		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 77

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	63ό έτος 9 Μαρτίου 2020

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2020/C 77/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2020/C 77/02	Υπόθεση C-274/14: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 21ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Económico-Administrativo Central (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία που κίνησε η Banco de Santander SA (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 267 ΣΛΕΕ – Έννοια του όρου εθνικό δικαστήριο – Κριτήρια – Ανεξαρτησία του οικείου εθνικού οργάνου – Ισοβιότητα των μελών του – Απαράδεκτο της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως)	2
2020/C 77/03	Υπόθεση C-175/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 – PTC Therapeutics International Ltd κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, European Confederation of Pharmaceutical Entrepreneurs (Eucope) (Αίτηση αναιρέσεως – Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ένωσης – Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 – Άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση – Εξαίρεση για λόγους προστασίας εμπορικών συμφερόντων – Άρθρο 4, παράγραφος 3 – Προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων – Έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας κυκλοφορίας στην αγορά φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση – Απόφαση να παρασχεθεί σε τρίτον πρόσβαση στα έγγραφα – Γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας – Απουσία υποχρεώσεως των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφαρμόζουν γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας)	2
2020/C 77/04	Υπόθεση C-177/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Juzgado Contencioso-Administrativo no 14 de Madrid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] Almudena Baldonedo Martín κατά Ayuntamiento de Madrid (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 4 – Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων – Ρήτρα 5 – Μέτρα που αποσκοπούν στην αποτροπή της καταχρήσεως που μπορεί να προκύψει από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου – Αποζημίωση σε περίπτωση λύσεως της σχέσεως εργασίας – Άρθρα 151 και 153 ΣΛΕΕ – Άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Δυνατότητα εφαρμογής – Διαφορετική μεταχείριση ανάλογα με τον χαρακτηρισμό του νομικού καθεστώτος που διέπει τη σχέση εργασίας ως δημόσιου ή ιδιωτικού, κατά το εθνικό δίκαιο)	3
2020/C 77/05	Υπόθεση C-178/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 – MSD Animal Health Innovation GmbH, Intervet international BV κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) (Αίτηση αναιρέσεως – Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ένωσης – Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 – Άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση – Εξαίρεση για λόγους προστασίας εμπορικών συμφερόντων – Άρθρο 4, παράγραφος 3 – Προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων – Έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας κυκλοφορίας στην αγορά κτηνιατρικού φαρμάκου – Απόφαση να παρασχεθεί σε τρίτον πρόσβαση στα έγγραφα – Γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας – Απουσία υποχρεώσεως των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφαρμόζουν γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας)	4
2020/C 77/06	Υπόθεση C-578/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 23ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Δίκη που κίνησε η Energiavirasto (Προδικαστική παραπομπή – Εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας – Οδηγία 2009/72/ΕΚ – Άρθρο 3 – Προστασία των καταναλωτών – Άρθρο 37 – Καθήκοντα και αρμοδιότητες της ρυθμιστικής αρχής – Εξωδικαστική επίλυση διαφορών – Έννοια του όρου μέρος – Δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής κατά της αποφάσεως της ρυθμιστικής αρχής – Καταγγελία υποβληθείσα από οικιακό πελάτη κατά επιχειρήσεως διαχειρίσεως δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας)	5
2020/C 77/07	Υπόθεση C-814/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Ursa Major Services BV κατά Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (Προδικαστική παραπομπή – Κοινή αλιευτική πολιτική – Κανονισμός (ΕΚ) 1198/2006 – Άρθρο 55, παράγραφος 1 – Χρηματοδοτική συνεισφορά του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας (ΕΤΑ) – Επιλεξιμότητα δαπανών – Προϋπόθεση – Δαπάνες που έχουν όντως πραγματοποιηθεί από τους δικαιούχους – Έννοια)	5
2020/C 77/08	Υπόθεση C-29/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 23ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Bundessozialgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – ZP κατά Bundesagentur für Arbeit (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική ασφάλιση – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 – Παροχές ανεργίας – Υπολογισμός – Μη λήψη υπόψη του τελευταίου μισθού που εισπράχθηκε στο κράτος μέλος κατοικίας – Υπερβολικά βραχεία περίοδος αναφοράς – Μισθός που εισπράχθηκε μετά τη λύση της σχέσεως εργασίας – Πρόσωπο που είχε προηγουμένως ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα στην Ελβετία)	6
2020/C 77/09	Υπόθεση C-32/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AT κατά Pensionsversicherungsanstalt (Προδικαστική παραπομπή – Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Οδηγία 2004/38/ΕΚ – Άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο α' – Δικαίωμα μόνιμης διαμονής – Απόκτηση του δικαιώματος πριν από τη συμπλήρωση συνεχούς χρονικού διαστήματος πέντε ετών διαμονής – Πρόσωπο το οποίο κατά τον χρόνο παύσης της εργασίας του έχει φθάσει στην ηλικία για την απόκτηση δικαιωμάτων σε σύνταξη γήρατος)	7
2020/C 77/10	Υπόθεση C-506/18 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Erik Josefsson (Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Έκτακτος υπάλληλος – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – Καταγγελία της συμβάσεως – Συμφωνία για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων – Αίτηση αναιρέσεως που κατέστη άνευ αντικειμένου – Κατάργηση της δίκης)	8
2020/C 77/11	Υπόθεση C-613/18: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Tributário de Lisboa (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Estado do Canadá κατά Autoridade Tributária e Aduaneira (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Περιορισμοί στις κινήσεις κεφαλαίων από ή προς τρίτες χώρες – 'Αμεση φορολογία – Φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων – Κέρδη διανεμόμενα από εταιρίες που εδρεύουν στην Πορτογαλία – Μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου)	8
2020/C 77/12	Υπόθεση C-47/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg - Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – HA κατά Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst (Προδικαστική παραπομπή – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία η' έως ι' – Διάφορες απαλλαγές οι οποίες συνδέονται με τα παιδιά ή τους νέους, τη σχολική ή την πανεπιστημιακή εκπαίδευση – Μαθήματα κυματοδρομίας και ιστιοπλοΐας για σχολικά και πανεπιστημιακά ιδρύματα – Σχολική εκδρομή)	9
2020/C 77/13	Υπόθεση C-813/19 PPU: Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Cour d’appel d’Aix-En-Provence (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του MN (Προδικαστική παραπομπή – Επείγουσα προδικαστική διαδικασία – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Άρθρο 6, παράγραφος 1 – Έννοια του όρου δικαστική αρχή έκδοσης – Αποτελεσματική δικαστική προστασία)	10
2020/C 77/14	Υπόθεση C-58/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2019 ο Mykola Yanovych Azarov κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 13 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-247/17, Mykola Yanovych Azarov κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	11
2020/C 77/15	Υπόθεση C-236/19 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Μαρτίου 2019 ο István Szécsi και η Nóra Somossy κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Ιανουαρίου 2019 στην υπόθεση T-331/18, István Szécsi και Nóra Somossy κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	11
2020/C 77/16	Υπόθεση C-315/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gericht Erster Instanz Eupen (Βέλγιο) στις 16 Απριλίου 2019 – YU κατά Wallonische Region	12
2020/C 77/17	Υπόθεση C-461/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Ιουνίου 2019 η All Star CV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 29 Μαρτίου 2019 στην υπόθεση T-611/17, All Star κατά EUIPO - Carrefour Hypermarchés	12
2020/C 77/18	Υπόθεση C-513/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie (Πολωνία) στις 5 Ιουλίου 2019 – P.J. κατά (X) S.A.	13
2020/C 77/19	Υπόθεση C-548/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 17 Ιουλίου 2019 η Laurence Bonnafous κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 6 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-614/17, Bonnafous κατά EACEA	13
2020/C 77/20	Υπόθεση C-550/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Social de Madrid (Ισπανία) στις 17 Ιουλίου 2019 – EV κατά Obras y Servicios Públicos S.A., Acciona Agua, S.A.	14
2020/C 77/21	Υπόθεση C-586/19 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-179/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot	15
2020/C 77/22	Υπόθεση C-587/19 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-180/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot	15
2020/C 77/23	Υπόθεση C-588/19 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-181/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot	16
2020/C 77/24	Υπόθεση C-589/19 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-182/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot	16
2020/C 77/25	Υπόθεση C-590/19 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-183/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot	17
2020/C 77/26	Υπόθεση C-664/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Σεπτεμβρίου 2019 η Agencja Wydawnicza Technopol sp. z o. o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 26 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-117/18, Agencja Wydawnicza Technopol κατά EUIPO	17
2020/C 77/27	Υπόθεση C-761/19: Προσφυγή της 17ης Οκτωβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας	17
2020/C 77/28	Υπόθεση C-805/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Salzburg (Αυστρία) στις 31 Οκτωβρίου 2019 – CT κατά VINI GmbH	19
2020/C 77/29	Υπόθεση C-810/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 4 Νοεμβρίου 2019 – Flightright GmbH κατά Qatar Airways	19
2020/C 77/30	Υπόθεση C-815/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 6 Νοεμβρίου 2019 – Natumi GmbH κατά Land Nordrhein-Westfalen	20
2020/C 77/31	Υπόθεση C-825/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Thüringer Finanzgericht (Γερμανία) στις 12 Νοεμβρίου 2019 – Beeren-, Wild-, Feinfrucht GmbH κατά Hauptzollamt Erfurt	21
2020/C 77/32	Υπόθεση C-826/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 13 Νοεμβρίου 2019 – WZ κατά Austrian Airlines AG	22
2020/C 77/33	Υπόθεση C-844/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 15 Νοεμβρίου 2019 – CS, Finanzamt Graz-Stadt	23
2020/C 77/34	Υπόθεση C-868/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Berlin-Brandenburg (Γερμανία) στις 27 Νοεμβρίου 2019 – M-GmbH κατά Finanzamt für Körperschaften	23
2020/C 77/35	Υπόθεση C-875/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2019 η FV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-27/18 RENV, FV κατά Συμβουλίου	24
2020/C 77/36	Υπόθεση C-877/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2019 η FV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-153/17, FV κατά Συμβουλίου	25
2020/C 77/37	Υπόθεση C-894/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 3 Δεκεμβρίου 2019 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-47/18, UZ κατά Κοινοβουλίου	26
2020/C 77/38	Υπόθεση C-896/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Qorti Ċivili Prim’Awla - Ġurisdizzjoni Kostituzzjonali (Μάλτα) στις 5 Δεκεμβρίου 2019 – Repubblika κατά Il-Prim Ministru	27
2020/C 77/39	Υπόθεση C-905/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Darmstadt (Γερμανία) στις 11 Δεκεμβρίου 2019 – EP κατά Kreis Groß-Gerau	28
2020/C 77/40	Υπόθεση C-927/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 18 Δεκεμβρίου 2019 – UAB Klaipėdos regiono atliekų tvarkymo centras κατά UAB Ecoservice Klaipėda, UAB Klaipėdos autobusų parkas, UAB Parsekas, UAB Klaipėdos transportas	28
2020/C 77/41	Υπόθεση C-930/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil du Contentieux des Étrangers (Βέλγιο) στις 20 Δεκεμβρίου 2019 – X κατά État belge	30
2020/C 77/42	Υπόθεση C-940/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 30 Δεκεμβρίου 2019 – Les Chirurgiens-Dentistes de France, Confédération des Syndicats médicaux français, Fédération des Syndicats pharmaceutiques de France, Syndicat des Biologistes, Syndicat des Médecins libéraux, Union dentaire, Conseil national de l’Ordre des Chirurgiens-Dentistes, Conseil national de l’Ordre des Masseurs-Kinésithérapeutes, Conseil national de l’Ordre des Infirmiers κατά Ministre des Solidarités et de la Santé, Ministre de l’Enseignement supérieur, de la Recherche et de l’Innovation, Premier ministre	31
2020/C 77/43	Υπόθεση C-948/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 31 Δεκεμβρίου 2019 – UAB Manpower Lit κατά E.S., M.L., M.P., V.V. και R.V.	32
2020/C 77/44	Υπόθεση C-950/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Helsingin hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 17 Δεκεμβρίου 2019 – A	33
2020/C 77/45	Υπόθεση C-3/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rīgas rajona tiesa (Λεττονία) στις 7 Ιανουαρίου 2020 – Ποινική διαδικασία κατά AB, CE, SIA MM investīcijas	33
2020/C 77/46	Υπόθεση C-4/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 7 Ιανουαρίου 2020 – Alti OOD κατά Direktor na Direktsia Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika – Plovdiv pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite	34
2020/C 77/47	Υπόθεση C-24/20: Προσφυγή της 17ης Ιανουαρίου 2020 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	35
2020/C 77/48	Υπόθεση C-115/18: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal correctionnel de Saint-Brieuc - Chambre détachée de Guingamp (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Procureur de la République κατά Tugdual Carluer, Yann Latouche, Dominique Legeard, Thierry Leleu, Dimitri Pinschof, Brigitte Plunian, Rozenn Marechal	36
2020/C 77/49	Υπόθεση C-297/18: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τους Humbert Jörg Köfler, Wolfgang Leitner, Joachim Schönbeck, Wolfgang Semper κατά Bezirkshauptmannschaft Murtal, παρισταμένης της: Finanzpolizei	36
2020/C 77/50	Υπόθεση C-712/18: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τους ZR, AR, BS κατά Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld, παρισταμένης της: Finanzpolizei	37
2020/C 77/51	Υπόθεση C-713/18: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τους ZR, BS, AR κατά Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld, παρισταμένης της: Finanzpolizei	37
2020/C 77/52	Υπόθεση C-138/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τον DY κατά Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld, παρισταμένης της: Finanzpolizei	37
2020/C 77/53	Υπόθεση C-139/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τον DY	38
2020/C 77/54	Υπόθεση C-154/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Κύπρος) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Κυπριακή Κεντρική Αρχή κατά GA	38
2020/C 77/55	Υπόθεση C-227/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από την DX κατά Bürgermeister der Stadt Graz, παρισταμένης της: Finanzpolizei	38
2020/C 77/56	Υπόθεση C-334/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 18ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landgericht Stuttgart (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Eurowings GmbH κατά GD, HE, IF	39
2020/C 77/57	Υπόθεση C-672/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Conseil du Contentieux des Étrangers (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – X κατά État belge	39
	Γενικό Δικαστήριο
2020/C 77/58	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-786/16 και T-224/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – PV κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Ηθική παρενόχληση – Δέσμη βλαπτικών για τον προσφεύγοντα αποφάσεων της Επιτροπής – Αίτημα αρωγής – Πειθαρχική διαδικασία – Παύση των καθηκόντων – Απόσυρση της ανάκλησης – Νέα πειθαρχική διαδικασία – Νέα ανάκληση)	40
2020/C 77/59	Υπόθεση T-168/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – CBA Spielapparate- und Restaurantbetrieb κατά Επιτροπής (Πρόσβαση στα έγγραφα – Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 – Έγγραφα που αφορούν τη διοικητική διαδικασία σχετικά με εικαζόμενη κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε από τις αυστριακές αρχές σε δικαιούχους παραχώρησης βάσει του νόμου περί τυχερών παιγνίων – Άρνηση προσβάσεως – Εξαίρεση για λόγους προστασίας του σκοπού επιθεώρησης, έρευνας και οικονομικού ελέγχου – Υπερισχύον δημόσιο συμφέρον – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας)	41
2020/C 77/60	Υπόθεση T-19/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2020 – Λιθουανία κατά Επιτροπής (ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ – Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση – Δαπάνες που πραγματοποίησε η Λιθουανία – Εφάπαξ και κατ’αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις – Αγροτική ανάπτυξη – Σύστημα ελέγχου της πολλαπλής συμμόρφωσης – Διοικητικός έλεγχος – Επιτόπιος έλεγχος – Ποιότητα των ελέγχων – Ιδιότητα των αιτούντων – Δημιουργία τεχνητών προϋποθέσεων – Εύλογος χαρακτήρας των δαπανών – Δαπάνες πραγματοποιούμενες στο πλαίσιο έργων – Ανάλυση κινδύνων – Παράγοντες κινδύνων – Μη προβλεπόμενες από το δίκαιο της Ένωσης αποκλίσεις του συστήματος κυρώσεων – Υπερβολικά επιεικές σύστημα αξιολόγησης και κυρώσεων – Ετήσια στατιστικά στοιχεία ελέγχου)	42
2020/C 77/61	Υπόθεση T-292/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – Πορτογαλία κατά Επιτροπής (ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ – Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση – Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Πορτογαλία – Άρθρα 32 και 33 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 – Άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 – Έννοια του εθνικού δικαστηρίου)	43
2020/C 77/62	Υπόθεση T-402/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Aquino κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου (Υπαλληλική υπόθεση – Απεργία των διερμηνέων – Μέτρα επίταξης υπηρεσιών διερμηνέων ληφθέντα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – Έλλειψη νομικής βάσης – Ευθύνη – Ηθική βλάβη)	43
2020/C 77/63	Υπόθεση T-598/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – Grupo Textil Brownie κατά EUIPO – The Guide Association (BROWNIE) ({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BROWNIE – Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα BROWNIES, BROWNIE, Brownies και Brownie – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] – Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος – Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 2017/1001]})	44
2020/C 77/64	Υπόθεση T-697/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Aldi κατά EUIPO – Titlbach (ALTISPORT) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Εικονιστικό σήμα ALTISPORT – Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα και προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALDI – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Σύγκριση των προϊόντων και των υπηρεσιών – Υποχρέωση αιτιολόγησης – Άρθρο 94 του κανονισμού 2017/1001)	45
2020/C 77/65	Υπόθεση T-42/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Volkswagen κατά EUIPO (CROSS) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CROSS – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001 – Ίση μεταχείριση – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001)	46
2020/C 77/66	Υπόθεση T-239/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Vinos de Arganza κατά EUIPO – Nordbrand Nordhausen (ENCANTO) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ENCANTO – Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα BELCANTO – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)	47
2020/C 77/67	Υπόθεση T-336/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – BZ κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Απόλυση λόγω πρόδηλης ανικανότητας – Αναλογικότητα – Άρθρο 84 του ΚΛΠ – Ευθύνη)	47
2020/C 77/68	Υπόθεση T-559/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – Julius Sämann κατά EUIPO – Maharishi Vedic University (Απεικόνιση δέντρου) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζει ένα δέντρο – Προγενέστερα εικονιστικά σήματα, διεθνή και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απεικονίζουν ένα μαγικό δέντρο – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως – Έλλειψη ομοιότητας των σημείων – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Δεν συντρέχει προσβολή της φήμης – Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001)	48
2020/C 77/69	Υπόθεση T-751/18: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2020 – Daimler κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως – Αφαίρεση πιστοποίησης εξοικονόμησης εκπομπών CO2 – Καθεστώς που ισχύει για τις οικολογικές καινοτομίες – Κανονισμός (ΕΚ) 443/2009 – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 725/2011 – Πράξη μη δεκτική προσφυγής – Προπαρασκευαστικό μέτρο – Απαράδεκτο)	49
2020/C 77/70	Υπόθεση T-125/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Clem & Jo Optique κατά EUIPO – C&A (C&J) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Παραίτηση από την ανακοπή – Κατάργηση της δίκης)	50
2020/C 77/71	Υπόθεση T-128/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2020 – Hemp Foods Australia κατά EUIPO – Cabrejos (Sativa) (Προσφυγή ακυρώσεως – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Μη εγγραφή της μεταβολής δικαιούχου στο διεθνές μητρώο – Έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης – Απαράδεκτο)	50
2020/C 77/72	Υπόθεση T-161/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Deutsche Telekom κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως – Εσωτερική αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Τιμές λιανικής που χρεώνονται στους καταναλωτές για ρυθμιζόμενες ενδοενωσιακές επικοινωνίες – Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1971 – Νομοθετική πράξη – Πράξη που δεν θίγει ατομικώς τον προσφεύγοντα – Απαράδεκτο)	51
2020/C 77/73	Υπόθεση T-162/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Telefónica και Telefónica de España κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως – Εσωτερική αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Τιμές λιανικής που χρεώνονται στους καταναλωτές για ρυθμιζόμενες ενδοενωσιακές επικοινωνίες – Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1971 – Νομοθετική πράξη – Πράξη που δεν θίγει ατομικώς τον προσφεύγοντα – Απαράδεκτο)	52
2020/C 77/74	Υπόθεση T-671/19: Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2019 – Qualcomm κατά Επιτροπής	53
2020/C 77/75	Υπόθεση T-870/19: Προσφυγή της 20ής Δεκεμβρίου 2019 – Worldwide Spirits Supply κατά EUIPO – Melfinco (CLEOPATRA QUEEN)	54
2020/C 77/76	Υπόθεση T-3/20: Προσφυγή της 3ης Ιανουαρίου 2020 – Forbo Financial Services κατά EUIPO – Windmöller (Canoleum)	55
2020/C 77/77	Υπόθεση T-8/20: Προσφυγή της 8ης Ιανουαρίου 2020 – Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής	56
2020/C 77/78	Υπόθεση T-32/20: Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2020 – Buxadé Villalba κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου	56
2020/C 77/79	Υπόθεση T-34/20: Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2020 – Datenlotsen Informationssysteme κατά Επιτροπής	58
2020/C 77/80	Υπόθεση T-38/20: Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2020 – Lotto24 κατά EUIPO (LOTTO24)	59
2020/C 77/81	Υπόθεση T-41/20: Προσφυγή-αγωγή της 24ης Ιανουαρίου 2020 – Di Bernardo κατά Επιτροπής	60
2020/C 77/82	Υπόθεση T-45/20: Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2020 – KRBL κατά EUIPO – P.K. Overseas (INDIA SALAM Pure Basmati Rice)	60
2020/C 77/83	Υπόθεση T-35/18: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2020 – La Marchesiana κατά EUIPO – Marchesi 1824 (MARCHESI)	61
2020/C 77/84	Υπόθεση T-139/18: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 – Avio κατά Επιτροπής	62
2020/C 77/85	Υπόθεση T-606/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου janvier 2020 – Bartolomé Alvarado και Grupo Preciados Place κατά EUIPO – Alpargatas (ALPARGATUS PASOS ARTESANALES)	62

