ISSN 1977-0901 |
||
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263 |
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες |
62ό έτος |
Περιεχόμενα |
Σελίδα |
|
|
IV Πληροφορίες |
|
|
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ |
|
|
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
|
2019/C 263/01 |
||
2019/C 263/02 |
Τρόπος ορισμού του δικαστή που αντικαθιστά κωλυόμενο δικαστή |
EL |
|
IV Πληροφορίες
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/1 |
Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(2019/C 263/01)
Τελευταία δημοσίευση
Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων
Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/2 |
Τρόπος ορισμού του δικαστή που αντικαθιστά κωλυόμενο δικαστή
(2019/C 263/02)
1. |
Στις 10 Ιουλίου 2019, το Γενικό Δικαστήριο αποφάσισε ότι, από τις 27 Σεπτεμβρίου 2019, στις περιπτώσεις κωλύματος περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 17, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, και στο άρθρο 24, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου αντικαθιστά τον κωλυόμενο δικαστή. |
2. |
Σε περίπτωση κωλύματός του, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου ορίζει τον Αντιπρόεδρο προς αναπλήρωσή του, σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας. |
3. |
Σε περίπτωση κωλύματος του Αντιπροέδρου, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου ορίζει τον δικαστή προς αναπλήρωση του κωλυόμενου δικαστή ακολουθώντας τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 8 του Κανονισμού Διαδικασίας με εξαίρεση τους προέδρους τμήματος. |
4. |
Σε περίπτωση κωλύματος του ορισθέντος σύμφωνα με την παράγραφο 3 δικαστή και αν η υπόθεση για την οποία δηλώνεται το κώλυμα είναι υπαλληλική υπόθεση, κατά την έννοια της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουλίου 2019 σχετικά με τα κριτήρια αναθέσεως των υποθέσεων στα τμήματα (ΕΕ 2019, C 246, σ. 2), ή υπόθεση σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας την οποία αφορά ο τέταρτος τίτλος του Κανονισμού Διαδικασίας, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου ορίζει προς αναπλήρωση του κωλυόμενου δικαστή, ακολουθώντας τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 8 του Κανονισμού Διαδικασίας, δικαστή τοποθετημένο σε τμήμα που εκδικάζει το ίδιο είδος υποθέσεων με το τμήμα στο οποίο είναι τοποθετημένος ο κωλυόμενος δικαστής. |
5. |
Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου μπορεί να παρεκκλίνει από τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 8 του Κανονισμού Διαδικασίας, όπως ορίζεται στις παραγράφους 3 και 4 της παρούσας αποφάσεως, προκειμένου να εξασφαλίσει την ισόρροπη κατανομή του φόρτου εργασίας. |
V Γνωστοποιήσεις
ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/3 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 5ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Budai Központi Kerületi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — GT κατά HS
(Υπόθεση C-38/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Καταχρηστικές ρήτρες συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Άρθρο 4, παράγραφος 2 - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Σύμβαση δανείου συνομολογηθείσα σε ξένο νόμισμα - Γνωστοποίηση στον καταναλωτή, μετά τη σύναψη της συμβάσεως, της συναλλαγματικής ισοτιμίας που ισχύει για το χορηγούμενο σε εθνικό νόμισμα ποσό)
(2019/C 263/03)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Budai Központi Kerületi Bíróság
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
GT
κατά
HS
Διατακτικό
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, το άρθρο 4, παράγραφος 2, και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους, όπως έχει ερμηνευθεί από το ανώτατο δικαστήριο του κράτους μέλους αυτού, δυνάμει της οποίας δεν είναι άκυρη η συνομολογηθείσα σε ξένο νόμισμα σύμβαση δανείου η οποία, μολονότι προσδιορίζει το εκπεφρασμένο σε εθνικό νόμισμα ποσό που αντιστοιχεί στην αίτηση χρηματοδοτήσεως την οποία έχει υποβάλει καταναλωτής, εντούτοις δεν διευκρινίζει τη συναλλαγματική ισοτιμία που εφαρμόζεται στο εν λόγω ποσό προκειμένου για τον καθορισμό του τελικού ύψους του δανείου σε ξένο νόμισμα, ενώ συγχρόνως προβλέπει, σε μία από τις ρήτρες της, ότι η ισοτιμία αυτή θα καθοριστεί από τον πιστωτικό φορέα μετά τη σύναψη της συμβάσεως με χωριστό έγγραφο,
— |
εφόσον η επίμαχη ρήτρα έχει διατυπωθεί κατά τρόπο σαφή και κατανοητό συμφώνως προς το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13, υπό την έννοια ότι ο μηχανισμός υπολογισμού του συνολικού ποσού του δανείου και η εφαρμοστέα συναλλαγματική ισοτιμία εκτίθενται κατά τρόπο διαφανή ώστε να παρέχεται στον μέσο καταναλωτή που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος η δυνατότητα να αξιολογήσει βάσει σαφών και εύληπτων κριτηρίων τις οικονομικές συνέπειες που έχει η σύμβαση για τον ίδιο, στις οποίες περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, το συνολικό κόστος του δανεισμού του, ή, αν προκύψει ότι η εν λόγω ρήτρα δεν έχει διατυπωθεί κατά τρόπο σαφή και κατανοητό, |
— |
εφόσον η ρήτρα αυτή δεν είναι καταχρηστική κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της ως άνω οδηγίας ή, στην περίπτωση που είναι καταχρηστική, η σχετική σύμβαση μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει χωρίς αυτή τη ρήτρα συμφώνως προς το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/4 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Sąd Najwyższy (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów κατά Orange Polska S.A.
(Υπόθεση C-628/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2005/29/ΕΚ - Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων έναντι των καταναλωτών - Έννοια της «επιθετικής εμπορικής πρακτικής» - Υποχρέωση του καταναλωτή να λαμβάνει οριστική απόφαση συναλλαγής παρουσία του ταχυμεταφορέα που του παραδίδει τους γενικούς όρους της σύμβασης)
(2019/C 263/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Najwyższy
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
κατά
Orange Polska S.A.
Διατακτικό
Το άρθρο 2, στοιχείο ι', και τα άρθρα 8 και 9 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, έχουν την έννοια ότι η εφαρμογή από εμπορευόμενο μεθόδου σύναψης ή τροποποίησης συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών τηλεπικοινωνιών, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, στο πλαίσιο της οποίας ο καταναλωτής πρέπει να λάβει τελική απόφαση συναλλαγής παρουσία ταχυμεταφορέα ο οποίος του παραδίδει το πρότυπο σύμβασης, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να λάβει ελεύθερα γνώση του περιεχομένου του εγγράφου αυτού ενόσω ο εν λόγω ταχυμεταφορέας είναι παρών,
— |
δεν συνιστά εμπορική πρακτική που είναι επιθετική υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις· |
— |
δεν συνιστά επιθετική εμπορική πρακτική με κατάχρηση επιρροής εκ μόνου του λόγου ότι δεν απεστάλη στον καταναλωτή εκ των προτέρων και ατομικά, ιδίως με ηλεκτρονικό μήνυμα ή στη διεύθυνση κατοικίας του, το σύνολο των προτύπων συμβάσεων, εφόσον ο καταναλωτής είχε τη δυνατότητα, πριν την επίσκεψη του ταχυμεταφορέα, να λάβει γνώση του περιεχομένου τους, και |
— |
συνιστά επιθετική εμπορική πρακτική με κατάχρηση επιρροής, ιδίως όταν ο εμπορευόμενος ή ο ταχυμεταφορέας του υιοθετούν αθέμιτες συμπεριφορές που έχουν ως αποτέλεσμα την άσκηση πίεσης στον καταναλωτή, κατά τρόπον ώστε να περιορίζεται σημαντικά η ελευθερία επιλογής του, όπως οι συμπεριφορές που τον περιάγουν σε δύσκολη θέση ή τον εμποδίζουν να σκεφθεί με νηφαλιότητα την απόφαση συναλλαγής που πρέπει να λάβει. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/5 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 23ης Μαΐου 2019 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof Oldenburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ReFood GmbH & Co. KG κατά Landwirtschaftskammer Niedersachsen
(Υπόθεση C-634/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Μεταφορές αποβλήτων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 1013/2006 - Άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχείο δ' - Πεδίο εφαρμογής - Κανονισμός (ΕΚ) 1069/2009 - Μεταφορές ζωικών υποπροϊόντων)
(2019/C 263/05)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof Oldenburg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
ReFood GmbH & Co. KG
κατά
Landwirtschaftskammer Niedersachsen
Διατακτικό
Το άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων, έχει την έννοια ότι οι μεταφορές ζωικών υποπροϊόντων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1069/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, περί υγειονομικών κανόνων για ζωικά υποπροϊόντα και παράγωγα προϊόντα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1774/2002 (κανονισμός για τα ζωικά υποπροϊόντα), εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1013/2006, εκτός των περιπτώσεων για τις οποίες ο κανονισμός 1069/2009 προβλέπει ρητώς την εφαρμογή του κανονισμού 1013/2006.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/6 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Tribunale di Brindisi (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Gianluca Moro
(Υπόθεση C-646/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Οδηγία 2012/13/ΕΕ - Δικαίωμα ενημερώσεως στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών - Άρθρο 6, παράγραφος 4 - Δικαίωμα ενημερώσεως σχετικά με την ποινική κατηγορία - Ενημέρωση για τυχόν αλλαγές ως προς τις παρεχόμενες πληροφορίες, όταν αυτό απαιτείται προκειμένου να διασφαλιστεί ο δίκαιος χαρακτήρας της διαδικασίας - Μεταβολή του νομικού χαρακτηρισμού των πραγματικών περιστατικών που αποτελούν το αντικείμενο της κατηγορίας - Μη δυνατότητα του κατηγορουμένου να ζητήσει, κατά τη διάρκεια της προφορικής διαδικασίας, την επιβολή ποινής κατόπιν δικαστικού συμβιβασμού προβλεπόμενου στο εθνικό δίκαιο - Διαφορά σε περίπτωση μεταβολής των πραγματικών περιστατικών στα οποία στηρίζεται η κατηγορία)
(2019/C 263/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunale di Brindisi
Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά
Gianluca Moro
Διατακτικό
Το άρθρο 6, παράγραφος 4, της οδηγίας 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και το άρθρο 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας ο κατηγορούμενος μπορεί να ζητήσει, κατά τη διάρκεια της προφορικής διαδικασίας, την επιβολή ποινής κατόπιν δικαστικού συμβιβασμού στην περίπτωση μεταβολής των πραγματικών περιστατικών στα οποία στηρίζεται η κατηγορία, και όχι στην περίπτωση μεταβολής του νομικού χαρακτηρισμού των πραγματικών περιστατικών που αποτελούν το αντικείμενο της κατηγορίας.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/6 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Μαΐου 2019 [αίτηση του Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — δίκη που κινήθηκε από την WB
(Υπόθεση C-658/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 650/2012 - Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχεία ζ' και θ' - Έννοια της «αποφάσεως» σε υποθέσεις κληρονομικής διαδοχής - Έννοια του «δημοσίου εγγράφου» σε υποθέσεις κληρονομικής διαδοχής - Νομικός χαρακτηρισμός του εθνικού πιστοποιητικού κληρονομικής διαδοχής - Άρθρο 3, παράγραφος 2 - Έννοια του «δικαστηρίου» - Μη κοινοποίηση, εκ μέρους του κράτους μέλους, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή της ιδιότητας των συμβολαιογράφων ως μη δικαστικών αρχών που ασκούν δικαστικά καθήκοντα κατά τον ίδιο τρόπο με τα δικαστήρια)
(2019/C 263/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
WB
παρισταμένης της: Przemysława Bac, υπό την ιδιότητα της συμβολαιογράφου
Διατακτικό
1) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου, έχει την έννοια ότι η έλλειψη της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή κοινοποιήσεως, εκ μέρους κράτους μέλους, της ασκήσεως δικαστικών καθηκόντων από τους συμβολαιογράφους δεν είναι καθοριστικής σημασίας για τον χαρακτηρισμό των συμβολαιογράφων αυτών ως «δικαστηρίου». Το άρθρο 3, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 650/2012 έχει την έννοια ότι συμβολαιογράφος ο οποίος συντάσσει μια πράξη κατόπιν κοινής αιτήσεως όλων των μετεχόντων στη συμβολαιογραφική διαδικασία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, δεν αποτελεί «δικαστήριο» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής και, συνεπώς, το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού αυτού έχει την έννοια ότι μια τέτοια πράξη δεν αποτελεί «απόφαση» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής. |
2) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο θ', του κανονισμού 650/2012 έχει την έννοια ότι πιστοποιητικό κληρονομικής διαδοχής όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο συντάσσεται από τον συμβολαιογράφο κατόπιν κοινής αιτήσεως όλων των μετεχόντων στη συμβολαιογραφική διαδικασία, αποτελεί «δημόσιο έγγραφο» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, το οποίο μπορεί να χορηγηθεί συνοδευόμενο από το έντυπο του άρθρου 59, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού αυτού που αντιστοιχεί στο έντυπο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1329/2014 της Επιτροπής, της 9ης Δεκεμβρίου 2014, για τη σύνταξη των εντύπων που αναφέρονται στον κανονισμό 650/2012. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Άρειου Πάγου (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ελληνικά Ναυπηγεία AE κατά Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου κ.λπ.
(Υπόθεση C-664/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2001/23/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Μεταβίβαση τμήματος επιχειρήσεως - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων - Έννοια του όρου «μεταβίβαση» - Έννοια του όρου «οικονομική οντότητα» - Μεταβίβαση τμήματος της οικονομικής δραστηριότητας μητρικής εταιρίας σε νεοϊδρυθείσα θυγατρική - Ταυτότητα - Αυτονομία - Άσκηση οικονομικής δραστηριότητας - Κριτήριο της ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητας επί μονίμου βάσεως - Αναζήτηση συντελεστών παραγωγής από τρίτους - Πρόθεση εκκαθαρίσεως της μεταβιβασθείσας οντότητας)
(2019/C 263/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική
Αιτούν δικαστήριο
Άρειος Πάγος
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ελληνικά Ναυπηγεία AE
κατά
Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου κ.λπ.
παρισταμένων των: Συλλόγου Εργαζομένων Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Η ΤΡΙΑΙΝΑ, Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΠΟΕΜ), Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ)
Διατακτικό
Η οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, και ιδίως το άρθρο της 1, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, εφαρμόζεται στη μεταβίβαση παραγωγικής μονάδας στην περίπτωση που, αφενός, ο μεταβιβάζων, ο διάδοχος ή και οι δύο από κοινού δεν έχουν ως προοπτική μόνο να συνεχίσει ο διάδοχος την οικονομική δραστηριότητα που ασκούσε ο μεταβιβάζων, αλλά επίσης να παύσει μελλοντικά ο ίδιος ο διάδοχος να υφίσταται, τιθέμενος σε εκκαθάριση, και, αφετέρου, η επίμαχη μονάδα δεν είναι πλήρως αυτόνομη, επειδή δεν μπορεί να επιτύχει τον οικονομικό σκοπό της χωρίς την αναζήτηση συντελεστών παραγωγής από τρίτους, υπό την προϋπόθεση, τη συνδρομή της οποίας απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, ότι, αφενός, τηρείται η γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης η οποία δεν επιτρέπει στον μεταβιβάζοντα και στον διάδοχο να επιχειρήσουν δόλια ή καταχρηστική εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων που θα μπορούσαν να αντλήσουν από την οδηγία 2001/23 και ότι, αφετέρου, η επίμαχη παραγωγική μονάδα διαθέτει επαρκή εχέγγυα που της διασφαλίζουν την πρόσβαση στους συντελεστές παραγωγής τρίτου προκειμένου να μην εξαρτάται από τις οικονομικές επιλογές στις οποίες ο τρίτος αυτός προβαίνει μονομερώς.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/8 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Svea hovrätt (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Patent-och registreringsverket κατά Mats Hansson
(Υπόθεση C-705/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Σήματα - Οδηγία 2008/95/ΕΚ - Άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', - Κίνδυνος συγχύσεως - Συνολική εντύπωση - Προγενέστερο σήμα που καταχωρίστηκε με δήλωση επιφυλάξεως (disclaimer) - Επιπτώσεις της επιφυλάξεως στην έκταση της προστασίας του προγενέστερου σήματος)
(2019/C 263/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική
Αιτούν δικαστήριο
Svea hovrätt
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Patent-och registreringsverket
κατά
Mats Hansson
Διατακτικό
Το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση που προβλέπει δήλωση επιφύλαξης (disclaimer) η οποία έχει ως αποτέλεσμα να εξαιρείται ένα στοιχείο σύνθετου σήματος, για το οποίο υποβλήθηκε η εν λόγω δήλωση, από τη συνολική ανάλυση των παραγόντων που είναι κρίσιμοι για τον προσδιορισμό της ύπαρξης κινδύνου σύγχυσης, κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης, ή να αποδίδεται σε ένα τέτοιο στοιχείο, εκ προοιμίου και σε μόνιμη βάση, περιορισμένη σημασία κατά την ανάλυση αυτή.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/9 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 23ης Μαΐου 2019 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mohammed Bilali κατά Bundesat für Fremdenwesen und Asyl
(Υπόθεση C-720/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Πολιτική ασύλου - Επικουρική προστασία - Οδηγία 2011/95/ΕΕ - Άρθρο 19 - Ανάκληση του καθεστώτος επικουρικής προστασίας - Σφάλμα της Διοίκησης περί τα πραγματικά περιστατικά)
(2019/C 263/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Mohammed Bilali
κατά
Bundesat für Fremdenwesen und Asyl
Διατακτικό
Το άρθρο 19, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 16 της ίδιας οδηγίας, έχει την έννοια ότι το κράτος μέλος υποδοχής οφείλει να ανακαλέσει το καθεστώς επικουρικής προστασίας σε περίπτωση που το χορήγησε χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησής του, έχοντας στηριχθεί σε πραγματικά στοιχεία τα οποία εν συνεχεία αποδείχθηκαν εσφαλμένα, ακόμη και αν δεν μπορεί να προσαφθεί στον ενδιαφερόμενο ότι παραπλάνησε το κράτος μέλος στο πλαίσιο αυτό.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Amtsgericht Darmstadt (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TopFit e.V., Daniele Biffi κατά Deutscher Leichtathletikverband e.V.
