ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie (Πολωνία) στις 26 Ιουνίου 2018 — Profi Credit Polska S.A. w Bielsku Białej κατά Bogumiła Włostowska, Mariusz Kurpiewski, Kamil Wójcik, Michał Konarzewski, Elżbieta Kondracka-Kłębecka, Monika Karwowska, Stanisław Kowalski, Anna Trusik, Adam Lizoń, Włodzimierz Lisowski

(Υπόθεση C-419/18)

(2018/C 427/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Profi Credit Polska S.A. w Bielsku Białej

Εναγόμενοι: Bogumiła Włostowska, Mariusz Kurpiewski, Kamil Wójcik, Michał Konarzewski, Elżbieta Kondracka-Kłębecka, Monika Karwowska, Stanisław Kowalski, Anna Trusik, Adam Lizoń, Włodzimierz Lisowski

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντίκεινται το άρθρο 3, παράγραφος 1, το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), καθώς και η οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστεως και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (2), ιδίως τα άρθρα 10, 14, 17, παράγραφος 1 και 19 της οδηγίας αυτής, σε εθνική ρύθμιση που επιτρέπει την εξασφάλιση απαιτήσεως επαγγελματία πιστωτικού φορέα έναντι δανειολήπτη που είναι καταναλωτής, μέσω ατελούς (εν λευκώ) εκδόσεως γραμματίου εις διαταγήν;

Έχουν το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, την έννοια ότι επιβάλλουν στο δικαστήριο το οποίο καλείται να κρίνει υπόθεση με αντικείμενο που άπτεται του πρώτου ερωτήματος την υποχρέωση να εξετάζει αυτεπαγγέλτως εάν οι όροι της συμβάσεως που αφορά την υποκείμενη σχέση δεσμεύσεως μέσω εκδόσεως γραμματίου περιέχουν καταχρηστικές ρήτρες και μάλιστα ακόμη και στην περίπτωση που ο ενάγων επαγγελματίας στηρίζει την απαίτησή του αποκλειστικά στη σχέση από το γραμμάτιο;

(1) ΕΕ 1993, L 95, σ. 29.

(2) ΕΕ 2008, L 133, σ. 66.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Gliwicach (Πολωνία) στις 3 Ιουλίου 2018 — Lebopoll Logistics Sp. z o.o. w Sośnicowicach κατά Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zabrzu

(Υπόθεση C-437/18)

(2018/C 427/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Gliwicach

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Lebopoll Logistics Sp. z o.o. w Sośnicowicach

Καθού: Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zabrzu

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει να ερμηνεύεται η έννοια «διαμένουν» βάσει του αντίστοιχου όρου που χρησιμοποιείται στο άρθρο 1, στοιχείο ι', του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και το άρθρο 11, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 (2), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ή ο όρος αυτός μπορεί να καλύπτει και την προσωρινή διαμονή κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο ια', του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 284, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 20 Ιουλίου 2018 — GP κατά Bundesagentur für Arbeit, Familienkasse Baden-Württemberg West

(Υπόθεση C-473/18)

(2018/C 427/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Baden-Württemberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: GP

Καθού: Bundesagentur für Arbeit, Familienkasse Baden-Württemberg West

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Ποια διάταξη της αποφάσεως H3 της 15ης Οκτωβρίου 2009 (1) είναι εφαρμοστέα υπό περιστάσεις, όπως αυτές της κύριας δίκης, κατά τη νομισματική μετατροπή οικογενειακών παροχών για τέκνα υπό τη μορφή επιδόματος τέκνου ή συμπληρώματος λόγω τέκνου;

Πως πρέπει να ερμηνευθεί συγκεκριμένα η κατά τα ως άνω εφαρμοστέα διάταξη κατά τον προσδιορισμό του εξαρτώμενου από τη συναλλαγματική ισοτιμία ποσού του εξισωτικού συμπληρώματος επιδόματος τέκνου;

α)	Αν εφαρμοστέα είναι η παράγραφος 2 της αποφάσεως H3: Ποια ημέρα είναι, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, η ημέρα «κατά την οποία εκτελείται η συναλλαγή από τον φορέα»;

β)	Αν εφαρμοστέα είναι η παράγραφος 3, στοιχείο β' (ενδεχομένως σε συνδυασμό με την παράγραφο 4) της αποφάσεως H3: Ποιος μήνας είναι, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, ο μήνας «κατά τον οποίο πρέπει να εφαρμοστεί η διάταξη»;

γ)

Αν εφαρμοστέα είναι η παράγραφος 5 της αποφάσεως H3: Συμβιβάζεται η ρήτρα επιφυλάξεως υπέρ του εθνικού δικαίου με την εξουσιοδότηση που θεσπίζει το άρθρο 90 του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 (2); Σε καταφατική περίπτωση: Απαιτείται, αν «προβλέπεται διαφορετικά στην εθνική νομοθεσία», η σχετική ρύθμιση να έχει θεσπιστεί με τυπικό νόμο ή αρκεί διοικητική οδηγία της εθνικής διοικητικής αρχής;

Υφίστανται ιδιομορφίες κατά τη νομισματική μετατροπή ελβετικών συμπληρωμάτων λόγω τέκνου από το γερμανικό Familienkasse (ταμείο οικογενειακών επιδομάτων);

α)	Ασκεί, κατά την εφαρμογή της αποφάσεως H3 σε σχέση με την Ελβετία, επιρροή το γεγονός ότι το εθνικό γερμανικό δίκαιο προβλέπει κατ’ αρχήν, στο άρθρο 65, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, σημείο 2, του Einkommensteuergesetz (νόμου περί φόρου εισοδήματος), αποκλεισμό από την παροχή;

β)	Ασκεί επιρροή για τη νομισματική μετατροπή κατά την απόφαση H3 ο χρόνος κατά τον οποίο ο ελβετικός φορέας ενέκρινε ή κατέβαλε τις οικογενειακές παροχές;

γ)	Ασκεί επιρροή για τη νομισματική μετατροπή κατά την απόφαση H3 ο χρόνος κατά τον οποίο ο γερμανικός φορέας αρνήθηκε να καταβάλει ή ενέκρινε το εξισωτικό συμπλήρωμα επιδόματος τέκνου;

(1) Απόφαση H3, της 15ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με την ημερομηνία που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό των τιμών μετατροπής που αναφέρονται στο άρθρο 90 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2010, C 106, σ. 56).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2009, L 284, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bezirksgerichts für Handelssachen Wien (Αυστρία) στις 20 Ιουλίου 2018 — KL κ.λπ. κατά UNIQA Österreich Versicherungen κ.λπ.

(Υπόθεση C-479/18)

(2018/C 427/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bezirksgerichts für Handelssachen Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: KL, LK, MJ, NI

Εναγόμενοι: UNIQA Österreich Versicherungen, DONAU Versicherung AG Vienna Insurance Group, Allianz Elementar Lebensversicherungs-Aktiengesellschaft

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/619/ΕΟΚ (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 31 της οδηγίας 92/96/ΕΟΚ (2) ή κατά περίπτωση το άρθρο 35, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 36, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/83/ΕΚ (3) ή κατά περίπτωση το άρθρο 185, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 186, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/138/ΕΚ (4) την έννοια ότι, σε περίπτωση ελλείψεως εθνικών διατάξεων για τις έννομες συνέπειες μιας εσφαλμένης ενημερώσεως σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως πριν τη σύναψη της συμβάσεως, η προθεσμία για την άσκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως δεν εκκινεί εάν η ασφαλιστική επιχείρηση αναφέρει στην ενημέρωση ότι η άσκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως πρέπει να γίνει εγγράφως, μολονότι κατά το εθνικό δίκαιο είναι δυνατή η υπαναχώρηση χωρίς τήρηση κάποιου ιδιαίτερου τύπου;

(σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος:)

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/619/ΕΟΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 31 της οδηγίας 92/96/ΕΟΚ την έννοια ότι αντίκειται σε έναν εθνικό κανόνα δικαίου κατά τον οποίο, σε περίπτωση παραλειφθείσης ή εσφαλμένης ενημερώσεως σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως πριν τη σύναψη της συμβάσεως, η προθεσμία για την άσκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως εκκινεί όταν ο αντισυμβαλλόμενος (ασφαλισμένος) λαμβάνει –με οποιονδήποτε τρόπο– γνώση του δικαιώματός του προς υπαναχώρηση;

Έχει το άρθρο 35, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 36, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/83/ΕΚ την έννοια ότι, σε περίπτωση ελλείψεως εθνικών διατάξεων σχετικά με τις έννομες συνέπειες μιας παραλειφθείσης ή εσφαλμένης ενημερώσεως ως προς το δικαίωμα υπαναχωρήσεως πριν τη σύναψη της συμβάσεως, το δικαίωμα του αντισυμβαλλομένου να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση αποσβέννυται το αργότερο αφού του καταβληθεί, λόγω καταγγελίας της συμβάσεως από αυτόν, η αξία εξαγοράς και έτσι εκπληρωθούν πλήρως από τα συμβαλλόμενα μέρη οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση;

(σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος και/ή αρνητικής απαντήσεως επί του τρίτου ερωτήματος:)

Έχουν το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/619/ΕΟΚ ή κατά περίπτωση το άρθρο 35, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/83/ΕΚ ή κατά περίπτωση το άρθρο 186, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/138/ΕΚ την έννοια ότι αντίκεινται σε έναν εθνικό κανόνα δικαίου κατά τον οποίο, σε περίπτωση ασκήσεως του δικαιώματος υπαναχωρήσεως του αντισυμβαλλομένου, πρέπει να του καταβληθεί η αξία εξαγοράς (ήτοι το ποσό που αντιστοιχεί στην υπολογιζόμενη κατά τους αναγνωρισμένους κανόνες της αναλογιστικής τρέχουσα αξία της ασφαλίσεως);

(σε περίπτωση που καταστεί εξεταστέο το τέταρτο ερώτημα και απαντηθεί καταφατικά:)

Έχουν το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/619/ΕΟΚ ή κατά περίπτωση το άρθρο 35, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/83/ΕΚ ή κατά περίπτωση το άρθρο 186, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/138/ΕΚ την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνικό κανόνα δικαίου κατά τον οποίο, σε περίπτωση ασκήσεως του δικαιώματος υπαναχωρήσεως, η αξίωση για κατ’ αποκοπήν τόκους επί των επιστρεφομένων ασφαλίστρων δύναται να περιοριστεί λόγω παραγραφής για το μέρος που αναφέρεται στο χρονικό διάστημα των τελευταίων τριών ετών πριν την άσκηση αγωγής.

(1) Δεύτερη οδηγία 90/619/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 8ης Νοεμβρίου 1990 για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την πρωτασφάλιση ζωής και τη θέσπιση διατάξεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν την πραγματική άσκηση της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 79/267/ΕΟΚ (ΕΕ 1990, L 330, σ. 50).

(2) Οδηγία 92/96/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Νοεμβρίου 1992, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την πρωτασφάλιση ζωής, και για την τροποποίηση των οδηγιών 79/267/ΕΟΚ και 90/619/ΕΟΚ (τρίτη οδηγία σχετικά με την ασφάλεια ζωής) (ΕΕ 1992, L 360, σ. 1).

(3) Οδηγία 2002/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Νοεμβρίου 2002, σχετικά με την ασφάλιση ζωής (ΕΕ 2002, L 345, σ. 1).

(4) Οδηγία 2009/138/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009 , σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης (Φερεγγυότητα II) (ΕΕ 2009, L 335, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/7

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Opolu (Πολωνία) στις 24 Ιουλίου 2018 — Profi Credit Polska S.A., με έδρα το Bielsko-Biała κατά OH

(Υπόθεση C-483/18)

(2018/C 427/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Opolu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Profi Credit Polska S.A., με έδρα το Bielsko-Biała

Εφεσίβλητη: OH

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν οι διατάξεις της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1) (όπως έχει τροποποιηθεί), ειδικότερα το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, καθώς και οι διατάξεις της οδηγίας 2008/48/ΕΚ, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου (όπως έχει τροποποιηθεί), ειδικότερα το άρθρο 22, παράγραφος 3, την έννοια ότι αντιτίθενται σε ερμηνεία του άρθρου 10, σε συνδυασμό με το άρθρο 17, του νόμου περί συναλλαγματικών και γραμματίων (prawo wekslowe), της 28ης Απριλίου 1936, κατά την οποία το δικαστήριο δεν μπορεί να ενεργήσει αυτεπαγγέλτως, όταν, βάσει στοιχείων μη προερχόμενων από τους διαδίκους της υποθέσεως, σχηματίσει τη σταθερή και δικαιολογημένη πεποίθηση ότι η σύμβαση στην οποία στηρίζεται η βασική σχέση είναι τουλάχιστον εν μέρει άκυρη και ο ενάγων προβάλλει αξίωση από λευκό γραμμάτιο σε διαταγή, ενώ ο εναγόμενος δεν προβάλλει ενστάσεις και παραλείπει να ενεργήσει;

(1) EE L 95, σ. 29.

(2) EE L 133, σ. 66.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 9 Αυγούστου 2018 — DŚ κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle

(Υπόθεση C-522/18)

(2018/C 427/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: DŚ

Καθού: Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις, του άρθρου 4, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος, ΣΕΕ και του άρθρου 2 ΣΕΕ, καθώς και του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι παραβιάζεται η αρχή της ισοβιότητος των δικαστών, η οποία περιλαμβάνεται στις αρχές της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας και του κράτους δικαίου, σε περίπτωση κατά την οποία ο εθνικός νομοθέτης μειώνει το όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως) των δικαστών του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους (από 70 σε 65 έτη, παραδείγματος χάριν), το δε νέο μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως ισχύει για τους εν ενεργεία δικαστές, χωρίς να παρέχεται στον οικείο δικαστή η δυνατότητα να αποφασίσει κατά την απόλυτη διακριτική ευχέρειά του για το εάν θα επωφεληθεί από το μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως;

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 4, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος, ΣΕΕ και του άρθρου 2, ΣΕΕ, καθώς και του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννοια ότι η αρχή του κράτους δικαίου και ο βαθμός ανεξαρτησίας που απαιτείται για τη διασφάλιση αποτελεσματικής ένδικης προστασίας στις υποθέσεις στις οποίες εφαρμόζεται το δίκαιο της Ένωσης δεν λαμβάνονται υπόψη, σε περίπτωση κατά την οποία, κατά παραβίαση της αρχής της ισοβιότητος των δικαστών, ο εθνικός νομοθέτης μειώνει από τα 70 σε 65 έτη τη συνήθη ηλικία μέχρι την οποία δικαστής του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μπορεί να υπηρετεί σε θέση δικαστή, για τη δε παραμονή του σε τέτοια θέση απαιτείται η συγκατάθεση οργάνου της εκτελεστικής εξουσίας που παρέχεται κατά τη διακριτική του ευχέρεια;

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 2 και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16), την έννοια ότι, η μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως) των δικαστών του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους καθώς και το ότι, για την παραμονή εν ενεργεία δικαστή αυτού του δικαστηρίου που έχει συμπληρώσει το νέο μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως στη θέση του, απαιτείται η συγκατάθεση οργάνου της εκτελεστικής εξουσίας, συνιστούν διάκριση λόγω ηλικίας;

Έχουν οι διατάξεις των άρθρων 2, 9 και 11, της οδηγίας 2000/78, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 21 και 47 του Χάρτη, την έννοια ότι σε περίπτωση κατά την οποία υφίσταται διάκριση λόγω ηλικίας εις βάρος δικαστών του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους, λόγω της μειώσεως του ορίου ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως), από το προηγούμενο όριο των 70 ετών στο όριο των 65 ετών, το δικαστήριο αυτό, οσάκις αποφαίνεται επί οποιασδήποτε υποθέσεως, με σύνθεση του δικαστικού σχηματισμού στην οποία μετέχει δικαστής τον οποίον αφορούν αυτοί οι εθνικοί κανόνες που συνεπάγονται διακριτική μεταχείριση και ο οποίος δεν επιθυμεί να επωφεληθεί από τη νέα ηλικία συνταξιοδοτήσεως, υποχρεούται, προκειμένου να αποφανθεί επί του προκριματικού ζητήματος ως προς τη σύνθεση του δικαστικού σχηματισμού, να κρίνει ότι δεν έχουν εφαρμογή εθνικές διατάξεις αντίθετες προς την οδηγία 2000/78 και το άρθρο 21 του Χάρτη, και να συνεχίσει τη συνεδρίαση με τη συμμετοχή του εν λόγω δικαστή, εφόσον η ενέργεια αυτή αποτελεί τον μόνο αποτελεσματικό τρόπο για τη διασφάλιση αποτελεσματικής ένδικης προστασίας των δικαιωμάτων που αντλεί ο δικαστής από την έννομη τάξη της Ένωσης;

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, σε συνδυασμό με τις διατάξεις, του άρθρου 4, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος και του άρθρου 2, ΣΕΕ, καθώς και του άρθρου 267, ΣΛΕΕ, και του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννοια ότι το κράτος δικαίου πρέπει να θεωρείται τόσο σημαντική θεμελιώδης αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε σε περίπτωση αμφιβολιών ως προς τη συμμόρφωση με την αξία αυτή και τη συναφή αρχή της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας -όσον αφορά την ανεξαρτησία των δικαστηρίων και των εν ενεργεία δικαστών τους- εθνικών διατάξεων που μειώνουν το όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως) των δικαστών με τον τρόπο που περιγράφεται στα δύο πρώτα ερωτήματα, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να διαθέτει την εξουσία να αναστέλλει αυτεπαγγέλτως την εφαρμογή εθνικών διατάξεων που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αρχή της ισοβιότητος των δικαστών, έναντι όλων των δικαστών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων αυτών;

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 14 Αυγούστου 2018 — GN, εκπροσωπούμενη από τον πατέρα της HM κατά ZU, ως συνδίκου πτωχεύσεως της Niki Luftfahrt GmbH

(Υπόθεση C-532/18)

(2018/C 427/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: GN, εκπροσωπούμενη από τον πατέρα της HM

Εναγομένη: ZU, ως σύνδικος πτωχεύσεως της Niki Luftfahrt GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Υφίσταται «δυστύχημα» το οποίο θεμελιώνει ευθύνη του αερομεταφορέα κατά την έννοια του άρθρου 17, παράγραφος 1, της συμβάσεως για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία συνήφθη στις 28 Μαΐου 1999 στο Μόντρεαλ, υπεγράφη στις 9 Δεκεμβρίου 1999 από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα βάσει του άρθρου 300, παράγραφος 2, ΕΚ και εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 2001/539/ΕΚ (1) του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 2001 (σύμβαση του Μόντρεαλ), σε περίπτωση που ποτήρι με καυτό καφέ έχει τοποθετηθεί στο τραπεζάκι του εμπρόσθιου καθίσματος εντός αεροσκάφους εν πτήσει και για αδιευκρίνιστους λόγους ολισθαίνει και ανατρέπεται με αποτέλεσμα ένας επιβάτης να υποστεί εγκαύματα;

(1) Απόφαση 2001/539/ΕΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2001, για την σύναψη από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα της σύμβασης για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές (σύμβαση του Μόντρεαλ) (ΕΕ 2001, L 194, σ. 38).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 16 Αυγούστου 2018 — IL κ.λπ. κατά Land Nordrhein-Westfalen

(Υπόθεση C-535/18)

(2018/C 427/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: IL, JK, KJ, LI, NG, MH, OF, PE, κοινωνία συγκληρονόμων της QD (αποτελούμενη από τους RC και SB), TA, UZ, VY, WX

Καθού: Land Nordrhein-Westfalen

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων (1) στο περιβάλλον –στο εξής: UVP-RL– να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αντίκειται σε αυτό μια διάταξη του εθνικού δικαίου, σύμφωνα με την οποία ένας προσφεύγων που δεν είναι αναγνωρισμένη ένωση για την προστασία του περιβάλλοντος δύναται να ζητήσει την ακύρωση αποφάσεως λόγω διαδικαστικής πλημμέλειας μόνον αν η διαδικαστική πλημμέλεια στέρησε από τον ίδιο τη δυνατότητα της νομοθετικώς προβλεπόμενης συμμετοχής στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων;

α)

Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημεία i έως iii, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (2), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 της οδηγίας 2014/101/ΕΕ της Επιτροπής, της 30ής Οκτωβρίου 2014 (3), –στο εξής: οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα (WRRL)– να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν περιέχει μόνον ένα κριτήριο ουσιαστικού δικαίου, αλλά και διατάξεις σχετικές με τη διοικητική διαδικασία αδειοδοτήσεως;

β)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα α):

Πρέπει η συμμετοχή του κοινού κατά το άρθρο 6 UVP-RL να αναφέρεται πάντοτε υποχρεωτικώς στα έγγραφα που σχετίζονται με τον έλεγχο από πλευράς δικαίου των υδάτων υπό την προαναφερθείσα έννοια ή επιτρέπεται διαφοροποίηση βάσει του χρονικού σημείου εκδόσεως του εγγράφου και της πολυπλοκότητάς του;

Πρέπει η «υποβάθμιση της καταστάσεως ενός συστήματος υπογείων υδάτων» για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', σημείο i, της WRRL να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι υποβάθμιση της χημικής καταστάσεως ενός συστήματος υπογείων υδάτων υφίσταται μόλις υπάρξει, λόγω του έργου, υπέρβαση τουλάχιστον ενός περιβαλλοντικού ποιοτικού προτύπου για μία παράμετρο και ότι, ανεξαρτήτως αυτού, σε περίπτωση υπερβάσεως του κρίσιμου ορίου ενός ρύπου, κάθε περαιτέρω (μετρήσιμη) άνοδος της συγκεντρώσεώς του συνιστά υποβάθμιση;

α)

Πρέπει το άρθρο 4 της WRRL –λαμβανομένης υπόψη της δεσμευτικής ισχύος του (άρθρο 288 ΣΛΕΕ) και της εγγυήσεως αποτελεσματικής έννομης προστασίας (άρθρο 19 ΣΕΕ)– να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι όλα τα μέλη του κοινού που επηρεάζονται από ένα έργο και υποστηρίζουν ότι θίγονται τα δικαιώματά τους από την αδειοδότηση του έργου έχουν, επίσης, το δικαίωμα να προβάλλουν ενώπιον δικαστηρίου παραβάσεις της απαγορεύσεως υποβαθμίσεως και της υποχρεώσεως βελτιώσεως των υδάτων βάσει του σχετικού δικαίου;

β)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα α):

Πρέπει το άρθρο 4 της WRRL –λαμβανομένου υπόψη του σκοπού που επιδιώκει– να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τουλάχιστον οι προσφεύγοντες που διατηρούν ιδιωτικό φρέαρ για οικιακή χρήση σε χωρική εγγύτητα προς το σχεδιαζόμενο τμήμα του οδικού δικτύου δικαιούνται να προβάλλουν ενώπιον δικαστηρίου παραβάσεις της απαγορεύσεως υποβαθμίσεως και της υποχρεώσεως βελτιώσεως των υδάτων βάσει του σχετικού δικαίου;

(1) EE 2012, L 26, σ. 1.

(2) EE 2000, L 327, σ. 1.

(3) EE 2014, L 311, σ. 32.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 17 Αυγούστου 2018 — YV

(Υπόθεση C-537/18)

(2018/C 427/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: YV

Καθής: Krajowa Rada Sądownictwa

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (1), την έννοια ότι, σε περίπτωση που δικαστήριο τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους επιληφθεί μέσου παροχής ένδικης προστασίας, με το οποίο προβάλλεται παράβαση της απαγορεύσεως διακρίσεων λόγω ηλικίας όσον αφορά δικαστή του δικαστηρίου αυτού, και αιτήσεως αναστολής εκτελέσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, που έχει κατατεθεί συγχρόνως με την άσκηση του εν λόγω μέσου, το δικαστήριο αυτό υποχρεούται –προκειμένου να διασφαλίσει, μέσω της λήψεως προσωρινών μέτρων κατά το εθνικό δίκαιο, την προστασία δικαιωμάτων αντλούμενων από το δίκαιο της Ένωσης– να μην εφαρμόσει εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας η αρμοδιότητα για την εξέταση της ένδικης διαφοράς στο πλαίσιο της οποίας ασκήθηκε το μέσο αυτό ανατίθεται σε τμήμα του εν λόγω δικαστηρίου, το οποίο δεν λειτουργεί ελλείψει διορισμού δικαστών στις προβλεπόμενες θέσεις;

(1) ΕΕ 2000, L 303, σ. 16

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα επανεξετάσεως) της 17ης Σεπτεμβρίου 2018 περί επανεξετάσεως της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (αναιρετικό τμήμα) που εκδόθηκε στις 19 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-646/16 P, Simpson κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-542/18 RX)

(2018/C 427/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Αναιρεσείων: Erik Simpson (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ζητήματα προς επανεξέταση

Αντικείμενο της επανεξετάσεως θα αποτελέσει το ζήτημα αν, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της γενικής αρχής περί ασφάλειας δικαίου, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Ιουλίου 2018, Simpson κατά Συμβουλίου (T-646/16 P, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:493), θίγει την ενότητα ή τη συνοχή του δικαίου της Ένωσης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο, ως αναιρετικό δικαιοδοτικό όργανο, έκρινε ότι ο δικαστικός σχηματισμός που εξέδωσε τη διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 24ης Ιουνίου 2016, Simpson κατά Συμβουλίου (F-142/11 RENV, EU:F:2016:136), δεν είχε νόμιμη σύνθεση, λόγω πλημμέλειας την οποία ενείχε η διαδικασία διορισμού ενός εκ των μελών του δικαστικού σχηματισμού αυτού και η οποία συνεπαγόταν παραβίαση της αρχής του νόμιμου δικαστή που κατοχυρώνεται με το άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, πρώτη περίοδος, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η επανεξέταση θα αφορά ειδικότερα το ζήτημα αν, όπως και στην περίπτωση των διαλαμβανομένων στο άρθρο 277 ΣΛΕΕ πράξεων, ο διορισμός δικαστή μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο παρεμπίπτοντος ελέγχου νομιμότητας ή αν αυτός ο παρεμπίπτων έλεγχος νομιμότητας –επί της αρχής ή λόγω παρελεύσεως ορισμένου χρονικού διαστήματος– αποκλείεται ή περιορίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις πλημμελειών προκειμένου να διασφαλισθεί η νομική σταθερότητα και η ισχύς του δεδικασμένου.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/12

(Υπόθεση C-543/18 RX)

(2018/C 427/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Αναιρεσείων: HG (εκπρόσωπος: L. Levi, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Ζητήματα προς επανεξέταση

1)	Επιβάλλεται η επανεξέταση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Ιουλίου 2018, HG κατά Επιτροπής (T-693/16 P, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:492).

