Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ΣΥΝΟΔΟΣ 2011-2012 Συνεδριάσεις από 23 έως 24 Μαρτίου 2011 Τα Συνοπτικά Πρακτικά αυτής της συνόδου έχουν δημοσιευθεί στην ΕΕ Ψ 169 Ε της 9.6.2011. ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΑΝ

17.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 247/1

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
Σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου

P7_TA(2011)0109

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ) (2010/2233(INI))

2012/C 247 E/01

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

—	έχοντας υπόψη τη συμφωνία συνεργασίας της 25ης Φεβρουαρίου 1989 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ),

—	έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Απριλίου 2008 σχετικά με τη συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ ΕΕ και ΣΣΚ (1),

—	έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Ιουλίου 1990 σχετικά με την εμβέλεια της συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών που θα εσυνάπτετο μεταξύ ΕΟΚ και ΣΣΚ (2),

—	έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφαλείας: μεριμνώντας για την ασφάλεια σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο, που ενεκρίθη από το Συμβούλιο το Δεκέμβριο 2008,

—	έχοντας υπόψη τη στρατηγική εταιρική σχέση της ΕΕ με τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή που ενεκρίθη από το Συμβούλιο τον Ιούνιο 2004,

—	έχοντας υπόψη το κοινό ανακοινωθέν του 20ού Συμβουλίου Υπουργών της 14ης Ιουνίου 2010 στο Λουξεμβούργο,

—	έχοντας υπόψη την έκθεσή του της 10ης Μαΐου 2010, σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο,

—	έχοντας υπόψη το κοινό ανακοινωθέν του 19ου Συμβουλίου Υπουργών της 29ης Απριλίου 2009 στο Mascate,

—	έχοντας υπόψη το κοινό πρόγραμμα δράσης (2010-2013) σχετικά με την εφαρμογή της συμφωνίας συνεργασίας ΕΕ-ΣΣΚ του 1989,

—	έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την ενίσχυση της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (COM(2001)0385),

—	έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Μαΐου 2007 σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στον αραβικό κόσμο: ποια στρατηγική για την Ευρωπαϊκή Ένωση; (3),

—

έχοντας υπόψη την οικονομική συμφωνία μεταξύ των χωρών του ΣΣΚ που ενεκρίθη στις 31 Δεκεμβρίου 2001 στο Mascate (Σουλτανάτο του Ομάν) και τη δήλωση του ΣΣΚ στη Ντόχα για την έναρξη ισχύος της τελωνειακής ένωσης στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας για τα αραβικά κράτη του Κόλπου της 21ης Δεκεμβρίου 2002,

—	έχοντας υπόψη τα άρθρα 207 και 218 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάσει των οποίων το Συμβούλιο πρέπει να ζητήσει την έγκριση του Κοινοβουλίου πριν από τη σύναψη διεθνών συμφωνιών που καλύπτουν τομείς στους οποίους εφαρμόζεται η συνήθης νομοθετική διαδικασία,

—	έχοντας υπόψη τις ετήσιες εκθέσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου,

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα και την ευθύνη ατόμων, ομάδων και οργάνων της κοινωνίας ως προς την προαγωγή και προστασία των οικουμενικά αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών του 1998 (γνωστής ως «Διακήρυξης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»),

—

έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της Υπάτης Εκπροσώπου της 10ης, 15ης και 17ης Μαρτίου 2011 και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 21ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το Μπαχρέιν και υπογραμμίζοντας, στο πλαίσιο αυτό, την πλήρη υποστήριξή του στην ελευθερία έκφρασης και στο δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν ειρηνικά,

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—	έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (A7-0042/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σημερινές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του ΣΣΚ απαιτούν συνεχή αναθεώρηση και επικαιροποίηση εν όψει των πρόσφατων, σημαντικών και ταχέως εμφανιζόμενων εξελίξεων στην περιοχή, στην καρδιά των οποίων είναι αναγκαίο να βρίσκεται η επιδίωξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαδηλωτές έχουν εκφράσει θεμιτές δημοκρατικές φιλοδοξίες σε διάφορα κράτη του ΣΣΚ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η βίαιη αντίδραση από τις αρχές κατά των διαδηλωτών στο Μπαχρέιν είχε ως αποτέλεσμα θανάτους, τραυματισμούς και φυλακίσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα στρατεύματα της Σαουδικής Αραβίας, των ΗΑΕ και του Κουβέιτ έφτασαν στη χώρα υπό τη σημαία του ΣΣΚ για να συμμετάσχουν στην καταστολή των διαδηλωτών,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η περιοχή του Κόλπου πρέπει να θεωρείται σήμερα, υπό το φως της ανάδειξής της ως νέου παγκόσμιου οικονομικού πόλου που περιλαμβάνει τα κράτη μέλη του ΣΣΚ, σημειώνοντας ότι η Ένωση είναι ο δεύτερος σε μέγεθος εμπορικός εταίρος του ΣΣΚ και ότι το ΣΣΚ αποτελεί την πέμπτη μεγαλύτερη αγορά εξαγωγών για την Ένωση,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το γεωπολιτικό περιβάλλον του Κόλπου συγκεντρώνει διακυβεύματα σχετικά με την ασφάλεια τα οποία έχουν επιπτώσεις σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο (η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, η σταθεροποίηση του Ιράκ, της Υεμένης και του Νταρφούρ, η τρομοκρατία και η πειρατεία) και ότι μέχρι στιγμής το ΣΣΚ παραμένει ο μοναδικός σταθερός περιφερειακός οργανισμός που βασίζεται στην πολυμέρεια και τη συνεργασία,

Ε.	λαμβάνοντας υπόψη ότι άνω του ενός τρίτου των παγκόσμιων κρατικών επενδυτικών κεφαλαίων ανήκουν στα κράτη του ΣΣΚ και ότι τα ταμεία αυτά συνέβαλαν στη διάσωση του παγκόσμιου και ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος κατά τη διάρκεια της κρίσης,

ΣΤ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η περιοχή του Κόλπου έχει νευραλγική σημασία για την Ένωση και ότι, σε έναν πολυπολικό και αλληλοεξαρτώμενο κόσμο, τέτοιου είδους συνεργασίες επιτρέπουν να αντιμετωπίζονται οι πολιτικές προκλήσεις και οι προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαδικασία ελευθέρωσης και διαφοροποίησης των οικονομικών δομών που ξεκίνησε σε πολλά κράτη μέλη του ΣΣΚ οδηγεί σε νέες δυναμικές εσωτερικού χαρακτήρα (συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, πολιτική συμμετοχή, ενίσχυση των θεσμών) και κοινωνικού χαρακτήρα (δημιουργία ενός συνεταιριστικού ιστού, ενώσεις εργοδοτών, πρόσβαση των γυναικών σε υπεύθυνες θέσεις), που καλό θα ήταν να ενθαρρυνθούν και να υποστηριχθούν,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχητικές και αξιοθρήνητες συνθήκες ζωής και εργασίας των μεταναστών εργαζομένων, ιδίως των γυναικών που εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί, παρά τον κεντρικό πόλο που διαδραματίζουν σε πολλούς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας των κρατών μελών του ΣΣΚ και το γεγονός ότι αποτελούν το 40 % του πληθυσμού του ΣΣΚ και το 80 % περίπου του πληθυσμού ορισμένων εμιράτων,

Θ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι το πολίτευμα και των 6 κρατών μελών του ΣΣΚ είναι η κληρονομική μοναρχία, με περιορισμένη πολιτική εκπροσώπηση, ιδίως των γυναικών, και με κοινοβούλια που επί το πλείστον δεν είναι εκλεγμένα,

Ι.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η σημασία των επενδύσεων και των κοινών προκλήσεων των κρατών του ΣΣΚ στις νότιες παρυφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτεί συνέργειες συνεργασίας μεταξύ Ευρώπης, Μεσογείου και Κόλπου,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο γεωοικονομικός αναπροσανατολισμός των χωρών του ΣΣΚ προς την Ασία, που απορρέει από την αυξανόμενη ζήτηση υδρογονανθράκων στις ασιατικές αγορές (Κίνα, Ινδία, Σιγκαπούρη, Ιαπωνία, Φιλιππίνες, Ν. Κορέα), οδηγεί σήμερα σε μια διαφοροποίηση των εμπορικών και οικονομικών σχέσεων που εδραιώνεται με συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών και την ανάπτυξη πολιτικού διαλόγου,

ΙΒ.	λαμβάνοντας υπόψη τον κεντρικό ρόλο των κρατών του ΣΣΚ στην παγκόσμια σκηνή, με συνέπεια το ΣΣΚ να θεωρεί ότι έχει κοινά συμφέροντα με την Ευρωπαϊκή Ένωση στους τομείς της διεθνούς σταθερότητας και της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης,

ΙΓ.	λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη επιρροή των κρατών του ΣΣΚ στον αραβο-μουσουλμανικό κόσμο και το σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στο διαπολιτισμικό διάλογο,

ΙΔ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του ΣΣΚ, που ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια, είναι οι παλαιότερες εμπορικές διαπραγματεύσεις που άρχισε η Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν έχουν ολοκληρωθεί,

ΙΕ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι επιβάλλεται μία σαφής θέση και μία σταθερή δέσμευση της Ένωσης στην περιοχή του Κόλπου, οι οποίες θα της εξασφαλίζουν περισσότερο ευδιάκριτο ρόλο και στρατηγική παρουσία στη ζώνη αυτή,

ΙΣΤ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμπερίληψη ρητρών πολιτικού χαρακτήρα, ιδίως σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα κάθε εμπορικής συμφωνίας της Ένωσης με τρίτους,

ΙΖ.	λαμβάνοντας υπόψη την περιορισμένη παρουσία της Ένωσης στην περιοχή και μια αντίληψη για την Ευρώπη που συχνά συγχέεται με εκείνη ορισμένων κρατών μελών τα οποία έχουν ανεπτυγμένους και παλαιούς δεσμούς,

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει εμπειρογνωμοσύνη σε σχέση με την ενίσχυση των θεσμικών ικανοτήτων, την εκπαίδευση και την έρευνα, την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και το περιβάλλον, την τεχνική υποστήριξη και ρύθμιση και τον πολιτικό και διπλωματικό διάλογο για θέματα σταθερότητας στην περιοχή και παγκόσμιας ασφάλειας,

υπενθυμίζει ότι η σύναψη της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ ΕΕ και ΣΣΚ παραμένει θέμα προτεραιότητας και ότι μια ενδεχόμενη αποτυχία θα παρέβλαπτε τα συμφέροντα και των δύο μερών· υπογραμμίζει ότι η σύναψη της συμφωνίας θα σημάνει την αμοιβαία αναγνώριση της αξιοπιστίας των δύο ομάδων χωρών που επέλεξαν την πολυμέρεια και την ολοκλήρωση·

εκτιμά ότι, δεδομένης της περιορισμένης παρουσίας της Ένωσης στην περιοχή του Κόλπου, στο πλαίσιο των νέων δομών των εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης, μια ολοκληρωμένη επικοινωνιακή πολιτική θα συνέβαλλε στην προώθηση μιας στοχευμένης και αποτελεσματικής ενημέρωσης σχετικά με την Ένωση στην περιοχή των χωρών του Κόλπου·

3.	Εκτιμά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναπτύξει στην περιοχή μία στρατηγική προσανατολισμένη στην ενίσχυση των σχέσεων με το ΣΣΚ, στην προώθηση της διαδικασίας περιφερειακής ολοκλήρωσής του και στην ενθάρρυνση των διμερών σχέσεων με τα κράτη του ΣΣΚ·

τονίζει ότι στόχος είναι η δημιουργία μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης με το ΣΣΚ και τα κράτη μέλη του ανάλογης με τον αντίστοιχο ρόλο των δύο ομάδων χωρών στη διεθνή σκηνή· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει για το σκοπό αυτό η καθιέρωση μιας περιοδικής διάσκεψης κορυφής σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως της πορείας των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων·

5.	τονίζει επίσης τη σημασία της ισότιμης εταιρικής σχέσης στη συνεργασία και το διάλογο, έχοντας κατά νου τις διαφορές μεταξύ των δύο οντοτήτων, και τις δυνατότητες επέκτασης της συνεργασίας και του διαλόγου σε διάφορους τομείς·

ζητεί να διατεθούν, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής υπηρεσίας εξωτερικής δράσης (ΕΥΕΔ), περισσότερα ανθρώπινα μέσα στην περιοχή και να ανοίξουν νέες διπλωματικές αποστολές της ΕΕ στα κράτη μέλη του ΣΣΚ, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην καλύτερη προβολή, τη διευκόλυνση του πολιτικού διαλόγου και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δράσης της Ένωσης· τονίζει ότι οι πόροι αυτοί θα πρέπει κατ’ αρχήν να προέλθουν από ανακατανομή στο πλαίσιο της ΕΥΕΔ· ζητεί τα κράτη μέλη της ΕΕ που διαθέτουν διπλωματικές αντιπροσωπείες επί τόπου να ενεργούν με συνέπεια ως προς την πολιτική της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι μια διαφοροποιημένη διμερής προσέγγιση προς τα κράτη του ΣΣΚ που επιθυμούν να εντείνουν τη συνεργασία τους με την ΕΕ δεν μπορεί παρά να συμπληρώνει και να ενισχύει το πολυμερές πλαίσιο· ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή και την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας να εξετάσουν τις προοπτικές μιας τέτοιας διμερούς συνεργασίας·

υπενθυμίζει τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που διαπιστώθηκαν κατά τα τελευταία αυτά έτη στα περισσότερα κράτη μέλη του ΣΣΚ· ενθαρρύνει όλα τα κράτη να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους και τα καλεί να προχωρήσουν περισσότερο στην προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και στην καταπολέμηση όλων των διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων που βασίζονται στο φύλο, το γενετήσιο προσανατολισμό ή τη θρησκεία· καλεί τα κράτη του ΣΣΚ να διασφαλίσουν και να προωθήσουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, το δικαίωμα στην εργασία, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών εργαζομένων, καθώς και την ελευθερία συνείδησης, έκφρασης και γνώμης· ενθαρρύνει το συνεχή διάλογο μεταξύ ΕΕ και ΣΣΚ για τα θέματα αυτά· καλεί τα κράτη μέλη του ΣΣΚ να διατηρούν αποτελεσματικότερες σχέσεις με την κοινωνία των πολιτών και να στηρίζουν την ανάδειξη τοπικών δομών και ενώσεων· ειδικότερα, καλεί τα κράτη μέλη του ΣΣΚ:

—

να διασφαλίσουν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ιδίως σε σχέση με την ελευθερία του λόγου και της συνάθροισης και το δικαίωμα να διαδηλώνουν ειρηνικά, να ακούν και να λαμβάνουν υπόψη τα νόμιμα αιτήματα των διαδηλωτών, καθώς και να διασφαλίζουν την ασφάλειά τους,

—	να εγκρίνουν μέτρα παροχής κινήτρων για την πρόσβαση των γυναικών στην αγορά εργασίας και την εκπαίδευση, αντιμετωπίζοντας κάθε μορφή διακρίσεων λόγω φύλου και άλλων εθιμικών ή νομικών διατάξεων, περιλαμβανομένων αυτών που άπτονται της προσωπικής κατάστασης,

—

να καταργήσουν το σύστημα αναδοχής που επιβάλλεται στους μετανάστες εργαζόμενους, όπου εξακολουθεί να ισχύει, και να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα του εργατικού δικαίου προκειμένου να εξασφαλίσουν στους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών και των οικιακών βοηθών, πλήρη νομική και κοινωνική προστασία,

—	να δημιουργήσουν συνέργειες με την Ένωση και τα κράτη μέλη της για την προώθηση μιας σύμβασης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) σχετικά με τα δικαιώματα των οικιακών βοηθών,

—	να καταπολεμήσουν κάθε μορφή ατιμωρησίας, να εγγυηθούν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, να διασφαλίσουν το δικαίωμα της δίκαιης και γρήγορης δίκης και να ενισχύσουν το ρόλο των επαγγελματιών της δικαιοσύνης,

—	να λάβουν μέτρα προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευρεία προβολή και χρήση όλων των ρυθμίσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην κατάρτιση των αστυνομικών, των δικηγόρων και των μελών της δικαστικής εξουσίας·

καλεί όλα τα κράτη μέλη του ΣΣΚ να αναγνωρίσουν ένα συνεχές λαϊκό κίνημα για δημοκρατική μεταρρύθμιση στην ευρύτερη περιοχή και κάνει έκκληση για την πλήρη συμμετοχή των αναδυόμενων ομάδων της κοινωνίας των πολιτών να προωθήσουν μία διαδικασία αληθινής, ειρηνικής, δημοκρατικής μετάβασης, εντός των χωρών τους, με τους εταίρους στην περιοχή και με την πλήρη υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για τη βίαιη απάντηση και τη χρήση βίας εναντίον διαδηλωτών εκ μέρους των αρχών του Μπαχρέιν και για τη συμμετοχή ξένων στρατευμάτων υπό τη σημαία του ΣΣΚ στην καταστολή των διαδηλωτών· θεωρεί ότι αυτό έρχεται σε εμφανή αντίθεση με την υποστήριξη του ΣΣΚ για την προστασία των πολιτών που ζητούν ελευθερία και δημοκρατία στη Λιβύη· ζητεί την άμεση λήξη της βίας εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και έναν πολιτικό διάλογο που μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω αναγκαίες πολιτικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα·

10.

καλεί τις κυβερνήσεις των κρατών του ΣΣΚ να εργαστούν από κοινού, σε πνεύμα συνεργασίας, για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των δικαιωμάτων του ανθρώπου που τίθενται στην περιοχή, ιδίως όσον αφορά την ισότητα των φύλων, την κατάσταση της ομάδας απάτριδων «bidun», τους περιορισμούς που επιβάλλονται στην ελευθερία έκφρασης και την ελευθερία του συνέρχεσθαι, περιλαμβανομένων των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, καθώς και την ανάγκη διασφάλισης της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας και του δικαιώματος σε δίκαιη και ταχεία δίκη· ζητεί η προτεινόμενη ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου με το ΣΣΚ να συμπεριλάβει το διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε τεχνικό και πολιτικό επίπεδο·

11.

καλεί τα κράτη του ΣΣΚ να άρουν τις επιφυλάξεις τους σε σχέση με τη Σύμβαση για την Κατάργηση κάθε Μορφής Διακρίσεων σε βάρος των Γυναικών καθώς και τη Διεθνή Σύμβαση για την Εξάλειψη κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων, όταν διατηρούνται ακόμη τέτοιες επιφυλάξεις, και καλεί όλα τα κράτη του ΣΣΚ να κυρώσουν τα Προαιρετικά Πρωτόκολλα στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τη Διεθνή Σύμβαση για την Εξάλειψη κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων· τονίζει επίσης τη σημασία που έχει η κύρωση και η εφαρμογή της Σύμβασης του ΟΗΕ για τους Διακινούμενους Εργαζόμενους και των Συμβάσεων 97 και 143 της ΔΟΕ·

12.

ενθαρρύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να συζητήσει με το ΣΣΚ για την εξεύρεση λύσεων με σκοπό να εκλείψουν τα εμπόδια για την πλήρη και ουσιαστική άσκηση του θεμελιώδους δικαιώματος της ανεξιθρησκίας, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, δημοσίως αλλά και ιδιωτικώς, για τις θρησκευτικές μειονότητες στην περιοχή αυτή του κόσμου·

13.	υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία του διαπολιτισμικού και διαθρησκευτικού διαλόγου· υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΣΣΚ έχουν εκφράσει την κοινή τους δέσμευση για την προώθηση και προάσπιση των αξιών της ανοχής, της μετριοπάθειας και της συνύπαρξης·

14.

ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις και τις υπάρχουσες κοινοβουλευτικές συνελεύσεις του ΣΣΚ να προβούν αμέσως στα δέοντα για την ανεπιφύλακτη κύρωση του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και του Διεθνούς Συμφώνου για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα, καθώς επίσης και να συνεργαστούν με τους θεματικούς μηχανισμούς της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και να προσκαλέσουν στελέχη της επιτροπής αυτής στις αντίστοιχες χώρες, ιδιαίτερα τον Ειδικό Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την ανεξαρτησία των δικαστών και των δικηγόρων·

15.

υπενθυμίζει την αντίθεση της ΕΕ στη θανατική ποινή και την έκκληση του Κοινοβουλίου για ένα μορατόριουμ στην πρακτική αυτή σε παγκόσμιο επίπεδο· αποδοκιμάζει εν προκειμένω το γεγονός ότι η θανατική ποινή εξακολουθεί να ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη του ΣΣΚ· καλεί τα κράτη αυτά να εγκρίνουν μορατόριουμ στις εκτελέσεις· καλεί ειδικότερα τα κράτη που χρησιμοποιούν μεθόδους όπως ο αποκεφαλισμός, ο λιθοβολισμός, η σταύρωση, η μαστίγωση και ο ακρωτηριασμός να καταργήσουν τις πρακτικές αυτές·

16.

λαμβάνει γνώση του τριετούς κοινού προγράμματος δράσης που ενέκρινε το Συμβούλιο Υπουργών στις 14 Ιουνίου 2010 με στόχο να ενισχυθεί η συνεργασία σε διάφορους στρατηγικούς τομείς αμοιβαίου συμφέροντος, μεταξύ άλλων και με τη δημιουργία ενός δικτύου που θα συνδέει ερευνητές, πανεπιστημιακούς και επιχειρηματίες· εκφράζει ωστόσο τη λύπη του για την απουσία μιας πτυχής που θα ήταν αφιερωμένη σε έναν ανοικτό, τακτικό και εποικοδομητικό πολιτικό διάλογο·

17.

εκτιμά ότι η εφαρμογή αυτού του κοινού προγράμματος δράσης θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα ακριβές και λεπτομερές σχέδιο χρηματοδότησης και να καθοδηγείται από προσωπικό ειδικώς εντεταλμένο για τον σκοπό αυτό, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στα κράτη μέλη του ΣΣΚ· υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία που έχει η εξασφάλιση της προβολής του προγράμματος αυτού και η διάδοση μιας ευρείας ενημέρωσης, προσπελάσιμης από τις ενδιαφερόμενες διοικήσεις και θεσμικά όργανα· ζητεί να γίνει αξιολόγηση των αποτελεσμάτων μετά παρέλευση τριών ετών και, σε περίπτωση ικανοποιητικών αποτελεσμάτων, να εξετασθεί το ενδεχόμενο της δημιουργίας ενός οργανισμού συνεργασίας ΕΕ-ΣΣΚ·

18.	καλεί την ΕΕ να επικεντρώσει περισσότερο τα προγράμματα συνεργασίας με τα κράτη του ΣΣΚ στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και να υποστηρίξει τη χειραφέτηση των γυναικών και των νέων·

19.

εκφράζει την έντονη ανησυχία του για το γεγονός ότι η περιοχή του Κόλπου έχει εμπλακεί σε μία κούρσα εξοπλισμών· καλεί την ΕΕ να καθιερώσει ένα στρατηγικό διάλογο με τα κράτη του ΣΣΚ επί θεμάτων περιφερειακής ασφαλείας κοινού συμφέροντος (ειρηνευτική διαδικασία στην Εγγύς Ανατολή, πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, σταθεροποίηση του Ιράκ, της Υεμένης και του Νταρφούρ, τρομοκρατία και πειρατεία) και να συμβάλει στη δημιουργία μιας δομής περιφερειακής ασφαλείας στη Μέση Ανατολή από κοινού με τα κράτη του Κόλπου·

20.

υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη του ΣΣΚ διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως περιφερειακοί παράγοντες· τονίζει ότι η ΕΕ και το ΣΣΚ έχουν κοινό συμφέρον στην προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, στη Β. Αφρική, στο Κέρας της Αφρικής και παγκοσμίως· καλεί επειγόντως τους εταίρους να ενδυναμώσουν τη συνεργασία με βάση το κοινό αυτό συμφέρον·

21.

σημειώνει τη δήλωση του ΣΣΚ της 7ης Μαρτίου 2011 στο Αμπού Ντάμπι, η οποία αναφέρει ότι «το υπουργικό συμβούλιο ζητεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας να λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε να προστατεύσει τους πολίτες, περιλαμβανομένης μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη», η οποία δήλωση συνεισέφερε στην απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου και έπειτα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να τοποθετηθούν υπέρ μίας τέτοιας ζώνης·

22.

επαναλαμβάνει την υποστήριξή του στην Αραβική Ειρηνευτική Πρωτοβουλία που προτάθηκε από ένα από τα κράτη μέλη του ΣΣΚ και έγινε αποδεκτή από το σύνολο των κρατών του Αραβικού Συνδέσμου και του Οργανισμού της Ισλαμικής Διάσκεψης· καλεί τα κράτη μέλη του ΣΣΚ να συνεχίσουν τις προσπάθειες διαμεσολάβησης και υποστήριξης της ισραηλο-παλαιστινιακής ειρηνευτικής διαδικασίας· ζητεί να καταβληθούν νέες κοινές προσπάθειες από την ΕΕ και το ΣΣΚ ώστε οι διαπραγματεύσεις να οδηγήσουν στον τερματισμό της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, ενώ παράλληλα θα εξακολουθήσει να παρέχεται πλήρης και ανεπιφύλακτη στήριξη στη λύση της ισραηλο-παλαιστινιακής διένεξης με βάση την ύπαρξη δύο κρατών· υπογραμμίζει το κοινό συμφέρον της ΕΕ και του ΣΣΚ να εργασθούν από κοινού για την αποκατάσταση μιας δίκαιης και διαρκούς περιφερειακής ειρήνης στην Εγγύς Ανατολή· προτείνει προς τούτο τακτικότερες διαβουλεύσεις μεταξύ της Τετραμερούς Διάσκεψης και της επιτροπής παρακολούθησης του Αραβικού Συνδέσμου· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ είναι ο πρώτος πάροχος βοήθειας προς τον παλαιστινιακό λαό· αναγνωρίζει τη στήριξη που παρέχεται στους παλαιστίνιους πρόσφυγες από τα κράτη του ΣΣΚ και τη συνεισφορά τους στην Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNRAWA)· καλεί τα κράτη μέλη του ΣΣΚ να συμβάλουν περισσότερο στην ενίσχυση των παλαιστινιακών θεσμών και στην οικονομική ανάπτυξη στο πλαίσιο του κυβερνητικού προγράμματος της Παλαιστινιακής Αρχής και να εξετάσουν ενδεχομένως την δυνατότητα να καταθέτουν την οικονομική συνεισφορά τους μέσω των υφιστάμενων διεθνών μηχανισμών παροχής βοήθειας·

23.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συνέχιση της διαδικασίας ολοκλήρωσης του ΣΣΚ (τελωνειακή ένωση, κοινή αγορά και εν καιρώ κοινό νόμισμα)· ενθαρρύνει την Επιτροπή να προτείνει στη γραμματεία του ΣΣΚ τον από κοινού προσδιορισμό ενός πλαισίου συνεργασίας προκειμένου να παράσχει την εμπειρία της σε σχέση με την εδραίωση των θεσμών, τις διοικητικές ικανότητες, τους μηχανισμούς ρύθμισης και τις διαδικασίες διευθέτησης διαφορών· υπογραμμίζει ότι η προσέγγιση αυτή μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση διαδικασιών ενστερνισμού·

24.

χαιρετίζει την απόφαση των Προέδρων των Κοινοβουλίων των κρατών μελών του ΣΣΚ, οι οποίοι συνήλθαν στο Αμπού Ντάμπι στις 23 Νοεμβρίου 2010, να αρχίσουν το έργο της παρακολούθησης των δραστηριοτήτων και των αποφάσεων που λαμβάνονται σε εκτελεστικό επίπεδο στο πλαίσιο το ΣΣΚ και να καθιερώσουν ετήσια διάσκεψη των κοινοβουλευτικών οργάνων των κρατών μελών του ΣΣΚ· εκφράζει την ικανοποίησή του για την προσεχή δημιουργία μιας διακοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· είναι πεπεισμένο ότι η εις βάθος συνεργασία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο θα συμβάλει σημαντικά στην οικοδόμηση μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των δύο ομάδων κρατών·

Εμπορικές σχέσεις

25.

υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 24ης Απριλίου 2008 σχετικά με τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών (ΣΕΣ) μεταξύ ΕΚ και ΣΣΚ, το οποίο υποστηρίχθηκε από το 96 % των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· σημειώνει ότι θέματα που εγείρει το ψήφισμα, όπως η ανάγκη για αμοιβαία πρόσβαση στην αγορά, ουσιαστική προστασία των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, άρση των μη δασμολογικών εμποδίων στην παροχή υπηρεσιών, προαγωγή της βιώσιμης ανάπτυξης και σεβασμό των διεθνών συμβάσεων, εξακολουθούν να είναι επίκαιρα·

26.

εκφράζει τη βαθιά του λύπη για το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΕ-ΣΣΚ για τη σύναψη μιας συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών (ΣΕΣ ΕΕ-ΣΣΚ) έχουν επανειλημμένα καθυστερήσει επί μεγάλα χρονικά διαστήματα, καθώς και τη δυσαρέσκεια του για την απόφαση του ΣΣΚ το 2008 να αναστείλει αυτές τις διαπραγματεύσεις· πιστεύει ότι πρέπει πλέον να υπάρξει απεμπλοκή στις διαπραγματεύσεις αυτές, ούτως ώστε να βρεθεί οριστική λύση προκειμένου οι κοινωνίες και οι επιχειρηματικές κοινότητες και των δύο πλευρών να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη·

27.	εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η περιοχή έχει παραμεληθεί από την ΕΕ παρά τη στρατηγική της σημασία όσον αφορά τα αποθέματα πετρελαίου, τις εμπορικές δυνατότητες και τη σταθερότητα στην περιοχή·

28.	επισημαίνει ότι, μετά από 20 έτη διαπραγματεύσεων, η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών δεν έχει ακόμη συναφθεί· γνωρίζει ότι οι ρήτρες που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη λαθρομετανάστευση προσκρούουν στην αντίθεση ορισμένων κρατών του ΣΣΚ·

29.	θεωρεί ότι, δεδομένης της στρατηγικής σημασίας της περιοχής, η ζώνη ελεύθερων συναλλαγών θα πρέπει να θεωρηθεί όχι μόνον ως μέσο προώθησης της ευημερίας μέσω του εμπορίου, αλλά επίσης ως εργαλείο υποστήριξης της γεωπολιτικής σταθερότητας·

30.

επισημαίνει ότι το ΣΣΚ αποτελεί σήμερα την έκτη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά για την ΕΕ και ότι η ΕΕ είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος του· σημειώνει ότι, παρά το ήδη υψηλό επίπεδο εμπορικών συναλλαγών, υπάρχει ακόμη περιθώριο περαιτέρω ανάπτυξης και μεγαλύτερης διαφοροποίησης του εμπορίου μεταξύ των δύο πλευρών, λόγω του μεγέθους της αγοράς της ΕΕ και των προσπαθειών από πλευράς των κρατών του ΣΣΚ να διαφοροποιήσουν τις εξαγωγές τους· σημειώνει ότι η ΣΕΣ θα προσφέρει επίσης νέες ευκαιρίες τεχνικής συνεργασίας και υποστήριξης· θεωρεί ότι η σύναψη ΣΕΣ μεταξύ ΕΕ-ΣΣΚ θα συμβάλει σημαντικά στη δημιουργία στενότερων σχέσεων και στην περαιτέρω διαφοροποίηση·

31.	επισημαίνει ότι, δεδομένου ότι τα κράτη του ΣΣΚ προχωρούν προς τη διαφοροποίηση της οικονομίας τους με στόχο τη μείωση της εξάρτησής τους από το πετρέλαιο, η αύξηση των συναλλαγών και των επενδύσεων στον τομέα των υπηρεσιών θα συνέβαλλε στην ανάπτυξη των οικονομιών του ΣΣΚ·

32.

χαιρετίζει το γεγονός ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι οικονομικές σχέσεις ΕΕ-ΣΣΚ έχουν εντατικοποιηθεί και ότι ο όγκος των συναλλαγών μεταξύ των δύο πλευρών έχει σημαντικά αυξηθεί, παρά τη μη σύναψη ΣΕΣ· πιστεύει ότι μια ΣΕΣ θα ενισχύσει περαιτέρω αυτή τη φυσική ανοδική τάση και θα την εντάξει σε ένα πιο ανοικτό, προβλέψιμο και ασφαλές περιβάλλον·

33.

σημειώνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών για την ΣΕΣ έχει ήδη ολοκληρωθεί και είναι της γνώμης ότι το πεδίο εφαρμογής της ΣΕΣ, όπως προβλέπεται σήμερα, προοιωνίζεται μεγάλα πλεονεκτήματα και για τις δύο πλευρές· καλεί, προς τούτο, και τα δύο μέρη να θεωρήσουν αυτή τη ΣΕΣ ως μεγάλη και σημαντική ευκαιρία και για τις δύο περιοχές καθώς και για τους λαούς τους· εκτιμά ότι η ΕΕ και το ΣΣΚ έχουν κοινά συμφέροντα και ανάγκες και ότι η εμπειρία της ΕΕ στην περιφερειακή ολοκλήρωση μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τον Κόλπο· πιστεύει ότι στο θέμα αυτό η ΕΕ μπορεί να παράσχει αξιόλογη τεχνική υποστήριξη·

34.	επισημαίνει ότι η έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων και οι φραγμοί στην είσοδο ξένων επενδυτών στον τομέα των υπηρεσιών, εφόσον δεν αντιμετωπισθούν, θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τη σύναψη της συμφωνίας·

35.

πιστεύει ακράδαντα ότι μια ΣΕΣ μεταξύ ΕΕ-ΣΣΚ θα είναι εξαιρετικά επωφελής και για τα δύο μέρη· εκτιμά ότι μια ΣΕΣ με την ΕΕ θα ενίσχυε την περαιτέρω οικονομική ολοκλήρωση του ΣΣΚ και ότι, μετά την υλοποίηση της τελωνειακής ένωσης του ΣΣΚ, μπορεί επίσης να συμβάλει στην προώθηση σημαντικών σχεδίων, όπως η κοινή αγορά του ΣΣΚ και η υλοποίηση νομισματικής Ένωσης του ΣΣΚ με ένα ενιαίο νόμισμα· θεωρεί ότι το ΣΣΚ μπορεί να επωφεληθεί από την εμπειρία που αποκόμισε η ΕΕ κατά τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς και την υιοθέτηση ενιαίου νομίσματος·

36.

υποστηρίζει ανεπιφύλακτα το μήνυμα της Ύπατης Εκπροσώπου/ Αντιπροέδρου Catherine Ashton κατά τη διάρκεια της Κοινής Υπουργικής Διάσκεψης ΕΕ-ΣΣΚ τον Ιούνιο 2010, και πιο πρόσφατα στις 22 Σεπτεμβρίου 2010, κατά τη συνεδρίαση ΕΕ-ΣΣΚ στο περιθώριο της Υπουργικής Διάσκεψης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με το οποίο η ΕΕ είναι διατεθειμένη να προβεί σε μια τελική προσπάθεια ολοκλήρωσης αυτών των διαπραγματεύσεων· χαιρετίζει, επίσης, την αντίδραση του ΣΣΚ, που επιβεβαίωσε, από την πλευρά του, ότι επιθυμεί την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων·

37.

γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες που επικρατούν σε ορισμένα κράτη του ΣΣΚ σχετικά με τους εξαγωγικούς δασμούς, αλλά εκφράζει τη λύπη του για την πρόσφατη απόφαση των διαπραγματευτών του ΣΣΚ να επανέλθουν εν προκειμένω στη θέση του 2008, δηλαδή να μην περιλάβουν στη ΣΕΣ το ζήτημα αυτό· πιστεύει ότι σήμερα μια ΣΕΣ δεν μπορεί να εξαιρέσει το θέμα των εξαγωγικών δασμών και ότι οι κανονισμοί του ΠΟΕ δηλώνουν ότι οι ΣΕΣ πρέπει να στοχεύουν στην ουσιαστική ελευθέρωση τόσο των εισαγωγών όσο και των εξαγωγών·

38.

προτείνει να αφιερώσει η ΕΕ περισσότερους πόρους στο ΣΣΚ μέσω του χρηματοδοτικού μηχανισμού συνεργασίας με τις βιομηχανικές χώρες και άλλες χώρες και εδάφη υψηλού εισοδήματος, ο οποίος πρέπει να γίνει περισσότερο γνωστός και να εστιαστεί σε προγράμματα για την κατάρτιση των τοπικών δημόσιων υπαλλήλων, μεταξύ άλλων σε εμπορικά ζητήματα·

39.

υπενθυμίζει ότι, μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η διεθνής εμπορική πολιτική αποτελεί ένα από τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, και ότι για την Ένωση έχει απόλυτα ζωτική σημασία, σε όλες τις διεθνείς της συμφωνίες, ο σεβασμός των δημοκρατικών αρχών και των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, από κοινού με την κοινωνική και την περιβαλλοντική διάσταση· ζητεί, ως εκ τούτου, οιαδήποτε μελλοντική συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών να περιλαμβάνει ουσιαστική και εκτελεστή ρήτρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

40.

σημειώνει ότι υπάρχουν 15 εκατ. διακινούμενοι εργαζόμενοι στα έξι κράτη του ΣΣΚ και ότι οι εργαζόμενοι αυτοί αποτελούν το 40 % του συνολικού πληθυσμού· υπενθυμίζει την επισφαλή θέση των διακινούμενων εργαζομένων στα κράτη του Κόλπου, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), και υποστηρίζει την πρόταση της ΔΟΕ για κατοχύρωση ενός ελάχιστου μισθού στην περιοχή ώστε να μην επιδεινωθεί περαιτέρω η κατάσταση των εγχώριων και διακινούμενων εργαζομένων· υποστηρίζει, επίσης, το δικαίωμα όλων των εργαζομένων να συγκροτούν και να συμμετέχουν σε συνδικαλιστικά όργανα για να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους·

41.

επιμένει στην ανάγκη σεβασμού των δημοκρατικών αρχών και των θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου· προτρέπει τα κράτη μέλη του ΣΣΚ να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και την παιδική εκμετάλλευση, κυρίως στην αγορά εργασίας, και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τις συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών και για τα δικαιώματα των παιδιών·

42.

θεωρεί ότι η κύρωση και η πλήρης εφαρμογή από τα κράτη μέλη του ΣΣΚ του πλαισίου που θεσπίστηκε με τη Σύμβαση του ΟΗΕ κατά του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος, τη Σύμβαση του ΟΗΕ κατά της Διαφθοράς και τη Διεθνή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων Όλων των Διακινούμενων Εργαζομένων και των Μελών των Οικογενειών τους, πρέπει να παίξουν σημαντικό ρόλο στη διαπραγμάτευση της ΣΕΣ·

43.

πιστεύει ότι η σύναψη ΣΕΣ θα συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση των σημερινών σχέσεων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και των κρατών του ΣΣΚ και θα δώσει προστιθέμενη αξία στο κοινό πρόγραμμα δράσης, κυρίως παρέχοντας περισσότερες δυνατότητες καθώς και ένα πιο σταθερό θεσμικό πλαίσιο, μεταξύ άλλων στη Γραμματεία του ΣΣΚ· λυπάται για το γεγονός ότι η διπλωματική παρουσία της ΕΕ στα κράτη του ΣΣΚ παραμένει ελάχιστη και επιμένει ότι, στο πλαίσιο της νέας ΕΥΕΔ, η ΕΕ θα πρέπει να αυξήσει τη διπλωματική παρουσία της στην περιοχή, περιλαμβανομένης αντιπροσωπείας της Ένωσης σε κάθε ένα από τα έξι κράτη του ΣΣΚ, που θα εργάζεται σε στενή συνεργασία με τις εθνικές διπλωματικές υπηρεσίες των κρατών μελών της ΕΕ στα κράτη του ΣΣΚ, ώστε να αξιοποιείται στο έπακρο ο συνδυασμός των γνώσεών τους για την περιοχή· εκτιμά ότι μια πιο σημαντικότερη διπλωματική παρουσία θα αυξήσει ουσιαστικά τις ευκαιρίες για την ταχεία σύναψη και την επακόλουθη εφαρμογή της ΣΕΣ·

44.

προτείνει την καθιέρωση τακτικής Διάσκεψης Κορυφής μεταξύ Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΣΣΚ· τονίζει ότι αυτή θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη ακόμη στενότερων πολιτικών, χρηματοπιστωτικών, οικονομικών, εμπορικών και πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ ΕΕ και ΣΣΚ· ζητεί από τους πολιτικούς ιθύνοντες της ΕΕ και του ΣΣΚ να συναντώνται σε τακτική βάση για να καθορίζουν και να προωθούν τα κοινά τους συμφέροντα, αυξάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την πιθανότητα σύναψης και υπογραφής της ΣΕΣ στο εγγύτερο δυνατό μέλλον· εκτιμά ότι οι πολιτικοί ιθύνοντες τόσο της ΕΕ όσο και του ΣΣΚ θα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο να προχωρήσουν σε μια τέτοια κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τη σύναψη και την υπογραφή της ΣΕΣ·

45.

χαιρετίζει το γεγονός ότι, με την πάροδο του χρόνου, η ΕΕ και το ΣΣΚ έχουν καταστεί σημαντικοί επενδυτικοί εταίροι και ότι το ΣΣΚ, μαζί με το Ιράκ και την Υεμένη, συγκαταλέγονταν μεταξύ των βασικών επενδυτών στην ΕΕ το 2008· πιστεύει ότι η σύναψη της ΣΕΣ, ή τουλάχιστον η επίσημη επανέναρξη διαπραγματεύσεων, θα ανοίξει ασφαλώς το δρόμο για περαιτέρω συμφωνίες που θα ενθαρρύνουν και θα διευκολύνουν τις αμοιβαίες άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ), με στόχο την εξάλειψη των εμποδίων στην απόκτηση συμμετοχών από ξένους και την προστασία των επενδύσεων· υπενθυμίζει ότι, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι ΑΞΕ εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης, πράγμα που αυξάνει την πιθανότητα ταχείας σύναψης ΣΕΣ μεταξύ ΕΕ-ΣΣΚ· επισημαίνει ότι οιαδήποτε μελλοντική ΣΕΣ θα ανοίξει νέες επενδυτικές ευκαιρίες και για τις δύο πλευρές ενώ παράλληλα θα αυξήσει τις δυνατότητες του ΣΣΚ να εκπληρώσει τα κριτήρια για να συμμετάσχει σε μια ευρωπαϊκή επενδυτική συμφωνία στο πλαίσιο της μελλοντικής ευρωπαϊκής επενδυτικής πολιτικής·

46.

επισημαίνει ότι η μείωση των δασμών του ΣΣΚ, ως αποτέλεσμα της ΣΕΣ, θα αυξήσει την ελκυστικότητα των εξωτερικών επενδύσεων από πολυεθνικές επιχειρήσεις· είναι πεπεισμένο ότι η ΣΕΣ θα προκαλέσει αύξηση στις επενδύσεις που αφορούν τις υπηρεσίες, κάτι που θα αποβεί υπέρ της ανάπτυξης των κρατών του ΣΣΚ και των κρατών μελών της Ένωσης·

47.

προτείνει τη χρήση του ευρώ σε όλα τα είδη εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του ΣΣΚ· χαιρετίζει το γεγονός ότι, από το ξεκίνημά του, το ΣΣΚ εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργήσει μια τελωνειακή και νομισματική ένωση· σημειώνει ότι η μεν πρώτη άρχισε να ισχύει από το 2009, οι δε διαπραγματεύσεις για ένα κοινό νόμισμα βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη·

48.

σημειώνει ότι και τα έξι κράτη του ΣΣΚ απολαύουν σήμερα προνομιακής πρόσβασης στην αγορά της ΕΕ βάσει του Συστήματος Γενικευμένων Προτιμήσεων (ΣΓΠ) της ΕΕ· τονίζει ότι όλες οι χώρες του ΣΣΚ θα πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 732/2008 του Συμβουλίου της 22ας Ιουλίου 2008, όχι μόνο να κυρώσουν αλλά και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τις 27 συμβάσεις της ΔΟΕ και του ΟΗΕ που κατονομάζονται στο παράρτημα ΙΙΙ του εν λόγω κανονισμού· είναι της γνώμης ότι, δεδομένου του επιπέδου οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή, η ΣΕΣ θα αποτελέσει καλύτερο εργαλείο διάδοσης των εμπορικών πλεονεκτημάτων σε ολόκληρη την περιοχή·

49.

επαναλαμβάνει ότι πρωταρχικός στόχος της ΕΕ στις σχέσεις της με το ΣΣΚ πρέπει να είναι η σύναψη της ΣΕΣ, που θα είναι μια μείζων ΣΕΣ μεταξύ περιφερειών· ωστόσο, έως την υπογραφή της, και ακολουθώντας το παράδειγμα ορισμένων από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους του ΣΣΚ, προτρέπει την Ύπατη Εκπρόσωπο/ Αντιπρόεδρο και τον αρμόδιο για το εμπόριο Επίτροπο να εξετάσουν εναλλακτικές προσεγγίσεις σχετικά με τις μελλοντικές εμπορικές σχέσεις με τα κράτη του ΣΣΚ, με τη μορφή διμερών συμφωνιών μεταξύ της ΕΕ και των κρατών εκείνων του ΣΣΚ που αισθάνονται ήδη έτοιμα να αναλάβουν περαιτέρω δέσμευση με την ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τον ετερογενή χαρακτήρα των οικονομιών των κρατών του Κόλπου, τις ποικίλες απαντήσεις των κρατών αυτών στην οικονομική κρίση και τις σχέσεις τους με άλλους εμπορικούς εταίρους·

Ενέργεια

50.

χαιρετίζει τη σημαντική συνεργασία στον τομέα της ενέργειας μεταξύ της ΕΕ και των Μεσογειακών εταίρων της, που διευρύνθηκε ώστε να συμπεριλαμβάνει σήμερα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας· θεωρεί ότι οι συνέργειες στον τομέα αυτόν δραστηριότητας μεταξύ των τριών γεωγραφικών ζωνών πρέπει να ενθαρρυνθούν λόγω σύγκλισης συμφερόντων, τεχνολογικής τεχνογνωσίας, χρηματοδοτήσεων και αφθονίας πόρων (ήλιος, άνεμος)· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δημιουργία του δικτύου εμπειρογνωμοσύνης ΕΕ-ΣΣΚ σχετικά με τις καθαρές μορφές ενέργειας που κατέστησαν σήμερα πρωταρχικού ενδιαφέροντος για τα κράτη του ΣΣΚ·

51.

δεδομένων των στρατηγικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ των χωρών του Κόλπου και αυτών των Νοτίων ακτών της Μεσογείου, αλλά και της αυξανόμενης επιρροής των χωρών του Κόλπου στις χώρες της Μεσογείου, θα μπορούσε να εξετασθεί η δυνατότητα μιας ενισχυμένης και διαρθρωμένης εταιρικής σχέσης μεταξύ του ΣΣΚ και της Ένωσης για τη Μεσόγειο, και η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει δραστήρια ένα τέτοιο σχέδιο, που θα ήταν επωφελές για όλα τα μέρη·

52.	επιδοκιμάζει το έργο της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων για την Ενέργεια ΕΕ-ΣΣΚ, ιδιαίτερα στους τομείς του φυσικού αερίου, της ενεργειακής απόδοσης και της πυρηνικής ασφάλειας·

53.	καλεί την Επιτροπή, υπό το πρίσμα της πρόκλησης της αλλαγής του κλίματος και της αυξανόμενης κατανάλωσης ενέργειας και στις δύο περιφέρειες, να αντιμετωπίσει το θέμα της ενεργειακής απόδοσης ως έναν από τους κύριους τομείς ανάπτυξης και να ενισχύσει την συνεργασία στα θέματα ενεργειακής απόδοσης·

54.

αναγνωρίζει ότι τα ορυκτά καύσιμα καλύπτουν επί του παρόντος το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ· σημειώνει, εντούτοις, ότι η μελλοντική ζήτηση πετρελαίου από την ΕΕ θα επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, όπως οι ενεργειακές και κλιματικές πολιτικές της ΕΕ, το κόστος εφοδιασμού, η αστάθεια των τιμών και οι βιομηχανικές εξελίξεις (σε σχέση π.χ. με την ενεργειακή απόδοση και την ηλεκτροκίνηση), οι οποίοι συνδυαζόμενοι δημιουργούν μακροχρόνια αβεβαιότητα σχετικά με την μελλοντική ζήτηση και τις επενδύσεις σε όλα τα στάδια εκμετάλλευσης σε ό, τι αφορά τις δυνατότητες παραγωγής·

55.

ζητεί μεγαλύτερη διαφάνεια στα στοιχεία που αφορούν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στο πλαίσιο του μελλοντικού σχεδιασμού προσφοράς και ζήτησης, προς όφελος των αμοιβαίων συμφερόντων εντός προβλέψιμων αγορών πετρελαίου· χαιρετίζει, προς τούτο, την Κοινή Πρωτοβουλία για τα πετρελαϊκά δεδομένα (Joint Oil Data Initiative)·

56.	επιδοκιμάζει ένθερμα την αποφασιστικότητα του Κοινού Συμβουλίου Υπουργών να εργαστεί προς μια ενισχυμένη συνεργασία σε θέματα περιβάλλοντος και αλλαγής του κλίματος·

57.

