		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 249

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	61ό έτος 16 Ιουλίου 2018

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2018/C 249/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2018/C 249/02	Υπόθεση C-655/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Νοεμβρίου 2017 η Berliner Stadtwerke GmbH κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-719/16, Berliner Stadtwerke GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	2
2018/C 249/03	Υπόθεση C-656/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Νοεμβρίου 2017 η Berliner Stadtwerke GmbH κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-402/16, Berliner Stadtwerke GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	2
2018/C 249/04	Υπόθεση C-671/17 P: Αίτηση αναιρέσεως που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2017 η Αναστασία-Σουλτάνα Γάκη κατά της διατάξεως που εξέδωσε στις 27 Σεπτεμβρίου 2017 το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στην υπόθεση T-366/16, Γάκη κατά Ευρωπόλ	3
2018/C 249/05	Υπόθεση C-15/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 9 Ιανουαρίου 2018 — Finnair PLC κατά Igor Turtschin κ.λπ.	3
2018/C 249/06	Υπόθεση C-223/18 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαρτίου 2018 η Deichmann SE κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 17 Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-68/16, Deichmann SE κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	3
2018/C 249/07	Υπόθεση C-230/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Tirol (Αυστρία) στις 30 Μαρτίου 2018 — PI	4
2018/C 249/08	Υπόθεση C-239/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Thüringer Oberlandesgericht (Γερμανία) στις 3 Απριλίου 2018 — Saatgut-Treuhandverwaltungs GmbH κατά Freistaat Thüringen	5
2018/C 249/09	Υπόθεση C-240/18 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Απριλίου 2018 η Constantin Film Produktion GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 24 Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-69/17, Constantin Film Produktion GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	6
2018/C 249/10	Υπόθεση C-243/18 P: Αναίρεση που άσκησε στις 3 Απριλίου 2018 η Ευρωπαϊκή κοινή επιχείρηση για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-561/16, Galocha κατά Κοινής επιχείρησης Fusion for Energy	7
2018/C 249/11	Υπόθεση C-245/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale ordinario di Udine (Ιταλία) στις 9 Απριλίου 2018 — Σύνδικος πτωχεύσεως της Tecnoservice Int. Srl κατά Poste Italiane SpA	8
2018/C 249/12	Υπόθεση C-253/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 12 Απριλίου 2018 — Stadt Euskirchen κατά Rhenus Veniro GmbH & Co. KG	8
2018/C 249/13	Υπόθεση C-255/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 11 Απριλίου 2018 — State Street Bank International GmbH κατά Banca d’Italia	9
2018/C 249/14	Υπόθεση C-266/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Poznaniu (Πολωνία) στις 17 Απριλίου 2018 — Aqua med sp. z o.o. κατά Irenie Skórze	10
2018/C 249/15	Υπόθεση C-267/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bucureşti (Ρουμανία) στις 17 Απριλίου 2018 — Delta Antrepriză de Construcţii şi Montaj 93 SA κατά Compania Naţională de Administrare a Infrastructurii Rutiere SA	10
2018/C 249/16	Υπόθεση C-268/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) στις 18 Απριλίου 2018 — SC Onlineshop SRL κατά Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală a Vămilor	11
2018/C 249/17	Υπόθεση C-284/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 25 Απριλίου 2018 — Equitalia centro SpA κατά Poste Italiane SpA	12
2018/C 249/18	Υπόθεση C-286/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Μαρτίου 2018 — Agrenergy Srl κατά Ministero dello Sviluppo Economico	13
2018/C 249/19	Υπόθεση C-287/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Μαρτίου 2018 — Fusignano Due Srl κατά Ministero dello Sviluppo Economico	13
2018/C 249/20	Υπόθεση C-290/18: Προσφυγή της 26ης Απριλίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας	14
2018/C 249/21	Υπόθεση C-311/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 9 Μαΐου 2018 — Data Protection Commissioner κατά Facebook Ireland Limited, Maximillian Schrems	15
2018/C 249/22	Υπόθεση C-316/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 14 Μαΐου 2018 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs κατά The Chancellor, Masters and Scholars of the University of Cambridge	17
2018/C 249/23	Υπόθεση C-325/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Ιρλανδία) στις 17 Μαΐου 2018 — Hampshire County Council κατά C.E., N.E.	18
2018/C 249/24	Υπόθεση C-327/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 18 Μαΐου 2018 — Minister for Justice and Equality κατά R O	19
	Γενικό Δικαστήριο
2018/C 249/25	Υπόθεση T-111/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Ιουνίου 2018 — Prada κατά EUIPO — The Rich Prada International (THE RICH PRADA) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης THE RICH PRADA — Προγενέστερα εικονιστικά και λεκτικά εθνικά και διεθνή σήματα PRADA — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Άντληση αθέμιτου οφέλους από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενέστερου σήματος — Προσβολή του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001] — Κίνδυνος συγχύσεως}	21
2018/C 249/26	Υπόθεση T-160/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Groningen Seaports κ.λπ. κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Απαλλαγή από τον εταιρικό φόρο την οποία χορήγησαν οι Κάτω Χώρες στους έξι ολλανδικούς δημόσιους θαλάσσιους λιμένες — Απόφαση κηρύσσουσα το καθεστώς ενισχύσεων ασυμβίβαστο με την εσωτερική αγορά — Υποχρέωση αιτιολόγησης — Ίση μεταχείριση)	21
2018/C 249/27	Υπόθεση T-210/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Lukash κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία — Δέσμευση κεφαλαίων — Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων — Διατήρηση της εγγραφής του ονόματος της προσφεύγουσας στον κατάλογο — Υποχρέωση αιτιολόγησης — Μη τήρηση των κριτηρίων εγγραφής στον κατάλογο — Πλάνη περί τα πράγματα — Πλάνη εκτίμησης — Δικαιώματα άμυνας — Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής — Δικαίωμα ιδιοκτησίας)	22
2018/C 249/28	Υπόθεση T-340/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Flatworld Solutions κατά EUIPO — Outsource Professional Services (Outsource 2 India) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Outsource 2 India — Κακή πίστη — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	23
2018/C 249/29	Υπόθεση T-461/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Kaddour κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας — Δέσμευση κεφαλαίων — Κατάχρηση εξουσίας — Αρχή της χρηστής διοικήσεως — Αρχή του δεδικασμένου — Παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Θεμελιώδη δικαιώματα — Αναλογικότητα — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων)	24
2018/C 249/30	Υπόθεση T-770/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Korwin-Mikke κατά Κοινοβουλίου (Θεσμικό δίκαιο — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο — Εσωτερικός κανονισμός του Κοινοβουλίου — Συμπεριφορά θίγουσα την υπόληψη του Κοινοβουλίου και την ομαλή διεξαγωγή των εργασιών του — Πειθαρχικές κυρώσεις της απώλειας του δικαιώματος αποζημιώσεως διαμονής και προσωρινή αναστολή της συμμετοχής στο σύνολο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου — Ελευθερία του λόγου — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Νομικό σφάλμα)	25
2018/C 249/31	Υπόθεση T-803/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Glaxo Group κατά EUIPO — Celon Pharma (SALMEX) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SALMEX — Προγενέστερο εθνικό τρισδιάστατο σήμα — Αρμοδιότητα του τμήματος προσφυγών να εξετάζει αυτεπαγγέλτως την ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 64, παράγραφος 1, και άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, και άρθρο 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	25
2018/C 249/32	Υπόθεση T-900/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2018 — Casual Dreams κατά EUIPO — López Fernández (Dayaday) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Dayaday — Προγενέστερα εθνικά εικονιστικά σήματα DAYADAY και dayaday — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Φήμη — Αθέμιτο όφελος που αντλείται από τον διακριτικό χαρακτήρα ή από τη φήμη του προγενέστερου σήματος}	26
2018/C 249/33	Υπόθεση T-163/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Consorzio di garanzia dell’olio extra vergine di oliva di qualità κατά Επιτροπής (Εξωσυμβατική ευθύνη — Ταυτόχρονες εκστρατείες προώθησης του ελαιόλαδου σε τρίτες χώρες, η πρώτη χρηματοδοτούμενη από το ΕΓΤΕ και προοριζόμενη για την προώθηση του ευρωπαϊκού ελαιόλαδου και η δεύτερη χρηματοδοτούμενη από το ΕΓΤΕ και προοριζόμενη για την προώθηση του ισπανικού ελαιόλαδου — Έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής που ήταν επιφορτισμένες με τη διαχείριση των δύο προγραμμάτων — Υλικές ζημίες — Απώλεια μεριδίου αγοράς και διαφυγόν κέρδος — Ηθική βλάβη — Προσβολή της εμπορικής εικόνας)	27
2018/C 249/34	Υπόθεση T-258/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Arbuzov κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία — Δέσμευση κεφαλαίων — Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύει η δέσμευση των κεφαλαίων και των οικονομικών πόρων — Διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)	28
2018/C 249/35	Υπόθεση T-264/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Uponor Innovation κατά EUIPO — Swep International (SMATRIX) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SMATRIX — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης AsyMatrix — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Άρθρο 76 του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 95 του κανονισμού 2017/1001] — Έκταση του ελέγχου που καλείται να διενεργήσει το τμήμα προσφυγών — Έλλειψη εκτιμήσεως αποδεικτικού στοιχείου προσκομισθέντος ενώπιον του τμήματος ανακοπών)}	28
2018/C 249/36	Υπόθεση T-302/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sata κατά EUIPO — Zhejiang Rongpeng Air Tools (6000) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 6000 — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001) — Ίση μεταχείριση — Αρχή της χρηστής διοικήσεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως}	29
2018/C 249/37	Υπόθεση T-303/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sata κατά EUIPO — Zhejiang Rongpeng Air Tools (4000) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 4000 — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] — Ίση μεταχείριση — Αρχή χρηστής διοικήσεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως}	30
2018/C 249/38	Υπόθεση T-304/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sata κατά EUIPO — Zhejiang Rongpeng Air Tools (5000) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 5000 — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] — Ίση μεταχείριση — Αρχή χρηστής διοικήσεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως}	31
2018/C 249/39	Υπόθεση T-314/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Nosio κατά EUIPO (MEZZA) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MEZZA — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Διακριτικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] — Περιορισμός των προϊόντων — Άρθρο 43, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 49, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001] — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Δικαίωμα ακρόασης — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001]}	31
2018/C 249/40	Υπόθεση T-352/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Korwin-Mikke κατά Κοινοβουλίου (Θεσμικό δίκαιο — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο — Εσωτερικός κανονισμός του Κοινοβουλίου — Λόγια θίγοντα την υπόληψη του Κοινοβουλίου και την ομαλή διεξαγωγή των εργασιών του — Πειθαρχικές κυρώσεις της απώλειας του δικαιώματος αποζημιώσεως διαμονής και προσωρινή αναστολή της συμμετοχής στο σύνολο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου — Ελευθερία του λόγου — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Νομικό σφάλμα)	32
2018/C 249/41	Υπόθεση T-393/10 INTP: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2018 — Westfälische Drahtindustrie κ.λπ. κατά Επιτροπής (Διαδικασία — Ερμηνεία δικαστικής αποφάσεως — Διόρθωση — Παράλειψη του Γενικού Δικαστηρίου να αποφανθεί)	33
2018/C 249/42	Υπόθεση T-65/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2018 — Westbrae Natural κατά EUIPO — Kaufland Warenhandel (COCONUT DREAM) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης COCONUT DREAM — Παραίτηση από την ανακοπή — Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς — Κατάργηση της δίκης)	33
2018/C 249/43	Υπόθεση T-465/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαΐου 2018 — VKR Holding κατά EUIPO (VELUX) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VELUX — Διεκδίκηση της αρχαιότητας του προγενέστερου εθνικού λεκτικού σήματος VELUX — Ανάκληση της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών — Άρθρο 103 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 — Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς — Κατάργηση της δίκης]	34
2018/C 249/44	Υπόθεση T-228/18 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2018 — Transtec κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Δημόσιες συμβάσεις — Σύμβαση-πλαίσιο για την παροχή υπηρεσιών σε τρίτες χώρες δικαιούχους της εξωτερικής βοήθειας της Ένωσης — Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων — Έλλειψη επείγοντος)	35
2018/C 249/45	Υπόθεση T-274/18: Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2018 — Klymenko κατά Συμβουλίου	35
2018/C 249/46	Υπόθεση T-284/18: Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2018 — Arbuzov κατά Συμβουλίου	36
2018/C 249/47	Υπόθεση T-285/18: Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2018 — Pšonka κατά Συμβουλίου	37
2018/C 249/48	Υπόθεση T-289/18: Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2018 — Pšonka κατά Συμβουλίου	38
2018/C 249/49	Υπόθεση T-292/18: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2018 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής	39
2018/C 249/50	Υπόθεση T-295/18: Προσφυγή της 7ης Ιουνίου 2018 — Ελλάδα κατά Επιτροπής	40
2018/C 249/51	Υπόθεση T-298/18: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2018 — Banco Comercial Português κ.λπ. κατά Επιτροπής	41
2018/C 249/52	Υπόθεση T-326/18: Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2018 — Herrero Torres κατά EUIPO — DZ Licores (CARAJILLO LICOR 43 CUARENTA Y TRES)	42
2018/C 249/53	Υπόθεση T-334/18: Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2018 — Bodegas Altun κατά EUIPO — Codorníu (ANA DE ALTUN)	43
2018/C 249/54	Υπόθεση T-340/18: Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2018 — Gibson Brands κατά EUIPO — Wilfer (Σχήμα κιθάρας)	44
2018/C 249/55	Υπόθεση T-474/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sowaer κατά Επιτροπής	45
2018/C 249/56	Υπόθεση T-787/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — QD κατά EUIPO	45
2018/C 249/57	Υπόθεση T-199/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — QD κατά EUIPO	45
2018/C 249/58	Υπόθεση T-443/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαΐου 2018 — António Conde & Companhia κατά Επιτροπής	45
2018/C 249/59	Υπόθεση T-23/18: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Nova Brands κατά EUIPO — Natamil (Natamil)	45

