ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Cataluña (Ισπανία) στις 2 Αυγούστου 2016 — Carolina Minayo Luque κατά Quitxalla Stars, S.L. και Fondo de Garantia Salarial

(Υπόθεση C-432/16)

(2016/C 410/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Cataluña

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: Carolina Minayo Luque

Εναγόμενοι και εφεσίβλητοι: Quitxalla Stars, S.L. και Fondo de Garantia Salarial

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ (1) την έννοια ότι οι «εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν συνδέονται με την κατάσταση τους και γίνονται δεκτές από τις εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές», ως εξαίρεση στην απαγόρευση απολύσεως εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, δεν μπορούν να εξομοιωθούν προς τους «έναν ή περισσότερους λόγους, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο των εργαζομένων» του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 98/59/ΕΚ, της 20ής Ιουλίου 1998, αλλά συνιστούν αυστηρότερη προϋπόθεση;

Απαιτείται, σε περίπτωση ομαδικής απολύσεως, προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη εξαιρετικών περιπτώσεων που δικαιολογούν την απόλυση εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/85, η θιγόμενη εργαζόμενη να μην μπορεί να επανατοποθετηθεί σε άλλη θέση εργασίας, ή αρκεί η απόδειξη ότι υφίστανται οικονομικοί ή τεχνικοί λόγοι ή λόγοι σχετικοί με την οργάνωση της παραγωγής οι οποίοι επηρεάζουν τη θέση εργασίας της;

Συνάδει προς το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/85, το οποίο απαγορεύει την απόλυση εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, νομοθεσία όπως η ισπανική, η οποία μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω απαγόρευση θεσπίζοντας εγγύηση δυνάμει της οποίας, σε περίπτωση που δεν αποδεικνύονται οι λόγοι που δικαιολογούν την απόλυσή τους, η απόλυση κηρύσσεται άκυρη (επανορθωτική προστασία) χωρίς να θεσπίζεται απαγόρευση απολύσεως (προληπτική προστασία);

4)	Συνάδει προς το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/85, νομοθεσία όπως η ισπανική, η οποία, σε περίπτωση ομαδικής απολύσεως, δεν προβλέπει δικαίωμα κατά προτεραιότητα παραμονής στην επιχείρηση για εγκύους, λεχώνες και γαλουχούσες εργαζόμενες;

Συνάδει προς το άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 92/85 εθνική νομοθεσία κατά την οποία κρίνεται επαρκής επιστολή απολύσεως όπως η επίμαχη, στην οποία δεν περιέχεται αναφορά στην ύπαρξη εξαιρετικής περιπτώσεως, επιπλέον των λόγων που δικαιολογούν την ομαδική απόλυση, ώστε να ισχύσει η απόφαση για συλλογική λύση των συμβάσεων εργασίας και για την έγκυο εργαζόμενη;

(1) Οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων (δέκατη ειδική οδηγία κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ) (ΕΕ 1992, L 348, σ. 1).

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 3 Αυγούστου 2016 — Bayerische Motoren Werke AG κατά Acacia Srl

(Υπόθεση C-433/16)

(2016/C 410/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Bayerische Motoren Werke AG

Έτερος διάδικος: Acacia Srl

Προδικαστικά ερωτήματα

Δύναται, κατά το άρθρο 24 του κανονισμού (ΕΚ) 44/01, η αμφισβήτηση της διεθνούς δικαιοδοσίας του επιληφθέντος δικαστηρίου, η οποία γίνεται προκαταρκτικώς αλλά επικουρικώς σε σχέση με άλλες επίσης προκαταρκτικές δικονομικές ενστάσεις και, εν πάση περιπτώσει, πριν από τα ουσιαστικά ζητήματα, να ερμηνευθεί ως αποδοχή της διεθνούς δικαιοδοσίας;

Μήπως το γεγονός ότι το άρθρο 82, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 6/02 δεν προβλέπει για τις διαφορές σχετικά με αρνητική αναγνωριστική αγωγή βάση διεθνούς δικαιοδοσίας άλλη από την κατά το άρθρο 82, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού βάση διεθνούς δικαιοδοσίας των δικαστηρίων του κράτους μέλους κατοικίας του εναγομένου πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τούτο συνεπάγεται την απονομή αποκλειστικής διεθνούς δικαιοδοσίας σχετικά με τις διαφορές αυτές;

Για να δοθεί απάντηση στο [αμέσως προηγούμενο ερώτημα], πρέπει επιπλέον να ληφθεί υπόψη η ερμηνεία των κανόνων αποκλειστικής διεθνούς δικαιοδοσίας που περιέχονται στον κανονισμό (ΕΚ) 44/2001, και ειδικότερα του άρθρου 22, το οποίο καθορίζει τις περιπτώσεις εφαρμογής μιας τέτοιας διεθνούς δικαιοδοσίας, στις οποίες περιλαμβάνονται οι διαφορές σχετικά με την καταχώριση ή το κύρος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σημάτων, σχεδίων και υποδειγμάτων αλλά δεν περιλαμβάνονται οι διαφορές σχετικά με αρνητικές αναγνωριστικές αγωγές, καθώς και του άρθρου 24, το οποίο ορίζει ότι, πέρα από τις περιπτώσεις όπου η διεθνής δικαιοδοσία απορρέει από άλλες διατάξεις του κανονισμού αυτού, ο εναγόμενος έχει τη δυνατότητα να αποδεχθεί τη διεθνή δικαιοδοσία άλλου δικαστηρίου, με αποτέλεσμα να αναγνωρίζεται η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου στο οποίο προσέφυγε ο ενάγων;

Μήπως η θέση που το Δικαστήριο διατύπωσε στην απόφαση της 25ης Οκτωβρίου 2012, C-133/11, σχετικά με τη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 έχει γενικό χαρακτήρα και απόλυτη εφαρμογή επί κάθε αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής ασκηθείσας για να στοιχειοθετηθεί η έλλειψη ευθύνης εξ αδικοπραξίας, περιλαμβανομένης της αγωγής για τη διαπίστωση μη παραποιήσεως/απομιμήσεως κοινοτικών σχεδίων; Κατά συνέπεια, μήπως ο κατά το άρθρο 81 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 κανόνας διεθνούς δικαιοδοσίας ή ο περιεχόμενος στο άρθρο 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 έχουν εφαρμογή εν προκειμένω, ή η επιλογή του δικαστηρίου που έχει διεθνή δικαιοδοσία ανήκει στον ενάγοντα;

Στην περίπτωση που αγωγές για τη διαπίστωση καταχρήσεως δεσπόζουσας θέσεως και αθέμιτου ανταγωνισμού έχουν ασκηθεί στο πλαίσιο διαφοράς σχετικής με κοινοτικά σχέδια με την οποία είναι συναφείς εφόσον προϋποθέτουν την αποδοχή της αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής, δύνανται οι αγωγές αυτές να συνεκδικαστούν από το ίδιο δικαστήριο βάσει διασταλτικής ερμηνείας του άρθρου 28, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001;

Συνιστούν οι δύο αγωγές που προαναφέρθηκαν [στο αμέσως προηγούμενο ερώτημα] περίπτωση ευθύνης εξ αδικοπραξίας; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, δύνανται οι αγωγές αυτές να έχουν επίδραση ως προς την εν προκειμένω δυνατότητα εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (άρθρο 5, σημείο 3) ή του κανονισμού (ΕΚ) 2/2006 όσον αφορά τη διεθνή δικαιοδοσία;

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado contencioso administrativo de Madrid (Ισπανία) στις 8 Αυγούστου 2016 — Francisco Rodrigo Sanz κατά Universidad Politécnica de Madrid

(Υπόθεση C-443/16)

(2016/C 410/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado contencioso administrativo de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Francisco Rodrigo Sanz

Καθού: Universidad Politécnica de Madrid

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ (1), την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση, όπως εν προκειμένω η επίμαχη, η οποία επιτρέπει τη μείωση του ωραρίου εργασίας για τον λόγο και μόνον ότι πρόκειται για έκτακτο δημόσιο υπάλληλο;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