Αντικείμενο της επανεξετάσεως θα αποτελέσει το ζήτημα αν, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της γενικής αρχής περί ασφάλειας δικαίου, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Ιουλίου 2018, HG κατά Επιτροπής (T-693/16 P, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:492), θίγει την ενότητα ή τη συνοχή του δικαίου της Ένωσης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο, ως αναιρετικό δικαιοδοτικό όργανο, έκρινε ότι ο δικαστικός σχηματισμός που εξέδωσε την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Ιουλίου 2016, HG κατά Επιτροπής (F-149/15, EU:F:2016:155), δεν είχε νόμιμη σύνθεση, λόγω πλημμέλειας την οποία ενείχε η διαδικασία διορισμού ενός εκ των μελών του δικαστικού σχηματισμού αυτού και η οποία συνεπαγόταν παραβίαση της αρχής του νόμιμου δικαστή που κατοχυρώνεται με το άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, πρώτη περίοδος, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι κατά το άρθρο 23 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενδιαφερόμενοι και οι ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης διάδικοι καλούνται να καταθέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις γραπτές παρατηρήσεις τους επί του εν λόγω ζητήματος εντός προθεσμίας ενός μηνός από την επίδοση της παρούσας αποφάσεως.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Αυστρία) στις 23 Αυγούστου 2018 — FN κ.λπ.

(Υπόθεση C-546/18)

(2018/C 427/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: FN, GM, Adler Real Estate AG, HL, Petrus Advisers LLP

Καθής διοικητική αρχή: Übernahmekommission

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποκλείουν τα άρθρα 4 και 17 της οδηγίας 2004/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς (1) — ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα της αρχής της αποτελεσματικότητας του δικαίου της Ένωσης — ερμηνεία σύμφωνα με την οποία δεν αναγνωρίζεται σε απόφαση της εποπτικής αρχής του άρθρου 4 της οδηγίας 2004/25/ΕΚ που κατέστη απρόσβλητη και με την οποία διαπιστώθηκε παράβαση από κάποιο πρόσωπο διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίστηκαν προς μεταφορά της οδηγίας 2004/25/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη, δεσμευτική ισχύς στο πλαίσιο διαδικασίας διώξεως διοικητικών παραβάσεων ποινικού χαρακτήρα που κινήθηκε μεταγενέστερα από αυτήν την εποπτική αρχή κατά του ίδιου προσώπου, με αποτέλεσμα το πρόσωπο αυτό να έχει στη διάθεσή του εκ νέου όλες τις ουσιαστικές και νομικές ενστάσεις και τα αποδεικτικά μέσα για να αμφισβητήσει την παράβαση κανόνα δικαίου που έχει διαπιστωθεί με την ήδη καταστάσα απρόσβλητη απόφαση;

Αποκλείουν τα άρθρα 4 και 17 της οδηγίας 2004/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς — ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα της αρχής της αποτελεσματικότητας του δικαίου της Ένωσης — ερμηνεία σύμφωνα με την οποία δεν αναγνωρίζεται σε απόφαση της εποπτικής αρχής του άρθρου 4 της οδηγίας 2004/25/ΕΚ που κατέστη απρόσβλητη και με την οποία διαπιστώθηκε παράβαση από κάποιο νομικό πρόσωπο διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίστηκαν προς μεταφορά της οδηγίας 2004/25/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη, δεσμευτική ισχύς στο πλαίσιο διαδικασίας διώξεως διοικητικών παραβάσεων ποινικού χαρακτήρα που κινήθηκε μεταγενέστερα από αυτήν την εποπτική αρχή κατά του οργάνου που εκπροσωπεί αυτό το νομικό πρόσωπο, με αποτέλεσμα το πρόσωπο αυτό (το όργανο) να έχει εκ νέου στη διάθεσή του όλες τις ουσιαστικές και νομικές ενστάσεις και τα αποδεικτικά μέσα για να αμφισβητήσει την παράβαση κανόνα δικαίου που έχει διαπιστωθεί με την ήδη καταστάσα απρόσβλητη απόφαση;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα 1:

Αποκλείει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης εσωτερική πρακτική κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία αναγνωρίζεται σε απόφαση της εποπτικής αρχής του άρθρου 4 της οδηγίας 2004/25/ΕΚ που κατέστη απρόσβλητη και με την οποία διαπιστώθηκε παράβαση από κάποιο πρόσωπο διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίστηκαν προς μεταφορά της οδηγίας 2004/25/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη, δεσμευτική ισχύς στο πλαίσιο διαδικασίας διώξεως διοικητικών παραβάσεων ποινικού χαρακτήρα που κινήθηκε μεταγενέστερα από αυτήν την εποπτική αρχή κατά του ίδιου προσώπου, με αποτέλεσμα το πρόσωπο αυτό να εμποδίζεται να αμφισβητήσει από ουσιαστική και νομική άποψη την ήδη κατά τρόπο απρόσβλητο διαπιστωθείσα παράβαση κανόνα δικαίου;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα 2.:

Αποκλείει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης εσωτερική πρακτική κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία αναγνωρίζεται σε απόφαση της εποπτικής αρχής του άρθρου 4 της οδηγίας 2004/25/ΕΚ που κατέστη απρόσβλητη και με την οποία διαπιστώθηκε παράβαση από κάποιο νομικό πρόσωπο διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίστηκαν προς μεταφορά της οδηγίας 2004/25/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη, δεσμευτική ισχύς στο πλαίσιο διαδικασίας διώξεως διοικητικών παραβάσεων ποινικού χαρακτήρα που κινήθηκε μεταγενέστερα από αυτήν την εποπτική αρχή κατά του οργάνου που εκπροσωπεί αυτό το νομικό πρόσωπο, με αποτέλεσμα το πρόσωπο αυτό (το όργανο) να εμποδίζεται να αμφισβητήσει από ουσιαστική και νομική άποψη την ήδη κατά τρόπο απρόσβλητο διαπιστωθείσα παράβαση κανόνα δικαίου;

(1) ΕΕ 2004, L 142, σ. 12.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) στις 30 Αυγούστου 2018 — K.H.K. κατά B.A.C., E.E.K.

(Υπόθεση C-555/18)

(2018/C 427/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: K.H.K.

Καθών: B.A.C, E.E.K.

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά η διαταγή πληρωμής για χρηματική απαίτηση βάσει του άρθρου 410 του Grazhdanski protsesualen kodeks (κώδικα πολιτικής δικονομίας), η οποία δεν έχει αποκτήσει ακόμη ισχύ δεδικασμένου, δημόσιο έγγραφο κατά την έννοια του άρθρου 4, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΕ) 655/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014 (1);

Εάν η διαταγή πληρωμής βάσει του άρθρου 410 GPK δεν συνιστά δημόσιο έγγραφο, πρέπει, κατόπιν αιτήσεως να κινηθεί, εκτός του πλαισίου της διαδικασίας του άρθρου 410 GPK, η ειδική διαδικασία του άρθρου 5, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 655/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014;

Εάν η διαταγή πληρωμής βάσει του άρθρου 410 GPK συνιστά δημόσιο έγγραφο, υποχρεούται το δικαστήριο να εκδώσει απόφαση εντός της προθεσμίας του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 655/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, σε περίπτωση που διάταξη του εθνικού δικαίου ορίζει ότι οι προθεσμίες αναστέλλονται κατά τη διάρκεια των δικαστικών διακοπών;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 655/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, περί της διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής δέσμευσης λογαριασμού προς διευκόλυνση της διασυνοριακής είσπραξης οφειλών σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2014, L 189, σ. 59).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 — C GmbH & Co. KG κατά Finanzamt Z

(Υπόθεση C-573/18)

(2018/C 427/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: C GmbH & Co. KG

Καθής και αναιρεσίβλητη: Finanzamt Ζ

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει, υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, υπό τις οποίες οργάνωση παραγωγών κατά την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 1, και του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (στο εξής: κανονισμός 2200/96) (1) παραδίδει αγαθά στους παραγωγούς που είναι μέλη της και λαμβάνει, έναντι της παραδόσεως αυτής, από τους παραγωγούς πληρωμή που δεν καλύπτει την τιμή αγοράς,

α)

να θεωρηθεί ότι συντρέχει ανταλλαγή με συμπληρωματική καταβολή μετρητών, διότι οι παραγωγοί έχουν αναλάβει συμβατικώς έναντι της οργανώσεως παραγωγών, ως αντιπαροχή για την πράξη παραδόσεως των αγαθών, την υποχρέωση να προμηθεύουν την οργάνωση παραγωγών καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου δεσμεύσεώς τους με οπωροκηπευτικά, με αποτέλεσμα να λαμβάνεται ως βάση επιβολής του επί της πράξεως φόρου η τιμή αγοράς που κατέβαλε για τα επενδυτικά αγαθά η οργάνωση παραγωγών στους προηγούμενους δικούς της προμηθευτές;

β)

να θεωρηθεί ότι το ποσό που καταβάλλει πραγματικά το επιχειρησιακό ταμείο στην οργάνωση παραγωγών για την πράξη αποτελεί, στο σύνολό του, «επιδότηση που συνδέεται [άμεσα] με την τιμή των πράξεων αυτών» υπό την έννοια του άρθρου 11, A, παράγραφος 1, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (στο εξής: οδηγία 77/388/ΕΟΚ) (2), με αποτέλεσμα η βάση επιβολής του φόρου να περιλαμβάνει και τη χρηματοδοτική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 15 του κανονισμού 2200/96, που χορηγήθηκε στο επιχειρησιακό ταμείο βάσει επιχειρησιακού προγράμματος;

Σε περίπτωση που, σύμφωνα με την απάντηση στο πρώτο ερώτημα, πρέπει να ληφθούν ως βάση επιβολής του φόρου μόνο οι πληρωμές που έγιναν από τους παραγωγούς, όχι όμως η υποχρέωση προμήθειας και η χρηματοδοτική ενίσχυση: Αποκλείει, υπό τις περιστάσεις που αναφέρονται στο πρώτο ερώτημα, το άρθρο 11, A, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ εθνικό ειδικό μέτρο ερειδόμενο στο άρθρο 27, παράγραφος 1, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, όπως το άρθρο 10, παράγραφος 5, σημείο 1, του Umsatzsteuergesetz (νόμου περί φόρου κύκλου εργασιών), σύμφωνα με το οποίο η βάση επιβολής του φόρου επί των πράξεων προς τους παραγωγούς είναι η τιμή αγοράς που καταβλήθηκε για τα επενδυτικά αγαθά από την οργάνωση παραγωγών προς τους προηγούμενους δικούς της προμηθευτές, διότι οι παραγωγοί είναι συνδεόμενα πρόσωπα;

3)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: ισχύει αυτό ακόμη και όταν οι παραγωγοί δικαιούνται πλήρη έκπτωση φόρου εισροών, διότι τα επενδυτικά αγαθά υπόκεινται στο διακανονισμό των εκπτώσεων φόρου (άρθρο 20 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ);

(1) ΕΕ 1996, L 297, σ. 1.

(2) ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 — C-eG κατά Finanzamt Z

(Υπόθεση C-574/18)

(2018/C 427/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων και αναιρεσείων: C-eG

Καθής και αναιρεσίβλητη: Finanzamt Z

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

β)

να θεωρηθεί ότι το ποσό που καταβάλλει πραγματικά το επιχειρησιακό ταμείο στην οργάνωση παραγωγών για την πράξη αποτελεί, στο σύνολό του, «επιδότηση που συνδέεται [άμεσα] με την τιμή των πράξεων αυτών» υπό την έννοια του άρθρου 11, A, παράγραφος 1, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (στο εξής: οδηγία 77/388/ΕΟΚ) (2), με αποτέλεσμα η βάση επιβολής του φόρου να περιλαμβάνει και τη χρηματοδοτική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 15 του κανονισμού 2200/96, που χορηγήθηκε στο επιχειρησιακό ταμείο από τις αρμόδιες αρχές βάσει επιχειρησιακού προγράμματος;

3)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: ισχύει αυτό ακόμη και όταν οι παραγωγοί δικαιούνται πλήρη έκπτωση φόρου εισροών, διότι τα επενδυτικά αγαθά υπόκεινται στο διακανονισμό των εκπτώσεων φόρου (άρθρο 20 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ);

(1) ΕΕ 1996, L 297, σ. 1.

(2) ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 14 Σεπτεμβρίου 2018 — Energiavirasto

(Υπόθεση C-578/18)

(2018/C 427/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ασκήσασα ένδικο μέσο: Energiavirasto

Λοιποί μετέχοντες στη διαδικασία: A, Caruna Oy

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 37 της οδηγίας 2009/72/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενεργείας και για την κατάργηση της οδηγίας 2003/54/ΕΚ, την έννοια ότι πελάτης επιχειρήσεως διαχειρίσεως δικτύων, ο οποίος έχει την ιδιότητα του καταναλωτή και ο οποίος έχει κινήσει ενώπιον της εθνικής ρυθμιστικής αρχής διαδικασία που αφορά την εν λόγω επιχείρηση, πρέπει να λογίζεται ως «μέρος θιγόμενο», κατά την έννοια της παραγράφου 17 του εν λόγω άρθρου, το οποίο θίγεται από την απόφαση της ρυθμιστικής αρχής και το οποίο έχει, ως εκ τούτου, δικαίωμα να ασκήσει, ενώπιον εθνικού δικαστηρίου, ένδικο βοήθημα κατά αποφάσεως της εθνικής ρυθμιστικής αρχής που αφορά την επιχείρηση διαχειρίσεως δικτύων;

Δύναται, σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι το περιγραφέν στο πρώτο ερώτημα άτομο δεν πρέπει να λογίζεται ως «μέρος θιγόμενο» κατά την έννοια του άρθρου 37 της οδηγίας 2009/72 για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, πελάτης που έχει την ιδιότητα του καταναλωτή –και που έχει καθεστώς όπως αυτό του ασκήσαντος το ένδικο βοήθημα στην κύρια δίκη– να στηρίξει σε άλλη νομική βάση δικαίωμα απορρέον από το δίκαιο της Ένωσης να μετάσχει σε διαδικασία διεξαγόμενη ενώπιον της ρυθμιστικής αρχής με αντικείμενο την εξέταση αιτήσεώς του περί λήψεως ορισμένου μέτρου και/ή να ζητήσει την περαιτέρω εξέταση της υποθέσεως από εθνικό δικαστήριο, ή μήπως πρόκειται για ζήτημα που κρίνεται με βάση το εθνικό δίκαιο;

(1) EE 2009, L 211, σ. 55.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 — RB κατά TÜV Rheinland LGA Products GmbH κ.λπ.

(Υπόθεση C-581/18)

(2018/C 427/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: RB

Εναγόμενες και εφεσίβλητες: TÜV Rheinland LGA Products GmbH, Allianz IARD S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Αποτελούν αποδέκτες της απαγορεύσεως των διακρίσεων του άρθρου 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ όχι μόνον τα κράτη μέλη και τα όργανα της Ένωσης αλλά και ιδιώτες (άμεση τριτενέργεια του άρθρου 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ);

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι αρνητική και το άρθρο 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ δεν εφαρμόζεται στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών: Έχει το άρθρο 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ την έννοια ότι η διάταξη αυτή αποκλείει τον περιορισμό της προστασίας της ασφαλιστικής καλύψεως στις περιπτώσεις ζημιών, οι οποίες επέρχονται στη μητροπολιτική Γαλλία και στα γαλλικά υπερπόντια εδάφη, για τον λόγο ότι η αρμόδια γαλλική αρχή, το Bureau central de tarification (Κεντρική Υπηρεσία Τιμολόγησης) δεν προέβαλε αντιρρήσεις κατά της σχετικής ρήτρας, μολονότι η ρήτρα αυτή παραβιάζει το άρθρο 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ διότι εμπεριέχει έμμεση διάκριση λόγω ιθαγενείας;

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική: Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί σε περιπτώσεις τριτενέργειας να δικαιολογείται έμμεση διάκριση; Ειδικότερα: Μπορεί εδαφικός περιορισμός της ασφαλιστικής προστασίας στις περιπτώσεις ζημιών, οι οποίες επέρχονται εντός συγκεκριμένου κράτους μέλους της ΕΕ, να δικαιολογείται με το επιχείρημα του περιορισμού της υποχρεώσεως εγγυήσεως που υπέχει η ασφαλιστική επιχείρηση και του ύψους των ασφαλίστρων, όταν συγχρόνως οι σχετικές ασφαλιστικές συμβάσεις προβλέπουν ότι σε περίπτωση συρροής ζημιών η κάλυψη ανά ζημιογόνο γεγονός και η κάλυψη ανά ασφαλιστικό έτος περιορίζονται ως προς το ύψος του ποσού;

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική: Έχει το άρθρο 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ την έννοια ότι αποκλείει την προβολή εκ μέρους του ασφαλιστή, ο οποίος κατά παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει καλύψει μόνον περιπτώσεις ζημιών, οι οποίες επέρχονται στην μητροπολιτική Γαλλία και στα γαλλικά υπερπόντια εδάφη, της ενστάσεως ότι η πληρωμή δεν είναι δυνατή, επειδή έχει πλέον ήδη εξαντληθεί το ανώτατο ποσό καλύψεως, σε περίπτωση που η ζημία επήλθε εκτός των εδαφών αυτών;

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/19

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 η Viscas Corp. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-422/14, Viscas κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-582/18 P)

(2018/C 427/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Viscas Corp. (εκπρόσωπος: J.-F. Bellis, lawyer)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Furukawa Electric Co. Ltd

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση T-422/14, Viscas Corp. κατά Επιτροπής, καθόσον απέρριψε τον λόγο ακύρωσης που στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά τον υπολογισμό του ύψους του προστίμου που επιβλήθηκε στη Viscas και καταδίκασε την τελευταία στα δικαστικά έξοδα·

—	να αναιρέσει το άρθρο 2 της αποφάσεως C(2014) 2139 τελικό (1) της Επιτροπής, καθόσον καθορίζει το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στη Viscas σε 34 992 000 ευρώ·

—	να καθορίσει το ύψος του βαρύνοντος τη Viscas προστίμου λόγω της παραβάσεως που διαπιστώνεται στο άρθρο 1 της εν λόγω αποφάσεως σε 19 595 520 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα τόσο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως η Viscas προβάλλει έναν μόνο λόγο αναιρέσεως, ισχυριζόμενη ότι η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης, καθόσον επικυρώνει τη μεθοδολογία για τον προσδιορισμό της σχετικής αξίας των πωλήσεων που εφάρμοσε η Επιτροπή στην προσβαλλόμενη απόφαση, μεθοδολογία βασιζόμενη στο σημείο 18 των κατευθυντηρίων γραμμών για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων (2). Η εν λόγω μεθοδολογία παρέχει σαφές πλεονέκτημα στους παραγωγούς που μετείχαν τόσο στον ευρωπαϊκό όσο και στον διεθνή μηχανισμό της σύμπραξης που αποτέλεσε την εν λόγω παράβαση και εισάγει διάκριση εις βάρος εκείνων που μετείχαν μόνο στον διεθνή μηχανισμό. Πράγματι, κατά τον προσδιορισμό της συμμετοχής εκάστου παραγωγού στην παράβαση δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη ο ευρωπαϊκός μηχανισμός της σύμπραξης και, ως εκ τούτου, υποτιμάται σημαντικά η βαρύτητα της παραβάσεως των παραγωγών εκείνων που μετείχαν σε αμφότερους τους μηχανισμούς της σύμπραξης, με αποτέλεσμα να ευνοούνται όσοι μετείχαν και στους δύο μηχανισμούς αντί μόνο στον έναν, καθόσον τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν είναι, κατά μέσο όρο, κατά 44 % χαμηλότερα σε σχέση με εκείνα που θα τους βάρυναν αν η παράβαση είχε περιοριστεί στον ευρωπαϊκό μηχανισμό της σύμπραξης.

(1) Απόφαση της Επιτροπής, της 2ας Απριλίου 2014, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση AT.39610 — Ηλεκτρικά καλώδια) (κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2014) 2139 τελικό) (ΕΕ 2012, C 319, σ. 10).

(2) Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 2 σημείο α) του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (ΕΕ 2006, C 210, σ. 2).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/20

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2018 η Furukawa Electric Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-444/14, Furukawa Electric κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-589/18 P)

(2018/C 427/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Furukawa Electric Co. Ltd (εκπρόσωποι: C. Pouncey, A. Luke, Solicitors)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Viscas Corp.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση στην υπόθεση T-444/2014, Furukawa Electric κατά Επιτροπής, κατά το μέτρο που απορρίφθηκε: (i) το πρώτο σκέλος του πέμπτου λόγου ακυρώσεως τον οποίο προέβαλε η Furukawa· και (ii) το τρίτο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως τον οποίο προέβαλε η Furukawa· επίσης, κατά το μέρος της που αφορά τον υπολογισμό του ύψους του προστίμου της Furukawa και την καταδίκη της τελευταίας στα δικαστικά έξοδα·

—	να αναιρέσει το άρθρο 2 […] της αποφάσεως C(2014) 2139 τελικό (1) της Επιτροπής, με το οποίο επιβλήθηκε στη Furukawa πρόστιμο ύψους 8 858 000 ευρώ·

—	να ορίσει το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στη Furukawa με το άρθρο 2, […] της αποφάσεως της Επιτροπής σε 4 844 000 ευρώ·

—

εφόσον το Δικαστήριο αναιρέσει την απόφαση στην υπόθεση T-422/2014, Viscas κατά Επιτροπής, και μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στη Viscas με το άρθρο 2 […] της αποφάσεως της Επιτροπής C(2014) 2139 τελικό, να μειώσει αντιστοίχως το ύψος του προστίμου για την καταβολή του οποίου ευθύνεται εις ολόκληρον η Furukawa, όπως προκύπτει από τη σκέψη 291 της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-444/2014· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Furukawa στο πλαίσιο τόσο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου θα πρέπει να αναιρεθεί για τους εξής λόγους:

Πρώτον, Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του σημείου 18 των κατευθυντηρίων γραμμών για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων (2) κρίνοντας ότι ορθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε υπόψη, κατά τον προσδιορισμό της σχετικής αξίας των πωλήσεων της αναιρεσείουσας από τις 18 Φεβρουαρίου 1999 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2001, τις πωλήσεις που έγιναν από τη Fujikura Ltd., δεδομένου ότι μεταξύ της τελευταίας αυτής οντότητας και της αναιρεσείουσας ουδείς δομικός, οργανωτικός ή νομικός δεσμός υφίστατο κατά την ως άνω χρονική περίοδο. Η αναιρεσείουσα και η Fujikura Ltd. δεν αποτελούσαν μία ενιαία επιχείρηση κατά την εν λόγω χρονική περίοδο, ως εκ τούτου δεν ήταν νομικώς ορθό να ληφθούν υπόψη οι προαναφερθείσες πωλήσεις κατά τον προσδιορισμό της αξίας των πωλήσεων της αναιρεσείουσας. Ο συνυπολογισμός των πωλήσεων αυτών συνιστά παραβίαση της αρχής του προσωποπαγούς της ευθύνης και είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ύψους του προστίμου που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα κατά 200 000 ευρώ τουλάχιστον.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή των κανόνων περί ίσης μεταχείρισης κρίνοντας ότι ορθώς η Επιτροπή εφάρμοσε το σημείο 18 των κατευθυντηρίων γραμμών για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων ως προς το σύνολο των αποδεκτών της αποφάσεως της Επιτροπής στην υπόθεση «Καλώδια ισχύος», παρά τις θεμελιώδεις διαφορές που υπήρχαν στις περιπτώσεις των εμπλεκομένων. Οι Ευρωπαίοι παραγωγοί συμμετείχαν σε μια παγκόσμια σύμπραξη κατανομής της αγοράς, καθώς επίσης και σε μια ευρωπαϊκή σύμπραξη, ενώ οι Ιάπωνες και Κορεάτες παραγωγοί (περιλαμβανομένης και της αναιρεσείουσας) συμμετείχαν μόνο στην παγκόσμια σύμπραξη κατανομής της αγοράς. Λόγω της παραβιάσεως της αρχής της ίσης μεταχείρισης εξαιτίας της οριζόντιας εφαρμογής του σημείου 18 των κατευθυντηρίων γραμμών για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων σε όλους τους αποδέκτες, μέσω της οποίας ευνοήθηκαν οι Ευρωπαίοι παραγωγοί διά της μειώσεως κατά 44 % της αξίας των αντίστοιχων πωλήσεών τους (και συνεπώς των προστίμων του), και κατόπιν της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση 580/12 P, Guardian Industries και Guardian Europe κατά Επιτροπής, η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο να επανορθώσει την εν λόγω παραβίαση μειώνοντας κατά 44 % το ύψος του προστίμου που της επιβλήθηκε.

