ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

62ό έτος
7 Ιανουαρίου 2019

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

2019/C 004/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2019/C 004/02

Υπόθεση C-124/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Vergabekammer Südbayern (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vossloh Laeis GmbH κατά Stadwerke München GmbH (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 57 – Οδηγία 2014/25/ΕΕ – Άρθρο 80 – Σύναψη δημοσίων συμβάσεων – Διαδικασία – Λόγοι αποκλεισμού – Μέγιστη διάρκεια της περιόδου αποκλεισμού – Υποχρέωση του οικονομικού φορέα να συνεργάζεται με την αναθέτουσα αρχή για την απόδειξη της αξιοπιστίας του)

2

2019/C 004/03

Υπόθεση C-234/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — XC, YB, ZA (Προδικαστική παραπομπή – Αρχές του δικαίου της Ένωσης – Καλόπιστη συνεργασία – Διαδικαστική αυτονομία – Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας – Εθνική νομοθεσία που προβλέπει ένδικο μέσο το οποίο καθιστά δυνατή την επανάληψη της ποινικής διαδικασίας σε περίπτωση παραβιάσεως της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών – Υποχρέωση επεκτάσεως της διαδικασίας αυτής στις περιπτώσεις όπου προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στο δίκαιο της Ένωσης – Δεν υφίσταται)

3

2019/C 004/04

Υπόθεση C-260/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ανοδική Services ΕΠΕ κατά ΓΝΑ Ο Ευαγγελισμός — Οφθαλμιατρείο Αθηνών — Πολυκλινική, Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς — (ΓΟΝΚ) Οι Άγιοι Ανάργυροι (Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – 'Αρθρο 10, περίπτωση ζ' – Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής – Συμβάσεις απασχόλησης – Έννοια – Αποφάσεις δημόσιων νοσοκομείων περί συνάψεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου για την κάλυψη των αναγκών εστιάσεως, σιτίσεως και καθαριότητας – Οδηγία 89/665/ΕΟΚ – Άρθρο 1 – Δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής)

3

2019/C 004/05

Υπόθεση C-331/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Corte d’appelo di Roma (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Martina Sciotto κατά Fondazione Teatro dell’Opera di Roma (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 5 – Μέτρα για την αποφυγή της καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου – Εθνική νομοθεσία που αποκλείει την εφαρμογή των μέτρων αυτών στον κλάδο δραστηριότητας των ιδρυμάτων λυρικής τέχνης και συμφωνικής μουσικής)

4

2019/C 004/06

Υπόθεση C-413/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κινήθηκε από την Roche Lietuva UAB (Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις προμήθειας ιατρικού διαγνωστικού εξοπλισμού και υλικού – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 42 – Ανάθεση – Περιθώριο εκτιμήσεως της αναθέτουσας αρχής – Λεπτομερής διατύπωση των τεχνικών προδιαγραφών)

5

2019/C 004/07

Υπόθεση C-433/17 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 — Enercon GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Gamesa Eólica, SL ([Αίτηση αναιρέσεως – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Άρθρο 53 – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνίσταται σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου – Κήρυξη μερικής ακυρότητας – Αναπομπή ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως)

6

2019/C 004/08

Υπόθεση C-451/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Walltopia AD κατά Direktor na Teritorialna direktsia na Natsionalnata agentsia za prihodite — Veliko Tarnovo ([Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική ασφάλιση – Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 – Άρθρο 12, παράγραφος 1 – Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 – Άρθρο 14, παράγραφος 1 – Αποσπασμένοι εργαζόμενοι – Εφαρμοστέα νομοθεσία – Πιστοποιητικό τύπου A 1 – Υπαγωγή του μισθωτού στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα του ο εργοδότης – Προϋποθέσεις)

6

2019/C 004/09

Υπόθεση C-462/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Landgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tänzer & Trasper GmbH κατά Altenweddinger-Geflügelhof Kommanditgesellschaft ([Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Κανονισμός (ΕΚ) 110/2008 – Αλκοολούχα ποτά – Ορισμός, περιγραφή, παρουσίαση, επισήμανση και προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων – Παράρτημα II, σημείο 41 – Λικέρ με βάση αυγά – Ορισμός – Εξαντλητική απαρίθμηση των επιτρεπόμενων συστατικών)

7

2019/C 004/10

Υπόθεση C-527/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Bundespatentgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — δίκη η οποία κινήθηκε από την Boston Scientific Ltd ([Προδικαστική παραπομπή – Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία – Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για τα φάρμακα – Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 – Πεδίο εφαρμογής – Ιατροτεχνολογικό προϊόν στο οποίο ενσωματώνεται, ως αναπόσπαστο μέρος, ουσία που, αν χρησιμοποιηθεί χωριστά, είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως φάρμακο – Οδηγία 93/42/ΕΟΚ – Άρθρο 1, παράγραφος 4 – Έννοια της φράσης διοικητική διαδικασία χορήγησης άδειας)

8

2019/C 004/11

Υπόθεση C-528/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Vrhovno sodišče (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Milan Božičevič Ježovnik κατά Republika Slovenija ([Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 143, παράγραφος 1, στοιχείο δ' – Απαλλαγή από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή – Εισαγωγή την οποία ακολουθεί ενδοκοινοτική παράδοση – Κίνδυνος φορολογικής απάτης – Καλή πίστη του υποκειμένου στον φόρο εισαγωγέα και προμηθευτή – Εκτίμηση – Υποχρέωση επιμέλειας του υποκειμένου στον φόρο εισαγωγέα και προμηθευτή)

8

2019/C 004/12

Υπόθεση C-595/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Apple Sales International, Apple Inc., Apple retail France EURL κατά MJA, ως εκκαθαρίστριας της εταιρίας eBizcuss.com ([Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Διεθνής δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 – Άρθρο 23 – Ρήτρα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας προβλεπόμενη σε σύμβαση διανομής – Αγωγή αποζημιώσεως του διανομέα βασιζόμενη σε παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ από τον προμηθευτή)

9

2019/C 004/13

Υπόθεση C-602/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Tribunal de première instance de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Benoît Sauvage, Kristel Lejeune κατά Βελγικού Δημοσίου (Προδικαστική παραπομπή – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Εισοδήματα που αποκτώνται σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος κατοικίας – Διμερής σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας – Κατανομή της φορολογικής αρμοδιότητας – Φορολογική εξουσία του κράτους κατοικίας – Στοιχεία συνδέσεως)

10

2019/C 004/14

Υπόθεση C-696/17 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Οκτωβρίου 2018 — Alex SCI κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Κρατικές ενισχύσεις – Χρηματοδότηση έργου πολεοδομικής αναπτύξεως – Απόρριψη καταγγελίας – Προσφυγή ακυρώσεως – Πράξη που αφορά ατομικά τον ενδιαφερόμενο – Ενεργητική νομιμοποίηση)

10

2019/C 004/15

Υπόθεση C-296/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Chambre disciplinaire de première instance de l’ordre des chirurgiens-dentistes de Midi-Pyrénées (Γαλλία) στις 24 Απριλίου 2018 — Conseil départemental de l’ordre des chirurgiens-dentistes de la Haute-Garonne κατά RG, RG

11

2019/C 004/16

Υπόθεση C-626/18: Προσφυγή της 3ης Οκτωβρίου 2018 — Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

12

2019/C 004/17

Υπόθεση C-632/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Βέλγιο) στις 10 Οκτωβρίου 2018 — Fonds du Logement de la Région de Bruxelles-Capitale SCRL κατά Institut des Comptes nationaux (ICN)

13

2019/C 004/18

Υπόθεση C-640/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’appel de Mons (Βέλγιο) στις 12 Οκτωβρίου 2018 — Wagram Invest SA κατά État belge

14

2019/C 004/19

Υπόθεση C-643/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 15 Οκτωβρίου 2018 — British Airways Plc κατά MF

14

2019/C 004/20

Υπόθεση C-649/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Paris (Γαλλία) στις 15 Οκτωβρίου 2018 — A κατά Daniel B, UD, AFP, B, L

15

2019/C 004/21

Υπόθεση C-652/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Haskovo (Βουλγαρία) στις 18 Οκτωβρίου 2018 — SZ κατά Mitnitsa Burgas

16

2019/C 004/22

Υπόθεση C-655/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Varna (Βουλγαρία) στις 19 Οκτωβρίου 2018 — Mitnitsa Varna κατά Schenker EOOD

17

2019/C 004/23

Υπόθεση C-657/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Općinski sud u Novom Zagrebu (Κροατία) στις 19 Οκτωβρίου 2018 — Hrvatska radiotelevizija κατά TY

17

2019/C 004/24

Υπόθεση C-662/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 23 Οκτωβρίου 2018 — AQ κατά Ministre de l’Action et des Comptes publics

18

2019/C 004/25

Υπόθεση C-663/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel d’Aix-En-Provence (Γαλλία) στις 23 Οκτωβρίου 2018 — Ποινική διαδικασία κατά B S και C A

18

2019/C 004/26

Υπόθεση C-666/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Paris (Γαλλία) στις 24 Οκτωβρίου 2018 — IT Development SAS κατά Free Mobile SAS

19

 

Γενικό Δικαστήριο

2019/C 004/27

Υπόθεση T-544/13 RENV: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Dyson κατά Επιτροπής (Οδηγία 2010/30/ΕΕ – Ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας και λοιπών πόρων από τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα μέσω της επισήμανσης και της παροχής ομοιόμορφων πληροφοριών σχετικά με αυτά – Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός της Επιτροπής για τη συμπλήρωση της οδηγίας – Επισήμανση της κατανάλωσης ενέργειας από ηλεκτρικές σκούπες – Ουσιώδες στοιχείο εξουσιοδοτικής πράξεως)

20

2019/C 004/28

Υπόθεση T-286/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — KF κατά SATCEN (Προσφυγή ακύρωσης και αγωγή αποζημίωσης – Προσωπικό του SATCEN – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Αρμοδιότητα των δικαιοδοτικών οργάνων της Ένωσης – Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Άρθρο 24 ΣΕΕ – Άρθρα 263, 268, 270 και 275 ΣΛΕΕ – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – Ίση μεταχείριση – Αποφάσεις 2014/401/ΚΕΠΠΑ και 2009/747/ΚΕΠΠΑ – Επιτροπή προσφυγών του SATCEN – Ένσταση έλλειψης νομιμότητας – Αίτηση αρωγής – Τρόπος διενέργειας της διοικητικής έρευνας – Αναστολή της άσκησης καθηκόντων – Πειθαρχική διαδικασία – Παύση των καθηκόντων – Αρχή της χρηστής διοίκησης – Απαίτηση αμεροληψίας – Δικαίωμα ακρόασης – Πρόσβαση στον φάκελο – Εξωσυμβατική ευθύνη – Πρόωρο αίτημα αποζημίωσης – Ηθική βλάβη)

20

2019/C 004/29

Υπόθεση T-34/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Λιθουανία κατά Επιτροπής (ΕΓΤΕ – Δαπάνες εξαιρούμενες από τη χρηματοδότηση – Ειδική στήριξη στους τομείς του βοείου κρέατος και των αιγοπροβάτων – Επιτόπιοι έλεγχοι – Φυσική επαλήθευση των ζώων – Ποιότητα των ελέγχων – Έκθεση ελέγχου – Κατ' αποκοπήν διόρθωση – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Αναλογικότητα – Εφάπαξ διόρθωση)

21

2019/C 004/30

Υπόθεση T-334/16 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — FN κ.λπ. κατά CEPOL ([Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Έκτακτοι υπάλληλοι – Μεταφορά της έδρας της CEPOL από το Bramshill (Ηνωμένο Βασίλειο) στη Βουδαπέστη (Ουγγαρία) – Τοποθέτηση του προσωπικού σε νέο τόπο υπηρεσίας – Πράξη μη υποκείμενη σε προσφυγή – Απαράδεκτο της προσφυγής ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης)

22

2019/C 004/31

Υπόθεση T-447/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2018 — Pirelli Tyre κατά EUIPO — Yokohama Rubber (Απεικόνιση αυλάκωσης ελαστικού σε σχήμα L) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζει αυλάκωση ελαστικού σε σχήμα L – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Σημείο αποτελούμενο αποκλειστικά από το σχήμα του προϊόντος που είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός τεχνικού αποτελέσματος – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 2017/1001] – Κανονισμός (ΕΕ) 2015/2424 – Διαχρονική εφαρμογή του δικαίου – Σχήμα του προϊόντος – Φύση του σημείου – Συνεκτίμηση στοιχείων χρήσιμων για τον προσδιορισμό των ουσιωδών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων τρισδιάστατου σημείου – Γενικό συμφέρον στο οποίο στηρίζεται το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 40/94)

23

2019/C 004/32

Υπόθεση T-729/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — PO κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ (Υπαλληλική υπόθεση – ΕΥΕΔ – Αποδοχές – Υπάλληλοι τοποθετημένοι στην αντιπροσωπεία του Πεκίνου – Οικογενειακά επιδόματα – Σχολικό επίδομα για το έτος 2015/2016 – Άρθρο 15, δεύτερη περίοδος, του παραρτήματος Χ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως – Υπέρβαση του ανώτατου ορίου που προβλέπει ο ΚΥΚ για τις τρίτες χώρες – Απόφαση για την επιβολή ανωτάτου ορίου στην απόδοση των σχολικών δαπανών σε εξαιρετικές περιπτώσεις – ΓΕΔ)

24

2019/C 004/33

Υπόθεση T-874/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — RA κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου (Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδος προαγωγών 2016 – Απόφαση περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 11 – Απουσία έκθεσης βαθμολογίας – Σύγκριση των προσόντων)

24

2019/C 004/34

Υπόθεση T-29/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2018 — RQ κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Γενικός Διευθυντής της OLAF – Απόφαση για άρση της ασυλίας του προσφεύγοντος – Εκκρεμοδικία – Βλαπτική πράξη – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Καθήκοντα επιμέλειας και μέριμνας – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Δικαιώματα άμυνας)

