυτήν θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο όσον αφορά τη ληφθείσα απόφαση.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι, καταρχάς, υπέπεσε σε νομική πλάνη όσον αφορά το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως που κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον έκρινε ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε αποδείξει την έλλειψη αμεροληψίας της ad hoc επιτροπής την οποία συγκάλεσε η CHMP, με την αιτιολογία ότι η αναιρεσείουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία περί μεροληψίας ή προκατάληψης των μελών της, μολονότι η αναιρεσείουσα θεμελίωσε τον ισχυρισμό της στην αντικειμενική αμεροληψία, η οποία δεν προϋποθέτει την απόδειξη δηλώσεων ή θέσεων που σχετίζονται με υποκειμενική αμεροληψία.

Στη συνέχεια, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι προέβη σε εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών, καθόσον έκρινε ότι τα δύο μέλη της ad hoc επιτροπής δεν τελούσαν σε σύγκρουση καθηκόντων, μολονότι οι αντίστοιχες περιπτώσεις τους ήταν ικανές να εγείρουν αντικειμενικώς δικαιολογημένη αμφιβολία και, ως εκ τούτου, να θεμελιώσουν έλλειψη αντικειμενικής αμεροληψίας της εν λόγω ad hoc επιτροπής.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 726 /2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EE 2004, L 136, σ. 1).

(2)  Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση — Rules of Procedure, EMEA/45110/2007.

(3)  Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση, Procedural Advice on the Re-examination of CHMP Opinions, EMEA/CHMP/50745/2005 Rev. 1.

Γενικό Δικαστήριο

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Mubarak κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υποθέσεις T-335/18, T-338/18 και T-327/19) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο - Μέτρα κατά προσώπων τα οποία ευθύνονται για παράνομη ιδιοποίηση δημοσίου χρήματος και προσώπων ή οντοτήτων που συνδέονται με αυτά - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων - Διατήρηση του ονόματος των προσφευγόντων στον κατάλογο - Δικαιώματα υπεράσπισης - Υποχρέωση του Συμβουλίου να βεβαιωθεί ότι η απόφαση της αρχής τρίτου κράτους ελήφθη με τρόπο που διασφάλιζε τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας - Νομικό σφάλμα - Πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως)

(2022/C 237/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγoντες στην υπόθεση T-335/18: Gamal Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Κάιρο, Αίγυπτος), Alaa Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Κάιρο), Heidy Mohamed Magdy Hussein Rasekh (Κάιρο), Khadiga Mahmoud El Gammal (Κάιρο) (εκπρόσωποι: B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, barrister, G. Martin, C. Enderby Smith και F. Holmey, solicitors)

Προσφεύγoντες στην υπόθεση T-338/18: Suzanne Saleh Thabet (Κάιρο) (εκπρόσωποι: B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, barrister, G. Martin, C. Enderby Smith και F. Holmey, solicitors)

Προσφεύγoντες στην υπόθεση T-327/19: Gamal Mohamed Hosni Elsayed Mubarak, ως κληρονόμος του Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Κάιρο) (εκπρόσωποι: B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, barrister, G. Martin, C. Enderby Smith και F. Holmey, solicitors)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: V. Piessevaux και A. Αντωνιάδης)

Αντικείμενο

Προσφυγές που ασκούνται δυνάμει του άρθρου 263 της ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2018/466 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2018, L 78I, σ. 3), της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2019/468 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2019, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2019, L 80, σ. 40), και της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2020/418 του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2020, L 86, σ. 11), και, αφετέρου, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/465 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2018, L 78I, σ. 1), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/459 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2019, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2019, L 80, σ. 1), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/416 του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) no 270/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2019, L 80, σ. 1), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ 2020, L 86, σ. 3), καθόσον οι εν λόγω πράξεις έχουν εφαρμογή στους προσφεύγοντες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-335/18, T-338/18 και T-327/19 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/466 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2019/468 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2019, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο και την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/418 του Συμβουλιου, της 19ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο, καθόσον αυτές αφορούν τους Gamal Mohamed Hosni Elsayed Moubarak και Alaa Mohamed Hosni Elsayed Moubarak, καθώς και τις Heidy Mohamed Magdy Hussein Rasekh, Khadiga Mahmoud El Gammal και Suzanne Saleh Thabet.

3)

Ακυρώνει την απόφαση 2019/468 και την απόφαση 2020/418, καθόσον αυτές αφορούν τον Mohamed Hosni Elsayed Moubarak.

4)

Ακυρώνει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/465 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο, τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/459 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2019, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/416 του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 270/ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο, καθόσον αυτοί αφορούν τους Gamal Mohamed Hosni Elsayed Moubarak και Alaa Mohamed Hosni Elsayed Moubarak, καθώς και τις Heidy Mohamed Magdy Hussein Rasekh, Khadiga Mahmoud El Gammal και Suzanne Saleh Thabet.

5)

Ακυρώνει τον εκτελεστικό κανονισμό 2019/459 και τον εκτελεστικό κανονισμό 2020/416, καθόσον αυτοί αφορούν τον Mohamed Hosni Elsayed Moubarak.

6)

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι Gamal Mohamed Hosni Elsayed Moubarak, Alaa Mohamed Hosni Elsayed Moubarak και Mohamed Hosni Elsayed Moubarak, καθώς και οι Heidy Mohamed Magdy Hussein Rasekh, Khadiga Mahmoud El Gammal και Suzanne Saleh Thabet.

(1)  EE C 259 της 23.7.2018.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-508/19) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η κυβέρνηση του Γιβραλτάρ σχετικά με τον φόρο εταιρειών - Φορολογική απαλλαγή του εισοδήματος από παθητικούς τόκους και δικαιώματα εκμετάλλευσης - Εκ των προτέρων φορολογικές αποφάσεις προς όφελος πολυεθνικών εταιριών - Απόφαση της Επιτροπής με την οποία οι ενισχύσεις κηρύσσονται μη συμβατές με την εσωτερική αγορά - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Επιλεκτικό πλεονέκτημα - Δικαίωμα υποβολής παρατηρήσεων)

(2022/C 237/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη), MJN Global Holdings BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), Mead Johnson BV (Nimègue, Κάτω Χώρες), Mead Johnson Nutrition Co., (Σικάγο, Ιλινόις, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: C. Quigley, barrister, M. Whitehouse και P. Halford, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, B. Stromsky και P. Němečková)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2019/700 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.34914 (2013/C) που έθεσε σε εφαρμογή το Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά το καθεστώς φόρου εισοδήματος εταιρειών του Γιβραλτάρ (ΕΕ 2019, L 119, σ. 151).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση (ΕΕ) 2019/700 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.34914 (2013/C) που έθεσε σε εφαρμογή το Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά το καθεστώς φόρου εισοδήματος εταιρειών του Γιβραλτάρ, καθόσον, στο άρθρο 2, διαπιστώνεται ότι η ατομική ενίσχυση που χορήγησε η κυβέρνηση του Γιβραλτάρ βάσει της διατήρησης, μετά την 31η Δεκεμβρίου 2013, της εκ των προτέρων φορολογικής αποφάσεως προς όφελος της MJN Holdings (Gibraltar) Ltd είναι παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά και καθόσον, στο άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2, διατάσσεται η ανάκτηση της εν λόγω ενισχύσεως.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Οι Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) Pte Ltd, MJN Global Holdings BV, Mead Johnson BV, Mead Johnson Nutrition Co. και η Επιτροπή φέρουν έκαστη τα δικαστικά τους έξοδα.

(1)  EE C 295 της 2.9.2019.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — FC κατά EUAA

(Υπόθεση T-634/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προ-πειθαρχική διαδικασία - Αναστολή ασκήσεως των καθηκόντων, παρακράτηση επί των αποδοχών και απαγόρευση προσβάσεως στις εγκαταστάσεις και στον εξοπλισμό του EUAA - Έκθεση της OLAF - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Δικαίωμα ακροάσεως - Αρχή της αμεροληψίας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιώματα άμυνας - Ευθύνη - Στενός σύνδεσμος με τα ακυρωτικά αιτήματα)

(2022/C 237/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: FC (εκπρόσωποι: Β. Χριστιανός, Α. Σκουλίκης και Μ. Χ. Βλάχου)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (εκπρόσωποι: P. Eyckmans και Μ. Σταματοπούλου, επικουρούμενες από τους A. Guillerme και T. Bontinck, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ προσφυγή-αγωγή, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της από [εμπιστευτικό] αποφάσεως του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (EUAA) με την οποία της επιβλήθηκε αναστολή ασκήσεως των καθηκόντων της και της από [εμπιστευτικό] αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε από τον ως άνω Οργανισμό η από [εμπιστευτικό] διοικητική ένστασή της και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω των ως άνω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)

Καταδικάζει την FC στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 399 της 25.11.2019.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2022 — Flašker κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-392/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Μέτρα ληφθέντα από τη Σλοβενία υπέρ δημοτικού δικτύου φαρμακείων - Προκαταρκτικό στάδιο εξέτασης - Απόφαση της Επιτροπής με την οποία διαπιστώνεται απουσία κρατικής ενισχύσεως και ενδεχόμενη ύπαρξη υφιστάμενων ενισχύσεων - Απόφαση εκδοθείσα χωρίς να κινηθεί η επίσημη διαδικασία έρευνας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Σοβαρές δυσχέρειες)

(2022/C 237/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Petra Flašker (Grosuplje, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: K. Zdolšek, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Arenas και C. Georgieva)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωπος: B. Jovin Hrastnik)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2020) 1724 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Μαρτίου 2020, περί περατώσεως της εξετάσεως των μέτρων που αφορούν το δημόσιο φαρμακείο Lekarna Ljubljana υπό το πρίσμα των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ [υπόθεση SA.43546 (2016/FC) — Σλοβενία].