(1) Απόφαση της Επιτροπής, της 2ας Απριλίου 2014, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση AT.39610 — Καλώδια ισχύος) (κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2014) 2139 τελικό) (ΕΕ 2014, C 319, σ. 10).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/21

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2018 η Fujikura Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-451/14, Fujikura κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-590/18 P)

(2018/C 427/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Fujikura Ltd (εκπρόσωπος: L. Gyselen, δικηγόρος)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Viscas Corp.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, στο μέτρο που έγινε δεκτός ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο είχε προβληθεί παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά τον υπολογισμό του ύψους του προστίμου που της επιβλήθηκε·

—

να αποφανθεί οριστικά επί της διαφοράς κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 61, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου και:

—	να αναιρέσει το άρθρο 2 […] της αποφάσεως της 2ης Απριλίου 2014 της Επιτροπής (1), με το οποίο επιβλήθηκε στην Fujikura Ltd. πρόστιμο ύψους 8 152 000 ευρώ· και

—	να μειώσει το ως άνω πρόστιμο κατά 44 % σε 4 565 120 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο επικυρώνοντας την προσέγγιση της Επιτροπής, η οποία εφάρμοσε το σημείο 18 των κατευθυντηρίων γραμμών της του 2006 (2) ως αν η παράβαση στο σύνολό της συνδεόταν μόνο με το «παγκόσμιο σκέλος» της συμπράξεως και δεν είχε ένα «σκέλος εντός ΕΟΧ», όπου εμπλέκονταν αποκλειστικώς οι Ευρωπαίοι προμηθευτές.

Κατ’ αποτέλεσμα, η Επιτροπή προσδιόρισε τη θεωρητική αξία των πωλήσεων των μετεχόντων στη σύμπραξη κατά τέτοιον τρόπο, ώστε υποτιμήθηκε σημαντικά η συμμετοχή των Ευρωπαίων προμηθευτών και υπερτιμήθηκε η συμμετοχή των Ασιατών προμηθευτών, περιλαμβανομένης της Fujikura, στην εν λόγω παράβαση.

(2) Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 23, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (ΕΕ 2006, C 210, σ. 2).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/22

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 η Δημοκρατία της Αυστρίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-356/15, Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-594/18 P)

(2018/C 427/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωπος: Dr. G. Hesse)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, Τσεχική Δημοκρατία, Γαλλική Δημοκρατία, Ουγγαρία, Δημοκρατία της Πολωνίας, Ρουμανία, Σλοβακική Δημοκρατία, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-356/15, Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

να κάνει δεκτό στο σύνολό του το πρωτοδίκως προβληθέν αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως (ΕΕ) 2015/658 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 8ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με το μέτρο ενισχύσεως SA.34947 (2013/C) (πρώην 2013/N) που προτίθεται να εφαρμόσει το Ηνωμένο Βασίλειο με σκοπό τη στήριξη του πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής Hinkley Point C (1)·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει συνολικά πέντε λόγους αναιρέσεως.

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Ανυπαρξία στόχου κοινού συμφέροντος της Ένωσης

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, καθόσον, σε αντίθεση με τη νομική κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, η κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής δεν συνιστά στόχο προς το συμφέρον της Ένωσης: Κατά συνέπεια, ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως σε συνδυασμό με το πέμπτο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, με τους οποίους προβλήθηκε ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας δεν ανταποκρίνεται στο απαραίτητο για την έγκριση της ενισχύσεως κοινό συμφέρον δυνάμει του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ

Εσφαλμένως κρίθηκε ότι τα μέτρα κρατικής ενισχύσεως συνάδουν με το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ. Στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως ορίσθηκε η ορισμένη οικονομική δραστηριότητα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ και εσφαλμένως παρελήφθη η εξέταση της υπάρξεως ανεπάρκειας της αγοράς. Ως εκ τούτου, ο πρώτος λόγος ακυρώσεως καθώς επίσης το πρώτο και δεύτερο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, που αφορούν τον ορισμό της αγοράς και την ύπαρξη ανεπάρκειας της αγοράς, δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: Απουσία επαρκούς ελέγχου αναλογικότητας

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου εσφαλμένως επικυρώνει τον ανεπαρκή έλεγχο αναλογικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι απόψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως προς την αναλογικότητα της ενισχύσεως δεν είναι ορθές ούτε κατανοητές, όπερ καθιστά την απόφαση άκυρη: Δεν θα έπρεπε, συνεπώς, να έχουν απορριφθεί ο έκτος λόγος ακυρώσεως, η δεύτερη αιτίαση του τρίτου σκέλους του ένατου λόγου ακυρώσεως και το έκτο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, με τους οποίους κατ’ ουσίαν επισημάνθηκε ο ανεπαρκής έλεγχος της αναλογικότητας των μέτρων.

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: Παράνομος χαρακτήρας των ενισχύσεων λειτουργίας

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι τα προβλεπόμενα μέτρα με σκοπό τη στήριξη του Hinkley Point C συνιστούν παράνομες ενισχύσεις λειτουργίας. Κατά συνέπεια, δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί ο τρίτος λόγος ακυρώσεως και η πρώτη αιτίαση του τρίτου σκέλους του ένατου λόγου ακυρώσεως, με τους οποίους προβλήθηκε ότι τα μέτρα του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να εξομοιωθούν με παράνομες ενισχύσεις λειτουργίας.

Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: Ανεπαρκής προσδιορισμός των στοιχείων της ενισχύσεως και παραβίαση της «ανακοινώσεως περί εγγυήσεων»

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο, αφενός, προσδιόρισε ανεπαρκώς τα στοιχεία της ενισχύσεως, και, αφετέρου, δεν έλαβε υπόψη την ύπαρξη παραβιάσεως της «ανακοίνωσης περί εγγυήσεων». Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως, ο όγδοος λόγος ακυρώσεως και το τέταρτο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, που αφορούν τον ανεπαρκή προσδιορισμό των στοιχείων της ενισχύσεως και την παραβίαση της ανακοινώσεως περί εγγυήσεων.

(1) ΕΕ 2015, L 109, σ. 44.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/23

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 η LS Cable & System Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-439/14, LS Cable & System κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-596/18 P)

(2018/C 427/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: LS Cable & System Ltd (εκπρόσωποι: S. Spinks, S. Kinsella, Solicitors)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, και, στο πλαίσιο αυτό, να ακυρώσει την απόφαση (1) κατά το μέτρο που αφορά την αναιρεσείουσα και να μειώσει, ασκώντας την πλήρη δικαιοδοσία του, το επιβληθέν στην αναιρεσείουσα πρόστιμο·

—	σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεν αποφανθεί οριστικώς επί της υπό κρίση υποθέσεως, να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προς επανεξέταση σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 184 του Κανονισμού Διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομικά σφάλματα και πρόδηλες στρεβλώσεις της πραγματικής σημασίας των αποδεικτικών μέσων, όσον αφορά τις προσφορές της αναιρεσείουσας για σχέδια του ΕΟΧ.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομικά σφάλματα, καθόσον σε αυτή το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η αναιρεσείουσα δεσμεύτηκε από τη συμφωνία περί εθνικής περιοχής συνεπεία της παρουσίας εκπροσώπου της σε συνάντηση και ότι, ως εκ τούτου, είναι εφαρμοστέα η νομολογία περί δημόσιας αποστασιοποιήσεως.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομικά σφάλματα, καθόσον σε αυτή το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η αναιρεσείουσα θα μπορούσε να αντικρούσει το τεκμήριο δεσμεύσεώς της από την αρχή της συμφωνίας περί εθνικής περιοχής, που συνάγεται από την παρουσία του εκπροσώπου της, μόνον εφόσον εξέφραζε τη «δημόσια αποστασιοποίησή» της κατά τη συνάντηση.

(1) Απόφαση C(2014) 2139 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Απριλίου 2014, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/24

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-680/13, Dr. K. Chrysostomides & Co. LLC κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.

(Υπόθεση C-597/18 P)

(2018/C 427/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. de Gregorio Merino, Ε. Χατζηιωακειμίδου, I. Gurov)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Dr. K. Chrysostomides & Co. LLC κ.λπ., Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωομάδα (Eurogroup), εκπροσωπούμενη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τα μέρη εκείνα των αναιρεσιβαλλομένων αποφάσεων στα οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε το Συμβούλιο για λογαριασμό του Eurogroup

—	και να καταδικάσει τους κατ’ αναίρεση αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως το Συμβούλιο ζητεί να αναιρεθούν τα μέρη εκείνα των αναιρεσιβαλλομένων αποφάσεων στα οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε το Συμβούλιο για λογαριασμό του Eurogroup προβάλλοντας τους εξής λόγους:

—	το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι το Eurogroup είναι «οντότητα της Ένωσης η οποία ιδρύεται τυπικώς με τις Συνθήκες»·

—	το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απέρριψε την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε το Συμβούλιο, αν και δεν προσδιόρισε ποιες «αρμοδιότητες» ανατίθενται στο Eurogroup από τις Συνθήκες·

—

το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι τυχόν αποδοχή της ενστάσεως απαραδέκτου που προέβαλε το Συμβούλιο θα είχε ως αποτέλεσμα «να ιδρύονται, εντός μάλιστα της έννομης τάξης της Ένωσης, οντότητες των οποίων οι πράξεις και οι συμπεριφορές δεν θα ήταν δυνατό να θεμελιώσουν ευθύνη της Ένωσης».

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/25

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-786/14, Ελένη Παυλικκά Μπουρδούβαλη κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.

(Υπόθεση C-598/18 P)

(2018/C 427/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. de Gregorio Merino, E. Χατζηϊωακειμίδου, I. Gurov)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ελένη Παυλικκά Μπουρδούβαλη κ.λπ., Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωομάδα (Eurogroup), εκπροσωπούμενη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τα μέρη εκείνα των αναιρεσιβαλλομένων αποφάσεων στα οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε το Συμβούλιο για λογαριασμό του Eurogroup

—	και να καταδικάσει τους κατ’ αναίρεση αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

—	το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι το Eurogroup είναι «οντότητα της Ένωσης η οποία ιδρύεται τυπικώς με τις Συνθήκες»·

—	το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απέρριψε την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε το Συμβούλιο, αν και δεν προσδιόρισε ποιες «αρμοδιότητες» ανατίθενται στο Eurogroup από τις Συνθήκες·

—

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/25

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 οι Prysmian SpA, Prysmian Cavi e Sistemi Srl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-475/14, Prysmian και Prysmian Cavi e Sistemi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-601/18 P)

(2018/C 427/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Prysmian SpA, Prysmian Cavi e Sistemi Srl (εκπρόσωποι: C. Tesauro, F. Russo, L. Armati, avvocati)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, The Goldman Sachs Group, Inc., Pirelli & C. SpA

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να κάνει δεκτά τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι το άρθρο 20 του κανονισμού 1/2003 (1) δεν απαγορεύει στην Επιτροπή να λάβει, με χρήση ψηφιακής τεχνολογίας έρευνας, αντίγραφα-εικόνες ολόκληρων σκληρών δίσκων των υπαλλήλων των αναιρεσειουσών χωρίς να έχει προηγουμένως εξετάσει τα περιεχόμενά τους, και να συνεχίσει την εξέτασή τους στις εγκαταστάσεις της Επιτροπής στις Βρυξέλλες. Κατά την ορθή ερμηνεία της, η διάταξη προβλέπει ότι έλεγχος μπορεί να διενεργείται μόνον στους χώρους της επιχειρήσεως, και η Επιτροπή μπορεί να λάβει αντίγραφα μόνων εκείνων των αρχείων των οποίων έχει εξετάσει τη συνάφεια. Δεδομένης της επεμβάσεως που συνεπάγεται για θεμελιώδη δικαιώματα των εταιριών και των υπαλλήλων τους, μια πρακτική τέτοιου χαρακτήρα όπως η λήψη, με χρήση ψηφιακής τεχνολογίας έρευνας, αντιγράφων-εικόνων ολόκληρων σκληρών δίσκων δεν θα πρέπει να υποβιβάζεται στο επίπεδο ενός επεξηγηματικού σημειώματος το οποίο παρέχει πλήρη διακριτική ευχέρεια στην Επιτροπή, αλλά θα πρέπει να ρυθμίζεται από τον νόμο, συμφώνως προς την αρχή της νομιμότητας.

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε τις αρχές της προσωπικής ευθύνης, της ασφάλειας δικαίου και της ίσης μεταχειρίσεως, ενώ, επίσης, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει, καθόσον έκρινε ότι ο καταλογισμός ευθύνης στην Prysmian Cavi e Sistemi με βάση την αρχή της οικονομικής συνέχειας δεν συνιστά εξαίρεση στον κανόνα που ορίζει ότι η ευθύνη ακολουθεί το νομικό πρόσωπο το οποίο διευθύνει την επιχείρηση κατά τον χρόνο της παραβάσεως. Όπως όλες οι εξαιρέσεις, θα πρέπει και αυτή να τυγχάνει αυστηρής εφαρμογής και μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον οσάκις διακυβεύεται η αποτελεσματικότητα των κανόνων ανταγωνισμού. Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τους ισχυρισμούς περί διάκρισης στην υπό κρίση υπόθεση, με την αιτιολογία ότι δεν μπορεί να υπάρχει ισότητα στην παρανομία, καθόσον ο καταλογισμός ευθύνης με βάση την αρχή της οικονομικής συνέχειας αποτελεί δυνατότητα που παρέχεται στην Επιτροπή.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει τον κύριο πρωτόδικο ισχυρισμό της εταιρίας, ότι η αρχή της «εθνικής περιοχής», εάν υποτεθεί ότι υπήρξε -quod non-, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί με πειστικό τρόπο σε όλες τις ετερογενείς περιστάσεις που μνημονεύονται στην απόφαση και να αποδείξει επαρκώς κατά τον νόμο τον ενιαίο και διαρκή χαρακτήρα της παραβάσεως.

Το Γενικό Δικαστήριο ενήργησε ultra petita και προσέβαλε τα κατοχυρωμένα στο άρθρο 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ δικαιώματα άμυνας της εταιρίας κατά την εκ μέρους του εξέταση του έβδομου λόγου ακυρώσεως που προέβαλαν πρωτοδίκως οι αναιρεσείουσες, σχετικά με τον χρόνο ενάρξεως της συμπράξεως. Το Γενικό Δικαστήριο προδήλως παρερμήνευσε τις ενώπιόν του προσκομισθείσες αποδείξεις και εφάρμοσε εσφαλμένο νομικό κριτήριο κατά την εξέτασή τους. Μια τέτοια πρόδηλη παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων είχε σαν αποτέλεσμα να συναγάγει το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένες συνέπειες και να καταλήξει στο εσφαλμένο νομικά συμπέρασμα ότι, στις 18 Φεβρουαρίου 1999, η Επιτροπή μπορούσε να αποδείξει τον χρόνο ενάρξεως παραβάσεως που επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών κατά το άρθρο 101 ΣΛΕΕ.

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως καθόσον επικύρωσε την αξιολόγηση της Επιτροπής ότι η κατανομή των έργων μεταξύ Ευρωπαίων παραγωγών στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού μόνον» σκέλους του μηχανισμού «R» της συμπράξεως [«European only — (R)»] εγγυάτο αύξηση του συντελεστή σοβαρότητας (και συνεπώς των «δικαιωμάτων εισόδου») κατά 2 % για τους Ευρωπαίους κατασκευαστές, ενώ τέτοια αύξηση δεν εφαρμόστηκε όσον αφορά τους Ασιάτες παραγωγούς. Δεν είναι δυνατόν, αφενός να γίνει δεκτό ότι διά της αποφάσεως της Επιτροπής μπορούσε να διαπιστωθεί ενιαία και διαρκής παράβαση βάσει ενός κανόνα εθνικής περιοχής που περιλάμβανε αλληλένδετους μηχανισμούς, αφετέρου να γίνει επίσης δεκτό ότι η ενεργός συμμετοχή στον έναν ή τον άλλον μηχανισμό δικαιολογεί διαφορετικό βαθμό σοβαρότητας για τους μετέχοντες. Ακόμη και αν οι Ασιάτες παραγωγοί δεν μετείχαν ενεργά στη φερόμενη ως ευρωπαϊκή κατανομή, συνεισέφεραν σε αυτή σε βαθμό συγκρίσιμο με εκείνο των Ευρωπαίων παραγωγών.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/27

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 οι Dr. K. Chrysostomides & Co. LLC κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-680/13, Dr. K. Chrysostomides & Co. LLC κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.

(Υπόθεση C-603/18 P)

(2018/C 427/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Dr. K. Chrysostomides & Co. LLC κ.λπ. (εκπρόσωπος: Π. Τριδήμας, Barrister)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωομάδα (Eurogroup), εκπροσωπούμενη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλαν οι ενάγοντες και ήδη αναιρεσείοντες στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία·

—	να καταδικάσει τους εναγομένους και ήδη κατ’ αναίρεση αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της υπό κρίση αναιρέσεως, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείοντες θεωρούν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον:

(α)	έκρινε ότι το Eurogroup δεν απαίτησε από την Κύπρο να λάβει τα μέτρα που τους ζημίωσαν, ή ότι η λήψη των εν λόγω μέτρων δεν απαιτήθηκε με πράξη για την οποία είναι υπεύθυνη η ΕΕ·

(β)	έκρινε ότι το δελτίο τύπου που εξέδωσε η ΕΚΤ στις 21 Μαρτίου 2013 δεν ζημίωσε τους αναιρεσείοντες·

(γ)

έκρινε ότι οι εναγόμενοι και ήδη κατ’ αναίρεση αντίδικοι δεν απαίτησαν από την Κύπρο, με ορισμένες άλλες πράξεις, να συνεχίσει να εφαρμόζει τα ζημιογόνα μέτρα και/ή δεν απαίτησαν τη λήψη των ζημιογόνων μέτρων, τα οποία ελήφθησαν με τροποποιήσεις που επήλθαν στα επίμαχα διατάγματα στις 30 Ιουλίου 2013·

(δ)	έκρινε ότι η απόφαση 2013/236 (1) του Συμβουλίου δεν επέτασσε τη λήψη όλων των σχετικών ζημιογόνων μέτρων·

(ε)

έκρινε ότι δεν υπήρξε κατάφωρη προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, που προστατεύεται από το άρθρο 17, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς και από το άρθρο 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου αριθ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, ούτε παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ή της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

Οι αναιρεσείοντες διατείνονται ότι τα ζημιογόνα μέτρα δεν είναι σύμφωνα προς τον κανόνα που επιβάλλει οι περιορισμοί στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας να προβλέπονται από τον νόμο, καθώς και ότι δεν είναι σύμφωνα προς την αρχή της αναλογικότητας. Θεωρούν ότι η συμπεριφορά των εναγομένων θεμελίωσε τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη τους ότι δεν θα λαμβάνονταν μέτρα διασώσεως με ίδια μέσα («bail-in») που να επιβάλλουν απομείωση («κούρεμα») στα περιουσιακά τους στοιχεία. Θεωρούν επίσης ότι ως καταθέτες και/ή μέτοχοι της Τράπεζας Κύπρου και της Λαϊκής Τράπεζας υπέστησαν δυσμενή διάκριση, μεταξύ άλλων, σε σχέση με καταθέτες και μετόχους, αντιστοίχως, τραπεζών που εδρεύουν σε άλλα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που είχαν ήδη λάβει χρηματοπιστωτική συνδρομή παρόμοια με εκείνη που παρασχέθηκε στην Κύπρο.

(1) Απόφαση του Συμβουλίου, της 25ης Απριλίου 2013, που απευθύνεται στην Κυπριακή Δημοκρατία σχετικά με ειδικά μέτρα για την αποκατάσταση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης (ΕΕ 2013, L 141, σ. 32).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/28

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 οι Ελένη Παυλικκά Μπουρδούβαλη κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-786/14, Ελένη Παυλικκά Μπουρδούβαλη κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.

(Υπόθεση C-604/18 P)

(2018/C 427/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Ελένη Παυλικκά Μπουρδούβαλη κ.λπ. (εκπρόσωποι: Π. Τριδήμας, barrister, Κ. Χρυσοστομίδης, δικηγόρος)

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλαν οι ενάγοντες και ήδη αναιρεσείοντες στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία·

—	να καταδικάσει τους εναγομένους και ήδη κατ’ αναίρεση αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της υπό κρίση αναιρέσεως, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείοντες θεωρούν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον:

(α)	έκρινε ότι το Eurogroup δεν απαίτησε από την Κύπρο να λάβει τα μέτρα που τους ζημίωσαν, ή ότι η λήψη των εν λόγω μέτρων δεν απαιτήθηκε με πράξη για την οποία είναι υπεύθυνη η ΕΕ·

(β)	έκρινε ότι το δελτίο τύπου που εξέδωσε η ΕΚΤ στις 21 Μαρτίου 2013 δεν ζημίωσε τους αναιρεσείοντες·

(γ)

(δ)	έκρινε ότι η απόφαση 2013/236 (1) του Συμβουλίου δεν επέτασσε τη λήψη όλων των σχετικών ζημιογόνων μέτρων·

(ε)

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/29

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 οι Nexans France, Nexans κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-449/14, Nexans France και Nexans κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-606/18 P)

(2018/C 427/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Nexans France, Nexans (εκπρόσωποι: G. Forwood, avocate, M. Powell, A. Rogers, Solicitors)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 12ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση Nexans France & Nexans κατά Επιτροπής (T-449/14, EU:T:2018:456)·

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να κρίνει επί της προσφυγής ακυρώσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως, στο μέτρο που αφορά τις αναιρεσείουσες·

—	να μειώσει τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στις αναιρεσείουσες κατά ποσό τέτοιο που να αντιστοιχεί σε μειωμένο συντελεστή σοβαρότητας· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 20, παράγραφος 2, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 1/2003 (1), όσον αφορά την λήψη αντιγράφων ηλεκτρονικών πληροφοριών που δεν είχαν προηγουμένως εξετασθεί, καθόσον η λήψη αντιγράφων τέτοιων ηλεκτρονικών πληροφοριών δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των εξουσιών της Επιτροπής·

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 20, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, όσον αφορά τη συνέχιση του ελέγχου στις εγκαταστάσεις της Επιτροπής στις Βρυξέλλες, καθόσον οι εξουσίες της Επιτροπής κατά την ως άνω διάταξη περιορίζονται στους χώρους των υπό εξέταση επιχειρήσεων·

Ο τρίτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Επιτροπή δεν παρέβη τους όρους της αποφάσεως περί διενέργειας ελέγχου, καθότι η εν λόγω απόφαση θα πρέπει ευλόγως να γίνει αντιληπτή ως ορίζουσα ότι ο έλεγχος μπορούσε να διενεργηθεί μόνον σε όσους χώρους ήταν υπό τον έλεγχο των αναιρεσειουσών·

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τις συνέπειες της παραβάσεως, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να ασκήσει την πλήρη δικαιοδοσία του κατά το άρθρο 261 ΣΛΕΕ και το άρθρο 31 του κανονισμού 1/2003, και να μειώσει τον συντελεστή σοβαρότητας, κατά τρόπο που να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι η πλειονότητα των πωλήσεων που εξετάσθηκαν στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν επηρεάσθηκαν στην πραγματικότητα από την παράβαση· και

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και από έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά το επιπρόσθετο 2 % για τον «ευρωπαϊκό μηχανισμό», καθόσον δεν εξηγείται για ποιους λόγους ο ευρωπαϊκός μηχανισμός προκάλεσε πρόσθετη στρέβλωση του ανταγωνισμού εντός του ΕΟΧ σε σύγκριση με τον ευρω-ασιατικό μηχανισμό.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/30

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 οι NKT Verwaltungs GmbH, πρώην nkt cables GmbH, NKT A/S, πρώην NKT Holding A/S κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-447/14, NKT Verwaltungs και NKT κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-607/18 P)

(2018/C 427/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: NKT Verwaltungs GmbH, πρώην nkt cables GmbH, NKT A/S, πρώην NKT Holding A/S (εκπρόσωποι: B. Creve, advocaat, M. Kofmann, advokat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εν όλω ή εν μέρει·

—	να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση (1) εν όλω ή εν μέρει·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να κρίνει εκ νέου την υπόθεση σύμφωνα με τις νομικές εκτιμήσεις του Δικαστηρίου·

—	να διατάξει τη λήψη μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο προσδιόρισε εσφαλμένα το εδαφικό πεδίο της παράβασης.

Δεύτερος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο κατά την αξιολόγηση του εύρους της ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως (SCI (2)), καθώς και του εύρους της συμμετοχής της NKT στην εν λόγω παράβαση αλλά και της εκ μέρους της επιγνώσεως αυτής.

Τρίτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι δεν προσβλήθηκαν τα δικαιώματα άμυνας των αναιρεσειουσών.

Τέταρτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απέρριψε το αίτημα των αναιρεσειουσών για ακύρωση ή μείωση του προστίμου.

(2) Single and continuous infringement.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/30

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-619/18)

(2018/C 427/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks, H. Krämer, S. Kaleda)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι, μειώνοντας το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης των δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου και εφαρμόζοντας το όριο αυτό στους δικαστές που διορίστηκαν στο Ανώτατο Δικαστήριο πριν τις 3 Απριλίου 2018, καθώς και παρέχοντας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Πολωνίας τη διακριτική εξουσία να παρατείνει τη θητεία των δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι διατάξεις του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι οποίες μειώνουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης των εν ενεργεία δικαστών που διορίστηκαν στο Ανώτατο Δικαστήριο πριν την ημερομηνία θέσης σε ισχύ του εν λόγω νόμου (3 Απριλίου 2018) παραβιάζουν την αρχή της μονιμότητας των δικαστών.

