ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/2

Αίτηση για τη χορήγηση αδείας κατασχέσεως εις χείρας τρίτου, υποβληθείσα στις 19 Δεκεμβρίου 2011 — Marcuccio κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-1/11)

2012/C 89/02

Γλώσσα διαδικασίας: ιταλική

Διάδικοι

Αιτών: Luigi Marcuccio (εκπρόσωπος: Giuseppe Cipressa, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αιτούντος

Ο αιτών ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να άρει την ασυλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να επιτρέψει στον αιτούντα να προβεί στην κατάσχεση, ενδεχομένως υπό μορφή κατασχέσεως εις χείρας τρίτου και εντός των νομίμων ορίων, των αναγκαίων περιουσιακών στοιχείων προς κάλυψη της απαιτήσεως την οποία έχει έναντι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τη διαταγή πληρωμής που εξέδωσε το Ειρηνοδικείο του Tricase την 1η Φεβρουαρίου 2010·

—	να επιτρέψει στον αιτούντα να κοινοποιήσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάθε πράξη και, γενικότερα, να πράξει ο,τιδήποτε νομικώς απαραίτητο προς εκτέλεση της διαταγής πληρωμής και, ακόμα γενικότερα, προς εξόφληση της επίδικης απαιτήσεως·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο αιτών έχει χρηματική απαίτηση έναντι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνιστάμενη σε δικαστικά έξοδα. Η Επιτροπή δεν έχει έως σήμερα εξοφλήσει την απαίτηση αυτή.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/2

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 25 Νοεμβρίου 2011 — Steinel Vertrieb GmbH κατά Hauptzollamt Bielefeld

(Υπόθεση C-595/11)

2012/C 89/03

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Steinel Vertrieb GmbH

Καθού: Hauptzollamt Bielefeld

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει

α)

ο κανονισμός (ΕΚ) 1470/2001 (1) του Συμβουλίου, της 16ης Ιουλίου 2001, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές λαμπτήρων φθορισμού μικρού μεγέθους με ηλεκτρονικό κύκλωμα (CFL-i) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

και

β)

ο κανονισμός (ΕΚ) 1205/2007 (2) του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2007, για την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές λαμπτήρων φθορισμού μικρού μεγέθους με ηλεκτρονικό κύκλωμα (CFL-i), καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, κατόπιν επανεξέτασης ενόψει της λήξης της ισχύος των μέτρων, σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 και την επέκταση του δασμού στις εισαγωγές του ίδιου προϊόντος που αποστέλλονται από τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ, την Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν και τη Δημοκρατία των Φιλιππίνων να ερμηνευθούν κατά τέτοιον τρόπο ώστε να καλύπτουν και τους λαμπτήρες φθορισμού μικρού μεγέθους με ρεοστατικό διακόπτη τους οποίους εισήγαγε η προσφεύγουσα και οι οποίοι περιγράφονται αναλυτικά στη διάταξη;

(1) (ΕΕ L 195, σ. 8), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1322/2006 του Συμβουλίου, της 1ης Σεπτεμβρίου 2006 (ΕΕ L 244, σ. 1).

(2) ΕΕ L 272, σ. 1.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/3

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Βέλγιο) στις 23 Δεκεμβρίου 2011 — Martin y Paz Diffusion SA κατά David Depuydt, Fabriek van Maroquinerie Gauquie SA

(Υπόθεση C-661/11)

2012/C 89/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Martin y Paz Diffusion SA

Αναιρεσίβλητοι: David Depuydt, Fabriek van Maroquinerie Gauquie SA

Προδικαστικά ερωτήματα

1.1.

—	αν, επί μακρό χρονικό διάστημα, ο δικαιούχος μοιράζεται την εκμετάλλευση του σήματος αυτού με τον συγκεκριμένο τρίτο στο πλαίσιο μιας μορφής κοινωνίας δικαιώματος ως προς ορισμένα από τα προϊόντα που καλύπτονται από το σήμα;

—	αν, κατά τον επιμερισμό της εκμεταλλεύσεως, ο δικαιούχος παρέσχε αμετάκλητα στον συγκεκριμένο τρίτο άδεια χρήσεως του σήματος αυτού για τα προϊόντα αυτά;

1.2.

Έχουν τα προαναφερθέντα άρθρα την έννοια ότι η εφαρμογή εθνικού κανόνα, όπως αυτός δυνάμει του οποίου ο δικαιούχος δεν μπορεί να ασκεί το δικαίωμά του κατά τρόπο παράνομο ή καταχρηστικό, μπορεί να έχει ως συνέπεια να στερηθεί οριστικά ο δικαιούχος τη δυνατότητα ασκήσεως του αποκλειστικού δικαιώματος ως προς ορισμένα από τα καλυπτόμενα προϊόντα ή έχουν την έννοια ότι η εφαρμογή του κανόνα αυτού πρέπει να περιορίζεται ώστε να επιβάλλεται διαφορετική κύρωση για την εν λόγω παράνομη ή καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος;

2.1.

Έχουν το άρθρο 5, παράγραφος 1, και το άρθρο 8, παράγραφος 1, της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, την έννοια ότι, αν ο δικαιούχος καταχωρισμένου σήματος παύει να δεσμεύεται έναντι τρίτου να μην κάνει χρήση του σήματος αυτού για ορισμένα προϊόντα, σκοπεύοντας να ασκεί εκ νέου ο ίδιος τη χρήση αυτή, ο εθνικός δικαστής μπορεί πάντως να απαγορεύσει οριστικά την εκ νέου άσκηση της χρήσεως αυτής, με το σκεπτικό ότι συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό, διότι ο δικαιούχος του σήματος θα αποκομίσει όφελος από τη διαφήμιση που έχει πραγματοποιήσει ο τρίτος για το σήμα αυτό, και ενδέχεται να προκαλέσει σύγχυση στο κοινό, ή έχει την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής πρέπει να επιβάλει διαφορετική κύρωση που να μην έχει ως συνέπεια την οριστική απαγόρευση της εκ νέου χρήσεως του σήματος από τον δικαιούχο;

2.2.

Έχουν τα εν λόγω άρθρα την έννοια ότι η σε βάρος του δικαιούχου οριστική απαγόρευση της χρήσεως του σήματος δικαιολογείται αν ο τρίτος έχει πραγματοποιήσει επί πολλά έτη επενδύσεις, προκειμένου να καταστήσει γνωστά στο κοινό τα προϊόντα ως προς τα οποία έχει λάβει από τον δικαιούχο του σήματος άδεια χρήσεως του σήματος αυτού;

(1) ΕΕ L 40, σ. 1.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/3

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curte de Apel Oradea (Ρουμανία) στις 27 Δεκεμβρίου 2011 — SC Scandic Distilleries SA κατά Direcție Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

(Υπόθεση C-663/11)

2012/C 89/05

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curte de Apel Oradea

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: SC Scandic Distilleries SA

Αναιρεσίβλητη: Direcție Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

Προδικαστικά ερωτήματα

Προσκρούει στο ευρωπαϊκό δίκαιο (άρθρα 7 και 22 της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ (1), καθώς και συναφείς αιτιολογικές σκέψεις της οδηγίας) η άρνηση των ρουμανικών φορολογικών αρχών να δώσουν ευνοϊκή συνέχεια επί αιτήσεως περί επιστροφής του ειδικού φόρου καταναλώσεως, εφόσον:

α)

ο επιχειρηματίας ο οποίος ζητεί την επιστροφή του ειδικού φόρου καταναλώσεως προσκόμισε το αποδεικτικό στοιχείο ότι πληροί όλες τις τεχνικές προϋποθέσεις από τις οποίες η εθνική νομοθεσία εξαρτά τη δυνατότητα αποδοχής της αιτήσεως περί επιστροφής, και ιδίως εκείνων οι οποίες αφορούν: (i) την απόδειξη περί καταβολής των ειδικών φόρων καταναλώσεως στη Ρουμανία και (ii) την απόδειξη περί της αποστολής των υποκειμένων στον ειδικό φόρο καταναλώσεως προϊόντων σε άλλο κράτος μέλος;

β)

όπως προκύπτει από τις επιταγές της ρουμανικής φορολογικής νομοθεσίας [άρθρο 1926 του φορολογικού κώδικα, σημείο 184 των προβλεπομένων με την κυβερνητική πράξη 44/2004 εκτελεστικών διατάξεων και παράρτημα 11 του τίτλου VII του φορολογικού κώδικα], ορισμένα έγγραφα τα οποία έπρεπε να συνοδεύουν την αίτηση περί επιστροφής ήταν αδύνατο να προσκομιστούν πριν από την παράδοση των υποκειμένων σε ειδικό φόρο καταναλώσεως προϊόντων εντός άλλου κράτους μέλους;

γ)	η ρουμανική φορολογική νομοθεσία [άρθρο 184, παράγραφος 4, των εκτελεστικών διατάξεων, το οποίο παραπέμπει στο άρθρο 135 του κώδικα φορολογικής δικονομίας] προβλέπει πενταετή προθεσμία του κοινού δικαίου για όλες τις αιτήσεις περί επιστροφής;

Έχει το άρθρο 22, παράγραφος [2], στοιχείο α', της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ την έννοια ότι ο επιχειρηματίας, ο οποίος δεν υποβάλλει αίτηση περί επιστροφής του ειδικού φόρου καταναλώσεως εντός του κράτους μέλους όπου αυτός κατεβλήθη πριν από την παράδοση των υποκειμένων στον ειδικό φόρο καταναλώσεως προϊόντων σε άλλο κράτος μέλος όπου τα προϊόντα πρόκειται να καταναλωθούν, απόλλυται το δικαίωμά του να τύχει της επιστροφής του ειδικού φόρου καταναλώσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως του Δικαστηρίου επί του δευτέρου ερωτήματος, η απώλεια του δικαιώματος του επιχειρηματία να επιτύχει την επιστροφή του ειδικού φόρου καταναλώσεως συνάδει προς την αρχή της φορολογικής ουδετερότητας στο πλαίσιο διπλής φορολογήσεως των ιδίων προϊόντων τα οποία υπόκεινται στον ειδικό φόρο καταναλώσεως (εντός κράτους μέλους όπου τα υποκείμενα στον ειδικό φόρο καταναλώσεως προϊόντα τέθηκαν αρχικώς προς κατανάλωση και εντός του κράτους μέλους όπου τα ίδια προϊόντα προορίζονται να καταναλωθούν);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του δευτέρου ερωτήματος, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι σύμφωνη προς τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας η εξαιρετικά βραχεία προθεσμία μεταξύ της ημερομηνίας καταβολής των ειδικών φόρων καταναλώσεως για τα διατιθέμενα προς κατανάλωση προϊόντα εντός κράτους μέλους και της ημερομηνίας αποστολής των υποκειμένων σε ειδικό φόρο καταναλώσεως προϊόντων προς άλλο κράτος μέλος όπου πρόκειται να καταναλωθούν; Έχει συναφώς επίπτωση το γεγονός ότι η βάσει του κοινού δικαίου προθεσμία υποβολής τυχόν αιτήσεως περί επιστροφής μιας φορολογικής επιβαρύνσεως, ενός φόρου ή μιας εισφοράς στον εν λόγω κράτος μέλος είναι σαφώς μεγαλύτερη;

(1) Οδηγία 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους καταναλώσεως (ΕΕ L 76, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/4

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varnenski administrativen sad (Βουλγαρία) στις 27 Δεκεμβρίου 2011 — Paltrade EOOD κατά Nachalnik na Mitnicheski punkt — Pristanishte Varna pri Mitnitsa Varna

(Υπόθεση C-667/11)

2012/C 89/06

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varnenski administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Paltrade EOOD

Καθού: Nachalnik na Mitnicheski punkt — Pristanishte Varna pri Mitnitsa Varna

Προδικαστικά ερωτήματα

Επιτρέπεται αναδρομική επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 723/2011 (1) του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, χωρίς να έχει προηγηθεί, πέραν της καταχωρίσεως του ενιαίου διοικητικού εγγράφου στο σύστημα BIMIS, τελωνειακή καταγραφή με καταχώριση του οριζόμενου στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009 (2) του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, πρόσθετου κωδικού TARIC;

2)	Ποιο είναι το κατά την αιτιολογική σκέψη 18 του κανονισμού 966/2010 (3) κατάλληλο ύψος για την αναδρομική επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ σε εκτέλεση του κανονισμού 723/2011;

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 723/2011 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβάλλεται με τον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009 στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα που αποστέλλονται από τη Μαλαισία, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Μαλαισίας είτε όχι (ΕΕ L 194, σ. 6)

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 29, σ. 1)

(3) Κανονισμός (ΕΕ) 966/2010 της Επιτροπής, της 27ης Οκτωβρίου 2010, για την έναρξη έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 91/2009 του Συμβουλίου στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, από εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα που αποστέλλονται από την Μαλαισία, ανεξάρτητα από το εάν δηλώνονται ως καταγωγής Μαλαισίας και για την υποβολή των εν λόγω εισαγωγών σε καταγραφή (ΕΕ L 282, σ. 29).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/5

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Δεκεμβρίου 2011 η Aliance One International, Inc, πρώην Agroexpansión, S.A., κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 12 Οκτωβρίου 2011 στην υπόθεση T-38/05, Agroexpansión, S.A. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-668/11 P)

2012/C 89/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Aliance One International, Inc, πρώην Agroexpansión, S.A. (εκπρόσωποι: M. Odriozola και A. Vide, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση Τ-38/05, Agroexpansión, S.A. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

—	να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα αμφοτέρων των δικών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα θεωρεί ότι η Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσαν εσφαλμένα το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003 (1), κρίνοντας ότι η Dimon ήταν συνυπεύθυνη για την παράβαση που είχε διαπράξει η Agroexpansión. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνάς της και παρέβη το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθόσον καθόρισε με την απόφαση (και, ως εκ τούτου, ex post facto) το επίπεδο αποδείξεως που εφάρμοσε η Επιτροπή με την απόφασή της (2). Κατά συνέπεια, αντιμετωπίζοντας άλλες επιχειρήσεις κατά τρόπο ευνοϊκότερο, το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, την οποία προβλέπει το άρθρο 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορούσε να αγνοεί το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν θεμελίωσε προσηκόντως με την απόφασή της τα επιχειρήματα που αφορούσαν την κατάρριψη του τεκμηρίου.

