ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundessozialgericht (Γερμανία) στις 3 Οκτωβρίου 2013 — Walter Larcher κατά Deutsche Rentenversicherung Bayern Süd

(Υπόθεση C-523/13)

2014/C 24/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundessozialgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων και αναιρεσείων: Walter Larcher

Καθού και αναιρεσίβλητος: Deutsche Rentenversicherung Bayern Süd

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης, την οποία κατοχυρώνει το άρθρο 39, παράγραφος 2, ΕΚ (νυν άρθρο 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ) και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 (1), η εθνική διάταξη δυνάμει της οποίας προϋπόθεση για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος κατόπιν εργασίας υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης ενόψει συνταξιοδότησης είναι η εργασία αυτή να έχει παρασχεθεί κατά τις διατάξεις του εν λόγω κράτους μέλους και όχι άλλου κράτους μέλους;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, ποιες απαιτήσεις επιβάλλει η αρχή της ίσης μεταχείρισης, την οποία κατοχυρώνει το άρθρο 39, παράγραφος 2, ΕΚ (νυν άρθρο 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ) και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71, προκειμένου η εργασία που έχει παρασχεθεί υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης ενόψει συνταξιοδότησης κατά τις διατάξεις του άλλου κράτους μέλους να εξομοιώνεται προς εργασία που πληροί την προϋπόθεση για την απόκτηση δικαιώματος σε γερμανική εθνική σύνταξη;

α)	Απαιτείται η συγκριτική εξέταση των προϋποθέσεων υπαγωγής στο καθεστώς μερικής απασχόλησης ενόψει συνταξιοδότησης;

β)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, αρκεί η μερική απασχόληση ενόψει συνταξιοδότησης να έχει το ίδιο βασικό περιεχόμενο και στα δύο κράτη μέλη, από άποψη λειτουργίας και δομής;

γ)	Ή μήπως πρέπει οι προϋποθέσεις της μερικής απασχόλησης ενόψει συνταξιοδότησης να είναι πανομοιότυπες και στα δύο κράτη μέλη;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 2 de Marchena (Ισπανία) στις 24 Οκτωβρίου 2013 — Caixabank S.A. κατά Francisco Javier Brenes Jiménez και Andrea Jiménez Jiménez

(Υπόθεση C-548/13)

2014/C 24/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 2 de Marchena

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Caixabank S.A.

Καθών: Francisco Javier Brenes Jiménez και Andrea Jiménez Jiménez

Προδικαστικά ερωτήματα

Σύμφωνα με την οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου (1), της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και ιδίως το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας, και προκειμένου να εξασφαλιστεί η προστασία καταναλωτών και χρηστών σύμφωνα με τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, οφείλει ο εθνικός δικαστής, όταν εκτιμά την ύπαρξη καταχρηστικής ρήτρας περί τόκων υπερημερίας σε ενυπόθηκα δάνεια, να κηρύσσει άκυρη τη ρήτρα και να αναγνωρίζει ότι δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα ή, αντιθέτως, οφείλει να αναθεωρεί τη ρήτρα περί τόκων, τάσσοντας στον επισπεύδοντα ή στον δανειστή προθεσμία για να υπολογίσουν εκ νέου τους τόκους;

Συνεπάγεται η δεύτερη μεταβατική διάταξη του νόμου 1/2013 της 14ης Μαΐου 2013 σαφή περιορισμό της προστασίας του συμφέροντος του καταναλωτή, κατά το μέτρο που επιβάλλει σιωπηρώς στο δικαστήριο την υποχρέωση να αναθεωρεί καταχρηστική ρήτρα περί τόκων υπερημερίας, υπολογίζοντας εκ νέου τους προβλεπόμενους από τη σύμβαση τόκους και διατηρώντας σε ισχύ έναν καταχρηστικό όρο, αντί να κηρύξει άκυρη τη ρήτρα και να κρίνει ότι δεν δεσμεύει τον καταναλωτή;

Είναι η δεύτερη μεταβατική διάταξη του νόμου 1/2013 της 14ης Μαΐου 2013 αντίθετη προς την οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και ιδίως προς το άρθρο 6, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας, κατά το μέτρο που, στην περίπτωση των συμβάσεων ενυπόθηκων δανείων οι οποίες συνήφθησαν πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 1/2013 της 14ης Μαΐου 2013, εμποδίζει την εφαρμογή των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας όσον αφορά την προστασία του καταναλωτή και παρακάμπτει την κύρωση της κηρύξεως ακυρότητας των καταχρηστικών ρητρών περί τόκων υπερημερίας και της αναγνωρίσεως ότι ο οφειλέτης δεν δεσμεύεται από αυτές;

(1) ΕΕ L 95, σ. 29.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bezirksregierung Arnsberg, Vergabekammer (Γερμανία) στις 22 Οκτωβρίου 2013 — Bundesdruckerei GmbH κατά Stadt Dortmund

(Υπόθεση C-549/13)

2014/C 24/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bezirksregierung Arnsberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Bundesdruckerei GmbH

Καθού: Stadt Dortmund

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνουν στα άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 96/71/ΕΚ (1) διάταξη του εθνικού δικαίου και/ή όρος αναθέτουσας αρχής για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως, βάσει των οποίων ο προσφέρων που επιδιώκει να του ανατεθεί το αντικείμενο δημόσιας συμβάσεως κατόπιν προκηρύξεως διαγωνισμού, 1) αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει στο προσωπικό το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση της συμβάσεως τον προβλεπόμενο σ’ αυτή τη διάταξη μισθό συλλογικής συμβάσεως ή κατώτατο μισθό και 2) οφείλει να επιβάλει παρόμοια υποχρέωση στον υπεργολάβο που έχει ή που προτίθεται να ορίσει, καθώς και να υποβάλει στην αναθέτουσα αρχή αντίστοιχη δήλωση αναλήψεως υποχρεώσεως του υπεργολάβου, όταν α) η εν λόγω διάταξη προβλέπει τέτοια υποχρέωση μόνο για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων, όχι όμως και για τη σύναψη ιδιωτικών συμβάσεων, και β) ο υπεργολάβος είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, ενώ οι εργαζόμενοί του απασχολούνται αποκλειστικώς στη χώρα του κατά την παροχή των υπηρεσιών οι οποίες αποτελούν το αντικείμενο της συμβάσεως;

(1) Οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (EE 1997, L 18, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/3

Σύνοψη αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 28 Οκτωβρίου 2013 — Litaksa UAB κατά BTA Insurance Company SE

(Υπόθεση C-556/13)

2014/C 24/06

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Litaksa UAB

Αναιρεσίβλητη: BTA Insurance Company SE

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 2 της οδηγίας 90/232/ΕΟΚ (1), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 4 της οδηγίας 2005/14/ΕΚ (2), την έννοια ότι τα μέρη ασφαλιστικής συμβάσεως δεν έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε συμφωνία για εδαφικό περιορισμό της ασφαλιστικής κάλυψης για τον ασφαλιζόμενο (να εφαρμόζουν διαφορετικό ασφάλιστρο αναλόγως του τόπου στον οποίο χρησιμοποιείται το όχημα — είτε στο συνολικό έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε μόνον στη Δημοκρατία της Λιθουανίας), αλλά, σε κάθε περίπτωση, χωρίς να περιορίζεται η ασφαλιστική κάλυψη των θυμάτων, δηλαδή να καθορίζουν τη χρήση του οχήματος εκτός της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, εντός άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως παράγοντα που αυξάνει τον ασφαλιστικό κίνδυνο, με συνέπεια να πρέπει να καταβάλλεται πρόσθετο ασφάλιστρο;

Πρέπει η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και των οχημάτων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και η γενική αρχή ισότητας (απαγορεύσεως των διακρίσεων) που ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ερμηνευθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να συνιστά παραβίασή τους η προμνησθείσα συμφωνία των μερών ασφαλιστικής συμβάσεως, στο πλαίσιο της οποίας ο ασφαλιστικός κίνδυνος συνδέεται με την εδαφική χρήση του οχήματος;

(1) Τρίτη οδηγία 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ L 129, σ. 33).

(2) Οδηγία 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/ΕΟΚ, 84/5/ΕΟΚ, 88/357/ΕΟΚ και 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων (EE L 149, σ. 14).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 30 Οκτωβρίου 2013 — Finanzamt Ulm κατά Ingeborg Wagner-Raith, ως κληρονόμου της Maria Schweier

(Υπόθεση C-560/13)

2014/C 24/07

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθής η προσφυγή και αναιρεσείουσα: Finanzamt Ulm

Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: Ingeborg Wagner-Raith, ως κληρονόμος της Maria Schweier

Παρεμβαίνον: Bundesministerium der Finanzen

Προδικαστικά ερωτήματα

Στην περίπτωση συμμετοχών σε επενδυτικά κεφάλαια τρίτων χωρών, μπορεί να θεωρηθεί ότι εθνική ρύθμιση (εν προκειμένω το άρθρο 18, παράγραφος 3, AuslInvestmG) κατά την οποία σε ημεδαπούς μεριδιούχους αλλοδαπού αμοιβαίου κεφαλαίου καταλογίζονται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, εκτός των μερισμάτων και πλασματικά εισοδήματα ίσα με 90 % επί της διαφοράς μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας καθορισθείσης τιμής εξαγοράς του μεριδίου εντός του ημερολογιακού έτους, και μάλιστα κατ’ ελάχιστο ποσό ίσο με το 10 % του ποσού της τελευταίας καθορισθείσης τιμής εξαγοράς (ή της χρηματιστηριακής ή αγοραίας τιμής), δεν αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων κατά το άρθρο 73 ΣΕΚ (από 1ης Μαΐου 1999 άρθρο 56 ΕΚ) (1) για τον λόγο ότι η εν λόγω ρύθμιση, η οποία ισχύει από 31 Δεκεμβρίου 1993 χωρίς να έχει υποστεί ουσιαστικές τροποποιήσεις, είναι σχετική με την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών κατά την έννοια της περί διατηρήσεως κεκτημένων δικαιωμάτων ρήτρας του άρθρου 73Γ, παράγραφος 1, ΣΕΚ (από 1ης Μαΐου 1999) άρθρο 57, παράγραφος 1, ΕΚ) (2);

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Συνιστά η συμμετοχή σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο με ανάλογα χαρακτηριστικά, το οποίο έχει την έδρα του σε τρίτη χώρα, άμεση επένδυση κατά την έννοια του άρθρου 73Γ, παράγραφος 1, ΣΕΚ (από 1ης Μαΐου 1999 άρθρο 57, παράγραφος 1, ΕΚ) ή μήπως η απάντηση στο ερώτημα αυτό εξαρτάται από το κατά πόσον η συμμετοχή παρέχει στον επενδυτή, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας της χώρας στην οποία έχει την έδρα του το αμοιβαίο κεφάλαιο ή για άλλους λόγους, τη δυνατότητα να συμμετέχει πραγματικά στη διαχείριση και τον έλεγχο του αμοιβαίου κεφαλαίου;

(1) Άρθρο 63 ΣΛΕΕ.

(2) Άρθρο 64, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 30 Οκτωβρίου 2013 — UPC DTH Sàrl κατά Προέδρου του Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság

(Υπόθεση C-563/13)

2014/C 24/08

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: UPC DTH Sàrl

Καθού: Πρόεδρος της Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας-πλαισίου, δηλαδή της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2009/140/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, την έννοια ότι μπορεί να χαρακτηριστεί ως υπηρεσία ηλεκτρονικών υπηρεσιών η υπηρεσία στο πλαίσιο της οποίας ο παρέχων την υπηρεσία αυτή διασφαλίζει, έναντι αντιπαροχής, την υπό όρους πρόσβαση σε ένα πακέτο προγραμμάτων το οποίο περιλαμβάνει υπηρεσίες ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών προγραμμάτων και αναμεταδίδεται δορυφορικώς;

2)	Έχει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μεταξύ των κρατών μελών εφαρμόζεται στην περιγραφείσα στο πρώτο ερώτημα υπηρεσία, καθόσον πρόκειται για υπηρεσία παρεχόμενη από το Λουξεμβούργο προς το έδαφος της Ουγγαρίας;

Έχει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι, στην περίπτωση της περιγραφείσας στο πρώτο ερώτημα υπηρεσίας, η χώρα προορισμού, στην οποία απευθύνεται η υπηρεσία, δικαιούται να περιορίζει την παροχή τέτοιου είδους υπηρεσιών επιβάλλοντας στον [παρέχοντα την] υπηρεσία να εγγραφεί υποχρεωτικώς στο κράτος μέλος και να εγκατασταθεί εκεί ως υποκατάστημα ή ανεξάρτητη νομική οντότητα και απαιτώντας την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας μόνον μέσω υποκαταστήματος ή ανεξάρτητης νομικής οντότητας;

Έχει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι οι διοικητικές διαδικασίες σχετικά με τις περιγραφείσες στο πρώτο ερώτημα υπηρεσίες, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους εντός του οποίου ασκεί δραστηριότητες ή είναι εγγεγραμμένη η παρέχουσα τις υπηρεσίες εταιρία, εμπίπτουν στη διοικητική αρμοδιότητα του κράτους μέλους που είναι κατά τόπον αρμόδιο λόγω του ότι η υπηρεσία παρέχεται στο κράτος αυτό;

Έχει το άρθρο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002 (οδηγίας-πλαισίου), την έννοια ότι η περιγραφείσα στο πρώτο ερώτημα υπηρεσία πρέπει να χαρακτηρισθεί ως υπηρεσία ηλεκτρονικών υπηρεσιών ή η εν λόγω υπηρεσία πρέπει να χαρακτηρισθεί ως υπηρεσία υπό όρους προσβάσεως, παρεχόμενη μέσω συστήματος υπό όρους προσβάσεως το οποίο καθορίζεται στο άρθρο 2, στοιχείο στ', της οδηγίας-πλαισίου;

6)	Υπό το πρίσμα των προεκτεθέντων, έχουν οι κρίσιμες για την υπόθεση διατάξεις την έννοια ότι ο παρέχων την περιγραφείσα στο πρώτο ερώτημα υπηρεσία πρέπει να χαρακτηρισθεί ως παρέχων υπηρεσία ηλεκτρονικών υπηρεσιών σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία;

(1) Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ JO L 108, p. 33).

(2) Οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους, και 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 337, σ. 37).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 6 Νοεμβρίου 2013 — Karoline Gruber

(Υπόθεση C-570/13)

2014/C 24/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Karoline Gruber

Καθού: Unabhängiger Verwaltungssenat für Kärnten

Παρεμβαίνουσα: EMA Beratungs- und Handels GmbH

Έτερος διάδικος: Bundesminister für Wirtschaft, Familie und Jugend

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης, και στην οδηγία 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (οδηγία 2011/92) (1), ιδίως δε στο άρθρο 11 αυτής, η εθνική νομική ρύθμιση βάσει της οποίας απόφαση που διαπιστώνει ότι δεν απαιτείται εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για ένα συγκεκριμένο έργο αναπτύσσει δεσμευτική ισχύ και έναντι όσων περιοίκων δεν είχαν την ιδιότητα των μετεχόντων στην προηγηθείσα διαδικασία και δύναται να αντιταχθεί στους εν λόγω περιοίκους στο πλαίσιο της μετέπειτα διαδικασίας αδειοδοτήσεως, ακόμη και όταν οι περίοικοι αυτοί έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν τις ενστάσεις τους κατά του σχεδιαζόμενου έργου (οι οποίες στην υπό κρίση υπόθεση έγκεινται στο ότι λόγω των επιπτώσεων του έργου τίθεται σε κίνδυνο η ζωή, η υγεία ή η περιουσία τους ή/και στη δυσανάλογη ενόχληση λόγω δυσοσμίας, θορύβων, καπνού, σκόνης, δονήσεων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2)	Επιβάλλεται από το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως από την απευθείας εφαρμογή της οδηγίας 2011/92, η μη αναγνώριση δεσμευτικής ισχύος κατά τα εκτιθέμενα στο πρώτο ερώτημα;

(1) ΕΕ 2012, L 26, σ. 1.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 7 Νοεμβρίου 2013 — Annegret Weitkämper-Krug κατά NRW Bank, Anstalt des öffentlichen Rechts

(Υπόθεση C-571/13)

2014/C 24/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εναγομένη και αναιρεσείουσα: Annegret Weitkämper-Krug

Ενάγουσα και αναιρεσίβλητη: NRW Bank, Anstalt des öffentlichen Rechts

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 27, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (1) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι κάθε δικαστήριο εκτός εκείνου που επελήφθη πρώτο, ακόμη και αν έχει αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρο 22 του κανονισμού 44/2001, πρέπει να αναστέλλει τη διαδικασία του μέχρις ότου διευκρινισθεί κατά τρόπο οριστικό η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου το οποίο επελήφθη πρώτο χωρίς να έχει αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρο 22 του κανονισμού 44/2001;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ L 12, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Bruxelles (Βέλγιο) στις 8 Νοεμβρίου 2013 — Hewlett-Packard Belgium SPRL κατά Reprobel SCRL

