ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
C 111
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες
59ο έτος
29 Μαρτίου 2016
|
ISSN 1977-0901 |
||
|
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111 |
|
|
|
||
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες |
59ο έτος |
|
Ανακοίνωση αριθ |
Περιεχόμενα |
Σελίδα |
|
|
IV Πληροφορίες |
|
|
|
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ |
|
|
|
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
|
|
2016/C 111/01 |
||
|
|
Γενικό Δικαστήριο |
|
|
2016/C 111/02 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Ιανουαρίου 2016 σχετικά με τις δικαστικές διακοπές |
|
EL |
|
IV Πληροφορίες
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/1 |
Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(2016/C 111/01)
Τελευταία δημοσίευση
Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων
Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
Γενικό Δικαστήριο
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/2 |
ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΫ ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΟΥ
της 27ης Ιανουαρίου 2016
σχετικά με τις δικαστικές διακοπές
(2016/C 111/02)
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
έχοντας υπόψη το άρθρο 41, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας,
ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:
Άρθρο 1
Για το δικαστικό έτος που αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου 2016, οι ημερομηνίες των δικαστικών διακοπών υπό την έννοια του άρθρου 41, παράγραφοι 2 και 6, του Κανονισμού Διαδικασίας καθορίζονται ως ακολούθως:
|
— |
Χριστούγεννα 2016: από τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016 μέχρι και την Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017· |
|
— |
Πάσχα 2017: από τη Δευτέρα 10 Απριλίου 2017 μέχρι και την Κυριακή 23 Απριλίου 2017· |
|
— |
Καλοκαίρι 2017: από την Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017 μέχρι και την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017. |
Άρθρο 2
Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσιεύσεώς της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις 27 Ιανουαρίου 2016.
Ο Γραμματέας
E. COULON
Ο Πρόεδρος
M. JAEGER
V Γνωστοποιήσεις
ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Δικαστήριο
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/3 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Oberösterreich (Αυστρία) στις 17 Δεκεμβρίου 2014 — Manfred Naderhirn
(Υπόθεση C-581/14)
(2016/C 111/03)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Landesverwaltungsgericht Oberösterreich
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: Manfred Naderhirn
Παρεμβαίνοντες: Jungwirth und Fabian OHG, Krenn KG, Michael Weber, Übermaßer KG, Gunhild Mayr
Με διάταξη της 15ης Οκτωβρίου 2015 το Δικαστήριο διατάσσει:
Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό εθνικό νομικό καθεστώς σύμφωνα με το οποίο, αφενός, ελλείπουν εθνικές διατάξεις διέπουσες τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν τα εθνικά δικαστήρια, στις ήδη εκκρεμείς ενώπιόν τους διαφορές επί των οποίων πρέπει να αποφανθούν, λαμβάνοντας υπόψη κρίση του Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία εθνική διάταξη πρέπει να θεωρηθεί αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης και, αφετέρου, προβλέπονται κανόνες του εσωτερικού δικαίου δυνάμει των οποίων το οικείο δικαστήριο δεσμεύεται ανεπιφυλάκτως από την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης στην οποία έχει προβεί άλλο εθνικό δικαστήριο, καθόσον, δυνάμει αυτού του κανόνα εσωτερικού δικαίου, το εν λόγω εθνικό δικαστήριο δεν δύναται να εγγυηθεί την προσήκουσα διασφάλιση της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης λαμβάνοντας, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, όλα τα αναγκαία μέτρα προς τον σκοπό αυτό.
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/3 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Γερμανία) στις 14 Δεκεμβρίου 2015 — Umweltverband WWF Österreich κατά Landeshauptmann von Tirol
(Υπόθεση C-663/15)
(2016/C 111/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η Γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Umweltverband WWF Österreich
Αναιρεσίβλητος: Landeshauptmann von Tirol
Παρεμβαίνουσα: Ötztaler Wasserkraft GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει το άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσεως στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (στο εξής: οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα), ή καθαυτή η οδηγία την έννοια ότι απονέμει σε περιβαλλοντική οργάνωση δικαιώματα, στο πλαίσιο διαδικασίας η οποία δεν υπόκειται σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων βάσει της οδηγίας 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (στο εξής: οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων), για τη διασφάλιση των οποίων η εν λόγω περιβαλλοντική οργάνωση διαθέτει πρόσβαση σε διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 3, της Συμβάσεως για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος, η οποία συνήφθη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 2005/370/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2015 (στο εξής: σύμβαση του Ώρχους); Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος: |
|
2) |
Επιβάλλεται, βάσει των διατάξεων της Συμβάσεως του Ώρχους, τα εν λόγω δικαιώματα να μπορούν να ασκούνται ήδη στο στάδιο της διαδικασίας ενώπιον της διοικητικής αρχής ή επαρκεί η δυνατότητα παροχής δικαστικής προστασίας κατά της αποφάσεως της διοικητικής αρχής; |
|
3) |
Είναι επιτρεπτό να υποχρεώνει το εθνικό δίκαιο περί διοικητικής διαδικασίας (άρθρο 42 του αυστριακού γενικού νόμου περί διοικητικής διαδικασίας) την περιβαλλοντική οργάνωση —όπως και τα λοιπά μέρη στη διαδικασία— να υποβάλει εμπροθέσμως τις αντιρρήσεις της ήδη κατά το στάδιο της διαδικασίας ενώπιον των διοικητικών αρχών, και όχι το πρώτον υπό μορφή προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο, διότι ειδάλλως χάνει την ιδιότητα του μέρους στη διαδικασία και τη δυνατότητα προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο; |
(1) Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (EE L 327, σ. 1).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/4 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Γερμανία) στις 14 Δεκεμβρίου 2015 — Protect Natur-, Arten- und Landschaftsschutz Umweltorganisation κατά Bezirkshauptmannschaft Gmünd
(Υπόθεση C-664/15)
(2016/C 111/05)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Protect Natur-, Arten- und Landschaftsschutz Umweltorganisation
Αναιρεσίβλητη: Bezirkshauptmannschaft Gmünd
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει το άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσεως στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (στο εξής: οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα), ή καθαυτή η οδηγία την έννοια ότι απονέμει σε περιβαλλοντική οργάνωση δικαιώματα, στο πλαίσιο διαδικασίας η οποία δεν υπόκειται σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων βάσει της οδηγίας 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (στο εξής: οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων), για τη διασφάλιση των οποίων η εν λόγω περιβαλλοντική οργάνωση διαθέτει πρόσβαση σε διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 3, της Συμβάσεως για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος, η οποία συνήφθη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 2005/370/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2015 (στο εξής: Σύμβαση του Ώρχους); Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος: |
|
2) |
Επιβάλλεται, βάσει των διατάξεων της Συμβάσεως του Ώρχους, τα εν λόγω δικαιώματα να μπορούν να ασκούνται ήδη στο στάδιο της διαδικασίας ενώπιον της διοικητικής αρχής ή επαρκεί η δυνατότητα παροχής δικαστικής προστασίας κατά της αποφάσεως της διοικητικής αρχής; |
|
3) |
Είναι επιτρεπτό να υποχρεώνει το εθνικό δίκαιο περί διοικητικής διαδικασίας (άρθρο 42 του αυστριακού γενικού νόμου περί διοικητικής διαδικασίας) την περιβαλλοντική οργάνωση —όπως και τα λοιπά μέρη στη διαδικασία— να υποβάλει εμπροθέσμως τις αντιρρήσεις της ήδη κατά το στάδιο της διαδικασίας ενώπιον των διοικητικών αρχών, και όχι το πρώτον υπό μορφή προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο, διότι ειδάλλως χάνει την ιδιότητα του μέρους στη διαδικασία και τη δυνατότητα προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο; |
(1) Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (EE L 327, σ. 1).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/5 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 17 Δεκεμβρίου 2015 — Ultra-Brag AG κατά Hauptzollamt Lörrach
(Υπόθεση C-679/15)
(2016/C 111/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Finanzgericht Baden-Württemberg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Ultra-Brag AG
Καθού: Hauptzollamt Lörrach
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει το άρθρο 202, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, του τελωνειακού κώδικα (κανονισμός [ΕΟΚ] 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, στο εξής: ΤΚ) (1) την έννοια ότι ένα νομικό πρόσωπο καθίσταται οφειλέτης της τελωνειακής οφειλής κατά την έννοια του άρθρου 202, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, ΤΚ, υπό την ιδιότητα του προσώπου που προέβη στην εισαγωγή των εμπορευμάτων, αν ένας από τους υπαλλήλους του, ο οποίος δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπός του, είναι υπαίτιος της παράτυπης εισαγωγής, λόγω ενεργειών του στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του; |
|
2) |
Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 202, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, ΤΚ, την έννοια ότι
|
|
3) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ή το δεύτερο ερώτημα: Έχει το άρθρο 212α ΤΚ την έννοια ότι, προκειμένου για νομικά πρόσωπα, κατά την εκτίμηση του αν από τη συμπεριφορά του ενδιαφερομένου διαφαίνεται δόλος ή πρόδηλη αμέλεια λαμβάνεται αποκλειστικά υπόψη η συμπεριφορά του νομικού προσώπου και/ή των οργάνων του, ή καταλογίζεται στο νομικό πρόσωπο η συμπεριφορά φυσικού προσώπου το οποίο εργάζεται στο νομικό πρόσωπο και ασχολήθηκε με την υπόθεση στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/6 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Općinski sud u Velikoj Gorici (Κροατία) στις 18 Δεκεμβρίου 2015 — Vodoopskrba i odvodnja d.o.o. κατά Željka Klafurić
(Υπόθεση C-686/15)
(2016/C 111/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική
Αιτούν δικαστήριο
Općinski sud u Velikoj Gorici
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Vodoopskrba i odvodnja d.o.o.
Εναγόμενη: Željka Klafurić
Προδικαστικό ερώτημα
Πώς υπολογίζεται κατά το δίκαιο της Ένωσης το τίμημα της παροχής νερού που χρεώνεται ανά διαμέρισμα πολυκατοικίας ή ανά μονοκατοικία; Οι πολίτες της Ένωσης πληρώνουν με τους λογαριασμούς του νερού αποκλειστικά την κατανάλωση νερού που καταγράφηκε πράγματι στο μετρητή, ή πληρώνουν επιπλέον και άλλες χρεώσεις ή τέλη;
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/6 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 31 Δεκεμβρίου 2015 — LEK Farmacevtska Družba d.d. κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας
(Υπόθεση C-700/15)
(2016/C 111/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική
Αιτούν δικαστήριο
Vrhovno sodišče Republike Slovenije
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: LEK Farmacevtska Družba d.d.