(Υπόθεση C-22/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Ιθαγένεια της Ένωσης - Άρθρα 18, 21 και 165 ΣΛΕΕ - Κανονισμός αθλητικής ομοσπονδίας - Συμμετοχή, σε εθνικό πρωτάθλημα κράτους μέλους, ερασιτέχνη αθλητή που έχει την ιθαγένεια άλλου κράτους μέλους - Διαφορετική μεταχείριση λόγω ιθαγένειας - Περιορισμός της ελεύθερης κυκλοφορίας)
(2019/C 263/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Amtsgericht Darmstadt
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
TopFit e.V., Daniele Biffi
κατά
Deutscher Leichtathletikverband e.V.
Διατακτικό
Τα άρθρα 18, 21 και 165 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε κανονιστική ρύθμιση εθνικής αθλητικής ομοσπονδίας, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, κατά την οποία πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι υπήκοος άλλου κράτους μέλους και διαμένει για διάστημα πολλών ετών στο έδαφος του κράτους μέλους όπου εδρεύει η ομοσπονδία αυτή, συμμετέχοντας ερασιτεχνικά σε αγώνες δρόμου στην κατηγορία των αθλητών μεγαλύτερης ηλικίας, δεν μπορεί να συμμετάσχει στα εθνικά πρωταθλήματα στα αγωνίσματα αυτά υπό τους ίδιους όρους με τους ημεδαπούς ή μπορεί να συμμετάσχει μόνον «εκτός συναγωνισμού» ή «άνευ συναγωνισμού», χωρίς να δικαιούται να λάβει μέρος στον τελικό και χωρίς να μπορεί να αποκτήσει τον τίτλο του εθνικού πρωταθλητή, εκτός εάν η κανονιστική αυτή ρύθμιση δικαιολογείται από λόγους αντικειμενικούς και ανάλογους προς τον θεμιτώς επιδιωκόμενο σκοπό, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 6ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Cour du travail de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — V κατά Institut national d’assurances sociales pour travailleurs indépendants (Inasti), Securex Integrity ASBL
(Υπόθεση C-33/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας - Διακινούμενοι εργαζόμενοι - Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 - Μεταβατικές διατάξεις - Άρθρο 87, παράγραφος 8 - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρο 14γ, στοιχείο β' - Εργαζόμενος που ασκεί ταυτόχρονα μισθωτή και μη μισθωτή δραστηριότητα σε διαφορετικά κράτη μέλη - Παρεκκλίσεις από την αρχή της εφαρμογής μιας μόνον εθνικής νομοθεσίας - Υπαγωγή σε δύο συστήματα - Υποβολή αιτήσεως για υπαγωγή στην εφαρμοζόμενη βάσει του κανονισμού 883/2004 νομοθεσία)
(2019/C 263/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Cour du travail de Liège
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
V
κατά
Institut national d'assurances sociales pour travailleurs indépendants, Securex Integrity ASBL
Διατακτικό
Το άρθρο 87, παράγραφος 8, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 988/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρόσωπο το οποίο, κατά την ημερομηνία εφαρμογής του κανονισμού 883/2004, ασκούσε μισθωτή δραστηριότητα σε ένα κράτος μέλος και μη μισθωτή δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος και το οποίο, επομένως, υπαγόταν ταυτόχρονα στις εφαρμοστέες σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση νομοθεσίες των δύο αυτών κρατών μελών δεν όφειλε, προκειμένου να υπάγεται στην εφαρμοστέα βάσει του κανονισμού 883/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 988/2009, νομοθεσία, να υποβάλει συναφώς ρητή αίτηση.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/11 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Compagnie d’entreprises CFE SA κατά Région de Bruxelles-Capitale
(Υπόθεση C-43/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Οδηγία 2001/42/ΕΚ - Εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων - Απόφαση της Κυβέρνησης - Χαρακτηρισμός μιας ειδικής ζώνης διατήρησης σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Καθορισμός των στόχων διατήρησης καθώς και ορισμένων προληπτικών μέτρων - Έννοια των «σχεδίων και προγραμμάτων» - Υποχρέωση εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων)
(2019/C 263/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d’État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Compagnie d’entreprises CFE SA
κατά
Région de Bruxelles-Capitale
Διατακτικό
Το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, έχει την έννοια ότι, υπό την επιφύλαξη των εξακριβώσεων στις οποίες πρέπει να προβεί το αιτούν δικαστήριο, απόφαση, όπως αυτή της κύριας δίκης, με την οποία το κράτος μέλος χαρακτηρίζει μια ειδική ζώνη διατήρησης (ΕΖΔ) και καθορίζει στόχους διατήρησης και ορισμένα προληπτικά μέτρα δεν συγκαταλέγεται στα «σχέδια και προγράμματα» για τα οποία είναι υποχρεωτική η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/12 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 6ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Justice de Paix du canton de Visé (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Michel Schyns κατά Belfius Banque SA
(Υπόθεση C-58/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2008/48/ΕΚ - Προσυμβατικές υποχρεώσεις - Άρθρο 5, παράγραφος 6 - Υποχρέωση του πιστωτικού φορέα να αναζητήσει την καταλληλότερη πίστωση - Άρθρο 8, παράγραφος 1 - Υποχρέωση του πιστωτικού φορέα να μη συνάψει τη σύμβαση δανείου σε περίπτωση αμφιβολιών σχετικά με την πιστοληπτική ικανότητα του καταναλωτή - Υποχρέωση του πιστωτικού φορέα να εκτιμήσει τη σκοπιμότητα της πίστωσης)
(2019/C 263/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Justice de Paix du canton de Visé
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Michel Schyns
κατά
Belfius Banque SA
Διατακτικό
1) |
Το άρθρο 5, παράγραφος 6, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη της κύριας δίκης, η οποία επιβάλλει στους πιστωτικούς φορείς ή στους μεσίτες πιστώσεων την υποχρέωση να αναζητούν, στο πλαίσιο των συμβάσεων πιστώσεων που συνήθως προσφέρουν, το καταλληλότερο είδος και ύψος πίστωσης, λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής κατάστασης του καταναλωτή κατά τον χρόνο σύναψης της σύμβασης και του σκοπού της πίστωσης. |
2) |
Το άρθρο 5, παράγραφος 6, και το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48 έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη της κύριας δίκης, η οποία επιβάλλει στον πιστωτικό φορέα να μη συνάπτει τη σύμβαση πίστωσης εάν δεν μπορεί ευλόγως να εκτιμήσει, κατόπιν του ελέγχου της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή, ότι ο τελευταίος θα είναι σε θέση να τηρήσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την προτεινόμενη σύμβαση. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/13 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 5ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Cours d’appel de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Skype Communications Sàrl κατά Institut belge des services postaux et des télécommunications (IBPT)
(Υπόθεση C-142/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Οδηγία 2002/21/ΕΚ - Άρθρο 2, στοιχείο γ' - Έννοια των «υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών» - Μετάδοση σημάτων - Φωνητική υπηρεσία μέσω πρωτοκόλλου διαδικτύου (VoIP) προς αριθμούς σταθερού ή κινητού τηλεφώνου - Υπηρεσία SkypeOut)
(2019/C 263/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Cours d’appel de Bruxelles
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Skype Communications Sàrl
κατά
Institut belge des services postaux et des télécommunications (IBPT)
Διατακτικό
Το άρθρο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι η παροχή, από τον εκδότη λογισμικού, λειτουργίας με την οποία προσφέρεται υπηρεσία «Voice over Internet Protocol» (VoIP) [φωνή μέσω πρωτοκόλλου διαδικτύου (VoIP)], παρέχουσα στον χρήστη τη δυνατότητα να πραγματοποιεί κλήσεις από τερματικό προς αριθμό σταθερού ή κινητού τηλεφώνου εθνικού σχεδίου αριθμοδότησης μέσω του δημόσιου τηλεφωνικού δικτύου μεταγωγής (ΔΤΔΜ) ενός κράτους μέλους, αποτελεί «υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών», κατά την έννοια της διάταξης αυτής, εφόσον για την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας, αφενός, αμείβεται ο εκδότης και, αφετέρου, απαιτείται ο τελευταίος να έχει συνάψει συμφωνίες με τους παρόχους υπηρεσιών τηλεπικοινωνιών που είναι δεόντως αδειοδοτημένοι για τη μετάδοση και τον τερματισμό κλήσεων προς το ΔΤΔΜ.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/13 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Oro Efectivo SL κατά Diputación Foral de Bizkaia
(Υπόθεση C-185/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 401 - Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας - Απόκτηση, εκ μέρους επιχειρήσεως, αντικειμένων υψηλής περιεκτικότητας σε χρυσό ή άλλα πολύτιμα μέταλλα από ιδιώτες για μεταπώληση - Φόρος επί των μεταβιβάσεων περιουσιακών στοιχείων)
(2019/C 263/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Supremo
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Oro Efectivo SL
κατά
Diputación Foral de Bizkaia
Διατακτικό
Η οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία επιβάλλει έμμεσο φόρο επί των μεταβιβάσεων περιουσιακών στοιχείων, διαφορετικό από τον φόρο προστιθέμενης αξίας, στην εκ μέρους επιχείρησης απόκτηση, από ιδιώτες, αντικειμένων υψηλής περιεκτικότητας σε χρυσό ή άλλα πολύτιμα μέταλλα, όταν τα αγαθά αυτά προορίζονται για την οικονομική δραστηριότητα της εν λόγω επιχείρησης η οποία, ενόψει της επεξεργασίας τους και εν συνεχεία της εκ νέου διάθεσής τους στο εμπόριο, τα μεταπωλεί σε επιχειρήσεις που ειδικεύονται στην κατασκευή ράβδων ή διαφόρων τεμαχίων πολύτιμων μετάλλων.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/14 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Google LLC κατά Bundesrepublik Deutschland
(Υπόθεση C-193/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Οδηγία 2002/21/ΕΚ - Άρθρο 2, στοιχείο γ' - Έννοια των «υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών» - Μεταφορά σημάτων - Διαδικτυακή υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου - Υπηρεσία Gmail)
(2019/C 263/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Google LLC
κατά
Bundesrepublik Deutschland
Διατακτικό
Το άρθρο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγίας-πλαισίου), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι η παροχή διαδικτυακής υπηρεσίας ηλεκτρονικού ταχυδρομείου η οποία δεν περιλαμβάνει πρόσβαση στο διαδίκτυο, όπως η υπηρεσία Gmail που παρέχεται από την Google LLC, δεν συνίσταται, εν όλω ή κατά κύριο μέρος, στη μεταφορά σημάτων στα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και, επομένως, δεν εμπίπτει στις «υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών» κατά την έννοια της διάταξης αυτής.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/15 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 6ης Ιουνίου 2019 — Deichmann SE κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Munich, SL
(Υπόθεση C-223/18 P) (1)
(Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως του δικαιούχου - Εικονιστικό σήμα που αναπαριστά σταυρό στο πλαϊνό μέρος αθλητικού υποδήματος - Απόρριψη της αιτήσεως εκπτώσεως του δικαιούχου)
(2019/C 263/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Deichmann SE (εκπρόσωποι: C. Onken, Rechtsanwältin)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: D. Gája), Munich, SL (εκπρόσωποι: J. Güell Serra και M. Del Mar Guix Vilanova, abogados)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως. |
2) |
Καταδικάζει την Deichmann SE στα δικαστικά έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/16 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 6ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — P. M., N. G.d.M., P. V.d.S. κατά Ministerraad
(Υπόθεση C-264/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Άρθρο 10, στοιχείο γ' και στοιχείο δ', σημεία i, ii και v - Κύρος - Πεδίο εφαρμογής - Εξαίρεση των υπηρεσιών διαιτησίας και συμβιβασμού και ορισμένων νομικών υπηρεσιών - Αρχές της ίσης μεταχείρισης και της επικουρικότητας - Άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ)
(2019/C 263/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Grondwettelijk Hof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