(Υπόθεση C-572/13)

2014/C 24/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα (εφεσίβλητη επί αντεφέσεως): Hewlett-Packard Belgium SPRL

Εφεσίβλητη (εκκαλούσα επί αντεφέσεως): Reprobel SCRL

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει ο όρος «δίκαιη αποζημίωση» που χρησιμοποιείται στο άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', και στο άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ (1) να ερμηνεύεται κατά τρόπο διαφορετικό ανάλογα με το εάν η αναπαραγωγή σε χαρτί ή ανάλογο υλικό φορέα, με τη χρήση οποιουδήποτε είδους φωτογραφικής τεχνικής ή με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο που επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα, πραγματοποιείται από οποιονδήποτε χρήστη ή από φυσικό πρόσωπο για ιδιωτική χρήση και για σκοπούς που δεν είναι άμεσα ή έμμεσα εμπορικοί; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ποια είναι τα κριτήρια επί των οποίων πρέπει να στηρίζεται αυτή η διαφορετική ερμηνεία;

Πρέπει τα άρθρα 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', και 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29 να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι παρέχουν τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να καθορίζουν τη δίκαιη αποζημίωση για τους δικαιούχους υπό τη μορφή:

κατ’ αποκοπήν αμοιβής καταβαλλομένης από τον κατασκευαστή, τον εισαγωγέα ή τον ενδοκοινοτικό αποκτώντα συσκευών οι οποίες παρέχουν τη δυνατότητα της αντιγραφής προστατευόμενων έργων, κατά τη θέση τους σε κυκλοφορία στο εθνικό έδαφος, το ύψος της οποίας υπολογίζεται αποκλειστικά ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία το αντιγραφικό μηχάνημα μπορεί να πραγματοποιήσει έναν ορισμένο αριθμό αντιγράφων ανά λεπτό, άνευ ουδεμίας άλλης σχέσεως με τη ζημία που ενδεχομένως έχουν υποστεί οι δικαιούχοι, και,

αναλογικής αμοιβής, καθοριζομένης αποκλειστικά από μια ενιαία τιμή πολλαπλασιαζόμενη με τον αριθμό των πραγματοποιηθέντων αντιγράφων, η οποία ποικίλλει ανάλογα με το εάν ο οφειλέτης συνεργάστηκε ή όχι για την είσπραξη της αμοιβής αυτής, η οποία βαρύνει τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που κάνουν αντίγραφα έργων ή, ενδεχομένως, απαλλασσομένων των προσώπων αυτών, τα πρόσωπα που θέτουν στη διάθεση άλλων, έναντι αμοιβής ή δωρεάν, συσκευή αναπαραγωγής;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα αυτό, ποια είναι τα δόκιμα και συνεκτικά κριτήρια τα οποία μπορούν να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη προκειμένου, συμφώνως προς το δίκαιο της Ένωσης, η αποζημίωση να μπορεί να θεωρηθεί ως δίκαιη και να επιτυγχάνεται η δέουσα ισορροπία μεταξύ των εμπλεκόμενων προσώπων;

Πρέπει τα άρθρα 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', και 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29 να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι επιτρέπουν στα κράτη μέλη να χορηγούν το ήμισυ της δίκαιης αποζημιώσεως, η οποία ανήκει στους δικαιούχους, στους εκδότες των έργων των δημιουργών, χωρίς να υπέχουν οι εκδότες οποιαδήποτε υποχρέωση να αποδώσουν, έστω και εμμέσως, στους δημιουργούς ένα μέρος της αποζημιώσεως της οποίας αυτοί στερούνται;

Πρέπει τα άρθρα 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', και 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29 να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι παρέχουν στα κράτη μέλη την εξουσία να θεσπίσουν ένα σύστημα που δεν εισάγει διαφοροποιήσεις κατά την είσπραξη της δικαίας αποζημιώσεως που οφείλεται στους δικαιούχους, υπό τη μορφή ενός κατ’ αποκοπήν ποσού ή ενός ποσού ανά παραγόμενο αντίγραφο, το οποίο καλύπτει εμμέσως πλην σαφώς και κατά ένα μέρος, την αντιγραφή παρτιτούρων μουσικής και απομιμητικών αναπαραγωγών;

(1) Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167, σ. 10).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/7

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-576/13)

2014/C 24/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Nicolae και S. Pardo Quintillán)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει, σύμφωνα με το άρθρο 258, πρώτη παράγραφος, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, υποχρεώνοντας τις φορτοεκφορτωτικές εταιρίες, οι οποίες ασκούν τις δραστηριότητές τους στους ισπανικούς λιμένες γενικού ενδιαφέροντος, να μετέχουν σε ανώνυμη εταιρία διαχειρίσεως των λιμενεργατών (SAGEP) και, εν πάση περιπτώσει, μη επιτρέποντάς τους να προσφεύγουν στην αγορά για την πρόσληψη του προσωπικού τους, είτε μόνιμου είτε προσωρινού, εκτός εάν οι προτεινόμενοι από τη SAGEP λιμενεργάτες είναι ακατάλληλοι ή ανεπαρκείς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Βασιλείου της Ισπανίας έχει ως αντικείμενο το καθεστώς που θεσπίστηκε με τον Ley de Puertos del Estado y de la Marina Mercante [νόμο περί των κρατικών λιμένων και του εμπορικού ναυτικού] όσον αφορά τις φορτοεκφορτωτικές εταιρίες και, ειδικότερα, τη διαχείριση των λιμενεργατών για την παροχή λιμενικών υπηρεσιών φορτοεκφορτώσεως των εμπορευμάτων.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το εν λόγω καθεστώς, το οποίο επιβάλλει γενικώς στις φορτοεκφορτωτικές εταιρίες, οι οποίες ασκούν τις δραστηριότητές τους στους ισπανικούς λιμένες γενικού ενδιαφέροντος, να μετέχουν σε ανώνυμη εταιρία διαχειρίσεως των λιμενεργατών (SAGEP) και, εν πάση περιπτώσει, το οποίο δεν τους επιτρέπει να προσφεύγουν στην αγορά για την πρόσληψη του προσωπικού τους, είτε μόνιμου είτε προσωρινού, εκτός εάν οι προτεινόμενοι από τη SAGEP λιμενεργάτες είναι ακατάλληλοι ή ανεπαρκείς, προσκρούει στις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει το Βασίλειο της Ισπανίας από το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί της κυκλοφορίας εγκαταστάσεως.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/7

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Landgericht Kiel (Γερμανία) στις 15 Νοεμβρίου 2013 — Hans-Jürgen Kickler κ.λπ. κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-578/13)

2014/C 24/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Kiel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Hans-Jürgen Kickler, Walter Wöhlk, Zahnärztekammer Schleswig-Holstein Versorgungswerk

Εναγόμενη: Ελληνική Δημοκρατία

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και] του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (1), την έννοια ότι η αγωγή με την οποία ο ενάγων, κάτοχος κρατικών ομολόγων της εναγόμενης, εγείρει χρηματικές αξιώσεις κατά της εναγόμενης ζητώντας την εκπλήρωση της σύμβασης και την καταβολή αποζημίωσης, πρέπει να χαρακτηριστεί ως «αστική ή εμπορική υπόθεση» κατά το άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού αυτού, αν ο ενάγων δεν αποδέχτηκε την πρόσκληση ανταλλαγής που απηύθυνε η εναγόμενη στα τέλη Φεβρουαρίου του 2012, κάνοντας χρήση της δυνατότητας που παρέσχε ο ελληνικός νόμος 4050/2012 (ο «ελληνικός νόμος για τους ομολογιούχους»);

Σε περίπτωση αγωγής στηριζόμενης κατά βάση στον ανίσχυρο χαρακτήρα ή την ακυρότητα του εν λόγω ελληνικού νόμου, πρόκειται περί ευθύνης του κράτους για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας, υπό την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του προαναφερθέντος στο πρώτο ερώτημα κανονισμού;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων) και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ L 324, σ. 79).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 15ης Νοεμβρίου 2013 — P κατά Commissie Sociale Zekerheid Breda και S κατά College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Amstelveen

(Υπόθεση C-579/13)

2014/C 24/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στις υποθέσεις της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: P

Εφεσίβλητη: Commissie Sociale Zekerheid Breda

και

Εφεσείουσα: S

Εφεσίβλητο: College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Amstelveen

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν ο σκοπός και το πνεύμα της οδηγίας 2003/109/ΕΚ (1), ή το άρθρο της 5, παράγραφος 2, και/ή το άρθρο της 11, παράγραφος 1, την έννοια ότι η βάσει εθνικής νομοθεσίας υποχρέωση κοινωνικοπολιτικής ενσωματώσεως, για τη μη τήρηση της οποίας προβλέπονται κυρώσεις μέσω ενός συστήματος προστίμων, η οποία επιβάλλεται σε υπηκόους τρίτων χωρών έχοντες το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, δεν συνάδει με τον σκοπό και το πνεύμα ή με τα εν λόγω άρθρα της οδηγίας;

2)	Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το αν η υποχρέωση κοινωνικοπολιτικής ενσωματώσεως επιβλήθηκε πριν από την απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος;

(1) Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ 2004, L 16, σ. 44).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/8

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Νοεμβρίου 2013 η Intra-Presse κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-448/11, Golden Balls Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-581/13 P)

2014/C 24/15

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Intra-Presse (εκπρόσωποι: P. Péters, advocaat, T. de Haan, avocat, M. Laborde, avocate)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Golden Balls Ltd

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-448/11,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφανθεί αυτό επί της προσφυγής που άσκησε η Intra-Presse βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (1),

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού για το κοινοτικό σήμα κατά τον προσδιορισμό του ενδιαφερόμενου κοινού, κατά την εκτίμηση του βαθμού εννοιολογικής ομοιότητας μεταξύ των σημάτων καθόσον προσέθεσε μια προϋπόθεση «διανοητικής διαδικασίας μετάφρασης», «έναρξης με μετάφραση» ή «προηγούμενης μετάφρασης», και επειδή δεν έλαβε υπόψη τη φήμη του προγενέστερου σήματος για τις υπηρεσίες της κλάσεως 41. Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 8, παράγραφος 5, του Κανονισμού για το κοινοτικό σήμα επειδή δεν προέβη σε συνολική εκτίμηση και παρέλειψε να εξετάσει τη σημασία της φήμης του προγενέστερου σήματος της αναιρεσείουσας και την ύπαρξη ενός πιθανού δεσμού.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/9

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Νοεμβρίου 2013 η Intra-Presse κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-437/11, Golden Balls Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-582/13 P)

2014/C 24/16

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Intra-Presse (εκπρόσωποι: P. Péters, advocaat, T. de Haan, avocat, M. Laborde, avocate)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-437/11,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφανθεί αυτό επί της προσφυγής που άσκησε η Intra-Presse βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (1),

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/9

Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Νοεμβρίου 2013 οι Deutsche Bahn AG κ.λπ. κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-289/11, T-290/11 και T-521/11, Deutsche Bahn AG κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-583/13 P)

2014/C 24/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Deutsche Bahn AG, DB Mobility Logistics AG, DB Energie GmbH, DB Netz AG, DB Schenker Rail GmbH, DB Schenker Rail Deutschland AG, Deutsche Umschlaggesellschaft Schiene-Straße mbH (DUSS) (εκπρόσωποι: W. Deselaers, E. Venot, J. Brückner, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βασίλειο της Ισπανίας, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να εξαφανίσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-289/11, T-290/11 και T-521/11,

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις της Επιτροπής C(2011) 1774, της 14ης Μαρτίου 2011, C(2011) 2365, της 30ής Μαρτίου 2011, και C(2011) 5230, της 14ης Ιουλίου 2011, με τις οποίες διατάχθηκε η διενέργεια ελέγχων σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, στην Deutsche Bahn AG και σε όλες τις θυγατρικές της (υποθέσεις COMP/39.678 και COMP/39.731),

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους αναίρεσης:

Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το θεμελιώδες δικαίωμα για το απαραβίαστο της κατοικίας, καθώς και τη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Λόγω ακριβώς της ιδιαίτερα σοβαρής επέμβασης στο θεμελιώδες αυτό δικαίωμα και του κινδύνου ανεπανόρθωτης ζημίας, η διενέργεια, χωρίς προηγούμενη δικαστική άδεια, εκ των υστέρων ελέγχων από την Επιτροπή, η οποία λειτουργεί επίσης ως εξεταστική αρχή και έχει συναφώς ευρείες αρμοδιότητες, αποτελεί δυσανάλογο μέτρο.

Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το θεμελιώδες δικαίωμα για αποτελεσματική δικαστική προστασία. Ο εκ των υστέρων και μόνο διενεργούμενος δικαστικός έλεγχος δεν παρέχει, στην περίπτωση των εξακριβωτικών ελέγχων της Επιτροπής, αποτελεσματική δικαστική προστασία.

Τρίτος λόγος: Κακώς το Γενικό Δικαστήριο εκτίμησε ως τυχαία ευρήματα τα έγγραφα σχετικά με τις υποτιθέμενες παραβάσεις, τα οποία συνελέγησαν κατά τη διενέργεια του ελέγχου πέραν του αντικειμένου της έρευνας, μολονότι απαγορευόταν η αξιολόγηση των εγγράφων αυτών. Οι υπάλληλοι της Επιτροπής είχαν ενημερωθεί ήδη πριν από την έναρξη του ελέγχου αυτού για την ύπαρξη υποψιών σχετικά με ένα ζήτημα που δεν περιλαμβανόταν στο αντικείμενο της έρευνας. Με τον τρόπο αυτό η Επιτροπή προκάλεσε τεχνητά την «τύχη» και διεύρυνε ανεπίτρεπτα την εξαίρεση την οποία διατύπωσε το Δικαστήριο (1) σχετικά με τις τυχαίες ή παρεμπίπτουσες διαπιστώσεις και η οποία πρέπει να ερμηνεύεται στενά.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη, κατά τις αναιρεσείουσες πάντα, τους κανόνες για το βάρος απόδειξης. Είναι προφανές ή τουλάχιστον δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ότι ορισμένα έγγραφα «ανευρέθηκαν τυχαία» αποκλειστικά και μόνο λόγω της προηγούμενης παράνομης ενημέρωσης των υπαλλήλων της Επιτροπής, δηλαδή σχετικά με ένα ζήτημα που δεν περιλαμβανόταν στο αντικείμενο της έρευνας. Δεδομένου ότι οι αναιρεσείουσες δεν έχουν καμία δυνατότητα να αποδείξουν την αιτιώδη αυτή συνάφεια και δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνες για το γεγονός αυτό, ήταν επιβεβλημένη η αντιστροφή του βάρους απόδειξης, οπότε η Επιτροπή είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι τα έγγραφα αυτά αποτελούσαν πράγματι τυχαία ευρήματα.

(1) Απόφαση του Δικαστηρίου της 17ης Οκτωβρίου 1989, 85/87, Dow Benelux κατά Επιτροπής (Συλλογή 1989, σ. 3137).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/10

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Νοεμβρίου 2013 η Telefónica S.A. κατά της διάταξης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-430/11, Telefónica κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-588/13 P)

2014/C 24/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Telefónica S.A. (εκπρόσωποι: J. Ruiz Calzado, M. Núñez Müller και J. Domínguez Pérez, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη,

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή ακύρωσης που είχε ασκηθεί στην υπόθεση T-430/11 και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την κρίνει επί της ουσίας,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων των διαδικασιών ως προς το παραδεκτό σε αμφότερους βαθμούς δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η ερμηνεία που προσέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στο άρθρο 263 ΣΛΕΕ, τέταρτο εδάφιο, είναι νομικά εσφαλμένη, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχτηκε ότι οι αποφάσεις στον τομέα των ρυθμίσεων για τις κρατικές ενισχύσεις, όπως είναι η προσβαλλόμενη εν προκειμένω απόφαση, απαιτούν «εκτελεστικά μέτρα», κατά την έννοια της νέας διάταξης της Συνθήκης.

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης, καθόσον ερμήνευσε τη νομολογία τη σχετική με την έννοια του πραγματικού αποδέκτη της ενίσχυσης ενόψει της εξέτασης του παραδεκτού προσφυγών κατά αποφάσεων με τις οποίες ένα καθεστώς ενισχύσεων κρίνεται παράνομο και ασύμβατο. Ειδικότερα:

—	Το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία της νομολογίας σχετικά με τον πραγματικό αποδέκτη και διαστρέβλωσε τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον εφάρμοσε τη νομολογία αυτή στις πράξεις που πραγματοποίησε η αναιρεσείουσα μετά από τις 21 Δεκεμβρίου 2007.