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2018/C 249/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 240 της 9.7.2018

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 231 της 2.7.2018

ΕΕ C 221 της 25.6.2018

ΕΕ C 211 της 18.6.2018

ΕΕ C 200 της 11.6.2018

ΕΕ C 190 της 4.6.2018

ΕΕ C 182 της 28.5.2018

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/2

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Νοεμβρίου 2017 η Berliner Stadtwerke GmbH κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-719/16, Berliner Stadtwerke GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-655/17 P)

(2018/C 249/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Berliner Stadtwerke GmbH (εκπρόσωποι: O. Spieker και A. Schönfleisch, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 31ης Μαΐου 2018 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δέκατο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη και καταδίκασε την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδά της.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/2

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Νοεμβρίου 2017 η Berliner Stadtwerke GmbH κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-402/16, Berliner Stadtwerke GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-656/17 P)

(2018/C 249/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Berliner Stadtwerke GmbH (εκπρόσωποι: O. Spieker και A. Schönfleisch, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/3

Αίτηση αναιρέσεως που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2017 η Αναστασία-Σουλτάνα Γάκη κατά της διατάξεως που εξέδωσε στις 27 Σεπτεμβρίου 2017 το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στην υπόθεση T-366/16, Γάκη κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση C-671/17 P)

(2018/C 249/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Αναστασία-Σουλτάνα Γάκη (εκπρόσωπος: G. Keisers, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ)

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δέκατο τμήμα) απέρριψε, με διάταξη της 7ης Ιουνίου 2018, την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως αβάσιμη και εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και αποφάσισε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 9 Ιανουαρίου 2018 — Finnair PLC κατά Igor Turtschin κ.λπ.

(Υπόθεση C-15/18)

(2018/C 249/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εναγομένη και αναιρεσείουσα: Finnair PLC

Ενάγοντες και αναιρεσίβλητοι: Igor Turtschin, Evgeniya Turtschina, Leon Turtschin

Με διάταξη του Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 η υπόθεση διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/3

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαρτίου 2018 η Deichmann SE κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 17 Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-68/16, Deichmann SE κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-223/18 P)

(2018/C 249/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Deichmann SE (εκπρόσωπος: C. Onken, Rechtsanwältin)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Munich, SL

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-68/17·

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 2345/2014-4·

—	εναλλακτικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής όσο και της πρωτόδικης διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση συνιστά παράβαση των άρθρων 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 15, παράγραφος 1, του ΚΚΣ (νυν άρθρων 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΣΕΕ) από πολλές απόψεις. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο δεν καθόρισε ορθώς την έννοια του όρου «το σήμα» των άρθρων 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 15, παράγραφος 1, ΚΣΕΕ.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε τη σημασία και τις νομικές συνέπειες που έχει ο καθορισμός του είδους του επίμαχου σήματος. Έκρινε εσφαλμένα ότι δεν ασκούσε επιρροή το κατά πόσον το αμφισβητούμενο σήμα είχε καταχωρισθεί ως εικονιστικό σήμα ή ως σήμα θέσεως. Ωστόσο, η διάκριση μεταξύ των διαφορετικών ειδών σήματος ασκεί πράγματι σημαντική επιρροή στο αντικείμενό τους, καθώς και στον τρόπο χρήσεώς τους. Η χρήση του αμφισβητούμενου σήματος ως εικονιστικού σήματος θα διέφερε αισθητά από τον τρόπο χρήσεώς του εάν ήταν σήμα θέσεως.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν καθόρισε ορθώς το αντικείμενο του αμφισβητούμενου σήματος, αλλά το εξέλαβε και το αντιμετώπισε ως σήμα θέσεως. Το αμφισβητούμενο σήμα είναι εικονιστικό σήμα, εφόσον ζητήθηκε να καταχωρισθεί και καταχωρίσθηκε ως τέτοιο, δεν υπήρξε δε κάποια περιγραφή ή αποποίηση ευθύνης περί του αντιθέτου. Η χρήση διακεκομμένων γραμμών και μόνο δεν καθιστά σήμα θέσεως ένα εικονιστικό σήμα.

Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι η Munich S.L. απέδειξε πραγματική χρήση του σήματός της μέσω της πωλήσεως υποδημάτων που έφεραν στο πλάι δυο διαπλεκόμενες γραμμές. Αυτού του είδους η χρήση θα είχε σημασία μόνον για τη χρήση ενός σήματος θέσεως, αλλά όχι για τη χρήση ενός εικονιστικού σήματος όπως του αμφισβητούμενου.

(1) ΕΕ 2017, L 154, σ. 1.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Tirol (Αυστρία) στις 30 Μαρτίου 2018 — PI

(Υπόθεση C-230/18)

(2018/C 249/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Tirol

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: PI

Καθής αρχή: Landespolizeidirektion Tirol

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, κατά το οποίο όλοι οι πολίτες της Ένωσης είναι ελεύθεροι να αναζητούν απασχόληση, να εργάζονται, να εγκαθίστανται ή να παρέχουν υπηρεσίες σε κάθε κράτος μέλος, την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία, όπως το άρθρο 19, παράγραφος 3, του Tiroler Landespolizeigesetz, LGBl. Nr. 60/1976, όπως έχει εσχάτως τροποποιηθεί με τον νόμο LGBl. Nr. 56/2017, παρέχει τη δυνατότητα σε όργανα μιας αρχής, ακόμη και χωρίς προηγούμενη διοικητική διαδικασία, να λαμβάνουν μέτρα στηριζόμενα στην εξουσία άμεσης εκδόσεως διαταγών και καταναγκασμού, όπως είναι ιδίως το κλείσιμο μια επιχειρήσεως επί τόπου, χωρίς να πρόκειται συναφώς για απλώς προσωρινά μέτρα;

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ενδεχομένως σε συνδυασμό με τα άρθρα 41 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, υπό το πρίσμα της ισότητας των όπλων και ενός αποτελεσματικού ενδίκου βοηθήματος, την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία, όπως ορίζεται στο άρθρο 19, παράγραφοι 3 και 4, του Tiroler Landespolizeigesetz, προβλέπει υλικά μέτρα στηριζόμενα στην εξουσία άμεσης εκδόσεως διαταγών και καταναγκασμού, όπως είναι ιδίως το κλείσιμο επιχειρήσεως, χωρίς τεκμηρίωση και χωρίς χορήγηση σχετικής βεβαιώσεως στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο;

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ενδεχομένως σε συνδυασμό με τα άρθρα 41 και 52 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, υπό το πρίσμα της ισότητας των όπλων, την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία, όπως ορίζεται στο άρθρο 19, παράγραφοι 3 και 4, του Tiroler Landespolizeigesetz, απαιτεί για την άρση υλικών μέτρων ληφθέντων άνευ προηγούμενης διαδικασίας επί τη βάσει της εξουσίας άμεσης εκδόσεως διαταγών και καταναγκασμού, όπως ιδίως το κλείσιμο επιχειρήσεως, αιτιολογημένη αίτηση για την άρση αυτού του κλεισίματος από το πρόσωπο που αφορούν αυτά τα υλικά μέτρα;

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, σε συνδυασμό με το άρθρο 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, σε σχέση με ένα αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα, την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία, όπως το άρθρο 19, παράγραφος 4, του Tiroler Landespolizeigesetz, αναγνωρίζει, στην περίπτωση υλικού μέτρου καταναγκασμού συνιστάμενου στο κλείσιμο επιχειρήσεως, περιορισμένο από τη συνδρομή συγκεκριμένων προϋποθέσεων δικαίωμα υποβολής αιτήσεως προς άρση του;

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Thüringer Oberlandesgericht (Γερμανία) στις 3 Απριλίου 2018 — Saatgut-Treuhandverwaltungs GmbH κατά Freistaat Thüringen

(Υπόθεση C-239/18)

(2018/C 249/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Thüringer Oberlandesgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: Saatgut-Treuhandverwaltungs GmbH

Εναγόμενο και εφεσίβλητο: Freistaat Thüringen

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Υφίσταται, κατά το άρθρο 11, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1768/95 (1), δικαίωμα για πληροφόρηση έναντι επισήμων φορέων, αναφερόμενο αποκλειστικά στη χορήγηση πληροφοριών που αφορούν φυτικά είδη, χωρίς να ζητούνται με τη σχετική αίτηση και πληροφορίες για μια προστατευόμενη ποικιλία;

Σε περίπτωση που από την απάντηση στο ερώτημα 1 προκύπτει ότι μπορεί να προβληθεί τέτοιο δικαίωμα για πληροφόρηση:

α)

Αποτελεί επίσημο φορέα εμπλεκόμενο στην παρακολούθηση της γεωργικής παραγωγής, υπό την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 2 (πρώτη περίπτωση), του κανονισμού (ΕΚ) 1768/95, η αρχή η οποία προβαίνει στον έλεγχο της επιδοτήσεως των καλλιεργητών από πόρους της ΕΕ και, στο μέτρο αυτό, αποθηκεύει δεδομένα των αιτούντων καλλιεργητών, τα οποία αφορούν επίσης είδη (καλλιέργειας);

β)

Έχει το δικαίωμα επίσημος φορέας να αρνηθεί τη χορήγηση των πληροφοριών που του ζητήθηκαν, στην περίπτωση που η παροχή των πληροφοριών απαιτεί την επεξεργασία ή τον προσδιορισμό των ευρισκομένων στην κατοχή του δεδομένων από τρίτο, γεγονός που συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση περίπου 6 000,00 ευρώ; Ασκεί εν προκειμένω επιρροή κατά πόσον ο αιτών είναι διατεθειμένος να επωμιστεί το σχετικό κόστος;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1768/95 της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 1995, για τη θέσπιση εκτελεστικών κανόνων σχετικά με την γεωργική εξαίρεση που προβλέπει το άρθρο 14 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2100/94 του Συμβουλίου σχετικά με τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ 1995, L 173, σ. 14).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/6

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Απριλίου 2018 η Constantin Film Produktion GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 24 Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-69/17, Constantin Film Produktion GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-240/18 P)

(2018/C 249/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Constantin Film Produktion GmbH (εκπρόσωποι: E. Saarmann και P. Baronikians, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2018, T-69/17·

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

1. Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εσφαλμένως απέρριψε την επίδικη αίτηση σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηριζόμενο στον απόλυτο λόγο απαραδέκτου του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1). Κατά την άποψή της, το σημείο για το οποίο υπεβλήθη αίτηση σήματος δεν είναι αντίθετο προς τα χρηστά ήθη.

Κατά τον έλεγχο των κρίσεων του τμήματος προσφυγών, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέπεσε, κατά την αναιρεσείουσα, στα ακόλουθα σφάλματα:

Το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέτασε αντί του σημείου «Fack Ju Göhte», για το οποίο υπεβλήθη αίτηση σήματος, το σημείο «Fuck you, Goethe».

