13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/1

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/6

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/7

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Ο δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια·

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32013M6930. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/8

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/9

1)

Abbeville

2)

Agen-la Garenne

3)

Ajaccio-Campo dell'Oro

4)

Albert-Bray

5)

Amiens-Glisy

6)

Angers-Marcé

7)

Angoulême-Brie-Champniers

8)

Annecy-Methet

9)

Annemasse

10)

Auxerre-Branches

11)

Avignon-Caumont

12)

Bâle-Mulhouse

13)

Bastia-Poretta

14)

Beauvais-Tillé

15)

Bergerac-Roumanière

16)

Besançon-la Vèze

17)

Béziers-Vias

18)

Biarritz-Bayonne-Anglet

19)

Bordeaux-Mérignac

20)

Brest-Guipavas

21)

Brive-Souillac

22)

Caen-Carpiquet

23)

Calais-Dunkerque

24)

Calvi-Sainte-Catherine

25)

Cannes-Mandelieu

26)

Carcassonne-Salvaza

27)

Châlons-Vatry

28)

Chambéry-Aix-les-Bains

29)

Châteauroux-Déols

30)

Cherbourg-Mauperthus

31)

Clermont-Ferrand-Aulnat

32)

Colmar-Houssen

33)

Deauville-Saint-Gatien

34)

Dijon-Longvic

35)

Dinard-Pleurtuit

36)

Dôle-Tavaux

37)

Epinal-Mirecourt

38)

Figari-Sud Corse

39)

Grenoble-Saint-Geoirs

40)

Hyères-le Palivestre

41)

Issy-les-Moulineaux

42)

La Môle

43)

Lannion

44)

La Rochelle-Laleu

45)

Laval-Entrammes

46)

Le Castelet

47)

Le Havre-Octeville

48)

Le Mans-Arnage

49)

Le Touquet-Paris-Plage

50)

Lille-Lesquin

51)

Limoges-Bellegarde

52)

Lognes-Emerainville

53)

Lorient-Lann-Bihoué

54)

Lyon-Bron

55)

Lyon-Saint-Exupéry

56)

Marseille-Provence

57)

Metz-Nancy-Lorraine

58)

Monaco-Héliport

59)

Montbéliard-Courcelles

60)

Montpellier-Méditérranée

61)

Nantes-Atlantique

62)

Nevers-Fourchambault

63)

Nice-Côte d'Azur

64)

Nîmes-Garons

65)

Orléans-Bricy

66)

Orléans-Saint-Denis-de-l'Hôtel

67)

Paris-Charles de Gaulle

68)

Paris-le Bourget

69)

Paris-Orly

70)

Pau-Pyrénées

71)

Perpignan-Rivesaltes

72)

Poitiers-Biard

73)

Pontoise-Cormeilles-en-Vexin, προσωρινά:

74)

Quimper-Cornouailles, προσωρινά από 30 Μαΐου έως 8 Σεπτεμβρίου 2013.

75)

Rennes Saint-Jacques

76)

Rodez-Marcillac

77)

Rouen-Vallée de Seine

78)

Saint-Brieuc-Armor

79)

Saint-Étienne-Bouthéon

80)

Saint-Nazaire-Montoir

81)

Strasbourg-Entzheim

82)

Tarbes-Ossun-Lourdes

83)

Toulouse-Blagnac

84)

Tours-Saint-Symphorien

85)

Troyes-Barberey

86)

Vichy-Charmeil

1)

Ajaccio

2)

Bastia

3)

Bayonne

4)

Bonifacio

5)

Bordeaux

6)

Boulogne

7)

Brest

8)

Caen-Ouistreham

9)

Calais

10)

Calvi

11)

Cannes-Vieux Port

12)

Carteret

13)

Cherbourg

14)

Dieppe

15)

Douvres

16)

Dunkerque

17)

Granville

18)

Honfleur

19)

La Rochelle-La Pallice

20)

Le Havre

21)

Les Sables-d'Olonne-Port

22)

L'Ile-Rousse

23)

Lorient

24)

Marseille

25)

Monaco-Port de la Condamine

26)

Nantes-Saint-Nazaire

27)

Nice

28)

Port-de-Bouc-Fos/Port-Saint-Louis

29)

Port-la-Nouvelle

30)

Porto-Vecchio

31)

Port-Vendres

32)

Roscoff

33)

Rouen

34)

Saint-Brieuc (maritime)

35)

Saint-Malo

36)

Sète

37)

Toulon

1)

Gare d’Ashford International

2)

Gare d'Avignon-Centre

3)

Cheriton/Coquelles

4)

Gare de Chessy-Marne-la-Vallée

5)

Gare de Fréthun

6)

Gare de Lille-Europe

7)

Gare de Paris-Nord

8)

Gare de St-Pancras International

9)

Gare d’Ebbsfleet International

1)

Pas de la Case-Porta

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/18

1.