—	Το Γενικό Δικαστήριο, όσον αφορά τις προγενέστερες της 21ης Δεκεμβρίου 2007 πράξεις, προέβη επίσης σε νομικά εσφαλμένη ερμηνεία της έννοιας που έχει προσδοθεί νομολογιακά στον πραγματικό αποδέκτη.

Η διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου είναι νομικά εσφαλμένη και προσβάλλει το δικαίωμα για αποτελεσματική ένδικη προστασία. Με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη γίνεται δεκτή μια τελείως θεωρητική έννοια του δικαιώματος αυτού, πράγμα που εμποδίζει την πρόσβαση της αναιρεσείουσας στην προδικαστική διαδικασία στην οποία θα μπορούσε να τεθεί ζήτημα κύρους της προσβαλλόμενης απόφασης της Επιτροπής υπό τις προσήκουσες συνθήκες και χωρίς να προσβάλλεται το δίκαιο.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 20 Νοεμβρίου 2013 — Idexx Laboratoires Italia srl κατά Agenzia delle Entrate

(Υπόθεση C-590/13)

2014/C 24/19

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Idexx Laboratoires Italia srl

Αναιρεσίβλητη: Agenzia delle Entrate

Προδικαστικά ερωτήματα

Οι αρχές που διακήρυξε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απόφαση της 8ης Μαΐου 2008, C-95/07 και C-96/07, και σύμφωνα με τις οποίες τα άρθρα 18, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και 22 της έκτης οδηγίας 77/388 (1), όπως τροποποιήθηκαν με την οδηγία 91/680/ΕΟΚ (2) περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, απαγορεύουν την εφαρμογή μιας πρακτικής για τη διόρθωση των δηλώσεων και τη βεβαίωση του φόρου προστιθεμένης αξίας ως κύρωση για τη μη τήρηση, αφενός, των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διατυπώσεις τις οποίες επιβάλλει η εθνική νομοθεσία κατ’ εφαρμογή του εν λόγω άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και, αφετέρου, των υποχρεώσεων τηρήσεως λογιστικών βιβλίων και υποβολής δηλώσεων που απορρέουν, αντιστοίχως, από το εν λόγω άρθρο 22, παράγραφοι 2 και 4, χωρίς να παρέχεται δικαίωμα προς έκπτωση σε περίπτωση εφαρμογής του συστήματος αντιστροφής της επιβαρύνσεως, έχουν μήπως εφαρμογή ακόμη και στην περίπτωση ολοσχερούς μη συμμορφώσεως προς τις υποχρεώσεις τις οποίες επιβάλλει στον φορολογούμενο η εν λόγω νομοθεσία, όταν δεν υπάρχει εντούτοις καμία αμφιβολία όσον αφορά τη θέση του υποκειμένου που υποχρεούται να καταβάλει τον φόρο και το δικαίωμά του προς έκπτωση;

Οι εκφράσεις «ουσιαστικές προϋποθέσεις», «obblighi sostanziali», «substantive requirements» και «exigences de fond», τις οποίες χρησιμοποιεί το Δικαστήριο στις διάφορες γλωσσικές αποδόσεις της αποφάσεως της 8ης Μαΐου 2008, C-95/07 και C-96/07, σχετικά με τις περιπτώσεις της λεγόμενης αντιστροφής της επιβαρύνσεως, η οποία προβλέπεται στον τομέα του ΦΠΑ, αναφέρονται μήπως στην ανάγκη καταβολής του ΦΠΑ, στην αναδοχή χρεωστικού φόρου ή στην πλήρωση των ουσιαστικών προϋποθέσεων που δικαιολογούν την επιβολή φόρου στον φορολογούμενο και διέπουν το δικαίωμα προς έκπτωση, σκοπός του οποίου είναι η εγγύηση της ευρωπαϊκής εμπνεύσεως αρχής της ουδετερότητας του φόρου, υπό την έννοια του συμφυούς χαρακτήρα της επιβολής του φόρου και της δυνατότητας ολοσχερούς εκπτώσεως;

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).

(2) Οδηγία 91/680/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1991, για τη συμπλήρωση του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας και την τροποποίηση, ενόψει της κατάργησης των φορολογικών συνόρων, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (ΕΕ L 376, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/11

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-591/13)

2014/C 24/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: W. Mölls και W. Roels)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει παραβεί τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 31 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (1), καθόσον έχει θεσπίσει και διατηρεί σε ισχύ διατάξεις που προβλέπουν ότι η επιβολή του φόρου στα αφανή αποθεματικά που προέρχονται από την πώληση ορισμένων επενδυτικών αγαθών μετατίθεται χρονικά μέχρι την πώληση των νέων επενδυτικών αγαθών που αποκτώνται ή παράγονται στη συνέχεια και στα οποία «μεταφέρεται» ο φόρος αυτός, όταν τα εν λόγω αγαθά ανήκουν στα πάγια στοιχεία του ενεργητικού μιας ημεδαπής επιχειρηματικής εγκατάστασης του υποκειμένου στον φόρο προσώπου, ενώ δεν επιτρέπεται η χρονική αυτή μετάθεση στην περίπτωση που τα ίδια αυτά αγαθά ανήκουν στα πάγια στοιχεία του ενεργητικού μιας επιχειρηματικής εγκατάστασης του υποχρέου η οποία βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος ή σε άλλο κράτος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,

—	να καταδικάσει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά τη γερμανική νομοθεσία, σε περίπτωση εκποίησης ορισμένων επενδυτικών αγαθών μιας επιχειρηματικής εγκατάστασης, η προκύπτουσα υπεραξία δεν φορολογείται αμέσως, αν στη συνέχεια το υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο αποκτήσει ή παραγάγει ορισμένα επενδυτικά αγαθά εντός ορισμένης προθεσμίας. Στην περίπτωση αυτή η φορολόγηση της εν λόγω υπεραξίας από την εκποίηση των αρχικών αγαθών μετατίθεται χρονικά, με τη «μεταφορά» των αναλογούντων αφανών αποθεματικών, μέχρι την εκποίηση των νέων επενδυτικών αγαθών που έχουν αποκτηθεί ή παραχθεί. Η χρονική αυτή μετάθεση ισχύει όμως μόνο στην περίπτωση που τα εν λόγω νέα αγαθά ανήκουν στα πάγια στοιχεία του ενεργητικού μιας ημεδαπής επιχειρηματικής εγκατάστασης, όχι όμως στην περίπτωση που η οικεία επιχειρηματική εγκατάσταση βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος ή σε άλλο κράτος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Κατά την Επιτροπή, η νομοθεσία αυτή παραβιάζει την ελευθερία εγκατάστασης.

(1) Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992 (ΕΕ 1994 L 1, σ. 3).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Suceava (Ρουμανία) στις 22 Νοεμβρίου 2013 — Casa Județeană de Pensii Botoșani κατά Polixeni Guletsou

(Υπόθεση C-598/13)

2014/C 24/21

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Suceava

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Casa Județeană de Pensii Botoșani

Καθής: Polixeni Guletsou

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 (1) την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής τους μια διμερής συμφωνία μεταξύ δύο κρατών μελών, η οποία συνήφθη πριν από την έναρξη ισχύος του κανονισμού και με την οποία αυτά τα κράτη μέλη συνομολόγησαν ότι η υποχρέωση που αφορά παροχές κοινωνικής ασφαλίσεως του ενός κράτους έναντι των πολιτών του άλλου κράτους, οι οποίοι είχαν την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα στο έδαφος του πρώτου κράτους και επαναπατρίσθηκαν στο έδαφος του δεύτερου κράτους, παύει να υφίσταται με αντάλλαγμα την πληρωμή από το πρώτο κράτος ενός εφάπαξ ποσού για την καταβολή των συντάξεων και την κάλυψη της περιόδου κατά την οποία είχαν αυτοί καταβάλει εισφορές κοινωνικής ασφαλίσεως στο πρώτο κράτος;

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 22 Νοεμβρίου 2013 — Vereniging Somalische Vereniging Amsterdam en Omgeving (Somvao) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Υπόθεση C-599/13)

2014/C 24/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Vereniging Somalische Vereniging Amsterdam en Omgeving (Somvao)

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Προδικαστικά ερωτήματα

Παρέχει το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 (1) του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ή το άρθρο 53β, παράγραφος 2, εισαγωγική φράση και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 (2) του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 1995/2006 (3) του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2006, νομική βάση για τη μείωση και την ανάκτηση επιδοτήσεως προερχόμενης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες, την οποία οι εθνικές αρχές έχουν ήδη καθορίσει υπέρ του λήπτη της επιδοτήσεως;

Αποτελεί το άρθρο 25, παράγραφος 2, της αποφάσεως 2004/904/ΕΚ (4) του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2004, για τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες για την περίοδο 2005-2010, νομική βάση για τη μείωση και την ανάκτηση επιδοτήσεως προερχόμενης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες, την οποία οι εθνικές αρχές έχουν ήδη καθορίσει υπέρ του λήπτη της επιδοτήσεως, χωρίς να είναι αναγκαίο να παρέχεται προς τούτο εξουσία κατά το εθνικό δίκαιο;

(1) ΕΕ L 312, σ. 1.

(2) ΕΕ L 248, σ. 1.

(3) ΕΕ L 390, σ. 1.

(4) ΕΕ L 381, σ. 52.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/12

Αναίρεση που άσκησαν στις 22 Νοεμβρίου 2013 οι Galp Energia España, SA, Petróleos de Portugal (Petrogal), SA, Galp Energia, SGPS, SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-462/07, Galp Energia España, SA, Petróleos de Portugal (Petrogal), SA, Galp Energia, SGPS, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-603/13 P)

2014/C 24/23

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Galp Energia España, SA, Petróleos de Portugal (Petrogal), SA, Galp Energia, SGPS, SA (εκπρόσωπος: M. Slotboom, advocaat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, σύμφωνα με τους λόγους που προβάλλονται με την υπό κρίση αναίρεση και/ή να ακυρώσει τα άρθρα 1, 2 και 3 της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής, καθόσον αφορά τις αναιρεσείουσες, και/ή να ακυρώσει το άρθρο 2 της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής στο μέτρο που επέβαλε πρόστιμο στις αναιρεσείουσες ή να μειώσει το πρόστιμο που επεβλήθη στις αναιρεσείουσες με το άρθρο 2 της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής,

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για την έκδοση αποφάσεως επί της ουσίας, βάσει των ενδείξεων που θα παράσχει το Δικαστήριο·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους:

Το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ, παραμόρφωσε το περιεχόμενο αποδεικτικών στοιχείων, παρέβη δικονομικούς κανόνες σχετικά με την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων και παραβίασε τη γενική αρχή του τεκμηρίου αθωότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αποφαινόμενο ότι δεν μπορεί να κριθεί ότι η Επιτροπή παρανόμως διαπίστωσε τη συμμετοχή των αναιρεσειουσών σε συντονισμό τιμών «μέχρι το 2002». Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την κρίση αυτή.

Το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ, παραμόρφωσε το περιεχόμενο αποδεικτικών στοιχείων και παραβίασε δικονομικούς κανόνες σχετικά με την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένης της παραβιάσεως της αρχής «ne ultra petita», της προσβολής του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη και του δικαιώματος άμυνας (του δικαιώματος ακροάσεως), καθόσον έκρινε ότι οι αναιρεσείουσες μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνες για το σύστημα παρακολουθήσεως και τον μηχανισμό αντισταθμίσεως και ότι κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος τροποποιήσεως του αρχικού ποσού του προστίμου.

Το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα των αναιρεσειουσών να δικαστεί η υπόθεσή τους εντός ευλόγου χρόνου.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/13

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2013 η Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-386/10, Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-604/13 P)

2014/C 24/24

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: H. Janssen και T. Kapp, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει καθ’ ολοκληρίαν την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τέταρτο τμήμα) της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-386/10 και να ακυρώσει την απόφαση της αναιρεσίβλητης C(2010) 4185 τελικό της 23ης Ιουνίου 2010 στην υπόθεση COMP/39.092 — Εγκαταστάσεις λουτρών, σε ό, τι αφορά την αναιρεσείουσα·

—	επικουρικώς, να μειώσει προσηκόντως το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα με την προσβληθείσα απόφαση·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα στηρίζει την αίτησή της αναιρέσεως στους ακόλουθους λόγους:

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη πρώτον το άρθρο 23, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003 (1), την αρχή της σαφούς νομοθετικής προβλέψεως των ποινών, την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως καθώς και την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον ερμήνευσε το άρθρο 23, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1/2003 ως απλό ανώτατο όριο προσαρμογής και κατά συνέπεια δεν δέχθηκε ότι ο πραγματοποιηθείς από την Επιτροπή καθορισμός του ύψους του προστίμου είχε παράνομο χαρακτήρα, επιπλέον δε απεκδύθηκε της εξουσίας να προβεί σε θεμιτή μείωση του ύψους του προστίμου.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003, καθόσον δεν έλαβε υπόψη του τον παράνομο χαρακτήρα των κατευθυντηρίων γραμμών του 2006, στο πλαίσιο των οποίων δεν συνεκτιμάται η διάρκεια και η σοβαρότητα των παραβάσεων σε ό, τι αφορά τις επιχειρήσεις που παράγουν ένα μόνο προϊόν.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν προέβη στη διαπίστωση ότι η αναιρεσίβλητη όφειλε, κατά το σημείο 37 των κατευθυντηρίων γραμμών του 2006, να ασκήσει την εξουσία της εκτιμήσεως κατά τρόπον ώστε να προσδιορίσει, για τις επιχειρήσεις που παράγουν ένα μόνο προϊόν, ύψος προστίμου μη υπερβαίνον το όριο του 10 %.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη περαιτέρω την αρχή της μη αναδρομικότητας, στο μέτρο που έκρινε ως νόμιμη την επιμέτρηση του προστίμου από την αναιρεσίβλητη βάσει των κατευθυντηρίων γραμμών του 2006.

Ακόμη, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικές πλάνες κατά την επιμέτρηση του ύψους του επιβληθέντος στην αναιρεσείουσα προστίμου, ειδικότερα σε ό, τι αφορά τη γεωγραφική έκταση, τη συμμετοχή σε μία μόνο από τις τρεις ομάδες προϊόντων και τον δευτερεύοντα ρόλο της αναιρεσείουσας.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την αρχή της εκδικάσεως της υποθέσεως εντός ευλόγου προθεσμίας.

(1) ΕΕ 2003, L 1, σ. 1.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/13

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2013 η Compañía Española de Petróleos (CEPSA), S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-497/07, CEPSA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-608/13 P)

2014/C 24/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Compañía Española de Petróleos (CEPSA), S.A. (εκπρόσωποι: O. Armengol i Gasull και J.M. Rodríguez Cárcamo, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως και να εκδικάσει το ίδιο αμετάκλητα τη διαφορά, χωρίς να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο που στο σημείο 1 του διατακτικού της απορρίπτει την προσφυγή ακυρώσεως της Cepsa και στο σημείο 3 του διατακτικού της καταδικάζει τη Cepsa στα δικαστικά έξοδα, αφήνοντας άθικτο το σημείο 2 του διατακτικού της, στο οποίο απορρίπτεται το αίτημα της Επιτροπής και, κατά συνέπεια, να τροποποιήσει την απόφαση C(2007)4441 τελικό, της 3ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81 [ΕΚ] (Υπόθεση COMP/38.710 — Άσφαλτος Ισπανίας), μειώνοντας το ύψος του προστίμου στο ποσό που το Δικαστήριο θα θεωρήσει δέον·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Νομικό σφάλμα (άρθρο 263, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του κανονισμού αριθ. 1 (1) περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος). Κατά την αναιρεσείουσα, η μη τήρηση του γλωσσικού καθεστώτος στην ανακοίνωση των αιτιάσεων στο πλαίσιο διαδικασίας που αφορά τον ανταγωνισμό συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου, η οποία πρέπει να συνεπάγεται την ακύρωση της αποφάσεως που εκδίδεται τελικώς στο πλαίσιο της ως άνω διαδικασίας, ακόμη και στην περίπτωση που η εν λόγω παράβαση δεν έθιξε τα δικαιώματα άμυνας της επιχειρήσεως. Δεδομένου ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν ακύρωσε την προσβληθείσα απόφαση, όπως είχε ζητήσει η αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 263, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του κανονισμού αριθ. 1 περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος.

Βαρεία παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών καθόσον στην απόφαση βεβαιώνεται ότι η αναιρεσείουσα δέχθηκε οικειοθελώς να της κοινοποιηθεί η ανακοίνωση των αιτιάσεων σε γλώσσα η οποία δεν ήταν η δική της, και ότι η αποστολή της ανακοινώσεως των αιτιάσεων στη γλώσσα αυτή δεν έθιξε τα δικαιώματα άμυνας της αναιρεσείουσας.