Το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε εσφαλμένως ότι το σημείο για το οποίο υπεβλήθη αίτηση σήματος χαρακτηρίζεται από εγγενή χυδαιότητα, παραβλέποντας ότι το σημείο που αποτελείται από τις λέξεις «Fack Ju Göhte» συνιστά έναν πρωτότυπο και ιδιαιτέρως χαρακτηριστικό τεχνητό όρο ο οποίος, μέσω της εσφαλμένης αναγραφής, δίνει την αίσθηση αβλαβούς αστεϊσμού.

Το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαίωσε, κατά τρόπο νομικώς εσφαλμένο, την αντίληψη του ενδιαφερόμενου γερμανόφωνου κοινού την οποία είχε καθορίσει το τμήμα προσφυγών. Η αναιρεσείουσα απέδειξε την ευρεία επιτυχία της ταινίας «Fack Ju Göhte» στο γερμανόφωνο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο σημείο για το οποίο υπεβλήθη αίτηση σήματος συνδέεται, κατά την αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού, με ευθυμία και διασκέδαση. Ακόμη και οι (λίγοι) συναλλασσόμενοι που δεν έχουν ακούσει ακόμη κάτι για την ταινία αποκλείεται να νιώσουν ενόχληση από τη χρήση του σημείου στα προϊόντα και υπηρεσίες για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση, διότι ο ηχητικός τρόπος αναγραφής αφαιρεί από το σημείο την εντύπωση της σοβαρότητας. Περαιτέρω, το σημείο του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση δεν προτρέπει το κοινό να προβεί σε κάποια ενέργεια, δεν απευθύνεται ευθέως σε αυτό και δεν το προσβάλλει.

2. Παράβαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διά της μη εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση των κρίσεων του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το σημείο «DIE WANDERHURE» για το οποίο είχε υποβληθεί αίτηση σήματος (Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απόφαση της 28ης Μαΐου 2015 — R 2889/2014-4 — Die Wanderhure), αντιμετώπισε ουσιωδώς όμοια πραγματικά περιστατικά με αδικαιολόγητα ανόμοιο τρόπο.

3. Παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της χρηστής διοικήσεως

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διά της εξετάσεως του σημείου «Fuck you, Goethe» αντί του «Fack Ju Göhte», καθώς και διά της μη εφαρμογής των κρίσεων της αποφάσεως «WANDERHURE», εξέδωσε απόφαση μη προβλέψιμη και ανεπίδεκτη ελέγχου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE 2009, L 78, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε [αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1)].

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/7

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Απριλίου 2018 η Ευρωπαϊκή κοινή επιχείρηση για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-561/16, Galocha κατά Κοινής επιχείρησης Fusion for Energy

(Υπόθεση C-243/18 P)

(2018/C 249/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή κοινή επιχείρηση για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης (εκπρόσωποι: G. Poszler και R. Hanak)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Yosu Galocha

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 στην υπόθεση T-561/16 με την οποία ακυρώνονται οι πίνακες επιτυχόντων της διαδικασίας επιλογής F4E/CA/ST/FGIV/2015/001 και οι αποφάσεις της Fusion for Energy περί προσλήψεως των επιτυχόντων·

—	Να καταδικασθεί ο πρωτοδίκως προσφεύγων στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, στον βαθμό που η αμετάκλητη απόφαση του Δικαστηρίου αναιρέσει την πρωτόδικη απόφαση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και, κατά συνέπεια, επιβολή μιας εξοντωτικής ποινής σε τρίτους που ωφελούνται από μια απόφαση η οποία αποδείχθηκε παράτυπη.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale ordinario di Udine (Ιταλία) στις 9 Απριλίου 2018 — Σύνδικος πτωχεύσεως της Tecnoservice Int. Srl κατά Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-245/18)

(2018/C 249/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Udine

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Σύνδικος πτωχεύσεως της Tecnoservice Int. Srl

Εναγόμενη: Poste Italiane SpA

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει τα άρθρα 74 και 75 της οδηγίας 2007/64/ΕΕ (1), όπως ίσχυε στις 3 Αυγούστου 2015, τα οποία αφορούν τις υποχρεώσεις και τους περιορισμούς της ευθύνης του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, όπως μεταφέρθηκαν στο ιταλικό δίκαιο με τα άρθρα 24 και 25 του νομοθετικού διατάγματος 11/2010, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι έχουν εφαρμογή μόνο για τον πάροχο των υπηρεσιών πληρωμών του προσώπου που δίνει την εντολή για την παροχή της σχετικής υπηρεσίας, ή υπό την έννοια ότι έχουν εφαρμογή επίσης για τον πάροχο των υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου;

(1) Οδηγία 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ, και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ (ΕΕ L 319, σ. 1).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 12 Απριλίου 2018 — Stadt Euskirchen κατά Rhenus Veniro GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-253/18)

(2018/C 249/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθού και εκκαλών: Stadt Euskirchen

Προσφεύγουσα και εφεσίβλητη: Rhenus Veniro GmbH & Co. KG

Μετέχουσες στη διαδικασία: SVE Stadtverkehr Euskirchen GmbH, RVK Regionalverkehr Köln GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Αποκλείει η προβλεπόμενη στο άρθρο 5, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 (1) υποχρέωση του εγχώριου φορέα να παράσχει ο ίδιος το μεγαλύτερο μέρος των δημόσιων υπηρεσιών επιβατικών μεταφορών τη δυνατότητα να παράσχει ο εγχώριος φορέας το ως άνω μεγαλύτερο μέρος των υπηρεσιών μέσω εταιρίας στην οποία ο ίδιος συμμετέχει με ποσοστό 2,5 % και της οποίας τα υπόλοιπα εταιρικά μερίδια τα κατέχουν, άμεσα ή έμμεσα, άλλες αρμόδιες αρχές;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1191/69 και (ΕΟΚ) αριθ. 1107/70 (ΕΕ L 315, σ. 1).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 11 Απριλίου 2018 — State Street Bank International GmbH κατά Banca d’Italia

(Υπόθεση C-255/18)

(2018/C 249/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: State Street Bank International GmbH

Καθής: Banca d’Italia

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει στην «αλλαγή καθεστώτος», η οποία σύμφωνα με το άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΕ) 63/2015 (1) δεν επηρεάζει την υποχρέωση συνεισφοράς, να περιληφθεί επίσης η συγχώνευση διά απορροφήσεως ενός ιδρύματος, το οποίο προηγουμένως εποπτευόταν από μια εθνική Αρχή εξυγίανσης, από τη μητρική εταιρία άλλου κράτους μέλους, η οποία συγχώνευση έλαβε χώρα κατά την περίοδο συνεισφοράς, και ισχύει ο κανόνας αυτός επίσης στην περίπτωση κατά την οποία η συγχώνευση και η συνακόλουθη εξάλειψη του ιδρύματος έλαβαν χώρα το έτος 2015, σε χρονικό σημείο στο οποίο τόσο η εθνική Αρχή εξυγίανσης όσο και το εθνικό Ταμείο δεν είχαν ακόμη συσταθεί επίσημα από το κράτος μέλος και οι συνεισφορές δεν είχαν ακόμη υπολογιστεί;

Πρέπει το ίδιο άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΕ) 63/2015, σε συνδυασμό με το άρθρο 14 του ίδιου κανονισμού και με τα άρθρα 103 και 104 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (2), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, επίσης στην περίπτωση της συγχωνεύσεως διά απορροφήσεως από μητρική εταιρία άλλου κράτους μέλους κατά τη διάρκεια του έτους συνεισφοράς, ένα ίδρυμα υποχρεούται στην πλήρη καταβολή της συνεισφοράς για εκείνο το έτος και όχι σε αναλογία με τους μήνες κατά τους οποίους το ίδιο ίδρυμα εποπτευόταν από την αρχή εξυγίανσης του πρώτου κράτους μέλους, αναλογικά με όσα ισχύουν για το «νεοεποπτευόμενο» ίδρυμα της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου 12 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/63;

Μήπως, σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2014/59, τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/63 και τις αρχές που διέπουν το Σύστημα των εργαλείων αντιμετώπισης των τραπεζικών κρίσεων, και ιδίως το άρθρο 12, παράγραφος 2, του κανονισμού 2015/63, οι ίδιοι κανόνες που προβλέπονται για την τακτική συνεισφορά έχουν εφαρμογή, όσον αφορά τον χρόνο του ακριβούς καθορισμού των οντοτήτων που υποχρεούνται στην καταβολή συνεισφοράς και τον υπολογισμό της συνεισφοράς, επίσης για την έκτατη συνεισφορά, λαμβανομένων υπόψη της φύσης της και των προϋποθέσεων που έχουν καθοριστεί για την επιβολή της;

(1) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ L 11, σ. 46).

(2) Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 173, σ. 190).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Poznaniu (Πολωνία) στις 17 Απριλίου 2018 — Aqua med sp. z o.o. κατά Irenie Skórze

(Υπόθεση C-266/18)

(2018/C 249/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Poznaniu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Aqua med sp. z o.o.

Εφεσίβλητη: Irena Skóra

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει ο αυτεπάγγελτος έλεγχος από το εθνικό δικαστήριο των ρητρών παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονται σε σύμβαση συναπτόμενη με καταναλωτή, έλεγχος ο οποίος βρίσκει έρεισμα στο άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), και στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλ. υπόθεση Pannon GSM, C-243/08, EU:C:2009:350), την έννοια ότι εκτείνεται και επί ρητρών οι οποίες, ενώ ρυθμίζουν το ζήτημα της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου στη διαφορά μεταξύ των διαδίκων, εντούτοις πράττουν τούτο αποκλειστικά με παραπομπή στη ρύθμιση του εθνικού δικαίου;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος, πρέπει ο έλεγχος που ασκεί το δικαστήριο να συνεπάγεται την εφαρμογή κανόνων δικαιοδοσίας κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται η προστασία του καταναλωτή όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της οδηγίας και επομένως και η δυνατότητα να εκδικάζεται η υπόθεση από το πλησιέστερο δικαστήριο στον τόπο κατοικίας/μόνιμης διαμονής του καταναλωτή;

(1) ΕΕ L 95, σ. 29.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bucureşti (Ρουμανία) στις 17 Απριλίου 2018 — Delta Antrepriză de Construcţii şi Montaj 93 SA κατά Compania Naţională de Administrare a Infrastructurii Rutiere SA

(Υπόθεση C-267/18)

(2018/C 249/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Delta Antrepriză de Construcţii şi Montaj 93 SA

Καθής: Compania Naţională de Administrare a Infrastructurii Rutiere SA

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 57, παράγραφος 4, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2014/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (1), την έννοια ότι η καταγγελία δημόσιας συμβάσεως, λόγω της υπεργολαβίας τμήματος των εργασιών άνευ εγκρίσεως της αναθέτουσας αρχής, συνιστά σοβαρή ή επαναλαμβανόμενη πλημμέλεια κατά την εκτέλεση ουσιώδους υποχρεώσεως που προβλεπόταν σε προηγούμενη δημόσια σύμβαση, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του οικονομικού φορέα από τη συμμετοχή του σε διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως;

(1) ΕΕ 2014, L 94, σ. 65.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) στις 18 Απριλίου 2018 — SC Onlineshop SRL κατά Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală a Vămilor

(Υπόθεση C-268/18)

(2018/C 249/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bacău

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SC Onlineshop SRL

Καθών: Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală a Vămilor

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει η Συνδυασμένη Ονοματολογία, που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (1), όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1821 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2016 (2), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι συσκευές όπως τα συστήματα πλοήγησης GPS PNI S 506, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαφοράς, κατατάσσονται στη δασμολογική διάκριση 8526 91, στη διάκριση 8526 91 20, ή στην κλάση 8528, διάκριση 8528 59 00, της εν λόγω ονοματολογίας;

Πρώτον, ασκεί η Συνδυασμένη Ονοματολογία, όπως κατά καιρούς ίσχυσε μετά την έκδοση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 698/2012 της Επιτροπής (3) και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 459/2014 της Επιτροπής (4), επιρροή προκειμένου να προσδιοριστεί η ορθή δασμολογική κατάταξη συσκευών όπως τα συστήματα πλοήγησης που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαφοράς, υπό την έννοια ότι μπορούν να εφαρμοσθούν κατ’ αναλογίαν σε προϊόντα που εμφανίζουν ομοιότητες με το επίμαχο σύστημα πλοήγησης, και, δεύτερον, επιβεβαιώνει η κατ’ αναλογίαν εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που παρέχεται από τις τελωνειακές αρχές;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 1987, L 256, σ. 1).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1821 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2016, σχετικά με την τροποποίηση του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 2016, L 294, σ. 1).