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση C(2020) 1724 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Μαρτίου 2020, περί περατώσεως της εξετάσεως των μέτρων που αφορούν το δημόσιο φαρμακείο Lekarna Ljubljana υπό το πρίσμα των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ [υπόθεση SA.43546 (2016/FC) — Σλοβενία], κατά το μέρος που αφορά τα ανήκοντα κατά διαχείριση στο Lekarna Ljubljana στοιχεία του ενεργητικού.

2)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Petra Flašker.

3)

Η Δημοκρατία της Σλοβενίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  EE C 297 της 7.9.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — KU κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-425/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Ηθική παρενόχληση - Διοικητική έρευνα - Άρθρο 12α του KYK - Αίτηση αρωγής - Απόρριψη της αίτησης - Άρθρο 24 του KYK - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Σφάλμα εκτιμήσεως - Εύλογη διάρκεια - Ευθύνη)

(2022/C 237/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: KU (εκπρόσωπος: A. Tymen, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: S. Marquardt, R. Spáč, G. Pasqualetti και E. Orgován)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της ΕΥΕΔ της 17ης Σεπτεμβρίου 2019, περί απορρίψεως της αιτήσεως αρωγής την οποία υπέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα, και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω πράξεων ηθικής παρενόχλησης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)

Καταδικάζει την KU στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 297 της 7.9.2020.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2022 — Correia κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση T-750/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΟΚΕ - Έκτακτοι υπάλληλοι - Αίτημα ανασύστασης της σταδιοδρομίας - Απόρριψη του αιτήματος - Προσφυγή ακυρώσεως - Νομότυπο της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας - Προθεσμία υποβολής διοικητικής ενστάσεως - Έννομο συμφέρον - Παραδεκτό - Ίση μεταχείριση - Ασφάλεια δικαίου - Δικαίωμα σε επαγγελματική εξέλιξη - Μη ύπαρξη δικαιώματος σε ανασύσταση της σταδιοδρομίας - Υποχρέωση για διενέργεια συγκριτικής εξέτασης των προσόντων - Ευθύνη - Ηθική βλάβη)

(2022/C 237/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Paula Correia (Woluwe-Saint-Étienne, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Pascua Mateo, K. Gambino, Ξ. Χαμόδρακα, A. Carvajal García-Valdecasas και L. Camarena Januzec, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή της βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, πρώτον, να ακυρωθεί η από 8 Απριλίου 2020 απόφαση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) με την οποία το εν λόγω όργανο απέρριψε το αίτημά της περί ανασύστασης της σταδιοδρομίας της, δεύτερον, να υποχρεωθεί η ΕΟΚΕ να καταβάλει καθυστερούμενους μισθούς και το εξ αυτών προκύπτον οικονομικό όφελος πλέον τόκων υπερημερίας και, τρίτον, να της επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την από 8 Απριλίου 2020 απόφαση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) με την οποία απορρίπτεται το αίτημα της Paula Correia περί ανασύστασης της σταδιοδρομίας της.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)

Καταδικάζει την ΕΟΚΕ στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 53 της 15.2.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2022 — QA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-68/21) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Συμφωνία επιχορήγησης που συνήφθη στο πλαίσιο του έβδομου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Έκθεση οικονομικού ελέγχου - Φρασεολογία - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Αναλογικότητα - Αρχή της χρηστής διοικήσεως)

(2022/C 237/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: QA (εκπρόσωπος: C. Roth, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Perrin και E. Stamate)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προσφυγή-αγωγή, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί αποκατάσταση της υλικής και ηθικής ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη εξαιτίας ορισμένων φράσεων που περιλαμβάνονται στην τελική έκθεση οικονομικού ελέγχου της 8ης Ιανουαρίου 2014 την οποία συνέταξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατόπιν του οικονομικού ελέγχου που πραγματοποίησε όσον αφορά τη συμμετοχή του A στο πρόγραμμα B, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την QA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 138 της 19.4.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Dorit-DFT κατά EUIPO — Erwin Suter (DORIT)

(Υπόθεση T-208/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα DORIT - Προγενέστερες εθνικές εταιρικές επωνυμίες - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Μη χρησιμοποίηση στις συναλλαγές σημείου του οποίου η ισχύς δεν είναι μόνον τοπική - Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 237/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dorit-DFT Fleischereimaschinen GmbH (Ellwangen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: E. Strauß, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Erwin Suter AG Maschinenfabrik Retus (Kölliken, Ελβετία) (εκπρόσωπος: C. Brecht, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 127/2020-5), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Dorit-DFT Fleischereimaschinen και Erwin Suter Maschinenfabrik Retus.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Dorit-DFT Fleischereimaschinen GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 228 της 14.6.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/50

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Agora Invest κατά EUIPO — Transportes Maquinaria y Obras (TRAMOSA)

(Υπόθεση T-219/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRAMOSA - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRAMOSA TRANSPORTE MAQUINARIA Y OBRAS, S.A. - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 15, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 18, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 2017/1001] - Μορφή που διαφέρει ως προς στοιχεία τα οποία δεν μεταβάλλουν τον διακριτικό χαρακτήρα)

(2022/C 237/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agora Invest, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Alejos Cutuli, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Transportes Maquinaria y Obras, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 16ης Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 566/2020-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Transportes Maquinaria y Obras και Agora Invest.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Agora Invest, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 228 της 14.6.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2022 — Moio κατά EUIPO — Paul Hartmann (moio.care)

(Υπόθεση T-276/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης moio.care - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Molicare - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2022/C 237/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Moio GmbH (Fürth, Γερμανία) (εκπρόσωπος: E. Grande García, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Eberl και D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Paul Hartmann AG (Heidenheim, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1034/2020-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του Paul Hartmann και της Moio.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Moio GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/51

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 2022 — Advanced Organic Materials κατά EUIPO — Swiss Pharma International (ADVASTEROL)

(Υπόθεση T-6/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Advanced Organic Materials, SA (Μπουένος Άιρες, Αργεντινή) (εκπρόσωπος: J. L. Rivas Zurdo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Swiss Pharma International AG (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Kondrat, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Οκτωβρίου 2020 (υπόθεση R 781/2020-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Swiss Pharma International και Advanced Organic Materials.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Καταδικάζει τις Advanced Organic Materials, SA και Swiss Pharma International AG στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και, την καθεμία, στο ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1)  EE C 62 της 22.2.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/52

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Retail Royalty κατά EUIPO — Fashion Energy (Απεικόνιση αετού)

(Υπόθεση T-226/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ακυρώσεως - Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη εκπτώσεως - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Retail Royalty Co. (Λας Βέγκας, Νεβάδα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J. Bogatz και Y. Stone, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Fashion Energy Srl (Μιλάνο, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 2813/2019-5), σχετικά με διαδικασία ακυρώσεως μεταξύ Fashion Energy και Retail Royalty.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργείται η δίκη.