αναγνωρίζει ότι οι προσπάθειες του ΣΣΚ για την αύξηση του δυναμικού όσον αφορά τα αποθέματα φυσικού αερίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου συνάδουν με την επιθυμία της ΕΕ να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές πηγές και τις διαδρομές εφοδιασμού· τονίζει, συνεπώς, τη σημασία αύξησης των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου προς την ΕΕ με τη δημιουργία τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου στον Νότιο διάδρομο, καθώς και τη σημασία της δημιουργίας αγωγών μεταφοράς μεταξύ ΕΕ και ΣΣΚ, είτε άμεσους είτε συνδεδεμένους με τους υπάρχοντες ή σχεδιαζόμενους αγωγούς, όπως οι AGP, Nabucco και ITGΙ·

58.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη του ΣΣΚ να συντονίσουν την περαιτέρω ανάπτυξη της τεχνολογίας υγροποίησης του φυσικού αερίου με τους ευρωπαίους εταίρους τους, με σκοπό να εντάξουν καλύτερα την τεχνολογία αυτή στο ευρωπαϊκό ενεργειακό μίγμα· υπογραμμίζει ότι το ΣΣΚ θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει την υγροποίηση του φυσικού αερίου ως μια εναλλακτική μέθοδο έναντι της εκπομπής αερίου καύσης στην ατμόσφαιρα·

59.

τονίζει ότι η ΕΕ μπορεί να επενδύσει στο δυναμικό παραγωγής ενέργειας του ΣΣΚ, χρησιμοποιώντας τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες παραγωγής, μετάδοσης και διασύνδεσης· ενθαρρύνει στο πλαίσιο αυτό τη μελλοντική συνεργασία με ιδιαίτερη επικέντρωση στην ενσωμάτωση ηλεκτρικών δικτύων και τεχνολογιών έξυπνων δικτύων·

Βιομηχανία και πρώτες ύλες

60.

τονίζει τη σημασία της δημιουργίας μιας αξιόπιστης εταιρικής σχέσης μεταξύ της ΕΕ και του ΣΣΚ στον τομέα της χρήσης και της πρόσβασης σε πρώτες ύλες· στηρίζει τη δημιουργία ανοιχτών αγορών για τα εμπορεύματα και την κατάργηση των μη δασμολογικών εμποδίων· χαιρετίζει όλες τις επιτυχημένες προσπάθειες στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τις ελεύθερες συναλλαγές, με στόχο την εξασφάλιση ασφαλούς και βιώσιμου εφοδιασμού σε πρώτες ύλες·

61.

ζητεί να καταβληθούν κοινές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κερδοσκοπίας και της αστάθειας των τιμών όσον αφορά τις πρώτες ύλες, μέσω μεγαλύτερης διαφάνειας και αυστηρότερης επίβλεψης της εξωχρηματιστηριακής διαπραγμάτευσης παραγώγων· χαιρετίζει στο πλαίσιο αυτό την πρόσφατη έκκληση του ΟΠΕΚ για αυστηρότερους ελέγχους στον τομέα των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων μαζί με τις προσπάθειες της Γαλλίας να αντιμετωπίσει την κερδοσκοπία επί των πρώτων υλών στα πλαίσια της G-20·

Ε&Α και καινοτομία

62.

υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης της διμερούς συνεργασίας με το ΣΣΚ στον τομέα των προγραμμάτων έρευνας και τεχνολογίας, με ιδιαίτερη έμφαση στις νέες επιχειρήσεις που στηρίζονται στη γνώση, σε κλάδους όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, τα παράγωγα πετρελαίου και φυσικού αερίου, η ενεργειακή απόδοση και η βιομάζα· ζητεί επομένως να θεσπισθεί συνεργασία η οποία θα προβλέπει τη μεταφορά τεχνολογιών σε συνδυασμό με τον ασφαλή και βιώσιμο εφοδιασμό σε πρώτες ύλες·

63.	ζητεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (EIT) να επιταχύνουν τη συνεργασία τους με το ΣΣΚ, ώστε να ενισχυθεί και να προωθηθεί ο επιστημονικός διάλογος και η συνεργασία των περιφερειών και σε αυτόν τον τομέα·

Εκπαίδευση

64.

υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη του ΣΣΚ έχουν καταστήσει την εκπαίδευση εθνική προτεραιότητα, δεδομένων των υψηλών αναγκών σε ανθρώπινους πόρους (ανεπαρκής αριθμός καθηγητών), σε περιεχόμενο της κατάρτισης (μη ανταποκρινόμενο στην εξέλιξη της αγοράς εργασίας), σε ποιότητα των προγραμμάτων (πεπαλαιωμένη μεθοδολογία και υλικό διδασκαλίας) και σε χρησιμοποίηση των νέων τεχνολογιών· ζητεί να υποστηριχθούν ενεργά οι προσπάθειες των αρχών για αντιμετώπιση αυτών των ανεπαρκειών και να προταθεί μία φιλόδοξη συνεργασία στην τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση, εις τρόπον ώστε να προωθηθεί μεγαλύτερη πρόσβαση στην εκπαίδευση τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες·

65.

τονίζει ότι η συνεργασία αυτή θα έπρεπε να περιλαμβάνει περαιτέρω στήριξη στα προγράμματα ανταλλαγών για σπουδαστές, πανεπιστημιακούς και επαγγελματίες· εκφράζει την λύπη του διότι το πρόγραμμα Erasmus Mundus παραμένει σχεδόν άγνωστο σε ολόκληρη την περιοχή λόγω της έλλειψης ενημέρωσης· χαιρετίζει τις πρωτοβουλίες που ανελήφθησαν από γαλλικά, βρετανικά και γερμανικά πανεπιστήμια να καθιερώσουν πανεπιστημιακή συνεργασία και προγράμματα ανταλλαγών· υπενθυμίζει εντούτοις ότι στο θέμα αυτό προηγούνται της Ευρώπης οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ασία· ζητεί από την Επιτροπή να προβλέψει επιτόπιες ημερίδες ενημέρωσης και προώθησης της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης και επιστημονικής έρευνας· υπογραμμίζει ότι αυτά τα προγράμματα ανταλλαγών πρέπει να έχουν στόχο τους φοιτητές, το διδακτικό προσωπικό, τους ερευνητές καθώς και το διοικητικό προσωπικό, μεριμνώντας ταυτόχρονα για την ισόρροπη εκπροσώπηση των δύο φύλων· εκτιμά ότι πρέπει να δημιουργηθούν και προγράμματα ανταλλαγών για μικρότερες ηλικίες, με στόχο τους μαθητές γυμνασίων και λυκείων·

66.

χαιρετίζει το πρόγραμμα Al-Jisr σχετικά με τη δημόσια διπλωματία και τις δραστηριότητες ευαισθητοποίησης, που υποστηρίζεται από την Επιτροπή και απεδείχθη άκρως επωφελές· ενθαρρύνει σχετικά τις υπηρεσίες της Ύπατης Εκπροσώπου/ Αντιπροέδρου να προβλέψουν την επέκταση των δραστηριοτήτων δημόσιας διπλωματίας σε μια περιοχή όπου η ΕΕ εξακολουθεί να μην είναι επαρκώς κατανοητή και όπου οι μηχανισμοί για να ξεπεραστεί η ανεπάρκεια αυτή είναι περιορισμένοι· τονίζει τη σημασία που έχει η ανάπτυξη μιας καλύτερης επικοινωνιακής στρατηγικής, περιλαμβανομένης της ανάγκης να εξηγούνται οι πολιτικές και οι θέσεις της ΕΕ στα αραβικά εις τρόπον ώστε να έχουν ευρύτερη απήχηση στην περιοχή·

67.

υπογραμμίζει ότι η έλλειψη προγραμμάτων συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και του ΣΣΚ στον τομέα των μέσων ενημέρωσης έχει ως αποτέλεσμα την ελλιπή ενημέρωση· ζητεί από την Επιτροπή να προτείνει μέτρα τα οποία να επιτρέψουν στα κράτη του ΣΣΚ μια στενότερη συνεργασία επί του θέματος, με σκοπό την προβολή της Ένωσης στην περιοχή και την προώθηση της αμοιβαίας κατανόησης·

68.

εκτιμά ότι έχει πρωταρχική σημασία η κάλυψη των κενών στην Ευρώπη στο επίπεδο της έρευνας και των μελετών σχετικά με τα κράτη του Κόλπου· ενθαρρύνει την δημιουργία στα πανεπιστήμια προγραμμάτων σύγχρονων σπουδών με αντικείμενο το τμήμα αυτό του αραβικού κόσμου· εκτιμά ότι προγράμματα σπουδών για την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να προταθούν στα πανεπιστήμια της περιοχής·

* *

69.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στη γραμματεία του ΣΣΚ, καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών του ΣΣΚ.

(1) ΕΕ C 259 Ε, 29.10.2009, σ. 83.

(2) ΕΕ C 231, 17.9.1990, σ. 216.

(3) ΕΕ C 76 Ε, 27.3.2008, σ. 100.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

17.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 247/22

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Τροποποίηση της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά έναν μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ *

P7_TA(2011)0103

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την τροποποίηση του άρθρου 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με έναν μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ (00033/2010 – C7-0014/2011 – 2010/0821(NLE))

2012/C 247 E/08

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 48 παράγραφος 6 και το άρθρο 48 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

—	έχοντας υπόψη την τελική έκθεση της ειδικής ομάδας προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σχετικά με την «ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ»,

—	έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την τροποποίηση του άρθρου 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), το οποίο υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 16 Δεκεμβρίου 2010 (00033/2010 - C7-0014/2011),

—	έχοντας υπόψη τις επιστολές του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Προέδρου της Ευρωομάδας καθώς και του αρμόδιου για την νομισματική πολιτική Επιτρόπου, όπως εμφανίζονται στο παράρτημα του παρόντος ψηφίσματος,

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 74 β του Κανονισμού του,

—	έχοντας υπόψη την από 18 Φεβρουαρίου 2011 επιστολή της Επιτροπής Προϋπολογισμών προς την Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων,

—	έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων (A7-0052/2011),

A.	λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4 της ΣΕΕ: «Η Ένωση εγκαθιδρύει οικονομική και νομισματική ένωση, της οποίας το νόμισμα είναι το ευρώ»,

Β.	λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ηνωμένο Βασίλειο επέλεξε να μην υιοθετήσει το κοινό νόμισμα,

Γ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ «η νομισματική πολιτική για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ» συνιστά αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης,

Δ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ: «Τα κράτη μέλη συντονίζουν τις οικονομικές τους πολιτικές στο πλαίσιο της Ένωσης» με ειδικές διατάξεις για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ,

Ε.	λαμβάνοντας υπόψη ότι το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, εφόσον εγκριθεί, ενδέχεται να οδηγήσει στη δημιουργία ενός μηχανισμού που θα βρίσκεται τελείως εκτός της σφαίρας της Ένωσης, και ο οποίος δεν θα προβλέπει κάποιον ρόλο για τα θεσμικά όργανα καθαυτά,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί πλήρως και να διαφυλάσσεται σε μόνιμη βάση η συμμετοχή των θεσμικών οργάνων της Ένωσης στον νέο ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας και ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί κάποια δίοδος για την ενδεχόμενη χρήση του προϋπολογισμού της Ένωσης στο σύστημα εγγυήσεων,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να εξεταστούν όλες οι δυνατότητες πλήρους ένταξης του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας στο θεσμικό πλαίσιο της Ένωσης, προβλέποντας τη συμμετοχή και των κρατών εκείνων που δεν έχουν το ευρώ ως νόμισμα· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό ενδέχεται να περιλαμβάνει την προσφυγή στο άρθρο 20 ΣΕΕ σχετικά με την ενισχυμένη συνεργασία όπου είναι σκόπιμο προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή της οικονομικής πολιτικής της Ένωσης,

H.	λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κανόνες που διέπουν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας θα πρέπει να προταθούν κατά προτίμηση από την Επιτροπή και θα πρέπει να διασφαλίζουν τον κατάλληλο λογιστικό έλεγχο, τη λογοδοσία και ρυθμίσεις περί διαφάνειας,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας θα πρέπει να συνοδεύεται από την ενίσχυση του προληπτικού και διορθωτικού σκέλους του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ), και από μέτρα που σχετίζονται με την μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα και την αντιμετώπιση των μακροοικονομικών ανισορροπιών ανάμεσα στα κράτη μέλη,

Ι.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση θα πρέπει να προάγει τη δημιουργία ενιαίας αγοράς ευρωομολόγων η οποία θα συμπληρώνει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή θα πρέπει να παρουσιάσει νομοθετικές προτάσεις, και όπου είναι αναγκαίο προτάσεις για αναθεώρηση της Συνθήκης, προκειμένου να οικοδομήσει μεσοπρόθεσμα ένα σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης για την Ένωση και ιδίως για τη ζώνη του ευρώ, το οποίο θα ενισχύσει τη συνοχή και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και θα σταθεροποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 48 παράγραφος 6 της ΣΕΕ επιτρέπει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εγκρίνει, μετά από διαβούλευση με το Κοινοβούλιο, απόφαση που να τροποποιεί το σύνολο ή μέρος των διατάξεων του τρίτου μέρους της ΣΛΕΕ χωρίς να επηρεάζει την κατανομή των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην Ένωση και τα κράτη μέλη,

ΙΓ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι για κάθε αύξηση ή μείωση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης απαιτείται να ακολουθηθεί η συνήθης διαδικασία αναθεώρησης,

ΙΔ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε περαιτέρω αναθεώρηση της ΣΛΕΕ θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τη συνήθη διαδικασία αναθεώρησης,

ΙΕ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η προτεινόμενη απόφαση μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνο μετά από την έγκρισή της από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τους αντίστοιχους συνταγματικούς κανόνες τους,

1.	υπογραμμίζει ότι η νομισματική πολιτική για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ συνιστά αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης και πρόκειται για κοινοτική πολιτική από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ·

2.	τονίζει τη σημασία του ευρώ για το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό σχέδιο και επισημαίνει τη σημασία της δέσμευσης που ανέλαβε το σύνολο των κρατών μελών υπέρ της σταθερότητας της ζώνης του ευρώ και το αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης που έχουν επιδείξει·

τονίζει ότι ο ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας συνιστά σημαντικό μέρος μιας παγκόσμιας δέσμης μέτρων που έχουν σχεδιαστεί για να ορίσουν ένα νέο πλαίσιο, καθώς ενισχύουν τη δημοσιονομική πειθαρχία και τον συντονισμό των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών των κρατών μελών, μέτρα που θα πρέπει να περιλαμβάνουν την προώθηση μιας κοινής αντιμετώπισης εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης των προκλήσεων της ανάπτυξης, υπερβαίνοντας ταυτόχρονα τις οικονομικές και κοινωνικές ανισορροπίες και βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα·

4.	επισημαίνει ότι το Συμβούλιο δεν έχει κάνει χρήση όλων των δυνατοτήτων που προβλέπονται από τις Συνθήκες για να εφαρμόσει πλήρως το ΣΣΑ και να βελτιώσει τον οικονομικό συντονισμό σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης·

θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα πέραν των προσωρινών μέτρων που στόχευαν στη σταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ και ότι η Ένωση θα πρέπει να οικοδομήσει την οικονομική της διακυβέρνηση, εκτός των άλλων μέσω πολιτικών και μέσων σχεδιασμένων να προωθήσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη στα κράτη μέλη· είναι της άποψης ότι η ενίσχυση του ΣΣΑ, το ευρωπαϊκό εξάμηνο, η στρατηγική ΕΕ 2020 και η τροποποίηση του άρθρου 136 της ΣΛΕΕ σχετικά με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας δεν είναι παρά ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση·

6.	τονίζει ότι ο ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας και οι αυστηροί όροι που θεσπίζονται μέσω αυτού, αφορά όλα τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ, ακόμη και τα πιο μικρά των οποίων η οικονομία μπορεί να μη θεωρηθεί ως «απαραίτητη» για τη διαφύλαξη της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της·

προειδοποιεί ότι η πρόθεση να δημιουργηθεί ένας μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας εκτός του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ συνιστά κίνδυνο για την ακεραιότητα του συστήματος το οποίο βασίζεται στη Συνθήκη· θεωρεί ότι η Επιτροπή πρέπει να είναι μέλος του συμβουλίου του εν λόγω μηχανισμού και να μην έχει απλώς την ιδιότητα του παρατηρητή· θεωρεί επίσης ότι σε αυτό το πλαίσιο η Επιτροπή θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να λαμβάνει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες προκειμένου να επιτύχει, εφόσον συγκατατίθενται τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, τους στόχους του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας· υπογραμμίζει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει οπωσδήποτε να σέβονται την ενωσιακή νομοθεσία και τις αρμοδιότητες των θεσμικών οργάνων που αυτή ορίζει·

τονίζει ότι η θέσπιση και λειτουργία του μόνιμου μηχανισμού σταθερότητας πρέπει να συμμορφώνονται πλήρως προς τις βασικές αρχές της δημοκρατικής λήψης αποφάσεων, όπως είναι η διαφάνεια, ο κοινοβουλευτικός έλεγχος και η δημοκρατική λογοδοσία· τονίζει ότι τα θεσμικά όργανα και οι οργανισμοί της Ένωσης που είναι αρμόδια για νομισματικά θέματα - η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων - θα πρέπει να συνδέονται στενά με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας· επισημαίνει ότι ο μηχανισμός δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε κάποιο νέο πρότυπο ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, το οποίο να μην ανταποκρίνεται στο επίπεδο των δημοκρατικών προτύπων που έχει επιτευχθεί σε επίπεδο Ένωσης·

εκφράζει την απογοήτευσή του διότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν διερεύνησε όλες τις δυνατότητες που περιλαμβάνονται στις Συνθήκες όσον αφορά τη δημιουργία ενός μονίμου μηχανισμού σταθερότητας· θεωρεί ιδίως ότι, στο πλαίσιο των σημερινών αρμοδιοτήτων της Ένωσης όσον αφορά την οικονομική και νομισματική ένωση (άρθρο 3 παράγραφος 4 ΣΕΕ) και τη νομισματική πολιτική για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ (άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο γ) ΣΛΕΕ), θα ήταν σκόπιμο να ασκηθούν οι εξουσίες που εκχωρούνται στο Συμβούλιο στο άρθρο 136 της ΣΛΕΕ ή εναλλακτικά να πραγματοποιηθεί προσφυγή στο άρθρο 352 της ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με τα άρθρα 133 και 136 της ΣΛΕΕ·

10.

καλεί την Επιτροπή να αναζητήσει άλλους μηχανισμούς για να εξασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα και μια βιώσιμη και επαρκής οικονομική ανάπτυξη της ευρωζώνης, και να υποβάλει τις απαιτούμενες νομοθετικές προτάσεις· υπογραμμίζει την ανάγκη να περιλαμβάνονται στον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας μέτρα για την άμβλυνση των κινδύνων που απειλούν τη χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, συμπεριλαμβανομένης μιας αποτελεσματικής ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών, της αναθεώρησης του ΣΣΑ και της βελτίωσης του οικονομικού συντονισμού, της καθιέρωσης μηχανισμών για τη μείωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών στην ευρωζώνη, καθώς και μέτρων που αποβλέπουν σε οικολογική ανασυγκρότηση·

11.

θεωρεί επιπλέον ότι η δημιουργία και η λειτουργία του μόνιμου μηχανισμού σταθερότητας θα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρησιμοποιώντας επίσης, τηρουμένων των αναλογιών, τον θεσμικό μηχανισμό της ενισχυμένης συνεργασίας ως μέσο για τη συμμετοχή των θεσμικών οργάνων της Ένωσης σε όλα τα στάδια και για την ενθάρρυνση των κρατών μελών που δεν έχουν ακόμη ως νόμισμα το ευρώ να συμμετέχουν στον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας·

12.

σημειώνει ότι, με γνώμονα τις συζητήσεις στο Κοινοβούλιο, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης ευρώ κατά τη συνεδρίασή τους στις 11 Μαρτίου 2011, στο πλαίσιο του συμφώνου για το ευρώ, συμφώνησαν ότι η Επιτροπή πρέπει να διαδραματίζει ισχυρό κεντρικό ρόλο στην παρακολούθηση της εκτέλεσης των αναλήψεων υποχρεώσεων, ιδίως προκειμένου να διασφαλίζεται ότι τα μέτρα είναι συμβατά με τους κανόνες της ΕΕ και τους υποστηρίζουν, καθώς και με τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου· σημειώνει ότι, κατά την εξέταση των γενικών χαρακτηριστικών του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, συμφώνησαν ότι η χορηγούμενη βοήθεια σε κράτος μέλος με νόμισμα το ευρώ θα βασίζεται σε αυστηρό πρόγραμμα οικονομικής και δημοσιονομικής προσαρμογής και σε αυστηρή ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους που διενεργεί η Επιτροπή και το ΔΝΤ σε συνεργασία με την ΕΚΤ·

13.

αναγνωρίζει τα θετικά μηνύματα που διαπνέουν τις επιστολές του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Προέδρου της Ευρωομάδας καθώς και του αρμόδιου για τη νομισματική πολιτική Επιτρόπου· λαμβάνει υπό σημείωση ότι:

—	η υπαγωγή της πολιτικής σε όρους δυνάμει μιας ενισχυμένης εποπτείας ή ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής θα καθορισθεί με κανονισμό τον οποίο θα προτείνει η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 136 της ΣΛΕΕ ούτως ώστε να εξασφαλισθεί συνοχή προς το πλαίσιο πολυμερούς εποπτείας·

—

η πρόσβαση στην χρηματοοικονομική συνδρομή δυνάμει του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας θα παρέχεται με βάση αυστηρή ανάλυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους την οποία διενεργεί η Επιτροπή από κοινού με το ΔΝΤ σε συνδυασμό με την ΕΚΤ· και θα επιβάλλεται υπαγωγή της πολιτικής σε αυστηρούς όρους δυνάμει ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής αναλόγου προς τη σοβαρότητα των ανισορροπιών του σχετικού κράτους μέλους·

—

με βάση την εκτίμηση των οικονομικών αναγκών του κράτους μέλους αποδέκτη της συνδρομής την οποία διενεργεί η Επιτροπή από κοινού με το ΔΝΤ και σε συνεργασία με την ΕΚΤ, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας θα αναθέτει στην Επιτροπή να διαπραγματεύεται πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, από κοινού με το ΔΝΤ και σε συνεργασία με την ΕΚΤ·

—	η Επιτροπή θα προτείνει στο Συμβούλιο απόφαση με την οποία θα επικυρώνει το μακροοικονομικό πρόγραμμα, και, μόλις εγκριθεί αυτή η απόφαση, θα υπογράφει το μνημόνιο συμφωνίας εξ ονόματος του κρατών μελών με νόμισμα το ευρώ·

—	η υπαγωγή της πολιτικής σε όρους που καθιερώνεται δυνάμει μιας ενισχυμένης εποπτείας ή ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής θα καθίσταται συνεπής προς το πλαίσιο εποπτείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει να εγγυάται την τήρηση των διαδικασιών της ΕΕ·

—	η χρηματοοικονομική συνδρομή θα ενεργοποιείται κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους, μετά από εκτίμηση από την Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ, της ύπαρξης κινδύνου για την χρηματοοικονομική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της·

—	η Επιτροπή, από κοινού με το ΔΝΤ και σε συνεργασία με την ΕΚΤ, θα είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης προς τους όρους που θα διέπουν την πολιτική και θα υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο και στο Διοικητικό Συμβούλιο·

—	μετά από συζήτηση στο Διοικητικό Συμβούλιο, η απόφαση του Συμβουλίου για άσκηση εποπτείας μετά το πρόγραμμα θα λαμβάνεται κατόπιν προτάσεως που θα υποβάλει η Επιτροπή·

—	το Κοινοβούλιο θα ενημερώνεται τακτικά από το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με την καθιέρωση και τις επιχειρήσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και θα είναι επομένως σε θέση να ελέγχει δεόντως τις δραστηριότητές του·

—	το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι αρμόδιο να αποφαίνεται επί οποιασδήποτε διαφοράς, σύμφωνα με το άρθρο 273 της ΣΛΕΕ·

14.

προσυπογράφει το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, διατυπώνοντας ωστόσο την επιφύλαξη ότι θα ήταν προτιμότερο να συνταχθεί όπως προτείνεται στο παράρτημα Ι του παρόντος ψηφίσματος· συμφωνεί με την άποψη που εκφράσθηκε στη γνωμοδότηση της ΕΚΤ στην οποία υποστηρίζεται η προσφυγή στην «ενωσιακή μέθοδο» βάσει της οποίας επιτρέπεται στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας να καταστεί μηχανισμός της Ένωσης την κατάλληλη χρονική στιγμή· καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εξασφαλίσει ότι:

—	ο κανονισμός που εξετάζει την υπαγωγή της πολιτικής σε όρους θα εγκριθεί σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία της Ένωσης·

—	κάθε κράτος μέλος που έχει νόμισμα το ευρώ και έχει συνεισφέρει στον Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας θα έχει πρόσβαση σε αυτόν ανεξαρτήτως του μεγέθους του·

15.	υπενθυμίζει ότι ο μελλοντικός μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας θα πρέπει να χρησιμοποιεί τα θεσμικά όργανα της Ένωσης, καθώς τούτο θα αποτρέψει τη δημιουργία διπλών δομών οι οποίες θα απέβαιναν εις βάρος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης·

16.

θεωρεί ότι οι όροι δανειοδοσίας που θα εφαρμόζονται για την αποπληρωμή προς τον μόνιμο μηχανισμό σταθερότητας σε περίπτωση ενεργοποίησής του πρέπει να είναι παρόμοιοι με εκείνους που εφαρμόζει η Επιτροπή στους μηχανισμούς στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών και μακροπρόθεσμης χρηματοδοτικής συνδρομής, δηλαδή απλή μετακύλιση της επιβάρυνσης και χωρίς κανένα περιθώριο πάνω από το κόστος δανειοληψίας· θεωρεί επιπλέον ότι τα επιτόκια που θα χρησιμοποιούνται από τον μόνιμο μηχανισμό σταθερότητας θα πρέπει να προσφέρονται με ευνοϊκούς όρους·

17.

εμμένει ότι η συμμόρφωση από πλευράς των κρατών μελών στις οικονομικές κατευθυντήριες γραμμές που θέτει η Επιτροπή και στις προϋποθέσεις που επιβάλλονται από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας θα πρέπει να ελέγχεται από το Κοινοβούλιο, και τονίζει ότι κάθε εθνικό κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει πλήρως, βάσει των δικαιωμάτων τους επί του προϋπολογισμού και του ελέγχου, σε όλα τα στάδια, και ιδίως στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου, προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια, η αρχή της ιδίας ευθύνης και η λογοδοσία για οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί·

18.	επιδοκιμάζει την πρόθεση της Επιτροπής «να διασφαλίσει τη συνοχή ανάμεσα στον μελλοντικό μηχανισμό και την οικονομική διακυβέρνηση της Ένωσης, ιδίως στη ζώνη του ευρώ, σεβόμενη ταυτόχρονα τις αρμοδιότητες που εκχωρούνται από τη Συνθήκη στην Ένωση και τα θεσμικά της όργανα»·

19.

υπογραμμίζει ότι το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε, δεν θα αυξήσει τις αρμοδιότητες της Ένωσης και για αυτόν τον λόγο θα παραμείνει εντός του πλαισίου της απλοποιημένης διαδικασίας αναθεώρησης των Συνθηκών· επισημαίνει ότι, αντιστρόφως, η απόφαση αυτή δεν μπορεί να μειώσει τις αρμοδιότητες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης στους τομείς της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να βλάψει την ορθή εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας, και ιδίως των άρθρων 122 και 143 ΣΛΕΕ και του ενωσιακού κεκτημένου·

20.

υπογραμμίζει εκ νέου ότι η προσφυγή στο άρθρο 48 παράγραφος 6 της ΣΕΕ αποτελεί έκτακτη διαδικασία και υπενθυμίζει το δικαίωμα του Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 48 παράγραφος 3 της ΣΕΕ, να ζητήσει Συνέλευση με στόχο την αναδιαμόρφωση των θεσμικών οργάνων, των διαδικασιών και των πολιτικών που συναπαρτίζουν την οικονομική διακυβέρνηση της Ένωσης·

21.	αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ως γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 48 παράγραφος 6 της ΣΕΕ.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

Τροπολογία επί του άρθρου 1 του σχεδίου απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Στο άρθρο 136 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ προστίθενται τα ακόλουθα εδάφια :

«Μετά από σύσταση της Επιτροπής και μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ μπορούν να θεσπίσουν μηχανισμό σταθερότητας ο οποίος θα ενεργοποιείται εφόσον κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερότητα της ζώνης του ευρώ. Η χορήγηση τυχόν απαιτούμενης χρηματοοικονομικής συνδρομής δυνάμει του μηχανισμού θα αποφασίζεται με βάση πρόταση της Επιτροπής και θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους σύμφωνα με τις αρχές και τους στόχους της Ένωσης, όπως ορίζεται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην παρούσα Συνθήκη .

Οι αρχές και οι κανόνες που θα διέπουν τους όρους για τη χορήγηση της χρηματοοικονομικής συνδρομής δυνάμει του μηχανισμού και τον έλεγχό της καθορίζονται σε κανονισμό που εγκρίνεται σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία.»

Το άρθρο 136 παράγραφος 2 αντικαθίσταται ως εξής:

« 2. Για τα μέτρα της παραγράφου 1 στοιχεία α) και β), δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο τα μέλη του Συμβουλίου που εκπροσωπούν κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ.

Η ειδική πλειοψηφία των εν λόγω μελών ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 238, παράγραφος 3, στοιχείο α).

Για τα μέτρα της παραγράφου 1 τρίτο εδάφιο, δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο τα μέλη του Συμβουλίου που εκπροσωπούν κράτη μέλη που συμμετέχουν στον μηχανισμό. »

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

Βρυξέλλες, 22 Μαρτίου 2011

Αξιότιμε κ. Brok, αξιότιμε κ. Gualtieri,

Σε συνέχεια των διάφορων συναντήσεων και συζητήσεων που είχατε μαζί μου και με μέλη του ιδιαίτερου γραφείου μου σχετικά με την προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 136 της Συνθήκης όσον αφορά ένα μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη νόμισμα των οποίων είναι το ευρώ, επιτρέψτε μου να σας αποστείλω το συνημμένο έγγραφο, το οποίο συντάχθηκε από το ιδιαίτερο γραφείο μου, και εξετάζει και δίνει απαντήσεις στις ανησυχίες που εκφράσατε.

Ο κ. Juncker, Πρόεδρος της Ευρωομάδας, και ο κ. Ollie Rehn, Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, σας αποστέλλουν χωριστή επιστολή σχετικά με την έκβαση των διαπραγματεύσεων για τις λεπτομέρειες του μελλοντικού μηχανισμού, ένα θέμα που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.

Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσετε ότι όλα αυτά παρέχουν στο Κοινοβούλιο ευρύ πεδίο ικανοποίησης σχετικά με τα σημεία που εκτίθενται στην επιλογή β) της έκθεσής σας.

Όπως γνωρίζετε, η εν λόγω τροποποίηση της Συνθήκης έρχεται πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24-25 Μαρτίου. Θα εκτιμήσετε τη μεγάλη βαρύτητα και τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος.

Με εξαιρετική εκτίμηση

(υπογραφή)

Herman Van Rompuy

Παράρτημα

Σχετικά με την επιλογή α), στην παράγραφο 12 της έκθεσης, η οποία προτείνει να συνταχθεί εκ νέου η τροποποίηση της συνθήκης, πρέπει να επισημανθεί ότι αυτό το σχέδιο τροποποίησης της συνθήκης συντάχθηκε πολύ προσεκτικά έτσι ώστε να είναι αποδεκτό από όλα τα κράτη μέλη, τα οποία πρέπει όλα να το κυρώσουν. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμία προοπτική να τροποποιηθεί το κείμενο ως έχει αυτή τη στιγμή και πράγματι όλες οι τροποποιήσεις που προτάθηκαν θα απέκλειαν τη χρήση της διαδικασίας απλοποιημένης αναθεώρησης – ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα μας εξέθεταν σε νομικές αμφισβητήσεις λόγω αυτού του αιτίου. Η ασφάλεια δικαίου αποτελεί εξαρχής τον βασικό λόγο για την τροποποίηση της συνθήκης και οτιδήποτε θα την υπονόμευε θα ήταν προβληματικό.

Όσον αφορά μελλοντικές τροποποιήσεις της συνθήκης, είναι αδύνατο να αναλάβουμε οποιαδήποτε συγκεκριμένη δέσμευση. Ωστόσο, έχει συμφωνηθεί ότι θα πραγματοποιηθεί αξιολόγηση της συνολικής αποτελεσματικότητας αυτού του πλαισίου το 2016, η οποία θα πραγματοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτή η πρόνοια εγγυάται ότι οποιαδήποτε μελλοντική αξιολόγηση – και ενδεχομένως προτάσεις για αλλαγή – θα προέλθουν καταρχάς από την Επιτροπή.

Όσον αφορά την επιλογή β) της έκθεσης, οι ανησυχίες ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα μιας μελλοντικής διακυβερνητικής γραμματείας η οποία θα διαχειρίζεται την οικονομία της Ευρωζώνης είναι αστήρικτες. Ο μηχανισμός αποβλέπει σε έναν ειδικά καθορισμένο σκοπό. Το προσωπικό του θα αφιερωθεί ολοκληρωτικά στις χρηματοπιστωτικές και ταμειακές πτυχές του εν λόγω μηχανισμού και δεν θα εμπλακεί στα ευρύτερα ζητήματα της οικονομικής διακυβέρνησης. Στόχος του ΕΜΣ είναι να κινητοποιεί χρηματοδότηση και να παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση, αλλά η εκτίμηση της ανάγκης για τη χρηματοδοτική στήριξη και ο καθορισμός των προϋποθέσεων θα γίνεται από την Επιτροπή.

Οι φόβοι μήπως αποκλεισθεί η Επιτροπή από τη λειτουργία του μηχανισμού μπορούν επίσης να διασκεδαστούν. Η πείρα από τους προσωρινούς μηχανισμούς δείχνει ότι η ανάμιξη της Επιτροπής δεν είναι απλώς δυνατή αλλά και κεφαλαιώδης. Στο πλαίσιο του προσωρινού μηχανισμού, τα μέτρα αιρεσιμότητας σχετικά με τη χώρα-αποδέκτη εγκρίθηκαν με χρήση μιας ενωσιακής διαδικασίας, δηλαδή απόφασης που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο κατόπιν συστάσεως της Επιτροπής με βάση το άρθρο 136 της ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 126 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ (βλ. άρθρο 126 παράγραφος 13 το οποίο εκθέτει την εφαρμοστέα διαδικασία για τις αποφάσεις βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9). Αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την έγκριση των μέτρων αιρεσιμότητας για την Ελλάδα (βλ. απόφαση του Συμβουλίου (2010/320/ΕΕ) της 10ης Μαΐου 2010 (ΕΕ L 145, 11.6.2010, σ. 6) που εγκρίθηκε κατόπιν συστάσεως της Επιτροπής της 4ης Μαΐου 2010 (SEC(2010)0560 τελικό)).

Σε σχέση με το μόνιμο Μηχανισμό, ο οποίος περιλαμβάνεται ήδη στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 16ης και 17ης Δεκεμβρίου, στο παράρτημα II όπου εκτίθενται τα «Γενικά χαρακτηριστικά του μελλοντικού μηχανισμού» η ανάμιξη της Επιτροπής προσδιορίζεται ρητά κατ' επανάληψη. Έκτοτε, η προπαρασκευαστική εργασία που εκτελέστηκε για τον ΕΜΣ έχει διευκρινίσει ότι:

—

Εάν ένα κράτος μέλος ζητήσει χρηματοπιστωτική ενίσχυση, απόκειται στην Επιτροπή να εκτιμήσει, σε σύνδεση με την ΕΚΤ, την ύπαρξη κινδύνου για την χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ συνολικά, και να πραγματοποιήσει ανάλυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους του εν λόγω κράτους μέλους (σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ).

—	Εάν ζητηθεί στήριξη σταθερότητας, απόκειται στην Επιτροπή (σε συνδυασμό με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ) να εκτιμήσει τις πραγματικές ανάγκες χρηματοδότησης του κράτους μέλους-αποδέκτη και τον χαρακτήρα της απαιτούμενης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.

—	Το Διοικητικό Συμβούλιο θα δώσει εντολή στην Επιτροπή να διαπραγματευτεί (σε συνδυασμό με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ) πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής με το προκείμενο κράτος μέλος.

—	Η Επιτροπή θα προτείνει στο Συμβούλιο απόφαση στην οποία θα κατοχυρώνεται το πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής. Όταν το πρόγραμμα εγκριθεί από το Συμβούλιο, η Επιτροπή θα υπογράψει το Μνημόνιο Συνεννόησης για λογαριασμό των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ.

—	Η Επιτροπή (σε συνδυασμό με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ) θα είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις προϋποθέσεις πολιτικής που απαιτεί το πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής.

—	Ύστερα από συζήτηση με το Διοικητικό Συμβούλιο, με πρόταση της Επιτροπής, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει να εφαρμόσει εποπτεία μετά τη λήξη του προγράμματος.

—

Η αιρεσιμότητα πολιτικής που καθιερώνεται δυνάμει μιας ενισχυμένης εποπτείας ή ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πρέπει να είναι συνεπής προς το πλαίσιο εποπτείας της ΕΕ και πρέπει να εγγυάται την τήρηση των διαδικασιών της ΕΕ. Προς τούτο, η Επιτροπή προτίθεται να προτείνει Κανονισμό ο οποίος θα αποσαφηνίζει τα απαραίτητα διαδικαστικά βήματα βάσει του άρθρου 136 της Συνθήκης έτσι ώστε να κατοχυρωθεί η αιρεσιμότητα πολιτικής στις αποφάσεις του Συμβουλίου και να εξασφαλιστεί συνέπεια με το πλαίσιο πολυμερούς εποπτείας της ΕΕ.

—	Το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα ενημερώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τη συγκρότηση και τις λειτουργίες του ΕΜΣ.

—	Σε περίπτωση που ανακύψουν αντιδικίες, θα είναι αρμόδιο το Δικαστήριο της ΕΕ βάσει του άρθρου 273 ΣΛΕΕ.

(1) Μεταφράζεται προς ενημέρωση. Γλώσσα της πρωτότυπης επιστολής είναι η αγγλική.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

Βρυξέλλες, 22 Μαρτίου 2011

Αξιότιμε κ. Brok, αξιότιμε κ. Gualtieri,

Επιθυμούμε δια της παρούσης να σας ενημερώσουμε για την έκβαση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, δεδομένου ότι το θέμα αυτό θα είναι σημαντικό για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όταν αποφασίσει σχετικά με τη γνωμοδότησή του για το σχέδιο τροποποίησης της Συνθήκης λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με βάση την έκθεσή σας.

Μια διακυβερνητική υπουργική συνάντηση οριστικοποίησε χτες, 21 Μαρτίου, τους Όρους Λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Το τελικό κείμενο των εν λόγω Όρων επισυνάπτεται.

Όπως βλέπετε, σύμφωνα με τους Όρους Λειτουργίας, ο ΕΜΣ θα δημιουργηθεί με συνθήκη μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ ως διακυβερνητικός οργανισμός υπαγόμενος στο δημόσιο διεθνές δίκαιο και θα εδρεύει στο Λουξεμβούργο. Ο ΕΜΣ θα έχει Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο θα απαρτίζεται από τους Υπουργούς Οικονομικών των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ (ως μέλη με δικαίωμα ψήφου), ενώ ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ θα συμμετέχουν ως παρατηρητές. Κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ μπορούν να συμμετέχουν σε βάση ad hoc παράλληλα με τον ΕΜΣ σε επιχειρήσεις χρηματοπιστωτικής συνδρομής για κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ.

Ο ρόλος της Επιτροπής στη λειτουργία των επιχειρήσεων του ΕΜΣ είναι κεντρικός, ο δε σύνδεσμος του ΕΜΣ με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ σαφώς προσδιορισμένος.

Όπως περιγράφεται στους Όρους Λειτουργίας, θα είναι αρμοδιότητα της Επιτροπής να εκτιμά, σε σύνδεση με την ΕΚΤ, την ύπαρξη κινδύνου για την χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ συνολικά, και να πραγματοποιεί ανάλυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους του εμπλεκόμενου κράτους μέλους, μαζί με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ. Επιπλέον, θα απόκειται στην Επιτροπή να αναλάβει την πρωτοβουλία στην εκτίμηση των πραγματικών αναγκών χρηματοδότησης του κράτους μέλους αποδέκτη, καθώς και του χαρακτήρα της απαιτούμενης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.

Με βάση αυτή την εκτίμηση, το Διοικητικό Συμβούλιο θα δώσει στην Επιτροπή εντολή να διαπραγματευτεί, σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ, πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής με το προκείμενο κράτος μέλος, το οποίο θα αναλύεται λεπτομερώς σε Μνημόνιο Συνεννόησης (ΜΣ).

Η Επιτροπή θα έχει την αρμοδιότητα να προτείνει στο Συμβούλιο απόφαση για την κατοχύρωση του προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής. Το Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφασίσει για τη χορήγηση της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης και για τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τους οποίους θα παρασχεθεί η ενίσχυση. Όταν το πρόγραμμα εγκριθεί από το Συμβούλιο, η Επιτροπή θα υπογράψει το ΜΣ για λογαριασμό των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, υπό τον όρο της προηγούμενης αμοιβαίας συμφωνίας του Διοικητικού Συμβουλίου. Το Διοικητικό Συμβούλιο στη συνέχεια θα εγκρίνει τη συμφωνία χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης, η οποία θα περιέχει τις τεχνικές πτυχές της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης που θα παρασχεθεί.

Η Επιτροπή, σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ, θα είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις προϋποθέσεις πολιτικής που απαιτούνται από το πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής. Θα υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο και στο Διοικητικό Συμβούλιο. Με βάση αυτή την έκθεση, το Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφασίζει με αμοιβαία συμφωνία σχετικά με την εκταμίευση των νέων δόσεων του δανείου.

Ύστερα από συζήτηση στο Διοικητικό Συμβούλιο, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, να εφαρμόσει εποπτεία μετά τη λήξη του προγράμματος, η οποία μπορεί να διατηρηθεί για όσο διάστημα δεν έχει αποπληρωθεί ένα καθορισμένο ποσό χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης.

Η αιρεσιμότητα πολιτικής που εγκαθιδρύεται βάσει ενισχυμένης εποπτείας ή προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής θα είναι συνεπής με το πλαίσιο εποπτείας της ΕΕ και πρέπει να εξασφαλίζει τον σεβασμό των διαδικασιών της ΕΕ και ως εκ τούτου και τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Προς τούτο, η Επιτροπή προτίθεται να προτείνει Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με βάση το άρθρο 136 της Συνθήκης, όπου διευκρινίζονται τα απαραίτητα διαδικαστικά μέτρα προκειμένου να κατοχυρωθεί η αιρεσιμότητα πολιτικής στις αποφάσεις του Συμβουλίου και να εξασφαλισθεί η συνέπεια με το πλαίσιο πολυμερούς εποπτείας της ΕΕ. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα ενημερώνουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε τακτική βάση για τη συγκρότηση και τις λειτουργίες του ΕΜΣ.

Πιστεύουμε ότι οι πληροφορίες αυτές θα είναι χρήσιμες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την εξέταση του σχεδίου τροποποίησης του άρθρου 136 της ΣΛΕΕ όσον αφορά μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη νόμισμα των οποίων είναι το ευρώ.

Με εξαιρετική εκτίμηση,

(υπογραφή)

Olli Rehn

Μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(υπογραφή)

Jean-Claude Juncker

Πρόεδρος της Ευρωομάδας

Παράρτημα στην επιστολή του Προέδρου της Ευρωομάδας και του Επιτρόπου του αρμόδιου για την νομισματική πολιτική προς τους εισηγητές

21 Μαρτίου 2011

Όροι Λειτουργίας του ΕΜΣ

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει συμφωνήσει στην ανάγκη να δημιουργηθεί από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ ένας μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας: ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ). Ο ΕΜΣ θα ενεργοποιείται με αμοιβαία συμφωνία (2), εφόσον αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για τη διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας της ευρωζώνης. O ΕΜΣ θα αναλάβει τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης (ΕΜΧΣ) σε σχέση με την παροχή εξωτερικής χρηματοοικονομικής ενίσχυσης στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, μετά τον Ιούνιο του 2013.

Η πρόσβαση στην χρηματοπιστωτική ενίσχυση από τον ΕΜΣ θα παρέχεται με βάση αυστηρές προϋποθέσεις πολιτικής στο πλαίσιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής και ύστερα από αυστηρή ανάλυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους, η οποία θα διενεργείται από την Επιτροπή σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ. Το κράτος μέλος-αποδέκτης θα απαιτείται να θέσει σε λειτουργία μια κατάλληλη μορφή συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με τις συγκεκριμένες περιστάσεις και με τρόπο πλήρως συμβατό με τις πρακτικές του ΔΝΤ.

Ο ΕΜΣ θα έχει πραγματική δανειοδοτική ικανότητα ύψους 500 δισεκ. ευρώ (3). Η επάρκεια της δανειοδοτικής ικανότητας θα επανεξετάζεται σε τακτική βάση και τουλάχιστον κάθε πέντε χρόνια. Ο ΕΜΣ θα επιδιώκει να συμπληρώνει την δανειοδοτική του ικανότητα μέσω της συμμετοχής του ΔΝΤ σε επιχειρήσεις χρηματοπιστωτικής συνδρομής, ενώ και κράτη μέλη που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ μπορούν επίσης να συμμετέχουν σε βάση ad hoc.

Το υπόλοιπο του παρόντος δελτίου εκθέτει τα βασικά διαρθρωτικά χαρακτηριστικά του ΕΜΣ:

Θεσμική μορφή

Ο ΕΜΣ θα ιδρυθεί με συνθήκη μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ ως διακυβερνητικός οργανισμός υπαγόμενος στο δημόσιο διεθνές δίκαιο και θα εδρεύει στο Λουξεμβούργο. Το καταστατικό του ΕΜΣ θα εκτίθεται σε παράρτημα στη συνθήκη.

Λειτουργία και στρατηγική άντλησης κεφαλαίων

Η λειτουργία του ΕΜΣ θα είναι να αντλεί κεφάλαια και να παρέχει χρηματοπιστωτική ενίσχυση, με βάση αυστηρή αιρεσιμότητα, προς όφελος κρατών μελών της ζώνης του ευρώ τα οποία υφίστανται ή απειλούνται από σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ συνολικά.

Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ θα δίνουν στον ΕΜΣ τις χρηματοοικονομικές ποινές που εισπράττονται βάσει του Συμφώνου για τη Σταθερότητα και την Ανάπτυξη και των διαδικασιών μακροοικονομικών ανισορροπιών (4). Οι παρόμοιες ποινές θα αποτελούν τμήμα του καταβεβλημένου κεφαλαίου.

Ο ΕΜΣ θα χρησιμοποιεί μια κατάλληλη στρατηγική χρηματοδότησης, έτσι ώστε να εξασφαλίζει την πρόσβαση σε ευρείες πηγές χρηματοδότησης και να έχει τη δυνατότητα να προτείνει δέσμες χρηματοδοτικής ενίσχυσης σε κράτη μέλη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες της αγοράς. Οποιοσδήποτε συναφής κίνδυνος θα περιορίζεται μέσω επαρκούς διαχείρισης των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού.

Διακυβέρνηση

Ο ΕΜΣ θα διαθέτει Διοικητικό Συμβούλιο που θα αποτελείται από τους Υπουργούς Οικονομικών των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ (με δικαίωμα ψήφου), ενώ ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ θα συμμετέχουν ως παρατηρητές. Το Διοικητικό Συμβούλιο θα εκλέξει πρόεδρο από τα μέλη του που έχουν δικαίωμα ψήφου.

Το Διοικητικό Συμβούλιο θα είναι το ανώτατο σώμα λήψης αποφάσεων του ΕΜΣ και θα λαμβάνει τις ακόλουθες σημαντικές αποφάσεις με αμοιβαία συμφωνία:

—	τη χορήγηση χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης·

—	τους όρους και τις προϋποθέσεις της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης·

—	τη δανειοδοτική ικανότητα του ΕΜΣ·

—	τις αλλαγές στο οπλοστάσιο των μηχανισμών του.

Όλες οι άλλες αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου θα λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία, εκτός εάν δηλώνεται διαφορετικά.

Ο ΕΜΣ θα έχει Διευθυντικό Συμβούλιο, το οποίο θα εκτελεί συγκεκριμένα καθήκοντα που θα ανατίθενται από το Διοικητικό Συμβούλιο. Κάθε κράτος μέλος της ζώνης του ευρώ θα διορίζει έναν διευθυντή και έναν αναπληρωτή διευθυντή. Εκτός αυτού, η Επιτροπή και η ΕΚΤ θα διορίζουν η κάθε μια έναν παρατηρητή και έναν αναπληρωτή στο Διευθυντικό Συμβούλιο. Όλες οι αποφάσεις του Διευθυντικού Συμβουλίου λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία, εκτός εάν δηλώνεται διαφορετικά.

Η στάθμιση των ψήφων στο Διοικητικό Συμβούλιο και στο Διευθυντικό Συμβούλιο είναι ανάλογες με τις αντίστοιχες μερίδες των κρατών μελών στο κεφάλαιο του ΕΜΣ. Η ειδική πλειοψηφία ορίζεται στο 80 % των ψήφων.

Το Διοικητικό Συμβούλιο ορίζει διοικητικό διευθυντή, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καθημερινή διαχείριση του ΕΜΣ. Ο διοικητικός διευθυντής προεδρεύει στο Διευθυντικό Συμβούλιο.

