(1)

Είναι αναγκαίο να ενισχυθεί η ανάπτυξη της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας των συστημάτων δικτύου και πληροφοριών που χρησιμοποιούνται για την παροχή ή τη διαχείριση δημόσιων υπηρεσιών στην Ένωση, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στις δημόσιες διοικήσεις στην Ένωση να συνεργάζονται και να καθιστούν τις δημόσιες υπηρεσίες λειτουργικές σε διασυνοριακό επίπεδο. Η υφιστάμενη άτυπη συνεργασία θα πρέπει να αντικατασταθεί από σαφές νομικό πλαίσιο που θα καθιστά δυνατή τη διαλειτουργικότητα στα διάφορα διοικητικά επίπεδα και τομείς και θα διευκολύνει απρόσκοπτες διασυνοριακές ροές δεδομένων για πραγματικά ευρωπαϊκές ψηφιακές υπηρεσίες που ενισχύουν την εσωτερική αγορά, με γνώμονα την αρχή της επικουρικότητας. Η διαλειτουργικότητα του δημόσιου τομέα έχει σημαντικό αντίκτυπο στο δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας αγαθών, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων που προβλέπεται στις Συνθήκες, καθώς οι επαχθείς διοικητικές διαδικασίες μπορούν να δημιουργήσουν σημαντικά εμπόδια, ειδικότερα για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ).

(2)

Η συνεργασία όσον αφορά τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα μεταξύ φορέων του δημόσιου τομέα μπορεί να αντιμετωπίσει κοινές προκλήσεις, ιδίως στις παραμεθόριες περιοχές, και μπορεί να διασφαλίσει απρόσκοπτες διασυνοριακές ροές δεδομένων.

(3)

Η Ένωση και τα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες για να στηρίξουν τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων διοικήσεων μέσω του ψηφιακού μετασχηματισμού, καθώς και να προωθήσουν τις βαθιές διασυνδέσεις που απαιτούνται για έναν πραγματικά ευρωπαϊκό ψηφιακό χώρο. Στην ανακοίνωση της 9ης Μαρτίου 2021 με τίτλο «Ψηφιακή Πυξίδα 2030: η ευρωπαϊκή οδός για την ψηφιακή δεκαετία», η Επιτροπή επισημαίνει την ανάγκη να επιταχυνθεί η ψηφιοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών έως το 2030, μεταξύ άλλων με τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Επιπλέον, η απόφαση (ΕΕ) 2022/2481 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) θέτει ως σαφή στόχο την 100 % προσβάσιμη διαδικτυακή παροχή βασικών δημόσιων υπηρεσιών έως το 2030. Επίσης, η πανδημία COVID-19 αύξησε την ταχύτητα της ψηφιοποίησης, ωθώντας τις δημόσιες διοικήσεις να προσαρμοστούν στο διαδικτυακό πρότυπο, μεταξύ άλλων για διασυνοριακές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες, καθώς και για πιο έξυπνη και πιο οικολογική χρήση των τεχνολογιών σύμφωνα με τους στόχους για το κλίμα και την ενέργεια που προβλέπονται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στο να συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη των εν λόγω στόχων της Ένωσης με τη δημιουργία ενός πλαισίου διαρθρωμένης συνεργασίας για τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών για τη στήριξη της δημιουργίας ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών, κάτι που θα συμβάλει στη μείωση του κόστους και την εξοικονόμηση χρόνου για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τον δημόσιο τομέα.

(4)

Για την ενίσχυση της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας στην Ένωση υπάρχει επιτακτική ανάγκη να υπογραμμιστεί ότι η διαλειτουργικότητα, αν και υψίστης σημασίας, δεν διασφαλίζει, μεμονωμένα, την προσβασιμότητα και την απρόσκοπτη λειτουργία των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών. Ένα ολοκληρωμένο και βιώσιμο οικοσύστημα ψηφιακών υποδομών, με κατάλληλη χρηματοδοτική στήριξη, είναι εξίσου σημαντικό για την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στην απόφαση (ΕΕ) 2022/2481. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2021, με τίτλο «Ένα μακρόπνοο όραμα για τις αγροτικές περιοχές της ΕΕ - Προς ισχυρότερες, συνδεδεμένες, ανθεκτικές και ευημερούσες αγροτικές περιοχές με ορίζοντα το 2040», θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επέκταση της συνδεσιμότητας στις αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές εντός της Ένωσης, τις ζώνες όπου συντελείται βιομηχανική μετάβαση και τις περιοχές που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα, όπως οι νησιωτικές, οι διασυνοριακές και οι ορεινές περιοχές, διασφαλίζοντας ότι τα οφέλη του ψηφιακού μετασχηματισμού ευθυγραμμίζονται με τις ήδη καθιερωμένες πρωτοβουλίες της Ένωσης για ενισχυμένη περιφερειακή συμμετοχικότητα και συνδεσιμότητα και τις στηρίζουν.

(5)

Η ανάπτυξη της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη νομική διαλειτουργικότητα. Ως καταλύτης για την ανάπτυξη οργανωτικής, σημασιολογικής και τεχνικής διαλειτουργικότητας, η νομική διαλειτουργικότητα διευκολύνει την αξιοποίηση των οφελών της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας εν γένει, περιλαμβάνοντας ταχεία πρόσβαση για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις σε πληροφορίες, ταχύτερες διαδικασίες και υπηρεσίες και μείωση των διοικητικών εμποδίων. Επιπλέον, καθώς ο γλωσσικός φραγμός είναι ένα από τα εμπόδια για τη διαλειτουργικότητα, για την περαιτέρω χρήση λύσεων και για την καθιέρωση διασυνοριακών υπηρεσιών, η σημασιολογική διαλειτουργικότητα είναι καίριας σημασίας για τη διευκόλυνση της αποτελεσματικής επικοινωνίας σε ποικίλα πολυγλωσσικά περιβάλλοντα, μεταξύ άλλων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

(6)

Οι διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες είναι ψηφιακές υπηρεσίες τις οποίες παρέχουν οντότητες της Ένωσης ή φορείς του δημόσιου τομέα μεταξύ τους ή σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα εντός της Ένωσης και απαιτούν αλληλεπίδραση πέραν των συνόρων κράτους μέλους, μεταξύ οντοτήτων της Ένωσης ή μεταξύ οντοτήτων της Ένωσης και φορέων του δημόσιου τομέα, μέσω των οικείων συστημάτων δικτύου και πληροφοριών. Οι διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις βασικές δημόσιες υπηρεσίες, όπως ορίζονται στην απόφαση (ΕΕ) 2022/2481, στις οποίες συγκαταλέγονται βασικές υπηρεσίες που σχετίζονται με σημαντικά γεγονότα της ζωής των φυσικών προσώπων, όπως η εύρεση εργασίας ή σπουδές, καθώς και του κύκλου της επαγγελματικής ζωής των νομικών προσώπων. Οι βασικές δημόσιες υπηρεσίες διευρωπαϊκού ενδιαφέροντος προορίζονται να επιφέρουν σημαντικά οφέλη στους πολίτες όταν καταστούν διασυνοριακά διαλειτουργικές. Παραδείγματα διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών είναι οι υπηρεσίες που, μέσω διασυνοριακών ανταλλαγών δεδομένων, επιτρέπουν την αμοιβαία αναγνώριση ακαδημαϊκών τίτλων ή επαγγελματικών προσόντων, την ανταλλαγή δεδομένων οχημάτων χάριν της οδικής ασφάλειας, την πρόσβαση σε δεδομένα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, συμπεριλαμβανομένων των πιστοποιητικών πανδημίας και εμβολιασμού, την πρόσβαση σε συστήματα ενιαίας θυρίδας, την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τη φορολογία, τα τελωνεία, την πιστοποίηση δημόσιων διαγωνισμών, τις ψηφιακές άδειες οδήγησης ή τα εμπορικά μητρώα, και γενικά όλες εκείνες οι υπηρεσίες που εφαρμόζουν την αρχή «μόνον άπαξ» για την πρόσβαση σε διασυνοριακά δεδομένα και την ανταλλαγή τους.