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι υπήρξε εσφαλμένη εφαρμογή της ανακοινώσεως των προστίμων και των αρχών της εξατομικεύσεως της κυρώσεως και της αναλογικότητας σε σχέση με το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η Agroexpansión δεν ανήκε στον όμιλο Dimon. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι, προς καθορισμό του ύψους της κυρώσεως που επιβλήθηκε στην Agroexpansión για τον προ της εισδοχής της στον όμιλο Dimon χρόνο, δεν έπρεπε να εφαρμοστεί διορθωτικός συντελεστής επί του βασικού ποσού του προστίμου της Agroexpansión, δεδομένου ότι η τελευταία δεν ήταν, κατά το χρονικό αυτό διάστημα, θυγατρική κανενός πολυεθνικού ομίλου. Επικουρικώς, για την περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιβληθεί ενιαίο πρόστιμο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το εν λόγω πρόστιμο πρέπει να μειωθεί ώστε να αποκλειστεί ενδεχόμενη δυσανάλογη εφαρμογή του πολλαπλασιαστικού συντελεστή.

(1) Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ]. ΕΕ L 1, σ. 1.

(2) Απόφαση C(2004) 4030 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Οκτωβρίου 2004, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81, παράγραφος 1, [ΕΚ] (υπόθεση COMP/C.38.238/B.2 — Ακατέργαστος καπνός — Ισπανία).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Société ED et F Man Alcohols κατά Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR)

(Υπόθεση C-669/11)

2012/C 89/08

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Société ED et F Man Alcohols

Αναιρεσίβλητος: Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR)

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστούν διοικητικές κυρώσεις ή μέτρα άλλης φύσεως η κατάπτωση ύψους 12,08 écus ανά εκατόλιτρο αλκοόλης, η οποία δεν εξήχθη εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, της συσταθείσας εκ μέρους του υπερθεματιστή εγγυήσεως ορθής εκτελέσεως υπέρ των κατόχων της κατακυρωθείσας αλκοόλης οργανισμών παρεμβάσεως, όπως προβλέπει το άρθρο 5, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 360/95 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995 (1), σε περίπτωση μη τηρήσεως της προθεσμίας εξαγωγής εκ μέρους του υπερθεματιστή, και η κατάπτωση, ύψους 15 % εν πάση περιπτώσει και 0,33 % του υπολειπόμενου ποσού ανά ημέρα υπερβάσεως, της προβλεπόμενης στο άρθρο 91, παράγραφος 12, του κανονισμού (ΕΚ) 1623/2000 της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2000 (2), εγγυήσεως για την εξασφάλιση της εξαγωγής των αλκοολών, σε περίπτωση καθυστερήσεως της εξαγωγής της κατακυρωθείσας αλκοόλης;

Συνιστά παράβαση, έχουσα ή δυνάμενη να έχει ως συνέπεια την πρόκληση ζημίας στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή σε προϋπολογισμούς τους οποίους αυτές διαχειρίζονται, κατά την έννοια του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995 (3) απλώς και μόνον η εκ μέρους επιχειρηματία μη τήρηση της προθεσμίας εξαγωγής αλκοολών οινικής προελεύσεως, τις οποίες κατέχουν οι οργανισμοί παρεμβάσεως και τις οποίες του χορήγησε η Επιτροπή στο πλαίσιο διαδικασίας δημοπρασίας;

Όσον αφορά τον ενδεχόμενο συνδυασμό των διατάξεων του ολιστικού κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, με αυτές του τομεακού κανονισμού (ΕΚ) 360/95 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995:

—

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του δευτέρου ερωτήματος, εφαρμόζεται το καθεστώς της παρακρατήσεως της εγγυήσεως σε περίπτωση καθυστερήσεως της προβλεπόμενης από τον τομεακό κανονισμό της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995 εξαγωγής, αποκλειομένου οποιουδήποτε άλλου προβλεπόμενου από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως συστήματος μέτρων ή κυρώσεων; ή ισχύει αποκλειστικώς το προβλεπόμενο στον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995 σύστημα μέτρων και διοικητικών κυρώσεων; ή έτι περαιτέρω, οι διατάξεις των δύο κανονισμών της 22ας Φεβρουαρίου 1995 και της 18ης Δεκεμβρίου 1995 πρέπει να συνδυάζονται για τον καθορισμό των προς λήψη μέτρων και κυρώσεων και, επί καταφατικής απαντήσεως, με ποιον τρόπο;

—

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως επί του δευτέρου ερωτήματος, απαγορεύουν οι διατάξεις του ολιστικού κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, την εφαρμογή της προβλεπόμενης από το άρθρο 5, παράγραφος 5, του τομεακού κανονισμού (ΕΚ) 360/95 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995, παρακρατήσεως της εγγυήσεως, με το αιτιολογικό ότι ο εν λόγω ολιστικός κανονισμός της 18ης Δεκεμβρίου 1995 δεν επιτρέπει, προβλέποντας προϋπόθεση αντλούμενη από την επέλευση οικονομικής ζημίας εις βάρος των Κοινοτήτων, την εφαρμογή, σε περίπτωση μη επελεύσεως μιας τέτοιας ζημίας, μέτρου ή κυρώσεως προβλεπόμενης από προγενέστερο ή μεταγενέστερο τομεακό γεωργικό κανονισμό;

Σε περίπτωση κατά την οποία, λαμβανομένων υπόψη των δοθησομένων επί των προηγουμένων ερωτήσεων απαντήσεων, θα συνιστούσε εφαρμοστέα κύρωση λόγω υπερβάσεως της προθεσμίας εξαγωγής εκ μέρους του υπερθεματιστή η παρακράτηση της εγγυήσεως, πρέπει να τύχουν αναδρομικώς εφαρμογής, και σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, βάσει ποιων λεπτομερειών, για τους σκοπούς υπολογισμού της παρακρατήσεως της εγγυήσεως λόγω μη τηρήσεως της οριζόμενης για τις κατακυρώσεις αριθ. 170/94 ΕΚ και 171/94 ΕΚ προθεσμίας εξαγωγής βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 360/95 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995, όπως αυτός τροποποιήθηκε, οι διατάξεις του άρθρου 91, παράγραφος 12, του κανονισμού (ΕΚ) 1623/2000 της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2000, τη στιγμή κατά την οποία μάλιστα, αφενός, ο τελευταίος αυτός κανονισμός ούτε τροποποίησε ούτε κατήργησε ρητώς τις διατάξεις του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) 360/95, διατάξεις οι οποίες διέπουν συγκεκριμένα τις δημοπρασίες αριθ. 170/94 ΕΚ και 171/94 ΕΚ, αλλ’ αποκλειστικά τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) 377/93 της Επιτροπής, της 12ης Φεβρουαρίου 1993 (4), ο οποίος προέβλεπε το κοινό καθεστώς των δημοπρασιών αλκοολών λαμβανομένων από αποστάξεις οι οποίες βρίσκονται στην κατοχή των οργανισμών παρεμβάσεως και ο οποίος παρέπεμπε, όσον αφορά τις λεπτομέρειες εφαρμογής της αποδεσμεύσεως των εγγυήσεων ορθής εκτελέσεως τις οποίες είχαν συστήσει οι υπερθεματιστές, στον κανονισμό (ΕΟΚ) 2220/85 της Επιτροπής, της 22ας Ιουλίου 1985 (5), από τον οποίο παρεκκλίνουν ρητώς οι διατάξεις του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) 360/95 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995, αφετέρου δε, ο κανονισμός (ΕΚ) 1623/2000 καταρτίστηκε μετά την αναμόρφωση της κοινής οργανώσεως των αμπελοοινικών αγορών κατά το 1999, τροποποιεί ουσιωδώς το σύστημα των δημοπρασιών και το καθεστώς των εγγυήσεων, η σύσταση των οποίων προβλέπεται στο πλαίσιο αυτό, τόσον όσον αφορά το αντικείμενό τους, το ύψος τους, όσο και τις λεπτομέρειες εφαρμογής της καταπτώσεώς τους και της αποδεσμεύσεώς τους, τέλος δε διαγράφει τη Βραζιλία από τον κατάλογο των τρίτων χωρών προς τις οποίες επιτρέπονται οι εξαγωγές των κατακυρωθεισών αλκοολών προς αποκλειστική χρήση στον τομέα των καυσίμων;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 360/95 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 1995, για την έναρξη πωλήσεων με απλές δημοπρασίες για την εξαγωγή αλκοολών οινικής προελεύσεως που βρίσκονται στην κατοχή των οργανισμών παρεμβάσεως (EE L 41, σ. 14).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1623/2000 της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2000, για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ).1493/1999 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, όσον αφορά τους μηχανισμούς της αγοράς (EE L 194, σ. 45).

(3) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (EE L 312, σ. 1).

(4) Κανονισμός (ΕΟΚ) 377/93 της Επιτροπής, της 12ης Φεβρουαρίου 1993, για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής σχετικά με τη διάθεση των αλκοολών που λαμβάνονται από τις αποστάξεις που αναφέρονται στα άρθρα 35, 36 και 39 του κανονισμού (ΕΟΚ) 822/87 του Συμβουλίου και ευρίσκονται στην κατοχή των οργανισμών παρεμβάσεως (EE L 43, σ. 6).

(5) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2220/85 της Επιτροπής, της 22ας Ιουλίου 1985, για τον καθορισμό των κοινών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος εγγυήσεων για τα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 205, σ. 5).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/6

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer) κατά Société Vinifrance SA

(Υπόθεση C-670/11)

2012/C 89/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer)

Αναιρεσίβλητη: Société Vinifrance SA

Προδικαστικά ερωτήματα

Ερωτάται πρώτον αν, όταν παρίσταται ότι ο επωφεληθείς κοινοτικών ενισχύσεων προς αποθεματοποίηση συμπυκνωμένων γλευκών σταφυλών παραγωγός σε αντάλλαγμα για τη σύναψη με τον εθνικό οργανισμό παρεμβάσεως συμφωνητικού αποθεματοποιήσεως αγόρασε από εικονική ή μη υφιστάμενη πλέον εταιρία το γλεύκος σταφυλών το οποίο στη συνέχεια υπέστη συμπύκνωση υπό την ευθύνη του προτού αποθεματοποιηθεί, ο ίδιος παραγωγός δύναται να εκληφθεί ως φέρων την ιδιότητα του «ιδιοκτήτη» των συμπυκνωμένων γλευκών σταφυλών κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1059/83 της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 1983 (1). Ερωτάται αν ισχύει το άρθρο 17 του ιδίου κανονισμού οσάκις η συναφθείσα με τον εθνικό οργανισμό παρεμβάσεως σύμβαση (συμφωνητικό) αποθεματοποιήσεως πάσχει ιδιαίτερα σοβαρή πλημμέλεια, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της περιστάσεως ότι η εταιρία η οποία συνήψε τη σύμβαση με τον εθνικό οργανισμό παρεμβάσεως είναι αδύνατο να εκληφθεί ως ιδιοκτήτης των αποθεματοποιημένων προϊόντων.

Ερωτάται αν, οσάκις τομεακός κανονισμός, όπως ο κανονισμός (ΕΟΚ) 822/87 του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 1987 (2), θεσπίζει κοινοτικές ενισχύσεις, χωρίς να τις συνδυάζει με καθεστώς επιβολής κυρώσεως σε περίπτωση παραβάσεως των διατάξεων τις οποίες προβλέπει, έχει εφαρμογή στην περίπτωση μιας τέτοιας παραβάσεως ο κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995 (3).

Ερωτάται αν, όταν επιχειρηματίας αθέτησε τις οριζόμενες με τομεακό κοινοτικό κανονισμό, όπως είναι ο κανονισμός 1059/83, υποχρεώσεις και παρέβη τις προϋποθέσεις τις οποίες αυτός καθορίζει η εν λόγω πράξη για τη γένεση του δικαιώματος λήψεως κοινοτικών ενισχύσεων, ο δε τομεακός κανονισμός προβλέπει, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του άρθρου 17 του προαναφερθέντος κανονισμού, καθεστώς μέτρων ή κυρώσεων, το εν λόγω καθεστώς εφαρμόζεται και στην περίπτωση αποκλεισμού από οποιοδήποτε άλλο καθεστώς, όπως προβλέπει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία η επίδικη παράβαση ζημιώνει τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή αν, αντιθέτως, εφαρμόζεται αποκλειστικά, εφόσον συντρέχει παρόμοια παράβαση, το προβλεπόμενο από τον κανονισμό 2988/95 καθεστώς μέτρων και διοικητικών κυρώσεων, ή έτι περαιτέρω αν εφαρμόζονται αμφότεροι οι κανονισμοί.

4)	Ερωτάται, εφόσον τόσον ο τομεακός όσο και ο κανονισμός 2988/95 τυγχάνουν εφαρμογής, πώς πρέπει να συνδυάζονται οι διατάξεις τους προκειμένου να προσδιοριστούν τα προς λήψη μέτρα και οι κυρώσεις.

Ερωτάται αν, οσάκις επιχειρηματίας έχει διαπράξει πλείονες παραβάσεις του δικαίου της Ένωσης, ορισμένες εκ των οποίων εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του καθεστώτος μέτρων ή κυρώσεων ενός τομεακού κανονισμού, ενώ άλλες συνιστούν παρατυπίες κατά την έννοια του κανονισμού 2988/95, πρέπει να εφαρμόζεται αποκλειστικά ο τελευταίος.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 1059/83 της Επιτροπής, της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 1983, σχετικά με τα συμφωνητικά αποθεματοποιήσεως για τον επιτραπέζιο οίνο, το γλεύκος σταφυλής, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλής και το διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλής (ΕΕ L 116, σ. 77).