Δομή κεφαλαίου

Ο ΕΜΣ θα επιδιώκει να αποκτήσει και να διατηρήσει την υψηλότερη δυνατή αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας από τους κυριότερους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

Ο ΕΜΣ θα έχει συνολικό καλυφθέν κεφάλαιο ύψους 700 δισεκ. ευρώ. Από το ποσό αυτό, τα 80 δισεκ. ευρώ θα είναι υπό τη μορφή καταβεβλημένου κεφαλαίου που παρέχεται από κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, από τα οποία 40 εκατ. ευρώ θα είναι διαθέσιμα από τον Ιούλιο του 2013, ενώ το υπόλοιπο θα εισαχθεί σταδιακά στα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, ο ΕΜΣ θα διαθέτει επίσης συνδυασμό δεσμευμένου καταβλητέου κεφαλαίου και εγγυήσεων από κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, για συνολικό ποσό 620 δισεκ. ευρώ.

Η κλείδα εισφοράς κάθε κράτους μέλους στο συνολικό καλυφθέν κεφάλαιο του ΕΜΣ θα βασίζεται στην κλείδα καταβεβλημένου κεφαλαίου της ΕΚΤ κατά τα συνημμένα. Όταν κυρώνουν τη Συνθήκη ίδρυσης του ΕΜΣ, τα κράτη μέλη δεσμεύονται νομικά να παρέχουν την εισφορά τους στο συνολικό καλυφθέν κεφάλαιο.

Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφασίζει με αμοιβαία συμφωνία για την τροποποίηση του ποσού του συνολικού καλυφθέντος κεφαλαίου ή για την πρόσκληση καταβολής κεφαλαίου, με εξαίρεση τις ειδικές περιπτώσεις που εκτίθενται στα επόμενα. Πρώτον, το Διευθυντικό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίζει, με απλή πλειοψηφία, να αποκαθιστά – αποστέλλοντας πρόσκληση καταβολής κεφαλαίου – το επίπεδο καταβληθέντος κεφαλαίου σε περίπτωση που το ύψος του καταβληθέντος κεφαλαίου μειώνεται λόγω της απορρόφησης απωλειών (5). Δεύτερον, θα θεσπιστεί μια διαδικασία εγγυήσεων κατόπιν αιτήσεως, η οποία θα επιτρέπει την πρόσκληση υποβολής κεφαλαίου αυτομάτως από τους μετόχους του ΕΜΣ, εάν χρειαστεί, προκειμένου να αποφευχθεί η έλλειψη πληρωμής των πιστωτών του ΕΜΣ. Η ευθύνη κάθε μετόχου σε κάθε περίπτωση περιορίζεται στο μερίδιό του επί του καλυφθέντος κεφαλαίου.

Οποιαδήποτε συνεισφορά σε καλυφθέν κεφάλαιο από κράτος μέλος (6) που προσχωρεί στον ΕΜΣ μετά τον Ιούλιο του 2013 πραγματοποιείται με τους ίδιους όρους που ίσχυσαν για τις αρχικές συνεισφορές. Οι πρακτικές συνέπειες για το συνολικό ποσό καλυφθέντος κεφαλαίου και για την κατανομή του κεφαλαίου μεταξύ των κρατών μελών θα αποφασιστούν από το Διοικητικό Συμβούλιο με αμοιβαία συμφωνία.

Για όσο διάστημα δεν έχει ενεργοποιηθεί ο ΕΜΣ και υπό τον όρο ότι η πραγματική δανειοδοτική ικανότητα δεν είναι χαμηλότερη από 500 δισεκατομμύρια, τα έσοδα από τις επενδύσεις του καταβληθέντος κεφαλαίου του ΕΜΣ επιστρέφονται στα κράτη μέλη, αφού αφαιρεθούν τα λειτουργικά έξοδα. Σε συνέχεια της πρώτης ενεργοποίησης του ΕΜΣ, τα έσοδα από την επένδυση του κεφαλαίου του ΕΜΣ και από τις δραστηριότητες χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης θα παραμένουν εντός του ΕΜΣ. Ωστόσο, σε περίπτωση που το καταβεβλημένο κεφάλαιο υπερβαίνει το επίπεδο που απαιτείται για να διατηρηθεί η δανειοδοτική ικανότητα του ΕΜΣ, το Διευθυντικό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίζει, με απλή πλειοψηφία, να διανέμει μέρισμα στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ με βάση την κλείδα συνεισφοράς.

Μέσα

Ο ΕΜΣ παρέχει χρηματοπιστωτική ενίσχυση με βάση αυστηρή αιρεσιμότητα στο πλαίσιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής, που είναι στο ύψος της σοβαρότητας των ανισορροπιών που παρατηρούνται στο κράτος μέλος. Η ενίσχυση παρέχεται μέσω δανείων.

Ωστόσο, ο ΕΜΣ μπορεί να παρεμβαίνει, κατ’ εξαίρεση, στις πρωτογενείς αγορές χρέους με βάση ένα πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής με αυστηρή αιρεσιμότητα, και εάν συμφωνηθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο με αμοιβαία συμφωνία.

Στήριξη σταθερότητας του ΕΜΣ

Ο ΕΜΣ μπορεί να χορηγεί βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη στήριξη σταθερότητας σε κράτη μέλη ζώνης του ευρώ που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης. Η πρόσβαση σε μέτρο του ΕΜΣ για τη στήριξη της σταθερότητας συνεπάγεται πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής με επαρκή αιρεσιμότητα πολιτικής στο ύψος της σοβαρότητας των υποκείμενων ανισορροπιών του κράτους μέλους αποδέκτη. Η διάρκεια του προγράμματος και η ωρίμανση των δανείων θα εξαρτώνται από τον χαρακτήρα των ανισορροπιών και τις προοπτικές του κράτους μέλους αποδέκτη να επανακτήσει την πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές εντός του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο είναι διαθέσιμοι οι πόροι του ΕΜΣ.

Μηχανισμός στήριξης για την πρωτογενή αγορά

Το ΕΜΣ μπορεί να αγοράζει ομόλογα κράτους μέλους το οποίο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης, στην πρωτογενή αγορά, με στόχο τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας του κόστους της στήριξης. Οι όροι και οι λεπτομέρειες που προσδιορίζονται στην απόφαση για τους όρους και τις προϋποθέσεις της χρηματοπιστωτικής συνδρομής.

Το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί να επανεξετάζει τα μέσα που έχει στη διάθεσή του ο ΕΜΣ και να αποφασίζει να πραγματοποιεί αλλαγές στο οπλοστάσιο των μέσων.

Συμμετοχή του ΔΝΤ

Ο ΕΜΣ συνεργάζεται πολύ στενά με το ΔΝΤ στην παροχή χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης (7). Σε κάθε περίπτωση, θα επιδιώκεται η ενεργητική συμμετοχή του ΔΝΤ, τόσο σε τεχνικό όσο και σε χρηματοπιστωτικό επίπεδο. Η ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους θα πραγματοποιείται από κοινού από την Επιτροπή και το ΔΝΤ, σε σύνδεση με την ΕΚΤ. Οι προϋποθέσεις πολιτικής που συναρτώνται με την κοινή ενίσχυση από τον ΕΜΣ και το ΔΝΤ θα αποτελούν αντικείμενο κοινής διαπραγμάτευσης από την Επιτροπή και το ΔΝΤ, σε σύνδεση με την ΕΚΤ.

Ενεργοποίηση χρηματοοικονομικής ενίσχυσης, παρακολούθηση και επακολούθηση προγράμματος

Η χρηματοδοτική ενίσχυση από τον ΕΜΣ θα ενεργοποιείται σε κάθε περίπτωση κατόπιν αιτήσεως από κράτος μέλος προς τα άλλα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ. Η Ευρωομάδα θα ενημερώνει το Συμβούλιο ότι έχει διατυπωθεί αίτημα για ενεργοποίηση της στήριξης. Με τη λήψη τέτοιου αιτήματος, το Διοικητικό Συμβούλιο θα ζητεί από την Επιτροπή να εκτιμήσει, σε σύνδεση με την ΕΚΤ, την ύπαρξη κινδύνου για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ συνολικά και να πραγματοποιήσει αυστηρή ανάλυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους του εμπλεκόμενου κράτους μέλους, σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ. Τα επόμενα βήματα στην ενεργοποίηση της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης από τον ΕΜΣ είναι τα εξής:

—

Εάν ζητηθεί μέτρο στήριξης της σταθερότητας, η Επιτροπή σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ, θα εκτιμήσουν τις πραγματικές ανάγκες χρηματοδότησης του κράτους μέλους αποδέκτη και τον χαρακτήρα της απαιτούμενης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, που πρέπει να είναι συνεπής με τις πρακτικές του ΔΝΤ.

—	Με βάση αυτή την εκτίμηση, το Διοικητικό Συμβούλιο θα δώσει εντολή στην Επιτροπή να διαπραγματευτεί, σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ, πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής με το εμπλεκόμενο κράτος μέλος, οι λεπτομέρειες του οποίου θα εκτίθενται σε Μνημόνιο Συνεννόησης.

—

Η Επιτροπή θα προτείνει στο Συμβούλιο απόφαση με την οποία κατοχυρώνεται το πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής. Το Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφασίσει σχετικά με τη χορήγηση της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης και για τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα παρασχεθεί η ενίσχυση. Όταν το πρόγραμμα εγκριθεί από το Συμβούλιο, η Επιτροπή θα υπογράψει το Μνημόνιο Συνεννόησης για λογαριασμό των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, με την επιφύλαξη της προηγούμενης αμοιβαίας συμφωνίας του Διοικητικού Συμβουλίου. Στη συνέχεια, το Διευθυντικό Συμβούλιο θα εγκρίνει την συμφωνία χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης η οποία θα περιέχει τις τεχνικές πτυχές της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης που θα παρασχεθεί.

—

Η Επιτροπή, σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ, θα είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την αιρεσιμότητα πολιτικής που απαιτείται από το πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής. Θα υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο και στο Διευθυντικό Συμβούλιο. Με βάση αυτή την έκθεση, το Διευθυντικό Συμβούλιο θα αποφασίζει με αμοιβαία συμφωνία σχετικά με την εκταμίευση των νέων δόσεων του δανείου.

—	Ύστερα από συζήτηση στο Διοικητικό Συμβούλιο, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίζει, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, την εφαρμογή εποπτείας μετά τη λήξη του προγράμματος, η οποία μπορεί να διατηρηθεί για όσο διάστημα δεν έχει αποπληρωθεί καθορισμένο ποσό της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης.

Συνέπεια με το πλαίσιο πολυμερούς εποπτείας της ΕΕ

Θα επιδιώκεται η έγκριση από τα κράτη μέλη της ΕΕ έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ να αναθέτουν στην Επιτροπή, σε συνεργασία με το ΔΝΤ και σε σύνδεση με την ΕΚΤ, την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους του κράτους μέλους που ζητεί χρηματοπιστωτική ενίσχυση, την προετοιμασία του προγράμματος προσαρμογής που συνοδεύει την χρηματοπιστωτική ενίσχυση, καθώς και την παρακολούθηση της υλοποίησής του.

Αν και το Διοικητικό Συμβούλιο έχει την αυτονομία να αποφασίζει για την ύπαρξη και τις λεπτομέρειες της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης σε διακυβερνητικό πλαίσιο, η αιρεσιμότητα πολιτικής που καθιερώνεται στο πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας ή προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πρέπει να είναι συνεπής με το πλαίσιο εποπτείας της ΕΕ και πρέπει να εγγυάται την τήρηση των ενωσιακών διαδικασιών. Προς τούτο, η Επιτροπή προτίθεται να προτείνει Κανονισμό που διευκρινίζει τα απαραίτητα διαδικαστικά βήματα βάσει του άρθρου 136 της Συνθήκης έτσι ώστε να κατοχυρωθεί η αιρεσιμότητα πολιτικής στις αποφάσεις του Συμβουλίου και να εξασφαλίζεται η συνέπεια με το πλαίσιο πολυμερούς εποπτείας της ΕΕ. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα ενημερώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τη συγκρότηση και τις λειτουργίες του ΕΜΣ.

Τιμολόγηση

Το Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφασίσει την δομή τιμολόγησης της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης προς κράτος μέλος-αποδέκτη.

Το ΕΜΣ θα έχει τη δυνατότητα να δανείζει με σταθερό ή μεταβλητό επιτόκιο. Η κλίμακα τιμών του ΕΜΣ θα είναι σύμφωνη με τις αρχές τιμολόγησης του ΔΝΤ και, αν και θα παραμένει ανώτερη από τις δαπάνες χρηματοδότησης του ΕΜΣ, θα συμπεριλαμβάνει επαρκή προσαύξηση για τους κινδύνους.

Στα δάνεια του ΕΜΣ θα ισχύει η ακόλουθη δομή τιμολόγησης:

1)	κόστος χρηματοδότησης του ΕΜΣ

2)	επιβάρυνση 200 μονάδων βάσης που εφαρμόζεται στο σύνολο του δανείου

3)	συμπληρωματική επιβάρυνση 100 μονάδων βάσης για ποσά δανείου που παραμένουν μετά από 3 έτη

Για δάνεια με σταθερό επιτόκιο με ωρίμανση άνω των 3 ετών, το περιθώριο θα είναι ο σταθμισμένος μέσος όρος της επιβάρυνσης των 200 μονάδων βάσης για τα 3 πρώτα έτη και των 200 μονάδων βάσης συν 100 μονάδων βάσης για τα επόμενα έτη.

Η δομή τιμολόγησης θα ορίζεται στην πολιτική τιμολόγησης του ΕΜΣ, η οποία θα αναθεωρείται περιοδικά.

Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα

1. Όροι για την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα

Επαρκής και αναλογική μορφή συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα θα αναμένεται σε όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα κράτος-αποδέκτης λαμβάνει χρηματοπιστωτική ενίσχυση. Η φύση και η έκταση αυτής της συμμετοχής θα καθορίζονται κατά περίπτωση και θα εξαρτώνται από την έκβαση της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα με την πρακτική του ΔΝΤ (8), και σχετικά με τις δυνητικές επιπτώσεις για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ.

(α)

Εάν, με βάση την ανάλυση βιωσιμότητας, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ένα πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής μπορεί βάσιμα να επαναφέρει το δημόσιο χρέος σε βιώσιμη τροχιά, το κράτος μέλος-αποδέκτης θα αναλάβει πρωτοβουλίες που αποβλέπουν στην ενθάρρυνση των βασικών ιδιωτών επενδυτών του να διατηρήσουν τα ανοίγματά τους (δηλαδή μια προσέγγιση της «Πρωτοβουλίας της Βιέννης»). Η Επιτροπή, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η ΕΑΤ θα συμμετέχουν εκ του σύνεγγυς στην παρακολούθηση της υλοποίησης παρόμοιων πρωτοβουλιών.

(β)

Εάν, με βάση την ανάλυση βιωσιμότητας, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ένα μακροοικονομικό πρόβλημα δεν είναι βάσιμα δυνατό να επαναφέρει το δημόσιο χρέος σε βιώσιμη τροχιά, το κράτος μέλος-αποδέκτης θα κληθεί να ξεκινήσει ενεργητικές διαπραγματεύσεις σε πνεύμα καλής πίστης με τους πιστωτές του έτσι ώστε να εξασφαλίσει την άμεση συμμετοχή τους στην αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους. Η χορήγηση της χρηματοπιστωτικής ενίσχυσης θα εξαρτηθεί από το εάν το κράτος μέλος έχει αξιόπιστο σχέδιο και επιδείξει επαρκή προσήλωση στην εξασφάλιση επαρκούς και αναλογικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα. Η πρόοδος στην υλοποίηση του σχεδίου θα παρακολουθείται βάσει του προγράμματος και θα λαμβάνεται υπόψη στην απόφαση για τις εκταμιεύσεις.

Κατά τις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, το κράτος μέλος-αποδέκτης θα τηρεί τις ακόλουθες αρχές:

—	Αναλογικότητα: το κράτος μέλος θα επιδιώκει λύσεις αναλογικές με το πρόβλημα βιωσιμότητα χρέους που αντιμετωπίζει.

—	Διαφάνεια: το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος θα επιδοθεί σε ανοικτό διάλογο με τους πιστωτές και θα μοιράζεται μαζί τους εγκαίρως τις σχετικές πληροφορίες.

—

Δικαιοσύνη: το κράτος μέλος διαβουλεύεται με τους πιστωτές σχετικά με το σχεδιασμό οποιουδήποτε αναπρογραμματισμού ή αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, με στόχο να εξευρεθούν λύσεις κατόπιν διαπραγματεύσεων. Μέτρα που μειώνουν την καθαρή παρούσα αξία του χρέους θα εξεταστούν μόνο όταν οι άλλες επιλογές είναι απίθανο να επιφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

—

Διαμεθοριακός συντονισμός: ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης και των ενδεχόμενων δευτερογενών επιπτώσεων σε άλλα κράτη μέλη και τρίτες χώρες θα ληφθεί δεόντως υπόψη στο σχεδιασμό μέτρων συμμετοχής του δημόσιου τομέα. Τα μέτρα που λαμβάνονται θα συνοδεύονται με κατάλληλη επικοινωνία από το εμπλεκόμενο κράτος μέλος, με στόχο να διαφυλαχθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης συνολικά.

2. Ρήτρες Συλλογικής Δράσης (CAC)

Ρήτρες Συλλογικής Δράσης (CAC) θα συμπεριλαμβάνονται σε όλα τα κρατικά χρεόγραφα της ζώνης του ευρώ με ωρίμανση άνω του ενός έτους από τον Ιούλιο του 2013. Στόχος παρόμοιων CAC θα είναι να διευκολυνθεί η συμφωνία μεταξύ του κράτους και των πιστωτών του του ιδιωτικού τομέα στο πλαίσιο της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα. Η συμπερίληψη ρήτρας CAC σε ένα ομόλογο δεν συνεπάγεται υψηλότερη πιθανότητα αθέτησης ή αναδιάρθρωσης του χρέους σε σχέση με αυτό το ομόλογο. Κατά συνέπεια, το πιστοληπτικό καθεστώς του κρατικού χρέους δεν επηρεάζεται από τη συμπερίληψη της Ρήτρας.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της ρήτρας CAC θα είναι συνεπή με αυτά που χρησιμοποιούνται ευρέως στις αγορές των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου από την εποχή της έκθεσης της G10 για τις CAC. Οι Ρήτρες θα εισαχθούν κατά τρόπο που να διατηρεί ισότιμες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ. Τούτο συνεπάγεται τη χρήση ταυτόσημων και τυποποιημένων ρητρών για όλα τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, εναρμονισμένων όσον αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις των ομολόγων που εκδίδονται από τα κράτη μέλη. Η βάση τους θα είναι συνεπής με τις ρήτρες που συνηθίζονται στο δίκαιο της Νέας Υόρκης και το αγγλικό δίκαιο.

Οι Ρήτρες θα περιλαμβάνουν ρήτρα ομαδοποίησης, η οποία θα επιτρέπει σε μια ενισχυμένη πλειοψηφία ομολογιούχων σε πολλαπλές εκδόσεις ομολόγων που υπόκεινται σε παρόμοια ρήτρα και υπόκεινται στο δίκαιο μιας ενιαίας περιοχής δικαιοδοσίας να συμπεριλαμβάνουν ρήτρα πλειοψηφικής δράσης στην περίπτωση που η απαιτούμενη πλειοψηφία πιστωτών για την αναδιάρθρωση δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί σε μια έκδοση ομολόγων. Θα δημιουργηθεί η κατάλληλη εκπροσώπηση. Τα σημαντικότερα ζητήματα – τα θέματα αποθεματικού – (π.χ. βασικοί όροι πληρωμών, μετατροπή ή ανταλλαγή ομολόγων) θα αποφασίζονται με ευρύτερη πλειοψηφία από τα άλλα θέματα. Θα εφαρμοστούν οι κατάλληλες απαιτήσεις απαρτίας. Οι αλλαγές που συμφωνούνται από τις αντίστοιχες πλειοψηφίες είναι δεσμευτικές για όλους τους ομολογιούχους.

Θα εφαρμοστεί μια κατάλληλη ρήτρα στέρησης δικαιώματος ψήφου ώστε να εξασφαλιστεί η δέουσα διαδικασία ψηφοφορίας. Θα εξετασθούν κατάλληλες ρήτρες για την πρόληψη αποδιοργανωτικών νομικών διαδικασιών.

Οι Ρήτρες Συλλογικής Δράσης θα εισάγονται τυποποιημένα, κάτι που εξασφαλίζει ότι ο νομικός τους αντίκτυπος θα είναι ταυτόσημος σε όλες τις περιοχές δικαιοδοσίας της ζώνης του ευρώ και έτσι θα διαφυλάξει ισότιμες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ. Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ θα θεσπίσουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να θέσουν σε ισχύ τις Ρήτρες.

Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ θα επιτρέπεται να συνεχίσουν να αντλούν εναπομένον χρέος χωρίς ρήτρες υπό προκαθορισμένες συνθήκες και μετά τον Ιούνιο του 2013 έτσι ώστε να διατηρηθεί η απαραίτητη ρευστότητα των παλαιών ομολόγων και να δοθεί επαρκής χρόνος στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ να δημιουργήσουν, με εύτακτο τρόπο, νέα ομόλογα σε όλες τις πρότυπες περιόδους ωρίμανσης. Οι λεπτομερείς νομικές διευθετήσεις για τη συμπερίληψη των ρητρών στα κρατικά χρεόγραφα της ζώνης του ευρώ θα αποφασιστούν με βάση την εργασία που θα πραγματοποιηθεί από την υποεπιτροπή της ΟΔΕ που είναι αρμόδια για τις αγορές κρατικού χρέους της ΕΕ, αφού προηγηθεί η δέουσα διαβούλευση με τους συμμέτοχους στην αγορά και άλλους ενδιαφερομένους, πρόκειται δε να οριστικοποιηθούν έως τα τέλη του 2011.

3. Καθεστώς προνομιακού πιστωτή για τον ΕΜΣ

Όπως και το ΔΝΤ, έτσι και ο ΕΜΣ θα παρέχει χρηματοπιστωτική ενίσχυση σε κράτη μέλη όταν η κανονική πρόσβασή τους στη χρηματοδότηση από τις αγορές είναι προβληματική. Έχοντας τούτο κατά νου, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έχουν δηλώσει ότι ο ΕΜΣ θα έχει καθεστώς προνομιακού πιστωτή κατά παρόμοιο τρόπο όπως το ΔΝΤ, ενώ παράλληλα αποδέχτηκαν καθεστώς προνομιακού πιστωτή για το ΔΝΤ ως προς τον ΕΜΣ.

Τούτο θα ισχύει από την 1η Ιουλίου 2013 χωρίς να επηρεάζει τους όρους και τις προϋποθέσεις οποιασδήποτε άλλης συμφωνίας προβλέπεται βάσει του ΕΤΧΣ και του ελληνικού μηχανισμού.

Μεταβατικές ρυθμίσεις μεταξύ ΕΤΧΣ και ΕΜΣ

Όπως αρχικά είχε προβλεφθεί, το ΕΤΧΣ θα παραμείνει σε ισχύ μετά το 2013 προκειμένου να διαχειρίζεται τα εκκρεμή ομόλογα. Θα παραμείνει λειτουργικό έως ότου έχει λάβει το ακέραιο της πληρωμής της χρηματοδότησης που έχει χορηγηθεί στα κράτη μέλη και έχει εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του βάσει των εκδοθέντων χρηματοπιστωτικών μέσων και τις οποιεσδήποτε υποχρεώσεις για πληρωμή των εγγυητών. Τα μη εκταμιευθέντα και χρηματοδοτηθέντα τμήματα των υφιστάμενων δανειακών μηχανισμών θα μεταφερθούν στον ΕΜΣ (π.χ. η πληρωμή και η χρηματοδότηση δόσεων που θα οφείλονται μόνο μετά τη θέση σε ισχύ του ΕΜΣ). Ο ενοποιημένος δανεισμός από ΕΤΧΣ και ΕΜΣ δεν θα υπερβαίνει τα 500 δισεκ. ευρώ.

Για να εξασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση από το ΕΤΧΣ στον ΕΜΣ, θα ανατεθεί στον διευθύνοντα σύμβουλο του ΕΤΧΣ η πρακτική προπαρασκευή της συγκρότησης του ΕΜΣ. Ο ίδιος θα υποβάλλει στην Ομάδα Εργασίας της Ευρωομάδας τακτική έκθεση για την πρόοδο που σημειώνεται.

Συμμετοχή κρατών μελών εκτός της ζώνης του ευρώ

Κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ μπορούν να συμμετέχουν σε βάση ad hoc παράλληλα με τον ΕΜΣ σε επιχειρήσεις χρηματοδοτικής ενίσχυσης κρατών μελών της ζώνης του ευρώ. Εάν κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ συμμετέχουν σε τέτοιες επιχειρήσεις, θα εκπροσωπούνται στις σχετικές συνεδριάσεις των συμβουλίων του ΕΜΣ που αποφασίζουν τη χορήγηση και την παρακολούθηση της ενίσχυσης. Θα έχουν πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες εγκαίρως και θα ζητείται δεόντως η γνώμη τους. Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ θα υποστηρίζουν ισοδύναμο καθεστώς πιστωτή για τον ΕΜΣ και για τα άλλα κράτη μέλη που χορηγούν δάνεια σε διμερή βάση παράλληλα με τον ΕΜΣ.

Διευθέτηση διαφορών

Εάν ανακύψει διαφορά μεταξύ κράτους μέλους της ζώνης του ευρώ και του ΕΜΣ σε σχέση με την ερμηνεία και την εφαρμογή της συνθήκης ίδρυσης του ΕΜΣ, το Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφανθεί επί της διαφοράς. Εάν το κράτος μέλος αμφισβητήσει αυτή την απόφαση, η διαφορά θα παραπεμφθεί στο Δικαστήριο της ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 273 της ΣΛΕΕ.

Όσον αφορά τη σχέση μεταξύ του ΕΜΣ και τρίτων, το εφαρμοστέο δίκαιο και η περιοχή δικαιοδοσίας θα προσδιορίζονται στη νομική και συμβατική τεκμηρίωση η οποία καταρτίζεται μεταξύ του ΕΜΣ και των εν λόγω τρίτων.

Παράρτημα

Κλείδα συνεισφοράς στον ΕΜΣ με βάση την κλείδα της ΕΚΤ

Κλείδα συνεισφοράς ΕΜΣ

Χώρα	ΙSΟ	Κλείδα ΕΜΣ
Αυστρία	AT	2.783
Βέλγιο	BE	3.477
Κύπρος	CY	0.196
Εσθονία	EE	0.186
Φινλανδία	FI	1.797
Γαλλία	FR	20.386
Γερμανία	DE	27.146
Ελλάδα	EL	2.817
Ιρλανδία	IE	1.592
Ιταλία	IT	17.914
Λουξεμβούργο	LU	0.250
Μάλτα	MT	0.073
Κάτω Χώρες	NL	5.717
Πορτογαλία	PT	2.509
Σλοβακία	SK	0.824
Σλοβενία	SI	0.428
Ισπανία	ES	11.904
Σύνολο	EA17	100.0

Σημειώσεις:

Η κλείδα του ΕΜΣ βασίζεται στην κλείδα συνεισφοράς κεφαλαίου της ΕΚΤ.

Τα κράτη μέλη με κατά κεφαλήν ΑΕΠ μικρότερο από το 75 % του μέσου όρου της ΕΕ επωφελούνται από προσωρινή διόρθωση για περίοδο 12 ετών μετά την είσοδό τους στη ζώνη του ευρώ.

Η προσωρινή διόρθωση θα ισούται με τα τρία τέταρτα της διαφοράς μεταξύ ΑΕΕ και μεριδίου κεφαλαίου ΕΚΤ (ουσιαστικά απαρτιζόμενο από το 75 % του μεριδίου ΑΕΠ και 25 % του μεριδίου κεφαλαίου ΕΚΤ) ως εξής: μερίδιο ΕΜΣ = κλείδα ΕΚΤ - 0,75*(κλείδα ΕΚΤ – μερίδιο ΑΕΕ)

Η αντιστάθμιση προς τα κάτω για τις χώρες αυτέ ανακατανέμεται σε όλες τις άλλες χώρες σύμφωνα με την κλείδα τους στην ΕΚΤ.

Τα ΑΕΕ και ΑΕΠ κατά κεφαλήν είναι οι τιμές του 2010.

Πηγές:

ΕΚΤ, Ameco και υπολογισμοί της ΓΔ ECFIN.

(1) Μεταφράζεται προς ενημέρωση. Γλώσσα της πρωτότυπης επιστολής είναι η αγγλική.

(2) Μια απόφαση που λαμβάνεται με αμοιβαία συμφωνία είναι μια απόφαση που λαμβάνεται με ομοφωνία από τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στην ψηφοφορία, δηλαδή οι αποχές δεν αποτρέπουν την έγκριση της απόφασης.

(3) Κατά τη μεταβατική περίοδο από το ΕΤΧΣ στον ΕΜΣ, η συνδυασμένη δανειοδοτική ικανότητα δεν θα υπερβαίνει αυτό το ποσό.

(4) Υπό τον όρο τελικής συμφωνίας σε πολιτικό επίπεδο.

(5) Η ψήφος κράτους μέλους η αθέτηση πληρωμών του οποίου αποτελεί την αιτία των απωλειών που πρόκειται να καλυφθούν αναστέλλεται για τη συγκεκριμένη απόφαση.

(6) Ως συνέπεια της προσχώρησης στην ευρωζώνη, ένα κράτος μέλος καθίσταται μέλος του ΕΜΣ με πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις.

(7) Σημειώνεται ωστόσο ότι η οποιαδήποτε συμμετοχή του ΔΝΤ θα είναι συνεπής με την εντολή του βάσει των Άρθρων Συμφωνίας και με εφαρμοστέα απόφαση και πολιτικές του Συμβουλίου του ΔΝΤ.

(8) Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το χρέος θεωρείται βιώσιμο όταν ο δανειστής αναμένεται να είναι σε θέση να συνεχίσει την εξυπηρέτηση των χρεών του χωρίς μια εξωπραγματικά μεγάλη διόρθωση του εισοδήματος και των δαπανών του. Αυτή η απόφαση καθορίζει τη διαθεσιμότητα και την κατάλληλη έκταση της χρηματοδότησης.

17.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 247/42

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
Διαδικασία ενιαίας αίτησης για άδεια παραμονής και εργασίας ***I

P7_TA(2011)0115

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος (COM(2007)0638 – C6-0470/2007 – 2007/0229(COD))

2012/C 247 E/15

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

—	έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2007)0638),

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 63, παράγραφος 3, στοιχείο α), και το άρθρο 67 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με τα οποία του ζητήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6-0470/2007),

—	έχοντας υπόψη τη θέση του, της 20ής Νοεμβρίου 2008 (1),

—	έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Συνέπειες της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας στις τρέχουσες διοργανικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων» (COM(2009)0665),

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3, στοιχεία α) και β), και το άρθρο 79, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 9ης Ιουλίου 2008 (2),

—	έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών της 18ης Ιουνίου 2008 (3),

—	έχοντας υπόψη τα άρθρα 55 και 56 παράγραφος 3, του Κανονισμού του,

—	έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0265/2010),

1.	εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.	ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.	αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

(1) ΕΕ C 16 Ε, 22.1.2010, σ. 240.

(2) ΕΕ C 27, 3.2.2009, σ. 114.

(3) ΕΕ C 257, 9.10.2008, σ. 20.

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
P7_TC1-COD(2007)0229

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 24 Μαρτίου 2011 εν όψει της έγκρισης οδηγίας 2011/…/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος

[τροπολογία 122 εκτός αν ορίζεται διαφορετικά]

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑÏΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 79, παράγραφος 2, στοιχεία α) και β),

έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

▐

έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Για την προοδευτική εγκαθίδρυση του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, η Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προβλέπει τη θέσπιση μέτρων στον τομέα του ασύλου, της μετανάστευσης και της διαφύλαξης των δικαιωμάτων των υπηκόων τρίτων χωρών.

(2)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνώρισε, κατά την ειδική συνοδό του στο Τάμπερε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999, την ανάγκη εναρμόνισης των εθνικών νομοθεσιών που αφορούν τους όρους εισδοχής και διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, επιβεβαίωσε ότι η Ένωση θα πρέπει να εξασφαλίζει ισότιμη μεταχείριση των υπηκόων των τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στο έδαφος των κρατών μελών και μια πιο ενεργητική πολιτική κοινωνικής ένταξης θα όφειλε να έχει ως στόχο να τους προσφέρει δικαιώματα και υποχρεώσεις συγκρίσιμα με αυτά των πολιτών της Ένωσης. Προς το σκοπό αυτό, ζήτησε από το Συμβούλιο να εκδώσει ταχέως αποφάσεις βάσει των προτάσεων της Επιτροπής. Η ανάγκη υλοποίησης των στόχων που προσδιορίστηκαν στο Τάμπερε επαναβεβαιώθηκε στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τη 10η και 11η Δεκεμβρίου 2009 (4).

(3)

▐ Η καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας υποβολής αίτησης που καταλήγει στην έκδοση, στο πλαίσιο μιας μόνης διοικητικής πράξης, ενός συνδυασμένου τίτλου που επιτρέπει ταυτόχρονα τη διαμονή και την εργασία θα πρέπει να συμβάλει στην απλούστευση και την εναρμόνιση των ▐ κανόνων που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη. Μια τέτοια διαδικαστική απλούστευση έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή σε πλείονα κράτη μέλη και επέτρεψε στους μετανάστες και τους εργοδότες τους να διαθέτουν μια πιο αποτελεσματική διαδικασία και διευκόλυνε τον έλεγχο της νομιμότητας της διαμονής και της απασχόλησής τους.

(4)	Προκειμένου να επιτρέπουν την πρώτη είσοδο στο έδαφός τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δύνανται να εκδίδουν, εγκαίρως, ενιαία άδεια διαμονής ή εάν χορηγούν τέτοιες άδειες αποκλειστικά επί του εδάφους τους, θεώρηση.

(5)

Θα πρέπει να θεσπιστεί σύνολο κανόνων που θα διέπουν τη διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων για τη χορήγηση ενιαίας άδειας. Αυτές οι διαδικασίες θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές και διαχειρίσιμες, λαμβάνοντας υπόψη τον συνήθη φόρτο εργασίας των διοικήσεων των κρατών μελών, καθώς και διαφανείς και δίκαιες προκειμένου να προσφέρουν κατάλληλο επίπεδο ασφάλειας δικαίου στα συγκεκριμένα πρόσωπα.

(6)

Οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια βάσει των οποίων μπορεί να απορριφθεί μία αίτηση ενιαίας άδειας θα πρέπει να είναι αντικειμενικού χαρακτήρα και να καθορίζονται στο εθνικό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης τήρησης της αρχής της ενωσιακής προτίμησης, όπως ορίζεται ιδιαίτερα στις σχετικές διατάξεις των πράξεων προσχώρησης της 16ης Απριλίου 2003 και της 25ης Απριλίου 2005. Οιαδήποτε απόφαση απόρριψης θα πρέπει να αιτιολογείται δεόντως .

(7)

Ο τύπος της ενιαίας άδειας θα πρέπει να είναι σύμφωνος προς τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για την καθιέρωση αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών (5), ο οποίος επιτρέπει στα κράτη μέλη να προσθέτουν πρόσθετες πληροφορίες που αφορούν ιδίως το κατά πόσον ο ενδιαφερόμενος διαθέτει ή όχι άδεια εργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναγράφουν – επίσης για τους σκοπούς του καλύτερου ελέγχου της μετανάστευσης – όχι μόνο στην ενιαία άδεια αλλά και σε όλες τις άδειες διαμονής που εκδίδουν, ενδείξεις σχετικά με κάθε άδεια εργασίας, ανεξάρτητα από το είδος της άδειας ή του τίτλου διαμονής βάσει των οποίων ο υπήκοος τρίτης χώρας έγινε δεκτός στην επικράτειά τους και του χορηγήθηκε άδεια εργασίας.

(8)

Η υποχρέωση των κρατών μελών να καθορίζουν αν η αίτηση ενιαίας άδειας θα υποβάλλεται από τον υπήκοο τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του θα πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη τυχόν ρυθμίσεων που προβλέπουν ανάμιξη αμφοτέρων στη διαδικασία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν αν η αίτηση ενιαίας άδειας πρέπει να υποβληθεί στο κράτος μέλος προορισμού ή από τρίτη χώρα. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν επιτρέπεται στον υπήκοο τρίτης χώρας να υποβάλει αίτηση από μία τρίτη χώρα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η αίτηση μπορεί να υποβληθεί από τον εργοδότη στο κράτος μέλος προορισμού.

(9)	Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας για τις άδειες διαμονής για σκοπούς άλλους πλην της εργασίας θα πρέπει να αφορούν μόνον τον τύπο των εν λόγω αδειών και δεν θα πρέπει να θίγουν τους εθνικούς ή ενωσιακούς κανόνες περί διαδικασιών εισδοχής και διαδικασιών έκδοσης αυτών των αδειών.

(10)	Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας για την ενιαία διαδικασία υποβολής αιτήσεων και την ενιαία άδεια δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται στις ενιαίες θεωρήσεις και τις θεωρήσεις μακράς διαρκείας.

(11)	Η προθεσμία για την έκδοση απόφασης επί της αιτήσεως δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει το χρόνο που απαιτείται για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων ή το χρόνο που απαιτείται για την έκδοση θεώρησης. Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τις εθνικές διαδικασίες αναγνώρισης διπλωμάτων.

(12)	Ο προσδιορισμός της αρμόδιας αρχής στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να θίγει το ρόλο και τις ευθύνες των λοιπών αρχών και, κατά περίπτωση, των κοινωνικών εταίρων όσον αφορά την εξέταση της αίτησης και τη σχετική απόφαση.

(13)	Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας δεν θίγουν την αρμοδιότητα των κρατών μελών να αποφασίζουν τα της εισδοχής, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού εισδοχής, υπηκόων τρίτων χωρών για λόγους εργασίας.

(14)

Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που κατέχουν ισχύον ταξιδιωτικό έγγραφο και ενιαία άδεια που έχει εκδοθεί από ένα κράτος μέλος που εφαρμόζει πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν θα πρέπει να μπορούν να εισέρχονται και να διακινούνται ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν για περίοδο που δεν θα υπερβαίνει τους τρεις μήνες, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (6) και σύμφωνα με το άρθρο 21 του κεκτημένου του Σένγκεν – σύμβαση εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της οικονομικής ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά τους σύνορα (σύμβαση εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν) (7).

(15)

Ελλείψει ενωσιακής νομοθεσίας, τα δικαιώματα των υπηκόων τρίτων χωρών διαφέρουν ανάλογα με το κράτος μέλος στο οποίο εργάζονται και με την ιθαγένειά τους. ▐ Με σκοπό να επιδιωχθεί η περαιτέρω ανάπτυξη συνεκτικής πολιτικής μετανάστευσης, να περιορισθεί η ανισότητα δικαιωμάτων που υπάρχει μεταξύ των πολιτών της Ένωσης και των υπηκόων τρίτων χωρών που εργάζονται νόμιμα σε κράτος μέλος, και να συμπληρωθεί το ισχύον κεκτημένο όσον αφορά τη μετανάστευση, θα πρέπει να θεσπιστεί σύνολο δικαιωμάτων εξειδικεύοντας κυρίως τους τομείς στους οποίους η ισότητα μεταχείρισης με τους ημεδαπούς εργαζομένους κατοχυρώνεται για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος, χωρίς όμως να έχουν ακόμα αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος. Στόχος αυτών των διατάξεων είναι να δημιουργηθούν ελάχιστες ισότιμες συνθήκες στην Ένωση, να αναγνωρισθεί το γεγονός ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών που εργάζονται νόμιμα σε ένα κράτος μέλος συμβάλλουν, με την εργασία τους και τους φόρους που καταβάλλουν, στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς και να λειτουργήσουν ως διασφάλιση μείωσης του αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ ημεδαπών εργαζομένων και εργαζομένων τρίτων χωρών λόγω πιθανής εκμετάλλευσης των τελευταίων. Ως «εργαζόμενος τρίτης χώρας» ορίζεται στην παρούσα οδηγία, με την επιφύλαξη της ερμηνείας της έννοιας της σχέσης εργασίας σε άλλες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης, κάθε υπήκοος τρίτης χώρας που έχει γίνει δεκτός στο έδαφος ενός κράτους μέλους και διαμένει νομίμως και του έχει χορηγηθεί εκεί άδεια εργασίας σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή πρακτική. [τροπολογία 123]

(16)

Όλοι οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν και εργάζονται νόμιμα σε ένα κράτος μέλος θα πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον το ίδιο κοινό σύνολο δικαιωμάτων, υπό τη μορφή της ίσης μεταχείρισης με τους πολίτες του κράτους μέλους υποδοχής, ανεξάρτητα από τον αρχικό σκοπό ή το λόγο της εισδοχής τους. Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης στους τομείς που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να κατοχυρώνεται όχι μόνο για τους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτεια ενός κράτους μέλους με σκοπό την απασχόληση, αλλά επίσης για εκείνους οι οποίοι έχουν γίνει δεκτοί για άλλους λόγους και τους έχει δοθεί άδεια να εργαστούν σε αυτό το κράτος μέλος δυνάμει του εθνικού ή ενωσιακού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων οι οποίοι έχουν γίνει δεκτοί σύμφωνα με την οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2003 σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης (8), την οδηγία 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία (9) ή την οδηγία 2005/71/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με ειδική διαδικασία εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών για σκοπούς επιστημονικής έρευνας (10).

(17)

Οι υπήκοοι τρίτων χωρών στους οποίους έχει χορηγηθεί το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος σύμφωνα με την οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου (11) δεν υπάγονται στην παρούσα οδηγία, λόγω του πλέον προνομιακού καθεστώτος το οποίο διαθέτουν και της ιδιαιτερότητας της άδειας διαμονής που απολαύουν με τη μνεία «επί μακρόν διαμένων – ΕΚ».

(18)

Οι αποσπασμένοι υπήκοοι τρίτων χωρών δεν καλύπτονται από την παρούσα οδηγία. Τούτο δεν θα πρέπει να παρεμποδίζει τους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν και εργάζονται νομίμως σε ένα κράτος μέλος και αποσπώνται σε άλλο κράτος μέλος να συνεχίζουν να απολαύουν ίσης μεταχείρισης σε σχέση με τους υπηκόους του κράτους μέλους καταγωγής κατά τη διάρκεια της απόσπασής τους, όσον αφορά εκείνους τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης που δεν επηρεάζονται από την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (12). ▐ [τροπολογίες 122 και 124]

(19)	Δεδομένου του προσωρινού καθεστώτος τους, οι υπήκοοι τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτεια ενός κράτους μέλους για να εργαστούν εκεί εποχιακά ▐ δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία.

(20)

Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης σε ορισμένους τομείς θα πρέπει να συνδέεται αυστηρά με τη νόμιμη διαμονή του υπηκόου τρίτης χώρας και με την πρόσβαση που του έχει χορηγηθεί στην αγορά εργασίας ενός κράτους μέλους, όπως αυτά προβλέπονται από την ενιαία άδεια που επιτρέπει ταυτόχρονα τη διαμονή και την εργασία και από τις άδειες διαμονής που χορηγούνται για άλλους λόγους και περιέχουν πληροφορίες για την άδεια εργασίας.

(21)	Με τον όρο «συνθήκες εργασίας» στην παρούσα οδηγία νοούνται τουλάχιστον η αμοιβή και η απόλυση, η υγεία και η ασφάλεια στο χώρο εργασίας, ο χρόνος εργασίας και η άδεια, λαμβανομένων υπόψη των ισχυουσών συλλογικών συμβάσεων. [τροπολογίες 122 και 125]

(22)

Τα επαγγελματικά προσόντα που αποκτώνται από έναν υπήκοο τρίτης χώρας σε ένα άλλο κράτος μέλος θα πρέπει να αναγνωρίζονται όπως εκείνα ενός πολίτη της Ένωσης , και τα προσόντα που αποκτώνται σε τρίτη χώρα θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (13). Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τρίτων χωρών όσον αφορά την αναγνώριση διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων επαγγελματικών προσόντων σύμφωνα με τις σχετικές εθνικές διαδικασίες δεν θίγει την αρμοδιότητα των κρατών μελών να υποδέχονται τους εν λόγω εργαζομένους τρίτων χωρών στην αγορά εργασίας τους. [τροπολογίες 122 και 126]

(23)

Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών θα πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση. Οι κλάδοι της κοινωνικής ασφάλισης καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (14). Οι διατάξεις σχετικά με την ισότητα μεταχείρισης όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση που περιλαμβάνονται στην παρούσα οδηγία εφαρμόζονται επίσης στους εργαζομένους που φτάνουν σε ένα κράτος μέλος απευθείας από τρίτη χώρα. Εντούτοις, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να αναγνωρίζει περισσότερα δικαιώματα από εκείνα που ήδη προβλέπονται στην ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης για τους εργαζομένους τρίτων χωρών των οποίων το καθεστώς εξαρτάται από περισσότερα του ενός κράτη μέλη. Η παρούσα οδηγία, επιπλέον, δεν θα πρέπει να παρέχει δικαιώματα όσον αφορά καταστάσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ενωσιακής νομοθεσίας, όπως στην περίπτωση μελών της οικογένειας που διαμένουν σε τρίτη χώρα. Η παρούσα οδηγία παρέχει δικαιώματα μόνο για εκείνα τα μέλη της οικογένειας που επανευρίσκονται με εργαζόμενο τρίτης χώρας για να διαμείνουν σε κράτος μέλος στο πλαίσιο της οικογενειακής επανένωσης ή για τα μέλη της οικογένειας που ήδη διαμένουν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος με εργαζόμενο τρίτης χώρας. [τροπολογίες 122 και 127]

(24)

Η νομοθεσία της Ένωσης δεν περιορίζει την εξουσία των κρατών μελών να οργανώνουν τα δικά τους συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Ελλείψει εναρμόνισης σε επίπεδο Ένωσης, ο καθορισμός τόσο των όρων υπό τους οποίους χορηγούνται τα επιδόματα της κοινωνικής ασφάλισης όσο και του ύψους αυτών των επιδομάτων και της διάρκειας χορήγησής τους επαφίεται στη νομοθεσία εκάστου κράτους μέλους. Ωστόσο, κατά την άσκηση αυτής της εξουσίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της Ένωσης. [τροπολογίες 122 και 128]

(25)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιφυλάσσουν τουλάχιστον ίση μεταχείριση στους υπηκόους τρίτων χωρών που εργάζονται ή οι οποίοι, μετά από μια περίοδο απασχόλησης, είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι. Τυχόν περιορισμοί στην ίση μεταχείριση στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να ισχύουν με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων που παρέχονται κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1231/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, για την επέκταση της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009 στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν διέπονται ήδη από τους κανονισμούς αυτούς μόνον λόγω της ιθαγένειάς τους (15). [τροπολογία 130]

(26)	Η ίση μεταχείριση των εργαζομένων τρίτων χωρών δεν καλύπτει μέτρα στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης τα οποία χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας. [τροπολογίες 122 και 129]

(27)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας , δηλαδή η θέσπιση ενιαίας διαδικασίας αίτησης με σκοπό τη χορήγηση ενιαίας άδειας που να επιτρέπει στους υπηκόους τρίτων χωρών να εργάζονται στην επικράτεια ενός κράτους μέλους και να κατοχυρώνει δικαιώματα στους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν κατά συνέπεια, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που προβλέπεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση . Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας που αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει αυτό που είναι αναγκαίο για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(28)	Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης , σύμφωνα με το άρθρο 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση .

(29)	Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων που περιλαμβάνουν το δίκαιο της Ένωσης και οι διεθνείς συνθήκες.

(30)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας χωρίς διακρίσεις που να θεμελιώνονται στο φύλο, τη φυλή, το χρώμα, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, τα γενετικά χαρακτηριστικά, τη γλώσσα, τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις, τις πολιτικές ή άλλες απόψεις, την ιδιότητα μέλους εθνικής μειονότητας, την περιουσία, τη γέννηση, την αναπηρία, την ηλικία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό ιδιαίτερα σύμφωνα με την οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (16) και την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (17).

(31)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 21) για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ΣΛΕΕ , και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του πρωτοκόλλου αυτού, τα εν λόγω κράτη μέλη δεν συμμετέχουν στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.

(32)	Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 22) σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ΣΛΕΕ , η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Κεφάλαιο I

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Η παρούσα οδηγία καθορίζει:

α)

ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση ενιαίας άδειας η οποία θα επιτρέπει στους υπηκόους τρίτων χωρών να διαμένουν προκειμένου να εργάζονται στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, με σκοπό να απλουστευθούν οι διαδικασίες για την εισδοχή των συγκεκριμένων προσώπων και να διευκολυνθεί ο έλεγχος τους καθεστώτος τους, και

β)

κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος , όποιος και αν είναι ο σκοπός της εισδοχής τους στην επικράτεια αυτού του κράτους μέλους, τα οποία βασίζονται σε ίση μεταχείριση με εκείνη που επιφυλάσσεται στους υπηκόους του εν λόγω κράτους μέλους .

