		ISSN 1725-2415 doi:10.3000/17252415.C_2011.089.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 89

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	54ό έτος 19 Μαρτίου 2011

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 089/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 80 της 12.3.2011	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2011/C 089/02	Υπόθεση C-449/09: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Sofiyski gradski sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Canon Kabushiki Kaisha κατά IPN Bulgaria OOD (Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Σήματα — Οδηγία 89/104/ΕΟΚ — Δικαίωμα του δικαιούχου ενός σήματος να αντιταχθεί στην πρώτη διάθεση στο εμπόριο εντός του ΕΟΧ προϊόντων που φέρουν το σήμα του, η οποία πραγματοποιείται χωρίς τη συγκατάθεσή του)	2

2011/C 089/03	Υπόθεση C-73/10 P: Διάταξη του Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2010 — Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Απόφαση της Επιτροπής περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ — Προσφυγή ακυρώσεως — Προθεσμία — Εκπροθέσμως ασκηθείσα προσφυγή — Λόγοι δυνάμενοι να δικαιολογήσουν παρέκκλιση από την προθεσμία ασκήσεως της προσφυγής — Δικαίωμα ένδικης προστασίας — Αρχές της νομιμότητας και της αναλογικότητας — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)	2

2011/C 089/04	Υπόθεση C-156/10 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 15ης Δεκεμβρίου 2010 — Karen Goncharov κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), DSB (Αναίρεση — Κοινοτικό σήμα — Σήματα που αποτελούνται από αρκτικόλεξα — Προγενέστερο σήμα DSB — Λεκτικό σημείο DSBW — Διαδικασία ανακοπής — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Εξέταση του κινδύνου συγχύσεως — Οπτική ομοιότητα — Ηχητική ομοιότητα — Απαράδεκτο — Εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών)	3

2011/C 089/05	Υπόθεση C-204/10 P: Διάταξη του Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2010 — Enercon GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Hasbro, Inc. [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' — Λεκτικό σήμα ENERCON — Ανακοπή του δικαιούχου του λεκτικού σήματος TRANSFORMERS ENERGON — Άρνηση καταχωρίσεως — Κίνδυνος συγχύσεως]	3

2011/C 089/06	Υπόθεση C-216/10 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Νοεμβρίου 2010 — Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Applus Servicios Tecnológicos, SL [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρα 8, παράγραφοι 1, στοιχείο β', και 5, 73, 74 καθώς και 79 — Εικονιστικό σήμα A+ — Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού λεκτικού σήματος AirPlus International — Απόρριψη της ανακοπής]	4

2011/C 089/07	Υπόθεση C-352/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Audiencia Provincial de Oviedo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ángel Lorenzo Gonzalez Alonso κατά Nationale Nederlanden Vida Cia de Seguros y Reaseguros SAE (Προδικαστική παραπομπή — Απαράδεκτο)	4

2011/C 089/08	Υπόθεση C-583/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 13 Δεκεμβρίου 2010 — The United States of America κατά Christine Nolan	4

2011/C 089/09	Υπόθεση C-586/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 15 Δεκεμβρίου 2010 — Bianca Kücük κατά Land Nordrhein-Westfalen	5

2011/C 089/10	Υπόθεση C-588/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Δημοκρατία της Πολωνίας) στις 14 Δεκεμβρίου 2010 — Minister Finansów κατά Kraft Foods Polska SA	5

2011/C 089/11	Υπόθεση C-589/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Sąd Apelacyjny — Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku (Δημοκρατία της Πολωνίας) στις 14 Δεκεμβρίου 2010 — Janina Wencel κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku	5

2011/C 089/12	Υπόθεση C-591/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 14 Δεκεμβρίου 2010 — Littlewoods Retail Ltd κ.λπ. κατά Her Majesty's Commissioners of Revenue and Customs	6

2011/C 089/13	Υπόθεση C-602/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Judecătoria Călărași (Ρουμανία) στις 21 Δεκεμβρίου 2010 — SC Volksbank România SA κατά Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor — Comisariatul Județean pentru Protecția Consumatorilor Călărași (CJPC)	7

2011/C 089/14	Υπόθεση C-604/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) στις 21 Δεκεμβρίου 2010 — Football Dataco Limited, Football Association Premier League Ltd, Football League Limited, Scottish Premier League Limited, Scottish Football League, PA Sport UK Limited κατά Yahoo UK Limited, Stan James (Abingdon) Limited, Stan James PLC, Enetpulse APS	7

2011/C 089/15	Υπόθεση C-607/10: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Σουηδίας	8

2011/C 089/16	Υπόθεση C-609/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 23 Δεκεμβρίου 2010 ο Dieter C. Umbach κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 21 Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση T-474/08, Dieter C. Umbach κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	8

2011/C 089/17	Υπόθεση C-616/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank ’s-Gravenhage (Κάτω Χώρες) στις 29 Δεκεμβρίου 2010 — Solvay SA κατά Honeywell Fluorine Products Europe BV κ.λπ.	9

2011/C 089/18	Υπόθεση C-629/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of England and Wales, Queen's Bench Division στις 24 Δεκεμβρίου 2010 — TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Co. Ltd, International Air Transport Association The Queen κατά Civil Aviation Authority	10

2011/C 089/19	Υπόθεση C-630/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 24 Δεκεμβρίου 2010 — University of Queensland και CSL Ltd. κατά Comptroller-General of Patents, Designs and Trade Marks	10

2011/C 089/20	Υπόθεση C-18/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Tax & Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 12 Ιανουαρίου 2011 — The Commissioners For Her Majesty's Revenue & Customs κατά Philips Electronics UK Ltd	11

2011/C 089/21	Υπόθεση C-33/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 21 Ιανουαρίου 2011 — A Oy	11

2011/C 089/22	Υπόθεση C-36/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 24 Ιανουαρίου 2011 — Pioneer HI-Bred Italia Srl κατά Ministero delle Politiche Agricole e Forestali	12

2011/C 089/23	Υπόθεση C-349/09: Διάταξη του προέδρου του τρίτου τμήματος του Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας	12

2011/C 089/24	Υπόθεση C-486/09: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	12

2011/C 089/25	Υπόθεση C-80/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 12ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	13

2011/C 089/26	Υπόθεση C-251/10 P: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Νοεμβρίου 2010 — KEK Δίαυλος κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	13

2011/C 089/27	Υπόθεση C-315/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Companhia Siderúrgica Nacional, CSN Caymann Ltd κατά Unifer Steel SL, BNP Paribas (Ελβετία), Colepccl (Πορτογαλία) SA, Banco Português de Investimento SA (BPI)	13

2011/C 089/28	Υπόθεση C-353/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	13

2011/C 089/29	Υπόθεση C-394/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου	13

2011/C 089/30	Υπόθεση C-398/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 3ης Ιανουαρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	13

	Γενικό Δικαστήριο
2011/C 089/31	Υπόθεση T-33/05: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Cetarsa κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ισπανική αγορά αποκτήσεως και πρώτης μεταποιήσεως ακατέργαστου καπνού — Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καθορισμός των τιμών και κατανομή της αγοράς — Πρόστιμα — Σοβαρότητα και διάρκεια της παραβάσεως — Ίση μεταχείριση — Αρχή της αναλογικότητας — Ανώτατο όριο του 10 % του κύκλου εργασιών — Συνεργασία)	14

2011/C 089/32	Υπόθεση T-205/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Ιταλία κατά Επιτροπής (Γλωσσικό καθεστώς — Δημοσίευση, στον διαδικτυακό τόπο της EPSO, προσκλήσεως προς εκδήλωση ενδιαφέροντος για την κατάρτιση πίνακα υποψηφίων που μπορούν να προσληφθούν ως επί συμβάσει υπάλληλοι για την άσκηση διαφόρων καθηκόντων στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων και των λοιπών κοινοτικών οργανισμών — Δημοσίευση στις τρεις επίσημες γλώσσες — Άρθρα 12 ΕΚ και 290 ΕΚ — Άρθρο 82 του ΚΛΠ — Κανονισμός αριθ. 1)	14

2011/C 089/33	Υπόθεση T-157/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Φεβρουαρίου 2011 — Paroc κατά ΓΕΕΑ (INSULATE FOR LIFE) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος INSULATE FOR LIFE — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Αμιγώς επιβεβαιωτική απόφαση — Εν μέρει απαράδεκτο]	15

2011/C 089/34	Υπόθεση T-584/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Cantiere navale De Poli κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Προσωρινός αμυντικός μηχανισμός υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας — Προβλεπόμενη από τις ιταλικές αρχές τροποποίηση συστήματος ενισχύσεων το οποίο είχε προηγουμένως εγκρίνει η Επιτροπή — Απόφαση με την οποία το σύστημα ενισχύσεων κηρύσσεται ασύμβατο με την κοινή αγορά)	15

2011/C 089/35	Υπόθεση T-3/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Ιταλία κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Προσωρινός αμυντικός μηχανισμός υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας — Προβλεπόμενη από τις ιταλικές αρχές τροποποίηση συστήματος ενισχύσεων το οποίο είχε προηγουμένως εγκρίνει η Επιτροπή — Απόφαση με την οποία το σύστημα ενισχύσεων κηρύσσεται ασύμβατο με την κοινή αγορά)	15

2011/C 089/36	Υπόθεση T-194/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Φεβρουαρίου 2011 — Lan Airlines κατά ΓΕΕΑ — Air Nostrum (LINEAS AEREAS DEL MEDITERRANEO LAM) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος LINEAS AEREAS DEL MEDITERRANEO LAM — Προγενέστερο λεκτικό και προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα LAN — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Έλλειψη ομοιότητας μεταξύ των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]	16

2011/C 089/37	Υπόθεση T-222/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2011 — Ineos Healthcare κατά ΓΕΕΑ — Teva Pharmaceutical Industries (ALPHAREN) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ALPHAREN — Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα ALPHA D3 — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών — Άρθρο 74 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 76 του κανονισμού 207/2009)]	16

2011/C 089/38	Υποθέσεις T-299/09 και T-300/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Gühring κατά ΓΕΕΑ (Συνδυασμός κίτρινου του σπάρτου και ασημόγκριζου και συνδυασμός κίτρινου της ώχρας και ασημόγκριζου) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος συνιστάμενου στον συνδυασμό των χρωμάτων κίτρινο του σπάρτου και ασημόγκριζο — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος συνιστάμενου στον συνδυασμό των χρωμάτων κίτρινο της ώχρας και ασημόγκριζο — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β’, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών — Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009]	16

2011/C 089/39	Υπόθεση T-136/10: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2011 — M κατά EMA (Αγωγή αποζημιώσεως — Αναρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου — Παραπομπή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης)	17

2011/C 089/40	Υπόθεση T-587/10: Αγωγή της 29ης Δεκεμβρίου 2010 — Interspeed κατά Επιτροπής	17

2011/C 089/41	Υπόθεση T-588/10: Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2010 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής	18

2011/C 089/42	Υπόθεση T-2/11: Προσφυγή της 4ης Ιανουαρίου 2011 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής	20

2011/C 089/43	Υπόθεση T-43/11: Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2011 — Singapore Airlines και Singapore Airlines Cargo PTE κατά Επιτροπής	21

2011/C 089/44	Υπόθεση T-50/11: Προσφυγή της 24ης Ιανουαρίου 2011 — Fraas κατά ΓΕΕΑ (σχέδιο καρό σκούρου και ανοικτού γκρι, μαύρου, μπεζ, σκούρου και ανοικτού κόκκινου χρώματος)	22

2011/C 089/45	Υπόθεση T-56/11: Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2011 — SAS Cargo Group κ.λπ. κατά Επιτροπής	23

2011/C 089/46	Υπόθεση T-58/11 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2011 ο Michel Nolin κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης την 1η Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-82/09, Nolin κατά Επιτροπής	23

2011/C 089/47	Υπόθεση T-59/11: Αγωγή της 31ης Ιανουαρίου 2011 — ΙΣΟΤΗΣ κατά Επιτροπής	24

2011/C 089/48	Υπόθεση T-61/11: Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2011 — Vermop Salmon κατά ΓΕΕΑ — Leifheit (Clean Twist)	25

2011/C 089/49	Υπόθεση T-64/11: Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2011 — Run2Day Franchise κατά ΓΕΕΑ — Runners Point (Run2)	25

2011/C 089/50	Υπόθεση T-66/11: Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2011 — Present Service Ullrich κατά ΓΕΕΑ — Punt-Nou (babilu)	26

2011/C 089/51	Υπόθεση T-69/11: Προσφυγή της 24ης Ιανουαρίου 2011 — Truvo Belgium κατά ΓΕΕΑ — AOL (Truvo)	26

2011/C 089/52	Υπόθεση T-76/11: Προσφυγή της 2ας Φεβρουαρίου 2011 — Ισπανία κατά Επιτροπής	27

2011/C 089/53	Υπόθεση T-416/06: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2011 — Sumitomo Chemical Agro Europe κατά Επιτροπής	27

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 089/54	Υπόθεση F-60/10: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 8ης Φεβρουαρίου 2011 — Chiavegato κατά Επιτροπής	28

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/1

2011/C 89/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 80 της 12.3.2011

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 72 της 5.3.2011

EE C 63 της 26.2.2011

EE C 55 της 19.2.2011

EE C 46 της 12.2.2011

EE C 38 της 5.2.2011

EE C 30 της 29.1.2011

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/2

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Sofiyski gradski sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Canon Kabushiki Kaisha κατά IPN Bulgaria OOD

(Υπόθεση C-449/09) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Σήματα - Οδηγία 89/104/ΕΟΚ - Δικαίωμα του δικαιούχου ενός σήματος να αντιταχθεί στην πρώτη διάθεση στο εμπόριο εντός του ΕΟΧ προϊόντων που φέρουν το σήμα του, η οποία πραγματοποιείται χωρίς τη συγκατάθεσή του)

2011/C 89/02

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski gradski sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Canon Kabushiki Kaisha

κατά

IPN Bulgaria OOD

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Sofiyski gradski sad — Ερμηνεία του άρθρου 5, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ 1989, L 40, σ. 1) — Παράλληλη εισαγωγή γνήσιων προϊόντων χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος — Δυνατότητα του δικαιούχου αυτού να αντιτάσσεται στη χρήση στις συναλλαγές, χωρίς τη συγκατάθεσή του, ενός σημείου πανομοιότυπου με το σήμα — Μη ανάλωση του δικαιώματος του δικαιούχου του σήματος

Διατακτικό

Το άρθρο 5 της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι ο δικαιούχος του σήματος μπορεί να αντιταχθεί στην πρώτη διάθεση στο εμπόριο εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου γνήσιων προϊόντων που φέρουν το σήμα αυτό, η οποία πραγματοποιείται χωρίς τη συγκατάθεσή του.