(2) Κανονισμός (ΕΟΚ) 822/87 του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 1987, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (ΕΕ L 84, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 312, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Société anonyme d'intérêt collectif agricole Unanimes

(Υπόθεση C-671/11)

2012/C 89/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR)

Αναιρεσίβλητη: Société anonyme d'intérêt collectif agricole Unanimes

Προδικαστικά ερωτήματα

Με ποιον τρόπο η διακριτική ευχέρεια, που παρέχεται από την παράγραφο 4 του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) 4045/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, περί των ελέγχων, εκ μέρους των κρατών μελών, των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδότησης από το ΕΓΤΠΕ, τμήμα Εγγυήσεων (1), να επεκτείνουν την περίοδο που αφορά ο έλεγχος «για περιόδους […] πριν ή μετά την […] δωδεκάμηνη περίοδο» την οποία ορίζει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ένα κράτος μέλος, λαμβανομένων υπόψη, αφενός, των απαιτήσεων προστασίας των οικονομικών συμφερόντων των Κοινοτήτων και, αφετέρου, της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της ανάγκης να μην είναι απροσδιόριστη η εξουσία των ελεγκτικών αρχών;

Ειδικότερα:

—

πρέπει σε κάθε περίπτωση, διότι άλλως ο έλεγχος θα βαρύνεται με πλημμέλεια την οποία μπορεί να προβάλει ο ελεγχόμενος κατά της πράξεως που εκδίδεται βάσει των αποτελεσμάτων του ελέγχου αυτού, η περίοδος την οποία αφορά ο έλεγχος να λήγει εντός της δωδεκάμηνης περιόδου που προηγείται της λεγόμενης περιόδου «ελέγχου», κατά τη διάρκεια της οποίας διενεργούνται οι πράξεις ελέγχου;

—	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πώς πρέπει να νοείται η, ρητώς προβλεπόμενη στον κανονισμό, δυνατότητα παρατάσεως της περιόδου την οποία αφορά ο έλεγχος για περιόδους «μετά τη δωδεκάμηνη περίοδο»;

—

σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει, εντούτοις, διότι άλλως ο έλεγχος θα βαρύνεται με πλημμέλεια την οποία μπορεί να προβάλει ο ελεγχόμενος κατά της πράξεως που εκδίδεται κατόπιν των αποτελεσμάτων του ελέγχου αυτού, η περίοδος την οποία αφορά ο έλεγχος να περιλαμβάνει δωδεκάμηνη περίοδο που λήγει κατά την περίοδο ελέγχου που προηγείται εκείνης κατά τη διάρκεια της οποίας διενεργείται ο έλεγχος, ή ο έλεγχος δεν μπορεί να αφορά παρά μόνο περίοδο η οποία λήγει πριν την έναρξη της προηγούμενης περιόδου ελέγχου;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 4045/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, περί των ελέγχων, εκ μέρους των κρατών μελών, των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, τμήμα Εγγυήσεων, και για την κατάργηση της οδηγίας 77/435/ΕΟΚ (ΕΕ L 388, σ. 18).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/8

(Υπόθεση C-672/11)

2012/C 89/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσίβλητη: Société anonyme d'intérêt collectif agricole Unanimes

Προδικαστικά ερωτήματα

Ειδικότερα:

—

—	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πώς πρέπει να νοείται η, ρητώς προβλεπόμενη στον κανονισμό, δυνατότητα παρατάσεως της περιόδου την οποία αφορά ο έλεγχος για περιόδους «μετά τη δωδεκάμηνη περίοδο»;

—

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/8

(Υπόθεση C-673/11)

2012/C 89/12

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσίβλητη: Organisation de producteurs Les Cimes

Προδικαστικά ερωτήματα

Ειδικότερα:

—

—	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πώς πρέπει να νοείται η, ρητώς προβλεπόμενη στον κανονισμό, δυνατότητα παρατάσεως της περιόδου την οποία αφορά ο έλεγχος για περιόδους «μετά τη δωδεκάμηνη περίοδο»;

—

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/9

(Υπόθεση C-674/11)

2012/C 89/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσίβλητη: Société Agroprovence

Προδικαστικά ερωτήματα

Ειδικότερα:

—

—	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πώς πρέπει να νοείται η, ρητώς προβλεπόμενη στον κανονισμό, δυνατότητα παρατάσεως της περιόδου την οποία αφορά ο έλεγχος για περιόδους «μετά τη δωδεκάμηνη περίοδο»;

—

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/10

(Υπόθεση C-675/11)

2012/C 89/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσίβλητη: Regalp SA

Προδικαστικά ερωτήματα

Ειδικότερα:

—

—	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πώς πρέπει να νοείται η, ρητώς προβλεπόμενη στον κανονισμό, δυνατότητα παρατάσεως της περιόδου την οποία αφορά ο έλεγχος για περιόδους «μετά τη δωδεκάμηνη περίοδο»;

—

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Coopérative des producteurs d'asperges de Montcalm (COPAM)

(Υπόθεση C-676/11)

2012/C 89/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσίβλητη: Coopérative des producteurs d'asperges de Montcalm (COPAM)

Προδικαστικά ερωτήματα

Ειδικότερα:

—

—	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πώς πρέπει να νοείται η, ρητώς προβλεπόμενη στον κανονισμό, δυνατότητα παρατάσεως της περιόδου την οποία αφορά ο έλεγχος για περιόδους «μετά τη δωδεκάμηνη περίοδο»;

—

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Doux Élevage SNC, Coopérative agricole UKL-ARREE κατά Ministère de l'Agriculture, de l'alimentation, de la pêche, de la ruralité et de l'aménagement du territoire, Comité interprofessionnel de la dinde française (CIDEF)

(Υπόθεση C-677/11)

2012/C 89/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Doux Élevage SNC, Coopérative agricole UKL-ARREE

Καθών: Ministère de l'Agriculture, de l'alimentation, de la pêche, de la ruralité et de l'aménagement du territoire, Comité interprofessionnel de la dinde française (CIDEF)

Προδικαστικό ερώτημα

Το άρθρο 107 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει, υπό το πρίσμα της αποφάσεως της 15ης Ιουλίου 2004, C-345/02, Pearle BV κ.λπ., να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η απόφαση εθνικής αρχής με την οποία επεκτείνεται στο σύνολο των επαγγελματιών ενός συγκεκριμένου κλάδου συμφωνία η οποία, όπως η συμφωνία που συνήφθη στο πλαίσιο της διεπαγγελματικής επιτροπής της γαλλικής γαλοπούλας (CIDEF), θεσπίζει εισφορά στο πλαίσιο αναγνωρισμένης από την εθνική αρχή διεπαγγελματικής οργανώσεως καθιστώντας την υποχρεωτική, προκειμένου να επιτραπεί η υλοποίηση δράσεων επικοινωνίας, προωθήσεως, εξωτερικών σχέσεων, εγγυήσεως της ποιότητας, έρευνας, προστασίας των συμφερόντων του κλάδου, καθώς και εκπονήσεως μελετών και διοργανώσεως πάνελ καταναλωτών συνιστά, λαμβανομένων υπόψη των επίδικων δράσεων, των τρόπων χρηματοδοτήσεώς τους και των όρων υλοποιήσεώς τους, κρατική ενίσχυση;

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 27 Δεκεμβρίου 2011 — Bundeswettbewerbsbehörde κατά Schenker & Co AG κ.λπ.

(Υπόθεση C-681/11)

2012/C 89/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Bundeswettbewerbsbehörde, Bundeskartellanwalt

Αναιρεσίβλητοι: Schenker & Co AG, ABX Logistics (Austria) GmbH, Logwin Invest Austria GmbH, Logwin Road + Rail Austria GmbH, Alpentrans Spedition und Transport GmbH, Kapeller Internationale Spedition GmbH, Johann Strauss GmbH, Wildenhofer Spedition und Transport GmbH, DHL Express (Austria) GmbH, G. Englmayer Spedition GmbH, Internationale Spedition Schneckenreither Gesellschaft mbH, Leopold Schöffl GmbH & Co KG, Express-Interfracht Internationale Spedition GmbH, Rail Cargo, A. Ferstl Speditionsgesellschaft mbH, Spedition, Lagerei und Beförderung von Gütern mit Kraftfahrzeugen Alois Herbst GmbH & Co KG, Johann Huber Spedition und Transportgesellschaft mbH, Keimelmayr Speditions- u. Transport GmbH, «Spedpack»-Speditions- und Verpackungsgessellschaft mbH, Thomas Spedition GmbH, Koch Spedition GmbH, Maximilian Schludermann ως σύνδικος της πτωχεύσεως της εταιρίας Kubicargo Spedition GmbH, Kühne + Nagel GmbH, Lagermax Internationale Spedition Gesellschaft mbH, Morawa Transport GmbH, Johann Ogris Internationale Transport- und Speditions GmbH, Traussnig Spedition GmbH, Treu SpeditionsgesmbH, Spedition Anton Wagner GmbH, Gebrüder Weiss GmbH, Marehard u. Wuger Internat. Speditions- u. Logistik GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Επιτρέπεται η επιβολή προστίμου σε επιχείρηση για τις παραβάσεις του άρθρου 101 ΣΛΕΕ τις οποίες έχει διαπράξει, αν η επιχείρηση τελούσε σε πλάνη σχετικά με τη νομιμότητα της συμπεριφοράς της και η πλάνη αυτή δεν οφείλεται σε υπαιτιότητά της;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο ερώτημα 1:

1α)

Πρέπει να γίνεται δεκτό ότι η πλάνη σχετικά με τη νομιμότητα της συμπεριφοράς δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα, αν αφενός η επιχείρηση έχει ενεργήσει σύμφωνα με τις συμβουλές ενός νομικού συμβούλου με πείρα στον τομέα του δικαίου του ανταγωνισμού και αφετέρου το γεγονός ότι οι συμβουλές ήσαν εσφαλμένες δεν ήταν προφανές ούτε μπορούσε να διαπιστωθεί κατόπιν ελέγχου που κανονικά έπρεπε να πραγματοποιήσει η επιχείρηση;

1β)

Πρέπει να γίνεται δεκτό ότι η πλάνη σχετικά με τη νομιμότητα της συμπεριφοράς δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα, αν η επιχείρηση πίστευε ότι ήταν ορθή η απόφαση της αρμόδιας για τον ανταγωνισμό εθνικής αρχής, η οποία εξέτασε την οικεία συμπεριφορά με γνώμονα το εθνικό δίκαιο ανταγωνισμού και μόνο και αποφάνθηκε ότι η συμπεριφορά αυτή ήταν θεμιτή;

Έχουν οι εθνικές αρχές ανταγωνισμού την αρμοδιότητα να διαπιστώνουν ότι μια επιχείρηση μετείχε σε σύμπραξη που αντέβαινε στο δίκαιο του ανταγωνισμού της Ένωσης, αν στην επιχείρηση δεν πρόκειται να επιβληθεί κανένα πρόστιμο, διότι έχει ζητήσει την εφαρμογή της ρύθμισης για τους συνεργαζόμενους με τις αρχές παραβάτες;

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação de Lisboa (Πορτογαλία) στις 3 Ιανουαρίου 2012 — Ordem dos Técnicos Oficiais de Contas κατά Autoridade da Concorrência

(Υπόθεση C-1/12)

2012/C 89/18

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal da Relação de Lisboa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθής-εφεσείουσα: Ordem dos Técnicos Oficiais de Contas

Προσφεύγουσα-εφεσίβλητη: Autoridade da Concorrência

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει ένας φορέας όπως η Ordem dos Técnicos Oficiais de Contas (OTOC) να θεωρηθεί, για την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων ανταγωνισμού (αγορά της κατάρτισης), στο σύνολό του ως ένωση επιχειρήσεων; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, έχει το νυν άρθρο 101, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ την έννοια ότι εμπίπτει στους κανόνες ανταγωνισμού ένας φορέας όπως η OTOC, ο οποίος θεσπίζει δεσμευτικούς κανόνες γενικής ισχύος που αναπτύσσουν έννομες υποχρεώσεις, σχετικά με την υποχρεωτική κατάρτιση των ορκωτών ελεγκτών, με σκοπό την εξασφάλιση υπέρ των πολιτών αξιόπιστης και ποιοτικής υπηρεσίας;

Αν ένας φορέας όπως η OTOC υποχρεούται εκ του νόμου να διοργανώνει σύστημα υποχρεωτικής κατάρτισης για τα μέλη του, έχει το νυν άρθρο 101 ΣΛΕΕ την έννοια ότι επιτρέπει την αμφισβήτηση της δημιουργίας ενός κατά νόμον επιβαλλομένου συστήματος κατάρτισης εκ μέρους της OTOC και του εκτελεστικού του Κανονισμού, κατά το μέτρο που αυτός αποτελεί αυστηρά έκφραση της νομικής επιταγής; Ή, αντιθέτως, η ύλη αυτή εκφεύγει του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και πρέπει να εκτιμηθεί υπό το πρίσμα των νυν άρθρων 56 επ. ΣΛΕΕ;

Δεδομένου ότι στην απόφαση Wouters (1), καθώς και σε άλλες παρόμοιες αποφάσεις, αμφισβητείτο η ρύθμιση που επηρέαζε την οικονομική δραστηριότητα των επαγγελματιών μελών του οικείου επαγγελματικού συλλόγου, αντιβαίνει προς τα νυν άρθρα 101 και 102 ΣΛΕΕ η θέσπιση ρυθμίσεως ενός είδους κατάρτισης των ορκωτών ελεγκτών η οποία δεν ασκεί άμεση επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα των εν λόγω επαγγελματιών;

4)	Υπό το πρίσμα του δικαίου του ανταγωνισμού (στην αγορά της κατάρτισης) της Ένωσης, δύναται ένας Επαγγελματικός Σύλλογος να απαιτεί, για την άσκηση του οικείου επαγγέλματος, την παρακολούθηση κατάρτισης την οποία μόνος αυτός παρέχει;

(1) C-309/99, της 19ης Φεβρουαρίου 2002 (Συλλογή 2002, σ. I-01577).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 2 Ιανουαρίου 2012 — Syndicat OP 84 κατά Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et d l'horticulture (VINIFLHOR), διαδόχου του ONIFLHOR

(Υπόθεση C-3/12)

2012/C 89/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Syndicat OP 84

Αναιρεσίβλητο: Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et d l'horticulture (VINIFLHOR), διάδοχος του ONIFLHOR

Προδικαστικά ερωτήματα

Νοείται η «περίοδος ελέγχου» που καλύπτει το διάστημα από 1ης Ιουλίου του οικείου έτους μέχρι 30 Ιουνίου του επόμενου έτους, όπως προβλέπει το άρθρο 2, παράγραφος 4, του κανονισμού 4054/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, περί των ελέγχων, εκ μέρους των κρατών μελών, των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων (1), ως περίοδος κατά την οποία η αρμόδια για τον έλεγχο αρχή πρέπει να ενημερώνει την οργάνωση των παραγωγών σχετικά με τον επικείμενο έλεγχο, να διενεργεί και να περατώνει όλες τις σχετικές με τους επιτόπιους ελέγχους και τους ελέγχους εγγράφων εργασίες και να γνωστοποιεί τα πορίσματά τους, ή ως περίοδος κατά την οποία πρέπει να πραγματοποιούνται ορισμένες μόνον από τις εν λόγω διαδικαστικές πράξεις;

Στην περίπτωση που η συμπεριφορά και οι παραλείψεις της οργανώσεως παραγωγών καθιστούν αδύνατη τη διενέργεια ουσιαστικού ελέγχου κατά την περίοδο ελέγχου, μπορεί η αρμόδια αρχή, παρά την έλλειψη ρητών προς τούτο διατάξεων στον προαναφερθέντα κανονισμό, να συνεχίσει τους ελέγχους της κατά την επόμενη περίοδο ελέγχου, χωρίς τούτο να συνεπάγεται πλημμέλεια της διαδικασίας την οποία να μπορεί να επικαλεστεί ο υποκείμενος στον έλεγχο προκειμένου να προσβάλει τη στηριζόμενη στα πορίσματα του ελέγχου αυτού απόφαση;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, μπορεί η αρμόδια αρχή, οσάκις η συμπεριφορά και οι παραλείψεις της οργανώσεως παραγωγών καθιστούν αδύνατη τη διενέργεια ουσιαστικού ελέγχου, να απαιτεί την επιστροφή των εισπραχθεισών ενισχύσεων; Αποτελεί το μέτρο αυτό δυνητική κύρωση κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 6 του κανονισμού;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 4045/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, περί των ελέγχων, εκ μέρους των κρατών μελών, των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδοτήσεως από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, τμήμα Εγγυήσεων, και περί καταργήσεως της οδηγίας 77/435/ΕΟΚ (ΕΕ L 388, σ. 18).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 9 Ιανουαρίου 2012 — Colloseum Holding AG κατά Levi Strauss & Co.