(7)

Με την επιφύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών να ορίζουν τι συνιστά δημόσια υπηρεσία, οι οντότητες της Ένωσης και οι φορείς του δημόσιου τομέα παροτρύνονται να εξετάζουν τις ανάγκες των χρηστών και την προσβασιμότητα κατά τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη τέτοιων υπηρεσιών, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή διακήρυξη της 15ης Δεκεμβρίου 2022 σχετικά με τα ψηφιακά δικαιώματα και τις ψηφιακές αρχές για την ψηφιακή δεκαετία (6). Επίσης, οι οντότητες της Ένωσης και οι φορείς του δημόσιου τομέα παροτρύνονται να διασφαλίζουν ότι τα άτομα με αναπηρία, οι ηλικιωμένοι και άλλες ευάλωτες ομάδες μπορούν να χρησιμοποιούν δημόσιες υπηρεσίες σε επίπεδα υπηρεσιών συγκρίσιμα με τα παρεχόμενα σε άλλους πολίτες.

(8)

Θα πρέπει να συσταθεί νέα δομή διακυβέρνησης, με το συμβούλιο της διαλειτουργικής Ευρώπης (το «συμβούλιο») στο επίκεντρό της και να έχει νομική εντολή να προωθήσει, από κοινού με την Επιτροπή, την περαιτέρω ανάπτυξη της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Διαλειτουργικότητας (ΕΠΔ) και άλλων κοινών νομικών, οργανωτικών, σημασιολογικών και τεχνικών λύσεων διαλειτουργικότητας, όπως οι προδιαγραφές και οι εφαρμογές. Επίσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει ένα σαφές και εύκολα αναγνωρίσιμο σήμα για ορισμένες λύσεις διαλειτουργικότητας (λύσεις για τη διαλειτουργική Ευρώπη). Θα πρέπει να προωθηθεί η δημιουργία μιας δυναμικής κοινότητας γύρω από ανοικτές λύσεις τεχνολογίας διακυβέρνησης.

(9)

Οι περιφερειακές και οι τοπικές αρχές θα έχουν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη λύσεων διαλειτουργικότητας. Θα πρέπει επίσης να επιδιώξουν τη συμμετοχή ΜΜΕ, ερευνητικών και εκπαιδευτικών οργανισμών και της κοινωνίας των πολιτών και να κοινοποιούν μεταξύ τους τα αποτελέσματα αυτών των ανταλλαγών.

(10)

Η εναρμόνιση των κανόνων, στο μέτρο του δυνατού, για όλες τις οντότητες και τους φορείς του δημόσιου τομέα της Ένωσης που καθορίζουν δεσμευτικές απαιτήσεις για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες και, ως εκ τούτου, επηρεάζουν την ικανότητα των εν λόγω οντοτήτων και φορέων να ανταλλάσσουν δεδομένα μέσω των συστημάτων δικτύου και πληροφοριών τους είναι προς το συμφέρον, αφενός, μιας συνεκτικής προσέγγισης της διαλειτουργικότητας του δημόσιου τομέα στην Ένωση και, αφετέρου, της στήριξης της αρχής της χρηστής διοίκησης και της ελεύθερης κυκλοφορίας δεδομένων προσωπικού και μη προσωπικού χαρακτήρα εντός της Ένωσης. Ο εν λόγω στόχος περιλαμβάνει την Επιτροπή και άλλες οντότητες της Ένωσης, καθώς και φορείς του δημόσιου τομέα στα κράτη μέλη σε όλα τα επίπεδα διοίκησης: εθνικό, περιφερειακό και τοπικό. Οι οντότητες της Ένωσης έχουν σημαντικό ρόλο στη συλλογή δεδομένων που υποβάλλονται βάσει κανονιστικών διατάξεων από τα κράτη μέλη. Ως εκ τούτου, η διαλειτουργικότητα των εν λόγω δεδομένων θα πρέπει επίσης να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(11)

Το θεμελιώδες δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα διασφαλίζεται ιδίως από τους κανονισμούς (ΕΕ) 2016/679 (7) και (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8). Η οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9) προστατεύει επιπλέον την ιδιωτική ζωή και το απόρρητο των επικοινωνιών, μεταξύ άλλων μέσω όρων για την αποθήκευση δεδομένων προσωπικού και μη προσωπικού χαρακτήρα σε τερματικό εξοπλισμό και την πρόσβαση από αυτόν. Οι εν λόγω ενωσιακές νομοθετικές πράξεις παρέχουν τη βάση για βιώσιμη και υπεύθυνη επεξεργασία δεδομένων, μεταξύ άλλων όταν τα σύνολα δεδομένων περιλαμβάνουν συνδυασμό δεδομένων προσωπικού και μη προσωπικού χαρακτήρα. Ο παρών κανονισμός συμπληρώνει και δεν θίγει το ενωσιακό δίκαιο περί προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής, ιδίως τους κανονισμούς (ΕΕ) 2016/679 και (ΕΕ) 2018/1725 και την οδηγία 2002/58/ΕΚ. Καμία διάταξη του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται ούτε να ερμηνεύεται κατά τρόπο που να μειώνει ή να περιορίζει το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και το απόρρητο των επικοινωνιών.

(12)

Η διασυνοριακή διαλειτουργικότητα καθίσταται δυνατή όχι μόνο μέσω κεντρικών ψηφιακών υποδομών των κρατών μελών, αλλά και μέσω μιας αποκεντρωμένης προσέγγισης. Αυτό συνεπάγεται την ανάγκη εμπιστοσύνης μεταξύ των δημόσιων διοικήσεων, επιτρέποντας την ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα σε τοπικές διοικήσεις σε διαφορετικά κράτη μέλη χωρίς απαραιτήτως τα δεδομένα να περνούν από εθνικούς κόμβους. Επομένως, είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν κοινές λύσεις διαλειτουργικότητας, με δυνατότητα περαιτέρω χρήσης σε όλα τα διοικητικά επίπεδα. Οι λύσεις διαλειτουργικότητας περιλαμβάνουν διάφορες μορφές, από εργαλεία ανώτερου επιπέδου, όπως εννοιολογικά πλαίσια και κατευθυντήριες γραμμές έως πιο τεχνικές λύσεις, όπως αρχιτεκτονικές αναφοράς, τεχνικές προδιαγραφές ή πρότυπα. Επιπλέον, συγκεκριμένες υπηρεσίες και εφαρμογές, καθώς και τεκμηριωμένες τεχνικές συνιστώσες, όπως ο πηγαίος κώδικας, συμπεριλαμβανομένων των τεχνουργημάτων και των προτύπων τεχνητής νοημοσύνης, μπορούν να αποτελέσουν λύσεις διαλειτουργικότητας, εάν αφορούν νομικές, οργανωτικές, σημασιολογικές ή τεχνικές πτυχές της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας. Οι ανάγκες για διασυνοριακές ψηφιακές αλληλεπιδράσεις αυξάνονται, με αποτέλεσμα να απαιτούνται λύσεις που μπορούν να καλύψουν αυτές τις ανάγκες. Ο παρών κανονισμός έχει ως σκοπό να διευκολύνει και να ενθαρρύνει ανταλλαγές σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, υπερβαίνοντας τα διασυνοριακά εμπόδια και τον διοικητικό φόρτο, αυξάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την αποτελεσματικότητα των δημόσιων υπηρεσιών σε όλη την Ένωση.