(1) ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/2

Διάταξη του Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2010 — Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-73/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Απόφαση της Επιτροπής περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ - Προσφυγή ακυρώσεως - Προθεσμία - Εκπροθέσμως ασκηθείσα προσφυγή - Λόγοι δυνάμενοι να δικαιολογήσουν παρέκκλιση από την προθεσμία ασκήσεως της προσφυγής - Δικαίωμα ένδικης προστασίας - Αρχές της νομιμότητας και της αναλογικότητας - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

2011/C 89/03

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: A. Rinne, Rechtsanwalt, S. Kon και C. Humpe, Solicitors, C. Vajda QC)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Kellerbauer και A. Biolan)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (όγδοο τμήμα) της 30ής Νοεμβρίου 2009 επί της υποθέσεως T-2/09, Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως προδήλως απαράδεκτη προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 5955 τελικό της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ (υπόθεση COMP/39.188 — Μπανάνες), η οποία αφορούσε σύμπραξη επιχειρήσεων εντός τμήματος της ευρωπαϊκής αγοράς μπανάνας, ή, επικουρικώς, την εξαφάνιση ή τη μείωση του επιβληθέντος στην τότε προσφεύγουσα προστίμου — Προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής — Εκπρόθεσμη άσκηση προσφυγής

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 80 της 27.3.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 15ης Δεκεμβρίου 2010 — Karen Goncharov κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), DSB

(Υπόθεση C-156/10 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Σήματα που αποτελούνται από αρκτικόλεξα - Προγενέστερο σήμα DSB - Λεκτικό σημείο «DSBW» - Διαδικασία ανακοπής - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Εξέταση του κινδύνου συγχύσεως - Οπτική ομοιότητα - Ηχητική ομοιότητα - Απαράδεκτο - Εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών)

2011/C 89/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Karen Goncharov (εκπρόσωπος: A. Späth, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: B. Schmidt), DSB (εκπρόσωπος: T. Graf, Rechtsanwalt)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2010, T-34/07, Goncharov κατά ΓΕΕΑ — DSB (DSBW), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 4ης Δεκεμβρίου 2006, περί αρνήσεως καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου «DSBW» ως κοινοτικού σήματος για ορισμένα προϊόντα των κλάσεων 39, 41 και 43 και έκανε δεκτή την ανακοπή του δικαιούχου του προγενέστερου κοινοτικού σήματος «DSB» — Κίνδυνος συγχύσεως — Μη συνεκτίμηση, κατά την εξέταση του κινδύνου συγχύσεως, των ιδιαιτεροτήτων των σημάτων που αποτελούνται από αρκτικόλεξα — Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον K. Goncharov στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 148 της 5.6.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/3

Διάταξη του Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2010 — Enercon GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Hasbro, Inc.

(Υπόθεση C-204/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Λεκτικό σήμα ENERCON - Ανακοπή του δικαιούχου του λεκτικού σήματος TRANSFORMERS ENERGON - Άρνηση καταχωρίσεως - Κίνδυνος συγχύσεως)

2011/C 89/05

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Enercon GmbH (εκπρόσωποι: J. Mellor, Barrister, και R. Böhm, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)· (εκπρόσωπος: D. Botis), Hasbro, Inc.

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2010, T-472/07, Enercon κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή ακυρώσεως ασκηθείσα από τον αιτούντα την καταχώριση του λεκτικού σήματος «ENERCON», για προϊόντα των κλάσεων 16, 18, 24, 25, 28 και 32, κατά της αποφάσεως R 959/2006-4 του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 25ης Οκτωβρίου 2007, περί απορρίψεως της προσφυγής που άσκησε η αναιρεσείουσα κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή της περί καταχωρίσεως του εν λόγω σήματος, στο πλαίσιο ανακοπής ασκηθείσας από τη δικαιούχο του κοινοτικού λεκτικού σήματος «TRANSFORMERS ENERGON», για προϊόντα των κλάσεων 16, 18, 24, 25, 28, 30 και 32, και των μη καταχωρισθέντων σημάτων «TRANSFORMERS ENERGON» και «ENERGON», που χρησιμοποιούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο για ομοειδή προϊόντα — Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Enercon GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 179 της 3.7.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Νοεμβρίου 2010 — Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Applus Servicios Tecnológicos, SL

(Υπόθεση C-216/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρα 8, παράγραφοι 1, στοιχείο β', και 5, 73, 74 καθώς και 79 - Εικονιστικό σήμα A+ - Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού λεκτικού σήματος AirPlus International - Απόρριψη της ανακοπής)

2011/C 89/06

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH (εκπρόσωπος: R. Kunze, Rechtsanwält)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)· (εκπρόσωπος: D. Botis), Applus Servicios Tecnológicos, SL

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 3ης Μαρτίου 2010, T-321/07, Lufthansa AirPlus Servicekarten κατά ΓΕΕΑ και Applus Servicios Tecnológicos, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε ο δικαιούχος του κοινοτικού λεκτικού σήματος «AirPlus International», για προϊόντα των κλάσεων 9, 35, 36 και 42, κατά της αποφάσεως R 310/2006-2 του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 7ης Ιουνίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών περί απορρίψεως της ανακοπής που είχε ασκήσει η αναιρεσείουσα κατά της αιτήσεως καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος «A+», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35, 36, 37, 40, 41 και 42

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 179 της 3.7.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Audiencia Provincial de Oviedo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ángel Lorenzo Gonzalez Alonso κατά Nationale Nederlanden Vida Cia de Seguros y Reaseguros SAE

(Υπόθεση C-352/10) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Απαράδεκτο)

2011/C 89/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Oviedo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ángel Lorenzo Gonzalez Alonso

κατά

Nationale Nederlanden Vida Cia. de Seguros y Reaseguros S.A.E.

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Audiencia Provincial de Oviedo — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για την προστασία των καταναλωτών κατά τη σύναψη συμβάσεων εκτός εμπορικού καταστήματος (ΕΕ L 372, σ. 31) — Σύμβαση συναφθείσα εκτός εμπορικού καταστήματος η οποία αποσκοπεί στην προσφορά ασφαλίσεως ζωής έναντι μηνιαίας καταβολής ασφαλίστρου το οποίο τοποθετείται σε διάφορα επενδυτικά προϊόντα της ίδιας εταιρίας

Διατακτικό

Η αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε η Audiencia Provincial de Oviedo, με απόφαση της 22ας Ιουνίου 2010, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 288 της 23.10.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/4

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 13 Δεκεμβρίου 2010 — The United States of America κατά Christine Nolan

(Υπόθεση C-583/10)

2011/C 89/08

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

Αναιρεσίβλητη: Christine Nolan

Προδικαστικό ερώτημα

Υποχρεούται ο εργοδότης που προτίθεται να προβεί σε ομαδικές απολύσεις, να διεξάγει διαβουλεύσεις δυνάμει της οδηγίας 98/59/ΕΚ (1) (i) όταν προτείνει, αλλά δεν έχει ακόμη αποφασίσει να ακολουθήσει ορισμένη επιχειρηματική στρατηγική ή να λάβει λειτουργικά μέτρα τα οποία είναι αναμενόμενο ή αναπόφευκτο να οδηγήσουν σε ομαδικές απολύσεις ή (ii) μόνον όταν έχει όντως λάβει την ανωτέρω απόφαση και για τον λόγο αυτό προτείνει ομαδικές απολύσεις;

(1) Οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις (ΕΕ L 225, σ. 16).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 15 Δεκεμβρίου 2010 — Bianca Kücük κατά Land Nordrhein-Westfalen

(Υπόθεση C-586/10)

2011/C 89/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα, εκκαλούσα και αναιρεσείουσα: Bianca Kücük

Εναγόμενο, εφεσίβλητο και αναιρεσίβλητο: Land Nordrhein-Westfalen

Προδικαστικά ερωτήματα

Παραβιάζεται η ρήτρα 5, αριθμός 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία παρατίθεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999 (1), όταν διάταξη του εθνικού δικαίου η οποία προβλέπει, όπως το άρθρο 14, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, σημείο 3, του Teilzeit- und Befristungsgesetz [(TzBfG) νόμου για τη μερική απασχόληση και την εργασία ορισμένου χρόνου], ότι υφίσταται αντικειμενικός λόγος για τη σύναψη με εργαζόμενο επαναλαμβανόμενων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στην περίπτωση που αυτός απασχολείται προς αναπλήρωση άλλου εργαζομένου, ερμηνεύεται και εφαρμόζεται υπό τη έννοια ότι ο ως άνω αντικειμενικός λόγος υφίσταται και στην περίπτωση παγίας ανάγκης για την αναπλήρωση εργαζομένων, έστω και αν η ανάγκη αυτή θα μπορούσε να καλυφθεί με πρόσληψη του εν λόγω εργαζομένου με σύμβαση αορίστου χρόνου και με ανάθεση σε αυτόν της αναπλήρωσης του εκάστοτε απουσιάζοντος εργαζομένου, δεδομένου ότι σε τακτική βάση εργαζόμενοι απουσιάζουν με άδεια, αλλά ο εργοδότης επιφυλάσσεται να αποφασίζει κάθε φορά εκ νέου πώς θα αντιδράσει στη συγκεκριμένη περίπτωση εργαζομένου που τελεί σε άδεια;

Για την περίπτωση που το Δικαστήριο δώσει καταφατική απάντηση στο πρώτο ερώτημα:

Αντιβαίνει η κατά το πρώτο ερώτημα ερμηνεία και εφαρμογή διατάξεως του εθνικού δικαίου όπως αυτής του άρθρου 14, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, σημείο 3, του TzBfG, υπό τις συνθήκες που περιγράφηκαν στο ερώτημα αυτό, στη ρήτρα 5, αριθμός 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία παρατίθεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, και όταν ο εθνικός νομοθέτης επιδιώκει σε κάθε περίπτωση, με τον προβλεπόμενο σε διάταξη του εθνικού δικαίου όπως αυτή του άρθρου 21, παράγραφος 1, του Bundeselterngeld- und Elternzeitgesetz [(BEEG) ομοσπονδιακού νόμου περί γονικού επιδόματος και γονικής αδείας] και δικαιολογούντα τον περιορισμό της χρονικής διάρκειας της σχέσεως εργασίας αντικειμενικό λόγο της αναπλήρωσης, και τον αναγόμενο στην κοινωνική πολιτική σκοπό να διευκολύνει τους εργοδότες να χορηγούν ειδική άδεια απουσίας, παραδείγματος χάριν για λόγους που αφορούν την προστασία της μητρότητας ή την ανατροφή τέκνων, και τους εργαζόμενους να λαμβάνουν τέτοια άδεια;

(1) ΕΕ L 175, σ. 43.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Δημοκρατία της Πολωνίας) στις 14 Δεκεμβρίου 2010 — Minister Finansów κατά Kraft Foods Polska SA

(Υπόθεση C-588/10)

2011/C 89/10

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Minister Finansów.

Αναιρεσίβλητη: Kraft Foods Polska SA.

Προδικαστικό ερώτημα

Δεδομένου ότι, κατά το άρθρο 90, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε περίπτωση μειώσεως της τιμής κατόπιν της τελέσεως της σχετικής εμπορικής πράξεως, η βάση επιβολής του φόρου υπόκειται σε ανάλογη μείωση υπό τις οριζόμενες από τα κράτη μέλη προϋποθέσεις, συνιστά μια κατά την ως άνω έννοια προϋπόθεση αυτή που προβλέπει το άρθρο 29, παράγραφος 4a, του πολωνικού νόμου περί ΦΠΑ της 11ης Μαρτίου 2004 [Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Πολωνίας (Dz. U.) αριθ. 54, θέση 535, όπως τροποποιήθηκε], κατά την οποία το δικαίωμα για μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου σε σχέση με τη βάση επιβολής που προκύπτει από το εκδοθέν τιμολόγιο εξαρτάται από το εάν ο υπόχρεος, προ της εκπνοής της προθεσμίας υποβολής της φορολογικής δηλώσεως για την φορολογική περίοδο εντός της οποίας ο αποκτών τα αγαθά ή τις υπηρεσίες παρέλαβε το διορθωτικό τιμολόγιο, έχει στην κατοχή του βεβαίωση παραλαβής του διορθωτικού τιμολογίου από τον αποκτώντα τα αγαθά ή τις υπηρεσίες για τα οποία εκδόθηκε το τιμολόγιο; Παραβιάζει αυτή η προϋπόθεση την αρχή της ουδετερότητας του ΦΠΑ και την αρχή της αναλογικότητας;

(1) ΕΕ L 347, σ. 1.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Sąd Apelacyjny — Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku (Δημοκρατία της Πολωνίας) στις 14 Δεκεμβρίου 2010 — Janina Wencel κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku

(Υπόθεση C-589/10)

2011/C 89/11

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Apelacyjny — Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Janina Wencel

Καθού: Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 (1) του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της κατοχυρούμενης στο άρθρο 21 και στο άρθρο 20, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής εντός των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι οι σε χρήμα παροχές γήρατος οι χορηγούμενες δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους δεν δύνανται να υποστούν καμία μείωση, τροποποίηση, αναστολή, κατάργηση ή κατάσχεση επειδή ο δικαιούχος κατοικούσε συγχρόνως στην επικράτεια δυο κρατών μελών (δηλαδή είχε δυο ίσης σημασίας τόπους συνήθους διαμονής) μεταξύ των οποίων σε κράτος άλλο από αυτό στην επικράτεια του οποίου εδρεύει ο υπόχρεος προς καταβολή των παροχών φορέας;

Έχουν τα άρθρα 21 και 20, παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το άρθρο του άρθρου 10 του κανονισμού 1408/71 την έννοια ότι αντίκεινται σε εφαρμογή της εθνικής διατάξεως του άρθρου 114, παράγραφος 1, του Ustawa z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (πολωνικός νόμος της 17ης Δεκεμβρίου 1998 περί συντάξεων από το ταμείο κοινωνικής ασφαλίσεως) [Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Πολωνίας (Dz. U.) 2009, αριθ. 153, θέση 1227, όπως τροποποιήθηκε] σε συνδυασμό με το άρθρο 4 της Συμβάσεως της 9ης Οκτωβρίου 1975 μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας περί ασφαλίσεως γήρατος και ατυχήματος (Dz. U. 1976, αριθ. 16, θέση 101, όπως τροποποιήθηκε) κατά τρόπον ώστε ο πολωνικός οργανισμός συντάξεων να μπορεί να επανεξετάσει την υπόθεση και να αφαιρέσει το δικαίωμα σε σύνταξη γήρατος από πρόσωπο, το οποίο έχει επί μακρόν συγχρόνως δυο τόπους συνήθους διαμονής (δυο κέντρα ενδιαφερόντων) σε δυο κράτη που ανήκουν πλέον αμφότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το οποίο, προ του 2009, δεν κατέθεσε αίτηση για τον καθορισμό του τόπου κατοικίας του σε ένα από τα κράτη αυτά ούτε υπέβαλε αντίστοιχη δήλωση;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως:

Έχουν το άρθρο 20, παράγραφος 2 και το άρθρο 21 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το άρθρο 10 του κανονισμού 1408/71 την έννοια ότι αντίκεινται σε εφαρμογή της εθνικής διατάξεως του άρθρου 138, παράγραφος 1 και 2, του Ustawa z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych κατά τρόπον ώστε ο πολωνικός οργανισμός συντάξεων να μπορεί να ζητήσει από πρόσωπο το οποίο είχε, από το 1975 έως το 2009, συγχρόνως δυο τόπους συνήθους διαμονής (δυο κέντρα ενδιαφερόντων) σε δυο κράτη που είναι πλέον αμφότερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την επιστροφή της καταβληθείσας κατά την τελευταία τριετία συντάξεως γήρατος, εφόσον το πρόσωπο αυτό δεν ενημερώθηκε από τον πολωνικό ασφαλιστικό φορέα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκδόσεως της αποφάσεως περί απονομής της συντάξεως και μετά την καταβολή αυτής, για την υποχρέωση του να γνωστοποιήσει ότι έχει δυο τόπους συνήθους διαμονής σε δυο κράτη και να καταθέσει αίτηση προκειμένου να ορίσει τον ασφαλιστικό φορέα ενός από τα εν λόγω κράτη ως αρμόδιο να αποφαίνεται επί αιτημάτων σχετικών με τη σύνταξη γήρατος ή να υποβάλει αντίστοιχη δήλωση;

(1) ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/6

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 14 Δεκεμβρίου 2010 — Littlewoods Retail Ltd κ.λπ. κατά Her Majesty's Commissioners of Revenue and Customs

(Υπόθεση C-591/10)

2011/C 89/12

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες:. Littlewoods Retail Ltd κ.λπ.