2)

Η Retail Royalty Co. φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1)  EE C 228 της 14.6.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/52

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Sunshine Smile κατά EUIPO (PlusDental+)

(Υπόθεση T-265/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως - Εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sunshine Smile GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Weller και V. Wolf, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Eberl και D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1834/2020-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου PlusDental+ ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Καταδικάζει το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 263 της 5.7.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/53

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2022 — Hewlett Packard Enterprise Development κατά EUIPO — Aruba (ARUBA)

(Υπόθεση T-343/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hewlett Packard Enterprise Development LP (Χιούστον, Τέξας, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: P. Roncaglia και N. Parrotta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl και J. F. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Aruba SpA (Ponte San Pietro, Ιταλία) (εκπρόσωπος: N. Scardaccione, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 259/2020-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Aruba και Hewlett Packard Enterprise Development.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Η Hewlett Packard Enterprise Development LP και η Aruba SpA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, έκαστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1)  EE C 329 της 16.8.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/54

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2022 — Hewlett Packard Enterprise Development κατά EUIPO — Aruba (ARUBA NETWORKS)

(Υπόθεση T-345/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hewlett Packard Enterprise Development LP (Χιούστον, Τέξας, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: P. Roncaglia και N. Parrotta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl και J. F. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Aruba SpA (Ponte San Pietro, Ιταλία) (εκπρόσωπος: N. Scardaccione, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1473/2020-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεωως ακυρότητας μεταξύ Aruba και Hewlett Packard Enterprise Development.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Η Hewlett Packard Enterprise Development LP και η Aruba SpA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, έκαστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1)  EE C 329 της 16.8.2021.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/54

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαρτίου 2022 — Gustopharma Consumer Health κατά EUIPO — Helixor Heilmittel (HELIXORIGINAL)

(Υπόθεση T-797/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gustopharma Consumer Health, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Wachinger και R. Drozdz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Helixor Heilmittel GmbH (Rosenfeld, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Οκτωβρίου 2021 (υπόθεση R 1644/2019-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Helixor Heilmittel και Gustopharma Consumer Health.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Η Gustopharma Consumer Health, SL φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1)  EE C 73 της 14.2.2022.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/55

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαρτίου 2022 — Gustopharma Consumer Health κατά EUIPO — Helixor Heilmittel (HELIXFORTE)

(Υπόθεση T-798/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 237/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gustopharma Consumer Health, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Wachinger και R. Drozdz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Helixor Heilmittel GmbH (Rosenfeld, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Οκτωβρίου 2021 (υπόθεση R 1645/2019-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Helixor Heilmittel και Gustopharma Consumer Health.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Η Gustopharma Consumer Health, SL φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1)  EE C 73 της 14.2.2022.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/55

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Ιανουαρίου 2022 — XH κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-522/21)

(2022/C 237/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: XH (εκπρόσωπος: K. Górny-Salwarowska, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση D/386/20 της 24ης Νοεμβρίου 2020 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα διόρθωσης του φακέλου Sysper 2 της προσφεύγουσας-ενάγουσας, όπως αυτή επικυρώθηκε με την απόφαση αριθ. R/125/21 που εξέδωσε η ΑΔΑ στις 16 Ιουνίου 2021 επί της διοικητικής ένστασης που υποβλήθηκε από την προσφεύγουσα-ενάγουσα στις 22 Φεβρουαρίου 2021·

—

να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Νοεμβρίου 2020 (IA υπ’ αριθ. 32-2020) περί μη καταχώρισης του ονόματός της στον πίνακα των προαχθέντων υπαλλήλων για το 2020, όπως αυτή επικυρώθηκε με την απόφαση αριθ. R/80/21 που εξέδωσε η ΑΔΑ στις 8 Ιουνίου 2021 επί της διοικητικής ένστασης που υποβλήθηκε από την προσφεύγουσα στις 5 Φεβρουαρίου 2021·

—

να διατάξει την καταβολή αποζημίωσης στην προσφεύγουσα-ενάγουσα για την αποκατάσταση της ζημίας που αυτή υπέστη (1)·

—

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παρατυπία των επίμαχων διαδικασιών προαγωγής: παράβαση της απόφασης GIP 45 C (2013) 8968 της Επιτροπής που περιλαμβάνει τις γενικές εκτελεστικές διατάξεις του άρθρου 45 του ΚΥΚ· παράβαση του άρθρου 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ υπό το πρίσμα του άρθρου 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παράλειψη πραγματικής σύγκρισης των προσόντων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης κατά την εφαρμογή των κριτηρίων προαγωγής του άρθρου 45 του ΚΥΚ, υπό το πρίσμα του άρθρου 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  Με την προσφυγή-αγωγή ζητείται η καταβολή δύο συγκεκριμένων ποσών αποζημίωσης, ήτοι 25 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης και 50 000 ευρώ ως αποζημίωση για τη ζημία που ισχυρίζεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/56

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2022 — T Systems International κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-173/22)

(2022/C 237/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: T-Systems International GmbH (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: E. van Nuffel d’Heynsbroeck, D. Bogaert και T. Payan, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση ανάθεσης της σύμβασης παροχής υπηρεσιών για την οποία διεξήχθη ο Διαγωνισμός DIGIT/A3/PR/2019/010 σχετικά με τις Διευρωπαϊκές υπηρεσίες τηλεματικής μεταξύ διοικήσεων (στο εξής: TESTA), τα αποτελέσματα του οποίου κοινοποιήθηκαν την 21η Ιανουαρίου 2022·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 168, παράγραφος 6, του δημοσιονομικού κανονισμού (1) και υποστηρίζεται ότι όλες οι προσφορές που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας ήταν παράνομες καθώς οι προβλεπόμενες στη συγγραφή υποχρεώσεων προϋποθέσεις καθιστούν την εκτέλεση της υπηρεσίας και, κατ’ επέκταση, την υποβολή κανονικής προσφοράς υπερβολικά δυσχερή ή αδύνατη.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής τροποποίησε τις υποχρεωτικές απαιτήσεις που προβλέπονται στη συγγραφή υποχρεώσεων παραβιάζοντας τους ουσιώδεις όρους της διαδικασίας κατά τον έλεγχο των προσφορών των άλλων προσφερόντων.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι υφίσταται υψηλός κίνδυνος ουσιώδους τροποποίησης της σύμβασης καθώς η Επιτροπή ήταν αδύνατο να αγνοεί ότι οι τεχνικοί όροι βάσει των οποίων το θεσμικό αυτό όργανο ανέθεσε τη σύμβαση επρόκειτο πολύ σύντομα να καταστούν παρωχημένοι, αν δεν ήταν ήδη παρωχημένοι κατά τον χρόνο διεξαγωγής του διαγωνισμού, με αποτέλεσμα να παραβεί το άρθρο 170 του δημοσιονομικού κανονισμού.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/57

Προσφυγή-αγωγή της 14ης Απριλίου 2022 — Mariani κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-196/22)

(2022/C 237/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Thierry Mariani (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F.-P. Vos, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση D-301939, της 3ης Μαρτίου 2022, της Ομάδας Στήριξης της Δημοκρατίας και Συντονισμού των Εκλογών, περί αποκλεισμού του Thierry Mariani από κάθε συμμετοχή στις αντιπροσωπείες παρατήρησης εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έως τη λήξη της θητείας του ως βουλευτή (2019-2024)·

—

να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό ύψους 3 000 ευρώ, δυνάμει των άρθρων 87 επ. του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας. Κατά τον προσφεύγοντα, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη, καθόσον δεν προσδιορίζει με ακρίβεια τα κείμενα επί των οποίων στηρίζεται η κύρωση.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μη τήρηση της προβλεπόμενης από τον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διαδικασίας επιβολής κυρώσεων. Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι είναι πρόδηλη εν προκειμένω η διαδικαστική πλημμέλεια, καθόσον ουδεμία διάταξη του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αφορά την επίδικη περίπτωση και, παραλλήλως, δεν τηρήθηκε η πειθαρχική διαδικασία που εφαρμόζεται και προβλέπεται στον κώδικα δεοντολογίας για τους βουλευτές.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι δεν τηρήθηκε η αρχή της κατ’ αντιμωλίαν συζητήσεως. Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι η διαδικασία επιβολής κυρώσεων δεν είχε κατ’ αντιμωλίαν χαρακτήρα, καθόσον δεν έγινε σεβαστό το δικαίωμά του ακροάσεως, δοθέντος ότι δεν του παρασχέθηκε η δυνατότητα να διατυπώσει τις απόψεις του πρoτού επιβληθεί κύρωση σε βάρος του.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, η οποία υπογράφηκε στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950 (στο εξής: ΕΣΔΑ). Κατά τον προσφεύγοντα, δεν τηρήθηκε η αρχή της ισότητας, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν του κοινοποιήθηκε στη μητρική του γλώσσα και δεν μνημονεύει τα μέσα παροχής ένδικης προστασίας και τις προθεσμίες ασκήσεώς τους. Επιπλέον, η αρχή η αρμόδια για την άσκηση ποινικής δίωξης ενήργησε ως δικαστική αρχή, ενώ ο διαχωρισμός των λειτουργιών αυτών αποτελεί εγγύηση κατοχυρωμένη από το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, λόγω της αυστηρότητάς της, ενέχει δυσμενή διάκριση, καθόσον ελήφθη κατόπιν μιας πρώτης απόφασης περί αναστολής, της 18ης Ιουνίου 2021, η οποία ήδη εισήγε άνιση μεταχείριση μεταξύ βουλευτών ανάλογα με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής περί απαγόρευσης επιτακτικής εντολής με αποδέκτη βουλευτή. Η προσβαλλόμενη απόφαση στερεί από τον βουλευτή την ανεξαρτησία του και παραβιάζει την απαγόρευση επιτακτικής εντολής σε αυτόν, καθόσον δεν μπορεί να προσαφθεί βασίμως στον προσφεύγοντα ότι είχε προσκληθεί από κράτος εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ασκήσει σε αυτό τα καθήκοντα του ανεξάρτητου παρατηρητή εκλογών, μολονότι ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι εκπροσωπούσε, στο πλαίσιο αυτό, το ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο του οποίου είναι μέλος.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση είναι οριστική και μη υποκείμενη σε αναθεώρηση. Κατά τον προσφεύγοντα, η προσβαλλόμενη απόφαση υπόκειται εν τέλει σε ακύρωση, καθότι έχει άμεση εφαρμογή και ουδεμία δυνατότητα επανεξέτασης προβλέπει προ της λήξης της θητείας του ως βουλευτή.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/58

Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2022 — Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-200/22)

(2022/C 237/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna, pełnomocnik)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που περιλαμβάνονται στα έγγραφα της 7ης Φεβρουαρίου 2022, της 8ης Φεβρουαρίου 2022, της 16ης Μαρτίου 2022 και της 31ης Μαρτίου 2022, σχετικά με τον συμψηφισμό απαιτήσεων λόγω των ημερήσιων χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν με τη διάταξη του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση Τσεχία κατά Πολωνίας (C-121/21 R, EU:C:2021:752), όσον αφορά την περίοδο από τις 20 Σεπτεμβρίου 2021 έως τις 21 Ιανουαρίου 2022,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται αναρμοδιότητα της Επιτροπής και παράβαση των άρθρων 101 και 102, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του Κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου λόγω εφαρμογής της διαδικασίας είσπραξης απαιτήσεων μέσω συμψηφισμού, μολονότι οι εν λόγω απαιτήσεις έπαυσαν να υφίστανται. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν διέθετε νόμιμες βάσεις για την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων σε περίπτωση κατά την οποία τα αποτελέσματα της διάταξης της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 έληξαν αναδρομικώς λόγω της σύναψης συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Πολωνίας και της Τσεχίας, της παραίτησης αμφοτέρων των διαδίκων από τις αξιώσεις τους και της διαγραφής της υπόθεσης C-121/21 (2) από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ καθώς και παραβίαση των άρθρων 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας των προσβαλλόμενων αποφάσεων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, εκδίδοντας τις προσβαλλόμενες αποφάσεις, η Επιτροπή δεν παρέθεσε την απαιτούμενη από τη Συνθήκη και τη νομολογία αιτιολογία σε σχέση με τις νόμιμες βάσεις της διαδικασίας είσπραξης απαιτήσεων που τέθηκε σε εφαρμογή με αυτές τις αποφάσεις.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

(2)  Διάταξη της 4ης Φεβρουαρίου 2022, Τσεχική Δημοκρατία κατά Πολωνίας (Mine de Turów), C-121/21, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2022:82.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/59

Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2022 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-203/22)

(2022/C 237/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman και J. Langer)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 15ης Φεβρουαρίου 2022 με στοιχεία αναφοράς Ref. Ares (2022) 1097097, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του Βασιλείου των Κάτω Χωρών να αναθεωρηθεί η απόφαση της 6ης Ιανουαρίου 2022 και να παραταθεί κατά τέσσερα έτη η προθεσμία των οκτώ ετών για την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών στην υπόθεση FresQ·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της 15ης Φεβρουαρίου 2022 στηρίζεται στην εσφαλμένη παραδοχή ότι η διαδικασία ανάκτησης δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβαίνει σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 54, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 1306/2013, καθόσον δέχεται ότι η υπέρβαση της οκταετούς προθεσμίας πρέπει να αποδοθεί στο Βασίλειο των Κάτω Χωρών.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/59

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Απριλίου 2022 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-206/22)

(2022/C 237/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Sara Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: G. Karouni και K. Assogba, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις ακόλουθες πράξεις, καθόσον αφορούν την προσφεύγουσα:

—

την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/242, του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και το παράρτημά της Ι·

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/237 του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και το παράρτημά του II·

—

να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει ποσό ύψους 10 000 ευρώ προς αποκατάσταση κάθε είδους βλάβης που υπέστη η προσφεύγουσα·

—

δυνάμει του άρθρου 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα. Η Sara Makhlouf ζητεί να καταδικαστεί το Συμβούλιο στα δικαστικά του έξοδα καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ίδια και τα οποία επιφυλάσσεται να δικαιολογήσει κατά τη διεξαγωγή της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη. Συναφώς, η προσφεύγουσα προσάπτει στο Συμβούλιο ότι προσέβαλε τα δικαιώματά της άμυνας και ιδίως το δικαίωμα ακρόασης πριν τη λήψη της απόφασης για την καταχώριση του ονόματός της στους επίδικους καταλόγους.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτίμησης και απουσία αποδεικτικών στοιχείων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι ισχυρισμοί του Συμβουλίου οι σχετικοί με «[ενυπάρχοντα] κίνδυνο ότι τα περιουσιακά στοιχεία που κληρονομήθηκαν θα χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη των δραστηριοτήτων του συριακού καθεστώτος και θα περιέλθουν απευθείας στην κατοχή του καθεστώτος, ενδεχομένως συμβάλλοντας στη βίαιη καταστολή του άμαχου πληθυσμού από αυτό» πρέπει να απορριφθούν οριστικά καθόσον στερούνται οιασδήποτε νομικής πραγματικής βάσεως.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής αναλογικότητας κατά την προσβολή θεμελιωδών δικαιωμάτων. Κατά την προσφεύγουσα, το επίδικο μέτρο πρέπει να ακυρωθεί, καθόσον είναι δυσανάλογο προς τον σκοπό που επιδιώκεται με τις επίδικες πράξεις. Ο δυσανάλογος χαρακτήρας προκύπτει ιδίως από το γεγονός ότι θίγονται αδιακρίτως όλα τα περιουσιακά στοιχεία της προσφεύγουσας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις θίγουν αδικαιολόγητα το δικαίωμα ιδιοκτησίας της, καθόσον αφορούν αδιακρίτως τα περιουσιακά στοιχεία που μπορεί αυτή να κληρονομήσει, αλλά και προσωπικά της περιουσιακά στοιχεία.

5.

Ο πέμπτος λόγος αφορά το αίτημα αποκατάστασης της προκληθείσας βλάβης.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/60

Προσφυγή-αγωγή της 19ης Απριλίου 2022 — Mhana κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-207/22)

(2022/C 237/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ghada Mhana (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: G. Karouni και K. Assogba, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, κατά το μέρος που αφορούν την ίδια,

—

την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/242, του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και το παράρτημά της I·

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/237 του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και το παράρτημά του II·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο να καταβάλει το ποσό των 10 000 ευρώ προς αποκατάσταση κάθε είδους προξενηθείσας βλάβης.

—

Βάσει του άρθρου 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος φέρει τα έξοδα της δίκης. Η Ghada Mhana ζητεί να καταδικαστεί το Συμβούλιο στα δικαστικά του έξοδα, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ίδια και τα οποία επιφυλάσσεται να δικαιολογήσει κατά τη διάρκεια της δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως/Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-206/22, Makhlouf κατά Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/61

Προσφυγή-αγωγή της 19ης Απριλίου 2022 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-208/22)

(2022/C 237/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Kinda Makhlouf (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: G. Karouni και K. Assogba, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα/ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, κατά το μέρος που αφορούν την ίδια,

—

την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/242, του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και το παράρτημά της I·

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/237 του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και το παράρτημά του II·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο να καταβάλει το ποσό των 50 000 ευρώ προς αποκατάσταση κάθε είδους προξενηθείσας βλάβης.

Βάσει του άρθρου 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος φέρει τα έξοδα της δίκης. Η Kinda Makhlouf ζητεί να καταδικαστεί το Συμβούλιο στα δικαστικά του έξοδα, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ίδια και τα οποία επιφυλάσσεται να δικαιολογήσει κατά τη διάρκεια της δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως — Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι κατ’ ουσίαν πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-206/22, Makhlouf κατά Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/62

Προσφυγή-αγωγή της 19ης Απριλίου 2022 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-209/22)

(2022/C 237/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Shahla Makhlouf (Fairfax, Βιρτζίνια, ΗΠΑ) (εκπρόσωποι: G. Karouni και K. Assogba, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, κατά το μέρος που αφορούν την ίδια,

—

την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/242, του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και το παράρτημά της I·

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/237 του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και το παράρτημά του II·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο να καταβάλει το ποσό των 30 000 ευρώ προς αποκατάσταση κάθε είδους προξενηθείσας βλάβης.