Η παρούσα οδηγία ισχύει υπό την επιφύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών όσον αφορά την εισδοχή των υπηκόων τρίτων χωρών στην αγορά εργασίας τους.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοείται ως:

α) «υπήκοος τρίτης χώρας»: κάθε πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 20 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ ,

β) «εργαζόμενος τρίτης χώρας»: κάθε υπήκοος τρίτης χώρας που έχει γίνει δεκτός στο έδαφος ενός κράτους μέλους, διαμένει νομίμως στο εν λόγω κράτος μέλος και του έχει χορηγηθεί άδεια εργασίας στο εν λόγω κράτος μέλος σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή πρακτική · [τροπολογία 131]

γ) «ενιαία άδεια»: κάθε άδεια διαμονής που εκδίδεται από τις αρχές ενός κράτους μέλους η οποία επιτρέπει στον υπήκοο τρίτης χώρας να διαμένει ▐ νόμιμα στο συγκεκριμένο κράτος μέλος για λόγους εργασίας ·

δ) «ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης»: κάθε διαδικασία που οδηγεί, βάσει ενιαίας αίτησης που υποβάλλεται από υπήκοο τρίτης χώρας, ή από τον εργοδότη του, με σκοπό να του χορηγηθεί άδεια διαμονής και εργασίας στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, στην απόφαση περί χορήγησης ενιαίας άδειας ▐.

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται:

α)	στους υπηκόους τρίτων χωρών που ζητούν να διαμείνουν στην επικράτεια ενός κράτους μέλους για λόγους εργασίας ,

β)	στους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί σε κράτος μέλος για άλλο σκοπό πλην της εργασίας δυνάμει του εθνικού ή ενωσιακού δικαίου και οι οποίοι λαμβάνουν άδεια εργασίας και τους έχει χορηγηθεί άδεια διαμονής κατά τα οριζόμενα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 · και

γ)	στους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί σε ένα κράτος μέλος για λόγους εργασίας δυνάμει του εθνικού ή ενωσιακού δικαίου.

2. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στους υπηκόους τρίτων χωρών:

α)

οι οποίοι είναι μέλη οικογένειας πολιτών της Ένωσης που άσκησαν ή ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ένωσης σύμφωνα με την οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών (18)·

β)	οι οποίοι μαζί με τα μέλη της οικογένειάς τους και ανεξαρτήτως εθνικότητάς τους, απολ αύουν δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας ισοδύναμων με εκείνα των πολιτών της Ένωσης δυνάμει συμφωνιών είτε μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών της είτε μεταξύ της Ένωσης και τρίτης χώρας·

γ)	▐ οι οποίοι είναι αποσπασμένοι·

δ)	οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους ως ενδοεπιχειρησιακά αποσπασμένοι εργαζόμενοι·

ε)	οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτεια ενός κράτους μέλους ως εποχικοί εργαζόμενοι ή ως εσωτερικοί άμισθοι βοηθοί (au pair) ·

στ)	οι οποίοι επιτρέπεται να διαμένουν σε κράτος μέλος για λόγους προσωρινής προστασίας ή οι οποίοι ζήτησαν την άδεια να παραμείνουν σε αυτό για τον ίδιο λόγο και αναμένουν απόφαση σχετικά με το καθεστώς τους·

ζ)

οι οποίοι απολαύουν διεθνούς προστασίας σύμφωνα με την οδηγία 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (19) ή έχουν υποβάλει αίτηση για διεθνή προστασία σύμφωνα με αυτήν την οδηγία, χωρίς να έχει ληφθεί ακόμη οριστική απόφαση για την αίτησή τους·

η)

οι οποίοι απολαύουν διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την πρακτική του κράτους μέλους ή έχουν ζητήσει διεθνή προστασία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την πρακτική των κρατών μελών, χωρίς να έχει ληφθεί οριστική απόφαση για την αίτησή τους·

▐

θ)	οι οποίοι έχουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σύμφωνα με την οδηγία 2003/109/ΕΚ·

ι)	των οποίων η απομάκρυνση έχει ανασταλεί για πραγματικούς ή νομικούς λόγους·

ια)	οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους ως αυτοαπασχολούμενοι εργαζόμενοι·

ιβ)	οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί ως ναυτικοί προς απασχόληση ή εργασία υπό οποιαδήποτε ιδιότητα σε πλοίο νηολογημένο σε κράτος μέλος ή που φέρει τη σημαία κράτους μέλους.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι το Κεφάλαιο ΙΙ της παρούσας οδηγίας δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους είτε έχει χορηγηθεί άδεια να εργαστούν στην επικράτεια κράτους μέλους για χρονικό διάστημα όχι ανώτερο των έξι μηνών είτε έχουν γίνει δεκτοί στο εν λόγω κράτος μέλος λόγω σπουδών.

4. Το Κεφάλαιο ΙΙ της παρούσας οδηγίας δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους έχει επιτραπεί να εργαστούν βάσει θεώρησης.

Κεφάλαιο II

Ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης και ενιαία άδεια

Άρθρο 4

Ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης

1. Κάθε αίτηση για τη χορήγηση ενιαίας άδειας υποβάλλεται σύμφωνα με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης. Τα κράτη μέλη καθορίζουν εάν οι αιτήσεις για τη χορήγηση ενιαίας άδειας πρέπει να υποβάλλονται από τον ή την υπήκοο τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του ή της. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αποφασίσουν να επιτρέψουν την υποβολή αίτησης από οιονδήποτε εκ των δύο. Εάν η αίτηση υποβάλλεται από υπήκοο τρίτης χώρας, τα κράτη μέλη επιτρέπουν την υποβολή της αίτησης από το έδαφος της τρίτης χώρας ή, εφόσον αυτό προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία, στην επικράτεια του κράτους μέλους στο οποίο αυτός ή αυτή έχει γίνει ήδη δεκτός ή δεκτή νόμιμα.

2. Τα κράτη μέλη εξετάζουν την αίτηση και εκδίδουν απόφαση σχετικά με τη χορήγηση, τροποποίηση ή ανανέωση της ενιαίας άδειας εφόσον ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται από το εθνικό δίκαιο ή το δίκαιο της Ένωσης . Η απόφαση που αφορά τη χορήγηση, την τροποποίηση ή την ανανέωση της ενιαίας άδειας λαμβάνει τη μορφή ενιαίας διοικητικής πράξης που συνδυάζει τίτλο διαμονής και άδεια εργασίας ▐.

3. Η διαδικασία της ενιαίας αίτησης δεν θίγει τη διαδικασία χορήγησης θεώρησης η οποία ενδέχεται να απαιτείται για την πρώτη είσοδο.

4. Εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις, τα κράτη μέλη χορηγούν ενιαία άδεια στους υπηκόους τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση εισδοχής και στους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν ήδη γίνει δεκτοί και υποβάλλουν αίτηση για ανανέωση ή τροποποίηση της άδειας διαμονής τους μετά την έναρξη ισχύος των εθνικών εκτελεστικών διατάξεων.

Άρθρο 5

Αρμόδια αρχή

1. Τα κράτη μέλη διορίζουν την αρμόδια αρχή για την παραλαβή της αίτησης και τη χορήγηση της ενιαίας άδειας.

2. Η αρμόδια αρχή εξετάζει την αίτηση και εκδίδει σχετική απόφαση το συντομότερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση το πολύ εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο μπορεί να παραταθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις που έχουν σχέση με την πολυπλοκότητα της εξέτασης της αίτησης.

Οι συνέπειες σε περίπτωση που δεν ληφθεί απόφαση εντός της περιόδου που προβλέπεται στο παρόν άρθρο καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους.

3. Η αρμόδια αρχή κοινοποιεί την απόφαση εγγράφως στον αιτούντα, σύμφωνα με τις διαδικασίες κοινοποίησης που προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο .

4. Εάν οι πληροφορίες ή τα έγγραφα που χορηγούνται προς υποστήριξη της αίτησης είναι ανεπαρκή σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται από την εθνική νομοθεσία , η αρμόδια αρχή ενημερώνει τον αιτούντα εγγράφως για τις απαιτούμενες συμπληρωματικές πληροφορίες ή έγγραφα και μπορεί να ορίσει εύλογη προθεσμία για την προσκόμισή τους . Η προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 αναστέλλεται μέχρις ότου οι αρμόδιες αρχές λάβουν τις εν λόγω συμπληρωματικές πληροφορίες. Εάν οι πληροφορίες ή τα έγγραφα που απαιτούνται επιπροσθέτως δεν προσκομιστούν εντός της προθεσμίας αυτής, η αίτηση είναι δυνατόν να απορριφθεί.

Άρθρο 6

Ενιαία άδεια

1. Τα κράτη μέλη εκδίδουν την ενιαία άδεια χρησιμοποιώντας τον ενιαίο τύπο που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και αναγράφουν τις ενδείξεις σχετικά με την άδεια εργασίας σύμφωνα με το παράρτημα του συγκεκριμένου κανονισμού, στοιχείο α), σημείο 7.5-9.

2. Όταν εκδίδουν την ενιαία άδεια , τα κράτη μέλη δεν εκδίδουν συμπληρωματικές άδειες ▐ ως απόδειξη πρόσβασης στην αγορά εργασίας.

Άρθρο 7

Άδειες διαμονής που εκδίδονται για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας

Σε όλες τις άδειες διαμονής που εκδίδονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002, τα κράτη μέλη:

α)	αναγράφουν την ένδειξη σχετικά με την άδεια εργασίας, ανεξάρτητα από το είδος της άδειας, και

β)	δεν εκδίδουν συμπληρωματικές άδειες ▐ ως απόδειξη έγκρισης της πρόσβασης στην αγορά εργασίας.

Άρθρο 8

Προσφυγές

1. Κάθε απόφαση περί απόρριψης της αίτησης ενιαίας άδειας, άρνησης τροποποίησης ή ανανέωσης της ενιαίας άδειας ή ανάκλησής της, βάσει κριτηρίων που ορίζονται στο εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο πρέπει να αιτιολογείται στη γραπτή κοινοποίηση.

2. Κάθε απόφαση απόρριψης της αίτησης, άρνησης τροποποίησης ή ανανέωσης της ενιαίας άδειας ή ανάκλησής της, υπόκειται σε προσφυγή στο συγκεκριμένο κράτος μέλος κατά τα οριζόμενα στην εθνική νομοθεσία . Η γραπτή κοινοποίηση προσδιορίζει το δικαστήριο ή τη διοικητική αρχή ενώπιον των οποίων ο ενδιαφερόμενος μπορεί να προσφύγει καθώς και την προθεσμία εντός της οποίας μπορεί να ασκηθεί η προσφυγή .

3. Μια αίτηση είναι δυνατόν να θεωρείται απαράδεκτη λόγω του αριθμού εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών που έρχονται για λόγους εργασίας και, κατά συνέπεια, να μην εξετάζεται.

Άρθρο 9

Πρόσβαση σε πληροφορίες

Τα κράτη μέλη παρέχουν κατόπιν αίτησης επαρκείς πληροφορίες προς τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους μελλοντικούς εργοδότες τους σχετικά με τα απαιτούμενα έγγραφα για την υποβολή πλήρους αιτήσεως .

Άρθρο 10

Τέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν από τους αιτούντες την καταβολή τελών ▐. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη επιβάλλουν τέλος για την επεξεργασία αιτήσεων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Το επίπεδο αυτών των τελών είναι ανάλογο και μπορεί να βασίζεται στο κόστος των πραγματικά χορηγούμενων υπηρεσιών για την εξέταση αιτήσεων και την έκδοση αδειών .

Άρθρο 11

Δικαιώματα βάσει της ενιαίας άδειας

Σε περίπτωση που έχει εκδοθεί δυνάμει του εθνικού δικαίου , η ενιαία άδεια παρέχει, κατά την περίοδο ισχύος της, στον κάτοχό της τα ακόλουθα ελάχιστα δικαιώματα:

α)	εισόδου ▐ και διαμονής στην επικράτεια του κράτους μέλους έκδοσης της ενιαίας άδειας, εφόσον ο κάτοχός της πληροί όλες τις προϋποθέσεις εισδοχής κατά τα οριζόμενα στο εθνικό δίκαιο · ▐

β)	ελεύθερης πρόσβασης στο σύνολο της επικράτειας του κράτους μέλους έκδοσης της ενιαίας άδειας, εντός των ορίων που προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο ▐·

γ)	άσκησης της συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας που επιτρέπεται βάσει της ενιαίας άδειας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο ·

δ)	ενημέρωσης για τα δικαιώματα που του χορηγούνται βάσει της ενιαίας άδειας σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και /ή το εθνικό δίκαιο.

Κεφάλαιο III

Δικαίωμα ίσης μεταχείρισης

Άρθρο 12

Δικαιώματα

1. Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία β) και γ) του άρθρου 3 απολαύουν ίσης μεταχείρισης με τους υπηκόους του κράτους μέλους στο οποίο διαμένουν όσον αφορά:

α)	τις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής και της απόλυσης καθώς και της υγείας και ασφάλειας στον τόπο εργασίας·

β)

την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της προσχώρησης και συμμετοχής σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών ή σε οποιαδήποτε οργάνωση τα μέλη της οποίας ασκούν συγκεκριμένη απασχόληση, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων που παρέχονται από τις οργανώσεις αυτές, με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια·

γ)	την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση·

δ)	την αναγνώριση διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων επαγγελματικών τίτλων, σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές διαδικασίες·

ε)	τους κλάδους της κοινωνικής ασφάλισης, όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004· [τροπολογίες 122 και 132] ▐

στ)	τα φορολογικά πλεονεκτήματα , υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θεωρείται ότι είναι κάτοικος για φορολογικούς σκοπούς στο εν λόγω κράτος μέλος· [τροπολογίες 122 και 133]

ζ)

την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την απόκτηση αγαθών και υπηρεσιών που παρέχονται στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών χορήγησης κατοικίας και της συνδρομής και των υπηρεσιών παροχής συμβουλών που παρέχονται από τις υπηρεσίες απασχόλησης σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, υπό την επιφύλαξη της ελευθερίας των συμβάσεων σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και το δίκαιο της Ένωσης. [τροπολογία 134]

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν την ίση μεταχείριση με τους ημεδαπούς εργαζομένους:

α)

σύμφωνα με την παράγραφο 1, στοιχείο γ):

—	περιορίζοντας την εφαρμογή της στους εργαζομένους τρίτων χωρών που κατέχουν ή κατείχαν θέση απασχόλησης· [τροπολογία 135]

—	αποκλείοντας τους εργαζομένους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτειά τους σύμφωνα με την οδηγία 2004/114/ΕΚ·

—	αποκλείοντας επιδόματα και δάνεια σπουδών και διαβίωσης ή άλλα επιδόματα και δάνεια·

—

ορίζοντας ειδικές προϋποθέσεις περιλαμβανομένης της δέουσας γνώσης της γλώσσας και της πληρωμής των διδάκτρων, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, όσον αφορά την πρόσβαση στην πανεπιστημιακή και τριτοβάθμια εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση που δεν συνδέεται άμεσα με τη συγκεκριμένη απασχόληση ·

▐ [τροπολογίες 122 και 136]

β)

περιορίζοντας τα δικαιώματα που χορηγούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1, στοιχείο ε), στους εργαζόμενους τρίτων χωρών, αλλά χωρίς να περιορίζονται τα δικαιώματα αυτά για τους εργαζομένους που κατέχουν θέση απασχόλησης ή που απασχολούνταν για ελάχιστο διάστημα έξι μηνών και που είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι .

Επιπλέον, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι η παράγραφος 1, στοιχείο ε), που αφορά τις οικογενειακές παροχές δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους έχει επιτραπεί να εργαστούν στην επικράτεια κράτους μέλους για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή σε υπηκόους οι οποίοι έχουν γίνει δεκτοί λόγω σπουδών ή στους οποίους έχει δοθεί άδεια να εργάζονται βάσει θεώρησης

▐ [τροπολογίες 122 και 137]

γ)

σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο στ) όσον αφορά τα φορολογικά πλεονεκτήματα, περιορίζοντας την εφαρμογή της σε περιπτώσεις στις οποίες ο καταχωρισμένος ή o συνήθης τόπος διαμονής των μελών της οικογένειας εργαζομένου τρίτης χώρας για τα οποία αιτείται τα πλεονεκτήματα βρίσκεται εντός της επικράτειας του οικείου κράτους μέλους· [τροπολογίες 122 και 140]

δ)

▐ σύμφωνα με την παράγραφο 1, στοιχείο ζ):

—	περιορίζοντας την εφαρμογή της στους εργαζομένους τρίτων χωρών που κατέχουν θέση απασχόλησης·

—	περιορίζοντας την πρόσβαση στη στέγαση·

3. Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 δεν θίγει το δικαίωμα του κράτους μέλους να ανακαλέσει ή να αρνηθεί να ανανεώσει άδεια διαμονής που έχει εκδοθεί με βάση την παρούσα οδηγία, άδεια διαμονής που εκδίδεται για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας ή οιαδήποτε άλλη άδεια εργασίας σε κράτος μέλος.

4. Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που μετακινούνται προς τρίτη χώρα, ή οι επιζώντες των εν λόγω εργαζομένων που διαμένουν σε τρίτη χώρα και έλκουν δικαιώματα από αυτούς, λαμβάνουν τις νόμιμες συντάξεις γήρατος, αναπηρίας και επιζώντων τις οποίες δικαιούνται βάσει της προηγούμενης απασχόλησης του εργαζομένου, σύμφωνα με τη νομοθεσία που ορίζεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, υπό τις ίδιες συνθήκες και με τους ίδιους συντελεστές όπως οι πολίτες των οικείων κρατών μελών όταν μεταβαίνουν σε τρίτη χώρα. [τροπολογία 141]

Άρθρο 13

Ευνοϊκότερες διατάξεις

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων:

α)	του ενωσιακού δικαίου, περιλαμβανομένων των διμερών και πολυμερών συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ της Ένωσης ή της Ένωσης και των κρατών μελών αφενός, και μίας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών, αφετέρου·

β)	διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών και μίας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών.

2. Η παρούσα οδηγία τελεί υπό την επιφύλαξη του δικαιώματος των κρατών μελών να θεσπίζουν ή να διατηρούν ευνοϊκότερες διατάξεις για τα πρόσωπα στα οποία αυτή εφαρμόζεται.

Κεφάλαιο IV

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 14

Ενημέρωση του κοινού

Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του ευρύτερου κοινού τακτικά ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με τους όρους εισδοχής και διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών στην επικράτειά τους για λόγους εργασίας.

Άρθρο 15

Εκθέσεις

1. Σε τακτά χρονικά διαστήματα, και για πρώτη φορά έως … (20), η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα κράτη μέλη και προτείνει, ενδεχομένως, τις τροποποιήσεις που κρίνει απαραίτητες.

2. Κάθε έτος, και για πρώτη φορά έως την 1η Ιουλίου … (21), τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ▐ στατιστικές για τον αριθμό υπηκόων τρίτων χωρών στους οποίους έχει χορηγηθεί ▐ ενιαία άδεια κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, κατά τα οριζόμενα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 862/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, περί κοινοτικών στατιστικών για τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία (22).

Άρθρο 16

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία έως … (23). Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των συγκεκριμένων διατάξεων καθώς και έναν πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ αυτών των διατάξεων και της παρούσας οδηγίας.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν αυτά τα μέτρα, τα τελευταία περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομέρειες αυτής της αναφοράς θεσπίζονται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των κυριοτέρων διατάξεων εθνικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 17

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την 20ή ημέρα μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 18

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

…

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

(1) ΕΕ C 27, 3.2.2009, σ. 114

(2) ΕΕ C 257, 9.10.2008, σ. 20.

(3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011.

(4) ΕΕ C 115, 4.5.2010, σ. 1.

(5) ΕΕ L 157, 15.6.2002, σ. 1.

(6) ΕΕ L 105, 13.4.2006, σ. 1.

(7) ΕΕ L 239, 22.9.2000, σ. 19.

(8) ΕΕ L 251, 3.10.2003, σ. 12.

(9) ΕΕ L 375, 23.12.2004, σ. 12.

(10) ΕΕ L 289, 3.11.2005, σ. 15.

(11) ΕΕ L 16, 23.1.2004, σ. 44.

(12) ΕΕ L 18, 21.1.1997, σ. 1.

(13) ΕΕ L 255, 30.9.2005, σ. 22.

(14) ΕΕ L 166, 30.4.2004, σ. 1.

(15) ΕΕ L 344, 29.12.2010, σ. 1.

(16) ΕΕ L 180, 19.7.2000, σ. 22.

(17) ΕΕ L 303, 2.12.2000, σ. 16.

(18) ΕΕ L 158, 30.4.2004, σ. 77.

(19) ΕΕ L 304, 30.9.2004, σ. 12.

(20) ΕΕ: να προστεθεί η ημερομηνία: 3 έτη μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 16.

(21) Ένα έτος μετά την ημερομηνία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της παρούσας οδηγίας.

(22) ΕΕ L 199, 31.7.2007, σ. 23.

(23) ΕΕ: να προστεθεί η ημερομηνία: …

17.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 247/55

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
Δικαιώματα των καταναλωτών ***I

P7_TA(2011)0116

Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα δικαιώματα των καταναλωτών που ψηφίστηκαν στις 24 Μαρτίου 2011 (COM(2008)0614 – C6-0349/2008 – 2008/0196(COD))

2012/C 247 E/16

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Η πρόταση τροποποιήθηκε ως εξής (1):

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Τροπολογία 1

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 2

(2)

Οι ανωτέρω οδηγίες έχουν επανεξεταστεί υπό το πρίσμα της εμπειρίας με σκοπό την απλούστευση και την επικαιροποίηση των εφαρμοστέων κανόνων, την άρση ασυνεπειών και την κάλυψη ανεπιθύμητων κενών στους κανόνες. Η εν λόγω επανεξέταση έδειξε ότι είναι σκόπιμο οι τέσσερις αυτές οδηγίες να αντικατασταθούν από την παρούσα μία οδηγία. Η παρούσα οδηγία πρέπει αντίστοιχα να καθορίσει πρότυπους κανόνες για τις κοινές πτυχές και να απομακρυνθεί από την προσέγγιση ελάχιστης εναρμόνισης που προβλεπόταν στις προηγούμενες οδηγίες, με βάση την οποία τα κράτη μέλη μπορούσαν να διατηρήσουν ή να εγκρίνουν αυστηρότερους εθνικούς κανόνες.

(2)

Οι ανωτέρω οδηγίες έχουν επανεξεταστεί υπό το πρίσμα της εμπειρίας με σκοπό την απλούστευση και την επικαιροποίηση των εφαρμοστέων κανόνων, την άρση ασυνεπειών και την κάλυψη ανεπιθύμητων κενών στους κανόνες. Η εν λόγω επανεξέταση έδειξε ότι είναι σκόπιμο οι τέσσερις αυτές οδηγίες να αντικατασταθούν από την παρούσα μία οδηγία. Η παρούσα οδηγία πρέπει αντίστοιχα να καθορίσει πρότυπους κανόνες για τις κοινές πτυχές επιτρέποντας ταυτόχρονα στα κράτη μέλη να διατηρήσουν ή να εγκρίνουν εθνικούς κανόνες για κάποιες άλλες πτυχές, ώστε να προσφέρουν ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας στους καταναλωτές .

Τροπολογία 2

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 5

(5)

Το διασυνοριακό δυναμικό της εξ αποστάσεως πώλησης το οποίο πρέπει να αποτελεί ένα από τα κύρια απτά αποτελέσματα της εσωτερικής αγοράς δεν αξιοποιείται πλήρως από τους καταναλωτές . Σε σύγκριση με τη σημαντική ανάπτυξη των εγχώριων εξ αποστάσεως πωλήσεων κατά τα τελευταία έτη, η ανάπτυξη των διασυνοριακών εξ αποστάσεως πωλήσεων είναι περιορισμένη. Αυτή η ανισότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις πωλήσεις μέσω διαδικτύου για τις οποίες το δυναμικό περαιτέρω ανάπτυξης είναι υψηλό. Το διασυνοριακό δυναμικό συμβάσεων που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης εκτός εμπορικών καταστημάτων (άμεση πώληση) περιορίζεται από ορισμένους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών εθνικών κανόνων προστασίας των καταναλωτών που επιβάλλονται στη βιομηχανία. Σε σύγκριση με την ανάπτυξη των εγχώριων άμεσων πωλήσεων κατά τα τελευταία έτη, ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών (π.χ. επιχειρήσεις κοινής ωφελείας), ο αριθμός των καταναλωτών που χρησιμοποιούν το δίαυλο αυτό για διασυνοριακές αγορές έχει παραμείνει σταθερός. Απαντώντας στις αυξημένες επιχειρηματικές ευκαιρίες σε πολλά κράτη μέλη, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ατομικών επιχειρήσεων ) ή οι αντιπρόσωποι των εταιρειών άμεσης πώλησης πρέπει να τείνουν περισσότερο στην αναζήτηση επιχειρηματικών ευκαιριών σε άλλα κράτη μέλη, ιδίως στις μεθοριακές περιοχές. Συνεπώς, η πλήρης εναρμόνιση της ενημέρωσης του καταναλωτή και το δικαίωμα υπαναχώρησης σε εξ αποστάσεως συμβάσεις και συμβάσεις εκτός εμπορικών καταστημάτων θα συμβάλουν στην καλύτερη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς των συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών.

(5)

Το διασυνοριακό δυναμικό της εξ αποστάσεως πώλησης το οποίο πρέπει να αποτελεί ένα από τα κύρια απτά αποτελέσματα της εσωτερικής αγοράς δεν αξιοποιείται πλήρως. Σε σύγκριση με τη σημαντική ανάπτυξη των εγχώριων εξ αποστάσεως πωλήσεων κατά τα τελευταία έτη, η ανάπτυξη των διασυνοριακών εξ αποστάσεως πωλήσεων είναι περιορισμένη. Αυτή η ανισότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις πωλήσεις μέσω διαδικτύου για τις οποίες το δυναμικό περαιτέρω ανάπτυξης είναι υψηλό. Το διασυνοριακό δυναμικό συμβάσεων που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης εκτός εμπορικών καταστημάτων (άμεση πώληση) περιορίζεται από ορισμένους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών εθνικών κανόνων προστασίας των καταναλωτών που επιβάλλονται στη βιομηχανία. Σε σύγκριση με την ανάπτυξη των εγχώριων άμεσων πωλήσεων κατά τα τελευταία έτη, ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών (π.χ. επιχειρήσεις κοινής ωφελείας), ο αριθμός των καταναλωτών που χρησιμοποιούν το δίαυλο αυτό για διασυνοριακές αγορές έχει παραμείνει σταθερός. Απαντώντας στις αυξημένες επιχειρηματικές ευκαιρίες σε πολλά κράτη μέλη, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ατομικών εμπορευομένων ) ή οι αντιπρόσωποι των εταιρειών άμεσης πώλησης πρέπει να τείνουν περισσότερο στην αναζήτηση επιχειρηματικών ευκαιριών σε άλλα κράτη μέλη, ιδίως στις μεθοριακές περιοχές. Για το λόγο αυτό, η πλήρης εναρμόνιση ορισμένων πτυχών σχετικά με την ενημέρωση του καταναλωτή και το δικαίωμα υπαναχώρησης σε εξ αποστάσεως συμβάσεις και εκτός εμπορικών καταστημάτων θα συμβάλλει στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών και στην καλύτερη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς των συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών.

Τροπολογία 3

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 6

(6)

Οι νομοθεσίες των κρατών μελών σχετικά με τις καταναλωτικές συμβάσεις δείχνουν αξιοσημείωτες διαφορές οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν σημαντικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να εμποδίσουν την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία στο πεδίο των συμβάσεων με τους καταναλωτές που συνάπτονται εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικών καταστημάτων, των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών καθώς και των καταχρηστικών συμβατικών ρητρών θεσπίζει ελάχιστα πρότυπα για την εναρμόνιση της νομοθεσίας, επιτρέποντας στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν πιο αυστηρά μέτρα που να εξασφαλίζουν υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών στο έδαφός τους. Περαιτέρω, πολλά ζητήματα ρυθμίζονται νομοθετικά χωρίς συνεκτικότητα μεταξύ των οδηγιών ή έχουν μείνει ανοιχτά. Τα ζητήματα αυτά έχουν αντιμετωπιστεί με διαφορετικό τρόπο από τα κράτη μέλη. Ως αποτέλεσμα, οι εθνικές διατάξεις για τη μεταφορά οδηγιών σχετικά με το δίκαιο των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές αποκλίνουν σημαντικά.

Διαγράφεται

Τροπολογία 4

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 7

(7)

Αυτές οι ανισότητες δημιουργούν σημαντικούς φραγμούς στην εσωτερική αγορά που επηρεάζουν επιχειρήσεις και καταναλωτές. Οι ανισότητες αυξάνουν το κόστος συμμόρφωσης των επιχειρήσεων που επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διασυνοριακή πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών. Ο κατακερματισμός υπονομεύει επίσης την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην εσωτερική αγορά. Η αρνητική επίδραση στην εμπιστοσύνη των καταναλωτών ενισχύεται από το άνισο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών σε ολόκληρη την Κοινότητα. Αυτό το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξύ υπό το πρίσμα των νέων εξελίξεων της αγοράς.

(7)

Ορισμένες ανισότητες στις νομοθεσίες των κρατών μελών σχετικά με συμβάσεις που συνάπτονται με τους καταναλωτές, και ειδικότερα στις συμβάσεις εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικών καταστημάτων, δημιουργούν σημαντικούς φραγμούς στην εσωτερική αγορά που επηρεάζουν έμπορους και καταναλωτές. Οι ανισότητες αυξάνουν το κόστος συμμόρφωσης των εμπόρων που επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διασυνοριακή πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών. Ο δυσανάλογος κατακερματισμός υπονομεύει επίσης την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην εσωτερική αγορά.

Τροπολογία 5

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 8

(8)

Η πλήρης εναρμόνιση ορισμένων βασικών ρυθμιστικών πτυχών θα αυξήσει σημαντικά την ασφάλεια δικαίου τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τις επιχειρήσεις . Τόσο οι καταναλωτές όσο και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να βασίζονται σε ένα ενιαίο ρυθμιστικό πλαίσιο βάσει σαφώς καθορισμένων νομικών εννοιών που θα διέπουν ορισμένες πτυχές των συμβάσεων μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών σε ολόκληρη την Κοινότητα. Το αποτέλεσμα θα είναι να εξαλειφθούν οι φραγμοί που προκύπτουν από τον κατακερματισμό των κανόνων και να ολοκληρωθεί η εσωτερική αγορά στον εν λόγω τομέα. Οι φραγμοί αυτοί μπορούν να εξαλειφθούν μόνο με τη θέσπιση ομοιόμορφων κανόνων σε κοινοτικό επίπεδο. Περαιτέρω, οι καταναλωτές θα απολαύσουν υψηλό κοινό επίπεδο προστασίας σε ολόκληρη την Κοινότητα.

(8)

Πλην διαφορετικής πρόβλεψης και σύμφωνα με το άρθρο 169 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να εμποδίζουν τα κράτη μέλη να εγκρίνουν ή να διατηρούν στην εθνική νομοθεσία αυστηρότερα μέτρα τα οποία βελτιώνουν το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών. Εντούτοις, η πλήρης εναρμόνιση ορισμένων βασικών ρυθμιστικών πτυχών δικαιολογείται όταν σκοπός είναι να διασφαλισθεί ένα ενιαίο ρυθμιστικό πλαίσιο για την προστασία των καταναλωτών και να αυξηθεί σημαντικά η ασφάλεια δικαίου τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους εμπορευόμενους με διασυνοριακή δραστηριότητα . Σε αυτή την περίπτωση, τόσο οι καταναλωτές όσο και οι εμπορευόμενοι θα μπορούν να βασίζονται σε ένα ενιαίο ρυθμιστικό πλαίσιο βάσει σαφώς καθορισμένων νομικών εννοιών που θα διέπουν ορισμένες πτυχές των συμβάσεων μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών σε ολόκληρη την Ένωση. Έτσι, οι καταναλωτές θα έχουν υψηλό κοινό επίπεδο προστασίας σε ολόκληρη την Ένωση. Επί πλέον, με την καθιέρωση ενιαίων κανόνων σε επίπεδο Ένωσης, θα εξαλειφθούν οι φραγμοί που προκύπτουν από τον δυσανάλογο κατακερματισμό των κανόνων και θα ολοκληρωθεί η εσωτερική αγορά στον εν λόγω τομέα.

Τροπολογία 6

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 10 α (νέα)

(10α)

Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να έχει εφαρμογή στον τομέα της υγείας, δηλ. στις υπηρεσίες υγείας που παρέχονται από επαγγελματίες της υγείας σε ασθενείς με σκοπό την αξιολόγηση, διατήρηση ή αποκατάσταση της υγείας τους.

Τροπολογία 7

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 10 β (νέα)

(10β)

Οι δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων, συμπεριλαμβανομένων των λαχειοφόρων αγορών και των στοιχημάτων, θα πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, λόγω της πολύ ειδικής φύσης των δραστηριοτήτων αυτών, εξ αιτίας της οποίας τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να θεσπίζουν διαφορετικά, περιλαμβάνοντας αυστηρότερα, μέτρα προστασίας των καταναλωτών.

Τροπολογία 8

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11

(11)

Η υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες προς τους καταναλωτές περιέχει αρκετούς κανόνες σχετικά με την προστασία των καταναλωτών. Για το λόγο αυτό, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας καλύπτουν συμβάσεις που συνδέονται με χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, μόνον εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για να πληρωθούν τα κανονιστικά κενά .

(11)

Η υφιστάμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία που αφορά μεταξύ άλλων τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες προς τους καταναλωτές ή τα οργανωμένα ταξίδια, περιέχει αρκετούς κανόνες σχετικά με την προστασία των καταναλωτών. Για το λόγο αυτό, τα μεν άρθρα 5 έως 19 και 23α της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να έχουν εφαρμογή στις συμβάσεις που αφορούν τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τα δε άρθρα 9 έως 19 δεν θα πρέπει να έχουν εφαρμογή στις συμβάσεις για οργανωμένα ταξίδια που συνάπτονται εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικών καταστημάτων, με την επιφύλαξη των άλλων διατάξεων της υφιστάμενης ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Ως προς τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να έχουν ως πηγή έμπνευσης την υφιστάμενη σε αυτό τον τομέα νομοθεσία της Ένωσης όποτε νομοθετούν σε τομείς που δεν ρυθμίζονται σε επίπεδο Ένωσης, κατά τρόπον ώστε να διασφαλιστούν ισότιμες συνθήκες για όλους τους καταναλωτές και για όλες τις συμβάσεις που αφορούν τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Η Επιτροπή θα πρέπει να επιδιώξει τη συμπλήρωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, ώστε να κλείσουν τα υπάρχοντα κενά και να προστατευθούν οι καταναλωτές σε όλες τις κατηγορίες συμβάσεων.

Τροπολογία 9

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11 α (νέα)

(11a)

Τα άρθρα 9 έως 19 της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να θίγουν την εφαρμογή των διατάξεων των κρατών μελών που αφορούν την απόκτηση ακίνητης περιουσίας και εγγυήσεις συνδεόμενες με την ακίνητη περιουσία ή τη δημιουργία ή μεταβίβαση εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων. Συμπεριλαμβάνονται εδώ οι συμφωνίες που συνδέονται με τέτοιες νομικές πράξεις, όπως είναι οι πωλήσεις ακίνητης περιουσίας που θα κατασκευαστεί μελλοντικά και η πώληση με δόσεις.

Τροπολογία 10

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11 β (νέα)

(11β)

Δεδομένου ότι δεν υφίσταται δύσκολη ψυχολογική κατάσταση όταν μια σύμβαση, δυνάμει των διατάξεων των κρατών μελών, καταρτίζεται από πρόσωπο εντεταλμένο από τη δημόσια αρχή, οι συμβάσεις αυτού του τύπου θα πρέπει να εξαιρεθούν του πεδίου των άρθρων 9 έως 19 της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 11

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11 γ (νέα)

(11γ)

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, οι συμβάσεις μακροχρόνιας μίσθωσης αυτοκινήτων οχημάτων με κινητήρα, όταν το όχημα επιστρέφεται κατά τον τερματισμό της σύμβασης, δεν θα πρέπει να θεωρούνται υπηρεσίες ενοικίασης αυτοκινήτων οχημάτων με κινητήρα.

Τροπολογία 12

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11 δ (νέα)

(11δ)

Πολλά κράτη μέλη έχουν επιλέξει να εφαρμόσουν τους κανόνες προστασίας των καταναλωτών σε άλλες οντότητες, όπως ΜΚΟ, νεοσύστατες επιχειρήσεις και μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις, ενώ και άλλα κράτη μέλη ίσως θελήσουν να κάνουν το ίδιο. Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι τα κράτη μέλη δύνανται να επεκτείνουν και σε άλλα νομικά ή φυσικά πρόσωπα που δεν είναι καταναλωτές κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας το πεδίο εφαρμογής των εθνικών κανόνων που θα εγκριθούν για την εφαρμογή της.

Τροπολογία 13

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11 ε (νέα)

(11ε)

Ψηφιακά προϊόντα που διανέμονται στον καταναλωτή σε ψηφιακή μορφή, με δυνατότητα χρήσης σε μόνιμη βάση ή με τρόπο παρόμοιο προς την υλική κατοχή του προϊόντος, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως προϊόντα εμπίπτοντα στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας οδηγίας που αφορούν τις συμβάσεις πώλησης. Πάντως, το οποιοδήποτε δικαίωμα υπαναχώρησης θα πρέπει να ισχύει μόνο μέχρι τη στιγμή που ο καταναλωτής αποφασίζει να «κατεβάσει» το ψηφιακό περιεχόμενο.

Τροπολογία 14

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 12

(12)

Ο νέος ορισμός της σύμβασης που συνάπτεται εξ αποστάσεως πρέπει να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι συμβάσεις πωλήσεων και παροχής υπηρεσιών συνάπτονται αποκλειστικά και μόνο με τη χρήση ενός ή περισσότερων μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως (όπως π.χ. παραγγελία με ταχυδρομείο, διαδίκτυο, τηλέφωνο ή φαξ). Ο ορισμός αυτός αναμένεται να δημιουργήσει ισότιμους όρους για όλους τους εμπόρους που πωλούν εξ αποστάσεως. Αναμένεται επίσης να βελτιώσει την ασφάλεια δικαίου σε σύγκριση με τον τρέχοντα ορισμό, που απαιτεί την παρουσία οργανωμένου συστήματος πώλησης εξ αποστάσεως που διαχειρίζεται ο έμπορος έως τη σύναψη της σύμβασης.

(12)

Ο νέος ορισμός της σύμβασης που συνάπτεται εξ αποστάσεως πρέπει να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι συμβάσεις που αφορούν την προμήθεια ενός προϊόντος ή την παροχή μιας υπηρεσίας συνάπτονται μεταξύ του εμπόρου και του καταναλωτή βάσει ενός οργανωμένου συστήματος πωλήσεων εξ αποστάσεως ή παροχής υπηρεσιών και χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία των συμβαλλομένων, αποκλειστικά και μόνο με τη χρήση ενός ή περισσότερων μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως (όπως π.χ. παραγγελία με ταχυδρομείο, διαδίκτυο, τηλέφωνο ή φαξ). Οι ιστότοποι που προσφέρουν αποκλειστικά πληροφορίες για τον έμπορο, για τα προϊόντα και/ή για τις υπηρεσίες του, δεν θα πρέπει να καλύπτονται από τον ορισμό αυτών των οργανωμένων συστημάτων πωλήσεων εξ αποστάσεως ή παροχής υπηρεσιών, ακόμη κι αν αναρτούν έναν ή περισσότερους τρόπους επικοινωνίας εξ αποστάσεως. Ο ορισμός αυτός αναμένεται να δημιουργήσει ισότιμους όρους για όλους τους εμπόρους που πωλούν εξ αποστάσεως.

Τροπολογία 15

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 13

(13)

Οι ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε μια προσφορά ή έγινε η διαπραγμάτευση της σύμβασης δεν πρέπει να αφορούν τον ορισμό μιας εξ αποστάσεως σύμβασης. Το γεγονός ότι ο έμπορος είναι περιστασιακός πωλητής εξ αποστάσεως ή ότι χρησιμοποιεί ένα οργανωμένο σύστημα το οποίο διαχειρίζεται κάποιο τρίτο μέρος, όπως μια πλατφόρμα online, δεν πρέπει να στερεί από τους καταναλωτές την προστασία τους. Παρομοίως, μια συναλλαγή που αποτελεί αντικείμενο άμεσης διαπραγμάτευσης μεταξύ του εμπόρου και του καταναλωτή εκτός εμπορικού καταστήματος πρέπει να θεωρείται εξ αποστάσεως σύμβαση, εάν η σύμβαση έχει συναφθεί μέσω της αποκλειστικής χρήσης μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως, όπως το διαδίκτυο ή το τηλέφωνο. Για τους εμπόρους, ένας απλούστερος ορισμός της εξ αποστάσεως σύμβασης αναμένεται να βελτιώσει την ασφάλεια δικαίου και να τους προστατεύει από τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

(13)

Οι ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε μια προσφορά ή έγινε η διαπραγμάτευση της σύμβασης δεν πρέπει να αφορούν τον ορισμό μιας εξ αποστάσεως σύμβασης. Το γεγονός ότι ο έμπορος χρησιμοποιεί ένα οργανωμένο σύστημα πωλήσεων εξ αποστάσεως ή παροχής υπηρεσιών το οποίο διαχειρίζεται κάποιο τρίτο μέρος, όπως μια πλατφόρμα online, δεν πρέπει να στερεί από τους καταναλωτές την προστασία τους. Παρομοίως, μια συναλλαγή που αποτελεί αντικείμενο άμεσης διαπραγμάτευσης μεταξύ του εμπόρου και του καταναλωτή εκτός εμπορικού καταστήματος πρέπει να θεωρείται εξ αποστάσεως σύμβαση, εάν η σύμβαση έχει συναφθεί μέσω της αποκλειστικής χρήσης μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως, όπως το διαδίκτυο ή το τηλέφωνο. Για τους εμπόρους, ένας απλούστερος ορισμός της εξ αποστάσεως σύμβασης αναμένεται να βελτιώσει την ασφάλεια δικαίου και να τους προστατεύει από τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Τροπολογία 16

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 14

(14)

Η σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος πρέπει να ορίζεται ως η σύμβαση που συνάπτεται με την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτή, εκτός του εμπορικού καταστήματος, παραδείγματος χάρη, στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας του καταναλωτή. Όταν συναλλάσσονται εκτός εμπορικών καταστημάτων, οι καταναλωτές βρίσκονται προσωρινά σε μια ιδιαίτερη κατάσταση που διαφέρει από την κατάσταση μέσα σε ένα κατάστημα, λόγου χάρη από ψυχολογική άποψη και όσον αφορά δυνατότητες σύγκρισης εμπορευμάτων ή τιμών, ανεξάρτητα από το εάν έχουν ζητήσει την επίσκεψη του εμπόρου ή όχι. Περαιτέρω, για να προληφθούν καταστρατηγήσεις των κανόνων, όταν οι καταναλωτές προσεγγίζονται εκτός των εμπορικών καταστημάτων, μια σύμβαση που αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης, παραδείγματος χάρη στο σπίτι του καταναλωτή, αλλά συνήφθη σε κατάστημα, πρέπει να θεωρηθεί ως σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος μόνο εάν τα βασικά στοιχεία της σύμβασης καθορίστηκαν στη διάρκεια εκδρομής, δραστηριότητας αναψυχής ή επίδειξης πωλήσεων. Πάντως, οι συμβάσεις βάσει των οποίων το ποσόν που ο καταναλωτής οφείλει να καταβάλει δεν υπερβαίνει τα 40 ευρώ δεν θα πρέπει να καλύπτονται από τις απαιτήσεις παροχής πληροφοριών που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, ώστε για παράδειγμα οι πλανόδιοι έμποροι που παραδίδουν αυτοστιγμεί τα προϊόντα τους να μην επιβαρύνονται με υπερβολικές υποχρεώσεις ως προς την παροχή πληροφοριών. Το δικαίωμα για υπαναχώρηση είναι επίσης περιττό σε τέτοιες περιπτώσεις, δεδομένου ότι οι επιπτώσεις αυτών των συναλλαγών είναι εύκολα κατανοητές. Εντούτοις, τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν την ελευθερία να ορίζουν μια οριακή τιμή και να ενθαρρυνθούν προς την κατεύθυνση αυτή.

Τροπολογία 17

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 15

(15)

Τα εμπορικά καταστήματα πρέπει να περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις σε οποιαδήποτε μορφή (όπως καταστήματα ή φορτηγά) οι οποίες χρησιμεύουν ως μόνιμος χώρος συναλλαγών για τον έμπορο. Πάγκοι σε λαϊκές και περίπτερα σε εκθέσεις πρέπει να θεωρούνται ως εμπορικά καταστήματα, ακόμη και αν μπορεί να χρησιμοποιούνται από τον έμπορο προσωρινά. Άλλα καταστήματα τα οποία ενοικιάζονται μόνο για βραχύ χρονικό διάστημα και όπου ο έμπορος δεν έχει την έδρα του (όπως π.χ. ξενοδοχεία, εστιατόρια, συνεδριακά κέντρα, κινηματογράφοι, ενοικιασμένα από εμπόρους που δεν έχουν την έδρα τους εκεί) δεν πρέπει να θεωρούνται εμπορικά καταστήματα. Παρομοίως, όλοι οι δημόσιοι χώροι, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων συγκοινωνιών ή εγκαταστάσεων, καθώς και οι ιδιωτικές κατοικίες ή οι χώροι εργασίας δεν πρέπει να θεωρούνται εμπορικά καταστήματα.

(15)

Τα εμπορικά καταστήματα πρέπει να περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις σε οποιαδήποτε μορφή (όπως καταστήματα , ταξί ή φορτηγά) οι οποίες χρησιμεύουν ως μόνιμος χώρος δραστηριότητας για τον έμπορο. Πάγκοι σε λαϊκές πρέπει να θεωρούνται ως εμπορικά καταστήματα, ακόμη και αν μπορεί να χρησιμοποιούνται από τον έμπορο προσωρινά ή τακτικά . Άλλα καταστήματα τα οποία ενοικιάζονται μόνο για βραχύ χρονικό διάστημα και όπου ο έμπορος δεν έχει την έδρα του (όπως π.χ. ξενοδοχεία, εστιατόρια, συνεδριακά κέντρα, κινηματογράφοι, ενοικιασμένα από εμπόρους που δεν έχουν την έδρα τους εκεί) δεν πρέπει να θεωρούνται εμπορικά καταστήματα. Παρομοίως, όλοι οι δημόσιοι χώροι, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων συγκοινωνιών ή εγκαταστάσεων, καθώς και οι ιδιωτικές κατοικίες ή οι χώροι εργασίας δεν πρέπει να θεωρούνται εμπορικά καταστήματα.

Τροπολογία 18

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 16

(16)	Ο ορισμός του σταθερού εναποθέματος πρέπει να περιλαμβάνει ιδίως έγγραφα σε χαρτί, σε κλειδιά USB, σε CD-ROM, σε DVD, σε κάρτες μνήμης και στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή στον οποίο αποθηκεύεται το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή ένα αρχείο pdf .

(16)

Το σταθερό εναπόθεμα πρέπει να περιλαμβάνει ιδίως χαρτί, κλειδιά USB, CD-ROM, DVD, κάρτες μνήμης ή σκληρούς δίσκους υπολογιστών. Για να χαρακτηρισθεί ως «σταθερό εναπόθεμα», ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή ένας ιστότοπος θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να επιτρέπει στον καταναλωτή να αποθηκεύει τις πληροφορίες για όσο διάστημα χρειάζεται προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά του εκείνα που απορρέουν από τη σχέση του με τον έμπορο. Δεύτερον, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή ο ιστότοπος θα πρέπει να επιτρέπουν την αποθήκευση των πληροφοριών κατά τρόπο που να καθιστά αδύνατη για τον έμπορο τη μονομερή τροποποίησή τους .

Τροπολογία 19

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 17

(17)

Οι καταναλωτές πρέπει να έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν πληροφορίες πριν από τη σύναψη της σύμβασης . Ωστόσο, οι έμποροι δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν τις πληροφορίες, όταν αυτές είναι ήδη εμφανείς από το συγκεκριμένο πλαίσιο. Παραδείγματος χάρη, σε μια συναλλαγή σε εμπορικό κατάστημα, τα κύρια χαρακτηριστικά ενός προϊόντος, η ταυτότητα του εμπόρου και οι ρυθμίσεις για την παράδοση ενδέχεται να είναι εμφανείς από το συγκεκριμένο πλαίσιο. Σε περιπτώσεις συναλλαγών εξ αποστάσεως και συναλλαγών εκτός εμπορικού καταστήματος, ο έμπορος πρέπει πάντα να παρέχει τις πληροφορίες σχετικά με τις ρυθμίσεις για την πληρωμή, την παράδοση, τις επιδόσεις και την πολιτική διαχείρισης παραπόνων, καθώς αυτές ενδέχεται να μην είναι προφανείς από το συγκεκριμένο πλαίσιο.

(17)

Ο καταναλωτής πρέπει να λαμβάνει συνολικές πληροφορίες πριν δεσμευθεί από κάποια σύμβαση συναφθείσα εντός εμπορικού καταστήματος, εξ αποστάσεως, εκτός εμπορικού καταστήματος, ή από κάποια αντίστοιχη συμβατική προσφορά . Κατά την παροχή αυτών των πληροφοριών, ο έμπορος πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές ανάγκες των καταναλωτών εκείνων που είναι ιδιαίτερα τρωτοί λόγω πνευματικής, σωματικής ή ψυχολογικής αναπηρίας, λόγω ηλικίας ή ευπιστίας, κατά τρόπο που ο έμπορος μπορούσε ευλόγως να προβλέψει. Πάντως, η συνεκτίμηση αυτών των ειδικών αναγκών δεν πρέπει να οδηγεί σε διαφορετικά επίπεδα προστασίας των καταναλωτών.

