European flag

Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EL

Σειρά L


2023/2825

18.12.2023

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ, Ευρατόμ) 2023/2825 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 12ης Δεκεμβρίου 2023

σχετικά με τον καθορισμό των ρυθμίσεων για τη διαχείριση και την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους της Ένωσης στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και συναφών δανειοδοτικών πράξεων

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (1), και ιδίως το άρθρο 220α,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) τροποποίησε τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός) με τη θέσπιση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης ως ενιαίας μεθόδου χρηματοδότησης για την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους που εκτελούνται από την Επιτροπή. Το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού εφαρμόζεται σε προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής οι βασικές πράξεις των οποίων τίθενται σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου 2022 ή μετά την εν λόγω ημερομηνία. Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης δεν εφαρμόζεται σε υφιστάμενα προγράμματα, στο πλαίσιο των οποίων οι δανειοληπτικές και δανειοδοτικές πράξεις θα πρέπει να συνεχίσουν να εκτελούνται με βάση την παραδοσιακή αλληλοδιάδοχη μέθοδο («back-to-back»), σύμφωνα με το άρθρο 220 του δημοσιονομικού κανονισμού. Η αλληλοδιάδοχη μέθοδος μπορεί επίσης να εφαρμόζεται, κατ’ εξαίρεση, σε νέα προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής και πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα προγράμματα Ευρατόμ.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού, η Επιτροπή καθορίζει τις απαραίτητες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Οι ρυθμίσεις αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν πλαίσιο διακυβέρνησης, διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου και μεθοδολογία κατανομής του κόστους, η οποία θα πρέπει να διασφαλίζει ότι όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την Ένωση και σχετίζονται με τη χρηματοδοτική συνδρομή βαρύνουν τη δικαιούχο χώρα. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να θεσπιστούν οι ρυθμίσεις που θα εφαρμόζονται στις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους οι οποίες πραγματοποιούνται από την Επιτροπή στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και στις συναφείς δανειοδοτικές πράξεις.

(3)

Η Επιτροπή εφάρμοσε για πρώτη φορά τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης στις δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο του προγράμματος NextGenerationEU (στο εξής: NGEU), του προσωρινού μέσου της Ένωσης για τη στήριξη της οικονομικής ανάκαμψης από την κρίση της COVID-19. Έτσι κατέστη δυνατή η επιτυχής κινητοποίηση κεφαλαίων για μη επιστρεπτέα στήριξη και δάνεια βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) και άλλων ενωσιακών προγραμμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου (4).

(4)

Το μοντέλο διακυβέρνησης και οι διαδικασίες που απαιτούνται για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο του NGEU θεσπίστηκαν σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση C(2021) 2502 της Επιτροπής (5). Στις εν λόγω ρυθμίσεις περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, πλαίσιο διακυβέρνησης και διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης. Στην εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2545 της Επιτροπής (6) αναπτύχθηκε μεθοδολογία κατανομής του κόστους. Σκόπιμο είναι οι ρυθμίσεις για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού να βασίζονται στο μοντέλο διακυβέρνησης για το NGEU.

(5)

Μολονότι η παρούσα απόφαση αναμένεται να ισχύει κυρίως για πράξεις που εκτελούνται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, είναι σκόπιμο να επεκταθούν ορισμένες από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται σε αυτήν σε πράξεις που πραγματοποιούνται με βάση την αλληλοδιάδοχη μέθοδο. Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει, κατά το δυνατόν, συνοχή μεταξύ των διαφόρων προγραμμάτων. Εγγυάται επίσης ότι όλες οι πράξεις καλύπτονται από τα υψηλότερα πρότυπα κανόνων, σύμφωνα με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να ισχύει για τις ρυθμίσεις που σχετίζονται με τις διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης.

(6)

Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας θα πρέπει να καθορίζει τα στοιχεία των προγραμματισμένων δανειοληπτικών πράξεων και των πράξεων διαχείρισης χρέους και θα πρέπει να παρέχει άδεια για πράξεις διαχείρισης ρευστότητας για περίοδο ενός έτους. Ειδικότερα, θα πρέπει να καθορίζει τις διαστάσεις των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους που θα εκτελεστούν με σκοπό να προσδιοριστεί η συνολική έκθεση του προϋπολογισμού της Ένωσης και των δικαιούχων δανείων. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να ορίζεται το εύρος για τα μέγιστα ποσά έκδοσης μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης για όλους τους σκοπούς, μέγιστο εκκρεμές ποσό βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, η μέγιστη μέση ληκτότητα της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης της Ένωσης, όριο για το τελικό εκκρεμές ποσό ανά έκδοση και, κατά περίπτωση, το μέγιστο ποσό εκδόσεων της Επιτροπής που μπορεί να διακρατηθεί για ίδιο λογαριασμό και να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετη πηγή χρηματοδότησης ή για τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς. Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας θα πρέπει επίσης να παρέχει την άδεια επένδυσης σε ταμειακά διαθέσιμα, πέραν εκείνων που απαιτούνται για την πραγματοποίηση εκταμιεύσεων, σε μέσα της χρηματαγοράς.

(7)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα απαιτούμενα κεφάλαια είναι διαθέσιμα για την κάλυψη των δεσμεύσεων στο πλαίσιο των σχετικών προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής, καθώς αυτές καθίστανται ληξιπρόθεσμες προς πληρωμή, οι δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να εκτελούνται βάσει εξαμηνιαίων σχεδίων χρηματοδότησης. Τα σχέδια χρηματοδότησης θα ορίζουν το πλαίσιο των εν λόγω πράξεων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σε σχέση με τις πληρωμές που πρέπει να καταβληθούν προς υλοποίηση των σχετικών προγραμμάτων στο επόμενο εξάμηνο και τις ακόλουθες περιόδους. Ως εκ τούτου, η κατάρτιση του σχεδίου χρηματοδότησης θα πρέπει να διασφαλίζει τη σύνδεση με τις αναμενόμενες ανάγκες πληρωμών σε πολυετή βάση, προκειμένου να διασφαλίζονται ο ομαλός σχεδιασμός και η οργάνωση των χρηματοδοτικών πράξεων. Η διαχείριση των δανειοληπτικών εσόδων που προορίζονται για την κάλυψη των αναγκών πληρωμών οι οποίες αναμένονται σε περαιτέρω περιόδους μπορεί να γίνεται μέσω πράξεων διαχείρισης ρευστότητας. Το σχέδιο χρηματοδότησης θα πρέπει να καταρτίζεται με βάση τα όρια και τις άδειες που καθορίζονται στην ετήσια απόφαση δανειοληψίας. Το σχέδιο χρηματοδότησης είναι η βάση για την ενημέρωση των συμμετεχόντων στην αγορά σχετικά με τα ενδεικτικά σχέδια χρηματοδότησης της επόμενης περιόδου.

(8)

Με τον καθορισμό ενός ενδεικτικού μέγιστου ποσού δανεισμού που καλύπτει, κατά κανόνα, περίοδο έξι μηνών, και τη θέσπιση ορισμένων άλλων βασικών παραμέτρων των προγραμματιζόμενων πράξεων, το σχέδιο χρηματοδότησης διασφαλίζει επίσης υψηλότερη προβλεψιμότητα των εκδόσεων, ενώ παράλληλα διατηρεί την ευελιξία και εγγυάται τη διαφάνεια στις αγορές. Η στοχευμένη βάση επενδυτών χρειάζεται πληροφορίες σχετικά με τις επερχόμενες εκδόσεις και κάποια ένδειξη ως προς το χρονοδιάγραμμα ώστε να προετοιμάσει τον επενδυτικό σχεδιασμό από την πλευρά τους. Η ικανότητα βελτιστοποίησης της δομής δανεισμού μέσω συναλλαγών χρηματαγοράς και πράξεων διαχείρισης χρέους κατά την εφαρμογή των σχεδίων χρηματοδότησης επιτρέπει στην Επιτροπή να επιτυγχάνει ευνοϊκότερα αποτελέσματα και να μειώνει τον κίνδυνο ελλείψεων ρευστότητας.