Αναιρεσίβλητη: Δημοκρατία της Σλοβενίας
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχουν οι διατάξεις του κεφαλαίου 30 της ΣΟ την έννοια ότι δεν επιτρέπεται να κατατάσσεται στο εν λόγω κεφάλαιο προϊόν του οποίου βασικό συστατικό είναι δραστική ουσία (προβιοτικά βακτήρια) περιεχόμενη στα συμπληρώματα διατροφής που κατατάσσονται στη δασμολογική κλάση 2106 90 98 της ΣΟ; |
|
2) |
Αρκεί για την κατάταξη στο κεφάλαιο 30 της ΣΟ το γεγονός ότι το προϊόν που περιέχει δραστική ουσία η οποία έχει ευεργετική δράση για την υγεία, εν γένει, και η οποία περιλαμβάνεται συχνά στα συμπληρώματα διατροφής παρουσιάζεται, διατίθεται και πωλείται από τον παρασκευαστή ως φάρμακο; |
|
3) |
Λαμβανομένης υπόψη της εξελίξεως του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη ρύθμιση της αγοράς φαρμάκων, αντιστοιχεί η έννοια «σαφώς καθορισμένες θεραπευτικές ή προφυλακτικές ιδιότητες», η οποία, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί προϋπόθεση για την κατάταξη στο κεφάλαιο 30 της ΣΟ, στον ορισμό του φαρμάκου όπως αυτός απορρέει από τη νομοθεσία της Ένωσης στον τομέα των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/7 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Apelacyjny w Warszawie (Πολωνία) στις 4 Ιανουαρίου 2016 — J. D. κατά Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
(Υπόθεση C-4/16)
(2016/C 111/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Apelacyjny w Warszawie
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: J. D.
Καθής: Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
Προδικαστικό ερώτημα
Πρέπει ο χαρακτηρισμός της υδροηλεκτρικής ενέργειας ως ανανεώσιμης πηγής ενέργειας, όπως προκύπτει από το άρθρο 2, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 3, και με την αιτιολογική σκέψη 30 της οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ (1), να γίνει δεκτό ότι αφορά αποκλειστικώς την ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς με την εκμετάλλευση της διαφοράς στάθμης των εσωτερικών υδάτινων επιφανειών, περιλαμβανομένων των υδάτων ποταμών, ή και την ενέργεια που παράγεται από υδραυλικό σταθμό ο οποίος βρίσκεται στους αγωγούς εισαγωγής βιομηχανικών λυμάτων μιας άλλης μονάδας παραγωγής (χωρίς να αποτελεί σταθμό αποθηκεύσεως μέσω αντλήσεως νερού ούτε υδραντλητικό σταθμό);
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/7 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Commissione tributaria provinciale di Genova (Ιταλία) στις 7 Ιανουαρίου 2016 — Ignazio Messina & C. SpA κατά Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti
(Υπόθεση C-10/16)
(2016/C 111/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Commissione tributaria provinciale di Genova
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Ignazio Messina & C. SpA
Καθού: Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti — Capitaneria di porto di Genova
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986 (1), όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα [προς] ιταλικό λιμένα; |
|
2) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας και/ή καθηκόντων και/ή δραστηριοτήτων που δεν αντισταθμίζονται ρητώς από το τέλος αυτό; |
|
3) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας από φορείς άλλους από εκείνον στον προϋπολογισμό του οποίου καταβάλλεται το τέλος; |
|
4) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας, αλλά χωρίς προσδιορισμό των επιμέρους δαπανών που αντισταθμίζονται, ούτως ώστε να μην είναι δυνατό να εξακριβωθεί, ούτε εκ των προτέρων ούτε εκ των υστέρων, το κόστος ποίων υπηρεσιών αντισταθμίζεται συγκεκριμένα [και] με ποιους όρους και σε ποιο ύψος το εν λόγω τέλος έχει πράγματι αντισταθμίσει τις υπηρεσίες αυτές; |
(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 4055/86 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1986, για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών (ΕΕ L 378, σ. 1).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/8 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Commissione tributaria provinciale di Genova (Ιταλία) στις 7 Ιανουαρίου 2016 — Ignazio Messina & C. SpA κατά Agenzia delle Dogane e dei Monopoli
(Υπόθεση C-11/16)
(2016/C 111/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Commissione tributaria provinciale di Genova
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Ignazio Messina & C. SpA
Καθής: Agenzia delle Dogane e dei Monopoli — Ufficio delle dogane di Genova
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986 (1), όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα [προς] ιταλικό λιμένα; |
|
2) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας και/ή καθηκόντων και/ή δραστηριοτήτων που δεν αντισταθμίζονται ρητώς από το τέλος αυτό; |
|
3) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας από φορείς άλλους από εκείνον στον προϋπολογισμό του οποίου καταβάλλεται το τέλος; |
|
4) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας, αλλά χωρίς προσδιορισμό των επιμέρους δαπανών που αντισταθμίζονται, ούτως ώστε να μην είναι δυνατό να εξακριβωθεί, ούτε εκ των προτέρων ούτε εκ των υστέρων, το κόστος ποίων υπηρεσιών αντισταθμίζεται συγκεκριμένα [και] με ποιους όρους και σε ποιο ύψος το εν λόγω τέλος έχει πράγματι αντισταθμίσει τις υπηρεσίες αυτές; |
(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 4055/86 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1986, για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών (ΕΕ L 378, σ. 1).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/9 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Commissione tributaria provinciale di Genova (Ιταλία) στις 7 Ιανουαρίου 2016 — Ignazio Messina & C. SpA κατά Autorità portuale di Genova
(Υπόθεση C-12/16)
(2016/C 111/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Commissione tributaria provinciale di Genova
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Ignazio Messina & C. SpA
Καθής: Autorità portuale di Genova
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986 (1), όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα [προς] ιταλικό λιμένα; |
|
2) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας και/ή καθηκόντων και/ή δραστηριοτήτων που δεν αντισταθμίζονται ρητώς από το τέλος αυτό; |
|
3) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας από φορείς άλλους από εκείνον στον προϋπολογισμό του οποίου καταβάλλεται το τέλος; |
|
4) |
Αποκλείει ο κανονισμός ΕΟΚ 4055/1986, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο, την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως όπως αυτή που θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα 107/2009, το οποίο επιβάλλει την καταβολή τέλους διαφορετικού ύψους αναλόγως του εάν πρόκειται για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα κράτους εκτός ΕΕ ή για πλοία προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα προς λιμένα της Ένωσης, εφόσον η διαφορά αυτή δικαιολογείται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας, αλλά χωρίς προσδιορισμό των επιμέρους δαπανών που αντισταθμίζονται, ούτως ώστε να μην είναι δυνατό να εξακριβωθεί, ούτε εκ των προτέρων ούτε εκ των υστέρων, το κόστος ποίων υπηρεσιών αντισταθμίζεται συγκεκριμένα [και] με ποιους όρους και σε ποιο ύψος το εν λόγω τέλος έχει πράγματι αντισταθμίσει τις υπηρεσίες αυτές; |
(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 4055/86 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1986, για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών (ΕΕ L 378, σ. 1).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/10 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 8 Ιανουαρίου 2016 — Valsts policijas Rīgas reģiona pārvaldes Kārtības policijas pārvalde κατά Rīgas pašvaldības SIA «Rīgas satiksme»
(Υπόθεση C-13/16)
(2016/C 111/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākā tiesa
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Valsts policijas Rīgas reģiona pārvaldes Kārtības policijas pārvalde
Αναιρεσίβλητη: Rīgas pašvaldības SIA «Rīgas satiksme»
Προδικαστικό ερώτημα
Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η έκφραση «είναι απαραίτητη για την επίτευξη του εννόμου συμφέροντος που επιδιώκει […] ο τρίτος ή οι τρίτοι στους οποίους ανακοινώνονται τα δεδομένα» του άρθρου 7, στοιχείο στ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, έχει την έννοια ότι η διεύθυνση δημόσιας ασφάλειας οφείλει να γνωστοποιήσει στη Rīgas satiksme τα ζητηθέντα από αυτήν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα οποία χρειάζεται προκειμένου να ασκήσει αγωγή; Ασκεί επιρροή στην απάντηση που πρέπει να δοθεί στο ερώτημα αυτό το γεγονός ότι, όπως προκύπτει από τη δικογραφία, ο επιβάτης του ταξί του οποίου τα δεδομένα επιδιώκει να αποκτήσει η Rīgas satiksme ήταν ανήλικος κατά τον χρόνο του ατυχήματος;
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/11 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgerichts (Γερμανία) στις 11 Ιανουαρίου 2016 — Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht κατά Ewald Baumeister
(Υπόθεση C-15/16)
(2016/C 111/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesverwaltungsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht
Αναιρεσίβλητος: Ewald Baumeister
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1. |
|
|
2. |
Έχουν οι κατά το άρθρο 54, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2004/39/ΕΚ «εμπιστευτικές πληροφορίες» την έννοια ότι, για τον χαρακτηρισμό ενός σχετικού με την επιχείρηση στοιχείου, το οποίο διαβιβάζει η εποπτική αρχή, ως καλυπτόμενου από το επιχειρηματικό απόρρητο ή ως άλλως προστατευτέας πληροφορίας, κρίσιμος είναι μόνον ο χρόνος της διαβιβάσεώς του στην εποπτική αρχή; Αν στο ερώτημα 2 δοθεί αρνητική απάντηση: |
|
3. |
Όσον αφορά το ζήτημα αν χρήζει προστασίας ως επιχειρηματικό απόρρητο και αν καλύπτεται συνεπώς από το επαγγελματικό απόρρητο ένα σχετικό με την επιχείρηση στοιχείο, ανεξαρτήτως των μεταβολών του οικονομικού περιβάλλοντος, κατά το άρθρο 54, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2004/39/ΕΚ, πρέπει να γίνεται γενικώς δεκτό ένα χρονικό όριο –για παράδειγμα πέντε ετών– μετά την υπέρβαση του οποίου τεκμαίρεται μαχητώς ότι το εν λόγω στοιχείο έχει απολέσει την οικονομική του αξία; Ισχύει κάτι αντίστοιχο και για το εποπτικό απόρρητο; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/12 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 18 Ιανουαρίου 2016 — Angel Marinkov κατά Predsedatel na Darzhavna agentsia za balgarite v chuzhbina
(Υπόθεση C-27/16)
(2016/C 111/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Administrativen sad Sofia-grad
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: Angel Marinkov
Καθού: Predsedatel na Darzhavna agentsia za balgarite v chuzhbina
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Πρέπει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (όπως αναδιατυπώθηκε), και το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι είναι αρκούντως ακριβή και σαφή ώστε να εφαρμόζονται στην περίπτωση δημοσίου υπαλλήλου ο οποίος απολύθηκε, εφόσον:
|
|
2) |
