ISSN 1977-0901 |
||
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392 |
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες |
60ό έτος |
Ανακοίνωση αριθ |
Περιεχόμενα |
Σελίδα |
|
IV Πληροφορίες |
|
|
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ |
|
|
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
|
2017/C 392/01 |
|
V Γνωστοποιήσεις |
|
|
ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ |
|
|
Δικαστήριο |
|
2017/C 392/02 |
||
2017/C 392/03 |
||
2017/C 392/04 |
||
2017/C 392/05 |
||
2017/C 392/06 |
||
2017/C 392/07 |
||
2017/C 392/08 |
||
2017/C 392/09 |
||
2017/C 392/10 |
||
2017/C 392/11 |
||
2017/C 392/12 |
||
2017/C 392/13 |
||
2017/C 392/14 |
||
2017/C 392/15 |
||
2017/C 392/16 |
||
2017/C 392/17 |
||
2017/C 392/18 |
||
2017/C 392/19 |
||
2017/C 392/20 |
||
2017/C 392/21 |
||
2017/C 392/22 |
||
|
Γενικό Δικαστήριο |
|
2017/C 392/23 |
||
2017/C 392/24 |
||
2017/C 392/25 |
||
2017/C 392/26 |
||
2017/C 392/27 |
||
2017/C 392/28 |
||
2017/C 392/29 |
||
2017/C 392/30 |
||
2017/C 392/31 |
||
2017/C 392/32 |
||
2017/C 392/33 |
||
2017/C 392/34 |
||
2017/C 392/35 |
||
2017/C 392/36 |
||
2017/C 392/37 |
||
2017/C 392/38 |
||
2017/C 392/39 |
||
2017/C 392/40 |
||
2017/C 392/41 |
||
2017/C 392/42 |
Υπόθεση T-570/17: Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2017 — Algebris (UK) κ.λπ. κατά Επιτροπής |
|
2017/C 392/43 |
Υπόθεση T-607/17: Προσφυγή της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Volotea κατά Επιτροπής |
|
2017/C 392/44 |
Υπόθεση T-626/17: Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2017 — Σλοβενία κατά Επιτροπής |
|
2017/C 392/45 |
||
2017/C 392/46 |
||
2017/C 392/47 |
||
2017/C 392/48 |
Υπόθεση T-677/17: Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2017 — ClientEarth κατά Επιτροπής |
|
2017/C 392/49 |
||
2017/C 392/50 |
||
2017/C 392/51 |
||
2017/C 392/52 |
||
2017/C 392/53 |
EL |
|
IV Πληροφορίες
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/1 |
Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(2017/C 392/01)
Τελευταία δημοσίευση
Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων
Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
V Γνωστοποιήσεις
ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Δικαστήριο
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/2 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Feralpi Holding SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-85/15 P) (1)
([Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ιταλοί παραγωγοί ράβδων οπλισμού σκυροδέματος - Kαθορισμός των τιμών, καθώς και περιορισμός και έλεγχος της παραγωγής και των πωλήσεων - Παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ - Ακύρωση της αρχικής αποφάσεως από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Επανέκδοση της αποφάσεως βάσει του κανονισμού (EK) 1/2003 - Έλλειψη νέας ανακοινώσεως των αιτιάσεων - Μη διενέργεια ακροάσεως μετά την ακύρωση της αρχικής αποφάσεως - Διάρκεια των επιμέρους σταδίων της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας])
(2017/C 392/02)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Feralpi Holding SpA (εκπρόσωποι: G. M. Roberti και I. Perego, avvocati)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Malferrari και P. Rossi, επικουρούμενοι από τον M. Moretto, avvocato)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9ης Δεκεμβρίου 2014, Feralpi κατά Επιτροπής (T-70/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:1031). |
2) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 7492 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ (COMP/37.956 — ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος — επανέκδοση), ως έχει μετά την τροποποίησή της με την απόφαση C(2009) 9912 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2009, καθόσον αφορά τη Feralpi Holding SpA. |
3) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει, επιπλέον των δικών της δικαστικών εξόδων, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Feralpi Holding SpA στο πλαίσιο τόσο της πρωτόδικης διαδικασίας όσο και της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/3 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ferriera Valsabbia SpA (C-86/15 P), Valsabbia Investimenti SpA (C-86/15 P), Alfa Acciai SpA (C-87/15 P) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-86/15 P και C-87/15 P) (1)
([Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ιταλοί παραγωγοί ράβδων οπλισμού σκυροδέματος - Kαθορισμός των τιμών, καθώς και περιορισμός και έλεγχος της παραγωγής και των πωλήσεων - Παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ - Ακύρωση της αρχικής αποφάσεως από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Επανέκδοση της αποφάσεως βάσει του κανονισμού (EK) 1/2003 - Έλλειψη νέας ανακοινώσεως των αιτιάσεων - Μη διενέργεια ακροάσεως μετά την ακύρωση της αρχικής αποφάσεως - Διάρκεια των επιμέρους σταδίων της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας])
(2017/C 392/03)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσες: Ferriera Valsabbia SpA (C-86/15 P), Valsabbia Investimenti SpA (C-86/15 P), Alfa Acciai SpA (C-87/15 P) (εκπρόσωποι: D. M. Fosselard, avocat, D. Slater, solicitor, και A. Duron, avocate)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Malferrari και P. Rossi, επικουρούμενοι από τον P. Manzini, avvocato)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Αναιρεί τις αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9ης Δεκεμβρίου 2014, Ferriera Valsabbia και Valsabbia Investimenti κατά Επιτροπής (T-92/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:1032), καθώς και της 9ης Δεκεμβρίου 2014, Alfa Acciai κατά Επιτροπής (T-85/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:1037). |
2) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 7492 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ (COMP/37.956 — ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος — επανέκδοση, ως έχει μετά την τροποποίησή της με την απόφαση C(2009) 9912 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2009, καθόσον αφορά τη Ferriera Valsabbia SpA, τη Valsabbia Investimenti SpA και την Alfa Acciai SpA. |
3) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει, επιπλέον των δικών της δικαστικών εξόδων, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ferriera Valsabbia SpA, η Valsabbia Investimenti SpA καθώς και η Alfa Acciai SpA, στο πλαίσιο τόσο της πρωτόδικης διαδικασίας όσο και της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/3 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ferriere Nord SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-88/15 P) (1)
([Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ιταλοί παραγωγοί ράβδων οπλισμού σκυροδέματος - Kαθορισμός των τιμών, καθώς και περιορισμός και έλεγχος της παραγωγής και των πωλήσεων - Παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ - Ακύρωση της αρχικής αποφάσεως από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Επανέκδοση της αποφάσεως βάσει του κανονισμού (EK) 1/2003 - Έλλειψη νέας ανακοινώσεως των αιτιάσεων - Μη διενέργεια ακροάσεως μετά την ακύρωση της αρχικής αποφάσεως])
(2017/C 392/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ferriere Nord SpA (εκπρόσωποι: W. Viscardini και G. Donà, avvocati)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Malferrari και P. Rossi, επικουρούμενοι από τον M. Moretto, avvocato)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9ης Δεκεμβρίου 2014, Ferriere Nord κατά Επιτροπής (T-90/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:1035). |
2) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 7492 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ (COMP/37.956 — ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος — επανέκδοση), ως έχει μετά την τροποποίησή της με την απόφαση C(2009) 9912 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2009, καθόσον αφορά τη Ferriere Nord SpA. |
3) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει, επιπλέον των δικών της δικαστικών εξόδων, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ferriere Nord SpA, στο πλαίσιο τόσο της πρωτόδικης διαδικασίας όσο και της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/4 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Riva Fire SpA, υπό εκκαθάριση κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-89/15 P) (1)
([Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ιταλοί παραγωγοί ράβδων οπλισμού σκυροδέματος - Kαθορισμός των τιμών, καθώς και περιορισμός και έλεγχος της παραγωγής και των πωλήσεων - Παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ - Ακύρωση της αρχικής αποφάσεως από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Επανέκδοση της αποφάσεως βάσει του κανονισμού (EK) 1/2003 - Έλλειψη νέας ανακοινώσεως των αιτιάσεων - Μη διενέργεια ακροάσεως μετά την ακύρωση της αρχικής αποφάσεως - Διάρκεια των επιμέρους σταδίων της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας])
(2017/C 392/05)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Riva Fire SpA, υπό εκκαθάριση (εκπρόσωποι: M. Merola, M. Pappalardo, T. Ubaldi και M. Toniolo, avvocati)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Malferrari και P. Rossi, επικουρούμενοι από τον P. Manzini, avvocato)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9ης Δεκεμβρίου 2014, Riva Fire κατά Επιτροπής (T-83/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:1034). |
2) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 7492 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ (COMP/37.956 — ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος — επανέκδοση), ως έχει μετά την τροποποίησή της με την απόφαση C(2009) 9912 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2009, καθόσον αφορά τη Riva Fire SpA. |
3) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει, επιπλέον των δικών της δικαστικών εξόδων, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Riva Fire SpA στο πλαίσιο τόσο της πρωτόδικης διαδικασίας όσο και της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/5 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Administratīvā apgabaltiesa (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «DNB Banka» AS κατά Valsts ieņēmumu dienests
