ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/3

Σύνθεση των τμημάτων και τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα

2011/C 311/03

Βάσει της αποφάσεως της 30ης Νοεμβρίου 2005 (1), το Δικαστήριο ΔΔ δικάζει σε τρία τμήματα και σε ολομέλεια. Με απόφαση της 10ης Οκτωβρίου 2011, το Δικαστήριο εξέλεξε, για την περίοδο από τις 7 Οκτωβρίου 2011 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2014, προέδρους τμήματος τους δικαστές H. KREPPEL και I. ROFES I PUJOL και τοποθέτησε τους δικαστές στα τμήματα ως εξής:

πρώτο τμήμα

H. KREPPEL, πρόεδρος τμήματος,

E. PERILLO και R. BARENTS, δικαστές,

δεύτερο τμήμα

I. ROFES I PUJOL, πρόεδρος τμήματος,

I. BORUTA και K. BRADLEY, δικαστές,

τρίτο τμήμα, τριμελές

S. VAN RAEPENBUSCH, πρόεδρος του Δικαστηρίου ΔΔ,

I. BORUTA, E. PERILLO, R. BARENTS και K. BRADLEY, δικαστές.

Στο τελευταίο αυτό τμήμα, ο πρόεδρος θα μετέχει στον σχηματισμό, εκ περιτροπής, είτε με τους δικαστές I. BORUTA και E. PERILLO είτε με τους δικαστές R. BARENTS και K. BRADLEY, υπό την επιφύλαξη της περιπτώσεως εκδικάσεως συναφώς υποθέσεων.

(1) EE 2005, C 322, σ. 16.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 [αιτήσεις του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministero dell’Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate κατά Paint Graphos Soc. Coop. arl (C-78/08), Adige Carni Soc. coop. arl, υπό εκκαθάριση κατά Agenzia delle Entrate, Ministero dell'Econocmia e delle Finanze (C-79/08), και Ministero delle Finanze κατά Michele Franchetto (C-80/08)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-78/08 έως C-80/08) (1)

(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Παραδεκτό - Κρατικές ενισχύσεις - Φορολογικά πλεονεκτήματα χορηγούμενα στις συνεταιριστικές εταιρίες - Χαρακτηρισμός τους ως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 ΕΚ - Συμβατό με την κοινή αγορά - Προϋποθέσεις)

2011/C 311/06

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ministero dell’Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate, (C-78/08), Adige Carni Soc. coop. arl, υπό εκκαθάριση (C-79/08), Ministero delle Finanze (C-80/08)

κατά

Paint Graphos scarl (C-78/08), Agenzia delle Entrate, Ministero dell'Econocmia e delle Finanze (C-79/08) Michele Franchetto (C-80/08)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Corte suprema di cassazione — Ερμηνεία των άρθρων 81, 87 και 88 ΕΚ του κανονισμού (ΕΚ) 1435/2003 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, περί του καταστατικού της ευρωπαϊκής συνεταιριστικής εταιρίας (SEC) (ΕΕ L 207, σ. 1), και της οδηγίας 2003/72/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, για τη συμπλήρωση του καταστατικού του ευρωπαϊκού συνεταιρισμού όσον αφορά το ρόλο των εργαζομένων (ΕΕ L 207, σ. 25) — Έννοια της φράσης «ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη» — Ιταλικός νόμος που παρέχει φορολογικά πλεονεκτήματα στις συνεταιριστικές εταιρίες γεωργών, παραγωγών και εργατών

Διατακτικό

Φορολογικές απαλλαγές, όπως αυτές περί των οποίων πρόκειται στις υποθέσεις των κυρίων δικών, χορηγούμενες στις συνεταιριστικές εταιρίες παραγωγών και εργατών δυνάμει εθνικής νομοθετικής ρυθμίσεως όπως αυτή του άρθρου 11 του διατάγματος του Προέδρου της Δημοκρατίας 601, της 29ης Σεπτεμβρίου 1973, για τη ρύθμιση των φορολογικών πλεονεκτημάτων, ως ίσχυε από το 1984 έως το 1993, συνιστούν «κρατικές ενισχύσεις» κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ μόνον εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής της οικείας διατάξεως. Σε περίπτωση όπως αυτή που αποτέλεσε την αφορμή για τις ένδικες διαφορές των οποίων έχει επιληφθεί το αιτούν δικαστήριο, σε αυτό εναπόκειται να εκτιμήσει, ειδικότερα, των επιλεκτικό χαρακτήρα των οικείων φορολογικών απαλλαγών καθώς και την ενδεχόμενη δικαιολόγησή τους από τη φύση και τη γενική οικονομία του εθνικού φορολογικού συστήματος στο οποίο εντάσσονται, καθορίζοντας, μεταξύ άλλων, αν οι συνεταιριστικές εταιρίες περί των οποίων πρόκειται στο πλαίσιο των κυρίων δικών τελούν πράγματι σε συγκρίσιμη κατάσταση με εκείνη των λοιπών φορέων που έχουν συσταθεί υπό τη μορφή νομικών οντοτήτων κερδοσκοπικού χαρακτήρα και, εφόσον πράγματι συντρέχει η περίπτωση αυτή, αν η ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση που επιφυλάσσεται στις εν λόγω συνεταιριστικές εταιρίες είναι, αφενός, συμφυής με τις βασικές αρχές του ισχύοντος στο οικείο κράτος μέλος φορολογικού συστήματος και, αφετέρου, σύμφωνη με τις αρχές της συνάφειας και της αναλογικότητας.

(1) ΕΕ C 116 της 9.5.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-279/08 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατική ενίσχυση - Άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ - Σύστημα ανταλλαγής δικαιωμάτων εκπομπής όσον αφορά τα οξείδια του αζώτου - Χαρακτηρισμός του εθνικού μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση συμβατή με την κοινή αγορά - Έννοια της «επιλεκτικότητας» - Πλεονέκτημα χρηματοδοτούμενο με κρατικούς πόρους - Προστασία του περιβάλλοντος - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Παραδεκτό)

2011/C 311/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Urraca Caviedes, K. Gross και H. van Vliet)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. M. Wissels, D. J. M. de Grave) και Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: M. Lumma, B. Klein και T. Henze)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του Βασιλείου των Κάτω Χωρών: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, A.-L. Vendrolini, J. Gstalter και B. Cabouat), Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωπος: V. Klemenc), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: E. Jenkinson, S. Behzadi-Spencer, S. Ossowski και H. Walker και K. Bacon, barrister)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πέμπτο πενταμελές τμήμα) της 10ης Απριλίου 2008, T-233/04, Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε την απόφαση C(2003) 1761 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2003, σχετικά με την κρατική ενίσχυση N 35/2003 όσον αφορά το κοινοποιηθέν από το Βασίλειο των Κάτω Χωρών σύστημα ανταλλαγής των δικαιωμάτων εκπομπής για τα οξείδια του αζώτου

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 10ης Απριλίου 2008, T-233/04, Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής.

2)	Απορρίπτει τις ανταναιρέσεις.

3)	Απορρίπτει την πρωτοβάθμια προσφυγή.

4)	Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρει τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας διαδικασίας και τα δικά του δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

5)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρουν τα σχετικά με την αναιρετική διαδικασία δικαστικά έξοδά τους.

6)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, η Δημοκρατία της Σλοβενίας και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 223 της 30.8.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Østre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lady & Kid A/S, Direct Nyt ApS, A/S Harald Nyborg Isenkram- og Sportsforretning, KID-Holding A/S κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-398/09) (1)

(Μη επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου - Αδικαιολόγητος πλουτισμός λόγω της υφιστάμενης συνδέσεως μεταξύ της θεσπίσεως του φόρου και της καταργήσεως άλλων φόρων)

2011/C 311/08

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lady & Kid A/S, Direct Nyt ApS, A/S Harald Nyborg Isenkram- og Sportsforretning, KID-Holding A/S

κατά

Skatteministeriet

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Østre Landsret — Ερμηνεία της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-192/95, Comateb κ.λπ., και των αρχών του κοινοτικού δικαίου επί της αναζητήσεως αχρεωστήτου — Άρνηση επιστροφής εθνικού φόρου που κρίθηκε ασυμβίβαστος με το κοινοτικό δίκαιο με αιτιολογικό τον αδικαιολόγητο πλουτισμό που οφείλεται στην άμεση σχέση μεταξύ της επιβολής του παράνομου φόρου και της καταργήσεως άλλων επιβαρύνσεων εισπραττομένων επί άλλης βάσεως — Μη επιστροφή έχουσα ως συνέπεια τη δυσμενή μεταχείριση όσων εισάγουν προϊόντα σε σύγκριση με αυτούς που αγοράζουν παρόμοια εγχώρια προϊόντα λόγω του ότι οι πρώτοι καταβάλλουν, σε σύγκριση με τους δεύτερους, αναλογικώς υψηλότερα ποσά υπό τη μορφή του παράνομου φόρου

Διατακτικό

Οι κανόνες του δικαίου της Ενώσεως σχετικά με την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος έχουν την έννοια ότι η επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ενδέχεται να είναι γενεσιουργός αδικαιολόγητου πλουτισμού σε περίπτωση κατά την οποία τα αχρεωστήτως καταβληθέντα από υποκείμενο στον φόρο ποσά ως φόρος εισπραχθείς από κράτος μέλος κατά παράβαση του δικαίου της Ενώσεως μετακυλίστηκαν ευθέως επί του αγοραστή. Επομένως, προσκρούει στο δίκαιο της Ενώσεως η άρνηση κράτους μέλους να επιστρέψει παράνομο φόρο με το αιτιολογικό ότι τα καταβληθέντα αχρεωστήτως από τον υποκείμενο στον φόρο ποσά αντισταθμίστηκαν από εξοικονόμηση λόγω της ταυτόχρονης καταργήσεως άλλων εισφορών, δοθέντος ότι μια τέτοια αντιστάθμιση δεν μπορεί να εκλαμβάνεται, υπό το πρίσμα του δικαίου της Ενώσεως, ως αδικαιολόγητος πλουτισμός σε σχέση με τον επίδικο φόρο.

(1) ΕΕ C 312 της 19.12.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Bayerischer Verwaltungsgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Karl Heinz Bablok κ.λπ. κατά Freistaat Bayern

(Υπόθεση C-442/09) (1)

(Γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα - Κανονισμός (ΕΚ) 1829/2003 - Άρθρα 2 έως 4 και 12 - Οδηγία 2001/18/ΕΚ - Άρθρο 2 - Οδηγία 2000/13/ΕΚ - Άρθρο 6 - Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 - Άρθρο 2 - Μελισσοκομικά προϊόντα - Πρόσμειξη γύρεων γενετικώς τροποποιημένων φυτών - Συνέπειες - Διάθεση στην αγορά - Έννοιες των όρων «οργανισμός» και «τρόφιμα που περιέχουν συστατικά τα οποία παράγονται από γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς»)

2011/C 311/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bayerischer Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Karl Heinz Bablok, Stefan Egeter, Josef Stegmeier, Karlhans Müller, Barbara Klimesch

κατά

Freistaat Bayern

παριστάμενων των: Monsanto Technology LLC, Monsanto Agrar Deutschland GmbH, Monsanto Europe SA/NV

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bayerischer Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 2, σημεία 5 και 10, 3, παράγραφος 1, 4, παράγραφος 2, και 12, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές (ΕΕ L 268, σ. 1) — Μη ηθελημένη και τυχαία πρόσμειξη, σε μελισσοκομικά προϊόντα, γύρης που προέρχεται από γενετικώς τροποποιημένα φυτά και δεν είναι πλέον ικανή προς αναπαραγωγή — Ενδεχόμενος αντίκτυπος στους όρους διαθέσεως των εν λόγω προϊόντων στην αγορά — Έννοια του όρου «γενετικώς τροποποιημένος οργανισμός» και της φράσεως «παράγονται από γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς»

Διατακτικό

Η έννοια του γενετικώς τροποποιημένου οργανισμού κατά το άρθρο 2, σημείο 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές, είναι ότι μια ουσία όπως η γύρη που προέρχεται από ποικιλία γενετικώς τροποποιημένου αραβοσίτου η οποία έχει απολέσει την αναπαραγωγική της ικανότητα και στερείται της ικανότητας μεταφοράς του γενετικού υλικού που περιέχει παύει να εμπίπτει στην έννοια αυτή.

Τα άρθρα 2, σημεία 1, 10 και 13, καθώς και 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 1829/2003, 2 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων, και 6, παράγραφος 4, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων, έχουν την έννοια ότι, στην περίπτωση που μια ουσία όπως η γύρη που περιέχει γενετικώς τροποποιημένο DNA και γενετικώς τροποποιημένες πρωτεΐνες δεν μπορεί να θεωρηθεί ως γενετικώς τροποποιημένος οργανισμός, προϊόντα όπως το μέλι και τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν την ουσία αυτή αποτελούν, κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 1829/2003, «τρόφιμα […] που περιέχουν [συστατικά παραγόμενα από ΓΤΟ]». Ο ανωτέρω χαρακτηρισμός ισχύει ανεξάρτητα από το αν η πρόσμειξη της επίμαχης ουσίας ήταν ηθελημένη ή τυχαία.

Τα άρθρα 3, παράγραφος 1, και 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 1829/2003 έχουν την έννοια ότι, στην περίπτωση που συνεπάγονται υποχρέωση εγκρίσεως και εποπτείας για ένα τρόφιμο, δεν μπορεί να ισχύει κατ’ αναλογίαν για την υποχρέωση αυτή ένα όριο ανοχής όπως αυτό που προβλέπει όσον αφορά την υποχρέωση επισημάνσεως το άρθρο 12, παράγραφος 2, του ως άνω κανονισμού.

(1) ΕΕ C 24 της 30.1.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 [αιτήσεις του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Monsanto SAS κ.λπ. κατά Ministre de l'Agriculture et de la Pêche

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-58/10 έως C-68/10) (1)

(Γεωργία - Γενετικώς τροποποιημένες ζωοτροφές - Μέτρα έκτακτης ανάγκης - Μέτρα κράτους μέλους - Προσωρινή αναστολή εγκρίσεως χορηγηθείσας βάσει της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ - Νομική βάση - Οδηγία 2001/18/ΕΚ - Άρθρο 12 - Τομεακή νομοθεσία - Άρθρο 23 - Ρήτρα διασφαλίσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1829/2003 - Άρθρο 20 - Υφιστάμενα προϊόντα - Άρθρο 34 - Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 - Άρθρα 53 και 54 - Προϋποθέσεις εφαρμογής)

2011/C 311/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Monsanto SAS (C-58/10 και C-59/10), Monsanto Agriculture France SAS (C-58/10 και C-59/10), Monsanto International SARL (C-58/10 και C-59/10), Monsanto Technology LLC (C-58/10 και C-59/10), Monsanto Europe SA (C-59/10), Association générale des producteurs de maïs (AGPM) (C-60/10), Malaprade SCEA κ.λπ. (C-61/10), Pioneer Génétique SARL (C-62/10), Pioneer Semences SAS (C-62/10), Union française des semenciers (UFS), πρώην Syndicat des établissements de semences agréés pour les semences de maïs (Seproma) (C-63/10), Caussade Semences SA (C-64/10), Limagrain Europe SA, πρώην Limagrain Verneuil Holding SA (C-65/10), Maïsadour Semences SA (C-66/10), Ragt Semences SA (C-67/10), Euralis Semences SAS (C-68/10) και Euralis Coop (C-68/10)

κατά

Ministre de l'Agriculture et de la Pêche

παρισταμένων των: Association France Nature Environnement (C-59/10 και C-60/10) και Confédération paysanne (C-60/10)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d’État — Ερμηνεία των άρθρων 20 και 34 του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές (ΕΕ L 268, σ. 1), των άρθρων 12 και 23 της οδηγίας 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 106, σ. 1), καθώς και των άρθρων 53 και 54 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ L 31, σ. 1) — Αναστολή ή προσωρινή απαγόρευση της χρήσεως ή της πωλήσεως ποικιλιών σπόρων σποράς αραβοσίτου προερχομένων από σειρά γενετικώς τροποποιημένου αραβοσίτου μετά τη χορήγηση άδειας για διάθεση του προϊόντος αυτού στην αγορά — Αρμοδιότητα των εθνικών αρχών για τη λήψη τέτοιων μέτρων — Έννοια του «κινδύνου» και του «σοβαρού κινδύνου» για το περιβάλλον — Κριτήρια προσδιορισμού του κινδύνου, εκτιμήσεως της πιθανότητάς του και αξιολογήσεως των συνεπειών του

Διατακτικό

Σε περιστάσεις όπως αυτές των διαφορών των κύριων δικών, γενετικώς τροποποιημένοι οργανισμοί όπως ο αραβόσιτος MON 810, που εγκρίθηκαν μεταξύ άλλων ως σπόροι σποράς με σκοπό την καλλιέργεια κατ’ εφαρμογήν της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 1990, για την σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον, και που, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές, ανακοινώθηκαν ως υφιστάμενα προϊόντα, και ακολούθως έγιναν το αντικείμενο μιας υπό εξέταση αιτήσεως ανανεώσεως της εγκρίσεως, δεν δύνανται να γίνουν το αντικείμενο, από μέρους ενός κράτους μέλους, μέτρων αναστολής ή προσωρινής απαγορεύσεως της χρήσεως ή της διαθέσεως στην αγορά κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 23 της οδηγίας 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαΐου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220 του Συμβουλίου, αλλά, αντιθέτως, τέτοια μέτρα δύνανται να ληφθούν σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού 1829/2003.

Το άρθρο 34 του κανονισμού 1829/2003 επιτρέπει σε κράτος μέλος να λάβει μέτρα έκτακτης ανάγκης μόνον υπό τις διαδικαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 54 του κανονισμού (ΕΚ) 1178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφάλειας των τροφίμων, των οποίων προϋποθέσεων την τήρηση στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να εξακριβώσει.

3)	Για τη λήψη μέτρων έκτακτης ανάγκης, το άρθρο 34 του κανονισμού 1829/2003 επιβάλλει στα κράτη μέλη να αποδείξουν, πέρα από την έκτακτη ανάγκη, την ύπαρξη καταστάσεως προδήλως δυναμένης να θέσει σε σημαντικό κίνδυνο την υγεία του ανθρώπου, την υγεία των ζώων ή το περιβάλλον.

(1) ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 [αιτήσεις του Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Q-Beef NV (C-89/10) και Frans Bosschaert (C-96/10) κατά Belgische Staat (C-89/10), Belgische Staat, Vleesgroothandel Georges Goossens en Zonen NV και Slachthuizen Goossens NV (C-96/10)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-89/10 και C-96/10) (1)

(Εθνικές φορολογικές επιβαρύνσεις ασύμβατες με το δίκαιο της Ένωσης - Φορολογικές επιβαρύνσεις που είχαν καταβληθεί βάσει συστήματος ενισχύσεων και εισφορών τα οποίο κηρύχθηκε αντίθετο με το δίκαιο της Ένωσης - Σύστημα που αντικαταστάθηκε με νέο σύστημα το οποίο κρίθηκε συμβατό - Επιστροφή των φορολογικών επιβαρύνσεων που είχαν καταβληθεί αχρεωστήτως - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας - Διάρκεια της προθεσμίας παραγραφής - Dies a quo - Απαιτήσεις κατά του Δημοσίου και κατά ιδιωτών - Διαφορετικές προθεσμίες)

2011/C 311/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Brussel

Διάδικοι στις υποθέσεις των κύριων δικών

Q-Beef NV (C-89/10) και Frans Bosschaert (C 96/10)

κατά

Belgische Staat (C 89/10), Belgische Staat, Vleesgroothandel Georges Goossens en Zonen NV και Slachthuizen Goossens NV (C-96/10)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Rechtbank van eerste aanleg te Brussel — Ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου σχετικά με τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας — Εθνικές φορολογικές επιβαρύνσεις ασύμβατες με το κοινοτικό δίκαιο — Φορολογικές επιβαρύνσεις που είχαν καταβληθεί βάσει συστήματος ενισχύσεων και εισφορών το οποίο κηρύχθηκε αντίθετο με το κοινοτικό δίκαιο — Σύστημα που αντικαταστάθηκε με νέο σύστημα το οποίο κηρύχθηκε συμβατό — Επιστροφή των φορολογικών επιβαρύνσεων που είχαν καταβληθεί αχρεωστήτως — Προθεσμία παραγραφής

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης δεν αποκλείει, σε περιστάσεις όπως αυτές των κύριων δικών, την εφαρμογή πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, που προβλέπεται στην εσωτερική έννομη τάξη για τις απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, όσον αφορά την αναζήτηση φορολογικών επιβαρύνσεων που καταβλήθηκαν κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης βάσει ενός «μικτού συστήματος ενισχύσεων και φορολογικών επιβαρύνσεων».