Δεύτερον, η Επιτροπή διατείνεται ότι οι διατάξεις του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι οποίες παρέχουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Πολωνίας τη διακριτική εξουσία να παρατείνει τη θητεία των δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου παραβιάζουν την αρχή της ανεξαρτησίας των δικαστών.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/31

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2018 — Ουγγαρία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-620/18)

(2018/C 427/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér, M. M. Tátrai και G. Tornyai)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την οδηγία (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας 96/71/ΕΚ σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (1)· επικουρικώς:

—	να ακυρώσει τη διάταξη του άρθρου 1, σημείο 2, στοιχείο α', της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με την οποία εισάγεται το νέο κείμενο του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', καθώς και τρίτο εδάφιο της οδηγίας 96/71/ΕΚ.

—	να ακυρώσει τη διάταξη του άρθρου 1, σημείο 2, στοιχείο β', της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με την οποία εισάγεται η παράγραφος 1α στο άρθρο 3 της οδηγίας 96/71/ΕΚ.

—	να ακυρώσει το άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	να ακυρώσει το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· καθώς και:

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η Ουγγαρία προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως:

Πρώτον, η Ουγγρική Κυβέρνηση διατείνεται στην προσφυγή της ότι η προσβαλλόμενη οδηγία δεν εκδόθηκε σύμφωνα με την προσήκουσα νομική βάση, δεδομένου ότι, λαμβάνοντας υπόψη τον σκοπό και το περιεχόμενό της, η εν λόγω οδηγία —κατά παρέκκλιση της νομοθετικής εξουσιοδότησης, όσον αφορά την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, που θεσπίζεται στα άρθρα 53, παράγραφος 1, και 62 ΣΛΕΕ, τα οποία αναφέρονται στην οδηγία ως νομική βάση— αφορά αποκλειστικά, ή τουλάχιστον κατά κύριο λόγο, την προστασία των εργαζομένων και για τον λόγο αυτό ο νομοθέτης της Ένωσης θα έπρεπε να είχε εκδώσει την οδηγία επί τη βάσει του άρθρου 153 ΣΛΕΕ ή, τουλάχιστον, βασιζόμενος κατά κύριο λόγο σε αυτή τη νομική βάση (πρώτος λόγος ακυρώσεως).

Δεύτερον, κατά την Ουγγρική Κυβέρνηση, η προσβαλλόμενη οδηγία δεν συνάδει με το άρθρο 153, παράγραφος 5, ΣΛΕΕ το οποίο εξαιρεί οτιδήποτε σχετίζεται με τη ρύθμιση των αμοιβών στον τομέα των εργασιακών σχέσεων από τη νομοθετική αρμοδιότητα της Ένωσης, διότι ο νομοθέτης της Ένωσης, ορίζοντας ότι η αμοιβή των εργαζομένων θα πρέπει να συμμορφώνεται με τη νομοθεσία που ισχύει στο κράτος μέλος εντός του οποίου έχει αποσπασθεί ο εργαζόμενος, θέσπισε έναν κανόνα ο οποίος κατ’ ουσίαν αναφέρεται στην αμοιβή της μισθωτής εργασίας. Ο νομοθέτης της Ένωσης επέλεξε τις νομικές βάσεις που παρατίθενται στην προσβαλλόμενη οδηγία, διότι διαπίστωσε ότι, λόγω έλλειψης αρμοδιότητας της Ένωσης, αυτή ήταν η μόνη δυνατότητα ρύθμισης του ζητήματος των αμοιβών, που αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία αυτής της προσβαλλόμενης οδηγίας, και, με αυτόν τον τρόπο, ενήργησε κατά κατάχρηση εξουσίας (δεύτερος λόγος ακυρώσεως).

Τρίτον, η Ουγγρική Κυβέρνηση εκτιμά ότι η προσβαλλόμενη οδηγία αντίκειται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, καθώς οι υποχρεώσεις και οι περιορισμοί που επιβάλλει η εν λόγω οδηγία στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κάποιο κράτος μέλος και οι οποίες αποσπούν εργαζομένους σε κάποιο άλλο κράτος μέλος στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών εισάγουν διακρίσεις και είναι περιττοί και δυσανάλογοι ως προς τον σκοπό που επιδιώκουν να επιτύχουν. Επιπλέον, οι διατάξεις της προσβαλλόμενης οδηγίας σχετικά με τις μεταφορές παραβιάζουν το άρθρο 58, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (τρίτος λόγος ακυρώσεως).

Τέταρτον, η Ουγγρική Κυβέρνηση φρονεί ότι η προσβαλλόμενη οδηγία δεν συνάδει με το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, καθώς η οδηγία αποκλείει από το πεδίο εφαρμογής της την αποτελεσματική εφαρμογή της εν λόγω ελευθερίας, δεδομένου ότι αναφέρεται στην άσκηση του δικαιώματος για απεργία και για άλλες δράσεις που καλύπτονται από τα συστήματα εργασιακών σχέσεων στα κράτη μέλη, καθώς και σχετικά με την άσκηση του δικαιώματος διαπραγμάτευσης, σύναψης και εφαρμογής συλλογικών συμβάσεων ή το δικαίωμα ανάληψης συλλογικής δράσης (τέταρτος λόγος ακυρώσεως).

Πέμπτον, η προσβαλλόμενη οδηγία δεν συνάδει με τον κανονισμό (ΕΚ) 593/2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (2) ούτε με τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της σαφήνειας των κανονιστικών πράξεων, δεδομένου ότι τροποποιεί την εφαρμογή του κανονισμού 593/2008 χωρίς να αλλάζει το γράμμα του, με αποτέλεσμα να δημιουργεί κατά τον τρόπο αυτό σημαντική ανασφάλεια δικαίου όσον αφορά την ορθή εφαρμογή του κανονισμού. Επιπλέον, παραβιάζονται οι αρχές της σαφήνειας των κανονιστικών πράξεων και, κατά συνέπεια, της ασφάλειας δικαίου, λόγω της έλλειψης προσδιορισμού της έννοιας της αμοιβής που αναφέρεται στην προσβαλλόμενη οδηγία και των αβεβαιοτήτων σχετικά με την ερμηνεία της έννοιας αυτής (πέμπτος λόγος ακυρώσεως).

(1) ΕΕ 2018, L 173, σ. 16.

(2) ΕΕ 2008, L 177, σ. 6.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/32

Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

(Υπόθεση C-628/18)

(2018/C 427/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Scharf, G. von Rintelen, B. Rous Demiri)

Καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Σλοβενίας, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως (όλες) τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2014/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων και την τροποποίηση της οδηγίας 2002/92/ΕΚ και της οδηγίας 2011/61/ΕΕ, καθώς και προς την οδηγία (ΕΕ) 2016/1034 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2016, για την τροποποίηση της οδηγίας 2014/65/ΕΕ για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, ή παραλείποντας να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τα μέτρα αυτά, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 93 της οδηγίας 2014/65/ΕΕ, όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/1034·

—

να υποχρεώσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας, δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, να καταβάλει χρηματική ποινή 7 224 ευρώ ημερησίως από την ημέρα της δημοσίευσης της απόφασης του Δικαστηρίου στην παρούσα υπόθεση, καθόσον παρέβη την υποχρέωσή της να κοινοποιήσει τα μέτρα για τη μεταφορά των οδηγιών 2014/65/ΕΕ και 2016/1034/ΕΕ στο εσωτερικό δίκαιο·

—	να υποχρεώσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας, δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, να καταβάλει κατ’ αποκοπή ημερήσιο ποσό 1 978 ευρώ, πολλαπλασιαζόμενο με τον αριθμό των ημερών που διήρκεσε η παράβαση έως του ελάχιστου κατ’ αποκοπή ποσού των 496 000 ευρώ, και

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σύμφωνα με το άρθρο 93 της οδηγίας 2014/65/ΕΕ, όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 1 της οδηγίας 2016/1034/ΕΕ, τα κράτη μέλη έπρεπε να θεσπίσουν και να δημοσιεύσουν πριν από τις 3 Ιουλίου 2016 τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθούν προς την εν λόγω οδηγία και να τα κοινοποιήσουν αμέσως στην Επιτροπή. Στον βαθμό που η Δημοκρατία της Σλοβενίας δεν κοινοποίησε στην Επιτροπή, μέχρι την εκπνοή της προθεσμίας αυτής, τα μέτρα για τη μεταφορά των εν λόγω οδηγιών στο εσωτερικό δίκαιο, η Επιτροπή αποφάσισε να προσφύγει ενώπιον του Δικαστηρίου.

Με την προσφυγή της, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να υποχρεώσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας να καταβάλει ένα κατ’ αποκοπή ποσό, καθώς και ημερήσια χρηματική ποινή.

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο έληξε στις 3 Ιουλίου 2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/33

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-637/18)

(2018/C 427/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Κ. Petersen και K. Talabér-Ritz)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ουγγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα XI της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη, (1) λόγω της συστηματικής και πεισματικής μη τηρήσεως των ημερήσιων οριακών τιμών που ισχύουν για τις συγκεντρώσεις ΑΣ10 , κάθε έτος από την 1η Ιανουαρίου 2005, στις ζώνες της περιοχής της Βουδαπέστης (HU0001) και της κοιλάδας του Sajó (HU0008).

—

να αναγνωρίσει ότι η Ουγγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα XI της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη, λόγω της συστηματικής και πεισματικής μη τηρήσεως των ημερήσιων οριακών τιμών που ισχύουν για τις συγκεντρώσεις ΑΣ10 , κάθε έτος από τις 11 Ιουνίου 2011 —με εξαίρεση το 2014 — στη ζώνη της περιοχής του Pécs (HU0006).

—

να αναγνωρίσει ότι, από τις 11 Ιουνίου 2010, η Ουγγαρία παρέβη την υποχρέωση που ορίζεται στο άρθρο 23, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα XV της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη, η οποία προβλέπεται, ιδίως, στο δεύτερο εδάφιο του εν λόγω άρθρου και σύμφωνα με την οποία η περίοδος υπέρβασης των οριακών τιμών πρέπει να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη.

—	να καταδικάσει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Από την 1η Ιανουαρίου 2005, σημειώθηκαν υπερβάσεις της ημερήσιας οριακής τιμής των ΑΣ10 σε δύο ζώνες ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα και, από τις 11 Ιουνίου 2011, σημειώθηκε υπέρβαση σε μία ακόμα ζώνη. Παρά την εν λόγω παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα ΧΙ της οδηγίας 2008/50, η Ουγγαρία, κατά παράβαση του άρθρου 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/50, δεν έλαβε κανένα κατάλληλο μέτρο στα σχέδια για την ποιότητα του αέρα για να είναι η περίοδος υπέρβασης των οριακών τιμών όσο το δυνατόν πιο σύντομη.

Η αναποτελεσματικότητα των εν λόγω μέτρων προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την περίοδο υπέρβασης των οριακών τιμών, το επίπεδο και την εξέλιξη αυτών και τη λεπτομερή εξέταση των σχεδίων για την ποιότητα του αέρα που θεσπίστηκαν από τις ουγγρικές αρχές.

(1) ΕΕ 2008, L 152, σ. 1.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/34

Προσφυγή της 13ης Οκτωβρίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-644/18)

(2018/C 427/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara και K. Petersen)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι,

κατά το μέτρο που υπερέβη συστηματικά και διαρκώς τις οριακές τιμές συγκεντρώσεως για τα σωματίδια ΑΣ10, υπέρβαση που εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι στιγμής,

α)

όσον αφορά τα ημερήσια όρια

—

αρχής γενομένης από το 2008 στις ακόλουθες ζώνες: IT1212 (ζώνη Valle del Sacco)· IT1215 (αστική περιοχή της Ρώμης)· IT1507 (πρώην ζώνη IT1501, ζώνη εξυγιάνσεως — ζώνη Νάπολη-Καζέρτα)· IT0892 (Αιμιλία- Ρωμανία, πεδινή έκταση στο δυτικό τμήμα)· ζώνη IT0893 (Αιμιλία- Ρωμανία, πεδινή έκταση στο ανατολικό τμήμα)· IT0306 (αστική περιοχή του Μιλάνου)· IT0307 (αστική περιοχή του Μπέργκαμο)· IT0308 (αστική περιοχή της Μπρέσια)· IT0309 (Λομβαρδία, πεδινή έκταση αυξημένης αστικοποιήσεως A)· IT0310 (Λομβαρδία, πεδινή έκταση αυξημένης αστικοποιήσεως B)· IT0312 (Λομβαρδία, κοιλάδα D)· IT0119 (Πεδεμόντιο, πεδινή περιοχή)· ζώνη IT0120 (Πεδεμόντιο, λοφώδης περιοχή)·

—

αρχής γενομένης από το 2009 στις ακόλουθες ζώνες: IT0508 και IT0509 (πρώην ζώνη IT0501, αστική περιοχή Βενετία-Τρεβίζο)· IT0510 (πρώην ζώνη IT0502, αστική περιοχή της Πάντοβα)· IT0511 (πρώην ζώνη IT0503, αστική περιοχή της Βιτσέντζα)· IT0512 (πρώην ζώνη IT0504, αστική περιοχή της Βερόνα)· IT0513 και IT0514 (πρώην ζώνη IT0505· ζώνη A1 — επαρχία του Βένετο)·

—

στη ζώνη IT0907 (ζώνη Prato Pistoia) από το 2008 έως το 2013 και, εκ νέου, από το 2015· στις ζώνες IT0909 (ζώνη Valdarno Pisano και Piana Lucchese) και IT0118 (αστική περιοχή του Τορίνου) από το 2008 έως το 2012 και, εκ νέου, από το 2014· στις ζώνες IT1008 (ζώνη Conca Ternana) και IT1508 (πρώην ζώνη IT1504, λοφώδης παράκτια περιοχή του Μπενεβέντο), από το 2008 έως το 2009 και εκ νέου, από το 2011· στη ζώνη IT1613 (Απουλία — βιομηχανική ζώνη), το 2008, και, εκ νέου, από το 2011· στη ζώνη IT1911 (αστική περιοχή του Παλέρμο), από το 2008 έως το 2012, το 2014 και εκ νέου από το 2016 και

β)

όσον αφορά τα ετήσια όρια στις ζώνες:

IT1212 (Valle del Sacco) από το 2008 και αδιαλείπτως τουλάχιστον μέχρι το έτος 2016· IT0508 και IT0509 (πρώην ζώνη IT0501, αστική περιοχή Βενετία-Τρεβίζο) το 2009, το 2011 και, εκ νέου, από το 2015· IT0511 (πρώην ζώνη IT0503, αστική περιοχή της Βιτσέντζα), το 2011, το 2012 και, εκ νέου, από το 2015· IT0306 (αστική περιοχή του Μιλάνου), IT0308 (αστική περιοχή της Μπρέσια)· IT0309 (Λομβαρδία, πεδινή έκταση αυξημένης αστικοποιήσεως A) και IT0310 (Λομβαρδία, πεδινή έκταση B) από το 2008 έως και το 2013 και εκ νέου από το 2015· IT0118 (αστική περιοχή του Τορίνου) από το 2008 έως και το 2012 και, εκ νέου, από το 2015, η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13 και το παράρτημα XI της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, και

ότι, κατά το μέτρο που δεν θέσπισε από την 11η Ιουνίου 2010 κατάλληλα μέτρα για την εξασφάλιση της τήρησης των οριακών τιμών για τα σωματίδια ΑΣ10 στις ζώνες που αναφέρονται στο σημείο 1 των ως άνω αιτημάτων, η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, μεμονωμένα και σε συνδυασμό με το παράρτημα XV, τμήμα Α, της εν λόγω οδηγίας, και, συγκεκριμένα, την υποχρέωση που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας να θεσπίσει κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπερβάσεως να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, και

3)	να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο της προσφυγής της, η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι τα στοιχεία που αποκτήθηκαν σχετικά με τη συγκέντρωση των ΑΣ10 στον ατμοσφαιρικό αέρα αποδεικνύουν τη συστηματική και διαρκή παράβαση του άρθρου 13 της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (ΕΕ 2015 L 50, σ. 1), σε συνδυασμό με το παράρτημα XI της οδηγίας αυτής. Σύμφωνα με τον συνδυασμό των εν λόγω διατάξεων, τα επίπεδα συγκεντρώσεως των εν λόγω ουσιών δεν μπορούν να υπερβαίνουν συγκεκριμένες ημερήσιες και ετήσιες οριακές τιμές. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, σε ορισμένες ζώνες η υπέρβαση των εν λόγω οριακών τιμών είναι διαρκής για πάνω από μία δεκαετία.

Με τον δεύτερο λόγο της προσφυγής της, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, μεμονωμένα και σε συνδυασμό με το παράρτημα XV, τμήμα Α, της ίδιας οδηγίας. Συγκεκριμένα, πρώτον, τα σχέδια για την ποιότητα του αέρα, τα οποία εκπονήθηκαν κατόπιν της υπερβάσεως των οριακών τιμών συγκεντρώσεως για τα ΑΣ10, δεν παρέχουν τη δυνατότητα ούτε να επιτευχθεί η τήρηση των εν λόγω οριακών τιμών, ούτε να περιοριστεί η περίοδος υπερβάσεώς τους στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Δεύτερον, πολλά από τα εν λόγω σχέδια δεν περιέχουν τις πληροφορίες που απαιτούνται δυνάμει του τμήματος Α του παραρτήματος XV της οδηγίας, πληροφορίες οι οποίες παρέχονται υποχρεωτικά, σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της ίδιας οδηγίας.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Daimler κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-128/14) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία που κινείται δυνάμει του άρθρου 29 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ που επιτρέπει στα κράτη μέλη να αρνούνται τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας οχημάτων που ενέχουν σοβαρό κίνδυνο για την οδική ασφάλεια ή βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον ή τη δημόσια υγεία - Άρνηση προσβάσεως - Εξαίρεση σχετική με την προστασία των σκοπών επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου - Γενικό τεκμήριο - Σύμβαση του Århus - Άρνηση προσβάσεως στον φάκελο - Άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων])

(2018/C 427/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Daimler AG (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Arhold, B. Schirmer και N. Wimmer, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Clotuche-Duvieusart, στη συνέχεια G. Wilms και F. Clotuche-Duvieusart και τέλος H. Krämer και F. Clotuche-Duvieusart, επικουρούμενοι αρχικώς από τον R. Van der Hout, στη συνέχεια από τους R. Van der Hout και C. Wagner, δικηγόρους)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Simm και A. Jensen), Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Görlitz και L. Visaggio)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως Ares(2013) 3715941 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2013, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας να της παρασχεθεί πρόσβαση στα έγγραφα που αφορούν τη διαδικασία που κίνησε η Γαλλική Δημοκρατία δυνάμει του άρθρου 29 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ 2007, L 263, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση Ares(2013) 3715941 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2013, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση της Daimler AG να της παρασχεθεί πρόσβαση στα έγγραφα που αφορούν τη διαδικασία που κίνησε η Γαλλική Δημοκρατία δυνάμει του άρθρου 29 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (οδηγία-πλαίσιο).

2)	Η Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα της Daimler.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 151 της 19.5.2014.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2018 — EAEPC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-574/14) (1)

([Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Παράλληλο εμπόριο φαρμάκων - Συμφωνία που διακρίνει μεταξύ των τιμών που χρεώνονται για μεταπώληση στην Ισπανία και των τιμών που χρεώνονται σε περίπτωση εξαγωγής σε άλλα κράτη μέλη - Αίτηση επανεξέτασης καταγγελίας μετά την έκδοση αποφάσεων του Δικαστηρίου και του Γενικού Δικαστηρίου - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Απόρριψη καταγγελίας - Έλλειψη συμφέροντος της Ένωσης - Παύση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς - Απουσία συνεχιζόμενων αντίθετων προς τον ανταγωνισμό αποτελεσμάτων - Εξέταση της υπόθεσης από αρχή ανταγωνισμού κράτους μέλους - Υποχρεώσεις ως προς τη διερεύνηση καταγγελίας - Άρθρο 105 ΣΛΕΕ - Άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 - Διαδικαστικά δικαιώματα καταγγέλλοντος - Υποχρέωση αιτιολογήσεως])

(2018/C 427/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: European Association of Euro-Pharmaceutical Companies (EAEPC) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. L. Buendía Sierra, L. Ortiz Blanco, Á. Givaja Sanz και M. Araujo Boyd, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castilla Contreras, F. Jimeno Fernández και C. Vollrath)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: GlaxoSmithKline plc (Brentford, Ηνωμένο Βασίλειο) και GlaxoSmithKline SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς I. S. Forrester, QC, και A. Κομνηνός, δικηγόρος, στη συνέχεια, A. Κομνηνός)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, για την ακύρωση της απόφασης C(2014) 3654 τελικό της Επιτροπής, της 27ης Μαΐου 2014, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία της προσφεύγουσας σχετικά με παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ από την Glaxo Wellcome SA (υπόθεση COMP/AT.36957 — Glaxo Wellcome).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 409 της 17.11.2014.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Ezz κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-288/15) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο - Δέσμευση κεφαλαίων - Παραδεκτό - Επιδιωκόμενοι σκοποί - Κριτήρια υπαγωγής των προσώπων τα οποία αφορούν τα μέτρα - Παράταση της αναφοράς των προσφευγόντων στον κατάλογο των προσώπων τα οποία αφορούν τα μέτρα - Πραγματικά περιστατικά που αποτελούν τη βάση των μέτρων - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Νομική βάση - Αναλογικότητα - Δικαίωμα σε δίκαιη δίκη - Τεκμήριο αθωότητας - Δικαίωμα χρηστής διοικήσεως - Πλάνη περί το δίκαιο - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2018/C 427/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ahmed Abdelaziz Ezz (Γκίζα, Αίγυπτος), Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed Salama (Κάιρο, Αίγυπτος), Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin (Γκίζα), Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (Γκίζα) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Lewis, B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, barrister, J. Binns, S. Rowe, solicitors και J.-F. Bellis, δικηγόρος, στη συνέχεια B. Kennelly, J. Pobjoy, S. Rowe και H. de Charette, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop και I. Gurov)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση, πρώτον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/486 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2015, L 77, σ. 16), δεύτερον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2016/411 του Συμβουλίου, της 18ης Μαρτίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2016, L 74, σ. 40), και, τρίτον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2017/496 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2017, L 76, σ. 22), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν τους προσφεύγοντες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Ahmed Abdelaziz Ezz και τις Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed Salama, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin και Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar να φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 429 της 21.12.2015.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2018 — 1&1 Telecom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-43/16) (1)

(«Προσφυγή ακυρώσεως - Ανταγωνισμός - Συγκεντρώσεις - Λιανική αγορά υπηρεσιών κινητών τηλεπικοινωνιών και χονδρική αγορά πρόσβασης και εκκίνησης κλήσεων στη Γερμανία - Αγορά της E-Plus από την Telefónica Deutschland - Απόφαση με την οποία η πράξη συγκέντρωσης κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά και τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ - Εφαρμογή του σκέλους μη ΦΚΔ των τελικών δεσμεύσεων - Πράξεις μη δεκτικές προσφυγής - Απαράδεκτο»)

(2018/C 427/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 1&1 Telecom GmbH (Montabaur, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J.-O. Murach, δικηγόρος, και P. Alexiadis, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan, M. Farley και C. Vollrath)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Telefónica Deutschland Holding AG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Bauer, H.-J. Freund, B. Herbers και K. Baubkus, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ περί ακυρώσεως φερόμενης αποφάσεως της Επιτροπής που διαλαμβάνεται στο έγγραφο της 19ης Νοεμβρίου 2015 σχετικά με την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων για τους μη ΦΚΔ που προβλέπονται στις τελικές δεσμεύσεις οι οποίες κατέστησαν υποχρεωτικές με την απόφαση C(2014) 4443 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2014, με την οποία μια πράξη συγκέντρωσης κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά και τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως ορισμένων δεσμεύσεων (υπόθεση M.7018 — Telefónica Deutschland/E-Plus).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Η 1&1 TelecomGmbH θα φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Telefónica Deutschland Holding AG, εξαιρουμένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή στο πλαίσιο της ενστάσεως απαραδέκτου που απορρίφθηκε με τη διάταξη της 22ας Ιουνίου 2016, 1&1 Telecom κατά Επιτροπής (T-43/16, EU:T:2016:402).

(1) EE C 106 της 21.3.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2018 — Puma κατά EUIPO — Doosan Machine Tools (PUMA)

(Υπόθεση T-62/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PUMA - Προγενέστερα διεθνή εικονιστικά σήματα PUMA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 427/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Puma SE (Herzogenaurach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. González- Bueno Catalán de Ocón, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και D. Walicka)

Παρεμβαίνουσα: Doosan Machine Tools Co. Ltd (Seongsan-gu, Νότια Κορέα), στην οποία επετράπη να υπεισέλθει στη θέση της αντιδίκου ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO (εκπρόσωποι: R. Böhm και S. Overhage, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Δεκεμβρίου 2015 (υπόθεση R 1052/2015-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Puma και Doosan Infracore Co. Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 4ης Δεκεμβρίου 2015 (υπόθεση R 1052/2015-4).

2)	Το EUIPO φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Puma SE.