P. M., N. G.d.M., P. V.d.S.
κατά
Ministerraad
Διατακτικό
Από την εξέταση του προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος των διατάξεων του άρθρου 10, στοιχείο γ' και στοιχείο δ', σημεία i, ii και v, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, υπό το πρίσμα των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της επικουρικότητας ούτε υπό το πρίσμα των άρθρων 49 και 56 ΣΛΕΕ.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/16 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Tribunal Judicial da Comarca de Faro (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Cátia Correia Moreira κατά Município de Portimão
(Υπόθεση C-317/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2001/23/ΕΚ - Μεταβιβάσεις επιχειρήσεων - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων - Έννοια του «εργαζομένου» - Ουσιαστική μεταβολή των όρων εργασίας εις βάρος του εργαζομένου)
(2019/C 263/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Judicial da Comarca de Faro
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Cátia Correia Moreira
κατά
Município de Portimão
Διατακτικό
1) |
Η οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, και ιδίως το άρθρο της 2, παράγραφος 1, στοιχείο δ', έχει την έννοια ότι ένα πρόσωπο που έχει συνάψει με τον μεταβιβάζοντα σύμβαση για την κάλυψη θέσεως εμπιστοσύνης, κατά την έννοια της επίμαχης στην κύρια δίκη εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως, μπορεί να θεωρηθεί «εργαζόμενος» και να τύχει της προστασίας που παρέχει η οδηγία αυτή υπό την προϋπόθεση εντούτοις ότι προστατεύεται ως εργαζόμενος από την κανονιστική αυτή ρύθμιση και ότι, κατά τον χρόνο της μεταβιβάσεως, έχει σύμβαση εργασίας, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. |
2) |
Η οδηγία 2001/23, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία, σε περίπτωση μεταβιβάσεως, κατά την έννοια της οδηγίας αυτής, και εφόσον ο διάδοχος είναι δήμος, επιβάλλει ως προς τους εργαζομένους τους οποίους αφορά η μεταβίβαση, αφενός, τη συμμετοχή σε δημόσιο διαγωνισμό και, αφετέρου, τη δημιουργία νέας έννομης σχέσεως με τον διάδοχο. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/17 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Terre wallonne ASBL κατά Région wallonne
(Υπόθεση C-321/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Οδηγία 2001/42/ΕΚ - Εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων - Απόφαση της Κυβέρνησης - Καθορισμός των στόχων διατήρησης για το δίκτυο Natura 2000, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Έννοια των «σχεδίων και προγραμμάτων» - Υποχρέωση εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων)
(2019/C 263/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d’État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Terre wallonne ASBL
κατά
Région wallonne
Διατακτικό
Το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, έχει την έννοια ότι απόφαση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, με την οποία όργανο ενός κράτους μέλους καθορίζει, σε περιφερειακό επίπεδο για το δίκτυό του Natura 2000, στόχους διατήρησης που είναι ενδεικτικοί, ενώ οι στόχοι διατήρησης που εφαρμόζονται σε επίπεδο τόπων έχουν κανονιστική ισχύ, δεν συγκαταλέγεται στα «σχέδια και προγράμματα», κατά την έννοια της οδηγίας αυτής, για τα οποία η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων είναι υποχρεωτική.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/18 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 6ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Szekszárdi Járásbíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ágnes Weil κατά Géza Gulácsi
(Υπόθεση C-361/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Άρθρο 66 - Πεδίο εφαρμογής ratione temporis - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής - Αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Άρθρο 1, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο α' - Εξαιρούμενοι τομείς - Περιουσιακές σχέσεις των συζύγων - Άρθρο 54 - Αίτηση για έκδοση βεβαιώσεως περί εκτελεστότητας της αποφάσεως που εξέδωσε το δικαστήριο προελεύσεως - Δικαστική απόφαση για απαίτηση απορρέουσα από τη λύση των περιουσιακών σχέσεων που προκύπτουν από μη καταχωρισμένη σχέση συμβιώσεως)
(2019/C 263/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Szekszárdi Járásbíróság
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ágnes Weil
κατά
Géza Gulácsi
Διατακτικό
1) |
Το άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι δικαστήριο κράτους μέλους, το οποίο επιλαμβάνεται αιτήσεως για την έκδοση βεβαιώσεως περί εκτελεστότητας αποφάσεως εκδοθείσας από το δικαστήριο προελεύσεως, οφείλει –σε μια περίπτωση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης όπου το δικαστήριο που εξέδωσε την προς εκτέλεση απόφαση δεν απεφάνθη, κατά την έκδοσή της, επί της δυνατότητας εφαρμογής του κανονισμού αυτού– να εξακριβώσει αν η διαφορά εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού. |
2) |
Το άρθρο 1, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 44/2001 έχει την έννοια ότι μια αγωγή, όπως αυτή της κύριας δίκης, με αίτημα τη λύση των περιουσιακών σχέσεων που προκύπτουν από μη καταχωρισμένη σχέση συμβιώσεως, εμπίπτει στην έννοια του όρου «αστικές και εμπορικές υποθέσεις» της προμνησθείσας παραγράφου 1 και, ως εκ τούτου, και στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/19 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IO κατά Inspecteur van de rijksbelastingdienst
(Υπόθεση C-420/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 9 και 10 - Υποκείμενος στον φόρο - Οικονομική δραστηριότητα που ασκείται κατά «τρόπο ανεξάρτητο» - Έννοια - Δραστηριότητα μέλους του εποπτικού συμβουλίου ιδρύματος)
(2019/C 263/23)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Gerechtshof 's-Hertogenbosch
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
IO
κατά
Inspecteur van de rijksbelastingdienst
Διατακτικό
Τα άρθρα 9 και 10 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι δεν ασκεί οικονομική δραστηριότητα κατά τρόπο ανεξάρτητο ένα μέλος του εποπτικού συμβουλίου ιδρύματος, όπως ο εκκαλών της κύριας δίκης, το οποίο, καίτοι ουδόλως συνδέεται με σχέση ιεραρχικής εξαρτήσεως έναντι του οργάνου διοικήσεως του εν λόγω ιδρύματος ή του εποπτικού συμβουλίου του εν λόγω ιδρύματος όσον αφορά την άσκηση της δραστηριότητάς του ως μέλους του εν λόγω συμβουλίου, δεν ενεργεί ούτε ιδίω ονόματι ούτε για ίδιο λογαριασμό, ούτε με δική του ευθύνη, αλλά ενεργεί για λογαριασμό και με την ευθύνη του ίδιου συμβουλίου και, επίσης, δεν φέρει τον οικονομικό κίνδυνο που απορρέει από τη δραστηριότητά του, εφόσον λαμβάνει πάγια αμοιβή, η οποία δεν εξαρτάται ούτε από τη συμμετοχή του στις συνεδριάσεις ούτε από τις ώρες εργασίας που έχει όντως πραγματοποιήσει.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/20 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 6ης Ιουνίου 2019 — Inge Barnett κατά Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής
(Υπόθεση C-503/18 P) (1)
(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλος - Σύνταξη λόγω αρχαιότητας - Πρόωρη συνταξιοδότηση χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Κανονισμός υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 9, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII - Γενικές εκτελεστικές διατάξεις - Συμφέρον της υπηρεσίας - Απόφαση εκδοθείσα σε εκτέλεση απόφασης του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Δεδικασμένο)
(2019/C 263/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Inge Barnett (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, avocats)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Pascua Mateo, A. Carvajal και L. Camarena Januzec, επικουρούμενοι από τους M. Troncoso Ferrer, abogado, F.-M. Hislaire, avocat)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως. |
2) |
H Inge Barnett φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ). |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/20 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2019 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Copebi SCA κατά Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer)
(Υπόθεση C-505/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Κρατικές ενισχύσεις - Απόφαση 2009/402/ΕΚ - Προγράμματα περιόδου εμπορίας που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλική Δημοκρατία στον τομέα των οπωροκηπευτικών - Διαπίστωση περί μη συμβατού χαρακτήρα της ενισχύσεως - Εντολή ανακτήσεως - Πεδίο εφαρμογής της αποφάσεως - Γεωργικές οικονομικές επιτροπές)
(2019/C 263/25)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d’État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Copebi SCA
κατά
Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer)
παρισταμένου του: Ministre de l’Agriculture et de l’Alimentation
Διατακτικό
Η απόφαση 2009/402/ΕΚ της Επιτροπής, της 28ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τα «προγράμματα περιόδου εμπορίας» που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλία στον τομέα των οπωροκηπευτικών, έχει την έννοια ότι καλύπτει τις ενισχύσεις που καταβλήθηκαν από το Office national interprofessionnel des fruits, des légumes et de l’horticulture (Oniflhor) στην comité économique bigarreau industrie (CEBI), και χορηγήθηκαν στους παραγωγούς κερασιών της ποικιλίας bigarreau για βιομηχανική χρήση από τις ομάδες παραγωγών που είναι μέλη της επιτροπής αυτής, μολονότι, αφενός, η επιτροπή αυτή δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των οκτώ γεωργικών οικονομικών επιτροπών που μνημονεύονται στην ως άνω απόφαση και, αφετέρου, οι εν λόγω ενισχύσεις, σε αντίθεση προς τον μηχανισμό χρηματοδότησης που περιγράφεται στην εν λόγω απόφαση, χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά από επιχορηγήσεις του Oniflhor και όχι, συγχρόνως, και από εθελοντικές εισφορές των παραγωγών.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/21 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 27ης Μαΐου 2019 [αιτήσεις των Supreme Court, High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκών ενταλμάτων συλλήψεως εκδοθέντων κατά OG (C-508/18), PI (C-82/19 PPU)
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-508/18 και C-82/19 PPU) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Έννοια του όρου «δικαστική αρχή έκδοσης» - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως που εκδόθηκε από την εισαγγελία κράτους μέλους - Νομικό καθεστώς - Ύπαρξη σχέσεως εξαρτήσεως από όργανο της εκτελεστικής εξουσίας - Εξουσία του Υπουργού Δικαιοσύνης να δίδει οδηγίες σε συγκεκριμένη υπόθεση - Έλλειψη εγγυήσεων ανεξαρτησίας)
(2019/C 263/26)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούντα δικαστήρια
Supreme Court, High Court (Ιρλανδία)
Διάδικοι στις υποθέσεις της κύριας δίκης
OG (C-508/18), PI (C-82/19 PPU)
Διατακτικό
1) |
Συνεκδικάζει τις υποθέσεις C-508/18 και C-82/19 PPU προς έκδοση κοινής αποφάσεως. |
2) |
Ο όρος «δικαστική αρχή έκδοσης», κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι δεν περιλαμβάνει τις εισαγγελίες κράτους μέλους οι οποίες είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο να υπόκεινται, άμεσα ή έμμεσα, σε εντολές ή οδηγίες σε συγκεκριμένη υπόθεση εκ μέρους της εκτελεστικής εξουσίας, όπως εκ μέρους του Υπουργού Δικαιοσύνης, στο πλαίσιο λήψεως αποφάσεως σχετικής με την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/22 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 27ης Μαΐου 2019 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως το οποίο εκδόθηκε κατά του PF
(Υπόθεση C-509/18) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Έννοια του όρου «δικαστική αρχή έκδοσης» - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως που εκδόθηκε από τον γενικό εισαγγελέα κράτους μέλους - Νομικό καθεστώς - Εγγυήσεις ανεξαρτησίας)
(2019/C 263/27)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
Supreme Court
Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης
PF
Διατακτικό
Ο όρος «δικαστική αρχή έκδοσης», κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι περιλαμβάνει τον γενικό εισαγγελέα κράτους μέλους ο οποίος, ενώ είναι θεσμικά ανεξάρτητος από τη δικαστική εξουσία, είναι αρμόδιος για την άσκηση ποινικών διώξεων και τελεί υπό νομικό καθεστώς, εντός του συγκεκριμένου κράτους μέλους, το οποίο του παρέχει εγγυήσεις ανεξαρτησίας από την εκτελεστική εξουσία στο πλαίσιο της εκδόσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/23 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul București (Ρουμανία) στις 3 Ιανουαρίου 2019 — Wilo Salmson France SAS κατά Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București — Administrația Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenți
(Υπόθεση C-10/19)
(2019/C 263/28)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunalul București
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Wilo Salmson France SAS
Καθών: Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București — Administrația Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenți
Με διάταξη της 5ης Ιουνίου 2019, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως προδήλως απαράδεκτη.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/23 |
Αναίρεση που άσκησε στις 19 Φεβρουαρίου 2019 η Dovgan GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 13 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-830/16, Monolith Frost GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
(Υπόθεση C-142/19 P)
(2019/C 263/29)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Dovgan GmbH (εκπρόσωπος: C. Rohnke, Rechtsanwalt)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Monolith Frost GmbH
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
να αναιρέσει την απόφαση του πρώτου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Δεκεμβρίου 2018 (T-830/16), και, συνεπώς, |
— |
να απορρίψει την προσφυγή. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει λόγους σχετικούς με παράβαση του δικαίου της Ένωσης και με παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων.
1. |
Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι, σε αντίθεση με ό,τι δέχθηκε το Γενικό Δικαστήριο στη σκέψη 55 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, το Amtsgericht Köln δεν διαπίστωσε ότι σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού της Γερμανίας ομιλεί τη ρωσική γλώσσα. Η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι, σε αντίθεση με ό,τι δέχθηκε το Γενικό Δικαστήριο στη σκέψη 64 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, το τμήμα προφσυγών του EUIPO όντως αμφισβήτησε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων του EUIPO, σύμφωνα με την οποία ο όρος «пломбир» [plombir] χρησιμοποιούνταν στην πρώην ΕΣΣΔ για τον προσδιορισμό ενός είδους κρέμας παγωτού. |
2. |
Παράβαση του άρθρου 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, διότι δεν έλαβε υπόψη του ως όφειλε την απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2017, την οποία είχε προσκομίσει η ίδια. Το γεγονός ότι το εν λόγω αποδεικτικό στοιχείο προσκομίστηκε μόλις κατά την προφορική διαδικασία δικαιολογείται, κατά την αναιρεσείουσα, λόγω του χρόνου έκδοσης της απόφασης αυτής. Κατά την αναιρεσείουσα, επρόκειτο άλλωστε για αντίθετη απόδειξη κατά την έννοια του άρθρου 92, παράγραφος 7, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου. |
3. |
Παράβαση του άρθρου 85, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι κακώς στηρίχθηκε το Γενικό Δικαστήριο, στη σκέψη 69 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, στα παραρτήματα K 16 και K 17 της προσφυγής. Η προσφεύγουσα πρωτοδίκως προσκόμισε εκπρόθεσμα τα παραρτήματα αυτά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και, συνεπώς, δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη, σύμφωνα με το άρθρο 85, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας. |
4. |
Παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν παρέθεσε, στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, επαρκείς λόγους προς στήριξη της διαπίστωσης ότι σημαντικό μέρος των πολιτών των χωρών της Βαλτικής γνωρίζουν τη σημασία της ρωσικής λέξης «Пломбир». Φρονεί, ειδικότερα, ότι κανένα στοιχείο δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η λέξη αυτή συγκαταλέγεται στο βασικό λεξιλόγιο και ότι μπορεί να γίνει κατανοητή από πρόσωπα των οποίων η μητρική γλώσσα δεν είναι η ρωσική. Η αναιρεσείουσα προβάλλει επίσης ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν τεκμηρίωσε επαρκώς, με την προσβαλλόμενη απόφαση, τους λόγους για τους οποίους έκρινε ότι η λέξη «Пломбир» δεν θα μπορούσε να προσδιορίζει μια επινοημένη ονομασία ή ένα σήμα προϊόντος στην πρώην ΕΣΣΔ (βλ. ιδίως σκέψεις 64 και 65). Τέλος, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι δεν εξήγησε, με την απόφασή του, πώς το γεγονός ότι μια ονομασία περιλαμβάνεται σε ένα τεχνικό πρότυπο GOST θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για «συνήθη όρο» και πώς θα μπορούσε το πρότυπο αυτό να είναι γνωστό στο κοινό εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σκέψη 66 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης). |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/25 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Trgovački sud u Zagrebu (Κροατία) στις 28 Μαρτίου 2019 — PARKING d.o.o. κατά SAWAL d.o.o.
(Υπόθεση C-267/19)
(2019/C 263/30)
Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική
Αιτούν δικαστήριο
Trgovački sud u Zagrebu
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: PARKING d.o.o.
Καθής: SAWAL d.o.o.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Είναι σύμφωνη με το άρθρο 6, παράγραφος 1, ΕΣΔΑ και το άρθρο 18 ΣΛΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των αποφάσεων του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-484/15 και C-551/15, διάταξη της εθνικής νομοθεσίας, ήτοι το άρθρο 1 του Ovršni zakon (δημοσιευθέντος στη Narodne novine αριθ. 112/12, 25/13, 93/14, 55/16 και 73/17), η οποία εξουσιοδοτεί τους συμβολαιογράφους να προβαίνουν σε αναγκαστική είσπραξη απαιτήσεων επί τη βάσει εγγράφου που αποτελεί πλήρη απόδειξη εκδίδοντας διαταγή εκτελέσεως ως εκτελεστό τίτλο, χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του νομικού προσώπου οφειλέτη που είναι εγκατεστημένος στη Δημοκρατία της Κροατίας; |
2) |
Δύναται να εφαρμοστεί στην προαναφερθείσα υπόθεση Povrv-1614/2018, της οποίας έχει επιληφθεί το αιτούν δικαστήριο, η ερμηνεία που δόθηκε με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 9ης Μαρτίου 2017, Zulfikarpašić (C-484/15, ΕΕ:C:2017:199) και Pula Parking (C-551/15, ΕΕ:C:2017:193), και, συγκεκριμένα, πρέπει να ερμηνευθεί ο κανονισμός 1215/2012 υπό την έννοια ότι στην Κροατία οι συμβολαιογράφοι, ενεργώντας βάσει των εξουσιών που τους απονέμει η εθνική νομοθεσία στο πλαίσιο διαδικασιών αναγκαστικής εκτελέσεως επί τη βάσει εγγράφου που αποτελεί πλήρη απόδειξη, στις οποίες οι καθών η αναγκαστική εκτέλεση είναι νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν εμπίπτουν στην έννοια του «δικαστηρίου» κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού; |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/25 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Visoki trgovački sud Republike Hrvatske (Κροατία) στις 11 Απριλίου 2019 — Obala i lučice d.o.o. κατά NLB Leasing d.o.o.
(Υπόθεση C-307/19)
(2019/C 263/31)
Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική
Αιτούν δικαστήριο
Visoki trgovački sud Republike Hrvatske
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούσα: Obala i lučice d.o.o.