(3) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 698/2012 της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία (ΕΕ 2012, L 203, σ. 34).

(4) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 459/2014 της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 2014, για την τροποποίηση ορισμένων κανονισμών σχετικά με την κατάταξη εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία (ΕΕ 2014, L 133, σ. 43).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 25 Απριλίου 2018 — Equitalia centro SpA κατά Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-284/18)

(2018/C 249/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα (και αναιρεσίβλητη στην αντίθετη αναίρεση): Equitalia centro SpA

Αναιρεσίβλητη (και ανταναιρεσείουσα): Poste Italiane SpA

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντίκειται στο άρθρο 14 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 7Δ της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 16 ΣΕΚ) και στο άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 90 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 86, παράγραφος 2, ΣΕΚ) καθώς και στη διάρθρωση του πλαισίου υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ) κανονιστική ρύθμιση όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφοι 18 έως 20, του ιταλικού νόμου 662/1996, σύμφωνα με την οποία θεσπίζεται και διατηρείται σε ισχύ, –ακόμη και κατόπιν της ιδιωτικοποιήσεως των υπηρεσιών ταχυδρομικού ταμιευτηρίου (bancoposta) που παρείχε η Poste Italiane s.p.a.– η κατ’ αποκλειστικότητα διαχείριση από την Poste Italiane s.p.a. (υπό καθεστώς μονοπωλίου) των υπηρεσιών τρεχούμενου λογαριασμού ταχυδρομικού ταμιευτηρίου με σκοπό τη συλλογή του τοπικού φόρου ICI, λαμβανομένης υπόψη της εξελίξεως της εθνικής νομοθεσίας στο πεδίο της εισπράξεως φόρων, η οποία, ήδη από το έτος 1997, επιτρέπει στους υποκείμενους στον φόρο αλλά και στους φορολογούντες οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως να χρησιμοποιούν μεθόδους πληρωμής και εισπράξεως μέσω της χρήσεως του τραπεζικού συστήματος;

Σε περίπτωση που κριθεί –στην απάντηση στο πρώτο ερώτημα– ότι ο θεσμός του νομίμου μονοπωλίου είναι σύμφωνος με τους όρους των ΥΓΟΣ, έχουν το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 90 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 86, παράγραφος 2, ΣΕΚ) και το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 92 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 87 ΣΕΚ) την έννοια ότι αντίκειται σε αυτά, με βάση την ερμηνεία των εν λόγω διατάξεων από το Δικαστήριο όσον αφορά τα κριτήρια διακρίσεως μεταξύ νόμιμου μέτρου (αντισταθμίσεως για τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας) και παράνομης κρατικής ενισχύσεως (απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Ιουλίου 2003, C-280/00, Altmark Trans GmbH και Regierungspräsidium Magdeburg κατά Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH), κανονιστική ρύθμιση όπως αυτή που προκύπτει από τη συνδυαστική εφαρμογή του άρθρου 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, του άρθρου 2, παράγραφοι 18 έως 20, του ιταλικού νόμου 662/1996, και του άρθρου 3, παράγραφος 1, του ιταλικού προεδρικού διατάγματος 144/2001, η οποία επιτρέπει στην Poste Italiane s.p.a. να καθορίζει μονομερώς το ποσό της «προμήθειας» που οφείλει να καταβάλει ο παραχωρησιούχος (ανάδοχος) υπηρεσιών εισπράξεως του φόρου ICI, η οποία εφαρμόζεται επί πάσης πράξεως διαχειρίσεως του τρεχούμενου λογαριασμού ταχυδρομικού ταμιευτηρίου που διατηρεί ο παραχωρησιούχος, λαμβανομένου υπόψη ότι η Poste Italiane s.p.a., με την απόφαση 57/1996 του διοικητικού της συμβουλίου, όρισε την εν λόγω προμήθεια στο ποσό των 100 ιταλικών λιρών για το χρονικό διάστημα από την 1η Απριλίου 1997 έως την 31η Μαΐου 2001 και στο ποσό των 0,23 ευρώ για το χρονικό διάστημα μετά την 1η Ιουνίου 2001;

Έχει το άρθρο 102, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 86 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 82, παράγραφος 1, ΣΕΚ), όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο (βλ. αποφάσεις του Δικαστηρίου της 13ης Δεκεμβρίου 1991, C-18/88, GB Inno BM· της 25ης Ιουνίου 1998, C-203/96, Chemische Afvaistoffen Dusseldorp BV, και της 17ης Μαΐου 2001, C-340/99, TNT TRACO s.p.a.), την έννοια ότι αντίκειται σε αυτό κανονιστικό πλαίσιο όπως εκείνο που έχει θεσπιστεί με το άρθρο 2, παράγραφοι 18 έως 20, του ιταλικού νόμου 662/1996, το άρθρο 3, παράγραφος 1, του ιταλικού προεδρικού διατάγματος 144/2001 και το άρθρο 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, σύμφωνα με το οποίο ο παραχωρησιούχος (ανάδοχος) οφείλει να προβεί στην πληρωμή της «προμήθειας» κατά το ποσό που θα καθοριστεί και/ή τροποποιηθεί μονομερώς από την Poste Italiane s.p.a, χωρίς να δύναται να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση τρεχούμενου λογαριασμού ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, διότι σε περίπτωση υπαναχωρήσεως παραβιάζει την υποχρέωση του άρθρου 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, με αποτέλεσμα τη μη τήρηση της υποχρεώσεως εισπράξεως του ICI την οποία έχει αναλάβει έναντι του φορολογούντος οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως;

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Μαρτίου 2018 — Agrenergy Srl κατά Ministero dello Sviluppo Economico

(Υπόθεση C-286/18)

(2018/C 249/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Agrenergy Srl

Αναιρεσίβλητο: Ministero dello Sviluppo Economico

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2009/28/ΕΚ (1) να ερμηνευθεί –επίσης υπό το πρίσμα της γενικής αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και του γενικού ρυθμιστικού πλαισίου που τέθηκε από την οδηγία όσον αφορά την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές– υπό την έννοια ότι αποκλείει τη συμβατότητα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μιας εθνικής ρυθμίσεως η οποία επιτρέπει στην Ιταλική Κυβέρνηση να επιβάλει, με διαδοχικά εκτελεστικά διατάγματα, τη μείωση ή ακόμη και την κατάργηση των τιμών ενθαρρύνσεως που είχαν καθοριστεί προηγουμένως;

(1) Οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ (ΕΕ L 140, σ. 16).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Μαρτίου 2018 — Fusignano Due Srl κατά Ministero dello Sviluppo Economico

(Υπόθεση C-287/18)

(2018/C 249/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Fusignano Due Srl

Αναιρεσίβλητο: Ministero dello Sviluppo Economico

Προδικαστικό ερώτημα

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/14

Προσφυγή της 26ης Απριλίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-290/18)

(2018/C 249/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και C. Hermes)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 4, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (1), για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, καθόσον παρέλειψε να ορίσει ως ειδικές ζώνες διατήρησης, το ταχύτερο δυνατόν και, το αργότερο, μέσα σε μια εξαετία, 7 τόπους κοινοτικής σημασίας στην ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή που αναγνωρίζονται από την απόφαση 2004/813/ΕΚ (2) της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, και 54 τόπους κοινοτικής σημασίας στη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή που αναγνωρίζονται από την απόφαση 2006/613/ΕΚ (3) της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006.

—

να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, καθόσον δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα διατήρησης που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των ειδών του παραρτήματος II, τα οποία απαντούν στους 7 τόπους κοινοτικής σημασίας στην ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή που αναγνωρίζονται από την απόφαση 2004/813/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, και στους 54 τόπους κοινοτικής σημασίας στη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή που αναγνωρίζονται από την οδηγία 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006.

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 4, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, η Πορτογαλική Δημοκρατία έπρεπε να έχει ορίσει ως ειδικές ζώνες διατήρησης 7 τόπους κοινοτικής σημασίας στην ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή που αναγνωρίζονται από την απόφαση 2004/813/ΕΚ, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, και 54 τόπους κοινοτικής σημασίας στη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή οι οποίοι αναγνωρίζονται από την οδηγία 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006, το αργότερο εντός εξαετίας από της ημερομηνίας εκδόσεως των εν λόγω αποφάσεων. Η προθεσμία αυτή έληξε στις 7 Δεκεμβρίου 2010 και στις 19 Ιουλίου 2012, αντίστοιχα. Ωστόσο, η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν έχει προβεί ακόμη στον ορισμό των τόπων κοινοτικής σημασίας ως ειδικών ζωνών διατήρησης.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να καθορίζουν, σε σχέση με τις ειδικές ζώνες διατήρησης, τα αναγκαία μέτρα που ενδεχομένως συνεπάγονται ειδικά ενδεδειγμένα σχέδια διαχείρισης ή ενσωματωμένα σε άλλα σχέδια διευθέτησης και τα δέοντα κανονιστικά, διοικητικά ή συμβατικά μέτρα που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των ειδών του παραρτήματος II, τα οποία απαντούν στους τόπους.

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι τα μέτρα που έλαβε η Πορτογαλική Δημοκρατία, δηλαδή τόσο το Plano Setorial da Rede Natura 2000 όσο και άλλα μέτρα στα οποία αναφέρονται οι πορτογαλικές αρχές, δεν ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των ειδών του παραρτήματος II της οδηγίας και, κατά συνέπεια, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «αναγκαία μέτρα διατήρησης», κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας.

(1) Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ 1992, L 206, σ. 7).

(2) Απόφαση 2004/813/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, με την οποία θεσπίζεται ο κατάλογος των τόπων κοινοτικής σημασίας για την ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή, κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2004, L 387, σ. 1).

(3) Απόφαση 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006, σχετικά με την έγκριση, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του καταλόγου των τόπων κοινοτικής σημασίας για τη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή (ΕΕ 2006, L 259, σ. 1).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 9 Μαΐου 2018 — Data Protection Commissioner κατά Facebook Ireland Limited, Maximillian Schrems

(Υπόθεση C-311/18)

(2018/C 249/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Data Protection Commissioner

Λοιποί διάδικοι: Facebook Ireland Limited, Maximillian Schrems

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση που προσωπικά δεδομένα διαβιβάζονται από ιδιωτική εταιρία εγκατεστημένη σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE) προς άλλη ιδιωτική εταιρία σε τρίτη χώρα για εμπορικούς σκοπούς, δυνάμει της αποφάσεως της Επιτροπής 2010/87 (1), όπως τροποποιήθηκε με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/2297 (2) της Επιτροπής (στο εξής: απόφαση ΤΣΡ), και υπόκεινται ενδεχομένως σε περαιτέρω επεξεργασία από τις αρχές της τρίτης χώρας για σκοπούς εθνικής ασφάλειας, αλλά και επιβολής του νόμου και διαχειρίσεως των εξωτερικών της υποθέσεων, τυγχάνει εφαρμογής το δίκαιο της Ένωσης (περιλαμβανομένου του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) ανεξαρτήτως των διατάξεων του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, σχετικά με την εθνική ασφάλεια, και του άρθρου 3, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 95/46/ΕΚ (3) (στο εξής: οδηγία), σχετικά με τη δημόσια ασφάλεια, την εθνική άμυνα και την ασφάλεια του κράτους;

(1)

Για να διαπιστωθεί εάν υφίσταται προσβολή των δικαιωμάτων ενός φυσικού προσώπου δια της διαβιβάσεως δεδομένων δυνάμει της αποφάσεως ΤΣΡ από την ΕΕ προς τρίτη χώρα όπου ενδεχομένως τα δεδομένα θα υποστούν περαιτέρω επεξεργασία για σκοπούς εθνικής ασφάλειας, ποιο είναι, για τους σκοπούς της οδηγίας, το σημείο αναφοράς για την απαιτούμενη σύγκριση:

(α)	ο Χάρτης, η ΣΕΕ, η ΣΛΕΕ, η οδηγία, η ΕΣΔΑ (ή οποιαδήποτε άλλη διάταξη του δικαίου της Ένωσης), ή

(β)	το εθνικό δίκαιο ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών;

(2)	Αν το σημείο αναφοράς είναι το στοιχείο β', θα πρέπει να συνεκτιμηθούν στο πλαίσιο της συγκρίσεως και οι πρακτικές οι οποίες εφαρμόζονται, σε σχέση με την εθνική ασφάλεια, σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη;