(13)

Η διαλειτουργικότητα διευκολύνει την επιτυχημένη εφαρμογή πολιτικών, ειδικότερα όσων έχουν ισχυρή σύνδεση με τον δημόσιο τομέα, όπως η δικαιοσύνη και οι εσωτερικές υποθέσεις, η φορολογία και τα τελωνεία, οι μεταφορές, η ενέργεια, η υγεία, η γεωργία και η απασχόληση, καθώς και η ρύθμιση των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας. Ωστόσο, η προοπτική διαλειτουργικότητας σε επίπεδο μεμονωμένου τομέα συνεπάγεται τον κίνδυνο υιοθέτησης διαφορετικών ή ασύμβατων λύσεων σε εθνικό ή τομεακό επίπεδο που προκαλούν νέους ηλεκτρονικούς φραγμούς οι οποίοι εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και τις συναφείς ελευθερίες κυκλοφορίας. Επίσης, υπάρχει κίνδυνος να υπονομευθεί ο ανοικτός χαρακτήρας και η ανταγωνιστικότητα των αγορών και η παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Ως εκ τούτου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να διευκολύνει και να ενθαρρύνει τη διατομεακή διαλειτουργικότητα, στηρίζοντας έτσι την άρση των φραγμών, των ασυμβατοτήτων και του κατακερματισμού των ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών.

(14)

Προκειμένου να εξαλειφθεί ο κατακερματισμός του τοπίου της διαλειτουργικότητας στην Ένωση, θα πρέπει να προωθηθούν μια κοινή αντίληψη της διαλειτουργικότητας στην Ένωση και μια ολιστική προσέγγιση όσον αφορά τις λύσεις διαλειτουργικότητας. Η διαρθρωμένη συνεργασία θα πρέπει να στηρίζει μέτρα που προάγουν την ψηφιακά συμβατή χάραξη πολιτικής με διαλειτουργικότητα ήδη από τον σχεδιασμό. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προωθεί την αποδοτική διαχείριση και χρήση υποδομών ψηφιακών υπηρεσιών και των αντίστοιχων συνιστωσών τους από οντότητες της Ένωσης και φορείς του δημόσιου τομέα, κατά τρόπο που να καθιστά εφικτή τη δημιουργία και λειτουργία βιώσιμων και αποδοτικών δημόσιων υπηρεσιών με στόχο τη διασφάλιση της προσβασιμότητας μέχρι τη χαμηλότερη διοικητική υποδιαίρεση.

(15)

Οι οντότητες της Ένωσης και οι φορείς του δημόσιου τομέα μπορούν να θεσπίσουν δεσμευτικές απαιτήσεις για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες. Για να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω υπηρεσίες είναι σε θέση να ανταλλάσσουν δεδομένα σε διασυνοριακό επίπεδο, θα πρέπει να θεσπιστεί μηχανισμός που θα επιτρέπει την ανακάλυψη νομικών, οργανωτικών, σημασιολογικών και τεχνικών εμποδίων στη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα (αξιολόγηση διαλειτουργικότητας). Ο εν λόγω μηχανισμός θα πρέπει να διασφαλίζει κατάλληλη συνεκτίμηση των πτυχών διασυνοριακής διαλειτουργικότητας σε όλες τις αποφάσεις που μπορούν να επηρεάσουν τον σχεδιασμό των εν λόγω υπηρεσιών.

(16)

Για τη δημιουργία δεσμευτικών απαιτήσεων για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες, είναι σημαντικό να δοθεί έμφαση στην πτυχή της διαλειτουργικότητας όσο το δυνατόν νωρίτερα κατά τη διαδικασία χάραξης πολιτικής, σύμφωνα με την αρχή του εξ ορισμού ψηφιακού χαρακτήρα και την προσέγγιση της διαλειτουργικότητας ήδη από τον σχεδιασμό. Ως εκ τούτου, μια οντότητα της Ένωσης ή ένας φορέας του δημοσίου τομέα που προτίθεται να καθορίσει δεσμευτικές απαιτήσεις για μία ή περισσότερες διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες που επηρεάζουν τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της ψηφιοποίησης βασικών δημόσιων υπηρεσιών, όπως αναφέρεται στην απόφαση (ΕΕ) 2022/2481, θα πρέπει να διενεργεί αξιολόγηση διαλειτουργικότητας. Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα αυτής της αποστολής, κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει σχετικά με τους εσωτερικούς πόρους και τη συνεργασία μεταξύ των οικείων φορέων του δημοσίου τομέα που απαιτούνται για την υποστήριξη της διενέργειας των εν λόγω αξιολογήσεων διαλειτουργικότητας.

(17)

Η αξιολόγηση διαλειτουργικότητας είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει κατανοητό το μέγεθος των επιπτώσεων των προβλεπόμενων απαιτήσεων και για να προταθούν μέτρα για την αξιοποίηση των οφελών και την αντιμετώπιση του δυνητικού κόστους. Σε περιπτώσεις στις οποίες η αξιολόγηση διαλειτουργικότητας δεν είναι υποχρεωτική, η οντότητα της Ένωσης ή ο φορέας του δημόσιου τομέα θα πρέπει να είναι σε θέση να διενεργήσει την αξιολόγηση διαλειτουργικότητας σε εθελοντική βάση. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός προάγει τη διαλειτουργικότητα εν γένει.

(18)

Οι δεσμευτικές απαιτήσεις περιλαμβάνουν οποιεσδήποτε υποχρεώσεις, απαγορεύσεις, προϋποθέσεις, κριτήρια ή περιορισμούς νομικής, οργανωτικής, σημασιολογικής ή τεχνικής φύσεως στο πλαίσιο νόμου, κανονισμού, διοικητικής διάταξης, σύμβασης, πρόσκλησης υποβολής προσφορών ή άλλου επίσημου εγγράφου. Οι δεσμευτικές απαιτήσεις επηρεάζουν τον τρόπο σχεδιασμού, προμήθειας, ανάπτυξης και εφαρμογής των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών και των συστημάτων δικτύου και πληροφοριών τους που χρησιμοποιούνται για την παροχή τους, επηρεάζοντας έτσι τις εισερχόμενες ή εξερχόμενες ροές δεδομένων των εν λόγω υπηρεσιών. Ωστόσο, καθήκοντα όπως η εξελικτική συντήρηση τα οποία δεν επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές, οι επικαιροποιήσεις ασφαλείας ή οι τεχνικές επικαιροποιήσεις, ή η απλή προμήθεια συνήθους εξοπλισμού τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) δεν επηρεάζουν συνήθως τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών και, συνεπώς, δεν οδηγούν σε υποχρεωτική αξιολόγηση διαλειτουργικότητας κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού.

(19)

Η προσέγγιση για τη διενέργεια αξιολογήσεων διαλειτουργικότητας θα πρέπει να είναι αναλογική και να διαφοροποιείται ανάλογα με το επίπεδο και το πεδίο εφαρμογής για τα οποία αναλαμβάνονται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι εύλογο και οικονομικό το αντικείμενο της αξιολόγησης διαλειτουργικότητας να είναι ευρύτερο από ένα μεμονωμένο έργο, μεταξύ άλλων όταν φορείς του δημόσιου τομέα σκοπεύουν να δημιουργήσουν κοινή εφαρμογή ή πλατφόρμα επεξεργασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αξιολόγηση της διαλειτουργικότητας θα πρέπει να ενθαρρύνεται έντονα να προχωρήσει πέρα από την επίτευξη των στόχων για τη διαλειτουργική Ευρώπη, προς την πλήρη υλοποίηση της διαλειτουργικότητας. Ομοίως, οι απαιτήσεις για τις αξιολογήσεις διαλειτουργικότητας που διενεργούνται στο επίπεδο της υλοποίησης ενός μόνου έργου, π.χ. σε μία τοπική αρχή, θα πρέπει να είναι ρεαλιστικές και να επιτρέπουν στενή εστίαση, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα ευρύτερα οφέλη των αξιολογήσεων διαλειτουργικότητας συγκομίζονται εν γένει στα πρώτα στάδια του σχεδιασμού πολιτικής και της ανάπτυξης αρχιτεκτονικής αναφοράς, προδιαγραφών και προτύπων. Όταν το συμβούλιο εγκρίνει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το περιεχόμενο της αξιολόγησης της διαλειτουργικότητας, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, την ικανότητα των περιφερειακών και των τοπικών φορέων του δημοσίου τομέα και να αποφεύγει την υπερβολική διοικητική επιβάρυνση.