25

2019/C 004/35

Υπόθεση T-122/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — Devin κατά EUIPO — Haskovo (DEVIN) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κήρυξης ακυρότητας – Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DEVIN – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Γεωγραφική ονομασία – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

26

2019/C 004/36

Υπόθεση T-129/17 RENV: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — DI κατά EASO (Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της EASO – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Σύμβαση ορισμένου χρόνου – Δοκιμαστική περίοδος – Απόφαση απολύσεως στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου – Κανόνας αντιστοιχίας μεταξύ της διοικητικής ένστασης και της προσφυγής – Ευθύνη)

26

2019/C 004/37

Υπόθεση T-359/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — Aldo Supermarkets κατά EUIPO — Aldi Einkauf (ALDI) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALDI – Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα ALDO – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Προϋποθέσεις παραδεκτού της ανακοπής – Κανόνας 15 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Προϋποθέσεις αναπαραγωγής του προγενέστερου σήματος – Κανόνας 19 του κανονισμού 2868/95 (νυν άρθρο 7 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2018/625) – Μη απόδειξη ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος – Άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

27

2019/C 004/38

Υπόθεση T-550/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Troszczynski κατά Κοινοβουλίου (Θεσμικό δίκαιο – Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – Προνόμια και ασυλίες – Απόφαση περί άρσεως της βουλευτικής ασυλίας – Δραστηριότητα μη συνδεόμενη με τα βουλευτικά καθήκοντα – Διαδικασία άρσεως της ασυλίας – Εξωσυμβατική ευθύνη – Ζημία – Αιτιώδης συνάφεια)

28

2019/C 004/39

Υπόθεση T-758/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT BAR) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PERFECT BAR – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

28

2019/C 004/40

Υπόθεση T-759/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT Bar) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PERFECT Bar – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

29

2019/C 004/41

Υπόθεση T-608/18: Προσφυγή-αγωγή της 8ης Οκτωβρίου 2018 — Sammut κατά Κοινοβουλίου

30

2019/C 004/42

Υπόθεση T-616/18: Προσφυγή της 15ης Οκτωβρίου 2018 — Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. κατά Επιτροπής

31

2019/C 004/43

Υπόθεση T-622/18: Προσφυγή-αγωγή της 15ης Οκτωβρίου 2018 — EN (1) κατά Επιτροπής

32

2019/C 004/44

Υπόθεση T-623/18: Προσφυγή-αγωγή της 13ης Οκτωβρίου 2018 — EO (1) κατά Επιτροπής

33

2019/C 004/45

Υπόθεση T-627/18: Προσφυγή της 19ης Οκτωβρίου 2018 — ZK κατά Επιτροπής

34

2019/C 004/46

Υπόθεση T-634/18: Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2018 — Geske κατά EUIPO (revolutionary air pulse technology)

35

2019/C 004/47

Υπόθεση T-640/18: Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — Intercontact Budapest κατά CdT

35

2019/C 004/48

Υπόθεση T-642/18: Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — August Wolff κατά EUIPO — Faes Farma (DermoFaes Atopimed)

36

2019/C 004/49

Υπόθεση T-644/18: Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — August Wolff κατά EUIPO — Faes Farma (DermoFaes Atopiderm)

37

2019/C 004/50

Υπόθεση T-649/18: Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — ruwido austria κατά EUIPO (transparent pairing)

38

2019/C 004/51

Υπόθεση T-651/18: Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2018 — Balani Balani κ.λπ. κατά EUIPO — Play Hawkers (HAWKERS)

39

2019/C 004/52

Υπόθεση T-652/18: Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2018 — Porus κατά EUIPO (oral Dialysis)

39

2019/C 004/53

Υπόθεση T-656/18: Προσφυγή της 2ας Νοεμβρίου 2018 — Jareš Procházková και Jareš κατά EUIPO — Elton Hodinářská (MANUFACTURE PRIM 1949)

40

2019/C 004/54

Υπόθεση T-659/18: Προσφυγή-αγωγή της 30ής Οκτωβρίου 2018 — ZS κατά ΕΤΕπ

41

2019/C 004/55

Υπόθεση T-660/18: Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2018 — VodafoneZiggo Group κατά Επιτροπής

42

2019/C 004/56

Υπόθεση T-662/18: Προσφυγή της 9ης Νοεμβρίου 2018 — romwell κατά EUIPO (twistpac)

43

 

Διορθωτικά

2019/C 004/57

Διορθωτικό στην υπόθεση T-531/18: Προσφυγή της 26ης Ιουνίου 2018 — LL-Carpenter κατά Επιτροπής ( ΕΕ C 399 της 5.11.2018 )

45

 

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2019/C 004/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 455 της 17.12.2018

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 445 της 10.12.2018

ΕΕ C 436 της 3.12.2018

ΕΕ C 427 της 26.11.2018

ΕΕ C 408 της 12.11.2018

ΕΕ C 399 της 5.11.2018

ΕΕ C 392 της 29.10.2018

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Vergabekammer Südbayern (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vossloh Laeis GmbH κατά Stadwerke München GmbH

(Υπόθεση C-124/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Άρθρο 57 - Οδηγία 2014/25/ΕΕ - Άρθρο 80 - Σύναψη δημοσίων συμβάσεων - Διαδικασία - Λόγοι αποκλεισμού - Μέγιστη διάρκεια της περιόδου αποκλεισμού - Υποχρέωση του οικονομικού φορέα να συνεργάζεται με την αναθέτουσα αρχή για την απόδειξη της αξιοπιστίας του)

(2019/C 4/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Vergabekammer Südbayern

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vossloh Laeis GmbH

κατά

Stadtwerke München GmbH

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 80 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 57, παράγραφος 6, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε διάταξη του εθνικού δικαίου που απαιτεί από οικονομικό φορέα ο οποίος επιθυμεί να αποδείξει την αξιοπιστία του, παρά τη συνδρομή σχετικού λόγου αποκλεισμού, να διευκρινίσει με ολοκληρωμένο τρόπο τα γεγονότα και τις περιστάσεις που συνδέονται με το διαπραχθέν ποινικό αδίκημα ή παράπτωμα, συνεργαζόμενος ενεργά όχι μόνο με την ερευνητική αρχή, αλλά και με την αναθέτουσα αρχή, στο πλαίσιο των δικών της καθηκόντων, προκειμένου να αποδείξει την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του, υπό τον όρο ότι η συνεργασία αυτή περιορίζεται στα μέτρα που είναι απολύτως αναγκαία για την εξέταση αυτή.

2)

Το άρθρο 57, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/24 έχει την έννοια ότι, όταν ένας οικονομικός φορέας έχει επιδείξει συμπεριφορά εμπίπτουσα στον λόγο αποκλεισμού του άρθρου 57, παράγραφος 4, στοιχείο δ', της οδηγίας αυτής, για την οποία επιβλήθηκε κύρωση από αρμόδια αρχή, η μέγιστη διάρκεια της περιόδου αποκλεισμού πρέπει να υπολογίζεται με αφετηρία την ημερομηνία της αποφάσεως της αρχής αυτής.

(1)  ΕΕ C 178 της 6.6.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — XC, YB, ZA

(Υπόθεση C-234/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Αρχές του δικαίου της Ένωσης - Καλόπιστη συνεργασία - Διαδικαστική αυτονομία - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας - Εθνική νομοθεσία που προβλέπει ένδικο μέσο το οποίο καθιστά δυνατή την επανάληψη της ποινικής διαδικασίας σε περίπτωση παραβιάσεως της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών - Υποχρέωση επεκτάσεως της διαδικασίας αυτής στις περιπτώσεις όπου προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στο δίκαιο της Ένωσης - Δεν υφίσταται)

(2019/C 4/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

XC, YB, ZA

παρισταμένης της: Generalprokuratur

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει στο εθνικό δικαστήριο να επεκτείνει στις περιπτώσεις παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης, και ιδίως στις περιπτώσεις προσβολής του θεμελιώδους δικαιώματος που κατοχυρώνεται στο άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο άρθρο 54 της Συμβάσεως εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν, της 14ης Ιουνίου 1985, μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της Οικονομικής Ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, η οποία υπεγράφη στο Σένγκεν (Λουξεμβούργο) στις 19 Ιουνίου 1990 και άρχισε να ισχύει στις 26 Μαρτίου 1995, το δικαίωμα ασκήσεως ενδίκου μέσου του εσωτερικού δικαίου που καθιστά δυνατή, μόνο σε περίπτωση παραβιάσεως της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών που υπεγράφη στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950 ή ενός εκ των πρωτοκόλλων της, την επανάληψη ποινικής διαδικασίας περατωθείσας με απόφαση εθνικού δικαστηρίου που έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου.

(1)  ΕΕ C 239 της 24.7.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ανοδική Services ΕΠΕ κατά ΓΝΑ Ο Ευαγγελισμός — Οφθαλμιατρείο Αθηνών — Πολυκλινική, Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς — (ΓΟΝΚ) «Οι Άγιοι Ανάργυροι»

(Υπόθεση C-260/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - 'Αρθρο 10, περίπτωση ζ' - Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής - Συμβάσεις απασχόλησης - Έννοια - Αποφάσεις δημόσιων νοσοκομείων περί συνάψεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου για την κάλυψη των αναγκών εστιάσεως, σιτίσεως και καθαριότητας - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Άρθρο 1 - Δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής)

(2019/C 4/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανοδική Services ΕΠΕ

κατά

ΓΝΑ Ο Ευαγγελισμός — Οφθαλμιατρείο Αθηνών — Πολυκλινική, Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς — (ΓΟΝΚ) «Οι Άγιοι Ανάργυροι»

παρισταμένων των: Αριάνθη Ηλία ΕΠΕ, Φάσμα ΑΕ, Mega Sprint Guard ΑΕ, ICM — International Cleaning Methods ΑΕ, Myservices Security and Facility ΑΕ, Kleenway ΟΕ, ΓΕΝ — ΚΑ ΑΕ, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γεώργιος Γεννηματάς», Ipirotiki Facility Services ΑΕ

Διατακτικό

1)

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 10, περίπτωση ζ', της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/2170 της Επιτροπής, της 24ης Νοεμβρίου 2015, η έννοια «συμβάσεις απασχόλησης», κατά τη διάταξη αυτή, καταλαμβάνει συμβάσεις εργασίας όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, συγκεκριμένα δε ατομικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου συναφθείσες με πρόσωπα τα οποία επελέγησαν βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, όπως είναι ο χρόνος ανεργίας, η προηγούμενη πείρα και ο αριθμός των συντηρούμενων από τα πρόσωπα αυτά ανηλίκων τέκνων.

2)

Οι διατάξεις της οδηγίας 2014/24, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2015/2170, τα άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ, οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της διαφάνειας και της αναλογικότητας, καθώς και τα άρθρα 16 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν εφαρμογή στην περίπτωση αποφάσεως δημοσίας αρχής να προσφύγει στη σύναψη συμβάσεων απασχόλησης όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, προκειμένου να εκπληρώσει ορισμένα καθήκοντα απτόμενα των υποχρεώσεών της δημοσίου συμφέροντος.

3)

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, έχει την έννοια ότι κατά της αποφάσεως αναθέτουσας αρχής να συνάψει συμβάσεις απασχόλησης με φυσικά πρόσωπα για την παροχή ορισμένων υπηρεσιών, χωρίς να κινήσει διαδικασία συνάψεως δημοσίας συμβάσεως σύμφωνα με την οδηγία 2014/24, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2015/2170, για τον λόγο ότι, κατά την άποψή της, οι συμβάσεις αυτές δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της συγκεκριμένης οδηγίας, δύναται να ασκήσει προσφυγή οικονομικός φορέας ο οποίος θα είχε έννομο συμφέρον να του ανατεθεί δημόσια σύμβαση με αντικείμενο όμοιο εκείνου των εν λόγω συμβάσεων και ο οποίος φρονεί ότι οι συμβάσεις αυτές εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

(1)  ΕΕ C 239 της 24.7.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Corte d’appelo di Roma (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Martina Sciotto κατά Fondazione Teatro dell’Opera di Roma

(Υπόθεση C-331/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Ρήτρα 5 - Μέτρα για την αποφυγή της καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου - Εθνική νομοθεσία που αποκλείει την εφαρμογή των μέτρων αυτών στον κλάδο δραστηριότητας των ιδρυμάτων λυρικής τέχνης και συμφωνικής μουσικής)

(2019/C 4/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte d’appelo di Roma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Martina Sciotto

κατά

Fondazione Teatro dell’Opera di Roma

Διατακτικό

Η ρήτρα 5 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και έχει προσαρτηθεί στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, δυνάμει της οποίας δεν εφαρμόζονται στον κλάδο δραστηριότητας των ιδρυμάτων λυρικής τέχνης και συμφωνικής μουσικής οι κανόνες του κοινού δικαίου που διέπουν τις σχέσεις εργασίας και επιβάλλουν, σε περίπτωση καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, την αυτόματη μετατροπή της συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, αν η σχέση εργασίας συνεχίζεται πέραν μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας, όταν η εσωτερική έννομη τάξη δεν προβλέπει κανένα άλλο αποτελεσματικό μέτρο για την πάταξη των καταχρηστικών πρακτικών που διαπιστώνονται στον κλάδο αυτόν.

(1)  ΕΕ C 309 της 18.9.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κινήθηκε από την «Roche Lietuva» UAB

(Υπόθεση C-413/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις προμήθειας ιατρικού διαγνωστικού εξοπλισμού και υλικού - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Άρθρο 42 - Ανάθεση - Περιθώριο εκτιμήσεως της αναθέτουσας αρχής - Λεπτομερής διατύπωση των τεχνικών προδιαγραφών)

(2019/C 4/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teisma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«Roche Lietuva» UAB

παρισταμένης της: Kauno Dainavos poliklinika VšĮ

Διατακτικό

Τα άρθρα 18 και 42 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχουν την έννοια ότι δεν επιβάλλουν στην αναθέτουσα αρχή, κατά την κατάρτιση των τεχνικών προδιαγραφών διαγωνισμού με αντικείμενο την προμήθεια ιατρικών προϊόντων, την υποχρέωση να αποδίδει εξ ορισμού βαρύτητα είτε στα ατομικά χαρακτηριστικά του ιατρικού εξοπλισμού είτε στο αποτέλεσμα που παράγεται από τη λειτουργία του εξοπλισμού αυτού, αλλά επιτάσσουν να είναι οι τεχνικές προδιαγραφές, στο σύνολό τους, σύμφωνες με τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει αν, στην υπόθεση της οποίας έχει επιληφθεί, οι επίμαχες τεχνικές προδιαγραφές ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις αυτές.