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2020/C 77/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 68 της 2.3.2020

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 61 της 24.2.2020

ΕΕ C 54 της 17.2.2020

ΕΕ C 45 της 10.2.2020

ΕΕ C 36 της 3.2.2020

ΕΕ C 27 της 27.1.2020

ΕΕ C 19 της 20.1.2020

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 21ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Económico-Administrativo Central (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία που κίνησε η Banco de Santander SA

(Υπόθεση C-274/14) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Έννοια του όρου «εθνικό δικαστήριο» - Κριτήρια - Ανεξαρτησία του οικείου εθνικού οργάνου - Ισοβιότητα των μελών του - Απαράδεκτο της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως)

(2020/C 77/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Económico-Administrativo Central

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Banco de Santander SA

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Económico-Administrativo Central (κεντρικό οικονομικό-διοικητικό δικαστήριο, Ισπανία), με απόφαση της 2ας Απριλίου 2014, είναι απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 303 της 08.09.2014.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 – PTC Therapeutics International Ltd κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, European Confederation of Pharmaceutical Entrepreneurs (Eucope)

(Υπόθεση C-175/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση - Εξαίρεση για λόγους προστασίας εμπορικών συμφερόντων - Άρθρο 4, παράγραφος 3 - Προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων - Έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας κυκλοφορίας στην αγορά φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση - Απόφαση να παρασχεθεί σε τρίτον πρόσβαση στα έγγραφα - Γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας - Απουσία υποχρεώσεως των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφαρμόζουν γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας)

(2020/C 77/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: PTC Therapeutics International Ltd (εκπρόσωποι: G. Castle, B. Kelly και K. Ewert, Solicitors, C. Thomas, Barrister, M. Demetriou QC)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (εκπρόσωποι αρχικώς T. Jabłoński, S. Marino, Σ. Δρόσος, A. Spina και A. Rusanov, στη συνέχεια, T. Jabłoński, S. Marino και Σ. Δρόσος), European Confederation of Pharmaceutical Entrepreneurs (Eucope) (εκπρόσωποι: S. Cowlishaw, Solicitor, D. Scannell, Barrister)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η PTC Therapeutics International Ltd φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ).

3)	Η European Confederation of Pharmaceutical Entrepreneurs φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 231 της 2.7.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Juzgado Contencioso-Administrativo no 14 de Madrid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] Almudena Baldonedo Martín κατά Ayuntamiento de Madrid

(Υπόθεση C-177/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Ρήτρα 4 - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Ρήτρα 5 - Μέτρα που αποσκοπούν στην αποτροπή της καταχρήσεως που μπορεί να προκύψει από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου - Αποζημίωση σε περίπτωση λύσεως της σχέσεως εργασίας - Άρθρα 151 και 153 ΣΛΕΕ - Άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δυνατότητα εφαρμογής - Διαφορετική μεταχείριση ανάλογα με τον χαρακτηρισμό του νομικού καθεστώτος που διέπει τη σχέση εργασίας ως δημόσιου ή ιδιωτικού, κατά το εθνικό δίκαιο)

(2020/C 77/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado Contencioso-Administrativo no 14 de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Almudena Baldonedo Martín

κατά

Ayuntamiento de Madrid

Διατακτικό

Η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία δεν προβλέπει την καταβολή αποζημιώσεως λόγω λήξεως των καθηκόντων ούτε στους εργαζομένους με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου που απασχολούνται ως έκτακτοι δημόσιοι υπάλληλοι ούτε στους τακτικούς δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι απασχολούνται στο πλαίσιο σχέσεως εργασίας αορίστου χρόνου, ενώ προβλέπει την καταβολή τέτοιας αποζημιώσεως στους συμβασιούχους υπαλλήλους αορίστου χρόνου κατά τη λύση της συμβάσεως εργασίας τους για αντικειμενικό λόγο.

Τα άρθρα 151 και 153 ΣΛΕΕ καθώς και η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία δεν προβλέπει την καταβολή αποζημιώσεως στους εργαζομένους ορισμένου χρόνου που απασχολούνται ως έκτακτοι δημόσιοι υπάλληλοι, κατά τη λήξη των καθηκόντων τους, ενώ στους συμβασιούχους υπαλλήλους ορισμένου χρόνου καταβάλλεται αποζημίωση κατά τη λήξη της συμβάσεως εργασίας τους.

(1) ΕΕ C 211 της 18.6.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 – MSD Animal Health Innovation GmbH, Intervet international BV κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA)

(Υπόθεση C-178/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση - Εξαίρεση για λόγους προστασίας εμπορικών συμφερόντων - Άρθρο 4, παράγραφος 3 - Προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων - Έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας κυκλοφορίας στην αγορά κτηνιατρικού φαρμάκου - Απόφαση να παρασχεθεί σε τρίτον πρόσβαση στα έγγραφα - Γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας - Απουσία υποχρεώσεως των θεσμικών ή άλλων οργάνων και οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφαρμόζουν γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας)

(2020/C 77/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: MSD Animal Health Innovation GmbH, Intervet international BV (εκπρόσωποι: C. Thomas, Barrister, J. Stratford QC, B. Kelly, Solicitor και P. Bogaert, advocaat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) (εκπρόσωποι: αρχικώς T. Jabłoński, S. Marino, Σ. Δρόσος και A. Rusanov, στη συνέχεια T. Jabłoński, S. Marino, Σ. Δρόσος)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η MSD Animal Health Innovation GmbH και η Intervet International BV φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ).

(1) ΕΕ C 231 της 02.07.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 23ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Δίκη που κίνησε η Energiavirasto

(Υπόθεση C-578/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας - Οδηγία 2009/72/ΕΚ - Άρθρο 3 - Προστασία των καταναλωτών - Άρθρο 37 - Καθήκοντα και αρμοδιότητες της ρυθμιστικής αρχής - Εξωδικαστική επίλυση διαφορών - Έννοια του όρου «μέρος» - Δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής κατά της αποφάσεως της ρυθμιστικής αρχής - Καταγγελία υποβληθείσα από οικιακό πελάτη κατά επιχειρήσεως διαχειρίσεως δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας)

(2020/C 77/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Energiavirasto

παρισταμένων των: A, Caruna Oy

Διατακτικό

Το άρθρο 37 της οδηγίας 2009/72/ЕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενεργείας και για την κατάργηση της οδηγίας 2003/54/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να αναθέτουν στη ρυθμιστική αρχή την αρμοδιότητα επιλύσεως των διαφορών μεταξύ των οικιακών πελατών και των διαχειριστών δικτύου και να αναγνωρίζουν, κατά συνέπεια, στον οικιακό πελάτη που υπέβαλε στη ρυθμιστική αρχή καταγγελία κατά διαχειριστή δικτύου την ιδιότητα του «μέρους», κατά την εν λόγω διάταξη, και το δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής κατά της αποφάσεως την οποία λαμβάνει η εν λόγω αρχή κατόπιν της συγκεκριμένης καταγγελίας.

(1) ΕΕ C 427 της 26.11.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Ursa Major Services BV κατά Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Υπόθεση C-814/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή αλιευτική πολιτική - Κανονισμός (ΕΚ) 1198/2006 - Άρθρο 55, παράγραφος 1 - Χρηματοδοτική συνεισφορά του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας (ΕΤΑ) - Επιλεξιμότητα δαπανών - Προϋπόθεση - Δαπάνες που έχουν όντως πραγματοποιηθεί από τους δικαιούχους - Έννοια)

(2020/C 77/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ursa Major Services BV

κατά

Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Διατακτικό

Το άρθρο 55, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1198/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εφαρμόζεται στη σχέση μεταξύ της διαχειριστικής αρχής ενός επιχειρησιακού προγράμματος και του δικαιούχου επιδοτήσεως χορηγηθείσας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, και, επομένως, η διάταξη αυτή μπορεί να προβληθεί κατά του ως άνω δικαιούχου.

Το άρθρο 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ποσό το οποίο έχει χρεωθεί στον δικαιούχο μιας επιδοτήσεως χορηγηθείσας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας και το οποίο έχει καταβληθεί από τον εν λόγω δικαιούχο μπορεί να θεωρηθεί ως δαπάνη που έχει όντως πραγματοποιηθεί, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, ακόμη και αν ο τρίτος που χρέωσε το ποσό αυτό παρέσχε επίσης χρηματοδοτική συνεισφορά για το επιδοτούμενο έργο, είτε συμψηφίζοντας την απαίτησή του έναντι του δικαιούχου με την απαίτηση του δικαιούχου έναντι του ιδίου, η οποία γεννήθηκε από τη δέσμευση που ο εν λόγω τρίτος ανέλαβε ως προς την εκ μέρους του παροχή συνεισφοράς, είτε εκδίδοντας χωριστό τιμολόγιο, υπό την προϋπόθεση ότι η σχετική δαπάνη και η σχετική συνεισφορά δικαιολογούνται δεόντως με εξοφλημένα τιμολόγια ή με λογιστικά στοιχεία ισοδύναμης αποδεικτικής αξίας, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 122 της 01.04.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 23ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Bundessozialgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – ZP κατά Bundesagentur für Arbeit

(Υπόθεση C-29/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Διακινούμενοι εργαζόμενοι - Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 - Παροχές ανεργίας - Υπολογισμός - Μη λήψη υπόψη του τελευταίου μισθού που εισπράχθηκε στο κράτος μέλος κατοικίας - Υπερβολικά βραχεία περίοδος αναφοράς - Μισθός που εισπράχθηκε μετά τη λύση της σχέσεως εργασίας - Πρόσωπο που είχε προηγουμένως ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα στην Ελβετία)

(2020/C 77/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundessozialgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Bundesagentur für Arbeit

Διατακτικό

Το άρθρο 62, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε νομοθεσία κράτους μέλους η οποία, ενώ προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών ανεργίας βασίζεται επί του ποσού του προηγούμενου μισθού, δεν επιτρέπει, όταν το διάστημα για το οποίο εισπράχθηκε ο μισθός που καταβλήθηκε στον ενδιαφερόμενο για την τελευταία μισθωτή δραστηριότητα την οποία άσκησε δυνάμει της εν λόγω νομοθεσίας είναι τέτοιο, ώστε να μην συμπληρώνεται η περίοδος αναφοράς που προβλέπει η εν λόγω νομοθεσία για τον καθορισμό του μισθού που χρησιμεύει ως βάση υπολογισμού των παροχών ανεργίας, να λαμβάνεται υπόψη ο μισθός που εισέπραξε ο ενδιαφερόμενος για τη δραστηριότητα αυτή.

Το άρθρο 62, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 883/2004 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε νομοθεσία κράτους μέλους η οποία, ενώ προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών ανεργίας βασίζεται επί του ποσού του προηγούμενου μισθού, δεν επιτρέπει, όταν ο μισθός που εισέπραξε ο ενδιαφερόμενος για την τελευταία μισθωτή δραστηριότητα την οποία άσκησε δυνάμει της εν λόγω νομοθεσίας εκκαθαρίστηκε και καταβλήθηκε το πρώτον μετά τη λύση της σχέσεως εργασίας του, να λαμβάνεται υπόψη ο μισθός που εισέπραξε ο ενδιαφερόμενος για τη δραστηριότητα αυτή.

(1) ΕΕ C 103 της 18.3.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AT κατά Pensionsversicherungsanstalt

(Υπόθεση C-32/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Ιθαγένεια της Ένωσης - Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών - Οδηγία 2004/38/ΕΚ - Άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Δικαίωμα μόνιμης διαμονής - Απόκτηση του δικαιώματος πριν από τη συμπλήρωση συνεχούς χρονικού διαστήματος πέντε ετών διαμονής - Πρόσωπο το οποίο κατά τον χρόνο παύσης της εργασίας του έχει φθάσει στην ηλικία για την απόκτηση δικαιωμάτων σε σύνταξη γήρατος)

(2020/C 77/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Pensionsversicherungsanstalt

Διατακτικό

Το άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι, για την απόκτηση δικαιώματος μόνιμης διαμονής στο κράτος μέλος υποδοχής πριν από την παρέλευση συνεχούς χρονικού διαστήματος πέντε ετών διαμονής, οι προϋποθέσεις περί εργασίας στο κράτος αυτό τουλάχιστον τους προηγούμενους δώδεκα μήνες και περί συνεχούς διαμονής σε αυτό για περισσότερα από τρία έτη έχουν εφαρμογή σε πρόσωπο το οποίο, κατά τον χρόνο παύσης της εργασίας του, έχει φθάσει στην ηλικία που ορίζεται από το δίκαιο του κράτους μέλους υποδοχής για την απόκτηση δικαιωμάτων σε σύνταξη γήρατος.

(1) ΕΕ C 131 της 8.4.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/8

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Erik Josefsson

(Υπόθεση C-506/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτος υπάλληλος - Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Καταγγελία της συμβάσεως - Συμφωνία για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων - Αίτηση αναιρέσεως που κατέστη άνευ αντικειμένου - Κατάργηση της δίκης)

(2020/C 77/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: Í. Ní Riagáin Düro, V. Montebello-Demogeot και J. Steele)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Erik Josefsson (εκπρόσωποι: T. Bontinck, A. Guillerme και M. Forgeois, avocats)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της αιτήσεως αναιρέσεως.

2)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ο Erik Josefsson φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 445 της 10.12.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/8

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Tributário de Lisboa (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Estado do Canadá κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-613/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Περιορισμοί στις κινήσεις κεφαλαίων από ή προς τρίτες χώρες - 'Αμεση φορολογία - Φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων - Κέρδη διανεμόμενα από εταιρίες που εδρεύουν στην Πορτογαλία - Μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου)

(2020/C 77/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Tributário de Lisboa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Estado do Canadá

κατά

Autoridade Tributária e Aduaneira

Διατακτικό

Τα άρθρα 63 και 65 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, βάσει της οποίας τα μερίσματα που διανέμονται από εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία υπόκεινται σε φόρο του οποίου ο πραγματικός συντελεστής είναι υψηλότερος στην περίπτωση που εισπράττονται από νομικό πρόσωπο που εδρεύει σε τρίτη χώρα του οποίου η κυρίως ασκούμενη δραστηριότητα δεν είναι εμπορική, βιομηχανική ή γεωργική από ό, τι στην περίπτωση που τα μερίσματα αυτά εισπράττονται από ένα τέτοιο νομικό πρόσωπο που εδρεύει στο εν λόγω κράτος μέλος. Το αντίθετο ισχύει μόνο σε περίπτωση που η εφαρμογή της φορολογικής συμβάσεως μεταξύ του Καναδά και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, η οποία υπεγράφη στις 14 Ιουνίου 1999, για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και την πρόληψη της φοροδιαφυγής στον τομέα του φόρου εισοδήματος, καθιστά δυνατή την αντιστάθμιση των επιπτώσεων της διαφορετικής μεταχειρίσεως η οποία οφείλεται στη νομοθεσία του εν λόγω κράτους μέλους, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) EE C 445 της 10.12.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/9

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg - Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – HA κατά Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst

(Υπόθεση C-47/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία η' έως ι' - Διάφορες απαλλαγές οι οποίες συνδέονται με τα παιδιά ή τους νέους, τη σχολική ή την πανεπιστημιακή εκπαίδευση - Μαθήματα κυματοδρομίας και ιστιοπλοΐας για σχολικά και πανεπιστημιακά ιδρύματα - Σχολική εκδρομή)

(2020/C 77/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst

Διατακτικό

Η έννοια της «σχολικής ή πανεπιστημιακής εκπαίδευσης» του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχεία θ' και ι', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, πρέπει να ερμηνευθεί ως μη καλύπτουσα τα μαθήματα κυματοδρομίας και ιστιοπλοΐας που παραδίδονται από σχολές κυματοδρομίας και ιστιοπλοΐας, όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, για σχολικά ιδρύματα ή για πανεπιστήμια, στα οποία τα μαθήματα αυτά ενδέχεται να εμπίπτουν, αντιστοίχως, στο πρόγραμμα αθλητικών δραστηριοτήτων ή στην εκπαίδευση των καθηγητών φυσικής αγωγής και να συνυπολογίζονται στη βαθμολογία.