Στις 4 Ιουνίου 2013, η Επιτροπή έλαβε γνωστοποίηση μιας σχεδιαζόμενης συγκέντρωσης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1) με την οποία η επιχείρηση KKR & Co. L.P. («KKR», ΗΠΑ) αποκτά κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων αποκλειστικό έλεγχο της επιχείρησης Gardner Denver, Inc. («GDI», ΗΠΑ) με αγορά μετοχών.

2.

Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των εν λόγω επιχειρήσεων είναι:

3.

Κατόπιν προκαταρκτικής εξέτασης, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η γνωστοποιηθείσα πράξη θα μπορούσε να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων. Εντούτοις, επιφυλάσσεται να λάβει τελική απόφαση επί του σημείου αυτού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με μια απλοποιημένη διαδικασία αντιμετώπισης ορισμένων συγκεντρώσεων βάσει του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων (2) σημειώνεται ότι η παρούσα υπόθεση είναι υποψήφια για να αντιμετωπιστεί βάσει της διαδικασίας που προβλέπεται στην ανακοίνωση.

4.

Η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερόμενους τρίτους να υποβάλουν στην Επιτροπή ενδεχόμενες παρατηρήσεις για τη σχεδιαζόμενη συγκέντρωση.

Οι παρατηρήσεις πρέπει να φθάσουν στην Επιτροπή το αργότερο εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης, με την ένδειξη COMP/M.6906 — KKR/Gardner Denver. Οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην Επιτροπή με φαξ (+32 22964301), ηλεκτρονικά στην COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu ή ταχυδρομικά στην ακόλουθη διεύθυνση:

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/19

1.

Οι παραβάσεις των άρθρων 101 ή 102 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΣΛΕΕ»), εφεξής «οι κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ», προκαλούν μεγάλη ζημία στην οικονομία στο σύνολό της και εμποδίζουν την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η Επιτροπή, για να προλάβει τη ζημία αυτή, έχει την εξουσία να επιβάλλει σε επιχειρήσεις και ενώσεις επιχειρήσεων πρόστιμα για παράβαση των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ (1). Τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την Επιτροπή έχουν αποτρεπτικό στόχο, ήτοι αποβλέπουν, αφενός, στην επιβολή κυρώσεων στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις (ειδικό αποτρεπτικό αποτέλεσμα) και, αφετέρου, στην αποτροπή άλλων επιχειρήσεων από του να υιοθετήσουν συμπεριφορές που αντίκεινται προς τις διατάξεις των άρθρων 81 και 82 της ΣΛΕΕ ή να συνεχίσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές (γενικό αποτρεπτικό αποτέλεσμα) (2).

2.

Επιπλέον, οι παραβάσεις των άρθρων 101 ή 102 της ΣΛΕΕ προκαλούν μεγάλη ζημία στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις. Οποιοσδήποτε έχει υποστεί ζημία λόγω παράβασης των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ δικαιούται αποζημίωση. Το δίκαιο της ΕΕ εγγυάται το δικαίωμα αυτό, όπως έχει επανειλημμένα τονίσει το Δικαστήριο (3). Ενώ στόχος των προστίμων είναι η αποτροπή, ο λόγος ύπαρξης των αγωγών αποζημίωσης έγκειται στην αποκατάσταση της ζημίας που προκλήθηκε από παράβαση. Τα αποτελεσματικότερα ένδικα βοηθήματα που παρέχονται στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις για την αποζημίωσή τους, θα έχουν, από τη φύση τους, ευεργετικά αποτελέσματα όσο αφορά την αποτροπή μελλοντικών παραβάσεων και τη διασφάλιση μεγαλύτερης συμμόρφωσης προς τους εν λόγω κανόνες (4).