(1)  ΕΕ C 309 της 18.9.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 — Enercon GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Gamesa Eólica, SL

(Υπόθεση C-433/17 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Άρθρο 53 - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνίσταται σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου - Κήρυξη μερικής ακυρότητας - Αναπομπή ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως)

(2019/C 4/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Enercon GmbH (εκπρόσωποι: R. H. F. Böhm, Rechtsanwalt, M. Silverleaf, QC)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: D. Botis, V. Ruzek και A. Folliard-Monguiral), Gamesa Eólica, SL (εκπρόσωπος: A. Sanz Cerralbo, abogada)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Enercon GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 412 της 4.12.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «Walltopia» AD κατά Direktor na Teritorialna direktsia na Natsionalnata agentsia za prihodite — Veliko Tarnovo

(Υπόθεση C-451/17) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 - Άρθρο 12, παράγραφος 1 - Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 - Άρθρο 14, παράγραφος 1 - Αποσπασμένοι εργαζόμενοι - Εφαρμοστέα νομοθεσία - Πιστοποιητικό τύπου A 1 - Υπαγωγή του μισθωτού στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα του ο εργοδότης - Προϋποθέσεις)

(2019/C 4/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Veliko Tarnovo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«Walltopia» AD

κατά

Direktor na Teritorialna direktsia na Natsionalnata agentsia za prihodite — Veliko Tarnovo

Διατακτικό

Το άρθρο 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, σε συνδυασμό με το άρθρο 12, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 465/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, έχει την έννοια ότι μισθωτός ο οποίος προσλαμβάνεται προκειμένου να αποσπαστεί σε άλλο κράτος μέλος πρέπει να θεωρηθεί ότι «αμέσως πριν από την έναρξη της απασχόλησής του […] υπόκειται ήδη στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα του ο εργοδότης του», κατά την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού 987/2009, μολονότι ο μισθωτός αυτός δεν είχε την ιδιότητα του ασφαλισμένου κατ’ εφαρμογήν της νομοθεσίας του εν λόγω κράτους μέλους ακριβώς πριν από την έναρξη της μισθωτής δραστηριότητάς του, εφόσον είχε κατά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή την κατοικία του στο εν λόγω κράτος μέλος, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 330 της 2.10.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Landgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tänzer & Trasper GmbH κατά Altenweddinger-Geflügelhof Kommanditgesellschaft

(Υπόθεση C-462/17) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Κανονισμός (ΕΚ) 110/2008 - Αλκοολούχα ποτά - Ορισμός, περιγραφή, παρουσίαση, επισήμανση και προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων - Παράρτημα II, σημείο 41 - Λικέρ με βάση αυγά - Ορισμός - Εξαντλητική απαρίθμηση των επιτρεπόμενων συστατικών)

(2019/C 4/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tänzer & Trasper GmbH

κατά

Altenweddinger Geflügelhof Kommanditgesellschaft

Διατακτικό

Το παράρτημα II, σημείο 41, του κανονισμού (ΕΚ) 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1576/89 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1334/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, έχει την έννοια ότι, για να φέρει την ονομασία πωλήσεως «λικέρ με βάση αυγά», ένα αλκοολούχο ποτό δεν μπορεί να περιέχει άλλα συστατικά πέραν εκείνων που μνημονεύονται στη διάταξη αυτή.

(1)  ΕΕ C 347 της 16.10.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Bundespatentgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — δίκη η οποία κινήθηκε από την Boston Scientific Ltd

(Υπόθεση C-527/17) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία - Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για τα φάρμακα - Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 - Πεδίο εφαρμογής - Ιατροτεχνολογικό προϊόν στο οποίο ενσωματώνεται, ως αναπόσπαστο μέρος, ουσία που, αν χρησιμοποιηθεί χωριστά, είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως φάρμακο - Οδηγία 93/42/ΕΟΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 4 - Έννοια της φράσης «διοικητική διαδικασία χορήγησης άδειας»)

(2019/C 4/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundespatentgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Boston Scientific Ltd

παρισταμένου του: Deutsches Patent- und Markenamt

Διατακτικό

Το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα, έχει την έννοια ότι διαδικασία προηγούμενης αδειοδότησης, δυνάμει της οδηγίας 93/42/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί των ιατροτεχνολογικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/47/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, ενός ιατροτεχνολογικού προϊόντος στο οποίο ενσωματώνεται ως αναπόσπαστο μέρος μια ουσία, κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 4, της οδηγίας αυτής, δεν μπορεί να εξομοιωθεί, για τους σκοπούς της εφαρμογής του ως άνω κανονισμού, με διαδικασία χορήγησης άδεια κυκλοφορίας στην αγορά για την ίδια ουσία δυνάμει της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/27/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, παρότι η εν λόγω ουσία έχει υποβληθεί στην αξιολόγηση που προβλέπει το σημείο 7.4, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, του παραρτήματος Ι της οδηγίας 93/42, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2007/47.

(1)  ΕΕ C 402 της 27.11.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Vrhovno sodišče (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Milan Božičevič Ježovnik κατά Republika Slovenija

(Υπόθεση C-528/17) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 143, παράγραφος 1, στοιχείο δ' - Απαλλαγή από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή - Εισαγωγή την οποία ακολουθεί ενδοκοινοτική παράδοση - Κίνδυνος φορολογικής απάτης - Καλή πίστη του υποκειμένου στον φόρο εισαγωγέα και προμηθευτή - Εκτίμηση - Υποχρέωση επιμέλειας του υποκειμένου στον φόρο εισαγωγέα και προμηθευτή)

(2019/C 4/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Milan Božičevič Ježovnik

κατά

Republika Slovenija

Διατακτικό

Το άρθρο 143, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/69/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2009, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία στον υποκείμενο στον φόρο εισαγωγέα και προμηθευτή χορηγήθηκε απαλλαγή από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή βάσει άδειας εκδοθείσας κατόπιν προκαταρκτικού ελέγχου από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο, ο υποκείμενος στον φόρο δεν υποχρεούται να καταβάλει εκ των υστέρων τον ΦΠΑ εάν διαπιστωθεί, στο πλαίσιο μεταγενέστερου ελέγχου, ότι δεν συνέτρεχαν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις χορηγήσεως της φοροαπαλλαγής, εκτός αν αποδεικνύεται, βάσει αντικειμενικών στοιχείων, ότι ο ως άνω υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι οι επακόλουθες παραδόσεις των επίμαχων εισαγωγών αποτελούσαν μέρος απάτης διαπραχθείσας από τον αποκτώντα και δεν έλαβε όλα τα μέτρα που μπορούσε ευλόγως να λάβει για να αποφύγει την απάτη, γεγονός το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 374 της 6.11.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Apple Sales International, Apple Inc., Apple retail France EURL κατά MJA, ως εκκαθαρίστριας της εταιρίας eBizcuss.com

(Υπόθεση C-595/17) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Διεθνής δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Άρθρο 23 - Ρήτρα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας προβλεπόμενη σε σύμβαση διανομής - Αγωγή αποζημιώσεως του διανομέα βασιζόμενη σε παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ από τον προμηθευτή)

(2019/C 4/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Apple Sales International, Apple Inc., Apple retail France EURL

κατά

MJA, ως εκκαθαρίστριας της εταιρίας eBizcuss.com

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η εφαρμογή, στο πλαίσιο αγωγής αποζημιώσεως ασκηθείσας από διανομέα κατά του προμηθευτή του βάσει του άρθρου 102 ΣΛΕΕ, ρήτρας παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας που περιλαμβάνεται στη σύμβαση που έχουν συνάψει οι διάδικοι δεν αποκλείεται για τον λόγο και μόνο ότι η ρήτρα αυτή δεν περιέχει ρητή αναφορά στις διαφορές που αφορούν ευθύνη λόγω παραβιάσεως του δικαίου του ανταγωνισμού.

2)

Το άρθρο 23 του κανονισμού 44/2001 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η εφαρμογή ρήτρας παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας στο πλαίσιο αγωγής αποζημιώσεως ασκηθείσας από διανομέα κατά του προμηθευτή του βάσει του άρθρου 102 ΣΛΕΕ δεν εξαρτάται από το κατά πόσον έχει προηγουμένως διαπιστωθεί από εθνική ή ευρωπαϊκή αρχή παραβίαση του δικαίου του ανταγωνισμού.

(1)  ΕΕ C 437 της 18.12.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018 [αίτηση του Tribunal de première instance de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Benoît Sauvage, Kristel Lejeune κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-602/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - Εισοδήματα που αποκτώνται σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος κατοικίας - Διμερής σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας - Κατανομή της φορολογικής αρμοδιότητας - Φορολογική εξουσία του κράτους κατοικίας - Στοιχεία συνδέσεως)

(2019/C 4/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de première instance de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Benoît Sauvage, Kristel Lejeune

κατά

Βελγικού Δημοσίου

Διατακτικό

Το άρθρο 45 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε φορολογικό καθεστώς κράτους μέλους που καθιερώνεται με φορολογική σύμβαση έχουσα ως αντικείμενο την αποφυγή της διπλής φορολογίας, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, το οποίο εξαρτά την απαλλαγή των εισοδημάτων ενός κατοίκου ημεδαπής που προέρχονται από άλλο κράτος μέλος και προκύπτουν από θέση μισθωτής εργασίας την οποία αυτός κατέχει στο δεύτερο αυτό κράτος από την προϋπόθεση ότι η δραστηριότητα για την οποία καταβάλλονται τα εισοδήματα ασκείται πράγματι στο εν λόγω κράτος.

(1)  ΕΕ C 437 της 18.12.2017

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/10

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Οκτωβρίου 2018 — Alex SCI κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-696/17 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κρατικές ενισχύσεις - Χρηματοδότηση έργου πολεοδομικής αναπτύξεως - Απόρριψη καταγγελίας - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη που αφορά ατομικά τον ενδιαφερόμενο - Ενεργητική νομιμοποίηση)

(2019/C 4/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Alex SCI (εκπρόσωπος: J. Fouchet, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Georgieva-Kecsmar, K. Herrmann και T. Maxian Rusche)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της Επιτροπής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: D. Colas, E. De Moustier και P. Dodeller)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η Alex SCI φέρει τα δικαστικά της έξοδα και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)

Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  ΕΕ C 72 της 26.2.2018.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Chambre disciplinaire de première instance de l’ordre des chirurgiens-dentistes de Midi-Pyrénées (Γαλλία) στις 24 Απριλίου 2018 — Conseil départemental de l’ordre des chirurgiens-dentistes de la Haute-Garonne κατά RG, RG

(Υπόθεση C-296/18)

(2019/C 4/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Chambre disciplinaire de première instance de l’ordre des chirurgiens-dentistes de Midi-Pyrénées

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγον: Conseil départemental de l’ordre des chirurgiens-dentistes de la Haute-Garonne

Καθών: RG, RG

Με διάταξη της 23ης Οκτωβρίου 2018, το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) αποφάνθηκε:

Το άρθρο 8 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο»), έχει την έννοια ότι αποκλείει εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία απαγορεύει γενικώς και απολύτως κάθε διαφήμιση των ασκούντων το οδοντιατρικό επάγγελμα, καθόσον η ρύθμιση αυτή τους απαγορεύει να κάνουν, στον διαδικτυακό τους τόπο, οποιαδήποτε χρήση διαφημιστικού μέσου για την προώθηση του προσώπου τους ή της εταιρίας τους.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/12

Προσφυγή της 3ης Οκτωβρίου 2018 — Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-626/18)

(2019/C 4/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο α', το άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο β', και το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας 96/71/ΕΚ σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (1)·

—

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, στην περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο διαπιστώσει ότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 δεν μπορούν να διαχωριστούν από το υπόλοιπο κείμενο της εν λόγω οδηγίας χωρίς να αλλοιωθεί η ουσία της, η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί την ακύρωση της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 στο σύνολό της.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως των προσβαλλόμενων διατάξεων της οδηγίας 2018/957:

1)

Με τον πρώτο λόγο προσάπτεται στα καθών ότι, κατά παράβαση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ, επέβαλαν περιορισμούς στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ένωσης σε σχέση προς τους υπηκόους των κρατών μελών που έχουν την επιχείρησή τους σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος εγκατάστασης του αποδέκτη της υπηρεσίας, μέσω:

α)

της υποχρέωσης των κρατών μελών να διασφαλίζουν υπέρ των αποσπασμένων εργαζομένων αμοιβή, συμπεριλαμβανομένων των αποζημιώσεων υπερωριακής εργασίας, σύμφωνα με τη νομοθεσία ή την πρακτική του κράτους απόσπασης (άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο α'),

β)

της υποχρέωσης των κρατών μελών να διασφαλίζουν υπέρ των αποσπασμένων εργαζομένων καταρχήν όλους τους εφαρμοστέους όρους απασχόλησης, σύμφωνα με τη νομοθεσία ή την πρακτική του κράτους απόσπασης, στην περίπτωση κατά την οποία το πραγματικό χρονικό διάστημα απόσπασης ενός εργαζομένου, ή η αθροιστική διάρκεια απόσπασης εργαζομένων που αντικαθιστούν ο ένας τον άλλο για την εκτέλεση του ίδιου και αυτού καθήκοντος, υπερβαίνει τους 12 μήνες, και τους 18 μήνες στην περίπτωση που ο πάροχος των υπηρεσιών υποβάλει αιτιολογημένη κοινοποίηση (άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο β'),

2)

Με τον δεύτερο λόγο προσάπτεται στα καθών ότι παρέβησαν το άρθρο 53, παράγραφος 1, και το άρθρο 62 ΣΛΕΕ, καθόσον έλαβαν, βάσει των διατάξεων αυτών, μέτρα τα οποία δεν αποβλέπουν στη διευκόλυνση της άσκησης μη μισθωτής δραστηριότητας (διευκόλυνση της παροχής διασυνοριακών υπηρεσιών), και μάλιστα ματαιώνουν τον σκοπό αυτόν,

3)

Με τον τρίτο λόγο προσάπτεται στα καθών ότι παρέβησαν το άρθρο 53, παράγραφος 1, και το άρθρο 62 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 58, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, λόγω εφαρμογής της προσβαλλόμενης οδηγίας στον τομέα των οδικών μεταφορών (άρθρο 3, παράγραφος 3).