(9)

Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας και το σχέδιο χρηματοδότησης θα πρέπει να χρησιμεύουν ως βάση ενημέρωσης από την Επιτροπή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 220α παράγραφος 2 του δημοσιονομικού κανονισμού, καθώς και για την επικοινωνία με τις αγορές και το κοινό. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με όλες τις πτυχές της δανειοληπτικής της στρατηγικής και στρατηγικής διαχείρισης του χρέους, εκτενώς και σε τακτική βάση, σύμφωνα με το άρθρο 220α παράγραφος 2 του δημοσιονομικού κανονισμού.

(10)

Ο καθορισμός ορθών και ουσιαστικών σχεδίων χρηματοδότησης στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης εξαρτάται από την τακτική και έγκαιρη κοινοποίηση πληροφοριών από τους διατάκτες που είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση των προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής εντός των χρονικών πλαισίων και των ποσών για τις αναμενόμενες εγκρίσεις πληρωμών. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να κοινοποιούνται μέσω του εργαλείου δημοσιονομικής πρόβλεψης της Επιτροπής στη Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού, ως υπηρεσία αρμόδια για τον καθορισμό και την υλοποίηση των σχεδίων χρηματοδότησης.

(11)

Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα πρέπει να επιδιώκει τις πλέον συμφέρουσες χρηματοοικονομικές συνθήκες για την Ένωση μέσω του ορθού σχεδιασμού και της ομαλής εκτέλεσης των πράξεων με τους καλύτερους δυνατούς όρους στις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς. Δεδομένης της ανάγκης άντλησης χρηματοδότησης ώστε να διενεργηθούν οι εκταμιεύσεις για τα αντίστοιχα προγράμματα, η Επιτροπή έχει περιορισμένη διακριτική ευχέρεια όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα των συναλλαγών της αγοράς. Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης εφοδιάζει την Επιτροπή με ένα ευρύτερο φάσμα τεχνικών χρηματοδότησης, όπως η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση, επιτρέποντάς της να μειώσει τον κίνδυνο εκτέλεσης αγοράς όταν απαιτείται να αντλήσει κεφάλαια υπό πιο αντίξοες συνθήκες αγοράς.

(12)

Τα χρηματοδοτικά μέσα στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ποικιλία ομολογιών αναφοράς και γραμματίων της ΕΕ. Οι δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να οργανώνονται ως δημοπρασίες, κοινοπρακτικές συναλλαγές ή ιδιωτικές τοποθετήσεις, όποιο είναι καταλληλότερο με δεδομένο το μέγεθος και τη φύση των πράξεων.

(13)

Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δυνατότητα έκδοσης βραχυπρόθεσμων μέσων και διατήρησης αποθέματος ρευστότητας, επιτρέποντας στην Επιτροπή να απορροφά τις αναντιστοιχίες στο χρονοδιάγραμμα μεταξύ δανειοληπτικών πράξεων και εκταμιεύσεων και να ανταποκρίνεται σε αίτημα εκταμίευσης σε περίπτωση δυσμενών συνθηκών χρηματοδότησης. Οι βραχυπρόθεσμες δανειοληπτικές πράξεις με γραμμάτια της ΕΕ θα πρέπει να πραγματοποιούνται μέσω τακτικών δημοπρασιών, ώστε να παρέχεται ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Οι εν λόγω δημοπρασίες θα πρέπει να διοργανώνονται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται διαφανές και προβλέψιμο καθεστώς εκδότη της Ένωσης και ισότιμη μεταχείριση των συμμετεχόντων.

(14)

Οι πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης επιτρέπουν καλύτερη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επιτρέπεται η χρήση παραγώγων, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής, για τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου ή άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων σε σχέση με δάνεια για τις δικαιούχους χώρες, με ταυτόχρονη τήρηση της αρχής της ισοσκέλισης, ή η σύναψη εξασφαλισμένων ή μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς με υπηρεσίες διαχείρισης χρέους των κρατών μελών, υπερεθνικά ιδρύματα, εθνικούς φορείς του δημόσιου τομέα, κεντρικές τράπεζες, πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων με κατάλληλη πιστοληπτική ικανότητα ή κεντρικούς αντισυμβαλλόμενους. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να εξουσιοδοτηθεί να επαναγοράζει και/ή να διακρατεί ίδια ομόλογα για λόγους διαχείρισης και στήριξης της ρευστότητας στην αγορά ομολόγων της Ένωσης.

(15)

Οι πράξεις διαχείρισης ρευστότητας παρέχουν στην Επιτροπή τη δυνατότητα να επιτυγχάνει ευνοϊκότερους όρους όσον αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα που υπερβαίνουν τα αναγκαία για την πραγματοποίηση των προβλεπόμενων εκταμιεύσεων. Για τον σκοπό αυτό, είναι επομένως σκόπιμο, ενδεχομένως, να επιτρέπεται η επένδυση πλεοναζόντων ταμειακών υπολοίπων με μέσα της χρηματαγοράς. Τέτοιες ευκαιρίες θα μπορούσαν να προκύψουν, όταν οι μη αναμενόμενες υστερήσεις των εκταμιεύσεων έναντι των προβλέψεων οδηγούν σε συσσώρευση απρόβλεπτων ταμειακών υπολοίπων. Αντιθέτως, η Επιτροπή, ενόψει περιόδων υψηλών εκροών εκταμίευσης, μπορεί να αντλήσει κεφάλαια εκ των προτέρων προκειμένου να αποφευχθεί η υψηλή συγκέντρωση πράξεων σε περιορισμένο χρονικό διάστημα με συνακόλουθους κινδύνους για την εκτέλεση και την τιμολόγηση των εν λόγω πράξεων. Είναι σκόπιμο να ζητείται η γνώμη του διευθυντή κινδύνων και του υπολόγου κατά την κατάρτιση ή την τροποποίηση της στρατηγικής διαχείρισης της ρευστότητας.

(16)

Οι δανειοδοτικές πράξεις θα πρέπει να διενεργούνται σύμφωνα με τη σχετική βασική πράξη και τις αντίστοιχες δανειακές συμβάσεις. Είναι σκόπιμο να καθοριστούν ελάχιστες προϋποθέσεις υπό τις οποίες εκταμιεύονται τα δάνεια. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται ότι οι δικαιούχες χώρες βαρύνονται με όλες τις δαπάνες που αφορούν το δάνειο οι οποίες πραγματοποιούνται από την Ένωση, σύμφωνα με μεθοδολογία που καθορίζεται από την Επιτροπή σε χωριστή απόφαση και συμπληρώνεται από λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό του εν λόγω κόστους.

(17)

Στις δικαιούχους χώρες θα πρέπει να προσφέρεται η δυνατότητα να ζητήσουν από την Επιτροπή να διευθετήσει δάνεια με σταθερή αντιστάθμιση επιτοκίου. Κάτι τέτοιο θα υποχρέωνε την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει χρηματοδοτικά μέσα, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίου, προκειμένου να προσφέρει δάνεια σταθερού επιτοκίου. Το κόστος για τη διαχείριση κινδύνου με παράγωγα θα πρέπει να βαρύνει τη δικαιούχο χώρα.

(18)

Οι δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο των υφιστάμενων προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής διενεργούνται στο πλαίσιο του «προγράμματος έκδοσης τίτλων χρέους ΕΕ-Ευρατόμ» που θεσπίστηκε το 2019 και επικαιροποιήθηκε το 2021 (στο εξής: πρόγραμμα έκδοσης τίτλων χρέους). Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εγκύκλιο προσφορών που περιέχει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για τις αγορές σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, καθώς και λειτουργικές και συμβατικές ρυθμίσεις με αντισυμβαλλόμενους που είναι καθοριστικής σημασίας για τις δανειοληπτικές δραστηριότητες. Οι δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να διενεργούνται βάσει του προγράμματος έκδοσης τίτλων χρέους μετά τη θέσπιση των απαραίτητων τροποποιήσεων στην υφιστάμενη τεκμηρίωση.

(19)

Προκειμένου να υλοποιηθούν δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους και ρευστότητας στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες επιχειρησιακές ικανότητες, όπως ικανότητες διακανονισμού συναλλαγών, ένας χώρος δημοπρασιών και η δυνατότητα προσφυγής σε συναλλαγές επαναγοράς και συμφωνίες ανταλλαγής.