Εφεσίβλητη: NLB Leasing d.o.o.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Δύνανται οι συμβολαιογράφοι να επιδίδουν ή να κοινοποιούν έγγραφα κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, όταν επιδίδουν τις αποφάσεις τους σε υποθέσεις στις οποίες δεν εφαρμόζεται ο κανονισμός 1215/2012 (2), λαμβανομένου υπόψη ότι, στην Κροατία, οι συμβολαιογράφοι, στο μέτρο που ενεργούν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που τους εκχωρούνται από το εθνικό δίκαιο στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτελέσεως επί τη βάσει «εγγράφου που αποτελεί πλήρη απόδειξη», δεν εμπίπτουν στην έννοια του «δικαστηρίου» του κανονισμού 1215/2012; Ειδικότερα, δεδομένου ότι οι συμβολαιογράφοι δεν εμπίπτουν στην έννοια του «δικαστηρίου» του κανονισμού 1215/2012, μπορούν, στο μέτρο που ενεργούν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που τους εκχωρούνται από το εθνικό δίκαιο στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτελέσεως επί τη βάσει «εγγράφου που αποτελεί πλήρη απόδειξη», να εφαρμόζουν τους κανόνες περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως εγγράφων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) 1393/2007; |
2) |
Μπορεί να θεωρηθεί ότι η στάθμευση στον δρόμο και σε δημόσια οδό, όταν το δικαίωμα εισπράξεως τέλους προβλέπεται στον Zakon o sigurnosti prometa na cestama (νόμο περί οδικής ασφάλειας) και στους κανόνες σχετικά με την άσκηση των δημοτικών δραστηριοτήτων ως δραστηριοτήτων της δημόσιας εξουσίας, εμπίπτει στις αστικές υποθέσεις κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (αναδιατύπωση), ο οποίος ρυθμίζει το ζήτημα της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων καθώς και την αναγνώριση και την εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ιδίως, λαμβανομένου υπόψη ότι, όταν διαπιστώνεται η παρουσία οχήματος χωρίς εισιτήριο σταθμεύσεως ή με ανίσχυρο εισιτήριο σταθμεύσεως, το όχημα αυτό υπέχει πάραυτα υποχρέωση πληρωμής ημερησίου εισιτηρίου, ωσάν να ήταν σταθμευμένο ολόκληρη την ημέρα, ανεξαρτήτως της ακριβούς διάρκειας χρήσεως της θέσεως σταθμεύσεως, με αποτέλεσμα η είσπραξη ημερησίου εισιτηρίου να έχει χαρακτήρα κυρώσεως, με τη διευκρίνιση ότι, σε μερικά κράτη μέλη, η στάθμευση αυτή θεωρείται τροχαία παράβαση; |
3) |
Στις προμνησθείσες ένδικες διαφορές σχετικά με τη στάθμευση στον δρόμο και στη δημόσια οδό, όταν το δικαίωμα εισπράξεως τέλους προβλέπεται στον νόμο περί οδικής ασφάλειας και στους κανόνες σχετικά με την άσκηση των δημοτικών δραστηριοτήτων ως δραστηριοτήτων της δημόσιας εξουσίας, μπορούν οι δικαστές να επιδίδουν ή να κοινοποιούν έγγραφο στους εναγομένους σε άλλο κράτος μέλος κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις; Στην περίπτωση που, βάσει των ως άνω προδικαστικών ερωτημάτων, ήθελε αναγνωρισθεί ότι το συγκεκριμένο είδος σταθμεύσεως εμπίπτει στις αστικές υποθέσεις, υποβάλλονται τα ακόλουθα πρόσθετα ερωτήματα: |
4) |
Στην υπό κρίση υπόθεση, εφαρμόζεται το τεκμήριο της συνάψεως συμβάσεως λόγω της σταθμεύσεως αυτής στον δρόμο, σε τόπο που προσδιορίζεται μέσω οριζόντιας ή/και κάθετης σημάνσεως, ήτοι, θεωρείται ότι μέσω της σταθμεύσεως συνάπτεται σύμβαση και ότι, εάν δεν καταβληθεί το τέλος που αντιστοιχεί στην ωριαία τιμή σταθμεύσεως, οφείλεται το ποσό του ημερησίου τέλους σταθμεύσεως. Ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα αν το τεκμήριο αυτό της συνάψεως συμβάσεως λόγω της σταθμεύσεως αυτής και της συγκαταθέσεως για την πληρωμή του ποσού του ημερησίου τέλους σταθμεύσεως, όταν το εισιτήριο δεν αγοράζεται βάσει της ωριαίας τιμής σταθμεύσεως ή όταν λήξει η διάρκεια του αγορασθέντος εισιτηρίου αντιβαίνει στις θεμελιώδεις διατάξεις σχετικά με την παροχή υπηρεσιών του άρθρου 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις λοιπές διατάξεις του κεκτημένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
5) |
Στην υπό κρίση υπόθεση, η στάθμευση έλαβε χώρα στο Zadar και, για τον λόγο αυτό, υφίσταται δεσμός μεταξύ της συμβάσεως αυτής και των κροατικών δικαστηρίων, πλην όμως συνιστά η στάθμευση αυτή «υπηρεσία» βάσει του άρθρου 7, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012, λαμβανομένου υπόψη ότι η έννοια της υπηρεσίας συνεπάγεται ότι το μέρος που την παρέχει ασκεί συγκεκριμένη δραστηριότητα, ήτοι ασκεί αυτή τη συγκεκριμένη δραστηριότητα έναντι αμοιβής και, ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα αν η δραστηριότητα της εκκαλούσας επαρκεί για να θεωρηθεί ως υπηρεσία; Σε περίπτωση που τα κροατικά δικαστήρια δεν έχουν ειδική δικαιοδοσία δυνάμει του άρθρου 7, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012, αρμόδιο να επιληφθεί της διαφοράς θα είναι το δικαστήριο της κατοικίας της εφεσίβλητης. |
6) |
Μπορεί να θεωρηθεί η στάθμευση στον δρόμο και σε δημόσια οδό, όταν το δικαίωμα εισπράξεως τέλους θεσπίζεται μέσω του νόμου περί οδικής ασφάλειας και των κανόνων σχετικά με την άσκηση των δημοτικών δραστηριοτήτων ως δραστηριοτήτων της δημόσιας εξουσίας και η είσπραξη του τέλους πραγματοποιείται μόνο κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης περιόδου της ημέρας, σύμβαση μισθώσεως ακινήτου βάσει του άρθρου 24, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012; |
7) |
Εάν δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην υπό κρίση υπόθεση το προμνησθέν τεκμήριο κατά το οποίο η στάθμευση αυτή συνεπάγεται τη σύναψη συμβάσεως (τέταρτο προδικαστικό ερώτημα), μπορεί αυτό το είδος σταθμεύσεως, στο πλαίσιο του οποίου η αρμοδιότητα για την είσπραξη του τέλους σταθμεύσεως απορρέει από τον νόμο περί οδικής ασφάλειας και για το οποίο προβλέπεται η πληρωμή του ημερησίου τέλους σταθμεύσεως εάν τυχόν δεν πληρωθεί εκ των προτέρων το εισιτήριο ανά ώρα χρήσεως της θέσεως σταθμεύσεως ή αν η διάρκεια για την οποία αγοράστηκε το εισιτήριο λήξει, να θεωρηθεί ενοχή εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας κατά την έννοια του άρθρου 7, σημείο 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012; |
8) |
Εν προκειμένω, η στάθμευση έλαβε χώρα πριν από την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και συγκεκριμένα στις 30 Ιουνίου 2012 και ώρα 13:02. Ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα αν τυγχάνουν εφαρμογής στην υπό κρίση υπόθεση οι κανονισμοί σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο, ήτοι ο κανονισμός 593/2008 (3) ή ο κανονισμός 864/2007 (4), λαμβανομένης υπόψη της χρονικής ισχύος τους. Στην περίπτωση που το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αρμόδιο να απαντήσει σε σχέση με την εφαρμογή του ουσιαστικού δικαίου, υποβάλλεται το ακόλουθο ερώτημα: |
9) |
Αντιβαίνει στις θεμελιώδεις διατάξεις περί παροχής υπηρεσιών, οι οποίες θεσπίζονται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ και στις λοιπές διατάξεις του κεκτημένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξαρτήτως του αν ο ιδιοκτήτης του οχήματος είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το τεκμήριο συνάψεως συμβάσεως λόγω της σταθμεύσεως αυτής και της συγκαταθέσεως για την πληρωμή του ημερησίου τέλους σταθμεύσεως όταν δεν υπάρχει αγορά εισιτηρίου βάσει της ωριαίας τιμής σταθμεύσεως ή όταν λήξει η διάρκεια του αγορασθέντος εισιτηρίου; Με άλλα λόγια, σε σχέση με τον καθορισμό του ουσιαστικού δικαίου, μπορούν να εφαρμοστούν στην υπό κρίση υπόθεση οι διατάξεις του άρθρου 4 του κανονισμού 593/2008 (λαμβανομένου υπόψη ότι στη δικογραφία δεν περιλαμβάνεται κανένα στοιχείο το οποίο να αποδεικνύει ότι οι διάδικοι συμφώνησαν επί του εφαρμοστέου δικαίου);
|
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις («επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων») και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ 2007, L 324, σ. 79).
(2) Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2012, L 351, σ. 1).
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) (ΕΕ 2008, L 177, σ. 6).
(4) Κανονισμός (ΕΚ) 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη II») (ΕΕ 2007, L 199, σ. 40).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/28 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Înalta Curte de Casație și Justiție (Ρουμανία) στις 15 Απριλίου 2019 — Consiliul Concurenței κατά Whiteland Import Export SRL
(Υπόθεση C-308/19)
(2019/C 263/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Înalta Curte de Casație și Justiție
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Consiliul Concurenței
Αναιρεσίβλητη: Whiteland Import Export SRL
Προδικαστικό ερώτημα
Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και το άρθρο 101 ΣΛΕΕ να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι επιβάλλουν στα δικαστήρια των κρατών μελών την υποχρέωση να ερμηνεύουν τους εθνικούς κανόνες που διέπουν την παραγραφή του δικαιώματος της Αρχής ανταγωνισμού να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις υπό το πρίσμα του άρθρου 25, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1) και ότι αντιτίθενται στην ερμηνεία κανόνα εσωτερικού δικαίου βάσει του οποίου ως πράξη που διακόπτει την παραγραφή νοείται μόνο η επίσημη πράξη κίνησης της έρευνας σχετικά με πρακτική που είναι αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού, χωρίς να εμπίπτουν στο ίδιο πλαίσιο των πράξεων που διακόπτουν την παραγραφή οι μεταγενέστερες πράξεις που διενεργούνται για τους σκοπούς της εν λόγω έρευνας;
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (EE 2003, L 1, σ. 1).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/28 |
Αναίρεση που άσκησε στις 15 Απριλίου 2019 η Asociación de fabricantes de morcilla de Burgos κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 14 Φεβρουαρίου 2019 στην υπόθεση T-709/18, Asociación de fabricantes de morcilla de Burgos κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-309/19 P)
(2019/C 263/33)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Asociación de fabricantes de morcilla de Burgos (εκπρόσωποι: J. J. Azcárate Olano και E. Almarza Nantes, abogados)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλομένη διάταξη και, ως εκ τούτου, να κάνει δεκτή την προσφυγή που άσκησε η αναιρεσείουσα, βάσει των διατάξεων του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, περί ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/1214 της Επιτροπής, της 29ης Αυγούστου 2018, για την καταχώριση ονομασίας στο μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων [«Morcilla de Burgos» (ΠΓΕ)] (1)· εν συνεχεία, κατόπιν εξετάσεως της υποθέσεως επί της ουσίας, να εκδώσει απόφαση με την οποία να ακυρώνει τον προμνησθέντα εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/1214 της Επιτροπής, της 29ης Αυγούστου 2018, καταδικάζοντας την αντίδικο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Ο λόγος αναιρέσεως στην παρούσα υπόθεση θεμελιώνεται σε πλημμέλεια της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θίγουσα τα συμφέροντα της αναιρεσείουσας, λόγω πλάνης περί το δίκαιο συνιστάμενης σε παράβαση των άρθρων 73, παράγραφος 1, επ. του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου και της σχετικής νομολογίας, κατά τις ακόλουθες νομικές βάσεις:
— |
Η αναιρεσιβαλλομένη διάταξη έκρινε εσφαλμένως, κατ’ ουσίαν, ότι η προσφυγή περιείχε «μόνο σαρωμένες υπογραφές» των εκπροσώπων της προσφεύγουσας, ενώ, στην πραγματικότητα, περιείχε εγκεκριμένες ηλεκτρονικές υπογραφές, με εγκεκριμένο πιστοποιητικό της ACA, οι οποίες έχουν νομική ισχύ ισοδύναμη με αυτήν της ιδιόχειρης υπογραφής. |
— |
Οι προμνησθείσες εγκεκριμένες ηλεκτρονικές υπογραφές αναγνωρίζονται και καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 910/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014 (2) (κανονισμό eIDAS). |
— |
Οι εγκεκριμένες ηλεκτρονικές υπογραφές, με εγκεκριμένο πιστοποιητικό της ACA, ανταποκρίνονται πλήρως στο πνεύμα και στο γράμμα του άρθρου 73, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου: «χάριν της ασφάλειας δικαίου, να διασφαλίσει τη γνησιότητα του εν λόγω διαδικαστικού εγγράφου και να αποκλείσει τον κίνδυνο να μην έχει συνταχθεί αυτό, στην πραγματικότητα, από εξουσιοδοτημένο για τον σκοπό αυτό πρόσωπο», όπως επισημαίνεται στην αναιρεσιβαλλομένη διάταξη. |
— |
Το άρθρο 73, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου καταργήθηκε με απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 11ης Ιουλίου 2018, και η τροποποίηση αυτή τέθηκε σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2018 (δύο ημέρες μετά την κατάθεση της προσφυγής), συνιστά δε βασική και καθολική αρχή του δικαίου επιβολής κυρώσεων στις έννομες τάξεις της Δύσεως η εφαρμογή του επιεικέστερου κανόνα. |
— |
Η νομολογία στην οποία παραπέμπει η αναιρεσιβαλλομένη διάταξη, προς αιτιολόγηση της απορρίψεως της προσφυγής της αναιρεσείουσας ως απαράδεκτης, αφορά κυρίως τις σαρωμένες υπογραφές. Εντούτοις, η συγκεκριμένη περίπτωση (προσφυγή με εγκεκριμένη ηλεκτρονική υπογραφή, με πιστοποιητικό της ACA) δεν έχει κριθεί από τα δικαστήρια της Ένωσης. |
— |
Οι κανόνες πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα προς την υφιστάμενη κατά τον χρόνο εφαρμογής τους κοινωνική πραγματικότητα, λαμβανομένων ιδίως υπόψη του πνεύματος και του σκοπού τους. |
(2) Κανονισμός (ΕΕ) 910/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014, σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και την κατάργηση της οδηγίας 1999/93/ΕΚ (ΕΕ 2014, L 257, σ. 73).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/29 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Trgovački sud u Zagrebu (Κροατία) στις 18 Απριλίου 2019 — Interplastics s.r.o. κατά Letifico d.o.o.
(Υπόθεση C-323/19)
(2019/C 263/34)
Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική
Αιτούν δικαστήριο
Trgovački sud u Zagrebu
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: Interplastics s.r.o.
Καθής: Letifico d.o.o.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Είναι σύμφωνη με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το άρθρο 18 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένων υπόψη των αποφάσεων του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-484/15 και C-551/15, διάταξη της εθνικής νομοθεσίας, ήτοι το άρθρο 1 του Ovršni zakon (δημοσιευθέντος στη Narodne novine αριθ. 112/12, 25/13, 93/14, 55/16 και 73/17), η οποία εξουσιοδοτεί τους συμβολαιογράφους να προβαίνουν σε αναγκαστική είσπραξη απαιτήσεων επί τη βάσει εγγράφου που αποτελεί πλήρη απόδειξη εκδίδοντας διαταγή εκτελέσεως ως εκτελεστό τίτλο, χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του νομικού προσώπου οφειλέτη που είναι εγκατεστημένος στη Δημοκρατία της Κροατίας; |
2) |
Δύναται να εφαρμοστεί στην προαναφερθείσα υπόθεση Povrv-752/19 η ερμηνεία που δόθηκε με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 9ης Μαρτίου 2017, Zulfikarpašić (C-484/15, ΕΕ:C:2017:199) και Pula Parking (C-551/15, ΕΕ:C:2017:193), και, συγκεκριμένα, πρέπει να ερμηνευθεί ο κανονισμός 1215/2012 υπό την έννοια ότι στην Κροατία οι συμβολαιογράφοι, ενεργώντας βάσει των εξουσιών που τους απονέμει η εθνική νομοθεσία στο πλαίσιο διαδικασιών αναγκαστικής εκτελέσεως επί τη βάσει «εγγράφου που αποτελεί πλήρη απόδειξη», στις οποίες οι καθών η αναγκαστική εκτέλεση είναι νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν εμπίπτουν στην έννοια του «δικαστηρίου» κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού; |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/30 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 2 Μαΐου 2019 — D. J. κατά Radiotelevizija Slovenija
(Υπόθεση C-344/19)
(2019/C 263/35)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική
Αιτούν δικαστήριο
Vrhovno sodišče Republike Slovenije
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείων: D. J.