Ειδικότερα, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι ο κύριος σκοπός των προσβαλλόμενων διατάξεων σχετικά με την αμοιβή των αποσπασμένων εργαζομένων είναι ο περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μέσω της αύξησης της επιβάρυνσης των παρόχων υπηρεσιών, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξαλειφθεί το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα που απορρέει από τα ισχύοντα στο κράτος της έδρας χαμηλότερα όρια αποδοχών. Οι επελθούσες τροποποιήσεις οδηγούν σε εισάγουσα δυσμενείς διακρίσεις μεταχείριση των διασυνοριακών παρόχων υπηρεσιών. Οι εν λόγω τροποποιήσεις δεν δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, ειδικότερα δε από λόγους κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων και θεμιτού ανταγωνισμού. Εκτός αυτού, παραβιάζουν και την αρχή της αναλογικότητας.

(1)  ΕΕ L 173, σ. 16.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Βέλγιο) στις 10 Οκτωβρίου 2018 — Fonds du Logement de la Région de Bruxelles-Capitale SCRL κατά Institut des Comptes nationaux (ICN)

(Υπόθεση C-632/18)

(2019/C 4/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Fonds du Logement de la Région de Bruxelles-Capitale SCRL

Καθού: Institut des Comptes nationaux (ICN)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

 Δύνανται τα σημεία 2.22, 2.23, 2.27, 2.28 και 20.33 του κανονισμού (ΕΕ) 549/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι χωριστή θεσμική οντότητα, η οποία έχει τεθεί υπό τον έλεγχο φορέα της γενικής κυβερνήσεως, πρέπει να θεωρηθεί ως μη εμπορικού χαρακτήρα και ότι επομένως υπάγεται στον τομέα της γενικής κυβερνήσεως αν έχει τα χαρακτηριστικά θυγατρικού χρηματοοικονομικού οργανισμού, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξεταστεί το κριτήριο της εκθέσεώς της σε κίνδυνο;

2)

 Δύναται μονάδα που λειτουργεί υπό τον έλεγχο φορέα της γενικής κυβερνήσεως να χαρακτηριστεί ως θυγατρικός χρηματοοικονομικός οργανισμός, κατά την έννοια των σημείων 2.21 έως 2.23, 2.27 και 2.28 του κανονισμού (ΕΕ) 549/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

α)

για τον λόγο ότι η ρύθμιση της δραστηριότητάς της από αυτόν τον φορέα γενικής κυβερνήσεως της αφαιρεί τον έλεγχο επί των περιουσιακών της στοιχείων, όταν της αφήνει την ικανότητα να αποφασίζει για τη χορήγηση των ενυπόθηκων δανείων που παρέχει, για τη διάρκειά τους, για το ύψος τους και για ορισμένους από τους όρους τους, αλλά καθορίζει άλλα στοιχεία τους και ιδίως το επιτόκιο των δανείων αυτών·

β)

για τον λόγο ότι, ιδίως, η εγγύηση που παρέχεται από αυτόν τον φορέα γενικής κυβερνήσεως στα δάνεια που αυτή συνάπτει τής αφαιρεί τον έλεγχο επί των υποχρεώσεών της, χωρίς να εξετάζονται ο σκοπός και τα αποτελέσματα μιας τέτοιας εγγυήσεως υπό το πρίσμα των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της και της υποκείμενης οικονομικής πραγματικότητας;

(1)  EE L 174, σ. 1.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’appel de Mons (Βέλγιο) στις 12 Οκτωβρίου 2018 — Wagram Invest SA κατά État belge

(Υπόθεση C-640/18)

(2019/C 4/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Wagram Invest SA

Εφεσίβλητο: État belge

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Επιτρέπεται, βάσει της έννοιας της πραγματικής εικόνας που προβλέπει το άρθρο 2, παράγραφος 3, της τέταρτης οδηγίας 78/660/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1978, περί των ετήσιων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών (1), κατά την αγορά χρηματοοικονομικού περιουσιακού στοιχείου από ανώνυμη εταιρία, η εγγραφή στον λογαριασμό αποτελεσμάτων χρήσεως μιας προεξοφλήσεως που συνδέεται με μη τοκοφόρο απαίτηση άνω του ενός έτους και η εγγραφή της τιμής κτήσεως του περιουσιακού στοιχείου στο ενεργητικό του ισολογισμού μετά την αφαίρεση της εν λόγω προεξοφλήσεως, λαμβανομένων υπόψη των αρχών αποτιμήσεως του άρθρου 32 της προαναφερθείσας οδηγίας;

2)

Πρέπει να ερμηνεύεται η φράση «σε εξαιρετικές περιπτώσεις» που προϋποθέτει η εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 5, της οδηγίας του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1978, βασιζόμενης στο άρθρο 54, παράγραφος 3, στοιχείο ζ, της Συνθήκης, περί των ετήσιων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών, η οποία επιτρέπει την παρέκκλιση από (άλλη) διάταξη της εν λόγω οδηγίας, υπό την έννοια ότι η διάταξη αυτή μπορεί να εφαρμόζεται μόνον εφόσον διαπιστώνεται ότι η τήρηση της αρχής της πραγματικής εικόνας δεν μπορεί να επιτευχθεί με την τήρηση των διατάξεων της εν λόγω οδηγίας, συνοδευόμενη ενδεχομένως από συμπληρωματική δήλωση στο παράρτημα, σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας;

3)

Πρέπει να δίδεται προτεραιότητα στο άρθρο 2, παράγραφος 4, της προαναφερθείσας οδηγίας, έτσι ώστε μόνον εάν η συμπληρωματική δήλωση δεν εξασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής της πραγματικής εικόνας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 2, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, να μπορεί να εφαρμοστεί η δυνατότητα παρεκκλίσεως από την εφαρμογή μιας διατάξεως της εν λόγω οδηγίας, δυνατότητα που θεσπίζεται με το άρθρο 2, παράγραφος 5, αυτής, και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις;

(1)  Τετάρτη οδηγία 78/660/EOK του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1978, βασιζομένη στο άρθρο 54 παράγραφος 3 περίπτωση ζ) της συνθήκης περί των ετησίων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/002, σ. 17).

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 15 Οκτωβρίου 2018 — British Airways Plc κατά MF

(Υπόθεση C-643/18)

(2019/C 4/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Korneuburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: British Airways Plc

Εφεσίβλητη: MF

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, την έννοια ότι ο πραγματικός αερομεταφορέας δύναται να επικαλεστεί και έκτακτες περιστάσεις οι οποίες δεν ανέκυψαν στην πτήση για την οποία είχε κάνει κράτηση ο επιβάτης, αλλά την ίδια ημέρα σε μία –όχι αμέσως– προηγούμενη πτήση του αεροσκάφους το οποίο προοριζόταν να εκτελέσει, στο πλαίσιο συστήματος ακολουθίας πτήσεων, την πτήση για την οποία είχε γίνει η κράτηση του επιβάτη;

2)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, την έννοια ότι «όλα τα εύλογα μέτρα» που οφείλει να λάβει ο πραγματικός αερομεταφορέας, ώστε όταν συντρέχουν έκτακτες περιστάσεις να έχει τη δυνατότητα να αποφύγει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως κατά το άρθρο 7 του κανονισμού, πρέπει να αποσκοπούν απλώς και μόνον σε αποφυγή των «έκτακτων περιστάσεων» (στη συγκεκριμένη περίπτωση, χορήγηση από τον ευρωπαϊκό οργανισμό για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας EUROCONTROL ενός νέου [μεταγενέστερου] Air-Traffic-Control-Slots)· ή απαιτείται επιπλέον από τον πραγματικό αερομεταφορέα η λήψη πρόσθετων εύλογων μέτρων για την αποφυγή ματαιώσεως ή ακόμη και μεγάλης καθυστερήσεως;

3)

Έχει –σε περίπτωση που γίνει δεκτή η αναγκαιότητα λήψεως εύλογων μέτρων προς αποφυγή μεγάλης καθυστερήσεως– το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, την έννοια ότι ο αερομεταφορέας, προκειμένου να αποφύγει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως κατά το άρθρο 7 του κανονισμού, οφείλει, σε περίπτωση μεταφοράς των επιβατών με δύο (ή περισσότερες) πτήσεις, να λάβει εύλογα μέτρα απλώς και μόνον για την αποτροπή καθυστερήσεως της εκτελούμενης από τον ίδιο και επαπειλούμενης με καθυστέρηση πτήσεως· ή ότι οφείλει να λάβει πρόσθετα εύλογα μέτρα για να αποφευχθεί η άφιξη του μεμονωμένου επιβάτη στον τελικό του προορισμό με μεγάλη καθυστέρηση (για παράδειγμα με εξέταση της δυνατότητας μεταφοράς με άλλη πτήση);

(1)  EE 2004, L 46, σ. 1.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Paris (Γαλλία) στις 15 Οκτωβρίου 2018 — A κατά Daniel B, UD, AFP, B, L

(Υπόθεση C-649/18)

(2019/C 4/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel de Paris

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: A

Καθών: Daniel B, UD, AFP, B, L

Προδικαστικό ερώτημα

Ζητείται από το Δικαστήριο να αποφανθεί εάν η ευρωπαϊκή νομοθεσία και συγκεκριμένα

—

το άρθρο 34 ΣΛΕΕ,

—

οι διατάξεις του άρθρου 85δ της οδηγίας (όπως τροποποιήθηκε) 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (1),

—

η ρήτρα για την εσωτερική αγορά του άρθρου 3 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου (2), στην εσωτερική αγορά,

επιτρέπουν σε κράτος μέλος της Ένωσης να επιβάλλει εντός της επικράτειάς του σε φαρμακοποιούς προερχόμενους από άλλο κράτος μέλος της Ένωσης, συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με:

—

την απαγόρευση προσελκύσεως πελατών με διαδικασίες και μέσα τα οποία κρίνεται ότι δεν συνάδουν με την αξιοπρέπεια του επαγγέλματος, κατά την έννοια του άρθρου R 4235-22 του γαλλικού κώδικα δημόσιας υγείας·

—

την απαγόρευση παροτρύνσεως των ασθενών σε κατάχρηση φαρμάκων, κατά την έννοια του άρθρου R 4235-64 του γαλλικού κώδικα δημόσιας υγείας·

—

την υποχρέωση τηρήσεως βέλτιστων πρακτικών χορηγήσεως φαρμάκων, όπως ορίζονται από δημόσια αρχή του κράτους μέλους, κατά τις οποίες επιβάλλεται η συμπερίληψη ερωτηματολογίου σχετικά με την υγεία στη διαδικασία παραγγελίας φαρμάκων μέσω διαδικτύου και η απαγόρευση χρησιμοποιήσεως επ’ αμοιβή υπηρεσίας αντιστοιχίσεως λέξεων-κλειδιών, κατά την έννοια του ισχύοντος διατάγματος της 28ης Νοεμβρίου 2016 του (γαλλικού) υπουργείου κοινωνικών υποθέσεων και υγείας.

(1)  EE L 311, σ. 67.

(2)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2000 για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο») (EE L 178, σ. 1).

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Haskovo (Βουλγαρία) στις 18 Οκτωβρίου 2018 — SZ κατά Mitnitsa Burgas

(Υπόθεση C-652/18)

(2019/C 4/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Haskovo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: SZ

Αναιρεσίβλητο: Mitnitsa Burgas

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα καθώς και το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε διάταξη εθνικού δικαίου όπως το άρθρο 20, παράγραφος 1, του Valuten Zakon (νόμου περί νομίσματος), η οποία σε περίπτωση παραβάσεως της υποχρεώσεως δηλώσεως κατ’ άρθρο 3 του κανονισμού προβλέπει, εκτός από την επιβολή προστίμου βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 1, του Valuten Zakon ύψους μεταξύ 1 000 BGN και 3 000 BGN, σωρευτικά την πλήρη δήμευση των μη δηλωθέντων ρευστών διαθεσίμων ανεξαρτήτως της προελεύσεως και του σκοπού χρήσεώς τους;

(1)  ΕΕ 2005, L 309, σ. 9.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Varna (Βουλγαρία) στις 19 Οκτωβρίου 2018 — Mitnitsa Varna κατά «Schenker» EOOD

(Υπόθεση C-655/18)

(2019/C 4/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Mitnitsa Varna

Αναιρεσίβλητη:«Schenker» EOOD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει το άρθρο 242, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η κλοπή των εμπορευμάτων που υπήχθησαν σε καθεστώς τελωνειακής αποταμιεύσεως, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις της κύριας δίκης, συνιστά απομάκρυνση από το καθεστώς τελωνειακής αποταμιεύσεως η οποία συνεπάγεται την επιβολή χρηματικής κυρώσεως, σε βάρος του δικαιούχου άδειας, λόγω τελωνειακής παραβάσεως;

2)

Συνιστά η επιβολή της υποχρεώσεως καταβολής του ισόποσου της αξίας των εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο της τελωνειακής παραβάσεως (εν προκειμένω της απομακρύνσεως από το καθεστώς τελωνειακής αποταμιεύσεως) διοικητική κύρωση κατά την έννοια του άρθρου 42, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, και είναι επιτρεπτή εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει μια τέτοια υποχρέωση παράλληλα με την επιβολή χρηματικής κυρώσεως; Πληροί η ρύθμιση αυτή τα προβλεπόμενα στο άρθρο 42, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού κριτήρια της αποτελεσματικότητας, αναλογικότητας και αποτρεπτικότητας των κυρώσεων για παραβάσεις της ενωσιακής τελωνειακής νομοθεσίας;