3)	Η Doosan Machine Tools Co. Ltd φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 118 της 4.4.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Οκτωβρίου 2018 — Rheinmetall Waffe Munition κατά EUIPO (VANGUARD)

(Υπόθεση T-93/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα VANGUARD - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη περιγραφικού χαρακτήρα - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rheinmetall Waffe Munition GmbH (Südheide, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Schmidt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Νοεμβρίου 2015 (υπόθεση R 69/2015-2), σχετικά με τη διεθνή καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση του λεκτικού σήματος VANGUARD.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 19ης Νοεμβρίου 2015 (υπόθεση R 69/2015-2).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 136 της 18.4.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Ελλάδα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-272/16) (1)

([ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Ελληνική Δημοκρατία - Κατ’ αποκοπή δημοσιονομικές διορθώσεις - Εφάπαξ δημοσιονομικές διορθώσεις - Καθεστώς στρεμματικών ενισχύσεων - Έννοια των μόνιμων βοσκοτόπων - Προϋποθέσεις για την επιβολή κατ’ αποκοπή διόρθωσης 25 % - Κατ’ αποκοπή διόρθωση 10 % - Κατ’ αποκοπή διόρθωση 5 % - Άρθρο 31, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 - Βασικοί έλεγχοι - Επικουρικοί έλεγχοι - Πολυετή μέτρα - Έργα μακράς διάρκειας])

(2018/C 427/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Γ. Κανελλόπουλος, O. Τσιρκινίδου, Α.-Ευ. Βασιλοπούλου, Δ. Ντουρντουρέκα και Ε. Λευθεριώτου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς Δ. Τριανταφύλλου και J. Aquilina, στη συνέχεια Δ. Τριανταφύλλου και J. Aquilina και K. Skelly, και τέλος Δ. Τριανταφύλλου και J. Aquilina)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2016/417 της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2016, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2016, L 75, σ. 16).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 270 της 25.7.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Paice κατά EUIPO — Blackmore (DEEP PURPLE)

(Υπόθεση T-328/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης DEEP PURPLE - Προγενέστερο μη καταχωρισμένο σήμα DEEP PURPLE - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Σύστημα κανόνων που διέπουν την αγωγή του common law λόγω απατηλής χρήσεως διακριτικού σημείου (action for passing off) - Δεν υφίσταται κίνδυνος παραπλανητικής παρουσίασης])

(2018/C 427/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ian Paice (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: M. Engelman, Barrister, και J. Stephenson, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: D. Gája και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Richard Hugh Blackmore (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικά A. Edwards-Stuart, στη συνέχεια T. Alkin, barristers)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Μαρτίου 2016 (υπόθεση R 736/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των I. και R. H. Blackmore.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Ian Paice στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 305 της 22.8.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Blackmore κατά EUIPO — Paice (DEEP PURPLE)

(Υπόθεση T-344/16) (1)

(2018/C 427/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Richard Hugh Blackmore (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικά A. Edwards-Stuart, στη συνέχεια T. Alkin, barristers)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: D. Gája και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ian Paice (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: M. Engelman, barrister, και J. Stephenson, solicitor)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Richard Hugh Blackmore στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 314 της 29.8.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Blackmore κατά EUIPO — Paice (DEEP PURPLE)

(Υπόθεση T-345/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης DEEP PURPLE - Προγενέστερο μη καταχωρισμένο σήμα DEEP PURPLE - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Σύστημα κανόνων που διέπουν την αγωγή του common law λόγω απατηλής χρήσεως διακριτικού σημείου (action for passing off) - «Goodwill» - Μη τήρηση του απαιτούμενου τύπου - Άρθρο 177, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου - Απαράδεκτο})

(2018/C 427/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: D. Gája και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ian Paice (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: M. Engelman, barrister, και J. Stephenson, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Μαρτίου 2016 (υπόθεση R 880/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του I. Paice και του R. H. Blackmore.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Richard Hugh Blackmore στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 314 της 29.8.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2018 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-463/16) (1)

([ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Στρεμματικές ενισχύσεις - Μειώσεις και αποκλεισμοί σε περίπτωση μη συμμορφώσεως με τους κανόνες επιλεξιμότητας - Κανονισμός (ΕΚ) 73/2009 - Κανονισμός (ΕΚ) 1122/2009 - Κανονισμός (ΕΚ) 885/2006 - Αναλογικότητα])

(2018/C 427/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo, J. Saraiva de Almeida και P. Estêvão)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sauka, επικουρούμενος από Marques Mendes και A. Dias Henriques, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με σκοπό την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2016/1059 της Επιτροπής, της 20ής Ιουνίου 2016, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (EE 2016 L 173, σ. 59), καθόσον αφορά την Πορτογαλική Δημοκρατία.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, τα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Επιτροπή φέρει το ένα τέταρτο των δικαστικών της εξόδων.

(1) EE C 392 της 24.10.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Tataram κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-546/16) (1)

([Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Αναπροσαρμογή των αποδοχών - Κανονισμός (ΕΕ) 423/2014 - Εκκαθαριστικό σημείωμα μισθοδοσίας - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Εκπρόθεσμη άσκηση προσφυγής - Απαράδεκτο])

(2018/C 427/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marina Tataram (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Salerno, στη συνέχεια F. Moyse, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικά J. Currall και G. Gattinara, στη συνέχεια G. Gattinara και L. Radu Bouyon)

Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: E. Taneva και M. Ecker), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς Μ. Bauer και M. Veiga, στη συνέχεια M. Bauer και R. Meyer)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως περί καθορισμού των αποδοχών της προσφεύγουσας για τον μήνα Μάιο του 2014, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο εκκαθαριστικό σημείωμα μισθοδοσίας για τον μήνα αυτό που της απευθύνθηκε στις 15 Μαΐου 2014 και το οποίο, κατά την προσφεύγουσα, είναι το πρώτο σημείωμα μισθοδοσίας που εκδόθηκε κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΕ) 423/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την αναπροσαρμογή, από 1ης Ιουλίου 2012, των αποδοχών και των συντάξεων των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις εν λόγω αποδοχές και συντάξεις (ΕΕ 2014, L 129, σ. 12).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Marina Tataram στα δικαστικά έξοδα.

3)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 178 της 1.6.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-42/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — PD κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-615/16) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Ηθική παρενόχληση - Ολική και μόνιμη ανικανότητα - Αίτηση αναγνώρισης της επαγγελματικής αιτίας της ασθένειας - Προσφυγή ασκηθείσα πριν την περάτωση της διαδικασίας αναγνώρισης της επαγγελματικής αιτίας της ασθένειας - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: PD (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: B. Maréchal, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ETEπ) (εκπρόσωποι: T. Gilliams και G. Faedo, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αίτημα, κατ’ ουσίαν, να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ να αποκαταστήσει τη ζημία που διατείνεται ότι υπέστη ο προσφεύγων εξαιτίας της ηθικής παρενόχλησης του προϊσταμένου του και της μη λήψης κατάλληλων μέτρων εκ μέρους της ΕΤΕπ για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής και την προστασία της υγείας του.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Ο PD και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ETEπ) φέρουν τα έξοδά τους.

(1) EE C 371 της 10.10.2016 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-45/16 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2018 — Γαλλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-682/16) (1)

([ΕΓΤΕ - Στρεμματικές ενισχύσεις - Διαδικασία αναστολής μηνιαίων πληρωμών προς κράτος μέλος - Άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 - Βασικά στοιχεία του εθνικού συστήματος ελέγχου - Διαπιστούμενες ελλείψεις - Σχέδιο δράσης με σαφείς δείκτες προόδου εκπονούμενο σε συνεργασία με την Επιτροπή - Αναλογικότητα])

(2018/C 427/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: F. Alabrune, D. Colas, D. Segoin, A.-L. Desjonquères και S. Horrenberger)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: X. Lewis και Δ. Τριανταφύλλου)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo, P. Estêvão και J. Saraiva de Almeida)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως C(2016) 4287 τελικό της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2016, με την οποία αναστέλλονται οι μηνιαίες πληρωμές προς τη Γαλλική Δημοκρατία στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 441 της 28.11.2016.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2018 — Multiconnect κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-884/16) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ανταγωνισμός - Συγκεντρώσεις - Λιανική αγορά υπηρεσιών κινητών τηλεπικοινωνιών και χονδρική αγορά πρόσβασης και εκκίνησης κλήσεων στη Γερμανία - Εξαγορά της E-Plus από την Telefónica Deutschland - Απόφαση με την οποία η πράξη συγκέντρωσης κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά και τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ - Εφαρμογή του σκέλους μη ΦΚΔ των τελικών δεσμεύσεων - Πράξεις μη δεκτικές προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Multiconnect GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J.-M. Schultze, S. Pautke και C. Ehlenz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan, M. Farley και C. Vollrath)

Αντικείμενο

Αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, μεταξύ άλλων, περί ακυρώσεως αποφάσεων της Επιτροπής που φέρονται να περιλαμβάνονται στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 11ης και της 29ης Οκτωβρίου 2016 σχετικά με την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων για τους μη ΦΚΔ που προβλέπονται στις τελικές δεσμεύσεις οι οποίες κατέστησαν υποχρεωτικές με την απόφαση C(2014) 4443 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2014, με την οποία μια πράξη συγκέντρωσης κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά και τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως ορισμένων δεσμεύσεων (υπόθεση M.7018 — Telefónica Deutschland/E-Plus).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η λήψη αποφάσεως επί των αιτήσεων παρεμβάσεως της Telefónica Deutschland Holding AG και της Drillisch AG.

3)	Καταδικάζει τη Multiconnect GmbH στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

4)	Η Telefónica Deutschland Holding φέρει τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά της.

5)	Η Drillisch φέρει τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 38 της 6.2.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2018 — Mass Response Service κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-885/16) (1)

(2018/C 427/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mass Response Service GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: J.-M. Schultze, S. Pautke και C. Ehlenz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan, M. Farley και C. Vollrath)

Αντικείμενο

Αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, μεταξύ άλλων, περί ακυρώσεως αποφάσεων της Επιτροπής που φέρονται να περιλαμβάνονται στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 24ης και της 29ης Οκτωβρίου 2016 σχετικά με την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων για τους μη ΦΚΔ που προβλέπονται στις τελικές δεσμεύσεις οι οποίες κατέστησαν υποχρεωτικές με την απόφαση C(2014) 4443 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2014, με την οποία μια πράξη συγκέντρωσης κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά και τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως ορισμένων δεσμεύσεων (υπόθεση M.7018 — Telefónica Deutschland/-EPlus).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η λήψη αποφάσεως επί των αιτήσεων παρεμβάσεως της Telefónica Deutschland Holding AG και της Drillisch AG.

3)	Καταδικάζει τη Mass Response Service GmbH στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

4)	Η Telefónica Deutschland Holding φέρει τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά της.

5)	Η Drillisch φέρει τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 38 της 6.2.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Proof IT κατά EIGE

(Υπόθεση T-914/16) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία υποβολής προσφορών - Αίτηση παροχής υπηρεσιών κατανεμημένων σε δύο τμήματα - Υπηρεσίες παροχής συμβουλών διαχείρισης - Συντήρηση και επικαιροποίηση των εργαλείων και πόρων των στατιστικών - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου - Κριτήρια ανάθεσης - Διαφάνεια - Ίση μεταχείριση - Πρόδηλη πλάνη εκτίμησης - Εξωσυμβατική ευθύνη)

(2018/C 427/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Proof IT SIA (Ρίγα, Λεττονία) (εκπρόσωποι: J. Jerņeva και D. Pāvila, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) (εκπρόσωποι: J. Stuyck, V. Ost και M. Vanderstraeten, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αφενός, προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης του EIGE η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα με έγγραφο με στοιχεία αναφοράς EIGE/VL/mpD/2016/594, της 14ης Οκτωβρίου 2016, και με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα στο πλαίσιο των δύο τμημάτων της διαδικασίας υποβολής προσφορών EIGE/2016/OPER/01, με τίτλο «Σύμβαση-πλαίσιο για τη συντήρηση και επικαιροποίηση των εργαλείων και πόρων των στατιστικών περί φύλων του EIGE», και ανατέθηκε η σύμβαση-πλαίσιο σε άλλο διαγωνιζόμενο και, αφετέρου, αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω απώλειας ευκαιρίας ή μη ανάθεσης της εκτέλεσης της ίδιας της σύμβασης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την Proof IT SIA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 78 της 13.3.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Mellifera κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-12/17) (1)

([Προστασία των καταναλωτών - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1056 - Εκτελεστικός κανονισμός για την παράταση της περιόδου έγκρισης της δραστικής ουσίας «glyphosate» - Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 - Αίτηση εσωτερικής επανεξέτασης - Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζʹ, και άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 1367/2006 - Μέτρο με ατομικό περιεχόμενο - Σύμβαση του Aarhus])

(2018/C 427/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mellifera eV, Vereinigung für wesensgemäße Bienenhaltung (Rosenfeld, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Willand, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara και C. Hermes)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως Ares(2016) 6306335 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2016, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση εσωτερικής επανεξέτασης, βάσει του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Aarhus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2016/1056 της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 2016, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 όσον αφορά την παράταση της περιόδου έγκρισης της δραστικής ουσίας «glyphosate» (ΕΕ 2016, L 173, σ. 52).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Mellifera eV, Vereinigung für wesensgemäße Bienenhaltung, φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 63 της 27.2.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Constantinescu κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-17/17) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Σχολική φοίτηση - Εισαγωγή σε παιδικό σταθμό - Απόφαση περί εγγραφής παιδιού σε διαφορετικό παιδικό σταθμό από εκείνον στον οποίο είχε εγγραφεί προηγουμένως - Εσφαλμένος προσδιορισμός του καθού-εναγομένου στο δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής - Απαράδεκτο - Ευθύνη)

(2018/C 427/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Radu Constantinescu (Kreuzweiler, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Blot, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: E. Taneva και L. Deneys)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με την οποία, αφενός, ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως του Γραφείου «Υποδομών και Διοικητικής Υποστήριξης» στο Λουξεμβούργο (OIL) περί εγγραφής του τέκνου του προσφεύγοντος-ενάγοντος στον παιδικό σταθμό του Ευρωπαϊκού Σχολείου Λουξεμβούργο II — Bertrange-Mamer και, ως εκ τούτου, περί αρνήσεως εγγραφής του στον παιδικό σταθμό του Ευρωπαϊκού Σχολείου Λουξεμβούργο I — Kirchberg, καθώς και της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Οκτωβρίου 2016 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος και, αφετέρου, ζητείται αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη τις οποίες υποστηρίζει ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 70 της 6.3.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/50

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Οκτωβρίου 2018 — LA Superquimica κατά EUIPO — D-Tack (D-TACK)

(Υπόθεση T-24/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης D-TACK - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα TACK - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Χρήση υπό διαφορετική μορφή - Απόρριψη της ανακοπής - Άρθρο 15, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 18, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Κανόνας 20, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/1995 [νυν άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 7, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625]»)

(2018/C 427/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LA Superquimica, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Canela Giménez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: D-Tack GmbH (Hüttlingen, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 1983/2015-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ LA Superquimica και D-Tack.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την LA Superquimica, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 86 της 20.3.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/50

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — TenneT Holding κατά EUIPO — Ngrid Intellectual Property (NorthSeaGrid)

(Υπόθεση T-70/17) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NorthSeaGrid - Προγενέστερο εικονιστικό και λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης nationalgrid - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2018/C 427/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TenneT Holding BV (Άρνεμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: K. Limperg, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ngrid Intellectual Property Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: F. Traub, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 1607/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ngrid Intellectual Property και TenneT Holding.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 1607/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ngrid Intellectual Property Ltd και TenneT Holding BV.

2)	Το EUIPO φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η TenneT Holding.

3)	Η Ngrid Intellectual Property φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 104 της 3.4.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Spiegel-Verlag Rudolf Augstein και Sauga κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-116/17) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Απόφαση 2004/258/ΕΚ - Έγραφα που αφορούν το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα κράτους μέλους - Μη παροχή προσβάσεως - Εξαιρέσεις σε σχέση με την οικονομική πολιτική της Ένωσης και ενός κράτους μέλους)

(2018/C 427/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Spiegel-Verlag Rudolf Augstein GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) και Michael Sauga (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Koreng και T. Feldmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) (εκπρόσωποι: F. von Lindeiner και T. Filipova, επικουρούμενοι από τους D. Sarmiento Ramírez-Escudero και L. E. Capiel, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για ακύρωση της αποφάσεως της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΚΤ που κοινοποιήθηκε στους προσφεύγοντες με έγγραφο της 15ης Δεκεμβρίου 2016, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή τους για παροχή προσβάσεως σε δύο έγγραφα αναφορικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Spiegel-Verlag Rudolf Augstein GmbH & Co. KG και ο Michael Sauga φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

(1) EE C 121 της 18.4.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/52

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Οκτωβρίου 2018 — M&T Εμπορία ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών ειδών κατά EUIPO (fluo.)

(Υπόθεση T-120/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης fluo. - Μερική απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 427/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Μ&Τ Εμπορία ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών ειδών ΑΕ (Θεσσαλονίκη, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: A. Σπυρίδωνος, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: M.d.M. Baldares και J. Ivanauskas)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 863/2016-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου fluo. ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 2ας Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 863/2016-2).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Μ&Τ Εμπορία ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών ειδών ΑΕ, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

(1) EE C 121 της 18.4.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/52

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Asolo κατά EUIPO — Red Bull (FLÜGEL)

(Υπόθεση T-150/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κήρυξης ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FLÜGEL - Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα…VERLEIHT FLÜGEL και RED BULL VERLEIHT FLÜÜÜGEL - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Απώλεια δικαιώματος λόγω ανοχής - Άρθρο 54, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 61, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Έλλειψη κινδύνου σύγχυσης - Έλλειψη ομοιότητας των προϊόντων - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2017/1001 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001)»)

(2018/C 427/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Asolo LTD (Λεμεσός, Κύπρος) (εκπρόσωποι: W. Pors και N. Dorenbosch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: M. Capostagno, A. Folliard-Monguiral και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Red Bull GmbH (Fuschl am See, Αυστρία) (εκπρόσωποι: A. Renck και S. Petivlasova, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 282/2015-5), σχετικά με διαδικασία κήρυξης ακυρότητας μεταξύ της Red Bull και της Asolo.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 17ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 282/2015-5), στο μέτρο κατά το οποίο, με την απόφαση αυτή, απορρίπτεται η προσφυγή κατά της απόφασης του τμήματος ακυρώσεων με την οποία κηρύχθηκε άκυρο το λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FLÜGEL για τα προϊόντα «οινοπνευματώδη ποτά (εκτός ζύθου)» και «οινοπνευματώδη αποστάγματα· οινοπνευματώδη εκχυλίσματα· οινοπνευματώδη εκχυλίσματα φρούτων», τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 33, κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO και η Red Bull GmbH φέρουν, πέραν των δικαστικών τους εξόδων, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Asolo Ltd.

(1) EE C 129 της 24.4.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/53

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Οκτωβρίου 2018 — Unipreus κατά EUIPO — Wallapop (wallapop)

(Υπόθεση T-186/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης wallapop - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα wala w - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Ομοιότητα των υπηρεσιών})

(2018/C 427/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Unipreus, SL (Lleida, Ισπανία) (εκπρόσωπος: C. Rivadulla Oliva, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: D. Bernabeu, D. Gája και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Wallapop, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: X. Fàbrega Sabaté και J. Sánchez Sánchez-Crespo, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιανουαρίου 2017 (υπόθεση R 2350/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Unipreus και Wallapop.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιανουαρίου 2017, καθόσον σε αυτήν διαπιστώθηκε ότι οι επίμαχες στην υπόθεση R 2350/2015-5 υπηρεσίες ήταν διαφορετικές.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Unipreus, SL.

4)	Η Wallapop, SL, φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 161 της 22.5.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/54

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — M J Quinlan & Associates κατά EUIPO — Intersnack Group (Μορφή ενός καγκουρό)

(Υπόθεση T-219/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Τρισδιάστατο σήμα έχον τη μορφή ενός καγκουρό - Κήρυξη της εκπτώσεως - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως - Φύση της χρήσεως»)

(2018/C 427/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: M J Quinlan & Associates Pty Ltd (Hope Island, Queensland, Αυστραλία) (εκπρόσωποι: M. Freiherr von Welser και A. Bender, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: A. Söder και D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Intersnack Group GmbH & Co. KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Lampel, J. Heidenreich και M. Pfaff, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Ιανουαρίου 2017 (υπόθεση R 218/2016-2), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ M J Quinlan & Associates Pty και Intersnack Group.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την M J Quinlan & Associates Pty Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 178 της 6.6.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/55

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Οκτωβρίου 2018 — Wajos κατά EUIPO (Σχήμα φιάλης)

(Υπόθεση T-313/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχήμα φιάλης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 427/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wajos GmbH (Dohr, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Schneiders, R. Krillke και B. Schneiders, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: A. Graul και M. Fischer)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Φεβρουαρίου 2017 (υπόθεση R 1526/2016-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σημείου που συνίσταται σε σχήμα φιάλης ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 (υπόθεση R 1526/2016-1).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 17.7.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/55

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Οκτωβρίου 2018 — Cuervo y Sobrinos 1882 κατά EUIPO — A. Salgado Nespereira (Cuervo y Sobrinos LA HABANA 1882)

(Υπόθεση T-374/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Cuervo y Sobrinos LA HABANA 1882 - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα CUERVO Y SOBRINO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Ομοιότητα των προϊόντων - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 207/2009 [νυν άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001]})

(2018/C 427/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cuervo y Sobrinos1882, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικά S. Ferrandis González και V. Balaguer Fuentes, στη συνέχεια S. Ferrandis González, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: A. Crawcour και D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: A. Salgado Nespereira, SA (Ourense, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. L. Rivas Zurdo, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος του EUIPO της 29ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 1141/2016-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ A. Salgado Nespereira και Cuervo y Sobrinos 1882.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Απορρίπτει την αντίθετη προσφυγή.

3)	Η Cuervo y Sobrinos 1882, SL φέρει τα έξοδά της και το ήμισυ των εξόδων του EUIPO.

4)	Η A. Salgado Nespereira, SA φέρει τα έξοδά της και το ήμισυ των εξόδων του EUIPO.

(1) EE C 256 της 7.8.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/56

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Σεπτεμβρίου 2018 — Grendene κατά EUIPO — Hipanema (HIPANEMA)

(Υπόθεση T-435/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα HIPANEMA - Προγενέστερα εικονιστικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ipanema και iPANEMA και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα iPANEMA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη ομοιότητας των προϊόντων - Συμπληρωματικότητα αισθητικής φύσεως - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grendene, SA (Sobral, Βραζιλία) (εκπρόσωπος: J. L. de Castro Hermida, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Hipanema (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: M. Witukiewicz Sebban, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Ιανουαρίου 2017 (υπόθεση R 629/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Grendene και Hipanema.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grendene, SA, στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 283 της 28.8.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/57

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Sevenfriday κατά EUIPO — Seven (SEVENFRIDAY)

(Υπόθεση T-448/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SEVENFRIDAY - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SEVEN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 427/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sevenfriday AG (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: M. Mostardini, F. Mellucci, S. Pallavicini και G. Bellomo, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Seven SpA (Leinì, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Trevisan, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Μαΐου 2017 (υπόθεση R 2291/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Seven και της Sevenfriday.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Sevenfriday AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 300 της 11.9.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/57

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Sevenfriday κατά EUIPO — Seven (SEVENFRIDAY)

(Υπόθεση T-449/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SEVENFRIDAY - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SEVEN - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα 7SEVEN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sevenfriday AG (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: M. Mostardini, F. Mellucci, S. Pallavicini και G. Bellomo, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Μαΐου 2017 (υπόθεση R 2292/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Seven και της Sevenfriday.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Sevenfriday AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 300 της 11.9.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/58

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Wilhelm Sihn jr. κατά EUIPO — in-edit (Camele’on)

(Υπόθεση T-472/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Camele’on - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα και προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα CHAMELEON - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Δεν υφίσταται ομοιότητα - Δεν συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wilhelm Sihn jr. GmbH & Co. KG (Niefern-Öschelbronn, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Twelmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: P. Sipos)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: in-edit Sàrl (Mondorf-les-Bains, Λουξεμβούργο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Μαΐου 2017 (υπόθεση R 570/2016-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Wilhelm Sihn jr. και in-edit.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Wilhelm Sihn jr. GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 330 της 2.10.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/59

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Demp κατά EUIPO (Συνδυασμός του κίτρινου και του γκρίζου χρώματος)

(Υπόθεση T-595/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστάμενου σε συνδυασμό του κίτρινου και του γκρίζου χρώματος - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Demp BV (Vianen, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: C. Gehweiler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Ιουλίου 2017 (υπόθεση R 1624/2016-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως έγχρωμου σημείου συνιστάμενου σε συνδυασμό του κίτρινου και του γκρίζου χρώματος ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Demp BV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 357 της 23.10.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/60

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2018 — Erdősi Galcsikné κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-632/17) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία EU Pilot 8572/16 CHAP(2015) 00353 - Άρνηση πρόσβασης - Άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001 - Εξαίρεση σχετική με την προστασία του σκοπού της έρευνας - Γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας - Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον])

(2018/C 427/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Éva Erdősi Galcsikné (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: D. Lazar, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και C. Ehrbar)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Fehér, G. Koós και M. Tátrai)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των αποφάσεων της 1ης Ιουνίου και της 17ης Ιουλίου 2017 της Επιτροπής, περί μη παροχής στην προσφεύγουσα προσβάσεως σε έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία EU Pilot 8572/16 CHAP(2015) 00353.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Éva Erdősi Galcsikné φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Ουγγαρία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 382 της 13.11.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/60

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2018 — Sárossy κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-633/17) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία EU Pilot 8572/16 CHAP(2015) 00353 - Άρνηση παροχής πρόσβασης - Άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001 - Εξαίρεση σχετική με την προστασία του σκοπού της έρευνας - Γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας - Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον])

(2018/C 427/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Róbert Sárossy (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: D. Lazar, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και C. Ehrbar)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Fehér, G. Koós και M. Tátrai)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των αποφάσεων της 12ης Ιουνίου και της 17ης Ιουλίου 2017 της Επιτροπής περί μη παροχής στον προσφεύγοντα προσβάσεως σε έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία EU Pilot 8572/16 CHAP(2015) 00353.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Róbert Sárossy φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Ουγγαρία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 382 της 13.11.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/61

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2018 — Pint κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-634/17) (1)

(2018/C 427/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Anikó Pint (Göd, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: D. Lazar, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και C. Ehrbar)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Fehér, G. Koós και M. Tátrai)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των αποφάσεων της 1ης Ιουνίου και της 17ης Ιουλίου 2017 της Επιτροπής περί μη παροχής στην προσφεύγουσα προσβάσεως σε έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία EU Pilot 8572/16 CHAP(2015) 00353.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Anikó Pint φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Ουγγαρία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 382 της 13.11.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/62

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2018 — Ντόλας κατά EUIPO — General Nutrition Investment (GN Laboratories)

(Υπόθεση T-712/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GN Laboratories - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GNC - Σχετικός λόγος απαραδέκτου Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Χρήστος Ντόλας (Wuppertal, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Renger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωποι: P. Sipos και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: General Nutrition Investment Co. (Wilmington, Ντέλαγουερ, Αριζόνα, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιουλίου 2017 (υπόθεση R 2358/2016-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της General Nutrition Investment και του Χ. Ντόλα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Χρήστο Ντόλα στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 437 της 18.12.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/64

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Frinsa del Noroeste κατά EUIPO — Alimentos Friorizados (Alfrisa)

(Υπόθεση T-820/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Alfrisa - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Frinsa F - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 427/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Frinsa del Noroeste, SA (Santa Eugenia de Ribeira, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Botella Reyna, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Alimentos Friorizados, SA (Barberá del Vallés, Ισπανία) (εκπρόσωπος: S. de Nadal Arce, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 956/2017-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Frinsa del Noroeste και Alimentos Friorizados.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Frinsa del Noroeste, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 94 της 12.3.2018.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/65

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — Roeckl Sporthandschuhe κατά EUIPO — Roeckl Handschuhe & Accessoires (Απεικόνιση χεριού)

(Υπόθεση T-537/13) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2018/C 427/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Roeckl Sporthandschuhe GmbH & Co. KG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Baumann, C. Straßberger και F. Römisch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Roeckl Handschuhe & Accessoires GmbH & Co. KG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kinkeldey, J. Springer, A. Wagner και S. Brandstätter, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουλίου 2013 (υπόθεση R 1866/2012-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Roeckl Sporthandschuhe και Roeckl Handschuhe & Accessoires.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Roeckl Sporthandschuhe GmbH & Co. KG και η Roeckl Handschuhe & Accessoires GmbH & Co. KG φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 367 της 14.12.2013.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/66

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2018 — RZ κατά ΕΟΚΕ και Επιτροπής των Περιφερειών

(Υπόθεση T-192/17) (1)

([Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - [εμπιστευτικό] (2) - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως - Δεν υφίσταται βλαπτική πράξη - Απαράδεκτο])

(2018/C 427/88)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: RZ (εκπρόσωποι: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Καθών-εναγόμενες: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Pascua Mateo, K. Gambino και L. Camarena Januzec, επικουρούμενοι από τους M. Troncoso Ferrer και F.-M. Hislaire, δικηγόρους), Επιτροπή των Περιφερειών (εκπρόσωποι: S. Bachotet, M. Antonini και M. Esparrago Arzadun, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή βάσει του άρθρου άρθρο 270 ΣΛΕΕ, με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της 11ης Μαΐου 2016, με την οποία ο Γενικός Γραμματέας της Επιτροπής των Περιφερειών [εμπιστευτικό], κοινή υπηρεσία της Επιτροπής των Περιφερειών και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ), [εμπιστευτικό] και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίστηκε ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων λόγω της ως άνω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον RZ στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 178 της 6.6.2017.