Αναιρεσίβλητη: Radiotelevizija Slovenija
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Έχει το άρθρο 2 της οδηγίας 2003/88 (1) την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της παρούσας διαδικασίας, θεωρείται ως χρόνος εργασίας η διαρκής επιφυλακή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό πρέπει, την περίοδο κατά την οποία είναι εκτός υπηρεσίας (όταν δεν είναι αναγκαίο να είναι παρών στη θέση εργασίας), να είναι διαθέσιμος μόλις του ζητηθεί και, αν υπάρχει ανάγκη, να μπορεί να φθάσει στη θέση εργασίας του εντός μίας ώρας; |
2) |
Ασκεί επιρροή, ως προς τον ορισμό της φύσεως της διαρκούς επιφυλακής, υπό περιστάσεις όπως αυτές της παρούσας διαδικασίας, το γεγονός ότι ο εργαζόμενος διαμένει σε κατάλυμα ευρισκόμενο στον τόπο όπου παρέχει την εργασία του (ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός), στον βαθμό που τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά του τόπου αυτού καθιστούν αδύνατη (ή πιο δυσχερή) την ημερήσια επιστροφή του στην οικία του («κάτω χαμηλά»); |
3) |
Πρέπει η απάντηση στα δύο προηγούμενα ερωτήματα να διαφοροποιηθεί εάν πρόκειται για τόπο στον οποίο οι δυνατότητες ενασχόλησης με δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο είναι περιορισμένες εξαιτίας των γεωγραφικών χαρακτηριστικών της περιοχής ή για τόπο στον οποίο ο εργαζόμενος υπόκειται σε περισσότερους περιορισμούς κατά τη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου του και την ενασχόληση με τα ενδιαφέροντά του (πράγμα το οποίο δεν θα συνέβαινε, εάν ζούσε στην οικία του); |
(1) Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ 2003, L 299, σ. 9).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/31 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 2 Μαΐου 2019 — Bundeszentralamt für Steuern κατά Y-GmbH
(Υπόθεση C-346/19)
(2019/C 263/36)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesfinanzhof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Καθής και αναιρεσείουσα: Bundeszentralamt für Steuern
Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: Y-GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Πρέπει το άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας (1), που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ (2), σε υποκείμενους στο φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος, κατά το οποίο στην αίτηση επιστροφής πρέπει να δηλώνεται για κάθε κράτος μέλος επιστροφής και για κάθε τιμολόγιο, μεταξύ άλλων, ο αριθμός του τιμολογίου, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αρκεί επίσης η δήλωση του αριθμού αναφοράς ενός τιμολογίου η οποία εμφαίνεται στο παραστατικό τιμολογίου ως πρόσθετο κριτήριο κατατάξεως παράλληλα με τον αριθμό τιμολογίου; |
2) |
Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα: θεωρείται τυπικά πλήρης μια αίτηση επιστροφής, στην οποία δηλώθηκε αντί του αριθμού τιμολογίου ο αριθμός αναφοράς ενός τιμολογίου και εμπροθέσμως υποβληθείσα κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2008/9/ΕΚ; |
3) |
Πρέπει κατά την απάντηση στο ερώτημα 2 να ληφθεί υπόψη ότι ο μη εγκατεστημένος στο κράτος μέλος επιστροφής υποκείμενος στο φόρο, μπορούσε, από την άποψη ενός συνετού αιτούντος, να θεωρήσει, λόγω του σχεδιασμού της ηλεκτρονικής δικτυακής πύλης στο κράτος εγκαταστάσεως και του εντύπου του κράτους μέλους επιστροφής, ότι αρκεί για μια νομότυπη, ή εν πάση περιπτώσει για μια τυπικά πλήρη και εμπρόθεσμη υποβολή αιτήσεως, η καταχώριση διαφορετικού από τον αριθμό τιμολογίου διακριτικού στοιχείου, προκειμένου να καταστεί δυνατή ο προσδιορισμός του τιμολογίου που αφορά η αίτηση; |
(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/32 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Državna revizijska komisija za revizijo postopkov oddaje javnih naročil (Σλοβενία) στις 8 Μαΐου 2019 –Ministrstvo za notranje zadeve κατά Tax-Fin-Lex d.o.o.
(Υπόθεση C-367/19)
(2019/C 263/37)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική
Αιτούν δικαστήριο
Državna revizijska komisija za revizijo postopkov oddaje javnih naročil
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναθέτουσα αρχή: Ministrstvo za notranje zadeve
Προσφεύγουσα: Tax-Fin-Lex d.o.o.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Υφίσταται «συμβατική σχέση εξ επαχθούς αιτίας», ως στοιχείο δημόσιας σύμβασης κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, σημείο 5, της οδηγίας 2014/24 (1), στην περίπτωση που η αναθέτουσα αρχή δεν υποχρεούται να παράσχει καμία αντιπαροχή, αλλά ο οικονομικός φορέας αποκτά, εκτελώντας τη σύμβαση, πρόσβαση σε νέα αγορά καθώς και συστάσεις; |
2) |
Δύναται ή πρέπει να ερμηνευθεί το άρθρο 2, παράγραφος 1, σημείο 5, της οδηγίας 2014/24 κατά τέτοιον τρόπο ώστε να συνιστά νομική βάση για την απόρριψη προσφοράς με τιμή 0 ευρώ για την ανάθεση δημόσιας σύμβασης; |
(1) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2014 L 94, σ. 65).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/32 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 29 Μαΐου 2019 — Maksu- ja Tolliamet κατά Heavyinstall OÜ
(Υπόθεση C-420/19)
(2019/C 263/38)
Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική
Αιτούν δικαστήριο
Riigikohus
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: Maksu- ja Tolliamet
Ενδιαφερομένη: Heavyinstall OÜ
Προδικαστικό ερώτημα
Έχει το άρθρο 16 της οδηγίας 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου της 16ης Μαρτίου 2010, περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα (1), την έννοια ότι το δικαστήριο του κράτους μέλους, στο οποίο υποβλήθηκε αίτημα λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, δεσμεύεται όταν αποφαίνεται επί του εν λόγω αιτήματος βάσει του εθνικού δικαίου (όπως έχει τη δυνατότητα το προς ο η αίτηση δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 16, παράγραφος 1) από την κρίση του δικαστηρίου του κράτους εγκαταστάσεως της αιτούσας σχετικά με την ανάγκη να ληφθεί και τη δυνατότητα να διαταχθεί το ασφαλιστικό μέτρο όταν έχει υποβληθεί στο επιληφθέν δικαστήριο επίσημο έγγραφο που περιλαμβάνει την εν λόγω κρίση (άρθρο 16, [παράγραφος 1], δεύτερο εδάφιο, τελευταία περίοδος, κατά το οποίο το έγγραφο αυτό δεν υπόκειται σε αναγνώριση, συμπλήρωση ή αντικατάσταση στο προς ο η αίτηση κράτος μέλος);
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/33 |
Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιουνίου 2019 η Deutsche Lufthansa AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 12 Απριλίου 2019 στην υπόθεση T-492/15, Deutsche Lufthansa AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-453/19 P)
(2019/C 263/39)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Deutsche Lufthansa AG (εκπρόσωπος: A. Martin-Ehlers, δικηγόρος)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Land Rheinland-Pfalz, Ryanair DAC
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
Να κρίνει την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη, καθόσον η προσφεύγουσα προσέβαλε το μέτρο 12 (καταβολή στο αποθεματικό κεφάλαιο του FFHG (1)) με την αιτιολογία ότι με το μέτρο αυτό χρηματοδοτήθηκαν λειτουργικές ενισχύσεις υπέρ του FFHG. |
— |
Κατά τα λοιπά, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2019 στην υπόθεση T-492/15. |
— |
Να δεχθεί το πρωτοδίκως υποβληθέν αίτημα και να ακυρώσει τη βασική απόφαση SA.21121 της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014 (2) (με εξαίρεση το μέτρο 12, στον βαθμό που αυτό χρησιμοποιήθηκε για την πληρωμή λειτουργικών ενισχύσεων για το FFHG). |
— |
Επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να εκδώσει απόφαση, και |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα προβάλλει κατ’ ουσίαν με την αίτησή της αναιρέσεως τους ακόλουθους λόγους:
Ατομικές ενισχύσεις, για τις οποίες κινήθηκε διαδικασία έρευνας:
— |
Η πράξη αφορούσε την προσφεύγουσα ατομικά ήδη κατόπιν της απόφασης COFAZ (3) και επομένως νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή. Αυτό οφείλεται στο ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη ουσιώδη πραγματικά στοιχεία και πρόσθετα πλεονεκτήματα, μολονότι τα μέτρα αυτά περιήλθαν σε γνώση της από την προσφεύγουσα. Η Επιτροπή προσέβαλε επομένως τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας. |
— |
Σε περίπτωση εφαρμογής της καλούμενης νομολογίας Mory (4), τότε πρέπει επικουρικώς να εφαρμοστεί η πρώτη εναλλακτική δυνατότητα. Λόγω της προσβολής των διαδικαστικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η Επιτροπή διενήργησε νομότυπη διαδικασία έρευνας. Στην περίπτωση αυτή επίσης, η πράξη αφορούσε την προσφεύγουσα ατομικά και επομένως νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή. |
— |
Επικουρικώς, η προσφυγή πρέπει να κριθεί παραδεκτή και σε περίπτωση εφαρμογής της δεύτερης εναλλακτικής δυνατότητας της καλούμενης νομολογίας Mory, κατά την οποία η προσφεύγουσα όφειλε να αποδείξει ότι η θέση της στην αγορά θίγεται ουσιωδώς από τις ενισχύσεις. Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται πράγματι αντιστροφή του βάρους αποδείξεως, τουλάχιστον δε μετριασμός του εν λόγω βάρους υπέρ της προσφεύγουσας, δεδομένου ότι η Επιτροπή αποσιώπησε αυθαίρετα γνωστά σε αυτήν περιστατικά που ήταν κρίσιμα για την έκβαση της υπόθεσης. Όλως επικουρικώς, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσφεύγουσα απέδειξε όντως τέτοια ουσιώδη αρνητική επιρροή. Η διαφορετική νομική εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου βαίνει πέραν της νομολογίας του Δικαστηρίου και στηρίζεται σε νομικώς εσφαλμένη αντίληψη της σχετικής αγοράς. Στο πλαίσιο αυτό, παραμορφώνει και μειώνει τη σημασία των πραγματικών περιστατικών που προέβαλλαν τόσο η προσφεύγουσα όσο και η Επιτροπή, αλλοιώνει το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως και παραβαίνει τους κανόνες περί του βάρους αποδείξεως. |
Καθεστώτα ενισχύσεων:
— |
Στην περίπτωση επίσης των καθεστώτων ενισχύσεων, η προσφυγή έπρεπε, κατά την άποψη της αναιρεσείουσας, να κριθεί παραδεκτή βάσει της αποφάσεως «Montessori» (5). |
Ατομικές ενισχύσεις χωρίς διαδικασία έρευνας:
— |
Στην περίπτωση ατομικών ενισχύσεων χωρίς διαδικασία έρευνας, η προσφυγή πρέπει, τουλάχιστον κατά την πρώτη εναλλακτική δυνατότητα της νομολογίας Mory, να κριθεί παραδεκτή, ιδίως διότι η Επιτροπή δεν κίνησε σχετικώς καμία διαδικασία έρευνας σε βάθος. |
(1) Flughafen Frankfurt-Hahn GmbH.
(2) Απόφαση (ΕΕ) 2016/789 της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.21121 (C 29/2008) (πρώην NN 54/07) την οποία χορήγησε η Γερμανία στο πλαίσιο της χρηματοδότησης του αερολιμένα Frankfurt-Hahn και των χρηματοοικονομικών σχέσεων μεταξύ του αερολιμένα και της Ryanair (ΕΕ 2016, L 134, σ. 46).
(3) Απόφαση της 12ης Ιουλίου 1990, Société CdF Chimie azote et fertilisants SA και Société chimique de la Grande Paroisse (SCGP) SA κατά Επιτροπής (C-169/84, ECLI:EU:C:1990:301).
(4) Απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2015, Mory SA κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (C-33/14 P, ECLI:EU:C:2015:609).
(5) Απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 2018, Scuola Elementare Maria Montessori Srl κ.λπ. (C-622/16 P έως C-624/16 P, ECLI:EU:C:2018:873).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/35 |
Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουνίου 2019 η ClientEarth κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 4 Απριλίου 2019 στην υπόθεση T-108/17, ClientEarth κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-458/19 P)
(2019/C 263/40)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: ClientEarth (εκπρόσωπος: A. Jones, barrister)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-108/17· |
— |
να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να αποφανθεί επ’ αυτής· ή, επικουρικώς, |
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-108/17, και |
— |
να κρίνει την προσφυγή ακυρώσεως παραδεκτή και βάσιμη και συνεπώς να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, εν πάση περιπτώσει δε, |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των τυχόν παρεμβαινόντων, τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Πρώτος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κρίνοντας ότι η προσφυγή ενώπιόν του «μπορεί να αφορά μόνο το κύρος της αποφάσεως επί της αιτήσεως εσωτερικής επανεξετάσεως και όχι τον επαρκή ή μη χαρακτήρα της αιτήσεως χορηγήσεως αδείας» και ότι «οι λόγοι και τα επιχειρήματα που προβάλλονται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στο πλαίσιο προσφυγής με αίτημα την ακύρωση αποφάσεως αφορώσας απόρριψη αιτήσεως εσωτερικής επανεξετάσεως μπορούν να κριθούν παραδεκτά μόνον εφόσον οι λόγοι και τα επιχειρήματα αυτά είχαν ήδη προβληθεί από τον προσφεύγοντα στην αίτηση εσωτερικής επανεξετάσεως» και απορρίπτοντας ως απαράδεκτα ορισμένα τμήματα της προσφυγής ακυρώσεως της αναιρεσείουσας για τους ως άνω λόγους.
Δεύτερος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο εφαρμόζοντας υπέρμετρα υψηλές απαιτήσεις απόδειξης σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) που υποβάλλουν αίτηση εσωτερικής επανεξέτασης διοικητικών πράξεων ή που προσφεύγουν ενώπιον του Δικαστηρίου βάσει των άρθρων 10 και 12 του κανονισμού Aarhus (1).
Τρίτος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κρίνοντας ότι η μείωση της ποσότητας παραγόμενης ή χρησιμοποιούμενης αμιγούς ΟΠΜΑ (2) μέσω αντικατάστασής της με ανακυκλωμένη ΟΠΜΑ, μπορεί να αποτελέσει λειτουργία σύμφωνη προς τον κανονισμό REACH (3) και βάση για σχετική ανάλυση εναλλακτικών λύσεων.
Τέταρτος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο ερμηνεύοντας την αξιολόγηση της αίτησης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 60, παράγραφος 7, του κανονισμού REACH, υπό την έννοια ότι είναι αμιγώς τυπική και ότι δεν επιβάλλει να ελέγχεται εάν οι πληροφορίες που παρέχονται με την αίτηση πληρούν πράγματι τις απαιτήσεις του άρθρου 62 και του παραρτήματος I.
Πέμπτος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο ερμηνεύοντας το άρθρο 60, παράγραφος 4, υπό την έννοια ότι επιτρέπει να ληφθεί απόφαση επί της στάθμισης κινδύνου/οφέλους χωρίς να υπάρχουν, όσον αφορά τον κίνδυνο, πληροφορίες οι οποίες να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος Ι.
Έκτος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κρίνοντας ότι «με γνώμονα το άρθρο 60, παράγραφος 2, και το άρθρο 62, παράγραφος 4, στοιχείο δ', του κανονισμού 1907/2006, πρέπει να συναχθεί ότι μόνο τα στοιχεία που αφορούν τις εγγενείς ιδιότητες μιας ουσίας που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XIV του κανονισμού 1907/2006 είναι κρίσιμα για την εκτίμηση των κινδύνων περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 60, παράγραφος 4, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 1907/2006».
Έβδομος λόγος: Νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την ερμηνεία της αρχής της προφυλάξεως.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).
(2) Ουσία που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία.
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2006 για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/36 |
Αναίρεση που άσκησαν στις 18 Ιουνίου 2019 οι Qualcomm, Inc., Qualcomm Europe, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 9 Απριλίου 2019 στην υπόθεση T-371/17, Qualcomm και Qualcomm Europe κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-466/19 P)
(2019/C 263/41)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσες: Qualcomm, Inc., Qualcomm Europe, Inc. (εκπρόσωποι: M. Pinto de Lemos Fermiano Rato, advogado, M. Δαβίλλα, δικηγόρος)
Έτερος διάδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:
— |
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση· |
— |
να ακυρώσει την απόφαση C(2017) 2258 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 18, παράγραφος 3, και του άρθρου 24, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1) του Συμβουλίου [υπόθεση AT.39711 — Qualcomm (επιθετική πολιτική τιμών)] (στο εξής: απόφαση)· |
— |
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να κρίνει εκ νέου την υπόθεση σύμφωνα με τις νομικές εκτιμήσεις του Δικαστηρίου, και |
— |
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσειουσών ενώπιον τόσο του Γενικού Δικαστηρίου όσο και του Δικαστηρίου. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Πρώτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει προβληθέντα από τις αναιρεσείουσες επιχειρήματα.