Κατά την αξιολόγηση του κατά πόσον μια τρίτη χώρα διασφαλίζει το επίπεδο προστασίας το οποίο απαιτείται από το δίκαιο της Ένωσης για τα προσωπικά δεδομένα που διαβιβάζονται στη χώρα αυτή για τους σκοπούς του άρθρου 26 της οδηγίας, το επίπεδο προστασίας στην τρίτη χώρα πρέπει να αξιολογηθεί με βάση:

(α)

τους εφαρμοστέους κανόνες στην τρίτη χώρα όπως απορρέουν από το εθνικό δίκαιο ή τις διεθνείς δεσμεύσεις, και τις πρακτικές που έχουν σχεδιαστεί προκειμένου να διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τους κανόνες αυτούς, περιλαμβανομένων των επαγγελματικών κανόνων και μέτρων ασφαλείας που τηρούνται στην τρίτη χώρα,

(β)	τους κανόνες στους οποίους αναφέρεται το στοιχείο α', σε συνδυασμό με τυχόν διοικητικές, ρυθμιστικές και κανονιστικές πρακτικές, εγγυήσεις, διαδικασίες, πρωτόκολλα, εποπτικούς μηχανισμούς και εξωδικαστικά μέσα έννομης προστασίας που υφίστανται στην τρίτη χώρα;

Λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών που διαπίστωσε το High Court αναφορικά με το δίκαιο των Ηνωμένων Πολιτειών [σκέψεις 152 έως 163 της αποφάσεως του High Court της 3ης Οκτωβρίου 2017: http://www.courts.ie/Judgments.nsf/768d83be24938e1180256ef30048ca51/8131a5dde8baf9ff802581b70035c4ff?OpenDocument], υφίσταται προσβολή των δικαιωμάτων των φυσικών προσώπων κατά τα άρθρα 7 ή/και 8 του Χάρτη, σε περίπτωση που διαβιβάζονται προσωπικά δεδομένα από την ΕΕ προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δυνάμει της αποφάσεως ΤΣΡ;

Λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών που διαπίστωσε το High Court αναφορικά με το δίκαιο των Ηνωμένων Πολιτειών, σε περίπτωση που τα προσωπικά δεδομένα διαβιβάζονται από την ΕΕ προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δυνάμει της αποφάσεως ΤΣΡ:

(α)

το επίπεδο προστασίας που παρέχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες σέβεται το βασικό περιεχόμενο του δικαιώματος προσφυγής ενός φυσικού προσώπου σε περίπτωση προσβολής των δικαιωμάτων του/της περί προστασίας δεδομένων, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα α':

(β)

Είναι οι περιορισμοί που επιβάλλονται από το δίκαιο των Ηνωμένων Πολιτειών στο δικαίωμα δικαστικής προσφυγής ενός φυσικού προσώπου, για σκοπούς εθνικής ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών, αναλογικοί κατά την έννοια του άρθρου 52 του Χάρτη, χωρίς να υπερβαίνουν το μέτρο του αναγκαίου για σκοπούς εθνικής ασφαλείας σε μια δημοκρατική κοινωνία;

(1)

Ποιο είναι το απαιτούμενο επίπεδο προστασίας σε σχέση με προσωπικά δεδομένα τα οποία διαβιβάζονται προς τρίτη χώρα δυνάμει τυποποιημένων συμβατικών ρητρών που συνάπτονται σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής κατά την έννοια του άρθρου 26, παράγραφος 4, [της οδηγίας], λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων της οδηγίας, και ειδικότερα των άρθρων 25 και 26, υπό το πρίσμα του Χάρτη;

(2)	Ποια είναι τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν αξιολογείται κατά πόσον το επίπεδο προστασίας δεδομένων που διαβιβάζονται προς τρίτη χώρα δυνάμει της αποφάσεως ΤΣΡ πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας και του Χάρτη;

Το γεγονός ότι οι τυποποιημένες συμβατικές ρήτρες εφαρμόζονται μεταξύ αυτού που διαβιβάζει δεδομένα και του αποδέκτη των δεδομένων και δεν είναι δεσμευτικές για τις εθνικές αρχές τρίτης χώρας, η οποία ενδέχεται να απαιτήσει από τον αποδέκτη των δεδομένων να θέσει τα δεδομένα που διαβιβάστηκαν δυνάμει των προβλεπόμενων στην απόφαση ΤΣΡ ρητρών στη διάθεση των υπηρεσιών ασφαλείας της, προκειμένου να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία, σημαίνει ότι αποκλείεται από τις ρήτρες να προκύπτουν επαρκείς εγγυήσεις κατά την έννοια του άρθρου 26, παράγραφος 2, της οδηγίας;

Σε περίπτωση που σε τρίτη χώρα προς την οποία διαβιβάζονται δεδομένα έχει θεσπιστεί νομικό πλαίσιο παρακολουθήσεως, το οποίο κατά την άποψη μιας αρχής προστασίας δεδομένων συγκρούεται με τις διατάξεις του παραρτήματος της αποφάσεως ΤΣΡ ή με τα άρθρα 25 και 26 της οδηγίας ή/και με τον Χάρτη, είναι η αντίστοιχη αρχή προστασίας δεδομένων υποχρεωμένη να ασκήσει τις εξουσίες της από το άρθρο 28, παράγραφος 3, της οδηγίας για να αναστείλει τις ροές δεδομένων, ή ασκούνται οι εξουσίες αυτές μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, λαμβανομένης υπόψη της αιτιολογικής σκέψης 11 της οδηγίας [αιτιολογική σκέψη 11 της αποφάσεως 2010/87/ΕΕ της Επιτροπής], ή μήπως μπορεί η αρχή προστασίας δεδομένων να στηριχθεί στη διακριτική της ευχέρεια και να μην αναστείλει τις ροές δεδομένων;

(1)

Για τους σκοπούς του άρθρου 25, παράγραφος 6, της οδηγίας, συνιστά η απόφαση (ΕΕ) 2016/1250 (4) (στο εξής: απόφαση για την Ασπίδα Προστασίας Ιδιωτικής Ζωής) γενικής ισχύος διαπίστωση, δεσμευτική τόσο για τις αρχές προστασίας δεδομένων όσο και για τα δικαστήρια των κρατών μελών, από την οποία απορρέει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διασφαλίζουν επαρκές επίπεδο προστασίας κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 2, της οδηγίας, λόγω του εθνικού τους δικαίου ή των διεθνών δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει;

(2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, ασκεί τυχόν επιρροή η απόφαση για την Ασπίδα Προστασίας Ιδιωτικής Ζωής στην αξιολόγηση όσον αφορά τις εγγυήσεις οι οποίες παρέχονται σε σχέση με τα δεδομένα που διαβιβάζονται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δυνάμει της αποφάσεως ΤΣΡ;

10)

Λαμβανομένων υπόψη των διαπιστώσεων του High Court σχετικά με το δίκαιο των Ηνωμένων Πολιτειών, διασφαλίζει η θέσπιση του μηχανισμού του Διαμεσολαβητή της ασπίδας προστασίας της ιδιωτικής ζωής με τα παραρτήματα Α έως ΙΙΙ της αποφάσεως για την Ασπίδα Προστασίας Ιδιωτικής Ζωής, όταν εξετάζεται σε συνδυασμό με το υπάρχον καθεστώς στις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέχουν συμβατή με το άρθρο 47 του Χάρτη έννομη προστασία στους ενδιαφερομένους των οποίων τα προσωπικά δεδομένα διαβιβάστηκαν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δυνάμει της αποφάσεως ΤΣΡ;

11)	Παραβαίνουν οι αποφάσεις ΤΣΡ τα άρθρα 7, 8 και 47 του Χάρτη;

(1) Απόφαση της Επιτροπής, της 5ης Φεβρουαρίου 2010, σχετικά με τις τυποποιημένες συμβατικές ρήτρες για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε εκτελούντες επεξεργασία εγκατεστημένους σε τρίτες χώρες βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (EE 2010, L 39, σ. 5).

(2) Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/2297 της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 2016, για την τροποποίηση των αποφάσεων 2001/497/ΕΚ και 2010/87/ΕΕ σχετικά με τις τυποποιημένες συμβατικές ρήτρες για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς τρίτες χώρες και σε εκτελούντες επεξεργασία εγκατεστημένους σε τρίτες χώρες βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (EE 2016, L 344, σ. 100).

(3) Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (EE 1995, L 281, σ. 31).

(4) Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1250 της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2016, βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την επάρκεια της προστασίας που παρέχεται από την ασπίδα προστασίας της ιδιωτικής ζωής ΕΕ-ΗΠΑ (EE 2016, L 207, σ. 1).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 14 Μαΐου 2018 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs κατά The Chancellor, Masters and Scholars of the University of Cambridge

(Υπόθεση C-316/18)

(2018/C 249/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Εφεσίβλητοι: The Chancellor, Masters and Scholars of the University of Cambridge

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ απαλλασσόμενων και μη υποκείμενων στον φόρο πράξεων προκειμένου να προσδιοριστεί κατά πόσον παρέχεται δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ που καταβλήθηκε για τις εν λόγω πράξεις;

Όταν αμοιβές διαχειρίσεως καταβάλλονται μόνον ως προς μη φορολογητέα επενδυτική δραστηριότητα, είναι δυνατόν να θεμελιωθεί η ύπαρξη αναγκαίου συνδέσμου μεταξύ αυτών των εξόδων και των οικονομικών δραστηριοτήτων που χρηματοδοτούνται από τα έσοδα που παράγονται από τις ως άνω επενδύσεις, ώστε να επιτραπεί η έκπτωση του ΦΠΑ με γνώμονα τη φύση και την έκταση οικονομικής δραστηριότητας συντελούμενης σε μεταγενέστερο στάδιο, η οποία επάγεται δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ; Σε ποιον βαθμό είναι σκόπιμο να εξεταστεί ο σκοπός υπέρ του οποίου θα χρησιμοποιηθούν τα παραγόμενα από τις επενδύσεις έσοδα;

3)	Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ ΦΠΑ που καταβάλλεται με σκοπό την κεφαλαιοποίηση επιχειρήσεως και ΦΠΑ που παράγει ίδια ροή εσόδων, διαφορετική από τις ροές εσόδων που προέρχονται από οικονομική δραστηριότητα συντελούμενη σε μεταγενέστερο στάδιο;

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Ιρλανδία) στις 17 Μαΐου 2018 — Hampshire County Council κατά C.E., N.E.

(Υπόθεση C-325/18)

(2018/C 249/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Πρωτοδίκως αιτούν και νυν εφεσίβλητο: Hampshire County Council

Πρωτοδίκως καθών και νυν εκκαλούντες: C.E., N.E.