Η έννοια των παροχών υπηρεσιών «οι οποίες συνδέονται στενά με την προστασία των παιδιών και των νέων» του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο η', της οδηγίας 2006/112, πρέπει να ερμηνευθεί ως μη καλύπτουσα τα μαθήματα κυματοδρομίας και ιστιοπλοΐας που παραδίδονται από σχολές κυματοδρομίας και ιστιοπλοΐας, όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, ανεξαρτήτως του κατά πόσον τα μαθήματα αυτά παραδίδονται στο πλαίσιο σχολικής εκδρομής.

(1) EE C 131 της 8.4.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/10

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Cour d’appel d’Aix-En-Provence (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του MN

(Υπόθεση C-813/19 PPU) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Έννοια του όρου «δικαστική αρχή έκδοσης» - Αποτελεσματική δικαστική προστασία)

(2020/C 77/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel d’Aix-En-Provence

Καθού το ένταλμα

παρισταμένων των: RJA, RJO, FD, BG, PG, KL, LK, MJ, NI, OH

Διατακτικό

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, έχει την έννοια ότι εμπίπτουν στην έννοια της «δικαστικής αρχής έκδοσης» της διατάξεως αυτής, οι εισαγγελικοί λειτουργοί της γαλλικής εισαγγελικής αρχής οι οποίοι τελούν υπό τη διεύθυνση και τον έλεγχο των ιεραρχικώς προϊσταμένων τους και υπάγονται στον Υπουργό Δικαιοσύνης δυνάμει των καταστατικών και θεσμικών κανόνων στους οποίους υπόκεινται, εφόσον τελούν υπό καθεστώς το οποίο τους παρέχει εγγυήσεις ανεξαρτησίας, ιδίως έναντι της εκτελεστικής εξουσίας, στο πλαίσιο της εκδόσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

Η απόφαση-πλαίσιο 2002/584 έχει την έννοια ότι οι συμφυείς με την αποτελεσματική δικαστική προστασία απαιτήσεις των οποίων η τήρηση πρέπει να διασφαλίζεται σε σχέση με πρόσωπο εις βάρος του οποίου εκδίδεται ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως στο πλαίσιο ποινικής διώξεως πληρούνται εφόσον, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος, οι προϋποθέσεις εκδόσεως του εντάλματος αυτού και, ιδίως, ο αναλογικός χαρακτήρας της υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο εντός του κράτους μέλους αυτού.

(1) EE C 19 της 20.1.2020.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/11

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2019 ο Mykola Yanovych Azarov κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 13 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-247/17, Mykola Yanovych Azarov κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-58/19 P)

(2020/C 77/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Mykola Yanovych Azarov (εκπρόσωποι: A. Egger και G. Lansky, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έβδομο τμήμα), με διάταξη της 22ας Οκτωβρίου 2019, διατάσσει:

1)	Η αίτηση αναιρέσεως είναι προδήλως βάσιμη.

2)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Δεκεμβρίου 2018, Azarov κατά Συμβουλίου (T-247/17, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:931).

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/374 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, στο μέτρο που αφορούν τον Mykola Yanovych Azarov.

4)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα τόσο της πρωτόδικης όσο και της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/11

Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Μαρτίου 2019 ο István Szécsi και η Nóra Somossy κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Ιανουαρίου 2019 στην υπόθεση T-331/18, István Szécsi και Nóra Somossy κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-236/19 P)

(2020/C 77/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: István Szécsi, Nóra Somossy (εκπρόσωπος: D. Lázár, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έκτο τμήμα) με διάταξη της 1ης Οκτωβρίου 2019 απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως αβάσιμη και έκρινε ότι ο István Szécsi και η Frau Nóra Somossy φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gericht Erster Instanz Eupen (Βέλγιο) στις 16 Απριλίου 2019 – YU κατά Wallonische Region

(Υπόθεση C-315/19)

(2020/C 77/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Gericht Erster Instanz Eupen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: YU

Καθής: Wallonische Region

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έκτο τμήμα), με διάταξη της 26ης Σεπτεμβρίου 2019, αποφαίνεται:

Το άρθρο 45 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους δυνάμει της οποίας κάτοικος του κράτους μέλους αυτού μπορεί να επικαλεστεί παρέκκλιση από την υποχρέωση ταξινόμησης, εντός του εν λόγω κράτους μέλους, οχήματος ταξινομημένου σε άλλο κράτος μέλος και τεθέντος στη διάθεσή του από τον εργοδότη του που είναι εγκατεστημένος εντός αυτού του άλλου κράτους μέλους μόνον αν έγγραφα τα οποία πιστοποιούν ότι το όχημα πληροί τους όρους εφαρμογής της ως άνω παρεκκλίσεως βρίσκονται διαρκώς εντός του οχήματος.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/12

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Ιουνίου 2019 η All Star CV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 29 Μαρτίου 2019 στην υπόθεση T-611/17, All Star κατά EUIPO - Carrefour Hypermarchés

(Υπόθεση C-461/19 P)

(2020/C 77/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: All Star CV (εκπρόσωποι: S. Malynicz, A. Newnes, A. Artinian, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 30ής Σεπτεμβρίου 2019, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie (Πολωνία) στις 5 Ιουλίου 2019 – P.J. κατά (X) S.A.

(Υπόθεση C-513/19)

(2020/C 77/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: P.J.

Εναγομένη: (X) S.A.

Με διάταξη της 7ης Νοεμβρίου 2019, το Δικαστήριο (ενδέκατο τμήμα) έκρινε ότι η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως είναι προδήλως απαράδεκτη.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/13

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Ιουλίου 2019 η Laurence Bonnafous κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 6 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-614/17, Bonnafous κατά EACEA

(Υπόθεση C-548/19 P)

(2020/C 77/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Laurence Bonnafous (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, A. Blot, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού

Με διάταξη της 27ης Νοεμβρίου 2019, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) έκρινε ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι προδήλως αβάσιμη.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Social de Madrid (Ισπανία) στις 17 Ιουλίου 2019 – EV κατά Obras y Servicios Públicos S.A., Acciona Agua, S.A.

(Υπόθεση C-550/19)

(2020/C 77/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: EV

Εναγόμενες: Obras y Servicios Públicos S.A., Acciona Agua, S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν η ρήτρα 4, παράγραφος 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP και ενσωματώθηκε στην κοινοτική έννομη τάξη με την οδηγία 1999/70 (1) του Συμβουλίου και η οδηγία 2001/23 την έννοια ότι δεν υφίσταται αντικειμενικός λόγος ο οποίος να δικαιολογεί το ότι έρχεται σε αντίθεση με την εθνική νομοθεσία η συλλογική σύμβαση του κατασκευαστικού κλάδου η οποία ορίζει, στο άρθρο της 24, παράγραφος 2, ότι, ανεξαρτήτως της διάρκειας της γενικής σύμβασης για συγκεκριμένο έργο, δεν εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο a, του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα), οι δε εργαζόμενοι διατηρούν την ιδιότητα «εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου για την εκτέλεση έργου (contrato fijo de obra)» τόσο στις περιπτώσεις αυτές όσο και στις περιπτώσεις διαδοχής του φορέα της επιχείρησης κατά το άρθρο 44 του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα) ή υποκατάσταση κατά το άρθρο 27 της εν λόγω συλλογικής σύμβασης, ενώ στο πλαίσιο της ως άνω εθνικής νομοθεσίας το άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο a, του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα) ορίζει ότι «[ο]ι εν λόγω συμβάσεις δεν μπορούν να έχουν διάρκεια μεγαλύτερη από τρία έτη, δυνάμενη να παραταθεί έως δώδεκα μήνες μέσω εθνικής κλαδικής συλλογικής συμβάσεως ή, ελλείψει τέτοιας, μέσω κλαδικής συλλογικής συμβάσεως κατώτερου επιπέδου. Κατά την εκπνοή των σχετικών περιόδων, οι εργαζόμενοι αποκτούν το καθεστώς του μονίμου προσωπικού της επιχειρήσεως»;

Έχουν η ρήτρα 4, παράγραφος 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP και ενσωματώθηκε στην κοινοτική έννομη τάξη με την οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου και η οδηγία 2001/23 την έννοια ότι δεν υφίσταται αντικειμενικός λόγος που να δικαιολογεί το ότι έρχεται σε αντίθεση με την εθνική νομοθεσία η συλλογική σύμβαση του κατασκευαστικού κλάδου η οποία ορίζει, στο άρθρο της 24, παράγραφος 5, ότι η σύναψη για διαφορετικές θέσεις εργασίας δύο ή περισσότερων συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την εκτέλεση έργου με την ίδια επιχείρηση ή τον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων κατά την περίοδο και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στο άρθρο 15, παράγραφος 5, του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα) δεν συνεπάγεται την εφαρμογή του καθεστώτος που προβλέπεται στον εν λόγω κανόνα τόσο στις περιπτώσεις αυτές όσο και στις περιπτώσεις διαδοχής του φορέα της επιχείρησης κατά το άρθρο 44 του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα) ή υποκατάσταση κατά το άρθρο 27 της εν λόγω γενικής συλλογικής σύμβασης, ενώ στο πλαίσιο της ως άνω εθνικής νομοθεσίας το άρθρο 15, παράγραφος 5, του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα) ορίζει ότι «[μ]ε την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 1, στοιχείο a, 2 και 3, οι εργαζόμενοι που απασχολήθηκαν, είτε συνεχώς είτε με διακοπές, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των είκοσι τεσσάρων μηνών εντός περιόδου τριάντα μηνών, σε θέση εργασίας όμοια ή διαφορετική στην ίδια επιχείρηση ή στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων, έχοντας συνάψει τουλάχιστον δύο συμβάσεις ορισμένου χρόνου, είτε απευθείας είτε μέσω επιχειρήσεων προσωρινής απασχολήσεως προσωπικού, με τις ίδιες ή διαφορετικές συμβατικές λεπτομέρειες ορισμένου χρόνου, αποκτούν το καθεστώς εργαζομένων αορίστου χρόνου. Τα προβλεπόμενα στο προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζονται επίσης σε περιπτώσεις διαδοχής ή υποκατάστασης εργοδότη κατά τα οριζόμενα στον νόμο ή στη συλλογική σύμβαση»;

Αντιβαίνει στο άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/23 (2) όρος της συλλογικής σύμβασης του κατασκευαστικού κλάδου δυνάμει του οποίου τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που πρέπει να τηρεί η νέα επιχείρηση ή οντότητα, η οποία πρόκειται να εκτελέσει τη δραστηριότητα που αποτελεί αντικείμενο της δημόσιας σύμβασης, περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο σε εκείνα που προκύπτουν από την τελευταία σύμβαση που συνήψε ο εργαζόμενος με την επιχείρηση που παύει να είναι ανάδοχος της δημόσιας σύμβασης και έχει το ως άνω άρθρο την έννοια ότι ο όρος αυτός δεν συνιστά αντικειμενικό λόγο που να δικαιολογεί την αντίθεση προς την εθνική νομοθεσία, στο πλαίσιο της οποίας το άρθρο 44 του Estatuto de los Trabajadores (εργατικού κώδικα) προβλέπει την υποκατάσταση σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις χωρίς περιορισμό στην τελευταία σύμβαση;

(1) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).

(2) Οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων (ΕΕ 2001, L 82, σ. 16).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/15

Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-179/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot

(Υπόθεση C-586/19 P)

(2020/C 77/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: L’Oréal (εκπρόσωποι: T. de Haan, P. Péters, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Guinot

Με διάταξη της 7ης Οκτωβρίου 2019, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/15

Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-180/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot

(Υπόθεση C-587/19 P)

(2020/C 77/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: L’Oréal (εκπρόσωποι: T. de Haan, P. Péters, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Guinot

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/16

Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-181/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot

(Υπόθεση C-588/19 P)

(2020/C 77/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: L’Oréal (εκπρόσωποι: T. de Haan, P. Péters, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Guinot

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/16

Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-182/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot

(Υπόθεση C-589/19 P)

(2020/C 77/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: L’Oréal (εκπρόσωποι: T. de Haan, P. Péters, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Guinot

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/17

Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2019 η L’Oréal κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-183/16 RENV, L’Oréal κατά EUIPO - Guinot

(Υπόθεση C-590/19 P)

(2020/C 77/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: L’Oréal (εκπρόσωποι: T. de Haan, P. Péters, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Guinot

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/17

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Σεπτεμβρίου 2019 η Agencja Wydawnicza Technopol sp. z o. o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 26 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-117/18, Agencja Wydawnicza Technopol κατά EUIPO

(Υπόθεση C-664/19 P)

(2020/C 77/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Agencja Wydawnicza Technopol sp. z o. o. (εκπρόσωπος: C. Rogula, adwokat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 5ης Δεκεμβρίου 2019 το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/17

Προσφυγή της 17ης Οκτωβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-761/19)

(2020/C 77/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Cattabriga και Zs. Teleki)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ουγγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/109/ΕΚ (1), κατά το μέτρο που δεν επιτρέπει την εγγραφή στον Κτηνιατρικό Σύλλογο των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι κάτοχοι άδειας διαμονής μακράς διαρκείας, γεγονός που τους εμποδίζει εξ υπαρχής να εργαστούν ως κτηνίατροι υπό καθεστώς εμμίσθου υπάλληλου και να ασκήσουν το εν λόγω επάγγελμα ως αυτοαπασχολούμενοι·

—	να καταδικάσει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στις 3 Ιανουαρίου 2017 η Επιτροπή έλαβε καταγγελία όσον αφορά την απαίτηση η οποία θεσπίστηκε με τον a Magyar Állatorvosi Kamaráról valamint az állatorvosi szolgáltatói tevékenység végzéséről szóló 2012. évi CXXVII. Törvény (νόμο CXXVII του 2012, σχετικά με τον Κτηνιατρικό Σύλλογο Ουγγαρίας και την άσκηση της παροχής κτηνιατρικών υπηρεσιών), και σύμφωνα με την οποία προϋπόθεση για την εγγραφή στον Κτηνιατρικό Σύλλογο αποτελεί, μεταξύ άλλων, η ιθαγένεια κράτους που είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. Ο καταγγέλλων είναι υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος από το 2007 διαθέτει άδεια διαμονής μακράς διαρκείας στην Ουγγαρία και το 2014 αποφοίτησε από την Állatorvostudományi Egyetem (Κτηνιατρική Σχολή) της Βουδαπέστης. Η αίτηση εγγραφής του στον Κτηνιατρικό Σύλλογο απερρίφθη για τον λόγο ότι δεν πληρούσε την ως άνω νομική απαίτηση. Στην Ουγγαρία είναι υποχρεωτική η εγγραφή στον Κτηνιατρικό Σύλλογο για την άσκηση του επαγγέλματος του κτηνιάτρου, τόσο υπό καθεστώς μισθωτού όσο και υπό καθεστώς αυτοαπασχολούμενου.

Στις 20 Ιουλίου 2018 η Επιτροπή κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ουγγαρίας όσον αφορά την ως άνω διάταξη του νόμου σχετικά με τον Κτηνιατρικό Σύλλογο, στο πλαίσιο της οποίας πρoσήψε στην Ουγγαρία ότι παρέβη την υποχρέωση που υπέχει δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/109/ΕΚ.

3.	Στην απάντησή της, η Ουγγρική Κυβέρνηση αντέτεινε ότι η άσκηση του επαγγέλματος του κτηνιάτρου εμπίπτει στην εξαίρεση που θεσπίζεται στο άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/109/ΕΚ, δεδομένου ότι δύναται να αφορά την άσκηση δημόσιας εξουσίας, και όχι μόνον ευκαιριακά.

4.	Η Επιτροπή δεν θεώρησε πειστικούς τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς που προέβαλε η Ουγγρική Κυβέρνηση και, στις 25 Ιανουαρίου 2019, εξέδωσε αιτιολογημένη γνώμη όπου επαναλάμβανε την αρχική θέση της.

5.	Στις 29 Μαρτίου 2019, η Ουγγρική Κυβέρνηση απέστειλε στην Επιτροπή απάντηση στην αιτιολογημένη γνώμη, στην οποία επιβεβαίωσε την προηγούμενη θέση της.

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η άσκηση του επαγγέλματος του κτηνιάτρου υπό καθεστώς μισθωτού ή αυτοαπασχολούμενου στην Ουγγαρία δεν εμπίπτει στην εξαίρεση του άρθρου 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Κατά την κρίση της, οι δραστηριότητες των κτηνιάτρων στις οποίες η Ουγγαρία αποδίδει χαρακτήρα δημόσιας εξουσίας δεν συνιστούν άμεση και ειδική συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας και δεν συνδέονται άρρηκτα και αναγκαστικά με το εν λόγω επάγγελμα, δεδομένου ότι είτε διαθέτουν αποκλειστικά προπαρασκευαστικό και συμπληρωματικό χαρακτήρα είτε πρόκειται για δραστηριότητες που ασκούνται βάσει ειδικής ρυθμίσεως ή υπό την εποπτεία δημόσιας εξουσίας.

7.	Κατόπιν των ανωτέρω, στις 25 Ιουλίου 2019, η Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου αυτό να αναγνωρίσει ότι η Ουγγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της οδηγίας 2003/109/ΕΚ.