(20)

Κατά τη διαδικασία διαβούλευσης με τους άμεσα επηρεαζόμενους ή τους εκπροσώπους τους, η οντότητα της Ένωσης ή ο φορέας του δημόσιου τομέα θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί καθιερωμένες πρακτικές διαβούλευσης και επίκαιρα δεδομένα.

(21)

Η αξιολόγηση διαλειτουργικότητας θα πρέπει να αξιολογεί τις επιπτώσεις των προβλεπόμενων δεσμευτικών απαιτήσεων για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες όσον αφορά τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα, για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψη την προέλευση, τη φύση, την ιδιαιτερότητα και την κλίμακα των εν λόγω επιπτώσεων. Το αποτέλεσμα της εν λόγω αξιολόγησης θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων που πρέπει να ληφθούν για τη δημιουργία ή την τροποποίηση των δεσμευτικών απαιτήσεων για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες.

(22)

Η οντότητα της Ένωσης ή ο φορέας του δημόσιου τομέα θα πρέπει να δημοσιεύει έκθεση σχετικά με το αποτέλεσμα της αξιολόγησης διαλειτουργικότητας σε δημόσιο χώρο που ορίζεται από τις εθνικές αρμόδιες αρχές ή τους συντονιστές διαλειτουργικότητας για τις οντότητες της Ένωσης, τουλάχιστον σε επίσημο ιστότοπο σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο. Η δημοσίευση της έκθεσης δεν θα πρέπει να θέτει σε κίνδυνο δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας ή το εμπορικό απόρρητο και θα πρέπει να περιορίζεται, όταν αυτό δικαιολογείται για λόγους δημόσιας τάξης ή ασφάλειας. Θα πρέπει να τηρείται το δίκαιο της Ένωσης που διέπει την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η οντότητα της Ένωσης ή ο φορέας του δημόσιου τομέα θα πρέπει να κοινοποιεί ηλεκτρονικά στο συμβούλιο το αποτέλεσμα των αξιολογήσεων διαλειτουργικότητας. Επί αυτής της βάσης, το συμβούλιο θα πρέπει να αναλύει και να εισηγείται προτάσεις για τη βελτίωση της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών. Οι προτάσεις του συμβουλίου θα πρέπει να δημοσιεύονται στην πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης.

(23)

Είναι αναγκαίο να υπάρχει κοινός κατάλογος ελέγχου για τις εκθέσεις αξιολόγησης της διαλειτουργικότητας, ώστε να διευκολύνονται τα καθήκοντα των οντοτήτων της Ένωσης και των φορέων του δημοσίου τομέα στη διενέργεια των εν λόγω αξιολογήσεων και με βάση τα αποτελέσματά τους να μπορεί το συμβούλιο να καταρτίζει συστάσεις με σκοπό τη βελτίωση της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας. Ως εκ τούτου, η έκθεση που παρουσιάζει τα αποτελέσματα της διαδικασίας αξιολόγησης διαλειτουργικότητας θα πρέπει να συνοψίζει τις επιπτώσεις που θα έχει η υπό αξιολόγηση απαίτηση στη νομική, οργανωτική, σημασιολογική, τεχνική και διοικητική διάσταση της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας, σε συνδυασμό με το είδος της λύσης της διαλειτουργικής Ευρώπης που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των εν λόγω επιπτώσεων, καθώς και τα εναπομένοντα εμπόδια που δεν αντιμετωπίζονται ήδη. Η χρήση του εν λόγω κοινού καταλόγου ελέγχου θα πρέπει να επεξηγείται περαιτέρω με κατευθυντήριες γραμμές που θα εκδίδει το συμβούλιο.

(24)

Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει εύχρηστα μέσα με τα οποία θα εξετάζονται και θα διαβιβάζονται τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων, μεταξύ άλλων σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο. Ένα διαδικτυακό εργαλείο για τις εκθέσεις αξιολόγησης της διαλειτουργικότητας θα πρέπει να εξυπηρετεί την παροχή μιας απλής και εύχρηστης διεπαφής για την παραγωγή και τη δημοσίευση των εκθέσεων. Για τους σκοπούς της παρακολούθησης, θα μπορεί να χρησιμοποιείται τυποποιημένη έκδοση των αποτελεσμάτων των εκθέσεων σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο. Το εν λόγω εργαλείο θα πρέπει επίσης να διευκολύνει τη δυνατότητα αυτόματης μετάφρασης και θα πρέπει να ενσωματωθεί στην πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης. Για την προώθηση της διαλειτουργικότητας και της απρόσκοπτης ενσωμάτωσης, το διαδικτυακό εργαλείο θα πρέπει επίσης να υιοθετήσει και να συμμορφώνεται με ένα πρότυπο ανοικτών δεδομένων προερχόμενο από τον κοινό κατάλογο ελέγχου για τις εκθέσεις αξιολόγησης διαλειτουργικότητας. Η παροχή διεπαφής προγραμματισμού εφαρμογών είναι καίριας σημασίας, καθώς επιτρέπει την ενσωμάτωση του εργαλείου στις υφιστάμενες πλατφόρμες υποβολής εκθέσεων, μεγιστοποιώντας έτσι τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα για όλους τους συμφεροντούχους. Παρόλο που η χρήση του διαδικτυακού εργαλείου θα πρέπει να είναι προαιρετική, με την υποβολή των αναγκαίων δεδομένων και με την παροχή της δυνατότητας δημοσίευσής τους στην πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης, θα πρέπει να θεωρείται ότι πληρούται η υποχρέωση οντότητας της Ένωσης ή φορέα του δημόσιου τομέα να δημοσιεύει έκθεση στην οποία παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της αξιολόγησης διαλειτουργικότητας σε δημόσιο χώρο.

(25)

Οι οντότητες της Ένωσης ή οι φορείς του δημόσιου τομέα που αναζητούν λύσεις διαλειτουργικότητας θα πρέπει να μπορούν να ζητούν από άλλες οντότητες της Ένωσης ή άλλους φορείς του δημόσιου τομέα τις λύσεις διαλειτουργικότητας που χρησιμοποιούν οι εν λόγω φορείς ή οντότητες, όπως ορθές πρακτικές, προδιαγραφές και κώδικες λογισμικού, μαζί με τη σχετική τεκμηρίωση. Η κοινοποίηση θα πρέπει να καταστεί προεπιλογή. Επίσης, οι οντότητες της Ένωσης ή οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να επιδιώκουν την ανάπτυξη νέων λύσεων διαλειτουργικότητας ή την περαιτέρω ανάπτυξη υφιστάμενων λύσεων διαλειτουργικότητας. Εν προκειμένω θα πρέπει να δίνουν προτεραιότητα σε λύσεις που δεν περιλαμβάνουν περιοριστικούς όρους αδειοδότησης, όταν οι εν λόγω λύσεις είναι ισοδύναμες. Ωστόσο, η κοινοποίηση λύσεων διαλειτουργικότητας δεν θα πρέπει να νοείται ως απαίτηση προς τις οντότητες της Ένωσης και τους φορείς του δημόσιου τομέα να παραιτηθούν από τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας τους.