Τροπολογία 228

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 17 α (νέα)

(17α)

Παρά την εξαίρεση του εμπόρου από την υποχρέωση παροχής των πληροφοριών που εκτίθενται στο άρθρο 9 σε σταθερό εναπόθεμα όταν συνάπτεται μικτή σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος για την οποία ο έμπορος και ο καταναλωτής εκτελούν αμέσως τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και η πληρωμή την οποία πρόκειται να καταβάλει ο καταναλωτής δεν υπερβαίνει τα 200 ευρώ, στον καταναλωτή θα πρέπει παρά ταύτα να παρέχονται από τον έμπορο συνολικές πληροφορίες σχετικά με τα ουσιώδη σημεία της σύμβασης, ιδίως όσον αφορά την τιμή, πριν ο καταναλωτής δεσμευτεί από την εν λόγω σύμβαση.

Τροπολογία 20

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 20

(20)

Ο καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει κατά πόσο συνάπτει σύμβαση με τον έμπορο ή με κάποιον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό κάποιου άλλου καταναλωτή, καθώς στη δεύτερη περίπτωση ο καταναλωτής ενδέχεται να μην απολαύει της προστασίας βάσει της παρούσας οδηγίας. Συνεπώς, ο μεσάζων πρέπει να ενημερώσει για το γεγονός αυτό και για τις συνέπειές του. Η έννοια του μεσάζοντα δεν πρέπει να περιλαμβάνει πλατφόρμες εμπορίας online οι οποίες δεν συνάπτουν τη σύμβαση εξ ονόματος ή για λογαριασμό κάποιου άλλου μέρους.

Διαγράφεται

Τροπολογία 21

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 22

(22)	Καθώς στην περίπτωση των εξ αποστάσεως πωλήσεων ο καταναλωτής δεν είναι σε θέση να δει το προϊόν πριν από τη σύναψη της σύμβασης πρέπει να έχει δικαίωμα υπαναχώρησης, το οποίο να του επιτρέπει να διαπιστώνει τη φύση και τη λειτουργία των προϊόντων.

(22)

Καθώς στην περίπτωση των εξ αποστάσεως πωλήσεων ο καταναλωτής δεν είναι σε θέση να δει το προϊόν πριν από τη σύναψη της σύμβασης πρέπει να έχει δικαίωμα υπαναχώρησης, ούτως ώστε να μπορεί έως τη λήξη της προθεσμίας υπαναχώρησης να διαπιστώνει τη φύση και την ποιότητα και να εξετάζει τη λειτουργία των προϊόντων. Ένα τέτοιο δικαίωμα υπαναχώρησης πρέπει να επιτρέπεται και για τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις.

Τροπολογία 22

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 24

(24)

Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου, κρίνεται σκόπιμο ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 1971, περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες να εφαρμόζεται στον υπολογισμό των περιόδων που περιέχονται στην παρούσα οδηγία. Συνεπώς, όλες οι περίοδοι που περιέχονται στην παρούσα οδηγία πρέπει να νοείται ότι εκφράζονται σε ημερολογιακές ημέρες.

Διαγράφεται

Τροπολογία 23

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 26

(26)

Όταν ο καταναλωτής παραγγέλνει περισσότερα από ένα προϊόντα από τον ίδιο έμπορο, πρέπει να δικαιούται να ασκήσει το δικαίωμα της υπαναχώρησης όσον αφορά το καθένα από τα προϊόντα αυτά. Εάν τα προϊόντα παραδίδονται ξεχωριστά, ο χρόνος υπαναχώρησης πρέπει να ξεκινά όταν ο καταναλωτής αποκτά την κατοχή κάθε μεμονωμένου αγαθού . Όταν ένα αγαθό παρέχεται σε διάφορες παρτίδες ή τεμάχια, η περίοδος υπαναχώρησης πρέπει να ξεκινά όταν ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος που προσδιορίζεται από τον καταναλωτή αποκτά την κατοχή της τελευταίας παρτίδας ή τεμαχίου.

(26)

Όταν τα προϊόντα παραδίδονται με περισσότερες της μιας αποστολές, η προθεσμία υπαναχώρησης πρέπει να ξεκινά την ημέρα που ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος άλλο από τον μεταφορέα και που προσδιορίζεται από τον καταναλωτή αποκτά την κατοχή της πρώτης μερικής αποστολής . Όταν ένα αγαθό παρέχεται σε διάφορες παρτίδες ή τεμάχια, η περίοδος υπαναχώρησης πρέπει να ξεκινά από την ημέρα που ο καταναλωτής αποκτά την κατοχή της τελευταίας παρτίδας ή τεμαχίου. Εάν πολλά προϊόντα έχουν παραγγελθεί από τον καταναλωτή με μια παραγγελία αλλά παραδίδονται χωριστά, η προθεσμία υπαναχώρησης πρέπει να ξεκινά τη στιγμή που ο καταναλωτής αποκτά την κατοχή και του τελευταίου προϊόντος.

Τροπολογία 24

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 27

(27)

Εάν ο έμπορος δεν έχει ενημερώσει τον καταναλωτή σχετικά με το δικαίωμα υπαναχώρησης πριν από τη σύναψη εξ αποστάσεως σύμβασης ή σύμβασης εκτός εμπορικού καταστήματος, η περίοδος υπαναχώρησης πρέπει να παραταθεί. Ωστόσο, για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του δικαίου διαχρονικά, πρέπει να θεσπιστεί τρίμηνη προθεσμία, υπό την προϋπόθεση ότι ο έμπορος έχει εκτελέσει πλήρως τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Ο έμπορος πρέπει να θεωρείται ότι έχει εκπληρώσει πλήρως τις υποχρεώσεις του όταν έχει παραδώσει τα προϊόντα ή έχει παράσχει πλήρως τις υπηρεσίες που παρήγγειλε ο καταναλωτής.

(27)

Εάν ο έμπορος δεν έχει ενημερώσει τον καταναλωτή σχετικά με το δικαίωμα υπαναχώρησης πριν από τη σύναψη εξ αποστάσεως σύμβασης ή σύμβασης εκτός εμπορικού καταστήματος, η περίοδος υπαναχώρησης πρέπει να παραταθεί. Ωστόσο, για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του δικαίου διαχρονικά, πρέπει να θεσπιστεί προθεσμία ενός έτους . Ωστόσο, πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να διατηρήσουν την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία που επιτρέπει να επεκτείνουν αυτή την προθεσμία.

Τροπολογία 229

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 28

(28)

Οι διαφορές όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο ασκείται το δικαίωμα υπαναχώρησης στα κράτη μέλη προκάλεσαν δαπάνες για τις επιχειρήσεις που πωλούν διασυνοριακά. Η θέσπιση ενός εναρμονισμένου τυποποιημένου εντύπου υπαναχώρησης που μπορεί να χρησιμοποιείται από τον καταναλωτή αναμένεται να απλουστεύσει τη διαδικασία υπαναχώρησης και να επιφέρει ασφάλεια δικαίου. Για τους λόγους αυτούς, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να προσθέτουν στο πανευρωπαϊκό τυποποιημένο έντυπο καμία απαίτηση που να αφορά την παρουσίαση, παραδείγματος χάρη, σχετικά με το μέγεθος των στοιχείων. Ωστόσο, ο καταναλωτής πρέπει να παραμένει ελεύθερος να υπαναχωρεί χρησιμοποιώντας την διατύπωση που επιλέγει ο ίδιος, υπό τον όρο ότι η δήλωσή του προς τον έμπορο είναι διατυπωμένη σαφώς. Η επιστροφή των εμπορευμάτων, η αποστολή επιστολής ή η πραγματοποίηση τηλεφωνικής κλήσης θα μπορούσαν επίσης να ικανοποιούν αυτή την απαίτηση, αλλά το βάρος της αποδείξεως για το ότι η υπαναχώρηση πραγματοποιήθηκε εντός των προθεσμιών που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ενδέχεται να απόκειται στον καταναλωτή. Για τον λόγο αυτό, είναι προς το συμφέρον του καταναλωτή να χρησιμοποιεί σταθερό εναπόθεμα όταν γνωστοποιεί την υπαναχώρησή του στον έμπορο.

Τροπολογία 26

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 30

(30)	Σε περίπτωση υπαναχώρησης, ο έμπορος πρέπει να επιστρέψει όλα τα ποσά που έλαβε από τον καταναλωτή, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που καλύπτουν τις δαπάνες που επιβαρύνουν τον έμπορο για την παράδοση των προϊόντων στον καταναλωτή.

(30)

Σε περίπτωση υπαναχώρησης, ο έμπορος πρέπει να επιστρέψει όλα τα ποσά που έλαβε από τον καταναλωτή, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που καλύπτουν τις δαπάνες που επιβαρύνουν τον έμπορο για την παράδοση των προϊόντων στον καταναλωτή , εξαιρουμένων των τυχόν δαπανών για παραδόσεις ταχείας επίδοσης κατόπιν ρητής επιθυμίας του καταναλωτή . Η επιστροφή χρημάτων πρέπει να είναι δυνατή με κάθε μέσον πληρωμής, υπό τον όρο να είναι νόμιμο στο κράτος μέλος όπου ο καταναλωτής τα εισπράττει. Κατά συνέπεια, η επιστροφή χρημάτων δεν πρέπει να γίνεται υπό μορφή voucher ή πιστωτικών σημειωμάτων.

Τροπολογία 230

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 32

(32)	Για να αποφευχθεί η περίπτωση ο έμπορος να επιστρέψει χρήματα σε έναν καταναλωτή ο οποίος δεν έχει επιστρέψει τα προϊόντα, ο καταναλωτής πρέπει να απαιτείται να επιστρέψει τα προϊόντα το αργότερο δεκατέσσερις ημέρες αφότου έχει ενημερώσει τον έμπορο σχετικά με την απόφασή του να υπαναχωρήσει.

(32)

Για να αποφευχθεί η περίπτωση ο έμπορος να επιστρέψει χρήματα σε έναν καταναλωτή ο οποίος δεν έχει επιστρέψει τα προϊόντα, ο καταναλωτής πρέπει να απαιτείται να επιστρέψει τα προϊόντα το αργότερο δεκατέσσερις ημέρες αφότου έχει ενημερώσει τον έμπορο σχετικά με την απόφασή του να υπαναχωρήσει. Με την ίδια λογική, ο έμπορος πρέπει επίσης να έχει τη δυνατότητα να εξαρτά την επιστροφή χρημάτων από την προϋπόθεση ότι ο καταναλωτής έχει παρουσιάσει απόδειξη ότι επέστρεψε τα προϊόντα.

Τροπολογία 231

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 33

(33)

Πρέπει να υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις από το δικαίωμα υπαναχώρησης, όπως σε περιπτώσεις όπου το δικαίωμα υπαναχώρησης θα ήταν απρόσφορο δεδομένης της φύσης του προϊόντος. Αυτό ισχύει, παραδείγματος χάρη, για κρασί που παραδόθηκε πολύ χρόνο μετά τη σύναψη της σύμβασης κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όταν η αξία εξαρτάται από διακυμάνσεις στην αγορά (vin en primeur).

(33)

Πρέπει να υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις από το δικαίωμα υπαναχώρησης, όπως σε περιπτώσεις όπου το δικαίωμα υπαναχώρησης θα ήταν απρόσφορο δεδομένης της φύσης του προϊόντος και η άσκηση του δικαιώματος υπαναχώρησης θα συνιστούσε άδικο μειονέκτημα για τον επιχειρηματία . Αυτό ισχύει ιδίως για είδη διατροφής και άλλα ευαίσθητα ή αλλοιώσιμα από άποψη υγιεινής προϊόντα, παραδείγματος χάρη για κρασί που παραδόθηκε πολύ χρόνο μετά τη σύναψη της σύμβασης κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όταν η αξία εξαρτάται από διακυμάνσεις στην αγορά (vin en primeur). Ορισμένα προϊόντα ή υπηρεσίες των οποίων η τιμή εξαρτάται από τις διακυμάνσεις της αγοράς, όπως είναι π.χ. τα βασικά προϊόντα, θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται του δικαιώματος υπαναχώρησης.

Τροπολογία 28

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 34

(34)

Περαιτέρω, σε περίπτωση εξ αποστάσεως συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών, για τις οποίες η εκτέλεση αρχίζει κατά τη διάρκεια της περιόδου υπαναχώρησης ( π.χ. αρχεία δεδομένων που τηλεφορτώνονται από την καταναλωτή κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου), θα ήταν άδικο να επιτραπεί στον καταναλωτή να υπαναχωρήσει αφότου η υπηρεσία έχει παρασχεθεί στον καταναλωτή πλήρως ή εν μέρει. Συνεπώς, ο καταναλωτής πρέπει να χάνει το δικαίωμα υπαναχώρησης, όταν αρχίζει η εκτέλεση με την προηγούμενη ρητή συμφωνία του.

(34)

Περαιτέρω, σε περίπτωση εξ αποστάσεως και εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενων συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών, για τις οποίες η εκτέλεση αρχίζει κατά τη διάρκεια της περιόδου υπαναχώρησης ( για παράδειγμα αρχεία δεδομένων που τηλεφορτώνονται από την καταναλωτή κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου), θα ήταν άδικο να επιτραπεί στον καταναλωτή να υπαναχωρήσει αφότου η υπηρεσία έχει παρασχεθεί στον καταναλωτή πλήρως ή εν μέρει. Συνεπώς, ο καταναλωτής χάνει το δικαίωμα υπαναχώρησης, όταν αρχίζει η εκτέλεση με την προηγούμενη ρητή συμφωνία του , υπό την προϋπόθεση ότι η συμφωνία αυτή έγινε συνειδητά, δηλαδή ότι ο καταναλωτής έχει ενημερωθεί για τις συνέπειες της απόφασής του σε ό,τι αφορά την απώλεια του δικαιώματος υπαναχώρησης .

Τροπολογία 29

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 37

(37)

Με σκοπό την απλούστευση και την ασφάλεια δικαίου, το δικαίωμα υπαναχώρησης πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα είδη συμβάσεων εκτός εμπορικών καταστημάτων, εκτός από εκείνες που συνάπτονται στο πλαίσιο αυστηρά καθορισμένων συνθηκών οι οποίες μπορούν εύκολα να αποδειχθούν. Συνεπώς, δεν πρέπει να εφαρμόζεται δικαίωμα υπαναχώρησης για επείγουσες επιδιορθώσεις στην κατοικία του καταναλωτή για τις οποίες αυτό το δικαίωμα υπαναχώρησης θα ήταν ασύμβατο με την επείγουσα κατάσταση καθώς και για συστήματα παράδοσης στο σπίτι από σούπερ-μάρκετ που επιτρέπουν στους καταναλωτές να επιλέξουν τρόφιμα, ποτά και άλλα προϊόντα που προορίζονται για τρέχουσα κατανάλωση σ’ ένα νοικοκυριό μέσω του δικτυακού τόπου του σουπερμάρκετ και να τα παραλαμβάνουν στο σπίτι τους. Πρόκειται για εμπορεύματα, τα οποία δεν είναι ακριβά και αγοράζονται τακτικά από τους καταναλωτές για καθημερινή κατανάλωση ή καθημερινή χρήση στο νοικοκυριό τους και, συνεπώς, δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο δικαιώματος υπαναχώρησης. Οι κύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές και η κύρια πηγή διαφωνιών με τους εμπόρους είναι σχετικά με την παράδοση των προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων που χάνονται ή υφίστανται βλάβη κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, και την καθυστερημένη και μερική παράδοση. Συνεπώς, κρίνεται κατάλληλο να αποσαφηνιστούν και να εναρμονιστούν οι εθνικοί κανόνες σχετικά με την παράδοση και τη μετάθεση του κινδύνου.

(37)

Με σκοπό την απλούστευση και την ασφάλεια δικαίου, το δικαίωμα υπαναχώρησης πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα είδη συμβάσεων συναπτόμενων εξ αποστάσεως και εκτός εμπορικών καταστημάτων, εκτός από εκείνες που συνάπτονται στο πλαίσιο αυστηρά καθορισμένων συνθηκών οι οποίες μπορούν εύκολα να αποδειχθούν.

Τροπολογία 30

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 37 α (νέα)

(37α)

Οι κύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές και η κύρια πηγή διαφωνιών με τις επιχειρήσεις αφορούν την παράδοση εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένων της απώλειας ή της καταστροφής εμπορευμάτων κατά τη μεταφορά, και της καθυστερημένης και ελλιπούς παράδοσης. Συνεπώς, κρίνεται σκόπιμο να εναρμονιστούν οι εθνικές διατάξεις σχετικά με την παράδοση των προϊόντων και τη μετάθεση του κινδύνου.

Τροπολογία 31

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 37 β (νέα)

(37β)

Όταν ο έμπορος δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του στο θέμα της παράδοσης των προϊόντων, ο καταναλωτής θα πρέπει να τον καλέσει μέσω ενός σταθερού εναποθέματος να προβεί στην παράδοση εντός προθεσμίας επτά τουλάχιστον ημερών και να του ανακοινώσει την πρόθεσή του να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση εάν δεν λάβει χώρα η παράδοση. Ο καταναλωτής θα πρέπει να λογίζεται ως υπαναχωρήσας από τη σύμβαση εάν δεν έχει γίνει καμία ενέργεια μέχρι την εκπνοή της προθεσμίας. Ο καταναλωτής, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων του για αξίωση αποζημίωσης, θα πρέπει σε περίπτωση που έχει πραγματοποιήσει την πληρωμή να έχει αξίωση επιστροφής των καταβληθέντων ποσών εντός επτά ημερών από την υπαναχώρηση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν τη δυνατότητα να εγκρίνουν ή να διατηρούν διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που διασφαλίζουν στον καταναλωτή υψηλότερο επίπεδο προστασίας.

Τροπολογία 32

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 38

(38)

Στο πλαίσιο των πωλήσεων σε καταναλωτές, η παράδοση των προϊόντων μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Μόνον ένας κανόνας από τον οποίο να μπορεί κανείς να παρεκκλίνει ελεύθερα θα επιτρέψει την αναγκαία ευελιξία για να ληφθούν υπόψη οι εν λόγω διαφορές. Ο καταναλωτής πρέπει να προστατεύεται από κάθε κίνδυνο απώλειας ή βλάβης των προϊόντων που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της μεταφοράς η οποία προετοιμάστηκε ή πραγματοποιήθηκε από τον έμπορο. Ο κανόνας σχετικά με τη μετάθεση του κινδύνου δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν ο καταναλωτής αργεί αδικαιολόγητα να λάβει στην κατοχή του τα προϊόντα (παραδείγματος χάρη, όταν τα προϊόντα δεν παραλαμβάνονται από τον καταναλωτή από το ταχυδρομείο εντός της προθεσμίας που αυτό ορίζει). Στις περιπτώσεις αυτές, ο καταναλωτής πρέπει να φέρει τον κίνδυνο απώλειας ή καταστροφής μετά το χρόνο παράδοσης που συμφωνήθηκε με τον έμπορο.

(38)

Στο πλαίσιο των πωλήσεων σε καταναλωτές, η παράδοση των προϊόντων μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορους τρόπους : είτε αμέσως είτε σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Εάν οι συμβαλλόμενοι δεν έχουν συμφωνήσει συγκεκριμένη ημέρα παράδοσης, ο έμπορος πρέπει να κάνει την παράδοση των προϊόντων το συντομότερο δυνατόν και οπωσδήποτε εντός τριάντα ημερών από την ημέρα σύναψης της σύμβασης. Ο καταναλωτής πρέπει να προστατεύεται από κάθε κίνδυνο απώλειας ή βλάβης των προϊόντων που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της μεταφοράς η οποία προετοιμάστηκε ή πραγματοποιήθηκε από τον έμπορο. Ο κανόνας σχετικά με τη μετάθεση του κινδύνου δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν ο καταναλωτής αργεί αδικαιολόγητα να λάβει στην κατοχή του τα προϊόντα (παραδείγματος χάρη, όταν τα προϊόντα δεν παραλαμβάνονται από τον καταναλωτή από το ταχυδρομείο εντός της προθεσμίας που αυτό ορίζει). Στις περιπτώσεις αυτές, ο καταναλωτής πρέπει να φέρει τον κίνδυνο απώλειας ή καταστροφής μετά το χρόνο παράδοσης που συμφωνήθηκε με τον έμπορο.

Τροπολογία 33

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 38 α (νέα)

(38α)

Σε πολλές συναλλαγές, προσφέρονται στους καταναλωτές ανεπαρκείς επιλογές μέσων πληρωμής ή τους επιβάλλονται πρόσθετες χρεώσεις εάν αρνηθούν να χρησιμοποιήσουν ορισμένα μέσα πληρωμής. Η κατάσταση αυτή θα πρέπει να διορθωθεί μέσω μιας διάταξης που να διασφαλίζει ότι ο έμπορος θα προσφέρει στον καταναλωτή διάφορα μέσα πληρωμής και, σε περίπτωση εξ αποστάσεως συναπτομένων συμβάσεων, σε αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνονται τόσο ηλεκτρονικά όσο και μη ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ένα παράδειγμα μη ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής θα ήταν η εκτύπωση εντολής από τον ιστότοπο του εμπόρου, εξοφλητέας τοις μετρητοίς σε τράπεζα ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο επικοινωνίας του εμπόρου.

Τροπολογία 34

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 39

(39)

Ο έμπορος θα πρέπει να ευθύνεται έναντι του καταναλωτή, εάν τα εμπορεύματα δεν είναι σύμφωνα με τη σύμβαση. Τα εμπορεύματα πρέπει να θεωρείται ότι είναι σύμφωνα με τη σύμβαση, εάν ικανοποιούν ορισμένες προϋποθέσεις σχετικά κυρίως με τις ιδιότητες των εμπορευμάτων. Η ποιότητα και οι επιδόσεις που οι καταναλωτές μπορούν εύλογα να αναμένουν θα εξαρτηθούν μεταξύ άλλων από το κατά πόσο τα εμπορεύματα είναι καινούργια ή μεταχειρισμένα καθώς και από την αναμενόμενη διάρκεια ζωής των εμπορευμάτων.

(39)

Ο έμπορος θα πρέπει να ευθύνεται έναντι του καταναλωτή, εάν τα εμπορεύματα δεν είναι σύμφωνα με τη σύμβαση. Τα εμπορεύματα πρέπει να θεωρείται ότι είναι σύμφωνα με τη σύμβαση, εάν ικανοποιούν ορισμένες προϋποθέσεις σχετικά κυρίως με τις ιδιότητες και τις ποσότητες των εμπορευμάτων. Η ποιότητα και οι επιδόσεις που οι καταναλωτές μπορούν εύλογα να αναμένουν θα εξαρτηθούν μεταξύ άλλων από το κατά πόσο τα εμπορεύματα είναι καινούργια ή μεταχειρισμένα καθώς και από την αναμενόμενη διάρκεια ζωής των εμπορευμάτων. Η έλλειψη συμμόρφωσης με τους όρους της σύμβασης τεκμαίρεται και στην περίπτωση κατά την οποία πρόκειται για διαφορετική ή ελλιπή παράδοση.

Τροπολογία 35

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 40

(40)

Εάν το εμπόρευμα δεν είναι σύμφωνο με τη σύμβαση, πρώτον, ο καταναλωτής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να απαιτήσει από τον έμπορο να επιδιορθώσει τα εμπορεύματα ή να τα αντικαταστήσει, κατ’ επιλογή του εμπόρου, εκτός εάν ο έμπορος αποδείξει ότι αυτές οι επανορθώσεις είναι παράνομες, αδύνατες ή απαιτούν από τον έμπορο δυσανάλογη καταβολή προσπάθειας. Η προσπάθεια του εμπόρου πρέπει να καθοριστεί αντικειμενικά, εκτιμώντας τις δαπάνες που επιβαρύνουν τον έμπορο κατά την επανόρθωση της έλλειψης συμμόρφωσης, την αξία των προϊόντων και το βαθμό της έλλειψης συμμόρφωσης. Η έλλειψη ανταλλακτικών δεν πρέπει να αποτελεί έγκυρο λόγο για να δικαιολογηθεί η άρνηση του εμπόρου να επανορθώσει την έλλειψη συμμόρφωσης σε εύλογο χρονικό διάστημα ή χωρίς δυσανάλογη προσπάθεια.

(40)

Ο καταναλωτής, κατ’ αρχάς, θα πρέπει να μπορεί να απαιτήσει από τον πωλητή την επιδιόρθωση ή την αντικατάσταση των εμπορευμάτων, εκτός εάν η επανόρθωση αυτή είναι αδύνατη ή δυσανάλογη. Η δυσαναλογία της επανόρθωσης θα πρέπει να καθοριστεί αντικειμενικά. Μια επανόρθωση μπορεί να είναι δυσανάλογη, εάν, σε σύγκριση με έναν εναλλακτικό τρόπο επανόρθωσης, έχει υπερβολικά υψηλό κόστος. Προκειμένου να κριθεί αν το κόστος είναι υπερβολικά υψηλό, το κόστος του ενός τρόπου επανόρθωσης θα πρέπει να είναι σημαντικά υψηλότερο από το κόστος του εναλλακτικού τρόπου επανόρθωσης.

Τροπολογία 36

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 41

(41)	Ο καταναλωτής δεν πρέπει να επιβαρυνθεί καθόλου για την επανόρθωση της έλλειψης συμμόρφωσης, ιδίως με το κόστος ταχυδρομικών, εργασίας και υλικών. Περαιτέρω, ο καταναλωτής δεν πρέπει να αποζημιώσει τον έμπορο για τη χρήση ελαττωματικών προϊόντων.

(41)

Ο καταναλωτής δεν πρέπει να επιβαρυνθεί καθόλου για την επανόρθωση της έλλειψης συμμόρφωσης, ιδίως με το κόστος ταχυδρομικών, εργασίας και υλικών. Περαιτέρω, ο καταναλωτής δεν πρέπει να αποζημιώσει τον έμπορο για τη χρήση ελαττωματικών προϊόντων. Ο καταναλωτής θα πρέπει να δικαιούται να απαιτήσει αποζημίωση βάσει των διατάξεων της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας, για οποιαδήποτε απώλεια που προέκυψε ως αποτέλεσμα της έλλειψης συμμόρφωσης προς την πωλητήρια σύμβαση και που δεν επανορθώθηκε από τον έμπορο. Στις βλάβες αυτές θα πρέπει να μπορούν να περιλαμβάνονται και οι ηθικές βλάβες, όπου τούτο προβλέπεται από την ισχύουσα εθνική νομοθεσία .

Τροπολογία 37

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 42

(42)

Όταν ο έμπορος είτε έχει αρνηθεί είτε δεν έχει αποκαταστήσει παραπάνω από μία φορά την έλλειψη συμμόρφωσης, ο καταναλωτής πρέπει να έχει δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα κάποια από τις διαθέσιμες επανορθώσεις . Η άρνηση του εμπόρου μπορεί να είναι είτε ρητή είτε έμμεση, υπό την έννοια, στη δεύτερη περίπτωση, ότι ο έμπορος δεν απαντά ή αγνοεί το αίτημα του καταναλωτή για αποκατάσταση της έλλειψης συμμόρφωσης.

(42)

Ο καταναλωτής πρέπει να έχει δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα κάποια από τις διαθέσιμες επανορθώσεις όταν δεν δικαιούται επιδιόρθωση ή αντικατάσταση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκδώσουν ή να διατηρήσουν σε ισχύ νομοθετικές διατάξεις που αφορούν την ελεύθερη επιλογή των δυνατοτήτων επανόρθωσης σε περίπτωση έλλειψης συμμόρφωσης προς τους όρους της σύμβασης, προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών .

Τροπολογία 38

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 42 α (νέα)

(42α)

Θα πρέπει να προβλεφθούν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο έμπορος μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για έλλειψη συμμόρφωσης που υπήρχε τη στιγμή της μετάθεσης του κινδύνου στον καταναλωτή, ακόμη και εάν η έλλειψη συμμόρφωσης παρουσιασθεί εκ των υστέρων.

Τροπολογία 39

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 42 β (νέα)

(42β)

Όταν ο έμπορος ευθύνεται ως τελικός πωλητής έναντι του καταναλωτή λόγω πράξης ή παράλειψης του παραγωγού, θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι ο έμπορος ως τελικός πωλητής δικαιούται να στραφεί κατά του υπευθύνου ή των υπευθύνων στην αλυσίδα συμβάσεων. Προς το σκοπό αυτό, η εθνική νομοθεσία των κρατών μελών πρέπει να προσδιορίζει τον ή τους υπευθύνους, καθώς και τη σχετική διαδικασία και τις προϋποθέσεις.

Τροπολογία 40

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 42 γ (νέα)

(42γ)

Σε περίπτωση έλλειψης συμμόρφωσης προς τους όρους της σύμβασης, ο καταναλωτής θα πρέπει να έχει στη διάθεσή του προθεσμία δύο ετών για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του. Θα πρέπει να υφίσταται υπέρ του καταναλωτή μαχητό τεκμήριο ότι οι ελλείψεις συμμόρφωσης που εμφανίζονται εντός έξι μηνών από τη μετάθεση του κινδύνου στον καταναλωτή υφίσταντο ήδη κατά τον χρόνο της μετάθεσης του κινδύνου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκδώσουν ή να διατηρήσουν σε ισχύ νομοθετικές διατάξεις του εθνικού τους δικαίου σχετικά με τις προθεσμίες για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων, τη διάρκεια της αντιστροφής του βάρους της αποδείξεως ή ειδικούς κανόνες για σημαντικές ελλείψεις συμμόρφωσης που εμφανίζονται μετά τη λήξη της προθεσμίας για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων, ώστε να διασφαλίζεται ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών.

Τροπολογία 41

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 43

(43)

Η οδηγία 1999/44/ΕΚ επέτρεπε στα κράτη μέλη να ορίσουν περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών κατά τη διάρκεια της οποίας ο καταναλωτής έπρεπε να ενημερώσει τον έμπορο για τυχόν έλλειψη συμμόρφωσης. Οι αποκλίνοντες νόμοι μεταφοράς δημιούργησαν φραγμούς στο εμπόριο. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να αρθεί αυτή η κανονιστική δυνατότητα και να βελτιωθεί η ασφάλεια δικαίου με την υποχρέωση των καταναλωτών να ενημερώνουν τον έμπορο για την έλλειψη συμμόρφωσης εντός δύο μηνών από την ημερομηνία εντοπισμού του προβλήματος.

Διαγράφεται

Τροπολογία 42

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 44

(44)

Ορισμένοι έμποροι ή παραγωγοί προσφέρουν στους καταναλωτές εμπορικές εγγυήσεις. Για να εξασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές δεν παραπλανώνται, οι εμπορικές εγγυήσεις πρέπει να περιλαμβάνουν ορισμένες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένης της διάρκειάς τους, του εδαφικού πεδίου εφαρμογής τους και μιας δήλωσης ότι η εμπορική εγγύηση δεν θίγει τα νόμιμα δικαιώματα του καταναλωτή.

(44)

Τροπολογία 43

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 45 α (νέα)

(45α)

Οι εναρμονισμένες ρυθμιστικές πτυχές αφορούν μόνο τις συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ εμπόρων και καταναλωτών. Συνεπώς, οι περί αθέμιτων συμβατικών όρων διατάξεις δεν θα πρέπει να επηρεάζουν το εθνικό δίκαιο στους τομείς των συμβάσεων εργασίας, των συμβάσεων που αφορούν κληρονομικά δικαιώματα, των συμβάσεων οικογενειακού δικαίου καθώς και των συμβάσεων που αφορούν τη σύσταση και το καταστατικό εταιρειών ή συμφωνίες εταιρικών σχέσεων και όρους ομολογιακών εκδόσεων.

Τροπολογία 44

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 46

(46)

Οι διατάξεις σχετικά με τις καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες δεν πρέπει να εφαρμόζονται σε συμβατικές ρήτρες οι οποίες άμεσα ή έμμεσα εκφράζουν υποχρεωτικές νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις των κρατών μελών οι οποίες συμμορφώνονται με το κοινοτικό δίκαιο. Παρομοίως, ρήτρες οι οποίες εκφράζουν τις αρχές ή διατάξεις διεθνών συμβάσεων των οποίων συμβαλλόμενα μέρη είναι η Κοινότητα ή τα κράτη μέλη, ιδίως στον τομέα των μεταφορών, δεν πρέπει να ελέγχονται σχετικά με τον καταχρηστικό χαρακτήρα τους.

(46)

Οι διατάξεις σχετικά με τις καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες δεν πρέπει να εφαρμόζονται σε συμβατικές ρήτρες οι οποίες άμεσα ή έμμεσα εκφράζουν νομοθετικές, κανονιστικές , ή δημόσιες διατάξεις των κρατών μελών οι οποίες συμμορφώνονται με το ενωσιακό δίκαιο. Παρομοίως, οι συμβατικές ρήτρες θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις αρχές και διατάξεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ρήτρες οι οποίες εκφράζουν τις αρχές ή διατάξεις διεθνών συμβάσεων των οποίων συμβαλλόμενα μέρη είναι η Ένωση ή τα κράτη μέλη, ιδίως στον τομέα των μεταφορών, δεν πρέπει να ελέγχονται σχετικά με τον καταχρηστικό χαρακτήρα τους.

Τροπολογία 45

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 47

(47)

Οι καταναλωτικές συμβάσεις πρέπει να συντάσσονται σε απλή και κατανοητή γλώσσα και να είναι ευανάγνωστες . Οι έμποροι πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν τη γραμματοσειρά ή το μέγεθος των γραμμάτων με τα οποία συντάσσονται οι συμβατικές ρήτρες. Ο καταναλωτής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να διαβάσει τις ρήτρες πριν από τη σύναψη της σύμβασης. Η δυνατότητα αυτή μπορεί να δοθεί στον καταναλωτή παρέχοντάς του τις ρήτρες κατόπιν αιτήματος (για συμβάσεις σε εμπορικά καταστήματα) ή καθιστώντας τις ρήτρες αυτές διαθέσιμες με άλλο τρόπο (π.χ. στο δικτυακό τόπο του εμπόρου όσον αφορά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις) ή επισυνάπτοντας τις τυποποιημένες ρήτρες στο έντυπο παραγγελίας (όσον αφορά τις συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος). Ο έμπορος πρέπει να ζητά τη ρητή συναίνεση του καταναλωτή για τυχόν πληρωμές επιπλέον της αμοιβής για την κύρια συμβατική υποχρέωση του εμπόρου. Η συναίνεση που λαμβάνεται με τη χρησιμοποίηση συστημάτων αποποίησης (opt-out), όπως π.χ. με προσημειωμένα τετραγωνίδια online πρέπει να απαγορεύεται.

(47)

Όλες οι ρήτρες των συμβάσεων θα πρέπει να διατυπώνονται με σαφή και κατανοητό τρόπο. Εάν μια συμβατική ρήτρα αποτυπώνεται γραπτώς, θα πρέπει πάντοτε να συντάσσεται σε απλή και κατανοητή γλώσσα. Οι έμποροι πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν τη γραμματοσειρά ή το μέγεθος των γραμμάτων με τα οποία συντάσσονται οι συμβατικές ρήτρες. Ο καταναλωτής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να διαβάσει τις ρήτρες πριν από τη σύναψη της σύμβασης. Η δυνατότητα αυτή μπορεί να δοθεί στον καταναλωτή παρέχοντάς του τις ρήτρες κατόπιν αιτήματος (για συμβάσεις σε εμπορικά καταστήματα) ή καθιστώντας τις ρήτρες αυτές διαθέσιμες με άλλο τρόπο (π.χ. στο δικτυακό τόπο του εμπόρου όσον αφορά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις) ή επισυνάπτοντας τις τυποποιημένες ρήτρες στο έντυπο παραγγελίας (όσον αφορά τις συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος). Ο έμπορος πρέπει να ζητά τη ρητή συναίνεση του καταναλωτή για τυχόν πληρωμές επιπλέον της αμοιβής για την κύρια συμβατική υποχρέωση του εμπόρου. Η συναίνεση που λαμβάνεται με τη χρησιμοποίηση συστημάτων αποποίησης (opt-out), όπως π.χ. με προσημειωμένα τετραγωνίδια online πρέπει να απαγορεύεται.

Τροπολογία 46

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 47 α (νέα)

(47α)

Οι έμποροι θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέγουν τον τρόπο με τον οποίο κοινοποιούν τις ρήτρες των συμβάσεων, για παράδειγμα τη γραμματοσειρά ή το μέγεθος των γραμμάτων με τα οποία συντάσσονται οι συμβατικές ρήτρες. Τα κράτη μέλη πρέπει να αποφεύγουν να επιβάλλουν οιεσδήποτε απαιτήσεις παρουσίασης άλλες από εκείνες που έχουν σχέση με άτομα με ειδικές ανάγκες ή όταν τα εμπορεύματα ή οι υπηρεσίες ενέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια του καταναλωτή ή τρίτου προσώπου. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να επιδιώξουν να επιβάλουν πρόσθετες απαιτήσεις όταν λόγω πολύπλοκων στοιχείων εγγενών στις συμβάσεις για αυτά τα εμπορεύματα ή τις υπηρεσίες, υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης βλάβης στον καταναλωτή μεταξύ άλλων εμφάνιση ζητημάτων σχετικών με τον ανταγωνισμό στον εν λόγω τομέα. Τούτο μπορεί να ισχύει, παραδείγματος χάριν, για συμβάσεις παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, παροχής αερίου, ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος, συμβάσεις τηλεπικοινωνιών και ακινήτων. Ωστόσο, τούτο δεν θα πρέπει να ισχύει για τις τυπικές εθνικές απαιτήσεις όσον αφορά τη σύναψη της σύμβασης ή για άλλες τυπικές απαιτήσεις όπως για παράδειγμα η γλώσσα στην οποία γράφονται οι ρήτρες, οι απαιτήσεις σχετικά με το περιεχόμενο των ρητρών ή διατύπωση ορισμένων συμβατικών ρητρών για ειδικούς τομείς. Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εναρμονίζει τις γλωσσικές απαιτήσεις που εφαρμόζονται στις καταναλωτικές συμβάσεις. Συνεπώς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να διατηρούν ή να θεσπίζουν στο εθνικό τους δίκαιο γλωσσικές απαιτήσεις όσον αφορά τις συμβατικές ρήτρες.

Τροπολογία 47

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 49

(49)

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, δεν πρέπει να αξιολογείται ούτε ο καταχρηστικός ή μη χαρακτήρας των ρητρών που περιγράφουν το κύριο αντικείμενο της σύμβασης ούτε ο λόγος ποιότητας/τιμής των προϊόντων ή υπηρεσιών που παρέχονται, εκτός εάν οι ρήτρες αυτές δεν πληρούν τις απαιτήσεις διαφάνειας. Το κύριο αντικείμενο της σύμβασης και ο λόγος τιμής/ποιότητας πρέπει, ωστόσο, να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκτίμηση του θεμιτού χαρακτήρα των λοιπών ρητρών. Παραδείγματος χάρη, στις ασφαλιστικές συμβάσεις, οι ρήτρες που καθορίζουν ή οριοθετούν με σαφήνεια τον ασφαλιζόμενο κίνδυνο και την ευθύνη του ασφαλιστή δεν υπάγονται σ’ αυτήν την εκτίμηση, διότι οι περιορισμοί αυτοί έχουν ληφθεί υπόψη στον υπολογισμό των ασφαλίστρων που καταβάλλει ο καταναλωτής. Η εξαίρεση αυτή δεν ισχύει για την πληρωμή που προβλέπεται υπέρ του εμπόρου για παρεπόμενες ή υπό όρους επιβαρύνσεις προβλεπόμενες από τη σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ή επιβαρύνσεων λόγω παραβίασης οποιουδήποτε όρου της σύμβασης, η οποία θα πρέπει να ελέγχεται πάντα ως προς το κατά πόσον περιέχει καταχρηστικούς όρους.

Τροπολογία 48

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 50

(50)

Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου και να βελτιωθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η οδηγία πρέπει να περιέχει δύο καταλόγους καταχρηστικών όρων. Το παράρτημα ΙΙ περιέχει έναν κατάλογο ρητρών οι οποίες πρέπει να θεωρούνται, σε κάθε περίπτωση, καταχρηστικές. Το παράρτημα ΙΙΙ περιέχει έναν κατάλογο ρητρών οι οποίες πρέπει να θεωρούνται καταχρηστικές, εκτός εάν ο έμπορος αποδείξει το αντίθετο. Αυτοί οι ίδιοι κατάλογοι πρέπει να ισχύουν σε όλα τα κράτη μέλη.

(50)

Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου και να βελτιωθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η οδηγία πρέπει να περιέχει δύο μη εξαντλητικούς καταλόγους καταχρηστικών όρων. Το παράρτημα ΙΙ περιέχει έναν κατάλογο ρητρών οι οποίες πρέπει να θεωρούνται, σε κάθε περίπτωση, καταχρηστικές. Το παράρτημα ΙΙΙ περιέχει έναν κατάλογο ρητρών οι οποίες πρέπει να θεωρούνται καταχρηστικές, εκτός εάν ο έμπορος αποδείξει το αντίθετο.

Τροπολογία 49

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 51

(51)	Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας πρέπει να θεσπιστούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή.

Διαγράφεται

Τροπολογία 50

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 52

(52)

Ειδικότερα, η Επιτροπή πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να τροποποιεί τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ σχετικά με τις συμβατικές ρήτρες που πρέπει να θεωρούνται ή να τεκμαίρονται καταχρηστικές. Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά είναι γενικής εμβέλειας και έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που προβλέπεται στο άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Διαγράφεται

Τροπολογία 51

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 53

(53)

Η εξουσία της Επιτροπής να τροποποιεί τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ πρέπει να χρησιμοποιείται για να εξασφαλιστεί η συνεκτική εφαρμογή των κανόνων για τις καταχρηστικές ρήτρες με τη συμπλήρωση των εν λόγω παραρτημάτων με συμβατικές ρήτρες, οι οποίες πρέπει να θεωρούνται καταχρηστικές σε κάθε περίπτωση ή οι οποίες πρέπει να κρίνονται καταχρηστικές, εκτός εάν ο έμπορος έχει αποδείξει το αντίθετο.

Διαγράφεται

Τροπολογία 52

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 55 α (νέα)

(55a)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι εθνικές τους αρχές έχουν το αναγκαίο επίπεδο συνεργασίας με το δίκτυο των Ευρωπαϊκών Κέντρων Καταναλωτών (ΕΚΚ), ώστε να αντιδρούν στις διασυνοριακές υποθέσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά εκκρεμούντα αιτήματα στα ΕΚΚ.

Τροπολογία 53

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 60

(60)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εξετάσει τον καταλληλότερο τρόπο για να εξασφαλίσει ότι όλοι οι καταναλωτές ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους στο σημείο πώλησης.

(60)

Η Επιτροπή , μετά από διαβούλευση με τα κράτη μέλη και τους έχοντες συμφέροντα, θα εξετάσει τον καταλληλότερο τρόπο για να εξασφαλίσει ότι όλοι οι καταναλωτές και έμποροι ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους στο σημείο πώλησης. Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιοποιήσει τα μέσα που προσφέρονται από την τεχνολογία της πληροφορίας και της επικοινωνίας και από τα δημόσια μέσα ενημέρωσης.

Τροπολογία 54

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 61 α (νέα)

(61α)

Θα πρέπει να θεσπιστεί μια διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης, στο πλαίσιο της οποίας τα κράτη μέλη, κατά τη διάρκεια της προθεσμίας εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να προβούν κατ’ αρχάς σε μία επανεξέταση των νομοθετικών τους διατάξεων προκειμένου να διαπιστώσουν τις συμβατές με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυστηρότερες διατάξεις που θα εκδώσουν ή θα διατηρήσουν στην έννομη τάξη τους προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, το αργότερο έως τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό τους δίκαιο, να συντάξουν έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα του ελέγχου αυτού. Η Επιτροπή θα πρέπει να διαβιβάσει κάθε έκθεση σε όλα τα άλλα κράτη μέλη και τους έχοντες συμφέροντα. Τα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχουν τότε έξη μήνες στη διάθεσή τους για να υποβάλουν τις τυχόν παρατηρήσεις τους επί των εκθέσεων αυτών. Η Επιτροπή πρέπει το αργότερο ένα χρόνο μετά τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο και στη συνέχεια κάθε τρία χρόνια να συντάσσει μια έκθεση συνοδευόμενη από τυχόν αναγκαίες νομοθετικές προτάσεις. Η Επιτροπή μπορεί, όπου χρειαστεί, να βοηθήσει τα κράτη μέλη να επεξεργαστούν μια κοινή μέθοδο.

Τροπολογία 55

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 61 β (νέα)

(61β)

Προκειμένου να διασφαλίζεται σ’ όλα τα κράτη μέλη ένα υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, τα πρόσωπα και οι οργανισμοί που έχουν θεμιτό συμφέρον στην προστασία των καταναλωτών θα πρέπει να ενθαρρύνονται να ενημερώνουν τα κράτη μέλη και την Επιτροπή για τις αξιολογήσεις τους και να διατυπώνουν μη δεσμευτικές συστάσεις προκειμένου αυτές να μπορούν να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της επανεξέτασης της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 56

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 63

(63)

Η επανεξέταση της παρούσας οδηγίας κρίνεται σκόπιμη, εάν εντοπιστούν κάποιοι φραγμοί στην εσωτερική αγορά. Η επανεξέταση μπορεί να οδηγήσει στην υποβολή πρότασης της Επιτροπής για τροποποίηση της παρούσας οδηγίας, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει τροποποιήσεις άλλων νομοθετικών πράξεων για την προστασία των καταναλωτών που να αντικατοπτρίζουν τη δέσμευση της Επιτροπής στο πλαίσιο της στρατηγικής για την πολιτική καταναλωτών να επανεξετάσει το ισχύον κεκτημένο ώστε να επιτευχθεί υψηλό, κοινό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών.

Διαγράφεται

Τροπολογία 57

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 1

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι να συμβάλει στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών με την προσέγγιση ορισμένων πτυχών των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών για τις συμβάσεις μεταξύ καταναλωτών και εμπόρων.

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι να επιτύχει ένα υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και να συμβάλει στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς με την προσέγγιση ορισμένων πτυχών των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών για τις συμβάσεις μεταξύ καταναλωτών και εμπόρων.