(1) Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ 2004, L 16, σ.44).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Salzburg (Αυστρία) στις 31 Οκτωβρίου 2019 – CT κατά VINI GmbH

(Υπόθεση C-805/19)

(2020/C 77/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Salzburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: CT

Εναγομένη: VINI GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (1) την έννοια ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί η εθνική διάταξη του άρθρου 10, παράγραφος 2, του Urlaubsgesetz (νόμου περί αδειών), σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος δεν δικαιούται αποζημίωση χρηματικού χαρακτήρα για μη ληφθείσα ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών για το τρέχον (τελευταίο) έτος εργασίας, όταν αποχωρεί πρόωρα;

(1) Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ 2003, L 299, σ. 9).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 4 Νοεμβρίου 2019 – Flightright GmbH κατά Qatar Airways

(Υπόθεση C-810/19)

(2020/C 77/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: Flightright GmbH

Εναγομένη και εφεσίβλητη: Qatar Airways

Προδικαστικά ερωτήματα

Υφίσταται «πτήση με άμεση ανταπόκριση» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείου η', του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1), όταν, σε περίπτωση πτήσεων οι οποίες πραγματοποιούνται βάσει ενιαίας κράτησης και περιλαμβάνουν ενδιάμεση στάση σε αερολιμένα μετεπιβίβασης ευρισκόμενο εκτός του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι επιβάτες έχουν προγραμματίσει παρατεταμένη παραμονή στον τόπο της ενδιάμεσης στάσης και η πτήση ανταπόκρισης δεν είναι η αμέσως επόμενη δυνατή πτήση;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης επί του πρώτου ερωτήματος:

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 την έννοια ότι ο κανονισμός αυτός εφαρμόζεται επίσης και σε μεταφορά επιβάτη με πτήση που δεν αναχωρεί από αερολιμένα ευρισκόμενο εντός κράτους μέλους, αλλά αποτελεί μέρος μιας ενιαίας κράτησης, η οποία περιλαμβάνει επίσης πτήση από αερολιμένα εντός κράτους μέλους, ακόμη και όταν δεν πρόκειται για πτήση με άμεση ανταπόκριση;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 6 Νοεμβρίου 2019 – Natumi GmbH κατά Land Nordrhein-Westfalen

(Υπόθεση C-815/19)

(2020/C 77/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: Natumi GmbH

Καθού και αναιρεσίβλητο: Land Nordrhein-Westfalen

Παρεμβαίνων: Der Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 28 σε συνδυασμό με το σημείο 1.3 του παραρτήματος IX του κανονισμού (ΕΚ) 889/2008 (1) την έννοια ότι το φύκι Lithothamnium calcareum επιτρέπεται να χρησιμοποιείται ως συστατικό κατά τη μεταποίηση βιολογικών τροφίμων;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα:

Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται και νεκρά φύκια;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως και στο δεύτερο ερώτημα:

Επιτρέπεται να χρησιμοποιείται η επισήμανση «με ασβέστιο», «με θαλάσσιο φύκι πλούσιο σε ασβέστιο» ή «με ασβέστιο άριστης ποιότητας από το θαλάσσιο φύκι λιθοθάμνιο» όσον αφορά προϊόν το οποίο περιέχει ως συστατικό το (νεκρό) φύκι Lithothamnium calcareum και φέρει την ένδειξη «Bio»;

(1) Κανονισμός της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων όσον αφορά τον βιολογικό τρόπο παραγωγής, την επισήμανση και τον έλεγχο των προϊόντων (ΕΕ 2008, L 250, σ. 1).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Thüringer Finanzgericht (Γερμανία) στις 12 Νοεμβρίου 2019 – Beeren-, Wild-, Feinfrucht GmbH κατά Hauptzollamt Erfurt

(Υπόθεση C-825/19)

(2020/C 77/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Thüringer Finanzgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Beeren-, Wild-, Feinfrucht GmbH

Καθού: Hauptzollamt Erfurt

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 211, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (στο εξής: ΕΤΚ) (1), την έννοια ότι εφαρμόζεται μόνον επί αιτήσεων για τις οποίες η άδεια ισχύει αναδρομικά για τη χρονική περίοδο από την 1η Μαΐου 2016;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Εφαρμόζεται το άρθρο 211 του ΕΤΚ επί αιτήσεων για έκδοση αδείας με αναδρομική ισχύ για περίοδο που προηγείται χρονικά της 1ης Μαΐου 2016, στην περίπτωση που, μολονότι η αίτηση για έκδοση αδείας με αναδρομική ισχύ υποβλήθηκε πριν από την έναρξη ισχύος της νέας νομοθεσίας, οι τελωνειακές αρχές απέρριψαν τις σχετικές αιτήσεις για πρώτη φορά μετά την 1η Μαΐου 2016;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: Εφαρμόζεται το άρθρο 211 ΕΤΚ επίσης επί αιτήσεων για έκδοση αδείας με αναδρομική ισχύ για περίοδο που προηγείται χρονικά της 1ης Μαΐου 2016, στην περίπτωση που οι τελωνειακές αρχές απέρριψαν τις σχετικές αιτήσεις τόσο πριν από την 1η Μαΐου 2016 όσο και μετά την ημερομηνία αυτή (βάσει νέου σκεπτικού);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και δεύτερο ερώτημα και σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 294, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 (2), την έννοια ότι

α)	άδεια με αναδρομική ισχύ από την ημερομηνία που έπαυσε να ισχύει η αρχική άδεια, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3 της διατάξεως, μπορεί να χορηγηθεί για περίοδο αναδρομικής ισχύος μέγιστης διάρκειας ενός έτους πριν από την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως και

β)	απαιτούνται, ακόμη και στην περίπτωση της διαδοχικής αδείας της παραγράφου 2, η ύπαρξη αποδεδειγμένης οικονομικής ανάγκης που προβλέπεται στην παράγραφο 3 της διατάξεως, καθώς και η έλλειψη δόλου ή προφανούς αμέλειας;

(1) ΕΕ 2013, L 269, σ. 1.

(2) ΕΕ 1993, L 253, σ. 1.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 13 Νοεμβρίου 2019 – WZ κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-826/19)

(2020/C 77/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Korneuburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων και εκκαλών: WZ

Εναγομένη και εφεσίβλητη: Austrian Airlines AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (1), την έννοια ότι μπορεί να εφαρμοστεί στην περίπτωση δύο αεροδρομίων που βρίσκονται αμφότερα πολύ κοντά στο κέντρο μιας πόλεως, αλλά μόνο το ένα εκ των δύο βρίσκεται εντός της πόλεως, ενώ το άλλο βρίσκεται στο γειτονικό ομόσπονδο κράτος;

Έχουν το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', το άρθρο 7, παράγραφος 1, και το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών την έννοια ότι σε περίπτωση προσγειώσεως σε διαφορετικό αεροδρόμιο προορισμού της ίδιας πόλεως ή της ίδιας περιφέρειας θεμελιώνεται αξίωση για αποζημίωση λόγω ματαιώσεως της πτήσεως;

Έχουν το άρθρο 6, παράγραφος 1, το άρθρο 7, παράγραφος 1, και το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών την έννοια ότι σε περίπτωση προσγειώσεως σε διαφορετικό αεροδρόμιο προορισμού της ίδιας πόλεως ή της ίδιας περιφέρειας θεμελιώνεται αξίωση για αποζημίωση λόγω μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως;

Έχουν τα άρθρα 5, 7 και 8, παράγραφος 3, του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών την έννοια ότι για την εξέταση του ζητήματος αν ένας επιβάτης υπέστη απώλεια χρόνου τριών ωρών ή μεγαλύτερη, κατά την έννοια της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Νοεμβρίου 2009 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/07 και C-432/07, Sturgeon κ.λπ. (2), η καθυστέρηση πρέπει να υπολογίζεται με βάση τον χρόνο της προσγειώσεως στο άλλο αεροδρόμιο προορισμού ή με βάση τον χρόνο της μεταφοράς στο αεροδρόμιο για το οποίο είχε γίνει η κράτηση ή, με τη σύμφωνη γνώμη του επιβάτη, σε άλλο κοντινό προορισμό;

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών την έννοια ότι ο αερομεταφορέας που εκτελεί πτήσεις με διαδικασία διαδοχικών δρομολογήσεων του ίδιου αεροσκάφους προς διαφορετικούς προορισμούς μπορεί να επικαλεστεί συμβάν, συγκεκριμένα μείωση ρυθμού πτήσεων λόγω καταιγίδων, που επηρέασε την τρίτη πτήση πριν την επίδικη;

Έχει το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών την έννοια ότι, σε περίπτωση προσγειώσεως σε άλλο αεροδρόμιο προορισμού από αυτό για το οποίο είχε γίνει η κράτηση, ο αερομεταφορέας οφείλει να προσφέρει τη μεταφορά σε άλλο τόπο χωρίς να του ζητηθεί ή μήπως πρέπει ο επιβάτης να ζητήσει τη μεταφορά;

7)	Έχουν το άρθρο 7, παράγραφος 1, το άρθρο 8, παράγραφος 3, και το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών την έννοια ότι ο επιβάτης έχει αξίωση για αποζημίωση λόγω παραβάσεως των υποχρεώσεων βοήθειας και φροντίδας που προβλέπονται στα άρθρα 8 και 9;

(1) ΕΕ 2004, L 46, σ. 1.

(2) ΕΕ 2010, C 24, σ. 4.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 15 Νοεμβρίου 2019 – CS, Finanzamt Graz-Stadt

(Υπόθεση C-844/19)

(2020/C 77/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: CS, Finanzamt Graz-Stadt

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Finanzamt Judenburg Liezen, technoRent International GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Προκύπτει από το δίκαιο της Ένωσης μια άμεσα εφαρμοστέα ρύθμιση βάσει της οποίας ο υποκείμενος στο φόρο, στον οποίο η δημόσια οικονομική υπηρεσία δεν επέστρεψε έγκαιρα –όπως στην υπόθεση της κύριας δίκης– πιστωτικό υπόλοιπο φόρου κύκλου εργασιών, δικαιούται τόκους υπερημερίας, με αποτέλεσμα να μπορεί να προβάλει τη σχετική αξίωση ενώπιον της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας ή, ενδεχομένως, ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, μολονότι το εθνικό δίκαιο δεν προβλέπει τέτοια ρύθμιση περί τόκων;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα:

Επιτρέπεται, και στην περίπτωση επίσης που ο υποκείμενος στον φόρο προβάλει απαίτηση σχετική με τον φόρο κύκλο εργασιών συνεπεία μεταγενέστερης μείωσης του ποσού της αντιπαροχής κατά το άρθρο 90, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), να αρχίζει η περίοδος για την οποία οφείλονται τόκοι μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος, το οποίο έχει στη διάθεσή της η δημόσια οικονομική υπηρεσία προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι βάσιμη η αξίωση που προβάλλει ο υποκείμενος στον φόρο;

Συνεπάγεται το γεγονός ότι το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους δεν προβλέπει ρύθμιση περί τόκων για την περίπτωση καθυστερημένης πίστωσης ενός πιστωτικού υπολοίπου φόρου κύκλου εργασιών ότι τα εθνικά δικαστήρια οφείλουν, κατά τον υπολογισμό των τόκων, να εφαρμόζουν την έννομη συνέπεια που απορρέει από το άρθρο 27, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στο φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος (2), ακόμη και όταν η διαφορά της κύριας δίκης δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2008/9/ΕΚ;

(1) ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

(2) ΕΕ 2008, L 44, σ. 23.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Berlin-Brandenburg (Γερμανία) στις 27 Νοεμβρίου 2019 – M-GmbH κατά Finanzamt für Körperschaften

(Υπόθεση C-868/19)

(2020/C 77/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Berlin-Brandenburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: M-GmbH

Καθής: Finanzamt für Körperschaften

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 11, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1) – (οδηγία ΦΠΑ)– την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό η ρύθμιση του άρθρου 2, παράγραφος 2, σημείο 2, του Umsatzsteuergesetz (νόμου για τον φόρο κύκλου εργασιών) –στο εξής: UStG–, καθόσον με αυτήν απαγορεύεται σε προσωπική εταιρία (εν προκειμένω: σε GmbH & Co. KG [ΕΠΕ και ΣΙΑ ΕΕ]), στην οποία εκτός από τη δεσπόζουσα εταιρία είναι εταίροι και πρόσωπα που δεν είναι κατά το άρθρο 2, παράγραφος 2, σημείο 2, του UStG, ενσωματωμένα από χρηματοδοτική άποψη στη δεσπόζουσα εταιρία, να αποτελεί οργανικώς συνδεδεμένη εταιρία στο πλαίσιο ενιαίας φορολογικής μονάδας από πλευράς ΦΠΑ;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

α)

Έχει το άρθρο 11, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας ΦΠΑ –λαμβανομένης υπόψη της αρχής της αναλογικότητας και της ουδετερότητας– την έννοια ότι μπορεί να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό των προσωπικών εταιριών της μορφής που αναφέρεται στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα από μια ενιαία φορολογική μονάδα από πλευράς ΦΠΑ, δεδομένου ότι για τις προσωπικές εταιρίες δεν προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο υποχρεωτική τήρηση τύπου για την κατάρτιση και την τροποποίηση των καταστατικών και, ως εκ τούτου, ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι δυσχερές να αποδειχθεί η ενσωμάτωση από χρηματοδοτική άποψη της οργανικώς συνδεδεμένης εταιρίας σε περίπτωση προφορικών και μόνο συμφωνιών;

β)	Εμποδίζεται η εφαρμογή του άρθρου 11, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας ΦΠΑ, αν η βούληση του εθνικού νομοθέτη για πρόληψη της φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής δεν είχε εκδηλωθεί ήδη κατά τη θέσπιση του μέτρου;

(1) ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/24

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2019 η FV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-27/18 RENV, FV κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-875/19 P)

(2020/C 77/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: FV (εκπρόσωπος: É. Boigelot, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 (T-27/18 RENV) και, ως εκ τούτου, να κάνει δεκτά τα αιτήματα τα οποία είχε προβάλει η νυν αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και, συνακόλουθα, να ακυρώσει την έκθεση αξιολόγησης που καταρτίστηκε για την αναιρεσείουσα για το έτος 2013·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απέρριψε την προσφυγή της νυν αναιρεσείουσας με αίτημα την ακύρωση της εκθέσεως βαθμολογίας για το έτος 2013. Η αναιρεσείουσα προβάλλει, κατ’ αναίρεση, αφενός, παράβαση του καθήκοντος ελέγχου και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας και, αφετέρου, μη συμμόρφωση προς τις ρυθμίσεις του οδηγού συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας, παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και του καθήκοντος μέριμνας, καθώς και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο δεν συμμορφώθηκε προς τις ρυθμίσεις του οδηγού συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας, καθόσον έκρινε ότι η ύπαρξη και η κοινοποίηση ιατρικών πιστοποιητικών ήταν απαραίτητη και καθόσον θεώρησε, κατά συνέπεια, ότι οι απουσίες της αναιρεσείουσας δεν ήταν δικαιολογημένες και μπορούσαν νομίμως να αποτελέσουν στοιχείο το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την αξιολόγηση. Επιπλέον, η απόφαση να ληφθούν οπωσδήποτε ή, έστω, αυτομάτως υπόψη οι απουσίες και/ή οι αργοπορημένες αφίξεις ώστε να αξιολογηθεί αρνητικά η αναιρεσείουσα είναι παράνομη. Τέλος, το Συμβούλιο ουδέποτε αμφισβήτησε τα ιατρικά αίτια τα οποία οδήγησαν στις απουσίες και/ή στις αργοπορημένες αφίξεις ούτε επέκρινε, δια της λήψεως διοικητικών μέτρων, τον τρόπο με τον οποίο η αναιρεσείουσα δικαιολογούσε τις απουσίες της, τα δε τα αιτήματα της αναιρεσείουσας για εκ των υστέρων έγκριση των καθυστερημένων αφίξεων γίνονταν δεκτά από το Συμβούλιο. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε, επομένως, σε αντιφάσεις και παραμορφώνει τα στοιχεία της δικογραφίας.

Εξάλλου, η μη τακτική εμφάνιση στο χώρο εργασίας δεν συνεπάγεται καθαυτή την απουσία διαρκούς προσπάθειας. Επιπλέον, το ωράριο εργασίας της αναιρεσείουσας δεν έχει καταχωριστεί ως ελαστικό στο πρόγραμμα σχετικά με το ωράριο εργασίας της. Επίσης, μια γενική παρατήρηση η οποία χαρακτηρίζει τη «συναίσθηση ευθυνών» της αναιρεσείουσας ως αξιόλογη δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε μια «άριστη» αξιολόγηση. Σχετικά με την αξιολόγηση της «ποιότητας της εργασίας», η αιτιολόγηση της εκθέσεως βαθμολογίας δεν κάνει αναφορά σε αυτό καθαυτό το επίπεδο των υπηρεσιών που παρέχονται από την αναιρεσείουσα. Τέλος, σχετικά με την αξιολόγηση του «ομαδικού πνεύματος εργασίας» και των «ανθρωπίνων σχέσεων», το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να λάβει υπόψη πολυάριθμα στοιχεία της δικογραφίας. Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε, επομένως, τα στοιχεία της δικογραφίας, υπέπεσε σε σφάλματα ερμηνείας και σφάλματα ως προς την αιτιολογία, δεν συμμορφώθηκε προς τις ρυθμίσεις του οδηγού συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας και παρέλειψε να ασκήσει νομίμως και ορθώς τον έλεγχο περί υπάρξεως πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως.

Τέλος, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι δεν λήφθηκε υπόψη στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση η κατάσταση που επικρατεί στον εργασιακό χώρο, όπου υφίσταται κακομεταχείριση και ηθική παρενόχληση. Το Γενικό Δικαστήριο δεν συμμορφώθηκε, επίσης, προς το περιεχόμενο του καθήκοντος μέριμνας, καθόσον δεν έλαβε υπόψη το συμφέρον της αναιρεσείουσας και έκρινε αποκλειστικά με βάση το υποτιθέμενο συμφέρον της υπηρεσίας.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/25

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2019 η FV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-153/17, FV κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-877/19 P)

(2020/C 77/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: FV (εκπρόσωπος: É. Boigelot, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 (T-153/17)·

—	ως εκ τούτου, να κάνει δεκτά τα αιτήματα τα οποία προβλήθηκαν από την νυν αναιρεσείουσα στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας δίκης και, συνακόλουθα, να ακυρώσει τις εκθέσεις βαθμολογίας για τα έτη 2014 και 2015 οι οποίες εγκρίθηκαν οριστικά στις 5 Δεκεμβρίου 2016·

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε το αίτημα ακυρώσεως των εκθέσεων βαθμολογίας για τα έτη 2014 και 2015.