Το δίκαιο της Ένωσης δεν αποκλείει εθνική ρύθμιση η οποία, σε περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, παρέχει σε ιδιώτη μακρότερη προθεσμία για να αναζητήσει φορολογικές επιβαρύνσεις από άλλον ιδιώτη που είχε παρέμβει ως ενδιάμεσος, στον οποίο τις κατέβαλε αχρεωστήτως και ο οποίος τις εξόφλησε για λογαριασμό του πρώτου υπέρ του Δημοσίου, ενώ, αν τις είχε καταβάλει ευθέως στο Δημόσιο, η απαίτηση του ιδιώτη αυτού θα υπέκειτο σε βραχύτερη προθεσμία αναζητήσεως, αποκλίνουσα από το κατά το κοινό δίκαιο καθεστώς της αναζητήσεως των αχρεωστήτως καταβληθέντων, όταν οι ιδιώτες που ενήργησαν ως ενδιάμεσοι όντως δύνανται να αξιώσουν από το Δημόσιο τα ποσά που ενδεχομένως κατέβαλαν υπέρ άλλων ιδιωτών.

Σε περιστάσεις όπως αυτές των κύριων δικών, η από το Δικαστήριο διαπίστωση, με προδικαστική απόφαση, της ασυμβατότητας του αναδρομικού χαρακτήρα της επίμαχης εθνικής ρυθμίσεως με το δίκαιο της Ένωσης δεν ασκεί επιρροή όσον αφορά το χρονικό σημείο ενάρξεως της προθεσμίας παραγραφής που προβλέπεται στην εσωτερική έννομη τάξη για τις απαιτήσεις κατά του Δημοσίου.

(1) ΕΕ C 113 της 1ης Μαΐου 2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Tribunale di Venezia (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ivana Scattolon κατά Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca

(Υπόθεση C-108/10) (1)

(Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 77/187/ΕΟΚ - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεως επιχειρήσεως - Έννοια των όρων «επιχείρηση» και «μεταβίβαση» - Εκχωρητής και εκδοχέας υποκείμενοι στο δημόσιο δίκαιο - Εφαρμογή, από την ημερομηνία της μεταβιβάσεως, της ισχύουσας συλλογικής συμβάσεως στην οποία υπόκειται ο εκδοχέας - Αποδοχές - Συνεκτίμηση της προϋπηρεσίας στον εκχωρητή)

2011/C 311/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Venezia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ivana Scattolon

κατά

Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale Ordinario di Venezia — Πεδίο εφαρμογής των οδηγιών 77/187/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 1977, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων (ΕΕ L 61, σ. 26) και 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων (ΕΕ L 82, σ. 16) — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 77/187/ΕΟΚ — Μετάταξη διοικητικού προσωπικού καθαριότητας από οργανισμό τοπικής αυτοδιοικήσεως σε κρατικό φορέα — Διατήρηση δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του κεκτημένου, βάσει της προϋπηρεσίας στον οργανισμό τοπικής αυτοδιοικήσεως, βαθμού αρχαιότητας

Διατακτικό

Η πρόσληψη, από διοικητική αρχή κράτους μέλους, του προσωπικού που εργαζόταν για άλλη διοικητική αρχή με αντικείμενο την παροχή επικουρικής φύσεως υπηρεσιών στα σχολεία, οι οποίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, υπηρεσίες συντηρήσεως και διοικητικής υποστηρίξεως, συνιστά «μεταβίβαση επιχειρήσεως» εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 77/187/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 1977, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων, εφόσον το εν λόγω προσωπικό συνιστά οργανωμένο σύνολο εργαζομένων οι οποίοι προστατεύονται από τη σχετική με την προστασία των εργαζομένων νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού.

Εφόσον η μεταβίβαση επιχειρήσεως, κατά την έννοια της οδηγίας 77/187, έχει ως συνέπεια την άμεση εφαρμογή, στους εργαζομένους της επιχειρήσεως αυτής, της ισχύουσας για τον εκδοχέα συλλογικής συμβάσεως και οι σχετικοί με τις αποδοχές όροι της συμβάσεως αυτής σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την προϋπηρεσία, το άρθρο 3 της οδηγίας αυτής απαγορεύει την ουσιώδη μείωση των αποδοχών των εν λόγω εργαζομένων, σε σχέση με τα ισχύοντα αμέσως πριν τη μεταβίβαση, εφόσον η μείωση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η προϋπηρεσία τους στον εκχωρητή, ισότιμη προς την προϋπηρεσία των εργαζομένων στον εκδοχέα, δεν έχει ληφθεί υπόψη από τον εκδοχέα κατά τον προσδιορισμό του εισαγωγικού μισθολογικού κλιμακίου τους. Απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει αν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπήρξε τέτοια μείωση αποδοχών.

(1) ΕΕ C 134 της 22.5.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — European Air Transport SA κατά Collège d'Environnement de la Région de Bruxelles-Capitale, Région de Bruxelles-Capitale

(Υπόθεση C-120/10) (1)

(Αεροπορικές μεταφορές - Οδηγία 2002/30/ΕΚ - Λειτουργικοί περιορισμοί σε συνάρτηση με τον προκαλούμενο θόρυβο στους κοινοτικούς αερολιμένες - Ανώτατα όρια στάθμης θορύβου τα οποία πρέπει να τηρούνται κατά τις υπερπτήσεις σε γειτνιάζουσες με τον αερολιμένα αστικές περιοχές)

2011/C 311/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

European Air Transport SA

κατά

Collège d’environnement de la Région de Bruxelles-Capitale, Région de Bruxelles-Capitale

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d'État — Ερμηνεία των άρθρων 2, στοιχείο ε', 4, παράγραφος 4, και 6, παράγραφος 2, της οδηγίας 2002/30/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαρτίου 2002, περί της καθιέρωσης των κανόνων και διαδικασιών για τη θέσπιση περιορισμών λειτουργίας σε συνάρτηση με τον προκαλούμενο θόρυβο στους κοινοτικούς αερολιμένες (ΕΕ L 85, σ. 40) — Ανώτατα όρια στάθμης θορύβου τα οποία πρέπει να τηρούνται κατά τις υπερπτήσεις σε γειτνιάζουσες με τον αερολιμένα αστικές περιοχές — Έννοια του όρου «λειτουργικός περιορισμός» — Θεσπισθέντες έναντι οριακώς συμμορφουμένων αεροσκαφών περιορισμοί — Δυνατότητα θεσπίσεως περιορισμών σε συνάρτηση με τη μετρουμένη στο έδαφος στάθμη θορύβου — Συνέπειες της Συμβάσεως για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία (Σύμβαση του Σικάγο)

Διατακτικό

Το άρθρο 2, στοιχείο ε', της οδηγίας 2002/30/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαρτίου 2002, περί της καθιέρωσης των κανόνων και διαδικασιών για τη θέσπιση περιορισμών λειτουργίας σε συνάρτηση με τον προκαλούμενο θόρυβο στους κοινοτικούς αερολιμένες, έχει την έννοια ότι ο «λειτουργικός περιορισμός» συνιστά μέτρο προσωρινής ή πλήρους απαγορεύσεως της προσβάσεως ενός πολιτικού υποηχητικού αεροπλάνου σε αερολιμένα κράτους μέλους της Ένωσης. Κατά συνέπεια, εθνική νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος επιβάλλουσα ανώτατα όρια στάθμης θορύβου μετρουμένης στο έδαφος, τα οποία πρέπει να τηρούνται κατά τις υπερπτήσεις σε γειτνιάζουσες με τον αερολιμένα περιοχές, δεν συνιστά, αυτή καθεαυτή, «λειτουργικό περιορισμό» κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως εκτός αν, λόγω του οικείου οικονομικού, τεχνικού και νομικού πλαισίου, μπορεί να έχει το ίδιο αποτέλεσμα όπως και η απαγόρευση προσβάσεως στον εν λόγω αερολιμένα.

(1) ΕΕ C 148 της 05.06.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Tribunale di Isernia (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aldo Patriciello

(Υπόθεση C-163/10) (1)

(Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Πρωτόκολλο περί των προνομίων και ασυλιών - Άρθρο 8 - Ποινική δίωξη για το έγκλημα της ψευδούς καταμηνύσεως - Δηλώσεις εκτός των χώρων του Κοινοβουλίου - Έννοια της φράσεως «γνώμη εκφρασθείσα κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων» - Ασυλία - Προϋποθέσεις)

2011/C 311/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Isernia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Aldo Patriciello

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Isernia — Ερμηνεία του άρθρου 9 του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Ε 2006, C 321E, σ. 318) — Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατηγορούμενο για το έγκλημα της ψευδούς καταμηνύσεως λόγω αποδόσεως αβάσιμων κατηγοριών σε όργανο των δυνάμεων της τάξεως — Έννοια της εκφρασθείσας κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων γνώμης

Διατακτικό

Το άρθρο 8 του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει προσαρτηθεί στις Συνθήκες ΕΕ, ΛΕΕ και ΕΚΑΕ έχει την έννοια ότι η δήλωση στην οποία προέβη ευρωβουλευτής εκτός των χώρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και λόγω της οποίας ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη στο κράτος μέλος καταγωγής του για το έγκλημα της ψευδούς καταμηνύσεως δεν συνιστά γνώμη εκφρασθείσα κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων και καλυπτόμενη από την ασυλία την οποία καθιερώνει η ως άνω διάταξη παρά μόνον στην περίπτωση στην οποία η δήλωση αυτή αποτελεί έκφραση υποκειμενικής εκτιμήσεως η οποία έχει άμεσο και πρόδηλο σύνδεσμο με την άσκηση των εν λόγω καθηκόντων. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να ελέγξει εάν οι προϋποθέσεις αυτές πληρούνται στη διαφορά της κύριας δίκης.

(1) ΕΕ C 161 της 19.6.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 12 de Sevilla (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Francisco Javier Rosado Santana κατά Consejería de Justicia y Administración Pública de la Junta de Andalucía

(Υπόθεση C-177/10) (1)

(Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο CES, UNICE και CEEP για την εργασία ορισμένου χρόνου - Ρήτρα 4 - Εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου στο προσωπικό της δημόσιας διοίκησης - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων)

2011/C 311/15

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 12 de Sevilla

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Francisco Javier Rosado Santana

κατά

Consejería de Justicia y Administración Pública de la Junta de Andalucía

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 12 de Sevilla — Ερμηνεία της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43) — Παράρτημα, ρήτρα 4 (αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων) — Πεδίο εφαρμογής — Δυσμενής διάκριση που κρίθηκε επιτρεπτή από το Συνταγματικό Δικαστήριο — Υποχρεώσεις του εθνικού δικαστηρίου

Διατακτικό

Η οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, και η συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που έχει προσαρτηθεί σε αυτή την οδηγία έχουν την έννοια, αφενός, ότι έχουν εφαρμογή επί συμβάσεων και σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί με τη δημόσια διοίκηση και τους λοιπούς φορείς του δημοσίου τομέα και, αφετέρου, ότι απαγορεύουν οποιαδήποτε διαφορετική μεταχείριση μεταξύ τακτικών δημοσίων υπαλλήλων και αντίστοιχων εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων κράτους μέλους που να στηρίζεται απλώς και μόνο στο γεγονός ότι οι δεύτεροι απασχολούνται για ορισμένο χρόνο, εκτός εάν η διαφορετική μεταχείριση δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους υπό την έννοια της ρήτρας 4, σημείο 1, της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου.

Η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι ο χρόνος προϋπηρεσίας τον οποίο συμπλήρωσε εντός ορισμένης δημόσιας υπηρεσίας έκτακτος δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος εν τω μεταξύ διορίστηκε τακτικός δημόσιος υπάλληλος, δεν επιτρέπεται να μη λαμβάνεται υπόψη στο πλαίσιο διαδικασίας ενδοϋπηρεσιακής εξελίξεως στην οποία μπορούν να μετέχουν αποκλειστικώς τακτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, εκτός εάν ο αποκλεισμός αυτός δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους υπό την έννοια του σημείου 1 της εν λόγω ρήτρας. Δεν συνιστά αντικειμενικό λόγο το γεγονός και μόνο ότι ο χρόνος προϋπηρεσίας του εκτάκτου υπαλλήλου διανύθηκε βάσει συμβάσεως ή σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου.

Το πρωτογενές δίκαιο της Ένωσης, η οδηγία 1999/70 και η συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου έχουν την έννοια ότι δεν αποκλείουν, καταρχήν, την εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας η προσφυγή τακτικού δημοσίου υπαλλήλου κατά της αποφάσεως περί απορρίψεως της υποψηφιότητάς του σε διαγωνισμό, η οποία στηρίζεται στο επιχείρημα ότι η διαδικασία της ενδοϋπηρεσιακής εξελίξεως είναι αντίθετη με τη ρήτρα 4 της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου, πρέπει να ασκηθεί εντός δίμηνης αποκλειστικής προθεσμίας από της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της προκηρύξεως του διαγωνισμού. Εντούτοις, η εκπνοή της ως άνω προθεσμίας δεν μπορεί να προβληθεί κατά τακτικού δημοσίου υπαλλήλου, υποψηφίου στον εν λόγω διαγωνισμό, ο οποίος μετέσχε με επιτυχία στις δοκιμασίες του διαγωνισμού και το όνομά του περιελήφθη στον οριστικό πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού, εφόσον η προθεσμία αυτή θα μπορούσε να καταστήσει αδύνατη ή εξαιρετικώς δυσχερή την άσκηση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τη συμφωνία-πλαίσιο. Σε αυτήν την περίπτωση, η δίμηνη προθεσμία αρχίζει να τρέχει από της κοινοποιήσεως της αποφάσεως περί ακυρώσεως της πράξεως με την οποία ο ενδιαφερόμενος κρίθηκε επιτυχών στον διαγωνισμό και διορίστηκε τακτικός δημόσιος υπάλληλος στην ανώτερη κατηγορία.

(1) ΕΕ C 179 της 3ης Ιουλίου 2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλική Δημοκρατία

(Υπόθεση C-220/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 91/271/ΕΟΚ - Ρύπανση και βλαβερές εκπομπές - Επεξεργασία των αστικών λυμάτων - Άρθρα 3, 5 και 6 - Παράλειψη προσδιορισμού των ευαίσθητων περιοχών - Παράλειψη εφαρμογής αυστηρότερου πλαισίου επεξεργασίας των απορρίψεων στις ευαίσθητες περιοχές)

2011/C 311/16

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και S. Pardo Quintillán)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes και M. J. Lois)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση της oδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ 1991, L 135, σ. 40)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Πορτογαλική Δημοκρατία:

—	χαρακτηρίζοντας ως λιγότερο ευαίσθητες περιοχές όλα τα παράκτια ύδατα της νήσου Madeira και της νήσου Porto Santo·

—

υποβάλλοντας σε επεξεργασία λιγότερο αυστηρή από την οριζόμενη στο άρθρο 4 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, τα αστικά λύματα τα προερχόμενα από οικισμούς με ισοδύναμο πληθυσμού άνω των 10 000, όπως τα πολεοδομικά συγκροτήματα του Funchal και της Câmara de Lobos, τα οποία απορρίπτονται στα παράκτια ύδατα της νήσου Madeira·

—	μη εξασφαλίζοντας, όσον αφορά ένα πολεοδομικό συγκρότημα ευρισκόμενο στις εκβολές του Tejo, ήτοι το Quinta do Conde, την ύπαρξη δικτύων αποχετεύσεως αστικών λυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας αυτής·

—

μη εξασφαλίζοντας, όσον αφορά τα πολεοδομικά συγκροτήματα του Albufeira/Armação de Pêra, του Beja, του Chaves και του Viseu και όσον αφορά τέσσερα πολεοδομικά συγκροτήματα που απορρίπτουν λύματα στην αριστερή όχθη των εκβολών του Tejo, ήτοι τα Barreiro/Moita, Corroios/Quinta da Bomba, Quinta do Conde και Seixal, επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που προβλέπεται στο άρθρο 4 της εν λόγω οδηγίας

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3, 5 και 6 της οδηγίας 91/271.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C209 της 31.07.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sabine Hennigs κατά Eisenbahn-Bundesamt (C-297/10), Land Berlin κατά Alexander Mai (C-298/10)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-297/10 και C-298/10) (1)

(Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Άρθρα 2, παράγραφος 2, και 6, παράγραφος 1 - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 21 και 28 - Συλλογική σύμβαση σχετικά με τις αποδοχές των συμβασιούχων υπαλλήλων του δημόσιου τομέα κράτους μέλους - Αποδοχές καθοριζόμενες σε συνάρτηση με την ηλικία - Συλλογική σύμβαση με την οποία καταργείται ο καθορισμός των αποδοχών σε συνάρτηση με την ηλικία - Διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων)

2011/C 311/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sabine Hennigs (C-297/10), Land Berlin (C-298/10)

κατά

Elisenbahn-Bundesamt (C-297/10), Alexander Mai (C-298/10)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesarbeitsgericht — Ερμηνεία του άρθρου 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 83 της 30ής Μαρτίου 2010, σ. 389), όπως τέθηκε σε εφαρμογή με την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16) — Αποδοχές των επί συμβάσει υπαλλήλων της δημοσίας διοίκησης κράτους μέλους — Εθνική νομοθεσία που προβλέπει διαφορετικό βασικό μισθό ανάλογα με την ηλικία

Διατακτικό

Η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας που κατοχυρώνεται με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμενοποιείται με την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, και, ιδίως, τα άρθρα 2 και 6, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής έχουν την έννοια ότι αντίκεινται σε μέτρο προβλεπόμενο από συλλογική σύμβαση εργασίας, όπως αυτή περί της οποίας πρόκειται στο πλαίσιο των κύριων δικών, η οποία προβλέπει ότι το κλιμάκιο του βασικού μισθού ενός συμβασιούχου υπαλλήλου του δημόσιου τομέα στο πλαίσιο κάθε βαθμού καθορίζεται κατά την πρόσληψη του οικείου υπάλληλου σε συνάρτηση με την ηλικία του. Συναφώς, το γεγονός ότι το δίκαιο της Ένωσης απαγορεύει το οικείο μέτρο και ότι το μέτρο αυτό περιλαμβάνεται σε συλλογική σύμβαση εργασίας δεν θίγει το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις και σε σύναψη συλλογικών συμβάσεων το οποίο κατοχυρώνεται από το άρθρο 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα άρθρα 2 και 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 καθώς και το άρθρο 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν την έννοια ότι δεν αντίκεινται σε μέτρο προβλεπόμενο από συλλογική σύμβαση εργασίας, όπως αυτή περί της οποίας πρόκειται στο πλαίσιο της κύριας δίκης στην υπόθεση C-297/10, η οποία αντικαθιστά ένα σύστημα αμοιβών που εισάγει διάκριση λόγω ηλικίας με ένα σύστημα στηριζόμενο σε αντικειμενικά κριτήρια, διατηρώντας ταυτόχρονα, για μια μεταβατική και χρονικά περιορισμένη περίοδο, ορισμένα από τα ενέχοντα διάκριση αποτελέσματα του προϊσχύοντος συστήματος, προκειμένου να εξασφαλιστεί η μετάβαση των εν ενεργεία υπαλλήλων στο νέο σύστημα χωρίς αυτοί να υποστούν απώλεια εισοδήματος.

(1) ΕΕ C 260 της 25.9.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/13

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2011 (αίτηση του Curtea de Apel Craiova Ρουμανίας για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Administrația Finanțelor Publice a Municipiului Târgu-Jiu, Administrația Fondului pentru Mediu κατά Claudia Norica Vijulan

(Υπόθεση C-335/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Εσωτερικοί φόροι - Άρθρο 110 ΣΛΕΕ - Φόρος λόγω ρυπάνσεως εισπραττόμενος κατά την πρώτη ταξινόμηση αυτοκινήτων οχημάτων)

2011/C 311/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Craiova

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσες: Administrația Finanțelor Publice a Municipiului Târgu-Jiu, Administrația Fondului pentru Mediu

Εφεσίβλητη: Claudia Norica Vijulan

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel Craiova — Ταξινόμηση μεταχειρισμένων οχημάτων που είχαν ταξινομηθεί προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη — Περιβαλλοντικός φόρος που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα οχήματα κατά την πρώτη ταξινόμησή τους σε συγκεκριμένο κράτος μέλος — Συμβατό της εθνικής ρύθμισης με το άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Προσωρινή απαλλαγή των οχημάτων που έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά

Διατακτικό

Το άρθρο 110 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι απαγορεύει τη θέσπιση από κράτος μέλος φόρου λόγω ρυπάνσεως επιβαλλόμενου επί των αυτοκινήτων οχημάτων κατά την πρώτη ταξινόμησή τους στο κράτος μέλος αυτό, αν το φορολογικό αυτό μέτρο έχει διαμορφωθεί κατά τρόπο ώστε να αποτελεί αντικίνητρο για τη θέση σε κυκλοφορία στο εν λόγω κράτος μέλος μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που έχουν αγοραστεί σε άλλα κράτη μέλη, αλλά όχι και για τις πωλήσεις μεταχειρισμένων αυτοκινήτων ίδιας παλαιότητας και ίδιου βαθμού φθοράς εντός της εγχώριας αγοράς.