(Υπόθεση C-12/12)

2012/C 89/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθής και αναιρεσείουσα: Colloseum Holding AG

Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: Levi Strauss & Co

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1) την έννοια,

1)	ότι σήμα, το οποίο αποτελεί τμήμα ενός σύνθετου σήματος και έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα συνεπεία της χρήσεως του σύνθετου μόνον σήματος, μπορεί να χρησιμοποιείται κατά τρόπο διασφαλίζοντα τα δικαιώματα που συνδέονται με αυτό, όταν γίνεται χρήση μόνον του σύνθετου σήματος,

2)	ότι σήμα χρησιμοποιείται κατά τρόπο διασφαλίζοντα τα δικαιώματα που συνδέονται με αυτό, όταν γίνεται χρήση του μόνον από κοινού με ένα περαιτέρω σήμα, το δε κοινό διακρίνει αυτοτελή χαρακτηριστικά στα δύο σήματα και, επιπλέον, αμφότερα τα σήματα έχουν καταχωρισθεί από κοινού ως σήμα;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 11, σ. 1):

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιανουαρίου 2012 η Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-423/09, Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-15/12 P)

2012/C 89/21

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials Co. Ltd (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και R. Luff, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κηρύξει την παρούσα αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Δεκεμβρίου 2011, στην υπόθεση T-423/09, Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials κατά Συμβουλίου και να αποφανθεί επί της διαφοράς που αποτελεί αντικείμενο της υποθέσεως αυτής·

—

να δεχθεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα και, συνακόλουθα, να ακυρώσει τον δασμό αντιντάμπινγκ που της επιβλήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 826/2009 του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1659/2005 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων τούβλων μαγνησίας, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1), καθόσον ο δασμός αντιντάμπινγκ τον οποίο επιβάλλει ο εν λόγω κανονισμός υπερβαίνει το ύψος που θα εφαρμοζόταν αν ο δασμός αυτός είχε προσδιοριστεί βάσει της μεθόδου υπολογισμού που εφαρμόστηκε κατά την αρχική έρευνα, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η μη επιστροφή του κινεζικού φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εξαγωγών σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 10, του βασικού κανονισμού (2)·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως, οι οποίοι στρέφονται κατά της εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου απορρίψεως του δεύτερου λόγου ακυρώσεως που προέβαλε και ο οποίος στηριζόταν σε παράβαση, από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, του άρθρου 11, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον αρνήθηκε να εξετάσει ποια μέθοδος συγκρίσεως μεταξύ της τιμής εξαγωγής και της κανονικής αξίας είχε εφαρμοστεί κατά την αρχική έρευνα και, επομένως, εσφαλμένως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, κατά τη διαδικασία επανεξετάσεως, δεν υπήρξε «αλλαγή μεθόδου» κατά την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού. Στην πράξη, υπήρξε ριζική αλλαγή της μεθόδου συγκρίσεως μεταξύ της αρχικής έρευνας, στο πλαίσιο της οποίας η σύγκριση πραγματοποιήθηκε σε βάση «εκτός ΦΠΑ», και της διαδικασίας επανεξετάσεως, στο πλαίσιο της οποίας η σύγκριση πραγματοποιήθηκε σε βάση «συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ». Η εφαρμογή της δεύτερης μεθόδου είχε ως συνέπεια να καθοριστεί υψηλότερο περιθώριο ντάμπινγκ σε σχέση με αυτό που θα είχε προκύψει από την εφαρμογή της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε κατά την αρχική έρευνα.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι τα θεσμικά όργανα υποχρεούνται να απέχουν πλέον από την εφαρμογή της μεθόδου συγκρίσεως μεταξύ της τιμής εξαγωγής και της κανονικής αξίας που είχε εφαρμοστεί κατά την αρχική έρευνα σε περίπτωση που η μέθοδος αυτή έχει ως αποτέλεσμα προσαρμογή η οποία δεν δικαιολογείται, μεταξύ άλλων, από το άρθρο 2, παράγραφος 10, στοιχείο β', του βασικού κανονισμού, συγχέοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τις έννοιες «προσαρμογή» και «μέθοδος συγκρίσεως».

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη, κατά το μέτρο που έκρινε ότι η διαφορά του ποσοστού επιστροφής του ΦΠΑ επί των πωλήσεων προς εξαγωγή μεταξύ της περιόδου που καλύπτεται από την αρχική έρευνα και της περιόδου που καλύπτεται από τη διαδικασία επανεξετάσεως συνιστά μεταβολή των συνθηκών η οποία δικαιολογεί μεταβολή της μεθόδου, χωρίς ωστόσο να αποδείξει ότι η διαφορά αυτή κατέστησε ανεφάρμοστη τη μέθοδο συγκρίσεως που χρησιμοποιήθηκε κατά την αρχική έρευνα. Δεδομένου ότι εξαίρεση λόγω «μεταβολής συνθηκών» πρέπει να ερμηνεύεται στενά, η αιτιολογία που παρατίθεται στις σκέψεις 62 έως 64 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως δεν ανταποκρίνεται προφανώς στην ως άνω αυστηρή επιταγή.

(1) ΕΕ L 240, σ. 7.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 1996, L 56, σ. 1)

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/14

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varhoven admministrativen sad (Βουλγαρία) στις 16 Ιανουαρίου 2012 — Efir OOD κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» Plovdiv

(Υπόθεση C-19/12)

2012/C 89/22

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven admministrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Efir OOD

Αναιρεσίβλητος: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» Plovdiv

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 62, σημεία 1 και 2, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006 (1), σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι ο όρος «γενεσιουργός αιτία του φόρου» καλύπτει τόσο φορολογητέες όσο και απαλλασσόμενες από τον φόρο πράξεις;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, είναι συμβατή με το δίκαιο της Ένωσης εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία η γενεσιουργός αιτία του φόρου επέρχεται και μετά τον χρόνο της τελέσεως πράξεων απαλλασσόμενων από τον φόρο;

3)	Παράγουν τα άρθρα 62 και 63 της οδηγίας 2006/112 άμεσο αποτέλεσμα;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/15

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Ιανουαρίου 2012 οι Idromacchine Srl κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-88/09, Idromacchine Srl κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-34/12 P)

2012/C 89/23

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Idromacchine Srl, Alessandro Capuzzo, Roberto Capuzzo (εκπρόσωποι: W. Viscardini και G. Donà, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειόντων

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να εξαφανίσει εν μέρει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 8ης Νοεμβρίου 2011, στην υπόθεση T-88/09, στο μέτρο που:

—	δεν αναγνώρισε ότι η ldromacchine υπέστη περιουσιακή ζημία·

—	αναγνώρισε ότι η ldromacchine υπέστη ασήμαντη ηθική βλάβη·

—	δεν αναγνώρισε ότι οι A. Capuzzo και R. Capuzzo υπέστησαν ηθική βλάβη·

—	και, ως εκ τούτου, να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλαν οι νυν αναιρεσείοντες στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας δίκης·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείοντες προσάπτουν στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε στα ακόλουθα νομικά σφάλματα:

I.	Πρόδηλη πλάνη, απορρέουσα από τις διαδικαστικές πράξεις, καθόσον έκρινε ότι δεν αποτελούσε αντικείμενο της προσφυγής η διαπίστωση της αναλήθειας των αποδιδόμενων στην Idromacchine ζημιογόνων πραγματικών περιστατικών·

II.	Ανεπαρκής και ως εκ τούτου εσφαλμένη αιτιολογία όσον αφορά την απόρριψη των αιτιάσεων περί παραβάσεως της υποχρεώσεως επιμέλειας και προσβολής του δικαιώματος άμυνας·

III.	Πρόδηλη παραμόρφωση των διαδικαστικών πράξεων, των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων όσον αφορά την περιουσιακή ζημία — Παράβαση των κανόνων σχετικά με το βάρος αποδείξεως — Πλημμέλειες της αιτιολογίας·

IV.	Παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθώς και αρνησιδικία όσον αφορά τα κριτήρια ποσοτικού προσδιορισμού της ηθικής βλάβης που αναγνωρίσθηκε υπέρ της Idromacchine·

V.	Παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, έλλειψη αιτιολογίας, πρόδηλη ανακρίβεια του περιεχομένου των διαπιστώσεων απορρέουσα από τις διαδικαστικές πράξεις, όσον αφορά την μη αναγνώριση αποζημιώσεως για την ηθική βλάβη την οποία υπέστησαν οι A. Capuzzo και R. Capuzzo.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/15

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2012 η εταιρία Plasticos Españoles, S.A. (ASPLA) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-76/06, ASPLA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-35/12 P)

2012/C 89/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Plasticos Españoles, S.A. (ASPLA) (εκπρόσωποι: E. Garayar Gutiérrez και M. Troncoso Ferrer, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την παρούσα αίτηση αναιρέσεως

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-76/06, Aspla κατά Επιτροπής

—	επικουρικώς, να μειώσει σημαντικά το ύψος του επιβληθέντος από την Επιτροπή προστίμου, το οποίο επικύρωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένων υπόψη των απορρεουσών από τις αρχές της αναλογικότητας, της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων επιταγών.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος αναιρέσεως , αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και της νομολογίας του Δικαστηρίου σχετικά με την ανωτέρω διάταξη και την έννοια «ενιαία και διαρκής παράβαση», καθώς και από καταστρατήγηση των εφαρμοστέων σχετικά με το βάρος και την εκτίμηση της αποδείξεως δικονομικών κανόνων.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εμπεριέχει πλάνες περί την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων τα οποία προσκόμισε η Επιτροπή σχετικά με την εκ μέρους της Aspla εφαρμογή της εννοίας της ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως, τόσο σε σχέση με τη υποτιθέμενη συμμετοχή της στις αφορώσες τους τομείς των σάκων που δεν κλείνουν και των σάκων που κλείνουν παραβάσεις, όσο και σε σχέση με την εκ μέρους της Aspla γνώση των παραβατικών συμπεριφορών των υποομάδων στις οποίες δεν συμμετέχει η ίδια και την υπαγωγή των εν λόγω συμπεριφορών σε ένα «γενικό πλαίσιο συμπράξεως».

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως , αντλούμενος από πλάνη περί το δίκαιο υπό την έννοια ότι κρίθηκε ως εκπροθέσμως προβληθείς ο ισχυρισμός περί της μη ορθότητας του αριθμού των πωλήσεων οι οποίες ελήφθησαν υπόψη για τον καθορισμό της επιβληθείσας στην Aspla οικονομικής κυρώσεως. Επικουρικώς, ο ίδιος ισχυρισμός ανάγεται ευθέως σε ζήτημα δημοσίας τάξεως, η μη εκτίμηση του οποίου εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου συνιστά επίσης πλάνη περί το δίκαιο.

Σε σχέση με τον κύριο λόγο αναιρέσεως, η διαπραχθείσα από το Γενικό Δικαστήριο πλάνη έγκειται στο ότι ο εν λόγω ισχυρισμός δεν αποτελεί νέο λόγο ακυρώσεως αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση στην ευρύτερη ανάλυση ενός προηγούμενου λόγου αναιρέσεως, καθώς και στην επίκληση του αριθμού πωλήσεων του Ομίλου Armando Alvares αντί εκείνων της Aspla για τον υπολογισμό της κυρώσεως.

Όσον αφορά τον προβαλλόμενο επικουρικώς λόγο αναιρέσεως, η πλάνη περί το δίκαιο έγκειται στο γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εξετίμησε το εύρος της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως η οποία βάρυνε την Επιτροπή σε σχέση με τη μέθοδο υπολογισμού του βασικού ποσού του επιβληθέντος στην Aspla προστίμου.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/16

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2012 η εταιρία Armando Álvarez, S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-78/06, Álvarez κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-36/12 P)

2012/C 89/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Armando Álvarez, S.A. (εκπρόσωποι: E. Garayar Gutiérrez και M. Troncoso Ferrer, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την παρούσα αίτηση αναιρέσεως

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-78/06, Álvarez κατά Επιτροπής, και, συνακόλουθα, την απόφαση C(2005) 4634 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2005, επί της υποθέσεως COMP/F/38.354, καθό μέρος άπτεται του καταλογισμού ευθύνης στην Armando Álvarez, S.A.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Κύριος λόγος αναιρέσεως , αντλούμενος από πλάνη περί το δίκαιο και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας κατά την ανάλυση της αναγνωρίσεως της ευθύνης της αναιρεσείουσας σχετικά με την προσαπτόμενη παράβαση.