3.

Μια σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζουν τα δικαστήρια και οι διάδικοι σε αγωγές αποζημίωσης είναι ο τρόπος ποσοτικοποίησης της προκληθείσας ζημίας. Η ποσοτικοποίηση βασίζεται στη σύγκριση της παρούσας θέσης των εναγόντων με τη θέση στην οποία θα βρίσκονταν εάν δεν είχε διαπραχθεί η παράβαση. Στο πλαίσιο κάθε υποθετικής αξιολόγησης του τρόπου με τον οποίο θα είχαν εξελιχθεί, αφενός, οι συνθήκες της αγοράς και, αφετέρου, οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των συμμετεχόντων στην αγορά, συχνά ανακύπτουν πολύπλοκα και ειδικά οικονομικά ζητήματα και ζητήματα δικαίου του ανταγωνισμού. Τα δικαστήρια και οι διάδικοι έρχονται αντιμέτωποι ολοένα και περισσότερο με αυτά τα ζητήματα καθώς και με τις διαθέσιμες μεθόδους και τεχνικές για τη διευθέτησή τους.

4.

Τα άρθρα 101 και 102 της ΣΛΕΕ αποτελούν διατάξεις δημόσιας τάξης (5) και είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η οποία περιλαμβάνει σύστημα που εξασφαλίζει ότι δεν στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός (6). Αυτές οι διατάξεις της Συνθήκης δημιουργούν δικαιώματα και υποχρεώσεις για τα υποκείμενα δικαίου είτε είναι επιχειρήσεις είτε καταναλωτές. Αυτά τα δικαιώματα υπέρ των υποκειμένων δικαίου (7) προστατεύονται από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (8). Τα εθνικά δικαστήρια οφείλουν βάσει του δικαίου της ΕΕ να επιβάλλουν την πλήρη και αποτελεσματική τήρηση των εν λόγω δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στο πλαίσιο κάθε ενώπιον τους διαδικασίας.

5.

Μεταξύ των δικαιωμάτων που εγγυάται το δίκαιο της ΕΕ περιλαμβάνεται το δικαίωμα αποζημίωσης για ζημία που προκλήθηκε λόγω παράβασης των άρθρων 101 ή 102 της ΣΛΕΕ: η πλήρης αποτελεσματικότητα των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ θα διακυβευόταν εάν οι ζημιωθέντες δεν μπορούσαν να απαιτήσουν αποζημίωση για τη ζημία που υπέστησαν λόγω της παράβασης των εν λόγω κανόνων. Κάθε υποκείμενο δικαίου δικαιούται να ζητήσει αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη, εφόσον υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ζημίας και της αντίθετης προς τους κανόνες του ανταγωνισμού της ΕΕ συμφωνίας ή πρακτικής (9).

6.

Η αποζημίωση για την προκληθείσα ζημία σημαίνει επαναφορά της κατάστασης των ζημιωθέντων στην κατάσταση στην οποία θα βρίσκονταν αν δεν είχαν παραβιαστεί τα άρθρα 101 ή 102 της ΣΛΕΕ. Οι ζημιωθέντες λόγω παράβασης κανόνων της ΕΕ που έχουν άμεσο αποτέλεσμα θα πρέπει να αποζημιώνονται για την πλήρη και πραγματική αξία της ζημίας τους: το δικαίωμα σε πλήρη αποζημίωση καλύπτει τη θετική ζημία (damnum emergens), την αποζημίωση για το διαφυγόν κέρδος (lucrum cessans) που προκλήθηκε ως αποτέλεσμα της παράβασης (10) καθώς και το δικαίωμα σε καταβολή τόκων από τον χρόνο επέλευσης της ζημίας (11).

7.