Εναγόμενη υπηρεσία: Her Majesty’s Commissioners of Revenue and Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

Στην περίπτωση που ο υπόχρεος στον φόρο κατέβαλε μεγαλύτερο από το οφειλόμενο ποσό ΦΠΑ, που το κράτος μέλος εισέπραξε κατά παράβαση των διατάξεων ΕΕ περί ΦΠΑ, συνάδει με το δίκαιο ΕΕ το μέτρο αποκαταστάσεως που προβλέπει το κράτος μέλος αν αυτό περιλαμβάνει μόνον α) επιστροφή του υπερβάλλοντος κυρίου ποσού, και β) απλούς τόκους επί του ποσού αυτού σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, και δη το άρθρο 78 του Value Added Tax Act 1994;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, απαιτεί το δίκαιο ΕΕ, το μέτρο αποκατάστασης που προβλέπει το κράτος μέλος να περιλαμβάνει α) επιστροφή του υπερβάλλοντος κυρίου ποσού, και β) καταβολή τόκων δι’ ανατοκισμού για την αξία χρήσεως του υπερβάλλοντος ποσού εκ μέρους του κράτους μέλους και/ή την απώλεια της αξίας χρήσεως του ποσού αυτού από τον φορολογούμενο;

3)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στα ερωτήματα 1 και 2, τι πρέπει να περιλαμβάνει, κατά το δίκαιο ΕΕ, το μέτρο αποκαταστάσεως που προβλέπει το κράτος μέλος πέραν της επιστροφής του υπερβάλλοντος κυρίου ποσού, για την αξία της χρήσεως του ποσού αυτού και/ή των τόκων?

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, απαιτεί η κοινοτική αρχή της αποτελεσματικότητας από το κράτος μέλος να μην εφαρμόσει περιορισμούς του εθνικού δικαίου (όπως είναι τα άρθρα 78 και 80 του Value Added Tax Act 1994) στις αγωγές και άλλα μέσα παροχής εννόμου προστασίας που θα μπορούσε να ασκήσει ο φορολογούμενος προκειμένου να διεκδικήσει το κατά το δίκαιο ΕΕ δικαίωμα που αναγνωρίζεται στην απάντηση του Δικαστηρίου στα πρώτα 3 ερωτήματα, ή αρκεί το εθνικό δικαστήριο να μην εφαρμόσει τους περιορισμούς αυτούς μόνο για μια από τις εν λόγω αγωγές του εθνικού δικαίου; Ποιες άλλες αρχές πρέπει να εμπνέουν το εθνικό δικαστήριο όταν εφαρμόζει δικαίωμα που προβλέπει το δίκαιο ΕΕ έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στην κοινοτική αρχή της αποτελεσματικότητας;

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Judecătoria Călărași (Ρουμανία) στις 21 Δεκεμβρίου 2010 — SC Volksbank România SA κατά Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor — Comisariatul Județean pentru Protecția Consumatorilor Călărași (CJPC)

(Υπόθεση C-602/10)

2011/C 89/13

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecătoria Călărași

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SC Volksbank România SA

Καθής: Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor — Comisariatul Județean pentru Protecția Consumatorilor Călărași (CJPC)

Προδικαστικά ερωτήματα

Ερωτάται σε ποιο βαθμό το άρθρο 30, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48 (1) έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στα κράτη μέλη να προβλέπουν την εφαρμογή του εθνικού νόμου περί μεταφοράς της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη και επί των συμβάσεων οι οποίες συνήφθησαν πριν από την έναρξη ισχύος της εθνικής πράξεως.

Ερωτάται σε ποιο βαθμό οι διατάξεις του άρθρου 85, δεύτερο εδάφιο, του OUG [επείγοντος κυβερνητικού διατάγματος] 50/2010 ισοδυναμούν με προσήκουσα μεταφορά του οριζόμενου στο άρθρο 24, [πρώτο] εδάφιο, της οδηγίας 2008/48, κοινοτικού κανόνα, βάσει του οποίου προβλέπεται υποχρέωση των κρατών μελών να μεριμνούν για τη θέσπιση κατάλληλων και αποτελεσματικών διαδικασιών εξωδικαστικής επιλύσεως των διαφορών οι οποίες ανάγονται σε συμβάσεις πίστεως με τους καταναλωτές.

Ερωτάται σε ποιο βαθμό το άρθρο 22, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48 έχει την έννοια ότι εγκαθιδρύει την ανώτατη δυνατή εναρμόνιση στον τομέα των συμβάσεων καταναλωτικής πίστεως, εναρμόνιση η οποία δεν επιτρέπει στα κράτη μέλη:

3.1.

να διευρύνουν το πεδίο εφαρμογής των κανόνων της οδηγίας 2008/48 και επί ορισμένων συμβάσεων οι οποίες αποκλείονται ρητώς από το πεδίο εφαρμογής της (όπως οι συμβάσεις πιστώσεως οι οποίες εξασφαλίζονται με υποθήκη ή οι συμβάσεις οι οποίες εξασφαλίζονται βάσει δικαιώματος σχετιζομένου με ακίνητα περιουσιακά στοιχεία) ή

3.2.

να προβλέπουν πρόσθετες υποχρεώσεις εις βάρος των πιστωτικών ιδρυμάτων σε θέματα μορφών των προμηθειών τις οποίες αυτά δύνανται να εισπράττουν ή των κατηγοριών δεικτών αναφοράς για το μεταβλητό επιτόκιο των συμβάσεων καταναλωτικής πίστεως οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των εθνικών διατάξεων περί μεταφοράς της οδηγίας.

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως επί του τρίτου ερωτήματος, ερωτάται σε ποιο βαθμό οι αρχές περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών και της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων, εν γένει, καθώς και τα άρθρα 56, 58 και 63, πρώτο εδάφιο, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΣΛΕΕ), ειδικότερα, έχουν την έννοια ότι δεν επιτρέπουν σε κράτος μέλος να επιβάλλει στα πιστωτικά ιδρύματα μέτρα βάσει των οποίων απαγορεύεται, στο πλαίσιο των συμβάσεων καταναλωτικής πίστεως, η είσπραξη των τραπεζικών προμηθειών οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο όσων γίνονται δεκτές, χωρίς να προσδιορίζονται από τη συγκεκριμένη νομοθεσία του κράτους.

(1) Οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστεως και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 133, σ. 66).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) στις 21 Δεκεμβρίου 2010 — Football Dataco Limited, Football Association Premier League Ltd, Football League Limited, Scottish Premier League Limited, Scottish Football League, PA Sport UK Limited κατά Yahoo UK Limited, Stan James (Abingdon) Limited, Stan James PLC, Enetpulse APS

(Υπόθεση C-604/10)

2011/C 89/14

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Football Dataco Limited, Football Association Premier League Ltd, Football League Limited, Scottish Premier League Limited, Scottish Football League, PA Sport UK Limited

Καθών: Yahoo UK Limited, Stan James (Abingdon) Limited, Stan James PLC, Enetpulse APS

Προδικαστικά ερωτήματα

Ποια είναι η έννοια των όρων «βάσεις δεδομένων οι οποίες, λόγω της επιλογής ή της διευθέτησης του περιεχομένου τους, αποτελούν πνευματικά δημιουργήματα» του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 96/9/ΕΚ (1) σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων και ειδικότερα:

α)	πρέπει η διανοητική προσπάθεια και η ικανότητα για τη δημιουργία δεδομένων να αποκλείονται;

β)	συνεπάγονται σημασιολογική προσθήκη σε προϋπάρχον δεδομένο οι όροι «επιλογή ή διευθέτηση» (όπως κατά τον καθορισμό της ημερομηνίας ενός ποδοσφαιρικού αγώνα);

γ)	απαιτεί η έννοια «πνευματική εργασία του δημιουργού» ο,τιδήποτε πέραν της σημαντικής εργασίας και της ικανότητας του δημιουργού, και εφόσον η απάντηση είναι καταφατική περί τίνος πρόκειται;

2)	Αποκλείει η οδηγία εθνικά δικαιώματα δημιουργού επί βάσεων δεδομένων διαφορετικά από εκείνα που προβλέπει η οδηγία;

(1) Οδηγία 96/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1996, σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων (ΕΕ L 77, σ. 20).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/8

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Σουηδίας

(Υπόθεση C-607/10)

2011/C 89/15

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Alcover San Pedro και K. Simonsson)

Καθού: Βασίλειο της Σουηδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Σουηδίας, παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι αρμόδιες αρχές του, μέσω αδειών που χορηγούνται σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 8 της οδηγίας 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (1), ή μέσω της επανεξετάσεως, οσάκις ενδείκνυται, και του εκσυγχρονισμού, οσάκις απαιτείται, των όρων χορηγήσεως αδείας, μεριμνούν ώστε όλες οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις λειτουργούν σύμφωνα με τις προδιαγραφές των άρθρων 3, 7, 9, 10, 13, 14, στοιχεία α' και β', καθώς και 15, παράγραφος 2, της οδηγίας, το αργότερο στις 30 Οκτωβρίου 2007, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο της Σουηδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Από το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρυπάνσεως προκύπτει ότι τα κράτη μέλη έπρεπε να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές, μέσω αδειών που χορηγούνται σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 8 της οδηγίας ή μέσω της επανεξετάσεως, οσάκις ενδείκνυται, και του εκσυγχρονισμού, οσάκις απαιτείται, των όρων χορηγήσεως αδείας, μεριμνούν ώστε όλες οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις λειτουργούν σύμφωνα με τις προδιαγραφές των άρθρων 3, 7, 9, 10, 13, 14, στοιχεία α' και β', καθώς και 15, παράγραφος 2, της οδηγίας, το αργότερο στις 30 Οκτωβρίου 2007. Κατά την Επιτροπή, η υποχρέωση αυτή πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι καλύπτει όλες τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις στο εν λόγω κράτος μέλος.

Κατά πάγια νομολογία, το ζήτημα αν συντρέχει παράβαση της Συνθήκης κρίνεται υπό το πρίσμα της καταστάσεως που επικρατεί στο οικείο κράτος μέλος κατά τη λήξη της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας. Από την απάντηση της Σουηδίας στην αιτιολογημένη γνώμη προκύπτει ότι 33 υφιστάμενες εγκαταστάσεις δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές της οδηγίας για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρυπάνσεως κατά το χρονικό σημείο της απαντήσεως.

Επιπλέον, από το παράρτημα της συμπληρωματικής απαντήσεως της Σουηδίας στην αιτιολογημένη γνώμη προκύπτει ότι, τον Οκτώβριο του 2010, σχεδόν τρία έτη μετά την εκπνοή της ταχθείσας με την οδηγία για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρυπάνσεως προθεσμίας, εξακολουθούσαν να υπάρχουν 23 υφιστάμενες εγκαταστάσεις που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές της οδηγίας.

(1) EE L 24, σ. 8.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/8

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Δεκεμβρίου 2010 ο Dieter C. Umbach κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 21 Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση T-474/08, Dieter C. Umbach κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-609/10 P)

2011/C 89/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Dieter C. Umbach (εκπρόσωπος: M. Stephani, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει το πρώτο σημείο του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Οκτωβρίου 2010, στην υπόθεση Τ-474/08 (Umbach κατά Επιτροπής)·

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 2ας Σεπτεμβρίου 2008, SG.E.3/MV/psi D(2008) 6991·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας και της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτηση αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων στρέφεται κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 21ης Οκτωβρίου 2010, στην υπόθεση Τ-474/08, ζητώντας την αναίρεσή της, επειδή με αυτή δεν του επετράπη η πλήρης πρόσβαση σε έγγραφα σχετικά με σύμβαση του προγράμματος Tacis τα οποία τον αφορούν.

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι υποχρεώσεις απορρέουσες από το πρωτογενές δίκαιο και ιδίως από το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο β', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων επιβάλλουν να του επιτραπεί η άμεση πρόσβαση στα έγγραφα που τον αφορούν, και μάλιστα επειδή η Επιτροπή έχει εγείρει εναντίον του χρηματικές αξιώσεις ενώπιον δικαστηρίου κράτους μέλους και συνεπώς η πρόσβαση στον φάκελο και τα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι απαραίτητη για την προετοιμασία της άμυνάς του στην εν λόγω διαδικασία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι εν προκειμένω εφαρμόζεται μόνον ο κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 και ότι, ως εκ τούτου, έχει δικαίωμα να επιτρέψει περιορισμένη πρόσβαση ή και να την αρνηθεί εντελώς.

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) 1049/2001, ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι, εφόσον ο εν λόγω κανονισμός τυγχάνει εφαρμογής, η διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής είναι περιορισμένη λαμβανομένων υπόψη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος, οπότε η εφαρμογή του παράγωγου δικαίου έχει αναγκαστικά τα ίδια αποτελέσματα με την εφαρμογή της προμνησθείσας διατάξεως του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank ’s-Gravenhage (Κάτω Χώρες) στις 29 Δεκεμβρίου 2010 — Solvay SA κατά Honeywell Fluorine Products Europe BV κ.λπ.

(Υπόθεση C-616/10)

2011/C 89/17

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank ’s-Gravenhage

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Solvay SA

Καθών: Honeywell Fluorine Products Europe BV κ.λπ.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001 (1) εφαρμογή σε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων (όπως το ασφαλιστικό μέτρο της διασυνοριακής απαγορεύσεως της προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας) στηριζομένη σε αλλοδαπό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αν ο καθού προβάλει τον αμυντικό ισχυρισμό ότι είναι άκυρο το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που επικαλέστηκε ο αιτών, λαμβανομένου υπόψη ότι, στην περίπτωση αυτή, ο δικαστής δεν εκδίδει απόφαση με ισχύ δεδικασμένου επί του κύρους του διπλώματος ευρεσιτεχνίας του οποίου έγινε επίκληση, αλλά αξιολογεί το πώς θα αποφανθεί εν προκειμένω ο δικαστής που έχει διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρο 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001, και το ζητούμενο ασφαλιστικό μέτρο της απαγορεύσεως της προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας δεν θα διαταχθεί αν, κατά την κρίση του δικαστή, υπάρχει εύλογη, μη αμελητέα πιθανότητα ο έχων διεθνή δικαιοδοσία δικαστής να ακυρώσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του οποίου έγινε επίκληση·

Μήπως για τη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001 σε διαδικασία όπως η κατά το προηγούμενο ερώτημα τίθενται τυπικές απαιτήσεις σχετικά με τον αμυντικό ισχυρισμό περί ακυρότητας διπλώματος ευρεσιτεχνίας, υπό την έννοια ότι το άρθρο 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001 έχει εφαρμογή μόνον αν ενώπιον του δικαστή που έχει διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρο 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001 εκκρεμεί αγωγή για την αναγνώριση της ακυρότητας ή τέτοια αγωγή ασκήθηκε εντός ταχθείσας –από τον δικαστή– προθεσμίας, εφόσον κλητεύθηκε ο κάτοχος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, ή αρκεί απλώς και μόνον η προβολή αμυντικού ισχυρισμού περί ακυρότητας και, αν ναι, τίθενται τότε απαιτήσεις σχετικά με το περιεχόμενο του προβληθέντος αμυντικού ισχυρισμού, υπό την έννοια ότι πρέπει να είναι επαρκώς θεμελιωμένος και/ή η προβολή του δεν πρέπει να θεωρηθεί ως κατάχρηση δικονομικού δικαιώματος·