(1)  ΕΕ 2013, L 269, σ. 1.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Općinski sud u Novom Zagrebu (Κροατία) στις 19 Οκτωβρίου 2018 — Hrvatska radiotelevizija κατά TY

(Υπόθεση C-657/18)

(2019/C 4/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική

Αιτούν δικαστήριο

Općinski sud u Novom Zagrebu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Επισπεύδουσα: Hrvatska radiotelevizija

Καθού η εκτέλεση: TY

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Λαμβανομένων υπόψη των αποφάσεων του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-484/15 και C 551/15, συνάδει με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ και το άρθρο 18 ΣΛΕΕ, διάταξη της εθνικής νομοθεσίας, ήτοι το άρθρο του Ovršni zakon (δημοσιευθέντος στην Narodne novine υπ’ αριθ. 112/12, 25/13, 93/14, 55/16 και 73/17), η οποία παρέχει στους συμβολαιογράφους την εξουσία να προβαίνουν σε αναγκαστική είσπραξη των απαιτήσεων βάσει δημοσίου εγγράφου εκδίδοντας διαταγή εκτελέσεως, ως εκτελεστό τίτλο, χωρίς ρητή συμφωνία του καθού η εκτέλεση;

2)

Έχει εφαρμογή στην υπόθεση Povrv-2032/17, της οποίας έχει επιληφθεί το αιτούν δικαστήριο, η ερμηνεία που δόθηκε στις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 9ης Μαρτίου 2017, Zulfikarpašić (C-484/15, EU:C:2017:199), και Pula Parking (C-551/15, EU:C:2017:193);

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 23 Οκτωβρίου 2018 — AQ κατά Ministre de l’Action et des Comptes publics

(Υπόθεση C-662/18)

(2019/C 4/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: AQ

Καθού: Ministre de l’Action et des Comptes publics

Προδικαστικά ερωτήματα

—

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 8 της οδηγίας της 19ης Οκτωβρίου 2009 (1) την έννοια ότι απαγορεύουν να φορολογείται η υπεραξία η οποία πραγματοποιήθηκε επ’ ευκαιρία της μεταβιβάσεως των τίτλων που ελήφθησαν κατά την ανταλλαγή και η υπεραξία υπό καθεστώς αναβολής με διαφορετικούς κανόνες υπολογισμού της βάσεως επιβολής του φόρου και με διαφορετικούς συντελεστές;

—

Έχουν ειδικότερα οι ίδιες αυτές διατάξεις την έννοια ότι απαγορεύουν να μην εφαρμόζονται επί της υπεραξίας υπό καθεστώς αναβολής οι εκπτώσεις επί της βάσεως επιβολής του φόρου με τις οποίες επιδιώκεται να λαμβάνεται υπόψη το χρονικό διάστημα κατοχής των τίτλων, λαμβανομένου υπόψη ότι ο κανόνας αυτός περί υπολογισμού της βάσεως επιβολής του φόρου δεν είχε εφαρμογή κατά την ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η υπεραξία αυτή, και να εφαρμόζονται επί της υπεραξίας από τη μεταβίβαση των τίτλων που ελήφθησαν κατά την ανταλλαγή, λαμβανομένης υπόψη της ημερομηνίας της ανταλλαγής και όχι της ημερομηνίας κτήσεως των τίτλων που δόθηκαν κατά την ανταλλαγή;

(1)  Οδηγία 2009/133/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το εφαρμοστέο στις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, μερικές διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών καθώς και με τη μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE από ένα κράτος μέλος σε άλλο (ΕΕ L 310, σ. 34).

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel d’Aix-En-Provence (Γαλλία) στις 23 Οκτωβρίου 2018 — Ποινική διαδικασία κατά B S και C A

(Υπόθεση C-663/18)

(2019/C 4/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel d’Aix-en-Provence

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

B S και C A

Λοιποί διάδικοι: Ministère public, Conseil national de l’ordre des pharmaciens

Προδικαστικό ερώτημα

Στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποβάλλεται αίτηση προδικαστικής αποφάσεως σχετικά με την ερμηνεία των άρθρων 28, 29, 30 και 32 ΣΛΕΕ, των κανονισμών 1307/2013 (1) και 1308/2013 (2), καθώς και της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, με το ερώτημα αν οι κανόνες αυτοί πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι οι προβλέπουσες παρέκκλιση διατάξεις που θεσπίζονται με την απόφαση της 22ας Αυγούστου 1990, περιορίζοντας την καλλιέργεια της κάνναβης και τη βιομηχανική και εμπορική εκμετάλλευσή της μόνο στις ίνες και τους σπόρους, συνιστούν περιορισμό μη συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347, σ. 608).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347, σ. 671).

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Paris (Γαλλία) στις 24 Οκτωβρίου 2018 — IT Development SAS κατά Free Mobile SAS

(Υπόθεση C-666/18)

(2019/C 4/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Paris

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: IT Development SAS

Εφεσίβλητη: Free Mobile SAS

Προδικαστικό ερώτημα

Αποτελεί η μη τήρηση από κάτοχο άδειας εκμετάλλευσης λογισμικού των όρων σύμβασης παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης λογισμικού (με τη λήξη της δοκιμαστικής περιόδου, την υπέρβαση του αριθμού των εξουσιοδοτημένων χρηστών ή άλλης μονάδας μέτρησης, όπως των επεξεργαστών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκτέλεση των οδηγιών του λογισμικού, ή με την τροποποίηση του πηγαίου κώδικα του λογισμικού, όταν η άδεια παρέχει αυτό το δικαίωμα στον αρχικό κάτοχο):

—

παραποίηση/απομίμηση (κατά την έννοια της οδηγίας 2004/48 της 29ης Απριλίου 2004 (1)) σε βάρος του κατόχου του δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας λογισμικού που κατοχυρώνεται από το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/24/ΕΚ της 23ης Απριλίου 2009, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών (2);

—

ή υπόκειται σε ιδιαίτερο νομικό καθεστώς, όπως αυτό της συμβατικής ευθύνης του κοινού δικαίου;

(1)  Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ L 157, σ. 45).

(2)  Οδηγία 2009/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών (ΕΕ L 111, σ. 16).

Γενικό Δικαστήριο

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Dyson κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-544/13 RENV) (1)

(Οδηγία 2010/30/ΕΕ - Ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας και λοιπών πόρων από τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα μέσω της επισήμανσης και της παροχής ομοιόμορφων πληροφοριών σχετικά με αυτά - Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός της Επιτροπής για τη συμπλήρωση της οδηγίας - Επισήμανση της κατανάλωσης ενέργειας από ηλεκτρικές σκούπες - Ουσιώδες στοιχείο εξουσιοδοτικής πράξεως)

(2019/C 4/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dyson Ltd (Malmesbury, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: F. Carlin, barrister, E. Batchelor και M. Healy, solicitors, επικουρούμενοι από την Α. Πατσά, δικηγόρο)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, K. Herrmann και K. Talbér-Ritz)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 665/2013 της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2013, που συμπληρώνει την οδηγία 2010/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την επισήμανση της κατανάλωσης ενέργειας από ηλεκτρικές σκούπες (ΕΕ 2013, L 192, σ. 1)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 665/2013 της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2013, που συμπληρώνει την οδηγία 2010/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την επισήμανση της κατανάλωσης ενέργειας από ηλεκτρικές σκούπες.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν την ενώπιον του Δικαστηρίου αναιρετική διαδικασία.

(1)  EE C 344 της 23.11.2013.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — KF κατά SATCEN

(Υπόθεση T-286/15) (1)

(Προσφυγή ακύρωσης και αγωγή αποζημίωσης - Προσωπικό του SATCEN - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Αρμοδιότητα των δικαιοδοτικών οργάνων της Ένωσης - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Άρθρο 24 ΣΕΕ - Άρθρα 263, 268, 270 και 275 ΣΛΕΕ - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Ίση μεταχείριση - Αποφάσεις 2014/401/ΚΕΠΠΑ και 2009/747/ΚΕΠΠΑ - Επιτροπή προσφυγών του SATCEN - Ένσταση έλλειψης νομιμότητας - Αίτηση αρωγής - Τρόπος διενέργειας της διοικητικής έρευνας - Αναστολή της άσκησης καθηκόντων - Πειθαρχική διαδικασία - Παύση των καθηκόντων - Αρχή της χρηστής διοίκησης - Απαίτηση αμεροληψίας - Δικαίωμα ακρόασης - Πρόσβαση στον φάκελο - Εξωσυμβατική ευθύνη - Πρόωρο αίτημα αποζημίωσης - Ηθική βλάβη)

(2019/C 4/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: KF (εκπρόσωποι: A. Kunst, δικηγόρος, και N. Macaulay, barrister)

Καθού-εναγόμενο: Δορυφορικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Defalque και A. Guillerme, δικηγόροι)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού-εναγόμενου: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Naert και M. Bauer)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των αποφάσεων του διευθυντή του SATCEN, της 5ης Ιουλίου 2013, περί κίνησης πειθαρχικής διαδικασίας κατά της προσφεύγουσας-ενάγουσας, περί αναστολής της άσκησης των καθηκόντων της προσφεύγουσας-ενάγουσας και απόρριψης της αίτησης αρωγής της και της απόφασης της 28ης Φεβρουαρίου 2014 περί παύσης των καθηκόντων της προσφεύγουσας-ενάγουσας, καθώς και της απόφασης της επιτροπής προσφυγών του SATCEN, της 26ης Ιανουαρίου 2015, που επικύρωσε τις αποφάσεις αυτές, και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για την αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση της επιτροπής προσφυγών του Δορυφορικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (SATCEN) της 26ης Ιανουαρίου 2015.

2)

Ακυρώνει την απόφαση του διευθυντή του SATCEN της 5ης Ιουλίου 2013 περί αναστολής της άσκησης καθηκόντων της KF.

3)

Ακυρώνει την απόφαση του διευθυντή του SATCEN της 28ης Φεβρουαρίου 2014 περί παύσης των καθηκόντων της KF.

4)

Καταδικάζει το SATCEN να καταβάλει στην KF ποσό ύψους 10 000 ευρώ για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη.

5)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

6)

Καταδικάζει το SATCEN να φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η KF.

7)

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1)  EE C 302 της 14.9.2015.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Λιθουανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-34/16) (1)

(ΕΓΤΕ - Δαπάνες εξαιρούμενες από τη χρηματοδότηση - Ειδική στήριξη στους τομείς του βοείου κρέατος και των αιγοπροβάτων - Επιτόπιοι έλεγχοι - Φυσική επαλήθευση των ζώων - Ποιότητα των ελέγχων - Έκθεση ελέγχου - Κατ' αποκοπήν διόρθωση - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αναλογικότητα - Εφάπαξ διόρθωση)

(2019/C 4/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Kriaučiūnas, T. Orlickas και R. Krasuckaitė, στη συνέχεια T. Orlickas και R. Krasuckaitė)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sauka και A. Steiblytė)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/2098 της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2015, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2015, L 303, σ. 35).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Λιθουανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 118 της 4.4.2016.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — FN κ.λπ. κατά CEPOL

(Υπόθεση T-334/16 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Μεταφορά της έδρας της CEPOL από το Bramshill (Ηνωμένο Βασίλειο) στη Βουδαπέστη (Ουγγαρία) - Τοποθέτηση του προσωπικού σε νέο τόπο υπηρεσίας - Πράξη μη υποκείμενη σε προσφυγή - Απαράδεκτο της προσφυγής ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης)

(2019/C 4/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: FN, FP και FQ (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κατάρτιση στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Bánfi και R. Woldhuis, στη συνέχεια, R. Woldhuis και D. Schroeder, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016, FN κ.λπ. κατά CEPOL (F-41/15 DISS II, EU:F:2016:70)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016, FN κ.λπ. κατά CEPOL (F 41/15 DISS II), καθόσον δεν κήρυξε απαράδεκτα τα ακυρωτικά αιτήματα που υπέβαλαν οι FN, FP και FQ.

2)

Απορρίπτει τα ακυρωτικά αιτήματα που υπέβαλαν οι FN, FP και FQ ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F 41/15 DISS II.

3)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

4)

Οι FN, FP και FQ, αφενός, και ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κατάρτιση στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (CEPOL), αφετέρου, φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του που αφορούν τόσο την αναιρετική όσο και την πρωτοβάθμια δίκη.

(1)  EE C 305 της 22.8.2016.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2018 — Pirelli Tyre κατά EUIPO — Yokohama Rubber (Απεικόνιση αυλάκωσης ελαστικού σε σχήμα «L»)

(Υπόθεση T-447/16) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζει αυλάκωση ελαστικού σε σχήμα «L» - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Σημείο αποτελούμενο αποκλειστικά από το σχήμα του προϊόντος που είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός τεχνικού αποτελέσματος - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 2017/1001] - Κανονισμός (ΕΕ) 2015/2424 - Διαχρονική εφαρμογή του δικαίου - Σχήμα του προϊόντος - Φύση του σημείου - Συνεκτίμηση στοιχείων χρήσιμων για τον προσδιορισμό των ουσιωδών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων τρισδιάστατου σημείου - Γενικό συμφέρον στο οποίο στηρίζεται το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 40/94)

(2019/C 4/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pirelli Tyre SpA (Μιλάνο, Ιταλία (εκπρόσωποι: T. M. Müller και F. Togo, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: The Yokohama Rubber Co. Ltd (Τόκιο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: F. Boscariol de Roberto, D. Martucci και I. Gatto, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 28ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 2583/2014-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Yokohama Rubber και Pirelli Tyre.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει τα σημεία 2 και 3 του διατακτικού της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 28ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 2583/2014-5).

2)

Το EUIPO φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Pirelli Tyre SpA.