Στο μέτρο που δεν υπάρχουν κανόνες της ΕΕ που να διέπουν τις αγωγές αποζημίωσης για παραβάσεις των άρθρων 101 ή 102 της ΣΛΕΕ, εναπόκειται στην εσωτερική έννομη τάξη κάθε κράτους μέλους να ορίσει λεπτομερείς κανόνες που να διέπουν την άσκηση του δικαιώματος αποζημίωσης που εγγυάται το δίκαιο της ΕΕ. Ωστόσο, οι κανόνες αυτοί δεν πρέπει να καθιστούν υπερβολικά δυσχερή ή πρακτικά αδύνατη την άσκηση των δικαιωμάτων που απονέμει το δίκαιο της ΕΕ (αρχή της αποτελεσματικότητας) ούτε μπορεί να είναι λιγότερο ευνοϊκοί από εκείνους που διέπουν τις αγωγές αποζημίωσης για παραβιάσεις παρόμοιων δικαιωμάτων που απονέμονται από διατάξεις του εσωτερικού δικαίου (αρχή της ισοδυναμίας) (12).

8.

Όσον αφορά το ζήτημα της ποσοτικοποίησης της ζημίας, στο βαθμό που το εγχείρημα αυτό δεν διέπεται από το δίκαιο της ΕΕ, το κατάλληλο επίπεδο απόδειξης και ο απαιτούμενος βαθμός ακρίβειας ως προς το ποσό της προκληθείσας ζημίας καθορίζονται από τους νομικούς κανόνες των κρατών μελών. Επίσης, οι εθνικοί κανόνες κατανέμουν το βάρος της απόδειξης και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις επίκλησης πραγματικών περιστατικών από τους διαδίκους στο δικαστήριο. Το εθνικό δίκαιο μπορεί να προβλέπει, αφενός, την αντιστροφή του βάρους μόλις ο ενάγων αποδείξει συγκεκριμένη σειρά παραγόντων, και, αφετέρου, απλουστευμένους κανόνες υπολογισμού καθώς και μαχητά και αμάχητα τεκμήρια. Το εθνικό δίκαιο καθορίζει περαιτέρω τον βαθμό και τον τρόπο με τον οποίο παρέχεται στα δικαστήρια η αρμοδιότητα ποσοτικοποίησης της προκληθείσας ζημίας βάσει των καλύτερων κατά προσέγγιση εκτιμήσεων ή με γνώμονα την αποφυγή ανεπιεικών αποτελεσμάτων. Όλοι αυτοί οι εθνικοί κανόνες και διαδικασίες που διέπουν την ποσοτικοποίηση της ζημίας θα πρέπει να θεσπίζονται και να εφαρμόζονται σε μεμονωμένες υποθέσεις με τρόπο που να επιτρέπει στους ζημιωθέντες λόγω των παραβάσεων του δικαίου ανταγωνισμού της ΕΕ να αποζημιωθούν πλήρως για τη ζημία που υπέστησαν χωρίς δυσανάλογες δυσκολίες· σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικοί από αυτούς ισχύουν για ανάλογες αγωγές βάσει του εσωτερικού δικαίου.

9.

Μια συνέπεια της αρχής της αποτελεσματικότητας είναι ότι οι εφαρμοστέοι εθνικοί νομικοί κανόνες και η ερμηνεία τους θα πρέπει να αντανακλούν αυτούς τους εγγενείς περιορισμούς και δυσκολίες όσον αφορά την ποσοτικοποίηση της ζημίας σε υποθέσεις ανταγωνισμού. Η ποσοτικοποίηση της εν λόγω ζημίας απαιτεί τη σύγκριση της παρούσας θέσης του ζημιωθέντα με τη θέση που θα είχε εάν δεν είχε διαπραχθεί η παράβαση. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να παρατηρηθεί στην πραγματικότητα· είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς με βεβαιότητα πώς ακριβώς θα είχαν εξελιχθεί οι συνθήκες της αγοράς και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των συμμετεχόντων στην αγορά εάν δεν υπήρχε παράβαση. Μπορεί να γίνει μόνο μια εκτίμηση του σεναρίου που θα είχε πιθανά εξελιχθεί χωρίς την παράβαση. Η ποσοτικοποίηση της ζημίας σε υποθέσεις ανταγωνισμού χαρακτηριζόταν πάντα, λόγω της ίδιας της φύσης της, από σημαντικούς περιορισμούς όσον αφορά το βαθμό βεβαιότητας και ακρίβειας που μπορεί να αναμένεται. Μερικές φορές μόνο οι κατά προσέγγιση εκτιμήσεις είναι δυνατές (13).

10.