(20)

Για τη διενέργεια δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους και ρευστότητας στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και των συναφών δανειοδοτικών πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να ανοίξει ειδικούς λογαριασμούς αποκλειστικά για τους σκοπούς αυτών των πράξεων. Για τους λογαριασμούς αυτούς θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιες εκτιμήσεις όπως και για τους λογαριασμούς για πράξεις του NGEU. Ειδικότερα, για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος ρευστότητας που απορρέει από τις εν λόγω πράξεις, θα πρέπει να δημιουργηθούν ασφαλή και ειδικά για τον σκοπό αυτόν προληπτικά ταμειακά διαθέσιμα για πληρωμές. Η απαίτηση τήρησης ενός τέτοιου ειδικού προληπτικού αποθέματος μετρητών αντιπροσωπεύει αναπόσπαστο και απαραίτητο μέρος της προσέγγισης διαχείρισης κινδύνου για μια διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα σημαντικά αυτά ταμειακά διαθέσιμα δεν υπόκεινται σε τυχόν κίνδυνο αντισυμβαλλομένου που απορρέει από την πτώχευση του ιδρύματος στο οποίο τηρούνται τα εν λόγω αποθέματα, είναι επιτακτική ανάγκη αυτά τα προληπτικά ταμειακά διαθέσιμα να τηρούνται σε κεντρική τράπεζα. Τα εν λόγω ταμειακά διαθέσιμα θα πρέπει να τηρούνται σε ειδικό λογαριασμό στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (στο εξής: ΕΚΤ) και θα πρέπει να διατηρούνται στο χαμηλότερο επίπεδο που απαιτείται για την κάλυψη επερχόμενων πληρωμών σε μια βραχυπρόθεσμη περίοδο, ενδέχεται όμως να διαφέρουν ως προς το ποσό σε συνάρτηση με το χρονοδιάγραμμα έκδοσης και εκταμίευσης. Θα πρέπει να συναφθεί σύμβαση υπηρεσιών δημοσιονομικού διαχειριστή με την ΕΚΤ που θα επιτρέπει την κάλυψη των σχετικών δαπανών. Τυχόν άλλα ποσά που υπερβαίνου ντα προληπτικά ταμειακά διαθέσιμα μπορούν να επενδύονται με μέσα της χρηματαγοράς ή να τηρούνται σε ειδικούς λογαριασμούς εγκεκριμένων αντισυμβαλλομένων.

(21)

Επιπλέον, η θέσπιση πλαισίου διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης για δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις θα πρέπει να διασφαλίζει την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και να εξασφαλίζει ότι όλες οι δραστηριότητες διεξάγονται κατά τρόπο συνεπή με τα υψηλότερα πρότυπα ακεραιότητας, αξιοπιστίας και χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και διαχείρισης κινδύνων. Από την άποψη αυτή, επεκτάθηκε ο ρόλος του διευθυντή κινδύνων που καθιερώθηκε στο παρελθόν με την εκτελεστική απόφαση C(2021) 2502 της Επιτροπής, ώστε να ισχύει για όλες τις πράξεις που διενεργούνται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης βάσει της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 της Επιτροπής (7). Ο διευθυντής κινδύνων θα πρέπει να υποστηρίζεται κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων του από την επιτροπή κινδύνου και συμμόρφωσης. Για να διασφαλιστεί ότι η σύνθεση της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης είναι κατάλληλη για την παροχή δέουσας υποστήριξης στον διευθυντή κινδύνων, για να ευθυγραμμιστεί η σύνθεση της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης με τις βέλτιστες πρακτικές και για να υπάρξει λογοδοσία ως προς το διευρυμένο πεδίο των καθηκόντων του διευθυντή κινδύνων, απαιτούνται ορισμένες αλλαγές. Οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν την προσθήκη του διευθυντή της Διεύθυνσης, που είναι επιφορτισμένη με την έκδοση χρεωστικών τίτλων για τη χρηματοδότηση ενωσιακών προγραμμάτων, ως μόνιμου παρατηρητή της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης, ώστε να καθίσταται δυνατή η ανταλλαγή πληροφοριών κατά την εποπτεία των πράξεων, τη δυνατότητα διορισμού έως τριών ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και τον καθορισμό σαφέστερων απαιτήσεων για τον ορισμό των μελών της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης.

(22)

Ο διευθυντής κινδύνων, σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές και τα αναγνωρισμένα διεθνή πρότυπα, θα πρέπει να καταρτίσει πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου που να περιέχει κατευθυντήριες γραμμές κινδύνου και συμμόρφωσης για την υλοποίηση των πράξεων με πλήρη ανεξαρτησία. Η σταδιακή ανάπτυξη πράξεων διαχείρισης χρέους και πράξεων διαχείρισης ρευστότητας συνεπάγεται πρόσθετους κινδύνους, όπως ο πιστωτικός κίνδυνος αντισυμβαλλομένου. Οι πράξεις αυτές απαιτούν πρόσθετη παρακολούθηση από τον διευθυντή κινδύνων, ώστε να διασφαλίζεται ότι παραμένουν εντός του πλαισίου διαχείρισης κινδύνων που καθορίζεται στην πολιτική υψηλού επιπέδου για τους κινδύνους και τη συμμόρφωση. Ως εκ τούτου, ο γενικός διευθυντής κινδύνων θα πρέπει, παράλληλα με τη σταδιακή ανάπτυξη των εν λόγω πράξεων, να καθορίσει νέα όρια κινδύνου και νέες λύσεις ως προς την παρακολούθηση του κινδύνου.

(23)

Ειδικότερα, ο διευθυντής κινδύνων θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι πράξεις συμμορφώνονται με την πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου και ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τις εν λόγω πράξεις εντοπίζονται, κατανοούνται, διεκπεραιώνονται και αναφέρονται στον διευθυντή κινδύνων. Κατά την εκτέλεση αυτών των καθηκόντων, ο διευθυντής κινδύνων θα πρέπει να υποστηρίζεται από υπεύθυνο συμμόρφωσης, ο οποίος αναφέρεται απευθείας στον διευθυντή κινδύνων για θέματα που αφορούν τη συμμόρφωση με τους κανόνες, τις διαδικασίες και την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

(24)

Το μοντέλο διακυβέρνησης και οι διαδικασίες που απαιτούνται για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο του NGEU έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση C (2021) 2502, η οποία καταργήθηκε με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544, η οποία θέσπισε τις ρυθμίσεις που εφαρμόζονται στις δανειοληπτικές πράξεις και τις πράξεις διαχείρισης χρέους οι οποίες διενεργούνται από την Επιτροπή στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και στις συναφείς δανειοδοτικές πράξεις. Η παρούσα απόφαση βασίζεται στις αρχές που θεσπίστηκαν με τις εν λόγω εκτελεστικές αποφάσεις. Για να διασφαλιστεί η ομοιομορφία των ρυθμίσεων που ισχύουν για όλες τις πράξεις οι οποίες υλοποιούνται μέσω της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, είναι σκόπιμο να καταργηθεί η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544.

(25)

Για να διασφαλιστεί ότι η ετήσια απόφαση δανειοληψίας εκδίδεται σύμφωνα με την παρούσα απόφαση και παράλληλα με αυτήν, και εγκαίρως, ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή του προγράμματος έκδοσης ομολόγων που πρέπει να αρχίσει αμέσως το 2024, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.   Η παρούσα απόφαση καθορίζει τις ρυθμίσεις για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης για τις δανειοληπτικές πράξεις και τις πράξεις διαχείρισης χρέους και ρευστότητας εντός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 220α του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (στο εξής: ο δημοσιονομικός κανονισμός), καθώς και για τις συναφείς δανειοδοτικές πράξεις.