—

Βάσει του άρθρου 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος φέρει τα έξοδα της δίκης. Η Shahla Makhlouf ζητεί να καταδικαστεί το Συμβούλιο στα δικαστικά του έξοδα, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ίδια και τα οποία επιφυλάσσεται να δικαιολογήσει κατά τη διάρκεια της δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως/Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-206/22, Makhlouf κατά Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/62

Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2022 — Prigozhina κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-212/22)

(2022/C 237/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Violetta Prigozhina (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωπος: M. Cessieux, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή της Violetta Prigozhina και,

καθόσον αφορούν την προσφεύγουσα,

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/265 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ ΚΕΠΠΑ (1),

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/260 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 269/2014 (2),

—

να κρίνει ότι το όνομα της Violetta Prigozhina πρέπει να διαγραφεί αμέσως από τις προσβαλλόμενες πράξεις,

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 87 και 91 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης των προσβαλλόμενων πράξεων, καθόσον δεν προέβη σε καμία ειδική αιτιολόγηση για τη καταχώριση του ονόματος της προσφεύγουσας στο σώμα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, ούτε για την κατανόηση της λογικής πίσω από την εν λόγω καταχώριση.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη ουσιαστικής νομιμότητας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η αιτιολογία ενέχει σφάλματα επί των πραγματικών περιστατικών λόγω των οποίων στερείται επαρκούς βάσης και ότι πάσχει από πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί ότι συνδέεται επί του παρόντος με την Concord Management and Consulting Llc. Αμφισβητεί επίσης ότι ο γιος της συνδέεται με τον όμιλο Wagner και ότι, εν πάση περιπτώσει, από τους δεσμούς με τον γιο της δεν μπορεί να συναχθεί βάσιμα το συμπέρασμα ότι μπορεί να συνέβαλε σε οποιαδήποτε παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, ο πραγματικός σκοπός της καταχώρισης του ονόματός της ήταν στην πραγματικότητα να επηρεάσει έμμεσα το γιο της Yevgeniy Prigozhin.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η αοριστία των λόγων της καταχώρισής της την εμποδίζει να τους προσβάλει αποτελεσματικά.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που της επιβλήθηκαν είναι δυσανάλογα, καθόσον δεν επιτυγχάνουν τον επιδιωκόμενο από το Συμβούλιο σκοπό.

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/265 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 42 I, σ. 98).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/260 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 (ΕΕ 2022, L 42 I, σ. 3).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/63

Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2022 — Lifestyle Equities κατά EUIPO — Greenwich Polo Club (GREENWICH POLO CLUB)

(Υπόθεση T-217/22)

(2022/C 237/82)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lifestyle Equities CV (Amstelveen, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: S. Terpstra, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Greenwich Polo Club, Inc. (Greenwich, Connecticut, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GREENWICH POLO CLUB — Υπ’ αριθ. 2 919 256 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1063/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/64

Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2022 — Roxtec κατά EUIPO — Wallmax (Απεικόνιση μπλε τετραγώνου το οποίο περιέχει οκτώ ομόκεντρους μαύρους κύκλους)

(Υπόθεση T-218/22)

(2022/C 237/83)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Roxtec AB (Karlskrona, Σουηδία) (εκπρόσωποι: J. Olsson και J. Adamsson, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Wallmax Srl (Μιλάνο, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Απεικόνιση μπλε τετραγώνου το οποίο περιέχει οκτώ ομόκεντρους μαύρους κύκλους) — Υπ’ αριθ. 7 376 023 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1093/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο δεύτερο τμήμα προσφυγών του EUIPO προς επανεξέταση· ή

—

να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, απαλείφοντας την τελευταία πρόταση της παραγράφου 31 αυτής· και

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 94 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 95 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/65

Προσφυγή της 22ας Απριλίου 2022 — Wallmax κατά EUIPO — Roxtec (Απεικόνιση μπλε τετραγώνου το οποίο περιέχει οκτώ ομόκεντρους μαύρους κύκλους)

(Υπόθεση T-219/22)

(2022/C 237/84)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wallmax Srl (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Ferrari, L. Goglia και G. Rapaccini, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Roxtec AB (Karlskrona, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Απεικόνιση μπλε τετραγώνου το οποίο περιέχει οκτώ ομόκεντρους μαύρους κύκλους) — Υπ’ αριθ. 7 376 023 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1093/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον το δεύτερο τμήμα προσφυγών θεωρεί ότι το επίδικο σήμα δεν είναι άκυρο βάσει του άρθρου 7, στοιχείο εʹ, περίπτωση ii, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα ακόλουθα προϊόντα: Κλάση 6 — Σύνδεσμοι διεισδύσεως από μέταλλο για καλώδια και σωλήνες· μεταλλικά πλαίσια στεγανοποίησης· Κλάση 17 — Πλαίσια στεγανοποίησης από πλαστικό ή καουτσούκ· Κλάση 19 — Μη μεταλλικοί άκαμπτοι σωλήνες κατασκευών· μη μεταλλικά πλαίσια στεγανοποίησης·

—

να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον το δεύτερο τμήμα προσφυγών ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων όσον αφορά τα έξοδα·

—

κατά συνέπεια, να κάνει δεκτή την απόφαση που εξέδωσε το τμήμα ακυρώσεων του EUIPO στις 23 Απριλίου 2021·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, περίπτωση ii, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/65

Προσφυγή της 25ης Απριλίου 2022 — CiviBank κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-220/22)

(2022/C 237/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Banca di Cividale SpA — Società Benefit (CiviBank) (Cividale del Friuli, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Merola, A. Cassano και A. Cogoni, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (EΚΤ) (ECB-SSM-2022-IT-7 (QLF-2021-0155), της 23ης Μαρτίου 2022 (η οποία εμπεριέχεται σε μία ή σε πλείονες πράξεις), με την οποία η τελευταία χορήγησε άδεια στην Banca Sparkasse και στο Fondazione Sparkasse: (i) να αποκτήσουν και να διατηρήσουν ειδική συμμετοχή μεγαλύτερη του 10 % στο κεφάλαιο και στα δικαιώματα ψήφου της CiviBank· (ii) να υπερβούν το προαναφερθέν όριο και να αποκτήσουν άμεσα ελέγχουσα συμμετοχή στην CiviBank, κατόπιν και συνεπεία των δημοσίων προσφορών εθελοντικής και συνολικής εξαγοράς που ανακοινώθηκαν στην αγορά στις 9 Δεκεμβρίου 2021 βάσει των άρθρων 4 και 6 του κανονισμού (ΕE) 1024/2013 (1) του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2021, των άρθρων 19, 22, 53 και 67 του Testo Unico Bancario και των σχετικών εκτελεστικών διατάξεων·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 23 της οδηγίας 2013/36, καθώς και παράβαση του άρθρου 86 του κανονισμού 468/2014, του άρθρου 49 ΣΛΕΕ, και της γενικής αρχής του δικαίου της ΕΕ περί απαγορεύσεως των διακρίσεων, κατά την αξιολόγηση της καταλληλότητας του αγοραστή.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, και συνακόλουθα παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας που κατοχυρώνονται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης και παραβίαση των αντιστοίχων γενικών αρχών του δικαίου που απορρέουν από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/66

Προσφυγή της 25ης Απριλίου 2022 — Pharmaselect International κατά EUIPO -- OmniActive Health Technologies (LUTAMAX)

(Υπόθεση T-221/22)

(2022/C 237/86)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pharmaselect International Beteiligungs GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: S. Jackermeier και D. Wiedemann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: OmniActive Health Technologies Ltd (Βομβάη, Ινδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «LUTAMAX» — Υπ’ αριθ. 3 472 974 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24/2/2022 στις υποθέσεις R 524/2021-1 και R 649/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να διατάξει να παραμείνει σε ισχύ η καταχώριση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπ' αριθ. 3 472 974 LUTAMAX για τα ακόλουθα προϊόντα:

Κλάση 5: Φαρμακευτικά και κτηνιατρικά παρασκευάσματα· Διαιτητικές ουσίες για ιατρικές χρήσεις· συμπληρώματα διατροφής για ιατρική ή διαιτητική χρήση· παρασκευάσματα βιταμινών για ιατρική ή διαιτητική χρήση· παρασκευάσματα για τη φροντίδα των ματιών (για φαρμακευτικούς σκοπούς)· κανένα από τα προαναφερθέντα προϊόντα για κτηνιατρικούς σκοπούς·

Κλάση 29: Διαιτητικά τρόφιμα και συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση (περιλαμβανόμενα στην κλάση 29)· βρώσιμα έλαια και λίπη·

Κλάση 30: είδη διαιτητικής και συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρικές χρήσεις (περιλαμβανόμενα στην κλάση 30)·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/67

Προσφυγή — Αγωγή της 22ας Απριλίου 2022 — Engineering — Ingegneria Informatica κατά Επιτροπής και REA

(Υπόθεση T-222/22)

(2022/C 237/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Engineering — Ingegneria Informatica SpA (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Villata, L. Montevecchi και C. Oncia, δικηγόροι)

Καθών-εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκός Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κηρύξει άκυρα, παράνομα και στερούμενα έννομων αποτελεσμάτων ή να ακυρώσει: α) την επιστολή με τίτλο «Letter of Conclusion — ref. Ares (2021) 7900224 -» της 21ης Δεκεμβρίου 2021, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Directorate-General for Research & Innovation, Directorate H — Common Implementation Centre H.2 — Common Audit Service) — ref. CAIA389007, β) τη συνημμένη στο Letter of Conclusion Ares (2021) 7900224 τελική έκθεση ελέγχου, γ) την «Confirmation Letter του Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας (REA) REA. C — Future Society C.2 — Secure Society της 23ης Φεβρουαρίου 2022» (έγγραφο αιτήσεως), δ) το χρεωστικό σημείωμα του Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας υπ’ αριθ. 3242202693 της 23ης Φεβρουαρίου 2022 (χρεωστικό σημείωμα),