Στο πλαίσιο αυτό, οι υπηρεσίες της Επιτροπής συνέταξαν πρακτικό οδηγό για την ποσοτικοποίηση της ζημίας σε αγωγές αποζημίωσης που στηρίζονται σε παράβαση των άρθρων 101 ή 102 της ΣΛΕΕ (εφεξής ο «πρακτικός οδηγός»).

11.

Ο πρακτικός οδηγός έχει ως στόχο την παροχή συνδρομής στα εθνικά δικαστήρια και στους διαδίκους στο πλαίσιο αγωγών αποζημίωσης μέσω της ευρύτερης διάθεσης πληροφοριών σχετικά με την ποσοτικοποίηση της ζημίας που προκαλείται λόγω παράβασης των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ. Επομένως, ο οδηγός περιλαμβάνει πορίσματα σχετικά με τα είδη ζημίας που προκαλούνται συνήθως λόγω αντιανταγωνιστικών πρακτικών, και, ειδικότερα, παρέχει πληροφορίες για τις μεθόδους και τεχνικές που προσφέρονται για την ποσοτικοποίηση αυτής της ζημίας. Η ευρύτερη κυκλοφορία αυτών των πληροφοριών θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των αγωγών αποζημίωσης. Επίσης, θα καταστήσει τις αγωγές αυτές περισσότερο προβλέψιμες, αυξάνοντας συνεπώς την ασφάλεια δικαίου για όλους τους εμπλεκόμενους διαδίκους. Ο πρακτικός οδηγός μπορεί επίσης να βοηθήσει τους διαδίκους να καταλήξουν σε συναινετική επίλυση των διαφορών τους, είτε εντός είτε εκτός του πλαισίου δικαστικής διαδικασίας ή εναλλακτικών μηχανισμών επίλυσης διαφορών.

12.

Ο εν λόγω πρακτικός οδηγός έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν δεσμεύει τα εθνικά δικαστήρια ούτε τους διαδίκους. Επομένως, δεν τροποποιεί τους νομικούς κανόνες που ισχύουν στα κράτη μέλη για τις αγωγές αποζημίωσης και δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατών μελών ή των φυσικών ή νομικών προσώπων βάσει του δικαίου της ΕΕ.

13.

Ειδικότερα, δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι ο πρακτικός οδηγός αυξάνει ή μειώνει τον βαθμό απόδειξης ή λεπτομερειών των πραγματικών περιστατικών που απαιτούνται από τους διαδίκους στα νομικά συστήματα των κρατών μελών. Ούτε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι ο οδηγός αυτός επηρεάζει τους κανόνες και τις πρακτικές των κρατών μελών όσον αφορά το βάρος της απόδειξης. Τα εθνικά δικαστήρια έχουν συχνά υιοθετήσει, στο πλαίσιο των νομικών τους συστημάτων, πραγματιστικές προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό των αποζημιώσεων που πρέπει να επιδικαστούν, μεταξύ άλλων χρησιμοποιώντας τεκμήρια, αντιστροφή του βάρους της απόδειξης ή την εξουσία των δικαστηρίων να προβαίνουν στις καλύτερες κατά προσέγγιση εκτιμήσεις. Ο πρακτικός οδηγός σκοπεύει να παρέχει πληροφορίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο των εθνικών νομικών κανόνων και πρακτικών και όχι αντί αυτών. Ανάλογα με τους εφαρμοστέους νομικούς κανόνες και τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε υπόθεσης, μπορεί κάλλιστα να αρκεί η παρουσίαση από τους διαδίκους πραγματικών περιστατικών και αποδεικτικών στοιχείων για το μέγεθος των ζημιών, που να είναι λιγότερο αναλυτικά από εκείνα τα οποία απαιτούνται από ορισμένες μεθόδους και τεχνικές που αναφέρονται στον πρακτικό οδηγό.

14.

Ο πρακτικός οδηγός εξηγεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων και των αδυναμιών, των διαφόρων μεθόδων και τεχνικών που υπάρχουν για την ποσοτικοποίηση της ζημίας από παραβιάσεις της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας. Εναπόκειται στο εφαρμοστέο δίκαιο να καθορίσει ποια προσέγγιση της ποσοτικοποίησης μπορεί να θεωρηθεί κατάλληλη στις συγκεκριμένες περιστάσεις μιας δεδομένης υπόθεσης. Μεταξύ των παραγόντων που μπορεί να ληφθούν υπόψη, εκτός από τον απαιτούμενο βαθμό απόδειξης και το βάρος της απόδειξης βάσει του εφαρμοστέου δικαίου, είναι η διαθεσιμότητα δεδομένων, το κόστος και ο χρόνος που απαιτείται για τη συγκέντρωσή τους και η αναλογικότητά τους σε σχέση με το ύψος της αποζημίωσης που ζητείται.