(26)

Όταν οι δημόσιες διοικήσεις κοινοποιούν τις λύσεις τους σε άλλες δημόσιες διοικήσεις ή στο κοινό, ενεργούν προς το δημόσιο συμφέρον. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό στην περίπτωση καινοτόμων τεχνολογιών. Για παράδειγμα, ο ανοικτός κώδικας καθιστά τους αλγόριθμους διαφανείς και επιτρέπει τη διενέργεια ανεξάρτητων ελέγχων και την επίτευξη αναπαραγώγιμων δομικών στοιχείων. Η κοινοποίηση λύσεων διαλειτουργικότητας μεταξύ δημοσίων διοικήσεων θα πρέπει να καθορίσει τους όρους για την επίτευξη ενός ανοικτού οικοσυστήματος ψηφιακών τεχνολογιών για τον δημόσιο τομέα, το οποίο μπορεί να αποφέρει πολλαπλά οφέλη.

(27)

Κατά την παρακολούθηση της συνοχής των συνιστώμενων λύσεων διαλειτουργικότητας και την υποβολή προτάσεων για μέτρα με σκοπό τη διασφάλιση της συμβατότητάς τους με υφιστάμενες λύσεις που έχουν κοινό σκοπό, το συμβούλιο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την τεχνολογική απαξίωση των λύσεων.

(28)

Το ΕΠΔ θα πρέπει να διασφαλίζει τη συνοχή και να αναγνωριστεί ως ενιαίο σημείο αναφοράς για την προσέγγιση της Ένωσης όσον αφορά τη διαλειτουργικότητα στον τομέα των δημόσιων υπηρεσιών. Επίσης, ειδικά πλαίσια διαλειτουργικότητας μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες συγκεκριμένων τομέων, πεδίων ή διοικητικών επιπέδων. Τα εν λόγω πλαίσια, που είναι συχνά μη δεσμευτικού χαρακτήρα, θα πρέπει να προωθούν περαιτέρω την εφαρμογή λύσεων διαλειτουργικότητας και την προσέγγιση της διαλειτουργικότητας ήδη από τον σχεδιασμό.

(29)

Το ΕΠΔ θα πρέπει να προάγει, μεταξύ άλλων, την αρχή της πολυγλωσσίας στον δημόσιο τομέα.

(30)

Το ΕΠΔ θα πρέπει να αναπτυχθεί από το συμβούλιο. Το συμβούλιο θα πρέπει να απαρτίζεται από έναν εκπρόσωπο κάθε κράτους μέλους και έναν εκπρόσωπο της Επιτροπής. Επομένως, τα κράτη μέλη, από κοινού με την Επιτροπή, βρίσκονται στο επίκεντρο της ανάπτυξης και της υλοποίησης του ΕΠΔ. Το συμβούλιο θα πρέπει να επικαιροποιεί το ΕΠΔ, όταν αυτό είναι αναγκαίο.

(31)

Τα ειδικά πλαίσια διαλειτουργικότητας που εκδίδονται για τη συμπλήρωση του ΕΠΔ θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και να μη θίγουν τα υφιστάμενα τομεακά πλαίσια που αναπτύσσονται σε επίπεδο Ένωσης όπως στον τομέα της υγείας.

(32)

Η διαλειτουργικότητα συνδέεται άμεσα με τις ανοικτές προδιαγραφές και τα ανοικτά πρότυπα και εξαρτάται από τη χρήση τους. Επομένως, ο δημόσιος τομέας της Ένωσης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να καταλήγει σε συμφωνία για οριζόντιες ανοικτές προδιαγραφές και άλλες λύσεις για την προώθηση της διαλειτουργικότητας. Το νέο πλαίσιο θα πρέπει να προβλέπει μια σαφή διαδικασία για τη δημιουργία και την προώθηση συνιστώμενων λύσεων διαλειτουργικότητας στο μέλλον, φέροντας το σήμα «λύση για τη διαλειτουργική Ευρώπη». Με τον τρόπο αυτόν, ο δημόσιος τομέας θα έχει πιο συντονισμένη φωνή για να διοχετεύει τις ανάγκες του δημόσιου τομέα και τις δημόσιες αξίες σε ευρύτερες συζητήσεις. Το συμβούλιο θα πρέπει να συμφωνήσει σχετικά με τα γενικά κριτήρια στα οποία πρέπει πληρούν οι λύσεις διαλειτουργικότητας. Το συμβούλιο θα πρέπει να μπορεί να αποσύρει τις συστάσεις του. Σε περίπτωση που το συμβούλιο αποσύρει τις συστάσεις του, η ένδειξη «λύση για τη διαλειτουργική Ευρώπη» θα πρέπει να αφαιρεθεί από τις σχετικές λύσεις διαλειτουργικότητας και οι εν λόγω λύσεις διαλειτουργικότητας θα μπορούν, εάν είναι απαραίτητο, να διαγραφούν από την πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης.

(33)

Πολλές προδιαγραφές διαλειτουργικότητας που χρησιμοποιούνται από τον δημόσιο τομέα θα μπορούσαν να προκύψουν από το ισχύον ενωσιακό δίκαιο. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να υπάρξει σύνδεση μεταξύ όλων των προδιαγραφών για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες, των οποίων η χρήση είναι υποχρεωτική δυνάμει του ενωσιακού δίκαιου. Δεν είναι πάντα εύκολο για τις αρχές υλοποίησης να εντοπίζουν τις απαιτήσεις στον πλέον πρόσφατο και μηχαναγνώσιμο μορφότυπο. Ένα ενιαίο σημείο εισόδου υπό τη μορφή της πύλης της διαλειτουργικής Ευρώπης και σαφείς κανόνες για τα μεταδεδομένα των πληροφοριών που αφορούν τις απαιτήσεις αυτές έχουν ως σκοπό να βοηθήσουν τους φορείς του δημόσιου τομέα να διασφαλίσουν ότι οι υποδομές ψηφιακών υπηρεσιών τους τηρούν τους υφιστάμενους και τους μελλοντικούς κανόνες.

(34)

Η πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να αναπτυχθεί βάσει υφιστάμενων πρωτοβουλιών και θα πρέπει να δημιουργηθεί ως ένα εύκολα προσβάσιμο σημείο αναφοράς για λύσεις, αξιολογήσεις, γνώσεις και μια κοινότητα διαλειτουργικότητας. Η πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να δημιουργηθεί ως σύνδεσμος προς επίσημες πηγές, και θα πρέπει να είναι ανοικτή σε στοιχεία που συνεισφέρει η κοινότητα της διαλειτουργικής Ευρώπης που συστήνεται με τον παρόντα κανονισμό.

(35)

Η πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να δημοσιοποιεί και να καθιστά ευρέσιμες λύσεις διαλειτουργικότητας που τηρούν τις αρχές του ΕΠΔ περί του ανοικτού χαρακτήρα, της προσβασιμότητας, της τεχνολογικής ουδετερότητας, της δυνατότητας περαιτέρω χρήσης, της ασφάλειας και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Θα πρέπει να υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των λύσεων της διαλειτουργικής Ευρώπης που συνιστώνται από το συμβούλιο και άλλων λύσεων διαλειτουργικότητας, όπως οι λύσεις που κοινοποιούνται προορατικά για περαιτέρω χρήση από τις δημόσιες διοικήσεις, οι λύσεις που συνδέονται με τις πολιτικές της Ένωσης και οι συναφείς λύσεις από εθνικές πύλες. Οι περιπτώσεις χρήσης στην πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να έχουν δυνατότητα αναζήτησης ανά χώρα ή ανά τύπο δημόσιας υπηρεσίας που υποστηρίζουν. Θα πρέπει να ζητείται η γνώμη του συμβουλίου σχετικά με τον τρόπο κατηγοριοποίησης των λύσεων στην πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης.