(2) Μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/67

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — SC κατά Eulex Κοσσυφοπέδιο

(Υπόθεση T-242/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Προσωπικό των διεθνών αποστολών της Ένωσης - Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου - Εσωτερικός διαγωνισμός - Αμεροληψία της εξεταστικής επιτροπής - Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου - Μερικός αναχαρακτηρισμός του ενδίκου βοηθήματος - Ευθύνη εκ συμβάσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη - Υλική ζημία και ηθική βλάβη - Προσφυγή-αγωγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

(2018/C 427/89)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: SC (εκπρόσωποι: L. Moro και A. Kunst, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Eulex Κοσσυφοπέδιο (εκπρόσωπος: E. Raoult, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, για την ακύρωση της αποφάσεως περί απορρίψεως της υποψηφιότητας της προσφεύγουσας-ενάγουσας στον εσωτερικό διαγωνισμό που διοργάνωσε η Eulex Κοσσυφοπέδιο το 2016 για θέση εισαγγελέα (διαγωνισμός EK30077) και της αποφάσεως της αποστολής αυτής περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας, δεύτερον, αίτημα, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ. για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και τη χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που η προσφεύγουσα-ενάγουσα φέρεται ότι υπέστη λόγω της εκ μέρους της Eulex Κοσσυφοπέδιο παραβάσεως των εξωσυμβατικών υποχρεώσεών της και, τρίτον, αίτημα, βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ, να υποχρεωθεί η Eulex Κοσσυφοπέδιο να καταβάλει αποζημίωση για παράβαση των συμβατικών υποχρεώσεών της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την SC στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 231 της 17.7.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/68

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2018 — RE κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-257/17) (1)

([Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως - Πρόσβαση σε έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Σιωπηρή απόρριψη της αιτήσεως προσβάσεως - Κατάργηση της δίκης - Ρητή απόρριψη της αιτήσεως προσβάσεως - Προσαρμογή των αιτημάτων - Άρθρο 86, παράγραφος 4, στοιχεία α' και β', του Κανονισμού Διαδικασίας - Άρθρο 76, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας - Απαράδεκτο])

(2018/C 427/90)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: RE (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Buchet και C. Ehrbar)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτηση δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αντικείμενο την ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί απορρίψεως της από 20 Ιανουαρίου 2017 επιβεβαιωτικής αιτήσεως του προσφεύγοντος για πρόσβαση σε έγγραφα, καθώς και της αποφάσεως C(2017) 3718 τελικό του γενικού γραμματέα της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2017, περί απορρίψεως της προσβάσεως σε ένα υπηρεσιακό σημείωμα σχετικά με την πρόσληψη του προσφεύγοντος, και, αφετέρου, αίτηση δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αντικείμενο την αποζημίωση για τις ζημίες που φέρεται ότι υπέστη ο προσφεύγων λόγω της αρνήσεως προσβάσεως στα έγγραφα αυτά καθώς και της καθυστερήσεως για την εξέταση της αιτήσεως προσβάσεως στα εν λόγω έγγραφα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί των αιτημάτων για ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί απορρίψεως της από 20 Ιανουαρίου 2017 επιβεβαιωτικής αιτήσεως του RE για πρόσβαση σε έγγραφα.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 221 της 10.7.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/68

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2018 — Leino-Sandberg κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-421/17) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Έγγραφο σχετικό με την απόφαση περί μη παροχής σε τρίτο πλήρους προσβάσεως στου πίνακες των τριμερών διαλόγων που αφορούν την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την Ευρωπόλ και την κατάργηση των αποφάσεων 2009/371/ΔΕΥ και 2005/681/ΔΕΥ - Άρνηση προσβάσεως - Άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 - Εξαίρεση σχετική με την προστασία των δικαστικών διαδικασιών - Δημοσιοποίηση μετά την άσκηση της προσφυγής - Απώλεια του εννόμου συμφέροντος - Κατάργηση της δίκης])

(2018/C 427/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Päivi Leino-Sandberg (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: O. Brouwer και S. Schubert, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: C. Burgos, S. Alves και Ι. Αναγνωστοπούλου)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως A(2016) 15112 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 3ης Απριλίου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας να της παρασχεθεί πρόσβαση στην απόφαση A(2015) 4931 του Κοινοβουλίου, της 8ης Ιουλίου 2015, με αποδέκτη τον Emilio De Capitani.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής της Päivi Leino-Sandberg.

2)	Παρέλκει η απόφανση επί των αιτήσεων παρεμβάσεως της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)	Η Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Βασίλειο της Σουηδίας φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του. Θα τους διαβιβαστεί αντίγραφο της παρούσας διατάξεως.

(1) EE C 293 της 4.9.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/69

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2018 — Gratis iç ve Dis Ticaret κατά EUIPO (gratis)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-495/17 και T-496/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αιτήσεις καταχωρίσεως των εικονιστικών σημείων gratis ως σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Προσφυγή προδήλως αβάσιμη})

(2018/C 427/92)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gratis iç ve Dis Ticaret AȘ (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία), στην οποία επετράπη να υποκαταστήσει την Sedes Holding AȘ (εκπρόσωποι: K. Ongena και C. Du Jardin, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Vuijst και A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Προσφυγές κατά των αποφάσεων του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Μαΐου 2017 (υποθέσεις R 506/2017-2 και R 507/2017-2), σχετικά με αιτήσεις καταχωρίσεως των εικονιστικών σημείων gratis ως σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει την Gratis iç ve Dis Ticaret AȘ στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 318 της 25.9.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/70

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Σεπτεμβρίου 2018 — Activa Minoristas del Popular κατά ΕΚΤ και SRB

(Υπόθεση T-618/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οικονομική και νομισματική πολιτική - Έγκριση καθεστώτος εξυγίανσης της Banco Popular Español - Προσφυγή ακυρώσεως - Ένωση συσταθείσα μετά την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως - Πράξη που δεν αφορά άμεσα τον προσφεύγοντα - Προδήλως απαράδεκτο)

(2018/C 427/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Activa Minoristas del Popular Asociación para la tutela de los inversores minoristas afectados por la resolución, supervisión y gestión del Banco Popular (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: C. Arredondo Díaz, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: R. Ugena Torrejon και A. Lefterov), Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Meyring, S. Schelo, F. Málaga Diéguez, F. Fernández de Trocóniz Robles, T. Klupsch, M. Bettermann, L. Baudenbacher και S. Ianc, εν συνεχεία B. Meyring, S. Schelo, F. Málaga Diéguez, F. Fernández de Trocóniz Robles, T. Klupsch, M. Bettermann, S. Ianc και M. Rickert, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ να ακυρωθεί η απόφαση SRB/EES/2017/08 του SRB, της 7ης Ιουνίου 2017, σχετικά με καθεστώς εξυγίανσης της Banco Popular Español, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως της Banco Santander, SA, της Banco Popular Español, SA, του Βασιλείου της Ισπανίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Chavela Inmuebles, SL.

3)	Καταδικάζει την Activa Minoristas del Popular Asociación para la tutela de los inversores minoristas afectados por la resolución, supervisión y gestión del Banco Popular στα δικαστικά έξοδα εξαιρουμένων των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)	Η Banco Santander, η Banco Popular Español, το Βασίλειο της Ισπανίας, η Επιτροπή και η Chavela Inmuebles θα φέρουν τα έξοδά τους τα σχετικά με τις αιτήσεις τους παρεμβάσεως.

(1) EE C 13 της 15.1.2018.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/71

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2018 — eSlovensko κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-664/17) (1)

(Προσφυγή ακύρωσης - Επιδοτήσεις - Διαπίστωση παρατυπιών - Απόφαση της Επιτροπής περί επιβολής διοικητικής κύρωσης - Αποκλεισμός για διάστημα δύο ετών από τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων που χρηματοδοτούνται από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης - Καταχώριση στη βάση δεδομένων του συστήματος έγκαιρου εντοπισμού και αποκλεισμού - Αμφισβήτηση - Άρθρο 76, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας - Μη τήρηση των τυπικών προϋποθέσεων - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/94)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: eSlovensko (Lučenec, Σλοβακία) (εκπρόσωπος: B. Fridrich, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintillhac και L. Flynn)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2017, με την οποία επιβλήθηκε η διοικητική κύρωση του αποκλεισμού της προσφεύγουσας για διάστημα 24 μηνών από τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων χρηματοδοτούμενων από τον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ως εκ τούτου, η προσφεύγουσα καταχωρίστηκε στη βάση δεδομένων του συστήματος έγκαιρου εντοπισμού και αποκλεισμού που προβλέπεται στο άρθρο 108, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η eSlovensko φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 424 της 11.12.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/71

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — OPS Újpest κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-708/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ουγγαρία υπέρ επιχειρήσεων που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία - Προκαταρκτική διαδικασία εξετάσεως - Φερόμενες αποφάσεις της Επιτροπής με τις οποίες η ενίσχυση κηρύχθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Εκπρόθεσμο - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/95)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: OPS Újpesti Csökkentmunkaképességűek Ipari és Kereskedelmi Kft. (OPS Újpest Kft.) (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: L. Szabó, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και C. Georgieva-Kecsmar)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των αποφάσεων τις οποίες φέρεται ότι εξέδωσε η Επιτροπή σχετικά με τις καταγγελίες SA.29432 — CP 290/2009 — Ουγγαρία — Ενίσχυση για την απασχόληση εργαζομένων με αναπηρία, η οποία προβάλλεται ότι είναι παράνομη λόγω του εισάγοντος δυσμενείς διακρίσεις χαρακτήρα της ρυθμίσεως, και SA.45498 (FC/2016) — Καταγγελία του OPS Újpest-lift Kft. σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν σε επιχειρήσεις που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία κατά το διάστημα μεταξύ 2006 και 2012.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την OPS Újpesti Csökkentmunkaképességűek Ipari és Kereskedelmi Kft. (OPS Újpest Kft.) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 437 της 18.12.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/72

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — M-Sansz κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-709/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ουγγαρία υπέρ επιχειρήσεων που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία - Προκαταρκτική διαδικασία εξετάσεως - Φερόμενες αποφάσεις της Επιτροπής με τις οποίες η ενίσχυση κηρύχθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά - Έννοια του ενδιαφερομένου - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/96)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: M-Sansz Kereskedelmi, Termelő és Szolgáltató Kft. (M-Sansz Kft.) (Pécs, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: L. Szabó, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και C. Georgieva-Kecsmar)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση αποφάσεων τις οποίες φέρεται ότι εξέδωσε η Επιτροπή σχετικά με τις καταγγελίες SA.29432 — CP 290/2009 — Ουγγαρία — Ενίσχυση για την απασχόληση εργαζομένων με αναπηρία, η οποία προβάλλεται ότι είναι παράνομη λόγω του εισάγοντος δυσμενείς διακρίσεις χαρακτήρα της ρυθμίσεως, και SA.45498 (FC/2016) — Καταγγελία του OPS Újpest-lift Kft. σχετικά με κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν σε επιχειρήσεις που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία κατά το διάστημα μεταξύ 2006 και 2012.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την M-Sansz Kereskedelmi, Termelő és Szolgáltató Kft. (M-Sansz Kft.) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 437 της 18.12.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/73

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — Lux-Rehab Non-Profit κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-710/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ουγγαρία υπέρ επιχειρήσεων που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία - Προκαταρκτική διαδικασία εξετάσεως - Φερόμενες αποφάσεις της Επιτροπής με τις οποίες η ενίσχυση κηρύχθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά - Έννοια του ενδιαφερομένου - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lux-Rehab Foglalkoztató Non-Profit Kft. (Lux-Rehab Non-Profit Kft.) (Szombathely, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: L. Szabó, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και C. Georgieva-Kecsmar)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Lux-Rehab Foglalkoztat6 Non-Profit Kft. (Lux-Rehab Non-Profit Kft.) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 437 της 18.12.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/73

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — Motex κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-713/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ουγγαρία υπέρ επιχειρήσεων που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία - Προκαταρκτική διαδικασία εξετάσεως - Φερόμενες αποφάσεις της Επιτροπής με τις οποίες η ενίσχυση κηρύχθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά - Έννοια του ενδιαφερομένου - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/98)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Motex Ipari és Szolgáltató Rehabilitációs Kft. (Motex Kft.) (Esztergom-Kertváros, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: L. Szabó, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και C. Georgieva-Kecsmar)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Motex Ipari és Szolgáltató Rehabilitációs Kft. (Motex Kft.) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 437 της 18.12.2017.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/74

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2018 — Dreute κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-732/17) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Απόσπαση προς το συμφέρον της υπηρεσίας - Μετάταξη - Απώλεια του εννόμου συμφέροντος - Μερική κατάργηση της δίκης - Προσφυγή-αγωγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως στερούμενη παντός νομικού ερείσματος)

(2018/C 427/100)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Olivier Dreute (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Darie και R. Ignătescu)

Αντικείμενο

Προσφυγή–αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται, αφενός, η ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Κοινοβουλίου της 30ής Ιανουαρίου 2017 σχετικά με την τοποθέτηση του προσφεύγοντος-ενάγοντος σε νέα θέση εντός του εν λόγω θεσμικού οργάνου, δεύτερον, της αποφάσεως του Προέδρου του Κοινοβουλίου της 20ής Ιουλίου 2017 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος-ενάγοντος καθώς και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Κοινοβουλίου της 12ης Ιουλίου 2017 σχετικά με την απόσπαση του προσφεύγοντος-ενάγοντος προς το συμφέρον της υπηρεσίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, αφετέρου, η αποκατάσταση της ζημίας που υποστηρίζει ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως προδήλως απαράδεκτη καθ’ ο μέρος με αυτήν επιδιώκεται η ακύρωση της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Ιουλίου 2017.

2)	Καταργείται η δίκη επί του αιτήματος περί ακυρώσεως της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Κοινοβουλίου της 30ής Ιανουαρίου 2017 και επί της αποφάσεως της 20ής Ιουλίου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η υποβληθείσα από τον Oliver Dreute διοικητική ένσταση κατά της τελευταίας αυτής αποφάσεως.

3)	Απορρίπτει το αίτημα αποζημιώσεως ως προδήλως στερούμενο παντός νομικού ερείσματος.

4)	Καταδικάζει τον O. Dreute στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 13 της 15.1.2018.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/75

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Σεπτεμβρίου 2018 — Estampaciones Rubí κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-775/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως και προσφυγή κατά παραλείψεως - Κρατικές ενισχύσεις - Φορολογικά πλεονεκτήματα χορηγηθέντα από διοικητική περιφέρεια κράτους μέλους - Καθεστώς ενισχύσεων κηρυχθέν ασύμβατο με την εσωτερική αγορά - Εκτέλεση της αποφάσεως - Υποχρέωση εξακριβώσεως της κατ’ ιδίαν καταστάσεως των δικαιούχων - Παράλειψη της Επιτροπής να λάβει θέση - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/101)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Estampaciones Rubí, SAU (Vitoria-Gasteiz, Ισπανία) (εκπρόσωποι: D. Armesto Macías και K. Caminos García, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και P. Němečková)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αντικείμενο την ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής που περιλαμβάνονται στα από 4 Δεκεμβρίου 2012 και 26 Μαρτίου 2013 έγγραφα, με τίτλο, αντιστοίχως, «Φορολογικές διαφορές στη Χώρα των Βάσκων — Διαδικασία προσφυγής λόγω παραβάσεως 2007/2215 — Άτυπο μήνυμα σε απάντηση της επιστολής της 7ης Νοεμβρίου (Álava)» και «Φορολογικές διαφορές στη Χώρα των Βάσκων — Διαδικασία προσφυγής λόγω παραβάσεως 2007/2215 (Álava) — Άτυπο μήνυμα σε απάντηση των επιστολών που απεστάλησαν στις 22 Φεβρουαρίου και στις 4 και 12 Μαρτίου 2013 (Álava)» και, επικουρικώς, αίτημα βάσει του άρθρου 265 ΣΛΕΕ με αντικείμενο να διαπιστωθεί ότι η Επιτροπή παρανόμως δεν απάντησε στο αίτημα της προσφεύγουσας που περιλαμβανόταν στην από 28 Ιουλίου 2017 επιστολή της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη στο σύνολό της.

2)	Η Estampaciones Rubí, SAU φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 32 της 29.1.2018.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/76

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2018 — Správa železniční dopravní cesty κατά Επιτροπής και INEA

(Υπόθεση T-815/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οικονομική συνδρομή - Έργο κοινού ενδιαφέροντος στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών και ενέργειας - Υπηρεσίες προκαταρκτικού σχεδιασμού για τη νέα σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας Δρέσδη-Πράγα - Απόφαση σχετικά με τις επιλέξιμες δαπάνες - Εσφαλμένος προσδιορισμός του καθού - Πράξη που δεν αφορά άμεσα τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2018/C 427/102)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Správa železniční dopravní cesty, státní organizace (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: F. Korbel, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Hottiaux και Z. Malůšková), Εκτελεστικός Οργανισμός Καινοτομίας και Δικτύων (εκπρόσωποι: I. Ramallo και I. Barcew)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση του εγγράφου του INEA της 11ης Οκτωβρίου 2017 σχετικά με την τελική οικονομική εκκαθάριση και την επιλεξιμότητα των ζητούμενων ποσών στο πλαίσιο της οικονομικής συνδρομής που χορήγησε η Ένωση στο έργο κοινού ενδιαφέροντος «Υπηρεσίες σχετικά με τον προκαταρκτικό σχεδιασμό της νέας σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας Δρέσδη-Πράγα».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως που υπέβαλαν η Τσεχική Δημοκρατία και η Δημοκρατία της Πολωνίας.

3)	Η Správa železniční dopravní cesty, státní organizace φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Εκτελεστικός Οργανισμός Καινοτομίας και Δικτύων (ΙΝΕΑ).

4)	Η Správa železniční dopravní cesty, státní organizace, η Επιτροπή, ο INEA, η Τσεχική Δημοκρατία και η Δημοκρατία της Πολωνίας φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 63 της 19.2.2018.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/78

Προσφυγή της 24ης Αυγούστου 2018 — Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-506/18)

(2018/C 427/105)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση C(2018) 3826 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Ιουνίου 2018, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (1), κατά το μέρος που αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ποσά ύψους 1 436 426,73 ευρώ και 1 421 755,79 ευρώ, τα οποία δαπάνησε ο διαπιστευμένος οργανισμός πληρωμών της Δημοκρατίας Πολωνίας,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους:

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013 (2), λόγω του ότι εφαρμόστηκε δημοσιονομική διόρθωση η οποία στηρίχθηκε σε εσφαλμένες διαπιστώσεις περί τα πραγματικά περιστατικά και σε εσφαλμένη ερμηνεία του δικαίου.

—

Η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι οι δαπάνες που αποκλείστηκαν από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυνάμει της προσβαλλόμενης απόφασης πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τη νομοθεσία για τον καθορισμό των κανόνων εφαρμογής της ειδικής στήριξης στον τομέα του καπνού, δηλαδή τον κανονισμό 73/2009 (3), τον κανονισμό 1120/2009 (4) καθώς και τον κανονισμό 1122/2009 (5). Ο τρόπος με τον οποίο οι πολωνικές αρχές έθεσαν σε εφαρμογή την ειδική στήριξη ήταν επίσης σύμφωνος με τις εθνικές νομοθετικές πράξεις καθώς και με το αποκαλούμενο Πρόγραμμα δραστηριοτήτων που υλοποιήθηκαν στην Πολωνία εντός του πλαισίου ειδικής στήριξης που προβλέπει το άρθρο 68 του κανονισμού 73/2009, πρόγραμμα υποβληθέν στην Επιτροπή.

—

Ως προς το σκέλος του λόγου που αφορά τους επιτόπιους ελέγχους στις εγκαταστάσεις των παραγωγών, η Δημοκρατία της Πολωνίας διατείνεται ότι ούτε από το δίκαιο της Ένωσης ούτε από το εθνικό δίκαιο απορρέει υποχρέωση του παραγωγού να παραδώσει το σύνολο του παραχθέντος καπνού στον πρώτο μεταποιητή. Το πολωνικό σύστημα επιτόπιων ελέγχων παρέσχε πλήρως τη δυνατότητα να εξακριβωθεί αποτελεσματικά ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας.

—

Ως προς το σκέλος του λόγου που αφορά τους επιτόπιους ελέγχους στα σημεία παράδοσης, η Δημοκρατία της Πολωνίας διατείνεται ότι οι έλεγχοι αυτοί εξασφάλισαν πλήρως την τήρηση όλων των απαιτήσεων ποιότητας τις οποίες οφείλει να πληροί ο ακατέργαστος καπνός προκειμένου να επιλέξιμος για ενίσχυση, περιλαμβανομένων ειδικότερα των απαιτήσεων σχετικά με την περιεκτικότητα σε υγρασία και την περιεκτικότητα σε άμμο και προσμείξεις.

—

Ως προς την αιτίαση της Επιτροπής περί απουσίας ειδικού συστήματος μειώσεων και αποκλεισμών, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι το πολωνικό σύστημα κυρώσεων στο πλαίσιο της ειδικής στήριξης στον τομέα του καπνού ήταν απολύτως σύμφωνο με το άρθρο 21, παράγραφος 1, του κανονισμού 73/2009. Ειδικότερα, το σύστημα αυτό ήταν πολύ αυστηρό αποκλείοντας τη δημιουργία οποιουδήποτε κινδύνου οικονομικής ζημίας για το Ταμείο.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013, λόγω του ότι το ποσό της επιβληθείσας κατ’ αποκοπήν διόρθωσης ήταν προδήλως υπερβολικό σε συνάρτηση με το ενδεχόμενο πρόκλησης οικονομικής ζημίας σε βάρος του προϋπολογισμού της Ένωσης.

—	Κατά την άποψη της Δημοκρατίας της Πολωνίας, η κατ’ αποκοπήν διόρθωση ύψους 5 % που εφάρμοσε η Επιτροπή είναι υπερβολικά υψηλή και υπερβαίνει τη μέγιστη ενδεχόμενη ζημία που θα μπορούσε να υποστεί το Ταμείο

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

—	Στο πλαίσιο του λόγου αυτού, η Δημοκρατία της Πολωνίας επικαλείται ασυνέπειες που προκύπτουν από τα έγγραφα που διαβίβασε η Επιτροπή κατά τη διαδικασία της έρευνας και υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν θεμελίωσε την παράβαση ορισμένων εκ των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης τις οποίες αυτή παραθέτει.