Πρέπει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ καθώς και το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 30, 47 και 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι επιτρέπουν εθνικά μέτρα κατ’ άρθρο 157, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και κατ’ άρθρο 21 του Zakon za zashtita ot diskriminatsia [νόμος για την προστασία από διακρίσεις], ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 106, παράγραφος 1, σημείο 2, του Zakon za darzhavnia sluzhitel [νόμος περί δημοσίων υπαλλήλων], εφόσον οι τελευταίες ως άνω διατάξεις, στην περίπτωση απολύσεως δημοσίου υπαλλήλου η οποία αναφέρθηκε στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα (λόγω λύσεως της σχέσεως εργασίας κατόπιν μειώσεως του αριθμού των όμοιων υπηρεσιακών θέσεων στις οποίες υπηρετούν τόσο άνδρες όσο και γυναίκες), δεν καθορίζουν ρητώς ούτε υποχρέωση διεξαγωγής διαδικασίας επιλογής ούτε κριτήρια ως μέρος των κανόνων που διέπουν τις απολύσεις, τα οποία αμφότερα αναγνωρίζονται στη διοικητική και δικαστική πρακτική μόνον εφόσον η αρμόδια για την απόλυση υπηρεσία έχει εγκρίνει, κατά τη διακριτική της ευχέρεια, τέτοια διαδικασία και κριτήρια, ενώ αντιθέτως, σε παρόμοια περίπτωση απολύσεως εργαζομένου στη δημόσια διοίκηση με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, υφίσταται υποχρέωση διεξαγωγής διαδικασίας επιλογής και έχουν θεσπιστεί κριτήρια για τη διαδικασία αυτή ως μέρος των κανόνων που διέπουν τις απολύσεις σε αυτήν την υπηρεσία; |
|
3) |
Πρέπει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ καθώς και το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 30, 47 και 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ερμηνευθούν υπό την έννοια η απόλυση δημοσίου υπαλλήλου είναι αδικαιολόγητη και δεν συνάδει με τις ως άνω διατάξεις ακόμη και μόνο για τον λόγο ότι η διοικητική υπηρεσία δεν διεξήγαγε διαδικασία επιλογής ούτε εφάρμοσε αντικειμενικά κριτήρια και/ή δεν εξέθεσε τους λόγους στους οποίους βάσισε την απόφασή της να απολύσει το συγκεκριμένο πρόσωπο, εφόσον το πρόσωπο αυτό υπηρετούσε σε υπηρεσιακή θέση παρόμοια με άλλων προσώπων, ανδρών και γυναικών, και η απόλυση βασίστηκε σε ουδέτερη διάταξη; |
|
4) |
Πρέπει τα άρθρα 18 και 25 της οδηγίας 2006/54/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 30 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι τηρείται η αρχή της αναλογικότητας και ότι δεν αντίκεινται σε διατάξεις του εθνικού δικαίου οι οποίες προβλέπουν αποζημίωση σε περίπτωση παράνομης απολύσεως, εφαρμόζονται επίσης σε περιπτώσεις παραβιάσεως της αρχής του δικαίου της Ένωσης περί ίσης μεταχειρίσεως σε θέματα εργασίας και απασχολήσεως, καθορίζουν ανώτατη διάρκεια έξι μηνών για την καταβολή της αποζημιώσεως και προσδιορίζουν επίσης το ύψος της, το οποίο αντιστοιχεί στον βασικό μισθό για την υπηρεσιακή θέση στην οποία υπηρετούσε ο απολυμένος, ωστόσο μόνον όταν και στον βαθμό που αυτός είναι άνεργος ή λαμβάνει χαμηλότερη αμοιβή, υπό την προϋπόθεση ότι, βάσει της εθνικής νομοθεσίας του οικείου κράτους μέλους, η αξίωσή του για επανατοποθέτηση στην ίδια υπηρεσιακή θέση υφίσταται αυτοτελώς και δεν αποτελεί μέρος της αξιώσεώς του για αποζημίωση; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/13 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 20 Ιανουαρίου 2016 — A Oy
(Υπόθεση C-33/16)
(2016/C 111/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Korkein hallinto-oikeus
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: A Oy
Έτερος διάδικος: Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει το άρθρο 148, στοιχείο δ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι η φόρτωση και η εκφόρτωση πλοίου αποτελούν υπηρεσίες κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως οι οποίες προορίζονται για τις άμεσες ανάγκες του φορτίου ενός πλοίου, κατά την έννοια του άρθρου 148, στοιχείο α', της οδηγίας αυτής; |
|
2) |
Λαμβανομένης υπόψη της σκέψεως 24 της αποφάσεως του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-181/04 έως C-183/04, ΕΛΜΕΚΑ, κατά την οποία η προβλεπόμενη από την εν λόγω διάταξη απαλλαγή δεν περιλαμβάνει υπηρεσίες που παρέχονται σε προγενέστερο στάδιο εμπορίας, έχει το άρθρο 148, στοιχείο δ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ την έννοια ότι αυτό ισχύει και σε σχέση με την υπό κρίση παροχή υπηρεσιών, όπου η υπηρεσία που παρέχεται στο πρώτο στάδιο από έναν υπεργολάβο της A Oy περιλαμβάνει μία υπηρεσία η οποία εκ της φύσεώς της αφορά άμεσα το φορτίο και την οποία χρεώνει περαιτέρω η A Oy στην εταιρία μεταφοράς ή τον μεταφορέα; |
|
3) |
Λαμβανομένης υπόψη της σκέψεως 24 της προπαρατεθείσας αποφάσεως του Δικαστηρίου, κατά την οποία η απαλλαγή που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 148, στοιχείο δ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται μόνον επί υπηρεσιών που παρέχονται απευθείας στον εφοπλιστή, έχει το άρθρο 148, στοιχείο δ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ την έννοια ότι η προβλεπόμενη από αυτό απαλλαγή δεν εφαρμόζεται επί υπηρεσιών που παρέχονται στον έχοντα δικαίωμα διαθέσεως του φορτίου, όπως για παράδειγμα στον εισαγωγέα ή τον εξαγωγέα των αγαθών; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λετονία) στις 27 Ιανουαρίου 2016 — SIA «LS Customs Services» κατά Valsts ieņēmumu dienests
(Υπόθεση C-46/16)
(2016/C 111/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākā tiesa
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Valsts ieņēmumu dienests
Αναιρεσίβλητη: SIA «LS Customs Services»
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει το άρθρο 29, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η προβλεπόμενη στο εν λόγω άρθρο μέθοδος έχει εφαρμογή ακόμη και όταν η εισαγωγή των εμπορευμάτων και η θέση τους σε ελεύθερη κυκλοφορία εντός του τελωνειακού εδάφους της Κοινότητας οφείλονται στην απομάκρυνσή τους από την τελωνειακή επιτήρηση κατά τη διαδικασία διαμετακομίσεως, ενώ επρόκειτο για εμπορεύματα υποκείμενα σε εισαγωγικούς δασμούς τα οποία δεν επωλήθησαν προς εξαγωγή με προορισμό το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας αλλά προς εξαγωγή εκτός της Κοινότητας; |
|
2) |
Έχει ο όρος «διαδοχικά», που διαλαμβάνεται στο άρθρο 30, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, σε συνδυασμό με το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την αρχή της αιτιολογήσεως των διοικητικών πράξεων, την έννοια ότι η τελωνειακή αρχή, προκειμένου να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχει εφαρμογή η μέθοδος του άρθρου 31, υπέχει υποχρέωση να εκθέσει σε κάθε διοικητική πράξη τον λόγο για τον οποίο υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι μέθοδοι καθορισμού της δασμολογητέας αξίας των εμπορευμάτων που προβλέπονται στα άρθρα 29 ή 30; |
|
3) |
Πρέπει να θεωρηθεί επαρκές, για τους σκοπούς της μη εφαρμογής της μεθόδου του άρθρου 30, παράγραφος 2, στοιχείο α', του τελωνειακού κώδικα, το γεγονός ότι η τελωνειακή αρχή επισημαίνει ότι δεν έχει στη διάθεσή της τις δέουσες πληροφορίες, ή υποχρεούται η τελωνειακή αρχή να λάβει πληροφορίες από τον παραγωγό; |
|
4) |
Οφείλει η τελωνειακή αρχή να παράσχει αιτιολογία όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι κατά το άρθρο 30, παράγραφος 2, στοιχεία γ' και δ', του τελωνειακού κώδικα μέθοδοι στην περίπτωση κατά την οποία καθορίζει την τιμή ομοειδών εμπορευμάτων βάσει του άρθρου 151, παράγραφος 3, του κανονισμού 2454/93 (2); |
|
5) |
Πρέπει η απόφαση της τελωνειακής αρχής να περιέχει εξαντλητική αιτιολογία όσον αφορά το ποιες είναι οι διαθέσιμες πληροφορίες στην Κοινότητα, κατά την έννοια του άρθρου 31 του τελωνειακού κώδικα, ή μπορεί η εν λόγω αρχή να παράσχει την αιτιολογία αυτή μεταγενέστερα, αγομένης της διαφοράς ενώπιον δικαστηρίου, υποβάλλοντας λεπτομερέστερες αποδείξεις; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/15 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λετονία) στις 27 Ιανουαρίου 2016 — SIA «Veloserviss» κατά Valsts ieņēmumu dienests
(Υπόθεση C-47/16)
(2016/C 111/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākā tiesa
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα-ενάγουσα και αναιρεσίβλητη: SIA «Veloserviss»
Καθής και αναιρεσείουσα: Valsts ieņēmumu dienests
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει η υποχρέωση του εισαγωγέα να ενεργεί καλόπιστα, η οποία διαλαμβάνεται στο άρθρο 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι
|
|
2) |
Μπορεί η υποχρέωση του εισαγωγέα να ενεργεί καλόπιστα, η οποία διαλαμβάνεται στο άρθρο 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, να αποδειχθεί επαρκώς μέσω της γενικής περιγραφής της καταστάσεως που εκτίθεται στη γνωστοποίηση της OLAF και μέσω των συμπερασμάτων της OLAF ή οι εθνικές τελωνειακές αρχές οφείλουν, παρ’ όλα αυτά, να εξασφαλίζουν πρόσθετες αποδείξεις για τη συμπεριφορά του εξαγωγέα; |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/16 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kammarrätten i Stockholm — Migrationsöverdomstolen (Σουηδία) στις 3 Φεβρουαρίου 2016 —Mohammad Khir Amayry κατά Migrationsverket
(Υπόθεση C-60/16)
(2016/C 111/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική
Αιτούν δικαστήριο
Kammarrätten i Stockholm — Migrationsöverdomstolen
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλών: Mohammad Khir Amayry
Εφεσίβλητο: Migrationsverket
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Αν ένας αιτών άσυλο δεν κρατείται κατά το χρονικό σημείο κατά το οποίο το υπεύθυνο κράτος μέλος συμφωνεί να τον αναδεχθεί, αλλά τίθεται υπό κράτηση σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο —με την αιτιολογία ότι μόνον τότε κρίνεται ότι υπάρχει σημαντικός κίνδυνος διαφυγής του προσώπου αυτού— μπορεί η προθεσμία των έξι εβδομάδων στο άρθρο 28, παράγραφος 3, του κανονισμού 604/2013 (1) να υπολογισθεί, σε μια τέτοια περίπτωση, από την ημερομηνία κατά την οποία το πρόσωπο τίθεται υπό κράτηση ή πρέπει να υπολογισθεί από κάποιο άλλο χρονικό σημείο και, στην περίπτωση αυτή, από ποιο; |
|
2) |
Αποκλείει το άρθρο 28 του κανονισμού, σε περίπτωση που ο αιτών άσυλο δεν κρατείται κατά το χρονικό σημείο κατά το οποίο το υπεύθυνο κράτος μέλος συμφωνεί να τον αναδεχθεί, την εφαρμογή εθνικών κανόνων οι οποίοι, όσον αφορά τη Σουηδία, συνεπάγονται ότι δεν επιτρέπεται η κράτηση του αλλοδαπού, εν αναμονή της εκτελέσεως αποφάσεως περί μεταφοράς, επί διάστημα μακρότερο από δύο μήνες, αν δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να κρατηθεί επί μακρότερο διάστημα, και, αν υπάρχουν τέτοιου είδους σοβαροί λόγοι, επιτρέπεται η κράτηση του αλλοδαπού επί τρεις το πολύ μήνες ή, αν είναι πιθανό να διαρκέσει περισσότερο η εκτέλεση της αποφάσεως περί μεταφοράς λόγω ελλείψεως συνεργασίας από τον αλλοδαπό ή αν απαιτείται χρόνος για τη λήψη των αναγκαίων εγγράφων, δώδεκα το πολύ μήνες; |
|
3) |
Αν η διαδικασία εκτελέσεως αποφάσεως αρχίσει εκ νέου, αφότου η προσφυγή ή η αίτηση επανεξετάσεως δεν έχει πλέον ανασταλτικό αποτέλεσμα (βλ. άρθρο 27, παράγραφος 3), πρέπει στην περίπτωση αυτή να αρχίσει νέα προθεσμία για την εκτέλεση της αποφάσεως περί μεταφοράς ή πρέπει να αφαιρεθεί επί παραδείγματι ο αριθμός των ημερών κατά τις οποίες το πρόσωπο έχει ήδη διατελέσει υπό κράτηση αφότου του υπεύθυνο κράτος μέλος έχει συμφωνήσει στην αναδοχή ή εκ νέου ανάληψη; |
|
4) |
Έχει κάποια σημασία το αν ο αιτών άσυλο ο οποίος έχει ασκήσει προσφυγή κατά αποφάσεως περί μεταφοράς δεν έχει ζητήσει ο ίδιος την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως περί μεταφοράς εν αναμονή της εκβάσεως της προσφυγής (βλ. άρθρο 27, παράγραφος 3, στοιχείο γ', και άρθρο 27, παράγραφος 4); |
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ L 180, σ. 31).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/17 |
Αναίρεση που άσκησε στις 19 Φεβρουαρίου 2016 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 10 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-512/12, Front Polisario κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-104/16 P)
(2016/C 111/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. de Elera-San Miguel Hurtado και A. Westerhof Löfflerová)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Front populaire pour la libération de la saguia-el-hamra et du rio de oro (Front Polisario), Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-512/12· |