(36)

Δεδομένου ότι ο ανοικτός κώδικας παρέχει στους χρήστες τη δυνατότητα να αξιολογούν και να επιθεωρούν ενεργά τη διαλειτουργικότητα και την ασφάλεια των λύσεων, είναι σημαντικό ο ανοικτός κώδικας να στηρίζει την εφαρμογή λύσεων διαλειτουργικότητας. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να προωθηθεί η χρήση αδειών ανοικτού κώδικα για την ενίσχυση της νομικής σαφήνειας και της αμοιβαίας αναγνώρισης αδειών στα κράτη μέλη. Με την άδεια δημόσιας χρήσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (EUPL), η Επιτροπή παρέχει ήδη μια λύση για την εν λόγω αδειοδότηση. Οι πύλες των κρατών μελών που συλλέγουν λύσεις ανοικτού κώδικα και συνδέονται με την πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να επιτρέπουν τη χρήση της EUPL, χωρίς να αποκλείεται η δυνατότητα οι εν λόγω πύλες να επιτρέπουν τη χρήση άλλων αδειών ανοικτού κώδικα.

(37)

Οι δημόσιες υπηρεσίες της Ένωσης οι οποίες παρέχονται ηλεκτρονικά ή υπόκεινται σε ηλεκτρονική διαχείριση, επί του παρόντος εξαρτώνται συχνά από μη ενωσιακούς παρόχους. Είναι προς το στρατηγικό συμφέρον της Ένωσης να διασφαλίσει ότι διατηρεί και αναπτύσσει ουσιώδεις τεχνολογικές ικανότητες για τη διασφάλιση της ψηφιακής ενιαίας αγοράς της, και ειδικότερα για τη διασφάλιση της παροχής υπηρεσιών, την προστασία κρίσιμων συστημάτων δικτύου και πληροφοριών και την παροχή βασικών δημόσιων υπηρεσιών. Τα μέτρα στήριξης της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να βοηθούν τις δημόσιες διοικήσεις να εξελίσσονται και να είναι σε θέση να ενσωματώνουν νέες προκλήσεις και νέους τομείς σε διασυνοριακό πλαίσιο. Η διαλειτουργικότητα αποτελεί προϋπόθεση για την αποφυγή του τεχνολογικού εγκλωβισμού, τη διευκόλυνση τεχνικών εξελίξεων και την προώθηση της καινοτομίας, μέσω των οποίων αναμένεται να τονωθεί η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα, η ανθεκτικότητα και η ανοικτή στρατηγική αυτονομία της Ένωσης.

(38)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστεί μηχανισμός διακυβέρνησης για τη διευκόλυνση της εφαρμογής των πολιτικών της Ένωσης με τρόπο που διασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα. Ο εν λόγω μηχανισμός θα πρέπει να εστιάζει στη διαλειτουργική ψηφιακή υλοποίηση των πολιτικών μετά την έγκρισή τους με τη μορφή νομικών πράξεων και να χρησιμεύει για την ανάπτυξη λύσεων διαλειτουργικότητας με βάση τις ανάγκες. Ο μηχανισμός θα πρέπει να στηρίζει τους φορείς του δημόσιου τομέα. Το συμβούλιο θα πρέπει να προτείνει στην Επιτροπή έργα για τη στήριξη της υλοποίησης πολιτικής για τη στήριξη των φορέων του δημόσιου τομέα, η οποία και θα πρέπει να αποφασίζει αν θα εκτελέσει τα έργα στήριξης, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τη δυνητική ανάγκη για ανεπίσημες και εκτελεστές σε γλώσσα μηχανής μορφές της πολιτικής, όπως πρότυπα εφαρμογής αναφοράς ή κώδικα, με δυνατότητα περαιτέρω χρήσης σε όλα τα επίπεδα διοίκησης.

(39)

Όλα τα επίπεδα διοίκησης θα πρέπει να συνεργάζονται με καινοτόμους οργανισμούς συμπεριλαμβανομένων εταιρειών και μη κερδοσκοπικών φορέων σε θέματα σχεδιασμού, ανάπτυξης και λειτουργίας δημόσιων υπηρεσιών. Η στήριξη της συνεργασίας σε θέματα GovTech μεταξύ φορέων του δημόσιου τομέα, ερευνητικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, νεοφυών επιχειρήσεων και καινοτόμων ΜΜΕ, και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (CivicTech) αποτελεί αποτελεσματικό μέσο για τη στήριξη της καινοτομίας και της ευελιξίας στον δημόσιο τομέα και, την προώθηση της χρήσης εργαλείων διαλειτουργικότητας στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Η στήριξη ενός ανοικτού οικοσυστήματος GovTech στην Ένωση που φέρνει σε επαφή δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς σε διασυνοριακό επίπεδο, με τη συμμετοχή διαφορετικών επιπέδων διοίκησης, αναμένεται να καταστήσει δυνατή την ανάπτυξη καινοτόμων πρωτοβουλιών όσον αφορά τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη λύσεων διαλειτουργικότητας GovTech.

(40)

Ο προσδιορισμός κοινών αναγκών και προτεραιοτήτων καινοτομίας και η εστίαση των κοινών προσπαθειών GovTech και πειραματισμού σε διασυνοριακό επίπεδο θα βοηθήσουν τους φορείς του δημόσιου τομέα της Ένωσης να ανταλλάσσουν εμπειρίες από κινδύνους, διδάγματα και αποτελέσματα μέτρων καινοτομίας. Οι εν λόγω δραστηριότητες θα αξιοποιήσουν ειδικότερα την πλούσια δεξαμενή τεχνολογικών νεοφυών επιχειρήσεων και ΜΜΕ της Ένωσης. Τα επιτυχημένα έργα και μέτρα καινοτομίας GovTech που υλοποιούνται πιλοτικά μέσω μέτρων καινοτομίας για τη διαλειτουργική Ευρώπη θα πρέπει να συμβάλουν στην αναβάθμιση εργαλείων και λύσεων διαλειτουργικότητας GovTech με σκοπό την περαιτέρω χρήση τους.

(41)

Τα μέτρα στήριξης της διαλειτουργικής Ευρώπης θα μπορούσαν να επωφεληθούν από ασφαλείς χώρους πειραματισμού, διασφαλίζοντας παράλληλα την υπεύθυνη καινοτομία και την ενσωμάτωση κατάλληλων μέτρων μετριασμού των κινδύνων και διασφαλίσεων. Για να εξασφαλιστεί ένα νομικό πλαίσιο που να είναι φιλικό προς την καινοτομία και ανθεκτικό στις μελλοντικές εξελίξεις και διαταραχές, θα πρέπει να καταστεί δυνατή η εκτέλεση τέτοιων έργων σε ρυθμιστικά δοκιμαστήρια διαλειτουργικότητας. Τα ρυθμιστικά δοκιμαστήρια διαλειτουργικότητας θα πρέπει να αποτελούνται από ελεγχόμενα περιβάλλοντα δοκιμών που διευκολύνουν την ανάπτυξη και τη δοκιμή καινοτόμων λύσεων πριν από την ενσωμάτωση των εν λόγω λύσεων στα συστήματα δικτύου και πληροφοριών του δημόσιου τομέα. Η δημιουργία των ρυθμιστικών δοκιμαστηρίων διαλειτουργικότητας θα πρέπει να αποσκοπεί στην προώθηση της διαλειτουργικότητας μέσω καινοτόμων λύσεων με τη δημιουργία ελεγχόμενου περιβάλλοντος πειραματισμού και δοκιμών με σκοπό τη διασφάλιση της εναρμόνισης των εν λόγω λύσεων με τον παρόντα κανονισμό και το λοιπό σχετικό ενωσιακό και εθνικό δίκαιο, στην ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου για τους φορείς καινοτομίας και τις αρμόδιες αρχές, και στην αύξηση της κατανόησης των ευκαιριών, των αναδυόμενων κινδύνων και των επιπτώσεων των νέων λύσεων. Για να διασφαλιστεί ομοιόμορφη εφαρμογή σε ολόκληρη την Ένωση και να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας, ενδείκνυται να θεσπιστούν κοινοί κανόνες για την υλοποίηση των ρυθμιστικών δοκιμαστηρίων διαλειτουργικότητας. Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων έχει την εξουσία να επιβάλλει διοικητικά πρόστιμα σε οντότητες της Ένωσης στο πλαίσιο ρυθμιστικών δοκιμαστηρίων διαλειτουργικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 58 παράγραφος 2 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725.