2.   Το κεφάλαιο 4 εφαρμόζεται επίσης στις δανειοληπτικές και δανειοδοτικές πράξεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με την αλληλοδιάδοχη μέθοδο.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«δανειοληπτικές πράξεις»: πράξεις στις αγορές, ιδίως εκδόσεις τίτλων χρέους, με σκοπό τον δανεισμό, συμπεριλαμβανομένης της αναχρηματοδότησης του δανεισμού·

2)

«πράξεις διαχείρισης χρέους»: πράξεις της αγοράς που σχετίζονται με το χρέος το οποίο προκύπτει από τις δανειοληπτικές πράξεις με σκοπό τη βελτιστοποίηση της διάρθρωσης του εκκρεμούς χρέους, τον μετριασμό του κινδύνου επιτοκίου, τη στήριξη της ρευστότητας της δευτερογενούς αγοράς ή τον μετριασμό άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων·

3)

«πράξεις διαχείρισης ρευστότητας»: πράξεις για τη διαχείριση των εισροών και εκροών εσόδων που προκύπτουν από δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους, για να καταστεί δυνατή η οικονομικά αποδοτική διαχείριση των εν λόγω ποσών·

4)

«δανειοδοτικές πράξεις»: πράξεις που σχετίζονται με την εκτέλεση δανείων και πιστωτικών ορίων για χρηματοδοτική συνδρομή σύμφωνα με το άρθρο 220 του δημοσιονομικού κανονισμού·

5)

«εκταμίευση»: η μεταφορά εσόδων που αποκτήθηκαν μέσω δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους για τη χρηματοδότηση επιστρεπτέας ή μη επιστρεπτέας στήριξης σε δικαιούχο·

6)

«διατάκτης προγράμματος»: ο διατάκτης που είναι υπεύθυνος, σύμφωνα με το παράρτημα I των εσωτερικών κανόνων που θεσπίστηκαν με την απόφαση C(2018) 5120 της Επιτροπής (8), για την εκτέλεση των γραμμών του προϋπολογισμού προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής και προγράμματος που χρηματοδοτείται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094, στον βαθμό που εφαρμόζει τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού·

7)

«προληπτικά ταμειακά διαθέσιμα»: το ποσό των ταμειακών διαθεσίμων που πρέπει να τηρείται στον λογαριασμό της ΕΚΤ, πριν από τις επερχόμενες πληρωμές για συγκεκριμένη περίοδο·

8)

«συμφωνία ανταλλαγής»: συμφωνία ανταλλαγής όπως ορίζεται στο τμήμα 1 σημείο 10 του παραρτήματος III του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/583 της Επιτροπής (9)·

9)

«παράγωγα»: παράγωγα όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10)·

10)

«πράξη επαναγοράς» ή «πράξη αγοράς και επαναπώλησης»: αντίστοιχα πράξη επαναγοράς ή πράξη αγοράς και επαναπώλησης όπως ορίζονται στο άρθρο 3 σημείο 9) του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2365 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11)·

11)

«συναλλαγή αγοράς-επαναπώλησης» ή «συναλλαγή πώλησης-επαναγοράς»: αντίστοιχα συναλλαγή αγοράς-επαναπώλησης και συναλλαγή πώλησης-επαναγοράς, όπως ορίζονται στο άρθρο 3 σημείο 8) του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2365·

12)

«μέσα χρηματαγοράς»: μέσα όπως καταθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των πιστοποιητικών καταθέσεων προθεσμίας, πιστωτικές γραμμές, αμοιβαία κεφάλαια χρηματαγοράς, διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια που παρακολουθούν δείκτες χρηματαγοράς, εμπορικά χρεόγραφα, έντοκα γραμμάτια, ομόλογα που λήγουν εντός ενός έτους, καθώς και συμφωνίες δανεισμού τίτλων και επαναγοράς, σύμφωνα με τον ορισμό των «μέσων χρηματαγοράς» στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 17) της οδηγίας 2014/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12)·

13)

«κοινοπρακτική συναλλαγή»: συναλλαγή κατά την οποία προσφέρεται χρηματοδότηση από ομάδα δανειστών, που αναφέρεται ως κοινοπραξία, σε έναν μόνο δανειολήπτη·

14)

«δημοπρασία»: η διαδικασία έκδοσης χρεωστικών τίτλων της Ένωσης και της Ευρατόμ βάσει ανταγωνιστικών προσφορών μέσω χώρου δημοπρασιών·

15)

«μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση»: χρηματοδότηση μέσω δανειοληπτικών πράξεων για περίοδο μεγαλύτερη του ενός έτους, εξαιρουμένων των ποσών που τηρούνται για ίδιο λογαριασμό·

16)

«βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση»: χρηματοδότηση μέσω δανειοληπτικών πράξεων για περίοδο μικρότερη ή ίση του ενός έτους και χρήση μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς και εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΤΜΗΜΑ 1

Στρατηγική χρηματοδότησης

Άρθρο 3

Ετήσια απόφαση δανειοληψίας, διαχείρισης χρέους και ρευστότητας

1.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση δανειοληψίας, διαχείρισης χρέους και ρευστότητας, η οποία καθορίζει το πλαίσιο που περιλαμβάνει ορισμένα ανώτατα όρια για τις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους και χορηγεί άδεια για πράξεις διαχείρισης ρευστότητας, οι οποίες μπορούν να συναφθούν κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους (στο εξής: ετήσια απόφαση δανειοληψίας).

2.   Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας καθορίζει τις ακόλουθες παραμέτρους:

α)

το μέγιστο ετήσιο ποσό μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης με βάση το πολυετές χρονοδιάγραμμα των αναμενόμενων εκταμιεύσεων στο πλαίσιο των προγραμμάτων και των αναγκών αναχρηματοδότησης·

β)

το μέγιστο εκκρεμές ποσό βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων μέσω της έκδοσης γραμματίων της ΕΕ·

γ)

το μέγιστο τελικό εκκρεμές ποσό ανά έκδοση που αντανακλά τον κίνδυνο συγκέντρωσης κατά τη λήξη·

δ)

τη μέγιστη μέση ληκτότητα της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης·

ε)

κατά περίπτωση, το μέγιστο εκκρεμές ποσό ιδίων εκδόσεων που μπορεί να τηρούνται για ίδιο λογαριασμό της Επιτροπής και μπορούν να διατεθούν σε αντισυμβαλλομένους μέσω πράξεων επαναγοράς για τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς κινητών αξιών της Ένωσης ή την κινητοποίηση βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης·

στ)

τη χορήγηση άδειας για πράξεις διαχείρισης της ρευστότητας με τη χρήση μέσων της χρηματαγοράς, όπως αναφέρεται στο άρθρο 8.

3.   Για την κατάρτιση της ετήσιας απόφασης δανειοληψίας λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες:

α)

οι απαιτήσεις που απορρέουν από τις υποκείμενες βασικές πράξεις, ιδίως τις βασικές πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 220 παράγραφος 1 του δημοσιονομικού κανονισμού·

β)

οι υποχρεώσεις πληρωμής για την εξυπηρέτηση του εκκρεμούς χρέους και την αποπληρωμή του κεφαλαίου, σύμφωνα με το ετήσιο πρόγραμμα εργασίας και λαμβανομένου υπόψη του δημοσιονομικού προγραμματισμού·

γ)

η συμβατότητα με τα όρια που καθορίζονται στην απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου (13) και, κατά περίπτωση, στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2093 του Συμβουλίου (14), καθώς και με τα όρια μέγιστης διάρκειας ή μέγιστης μέσης ληκτότητας που καθορίζονται στην υποκείμενη βασική πράξη. Όσον αφορά το NGEU, τα όρια αυτά είναι τα καθοριζόμενα στο άρθρο 6 της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 για το ανώτατο όριο πρόσθετων ιδίων πόρων των 0,6 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΕ των κρατών μελών και, για την περίπτωση προγραμματισμένης αποπληρωμής δανείου από τον προϋπολογισμό της Ένωσης, το όριο που καθορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο της εν λόγω απόφασης·

δ)

οι ληκτότητες των δανείων που καθορίζονται στις δανειακές συμβάσεις οι οποίες έχουν συναφθεί μεταξύ της Επιτροπής και της δικαιούχου χώρας·

ε)

το πολυετές χρονοδιάγραμμα εκταμιεύσεων στο πλαίσιο των σχετικών προγραμμάτων πολιτικής και των αναγκών αναχρηματοδότησης, λαμβανομένων υπόψη ευρύτερων ζητημάτων προσφοράς και ζήτησης·

στ)

άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τον προσδιορισμό των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους.