(Υπόθεση C-326/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ - Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος - Απαλλαγή των υπηρεσιών που παρέχονται από ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων στα μέλη τους - Εφαρμογή στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών))
(2017/C 392/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική
Αιτούν δικαστήριο
Administratīvā apgabaltiesa
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
«DNB Banka» AS
κατά
Valsts ieņēmumu dienests
Διατακτικό
Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή αφορά μόνον τις ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων τα μέλη των οποίων ασκούν δραστηριότητα γενικού συμφέροντος που μνημονεύεται στο άρθρο 132 της οδηγίας αυτής και ότι, συνεπώς, οι υπηρεσίες που παρέχονται από ένωση τα μέλη της οποίας ασκούν οικονομική δραστηριότητα στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, η οποία δεν συνιστά τέτοια δραστηριότητα γενικού συμφέροντος, δεν απολαύουν της απαλλαγής αυτής.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/5 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Easy Sanitary Solutions BV κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Group Nivelles NV
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-361/15 P και C-405/15 P) (1)
([Αίτηση αναιρέσεως - Διανοητική ιδιοκτησία - Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα - Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 - Άρθρο 5 - Νεωτερισμός - Άρθρο 6 - Ατομικός χαρακτήρας - Άρθρο 7 - Διάθεση στο κοινό - Άρθρο 63 - Αρμοδιότητες του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στο πλαίσιο της διεξαγωγής αποδείξεων - Βάρος αποδείξεως που φέρει ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας - Απαιτήσεις σχετικά με την αναπαραγωγή του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος - Σχέδιο που απεικονίζει αύλακα απορροής υδάτων ντους - Απόρριψη της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας από το τμήμα προσφυγών])
(2017/C 392/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Αναιρεσείοντα: Easy Sanitary Solutions BV (εκπρόσωπος: F. Eijsvogels, advocaat) (C-361/15 P), Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), (εκπρόσωποι: S. Bonne και A. Folliard Monguiral (C-405/15 P)
Έτερος διάδικος στη διαδικασία: Group Nivelles NV (εκπρόσωπος: H. Jonkhout, advocaat)
Παρεμβαίνον υπέρ του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (C-405/15 P): Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: J. Kraehling και C. R. Brodie, επικουρούμενες από τον N. Saunders, barrister,
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως στις υποθέσεις C-361/15 P και C-405/15 P. |
2) |
Καταδικάζει την Easy Sanitary Solutions BV να φέρει, πέραν των εξόδων της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Group Nivelles NV και το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στην υπόθεση C-361/15 P. |
3) |
Καταδικάζει το EUIPO να φέρει, πέραν των εξόδων του, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Group Nivelles NV στην υπόθεση C-405/15 P. |
4) |
Καταδικάζει το EUIPO στο ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Easy Sanitary Solutions BV στην υπόθεση C-405/15 P, δεδομένου ότι τα λοιπά δύο τρίτα φέρει η Easy Sanitary Solutions BV. |
5) |
Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα στην υπόθεση C-405/15 P. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/6 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 (αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Minister Finansów κατά Aviva Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie S.A. w Warszawie
(Υπόθεση C-605/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ - Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος - Απαλλαγές των υπηρεσιών που παρέχονται από ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων στα μέλη τους - Εφαρμογή στον ασφαλιστικό κλάδο))
(2017/C 392/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Naczelny Sąd Administracyjny
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Minister Finansów
κατά
Aviva Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie S.A. w Warszawie
Διατακτικό
Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή αφορά μόνον τις ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων τα μέλη των οποίων ασκούν δραστηριότητα γενικού συμφέροντος που μνημονεύεται στο άρθρο 132 της οδηγίας αυτής και ότι, συνεπώς, οι υπηρεσίες που παρέχονται από ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων τα μέλη των οποίων ασκούν οικονομική δραστηριότητα στον ασφαλιστικό κλάδο, η οποία δεν συνιστά τέτοια δραστηριότητα γενικού συμφέροντος, δεν απολαύουν της απαλλαγής αυτής.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
(Υπόθεση C-616/15) (1)
((Παράβαση κράτους μέλους - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ - Απαλλαγή των υπηρεσιών που παρέχονται από ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων στα μέλη τους - Περιορισμός της απαλλαγής μόνο στις ανεξάρτητες ενώσεις των οποίων τα μέλη ασκούν περιορισμένο αριθμό επαγγελμάτων))
(2017/C 392/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Owsiany-Hornung, B.-R. Killmann και R. Lyal)
Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Tenze, J. Möller και K. Petersen)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, περιορίζοντας την εφαρμογή της απαλλαγής από τον φόρο προστιθέμενης αξίας μόνο σε ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων των οποίων τα μέλη ασκούν περιορισμένο αριθμό επαγγελμάτων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας. |
2) |
Καταδικάζει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Prim’Awla tal-Qorti Ċivili (Μάλτα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Malta Dental Technologists Association, John Salomone Reynaud κατά Superintendent tas-Saħħa Pubblika, Kunsill tal-Professjonijiet Kumplimentari għall-Mediċina
(Υπόθεση C-125/16) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2005/36/ΕΚ - Αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων - Οδοντικοί τεχνολόγοι - Όροι ασκήσεως του επαγγέλματος στο κράτος μέλος υποδοχής - Απαίτηση υποχρεωτικής μεσολαβήσεως οδοντιάτρου - Εφαρμογή της απαιτήσεως αυτής έναντι των κλινικών οδοντικών τεχνολόγων που ασκούν το επάγγελμά τους στο κράτος μέλος καταγωγής - Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Περιορισμός - Δικαιολογητικός λόγος - Σκοπός γενικού συμφέροντος που συνίσταται στη διασφάλιση της προστασίας της δημόσιας υγείας - Αναλογικότητα))
(2017/C 392/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η μαλτεζική
Αιτούν δικαστήριο
Prim’Awla tal-Qorti Ċivili
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Malta Dental Technologists Association, John Salomone Reynaud
κατά
Superintendent tas-Saħħa Pubblika, Kunsill tal-Professjonijiet Kumplimentari għall-Mediċina
Διατακτικό
Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, το άρθρο 4, παράγραφος 1, καθώς και το άρθρο 13, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2013/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ότι οι δραστηριότητες του οδοντικού τεχνολόγου πρέπει να ασκούνται σε συνεργασία με οδοντίατρο, στο μέτρο που η απαίτηση αυτή έχει εφαρμογή, σύμφωνα με την εν λόγω ρύθμιση, έναντι των κλινικών οδοντικών τεχνολόγων που έχουν αποκτήσει τα επαγγελματικά προσόντα τους σε άλλο κράτος μέλος και που επιθυμούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους στο ως άνω πρώτο κράτος μέλος.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/8 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Halina Socha, Dorota Olejnik, Anna Skomra κατά Szpital Specjalistyczny im. A. Falkiewicza we Wrocławiu
(Υπόθεση C-149/16) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Ομαδικές απολύσεις - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Έννοια των «απολύσεων» - Εξομοίωση προς τις απολύσεις των «λήξεων της συμβάσεως εργασίας με πρωτοβουλία του εργοδότη» - Μονομερής μεταβολή από τον εργοδότη των όρων εργασίας και αμοιβής))
(2017/C 392/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Halina Socha, Dorota Olejnik, Anna Skomra
κατά
Szpital Specjalistyczny im. A. Falkiewicza we Wrocławiu
Διατακτικό
Το άρθρο 1, παράγραφος 1, και το άρθρο 2 της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, έχουν την έννοια ότι εργοδότης οφείλει να διεξαγάγει τις προβλεπόμενες στο εν λόγω άρθρο 2 διαβουλεύσεις όταν προτίθεται να προβεί σε μονομερή εις βάρος των εργαζομένων μεταβολή των όρων αμοιβής τους, η οποία, σε περίπτωση μη αποδοχής από τους εργαζομένους, συνεπάγεται τη λύση της σχέσεως εργασίας, στο μέτρο που πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 1, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, γεγονός το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/9 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Trayan Beshkov κατά Sofiyska rayonna prokuratura
(Υπόθεση C-171/16) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ - Πεδίο εφαρμογής - Συνεκτίμηση, επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας, προγενέστερης καταδικαστικής αποφάσεως που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, προς επιβολή συνολικής ποινής - Εθνική διαδικασία προηγούμενης αναγνωρίσεως της αποφάσεως αυτής - Τροποποίηση των όρων εκτίσεως της ποινής που επιβλήθηκε στο άλλο κράτος μέλος))
(2017/C 392/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Sofiyski rayonen sad
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Trayan Beshkov
κατά
Sofiyska rayonna prokuratura
Διατακτικό
1) |
Η απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2008, για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται επίσης επί εθνικής διαδικασίας που έχει ως αντικείμενο την επιβολή, προς τον σκοπό της εκτίσεως, συνολικής στερητικής της ελευθερίας ποινής για τον προσδιορισμό της οποίας λαμβάνεται υπόψη η ποινή που έχει επιβάλει στο πρόσωπο αυτό το ημεδαπό δικαστήριο καθώς και η ποινή που έχει επιβάλει στο ίδιο πρόσωπο με προγενέστερη καταδικαστική απόφαση δικαστήριο άλλου κράτους μέλους για διαφορετικά πραγματικά περιστατικά. |