Στο πλαίσιο του λόγου αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει, αφενός, παράβαση του καθήκοντος ελέγχου και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς και παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας και, αφετέρου, μη συμμόρφωση προς τις ρυθμίσεις του οδηγού συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας, παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και του καθήκοντος μέριμνας, καθώς και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον έκρινε ότι η φερόμενη ως ανάρμοστη συμπεριφορά της ήταν ο μοναδικός λόγος για τον οποίο η εκ μέρους της «συναίσθηση ευθυνών» αξιολογήθηκε ως «ικανοποιητική» από τη διοίκηση, παρόλο που η έννοια της «συναίσθησης ευθυνών» ορίζεται από τον οδηγό συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας ως «η δέσμευση του ενδιαφερομένου σε σχέση με την εργασία του, η διαθεσιμότητά του να εκτελεί ενεργά και με εποικοδομητικό πνεύμα τα καθήκοντά του».

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε ορθώς το ζήτημα της μείωσης των καθηκόντων της αναιρεσείουσας. Η κατάσταση ασθενείας και η εργασία μερικής απασχόλησης για ιατρικούς λόγους δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την ανάκληση μέρους των καθηκόντων υπαλλήλου και μάλιστα χωρίς τη συγκατάθεσή του.

Εξάλλου, η αναιρεσείουσα αμφισβητεί την ορθότητα των εκτιμήσεων του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με τη μετακίνηση σε άλλο γραφείο και την τοποθέτηση σε άλλη θέση εργασίας, καθώς και σχετικά με τη συμπεριφορά της αναιρεσείουσας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας βαθμολόγησης του 2014 και ισχυρίζεται ότι οι εκτιμήσεις αυτές παραμορφώνουν τα στοιχεία του φακέλου.

Τέλος, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παρέλειψε να αναγνωρίσει την παράβαση του καθήκοντος μέριμνας, ιδίως όσον αφορά υπάλληλο του οποίου η ψυχική υγεία έχει κλονιστεί, και να εφαρμόσει το άρθρο 59, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του ΚΥΚ.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/26

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Δεκεμβρίου 2019 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-47/18, UZ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-894/19 P)

(2020/C 77/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: V. Montebello-Demogeot, I. Lázaro Betancor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: UZ

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	ως εκ τούτου, να απορρίψει την προσφυγή ακυρώσεως που ασκήθηκε σε πρώτο βαθμό·

—	να κρίνει ότι κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα που αφορούν την παρούσα διαδικασία·

—	να καταδικάσει την UZ στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, με τον οποίο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και έλλειψη αιτιολογίας, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι οι έρευνες οι οποίες διενεργήθηκαν στερούνταν αντικειμενικής αμεροληψίας. Η περιορισμένη και προϋπάρχουσα γνώση των πραγματικών περιστατικών εκ μέρους ενός από τα πρόσωπα που διενήργησαν την έρευνα δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την ύπαρξη εύλογης αμφιβολίας ως προς την αντικειμενική αμεροληψία του, καθώς το γεγονός της συμμετοχής περισσοτέρων προσώπων στη διεξαγωγή της σχετικής έρευνας ήταν ικανό να άρει την αμφιβολία αυτή. Το ουσιώδες αυτό στοιχείο δεν λήφθηκε καν υπόψη από τους δικαστές της ουσίας. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει και να αιτιολογήσει, όπως απαιτεί η νομολογία, με ποιον τρόπο η φερόμενη έλλειψη αντικειμενικής αμεροληψίας θα μπορούσε, στο πλαίσιο αυτό, να οδηγήσει σε διαφορετικό αποτέλεσμα.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και έλλειψη αιτιολογίας σε σχέση με τη διαπίστωση παραβίασης της αρχής της ισότητας των όπλων κατά τη διάρκεια των εργασιών του πειθαρχικού συμβουλίου. Το Κοινοβούλιο ισχυρίζεται ότι οι δικαστές της ουσίας δεν έλαβαν προσηκόντως υπόψη τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον εσφαλμένως έκριναν ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (στο εξής: ΑΔΑ) εκπροσωπήθηκε από δύο πρόσωπα, ενώ η πρωτοδίκως προσφεύγουσα απήλαυε ισοδυνάμων δικαιωμάτων, δεδομένου ότι συνοδευόταν από τον δικηγόρο της. Το Κοινοβούλιο εκτιμά ότι το Γενικό Δικαστήριο απέστη αδικαιολογήτως της νομολογίας του σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των όπλων σε διοικητικές υποθέσεις και παρέλειψε να εξετάσει εάν, ελλείψει αυτής της φερόμενης πλημμέλειας, η διαδικασία θα μπορούσε να έχει διαφορετική έκβαση.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και έλλειψη αιτιολογίας σε σχέση με τη διαπίστωση προσβολής του δικαιώματος ακροάσεως της προσφεύγουσας, το Κοινοβούλιο ισχυρίζεται ότι η προσφεύγουσα έτυχε της δέουσας ακροάσεως, αφενός, προφορικώς, βάσει εξουσιοδοτήσεως της ΑΔΑ, και, αφετέρου, μέσω της υποβολής των γραπτών της παρατηρήσεων κατόπιν της προφορικής ακροάσεως. Δεδομένου ότι η εξουσιοδότηση αυτή προβλέπεται από τους εσωτερικούς κανόνες και παρέχεται μόνον όταν η εξουσιοδοτούσα ΑΔΑ αδυνατεί να ενεργήσει η ίδια για υπηρεσιακούς λόγους, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον διαπίστωσε παράβαση του άρθρου 22 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο προβάλλει πλάνη σε σχέση με τον χαρακτηρισμό της πράξεως υποβιβασμού από τον βαθμό AD 13 στον βαθμό AD 12 ως σοβαρής κυρώσεως, καθόσον η κύρωση αυτή συνεπαγόταν την απώλεια σημαντικής διευθυντικής θέσης. Τέλος, το Κοινοβούλιο ισχυρίζεται ότι οι δικαστές της ουσίας δεν εξέτασαν εάν η προσφεύγουσα θα μπορούσε, σε περίπτωση που είχε τύχει ακροάσεως απευθείας από την ΑΔΑ, να προσκομίσει περαιτέρω στοιχεία σε σχέση με αυτά που περιλαμβάνονταν στον φάκελο και σε ποιο βαθμό η απόφαση της ΑΔΑ θα μπορούσε πράγματι, στην περίπτωση αυτή, να είναι διαφορετική.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Qorti Ċivili Prim’Awla - Ġurisdizzjoni Kostituzzjonali (Μάλτα) στις 5 Δεκεμβρίου 2019 – Repubblika κατά Il-Prim Ministru

(Υπόθεση C-896/19)

(2020/C 77/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η μαλτέζικη

Αιτούν δικαστήριο

Qorti Ċivili Prim’Awla - Ġurisdizzjoni Kostituzzjonali

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Repubblika

Καθού: Il-Prim Ministru

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Πρέπει να θεωρηθεί ότι το δεύτερο [εδάφιο] του άρθρου 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και το άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε αυτοτελώς είτε από κοινού, τυγχάνουν εφαρμογής όσον αφορά τη νομική ισχύ των άρθρων 96, 96Α και 100 του Συντάγματος της Μάλτας;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει να θεωρηθεί ότι η εξουσία που διαθέτει ο Πρωθυπουργός στη διαδικασία διορισμού των δικαστικών λειτουργών στη Μάλτα συνάδει με το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και το άρθρο 96Α του Συντάγματος, το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2016;

3)	Στην περίπτωση που θεωρηθεί ότι η εξουσία του Πρωθυπουργού δεν συνάδει με τις προαναφερθείσες διατάξεις, πρέπει το γεγονός αυτό να ληφθεί υπόψη σε σχέση με τους μελλοντικούς μόνο διορισμούς ή θα πρέπει επίσης να επηρεάσει και τους διορισμούς που πραγματοποιήθηκαν κατά το παρελθόν;

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Darmstadt (Γερμανία) στις 11 Δεκεμβρίου 2019 – EP κατά Kreis Groß-Gerau

(Υπόθεση C-905/19)

(2020/C 77/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Darmstadt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: EP

Καθής: Kreis Groß-Gerau

Προδικαστικό ερώτημα

Μπορεί να συναχθεί από την απαγόρευση δυσμενών διακρίσεων του άρθρου 64 της Ευρωμεσογειακής Συμφωνίας με την Τυνησία (1) ότι απαγορεύεται σύντμηση της διάρκειας ισχύος άδειας διαμονής για τον λόγο ότι δεν συντρέχουν εκ των υστέρων οι προϋποθέσεις χορήγησής της, όταν

—	ο Τυνήσιος υπήκοος κατά τον χρόνο κοινοποίησης της εκ των υστέρων σύντμησης της διάρκειας ισχύος της άδειας διαμονής παρείχε εξαρτημένη εργασία,

—	η απόφαση περί σύντμησης δεν στηρίζεται σε λόγους οι οποίοι εξυπηρετούν την προστασία θεμιτού συμφέροντος του κράτους, όπως η δημόσια τάξη και ασφάλεια και η δημόσια υγεία, και

—	ο Τυνήσιος υπήκοος δεν διέθετε έγκριση, ανεξάρτητη της άδειας διαμονής, για την παροχή εξαρτημένης εργασίας (άδεια εργασίας), παρά μόνον εδικαιούτο εκ του νόμου να παρέχει εξαρτημένη εργασία κατά τη χρονική διάρκεια ισχύος της άδειας διαμονής;

Αποτελεί προϋπόθεση για το νομικό καθεστώς αλλοδαπού που απορρέει από την απαγόρευση δυσμενών διακρίσεων του άρθρου 64 της Ευρωμεσογειακής Συμφωνίας με την Τυνησία η ύπαρξη, πέραν της άδειας διαμονής, και άδειας από την αρμόδια υπηρεσία για την παροχή εξαρτημένης εργασίας;

Ποιος είναι ο κρίσιμος χρόνος για τον χαρακτηρισμό του νομικού καθεστώτος ως προς την άδεια διαμονής και εργασίας; Είναι κρίσιμος ο χρόνος έκδοσης της απόφασης της αρμόδιας υπηρεσίας, με την οποία αφαιρείται το δικαίωμα διαμονής ή ο χρόνος της δικαστικής κρίσης;

(1) Ευρωμεσογειακή συμφωνία της 17ης Ιουλίου 1995, περί συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Τυνησίας, αφετέρου (ΕΕ 1998, L 97, σ. 1).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 18 Δεκεμβρίου 2019 – UAB «Klaipėdos regiono atliekų tvarkymo centras» κατά UAB «Ecoservice Klaipėda», UAB «Klaipėdos autobusų parkas», UAB «Parsekas», UAB «Klaipėdos transportas»

(Υπόθεση C-927/19)

(2020/C 77/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: UAB «Klaipėdos regiono atliekų tvarkymo centras»

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: UAB «Ecoservice Klaipėda», UAB «Klaipėdos autobusų parkas», UAB «Parsekas», UAB «Klaipėdos transportas»

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 58, παράγραφοι 3 ή 4, της οδηγίας 2014/24 (1) όρος διαγωνισμού κατά τον οποίο οι προμηθευτές υποχρεούνται να αποδεικνύουν ότι έχουν ορισμένο μέσο ετήσιο εισόδημα προερχόμενο από την άσκηση δραστηριοτήτων που αφορούν αποκλειστικώς και μόνο συγκεκριμένες υπηρεσίες (διαχείριση μικτών αστικών αποβλήτων);

2)	Εξαρτάται η μέθοδος αξιολόγησης των ικανοτήτων του προμηθευτή, όπως καθορίστηκε από το Δικαστήριο στην απόφαση της 4ης Μαΐου 2017, Esaprojekt (C-387/14 (2)), από την απάντηση στο πρώτο ερώτημα;

Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 58, παράγραφος 4, στοιχείο β', 42, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του παραρτήματος VII, και 70, της οδηγίας 2014/24 όρος διαγωνισμού κατά τον οποίο οι προμηθευτές υποχρεούνται να αποδεικνύουν ότι τα οχήματα που είναι αναγκαία για την παροχή των υπηρεσιών [διαχείρισης αποβλήτων] πληρούν τις ειδικές τεχνικές προδιαγραφές, ιδίως όσες αφορούν τις ρυπαντικές εκπομπές (EURO 5), την εγκατάσταση πομπού GPS, την κατάλληλη χωρητικότητα, κτλ.;

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 89/665 (3), στο οποίο κατοχυρώνεται η αρχή της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών προσφυγής, το άρθρο 1, παράγραφοι 3 και 5, της ίδιας οδηγίας, το άρθρο 21 της οδηγίας 2014/24 και η οδηγία 2016/943 (4), και ιδίως η αιτιολογική σκέψη 18, και το άρθρο 9, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο (είτε από κοινού, είτε μεμονωμένα, αλλά χωρίς περιορισμό στις διατάξεις αυτές), την έννοια ότι, οσάκις το εθνικό δίκαιο περί δημοσίων συμβάσεων προβλέπει υποχρεωτική διαδικασία επίλυσης διαφορών προ της ασκήσεως ένδικης προσφυγής:

α)

η αναθέτουσα αρχή πρέπει να παρέχει στον προμηθευτή που κίνησε τη διαδικασία διοικητικής προσφυγής όλα τα στοιχεία της προσφοράς άλλου προμηθευτή (ανεξαρτήτως του εμπιστευτικού χαρακτήρα τους), αν το αντικείμενο αυτής της διαδικασίας είναι συγκεκριμένα η νομιμότητα της αξιολόγησης της προσφοράς του άλλου προμηθευτή και ο προμηθευτής που κίνησε τη διαδικασία έχει ζητήσει γραπτώς εκ των προτέρων από την αναθέτουσα αρχή να του τα γνωστοποιήσει·

β)

ανεξαρτήτως της απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, οφείλει η αναθέτουσα αρχή, όταν απορρίπτει την ένσταση που υπέβαλε ο προμηθευτής σχετικά με τη νομιμότητα της αξιολόγησης της προσφοράς του ανταγωνιστή του, να δώσει, εν πάση περιπτώσει, μία σαφή, πλήρη και συγκεκριμένη απάντηση, ανεξαρτήτως του κινδύνου δημοσιοποίησης των εμπιστευτικών πληροφοριών που έχουν υποβληθεί ενώπιόν της στο πλαίσιο διαγωνιστικής διαδικασίας;

Έχουν τα άρθρα 1, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, 1, παράγραφοι 3 και 5, 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 89/665, το άρθρο 21 της οδηγίας 2014/24 και η οδηγία 2016/943 και, ιδίως, η αιτιολογική σκέψη 18 (είτε από κοινού, είτε μεμονωμένα, αλλά χωρίς περιορισμό στις διατάξεις αυτές), την έννοια ότι η απόφαση της αναθέτουσας αρχής να μην επιτρέψει σε προμηθευτή την πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες σχετικές με την προσφορά άλλου προσφέροντος είναι απόφαση δυνάμενη να προσβληθεί αυτοτελώς ενώπιον δικαστηρίου;

6)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα, έχει το άρθρο 1, παράγραφος 5, της οδηγίας 89/665 την έννοια ότι ο προμηθευτής πρέπει να υποβάλει ένσταση ενώπιον της αναθέτουσας αρχής κατά της εν λόγω απόφασης και, εν ανάγκη, να προσφύγει στη δικαιοσύνη;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα, έχουν τα άρθρα 1, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο και 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 89/665 την έννοια ότι, ανάλογα με την έκταση των διαθέσιμων πληροφοριών όσον αφορά το περιεχόμενο της προσφοράς του άλλου προμηθευτή, ο προμηθευτής δύναται να ασκήσει προσφυγή ενώπιον δικαστηρίου με αντικείμενο αποκλειστικά την άρνηση παροχής πληροφοριών σε αυτόν, χωρίς να αμφισβητήσει αυτοτελώς τη νομιμότητα άλλων αποφάσεων της αναθέτουσας αρχής;

Ανεξαρτήτως των απαντήσεων που θα δοθούν στα προηγούμενα ερωτήματα, έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 2016/943 την έννοια ότι το δικαστήριο οφείλει να κάνει δεκτό το ενώπιόν του υποβληθέν αίτημα του προσφεύγοντος να υποχρεωθεί ο αντίδικος να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία εν συνεχεία θα τεθούν στη διάθεση του προσφεύγοντος, ανεξαρτήτως των ενεργειών της αναθέτουσας αρχής στο πλαίσιο των διαδικασιών σύναψης δημόσιας σύμβασης ή άσκησης προσφυγής;

Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 2016/943 την έννοια ότι το δικαστήριο, αφού απορρίψει το αίτημα του προσφεύγοντος για προσκόμιση εμπιστευτικών πληροφοριών, οφείλει να εξετάσει αυτεπαγγέλτως τη σημασία των στοιχείων των οποίων η απώλεια του εμπιστευτικού χαρακτήρα ζητείται, καθώς και την επιρροή που ασκούν στη νομιμότητα της διαδικασίας σύναψης δημόσιας σύμβασης;

10)

Λαμβανομένης υπόψη της απόφασης του Δικαστηρίου της 3ης Οκτωβρίου 2019, Delta Antrepriză de Construcții și Montaj 93 (5), μπορεί ο λόγος αποκλεισμού των προμηθευτών που προβλέπεται στο άρθρο 57 παράγραφος 4 στοιχείο η', της οδηγίας 2014/24 να εφαρμόζεται κατά τρόπο ώστε το δικαστήριο, κατά την εξέταση διαφοράς μεταξύ προμηθευτή και αναθέτουσας αρχής, να μπορεί να αποφασίσει αυτεπαγγέλτως, ανεξάρτητα από την εκτίμηση της αναθέτουσας αρχής, ότι η οικεία προσφέρουσα, ενεργούσα με δόλο ή από αμέλεια, παρέσχε στην αναθέτουσα αρχή παραπλανητικές, ψευδείς πληροφορίες και, συνεπώς, έπρεπε να αποκλειστεί από τη διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης;

11)

Πρέπει το άρθρο 57, παράγραφος 4, στοιχείο η', σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας του άρθρου 18, παράγραφος 1, της οδηγίας 2014/24, να ερμηνευθεί και να εφαρμοσθεί υπό την έννοια ότι, όταν εθνική νομοθεσία προβλέπει, σε περίπτωση υποβολής ψευδών πληροφοριών, πρόσθετες κυρώσεις (πέραν του αποκλεισμού από τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων), οι κυρώσεις αυτές μπορούν να επιβάλλονται μόνο με βάση την αρχή της προσωπικής ευθύνης, ιδίως όταν οι ψευδείς πληροφορίες παρέχονται μόνο από ορισμένους από εκείνους που συμμετείχαν από κοινού στη διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης (για παράδειγμα, από έναν από τους εταίρους);

(1) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2014, L 94, σ. 65).