4.   Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας εκδίδεται πριν από την έναρξη της περιόδου που καλύπτει.

5.   Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας μπορεί να τροποποιηθεί, ιδίως σε περίπτωση σοβαρού κινδύνου μη τήρησης της μέγιστης μέσης ληκτότητας λόγω υστέρησης εκτέλεσης των εκδόσεων των ποσών μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης ή σε περίπτωση αλλαγής σε έναν ή περισσότερους από τους παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

6.   Η Επιτροπή κοινοποιεί την ετήσια απόφαση δανειοληψίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

Άρθρο 4

Σχέδιο χρηματοδότησης

1.   Το σχέδιο χρηματοδότησης καθορίζει έναν ενδεικτικό στόχο για τα κεφάλαια που αντλούνται μέσω δανειοληπτικών πράξεων και τελούν υπό διαχείριση μέσω πράξεων διαχείρισης χρέους, ο οποίος καλύπτει κατά κανόνα περίοδο έξι μηνών.

2.   Το σχέδιο χρηματοδότησης υποδεικνύει τις προγραμματισμένες δανειοληπτικές πράξεις και, ανάλογα με την περίπτωση, τις πράξεις διαχείρισης χρέους και τις πράξεις διαχείρισης ρευστότητας που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Εντός του πλαισίου που καθορίζεται στην ετήσια απόφαση δανειοληψίας και λαμβανομένων υπόψη των παραγόντων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 και των χρηματοοικονομικών συνθηκών στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά, το σχέδιο χρηματοδότησης περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες παραμέτρους:

α)

το μέγιστο αναμενόμενο ποσό βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης για την περίοδο·

β)

τη σταθμισμένη μέγιστη μέση ληκτότητα της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης που θα αναληφθεί·

γ)

κατά περίπτωση, το μέγιστο εκκρεμές ποσό ιδίων εκδόσεων που μπορεί να τηρούνται για ίδιο λογαριασμό της Επιτροπής και μπορούν να διατεθούν σε αντισυμβαλλομένους μέσω πράξεων επαναγοράς για τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς κινητών αξιών της Ένωσης ή την κινητοποίηση βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης·

δ)

κατά περίπτωση, ενδεικτικό ποσό ή εύρος, που αντικατοπτρίζει τον προγραμματισμό της χρηματοδότησης και της εκταμίευσης κατά τον χρόνο έγκρισης του σχεδίου χρηματοδότησης, το οποίο θα επενδυθεί με μέσα της χρηματαγοράς καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαμήνου χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 8.

Κατά την κατάρτιση του σχεδίου χρηματοδότησης, λαμβάνεται δεόντως υπόψη η γνώμη του διευθυντή κινδύνων που αναφέρεται στο άρθρο 20 παράγραφος 2 στοιχείο α).

3.   Το σχέδιο χρηματοδότησης εγκρίνεται πριν από την έναρξη της περιόδου που καλύπτει.

4.   Το σχέδιο χρηματοδότησης μπορεί να τροποποιηθεί σε περίπτωση ουσιαστικής αλλαγής σε έναν ή περισσότερους από τους παράγοντες που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3.

5.   Βάσει του εγκεκριμένου σχεδίου χρηματοδότησης, η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Άρθρο 5

Κοινοποίηση των προβλεπόμενων αναγκών εκταμίευσης για λόγους κατάρτισης και υλοποίησης του σχεδίου χρηματοδότησης

1.   Το σχέδιο χρηματοδότησης καταρτίζεται με βάση επικαιροποιημένες πληροφορίες που παρέχονται στη Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού από τους διατάκτες των προγραμμάτων σχετικά με το χρονοδιάγραμμα των αναμενόμενων πληρωμών που μπορεί να περιλαμβάνει πολυετείς ανάγκες εκταμίευσης. Οι παρεχόμενες πληροφορίες πρέπει να είναι, στο μέτρο του δυνατού, ακριβείς και αξιόπιστες.

2.   Έναν μήνα πριν από την έγκριση του σχεδίου χρηματοδότησης, οι διατάκτες των προγραμμάτων παρέχουν λεπτομερή πρόβλεψη των αναγκών εκταμίευσης για τα αντίστοιχα προγράμματα.

3.   Οι διατάκτες των προγραμμάτων παρέχουν, στο μέτρο του δυνατού, τακτικές, ακριβείς και αξιόπιστες επικαιροποιήσεις των πληροφοριών που παρέχουν σχετικά με τις προβλεπόμενες εκταμιεύσεις, όπως αλλαγές στα χρονοδιαγράμματα για την ολοκλήρωση των διαδικασιών για τις εγκρίσεις πληρωμών.

4.   Για τη διαβίβαση των πληροφοριών ως προς τις προβλέψεις πληρωμών που προβλέπονται στο άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχείο θ) και για λόγους κοινοποίησης των πληροφοριών που απαιτούνται βάσει των παραγράφων 1 έως 3 του παρόντος άρθρου, οι διατάκτες των προγραμμάτων χρησιμοποιούν το ηλεκτρονικό σύστημα κοινοποίησης και επικαιροποίησης πληροφοριών σχετικά με τις προβλεπόμενες ανάγκες εκταμίευσης.

Άρθρο 6

Υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους και ρευστότητας

1.   Οι επιμέρους δανειοληπτικές πράξεις, οι πράξεις διαχείρισης χρέους και οι πράξεις διαχείρισης ρευστότητας διενεργούνται σύμφωνα με την τελευταία ισχύουσα επικαιροποίηση του σχεδίου χρηματοδότησης για την εκάστοτε περίοδο.

Με βάση τις επικαιροποιήσεις που παρέχονται δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 3, ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού εκδίδει τακτικές οδηγίες σχετικά με τα ποσά που πρέπει να συγκεντρώνονται μέσω της έκδοσης χρεογράφων και των οποίων η διαχείριση πραγματοποιείται μέσω πράξεων διαχείρισης χρέους και διαχείρισης ρευστότητας.

2.   Τα ενδεδειγμένα ποσά συγκεντρώνονται με την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης που ορίζεται στο άρθρο 7, με ταυτόχρονη τήρηση των παραμέτρων του σχεδίου χρηματοδότησης που ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2.

Οι δανειοληπτικές πράξεις, οι πράξεις διαχείρισης χρέους και οι πράξεις διαχείρισης ρευστότητας συμμορφώνονται με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, η οποία περιλαμβάνει τον κατάλληλο διαχωρισμό ρόλων και αρμοδιοτήτων, ροές πληροφοριών και εκθέσεων με στόχο τη διασφάλιση ανεξάρτητης εποπτείας και λογοδοσίας καθώς και τη νομιμότητα και κανονικότητα όλων των συναλλαγών. Οι εν λόγω πράξεις εκτελούνται σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της αγοράς και τις συμβάσεις της.

Άρθρο 7

Διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης

1.   Κατά την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, η Επιτροπή εφαρμόζει τις ακόλουθες αρχές, κατά περίπτωση, με πλήρη σεβασμό της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, με σκοπό τον δανεισμό της απαιτούμενης χρηματοδότησης για την έγκαιρη κάλυψη των αναγκών των σχετικών προγραμμάτων για επιστρεπτέα και μη επιστρεπτέα στήριξη και τη διαχείριση του χρέους που προκύπτει, κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερα και ταχύτερα, επιδιώκοντας ταυτόχρονα την επίτευξη των πλέον συμφερουσών χρηματοοικονομικών συνθηκών υπό τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς για τον προϋπολογισμό της Ένωσης και τις δικαιούχους χώρες και με στόχο την τακτική παρουσία στις κεφαλαιαγορές:

α)

οι δανειοληπτικές πράξεις και οι πράξεις διαχείρισης χρέους μπορούν να διεξάγονται στην πρωτογενή αγορά, στη δευτερογενή αγορά και στις χρηματαγορές·

β)

οι δανειοληπτικές πράξεις οργανώνονται μέσω ενός συνόλου επιμέρους δανειοληπτικών πράξεων διαφορετικής ληκτότητας, που κυμαίνονται από τη βραχυπρόθεσμη έως τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση·

γ)

οι δανειοληπτικές πράξεις μπορούν να οργανωθούν μέσω ενός συνδυασμού κοινοπρακτικών συναλλαγών και δημοπρασιών, αλλά και ιδιωτικών τοποθετήσεων, οι οποίες βασίζονται και στις δύο περιπτώσεις στις υπηρεσίες πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων που είναι μέλη του δικτύου βασικών διαπραγματευτών το οποίο έχει συσταθεί με την απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/625 της Επιτροπής (15)·

δ)

το προκύπτον χρέος μπορεί να αναχρηματοδοτηθεί για λόγους διαχείρισης της ληκτότητας·

ε)

η διαχείριση των αναντιστοιχιών ταμειακών ροών και του κινδύνου ρευστότητας πραγματοποιείται μέσω μέτρων διαχείρισης χρέους και διαχείρισης ρευστότητας·

στ)

ο κίνδυνος επιτοκίου και άλλοι χρηματοοικονομικοί κίνδυνοι μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαχείρισης μέσω πράξεων διαχείρισης χρέους, όπως περιγράφονται στην παράγραφο 2.