Νομικό σφάλμα (προσβολή της αρχής της αναλογικότητας) . Στην απόφαση δεν ελήφθη υπόψη το γεγονός ότι η δραστηριότητα παραγωγής και διανομής πίσσας διεισδύσεως αντιπροσώπευε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό του συνολικού κύκλου εργασιών της αναιρεσείουσας, θεωρούμενης ως ομίλου επιχειρήσεων. Με την εφαρμογή του τεκμηρίου περί μητρικής και θυγατρικής δεν αποφεύγεται η εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, υπό την παραδοσιακή ερμηνεία της αρχής αυτής από τη νομολογία του Δικαστηρίου (υπόθεση Parker Pen (2)).

Νομικό σφάλμα [άρθρο 31 του κανονισμού 1/2003 (3) του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (κανονισμός 1/2003), που συνιστά εφαρμογή του άρθρου 261 ΣΛΕΕ]. Το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να αποφανθεί αν η καθυστέρησή του να εκδώσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση προσέβαλε την αρχή της τηρήσεως εύλογης προθεσμίας, παραβαίνοντας έτσι το άρθρο 31 του κανονισμού 1/2003, που συνιστά εφαρμογή του άρθρου 261 ΣΛΕΕ.

Νομικό σφάλμα (άρθρα 41, παράγραφος 1, και 47, δεύτερο εδάφιο, του Ευρωπαϊκού Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (4)). Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε τα όσα υποστήριξε η Cepsa περί προσβολής του δικαιώματός της να διεξαχθεί η δίκη της εντός ευλόγου προθεσμίας, το οποίο κατοχυρώνεται στα άρθρα 41, παράγραφος 1, και 47, δεύτερο εδάφιο, του Ευρωπαϊκού Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθώς και στο άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ. Η παρούσα διαδικασία έχει διαρκέσει επί ένδεκα και πλέον έτη. Η διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής διήρκεσε επί πέντε έτη και, κατά την ένδικη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, μεσολάβησαν, μεταξύ της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας και της ενάρξεως της προφορικής διαδικασίας, τέσσερα και πλέον έτη.

Νομικό σφάλμα (άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου). Το Γενικό Δικαστήριο καταδίκασε την αναιρεσείουσα στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της διαδικασίας επί της προσφυγής ακυρώσεως, μολονότι το αίτημα το οποίο προέβαλε η Επιτροπή στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας απερρίφθη και αυτό με το διατακτικό της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου. Για τον λόγο αυτό, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παρέβη το προβλεπόμενο στο άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου καθεστώς σχετικά με την επιβολή των δικαστικών εξόδων.

(1) ΕΕ ειδ. έκδ. 01/001, σ. 14.

(2) Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 1994, T-77/92, Parker Pen κατά Επιτροπής, Συλλογή 1994, σ. II-549, σκέψεις 94 και 95.

(3) ΕΕ 2003, L 1, σ. 1.

(4) ΕΕ 2000, C 364, σ. 1.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/14

Αναίρεση που άσκησαν στις 27 Νοεμβρίου 2013 οι Masco Corp., Hansgrohe AG, Hansgrohe Deutschland Vertriebs GmbH, Hansgrohe Handelsgesellschaft mbH, Hansgrohe SA/NV, Hansgrohe BV, Hansgrohe SARL, Hansgrohe Srl, Hüppe GmbH, Hüppe GmbH, Hüppe Belgium SA (NV), Hüppe BV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-378/10: Masco Corp. κλπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-614/13 P)

2014/C 24/26

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Masco Corp., Hansgrohe AG, Hansgrohe Deutschland Vertriebs GmbH, Hansgrohe Handelsgesellschaft mbH, Hansgrohe SA/NV, Hansgrohe BV, Hansgrohe SARL, Hansgrohe Srl, Hüppe GmbH, Hüppe GmbH, Hüppe Belgium SA (NV), Hüppe BV (εκπρόσωποι: D. Schroeder, Rechtsanwalt, S. Heinz, Rechtsanwältin, J. Temple Lang, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-378/10, καθόσον απορρίπτει την προσφυγή τους με σκοπό την ακύρωση του άρθρου 1 της αποφάσεως που εξέδωσε η Επιτροπή, στις 23 Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/39.092 — Εγκαταστάσεις ειδών υγιεινής για λουτρά, καθόσον η Επιτροπή διαπιστώνει με το άρθρο αυτό ότι οι αναιρεσείουσες είχαν μετάσχει σε ενιαία παράβαση ή εναρμονισμένη πρακτική «στον τομέα των ειδών υγιεινής για λουτρά»·

—

να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε η Επιτροπή, στις 23 Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/39.092 — Εγκαταστάσεις ειδών υγιεινής για λουτρά, καθόσον με την απόφαση αυτή διαπιστώνει ότι οι αναιρεσείουσες είχαν μετάσχει σε ενιαία παράβαση ή εναρμονισμένη πρακτική «στον τομέα των ειδών υγιεινής για λουτρά»·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι αναιρεσείουσες όσον αφορά την παρούσα αναίρεση και

—	να λάβει οποιοδήποτε άλλο μέτρο κρίνει πρόσφορο.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναίρεση βασίζεται σε δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον αλλοίωσε προδήλως τα αποδεικτικά στοιχεία και εφάρμοσε εσφαλμένως τα νομικά κριτήρια για να κρίνει ότι οι αναιρεσείουσες είχαν μετάσχει σε ενιαία και σύνθετη παράβαση στον τομέα των ειδών υγιεινής καλύπτουσα τα προϊόντα από κεραμικά υλικά.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν αιτιολόγησε προσηκόντως την απόφασή του.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/15

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η Productos Asfálticos (PROAS), S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-495/07, PROAS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-616/13 P)

2014/C 24/27

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Productos Asfálticos (PROAS) S.A. (εκπρόσωπος: C. Fernández Vicién, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να κρίνει ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι παραδεκτή και βάσιμη.

—	Να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013.

—	Να κάνει δεκτή η προσφυγή και να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση της Επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2007 στην υπόθεση COMP/38.710 — Betún España ή, επικουρικώς, να μειώσει το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα.

—	Επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς νέα εκδίκασή της.

—	Να καταδικάσει, εν πάση περιπτώσει, την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της παρούσας διαδικασίας, καθώς και στα έξοδα που απορρέουν από την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Παραβίαση από το Γενικό Δικαστήριο της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας καθότι παρέλειψε να εξετάσει στο πλαίσιο της πλήρους δικαιοδοσίας του, τους λόγους που προέβαλε η Productos Asfálticos, S.A. σε σχέση με το ύψος της κυρώσεως. Η παραβίαση αυτή συνίσταται σε:

—	παραμόρφωση από το Γενικό Δικαστήριο των λόγων που προέβαλε η Proas στην προσφυγή ακυρώσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

—	παράλειψη αυτόνομης αναλύσεως εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά την παραβιάσεως της αρχής της αναλογικότητας και της ανεπάρκειας αιτιολογίας της κυρώσεως που επιβλήθηκε όσον αφορά τις επιπτώσεις της παραβάσεως.

—	παράλειψη εξακριβώσεως εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου κατά πόσον η Επιτροπή τήρησε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και της ασφάλειας δικαίου σε σχέση με τους προκατόχους της.

—	παράλειψη αναλύσεως εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου της πραγματικής ευθύνης της Proas στην παράβαση και εσφαλμένη απόρριψη των αιτηθέντων μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας.

Παραβίαση από το Γενικό Δικαστήριο των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς και των δικαιωμάτων άμυνας της Proas , καθόσον ερμηνεύθηκαν εσφαλμένως οι οδηγίες για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβλήθηκαν κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 15 του Κανονισμού 17 (1)

—	Το Γενικό Δικαστήριο επέτρεψε στην Επιτροπή να μην τηρήσει τις κατευθυντήριες γραμμές της, καθόσον δεν έλαβε υπόψη κατά τον καθορισμό του προστίμου τον περιορισμένο αντίκτυπο της παραβάσεως.

—	Το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της Proa καθόσον δεν της επέτρεψε να ανατρέψει το τεκμήριο iuris tantum κατά το οποίο οι συμπράξεις έχουν πάντοτε αποτελέσματα.

3)	Παραβίαση από το Γενικό Δικαστήριο της αρχής της χρηστής διοικήσεως και της τηρήσεως ευλόγου προθεσμίας.

4)	Παραβίαση από το Γενικό Δικαστήριο των αρχών που τυγχάνουν εφαρμογής στα δικαστικά έξοδα.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 17 του Συμβουλίου: πρώτος κανονισμός για την εφαρμογή των άρθρων 85 και 86 της Συνθήκης (ΕΕ ειδ. έκδ. 08/001, σ. 25).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/16

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η Repsol Lubricantes y Especialidades κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-496/07, Repsol Lubricantes y Especialidades κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-617/13 Ρ)

2014/C 24/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Repsol Lubricantes y Especialidades, S.A., Repsol Petróleo, S.A. και Repsol, S. A. (εκπρόσωποι: L. Ortiz Blanco, J.L. Buendía Sierra, M. Muñoz de Juan, Á. Givaja Sanz και A. Lamadrid de Pablo, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

Να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά:

—	Τον καταλογισμό της κοινής και αλληλέγγυας ευθύνης για τη διάπραξη της παράβασης στη Repsol Petróleo SA,

—	Την εσφαλμένη συνεκτίμηση του διαστήματος 1998-2002 στο πλαίσιο υπολογισμού του προστίμου.

—	Την εσφαλμένη αποδοχή από το Γενικό Δικαστήριο του ύψους του προστίμου που επέβαλε η Επιτροπή κατά παράβαση της εξουσίας του να προβεί σε έλεγχο πλήρους δικαιοδοσίας του και προσβολή της αρχής της αναλογικότητας.

2)	Να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση.

3)	Να μειώσει, στο πλαίσιο της πλήρους δικαιοδοσίας του, το ύψος του προστίμου στο ποσό που κρίνει αναγκαίο.

4)	Να αναγνωρισθεί ότι η διάρκεια της δίκης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ήταν υπερβολική και αδικαιολόγητη, κατά παραβίαση του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία και του δικαιώματος ακροάσεως εντός ευλόγου προθεσμίας (άρθρο 47 του Χάρτη και άρθρο 6 της ΕΣΔΑ).

5)	Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, η Repsol προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τη μεθοδολογία της αποφάσεως σχετικά με την αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίσθηκαν προς στήριξη της πλήρους και αποτελεσματικής εμπορικής αυτοτέλειας της θυγατρικής εταιρίας, Repsol Lubricantes y Especialidades, S.A. ή, επικουρικώς, έλλειψη αιτιολογίας.

2)	Δεύτερον, η Repsol φρονεί ότι στην απόφαση έχει ερμηνευθεί εσφαλμένως την Ανακοινώσεως για επιείκεια του 2002.

3)	Τρίτον, η Repsol φρονεί ότι η απόφαση είναι αντίθετη προς το άρθρο 261 ΣΛΕΕ και την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωσή του να προβεί σε έλεγχο πλήρους δικαιοδοσίας όσον αφορά τις κυρώσεις που επιβάλλονται στον τομέα του ανταγωνισμού.

4)	Τέλος, η Repsol επικαλείται παράβαση από το Γενικό Δικαστήριο του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1) και του άρθρου 6 Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεδομένου ότι δεν αποφάνθηκε εντός ευλόγου προθεσμίας.

(1) ΕΕ 2000, C 364, σ. 1

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/16

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η Castel Frères SAS κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-320/10, Fürstlich Castell’sches Domänenamt Albrecht Fürst zu Castell-Castell κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-622/13 P)

2014/C 24/29

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Castel Frères SAS (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl, H. Hartwig, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Fürstlich Castell’sches Domänenamt Albrecht Fürst zu Castell-Castell

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-320/10,

—	να απορρίψει την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε η Fürstlich Castell’sches Domänenamt Albrecht Fürst zu Castell-Castell κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Μαΐου 2010 στην υπόθεση R 962/2009-2,

—	να καταδικάσει τους αντίδικους κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα τόσο της διαδικασίας που διεξήχθη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν δέχτηκε το αίτημά της με το οποίο ζητούσε από το Γενικό Δικαστήριο να απορρίψει ως απαράδεκτη την ενώπιόν του ασκηθείσα προσφυγή λόγω της «κατάχρησης δικαιώματος» (abus de droit) που διέπραξε η αντίδικος. Ως λόγος αναιρέσεως προβάλλεται η παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων. Προβάλλεται επίσης εσφαλμένη ερμηνεία της σημασίας που έχει η κατάχρηση δικαιώματος στις διαδικασίες ενώπιον των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, ως λόγος αναιρέσεως προβάλλεται και η έλλειψη αιτιολογίας της αποφάσεως, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο ουδόλως αιτιολόγησε την απόρριψη του αιτήματος της νυν αναιρεσείουσας.

Επιπλέον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) στο μέτρο που εφάρμοσε εσφαλμένα νομικά κριτήρια για να κρίνει ότι το σήμα της νυν αναιρεσείουσας καταχωρίστηκε αδικαιολόγητα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2013 — Grebenshikova κατά ΓΕΕΑ — Volvo Trademark (SOLVO)

(Υπόθεση T-394/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος SOLVO - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα VOLVO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Δεν συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως - Δεν υπάρχει ομοιότητα μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2014/C 24/30

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Elena Grebenshikova (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωπος: M. Björkenfeldt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Volvo Trademark Holding AB (Göteborg, Σουηδία) (εκπρόσωποι: αρχικά T. Dolde, V. von Bomhard και A. Renck, δικηγόροι, στη συνέχεια V. von Bomhard, A. Renck, και I. Fowler, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Ιουνίου 2010 (υπόθεση R 861/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Volvo Trademark Holding AB και της Elena Grebenshikova.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 9ης Ιουνίου 2010 στην υπόθεση R 861/2010-1.

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Elena Grebenshikova.

3)	Η Volvo Trademark Holding AB φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της Elena Grebenshikova.

(1) EE C 301 της 6.11.2010.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2013 — ETF κατά Schuerings

(Υπόθεση T-107/11 P) (1)

(Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Σύμβαση αορίστου χρόνου - Απόφαση περί καταγγελίας - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης - Άρθρα 2 και 47 του ΚΛΠ - Καθήκον αρωγής - Έννοια του συμφέροντος της υπηρεσίας - Απαγόρευση αποφάνσεως ultra petita - Δικαιώματα άμυνας)

2014/C 24/31

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ETF) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Gisela Schuerings (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του αναιρεσείοντος: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και D. Martin)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA), (εκπρόσωποι: αρχικά V. Salvatore, στη συνέχεια T. Jabłoński)· Ευρωπαϊκός οργανισμός περιβάλλοντος (EEA) (εκπρόσωπος: O. Cornu)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) (εκπρόσωπος: P. Goudo)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών (ENISA) (εκπρόσωπος: E. Maurage)· Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT) (εκπρόσωποι: J. Rikkert και M. Garnier)· Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) (εκπρόσωπος: M. Sprenger)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωπος: M. Heikkilä)· και Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) (εκπρόσωπος: D. Detken)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2010, F-87/08, Schuerings κατά ETF (που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), και με την οποία ζητείται η αναίρεση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2010, F-87/08, Schuerings κατά ETF, καθόσον με αυτήν ακυρώθηκε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ETF), της 23ης Οκτωβρίου 2007, περί καταγγελίας της αορίστου χρόνου συμβάσεως εκτάκτου υπαλλήλου της Gisela Schuerings και απορρίφθηκε, κατά συνέπεια, ως πρόωρη, η αίτησή της για αποζημίωση της υλικής ζημίας που υπέστη.

2)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

3)	Αναπέμπει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 139 της 7.5.2011.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2013 — ETF κατά Michel

(Υπόθεση T-108/11 P) (1)

2014/C 24/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ETF) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Gustave Michel που υποκαταστάθηκε στα δικαιώματα της Monique Vandeuren (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του αναιρεσείοντος: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και D. Martin)· Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT) (εκπρόσωποι: J. Rikkert και M. Garnier)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωπος: M. Heikkilä)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) (εκπρόσωποι: αρχικά V. Salvatore, στη συνέχεια T. Jabłoński)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (EEA) (εκπρόσωπος: O. Cornu)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) (εκπρόσωπος: P. Goudou)· και Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) (εκπρόσωπος: D. Detken)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2010, F-87/08, Vandeuren κατά ETF (που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), και με την οποία ζητείται η αναίρεση της αποφάσεως αυτής

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2010, F-88/08, Vandeuren κατά ETF, καθόσον με αυτήν ακυρώθηκε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ETF), της 23ης Οκτωβρίου 2007, περί καταγγελίας της αορίστου χρόνου συμβάσεως εκτάκτου υπαλλήλου της Monique Vandeuren και απορρίφθηκε, κατά συνέπεια, ως πρόωρη, η αίτησή της για αποζημίωση της υλικής ζημίας που υπέστη.