3)

Η The Yokohama Rubber Co. Ltd φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  EE C 350 της 26.9.2016.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — PO κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-729/16) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - ΕΥΕΔ - Αποδοχές - Υπάλληλοι τοποθετημένοι στην αντιπροσωπεία του Πεκίνου - Οικογενειακά επιδόματα - Σχολικό επίδομα για το έτος 2015/2016 - Άρθρο 15, δεύτερη περίοδος, του παραρτήματος Χ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως - Υπέρβαση του ανώτατου ορίου που προβλέπει ο ΚΥΚ για τις τρίτες χώρες - Απόφαση για την επιβολή ανωτάτου ορίου στην απόδοση των σχολικών δαπανών σε εξαιρετικές περιπτώσεις - ΓΕΔ)

(2019/C 4/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: PO, PP, PQ και PR (εκπρόσωποι: αρχικώς N. de Montigny και J.-N. Louis, στη συνέχεια N. de Montigny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωποι: S. Marquardt και R. Spac, επικουρούμενοι από τους M. Troncoso Ferrer, F.-M. Hislaire και S. Moya Izquierdo, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση των αποφάσεων της ΕΥΕΔ να μην αποδώσει στους προσφεύγοντες για το σχολικό έτος 2015/2016 τις σχολικές δαπάνες που υπερβαίνουν το ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο ανώτατο προβλεπόμενο όριο για τις τρίτες χώρες (έξι φορές το βασικό ανώτατο όριο) αυξημένο κατά 10 000 ευρώ (συνολικά 27 788,40 ευρώ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Οι ΡΟ, ΡΡ, PR και PR φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ).

(1)  EE C 475 της 19.12.2016.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — RA κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση T-874/16) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2016 - Απόφαση περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 11 - Απουσία έκθεσης βαθμολογίας - Σύγκριση των προσόντων)

(2019/C 4/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: RA (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθού: Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: C. Lesauvage, E. von Bardeleben και A.-M. Cosciug)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης της 4ης Μαρτίου 2016 με την οποία το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν προήγαγε τον προσφεύγοντα στον επόμενο βαθμό (AD 11) κατά την περίοδο προαγωγών 2016, καθώς δεν ενέγραψε το όνομά του στον πίνακα των προαχθέντων υπαλλήλων κατά την περίοδο προαγωγών 2016.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 4ης Μαρτίου 2016 περί μη προαγωγής του RA στον βαθμό AD 11 κατά την περίοδο προαγωγών 2016.

2)

Καταδικάζει το Ελεγκτικό Συνέδριο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

(1)  EE C 46 της 13.2.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2018 — RQ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-29/17) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Γενικός Διευθυντής της OLAF - Απόφαση για άρση της ασυλίας του προσφεύγοντος - Εκκρεμοδικία - Βλαπτική πράξη - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Καθήκοντα επιμέλειας και μέριμνας - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Δικαιώματα άμυνας)

(2019/C 4/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: RQ (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks, J.-P. Keppenne και J. Baquero Cruz)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως C(2016) 1449 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2016, σχετικά με αίτημα άρσης της ασυλίας του προσφεύγοντος, καθώς και, αφετέρου, εφόσον απαιτείται, της αποφάσεως με στοιχεία αναφοράς Ares(2016) 5814495 της Επιτροπής, της 5ης Οκτωβρίου 2016, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της πρώτης αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση C(2016) 1449 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2016, σχετικά με αίτημα άρσης της ασυλίας του RQ.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 95 της 27.3.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — Devin κατά EUIPO — Haskovo (DEVIN)

(Υπόθεση T-122/17) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κήρυξης ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DEVIN - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Γεωγραφική ονομασία - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2019/C 4/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Devin AD (Devin, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: B. Van Asbroeck, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Di Natale και D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Haskovo Chamber of Commerce and Industry (Χάσκοβο, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: D. Dimitrova, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 579/2016-2), σχετικά με διαδικασία κήρυξης ακυρότητας μεταξύ της Devin AD και του Haskovo Chamber of Commerce and Industry.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 2ας Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 579/2016-2).

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Το EUIPO φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Devin AD.

4)

Το Haskovo Chamber of Commerce and Industry φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1)  EE C 121 της 18.4.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — DI κατά EASO

(Υπόθεση T-129/17 RENV)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της EASO - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Σύμβαση ορισμένου χρόνου - Δοκιμαστική περίοδος - Απόφαση απολύσεως στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου - Κανόνας αντιστοιχίας μεταξύ της διοικητικής ένστασης και της προσφυγής - Ευθύνη)

(2019/C 4/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: DI (εκπρόσωποι: I. Vlaic και G. Iliescu, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (εκπρόσωπος: W. Stevens, επικουρούμενος από τους D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, αφενός, για ακύρωση της αποφάσεως του εκτελεστικού διευθυντή της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO) της 28ης Φεβρουαρίου 2013 περί απολύσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου και, αφετέρου, για αποζημίωση της ζημίας την οποία υπέστησαν ο ίδιος και η οικογένειά του.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών με την υπόθεση F-113/13 και την υπόθεση T-730/15 P δικαστικών εξόδων.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 — Aldo Supermarkets κατά EUIPO — Aldi Einkauf (ALDI)

(Υπόθεση T-359/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALDI - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα ALDO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Προϋποθέσεις παραδεκτού της ανακοπής - Κανόνας 15 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Προϋποθέσεις αναπαραγωγής του προγενέστερου σήματος - Κανόνας 19 του κανονισμού 2868/95 (νυν άρθρο 7 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2018/625) - Μη απόδειξη ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2019/C 4/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aldo Supermarkets (Βάρνα, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Saettel, στη συνέχεια T. Chevrier και M. Thewes, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: G. Sakalaite-Orlovskiene, A. Folliard-Monguiral και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG (Έσσεν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Lützenrath, U. Rademacher, N. Bertram και C. Fürsen, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 976/2016-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Aldo Supermarkets και Aldi Einkauf.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Aldo Supermarkets στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 249 της 31.7.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Troszczynski κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-550/17) (1)

(Θεσμικό δίκαιο - Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Προνόμια και ασυλίες - Απόφαση περί άρσεως της βουλευτικής ασυλίας - Δραστηριότητα μη συνδεόμενη με τα βουλευτικά καθήκοντα - Διαδικασία άρσεως της ασυλίας - Εξωσυμβατική ευθύνη - Ζημία - Αιτιώδης συνάφεια)

(2019/C 4/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Mylène Troszczynski (Noyon, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Wagner, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς μεν M. Dean και S. Alonso de León, εν συνεχεία δε S. Alonso de León, N. Görlitz και S. Seyr)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως της 14ης Ιουνίου 2017, με την οποία το Κοινοβούλιο ήρε την ασυλία της προσφεύγουσας-ενάγουσας και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)

Καταδικάζει τη Mylène Troszczynski στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 357 της 23.10.2017.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT BAR)

(Υπόθεση T-758/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PERFECT BAR - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2019/C 4/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perfect Bar LLC (Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: F. Miazzetto, J. L. Gracia Albero και E. Cebollero González, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 2439/2016-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου PERFECT BAR ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 5ης Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 2439/2016-4), όσον αφορά τα «πρωτεϊνούχα συμπληρώματα» και τα «συμπληρώματα διατροφής και δίαιτας».

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1)  EE C 22 της 22.1.2018.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2018 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT Bar)

(Υπόθεση T-759/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PERFECT Bar - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2019/C 4/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perfect Bar LLC (Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: F. Miazzetto, J. L. Gracia Albero και E. Cebollero González, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 2440/2016-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου PERFECT Bar ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 5ης Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 2440/2016-4), όσον αφορά τα «πρωτεϊνούχα συμπληρώματα» και τα «συμπληρώματα διατροφής και δίαιτας».

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1)  EE C 22 της 22.1.2018.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/30

Προσφυγή-αγωγή της 8ης Οκτωβρίου 2018 — Sammut κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-608/18)

(2019/C 4/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η μαλτέζικη

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Mark Anthony Sammut (Foetz, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: P. Borg Olivier, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, σύμφωνα με το άρθρο 270 ΣΛΕΕ, την απόφαση της 6ης Ιουλίου 2018 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία εκδόθηκε βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ, με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση που είχε ασκήσει ο προσφεύγων προκειμένου να αφαιρεθεί από την έκθεση βαθμολογίας του για το έτος 2016 η μνεία του ότι παρέλειψε να ενημερώσει την ΑΔΑ για την πρόθεσή του να δημοσιεύσει, το 2016, βιβλίο με τίτλο «L-Aqwa fl-Ewropa. Il-Panama papers u il-Poter» [«Τα καλύτερα στην Ευρώπη. Τα Panama Papers και η εξουσία»], και κατόπιν τούτου,

—

να ακυρώσει εν μέρει την από 4 Ιανουαρίου 2018 απόφαση του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης, και κατόπιν τούτου,

—

να διατάξει την αφαίρεση της ανωτέρω μνείας από την έκθεση βαθμολογίας (σημείο 3 σχετικά με τη συμπεριφορά του προσφεύγοντος — Συμμόρφωση προς τους κανόνες και τις διαδικασίες·

—

να εκτιμήσει τη ζημία που υπέστη ο προσφεύγων λόγω των αποφάσεων αυτών·

—

να υποχρεώσει το καθού να τον αποζημιώσει για την ζημία που υπέστη λόγω των αποφάσεων αυτών·

—

να καταδικάσει την ΑΔΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 17α του ΚΥΚ, στο μέτρο που με το άρθρο αυτό προστατεύεται το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης, την οποία κατοχυρώνει το άρθρο 10 της Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περαιτέρω, προβάλλεται ότι πρέπει να γίνει στάθμιση μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, δεδομένου ότι δεν έχουν όλα τα δικαιώματα απόλυτο χαρακτήρα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται κακή ερμηνεία του άρθρου 17α του ΚΥΚ, καθώς το θέμα του βιβλίου δεν αφορούσε «τη δραστηριότητα της Ένωσης» και ως εκ τούτου ο προσφεύγων δεν υποχρεούνταν να ενημερώσει εκ των προτέρων την ΑΔΑ για την πρόθεσή του. Η έκφραση «κείμενο αναφερόμενο» αναφέρεται στο περιεχόμενο του εγγράφου του οποίο σκοπός είναι να ασχοληθεί με «δραστηριότητα της Ένωσης». Τούτο σημαίνει ότι ο υπάλληλος υποχρεούται να ενημερώσει την ΑΔΑ και να λάβει άδεια μόνο εφόσον πρόκειται να ασχοληθεί με οποιονδήποτε τρόπο με τη δραστηριότητα της Ένωσης. Η υποχρέωση που απορρέει για την ΑΔΑ είναι να ερμηνεύει στενά και όχι με ευρύ τρόπο την έννοια της «δραστηριότητας της Ένωσης». Περαιτέρω, υποστηρίζεται ότι:

—

δεν αιτιολογήθηκε η απόφαση αυτή, καθώς στηριζόταν αποκλειστικά και μόνο σε μία γνώμη και όχι σε γεγονότα ούτε σε νομικούς λόγους·

—

η υποχρέωση που επιβάλλεται από την ΑΔΑ είναι επαχθέστερη από αυτή που θεσπίζεται από τον ΚΥΚ·

—

η απόφαση στηρίζεται σε δυσανάλογα μεγάλη διακριτική ευχέρεια

—

η έννοια του «κειμένου [που αναφέρεται] στη δραστηριότητα της Ένωσης» εντάσσεται σε ένα πλαίσιο το οποίο μπορεί να συναχθεί, όσον αφορά τις εργασίες της Ένωσης, από άλλες κατευθυντήριες γραμμές·

—

δεδομένου ότι στο βιβλίο δεν γίνεται καμία αναφορά στις δραστηριότητές του ούτε στις δραστηριότητες της Ένωσης, ο προσφεύγων δεν παρέβη το καθήκον πίστης, εμπιστοσύνης και αμεροληψίας έναντι της Ένωσης·

—

από τη νομολογία του Δικαστηρίου, ιδίως δε από την απόφαση της 6ης Μαρτίου 2001 (Connolly κατά Επιτροπής (C-274/99 P, EU:C:2001:127, σκέψεις 43 έως 62), ανακύπτει σειρά συναφών ζητημάτων για την αξιολόγηση της εφαρμογής και της υλοποίησης του άρθρου 17α του ΚΥΚ.