2) |
Η απόφαση-πλαίσιο 2008/675 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στη δυνατότητα να εξαρτηθεί η συνεκτίμηση, σε ορισμένο κράτος μέλος, προγενέστερης καταδικαστικής αποφάσεως δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους από την προηγούμενη διεξαγωγή εθνικής διαδικασίας για την αναγνώριση της αποφάσεως αυτής από τα αρμόδια δικαστήρια του πρώτου κράτους μέλους, όπως είναι, στην υπόθεση της κύριας δίκης, η προβλεπόμενη ιδίως στα άρθρα 463 έως 466 του Nakazatelno-protsesualen kodeks (βουλγαρικού κώδικα ποινικής δικονομίας) διαδικασία. |
3) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2008/675 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία το ημεδαπό δικαστήριο στο οποίο έχει υποβληθεί αίτημα για την επιβολή, προς τον σκοπό της εκτίσεως, συνολικής στερητικής της ελευθερίας ποινής που να λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, την ποινή που επιβλήθηκε με προγενέστερη καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους, προβαίνει, στο πλαίσιο αυτό, σε τροποποίηση των όρων εκτίσεως της τελευταίας αυτής ποινής. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Sąd Okręgowy w Łodzi (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Małgorzata Ciupa κ.λπ. κατά II Szpital Miejski im. L. Rydygiera w Łodzi obecnie Szpital Ginekologiczno-Położniczy im dr L. Rydygiera Sp. z o.o. w Łodzi
(Υπόθεση C-429/16) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Ομαδικές απολύσεις - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 1, και άρθρο 2 - Έννοια των «απολύσεων» - Εξομοίωση προς τις απολύσεις των «λήξεων της συμβάσεως εργασίας με πρωτοβουλία του εργοδότη» - Μονομερής μεταβολή από τον εργοδότη των όρων εργασίας και αμοιβής - Προσδιορισμός της «βουλήσεως» του εργοδότη να προβεί σε απολύσεις))
(2017/C 392/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Okręgowy w Łodzi
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Małgorzata Ciupa, Jolanta Deszczka, Ewa Kowalska, Anna Stańczyk, Marta Krzesińska, Marzena Musielak, Halina Kaźmierska, Joanna Siedlecka, Szymon Wiaderek, Izabela Grzegora
κατά
II Szpital Miejski im. L. Rydygiera w Łodzi obecnie Szpital Ginekologiczno-Położniczy im dr L. Rydygiera Sp. z o.o. w Łodzi
Διατακτικό
Το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, έχει την έννοια ότι η μονομερής εκ μέρους του εργοδότη μεταβολή, εις βάρος των εργαζομένων, των όρων αμοιβής τους η οποία, σε περίπτωση μη αποδοχής της από τον εργαζόμενο, συνεπάγεται τη λύση της συμβάσεως εργασίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως «απόλυση» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, το δε άρθρο 2 της οδηγίας αυτής έχει την έννοια ότι ο εργοδότης οφείλει να διεξαγάγει τις προβλεπόμενες στο εν λόγω άρθρο διαβουλεύσεις όταν προτίθεται να προβεί στην εν λόγω μονομερή μεταβολή των όρων αμοιβής, στο μέτρο που πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 1 της οδηγίας αυτής, γεγονός το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SMS group GmbH κατά Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti
(Υπόθεση C-441/16) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Όγδοη οδηγία 79/1072/ΕΟΚ - Οδηγία 2006/112/EΚ - Υποκείμενος στον φόρο κάτοικος άλλου κράτους μέλους - Επιστροφή του ΦΠΑ που καταβλήθηκε κατά την εισαγωγή αγαθών - Προϋποθέσεις - Αντικειμενικά στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν την πρόθεση του υποκειμένου στον φόρο να χρησιμοποιήσει τα εισαχθέντα αγαθά στο πλαίσιο των οικονομικών δραστηριοτήτων του - Σοβαρός κίνδυνος μη πραγματοποιήσεως της πράξεως για την οποία έγινε η εισαγωγή])
(2017/C 392/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
SMS group GmbH
κατά
Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti
Διατακτικό
Κατ’ ορθή ερμηνεία, η όγδοη οδηγία 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των Κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, σε συνδυασμό με το άρθρο 170 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, αντιτίθεται στην εκ μέρους κράτους μέλους άρνηση χορηγήσεως σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος δεν είναι εγκατεστημένος στο έδαφός του του δικαιώματος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας που καταβλήθηκε κατά την εισαγωγή αγαθών επί καταστάσεως, όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, στο πλαίσιο της οποίας, κατά τον χρόνο της εισαγωγής, η εκτέλεση της συμβάσεως στο πλαίσιο της οποίας ο υποκείμενος στον φόρο αγόρασε και εισήγαγε τα αγαθά αυτά είχε ανασταλεί, η πράξη για την οποία τα εν λόγω αγαθά επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν δεν πραγματοποιήθηκε εν τέλει και ο υποκείμενος στον φόρο δεν υπέβαλε στοιχεία αποδεικνύοντα τη μετέπειτα πορεία των αγαθών αυτών.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/11 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Krajowa Izba Odwoławcza (Πολωνία) στις 24 Ιανουαρίου 2017 — Saferoad Grawil sp. z o.o., Saferoad Kabex sp. z o.o. κατά Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Poznaniu
(Υπόθεση C-35/17)
(2017/C 392/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Krajowa Izba Odwoławcza
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσες: Saferoad Grawil sp. z o.o., Saferoad Kabex sp. z o.o.
Καθής: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Poznaniu
παρισταμένων των: Przedsiębiorstwo Budownictwa Drogowego S.A., Zakład Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (Zaberd) S.A.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με διάταξη της 13ης Ιουλίου 2017 (έκτο τμήμα), έκρινε ότι το άρθρο 2 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (1), η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και η υποχρέωση διαφάνειας έχουν την έννοια ότι εμποδίζουν τον αποκλεισμό ενός οικονομικού φορέα από τη διαδικασία συνάψεως δημοσίας συμβάσεως κατόπιν λόγω μη τηρήσεως εκ μέρους του εν λόγω επιχειρηματία υποχρεώσεως η οποία δεν προκύπτει ρητώς από τα έγγραφα που αφορούν τη διαδικασία αυτή.
(1) ΕΕ L 134 της 30.4.2004, σ. 114.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/12 |
Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιουλίου 2017 η Ori Martin SA κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) την 1ην Ιουνίου 2017 στην υπόθεση T-797/16, Ori Martin κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-463/17 P)
(2017/C 392/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ori Martin SA (εκπρόσωπος: G. Belotti, δικηγόρος)
Αναιρεσίβλητο: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
— |
Η αναιρεσείουσα ζητεί όπως το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Δικαστήριο), αναμορφώνοντας τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της στην υπόθεση Τ-797/16 (Ori Martin spa κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης), κρίνει ότι στις υποθέσεις C-490/15 P και C-505/15 P (EU:C:2016:678) το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) προσέβαλε το κατά το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (στο εξής: Χάρτης) δικαίωμα της ORI για δίκαιη δίκη και, κατά συνέπεια, επιδικάσει αποζημίωση. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφυγή –την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξή του– περιελάμβανε ένα και μοναδικό λόγο ακυρώσεως: παράβαση από το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) του άρθρου 47 του Χάρτη, και συγκεκριμένα προσβολή του δικαιώματος της ORI για δίκαιη δίκη. Πράγματι, η ORI είχε υποστηρίξει ότι αυτή η γενική αρχή του δικαίου απαιτεί όπως η εταιρία στην οποία επιβάλλεται οριστικώς κύρωση αντιλαμβάνεται ποιο είναι το συγκεκριμένο πραγματικό περιστατικό που της καταλογίζεται, και τούτο προκειμένου να αποτραπεί υποτροπή. Αυτό δεν συνέβη εν προκειμένω, καθώς η ORI εξακολουθούσε να αγνοεί τον πραγματικό λόγο για τον οποίο της επιβλήθηκε κύρωση.
Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της ORI ως προδήλως νόμω αβάσιμη, καθώς έκρινε ότι το αίτημα αποζημιώσεως δεν στηριζόταν στην υπερβολική διάρκεια της δίκης, πράγμα που ενδεχομένως θα συνιστούσε παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη, αλλά σε πλημμέλεια η οποία φερόταν ότι υπάρχει στην απόφαση του Δικαστηρίου. Το Γενικό Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε επί του ζητήματος αν η προσβολή του δικαιώματος για δίκαιη δίκη, την οποία ρητώς προέβαλλε η τότε προσφεύγουσα, καλυπτόταν από το άρθρο 47 του Χάρτη. Επίσης στο σημείο αυτό, η παρούσα αίτηση αναιρέσεως έχει σημασία η οποία, λόγω των υποκείμενων ζητημάτων, υπερβαίνει τη συγκεκριμένη υπόθεση.
Η ORI στρέφεται κατά της διατάξεως του Γενικού Δικαστηρίου στο μέτρο που το δικαίωμα για δίκαιη δίκη, υπό τη μορφή του δικαιώματος γνώσεως των λόγων επιβολής κυρώσεως, συνιστά αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα των προσώπων στα οποία επιβάλλονται κυρώσεις στον τομέα του ανταγωνισμού, οι οποίες έχουν ουσιαστικώς ποινικό χαρακτήρα όπως πλέον αναγνωρίζεται κατά πάγια νομολογία. Η αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας των δικαιωμάτων που παρέχονται στους ιδιώτες αποτελεί γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης απορρέουσα από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών· η αρχή αυτή θεμελιώνεται στα άρθρα 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και επαναλαμβάνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη.
Επιπλέον, η ORI τονίζει τη σημασία του τιθεμένου ζητήματος λόγω της προσωπικής φύσεως της ευθύνης στον τομέα του ανταγωνισμού όπως η ευθύνη αυτή προβλέπεται στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1) και λόγω του ότι ούτε η αντικειμενική ευθύνη ούτε η culpa in vigilando προβλέπονται στο ενωσιακό δίκαιο του ανταγωνισμού.
Επομένως, ουδείς δύναται να υποβληθεί σε κυρώσεις στην Ένωση χωρίς υπαιτιότητα ή για παραλειφθείσα εποπτεία· ουδεμία δικονομική αρχή περί αντιστροφής του βάρους αποδείξεως δύναται να αναιρέσει τα συμπεράσματα αυτά.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (EE 2003, L 1, σ. 1).