2)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

3)	Αναπέμπει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 139 της 7.5.2011.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Δεκεμβρίου 2013 — JAS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-573/11) (1)

(Τελωνειακή ένωση - Εισαγωγές παντελονιών τζην - Απάτη - Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών - Άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1430/79 - Άρθρο 239 του τελωνειακού κώδικα - Αίτηση διαγραφής εισαγωγικών δασμών - Ύπαρξη ειδικής καταστάσεως - Ρήτρα επιείκειας - Απόφαση της Επιτροπής)

2014/C 24/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: JAS Jet Air Service Γαλλία (JAS) (Mesnil-Amelot, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. Gallois και E. Dereviankine, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B.-R. Killmann, L. Keppenne και C. Soulay)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, της 5ης Αυγούστου 2011, με την οποία διαπιστώνεται ότι δεν δικαιολογείται σε ειδική περίπτωση η διαγραφή εισαγωγικών δασμών (φάκελλος REM 01/2008).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η JAS Jet Air Service France (JAS) φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 25 της 28.1.2012.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2013 — Olive Line International κατά ΓΕΕΑ — Carapelli Firenze (Maestro de Oliva)

(Υπόθεση T-4/12) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα - Εικονιστικό σήμα Maestro de Oliva - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα MAESTRO - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2014/C 24/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Olive Line International SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: Aznar Alonso, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: O. Mondéjar Ortuño)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Carapelli Firenze SpA (Tavarnelle Val di Pesa, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Σεπτεμβρίου 2011 (υπόθεση R 1612/2010-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Carapelli Firenze, SpA και της Olive Line International, SL.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Olive Line International SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 89 της 24.3.2012.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2013 — Premiere Polish κατά ΓΕΕΑ — Donau Kanol (ECOFORCE)

(Υπόθεση T-361/12) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ECOFORCE - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα ECO FORTE - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2014/C 24/35

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Premiere Polish Co., Ltd (Cheltenham, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Jones και M. Carter, solicitors)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: I. Harrington)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Donau Kanol GmbH & Co. KG (Ried im Traunkreis, Αυστρία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Ιουνίου 2012 (υπόθεση R 851/2011-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Donau Kanol GmbH & Co. KG και της Premiere Polish Co. Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Premiere Polish Co. Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 319 της 20.10.2012.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2013 — Banco Bilbao Vizcaya Argentaria κατά ΓΕΕΑ (VALORES DE FUTURO)

(Υπόθεση T-428/12) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος VALORES DE FUTURO - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2014/C 24/36

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA (Μπιλμπάο, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. de Oliveira Vaz Miranda Sousa και N. González-Alberto Rodríguez, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Ιουλίου 2012 (υπόθεση R 2299/2011-2), σχετικά με την αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος VALORES DE FUTURO ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 366 της 24.11.2012.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/21

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Νοεμβρίου 2013 — Οικονομόπουλος κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-483/13 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Έρευνα της OLAF - Αγωγή αποζημιώσεως - Οικονομική ζημία και ηθική βλάβη που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων - Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων - Απαράδεκτο - Έλλειψη επείγοντος)

2014/C 24/37

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτών: Αθανάσιος Οικονομόπουλος (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Η. Ζαρζούρα, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz και A. Sauka)

Αντικείμενο

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων υποβληθείσα στο πλαίσιο αγωγής αποζημιώσεως με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων τόσο στις επαγγελματικές του δραστηριότητες όσο και στην υπόληψή του, λόγω παράνομων, κατ’ αυτόν, ενεργειών στις οποίες προέβη η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), στο πλαίσιο έρευνας που διεξήγαγε.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/21

Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2013 — Izsák και Dabis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-529/13)

2014/C 24/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Balázs-Árpád Izsák (Marosvásárhely, Ρουμανία) και Attila Dabis (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: Judit Tordáné dr. Petneházy, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 25ης Ιουλίου 2013, C(2013) 4975 τελικό, περί απορρίψεως της αιτήσεως καταχωρίσεως ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών με τίτλο «Πολιτική συνοχής για την ισότητα των περιφερειών και τη διατήρηση των περιφερειακών πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων»·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταχωρίσει την προαναφερθείσα πρωτοβουλία και να λάβει όλα τα κατά νόμο απαιτούμενα μέτρα·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τους εξής λόγους:

Πρώτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 211/2011 (1)

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι η πρωτοβουλία πολιτών πληροί όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την καταχώριση. Επιπλέον, κατά τους προσφεύγοντες, είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός της Επιτροπής ότι η προταθείσα πρωτοβουλία πολιτών δεν εμπίπτει προδήλως στις αρμοδιότητες της Επιτροπής δυνάμει των οποίων μπορεί να υποβάλει πρόταση νομικής πράξεως της Ένωσης για την εφαρμογή των Συνθηκών. Κατά τους προσφεύγοντες, η πρωτοβουλία διατύπωσε πρόταση εμπίπτουσα στον τομέα αρμοδιοτήτων που καθορίζεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ (οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή).

Δεύτερος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 174, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι τα διάφορα μειονεκτήματα που απαριθμούνται στο άρθρο 174, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, λόγω των οποίων μια περιοχή πρέπει οπωσδήποτε να αποτελεί το αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής, δεν αναφέρονται εξαντλητικώς, αντιθέτως προς όσα διατείνεται η Επιτροπής, αλλά ενδεικτικώς.

Τρίτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 174 ΣΛΕΕ και του κανονισμού (ΕΚ) 1059/2003 (2)

Περαιτέρω, οι προσφεύγοντες θεωρούν ότι οι περιοχές που έχουν εθνικά, γλωσσικά και πολιτιστικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ανήκουν, εν πάση περιπτώσει, στην κατηγορία των «εν λόγω περιοχών», για τις οποίες γίνεται λόγος στο άρθρο 174 ΣΛΕΕ, στις οποίες εφαρμόζεται η πολιτική συνοχής της Ένωσης διότι τα πολιτιστικά στοιχεία είναι, δυνάμει του παράγωγου δικαίου της Ένωσης, σημαντικός παράγων της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής. Κατά την άποψή τους, τούτο επιρρωννύεται από το άρθρο 3, παράγραφος 5, και την αιτιολογική σκέψη 10 του κανονισμού 1059/2003.

Τέταρτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 211/2011, καθώς και του άρθρου 167 ΣΛΕΕ

Οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας, αντιθέτως προς όσα ισχυρίζεται η Επιτροπή, δεν υποχρεούνται να αναφέρουν τη νομική βάση για την πρόταση νομικής πράξεως, αλλά, δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 211/2011, τις διατάξεις των Συνθηκών τις οποίες κρίνουν λυσιτελείς για την προτεινόμενη δράση. Εξάλλου, κατά το γράμμα του άρθρου 167 ΣΛΕΕ, η Ένωση συμβάλλει στην ανάπτυξη των πολιτισμών των κρατών μελών και σέβεται την εθνική και περιφερειακή πολυμορφία τους.

Πέμπτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 19, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

Κατά τους προσφεύγοντες, η Επιτροπή αβασίμως ισχυρίζεται στην προσβαλλομένη απόφαση ότι, μολονότι τα θεσμικά όργανα της Ένωσης υποχρεούνται να σέβονται την πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία της και να μη δημιουργούν δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος των μειονοτήτων, οι διατάξεις αυτές δεν συνιστούν ωστόσο νομική βάση για οποιαδήποτε δράση εκ μέρους των λόγω θεσμικών οργάνων. Ειδικότερα, οι προσφεύγοντες αντιτάσσουν ότι ο ισχυρισμός της Επιτροπής προσκρούει, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Έκτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 174, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ

Κατά τους προσφεύγοντες, η Επιτροπή ερμηνεύει εσφαλμένως την πρωτοβουλία ισχυριζόμενη ότι η βελτίωση της καταστάσεως των μειονοτήτων δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συμβάλλουσα στη μείωση της διαφοράς μεταξύ των επιπέδων αναπτύξεως των διαφόρων περιοχών και της καθυστερήσεως ορισμένων περιοχών, κατά το άρθρο 174, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας δεν πρότειναν τη βελτίωση της καταστάσεως των εθνικών μειονοτήτων, αλλά να μη χρησιμοποιείται η πολιτική συνοχής της Ένωσης για την εξάλειψη ή αποδυνάμωση των εθνικών, γλωσσικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών των περιοχών αυτών, και να μην μετατρέπονται τα οικονομικά μέτρα και οι σκοποί της Ένωσης, έστω και έμμεσα, σε πολιτικές κατά των μειονοτήτων.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 211/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών (ΕΕ L 65, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1059/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, για τη θέσπιση μιας κοινής ονοματολογίας των εδαφικών στατιστικών μονάδων (NUTS) (ΕΕ L 154, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/22

Προσφυγή της 16ης Οκτωβρίου 2013 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-554/13)

2014/C 24/39

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M.Z. Fehér και K. Szíjjártó)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής C(2013) 5029 τελικό, της 6ης Αυγούστου 2013, περί της μερικής επιστροφής της κρατικής οικονομικής ενισχύσεως που χoρηγήθηκε στις οργανώσεις παραγωγών για τα επιχειρησιακά προγράμματα που τέθηκαν σε εφαρμογή στην Ουγγαρία το 2010·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή υπερέβη τις αρμοδιότητές της και παρέβη τις εφαρμοστέες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης καθορίζοντας το οφειλόμενο στην Ουγγαρία ποσό βάσει της μερικής επιστροφής της κρατικής οικονομικής ενισχύσεως που χορηγήθηκε το 2010 στις οργανώσεις παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών.

Κατά την προσφεύγουσα, το δίκαιο της Ένωσης δεν δίνει στην Επιτροπή τη δυνατότητα, στο πλαίσιο της αποφάσεώς της περί της μερικής κοινοτικής επιστροφής της χορηγηθείσας κρατικής ενισχύσεως, βάσει του άρθρου 103στ του κανονισμού 1234/2007 του Συμβουλίου (1), στις οργανώσεις παραγωγών οπωροκηπευτικών, να επιτρέπει την επιστροφή μόνον των ποσών τα οποία η Ουγγαρία αναφέρει ως «εκτιμώμενα» ή «προβλεπόμενα» στην αίτηση αδείας για τη χορήγηση της κρατικής ενισχύσεως.

Η προσφεύγουσα φρονεί ότι, κατά το άρθρο 103στ του κανονισμού 1234/2007, η άδεια της Επιτροπής σχετικά με την κρατική ενίσχυση αφορά τη χορήγηση της ενισχύσεως αυτής και όχι τον καθορισμό, εκ μέρους της Επιτροπής, ανωτάτου ορίου στη δυνάμενη να χορηγηθεί ενίσχυση. Κατά την προσφεύγουσα, το ανώτατο αυτό όριο καθορίζεται σαφώς με τον κανονισμό1234/2007 ο οποίος προβλέπει ότι η κρατική οικονομική ενίσχυση δεν μπορεί να υπερβεί το 80 % της χρηματοδοτικής εισφοράς την οποία καταβάλλουν τα μέλη ή η ίδια η οργάνωση των παραγωγών στο επιχειρησιακό ταμείο. Οι κανόνες περί μερικής κοινοτικής επιστροφής της κρατικής ενισχύσεως παρέχουν στην Επιτροπή τη δυνατότητα, στο πλαίσιο της εν λόγω μερικής επιστροφής, να καθορίζει ως ανώτατο όριο επιστροφής το ποσόν το οποίο κοινοποιήθηκε από το κράτος μέλος στην Επιτροπή, στο πλαίσιο της αιτήσεως αδείας, είτε ως συνολικό ποσό της ενισχύσεως ή ως προβλεπόμενο για κάθε οργάνωση παραγωγών ποσό ενισχύσεως. Τούτο ισχύει ιδιαίτερα καθόσον, προσκομίζοντας τις πληροφορίες αυτές, η Ουγγρική Κυβέρνηση διευκρίνισε ότι τα επίμαχα ποσά είχαν απλώς προγραμματιστεί ή υπολογιστεί.

Εξάλλου, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή έχει δικαίωμα να εξετάζει αν η πράγματι καταβληθείσα ενίσχυση υπερέβη το προαναφερθέν όριο του 80 % και η αιτηθείσα επιστροφή υπερέβη το 60 % της χορηγηθείσας ενισχύσεως, όχι όμως να καθορίζει ως ανώτατο όριο επιστροφής τα ποσά που περιλαμβάνονται στην αίτηση αδείας, ειδικότερα αν στην αίτηση τονίζεται ότι τα στοιχεία είναι προβλεπόμενα ή εκτιμώμενα. Όταν, για συγκεκριμένους λόγους, κατά τη διάρκεια ενός έτους, επέλθουν τροποποιήσεις στο ποσό της κρατικής ενισχύσεως που αντιστοιχεί σε έκαστη οργάνωση παραγωγών, η μερική κοινοτική επιστροφή πρέπει να είναι συνάρτηση του πράγματι καταβληθέντος ποσού, καθόσον πληρούνται οι τεθείσες από το δίκαιο της Ένωσης προϋποθέσεις.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 299, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/23

Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2013 — FSA κατά ΓΕΕΑ — Motokit Veículos e Acessórios (FSA K-FORCE)

(Υπόθεση T-558/13)

2014/C 24/40

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FSA Srl (Busnago, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Locatelli και M. Cartella, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Motokit Veículos e Acessórios, SA (Vagos, Πορτογαλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 5ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 436/2012-2·

—	να διατάξει την καταχώριση του λεκτικού σήματος FSA K-FORCE·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: το λεκτικό σήμα FSA K-FORCE — Καταχώριση κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 9 191 909.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 75 του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/23

Προσφυγή της 25ης Οκτωβρίου 2013 — Giovanni Cosmetics κατά ΓΕΕΑ — Vasconcelos & Gonçalves (GIOVANNI GALLI)

(Υπόθεση T-559/13)

2014/C 24/41

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Giovanni Cosmetics, Inc. (Rancho Dominguez, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J. van den Berg και M. Meddens-Bakker, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vasconcelos & Gonçalves, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 13ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 1189/2012-2,

—	να απορρίψει την υπ’ αριθ. 9 232 471 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «GIOVANNI GALLI» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 14 και 18 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 9 232 471.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: η υπ’ αριθ. 2 404 283 καταχώριση του κοινοτικού λεκτικού σήματος «GIOVANNI» για προϊόντα της κλάσεως 3.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/24

Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2013 — Sharp κατά ΓΕΕΑ — (BIG PAD)

(Υπόθεση T-567/13)

2014/C 24/42

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sharp KK (Οσάκα, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: G. Macias Bonilla, G. Marín Raigal, P. López Ronda και E. Armero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 5ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 2131/2012-2,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «BIG PAD» για προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 9 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 10 887 231.

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/24

Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2013 — Bimbo κατά ΓΕΕΑ — Cafe' do Brasil (KIMBO)

(Υπόθεση T-568/13)

2014/C 24/43

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bimbo, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cafe' do Brasil SpA (Melito di Napoli, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 28ης Αυγούστου 2013, στις υποθέσεις R 636/2012-4 και R 608/2012-4,

—	να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό σήμα «KIMBO» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 11, 21, 30, 32 και 43 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 3 420 973.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: τα υπ’ αριθ. 291 655, 451 559 και 2 244 563 ισπανικά σήματα.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: μερική απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/25

Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2013 — Bimbo κατά ΓΕΕΑ — Cafe' do Brasil (Caffè KIMBO Espresso Napoletano)

(Υπόθεση T-569/13)

2014/C 24/44

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bimbo, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cafe' do Brasil SpA (Melito di Napoli, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 29ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 1561/2012-4,

—	να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήματος κόκκινου, χρυσού, άσπρου και μαύρου χρώματος, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Caffè KIMBO Espresso Napoletano», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 30, 32 και 43 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 4 037 933.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το υπ’ αριθ. 291 655 ισπανικό λεκτικό σήμα «BIMBO» για προϊόντα της κλάσεως 30 και το παλαιότερα γνωστό στην Ισπανία σήμα «BIMBO» για προϊόντα της κλάσεως 30.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: μερική απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/25

Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2013 — Verus κατά ΓΕΕΑ — Joie International (MIRUS)

(Υπόθεση T-576/13)

2014/C 24/45

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Verus Eood (Σόφια, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: C. Röhl, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Joie International Co. Ltd (Χονγκ Κονγκ, Κίνα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την απόφαση R 715/2012-5 του πέμπτου τμήματος προσφυγών, της 23ης Αυγούστου 2013, ώστε να γίνει εκ νέου πλήρως δεκτή η ανακοπή και να απορριφθεί η αίτηση καταχώρισης κοινοτικού σήματος αριθ. 9599416,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η εταιρία Joie International Co. Ltd.