Μπορεί η οικονομική κατάσταση η οποία καθιστά αναγκαία τη περιστολή των δαπανών λόγω της μειώσεως των πιστώσεων του προϋπολογισμού να θεωρηθεί αντικειμενικός λόγος δικαιολογών τη διαφορετική αυτή μεταχείριση;

Μπορεί η εξουσία ιδίας οργανώσεως της διοικήσεως να θεωρηθεί αντικειμενικός λόγος δικαιολογών τη διαφορετική αυτή μεταχείριση;

Έχει η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ, την έννοια ότι η εξουσία ιδίας οργανώσεως της διοικήσεως έχει πάντοτε και σε κάθε περίπτωση ως όριο την υποχρέωση αποφυγής των διακρίσεων ή της διαφοροποιημένης μεταχειρίσεως των εργαζομένων στην υπηρεσία της, ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού τους ως τακτικών ή εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων, μετακλητών ή ορισμένου χρόνου;

Μπορεί η ερμηνεία και η εφαρμογή του σημείου 3 της δεύτερης πρόσθετης διατάξεως του Ley Orgánica 4/2007, de 12 de abril, por la que se modifica la Ley Orgánica 6/2001, de 21 de diciembre, de Universidades (οργανικού νόμου 4/2007, της 12ης Απριλίου 2007, για την τροποποίηση του οργανικού νόμου 6/2001, της 21ης Δεκεμβρίου 2001, περί πανεπιστημίων), [«] Περί του σώματος αναπληρωτών καθηγητών ανωτέρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και της εντάξεως των μελών του στο σώμα αναπληρωτών καθηγητών πανεπιστημίων[»], να θεωρηθούν αντίθετες προς τη ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ, καθόσον επιτρέπεται, στο πλαίσιο της διαδικασίας εντάξεως των αναπληρωτών καθηγητών ανωτέρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο σώμα των αναπληρωτών καθηγητών πανεπιστημίων, μόνο στους τακτικούς αναπληρωτές καθηγητές των ιδρυμάτων αυτών, και όχι στους εκτάκτους αναπληρωτές καθηγητές των ιδίων ιδρυμάτων, να διατηρήσουν όλα τα δικαιώματά τους καθώς και την πλήρη διδακτική τους ικανότητα, παρά το ότι δεν έχουν την ιδιότητα του διδάκτορος;

Μπορεί η ιδιότητα αυτή του διδάκτορος, καθόσον αποτελεί τον προβληθέντα αντικειμενικό λόγο για τη μείωση κατά 50 % του ωραρίου εργασίας των εκτάκτων αναπληρωτών καθηγητών ανωτέρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που δεν έχουν την ιδιότητα του διδάκτορος, χωρίς η μείωση αυτή να θίγει τους τακτικούς αναπληρωτές καθηγητές ανωτέρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, παρά το ότι ούτε αυτοί έχουν την εν λόγω ιδιότητα, να θεωρηθεί εισάγουσα διακρίσεις και, ως εκ τούτου, αντίθετη προς τη ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ;

(1) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’appel de Mons (Βέλγιο) στις 8 Αυγούστου 2016 — Immo Chiaradia SPRL κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-444/16)

(2016/C 410/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Immo Chiaradia SPRL

Εφεσίβλητο: Βελγικό Δημόσιο

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάδει προς τους κανόνες της τέταρτης οδηγίας του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1978, περί των ετησίων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών (οδηγία περί των ετησίων λογαριασμών 78/660/ΕΟΚ, ΕΕ ειδ. έκδ. 06/002, σ. 17) βάσει των οποίων:

—	οι ετήσιοι λογαριασμοί πρέπει να δίδουν την πραγματική εικόνα του ενεργητικού και παθητικού, της οικονομικής θέσεως και των αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας (άρθρο 2, παράγραφος 3, της οδηγίας),

—

οι προβλέψεις για κινδύνους και έξοδα προορίζονται να καλύψουν ζημίες ή απαιτήσεις τρίτων, η φύση των οποίων καθορίζεται με σαφήνεια και οι οποίες, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού, είναι πιθανές ή βέβαιες, αλλά αβέβαιες ως προς το ποσό ή την ημερομηνία που θα πραγματοποιηθούν (άρθρο 20, παράγραφος 1, της οδηγίας),

—

Η αποτίμηση πρέπει να γίνεται με σύνεση και ιδιαίτερα:

στη χρήση πρέπει να περιλαμβάνονται μόνον τα κέρδη που πραγματοποιήθηκαν κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού

πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι κίνδυνοι που είναι δυνατό να προβλεφθούν και όλες οι ζημίες που μπορεί να προκύψουν στη διάρκεια της χρήσεως ή σε προηγούμενη, έστω και αν τέτοιοι κίνδυνοι ή ζημίες έγιναν αντιληπτοί στο χρονικό διάστημα που είναι μεταξύ του τέλους της χρήσεως και της ημερομηνίας συντάξεως του ισολογισμού (άρθρο 31, παράγραφος 1, στοιχείο γ', σημεία αα' και ββ', της οδηγίας),

—	πρέπει να λαμβάνονται υπόψη έσοδα και έξοδα που αφορούν τη χρήση, ανεξάρτητα από την ημερομηνία εισπράξεως των εσόδων και την πληρωμή των εξόδων (άρθρο 31, παράγραφος 1, σημεία δ', της οδηγίας),

—	το περιεχόμενο των λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού πρέπει να αποτιμάται χωριστά (άρθρο 31, παράγραφος 1, στοιχείο ε', της οδηγίας),

να δύναται μια εταιρεία που προβαίνει σε έκδοση δικαιωμάτων προαιρέσεως επί μετοχών να συνυπολογίζει ως έσοδο το τίμημα της διαθέσεως των εν λόγω δικαιωμάτων προαιρέσεως κατά τη διάρκεια της λογιστικής χρήσεως κατά την οποία ασκείται το εν λόγω δικαίωμα προαιρέσεως ή κατά το πέρας της διαρκείας ισχύος του προκειμένου να συνεκτιμήσει τον κίνδυνο που φέρει ο εκδότης του δικαιώματος προαιρέσεως κατόπιν της δεσμεύσεως που αναλαμβάνει [και όχι] κατά τη διάρκεια της χρήσεως κατά την οποία πραγματοποιείται η διάθεση του δικαιώματος προαιρέσεως και το τίμημα επ’ αυτής αποκτάται οριστικά, εξυπακουομένου ότι στην περίπτωση αυτή ο κίνδυνος που αναλαμβάνει ο εκδότης του δικαιώματος προαιρέσεως εκτιμάται χωριστά μέσω λογιστικής προβλέψεως;

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’appel de Mons (Βέλγιο) στις 8 Αυγούστου 2016 — Docteur De Bruyne SPRL κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-445/16)

(2016/C 410/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Docteur De Bruyne SPRL

Εφεσίβλητο: Βελγικό Δημόσιο

Προδικαστικό ερώτημα

—	οι ετήσιοι λογαριασμοί πρέπει να δίδουν την πραγματική εικόνα του ενεργητικού και παθητικού, της οικονομικής θέσεως και των αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας (άρθρο 2, παράγραφος 3, της οδηγίας),

—

Η αποτίμηση πρέπει να γίνεται με σύνεση και ιδιαίτερα:

—	στη χρήση πρέπει να περιλαμβάνονται μόνον τα κέρδη που πραγματοποιήθηκαν κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού

—

—	πρέπει να λαμβάνονται υπόψη έσοδα και έξοδα που αφορούν τη χρήση, ανεξάρτητα από την ημερομηνία εισπράξεως των εσόδων και την πληρωμή των εξόδων (άρθρο 31, παράγραφος 1, σημεία δ', της οδηγίας),

—	το περιεχόμενο των λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού πρέπει να αποτιμάται χωριστά (άρθρο 31, παράγραφος 1, στοιχείο ε', της οδηγίας),

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/7

Αναίρεση που άσκησαν στις 9 Αυγούστου 2016 οι Kohrener Landmolkerei GmbH και DHG Deutsche Heumilchgesellschaft mbH κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 8 Ιουνίου 2016 στην υπόθεση T-178/15, Kohrener Landmolkerei και DHG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-446/16 P)