Το Γενικό Δικαστήριο αναγνωρίζει ότι η Armando Álvarez ευθύνεται για παράβαση συνιστάμενη στην άμεση συμμετοχή της στη σύμπραξη, αποδεχόμενο με τον τρόπο αυτόν όχι μόνο νέους λόγους ακυρώσεως αλλά και βάσεις καταλογισμού διαφορετικές από εκείνες τις οποίες εμπεριέχει η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής. Εξάλλου, το Γενικό Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψη τα προβαλλόμενα με το αιτητικό επιχειρήματα εκτιμώντας ότι δεν είναι ικανά να αναιρέσουν την τεκμαιρόμενη άσκηση του αποτελεσματικού ελέγχου της Armando Alvarez επί της θυγατρικής της εταιρίας. Αντιθέτως, στην απόφαση της Επιτροπής δεν περιλαμβάνεται κανένα τεκμήριο σχετικά με το ότι η αναιρεσείουσα άσκησε εν τοις πράγμασι έλεγχο της θυγατρικής της εταιρίας, υπό την έννοια ότι δεν εναπόκειτο στην τελευταία να αντικρούσει το ως άνω τεκμήριο, το δε βάρος της αποδείξεως έφερε εξ ολοκλήρου η Επιτροπή.

Αποφαινόμενο με τον τρόπο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά την εφαρμογή των εννοιών της συμμετοχής στην παράβαση και καταλογισμού της, καθώς και παραβίαση των δικαιωμάτων άμυνας της αναιρεσείουσας.

Επικουρικός λόγος αναιρέσεως , αντλούμενος από την έλλειψη αιτιολογήσεως όσον αφορά τους ισχυρισμούς περί της απουσίας πραγματικού ελέγχου της Aspla εκ μέρους της Armando Álvarez.

Επικουρικώς, και αν έπρεπε να γίνει δεκτή η θεωρία του ευθέως καταλογισμού στην Armando Álvarez της αντικείμενης προς το άρθρο 101 ΣΛΕΕ συμπεριφοράς και περί εφαρμογής του τεκμηρίου της ευθύνης μητρικής/θυγατρικής, quod non, το Γενικό Δικαστήριο περιορίζεται στην εκτίμηση ότι τα προβληθέντα από την Armando Álvarez επιχειρήματα δεν θέτουν εν αμφιβόλω την ευθύνη της, τούτο όμως χωρίς να χωρήσει αξιολόγηση των επιχειρημάτων τα οποία προβλήθηκαν στο πλαίσιο του αιτήματος ακυρώσεως. Ως εκ τούτου, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου πάσχει προδήλως έλλειψη αιτιολογήσεως.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/17

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Ιανουαρίου 2012 η Saupiquet κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 24 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-131/10, Saupiquet κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-37/12 P)

2012/C 89/26

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Saupiquet SAS (εκπρόσωπος: R. Ledru, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει, στο σύνολό της, την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πέμπτο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-131/10, Saupiquet κατά Επιτροπής·

—	να κάνει δεκτά, στο σύνολό τους, τα αιτήματα της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως και τα αιτήματα που προβλήθηκαν πρωτοδίκως από την εταιρία Saupiquet·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει, πρώτον, παραβίαση, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, των θεμελιωδών αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων και, κατά συνέπεια, παράβαση των άρθρων 2 και 9 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, του άρθρου 8 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των άρθρων 20 και 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Δεύτερον, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο παράβαση του άρθρου 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απονέμει αρμοδιότητα στην Ένωση και, ιδίως, αποκλειστική αρμοδιότητα στον τελωνειακό τομέα.

Τρίτον, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση των άρθρων 247 και 247α του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1).

Τέλος, τέταρτον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού 975/2003 του Συμβουλίου (2).

Συγκεκριμένα, αντιθέτως προς ό,τι διατείνεται το Γενικό Δικαστήριο, από τη συνδυασμένη εφαρμογή των προαναφερθέντων νομοθετημάτων απορρέει ότι η Επιτροπή πρέπει να κριθεί υπεύθυνη για τις αρνητικές συνέπειες που προκαλούνται από το κλείσιμο των τελωνείων την Κυριακή σε ορισμένα κράτη μέλη και πρέπει να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να μετριασθούν οι εν λόγω συνέπειες.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 975/2003 του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2003, σχετικά με το άνοιγμα και τον τρόπο διαχείρισης δασμολογικής ποσόστωσης για τις εισαγωγές τόνου σε κονσέρβες που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1604 14 11, 1604 14 18 και 1604 20 70 (ΕΕ L 141, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/17

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιανουαρίου 2012 η Gascogne Sack Deutschland GmbH, πρώην Sachsa Verpackung GmbH, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-79/06, Sachsa Verpackung κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-40/12 P)

2012/C 89/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Gascogne Sack Deutschland GmbH, πρώην Sachsa Verpackung GmbH (εκπρόσωποι: F. Puel και L. François-Martin, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

H αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση της 16ης Νοεμβρίου 2011 την οποία εξέδωσε το τέταρτο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-79/06 […] και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου, αφορώσα και το ζήτημα των οικονομικών συνεπειών που είχε για την αναιρεσείουσα η παρέλευση χρονικού διαστήματος πέραν του ευλόγου·

—	να μειώσει το ποσό της κυρώσεως προκειμένου να λάβει υπόψη τις οικονομικές συνέπειες που είχε για την αναιρεσείουσα η παρέλευση χρονικού διαστήματος πέραν του ευλόγου·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο μη αντλώντας τις συνέπειες της ενάρξεως ισχύος, την 1η Δεκεμβρίου 2009, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως δε του άρθρου της 6, το οποίο προσδίδει στον Χάρτη των θεμελιωδών Δικαιωμάτων την ίδια νομική ισχύ με τις Συνθήκες.

Με τον δεύτερο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του ως προς την εφαρμογή του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003 (1) και του άρθρου 15 του κανονισμού 17 (2).

Με τον τρίτο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν άσκησε τον δικαστικό του έλεγχο και δεν έλεγξε επαρκώς την αιτιολογία και τη συλλογιστική της Επιτροπής όσον αφορά τον αντίκτυπο της πρακτικής στην αγορά.

Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει, επικουρικώς, την εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου με τήρηση της διαδικασίας, κατά παράβαση της αρχής της εύλογης προθεσμίας, την οποία καθιερώνει το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, και της αρχής της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας. Με τον λόγο αυτόν, η αναιρεσείουσα ζητεί κυρίως την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως και, επικουρικώς, τη μείωση του ποσού της κυρώσεως, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι οικονομικές συνέπειες που είχε για την αναιρεσείουσα η παρέλευση χρονικού διαστήματος πέραν του ευλόγου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

(2) Κανονισμός 17 του Συμβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 1962, πρώτος κανονισμός εφαρμογής των άρθρων [81 ΕΚ] και [82 ΕΚ] (ΕΕ ειδ. έκδ. 08/001, σ. 25).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/18

Προσφυγή της 2ας Φεβρουαρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-55/12)

2012/C 89/28

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, W. Mölls)

Καθής: Ιρλανδία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιρλανδία, απαλλάσσοντας από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα καύσιμα που χρησιμοποιούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες για τα αυτοκίνητά τους, χωρίς να τηρεί τα κατώτατα όρια φορολογίας που θεσπίζονται με την οδηγία 2003/96/ΕΚ (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή,

—	να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλει ότι η Ιρλανδία, διατηρώντας σε ισχύ την απαλλαγή, από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, των καυσίμων που χρησιμοποιούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες για τα αυτοκίνητά τους, παραβιάζει τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

(1) Council Directive 2003/96/EC of 27 October 2003 restructuring the Community framework for the taxation of energy products and electricity

OJ L 283, p. 51

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/18

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Φεβρουαρίου 2012 η Groupe Gascogne SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011, στην υπόθεση T-72/06, Groupe Gascogne κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-58/12 P)

2012/C 89/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Groupe Gascogne SA (εκπρόσωποι: P. Hubert και E. Durand, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, καθόσον με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η προσφυγή της Groupe Gascogne κατά της αποφάσεως C(2005) 4634 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2005, περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ (υπόθεση COMP/38354 — Βιομηχανικοί σάκοι), και καταδικάσθηκε η Groupe Gascogne στα δικαστικά έξοδα·

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, καθόσον επικυρώνει την ποινή που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα με την απόφαση της Επιτροπής·

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί σύμφωνα με όσα αποφασίσει το Δικαστήριο, ή να καθορίσει το ίδιο άμεσα το ύψος της χρηματικής ποινής κατά τρόπο που:

—	να μην υπερβαίνει το 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών των εταιριών Sachsa και Groupe Gascogne S.A., δηλαδή των μόνων επιχειρήσεων που εμπλέκονται στην προκείμενη διαδικασία·

—	και/ή να λαμβάνει υπόψη την προδήλως υπερβολική χρονική διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη, αρνούμενο να εξετάσει τον αντίκτυπο των μεταβολών που επέφερε στην έννομη τάξη της Ενώσεως η θέση σε ισχύ, την 1η Δεκεμβρίου 2009, της Συνθήκης της Λισσαβώνας, ιδίως δε όσον αφορά τις συνέπειες της εφαρμογής εν προκειμένω των διατάξεων του άρθρου 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, βάσει των οποίων προστατεύεται το τεκμήριο αθωότητας της Groupe Gascogne.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως [στο εξής: ΣΛΕΕ] και του άρθρου 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, κρίνοντάς την κακώς ως αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπεύθυνη για τις από 1ης Ιανουαρίου 1994 πρακτικές της Sachsa, στηριζόμενο αποκλειστικώς στη διαπίστωση ότι η Groupe Gascogne κατέχει το 100 % του κεφαλαίου της εταιρίας Sachsa, και επικυρώνοντας την απόφαση της Επιτροπής καθόσον έκρινε ότι η αναιρεσείουσα ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον για την καταβολή του προστίμου που επεβλήθη στη Sachsa, ύψους 9,90 εκατομμυρίων ευρώ.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη, ερμηνεύοντας εσφαλμένα την έννοια του όρου «επιχείρηση» κατά το άρθρο 101 ΣΛΕΕ, και, ως εκ τούτου, επιβεβαιώνοντας την τήρηση του ανώτατου ορίου που συνίσταται σε ποσοστό 10 % του κύκλου εργασιών, όπως προβλέπεται από το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1) σε σχέση με τον ενοποιημένο κύκλο εργασιών της Groupe Gascogne, ενώ, στο μέτρο που η Groupe Gascogne μπορεί να θεωρηθεί αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπεύθυνη για την παράβαση που προσάπτεται στη Sachsa, το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε να στηριχθεί στο άθροισμα του κύκλου εργασιών μόνον της Groupe Gascogne και της Sachsa, δεδομένου ότι δεν εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να περιληφθούν στην «επιχείρηση» που ευθύνεται για τις προβαλλόμενες ως αντίθετες προς τον ανταγωνισμό πρακτικές της Sachsa και οι υπόλοιπες θυγατρικές της Groupe Gascogne.

Τέλος, με τον τέταρτο και τελευταίο λόγο αναιρέσεως, τον οποίο προβάλλει επίσης επικουρικώς, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, καθόσον η υπόθεσή της δεν εκδικάσθηκε εντός ευλόγου προθεσμίας.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2012 — Budapesti Erőmű κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-80/06 και T-182/09) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Χονδρική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας - Ευνοϊκοί όροι εκ μέρους ουγγρικής δημόσιας εταιρίας προς ορισμένους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας στο πλαίσιο συμβάσεων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας - Απόφαση περί κινήσεως της διαδικασίας του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κρίνεται ασύμβατη προς την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της - Νέα ενίσχυση - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή)

2012/C 89/30

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Budapesti Erőmű Zrt (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: στις υποθέσεις T-80/06 και T-182/09, M. Powell, solicitor, C. Arhold και K. Struckmann, δικηγόροι, καθώς και, στην υπόθεση T-182/09, A. Hegyi, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: στις υποθέσεις T-80/06 και T-182/09, N. Khan, L. Flynn και K. Talabér-Ritz, καθώς και, στην υπόθεση T-80/06, V. Di Bucci)

Αντικείμενο

Στην υπόθεση T-80/06, αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, που κοινοποιήθηκε στην Ουγγαρία με έγγραφο της 9ης Νοεμβρίου 2005, περί κινήσεως της διαδικασίας του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 41/2005 (πρώην NN 49/2005) — «Λανθάνον κόστος» στην Ουγγαρία, και, στην υπόθεση T-182/09, αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως 2009/609/ΕΚ της Επιτροπής, της 4ης Ιουνίου 2008, για τις κρατικές ενισχύσεις C 41/05 που χορήγησε η Ουγγαρία στο πλαίσιο συμβάσεων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ 2009, L 225, σ. 53).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει την Budapesti Erőmű Zrt στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 108 της 6.5.2006.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-267/06) (1)

(ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων - Δαπάνες που αποκλείονται από την κοινοτική χρηματοδότηση - Δημοσιονομικές διορθώσεις - Οπωροκηπευτικά - Δημόσια αποθεματοποίηση βοείου κρέατος)

2012/C 89/31

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: G. Aiello, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Cattabriga και F. Jimeno Fernández, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως 2006/554/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2006, για την εξαίρεση από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων (ΕΕ L 218, σ. 12), καθόσον αποκλείει από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένες δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Ιταλική Δημοκρατία στους τομείς των οπωροκηπευτικών και της αποθεματοποιήσεως βοείου κρέατος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 281 της 18.11.2006.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Γερμανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-59/09) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα που αφορούν περατωθείσα διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεως - Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος - Παροχή πρόσβασης - Προηγούμενη συναίνεση του κράτους μέλους)

2012/C 89/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: M. Lumma, B. Klein και A. Wiedmann)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Smulders, P. Costa de Oliveira και F. Hoffmeister)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικά M. Muñoz Pérez, στη συνέχεια S. Centeno Huerta), και Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: αρχικά M. Dowgielewicz, M. Szpunar και B. Majczyna)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: αρχικά J. Bering Liisberg και B. Weis Fogh, στη συνέχεια S. Juul Jørgensen και C. Vang), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: J. Heliskoski), και Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: K. Petkovska, A. Falk και S. Johannesson)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως SG.E.3/RG/mbp D(2008) 10067 της Επιτροπής, της 5ης Δεκεμβρίου 2008, με την οποία επιτρέπεται σε πολίτες η πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα διαβιβασθέντα από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στο πλαίσιο της διαδικασίας παραβάσεως αριθ. 2005/4569.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Το Βασίλειο της Δανίας, το Βασίλειο της Ισπανίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας, η Δημοκρατία της Πολωνίας και το Βασίλειο της Σουηδίας θα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 113 της 16.5.2009.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Electrolux και Whirlpool Europe κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-115/09 και T-116/09) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση αναδιάρθρωσης χορηγούμενη σε κατασκευαστή μεγάλων ηλεκτρικών οικιακών συσκευών την οποία κοινοποίησε η Γαλλική Δημοκρατία - Απόφαση που κηρύσσει την ενίσχυση υπό όρους συμβατή με την κοινή αγορά - Πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως - Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων)

2012/C 89/33

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Electrolux AB (Στοκχόλμη, Σουηδία) (εκπρόσωποι: F. Wijckmans και H. Burez, δικηγόροι) (υπόθεση T-115/09), και Whirlpool Europe BV (Breda, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: αρχικά F. Tuytschaever και B. Bellen, στη συνέχεια H. Burez και F. Wijckmans, δικηγόροι) (υπόθεση T-116/09)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn και C. Giolito)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικά G. de Bergues και A. L. Vendrolini, στη συνέχεια G. de Bergues και J. Gstalter), Fagor France SA (Rueil Malmaison, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J. Derenne και A. Müller Rappard, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2009/485/ΕΚ της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 44/2007 (πρώην N 460/07) που η Γαλλία προτίθεται να χορηγήσει στην επιχείρηση FagorBrandt (ΕΕ 2009, L 160, σ. 11).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση 2009/485/ΕΚ της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 44/07 (πρώην N 460/07) που η Γαλλία προτίθεται να χορηγήσει στην επιχείρηση FagorBrandt.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι Electrolux AB και Whirlpool Europe BV.