(1) Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/873 της Επιτροπής (ΕΕ 2018, L 152, σ. 29).

(2) Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (ΕΕ 2009, L 30, σ. 16).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) 1120/2009 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2009, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης που προβλέπεται στον τίτλο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (ΕΕ 2009, L 316, σ. 1).

(5) Κανονισμός (ΕΚ) 1122/2009 της Επιτροπής, της 30 Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση, τη διαφοροποίηση και το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, στο πλαίσιο των καθεστώτων άμεσης στήριξης για τους γεωργούς που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, καθώς και λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση στο πλαίσιο του καθεστώτος στήριξης που προβλέπεται για τον αμπελοοινικό τομέα (ΕΕ 2009, L 316, σ. 65).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/79

Προσφυγή της 29ης Αυγούστου 2018 — Del Valle Ruiz κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-514/18)

(2018/C 427/106)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Antonio Del Valle Ruiz (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) και 36 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: P. Saini, QC, J. Pobjoy, Barrister και R. Boynton, Solicitor)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB)

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την τελική απόφαση της Ομάδας εξέτασης προσφυγών του SRB στην υπόθεση 48/2017, που φέρει ημερομηνία 19 Ιουνίου 2018, στο μέτρο που η εν λόγω Ομάδα εξέτασης προσφυγών έκρινε ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB) μπορούσε να στηριχθεί (i) στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', τέταρτη περίπτωση· (ii) στο άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση· (iii) στο άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση· και/ή (iv) στο άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001 (1) (και/ή στις αντίστοιχες διατάξεις της αποφάσεως του SRB SRB/ES/2017/01 της 9ης Φεβρουαρίου 2017 σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του SRB), για να δικαιολογήσει τη μη γνωστοποίηση των εγγράφων που είχαν ζητήσει οι προσφεύγοντες με την από 23 Αυγούστου 2017 επιβεβαιωτική αίτησή τους όσον αφορά την έγκριση του καθεστώτος εξυγίανσης της Banco Popular Español·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.

1.	Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι η Ομάδα εξέτασης προσφυγών του SRB δεν τήρησε το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', τέταρτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι η Ομάδα εξέτασης προσφυγών δεν τήρησε το άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι η Ομάδα εξέτασης προσφυγών δεν τήρησε το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001.

4.	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από το ότι η Ομάδα εξέτασης προσφυγών δεν τήρησε το άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001.

5.	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το ότι η Ομάδα εξέτασης προσφυγών δεν τήρησε το άρθρο 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001

6.	Ο έκτος λόγος αντλείται από το ότι η Ομάδα εξέτασης προσφυγών δεν τήρησε το άρθρο 11 του κανονισμού 1049/2001.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/80

Προσφυγή της 29ης Αυγούστου 2018 — FAKRO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-515/18)

(2018/C 427/107)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FAKRO sp. z o. o. (Nowy Sącz, Πολωνία) (εκπρόσωπος: A. Radkowiak-Macuda, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 14ης Ιουνίου 2018, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας που κινήθηκε λόγω καταγγελίας υποβληθείσας στην Επιτροπή από τη FAKRO sp. z o.o. στις 12 Ιουλίου 2012 για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως από τον όμιλο VELUX (σχετ. AT.40026 VELUX),

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, σε συνδυασμό με ανεπαρκή αιτιολόγηση της προσβαλλομένης αποφάσεως, η οποία οδήγησε στη διαπίστωση ότι δεν υφίσταται συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συνεχίσει τη διαδικασία.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν έλαβε οριστική θέση ούτε όσον αφορά τις προϋποθέσεις για την κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως ούτε όσον αφορά οιαδήποτε από τις επτά κατηγορίες πράξεων που της προσάπτονται. Εξετάζοντας την καταγγελία περί εξοντωτικής τιμολογήσεως εκ μέρους της δεσπόζουσας επιχειρήσεως, η Επιτροπή στήριξε άκριτα την απόφασή της στα επιχειρήματα που προέβαλε η καταγγέλλουσα επιχείρηση χωρίς να λάβει υπόψη τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας και χωρίς να προβεί έστω και σε απλή εξέταση του ζητήματος. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, μοναδικός σκοπός της χρησιμοποιήσεως από τη δεσπόζουσα επιχείρηση μιας μάρκας στοχευμένης δράσεως (fighting brand/μαχητικής ή πλευρικής μάρκας) ήταν να παρεμποδίσει την είσοδο ή την ανάπτυξη των ανταγωνιστών της στην αγορά, οι δε επενδυτικές εκπτώσεις που χρησιμοποίησε η εν λόγω επιχείρηση ήταν επιλεκτικές, αποκλειστικές και εισήγαγαν δυσμενείς διακρίσεις, με αποτέλεσμα να υφίσταται παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ. Κατά την προσφεύγουσα, τα αποδεικτικά στοιχεία καταδεικνύουν σαφώς ότι η δεσπόζουσα επιχείρηση συνήψε συμβάσεις αποκλειστικότητας κατά παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ ενώ για τη διεξαγωγή σχετικής έρευνας δεν θα απαιτούνταν σημαντικοί πόροι, αλλά απλώς και μόνον έλεγχος των ήδη προσκομισθέντων πραγματικών και αποδεικτικών στοιχείων.

Παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως σε συνδυασμό με πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά την έλλειψη συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συνέχιση της διαδικασίας.

Από την κατάθεση της καταγγελίας έως την έκδοση της απορριπτικής αποφάσεως μεσολάβησαν πάνω από 71 μήνες. Η ολιγωρία της Επιτροπής δεν δικαιολογείται από καμία συγκεκριμένη περίσταση. Η Επιτροπή γνωρίζει εις βάθος την ευρωπαϊκή αγορά των παραθύρων οροφής. Η ολιγωρία της Επιτροπής θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποκλεισμό της δυνατότητας της προσφεύγουσας να ασκήσει τα δικαιώματά της ενώπιον της εθνικής αρχής ανταγωνισμού λόγω των προβλεπόμενων στο εθνικό δίκαιο προθεσμιών παραγραφής των δικαιωμάτων της.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 773/2004 (1) διά της αρνήσεως παροχής στην προσφεύγουσα προσβάσεως στα έγγραφα, με αποτέλεσμα την προσβολή των δικαιωμάτων της αποτελεσματικής άμυνας.

Όταν η Επιτροπή ενημερώνει τον καταγγέλλοντα ότι προτίθεται να απορρίψει την καταγγελία, ο καταγγέλλων έχει, βάσει των ισχυουσών διατάξεων, το δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα στα οποία στηρίζει η Επιτροπή την προσωρινή εκτίμησή της. Εν προκειμένω, η Επιτροπή δεν παρέσχε τέτοιου είδους πρόσβαση. Περαιτέρω, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τις αρχές που διέπουν την εκτίμηση του συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι δεν εξέτασε δεόντως τη φύση και τα αποτελέσματα των πράξεων που προσάπτονται στη δεσπόζουσα επιχείρηση.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων [101] και [102 ΣΛΕΕ] (ΕΕ 2004, L 123, σ. 18).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/81

Προσφυγή/Αγωγή της 13ης Σεπτεμβρίου 2018 — Vialto Consulting κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-537/18)

(2018/C 427/108)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα/Ενάγουσα: Vialto Consulting Kft. (Budapest, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, Δικηγόρος)

Καθής/Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας/ενάγουσας

Η προσφεύγουσα/ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής, με την οποία η Επιτροπή επέβαλε στην προσφεύγουσα/ενάγουσα διετή αποκλεισμό και δημοσίευσε τον αποκλεισμό αυτό στην ιστοσελίδα της·

—

να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει την περιουσιακή ζημιά της προσφεύγουσας/ενάγουσας, αφενός λόγω του διετούς αποκλεισμού της, και αφετέρου λόγω της δημοσιεύσεως του εν λόγω αποκλεισμού στην ιστοσελίδα της, την οποία αποτιμά σε 434 889,82 ευρώ, εντόκως από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως·

—	να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη της προσφεύγουσας/ενάγουσας, αφενός λόγω του διετούς αποκλεισμού της, και αφετέρου λόγω της δημοσιεύσεως του εν λόγω αποκλεισμού στην ιστοσελίδα της, την οποία αποτιμά σε 400 000,00 ευρώ, εντόκως από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως·

—	να καταδικασθεί η Επιτροπή στο σύνολο της δικαστικής δαπάνης της προσφεύγουσας/ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής/αγωγής κατά της υπό τον αριθμό Ares(2018)3463041 απόφασης της Ευρωπαικής Επιτροπής, ημερομηνίας 29 Ιουνίου 2018, η προσφεύγουσα/ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αντλείται από την παραβίαση του άρθρου 7 παρ. 1 του κανονισμού 2185/1996, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δέχεται ότι η OLAF δεν υπερέβη τις αρμοδιότητές της κατά τη διεξαγωγή του ελέγχου επί της Vialto και ελλείπει αιτιολόγισης.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την παραβίαση του άρθρου 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων όσον αφορά το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως και έλλειψη αιτιολογίας.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της επαρκούς αιτιολόγισης, αφενός διότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε στην Vialto διετή αποκλεισμό, και αφετέρου διότη προέβει σε δημοσίευση του εν λόγω αποκλεισμού στην ιστοσελίδα της.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/82

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2018 — Ayuntamiento de Quart de Poblet κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-539/18)

(2018/C 427/109)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ayuntamiento de Quart de Poblet (Quart de Poblet, Ισπανία) (εκπρόσωποι: B. Sanchis Piqueras, J. Rodríguez Pellitero, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή.

Να αναγνωρίσει ότι:

—	ο προσφεύγων εκπλήρωσε δεόντως τις απορρέουσες από τις συμβάσεις υποχρεώσεις του·

—	ως εκ τούτου, δικαιούται την παρεχόμενη βάσει των συμβάσεων αυτών χρηματοδότηση·

—	το αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επιστροφή ορισμένων ποσών που αφορούν το Proyecto Diego και το Proyecto SEED είναι αβάσιμο και υποβάλλεται αλυσιτελώς.

—	Να ακυρώσει τα χρεωστικά σημειώματα ή, εν πάση περιπτώσει, να αναγνωρίσει τον παράνομο χαρακτήρα τους.

—	Να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιστρέψει τα ζητούμενα ποσά που ήδη εισέπραξε στον προσφεύγοντα.

—	Επικουρικώς, να αναγνωρίσει ως χρηματοδοτούμενο ή/και ως επιλέξιμο προς χρηματοδότηση το τμήμα εκείνο των ζητούμενων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ποσών που θα κρίνει το Γενικό Δικαστήριο.

—	Σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται η εσφαλμένη ερμηνεία των δαπανών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

—

Ο προσφεύγων προσβάλλει ως εσφαλμένη λόγω αθετήσεως των προβλεπομένων από τις συμβάσεις την κατάταξη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των δαπανών ως άμεσων ή έμμεσων ή/και μη καταλογιζόμενων, βάσει της εκθέσεως των ελεγκτών της με την οποία απαιτήθηκε από τον προσφεύγοντα η επιστροφή των επιδοτήσεων που είχε λάβει για την εφαρμογή των σχεδίων DIEGO και SEED.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται η εσφαλμένη ποσοτικοποίηση των δαπανών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

—	Ο προσφεύγων προσβάλλει την εν λόγω ποσοτικοποίηση ως εσφαλμένη, διότι δεν είναι σύμφωνη με τα σχετικώς προβλεπόμενα από τις συμβάσεις.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται η υπαίτια αθέτηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των συμβατικών της υποχρεώσεων.

—

Σύμφωνα με τον προσφεύγοντα, η Επιτροπή αθέτησε τους όρους των συμβάσεων προβαίνοντας σε εσφαλμένη κατάταξη και ποσοτικοποίηση των αποδιδόμενων δαπανών και επιμένει στην αθέτηση αυτή παρά τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν κατά την κατ’ αντιμωλίαν διαδικασία, επιδεικνύοντας κακή πίστη.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/83

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2018 — YL κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-545/18)

(2018/C 427/110)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: YL (εκπρόσωπος: P. Yon, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων [στο εξής: προσφεύγων] ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	την ακύρωση της διαγραφής του ονόματός του από τον πίνακα προαγωγών του 2017·

—	την αναδρομική προαγωγή του από 1ης Ιανουαρίου 2017·

—

την επιδίκαση αποζημιώσεως για τις ζημίες που υπέστη από τις προσβαλλόμενες πράξεις: ήτοι για τις ημέρες και την ενέργεια που διέθεσε για την παρούσα προσφυγή-αγωγή και για την προπαρασκευή της, για την αντιμετώπιση του αισθήματος απορρίψεως, περιθωριοποιήσεως και καταδιώξεώς του από αρχή η οποία υποτίθεται ότι οφείλει να μεριμνά για το συμφέρον των υπαλλήλων της και να επιδεικνύει έναντι αυτών ουδετερότητα, αν όχι καλή προαίρεση– ζημία που υπολογίζεται σε 100 000 ευρώ·

—	την απόδοση της δικηγορικής αμοιβής και των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε, ύψους 10 000 ευρώ·

—	την καταδίκη της Επιτροπής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

Πρώτος λόγος, που αντλείται από παράβαση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), την οποία διέπραξε η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (στο εξής: ΑΔΑ) καθόσον, αφενός, στήριξε την άρνηση προαγωγής του προσφεύγοντος σε προηγουμένως επιβληθείσα κύρωση, καίτοι η κύρωση είχε ήδη επηρεάσει τη σταδιοδρομία του προσφεύγοντος διά του υποβιβασμού του σε χαμηλότερο κλιμάκιο. Αφετέρου, η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη με την αιτιολογία ότι η εν λόγω κύρωση συνδεόταν με τη συμπεριφορά στην υπηρεσία, μολονότι η απόφαση του 2016 περί επιβολής κυρώσεως ανέφερε ότι οι πράξεις για τις οποίες επιβλήθηκε η κύρωση έλαβαν χώρα εκτός οποιασδήποτε σχέσεως με τα καθήκοντα και τις ευθύνες του προσφεύγοντος.

Δεύτερος λόγος, που αντλείται από κατάχρηση εξουσίας και καταστρατήγηση διαδικασίας, τις οποίες διέπραξε η ΑΔΑ καθόσον χρησιμοποίησε τη σχετική με τις προαγωγές εξουσία της προκειμένου να καταστήσει επαχθέστερη την επιβληθείσα το 2016 κύρωση και καθόσον χρησιμοποίησε τη διαδικασία προαγωγών κατά τρόπον ώστε να καταστρατηγήσει τα όρια που προβλέπονται στον ΚΥΚ για την περίπτωση αναστολής της προαγωγής κατά κλιμάκιο.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/84

Προσφυγή-αγωγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2018 — Teeäär κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-547/18)

(2018/C 427/111)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Raivo Teeäär (Ταλίν, Εσθονία) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων [στο εξής: προσφεύγων] ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 27 Φεβρουαρίου 2018 απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΚΤ με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος για στήριξη της μετάβασής του σε σταδιοδρομία εκτός της ΕΚΤ·

—	εφόσον κρίνεται αναγκαίο, να ακυρώσει την από 3 Ιουλίου 2018 απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της από 27 Φεβρουαρίου 2018 αποφάσεως της εκτελεστικής επιτροπής·

—

να επιδικάσει στον προσφεύγοντα αποζημίωση για την προβαλλόμενη υλική ζημία του, συνιστάμενη στο χρηματοδοτικό πακέτο επαγγελματικής μετάβασης, ύψους 101 447 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζομένων με το επιτόκιο κύριας αναχρηματοδοτήσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλει έλλειψη νομιμότητας του άρθρου 2.3.1 των κανόνων για θέματα προσωπικού της ΕΚΤ, καθόσον η διάταξη αυτή παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και την αρχή της αναλογικότητας· επιπλέον, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει έλλειψη νομιμότητας του άρθρου 2.3.1 των κανόνων για θέματα προσωπικού καθόσον η διάταξη αυτή εισάγει διάκριση βάσει ηλικίας και συνεπώς αντιβαίνει στο άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα άρθρα 2 και 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 (1).

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλει, επικουρικώς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη λόγω πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως και παραβάσεως του καθήκοντος μέριμνας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει, επικουρικώς, παράβαση του άρθρου 2.3.1 των κανόνων για θέματα προσωπικού.

(1) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/85

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2018 — Helbert κατά EUIPO

(Υπόθεση T-548/18)

(2018/C 427/112)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Lars Helbert (Αλικάντε, Ισπανία) (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EUIPO/AD/01/17 (1) της 1ης Δεκεμβρίου 2017 και της 7ης Μαρτίου 2018 να μη συμπεριληφθεί ο προσφεύγων-ενάγων στη βάση δεδομένων των επιτυχόντων υποψηφίων στην τελική της μορφή, κατόπιν της από 8/6/2018 απορρίψεως εκ μέρους του EUIPO της διοικητικής ενστάσεως που άσκησε ο προσφεύγων-ενάγων δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ·

—	να υποχρεώσει το EUIPO να καταβάλει προσήκουσα κατά την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου χρηματική ικανοποίηση στον προσφεύγοντα-ενάγοντα για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής· και

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τέσσερις λόγους:

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η σύνθεση και η συνέχεια της εξεταστικής επιτροπής παρουσίασαν παρατυπίες, οι οποίες έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα έλλειψη συνέπειας κατά την αξιολόγηση και παραβίαση των αρχών της ισότητας των ευκαιριών, της ίσης μεταχειρίσεως και της αντικειμενικότητας των αξιολογήσεων, κατά παράβαση των άρθρων 3, παράγραφος 1 και 2, παράγραφος 4 των γενικών κανόνων που εφαρμόζονται στους γενικούς διαγωνισμούς.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η εξεταστική επιτροπή δεν προέβη σε συγκριτική αξιολόγηση του υποψηφίου, κατά παράβαση της υποχρεώσεως τηρήσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως, της ισότητας των ευκαιριών και της αντικειμενικότητας της αξιολογήσεως, σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφο 4 των γενικών κανόνων που εφαρμόζονται στους γενικούς διαγωνισμούς.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως κατά την αξιολόγηση της αποδόσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος στο πλαίσιο της «συνεντεύξεως με αντικείμενο ειδικές δεξιότητες».

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η εξεταστική επιτροπή παραβίασε την προκήρυξη του διαγωνισμού EUIPO/AD/01/17 καθώς και τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της ισότητας των ευκαιριών και της αντικειμενικότητας της αξιολογήσεως.

(1) ΕΕ 2017, C 9 A, σ. 1.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/86

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — Harrington Padrón κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-550/18)

(2018/C 427/113)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Katherine Nayarith Harrington Padrón (Καράκας, Βενεζουέλα) (εκπρόσωποι: F. Di Gianni και L. Giuliano, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/901 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2017/2074 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα (1) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/899 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2017/2063 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα (2), καθόσον οι διατάξεις τους αφορούν την προσφεύγουσα· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακύρωσης.

Με τον πρώτο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις πάσχουν από πρόδηλη πλάνη εκτίμησης και έλλειψη συγκεκριμένων και συγκλινουσών ενδείξεων.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο επέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης όσον αφορά τα καθήκοντα και το αξίωμά της και δεν γνωστοποίησε δέσμη συγκεκριμένων και συγκλινουσών ενδείξεων προς στήριξη των ισχυρισμών του. Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο δεν εκτίμησε ορθώς τα αποδεικτικά στοιχεία ή ότι, εν πάση περιπτώσει, η εκτίμηση αυτή ήταν προδήλως εσφαλμένη.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται με τις προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό του θεμελιώδους δικαιώματος της προσφεύγουσας στην ιδιοκτησία.

(1) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/901 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2017/2074 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα (ΕΕ L 160I, 25.6.2018, σ. 12).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/899 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2017/2063 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα (ΕΕ L 160I, 25.6.2018, σ. 5).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/86

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — Oblitas Ruzza κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-551/18)

(2018/C 427/114)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sandra Oblitas Ruzza (Καράκας, Βενεζουέλα) (εκπρόσωποι: F. Di Gianni και L. Giuliano, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακύρωσης.

—

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται με τις προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό του θεμελιώδους δικαιώματος της προσφεύγουσας στην ιδιοκτησία.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/87

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — Moreno Reyes κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-552/18)

(2018/C 427/115)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Xavier Antonio Moreno Reyes (Καράκας, Βενεζουέλα) (εκπρόσωποι: F. Di Gianni και L. Giuliano, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακύρωσης.

—

Συναφώς, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο επέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης όσον αφορά τα καθήκοντα και το αξίωμά του και δεν γνωστοποίησε δέσμη συγκεκριμένων και συγκλινουσών ενδείξεων προς στήριξη των ισχυρισμών του. Επιπλέον, ο προσφεύγων προβάλλει ότι το Συμβούλιο δεν εκτίμησε ορθώς τα αποδεικτικά στοιχεία ή ότι, εν πάση περιπτώσει, η εκτίμηση αυτή ήταν προδήλως εσφαλμένη.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται με τις προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό του θεμελιώδους δικαιώματος του προσφεύγοντος στην ιδιοκτησία.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/88

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — Rodríguez Gómez κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-553/18)

(2018/C 427/116)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Delcy Eloina Rodríguez Gómez (Καράκας, Βενεζουέλα) (εκπρόσωποι: F. Di Gianni και L. Giuliano, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακύρωσης.

—

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται με τις προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό του θεμελιώδους δικαιώματος της προσφεύγουσας στην ιδιοκτησία.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/89

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 — Hernández Hernández κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-554/18)

(2018/C 427/117)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Socorro Elizabeth Hernández Hernández (Καράκας, Βενεζουέλα) (εκπρόσωποι: F. Di Gianni και L. Giuliano, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακύρωσης.

—

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται με τις προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό του θεμελιώδους δικαιώματος της προσφεύγουσας στην ιδιοκτησία.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/90

Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2018 — ITD και Danske Fragtmænd κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-561/18)

(2018/C 427/119)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: ITD, Brancheorganisation for den danske vejgodstransport A/S (Padborg, Δανία) και Danske Fragtmænd A/S (Åbyhøj, Δανία) (εκπρόσωπος: L. Sandberg-Mørch, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2018) 3169 τελικό της 28ης Μαΐου 2018 που αφορά την κρατική ενίσχυση SA.47707 (2018/N) — Κρατικές αποζημιώσεις που χορηγήθηκαν στην PostNord για την παροχή καθολικής ταχυδρομικής υπηρεσίας — Δανία (1),

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έναν λόγο ακυρώσεως με τον οποίο υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παρέλειψε να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξετάσεως που προβλέπεται στο άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, παρά τις σοβαρές δυσχέρειες που ανέκυψαν όσον αφορά την εκτίμηση των επίμαχων μέτρων. Ο λόγος αυτός στηρίζεται σε δύο επιχειρήματα σχετικά με τη διάρκεια και τις συνθήκες της διαδικασίας προκαταρκτικής εξετάσεως, καθώς και με το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως.

—

Όσον αφορά το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ειδικότερα ότι, (i) η αποζημίωση για την υποχρέωση παροχής καθολικής υπηρεσίας δεν είναι συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά, (ii) οι κρατικές εγγυήσεις δεν συνιστούν υφιστάμενη κρατική ενίσχυση, (iii) η απαλλαγή από τον ΦΠΑ πρέπει να καταλογιστεί στο κράτος, (iv) η εσφαλμένη κατανομή του κόστους συνεπάγεται μεταφορά κρατικών πόρων και πρέπει να καταλογιστεί στο κράτος και, τέλος, (v) η εισφορά κεφαλαίου της 23ης Φεβρουαρίου 2017 πρέπει να καταλογιστεί στο κράτος και παρέχει οικονομικό πλεονέκτημα στην Post Danmark.