(1) ΕΕ C 274 της 9.10.2010

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/13

Διάταξη του Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2011 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău κατά Lilia Druțu

(Υπόθεση C-438/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Εσωτερικός φόρος - Άρθρο 110 ΣΛΕΕ - Φόρος λόγω ρυπάνσεως επιβαλλόμενος κατά την πρώτη ταξινόμηση αυτοκινήτων)

2011/C 311/19

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bacău

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

κατά

Lilia Druțu

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel Bacău Secția Comercială, Contencios Administrativ și Fiscal — Ταξινόμηση μεταχειρισμένων οχημάτων τα οποία είχαν προηγουμένως ταξινομηθεί σε άλλα κράτη μέλη — Περιβαλλοντικός φόρος που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα κατά την πρώτη τους ταξινόμηση σε κράτος μέλος — Συμβατότητα της εθνικής ρυθμίσεως προς το άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Δυσμενής διάκριση σε σχέση προς τα μεταχειρισμένα οχήματα τα οποία έχουν ήδη ταξινομηθεί στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους και δεν υπάγονται στον εν λόγω φόρο στο πλαίσιο μεταγενέστερης πωλήσεως και νέας ταξινομήσεως

Διατακτικό

Το άρθρο 110 της ΣΛΕΕ δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, να επιβάλει φόρο λόγω ρυπάνσεως στα αυτοκίνητα κατά την πρώτη τους ταξινόμηση στο εν λόγω κράτος μέλος, εάν το φορολογικό αυτό μέτρο θεσπίστηκε έτσι, ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά για τη θέση σε κυκλοφορία, στο εν λόγω κράτος μέλος, μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία αγοράστηκαν από άλλα κράτη μέλη, χωρίς ωστόσο να λειτουργεί αποτρεπτικά για την αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, ίδιας παλαιότητας και φθοράς, από το εσωτερικό της χώρας.

(1) ΕΕ C 328 της 04.12.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/14

Διάταξη του Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2011 — Télévision française 1 SA (TF1) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Métropole télévision (M6), Canal +, Γαλλικής Δημοκρατίας, France Télévisions

(Υπόθεση C-451/10 P) (1)

(Αναίρεση - κρατικές ενισχύσεις - άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ - δημόσια ραδιοτηλεόραση - απόφαση για μη προβολή αντιρρήσεων - απόδειξη - οικονομική αποτελεσματικότητα της επιχειρήσεως)

2011/C 311/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Télévision française 1 SA (TF1) (εκπρόσωπος: J.-P. Hordies, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και B. Stromsky), Métropole télévision (M6), Canal + (εκπρόσωπος: E. Guillaume, δικηγόρος), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και J. Gstalter), France Télévisions (εκπρόσωποι: J.-P. Gunther και A. Giraud, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010, επί των συνεκδικασθεισών υποθέσεων T-568/08 και T-573/08, TF1 και M6 κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγές με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3506 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, περί του σχεδίου χορηγήσεως εκ μέρους της Γαλλικής Δημοκρατίας εισφοράς κεφαλαίου 150 εκατομμυρίων ευρώ στη France Télévisions SA — Παράβαση των κανόνων περί του βάρους αποδείξεως και περί διεξαγωγής των αποδείξεων — Παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ — Έννοια της «υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος» — Απουσία σοβαρών δυσχερειών

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Télévision française 1 SA (TF1) στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Canal + και η Γαλλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 328της 4.12.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/14

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 29ης Ιουνίου 2011 — adp Gauselmann GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-532/10 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Κίνδυνος συγχύσεως - Εικονιστικό σήμα Archer Maclean’s Mercury - Ανακοπή από τον δικαιούχο του εθνικού λεκτικού σήματος Merkur)

2011/C 311/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: adp Gauselmann GmbH (εκπρόσωπος: P. Koch Moreno, abogada)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 9ης Σεπτεμβρίου 2010, T-106/09, adp Gauselmann κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως που είχε ασκήσει ο δικαιούχος του εθνικού λεκτικού σήματος «Merkur», για προϊόντα των κλάσεων 6, 9, 28, 35, 37, 41 και 42, κατά της αποφάσεως R 1266/2007-1 του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 12ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία είχε απορριφθεί η προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών να απορρίψει την ανακοπή που είχε ασκήσει η νυν αναιρεσείουσα κατά της καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος «Archer Maclean’s Mercury», για προϊόντα των κλάσεων 9, 16 και 28 — Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [(νυν άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Κίνδυνος συγχύσεως — Κριτήρια εκτιμήσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την adp Gauselmann GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 38 της 5.2.2011.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2011 — MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-536/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Λεκτικό σημείο «ROI ANALYZER»)

2011/C 311/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor (εκπρόσωπος: W. Göpfert, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2010, T-233/08, MPDV Mikrolab κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 15ης Απριλίου 2008, περί απορρίψεως της προσφυγής κατά της αποφάσεως του εξεταστή να μην καταχωρίσει το λεκτικό σημείο «ROI ANALYZER» ως κοινοτικό σήμα για ορισμένα προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35 και 42 — Διακριτικός χαρακτήρας του σήματος

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη.

2)	Καταδικάζει τη MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 30 της 29.1.2011.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2011 [αίτηση του Curte de Apel Timișoara (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sergiu Alexandru Micșa κατά Administrația Finanțelor Publice Lugoj, Direcția Generală a Finanțelor Publice Timiș, Administrația Fondului pentru Mediu

(Υπόθεση C-573/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Εσωτερικοί φόροι - Άρθρο 110 ΣΛΕΕ - Φόρος λόγω ρυπάνσεως επιβαλλόμενος κατά την πρώτη ταξινόμηση αυτοκινήτων οχημάτων)

2011/C 311/23

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curte de Apel Timișoara

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sergiu Alexandru Micșa

κατά

Administrația Finanțelor Publice Lugoj, Direcția Generală a Finanțelor Publice Timiș, Administrația Fondului pentru Mediu

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel Timișoara — Ταξινόμηση μεταχειρισμένων οχημάτων τα οποία είχαν ταξινομηθεί προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη — Φόρος λόγω ρυπάνσεως επιβαλλόμενος στα αυτοκίνητα οχήματα κατά την πρώτη ταξινόμησή τους σε κράτος μέλος — Συμβατότητα της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως προς το άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Κύρος της προβλεπόμενης για ορισμένες κατηγορίες οχημάτων απαλλαγής από την καταβολή του φόρου

Διατακτικό

Το άρθρο 110 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι απαγορεύει την καθιέρωση από κράτος μέλος φόρου λόγω ρυπάνσεως επιβαλλόμενου επί των αυτοκινήτων οχημάτων κατά την πρώτη ταξινόμησή τους στο κράτος μέλος αυτό, αν το φορολογικό αυτό μέτρο έχει διαμορφωθεί κατά τρόπο ώστε να αποτελεί αντικίνητρο για τη θέση σε κυκλοφορία στο εν λόγω κράτος μέλος μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που έχουν αγοραστεί σε άλλα κράτη μέλη, αλλά όχι και για τις πωλήσεις μεταχειρισμένων αυτοκινήτων ίδιας παλαιότητας και ίδιου βαθμού φθοράς εντός της εγχώριας αγοράς.

(1) ΕΕ C 46 της 12.02.2011.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Vestre Landsret (Δανία) στις 27 Μαΐου 2011 — Dansk Funktionærforbund, Serviceforbundet ενεργούσα ως εντολοδόχος του Frank Frandsen κατά Cimber Air A/S

(Υπόθεση C-266/11)

2011/C 311/24

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Dansk Funktionærforbund, Serviceforbundet ενεργούσα ως εντολοδόχος του Frank Frandsen

Εναγομένη: Cimber Air A/S

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η οδηγία 2000/78/ΕΚ (1) την έννοια ότι η περιεχόμενη σ’ αυτήν απαγόρευση κάθε μορφής διακρίσεως λόγω ηλικίας αποκλείει την κατά την εθνική νομοθεσία διατήρηση σε ισχύ συλλογικής συμβάσεως εργασίας συναφθείσας μεταξύ αεροπορικής εταιρίας και της συνδικαλιστικής οργανώσεως των πιλότων της εταιρίας, η οποία προβλέπει την παραίτηση των πιλότων το αργότερο κατά τη συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας τους, λαμβανομένου υπόψη ότι η σχετική διάταξη, η οποία εφαρμοζόταν και πριν τεθούν σε ισχύ η οδηγία και ο νόμος περί μεταφοράς της στη δανική έννομη τάξη, αποσκοπεί στην κατοχύρωση της ασφάλειας των πτήσεων λαμβάνοντας ως δεδομένο, χωρίς εκτίμηση της κάθε περιπτώσεως χωριστά, ότι με την ηλικία μειώνεται η απόδοση των πιλότων, προβλέποντας όμως επίσης ότι κάθε πιλότος μπορεί, κατόπιν αιτήσεώς του, να εξακολουθήσει να εργάζεται για περίοδο ενός έτους δυνάμενη να ανανεωθεί, εφόσον η αίτησή του εγκριθεί από επιτροπή συγκροτούμενη από εκπροσώπους του εργοδότη και των εργαζομένων;

(1) ΕΕ L 303, σ. 16.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/16

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Ιουνίου 2011 η United States Polo Association κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 13 Απριλίου 2011, στην υπόθεση T-228/09, United States Polo Association κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και Textiles CMG, SA

(Υπόθεση C-327/11 P)

2011/C 311/25

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: United States Polo Association (εκπρόσωποι: P. Goldenbaum, Rechtsanwältin, T. Melchert, Rechtsanwalt, και I. Rohr, Rechtsanwältin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 13 Απριλίου 2011 επί της υποθέσεως T-228/09,

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ επί της υποθέσεως R 08861/2008-4,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα έξοδά του, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα,

—	και, σε περίπτωση παρεμβάσεως της Textiles CMG S.A. στη διαδικασία, να υποχρεώσει την Textiles CMG S.A. να καταβάλει τα έξοδά της.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ενέχει πεπλανημένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993 (νυν άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009), για το κοινοτικό σήμα.

Στηριζόμενο στην πεπλανημένη αυτή ερμηνεία και εφαρμογή, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε εσφαλμένα ότι ορθώς είχε κρίνει το Γενικό Δικαστήριο ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των σημάτων U.S. POLO ASSN. (του επίμαχου σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση) και POLO-POLO (προγενέστερου σήματος).

Το Γενικό Δικαστήριο δεν προέβη σε ορθή και πλήρη σφαιρική εκτίμηση περί του κινδύνου συγχύσεως και δεν έλαβε επαρκώς υπόψη ή εφήρμοσε πεπλανημένα τις σχετικές αρχές της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Τα κύρια επιχειρήματα της αναιρεσείουσας όσον αφορά τις πλημμέλειες της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου συνοψίζονται ως ακολούθως:

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πεπλανημένη εφαρμογή των αρχών που τέθηκαν με την απόφαση της 6ης Οκτωβρίου 2005, επί της υποθέσεως C-120/04, Medion, Συλλογή 2005, σ. Ι-8551, όσον αφορά την αυτοτελώς διακριτική σημασία ενός στοιχείου στο πλαίσιο σύνθετου σημείου, μολονότι το στοιχείο αυτό δεν είναι το κυρίαρχο ως προς τη συνολική εντύπωση που προκαλεί το σημείο..

Μολονότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε καταρχάς, ορθώς, ότι η λέξη «POLO» δεν αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, εντούτοις στη συνέχεια συνήγαγε ότι το στοιχείο «POLO» διαθέτει αυτοτελώς διακριτικό χαρακτήρα λόγω του ότι τα λοιπά στοιχεία, «U.S.» και «ASSN.» είναι αρχικά λέξεων ή αρκτικόλεξα, καθώς και λόγω του ότι αυτά δεν διέθεταν σημασιολογικό περιεχόμενο ή επαρκώς διακριτικό χαρακτήρα. Τούτο καταδεικνύει παρανόηση της προϋποθέσεως περί αυτοτελώς διακριτικού χαρακτήρα ενός στοιχείου στο πλαίσιο σύνθετου σημείου.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι με την απόφαση επί της υποθέσεως Medion τέθηκε γενικός κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο οποιοδήποτε στοιχείο με συνήθη διακριτικό χαρακτήρα είναι κοινό σε δύο σήματα πρέπει να θεωρείται ότι διαθέτει αυτοτελώς διακριτική σημασία στο πλαίσιο σύνθετου σημείου. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του ότι, κατά την απόφαση Medion, υφίσταται σχέση κανόνα και εξαιρέσεως: στη συνήθη περίπτωση ο μέσος καταναλωτής αντιλαμβάνεται το σήμα ως σύνολο, είναι δε πιθανό στη συνολική εικόνα να κυριαρχούν ένα ή περισσότερα συστατικά στοιχεία του σύνθετου σημείου, ενώ σύμφωνα με την εξαίρεση από τον κανόνα στοιχείο που δεν είναι το κυρίαρχο στη συνολική εντύπωση μπορεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις να έχει αυτοτελώς διακριτική σημασία. Το Γενικό Δικαστήριο ουδόλως αιτιολόγησε την ύπαρξη τέτοιας εξαιρέσεως.

Το Γενικό Δικαστήριο προσέδωσε αποκλειστική και καθοριστική σημασία στο γεγονός ότι τα δύο αντιπαρατιθέμενα σημεία έχουν κοινό μεταξύ τους το στοιχείο «POLO», χωρίς να εφαρμόσει ορθώς τις αρχές της σφαιρικής εκτιμήσεως περί κινδύνου συγχύσεως, όπως αυτές συνάγονται ειδικότερα από την απόφαση της 11ης Νοεμβρίου 1997, στην υπόθεση C-251/95, SABEL, Συλλογή 1997, σ. 1-6191.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν τήρησε την αρχή σύμφωνα με την οποία το κοινό αντιλαμβάνεται το σήμα ως σύνολο και δεν επιδίδεται σε εξέταση των διαφόρων λεπτομερειών του, αλλά, όσον αφορά το προγενέστερο σήμα, έλαβε υπόψη μόνον ένα στοιχείο και το συνέκρινε με το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση.

Ειδικότερα, παρέλειψε να λάβει καθ’ όλα υπόψη τα πραγματικά περιστατικά της υπό κρίση υποθέσεως, παραβλέποντας τις διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων, ιδίως δε τη σαφή επανάληψη του στοιχείου «POLO» στο προγενέστερο σήμα. Το στοιχείο «POLO» δεν είναι αφεαυτού το κυρίαρχο στο προγενέστερο σήμα «POLO-POLO», ούτε διαθέτει αυτοτελώς διακριτική σημασία στο πλαίσιο του σύνθετου σημείου, το δε Γενικό Δικαστήριο ούτε καν υπαινίχθηκε την ύπαρξη τέτοιας σημασίας εν προκειμένω.

Επιπλέον, το προγενέστερο σήμα «POLO-POLO», θεωρούμενο συνολικά, στερείται παντελώς σημασιολογικού περιεχομένου σε οποιαδήποτε από τις γλώσσες της Κοινότητας. Ως εκ τούτου, δεν χωρεί εν προκειμένω εννοιολογική σύγκριση.

3)	Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την αρχή σύμφωνα με την οποία εκτίμηση περί ομοιότητας βασιζόμενη αποκλειστικά σε ένα στοιχείο χωρεί μόνον εφόσον όλα τα υπόλοιπα συστατικά στοιχεία του σήματος είναι αμελητέας σημασίας.

Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου είναι αντιφατικό και δεν χαρακτηρίζεται από συνέπεια ως προς τα ακόλουθα σημεία:

Αφενός, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι τα στοιχεία «U.S» και «ASSN.» στερούνται αφεαυτών σημασιολογικού περιεχομένου. Αφετέρου, επισήμανε ότι το ενδιαφερόμενο κοινό θα αντιληφθεί το στοιχείο «U.S.» ως ένδειξη γεωγραφικής προελεύσεως. Επιπλέον, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι μερικοί καταναλωτές ενδέχεται να μην κατανοήσουν τη σύντμηση «ASSN.», οι καταναλωτές εν γένει δεν θα είχαν λόγο να την παρανοήσουν, οπτικά ή ηχητικά, αλλά, σύμφωνα με την αρχές που τέθηκαν με την απόφαση επί της υποθέσεως MATRA TZEN, θα την θεωρήσουν ακόμη περισσότερο ως διακριτικό στοιχείο.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/17

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 8 Ιουλίου 2011 — Alexandra Schulz κατά Technische Werke Schussental GmbH und Co. KG

(Υπόθεση C-359/11)

2011/C 311/26

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Alexandra Schulz

Αναιρεσίβλητη: Technische Werke Schussental GmbH und Co.KG

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 98/30/ΕΚ (1), σε συνδυασμό με το παράρτημα Α, στοιχείο β', και/ή στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι η εθνική νομοθετική ρύθμιση για τις μεταβολές τιμών στις συμβάσεις παράδοσης φυσικού αερίου προς τους οικιακούς πελάτες, προς τους οποίους οι παραδόσεις γίνονται εντός του πλαισίου της γενικής υποχρέωσης εφοδιασμού (πελάτες γενικού καθεστώτος), ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις διαφάνειας, όταν δεν αναφέρει την αιτία, τις προϋποθέσεις και την έκταση της μεταβολής των τιμών, αλλά εξασφαλίζει ότι η επιχείρηση παροχής φυσικού αερίου θα ειδοποιεί τους πελάτες της εγκαίρως πριν από κάθε αύξηση των τιμών και ότι οι πελάτες θα έχουν το δικαίωμα να καταγγείλουν τη σύμβαση, εφόσον δεν αποδέχονται τους νέους όρους που τους ανακοινώνονται;

(1) ΕΕ L 176, σ. 57.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšší správní soud στις 22 Ιουλίου 2011 — CS AGRO Ronov s.r.o. κατά Ministerstvo zemědělství

(Υπόθεση C-390/11)

2011/C 311/28

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: CS AGRO Ronov s.r.o.