3)	Η Γαλλική Δημοκρατία και η Fagor France φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 113 της 16.5.2009.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2012 — Verenigde Douaneagenten κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-32/11) (1)

(Τελωνειακή ένωση - Εισαγωγή ακατέργαστης ζάχαρης από τις Ολλανδικές Αντίλλες - Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών - Αίτηση διαγραφής εισαγωγικών δασμών - Άρθρο 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', και άρθρο 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 - Παράβαση ουσιώδους τύπου)

2012/C 89/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Verenigde Douaneagenten BV (Ρόττερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: J. van der Meché και S. Moolenaar, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Bouyon και B. Burggraaf)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως C(2010) 6754 τελικό της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2010, με την οποία διαπιστώθηκε, αφενός, ότι πρέπει να εισπραχθούν εκ των υστέρων εισαγωγικοί δασμοί και, αφετέρου, ότι δεν δικαιολογείται η διαγραφή των δασμών αυτών σε μια συγκεκριμένη περίπτωση (φάκελος REC 02/09).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2010) 6754 τελικό της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2010, καθόσον με την απόφαση αυτή διαπιστώνεται ότι η διαγραφή των εισαγωγικών δασμών ύψους 531 985,59 ευρώ, δυνάμει του άρθρου 239, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, δεν δικαιολογείται.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 103 της 2.4.2011.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Peeters Landbouwmachines κατά ΓΕΕΑ — Fors MW (BIGAB)

(Υπόθεση T-33/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα BIGAB - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κακοπιστίας - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 89/35

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peeters Landbouwmachines BV (Etten Leur, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: P. Claassen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: AS Fors MW (Saue, Εσθονία) (εκπρόσωποι: M. Nielsen και J. Hansen, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Νοεμβρίου 2010 (υπόθεση R 210/2010-1), σχετικά με διαδικασία ακυρώσεως μεταξύ των Peeters Landbouwmachines BV και AS Fors MW.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Peeters Landbouwmachines BV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 80 της 12.3.2011.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/22

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2012 — Mojo Concerts και Amsterdam Music Dome Exploitatie κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-90/09) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Προσφυγή ακυρώσεως - Επένδυση του Gemeente Rotterdam στο συγκρότημα Ahoy’ - Απόφαση διαπιστώνουσα τη μη ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως - Απόφαση μη θίγουσα ατομικώς τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

2012/C 89/36

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Mojo Concerts BV (Delft, Κάτω Χώρες) και Amsterdam Music Dome Exploitatie BV (Delft, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: S. Beeston, solicitor)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: van Vliet και K. Gross)

Παρεμβαίνοντες προς στήριξη των αιτημάτων της καθής: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Noort, C. Wissels, M. de Grave, Y. de Vries και J. Langer)· Gemeente Rotterdam (Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: J. Feenstra και J. Fanoy, δικηγόροι)· και Ahoy’ Rotterdam NV (Ρόττερνταμ) (εκπρόσωποι: αρχικά M. van der Woude και E. Offers, στη συνέχεια M. Maas-Cooymans, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 6018 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, περί της εκ μέρους του Δήμου του Ρόττερνταμ επενδύσεως στο συγκρότημα Ahoy’ [κρατική ενίσχυση C 4/2008 (πρώην N 97/2007, πρώην CP 91/2007)].

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Οι Mojo Concerts BV και Amsterdam Music Dome Exploitatie BV φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Gemeente Rotterdam και της Ahoy’ Rotterdam NV.

3)	Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 102 της 1.5.2009.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/23

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2012 — Ayadi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-527/09) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν - Κανονισμός (ΕΚ) 881/2002 - Διαγραφή του ενδιαφερομένου από τον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που αφορούν τα μέτρα - Προσφυγή ακυρώσεως - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 89/37

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Chafiq Ayadi (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: αρχικά B. Emmerson, QC, S. Cox, barrister, και H. Miller, solicitor, στη συνέχεια E. Grieves, barrister και E. Miller)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Paasivirta, T. Scharf και M. Κωνσταντινίδης)

Παρεμβαίνον προς στήριξη των αιτημάτων της καθής: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Finnegan και R. Szostak)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 954/2009 της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2009, για την 114η τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν (ΕΕ L 269, σ. 20), στο μέτρο που η πράξη αυτή αφορά το προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της προσφυγής.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει, πλέον των δικαστικών της εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Chafiq Ayadi και την υποχρεώνει να αποδώσει στο ταμείο του Γενικού Δικαστηρίου τα ποσά που προκαταβλήθηκαν στο πλαίσιο του ευεργετήματος πενίας.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 148 της 5.6.2010.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/23

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2012 — Ecologistas en Acción CODA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-359/10) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα αφορώντα το σχέδιο αναπτύξεως της συνοικίας Cabanyal στη Βαλένθια (Ισπανία) - Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος - Απόρριψη της αιτήσεως προσβάσεως - Εξαίρεση για λόγους προστασίας του σκοπού επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου - Εξαίρεση για λόγους προστασίας των δικαστικών διαδικασιών και της παροχής νομικών συμβουλών - Περιβαλλοντικές πληροφορίες - Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

2012/C 89/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ecologistas en Acción-CODA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Ramos Segarra, δικηγόρος))

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Martínez del Peral και P. Costa de Oliveira)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Muñoz Pérez, στη συνέχεια S. Centeno Huerta, abogados del Estado)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Ιουνίου 2010 με την οποία αυτή αρνήθηκε να επιτρέψει στην προσφεύγουσα την πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που αφορούν την έρευνα που διεξήγαγαν οι ισπανικές αρχές σχετικά με την υπόθεση EU PILOT 724/09/02 ENVI που αφορά το ειδικό σχέδιο προστασίας και εσωτερικής ανάπλασης της συνοικίας Cabanyal στη Βαλένθια (Ισπανία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ecologistas en Acción-CODA φέρει τα δικαστικά της έξοδα και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Βασίλειο της Ισπανίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 288 της 23.10.2010.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/24

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2012 — AG κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-98/11 P) (1)

(Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Απόλυση μετά το πέρας της περιόδου δοκιμασίας - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Εκπρόθεσμο - Αναίρεση προδήλως αβάσιμη)

2012/C 89/39

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: AG (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, A. Blot και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: S. Seyr και V. Montebello-Demogeot)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 16ης Δεκεμβρίου 2010, στην υπόθεση F-25/10, AG κατά Κοινοβουλίου, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αναίρεση ως προδήλως αβάσιμη.

2)	Καταδικάζει την AG στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

(1) EE C 120 της 16.4.2011.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/24

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2012 — MasterCard κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-330/11) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα που αφορούν μελέτη ως προς το κόστος και τα πλεονεκτήματα, για τους εμπόρους, από την αποδοχή διαφόρων μέσων πληρωμής - Έγγραφα προερχόμενα από τρίτον - Έμμεση άρνηση προσβάσεως - Έννομο συμφέρον - Ρητή απόφαση εκδοθείσα μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 89/40

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: MasterCard, Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες)· MasterCard International, Inc. (Wilmington)· MasterCard Europe (Βατερλώ, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: B. Amory, V. Brophy και S. McInnes, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Clotuche Duvieusart και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της σιωπηρής αποφάσεως της Επιτροπής να μην επιτρέψει στις προσφεύγουσες την πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που είχε καταρτίσει τρίτος στο πλαίσιο μελέτης ως προς το «κόστος και [τα] πλεονεκτήματα των εμπόρων σχετικά με την αποδοχή διαφόρων μέσων πληρωμής».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της προσφυγής.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 238 της 13.8.2011.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/24

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιανουαρίου 2012 — Afriqiyah Airways κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-436/11) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα λόγω της καταστάσεως στη Λιβύη - Διαγραφή από τον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που αφορούν τα μέτρα - Προσφυγή ακυρώσεως - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 89/41

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Afriqiyah Airways (Τρίπολη, Λιβύη) (εκπρόσωπος: B. Sarfati, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M.-M. Joséphidès και B. Driessen)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως 2011/300/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, για την εφαρμογή της αποφάσεως 2011/137/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Λιβύη (ΕΕ L 136, σ. 85), στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της προσφυγής.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 290 της 1.10.2011.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/24

Προσφυγή της 3ης Ιανουαρίου 2012 — Olive Line Internacional κατά ΓΕΕΑ — Carapelli Firenze (Maestro de Oliva)

(Υπόθεση T-4/12)

2012/C 89/42

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Olive Line International, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Aznar Alonso, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Carapelli Firenze SpA (Tavarnelle Val di Pesa, Φλωρεντία, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την παρούσα προσφυγή παραδεκτή και να κρίνει ότι δεν συνάδει με τον κανονισμό 40/94 του Συμβουλίου, για το κοινοτικό σήμα (νυν κανονισμός 297/2009) η απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2011, στην υπόθεση R 1612/2010-2, περί ακυρώσεως της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών του ΓΕΕΑ, της 20ής Ιουλίου 2010, εκδοθείσα στη διαδικασία ανακοπής υπ’ αριθ. B 1344995, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος του διεθνούς σήματος υπ’ αριθ. 938.133 για ορισμένα από τα προϊόντα των κλάσεων 29 και 30 για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση·

—	να καταδικάσει το καθού, και εφόσον κριθεί αναγκαίο στον παρεμβαίνοντα, στο σύνολο των δικαστικών εξόδων και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στις διοικητικές φάσεις της ανακοπής και της προσφυγής.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Maestro de Oliva» για προϊόντα των κλάσεων 29 κα 30

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Carapelli Firenze SPA

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το εθνικό λεκτικό σήμα «MAESTRO» για προϊόντα των κλάσεων 29 και 30

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Αποδοχή της προσφυγής και απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως για ορισμένα από τα προϊόντα των κλάσεων 29 και 30 για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', και συναφών άρθρων του κανονισμού 207/2009, δεδομένου ότι η χρήση την οποία αναγνωρίζει το καθού στο σήμα για το οποίο ασκήθηκε ανακοπή προϋποθέτει ηθελημένη αλλαγή της αρχικής ιδέας του σήματος, την οποία αντιπροσωπεύει το εν λόγω σήμα για το οποίο ασκήθηκε ανακοπή, και, επομένως, προκαλείται ουσιώδης αλλοίωση του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος «MAESTRO», και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, δεδομένου ότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως των εμπλεκομένων σημάτων.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/25

Προσφυγή — αγωγή της 9ης Ιανουαρίου 2012 — Andechser Molkerei Scheitz κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-13/12)

2012/C 89/43

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Andechser Molkerei Scheitz GmbH (Andechs, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Schmidt, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1131/2011 της Επιτροπής για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους γλυκοζίτες στεβιόλης, κατά το μέτρο που εγκρίνει τους γλυκοζίτες στεβιόλης, που εκχυλίζονται από τα φύλλα του φυτού Stevia rebaudiana Bertoni, μόνον για χρήση ως πρόσθετα τροφίμων και όχι ως φυτικά συστατικά τροφίμων γεωργικής προέλευσης ή ως αρτυματικές ουσίες,

—

να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρεούται να αποκαταστήσει τη ζημία που προκάλεσε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το γεγονός ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 1131/2011 της Επιτροπής για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου εγκρίνει τους γλυκοζίτες στεβιόλης, που εκχυλίζονται από τα φύλλα του φυτού Stevia rebaudiana Bertoni, μόνον για χρήση ως πρόσθετα τροφίμων και όχι ως φυτικά συστατικά τροφίμων γεωργικής προέλευσης ή ως αρτυματικές ουσίες, οι δε λοιπές επιχειρήσεις χρησιμοποιούν επομένως γλυκοζίτες στεβιόλης για την παραγωγή συμβατικών γαλακτοκομικών προϊόντων, θίγοντας ως εκ τούτου την ανταγωνιστική θέση της προσφεύγουσας-ενάγουσας, ενώ η τελευταία, ως παραγωγός βιολογικού γάλακτος και βιολογικών προϊόντων, δεν δύναται, εξαιτίας των διατάξεων των κανονισμών (ΕΚ) 834/2007 και 889/2008, να χρησιμοποιεί γλυκοζίτες στεβιόλης ως συστατικό τροφίμων, παρότι αυτοί λαμβάνονται δι' εκχυλίσματος από καλλιεργούμενα με βιολογικό τρόπο φύλλα Stevia κατά τη σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό δίκαιο εγκριθείσα διαδικασία για τα βιολογικά προϊόντα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα βάλλει κατά του κανονισμού (ΕΕ) 1131/2011 της Επιτροπής για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους γλυκοζίτες στεβιόλης (1), κατά το μέτρο που αυτός εγκρίνει τους γλυκοζίτες στεβιόλης, που εκχυλίζονται από τα φύλλα του φυτού Stevia rebaudiana Bertoni, μόνον για χρήση ως πρόσθετα τροφίμων και όχι ως φυτικά συστατικά τροφίμων γεωργικής προέλευσης ή ως αρτυματικές ουσίες.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει κατ’ ουσίαν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής «non ultra vires»