Προδικαστικά ερωτήματα

Δύναται δημόσια αρχή του κράτους συνήθους διαμονής παιδιών, σε περίπτωση κατά την οποία προβάλλεται ότι τα παιδιά μετακινήθηκαν παράνομα από τη χώρα αυτή από τους γονείς τους και/ή άλλα μέλη της οικογενείας τους κατά παράβαση δικαστικής αποφάσεως εκδοθείσας επί αιτήσεως της εν λόγω δημόσιας αρχής, να προσφύγει στα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους για την κήρυξη της εκτελεστότητας δικαστικής αποφάσεως διατάσσουσας την επιστροφή των παιδιών στο κράτος της δημόσιας αρχής αυτής, βάσει των διατάξεων του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 (1) του Συμβουλίου, ή μήπως η προσφυγή αυτή συνιστά παράνομη καταστρατήγηση του άρθρου 11 του κανονισμού αυτού και της Σύμβασης της Χάγης του 1980 ή, άλλως, συνιστά κατάχρηση δικαιώματος ή δικαίου εκ μέρους της οικείας αρχής;

Έχει το επιληφθέν υποθέσεως δικαστήριο διεθνή δικαιοδοσία να παρατείνει την προθεσμία ασκήσεως προσφυγής, κατά το άρθρο 33, παράγραφος 5., του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, στην περίπτωση υποθέσεως που αφορά τις σχετικές με την κήρυξη εκτελεστότητας διατάξεις του εν λόγω κανονισμού, εάν η καθυστέρηση ως προς την άσκηση είναι ελάχιστη, η δε παράταση της προθεσμίας θα είχε διαφορετικά χορηγηθεί βάσει του εθνικού δικονομικού δικαίου;

Με την επιφύλαξη του δευτέρου ερωτήματος, θίγει η εκ μέρους αλλοδαπής δημόσιας αρχής μετακίνηση των παιδιών από κράτος μέλος, όπως εν προκειμένου, δυνάμει αποφάσεως περί εκτελέσεως εκδοθείσας άνευ κλητεύσεως των ενδιαφερομένων σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, αλλά πριν από την επίδοση της σχετικής αποφάσεως στους γονείς, στερώντας τους κατ’ αυτόν τον τρόπο το δικαίωμά τους να ζητήσουν αναστολή εκτελέσεως της εν λόγω αποφάσεως εν αναμονή προσφυγής, το ουσιαστικό περιεχόμενο του δικαιώματος που παρέχεται στους γονείς βάσει του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ ή του άρθρου 47 του Χάρτη, ούτως ώστε, στην περίπτωση αυτή, να πρέπει να χορηγηθεί παράταση της προθεσμίας ασκήσεως της προσφυγής (για τους σκοπούς του άρθρου 33, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού);

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (EE 2003, L 338, σ. 1).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 18 Μαΐου 2018 — Minister for Justice and Equality κατά R O

(Υπόθεση C-327/18)

(2018/C 249/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Minister for Justice and Equality

Καθού: R O

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχοντας υπόψη:

(α)	Τη γνωστοποίηση στην οποία προέβη το Ηνωμένο Βασίλειο βάσει του άρθρου 50 ΣΕΕ·

(β)	Την αβεβαιότητα που περιβάλλει τις ρυθμίσεις οι οποίες θα διέπουν τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου· και

(γ)

Τη συνακόλουθη αβεβαιότητα ως προς την έκταση της δυνατότητας πραγματικής ασκήσεως των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στον καθού από τις Συνθήκες, τον Χάρτη ή τη συναφή νομοθεσία, σε περίπτωση που αυτός παραδοθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο και παραμείνει φυλακισμένος μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση,

Υποχρεούται, βάσει του δικαίου της Ένωσης, το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση να αρνηθεί την παράδοση στο Ηνωμένο Βασίλειο προσώπου σε βάρος του οποίου έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και του οποίου η παράδοση θα ήταν άλλως υποχρεωτική σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο αυτού του κράτους μέλους,

(i)	σε όλες τις περιπτώσεις;

(ii)	σε ορισμένες περιπτώσεις, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων περιστάσεων της εκάστοτε περιπτώσεως;

(iii)

σε καμία περίπτωση;

2)	Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι η αναφερόμενη υπό (ii), ποια είναι τα κριτήρια ή τα στοιχεία τα οποία οφείλει να εκτιμήσει το δικαστήριο του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, προκειμένου να αποφανθεί εάν η παράδοση απαγορεύεται;

Στο πλαίσιο του δεύτερου ερωτήματος, υποχρεούται το δικαστήριο του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση να αναβάλει την οριστική απόφαση σχετικά με την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως έως ότου αποσαφηνισθεί περαιτέρω το νομικό καθεστώς που θα αντικαταστήσει το ισχύον μετά την αποχώρηση από την Ένωση του κράτους μέλους που απευθύνει την αίτηση

(i)	σε όλες τις περιπτώσεις;

(ii)	σε ορισμένες περιπτώσεις, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων περιστάσεων της εκάστοτε περιπτώσεως;

(iii)

σε καμία περίπτωση;

Σε περίπτωση που η απάντηση στο τρίτο ερώτημα είναι η αναφερόμενη υπό (ii), ποια είναι τα κριτήρια ή τα ζητήματα που οφείλει να εκτιμήσει το δικαστήριο του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, προκειμένου να αποφασίσει εάν πρέπει να αναβάλει την οριστική απόφαση σχετικά με την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως;

Γενικό Δικαστήριο

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Ιουνίου 2018 — Prada κατά EUIPO — The Rich Prada International (THE RICH PRADA)

(Υπόθεση T-111/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης THE RICH PRADA - Προγενέστερα εικονιστικά και λεκτικά εθνικά και διεθνή σήματα PRADA - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άντληση αθέμιτου οφέλους από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενέστερου σήματος - Προσβολή του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001] - Κίνδυνος συγχύσεως})

(2018/C 249/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Prada SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Jacobacci, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: The Rich Prada International PT (Surabaya, Ινδονησία) (εκπρόσωπος: Y. Zou, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Ιανουαρίου 2016 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 3076/2014-2 και R 3186/2014-2), όπως διορθώθηκε στις 14 Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Prada και της The Rich Prada International.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Prada SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 175 της 17.5.2016.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Groningen Seaports κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-160/16) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Απαλλαγή από τον εταιρικό φόρο την οποία χορήγησαν οι Κάτω Χώρες στους έξι ολλανδικούς δημόσιους θαλάσσιους λιμένες - Απόφαση κηρύσσουσα το καθεστώς ενισχύσεων ασυμβίβαστο με την εσωτερική αγορά - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Ίση μεταχείριση))

(2018/C 249/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Groningen Seaports NV (Delfzijl, Κάτω Χώρες) και οι 5 λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα της απόφασης (εκπρόσωποι: αρχικά E. Pijnacker Hordijk και I. Kieft, στη συνέχεια A. Kleinhout και C. Zois, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικά S. Noë, B. Stromsky και J.-F. Brakeland, στη συνέχεια S. Noë και B. Stromsky)

Παρεμβαίνον υπέρ των προσφευγουσών: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: J. Langer και M. Bulterman)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει της άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης (ΕΕ) 2016/634 της Επιτροπής, της 21ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το μέτρο ενίσχυσης αριθ. SA.25338 (2014/C) (πρώην E 3/2008 και πρώην CP 115/2004) το οποίο έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Απαλλαγή δημόσιων επιχειρήσεων από τον εταιρικό φόρο (ΕΕ 2016, L 113, σ. 148).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Δέχεται την εκ μέρους της Havenbedrijf Moerdijk NV υποκατάσταση στα δικαιώματα της Havenschap Moerdijk υπό την ιδιότητα του προσφεύγοντος διαδίκου.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή.

3)	Η Groningen Seaports NV και οι λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)	Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 200 της 6.6.2016.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Lukash κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-210/16) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Διατήρηση της εγγραφής του ονόματος της προσφεύγουσας στον κατάλογο - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Μη τήρηση των κριτηρίων εγγραφής στον κατάλογο - Πλάνη περί τα πράγματα - Πλάνη εκτίμησης - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής - Δικαίωμα ιδιοκτησίας))

(2018/C 249/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Olena Lukash (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Cessieux, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Naert και J.-P. Hix)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, πρώτον, της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2014, L 66, σ. 26), και του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2014, L 66, σ. 1), δεύτερον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119 (ΕΕ 2015, L 62, σ. 25), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού 208/2014 (ΕΕ 2015, L 62, σ. 1), τρίτον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/876 του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119 (ΕΕ 2015, L 142, σ. 30), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/869 του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού 208/2014 (ΕΕ 2015, L 142, σ. 1), τέταρτον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2016/318 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119 (ΕΕ 2016, L 60, σ. 76), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2016/311 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, περί εφαρμογής του κανονισμού 208/2014 (ΕΕ 2016, L 60, σ. 1), και, πέμπτον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119 (ΕΕ 2017, L 58, σ. 34), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/374 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, περί εφαρμογής του κανονισμού 208/2014 (ΕΕ 2017, L 58, σ. 1), στο μέτρο κατά το οποίο το όνομα της προσφεύγουσας καταχωρίστηκε και διατηρήθηκε στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζονται τα περιοριστικά αυτά μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Olena Lukash στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 243 της 4.7.2016.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Flatworld Solutions κατά EUIPO — Outsource Professional Services (Outsource 2 India)

(Υπόθεση T-340/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Outsource 2 India - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 249/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Flatworld Solutions Pvt Ltd (Bangalore, Ινδία) (εκπρόσωποι: S. O. Gillert, K. Vanden Bossche, B. Köhn-Gerdes και J. Schumacher, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Outsource Professional Services Ltd (Friedrichshafen, Γερμανία), η οποία παραδεκτώς υποκαταστάθηκε στην αντίδικο στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών (εκπρόσωπος: A. Kempter, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 611/2015-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Flatworld Solutions και Outsource2India.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 15ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 611/2015 4).

2)	Το EUIPO φέρει τα έξοδά του καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Flatworld Solutions Pvt Ltd.

3)	Η Outsource Professional Services Ltd φέρει τα έξοδά της.

(1) EE C 305 της 22.8.2016.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Kaddour κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-461/16) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάχρηση εξουσίας - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Αρχή του δεδικασμένου - Παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Θεμελιώδη δικαιώματα - Αναλογικότητα - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων))

(2018/C 249/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Khaled Kaddour (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: V. Davies και V. Wilkinson, solicitors, και R. Blakeley, barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Bauerschmidt και G. Étienne, στη συνέχεια M. Bauerschmidt και Σ. Κυριακοπούλου)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2016, L 141, σ. 125), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2016/840 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2016, L 141, σ. 30), στον βαθμό που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Khaled Kaddour φέρει τα δικαστικά του έξοδα, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 383 της 17.10.2016.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Korwin-Mikke κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-770/16) (1)

((Θεσμικό δίκαιο - Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Εσωτερικός κανονισμός του Κοινοβουλίου - Συμπεριφορά θίγουσα την υπόληψη του Κοινοβουλίου και την ομαλή διεξαγωγή των εργασιών του - Πειθαρχικές κυρώσεις της απώλειας του δικαιώματος αποζημιώσεως διαμονής και προσωρινή αναστολή της συμμετοχής στο σύνολο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου - Ελευθερία του λόγου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Νομικό σφάλμα))

(2018/C 249/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Janusz Korwin-Mikke (Józefów, Πολωνία) (εκπρόσωποι: M. Cherchi και A. Daoût, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: S. Alonso de León και S. Seyr)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Προέδρου του Κοινοβουλίου της 5ης Ιουλίου 2016 και της αποφάσεως του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 1ης Αυγούστου 2016, με τις οποίες επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα η κύρωση της απώλειας του δικαιώματος αποζημιώσεως διαμονής για περίοδο δέκα ημερών και της προσωρινής αναστολής της συμμετοχής του στο σύνολο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου για περίοδο πέντε συνεχών ημερών και, αφετέρου, αίτημα επιδικάσεως αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη εξ αιτίας των εν λόγω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 1ης Αυγούστου 2016.

2)	Απορρίπτει το αίτημα αποζημιώσεως.

3)	Ο Janusz Korwin-Mikke και το Κοινοβούλιο φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 6 της 9.1.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Glaxo Group κατά EUIPO — Celon Pharma (SALMEX)

(Υπόθεση T-803/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SALMEX - Προγενέστερο εθνικό τρισδιάστατο σήμα - Αρμοδιότητα του τμήματος προσφυγών να εξετάζει αυτεπαγγέλτως την ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 64, παράγραφος 1, και άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, και άρθρο 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 249/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Glaxo Group Ltd (Brentford, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Baran, T. St Quintin, S. Wickenden, barristers, E. Morris και R. Jacob, solicitors)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Celon Pharma S.A. (Łomianki, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Krasiński, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Αυγούστου 2016 (υπόθεση R 2108/2015-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Glaxo Group και Celon Pharma.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 31ης Αυγούστου 2016 (υπόθεση R 2108/2015-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Glaxo Group Ltd στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.

3)	Η Celon Pharma S.A. φέρει τα δικαστικά της έξοδα που προέκυψαν από την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.