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/13 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Verbraucherzentrale Berlin eV κατά Unimatic Vertriebs GmbH
(Υπόθεση C-485/17)
(2017/C 392/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Verbraucherzentrale Berlin eV
Εναγομένης: Unimatic Vertriebs GmbH.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Αποτελεί το ευρισκόμενο σε αίθουσα εκθεσιακό περίπτερο, το οποίο χρησιμοποιείται από έμπορο κατά τη διάρκεια ολιγοήμερης, ετησίως πραγματοποιούμενης εκθέσεως προς τον σκοπό της πωλήσεως των προϊόντων του, ακίνητο χώρο λιανικής πωλήσεως κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 9, στοιχείο α', της οδηγίας 2011/83/ΕΕ (1) ή κινητό χώρο λιανικής πωλήσεως κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 9, στοιχείο β', της οδηγίας 2011/83/ΕΕ; |
2) |
Σε περίπτωση που πρόκειται για κινητό χώρο λιανικής πωλήσεως: Πρέπει το ερώτημα αν ο έμπορος ασκεί τη δραστηριότητά του «σε συνήθη βάση» σε εκθεσιακά περίπτερα να απαντηθεί με γνώμονα
|
3) |
Σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι κρίσιμη για την απάντηση που θα δοθεί στο δεύτερο ερώτημα είναι η αντίληψη του καταναλωτή (ερώτημα 2 β): Είναι κρίσιμο για την απάντηση που θα δοθεί στο ερώτημα αν ο καταναλωτής πρέπει να αναμένει τη σύναψη συμβάσεως με αντικείμενο τα επίμαχα προϊόντα στη συγκεκριμένη έκθεση το πώς η έκθεση παρουσιάζεται στο κοινό ή το πώς παρουσιάζεται πράγματι η έκθεση στον καταναλωτή όταν αυτός προβαίνει στη δήλωση βουλήσεως περί συνάψεως της συμβάσεως; |
(1) Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 304, σ. 64).
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/13 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 18 Αυγούστου 2017 — Germanwings GmbH κατά Wolfgang Pauels
(Υπόθεση C-501/17)
(2017/C 392/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Landgericht Köln
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούσα: Germanwings GmbH
Εφεσίβλητος: Wolfgang Pauels
Προδικαστικό ερώτημα
Αποτελεί η ζημία που προκαλείται σε ελαστικό αεροπλάνου από κοχλία κείμενο στον διάδρομο απογειώσεως ή προσγειώσεως (ξένο αντικείμενο/FOD) έκτακτη περίσταση κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 25 Αυγούστου 2017 — Spiegel Online GmbH κατά Volker Beck
(Υπόθεση C-516/17)
(2017/C 392/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα και εναγομένη: Spiegel Online GmbH
Αναιρεσίβλητος και ενάγων: Volker Beck
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Καταλείπουν οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που αφορούν τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς των εν λόγω δικαιωμάτων κατ’ άρθρον 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ (1) ορισμένο περιθώριο εκτιμήσεως κατά τη μεταφορά τους στην εσωτερική έννομη τάξη; |
2) |
Με ποιον τρόπο λαμβάνονται υπόψη τα κατοχυρωμένα στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεμελιώδη δικαιώματα κατά τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής των προβλεπόμενων στο άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ εξαιρέσεων και περιορισμών του αποκλειστικού δικαιώματος του δημιουργού προς αναπαραγωγή (άρθρο 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ) και παρουσίαση στο κοινό, συμπεριλαμβανομένης της διαθέσεως στο κοινό (άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ) των έργων του; |
3) |
Δικαιολογούν οι θεμελιώδεις ελευθερίες της ενημερώσεως (άρθρο 11, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) ή του τύπου (άρθρο 11, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) εξαιρέσεις ή περιορισμούς του αποκλειστικού δικαιώματος του δημιουργού προς αναπαραγωγή (άρθρο 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ) και παρουσίαση στο κοινό, συμπεριλαμβανομένης της διαθέσεως στο κοινό (άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ) των έργων του, πέραν των προβλεπόμενων στο άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ εξαιρέσεων και περιορισμών; |
4) |
Πρέπει η διάθεση στο κοινό προστατευόμενων από το δικαίωμα του δημιουργού έργων μέσω της ηλεκτρονικής πύλης μιας επιχειρήσεως τύπου να θεωρηθεί ότι δεν αποτελεί παρουσίαση της επικαιρότητας για την οποία δεν απαιτείται άδεια κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, στοιχείο γ', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2001/29/EΚ, απλώς και μόνο για τον λόγο ότι ήταν εφικτό για την επιχείρηση τύπου –και μπορούσε ευλόγως να απαιτηθεί από αυτή– να λάβει τη συγκατάθεση του δημιουργού προτού καταστήσει τα έργα προσιτά στο κοινό; |
5) |
Πρέπει να θεωρηθεί ότι οι προϋποθέσεις της δημοσιεύσεως για τον σκοπό της παραθέσεως αποσπασμάτων κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, στοιχείο δ', της οδηγίας 2001/29/EΚ δεν συντρέχουν σε περίπτωση που τα παρατιθέμενα κείμενα ή τα παρατιθέμενα μέρη τους δεν ενσωματώνονται άρρηκτα στο νέο κείμενο –εντασσόμενα, επί παραδείγματι, στο κυρίως κείμενο ή παρατιθέμενα σε υποσημείωση–, αλλά καθίστανται προσιτά στο κοινό στο διαδίκτυο, μέσω της παραθέσεως συνδέσμου, ως αρχεία PDF που διατίθενται αυτοτελώς προς τηλεφόρτωση παρατιθέμενα δίπλα στο νέο κείμενο; |
6) |
Πρέπει το ζήτημα πότε ένα έργο έχει ήδη καταστεί νομίμως προσιτό στο κοινό κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, στοιχείο δ', της οδηγίας 2001/29/EΚ να κρίνεται με γνώμονα το αν το εν λόγω έργο έχει ήδη δημοσιευθεί στη συγκεκριμένη μορφή του με τη συγκατάθεση του δημιουργού; |
(1) Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, EE 2001, L 167, σ. 10.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/15 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 28 Αυγούστου 2017 — Milkiyas Addis κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
(Υπόθεση C-517/17)
(2017/C 392/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesverwaltungsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων, εκκαλών και αναιρεσείων: Milkiyas Addis
Καθής, εφεσίβλητη και αναιρεσίβλητη: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Απαγορεύει το δίκαιο της Ένωσης σε κράτος μέλος (εν προκειμένω: στη Γερμανία) να απορρίψει, δυνάμει της εξουσιοδοτήσεως από το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ (1) ή της προϊσχύσασας διατάξεως του άρθρου 25, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2005/85/ΕΚ (2), ως απαράδεκτη μια αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας λόγω της χορηγήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα σε άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: στην Ιταλία), εάν η διαμορφωθείσα κατάσταση από απόψεως διεθνούς προστασίας, ιδίως οι συνθήκες διαβιώσεως για τα πρόσωπα που έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες, στο άλλο κράτος μέλος το οποίο έχει ήδη χορηγήσει διεθνή προστασία στον αιτούντα (εν προκειμένω: στην Ιταλία), δεν πληροί τις επιταγές των άρθρων 20 επ. της οδηγίας 2011/95/ΕΕ, χωρίς πάντως να φθάνει στο σημείο να αντιβαίνει στο άρθρο 4 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ή στο άρθρο 3 της ΕΣΔΑ; |
2) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: ισχύει τούτο ακόμη και στην περίπτωση που, στο κράτος μέλος το οποίο έχει χορηγήσει το καθεστώς του πρόσφυγα (εν προκειμένω: στην Ιταλία), τα πρόσωπα που έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες
|
3) |
Αποκλείει το άρθρο 14, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2013/32/ΕΕ ή η προϊσχύσασα διάταξη του άρθρου 12, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2005/85/ΕΚ την εφαρμογή εθνικής διατάξεως κατά την οποία η παράλειψη προσωπικής συνεντεύξεως του αιτούντος, σε περίπτωση που η αποφαινόμενη αρχή απορρίψει, δυνάμει της εξουσιοδοτήσεως από το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ ή της προϊσχύσασας διατάξεως του άρθρου 25, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2005/85/ΕΚ, ως απαράδεκτη την αίτηση ασύλου, δεν συνεπάγεται την ακύρωση της αποφάσεως αυτής λόγω της παραλείψεως προσωπικής συνεντεύξεως, εφόσον ο αιτών έχει τη δυνατότητα, στο πλαίσιο της διαδικασίας προσφυγής, να προβάλει όλα τα στοιχεία που εναντιώνονται στην απόφαση περί απαραδέκτου της αιτήσεως ασύλου και, ακόμη και λαμβανομένης υπόψη της επιχειρηματολογίας αυτής, δεν μπορεί να εκδοθεί άλλη απόφαση επί της ουσίας; |
(1) Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας· ΕΕ L 180, σ. 6.