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, διατηρεί ο δικαστής, αφότου σε διαδικασία όπως η κατά το πρώτο ερώτημα προβλήθηκε αμυντικός ισχυρισμός περί ακυρότητας, τη διεθνή δικαιοδοσία όσον αφορά την αγωγή λόγω προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας, με αποτέλεσμα ότι (αν το θέλει ο ενάγων) η διαδικασία λόγω προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας πρέπει να ανασταλεί έως ότου ο δικαστής που έχει διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρο 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001 αποφανθεί επί του κύρους του τυχόντος επικλήσεως εθνικού μέρους του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, ή η αγωγή πρέπει να απορριφθεί επειδή είναι αδύνατον να κριθεί ουσιώδης για την απόφαση αμυντικός ισχυρισμός ή αφότου προβλήθηκε αμυντικός ισχυρισμός περί ακυρότητας ο δικαστής έχασε τη διεθνή δικαιοδοσία του όσον αφορά την αγωγή λόγω προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας·

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, δύναται ο εθνικός δικαστής να στηρίξει στο άρθρο 31 του κανονισμού 44/2001 διεθνή δικαιοδοσία όσον αφορά βασιζομένη σε αλλοδαπό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (όπως είναι το μέτρο της διασυνοριακής απαγορεύσεως της προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας) κατά της οποίας αιτήσεως προβλήθηκε ο αμυντικός ισχυρισμός ότι είναι άκυρο το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του οποίου έγινε επίκληση, ή (στην περίπτωση που κριθεί ότι η δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 22, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001 δεν θίγει τη διεθνή δικαιοδοσία του Rechtbank σχετικά με το ζήτημα της προσβολής δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας) διεθνή δικαιοδοσία όσον αφορά τον αμυντικό ισχυρισμό ότι είναι άκυρο το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του οποίου έγινε επίκληση·

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα, ποια πραγματικά περιστατικά είναι τότε αναγκαία για να μπορέσει να γίνει δεκτό ότι υπάρχει το κατά τη σκέψη 40 της αποφάσεως Van Uden πραγματικό συνδετικό στοιχείο μεταξύ του αντικειμένου των ζητουμένων μέτρων και της κατά τόπον αρμοδιότητας του συμβαλλομένου κράτους του επιληφθέντος δικαστή·

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of England and Wales, Queen's Bench Division στις 24 Δεκεμβρίου 2010 — TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Co. Ltd, International Air Transport Association The Queen κατά Civil Aviation Authority

(Υπόθεση C-629/10)

2011/C 89/18

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of England and Wales, Queen's Bench Division

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Co. Ltd, International Air Transport Association The Queen

Καθής: Civil Aviation Authority

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχουν τα άρθρα 5 έως 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) την έννοια ότι επιβάλλουν την καταβολή της προβλεπόμενης στο άρθρο αποζημίωσης στους επιβάτες των οποίων οι πτήσεις υπόκεινται σε καθυστέρηση κατά την έννοια του άρθρου 6, και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, υπό ποιες συνθήκες;

2)	Αν στο ερώτημα 1 δοθεί αρνητική απάντηση, είναι τα άρθρα 5-7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 άκυρα, εν όλω ή εν μέρει, λόγω παραβιάσεως της αρχής της ίσης μεταχείρισης;

3)	Αν στο ερώτημα 1 δοθεί καταφατική απάντηση, είναι τα άρθρα 5-7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 άκυρα, εν όλω ή εν μέρει, διότι (α) έρχονται σε αντίθεση με τη Σύμβαση του Μόντρεαλ, (β) παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, ή/και (γ) παραβιάζεται η αρχή της ασφάλειας δικαίου;

4)	Αν στο ερώτημα 1 δοθεί καταφατική απάντηση και στο ερώτημα 3 αρνητική, πρέπει να τεθούν τυχόν όρια στα διαχρονικά αποτελέσματα της απόφασης του Δικαστηρίου στην υπόθεση αυτή;

5)	Αν στο ερώτημα 1 δοθεί αρνητική απάντηση, ποιό τυχόν αποτέλεσμα πρέπει να έχει η απόφαση Sturgeon στο χρονικό διάστημα μεταξύ 19ης Νοεμβρίου 2009 και της ημερομηνίας εκδόσεως της απόφασης του Δικαστηρίου στην υπόθεση αυτή;

(1) Κανονισμός 261/2004 για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) — Δήλωση της Επιτροπής

ΕΕ L 46, σ. 1

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 24 Δεκεμβρίου 2010 — University of Queensland και CSL Ltd. κατά Comptroller-General of Patents, Designs and Trade Marks

(Υπόθεση C-630/10)

2011/C 89/19

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: University of Queensland, CSL Ltd.

Καθού: Comptroller-General of Patents, Designs and Trade Marks

Προδικαστικά ερωτήματα

Ο κανονισμός 469/2009 (1) (στο εξής: κανονισμός) αναγνωρίζει, μεταξύ των άλλων στόχων που προσδιορίζονται στις αιτιολογικές σκέψεις του, ότι η χορήγηση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας στους δικαιούχους εθνικών ή ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας πρέπει να γίνεται υπό τους ίδιους όρους σε όλα τα κράτη μέλη της Κοινότητας (βλ. έβδομη και όγδοη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού). Δεδομένου ότι η νομοθεσία για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δεν έχει εναρμονιστεί σε κοινοτικό επίπεδο, ποια έννοια έχει η φράση «το προϊόν προστατεύεται με ισχύον κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» του άρθρου 3, στοιχείο α', του κανονισμού και ποια είναι τα κριτήρια για τον προσδιορισμό της έννοιας αυτής;

Σε μια περίπτωση όπως η υπό εξέταση, η οποία αφορά ένα φάρμακο που περιέχει περισσότερες από μία δραστικές ουσίες, υπάρχουν πρόσθετα ή διαφορετικά κριτήρια για να εξακριβώνεται αν «το προϊόν προστατεύεται με κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» κατά το άρθρο 3, στοιχείο α', του κανονισμού και, αν ναι, ποια είναι αυτά τα πρόσθετα ή διαφορετικά κριτήρια;

3)	Αποτελεί ένα τέτοιο πρόσθετο ή διαφορετικό κριτήριο το αν οι δραστικές ουσίες είναι αναμεμειγμένες μεταξύ τους ή χορηγούνται σε αυτοτελείς μεν μορφοποιήσεις, αλλά ταυτόχρονα;

4)	Πρέπει να γίνει δεκτό ότι «προστατεύεται με κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας», κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο α', το πολλαπλό εμβόλιο που περιέχει πολλαπλά αντιγόνα, αν ένα από τα αντιγόνα του εμβολίου «προστατεύεται με το ισχύον κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας»;

Σε μια περίπτωση όπως η υπό εξέταση, η οποία αφορά ένα φάρμακο που περιέχει περισσότερες από μία δραστικές ουσίες, έχει σημασία για να εξακριβωθεί αν «το προϊόν προστατεύεται με κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» κατά το άρθρο 3, στοιχείο α', το γεγονός ότι το κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει σε μια οικογένεια διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που βασίζεται στο ίδιο αρχικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και περιλαμβάνει ένα γενικό δίπλωμα και δύο ειδικότερα, τα οποία τρία διπλώματα προστατεύουν όλες τις δραστικές ουσίες που περιέχει το φάρμακο;

6)	Σε μια περίπτωση όπως η υπό εξέταση, η οποία αφορά ένα κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με αντικείμενο μια «μέθοδο παραγωγής ενός προϊόντος» κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο γ', πρέπει το «φαρμακευτικό προϊόν» του άρθρου 1, στοιχείο α', να έχει παραχθεί άμεσα κατ’ εφαρμογή αυτής της μεθόδου;

Επιτρέπει ο κανονισμός 469/2009, και ειδικότερα το άρθρο 3, στοιχείο β', τη χορήγηση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για μια συγκεκριμένη δραστική ουσία, εφόσον:

α)	η δραστική ουσία αυτή προστατεύεται με ισχύον κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο α', του κανονισμού 469/2009, και

β)	για το φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία αυτή μαζί με μία ή περισσότερες άλλες δραστικές ουσίες έχει χορηγηθεί έγκυρη άδεια κυκλοφορίας σύμφωνα με τις οδηγίες 2001/83/ΕΚ (2) ή 2001/82/ΕΚ (3), η οποία αποτελεί την πρώτη άδεια για τη διάθεση αυτής της δραστικής ουσίας στην αγορά;

8)	Έχει σημασία για την απάντηση στο ερώτημα 7 το αν η άδεια κυκλοφορίας έχει χορηγηθεί για τη συγκεκριμένη δραστική ουσία σε ανάμιξη με τη μία ή τις περισσότερες άλλες δραστικές ουσίες και όχι για τη χορήγηση των ουσιών αυτών σε αυτοτελείς μεν μορφοποιήσεις, αλλά ταυτόχρονα;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα (ΕΕ L 152, σ. 1).

(2) Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311, σ. 67).

(3) Οδηγία 2001/82/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα κτηνιατρικά φάρμακα (ΕΕ L 311, σ. 1).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Tax & Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 12 Ιανουαρίου 2011 — The Commissioners For Her Majesty's Revenue & Customs κατά Philips Electronics UK Ltd

(Υπόθεση C-18/11)

2011/C 89/20

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Tax & Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείοντες: The Commissioners For Her Majesty's Revenue & Customs

Εφεσίβλητη: Philips Electronics UK Ltd.

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος (όπως το Ηνωμένο Βασίλειο) περιλαμβάνει στη βάση επιβολής του φόρου τα κέρδη και τις ζημίες εταιρίας που έχει συσταθεί και έχει τη φορολογική έδρα της σε άλλο κράτος μέλος (όπως οι Κάτω Χώρες), εφόσον τα κέρδη έχουν πραγματοποιηθεί χάρη στην επιχειρηματική δραστηριότητα που ασκεί στο Ηνωμένο Βασίλειο η ολλανδική εταιρία μέσω μόνιμης επιχειρηματικής εγκατάστασής της στο Ηνωμένο Βασίλειο, συνιστά περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης στο Ηνωμένο Βασίλειο των υπηκόων των κρατών μελών, κατά το άρθρο 49 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 43 ΕΚ) το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιτρέπει την παραίτηση της μόνιμης εγκατάστασης στο Ηνωμένο Βασίλειο μιας αλλοδαπής εταιρίας από τη δυνατότητα επίκλησης των ζημιών της, με σκοπό να ληφθούν υπόψη οι ζημίες αυτές υπέρ μιας εταιρίας του Ηνωμένου Βασιλείου στο πλαίσιο φoρoλογικής ελάφρυνσης υπέρ ομίλου, εφόσον οποιοδήποτε μέρος των ζημιών αυτών ή κάποιο άλλο ποσό που συνυπολογίζεται για τον υπολογισμό των ζημιών αυτών «αντιστοιχεί ή συνιστά ποσό που μπορεί (σε οποιαδήποτε περίοδο) να εκπέσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο, στο πλαίσιο της επιβολής αλλοδαπού φόρου, από αλλοδαπά κέρδη της εταιρίας ή οποιουδήποτε προσώπου»;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο παραπάνω ερώτημα, μπορεί ως δικαιολογητικός λόγος για τον περιορισμό αυτό να προβληθεί:

α)	μόνο η ανάγκη πρόληψης της διπλής έκπτωσης των ζημιών ή

β)	μόνο η ανάγκη διατήρησης της ισόρροπης κατανομής των φορολογικών εξουσιών μεταξύ των κρατών μελών ή

γ)	η ανάγκη διατήρησης της ισόρροπης κατανομής των φορολογικών εξουσιών μεταξύ των κρατών μελών, σε συνδυασμό με την ανάγκη πρόληψης της διπλής έκπτωσης των ζημιών;

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο παραπάνω ερώτημα, τελεί ο περιορισμός σε αναλογία προς τον δικαιολογητικό αυτό ή τους δικαιολογητικούς αυτούς λόγους;

Αν ο περιορισμός των δικαιωμάτων της ολλανδικής εταιρίας δεν είναι δικαιολογημένος ή δεν τελεί σε αναλογία προς κανένα δικαιολογητικό λόγο, έχει το Ηνωμένο Βασίλειο, κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την υποχρέωση να παράσχει στη βρετανική εταιρία κάποιο μέσο έννομης προστασίας, π.χ. την αξίωση φoρoλογικής ελάφρυνσης υπέρ ομίλου για τα κέρδη της;

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 21 Ιανουαρίου 2011 — A Oy

(Υπόθεση C-33/11)

2011/C 89/21

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: A Oy

Έτερος διάδικος στη διαδικασία: Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö [νομική υπηρεσία για την προάσπιση των δικαιωμάτων των φορέων που μπορούν να προβαίνουν στην επιβολή φόρων]

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 15, στοιχείο 6, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (1) την έννοια ότι στις «αεροπορικές εταιρίες που εκτελούν, κυρίως, διεθνείς μεταφορές επί κομίστρω» περιλαμβάνονται και αεροπορικές εταιρίες οι οποίες εκτελούν, κυρίως, διεθνείς ναυλωμένες πτήσεις με κόμιστρο παρέχοντας υπηρεσίες σε επιχειρήσεις και ιδιώτες;

Έχει το άρθρο 15, στοιχείο 6, ης έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ την έννοια ότι η προβλεπόμενη από αυτό απαλλαγή ισχύει μόνο για αεροσκάφη που παραδίδονται άμεσα σε αεροπορικές εταιρίες, οι οποίες εκτελούν, κυρίως, διεθνείς μεταφορές επί κομίστρω, ή ότι η σχετική απαλλαγή ισχύει και για παραδόσεις αεροσκαφών σε επιχειρήσεις που δεν εκτελούν οι ίδιες διεθνείς μεταφορές με κόμιστρο, αλλά παραχωρούν τη χρήση ενός αεροσκάφους σε άλλη επιχείρηση, η οποία ασκεί δραστηριότητες στον τομέα αυτόν;

Έχει σημασία για την απάντηση στο δεύτερο ερώτημα ότι η ιδιοκτήτρια εταιρία των αεροσκαφών μετακυλίει τη χρέωση για τη χρήση των αεροσκαφών σε ιδιώτη, ο οποίος είναι μέτοχός της και ο οποίος χρησιμοποιεί τα αποκτηθέντα αεροσκάφη, κατά κύριο λόγο προς εξυπηρέτηση δικών του επαγγελματικών και/ή ιδιωτικών σκοπών, λαμβανομένου υπόψη του ότι η αεροπορική εταιρία μπορούσε να διαθέτει τα αεροσκάφη και για άλλες πτήσεις;

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 24 Ιανουαρίου 2011 — Pioneer HI-Bred Italia Srl κατά Ministero delle Politiche Agricole e Forestali

(Υπόθεση C-36/11)

2011/C 89/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Pioneer HI-Bred Italia Srl

Καθού: Ministero delle Politiche Agricole e Forestali

Προδικαστικό ερώτημα

Σε περίπτωση που το κράτος μέλος έχει αποφασίσει να επιβάλλει ως προϋπόθεση για τη χορήγηση της άδειας για καλλιέργειες γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ), ακόμη και αν πρόκειται για ΓΤΟ που έχουν καταχωριστεί στον ευρωπαϊκό κοινό κατάλογο, την ύπαρξη γενικών μέτρων που να είναι κατάλληλα να διασφαλίζουν τη συνύπαρξη με συμβατικές ή βιολογικές καλλιέργειες, έχει το άρθρο 26α της οδηγίας 2001/18/ΕΚ (1), ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με τη σύσταση 2003/556/ΕΚ (2) και τη μεταγενέστερη σύσταση 2010/200/1 (3), την έννοια ότι κατά τον χρόνο πριν από τη θέσπιση των γενικών μέτρων: α) η χορήγηση της άδειας είναι υποχρεωτική, εφόσον αφορά ΓΤΟ που έχουν καταχωριστεί στον ευρωπαϊκό κοινό κατάλογο ή β) η εξέταση της αίτησης χορήγησης άδειας πρέπει να αναστέλλεται μέχρις ότου εκδοθούν τα γενικά μέτρα ή γ) η χορήγηση της άδειας είναι υποχρεωτική, με ταυτόχρονη επιβολή των κατάλληλων όρων για την αποφυγή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, της έστω και μη ηθελημένης επαφής των γενετικώς τροποποιημένων καλλιεργειών για τις οποίες χορηγείται η άδεια με τις διπλανές συμβατικές ή βιολογικές καλλιέργειες;

(1) ΕΕ 2001, L 106, σ. 1.