Αναιρεσίβλητο: Ministerstvo zemědělství

Προδικαστικά ερωτήματα

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 4α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 (1), το οποίο προστέθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1261/2007, συνιστά δέσμευση για την παύση των παραδόσεων ορισμένου ποσού της ποσόστωσης ζαχαροτεύτλων στην επιχείρηση με την οποία ο ενδιαφερόμενος έχει συνάψει σύμβαση παράδοσης κατά την προηγούμενη περίοδο εμπορίας η μονομερής δήλωση του καλλιεργητή ότι δεν θα παραδίδει ζαχαρότευτλα κατά την περίοδο εμπορίας 2008/2009, ή μήπως ως δέσμευση νοείται η έγγραφη καταγγελία της συμβατικής σχέσης του καλλιεργητή με τη ζαχαροβιομηχανία σχετικά με τις παραδόσεις ζαχαροτεύτλων για την εν λόγω περίοδο;

Μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το γεγονός ότι ένα συμβαλλόμενο μέρος προβαίνει σε ενέργεια που προβλέπεται από απευθείας δεσμευτικό κανόνα δικαίου της ΕΕ την έλλειψη αγώγιμης αξιώσεως έναντι του συμβαλλόμενου αυτού μέρους προκειμένου να συμμορφωθεί προς υποχρέωση αναληφθείσα δυνάμει έγκυρης συμβάσεως ιδιωτικού δικαίου, υπό την προϋπόθεση ότι, ως αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού, στον αντισυμβαλλόμενο χορηγούνται παροχές από τον δημόσιο προϋπολογισμό;

(1) ΕΕ 2007, L 58, σ. 42.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 27 Ιουλίου 2011 — BLV Wohn- und Gewerbebau GmbH κατά Finanzamt Lüdenscheid

(Υπόθεση C-395/11)

2011/C 311/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: BLV Wohn- und Gewerbebau GmbH

Καθής: Finanzamt Lüdenscheid

Προσεπικληθείσα: Rolf & Co. OHG

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Καλύπτει ο κατά το άρθρο 2, σημείο 1, της εξουσιοδοτήσεως 2004/290/ΕΚ (1) όρος «κατασκευαστικές υπηρεσίες» εκτός από τις υπηρεσίες και τις παραδόσεις;

Σε περίπτωση που η εξουσιοδότηση για τον ορισμό του λήπτη της υπηρεσίας ως υπόχρεου για την καταβολή ΦΠΑ αφορά και τις παραδόσεις:

Έχει το εξουσιοδοτηθέν κράτος μέλος το δικαίωμα να ασκήσει τις αρμοδιότητες που του έχουν ανατεθεί διά της εξουσιοδοτήσεως μόνον μερικώς, για ορισμένες υποκατηγορίες, όπως ενδεικτικά, για συγκεκριμένα είδη κατασκευαστικών υπηρεσιών και για παροχές προς συγκεκριμένους λήπτες υπηρεσιών;

3)	Σε περίπτωση που το κράτος μέλος έχει δικαίωμα να σχηματίσει υποκατηγορίες: Υπόκειται το κράτος μέλος σε περιορισμούς κατά τον σχηματισμό υποκατηγοριών;

Σε περίπτωση που το κράτος μέλος δεν έχει δικαίωμα να σχηματίζει υποκατηγορίες, είτε γενικώς (2) είτε λόγω μη τηρηθέντων περιορισμών (βλ. ανωτέρω ερώτημα 3):

α)	Ποιες είναι οι έννομες συνέπειες σε περίπτωση μη επιτρεπτού σχηματισμού υποκατηγοριών;

β)	Οδηγεί ο μη επιτρεπτός σχηματισμός κατηγοριών στο να μην δύναται να εφαρμοσθεί η διάταξη του εθνικού δικαίου μόνον υπέρ μεμονωμένων υπόχρεων για καταβολή ΦΠΑ ή γενικώς;

(1) Απόφαση 2004/290/ΕΚ του Συμβουλίου, της 30ής Μαρτίου 2004, με την οποία εξουσιοδοτείται η Γερμανία να εφαρμόσει μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 21 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (ΕΕ L 94, σ. 59).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 28 Ιουλίου 2011 — Josef Egbringhoff κατά Stadtwerke Ahaus GmbH

(Υπόθεση C-400/11)

2011/C 311/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Josef Egbringhoff

Αναιρεσίβλητη: Stadtwerke Ahaus GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 5, της οδηγίας 2003/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), σε συνδυασμό με το παράρτημα Α, στοιχείο β', και/ή στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι η εθνική νομοθετική ρύθμιση για τις μεταβολές τιμών στις συμβάσεις παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας προς τους οικιακούς πελάτες, προς τους οποίους οι παραδόσεις γίνονται εντός του πλαισίου της γενικής υποχρέωσης εφοδιασμού (πελάτες γενικού καθεστώτος), ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις διαφάνειας, όταν δεν αναφέρει μεν την αιτία, τις προϋποθέσεις και την έκταση της μεταβολής των τιμών, αλλά εξασφαλίζει ότι η επιχείρηση παροχής ηλεκτρικής ενέργειας θα ειδοποιεί τους πελάτες της εγκαίρως πριν από κάθε αύξηση των τιμών και ότι οι πελάτες θα έχουν το δικαίωμα να καταγγείλουν τη σύμβαση, εφόσον δεν αποδέχονται τους νέους όρους που τους ανακοινώνονται;

(1) Οδηγία 2003/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ — Δηλώσεις σχετικά με τις δραστηριότητες παροπλισμού και διαχείρισης των αποβλήτων (ΕΕ L 176, σ. 37).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) στις 28 Ιουλίου 2011 — Blanka Soukupová κατά Ministerstvo zemědělství

(Υπόθεση C-401/11)

2011/C 311/31

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα-αναιρεσίβλητη: Blanka Soukupová

Καθού-αναιρεσείον: Ministerstvo zemědělství

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει ο όρος «συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης» κατά το χρονικό σημείο της αποχώρησης του γεωργού από την εκμετάλλευση, όπως ο όρος αυτός χρησιμοποιείται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών (1), την έννοια ότι πρόκειται για την «ηλικία που απαιτείται», κατά την εθνική νομοθεσία, «για την απόκτηση δικαιώματος λήψης σύνταξης γήρατος» από τον συγκεκριμένο αιτούντα;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Συμβιβάζεται με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις γενικές αρχές του δικαίου αυτού ο προσδιορισμός της «συνήθους ηλικίας συνταξιοδότησης» κατά το χρονικό σημείο της αποχώρησης από την εκμετάλλευση κατά διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με το φύλο του συγκεκριμένου αιτούντος και τον αριθμό των τέκνων που έχει αναθρέψει;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Ποια κριτήρια πρέπει να εφαρμόζει το δικαστήριο κατά την ερμηνεία του όρου «συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης» κατά το χρονικό σημείο της αποχώρησης του γεωργού από την εκμετάλλευση, όπως ο όρος αυτός χρησιμοποιείται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών;

(1) ΕΕ L 160, σ. 80.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/19

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Ιουλίου 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 17 Μαΐου 2011 στην υπόθεση T-1/08, Buczek Automotive κατά Επιτροπής.

(Υπόθεση C-405/11 P)

2011/C 311/32

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Stobiecka-Kuik, T. Maxian Rusche)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Buczek Automotive Sp. z o.o., Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαϊου 2011 στην υπόθεση T-1/08, Buczek Automotive κατά Επιτροπής, κατά το μέρος που ακυρώνει την προσβαλλόμενη απόφαση,

—	να αποφανθεί οριστικώς επί των ζητημάτων που αποτελούν αντικείμενο υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να εξετάσει τις λοιπές αιτιάσεις που προβλήθηκαν πρωτοδίκως,

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως, εκ των οποίων ο ένας αφορά παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και ο έτερος παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το Πρωτόκολλο αριθ. 8 για την αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας (1) (πρωτόκολλο αριθ. 8).

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, διότι έκρινε ότι η Επιτροπή εφάρμοσε το κριτήριο ιδιώτη πιστωτή χωρίς να στηρίζεται στον κατάλληλο κανόνα δικαίου. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Επιτροπή έπρεπε να προβεί σε συμπληρωματικές αναλύσεις, συγκρίνοντας τα ποσά που θα μπορούσαν να αποφέρουν διάφορες μέθοδοι εισπράξεως, και ότι έπρεπε να συγκρίνει τη διάρκεια των διαφόρων διαδικασιών εισπράξεως των απαιτήσεων του Δημοσίου. Η Επιτροπή προβάλλει ότι δεν υποχρεούται να πραγματοποιεί ενδελεχείς αναλύσεις, αλλά μόνο να συνεκτιμά τα στοιχεία βάσει των οποίων ένας ιδιώτης πιστωτής θα λάμβανε αποφάσεις.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, κρίνοντας εσφαλμένως ότι η Επιτροπή φέρει το βάρος αποδείξεως, δηλαδή υποχρεούται να προσκομίσει συμπληρωματικά στοιχεία, ιδίως όσον αφορά τη διάρκεια των διαφόρων διαδικασιών ή τη σύγκριση των ποσών που θα απέφεραν οι διάφορες μέθοδοι εισπράξεως των απαιτήσεων συνολικά ή ανά στάδιο, προς απόρριψη του σχετικού με τον ιδιώτη πιστωτή επιχειρήματος.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το πρωτόκολλο αριθ. 8, δεχόμενο ότι η Επιτροπή δεν τήρησε την υποχρέωση να εξηγήσει πώς η ενίσχυση επηρέασε το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών και νόθευσε ή αποτέλεσε κίνδυνο νοθεύσεως του ανταγωνισμού. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε καθόλου υπόψη του ότι η επίμαχη ενίσχυση όντως νόθευσε ή αποτέλεσε κίνδυνο νοθεύσεως του ανταγωνισμού, βάσει του πρωτογενούς δικαίου, δηλαδή του πρωτοκόλλου αριθ. 8, το οποίο αποτελεί τη νομική βάση της διοικητικής αποφάσεως, οπότε δεν ήταν απαραίτητη η παράθεση περαιτέρω αιτιολογίας.

(1) Πρωτόκολλο αριθ. 8 για την αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας, συνημμένο στην Πράξη περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση (JO L 236 της 23.9.2003, σ. 948).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/20

Αναίρεση που άσκησε στις 29 Ιουλίου 2011 η Atlas Transport GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Μαΐου 2011 στην υπόθεση T-145/08, Atlas Transport GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)· αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Atlas Air Inc.

(Υπόθεση C-406/11 P)

2011/C 311/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Atlas Transport GmbH (εκπρόσωπος: K. Schmidt-Hern, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και Atlas Air Inc.

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Μαΐου 2011, στην υπόθεση Τ-145/08·

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 24ης Ιανουαρίου 2008 (προσφυγή υπ’ αριθ. R 1023/2007-1)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας και της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το ΓΕΕΑ και το Γενικό Δικαστήριο, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, παρέβησαν το άρθρο 59, τρίτη περίοδος, του κανονισμού 40/94 το οποίο αφορά την υποχρέωση αιτιολογήσεως της προσφυγής. Επιπλέον, το ΓΕΕΑ και το Γενικό Δικαστήριο, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, παρέβησαν το άρθρο 60 του κανονισμού 40/94 σε συνδυασμό με τον κανόνα 20, παράγραφος 7, του κανονισμού 2868/95 καθώς και τις κοινώς παραδεδεγμένες αρχές του δικαίου στα κράτη μέλη. Επειδή η ενώπιον του ΓΕΕΑ διαδικασία έπρεπε υποχρεωτικώς να ανασταλεί, η προθεσμία προς άσκηση προσφυγής δεν εξέπνευσε.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/21

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Αυγούστου 2011 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουνίου 2011 στην υπόθεση T-86/11, Bamba κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-417/11 P)

2011/C 311/35

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop, B. Driessen και E. Dumitriu-Segnana)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Nadiany Bamba, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον όργανο ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουνίου 2011, στην υπόθεση T-86/11, Bamba κατά Συμβουλίου·

—	να αποφανθεί οριστικώς επί των ζητημάτων τα οποία εγείρονται με την ασκηθείσα αίτηση αναιρέσεως και να απορρίψει την προσφυγή της Nadiany Bamba ως αβάσιμη, και

—	να καταδικάσει τη Nadiany Bamba στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο στο πλαίσιο της πρωτόδικης διαδικασίας και στο πλαίσιο της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Συμβούλιο προβάλλει δυο λόγους προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως.

Το αναιρεσείον όργανο προβάλλει, κατά κύριο λόγο, ότι η περιλαμβανόμενη στις προσβαλλόμενες πράξεις αιτιολογία είναι σύμφωνη προς τις απαιτήσεις που απορρέουν από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και ότι, επομένως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένες. Ειδικότερα, το Συμβούλιο, στις αιτιολογικές σκέψεις των προσβαλλομένων πράξεων, παρέσχε εμπεριστατωμένη περιγραφή της καταστάσεως στην Ακτή Ελεφαντοστού η οποία ήταν ιδιαιτέρως κρίσιμη και δικαιολογούσε τη λήψη μέτρων έναντι ορισμένων προσώπων και φορέων. Επιπλέον, το Συμβούλιο προσδιόρισε σαφώς για ποιους λόγους έκρινε ότι έπρεπε να επιβληθούν τα επίμαχα περιοριστικά μέτρα στη Nadiany Bamba.

Επικουρικώς, το Συμβούλιο προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον, στο πλαίσιο της εκτιμήσεως σχετικά με την τήρηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, δεν έλαβε υπόψη το πλαίσιο εντός του οποίου εντασσόταν η έκδοση των προσβαλλομένων πράξεων και του οποίου είχε βεβαίως γνώση η Nadiany Bamba.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/21

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Městský soud v Praze (Τσεχία) στις 10 Αυγούστου 2011 — Česká spořitelna a.s. κατά Gerald Feichter

(Υπόθεση C-419/11)

2011/C 311/36

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Městský soud v Praze

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Česká spořitelna a.s.

Εναγόμενος: Gerald Feichter

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η έκφραση «συμβάσεις που ο σκοπός τους μπορεί να θεωρηθεί ξένος προς την επαγγελματική δραστηριότητα του προσώπου που τις καταρτίζει, του καταναλωτή», η οποία χρησιμοποιείται στο άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου (1), την έννοια ότι καταλαμβάνει επίσης τα δικαιώματα από γραμμάτιο εις διαταγήν, που εκδόθηκε υπό ατελή μορφή, τα οποία ο δικαιούχος επικαλείται κατά του προσώπου που τριτεγγυήθηκε υπέρ του εκδότη το γραμμάτιο αυτό;

Ανεξαρτήτως του αν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική ή αρνητική, έχει ο κατά το άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου όρος «διαφορές εκ συμβάσεως» την έννοια ότι, με γνώμονα μόνο το περιεχόμενο αυτού καθ’ εαυτό του γραμματίου εις διαταγήν, καταλαμβάνει επίσης τα δικαιώματα από γραμμάτιο εις διαταγήν, που εκδόθηκε υπό ατελή μορφή, τα οποία ο δικαιούχος επικαλείται κατά του προσώπου που τριτεγγυήθηκε υπέρ του εκδότη το γραμμάτιο αυτό;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (EE L 12, σ. 1).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/21

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Αυγούστου 2011 η Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 23 Μαΐου 2011 στην υπόθεση T-226/10, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-422/11 P)

2011/C 311/37

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (εκπρόσωποι: D. Dziedzic-Chojnacka, D. Pawłowska)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη και να αναπέμπει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς επανεξέταση,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή με το σκεπτικό ότι οι δικηγόροι/νομικοί σύμβουλοι που εκπροσωπούσαν τον Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej συνδέονταν με το συγκεκριμένο όργανο με σχέση πάγιας αντιμισθίας. Κρίθηκε ότι η σχέση αυτή εργασίας αποκλείει την εντολή δικαστικής εκπροσωπήσεως.

Ο Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej προβάλλει τους κατωτέρω λόγους κατά της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως:

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 19, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 53, πρώτο εδάφιο, καθώς κα το άρθρο 254, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και το άρθρο 113 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου (στο εξής: κανονισμός), διότι ερμήνευσε εσφαλμένως τη διάταξη αυτή και έκρινε ότι δεν αφορά τους δικηγόρους/νομικούς συμβούλου που συνδέονται με σύμβαση εργασίας με διάδικο.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 67, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 113 του κανονισμού, διότι δεν έλαβε υπόψη του τις διαφορές που χαρακτηρίζουν το νομικό σύστημα και τη νομική παράδοση κράτους μέλους, δεχόμενο ότι ο δικηγόρος/νομικός σύμβουλος που συνδέεται με σχέση εργασίας έχει περιορισμένη ανεξαρτησία σε σχέση με τον νομικό σύμβουλο ή τον δικηγόρο ο οποίος εργάζεται για δικηγορικό γραφείο μη σχετιζόμενο με τον πελάτη.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 1, ΣΕΕ και με το άρθρο 113 του κανονισμού, διότι έκρινε ότι είναι δυνατόν, βάσει των διατάξεων των Συνθηκών, να διαφοροποιηθεί το περιεχόμενο των δικαιωμάτων των δικηγόρων/νομικών συμβούλων όσον αφορά την εκπροσώπηση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους δεν προβλέπει τέτοια διαφοροποίηση και ότι η Ένωση δεν αντλεί από τις Συνθήκες αρμοδιότητες ως προς το ζήτημα αυτό.

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 113 του κανονισμού, κρίνοντας ότι, προς εκπλήρωση των σκοπών των Συνθηκών, οι δικηγόροι/νομικοί σύμβουλοι που εργάζονται με πάγια αντιμισθία δεν έχουν δικαίωμα να εκπροσωπούν διάδικο ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Πέμπτον, προβάλλεται λόγος σχετικός με διαδικαστική πλημμέλεια, λόγω ελλιπούς αιτιολογήσεως της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/22

Αίτηση αναιρέσεως που άσκησε στις 11 Αυγούστου 2011 η Δημοκρατία της Πολωνίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 23 Μαΐου 2011 (έβδομο τμήμα) στην υπόθεση T-226/10, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-423/11 Ρ)

2011/C 311/38

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: M. Szpunar, agent)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η Δημοκρατία της Πολωνίας ζήτησε από το Δικαστήριο:

—	ακυρώσει στο σύνολό της την από 23 Μαΐου 2011 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-226/10.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως για τον λόγο ότι οι νομικοί σύμβουλοι που εκπροσώπησαν τον Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (πρόεδρο του γραφείου ηλεκτρονικών επικοινωνιών) συνδέονται με το UKE με σχέση εργασίας η οποία απέκλειε, κατά την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, από αυτούς τη δυνατότητα εκπροσωπήσεως του προσφεύγοντα κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Πολωνίας προβάλλει κατά της αναιρεσιβαλλόμενης διατάξεως τους εξής λόγους αναιρέσεως:

Πρώτον, προβάλλεται ότι η διάταξη παρέβη το άρθρο 19, τρίτο και τέταρτο εδάφιο, του κανονισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον ερμηνεύτηκε κατά τρόπο εσφαλμένο. Οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης δεν εναρμονίζουν τις κατά νόμο προβλεπόμενες μορφές παροχής νομικών υπηρεσιών. Επιπλέον, το άρθρο 19 του κανονισμού του Δικαστηρίου δεν εισάγει κανέναν περιορισμό συναφώς, αλλά παραπέμπει αποκλειστικώς σε εθνικές διατάξεις. Κατά την Πολωνική Κυβέρνηση δεν μπορεί να στηριχθεί στο άρθρο 19 η αποστέρηση του δικαιώματος εκπροσωπήσεως των διαδίκων ενώπιον του Δικαστηρίου από τους νομικούς συμβούλους που παρέχουν νομική αρωγή δυνάμει συμβάσεως εργασίας, δεδομένου ότι οι διατάξεις του πολωνικού δικαίου διασφαλίζουν την πλήρη ανεξαρτησία τους.

Δεύτερον, προβάλλεται ότι η διάταξη προσέβαλε την αρχή της αναλογικότητας που προβλέπει το άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ. Η Πολωνική Κυβέρνηση φρονεί ότι η αποστέρηση δυνάμει συμβάσεως εργασίας της εξουσίας εκπροσωπήσεως των διαδίκων ενώπιον του Δικαστηρίου από τους νομικούς συμβούλους που παρέχουν νομική αρωγή στους διαδίκους κατά τη διαδικασία βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας των εν λόγω συμβούλων. Υφίστανται ουσιαστικά και διαδικαστικά μέτρα λιγότερο περιοριστικά για την επίτευξη του ίδιου σκοπού, συγκεκριμένα εθνικές ρυθμίσεις σχετικά με τις αρχές που διέπουν την άσκηση του επαγγέλματος και την επαγγελματική δεοντολογία.