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «MIRUS» για προϊόντα της κλάσης 12 – Αίτηση κοινοτικού σήματος αριθ. 9 599 416.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το γερμανικό λεκτικό σήμα «MIRUS» για προϊόντα των κλάσεων 12, 25 και 28.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δεκτή η ανακοπή.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της απόφασης του τμήματος ανακοπών και απόρριψη της ανακοπής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/26

Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2013 — Zehnder κατά ΓΕΕΑ — UAB «Amalva» (komfovent)

(Υπόθεση T-577/13)

2014/C 24/46

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zehnder Verkaufs- und Verwaltungs-AG (Gränichen, Ελβετία (εκπρόσωπος: J. Krenzel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: UAB «Amalva» (Βίλνιους, Λιθουανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 29ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 255/2012-4·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: ασπρόμαυρο εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «komfovent» για προϊόντα της κλάσεως 11 — Καταχώριση κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 4 635 272.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: κήρυξη της ακυρότητας του προσβαλλόμενου κοινοτικού σήματος.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως και απόρριψη της αιτήσεως για κήρυξη της ακυρότητας.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 75 του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/26

Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2013 — Royal County of Berkshire Polo Club κατά ΓΕΕΑ — Lifestyle Equities (Royal County of Berkshire POLO CLUB)

(Υπόθεση T-581/13)

2014/C 24/47

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Royal County of Berkshire Polo Club Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: J. Maitland-Walker, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Lifestyle Equities CV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 25ης Ιουλίου 2013, στην υπόθεση R 1374/2012-2,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και σε εκείνα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Royal County of Berkshire POLO CLUB» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 14, 16, 18, 25 και 28 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 9 642 621.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: οι υπ’ αριθ. 8 456 469, 5 482 484, 532 895 και 364 257 καταχωρίσεις κοινοτικού σήματος.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: μερική ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/27

Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2013 — H.P. Gauff Ingenieure κατά ΓΕΕΑ — Gauff (Gauff JBG Ingenieure)

(Υπόθεση T-585/13)

2014/C 24/48

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: H.P. Gauff Ingenieure GmbH & Co. KG — JBG (Νυρεμβέργη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Schneider-Rothhaar, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gauff GmbH & Co. Engineering KG (Νυρεμβέργη, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 596/2013-1),

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του ΓΕΕΑ υποδεικνύοντάς του να επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «Gauff JBG Ingenieure» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 11, 19, 36, 37, 39, 40, 41 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 9 992 967

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Gauff GmbH & Co. Engineering KG

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το γερμανικό λεκτικό σήμα και το κοινοτικό λεκτικό σήμα «Gauff» καθώς και το γερμανικό εικονιστικό σήμα και το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «GAUFF» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 35, 36, 37, 39, 40, 41, 42 και 44

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη του αιτήματος επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση και απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 81 του κανονισμού 207/2009.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/27

Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2013 — H.P. Gauff Ingenieure κατά ΓΕΕΑ — Gauff (Gauff THE ENGINEERS WITH THE BROADER VIEW)

(Υπόθεση T-586/13)

2014/C 24/49

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: H.P. Gauff Ingenieure GmbH & Co. KG — JBG (Νυρεμβέργη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Schneider-Rothhaar, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gauff GmbH & Co. Engineering KG (Νυρεμβέργη, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 118/2013-1),

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του ΓΕΕΑ υποδεικνύοντάς του να επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «Gauff THE ENGINEERS WITH THE BROADER VIEW» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 11, 19, 36, 37, 39, 40, 41 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 10 028 082

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Gauff GmbH & Co. Engineering KG

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 81 του κανονισμού 207/2009

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/28

Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2013 — Schwerdt κατά ΓΕΕΑ — Iberamigo (cat&clean)

(Υπόθεση T-587/13)

2014/C 24/50

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Miriam Schwerdt (Porta-Westfalica, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Kruse, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Iberamigo, SA (Rubi, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση R 1799/2012-4 του τμήματος προσφυγών του καθού της 3ης Σεπτεμβρίου 2013,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: εικονιστικά σήματα σε διάφορα χρώματα, τα οποία αναπαριστούν γάτα και λεκτικά στοιχεία «cat & clean», για προϊόντα της κλάσεως 31 – υπ. αριθ. αίτηση για την καταχώριση κοινοτικού σήματος 9 612 301

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η Iberamigo, SA

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: ισπανικό λεκτικό σήμα «CLEAN CAT» για προϊόντα της κλάσεως 31

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: η αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: η απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 καθώς και του άρθρου 29 και επόμενα της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/28

Προσφυγή της 7ης Νοεμβρίου 2013 — Deutsche Rockwool Mineralwoll κατά ΓΕΕΑ — A. Weber (JETROC)

(Υπόθεση T-588/13)

2014/C 24/51

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG (Gladbeck, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Krenzel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: A. Weber SA (Rouhling, Γαλλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 28ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 257/2013-2,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: το λεκτικό σήμα «JETROC» για προϊόντα των κλάσεων 1, 17 και 19 — Διεθνής καταχώριση υπ’ αριθ. 940 180 με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: κίνδυνος συγχύσεως δυνάμει του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: απόρριψη της αιτήσεως για κήρυξη της ακυρότητας.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/29

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2013 — Ratioparts-Ersatzteile κατά ΓΕΕΑ — Norwood Industries (NORTHWOOD professional forest equipment)

(Υπόθεση T-592/13)

2014/C 24/52

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ratioparts-Ersatzteile-Vertriebs GmbH (Euskirchen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Koch, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Norwood Industries (Kilworthy, Καναδάς)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να τροποποιήσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 28ης Αυγούστου 2013, στην υπόθεση R 356/2013-2, ούτως ώστε να απορριφθεί συνολικά η ανακοπή B1771461, και

—	να καταδικάσει την ανακόπτουσα στα έξοδα της διαδικασίας ανακοπής και την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφυγής.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα «NORTHWOOD professional forest equipment» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 8, 9, 20, 25 και 35 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 9 412 776.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η Norwood Industries.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «NORWOOD» για προϊόντα της κλάσεως 7.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: μερική αποδοχή της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/29

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2013 — Sanctuary Brands κατά ΓΕΕΑ — Richter International (TAILORBYRD)

(Υπόθεση T-594/13)

2014/C 24/53

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sanctuary Brands LLC (New Canaan, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: B. Brandreth, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Richter International Ltd (Scarborough, Καναδάς)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 7ης Αυγούστου 2013 στην υπόθεση R 1625/2012-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «TAILORBYRD» για προϊόντα της κλάσεως 25 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 325 507

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Μη καταχωρισμένο εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «TAILORBYRD», μη καταχωρισμένο λεκτικό σήμα και εμπορική επωνυμία «TAILORBYRD» και εταιρική επωνυμία «Tailorbyrd, LLC», χρησιμοποιούμενα στις συναλλαγές στο Ηνωμένο Βασίλειο για «ενδύματα, υποκάμισα».

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/30

Προσφυγή της 18ης Νοεμβρίου 2013 — Calida κατά ΓΕΕΑ — Quanzhou Green Garments (dadida)

(Υπόθεση T-597/13)

2014/C 24/54

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Calida Holding AG (Sursee, Ελβετία) (εκπρόσωποι: R. Kaase και H. Dirksmeier, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Quanzhou Green Garments Co. Ltd (Quanzhou, Κίνα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 16ης Σεπτεμβρίου 2013, στην υπόθεση R 1190/2012-4·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: διεθνής καταχώριση υπ’ αριθ. 979 903, με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του εικονιστικού σήματος που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «dadida» για προϊόντα της κλάσεως 25.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: σχετικοί λόγοι απαραδέκτου του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: απόρριψης της αιτήσεως για κήρυξη της ακυρότητας.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ΚΚΣ.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/30

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2013 — Sanctuary Brands κατά ΓΕΕΑ — Richter International (TAILORBYRD)

(Υπόθεση T-598/13)

2014/C 24/55

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sanctuary Brands LLC (New Canaan, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: B. Brandreth, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Richter International Ltd (Scarborough, Canada)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 7ης Αυγούστου 2013 στην υπόθεση R 1115/2012-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «TAILORBYRD» για προϊόντα της κλάσεως 25 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ' αριθ. 9 325 549

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Μη καταχωρισμένο εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «TAILORBYRD», μη καταχωρισμένο λεκτικό σήμα και επωνυμία «TAILORBYRD» και εταιρική επωνυμία «Tailorbyrd, LLC», χρησιμοποιούμενα στις συναλλαγές στο Ηνωμένο Βασίλειο για «ενδύματα, υποκάμισα».

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/31

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2013 — Wilo κατά ΓΕΕΑ (Pioneering for You)

(Υπόθεση T-601/13)

2014/C 24/56

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wilo SE (Dortmund, Γερμανία) (εκπρόσωπος: B. Schneiders, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 555/2013-4,

—	να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «Pioneering for You» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 7, 9, 11, 37 και 42 ‒ Αίτηση κοινοτικού σήματος αριθ. 11 065 588

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αίτησης.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/31

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2013 — Léon Van Parys κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-603/13)

2014/C 24/57

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Firma Léon Van Parys NV (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Vlaemminck, B. Van Vooren και R. Verbeke, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το έγγραφο της Επιτροπής με το οποίο το εν λόγω θεσμικό όργανο ζητεί συμπληρωματικές πληροφορίες από τη Βελγική Υπηρεσία Τελωνείων και Ειδικών Φόρων Καταναλώσεως, βάσει του άρθρου 907 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93, καθώς και το έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 16ης Σεπτεμβρίου 2013, με το οποίο πληροφορεί τη Firma Léon Van Parys για το αίτημα αυτό και για την αναστολή της προθεσμίας εξετάσεως σύμφωνα με το άρθρο 907 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93·

—	να διαπιστώσει ότι το άρθρο 909 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 έχει αναπτύξει πλήρως τα αποτελέσματά του προς όφελος της προσφεύγουσας, μετά την έκδοση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2013, T-324/10, αφορώσας την υπόθεση REM/REC 07/07·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αφορά εκ μέρους της Επιτροπής παράβαση των άρθρων 907 και 909 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 (1), καθώς και του άρθρου 266, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η εννεάμηνη προθεσμία εκδόσεως αποφάσεως κατά τα δύο πρώτα από τα άρθρα αυτά είχε παρέλθει και ότι, κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν ήταν πλέον αρμόδια να αποφανθεί επί της αιτήσεως διαγραφής. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν είναι πλέον αρμόδια, στο μέτρο που οι ενέργειές της βαίνουν πέραν της αμιγούς θεραπείας των πλημμελειών της αποφάσεώς της που ακυρώθηκε εν μέρει με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2013, T-324/10, Firma Léon Van Parys κατά Επιτροπής.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 907 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συγκεκριμένα δε του άρθρου 41, που αφορά το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή χρησιμοποιεί παρανόμως τη δυνατότητα να ζητήσει πληροφορίες και, κατά τον τρόπο αυτόν, να παρατείνει την εννεάμηνη προθεσμία, προκειμένου να αποφύγει ή να αναβάλει τη μελλοντική εφαρμογή του άρθρου 909 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93. Επιπλέον συνιστά παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως το γεγονός ότι –όσον αφορά ζήτημα για το οποίο ισχύει κατ’ αρχήν εννεάμηνη προθεσμία– η Επιτροπή παρέσχε στον εαυτό της το δικαίωμα να κινήσει το 2013 πλήρη έρευνα, αφορώσα αίτηση διαγραφής η οποία υποβλήθηκε στο τέλος του 2007 και αφορά εισαγωγές που πραγματοποιήθηκαν το 1999.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 253, σ. 1).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/32

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — Levi Strauss κατά ΓΕΕΑ — L&O Hunting Group (101)

(Υπόθεση T-604/13)

2014/C 24/58

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Levi Strauss & Co. (Σαν Φρανσίσκο, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: V. von Bomhard και J. Schmitt, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: L&O Hunting Group GmbH (Isny im Allgäu, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 1538/2012-2·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα και την παρεμβαίνουσα, εφόσον παρέμβει στην υπόθεση.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «101» για προϊόντα των κλάσεων 13, 25 και 28 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 446 634

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχώριση κοινοτικού σήματος αριθ. 26 708 αφορώσα το λεκτικό σήμα «501», για προϊόντα των κλάσεων 16, 18 και 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/32

Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2013 — Alma — The Soul of Italian Wine κατά ΓΕΕΑ — Miguel Torres (SOTTO IL SOLE ITALIANO SOTTO il SOLE)

(Υπόθεση T-605/13)

2014/C 24/59

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alma — The Soul of Italian Wine LLLP (Bal Harbor, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: F. Terrano, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Miguel Torres, SA (Vilafranca del Penedès, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 18/2013-2·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «SOTTO IL SOLE ITALIANO SOTTO il SOLE» — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 784 539

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα με τους αριθμούς 462 523, 6 373 971 και ισπανικό καταχωρισμένο σήμα με τους αριθμούς 152 231, 715 524, 2 796 505

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή και απορρίπτει την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος στο σύνολό της

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/33

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — easyGroup IP Licensing κατά ΓΕΕΑ — TUI (easyAir-tours)

(Υπόθεση T-608/13)

2014/C 24/60

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: easyGroup IP Licensing Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: J. Day, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: TUI AG (Hannover, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 1029/2012-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «easyAir-tours» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 36, 39 και 43 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 220 849

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Επέκταση της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διεθνών καταχωρίσεων, καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα και καταχωρισμένο εθνικό σήμα ενός εικονιστικού σήματος που περιέχει, μεταξύ άλλων, το λεκτικό στοιχείο «airtours»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει εν μέρει την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/33

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — BlackRock κατά ΓΕΕΑ (SO WHAT DO I DO WITH MY MONEY)

(Υπόθεση T-609/13)

2014/C 24/61

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BlackRock, Inc. (Ν. Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: S. Malynicz, Barrister, K. Gilbert και M. Blair, Solicitors)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 572/2013-4·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SO WHAT DO I DO WITH MY MONEY» για υπηρεσίες των κλάσεων 35 και 36 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ' αριθ. 11 144 748

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/33

Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2013 — Ecolab ΗΠΑ κατά ΓΕΕΑ (GREASECUTTER)

(Υπόθεση T-610/13)

2014/C 24/62

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ecolab USA (St. Paul, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: G. Hasselblatt και V. Töbelmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να μεταρρυθμίσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1704/2012-2) στο μέτρο που απορρίπτει την επέκταση της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της διεθνούς καταχωρίσεως υπ' αριθ. 1103198, GREASECUTTER,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «GREASECUTTER» για προϊόντα των κλάσεων 3 και 5 — Διεθνής καταχώριση υπ' αριθ. W 1103198

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της επέκτασης της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της διεθνούς καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', και γ', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/34

Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2013 — Australian Gold κατά ΓΕΕΑ — Effect Management & Holding (HOT)

(Υπόθεση T-611/13)

2014/C 24/63

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Australian Gold LLC (Ινδιανάπολη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Effect Management & Holding GmbH (Vöcklabruck, Αυστρία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 1881/2012-4·

—	να καταδικάσει το καθού και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εφόσον παρέμβει στη δίκη, στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «HOT» για προϊόντα των κλάσεων 3, 5, 16 και 25 — Επέκταση της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της διεθνούς καταχωρίσεως υπ' αριθ. 797 277

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Οι λόγοι ήταν αυτοί που ορίζονται στο άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ ', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Δέχεται εν μέρει την αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει εν μέρει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία α', β', γ' και το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/34

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — AIC κατά ΓΕΕΑ — ACV Manufacturing (Εναλλάκτες θερμότητας)

(Υπόθεση T-615/13)

2014/C 24/64

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AIC S.A. (Gdynia, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Radłowski, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ACV Manufacturing (Seneffe, Βέλγιο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 291/2012-3·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το σχέδιο ή υπόδειγμα για το προϊόν που περιγράφεται ως «εναλλάκτες θερμότητας» — Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο υπ' αριθ. 1618 703-0001

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Προβάλλεται ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα δεν πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 και 6 και ιδίως με το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: το επίμαχο καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/35

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — AIC κατά ΓΕΕΑ — ACV Manufacturing (Ενθέματα εναλλάκτη θερμότητας)

(Υπόθεση T-616/13)

2014/C 24/65

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AIC S.A. (Gdynia, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Radłowski, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ACV Manufacturing (Seneffe, Βέλγιο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 293/2012-3·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το σχέδιο ή υπόδειγμα για προϊόν που περιγράφεται ως «ένθετο εναλλάκτη θερμότητας» — Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο υπ' αριθ. 1137 152-0001

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: το επίμαχο καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (RDC).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/35

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — AIC κατά ΓΕΕΑ — ACV Manufacturing (Ενθέματα εναλλάκτη θερμότητας)

(Υπόθεση T-617/13)

2014/C 24/66

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AIC S.A. (Gdynia, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Radłowski, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ACV Manufacturing (Seneffe, Βέλγιο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 688/2012-3·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το σχέδιο ή υπόδειγμα για το προϊόν που περιγράφεται ως «ένθετο εναλλάκτη θερμότητας» — Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο υπ' αριθ. 1137 152-0002

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: το επίμαχο καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/36

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2013 η Carla Faita κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-92/11, Faita κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση T-619/13 P)

2014/C 24/67

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Carla Faita (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Abreu Caldas, M. Abreu Caldas και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-92/11 (Faita κατά ΕΟΚΕ)

—	να υποχρεώσει την ΕΟΚΕ να καταβάλει στην αναιρεσείουσα το ποσόν των 15 000 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης προκληθείσας από την παραβίαση του καθήκοντος αρωγής της AIPN,

—	να καταδικάσει την ΕΟΚΕ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τον σκοπό της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, διότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η απορρίπτουσα τη διοικητική ένσταση απόφαση περιελάμβανε αιτιολογία ταυτόσημη, κατά λέξη, με εκείνη της αποφάσεως απορρίψεως της αιτήσεως κατά της οποίας υπεβλήθη η διοικητική ένσταση, και τούτο μολονότι η διοικητική ένσταση περιελάμβανε διαφορετικά επιχειρήματα από εκείνα της αιτήσεως (αφορά τις σκέψεις 44 και 65 έως 67 της προσβαλλομένης αποφάσεως).