(2016/C 410/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Kohrener Landmolkerei GmbH, DHG Deutsche Heumilchgesellschaft mbH (εκπρόσωπος: A. Wagner, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2016 και να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη·

—	να κάνει δεκτή την ένσταση που υπέβαλαν οι αναιρεσείουσες στις 23 Δεκεμβρίου 2014 στη διαδικασία που αφορά την υπόθεση AT-TSG-0007-01035.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ότι οι ισχυρισμοί των αναιρεσειουσών αφορούν μόνο την εκπρόθεσμη διαβίβαση από την εθνική αρχή. Οι αναιρεσείουσες είχαν όμως επίσης υποστηρίξει ότι θίγονται από τη διάταξη του άρθρου 51, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1151/2012 (1) και ότι η ρύθμιση αυτή είναι παράνομη, καθότι δεν ρυθμίζει το ζήτημα του χρόνου εντός του οποίου η εθνική αρχή όφειλε να διαβιβάσει στην αναιρεσίβλητη την ένσταση των αναιρεσειουσών. Επισήμαναν επομένως μια πλημμέλεια της διατάξεως αυτής η οποία συνεπάγεται να μην μπορούν οι αναιρεσείουσες, στη χειροτέρα των περιπτώσεων, να υποβάλουν διόλου την ένστασή τους. Επί των ισχυρισμών αυτών το Γενικό Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε απλώς και μόνον με την εν προκειμένω αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ότι οι αναιρεσείουσες δεν τεκμηρίωσαν επαρκώς τον παράνομο χαρακτήρα της εν λόγω διατάξεως. Ωστόσο, εκείνες είχαν επισημάνει, ήδη με το δικόγραφο της προσφυγής, το ζήτημα του μη ορθού καθορισμού της προθεσμίας στο άρθρο 51, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1151/2012. Τούτο δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι έβαλαν κατά της περιεχόμενης στην προμνησθείσα διάταξη ρυθμίσεως προβάλλοντας ότι τα δικαιώματά τους ως ενιστάμενες δεν διαφυλάχθηκαν επαρκώς.

(1) Κανονισμός (EE) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (ΕΕ 2012, L 343, σ. 1).

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte d’appello di Genova (Ιταλία) στις 11 Αυγούστου 2016 — Kerly Del Rosario Martinez Silva κατά Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS), Comune di Genova

(Υπόθεση C-449/16)

(2016/C 410/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte d’appello di Genova

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Kerly Del Rosario Martinez Silva

Εφεσίβλητοι: Istituto Nazionale della Previdenza Sociale (INPS), Comune di Genova

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Εμπίπτει στην κατ’ άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ι', του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1) έννοια της οικογενειακής παροχής παροχή όπως η προβλεπόμενη από το άρθρο 65 του νόμου 448/1998, με την ονομασία «επίδομα για πυρηνικές οικογένειες με τουλάχιστον τρία ανήλικα τέκνα»;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, αντιβαίνει στην κατοχυρούμενη από το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο ε', της οδηγίας 2011/98/ΕΕ (2) αρχή της ίσης μεταχειρίσεως κανονιστική ρύθμιση, όπως η ιταλική, βάσει της οποίας εργαζόμενος υπήκοος τρίτης χώρας κάτοχος «ενιαίας άδειας εργασίας» (διάρκειας άνω των έξι μηνών) δεν δικαιούται το προαναφερθέν «επίδομα για πυρηνικές οικογένειες με τουλάχιστον τρία ανήλικα τέκνα», καίτοι συνοικεί με τρία ή περισσότερα ανήλικα τέκνα και έχει εισόδημα χαμηλότερο του προβλεπόμενου από τον νόμο ορίου;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166, σ. 1).

(2) Οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (ΕΕ L 343, σ. 1).

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 17 Αυγούστου 2016 — Stadion Amsterdam CV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-463/16)

(2016/C 410/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Stadion Amsterdam CV

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 12, παράγραφος 3, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, όταν μια υπηρεσία, η οποία εξ απόψεως ΦΠΑ συνιστά μία ενιαία παροχή, αποτελείται από δύο ή περισσότερα, συγκεκριμένα και ειδικά στοιχεία για τα οποία, αν αυτά παρέχονταν χωριστά, θα ίσχυαν διαφορετικοί συντελεστές ΦΠΑ, η επιβολή του ΦΠΑ σχετικά με αυτή τη σύνθετη παροχή υπηρεσιών πρέπει να πραγματοποιηθεί με βάση τους διαφορετικούς συντελεστές που έχουν εφαρμογή για τα στοιχεία αυτά, στην περίπτωση που η αμοιβή για την υπηρεσία αυτή μπορεί να διασπαστεί σύμφωνα με μια ορθή αναλογία μεταξύ των εν λόγω στοιχείων;

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/9

Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-489/16)

(2016/C 410/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Hottiaux, G. von Rintelen)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, καθόσον παρέλειψε να θεσπίσει, το αργότερο έως τις 16 Ιουνίου 2015, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2012/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου [ΕΕ L 343 της 14.12.2012, σ. 32], ή, εν πάση περιπτώσει, καθόσον δεν ανακοίνωσε τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει του άρθρου 64, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της εν λόγω οδηγίας·

—

να επιβάλει στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, σύμφωνα με το άρθρο 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, την καταβολή ημερήσιας χρηματικής ποινής ποσού ύψους 8710 ευρώ λόγω παραβάσεως της υποχρεώσεως ανακοινώσεως των μέτρων μεταφοράς της οδηγίας 2012/34/ΕΕ, από την ημέρα της δημοσιεύσεως της απόφασης του Δικαστηρίου επί της υπό κρίση υποθέσεως·

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 16 Ιουνίου 2015.

Από τις διάφορες απαντήσεις του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, ιδίως από την απάντηση στην αιτιολογημένη γνώμη της Επιτροπής, προκύπτει ότι, περισσότερο από ένα έτος μετά τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς που προέβλεπε η οδηγία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου δεν είχε θεσπίσει τα απαιτούμενα μέτρα.

Ο προσδιορισμός της κυρώσεως του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ βασίζεται στα τρία κριτήρια τα οποία εφαρμόζονται στο πλαίσιο του άρθρου 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, ήτοι τη σοβαρότητα της παραβάσεως, τη διάρκειά της, και την ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι η ποινή λειτουργεί αποτρεπτικώς για άλλες παραβάσεις.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/10

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — Klein κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-309/10 RENV) (1)

((Εξωσυμβατική ευθύνη - Οδηγία 93/42/ΕΟΚ - Εναρμονισμένο καθεστώς για την ασφάλεια και την προστασία της υγείας των ασθενών, των χρηστών και άλλων προσώπων, όσον αφορά τη χρήση των ιατροτεχνολογικών προϊόντων - Άρθρο 8 - Κοινοποίηση αποφάσεως περί απαγορεύσεως της διαθέσεως στην αγορά - Μη λήψη θέσεως εκ μέρους της Επιτροπής - Άρθρο 18 - Αδικαιολόγητη σήμανση CE - Ζημία - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Αιτιώδης συνάφεια))

(2016/C 410/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Ενάγων: Christoph Klein (Großgmain, Αυστρία) (εκπρόσωποι: αρχικώς H.-J. Ahlt και M. Ahlt, στη συνέχεια H.-J. Ahlt, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sipos και G. von Rintelen, επικουρούμενοι από τον C. Winkler, δικηγόρο)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της εναγομένης: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller)

Αντικείμενο

Αγωγή βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με σκοπό την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων λόγω της αθετήσεως εκ μέρους της Επιτροπής των υποχρεώσεων τις οποίες υπέχει από το άρθρο 8 της οδηγίας 93/42/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί των ιατροτεχνολογικών προϊόντων (ΕΕ 1993, L 169, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Ο Christoph Klein, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 347 της 26.11.2011.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/10