Δεύτερος λόγος: η κρίση περί επαρκούς αιτιολογήσεως της αποφάσεως βασίζεται σε πρόδηλα πραγματικά και νομικά σφάλματα, καθώς και σε ανεπαρκή αιτιολογία.
Τρίτος λόγος: η κρίση περί του αναγκαίου χαρακτήρα των στοιχείων που ζητήθηκαν με την απόφαση βασίστηκε σε πρόδηλα νομικά και πραγματικά σφάλματα, σε παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων, σε ανεπαρκή αιτιολόγηση και σε παράλειψη εκτιμήσεως του συνόλου των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων.
Τέταρτος λόγος: η διαπίστωση ότι τα στοιχεία που ζητήθηκαν με την απόφαση ήταν εύλογα βασίστηκε σε πρόδηλα πραγματικά σφάλματα, σε παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων και σε ανεπαρκή αιτιολόγηση.
Πέμπτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένως του κανόνες σχετικά με το βάρος αποδείξεως ως προς τις εικαζόμενες παραβάσεις του άρθρου 102 ΣΛΕΕ.
Έκτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε κρίσεις που θίγουν το δικαίωμα της μη αυτοενοχοποιήσεως.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).
Γενικό Δικαστήριο
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/38 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2019 — Frank κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-478/16) (1)
(Έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη - Πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα και την καινοτομία (2014-2020) - Προσκλήσεις για την υποβολή προτάσεων και συναφών δραστηριοτήτων βάσει του προγράμματος εργασίας του ΕΣΕ για το 2016 - Απόφαση του ΕΟΕΣΕ με την οποία απορρίπτεται αίτηση επιχορηγήσεως ως μη επιλέξιμη - Διοικητική προσφυγή ενώπιον της Επιτροπής - Σιωπηρή απορριπτική απόφαση - Εν μέρει απαράδεκτο - Ρητή απορριπτική απόφαση - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)
(2019/C 263/42)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Regine Frank (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Conrad, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, L. Mantl και B. Conte)
Αντικείμενο
Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με την οποία ζητείται η ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2016 και, αφετέρου, της αποφάσεως της Επιτροπής της 16ης Σεπτεμβρίου 2016, με τις οποίες απορρίφθηκε σιωπηρώς και ρητώς, αντιστοίχως, η διοικητική προσφυγή που άσκησε η προσφεύγουσα δυνάμει του άρθρου 22, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 58/2003 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2002, περί θεσπίσεως του καταστατικού των εκτελεστικών οργανισμών που είναι επιφορτισμένοι με ορισμένα καθήκοντα σχετικά με τη διαχείριση κοινοτικών προγραμμάτων (ΕΕ 2003, L 11, σ. 1).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/39 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 2019 — RV κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-167/17) (1)
(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Άρθρο 42γ του ΚΥΚ - Απομάκρυνση από τη θέση προς το συμφέρον της υπηρεσίας - Αυτοδίκαιη συνταξιοδότηση - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Εν μέρει απαράδεκτο - Πεδίο εφαρμογής του νόμου - Αυτεπάγγελτη εξέταση - Γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία)
(2019/C 263/43)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: RV (εκπρόσωποι: αρχικώς J.-N. Louis και N. de Montigny, στη συνέχεια J.-N. Louis, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid και D. Martin)
Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Steele και D. Nessaf, στη συνέχεια J. Steele και M. Rantala, και τέλος J. Steele και C. González Argüelles) και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και R. Meyer)
Αντικείμενο
Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2016 περί απομακρύνσεως του προσφεύγοντος από τη θέση του προς το συμφέρον της υπηρεσίας δυνάμει του άρθρου 42γ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περί ταυτόχρονης αυτοδίκαιης συνταξιοδοτήσεώς του δυνάμει του πέμπτου εδαφίου της διατάξεως αυτής.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2016 με την οποία ο RV απομακρύνθηκε από τη θέση του προς το συμφέρον της υπηρεσίaς και, συγχρόνως, συνταξιοδοτήθηκε αυτοδικαίως. |
2) |
Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. |
3) |
Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο RV, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων. |
4) |
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/40 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2019 — CC κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-248/17 RENV) (1)
(Ευθύνη - Υπαλληλική υπόθεση - Πρόσληψη - Γενικός διαγωνισμός EUR/A/151/98 - Σφάλματα στα οποία υπέπεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη διαχείριση του πίνακα επιτυχόντων - Υλική ζημία)
(2019/C 263/44)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Ενάγουσα: CC (εκπρόσωποι: G. Maximini και C. Hölzer, δικηγόροι)
Εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: M. Ecker και Αικ. Δεσποτοπούλου)
Αντικείμενο
Αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που υποστηρίζει ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω διάφορων σφαλμάτων στα οποία υπέπεσε το Κοινοβούλιο κατά τη διαχείριση του πίνακα επιτυχόντων του γενικού διαγωνισμού EUR/A/151/98.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Υποχρεώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στη CC το ποσό των 6 000 ευρώ. |
2) |
Απορρίπτει την αγωγή κατά τα λοιπά. |
3) |
Καταδικάζει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
(1) EE C 133 της 5.5.2012 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-9/12 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/40 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2019 — TO κατά ΕΟΠ
(Υπόθεση T-462/17) (1)
(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Σύμβαση ορισμένου χρόνου - Απόλυση κατά τη διάρκεια αναρρωτικής αδείας - Άρθρο 16 του ΚΛΠ - Άρθρο 48, στοιχείο β', του ΚΛΠ - Άρθρο 26 του ΚΥΚ - Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Άρθρο 84 του ΚΛΠ - Ηθική παρενόχληση)
(2019/C 263/45)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ΤΟ (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)
Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (εκπρόσωποι: O. Cornu, επικουρούμενος από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)
Παρεμβαίνοντα υπέρ του καθού-εναγομένου: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Nessaf και J. Van Pottelberge, στη συνέχεια J. Van Pottelberge και J. Steele) και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και R. Meyer)
Αντικείμενο
Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 με την οποία ο εκτελεστικός διευθυντής του ΕΟΠ κατήγγειλε τη σύμβαση προσλήψεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας ως συμβασιούχου υπαλλήλου και, δεύτερον, της αποφάσεως της 20ής Απριλίου 2017 με την οποία ο εν λόγω διευθυντής απέρριψε τη διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά της αποφάσεως της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 με την οποία ο εκτελεστικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) κατήγγειλε τη σύμβαση προσλήψεως της ΤΟ ως συμβασιούχου υπαλλήλου. |
2) |
Υποχρεώνει τον ΕΟΠ να καταβάλει στην TO ποσό που αντιστοιχεί που αντιστοιχεί στις αποδοχές ενός μηνός προειδοποιήσεως και στο ένα τρίτο του βασικού μισθού της για κάθε μήνα της περιόδου δοκιμασίας που συμπλήρωσε, αφού αφαιρεθεί η αποζημίωση απολύσεως την οποία έχει ήδη λάβει. |
3) |
Υποχρεώνει τον ΕΟΠ να καταβάλει στην ΤΟ ποσό ύψους 6 000 ευρώ. |
4) |
Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά. |
5) |
Ο ΕΟΠ φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ΤΟ. |
6) |
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/41 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 2019 — EOS Deutscher Inkasso-Dienst κατά EUIPO — IOS Finance EFC (IOS FINANCE)
(Υπόθεση T-583/17) (1)
({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης IOS FINANCE - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα EOS - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})
(2019/C 263/46)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: EOS Deutscher Inkasso-Dienst GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: B. Sorg, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Söder)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: IOS Finance EFC, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. L. Rivas Zurdo, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Ιουνίου 2017 (υπόθεση R 2262/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ EOS Deutscher Inkasso-Dienst και IOS Finance EFC.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την EOS Deutscher Inkasso-Dienst GmbH στα δικαστικά έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/42 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2019 — Visi/one κατά EUIPO — EasyFix (Διαφανής θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα)
(Υπόθεση T-74/18) (1)
(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει διαφανή θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα - Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα - Απόδειξη της γνωστοποίησης - Άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Ενημερωμένος χρήστης - Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού - Απουσία διαφορετικής συνολικής εντύπωσης - Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002)
(2019/C 263/47)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Visi/one GmbH (Remscheid, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Bourree και M. Bartz, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Hanne και D. Walicka)
Αντίδικος ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών του EUIPO: EasyFix GmbH (Βιέννη, Αυστρία)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου συμβουλίου προσφυγών του EUIPO της 4ης Δεκεμβρίου 2017 (υπόθεση R 1424/2016-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ της EasyFix και της Visi/one.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Η Visi/one GmbH και το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/43 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2019 — MPM-Quality κατά EUIPO — Elton Hodinářská (MANUFACTURE PRIM 1949)
(Υπόθεση T-75/18) (1)
(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MANUFACTURE PRIM 1949 - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)
(2019/C 263/48)
Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: MPM-Quality v.o.s. (Frýdek-Místek, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: M. Kyjovský, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Elton Hodinářská a.s. (Nové Město nad Metují, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: T. Matoušek, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Δεκεμβρίου 2017 (υπόθεση R 556/2017-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ MPM-QUALITY και ELTON hodinářská.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την MPM-QUALITY v.o.s. στα δικαστικά έξοδά της, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO). |
3) |
Η ELTON hodinářská, a.s. φέρει τα δικαστικά έξοδά της. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/44 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2019 — De Esteban Alonso κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-138/18) (1)
(Υπαλληλική υπόθεση - Πρώην υπάλληλοι - Έρευνα της OLAF - Υπόθεση «Eurostat» - Διαβίβαση σε εθνικές δικαστικές αρχές πληροφοριών που αφορούν πράξεις δυνάμενες να διωχθούν ποινικώς - Μη προηγούμενη ενημέρωση των υπαλλήλων τους οποίους αφορούν ενδεχομένως οι σχετικές διώξεις - Προβαλλόμενες ζημίες λόγω της συμπεριφοράς της OLAF και της Επιτροπής κατά τη διάρκεια της διαδικασίας - Ηθική βλάβη, σωματική βλάβη και υλική ζημία - Αιτιώδης σύνδεσμος)
(2019/C 263/49)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Ενάγων: Fernando De Esteban Alonso (Saint-Martin-de-Seignanx, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C. Huglo, δικηγόρος)
Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Striani και J. Baquero Cruz)
Αντικείμενο
Αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, αποζημίωση για τη σωματική βλάβη και αποκατάσταση της υλικής ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεώνεται να καταβάλει στον Fernando De Esteban Alonso το ποσό των 62 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη. |
2) |
Απορρίπτει την αγωγή κατά τα λοιπά. |
3) |
Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα του F. De Esteban Alonso. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/44 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 2019 — Biedermann Technologies κατά EUIPO (Compliant Constructs)
(Υπόθεση T-291/18) (1)
(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Compliant Constructs - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)
(2019/C 263/50)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Biedermann Technologies GmbH & Co. KG (Donaueschingen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Jacob, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: W. Schramek και M. Fischer)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της απόφασης του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Μαρτίου 2018 (υπόθεση R 1626/2017-4), σχετικά με αίτηση καταχώρισης λεκτικού σημείου Compliant Constructs ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Biedermann Technologies GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/45 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 2019 — Advance Magazine Publishers κατά EUIPO — Enovation Brands (VOGUE)
(Υπόθεση T-346/18) (1)
({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VOGUE - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης VOGA - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρου 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Κανόνας 50, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95})
(2019/C 263/51)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Advance Magazine Publishers, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Alkin, barrister και N. Hine, solicitor)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Gája και H. O’Neill)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Enovation Brands, Inc. (Aventura, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: R. Almaraz Palmero, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Μαρτίου (υπόθεση R 259/2017-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Enovation Brands και Advance Magazine Publishers.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 27ης Μαρτίου 2018 (υπόθεση R 259/2017-4). |
2) |
Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Advance Magazine Publishers, Inc. |
3) |
Η Enovation Brands, Inc. φέρει τα δικαστικά έξοδά της. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/46 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2019 — Luz Saúde κατά EUIPO — Clínica La Luz (HOSPITAL DA LUZ)
(Υπόθεση T-357/18) (1)
(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης HOSPITAL DA LUZ - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα clínica LALUZ - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8 παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)
(2019/C 263/52)
Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Luz Saúde, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: G. Gentil Anastácio, P. Guerra e Andrade, M. Barros Silva και G. Moreira Rato, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo, I. Ribeiro da Cunha και H. O’Neill)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Clínica La Luz, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. Temiño Ceniceros, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Απριλίου 2018 (υπόθεση R 2084/2017-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Clínica La Luz και Luz Saúde.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει τη Luz Saúde, SA στα δικαστικά έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/47 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2019 — Innocenti κατά EUIPO — Gemelli (Innocenti)
(Υπόθεση T-392/18) (1)
(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Innocenti - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα i INNOCENTI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)
(2019/C 263/53)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Innocenti SA (Λουγκάνο, Ελβετία) (εκπρόσωπος: N. Ferretti, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Filippo Gemelli (Τορίνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Renna, στη συνέχεια F. Canu, δικηγόροι)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Απριλίου 2018 (υπόθεση R 2336/2010-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ F. Gemelli και Innocenti.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Innocenti SA στα δικαστικά έξοδά της, καθώς και στα έξοδα, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και του Filippo Gemelli. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/47 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2019 — Pielczyk κατά EUIPO — Thalgo TCH (DERMÆPIL SUGAR EPIL SYSTEM)
(Υπόθεση T-398/18) (1)
(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DERMÆPIL sugar epil system - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα dermépil - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 57, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 64, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Κίνδυνος σύγχυσης - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001) σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του εν λόγω κανονισμού (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001) - Σύγκριση των προϊόντων»)
(2019/C 263/54)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Radoslaw Pielczyk (Klijndijk, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: K. Kielar, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και K. Kompari)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Thalgo TCH (Roquebrune-sur-Argens, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C. Bercial Arias, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της απόφασης του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Απριλίου 2018 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 979/2017-4 και R 1070/2017-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ της Thalgo TCH και του R. Pielczyk.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει τον Radoslaw Pielczyk στα δικαστικά έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/48 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2019 — Ortlieb Sportartikel κατά EUIPO (Απεικόνιση οκταγώνου)
(Υπόθεση T-449/18) (1)
(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει οκτάγωνο - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)
(2019/C 263/55)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ortlieb Sportartikel GmbH (Heilsbronn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Wulff και K. Schmidt-Hern, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Fischer)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της απόφασης του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Απριλίου 2018 (υπόθεση R 1634/2017-1), σχετικά με αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σημείου το οποίο απεικονίζει οκτάγωνο ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Ortlieb Sportartikel GmbH στα δικαστικά έξοδα. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/49 |
Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2019 — VK κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-151/18)
(2019/C 263/56)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: VK (εκπρόσωπος: K. Lara, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/141 του Συμβουλίου, της 29ης Ιανουαρίου 2018, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2011/72/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της καταστάσεως στην Τυνησία (ΕΕ 2018, L 25, σ. 38) και την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2019/135 του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2019, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2011/72/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της καταστάσεως στην Τυνησία (ΕΕ 2019, L 25, σ. 23), καθόσον οι αποφάσεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα· |
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση των άρθρων 31, 46 και 55 της Συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι, κατά τις διατάξεις αυτές, ασφαλιστικό μέτρο περί δεσμεύσεως και δημεύσεως πρέπει να βασίζεται είτε σε απόφαση του αιτούντος κράτους μέλους, είτε σε έκθεση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών καταρτισθείσα από το ίδιο το αιτούν κράτος και συνοδευόμενη από περιγραφή των μέτρων των οποίων ζητείται η λήψη. Κατά τον προσφεύγοντα, όμως, τα περιοριστικά μέτρα διατάχθηκαν και εν συνεχεία διατηρήθηκαν σε ισχύ χωρίς να έχουν εκτεθεί, έστω και συνοπτικώς, τα προσαπτόμενα στον προσφεύγοντα πραγματικά περιστατικά. Επιπλέον, η Τυνησία δεν ζητεί τη διατήρηση σε ισχύ των προσβαλλομένων περιοριστικών μέτρων. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον έκρινε ότι δεν υπέχει υποχρέωση να λάβει υπόψη τα στοιχεία που ο προσφεύγων προσκόμισε και τα επιχειρήματα που αυτός ανέπτυξε, ούτε να διενεργήσει συμπληρωματικούς ελέγχους στις τυνησιακές αρχές, παρότι τα εν λόγω στοιχεία και επιχειρήματα μπορούσαν να εγείρουν εύλογες αμφιβολίες σχετικά με την αξιοπιστία των στοιχείων που παρασχέθηκαν. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους του Συμβουλίου, καθόσον αυτό συνέπραξε με τις τυνησιακές αρχές, αποκλειστικός σκοπός των οποίων είναι να δικαιολογήσουν την ιδιαιτέρως άδικη και παράνομη υφαρπαγή των περιουσιακών στοιχείων του προσφεύγοντος ενώ αυτός δεν ήταν σε θέση να προασπίσει τα συμφέροντά του και δεν είχε δυνατότητα ασκήσεως προσφυγής. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/50 |
Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2019 — AMVAC Netherlands κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-317/19)
(2019/C 263/57)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: AMVAC Netherlands BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Mereu, M. Grunchard και S. Englebert, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/344 της Επιτροπής της 28ης Φεβρουαρίου 2019 (1)· |
— |
να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατόπιν πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός προκύπτει από διαδικασία κατά την οποία προσβλήθηκαν τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. |
5. |
Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παραβίαση της αρχής της προφυλάξεως. |
(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2019/344 της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2019, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας ethoprophos, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2019, L 62, σ. 7).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/50 |
Προσφυγή της 6ης Ιουνίου 2019 — UE κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-338/19)
(2019/C 263/58)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: UE (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Champetier, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 1ης Αυγούστου 2018, περί απορρίψεως του αιτήματος της προσφεύγουσας να αναγνωρισθεί επαγγελματική ασθένεια αυτής· |
— |
εφόσον κριθεί αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 5ης Μαρτίου 2019, περί απορρίψεως της από 5 Νοεμβρίου 2018 διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας· |
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προδήλως εσφαλμένη ερμηνεία του ευλόγου χαρακτήρα της προθεσμίας εντός της οποίας υποβλήθηκε το αίτημα αναγνωρίσεως της επαγγελματικής ασθένειας. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/51 |
Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2019 — Santini κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση Τ-345/19)
(2019/C 263/59)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Giacomo Santini (Trento, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα του προσφεύγοντος να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ του προσφεύγοντος όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στον προσφεύγοντα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει οκτώ λόγους.