(2) ΕΕ 2003, L 189, σ. 36.

(3) ΕΕ 2010, C 200, σ. 1.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/12

Διάταξη του προέδρου του τρίτου τμήματος του Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-349/09) (1)

2011/C 89/23

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 312 της 19.12.2009.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/12

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-486/09) (1)

2011/C 89/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 24 της 30.1.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 12ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-80/10) (1)

2011/C 89/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Νοεμβρίου 2010 — KEK Δίαυλος κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-251/10 P) (1)

2011/C 89/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 195 της 17.7.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Companhia Siderúrgica Nacional, CSN Caymann Ltd κατά Unifer Steel SL, BNP Paribas (Ελβετία), Colepccl (Πορτογαλία) SA, Banco Português de Investimento SA (BPI)

(Υπόθεση C-315/10) (1)

2011/C 89/27

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 260 της 25.9.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-353/10) (1)

2011/C 89/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 246 της 11.9.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-394/10) (1)

2011/C 89/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 274 της 9.10.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 3ης Ιανουαρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-398/10) (1)

2011/C 89/30

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 274 της 9.10.2010.

Γενικό Δικαστήριο

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Cetarsa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-33/05) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ισπανική αγορά αποκτήσεως και πρώτης μεταποιήσεως ακατέργαστου καπνού - Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός των τιμών και κατανομή της αγοράς - Πρόστιμα - Σοβαρότητα και διάρκεια της παραβάσεως - Ίση μεταχείριση - Αρχή της αναλογικότητας - Ανώτατο όριο του 10 % του κύκλου εργασιών - Συνεργασία)

2011/C 89/31

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Compañía española de tabaco en rama, SA (Cetarsa) (Navalmoral de la Mata, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Araujo Boyd, J. Buendía Sierra και A. Givaja Sanz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και É. Gippini Fournier)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως Ε(2004) 4030 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Οκτωβρίου 2004, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81, παράγραφος 1, [ΕΚ] (υπόθεση COMP/C.38.238/B.2 — Ακατέργαστος καπνός — Ισπανία), δεύτερον, και επικουρικώς, αίτημα μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα με την απόφαση αυτή και, τρίτον, αντίθετο αίτημα της Επιτροπής για αύξηση του εν λόγω προστίμου

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Καθορίζει σε 3 147 300 ευρώ το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στην Compañía española de tabaco en rama, SA (Cetarsa) με το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2004) 4030 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Οκτωβρίου 2004, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου του άρθρου 81, παράγραφος 1, [ΕΚ] (υπόθεση COMP/C.38.238/B.2 — Ακατέργαστος καπνός — Ισπανία).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Απορρίπτει το αντίθετο αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

4)	Η Cetarsa φέρει τα οκτώ δέκατα των δικών της δικαστικών εξόδων και τα οκτώ δέκατα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή, η δε Επιτροπή φέρει τα δύο δέκατα των δικών της δικαστικών εξόδων και τα δύο δέκατα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Cetarsa.

(1) ΕΕ C 82 της 2.4.2005.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-205/07) (1)

(Γλωσσικό καθεστώς - Δημοσίευση, στον διαδικτυακό τόπο της EPSO, προσκλήσεως προς εκδήλωση ενδιαφέροντος για την κατάρτιση πίνακα υποψηφίων που μπορούν να προσληφθούν ως επί συμβάσει υπάλληλοι για την άσκηση διαφόρων καθηκόντων στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων και των λοιπών κοινοτικών οργανισμών - Δημοσίευση στις τρεις επίσημες γλώσσες - Άρθρα 12 ΕΚ και 290 ΕΚ - Άρθρο 82 του ΚΛΠ - Κανονισμός αριθ. 1)

2011/C 89/32

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: B. Tidore επικουρούμενος από τον P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και H. Krämer, επικουρούμενοι τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της προσκλήσεως προς εκδήλωση ενδιαφέροντος EPSO/CAST/EU/27/07, για την κατάρτιση πίνακα υποψηφίων που μπορούν να προσληφθούν ως επί συμβάσει υπάλληλοι για την άσκηση διαφόρων καθηκόντων στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων και των λοιπών κοινοτικών οργανισμών, η οποία δημοσιεύθηκε στον διαδικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO) στις 27 Μαρτίου 2007.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την πρόσκληση προς εκδήλωση ενδιαφέροντος EPSO/CAST/EU/27/07 για την κατάρτιση πίνακα υποψηφίων που μπορούν να προσληφθούν ως επί συμβάσει υπάλληλοι για την άσκηση διαφόρων καθηκόντων στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων και των λοιπών κοινοτικών οργανισμών, η οποία δημοσιεύθηκε στον διαδικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO) στις 27 Μαρτίου 2007.

2)	Η Ιταλική Δημοκρατία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 170 της 21.7.2007.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Φεβρουαρίου 2011 — Paroc κατά ΓΕΕΑ (INSULATE FOR LIFE)

(Υπόθεση T-157/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος INSULATE FOR LIFE - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Αμιγώς επιβεβαιωτική απόφαση - Εν μέρει απαράδεκτο)

2011/C 89/33

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Paroc Oy AB (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωπος: J. Palm)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Botis)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Φεβρουαρίου 2008 (υπόθεση R 0054/2008-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος INSULATE FOR LIFE ως κοινοτικού σήματος

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Paroc Oy AB στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 171 της 5.7.2008.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Cantiere navale De Poli κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-584/08) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Προσωρινός αμυντικός μηχανισμός υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας - Προβλεπόμενη από τις ιταλικές αρχές τροποποίηση συστήματος ενισχύσεων το οποίο είχε προηγουμένως εγκρίνει η Επιτροπή - Απόφαση με την οποία το σύστημα ενισχύσεων κηρύσσεται ασύμβατο με την κοινή αγορά)

2011/C 89/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cantiere navale De Poli SpA (Βενετία, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Abate και R. Longanesi Cattani, στη συνέχεια A. Abate και A. Franchi, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Righini, C. Urraca Caviedes και V. Di Bucci)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2010/38/ΕΚ της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C-20/08 (πρώην N 62/08), την οποία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή η Ιταλία μέσω τροποποιήσεως του συστήματος ενισχύσεων N 59/04 σχετικά με προσωρινό αμυντικό μηχανισμό υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας (ΕΕ 2010, L 17, σ. 50).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Cantiere navale De Poli SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 55 της 7.3.2009.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-3/09) (1)

2011/C 89/35

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Righini, C. Urraca Caviedes και V. Di Bucci)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 55 της 7.3.2009.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Φεβρουαρίου 2011 — Lan Airlines κατά ΓΕΕΑ — Air Nostrum

(LINEAS AEREAS DEL MEDITERRANEO LAM)

(Υπόθεση T-194/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος LINEAS AEREAS DEL MEDITERRANEO LAM - Προγενέστερο λεκτικό και προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα LAN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2011/C 89/36

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lan Airlines, SA (Ρένκα, Χιλή) (εκπρόσωποι: E. Armijo Chávarri και A. Castán Pérez-Gómez, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: O. Mondéjar Ortuño)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo, SA (Μανίσες, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Φεβρουαρίου 2009 (υπόθεση R 107/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Lan Airlines, SA και της Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Lan Airlines, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 167 της 18.7.2009.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2011 — Ineos Healthcare κατά ΓΕΕΑ — Teva Pharmaceutical Industries (ALPHAREN)

(Υπόθεση T-222/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ALPHAREN - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα ALPHA D3 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών - Άρθρο 74 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 76 του κανονισμού 207/2009))

2011/C 89/37

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ineos Healthcare Ltd (Warrington, Cheshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, barrister, και A. Smith, solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Teva Pharmaceutical Industries Ltd (Ιερουσαλήμ, Ισραήλ)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 24ης Μαρτίου 2009 (υπόθεση R 1897/2007-2), όσον αφορά διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Teva Pharmaceutical Industries Ltd και της Ineos Healthcare Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 24ης Μαρτίου 2009 (υπόθεση R 1897/2007-2) όσον αφορά τα προϊόντα των ακόλουθων κατηγοριών: «φαρμακευτικά και κτηνιατρικά παρασκευάσματα με ανθρακικό υδροξείδιο σιδηρούχου μαγνησίου ή υδροταλσίτης ή παράγωγα των συστατικών αυτών», «μέσα δέσμευσης φωσφορικών αλάτων για την αντιμετώπιση της υπερφωσφαταιμίας».

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα και το ήμισυ των εξόδων της Ineos Healthcare Ltd.

4)	Η Ineos Healthcare φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

(1) ΕΕ C 180 της 1.8.2009.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2011 — Gühring κατά ΓΕΕΑ (Συνδυασμός κίτρινου του σπάρτου και ασημόγκριζου και συνδυασμός κίτρινου της ώχρας και ασημόγκριζου)

(Υποθέσεις T-299/09 και T-300/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος συνιστάμενου στον συνδυασμό των χρωμάτων κίτρινο του σπάρτου και ασημόγκριζο - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος συνιστάμενου στον συνδυασμό των χρωμάτων κίτρινο της ώχρας και ασημόγκριζο - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β’, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009)

2011/C 89/38

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gühring OHG (Albstadt, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. Schneider, στη συνέχεια G. Schneider και B. Schmidt)

Αντικείμενο

Δύο προσφυγές κατά των αποφάσεων του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Απριλίου 2009 (υποθέσεις R 1330/2008-1 και R 1329/2008-1), σχετικά με αιτήσεις καταχωρίσεως του συνδυασμού των χρωμάτων κίτρινο του σπάρτου και ασημόγκριζο και του συνδυασμού των χρωμάτων κίτρινο της ώχρας και ασημόγκριζο ως κοινοτικών σημάτων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Οι υποθέσεις T-299/09 και T-300/09 ενώνονται προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3)	Καταδικάζει τη Gühring OHG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 256 της 24.10.2009.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/17

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2011 — M κατά EMA

(Υπόθεση T-136/10) (1)

(Αγωγή αποζημιώσεως - Αναρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου - Παραπομπή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης)

2011/C 89/39

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγων: M (Broxbourne, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Thomann, barrister, και I. Khawaja, solicitor)

Εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) (εκπρόσωποι: V. Salvatore και N. Rampal Olmedo)

Αντικείμενο

Αίτημα αποζημιώσεως, δυνάμει των άρθρων 268 ΣΛΕΕ και 340 ΣΛΕΕ, προς αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων λόγω εργατικού ατυχήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παραπέμπει την αγωγή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 148 της 5.6.2010.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/17

Αγωγή της 29ης Δεκεμβρίου 2010 — Interspeed κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-587/10)

2011/C 89/40

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Interspeed Holding Kompanija, A.D. (Βελιγράδι, Σερβική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: Marko Bošnjak, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την εναγομένη να αποζημιώσει την ενάγουσα για τη ζημία που υπέστη λόγω διαφυγόντων κερδών και απολεσθέντων εσόδων και λόγω μειώσεως της αξίας των περιουσιακών στοιχείων της ενάγουσας συνολικού ποσού ύψους 131 879 601 ευρώ, πλέον παρεπομένων ποσών που συνίστανται στους τόκους υπερημερίας επί της αιτουμένης αποζημιώσεως υπολογιζομένους από την ημερομηνία ασκήσεως υπό κρίση αγωγής μέχρι της ολοσχερούς καταβολής·

—	να καταδικάσει την εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα αγωγή, που ασκήθηκε δυνάμει των άρθρων 256 και 268 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να υποχρεώσει την εναγομένη να της καταβάλει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη λόγω διαφυγόντων κερδών και απολεσθέντων εσόδων και λόγω μειώσεως της αξίας των περιουσιακών στοιχείων της ενάγουσας συνολικού ποσού ύψους 131 879 601 ευρώ, πλέον παρεπομένων ποσών που συνίστανται στους τόκους υπερημερίας επί της αιτουμένης αποζημιώσεως υπολογιζομένους από την ημερομηνία ασκήσεως υπό κρίση αγωγής μέχρι της ολοσχερούς καταβολής, με το επιτόκιο που εφαρμόζεται κατά την κρίσιμη περίοδο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις χρηματοδοτήσεως, προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, καθώς και τα έξοδα για την αμοιβή του δικηγόρου και τα λοιπά δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ενάγουσα στην παρούσα διαδικασία.

Σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεν δεχθεί τα αιτήματά της, η ενάγουσα ζητεί, όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, από το Γενικό Δικαστήριο να αποφασίσει ότι έκαστος διάδικος θα φέρει τα έξοδά του.

Προς στήριξη της αγωγής της, η ενάγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ανασυγκρότησης (στο εξής: ΕΥΑ) ενήργησε παράνομα, δεδομένου ότι:

—	στις 19 Δεκεμβρίου 2006 δημοσίευσε πρόσκληση υποβολής προσφορών,

—	στις 22 Δεκεμβρίου δημοσίευσε ανακοίνωση για την επιλογή του εκτελεστή των εργασιών κοντά στον συνοριακό σταθμό του Preševo,

—	στις 10 Μαΐου 2007 συνήψε τη σύμβαση για την εκτέλεση των εργασιών στο συνοριακό σταθμό του Preševo αριθ 04SERO 1105004,

—	πλήρωσε για το σχεδιασμό της ανοικοδόμησης του συνοριακού σταθμού του Preševo,

—	επέλεξε και πλήρωσε τον εκτελεστή των εργασιών Putevi Užice A..D.;

—

επέλεξε και διόρισε τον οργανισμό ελέγχου E GIS BCEOM International s.a. όσον αφορά την εκτέλεση των εργασιών ανοικοδόμησης και κατέβαλε το ποσό των 180 850 ευρώ για την υπηρεσία ελέγχου, σε εκτέλεση της συμβάσεως ανοικοδόμησης και ελέγχου αριθ. 06SERO 1102/008-1713 81 που συνήφθη στις 16 Δεκεμβρίου 2008 και της συμβάσεως αριθ. 04SERO 1105/00 1-162954 που συνήφθη στις 24, Σεπτεμβρίου 2004, για συνολική συμβατική αξία 606 276,39 ευρώ,

—	αγόρασε τον απαραίτητο εξοπλισμό για τον συνοριακό σταθμό (εμπορευματοκιβώτια, μπάρες κ.λπ.),

—	μετέσχε ως επενδυτής στην ανοικοδόμηση, συντόνισε άμεσα και παρακολούθησε την επένδυσή της μέσω του γραφείου της στο Βελιγράδι.