(2) Οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα· ΕΕ L 326, σ. 13.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/16 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 28 Αυγούστου 2017 — Stefan Rudigier
(Υπόθεση C-518/17)
(2017/C 392/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείων: Stefan Rudigier
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Salzburger Verkehrsverbund GmbH.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Εφαρμόζεται το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 (1) για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές επίσης σε περίπτωση που σύμβαση παροχής δημόσιας υπηρεσίας με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών επιβατικών μεταφορών με το λεωφορείο ανατίθεται σύμφωνα με διαδικασία που προβλέπεται στις οδηγίες για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων (οδηγία 2004/17/ΕΚ ή οδηγία 2004/18/ΕΚ), κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του ως άνω κανονισμού; |
2) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχει η παράβαση της υποχρεώσεως δημοσιεύσεως, το αργότερο ένα έτος πριν από την έναρξη της διαδικασίας προσκλήσεως υποβολής προσφορών, των περιλαμβανόμενων στο άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχεία α' έως γ', του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 πληροφοριών ως αποτέλεσμα ότι πρέπει να θεωρηθεί παράνομη η πρόσκληση υποβολής προσφορών, όταν δεν έχει μεν προηγηθεί τέτοια δημοσίευση ένα έτος πριν από την έναρξη της διαδικασίας, η εν λόγω πρόσκληση όμως έχει δημοσιευθεί σύμφωνα με διαδικασία προβλεπόμενη στις οδηγίες για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του εν λόγω κανονισμού; |
3) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: Αντιβαίνει στις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που διέπουν τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει τη δυνατότητα να μην επέλθει η προβλεπόμενη στο άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ (2) έννομη συνέπεια της ακυρώσεως σε περίπτωση που πρόσκληση υποβολής προσφορών θεωρηθεί παράνομη λόγω παραλείψεως της δημοσιεύσεως κατ’ άρθρον 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 1370/2007, εφόσον ο παράνομος χαρακτήρας δεν άσκησε ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της διαδικασίας συνάψεως συμβάσεως επειδή ο ενδιαφερόμενος φορέας μπόρεσε να αντιδράσει εγκαίρως και επειδή δεν συνέτρεχε νόθευση του ανταγωνισμού; |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) 1191/69 και (ΕΟΚ) 1107/70 (ΕΕ L 315, σ. 1).
(2) Οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕΕ L 395, σ. 33).
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/17 |
Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας
(Υπόθεση C-569/17)
(2017/C 392/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Scharf, G. von Rintelen και I. Galindo Martín)
Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, παραλείποντας να θεσπίσει, πριν από την 21η Μαρτίου 2016, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί με την οδηγία 2014/17/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις συμβάσεις πίστωσης για καταναλωτές για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία και την τροποποίηση των οδηγιών 2008/48/ΕΚ και 2013/36/EE και του κανονισμού (ΕΕ) 1093/2010 (1), ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να κοινοποιήσει τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 42, παράγραφος 1, της ως άνω οδηγίας· |
— |
να επιβάλει στο Βασίλειο της Ισπανίας, δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, ημερήσια χρηματική ποινή ύψους 105 991,60 ευρώ, από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται η παράβαση της υποχρεώσεως να θεσπίσει ή, εν πάση περιπτώσει, να κοινοποιήσει στην Επιτροπή, τις αναγκαίες διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί με την οδηγία 2014/17/ΕΕ· |
— |
να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
1. |
Δυνάμει του άρθρου 42, παράγραφος 2, της οδηγίας 2014/17/ΕE, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να λάβουν τα απαιτούμενα εθνικά μέτρα για τη μεταφορά της εν λόγω οδηγίας το αργότερο έως τις 21 Μαρτίου 2016. Δεδομένου ότι το Βασίλειο της Ισπανίας δεν κοινοποίησε πράξη μεταφοράς της οδηγίας, η Επιτροπή αποφάσισε να υποβάλει προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου. |
2. |
Με την προσφυγή της, η Επιτροπή προτείνει στο Δικαστήριο την επιβολή χρηματικής ποινής ύψους 105 991,60 ευρώ στο Βασίλειο της Ισπανίας. Το ποσό της εν λόγω χρηματικής ποινής υπολογίσθηκε λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας και της διάρκειας της παραβάσεως, καθώς και του αποτρεπτικού αποτελέσματος σε συνάρτηση προς την ικανότητα πληρωμής του οικείου κράτους μέλους. |
Γενικό Δικαστήριο
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/19 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2017 — Ben Ali κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-149/15) (1)
((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Νομική βάση - Εκ νέου καταχώριση του ονόματος της προσφεύγουσας βάσει νέας αιτιολογίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πραγματική βάση - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Αναλογικότητα))
(2017/C 392/23)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Sirine Bent Zine El Abidine Ben Haj Hamda Ben Ali (Τύνιδα, Τυνησία) (εκπρόσωπος: S. Maktouf, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς μεν Á. de Elera-San Miguel Hurtado και G. Étienne, εν συνεχεία δε Á. de Elera-San Miguel Hurtado)
Αντικείμενο
Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/157 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/72/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2015, L 26, σ. 29), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/147 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 101/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2015, L 26, σ. 3), καθόσον οι πράξεις αυτές αφορούν την προσφεύγουσα.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Η Sirine Bent Zine El Abidine Ben Haj Hamda Ben Ali φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/20 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2017 — Mabrouk κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-175/15) (1)
((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της καταστάσεως στην Τυνησία - Μέτρα κατά προσώπων τα οποία ευθύνονται για παράνομη ιδιοποίηση δημοσίου χρήματος και προσώπων ή οντοτήτων που συνδέονται με αυτά - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων - Διατήρηση της καταχωρίσεως του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο - Ανεπαρκής πραγματική βάση - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Πλάνη περί το δίκαιο - Δικαίωμα της ιδιοκτησίας - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Εύλογη διάρκεια της δίκης - Τεκμήριο αθωότητας - Αίτημα προσαρμογής - Επιβεβαιωτική πράξη - Απαράδεκτο))
(2017/C 392/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Mohamed Marouen Ben Ali Ben Mohamed Mabrouk (Τύνιδα, Τυνησία) (εκπρόσωποι: J. R. Farthouat, J. P. Mignard, N. Boulay, δικηγόροι, και S. Crosby, solicitor)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικά A. de Elera San Miguel Hurtado και G. Étienne, στη συνέχεια A. de Elera San Miguel Hurtado)
Αντικείμενο
Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/157 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/72/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2015, L 26, σ. 29), στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα, της αποφάσεως του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2015 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος της 29ης Μαΐου 2015 για διαγραφή του ονόματός του από τον κατάλογο ο οποίος έχει προσαρτηθεί στην απόφαση 2011/72/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, για περιοριστικά μέτρα ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2011, L 28, σ. 62), και της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2016/119 του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2011/72 (ΕΕ 2016, L 23, σ. 65), στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει τον Mohamed Marouen Ben Ali Ben Mohamed Mabrouk να φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/21 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2017 — 1. FC Köln κατά EUIPO(SPÜRBAR ANDERS.)
(Υπόθεση T-126/16) (1)
([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SPÜRBAR ANDERS. - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕE) 2017/1001])
(2017/C 392/25)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: 1. FC Köln GmbH & Co. KGaA (Κολονία, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Hasselblatt, V. Töbelmann και S. Stier, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: W. Schramek και D. Hanf)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Ιανουαρίου 2016 (υπόθεση R 718/2015-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου SPÜRBAR ANDERS. ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την 1. FC Köln GmbH & Co. KGaA στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/21 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2017 — SDSR κατά EUIPO — Berghaus (BERG OUTDOOR)
(Υπόθεση T-139/16) (1)
([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ένωση - Εικονιστικό σήμα BERG OUTDOOR - Προγενέστερα λεκτικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BERGHAUS - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/100)])
(2017/C 392/26)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Sports Division SR, SA (SDSR) (Matosinhos, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Sebastião και J. Pimenta, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Berghaus Ltd (Londres, Royaume-Uni) (représentants: S. Ashby, A. Carboni et J. Colbourn, solicitors)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιανουαρίου 2016 (υπόθεση R 153/2015-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Berghaus και SDSR.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει τη Sports Division SR, SA (SDSR) στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά της όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκαν το EUIPO και η παρεμβαίνουσα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/22 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2017 — Intesa Sanpaolo κατά EUIPO — Intesia Group Holding (INTESA)
(Υπόθεση T-143/16) (1)
([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης INTESA - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (νυν άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως του σήματος])
(2017/C 392/27)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Intesa Sanpaolo SpA (Τορίνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: P. Pozzi και G. Ghisletti, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Rajh)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Intesia Group Holding GmbH (Böblingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Jochim και R. Egerer, δικηγόροι)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιανουαρίου 2016 (υπόθεση R 632/2015-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως εκπτώσεως μεταξύ Intesa Sanpaolo και Intesia Group Holding.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Intesa Sanpaolo SpA στα δικαστικά έξοδά της, καθώς και στα έξοδα, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και της Intesia Group Holding GmbH. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/23 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2017 — Kofola ČeskoSlovensko κατά EUIPO — Mionetto (UGO)
(Υπόθεση T-176/16) (1)
({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης UGO - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης il UGO! - Μερική παραίτηση????? Renonciation partielle à la marque antérieure - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)])