—

να κηρύξει επιλέξιμες τις δαπάνες που έχουν εξαιρεθεί από τις «Επιλέξιμες Δαπάνες» σύμφωνα με τη Grant Agreement Dogana και, κατά συνέπεια, να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Engineering να συμπεριληφθούν οι δαπάνες αυτές στον καθορισμό του συνολικού ποσού της επιχορήγησης που προβλέπεται στην προαναφερθείσα σύμβαση και, σε κάθε περίπτωση, να αναγνωρίσει ότι η Επιτροπή δεν έχει δικαίωμα να ανακτήσει τα ποσά αυτά

—

να καταδικάσει τους καθών-εναγόμενους στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Εκτελεστικό Οργανισμό Έρευνας των διατάξεων της Grant Agreement που συνήφθη μεταξύ της προσφεύγουσας-ενάγουσας και του εν λόγω οργανισμού.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι η αίτηση και το χρεωστικό σημείωμα βασίζονται στα αποτελέσματα ελέγχου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία παράνομα απέκλεισε από τις επιλέξιμες δαπάνες κατά την έννοια της Grant Agreement, στην οποία η προσφεύγουσα ήταν συμβαλλόμενο μέρος και η οποία της παρείχε το δικαίωμα να λάβει τις επιδοτήσεις που προέβλεπε η εν λόγω συμφωνία, τα επιδόματα που χορηγήθηκαν στους εργαζομένους βάσει γενικών στόχων

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι στο πλαίσιο προηγούμενων προγραμμάτων επιδοτήσεων στα οποία συμμετείχε η προσφεύγουσα (ιδίως του 7ου Framework Programme), το σύστημα αμοιβών που αποκλείσθηκε με τις προσβαλλόμενες πράξεις, αν και εξετάσθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είχε γίνει δεκτό χωρίς επιφυλάξεις.

—

Επομένως, η αδικαιολόγητη αλλαγή θέσης της Αρχής όσον αφορά το παραδεκτό των πριμοδοτήσεων συνιστά παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η σημασία της οποίας έχει επανειλημμένα επιβεβαιωθεί από το Δικαστήριο και από το Γενικό Δικαστήριο.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη ερμηνεία της Grant Agreement «Dogana» και των συμβατικών ρητρών που περιέχονται σε αυτήν, καθόσον αποκλείστηκαν δαπάνες που ήταν επιτρεπτές σύμφωνα με τη γραμματική διατύπωση της ίδιας της σύμβασης, για τους λόγους που αναφέρονται στον πρώτο ισχυρισμό.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/68

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2022– Casablanca Clothing κατά EUIPO — Adrien (CASABLANCA TENNIS CLUB)

(Υπόθεση T-228/22)

(2022/C 237/88)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Casablanca Clothing Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: A. Cléry και C. Devernay, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Adrien SARL (Μασσαλία, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση του σήματος CASABLANCA TENNIS CLUB με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 471 645 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Φεβρουαρίου στην υπόθεση R 1186/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να κάνει δεκτή την υπ’ αριθ. 1 471 645 αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του σήματος CASABLANCA TENNIS CLUB στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/69

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2022 — Growth Finance Plus κατά EUIPO (doglover)

(Υπόθεση T-231/22)

(2022/C 237/89)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Growth Finance Plus AG (Gommiswald, Ελβετία) (εκπρόσωπος: H. Twelmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης doglover — Υπ’ αριθ. 18 107 487 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 720/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/69

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2022 — Growth Finance Plus κατά EUIPO (catlover)

(Υπόθεση T-232/22)

(2022/C 237/90)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Growth Finance Plus AG (Gommiswald, Ελβετία) (εκπρόσωπος: H. Twelmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης catlover — Υπ’ αριθ. 18 107 485 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 717/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/70

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2022 — Islentyeva κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-233/22)

(2022/C 237/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ekaterina Islentyeva (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Moyse, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την παρούσα προσφυγή ακυρώσεως που ασκείται βάσει του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

επί της ουσίας, να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/335 (ΕΕ L. 57, σ. 4), της 28ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ L 229 της 31ης Ιουλίου 2014, σ. 13) και, αφετέρου, τον κανονισμό (ΕE) 2022/334 του Συμβουλίου (ΕΕ L 57, σ. 1), της 28ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει τις κρίσιμες διατάξεις των προσβαλλόμενων πράξεων·

—

συνεπεία των ανωτέρω, να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Ekaterina Islentyeva να χρησιμοποιεί την άδεια χειριστή ιδιωτικών αεροσκαφών που κατέχει και να απογειώνεται και προσγειώνεται στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και να υπερίπταται του εδάφους αυτού·

—

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, εν προκειμένω, οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν εκθέτουν κατά τρόπο σαφή και αδιαμφισβήτητο τη συλλογιστική του θεσμικού οργάνου που τις εξέδωσε, γεγονός που δεν παρέχει στην ίδια τη δυνατότητα να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους ελήφθη το μέτρο και στο αρμόδιο δικαστήριο να ασκήσει τον έλεγχό του.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα περιοριστικά μέτρα που απαγορεύουν τη χρήση της άδειας χειριστή ιδιωτικού αεροσκάφους σε κάθε πολίτη της Ένωσης που είναι επιπλέον και Ρώσος υπήκοος στερούνται αναλογικότητας και δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των άρθρων 2, 3 και 21 ΣΕΕ. Η προσφεύγουσα εκτιμά ότι τα επιβληθέντα περιοριστικά μέτρα δεν είναι συμβατά με τις αξίες του κράτους δικαίου και την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των άρθρων 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και του άρθρου 18 ΣΛΕΕ. Η προσφεύγουσα, που έχει διπλή ιθαγένεια, ρωσική και λουξεμβουργιανή, θεωρεί ότι υφίσταται δυσμενή διάκριση στο μέτρο που, αφενός, τυγχάνει διαφορετικής μεταχείρισης από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες που εξακολουθούν να έχουν δικαίωμα χρήσης της άδειας χειριστή αεροσκάφους και, αφετέρου, τυγχάνει ίδιας μεταχείρισης με όλους τους Ρώσους υπηκόους παρόλο που βρίσκεται σε διαφορετική κατάσταση.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση του άρθρου 45 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα περιοριστικά μέτρα που της επιβλήθηκαν την εμποδίζουν να ασκήσει το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας καθόσον της απαγορεύεται να υπερίπταται του γαλλικού, του γερμανικού ή ακόμα και του βελγικού εδάφους.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/71

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2022 — Ismailova κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-234/22)

(2022/C 237/92)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gulbakhor Ismailova (Τασκένδη, Ουζμπεκιστάν) (εκπρόσωπος: J. Grand d’Esnon, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

κατά κύριο λόγο, να ακυρώσει:

—

την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022 (1), κατά το μέρος που αφορά την G. Ismailova·

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/581 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022 (2), κατά το μέρος που αφορά την G. Ismailova·

—

την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/329 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2022 (3)·

—

τον κανονισμό (ΕE) 2022/330 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2022 (4)·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει:

—

την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, κατά το μέρος που αφορά την G. Ismailova·

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/581 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, κατά το μέρος που αφορά την G. Ismailova·

—

τα στοιχεία στ' και ζ' της παραγράφου 2 του άρθρου 1 της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2022/329 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2022

—

τα στοιχεία στ' και ζ' του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/330 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2022.

—

εν πάση περιπτώσει, να υποχρεώσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στην G. Ismailova το ποσό των 20 000 ευρώ κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 140, στοιχείο β', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου για τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε για την προάσπιση των συμφερόντων της.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει οκτώ λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας των νέων κριτηρίων που καθόρισε το Συμβούλιο τα οποία περιλαμβάνονται στην απόφαση 2022/329/ ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2022 και τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/330 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2022.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας της συμπερίληψης της προσφεύγουσας στον σχετικό κατάλογο καθόσον η συμπερίληψη αυτή στηρίζεται σε παράνομα κριτήρια.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας της συμπερίληψης της προσφεύγουσας στον σχετικό κατάλογο καθόσον δεν αποδεικνύεται η πλήρωση του βασικού κριτηρίου της υποστήριξης εκ μέρους της προσφεύγουσας του πολέμου στην Ουκρανία.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας της συμπερίληψης της προσφεύγουσας στον σχετικό κατάλογο καθόσον το Συμβούλιο αθέτησε την υποχρέωση αιτιολόγησης και δεν τήρησε το βάρος αποδείξεως που το ίδιο φέρει.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας της συμπερίληψης της προσφεύγουσας στον σχετικό κατάλογο δεδομένου του αβάσιμου της αιτιολογίας που επικαλέστηκε το Συμβούλιο.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας.

8.

Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται προσβολή της επιχειρηματικής ελευθερίας και της ελευθερίας ελεύθερης μετακίνησης της προσφεύγουσας.

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 110, σ. 55).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/581 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 110, σ. 3).

(3)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/329 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 50, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/330 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 51, σ. 1).

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/72

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2022 — Russian Direct Investment Fund κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-235/22)

(2022/C 237/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Russian Direct Investment Fund (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: K. Σκορδής και A. Γαβριηλίδης, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/346 του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (1) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), και τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/345 του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, (2) (στο εξής: προσβαλλόμενος κανονισμός, από κοινού: προσβαλλόμενες πράξεις), κατά το μέρος που οι εν λόγω πράξεις κατονομάζουν ή αφορούν το προσφεύγον ή εφαρμόζονται σε αυτό·

—

επικουρικώς, δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, να κρίνει ότι οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 4β της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (όπως τροποποιήθηκε) και οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 2ε του κανονισμού (ΕΕ) 833/2014 (όπως τροποποιήθηκε) δεν έχουν εφαρμογή και/ή είναι άκυρες, λόγω του παράνομου χαρακτήρα τους, καθόσον κατονομάζουν ή αφορούν το προσφεύγον ή εφαρμόζονται σε αυτό, και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και τον προσβαλλόμενο κανονισμό καθόσον κατονομάζουν ή αφορούν το προσφεύγον ή εφαρμόζονται σε αυτό.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η επιβολή των περιοριστικών μέτρων εις βάρος του προσφεύγοντος δεν ερείδεται σε «αρκούντως στέρεα πραγματική βάση».

—

Το Συμβούλιο παρέλειψε προδήλως να τηρήσει την υποχρέωσή του να διασφαλίσει ότι η απόφαση επιβολής των περιοριστικών μέτρων που αφορούν το προσφεύγον ή που επιβλήθηκαν λόγω σύνδεσης ή συνεργασίας με το προσφεύγον ελήφθη βάσει «αρκούντως στέρεας πραγματικής βάσης».

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων άμυνας και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος.

Με την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων, το Συμβούλιο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος καθόσον:

—

οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν χωρίς να ενημερωθεί το προσφεύγον ούτε πριν ούτε και σε εύλογο χρόνο μετά την έκδοσή τους·

—

ουδέποτε παρασχέθηκε στο προσφεύγον έστω και συνοπτική έκθεση των λόγων για τους οποίους εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις (στο μέτρο που το αφορούν ή εφαρμόζονται σε αυτό)·

—

το καθού ουδέποτε γνωστοποίησε στο προσφεύγον τα αποδεικτικά στοιχεία βάσει των οποίων αποφάσισε να εκδώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις ούτε του έδωσε την ευκαιρία να υποβάλει παρατηρήσεις και να προασπίσει τα δικαιώματά του.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος της επιχειρηματικής ελευθερίας του προσφεύγοντος, μέσω της επιβολής δυσανάλογου περιορισμού στην άσκηση του εν λόγω δικαιώματος.

Με την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων, το Συμβούλιο προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα επιχειρηματικής ελευθερίας του προσφεύγοντος, καθόσον:

—

οι προσβαλλόμενες πράξεις περιορίζουν σημαντικά την επιχειρηματική ελευθερία του προσφεύγοντος·

—

οι προσβαλλόμενες πράξεις θίγουν την ουσία του θεμελιώδους δικαιώματος που κατοχυρώνεται στο άρθρο 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

το Συμβούλιο δεν τήρησε τις νομικές υποχρεώσεις του (συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης αιτιολόγησης και γνωστοποίησης στον ενδιαφερόμενο των στοιχείων επί των οποίων βασίστηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις), γεγονός που καθιστά αδύνατη την εκ μέρους του Δικαστηρίου αξιολόγηση και εκτίμηση του κατά πόσον τα κρίσιμα περιοριστικά μέτρα α) είναι αναγκαία και ανταποκρίνονται πράγματι στους επιδιωκόμενους σκοπούς γενικού συμφέροντος· και β) τελούν σε αναλογία προς τον επιδιωκόμενο σκοπό·

—

σε κάθε περίπτωση, τα επίμαχα περιοριστικά μέτρα δεν είναι αναγκαία και δεν ανταποκρίνονται πράγματι στους επιδιωκόμενους σκοπούς γενικού συμφέροντος, καθώς οι δραστηριότητες και τα σχέδια που συγχρηματοδοτεί το προσφεύγον δεν συνεισφέρουν στην «στρατιωτική επίθεση κατά της Ουκρανίας» ούτε χρηματοδοτούν, διευκολύνουν ή παρέχουν αρωγή στις δράσεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην Ουκρανία.

(1)  ΕΕ 2022 L 63, σ. 5.

(2)  ΕΕ 2022 L 63, σ. 1.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/73

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Απριλίου 2022 — Intel Corporation κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-236/22)

(2022/C 237/94)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Intel Corporation Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Beard, J. Williams, BL, και B. Meyring, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

α.

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει αποζημίωση ύψους 593 177 661,75 ευρώ, τα οποία αντιστοιχούν: σε τόκους υπερημερίας επί του κυρίου ποσού ύψους 1 060 000 000 ευρώ με το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ από την πρώτη ημέρα του μήνα κατά τον οποίο εκδόθηκε η απόφαση C(2009) 3726 τελικό της 13ης Μαΐου 2009 (στο εξής: η απόφαση) (ήτοι επιτόκιο 1,25 %), προσαυξημένο κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες (ή, εάν αυτό δεν γίνει δεκτό, με το επιτόκιο που θα κριθεί πρόσφορο από το Γενικό Δικαστήριο), για την περίοδο μεταξύ 13ης Αυγούστου 2009 (ημερομηνία προσωρινής καταβολής του προστίμου από την Intel) και 25ης Φεβρουαρίου 2022 (ημερομηνία επιστροφής του κυρίου ποσού του προστίμου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή), αφαιρουμένου του ποσού των τόκων που κατέβαλε ήδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Intel, το οποίο ανέρχεται σε 38 059 598,52 ευρώ·

β.

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει τόκους επί του ανωτέρω υπό α) ζητούμενου ποσού για την περίοδο από 25ης Φεβρουαρίου 2022 (ημερομηνία επιστροφής του κυρίου ποσού του προστίμου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) ή, επικουρικώς, από 28ης Απριλίου 2022 (ημερομηνία καταθέσεως της παρούσας προσφυγής-αγωγής) ή, έτι επικουρικότερον, από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης επί της παρούσας προσφυγής-αγωγής, έως την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή θα καταβάλει πράγματι το εν λόγω ποσό προς εκτέλεση απόφασης δεχόμενης την παρούσα προσφυγή-αγωγή με το επιτόκιο που εφαρμόζει η ΕΚΤ για τις πράξεις της αναχρηματοδότησης, προσαυξημένο κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες, ή, εάν αυτό δεν γίνει δεκτό, με το επιτόκιο που θα κριθεί πρόσφορο από το Γενικό Δικαστήριο·

γ.

περαιτέρω ή επικουρικώς:

i.

να ακυρώσει οποιαδήποτε απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένων τυχόν αποφάσεων που περιέχονται στο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 1ης Μαρτίου 2022, με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνείται την επιστροφή των τόκων υπερημερίας και να την υποχρεώσει να καταβάλει τα ανωτέρω υπό α) και β) ζητούμενα ποσά· ή

ii.

επικουρικώς, να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή ενήργησε παρανόμως καθόσον δεν κατέβαλε στην Intel τόκους υπερημερίας επί του κυρίου ποσού ενός προστίμου που επιστράφηκε κατόπιν ακύρωσης της απόφασης C(2009) 3726 τελικό της 13ης Μαΐου 2009 στην Υπόθεση COMP/C-3/37.990 Intel, και να την υποχρεώσει να καταβάλει τα ανωτέρω υπό α) και β) ζητούμενα ποσά.

δ.

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της Intel στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως, ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Πρώτον, σύμφωνα με το άρθρο 268 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και το άρθρο 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί την καταβολή αποζημίωσης και των συνεπαγόμενων τόκων για τη ζημία που υπέστη λόγω της άρνησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να καταβάλει τόκους υπερημερίας επί του κύριου ποσού ενός προστίμου το οποίο επιστράφηκε κατόπιν της ακύρωσης, με την απόφαση T-286/09 RENV, ECLI:EU:T:2022:19, του άρθρου 2 της απόφασης C(2009) 3726 τελικό της 13ης Μαΐου 2009 της Επιτροπής στην Υπόθεση COMP/C-3/37.990 Intel. Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα-ενάγουσα επικαλείται την υποχρέωση που προβλέπει το άρθρο 266 ΣΛΕΕ για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων προς συμμόρφωση με την ακύρωση προστίμου, υποχρέωση η οποία περιλαμβάνει και την καταβολή τόκων υπερημερίας.

2.