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2016 — Secolux κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-363/14) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με διαδικασία υποβολής προσφορών για τη σύναψη δημόσιας σύμβασης παροχής υπηρεσιών - Άρνηση πρόσβασης - Εξαίρεση που αφορά την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ακεραιότητας του ατόμου - Εξαίρεση που αφορά την προστασία των εμπορικών συμφερόντων - Εξαίρεση που αφορά την προστασία της διαδικασίας λήψης αποφάσεων - Μερική πρόσβαση - Υπερισχύον δημόσιο συμφέρον - Υποχρέωση αιτιολόγησης])

(2016/C 410/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Secolux, Association pour le contrôle de la sécurité de la construction (Capellen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: N. Prüm-Carré και E. Billot, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Buchet και M. Κωνσταντινίδη)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προς ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής, της 1ης και της 14ης Απριλίου 2014, με τις οποίες το θεσμικό αυτό όργανο αρνήθηκε να χορηγήσει στην προσφεύγουσα πλήρη πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα σχετικά με διαδικασία υποβολής προσφορών με αριθμό αναφοράς 02/2013/OIL και αντικείμενο ελέγχους ασφαλείας που πρέπει να διενεργηθούν σε διάφορα κτίρια στο Λουξεμβούργο (ΕΕ 2013/S 156-271471).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Secolux, Association pour le contrôle de la sécurité de la construction, στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 253 της 4.8.2014.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/11

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Tose’e Ta’avon Bank κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-435/14) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Ανάθεση εκτελεστικής αρμοδιότητας στο Συμβούλιο - Κριτήριο σχετικό με τις οντότητες που παρέχουν στήριξη στην Ιρανική Κυβέρνηση - Νομικό σφάλμα - Πλάνη περί τα πράγματα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αναλογικότητα - Θεμελιώδη δικαιώματα))

(2016/C 410/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tose’e Ta’avon Bank (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: J.-M. Thouvenin, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Vitro και M. Bishop)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την οποία διατηρήθηκε η εγγραφή του ονόματος της προσφεύγουσας στον κατάλογο του παραρτήματος II της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010, L 195, σ. 39), και στον κατάλογο του παραρτήματος IX του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (ΕΕ 2012, L 88, σ. 1), όπως αυτή κοινοποιήθηκε με ανακοίνωση της 15ης Μαρτίου 2014.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Tose’e Ta’avon Bank στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 253 της 4.8.2014.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/12

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-437/14) (1)

([ΕΓΤΠΕ, Τμήμα Εγγυήσεων - ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Ολοκληρωμένο σύστημα διαχειρίσεως και ελέγχου - Μειώσεις και αποκλεισμός από τη χρηματοδότηση σε περίπτωση μη τηρήσεως των κανόνων περί πολλαπλής συμμορφώσεως - Κατ’ αποκοπήν δημοσιονομική διόρθωση την οποία αποφάσισε η Επιτροπή σύμφωνα με εσωτερικού χαρακτήρα κατευθυντήριες οδηγίες που έχουν υιοθετηθεί στον οικείο τομέα - Βάρος αποδείξεως - Ερμηνεία του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009])

(2016/C 410/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: M. Holt και J. Kraehling, επικουρούμενοι από την V. Wakefield, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Skelly και Δ. Τριανταφύλλου)

Παρεμβαίνον υπέρ του προσφεύγοντος: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman και B. Koopman)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, στηριζόμενο στο άρθρο 263 ΣΛΕΕ, εννέα γραμμών του παραρτήματος της εκτελεστικής αποφάσεως 2014/191/ΕΕ της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2014, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2014, L 104, σ. 43), καθόσον αφορά την περιλαμβανόμενη στο παράρτημα της αποφάσεως θέση περί δημοσιονομικών διορθώσεων εφαρμοζομένων επί των δαπανών που πραγματοποίησε το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στη Σκωτία κατά τα οικονομικά έτη 2008, 2009 και 2010, ύψους 5 606 459,48 ευρώ, λόγω του ότι δεν ήταν σύμφωνες με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 282 της 25.8.2014.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/12

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Intercon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-632/14) (1)

([Ρήτρα διαιτησίας - Έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Απόφαση της Επιτροπής να απαιτήσει την επιστροφή των καταβληθέντων στην ενάγουσα ποσών - Συμβατική φύση της διαφοράς - Άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και παράγραφος 5α, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαΐου 1991 - Παραδεκτό - Έκταση του ελέγχου - Έγγραφα και παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν μετά τη λήξη των σχετικών προθεσμιών])

(2016/C 410/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intercon sp. z o.o. (Łódź, Πολωνία) (εκπρόσωπος: B. Eger, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Herbout-Borczak και S. Lejeune)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ να διαπιστωθεί η εκ μέρους της Επιτροπής παράβαση των διατάξεων της Συμβάσεως επιχορηγήσεως αριθ. 224297, σχετικά με τη χρηματοδότηση του σχεδίου ARTreat, και να ακυρωθεί το έγγραφο της Επιτροπής της 28ης Ιουλίου 2014 που πληροφορεί την ενάγουσα, κατόπιν οικονομικού ελέγχου τον οποίο διενήργησε στις εγκαταστάσεις της τελευταίας η Επιτροπή, το οποίο διατάσσει την αναζήτηση ποσού 258 479,21 ευρώ που καταβλήθηκε στην ενάγουσα αχρεωστήτως ως οικονομική συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, επικουρικώς, αίτημα βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ να διαπιστώσει ότι τα σχετικά ποσά αφορούν επιλέξιμα έξοδα και, επομένως, δεν πρέπει να επιστραφούν.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Intercon sp. z o.o. φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, και εκείνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 380 της 27.10.2014.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/13

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Intercon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-206/15) (1)

([Ρήτρα διαιτησίας - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Σύμβαση επιχορηγήσεως για το έργο «Virtual Pathological Heart of the Virtual Physiological Human» - Απόφαση της Επιτροπής να απαιτήσει την επιστροφή μέρους των καταβληθέντων ποσών - Απαράδεκτο - Άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαΐου 1991 - Έγγραφα και παρατηρήσεις που κατατέθηκαν μετά τη λήξη της προθεσμίας])

(2016/C 410/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Intercon sp. z o.o. (Łódź, Πολωνία) (εκπρόσωπος: B. Eger, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Herbout-Borczak και S. Lejeune)

Αντικείμενο

Αγωγή βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται να διαπιστωθεί, αφενός, ότι η Επιτροπή παρέβη τις διατάξεις της Συμβάσεως επιχορηγήσεως αριθ. 224635, σχετικής με τη χρηματοδότηση του σχεδίου «Virtual Pathological Heart of the Virtual Physiological Human (VPH2)», και, αφετέρου, ότι τα ποσά που καταβλήθηκαν στο πλαίσιο της οικονομικής συνεισφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιστοιχούν σε επιλέξιμα έξοδα και ότι, επομένως, το ποσό των 70 620 ευρώ που ζητείται από την ενάγουσα με το έγγραφο της Επιτροπής της 28ης Ιανουαρίου 2015 και το συνημμένο χρεωστικό σημείωμα δεν πρέπει να επιστραφεί.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Intercon sp. z o.o. φέρει, επιπλέον των δικών της δικαστικών εξόδων, και εκείνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 221 της 6.7.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Grupo de originación y análisis κατά EUIPO — Bankinter (BK PARTNERS)

(Υπόθεση T-228/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BK PARTNERS - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα bk. - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 410/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo de originación y análisis, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Burgueño Minguela και H. Pequerul Palenciano, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Uriarte Valiente και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Bankinter, SA (Μαδρίτη) (εκπρόσωπος: A. Gómez López, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 1329/2014-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Bankinter και Grupo de originación y análisis.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grupo de originación y análisis, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 213 της 29.6.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Łabowicz κατά EUIPO — Pure Fishing (NANO)

(Υπόθεση T-237/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NANO - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 52, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 207/2009])

(2016/C 410/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Edward Łabowicz (Kłodzko, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Żygadło, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Pure Fishing, Inc. (Spirit Lake, Αϊόβα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: J. Dickerson, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 2426/2013-1), αφορώσας διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ των Pure Fishing και E. Łabowicz.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Edward Łabowicz στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 228 της 13.7.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — Lacamanda Group κατά EUIPO — Woolley (HENLEY)

(Υπόθεση T-362/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HENLEY - Προγενέστερα λεκτικά σήματα του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης HENLEYS - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αθέμιτο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα ή από τη φήμη του προγενέστερου σήματος])

(2016/C 410/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Lacamanda Group Ltd (Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: C. Scott, barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Nigel Woolley (Braceborough, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Malynicz, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2255/2012-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ The Lacamanda Group και Nigel Woolley.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2255/2012-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα της The Lacamanda Group Ltd.