1. |
Ο πρώτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της επιφύλαξης αρμοδιότητας του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα του επανυπολογισμού της συντάξεως του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι πραγματοποιήθηκε μονομερώς, αναδρομικώς και μονίμως με βάση μια δηλωθείσα (ανύπαρκτη) αυτόματη εφαρμογή της αποφάσεως αριθ. 14/2018 της Βουλής, ελλείψει προηγούμενης ειδικής αποφάσεως του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο, αντιθέτως, έχει αποκλειστική αρμοδιότητα επί του ζητήματος (βάσει του άρθρου 25 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). |
2. |
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την παραβίαση του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα του επανυπολογισμού της συντάξεως του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι προσβάλλει το άρθρο 1 του παραρτήματος ΙΙΙ του Κανονισμού σχετικά με τις δαπάνες και τις αποζημιώσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ίσχυε προ του 2009. Όταν η θητεία του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έληξε, η ασφαλιστική του κάλυψη αναλήφθηκε οριστικά υπό τους όρους που τότε προβλέπονταν για τα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου. Τυχόν τροποποιήσεις αυτών των όρων, οι οποίες διατάσσονται σε απόσταση ετών, δεν μπορούν να επηρεάσουν αναδρομικά μια κατάσταση που έχει ήδη διευθετηθεί και εκκαθαριστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό τους όρους που ισχύουν κατά τον χρόνο θεμελίωσης του δικαιώματος, δεδομένου ότι η Βουλή δεν έχει πλέον καμία εξουσία έπειτα από αυτό το χρονικό σημείο. |
3. |
Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 28 του Καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα του επανυπολογισμού της συντάξεως του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι παραβαίνει το άρθρο 28 του Καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τα άρθρα 75 και 76 των μέτρων εφαρμογής του, τα οποία ορίζουν ότι συνταξιοδοτικά δικαιώματα που είχα αποκτηθεί πριν από την έναρξη ισχύος του νέου καθεστώτος διατηρούνται και οι συντάξεις καταβάλλονται σύμφωνα με τους τότε προβλεπόμενους όρους. Κατά τον προσφεύγοντα, δεν χωρεί παρέκκλιση από αυτές τις ρήτρες διασφάλισης, πόσω μάλλον με απλή απόφαση του Προεδρείου της Βουλής που έχει αναδρομικό και μόνιμο χαρακτήρα, η οποία προσβάλλει τις εν λόγω ρήτρες, καθώς και τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των υποκειμένων αυτών σχετικά με τη μη τροποποίηση επί τα χείρω της συντάξεως και του μέτρου της, και δη αναδρομικά και με εφαρμογή ενός διαφορετικού συστήματος υπολογισμού που εισάγεται αυθαίρετα εκ των υστέρων. |
4. |
Ο τέταρτος λόγος αντλείται από τον τιμωρητικό χαρακτήρα του μέτρου μείωσης και την παραβίαση των αρχών της νομιμότητας, της μη αναδρομικότητας και της απαγόρευσης των δυσμενών διακρίσεων. Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα του επανυπολογισμού της συντάξεως του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι έχει χαρακτήρα τιμωρητικό, ο οποίος δημιουργεί διακρίσεις εις βάρος μίας μόνο κατηγορίας υποκειμένων (Ιταλούς πρώην βουλευτές) και αποτελεί μια καθαρά συμβολική παρέμβαση με πολιτική αξία ανεξάρτητη από αντικειμενικούς στόχους εξοικονόμησης· και τούτο διότι ο επανυπολογισμός της συντάξεως που πραγματοποιείται εκ των υστέρων με διαφορετική μέθοδο και με μόνιμα αποτελέσματα προκαλεί αδικαιολόγητη άνιση μεταχείριση σε σχέση με τους πρώην βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου άλλων κρατών μελών, καθώς και με τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εκλέχθηκαν μετά το 2009 και όλους τους άλλους πολίτες εν γένει, οι οποίοι δεν υφίστανται μειωτική μεταχείριση αυτού του είδους. |
5. |
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Κατά τον προσφεύγοντα, η σύνταξη είναι οικονομική παροχή που έχει καταστεί μέρος των ατομικών περιουσιακών στοιχείων των βουλευτών που τη λαμβάνουν ή πληρούν τις απαιτήσεις για να τη λάβουν στο μέλλον. Η απροσδόκητη μείωσή της, ειδικά αν είναι αποτέλεσμα αναδρομικού επανυπολογισμού της συντάξεως με διαφορετικά κριτήρια εκκαθάρισης που καθορίζονται μονομερώς και αυθαιρέτως από τη Βουλή ισοδυναμεί, εκ των πραγμάτων, με φορολόγηση των ατομικών περιουσιακών στοιχείων των βουλευτών και, ως τέτοια, μπορεί να προβλεφθεί μόνο διά νόμου και, εν πάση περιπτώσει, πρέπει να δικαιολογείται από συγκεκριμένο δημόσιο συμφέρον, του οποίο εν προκειμένω δεν έχει γίνει επίκληση και το οποίο δεν υφίσταται, δεδομένου ότι αυτός ο επαναπροσδιορισμός των συντάξεων δεν θα αποφέρει καμία συγκεκριμένη εξοικονόμηση. |
6. |
Ο έκτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της αρχής προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας των κεκτημένων δικαιωμάτων. Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα της προσβαλλομένης πράξεως λόγω πρόδηλης παραβίασης των αρχών της ασφαλείας των κανόνων και των σχέσεων καθώς και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της προστασίας των κεκτημένων δικαιωμάτων. Κατά την άποψή του, ο επανυπολογισμός της συντάξεως ισχύει αναδρομικά, επιβάλλοντας εκ των υστέρων μια διαφορετική μεθοδολογία προσδιορισμού της συντάξεως που οδηγεί σε σταθερή και μόνιμη σημαντική περικοπή (εν προκειμένω κατά 50 %), αφού ο δικαιούχος θεμελίωσε το δικαίωμα πολύ πριν από την έκδοση της προαναφερθείσας αποφάσεως. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, προδίδει ριζικά τη φυσική και δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των ληπτών για την ισχύ και τη σταθερότητα της συντάξεως διαχρονικά, ελλείψει οποιουδήποτε λόγου ικανού να δικαιολογήσει μια τέτοια ριζική και μόνιμη επίδραση σε καταστάσεις που έχουν ήδη διαμορφωθεί και παγιωθεί προ πολλού. |
7. |
Ο έβδομος λόγος αντλείται από την παραβίαση των αρχών του εύλογου χαρακτήρα, της ίσης μεταχείρισης, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της αλληλεγγύης. Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα της παρέμβασης, δεδομένου ότι υιοθετήθηκε χωρίς αιτιολόγηση των λόγων και των σκοπών της, υπερβαίνοντας τα όρια του έκτακτου και πρόσφορου χαρακτήρα και ερχόμενη σε σαφή αντίθεση με την αρχή της ουσιαστικής ισότητας και του εύλογου χαρακτήρα. |
8. |
Ο όγδοος λόγος αντλείται από περαιτέρω λόγους παραβίασης των αρχών του εύλογου χαρακτήρα, της ίσης μεταχείρισης, της αναλογικότητας, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της αλληλεγγύης. Ο προσφεύγων προβάλλει τον μη σύννομο χαρακτήρα της επίμαχης παρέμβασης, καθόσον αυτή αντίκειται στις αρχές του εύλογου χαρακτήρα, της αναλογικότητας, της αλληλεγγύης και της ίσης μεταχείρισης, δεδομένου ότι: 1) επιβάλλει αναδρομικά το ανταποδοτικό σύστημα σε υποκείμενα στα οποία έχει χορηγηθεί το επίδομα σε χρόνο πολύ προγενέστερο της αποφάσεως αριθ. 14/2018 της Βουλής, αν όχι πολύ πριν από τη θέση σε ισχύ του ανταποδοτικού συστήματος με τη λεγόμενη «Μεταρρύθμιση Dini» (1996)· 2) μεταβάλλει το νομικό καθεστώς των εισφορών που καταβλήθηκαν από τον πρώην βουλευτή, χωρίς ωστόσο να γίνεται αναφορά στους άμεσους φόρους που παρακράτησε η Βουλή ως φορολογικό υποκατάστατο· 3) επιβάλλει την αναδρομική εφαρμογή ενός ανταποδοτικού συστήματος το οποίο δεν έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα ούτε ως προς τις διαδικασίες ούτε ως προς τους σκοπούς του· 4) εφαρμόζει κατά τρόπο παράλογο και λανθασμένο τους συντελεστές μετατροπής και τα πιθανοτικά κριτήρια υπολογισμού, αναφέροντάς τα στο ήδη γνωστό παρελθόν και όχι στο μέλλον· 5) προδίδει τη σαφή βούληση να εξισωθούν οι αποδοχές από συντάξεις με τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, όταν στην πραγματικότητα πρόκειται για αποδοχές διαφορετικής φύσης. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/53 |
Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2019 — Ceravolo κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση Τ-346/19)
(2019/C 263/60)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Domenico Ceravolo (Noventa Padovana, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
αφού αναγνωρίσει τον μη σύννομο χαρακτήρα —λόγω παραβίασης της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αρχής της προστασίας των κεκτημένων δικαιωμάτων, του εύλογου χαρακτήρα, της αναλογικότητας και της νομιμότητας και λόγω παράβασης των άρθρων 6 και 14 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, καθώς και των άρθρων 27 και 28 του Καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και των άρθρων 75-76 των μέτρων εφαρμογής του— να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12.7.2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, εν πάση περιπτώσει, να ακυρώσει την επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα του προσφεύγοντος να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ του προσφεύγοντος όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως στο ακέραιο το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στον προσφεύγοντα· |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ' αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση Τ-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/54 |
Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2019 — Falqui κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση Τ-347/19)
(2019/C 263/61)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Enrico Falqui (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sorrentino και A. Sandulli, δικηγόροι)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί να ακυρωθεί το προσβαλλόμενο σημείωμα και να καταδικαστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να του καταβάλει τα αχρεωστήτως παρακρατηθέντα ποσά διαρκούσης της εκκρεμοδικίας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά του υπ’ αριθ. D (2019) 14406 σημειώματος της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Απριλίου 2019 σχετικά με τον νέο υπολογισμό της συντάξεως που λαμβάνει ο προσφεύγων ως πρώην βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.
1. |
Ο πρώτος λόγος αφορά την παραβίαση της απόφασης του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008 που θεσπίζει «Μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».
|
2. |
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την εφαρμογή, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, άκυρης εθνικής νομοθετικής ρύθμισης.
|
3. |
Ο τρίτος λόγος αντλείται από τη μη σύννομη εφαρμογή, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εθνικής νομοθετικής ρύθμισης αντίθετης προς τις θεμελιώδεις αρχές της έννομης τάξης της Ένωσης και, ιδίως, προς την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Παραβίαση της αρχής της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης.
|
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/56 |
Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2019 — Poggiolini κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-348/19)
(2019/C 263/62)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Danilo Poggiolini (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sorrentino και A. Sandulli, δικηγόροι)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί να ακυρωθεί το προσβαλλόμενο σημείωμα και να καταδικαστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να του καταβάλει τα αχρεωστήτως παρακρατηθέντα ποσά διαρκούσης της εκκρεμοδικίας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά του υπ’ αριθ. D (2019) 14406 σημειώματος της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Απριλίου 2019 σχετικά με τον νέο υπολογισμό της συντάξεως που λαμβάνει ο προσφεύγων ως πρώην βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-347/19, Falqui κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/56 |
Προσφυγή της 6ης Ιουνίου 2019 — Κύπρος κατά EUIPO — Φιλώτας Μπέλλας & Υιός (Halloumi Vermion grill cheese M BELAS PREMIUM GREEK DAIRY SINCE 1927)
(Υπόθεση T-351/19)
(2019/C 263/63)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, S. Baran, Barrister, και V. Marsland, Solicitor)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Φιλώτας Μπέλλας & Υιός ΑΕ (Αλεξάνδρεια Ημαθίας, Ελλάδα)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών
Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Halloumi χαλλούμι Vermion grill cheese M BELAS PREMIUM GREEK DAIRY SINCE 1927 — Υπ’ αριθ. 12 172 276 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Απριλίου 2019 στην υπόθεση R 2297/2017-4
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
— |
να υποχρεώσει το EUIPO να φέρει τα δικαστικά έξοδά του και να το καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα της. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· |
— |
Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/57 |
Προσφυγή της 14ης Ιουνίου 2019 — Ιταλία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-357/19)
(2019/C 263/64)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: P. Gentili, avvocato dello Stato, και G. Palmieri)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής C(2019) 2652 τελικό της 3ης Απριλίου 2019, που κοινοποιήθηκε στις 4 Απριλίου 2019, περί εγκρίσεως του «Grande Progetto Nazionale Banda Ultra Larga — Aree Bianche» (GP BUL), με επιλέξιμο κόστος ύψους 941 022 670 €, καθόσον αποκλείει από την εισφορά του ΕΤΠΑ τις δαπάνες που κατέβαλε ο δικαιούχος για ΦΠΑ, να αποφανθεί ότι οι δαπάνες αυτές έπρεπε, αντιθέτως, να περιληφθούν στην εισφορά και να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
1. |
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 69, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 1303/2013 (1) διότι κανένας από τους τρεις λόγους αποκλεισμού των δαπανών για ΦΠΑ δεν αντιστοιχεί στην περίπτωση δυνατότητας ανάκτησης του ΦΠΑ βάσει της εθνικής νομοθεσίας για τον ΦΠΑ. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση των κανόνων σχετικά με τους υποκείμενους στον ΦΠΑ (άρθρα 9 και 13 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (2)) και τη φορολογική αρχή που επιβάλλει τον ΦΠΑ (άρθρα 206 και 250 της ως άνω οδηγίας), παραβίαση των εθνικών συνταγμάτων και της θεμελιώδους δομής των κρατών μελών (άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ) και παράβαση του άρθρου 69, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 1303/2013. Επισημαίνεται συναφώς ότι παρανόμως θεωρείται ότι ο ΦΠΑ που καταβάλλεται εκ των προτέρων από το MiSE (Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης) ως δικαιούχο της συνεισφοράς του ΕΤΠΑ δύναται να ανακτηθεί διότι άλλο υπουργείο (Υπουργείο Οικονομικών) εισέπραξε τα ποσά αυτά εν είδη φορολογικών εσόδων. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 9, 11, 13 και 28 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ. Κατά την προσφεύγουσα, το γεγονός ότι η Infratel είναι in house εταιρία του MiSE (Υπουργείου Οικονομικής Ανάπτυξης) δεν αποκλείει την επιβολή ΦΠΑ κατά την τιμολόγηση της προμήθειας αγαθών ή παροχής υπηρεσιών από την εταιρία αυτή προς το ως άνω Υπουργείο. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 61, παράγραφος 8, και 69, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 1303/2013. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το επίμαχο έργο συγχρηματοδοτήθηκε από το ΕΤΠΑ ως κρατική ενίσχυση. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να θεωρηθεί έργο που παράγει έσοδα. |
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 (ΕΕ 2013, L 347, σ. 320).