Τρίτον, προβάλλεται ότι η διάταξη παρέβη διαδικαστικούς κανόνες, καθόσον είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη. Η Πολωνική Κυβέρνηση φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφαση στην υπόθεση T-226/10, δεδομένου ότι δεν εξέτασε, ειδικότερα, τις ιδιαιτερότητες της εργασιακής σχέσεως που συνδέει τους νομικούς συμβούλους με τον Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/23

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 11 Αυγούστου 2011 — Wheels Common Investment Fund Trustees Ltd, National Association of Pension Funds Ltd, Ford Pension Fund Trustees Ltd, Ford Salaried Pension Fund Trustees Ltd, Ford Pension Scheme for Senior Staff Trustee Ltd κατά Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs

(Υπόθεση C-424/11)

2011/C 311/39

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Wheels Common Investment Fund Trustees Ltd, National Association of Pension Funds Ltd, Ford Pension Fund Trustees Ltd, Ford Salaried Pension Fund Trustees Ltd, Ford Pension Scheme for Senior Staff Trustee Ltd

Καθών: Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτουν στην έννοια του όρου «αμοιβαία κεφάλαια», κατά το άρθρο 13, B, στοιχείο δ', περίπτωση 6, της έκτης οδηγίας περί ΦΠΑ (1) και το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112 (2) (i) συνταξιοδοτικό πρόγραμμα στη σύσταση του οποίου προέβη εργοδότης με σκοπό τη χορήγηση συνταξιοδοτικών παροχών στους εργαζομένους και/ή (ii) κοινό επενδυτικό κεφάλαιο στο οποίο συγκεντρώνονται για επενδυτικούς σκοπούς τα στοιχεία ενεργητικού πλειόνων τέτοιων συνταξιοδοτικών προγραμμάτων σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, στο πλαίσιο των επίμαχων συνταξιοδοτικών προγραμμάτων:

α)

οι συνταξιοδοτικές παροχές που μπορεί να λάβει μέλος καθορίζονται εκ των προτέρων βάσει των νομικών πράξεων περί συστάσεως του προγράμματος (σύμφωνα με μαθηματικό τύπο στηριζόμενο στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο εργαζόμενος παρείχε μισθωτή εργασία προς τον συγκεκριμένο εργοδότη, καθώς και στις αποδοχές του μέλους) και όχι βάσει της αξίας των στοιχείων ενεργητικού του προγράμματος·

β)	ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει εισφορές στο πρόγραμμα·

γ)	μόνον οι εργαζόμενοι του συγκεκριμένου εργοδότη έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα και μπορούν να τύχουν συνταξιοδοτικών παροχών στο πλαίσιο αυτού (ο μετέχων στο πρόγραμμα αναφέρεται ως «μέλος»)·

δ)	ο εργαζόμενος είναι ελεύθερος να αποφασίσει αν θα γίνει μέλος·

ε)	εργαζόμενος ο οποίος έχει καταστεί μέλος είναι υποχρεωμένος να καταβάλει εισφορές στο πρόγραμμα, το ύψος των οποίων υπολογίζεται βάσει ποσοστού των αποδοχών του·

στ)	οι εισφορές του εργοδότη και των μελών συγκεντρώνονται από τον διαχειριστή του προγράμματος και επενδύονται (συνήθως σε αξίες) προκειμένου να συσταθεί κεφάλαιο, βάσει του οποίου τα κέρδη που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του συνταξιοδοτικού προγράμματος καταβάλλονται στα μέλη·

ζ)

εφόσον τα στοιχεία του ενεργητικού του προγράμματος υπερβαίνουν το αναγκαίο για τη χρηματοδότηση των παροχών που προβλέπει το πρόγραμμα, ο διαχειριστής του και/ή ο εργοδότης, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπει το πρόγραμμα και τις εφαρμοστέες διατάξεις του εθνικού δικαίου, δύνανται να προβούν σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες επιλογές, ή σε συνδυασμό αυτών: (i) να μειώσουν το ύψος των εισφορών του εργοδότη στο πρόγραμμα, (ii) να μεταφέρουν το σύνολο ή μέρος του πλεονάσματος στον εργοδότη, ή (iii) να αυξήσουν τις παροχές προς τα μέλη του προγράμματος·

η)

εφόσον τα στοιχεία του ενεργητικού του προγράμματος υπολείπονται του αναγκαίου για τη χρηματοδότηση των παροχών που προβλέπει το πρόγραμμα, ο εργοδότης υποχρεούται καταρχήν να αναλάβει την κάλυψη του ελλείμματος, ενώ σε περίπτωση που δεν πράττει ή αδυνατεί να πράξει κάτι τέτοιο, μειώνονται οι παροχές προς τα μέλη·

θ)

το πρόγραμμα επιτρέπει στα μέλη να προβαίνουν σε εθελούσιες συμπληρωματικές εισφορές (ΕΣΕ), οι οποίες δεν παραμένουν στο κεφάλαιο του προγράμματος αλλά μεταβιβάζονται σε τρίτο προς επένδυση, και προβλέπει τη χορήγηση πρόσθετων παροχών αναλόγως της αποδόσεως των επενδύσεων (οι πράξεις δεν υπόκεινται στον ΦΠΑ)·

ι)	τα μέλη μπορούν να μεταφέρουν τα δικαιώματα παροχών που έχουν σωρεύσει στο πλαίσιο του προγράμματος (υπολογιζόμενα βάσει της αναλογιστικής αξίας τους κατά τον χρόνο μεταφοράς) σε άλλα συνταξιοδοτικά προγράμματα·

ια)	οι εισφορές στο πρόγραμμα του εργοδότη και των μελών δεν λογίζονται ως φορολογητέο εισόδημα των μελών από το κράτος μέλος·

ιβ)	από φορολογικής απόψεως, οι συνταξιοδοτικές παροχές που λαμβάνουν τα μέλη βάσει του προγράμματος λογίζονται από το κράτος μέλος ως υποκείμενο στον φόρο εισόδημα των μελών, και

ιγ)	ο εργοδότης και όχι τα μέλη είναι αυτός που βαρύνεται με τα έξοδα διαχειρίσεως του προγράμματος.

Λαμβανομένων υπόψη (i) του σκοπού της διατάξεως περί απαλλαγής του άρθρου 13, B, στοιχείο δ', περίπτωση 6, της έκτης οδηγίας περί ΦΠΑ και του άρθρου 135, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112, (ii) της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας και (iii) των προεκτεθέντων στο πρώτο ερώτημα στοιχείων:

α)

δύναται κράτος μέλος να ορίσει, βάσει του εθνικού δικαίου του, τα κεφάλαια που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της έννοιας των «αμοιβαίων κεφαλαίων» κατά τρόπο που να εξαιρεί κεφάλαια όπως τα προαναφερθέντα στο πρώτο ερώτημα και να περιλαμβάνει φορείς συλλογικών επενδύσεων, κατά την έννοια της οδηγίας 85/611, όπως έχει τροποποιηθεί;

β)

έχουν και σε ποιο βαθμό σημασία τα ακόλουθα στοιχεία ως προς το ζήτημα αν κεφάλαιο όπως το προεκτεθέν στο πρώτο ερώτημα μπορεί να χαρακτηρισθεί από το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους ως «αμοιβαίο κεφάλαιο»:

i)	τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κεφαλαίου (όπως περιγράφηκαν στο πρώτο ερώτημα ανωτέρω)·

ii)	ο βαθμός στον οποίο το κεφάλαιο είναι «παρεμφερές και ως εκ τούτου σε ανταγωνισμό» με επενδυτικά μέσα τα οποία έχουν χαρακτηρισθεί από το κράτος μέλος ως «αμοιβαία κεφάλαια»;

Πρέπει, εφόσον στο πλαίσιο της απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, στοιχείο β', περίπτωση (ii), είναι αναγκαίο να καθορισθεί ο βαθμός στον οποίο το κεφάλαιο είναι «παρεμφερές και ως εκ τούτου σε ανταγωνισμό» με επενδυτικά μέσα τα οποία έχουν χαρακτηρισθεί από το κράτος μέλος ως «αμοιβαία κεφάλαια», να εξετασθεί η ύπαρξη ή ο βαθμός «ανταγωνισμού» μεταξύ του οικείου κεφαλαίου και των άλλων αυτών επενδυτικών μέσων ανεξάρτητα από το ζήτημα της «ομοιότητας»;

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).

(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/24

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom στις 12η Αυγούστου 2011 — Mark Alemo-Herron κ.λπ. κατά Parkwood Leisure Ltd

(Υπόθεση C-426/11)

2011/C 311/40

Γλώσσα διαδικασίας: η Αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom.

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Mark Alemo-Herron, Sandra Tipping, Christopher Anderson, Stacey Aris, Audrey Beckford, Lee Bennett, Delroy Carby, Vishnu Chetty, Deborah Cimitan, Victoria Clifton, Claudette Cummings, David Curtis, Stephen Flin, Patience Ijelekhai, Rosemarie Lee, Roxanne Lee, Vivian Ling, Michelle Nicholas, Lansdail Nugent, Anne O'Connor, Shirley Page, Alan Peel, Mathew Pennington, Laura Steward

Αναιρεσίβλητη: Parkwood Leisure Ltd.

Προδικαστικά ερωτήματα

Στην περίπτωση κατά την οποία, όπως στην υπό κρίση υπόθεση, ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα από σύμβαση έναντι του μεταβιβάζοντα για εφαρμογή των εκάστοτε όρων και συνθηκών που προκύπτουν από διαπραγμάτευση και συμφωνία στο πλαίσιο οργάνου συλλογικής διαπραγματεύσεως και το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται από το εθνικό δίκαιο ως δυναμικής, και όχι στατικής φύσεως, όπως ίσχυε μεταξύ του εργαζομένου και του μεταβιβάζοντος εργοδότη, το άρθρο 3 της οδηγίας 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου (1), της 12ης Μαρτίου 2001, σε συνδυασμό με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Werhof κατά Freeway Traffic Systems GmbH & Co KG (Συλλογή 2006, σ. I-2397)

α)	επιβάλλει το δικαίωμα αυτό να προστατεύεται και να ισχύει έναντι του προς ον η μεταβίβαση σε περίπτωση μεταβιβάσεως που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, ή

β)	επιτρέπει στα εθνικά δικαστήρια να κρίνουν ότι αυτό το δικαίωμα προστατεύεται και ισχύει έναντι του προς ον η μεταβίβαση σε περίπτωση μεταβιβάσεως που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, ή

γ)	απαγορεύει στα εθνικά δικαστήρια να κρίνουν ότι αυτό το δικαίωμα προστατεύεται και ισχύει έναντι του προς ον η μεταβίβαση σε περίπτωση μεταβιβάσεως που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας;

Στην περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος έχει τηρήσει την υποχρέωσή του να μεταφέρει στην εσωτερική του έννομη τάξη το ελάχιστο όριο απαιτήσεων του άρθρου 3 της οδηγίας 2001/23 αλλά ανακύπτει το ζήτημα εάν τα μέτρα εφαρμογής πρέπει να ερμηνευθούν κατά ευνοϊκότερο για τους εργαζόμενους τρόπο ο οποίος βαίνει πέραν των απαιτήσεων αυτών με την πρόβλεψη δυναμικής φύσεως δικαιωμάτων από σύμβαση έναντι του προς ον η μεταβίβαση, είναι ελεύθερα τα δικαστήρια του κράτους μέλους να εφαρμόζουν το εθνικό δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία της νομοθεσίας προσαρμογής πάντοτε υπό την προϋπόθεση ότι αυτή η ερμηνεία δεν έρχεται σε αντίθεση προς το κοινοτικό δίκαιο ή πρέπει να ακολουθηθεί κάποια άλλη προσέγγιση και, εάν ναι, ποιά;

Στην υπό κρίση υπόθεση, εφόσον ο εργοδότης δεν υποστηρίζει ότι η ισχύς του δυναμικού δικαιώματος των εργαζομένων κατά το εθνικό δίκαιο σε συλλογικά συμφωνηθέντες όρους και συνθήκες θα ισοδυναμεί με προσβολή των δικαιωμάτων του βάσει του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, είναι ελεύθερο το δικαστήριο να εφαρμόσει την ερμηνεία των κανόνων TUPE [κανονιστική ρύθμιση περί μεταβιβάσεων επιχειρήσεων και προστασίας της απασχολήσεως] που επικαλούνται οι εργαζόμενοι;

(1) Οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων (ΕΕ L 82, σ. 16).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/25

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Ireland (Ιρλανδία) στις 16 Αυγούστου 2011 — Margaret Kenny και λοιποί κατά Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Finance και Commissioner of An Garda Síochána

(Υπόθεση C-427/11)

2011/C 311/41

Γλώσσα διαδικασίας: η aγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Ireland (Ιρλανδία).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Margaret Kenny, Patricia Quinn, Nuala Condon, Eileen Norton, Ursula Ennis, Loretta Barrett, Joan Healy, Kathleen Coyne, Sharon Fitzpatrick, Breda Fitzpatrick, Sandra Hennelly, Marian Troy, Antoinette Fitzpatrick, Helena Gatley.

Αναιρεσίβλητοι: Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Finance και Commissioner of An Garda Síochána.

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περιστάσεις όπου υφίσταται εκ πρώτης όψεως έμμεση διάκριση λόγω φύλου όσον αφορά την αμοιβή, κατά παράβαση του άρθρου 141 (νυν άρθρου 157 ΣΛΕΕ) και της οδηγίας 75/117/ΕΟΚ του Συμβουλίου (1), για να αποδειχθεί η ύπαρξη αντικειμενικής δικαιολογήσεως πρέπει ο εργοδότης:

α)	να δικαιολογήσει την τοποθέτηση των υπαλλήλων με τους οποίους γίνεται σύγκριση στις θέσεις που κατέχουν,

β)	να δικαιολογήσει την καταβολή ανώτερων αποδοχών στους υπαλλήλους με τους οποίους γίνεται σύγκριση, ή

γ)	να δικαιολογήσει την καταβολή κατώτερων αποδοχών στους ενάγοντες;

Σε περιστάσεις όπου υφίσταται εκ πρώτης όψεως έμμεση διάκριση λόγω φύλου όσον αφορά την αμοιβή, ο εργοδότης, για να αποδείξει την ύπαρξη αντικειμενικής δικαιολογήσεως πρέπει να παράσχει αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με:

α)	τους συγκεκριμένους υπαλλήλους με τους οποίους γίνεται σύγκριση και στους οποίους αναφέρονται οι ενάγοντες και/ή

β)	το σύνολο των συγκρίσιμων θέσεων;

3)	Εάν η απάντηση στο ερώτημα 2β) είναι καταφατική, αποδεικνύεται η ύπαρξη αντικειμενικής δικαιολογήσεως ακόμα και αν αυτή η δικαιολόγηση δεν αφορά τους υπαλλήλους με τους οποίους γίνεται σύγκριση;

4)	Υπέπεσε το Labour Court σε πλάνη ως προς την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου κρίνοντας ότι «λόγοι διασφαλίσεως καλών συλλογικών εργασιακών σχέσεων» μπορούν να ληφθούν υπόψη για να κριθεί εάν ο εργοδότης μπορεί να δικαιολογήσει αντικειμενικώς τη διαφοροποίηση ως προς την αμοιβή;

Σε περιστάσεις όπου υφίσταται εκ πρώτης όψεως έμμεση διάκριση λόγω φύλου, μπορούν λόγοι σχετικοί με τις συλλογικές εργασιακές σχέσεις εκ μέρους του καθού να συνιστούν αντικειμενική δικαιολόγηση; Μπορούν τέτοιοι λόγοι να ληφθούν λυσιτελώς υπόψη κατά τον έλεγχο της υπάρξεως αντικειμενικής δικαιολογήσεως;

(1) Οδηγία 75/117/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Φεβρουαρίου 1975, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών (ΕΕ L 45, σ. 19).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/25

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Γερμανία) στις 16 Αυγούστου 2011 — Purely Creative Ltd κ.λπ. κατά Office of Fair Trading

(Υπόθεση C-428/11)

2011/C 311/42

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Purely Creative Ltd, Strike Lucky Games Ltd, The Winners Club Ltd, McIntyre & Dodd Marketing Ltd, Dodd Marketing Ltd, Adrian Williams, Wendy Ruck, Catherine Cummings, Peter Henry

Καθής: Office of Fair Trading.

Προδικαστικά ερωτήματα

Απαγορεύει η αποκλειόμενη κατά την παράγραφο 31 του παραρτήματος 1 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ (1) πρακτική στους εμπόρους να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με το ότι κέρδισαν έπαθλο ή άλλο αντίστοιχο όφελος, ενώ στην πραγματικότητα, ο καταναλωτής καλείται να φέρει οποιοδήποτε κόστος, έστω και αμελητέο, για να διεκδικήσει το έπαθλο ή άλλο αντίστοιχο όφελος;

Παραβαίνει την παράγραφο 31 του παραρτήματος 1 [της οδηγίας 2005/29/ΕΚ] έμπορος ο οποίος προσφέρει στον καταναλωτή περισσότερες δυνατότητες διεκδικήσεως επάθλου ή άλλου αντίστοιχου οφέλους, εφόσον η διενέργεια οποιασδήποτε πράξεως σχετικής με μία από τις ως άνω δυνατότητες ενέχει επιβάρυνση του καταναλωτή με κόστος, έστω και αμελητέο;

Εφόσον δεν υπάρχει παράβαση της παραγράφου 31 του παραρτήματος 1 [της οδηγίας 2005/29/ΕΚ] όταν η μέθοδος διεκδικήσεως ενέχει επιβάρυνση του καταναλωτή μόνο με αμελητέο κόστος, με ποιον τρόπο ο εθνικός δικαστής μπορεί να διαπιστώσει αν το κόστος είναι αμελητέο; Ειδικότερα, είναι τέτοιου είδους κόστος απολύτως αναγκαίο προκειμένου:

α)	ο υπεύθυνος προωθήσεως να προσδιορίσει τον καταναλωτή ως νικητή του επάθλου, και/ή

β)	ο καταναλωτής να αποκτήσει το έπαθλο, και/ή

γ)	ο καταναλωτής να έχει την ικανοποίηση ότι κέρδισε έπαθλο;

Επιβάλλει η χρησιμοποίηση των όρων «ψευδής εντύπωση» στην παράγραφο 31 [του παραρτήματος 1 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ] πρόσθετη προϋπόθεση, πέραν εκείνης κατά την οποία ο καταναλωτής καταβάλει χρήματα ή επιβαρύνεται με δαπάνη για να διεκδικήσει το έπαθλο, ώστε ο εθνικός δικαστής να διαπιστώσει την ύπαρξη παραβάσεως των διατάξεων της [ως άνω] παραγράφου 31;

Στην περίπτωση αυτή, με ποιον τρόπο ο εθνικός δικαστής μπορεί να διαπιστώσει αν δημιουργήθηκε αυτή η «ψευδής εντύπωση»; Ειδικότερα, οφείλει ο εθνικός δικαστής να λάβει υπόψη τη σχετική αξία του επάθλου σε σχέση με το κόστος διεκδικήσεώς του ώστε να διαπιστώσει ότι δημιουργήθηκε «ψευδής εντύπωση»; Στην περίπτωση αυτή, πρέπει η εν λόγω «σχετική αξία» να εκτιμάται σε σχέση με:

α)	το κόστος μονάδας που φέρει ο υπεύθυνος προωθήσεως για να αποκτήσει το έπαθλο· ή

β)	το κόστος μονάδας που φέρει ο υπεύθυνος προωθήσεως για να παραδώσει το έπαθλο στον καταναλωτή· ή

γ)	την αξία που ο καταναλωτής μπορεί να αποδώσει στο έπαθλο βάσει της εκτιμώμενης «τιμής αγοράς» αντίστοιχου αγαθού κατά την αγορά του;

(1) Οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (ΕΕ L 149, σ. 22).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/26

Προσφυγή της 18ης Αυγούστου 2011 — Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-431/11)

2011/C 311/43

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: C. Murrell, T. de la Mare, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2011 (1), σχετικά με τη θέση που θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ για την τροποποίηση του παραρτήματος VI (Κοινωνικές ασφαλίσεις) και του πρωτοκόλλου 37 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ,

—

να περιορίσει τα διαχρονικά αποτελέσματα της αποφάσεώς του Συμβουλίου μέχρις ότου αυτό εκδώσει, βάσει του άρθρου 79, παράγραφος 2, στοιχείο β’, της ΣΛΕΕ νέα απόφαση σχετικά με τη θέση που θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ για την τροποποίηση του παραρτήματος VI (Κοινωνικές ασφαλίσεις) και του πρωτοκόλλου 37 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το Ηνωμένο Βασίλειο ζητεί την ακύρωση, βάσει του άρθρου 264 της ΣΛΕΕ, της αποφάσεως 2011/407/ΕΕ του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2011, σχετικά με τη θέση που θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ για την τροποποίηση του παραρτήματος VI (Κοινωνικές ασφαλίσεις) και του πρωτοκόλλου 37 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (στο εξής: απόφαση).