2.   Όταν απαιτείται για τη διασφάλιση καλύτερης διαχείρισης των κινδύνων επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων που προκύπτουν κατά την εκτέλεση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, η Επιτροπή μπορεί να χρησιμοποιεί πράξεις διαχείρισης χρέους οι οποίες μπορεί να συνίστανται στη χρήση παραγώγων, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής για τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου ή άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή μπορεί να επαναγοράζει και να διακρατεί ίδια ομόλογα. Ειδικότερα, συμφωνίες ανταλλαγής μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για την αντιστάθμιση κινδύνων επιτοκίου που βαρύνουν τις χώρες οι οποίες επωφελούνται από δάνεια. Το κόστος για τη διαχείριση κινδύνων με παράγωγα βαρύνει τον δικαιούχο της πράξης διαχείρισης κινδύνου.

Άρθρο 8

Στρατηγική διαχείρισης της ρευστότητας

1.   Η διαχείριση των υπολοίπων ρευστότητας που υπερβαίνουν τα προληπτικά ταμειακά διαθέσιμα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 μπορεί να γίνεται με τη χρήση μέσων της χρηματαγοράς.

2.   Οι πράξεις για τα μέσα της χρηματαγοράς μπορούν να διενεργούνται από υπηρεσίες διαχείρισης χρέους των κρατών μελών, υπερεθνικά ιδρύματα, εθνικούς οργανισμούς του δημόσιου τομέα, κεντρικές τράπεζες, πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων με κατάλληλη πιστοληπτική διαβάθμιση, και κεντρικούς αντισυμβαλλομένους.

3.   Ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού καθορίζει στρατηγική διαχείρισης της ρευστότητας στην οποία προσδιορίζονται οι βασικές παράμετροι της διαχείρισης του εν λόγω πλεονάζοντος υπολοίπου ρευστότητας. Η στρατηγική περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

α)

τους επενδυτικούς στόχους·

β)

τους εφαρμοστέους δείκτες αναφοράς, κατά περίπτωση·

γ)

τη μέγιστη διάρκεια των ταμειακών διαθεσίμων και των επενδύσεων·

δ)

τα κριτήρια επιλεξιμότητας για την επιλογή των αντισυμβαλλομένων με τους οποίους θα πραγματοποιούνται οι συναλλαγές·

ε)

τα επιλέξιμα μέσα χρηματαγοράς·

στ)

τις απαιτήσεις για την επιλεξιμότητα των περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να αγοραστούν και/ή να γίνουν αποδεκτά ως εξασφαλίσεις.

4.   Κατά την κατάρτιση ή την τροποποίηση της στρατηγικής διαχείρισης της ρευστότητας, λαμβάνεται δεόντως υπόψη η γνώμη του διευθυντή κινδύνων που αναφέρεται στο άρθρο 20 παράγραφος 2 στοιχείο β). Ζητείται επίσης η γνώμη του υπολόγου της Επιτροπής.

ΤΜΗΜΑ 2

Δανειοδοτικές πράξεις

Άρθρο 9

Δανειοδοτικές πράξεις

Η εκτέλεση δανειοδοτικών πράξεων πραγματοποιείται σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες που καθορίζονται στη σχετική βασική πράξη, καθώς και τους όρους που καθορίζονται στις δανειακές συμβάσεις οι οποίες συνάπτονται μεταξύ της Επιτροπής και της δικαιούχου χώρας σύμφωνα με τη σχετική βασική πράξη.

Άρθρο 10

Εκταμιεύσεις και επιτάχυνση του δανείου

1.   Η εκταμίευση των δόσεων του δανείου γίνεται κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερα και ταχύτερα, με την επιφύλαξη της διαθεσιμότητας χρηματοδότησης. Οι δανειακές συμβάσεις περιλαμβάνουν την άνευ όρων και αμετάκλητη δέσμευση της δικαιούχου χώρας να αναλάβει όλα τα έξοδα που σχετίζονται με τον δανεισμό, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών εξόδων, καθώς και να αποπληρώσει το αρχικό ποσό και τους τόκους, μπορούν δε να επιτρέπουν και τη χρήση παραγώγων, ιδίως συμφωνιών ανταλλαγής.

2.   Οι δανειακές συμβάσεις δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 περιλαμβάνουν ρήτρα επίσπευσης που δίνει το δικαίωμα στην Επιτροπή να ζητήσει πρόωρη αποπληρωμή του δανείου, μεταξύ άλλων σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 5 και το άρθρο 24 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241, καθώς και ανάκτηση της προχρηματοδότησης που δεν έχει εκκαθαριστεί.

Άρθρο 11

Κόστος του δανείου

1.   Όλες οι δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων όσων συνδέονται με τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων, που πραγματοποιούνται από την Ένωση σε σχέση με τον δανεισμό κεφαλαίων για τα δάνεια, βαρύνουν τις δικαιούχους χώρες σύμφωνα με το άρθρο 220 του δημοσιονομικού κανονισμού και με τις σχετικές βασικές πράξεις και υπολογίζονται σύμφωνα με μεθοδολογία που καθορίζεται στην εκτελεστική απόφαση (EE, Ευρατόμ) 2022/2545, η οποία συμπληρώνεται από ειδικές κατευθυντήριες γραμμές, με πλήρη σεβασμό των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης.

2.   Τυχόν δαπάνες που πραγματοποιούνται από την Ένωση για παράγωγα βαρύνουν τη δικαιούχο χώρα.

3.   Τα τιμολόγια των δαπανών διαβιβάζονται τακτικά στη δικαιούχο χώρα.

ΤΜΗΜΑ 3

Εφαρμογή και υποβολή εκθέσεων

Άρθρο 12

Δημιουργία επιχειρησιακών ικανοτήτων

1.   Η υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων, των πράξεων διαχείρισης χρέους και των πράξεων διαχείρισης ρευστότητας στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και των συναφών δανειοδοτικών πράξεων ενσωματώνει τη δημιουργία και διαχείριση των επιχειρησιακών ικανοτήτων που διασφαλίζουν ότι τα συστήματα τα οποία τίθενται σε εφαρμογή υποστηρίζουν τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και υπόκεινται σε ισχυρή διαχείριση κινδύνου και τεκμηρίωση διαδικασιών και αποφάσεων.