(42)

Είναι αναγκαίο να προβλεφθούν κανόνες για τη χρήση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που έχουν συλλεχθεί για άλλους σκοπούς, προκειμένου να αναπτυχθούν ορισμένες λύσεις διαλειτουργικότητας προς το δημόσιο συμφέρον εντός του ρυθμιστικού δοκιμαστηρίου διαλειτουργικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 και το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/680 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10). Όλες οι άλλες υποχρεώσεις των υπευθύνων επεξεργασίας δεδομένων και τα δικαιώματα των υποκειμένων των δεδομένων βάσει των κανονισμών (ΕΕ) 2016/679 και (ΕΕ) 2018/1725 και της οδηγίας (ΕΕ) 2016/680 εξακολουθούν να ισχύουν. Ειδικότερα, ο παρών κανονισμός δεν παρέχει νομική βάση κατά την έννοια του άρθρου 22 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 ή του άρθρου 24 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725. Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην κάλυψη μόνο της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο του ρυθμιστικού δοκιμαστηρίου διαλειτουργικότητας. Για οποιαδήποτε άλλη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα απαιτηθεί χωριστή νομική βάση.

(43)

Προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από οντότητες της Ένωσης και φορείς του δημόσιου τομέα, η πύλη της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να παρέχει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο ρυθμιστικών δοκιμαστηρίων διαλειτουργικότητας, σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΕ) 2016/679 και (ΕΕ) 2018/1725.

(44)

Είναι αναγκαίο να βελτιωθεί η σωστή κατανόηση των θεμάτων διαλειτουργικότητας, ιδίως από υπαλλήλους του δημόσιου τομέα. Η συνεχής κατάρτιση είναι καίριας σημασίας από την άποψη αυτή και θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η συνεργασία και ο συντονισμός επί του θέματος. Πέρα από την κατάρτιση σχετικά με λύσεις για τη διαλειτουργική Ευρώπη, όλες οι πρωτοβουλίες θα πρέπει, κατά περίπτωση, να έχουν ως βάση ή να συνοδεύονται από ανταλλαγή εμπειριών και λύσεων, καθώς και από ανταλλαγή και προώθηση βέλτιστων πρακτικών. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή θα πρέπει να αναπτύξει προγράμματα κατάρτισης και εκπαιδευτικό υλικό και θα πρέπει να προωθήσει την ανάπτυξη ενός προγράμματος πιστοποίησης σε θέματα διαλειτουργικότητας, προκειμένου να προαχθούν οι βέλτιστες πρακτικές, τα προσόντα ανθρώπινων πόρων και νοοτροπία αριστείας. Η Επιτροπή θα πρέπει να συμβάλει στην αύξηση της γενικής διαθεσιμότητας και της υιοθέτησης προγραμμάτων κατάρτισης σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του δημόσιου τομέα σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, σύμφωνα με τις στρατηγικές της Ένωσης για τις ψηφιακές δεξιότητες. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να καλλιεργήσουν την ανάπτυξη ικανοτήτων, ιδίως εντός της δημόσιας διοίκησης, όσον αφορά την επανειδίκευση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(45)

Για να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός που θα διευκολύνει τη διαδικασία αμοιβαίας μάθησης μεταξύ οντοτήτων της Ένωσης και φορέων του δημόσιου τομέα και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για την εφαρμογή λύσεων για τη διαλειτουργική Ευρώπη σε όλα τα κράτη μέλη, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν διατάξεις σχετικά με τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους. Η αξιολόγηση από ομοτίμους θα πρέπει να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες και συστάσεις για τον φορέα του δημόσιου τομέα που υποβάλλεται στην εν λόγω αξιολόγηση. Ειδικότερα, θα μπορεί να συμβάλει στη διευκόλυνση της μεταφοράς τεχνολογιών, εργαλείων, μέτρων και διαδικασιών μεταξύ των συμμετεχόντων στην αξιολόγηση από ομοτίμους. Η αξιολόγηση από ομοτίμους θα πρέπει να δημιουργεί μια λειτουργική διαδρομή για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ κρατών μελών και οντοτήτων της Ένωσης με διαφορετικά επίπεδα ωριμότητας σε θέματα διαλειτουργικότητας. Θα πρέπει να είναι δυνατή η διενέργεια αξιολόγησης από ομοτίμους σε εθελοντική βάση, κατόπιν αιτήσεως οντότητας της Ένωσης ή φορέα του δημόσιου τομέα, εφόσον είναι αναγκαίο. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους είναι οικονομικά αποδοτική, παράγει σαφή και αδιάσειστα αποτελέσματα, και αποφεύγει περιττή διοικητική επιβάρυνση, η Επιτροπή θα πρέπει να μπορεί να εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη μεθοδολογία και το περιεχόμενο αξιολόγησης από ομοτίμους, με βάση τις ανάγκες που προκύπτουν και αφού ζητήσει τη γνώμη του συμβουλίου.

(46)

Το συμβούλιο θα πρέπει να διευκολύνει την ανάπτυξη της γενικής κατεύθυνσης της διαρθρωμένης συνεργασίας για τη διαλειτουργική Ευρώπη με σκοπό την προώθηση της ψηφιακής διασύνδεσης και της διαλειτουργικότητας των δημόσιων υπηρεσιών στην Ένωση και να εποπτεύει τις στρατηγικές δραστηριότητες και τις δραστηριότητες υλοποίησης που σχετίζονται με την εν λόγω συνεργασία. Το συμβούλιο θα πρέπει να εκτελεί τα καθήκοντά του λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες και τις λύσεις διασυνοριακής διαλειτουργικότητας που έχουν ήδη υλοποιηθεί για τα υφιστάμενα συστήματα δικτύου και πληροφοριών.

(47)

Έχουν συσταθεί οντότητες της Ένωσης, όπως το ευρωπαϊκό συμβούλιο καινοτομίας δεδομένων και το συμβούλιο του ευρωπαϊκού χώρου δεδομένων για την υγεία, τα οποία έχουν επιφορτιστεί, μεταξύ άλλων, με την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας σε επίπεδο συγκεκριμένου τομέα ή συγκεκριμένης πολιτικής. Ωστόσο, καμία από τις υφιστάμενες οντότητες δεν είναι επιφορτισμένη με την αντιμετώπιση του ζητήματος των δεσμευτικών απαιτήσεων για τις διευρωπαϊκές ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες. Το συμβούλιο θα πρέπει να στηρίζει τις οντότητες της Ένωσης που επεξεργάζονται πολιτικές, δράσεις και λύσεις σχετικές με τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών, για παράδειγμα σχετικά με τη σημασιολογική διαλειτουργικότητα για τη φορητότητα και τη δυνατότητα περαιτέρω χρήσης των χώρων δεδομένων. Το συμβούλιο θα πρέπει να επικοινωνεί με όλες τις σχετικές οντότητες της Ένωσης, προκειμένου να διασφαλίζονται η εναρμόνιση και οι συνέργειες μεταξύ των δράσεων διασυνοριακής διαλειτουργικότητας και των ειδικών ανά τομέα δράσεων. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή, ως πρόεδρος του συμβουλίου, μπορεί να προσκαλεί εμπειρογνώμονες με ειδικές γνώσεις σε ένα θέμα της ημερήσιας διάταξης, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων των περιφερειακών και των τοπικών αρχών και των κοινοτήτων ανοικτής πηγής και τυποποίησης.