Το Ηνωμένο Βασίλειο ζητεί:

α)	Να ακυρωθεί η απόφαση,

β)

Μετά την ακύρωση της αποφάσεως, να παραμείνουν σε ισχύ οι διατάξεις της μέχρι την έκδοση από το Συμβούλιο νόμιμης αποφάσεως βάσει του άρθρου 79, παράγραφος 2, στοιχείο β’, της ΣΛΕΕ, σχετικά με τη θέση που θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ για την τροποποίηση του παραρτήματος VI (Κοινωνικές ασφαλίσεις) και του πρωτοκόλλου 37 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ, και

γ)	Να καταδικαστεί το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Η απόφαση, η οποία εκδόθηκε στηριζόμενη επί της ουσιαστικής νομικής βάσεως του άρθρου 48 της ΣΛΕΕ, καθόρισε τη θέση που θα λάμβανε η Ευρωπαϊκή Ένωση στις διαπραγματεύσεις της Μεικτής Επιτροπής του ΕΟΧ ως προς την τροποποίηση του παραρτήματος VI (Κοινωνικές ασφαλίσεις) και του πρωτοκόλλου 37 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο εσφαλμένως έλαβε απόφαση χρησιμοποιώντας ως ουσιαστική νομική βάση το άρθρο 48 της ΣΛΕΕ. Αντ’ αυτού, το Συμβούλιο έπρεπε να στηρίξει την εν λόγω απόφαση στο άρθρο 79, παράγραφος 2, στοιχείο β’, της ΣΛΕΕ το οποίο παρέχει την κατάλληλη βάση επί της οποίας μπορεί να υιοθετηθεί κοινή θέση για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών, οι οποίες παράγουν αποτελέσματα στην ΕΕ όσον αφορά την επέκταση των δικαιωμάτων κοινωνικής ασφαλίσεως σε υπηκόους τρίτων χωρών. Το άρθρο 48 ΣΛΕΕ παρέχει νομοθετική αρμοδιότητα μόνο όσον αφορά εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους εντός της ΕΕ. Το άρθρο 79 παράγραφος 2, στοιχείο β’, παρέχει ρητώς εξουσία απονομής δικαιωμάτων προς υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ.

Κατά το Πρωτόκολλο 21, τα μέτρα που θεσπίζονται δυνάμει ή βάσει όλων των νομικών βάσεων του τίτλου V, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 79, παράγραφος 2, στοιχείο β’, της ΣΛΕΕ, ισχύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο μόνο εάν αυτό επιλέξει την υπαγωγή στα μέτρα αυτά.

Ως εκ τούτου, η ακύρωση της αποφάσεως ζητείται με το αιτιολογικό ότι αυτή εκδόθηκε επί εσφαλμένης νομικής βάσεως, και επομένως το Ηνωμένο Βασίλειο στερήθηκε τα δικαιώματα που έχει βάσει του Πρωτοκόλλου 21.

(1) Απόφαση 2011/407/ΕΕ του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2011, σχετικά με τη θέση που θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ για την τροποποίηση του παραρτήματος VI (Κοινωνικές ασφαλίσεις) και του πρωτοκόλλου 37 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ

ΕΕ L 182, σ. 12

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/27

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 26 Αυγούστου 2011 — Novartis AG κατά Actavis UK Ltd

(Υπόθεση C-442/11)

2011/C 311/44

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Novartis AG

Εναγόμενη: Actavis UK Ltd

Προδικαστικό ερώτημα

Εφόσον έχει χορηγηθεί ως προς ένα προϊόν, όπως ορίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) 469/2009 (1), συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για μια δραστική ουσία, προσβάλλονται τότε τα δικαιώματα που παρέχει το πιστοποιητικό αυτό κατά το άρθρο 5 του κανονισμού, σε σχέση με το αντικείμενο που ορίζεται στο άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού:

i)	από το φάρμακο που περιέχει τη δραστική αυτή ουσία (εν προκειμένω τη βαλσαρτάνη) μαζί με μία ή περισσότερες άλλες δραστικές ουσίες (εν προκειμένω το υδροχλωρoθειαζίδιο) ή

ii)	μόνο από το φάρμακο που περιέχει ως μόνη δραστική ουσία τη δραστική ουσία αυτή (εν προκειμένω τη βαλσαρτάνη);

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα (ΕΕ L 152, σ. 1).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/27

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Αυγούστου 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο πενταμελές τμήμα) στις 16 Ιουνίου 2011 στην υπόθεση T-196/06, Edison κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-446/11 P)

2011/C 311/45

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και V. Bottka)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Edison SpA

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να εξαφανίσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο πενταμελές τμήμα) της 16ης Ιουνίου 2011, η οποία κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 20 Ιουνίου 2011·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να αποφανθεί εκ νέου επί της υποθέσεως·

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας·

—	στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι μπορεί να προβεί στην εξέταση της υποθέσεως επί της ουσίας, να απορρίψει την σε πρώτο βαθμό υποβληθείσα προσφυγή και να καταδικάσει την Edison SpA στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 253 ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 81 ΕΚ, καθόσον προσδιόρισε εσφαλμένως τον σκοπό και την έκταση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως όσον αφορά τον καταλογισμό της παραβάσεως του άρθρου 81 ΕΚ στην εταιρία που κατέχει το σύνολο του κεφαλαίου της άμεσα μετέχουσας στην παράβαση εταιρίας, καταλογισμός ο οποίος στηρίζεται σε τεκμήριο το οποίο πρέπει να ανατραπεί επαρκώς. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το νομικό πλαίσιο και τους κανόνες που διέπουν την υπόθεση, ιδίως ως προς το βάρος αποδείξεως που φέρει η νυν αναιρεσείουσα. Εσφαλμένως επέβαλε στην Επιτροπή υποχρέωση να αιτιολογήσει «μη στερούμενα σημασίας» επιχειρήματα, χωρίς να απαιτήσει, ως όφειλε, τα επιχειρήματα αυτά να είναι πρόσφορα για να ανατρέψουν το τεκμήριο της ευθύνης της ελέγχουσας εταιρίας.

ii)

Επικουρικώς, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τα άρθρα 230 και 253 ΕΚ καθόσον διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν ανεπαρκώς αιτιολογημένη. Αφενός, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, παραλείποντας να εξετάσει ορισμένα συναφή αποσπάσματα. Αφετέρου, υπέπεσε σε σύγχυση όσον αφορά τα περί αιτιολογίας και τα περί ουσίας ζητήματα, μη λαμβάνοντας υπόψη την αιτιολογία που περιλήφθηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση, είτε αποφαινόμενο ότι η Επιτροπή παρέβη τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας είτε κρίνοντας ότι η αιτιολογία αυτή δεν ήταν πειστική.

iii)

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τα άρθρα 230 και 253 ΕΚ σε συνδυασμό με τις αρχές του δικαίου της Ένωσης όσον αφορά τα δικαιώματα άμυνας και την εκατέρωθεν ακρόαση ενώπιον των δικαστηρίων της Ένωσης. Συγκεκριμένα, εσφαλμένως έκρινε ότι η Επιτροπή δεν μπορούσε να κάνει χρήση των επιχειρημάτων που δεν αναφέρονταν στην ανακοίνωση αιτιάσεων ή που δεν επαναλαμβάνονταν στην απόφαση προκειμένου να αντικρούσει τα επιχειρήματα που προέβαλε η προσφεύγουσα για να ανατρέψει το τεκμήριο περί ευθύνης της ελέγχουσας εταιρίας. Το ίδιο ισχύει ειδικότερα, όταν, όπως εν προκειμένω, πρόκειται για έγγραφα που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα ή των οποίων είχε γνώση η προσφεύγουσα και δεν μπορούσε να αγνοήσει τον κίνδυνο ότι θα τα λάμβανε ενδεχομένως υπόψη η Επιτροπή ως αποδεικτικά στοιχεία εναντίον της ή όταν μπορούσε ευλόγως να συνάγει από τα επίμαχα έγγραφα τις διαπιστώσεις στις οποίες επρόκειτο να προβεί η Επιτροπή βάσει αυτών.

iv)	Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 230 ΕΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 231 και 253 ΕΚ, κρίνοντας εσφαλμένως ότι όφειλε να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας καίτοι η υιοθετούμενη με αυτήν προσέγγιση αποδεικνυόταν ορθή επί της ουσίας.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/28

Αναίρεση που άσκησε στις 31 Αυγούστου 2011 η Caffaro Srl υπό έκτακτη διαχείριση (πρώην Caffaro Srl) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο πενταμελές τμήμα) στις 16 Ιουνίου 2011 στην υπόθεση T-192/06, Caffaro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-447/11 P)

2011/C 311/46

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Caffaro Srl υπό έκτακτη διαχείριση (πρώην Caffaro Srl) Caffaro Srl (εκπρόσωποι: A. Santa Maria, C. Biscaretti di Ruffia και E. Gambaro, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και, ειδικότερα, να διαπιστώσει την ακυρότητα της προσβαλλομένης αποφάσεως της Επιτροπής της 3ης Μαΐου 2006, C(2006) 1766 τελ., κατά το μέρος που επέβαλε στην Caffaro S.r.l. από κοινού και εις ολόκληρον με την SNIA S.p.A. πρόστιμο ύψους 1 078 εκατομμυρίων ευρώ ή, εναλλακτικώς,

—	να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και, ως εκ τούτου, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως προς τα μέρη στα οποία αφορούν οι προβαλλόμενοι με την παρούσα αίτηση αναιρέσεως λόγοι, τους οποίους το Δικαστήριο θα κρίνει βάσιμους και παραδεκτούς·

—	επικουρικώς, να επαναπροσδιορίσει, σε συμβολικό ύψος ή κατόπιν σημαντικής μειώσεως, το επιβληθέν στην αναιρεσείουσα πρόστιμο, λαμβάνοντας υπόψη τους νομικούς λόγους και τα πραγματικά περιστατικά που προβάλλονται με την παρούσα αίτηση αναιρέσεως·

—	όλως επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου σύμφωνα με τα στοιχεία και κριτήρια που το Δικαστήριο πρόκειται να διευκρινίσει στο πλαίσιο της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο, η Caffaro προβάλλει παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1) και των κατευθυντήριων γραμμών της Επιτροπής για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων (2), εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και ορισμένων αποδεικτικών στοιχείων, παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς και ελλιπή και αντιφατική αιτιολογία κατά το μέρος που με την απόφασή του το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να συνεκτιμήσει το καθεστώς της οικονομικής εξαρτήσεως της Caffaro στην αγορά αναφοράς και τη ζημία που υπέστη η ίδια εξαιτίας της συμπράξεως.

Με τον δεύτερο λόγο, η Caffaro προβάλλει προσβολή εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς και παράβαση του άρθρου 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 και των κατευθυντήριων γραμμών της Επιτροπής για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων, ως προς το έτος αναφοράς που έλαβε υπόψη η Επιτροπή στην απόφασή της σχετικά με την προαναφερθείσα διαφορετική μεταχείριση. Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα επικρίνει τη συνεκτίμηση των μεριδίων της αγοράς για το έτος 1999 για όλους τους μετέχοντες στην εικαζόμενη παράβαση (εκτός της Caffaro).

Με τον τρίτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει πλάνη του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον έκρινε, όσον αφορά την αποδιδόμενη στην Caffaro διάρκεια συμμετοχής της στην παράβαση, ότι η μη συμμετοχή της στις παράνομες επαφές της 26ης Νοεμβρίου 1998 δεν ασκούσε επιρροή. Ειδικότερα, η Caffaro προβάλλει παράβαση του άρθρου 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 και των κατευθυντήριων γραμμών της Επιτροπής για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων, όσον αφορά την περίοδο, την έλλειψη αιτιολογίας, την εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και την παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

Με τον τέταρτο λόγο, ο οποίος αφορά την παραγραφή και την εκπρόθεσμη ανάληψη ενεργειών της Επιτροπής έναντι της αναιρεσείουσας, η Caffaro επικαλείται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 25 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003, παραμόρφωση και εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών, κατάχρηση εξουσίας, παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου της ΕΕ, προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων άμυνας καθώς και ελλιπή αιτιολογία της αποφάσεως. Ειδικότερα, η Caffaro προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι δεν έλαβε υπόψη την αδράνεια της Επιτροπής για ένα έτος, μετά τη διακόπτουσα την παραγραφή πράξη, προτού να απευθύνει στην αναιρεσείουσα αίτηση παροχής πληροφοριών, χωρίς να διενεργήσει συναφή έρευνα και να περιλάβει ρητή αιτιολογία.

Τέλος, με τον πέμπτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει ελλιπή αιτιολογία της αποφάσεως και εσφαλμένη εκτίμηση των ελαφρυντικών περιστάσεων που προέβαλε η Caffaro ενώπιον της Επιτροπής. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη επίσης τους δικονομικούς κανόνες και προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση, εις βάρος της, ορισμένων αποδεικτικών στοιχείων.

(1) ΕΕ L 1, σ. 1.

(2) ΕΕ 1998, C 9, σ. 3.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/29

Αναίρεση που άσκησε στις 31 Αυγούστου 2011 η SNIA SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο πενταμελές τμήμα) στις 16 Ιουνίου 2011 στην υπόθεση T-194/06, SNIA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-448/11 P)

2011/C 311/47

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: SNIA SpA (εκπρόσωποι: A. Santa Maria, C. Biscaretti di Ruffia και E. Gambaro, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να εξαφανίσει την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η υποβληθείσα από την SNIA S.p.A. προσφυγή και, ειδικότερα, να κηρύξει άκυρη την απόφαση της Επιτροπής της 3ης Μαΐου 2006, C(2006) 1766 τελ., κατά το μέρος που συγκαταλέγει την SNIA S.p.A. μεταξύ των αποδεκτών στους οποίους επιβλήθηκε, από κοινού και εις ολόκληρον με την Caffaro S.r.l., πρόστιμο ύψους 1 078 εκατομμυρίων ευρώ·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για την έκδοση νέας αποφάσεως βάσει των ενδείξεων και κριτηρίων που το Δικαστήριο θα ορίσει στο πλαίσιο της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα αφορώντα τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η SNIA προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο διαπιστώνοντας ευθύνη της SNIA λόγω της συγχωνεύσεώς της με την Caffaro S.p.A. και εφάρμοσε εσφαλμένα τις αρχές σχετικά με τον καταλογισμό της ευθύνης επί θεμάτων ανταγωνισμού, ιδίως όσον αφορά το επονομαζόμενο κριτήριο της «οικονομικής συνέχειας», και το βάρος αποδείξεως. Κατά την αναιρεσείουσα, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο προέβη, επίσης, σε εσφαλμένο χαρακτηρισμό των στοιχείων της υποθέσεως και παραμόρφωσε ορισμένα αποδεικτικά στοιχεία.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν επισήμανε τη διάσταση ανάμεσα στην ανακοίνωση αιτιάσεων και την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τη συγχώνευση της SNIA και της Caffaro S.p.A. Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1), προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της άμυνας, εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό καθώς και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και αποδεικτικών στοιχείων.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθώς και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων με αποτέλεσμα την παραμόρφωση του περιεχομένου τους και την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας. Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα επικρίνει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση διότι δεν επισήμανε την ανεπαρκή και αντιφατική αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεως κατά το μέρος που ορίζει αλληλέγγυα ευθύνη της SNIA. Επίσης, η αναιρεσείουσα προβάλλει «αλλοίωση» του περιεχομένου της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καθώς και προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της άμυνας, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο στήριξε την ευθύνη της πρώτης σε στοιχεία επί των οποίων η SNIA δεν είχε τη δυνατότητα να αντιτάξει τις απόψεις της ούτε κατά τη διοικητική διαδικασία ούτε κατά την πρωτοβάθμια διαδικασία.

(1) ΕΕ L 1, σ. 1

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/29

Αναίρεση που άσκησε την 1η Σεπτεμβρίου 2011 η Solvay Solexis SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο πενταμελές τμήμα) στις 16 Ιουνίου 2011 στην υπόθεση T-195/06, Solvay Solexis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-449/11 P)

2011/C 311/48

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Solvay Solexis SpA (εκπρόσωποι: T. Salonico, G.L. Zampa και G. Barone, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που βεβαιώνουν συμμετοχή της Ausimont στην παράβαση προ των μηνών Μαΐου-Σεπτεμβρίου 1997, και κατά συνέπεια να υπολογίσει εκ νέου το επιβληθέν στην αναιρεσείουσα πρόστιμο κατά το άρθρο 2 της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—

να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που, αναφερόμενες στην μετά τους μήνες Μάιο-Σεπτέμβριο 1997 περίοδο, δεν αναγνωρίζουν τον μικρότερο βαθμό σοβαρότητας της συμπεριφοράς της Ausimont λόγω του γεγονότος ότι δεν συμμετείχε στη συμφωνία για τον περιορισμό της ικανότητας και κατά το μέρος που την συγκαταλέγουν σε εσφαλμένη κατηγορία για τους σκοπούς του ορισμού του βασικού ποσού του προστίμου και κατά συνέπεια να υπολογίσει εκ νέου το επιβληθέν στην αναιρεσείουσα πρόστιμο κατά το άρθρο 2 της προσβαλλομένης αποφάσεως· ή

—	εναλλακτικώς, να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που αφορά τα εκτιθέμενα στις ανωτέρω δύο παραγράφους και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για την έκδοση νέας αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 2 του κανονισμού 1/2003 (1), αντιφατική και ανεπαρκής αιτιολογία, και, συναφώς, πρόδηλη παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον δεν αποδεικνύεται ότι η συμπεριφορά της Ausimont από τον Μάιο του 1995 έως τους μήνες Μάιο-Σεπτέμβριο 1997 μπορούσε να χαρακτηρισθεί ότι εντασσόταν στο πλαίσιο «συμφωνίας» ή «εναρμονισμένης πρακτικής»· ούτε αιτιολογείται η απόρριψη των αντικειμενικών αποδεικτικών στοιχείων που προσκόμισε η αναιρεσείουσα για να τεκμηριώσει ότι η συμπεριφορά της Ausimont κατά την περίοδο εκείνη ήταν όλως ανταγωνιστική και ανεξάρτητη.

II.

Προσβολή των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της ασφάλειας δικαίου, καθώς και, υπό το πρίσμα της μη εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων του 1998 (2), ανεπαρκής αιτιολογία και πρόδηλη παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων όσον αφορά την εκτίμηση της σοβαρότητας της συμπεριφοράς της Ausimont και τον προσδιορισμό της κυρώσεως που έπρεπε να της επιβληθεί.

(1) ΕΕ L 1, σ. 1.

(2) ΕΕ 1998, C 9, σ. 3.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2011 — Marcuccio κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-236/02) (1)

(Αναπομπή στο Γενικό Δικαστήριο κατόπιν της ακυρώσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Θέση εργασίας σε τρίτη χώρα - Μετάθεση της θέσεως εργασίας και του δικαιούχου της - Δικαιώματα άμυνας - Αγωγή αποζημιώσεως - Πλήρης δικαιοδοσία)

2011/C 311/51

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Garofalo, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και C. Berardis-Kayser, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτηση ακυρώσεως της από 18 Μαρτίου 2002 αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία μετατέθηκε ο προσφεύγων-ενάγων από τη Γενική Διεύθυνση «Ανάπτυξη», αντιπροσωπεία της Επιτροπής στη Luanda (Ανγκόλα), στην εν λόγω Γενική Διεύθυνση στις Βρυξέλλες, κάθε προκαταρκτικής, συναφούς και/ή συνακόλουθης πράξεως, ειδικότερα αυτών που αφορούν την τυχόν πρόσληψη άλλου υπαλλήλου προς κάλυψη της θέσης του, καθώς και τα από 13 και 14 Νοεμβρίου 2001 σημειώματα τις Επιτροπής και της γνωμοδοτήσεως ή των γνωμοδοτήσεων της διευθύνουσας επιτροπής της Εξωτερικής Υπηρεσίας και, αφετέρου, αγωγή σκοπούσα τη χορήγηση όλων των συνδεόμενων με τα καθήκοντά του στην Ανγκόλα επιδομάτων, καθώς και αγωγή αποζημιώσεως για την ζημία που υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την από 18 Μαρτίου 2002 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία ο Luigi Marcuccio μετατέθηκε από τη Γενική Διεύθυνση «Ανάπτυξη», αντιπροσωπεία της Επιτροπής στη Luanda (Ανγκόλα), στην εν λόγω Γενική Διεύθυνση στις Βρυξέλλες (Βέλγιο).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο L. Marcuccio.