2.   Οι εν λόγω επιχειρησιακές ικανότητες περιλαμβάνουν ιδίως τα ακόλουθα:

α)

τη διαπραγμάτευση, επανεξέταση και υπογραφή συμφωνιών με δημόσια ή ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα και εθνικά ή διεθνή κεντρικά αποθετήρια τίτλων που απαιτούνται για τη σύναψη του διακανονισμού συναλλαγών·

β)

την επανεξέταση, τροποποίηση, αλλαγή, ανασύνταξη και οριστικοποίηση της τεκμηρίωσης δανεισμού, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης στο πλαίσιο του προγράμματος έκδοσης τίτλων χρέους·

γ)

τη θέσπιση ρυθμίσεων και κανόνων για τη διοργάνωση δημοπρασιών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών με εξωτερικούς παρόχους συστημάτων και διαρκούς εποπτείας της διενέργειας των δημοπρασιών·

δ)

την υλοποίηση επιμέρους δανειοληπτικών πράξεων μέσω κοινοπρακτικών συναλλαγών, δημοπρασιών και ιδιωτικών τοποθετήσεων·

ε)

τον υπολογισμό των δαπανών που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τη μεθοδολογία που θα καθορίσει η Επιτροπή σε ειδικές κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες χρεώνονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης και στις δικαιούχους χώρες στο πλαίσιο των δανειοδοτικών πράξεων·

στ)

τη θέσπιση ρυθμίσεων και τη διαπραγμάτευση, επανεξέταση και υπογραφή συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών με αντισυμβαλλόμενους και παρόχους συστημάτων συναλλαγών, που απαιτούνται για τη διενέργεια των ακόλουθων πράξεων και μέσων:

i)

πράξεων επαναγοράς ή πράξεων αγοράς και επαναπώλησης, συναλλαγών αγοράς-επαναπώλησης ή συναλλαγών πώλησης-επαναγοράς και άλλων συναλλαγών που δημιουργούν υποχρεώσεις·

ii)

παραγώγων, όπως συμφωνίες ανταλλαγής, με σκοπό τη διαχείριση και την αντιστάθμιση κινδύνων με αποκλειστικό σκοπό τη χορήγηση δανείων.

ζ)

τη διενέργεια πράξεων δευτερογενούς αγοράς, μη εξασφαλισμένων και εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς, συμπεριλαμβανομένων όσων αναφέρονται στο στοιχείο στ) σημεία i) και ii) ανωτέρω·

η)

τη δημιουργία οργανωμένων συστημάτων ή διαδικασιών που απαιτούνται για τις πράξεις διαχείρισης ρευστότητας·

θ)

τη δημιουργία και διαχείριση ηλεκτρονικού συστήματος για την κοινοποίηση και επικαιροποίηση πληροφοριών σχετικά με τις προβλεπόμενες ανάγκες εκταμιεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 4.

Άρθρο 13

Υποβολή εκθέσεων για την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους, πράξεων διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικών πράξεων

Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση δύο φορές ετησίως για όλες τις πτυχές της οικείας στρατηγικής δανεισμού, διαχείρισης χρέους και διαχείρισης ρευστότητας, όπως η νομική βάση, τα εκκρεμή ποσά ομολόγων και γραμματίων, το προφίλ ληκτότητας, οι εκταμιευθείσες επιχορηγήσεις και τα εκταμιευθέντα δάνεια, το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των εκταμιευθέντων δανείων, το κόστος χρηματοδότησης και το ποσό που προτίθεται να εκδώσει η Επιτροπή το επόμενο εξάμηνο. Η έκθεση διαβιβάζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΣ

Άρθρο 14

Λογαριασμός διαχείρισης εσόδων

1.   Η διαχείριση των εσόδων που σχετίζονται με δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις γίνεται μέσω λογαριασμού που ανοίγει ο υπόλογος της Επιτροπής. Ο υπόλογος αναθέτει τη διαχείριση αυτού του λογαριασμού στις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού, οι οποίες τον διαχειρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες, τις αρχές και τις διαδικασίες που ορίζονται στην παρούσα απόφαση.

2.   Ο λογαριασμός τηρείται στην ΕΚΤ βάσει σύμβασης υπηρεσιών δημοσιονομικού διαχειριστή. Χρησιμοποιείται για ειδικά προληπτικά ταμειακά διαθέσιμα που προσαρμόζονται στα ποσά των επερχόμενων πληρωμών.

3.   Ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού καθορίζει μεθοδολογία για τον υπολογισμό των προληπτικών ταμειακών διαθεσίμων για καθορισμένη περίοδο.

Άρθρο 15

Λογαριασμοί πράξεων ταμειακής διαχείρισης και διαχείρισης ρευστότητας

1.   Οι λογαριασμοί που απαιτούνται για πράξεις ταμειακής διαχείρισης και διαχείρισης ρευστότητας ανοίγονται από τον υπόλογο της Επιτροπής. Ο υπόλογος αναθέτει τη διαχείριση αυτού του λογαριασμού στις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού, οι οποίες τον διαχειρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες, τις αρχές και τις διαδικασίες που ορίζονται στην παρούσα απόφαση. Ο υπόλογος μπορεί να καθορίζει όρους για τη διαχείριση των λογαριασμών σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό.

2.   Για τους σκοπούς της ταμειακής διαχείρισης πέραν των προληπτικών ταμειακών διαθεσίμων και των πράξεων διαχείρισης ρευστότητας, οι λογαριασμοί μπορούν να τηρούνται στην ΕΚΤ ή σε οποιονδήποτε άλλο εξουσιοδοτημένο αντισυμβαλλόμενο.

Άρθρο 16

Λογιστική αποτύπωση για δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις

Ο υπόλογος είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση της κατάλληλης λογιστικής αποτύπωσης για όλες τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις σύμφωνα με τους λογιστικούς κανόνες της Ένωσης και με τον τίτλο XIII του δημοσιονομικού κανονισμού.

Άρθρο 17

Σύνταξη οικονομικών καταστάσεων

1.   Ο υπόλογος είναι υπεύθυνος για την κατάρτιση των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων σχετικά με τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις σύμφωνα με τους λογιστικούς κανόνες της Ένωσης και με βάση τις πληροφορίες που παρέχουν οι διατάκτες των προγραμμάτων.

2.   Αυτές οι οικονομικές καταστάσεις αποτελούν μέρος των ενοποιημένων ετήσιων λογαριασμών του προϋπολογισμού της Ένωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ

Άρθρο 18

Ο ρόλος του διευθυντή κινδύνων στις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις

1.   Προβλέπεται θέση διευθυντή κινδύνων για τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις, οι εξουσίες και τα καθήκοντα του οποίου καθορίζονται στην παρούσα απόφαση.

2.   Ρόλος του διευθυντή κινδύνων είναι να διασφαλίζει ότι τα συστήματα, οι μεθοδολογίες και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους, πράξεων διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικών πράξεων σχεδιάζονται και εφαρμόζονται κατά τρόπο που κατοχυρώνει στον μέγιστο δυνατό βαθμό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και τη χρηστή οικονομική διαχείριση των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους, πράξεων διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικών πράξεων.

3.   Η θέση του διευθυντή κινδύνων είναι ανεξάρτητη από τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που σχετίζονται με τον προγραμματισμό, την υλοποίηση, την εκτέλεση και τη λογιστική αποτύπωση των πράξεων. Ο διευθυντής κινδύνων έχει αυτονομία κατά την εκτέλεση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων που περιγράφονται στο παρόν κεφάλαιο και διαθέτει τους απαραίτητους πόρους.

4.   Ο διευθυντής κινδύνων αναφέρεται απευθείας στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι υπεύθυνο για τον προϋπολογισμό όσον αφορά τις ευθύνες που ορίζονται στο παρόν κεφάλαιο.

5.   Μέλος του προσωπικού στο οποίο έχει ανατεθεί ο ρόλος του υπεύθυνου συμμόρφωσης αναφέρεται απευθείας στον διευθυντή κινδύνων για τα θέματα που ορίζονται στο άρθρο 19 παράγραφος 4.

Άρθρο 19

Θέσπιση πολιτικής κινδύνου και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου

1.   Ο διευθυντής κινδύνων καταρτίζει πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου, η οποία προσδιορίζει τους κύριους κινδύνους για τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης που προκύπτουν από την εφαρμογή των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους, πράξεων διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικών πράξεων. Στο πλαίσιο αυτό, ο διευθυντής κινδύνων λαμβάνει υπόψη τις αρχές για την αναγνώριση και αξιολόγηση κινδύνου, σύμφωνα με τις οποίες ένα αποτελεσματικό σύστημα εσωτερικού ελέγχου εντοπίζει και αξιολογεί συνεχώς τους κύριους κινδύνους.

2.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου καθορίζει τους στρατηγικούς στόχους όσον αφορά τον κίνδυνο και παρέχει το γενικό πλαίσιο για τις κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης κινδύνου που ισχύουν όσον αφορά τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους, πράξεις διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικές πράξεις.