Ο δεύτερος λόγος αντλείται, αφενός, από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον η αναιρεσείουσα δεν είχε την ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει, κατά τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, όταν το τελευταίο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ΑΙΡΝ βασίστηκε σε ένα πέμπτο, σιωπηρό, λόγο στην απόφασή της περί απορρίψεως της αιτήσεως της αναιρεσείουσας και, αφετέρου, από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προέβη στην ανάλυση των προβλεπόμενων στο άρθρο 12α, παράγραφος 3, του Κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προϋποθέσεων κατά τον έλεγχο νομιμότητας της εφαρμογής του άρθρου 24 του εν λόγω Κανονισμού (αφορά τις σκέψεις 94 επ. της προσβαλλομένης αποφάσεως).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/36

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — Marchi Industriale SpA κατά ΕΟΧΠ

(Υπόθεση T-620/13)

2014/C 24/68

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marchi Industriale SpA (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Baldassarri και F. Donati, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ΕΟΧΠ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει και, επομένως, να κηρύξει ανίσχυρη την απόφαση αριθ. SME/2013/3747 του ΕΟΧΠ, έτσι ώστε να στερήσει από την απόφαση αυτή όλα τα έννομα αποτελέσματά της, περιλαμβανομένης και της ακυρώσεως των τιμολογίων που εκδόθηκαν για την είσπραξη των σημαντικότερων φόρων, καθώς και των οικονομικών κυρώσεων που της επιβλήθηκαν.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή ασκείται κατά της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων, ο οποίος έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί ως μικρή ή μεσαία επιχείρηση, κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων, καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής, καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (κανονισμός Reach) (ΕΕ L 396, σ. 1), και αρνήθηκε να της αναγνωρίσει τα σχετικά πλεονεκτήματα, προβλέποντας την καταβολή των οφειλόμενων φόρων και τελών.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1)	Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλήρη έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον, παρά τις εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες παρατηρήσεις της προσφεύγουσας προς αμφισβήτηση των κριτηρίων που χρησιμοποιήθηκαν για να προσδιορισθεί το μέγεθος της επιχειρήσεως, ουδόλως έλαβε υπόψη το καθού τα προβληθέντα επιχειρήματα.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη κατά την εξέταση των στοιχείων που αφορούν την εταιρία Essemar SpA, η οποία ανήκει στην Marchi Industriale.

—

Η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι, αντιθέτως προς ό,τι ισχυρίσθηκε το καθού, η Esseco Group srl δεν έχει κανένα δεσμό, ούτε καν έμμεσο, με την προσφεύγουσα και, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως «συνεργαζόμενη επιχείρηση». Μολονότι η Esseco Group κατέχει το 50,0005% του εταιρικού κεφαλαίου της Essemar, το υπόλοιπο ποσοστό του κεφαλαίου της Essemar, δηλαδή ποσοστό 49,9995%, ανήκει αντιθέτως στην προσφεύγουσα. Εντούτοις, μολονότι η Esseco Group κατέχει την πλειοψηφία του κεφαλαίου της Essemar, δεν έχει, πάντως, την πλειοψηφία όσον αφορά το δικαίωμα ψήφου στην εταιρία αυτή. Ως εκ τούτου, δεν υφίσταται μεταξύ της Esseco Group και της προσφεύγουσας η ειδική σχέση που διαλαμβάνεται στον Τίτλο I, άρθρο 3, παράγραφος 2, του παραρτήματος της συστάσεως 2003/361 της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (ΕΕ L 124, σ.36).

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/37

Προσφυγή της 27ης Νοεμβρίου 2013 — Unión de Almacenistas de Hierros de España κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-623/13)

2014/C 24/69

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Unión de Almacenistas de Hierros de España (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Creus Carreras και A. Valiente Martín, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 18ης Σεπτεμβρίου 2013·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας· και

—	στο πλαίσιο μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας, να ζητηθούν από την Επιτροπή τα έγγραφα ως προς τα οποία αρνήθηκε την πρόσβαση, προκειμένου το Γενικό Δικαστήριο να προβεί στη σχετική εξέταση και να εξακριβώσει το βάσιμο των επιχειρημάτων που περιέχονται στο δικόγραφο της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της ρητής αρνήσεως της Επιτροπής να επιτρέψει την πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα. Η σιωπηρή απόφαση περί απορρίψεως του ιδίου αιτήματος αποτελεί το αντικείμενο της υποθέσεως T-419/13, Unión de Almacenistas de Hierros de España κατά Επιτροπής.

Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι με τους λόγους λόγους και τα κύρια επιχειρήματα στην εν λόγω υπόθεση.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/37

Προσφυγή της 4ης Δεκεμβρίου 2013 — Serco Βέλγιο κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-644/13)

2014/C 24/70

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Serco Belgium (Βρυξέλλες, Βέλγιο), SA Bull NV (Auderghem, Βέλγιο) και Unisys Belgium (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: V. Ost και M. Vanderstraeten, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 30ής Οκτωβρίου 2013, η οποία κοινοποιήθηκε στις προσφεύγουσες με επιστολή της 31ης Οκτωβρίου 2013, περί απορρίψεως της προσφοράς της κοινοπραξίας OPTIMUS για τον διαγωνισμό DIGIT/R2/PO/2012/026 — ITIC-SM (διαχείριση υπηρεσιών πληροφορικής για το ολοκληρωμένο και ενοποιημένο περιβάλλον εργασίας ηλεκτρονικού υπολογιστή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) (ΕΕ 2012/S 69-112095) και περί αναθέσεως του αντικειμένου της συμβάσεως στην κοινοπραξία GISIS· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν ένα λόγο ακυρώσεως

Η προσφορά των προσφευγουσών απορρίφθηκε λόγω της εξαιρετικά χαμηλής βαθμολογίας που έδωσε η Επιτροπή στα επιμέρους κριτήρια αναθέσεως που αφορούν το προσωπικό. Εν ολίγοις, η Επιτροπή θεώρησε ότι ο αριθμός των υπαλλήλων που πρότειναν οι προσφεύγουσες ήταν υπερβολικά μικρός και ανεπαρκής για να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη ποιότητα των υπηρεσιών.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η προσφορά τους απορρίφθηκε βάσει μη νόμιμων κριτηρίων ανάθεσης. Τα επιμέρους κριτήρια που αφορούν το προσωπικό δεν αποσκοπούν στην επιλογή της πλέον συμφέρουσας από οικονομικής απόψεως προσφοράς, εφόσον:

—	όπως η Επιτροπή δέχθηκε ρητώς, οι απαντήσεις σε αυτά τα κριτήρια από τους προσφέροντες δεν οδηγούν σε (συμβατικές) απαιτήσεις. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η αξιολόγηση των υποψηφίων βάσει μη δεσμευτικών δηλώσεων είναι αντίθετη προς το δίκαιο της ΕΕ·

—

αυτά τα επιμέρους κριτήρια δεν έχουν σχέση με την ποιότητα της προσφοράς (το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών), αλλά μάλλον με την εγγενή ικανότητα του συμμετέχοντος στον διαγωνισμό να προσλάβει επαρκή αριθμό προσωπικού, ώστε να πληρούνται οι απαιτήσεις επίδοσης που επιβάλλονται από τη συμφωνία επιπέδου υπηρεσιών (SLA). Αυτά τα επιμέρους κριτήρια αποτελούν, επομένως, κριτήρια επιλογής·

—

δεν αναφέρθηκε βέλτιστος αριθμός προσωπικού και δεν δόθηκε καμία ένδειξη για τον τρόπο με τον οποίο θα αξιολογήσει η Επιτροπή τον αριθμό του προσωπικού, και δεδομένου ότι η ουσία του σχεδίου ενοποίησης και ολοκλήρωσης της Επιτροπής, όπως προκύπτει από τις προδιαγραφές του διαγωνισμού, είναι να επιτευχθεί το συμβατικά επιβαλλόμενο υψηλό επίπεδο ποιότητας με τον αποτελεσματικότερο τρόπο, τα εν λόγω επιμέρους κριτήρια οδηγούν σε απρόβλεπτο αποτέλεσμα·

—

εν πάση περιπτώσει, αν η Επιτροπή είχε αμφιβολίες για το αν οι προσφεύγουσες θα είναι σε θέση να εκτελέσουν τη σύμβαση σύμφωνα με τους όρους της προσφοράς τους (λόγω του ανεπαρκή αριθμού προσωπικού), έπρεπε να έχει ζητήσει διευκρινίσεις πριν από την απόρριψη της προσφοράς η οποία ήταν κατά 47 000 000 ευρώ φθηνότερη από την προσφορά που προκρίθηκε.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/39

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 3ης Δεκεμβρίου 2013 — CT κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA)

(Υπόθεση F-36/13) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτος υπάλληλος - Σύμβαση αορίστου χρόνου - Καταγγελία της συμβάσεως - Προσβολή της αξιοπρέπειας του λειτουργήματος - Διάρρηξη της σχέσεως εμπιστοσύνης)

2014/C 24/71

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: CT (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθού: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (εκπρόσωποι: H. Monet και B. Wägenbaur, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας του προσφεύγοντος βάσει του άρθρου 47, στοιχείο γ', περίπτωση i, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού (ΚΛΠ).

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο CT φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται να φέρει και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού.

(1) ΕΕ C 207 της 20.7.2013, σ. 58.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/39

Προσφυγή-αγωγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2013 — ΖΖ κατά REA

(Υπόθεση F-88/13)

2014/C 24/72

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ΖΖ (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος

Καθού: Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας (REA)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της προσφεύγουσας-ενάγουσας (στο εξής: προσφεύγουσα) για εξομοίωση της μητέρας της προς συντηρούμενο τέκνο, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 4, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του PMO.l, η οποία κοινοποιήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2012 και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της της 20ής Ιουλίου 2012 για εξομοίωση της μητέρας της προς συντηρούμενο τέκνο, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 4, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, από την 1η Νοεμβρίου 2012 έως τις 31 Οκτωβρίου 2013,

—	να της επιδικάσει το ποσό των 1 000 ευρώ, με την επιφύλαξη τροποποιήσεως ή προσαυξήσεως, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη λόγω του προσβλητικού και οδυνηρού χαρακτήρα των αποφάσεων με τις οποίες απορρίφθηκαν το αίτημά της και η ενδικοφανής προσφυγή της.

—	να καταδικάσει τον REA στα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/39

Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-89/13)

2014/C 24/73

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: L. Mansullo, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί τριών κρατήσεων ποσού ύψους 504,67 ευρώ από το επίδομα αναπηρίας του προσφεύγοντος για τους μήνες, αντιστοίχως, από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του 2013.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις που περιέχονται στα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεως του προσφεύγοντος για τους μήνες από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του 2013, περί κρατήσεως ποσού ύψους 504,67 ευρώ από το επίδομα αναπηρίας που δικαιούταν ο προσφεύγων για τους μήνες αυτούς·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει την απόφαση, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση της 13ης Απριλίου 2013 κατά των προμνημονευθεισών αποφάσεων.

—	να ακυρώσει οποιαδήποτε απόφαση περιέχεται στην από 22 Απριλίου 2013 επιστολή, η οποία φέρει στο άνω δεξιά μέρος της τη μνεία «Ref. Ares(2013)790217 — 23/04/2013».

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα τα ακόλουθα ποσά: 1) 504,67 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Φεβρουαρίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 2) 504,67 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Μαρτίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 3) 504,67 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Απριλίου 2013 και μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού.

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/40

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-90/13)

2014/C 24/74

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: L. Mansullo, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί απορρίψεως αιτήματος του προσφεύγοντος-ενάγοντος για αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη λόγω προβαλλομένης παραβιάσεως του δικαιώματός του εμπιστευτικότητας, εξαιτίας της αποστολής εκ μέρους της καθής-εναγομένης επιστολής σχετικής με τον προσφεύγοντα-ενάγοντα σε δικηγόρο ο οποίος δεν τον εκπροσωπούσε.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, την απόφαση περί απορρίψεως της από 26 Οκτωβρίου 2012 αιτήσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος προς την Επιτροπή, η οποία και την παρέλαβε κανονικά·

—	να ακυρώσει, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, την απόφαση περί απορρίψεως της από 4 Ιουλίου 2012 αιτήσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος προς την Επιτροπή, η οποία και την παρέλαβε κανονικά·

—	να ακυρώσει, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, την απόφαση περί απορρίψεως της από 26 Σεπτεμβρίου 2012 διοικητικής ενστάσεως κατά της αποφάσεως περί απορρίψεως της από 9 Μαρτίου αιτήσεως, που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στην Επιτροπή, η οποία και την παρέλαβε κανονικά·

—	να ακυρώσει το από 12 Νοεμβρίου 2012 σημείωμα, το οποίο φέρει, στα άνω δεξιά της μοναδικής σελίδας του, τη μνεία «HR.D.2/MB/ac/Ares (2012) 1332162»·

—	να ακυρώσει το από 27 Σεπτεμβρίου 2012 σημείωμα, το οποίο φέρει, στα άνω δεξιά της πρώτης εκ των δύο σελίδων του, τη μνεία «Ref Ares (2012) 1131229 — 27.09.2012»·

—	να ακυρώσει, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, την απόφαση περί απορρίψεως της από 10 Μαρτίου 2013 διοικητικής ενστάσεως·

—	να ακυρώσει, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, την απόφαση περί απορρίψεως της από 2 Ιανουαρίου 2013 διοικητικής ενστάσεως·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει το από 29 Απριλίου 2013 σημείωμα, το οποίο φέρει, στα άνω δεξιά της πρώτης εκ των τριών σελίδων του, τη μνεία «Ref. Ares (2013) 977767 — 29.04.2013»·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ποσό ύψους 10 000,00 ευρώ, προσαυξημένο με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 28ης Φεβρουαρίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ποσό ύψους 25 000,00 ευρώ, προσαυξημένο με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 5ης Νοεμβρίου 2012 και μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/40

Προσφυγή της 9ης Οκτωβρίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-102/13)

2014/C 24/75

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZZ (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής: ZZ (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής να προβεί στον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της που κτήθηκαν πριν από την ανάληψη υπηρεσίας βάσει των νέων γενικών εκτελεστικών διατάξεων (ΓΕΔ) και σχετικά με τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης που εφαρμόζει τις νέες ΓΕΔ σχετικά με τα άρθρα 11 και 12 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να δεχθεί ότι το άρθρο 9 των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11, παράγραφος 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ είναι παράνομο και, επομένως, δεν εφαρμόζεται·

—

να ακυρώσει την απόφαση περί υπολογισμού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που κτήθηκαν πριν από την εκ μέρους της προσφεύγουσας ανάληψη υπηρεσίας, στο πλαίσιο της μεταφοράς τους στο συνταξιοδοτικό σύστημα των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατ’ εφαρμογήν των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/41

Προσφυγή-αγωγή της 25ης Οκτωβρίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-107/13)

2014/C 24/76

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωποι: É. Boigelot, R. Murru, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής να επιβάλει πειθαρχική κύρωση στον προσφεύγοντα δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 2, του παραρτήματος IX του ΚΥΚ και αιτήματα ικανοποιήσεως της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων και επιστροφής των ποσών που έχουν ήδη παρακρατηθεί.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 14ης Μαρτίου 2013 με την οποία του επιβλήθηκε η κύρωση της μειώσεως της μηνιαίας συντάξεώς του κατά το ένα τρίτο για δύο έτη·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγόμενη να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη του προσφεύγοντος-ενάγοντος, την οποία εκτιμά στο συνολικό ποσό των 10 000 ευρώ, υπό την επιφύλαξή της αυξήσεως του εν λόγω ποσού κατά τη διάρκεια της δίκης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/41

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Οκτωβρίου 2013 — ZZ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση F-108/13)