(1) ΕΕ C 233 της 28.9.2002.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ελλάδα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-344/05) (1)

(ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων - Δαπάνες αποκλειόμενες από την κοινοτική χρηματοδότηση - Βόειο κρέας - Πριμοδότηση εκτατικοποιήσεως - Αροτραίες καλλιέργειες - Οπωροκηπευτικά - Ενίσχυση για την μεταποίηση ορισμένων εσπεριδοειδών - Προϋποθέσεις εφαρμογής κατ’ αποκοπή δημοσιονομικής διορθώσεως ύψους 100 % - Αναλογικότητα)

2011/C 311/52

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ι Χαλκιάς και Ε. Σβολοπούλου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Ε. Τσερέπα-Lacombe και L. Visaggio, επικουρούμενοι από τον Ν. Κορογιαννάκη, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως 2005/555/ΕΚ της Επιτροπής, της 15ης Ιουλίου 2005, περί απορρίψεως του αιτήματος κοινοτικής χρηματοδοτήσεως ορισμένων δαπανών στις οποίες προέβησαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων (ΕΕ L 188, σ. 36), καθόσον αποκλείει ορισμένες δαπάνες της Ελληνικής Δημοκρατίας στους τομείς του βοείου κρέατος, των αροτραίων καλλιεργειών και των οπωροκηπευτικών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση 2005/555/ΕΚ της Επιτροπής, της 15ης Ιουλίου 2005, περί απορρίψεως του αιτήματος κοινοτικής χρηματοδοτήσεως ορισμένων δαπανών στις οποίες προέβησαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, καθόσον βάσει της αποφάσεως αυτής αποκλείονται από την κοινοτική χρηματοδότηση οι δαπάνες που πραγματοποίησε η Ελληνική Δημοκρατία όσον αφορά την πριμοδότηση εκτατικοποιήσεως κατά τα έτη 2000 και 2001.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Η Ελληνική Δημοκρατία φέρει τα δύο τρίτα των εξόδων της και τα δύο τρίτα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)	Η Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των εξόδων της και το ένα τρίτο των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ελληνική Δημοκρατία.

(1) EE C 281 της 12.11.2005.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Deltafina κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-12/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ιταλική αγορά αποκτήσεως και πρώτης μεταποιήσεως ακατέργαστου καπνού - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός των τιμών και κατανομή της αγοράς - Απαλλαγή από τα πρόστιμα - Συνεργασία - Πρόστιμα - Αναλογικότητα - Σοβαρότητα της παραβάσεως - Ελαφρυντικές περιστάσεις)

2011/C 311/53

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deltafina SpA (Orvieto, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Jacchia, A. Terranova, I. Van Bael, J.-F. Bellis και F. Di Gianni, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς, A. Whelan και F. Amato, στη συνέχεια, Α. Whelan και V. Di Bucci και, τελικώς, É. Gippini Fournier και L. Malferrari)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως ή, επικουρικώς, μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στην Deltafina με το άρθρο 2 της αποφάσεως της Επιτροπής C(2005) 4012 τελικό, της 20ής Οκτωβρίου 2005, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81, παράγραφος 1, [ΕΚ] (Υπόθεση COMP/C-38.281/B.2 — Ακατέργαστος καπνός — Ιταλία)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Deltafina SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 60 της 11.3.2006.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Alliance One International κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-25/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ιταλική αγορά αποκτήσεως και πρώτης μεταποιήσεως ακατέργαστου καπνού - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός των τιμών και κατανομή της αγοράς - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Πρόστιμα)

2011/C 311/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alliance One International, Inc. (Danville, Virginie, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: C. Osti και A. Prastaro, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς, É. Gippini Fournier και F. Amato, στη συνέχεια, Ε. Gippini Fournier και N. Khan)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής C(2005) 4012 τελικό, της 20ής Οκτωβρίου 2005, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81, παράγραφος 1, [ΕΚ] (Υπόθεση COMP/C-38.281/B.2 — Ακατέργαστος καπνός — Ιταλία), και, επικουρικώς, μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στην Alliance One International

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Alliance One International, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 60 της 11.3.2006.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — Lucite International και Lucite International UK κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-216/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά μεθακρυλικών ενώσεων - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Πρόστιμα - Σοβαρότητα της παραβάσεως - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Μη ουσιαστική εφαρμογή των παράνομων συμφωνιών και πρακτικών)

2011/C 311/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Lucite International Ltd (Southampton, Ηνωμένο Βασίλειο) Lucite International UK Ltd (Darwen, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: R. Thompson, QC, S. Rose και A. Chandler, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Bottka, F. Amato και Ι. Χατζηγιάννης, στη συνέχεια V. Bottka, Ι. Χατζηγιάννης και F. Arbault)

Αντικείμενο

Αίτημα μειώσεως του επιβληθέντος στις προσφεύγουσες προστίμου δυνάμει του άρθρου 2, στοιχείο δ', της αποφάσεως C(2006) 2098 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 2006, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συνθήκης ΕΟΚ (υπόθεση COMP/F/38.645 — Μεθακρυλικές ενώσεις).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Απορρίπτει το αίτημα της Επιτροπής περί άρσεως της απαλλαγής.

3)	Καταδικάζει τη Lucite International Ltd και τη Lucite International UK Ltd στο 90 % των δικαστικών τους εξόδων και στο 90 % των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

4)	Καταδικάζει την Επιτροπή στο 10 % των δικαστικών της εξόδων και στο 10 % των δικαστικών εξόδων της Lucite International Ltd και της Lucite International UK Ltd.

(1) EE C 237 της 30.9.2006.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-232/06) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Διαδικασία προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών - Παροχή υπηρεσιών για τον καθορισμό προδιαγραφών, την ανάπτυξη, συντήρηση και υποστήριξη τελωνειακών συστημάτων πληροφορικής ορισμένων σχεδίων πληροφορικής - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου - Ανάθεση της εκτελέσεως της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο - Αγωγή αποζημιώσεως - Προθεσμία παραλαβής των προσφορών - Προθεσμία υποβολής των αιτήσεων παροχής πληροφοριών - Ίση μεταχείριση - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

2011/C 311/56

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Ν. Κεραμιδάς, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι:: M. Wilderspin και E. Manhaeve)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η αποτελούμενη από την προσφεύγουσα και άλλες εταιρίες κοινοπραξία, στο πλαίσιο διαγωνισμού για τον καθορισμό προδιαγραφών, την ανάπτυξη, συντήρηση και υποστήριξη τελωνειακών συστημάτων πληροφορικής των σχεδίων πληροφορικής «CUST-DEV», και με την οποία ανατέθηκε η εκτέλεση της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο, και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ να φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 261 της 28.10.2006.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — Koninklijke Grolsch κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-234/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ολλανδική αγορά μπίρας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Συμμετοχή της προσφεύγουσας στη διαπιστωθείσα παράβαση - Ανεπαρκής απόδειξη - Έλλειψη αιτιολογίας)

2011/C 311/57

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Koninklijke Grolsch NV (Enschede, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: M. Biesheuvel και J. de Pree, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Bouquet, S. Noë και A. Nijenhuis, στη συνέχεια A. Bouquet και S. Noë, επικουρούμενοι από τον M. Slotboom, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα ακυρώσεως, όσον αφορά την προσφεύγουσα, της αποφάσεως C(2007) 1697 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2007, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/B 2/37.766 — Ολλανδική αγορά μπίρας), και, επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως ή μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2007) 1697 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2007, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/B-2/37.766 — Ολλανδική αγορά μπίρας) καθόσον αφορά την Koninklijke Grolsch NV.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Γαλλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-257/07) (1)

(Υγειονομικός έλεγχος - Κανονισμός (ΕΚ) 999/2001 - Προστασία από τις μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες - Αιγοπρόβατα - Κανονισμός (ΕΚ) 746/2008 - Θέσπιση μέτρων εξαλείψεως λιγότερο δεσμευτικών σε σχέση με τα προηγουμένως προβλεφθέντα - Αρχή της προφυλάξεως)

2011/C 311/58

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικά, E. Belliard, G. de Bergues, R. Loosli-Surrans και A.-L. During, στη συνέχεια, E. Belliard, G. de Bergues, R. Loosli-Surrans και B. Cabouat)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: M. Nolin)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: αρχικά, I. Rao και C. Gibbs, στη συνέχεια, I. Rao και L. Seeboruth, και τέλος, L. Seeboruth και F. Penlington, επικουρούμενοι από τον T. Ward, barrister)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 746/2008 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2008, για την τροποποίηση του παραρτήματος VII του κανονισμού (ΕΚ) 999/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση κανόνων πρόληψης, καταπολέμησης και εξάλειψης ορισμένων μεταδοτικών σπογγωδών εγκεφαλοπαθειών (ΕΕ L 202, σ. 11), καθόσον επιτρέπει μέτρα εποπτείας και εξαλείψεως λιγότερο δεσμευτικά από εκείνα που είχαν προηγουμένως προβλεφθεί για τα κοπάδια αιγοπροβάτων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων και τη διαδικασία της κύριας διαφοράς.

3)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 211 της 8.9.2007.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2011 — Tegebauer κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-308/07) (1)

(Δικαίωμα αναφοράς - Αναφορά ενώπιον του Κοινοβουλίου - Απόφαση περί θέσεως της αναφοράς στο αρχείο - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη κατά της οποίας μπορεί να ασκηθεί προσφυγή - Παραδεκτό - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 311/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ingo-Jens Tegebauer (Trier, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Nieporte και ακολούθως H.-B. Pfriem, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς H. Krück και M. Windisch, ακολούθως N. Lorenz και E. Waldherr)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της επιτροπής αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, περί θέσεως στο αρχείο της αναφοράς που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 7 Φεβρουαρίου 2007 (αναφορά 95/2007)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της επιτροπής αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, περί θέσεως στο αρχείο της αναφοράς που υπέβαλε ο Ingo-Jens Tegebauer στις 7 Φεβρουαρίου 2007 (αναφορά 95/2007).

2)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα δικαστικά έξοδα του Ingo-Jens Tegebauer.

(1) EE C 269 της 10.11.2007.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — CMB και Christof κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-407/07) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις προμηθειών - Διαδικασία προσκλήσεως της ΕΥΑ για την υποβολή προσφορών - Προμήθεια εξοπλισμού διαχειρίσεως ιατρικών αποβλήτων - Απόρριψη της προσφοράς - Προσφυγή ακυρώσεως - Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου - Προθεσμία ασκήσεως της προσφυγής - Προηγούμενη διοικητική καταγγελία - Συγγνωστή πλάνη - Κριτήρια αναθέσεως - Διαδικαστικοί κανόνες - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη)

2011/C 311/60

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: CMB Maschinenbau & Handels GmbH (Gratkorn, Αυστρία) και J. Christof GmbH (Γκράτζ, Αυστρία) (εκπρόσωποι): αρχικά A. Petsche, N. Niejahr, δικηγόροι, F. Young, solicitor, και Q. Azau, δικηγόρος, στη συνέχεια A. Petsche, N. Niejahr και Q. Azau)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως νόμιμη διάδοχος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ανασυγκρότησης (ΕΥΑ) (εκπρόσωποι: P. van Nuffel, F. Erlbacher και T. Scharf)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της ΕΥΑ περί απορρίψεως της προσφοράς των προσφευγουσών στο πλαίσιο της προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών EuropeAid/124192/D/SUP/YU για την προμήθεια εξοπλισμού διαχειρίσεως ιατρικών αποβλήτων (ΕΕ 2006, S 233-248823) και περί αναθέσεως του αντικειμένου της συμβάσεως σε άλλον διαγωνιζόμενο και, αφετέρου, αίτημα επιδικάσεως αποζημιώσεως

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι CMB Maschinenbau & Handels GmbH και J. Christof GmbH φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 8 της 12.1.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Dow AgroSciences κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-475/07) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δραστική ουσία trifluralin - Μη καταχώριση στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ - Προσφυγή ακυρώσεως - Διαδικασία αξιολογήσεως - Νέα μελέτη και συμπληρωματική μελέτη - Προθεσμίες - Έννοιες της «επικινδυνότητας» και του «κινδύνου» - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Σχέδιο εκθέσεως αναθεωρήσεως - Σχέδιο οδηγίας ή αποφάσεως - Προθεσμίες - Συνέπειες ενδεχόμενης παραβάσεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αρχή της αναλογικότητας - Απόφαση 1999/468/ΕΚ, η λεγόμενη απόφαση περί «επιτροπολογίας» - Κανονισμός (ΕΚ) 850/2004 - Άρθρο 3, παράγραφος 3 - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας)

2011/C 311/61

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Dow AgroSciences Ltd (Hitchin, Ηνωμένο Βασίλειο) και 20 άλλες προσφεύγουσες των οποίων οι επωνυμίες περιλαμβάνονται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: C. Mereu και K. Van Maldegem, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Parpala και B. Doherty, επικουρούμενοι από τον J. Stuyck, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως 2007/629/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, σχετικά με τη μη καταχώριση της ουσίας trifluralin στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου και με την απόσυρση των εγκρίσεων για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την εν λόγω ουσία (ΕΕ L 255, σ. 42).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Dow AgroSciences Ltd και οι 20 άλλες προσφεύγουσες των οποίων οι επωνυμίες περιλαμβάνονται στο παράρτημα φέρουν, πλην των δικαστικών εξόδων τους, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 51 της 23.2.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2011 — Olive Line International κατά ΓΕΕΑ — Knopf (O-live)

(Υπόθεση T-485/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος O-live - Προγενέστερη εμπορική επωνυμία Olive line - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009) - Δικαίωμα απαγορεύσεως της χρήσης πιο πρόσφατου σήματος - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 7 του ισπανικού νόμου για τα σήματα και άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009))

2011/C 311/62

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Olive Line International SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: P. Koch Moreno, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: S. Schäffner και B. Schmidt)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Reinhard Knopf (Malsch, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Σεπτεμβρίου 2007 (υπόθεση R 1478/2006-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Olive Line International, SL, και του Reinhard Knopf

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 26ης Σεπτεμβρίου 2007 (υπόθεση R 1478/2006-2).

2)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

3)	Ο Reinhard Knopf φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 51 της 23.2.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Kwang Yang Motor κατά ΓΕΕΑ — Honda Giken Kogyo (Μηχανή εσωτερικής καύσεως φέρουσα ανεμιστήρα στο άνω μέρος)

(Υπόθεση T-10/08) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας - Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει μηχανή εσωτερικής καύσεως φέρουσα ανεμιστήρα στο άνω μέρος - Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Ορατά χαρακτηριστικά του συστατικού σύνθετου προϊόντος - Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση - Ενημερωμένος χρήστης - Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού - Άρθρα 4 και 6 καθώς και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002)

2011/C 311/63

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kwang Yang Motor Co., Ltd (Kaohsiung, Ταιβάν) (εκπρόσωποι: P. Rath, W. Festl-Wietek και M. Wetzel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Honda Giken Kogyo Kabushiki Kaisha (Τόκυο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: T. Musmann, H. Timmann, M. Büttner και S. von Petersdorff-Campen, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως της 8ης Οκτωβρίου 2007 του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ (υπόθεση R 1337/2006-3), σχετικά με διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος μεταξύ της Honda Giken Kogyo Kabushiki Kaisha και της Kwang Yang Motor Co., Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Kwang Yang Motor Co., Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 64 της 8.3.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Kwang Yang Motor κατά ΓΕΕΑ — Honda Giken Kogyo (Κινητήρας εσωτερικής καύσεως)

(Υπόθεση T-11/08) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει κινητήρα εσωτερικής καύσεως - Προγενέστερο εθνικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Ορατά χαρακτηριστικά του συστατικού σύνθετου προϊόντος - Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση - Ενημερωμένος χρήστης - Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού - Άρθρα 4 και 6 καθώς και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002)

2011/C 311/64

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kwang Yang Motor Co. Ltd (Kaohsiung, Ταιβάν) (εκπρόσωποι: P. Rath, W. Festl-Wietek και M. Wetzel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Οκτωβρίου 2007 (υπόθεση R 1380/2006-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος μεταξύ της Honda Giken Kogyo Kabushiki Kaisha και της Kwang Yang Motor Co., Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Kwang Yang Motor Co., Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 64 της 8.3.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — LPN κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-29/08) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρνηση προσβάσεως - Έγγραφα σχετικά με εν εξελίξει διαδικασία λόγω παραβάσεως κράτους μέλους όσον αφορά σχέδιο κατασκευής φράγματος στον ποταμό Sabor - Εξαίρεση σχετική με την προστασία των σκοπών των δραστηριοτήτων επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου - Περιβαλλοντικές πληροφορίες - Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 - Υποχρέωση διενέργειας συγκεκριμένης και εξατομικευμένης εξετάσεως - Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον)

2011/C 311/65

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Liga para Protecção da Natureza (LPN) (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: P. Vinagre e Silva, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και D. Recchia)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: αρχικά, B. Weis Fogh, στη συνέχεια, C. Vang)· Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωποι: αρχικά, J. Heliskoski, A. Guimaraes-Purokoski, M. Pere και H. Leppo, στη συνέχεια, J. Heliskoski και A. Guimaraes-Purokoski)· και Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: A. Falk, S. Johannesson και K. Petkovska)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2007 που επιβεβαιώνει την άρνησή της να επιτρέψει στην προσφεύγουσα την πρόσβαση σε έγγραφα περιλαμβανόμενα στον φάκελο διαδικασίας λόγω παραβάσεως κράτους μέλους κινηθείσας κατά της Πορτογαλικής Δημοκρατίας σχετικά με το σχέδιο κατασκευής φράγματος στον ποταμό Sabor (Πορτογαλία), που ενδεχομένως δεν ήταν σύμφωνο με την οδηγία 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 2ας Απριλίου 1979, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (ΕΕ ειδ. έκδ. 15/001, σ. 202), και με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, περί διατηρήσεως των φυσικών βιοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή καθόσον αφορά τα έγγραφα και τα μέρη εγγράφων στα οποία δεν παρασχέθηκε πρόσβαση στη Liga para Protecção da Natureza (LPN) με την απόφαση SG.E.3/MIB/psi D(2008) 8639 της Επιτροπής, της 24ης Οκτωβρίου 2008.

2)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως ως προς τα λοιπά.

3)	Η LPN φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)	Το Βασίλειο της Δανίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Βασίλειο της Σουηδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 79 της 29.3.2008.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ruiz de la Prada de Sentmenat κατά ΓΕΕΑ — Quant (AGATHA RUIZ DE LA PRADA)

(Υπόθεση T-522/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος AGATHA RUIZ DE LA PRADA - Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα που αναπαριστά ένα ασπρόμαυρο άνθος - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2011/C 311/66

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agatha Ruiz de la Prada de Sentmenat (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Bercovitz Álvarez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Mary Quant Ltd (Birmingham, το Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: R. Arnold, solicitor, και M. Hicks, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1523/2007-1), σχετικά με μια διαδικασία ανακοπής μεταξύ Mary Quant Ltd και της Agatha Ruiz de la Prada de Sentmenat.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Agatha Ruiz de la Prada de Sentmenat στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 32 της 7.2.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ruiz de la Prada de Sentmenat κατά ΓΕΕΑ — Quant Cosmetics Japan (AGATHA RUIZ DE LA PRADA)

(Υπόθεση T-523/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος AGATHA RUIZ DE LA PRADA - Προγενέστερα εικονιστικά εθνικά σήματα και προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα που παριστάνουν άνθος σε μαύρο και λευκό χρώμα - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 311/67

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agatha Ruiz de la Prada de Sentmenat (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Bercovitz Álvarez, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Mary Quant Cosmetics Japan Ltd (Τόκιο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: R. Arnold, solicitor, και C. Hicks, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1522/2007-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Mary Quant Cosmetics Japan Ltd και Mme Agatha Ruiz de la Prada de Sentmenat.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Agatha Ruiz de la Prada de Sentmenat στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 32 της 7.2.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 — Dredging International και Ondernemingen Jan de Nul κατά EMSA

(Υπόθεση T-8/09) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασίες συνάψεως συμβάσεων του EMSA - Επέμβαση σκαφών έκτακτης ανάγκης για την καταπολέμηση της ρύπανσης από τους υδρογονάνθρακες - Απόρριψη της προσφοράς - Προσφυγή ακυρώσεως - Μη συμμόρφωση της προσφοράς προς το αντικείμενο της συμβάσεως - Συνέπειες - Ίση μεταχείριση - Αναλογικότητα - Καθορισμός του αντικειμένου της συμβάσεως - Μη γνωστοποίηση των χαρακτηριστικών και των σχετικών πλεονεκτημάτων της επιλεγείσας προσφοράς - Αιτιολόγηση - Ανάθεση του αντικειμένου της συμβάσεως - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Αίτημα περί κηρύξεως ως άκυρης της συμβάσεως που συνήφθη με τον ανάδοχο - Αίτημα αποζημιώσεως)