|
— |
να αποφανθεί αμετακλήτως επί των ζητημάτων που τίθενται με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, απορρίπτοντας την προσφυγή ακυρώσεως της προσβαλλομένης πράξεως που άσκησε το Front Polisario (προσφεύγον) και |
|
— |
να καταδικάσει το προσφεύγον στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο πρωτοδίκως καθώς και στο πλαίσιο της παρούσας αναιρετικής δίκης. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, το Συμβούλιο προβάλλει πλείονες λόγους αναιρέσεως, αντλούμενους από πλάνη περί το δίκαιο.
Πρώτον, το Συμβούλιο εκτιμά ότι το Γενικό Δικαστήριο, κρίνοντας ότι το προσφεύγον νομιμοποιείτο να προσφύγει ενώπιον των δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.
Δεύτερον, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, κρίνοντας ότι η ακυρωθείσα απόφαση αφορούσε άμεσα και ατομικά το προσφεύγον, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.
Τρίτον, προβάλλει την αιτίαση ότι το Γενικό Δικαστήριο, στηρίζοντας την ακύρωση στην οποία προέβη σε λόγο ακυρώσεως τον οποίο δεν είχε προβάλει το προσφεύγον και κατά του οποίου το Συμβούλιο δεν είχε τη δυνατότητα να αμυνθεί, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.
Τέταρτον, το Συμβούλιο προβάλλει την αιτίαση ότι το Γενικό Δικαστήριο, κρίνοντας ότι το Συμβούλιο είχε την υποχρέωση, πριν εκδώσει την ακυρωθείσα απόφαση, να εξετάσει τις πιθανές συνέπειες των δραστηριοτήτων παραγωγής των προϊόντων που καλύπτονταν από τη συναφθείσα με την ακυρωθείσα απόφαση συμφωνία επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του πληθυσμού της Δυτικής Σαχάρας, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.
Πέμπτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι το Συμβούλιο είχε την υποχρέωση, πριν εκδώσει την ακυρωθείσα απόφαση, να εξετάσει κατά πόσον υπήρχαν ενδείξεις εκμεταλλεύσεως, υπό το κράτος της συμφωνίας που συνήφθη με την εν λόγω απόφαση, των φυσικών πόρων του τελούντος υπό μαροκινό έλεγχο εδάφους της Δυτικής Σαχάρας, δυναμένης να λάβει χώρα σε βάρος των κατοίκων του και να θίξει τα θεμελιώδη δικαιώματά τους.
Τέλος, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, προβαίνοντας σε μερική ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως με αποτέλεσμα να μεταβληθεί η ουσία της, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.
Γενικό Δικαστήριο
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/18 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Φεβρουαρίου 2016 — Harrys Pubar και Harry’s New York Bar κατά ΓΕΕΑ — Harry’s New York Bar et Harrys Pubar (HARRY’S BAR)
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-711/13 και T-716/13) (1)
([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος HARRY’S BAR - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα PUB CASINO Harrys RESTAURANG - Μερική άρνηση καταχωρίσεως - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])
(2016/C 111/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Harrys Pubar AB (Göteborg, Σουηδία) (εκπρόσωπος: L.-E. Ström, δικηγόρος) (υπόθεση T-711/13· και Harry’s New York Bar SA (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: S. Arnaud, δικηγόρος) (υπόθεση T-716/13)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: V. Melgar)
Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Harry’s New York Bar SA (υπόθεση T-711/13)· και Harrys Pubar AB (παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-716/13)
Αντικείμενο
Δύο προσφυγές κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Οκτωβρίου 2013 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 946/2012-1 και R 995/2012-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Harrys Pubar AB και Harry’s New York Bar SA.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Στην υπόθεση T-711/13, ακυρώνει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 8ης Οκτωβρίου 2013 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 946/2012—1 και R 995/2012—1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Harrys Pubar AB και της Harry’s New York Bar SA. |
|
2) |
Στην υπόθεση T-716/13, απορρίπτει την προσφυγή της Harry’s New York Bar. |
|
3) |
Υποχρεώνει τη Harry’s New York Bar να φέρει τα δικαστικά της έξοδα και το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Harrys Pubar στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Harrys Pubar κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ. Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικά του έξοδα καθώς και το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Harrys Pubar στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/19 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Φεβρουαρίου 2016 — Ludwig-Bölkow-Systemtechnik κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-53/14) (1)
((Ρήτρα διαιτησίας - Έκτο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης - Επιστροφή μέρους των καταβληθέντων ποσών και των κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεων - Μερική κατάργηση της δίκης - Δαπάνες επιλέξιμες για χρηματοδότηση από την Ένωση - Ποινική ρήτρα - Προδήλως υπερβολικός χαρακτήρας))
(2016/C 111/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Ενάγουσα: Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH (Ottobrunn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Núñez Müller και T. Becker, στη συνέχεια M. Núñez Müller, δικηγόροι)
Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και F. Moro)
Αντικείμενο
Ζητείται να αναγνωριστεί, αφενός, ότι η Επιτροπή δεν δικαιούται να ζητήσει από την ενάγουσα την επιστροφή των ποσών που προκαταβλήθηκαν στο πλαίσιο τριών συμβάσεων και, αφετέρου, ότι η ενάγουσα δεν οφείλει να καταβάλει κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεις στην Επιτροπή.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Παρέλκει πλέον η απόφανση επί του δευτέρου και του τρίτου αιτήματος της αγωγής. |
|
2) |
Μειώνει τα ποσά που η Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH οφείλει ως κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεις σε ποσόν ίσο προς το 10 % των προκαταβολών που πρέπει να επιστραφούν στο πλαίσιο των συμβάσεων που αφορούν τα σχέδια HyWays, HyApproval και HarmonHy. |
|
3) |
Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. |
|
4) |
Η Ludwig-Bölkow-Systemtechnik και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/19 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Φεβρουαρίου 2016 — Harrys Pubar και Harry’s New York Bar κατά ΓΕΕΑ — Harry’s New York Bar και Harrys Pubar (HARRY’S NEW YORK BAR)
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-84/14 και T-97/14) (1)
([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος HARRY’S NEW YORK BAR - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα PUB CASINO Harrys RESTAURANG - Μερική άρνηση καταχωρίσεως - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])
(2016/C 111/23)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Harrys Pubar AB (Göteborg, Σουηδία) (εκπρόσωπος: L.-E. Ström, δικηγόρος) (υπόθεση T-84/14)· και Harry’s New York Bar SA (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: S. Arnaud, δικηγόρος) (υπόθεση T-97/14)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar)
Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Harry’s New York Bar SA (υπόθεση T-84/14)· και Harrys Pubar AB (παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-97/14)
Αντικείμενο
Δύο προσφυγές κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Νοεμβρίου 2013 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1038/2012-1 και R 1045/2012-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Harrys Pubar AB και Harry’s New York Bar SA.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Στην υπόθεση T-84/14, ακυρώνει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 14ης Νοεμβρίου 2013 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1038/2012—1 και R 1045/2012—1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Harrys Pubar AB και της Harry’s New York Bar SA. |
|
2) |
Στην υπόθεση T-97/14, απορρίπτει την προσφυγή της Harry’s New York Bar. |
|
3) |
Υποχρεώνει τη Harry’s New York Bar να φέρει τα δικαστικά της έξοδα και τα δύο τρίτα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Harrys Pubar στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Harrys Pubar κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ. Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικά του έξοδα καθώς και το ένα τρίτο των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Harrys Pubar στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/20 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Φεβρουαρίου 2016 — Calberson GE κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-164/14) (1)
((Ρήτρα διαιτησίας - Πρόγραμμα εφοδιασμού της Ρωσίας με γεωργικά προϊόντα - Προμήθεια βοείου κρέατος - Μη εκτέλεση της συμβάσεως από τον οργανισμό παρεμβάσεως - Εφαρμοστέο δίκαιο - Παραγραφή - Καθυστερημένη αποδέσμευση ορισμένων εγγυήσεων προμήθειας - Μερική πληρωμή τιμολογίου μεταφοράς - Ανεπαρκής πληρωμή ορισμένων τιμολογίων σε αλλοδαπά νομίσματα - Τόκοι υπερημερίας))
(2016/C 111/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Ενάγουσα: Calberson GE (Villeneuve-Garenne, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. Gallois και E. Dereviankine, δικηγόροι)
Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Bianchi και I. Galindo Martín)
Παρεμβαίνουσα υπέρ της εναγομένης: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: D. Colas και C. Candat)
Αντικείμενο
Αγωγή, δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ, με αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία την οποία η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη εξ αιτίας πταισμάτων του οργανισμού παρεμβάσεως στο πλαίσιο της εκτελέσεως συμβάσεως μεταφοράς βοείου κρέατος με προορισμό τη Ρωσία σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 111/1999 της Επιτροπής, της 18ης Ιανουαρίου 1999, για τη θέσπιση των γενικών λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2802/98 του Συμβουλίου σχετικά με πρόγραμμα εφοδιασμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 14, σ. 13), και τον κανονισμό (ΕΚ) 1799/1999 της Επιτροπής, της 16ης Αυγούστου 1999, σχετικά με την προμήθεια βοείου κρέατος στη Ρωσία (ΕΕ L 217, σ. 20).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Απορρίπτει την αγωγή. |
|
2) |
Καταδικάζει την Calberson GE στα δικαστικά έξοδα. |
|
3) |
Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/21 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Φεβρουαρίου 2016 — Jannatian κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-328/14) (1)
((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Προσφυγή ακυρώσεως - Κατάργηση της δίκης - Εξωσυμβατική ευθύνη - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Ηθική βλάβη))
(2016/C 111/25)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: Mahmoud Jannatian (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: I. Smith Monnerville και S. Monnerville, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Naert και M. Bishop)
Αντικείμενο