3)	Ο Nigel Woolley φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 294 της 7.9.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto κατά EUIPO — University College London (CITRUS SATURDAY)

(Υπόθεση T-400/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CITRUS SATURDAY - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα CITRUS - Εκπρόθεσμη κατάθεση εγγράφων - Διακριτική ευχέρεια που παρέχει το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού - Κανόνας 19 και κανόνας 20, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95])

(2016/C 410/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ana Isabel Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto (Algés, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: A. Pita Negrão, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: University College London (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2109/2014-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto και University College London.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ana Isabel Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 320 της 28.9.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2016 — Satkirit Holdings κατά EUIPO — Advanced Mailing Solutions (luvo)

(Υπόθεση T-449/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης luvo - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης luvo - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 410/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Satkirit Holdings Ltd (Douglas, Νήσος του Μαν) (εκπρόσωπος: M. Vanhegan, barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Sliwinska και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Advanced Mailing Solutions Ltd (East Kilbride, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Μαΐου 2015 (υπόθεση R 877/2014-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Advanced Mailing Solutions και Satkirit Holdings.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Satkirit Holdings Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 320 της 28.9.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2016 — Satkirit Holdings κατά EUIPO — Advanced Mailing Solutions (luvoworld)

(Υπόθεση T-450/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης luvoworld - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης luvo - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 410/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Satkirit Holdings Ltd (Douglas, Νήσος του Μαν) (εκπρόσωπος: M. Vanhegan, barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Sliwinska και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Advanced Mailing Solutions Ltd (East Kilbride, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Μαΐου 2015 (υπόθεση R 1480/2014-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Advanced Mailing Solutions και Satkirit Holdings.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Satkirit Holdings Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 320 της 28.9.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — European Food κατά EUIPO — Société des produits Nestlé (FITNESS)

(Υπόθεση T-476/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FITNESS - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία βʹ και γʹ, άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, και άρθρο 76 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κανόνας 37, στοιχείο βʹ, σημείο iv, και κανόνας 50, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 - Προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για πρώτη φορά ενώπιον του τμήματος προσφυγών])

(2016/C 410/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: European Food SA (Drăgănești, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: I. Speciac, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Rajh)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Société des produits Nestlé SA (Vevey, Ελβετία) (εκπρόσωποι: A. Jaeger Lenz, A. Lambrecht και S. Cobet Nüse, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουνίου 2015 (υπόθεση R 2542/2013-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της European Food και της Société des produits Nestlé.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 19ης Ιουνίου 2015 (υπόθεση R 2542/2013-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της European Food SA και της Société des produits Nestlé SA.

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της European Food.

3)	Η Société des produits Nestlé φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 337 της 12.10.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Sun Cali κατά EUIPO — Abercrombie & Fitch Europe (SUN CALI)

(Υπόθεση T-512/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SUN CALI - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα CaLi co - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (EK) 207/2009 - Εκπροσώπηση ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Πραγματική και ενεργός βιομηχανική ή εμπορική εγκατάσταση εντός της Ένωσης - Νομικά πρόσωπα οικονομικώς συνδεόμενα μεταξύ τους - Άρθρο 92, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009])

(2016/C 410/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sun Cali, Inc. (Denver, Colorado, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: C. Thomas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: E. Zaera Cuadrado)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Abercrombie & Fitch Europe SA (Mendrisio, Ελβετία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Ιουνίου 2015 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1260/2014-5 και R 1281/2014-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Abercrombie & Fitch Europe και Sun Cali.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Sun Cali, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 354 της 26.10.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — LLR-G5 κατά EUIPO — Glycan Finance (SILICIUM ORGANIQUE G5 LLR-G5)

(Υπόθεση T-539/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SILICIUM ORGANIQUE G5 LLR-G5 - Προγενέστερα λεκτικά διεθνή σήματα Silicium Organique G5- Glycan 5-Si-Glycan-5-Si-G5 και Silicium Organique G5 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 410/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LLR-G5 Ltd (Castlebar, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl, H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Glycan Finance Corp. Ltd (Sheffield, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιουνίου 2015 (υπόθεση R 291/2014-1), αφορώσας διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Glycan Finance Corp. και LLR-G5.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την LLR-G5 Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 381 της 16.11.2015.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Weissenfels κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-684/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Εξωσυμβατική ευθύνη - Αμεροληψία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης - Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα))

(2016/C 410/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Roderich Weissenfels (Freiburg im Breisgau, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Maximini, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Steele και S. Seyr)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 24ης Σεπτεμβρίου 2015, Weissenfels κατά Κοινοβουλίου (F-92/14, EU:F:2015:110).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον Roderich Weissenfels στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 59 της 15.2.2016.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/20

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-750/15) (1)

([Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές - Ενίσχυση που χορηγήθηκε βάσει ορισμένων διατάξεων του τροποποιημένου γερμανικού νόμου περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (νόμος EEG de 2014) - Ενίσχυση υπέρ της ηλεκτρικής ενέργειας που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά - Προσφυγή ακυρώσεως - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Απαράδεκτο])

(2016/C 410/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH (Zeitz, Γερμανία), RWE Power AG (Essen, Γερμανία) και Vattenfall Europe Mining AG (Cottbus, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Karpenstein, K. Dingemann και M. Kottmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Herrmann και T. Maxian Rusche)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2014) 5081 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2014, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων SA.38632 (2014/N), το οποίο χορήγησε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (EEG 2014 — Τροποποίηση του νόμου περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Οι Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH, RWE Power AG και Vattenfall Europe Mining AG καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 59 της 15.2.2016.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/20

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2016 — Sogepa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-761/15) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Επιχείρηση παραγωγής κρυστάλλινων ειδών - Ενίσχυση υπό μορφή δανείου - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται ασύμβατη με την εσωτερική αγορά - Υποχρέωση ανακτήσεως της ενισχύσεως που έχει χορηγηθεί σε επιχείρηση υπό πτώχευση - Παράβαση των τυπικών προϋποθέσεων - Απαράδεκτο))

(2016/C 410/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société wallonne de gestion et de participations (Sogepa) (Λιέγη, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: A. Lepièce και H. Baeyens, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland, L. Armati και B. Stromsky)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των άρθρων 3 έως 6 της αποφάσεως (ΕΕ) 2015/1825 της Επιτροπής της 31ης Ιουλίου 2014 σχετικά με τη μη κοινοποιηθείσα κρατική ενίσχυση SA.34791 (2013/C) (πρώην 2012/NN) — Βέλγιο — Ενίσχυση διάσωσης υπέρ της Val Saint-Lambert SA (ΕΕ 2015, L 269, σ. 47).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Société wallonne de gestion et de participations (Sogepa) φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 68 της 22.2.2016.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/21

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2016 — Sartour κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-78/16) (1)

((Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Σύμβαση παραχωρήσεως με αντικείμενο την τροφοδοσία σε κτήριο το οποίο στεγάζει υπηρεσίες του Κοινοβουλίου - Απόρριψη της προσφοράς υποψηφίου και ανάθεση της εκτελέσεως της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο - Ακύρωση του διαγωνισμού - Κατάργηση της δίκης))

(2016/C 410/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sartour (Μπέβερεν, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M. Cherchi, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: Z. Nagy και S. Toliušis)

Αντικείμενο

Αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, για την ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2015, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού 06B40/2015/M073, για τη σύναψη συμβάσεως παραχωρήσεως με αντικείμενο την τροφοδοσία μεσογειακού τύπου στο κτήριο Altiero Spinelli του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, και, αφετέρου, της «αποφάσεως» με την οποία το Κοινοβούλιο ανέθεσε την εκτέλεση της εν λόγω συμβάσεως παραχωρήσεως σε άλλον υποψήφιο.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της προσφυγής.