Τροπολογία 59

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 1

1)	«καταναλωτής»: κάθε φυσικό πρόσωπο, το οποίο όσον αφορά τις συμβάσεις που καλύπτει η παρούσα οδηγία, ενεργεί για σκοπούς οι οποίοι είναι άσχετοι με τις εμπορικές, επιχειρηματικές, βιοτεχνικές δραστηριότητές του ή το επάγγελμά του·

1)	«καταναλωτής»: κάθε φυσικό πρόσωπο, το οποίο όσον αφορά τις συμβάσεις που καλύπτει η παρούσα οδηγία, ενεργεί για σκοπούς οι οποίοι είναι ουσιαστικά άσχετοι με τις εμπορικές, επιχειρηματικές, βιοτεχνικές δραστηριότητές του ή το επάγγελμά του·

Τα κράτη μέλη δύνανται να διατηρήσουν ή να επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας σε νομικά ή φυσικά πρόσωπα που δεν είναι «καταναλωτές» κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας·

Τροπολογία 60

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 2

«έμπορος»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο όσον αφορά τις συμβάσεις που καλύπτει η παρούσα οδηγία, ενεργεί για σκοπούς οι οποίοι σχετίζονται με τις εμπορικές, επιχειρηματικές, βιοτεχνικές δραστηριότητές του ή το επάγγελμά του και κάθε πρόσωπο το οποίο ενεργεί εξ ονόματος ή για λογαριασμό του εμπόρου·

«έμπορος»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο , ανεξάρτητα από το εάν είναι ιδιωτικής ή δημόσιας ιδιοκτησίας, ενεργεί για σκοπούς οι οποίοι σχετίζονται με τις εμπορικές, επιχειρηματικές, βιοτεχνικές δραστηριότητές του ή το επάγγελμά του και κάθε πρόσωπο το οποίο ενεργεί ή για λογαριασμό του εμπόρου , σε σχέση με συμβάσεις καλυπτόμενες από την παρούσα οδηγία ·

Τροπολογία 61

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 2 α (νέο)

2a)

«εμπόρευμα»: κάθε χειροπιαστό κινητό αντικείμενο και κάθε μη χειροπιαστό αντικείμενο ικανό να χρησιμοποιηθεί κατά τρόπο δυνάμενο να εξισωθεί προς την φυσική κατοχή, εξαιρουμένων των εμπορευμάτων που πωλούνται στα πλαίσια αναγκαστικής εκτέλεσης ή με άλλο τρόπο από αρχή επιβολής του νόμου. Το νερό, το φυσικό αέριο και η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει επίσης να θεωρούνται ως «εμπορεύματα» κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, εφόσον διατίθενται προς πώληση σε περιορισμένο όγκο ή καθορισμένη ποσότητα·

Τροπολογία 62

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 2 β (νέο)

2β)	«εμπόρευμα κατασκευασμένο σύμφωνα με τις προδιαγραφές του καταναλωτή» κάθε εμπόρευμα το οποίο δεν είναι προκατασκευασμένο και κατασκευάζεται βάσει της ατομικής επιλογής ή απόφασης του καταναλωτή·

Τροπολογία 63

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 3

3)	«σύμβαση πώλησης»: κάθε σύμβαση για την πώληση εμπορευμάτων από τον έμπορο στον καταναλωτή, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων μεικτού σκοπού, που έχουν ως αντικείμενο τόσο την παροχή εμπορευμάτων όσο και υπηρεσιών·

Διαγράφεται

Τροπολογία 64

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 4

«εμπόρευμα»: κάθε υλικό κινητό αντικείμενο πλην:

α)	εμπορευμάτων που πωλούνται στα πλαίσια αναγκαστικής εκτέλεσης ή με άλλο τρόπο από δικαστική αρχή,

β)	νερού και φυσικού αερίου όταν δεν είναι συσκευασμένα προς πώληση σε περιορισμένο όγκο ή καθορισμένη ποσότητα,

γ)	ηλεκτρικής ενέργειας·

Διαγράφεται

Τροπολογία 65

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 5

5)	« σύμβαση παροχής υπηρεσιών »: κάθε σύμβαση πλην σύμβασης πώλησης με την οποία παρέχεται υπηρεσία από τον έμπορο στον καταναλωτή·

5)	« υπηρεσία »: κάθε εργασία ή άλλη υπηρεσία οποιουδήποτε είδους η οποία παρέχεται από τον έμπορο στον καταναλωτή έναντι πληρωμής ·

Τροπολογία 66

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 5 α (νέο)

5α)

«σύμβαση πώλησης»: κάθε σύμβαση με την οποία ο έμπορος εκχωρεί στον καταναλωτή την κυριότητα ενός προϊόντος σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, ή αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκχωρήσει αυτή την κυριότητα, και με την οποία ο καταναλωτής αναλαμβάνει να καταβάλει το συμπεφωνημένο αντίτιμο . Ως συμβάσεις πώλησης νοούνται στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας και οι συμβάσεις προμήθειας εμπορευμάτων που πρόκειται να κατασκευαστούν ή να παραχθούν·

Τροπολογία 67

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 5 β (νέο)

5β)	«σύμβαση μεικτού σκοπού»: κάθε σύμβαση η οποία περιλαμβάνει τόσο στοιχεία σχετικά με την παροχή υπηρεσιών όσο και στοιχεία σχετικά με την προμήθεια εμπορευμάτων·

Τροπολογία 68

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 6

6)	«εξ αποστάσεως σύμβαση»: κάθε σύμβαση πώλησης ή παροχής υπηρεσιών για τη σύναψη της οποίας ο έμπορος προβαίνει σε αποκλειστική χρήση ενός ή περισσότερων μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως·

«εξ αποστάσεως σύμβαση»: κάθε σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ εμπόρου και καταναλωτή για την προμήθεια εμπορεύματος ή την παροχή υπηρεσίας στο πλαίσιο οργανωμένου συστήματος πωλήσεων εξ αποστάσεως, διανομής ή παροχής υπηρεσιών, χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτού κατά τη σύναψη της σύμβασης αλλά με την αποκλειστική χρήση ενός ή περισσότερων μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως·

Τροπολογία 69

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 7

7)	«μέσο επικοινωνίας εξ αποστάσεως»: κάθε μέσο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί, χωρίς την αυτοπρόσωπη και ταυτόχρονη παρουσία του προμηθευτή και του καταναλωτή, για τη σύναψη σύμβασης μεταξύ τους·

Διαγράφεται

Τροπολογία 70

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 8

8)	«σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος»:

8)	«σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος»: κάθε σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ επιχείρησης και καταναλωτή για την προμήθεια εμπορεύματος ή την παροχή υπηρεσίας:

α)	κάθε σύμβαση πώλησης ή παροχής υπηρεσιών που συνάπτεται εκτός εμπορικού καταστήματος με ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτή ή κάθε σύμβαση πώλησης ή παροχής υπηρεσιών για την οποία έγινε προσφορά από τον καταναλωτή κάτω από τις ίδιες συνθήκες ή

α)	που συνάπτεται εκτός εμπορικού καταστήματος με ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτή, ή

αα)	για την οποία έγινε προσφορά από τον καταναλωτή με ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτή εκτός εμπορικού καταστήματος, ή

β)	κάθε σύμβαση πώλησης ή παροχής υπηρεσιών που συνάπτεται σε εμπορικό κατάστημα, αλλά η διαπραγμάτευσή της έγινε εκτός εμπορικού καταστήματος με την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτή·

β)

της οποίας τα βασικά στοιχεία καθορίστηκαν στη διάρκεια εκδρομής, δραστηριότητας αναψυχής ή επίδειξης πωλήσεων που οργανώθηκε από τον έμπορο εκτός εμπορικού καταστήματος με την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτή, όντας σκοπός της εκδρομής, δραστηριότητας αναψυχής ή επίδειξης πωλήσεων η μεταγενέστερη σύναψη σύμβασης εντός εμπορικού καταστήματος·

Τροπολογία 71

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 9 – στοιχείο β

β)	πάγκοι σε λαϊκές και περίπτερα σε εκθέσεις όπου ο έμπορος πραγματοποιεί τη δραστηριότητά του σε τακτική ή προσωρινή βάση·

β)	πάγκοι σε λαϊκές όπου ο έμπορος πραγματοποιεί τη δραστηριότητά του σε τακτική ή προσωρινή βάση·

Τροπολογία 72

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 12

12)	«προϊόν»: κάθε εμπόρευμα ή υπηρεσία, συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης περιουσίας, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων·

Διαγράφεται

Τροπολογία 73

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 14

14)	«επαγγελματική ευσυνειδησία»: το μέτρο της ειδικής τεχνικής ικανότητας και μέριμνας που ευλόγως αναμένεται να επιδεικνύει ένας έμπορος προς τους καταναλωτές, κατ’ αναλογία προς την έντιμη πρακτική της αγοράς και/ή τη γενική αρχή της καλής πίστης στον τομέα δραστηριότητας του εμπόρου·

Διαγράφεται

Τροπολογία 74

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 15

15)

«πλειστηριασμός»: μέθοδος πώλησης κατά την οποία εμπορεύματα ή υπηρεσίες προσφέρονται από τον έμπορο μέσω ανταγωνιστικής διαδικασίας προσφορών η οποία μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως και όπου ο πλειοδότης δεσμεύεται να αγοράσει τα εμπορεύματα ή τις υπηρεσίες. Συναλλαγή που συνάπτεται με βάση μια προσφορά σταθερής τιμής, παρά την επιλογή που δίνεται στον καταναλωτή να την συνάψει μέσω διαδικασίας υποβολής προσφορών δεν είναι πλειστηριασμός·

Διαγράφεται

Τροπολογία 75

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 16

16)

«δημόσιος πλειστηριασμός»: μέθοδος πώλησης κατά την οποία τα εμπορεύματα προσφέρονται από τον έμπορο σε καταναλωτές οι οποίοι συμμετέχουν ή έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στον πλειστηριασμό οι ίδιοι, μέσω ανταγωνιστικής διαδικασίας προσφορών που διεξάγεται από έναν εκπλειστηριαστή και όπου ο πλειοδότης δεσμεύεται να αγοράσει τα εμπορεύματα ·

16.

«δημόσιος πλειστηριασμός»: μέθοδος πώλησης κατά την οποία ένα εμπόρευμα ή μια υπηρεσία παρέχεται από τον έμπορο σε καταναλωτές στη διάρκεια διαδικασίας ανοικτής στη φυσική παρουσία του κοινού , μέσω διαφανούς, ανταγωνιστικής διαδικασίας προσφορών που διενεργείται από τρίτο (τον εκπλειστηριαστή ) ο οποίος, για οικονομικούς λόγους, ενεργεί ως εκπρόσωπος του εμπόρου. Σε πλειοδοτικό διαγωνισμό, το εμπόρευμα ή η υπηρεσία πωλείται στον καταναλωτή ή σε πρόσωπο που ενεργεί εξ ονόματός του που έκανε την υψηλότερη προσφορά. Σε μειοδοτικό διαγωνισμό, το εμπόρευμα ή η υπηρεσία πωλείται στον καταναλωτή ή σε πρόσωπο που ενεργεί εξ ονόματός του ο οποίος συμφώνησε πρώτος να αγοράσει αμέσως το εμπόρευμα ή την υπηρεσία στη ζητούμενη τιμή·

Τροπολογία 76

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 17

17.	«παραγωγός»: ο κατασκευαστής των εμπορευμάτων, ο εισαγωγέας των εμπορευμάτων στο έδαφος της Κοινότητας ή κάθε πρόσωπο που παρουσιάζεται ως παραγωγός, θέτοντας επί του εμπορεύματος το όνομά του, το σήμα του ή άλλο διακριτικό σημείο·

17.	«παραγωγός»: ο κατασκευαστής των εμπορευμάτων, ο εισαγωγέας των εμπορευμάτων στο έδαφος της Ένωσης ή κάθε πρόσωπο που παρουσιάζεται ως παραγωγός, θέτοντας επί του εμπορεύματος το όνομά του, το σήμα του ή άλλο διακριτικό σημείο·

Τροπολογία 77

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 18

18.

«εμπορική εγγύηση»: κάθε ανάληψη υποχρέωσης εκ μέρους του εμπόρου ή του παραγωγού (ο «εγγυητής») προς τον καταναλωτή για επιστροφή του καταβληθέντος τιμήματος ή για αντικατάσταση, επισκευή ή φροντίδα καθ’ οιονδήποτε τρόπο των εμπορευμάτων σε περίπτωση που αυτά δεν ικανοποιούν τις προδιαγραφές που αναφέρονται στη δήλωση της εγγύησης ή στη σχετική διαφήμιση και που είναι διαθέσιμες κατά τη στιγμή ή πριν από τη σύναψη της σύμβασης·

18.

«εμπορική εγγύηση»: κάθε ανάληψη υποχρέωσης εκ μέρους του εμπόρου ή του παραγωγού (ο «εγγυητής») προς τον καταναλωτή , επιπλέον των νομικών του υποχρεώσεων σχετικά με την εγγύηση συμμόρφωσης, για επιστροφή του καταβληθέντος τιμήματος ή για αντικατάσταση, επισκευή ή φροντίδα καθ’ οιονδήποτε τρόπο των εμπορευμάτων σε περίπτωση που αυτά δεν ικανοποιούν τις προδιαγραφές ή οποιαδήποτε άλλη απαίτηση πέραν της συμμόρφωσης που αναφέρονται στη δήλωση της εγγύησης ή στη σχετική διαφήμιση και που είναι διαθέσιμες κατά τη στιγμή ή πριν από τη σύναψη της σύμβασης·

Τροπολογία 78

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 19

19)	«μεσάζων»: ένας έμπορος που συνάπτει τη σύμβαση εξ ονόματος ή για λογαριασμό του καταναλωτή·

Διαγράφεται

Τροπολογία 79

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 – σημείο 20

20.

« δευτερεύουσα σύμβαση»: μια σύμβαση με την οποία ο καταναλωτής αποκτά εμπορεύματα ή υπηρεσίες που συνδέονται με εξ αποστάσεως σύμβαση ή με σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος και αυτά τα εμπορεύματα ή οι υπηρεσίες παρέχονται από τον έμπορο ή από ένα τρίτο μέρος με βάση μια ρύθμιση μεταξύ του εν λόγω τρίτου μέρους και του εμπόρου.

20.	« συνδεδεμένη σύμβαση»: μια σύμβαση προμήθειας ενός εμπορεύματος ή παροχής μιας υπηρεσίας:

α)	η οποία αποτελεί, από αντικειμενική άποψη, μια εμπορική ενότητα με μια εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενη σύμβαση, και

β)	της οποίας το εμπόρευμα παραδίδεται ή της οποίας η υπηρεσία παρέχεται από τον έμπορο ή από τρίτο βάσει συμφωνίας μεταξύ του τρίτου και του εμπόρου.

Εμπορική ενότητα θεωρείται ότι υπάρχει όταν το εμπόρευμα ή η υπηρεσία που παραδίδεται ή παρέχεται βάσει της συνδεδεμένης σύμβασης σχετίζεται με την εκτέλεση της εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος συναφθείσης σύμβασης, αναλόγως της περίπτωσης, ή με τη χρήση του εμπορεύματος ή της υπηρεσίας που παραδόθηκε ή παρασχέθηκε βάσει αυτής της εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος συναφθείσης σύμβασης.

Τροπολογίες 80 και 232

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 3

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται, βάσει των όρων και στο βαθμό που ορίζεται στις διατάξεις της, σε συμβάσεις πώλησης και παροχής υπηρεσιών που συνάπτονται μεταξύ του εμπόρου και του καταναλωτή.

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται, βάσει των όρων και στο βαθμό που ορίζεται στις διατάξεις της, σε συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ του εμπόρου και του καταναλωτή για την προμήθεια ενός εμπορεύματος ή την παροχή μιας υπηρεσίας και σε συμβάσεις μεικτού σκοπού .

2. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται μόνο σε χρηματοοικονομικές υπηρεσίες όσον αφορά ορισμένες συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος όπως προβλέπεται από τα άρθρα 8 έως 20, καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες, όπως προβλέπεται στα άρθρα 30 έως 39, και γενικές διατάξεις, όπως προβλέπεται στα άρθρα 40 έως 46, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 σχετικά με την πλήρη εναρμόνιση .

2. Η παρούσα οδηγία δεν επηρεάζει την τομεακή ευρωπαϊκή νομοθεσία που διέπει τις συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ ενός εμπόρου κι ενός καταναλωτή.

2a. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στις συμβάσεις που αφορούν:

α)	τις κοινωνικές υπηρεσίες,

β)	την ιατρική περίθαλψη, ήτοι τις υπηρεσίες υγείας που παρέχονται από επαγγελματίες της υγείας σε ασθενείς με σκοπό την αξιολόγηση, διατήρηση ή αποκατάσταση της υγείας τους,

γ)	τις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών τυχηρών παιγνίων με χρηματικά στοιχήματα σε τυχηρά παίγνια, συμπεριλαμβανομένων των λαχειοφόρων αγορών, των τυχηρών παιγνίων σε καζίνα και των συναλλαγών που αφορούν στοιχήματα·

2β. Τα άρθρα 5 έως 19 και το άρθρο 23a δεν έχουν εφαρμογή σε συμβάσεις:

α)	που αφορούν χρηματοοικονομικές υπηρεσίες·

β)	που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2002 σχετικά με την εξ αποστάσεως εμπορία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών προς τους καταναλωτές (2).

3. Μόνο τα άρθρα 30 έως 39 σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών όσον αφορά καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 σχετικά με την πλήρη εναρμόνιση εφαρμόζονται σε συμβάσεις οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 94/47/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου.

3. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 4 έως 4γ του παρόντος άρθρου, τα άρθρα 9 έως 19 έχουν εφαρμογή στις εξ αποστάσεως και τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις.

4. Τα άρθρα 5, 7, 9 και 11 δεν θίγουν τις διατάξεις σχετικά με τις απαιτήσεις ενημέρωσης που περιέχονται στην οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και στην οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου .

4. Τα άρθρα 9 έως 19 δεν έχουν εφαρμογή σε εξ αποστάσεως και σε εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις:

α)	που αφορούν τη σύσταση, κτήση ή μεταβίβαση δικαιωμάτων επί ακινήτου ιδιοκτησίας ή εγγυήσεων επί ακινήτου ιδιοκτησίας, ή που σχετίζονται με την κατασκευή ή μείζονα τροποποίηση ενός κτιρίου ή με την μίσθωση ενός κτιρίου ή ενός διαμερίσματος,

β)

που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 1990, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις (3) ή της οδηγίας 2008/122/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιανουαρίου 2009, για την προστασία των καταναλωτών ως προς ορισμένες πτυχές των συμβάσεων χρονομεριστικής μίσθωσης, μακροπρόθεσμων προϊόντων διακοπών, μεταπώλησης και ανταλλαγής (4),

γ)

συμβάσεις που σύμφωνα με τις διατάξεις των κρατών μελών επικυρώνονται από εντεταλμένο από τη δημόσια αρχή πρόσωπο με καταστατική υποχρέωση ανεξαρτησίας και αμεροληψίας και καθήκον να διασφαλίζει, μέσω της παροχής εκτενών νομικών πληροφοριών, ότι ο καταναλωτής συνάπτει τη σύμβαση μετά από ώριμη σκέψη και με γνώση των συνεπειών του νόμου·

4α. Τα άρθρα 9 έως 19 δεν έχουν εφαρμογή στις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις όταν επιφέρουν άμεση εκτέλεση των συμβατικών υποχρεώσεων από έμπορο και καταναλωτή, το δε ποσόν που ο καταναλωτής καταβάλλει δεν υπερβαίνει τα 40,00 ευρώ, εάν αυτές οι συμβάσεις, λόγω της φύσης τους, είθισται να συνάπτονται εκτός εμπορικού καταστήματος. Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν μικρότερο ποσόν στην εθνική τους νομοθεσία.

4β. Τα άρθρα 9 έως 19 δεν έχουν εφαρμογή στις εξ αποστάσεως συναπτόμενες συμβάσεις:

α)	που συνάπτονται μέσω αυτόματων διανεμητών ή εμπορικών καταστημάτων αυτόματης πώλησης·

β)	που συνάπτονται με φορείς τηλεπικοινωνιών μέσω δημόσιων τηλεφωνικών θαλάμων για τη χρήση αυτών των τελευταίων, ή που αφορούν τη σύνδεση του καταναλωτή με τηλεφωνική γραμμή, με το διαδίκτυο ή με γραμμή τηλεομοιοτυπίας·

4γ. Τα άρθρα 11, παράγραφος 1β και τα άρθρα 12 έως 19 δεν έχουν εφαρμογή σε εξ αποστάσεως συναπτόμενες συμβάσεις παροχής στέγασης, μεταφοράς, υπηρεσιών ενοικίασης αυτοκινήτων οχημάτων, εστίασης ή υπηρεσιών αναψυχής εφόσον πρόκειται για συμβάσεις που προβλέπουν συγκεκριμένη ημερομηνία ή περίοδο εκτέλεσης.

4δ. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 4ε, 4στ και 4ζ του παρόντος άρθρου, τα άρθρα 22 έως 29 έχουν εφαρμογή στις συμβάσεις πωλήσεων. Με την επιφύλαξη του άρθρου 24 παράγραφος 5, στις συμβάσεις μεικτού σκοπού τα άρθρα 22 έως 29 έχουν εφαρμογή μόνο επί εμπορευμάτων.

4ε. Τα άρθρα 22a και 23a έχουν επίσης εφαρμογή στις συμβάσεις παροχής υπηρεσιών και στις συμβάσεις μεικτού σκοπού.

4στ. Τα άρθρα 22 ως 29 δεν έχουν εφαρμογή:

α)	στην ηλεκτρική ενέργεια·

β)	στο νερό και το φυσικό αέριο όταν δεν προσφέρονται προς πώληση σε περιορισμένο όγκο ή σε καθορισμένη ποσότητα.

4ζ. Τα άρθρα 22 έως 29 δεν έχουν εφαρμογή στη πώληση μεταχειρισμένων εμπορευμάτων σε δημόσιους πλειστηριασμούς.

Τροπολογία 81

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 – τίτλος

Πλήρης εναρμόνιση

Βαθμός εναρμόνισης

Τροπολογία 82

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4

Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να διατηρούν ή να εισάγουν στο εθνικό τους δίκαιο διατάξεις που παρεκκλίνουν από αυτές που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία, συμπεριλαμβανομένων περισσότερο ή λιγότερο αυστηρών διατάξεων για την εξασφάλιση διαφορετικού επιπέδου προστασίας του καταναλωτή.

1. Εξαιρέσει των προβλεπομένων στις παραγράφους 1α και 1β περιπτώσεων, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να εισάγουν στο εθνικό τους δίκαιο αυστηρότερες διατάξεις , συμβατές με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σκοπό την εξασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας του καταναλωτή , υπό τις προϋποθέσεις και στο βαθμό που προβλέπονται στο άρθρο 5, στο άρθρο 9 παράγραφοι 5 και 6, στα άρθρα 22 έως 29, στο άρθρο 31 παράγραφος 4 και στα άρθρα 34 και 35 .

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν στο εθνικό τους δίκαιο αυστηρότερες διατάξεις, συμβατές με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία τη Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σκοπό την εξασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας του καταναλωτή, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 12 παράγραφος 4 και στο άρθρο 13 παράγραφος 2.

3. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να διατηρούν ή να εισάγουν στο εθνικό τους δίκαιο διατάξεις που παρεκκλίνουν από αυτές που καθορίζονται στο άρθρο 2, στο άρθρο 9 παράγραφοι 1 έως 4 και στο άρθρο 9 παράγραφος 8, στα άρθρα 10 και 11, στο άρθρο 12 παράγραφοι 1 έως 3, στο άρθρο 13 παράγραφος 1, στα άρθρα 14 έως 19, στα άρθρα 30 έως 33 και στα άρθρα 36, συμπεριλαμβανομένων περισσότερο αυστηρών διατάξεων για την εξασφάλιση διαφορετικού επιπέδου προστασίας του καταναλωτή.

Τροπολογία 83

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 α (νέο)

Άρθρο 4a

Προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες

Ο κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου της 3ης Ιουνίου 1971 περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες (5) πρέπει να εφαρμόζεται για τον υπολογισμό των προθεσμιών, ημερομηνιών και διοριών που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία.

Τροπολογία 84

Πρόταση οδηγίας

Κεφάλαιο II – τίτλος

Τροπολογία 85

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – τίτλος

Γενικές απαιτήσεις ενημέρωσης

Απαιτήσεις ενημέρωσης για τις εντός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις

Τροπολογία 86

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος

1. Πριν από τη σύναψη οποιασδήποτε σύμβασης πώλησης ή παροχής υπηρεσιών, ο έμπορος παρέχει στον καταναλωτή τις ακόλουθες πληροφορίες, εάν δεν είναι ήδη εμφανείς από το συγκεκριμένο πλαίσιο:

1. Κατά τη σύναψη μιας εντός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενης σύμβασης , ο έμπορος παρέχει στον καταναλωτή τις ακόλουθες πληροφορίες με σαφή και κατανοητό τρόπο , εάν δεν είναι ήδη εμφανείς από το συγκεκριμένο πλαίσιο:

Τροπολογία 87

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

α)	τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος , στο βαθμό που ενδείκνυται σε σχέση με το μέσο και το προϊόν ·

α)	τα κύρια χαρακτηριστικά του εμπορεύματος ή της υπηρεσίας , στο βαθμό που ενδείκνυται σε σχέση με το εμπόρευμα ή την υπηρεσία ·

Τροπολογία 88

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο β

β)	τη γεωγραφική διεύθυνση και την ταυτότητα του εμπόρου, όπως η εμπορική επωνυμία του , και, όπου ενδείκνυται, τη γεωγραφική διεύθυνση και την ταυτότητα του εμπόρου για λογαριασμό του οποίου ενεργεί ·

β)	την ταυτότητα του εμπόρου, π.χ. την εμπορική επωνυμία του·

Τροπολογία 89

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο β α (νέο)

βα)	την επαγγελματική διεύθυνση του εμπόρου, τον αριθμό του τηλεφώνου, της τηλεομοιοτυπίας και τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου, εφόσον υπάρχουν, προκειμένου να μπορεί ο καταναλωτής να έρχεται τάχιστα σε επαφή με τον έμπορο και να επικοινωνεί αποτελεσματικά με τον έμπορο·

Τροπολογία 90

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ

γ)

την τιμή, συμπεριλαμβανομένων των φόρων, ή αν, λόγω της φύσεως του προϊόντος , η τιμή δεν μπορεί ευλόγως να καθοριστεί εκ των προτέρων, τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζεται η τιμή και, όπου ενδείκνυται, όλες τις πρόσθετες επιβαρύνσεις αποστολής, παράδοσης ή ταχυδρομείου ή, όταν αυτές οι επιβαρύνσεις δεν μπορούν ευλόγως να υπολογιστούν εκ των προτέρων, το γεγονός ότι μπορεί να απαιτηθούν τέτοιες πρόσθετες επιβαρύνσεις·

γ)

την συνολική τιμή, συμπεριλαμβανομένων των φόρων, ή αν, λόγω της φύσεως του εμπορεύματος ή της υπηρεσίας , η τιμή δεν μπορεί ευλόγως να καθοριστεί εκ των προτέρων, τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζεται η τιμή και, όπου ενδείκνυται, όλες τις πρόσθετες επιβαρύνσεις αποστολής, παράδοσης ή ταχυδρομείου και κάθε άλλη δαπάνη ή, όταν αυτές οι επιβαρύνσεις δεν μπορούν ευλόγως να υπολογιστούν εκ των προτέρων, το γεγονός ότι μπορεί να απαιτηθούν τέτοιες πρόσθετες επιβαρύνσεις· Σε περίπτωση σύμβασης αορίστου χρόνου, ως συνολική τιμή νοείται η συνολική μηνιαία δαπάνη·

Τροπολογία 91

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο δ

δ)	τις ρυθμίσεις για την πληρωμή, την παράδοση, τις επιδόσεις και την αντιμετώπιση παραπόνων , εφόσον αποκλίνουν από τις απαιτήσεις επαγγελματικής ευσυνειδησίας ·

δ)	όπου ενδείκνυται, τις ρυθμίσεις για την πληρωμή, την παράδοση, τις επιδόσεις , την ημερομηνία μέχρι την οποία ο έμπορος αναλαμβάνει να παραδώσει τα εμπορεύματα ή να παράσχει την υπηρεσία και την εκ μέρους του εμπόρου αντιμετώπιση παραπόνων·

Τροπολογία 92

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ

στ)	την ύπαρξη και τους όρους εξυπηρέτησης μετά την πώληση και εμπορικών εγγυήσεων, όπου ενδείκνυται·

στ)	επιπλέον της υπενθύμισης για την ύπαρξη μίας νομικής εγγύησης συμμόρφωσης για τα εμπορεύματα, την ύπαρξη εξυπηρέτησης μετά την πώληση και εμπορικών εγγυήσεων, όπου ενδείκνυται·

στα)	την ύπαρξη κωδίκων δεοντολογίας και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αποκτηθούν, όπου έχει εφαρμογή·

Τροπολογία 93

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο ζ

ζ)	τη διάρκεια της σύμβασης, όπου ενδείκνυται, ή, εάν η σύμβαση είναι αορίστου χρόνου, τους όρους για τη λήξη της σύμβασης·

ζ)	τη διάρκεια της σύμβασης, όπου ενδείκνυται, ή, εάν η σύμβαση είναι αορίστου χρόνου ή αυτόματης παράτασης, τους όρους για τη λήξη της σύμβασης·

Τροπολογία 94

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχείο θ

θ)	την ύπαρξη και τους όρους καταθέσεων ή άλλων χρηματοοικονομικών εγγυήσεων που πρέπει να καταβληθούν ή να παρασχεθούν από τον καταναλωτή κατόπιν αιτήματος του εμπόρου.

θ)	όπου έχει εφαρμογή, την ύπαρξη και τους όρους καταθέσεων ή άλλων χρηματοοικονομικών εγγυήσεων που πρέπει να καταβληθούν ή να παρασχεθούν από τον καταναλωτή κατόπιν αιτήματος του εμπόρου.

Τροπολογία 95

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – στοιχεία θ α, θ β και θ γ (νέα)

θα)	την εφαρμογή μέτρων τεχνικής προστασίας για ψηφιακά προϊόντα, όπου έχει εφαρμογή·

θβ)	τη διαλειτουργικότητα ψηφιακών προϊόντων με μηχανικό εξοπλισμό και λογισμικό της οποίας ο έμπορος έχει γνώση ή της οποίας ευλόγως αναμένεται ότι είχε γνώση, συμπεριλαμβανομένης τυχόν μη διαλειτουργικότητας, όπου έχει εφαρμογή·

θγ)	τη δυνατότητα προσφυγής σε εξωδικαστικό μηχανισμό παραπόνων και επανόρθωσης, στον οποία υπάγεται ο έμπορος, καθώς και τους τρόπους πρόσβασης σε αυτόν, όπου έχει εφαρμογή·

Τροπολογία 96

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 2

2. Στην περίπτωση δημόσιου πλειστηριασμού, οι πληροφορίες στην παράγραφο 1 στοιχείο β) ενδέχεται να αντικατασταθούν από τη γεωγραφική διεύθυνση και την ταυτότητα του εκπλειστηριαστή.

2. Η παράγραφος 1 δεν έχει εφαρμογή στις συμβάσεις προμήθειας εμπορευμάτων ή παροχής υπηρεσιών που περιλαμβάνουν τρέχουσες δοσοληψίες και βάσει των οποίων ο έμπορος οφείλει να παραδώσει το εμπόρευμα ή να παράσχει την υπηρεσία αμέσως μόλις συναφθεί η σύμβαση.

Τροπολογία 97

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 – παράγραφος 3

3. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σύμβασης πώλησης ή παροχής υπηρεσιών.

3. Τα κράτη μέλη δύνανται να εγκρίνουν ή να διατηρούν συμπληρωματικές απαιτήσεις περί προ-συμβατικής ενημέρωσης.

Τροπολογία 98

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 6 – παράγραφος 2

2. Με την επιφύλαξη των άρθρων 7 παράγραφος 2 , 13 και 42, οι συνέπειες τυχόν παράβασης του άρθρου 5 καθορίζονται σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο. Τα κράτη μέλη προβλέπουν στην εθνική τους νομοθεσία αποτελεσματικά μέσα έννομης προστασίας στο πλαίσιο του δικαίου των συμβάσεων για τυχόν παράβαση του άρθρου 5.

2. Με την επιφύλαξη των άρθρων 13 και 42, οι συνέπειες τυχόν παράβασης του άρθρου 5 καθορίζονται σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο. Τα κράτη μέλη προβλέπουν στην εθνική τους νομοθεσία αποτελεσματικά και αναλογικά μέσα έννομης προστασίας για τυχόν παράβαση του άρθρου 5.

Τροπολογία 99

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 7

Ειδικές απαιτήσεις ενημέρωσης για μεσάζοντες

1. Πριν από τη σύναψη της σύμβασης, ο μεσάζων γνωστοποιεί στον καταναλωτή ότι ενεργεί εξ ονόματος ή για λογαριασμό κάποιου άλλου καταναλωτή και ότι η σύμβαση που συνάπτεται δεν θεωρείται ως σύμβαση μεταξύ του καταναλωτή και του εμπόρου, αλλά μάλλον ως σύμβαση μεταξύ δύο καταναλωτών και, για το λόγο αυτό, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

2. Ο μεσάζων, ο οποίος δεν ικανοποιεί την υποχρέωση δυνάμει της παραγράφου 1, κρίνεται ότι έχει συνάψει τη σύμβαση για λογαριασμό του.

3. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε δημόσιους πλειστηριασμούς.

Διαγράφεται

Τροπολογία 100

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 8

Πεδίο εφαρμογής

Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται σε εξ αποστάσεως συμβάσεις και συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος.

Διαγράφεται

Τροπολογία 101

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 9

Απαιτήσεις ενημέρωσης για συμβάσεις εξ αποστάσεως και συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος

Άρθρο 9

Προσυμβατικές απαιτήσεις ενημέρωσης για συμβάσεις εξ αποστάσεως και συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος

Όσον αφορά τις συμβάσεις εξ αποστάσεως ή τις συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος, ο έμπορος παρέχει τις ακόλουθες πληροφορίες , οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σύμβασης:

1. Εγκαίρως προτού ο καταναλωτής δεσμευθεί με οποιαδήποτε εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος σύμβαση ή οποιαδήποτε αντίστοιχη προσφορά, ο έμπορος παρέχει στον καταναλωτή τις ακόλουθες πληροφορίες με σαφή και κατανοητό τρόπο:

α)	τις πληροφορίες που αναφέρονται στα άρθρα 5 και 7 και, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο δ), τις ρυθμίσεις για την πληρωμή, την παράδοση και τις επιδόσεις σε όλες τις περιπτώσεις·

α)	τα κύρια χαρακτηριστικά του εμπορεύματος ή της υπηρεσίας, στο βαθμό που ενδείκνυται σε σχέση με το μέσο και το εμπόρευμα ή την υπηρεσία·

β)	όταν εφαρμόζεται το δικαίωμα υπαναχώρησης, τους όρους και τις διαδικασίες για την άσκηση του δικαιώματος αυτού σύμφωνα με το παράρτημα Ι·

β)	την ταυτότητα του εμπόρου, λόγου χάρη την εμπορική επωνυμία του·

βα)	την επαγγελματική διεύθυνση του εμπόρου, τον αριθμό του τηλεφώνου, της τηλεομοιοτυπίας του και τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου, εφόσον υπάρχουν, προκειμένου να μπορεί ο καταναλωτής να έρχεται τάχιστα σε επαφή με τον έμπορο και να επικοινωνεί αποτελεσματικά μαζί του·

γ)	εάν διαφέρει από τη γεωγραφική του διεύθυνση, τη γεωγραφική διεύθυνση της εμπορικής έδρας του εμπόρου (και, όπου ενδείκνυται, τη διεύθυνση του εμπόρου για λογαριασμό του οποίου ενεργεί), όπου ο καταναλωτής μπορεί να απευθύνει τυχόν παράπονά του·

γ)

τη συνολική τιμή μετά φόρων ή, εάν λόγω της φύσεως του εμπορεύματος ή της υπηρεσίας, η τιμή δεν μπορεί ευλόγως να καθοριστεί εκ των προτέρων, τον τρόπο με τον οποίο αυτή υπολογίζεται και, όπου τούτο έχει εφαρμογή, κάθε πρόσθετη επιβάρυνση αποστολής, παράδοσης ή ταχυδρομείου και κάθε άλλη δαπάνη ή, όταν αυτές οι επιβαρύνσεις δεν μπορούν ευλόγως να υπολογιστούν εκ των προτέρων, την πληροφορία ότι μπορεί να απαιτηθεί η καταβολή τέτοιων πρόσθετων επιβαρύνσεων· σε περίπτωση σύμβασης αορίστου χρόνου, η συνολική τιμή σημαίνει το συνολικό μηνιαίο κόστος·

δ)	την ύπαρξη κωδίκων δεοντολογίας και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αποκτηθούν, όπου ενδείκνυται·

δ)	τις διευθετήσεις πληρωμής, παράδοσης, παροχής, την προθεσμία εντός της οποίας ο έμπορος αναλαμβάνει να παραδώσει τα εμπορεύματα ή να παράσχει την υπηρεσία, και την πολιτική που εφαρμόζει ο έμπορος για τη διεκπεραίωση παραπόνων·

ε)	τη δυνατότητα να προσφύγει σε φιλική διευθέτηση της διαφοράς, όπου ενδείκνυται·

ε)

όπου υπάρχει δικαίωμα υπαναχώρησης, τους όρους, την προθεσμία και τη διαδικασία άσκησης αυτού του δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης επιστροφής του εμπορεύματος δαπάναις του καταναλωτή· προς το σκοπό αυτό, ο έμπορος δύναται να χρησιμοποιεί το υπόδειγμα οδηγιών περί υπαναχώρησης που παρατίθεται στο Παράρτημα Ι(Α) και το υπόδειγμα εντύπου υπαναχώρησης που παρατίθεται στο Παράρτημα Ι(Β), ή οποιοδήποτε άλλο ευκρινώς διατυπωμένο κείμενο· εάν ο έμπορος ενημερώσει τον καταναλωτή μέσω του υποδείγματος οδηγιών περί υπαναχώρησης του Παραρτήματος Ι(Α), θα θεωρείται ότι εξεπλήρωσε τις υποχρεώσεις ενημέρωσης που ορίζει το παρόν άρθρο σε ό,τι αφορά το δικαίωμα υπαναχώρησης·

εα)	όπου δεν ισχύει δικαίωμα υπαναχώρησης κατά την έννοια του άρθρου 19, παράγραφος 1, την πληροφορία ότι ο καταναλωτής δεν μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα υπαναχώρησης·

στ)	ότι η σύμβαση θα συναφθεί με έμπορο και, συνεπώς, ότι ο καταναλωτής θα επωφεληθεί από την προστασία που παρέχεται από την παρούσα οδηγία.

στ)	επιπλέον της υπενθύμισης περί ύπαρξης νομικής εγγύησης για τη συμμόρφωση των εμπορευμάτων, την υπενθύμιση περί ύπαρξης εξυπηρέτησης μετά την πώληση και, όπου τούτο έχει εφαρμογή, εμπορικών εγγυήσεων, μαζί με τους σχετικούς όρους εφαρμογής·

στ α)

την ύπαρξη κωδίκων δεοντολογίας και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αποκτηθούν αντίγραφά τους, όπου τούτο έχει εφαρμογή·

στ β)

τη διάρκεια της σύμβασης, όπου τούτο έχει εφαρμογή ή, εάν η σύμβαση είναι αορίστου χρόνου ή αυτόματης παράτασης, τους όρους για τη λήξη της·

στ γ)

την ελάχιστη διάρκεια των υποχρεώσεων του καταναλωτή βάσει της σύμβασης, όπου τούτο έχει εφαρμογή·

στ δ)

την ύπαρξη και τους όρους προκαταβολών ή άλλων χρηματοοικονομικών εγγυήσεων που πρέπει να καταβληθούν ή να παρασχεθούν από τον καταναλωτή κατόπιν αιτήματος του εμπόρου·

στ ε)

Την εφαρμογή τεχνικών μέτρων προστασίας για ψηφιακά προϊόντα, όπου τούτο έχει εφαρμογή·

στ στ)

κάθε διαλειτουργικότητα ψηφιακού περιεχομένου με εξοπλισμό και λογισμικό της οποίας ο έμπορος έχει γνώση ή ευλόγως αναμένεται να έχει γνώση, συμπεριλαμβανομένης κάθε μη διαλειτουργικότητας, όπου τούτο έχει εφαρμογή·

στ ζ)

τη δυνατότητα προσφυγής σε εξωδικαστική διαδικασία παραπόνων και επανόρθωσης, στην οποία υπάγεται ο έμπορος, καθώς και τον τρόπο πρόσβασης σε αυτήν, όπου τούτο έχει εφαρμογή.

2. Σε περίπτωση δημόσιου πλειστηριασμού, οι πληροφορίες των στοιχείων β), βα) και γ) της παραγράφου 1 μπορούν να αντικαθίστανται από αντίστοιχα στοιχεία του εκπλειστηριαστή.

3. Οι πληροφορίες που ορίζονται στην παράγραφο 1 αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σύμβασης εξ αποστάσεως και της σύμβασης εκτός εμπορικού καταστήματος.

4. Τα κράτη μέλη δεν πρέπει να επιβάλουν άλλες απαιτήσεις για το περιεχόμενο του υποδείγματος οδηγιών περί υπαναχώρησης που παρατίθεται στο Παράρτημα Ι(Α).

5. Για τις εξ αποστάσεως και τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις που αφορούν υπηρεσίες μεταφοράς ή απαιτήσεις υγείας και ασφαλείας, τα κράτη μέλη δύνανται να εγκρίνουν ή να διατηρούν διατάξεις εθνικής νομοθεσίας που προβλέπουν πρόσθετες υποχρεώσεις προσυμβατικής ενημέρωσης, υπό τον όρο να είναι συμβατές με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να είναι κατάλληλες για τη σωστή ενημέρωση του καταναλωτή.

6. Τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν ή να διατηρούν πρόσθετες υποχρεώσεις προσυμβατικής ενημέρωσης για όλες τις εξ αποστάσεως και τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών για τις οποίες, δυνάμει του άρθρου 22, παράγραφος 5 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (6), τα κράτη μέλη επιβάλλουν πρόσθετες υποχρεώσεις παροχής πληροφοριών όταν πρόκειται για παρόχους οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους.

7. Το άρθρο 5 δεν επηρεάζει την εφαρμογή της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (7).

8. Ως προς την απόδειξη της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων ενημέρωσης που ορίζονται στο παρόν κεφάλαιο, το βάρος της απόδειξης φέρει ο έμπορος.

Τροπολογία 102

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 – τίτλος

Τυπικές απαιτήσεις για συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος

Τυπικές απαιτήσεις προσυμβατικής ενημέρωσης για συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος

Τροπολογία 233

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 - παράγραφος 1

1. Όσον αφορά τις συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος, οι πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παρέχονται στο έντυπο παραγγελίας σε απλή και κατανοητή γλώσσα και είναι ευανάγνωστες . Το έντυπο παραγγελίας περιλαμβάνει το τυποποιημένο έντυπο υπαναχώρησης που ορίζεται στο παράρτημα I(B).

1. Όσον αφορά τις συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος, οι πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παρέχονται στο έντυπο παραγγελίας στον καταναλωτή σε χαρτί ή, εάν συμφωνεί ο καταναλωτής, σε άλλο σταθερό εναπόθεμα σε απλή , κατανοητή γλώσσα και είναι ευανάγνωστες.

Τροπολογία 104

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 – παράγραφος 2

2. Μια σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος είναι έγκυρη, μόνον εάν ο καταναλωτής υπογράψει έντυπο παραγγελίας και, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το έντυπο παραγγελίας δεν είναι σε χαρτί, λαμβάνει αντίτυπο του εντύπου παραγγελίας σε άλλο σταθερό εναπόθεμα .

2. Μια σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος καθίσταται έγκυρη, μόνον εάν ο καταναλωτής έχει υπογράψει έντυπο παραγγελίας.

Τροπολογία 234

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 - παράγραφος 2α (νέα)

2α. Παρά τις παραγράφους 1 και 2, σε σχέση με μικτές συμβάσεις που συνάπτονται εκτός εμπορικού καταστήματος, για τις οποίες ο έμπορος και ο καταναλωτής εκτελούν αμέσως τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και η πληρωμή που πραγματοποιεί ο καταναλωτής δεν υπερβαίνει τα 200 ευρώ:

α)	ο έμπορος δεν υποχρεούται να παρέχει τις πληροφορίες που ορίζονται στο άρθρο 9 σε χαρτί ή άλλο σταθερό εναπόθεμα· και

β)	δεν απαιτείται για την εγκυρότητα της σύμβασης η υπογραφή δελτίου παραγγελίας από τον καταναλωτή·

υπό τον όρο ότι παρόμοιες συμβάσεις, λόγω της φύσης τους, συνήθως συνάπτονται εκτός εμπορικού καταστήματος.

Τροπολογία 105

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 – παράγραφος 3

3. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν καμία τυπική απαίτηση πέραν εκείνων που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 .

3. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν καμία περαιτέρω τυπική απαίτηση προσυμβατικής ενημέρωσης για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων ενημέρωσης που ορίζονται στο άρθρο 9(1) .

Τροπολογία 106

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 – τίτλος

Τυπικές απαιτήσεις για συμβάσεις εξ αποστάσεως

Προσυμβατικές τυπικές απαιτήσεις ενημέρωσης για συμβάσεις εξ αποστάσεως

Τροπολογίες 107, 235 και 236

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 – παράγραφος 1

1. Όσον αφορά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις, οι πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 στοιχείο α) δίνονται ή καθίστανται διαθέσιμες στον καταναλωτή πριν από τη σύναψη της σύμβασης σε απλή και κατανοητή γλώσσα και κατά τρόπο που να είναι ευανάγνωστες καθώς και με τρόπο κατάλληλο για το μέσο της επικοινωνίας εξ αποστάσεως που χρησιμοποιείται.

1. Όσον αφορά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις, οι πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 δίνονται ή καθίστανται διαθέσιμες στον καταναλωτή επί σταθερού εναποθέματος σε απλή και κατανοητή γλώσσα και είναι ευανάγνωστες , με τρόπο κατάλληλο για το μέσο της επικοινωνίας εξ αποστάσεως που χρησιμοποιείται.

1α. Εάν μια εξ αποστάσεως σύμβαση, οι όροι της οποίας δεν έχουν υποστεί εξατομικευμένη διαπραγμάτευση, και η οποία συνάπτεται με ηλεκτρονικό μέσο για την παράδοση προϊόντος ή την παροχή υπηρεσίας, θέτει στον καταναλωτή υποχρέωση να κάνει μια πληρωμή, ο καταναλωτής δεσμεύεται από την εν λόγω σύμβαση μόνον εφόσον:

α)	ο έμπορος έχει επισημάνει στον καταναλωτή με σαφή και ευδιάκριτο τρόπο τη συνολική τιμή, συμπεριλαμβανομένων όλων των σχετικών συνιστωσών του κόστους, και

β)

ο καταναλωτής έχει επιβεβαιώσει ότι διάβασε και κατανόησε τις πληροφορίες που προβλέπονται στο ανωτέρω στοιχείο α). Όσον αφορά τις συμβάσεις που συνάπτονται μέσω ιστοσελίδων, η απαίτηση αυτή θεωρείται ότι ικανοποιείται όταν ο έμπορος έχει διαμορφώσει την ιστοσελίδα του κατά τρόπο που να μην είναι δυνατή η πραγματοποίηση δεσμευτικής παραγγελίας παρά μόνο εάν ο καταναλωτής έχει προηγουμένως εγγραφεί στην ιστοσελίδα του εμπόρου για να χρησιμοποιήσει την προσφορά του εμπόρου.

1β. Κατά παρέκκλιση από το στοιχείο β) της παραγράφου 1α, όταν μια εξ αποστάσεως σύμβαση που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο συνάπτεται τηλεφωνικώς, ο καταναλωτής δεσμεύεται από τη σύμβαση μόνο όταν ο έμπορος έχει στείλει στον καταναλωτή επιβεβαίωση της προσφοράς του επί σταθερού εναποθέματος, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που απαιτούνται στο στοιχείο α) της παραγράφου 1α.

Τροπολογία 108

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 – παράγραφος 2

2. Εάν ο έμπορος προβεί σε τηλεφωνική κλήση προς τον καταναλωτή με σκοπό τη σύναψη εξ αποστάσεως σύμβασης, πρέπει να δηλώσει την ταυτότητά του και την εμπορική φύση της επικοινωνίας στην αρχή της συνομιλίας με τον καταναλωτή.

2. Εάν ο έμπορος ή κάποιος μεσάζων που ενεργεί εξ ονόματος του εμπόρου προβεί σε τηλεφωνική κλήση προς τον καταναλωτή με σκοπό τη σύναψη εξ αποστάσεως σύμβασης, πρέπει να δηλώσει την ταυτότητά του και την εμπορική φύση της επικοινωνίας στην αρχή της συνομιλίας με τον καταναλωτή.

2a. Οι δικτυακοί τόποι ηλεκτρονικού εμπορίου υποχρεούνται να αναφέρουν ευκρινώς και ευανάγνωστα, ήδη από την αρχική τους σελίδα, εάν και κατά πόσον, για την παράδοση στο έδαφος ορισμένων κρατών μελών, υπάρχουν οιασδήποτε φύσεως περιορισμοί, συμπεριλαμβανομένου και σε ό,τι αφορά τους τρόπους πληρωμής.

Τροπολογία 109

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 – παράγραφος 3

3. Εάν η σύμβαση συνάπτεται με μέσο το οποίο παρέχει περιορισμένο χώρο ή χρόνο για την απεικόνιση των πληροφοριών, ο έμπορος παρέχει τουλάχιστον τις πληροφορίες σχετικά με τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος και τη συνολική τιμή όπως αναφέρεται στα άρθρα 5 παράγραφος 1 στοιχεία α) και γ) σχετικά με το εν λόγω συγκεκριμένο μέσο πριν από τη σύναψη αυτής της σύμβασης . Οι λοιπές πληροφορίες που αναφέρονται στα άρθρα 5 και 7 παρέχονται από τον έμπορο στον καταναλωτή κατά κατάλληλο τρόπο σύμφωνα με την παράγραφο 1.

3. Εάν η σύμβαση συνάπτεται με μέσο το οποίο παρέχει περιορισμένο χώρο ή χρόνο για την απεικόνιση των πληροφοριών, ο έμπορος παρέχει τουλάχιστον , σε αυτό το συγκεκριμένο μέσον πριν από τη σύναψη αυτής της σύμβασης, τις προσυμβατικές πληροφορίες σχετικά με τα κύρια χαρακτηριστικά του εμπορεύματος ή της υπηρεσίας, τη συνολική τιμή , τη διάρκεια της σύμβασης και, εάν η σύμβαση είναι αορίστου χρόνου, τις προϋποθέσεις για την καταγγελία της που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία α) , β), γ) , ε) και ζ) . Οι λοιπές πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 9 παρέχονται από τον έμπορο στον καταναλωτή κατά κατάλληλο τρόπο σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Τροπολογία 110

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 – παράγραφος 4

4. Ο καταναλωτής λαμβάνει επιβεβαίωση του συνόλου των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 9 στοιχεία α) έως στ), σε σταθερό εναπόθεμα, σε εύλογο χρονικό διάστημα μετά τη σύναψη κάθε εξ αποστάσεως σύμβασης και το αργότερο κατά τη στιγμή της παράδοσης των προϊόντων ή όταν έχει αρχίσει η εκτέλεση της υπηρεσίας, εκτός εάν οι πληροφορίες έχουν δοθεί στον καταναλωτή πριν από τη σύναψη οποιασδήποτε εξ αποστάσεως σύμβασης σε σταθερό εναπόθεμα.

Διαγράφεται

Τροπολογία 237

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 - παράγραφος 5

5. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν καμία τυπική απαίτηση πέραν εκείνων που προβλέπονται στις παραγράφους 1 έως 4 .

5. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν καμία περαιτέρω τυπική απαίτηση προσυμβατικής ενημέρωσης για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων ενημέρωσης που ορίζονται στο άρθρο 9, παράγραφος 1 .