Αφενός, προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39)· της αποφάσεως 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413 (EE L 281, σ. 81)· του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ L 281, σ. 1), και του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού 961/2010 (ΕΕ L 88, σ. 1), καθώς και των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) 350/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2012, (ΕΕ) 709/2012 του Συμβουλίου, της 2ας Αυγούστου 2012, (ΕΕ) 945/2012 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, (ΕΕ) 522/2013 του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2013, (ΕΕ) 1203/2013 του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2013, και (ΕΕ) 397/2014 του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού 267/2012 (αντιστοίχως EE L 110, σ. 17, EE L 208, σ. 2, EE L 282, σ. 16, EE L 356, σ. 55, EE L 156, σ. 3, EE L 316, σ. 1, και EE L 119, σ. 1), στον βαθμό που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα, και αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται να υπέστη.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής καθόσον αφορά την ακύρωση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ· της αποφάσεως 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413· του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007, και του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού 961/2010, καθώς και των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) 350/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2012, (ΕΕ) 709/2012 του Συμβουλίου, της 2ας Αυγούστου 2012, (ΕΕ) 945/2012 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, (ΕΕ) 522/2013 του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2013, (ΕΕ) 1203/2013 του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2013, και (ΕΕ) 397/2014 του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού 267/2012. |
|
2) |
Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. |
|
3) |
Ο Mahmoud Jannatian και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/22 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Φεβρουαρίου 2016 — Penny-Markt κατά ΓΕΕΑ — Boquoi Handels (B!O)
(Υπόθεση T-364/14) (1)
([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Κοινοτικό εικονιστικό σήμα B!O - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα bo - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])
(2016/C 111/26)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Penny-Markt GmbH (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kinkeldey, S. Brandstätter και A. Wagner, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Pohlmann, στη συνέχεια S. Hanne και τέλος A. Schifko)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Boquoi Handels OHG (Straelen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Mels, δικηγόρος)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Μαρτίου 2014 (R 1201/2013-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Boquoi Handels OHG και Penny-Markt GmbH.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
|
2) |
Καταδικάζει την Penny-Markt GmbH στα δικαστικά έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/23 |
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Φεβρουαρίου 2016 — Infinite Cycle Works κατά ΓΕΕΑ — Chance Good Ent. (INFINITY)
(Υπόθεση T-30/15) (1)
([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος INFINITY - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα INFINI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])
(2016/C 111/27)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Infinite Cycle Works Ltd (Delta, Καναδάς) (εκπρόσωποι: E. Manresa Medina και J.M. Manresa Medina, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: M. Rajh)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Chance Good Ent. Co., Ltd (Changhua, Ταϊβάν) (εκπρόσωποι: P. Rath και W. Festl-Wietek, δικηγόροι)
Αντικείμενο
Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ης Οκτωβρίου 2014 (υπόθεση R 2308/2013-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Chance Good Ent. Co., Ltd και Infinite Cycle Works Ltd.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή. |
|
2) |
Καταδικάζει την Infinite Cycle Works Ltd στα δικαστικά έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/23 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Φεβρουαρίου 2016 — SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-141/14) (1)
((Προσφυγή ακυρώσεως - Ντάμπινγκ - Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας - Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ - Απαλλαγή εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο αποδεκτής αναλήψεως υποχρεώσεως - Αδυναμία διαχωρισμού - Απαράδεκτο))
(2016/C 111/28)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: SolarWorld AG (Βόννη, Γερμανία)· Brandoni solare SpA (Castelfidardo, Ιταλία)· και Solaria Energia y Medio Ambiente, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, avocat, και J. Beck, solicitor)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: B. Driessen)
Παρεμβαίνουσες υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland, T. Maxian Rusche και A. Stobiecka-Kuik)· Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc. (Changshu, Κίνα)· Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc. (Luoyang, Κίνα)· Csi Cells Co. Ltd (Suzhou, Κίνα)· CsiSolar Power (Κίνα), Inc. (Suzhou) (εκπρόσωποι: A. Willems και S. De Knop, avocats, και K. Daly, solicitor)· και China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products (Πεκίνο, Κίνα) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, F. Di Gianni και A. Scalini, avocats)
Αντικείμενο
Αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 325, σ. 1).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
|
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη. |
|
2) |
Διαγράφει τις Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc., Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc., Csi Cells Co. Ltd και Csi Solar Power (China), Inc. από την υπόθεση T–141/14 ως παρεμβαίνουσες. |
|
3) |
Οι SolarWorid AG, Brandoni solare SpA και Solaria Energia y Medio Ambiente, SA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων. |
|
4) |
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και οι Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc., Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc., Csi Cells Co. Ltd, Csi Solar Power (China), Inc. και China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/24 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Φεβρουαρίου 2016 — SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-142/14) (1)
([Προσφυγή ακυρώσεως - Επιδοτήσεις - Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας - Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός - Απαλλαγή εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο αποδεκτής αναλήψεως υποχρεώσεως - Αδυναμία διαχωρισμού - Απαράδεκτο])
(2016/C 111/29)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: SolarWorld AG (Βόννη, Γερμανία)· Brandoni solare SpA (Castelfidardo, Ιταλία)· και Solaria Energia y Medio Ambiente, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, δικηγόρος, και J. Beck, solicitor)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: B. Driessen)
Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland, T. Maxian Rusche και A. Stobiecka-Kuik)· Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc. (Changshu, Κίνα)· Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc. (Luoyang, Κίνα)· Csi Cells Co. Ltd (Suzhou, Κίνα)· και CsiSolar Power (Κίνα), Inc. (Suzhou) (εκπρόσωποι: A. Willems και S. De Knop, δικηγόροι, και K. Daly, solicitor), και China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products (Πεκίνο, Κίνα) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, F. Di Gianni και A. Scalini, δικηγόροι)
Αντικείμενο
Αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1239/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού σχετικά με τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 325, σ. 66).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
|
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη. |
|
2) |
Διαγράφονται οι Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc., Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc., Csi Cells Co. Ltd και Csi Solar Power (China), Inc. από την υπόθεση T–142/14 ως παρεμβαίνουσες. |
|
3) |
Οι SolarWorid AG, Brandoni solare SpA και Solaria Energia y Medio Ambiente, SA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων. |
|
4) |
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και οι Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc., Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc., Csi Cells Co. Ltd, Csi Solar Power (China), Inc. και China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/25 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2016 — Hispasat κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-36/15) (1)
((Κρατικές ενισχύσεις - Ψηφιακή τηλεόραση - Ενίσχυση για την ανάπτυξη της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της Castilla La Mancha - Απόφαση με την οποία οι ενισχύσεις κρίνονται ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά - Διόρθωση της αποφάσεως αυτής μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης))
(2016/C 111/30)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Hispasat, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Buendía Sierra, A. Lamadrid de Pablo και A. Balcells Cartagena, εν συνεχεία J. Buendía Sierra και A. Lamadrid de Pablo, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: É. Gippini Fournier, P. Němečková και B. Stromsky)
Αντικείμενο
Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C (2014) 6846 τελικό της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.27408 (C 24/2010) (πρώην NN 37/2010, πρώην CP 19/2009) που χορηγήθηκε από τις αρχές της Castilla La Mancha για την ανάπτυξη της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της Castilla La Mancha.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
|
1) |
Η δίκη καταργείται. |
|
2) |
Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της SES Astra. |
|
3) |
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα της Hispasat, SA. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/26 |
Προσφυγή της 26ης Νοεμβρίου 2015 — City Train κατά EUIPO (CityTrain)
(Υπόθεση T-699/15)
(2016/C 111/31)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: City Train GmbH (Regensburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Adori, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «CityTrain» — Υπ’ αριθ. 13 154 315 αίτηση καταχωρίσεως
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Σεπτεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 843/2015-4
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την από 9.9.2015 απόφαση του καθού και να το υποχρεώσει να καταχωρίσει ως σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το εικονιστικό σήμα «CityTrain» σε χρώματα «γκρι, ανοιχτό κόκκινο», το οποίο αφορά η από 8.8.2014 αίτηση υπ’ αριθ. 13 154 315, για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κλάσεων 12, 37 και 42 για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
|
— |
Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009· |
|
— |
Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/26 |
Αναίρεση που άσκησε στις 16 Δεκεμβρίου 2015 ο DD κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 8 Οκτωβρίου 2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-106/13 και F-25/14 DD κατά FRA
(Υπόθεση T-742/15 P)
(2016/C 111/32)
Γλώσσα διαδικασίαςse: English
Διάδικοι
Αναιρεσείων: DD (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-106/13 και F-25/14 της 8ης Οκτωβρίου 2015· |
|
— |
κατά συνέπεια:
|
|
— |
να καταδικάσει τον FRA στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της παρούσας κατ’ αναίρεση δίκης. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.