Δεύτερον, περαιτέρω ή επικουρικώς, σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί την ακύρωση οποιασδήποτε απόφασης με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνείται να επιστρέψει τους τόκους υπερημερίας με το ανωτέρω αναφερθέν επιτόκιο, για τον λόγο ότι μια τέτοια απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 266 ΣΛΕΕ.

3.

Τρίτον, έτι επικουρικότερον, σύμφωνα με το άρθρο 265 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει λάβει οριστικώς θέση (παρά τα αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας), η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί να διαπιστωθεί ότι η Επιτροπή ενήργησε παρανόμως καθόσον δεν κατέβαλε στην Intel τους προαναφερθέντες τόκους υπερημερίας σύμφωνα με το άρθρο 266 ΣΛΕΕ και να υποχρεωθεί το θεσμικό αυτό όργανο να καταβάλει τους τόκους υπερημερίας με το επιτόκιο που αναφέρεται ανωτέρω.

4.

Όλως επικουρικώς, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι κάθε αντίθετη ερμηνεία των κανονισμών του 2002, του 2012 και/ή του 2018 βάσει της οποίας θα αποκλειόταν η καταβολή τόκων υπερημερίας σύμφωνα με το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Γενικό Δικαστήριο, θα είχε ως συνέπεια την παραβίαση του πρωτογενούς δικαίου της ΕΕ από τις οικείες διατάξεις. Υπό τις συνθήκες αυτές, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει, επικουρικώς, έλλειψη νομιμότητας σύμφωνα με τα άρθρα 266 ΣΛΕΕ και 277 ΣΛΕΕ σε επικουρική και εναλλακτική βάση.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/75

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2022 — Cherusci κατά EUIPO — LexDellmeier (RIALTO)

(Υπόθεση T-239/22)

(2022/C 237/95)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cherusci Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: G. Donath, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: LexDellmeier Intellectual Property Law Firm (Μόναχο, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης RIALTO — Υπ’ αριθ. 11 706 546 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 695/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 94 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/75

Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2022 — OmniActive Health Technologies κατά EUIPO — Pharmaselect International (LUTAMAX)

(Υπόθεση T-242/22)

(2022/C 237/96)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: OmniActive Health Technologies Ltd (Βομβάη Ινδία) (εκπρόσωποι: M. Hawkins, Solicitor, T. Dolde και C. Zimmer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Pharmaselect International Beteiligungs GmbH (Βιέννη, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης LUTAMAX — Υπ’ αριθ. 3 472 974 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Φεβρουαρίου 2022 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 524/2021-1 και R 649/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει μερικώς την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον διέταξε να διατηρηθεί η καταχώριση του EUTM No 3472974 LUTAMAX στο μητρώο των «διατροφικών συμπληρωμάτων για ιατρική ή διατροφική χρήση προς ενίσχυση της υγείας των οφθαλμών, εξαιρουμένων των κτηνιατρικών χρήσεων»,

—

να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εάν ασκήσει παρέμβαση, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

—

Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

—

Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/76

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2022 — PGTEX Morocco κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-245/22)

(2022/C 237/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PGTEX Morocco (Ταγγέρη, Μαρόκο) (εκπρόσωποι: P. Vander Schueren και T. Martin-Brieu, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/302 της Επιτροπής, της 24ης Φεβρουαρίου 2022, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/492, όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/776, στις εισαγωγές ορισμένων υφασμένων και/ή ραμμένων υφασμάτων από υαλοΐνες (στο εξής: υφάσματα από υαλοΐνες) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (στο εξής: ΛΔΚ) στις εισαγωγές υφασμάτων από υαλοΐνες που αποστέλλονται από το Μαρόκο, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Μαρόκου είτε όχι, και για την περάτωση της έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/492 στις εισαγωγές υφασμάτων από υαλοΐνες καταγωγής Αιγύπτου από εισαγωγές υφασμάτων από υαλοΐνες που αποστέλλονται από το Μαρόκο, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Μαρόκου είτε όχι (1) (στο εξής: προσβαλλόμενος κανονισμός), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα· και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη τη συμφωνία σύνδεσης και το άρθρο 22 του βασικού κανονισμού και ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας, καθώς επιβάλλει μέτρα αντιντάμπινγκ κατά των εξαγόμενων από την προσφεύγουσα υφασμάτων από υαλοΐνες προτιμησιακής καταγωγής Μαρόκου χωρίς να έχει αποδειχθεί ότι οι εισαγωγές αποτελούσαν αντικείμενο ντάμπινγκ κατά το άρθρο VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) και χωρίς τα μέτρα αυτά να συνάδουν με τη συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (συμφωνία αντιντάμπινγκ).

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής δεν τήρησε την υποχρέωσή της αιτιολογήσεως, προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και το δικαίωμα χρηστής διοίκησης, υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και παρέβη το άρθρο 18, παράγραφος 1, και το άρθρο 18, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού, καθόσον εφάρμοσε στοιχεία διαθέσιμα εις βάρος της προσφεύγουσας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοίκησης και παρέβη το άρθρο 13, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού, καθόσον έκρινε ότι δεν υφίστατο ικανός αποχρών λόγος ή οικονομική δικαιολογία για τη σύσταση της προσφεύγουσας· και

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοίκησης, παραβίασε τις αρχές της απαγόρευσης των διακρίσεων και της ίσης μεταχείρισης και παρέβη τα άρθρα 13, παράγραφος 1, και 13, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού, καθόσον στηρίχθηκε στη διαπίστωση ότι η πραγματοποιούμενη στο Μαρόκο διαδικασία κατασκευής συνιστά «εργασία συναρμολόγησης».

(1)  ΕΕ 2022, L 46, σ. 49.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/77

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2022 — PGTEX Morocco κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-246/22)

(2022/C 237/98)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PGTEX Morocco (Ταγγέρη, Μαρόκο) (εκπρόσωποι: P. Vander Schueren και T. Martin-Brieu, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/301 της Επιτροπής, της 24ης Φεβρουαρίου 2022, για την επέκταση του οριστικού αντισταθμιστικού δασμού που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/776 στις εισαγωγές ορισμένων υφασμένων και/ή ραμμένων υφασμάτων από υαλοΐνες (στο εξής: υφάσματα από υαλοΐνες) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές υφασμάτων από υαλοΐνες που αποστέλλονται από το Μαρόκο, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Μαρόκου είτε όχι, και για την περάτωση της έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των αντισταθμιστικών μέτρων που επιβλήθηκαν με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/776 στις εισαγωγές υφασμάτων από υαλοΐνες καταγωγής Αιγύπτου από εισαγωγές υφασμάτων από υαλοΐνες που αποστέλλονται από το Μαρόκο, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Μαρόκου είτε όχι (1) (στο εξής: προσβαλλόμενος κανονισμός), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα· και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παραβίασε την ευρωμεσογειακή συμφωνία σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και του Βασιλείου του Μαρόκου, αφετέρου (συμφωνία σύνδεσης), παρέβη το άρθρο 33 του κανονισμού (EΕ) 2016/1037 (βασικού κανονισμού) και ενήργησε κατά κατάχρηση εξουσίας καθόσον επέβαλε αντισταθμιστικούς δασμούς, χωρίς να λάβει υπόψη ότι τα υφάσματα από υαλοΐνες που εξάγει η προσφεύγουσα είναι προτιμησιακής καταγωγής Μαρόκου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής δεν τήρησε την υποχρέωσή της αιτιολογήσεως, προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και το δικαίωμα χρηστής διοίκησης, υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και παρέβη το άρθρο 28, παράγραφος 1, και το άρθρο 28, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού, καθόσον εφάρμοσε στοιχεία διαθέσιμα εις βάρος της προσφεύγουσας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοίκησης και παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού, καθόσον έκρινε ότι δεν υφίστατο ικανός αποχρών λόγος ή οικονομική δικαιολογία για τη σύσταση της προσφεύγουσας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοίκησης, παραβίασε τις αρχές της απαγόρευσης των διακρίσεων και της ίσης μεταχείρισης και παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού, καθόσον στηρίχθηκε στη διαπίστωση ότι η πραγματοποιούμενη στο Μαρόκο διαδικασία κατασκευής συνιστά «εργασία συναρμολόγησης»· και

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού κατά των επιδοτήσεων, καθόσον έκρινε ότι τα υφάσματα από υαλοΐνες της προσφεύγουσας εξακολουθούν να τυγχάνουν επιδοτήσεων χορηγούμενων σε Κινέζους παραγωγούς υφασμάτων από υαλοΐνες.

(1)  ΕΕ 2022, L 46, σ. 31.

20.6.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 237/78

Προσφυγή της 9ης Μαΐου 2022 — Groschopp κατά EUIPO (Sustainability through Quality)

(Υπόθεση T-253/22)

(2022/C 237/99)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Groschopp AG Drives & More (Viersen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Schiffer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Sustainability through Quality — Υπ’ αριθ. 18 158 368 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Μαρτίου 2022 στην υπόθεση R 1076/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.