(2017/C 392/28)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Kofola ČeskoSlovensko a.s. (Ostrava, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: L. Lorenc, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Rajh)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Mionetto SpA (Valdobbiadene, Ιταλία)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Φεβρουαρίου 2016 (υπόθεση R 2707/2014-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Mionetto και Kofola ČeskoSlovensko.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Kofola ČeskoSlovensko a.s. στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/23 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2017 — Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo κατά EUIPO — Gianni Versace (VERSACE 19.69 ABBIGLIAMENTO SPORTIVO)
(Υπόθεση T-336/16) (1)
((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VERSACE 19.69 ABBIGLIAMENTO SPORTIVO - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης VERSACE - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009))
(2017/C 392/29)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo Srl (Busto Arsizio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Caricato, εν συνεχεία M. Cartella και B. Cartella, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Gianni Versace SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Francetti, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 1005/2015-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Gianni Versace και Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 6ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 1005/2015-1), καθόσον με αυτήν το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι υφίστατο ουσιαστική χρήση του προγενέστερου λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VERSACE για «υφαντουργικά προϊόντα» (μη περιλαμβανόμενα σε άλλες κλάσεις), πλην των «λευκών ειδών», τα οποία υπάγονται στην κλάση 24. |
2) |
Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. |
3) |
Η Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo Srl φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, το ήμισυ των εξόδων του EUIPO. |
4) |
Το EUIPO φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του. |
5) |
Η Gianni Versace SpA φέρει τα δικαστικά έξοδά της. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/24 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2017 — Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo κατά EUIPO — Gianni Versace (VERSACCINO)
(Υπόθεση T-337/16) (1)
([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VERSACCINO - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης VERSACE - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009])
(2017/C 392/30)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo Srl (Busto Arsizio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Caricato, εν συνεχεία M. Cartella και B. Cartella, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Gianni Versace SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Francetti, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Απριλίου 2016 (υπόθεση R 1172/2015-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Gianni Versace και Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει τη Versace 19.69 Abbigliamento Sportivo Srl στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/25 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2017 — Forest Pharma κατά EUIPO — Ipsen Pharma (COLINEB)
(Υπόθεση T-36/17) (1)
({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης COLINEB - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Colina - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (EE) 2017/1001] - Έκταση του ελέγχου που οφείλει να ασκήσει το τμήμα προσφυγών - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})
(2017/C 392/31)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Forest Pharma BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: T. Holman, solicitor)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: P. Sipos)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ipsen Pharma SAS (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωπος: E. Baud, avocat)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Οκτωβρίου 2016 (υπόθεση R 500/2016-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Ipsen Pharma και Forest Pharma.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Forest Pharma BV στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO). |
3) |
Καταδικάζει την Ipsen Pharma SAS στα δικαστικά της έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/26 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2017 — Γερμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-97/09) (1)
((Προσφυγή ακυρώσεως - ΕΤΠΑ - Μείωση χρηματοδοτικής συνδρομής - Μη τήρηση της προθεσμίας προς λήψη αποφάσεως - Παράβαση ουσιώδους τύπου - Προσφυγή προδήλως βάσιμη))
(2017/C 392/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Lumma, C. Blaschke και T. Henze, στη συνέχεια T. Henze και J. Möller, επικουρούμενοι από τον C. von Donat, δικηγόρο)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Conte, A. Steiblytė και B.-R. Killmann)
Παρεμβαίνοντες υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Rodríguez Cárcamo, δικηγόρος, στη συνέχεια A. Rubio González, abogado del estado, και τέλος V. Ester Casas), και Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Wissels και Y. de Vries, στη συνέχεια J. Langer και B. Koopman)
Αντικείμενο
Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 8465 τελικό της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2008, περί μειώσεως της κοινοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) σε λειτουργικό πρόγραμμα της περιφέρειας του στόχου 1 στο ομόσπονδο κράτος της Σαξονίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1994-1999), η οποία χορηγήθηκε με τις αποφάσεις C(94) 1939/4 της Επιτροπής, της 5ης Αυγούστου 1994, C(94) 2273/4 της Επιτροπής, της 22ας Αυγούστου 1994, και C(94) 1425 της Επιτροπής, της 6ης Σεπτεμβρίου 1994.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2008) 8465 τελικό της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2008, περί μειώσεως της κοινοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) σε λειτουργικό πρόγραμμα της περιφέρειας του στόχου 1 στο ομόσπονδο κράτος της Σαξονίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1994-1999), η οποία χορηγήθηκε με τις αποφάσεις C(94) 1939/4 της Επιτροπής, της 5ης Αυγούστου 1994, C(94) 2273/4 της Επιτροπής, της 22ας Αυγούστου 1994, και C(94) 1425 της Επιτροπής, της 6ης Σεπτεμβρίου 1994. |
2) |
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικά εξόδων της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. |
3) |
Το Βασίλειο της Ισπανίας και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/27 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2017 — Γερμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-21/10) (1)
((Προσφυγή ακυρώσεως - ΕΤΠΑ - Μείωση χρηματοδοτικής συνδρομής - Μη τήρηση της προθεσμίας εκδόσεως αποφάσεως - Παράβαση ουσιώδους τύπου - Προσφυγή προδήλως βάσιμη))
(2017/C 392/33)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Möller, T. Henze και C. Blaschke, εν συνεχεία J. Möller και T. Henze, επικουρούμενοι από τον C. von Donat, δικηγόρο)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B.-R. Killmann, B. Conte και A. Steiblytė)
Αντικείμενο
Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2009) 9049 της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2009, για τη μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) υπέρ του ενιαίου εγγράφου προγραμματισμού για την ευρισκόμενη στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας περιφέρεια του στόχου 2 την οποία συνιστά το ομόσπονδο κράτος του Σάαρλαντ (1997-1999), η οποία συνδρομή είχε χορηγηθεί με την απόφαση C(97) 1123 της Επιτροπής, της 7ης Μαΐου 1997.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 9049 της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2009, για τη μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) υπέρ του ενιαίου εγγράφου προγραμματισμού για την ευρισκόμενη στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας περιφέρεια του στόχου 2 την οποία συνιστά το ομόσπονδο κράτος του Σάαρλαντ (1997-1999), η οποία συνδρομή είχε χορηγηθεί με την απόφαση C(97) 1123 της Επιτροπής, της 7ης Μαΐου 1997. |
2) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/27 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2017 — Γερμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-104/10) (1)
((Προσφυγή ακυρώσεως - ΕΤΠΑ - Μείωση χρηματοδοτικής συνδρομής - Πρόγραμμα Resider II - Μη τήρηση της προθεσμίας για την έκδοση αποφάσεως - Παράβαση ουσιώδους τύπου - Προσφυγή προδήλως βάσιμη))
(2017/C 392/34)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller και T. Henze, επικουρούμενοι από τον C. von Donat, δικηγόρο)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B.-R. Killman, B. Conte και A. Steiblytè)
Αντικείμενο
Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2009) 10561 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2009, περί μειώσεως της χρηματοδοτήσεως του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ), που είχε αρχικώς χορηγηθεί υπέρ του επιχειρησιακού προγράμματος Resider II (1994-1999), όσον αφορά το ομόσπονδο κράτος του Σάαρ (1994-1999), στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δυνάμει της αποφάσεως C(1995) 2529 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 1995.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 10561 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2009, περί μειώσεως της χρηματοδοτήσεως του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ), που είχε αρχικώς χορηγηθεί υπέρ του επιχειρησιακού προγράμματος Resider II, όσον αφορά το ομόσπονδο κράτος του Σάαρ (1994-1999), στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δυνάμει της αποφάσεως C(1995) 2529 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 1995. |
2) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/28 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2017 — Γερμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-114/10) (1)
((Προσφυγή ακυρώσεως - ΕΤΠΑ - Μείωση χρηματοδοτικής συνδρομής - Πρόγραμμα Interreg II/C «Προληπτική προστασία από τις πλημμύρες στους ποταμούς Ρήνο και Μεύση» - Μη τήρηση της προθεσμίας εκδόσεως αποφάσεως - Παράβαση ουσιώδους τύπου - Προσφυγή προδήλως βάσιμη))
(2017/C 392/35)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Möller και C. Blaschke, στη συνέχεια J. Möller και T. Henze, επικουρούμενοι από τον U. Karpenstein, δικηγόρο)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. R. Killmann, B. Conte και A. Steiblytė)
Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς G. de Bergues και B. Messmer, στη συνέχεια D. Colas και J. Bousin), και Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Wissels και M. Noort, στη συνέχεια M. Bulterman και B. Koopman)
Αντικείμενο
Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως C(2009) 10712 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2009, περί μειώσεως της χρηματοδοτικής συνδρομής η οποία χορηγήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) προς το Βασίλειο του Βελγίου, την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τη Γαλλική Δημοκρατία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας Interreg II/C για την υλοποίηση του προγράμματος προληπτικής προστασίας από τις πλημμύρες στους ποταμούς Ρήνο και Μεύση δυνάμει της αποφάσεως C(97) 3742 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 1997 (ΕΤΠΑ αριθ. 970010008).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 10712 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2009, περί μειώσεως της χρηματοδοτικής συνδρομής η οποία χορηγήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) προς το Βασίλειο του Βελγίου, την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας Interreg II/C για την υλοποίηση του προγράμματος προληπτικής προστασίας από τις πλημμύρες στους ποταμούς Ρήνο και Μεύση, δυνάμει της αποφάσεως C(97) 3742 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 1997 (ΕΤΠΑ αριθ. 970010008), στο μέτρο που αφορά την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. |