|
1. |
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο εξετάζοντας μόνον τον διαδικαστικό λόγο ακυρώσεως περί ελλείψεως ακροάσεως που είχε ως συνέπεια την ακύρωση τόσο της αποφάσεως περί επιπλήξεως όσο και της αποφάσεως περί καταγγελίας της συμβάσεως και αρνούμενο να εξετάσει όλους τους άλλους λόγους που προβλήθηκαν στην προσφυγή. Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και προέβη σε ελλιπή εξέταση των πραγματικών περιστατικών, υπέπεσε σε παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, σε παραβίαση της αρχής της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, σε παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. |
|
2. |
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος περί μη υλικής ζημίας σε σχέση τόσο με την απόφαση περί επιπλήξεως όσο και με την απόφαση περί καταγγελίας της συμβάσεως.
|
(1) Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (ΕΕ 2000, L 180, σ. 22).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/28 |
Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2016 — GABO:mi κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-10/16)
(2016/C 111/33)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: GABO:mi Gesellschaft für Ablauforganisation:milliarium mbH & Co. KG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Ahlhaus και C. Mayer, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις· και |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων της προσφεύγουσας. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση των ακόλουθων αποφάσεων της καθής:
|
— |
απόφαση της 2ας Δεκεμβρίου 2015 [σχετ. Ares (2015) 5513293] σχετικά με τις συμβάσεις επιχορηγήσεως ΠΠ 7 και απόφαση περιερχόμενο στο από 2 Δεκεμβρίου 2015 έγγραφο [σχετ. Ares (2015) 5513293] σχετικά με την ΠΠ 6 σύμβαση επιχορηγήσεως, βάσει των οποίων η καθής αποφάσισε να προβεί στην ανάκτηση επιχορηγήσεων, κατόπιν του ελέγχου (RAIA000024) επί των περατωθεισών ΠΠ7 συμβάσεων επιχορηγήσεως και του ελέγχου (RAIA000027) επί των συμβάσεων ΠΠ6· |
|
— |
το χρεωστικό σημείωμα αριθ. 3241514917 [σχετ. Ares (2015) 5513293], με το οποίο η προσφεύγουσα διατάσσεται να καταβάλει συνολικά 1 770 417,29 ευρώ έως τις 15 Ιανουαρίου 2016 στον τραπεζικό λογαριασμό της καθής· και |
|
— |
τις αποφάσεις οι οποίες περιέχονται στα από 16 Δεκεμβρίου 2015 [σχετ. Ares (2015)5894346, σχετ. Ares (2015)5898040, σχετ. Ares (2015)5899627], 21 Δεκεμβρίου 2015 (BUDG/DGA/C4/DB — 025798.4) και 14 Ιανουαρίου 2016 (BUDG/DGA/C4/DB — 025798.1) έγγραφα περί αντισταθμίσεως κάθε αντίστοιχης πληρωμής από το φερόμενο χρέος της προσφεύγουσας, το οποίο προκύπτει από το χρεωστικό σημείωμα αριθ. 3241514917 [σχετ. Ares (2015) 5513293]. |
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
|
1. |
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι σύννομες, για τον λόγο ότι το σύνολο των ποσών του οποίου ζητείται η ανάκτηση πληροί το κριτήριο επιλεξιμότητας του άρθρου II.14.1 της συμβάσεως επιχορηγήσεως. |
|
2. |
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν ανταποκρίνονται στις ισχύουσες τυπικές και διαδικαστικές απαιτήσεις και συνιστούν παραβίαση της αρχής της χρηστής διακυβερνήσεως. |
|
3. |
Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις συνιστούν παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. |
|
4. |
Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η επιβολή καταβολής αποζημιώσεως με τις προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι επίσης μη σύννομη λόγω του ότι ουδεμία αδικαιολόγητη επιχορήγηση καταβλήθηκε στην προσφεύγουσα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/29 |
Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2016 — Biernacka-Hoba κατά EUIPO — Formata Bogusław Hoba (Formata)
(Υπόθεση T-23/16)
(2016/C 111/34)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ilona Biernacka-Hoba (Aleksandrów Łódzki, Πολωνία) (εκπρόσωπος: R. Rumpel, νομικός σύμβουλος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Formata Bogusław Hoba (Aleksandrów Łódzki, Πολωνία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της ΕΕ το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Formata» –Υπ’ αριθ. 11 529 427 κοινοτικό σήμα
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 102/2015-2
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει βάσιμη την προσφυγή· |
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στο μέτρο που απορρίπτει την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του σήματος «Formata» αριθ. 011529427· |
|
— |
να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, κηρύσσοντας άκυρο το σήμα «Formata» αριθ. 011 529 427· |
|
— |
να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα έξοδα· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα έξοδα της διαδικασίας. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/29 |
Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2016 — Ελλάδα κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-26/16)
(2016/C 111/35)
Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Γ. Κανελλόπουλος, Ό. Τσιρκινίδου και Α.-Ευ. Βασιλοπούλου)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής της 13ης Νοεμβρίου 2015«για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (EΓΤE) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (EΓΤΑA)», που κοινοποιήθηκε υπό τον αριθμό C(2015) 7716 και δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ στο τεύχος L 303 της 20/11/2015, σελ. 35 επ., κατά τα κεφάλαιά της με τα οποία επιβάλλονται σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας σε συνέχεια των ερευνών IR/2009/004/GR και IR/2009/0017/GR εφ’ άπαξ και κατ’ αποκοπή δημοσιονομικές διορθώσεις για καθυστερήσεις σε διαδικασίες ανάκτησης, για μη παροχή στοιχείων και εν γένει αδυναμίες στις διαδικασίες διαχείρισης οφειλών συνολικού ύψους 11 534 827,97 ευρώ, με τον κατάλογο παραρτημάτων σε αυτή· και |
|
— |
να καταδικασθεί η Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.
Ειδικότερα, για την κατ’ αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση σε ποσοστό 10 % που επιβάλλεται για το οικονομικό έτος 2011, η Ελληνική Δημοκρατία προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
|
1. |
Ο πρώτος λόγος αντλείται από την έλλειψη νομίμου βάσεως για την επιβολή κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικής διόρθωσης. |
|
2. |
Με το δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ως προς τις εικαζόμενες καθυστερήσεις στη διαδικασία ανάκτησης, προβάλλεται ότι η επιβολή διορθώσεων το 2015 για αδυναμίες του συστήματος ελέγχου, που αναφέρονται σε υποθέσεις ακόμα και προ του 2000, μετά από διαπιστώσεις που πιθανολογήθηκαν για πρώτη φορά το 2011 και με παραβίαση των δικαιωμάτων υπεράσπισης των ελληνικών αρχών, στις οποίες επήχθη δυσανάλογο βάρος από πλευράς της Επιτροπής, παραβιάζει τη γενική αρχή της ασφάλειας του δικαίου, της επίκαιρης και σε κάθε περίπτωση εντός ευλόγου χρόνου δράσης της ΕΕ. |
|
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ως προς τις εικαζόμενες παραλείψεις στη διαδικασία ανάκτησης με συμψηφισμό, προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής στερείται πλήρως επαρκούς και ορισμένης αιτιολογίας, σε κάθε δε περίπτωση έχει εκδοθεί κατά προφανή πλάνη εκτιμήσεώς της. |
|
4. |
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ως προς τον εσφαλμένο, σύμφωνα με την άποψη της Επιτροπής, υπολογισμό των τόκων που εκκαθαρίσθηκαν σύμφωνα με τον κανόνα 50/50 του άρθρου 31, παρ. 5, Καν(ΕΚ) 1290/2005 (1) και τη συνακόλουθη μη αναφορά τους στον πίνακα του Παραρτήματος ΙΙΙ, προβάλλεται ότι η Επιτροπή έχει υποπέσει σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 32, παράγραφοι 1 και 5 του Κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005. |
Περαιτέρω, για τα λοιπά προσβαλλόμενα κεφάλαια της εκτελεστικής απόφασης της Επιτροπής περί επιβολής εφάπαξ διορθώσεων σε επιμέρους περιπτώσεις υποθέσεων που ελέγχθηκαν, προβάλλεται ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως, ο οποίος, μετά τις απαραίτητες προκαταρτικές παρατηρήσεις επί όλων των υποθέσεων, αναφέρεται ξεχωριστά σε καθεμία από τις επιβληθείσες διορθώσεις, αντλούμενος από παράβαση των οριζόμενων στο άρθρο 32 του Κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005, αοριστία, πλήρη έλλειψη επαρκής και ορισμένης αιτιολογίας, προφανή πολλαπλή πλάνη εκτιμήσεως της Επιτροπής, παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας και υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας κατά τον καταλογισμό των επίδικων ποσών στην Ελληνική Δημοκρατία.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 209, σ. 1)
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/31 |
Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2016 — Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-27/16)
(2016/C 111/36)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: J. Kraehling, S. Lee και M. Gray, Barristers)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1 της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/2098 της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2015 (1), με την οποία διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, ότι μέρος της αγροτικής δαπάνης αναφορικά με τον υπολογισμό της αξίας της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής (VMP) που δηλώθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο πραγματοποιήθηκε κατά παράβαση του δικαίου της Ένωσης και δεν μπορούσε, κατά συνέπεια, να χρηματοδοτηθεί ούτε από το ΕΓΤΕ ούτε από το ΕΓΤΑΑ, καθιστώντας επιτακτική την ακύρωση πέντε τμημάτων (το τελευταίο της σελίδας 42 και τα τέσσερα πρώτα της σελίδας 43) του παραρτήματος της εν λόγω αποφάσεως, όπερ συνεπάγεται συνολική χρηματοδοτική διόρθωση ύψους 1 849 194,86 ευρώ· και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα του Ηνωμένου Βασιλείου. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει δύο λόγους.
|
1. |
Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως, το προσφεύγον προβάλλει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον ερμήνευσε την απαίτηση υπό την έννοια ότι, κατά τον υπολογισμό της αξίας της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής οργανώσεως παραγωγών προς τον σκοπό καθορισμού του ανώτατου ορίου ενισχύσεως, τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν υπόψη την παραγωγή καλλιεργητών που αποτελούν μέλη της οργανώσεως. Κατά τον τρόπο αυτό, η Επιτροπή παραγνώρισε, πρώτον, τις σαφείς διατάξεις των άρθρων 3, παράγραφος 1, και 3, παράγραφος 3, του κανονισμού 1433/2003 (2) της Επιτροπής, και, δεύτερον, τα άρθρα 52, παράγραφος 1, και 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1580/2007 (3) της Επιτροπής. |
|
2. |
Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως, το προσφεύγον προβάλλει ότι, κατά τον υπολογισμό της αξίας της παραγωγής καλλιεργητών που ήταν μέλη της οργανώσεως, η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου, η τήρηση των οποίων είναι ιδιαιτέρως επιτακτική ιδίως στις περιπτώσεις που ένα μέτρο έχει συνέπειες οικονομικού χαρακτήρα και/ή οδηγεί στην επιβολή κυρώσεως. |
(1) Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/2098 της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2015, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2015) 7716] (ΕΕ L 303, 2015, σ. 35).