Παρά το πρώτο εδάφιο, όσον αφορά τις συμβάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1β του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη δύνανται να εισάγουν ή να διατηρούν διατάξεις του εθνικού τους δικαίου σύμφωνα με τις οποίες ο καταναλωτής δεσμεύεται από τη σύμβαση μόνο εάν έχει επιβεβαιώσει στον έμπορο τη σύναψη της σύμβασης σε σταθερό εναπόθεμα. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις διατάξεις αυτές που δημοσιοποιούν με εύκολα προσπελάσιμο τρόπο αυτές τις πληροφορίες.

Τροπολογία 112

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 12 – παράγραφος 1 α (νέα)

1a. Σε περίπτωση εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενης σύμβασης, η προβλεπόμενη στην παράγραφο 1 προθεσμία υπαναχώρησης αρχίζει από την ημέρα σύναψης της σύμβασης ή από την ημέρα κατά την οποία ο καταναλωτής λαμβάνει αντίγραφο του υπογεγραμμένου εγγράφου της σύμβασης σε σταθερό εναπόθεμα, εάν τούτο δε συμβεί την ημέρα σύναψης της σύμβασης.

Τροπολογία 113

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 12 – παράγραφος 2

2. Στην περίπτωση σύμβασης εκτός εμπορικού καταστήματος, η προθεσμία υπαναχώρησης αρχίζει από την ημέρα κατά την οποία ο καταναλωτής υπογράφει το έντυπο παραγγελίας ή, σε περιπτώσεις όπου το έγγραφο παραγγελίας δεν είναι σε χαρτί, όταν ο καταναλωτής λαμβάνει το αντίγραφο του εντύπου παραγγελίας σε σταθερό εναπόθεμα.

2. Παρά την παράγραφο 1, σε περίπτωση σύμβασης εξ αποστάσεως ή σύμβασης εκτός εμπορικού καταστήματος για την προμήθεια εμπορευμάτων, η προθεσμία υπαναχώρησης αρχίζει από την ημέρα κατά την οποία ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος πλην του μεταφορέα το οποίο υποδεικνύεται από αυτόν, αποκτά την κατοχή των παραγγελθέντων εμπορευμάτων ή:

Στην περίπτωση εξ αποστάσεως σύμβασης για την πώληση εμπορευμάτων, η προθεσμία υπαναχώρησης αρχίζει από την ημέρα κατά την οποία ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος το οποίο υποδεικνύεται από αυτόν, διαφορετικό από το μεταφορέα, και αποκτά την κατοχή καθενός από τα προϊόντα που παραγγέλθηκαν.

α)	σε περίπτωση πολλών εμπορευμάτων που παραγγέλθηκαν από τον καταναλωτή με μια παραγγελία και παραδίδονται χωριστά, του τελευταίου παραδοθέντος εμπορεύματος·

Στην περίπτωση εξ αποστάσεως σύμβασης για την παροχή υπηρεσιών, η προθεσμία υπαναχώρησης αρχίζει από την ημέρα της σύναψης της σύμβασης.

β)	σε περίπτωση εμπορεύματος αποτελούμενου από πολλές παρτίδες ή τεμάχια, της τελευταίας παρτίδας ή του τελευταίου τεμαχίου·

γ)	σε περίπτωση επαναλαμβανόμενης παράδοσης εμπορευμάτων του ιδίου είδους εντός καθορισμένου χρονικού διαστήματος, του τελευταίου παραδοθέντος εμπορεύματος.

Τροπολογία 115

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 12 – παράγραφος 4

4. Τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν στα συμβαλλόμενα μέρη να εκτελέσουν τις υποχρεώσεις του βάσει της σύμβασης κατά τη διάρκεια της περιόδου υπαναχώρησης.

4. Τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν στα συμβαλλόμενα μέρη να εκτελέσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους κατά τη διάρκεια της περιόδου υπαναχώρησης. Εντούτοις, σε περίπτωση σύμβασης συναπτόμενης εκτός εμπορικού καταστήματος, τα κράτη μέλη δύνανται να διατηρήσουν την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία που απαγορεύει στον έμπορο να συλλέγει πληρωμές για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μετά τη σύναψη της σύμβασης.

Τροπολογία 116

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 13

Εάν ο έμπορος δεν έχει παράσχει στον καταναλωτή τις πληροφορίες σχετικά με το δικαίωμα υπαναχώρησης κατά παράβαση των άρθρων 9 στοιχείο β), 10 παράγραφος 1 και 11 παράγραφος 4 , η προθεσμία υπαναχώρησης λήγει τρεις μήνες αφότου ο έμπορος έχει πλήρως εκτελέσει τις λοιπές συμβατικές υποχρεώσεις του .

1. Εάν ο έμπορος δεν έχει παράσχει στον καταναλωτή τις πληροφορίες σχετικά με το δικαίωμα υπαναχώρησης κατά παράβαση του άρθρου 9 παράγραφος 1 , στοιχείο ε) , η προθεσμία υπαναχώρησης λήγει ένα έτος μετά το τέλος της αρχικής προθεσμίας υπαναχώρησης, όπως αυτή προσδιορίζεται βάσει του άρθρου 12, παράγραφοι 1α και 2.

2. Εντούτοις, τα κράτη μέλη δύνανται να διατηρήσουν την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία που προβλέπει μεγαλύτερη προθεσμία υπαναχώρησης.

Τροπολογίες 238 και 239

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 14 - παράγραφος 1

1. Ο καταναλωτής ενημερώνει τον έμπορο για την απόφασή του να υπαναχωρήσει σε σταθερό εναπόθεμα είτε σε δήλωση που απευθύνεται στον έμπορο συνταγμένη με δικά του λόγια είτε χρησιμοποιώντας το τυποποιημένο έντυπο υπαναχώρησης όπως ορίζεται στο παράρτημα I(B).

1. Ο καταναλωτής ενημερώνει τον έμπορο πριν από τη λήξη της προθεσμίας υπαναχώρησης για την απόφασή του να υπαναχωρήσει. Προς το σκοπό αυτό, ο καταναλωτής δύναται:

α)	είτε να χρησιμοποιήσει το πρότυπο έντυπο υπαναχώρησης που παρατίθεται στο Παράρτημα I(B) ή να κάνει οποιαδήποτε άλλη σαφώς διατυπωμένη δήλωση· είτε

β)	να επιστρέψει στον έμπορο τα εμπορεύματα, συνοδευόμενα από σαφώς διατυπωμένη δήλωση του καταναλωτή με την οποία αυτός εκφράζει την απόφασή του να υπαναχωρήσει.

Τα κράτη μέλη δεν προβλέπουν τυχόν άλλες τυπικές απαιτήσεις που να είναι εφαρμοστέες στο εν λόγω τυποποιημένο έντυπο υπαναχώρησης.

Τα κράτη μέλη δεν προβλέπουν τυχόν τυπικές απαιτήσεις που να είναι εφαρμοστέες στο πρότυπο έντυπο υπαναχώρησης εκτός από εκείνες που ορίζονται στο παράρτημα Ι(Β). .

Τροπολογία 240

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 14 - παράγραφος 2

2. Όσον αφορά συμβάσεις εξ αποστάσεως που συνάπτονται στο διαδίκτυο, ο έμπορος μπορεί, επιπλέον των δυνατοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, να παράσχει την επιλογή στον καταναλωτή να συμπληρώσει και να υποβάλει ηλεκτρονικά το τυποποιημένο έντυπο υπαναχώρησης που βρίσκεται στο δικτυακό τόπο του εμπόρου. Στην περίπτωση αυτή , ο έμπορος κοινοποιεί στον καταναλωτή επιβεβαίωση παραλαβής αυτής της υπαναχώρησης με ηλεκτρονικό μήνυμα αμελλητί.

2. Όσον αφορά συμβάσεις εξ αποστάσεως που συνάπτονται στο διαδίκτυο, ο έμπορος μπορεί, επιπλέον των δυνατοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, να παράσχει την επιλογή στον καταναλωτή να συμπληρώσει και να υποβάλει ηλεκτρονικά είτε το πρότυπο έντυπο υπαναχώρησης που παρατίθεται στο παράρτημα Ι(Β) ή οποιαδήποτε άλλη σαφώς διατυπωμένη δήλωση που βρίσκεται στο δικτυακό τόπο του εμπόρου. Στις περιπτώσεις αυτές, ο έμπορος κοινοποιεί στον καταναλωτή επιβεβαίωση παραλαβής αυτής της υπαναχώρησης με ηλεκτρονικό μήνυμα σε σταθερό εναπόθεμα αμελλητί.

Τροπολογία 119

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 15 – στοιχεία α και β

α)	να εκτελέσουν την εξ αποστάσεως σύμβαση ή τη σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος ή

α)	να εκτελέσουν την εξ αποστάσεως σύμβαση ή τη σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος ή

β)	να συνάψουν σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος σε περιπτώσεις που υποβλήθηκε προσφορά από τον καταναλωτή.

β)	να συνάψουν σύμβαση εξ αποστάσεως ή σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος σε περιπτώσεις που υποβλήθηκε προσφορά από τον καταναλωτή.

Τροπολογία 120

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 16 – παράγραφος 1

1. Ο έμπορος επιστρέφει κάθε πληρωμή που έλαβε από τον καταναλωτή εντός τριάντα ημερών από την ημέρα κατά την οποία λαμβάνει την ανακοίνωση της υπαναχώρησης .

1. Ο έμπορος επιστρέφει κάθε πληρωμή που έλαβε από τον καταναλωτή, συμπεριλαμβανομένων, όπου τούτο έχει εφαρμογή, των δαπανών παράδοσης, χωρίς περιττές καθυστερήσεις και οπωσδήποτε εντός δεκατεσσάρων ημερών από την ημέρα κατά την οποία ενημερώθηκε για την απόφαση του καταναλωτή να υπαναχωρήσει δυνάμει του άρθρου 14. Ο έμπορος δύναται να διενεργήσει αυτή την επιστροφή χρημάτων με οποιοδήποτε μέσον πληρωμής που είναι νόμιμο στη χώρα όπου ο καταναλωτής θα τα λάβει και υπό τον όρο ότι ο καταναλωτής δεν θα υποβληθεί σε οποιαδήποτε δαπάνη ως αποτέλεσμα της επιστροφής χρημάτων .

Τροπολογία 241

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 16 - παράγραφος 2

2. Όσον αφορά τις συμβάσεις πώλησης, ο έμπορος μπορεί να παρακρατήσει την επιστροφή μέχρι να λάβει ή να συλλέξει τα εμπορεύματα ή ο καταναλωτής να παράσχει αποδείξεις ότι επέστρεψε τα εμπορεύματα , ανάλογα με το ποια ημερομηνία είναι προγενέστερη.

2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, ο έμπορος δεν απαιτείται να επιστρέψει πρόσθετες δαπάνες παράδοσης εάν ο καταναλωτής ρητώς είχε επιλέξει τρόπο παράδοσης άλλο από τον συνηθισμένο. Όσον αφορά τις συμβάσεις πώλησης, ο έμπορος μπορεί να θέσει ως όρο για την επιστροφή το να παράσχει ο καταναλωτής αποδείξεις ότι επέστρεψε τα εμπορεύματα.

Τροπολογία 122

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 17 – παράγραφος 1

1. Όσον αφορά τις συμβάσεις πώλησης για τις οποίες η κατοχή των εμπορευμάτων έχει μεταβιβαστεί στον καταναλωτή ή, κατόπιν αιτήματός του, σε τρίτο μέρος πριν από τη λήξη της περιόδου υπαναχώρησης ο καταναλωτής επιστρέφει τα εμπορεύματα ή τα μεταβιβάζει στον έμπορο ή σε άτομο εξουσιοδοτημένο από τον έμπορο να τα παραλάβει εντός δεκατεσσάρων ημερών από την ημέρα κατά την οποία ανακοινώνει την υπαναχώρησή του στον έμπορο, εκτός και αν ο έμπορος έχει προσφερθεί να παραλάβει τα εμπορεύματα ο ίδιος.

1. Όσον αφορά τις εξ αποστάσεως ή τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις προμήθειας εμπορευμάτων, ο καταναλωτής επιστρέφει τα εμπορεύματα ή τα μεταβιβάζει στον έμπορο ή σε άτομο εξουσιοδοτημένο από τον έμπορο να τα παραλάβει , χωρίς περιττές καθυστερήσεις και οπωσδήποτε εντός δεκατεσσάρων ημερών από την ημέρα κατά την οποία ανακοινώνει στον έμπορο την απόφασή του να υπαναχωρήσει δυνάμει του άρθρου 14, εκτός και αν ο έμπορος έχει προσφερθεί να παραλάβει τα εμπορεύματα ο ίδιος.

Ο καταναλωτής επιβαρύνεται μόνο με το άμεσο κόστος επιστροφής των εμπορευμάτων , εκτός εάν ο έμπορος έχει συμφωνήσει να επιβαρυνθεί ο ίδιος με το εν λόγω κόστος .

Ο καταναλωτής επιβαρύνεται μόνο με το άμεσο κόστος επιστροφής των εμπορευμάτων. Δεν επιβαρύνεται με τις δαπάνες αυτές εάν ο έμπορος έχει συμφωνήσει στη σύμβαση να επιβαρυνθεί ο ίδιος με αυτές ή εάν η τιμή των επιστρεφόμενων εμπορευμάτων υπερβαίνει τα 40 ευρώ .

Τροπολογία 123

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 17 – παράγραφος 2

2. Ο καταναλωτής ευθύνεται για τυχόν μείωση της αξίας των εμπορευμάτων ως αποτέλεσμα της διακίνησης πλην εκείνης που είναι αναγκαία για την αναγνώριση της φύσης και της λειτουργίας των εμπορευμάτων. Δεν ευθύνεται για τη μείωση της αξίας όταν ο έμπορος δεν έχει παράσχει κοινοποίηση του δικαιώματος υπαναχώρησης σύμφωνα με το άρθρο 9 στοιχείο β) . Όσον αφορά τις συμβάσεις παροχής υπηρεσιών που υπόκεινται στο δικαίωμα υπαναχώρησης, ο καταναλωτής δεν επιβαρύνεται με το κόστος για τις υπηρεσίες που εκτελέστηκαν, εν μέρει ή εν όλω, κατά τη διάρκεια της περιόδου υπαναχώρησης.

2. Ο καταναλωτής ευθύνεται για τυχόν μείωση της αξίας των εμπορευμάτων ως αποτέλεσμα της διακίνησης πλην εκείνης που είναι αναγκαία για την διαπίστωση της φύσης , των ιδιοτήτων και της λειτουργίας των εμπορευμάτων. Ο καταναλωτής δεν ευθύνεται σε καμία περίπτωση για οποιαδήποτε μείωση της αξίας των εμπορευμάτων όταν ο έμπορος δεν έχει παράσχει κοινοποίηση του δικαιώματος υπαναχώρησης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1, στοιχείο ε) .

2a. Εκτός αν άλλως ορίζεται στο παρόν άρθρο, ο καταναλωτής δεν φέρει ευθύνη λόγω της ασκήσεως εκ μέρους του τού δικαιώματος της υπαναχώρησης.

Τροπολογία 125

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 18 – παράγραφος 1

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 15 της οδηγίας 2008/48/ΕΚ, εάν ο καταναλωτής ασκήσει το δικαίωμά του υπαναχώρησης από εξ αποστάσεως σύμβαση ή σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος σύμφωνα με τα άρθρα 12 έως 17, τυχόν δευτερεύουσες συμβάσεις λήγουν αυτομάτως χωρίς κανένα κόστος για τον καταναλωτή.

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 15 της οδηγίας 2008/48/ΕΚ, εάν ο καταναλωτής ασκήσει το δικαίωμά του υπαναχώρησης από εξ αποστάσεως σύμβαση ή σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος σύμφωνα με τα άρθρα 12 έως 17, τυχόν συνδεδεμένες συμβάσεις λήγουν αυτομάτως χωρίς κανένα κόστος για τον καταναλωτή που δεν προβλέπεται στην παρούσα οδηγία .

Τροπολογία 126

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος

1. Αναφορικά με τις εξ αποστάσεως συμβάσεις, το δικαίωμα υπαναχώρησης δεν εφαρμόζεται όσον αφορά τα ακόλουθα:

1. Αναφορικά με τις εξ αποστάσεως και τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις, το δικαίωμα υπαναχώρησης δεν εφαρμόζεται όσον αφορά τα ακόλουθα:

Τροπολογία 127

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

α)	παροχή υπηρεσιών η εκτέλεση των οποίων έχει αρχίσει, με την προηγούμενη ρητή συγκατάθεση του καταναλωτή, πριν από το τέλος της δεκατετραήμερης περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 12·

α)

παροχή υπηρεσιών η εκτέλεση των οποίων έχει αρχίσει, με την προηγούμενη ρητή συγκατάθεση του καταναλωτή επί σταθερού εναποθέματος , πριν από το τέλος της δεκατετραήμερης περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 12· στην περίπτωση αυτή, η συγκατάθεση πρέπει να αφορά και την παραίτηση του καταναλωτή από το δικαίωμα υπαναχώρησης·

Τροπολογία 128

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο β

β)	προμήθεια των εμπορευμάτων ή παροχή των υπηρεσιών η τιμή των οποίων εξαρτάται από διακυμάνσεις της χρηματαγοράς τις οποίες δεν είναι δυνατόν να ελέγξει ο έμπορος·

β)	προμήθεια ή παράδοση των εμπορευμάτων ή παροχή των υπηρεσιών η τιμή των οποίων εξαρτάται από διακυμάνσεις της αγοράς , τις οποίες δεν είναι δυνατόν να ελέγξει ο έμπορος και μπορεί να συμβούν μέσα στην προθεσμία υπαναχώρησης ·

Τροπολογία 129

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ

γ)	προμήθεια εμπορευμάτων που κατασκευάζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του καταναλωτή ή σαφώς εξατομικευμένων , ή τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα·

γ)

προμήθεια εμπορευμάτων ή παροχή υπηρεσιών που αντιστοίχως κατασκευάζονται ή διαμορφώνονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του καταναλωτή ή που είναι σαφώς εξατομικευμένα , απαιτώντας από τον έμπορο ατομικές διευθετήσεις τις οποίες δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει για άλλο σκοπό, ή τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα·

Τροπολογία 130

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο δ

δ)

προμήθεια οίνου, η τιμή του οποίου έχει συμφωνηθεί κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης πώλησης, η παράδοση του οποίου μπορεί όμως να πραγματοποιηθεί μόνο μετά το χρονικό όριο που αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 1 και η πραγματική τιμή του οποίου εξαρτάται από διακυμάνσεις στην αγορά, τις οποίες δεν είναι δυνατόν να ελέγξει ο έμπορος ·

δ)

προμήθεια

—

τροφίμων·

—

ποτών·

—	φαρμακευτικών προϊόντων, ή

—	άλλων ευαίσθητων από υγειονομική άποψη εμπορευμάτων των οποίων η συσκευασία ή το σφράγισμα έχει ήδη ανοιχθεί από τον καταναλωτή ο οποίος είχε ενημερωθεί σχετικά με τον αποκλεισμό του δικαιώματος υπαναχώρησης·

δα)

συμβάσεις για τις οποίες ο καταναλωτής έχει ζητήσει από τον έμπορο άμεση εκτέλεση, προκειμένου να αντιμετωπίσει επείγουσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης· εάν, στην περίπτωση αυτή, ο έμπορος παρέχει ή πωλεί πρόσθετες υπηρεσίες ή εμπορεύματα διαφορετικά από εκείνα που είναι αυστηρώς αναγκαία για να ικανοποιηθεί η άμεση επείγουσα ανάγκη του καταναλωτή, το δικαίωμα υπαναχώρησης εφαρμόζεται σε αυτές τις πρόσθετες υπηρεσίες ή εμπορεύματα·

δβ)

συμβάσεις για τις οποίες ο καταναλωτής έχει συγκεκριμένα ζητήσει από τον έμπορο να τον επισκεφτεί στην κατοικία του για να εκτελέσει επιδιόρθωση ή εργασίες συντήρησης· εάν, στην περίπτωση αυτή, ο έμπορος παρέχει υπηρεσίες επιπλέον εκείνων που ζητήθηκαν συγκεκριμένα από τον καταναλωτή ή εμπορεύματα διαφορετικά από τα ανταλλακτικά που χρησιμοποιήθηκαν υποχρεωτικά κατά την εκτέλεση εργασιών συντήρησης ή κατά την επιδιόρθωση, το δικαίωμα υπαναχώρησης εφαρμόζεται στις εν λόγω πρόσθετες υπηρεσίες ή εμπορεύματα.

Τροπολογία 132

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ

στ)	προμήθεια εφημερίδων και παντός είδους περιοδικών·

στ)	προμήθεια εφημερίδων και παντός είδους περιοδικών , εξαιρουμένων των συνδρομητικών συμβάσεων για την προμήθεια αυτών των εντύπων·

Τροπολογία 133

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο ζ

ζ)	υπηρεσίες στοιχημάτων και λαχείων·

Διαγράφεται

Τροπολογία 134

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 1 – στοιχείο η

η)	συμβάσεις που συνήφθησαν σε πλειστηριασμό.

η)	συμβάσεις που συνάφθηκαν σε δημόσιο πλειστηριασμό.

ηα)	προμήθεια ψηφιακού περιεχομένου αφ ης στιγμής ο καταναλωτής ξεκινήσει το «κατέβασμά» του.

Τροπολογία 135

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 2

2. Αναφορικά με τις συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος, το δικαίωμα υπαναχώρησης δεν εφαρμόζεται όσον αφορά τα ακόλουθα:

α)

συμβάσεις για την προμήθεια τροφίμων, ποτών ή άλλων εμπορευμάτων που προορίζονται για τρέχουσα κατανάλωση στο πλαίσιο του νοικοκυριού, επιλεγμένα εκ των προτέρων από τον καταναλωτή μέσω επικοινωνίας εξ αποστάσεως και τα οποία παραδίδονται στο σπίτι, την κατοικία ή το χώρο εργασίας του καταναλωτή από τον έμπορο που συνήθως πωλεί αυτά τα προϊόντα στο δικό του εμπορικό κατάστημα·

β)

συμβάσεις για τις οποίες ο καταναλωτής, προκειμένου να ανταποκριθεί σε μια άμεση επείγουσα κατάσταση έχει ζητήσει την άμεση εκτέλεση της σύμβασης από τον έμπορο· εάν, στην περίπτωση αυτή, ο έμπορος παρέχει ή πωλεί πρόσθετες υπηρεσίες ή εμπορεύματα διαφορετικά από εκείνα που είναι αυστηρώς αναγκαία για να ικανοποιηθεί η άμεση επείγουσα ανάγκη του καταναλωτή, το δικαίωμα υπαναχώρησης εφαρμόζεται σε αυτές τις πρόσθετες υπηρεσίες ή εμπορεύματα·

γ)

συμβάσεις για τις οποίες ο καταναλωτής έχει ζητήσει ειδικά από τον έμπορο, μέσω επικοινωνίας εξ αποστάσεως, να επισκεφθεί την κατοικία του με σκοπό την επιδιόρθωση ή την εκτέλεση έργων συντήρησης στην ιδιοκτησία του· εάν, στην περίπτωση αυτή, ο έμπορος παρέχει υπηρεσίες επιπλέον εκείνων που ζητήθηκαν συγκεκριμένα από τον καταναλωτή ή εμπορεύματα διαφορετικά από τα ανταλλακτικά που χρησιμοποιήθηκαν υποχρεωτικά κατά την εκτέλεση εργασιών συντήρησης ή κατά την επιδιόρθωση, το δικαίωμα υπαναχώρησης εφαρμόζεται στις εν λόγω πρόσθετες υπηρεσίες ή εμπορεύματα.

Διαγράφεται

Τροπολογία 136

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 19 – παράγραφος 3

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορεί να συμφωνήσουν να μην εφαρμόσουν τις παραγράφους 1 και 2 .

2. Ο έμπορος και ο καταναλωτής μπορεί να συμφωνήσουν να μην εφαρμόσουν την παράγραφο 1.

Τροπολογία 137

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 20

Εξαιρούμενες συμβάσεις εξ αποστάσεως και συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος

1. Τα άρθρα 8 έως 19 δεν εφαρμόζονται σε εξ αποστάσεως συμβάσεις ή συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος.

α)	για την πώληση ακίνητης περιουσίας ή συνδεόμενες με άλλα δικαιώματα ακίνητης περιουσίας, πλην συμβάσεων ενοικίασης και εργασιών σχετικά με την ακίνητη περιουσία·

β)	που συνάπτονται μέσω αυτόματων διανεμητών ή εμπορικών καταστημάτων αυτόματης πώλησης·

γ)	που συνάπτονται με φορείς τηλεπικοινωνιών λόγω χρησιμοποίησης των δημόσιων τηλεφωνικών θαλάμων·

δ)	για την παροχή τροφίμων ή ποτών από έμπορο ο οποίος τα διανέμει συχνά και τακτικά στην περιοχή γύρω από το εμπορικό του κατάστημα.

2. Τα άρθρα 8 έως 19 δεν εφαρμόζονται σε συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος που συνδέονται με:

α)	ασφάλειες·

β)	χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες η τιμή των οποίων εξαρτάται από διακυμάνσεις της χρηματαγοράς τις οποίες δεν είναι δυνατόν να ελέγξει ο έμπορος, οι οποίες μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της περιόδου υπαναχώρησης, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2002/65/ΕΚ1 και

γ)	δάνεια που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2008/48/ΕΚ.

3. Τα άρθρα 8 έως 19 δεν εφαρμόζονται σε εξ αποστάσεως συμβάσεις για την παροχή στέγασης, μεταφοράς, υπηρεσιών ενοικίασης αυτοκινήτων, εστίασης ή υπηρεσιών αναψυχής όσον αφορά συμβάσεις που προβλέπουν συγκεκριμένη ημερομηνία ή περίοδο εκτέλεσης.

Διαγράφεται

Τροπολογία 138

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 21

Πεδίο εφαρμογής

1. Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται στις συμβάσεις πώλησης. Με την επιφύλαξη του άρθρου 24 παράγραφος 5, στο πλαίσιο του οποίου η σύμβαση είναι μεικτής φύσεως, έχοντας ως αντικείμενο τόσο εμπορεύματα όσο και υπηρεσίες, το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται μόνο στα εμπορεύματα.

2. Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται επίσης σε συμβάσεις για την παροχή εμπορευμάτων που θα κατασκευαστούν ή παραχθούν.

3. Το παρόν κεφάλαιο δεν εφαρμόζεται στα ανταλλακτικά που αντικαθίστανται από τον έμπορο όταν έχει αποκαταστήσει την έλλειψη συμμόρφωσης των εμπορευμάτων με επισκευή βάσει του άρθρου 26.

4. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην εφαρμόσουν το κεφάλαιο αυτό στην πώληση μεταχειρισμένων εμπορευμάτων σε δημόσιους πλειστηριασμούς.

Διαγράφεται

Τροπολογία 139

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 22 – παράγραφος 1

1. Εκτός εάν τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν αποφασίσει διαφορετικά , ο έμπορος παραδίδει τα εμπορεύματα με τη μεταβίβαση της κατοχής των εμπορευμάτων στον καταναλωτή ή σε τρίτο μέρος, διαφορετικό από το μεταφορέα, το οποίο υποδεικνύεται από τον καταναλωτή, εντός τριάντα ημερών το αργότερο από την ημέρα της σύναψης της σύμβασης.

1. Εάν τα συμβαλλόμενα μέρη δεν έχουν συμφωνήσει για το χρόνο παράδοσης , ο έμπορος παραδίδει τα εμπορεύματα με τη μεταβίβαση της κατοχής των εμπορευμάτων στον καταναλωτή ή σε τρίτο μέρος, υποδειχθέν από τον καταναλωτή και διαφορετικό από το μεταφορέα, το ενωρίτερο δυνατόν και οπωσδήποτε εντός τριάντα ημερών από την ημέρα της σύναψης της σύμβασης.

Τροπολογία 140

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 22 – παράγραφος 2

2. Όταν ο έμπορος δεν ικανοποιεί τις υποχρεώσεις του για την παράδοση, ο καταναλωτής δικαιούται την επιστροφή τυχόν ποσών που πληρώθηκαν εντός επτά ημερών από την ημερομηνία παράδοσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1.

2. Όταν ο έμπορος δεν ικανοποιεί τις υποχρεώσεις του για την παράδοση των εμπορευμάτων εντός της προθεσμίας που συμφωνήθηκε με τον καταναλωτή, ή σε συμφωνία με την παράγραφο 1, ο καταναλωτής δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση, εκτός κι αν τα εμπορεύματα παραδοθούν εντός μιας νέας προθεσμίας που θα καθοριστεί από τον καταναλωτή και δεν θα υπερβαίνει τις επτά ημέρες. Προς το σκοπό αυτό, ο καταναλωτής αποστέλλει έγγραφη προηγούμενη κοινοποίηση στον έμπορο διευκρινίζοντας τη νέα προθεσμία παράδοσης και δηλώνοντας την πρόθεσή του να καταγγείλει τη σύμβαση σε περίπτωση μη παράδοσης των εμπορευμάτων εντός της νέας προθεσμίας. Εάν, με την εκπνοή της νέας προθεσμίας, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια, ο καταναλωτής θεωρείται ότι υπαναχώρησε από τη σύμβαση.

Παρά το πρώτο εδάφιο, ο καταναλωτής δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση με άμεση ισχύ εάν ο έμπορος σιωπηρώς ή ρητώς έχει αρνηθεί να παραδώσει τα εμπορεύματα ή εάν η συμμόρφωση προς τον συμφωνημένο χρόνο παράδοσης θεωρείται ως βασικό στοιχείο της σύμβασης, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων υπό τις οποίες είχε συναφθεί η σύμβαση.

2a. Μόλις καταγγελθεί η σύμβαση, ο έμπορος επιστρέφει αμέσως και οπωσδήποτε εντός επτά ημερών από την καταγγελία, κάθε ποσόν που είχε καταβληθεί βάσει της σύμβασης.

2β. Το παρόν άρθρο δεν θίγει το δικαίωμα του καταναλωτή να απαιτήσει αποζημίωση.

Τροπολογία 141

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 22 α (νέο)

Άρθρο 22α

Δικαίωμα παράδοσης εμπορευμάτων ή παροχής υπηρεσιών σε άλλο κράτος μέλος

Σε περίπτωση σύμβασης συναπτόμενης εξ αποστάσεως, ο καταναλωτής δικαιούται να ζητήσει από τον έμπορο την παράδοση του εμπορεύματος ή την παροχή της υπηρεσίας σε άλλο κράτος μέλος. Ο έμπορος ικανοποιεί το αίτημα του καταναλωτή εάν τούτο είναι τεχνικώς εφικτό και εάν ο καταναλωτής συμφωνεί να επιβαρυνθεί με όλες τις σχετικές δαπάνες. Σε κάθε περίπτωση, ο έμπορος δηλώνει εκ των προτέρων αυτές τις δαπάνες.

Τροπολογία 142

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 22 β (νέο)

Άρθρο 22β

Τρόπος πληρωμής

1. Ο έμπορος και ο καταναλωτής μπορούν να συμφωνήσουν για μια προκαταβολή ή για μια κατάθεση κατά την παράδοση.

2. Βάσει του άρθρου 52 παράγραφος 3 της από 13 Νοεμβρίου 2007 οδηγίας 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά (8), τα κράτη μέλη μπορούν να απαγορεύουν ή να περιορίζουν την απαίτηση επιβάρυνσης λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να ενθαρρυνθεί ο ανταγωνισμός και να προαχθεί η χρήση αποτελεσματικών μέσων πληρωμών.

3. Τα κράτη μέλη απαγορεύουν στους εμπόρους να επιβαρύνουν τους καταναλωτές για τη χρήση ενός συγκεκριμένου μέσου πληρωμής με δαπάνη που υπερβαίνει το κόστος χρήσης αυτού του μέσου από τον έμπορο.

Τροπολογία 143

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 23 – παράγραφος 1

1. Ο κίνδυνος απώλειας ή βλάβης των εμπορευμάτων μετατίθεται στον καταναλωτή, όταν αυτός ή κάποιο τρίτο μέρος, διαφορετικό από το μεταφορέα, το οποίο υποδεικνύεται από τον καταναλωτή, έχει αποκτήσει την κατοχή των εμπορευμάτων.

1. Ο κίνδυνος απώλειας ή βλάβης των εμπορευμάτων μετατίθεται στον καταναλωτή, όταν αυτός ή κάποιο τρίτο μέρος, υποδειχθέν από τον καταναλωτή και διαφορετικό από το μεταφορέα, έχει αποκτήσει την κατοχή των εμπορευμάτων. Ο κίνδυνος μετατίθεται στον καταναλωτή άμα τη παραδόσει στον μεταφορέα, εάν ο μεταφορέας έχει ενταλθεί από τον καταναλωτή να μεταφέρει τα εμπορεύματα, η δε επιλογή αυτή δεν προσφερόταν από τον έμπορο, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων των καταναλωτή έναντι του μεταφορέα.

Τροπολογία 144

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 23 – παράγραφος 2

2. Ο κίνδυνος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μετατίθεται στον καταναλωτή κατά τη στιγμή της παράδοσης, όπως συμφωνήθηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη, εάν ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος, διαφορετικό από το μεταφορέα, το οποίο υποδεικνύεται από τον καταναλωτή, δεν προέβη στις εύλογες ενέργειες για την απόκτηση της κατοχής των εμπορευμάτων.

2. Ο κίνδυνος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μετατίθεται στον καταναλωτή κατά τη στιγμή της παράδοσης, όπως συμφωνήθηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη, εάν ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος, διαφορετικό από το μεταφορέα, το οποίο υποδεικνύεται από τον καταναλωτή, δεν προέβη προδήλως στις εύλογες ενέργειες για την απόκτηση της κατοχής των εμπορευμάτων.

Τροπολογία 145

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 23 α (νέο)

Άρθρο 23α

Διάρκεια των συμβάσεων

1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσας οδηγίας περί καταχρηστικών όρων συμβάσεων, οι συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ καταναλωτών και εμπόρων δεν μπορούν να ορίζουν αρχική διάρκεια δέσμευσης μεγαλύτερη των δώδεκα μηνών.

2. Στο τέλος της αρχικής 12μηνης περιόδου δέσμευσης, οι καταναλωτές μπορούν να καταγγείλουν την σύμβαση ανά πάσα στιγμή. Η καταγγελία της σύμβασης έχει ως προϋπόθεση μια περίοδο προηγούμενης κοινοποίησης, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο μήνες. Οι καταναλωτές δικαιούνται να στείλουν την προηγούμενη κοινοποίηση πριν από το τέλος της αρχικής 12μηνης περιόδου δέσμευσης, με σκοπό την καταγγελία της σύμβασης με ισχύ από τη λήξη της εν λόγω περιόδου.

Τροπολογία 146

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 24 – παράγραφος 1

1. Ο έμπορος παραδίδει τα εμπορεύματα σύμφωνα με τη σύμβαση πώλησης .

1. Ο έμπορος παραδίδει τα εμπορεύματα σύμφωνα με τη σύμβαση , ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ποιότητα και την ποσότητα που από κοινού είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των συμβαλλομένων .

Τροπολογία 147

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 24 – παράγραφος 2 – στοιχείο α

α)	συμμορφώνονται με την περιγραφή που έχει γίνει από τον έμπορο και έχουν τις ιδιότητες των εμπορευμάτων που ο έμπορος είχε παρουσιάσει στον καταναλωτή ως δείγμα ή υπόδειγμα ·

α)	συμμορφώνονται με την περιγραφή που έχει γίνει από τον έμπορο και έχουν τις ιδιότητες των εμπορευμάτων που ο έμπορος είχε παρουσιάσει στον καταναλωτή ως δείγμα ή υπόδειγμα , και

Τροπολογία 148

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 24 – παράγραφος 2 – στοιχείο β

β)	είναι κατάλληλα για κάθε ειδική χρήση την οποία επιζητεί ο καταναλωτής και την οποία γνωστοποίησε στον έμπορο κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης και την οποία ο έμπορος αποδέχθηκε·

β)	είναι κατάλληλα , εν απουσία συμφωνίας ως προς τα χαρακτηριστικά τους, για τη χρήση στην οποία τα προόριζαν οι συμβαλλόμενοι στη σύμβαση κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης , και

Τροπολογία 149

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 24 – παράγραφος 2 – στοιχεία γ και δ

γ)	είναι κατάλληλα για τους σκοπούς για τους οποίους χρησιμοποιούνται κατά κανόνα εμπορεύματα του ίδιου τύπου ή

γ)

είναι κατάλληλα για τους σκοπούς για τους οποίους χρησιμοποιούνται κατά κανόνα εμπορεύματα του ίδιου τύπου και παρουσιάζουν την ποιότητα και τις επιδόσεις που συνηθίζονται για εμπορεύματα του ιδίου τύπου, λαμβανομένων υπόψη μεταξύ άλλων του σκοπού, της εμφάνισης, της διάρκειας ζωής και του φινιρίσματος, και που ο καταναλωτής ευλόγως μπορεί να προσδοκά, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων και λαμβανομένης υπόψη κάθε δημόσιας ανακοίνωσης περί των ειδικών χαρακτηριστικών των εμπορευμάτων η οποία έγινε από τον έμπορο, το παραγωγό ή τον εκπρόσωπό του, ιδίως μέσω διαφήμισης ή επί της σήμανσης .

δ)

έχουν τη συνήθη ποιότητα και επιδόσεις εμπορεύματος του ίδιου τύπου τις οποίες μπορεί ευλόγως να αναμένει ο καταναλωτής, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των εμπορευμάτων και τις δημόσιες δηλώσεις του εμπόρου, του παραγωγού ή του αντιπροσώπου του για τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των εμπορευμάτων, ιδίως στο πλαίσιο της διαφήμισης ή της επισήμανσης.

Τροπολογία 151

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 24 – παράγραφος 4 – στοιχείο β

β)	κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης η σχετική δήλωση είχε διορθωθεί·

β)	κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης η σχετική δήλωση είχε διορθωθεί εγκαίρως και κατά τρόπο ισοδύναμο προς εκείνον με τον οποίο είχε γίνει ή τουλάχιστον δηλωνόταν σαφώς στο έγγραφο της σύμβασης·

Τροπολογία 152

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 24 – παράγραφος 5

5 . Η έλλειψη συμμόρφωσης που απορρέει από την κακή εγκατάσταση των εμπορευμάτων εξομοιούται με την έλλειψη συμμόρφωσης των εμπορευμάτων , όταν η εγκατάσταση αποτελεί μέρος της σύμβασης πώλησης και τα εμπορεύματα εγκαταστάθηκαν από τον έμπορο ή με ευθύνη του. Το ίδιο ισχύει εξίσου εάν τα εμπορεύματα που προορίζονταν να εγκατασταθούν από τον καταναλωτή, εγκαθίστανται από τον καταναλωτή και η κακή εγκατάσταση οφείλεται σε παράλειψη των οδηγιών εγκατάστασης.

5. Ο έμπορος φέρει ευθύνη για κάθε έλλειψη συμμόρφωσης που προκύπτει ως αποτέλεσμα της συσκευασίας ή απορρέει από την κακή εγκατάσταση, όταν η εγκατάσταση αποτελεί μέρος της σύμβασης πώλησης και τα εμπορεύματα εγκαταστάθηκαν από τον έμπορο ή με ευθύνη του. Το ίδιο ισχύει εξίσου εάν τα εμπορεύματα που προορίζονταν να εγκατασταθούν από τον καταναλωτή, εγκαθίστανται από τον καταναλωτή και η κακή εγκατάσταση οφείλεται σε παράλειψη των οδηγιών εγκατάστασης.

Τροπολογία 153

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 26 – παράγραφος 1

1. Όπως προβλέπεται στις παραγράφους 2 έως 5, όταν τα προϊόντα δεν συμμορφώνονται με τους όρους της σύμβασης, ο καταναλωτής έχει δικαίωμα:

1. Τα προϊόντα δεν συμμορφώνονται με τους όρους της σύμβασης, ο καταναλωτής έχει δικαίωμα σε ένα εκ των δυο :

α)	για αποκατάσταση της έλλειψης συμμόρφωσης μέσω επιδιόρθωσης ή αντικατάστασης,

α)	αποκατάσταση της έλλειψης συμμόρφωσης του προϊόντος μέσω επιδιόρθωσης ή αντικατάστασης, σύμφωνα με τις παραγράφους 2, 3 και 5, ή

β)	για μείωση της τιμής,

β)	λογική μείωση τιμής ή ακύρωση της σύμβασης βάσει των παραγράφων 4, 5 και 5a.

γ)	για ακύρωση της σύμβασης.

Τροπολογία 154

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 26 – παράγραφος 2

2. Ο έμπορος αποκαθιστά την έλλειψη συμμόρφωσης είτε με επιδιόρθωση είτε με αντικατάσταση ανάλογα με την επιλογή του.

2. Ο καταναλωτής μπορεί κατά πρώτον να ζητήσει από τον έμπορο την επιδιόρθωση ή την αντικατάσταση του εμπορεύματος, εφόσον αυτό δεν είναι αδύνατο ή δυσανάλογο .

Τροπολογία 155

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 26 – παράγραφος 3

3. Όταν ο έμπορος έχει αποδείξει ότι η αποκατάσταση της έλλειψης συμμόρφωσης με επιδιόρθωση ή αντικατάσταση είναι παράνομη, αδύνατη ή θα προξενούσε στον έμπορο δυσανάλογη προσπάθεια, ο καταναλωτής μπορεί να επιλέξει τη μείωση της τιμής ή την κατάργηση της σύμβασης. Η προσπάθεια του εμπόρου είναι δυσανάλογη, εάν τον επιβαρύνει με δαπάνες , σε σύγκριση με τη μείωση της τιμής ή την κατάργηση της σύμβασης, που είναι υπερβολικές, λαμβάνοντας υπόψη την αξία των προϊόντων εάν δεν υπήρχε έλλειψη συμμόρφωσης και τη σημασία της έλλειψης συμμόρφωσης.

3. Και οι δυο δυνατότητες επανόρθωσης που προβλέπονται στην παράγραφο 2 θεωρούνται δυσανάλογες εάν θα επεβάρυναν τον έμπορο με δαπάνες , οι οποίες θα ήταν δυσανάλογες σε σύγκριση με εναλλακτική επανόρθωση (επιδιόρθωση ή αντικατάσταση):

Ο καταναλωτής μπορεί να ακυρώσει τη σύμβαση, μόνον εάν η έλλειψη συμμόρφωσης δεν είναι ελάσσονος σημασίας.

α)	ενόψει της αξίας που θα είχε το εμπόρευμα, εάν δεν υπήρχε έλλειψη συμμόρφωσης,

β)	λαμβανομένης υπόψη της σημασίας της έλλειψης συμμόρφωσης,

γ)	αφού εξετασθεί το ερώτημα του κατά πόσον μπορεί να γίνει χρήση άλλων δυνατοτήτων επανόρθωσης (επιδιόρθωση ή αντικατάσταση) χωρίς σημαντικά προβλήματα για τον καταναλωτή.

Η επιδιόρθωση ή η αντικατάσταση πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και χωρίς σημαντικό πρόβλημα για τον καταναλωτή.

Τροπολογία 156

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 26 – παράγραφος 4

4. Ο καταναλωτής μπορεί να προσφύγει σε οποιαδήποτε διαθέσιμη αποκατάσταση βάσει της παραγράφου 1 , όταν υφίσταται μία από τις ακόλουθες καταστάσεις:

4. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5β ο καταναλωτής μπορεί να αξιώσει εύλογη μείωση του τιμήματος ή λύση της σύμβασης , όταν υφίσταται μία από τις ακόλουθες καταστάσεις:

α)	ο έμπορος έχει εμμέσως ή ρητώς αρνηθεί να αποκαταστήσει την έλλειψη συμμόρφωσης·

α)	ο καταναλωτής δεν δικαιούται ούτε επιδιόρθωση ούτε αντικατάσταση·

αα)	ο έμπορος έχει αρνηθεί , ρητώς ή με τη συμπεριφορά του, να αποκαταστήσει την έλλειψη συμμόρφωσης·

β)	ο έμπορος δεν προέβη στην αποκατάσταση της έλλειψης συμμόρφωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος·

β)	ο έμπορος δεν προέβη στην αποκατάσταση της έλλειψης συμμόρφωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος·

γ)	ο έμπορος προσπάθησε να αποκαταστήσει την έλλειψη συμμόρφωσης, προκαλώντας σημαντικό πρόβλημα στον καταναλωτή·

γ)	ο έμπορος αποκατέστησε την έλλειψη συμμόρφωσης, προκαλώντας σημαντικό πρόβλημα στον καταναλωτή·

δ)	η ίδια βλάβη επανεμφανίστηκε περισσότερες από μία φορές εντός μικρής χρονικής περιόδου.

Τροπολογία 158

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 26 – παράγραφος 5 α (νέα)

5a. Ο καταναλωτής δεν δικαιούται να αξιώσει τη λύση της σύμβασης εάν η έλλειψη συμμόρφωσης είναι δευτερεύουσας σημασίας.

Τροπολογία 159

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 26 – παράγραφος 5 β (νέα)

5β. Τα κράτη μέλη μπορούν να εκδώσουν ή να διατηρήσουν σε ισχύ εθνικές νομοθετικές διατάξεις που δίνουν στους καταναλωτές το δικαίωμα, σε περίπτωση έλλειψης συμμόρφωσης, να καταγγείλουν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τη σύμβαση και να λάβουν πλήρη επιστροφή χρημάτων ή να επιλέξουν ελεύθερα μεταξύ των δυνατοτήτων επανόρθωσης που προβλέπονται στην παράγραφο 1, ώστε να διασφαλιστεί ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών.

Τροπολογία 160

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 27 – παράγραφος 2

2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, ο καταναλωτής μπορεί να ζητήσει αποζημίωση για τυχόν απώλεια που δεν αποκαταστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 26.

2. Σε συμφωνία με τις διατάξεις της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας και με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, ο καταναλωτής μπορεί να ζητήσει αποζημίωση για τυχόν απώλεια που δεν αποκαταστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 26.

Τροπολογία 161

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 27 α (νέο)

Άρθρο 27a

Δικαίωμα αναγωγής

Όταν ο έμπορος ευθύνεται ως τελικός πωλητής έναντι του καταναλωτή για μια έλλειψη συμμόρφωσης απορρέουσα από πράξη ή παράλειψη του παραγωγού, ενός προηγούμενου πωλητή εντός της ίδιας αλυσίδας συμβάσεων ή ενός άλλου μεσάζοντος, ο έμπορος ως τελικός πωλητής μπορεί να στραφεί κατά του υπευθύνου ή των υπευθύνων στην αλυσίδα συμβάσεων. Η εθνική νομοθεσία ορίζει τον υπεύθυνο ή τους υπευθύνους κατά των οποίων δικαιούται να στραφεί αναγωγικά ο τελικός πωλητής καθώς και τη σχετική διαδικασία και τις προϋποθέσεις κατά τρόπο που να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα του δικαιώματος αυτού.

Το άτομο που προσδιορίζεται ως υπεύθυνο υπό την έννοια της προηγούμενης παράγραφο φέρει το βάρος να αποδείξει ότι δεν ευθύνεται για την έλλειψη συμμόρφωσης ή ότι η επανόρθωση που έγινε από τον τελικό πωλητή στον καταναλωτή δεν οφειλόταν πράγματι.

Τροπολογία 162

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 28 – παράγραφος 2

2. Όταν ο έμπορος αποκαταστήσει την έλλειψη συμμόρφωσης με αντικατάσταση, ευθύνεται, δυνάμει του άρθρου 25, όταν η έλλειψη συμμόρφωσης εκδηλωθεί εντός δύο ετών από το χρόνο κατά τον οποίο ο καταναλωτής ή ένα τρίτο μέρος που υποδεικνύεται από τον καταναλωτή απέκτησε την κατοχή των αντικατασταθέντων εμπορευμάτων.

Διαγράφεται

Τροπολογία 163

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 28 – παράγραφος 4

4. Για να επωφεληθεί από τα δικαιώματά του δυνάμει του άρθρου 25, ο καταναλωτής ενημερώνει τον έμπορο για την έλλειψη συμμόρφωσης εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία εντόπισε την έλλειψη συμμόρφωσης.

Διαγράφεται

Τροπολογία 164

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 28 – παράγραφος 5 α (νέα)

5a. Τα κράτη μέλη μπορούν να εκδίδουν ή να διατηρούν σε ισχύ εθνικές νομοθετικές διατάξεις που προβλέπουν μεγαλύτερη προθεσμία για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων, μεγαλύτερη περίοδο για την αντιστροφή του βάρους της αποδείξεως υπέρ του καταναλωτή ή ειδικούς κανόνες για σημαντικές ελλείψεις συμμόρφωσης προς τους όρους της σύμβασης που εμφανίστηκαν μετά την πάροδο της προθεσμίας άσκησης των νομίμων δικαιωμάτων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών.