2011/C 311/68

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Dredging International NV (Zwijndrecht, Βέλγιο)· και Ondernemingen Jan de Nul NV (Hofstade-Aalst, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: R. Martens και A. Van Vaerenbergh, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA) (εκπρόσωποι: J. Menze, επικουρούμενος από τους J. Stuyck και A.-M. Vandromme, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Καταρχάς, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του EMSA της 29ης Οκτωβρίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες στο πλαίσιο της διαδικασίας με διαπραγμάτευση EMSA/NEG/3/2008, περί συνάψεως συμβάσεων υπηρεσιών όσον αφορά την επέμβαση σκαφών έκτακτης ανάγκης για την καταπολέμηση της ρύπανσης από τους υδρογονάνθρακες (παρτίδα 2: Βόρεια Θάλασσα), και ανατέθηκε το αντικείμενο της συμβάσεως στην DC International, εν συνεχεία, αίτημα περί κηρύξεως ως άκυρης της συμβάσεως που συνήφθη μεταξύ του EMSA και της DC International και, τέλος, αίτημα αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Dredging International NV και Ondernemingen Jan de Nul NV στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 82 της 4.4.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — dm-drogerie markt κατά ΓΕΕΑ — Distribuciones Mylar (dm)

(Υπόθεση T-36/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος dm - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα dm - Διοικητική διαδικασία - Αποφάσεις των τμημάτων ανακοπών - Ανάκληση - Διόρθωση επουσιωδών σφαλμάτων - Ανυπόστατη πράξη - Παραδεκτό προσφυγών ασκούμενων ενώπιον τμήματος προσφυγών - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Άρθρα 59, 60α, 63 και 77α του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρα 60, 62, 65 και 80 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Κανόνας 53 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95)

2011/C 311/69

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: dm-drogerie markt GmbH & Co. KG (Karlsruhe, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Bludovsky και C. Mellein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Novais Gonçalves, στη συνέχεια G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Distribuciones Mylar, SA (Gelves, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Οκτωβρίου 2008 (υπόθεση R 228/2008-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Distribuciones Mylar, SA και dm-drogerie markt GmbH & Co. KG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Η απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 30ής Οκτωβρίου 2008 (υπόθεση R 228/2008-1) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Distribuciones Mylar, SA, και της dm-drogerie markt GmbH & Co. KG ακυρώνεται κατά το μέτρο που δεν έκρινε άκυρη και άνευ εννόμων αποτελεσμάτων την τροποποιημένη εκδοχή της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών της 16ης Μαΐου 2007.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 82 της 4.4.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Chalk κατά ΓΕΕΑ — Reformed Spirits Company Holdings (CRAIC)

(Υπόθεση T-83/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό κοινοτικό σήμα CRAIC - Μεταβιβάσεις - Καταχώριση της μεταβίβασης του σήματος - Ανάκληση - Άρθρα 16, 17, 23 και 77α του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρα 16, 17, 23 και 80 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] και κανόνας 31 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95)

2011/C 311/70

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: David Chalk (Canterbury, Kent, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: W. James, M. Gilbert, C. Balme, solicitors, και S. Malynicz, barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Botis)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Reformed Spirits Company Holdings Ltd (Saint Helier, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: C. Morcom, QC)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Νοεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1888/2007-2), η οποία αφορούσε αίτηση καταχώρισης της μεταβίβασης ενός κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Καταδικάζει τον David Chalk στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Reformed Spirits Company Holdings Ltd στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

(1) EE C 90 της 18.4.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — Prinz Sobieski zu Schwarzenberg κατά ΓΕΕΑ — British-American Tobacco Polska (Romuald Prinz Sobieski zu Schwarzenberg)

(Υπόθεση T-271/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Romuald Prinz Sobieski zu Schwarzenberg - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα JAN III SOBIESKI και προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα Jan III Sobieski - Μη τήρηση της υποχρεώσεως εμπρόθεσμης πληρωμής του τέλους προσφυγής μέσω καταβολής μετρητών ή μεταφοράς πιστώσεως (εμβάσματος) - Απόφαση του τμήματος προσφυγών βάσει της οποίας η προσφυγή λογίζεται ως μη ασκηθείσα - Άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2869/95 - Αίτηση περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση (restitutio in integrum) - Μη ύπαρξη εξαιρετικών ή απρόβλεπτων περιστάσεων - Άρθρο 81 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 311/71

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Romuald Prinz Sobieski zu Schwarzenberg (Dortmund, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Fitzner και U. H. Fitzner, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: British-American Tobacco Polska S.A. (Augustów, Πολωνία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαΐου 2009 (υπόθεση R 771/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της British-American Tobacco Polska S.A. και του Romuald Prinz Sobieski zu Schwarzenberg.

Διατακτικό

To Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Romuald Prinz Sobieski zu Schwarzenberg στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 220 της 12.9.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Deutsche Bahn κατά ΓΕΕΑ — DSB(IC4)

(Υπόθεση T-274/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος IC4 - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα ICE και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα IC - Κριτήρια εκτιμήσεως του κινδύνου συγχύσεως - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Ομοιότητα των υπηρεσιών - Ομοιότητα των σημείων - Διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 311/72

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Bahn AG (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: E Haag, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: S. Schäffner)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: DSB (Κοπεγχάγη, Δανία) (εκπρόσωπος: T. Swanstrøm, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Απριλίου 2009 (υπόθεση R 1380/2007-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Deutsche Bahn AG και της DSB.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 30ής Απριλίου 2009 (υπόθεση R 1380/2007-1) και την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 26ης Ιουλίου 2007.

2)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της Deutsche Bahn AG τα σχετικά με την παρούσα διαδικασία και τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

3)	Το ΓΕΕΑ και η DSB φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 220 της 12.9.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — CEVA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-285/09) (1)

(Ειδικό πρόγραμμα έρευνας και τεχνολογικής αναπτύξεως στον τομέα της έρευνας των έμβιων πόρων - Πρόγραμμα Seapura - Σύμβαση επιδοτήσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Αξίωση ανακτήσεως προκαταβολών που καταβλήθηκαν σε εκτέλεση συμβάσεως χρηματοδοτήσεως έρευνας - Επιστολές υπομνήσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Απαράδεκτο)

2011/C 311/73

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Centre d’étude et de valorisation des algues SA (CEVA) (Pleubian, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J.-M. Peyrical, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Joris, επικουρούμενος από τον E. Bouttier, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως τεσσάρων επιστολών υπομνήσεως της Επιτροπής, της 11ης Μαΐου 2009, με τις οποίες η Επιτροπή καλούσε το προσφεύγον να της επιστρέψει το ποσό των προκαταβολών που του είχε καταβάλει σε εκτέλεση συναφθείσας συμβάσεως επιδοτήσεως με αντικείμενο την υλοποίηση έργου στο πλαίσιο του ειδικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής αναπτύξεως «Ποιότητα ζωής και διαχείριση έμβιων πόρων».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Το Centre d’étude et de valorisation des algues SA (CEVA) καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 220 της 12.9.2009

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Omnicare κατά ΓΕΕΑ — Astellas Pharma (OMNICARE CLINICAL RESEARCH)

(Υπόθεση T-289/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος OMNICARE CLINICAL RESEARCH - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα OMNICARE - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των υπηρεσιών - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος)

2011/C 311/74

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Omnicare, Inc. (Covington, Kentucky, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Edenborough, QC)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Astellas Pharma GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Gutiérrez Martínez, M. H. Granado Carpenter και M. Polo Carreño, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Μαΐου 2009 (υπόθεση R 401/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Yamanouchi Pharma GmbH και της Omnicare, Inc.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Omnicare, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 244 της 10.10.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Omnicare κατά ΓΕΕΑ — Astellas Pharma (OMNICARE)

(Υπόθεση T-290/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος OMNICARE - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα OMNICARE - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των υπηρεσιών - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος)

2011/C 311/75

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Omnicare, Inc. (Covington, Κεντάκι, ΗΠΑ) (Εκπρόσωπος: M. Edenborough, QC)

Καθού: Γραφείο εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (Εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Μαΐου 2009 (Υπόθεση R 402/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Yamanouchi Pharma GmbH και της Omnicare, Inc.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Omnicare, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 244 du 10.10.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — Ergo Versicherungsgruppe κατά ΓΕΕΑ — DeguDent (ERGO)

(Υπόθεση T-382/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ERGO - Προγενέστερο κοινοτικό και προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα CERGO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Υποχρέωση του τμήματος προσφυγών να αποφανθεί επί του συνόλου της προσφυγής - Έκταση του ελέγχου στον οποίο οφείλει να προβεί το τμήμα προσφυγών - Άρθρο 64, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009)

2011/C 311/76

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ERGO Versicherungsgruppe AG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: V. von Bomhard, A. W. Renck, T. Dolde και J. Pause, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: B. Schmidt)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: DeguDent GmbH (Hanau, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς W. Blau, εν συνεχεία W. Blau, D. Kaya και C. Κουσούλης, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Ιουλίου 2009 (υπόθεση R 44/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της DeguDent GmbH και της Ergo Versicherungsgruppe AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 23ης Ιουλίου 2009 (υπόθεση R 44/2008-4) κατά το μέτρο που το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να αποφανθεί επί της προσφυγής που ασκήθηκε ενώπιόν του όσον αφορά τα προϊόντα της κλάσεως 5.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Ergo Versicherungsgruppe AG, η DeguDent GmbH και το ΓΕΕΑ φέρουν έκαστος τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 297 της 5.12.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — centrotherm Clean Solutions κατά ΓΕΕΑ Centrotherm Systemtechnik (CENTROTHERM)

(Υπόθεση T-427/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία εκπτώσεως - Κοινοτικό λεκτικό σήμα CENTROTHERM - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/200)

2011/C 311/77

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG (Blaubeuren, Γερμανία) (εκπρόσωπος: O. Löffel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider και R. Manea)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Centrotherm Systemtechnik GmbH (Brilon, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Albrecht και U. Vormbrock, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγή του ΓΕΕΑ της 25ης Αυγούστου 2009 (υπόθεση R 6/2008-4), σχετικά με διαδικασία εκπτώσεως μεταξύ της centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG και της Centrotherm Systemtechnik GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 25ης Αυγούστου 2009 (υπόθεση R 6/2008-4), κατά το μέτρο που ακυρώνει εν μέρει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων της 30ής Οκτωβρίου 2007.

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα της centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG.

3)	Η Centrotherm Systemtechnik GmbH φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 312 της 19.12.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 — Centrotherm Systemtechnik κατά ΓΕΕΑ — centrotherm Clean Solutions (CENTROTHERM)

(Υπόθεση T-434/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία εκπτώσεως - Κοινοτικό λεκτικό σήμα CENTROTHERM - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 - Παραδεκτό των νέων αποδεικτικών στοιχείων - Άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Κανόνας 40, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95)

2011/C 311/78

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Centrotherm Systemtechnik GmbH (Brilon, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Albrecht και U. Vormbrock, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: G. Schneider και R. Manea)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG (Blaubeuren, Γερμανία) (εκπρόσωπος: O. Löffel, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Αυγούστου 2009 (υπόθεση R 6/2008-4), σχετικά με διαδικασίας εκπτώσεως μεταξύ της centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG και της Centrotherm Systemtechnik GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Centrotherm Systemtechnik GmbH στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 312 της 19.12.2009.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 — Zangerl-Posselt κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-62/10 P) (1)

(Αναίρεση - Δημόσια διοίκηση - Πρόσληψη - Προκήρυξη διαγωνισμού - Γενικός διαγωνισμός - Αποκλεισμός της συμμετοχής στις πρακτικές και προφορικές εξετάσεις - Προϋποθέσεις συμμετοχής - Απαιτούμενα διπλώματα - Άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο α', σημείο ii, του ΚΥΚ - Ερμηνεία - Συνεκτίμηση των διαφόρων γλωσσικών αποδόσεων - Προπαρασκευαστικές εργασίες)

2011/C 311/79

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Brigitte Zangerl-Posselt (Merzig, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Paulmann, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και B. Eggers)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα), της 30ής Νοεμβρίου 2009, F-83/07, Zangerl-Posselt κατά Επιτροπής (που δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στη Συλλογή).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Brigitte Zangerl-Posselt φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

(1) EE C 113 της 1.5.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — BVR κατά ΓΕΕΑ — Austria Leasing (Austria Leasing Gesellschaft m.b.H. Mitglied der Raiffeisen-Bankengruppe Österreich)

(Υπόθεση T-197/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Austria Leasing Gesellschaft m.b.H. Mitglied der Raiffeisen-Bankengruppe Österreich - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα Raiffeisenbank - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 311/80

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bundesverband der Deutschen Volksbanken und Raiffeisenbanken e.V. (BVR) (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: I. Rinke, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Austria Leasing GmbH (Eschborn, Γερμανία) (εκπρόσωπος: B. Joachim, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Φεβρουαρίου 2009 (υπόθεση R 248/2009-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Bundesverband der Deutschen Volksbanken und Raiffeisenbanken e.V. (BVR) και Austria Leasing GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Bundesverband der Deutschen Volksbanken und Raiffeisenbanken e.V. (BVR) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 179 της 3.7.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 — DVR κατά ΓΕΕΑ — Austria Leasing (Austria Leasing Gesellschaft m.b.H. Mitglied der Raiffeisen-Bankengruppe Österreich)

(Υπόθεση T-199/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Austria Leasing Gesellschaft m.b.H. Mitglied der Raiffeisen-Bankengruppe Österreich - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα Raiffeisen - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 311/81

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutscher Raiffeisenverband e.V. (DRV) (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: I. Rinke, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Φεβρουαρίου 2010 (υπόθεση R 253/2009-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Deutscher Raiffeisenverband e.V. (DRV) και Austria Leasing GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Deutscher Raiffeisenverband e.V. (DRV) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 179 της 3.7.2010.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2011 — K-Mail Order κατά ΓΕΕΑ — IVKO (MEN'Z)

(Υπόθεση T-279/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος MEN'Z - Προγενέστερη εμπορική επωνυμία WENZ - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Τοπική ισχύς του προγενέστερου σημείου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 41, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 311/82

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: K-Mail Order GmbH & Co. KG (Pforzheim, Γερμανία) (Εκπρόσωποι: T. Zeiher και G. Stallecker, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: IVKO Industrieprodukt-Vertriebskontakt GmbH (Baar-Wanderath, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ης Μαρτίου 2010 (υπόθεση R 746/2009-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Wenz GmbH και IVKO Industrieprodukt-Vertriebskontakt GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την K-Mail Order GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 234 της 28.8.10.

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/44

Προσφυγή της 28ης Ιουλίου 2011 — Hemofarm κατά ΓΕΕΑ — Laboratorios Diafarm (HEMOFARM)

(Υπόθεση T-411/11)

2011/C 311/83

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hemofarm AD farmaceutsko-hemijska industrija Vršac (Vršac, Σερβία)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Laboratorios Diafarm, SA (Barberá del Vallès, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναστείλει την διαδικασία που εισήχθη ενώπιόν του κατόπιν ασκήσεως προσφυγής από την προσφεύγουσα κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το τέταρτο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), στις 17 Μαΐου 2011, μέχρι να αποφανθεί το ΓΕΕΑ και τα δικαστήρια της Βαρκελώνης επί των αιτήσεων ακυρότητας και εκπτώσεως λόγω μη χρήσεως·

—

σε αντίθετη περίπτωση, να αναθεωρήσει, να ακυρώσει ή, εφόσον κριθεί απαραίτητο, να μεταρρυθμίσει την απόφαση R 298/2010-4 του τέταρτου τμήματος προσφυγών κατά το μέτρο που η εν λόγω απόφαση αφορά τα επίμαχα προϊόντα της κλάσεως 5, με συνέπεια να απορριφθεί τελικώς η ανακοπή B 996 506 σε σχέση με την κλάση αυτή, να γίνει δεκτή για όλα τα προϊόντα της κλάσεως 5 η υπ’ αριθ. 4 504 049 HEMOFARM αίτηση καταχώρισης κοινοτικού σήματος που κατέθεσε η προσφεύγουσα, και να καταχωριστεί το οικείο σήμα για τις κλάσεις 5 και 35 τις οποίες αφορούσε η αίτηση καταχώρισης.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση:«HEMOFARM» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5 και 35.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Laboratorios Diafarm, SA.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: κοινοτικό λεκτικό σήμα και διεθνές λεκτικό σήμα «HEMOFARM» για προϊόντα των κλάσεων 3 και 16, καθώς και εθνικά λεκτικά σήματα «HEMOPLANT» και «HEMONET» για προϊόντα της κλάσεως 5.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 201/2009 (1), δεδομένου ότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/45

Προσφυγή της 30ής Αυγούστου 2011 — Longevity Health Products κατά ΓΕΕΑ — Weleda Trademark (MENOCHRON)

(Υπόθεση T-473/11)

2011/C 311/84

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Longevity Health Products, Inc. (Nassau, Μπαχάμες) (εκπρόσωπος: J. Korab, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Weleda Trademark AG (Arlesheim, Ελβετία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή της,

—

να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Ιουλίου 2011 στην υπόθεση R 2345/2010-4 και να απορρίψει την ανακοπή της Weleda Trademark AG κατά της υπ' αριθ. 005050752 αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: To λεκτικό σήμα «MENOCHRON» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5 και 35.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Weleda Trademark AG

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το λεκτικό σήμα «MENODORON» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5 και 44.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8 του κανονισμού 207/2009 (1), καθόσον δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως των αντιπαρατιθέμενων σημάτων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/46

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Σεπτεμβρίου 2011 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 20 Ιουνίου 2011 στην υπόθεση F-67/10, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-475/11 P)

2011/C 311/85

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως στο σύνολό της.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 20 Ιουνίου 2011, με την οποία απέρριψε ως απαράδεκτη προσφυγή με αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που ο νυν αναιρεσείων υπέστη λόγω της άρνησης της Επιτροπής να του επιστρέψει έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν, στα οποία υποστηρίζει ότι υποβλήθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου ΔΔ της 4ης Νοεμβρίου 2008 (F-41/06, Marcuccio κατά Επιτροπής).

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους.

Έλλειψη νομιμότητας της απορρίψεως της προσφυγής του και, συνακόλουθα, εκ των αιτημάτων του, του «τρίτου αιτήματος» (sic μεταξύ της σκέψεως 13 και της σκέψεως 14 της διατάξεως) που ο νυν αναιρεσείων υπέβαλε στο πλαίσιο της προσφυγής του σε πρώτο βαθμό, καθώς και του τέταρτου αιτήματος (sic μεταξύ της σκέψεως 19 και της σκέψεως 20 της διατάξεως) που ο νυν αναιρεσείων υπέβαλε στο πλαίσιο της προσφυγής του σε πρώτο βαθμό, αναφορικά με (α) πεπλανημένη, εσφαλμένη και στερούμενη λογικής ερμηνεία και εφαρμογή της έννοιας της αιτήσεως κατά το άρθρο 90 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 91 του ίδιου κανονισμού, καθώς και παράλογη και μη αιτιολογημένη απόκλιση από τη συναφή νομολογία· (β) παντελή έλλειψη αιτιολογίας, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, έλλειψη συνοχής, αυθαίρετο, άνευ λογικής συνοχής, παράλογο και μη εύλογο χαρακτήρα.

2)	Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και παντελής έλλειψη διεξαγωγής αποδείξεων.

3)	Παράλειψη του Δικαστηρίου ΔΔ να αποφανθεί επί αιτήματος του νυν αναιρεσείοντος, γεγονός που συνεπάγεται προσβολή των δικαιωμάτων του άμυνας και της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

22.10.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/47

Αγωγή της 2ας Αυγούστου 2011 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-79/11)

2011/C 311/86

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αποζημίωση για περιουσιακή ζημία και χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη που υπέστη ο ενάγων λόγω της μη λήψεως μέτρων για την εκτέλεση της αποφάσεως F-128/07.

Αιτήματα του ενάγοντος

Ο ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον ενάγοντα 10 000 ευρώ για την ευκαιρία που απώλεσε εξαιτίας του ότι δεν ελήφθησαν μέτρα εκτελέσεως εις όφελός του·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον ενάγοντα 5 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη καθόσον η Επιτροπή δεν προέβη σε καμία γνωστοποίηση των μέτρων που σκόπευε να λάβει σε συνέχεια της αποφάσεως περί ακυρώσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2011.311.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 311

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	54ό έτος 22 Οκτωβρίου 2011

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 311/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 305 της 15.10.2011	1

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 311/02	Εκλογή του προέδρου του Δικαστηρίου ΔΔ	2

2011/C 311/03	Σύνθεση των τμημάτων και τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα	3

2011/C 311/04	Κριτήρια αναθέσεως των υποθέσεων στα τμήματα	4

2011/C 311/05	Απόφανση με την οποία ορίζεται ο δικαστής που θα αντικαθιστά τον πρόεδρο του Δικαστηρίου ΔΔ σε υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων	5