3.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται στην ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων λόγω της απόφασης αυτής, σε σχέση τόσο με την εργασία του όσο και με την προσωπική του ζωή, και τις επιπτώσεις που υπήρξαν στη λογοτεχνική του δραστηριότητα. Στο πλαίσιο αυτό φρονεί ότι απαιτείται να προσδιοριστεί η ζημία που υπέστη και να του επιδικαστεί η ανάλογη αποζημίωση.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/31

Προσφυγή της 15ης Οκτωβρίου 2018 — Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-616/18)

(2019/C 4/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: E. Buczkowska και M. Trepka, δικηγόροι [radcy prawni])

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2018, σχετικά με τη διαδικασία του άρθρου 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ στην υπόθεση AT.39816 — Προμήθειες φυσικού αερίου από αγορές προηγούμενου σταδίου στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (1), με την οποία περαιώθηκε η εν λόγω διαδικασία δυνάμει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ] (2) καθιστώντας νομικά δεσμευτικές τις δεσμεύσεις της δημόσιας ανώνυμης εταιρίας Gazprom και της Gazprom Export LLC (στο εξής: Gazprom), της 15ης Μαρτίου 2018·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή, με την απόφασή της, παρέβη προδήλως το άρθρο 9 του κανονισμού 1/2003 σε συνδυασμό με το άρθρο 102 ΣΛΕΕ και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, διότι υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των συλλεγέντων αποδεικτικών στοιχείων και έκρινε ότι οι ανησυχίες που εξέφρασε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια της διαδικασίας AT.39816 όσον αφορά την εξάρτηση εκ μέρους της Gazprom της παροχής φυσικού αερίου στην Πολωνία από την απόκτηση ελέγχου στις υποδομές φυσικού αερίου στην Πολωνία δεν είναι αιτιολογημένες και, λόγω της πλάνης αυτής, δέχθηκε τις δεσμεύσεις της Gazprom οι οποίες δεν αντιμετώπιζαν τις σχετικές ανησυχίες της.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή, με την απόφασή της, παρέβη προδήλως το άρθρο 9 του κανονισμού 1/2003 σε συνδυασμό με το άρθρο 102 ΣΛΕΕ και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, διότι δέχθηκε τις δεσμεύσεις της Gazprom όσον αφορά την εφαρμογή αθέμιτων και προδήλως υπέρμετρων τιμών, δεσμεύσεις οι οποίες δεν λαμβάνουν επαρκώς υπόψη τις ανησυχίες της Επιτροπής καθώς και την ουσία των αιτιάσεών της, δηλαδή την εφαρμογή εκ μέρους της δεσπόζουσας επιχειρήσεως προδήλως υπέρμετρων τιμών.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή, με την απόφασή της, παρέβη προδήλως το άρθρο 9 του κανονισμού 1/2003 σε συνδυασμό με το άρθρο 102 ΣΛΕΕ και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, διότι δέχθηκε τις δεσμεύσεις της Gazprom όσον αφορά την εφαρμογή εδαφικών περιορισμών, δεσμεύσεις που δεν λαμβάνουν επαρκώς υπόψη τις ανησυχίες της Επιτροπής, έχουν επιλεκτικό χαρακτήρα και επαναλαμβάνουν δεσμεύσεις τις οποίες είχε ήδη αναλάβει η δεσπόζουσα επιχείρηση σε άλλες διαδικασίες, αλλά οι οποίες ουδόλως οδήγησαν σε αλλαγή της συμπεριφοράς της.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή, με την απόφασή της, παρέβη προδήλως το άρθρο 7 ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 194, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, διότι εξέδωσε απόφαση αντίθετη προς τους σκοπούς που επιδιώκει η ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να λάβει υπόψη τις επιπτώσεις της στην ευρωπαϊκή αγορά προμήθειας φυσικού αερίου, μια απόφαση η οποία, ειδικότερα, ενισχύει περαιτέρω την απομόνωση και τη διατήρηση μη ανταγωνιστικών συνθηκών στις αγορές φυσικού αερίου της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης σε σχέση με τη Δυτική Ευρώπη, μολονότι σκοπός της πολιτικής αυτής είναι η ένταξη των αγορών αυτών και η διασφάλιση ίσων συνθηκών ανταγωνισμού σε όλες τις αγορές της Ένωσης.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή, με την απόφασή της, παρέβη προδήλως το άρθρο 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και παραβίασε την αρχή της ισότητας, προβαίνοντας σε δυσμενή διάκριση μεταξύ των συμβαλλομένων της Gazprom που δραστηριοποιούνται στις αγορές των κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στους οποίους συγκαταλέγεται και η προσφεύγουσα, και των συμβαλλομένων της Gazprom που δραστηριοποιούνται στις αγορές των κρατών της Δυτικής Ευρώπης, μολονότι οι ως άνω δύο ομάδες συμβαλλομένων δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά προμήθειας φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, στο πλαίσιο αυτό, επωφελούνται των κανόνων του άρθρου 102 ΣΛΕΕ και του άρθρου 194, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ καθώς και των κανόνων του παράγωγου δικαίου που έχουν θεσπιστεί βάσει των άρθρων αυτών.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλει κατάχρηση εξουσίας και παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, διότι η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση η οποία αντίκειται αντικειμενικώς προς τον σκοπό του άρθρου 9 του κανονισμού 1/2003 και διεξήγαγε τη διαδικασία AT.39816 ενεργώντας προδήλως καθ’ υπέρβαση των εξουσιών που της έχουν ανατεθεί.

(1)  ΕΕ 2018, C 258, σ. 6.

(2)  ΕΕ 2003, L 1, σ. 1.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/32

Προσφυγή-αγωγή της 15ης Οκτωβρίου 2018 — EN (1) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-622/18)

(2019/C 4/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: EN (2) (εκπρόσωπος: E. Metodieva, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2017 της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/323/16 — Ερευνητές (AD 7) για τις ακόλουθες ειδικότητες: 1. Ερευνητές: δαπάνες της ΕΕ, καταπολέμηση της διαφθοράς· 2. Ερευνητές: τελωνειακές διαδικασίες και εμπορικές συναλλαγές, καπνός και προϊόντα παραποίησης/απομίμησης, περί μη εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος-ενάγοντος στους πίνακες επιτυχόντων για την πρώτη ειδικότητα του εν λόγω διαγωνισμού·

—

να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση EPSO της 10ης Ιουλίου 2018 με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση του προσφεύγοντος-ενάγοντος δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως σχετικά με την απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO περί μη εγγραφής του ονόματός του στους πίνακες επιτυχόντων·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα αποζημίωση λόγω διαφυγόντος κέρδους εξαιτίας μη εγγραφής του ονόματός του στους εν λόγω πίνακες επιτυχόντων·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα τις δαπάνες για παροχή νομικής αρωγής και εκπροσώπησης πριν και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει επτά λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ακατάλληλη συμπεριφορά ενός μέλους της εξεταστικής επιτροπής, η οποία φέρεται να είχε ως αποτέλεσμα τη μη ορθή εξέταση του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μεροληπτική στάση ενός μέλους της εξεταστικής επιτροπής στον επίμαχο διαγωνισμό.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ανεπάρκεια των αξιολογητών.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι ο επίμαχος διαγωνισμός δεν ήταν σύμφωνος προς τις απαιτήσεις του γλωσσικού καθεστώτος.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι ορισμένες παρατυπίες επηρέασαν τη δοκιμασία της περιπτωσιολογικής μελέτης στον επίμαχο διαγωνισμό.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται προσβολή των αρχών της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης απορρέουσα από τη φερόμενη υπερβολικά μακρά περίοδο ενός μήνα κατά την οποία διεξήχθη ο επίμαχος διαγωνισμός.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ανεπαρκής αιτιολογία όσον αφορά την αξιολόγηση του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

(1)  Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

(2)  Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/33

Προσφυγή-αγωγή της 13ης Οκτωβρίου 2018 — EO (1) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-623/18)

(2019/C 4/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: EO (2) (εκπρόσωπος: E. Metodieva, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2017 της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/323/16 — Ερευνητές (AD 7) για τις ακόλουθες ειδικότητες: 1. Ερευνητές: δαπάνες της ΕΕ, καταπολέμηση της διαφθοράς· 2. Ερευνητές: τελωνειακές διαδικασίες και εμπορικές συναλλαγές, καπνός και προϊόντα παραποίησης/απομίμησης, περί μη εγγραφής του ονόματος της προσφεύγουσας-ενάγουσας στους πίνακες επιτυχόντων για την πρώτη ειδικότητα του εν λόγω διαγωνισμού·

—

να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση EPSO της 9ης Ιουλίου 2018 με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως σχετικά με την απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO περί μη εγγραφής του ονόματός της στους πίνακες επιτυχόντων·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα αποζημίωση λόγω διαφυγόντος κέρδους εξαιτίας μη εγγραφής του ονόματός της στους εν λόγω πίνακες επιτυχόντων

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα τις δαπάνες για παροχή νομικής αρωγής και εκπροσώπησης πριν και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει επτά λόγους και, επιπλέον, προβάλλει όλα τα επιχειρήματα που παρατίθενται στην ένστασή της δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ακατάλληλη συμπεριφορά ενός μέλους της εξεταστικής επιτροπής, η οποία φέρεται να είχε ως αποτέλεσμα τη μη ορθή εξέταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μεροληπτική στάση ενός μέλους της εξεταστικής επιτροπής στον επίμαχο διαγωνισμό.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ανεπάρκεια των αξιολογητών.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι ο επίμαχος διαγωνισμός δεν ήταν σύμφωνος προς τις απαιτήσεις του γλωσσικού καθεστώτος.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι ορισμένες παρατυπίες επηρέασαν τη δοκιμασία της περιπτωσιολογικής μελέτης στον επίμαχο διαγωνισμό.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται προσβολή των αρχών της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης απορρέουσα από τη φερόμενη υπερβολικά μακρά περίοδο ενός μήνα κατά την οποία διεξήχθη ο επίμαχος διαγωνισμός.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ανεπαρκής αιτιολογία όσον αφορά την αξιολόγηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

(1)  Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

(2)  Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/34

Προσφυγή της 19ης Οκτωβρίου 2018 — ZK κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-627/18)

(2019/C 4/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZK (εκπρόσωπος: J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την επιβεβαιωτική απόφαση της 1ης Φεβρουαρίου 2018 της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/323/16 περί μη εγγραφής του ονόματος της προσφεύγουσας στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού·

—

εφόσον απαιτείται, να ακυρώσει την επιβεβαιωτική απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2017 της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται, αφενός, παράβαση του άρθρου 30 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ) και του άρθρου 3 του παραρτήματός του III και, αφετέρου, παράβαση των κανόνων που διέπουν την οργάνωση των εξετάσεων του διαγωνισμού. Συναφώς, η προσφεύγουσα ιδίως υποστηρίζει ότι κατά τη συνέντευξη εξετάστηκε μόνον από δύο μέλη της εξεταστικής επιτροπής και όχι από την εξεταστική επιτροπή αποτελούμενη από την πρόεδρο και έξι μέλη. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι η πρόεδρος έλαβε μέρος στις εργασίες της εξεταστικής επιτροπής μόνον ως παρατηρητής, πράγμα που επίσης παραβιάζει τις διατάξεις του ΚΥΚ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων την οποία ενέχει η προσβαλλομένη απόφαση εν προκειμένω, λόγω της μη σταθερής συνθέσεως της εξεταστικής επιτροπής και της διορθώσεως των δοκιμασιών από υποστηρικτικό προσωπικό το οποίο δεν έχει ακολουθήσει ειδική κατάρτιση για τη διόρθωση αυτή.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/35

Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2018 — Geske κατά EUIPO (revolutionary air pulse technology)

(Υπόθεση T-634/18)

(2019/C 4/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: André Geske (Lübbecke, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Albrecht, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης revolutionary air pulse technology — Υπ’ αριθ. 17 025 231 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 2721/2017-2

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων και των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/35

Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — Intercontact Budapest κατά CdT

(Υπόθεση T-640/18)

(2019/C 4/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intercontact Budapest Fordító és Pénzügyi Tanácsadó Kft. (Intercontact Budapest Kft.) (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: É. Subasicz, δικηγόρος)

Καθού: Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει εάν η βαθμολογία των διαγωνιζόμενων ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, βάσει συγκρίσεως των προσφορών που υποβλήθηκαν, και εάν είναι σύμφωνη προς τις αρχές της ίσης μεταχείρισης, της απαγόρευσης των δυσμενών διακρίσεων της αναλογικότητας και της διαφάνειας,

—

επικουρικώς, να κρίνει εάν η ερμηνεία του καθού είναι εσφαλμένη στο πλαίσιο του άρθρου 113, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, και εάν η δημοσιοποίηση των τιμών που προτάθηκαν από τους μετέχοντες στον διαγωνισμό προσκρούει στον εν λόγω κανονισμό,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει το αποτέλεσμα της διαγωνισμού του καθού όσον αφορά την παρτίδα αριθ. 12 της προκήρυξης FL/FIN17, καθώς και τη διαδικασία σύναψης της σύμβασης ως προς την παρτίδα αυτή,

—

επικουρικώς, να διαπιστώσει ποια είναι η διαδικαστική πράξη (νομική πράξη που παράγει αποτελέσματα) της οποίας η δημοσίευση συνεπάγεται την έναρξη της προθεσμίας του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της διαδικασίας σύναψης δημόσιας σύμβασης που αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής,

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους:

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αφορά παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχείρισης, της απαγόρευσης των δυσμενών διακρίσεων της αναλογικότητας και της διαφάνειας, κατά το μέτρο που το καθού, στο πλαίσιο των ως άνω διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων, προεβη σε διαφορετικές αξιολογήσεις ανάλογα με τον διαγωνιζόμενο (1).

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά κατάχρηση εξουσίας, κατά το μέτρο που η το καθού δεν γνωστοποίησε στην προσφεύγουσα τις πληροφορίες που αυτή είχε ζητήσει στο πλαίσιο των διαδικασιών ανάθεσης δημόσιας σύμβασης (2).

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων, λόγω της παράλειψης του καθού να αναφέρει τις προθεσμίες άσκησης προσφυγής, με συνέπεια τον περιορισμό της δυνατότητας άσκησης προσφυγής (3).

4.

Ο τέταρτος λόγος αφορά το ότι το καθού παρεμπόδισε την προσφεύγουσα να ασκήσει το δικαίωμά της να προσφύγει κατά θεσμικού οργάνου της Ένωσης (4).

(1)  Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014 , σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 65-242), αιτιολογικές σκέψεις 1 και 90.

(2)  Άρθρο 113 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298 της 26.10.2012, σ. 1-96), paragraphe 113.

(3)  Παράρτημα V, τμήμα Δ, σημείο 16 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014 , σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 65-242).