(2) ECLI:EU:C:2017:338.

(3) Οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕΕ 1989, L 395, σ. 33).

(4) Οδηγία (EE) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, περί προστασίας της τεχνογνωσίας και των επιχειρηματικών πληροφοριών που δεν έχουν αποκαλυφθεί (εμπορικό απόρρητο) από την παράνομη απόκτηση, χρήση και αποκάλυψή τους (ΕΕ 2016, L 157, σ. 1).

(5) C-267/18, ECLI:EU:C:2019:826

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil du Contentieux des Étrangers (Βέλγιο) στις 20 Δεκεμβρίου 2019 – X κατά État belge

(Υπόθεση C-930/19)

(2020/C 77/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil du Contentieux des Étrangers

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: X

Καθού: État belge

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει το άρθρο 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών (1), στα άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον προβλέπει ότι το διαζύγιο, η ακύρωση του γάμου ή η λήξη της καταχωρισμένης συμβίωσης δεν συνεπάγεται απώλεια του δικαιώματος διαμονής των μελών της οικογένειας του πολίτη της Ένωσης που δεν είναι πολίτες κράτους μέλους –ιδίως αν αυτό υπαγορεύεται από ιδιαιτέρως δυσχερείς καταστάσεις, όπως στην περίπτωση που το μέλος της οικογένειας υπήρξε θύμα ενδοοικογενειακής βίας ενόσω υφίστατο ο γάμος ή η καταχωρισμένη συμβίωση–, αλλά μόνον υπό την προϋπόθεση ότι οι ενδιαφερόμενοι αποδεικνύουν ότι είναι μισθωτοί ή ότι διαθέτουν επαρκείς πόρους για τους ίδιους και για τα μέλη της οικογένειάς τους, ούτως ώστε να μην επιβαρύνουν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας του κράτους μέλους υποδοχής, και ότι έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας στο κράτος μέλος υποδοχής, ή ότι είναι μέλη της ήδη συσταθείσας στο κράτος μέλος υποδοχής οικογένειας ενός προσώπου το οποίο πληροί τις προϋποθέσεις αυτές, μολονότι το άρθρο 15, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης (2), το οποίο προβλέπει την ίδια δυνατότητα διατήρησης του δικαιώματος διαμονής, δεν εξαρτά την εν λόγω διατήρηση από την τελευταία ως άνω προϋπόθεση;

(1) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ 2004, L 158, σ. 77).

(2) ΕΕ 2003, L 251, σ. 12.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 30 Δεκεμβρίου 2019 – Les Chirurgiens-Dentistes de France, Confédération des Syndicats médicaux français, Fédération des Syndicats pharmaceutiques de France, Syndicat des Biologistes, Syndicat des Médecins libéraux, Union dentaire, Conseil national de l’Ordre des Chirurgiens-Dentistes, Conseil national de l’Ordre des Masseurs-Kinésithérapeutes, Conseil national de l’Ordre des Infirmiers κατά Ministre des Solidarités et de la Santé, Ministre de l’Enseignement supérieur, de la Recherche et de l’Innovation, Premier ministre

(Υπόθεση C-940/19)

(2020/C 77/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: Les Chirurgiens-Dentistes de France, Confédération des Syndicats médicaux français, Fédération des Syndicats pharmaceutiques de France, Syndicat des Biologistes, Syndicat des Médecins libéraux, Union dentaire, Conseil national de l’Ordre des Chirurgiens-Dentistes, Conseil national de l’Ordre des Masseurs-Kinésithérapeutes, Conseil national de l’Ordre des Infirmiers

Καθών: Ministre des Solidarités et de la Santé, Ministre de l’Enseignement supérieur, de la Recherche et de l’Innovation, Premier ministre

Προδικαστικό ερώτημα

Εμποδίζει το άρθρο 4στ, παράγραφος 6, της οδηγίας 2005/36/ΕΚ της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 (1) τα κράτη μέλη να θεσπίσουν τη δυνατότητα μερικής πρόσβασης σε οποιοδήποτε από τα επαγγέλματα στα οποία εφαρμόζεται ο μηχανισμός αυτόματης αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων, ο οποίος προβλέπεται από τις διατάξεις του κεφαλαίου III του τίτλου III της ίδιας οδηγίας;

(1) Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ 2005, L 255, σ. 22).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/32

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 31 Δεκεμβρίου 2019 – UAB «Manpower Lit» κατά E.S., M.L., M.P., V.V. και R.V.

(Υπόθεση C-948/19)

(2020/C 77/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: UAB «Manpower Lit»

Αναιρεσίβλητοι: E.S., M.L., M.P., V.V. και R.V.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Ποια είναι η έννοια του όρου «δημόσιες επιχειρήσεις» στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/104 (1); Θα πρέπει να θεωρηθούν οι οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως [το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE)] «δημόσιες επιχειρήσεις» κατά την έννοια της οδηγίας 2008/104;

Ποιος (ήτοι, η εταιρία προσωρινής απασχόλησης, ο έμμεσος εργοδότης, ένας εξ αυτών ή ενδεχομένως και αμφότεροι) πρέπει να πληροί το κριτήριο της άσκησης οικονομικής δραστηριότητας κατά το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/104; Θα πρέπει οι τομείς δραστηριότητας και τα καθήκοντα του EIGE, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 1922/2006 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, να θεωρηθούν οικονομικές δραστηριότητες κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/104;

Μπορεί το άρθρο 1, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2008/104, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας τις δημόσιες και ιδιωτικές εταιρίες προσωρινής απασχόλησης ή τους έμμεσους εργοδότες που δεν εμπλέκονται στις περιγραφόμενες στο άρθρο 1, παράγραφος 3, της οδηγίας σχέσεις εργασίας και που δεν ασκούν τις περιγραφόμενες στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας οικονομικές δραστηριότητες;

Θα πρέπει οι διατάξεις του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/104, σχετικά με τα δικαιώματα των προσωρινά απασχολουμένων όσον αφορά τους βασικούς όρους εργασίας και απασχόλησής, και ειδικότερα τις αποδοχές, να τύχουν πλήρους εφαρμογής στις περιπτώσεις οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι υπόκεινται σε ειδικούς κανόνες εργατικού δικαίου της Ένωσης και στα άρθρα 335 και 336 ΣΛΕΕ;

Αντιβαίνει το δίκαιο κράτους μέλους (άρθρο 75 του εργατικού κώδικα της Λιθουανίας), διά του οποίου μεταφέρονται στην εσωτερική έννομη τάξη οι διατάξεις του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/104 για το σύνολο των επιχειρήσεων που απασχολούν προσωρινά απασχολούμενους (περιλαμβανομένων και των θεσμικών οργάνων της Ένωσης), στην αρχή της διοικητικής αυτονομίας των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, η οποία κατοχυρώνεται στα άρθρα 335 και 336 ΣΛΕΕ, καθώς και στις διατάξεις του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ρυθμίζουν τον υπολογισμό και την καταβολή των αποδοχών;

Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι όλες οι θέσεις εργασίας (ειδικότητες) για τις οποίες προσλαμβάνει απευθείας εργαζομένους το EIGE περιλαμβάνουν καθήκοντα τα οποία μπορούν να ασκούν κατ’ αποκλειστικότητα οι εργαζόμενοι που υπόκεινται στις διατάξεις του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί οι αντίστοιχες θέσεις εργασίας (ειδικότητες) των προσωρινά απασχολουμένων να θεωρηθούν «ίδι[ες] θέσ[εις]» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/104;

(1) Οδηγία 2008/104/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, περί της εργασίας μέσω εταιρείας προσωρινής απασχόλησης (ΕΕ 2008, L 327, σ. 9).

(2) ΕΕ 2006, L 403, σ. 9.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Helsingin hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 17 Δεκεμβρίου 2019 – A

(Υπόθεση C-950/19)

(2020/C 77/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Helsingin hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: A

Καθής: Patentti- ja rekisterihallituksen tilintarkastuslautakunta

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 22α, παράγραφος 1 (που προστέθηκε με την οδηγία 2014/56/ΕΕ (1)) της οδηγίας 2006/43/ΕΚ (2) την έννοια ότι ο κύριος εταίρος ελέγχου αναλαμβάνει την περιγραφόμενη στην εν λόγω παράγραφο θέση με τη σύναψη της σύμβασης εργασίας;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 22α, παράγραφος 1, την έννοια ότι ο κύριος εταίρος ελέγχου αναλαμβάνει την περιγραφόμενη στην εν λόγω παράγραφο θέση με την έναρξη της εργασίας του στην οικεία θέση;

(1) ΕΕ 2014, L 158, σ. 196.

(2) Οδηγία 2006/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για τους υποχρεωτικούς ελέγχους των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών (ΕΕ 2006, L 157, σ. 87)

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rīgas rajona tiesa (Λεττονία) στις 7 Ιανουαρίου 2020 – Ποινική διαδικασία κατά AB, CE, SIA «MM investīcijas»

(Υπόθεση C-3/20)

(2020/C 77/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Rīgas rajona tiesa

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

AB, CE, SIA «MM investīcijas»

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν εφαρμογή το άρθρο 11, στοιχείο α', και το άρθρο 22, πρώτο εδάφιο, του πρωτοκόλλου αριθ. 7 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τα καθήκοντα μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που ασκεί διοικητής κεντρικής τράπεζας κράτους μέλους, συγκεκριμένα δε ο AB, πρόεδρος της Τράπεζας της Λεττονίας;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, εξακολουθούν οι διατάξεις αυτές να παρέχουν στο πρόσωπο αυτό ασυλία όσον αφορά ποινική διαδικασία ακόμη και αφού παύσει να κατέχει τη θέση του διοικητή της κεντρικής τράπεζας κράτους μέλους και, ως εκ τούτου, τη θέση μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, αφορά η ασυλία αυτή μόνον την ετεροδικία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 11, στοιχείο α', του πρωτοκόλλου αριθ. 7 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή καταλαμβάνει και τις ποινικές διώξεις, περιλαμβανομένων της επίδοσης του κατηγορητηρίου και της διεξαγωγής αποδείξεων; Στην περίπτωση που η ασυλία ισχύει όσον αφορά ποινική δίωξη, ασκεί το γεγονός αυτό επιρροή στη δυνατότητα χρησιμοποίησης των αποδεικτικών στοιχείων;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, επιτρέπει το άρθρο 11, στοιχείο α', του πρωτοκόλλου αριθ. 7 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 17 του εν λόγω πρωτοκόλλου, στον υπεύθυνο της διαδικασίας ή, στο αντίστοιχο στάδιο της διαδικασίας, στον δικαστικό σχηματισμό να εκτιμήσει την ύπαρξη συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας και, μόνο στην περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται η ύπαρξη τέτοιου συμφέροντος –ήτοι εάν οι προσαπτόμενες στον AB πράξεις σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης– να ζητήσει από το ενδιαφερόμενο θεσμικό όργανο, ήτοι την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, να άρει την ασυλία του προσώπου αυτού;

Πρέπει να συνδέεται πάντοτε άμεσα η ύπαρξη συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά την εφαρμογή των διατάξεων του πρωτοκόλλου αριθ. 7 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις αποφάσεις που λήφθηκαν ή τις πράξεις που τελέστηκαν κατά την άσκηση καθηκόντων σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Συγκεκριμένα, δύναται να εκδοθεί πράξη ποινικής διαδικασίας κατά του υπαλλήλου, εάν η εις βάρος του απαγγελία κατηγοριών δεν σχετίζεται με τα καθήκοντά του σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά με δραστηριότητες που άσκησε στο πλαίσιο των καθηκόντων του σε κράτος μέλος;

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 7 Ιανουαρίου 2020 – «Alti» OOD κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» – Plovdiv pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

(Υπόθεση C-4/20)

(2020/C 77/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: «Alti» OOD

Αναιρεσίβλητος: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» – Plovdiv pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite (Διευθυντής της Διευθύνσεως «Προσφυγές και πρακτική στους τομείς της φορολογίας και της κοινωνικής ασφαλίσεως» για το Plovdiv, της Κεντρικής Διοικήσεως της Εθνικής Υπηρεσίας Δημοσίων Εσόδων)

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 205 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) και η αρχή της αναλογικότητας την έννοια ότι η αλληλέγγυα ευθύνη του υποκείμενου στον φόρο προσώπου προς το οποίο πραγματοποιείται φορολογητέα παράδοση για τον μη αποδοθέντα από τον προμηθευτή φόρο προστιθέμενης αξίας περιλαμβάνει, εκτός από την κύρια οφειλή του προμηθευτή (οφειλή φόρου προστιθέμενης αξίας), και την παρεπόμενη υποχρέωση αποζημίωσης εξαιτίας της υπερημερίας, για το ποσό των νομίμων τόκων επί της κύριας οφειλής, για το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία έναρξης της υπερημερίας του οφειλέτη έως την ημερομηνία έκδοσης της πράξης επιβολής φόρου με την οποία διαπιστώνεται η αλληλέγγυα ευθύνη ή, αντιστοίχως, έως την ημερομηνία καταβολή της οφειλής;

Έχουν το άρθρο 205 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και η αρχή της αναλογικότητας την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική διάταξη όπως αυτή του άρθρου 16, παράγραφος 3, του Danachno-osiguritelen protsesualen kodeks (κώδικα φορολογικών διαδικασιών και διαδικασιών κοινωνικής ασφαλίσεως), κατά την οποία η ευθύνη τρίτου για μη καταβληθέντες φόρους από τον υποκείμενο σε αυτούς περιλαμβάνει τους εν λόγω φόρους και τους τόκους;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/35

Προσφυγή της 17ης Ιανουαρίου 2020 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-24/20)

(2020/C 77/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, J. Norris και I. Naglis)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 3 της απόφασης 2019/1754 (1) του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2019, σχετικά με την προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Πράξη της Γενεύης της Συμφωνίας της Λισαβόνας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις·

—	να ακυρώσει το άρθρο 4 της απόφασης 2019/1754, στο μέτρο που το άρθρο αυτό αναφέρεται στα κράτη μέλη ή, επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4 στο σύνολό του, εφόσον οι αναφορές στα κράτη μέλη δεν είναι δυνατόν να αφαιρεθούν από το υπόλοιπο άρθρο·

—

να διατηρήσει τα αποτελέσματα των τμημάτων της απόφασης 2019/1754 που θα ακυρωθούν, ιδίως κάθε χρήση της εξουσιοδότησης του άρθρου 3 που έχει γίνει πριν από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του Δικαστηρίου, από τα κράτη μέλη που είναι συμβαλλόμενα μέρη της Συμφωνίας της Λισαβόνας του 1958, έως ότου τεθεί σε ισχύ, εντός ευλόγου χρόνου όχι μεγαλύτερου των έξι μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του Δικαστηρίου, απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 218, παράγραφος 6, και του άρθρου 293, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, παραβίαση της αρχής της δοτής αρμοδιότητας, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ και της αρχής της θεσμικής ισορροπίας και προσβολή του δικαιώματος πρωτοβουλίας της Επιτροπής, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς πρόταση της Επιτροπής.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: επικουρικώς, παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 1, και του άρθρου 207 ΣΛΕΕ και έλλειψη αιτιολογίας, στο μέτρο που το Συμβούλιο ενήργησε καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του, παρέχοντας εξουσιοδότηση γενική και διαρκή, η οποία δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη.

(1) ΕΕ 2019, L 271, σ. 12.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/36

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal correctionnel de Saint-Brieuc - Chambre détachée de Guingamp (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Procureur de la République κατά Tugdual Carluer, Yann Latouche, Dominique Legeard, Thierry Leleu, Dimitri Pinschof, Brigitte Plunian, Rozenn Marechal

(Υπόθεση C-115/18) (1)

(2020/C 77/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 152 της 30.4.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/36

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τους Humbert Jörg Köfler, Wolfgang Leitner, Joachim Schönbeck, Wolfgang Semper κατά Bezirkshauptmannschaft Murtal, παρισταμένης της: Finanzpolizei

(Υπόθεση C-297/18) (1)

(2020/C 77/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 301 της 27.8.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/37

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τους ZR, AR, BS κατά Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld, παρισταμένης της: Finanzpolizei

(Υπόθεση C-712/18) (1)

(2020/C 77/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 122 της 1.4.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/37

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τους ZR, BS, AR κατά Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld, παρισταμένης της: Finanzpolizei

(Υπόθεση C-713/18) (1)

(2020/C 77/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 122 της 1.4.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/37

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τον DY κατά Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld, παρισταμένης της: Finanzpolizei

(Υπόθεση C-138/19) (1)

(2020/C 77/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 187 της 3.6.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/38

(Υπόθεση C-139/19) (1)

(2020/C 77/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 187 της 3.6.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/38

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Κύπρος) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Κυπριακή Κεντρική Αρχή κατά GA

(Υπόθεση C-154/19) (1)

(2020/C 77/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/38

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από την DX κατά Bürgermeister der Stadt Graz, παρισταμένης της: Finanzpolizei

(Υπόθεση C-227/19) (1)

(2020/C 77/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 213 της 24.6.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/39

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 18ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Landgericht Stuttgart (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Eurowings GmbH κατά GD, HE, IF

(Υπόθεση C-334/19) (1)

(2020/C 77/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 288 της 26.8.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/39

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Conseil du Contentieux des Étrangers (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – X κατά État belge

(Υπόθεση C-672/19) (1)

(2020/C 77/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 372 της 4.11.2019.