Τροπολογία 165

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 28 α (νέο)

Άρθρο 28 α

Επικοινωνία και δυνατότητα επικοινωνίας

Ο έμπορος διασφαλίζει, καθ’ όλη τη διάρκεια μιας σύμβασης παροχής υπηρεσιών ή, αφού συναφθεί μια σύμβαση πώλησης, μέχρι να εκπνεύσει η αναφερόμενη στο άρθρο 28, παράγραφος 1 προθεσμία για επίσημες προσφορές, κοινοποιήσεις και ερωτήσεις εκ μέρους του καταναλωτή σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση παροχής υπηρεσιών ή τη σύμβαση πώλησης, ότι είναι δυνατή υπό εύλογες συνθήκες η επικοινωνία μαζί του. Συγκεκριμένα διασφαλίζει ότι οι εκ μέρους του καταναλωτή επίσημες προσφορές που αφορούν τη σύμβαση περιέρχονται στη κατοχή του χωρίς χρονοτριβή και ότι ο καταναλωτής ενημερώνεται αμέσως για την λήψη τους. Το κόστος λήψης και διεκπεραίωσης των επίσημων προσφορών, κοινοποιήσεων και ερωτήσεων που αφορούν τη σύμβαση παροχής υπηρεσιών ή τη σύμβαση πώλησης μέσω τηλεφώνου δεν πρέπει να χρεώνεται στον καταναλωτή· το δικαίωμα του παρόχου τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να χρεώνει αυτές τις κλήσεις δεν θίγεται.

Τροπολογία 166

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 29 – παράγραφος 2 – εισαγωγή

2. Η δήλωση εγγύησης συντάσσεται σε απλή και κατανοητή γλώσσα και είναι ευανάγνωστη. Περιλαμβάνει τα εξής:

2. Η δήλωση εγγύησης συντάσσεται σε απλή και κατανοητή γλώσσα , είναι ευανάγνωστη και με το ίδιο μέγεθος στοιχείων . Είναι γραμμένη στην ίδια γλώσσα με της σύμβασης. Η δήλωση εγγύησης περιλαμβάνει τα εξής:

Τροπολογία 167

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 29 – παράγραφος 2 – στοιχεία α, β και γ

α)	νομικά δικαιώματα του καταναλωτή , όπως προβλέπεται στο άρθρο 26, και σαφή δήλωση ότι τα εν λόγω δικαιώματα δεν θίγονται από την εμπορική εγγύηση,

α)	νομικά δικαιώματα του καταναλωτή βάσει των άρθρων 26 και 28, και τις διατάξεις της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας, καθώς και σαφή δήλωση ότι τα εν λόγω δικαιώματα δεν θίγονται από την εμπορική εγγύηση,

β)	καθορισμό του περιεχομένου της εμπορικής εγγύησης και των όρων για την υποβολή αξιώσεων, ιδίως της διάρκειας, του εδαφικού πεδίου εφαρμογής και του ονόματος και της διεύθυνσης του εγγυητή,

β)	καθορισμό του περιεχομένου της εμπορικής εγγύησης και των όρων για την υποβολή αξιώσεων, ιδίως της διάρκειας, του εδαφικού πεδίου εφαρμογής και του ονόματος και της διεύθυνσης του εγγυητή,

γ)	με την επιφύλαξη των άρθρων 32 και 35 και του παραρτήματος III παράγραφος 1 στοιχείο ια), όπου ορίζεται, όταν ενδείκνυται, ότι η εμπορική εγγύηση δεν μπορεί να μεταφερθεί σε επακόλουθο αγοραστή.

γ)	την πληροφορία ότι η εμπορική εγγύηση μπορεί να μεταφερθεί σε επακόλουθο αγοραστή.

Τροπολογία 168

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 29 – παράγραφος 3

3. Εάν ο καταναλωτής το ζητήσει, ο έμπορος καθιστά διαθέσιμη τη δήλωση εγγύησης σε σταθερό εναπόθεμα.

3. Ο έμπορος καθιστά διαθέσιμη τη δήλωση εγγύησης σε σταθερό εναπόθεμα και, εάν το ζητήσει ο καταναλωτής, και σε χαρτί .

Τροπολογία 169

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 30 – παράγραφος 1

1. Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται στις συμβατικές ρήτρες που συντάσσονται εκ των προτέρων από τον έμπορο ή τρίτο μέρος , τις οποίες ο καταναλωτής αποδέχτηκε χωρίς να έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει το περιεχόμενό τους , ιδίως όταν αυτές οι συμβατικές ρήτρες αποτελούν τμήμα προδιατυπωμένης τυποποιημένης σύμβασης.

1. Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται στις συμβατικές ρήτρες που συντάσσονται εκ των προτέρων από τον έμπορο ή τρίτο μέρος και δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο προσωπικής διαπραγμάτευσης. Μία συμβατική ρήτρα θεωρείται πάντοτε ότι δεν αποτελεί αντικείμενο προσωπικής διαπραγμάτευσης εάν έχει συνταχθεί εκ των προτέρων και ο καταναλωτής για το λόγο αυτό δεν ήταν σε θέση να επηρεάσει ουσιαστικά το περιεχόμενό της , ιδίως όταν η συμβατική ρήτρα αυτή αποτελεί τμήμα προδιατυπωμένης τυποποιημένης σύμβασης.

Τροπολογία 170

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 30 – παράγραφος 2

2. Το γεγονός ότι ο καταναλωτής είχε τη δυνατότητα να επηρεάσει το περιεχόμενο ορισμένων πτυχών μιας συμβατικής ρήτρας ή μιας συγκεκριμένης ρήτρας δεν αποκλείει την εφαρμογή του παρόντος κεφαλαίου σε άλλες συμβατικές ρήτρες οι οποίες αποτελούν τμήμα της σύμβασης.

2. Το γεγονός ότι για το περιεχόμενο ορισμένων πτυχών μιας συμβατικής ρήτρας ή μιας συγκεκριμένης ρήτρας υπήρξε προσωπική διαπραγμάτευση, δεν αποκλείει την εφαρμογή του παρόντος κεφαλαίου σε άλλες συμβατικές ρήτρες οι οποίες αποτελούν τμήμα της σύμβασης.

Τροπολογία 171

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 30 – παράγραφος 3

3. Το παρόν κεφάλαιο δεν εφαρμόζεται σε συμβατικές ρήτρες που αντικατοπτρίζουν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου οι οποίες συμμορφώνονται με το κοινοτικό δίκαιο και τις διατάξεις ή τις αρχές διεθνών συμβάσεων στις οποίες η Κοινότητα ή τα κράτη μέλη αποτελούν συμβαλλόμενο μέρος.

3. Το παρόν κεφάλαιο δεν εφαρμόζεται σε συμβατικές ρήτρες που αντικατοπτρίζουν νομοθετικές , κανονιστικές ή άλλες διατάξεις δημοσίας τάξεως οι οποίες συμμορφώνονται με το δίκαιο της Ένωσης και τις διατάξεις ή τις αρχές διεθνών συμβάσεων στις οποίες η Ένωση ή τα κράτη μέλη αποτελούν συμβαλλόμενο μέρος.

Τροπολογία 172

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 30 α (νέο)

Άρθρο 30α

Βαθμός εναρμόνισης

Εκτός εάν ορίζεται άλλως, τα κράτη μέλη δεν διατηρούν ούτε εισάγουν στο εθνικό τους δίκαιο διατάξεις που παρεκκλίνουν από αυτές που καθορίζονται στο παρόν κεφάλαιο, συμπεριλαμβανομένων περισσότερο ή λιγότερο αυστηρών διατάξεων για την εξασφάλιση διαφορετικού επιπέδου προστασίας του καταναλωτή.

Τροπολογία 173

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 31 – παράγραφος 1

1. Οι συμβατικές ρήτρες διατυπώνονται σε απλή, κατανοητή γλώσσα και είναι ευανάγνωστες.

1. Όλες οι ρήτρες των συμβάσεων θα πρέπει να διατυπώνονται με σαφή και κατανοητό τρόπο. Εάν οι συμβατικές ρήτρες αποτυπώνονται γραπτώς, θα πρέπει πάντοτε να συντάσσονται σε απλή, κατανοητή γλώσσα και να είναι ευανάγνωστες.

Τροπολογία 174

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 31 – παράγραφος 4

4. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν τυχόν απαιτήσεις παρουσίασης όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται οι συμβατικοί όροι ή καθίστανται διαθέσιμοι στον καταναλωτή.

4. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν τυχόν απαιτήσεις σχετικά με την παρουσίαση των συμβατικών όρων, εκτός από απαιτήσεις παρουσίασης για άτομα με ειδικές ανάγκες ή όταν τα εμπορεύματα ή οι υπηρεσίες ενέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια του καταναλωτή ή τρίτου προσώπου ή σε σχέση με συγκεκριμένα εμπορεύματα ή υπηρεσίες για τα οποία υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν βλάβη για τον καταναλωτή .

Τροπολογία 175

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 32 – παράγραφος 2

2. Με την επιφύλαξη των άρθρων 34 και 38, ο καταχρηστικός χαρακτήρας μιας συμβατικής ρήτρας κρίνεται, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των προϊόντων που αφορά η σύμβαση και όλες οι κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης περιστάσεις που περιέβαλαν την εν λόγω σύναψη καθώς και όλες οι υπόλοιπες ρήτρες της σύμβασης ή άλλης σύμβασης από την οποία αυτή εξαρτάται. Κατά την εκτίμηση του καταχρηστικού ή όχι χαρακτήρα μιας συμβατικής ρήτρας, η αρμόδια εθνική αρχή λαμβάνει επίσης υπόψη τον τρόπο με τον οποίο η σύμβαση συντάχθηκε και κοινοποιήθηκε στον καταναλωτή από τον έμπορο σύμφωνα με το άρθρο 31.

Τροπολογία 176

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 32 – παράγραφος 2 α (νέα)

2a. Κατά την εκτίμηση του καταχρηστικού ή όχι χαρακτήρα μιας συμβατικής ρήτρας, η αρμόδια εθνική αρχή λαμβάνει επίσης υπόψη τον τρόπο με τον οποίο η σύμβαση συντάχθηκε και κοινοποιήθηκε στον καταναλωτή από τον έμπορο σύμφωνα με το άρθρο 31, παράγραφοι 1 και 2. Ρήτρα που ορίσθηκε από τον έμπορο κατά παραβίαση της υποχρέωσης διαφάνειας που επιβάλλει το άρθρο 31 παράγραφοι 1 και 2 μπορεί και μόνον για το λόγο αυτό να θεωρηθεί καταχρηστική.

Τροπολογία 177

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 32 – παράγραφος 3

3. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται στην εκτίμηση του κύριου αντικειμένου της σύμβασης ή στην επάρκεια της αμοιβής που προβλέπεται από την κύρια συμβατική υποχρέωση του εμπόρου, υπό την προϋπόθεση ότι ο έμπορος συμμορφώνεται πλήρως με το άρθρο 31.

3. Οι παράγραφοι 1, 2 και 2α του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στην εκτίμηση του κύριου αντικειμένου της σύμβασης ή στην επάρκεια της αμοιβής που προβλέπεται από την κύρια συμβατική υποχρέωση του εμπόρου, υπό την προϋπόθεση ότι ο έμπορος συμμορφώνεται πλήρως με το άρθρο 31 παράγραφοι 1, 2 και 3 .

Τροπολογία 178

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 33

Εάν ο έμπορος ισχυρίζεται ότι για μια συμβατική ρήτρα υπήρξε ατομική διαπραγμάτευση, φέρει το βάρος της απόδειξης.

Εάν ο έμπορος ισχυρίζεται ότι για μια συμβατική ρήτρα υπήρξε ατομική διαπραγμάτευση, ή ότι μια συμβατική ρήτρα συμμορφώνεται προς την απαίτηση διαφάνειας που ορίζεται από το άρθρο 31 παράγραφοι 1 και 2, φέρει το βάρος της απόδειξης.

Τροπολογία 179

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 34

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες, όπως παρατίθενται στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ, θεωρούνται καταχρηστικές σε όλες τις περιπτώσεις. Ο εν λόγω κατάλογος συμβατικών ρητρών εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο σύμφωνα με τα άρθρα 39 παράγραφος 2 και 40.

1 . Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες, όπως παρατίθενται στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ, θεωρούνται καταχρηστικές σε όλες τις περιπτώσεις.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν στην εθνική τους νομοθεσία να ορίζουν ως καταχρηστικές σε κάθε περίπτωση και άλλες συμβατικές ρήτρες. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις συμβατικές ρήτρες της παραγράφου 1.

Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις πληροφορίες κατά τρόπο που να προσφέρει εύκολη πρόσβαση σε αυτές.

Τροπολογία 180

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 35

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες, όπως παρατίθενται στον κατάλογο στο σημείο 1 του παραρτήματος ΙΙΙ, τεκμαίρονται καταχρηστικές, εκτός εάν ο έμπορος έχει αποδείξει ότι αυτές οι συμβατικές ρήτρες είναι θεμιτές σύμφωνα με το άρθρο 32. Ο εν λόγω κατάλογος συμβατικών ρητρών εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο σύμφωνα με τα άρθρα 39 παράγραφος 2 και 40.

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες, όπως παρατίθενται στον κατάλογο στο σημείο 1 του παραρτήματος ΙΙΙ, τεκμαίρονται καταχρηστικές, εκτός εάν ο έμπορος έχει αποδείξει ότι αυτές οι συμβατικές ρήτρες είναι θεμιτές σύμφωνα με το άρθρο 32.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν στην εθνική τους νομοθεσία να περιλαμβάνουν και άλλες συμβατικές ρήτρες που θεωρούνται ως καταχρηστικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις συμβατικές ρήτρες της παραγράφου 1.

Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις πληροφορίες κατά τρόπο που να προσφέρει εύκολη πρόσβαση σε αυτές.

Τροπολογία 181

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 37

Οι συμβατικές ρήτρες που είναι καταχρηστικές δεν είναι δεσμευτικές για τον καταναλωτή. Η σύμβαση εξακολουθεί να δεσμεύει τα συμβαλλόμενα μέρη, εάν μπορεί να παραμείνει σε ισχύ χωρίς τους καταχρηστικούς όρους.

Οι συμβατικές ρήτρες που είναι καταχρηστικές δυνάμει της παρούσας οδηγίας δεν είναι δεσμευτικές για τον καταναλωτή σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία . Η σύμβαση εξακολουθεί να δεσμεύει τα συμβαλλόμενα μέρη, εάν μπορεί να παραμείνει σε ισχύ χωρίς τους καταχρηστικούς όρους.

Τροπολογία 182

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 38 – παράγραφος 1

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, προς το συμφέρον των καταναλωτών και των ανταγωνιζόμενων επαγγελματιών, υπάρχουν κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα προκειμένου να πάψει η χρησιμοποίηση των καταχρηστικών ρητρών στις συμβάσεις που συνάπτονται από εμπόρους με καταναλωτές.

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, προς το συμφέρον των καταναλωτών και των ανταγωνιζόμενων επαγγελματιών, υπάρχουν κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα προκειμένου να πάψει η χρήση καταχρηστικών ρητρών στις συμβάσεις που συνάπτονται από εμπόρους με καταναλωτές.

Τροπολογία 184

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 39

Επανεξέταση των ρητρών στα παραρτήματα 2 και 3

1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις ρήτρες οι οποίες αποδείχθηκαν καταχρηστικές από τις αρμόδιες εθνικές αρχές και οι οποίες κρίνεται ότι είναι σημαντικές για το σκοπό της τροποποίησης της παρούσας οδηγίας όπως προβλέπεται από την παράγραφο 2.

2. Υπό το πρίσμα των κοινοποιήσεων που ελήφθησαν δυνάμει της παραγράφου 1, η Επιτροπή τροποποιεί το παράρτημα ΙΙ και το παράρτημα ΙΙΙ. Τα μέτρα προσαρμογής μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας αποφασίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 40 παράγραφος 2.

Διαγράφεται

Τροπολογία 185

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 40

Η επιτροπή

1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για τις καταχρηστικές ρήτρες σε συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές (εφεξής αποκαλούμενη ως «η επιτροπή»).

2. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8.

Διαγράφεται

Τροπολογία 186

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 41 – παράγραφος 1

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ύπαρξη κατάλληλων και αποτελεσματικών μέσων για την τήρηση των διατάξεων της παρούσας οδηγίας .

1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή εξασφαλίζουν την ύπαρξη κατάλληλων και αποτελεσματικών μέσων για το σεβασμό των δικαιωμάτων των καταναλωτών όπως αυτά προβλέπονται από την παρούσα οδηγία .

Τροπολογία 187

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 44

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την ενημέρωση του καταναλωτή σχετικά με τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο και ενθαρρύνουν, όπου ενδείκνυται, τους εμπόρους και τους ιδιοκτήτες κωδίκων να ενημερώνουν τους καταναλωτές για τους κώδικες συμπεριφοράς τους.

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την ενημέρωση των καταναλωτών και των εμπόρων, ειδικά μέσω μηχανισμών της τεχνολογίας της πληροφορίας και της επικοινωνίας και μέσω των δημοσίων μέσων ενημέρωσης, σχετικά με τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο και ενθαρρύνουν, όπου ενδείκνυται, τους εμπόρους και τους ιδιοκτήτες κωδίκων να ενημερώνουν τους καταναλωτές για τους κώδικες συμπεριφοράς τους.

Τροπολογία 188

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 45

Ο καταναλωτής απαλλάσσεται από κάθε είδους αντιπαροχή στην περίπτωση παροχής μη παραγγελθέντος προϊόντος, όπως απαγορεύεται από το άρθρο 5 παράγραφος 5 και το σημείο 29 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2005/29/ΕΚ. Η έλλειψη απάντησης από τον καταναλωτή ύστερα από περίπτωση παροχής μη παραγγελθέντων δεν ισοδυναμεί με συναίνεση.

Ο καταναλωτής απαλλάσσεται από κάθε είδους αντιπαροχή στην περίπτωση προμήθειας μη παραγγελθέντων εμπορευμάτων ή παροχής υπηρεσίας που απαγορεύεται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5 και το σημείο 29 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2005/29/ΕΚ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η απουσία απάντησης από τον καταναλωτή ύστερα από περίπτωση παροχής μη παραγγελθέντων δεν ισοδυναμεί με συναίνεση.

Τροπολογία 189

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 46 – παράγραφος 2

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Διαγράφεται

Τροπολογία 190

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 46 α (νέο)

Άρθρο 46a

Υποχρέωση υποβολής εκθέσεων και αμοιβαία αξιολόγηση από των κρατών μελών

1. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή έως [λήξη της προθεσμίας μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο] και στη συνέχεια ανά τριετία έκθεση με τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	το κείμενο κάθε πρόσθετης υποχρέωσης προσυμβατικής ενημέρωσης που τα κράτη μέλη εγκρίνουν ή διατηρούν σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφοι 5 και 6·

β)	το κείμενο κάθε παρεκκλίνουσας εθνικής νομοθετικής διάταξης που τα κράτη μέλη εγκρίνουν ή διατηρούν σύμφωνα με το άρθρο 12, παράγραφος 4 και το άρθρο 13, παράγραφος 2·

γ)	το κείμενο κάθε παρεκκλίνουσας εθνικής νομοθετικής διάταξης που τα κράτη μέλη εγκρίνουν ή διατηρούν σύμφωνα με το άρθρο 22, παράγραφος 2a·

δ)	το κείμενο κάθε παρεκκλίνουσας εθνικής νομοθετικής διάταξης που τα κράτη μέλη εγκρίνουν ή διατηρούν σύμφωνα με το άρθρο 26, παράγραφος 5β και το άρθρο 28, παράγραφος 5α·

ε)	το κείμενο κάθε πρόσθετης συμβατικής ρήτρας που τα κράτη μέλη ορίζουν ως καταχρηστική σε όλες τις περιπτώσεις σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 1α·

στ)	το κείμενο κάθε πρόσθετης συμβατικής ρήτρας που τα κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 35, παράγραφος 1α, ορίζουν ως τεκμαιρόμενη ως καταχρηστική·

ζ)	το κείμενο κάθε απόφασης θεμελιώδους σημασίας – μαζί με την αντίστοιχη αιτιολόγηση – που ελήφθη από τα Δικαστήρια, τα διοικητικά όργανα ή τις αρμόδιες διοικητικές αρχές των κρατών μελών στο πεδίο που υπάγεται στην παρούσα οδηγία.

2. Η έκθεση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 υποβάλλεται στην Επιτροπή. Όσον αφορά τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία a) έως ε), τα κράτη μέλη εξηγούν το λόγο για τον οποίο οι παρεκκλίνουσες εθνικές νομοθετικές διατάξεις είναι κατάλληλες και αναλογικές για την επίτευξη των σκοπών της οδηγίας.

3. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι καταναλωτές και οι έμποροι να έχουν εύκολη πρόσβαση στις αναφερόμενες στην παράγραφο 1, στοιχεία δ) και ε), πληροφορίες, μεταξύ άλλων μέσω ειδικής ιστοθέσης δημιουργημένης και συντηρούμενης από την Επιτροπή.

4. Η Επιτροπή διαβιβάζει τις προβλεπόμενες στην παράγραφο 1 εκθέσεις στα άλλα κράτη μέλη και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που υποβάλλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με κάθε έκθεση εντός έξι μηνών από την λήψη της. Στο ίδιο διάστημα, η Επιτροπή πραγματοποιεί διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με τις εν λόγω εκθέσεις.

Τροπολογία 191

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 46 β (νέο)

Άρθρο 46β

Υποβολή εκθέσεων από τους φορείς προστασίας των καταναλωτών

Πρόσωπα ή οργανισμοί που έχουν έννομο συμφέρον σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία να προστατεύουν τους καταναλωτές κατά την έννοια του άρθρου 38, παράγραφος 2, ενημερώνουν την Επιτροπή για τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν βάσει της αξιολόγησης της εφαρμογής και των επιπτώσεων της παρούσας οδηγίας σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των καταναλωτών και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Τροπολογία 192

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 46 γ (νέο)

Άρθρο 46γ

Υποβολή εκθέσεων από την Επιτροπή και επανεξέταση

Το αργότερο έως [ένα έτος μετά τη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο] και εν συνεχεία ανά τριετία, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που συγκεντρώνει βάσει των άρθρων 46a παράγραφος 4 και 46β. Η έκθεση συνοδεύεται εάν απαιτείται από νομοθετικές προτάσεις, με σκοπό την προσαρμογή της οδηγίας στις εξελίξεις στον τομέα των δικαιωμάτων των καταναλωτών.

Τροπολογία 193

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο -47 (νέο)

οδηγία 2002/65/ΕΚ

Άρθρο -47

Τροποποίηση της οδηγίας 2002/65/ΕΚ

Το άρθρο 2, στοιχείο a) της οδηγίας 2002/65/ΕΚ αντικαθίσταται από το εξής:

«α)

“εξ αποστάσεως σύμβαση”: κάθε σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ εμπόρου και καταναλωτή για την προμήθεια εμπορεύματος ή για την παροχή υπηρεσίας στο πλαίσιο οργανωμένου συστήματος πωλήσεων εξ αποστάσεως ή παροχής υπηρεσιών, χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του εμπόρου και του καταναλωτού κατά τη σύναψη της σύμβασης αλλά με την αποκλειστική χρήση ενός ή περισσότερων μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως·»

Τροπολογία 194

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 47 – παράγραφος 1

Οι οδηγίες 85/577/ΕΟΚ, 93/13/ΕΟΚ και 97/7/ΕΚ και η οδηγία 1999/44/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκαν από τις οδηγίες που παρατίθενται στο παράρτημα IV, καταργούνται.

Οι οδηγίες 85/577/ΕΟΚ, 93/13/ΕΟΚ και 97/7/ΕΚ και η οδηγία 1999/44/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκαν από τις οδηγίες που παρατίθενται στο παράρτημα IV, καταργούνται από [ημερομηνία μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο] .

Τροπολογία 195

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 48

Επανεξέταση

Η Επιτροπή επανεξετάζει την παρούσα οδηγία και υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το αργότερο έως τις [προσθήκη της ίδιας ημερομηνίας με αυτήν που υπάρχει στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 46 παράγραφος 1 + πέντε έτη].

Αν κριθεί αναγκαίο, η Επιτροπή υποβάλλει περαιτέρω προτάσεις για την προσαρμογή της οδηγίας στις εξελίξεις στον εν λόγω τομέα. Για το σκοπό αυτό, η Επιτροπή μπορεί να ζητά πληροφορίες από τα κράτη μέλη.

Διαγράφεται

Τροπολογία 196

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 48 α (νέο)

Άρθρο 48α

Η Επιτροπή θα εξετάσει το ενδεχόμενο έγκρισης μιας πρότασης Κανονισμού για τις εξ αποστάσεως και τις εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτόμενες συμβάσεις, όπου οι υπηρεσίες μεταφοράς και οι υπηρεσίες υγείας θα εξαιρούνται.

Τροπολογία 197

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα I – μέρος Α

1.	Το όνομα, η γεωγραφική διεύθυνση και η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του εμπόρου στον οποίο πρέπει να αποσταλεί το έντυπο υπαναχώρησης.

Δικαίωμα υπαναχώρησης

2.	Μια δήλωση ότι ο καταναλωτής έχει δικαίωμα να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση και ότι το δικαίωμα αυτό μπορεί να ασκηθεί με την αποστολή του εντύπου υπαναχώρησης παρακάτω σε σταθερό εναπόθεμα στον έμπορο που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

Έχετε δικαίωμα υπαναχώρησης από την παρούσα σύμβαση, με δήλωση σε σταθερό εναπόθεμα, εντός 14 ημερών χωρίς να αναφέρετε το λόγο [ή – εφόσον τα εμπορεύματα σας παραδοθούν πριν από τη λήξη της ανωτέρω προθεσμίας – με επιστροφή των εμπορευμάτων].

α)	για συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος, εντός περιόδου δεκατεσσάρων ημερών ύστερα από την υπογραφή εκ μέρους του του εντύπου παραγγελίας·

Η προθεσμία υπαναχώρησης αρχίζει [με την παραλαβή των παραγγελθέντων εμπορευμάτων](1). Η ημέρα [παραλαβής των εμπορευμάτων] (2) δεν συνυπολογίζεται στην προθεσμία υπαναχώρησης. Εάν η τελευταία ημέρα της προθεσμίας υπαναχώρησης συμπίπτει με αργία, Σάββατο ή Κυριακή, η προθεσμία λήγει την πρώτη εργάσιμη ημέρα που ακολουθεί.

Η προθεσμία υπαναχώρησης λογίζεται ως τηρηθείσα εάν η δήλωση υπαναχώρησής σας σταλεί, ή τα εμπορεύματα επιστραφούν, πριν από την εκπνοή της. Η αποστολή είτε της δήλωσης υπαναχώρησης είτε των εμπορευμάτων πριν από την εκπνοή της περιόδου υπαναχώρησης πρέπει να μπορεί να αποδειχθεί (π.χ. υπό μορφή ταχυδρομικού αποδεικτικού).

β)	για συμβάσεις πώλησης εξ αποστάσεως, εντός περιόδου δεκατεσσάρων ημερών ύστερα από την κατοχή των αγαθών από τον καταναλωτή ή τρίτο μέρος, πλην του μεταφορέα και το οποίο υποδεικνύεται από τον καταναλωτή·

Η δήλωση υπαναχώρησης πρέπει να αποσταλεί σε σταθερό εναπόθεμα (λ.χ. υπό μορφή ταχυδρομικής επιστολής) (3) προς: (4). Ο καταναλωτής δύναται να χρησιμοποιήσει το κάτωθι έντυπο χωρίς τούτο να είναι υποχρεωτικό.

γ)	για συμβάσεις παροχής υπηρεσίας εξ αποστάσεως:

Αποτελέσματα της υπαναχώρησης

—	εντός περιόδου δεκατεσσάρων ημερών ύστερα από τη σύναψη της σύμβασης, όταν ο καταναλωτής δεν έχει δώσει την προηγούμενη ρητή συγκατάθεσή του για να αρχίσει η εκτέλεση της σύμβασης πριν από το τέλος αυτής της δεκατετραήμερης περιόδου·

Προκειμένου να δηλώσετε την υπαναχώρησή σας πρέπει να επιστρέψετε τα εμπορεύματα [με δικά μας έξοδα](5) εντός 14 ημερών από την ημέρα αποστολής της δήλωσης υπαναχώρησής σας. Η προθεσμία επιστροφής χρημάτων αρχίζει την ημέρα που εμείς θα λάβουμε είτε τη δήλωση υπαναχώρησής σας είτε τα εμπορεύματα. Η ημέρα λήψης από εμάς της δήλωσης υπαναχώρησής σας δεν συνυπολογίζεται στην προθεσμία επιστροφής χρημάτων. Εάν η τελευταία ημέρα της εν λόγω προθεσμίας συμπίπτει με αργία, Σάββατο ή Κυριακή, η προθεσμία λήγει την πρώτη εργάσιμη ημέρα που ακολουθεί.

—	εντός περιόδου που τελειώνει όταν αρχίζει η εκτέλεση της σύμβασης, όταν ο καταναλωτής έχει δώσει την προηγούμενη ρητή συγκατάθεσή του για να αρχίσει η εκτέλεση της σύμβασης πριν από το τέλος της δεκατετραήμερης περιόδου.

Εάν δεν μπορείτε να επιστρέψετε τα εμπορεύματα που έχετε παραλάβει στην αρχική τους κατάσταση, ευθύνεστε για οποιαδήποτε υποβάθμιση της αξίας τους. Τούτο ισχύει μόνον εφόσον η υποβάθμιση της αξίας τους οφείλεται σε χειρισμό των εμπορευμάτων κατά τρόπο διαφορετικό από εκείνον που απαιτείται για τη διαπίστωση της φύσης και του τρόπου λειτουργίας τους. Μπορείτε να αποτρέψετε την υποβάθμιση της αξίας των εμπορευμάτων εάν αποφύγετε να τα χρησιμοποιήσετε σαν να σας ανήκαν και εάν αποφύγετε να τα χειριστείτε με οποιονδήποτε τρόπο που θα μείωνε την αξία τους.

3.	Για όλες τις συμβάσεις πώλησης, δήλωση που να ενημερώνει τον καταναλωτή σχετικά με τις προθεσμίες και τις λεπτομέρειες επιστροφής των προϊόντων στον έμπορο και των όρων για την επιστροφή των χρημάτων σύμφωνα με τα άρθρα 16 και 17 παράγραφος 2.

Σε περίπτωση έγκυρης υπαναχώρησής σας, οφείλουμε να σας επιστρέψουμε εντός 14 ημερών οποιοδήποτε ποσό μας έχετε καταβάλει. Η προθεσμία επιστροφής χρημάτων αρχίζει από την ημέρα λήψης από εμάς της δήλωσης υπαναχώρησής σας. Η ημέρα λήψης από εμάς της δήλωσης υπαναχώρησής σας δεν συνυπολογίζεται στην προθεσμία επιστροφής χρημάτων. Εάν η τελευταία ημέρα της εν λόγω προθεσμίας συμπίπτει με αργία, Σάββατο ή Κυριακή, η προθεσμία λήγει την πρώτη εργάσιμη ημέρα που ακολουθεί.

Για συμβάσεις εξ αποστάσεως που συνάπτονται στο διαδίκτυο δήλωση ότι ο καταναλωτής μπορεί να συμπληρώσει και να υποβάλει ηλεκτρονικά το τυποποιημένο έντυπο υπαναχώρησης στο δικτυακό τόπο του εμπόρου και ότι θα λάβει επιβεβαίωση παραλαβής αυτής της υπαναχώρησης από τον έμπορο με ηλεκτρονικό μήνυμα αμελλητί.

Μπορούμε να θέσουμε ως προϋπόθεση για την επιστροφή των χρημάτων το να έχουμε προηγουμένως παραλάβει τα υπό επιστροφή εμπορεύματα.

5.	Δήλωση ότι ο καταναλωτής μπορεί να χρησιμοποιήσει το έντυπο υπαναχώρησης που ορίζεται στο Μέρος B.

Συστάσεις για εναλλακτική διατύπωση:

(1)	Στις ακόλουθες ειδικές περιπτώσεις, το εντός αγκυλών κείμενο πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:

Σε περίπτωση εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος συναπτομένων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών: «από την ημέρα σύναψης της σύμβασης ή από την ημέρα που παραλάβατε αντίγραφο της υπογεγραμμένης σύμβασης σε σταθερό εναπόθεμα, εάν αυτή είναι διαφορετική από την ημέρα σύναψης της σύμβασης».

(2)	Στις ακόλουθες ειδικές περιπτώσεις, το εντός αγκυλών κείμενο πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:

(3)	Σε περίπτωση εξ αποστάσεως συναπτομένων συμβάσεων πρέπει να παρεμβληθεί το ακόλουθο κείμενο:

α)	εάν ο έμπορος επιτρέπει στον καταναλωτή να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: «ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου»·

β)	εάν ο έμπορος επιτρέπει στον καταναλωτή να συμπληρώσει ηλεκτρονικά το υπόδειγμα εντύπου υπαναχώρησης σε διαδικτυακό τόπο: «ή μέσω του δικού μας διαδικτυακού τόπου».

(4)

Προσθήκη: το όνομα και η επαγγελματική διεύθυνση του εμπόρου. Σε περίπτωση εξ αποστάσεως συναπτομένων συμβάσεων πρέπει να αναφέρονται επιπλέον τα ακόλουθα στοιχεία: Διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και/ή διαδικτυακή διεύθυνση του εμπόρου που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο καταναλωτής για να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση.

(5)	Εάν η τιμή των επιστρεφόμενων εμπορευμάτων δεν υπερβαίνει το ποσόν των 40 ευρώ, το εντός αγκυλών κείμενο πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: «με δικά σας έξοδα».

Τροπολογία 198

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα I – μέρος B

(συμπληρώστε και επιστρέψτε το παρόν έντυπο μόνον εάν επιθυμείτε να υπαναχωρήσετε από τη σύμβαση)

Προς:

Προς: (Όνομα, επαγγελματική διεύθυνση και, εφόσον υπάρχει, διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του εμπόρου)(*)

Εγώ/Εμείς* γνωστοποιώ/γνωστοποιούμε με την παρούσα ότι υπαναχωρώ/υπαναχωρούμε* από τη σύμβασή μου/μας* πώλησης των ακόλουθων εμπορευμάτων*/παροχής της ακόλουθης υπηρεσίας*

Που παραγγέλθηκε στις */που παρελήφθη στις*

Που παραγγέλθηκε στις (***)

Όνομα καταναλωτή(-ών)

Όνομα (ονόματα) καταναλωτή(-ών) (***):

Διεύθυνση καταναλωτή(-ών)

Διεύθυνση (διευθύνσεις) καταναλωτή(-ών) (***):

Υπογραφή καταναλωτή(-ών) (μόνο εάν το παρόν έντυπο κοινοποιείται γραπτώς )

Υπογραφή (υπογραφές) καταναλωτή(-ών) (μόνο εάν το παρόν έντυπο αποστέλλεται σε χαρτί )

Ημερομηνία

Ημερομηνία (***):

*	Διαγράφεται η περιττή ένδειξη.

(*)	Να συμπληρωθεί από τον έμπορο προτού επιδώσει το έντυπο στον καταναλωτή.

(**)	διαγράφεται η περιττή ένδειξη.

(***)

Να συμπληρωθεί από τον ή τους καταναλωτές.

Τροπολογία 199

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα II – παράγραφος 1 – στοιχείο α α (νέο)

αα)	απαλλάσσουν ή περιορίζουν την εκ του νόμου ευθύνη του εμπόρου για υλική ζημία που υφίσταται ο καταναλωτής από σκόπιμη ενέργεια ή σοβαρή αμέλεια μέσω πράξης ή παράλειψης του εμπόρου·

Τροπολογία 201

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο γ α (νέο)

γα)	αναθέτουν αποκλειστική δικαιοδοσία για όλες τις αντιδικίες που έχουν σχέση με τη σύμβαση στον τόπο όπου έχει την έδρα του ο έμπορος, εκτός αν το επιλεγμένο δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και για τον τόπο κατοικίας του καταναλωτή·

Τροπολογία 202

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο α α (νέο)

αα)	καθιστούν δεσμευτική για τον καταναλωτή μια υποχρέωση εξαρτημένη από όρο του οποίου η εκπλήρωση εξαρτάται αποκλειστικά από την πρόθεση του εμπόρου·

Τροπολογία 203

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο γ α (νέο)

γα)	απαιτούν από τον καταναλωτή να αγοράσει πρόσθετα αγαθά ή υπηρεσίες που δεν περιλαμβάνονται στην τιμή της κύριας σύμβασης.

Τροπολογία 204

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο γ β (νέο)

γβ)	επιβάλλουν επιπρόσθετες χρεώσεις, όπως πρόστιμα για αθέτηση συμβατικών όρων, που είναι σαφώς δυσανάλογες προς το κόστος που επιβάρυνε τον έμπορο λόγω της αθέτησης·

Τροπολογία 205

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο δ α (νέο)

δα)	αποκλείουν ή περιορίζουν το δικαίωμα του καταναλωτή να εντέλλει και να εξουσιοδοτεί τρίτο πρόσωπο να συνάψει σύμβαση μεταξύ του καταναλωτή και του εμπόρου και/ή να προβαίνει σε ενέργειες που έχουν ως στόχο ή διευκολύνουν τη σύναψη σύμβασης μεταξύ του καταναλωτή και του εμπόρου.

Τροπολογία 206

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα III – παράγραφος 1 – στοιχείο ε

ε)	δίνουν τη δυνατότητα στον έμπορο να τερματίσει μια σύμβαση αορίστου χρόνου χωρίς εύλογη ειδοποίηση , εκτός εάν ο καταναλωτής έχει διαπράξει σοβαρή παράβαση της σύμβασης ·

ε)

δίνουν τη δυνατότητα στον έμπορο να καταγγέλλει χωρίς εύλογη προειδοποίηση μια σύμβαση αορίστου χρόνου, εκτός αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι για τούτο· τούτο δεν θίγει ρήτρες συμβάσεων παροχής οικονομικών υπηρεσιών εφόσον συντρέχει βάσιμος λόγος, όπου ο προμηθευτής είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει αμέσως σχετικά το άλλο συμβαλλόμενο μέρος ·

Τροπολογία 207

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο ζ

ζ)	επιτρέπουν στον έμπορο να αυξήσει την τιμή που συμφωνήθηκε με τον καταναλωτή όταν συνήφθη η σύμβαση χωρίς να δίνει στον καταναλωτή το δικαίωμα περάτωσης της σύμβασης·

ζ)

προβλέπουν ότι η τιμή των εμπορευμάτων ή άλλων στοιχείων πρέπει να καθοριστεί κατά τη στιγμή της παράδοσης ή της προμήθειας ή επιτρέπουν στον έμπορο να αυξήσει την τιμή που συμφωνήθηκε με τον καταναλωτή όταν συνήφθη η σύμβαση χωρίς να δίνει στον καταναλωτή το δικαίωμα λύσης της σύμβασης , αν η προσαυξημένη τιμή είναι υπερβολικά υψηλή σε σχέση με την τιμή που είχε συμφωνηθεί κατά τη σύναψη της σύμβασης · τούτο δεν επηρεάζει τις ρήτρες τιμαριθμικής αναπροσαρμογής της τιμής, όπου αυτό είναι νόμιμο, υπό την προϋπόθεση ότι η μέθοδος με την οποία κυμαίνονται οι τιμές περιγράφεται ρητώς.

Τροπολογία 208

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο ια

ια)	δίνουν τη δυνατότητα στον έμπορο να τροποποιήσει μονομερώς τους όρους της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών του προϊόντος ή της υπηρεσίας·

ια)

δίνουν τη δυνατότητα στον έμπορο να τροποποιήσει μονομερώς τους όρους της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών του προϊόντος ή της υπηρεσίας χωρίς βάσιμο λόγο που να προβλέπεται στη σύμβαση · τούτο δεν επηρεάζει ρήτρες βάσει των οποίων οι πάροχοι χρηματοοικονομικών υπηρεσιών διατηρούν το δικαίωμα να αλλάζουν το επιτόκιο που καταβάλλεται από τον καταναλωτή ή οφείλεται σε αυτόν ή το ποσό άλλων επιβαρύνσεων για χρηματοοικονομικές υπηρεσίες χωρίς προειδοποίηση, όταν συντρέχει βάσιμος λόγος, υπό την προϋπόθεση ότι ο πάροχος ενημερώνει τον καταναλωτή το ταχύτερο δυνατό και ότι ο καταναλωτής είναι ελεύθερος να λύσει τη συμβατική σχέση αμέσως· ούτε επηρεάζει ρήτρες βάσει των οποίων ο έμπορος διατηρεί το δικαίωμα να τροποποιεί μονομερώς τους όρους μιας σύμβασης αορίστου χρόνου, υπό την προϋπόθεση ότι ο έμπορος οφείλει να ενημερώσει σχετικά τον καταναλωτή με εύλογη προειδοποίηση, και ότι ο καταναλωτής είναι ελεύθερος να λύσει τη συμβατική σχέση.

Τροπολογία 209

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 1 – στοιχείο ιβ α (νέο)

ιβ α)

επιτρέπουν στον έμπορο, σε περίπτωση που τα παραγγελθέντα δεν είναι διαθέσιμα, να παραδώσει ισοδύναμα χωρίς να έχει ενημερώσει ρητά τον καταναλωτή για αυτή τη δυνατότητα και για το ότι ο έμπορος βαρύνεται με το κόστος επιστροφής των όσων παραλάβει ο καταναλωτής βάσει της σύμβασης σε περίπτωση που ο τελευταίος ασκήσει το δικαίωμα υπαναχώρησης.

Τροπολογία 210

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα III – παράγραφος 2

Η παράγραφος 1 στοιχείο ε) δεν εφαρμόζεται σε ρήτρες με τις οποίες ένας πάροχος χρηματοοικονομικής υπηρεσίας διατηρεί το δικαίωμα να τερματίσει μονομερώς μία σύμβαση αορίστου χρόνου χωρίς προειδοποίηση, υπό την προϋπόθεση ότι ο προμηθευτής απαιτείται να ενημερώσει το άλλο συμβαλλόμενο μέρος ή μέρη αμέσως.

Διαγράφεται

Τροπολογία 211

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα ΙΙΙ – παράγραφος 3 – στοιχείο γ α (νέο)

γα)	συμβάσεις για οργανωμένα ταξίδια που υπάγονται στις διατάξεις της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ.

Τροπολογία 212

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα III – παράγραφος 4 – εισαγωγικό μέρος

4.	Η παράγραφος 1 στοιχείο ια) δεν εφαρμόζεται σε

4.	Η παράγραφος 1 στοιχεία ε, ζ) και ια) δεν εφαρμόζεται σε

Τροπολογία 213

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα III – παράγραφος 4 – στοιχείο α

α)

ρήτρες βάσει των οποίων ο πάροχος χρηματοοικονομικών υπηρεσιών διατηρεί το δικαίωμα να τροποποιήσει το ποσοστό του επιτοκίου που καταβάλλεται από τον καταναλωτή ή οφείλεται σε αυτόν ή το ποσό άλλων επιβαρύνσεων για χρηματοοικονομικές υπηρεσίες χωρίς προειδοποίηση, όταν υπάρχει έγκυρος λόγος, υπό την προϋπόθεση ότι ο πάροχος απαιτείται να ενημερώσει το άλλο συμβαλλόμενο μέρος ή μέρη το ταχύτερο δυνατό και ότι οι τελευταίοι είναι ελεύθεροι να λύσουν τη σύμβαση αμέσως·

Διαγράφεται

Τροπολογία 214

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα III – παράγραφος 4 – στοιχείο β

β)	συναλλαγές σε μεταβιβάσιμα χρεόγραφα, χρηματοοικονομικά μέσα και άλλα προϊόντα και υπηρεσίες όπου η τιμή συνδέεται με διακυμάνσεις δείκτη ή ποσόστωσης χρηματιστηρίου αξιών ή του επιτοκίου χρηματοοικονομικής αγοράς που ο έμπορος δεν ελέγχει·

Διαγράφεται

Τροπολογία 215

Πρόταση οδηγίας

Παράρτημα III – παράγραφος 4 – στοιχείο δ

δ)	ρήτρες βάσει των οποίων ο έμπορος διατηρεί το δικαίωμα να τροποποιήσει μονομερώς τις συνθήκες σύμβασης αορίστου χρόνου υπό την προϋπόθεση ότι απαιτείται να ενημερώσει τον καταναλωτή με εύλογη προειδοποίηση και ότι ο καταναλωτής είναι ελεύθερος να τερματίσει τη σύμβαση.

Διαγράφεται

(1) Το θέμα παραπέμπεται εκ νέου στην επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του Κανονισμού (Α7-0038/2011).

(2) ΕΕ L 271, 9.10.2002, σ. 16.

(3) ΕΕ L 158, 23.6.1990, σ. 59.

(4) ΕΕ L 33, 3.2.2009, σ. 10.

(5) ΕΕ L 124, 8.6.1971, σ. 1.

(6) ΕΕ L 376, 27.12.2006, σ. 36.

(7) ΕΕ L 178, 17.7.2000, σ. 1.

(8) ΕΕ L 319, 5.12.2007, σ. 1

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.CE2012.247.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 247E

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 17 Αυγούστου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	I Ψηφίσματα, συστάσεις και γνωμοδοτήσεις
	ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
	Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ΣΥΝΟΔΟΣ 2011-2012 Συνεδριάσεις από 23 έως 24 Μαρτίου 2011 Τα Συνοπτικά Πρακτικά αυτής της συνόδου έχουν δημοσιευθεί στην ΕΕ Ψ 169 Ε της 9.6.2011. ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΑΝ
	Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
2012/C 247E/01	Σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ) (2010/2233(INI))	1

2012/C 247E/02	Διορισμός του εκτελεστικού διευθυντή της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (ΕΤΑ) Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το διορισμό του εκτελεστικού διευθυντή της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών)	11

2012/C 247E/03	Διορισμός του εκτελεστικού διευθυντή της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΑΑΕΣ) Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το διορισμό του εκτελεστικού διευθυντή της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων)	12

2012/C 247E/04	Διορισμός της εκτελεστικής διευθύντριας της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το διορισμό της εκτελεστικής διευθύντριας της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών)	13

2012/C 247E/05	Κατάρτιση του προϋπολογισμού 2012 Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2012 (2011/2042(BUD))	13

	ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ	19
2012/C 247E/06	Κατάσταση στην Ιαπωνία, περιλαμβανομένων των συναγερμών στην πυρηνική εγκατάσταση παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την κατάσταση στην Ιαπωνία, κυρίως δε την κατάσταση συναγερμού στους πυρηνικούς σταθμούς	20

	III Προπαρασκευαστικές πράξεις
	ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
	Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
2012/C 247E/08	Τροποποίηση της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά έναν μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ * Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την τροποποίηση του άρθρου 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με έναν μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ (00033/2010 – C7-0014/2011 – 2010/0821(NLE))	22

	ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ	26
	ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ	27
	ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ	29
	Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
2012/C 247E/09	Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 55/2008 του Συμβουλίου για τη χορήγηση αυτόνομων εμπορικών προτιμήσεων στη Δημοκρατία της Μολδαβίας ***I Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 55/2008 του Συμβουλίου για τη χορήγηση αυτόνομων εμπορικών προτιμήσεων στη Δημοκρατία της Μολδαβίας (COM(2010)0649 – C7-0364/2010 – 2010/0318(COD))	37

	P7_TC1-COD(2010)0318Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 24 Μαρτίου 2011 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 55/2008 του Συμβουλίου για τη χορήγηση αυτόνομων εμπορικών προτιμήσεων στη Δημοκρατία της Μολδαβίας	37
2012/C 247E/10	Γενικευμένες δασμολογικές προτιμήσεις ***I Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 732/2008 του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011 (COM(2010)0142 – C7-0135/2010 – 2010/0140(COD))	38

	P7_TC1-COD(2010)0140Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 24 Μαρτίου 2011 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 732/2008 του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011	38
2012/C 247E/11	Συμφωνία αεροπορικών μεταφορών ΕΚ-ΗΠΑ * Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, που αφορά τη σύναψη του τροποποιητικού πρωτοκόλλου της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφετέρου (15381/2010 – C7-0385/2010 – 2010/0112(NLE))	39

2012/C 247E/12	Συμφωνία αεροπορικών μεταφορών ΕΚ-Καναδά *** Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, για τη σύναψη συμφωνίας για τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός και του Καναδά, αφετέρου (15380/2010 – C7-0386/2010 – 2009/0018(NLE))	40

2012/C 247E/13	Συμφωνία ΕΕ-Βιετνάμ σχετικά με τις υπηρεσίες αεροπορικών μεταφορών *** Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών μεταφορών (14876/2010 – C7-0366/2010 – 2007/0082(NLE))	40

2012/C 247E/14	Διορισμός μέλους της εκτελεστικής επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ): κ. Peter Praet (Βέλγιο) Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τη σύσταση του Συμβουλίου όσον αφορά τον διορισμό μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (00003/2011 – C7-0058/2011 – 2011/0802(NLE))	41

2012/C 247E/15	Διαδικασία ενιαίας αίτησης για άδεια παραμονής και εργασίας ***I Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος (COM(2007)0638 – C6-0470/2007 – 2007/0229(COD))	42

	P7_TC1-COD(2007)0229Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 24 Μαρτίου 2011 εν όψει της έγκρισης οδηγίας 2011/…/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος[τροπολογία 122 εκτός αν ορίζεται διαφορετικά]	43
2012/C 247E/16	Δικαιώματα των καταναλωτών ***I Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα δικαιώματα των καταναλωτών που ψηφίστηκαν στις 24 Μαρτίου 2011 (COM(2008)0614 – C6-0349/2008 – 2008/0196(COD))	55

2012/C 247E/17	Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών ***I Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 460/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών ως προς τη διάρκειά του (COM(2010)0520 – C7-0297/2010 – 2010/0274(COD))	113

	P7_TC1-COD(2010)0274Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 24 Μαρτίου 2011 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 460/2004 για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών ως προς τη διάρκειά του	113

	II Ανακοινώσεις
	ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
	Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
2012/C 247E/07	Άσκηση των δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου ενώπιον του Δικαστηρίου (ερμηνεία του άρθρου 128 του Κανονισμού) Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου ενώπιον του Δικαστηρίου (ερμηνεία του άρθρου 128 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου)	21