(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/58 |
Προσφυγή της 14ης Ιουνίου 2019 — Daimler κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-359/19)
(2019/C 263/65)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Daimler AG (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Wimmer, C. Arhold και G. Ollinger, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση C(2019) 2359 της καθής, της 3ης Απριλίου 2019, η οποία εκδόθηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 443/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), και ιδίως δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 5, δεύτερο εδάφιο (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), καθόσον, με το άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως, σε συνδυασμό με το παράρτημα Ι, πίνακας 1 και πίνακας 2, καθορίζονται, στη στήλη Δ των πινάκων αυτών, οι μέσες ειδικές εκπομπές CO2 και, στη στήλη Θ των εν λόγω πινάκων, η εξοικονόμηση εκπομπών CO2 από τις οικολογικές καινοτομίες· και |
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφυγή στηρίζεται στους ακόλουθους λόγους.
1. |
Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011 (2) σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 3, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/158 (3) Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται η αιτίαση ότι η καθής παρέβη το άρθρο 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011 σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 3, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/158, διότι κατά την ad hoc εξέταση των εξοικονομήσεων εκπομπών CO2 παρεξέκλινε από την εγκεκριμένη μέθοδο δοκιμών, καθόσον εφάρμοσε εσφαλμένο συντελεστή Willans. |
2. |
Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011 σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 3, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/158 σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011 Στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011 σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 3, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/158 σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011, καθόσον στο πλαίσιο της μεθόδου δοκιμών που εφάρμοσε για τους σκοπούς της ad hoc εξετάσεως παρέλειψε την αναγκαία ειδική προετοιμασία. |
3. |
Τρίτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 12, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011 Στο πλαίσιο του τρίτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η καθής παρέβη το άρθρο 12, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 725/2011, καθόσον διέταξε να μη ληφθεί υπόψη η οικολογική καινοτομία για το προηγούμενο έτος, ήτοι για το 2017, καίτοι η διάταξη ρητώς επιτρέπει την έκδοση τέτοιας αποφάσεως μόνο για το επόμενο έτος. |
4. |
Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως Στο πλαίσιο του τέταρτου λόγου ακυρώσεως, προβάλλεται η αιτίαση ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα ακροάσεως της προσφεύγουσας, ο σεβασμός του οποίου επιτάσσεται από τη γενική αρχή του δικαίου περί διασφαλίσεως των δικαιωμάτων άμυνας καθώς και από το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο α', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
5. |
Πέμπτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως Στο πλαίσιο του πέμπτου λόγου ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι η απόφαση δεν έχει αιτιολογηθεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην προσβαλλόμενη απόφαση, η καθής μνημονεύει αορίστως, μόνον, τις παρεκκλίσεις όσον αφορά τη μέθοδο δοκιμών, χωρίς όμως να εκφράζει άποψη επί του κρίσιμου για την έκδοση της αποφάσεως ζητήματος αν και κατά πόσον η μέθοδος δοκιμών απαιτεί ειδική προετοιμασία και αν η καθής έχει εγκρίνει την εν λόγω μέθοδο δοκιμών με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/158. |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 443/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με τα πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές από τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης προσέγγισης της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά οχήματα (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 1).
(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 725/2011 της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2011, σχετικά με την καθιέρωση διαδικασίας για την έγκριση και πιστοποίηση καινοτομικών τεχνολογιών για τον περιορισμό των εκπομπών CO2 από επιβατικά οχήματα κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 443/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 194 της 26.7.2011, σ. 19).
(3) Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/158 της Επιτροπής, της 30ής Ιανουαρίου 2015, για την έγκριση δύο εναλλακτών υψηλής απόδοσης «Robert Bosch GmbH» ως καινοτόμων τεχνολογιών για τη μείωση των εκπομπών CO2 από επιβατικά οχήματα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 443/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 26 της 31.1.2015, σ. 31).
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/60 |
Προσφυγή της 14ης Ιουνίου 2019 — Jalkh κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-360/19)
(2019/C 263/66)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Jean-François Jalkh (Gretz-Armainvilliers, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Wagner, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει το νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 16ης Απριλίου 2019, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) όσον αφορά τη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και την αποτελεσματικότητα των ερευνών της OLAF (COM(2018)0338 — C8-0214/2018 — 2018/0170(COD)· |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το προσβαλλόμενο ψήφισμα επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) την πρόσβαση σε προσωπικά στοιχεία, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και με το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των άρθρων 8 και 9 του πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το προσβαλλόμενο ψήφισμα παρέχει στην OLAF τη δυνατότητα να αίρει τη βουλευτική ασυλία των βουλευτών. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 5 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του άρθρου 4 του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το προσβαλλόμενο ψήφισμα παρέχει στην OLAF τη δυνατότητα, αφενός, να αίρει τη βουλευτική ασυλία των βουλευτών και, αφετέρου, να έχει πρόσβαση σε έγγραφα τα οποία δεν αποτελούν έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθόσον το προσβαλλόμενο ψήφισμα προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας των βουλευτών. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/61 |
Προσφυγή-αγωγή της 16ης Ιουνίου 2019 — CF κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-361/19)
(2019/C 263/67)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: CF (εκπρόσωπος: A. Daoût, δικηγόρος)
Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις· |
— |
να διατάξει την αποκατάσταση της οικονομικής ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη από τις προσβαλλόμενες αποφάσεις, ήτοι να επιδικάσει στην προσφεύγουσα ποσό καθοριζόμενο προσωρινώς σε 50 000 ευρώ· |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της με την οποία ζητείται η ακύρωση των δύο αποφάσεων του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Απριλίου 2019, με τις οποίες κηρύσσεται η προσφεύγουσα ένοχη για ηθική παρενόχληση εις βάρος της πρώην διαπιστευμένης κοινοβουλευτικής βοηθού της και επιβάλλεται εις βάρος της η ποινή επιπλήξεως, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι αποφάσεις δεν είναι σύμφωνες με τον νομικό ορισμό της παρενοχλήσεως, κατά το άρθρο 12α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τον λόγο ότι ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου δεν έλαβε υπόψη τα συστατικά στοιχεία της έννοιας της ηθικής παρενοχλήσεως που προβλέπονται στον νόμο και στη νομολογία. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλομένης πράξεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου αιτιολογεί την πρώτη απόφασή του στηριζόμενος σε ελλιπή έκθεση της συμβουλευτικής επιτροπής και ότι η δεύτερη απόφασή του δεν πληροί τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 166 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως και των δικαιωμάτων άμυνας. Κατά την προσφεύγουσα, η διοίκηση παρέβη το καθήκον μέριμνας που υπέχει, παραβίασε την αρχή τηρήσεως εύλογης προθεσμίας και τους κανόνες της εμπιστευτικότητας της έρευνας και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας, το τεκμήριο αθωότητας και το δικαίωμα προσβάσεως στον πειθαρχικό φάκελο. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της αρχής της μη αναδρομικότητας των κανόνων που προβλέπουν μέτρα εξαναγκασμού, καθόσον ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου και η συμβουλευτική επιτροπή εφάρμοσαν ρύθμιση που περιέχει μέτρα εξαναγκασμού σε περιστατικά τα οποία προηγήθηκαν της θεσπίσεως της ρυθμίσεως αυτής. Η προσφεύγουσα ζητεί επιπλέον την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και την αποκατάσταση της οικονομικής ζημίας της. Υποστηρίζει ότι ο τρόπος διεξαγωγής της έρευνας είχε ως συνέπεια να σπιλωθεί η φήμη της και να στερηθεί τη δυνατότητα να υποβάλει υποψηφιότητα στις ευρωπαϊκές εκλογές. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/62 |
Προσφυγή της 12ης Ιουνίου 2019 — Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-363/19)
(2019/C 263/68)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: S. Brandon, Agent, P. Baker, QC, και T. Johnston, Barrister)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2019) 2526 της 2ας Απριλίου 2019, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.44896 που χορήγησε το Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά την απαλλαγή για χρηματοδότηση ομίλου CFC· |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο, το προσφεύγον προβάλλει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον η Επιτροπή προσδιόρισε λανθασμένο σύστημα αναφοράς.
|
2. |
Με τον δεύτερο λόγο, το προσφεύγον προβάλλει ότι οι απαλλαγές που προβλέπονται στο κεφάλαιο 9 του νόμου περί φορολογίας του 2010 (Διεθνείς και λοιπές διατάξεις) δεν συνιστούν παρεκκλίσεις.
|
3. |
Με τον τρίτο λόγο, το προσφεύγον προβάλλει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά την επιλεκτικότητα.
|
4. |
Με τον τέταρτο λόγο, το προσφεύγον προβάλλει ότι δεν υπάρχει καμία επίπτωση στο εντός της Ένωσης εμπόριο.
|
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/64 |
Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2019 — Moretti κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-364/19)
(2019/C 263/69)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Luigi Moretti (Nembro, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα του προσφεύγοντος να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ του προσφεύγοντος όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στον προσφεύγοντα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/65 |
Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2019 — Capraro κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-365/19)
(2019/C 263/70)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Patrizia Capraro (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα της προσφεύγουσας να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ της προσφεύγουσας όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στην προσφεύγουσα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/66 |
Προσφυγή της 18ης Ιουνίου 2019 — Sboarina κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-366/19)
(2019/C 263/71)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Gabriele Sboarina (Βερόνα, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα του προσφεύγοντος να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ του προσφεύγοντος όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στον προσφεύγοντα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/67 |
Προσφυγή της 19ης Ιουνίου 2019 — Ισπανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-370/19)
(2019/C 263/72)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. García-Valdecasas Dorrego)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
Να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 18ης Μαρτίου 2019. |
— |
Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της Απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 18ης Μαρτίου 2019, για τη συμμετοχή της Εθνικής Ρυθμιστικής Αρχής του Κοσσυφοπεδίου στον Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (1).
Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για την ίδρυση του Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) και του Οργανισμού για την υποστήριξη του BEREC (Υπηρεσία του BEREC), την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2120 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1211/2009 (2), καθόσον το άρθρο αυτό επιτρέπει τη συμμετοχή των ρυθμιστικών αρχών τρίτων χωρών μόνον στο ρυθμιστικό συμβούλιο, στις ομάδες εργασίας και στο διοικητικό συμβούλιο. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971, καθόσον δεν υφίσταται συμφωνία όσον αφορά τα αποτελέσματα της συμμετοχής της ρυθμιστικής αρχής του Κοσσυφοπεδίου στον BEREC. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971, καθόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρεξέκλινε από την καθιερωμένη διαδικασία για τη συμμετοχή των ρυθμιστικών αρχών τρίτων χωρών στον BEREC. Τούτο είχε επιπλέον ως συνέπεια να εκδοθεί μια νομική πράξη η οποία δεν διαθέτει καμιά νομική βάση και δημιουργεί νομικές υποχρεώσεις έναντι τρίτων, χωρίς να της έχουν ανατεθεί συγκεκριμένες αρμοδιότητες προς τούτο. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/68 |
Προσφυγή της 18ης Ιουνίου 2019 — Itinerant Show Room κατά EUIPO — Forest (FAKE DUCK)
(Υπόθεση T-371/19)
(2019/C 263/73)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Itinerant Show Room Srl (San Giorgio in Bosco, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Visentin, M. Cartella και B. Cartella, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Forest Srl (Μιλάνο, Ιταλία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου
Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FAKE DUCK — Υπ’ αριθ. 15 912 496 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Απριλίου 2019, στην υπόθεση R 1117/2018-1
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να δεχθεί την προσφυγή για τους λόγους που εκτίθενται στο δικόγραφό της, κρίνοντάς την βάσιμη, και, ως εκ τούτου, |
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
— |
να υποχρεώσει το EUIPO να προβεί στην καταχώριση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ζητήθηκε με την αριθ. 015912496 αίτηση, για τις κλάσεις 18 και 25· |
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· |
— |
Παράλειψη εκτιμήσεως του συγκεκριμένου τρόπου κτήσεως των προϊόντων. |
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/69 |
Προσφυγή της 20ής Ιουνίου 2019 — Cellai κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-372/19)
(2019/C 263/74)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Marco Cellai (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα του προσφεύγοντος να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ του προσφεύγοντος όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στον προσφεύγοντα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/70 |
Προσφυγή της 20ής Ιουνίου 2019 — Gatti κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-373/19)
(2019/C 263/75)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Natalino Gatti (Nonantola, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα του προσφεύγοντος να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ του προσφεύγοντος όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στον προσφεύγοντα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/71 |
Προσφυγή της 20ής Ιουνίου 2019 — Wuhrer κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-374/19)
(2019/C 263/76)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Lina Wuhrer (Brescia, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Paniz, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έκανε δεκτή την απόφαση αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής της 12ης Ιουλίου 2018 ή/και την απόφαση αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας και, σε κάθε περίπτωση, |
— |
να ακυρώσει τον επαναπροσδιορισμό και τον επανυπολογισμό της συντάξεως που χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· |
— |
ως εκ τούτου, να βεβαιώσει και αναγνωρίσει το δικαίωμα της προσφεύγουσας να διατηρήσει την εν λόγω σύνταξη στο μέτρο που το σχετικό δικαίωμα έχει γεννηθεί και θα γεννηθεί βάσει της νομοθεσίας που ήταν σε ισχύ προ της αποφάσεως αριθ. 14/2018 του Προεδρείου της Βουλής ή/και της αποφάσεως αριθ. 6/2018 του Προεδρείου της Γερουσίας, καταδικάζοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καταβολή υπέρ της προσφεύγουσας όλων των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, προσαυξημένων βάσει της νομισματικής ανατίμησης και νομιμοτόκως από την ημερομηνία της παρακράτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση, καθώς και |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εφαρμόσει την εκδοθεισόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει αμέσως, στο ακέραιο, το αρχικό μέτρο της συντάξεως, καθώς και να καταβάλει αποζημίωση, εάν και στο μέτρο στο οποίο θα προκύψει ότι οφείλεται στην προσφεύγουσα. |
— |
σε κάθε περίπτωση: ολοσχερή καταβολή δαπανών, αμοιβής δικηγόρου, πλέον ΦΠΑ, εισφοράς υπέρ Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων και κατ’ αποκοπή επιστροφής εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με εκείνα των οποίων γίνεται επίκληση στην υπόθεση T-345/19, Santini κατά Κοινοβουλίου.
5.8.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 263/72 |
Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2019 — El Corte Inglés κατά EUIPO — Big Bang (LTC latiendaencasa.es BIG BANG DAY)
(Υπόθεση T-376/19)
(2019/C 263/77)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: El Corte Inglés, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J.L. Rivas Zurdo, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Big Bang, trgovina in storitve, d.o.o. (Λιουμπλιάνα, Σλοβενία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου
Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LTC latiendaencasa.es BIG BANG DAY — Υπ’ αριθ. 15 879 323 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Απριλίου 2019 στην υπόθεση R 1684/2018-5
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να κάνει δεκτή την παρούσα προσφυγή ακυρώσεως και, σύμφωνα με αυτή, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της προσφεύγουσας και επικυρώθηκε η απόφαση του τμήματος ανακοπών (ανακοπή B 2 840 414) περί μη καταχωρίσεως του υπ’ αριθ. 15 879 323 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόνον για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κλάσεων για τις οποίες ασκήθηκε ανακοπή (7, 9, 11, 16, 35 και 42) με εξαίρεση τα ακόλουθα προϊόντα της κλάσεως 7 ως προς τα οποία έγινε δεκτή η καταχώριση: «συμπλέκτες και εξαρτήματα μετάδοσης της κίνησης (εκτός αυτών που προορίζονται για χερσαία οχήματα)· βαρέα μηχανήματα για τη γεωργία (εξαιρέσει των χειροκίνητων)· εκκολαπτικές μηχανές· μηχανές αυτόματης πώλησης»· και |
— |
να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το αντίδικο ή τους αντιδίκους που αντιτίθενται στην παρούσα προσφυγή. |
Προβαλλόμενος λόγος
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.