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει σχετικώς ότι η Επιτροπή εσφαλμένως αντιμετώπισε ως πρόσθετα τροφίμων τους γλυκοζίτες στεβιόλης που εκχυλίζονται από τα φύλλα του φυτού Stevia rebaudiana Bertoni και ότι, επομένως, ο κανονισμός που αποτελεί το αντικείμενο της διαδικασίας εκδόθηκε από την Επιτροπή καθ’ υπέρβαση των εξουσιών που της έχουν ανατεθεί. Οι γλυκοζίτες στεβιόλης τυχγάνουν διαφορετικής μεταχείρισης εξαιτίας της γεύσεώς τους. Χρησιμοποιούνται, επομένως, ως πρόσθετα τροφίμων κατά το άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1333/2008 (2), όχι για τεχνολογικούς λόγους, αλλά, αποκλειστικώς με σκοπό να προσδίδουν άρωμα και/ή γεύση, υπό την έννοια της πέμπτης αιτιολογικής σκέψης του κανονισμού. Οι γλυκοζίτες στεβιόλης πρέπει, συνεπώς, να ταξινομηθούν ως φυτικά συστατικά τροφίμων ή ως αρτυματικές ουσίες. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ενήργησε ultra vires.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος της ίσης μεταχείρισης

Δεύτερον, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει ότι προσεβλήθη το θεμελιώδες δικαίωμά της ίσης μεταχείρισης υπό την έννοια της απαγορεύσεως των αυθαιρεσιών, καθότι δεν της επιτρέπεται, ως παραγωγού βιολογικού γάλακτος, να παράγει και να εμπορεύεται βιολογικό γιαούρτι και βιολογικούς γλυκοζίτες στεβιόλης, ενώ οι ανταγωνιστές της, οι οποίοι παράγουν γιαούρτι συμβατικής γεωργίας, μπορούν να χρησιμοποιούν γλυκοζίτες στεβιόλης. Η χρήση βιολογικών γλυκοζιτών στεβιόλης ως πρόσθετο τροφίμων απαγορεύεται από το άρθρο 19, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 834/2007 (3), δυνάμει του οποίου στην παραγωγή επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται μόνον πρόσθετα τροφίμων που έχουν εγκριθεί για βιολογικά προϊόντα. Τέτοια έγκριση δεν περιέχεται στο άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 889/2008 (4), ούτε προκύπτει από την συμπερίληψη στον θετικό κατάλογο του παραρτήματος VIII, κεφάλαιο A, του κανονισμού αυτού. Συνεπώς, εγκρίνοντας τους γλυκοζίτες στεβιόλης μόνον ως πρόσθετα τροφίμων, η Επιτροπή παρενέβη παρανόμως στην αγορά προς όφελος των παραγωγών συμβατικών προϊόντων, στρεβλώνοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, τον ανταγωνισμό.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας και από παραβίαση της ελευθερίας ασκήσεως επαγγέλματος

Τρίτον, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματός της προστασίας της ιδιοκτησίας και παραβίαση της ελευθερίας της ασκήσεως επαγγέλματος.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πλημμελή αιτιολογία.

Ο κανονισμός 1131/2011 στερείται, εξάλλου, επαρκούς αιτιολογίας, καθότι στις αιτιολογικές σκέψεις δεν αναφέρεται για ποιο λόγο αντιμετωπίζονται ως πρόσθετα τροφίμων οι γλυκοζίτες στεβιόλης που χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς για τη γλύκανση και για να προσδίδουν γεύση και άρωμα.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1131/2011 της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2011, για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους γλυκοζίτες στεβιόλης (ΕΕ L 295, σ. 205).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για τα πρόσθετα τροφίμωνVerordnung (ΕΕ L 354, σ. 16).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2007 για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 (ΕΕ L 189, σ.1).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 889/2008 της Επιτροπής της 5ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων όσον αφορά τον βιολογικό τρόπο παραγωγής, την επισήμανση και τον έλεγχο των προϊόντων (ΕΕ L 250, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/26

Προσφυγή της 16ης Ιανουαρίου 2012 –Hagenmeyer και Hahn κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-17/12)

2012/C 89/44

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Moritz Hagenmeyer (Αμβούργο, Γερμανία) και Andreas Hahn (Ανόβερο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Teufer, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το τμήμα του κανονισμού (ΕΕ) 1170/2011 της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με την άρνηση έγκρισης ορισμένων ισχυρισμών υγείας οι οποίοι διατυπώνονται για τα τρόφιμα και αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας (ΕΕ L 299, σ. 1), το οποίο αφορά τον προταθέντα από τους προσφεύγοντες ισχυρισμό που έχει ως εξής: «Η τακτική κατανάλωση σημαντικής ποσότητας νερού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης αφυδάτωσης και την επακόλουθη μείωση της απόδοσης»·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20 Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (1), απαγορεύεται να διατυπώνονται στα τρόφιμα ισχυρισμοί υγείας που δεν έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με την προβλεπόμενη στον κανονισμό αυτό διαδικασία και δεν έχουν περιληφθεί σε κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών.

Η ασκηθείσα προσφυγή βάλλει κατά του κανονισμού (ΕΕ) 1170/2011 της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με την άρνηση έγκρισης ορισμένων ισχυρισμών υγείας οι οποίοι διατυπώνονται για τα τρόφιμα και αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας (2), καθόσον με τον κανονισμό αυτό δεν έγινε δεκτή στον κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας ο ακόλουθος ισχυρισμός για την καταχώριση του οποίου υποβλήθηκε αντίστοιχο αίτημα και ο οποίος αφορά τον περιορισμό του κινδύνου εκδηλώσεως ασθένειας: «Η τακτική κατανάλωση σημαντικής ποσότητας νερού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης αφυδάτωσης και την επακόλουθη μείωση της απόδοσης»

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν εννέα λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος: απουσία υποχρεώσεως να κατονομαστεί συγκεκριμένος «παράγοντας κινδύνου»

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν, πρώτον, ότι, κατά την καθής, στο πλαίσιο του αιτήματος για έγκριση πρέπει να κατονομαστεί υποχρεωτικώς συγκεκριμένος «παράγοντας κινδύνου», παρά το γεγονός ότι ο κανονισμός 1924/2006 δεν επιβάλλει τέτοια υποχρέωση.

Δεύτερος λόγος: Μη συνεκτίμηση του γεγονότος ότι στο αίτημα για έγκριση κατονομάστηκε συγκεκριμένος «παράγοντας κινδύνου»

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν επίσης ότι η καθής δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι οι προσφεύγοντες κατονόμασαν συγκεκριμένο «παράγοντα κινδύνου» στην πρόταση που υπέβαλαν για τον προτεινόμενο από αυτούς ισχυρισμό υγείας.

3)	Τρίτος λόγος: Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας Οι προσφεύγοντες προβάλλουν περαιτέρω ότι, στο σύνολό του, ο κανονισμός 1170/2011 είναι αντίθετος προς την αρχή της αναλογικότητας.

Τέταρτος λόγος: Έλλειψη νόμιμης βάσεως

Κατά τους προσφεύγοντες, ο προσβαλλόμενος κανονισμός στερείται επαρκούς νόμιμης βάσεως, δεδομένου ότι στηρίχθηκε στις διατάξεις του άρθρου 17 σε συνδυασμό με αυτές του άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο α', και του άρθρου 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 1924/2006, οι οποίες, με τη σειρά τους, είναι αντίθετες προς το δίκαιο της Ένωσης και προς την αρχή της αναλογικότητας.

5)	Πέμπτος λόγος: Εσφαλμένη επιλογή νομικής πράξεως Οι προσφεύγοντες προβάλλουν, πέμπτον, ότι η καθής δεν τήρησε βασικές διαδικαστικές διατάξεις καθόσον εξέδωσε κανονισμό αντί να εκδώσει απόφαση όπως ορίζει ο κανονισμός 1924/2006.

Έκτος λόγος: Μη τήρηση των ρυθμίσεων περί κατανομής των αρμοδιοτήτων

Στο πλαίσιο αυτό, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι η καθής δεν έλαβε υπόψη την προβλεπόμενη στον κανονισμό 1924/2006 κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ της καθής, της Ευρωπαϊκής Αρχής για την ασφάλεια των τροφίμων (EFSA) και της Bundesamt für Verbraucherschutz und Lebensmittelsicherheit (ομοσπονδιακή υπηρεσία για την προστασία του καταναλωτή και την ασφάλεια των τροφίμων).

7)	Έβδομος λόγος: Εκπρόθεσμη λήψη της αποφάσεως Επιπλέον, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι δεν τηρήθηκαν οι αποκλειστικές προθεσμίες για την εξέταση του αιτήματος για έγκριση, για την κατάρτιση της επιστημονικής γνωματεύσεως και για την έκδοση της εγκριτικής πράξεως σύμφωνα με τον κανονισμό 1924/2006.

Όγδοος λόγος: Ελλιπής συνεκτίμηση των επιχειρημάτων

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν περαιτέρω ότι η καθής δεν τήρησε βασικές διαδικαστικές διατάξεις καθόσον, στη σχετική με την έγκριση απόφασή της, δεν έλαβε υπόψη σημαντικό τμήμα των επιχειρημάτων τόσο των προσφευγόντων όσο και τρίτων ενδιαφερομένων οι οποίοι μετείχαν νομίμως στη διαδικασία.

9)	Ένατος λόγος: Πλημμελής αιτιολογία Τέλος, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι η καθής δεν τήρησε επαρκώς την απορρέουσα από το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, υποχρέωση αιτιολογήσεως.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20 Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404, σ. 9).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 1170/2011 της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με την άρνηση έγκρισης ορισμένων ισχυρισμών υγείας οι οποίοι διατυπώνονται για τα τρόφιμα και αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας (ΕΕ L 299, σ. 1)

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/27

Προσφυγή της 17ης Ιανουαρίου 2012 — Alfacam κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-21/12)

2012/C 89/45

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Alfacam (Lint, Βέλγιο)· Via Storia (Schiltigheim, Γαλλία)· DB Video Productions (Aartselaar, Βέλγιο)· IEC (Rennes, Γαλλία)· και European Broadcast Partners (EUBROPA) (Aartselaar) (εκπρόσωπος: B. Pierart, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα των προσφευγoυσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 18 Νοεμβρίου 2011 απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αναθέτει στην ανώνυμη εταιρία βελγικού δικαίου WATCH TV S.A. το αντικείμενο της συμβάσεως EP/DGCOMM/AV/11/11 παρτίδα 1 Υπηρεσίες βίντεο, ραδιοφώνου και πολυμέσων — Υπηρεσίες που παρέχονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες·

—

κατά συνέπεια, να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να μην επιλέξει την προσφορά που υπέβαλαν οι τέσσερις πρώτες από τις προσφεύγουσες στο πλαίσιο της κοινοπραξίας EUROPEAN BROACAST PARTNERS, η οποία προσφορά κατετάγη δεύτερη στο πλαίσιο της συμβάσεως EP/DGCOMM/AV/11/11 παρτίδα 1 Υπηρεσίες βίντεο, ραδιοφώνου και πολυμέσων — Υπηρεσίες που παρέχονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ένα μοναδικό λόγο ακυρώσεως που αντλείται από παράβαση του άρθρου 94 του δημοσιονομικού κανονισμού (1), κατά το μέτρο που η προσφορά του επιλεγέντος διαγωνιζομένου περιέχει ψευδείς δηλώσεις, οπότε ο διαγωνιζόμενος αυτός έπρεπε να είχε αποκλεισθεί από την ανάθεση της συμβάσεως.

(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/28

Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2012 — IDT Biologika κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-30/12)

2012/C 89/46

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: IDT Biologika GmbH (Dessau-Roßlau, Γερμανία), (εκπρόσωποι: R. Gross και T. Kroupa, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε στις 5 Οκτωβρίου 2011 η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Δημοκρατία της Σερβίας, με την οποία, αφενός, απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η IDT Biologika GmbH για την παρτίδα 1 στο πλαίσιο της προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών, με στοιχεία αναφοράς EuropAid/130686/C/SUP/RS Re-Launch LOT 1 και με αντικείμενο την προμήθεια αντιλυσσικού εμβολίου προς το Υπουργείο Γεωργίας, Δασοκομίας και Υδάτινων πόρων της Δημοκρατίας της Σερβίας, δικαιούχο της ενίσχυσης, και, αφετέρου, κατακυρώθηκε η σύμβαση αυτή σε σύμπραξη διαφόρων επιχειρήσεων με επικεφαλής την «Biovet a.s.».

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται παράβαση του άρθρου 252, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 (1), καθόσον η επιλεγείσα προσφορά δεν ανταποκρίνεται, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, στις απαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές του φακέλου προκηρύξεως του διαγωνισμού σχετικά, αφενός, με την απαίτηση σύμφωνα με την οποία το προσφερόμενο εμβόλιο πρέπει να έχει μηδενική λοιμογόνο δύναμη για τον άνθρωπο καθώς και, αφετέρου, με τις απαραίτητες άδειες, πράγμα που θα έπρεπε να οδηγήσει αναγκαστικά στην απόρριψη της εν λόγω προσφοράς.

Επιπλέον, η επιλογή της ευνοηθείσας προσφοράς της συμπράξεως με επικεφαλής την «Biovet a.s.» αποτελεί, στο πλαίσιο της σύγκρισης τιμών, άνιση μεταχείριση, διότι η προσφορά της προσφεύγουσας ήταν η μόνη που ανταποκρινόταν στις προβλεπόμενες απαιτήσεις σχετικά με τις τεχνικές προδιαγραφές της διαδικασίας αναθέσεως που αποτελεί αντικείμενο της δίκης και, επομένως, ήταν η μόνη κανονική προσφορά της διαδικασίας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1).