15.

Στον πρακτικό οδηγό παρουσιάζονται και μελετώνται επίσης διάφορα πρακτικά παραδείγματα. Τα παραδείγματα αυτά παρουσιάζουν τα τυπικά αποτελέσματα που τείνουν να έχουν οι παραβάσεις των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ και τον τρόπο εφαρμογής στην πράξη των προαναφερόμενων μεθόδων και τεχνικών για την ποσοτικοποίηση της ζημίας.

16.

Τα οικονομικά πορίσματα σχετικά με ζημίες που προκαλούν οι παραβιάσεις της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας και οι μέθοδοι και τεχνικές για την ποσοτικοποίηση αυτών των ζημιών μπορεί να εξελιχθούν διαχρονικά παράλληλα με τη θεωρητική και εμπειρική οικονομική έρευνα και την δικαστική πρακτική στον τομέα αυτόν. Επομένως, ο πρακτικός οδηγός δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως εξαντλητική ή οριστική καταγραφή των διαθέσιμων πορισμάτων, μεθόδων και τεχνικών.

13.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 167/22

Κλάση 1.6 —

Φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, νωπά ή μεταποιημένα

α)

Κλίμα: Τα κλιματικά δεδομένα που παρουσιάζονται ακολούθως θεωρούνται ως ιδιαίτεροι κλιματικοί παράγοντες, υπεύθυνοι για την ποιότητα του προϊόντος:

β)

Έδαφος: Το μητρικό υλικό του ηφαιστειογενούς εδάφους, που απαντάται στο σύνολο σχεδόν της Σαντορίνης, αποτελείται από τριτογενείς αποθέσεις θηραϊκής γης, κίσηρη και λάβα. Τα εδάφη αυτά χαρακτηρίζονται ως βαθιά, με μέτριες έως καθόλου χαραδρωτικές διαβρώσεις και ελαφρές κλίσεις. Γενικότερα, το έδαφος παρουσιάζει λεπτή δομή, έλλειψη του βασικού ανόργανου στοιχείου αζώτου (Ν) και είναι εξαιρετικά φτωχό σε οργανική ύλη. Επιπλέον, είναι χαρακτηριστική η παρουσία Νατρίου (Na) -που προκαλεί συνθήκες υδατικής καταπόνησης- και η ικανότητα του εδάφους να συγκεντρώνει την υγρασία της ατμόσφαιρας και να την αποδίδει σιγά-σιγά στα φυτά την ημέρα (η κίσηρη είναι γνωστή για την υδατοχωτητικότητά της). Έτσι, τα φυτά βρίσκονται σε καθεστώς υδατικής καταπόνησης, η οποία σε συνδυασμό με την αλκαλικότητα του εδάφους, δίνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο προϊόν. Τέλος, οι εδαφικοί υδάτινοι πόροι είναι από ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι.

γ)

Ανθρώπινοι παράγοντες: Υπάρχουν τρεις ιδιαίτερες διαδικασίες οι οποίες είναι εξαιρετικά σημαντικές στην παραγωγή του προϊόντος και από τις οποίες φαίνεται η συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα στον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας:

α)

Το «Τοματάκι Σαντορίνης» αποτελεί τοπικό οικότυπο του είδους Lycopersicon esculentum Mill., αφού διαθέτει ιστορική καταγωγή, διακριτή ταυτότητα, γενετική παραλλακτικότητα, ειδική προσαρμοστικότητα στην ξηρασία και στην ασβεστο-αλκαλική σύσταση της θηραϊκής γης. Παράγεται σε εμπορική κλίμακα μόνο στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή. Αποτελεί μια τοπική ιδιοπαραγόμενη καλλιέργεια από τους παραγωγούς της Σαντορίνης, και η οποία είναι συνδεδεμένη με το παραδοσιακό σύστημα καλλιέργειας χαμηλών εισροών. Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν με τα χρόνια σφυρηλατηθεί και μεταλαμπαδευτεί μέσω της διαδικασίας συλλογής-επιλογής των σπόρων για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο. Έτσι, έχει μεγάλη ικανότητα να ανέχεται βιοτικές και αβιοτικές καταπονήσεις, με αποτέλεσμα να διατηρεί υψηλή σταθερότητα ικανοποιητικής απόδοσης στο καθεστώς άνυδρης καλλιέργειας στη θηραϊκή γη.