(1) EE C 22 της 23.1.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2018 — Casual Dreams κατά EUIPO — López Fernández (Dayaday)

(Υπόθεση T-900/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Dayaday - Προγενέστερα εθνικά εικονιστικά σήματα DAYADAY και dayaday - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Φήμη - Αθέμιτο όφελος που αντλείται από τον διακριτικό χαρακτήρα ή από τη φήμη του προγενέστερου σήματος})

(2018/C 249/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Casual Dreams, SLU (Manresa, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Tarí Lázaro, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικά S. Palmero Cabezas, στη συνέχεια J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Miguel Ángel López Fernández (Fuensalida, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Οκτωβρίου 2016 (υπόθεση R 375/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Casual Dreams και M. López Fernández.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 6ης Οκτωβρίου 2016 (υπόθεση R 375/2016-2).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα της Casual Dreams, SLU, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

(1) EE C 95 της 27.3.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Consorzio di garanzia dell’olio extra vergine di oliva di qualità κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-163/17) (1)

((Εξωσυμβατική ευθύνη - Ταυτόχρονες εκστρατείες προώθησης του ελαιόλαδου σε τρίτες χώρες, η πρώτη χρηματοδοτούμενη από το ΕΓΤΕ και προοριζόμενη για την προώθηση του ευρωπαϊκού ελαιόλαδου και η δεύτερη χρηματοδοτούμενη από το ΕΓΤΕ και προοριζόμενη για την προώθηση του ισπανικού ελαιόλαδου - Έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής που ήταν επιφορτισμένες με τη διαχείριση των δύο προγραμμάτων - Υλικές ζημίες - Απώλεια μεριδίου αγοράς και διαφυγόν κέρδος - Ηθική βλάβη - Προσβολή της εμπορικής εικόνας))

(2018/C 249/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Consorzio di Garanzia dell’Olio Extra Vergine di Oliva di Qualità (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικά A. Fratini και G. Pandolfi, στη συνέχεια A. Fratini δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Lewis, D. Bianchi και F. Moro)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα λόγω, κατ’ ουσίαν, ελλείψεως συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής που ήταν επιφορτισμένες με τη διαχείριση των εκστρατειών προώθησης του ευρωπαϊκού και του ισπανικού ελαιόλαδου σε τρίτες χώρες (Ινδία, Ρωσία και Κίνα), συγχρηματοδοτούμενες από τα ευρωπαϊκά ταμεία, καθώς και λόγω μη εξάλειψης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού και των ζημιογόνων αποτελεσμάτων που προέκυψαν εντεύθεν.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Consorzio di garanzia dell’olio extra vergine di oliva di qualità φέρει τα έξοδά της.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα έξοδά της.

(1) EE C 129 της 24.4.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Arbuzov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-258/17) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύει η δέσμευση των κεφαλαίων και των οικονομικών πόρων - Διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως))

(2018/C 249/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Sergej Arbuzov (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: R. Pekař και J. P. Hix)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2017, L 58, σ. 34), καθόσον το όνομα του προσφεύγοντος εξακολούθησε να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα περιοριστικά μέτρα αυτά.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, καθόσον το όνομα του Sergej Arbuzov εξακολούθησε να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα περιοριστικά μέτρα αυτά.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 213 της 3.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2018 — Uponor Innovation κατά EUIPO — Swep International (SMATRIX)

(Υπόθεση T-264/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SMATRIX - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης AsyMatrix - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 76 του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 95 του κανονισμού 2017/1001] - Έκταση του ελέγχου που καλείται να διενεργήσει το τμήμα προσφυγών - Έλλειψη εκτιμήσεως αποδεικτικού στοιχείου προσκομισθέντος ενώπιον του τμήματος ανακοπών)})

(2018/C 249/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Uponor Innovation AB (Borås, Σουηδία) (εκπρόσωπος: A. Kylhammar, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Swep International AB (Landskrona, Σουηδία) (εκπρόσωποι: J. Norderyd και C. Sundén, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 236/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Swep International και Uponor Innovation.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 1ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 236/2016-2).

2)	Το EUIPO φέρει, πέραν των δικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Uponor Innovation στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

3)	Η Swep International AB φέρει, πέραν των δικών τηςεξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Uponor Innovation στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

(1) EE C 221 της 10.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sata κατά EUIPO — Zhejiang Rongpeng Air Tools (6000)

(Υπόθεση T-302/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 6000 - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001) - Ίση μεταχείριση - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως})

(2018/C 249/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sata GmbH & Co. KG (Kornwestheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M.-C. Simon, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Zhejiang Rongpeng Air Tools Co. Ltd (Pengjie Town, Κίνα) (εκπρόσωποι: S. Fröhlich και M. Hartmann, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 656/2016-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Zhejiang Rongpeng Air Tools και Sata.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Sata GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 17.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sata κατά EUIPO — Zhejiang Rongpeng Air Tools (4000)

(Υπόθεση T-303/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 4000 - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] - Ίση μεταχείριση - Αρχή χρηστής διοικήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως})

(2018/C 249/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sata GmbH & Co. KG (Kornwestheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M.-C. Simon, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 654/2016-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Zhejiang Rongpeng Air Tools και Sata.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Sata GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 17.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sata κατά EUIPO — Zhejiang Rongpeng Air Tools (5000)

(Υπόθεση T-304/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 5000 - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] - Ίση μεταχείριση - Αρχή χρηστής διοικήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως})

(2018/C 249/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sata GmbH & Co. KG (Kornwestheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M.-C. Simon, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 655/2016-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Zhejiang Rongpeng Air Tools και Sata.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Sata GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 17.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Nosio κατά EUIPO (MEZZA)

(Υπόθεση T-314/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MEZZA - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] - Περιορισμός των προϊόντων - Άρθρο 43, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 49, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001] - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαίωμα ακρόασης - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001]})

(2018/C 249/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nosio SpA (Mezzocorona, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Perani και J. Graffer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Capostagno και A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 1518/2016-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου MEZZA ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Nosio SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 17.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — Korwin-Mikke κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-352/17) (1)

((Θεσμικό δίκαιο - Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Εσωτερικός κανονισμός του Κοινοβουλίου - Λόγια θίγοντα την υπόληψη του Κοινοβουλίου και την ομαλή διεξαγωγή των εργασιών του - Πειθαρχικές κυρώσεις της απώλειας του δικαιώματος αποζημιώσεως διαμονής και προσωρινή αναστολή της συμμετοχής στο σύνολο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου - Ελευθερία του λόγου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Νομικό σφάλμα))

(2018/C 249/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Janusz Korwin-Mikke (Józefów, Πολωνία) (εκπρόσωποι: M. Cherchi, A. Daoût και M. Dekleermaker, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Görlitz, S. Seyr και S. Alonso de León)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Προέδρου του Κοινοβουλίου της 14ης Μαρτίου 2017 και της αποφάσεως του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 3ης Απριλίου 2017, με τις οποίες επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα η κύρωση της απώλειας του δικαιώματος αποζημιώσεως διαμονής για περίοδο 30 ημερών, της προσωρινής αναστολής της συμμετοχής του στο σύνολο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου για περίοδο δέκα συνεχών ημερών και της απαγορεύσεως της εκπροσωπήσεως του Κοινοβουλίου για περίοδο ενός έτους και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για την αποκατάσταση της ζημίας που ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη εξ αιτίας των εν λόγω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 3ης Απριλίου 2017.

2)	Απορρίπτει το αίτημα αποζημιώσεως.

3)	Ο Janusz Korwin-Mikke και το Κοινοβούλιο φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 239 της 24.7.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/33

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2018 — Westfälische Drahtindustrie κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-393/10 INTP) (1)

((Διαδικασία - Ερμηνεία δικαστικής αποφάσεως - Διόρθωση - Παράλειψη του Γενικού Δικαστηρίου να αποφανθεί))

(2018/C 249/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Westfälische Drahtindustrie GmbH (Hamm, Γερμανία)· Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG (Hamm)· Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG (Iserlohn, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Stadler, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka, H. Leupold και G. Meessen)

Αντικείμενο

Αίτηση ερμηνείας της αποφάσεως της 15ης Ιουλίου 2015, Westfälische Drahtindustrie κ.λπ. κατά Επιτροπής (T-393/10, EU:T:2015:515) και, επικουρικώς, αίτηση που αφορά διόρθωση της εν λόγω αποφάσεως και παράλειψη του Γενικού Δικαστηρίου να αποφανθεί στο πλαίσιο της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG και Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 301 της 6.11.2010.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/33

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2018 — Westbrae Natural κατά EUIPO — Kaufland Warenhandel (COCONUT DREAM)

(Υπόθεση T-65/17) (1)

((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης COCONUT DREAM - Παραίτηση από την ανακοπή - Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης))

(2018/C 249/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Westbrae Natural, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: D. McFarland, barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Kaufland Warenhandel GmbH & Co. KG (Neckarsulm, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 182/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Kaufland Warenhandel και Westbrae Natural.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει τη Westbrae Natural, Inc., στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 86 της 20.3.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/34

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαΐου 2018 — VKR Holding κατά EUIPO (VELUX)

(Υπόθεση T-465/17) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VELUX - Διεκδίκηση της αρχαιότητας του προγενέστερου εθνικού λεκτικού σήματος VELUX - Ανάκληση της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών - Άρθρο 103 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης])

(2018/C 249/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VKR Holding A/S (Søborg, Δανία) (εκπρόσωπος: J. Heebøll, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 23ης Μαΐου 2017 (υπόθεση R 1927/2016-2), σχετικά με αίτηση για διεκδίκηση της αρχαιότητας ταυτόσημου εθνικού (εσθονικού) σήματος για το λεκτικό σήμα «VELUX» που έχει καταχωριστεί ως σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 309 της 18.9.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/35

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2018 — Transtec κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-228/18 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις - Σύμβαση-πλαίσιο για την παροχή υπηρεσιών σε τρίτες χώρες δικαιούχους της εξωτερικής βοήθειας της Ένωσης - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος))

(2018/C 249/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Transtec (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. Levi και N. Flandin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Aresu και J. Estrada de Solà)

Αντικείμενο

Αίτηση δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 26ης Μαρτίου 2018, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της αιτούσας και ανατέθηκε σε δέκα διαγωνιζομένους το αντικείμενο της συμβάσεως για την παρτίδα αριθ. 3 του διαγωνισμού «σύμβαση πλαίσιο για την εφαρμογή της εξωτερικής βοήθειας 2018 (FWC SIEA 2018) 2017/S 128-260026», με κωδικό αναφοράς EuropeAid/138778/DH/SER/Multi και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να συμπεριλάβει, προσωρινώς, την αιτούσα μεταξύ των επιλεγέντων διαγωνιζομένων.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/35

Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2018 — Klymenko κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-274/18)

(2018/C 249/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Oleksandr Viktorovych Klymenko (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωπος: M. Phelippeau, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή του Oleksandr Viktorovych Klymenko·

—	να ακυρώσει την απόφαση 2018/333 του Συμβουλίου της ΕΕ, της 5ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/326 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 87 και 91 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ανεπαρκής αιτιολογία των προσβαλλομένων πράξεων.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που κατοχυρώνονται βάσει των θεμελιωδών αρχών του ευρωπαϊκού δικαίου, ιδίως δε με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομικής βάσεως, καθόσον το άρθρο 29 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να συνιστά τη νομική βάση για το περιοριστικό μέτρο που επεβλήθη κατά του O. V. Klymenko.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον ο O. V. Klymenko προβάλλει στοιχεία καταδεικνύοντα την έλλειψη επαρκώς βάσιμων πραγματικών στοιχείων για την κίνηση οποιασδήποτε ποινικής διαδικασίας.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος σεβασμού της ιδιοκτησίας, το οποίο συνιστά θεμελιώδη αρχή του δικαίου της Ένωσης, προστατεύεται δε βάσει του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/36

Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2018 — Arbuzov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-284/18)

(2018/C 249/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Sergej Arbuzov (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/333 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία, καθόσον αφορά τον Sergej Arbuzov.

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Sergej Arbuzov.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως.

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων διατείνεται ιδίως ότι, κατά την έκδοση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/333, της 5ης Μαρτίου 2018, το Συμβούλιο δεν επέδειξε την απαιτούμενη επιμέλεια, δεδομένου ότι, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν εξέτασε τα επιχειρήματα που προέβαλε και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο προσφεύγων, τα οποία συνηγορούν υπέρ του, αλλά στηρίχθηκε αποκλειστικώς στη συνοπτική έκθεση του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Ουκρανίας, χωρίς ουδόλως να ζητήσει επιπλέον στοιχεία ως προς την πορεία της σχετικής έρευνας στην Ουκρανία.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι τα περιοριστικά μέτρα που επεβλήθησαν εις βάρος του στερούνται αναλογικού χαρακτήρα, υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο και παραβιάζουν τις κατά το διεθνές δίκαιο εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/37

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2018 — Pšonka κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-285/18)

(2018/C 249/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Viktor Pavlovič Pšonka (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/333 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/326 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα.

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως.