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1433/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και ταμεία και τη χρηματοδοτική ενίσχυση (ΕΕ L 203, σ. 25).
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1580/2007 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2007, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) 2200/96, (ΕΚ) 2201/96 και (ΕΚ) 1182/2007 του Συμβουλίου στον τομέα των οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 350, σ. 1).
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/32 |
Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2016 — Enercon κατά EUIPO — Gamesa Eólica (Αποχρώσεις του πράσινου)
(Υπόθεση T-36/16)
(2016/C 111/37)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Enercon GmbH (Aurich, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Overhage, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gamesa Eólica, SL (Sarriguren, Ισπανία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Χρωματικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνίσταται σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου. Υπ’ αριθ. 2 346 542 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση R 597/2015-2
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/32 |
Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2016 — Novartis κατά EUIPO — SK Chemicals (Αναπαράσταση εμπλάστρου)
(Υπόθεση T-44/16)
(2016/C 111/38)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Douglas, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: SK Chemicals GmbH (Eschborn, Γερμανία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αναπαράσταση εμπλάστρου) — Υπ’ αριθ. 11 293 362 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 2342/2014-5
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
|
— |
Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 207/2009. |
|
— |
Παράβαση του άρθρου 80, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009. |
|
— |
Παράβαση της αρχής της δίκαιης δίκης από το τμήμα προσφυγών του EUIPO. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/33 |
Προσφυγή της 1ης Φεβρουαρίου 2016 — Alfonso Egüed κατά EUIPO — Jackson Family Farms (BYRON)
(Υπόθεση T-45/16)
(2016/C 111/39)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Nelson Alfonso Egüed (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Jackson Family Farms LLC (Santa Rosa, Ηνωμένες Πολιτείες)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Αιτών: Ο προσφεύγων
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «BYRON» — Υπ’ αριθ. 10 581 619 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής/Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 822/2015-2
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να δεχθεί την υπ’ αριθ. 10581619 αίτηση καταχωρίσεως του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «BYRON» για όλα τα προϊόντα των κλάσεων 18, 25 και 33 (η οποία είναι η υπό αμφισβήτηση στην παρούσα υπόθεση)· |
|
— |
να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009 όσον αφορά το αδίκημα του common law που συνίσταται στην προσβολή διακριτικού σημείου [passing off]. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/34 |
Προσφυγή της 3ης Φεβρουαρίου 2016 — Crédit Mutuel Arkéa κατά ΕΚΤ
(Υπόθεση T-52/16)
(2016/C 111/40)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Crédit Mutuel Arkéa (Le Relecq Kerhuon, Γαλλία) (εκπρόσωπος: H. Savoie, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 4ης Δεκεμβρίου 2015 (ECB/SSM/2015 — 9695000CG7B84NLR5984/40) περί καθορισμού των εφαρμοστέων στον όμιλο Crédit Mutuel απαιτήσεων προληπτικής εποπτείας. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους, οι οποίοι κατ’ ουσίαν ταυτίζονται προς εκείνους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-712/15, Crédit Mutuel Arkéa κατά ΕΚΤ.
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/34 |
Προσφυγή της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Netguru κατά EUIPO (NETGURU)
(Υπόθεση T-54/16)
(2016/C 111/41)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Netguru sp. z o.o. (Poznań, Πολωνία) (εκπρόσωπος: K. Jarosiński, νομικός σύμβουλος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της ΕΕ «NETGURU» — Υπ’ αριθ. 12 994 166 αίτηση καταχωρίσεως
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 144/2015-5
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 18ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 144/2015-5· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
|
— |
Παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009· |
|
— |
Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009· |
|
— |
Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/35 |
Προσφυγή της 10ης Φεβρουαρίου 2016 — Oil Pension Fund Investment Company κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-56/16)
(2016/C 111/42)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Oil Pension Fund Investment Company (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: K. Kleinschmidt, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,
|
— |
να ακυρώσει με άμεσο αποτέλεσμα την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/2216 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/2204 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012, καθόσον οι προαναφερθείσες νομοθετικές πράξεις αφορούν την προσφεύγουσα· |
|
— |
να λάβει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 89 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, με το οποίο να ζητηθεί από το καθού να προσκομίσει όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να επιτρέψει την πρόσβαση στον φάκελο της υποθέσεως Oil Pension Fund Investment Company κατά Συμβουλίου (T-121/13, ECLI:EU:T:2015:645)· |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
|
1. |
Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το άρθρο 266 ΣΛΕΕ δεν επιτρέπει στο Συμβούλιο να εκδώσει νομικές πράξεις με περιεχόμενο ίδιο με αυτό των πράξεων οι οποίες ακυρώθηκαν με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Δεκεμβρίου 2012 (T-121/13, ECLI:EU:T:2015:645). |
|
2. |
Δεύτερος λόγος: Παραβίαση των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας, του δικαιώματός της για αποτελεσματική δικαστική προστασία και της υποχρεώσεως αιτιολογίας Η προσφεύγουσα προβάλλει επ’ αυτού ότι δεν της δόθηκε δικαίωμα ακροάσεως και ότι δεν μπόρεσε να αποκτήσει πρόσβαση στο φάκελό της. Η προσφεύγουσα αδυνατεί να κατανοήσει την αιτιολογία των επίμαχων νομικών πράξεων. Για τον λόγο αυτό, θεωρεί ότι παραβιάσθηκαν τα δικαιώματα άμυνάς της και το δικαίωμά της σε αποτελεσματική έννομη προστασία. Επιπλέον, παραβιάσθηκε το δικαίωμα ακροάσεώς της. Η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης ότι το Συμβούλιο δεν αξιολόγησε ορθώς τις περιστάσεις που την αφορούν Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι στερήθηκε του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με τις αρχές του κράτους δικαίου, δεδομένου ότι, στον βαθμό που αγνοούσε τις σε βάρος της αιτιάσεις και τα υποτιθέμενα αποδεικτικά στοιχεία του Συμβουλίου, δεν μπόρεσε ούτε να διατυπώσει συναφώς τις παρατηρήσεις της ούτε να προσκομίσει στη δίκη αποδεικτικά στοιχεία περί του αντιθέτου. |
|
3. |
Τρίτος λόγος: Πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως λόγω της εσφαλμένης ή της μη ασκήσεως διακριτικής ευχέρειας και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας Κατά την προσφεύγουσα, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως κατά την έκδοση των επίμαχων νομικών πράξεων. Το Συμβούλιο αξιολόγησε κατά τρόπο ανεπαρκή ή εσφαλμένο τα πραγματικά περιστατικά στα οποία βασίσθηκε η έκδοση των επίμαχων νομικών πράξεων. Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι οι λόγοι επιβολής περιοριστικών μέτρων στην προσφεύγουσα είναι ανακριβείς. Επιπλέον, οι επίμαχες νομικές πράξεις παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας. |
|
4. |
Τέταρτος λόγος: Παραβίαση των δικαιωμάτων που κατοχυρώνει ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Επί αυτού, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, με τις επίμαχες νομικές πράξεις, παραβιάσθηκαν τα θεμελιώδη δικαιώματα που κατοχυρώνει ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ο Χάρτης). Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι περιορίσθηκε η άσκηση της επιχειρηματικής ελευθερίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 16 του Χάρτη) καθώς και ότι παραβιάσθηκε το δικαιώματος χρήσεως και ελεύθερης διαθέσεως των νομίμως κτηθέντων αγαθών της (άρθρο 17 του Χάρτη). Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως (άρθρο 20 του Χάρτη) και της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων (άρθρο 21 του Χάρτη). |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/36 |
Προσφυγή της 11ης Φεβρουαρίου 2016 — Apax Partners κατά EUIPO — Apax Partners Midmarket (APAX)
(Υπόθεση T-58/16)
(2016/C 111/43)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Apax Partners LLP (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: D. Rose, J. Curry και J. Warner, Solicitors)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Apax Partners Midmarket (Παρίσι, Γαλλία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «APAX» — Υπ’ αριθ. 3 538 981 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 1441/2014-2
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της και να αναπέμψει την αίτηση καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος ενώπιον του EUIPO, ώστε αυτό να προβεί στις δέουσες ενέργειες, και |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO και τους διαδίκους στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδά της για την προσφυγή ενώπιον του τμήματος προσφυγών και την υπ’ αριθ. B 764 029 ανακοπή ενώπιον του τμήματος ανακοπών. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/37 |
Αναίρεση που άσκησε στις 13 Φεβρουαρίου 2016 ο Carlo De Nicola κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Δεκεμβρίου 2015, F-9/14, De Nicola κατά ΕΤΕπ
(Υπόθεση T-59/16 P)
(2016/C 111/44)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Ferabecoli, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
Να δεχθεί την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και, μεταρρυθμίζοντας εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αναιρέσει τα σημεία 2 και 3 του διατακτικού της, καθώς και τις σκέψεις 58 έως 63 της ιδίας της αποφάσεως· |
|
— |
κατά συνέπεια, να ακυρώσει ή να κρίνει μη εφαρμοστέες τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίσθηκαν για το έτος 2012· να υποχρεώσει την ΕΤΕπ σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο C. De Nicola, όπως είχε ζητηθεί με το εισαγωγικό δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής, ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον ετέρου τμήματος του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, με διαφορετική σύνθεση από εκείνη του τμήματος που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου επί των σημείων που θα αποτελέσουν αντικείμενο αναιρέσεως. |
|
— |
να καταδικάσει την αντίδικο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (μονομελές τμήμα), της 18ης Δεκεμβρίου 2015, De Nicola κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (F-9/14).
Οι λόγοι αναιρέσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι οι προβαλλόμενοι στο πλαίσιο της υποθέσεως T-55/16 P, De Nicola κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/37 |
Αναίρεση που άσκησε στις 13 Φεβρουαρίου 2016 ο Carlo De Nicola κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Δεκεμβρίου 2015, στην υπόθεση F-55/13, De Nicola κατά ΕΤΕπ
(Υπόθεση T-60/16 P)
(2016/C 111/45)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Ferabecoli, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
Να δεχθεί την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και, μεταρρυθμίζοντας εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αναιρέσει τα σημεία 2 και 3 του διατακτικού της, καθώς και τις σκέψεις 59 έως 64 της ιδίας της αποφάσεως· |
|
— |
κατά συνέπεια, να ακυρώσει ή να κρίνει μη εφαρμοστέες τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίσθηκαν για το έτος 2011· να υποχρεώσει την ΕΤΕπ σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο C. De Nicola, όπως είχε ζητηθεί με το εισαγωγικό δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής, ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον ετέρου τμήματος του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, με διαφορετική σύνθεση από εκείνη του τμήματος που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου επί των σημείων που θα αποτελέσουν αντικείμενο αναιρέσεως· |
|
— |
να καταδικάσει την αντίδικο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (μονομελές τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2015, De Nicola κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (F-55/13).