Γενικό Δικαστήριο

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – PV κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-786/16 και T-224/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Ηθική παρενόχληση - Δέσμη βλαπτικών για τον προσφεύγοντα αποφάσεων της Επιτροπής - Αίτημα αρωγής - Πειθαρχική διαδικασία - Παύση των καθηκόντων - Απόσυρση της ανάκλησης - Νέα πειθαρχική διαδικασία - Νέα ανάκληση)

(2020/C 77/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: PV (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid, B. Mongin και I. Melo Sampaio)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, πρώτον, να αναγνωριστεί ότι ο προσφεύγων-ενάγων υπήρξε θύμα ηθικής παρενόχλησης, δεύτερον, να ακυρωθούν, στην απόφαση T-786/16, οι εκθέσεις αξιολόγησης του προσφεύγοντος-ενάγοντος για τα έτη 2014, 2015 και 2016, οι αποφάσεις του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης (ΓΔ) Διερμηνείας της Επιτροπής της 31ης Μαΐου και της 5ης Ιουλίου 2016 σχετικά με μειώσεις του μισθού του προσφεύγοντος-ενάγοντος και η απόφαση της 28ης Νοεμβρίου 2016 περί απορρίψεως των ενστάσεων κατά των αποφάσεων αυτών, η επιστολή προκαταρκτικής ενημέρωσης του Γραφείου «Διαχείρισης και Εκκαθάρισης των Ατομικών Δικαιωμάτων» (PMO) της 21ης Ιουνίου 2016 με την οποία ενημερώθηκε ο προσφεύγων-ενάγων ότι όφειλε ποσό ύψους 33 593,88 ευρώ, η απόφαση του PMO της 11ης Ιουλίου 2016 περί αναστολής καταβολής του μισθού του προσφεύγοντος-ενάγοντος από 1ης Ιουλίου 2016 καθώς και η απόφαση της 17ης Ιανουαρίου 2017 περί απορρίψεως της ενστάσεως κατά των αποφάσεων αυτών, η απόφαση ανάκλησης της 26ης Ιουλίου 2016, το σημείωμα του Γενικού Διευθυντή της ΓΔ Διερμηνείας της Επιτροπής της 31ης Ιουλίου 2016 με το οποίο γνωστοποιήθηκε ότι θα θεωρηθούν ως παράτυπες οι απουσίες του για το χρονικό διάστημα από 2 Ιουνίου έως 31 Ιουλίου 2016 και θα γίνουν οι αντίστοιχες μειώσεις στον μισθό του, η επιστολή προκαταρκτικής ενημέρωσης συνολικού χρέους του PMO της 21ης Σεπτεμβρίου 2016 με την οποία ενημερώθηκε ο προσφεύγων-ενάγων ότι όφειλε 42 704,74 ευρώ και η απόφαση της 17ης Ιανουαρίου 2017 περί απορρίψεως της ενστάσεως κατά της επιστολής αυτής, το χρεωστικό σημείωμα της 20ής Ιουλίου 2017 και η απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2017 περί απορρίψεως της ενστάσεως κατά του σημειώματος αυτού και κατά της πειθαρχικής διαδικασίας CMS 13/087, και, στην απόφαση T 224/18, να ακυρωθούν η απόφαση κίνησης της πειθαρχικής διαδικασίας CMS 17/025, τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με τα οποία κλήθηκε ο προσφεύγων-ενάγων να συμμετάσχει στις διαδικασίες αξιολογήσεως των ετών 2016 και 2017, η απόφαση της 24ης Ιουλίου 2017 περί επανεντάξεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος κατόπιν της απόσυρσης της απόφασης ανακλήσεως που τον αφορούσε και η απόφαση της 15ης Ιανουαρίου 2018 περί απορρίψεως της ενστάσεως κατά της απόφασης αυτής, η απόφαση του PMO της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 περί συμψηφισμού μεταξύ του χρεωστικού σημειώματος της 20ής Ιουλίου 2017 και των μη καταβληθέντων στον προσφεύγοντα-ενάγοντα μισθών της περιόδου από 1ης Αυγούστου 2016 έως 30ής Σεπτεμβρίου 2017, η απόφαση περί απορρίψεως της ενστάσεως κατά της απόφασης αυτής και κατά της απόφασης περί αναστολής καταβολής του μισθού του προσφεύγοντος-ενάγοντος από 1ης Οκτωβρίου 2017 και, επικουρικώς, στην υπόθεση T-786/16, να ακυρωθούν οι ιατρικές γνωματεύσεις της 27ης Ιουνίου και της 10ης Οκτωβρίου 2014, οι αποφάσεις περί απορρίψεως των αιτήσεων αρωγής της 23ης Οκτωβρίου 2014, της 20ής Ιανουαρίου, 20ής Μαρτίου και 30ής Ιουλίου 2015 και της 15ης Μαρτίου και 18ης Μαΐου 2016, οι αποφάσεις, περί παρακρατήσεων στους μισθούς, της 9ης Φεβρουαρίου, της 30ής Μαρτίου, της 5ης Μαΐου, της 24ης Ιουνίου, της 1ης Οκτωβρίου και της 12ης Νοεμβρίου 2015, της 15ης Ιανουαρίου, της 22ας Απριλίου, της 31ης Μαΐου, της 5ης Ιουλίου, της 11ης Ιουλίου και της 15ης Σεπτεμβρίου 2016 και οι αποφάσεις περί απορρίψεως των ενστάσεων κατά των αποφάσεων αυτών, τα σημειώματα περί οφειλών της 10ης Μαρτίου, 11ης Μαΐου, 10ης Ιουνίου, 11ης Αυγούστου, 13ης Νοεμβρίου και 9ης Δεκεμβρίου 2015 και 18ης Ιουλίου 2016, οι αποφάσεις απόρριψης της 12ης Μαρτίου, 11ης Αυγούστου και 13ης Οκτωβρίου 2015, 7ης Ιουνίου και 21ης Σεπτεμβρίου 2016 όσον αφορά τις ενστάσεις κατά των διαδικασιών αξιολόγησης, των ιατρικών σημειωμάτων του ελεγκτή ιατρού της Επιτροπής περί διαπιστώσεως της μη εμφάνισης στον ιατρικό έλεγχο στις 16 και 18 Ιουλίου, 8 Αυγούστου, 4 Σεπτεμβρίου και 4 Δεκεμβρίου 2014, στις 4 Φεβρουαρίου, 13 Απριλίου, 4 Ιουνίου, 11 Αυγούστου, 14 Οκτωβρίου και 4 Δεκεμβρίου 2015, στις 5 Φεβρουαρίου, 22 Μαρτίου, 18 Απριλίου, 3 Ιουνίου, 30 Ιουνίου και 25 Ιουλίου 2016, την απόφαση, περί απορρίψεως της ένστασης, της 14ης Ιουλίου 2016 όσον αφορά αδικαιολόγητη απουσία στις 16 και 17 Μαρτίου 2016 και, τρίτον, τόσο στην υπόθεση T 786/16 όσο και στην υπόθεση T 224/18, την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει τον PV στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων στις υποθέσεις T-224/18 R και T-224/18 R II.

(1) EE C 123 της 9.4.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – CBA Spielapparate- und Restaurantbetrieb κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-168/17) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα που αφορούν τη διοικητική διαδικασία σχετικά με εικαζόμενη κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε από τις αυστριακές αρχές σε δικαιούχους παραχώρησης βάσει του νόμου περί τυχερών παιγνίων - Άρνηση προσβάσεως - Εξαίρεση για λόγους προστασίας του σκοπού επιθεώρησης, έρευνας και οικονομικού ελέγχου - Υπερισχύον δημόσιο συμφέρον - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας)

(2020/C 77/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CBA Spielapparate- und Restaurantbetriebs GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: A. Schuster, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Ehrbar, F. Erlbacher και K. Blanck)

Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Görlitz και D. Moore), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και E. Rebasti)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2017) 249 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Ιανουαρίου 2017, περί απορρίψεως της αιτήσεως παροχής προσβάσεως στα έγγραφα που αφορούν τη διαδικασία κρατικών ενισχύσεων που καταχωρίσθηκε υπό τα στοιχεία SA.40224 [2014/CP], βάσει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η CBA Spielapparate- und Restaurantbetrieb GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 151 της 15.5.2017.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2020 – Λιθουανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-19/18) (1)

(ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Δαπάνες που πραγματοποίησε η Λιθουανία - Εφάπαξ και κατ’αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις - Αγροτική ανάπτυξη - Σύστημα ελέγχου της πολλαπλής συμμόρφωσης - Διοικητικός έλεγχος - Επιτόπιος έλεγχος - Ποιότητα των ελέγχων - Ιδιότητα των αιτούντων - Δημιουργία τεχνητών προϋποθέσεων - Εύλογος χαρακτήρας των δαπανών - Δαπάνες πραγματοποιούμενες στο πλαίσιο έργων - Ανάλυση κινδύνων - Παράγοντες κινδύνων - Μη προβλεπόμενες από το δίκαιο της Ένωσης αποκλίσεις του συστήματος κυρώσεων - Υπερβολικά επιεικές σύστημα αξιολόγησης και κυρώσεων - Ετήσια στατιστικά στοιχεία ελέγχου)

(2020/C 77/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: R. Dzikovič, V. Vasiliauskienė, M. Palionis και A. Dapkuvienė)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sauka, A. Steiblytė και J. Jokubauskaitė)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Pavliš, O. Serdula, J. Vláčil και S. Šindelková)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2017/2014 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2017, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2017, L 292, σ. 61), στο μέτρο που επιβάλλει στη Λιθουανία δημοσιονομική διόρθωση ποσού 9 745 705,88 ευρώ σε σχέση με δαπάνες συνδεόμενες με χρηματοδότηση από το ΕΓΤΑΑ και δημοσιονομική διόρθωση ποσού 546 351,91 ευρώ σε σχέση με δαπάνες συνδεόμενες με χρηματοδότηση από το ΕΓΤΕ και το ΕΓΤΑΑ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Δημοκρατία της Λιθουανίας φέρει, εκτός από τα δικαστικά έξοδά της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Τσεχική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 112 της 26.3.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-292/18) (1)

(ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση - Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Πορτογαλία - Άρθρα 32 και 33 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 - Άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 - Έννοια του εθνικού δικαστηρίου)

(2020/C 77/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, P. Estêvão, J. Saraiva de Almeida και P. Barros da Costa)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Rechena και A. Sauka)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2018/304 της Επιτροπής, της 27ης Φεβρουαρίου 2018, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2018, L 59, σ. 3), καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ένωσης το ποσό των 1 052 101,05 ευρώ το οποίο αφορά δαπάνες δηλωθείσες από την Πορτογαλική Δημοκρατία.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 249 της 16.7.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Aquino κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-402/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Απεργία των διερμηνέων - Μέτρα επίταξης υπηρεσιών διερμηνέων ληφθέντα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Έλλειψη νομικής βάσης - Ευθύνη - Ηθική βλάβη)

(2020/C 77/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Roberto Aquino (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και οι λοιποί 25 προσφεύγοντες-ενάγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της απόφασης (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: O. Caisou-Rousseau, T. Lazian και E. Taneva)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού-εναγομένου: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και R. Meyer)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της 2ας Ιουλίου 2018 του γενικού διευθυντή προσωπικού του Κοινοβουλίου σχετικά με την επίταξη υπηρεσιών διερμηνέων και διερμηνέων συνεδριάσεων για τις 3 Ιουλίου 2018 καθώς και των μεταγενέστερων αποφάσεων του γενικού διευθυντή προσωπικού του Κοινοβουλίου σχετικά με την επίταξη υπηρεσιών διερμηνέων και διερμηνέων συνεδριάσεων για τις 4, 5, 10 και 11 Ιουλίου 2018 και, αφετέρου, την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υποστηρίζουν ότι υπέστησαν οι προσφεύγοντες-ενάγοντες λόγω των αποφάσεων αυτών και η οποία υπολογίζεται κατά δίκαιη και εύλογη κρίση σε 1 000 ευρώ κατ’ άτομο.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της 2ας Ιουλίου 2018 του γενικού διευθυντή προσωπικού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την επίταξη υπηρεσιών διερμηνέων και διερμηνέων συνεδριάσεων για τις 3 Ιουλίου 2018.

2)	Υποχρεώνει το Κοινοβούλιο να καταβάλει το ποσό των 500 ευρώ σε καθεμία από τις Carli-Ganotis Barbara, de Seze Claudine, Diaconu Olszewski Maria Corina, Προβατά Μαρία, Sevastikoglou Irène και Tissi Benedetta.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

Το Κοινοβούλιο φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες των οποίων οι υπηρεσίες επιτάχθηκαν με την απόφαση της 2ας Ιουλίου 2018, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων και των εξόδων που αφορούν την παρέμβαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5)	Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες των οποίων οι υπηρεσίες επιτάχθηκαν με τις μεταγενέστερες της άσκησης της προσφυγής αποφάσεις φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

6)	Το Συμβούλιο φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 364 της 08.10.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – Grupo Textil Brownie κατά EUIPO – The Guide Association (BROWNIE)

(Υπόθεση T-598/18) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BROWNIE - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα BROWNIES, BROWNIE, Brownies και Brownie - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 2017/1001]})

(2020/C 77/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Textil Brownie, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: D. Pellisé Urquiza και J. C. Quero Navarro, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Capostagno, A. Folliard-Monguiral και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: The Guide Association (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: T. St Quintin, barrister, και M. Jhittay, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουλίου 2018 (υπόθεση R 2680/2017-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των The Guide Association και Grupo Textil Brownie.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grupo Textil Brownie, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 427 της 26.11.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Aldi κατά EUIPO – Titlbach (ALTISPORT)

(Υπόθεση T-697/18) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα ALTISPORT - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα και προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALDI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Σύγκριση των προϊόντων και των υπηρεσιών - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Άρθρο 94 του κανονισμού 2017/1001»)

(2020/C 77/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aldi GmbH & Co. KG (Mülheim an der Ruhr, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Lützenrath, U. Rademacher, C. Fürsen και M. Minkner, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Ε. Μαρκάκης και A. Söder)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Aleš Titlbach (Meziboří, Τσεχική Δημοκρατία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 (υπόθεση R 2683/2017-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Aldi και του A. Titlbach.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 (υπόθεση R 2683/2017-4), στο μέτρο που αφορά «παιχνίδια» της κλάσης 28 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 25 της 21.1.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Volkswagen κατά EUIPO (CROSS)

(Υπόθεση T-42/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CROSS - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001 - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001»)

(2020/C 77/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Volkswagen AG (Wolfsburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. Thiering και L. Steidle, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: G. Schneider, S. Hanne και Ε. Μαρκάκης)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 2500/2017-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου CROSS ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Volkswagen AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 82 της 4.3.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2020 – Vinos de Arganza κατά EUIPO – Nordbrand Nordhausen (ENCANTO)

(Υπόθεση T-239/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ENCANTO - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα BELCANTO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2020/C 77/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vinos de Arganza, SL (Toral de los Vados, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Broschat García, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Nordbrand Nordhausen GmbH (Nordhausen, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιανουαρίου 2019 (υπόθεση R 392/2018-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Nordbrand Nordhausen και Vinos de Arganza.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Vinos de Arganza, SL, στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 187 της 3.6.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – BZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-336/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Απόλυση λόγω πρόδηλης ανικανότητας - Αναλογικότητα - Άρθρο 84 του ΚΛΠ - Ευθύνη)

(2020/C 77/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: BZ (εκπρόσωπος: C. Mourato, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid, B. Mongin και M. Brauhoff)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 25ης Ιουλίου 2018 περί απολύσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας λόγω πρόδηλης ανικανότητας κατόπιν πρόωρης εκθέσεως κρίσεως και, αφετέρου, την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη εξαιτίας της εν λόγω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 25ης Ιουλίου 2018 περί απολύσεως της BZ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 255 της 29.7.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 – Julius Sämann κατά EUIPO – Maharishi Vedic University (Απεικόνιση δέντρου)

(Υπόθεση T-559/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζει ένα δέντρο - Προγενέστερα εικονιστικά σήματα, διεθνή και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απεικονίζουν ένα “μαγικό δέντρο” - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Δεν συντρέχει προσβολή της φήμης - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001»)

(2020/C 77/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Julius Sämann Ltd (Thayngen, Ελβετία) (εκπρόσωπος: D. Parrish, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: K. Kompari)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Maharishi Vedic University Ltd (Mgarr, Μάλτα) (εκπρόσωπος: L. Prehn, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Μαΐου 2019 (υπόθεση R 1743/2018-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Julius Sämann και Maharishi Vedic University.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Julius Sämann Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 328 της 30.9.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/49

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2020 – Daimler κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-751/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Αφαίρεση πιστοποίησης εξοικονόμησης εκπομπών CO2 - Καθεστώς που ισχύει για τις οικολογικές καινοτομίες - Κανονισμός (ΕΚ) 443/2009 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 725/2011 - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Προπαρασκευαστικό μέτρο - Απαράδεκτο)

(2020/C 77/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Daimler AG (Stuttgart, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Wimmer, C. Arhold και G. Ollinger, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland και A. Becker)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εγγράφου Ares(2018) 5413709, της 22ας Οκτωβρίου 2018, με το οποίο η Επιτροπή γνωστοποίησε την αφαίρεση της εξοικονόμησης εκπομπών CO2 από οικολογικές καινοτομίες που είχε αποδοθεί στα εξοπλισμένα με εναλλάκτες υψηλής απόδοσης Bosch HED EL 7-150 και 175 plus οχήματα της Daimler AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Daimler AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 93 της 11.3.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/50

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Clem & Jo Optique κατά EUIPO – C&A (C&J)

(Υπόθεση T-125/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2020/C 77/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Clem & Jo Optique SARL (Cormicy, Γαλλία) (εκπρόσωπος: N. Hausmann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Crespo Carrillo και H. O’Neill

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: C&A AG (Zug, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Aznar Alonso, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Δεκεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1252/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ C&A και Clem & Jo Optique.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η Clem & Jo Optique SARL φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και εκείνα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

3)	H C&A AG φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 148 της 29.4.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/50

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2020 – Hemp Foods Australia κατά EUIPO – Cabrejos (Sativa)

(Υπόθεση T-128/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Μη εγγραφή της μεταβολής δικαιούχου στο διεθνές μητρώο - Έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης - Απαράδεκτο)

(2020/C 77/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hemp Foods Australia Pty Ltd (Σίδνεϊ, Αυστραλία) (εκπρόσωποι: M. Holah και P. Brownlow, solicitors)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: Ε. Μαρκάκης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: César Raúl Dávila Cabrejos (Λίμα, Περού) (εκπρόσωπος: L. Estropá Navarro, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1041/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του C. R. D. Cabrejos και της Raw With Life Pty Ltd as Trustee for Benhaim Trading Trust.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τη Hemp Foods Australia Pty Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 182 της 27.5.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/51

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Deutsche Telekom κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-161/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Εσωτερική αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Τιμές λιανικής που χρεώνονται στους καταναλωτές για ρυθμιζόμενες ενδοενωσιακές επικοινωνίες - Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1971 - Νομοθετική πράξη - Πράξη που δεν θίγει ατομικώς τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2020/C 77/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Telekom AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, B. Langeheine και J. Blanco Carol, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: R. van de Westelaken, M. Peternel και C. Biz), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: O. Segnana και I. Gurov)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για την ίδρυση του Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) και του Οργανισμού για την υποστήριξη του BEREC (Υπηρεσία του BEREC), την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2120 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1211/2009 (ΕΕ 2018, L 321, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως του Βασιλείου των Κάτω Χωρών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Deutsche Telekom AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)	Η Deutsche Telekom, το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους όσον αφορά τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

(1) EE C 172 της 20.5.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/52

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2020 – Telefónica και Telefónica de España κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-162/19) (1)

(2020/C 77/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Telefónica, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) και Telefónica de España, SAU (Μαδρίτη) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, B. Langeheine και J. Blanco Carol, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως του Βασιλείου των Κάτω Χωρών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Telefónica, SA και η Telefónica de España, SAU φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)	Η Telefónica, η Telefónica de España, το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους όσον αφορά τις αιτήσεως παρεμβάσεως.