β)

Το «Τοματάκι Σαντορίνης», όπως αναφέρεται και στην περιγραφή του προϊόντος, παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που αφορά στη σύσταση των διαλυτών στερεών του, τα οποία συμβάλλουν θετικά συγχρόνως στα διατροφικά και γευστικά χαρακτηριστικά του. Έχει χαμηλότερη συγκέντρωση διαλυτών στερεών συστατικών σε σχέση με τα ολικά στερεά, η οποία κυμαίνεται στο εύρος 73-87 % (13-27 % στερεό υπόλοιπο), όταν στις κλασσικές ποικιλίες τομάτας το εύρος είναι 95-98 % (2-5 % στερεό υπόλοιπο). Αυτό σημαίνει ότι διαθέτει μεγαλύτερο στερεό υπόλοιπο. Σχετικά πειράματα σύγκρισης των παραμέτρων αυτών με αντίστοιχες της μεγαλόκαρπης ποικιλίας τομάτας τύπου «Gs 67», που πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες συγκριτικής συμβατικής καλλιέργειας έδειξαν ότι το «Τοματάκι Σαντορίνης» υπερέχει και σε περιεκτικότητα σε ασκορβικό οξύ, ολικές διαλυτές φαινόλες και λυκοπένιο, τα οποία αποτελούν μέρος των διαλυτών στερεών. Συγκεκριμένα, ανά 100g νωπού βάρους οι τιμές των παραπάνω συστατικών στο «Τοματάκι Σαντορίνης» είναι αντιστοίχως 14-18 mg, 54-57 mg και 3,8-7,5 mg, όταν στην κλασσική ποικιλία τομάτας «Gs 67» είναι αντιστοίχως 8-12 mg, 30-35 mg, 1,8-7 mg. Αντίστοιχες μελέτες για τα γευστικά του χαρακτηριστικά έδειξαν ότι το «Τοματάκι Σαντορίνης» έχει υψηλότερο ποσοστό στερεών διαλυτών συστατικών και υψηλότερες τιμές τιτλοδοτούμενης οξύτητας. Οι προαναφερθείσες διαφορές αποδίδονται στην ικανότητα του συγκεκριμένου αυτού οικότυπου του φυτού να ανακυκλώνει το ασκορβικό οξύ εντός του καρπού.

α)

Το ιδιόμορφο γενετικό υλικό, το οποίο έχει πλέον αποκτήσει τα χαρακτηριστικά μιας τοπικής ποικιλίας, ως αποτέλεσμα του μακροχρόνιου εγκλιματισμού του στις πολύ ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής και του παραδοσιακού τρόπου συλλογής-επιλογής των σπόρων που θα σπαρούν κατά το επόμενο έτος. Η προσαρμογή του φυτού στο περιβάλλον της Σαντορίνης οδήγησαν στη διαμόρφωση ορισμένων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που έχουν προσδώσει στο «Τοματάκι Σαντορίνης» μια ξεχωριστή φήμη στην αγορά, ως ένα προϊόν με υψηλές ποιοτικές προδιαγραφές. Τα χαρακτηριστικά αυτά αφορούν στη διακριτή ταυτότητα, γενετική παραλλακτικότητα και ειδική προσαρμοστικότητα στην ξηρασία και στην ασβεστοαλκαλική σύσταση του εδάφους, και είναι συνδεδεμένα με το παραδοσιακό σύστημα καλλιέργειας. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι: α) η διερεύνηση των φυλογενετικών σχέσεων μεταξύ δύο διαλογών της τομάτας Σαντορίνης και εφτά εγχώριων ποικιλιών τομάτας, με τη μελέτη 38 χαρακτηριστικών του φυτού, έδειξε σαφή γενετική διάκριση (γενετική απόσταση) της αυθεντικής τομάτας της Σαντορίνης από όλες τις άλλες ποικιλίες, γεγονός το οποίο της προσδίδει διακριτή ταυτότητα (μοναδικότητα), και β) η παράλληλη αξιολόγηση επιλεγέντων γενοτύπων στη Σαντορίνη (εφαρμόζοντας το παραδοσιακό σύστημα καλλιέργειας χαμηλών εισροών) και στο αγρόκτημα του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας, στη Θεσσαλονίκη (εφαρμόζοντας συμβατική καλλιέργεια υψηλών εισροών), έδειξε ισχυρή επίδραση του περιβάλλοντος στα παραγωγικά χαρακτηριστικά, και η συσχέτιση της κατάταξης έδειξε πλήρη έκφραση της παραγωγής και των συστατικών της μόνο στο in situ περιβάλλον, δηλαδή στη Σαντορίνη, ενδείξεις ότι η in situ επιλογή είναι πιο αξιόπιστη.