Η ενάγουσα υποστηρίζει επίσης ότι, με την ως άνω συμπεριφορά, η ΕΥΑ προσέβαλε παράνομα τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη και τα νόμιμα και προστατευόμενα δικαιώματα που η ενάγουσα μπορούσε νομίμως να ασκήσει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007 (όσον αφορά το σημείο πώλησης) ή μέχρι τις 7 Μαΐου 2009 (όσον αφορά τα δικαιώματα στο πλαίσιο του τελωνειακού σταθμού εμπορευμάτων). Αυτή η εμπιστοσύνη και αυτά τα δικαιώματα αποτελούν έκφραση του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας, το οποίο συνιστά ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα που προστατεύονται, μεταξύ άλλων, από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Η ενάγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η προαναφερθείσα συμπεριφορά της ΕΥΑ συνιστά σοβαρή και πρόδηλη παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου οι οποίες, εν προκειμένω, είναι ουσιαστικά η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, το δικαίωμα προστασίας της ιδιοκτησίας, η αρχή της αναλογικότητας και η αρχή της διαφάνειας. Η προδήλως σοβαρή φύση της παραβιάσεως καθίσταται εμφανής, μεταξύ άλλων, από την έκταση της ζημίας που υπέστη η ενάγουσα.

Δεύτερον, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι η συμπεριφορά της ΕΥΑ της προκάλεσε την ακόλουθη οικονομική ζημία:

—	απώλεια εσόδων λόγω αδυναμίας εισπράξεως των εσόδων που προέρχονται από τη δραστηριότητα του τελωνειακού σταθμού εμπορευμάτων, ύψους 56 838 141 ευρώ,

—	απώλεια εσόδων λόγω αδυναμίας εισπράξεως των εσόδων που προέρχονται από τη δραστηριότητα του σημείου πώλησης στην περιοχή του συνοριακού σταθμού του Preševo, ύψους 46 800 000 ευρώ,

—	διαφυγόν κέρδος οφειλόμενο στην αδυναμία εισπράξεως των οφειλομένων μισθωμάτων και των λοιπών εσόδων που προέρχονται από το εμπορικό κέντρο που γειτνιάζει άμεσα με τον συνοριακό σταθμό του Preševo, ύψους 42 681 600 ευρώ.

Τρίτον, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η ζημία προκλήθηκε αναμφισβήτητα από τις δραστηριότητες της «ανοικοδόμησης» στην περιοχή του συνοριακού σταθμού του Preševo, που σχεδιάστηκαν και ασκήθηκαν από την ΕΥΑ.

Η ενάγουσα ισχυρίζεται επίσης ότι η ΕΥΑ είχε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η ενάγουσα ήταν κάτοχος των προαναφερθέντων δικαιωμάτων στον συνοριακό σταθμό του Preševo και ότι, ως εκ τούτου, προσέβαλε σκοπίμως τα δικαιώματα της ενάγουσας.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/18

Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2010 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-588/10)

2011/C 89/41

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ι. Χαλκιάς, Ε. Λευθεριώτου και Ξ. Μπασάκου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να γίνει δεκτή η προσφυγή,

—

Να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής της 4ης Νοεμβρίου 2010«περί εξαιρέσεως από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)», κατά το μέρος που αφορά δημοσιονομικές διορθώσεις σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας,

—	Να καταδικασθεί η Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ελληνική Δημοκρατία, με τη προσφυγή της ζητεί την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής της 4ης Νοεμβρίου 2010«περί εξαιρέσεως από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)», κοινοποιηθείσα με αριθμό Ε(2010) 7555 τελικό και δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ στο L 288/24/05-11-2010 (ΕΕ L 288, σ. 24) με αριθμό 2010/668/ΕΕ, κατά το μέρος που αφορά δημοσιονομικές διορθώσεις που επιβλήθηκαν σε βάρος της, στους τομείς α) των άμεσων ενισχύσεων — αροτραίων εκτάσεων, (β) του καπνού, (γ) των πολλαπλών συμμορφώσεων, (δ) της σταφίδας, (ε) των νησιών του Αιγαίου, και (στ) των πριμοδοτήσεων ζώων.

Σχετικά με τη διόρθωση στις άμεσες ενισχύσεις — αροτραίες εκτάσεις, η προσφεύγουσα προβάλλει, πρώτον, την έλλειψη έγκυρης νομικής βάσης για την εφαρμογή των παλαιών κατευθυντήριων γραμμών στη νέα Κοινή Γεωργική Πολιτική (ΚΓΠ) και στο νέο καθεστώς της ενιαίας ενίσχυσης και την έλλειψη προσδιορισμού σ’αυτό το νέο καθεστώς των βασικών και επικουρικών ελέγχων, ούτως, ώστε να μπορεί να γίνει εφαρμογή των κατ’ αποκοπή ποσοστών διόρθωσης.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα τονίζει ότι η εφαρμογή των παλαιών κατευθυντήριων γραμμών, στη νέα ΚΓΠ, προσβάλλει καίρια την αρχή της αναλογικότητας.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η επιβολή της διόρθωσης, και μάλιστα σε ποσοστό υπερτριπλάσιο, συνιστά παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, αφού λόγω δικαστικών αποφάσεων ήταν αδύνατη η ανανέωση/ολοκλήρωση του Συστήματος Αναγνώρισης Αγροτεμαχίων — Συστήματος Γεωγραφικών Πληροφοριών (ΣΑΑ-ΣΓΠ) και η Ελλάδα με την ΕΕ συμφώνησαν σε ένα σχέδιο δράσης για την ολοκλήρωση του ΣΑΑ-ΣΓΠ, σχέδιο το οποίο τηρήθηκε απόλυτα.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα επικαλείται α) την κακή και εσφαλμένη εκτίμηση πραγματικών περιστατικών (για την επικαλούμενη καθυστερημένη διεξαγωγή και κακή ποιότητα των επιτοπίων ελέγχων) και β) ότι από τη σύγκριση των στοιχείων του ΣΑΑ-ΣΓΠ (LPIS-GIS), που χρησιμοποιήθηκε για το έτος υποβολής αιτήσεων 2006, με τα στοιχεία του ολοκληρωμένου και αξιόπιστου, όπως διαπίστωσε με επιτόπιο έλεγχο η Επιτροπή, LPIS-GIS του 2009, προκύπτει ότι οι διαφορές και οι αστοχίες είναι ελάχιστες και δεν ξεπερνούν το 2,5 %.

Σχετικά με τη διόρθωση στον καπνό, η προσφεύγουσα προβάλλει, πρώτον, την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 31 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 (1), διότι οι αιτιάσεις, που επικαλείται η ΕΕ, δεν δημιούργησαν κανέναν απολύτως κίνδυνο για το ΕΓΤΠΕ.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υπογραμμίζει ότι οι προϋποθέσεις καταβολής της επιδότησης ορίστηκαν περιοριστικά και αποκλειστικά στο άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2075/92 (2) και, συνεπώς, μη νομίμως η Επιτροπή με το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2848/1998 (3) έθεσε ως πρόσθετη προϋπόθεση για την καταβολή πριμοδότησης, την παράδοση του καπνού στην επιχείρηση πρώτης μεταποίησης, το αργότερο μέχρι τις 30 Απριλίου του έτους συγκομιδής (εκπρόθεσμες παραδόσεις καπνού).

Τρίτον, η προσφεύγουσα τονίζει ότι η ρύθμιση του άρθρου 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2848/1998 της Επιτροπής πλήττει την αρχή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι μια ολιγοήμερη καθυστέρηση στην παράδοση του καπνού που δεν οφειλόταν στους καπνοπαραγωγούς, αλλά στους επιχειρηματίες — αγοραστές του καπνού, στερεί τον παραγωγό από όλο το ετήσιο εισόδημά του, χωρίς να υπάρχει η αναγκαία κλιμάκωση/μείωση της πριμοδότησης και παραβιάζει ταυτόχρονα το άρθρο 39(1)(β) της ΣΛΕΕ και το άρθρο 3(3) του κανονισμού (ΕΟΚ) 2075/92.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δεν είναι νόμιμο να στερηθούν οι παραγωγοί την πριμοδότηση εξ αιτίας της ολιγοήμερης καθυστέρησης παράδοσης του καπνού και πολύ περισσότερο εφόσον η επιχείρηση επικαλέστηκε συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων που δεν της επέτρεψαν να προσκομίσει έγκαιρα τις εγγυητικές επιστολές και να συμμετάσχει στις παραδόσεις καπνού.

Πέμπτον, η προσφεύγουσα τονίζει ότι εσφαλμένα η Επιτροπή θεώρησε ότι η εκχώρηση των καλλιεργητικών συμβάσεων δεν επιτρέπεται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2075/92 και τον κανονισμό (ΕΚ) 2848/98.

Έκτον, η προσφεύγουσα επικαλείται α) την εσφαλμένη εκτίμηση και εφαρμογή των άρθρων 5 και 6(2)(β) περίπτωση του κανονισμού (ΕΟΚ) 2075/92 ως προς την έγκριση των τριών επιχειρήσεων πρώτης μεταποίησης που δεν είχαν ιδιόκτητο εξοπλισμό (μη επιλέξιμες επιχειρήσεις) και β) ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη ειδικά τα στοιχεία της Μονάδας Επεξεργασίας Καπνών Κεντρικής Ελλάδας, A.T.P.L.

Σχετικά με την πολλαπλή συμμόρφωση, η προσφεύγουσα προβάλλει, πρώτον, την έλλειψη έγκυρης νομικής βάσης για την επιβολή διόρθωσης στον τομέα της πολλαπλής συμμόρφωσης.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα τονίζει ότι είναι ανεπίτρεπτη η αναδρομική εφαρμογή των οριζομένων στο έγγραφο AGRI 64043/9-6-06 στο ελεγχόμενο έτος 2005.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παραβίασε την υποχρέωση συνεργασίας που επιβάλλει η Συνθήκη, αφού το 2005 ήταν η πρώτη χρονιά εφαρμογής του νέου συστήματος, η δε συμμόρφωσή της με τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ήταν άμεση και πλήρης, με αποτέλεσμα, με βάση και τη γενική αρχή της επιείκειας, να μην δικαιολογούνται διορθώσεις και μάλιστα ύψους 10 % σε ένα νέο τομέα υποχρεώσεων.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή έσφαλε στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και στα έξι σημεία που επικαλείται η Ευρωπαϊκή 'Ενωση.

Σχετικά με τη σταφίδα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, πρώτον, ότι οι μη νόμιμες και αδικαιολόγητες διορθώσεις στηρίζονται σε πλάνη περί τα πράγματα και εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των οριζομένων στο άρθρο 3, παράγραφος 2(δ) του κανονισμού (ΕΚ) 1621/1999 (4).

Δεύτερον, η προσφεύγουσα τονίζει ότι ο πενταπλασιασμός της διόρθωσης από 2 % σε 10 % στη σουλτανίνα από την περίοδο 2002-2003 στην περίοδο 2003-2004 και ο υπερδιπλασιασμός από 10 % σε 25 % από την περίοδο 2003-2004 στην περίοδο 2004-2005 και την επόμενη 2005-2006 οφείλεται σε εσφαλμένη εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για τις κατ’αποκοπήν διορθώσεις και κακή εκτίμηση πραγματικών περιστατικών και συνιστά πρόδηλη παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και υπέρβαση της διακριτικής εξουσίας της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.

Τρίτον, η προσφεύγουσα επικαλείται ότι α) ο πενταπλασιασμός της διόρθωσης στην κορινθιακή σταφίδα από 5 % στην περίοδο 2004-2005 σε 25 % στην περίοδο 2005-2006 συνιστά εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για την κατ’αποκοπήν διορθώσεις, πρόδηλη παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και υπέρβαση της διακριτικής εξουσίας της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ως προς την επιβολή της διόρθωσης, β) ο καταλογισμός 5 % στην περίοδο 2004-2005, περίοδο κατά την οποία δεν χορηγήθηκε καμία ενίσχυση για αμπελοτεμάχια που δεν πέτυχαν την ελάχιστη απόδοση, είναι αυθαίρετος και αναιτιολόγητος.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα προβάλλει την εσφαλμένη εκτίμηση πραγματικών περιστατικών αναφορικά με τις επικαλούμενες ελλείψεις του Αμπελουργικού Μητρώου (ΑΜ), την αναγνώριση και τη μέτρηση των αμπελοτεμαχίων.

Πέμπτον, η προσφεύγουσα υπογραμμίζει την εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών αναφορικά με τις επικαλούμενες αδυναμίες ως προς τις απαιτήσεις διαχείρισης και ελέγχου του μέτρου.

Σχετικά με τα νησιά του Αιγαίου, η προσφεύγουσα προβάλλει, πρώτον, τη παράβαση δεδικασμένου, δεδομένου ότι το ΔΕΚ με απόφασή του (27/10/2005, υπόθεση C-175/03) ακύρωσε τη δημοσιονομική διόρθωση που είχε επιβληθεί στον τομέα αυτόν για τα ίδια έτη, άλλως παράβαση των άρθρων 264 και 266 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της παραγράφου 4, του άρθρου 7, του κανονισμού (ΕΚ) 1258/1999 (5), που ορίζει ότι, οι διορθώσεις επιβάλλονται με βάση τον κανόνα του 24μηνου, άλλως παράβαση ουσιώδη τύπου, άλλως κατά χρόνο αναρμόδια η Ευρωπαϊκή 'Ενωση να επιβάλει διόρθωση το 2010 στηριζόμενη στην επιστολή τής 17/08/2000, άλλως, η επιβολή διορθώσεων το 2010 για αδυναμίες του συστήματος ελέγχου το 1999, το 2000 και το 2001 παραβιάζει τη γενική αρχή της ασφάλειας του δικαίου, του εύλογου χρόνου και της επίκαιρης δράσης της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης λόγω της υπερβολικά αδικαιολόγητης μακρόχρονης διάρκειας της διαδικασίας.

Τέλος, σχετικά με τις πριμοδοτήσεις ζώων, η προσφεύγουσα τονίζει, πρώτον, την ακυρότητα της διαδικασίας εκκαθάρισης των λογαριασμών λόγω της κατά χρόνο αναρμοδιότητας της Επιτροπής για την επιβολή δημοσιονομικών διορθώσεων και, δεύτερον, την εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, και παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, όσον αφορά στην εκτίμηση του κινδύνου για το Ταμείο από τα επί μέρους ζητήματα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής

(2) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2075/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, για την κοινή οργάνωση αγοράς του ακατέργαστου καπνού

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2848/98 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 1998, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2075/92 όσον αφορά στο καθεστώς των πριμοδοτήσεων, των ποσοστώσεων παραγωγής και της ειδικής ενίσχυσης που χορηγείται στις ομάδες παραγωγών στον τομέα του ακατέργαστου καπνού.

(4) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1621/1999 της Επιτροπής, της 22ας Ιουλίου 1999, για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου όσον αφορά στην ενίσχυση για την καλλιέργεια σταφυλιών που προορίζονται για την παραγωγή ορισμένων ποικιλιών σταφίδων

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/20

Προσφυγή της 4ης Ιανουαρίου 2011 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-2/11)

2011/C 89/42

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo και J. Saraiva de Almeida)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2010) 7555, της 4ης Νοεμβρίου 2010, περί εξαιρέσεως από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), καθ’ όσον εφαρμόζει στην Πορτογαλία κατ’ αποκοπήν χρηματική διόρθωση επί του Μέτρου POSEI, επί των ετών 2005, 2006 και 2007, συνολικού ύψους 743 251,25 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως

Η προσφεύγουσα επικαλείται τέσσερις λόγους ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 11 του κανονισμού 885/2006 (1)· εσφαλμένη ερμηνεία της εικοστής ογδόης αιτιολογικής σκέψης του κανονισμού 43/2003 (2)· παράβαση της παραγράφου 4 του άρθρου 7 του κανονισμού 1258/1999 (3)· παραβίαση των αρχών της ισότητας και της αναλογικότητας.