(1) EE C 172 της 20.5.2019.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/53

Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2019 – Qualcomm κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-671/19)

(2020/C 77/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Qualcomm, Inc. (San Diego, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Davilla, M. Pinto de Lemos Fermiano Rato και M. English, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2019) 5361 τελικό της Επιτροπής·

—	να ακυρώσει, ή επικουρικώς, να μειώσει σημαντικά το ποσό του προστίμου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δεκαπέντε λόγους ακυρώσεως.

1.	Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει σοβαρά διαδικαστικά σφάλματα, λόγω των οποίων προσβλήθηκαν ανεπανόρθωτα τα δικαιώματα άμυνας της Qualcomm.

2.	Στο πλαίσιο του δευτέρου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλα πραγματικά και νομικά σφάλματα και είναι πλημμελώς αιτιολογημένη ως προς τον καθορισμό της σχετικής αγοράς και τη διαπίστωση ότι η Qualcomm κατέχει δεσπόζουσα θέση.

3.	Στο πλαίσιο του τρίτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση δεν εφάρμοσε το ορθό νομικό κριτήριο και ότι, ως εκ τούτου, ενέχει πρόδηλα νομικά σφάλματα.

4.	Στο πλαίσιο του τετάρτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η θεωρία της επιθετικής τιμολόγησης η οποία περιέχεται στην απόφαση είναι παράλογη και δεν στηρίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία.

5.	Στο πλαίσιο του πέμπτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλα σφάλματα και είναι πλημμελώς αιτιολογημένη όσον αφορά τον επανακαθορισμό των «πράγματι καταβληθεισών τιμών».

6.	Στο πλαίσιο του έκτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο τρόπος με τον οποίο η απόφαση κατανέμει τις εφάπαξ μηχανολογικές δαπάνες είναι προδήλως εσφαλμένος.

7.	Στο πλαίσιο του εβδόμου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλο σφάλμα ως προς τον καθορισμό ενός κατάλληλου κριτηρίου αναφοράς για τον υπολογισμό του κόστους.

8.	Στο πλαίσιο του ογδόου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η ανάλυση της σχέσεως τιμής-κόστους η οποία περιέχεται στην απόφαση είναι προδήλως εσφαλμένη.

9.	Στο πλαίσιο του ενάτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλα νομικά σφάλματα και σφάλματα αναλύσεως, καθόσον διαπιστώνει ότι οι τιμές της Qualcomm είχαν ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό της Icera και την πρόκληση ζημίας στους καταναλωτές.

10.	Στο πλαίσιο του δεκάτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλο σφάλμα, καθόσον διαπιστώνει ότι η τιμολόγηση της Qualcomm καθορίστηκε βάσει σχεδίου με σκοπό τον αποκλεισμό της Icera.

11.	Στο πλαίσιο του ενδεκάτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλο σφάλμα αναλύσεως και είναι πλημμελώς αιτιολογημένη όσον αφορά την απόρριψη των αντικειμενικών λόγων που προέβαλε η προσφεύγουσα.

12.	Στο πλαίσιο του δωδεκάτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη.

13.	Στο πλαίσιο του δεκάτου τρίτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι οι διαπιστώσεις της αποφάσεως σχετικά με τη διάρκεια της υποτιθέμενης παραβάσεως είναι προδήλως εσφαλμένες.

14.	Στο πλαίσιο του δεκάτου τετάρτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλο σφάλμα ως προς την επιβολή και τον υπολογισμό του προστίμου.

15.	Στο πλαίσιο του δεκάτου πέμπτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει πρόδηλα νομικά και πραγματικά σφάλματα, πρόδηλα σφάλματα αναλύσεως και είναι πλημμελώς αιτιολογημένη όσον αφορά τις διαπιστώσεις περί αρμοδιότητας της Επιτροπής και περί επιπτώσεων στις εμπορικές συναλλαγές.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/54

Προσφυγή της 20ής Δεκεμβρίου 2019 – Worldwide Spirits Supply κατά EUIPO – Melfinco (CLEOPATRA QUEEN)

(Υπόθεση T-870/19)

(2020/C 77/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Worldwide Spirits Supply, Inc. (Tortola, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι) (εκπρόσωπος: Σ. Δημητρίου, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Melfinco S.A. (Schaan, Λιχτενστάιν)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CLEOPATRA QUEEN – Υπ’ αριθ. 14 027 338 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Οκτωβρίου 2019 στην υπόθεση R 1820/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να άρει την κήρυξη της ακυρότητας του σήματος·

—	επικουρικώς,

—	να μεταρρυθμίσει ουσιωδώς το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης αποφάσεως ώστε να κληθεί η προσφεύγουσα να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία περί ουσιαστικής χρήσεως ή να κληθεί να καταλήξει σε φιλικό διακανονισμό με την Melfinco S.A. στο πλαίσιο της συνύπαρξης.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 64, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/55

Προσφυγή της 3ης Ιανουαρίου 2020 – Forbo Financial Services κατά EUIPO – Windmöller (Canoleum)

(Υπόθεση T-3/20)

(2020/C 77/76)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Forbo Financial Services AG (Baar, Ελβετία) (εκπρόσωπος: S. Fröhlich, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Windmöller GmbH (Augustdorf, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Canoleum – Υπ’ αριθ. 16 736 548 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Οκτωβρίου 2019 στην υπόθεση R 773/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 104 σε συνδυασμό με το άρθρο 97, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/56

Προσφυγή της 8ης Ιανουαρίου 2020 – Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-8/20)

(2020/C 77/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Pavliš, J. Očková και J. Vláčil)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (EE) 2019/1835 της Επιτροπής, της 30ής Οκτωβρίου 2019, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) σε σχέση με το μέτρο M14 για τα οικονομικά έτη 2017, 2018 και 2019 για συνολικό ποσό 35 109,02 ευρώ, και να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τον ακόλουθο λόγο:

—

Ο λόγος ακυρώσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής. Η Επιτροπή στήριξε τη δημοσιονομική διόρθωση σε προβαλλόμενη παράβαση διάταξης του δικαίου της Ένωσης, ήτοι του άρθρου 25 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 809/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης και την πολλαπλή συμμόρφωση (στο εξής: κανονισμός 809/2014). Ωστόσο, δεν συντρέχει παράβαση της διάταξης αυτής. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή εσφαλμένως θεωρεί ότι η έναρξη επιτόπιου ελέγχου στην πρώτη γεωργική εκμετάλλευση του δικαιούχου συνιστά σιωπηρή προαναγγελία περαιτέρω ελέγχων και εσφαλμένως αντλεί από την εν λόγω σιωπηρή προαναγγελία τις ίδιες συνέπειες ως εάν επρόκειτο περί πραγματικής προαναγγελίας ελέγχου, κατά την έννοια του άρθρου 25 του κανονισμού 809/2014.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/56

Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2020 – Buxadé Villalba κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-32/20)

(2020/C 77/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Jorge Buxadé Villalba, María Esperanza Araceli Aguilar Pinar κα Hermann Tertsch Del Valle-Lersundi (εκπρόσωπος: M. Castro Fuertes, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση περί αναγνώρισης στους Carles Puigdemont i Casamajó y Antoni Comín i Oliveres την ιδιότητα των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

—	Να διατάξει την παύση όλων των αποτελεσμάτων της ιδιότητας αυτής και την ακύρωση των ήδη επελθόντων αποτελεσμάτων.

—	Να διατάξει τη λύση όλων των συμβάσεων παροχής υπηρεσιών που έχουν υπογράψει οι Carles Puigdemont i Casamajó και Antoni Comín i Oliveres με βοηθούς, συμβούλους, ασκουμένους ή τρίτους.

—

Να διατάξει τον Carles Puigdemont i Casamajó και τον Don Antoni Comín i Oliveres να επιστρέψουν όλα τα ποσά που έλαβαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την παρανόμως αναγνωρισθείσα σε αυτούς ιδιότητα του ευρωβουλευτή, για οποιονδήποτε λόγο και οποιουδήποτε ύψους, καθώς και τα ποσά που κατέβαλε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε τρίτους για οποιαδήποτε σύμβαση παροχής υπηρεσιών με βοηθούς, συμβούλους, ασκουμένους ή τρίτους.

—

Επικουρικώς, να αναγνωριστεί το ασυμβίβαστο της θέσης του ευρωβουλευτή με εκείνη του μέλους της Asamblea legislativa de la CCAA (νομοθετική συνέλευση των αυτόνομων κοινοτήτων) και να αναγνωριστεί ότι δεν έχουν δικαίωμα σε καμιά αμοιβή από τις 2 Ιουλίου 2019 μέχρι την ημερομηνία ανάληψης καθηκόντων και, σε περίπτωση που εισπράχθηκε κάποιο ποσό, να διαταχθεί η επιστροφή του με τόκους υπερημερίας.

—	Να καταδικαστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα, σε περίπτωση που γίνει δεκτή η προσφυγή.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των άρθρων 8 και 12 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976, περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε συνδυασμό με την ισπανική εκλογική νομοθεσία.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι, σύμφωνα με την εν λόγω Πράξη, η ευρωπαϊκή εκλογική διαδικασία διέπεται σε κάθε κράτος μέλος από τις εθνικές διατάξεις και ότι, κατά συνέπεια, έχουν εφαρμογή τα άρθρα 219 έως 224 του Ley Orgánica del Régimen Electoral General [οργανικού νόμου περί του γενικού εκλογικού συστήματος]. Ειδικότερα, στην τελευταία αυτή διάταξη προβλέπεται ότι, εντός προθεσμίας πέντε ημερών, οι εκλεγέντες υποψήφιοι οφείλουν να δώσουν όρκο ή υπόσχεση πίστης στο Σύνταγμα και ότι, σε αντίθετη περίπτωση, κηρύσσεται η χηρεία της έδρας. Οι C. Puigdemont και A. Comín, όμως, ουδέποτε παρέστησαν ενώπιον της Junta Electoral Central (κεντρικής εφορευτικής επιτροπής, Ισπανία) προκειμένου να δώσουν όρκο ή υπόσχεση πίστης στο Σύνταγμα.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, του εσωτερικού Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι δεν απεστάλη από την αρμόδια ισπανική αρχή κανένα διαπιστευτήριο με το οποίο να γνωστοποιείται ότι οι C. Puigdemont και A. Comín προσήλθαν να δηλώσουν πίστη στο Σύνταγμα, γεγονός που λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας για την ιδιότητά τους ως εκλεγέντων. Συνεπώς, κατά τους προσφεύγοντες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αγνοεί, με τη συμπεριφορά του, την Ευρωπαϊκή Εκλογική Πράξη, παραβιάζει αρμοδιότητες των κρατών μελών που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας και στερεί από κάθε νομιμότητα και κύρος οποιαδήποτε συμφωνία έχει υιοθετήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε ολομέλεια ή σε επιτροπές στις οποίες ενδέχεται να συμμετέχουν οι C. Puigdemont και A. Comín.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 19ης Δεκεμβρίου 2019, στην υπόθεση C-502/19, Junqueras Vies, δεν ασκεί επιρροή όσον αφορά την ακυρότητα της πράξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

—	Υποστηρίζεται συναφώς ότι οι C. Puigdemont και A. Comín ουδέποτε τέθηκαν σε προσωρινή κράτηση και ότι έχουν ασυλία ως εκλεγέντες, αλλά όχι την πλήρη ιδιότητα του ευρωβουλευτή, διότι δεν ακολούθησαν όλα τα στάδια της ισπανικής εκλογικής διαδικασίας.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 7, παράγραφοι 3 και 4, της Ευρωπαϊκής Εκλογικής Πράξης, καθόσον συντρέχει ασυμβίβαστο που προβλέπεται από την ισπανική εκλογική νομοθεσία [άρθρα 211, 2, d, του Ley Orgánica del Régimen Electoral General]

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης, κάθε κράτος μέλος μπορεί να διευρύνει τους λόγους ασυμβίβαστου που προβλέπονται σε εθνικό επίπεδο για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι η ως άνω διάταξη του εθνικού εκλογικού δικαίου προβλέπει το ασυμβίβαστο όσων είναι μέλη των Asambleas Legislativas de las Comunidades Autónomas (νομοθετικές συνελεύσεις των αυτόνομων κοινοτήτων) και ότι οι C. Puigdemont και A. Comín έπαυσαν να είναι μέλη του Κοινοβουλίου της Καταλωνίας στις 7 Ιανουαρίου 2020.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/58

Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2020 – Datenlotsen Informationssysteme κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-34/20)

(2020/C 77/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Datenlotsen Informationssysteme GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Lübbig, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 σχετικά με το μέτρο SA.34402 – 2015/C (πρώην 2015/NN) που έλαβε η Γερμανία υπέρ της Hochschul-Informations-System GmbH [έγγραφο της Επιτροπής C(2019) 6836 τελικό]·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή βασίζεται στους ακόλουθους λόγους.

Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ λόγω της εφαρμογής κριτηρίου ασύμβατου με τη νομολογία για την εξακρίβωση του οικονομικώς ενδεδειγμένου χαρακτήρα των ενεργειών της Hochschul-Informations-System GmbH (στο εξής: HIS), διότι η Επιτροπή παρέβλεψε το περιεχόμενο του «κριτηρίου του αδιαιρέτου» και την αυτοτελή σημασία του «κριτηρίου συνάφειας».

2.	Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ λόγω του χαρακτηρισμού των δραστηριοτήτων της HIS που αφορούν γερμανικά κρατικά πανεπιστήμια ως μη βιώσιμων οικονομικά.

3.	Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ λόγω μη διαφοροποίησης μεταξύ των διαφορετικών πεδίων δραστηριότητας της HIS.

4.	Παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχείο β', σημείο v, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου (1) λόγω του χαρακτηρισμού του μέτρου άμεσης στήριξης ως «υπάρχουσας ενίσχυσης» εξαιτίας της ύπαρξης σχετικής αγοράς ήδη το έτος 1976.

5.	Παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ λόγω της ανεπαρκούς αιτιολόγησης της εφαρμογής του άρθρου 1, στοιχείο β', σημείο v, του κανονισμού 2015/1589 πέραν των περιπτώσεων φιλελευθεροποίησης.

6.	Παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχείο β', σημείο v, του κανονισμού 2015/1589 λόγω του χαρακτηρισμού του μέτρου άμεσης στήριξης ως «υπάρχουσας ενίσχυσης» εξαιτίας ουσιώδους αλλαγής των σχετικών μέτρων.

7.	Παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχείο β', σημείο v, του κανονισμού 2015/1589 λόγω του χαρακτηρισμού του μέτρου άμεσης στήριξης ως «ενίσχυσης», διότι πρόκειται για σειρά ετησίως εγκρινόμενων επιμέρους ενισχύσεων.

8.	Προσβολή του δικαιώματος σε «εύλογη διάρκεια της διαδικασίας» ως έκφανσης του δικαιώματος «χρηστής διοίκησης» του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015 L 248, σ. 9).

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/59

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2020 – Lotto24 κατά EUIPO (LOTTO24)

(Υπόθεση T-38/20)

(2020/C 77/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lotto24 AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: O. Brexl, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LOTTO24 σε πορτοκαλί (Pantone 130) και κόκκινο χρώμα (Pantone 1807) – Υπ’ αριθ. 17 996 822 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση R 1216/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/60

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Ιανουαρίου 2020 – Di Bernardo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-41/20)

(2020/C 77/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Danilo Di Bernardo (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 13ης Μαρτίου 2019 η οποία ελήφθη προς εκτέλεση της αποφάσεως της 29ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-811/16·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το ποσό των 50 000 ευρώ προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας την οποία υπέστη, καθώς και το ποσό των 7 000 ευρώ, υπό την επιφύλαξη αυξήσεώς του ποσού αυτού κατά τη διάρκεια της δίκης, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της προκηρύξεως του διαγωνισμού εκ μέρους της εξεταστικής επιτροπής, καθόσον τα κριτήρια επιλεξιμότητας τα οποία καθορίστηκαν περιορίζουν παρανόμως το περιεχόμενο της εν λόγω προκηρύξεως. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει, συναφώς, ότι η εξεταστική επιτροπή παρέβη την εν λόγω προκήρυξη θεσπίζοντας κριτήρια επιλεξιμότητας τα οποία συνεπάγονται ότι δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη εμπειρία παρόμοια με τη δική του, παρόλο που συνάδει προς τις προϋποθέσεις της προκηρύξεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως του ζητήματος εάν η επαγγελματική εμπειρία του προσφεύγοντος-ενάγοντος συνδέεται προς τη φύση των καθηκόντων που περιγράφονται στην προκήρυξη του διαγωνισμού.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/60

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2020 – KRBL κατά EUIPO – P.K. Overseas (INDIA SALAM Pure Basmati Rice)

(Υπόθεση T-45/20)

(2020/C 77/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KRBL Ltd (Δελχί, Ινδία) (εκπρόσωπος: P. Strickland, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: P.K. Overseas Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του εικονιστικού σήματος INDIA SALAM Pure Basmati Rice σε χρώμα ανοιχτό καφέ, σέπια και λευκό κίτρινο στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Υπ’ αριθ. 1 126 413 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση R 766/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την προσφυγή και να απορρίψει την αίτηση καταχώρισης·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 13ης Φεβρουαρίου 2019 σχετικά με τη διαδικασία ανακοπής αριθ. B 2 201 385·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/61

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2020 – La Marchesiana κατά EUIPO – Marchesi 1824 (MARCHESI)

(Υπόθεση T-35/18) (1)

(2020/C 77/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 142 της 23.4.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 – Avio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-139/18) (1)

(2020/C 77/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 142 της 23.4.2018.

9.3.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 77/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου janvier 2020 – Bartolomé Alvarado και Grupo Preciados Place κατά EUIPO – Alpargatas (ALPARGATUS PASOS ARTESANALES)

(Υπόθεση T-606/19) (1)

(2020/C 77/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 372 της 4.11.2019.