(1) ΕΕ 2018, C 360, σ. 3.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/91

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2018 — P. Krücken Organic κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-565/18)

(2018/C 427/120)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: P. Krücken Organic GmbH (Mannheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Schmidt, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη (στο εξής: καθής) να τής καταβάλει 216 749,02 ευρώ πλέον τόκων υπερημερίας από την ημερομηνία επιδόσεως της προσφυγής-αγωγής, με ετήσιο επιτόκιο ύψους οκτώ ποσοστιαίων μονάδων άνω του βασικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας·

—

να υποχρεώσει την καθής να θέσει τα έγγραφα, που προέκυψαν στο πλαίσιο της δραστηριότητας της ECOCERT SA κατά τον οικολογικό έλεγχο της Erenhot Jinguyuan Grain and Oil Co. Ltd., 2051 Youyi Road North, Ernehot City, Xilingol League, Inner Mongolia Autonomous Region, Peoples Republic of China, στη διάθεση της προσφεύγουσας επιτρέποντάς της την πρόσβαση στο περιεχόμενο του φακέλου, ιδίως τις εκθέσεις επιθεώρησης και τις σχετικές αξιολογήσεις από τα έτη 2016, 2017 και 2018, οι οποίες συνδέονται με διαπιστώσεις, εκτιμήσεις και αποφάσεις της ECOCERT SA, που αποτέλεσαν το έρεισμα για την έκδοση του υπ’ αριθ. 22904CN1700w13 της 19ης Σεπτεμβρίου 2017 πιστοποιητικού ελέγχου, βάσει του παραρτήματος V του κανονισμού (ΕΚ) 1235/2008, για 490 960 κιλά σουσαμόπιτας βιολογικής παραγωγής και για την εκ των υστέρων ανάκληση του πιστοποιητικού αυτού από την ECOCERT SA·

—

να υποχρεώσει την καθής

να υποχρεώσει με τη σειρά της τις αρχές οικολογικού ελέγχου, οι οποίες είναι επιφορτισμένες σε τρίτες χώρες με την εκτέλεση καθηκόντων στο ελεγκτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον βιολογικό τρόπο παραγωγής γεωργικών προϊόντων, να κοινοποιήσουν στον εκάστοτε αναφερόμενο στο τετραγωνίδιο 11 του πιστοποιητικού ελέγχου, βάσει του παραρτήματος V του κανονισμού (ΕΚ) 1235/2018 της Επιτροπής (1), εισαγωγέα, ιδίως στην προσφεύγουσα, τις αποφάσεις τους αναφορικά με την ανάκληση ή ακύρωση των χορηγηθέντων στον εκάστοτε εισαγωγέα, ιδίως στην προσφεύγουσα, πιστοποιητικών ελέγχου, και να δεχθούν τις αντιρρήσεις της και να αποφανθούν επ’ αυτών, καθώς και

να υποχρεώσει τις εντεταλμένες από αυτήν σε τρίτα κράτη αρχές οικολογικού ελέγχου να θέσουν στη διάθεση των εισαγωγέων, ιδίως της προσφεύγουσας, τα έγγραφα της διαδικασίας οικολογικού ελέγχου επί των οποίων στηρίχθηκαν οι αποφάσεις αυτές, ιδίως τις εκθέσεις επιθεώρησης και τις αξιολογήσεις, απαλειφομένων των σημείων που υπόκεινται στην προστασία δεδομένων τρίτων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει μεταξύ άλλων ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να εποπτεύει τη δραστηριότητα της ECOCERT SA, ως αναγνωρισμένης, για τους σκοπούς της ισοδυναμίας, αρχής οικολογικού ελέγχου στην Κίνα, μέσω κατάλληλων μέτρων και κατ’ αυτόν τον τρόπο να διασφαλίσει ότι η εταιρία αυτή τηρεί σε ικανοποιητικό βαθμό τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) 834/2007 του Συμβουλίου (2).

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1235/2008 της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, για τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους όρους εισαγωγής βιολογικών προϊόντων από τρίτες χώρες (ΕΕ 2008, L 334, σ. 25).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 (ΕΕ 2007, L 189, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/92

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2018 — Local-e-motion κατά EUIPO — Volkswagen (WE)

(Υπόθεση T-568/18)

(2018/C 427/121)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Local-e-motion GmbH (Dorsten, Γερμανία) (εκπρόσωποι: δικηγόρος D. Sprenger)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Volkswagen AG (Wolfsburg, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης WE με τη χρωματική ένδειξη «μαύρο, κόκκινο και γκρι» — Υπ’ αριθ. 15 225 675 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση R 128/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, απορρίπτοντας την ανακοπή·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/93

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — Agrochem-Maks κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-574/18)

(2018/C 427/122)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agrochem-Maks d.o.o. (Ζάγκρεμπ, Κροατία) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/1019 (1) της Επιτροπής·

—	να καταδικάσει την καθής να φέρει, εκτός από τα δικαστικά της έξοδα, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στην παρούσα διαδικασία.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως την οποία υπέχει η Διοίκηση από το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 6, στοιχείο στ', ή του σημείου 2.2 του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 1107/2009 (2) και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας όσον αφορά τα προβαλλόμενα κενά ως προς τα δεδομένα που αναφέρονται στη δραστική ουσία για την οποία ζητείται έγκριση.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή της αρχής της προφυλάξεως σε σχέση με τα προαναφερθέντα προβαλλόμενα κενά ως προς τα δεδομένα ή τα ζητήματα τα οποία δεν κατέστη δυνατό να επιλυθούν οριστικά για τους σκοπούς της εκτιμήσεως του κινδύνου.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) 1107/2009 όσον αφορά τον προσδιορισμό υψηλού κινδύνου σε σχέση με τους υδρόβιους οργανισμούς.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/1019 της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2018, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας oxasulfuron (οξασουλφουρόνη), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2018, L 183, σ. 14).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2009, L 309, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/93

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2018 — Shore Capital International κατά EUIPO — Circle Imperium (The Inner Circle)

(Υπόθεση T-575/18)

(2018/C 427/123)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Shore Capital International Ltd (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch και N. Willich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Circle Imperium BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του σήματος The Inner Circle στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 266 666 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Ιουνίου 2018 στην υπόθεση R 1402/2017-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στον βαθμό που απορρίφθηκε η προσφυγή κατά της από 26 Απριλίου 2017 απόφασης του τμήματος ανακοπών του καθού και, ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η αίτηση της δικαιούχου της διεθνούς καταχώρισης του σήματος «The Inner Circle» (αριθ. 1 266 666) για επέκταση της προστασίας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά την κλάση 41·

—	να καταδικάσει τη δικαιούχο της διεθνούς καταχώρισης και το καθού στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/94

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — Boxer Barcelona κατά EUIPO — X-Technology Swiss (XBOXER)

(Υπόθεση T-582/18)

(2018/C 427/124)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Boxer Barcelona, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Canela Giménez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: X-Technology Swiss GmbH (Wollerau, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης XBOXER — Υπ’ αριθ. 11 673 068 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση R 2186/2017-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο ανακόπτων σχετικά με τη χρήση είναι ανεπαρκή.

—	Δεν συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως όσον αφορά την ομοιότητα μεταξύ των σημάτων του ανακόπτοντος και του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/95

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2018 — Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-583/18)

(2018/C 427/125)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen e.V. (Ανόβερο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Antweiler, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 12ης Ιουλίου 2018 — C(2018) 4385 τελικό σχετικά με την από 28 Σεπτεμβρίου 2018 καταγγελία του προσφεύγοντος περί ενισχύσεως — SA.46538 (2017/NN).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή το προσφεύγον ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2018) 4385 τελικό της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2018, σχετικά με την καταγγελία του προσφεύγοντος ότι η διάταξη του άρθρου 7a του Niedersächsische Nahverkehrsgesetz [Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας] (στο εξής: NNVG) συνιστά ενίσχυση (Υπόθεση SA. 46538 [2017/NN]) (ΕΕ 2018, C 292, σ. 1).

Η προσφυγή στηρίζεται στους εξής λόγους.

Παράλειψη κοινοποιήσεως ως καθεστώτος ενισχύσεων (παράβαση του άρθρου 108 παράγραφος 3, ΣΛΕΕ)

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η διάταξη του άρθρου 7a NNVG συνιστά νέο καθεστώς ενισχύσεων το οποίο έπρεπε να είχε κοινοποιηθεί στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Παράλειψη κοινοποιήσεως ως γενικού κανόνα [παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1)]

Στο πλαίσιο του δευτέρου λόγου ακυρώσεως προβάλλεται ότι η διάταξη του άρθρου 7a NNVG συνιστά αυτοτελή ρύθμιση περί οικονομικών αποζημιώσεων για τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας που καθορίζουν ανώτατα όρια χρέωσης για μαθητές, σπουδαστές, μαθητευόμενους και άτομα μειωμένης κινητικότητας, η οποία κατά τη βούληση του ομόσπονδου κράτους της Κάτω Σαξονίας έπρεπε να εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1370/2007. Συνεπεία τούτου το άρθρο 7a NNVG θα έπρεπε να είχε κοινοποιηθεί στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού αυτού.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1191/69 και (ΕΟΚ) αριθ. 1107/70 (ΕΕ 2007, L 315, σ. 1).

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/96

Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2018 — Vins el Cep κατά EUIPO — Rotkäppchen-Mumm Sektkellereien (MIM NATURA)

(Υπόθεση T-589/18)

(2018/C 427/126)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vins el Cep, SL (Sant Sadurní d’Anoia, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Vázquez Salleras και G. Ferrer Gonzalvez, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rotkäppchen-Mumm Sektkellereien GmbH (Eltville, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MIM NATURA — Υπ’ αριθ. 15 322 761 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση R 2270/2017-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή κατά της προσβαλλόμενης απόφασης·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/97

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2018 — Αντωνακόπουλος κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-590/18)

(2018/C 427/127)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Λεωνίδας Αντωνακόπουλος (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση περί αναστολής ασκήσεως των καθηκόντων του προσφεύγοντος·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθόσον η διοίκηση δεν άκουσε τον προσφεύγοντα πριν τη λήψη της αποφάσεως, ενώ ήταν δυνατή ακρόαση χωρίς βλάβη του συμφέροντος ούτε της έρευνας ούτε της υπηρεσίας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθόσον ο ισχυρισμός περί σοβαρού παραπτώματος στον οποίο στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι λακωνικός, ασαφής και δεν είναι ούτε αιτιολογημένος, ούτε θεμελιωμένος με συγκεκριμένα στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη επαρκών υπονοιών δυνάμενων να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων παρέβη τις υπηρεσιακές του υποχρεώσεις.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας λόγω του ότι η διοίκηση μπορούσε να λάβει λιγότερο αυστηρά μέτρα, εξυπηρετώντας παράλληλα τις ανάγκες της έρευνας.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος μέριμνας καθόσον, αφενός, η διοίκηση δεν στάθμισε τα συμφέροντα του προσφεύγοντος και εκείνα της υπηρεσίας, ιδίως δε το γεγονός ότι ο προσφεύγων εργάζεται για το Κοινοβούλιο περίπου από τριακονταετίας, διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τους ιεραρχικώς ανωτέρους του και λαμβάνει πολύ καλές εκθέσεις αξιολογήσεως, και, αφετέρου, η επίμαχη απόφαση, η οποία γρήγορα έλαβε δημοσιότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θίγει την προσωπικότητα και την υπόληψή του.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/97

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2018 — ZD κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-591/18)

(2018/C 427/128)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZD (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση περί αναστολής εκτελέσεως των καθηκόντων της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθόσον η διοίκηση δεν άκουσε την προσφεύγουσα πριν τη λήψη της αποφάσεως, ενώ ήταν δυνατή ακρόαση χωρίς βλάβη του συμφέροντος ούτε της έρευνας ούτε της υπηρεσίας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθόσον ο ισχυρισμός περί σοβαρού παραπτώματος στον οποίο στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι λακωνικός, ασαφής και δεν είναι ούτε αιτιολογημένος, ούτε θεμελιωμένος με συγκεκριμένα στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη επαρκών υπονοιών δυνάμενων να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα παρέβη τις υπηρεσιακές της υποχρεώσεις.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας λόγω του ότι η διοίκηση μπορούσε να λάβει λιγότερο αυστηρά μέτρα, εξυπηρετώντας παράλληλα τις ανάγκες της έρευνας.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος μέριμνας καθόσον, αφενός, η διοίκηση δεν στάθμισε τα συμφέροντα της προσφεύγουσας και εκείνα της υπηρεσίας, ιδίως δε το γεγονός ότι η προσφεύγουσα εργάζεται για το Κοινοβούλιο από δεκαπενταετίας, διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τους ιεραρχικώς ανωτέρους της και λαμβάνει πολύ καλές εκθέσεις αξιολογήσεως, και, αφετέρου, η επίμαχη απόφαση, η οποία γρήγορα έλαβε δημοσιότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θίγει την προσωπικότητα και την υπόληψή της.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/98

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — Wywiał-Prząda κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-592/18)

(2018/C 427/129)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Katarzyna Wywiał-Prząda (Wezembeek-Oppem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2017 που απορρίπτει το αίτημά της περί χορηγήσεως επιδόματος αποδημίας·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος, ο οποίος προβάλλεται κυρίως, στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως έχει ερμηνευθεί από την απόφαση της 21ης Ιουνίου 2007, Επιτροπή κατά Hosman-Chevalier (C-424/05 P, EU:C:2007:367) και, σύμφωνα με αυτόν, το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η προσφεύγουσα διέμεινε στο Βέλγιο κατά την περίοδο αναφοράς υπό διπλωματικό καθεστώς μπορεί να εξομοιωθεί με «παροχή υπηρεσιών σε άλλο κράτος ή διεθνή οργανισμό».

Ο δεύτερος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς για την περίπτωση που κριθεί ότι δεν είναι δυνατόν να μη ληφθεί υπόψη το εν λόγω χρονικό διάστημα, στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, σύμφωνα με αυτόν, πρέπει εν πάση περιπτώσει να θεωρηθεί ότι, κατά την περίοδο αναφοράς, η προσφεύγουσα δεν είχε πρόθεση να προσδώσει στην παρουσία της στο Βέλγιο, η οποία συνδεόταν άρρηκτα με τη διπλωματική αποστολή του συζύγου της, τον σταθερό χαρακτήρα που είναι εγγενής στην έννοια της μόνιμης διαμονής.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/99

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2018 — BS (1) κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-593/18)

(2018/C 427/130)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: BS (2) (εκπρόσωποι: M. Maes και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την υπ’ αρ. 15 πράξη τροποποιήσεως των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, της 10ης Αυγούστου 2017·

—	να ακυρώσει, εφόσον παραστεί ανάγκη, την απόφαση περί επιστροφής ως αχρεωστήτως καταβληθέντων του ποσού των 1 589,16 ευρώ για τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο 2017 και του ποσού των 4 815,16 ευρώ, όπως εμφανίζεται στο ενημερωτικό σημείωμα συντάξεως του Δεκεμβρίου 2017·

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 2 του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον οι προσβαλλόμενες αποφάσεις πάσχουν πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος στη χρηστή διοίκηση (άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης), καθόσον το καθού δεν αιτιολόγησε την απόφασή του και δεν σεβάστηκε το δικαίωμα ακροάσεως του προσφεύγοντος ούτε το δικαίωμα προσβάσεως στον φάκελό του.

(1) Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

(2) Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/100

Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2018 — Grupo textil brownie κατά EUIPO — The Guide Association (BROWNIE)

(Υπόθεση T-598/18)

(2018/C 427/132)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo textil brownie, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: D. Pellisé Urquiza και J. C. Quero Navarro, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: The Guide Association (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Υπ’ αριθ. 14 016 844 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση R 2680/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/101

Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2018 — Aeris Invest κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-599/18)

(2018/C 427/133)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aeris Invest Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset, P. Medina Sánchez και A. Sellés Marco, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 14ης Σεπτεμβρίου 2018·

—	να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της από 14 Σεπτεμβρίου 2018 αποφάσεως του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (στο εξής: SRB) να μην προβεί σε τελική εκ των υστέρων αποτίμηση στο πλαίσιο της αποφάσεως SRB/EES/2017/08 της 7ης Ιουνίου 2017, σχετικά με καθεστώς εξυγίανσης του τραπεζικού ιδρύματος Banco Popular Español, S.A (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Πρώτος λόγος που αντλείται από παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 11, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 25, σ. 90). Ο λόγος αυτός διαιρείται σε τρία σκέλη.

—	Πρώτο σκέλος, που αντλείται από το επιχείρημα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση διατυπώνει κρίση επί της δυνατότητας επανεγγραφής απαιτήσεων των πιστωτών ή αυξήσεως της αξίας του καταβληθέντος ανταλλάγματος χωρίς πραγματοποίηση τελικής εκ των υστέρων αποτιμήσεως.

—	Δεύτερο σκέλος, που αντλείται από το επιχείρημα ότι το SRB δεν επαλήθευσε ότι οι πληροφορίες βάσει των οποίων πραγματοποιείται η αποτίμηση είναι κατά το δυνατόν πρόσφατες και πλήρεις ούτως ώστε να λαμβάνεται πλήρως υπόψη οποιαδήποτε απώλεια υφίστανται τα στοιχεία του ενεργητικού μιας οντότητας.

—	Τρίτο σκέλος, που αντλείται από μη τήρηση της νομολογίας Meroni στο μέτρο που η Επιτροπή έπρεπε να είχε δώσει την έγκρισή της για την απόφαση του SRB να μη μεριμνήσει για τη διενέργεια τελικής εκ των υστέρων αποτιμήσεως.

Δεύτερος λόγος που αντλείται από κατάχρηση εξουσίας από την οποία πάσχει η προσβαλλόμενη απόφαση και η οποία αποδεικνύεται από ένα σύνολο αντικειμενικών, κρίσιμων και συγκλινουσών ενδείξεων. Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παρακάμπτεται η διαδικασία του άρθρου 20 του προαναφερθέντος κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 και ότι ο σκοπός στον οποίο απέβλεπε το SRB εκδίδοντας την απόφαση αυτή ήταν να αποκρύψει την πραγματική κατάσταση της Banco Popular Español, S.A.

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/102

Προσφυγή-αγωγή της 8ης Οκτωβρίου 2018 — Universität Koblenz-Landau κατά EACEA

(Υπόθεση T-606/18)

(2018/C 427/135)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον-ενάγον: Universität Koblenz-Landau (Mainz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. von der Lühe και I. Felder, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA)

Αιτήματα

Το προσφεύγον-ενάγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει την ανυπαρξία των αξιώσεων απόδοσης για την Grant Agreement, 2012-3075/001-001 ύψους 22 454,22 ευρώ, οι οποίες προβλήθηκαν με έγγραφο του καθού-εναγομένου, της 8ης Αυγούστου 2018, με αριθμό πρωτοκόλλου EACEA/A4/RR-am D (2018) 011591·

—	να υποχρεώσει τον καθού-εναγόμενο να καταβάλει στο προσφεύγον-ενάγον το ποσό των 41 408,15 ευρώ πλέον τόκων υπολογιζόμενων με το βασικό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες από τις 30 Μαρτίου 2018·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, το προσφεύγον-ενάγον προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

1.	Έλλειψη πλήρους αναγνώρισης των εξόδων που μπορούν να αναζητηθούν, παρά την προσκόμιση σχετικών αποδεικτικών στοιχείων

2.	Έλλειψη αιτιολογίας ή ανεπαρκής αιτιολογία της άρνησης αναγνώρισης των εξόδων που μπορούν να αναζητηθούν

26.11.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 427/105

Διορθωτικό στη δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοίνωση στην υπόθεση C 457/18

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 399 της 5ης Νοεμβρίου 2018 )

(2018/C 427/141)

Η δημοσιευθείσα στην ΕΕ ανακοίνωση στην υπόθεση C-457/18 Δημοκρατία της Σλοβενίας κατά Δημοκρατίας της Κροατίας αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Προσφυγή της 13ης Ιουλίου 2018 — Δημοκρατία της Σλοβενίας κατά Δημοκρατίας της Κροατίας

(Υπόθεση C-457/18)

(2018/C 427/141)

Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωπος: M. Menard)

Καθής: Δημοκρατία της Κροατίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η καθής παρέβη το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ,

—

το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, και το παράρτημα Ι του κανονισμού αυτού, καθώς και το ενωσιακό σύστημα ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό 1224/2009 και τον εκτελεστικό κανονισμό 404/2011,

—	τα άρθρα 4 και 17, σε συνδυασμό με το άρθρο 13, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν), καθώς και

—	το άρθρο 2, παράγραφος 4, και το άρθρο 11, παράγραφος 1, της οδηγίας 2014/89/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό,

—	να υποχρεώσει την καθής να παύσει άμεσα τις μνημονευόμενες παραβάσεις, και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτος λόγος:

Η Κροατία, παραβιάζοντας μονομερώς τη δέσμευση που ανέλαβε στο πλαίσιο της διαδικασίας προσχωρήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση να τηρήσει τη διαιτητική απόφαση και, ως εκ τούτου, να σεβασθεί τα σύνορα που καθορίσθηκαν με τη διαιτητική απόφαση αυτήν και να τηρήσει τις λοιπές υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω απόφαση, αρνείται να τηρήσει την αρχή του κράτους δικαίου η οποία αποτελεί θεμελιώδη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 2 ΣΕΕ).

Δεύτερος λόγος:

Η Κροατία, αρνούμενη μονομερώς να συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη διαιτητική απόφαση και παρακωλύοντας ταυτόχρονα την εκ μέρους της Σλοβενίας πλήρη άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της σε ορισμένα σημεία της επικρατείας της, κατά την έννοια των Συνθηκών, υποπίπτει σε παράβαση της υποχρεώσεώς της καλόπιστης συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Σλοβενία, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ. Η συμπεριφορά της Κροατίας θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των σκοπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε της εδραιώσεως της ειρήνης και της διαρκώς στενότερης ένωσης των λαών, καθώς και του σκοπού των διατάξεων της Ένωσης όσον αφορά το έδαφος των κρατών μελών (άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, ΣΕΕ). Η Κροατία εμποδίζει, επομένως, τη Σλοβενία να θέσει σε εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης στο σύνολο της χερσαίας και θαλάσσιας επικρατείας της και να ενεργεί τηρουμένου του δικαίου, ιδίως δε των διατάξεων του παράγωγου δικαίου σχετικά με το έδαφος των κρατών μελών (άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, ΣΕΕ).

Τρίτος λόγος:

Η Κροατία παρέβη τον κανονισμό (ΕΕ) 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, ειδικότερα δε τη ρύθμιση περί αμοιβαίας προσβάσεως σύμφωνα με το άρθρο 5 και το παράρτημα I. Η ρύθμιση η οποία ισχύει στην Κροατία και τη Σλοβενία από της 30ής Δεκεμβρίου 2017, παρέχει σε 25 αλιευτικά σκάφη καθενός εκ των κρατών ελεύθερη πρόσβαση στα χωρικά ύδατα του ετέρου κράτους, όπως αυτά έχουν οριοθετηθεί βάσει του διεθνούς δικαίου, δηλαδή βάσει της διαιτητικής αποφάσεως. Η Κροατία παρακωλύει τη Σλοβενία να ασκήσει τα δικαιώματά της στο πλαίσιο της ρυθμίσεως αυτής και, ως εκ τούτου, παραβιάζει το άρθρο 5 του κανονισμού, διότι (i) αρνείται να εφαρμόσει τη ρύθμιση περί αμοιβαίας προσβάσεως, (ii) αρνείται να αναγνωρίσει την ισχύ της νομοθεσίας που θέσπισε προς τούτο η Σλοβενία και (iii) επιβάλλοντας συστηματικώς κυρώσεις εις βάρος τους, παρακωλύει την ελεύθερη πρόσβαση των Σλοβένων αλιέων στα χωρικά ύδατα που αναγνωρίσθηκε ότι ανήκουν στη Σλοβενία βάσει της διαιτητικής αποφάσεως του 2017 και, κατά μείζονα λόγο, στα κροατικά χωρικά ύδατα τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ρυθμίσεως περί αμοιβαίας προσβάσεως.

Τέταρτος λόγος:

Η Κροατία παρέβη τον κανονισμό (ΕΚ) 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 404/2011 της Επιτροπής της 8ης Απριλίου 2011. Χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Σλοβενίας, τα σκάφη του κροατικού λιμενικού συνοδεύουν τους Κροάτες αλιείς ο οποίοι αλιεύουν στα σλοβενικά ύδατα, εμποδίζοντας τους Σλοβένους επιθεωρητές αλιείας κατά την άσκηση ελέγχου. Ταυτόχρονα, οι κροατικές αρχές επιβάλλουν πρόστιμα για παράνομη διέλευση συνόρων και παράνομη αλιεία στους Σλοβένους αλιείς οι οποίο αλιεύουν εντός των σλοβενικών υδάτων τα οποία έχει οικειοποιηθεί η Κροατία. Επιπλέον, η Κροατία δεν γνωστοποιεί στη Σλοβενία κανένα στοιχείο σχετικό με τις δραστηριότητες των κροατικών σκαφών εντός των σλοβενικών υδάτων, όπως απαιτούν οι δύο προμνησθέντες κανονισμοί. Ως εκ τούτου, η Κροατία εμποδίζει τη Σλοβενία να ασκεί έλεγχο στα ύδατα που υπόκεινται στην εθνική κυριαρχία και τη δικαιοδοσία της και παραβιάζει την αποκλειστική δικαιοδοσία της Σλοβενίας επί των χωρικών υδάτων της, ως παράκτιου κράτους, παραβαίνοντας, επομένως, τον κανονισμό (ΕΚ) 1224/2009 και τον κανονισμό (ΕΕ) 404/2011.

Πέμπτος λόγος:

Η Κροατία παρέβη και εξακολουθεί να παραβαίνει τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν). Η Κροατία δεν αναγνωρίζει τη μεθόριο που οριοθετήθηκε με τη διαιτητική απόφαση ως κοινή συνοριακή γραμμή με τη Σλοβενία, δεν συνεργάζεται με τη Σλοβενία για την επιτήρηση αυτού των «εξωτερικών συνόρων» και δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει ικανοποιητική επιτήρηση, παραβαίνοντας επομένως τα άρθρα 13 και 17 του κανονισμού, καθώς και το άρθρο 4, το οποίο επιτάσσει καθορισμό των συνόρων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Έκτος λόγος:

Η Κροατία παρέβη και εξακολουθεί να παραβαίνει την οδηγία 2014/89/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, η οποία έχει εφαρμογή στα «θαλάσσια ύδατα» των κρατών μελών, όπως οριοθετούνται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) (άρθρο 2, παράγραφος 4, της οδηγίας). Η Κροατία δεν αναγνωρίζει τη διαιτητική απόφαση με την οποία αποφασίσθηκε τέτοια οριοθέτηση και, αντιθέτως, περιλαμβάνει τα σλοβενικά θαλάσσια ύδατα στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της, με συνέπεια να παρακωλύει την προσήκουσα προσαρμογή στους χάρτες της Σλοβενίας και, ως εκ τούτου, να παραβαίνει την οδηγία, ιδίως δε τα άρθρα της 8 και 11.».

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		( *1 )

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	61ό έτος 26 Νοεμβρίου 2018

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2018/C 427/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	Διορθωτικά
2018/C 427/141	Διορθωτικό στη δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοίνωση στην υπόθεση C 457/18 ( ΕΕ C 399 της 5.11.2018 )	105


	(*1) Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.