Οι λόγοι αναιρέσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι οι προβαλλόμενοι στο πλαίσιο της υποθέσεως T-55/16 P, De Nicola κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/38 |
Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2016 — Coca-Cola κατά EUIPO — Mitico (Master)
(Υπόθεση T-61/16)
(2016/C 111/46)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: The Coca-Cola Company (Ατλάντα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: S. Malynicz και S. Baran, Barristers· D. Stone και A. Dykes, Solicitors)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Modern Industrial & Trading Investment Co. Ltd (Mitico) (Δαμασκός, Συρία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Master» — Υπ’ αριθ. 9 091 612 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 1251/2015-4
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να κρίνει ότι το EUIPO και η αιτούσα το σήμα της Ένωσης φέρουν τα έξοδά τους και καταδικάζονται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα σε όλα τα στάδια της ανακοπής, περιλαμβανομένων των εξόδων της παρούσας δίκης. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
|
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009. |
|
— |
Παράβαση του άρθρου 65, παράγραφος 6, του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/39 |
Προσφυγή της 15ης Φεβρουαρίου 2016 — Wieromiejczyk κατά EUIPO (Tasty Puff)
(Υπόθεση T-64/16)
(2016/C 111/47)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Michał Wieromiejczyk (Pabianice, Πολωνία) (εκπρόσωπος: R. Rumpel, νομικός σύμβουλος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της ΕΕ που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Tasty Puff» — Υπ’ αριθ. 13 072 061 αίτηση καταχωρίσεως
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 3058/2014-5
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει βάσιμη την προσφυγή· |
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, υποχρεώνοντας το EUIPO να δεχτεί την αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 13 072 061 του σήματος «Tasty Puff»· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
|
— |
Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009· |
|
— |
Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/39 |
Προσφυγή της 15ης Φεβρουαρίου 2016 — fleur ami κατά ΓΕΕΑ — 8 Seasons Design (Λαμπτήρες)
(Υπόθεση T-67/16)
(2016/C 111/48)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: fleur ami GmbH (Willich, Γερμανία) (εκπρόσωπος: B. Potthoff, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: 8 Seasons Design GmbH (Eschweiler, Γερμανία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα «Λαμπτήρες» — Υπ’ αριθ. 2 252 213-0002 αίτηση καταχωρίσεως
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 2164/2014-3
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
επικουρικώς, να αποφασίσει τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζητήσεως· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/40 |
Προσφυγή της 15ης Φεβρουαρίου 2016 — Deichmann κατά EUIPO — Munich (Απεικόνιση σταυροειδούς σχήματος στο πλαϊνό μέρος αθλητικού υποδήματος)
(Υπόθεση T-68/16)
(2016/C 111/49)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Deichmann SE (Έσσεν, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Onken, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Munich, SL (Capellades, Ισπανία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της ΕΕ (Απεικόνιση σταυροειδούς σχήματος στο πλαϊνό μέρος αθλητικού υποδήματος) — Υπ’ αριθ. 2 923 852 σήμα της ΕΕ
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 2345/2014-4
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενοι λόγοι
|
— |
Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009· |
|
— |
Παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/41 |
Αναίρεση που άσκησε στις 17 Φεβρουαρίου 2016 ο Carlo De Nicola κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Δεκεμβρίου 2015, στην υπόθεση F-104/13, De Nicola κατά ΕΤΕπ
(Υπόθεση T-70/16 P)
(2016/C 111/50)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Ferabecoli, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
Να δεχθεί την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και, μεταρρυθμίζοντας εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού, καθώς και τις σκέψεις 13 έως 17, 57 έως 60 και 62 έως 68 της ιδίας της αποφάσεως· |
|
— |
κατά συνέπεια, να διαπιστώσει την ηθική παρενόχληση που υπέστη εκ μέρους της ΕΤΕπ ο C. De Nicola, να υποχρεώσει την ΕΤΕπ σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο αναιρεσείων ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον ετέρου τμήματος του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, με διαφορετική σύνθεση από εκείνη του τμήματος που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου επί των σημείων που θα αποτελέσουν αντικείμενο αναιρέσεως, αφού δεχθεί το προγενέστερο αίτημα περί διενέργειας ιατρικής πραγματογνωμοσύνης· |
|
— |
να καταδικάσει την αντίδικο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (μονομελές τμήμα), της 18ης Δεκεμβρίου 2015, De Nicola κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (F-104/13).
Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους.
|
1. |
Ο πρώτος λόγος αντλείται από τη συμβατική φύση της σχέσεως μεταξύ του αναιρεσείοντος και της ΕΤΕπ.
|
|
2. |
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το αίτημα να διαπιστωθεί η ύπαρξη ηθικής παρενοχλήσεως (mobbing).
|
|
3. |
Ο τρίτος λόγος αντλείται από το αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας που προκλήθηκε λόγω της ηθικής παρενοχλήσεως.
|
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/42 |
Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2016 — Experience Hendrix κατά ΓΕΕΑ — JH Licence (Jimi Hendrix)
(Υπόθεση T-357/14) (1)
(2016/C 111/51)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.
Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/43 |
Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 17ης Φεβρουαρίου 2016 — DE κατά EMA
(Υπόθεση F-58/14) (1)
((Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτος υπάλληλος - Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου - Άρθρο 8, πρώτο εδάφιο, του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού - Ουσιώδης μεταβολή της φύσεως των ασκουμένων από τον έκτακτο υπάλληλο καθηκόντων - Διακοπή της σταδιοδρομίας - Αναχαρακτηρισμός μιας συμβάσεως ορισμένου χρόνου ως συμβάσεως αορίστου χρόνου - Αποκλείεται))
(2016/C 111/52)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: DE (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Blot, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων EMA (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Marino, T. Jabłoński και N. Rampal Olmedo, καθώς και D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόροι, στη συνέχεια S. Marino, T. Jabłoński, F. Cooney και N. Rampal Olmedo, καθώς και D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόροι)
Αντικείμενο
Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος ως εκτάκτου υπαλλήλου και αποκαταστάσεως της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη.
Διατακτικό
Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:
|
1) |
Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή. |
|
2) |
Ο DE φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων. |
(1) ΕΕ C 292 της 1.9.2014, σ. 63.
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/43 |
Προσφυγή της 13ης Νοεμβρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση F-140/15)
(2016/C 111/53)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωπος: C. Cortese, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί μεταβολής του ύψους της συντάξεως επιζώντος που χορηγείται στην πρώτη προσφεύγουσα και των συντάξεων ορφανών που χορηγούνται στα τρία τέκνα της.
Αιτήματα
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την αριθ. 3 ειδοποίηση περί μεταβολής που εξέδωσε ο προϊστάμενος της διοικητικής μονάδας PMO.4 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία επισημαίνονταν τα νέα ποσά της συντάξεως επιζώντος που λαμβάνει η πρώτη προσφεύγουσα και των συντάξεων ορφανών που λαμβάνουν τα τρία τέκνα της και η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 6 Φεβρουαρίου 2015, όπως συμπληρώθηκε με την αιτιολογία της από 3 Αυγούστου 2015 αποφάσεως της ΑΔΑ περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως· |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/44 |
Προσφυγή-αγωγή της 26ης Νοεμβρίου 2015 — ZZ κατά ΕΤΕπ
(Υπόθεση F-145/15)
(2016/C 111/54)
Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: E. Nordh, δικηγόρος)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση της εκθέσεως αξιολογήσεως του προσφεύγοντος για το έτος 2014 και το αίτημα ικανοποιήσεως της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υπέστη.
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της καθής που αφορά τη βαθμολόγηση του προσφεύγοντος για την περίοδο 2014, περιλαμβανομένης της αποφάσεως σχετικά με την αύξηση της αμοιβής, την καταβολή επιδόματος και την προαγωγή στο πλαίσιο της βαθμολογήσεως αυτής, καθώς και την έκθεση αξιολογήσεως για την περίοδο 2014 που ακολούθησε, περιλαμβανομένου τόσο του τμήματος που αφορά την επίδοση του προσφεύγοντος το 2014 όσο και του τμήματος που αφορά τους στόχους που τέθηκαν στον προσφεύγοντα για το έτος 2015· |
|
— |
να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό ύψους 150 000 ευρώ πλέον τόκων προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη· |
|
— |
να καταδικάσει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/44 |
Προσφυγή της 28ης Δεκεμβρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ
(Υπόθεση F-153/15)
(2016/C 111/55)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωποι: N. de Montigny και J.-N. Louis, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Ακύρωση της αποφάσεως της ΕΥΕΔ που απεικονίζεται στα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών των προσφευγόντων, ως πρώτης εφαρμογής της μειώσεως από το 25 % στο 20 % της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως, κατ’ εφαρμογήν αποφάσεως του διοικητικού γενικού διευθυντή.
Αιτήματα
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να κρίνει ότι η από 23 Φεβρουαρίου 2015 απόφαση του διοικητικού γενικού διευθυντή της ΕΥΕΔ δεν έχει εφαρμογή στους προσφεύγοντες· |
|
— |
κατά συνέπεια, να ακυρώσει το εκκαθαριστικό σημείωμα των αποδοχών τους του Μαρτίου του 2015, καθώς και τα εκκαθαριστικά σημειώματα των αποδοχών τους των επόμενων μηνών, καθόσον εφαρμόζουν συντελεστή αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως 20 %· |
|
— |
να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/45 |
Προσφυγή της 6ης Ιανουαρίου 2016 — ZZ κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση F-1/16)
(2016/C 111/56)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να μη συμπεριληφθεί το όνομα του προσφεύγοντος στον πίνακα των υπαλλήλων που επελέγησαν να συμμετάσχουν στο επιμορφωτικό πρόγραμμα της περιόδου πιστοποιήσεως 2014.
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την από 27 Μαρτίου 2015 απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής να μη συμπεριλάβει το όνομα του προσφεύγοντος στον πίνακα των υπαλλήλων που επελέγησαν να συμμετάσχουν στο επιμορφωτικό πρόγραμμα της περιόδου πιστοποιήσεως 2014· |
|
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
|
29.3.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 111/45 |
Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Φεβρουαρίου 2016 — Sesma Merino κατά ΓΕΕΑ
(Υπόθεση F-125/13) (1)
(2016/C 111/57)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.
(1) EE C 129 της 28.4.2014, σ. 37.