Με τον πρώτο της λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παραβίασε το άρθρο 11 του κανονισμού 885/2006 καθ’ όσον δεν παρέθεσε οποιαδήποτε αποτελέσματα έρευνας ούτε οποιεσδήποτε παρατηρήσεις σχετικά με τα έτη 2005 και 2006, εμποδίζοντας έτσι τι πορτογαλικές αρχές ν’ αποδείξουν ότι τα πορίσματά της ήσαν ανακριβή ως προς τα έτη αυτά ή να διορθώσει τυχόν ανεπάρκειες ούτως ώστε να συμμορφωθεί με τους κοινοτικούς κανόνες και, κατά συνέπεια, εμποδίζοντάς τις να τύχουν της διαδικαστικής εγγυήσεως την οποία παρέχει η εν λόγω διάταξη στα κράτη μέλη.

Με τον δεύτερο λόγο της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα την εικοστή όγδοη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 43/2003, καθ’ όσον αφενός μεν έκρινε ότι ο διενεργηθείς από τις πορτογαλικές αρχές έλεγχος υπήρξε ανεπαρκής υπό το πρίσμα των κανόνων της Ενώσεως σε σύγκριση με τη βαρύτητα των διαπιστωθεισών πλημμελειών, χωρίς όμως ποτέ να εξηγήσει κατά πόσον και γιατί οι έλεγχοι αυτοί θα έπρεπε να ήσαν διαφορετικοί ή εντατικότεροι, αφετέρου δε έκρινε τον ίδιο αυτό έλεγχο επαρκή ως βάση υπολογισμού της χρηματικής διορθώσεως την οποία επέβαλε.

Επί πλέον, η Επιτροπή παρέβη την παράγραφο 4 του άρθρου 7 του κανονισμού 1258/1999, κατά την οποία η Επιτροπή αποφασίζει να αποκλείσει δαπάνες από την κοινοτική χρηματοδότηση σε περίπτωση που διαπιστώνει ότι οι δαπάνες αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες, καθ’ όσον απέρριψε την κοινοτική χρηματοδότηση των δαπανών που πραγματοποίησε η Πορτογαλική Δημοκρατία κρίνοντας εσφαλμένα ότι αυτές δεν είχαν πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες.

Με τον τρίτο της λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη την παράγραφο 4 του άρθρου 7 του κανονισμού 1258/1999, καθ’ όσον, κατά την εκκαθάριση των λογαριασμών ΕΓΤΠΕ-Εγγυήσεων, αγνόησε πλήρως τις οδηγίες που περιέχονται στο έγγραφο εργασίας VI/5330/97 της 23.12.1997, οδηγίες τις οποίες θέσπισε και επέβαλε στον εαυτό της στο πλαίσιο της εφαρμογής της ανωτέρω διατάξεως, όσον αφορά ειδικότερα τον υπολογισμό των χρηματικών διορθώσεων.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, επίσης λόγω μη συμμορφώσεως προς τις προαναφερθείσες οδηγίες, η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Ειδικότερα, παραβίασε την αρχή της ισότητας καθ’ όσον δεν αντιμετώπισε την περίπτωση της Πορτογαλικής Δημοκρατίας με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε άλλες όμοιες καταστάσεις, εφαρμόζοντας συγκεκριμένα συντελεστή χρηματικής διορθώσεως 5 %, σύμφωνα με τις εν λόγω οδηγίες. Παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας καθ’ όσον, λόγω ακριβώς της μη συμμορφώσεως με τις εν λόγω οδηγίες, η Επιτροπή εφάρμοσε συντελεστές διορθώσεως κατά πολύ υψηλότερους, ήτοι μεταξύ 44,32 % και 90,48 %, του συντελεστή που εδικαιολογείτο με βάση την προκείμενη οικονομική ζημία.

Για τους ίδιους αυτούς λόγους, η Επιτροπή παρέβη την παράγραφο 4 του άρθρου 7 του κανονισμού 1258/1999, κατά την οποία «η Επιτροπή υπολογίζει τα προς απόρριψη ποσά λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, την έκταση της διαπιστωθείσας έλλειψης συμμόρφωσης. Η Επιτροπή εκτιμά εν προκειμένω το είδος και τη σοβαρότητα της παράβασης, καθώς και την οικονομική ζημία που υπέστη η Κοινότητα».

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 885/2006 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2006, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου σχετικά με τη διαπίστευση των οργανισμών πληρωμών και άλλων οργανισμών και την εκκαθάριση των λογαριασμών του ΕΓΤΕ και του ΕΓΤΑΑ (ΕΕ 2006, L 171, σ. 90).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) 1452/2001, (ΕΚ) 1453/2001 και (ΕΚ) 1454/2001 όσον αφορά τις ενισχύσεις για την τοπική παραγωγή φυτικών προϊόντων στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες της Ένωσης (ΕΕ 2003, L 7, σ. 25).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ 1999, L 160, σ. 103).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/21

Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2011 — Singapore Airlines και Singapore Airlines Cargo PTE κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-43/11)

2011/C 89/43

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Singapore Airlines Ltd και Singapore Airlines Cargo PTE Ltd (εκπρόσωποι: J. Kallaugher, solicitor, J. P. Poitras, solicitor, J. R. Calzado και É. Barbier de la Serre, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 9ης Νοεμβρίου 2010 στην υπόθεση COMP/39.258 — Ναύλωση αεροσκαφών·

—	επιπροσθέτως, ή επικουρικώς, να μειώσει το ποσό του επιβληθέντος στις προσφεύγουσες προστίμου· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει παράβαση ουσιώδους τύπου, που συνίσταται:

—	στην προσβολή του δικαιώματος για εκδίκαση της οικείας υποθέσεως από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο·

—	στην προσβολή του δικαιώματος στην ασφάλεια δικαίου και του δικαιώματος που συνίσταται στη δυνατότητα προβλέψεως, εκ μέρους των ενδιαφερομένων, των ποινών που πρόκειται να επιβληθούν σε αυτούς· και

—

στην προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας των προσφευγουσών, καθόσον δεν παρασχέθηκε προς τη Singapore Airlines Cargo PTE Ltd πρόσβαση, αφενός, στις απαντήσεις που έδωσαν στην ανακοίνωση των αιτιάσεων οι λοιπές επιχειρήσεις προς τις οποίες απευθυνόταν η εν λόγω ανακοίνωση των αιτιάσεων και, αφετέρου, στο υπόλοιπο συναφές έντυπο υλικό το οποίο βρισκόταν στην κατοχή της Επιτροπής και του οποίου έγινε επίκληση εντός της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με ορισμένες πλάνες περί τα πράγματα και πλάνες περί το δίκαιο, όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) σε σχέση με τη φύση και την έκταση του φερομένου ως «καρτέλ», δεδομένου ότι:

—	η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει ανεπαρκή αιτιολογία διότι δεν διευκρινίζει ποιο είναι το έρεισμα των περιλαμβανομένων σ’ αυτή κύριων διαπιστώσεων και δεν προσδιορίζει τις οικείες αγορές·

—

η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με πλάνες εκτιμήσεως σε σχέση με τη φύση και την έκταση του φερομένου ως «καρτέλ». Ειδικότερα, οι επαφές περί των οποίων έγινε λόγος εντός της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν συνιστούν ένα ενιαίο παγκόσμιο δίκτυο και η διαπίστωση περί της υπάρξεως «κοινού σκοπού», στον οποίο απέβλεπαν οι ως άνω επαφές, δεν στηρίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία·

—	η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο προσδιορίζοντας τα στοιχεία της προβαλλομένης περίπλοκης παραβάσεως·

—	η Επιτροπή προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση της προβαλλομένης περίπλοκης παραβάσεως όσον αφορά τη μη καταβολή προμήθειας ως προς τα πρόσθετα τέλη· και

—	η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνες περί το δίκαιο και σε πλάνες εκτιμήσεως θεωρώντας ότι τα τρία προβαλλόμενα «στοιχεία» της παραβάσεως συνιστούσαν ενιαία παράβαση.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνες περί το δίκαιο και σε πλάνες περί τα πράγματα καθόσον εφάρμοσε το άρθρο 101 ΣΛΕΕ επί συμπεριφοράς σχετιζομένης με πωλήσεις που έλαβαν χώρα εντός εδαφικών περιοχών που υπάγονται σε αλλοδαπή δικαιοδοσία, δεδομένου ότι:

—

η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνες περί το δίκαιο και σε πλάνες περί τα πράγματα καθόσον εφάρμοσε το άρθρο 101 ΣΛΕΕ επί συμπεριφοράς που είχε επίδραση σε αγορές ευρισκόμενες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραβαίνοντας, κατά τον τρόπο αυτό, τους κανόνες που περιορίζουν τη δικαιοδοσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά μια τέτοια συμπεριφορά· και

—

η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνες περί το δίκαιο και σε πλάνες εκτιμήσεως καθόσον αρνήθηκε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι, εντός του πλαισίου των εδαφικών περιοχών οι οποίες υπάγονται σε αλλοδαπή δικαιοδοσία και οι οποίες μνημονεύονται πολλάκις στην προσβαλλόμενη απόφαση, η εν λόγω απόφαση δεν προσδίδει προσήκουσα σημασία στο ότι η ως άνω συμπεριφορά αποτέλεσε αντικείμενο ενεργού εποπτείας εκ μέρους κρατικών υπηρεσιών και τελέσθηκε, εν τοις πράγμασι, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των εν λόγω υπηρεσιών.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε ορισμένες πλάνες κατά την εκ μέρους της εξέταση της προβαλλομένης παραβάσεως της Singapore Airlines Cargo PTE Ltd, δεδομένου ότι:

—

η Επιτροπή υπέπεσε σε διάφορες πλάνες περί το δίκαιο και πλάνες εκτιμήσεως καθόσον ανέλυσε και έλαβε υπόψη τις προ της 1ης Μαΐου 2004 επαφές, τις επαφές που αφορούσαν τα υποβληθέντα από πράκτορες διαμετακομίσεως αιτήματα για καταβολή προμηθειών, τις επαφές που αφορούσαν το πρόσθετο τέλος για την ασφάλεια, τις επαφές που αφορούσαν το πρόσθετο τέλος για τα καύσιμα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις επαφές που αφορούσαν το πρόσθετο τέλος για τα καύσιμα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνες περί το δίκαιο και πλάνες εκτιμήσεως καθόσον χρησιμοποίησε τις επαφές που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο της επονομαζόμενης Συμμαχίας WOW [συμμαχίας ορισμένων αεροπορικών εταιριών μεταφοράς εμπορευμάτων] προκειμένου να αποδείξει τη συμμετοχή της Singapore Airlines Cargo PTE Ltd στην προβαλλόμενη παράβαση· και

—	η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η Singapore Airlines Cargo PTE Ltd είχε γνώση ή όφειλε να έχει γνώση της προβαλλομένης παραβάσεως ή των συστατικών στοιχείων της εν λόγω παραβάσεως.

5)	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της, την οποία υπέχει δυνάμει της αρχής της χρηστής διοικήσεως, να εξετάσει προσεκτικά και αμερόληπτα όλα τα στοιχεία της υποθέσεως.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με διάφορες πλάνες περί το δίκαιο και πλάνες εκτιμήσεως ως προς τον υπολογισμό του επιβληθέντος στις προσφεύγουσες προστίμου, δεδομένου ότι:

—

η Επιτροπή παρέβη τις κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 23, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 1/2003 (ΕΕ 2006, C 210, σ. 2) και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή της ισότητας κατά τον εκ μέρους της υπολογισμό της αξίας των πωλήσεων, καθόσον δεν έλαβε υπόψη:

—	το γεγονός ότι ο αφορών τις εισροές κύκλος εργασιών δεν σχετίζεται με τις πωλήσεις εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ)·

—	την περιορισμένη γεωγραφική έκταση εντός της οποίας ήταν επίμαχη η συμπεριφορά σε σχέση με την οποία η προσβαλλόμενη απόφαση διαπιστώνει την ύπαρξη παραβάσεως·

—	τον σχετικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι προσφεύγουσες· και

—	το γεγονός ότι ο φερόμενος ως συντονισμός αφορούσε μόνον τα πρόσθετα τέλη·

—	η Επιτροπή δεν προέβη σε προσήκουσα στάθμιση όσον αφορά την έκταση και τη διάρκεια της προβαλλομένης συμμετοχής της Singapore Airlines Cargo PTE Ltd στην παράβαση· και

—	η μη χορήγηση, εκ μέρους της προσβαλλομένης αποφάσεως, μειώσεως του προστίμου της Singapore Airlines Cargo PTE Ltd λόγω του περιορισμένου βαθμού συμμετοχής της εν λόγω εταιρίας στην προβαλλόμενη παράβαση συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/22

Προσφυγή της 24ης Ιανουαρίου 2011 — Fraas κατά ΓΕΕΑ (σχέδιο καρό σκούρου και ανοικτού γκρι, μαύρου, μπεζ, σκούρου και ανοικτού κόκκινου χρώματος)

(Υπόθεση T-50/11)

2011/C 89/44

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: V. Fraas GmbH (Helmbrechts-Wüstenselbitz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Würtenberger και R. Kunze, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 15ης Νοεμβρίου 2010 του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στην υπόθεση R 1316/2010-4·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: εικονιστικό σήμα που απεικονίζει σχέδιο καρό σκούρου και ανοικτού γκρι, μπεζ, σκούρου και ανοικτού κόκκινου χρώματος, για προϊόντα των κλάσεων 18, 24 και 25

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), καθώς το επίμαχο κοινοτικό σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα, καθώς και παράβαση των άρθρων 75 και 76 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών δεν εξέτασε τους εκτενείς πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς της προσφεύγουσας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/23

Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2011 — SAS Cargo Group κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-56/11)

2011/C 89/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: SAS Cargo Group A/S (Kastrup, Δανία), Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden (Στοκχόλμη, Σουηδία), και SAS AB (Στοκχόλμη, Σουηδία) (εκπρόσωποι: M. Kofmann, B. Creve, lawyers, I. Forrester, QC, J. Killick και G. Forwood, Barristers)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση εν όλω ή εν μέρει,

—	να αναγνωρίσει ότι οι προσφεύγουσες δεν φέρουν καμία ευθύνη για σύνθετη και διαρκή παράβαση, όπως παρατίθεται στην απόφαση, και, ενδεχομένως, να ακυρώσει την απόφαση στο μέτρο που διαπιστώνει την ευθύνη των προσφευγουσών,

—	περαιτέρω, ή επικουρικώς, να μειώσει το ύψος του προστίμου,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα,

—	να λάβει οποιοδήποτε άλλο μέτρο κρίνει κατάλληλο για την υπόθεση.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Αίτηση ακυρώσεως της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 9ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση COMP/39.258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων όσον αφορά τον συντονισμό διαφόρων στοιχείων της τιμής που χρεώνεται για τις υπηρεσίες αερομεταφορών εμπορευμάτων σε σχέση με τον επίναυλο καυσίμων, την πρόσθετη επιβάρυνση της ασφάλειας και την πληρωμή προμήθειας στον επίναυλο των μεταφορέων εμπορευμάτων.

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου, καθώς και από προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοίκησης, των δικαιωμάτων άμυνας και από παραβίαση της γενικής αρχής της ισότητας των όπλων των διαδίκων, από άρνηση πρόσβασης στα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία, τόσο στα επιβαρυντικά όσο και στα απαλλακτικά, τα οποία έλαβε η Επιτροπή μετά την κοινοποίηση της ανακοινώσεως των αιτιάσεων, μολονότι (τα επιβαρυντικά στοιχεία) συνδέονται με την προσβαλλομένη απόφαση.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από έλλειψη αρμοδιότητας, στον βαθμό που η απόφαση εφαρμόζει τα άρθρα 101 ΣΛΕΕ/53 ΕΟΧ στις υπηρεσίες αερομεταφορών εμπορευμάτων που εισέρχονται στον ΕΟΧ εφαρμόζοντας το κριτήριο των επιπτώσεων ενώ αυτό δεν έχει σχέση με την εδαφική αρμοδιότητα των άρθρων 101 ΣΛΕΕ/53 ΕΟΧ, καθώς και από εσφαλμένη εφαρμογή του κριτηρίου εφαρμογής για τις πωλήσεις εκτός ΕΟΧ.