2) |
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, εκτός από τα δικαστικά της έξοδα, και τα δικαστικά έξοδα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. |
3) |
Η Γαλλική Δημοκρατία και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/29 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-542/15) (1)
((ΕΤΠΑ - Επιχειρησιακό πρόγραμμα για τις μεταφορές και περιφερειακά επιχειρησιακά προγράμματα για την Κεντρική Ουγγαρία, τη Δυτική Παννονία, το Κάτω Ουγγρικό Βαθύπεδο, την Κεντρική Τρανσδουναβία, τη Βόρεια Ουγγαρία, το Άνω Ουγγρικό Βαθύπεδο και τη Νότια Τρανσδουναβία - Απόφαση για αναστολή των ενδιάμεσων πληρωμών - Κατάργηση της προσβαλλομένης πράξεως - Κατάργηση της δίκης))
(2017/C 392/36)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: J. Bonhage και F. Quast, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B.-R. Killmann και A. Tokár)
Αντικείμενο
Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2015) 4979 τελικό της Επιτροπής, της 14ης Ιουλίου 2015, σχετικά με την αναστολή μέρους των ενδιάμεσων πληρωμών από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και το Ταμείο Συνοχής για τις δαπάνες στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων για τις μεταφορές τα οποία αφορούν τις περιοχές της Κεντρικής Ουγγαρίας, της Δυτικής Παννονίας, του Κάτω Ουγγρικού Βαθυπέδου, της Κεντρικής Τρανσδουναβίας, της Βόρειας Ουγγαρίας, του Άνω Ουγγρικού Βαθυπέδου και της Νότιας Τρανσδουναβίας.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Η δίκη καταργείται. |
2) |
Καταδικάζει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/29 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου — Gyarmathy κατά EΚΠΝΤ
(Υπόθεση T-297/16 P) (1)
((Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προσωπικό του EΚΠΝΤ - Μη ανανέωση της συμβάσεως εργασίας - Λύση συμβάσεως - Ηθική παρενόχληση - Αίτηση αρωγής - Διαδικασία διοικητικής έρευνας - Αμεροληψία της έρευνας))
(2017/C 392/37)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Valéria Anna Gyarmathy (Györ, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: A. Véghely, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ) (εκπρόσωποι: D. Storti και F. Pereyra, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 18ης Μαΐου 2015, Gyarmathy κατά EΚΠΝΤ (F-79/13, EU:F:2015:49).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως. |
2) |
Η V. A. Gyarmathy φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ) στο πλαίσιο της κατ’ αναίρεση δίκης. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/30 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Berliner Stadtwerke κατά EUIPO (berlinGas)
(Υπόθεση T-402/16) (1)
([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης berlinGas - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη])
(2017/C 392/38)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Berliner Stadtwerke GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch και M. Alber, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: R. Manea και D. Hanf)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 291/2016-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου berlinGas ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Berliner Stadtwerke GmbH στα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/31 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Berliner Stadtwerke κατά EUIPO (berlinWärme)
(Υπόθεση T-719/16) (1)
([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης berlinWärme - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη])
(2017/C 392/39)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Berliner Stadtwerke GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch και M. Alber, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: R. Manea και D. Hanf)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουλίου 2016 (υπόθεση R 618/2016-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου berlinWärme ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
2) |
Καταδικάζει την Berliner Stadtwerke GmbH στα δικαστικά της έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/31 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Habermaaß κατά EUIPO — Here Global (h)
(Υπόθεση T-40/17) (1)
((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης))
(2017/C 392/40)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Habermaaß GmbH AG (Bad Rodach, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Blumenröder, H. Gauß και E. Bertram, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. F. Crespo Carrillo και M. Tóhatí)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Here Global BV (Eindhoven, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: J. Erkkilä, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Οκτωβρίου 2016 (υπόθεση R 53/2016-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Here Global BV και Habermaaß GmbH.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής. |
2) |
Καταδικάζει τις Habermaaß GmbH και Here Global BV στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και, την καθεμία, στο ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO). |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/32 |
Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — António Conde & Companhia κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-443/17 R)
((Ασφαλιστικά μέτρα - Αλιευτικά σκάφη - Περιφερειακή Οργάνωση Διαχείρισης Αλιείας του Βορειοανατολικού Ατλαντικού - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος))
(2017/C 392/41)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αιτούσα: António Conde & Companhia, SA, (Gafanha de Nazaré, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: J. García-Gallardo Gil-Fournier, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet, A. Lewis και F. Moro)
Αντικείμενο
Αίτημα βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ για τη χορήγηση προσωρινών μέτρων προκειμένου να υποχρεωθεί η Επιτροπή να διαβιβάσει στη Γραμματεία της Επιτροπής Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC) τον τροποποιημένο κατάλογο για το έτος 2017, ο οποίος εστάλη στην Επιτροπή από την Πορτογαλική Δημοκρατία και στον οποίο περιλαμβάνονται τα πλοία με πορτογαλική σημαία Santa Isabel και Calvão.
Διατακτικό
Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:
1) |
Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. |
2) |
Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/32 |
Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2017 — Algebris (UK) κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-570/17)
(2017/C 392/42)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Algebris (UK) Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Anchorage Capital Group LLC (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες), Ronit Capital LLP (Λονδίνο) (εκπρόσωποι: T. Soames, δικηγόρος, R. East, Solicitor, N. Chesaites, Barrister, και J. Vandenbussche, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση (ΕΕ) 2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης που εγκρίθηκε από το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης με την απόφαση SRB/EES/2017/08 της 7ης Ιουνίου 2017 για την Banco Popular Español, S.A. (1) ή, επικουρικώς, το άρθρο της 1· |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο, υποστηρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εκπλήρωσε δεόντως ή δεν εκπλήρωσε καθόλου τη νόμιμη υποχρέωσή της να αξιολογήσει τις έχουσες χαρακτήρα διακριτικής ευχέρειας πτυχές του καθεστώτος εξυγίανσης. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο, προβάλλουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς την προσβαλλόμενη απόφασή της. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο, υποστηρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέπεσε σε σοβαρές παραβιάσεις των αρχών της εμπιστευτικότητας και του επαγγελματικού απορρήτου, κατά παράβαση του άρθρου 339 ΣΛΕΕ και του άρθρου 88, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2) για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης και το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης και κατά παραβίαση της νομολογίας του Δικαστηρίου, προσβάλλοντας έτσι επίσης το δικαίωμα των προσφευγουσών σε χρηστή διοίκηση το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο, προβάλλουν πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως κατά την εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εφαρμογή των άρθρων 14, 18, 20, 21, 22 και 24 του κανονισμού 806/2014.
|
5. |
Με τον πέμπτο λόγο, υποστηρίζουν ότι το καθεστώς εξυγίανσης που έγινε αποδεκτό με την προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των προσφευγουσών τα οποία κατοχυρώνονται από γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης και από το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. |
6. |
Με τον έκτο λόγο υποστηρίζουν ότι το καθεστώς εξυγίανσης εγκρίθηκε και έγινε αποδεκτό από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά παραβίαση του δικαιώματος ακροάσεως το οποίο αντλούν οι προσφεύγουσες από το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και από τη νομολογία του Δικαστηρίου. |
(1) Απόφαση (ΕΕ) 2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español S.A. (κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2017) 4038), ΕΕ 2017 L 178, σ. 15.
(2) Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/34 |
Προσφυγή της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Volotea κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-607/17)
(2017/C 392/43)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Volotea, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Carpagnano και M. Nordmann, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει, εν μέρει, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29ης Ιουλίου 2016 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/NN) που χορήγησε η Ιταλία στους αερολιμένες της Σαρδηνίας ως αποζημίωση για την επιβολή υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας· |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια της κρατικής ενισχύσεως κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, του ΣΛΕΕ.
|
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα τον δικαιολογητικό λόγο για την κρατική ενίσχυση.
|
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, διατάσσοντας την ανάκτηση της προβαλλόμενης παράνομης ενισχύσεως, η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει υπόψη της τα έννομα συμφέροντα της προσφεύγουσας. Η Επιτροπή έπρεπε να μην επιμείνει στην ανάκτηση της ενισχύσεως, λόγω ελλείψεως σαφούς πρακτικής όσον αφορά την έμμεση κρατική ενίσχυση. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή διεξήγαγε πλημμελώς την έρευνα, καθόσον δεν ερεύνησε τα προσβαλλόμενα μέτρα κατά τρόπο επιμελή και αμερόληπτο.
|
5. |
Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε την απόφασή της.
|
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/35 |
Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2017 — Σλοβενία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-626/17)
(2017/C 392/44)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωποι: V. Klemenc και T. Mihelič Žitko, καθώς και R. Knaak, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει στο σύνολό του τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/1353 της Επιτροπής, της 19ης Μαΐου 2017, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 607/2009 όσον αφορά τις οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου και των συνώνυμών τους που μπορούν να αναγράφονται στην επισήμανση των οίνων (ΕΕ 2017, L 190, σ. 5), και |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει οκτώ λόγους ακυρώσεως.