2)	Καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 118 της 4.4.2016.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/21

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2016 — Niculae κ.λπ. κατά Ρουμανίας κ.λπ.

(Υπόθεση T-256/16 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Απόρριψη της κύριας προσφυγής - Κατάργηση της δίκης))

(2016/C 410/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Αιτούντες: Ioan Niculae (Βουκουρέστι, Ρουμανία) και 5 λοιποί αιτούντες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται σε παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωπος: M. Vasii, δικηγόρος)

Καθών: Ρουμανία, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας και Autoritatea naţională de reglementare în domeniul energiei (ANRE) (Ρουμανία)

Αντικείμενο

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που υποβλήθηκε στο πλαίσιο προσφυγής κατά της Ρουμανίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER) και της Autoritatea naţională de reglementare în domeniul energiei (ANRE) (Ρουμανία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ο Ioan Niculae και οι λοιποί αιτούντες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται σε παράρτημα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/22

Προσφυγή-αγωγή της 2ας Σεπτεμβρίου 2016 — Haeberlen κατά ENISA

(Υπόθεση T-632/16)

(2016/C 410/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Thomas Haeberlen (Swisttal, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Tymen, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή — αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει την απόφαση της 21ης Οκτωβρίου 2015·

—	να ακυρώσει, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, την απόφαση της 20ής Μαΐου 2016 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως, την οποία ο προσφεύγων — ενάγων παρέλαβε στις 23 Μαΐου 2016·

—	να διατάξει τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του προσφεύγοντος — ενάγοντος, η οποία εκτιμάται σε 3 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως, αντλούμενος από την έλλειψη νομιμότητας του κανονισμού (ΕΕ) 422/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την αναπροσαρμογή, από 1ης Ιουλίου 2011, των αποδοχών και των συντάξεων των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις εν λόγω αποδοχές και συντάξεις (ΕΕ 2014, L 129, σ. 5) και του κανονισμού (ΕΕ) 423/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την αναπροσαρμογή, από 1ης Ιουλίου 2012, των αποδοχών και των συντάξεων των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις εν λόγω αποδοχές και συντάξεις (ΕΕ 2014, L 129, σ. 12) (στο εξής: επίμαχοι κανονισμοί). Ειδικότερα, η έκδοση των επίμαχων κανονισμών πάσχει λόγω πλειόνων παραβάσεων, και συγκεκριμένα λόγω παραβάσεως ουσιώδους τύπου, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, του άρθρου 10 του παραρτήματος XI του ΚΥΚ, όπως ίσχυε πριν τεθεί σε ισχύ ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 1023/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2013, L 287, σ. 15), παραβάσεως των άρθρων 10, 11 και 65 του ΚΥΚ, παραβιάσεως των αρχών των κεκτημένων δικαιωμάτων και της αναλογικότητας, της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης καθώς και των κανόνων του κοινωνικού διαλόγου.

2.	Δεύτερος λόγος ακυρώσεως, αντλούμενος από την παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και του καθήκοντος μέριμνας.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/23

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2016 — Camerin κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-647/16)

(2016/C 410/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laure Camerin (Etterbeek, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, την απορριπτική απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της κατά της αποφάσεως, την οποία εξέδωσε την 1η Δεκεμβρίου 2015 ο Γενικός Γραμματέας της ομάδας S&D του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περί απορρίψεως του αιτήματος παρατάσεως της δραστηριότητάς της πέραν του 65ου έτους της ηλικίας της και μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016 (προσβαλλόμενη απόφαση), η προσφεύγουσα επικαλείται έναν μοναδικό λόγο ακυρώσεως, ο οποίος υποδιαιρείται σε δύο σκέλη.

—	Το πρώτο σκέλος αντλείται από παράβαση του άρθρου 52 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθώς και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

—	Το δεύτερο σκέλος αντλείται από παράβαση του άρθρου 1, έκτο εδάφιο, του παραρτήματος II του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/23

Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 — Crocs κατά EUIPO — Gifi Diffusion (Footwear)

(Υπόθεση T-651/16)

(2016/C 410/33)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Crocs, Inc. (Niwot, Κολοράντο, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J. Guise, D. Knight, L. Cassidy, H. Seymour, Solicitors, M. Berger, N. Hadjadj Cazier, H. Haouideg, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gifi Diffusion (Villeneuve-sur-Lot, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο: Κοινοτικό σχέδιο «Footwear» — Κοινοτικό σχέδιο υπ’ αριθ. 257 001-0001

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 853/2014-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αναγνωρίσει ότι οι δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο δεν συνιστούν προηγούμενη γνωστοποίηση κατά την έννοια του άρθρου 7· να επικυρώσει το αμφισβητούμενο καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο και να απορρίψει την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας·

—	να αποφανθεί υπέρ αυτής ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002·

—	Παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού 6/2002.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/24

Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2016 — Márquez Alentà κατά EUIPO — Fiesta Hotels & Resorts (αναπαράσταση ενός μυρμηγκιού)

(Υπόθεση T-657/16)

(2016/C 410/34)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Marc Márquez Alentà (Cervera, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Carbonell Callicó, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fiesta Hotels & Resorts, SL (Ίμπιζα, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών: Ο προσφεύγων

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αναπαράσταση ενός μυρμηγκιού) — Υπ’ αριθ. 12 715 661 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 1242/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τη μερική αποδοχή της προσφυγής R 1242/2015-1 και της ανακοπής για ορισμένα προϊόντα της κλάσεως 16 και τις υπηρεσίες της κλάσεως 35·

—	κατά συνέπεια, να επιβεβαιώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών και, ως εκ τούτου, την καταχώριση του ζητούμενου σήματος για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 16, 35, 41 και 43·

—	να καταδικάσει το ΕUIPO στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/25

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2016 ο Carlo De Nicola κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 21 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-100/15, De Nicola κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-666/16 P)

(2016/C 410/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Ferabecoli, avvocato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την παρούσα αίτηση αναιρέσεως και, μεταρρυθμίζοντας την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αναιρέσει τα σημεία 1 και 2 του διατακτικού, καθώς και τις σκέψεις 33, 46-60, 85-94, 100-106, 107-109 της ιδίας αποφάσεως·

—

ως εκ τούτου, να ακυρώσει και/ή να καταστήσει ανεφάρμοστη την απόφαση την οποία εξέδωσε στις 8 Δεκεμβρίου 2014 η επιτροπή ενστάσεων, ενδεχομένως αναπέμποντας τη δικογραφία ενώπιόν της αφού καθορίσει τα κριτήρια προς τα οποία θα πρέπει να συμμορφωθεί κατά την έκδοση της νέας αποφάσεως· να διαπιστώσει την παρενόχληση εκ μέρους της ΕΤΕπ σε βάρος του C. De Nicola, και να καταδικάσει την ΕΤΕπ σε αποζημίωσή του για τις βλάβες που υπέστη, σύμφωνα με τα αιτήματα του εισαγωγικού δικογράφου της προσφυγής, ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση σε άλλο τμήμα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης ούτως ώστε υπό νέα σύνθεση να αποφανθεί εκ νέου επί των αναιρεσιβαλλόμενων σημείων, μετά την ολοκλήρωση της ήδη ζητηθείσας ιατρικής πραγματογνωμοσύνης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 21ης Ιουλίου 2016 με την οποία απορρίφθηκε η ασκηθείσα από τον νυν αναιρεσείοντα προσφυγή, με αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως της επιτροπής ενστάσεων της 8ης Δεκεμβρίου 2014, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του κατά της εκθέσεως αξιολογήσεώς του για το έτος 2013, καθώς και της αποφάσεως της κατ' αναίρεση αντιδίκου περί μη προαγωγής του. Ο αναιρεσείων ζητεί περαιτέρω να αναγνωρισθεί η ηθική παρενόχληση της οποίας υποστηρίζει ότι υπήρξε θύμα και να καταδικασθεί η ΕΤΕπ σε αποζημίωση για τις σωματικές βλάβες και τις υλικές ζημίες και σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υποστηρίζει ότι υπέστη.

Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το αίτημα περί αναγνωρίσεως της παρενοχλήσεως στηρίζεται ευθέως στο άρθρο 41 του κανονισμού προσωπικού της ΕΤΕπ, και ως εκ τούτου δεν τίθεται ζήτημα περιεχομένου και/ή ύλης μη εμπίπτουσας στη δικαιοδοσία του κοινοτικού δικαστή. Υπογραμμίζει συναφώς ότι η υποχρέωση του δικαστή της Ένωσης να αποφανθεί επί του αναγνωριστικού αιτήματος επιβεβαιώνεται από τη νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου.

Περαιτέρω, ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις τις οποίες τάσσει η νομολογία για την αποδοχή του αιτήματος περί καταδίκης σε αποζημίωση.

Ο αναιρεσείων στρέφεται, επίσης, κατά των σκέψεων 46 έως 60 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, που αφορούν το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της επιτροπής ενστάσεων, στον βαθμό που το εν λόγω τμήμα της αποφάσεως στηρίζεται στην παραδοχή ότι δεν αποδείχθηκε ότι η απόφαση της επιτροπής ενστάσεων πάσχει από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/25

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2016 ο Carlo De Nicola κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 21 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-82/15, De Nicola κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-669/16 P)

(2016/C 410/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Ferabecoli, avvocato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την παρούσα αίτηση αναιρέσεως και, μεταρρυθμίζοντας εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού, καθώς και τις σκέψεις 12-13, 24, 55-57, 123-135, 157-165 της ιδίας αποφάσεως·

—	ως εκ τούτου, να υποχρεώσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση σε αποζημίωση του C. De Nicola για τη βλάβη που υπέστη, σύμφωνα με το αίτημα του εισαγωγικού δικογράφου της προσφυγής.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 21ης Ιουλίου 2016, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του νυν αναιρεσείοντος, με αντικείμενο, κατ' ουσίαν, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της 4ης Δεκεμβρίου 2014, με την οποία η νυν αντίδικος κατ’ αναίρεση αρνήθηκε να του επιστρέψει ορισμένα ιατρικά έξοδα και, αφετέρου, την καταδίκη της αντιδίκου κατ’ αναίρεση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αποζημίωση για τις βλάβες που υπέστη.

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων αμφισβητεί τις διαπιστώσεις της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως περί επιστημονικής εγκυρότητας της θεραπείας λέιζερ.

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει περαιτέρω ότι πληρούνται στη συγκεκριμένη περίπτωση οι προϋποθέσεις περί ανορθώσεως υλικής ζημίας και ικανοποιήσεως ηθικής βλάβης.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/26

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2016 — Digital Rights Ireland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-670/16)

(2016/C 410/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Digital Rights Ireland Ltd (Bennettsbridge, Ιρλανδία) (εκπρόσωπος: E. McGarr, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—

να κρίνει ότι η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1250 της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2016, βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την επάρκεια της προστασίας που παρέχεται από την ασπίδα προστασίας της ιδιωτικής ζωής ΕΕ-ΗΠΑ, ενέχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εκ μέρους της Επιτροπής, καθόσον με την απόφαση αυτή γίνεται δεκτό ότι υφίσταται επαρκές επίπεδο προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στις ΗΠΑ, το οποίο είναι σύμφωνο με την οδηγία 95/46/ΕΚ (1)·

—	να κηρύξει ανίσχυρη και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση σχετικά με την επάρκεια της προστασίας που παρέχεται από την ασπίδα προστασίας της ιδιωτικής ζωής ΕΕ-ΗΠΑ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 25, παράγραφος 6, της οδηγίας 95/46, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 25, παράγραφος 6, της οδηγίας 95/46, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-362/14, Schrems.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι οι «αρχές προστασίας της ιδιωτικής ζωής» και/ή οι επίσημες «δηλώσεις και δεσμεύσεις» (εκ μέρους των ΗΠΑ) που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και III έως VII της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν αποτελούν «διεθνείς δεσμεύσεις» κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 6, της οδηγίας 95/46.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι οι διατάξεις του νόμου του 2008 περί τροποποιήσεως του νόμου του 1978 περί εποπτείας των αλλοδαπών υπηρεσιών πληροφοριών (στο εξής: νόμος του 2008) αποτελούν νομοθεσία η οποία επιτρέπει στις δημόσιες αρχές να έχουν πρόσβαση, κατά γενικευμένο τρόπο, στο περιεχόμενο ηλεκτρονικών επικοινωνιών και, συνεπώς, δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι οι διατάξεις του νόμου του 2008 αποτελούν νομοθεσία η οποία επιτρέπει στις δημόσιες αρχές να έχουν μυστική πρόσβαση, κατά γενικευμένο τρόπο, στο περιεχόμενο ηλεκτρονικών επικοινωνιών και, συνεπώς, δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον δεν ενσωματώνει πλήρως τις διατάξεις της οδηγίας 95/46 (και ειδικότερα το άρθρο 28, παράγραφος 3), προδήλως δεν διασφαλίζει επαρκώς τον πλήρη σεβασμό των παρεχομένων βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαιωμάτων των πολιτών της σε περίπτωση διαβιβάσεως των δεδομένων τους στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι συμβατή με τα άρθρα 7 και 8 και το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον επιτρέπει — ή, επικουρικώς, δεν αποτρέπει και δεν έχει αποτρέψει — την άνευ διακρίσεων πρόσβαση αλλοδαπών αρχών επιβολής του νόμου σε ηλεκτρονικές επικοινωνίες, είναι άκυρη λόγω προσβολής των δικαιωμάτων στην ιδιωτική ζωή, της προστασίας των δεδομένων, της ελευθερίας εκφράσεως και της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, όπως αυτά κατοχυρώνονται με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης.

Με τον ένατο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον επιτρέπει –ή, επικουρικώς, δεν αποτρέπει και δεν έχει αποτρέψει– την άνευ διακρίσεων πρόσβαση αλλοδαπών αρχών επιβολής του νόμου σε ηλεκτρονικές επικοινωνίες και δεν παρέχει πρόσφορο μέσο δικαστικής ή εξωδικαστικής προστασίας στους πολίτες της Ένωσης σε περίπτωση τέτοιου είδους προσβάσεως στα προσωπικά τους δεδομένα, στερεί από τον ενδιαφερόμενο το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως, κατά παράβαση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και των Γενικών Αρχών του Δικαίου της Ένωσης.

10.

Με τον δέκατο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον δεν ενσωματώνει πλήρως τις διατάξεις της οδηγίας 95/46 (και ειδικότερα τα άρθρα 14 και 15), προδήλως δεν διασφαλίζει επαρκώς τον πλήρη σεβασμό των παρεχομένων βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαιωμάτων των πολιτών της σε περίπτωση διαβιβάσεως των δεδομένων τους στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

(1) Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 1995, L 281, σ. 31).

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/27

Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2016 – C=Holdings κατά EUIPO – Trademarkers (C=commodore)

(Υπόθεση T-672/16)

(2016/C 410/38)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: C=Holdings BV (Oldenzaal, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: P. Maeyaert, K. Neefs, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Trademarkers NV (Αμβέρσα, Βέλγιο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση εικονιστικού σήματος που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «C=commodore» — Υπ’ αριθ. 907 082 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 2585/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον απέρριψε την προσφυγή της προσφεύγουσας και να αναπέμψει την υπόθεση στο τμήμα προσφυγών·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 75 του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/28

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Wirecard κατά EUIPO (mycard2go)

(Υπόθεση T-675/16)

(2016/C 410/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wirecard AG (Aschheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Bayer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «mycard2go» — Υπ’ αριθ. 14 303 416 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 282/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο καθού, προκειμένου να συνεχιστεί η διαδικασία σχετικά με την υπ’ αριθ. 014303416 αίτηση καταχωρίσεως·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/29

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Wirecard κατά EUIPO (mycard2go)

(Υπόθεση T-676/16)

(2016/C 410/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wirecard AG (Aschheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Bayer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «mycard2go» — Υπ’ αριθ. 14 303 457 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 280/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο καθού, προκειμένου να συνεχιστεί η διαδικασία σχετικά με την υπ’ αριθ. 014303457 αίτηση καταχωρίσεως·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/29

Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2016 — KUKA Systems κατά EUIPO (MATRIX BODY SHOP)

(Υπόθεση T-683/16)

(2016/C 410/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KUKA Systems GmbH (Augsburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: B. Maneth και C. Huch-Hallwachs, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «MATRIX BODY SHOP» — Υπ’ αριθ. 14 182 661 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 2503/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/30

Προσφυγή της 23ης Σεπτεμβρίου 2016 — Ciarko spółka z ograniczoną odpowiedzialnością κατά EUIPO — Maan (Απορροφητήρες κουζίνας)

(Υπόθεση T-684/16)

(2016/C 410/42)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ciarko spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (Sanok, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Żabińska, δικηγόρος [radca prawny])

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Maan sp. z o.o. (Grójec, Πολωνία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Υπ’ αριθ. 1 775 792-0002 κοινοτικό υπόδειγμα

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 1212/2015-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του άρθρου 4, παράγραφος 1, και του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/30

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 — Jiménez Gasalla κατά EUIPO (B2B SOLUTIONS)

(Υπόθεση T-685/16)

(2016/C 410/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Carlos Javier Jiménez Gasalla (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. Estella Garbayo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «B2B SOLUTIONS» — Υπ’ αριθ. 14 016 224 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 244/2016-4

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουλίου 2016·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 9ης Δεκεμβρίου 2015, την οποία εξέδωσε σε πρώτο βαθμό το EUIPO, περί πλήρους απορρίψεως του σήματος αναφοράς·

—	να τροποποιήσει τις προηγούμενες αποφάσεις και να κάνει πλήρως δεκτή την καταχώρηση του σήματος του προσφεύγοντος·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/31

Προσφυγή της 23ης Σεπτεμβρίου 2016 — Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret κατά EUIPO — Nadal Esteban (STYLO & KOTON)

(Υπόθεση T-687/16)

(2016/C 410/44)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία) (εκπρόσωποι: J. Güell Serra και E. Stoyanov Edissonov, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Joaquín Nadal Esteban (Alcobendas, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «STYLO & KOTON» — Υπ’ αριθ. 9 917 436 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 1779/2015-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κηρυχθεί άκυρο από το EUIPO το επίμαχο σήμα·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/32

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2016 — Janssen-Cases κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-688/16)

(2016/C 410/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Mercedes Janssen-Cases (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. -N. Louis και N. De Montigny, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της Επιτροπής της 15ης Ιουνίου 2016 περί διορισμού άλλου υποψηφίου στη θέση του Διαμεσολαβητή της Επιτροπής και περί απορρίψεως της δικής της υποψηφιότητας·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα ποσόν ύψους εκατό χιλιάδων ευρώ, προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που αυτή υπέστη·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 3, της αποφάσεως C(2002)601 της Επιτροπής, σχετικά με την ενισχυμένη υπηρεσία διαμεσολαβήσεως, καθόσον οι προσβαλλόμενες αποφάσεις εκδόθηκαν από την Επιτροπή, ενώ εμπίπτουν αποκλειστικώς στη αρμοδιότητα του Προέδρου της, κατόπιν προτάσεως του γενικού διευθυντή Ανθρωπίνων πόρων και Ασφάλειας, έπειτα από γνώμη της επιτροπής προσωπικού.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 27 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στο οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση και τη διαβούλευση, εν προκειμένω δε το δικαίωμα στην αποτελεσματική διαβούλευση της επιτροπής προσωπικού της Επιτροπής.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας της Επιτροπής όσον αφορά τις διαδικασίες που διεξήχθησαν για την πλήρωση της θέσεως του Διαμεσολαβητή της Επιτροπής.

4.	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, από παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αναλογικότητας και της χρηστής διοικήσεως.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/38

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2016 — Stepien και Animali κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-61/12) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Συντάξεις - Μεταφορά των εθνικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Προτάσεις αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών - Μη βλαπτική πράξη - Απαράδεκτο της προσφυγής - Αίτηση προς το Δικαστήριο ΔΔ για να αποφανθεί χωρίς να εισέλθει στην ουσία - Άρθρο 83 του Κανονισμού Διαδικασίας))

(2016/C 410/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Beata Stepien (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Mario Animali (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς D. de Abreu Caldas, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal και S. Orlandi, δικηγόροι, στη συνέχεια D. de Abreu Caldas, J.-N. Louis και S. Orlandi, δικηγόροι, ακολούθως J.-N. Louis και S. Orlandi, δικηγόροι, τέλος J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Baquero Cruz και D. Martin, στη συνέχεια J. Currall και G. Gattinara, ακολούθως G. Gattinara, τέλος G. Gattinara και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των προτάσεων μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Επιτροπή βάσει του υπολογισμού που λαμβάνει υπόψη τις νέες ΓΕΔ, που τέθηκαν σε ισχύ μετά την υποβολή των αιτήσεων μεταφοράς από τους προσφεύγοντες.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι Beata Stepien και Mario Animali φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 227 της 28.7.2012, σ. 38.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/38

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2016 — Wille και Skovsboell κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-75/12) (1)

(2016/C 410/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Daniel Wille (Mouscron, Βέλγιο) και Bo Skovsboell (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς D. de Abreu Caldas, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal και S. Orlandi, δικηγόροι, στη συνέχεια D. de Abreu Caldas, J.-N. Louis και S. Orlandi, δικηγόροι, ακολούθως J.-N. Louis και S. Orlandi, δικηγόροι, τέλος J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Baquero Cruz και D. Martin, στη συνέχεια J. Currall και G. Gattinara, ακολούθως G. Gattinara τέλος G. Gattinara και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των αποφάσεων περί υπολογισμού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Επιτροπή και, αφετέρου, των απορριπτικών αποφάσεων επί των ενστάσεων τις οποίες είχαν υποβάλει οι προσφεύγοντες.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι Daniel Wille και Bo Skovsboell φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 287 της 22.9.2012, σ. 41.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/39

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2016 — Poniskaitis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-152/12) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Συντάξεις - Μεταφορά των εθνικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Προτάσεις περί αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών - Μη βλαπτική πράξη - Απαράδεκτο της προσφυγής - Αίτηση προς το Δικαστήριο ΔΔ να αποφανθεί χωρίς να εισέλθει στην ουσία - Άρθρο 83 του Κανονισμού Διαδικασίας))

(2016/C 410/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jonas Poniskaitis (Βρυμέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. de Abreu Caldas, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal και S. Orlandi, δικηγόροι, στη συνέχεια D. de Abreu Caldas, J.-N. Louis και S. Orlandi, δικηγόροι, ακολούθως J.-N. Louis και S. Orlandi, δικηγόροι, τέλος J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Martin και G. Gattinara, στη συνέχεια J. Currall και G. Gattinara, ακολούθως G. Gattinara, τέλος G. Gattinara και F. Simonetti,)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί υπολογισμού βάσει των νέων ΓΕΔ των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που είχαν αποκτηθεί πριν την ανάληψη υπηρεσίας.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Ο Jonas Poniskaitis φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 71 της 9.3.2013, σ. 30.

7.11.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 410/40

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2016 — Marinozzi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-39/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Συντάξεις - Μεταφορά των εθνικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Προτάσεις αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών - Μη βλαπτική πράξη - Απαράδεκτο της προσφυγής - Αίτηση προς το Δικαστήριο ΔΔ για να αποφανθεί χωρίς να εισέλθει στην ουσία - Άρθρο 83 του Κανονισμού Διαδικασίας))

(2016/C 410/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gabrio Marinozzi (Σάντο Ντομίνγκο, Δομινικανή Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: J.-N. Louis και N. De Montigny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Currall και G. Gattinara, στη συνέχεια G. Gattinara τέλος, G. Gattinara και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της προτάσεως μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης, με την οποία εφαρμόζονται οι νέες γενικές εκτελεστικές διατάξεις (ΓΕΔ) του άρθρου 11 § 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Gabrio Marinozzi φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 178 της 1.6.2015, σ. 27.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 410

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	59ο έτος 7 Νοεμβρίου 2016

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 410/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1