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση της συμπεριφοράς των προσφευγουσών και όσον αφορά το συμπέρασμα ότι από την εν λόγω συμπεριφορά αποδείχθηκε η συμμετοχή ή η γνώση των προσφευγουσών σε σύνθετη και διαρκή παράβαση. Περαιτέρω, αρκετές περιπτώσεις συμπεριφοράς στις οποίες βασίστηκε το συμπέρασμα δεν συνιστούν παράβαση της σχετικής νομοθεσίας περί ανταγωνισμού.

Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι το πρόστιμο ήταν αδικαιολόγητα και δυσανάλογα υψηλό, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι οι προσφεύγουσες δεν έχουν εμπλακεί σε σύνθετη και διαρκή παράβαση, καθώς και των σχετικών στοιχείων (συμπεριλαμβανομένων των ελαφρυντικών παραγόντων) που έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη κατά την επιμέτρηση του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες.

Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από επιλεκτική και αυθαίρετη δίωξη των προσφευγουσών (και άλλων), ενώ 72 άλλοι αερομεταφορείς οι οποίοι, σύμφωνα με την ανακοίνωση των αιτιάσεων και την απόφαση, συμμετείχαν σε δήθεν παράνομες συναντήσεις ή συζητήσεις ουδέποτε διώχθηκαν. Αυτό εγείρει σοβαρά ζητήματα βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Ο έκτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την προσβολή του δικαιώματος των προσφευγουσών για ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, στο μέτρο που η απόφαση ελήφθη από διοικητική αρχή η οποία διαθέτει ταυτοχρόνως εξουσίες έρευνας και επιβολής κυρώσεων.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/23

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2011 ο Michel Nolin κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης την 1η Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-82/09, Nolin κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-58/11 P)

2011/C 89/46

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Michel Nolin (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 1ης Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-82/09, Michel Nolin κατά Επιτροπής· και

—

να ακυρώσει την από 19 Δεκεμβρίου 2008 απόφαση του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού και Διοικήσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί διαγραφής του συνόλου των μορίων προαγωγής και προτεραιότητας του προσφεύγοντος κατόπιν της προαγωγής του στον βαθμό AD 13 κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 29, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο iii, του ΚΥΚ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ όσο και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων επικαλείται δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, που αντλείται από την παραβίαση των αρχών της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου, προβάλλεται ότι το Δικαστήριο ΔΔ υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η Επιτροπή μπορούσε, ελλείψει νομικής βάσεως, να στηρίξει την προσβαλλόμενη απόφασή της επί της γενικής οικονομίας των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, που αντλείται από την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, προβάλλεται ότι το Δικαστήριο ΔΔ διέπραξε νομικά σφάλματα: i) κρίνοντας ότι ο γενικός διευθυντής της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού και Διοικήσεως διέθετε υπολειμματική αρμοδιότητα η οποία δεν του είχε νομίμως παρασχεθεί με απόφαση της ΑΔΑ σύμφωνα με το άρθρο 2 του ΚΥΚ και ii) κρίνοντας ότι οι υπάλληλοι που προάγονται κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 29 και 45 του ΚΥΚ βρίσκονται, κατόπιν του διορισμού τους ή της προαγωγής τους, στην ίδια νομική κατάσταση, ενώ η κατάστασή τους δεν είναι συγκρίσιμη ούτε από πλευράς διαδικασίας ούτε από πλευράς καθηκόντων και αρμοδιοτήτων.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/24

Αγωγή της 31ης Ιανουαρίου 2011 — ΙΣΟΤΗΣ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-59/11)

2011/C 89/47

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — ΙΣΟΤΗΣ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγoμένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωριστεί ότι η ενάγουσα ουδόλως παραβίασε τα άρθρα ΙΙ.16.2 των γενικών όρων των συμβάσεων FP6, ΙΙ.7.3 (σοβαρή οικονομική παραβίαση) και ΙΙ.7.4 (ψευδείς δηλώσεις) των γενικών όρων των συμβάσεων eTEN και ΙΙ.10.3 (παραβίαση της σύμβασης και παράλειψη παροχής πληροφοριών) των γενικών όρων των συμβάσεων CIP,

—	να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή αμφισβητώντας την επιλεξιμότητα των δαπανών της ενάγουσας παραβίασε τις επίδικες συμβάσεις,

—

να αναγνωριστεί ότι οι δαπάνες ύψους 932 362,44 EUR, τις οποίες η ενάγουσα υπέβαλε στην Επιτροπή στο πλαίσιο των συμβάσεων ACCESS-eGOV, EU4ALL, eABILITIES, EMERGE, ENABLE, ASK-IT, NAVIGABILE, EURIDICE και T-SENIORITY, είναι επιλέξιμες και ότι η ενάγουσα δεν οφείλει να επιστρέψει τα ποσά που συνεισέφερε η Επιτροπή,

—	να αναγνωριστεί ότι η καθυστέρηση καταβολής από την Επιτροπή των τελευταίων δόσεων χρηματοδότησης ως προς τις συμβάσεις EU4ALL, ASK-IT και ENABLE συνιστά παραβίαση των συμβατικών της υποχρεώσεων,

—	να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 52 584,05 EUR εντόκως από την κοινοποίηση της παρούσης, για τις δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη η ενάγουσα στο πλαίσιο της σύμβασης EU4ALL,

—	να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 20 678,61 EUR εντόκως από την κοινοποίηση της παρούσης, για τις δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη η ενάγουσα στο πλαίσιο της σύμβασης ASK-IT,

—	να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 11 693,05 € εντόκως από την κοινοποίηση της παρούσης, για τις δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη η ενάγουσα στο πλαίσιο της σύμβασης ENABLE,

—	να καταδικαστεί η Επιτροπή στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της παρούσας αγωγής, που στηρίζεται αφενός στις ρήτρες διαιτησίας των επίδικων συμβάσεων και αφετέρου στο βελγικό δίκαιο, στο οποίο οι επίδικες συμβάσεις παραπέμπουν, η ενάγουσα προβάλλει δυο λόγους.

Πρώτον, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι οι δαπάνες, τις οποίες υπέβαλε προς την Επιτροπή, ήταν επιλέξιμες και ότι δεν παραβίασε τις συμβατικές της υποχρεώσεις. Ειδικότερα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι οι αιτιάσεις που της προσάπτει η Επιτροπή μετά τη διενέργεια financial audit στα προγράμματα ACCESS-eGOV, EU4ALL, eABILITIES, EMERGE, ENABLE, ASK-IT, NAVIGABILE, EURIDICE και T-SENIORITY ως προς την διαχείριση των οικονομικών της και την επιλεξιμότητα των δαπανών της είναι όλως αβάσιμες. Συνεπώς, ουδεμία παραβίαση υπήρξε των συμβατικών της υποχρεώσεων και το σύνολο των δαπανών της θα πρέπει να αναγνωριστεί ως επιλέξιμο.

Δεύτερον, η Επιτροπή αμφισβητώντας την επιλεξιμότητα των δαπανών και καθυστερώντας την καταβολή ορισμένων δαπανών παραβιάζει τις συμβατικές της υποχρεώσεις. Ειδικότερα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι η αμφισβήτηση από την Επιτροπή της επιλεξιμότητας των δαπανών συνιστά συμπεριφορά αντισυμβατική, αντίθετη προς την καλή πίστη και κατάχρηση δικαιώματος, διότι τα πορίσματα τα οποία εξήχθησαν από το financial audit ήταν παντελώς αστήρικτα, αόριστα και γενικά. Περαιτέρω, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι η καθυστέρηση καταβολής από την Επιτροπή των τελευταίων δόσεων χρηματοδότησης στις συμβάσεις EU4ALL, ASK-IT και ENABLE συνιστά παραβίαση των συμβατικών της υποχρεώσεων και ζητεί να αναγνωριστεί η υποχρέωση καταβολής τους.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/25

Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2011 — Vermop Salmon κατά ΓΕΕΑ — Leifheit (Clean Twist)

(Υπόθεση T-61/11)

2011/C 89/48

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vermop Salmon GmbH (Gilching, Γερμανία) (εκπρόσωποι: W. von der Osten-Sacken, O. Sude και M. Ring, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Leifheit AG (Nassau, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Νοεμβρίου 2010 στην υπόθεση R 671/2010-1,

—	να κηρύξει άκυρο το κοινοτικό σήμα αριθ. 4892642 «Clean Twist»,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά του έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας,

—	στην περίπτωση που η Leifheit AG παρέμβει στη δίκη, να την καταδικάσει στα δικαστικά της έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το λεκτικό σήμα «Clean Twist» για προϊόντα της κλάσης 21.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η εταιρία Leifheit AG.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Σήμα του οποίου δικαιούχος είναι η αιτούσα: Τα προγενέστερα λεκτικά σήματα «TWIX» και «TWIXTER» για προϊόντα των κλάσεων 9, 12, 21, 22 και 25. Η αίτηση στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι συντρέχει παράβαση των συνδυασμένων διατάξεων του άρθρου 53, παράγραφος 1, σημείο α', και του άρθρου 8, παράγραφος 1, σημείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/20091 (1).

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απόρριψη της αίτησης.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση των συνδυασμένων διατάξεων του άρθρου 53, παράγραφος 1, σημείο α', και του άρθρου 8, παράγραφος 1, σημείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009, δεδομένου ότι υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης των επίμαχων σημάτων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/25

Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2011 — Run2Day Franchise κατά ΓΕΕΑ — Runners Point (Run2)

(Υπόθεση T-64/11)

2011/C 89/49

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Run2Day Franchise BV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: H.J. Koenraad, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Runners Point Warenhandels GmbH (Recklinghausen, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 11ης Νοεμβρίου 2010 στην υπόθεση R 349/2010-1·

—	Να καταδικάσει το καθού, και εφόσον συμμετάσχει, την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «Run2», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 18, 25 και 35 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 6517502

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το κοινοτικό λεκτικό σήμα «RUN2DAY» το οποίο καταχωρίσθηκε με αριθ. 399563 για προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 25, 28 και 35· το κοινοτικό έγχρωμο εικονιστικό σήμα «RUN2DAY» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ. 3832458, για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 25, 28 και 35· το έγχρωμο εικονιστικό σήμα «RUN2DAY» το οποίο καταχωρίστηκε στις χώρες της Μπενελούξ με αριθ. 811897 για προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών και απόρριψη της ανακοπής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχεί β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως εκτίμησε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/26

Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2011 — Present Service Ullrich κατά ΓΕΕΑ — Punt-Nou (babilu)

(Υπόθεση T-66/11)

2011/C 89/50

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Present Service Ullrich Verwaltungs-GmbH (Erlangen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Graf von Kalckreuth, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Punt-Nou, SL (Ontynient, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε στις 19 Νοεμβρίου 2010 το δεύτερο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) επί της υποθέσεως R 773/2010-2·

—	να απορρίψει την ανακοπή κατά του σήματος «babilu» του οποίου ζητεί την καταχώριση η προσφεύγουσα και να κρίνει ότι η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος «babilu» πρέπει να γίνει δεκτή για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών που αφορά·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό σήμα «babilu», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 18, 35, 36, 38 και 41 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 7205305

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το αριθ. 3363645 κοινοτικό σήμα «BABIDU», για, μεταξύ άλλων, υπηρεσίες της κλάσεως 35

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: δέχθηκε την ανακοπή στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως όσον αφορά το ενδιαφερόμενο κοινό.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/26

Προσφυγή της 24ης Ιανουαρίου 2011 — Truvo Belgium κατά ΓΕΕΑ — AOL (Truvo)

(Υπόθεση T-69/11)

2011/C 89/51

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Truvo Belgium (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: O.F.A.W. van Haperen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: AOL LLC (Dulles, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε στις 21 Οκτωβρίου 2010 το δεύτερο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) επί της υποθέσεως R 956/2009-2·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: το έγχρωμο εικονιστικό σήμα «Truvo», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 35, 38 και 41 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 6288484

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το αριθ. 4756169 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «TRUVEO», για υπηρεσίες της κλάσεως 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος όσον αφορά την κλάση 38 συνολικά

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου και ότι, επιπλέον, δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, καθόσον το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη (i) κατά τη σύγκριση των υπηρεσιών, (ii) κατά τη σύγκριση των σημείων, (iii) κατά την εκτίμηση του ενδιαφερόμενου κοινού και (iv) κατά την εκτίμηση του κινδύνου συχγύσεως.

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/27

Προσφυγή της 2ας Φεβρουαρίου 2011 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-76/11)

2011/C 89/52

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1004/2010 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2010, για τη μείωση ορισμένων αλιευτικών ποσοστώσεων όσον αφορά το 2010 λόγω της υπεραλίευσης που διαπιστώθηκε κατά το προηγούμενο έτος (ΕΕ L 291, σ. 31), και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει τέσσερις λόγους:

Ο πρώτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη επιλογή νομικής βάσεως, δεδομένου ότι η νομική βάση της προσβαλλόμενης πράξεως είναι το άρθρο 105 του κανονισμού 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009 (1), που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2010, ενώ οι παραβάσεις στις οποίες εφαρμόζονται οι επίμαχες κυρώσεις διεπράχθησαν κατά το έτος 2009.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση των αρχών της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου, δεδομένου ότι εν προκειμένω εφαρμόζεται κανονιστική ρύθμιση περί επιβολής κυρώσεων η οποία δεν βρισκόταν σε ισχύ κατά τον χρόνο διαπράξεως των παραβάσεων.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της μη αναδρομικότητας των διατάξεων που προβλέπουν δυσμενέστερες κυρώσεις, στο μέτρο που εφαρμόζεται δυσμενέστερη κανονιστική ρύθμιση σε παραβάσεις διαπραχθείσες το 2009.

4)	Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι δεν μπορεί να απόκειται στην Επιτροπή να καθορίζει το εφαρμοστέο δίκαιο αναλόγως της χρονικής στιγμής κατά την οποία το θεσμικό εαυτό όργανο επιλέγει να κινήσει τη διαδικασία εξετάσεως μιας συμπεριφοράς.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τροποποιήσεως των κανονισμών (ΕΚ) 847/96, (ΕΚ) 2371/2002, (ΕΚ) 811/2004, (ΕΚ) 768/2005, (ΕΚ) 2115/2005, (ΕΚ) 2166/2005, (ΕΚ) 388/2006, (ΕΚ) 509/2007, (ΕΚ) 676/2007, (ΕΚ) 1098/2007, (ΕΚ) 1300/2008, (ΕΚ) 1342/2008 και καταργήσεως των κανονισμών (ΕΟΚ) 2847/93, (ΕΚ) 1627/94 και (ΕΚ) 1966/2006 (ΕΕ L 343, σ. 1).

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/27

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2011 — Sumitomo Chemical Agro Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-416/06) (1)

2011/C 89/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 42 της 24.2.2007.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

19.3.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/28

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 8ης Φεβρουαρίου 2011 — Chiavegato κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-60/10) (1)

2011/C 89/54

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως, κατόπιν φιλικού διακανονισμού.

(1) EE C 260 της 25.9.2010, σ. 28.