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/28

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2012 — Pips κατά ΓΕΕΑ — s.Oliver Bernd Freier (ISABELLA OLIVER)

(Υπόθεση T-38/12)

2012/C 89/47

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pips BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: J.A.K. van den Berg, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: s.Oliver Bernd Freier GmbH & Co. KG (Rottendorf, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 20ής Οκτωβρίου 2011 στην υπόθεση R 2420/2010-1·

—	να εγκρίνει την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 7024961 για το λεκτικό σήμα «ISABELLA OLIVER», για όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες που αποτελούν το αντικείμενο της ενώπιον του πρώτου τμήματος προσφυγών διαδικασίας· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «ISABELLA OLIVER», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 4, 12, 14, 16, 18, 20, 21, 24 και 25 — Αίτηση κοινοτικού σήματος αριθ. 7024961

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 6819908 κοινοτικό λεκτικό σήμα «S.Oliver», για προϊόντα των κλάσεων 4, 16, 20, 21 και 24· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 4504569 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «s.Oliver», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 6, 9, 14, 18, 20, 25, 28 και 35· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 30734710.9 γερμανικό λεκτικό σήμα «S.Oliver», για προϊόντα των κλάσεων 10, 12 και 21· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 181875 κοινοτικό λεκτικό σήμα «S.Oliver», για προϊόντα των κλάσεων 3, 6, 9, 14, 18, 20, 25 και 26· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 959255 διεθνές λεκτικό σήμα «S.Oliver», για προϊόντα των κλάσεων 10, 12 και 21

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 76 του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών (i) εκτίμησε την ομοιότητα των σημάτων βάσει πραγματικών περιστατικών/συνθηκών μη προβληθέντων από τους διαδίκους, ούτως ώστε η κρίση περί της ομοιότητας των σημάτων είναι εσφαλμένη· και (ii) εφάρμοσε εσφαλμένως τις τεθείσες από το ΔΕΕ αρχές σε σχέση με τη συνολική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως.

24.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/29

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2012 — CF Sharp Shipping Agencies Pte κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-53/12)

2012/C 89/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CF Sharp Shipping Agencies Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη) (εκπρόσωποι: S. Drury, Solicitor, K. Αδαμαντόπουλος και J. Cornelis, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 (1) του Συμβουλίου και τον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 (2) του Συμβουλίου ab initio και με άμεση ισχύ, στο μέτρο που αφορά τη συμπερίληψη του ονόματος της προσφεύγουσας στο παράρτημα VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

—

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι το καθού, διαπιστώνοντας ότι η προσφεύγουσα είναι ναυτιλιακή εταιρία που χρησιμοποιείται ως εταιρία προπέτασμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν που ανήκει ή ελέγχεται από αυτήν, εκτίμησε προδήλως εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και, περιλαμβάνοντας το όνομα της προσφεύγουσας στο παράρτημα VIII του εν λόγω κανονισμού του Συμβουλίου, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εφαρμογή του άρθρου 16, παράγραφος 2, στοιχείο δ’, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010.

—	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι το καθού παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει από τα άρθρα 296 της ΣΛΕΕ και 36, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου.

—	Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι η μη παράθεση αιτιολογίας εκ μέρους του καθού είχε ως αποτέλεσμα την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας, ιδίως το δικαίωμα ακροάσεως και το δικαίωμα σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011 L 319, σ. 11)

(2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2007 (ΕΕ 2010 L 281, σ. 1)

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.089.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 89

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 24 Μαρτίου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 089/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 80 της 17.3.2012	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2012/C 089/02	Υπόθεση C-1/11: Αίτηση για τη χορήγηση αδείας κατασχέσεως εις χείρας τρίτου, υποβληθείσα στις 19 Δεκεμβρίου 2011 — Marcuccio κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	2

2012/C 089/03	Υπόθεση C-595/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 25 Νοεμβρίου 2011 — Steinel Vertrieb GmbH κατά Hauptzollamt Bielefeld	2

2012/C 089/04	Υπόθεση C-661/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Βέλγιο) στις 23 Δεκεμβρίου 2011 — Martin y Paz Diffusion SA κατά David Depuydt, Fabriek van Maroquinerie Gauquie SA	3

2012/C 089/05	Υπόθεση C-663/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curte de Apel Oradea (Ρουμανία) στις 27 Δεκεμβρίου 2011 — SC Scandic Distilleries SA κατά Direcție Generală de Administrare a Marilor Contribuabili	3

2012/C 089/06	Υπόθεση C-667/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varnenski administrativen sad (Βουλγαρία) στις 27 Δεκεμβρίου 2011 — Paltrade EOOD κατά Nachalnik na Mitnicheski punkt — Pristanishte Varna pri Mitnitsa Varna	4

2012/C 089/07	Υπόθεση C-668/11 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Δεκεμβρίου 2011 η Aliance One International, Inc, πρώην Agroexpansión, S.A., κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 12 Οκτωβρίου 2011 στην υπόθεση T-38/05, Agroexpansión, S.A. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	5

2012/C 089/08	Υπόθεση C-669/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Société ED et F Man Alcohols κατά Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR)	5

2012/C 089/09	Υπόθεση C-670/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer) κατά Société Vinifrance SA	6

2012/C 089/10	Υπόθεση C-671/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Société anonyme d'intérêt collectif agricole Unanimes	7

2012/C 089/11	Υπόθεση C-672/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Société anonyme d'intérêt collectif agricole Unanimes	8

2012/C 089/12	Υπόθεση C-673/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Organisation de producteurs Les Cimes	8

2012/C 089/13	Υπόθεση C-674/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Société Agroprovence	9

2012/C 089/14	Υπόθεση C-675/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Regalp SA	10

2012/C 089/15	Υπόθεση C-676/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Établissement national des produits de l'agriculture et de la mer (FranceAgriMer), διάδοχος του Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l'horticulture (VINIFLHOR) κατά Coopérative des producteurs d'asperges de Montcalm (COPAM)	10

2012/C 089/16	Υπόθεση C-677/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 29 Δεκεμβρίου 2011 — Doux Élevage SNC, Coopérative agricole UKL-ARREE κατά Ministère de l'Agriculture, de l'alimentation, de la pêche, de la ruralité et de l'aménagement du territoire, Comité interprofessionnel de la dinde française (CIDEF)	11

2012/C 089/17	Υπόθεση C-681/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 27 Δεκεμβρίου 2011 — Bundeswettbewerbsbehörde κατά Schenker & Co AG κ.λπ.	11

2012/C 089/18	Υπόθεση C-1/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação de Lisboa (Πορτογαλία) στις 3 Ιανουαρίου 2012 — Ordem dos Técnicos Oficiais de Contas κατά Autoridade da Concorrência	12

2012/C 089/19	Υπόθεση C-3/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 2 Ιανουαρίου 2012 — Syndicat OP 84 κατά Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et d l'horticulture (VINIFLHOR), διαδόχου του ONIFLHOR	12

2012/C 089/20	Υπόθεση C-12/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 9 Ιανουαρίου 2012 — Colloseum Holding AG κατά Levi Strauss & Co.	13

2012/C 089/21	Υπόθεση C-15/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιανουαρίου 2012 η Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-423/09, Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials κατά Συμβουλίου	13

2012/C 089/22	Υπόθεση C-19/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varhoven admministrativen sad (Βουλγαρία) στις 16 Ιανουαρίου 2012 — Efir OOD κατά Direktor na Direktsia Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto Plovdiv	14

2012/C 089/23	Υπόθεση C-34/12 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Ιανουαρίου 2012 οι Idromacchine Srl κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-88/09, Idromacchine Srl κ.λπ. κατά Επιτροπής	15

2012/C 089/24	Υπόθεση C-35/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2012 η εταιρία Plasticos Españoles, S.A. (ASPLA) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-76/06, ASPLA κατά Επιτροπής	15

2012/C 089/25	Υπόθεση C-36/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2012 η εταιρία Armando Álvarez, S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-78/06, Álvarez κατά Επιτροπής	16

2012/C 089/26	Υπόθεση C-37/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Ιανουαρίου 2012 η Saupiquet κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 24 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-131/10, Saupiquet κατά Επιτροπής	17

2012/C 089/27	Υπόθεση C-40/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιανουαρίου 2012 η Gascogne Sack Deutschland GmbH, πρώην Sachsa Verpackung GmbH, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-79/06, Sachsa Verpackung κατά Επιτροπής	17

2012/C 089/28	Υπόθεση C-55/12: Προσφυγή της 2ας Φεβρουαρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας	18

2012/C 089/29	Υπόθεση C-58/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 6 Φεβρουαρίου 2012 η Groupe Gascogne SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011, στην υπόθεση T-72/06, Groupe Gascogne κατά Επιτροπής	18

	Γενικό Δικαστήριο
2012/C 089/30	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-80/06 και T-182/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2012 — Budapesti Erőmű κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Χονδρική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας — Ευνοϊκοί όροι εκ μέρους ουγγρικής δημόσιας εταιρίας προς ορισμένους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας στο πλαίσιο συμβάσεων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας — Απόφαση περί κινήσεως της διαδικασίας του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ — Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κρίνεται ασύμβατη προς την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της — Νέα ενίσχυση — Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή)	20

2012/C 089/31	Υπόθεση T-267/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Ιταλία κατά Επιτροπής (ΕΓΤΠΕ — Τμήμα Εγγυήσεων — Δαπάνες που αποκλείονται από την κοινοτική χρηματοδότηση — Δημοσιονομικές διορθώσεις — Οπωροκηπευτικά — Δημόσια αποθεματοποίηση βοείου κρέατος)	20

2012/C 089/32	Υπόθεση T-59/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Γερμανία κατά Επιτροπής [Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα που αφορούν περατωθείσα διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεως — Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος — Παροχή πρόσβασης — Προηγούμενη συναίνεση του κράτους μέλους]	20

2012/C 089/33	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-115/09 και T-116/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Electrolux και Whirlpool Europe κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Ενίσχυση αναδιάρθρωσης χορηγούμενη σε κατασκευαστή μεγάλων ηλεκτρικών οικιακών συσκευών την οποία κοινοποίησε η Γαλλική Δημοκρατία — Απόφαση που κηρύσσει την ενίσχυση υπό όρους συμβατή με την κοινή αγορά — Πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως — Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων)	21

2012/C 089/34	Υπόθεση T-32/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2012 — Verenigde Douaneagenten κατά Επιτροπής [Τελωνειακή ένωση — Εισαγωγή ακατέργαστης ζάχαρης από τις Ολλανδικές Αντίλλες — Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών — Αίτηση διαγραφής εισαγωγικών δασμών — Άρθρο 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', και άρθρο 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 — Παράβαση ουσιώδους τύπου]	21

2012/C 089/35	Υπόθεση T-33/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Peeters Landbouwmachines κατά ΓΕΕΑ — Fors MW (BIGAB) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ακυρότητας — Λεκτικό κοινοτικό σήμα BIGAB — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κακοπιστίας — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	22

2012/C 089/36	Υπόθεση T-90/09: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2012 — Mojo Concerts και Amsterdam Music Dome Exploitatie κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Προσφυγή ακυρώσεως — Επένδυση του Gemeente Rotterdam στο συγκρότημα Ahoy’ — Απόφαση διαπιστώνουσα τη μη ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως — Απόφαση μη θίγουσα ατομικώς τον προσφεύγοντα — Απαράδεκτο)	22

2012/C 089/37	Υπόθεση T-527/09: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2012 — Ayadi κατά Επιτροπής [Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν — Κανονισμός (ΕΚ) 881/2002 — Διαγραφή του ενδιαφερομένου από τον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που αφορούν τα μέτρα — Προσφυγή ακυρώσεως — Κατάργηση της δίκης]	23

2012/C 089/38	Υπόθεση T-359/10: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2012 — Ecologistas en Acción CODA κατά Επιτροπής [Προσφυγή ακυρώσεως — Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα αφορώντα το σχέδιο αναπτύξεως της συνοικίας Cabanyal στη Βαλένθια (Ισπανία) — Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος — Απόρριψη της αιτήσεως προσβάσεως — Εξαίρεση για λόγους προστασίας του σκοπού επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου — Εξαίρεση για λόγους προστασίας των δικαστικών διαδικασιών και της παροχής νομικών συμβουλών — Περιβαλλοντικές πληροφορίες — Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 — Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη]	23

2012/C 089/39	Υπόθεση T-98/11 P: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2012 — AG κατά Κοινοβουλίου (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Απόλυση μετά το πέρας της περιόδου δοκιμασίας — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Εκπρόθεσμο — Αναίρεση προδήλως αβάσιμη)	24

2012/C 089/40	Υπόθεση T-330/11: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2012 — MasterCard κ.λπ. κατά Επιτροπής [Προσφυγή ακυρώσεως — Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα που αφορούν μελέτη ως προς το κόστος και τα πλεονεκτήματα, για τους εμπόρους, από την αποδοχή διαφόρων μέσων πληρωμής — Έγγραφα προερχόμενα από τρίτον — Έμμεση άρνηση προσβάσεως — Έννομο συμφέρον — Ρητή απόφαση εκδοθείσα μετά την άσκηση της προσφυγής — Κατάργηση της δίκης]	24

2012/C 089/41	Υπόθεση T-436/11: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιανουαρίου 2012 — Afriqiyah Airways κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα λόγω της καταστάσεως στη Λιβύη — Διαγραφή από τον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που αφορούν τα μέτρα — Προσφυγή ακυρώσεως — Κατάργηση της δίκης)	24

2012/C 089/42	Υπόθεση T-4/12: Προσφυγή της 3ης Ιανουαρίου 2012 — Olive Line Internacional κατά ΓΕΕΑ — Carapelli Firenze (Maestro de Oliva)	24

2012/C 089/43	Υπόθεση T-13/12: Προσφυγή — αγωγή της 9ης Ιανουαρίου 2012 — Andechser Molkerei Scheitz κατά Επιτροπής	25

2012/C 089/44	Υπόθεση T-17/12: Προσφυγή της 16ης Ιανουαρίου 2012 –Hagenmeyer και Hahn κατά Επιτροπής	26

2012/C 089/45	Υπόθεση T-21/12: Προσφυγή της 17ης Ιανουαρίου 2012 — Alfacam κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου	27

2012/C 089/46	Υπόθεση T-30/12: Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2012 — IDT Biologika κατά Επιτροπής	28

2012/C 089/47	Υπόθεση T-38/12: Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2012 — Pips κατά ΓΕΕΑ — s.Oliver Bernd Freier (ISABELLA OLIVER)	28

2012/C 089/48	Υπόθεση T-53/12: Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2012 — CF Sharp Shipping Agencies Pte κατά Συμβουλίου	29

2012/C 089/49	Υπόθεση T-454/07: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2012 — Prym κ.λπ. κατά Επιτροπής	29

2012/C 089/50	Υπόθεση T-500/11: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2012 — Γερμανία κατά Επιτροπής	29