2014/C 24/77

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και D. Abreu Caldas, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση των εκκαθαριστικών δελτίων αποδοχών του προσφεύγοντος-ενάγοντος, Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2013, που καταρτίστηκαν κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2012, με την οποία το τελευταίο αρνήθηκε να υιοθετήσει την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με κανονισμό για την αναπροσαρμογή, από 1ης Ιουλίου 2012, των αποδοχών και των συντάξεων των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις εν λόγω αποδοχές και συντάξεις.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	Να ακυρώσει τα εκκαθαριστικά δελτία αποδοχών του προσφεύγοντος-ενάγοντος που καταρτίστηκαν από τις 15 Ιανουαρίου 2013·

—

να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα τις καθυστερούμενες διαφορές αποδοχών τις οποίες δικαιούται από την 1η Ιουλίου 2012 πλέον τόκων υπερημερίας, υπολογιζομένων από την ημερομηνία κατά την οποία οι εν λόγω διαφορές αποδοχών κατέστησαν απαιτητές, με το επιτόκιο που έχει καθορίσει η ΕΚΤ για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως προσαυξημένο κατά δύο μονάδες·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της επαναλήψεως υπηρεσιακών πταισμάτων που διέπραξαν το Συμβούλιο και η ΑΔΑ·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

25.1.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/41

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Νοεμβρίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-110/13)

2014/C 24/78

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, A. Tymen και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τον πίνακα των υποψηφίων που επιτρέπεται να συμμετάσχουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «πιστοποίηση» το 2013.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	Να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 19ης Απριλίου 2013 (ΙΑ Νο 13-2013), περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τον πίνακα των υποψηφίων που επιτρέπεται να συμμετάσχουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «πιστοποίηση» το 2013·

—	εφόσον χρειαστεί, να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Ιουλίου 2013 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος·

—	να χορηγήσει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα αποζημίωση ύψους 10 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2014.024.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 24

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	57ό έτος 25 Ιανουαρίου 2014

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2014/C 024/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 15 της 18.1.2014	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2014/C 024/02	Υπόθεση C-523/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundessozialgericht (Γερμανία) στις 3 Οκτωβρίου 2013 — Walter Larcher κατά Deutsche Rentenversicherung Bayern Süd	2

2014/C 024/03	Υπόθεση C-548/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 2 de Marchena (Ισπανία) στις 24 Οκτωβρίου 2013 — Caixabank S.A. κατά Francisco Javier Brenes Jiménez και Andrea Jiménez Jiménez	2

2014/C 024/04	Υπόθεση C-549/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bezirksregierung Arnsberg, Vergabekammer (Γερμανία) στις 22 Οκτωβρίου 2013 — Bundesdruckerei GmbH κατά Stadt Dortmund	3

2014/C 024/05	Υπόθεση C-552/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Contencioso Administrativo no 6 de Bilbao (Ισπανία) στις 25 Οκτωβρίου 2013 — Grupo Hospitalario Quirón, S.A. κατά Departamento de Sanidad del Gobierno Vasco	3

2014/C 024/06	Υπόθεση C-556/13: Σύνοψη αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 28 Οκτωβρίου 2013 — Litaksa UAB κατά BTA Insurance Company SE	3

2014/C 024/07	Υπόθεση C-560/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 30 Οκτωβρίου 2013 — Finanzamt Ulm κατά Ingeborg Wagner-Raith, ως κληρονόμου της Maria Schweier	4

2014/C 024/08	Υπόθεση C-563/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 30 Οκτωβρίου 2013 — UPC DTH Sàrl κατά Προέδρου του Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság	4

2014/C 024/09	Υπόθεση C-570/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 6 Νοεμβρίου 2013 — Karoline Gruber	5

2014/C 024/10	Υπόθεση C-571/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 7 Νοεμβρίου 2013 — Annegret Weitkämper-Krug κατά NRW Bank, Anstalt des öffentlichen Rechts	6

2014/C 024/11	Υπόθεση C-572/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Bruxelles (Βέλγιο) στις 8 Νοεμβρίου 2013 — Hewlett-Packard Belgium SPRL κατά Reprobel SCRL	6

2014/C 024/12	Υπόθεση C-576/13: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας	7

2014/C 024/13	Υπόθεση C-578/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Landgericht Kiel (Γερμανία) στις 15 Νοεμβρίου 2013 — Hans-Jürgen Kickler κ.λπ. κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	7

2014/C 024/14	Υπόθεση C-579/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 15ης Νοεμβρίου 2013 — P κατά Commissie Sociale Zekerheid Breda και S κατά College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Amstelveen	8

2014/C 024/15	Υπόθεση C-581/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 15 Νοεμβρίου 2013 η Intra-Presse κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-448/11, Golden Balls Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)	8

2014/C 024/16	Υπόθεση C-582/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 15 Νοεμβρίου 2013 η Intra-Presse κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-437/11, Golden Balls Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)	9

2014/C 024/17	Υπόθεση C-583/13 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Νοεμβρίου 2013 οι Deutsche Bahn AG κ.λπ. κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-289/11, T-290/11 και T-521/11, Deutsche Bahn AG κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	9

2014/C 024/18	Υπόθεση C-588/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 20 Νοεμβρίου 2013 η Telefónica S.A. κατά της διάταξης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-430/11, Telefónica κατά Επιτροπής	10

2014/C 024/19	Υπόθεση C-590/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 20 Νοεμβρίου 2013 — Idexx Laboratoires Italia srl κατά Agenzia delle Entrate	10

2014/C 024/20	Υπόθεση C-591/13: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας	11

2014/C 024/21	Υπόθεση C-598/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Suceava (Ρουμανία) στις 22 Νοεμβρίου 2013 — Casa Județeană de Pensii Botoșani κατά Polixeni Guletsou	11

2014/C 024/22	Υπόθεση C-599/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 22 Νοεμβρίου 2013 — Vereniging Somalische Vereniging Amsterdam en Omgeving (Somvao) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie	12

2014/C 024/23	Υπόθεση C-603/13 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 22 Νοεμβρίου 2013 οι Galp Energia España, SA, Petróleos de Portugal (Petrogal), SA, Galp Energia, SGPS, SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-462/07, Galp Energia España, SA, Petróleos de Portugal (Petrogal), SA, Galp Energia, SGPS, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	12

2014/C 024/24	Υπόθεση C-604/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2013 η Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-386/10, Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	13

2014/C 024/25	Υπόθεση C-608/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2013 η Compañía Española de Petróleos (CEPSA), S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-497/07, CEPSA κατά Επιτροπής	13

2014/C 024/26	Υπόθεση C-614/13 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 27 Νοεμβρίου 2013 οι Masco Corp., Hansgrohe AG, Hansgrohe Deutschland Vertriebs GmbH, Hansgrohe Handelsgesellschaft mbH, Hansgrohe SA/NV, Hansgrohe BV, Hansgrohe SARL, Hansgrohe Srl, Hüppe GmbH, Hüppe GmbH, Hüppe Belgium SA (NV), Hüppe BV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-378/10: Masco Corp. κλπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	14

2014/C 024/27	Υπόθεση C-616/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η Productos Asfálticos (PROAS), S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-495/07, PROAS κατά Επιτροπής	15

2014/C 024/28	Υπόθεση C-617/13 Ρ: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η Repsol Lubricantes y Especialidades κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-496/07, Repsol Lubricantes y Especialidades κ.λπ. κατά Επιτροπής	16

2014/C 024/29	Υπόθεση C-622/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η Castel Frères SAS κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-320/10, Fürstlich Castell’sches Domänenamt Albrecht Fürst zu Castell-Castell κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)	16

	Γενικό Δικαστήριο
2014/C 024/30	Υπόθεση T-394/10: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2013 — Grebenshikova κατά ΓΕΕΑ — Volvo Trademark (SOLVO) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος SOLVO — Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα VOLVO — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Δεν συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως — Δεν υπάρχει ομοιότητα μεταξύ των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	18

2014/C 024/31	Υπόθεση T-107/11 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2013 — ETF κατά Schuerings (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Σύμβαση αορίστου χρόνου — Απόφαση περί καταγγελίας — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Άρθρα 2 και 47 του ΚΛΠ — Καθήκον αρωγής — Έννοια του συμφέροντος της υπηρεσίας — Απαγόρευση αποφάνσεως ultra petita — Δικαιώματα άμυνας)	18

2014/C 024/32	Υπόθεση T-108/11 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2013 — ETF κατά Michel (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Σύμβαση αορίστου χρόνου — Απόφαση περί καταγγελίας — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Άρθρα 2 και 47 του ΚΛΠ — Καθήκον αρωγής — Έννοια του συμφέροντος της υπηρεσίας — Απαγόρευση αποφάνσεως ultra petita — Δικαιώματα άμυνας)	19

2014/C 024/33	Υπόθεση T-573/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Δεκεμβρίου 2013 — JAS κατά Επιτροπής [Τελωνειακή ένωση — Εισαγωγές παντελονιών τζην — Απάτη — Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών — Άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1430/79 — Άρθρο 239 του τελωνειακού κώδικα — Αίτηση διαγραφής εισαγωγικών δασμών — Ύπαρξη ειδικής καταστάσεως — Ρήτρα επιείκειας — Απόφαση της Επιτροπής]	19

2014/C 024/34	Υπόθεση T-4/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2013 — Olive Line International κατά ΓΕΕΑ — Carapelli Firenze (Maestro de Oliva) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα — Εικονιστικό σήμα Maestro de Oliva — Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα MAESTRO — Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	20

2014/C 024/35	Υπόθεση T-361/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2013 — Premiere Polish κατά ΓΕΕΑ — Donau Kanol (ECOFORCE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ECOFORCE — Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα ECO FORTE — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	20

2014/C 024/36	Υπόθεση T-428/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2013 — Banco Bilbao Vizcaya Argentaria κατά ΓΕΕΑ (VALORES DE FUTURO) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος VALORES DE FUTURO — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	20

2014/C 024/37	Υπόθεση T-483/13 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Νοεμβρίου 2013 — Οικονομόπουλος κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Έρευνα της OLAF — Αγωγή αποζημιώσεως — Οικονομική ζημία και ηθική βλάβη που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων — Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων — Απαράδεκτο — Έλλειψη επείγοντος)	21

2014/C 024/38	Υπόθεση T-529/13: Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2013 — Izsák και Dabis κατά Επιτροπής	21

2014/C 024/39	Υπόθεση T-554/13: Προσφυγή της 16ης Οκτωβρίου 2013 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής	22

2014/C 024/40	Υπόθεση T-558/13: Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2013 — FSA κατά ΓΕΕΑ — Motokit Veículos e Acessórios (FSA K-FORCE)	23

2014/C 024/41	Υπόθεση T-559/13: Προσφυγή της 25ης Οκτωβρίου 2013 — Giovanni Cosmetics κατά ΓΕΕΑ — Vasconcelos & Gonçalves (GIOVANNI GALLI)	23

2014/C 024/42	Υπόθεση T-567/13: Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2013 — Sharp κατά ΓΕΕΑ — (BIG PAD)	24

2014/C 024/43	Υπόθεση T-568/13: Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2013 — Bimbo κατά ΓΕΕΑ — Cafe' do Brasil (KIMBO)	24

2014/C 024/44	Υπόθεση T-569/13: Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2013 — Bimbo κατά ΓΕΕΑ — Cafe' do Brasil (Caffè KIMBO Espresso Napoletano)	25

2014/C 024/45	Υπόθεση T-576/13: Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2013 — Verus κατά ΓΕΕΑ — Joie International (MIRUS)	25

2014/C 024/46	Υπόθεση T-577/13: Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2013 — Zehnder κατά ΓΕΕΑ — UAB Amalva (komfovent)	26

2014/C 024/47	Υπόθεση T-581/13: Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2013 — Royal County of Berkshire Polo Club κατά ΓΕΕΑ — Lifestyle Equities (Royal County of Berkshire POLO CLUB)	26

2014/C 024/48	Υπόθεση T-585/13: Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2013 — H.P. Gauff Ingenieure κατά ΓΕΕΑ — Gauff (Gauff JBG Ingenieure)	27

2014/C 024/49	Υπόθεση T-586/13: Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2013 — H.P. Gauff Ingenieure κατά ΓΕΕΑ — Gauff (Gauff THE ENGINEERS WITH THE BROADER VIEW)	27

2014/C 024/50	Υπόθεση T-587/13: Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2013 — Schwerdt κατά ΓΕΕΑ — Iberamigo (cat&clean)	28

2014/C 024/51	Υπόθεση T-588/13: Προσφυγή της 7ης Νοεμβρίου 2013 — Deutsche Rockwool Mineralwoll κατά ΓΕΕΑ — A. Weber (JETROC)	28

2014/C 024/52	Υπόθεση T-592/13: Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2013 — Ratioparts-Ersatzteile κατά ΓΕΕΑ — Norwood Industries (NORTHWOOD professional forest equipment)	29

2014/C 024/53	Υπόθεση T-594/13: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2013 — Sanctuary Brands κατά ΓΕΕΑ — Richter International (TAILORBYRD)	29

2014/C 024/54	Υπόθεση T-597/13: Προσφυγή της 18ης Νοεμβρίου 2013 — Calida κατά ΓΕΕΑ — Quanzhou Green Garments (dadida)	30

2014/C 024/55	Υπόθεση T-598/13: Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2013 — Sanctuary Brands κατά ΓΕΕΑ — Richter International (TAILORBYRD)	30

2014/C 024/56	Υπόθεση T-601/13: Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2013 — Wilo κατά ΓΕΕΑ (Pioneering for You)	31

2014/C 024/57	Υπόθεση T-603/13: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2013 — Léon Van Parys κατά Επιτροπής	31

2014/C 024/58	Υπόθεση T-604/13: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — Levi Strauss κατά ΓΕΕΑ — L&O Hunting Group (101)	32

2014/C 024/59	Υπόθεση T-605/13: Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2013 — Alma — The Soul of Italian Wine κατά ΓΕΕΑ — Miguel Torres (SOTTO IL SOLE ITALIANO SOTTO il SOLE)	32

2014/C 024/60	Υπόθεση T-608/13: Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — easyGroup IP Licensing κατά ΓΕΕΑ — TUI (easyAir-tours)	33

2014/C 024/61	Υπόθεση T-609/13: Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — BlackRock κατά ΓΕΕΑ (SO WHAT DO I DO WITH MY MONEY)	33

2014/C 024/62	Υπόθεση T-610/13: Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2013 — Ecolab ΗΠΑ κατά ΓΕΕΑ (GREASECUTTER)	33

2014/C 024/63	Υπόθεση T-611/13: Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2013 — Australian Gold κατά ΓΕΕΑ — Effect Management & Holding (HOT)	34

2014/C 024/64	Υπόθεση T-615/13: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — AIC κατά ΓΕΕΑ — ACV Manufacturing (Εναλλάκτες θερμότητας)	34

2014/C 024/65	Υπόθεση T-616/13: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — AIC κατά ΓΕΕΑ — ACV Manufacturing (Ενθέματα εναλλάκτη θερμότητας)	35

2014/C 024/66	Υπόθεση T-617/13: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2013 — AIC κατά ΓΕΕΑ — ACV Manufacturing (Ενθέματα εναλλάκτη θερμότητας)	35

2014/C 024/67	Υπόθεση T-619/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2013 η Carla Faita κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-92/11, Faita κατά ΕΟΚΕ	36

2014/C 024/68	Υπόθεση T-620/13: Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — Marchi Industriale SpA κατά ΕΟΧΠ	36

2014/C 024/69	Υπόθεση T-623/13: Προσφυγή της 27ης Νοεμβρίου 2013 — Unión de Almacenistas de Hierros de España κατά Επιτροπής	37

2014/C 024/70	Υπόθεση T-644/13: Προσφυγή της 4ης Δεκεμβρίου 2013 — Serco Βέλγιο κ.λπ. κατά Επιτροπής	37

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2014/C 024/71	Υπόθεση F-36/13: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 3ης Δεκεμβρίου 2013 — CT κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA) (Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτος υπάλληλος — Σύμβαση αορίστου χρόνου — Καταγγελία της συμβάσεως — Προσβολή της αξιοπρέπειας του λειτουργήματος — Διάρρηξη της σχέσεως εμπιστοσύνης)	39

2014/C 024/72	Υπόθεση F-88/13: Προσφυγή-αγωγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2013 — ΖΖ κατά REA	39

2014/C 024/73	Υπόθεση F-89/13: Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής	39

2014/C 024/74	Υπόθεση F-90/13: Προσφυγή-αγωγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής	40

2014/C 024/75	Υπόθεση F-102/13: Προσφυγή της 9ης Οκτωβρίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής	40

2014/C 024/76	Υπόθεση F-107/13: Προσφυγή-αγωγή της 25ης Οκτωβρίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής	41

2014/C 024/77	Υπόθεση F-108/13: Προσφυγή-αγωγή της 28ης Οκτωβρίου 2013 — ZZ κατά Συμβουλίου	41

2014/C 024/78	Υπόθεση F-110/13: Προσφυγή-αγωγή της 11ης Νοεμβρίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής	41