(4)  Άρθρο 263, παράγραφος 6, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/36

Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — August Wolff κατά EUIPO — Faes Farma (DermoFaes Atopimed)

(Υπόθεση T-642/18)

(2019/C 4/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dr. August Wolff GmbH & Co. KG Arzneimittel (Bielefeld, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Thünken, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Faes Farma, SA (Lamiaco-Leioa, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης DermoFaes Atopimed — Υπ’ αριθ. 15 069 396 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση R 1365/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να δεχθεί την ανακοπή και να απορρίψει την προσβαλλόμενη αίτηση καταχωρίσεως·

—

να καταδικάσει το EUIPO και, ενδεχομένως, την παρεμβαίνουσα, στα δικαστικά έξοδα και στα έξοδα για τις διαδικασίες ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/37

Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — August Wolff κατά EUIPO — Faes Farma (DermoFaes Atopiderm)

(Υπόθεση T-644/18)

(2019/C 4/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dr. August Wolff GmbH & Co. KG Arzneimittel (Bielefeld, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Thünken, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Faes Farma, SA (Lamiaco-Leioa, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης DermoFaes Atopiderm — Υπ’ αριθ. 15 069 438 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση R 1305/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να δεχθεί την ανακοπή και να απορρίψει την προσβαλλόμενη αίτηση καταχωρίσεως·

—

να καταδικάσει το EUIPO και, ενδεχομένως, την παρεμβαίνουσα, στα δικαστικά έξοδα και στα έξοδα για τις διαδικασίες ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/38

Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2018 — ruwido austria κατά EUIPO (transparent pairing)

(Υπόθεση T-649/18)

(2019/C 4/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ruwido austria GmbH (Neumarkt am Wallersee, Αυστρία) (εκπρόσωπος: A. Ginzburg, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης transparent pairing — Υπ’ αριθ. 16 581 118 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Αυγούστου 2018 στην υπόθεση R 2487/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Έλλειψη αιτιολογίας στην προσβαλλόμενη απόφαση·

—

Εσφαλμένη ουσιαστική ερμηνεία του προς καταχώριση σήματος.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/39

Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2018 — Balani Balani κ.λπ. κατά EUIPO — Play Hawkers (HAWKERS)

(Υπόθεση T-651/18)

(2019/C 4/51)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Sonu Gangaram Balani Balani, Anup Suresh Balani Shivdasani και Amrit Suresh Balani Shivdasani (Las Palmas de Gran Canaria, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Díaz Marrero, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Play Hawkers, SL (Elche, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούντες: Οι προσφεύγοντες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης HAWKERS — Υπ’ αριθ. 15 746 209 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Αυγούστου 2018 στην υπόθεση R 396/2018-2

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αποφανθεί ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση με την υπ’ αριθ. 15 746 209 αίτηση καταχωρίσεως, η οποία έγινε εν μέρει δεκτή, γίνεται δεκτό και για τα υπόλοιπα προϊόντα που περιλαμβάνει η αίτηση: ρολόγια χειρός· χρονόμετρα (ρολόγια χειρός)· αθλητικά ρολόγια χειρός· κοσμήματα· απομιμήσεις κοσμημάτων· είδη κοσμημάτων απομιμήσεως· κοσμήματα, περιλαμβανομένων των κοσμημάτων απομιμήσεως· και απομιμήσεις κοσμημάτων από πλαστικό· είδη ωρολογοποιίας· προϊόντα ωρολογοποιίας· θήκες για ρολόγια χειρός.

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/39

Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2018 — Porus κατά EUIPO (oral Dialysis)

(Υπόθεση T-652/18)

(2019/C 4/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Porus GmbH (Monheim am Rhein, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Weil, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης oral Dialysis — Υπ’ αριθ. 16 774 259 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 1375/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να κάνει δεκτή την προσφυγή·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/40

Προσφυγή της 2ας Νοεμβρίου 2018 — Jareš Procházková και Jareš κατά EUIPO — Elton Hodinářská (MANUFACTURE PRIM 1949)

(Υπόθεση T-656/18)

(2019/C 4/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Hana Jareš Procházková και Antonín Jareš (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: M. Kyjovský, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Elton Hodinářská a.s. (Nové Město nad Metují, Τσεχική Δημοκρατία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος των επίδικων σημάτων: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MANUFACTURE PRIM 1949 — Υπ’ αριθ. 3 531 662 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 1159/2017-4

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 2, του άρθρου 60, παράγραφος 3, του άρθρου 64, παράγραφος 5, και του άρθρου 70, παράγραφος 2 του κανονισμού 2017/1001·

—

Παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 4, και του άρθρου 55 του κανονισμού 2018/625.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/41

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Οκτωβρίου 2018 — ZS κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-659/18)

(2019/C 4/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZS (εκπρόσωπος: B. Maréchal, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις της ΕΤΕπ της 27ης Σεπτεμβρίου 2017 και της 28ης Δεκεμβρίου 2017,

—

να διατάξει την πλήρη αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων,

—

στο πλαίσιο αυτό, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ να του καταβάλει:

—

30 000 ευρώ ως μη καταβληθέντα μισθό για 42 ημέρες ετήσιας άδειας και 40,5 ημέρες για TSA-A, δηλαδή συνολικά 82,5 μέρες δικαιώματα άδειας,

—

30 000 ευρώ που παρακρατήθηκαν παράνομα κατά την αναχώρησή του από τα οφειλόμενα σε αυτόν ποσά,

—

50 000 ευρώ ως συνεισφορά 3 % του ετήσιου μισθού στο OSPS (RCVP) μέχρι το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης,

—

35 000 ευρώ ως δικαίωμα πριμοδότησης του προσφεύγοντος-ενάγοντος,

—

15 000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη,

—

15 000 ευρώ ως προσωρινό ποσό για δικαστικά έξοδα της διαδικασίας,

—

το σύνολο των δικαστικών εξόδων του.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

 Με τον πρώτο λόγο ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ότι οι απουσίες του δεν ήταν αδικαιολόγητες και ότι, εν πάση περιπτώσει, η ΕΤΕπ θα έπρεπε να αντιδράσει νωρίτερα, δεδομένου οι απουσίες πραγματοποιήθηκαν σε χρονικό διάστημα πέντε ετών. Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν λαμβάνουν υπόψη την προφορική συμφωνία μεταξύ του προσφεύγοντος-ενάγοντος και της καθής-εναγόμενης σχετικά με τη συμπλήρωση των δελτίων χρόνου παρουσίας. Εξάλλου, ο εργοδότης δεν μπορεί νομίμως να προβεί σε συμψηφισμό ή αφαίρεση των προβαλλομένων αδικαιολόγητων απουσιών, όσον αφορά τα δικαιώματα άδειας του προσφεύγοντος-ενάγοντος ή τα ποσά που του οφείλονται κατά την αναχώρηση.

2.

 Με τον δεύτερο λόγο ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ότι η καθής-εναγόμενη υπέπεσε σε ορισμένα παραπτώματα που πρέπει να χαρακτηριστούν ως παράνομες διοικητικές πράξεις, όπως οι καταγγελίες για αδικαιολόγητες απουσίες, η αφαίρεση 82,5 ημερών αδείας χωρίς νόμιμη βάση, καθώς και το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται συμψηφισμός ή αφαίρεσή τους, η παράνομη αφαίρεση κατά την αναχώρηση από τα ποσά που του οφείλονταν των φερόμενων ως αδικαιολόγητων απουσιών, στα οποία δεν περιλαμβανόταν το OSPS (RCVP) [Προαιρετικό Επικουρικό Σύστημα Προνοίας], όλα τα δε τα ως άνω παραπτώματα του προξένησαν υλική ζημία και ηθική βλάβη.

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/42

Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2018 — VodafoneZiggo Group κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-660/18)

(2019/C 4/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VodafoneZiggo Group BV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: W. Knibbeler και A. Pliego Selie, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2018) 5848 τελικό της καθής, της 30ής Αυγούστου 2018, όσον αφορά τις υποθέσεις NL/2018/2099 και NL/2018/2100: Αγορά χονδρικής παροχής προσβάσεως από σταθερή θέση στις Κάτω Χώρες, και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας, σύμφωνα με το άρθρο 87 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και στα δικαστικά έξοδα οιουδήποτε παρεμβαίνοντος.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πεπλανημένη εφαρμογή και ερμηνεία των άρθρων 7 και 7α της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (1) σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο).

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει αριθμό κρίσιμων στοιχείων σε σχέση με το σχέδιο αποφάσεως της ολλανδικής ρυθμιστικής αρχής (η απόφαση του 2018 της WFA), τα οποία χαρακτηρίζονται ως σχόλια, αλλά στην πραγματικότητα πληρούν αδιαμφισβήτητα τα κριτήρια για να αποτελούν περιπτώσεις σοβαρών αμφιβολιών. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι οι παρατηρήσεις αυτές αφορούν στην πράξη, με γνώμονα οποιοδήποτε αντικειμενικό κριτήριο, σοβαρές αμφιβολίες που επιτάσσουν την εκ μέρους της Επιτροπής διενέργεια έρευνας εις βάθος, σύμφωνα με τα άρθρα 7, παράγραφος 4, και 7α, παράγραφος 1, της οδηγίας πλαισίου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλονται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, πεπλανημένη εφαρμογή του άρθρου 7 της οδηγίας πλαισίου και παράλειψη διενέργειας επιμελούς έρευνας.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι η Επιτροπή, δεχόμενη, με την προσβαλλόμενη απόφαση, τα στοιχεία περί από κοινού σημαντικής ισχύος στην αγορά (στο εξής: από κοινού ΣΙΑ) που περιλαμβάνονται στην απόφαση του 2018 της WFA, μολονότι αυτά εγείρουν σοβαρές αμφιβολίες, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 4, της οδηγίας πλαισίου, εφήρμοσε πεπλανημένα τα άρθρα 7 και 7α της οδηγίας πλαισίου και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

—

Επικουρικώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή θα έπρεπε εν πάση περιπτώσει να διερευνήσει επιμελώς το ζήτημα, λαμβανομένων υπόψη (i) της πρόδηλης ανεπάρκειας της αναλύσεως περί της από κοινού ΣΙΑ εκ μέρους της ολλανδικής ρυθμιστικής αρχής σε σχέση με το πλαίσιο εκτιμήσεως της από κοινού ΣΙΑ που έχει καταρτίσει η Επιτροπή με τις κατευθυντήριες γραμμές της (πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως) και (ii) της προγενέστερης πρακτικής της Επιτροπής σχετικά με τη λήψη αποφάσεων, από την οποία καταδεικνύεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση από κοινού ΣΙΑ στις κρίσιμες αγορές (έλλειψη συνοχής).

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι δεν προβλήθηκαν λόγοι καταδεικνύοντες παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει επαρκή αιτιολογία όσον αφορά κρίσιμα στοιχεία της αποφάσεως του 2018 της WFA.

—

Επιπροσθέτως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εξετάζει κατά τρόπο υπέρμετρα συνοπτικό ή ενέχοντα αντιφάσεις άλλα καθοριστικής σημασίας στοιχεία.

(1)  Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο) (ΕΕ 2002, L 108, σ. 33).

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/43

Προσφυγή της 9ης Νοεμβρίου 2018 — romwell κατά EUIPO (twistpac)

(Υπόθεση T-662/18)

(2019/C 4/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: romwell GmbH & Co. KG (Breitscheidt, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Spintig, S. Pietzcker και M. Prasse, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης twistpac — Υπ’ αριθ. 17 219 163 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Αυγούστου 2018 στην υπόθεση R 336/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Διορθωτικά

7.1.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 4/45

Διορθωτικό στην υπόθεση T-531/18: Προσφυγή της 26ης Ιουνίου 2018 — LL-Carpenter κατά Επιτροπής

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 399 της 5ης Νοεμβρίου 2018 )

(2019/C 4/57)

Η δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοίνωση στην υπόθεση T-531/18, LL-Carpenter κατά Επιτροπής, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Προσφυγή της 1ης Σεπτεμβρίου 2018 — LL-Carpenter κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-531/18)

(2018/C 399/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LL-Carpenter s.r.o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: J. Buřil, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2018) 4138 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 26ης Ιουνίου 2018 στην υπόθεση AT.40037 — Carpenter/Subaru, διά της οποίας απορρίφθηκε, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (στο εξής: κανονισμός 1/2003), και του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της συνθήκης ΕΚ (στο εξής: κανονισμός 773/2004), η κατά το άρθρο 7 του κανονισμού 1/2003 καταγγελία, που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, και διά της οποίας προέβαλε παράβαση του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση πλημμέλεια συνιστάμενη σε εσφαλμένη νομική αξιολόγηση και προδήλως εσφαλμένη αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών.

—

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εσφαλμένα αξιολόγησε τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αντίθετη προς τον ανταγωνισμό συμπεριφορά για την οποία κατηγορήθηκε η προσφεύγουσα (όσον αφορά την Τσεχική Δημοκρατία) είχε ήδη αντιμετωπιστεί από την εθνική αρχή ανταγωνισμού της Τσεχικής Δημοκρατίας, ενώ εσφαλμένη υπήρξε και η νομική αξιολόγηση της υποθέσεως σε σχέση με το ζήτημα αν πληρούνταν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 13 του κανονισμού 1/2003 (όσον αφορά την Τσεχική Δημοκρατία).

—

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξέτασε ενδελεχώς το όλο πραγματικό και νομικό πλαίσιο που της εξέθεσε η προσφεύγουσα, και εξ αυτού του λόγου εσφαλμένα αξιολόγησε τα πραγματικά περιστατικά καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γραπτές παρατηρήσεις της προσφεύγουσας δεν οδηγούσαν σε διαφορετική αξιολόγηση της καταγγελίας, και ότι παρίστατο μικρή η πιθανότητα να επιβεβαιωθεί παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, ενώ εσφαλμένη υπήρξε και η νομική αξιολόγηση της υποθέσεως σε σχέση με το ζήτημα αν πληρούνταν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 773/2004.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση διαδικαστικό σφάλμα συνιστάμενο στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εκθέτει σε αυτήν τη δέουσα αιτιολογία.

—

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξήγησε βάσει ποιων προτεραιοτήτων αποφάσισε ότι δεν θα διεξαγάγει περαιτέρω έρευνες σχετικά με την υπόθεση, κάνοντας απλώς μνεία του υψηλού αναμενόμενου κόστους τυχόν περαιτέρω ερευνών.

—

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξήγησε με ποιον τρόπο αξιολόγησε τα αποδεικτικά στοιχεία, ούτε για ποιους λόγους δεν έλαβε υπόψη της το πραγματικό και νομικό πλαίσιο που της εξέθεσε η προσφεύγουσα, ούτε για ποιους λόγους στήριξε την απόφασή της να απορρίψει την καταγγελία αποκλειστικά και μόνον σε ισχυρισμούς που διαλαμβάνονταν στις γραπτές παρατηρήσεις της εταιρείας κατά της οποίας στρεφόταν η καταγγελία.».