(48)

Για την προώθηση της διαλειτουργικότητας του δημόσιου τομέα χρειάζεται η ενεργός συμμετοχή και δέσμευση εμπειρογνωμόνων, επαγγελματιών του τομέα, χρηστών και ενδιαφερόμενων πολιτών σε όλα τα κράτη μέλη. Η προσπάθεια αυτή καλύπτει όλα τα επίπεδα διοίκησης, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό, και περιλαμβάνει διεθνείς εταίρους, ερευνητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς και σχετικές κοινότητες και τον ιδιωτικό τομέα. Προκειμένου να αξιοποιηθεί η εμπειρογνωσία, οι δεξιότητες και η δημιουργικότητά τους, η κοινότητα της διαλειτουργικής Ευρώπης, ένα ειδικό φόρουμ, θα πρέπει να συμβάλει στη διοχέτευση των παρατηρήσεων, των αναγκών των χρηστών και των επιχειρησιακών αναγκών, στον εντοπισμό τομέων προς περαιτέρω ανάπτυξη και προτεραιοτήτων για συνεργασία στον τομέα της διαλειτουργικότητας της Ένωσης. Η ίδρυση της κοινότητας της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να στηρίζει τον συντονισμό και τη συνεργασία μεταξύ των βασικών στρατηγικών και επιχειρησιακών παραγόντων στον τομέα της διαλειτουργικότητας.

(49)

Η κοινότητα της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να είναι ανοικτή σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η πρόσβαση στην κοινότητα της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο εύκολη, χωρίς περιττά εμπόδια και διοικητικές επιβαρύνσεις. Η κοινότητα της διαλειτουργικής Ευρώπης θα πρέπει να φέρνει σε επαφή δημόσιους και ιδιωτικούς συμφεροντούχους, συμπεριλαμβανομένων πολιτών, με εμπειρογνωσία στον τομέα της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικά υπόβαθρα, όπως η ακαδημαϊκή κοινότητα, η έρευνα και η καινοτομία, η εκπαίδευση, η τυποποίηση και οι προδιαγραφές, οι επιχειρήσεις και η δημόσια διοίκηση όλων των επιπέδων. Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η ενεργός συμμετοχή στην κοινότητα της διαλειτουργικής Ευρώπης, μεταξύ άλλων με τον προσδιορισμό μέτρων στήριξης και ευκαιριών χρηματοδότησης.

(50)

Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, είναι αναγκαίο να οριστούν εθνικές αρμόδιες αρχές που θα είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή του. Σε πολλά κράτη μέλη υπάρχουν ήδη οντότητες επιφορτισμένες με την ανάπτυξη της διαλειτουργικότητας. Οι εν λόγω οντότητες θα πρέπει να μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο της αρμόδιας αρχής σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και, όπου υπάρχουν περισσότερες από μία εθνικές αρμόδιες αρχές, θα πρέπει μία εξ αυτών να οριστεί ενιαίο σημείο επαφής.

(51)

Θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα θεματολόγιο για τη διαλειτουργική Ευρώπη ως το κύριο μέσο της Ένωσης για τον συντονισμό των δημόσιων επενδύσεων σε λύσεις διαλειτουργικότητας και τον καθορισμό του χάρτη πορείας για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Το θεματολόγιο θα πρέπει να παρέχει ολοκληρωμένη επισκόπηση των χρηματοδοτικών δυνατοτήτων και των χρηματοδοτικών δεσμεύσεων στον τομέα, ενσωματώνοντας, κατά περίπτωση, τα σχετικά προγράμματα της Ένωσης. Αυτό αναμένεται να συμβάλει στη δημιουργία συνεργειών, στον συντονισμό της χρηματοδοτικής στήριξης που σχετίζεται με την ανάπτυξη της διαλειτουργικότητας και στην αποφυγή αλληλεπικαλύψεων σε όλα τα επίπεδα διοίκησης.

(52)

Θα πρέπει να συγκεντρωθούν πληροφορίες για την καθοδήγηση της αποτελεσματικής και αποδοτικής εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών προς υποστήριξη των εργασιών του συμβουλίου, καθώς και συμβολών για την αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (11). Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει παρακολούθηση και αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού. Η αξιολόγηση θα πρέπει να βασίζεται στα ακόλουθα πέντε κριτήρια της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας, της συνάφειας, της συνοχής και της προστιθέμενης αξίας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον αντίκτυπο του παρόντος κανονισμού στη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών ως καταλύτη για απρόσκοπτες και προσβάσιμες ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες, τη μείωση του διοικητικού φόρτου και την ανάγκη για ενδεχόμενα επιπρόσθετα μέτρα και πολιτικές σε επίπεδο Ένωσης. Η αξιολόγηση θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για τις εκτιμήσεις επιπτώσεων ενδεχόμενων περαιτέρω μέτρων. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει, κατόπιν διαβούλευσης με το συμβούλιο, να καταρτίσει τη μεθοδολογία, τη διαδικασία και τους δείκτες της παρακολούθησης. Ο μηχανισμός παρακολούθησης θα πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να ελαχιστοποιεί τον διοικητικό φόρτο για τα κράτη μέλη μέσω της περαιτέρω χρήσης, στο μέτρο του δυνατού, όσο το δυνατόν περισσότερων υφιστάμενων πηγών δεδομένων και της δημιουργίας συνεργειών με υφιστάμενους μηχανισμούς παρακολούθησης, όπως ο δείκτης ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας, ο δείκτης αναφοράς για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και οι πορείες του προγράμματος πολιτικής για την ψηφιακή δεκαετία 2030 που θεσπίστηκε με την απόφαση (ΕΕ) 2022/2481.

(53)

Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει και να παρουσιάζει ετήσια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για τη διαλειτουργικότητα στην Ένωση. Η εν λόγω έκθεση θα πρέπει να περιλαμβάνει απολογισμό της προόδου που έχει σημειωθεί όσον αφορά τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών, τα εμπόδια στην υλοποίηση και τους κινητήριους μοχλούς, καθώς και τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με τα θέματα παρακολούθησης που απαριθμούνται στον παρόντα κανονισμό. Όσον αφορά τους δείκτες για τους οποίους δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν τα δεδομένα εγκαίρως μέσω του συμβουλίου ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματική υλοποίηση της έκθεσης. Η ποιότητα της έκθεσης εξαρτάται από την έγκαιρη διαθεσιμότητα των δεδομένων.

(54)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για τον καθορισμό κανόνων και προϋποθέσεων για τη δημιουργία και τη λειτουργία ρυθμιστικών δοκιμαστηρίων διαλειτουργικότητας. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12).

(55)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς μέσω της προώθησης της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας των διευρωπαϊκών ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(56)

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να μετατεθεί κατά τρεις μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του, προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη και στις οντότητες της Ένωσης επαρκής χρόνος για να προετοιμαστούν για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Η αναβολή αυτή είναι αναγκαία για τη σύσταση του συμβουλίου και της κοινότητας της διαλειτουργικής Ευρώπης και για τον ορισμό των συντονιστών διαλειτουργικότητας. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να παρέχει χρόνο στα κράτη μέλη και στις οντότητες της Ένωσης να προετοιμαστούν για την αποτελεσματική υλοποίηση των αξιολογήσεων διαλειτουργικότητας και σε κάθε κράτος μέλος ώστε να ορίσει μία ή περισσότερες εθνικές αρμόδιες αρχές και ενιαίο σημείο επαφής. Συνεπώς, οι διατάξεις σχετικά με τις αξιολογήσεις διαλειτουργικότητας, τις εθνικές αρμόδιες αρχές και τα ενιαία σημεία επαφής θα πρέπει να εφαρμοστούν εννέα μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(57)

Ζητήθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725, η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος γνωμοδότησε στις 13 Ιανουαρίου 2023 (13),