Επιπλέον σημειώνεται ότι η αντίδραση της τομάτας στις συνθήκες υψηλής αλκαλικότητας του εδάφους εκδηλώνεται και ως αυξημένο επίπεδο σακχάρων στον ώριμο καρπό.

Συμπεραίνεται λοιπόν ότι ο τοπικός αυτός οικότυπος έχει αποκτήσει υψηλή αγρονομική αξία, αφού παρουσιάζει αξιοθαύμαστη αντοχή στην ξηρασία και σε αρκετές ασθένειες, όπως αλτερνάρια, ωίδιο, φουζάριο και βερτισίλλιο, ενώ έχει αποκτήσει και σημαντική προσαρμοστικότητα στα ηφαιστειογενή εδάφη του νησιού και την ασβεστο-αλκαλική σύσταση της θηραϊκής γης. Οι αποδόσεις του στα άνυδρα εδάφη της Σαντορίνης κυμαίνονται κατά μέσο όρο περί τα 500 κιλά ανά στρέμμα και μόνο σε εξαίρετες περιπτώσεις προσεγγίζουν τα 1 000 κιλά.

β)

Στα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά του καρπού, τα οποία αφορούν σε ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό σακχάρων και ολικών στερεών, γεγονός που αντανακλάται στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος. Σε αυτό συμβάλλει αφενός η παρουσία του Νατρίου που προκαλεί συνθήκες υδατικής καταπόνησης και αφετέρου το γεγονός ότι τα ιδιόμορφα εδάφη της Σαντορίνης συγκεντρώνουν την υγρασία της ατμόσφαιρας (λόγω της καλντέρας τη νύχτα), την οποία αποδίδουν σιγά-σιγά στα φυτά την ημέρα (η κίσηρη είναι γνωστή για την υδατοχωρητικότητά της). Επιπλέον, το φυτό δεν λιπαίνεται, δηλαδή βρίσκεται σε καθεστώς υδατικής καταπόνησης, η οποία σε συνδυασμό με την αυξημένη αλκαλικότητα του εδάφους, αποτελεί τη σημαντικότερη αιτία για το αυξημένο ποσοστό σακχάρων και ολικών στερεών και γενικότερα των στοιχείων που προσδίδουν γεύση και διατροφική αξία.

γ)

Φήμη-ιστορικά στοιχεία. Η πρώτη πιστοποιημένη μαρτυρία καλλιέργειας της τομάτας στη Σαντορίνη ανάγεται στα τέλη του 19ου αιώνα, τοποθετώντας την έναρξή της στη δεκαετία 1870-1880. Μια δεκαετία αργότερα (έτος 1899), στο πλαίσιο της πρώτης συστηματικής μελέτης της χλωρίδας και της γεωργικής παραγωγής της Σαντορίνης, έγινε η πρώτη επίσημη καταγραφή της καλλιέργειας της τομάτας στη Σαντορίνη, χωρίς καμία αναφορά σε οικονομικά στοιχεία, γεγονός που μαρτυρά ότι η συμμετοχή της στην οικονομική ζωή του τόπου ήταν μικρή και η διάθεση του προϊόντος αφορούσε κυρίως την κάλυψη των διατροφικών αναγκών των κατοίκων της.