—

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων διατείνεται, μεταξύ άλλων, ότι, κατά την έκδοση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/333, της 5ης Μαρτίου 2018, το Συμβούλιο δεν επέδειξε την απαιτούμενη επιμέλεια, δεδομένου ότι, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν εξέτασε τα επιχειρήματα που προέβαλε και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο προσφεύγων, τα οποία συνηγορούν υπέρ του, αλλά στηρίχθηκε πρωτίστως στη συνοπτική έκθεση του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Ουκρανίας, χωρίς ουδόλως να ζητήσει επιπλέον στοιχεία ως προς την πορεία της σχετικής έρευνας στην Ουκρανία.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι τα περιοριστικά μέτρα που επεβλήθησαν εις βάρος του στερούνται αναλογικού χαρακτήρα, υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο και παραβιάζουν τις κατά το διεθνές δίκαιο εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος τα οποία κατοχυρώνονται με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι με την επιβολή των περιοριστικών μέτρων παραβιάσθηκαν τα δικαιώματά του σε δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητας, καθώς και το δικαίωμά του στην προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/38

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2018 — Pšonka κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-289/18)

(2018/C 249/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Artem Viktorovič Psonka (Κραματόρσκ, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως.

—

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι τα περιοριστικά μέτρα που επεβλήθησαν εις βάρος του στερούνται αναλογικού χαρακτήρα, υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο και παραβιάζουν τις κατά το διεθνές δίκαιο εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι με την επιβολή των περιοριστικών μέτρων παραβιάσθηκαν τα δικαιώματά του σε δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητας, καθώς και το δικαίωμά του στην προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/39

Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2018 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-292/18)

(2018/C 249/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo, P. Estevão και J. Saraiva de Almeida)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση C(2018) 955 της Επιτροπής, της 27ης Φεβρουαρίου 2018, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ποσό των 1 052 101,05 ευρώ για δαπάνες δηλωθείσες από την Πορτογαλική Δημοκρατία, με την αιτιολογία ότι αυτές συνιστούν «Οφειλές που αναγράφονται εσφαλμένα στους πίνακες του παραρτήματος ΙΙΙ, οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανόνα 50/50», και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα επικαλείται παράβαση των διατάξεων των άρθρων 32 και 33 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 (1) και του άρθρου 54 του κανονισμού (ΕΚ) 1306/2013 (2).

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (EE L 209, σ. 1).

(2) Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 352/78, (ΕΚ) 165/94, (ΕΚ) 2799/98, (ΕΚ) 814/2000, (ΕΚ) 1290/2005 και (ΕΚ) 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347, σ. 549).

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/40

Προσφυγή της 7ης Ιουνίου 2018 — Ελλάδα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-295/18)

(2018/C 249/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Γ. Κανελλόπουλος, Ι. Παχή, Α.-Ευ. Βασιλοπούλου και Ευγ. Χρόνη)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος της με το οποίο αποκλείονται από την ενωσιακή χρηματοδότηση δαπάνες της Ελληνικής Δημοκρατίας συνολικού (ακαθάριστου) ποσού 17 869 131,75 ευρώ (δημοσιονομική επίπτωση 14 857 076,98 ευρώ), που πραγματοποιήθηκαν και δηλώθηκαν στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ σχετικά με τα μέτρα 125A, 321 και 322 (ακαθάριστο ποσό 15 631 043,52 ευρώ και δημοσιονομική επίπτωση 12 618 988,75 ευρώ) και το μέτρο 123Α (ποσό 2 238 088,23 ευρώ), καθώς και ποσού 588 103,59 ευρώ που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του ΕΓΤΕ σε συνέχεια του μέτρου ελέγχου των συναλλαγών κατά τα οικονομικά έτη 2011 — 2014, και·

—	να καταδικαστεί η καθής στη δικαστική δαπάνη της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει οκτώ λόγους ακύρωσης. Οι πρώτοι έξι λόγοι αναφέρονται στη διόρθωση που επιβλήθηκε στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ για τα Μέτρα 125Α, 321, 322 και 123Α, ενώ οι δύο τελευταίοι στη διόρθωση που επιβλήθηκε για αδυναμίες του ελέγχου συναλλαγών δυνάμει του τίτλου V Κεφάλαιο ΙΙΙ του Κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 (1).

Ο πρώτος λόγος ακύρωσης ερείδεται επί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής της (γ) περίπτωσης του άρθρου 52, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, υπέρβασης της κατά χρόνο αρμοδιότητας της Επιτροπής προς επιβολή των επίδικων δημοσιονομικών διορθώσεων και πλάνης περί τα πράγματα της Επιτροπής κατά τον προσδιορισμό της βάσης υπολογισμού της επίδικης διόρθωσης.

2	Με το δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται επικουρικώς παράβαση της αρχής ne bis in idem, της ασφάλειας του δικαίου, της χρηστής διοίκησης, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του κράτους μέλους και της αναλογικότητας.

Ο τρίτος λόγος ακύρωσης ερείδεται επί παράβαση των διατάξεων του άρθρου 71, παράγραφος 2, και του άρθρου 75, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 (2), του άρθρου 43 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1974/2006 (3), των διατάξεων του εγκριθέντος από την Επιτροπή εθνικού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ 2007 — 2013), καθώς και του άρθρου 24, παράγραφος 2, στοιχείο β), του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 65/2011 (4), επί έλλειψης νόμιμης βάσης και αιτιολογίας και πλάνης περί τα πράγματα ως προς την επιβληθείσα κατ’αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση 10 %, ενόψει του ότι η Διαχειριστική Αρχή άσκησε νόμιμα και πλήρως όλες τις αρμοδιότητές της.

Με τον τέταρτο λόγο ακύρωσης επικουρικό ως προς τον τρίτο λόγο ακύρωσης, προβάλλεται παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του κράτους μέλους και των κατευθυντηρίων γραμμών VI/5330/1997 και C(2015) 3675, της 8ης Ιουνίου 2015, καθώς και ανεπαρκής αιτιολογία σχετικά με το ποσοστό της επιβληθείσας κατ’αποκοπή διόρθωσης 10 %.

Ο πέμπτος λόγος ακύρωσης αντλείται από παράβαση των διατάξεων του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 65/2011, πλάνη περί τα πράγματα και ανεπαρκή αιτιολογία, σχετικά με τις αποδιδόμενες ελλείψεις στη βαθμολόγηση των αιτήσεων ενίσχυσης από τη ΔΑ και στην αποδιδόμενη έλλειψη διαχειριστικού ελέγχου των εργασιών αξιολόγησης, αλλά και από παράβαση της αρχής της αναλογικότητας.

6	Ο έκτος λόγος ακύρωσης αντλείται από παράβαση των διατάξεων του άρθρου 24, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 65/2011, και της αρχής της αναλογικότητας, πλάνη περί τα πράγματα και ανεπαρκής αιτιολογία, σχετικά με την αποδιδόμενη έλλειψη αξιολόγησης του ευλόγου των δαπανών.

7	Κατά τον έβδομο λόγο ακύρωσης η επιβληθείσα δημοσιονομική διόρθωση για τα οικονομικά έτη 2011 έως και 2013 είναι ακυρωτέα ως στερούμενη νόμιμης βάσης και αιτιολογίας, ειδικώς, δε, για το έτος 2013 ως αντίθετη στην αρχή της χρηστής διοίκησης.

8	Με τον όγδοο λόγο ακύρωσης κατά τα πέντε διακριτά σκέλη του προβάλλεται ότι η επίδικη διόρθωση έχει επιβληθεί κατά πλάνη της Επιτροπής περί τα πράγματα, με παντελή έλλειψη αιτιολογίας και κατά παράβαση των δικαιωμάτων άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας.

(1) Κανονισμός (EE) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, p. 549)

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2005, L 277, p. 1)

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1974/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2006, L 368, p. 15)

(4) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 65/2011 της Επιτροπής, της 27ης Ιανουαρίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, όσον αφορά στην εφαρμογή διαδικασιών ελέγχου καθώς και την πολλαπλή συμμόρφωση σε σχέση με μέτρα στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης (ΕΕ 2011, L 25, p. 8)

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/41

Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2018 — Banco Comercial Português κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-298/18)

(2018/C 249/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Banco Comercial Português (Πόρτο, Πορτογαλία), Banco ActivoBank S.A. (Λισσαβώνα) και Banco de Investimento Imobiliário S.A. (Λισσαβώνα) (εκπρόσωποι: C. Botelho Moniz, L. do Nascimento Ferreira, F.-C. Laprévote, A. Champsaur και D. Oda, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2017/N) της 11ης Οκτωβρίου 2017 (Κρατική ενίσχυση SA.49275) καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι συνιστά κρατική ενίσχυση συμβατή με την εσωτερική αγορά η εγκριθείσα και συναφθείσα μεταξύ του Πορτογαλικού Ταμείου Εξυγίανσης (Ταμείο Εξυγίανσης) και του ομίλου Lone Star (Lone Star) συμφωνία κεφαλαίου έκτακτης ανάγκης (CCA), στο πλαίσιο της πωλήσεως της Novo Banco, S.A. (Novo Banco) από το πρώτο στον δεύτερο, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον θεώρησε ότι η εξυγίανση της Banco Espírito Santo, S.A. (BES) το 2014 αποφασίστηκε βάσει μόνο του πορτογαλικού δικαίου και πριν από την έναρξη ισχύος της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190) (στο εξής: ΟΑΕΤ).

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον θεώρησε ότι η ΟΑΕΤ εφαρμόστηκε μόνο από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον θεώρησε ότι, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ενότητα και η εφαρμογή της αρχικής διαδικασίας εξυγιάνσεως της BES, η πώληση της Novo Banco έπρεπε να διέπεται από το εθνικό δίκαιο το οποίο ίσχυε πριν από την εφαρμογή της ΟΑΕΤ.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον θεώρησε εσφαλμένα ότι δεν υπάρχουν άρρηκτα συνδεδεμένες διατάξεις της ΟΑΕΤ σχετικά με την αξιολόγηση της CCA.

5.	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 101 και 44 της ΟΑΕΤ.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και το άρθρο 4, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 ΣΛΕΕ (Εκτελεστικός κανονισμός, ΕΕ 2015, L 248, σ. 9), καθόσον, παρά την έγερση σοβαρών αμφιβολιών ως προς τη συμβατότητα του μηχανισμού της CCA με το δίκαιο της ΕΕ, δεν κίνησε επίσημη διαδικασία ελέγχου, προσβάλλοντας συνεπώς τα διαδικαστικά δικαιώματα των προσφευγουσών.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/42

Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2018 — Herrero Torres κατά EUIPO — DZ Licores (CARAJILLO LICOR 43 CUARENTA Y TRES)

(Υπόθεση T-326/18)

(2018/C 249/52)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: José-Ramón Herrero Torres (Castellón de la Plana, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. V. Gil Martí, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: DZ Licores, SLU. (Καρθεγένη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CARAJILLO LICOR 43 CUARENTA Y TRES — Υπ’ αριθ. 14 444 855 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Μαρτίου 2018 στην υπόθεση R 2104/2017-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση λόγω του παράνομου χαρακτήρα της και να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφοι 1, στοιχείο β', και 5, και του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/43

Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2018 — Bodegas Altun κατά EUIPO — Codorníu (ANA DE ALTUN)

(Υπόθεση T-334/18)

(2018/C 249/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bodegas Altun, SL (Baños de Ebro, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Oria Sousa-Montes, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Codorníu, SA (Esplugues de Llobregat, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ANA DE ALTUN — Υπ’ αριθ. 11 860 913 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Μαρτίου 2018 στην υπόθεση R 173/2018-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/44

Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2018 — Gibson Brands κατά EUIPO — Wilfer (Σχήμα κιθάρας)

(Υπόθεση T-340/18)

(2018/C 249/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gibson Brands, Inc. (Νάσβιλ, Τενεσί, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: K. Hughes, Solicitor, A. Renck και C. Stöber, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Hans-Peter Wilfer (Markeneukirchen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σχήμα κιθάρας) — Υπ’ αριθ. 9 179 953 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Μαρτίου 2018 στην υπόθεση R 415/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το καθού και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στην περίπτωση που αυτός παρέμβει.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 2 σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Sowaer κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-474/16) (1)

(2018/C 249/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 371 της 10.10.2016.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — QD κατά EUIPO

(Υπόθεση T-787/16) (1)

(2018/C 249/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 22 της 23.1.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαΐου 2018 — QD κατά EUIPO

(Υπόθεση T-199/17) (1)

(2018/C 249/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 161 της 22.5.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαΐου 2018 — António Conde & Companhia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-443/17) (1)

(2018/C 249/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 293 της 4.9.2017.

16.7.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 249/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαΐου 2018 — Nova Brands κατά EUIPO — Natamil (Natamil)

(Υπόθεση T-23/18) (1)

(2018/C 249/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 94 της 12.3.2018.