1. |
Πρώτος λόγος: εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 232 του κανονισμού 1308/2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων, δεδομένου ότι ο κανονισμός αυτός έχει εφαρμογή από 1ης Ιανουαρίου 2014, ενώ ο προσβαλλόμενος κανονισμός έχει εφαρμογή από 1ης Ιουλίου 2013. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υπερέβη τα όρια της εξουσιοδοτήσεως την οποία προβλέπει το άρθρο 100, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1308/2013. |
2. |
Δεύτερος λόγος: εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η Επιτροπή παραβίασε κατά τρόπο στερούμενο αναλογικότητας τα κεκτημένα δικαιώματα των Σλοβένων οινοπαραγωγών που κάνουν χρήση της προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως «Teran» (PDO-SI-A1581), παραβιάζοντας, επομένως, θεμελιώδεις αρχές του δικαίου της Ένωσης, συγκεκριμένα δε την αρχή της ασφάλειας δικαίου και την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, την αρχή περί εγγυήσεως των κεκτημένων δικαιωμάτων και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και την αρχή της αναλογικότητας. |
3. |
Τρίτος λόγος: εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η Επιτροπή παραβίασε κατά τρόπο στερούμενο αναλογικότητας τα περιουσιακά δικαιώματα των Σλοβένων οινοπαραγωγών που κάνουν χρήση της προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως «Teran» (PDO-SI-A1581) και, επομένως, παρέβη το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου αριθ. 1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. |
4. |
Τέταρτος λόγος: προβλέποντας, στο άρθρο 2 του προσβαλλομένου κανονισμού, μεταβατική περίοδο για τη διάθεση στο εμπόριο των αποθεμάτων οίνου που είχαν παραχθεί πριν από την ημερομηνία θέσεως σε ισχύ του εν λόγω κανονισμού, μολονότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις περί επισημάνσεως που προβλέπει το άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 41 της Πράξεως του 2012 περί των όρων προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθόσον η διάταξη αυτή αφορά οίνο παραχθέντα προ της 1ης Ιουλίου 2013. |
5. |
Πέμπτος λόγος: εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 100, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1308/2013, λαμβανομένης υπόψη της έννοιας την οποία προσδίδουν στη διάταξη αυτή οι θεμελιώδεις αρχές του δικαίου της Ένωσης, καθώς και το άρθρο 17 του Χάρτη και το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου αριθ. 1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υπερέβη τα όρια της εξουσιοδοτήσεως την οποία προβλέπει το άρθρο 100, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1308/2013. |
6. |
Έκτος λόγος: εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 290 ΣΛΕΕ και το άρθρο 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ, υπερβαίνοντας τα όρια της εξουσιοδοτήσεως για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση η οποία της παρέχεται δυνάμει των Συνθηκών. |
7. |
Έβδομος λόγος: εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό παραπέμποντας στην αίτηση να περιληφθεί η ονομασία της οινοποιήσιμης ποικιλίας αμπέλου «teran» στο μέρος Α του παραρτήματος XV του κανονισμού 607/2009 της Επιτροπής, αίτηση την οποία φέρεται να υπέβαλε η Κροατία πριν από την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μολονότι δεν υποβλήθηκε τέτοια αίτηση, η δε Σλοβενία δεν ενημερώθηκε για την ύπαρξη της αιτήσεως αυτής στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 100, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 και το άρθρο 62, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 607/2009 της Επιτροπής, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υπερέβη και τα όρια της εξουσιοδοτήσεως την οποία προβλέπει το άρθρο 100, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1308/2013. |
8. |
Όγδοος λόγος: τροποποιώντας το περιεχόμενο του προσβαλλομένου κανονισμού σε σχέση με το σχέδιο της κατ’ εξουσιοδότηση πράξεως το οποίο παρουσιάσθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2017 κατά τη συνάντηση της ομάδας εμπειρογνωμόνων επί θεμάτων οίνου GREX WINE, χωρίς να παράσχει στους εμπειρογνώμονες και στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αποφανθούν επί του τροποποιημένου σχεδίου, η Επιτροπή παρέβη τη δέσμευση που η ίδια έχει αναλάβει στο σημείο V.28 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου και στο σημείο II.7 της συμβάσεως περί κοινής αντιλήψεως μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής όσον αφορά τις πράξεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υπέπεσε σε παράβαση ουσιώδους τύπου και παραβίασε την αρχή της θεσμικής ισορροπίας. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/36 |
Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Rodonita κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)
(Υπόθεση T-645/17)
(2017/C 392/45)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Rodonita, SL (Coruña, Ισπανία) (εκπρόσωποι: B. Gutiérrez de la Roza Pérez, P. Rubio Escobar, R. Ruíz de la Torre Esporrín και B. Fernández García, δικηγόροι)
Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει τις ακόλουθες πράξεις:
— |
απόφαση (SRB/EES/2017/08) την οποία εξέδωσε το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά την εκτελεστική σύνοδό του της 7ης Ιουνίου 2017, με την οποία εγκρίθηκε το καθεστώς εξυγίανσης του ιδρύματος Banco Popular Español, S.A.· |
— |
απόφαση (ΕΕ) 2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.· |
— |
ομοίως, βάσει των διατάξεων των άρθρων 133 και 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ζητεί να καταδικαστούν στα δικαστικά έξοδα οι καθών και όσοι ασκήσουν παρέμβαση προς πλήρη η μερική στήριξη των αιτημάτων τους. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στις υποθέσεις T-478/17, Mutualidad de la Abogacía και Hermandad Nacional de Arquitectos Superiores y Químicos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-481/17, Fundación Tatiana Pérez de Guzmán y Bueno και SFL κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-482/17, Comercial Vascongada Recalde κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-483/17, García Suárez κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-484/17, Fidesban κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-497/17, Sáchez del Valle και Calatrava Real State 2015 κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, και T-498/17, Pablo Alvarez de Linera Granda κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/37 |
Προσφυγή-αγωγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Addition κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)
(Υπόθεση T-646/17)
(2017/C 392/46)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Addition Sicav, SA (Μαδρίτη, Ισπανία), Allocation Sicav, SA (Μαδρίτη), Fundación Rafael de Pinto (Μαδρίτη), Chart Inversiones Sicav, SA (Μαδρίτη) και Match Ten Inversiones Sicav, SA (Μαδρίτη) (εκπρόσωποι: M. Romero Rey και I. Salama Salama, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης
Αιτήματα
Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να κηρύξει άκυρη την απόφαση SRB/EES/2017/08 της 7/6/2017 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB) περί εγκρίσεως καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, SA· |
— |
δυνάμει των άρθρων 340, δεύτερη παράγραφος, ΣΛΕΕ και 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υποχρεώσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης να αποζημιώσει τους προσφεύγοντες-ενάγοντες για τις ζημίες που υπέστησαν, με ποσό ίσο με την επικαιροποιημένη ονομαστική αξία των ομολόγων κατά την ημερομηνία εφαρμογής της εξυγίανσης, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων από την εν λόγω ημερομηνία έως τον χρόνο καταβολής της αποζημιώσεως· |
— |
να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα κατά τα άρθρα 133 και 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στις υποθέσεις T-478/17, Mutualidad de la Abogacía και Hermandad Nacional de Arquitectos Superiores y Químicos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-481/17, Fundación Tatiana Pérez de Guzmán y Bueno και SFL κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-482/17, Comercial Vascongada Recalde κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-483/17, García Suárez κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-484/17, Fidesban κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-497/17, Sáchez del Valle και Calatrava Real State 2015 κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, και T-498/17, Pablo Alvarez de Linera Granda κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/38 |
Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Serendipity κ.λπ. κατά EUIPO — CKL Holdings (CHIARA FERRAGNI)
(Υπόθεση T-647/17)
(2017/C 392/47)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Serendipity Srl (Μιλάνο, Ιταλία), Giuseppe Morgese (Barletta, Ιταλία), Pasquale Morgese (Barletta) (εκπρόσωποι: C. Volpi, L. Aliotta, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: CKL Holdings NV (CV Bussum, Κάτω Χώρες)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Αιτούσα: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «CHIARA FERRAGNI» σε χρώμα μαύρο και γαλάζιο — Υπ’ αριθ. 14 346 795 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιουλίου 2017 στην υπόθεση R 2444/2016-4
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
— |
Ύπαρξη προγενέστερου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 011841582 «Chiara Ferragni», το οποίο κατατέθηκε στις 25 Ιουνίου 2013 και καταχωρίσθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2013· |
— |
Εσφαλμένη σύγκριση των αντιτιθέμενων σημάτων· |
— |
Εσφαλμένη σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως. |
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/38 |
Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2017 — ClientEarth κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-677/17)
(2017/C 392/48)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: ClientEarth (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Jones, Barrister)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να κρίνει την παρούσα προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη· |
— |
να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχείο α’, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1154 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1151 για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (ΕΕ 2017 L 175, σ. 708)· |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας· και |
— |
να διατάξει όποιο άλλο μέτρο κρίνει κατάλληλο. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η υποχρέωση εμπιστευτικότητας που επιβάλλεται από την προσβαλλόμενη διάταξη είναι παράνομη, καθόσον θα κωλύει αναγκαστικώς τις δημόσιες αρχές των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον σε όποιον υποβάλλει σχετική αίτηση, κατά παράβαση των άρθρων 3 και 4 της οδηγίας για την πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες (1). |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η γενική υποχρέωση εμπιστευτικότητας που επιβάλλεται από την προσβαλλόμενη διάταξη είναι παράνομη, καθόσον θα κωλύει αναγκαστικώς τα όργανα και τους οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον σε όποιον υποβάλλει σχετική αίτηση, κατά παράβαση του άρθρου 6 του κανονισμού για τη Σύμβαση του Århus (2) και του άρθρου 2 του κανονισμού για την πρόσβαση του κοινού (3). |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή, θεσπίζοντας μια γενική διάταξη περί εμπιστευτικότητας, εισήγε ένα ουσιώδες στοιχείο που βαίνει πέραν του πλαισίου των συμπληρωματικών μέτρων υπό την έννοια των άρθρων 5, παράγραφος 3, και 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007, μεταβάλλοντας έτσι το αποτέλεσμα της οδηγίας για την πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, του κανονισμού για τη Σύμβαση του Århus και του κανονισμού για την πρόσβαση του κοινού και στερώντας τις εν λόγω νομικές πράξεις από την πρακτική τους αποτελεσματικότητα. |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η γενική υποχρέωση εμπιστευτικότητας που επιβάλλεται από την προσβαλλόμενη διάταξη παραβιάζει τη γενική αρχή της αναλογικότητας που ισχύει στο δίκαιο της Ένωσης. |
(1) Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 41, σ. 26)
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/40 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2017 — Volfas Engelman κατά EUIPO — Rauch Fruchtsäfte (BRAVORO PINTA)
(Υπόθεση T-700/15) (1)
(2017/C 392/49)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/40 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2017 — Oil Pension Fund Investment Company κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-56/16) (1)
(2017/C 392/50)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/40 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2017 — Barnett κ.λπ. κατά ΕΟΚΕ
(Υπόθεση T-158/16 P) (1)
(2017/C 392/51)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Ο πρόεδρος του αναιρετικού τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/40 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Scheffler κατά EUIPO — Doc Generici (docfauna)
(Υπόθεση T-299/16) (1)
(2017/C 392/52)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.
20.11.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 392/41 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-18/17) (1)
(2017/C 392/53)
Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική
Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.