3.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου προσδιορίζει όλους τους σχετικούς κινδύνους, όπως κινδύνους ρευστότητας, αγοράς, χρηματοδότησης, αντισυμβαλλομένου, πιστωτικούς και λειτουργικούς κινδύνους, που προκύπτουν από την εφαρμογή των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους, πράξεων διαχείρισης ρευστότητας και δανειοδοτικών πράξεων. Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου ορίζει για κάθε κίνδυνο τη διάθεση ανάληψης κινδύνων υψηλού επιπέδου, τις γενικές μεθοδολογίες μέτρησης της έκθεσης σε κίνδυνο, τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων, καθώς και τον μηχανισμό κλιμάκωσης που πρέπει να ακολουθείται σε περίπτωση παραβιάσεων ή μη συμμόρφωσης. Επαληθεύει τη σταθερότητα των διαδικασιών που απαιτούνται για τη διασφάλιση της αξιοπιστίας, της ακεραιότητας και της διαφάνειας των εν λόγω πράξεων και περιορίζει δεόντως κάθε χρηματοοικονομικό ή λειτουργικό κίνδυνο.

4.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου περιλαμβάνει τους ακόλουθους κανόνες και διαδικασίες:

α)

κανόνες και διαδικασίες που πρέπει να τηρούνται από όσους είναι υπεύθυνοι για την επιχειρησιακή εφαρμογή και εκτέλεση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης· και

β)

κανόνες και διαδικασίες για την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, της εκτέλεσης δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων από οντότητες που έχουν συσταθεί ή είναι εγκατεστημένες σε δικαιοδοσίες οι οποίες αναγράφονται στη σχετική πολιτική για τις μη συνεργάσιμες δικαιοδοσίες ή που προσδιορίζονται ως χώρες υψηλού κινδύνου σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16), ή που δεν συμμορφώνονται ουσιαστικά με τα ενωσιακά ή διεθνώς συμφωνημένα φορολογικά πρότυπα για τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών, τις παραβιάσεις των καθεστώτων κυρώσεων και άλλες σχετικές οικονομικές παρατυπίες.

5.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου επανεξετάζεται τουλάχιστον ετησίως και αναθεωρείται εάν είναι απαραίτητο.

6.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου υποβάλλεται προς έγκριση από τον διευθυντή κινδύνων στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι υπεύθυνο για τον προϋπολογισμό.

Άρθρο 20

Ρόλος του διευθυντή κινδύνων

1.   Ο διευθυντής κινδύνων παρακολουθεί την εφαρμογή κατά τρόπο ολοκληρωμένο και συνεπή της πολιτικής κινδύνου και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου.

2.   Ο διευθυντής κινδύνων επιτελεί ειδικότερα τα ακόλουθα καθήκοντα:

α)

εκδίδει γνωμοδότηση για το σχέδιο χρηματοδότησης·

β)

εκδίδει γνωμοδότηση για το σχέδιο στρατηγικής για τη διαχείριση της ρευστότητας·

γ)

επανεξετάζει τους εσωτερικούς κανόνες και τα έγγραφα καθοδήγησης που εκδίδει ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης όσον αφορά τη συνέπεια με την υψηλού επιπέδου πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης, της οποίας μπορεί να ζητήσει τροποποίηση·

δ)

θεσπίζει και επιβλέπει τη συνεχή συμμόρφωση με επαρκείς διαδικασίες για τον προσδιορισμό, την ποσοτικοποίηση και την παρακολούθηση των κινδύνων·

ε)

καθορίζει κατάλληλα όρια κινδύνου ώστε να διασφαλίζεται ότι ο πιστωτικός κίνδυνος, ο κίνδυνος αγοράς και ο κίνδυνος ρευστότητας που αναλαμβάνονται μέσω της δανειοληπτικής πράξης, των πράξεων διαχείρισης χρέους και των πράξεων διαχείρισης ρευστότητας εξακολουθούν να συμμορφώνονται με τους στόχους κινδύνου και τη διάθεση ανάληψης κινδύνου. Τα όρια κινδύνου μπορεί να είναι επιμέρους όρια που καθορίζονται σε επίπεδο αντισυμβαλλομένου και/ή μέσου, και όρια κινδύνου που καθορίζονται στο επίπεδο των συγκεντρωτικών ανοιγμάτων που προκύπτουν από τις πράξεις διαχείρισης χρέους και διαχείρισης ρευστότητας·

στ)

εντοπίζει πιθανές παραβιάσεις της πολιτικής κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου ή άλλων κατευθυντήριων γραμμών, πολιτικών και ορίων που σχετίζονται με τον κίνδυνο και προτείνει τη λήψη πιθανών μέτρων σε περίπτωση παραβίασης ή μη συμμόρφωσης.

Άρθρο 21

Υποβολή εκθέσεων από τον διευθυντή κινδύνων

1.   Ο διευθυντής κινδύνων υποβάλλει τακτικά έκθεση σχετικά με τους σημαντικούς κινδύνους και τη συμμόρφωση με τους κανόνες και τις διαδικασίες που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 4 στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι αρμόδιο για τον προϋπολογισμό, στην επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης, στον Γενικό Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού και στον υπόλογο. Ο διευθυντής κινδύνων παρέχει επίσης τακτικές πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους και τα όρια σε όσους είναι υπεύθυνοι για την επιχειρησιακή εκτέλεση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

Ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού λαμβάνει, αμελλητί, τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση των εν λόγω πορισμάτων και παρέχει εξηγήσεις στον διευθυντή κινδύνων για τα μέτρα που λαμβάνονται.

Όταν υποβάλλει έκθεση στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι αρμόδιο για τον προϋπολογισμό, ο διευθυντής κινδύνων μπορεί επίσης, κατά περίπτωση, να ενημερώσει το συγκεκριμένο μέλος για τα πορίσματα που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο και για τις συζητήσεις της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης.

2.   Ο διευθυντής κινδύνων υποβάλλει έκθεση στην Επιτροπή μία φορά ετησίως όσον αφορά την εφαρμογή της πολιτικής κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου.

Άρθρο 22

Ρόλος της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης

1.   Συγκροτείται επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης προς στήριξη του διευθυντή κινδύνων κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του.

2.   Η επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης:

α)

παρέχει συμβουλές στον διευθυντή κινδύνων σχετικά με την υψηλού επιπέδου πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης·

β)

υποστηρίζει τον διευθυντή κινδύνων στα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 20 παράγραφος 2 στοιχεία α), β), γ και δ)·

γ)

συμμετέχει στην αξιολόγηση, παρακολούθηση και έγκριση πρακτικών που αφορούν την εφαρμογή της πολιτικής κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου και σχετίζονται με τη διαχείριση κινδύνων όσον αφορά τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις·

δ)

υποστηρίζει τον διευθυντή κινδύνων στην αξιολόγηση των παρουσιαζόμενων ανοιγμάτων σε κίνδυνο σε σχέση με δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις και ενημερώνεται από τον διευθυντή κινδύνων για την υπέρβαση των ορίων που έχουν τεθεί για τη μείωση των κινδύνων ή τη μη συμμόρφωση με την πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου και άλλες κατευθυντήριες γραμμές, πολιτικές και όρια που σχετίζονται με τον κίνδυνο.

Άρθρο 23

Μέλη και οργάνωση της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης

1.   Μέλη της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης είναι ο διευθυντής κινδύνων, ο υπόλογος της Επιτροπής, ο υπεύθυνος συμμόρφωσης, δύο μέλη του προσωπικού των Γενικών Διευθύνσεων τα καθήκοντα των οποίων συνεπάγονται γνώση της διαχείρισης κινδύνου και της εποπτείας των χρηματοπιστωτικών αγορών, και δύο μέλη του προσωπικού της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού που ορίζονται από τον Γενικό Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού.

2.   Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης που επιβλέπει την έκδοση χρεωστικών τίτλων για τη χρηματοδότηση ενωσιακών προγραμμάτων είναι μόνιμος παρατηρητής της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης χωρίς δικαίωμα ψήφου.

3.   Οι Γενικοί Διευθυντές των Γενικών Διευθύνσεων που είναι αρμόδιες για τη διαχείριση κινδύνων και την εποπτεία των χρηματοπιστωτικών αγορών και ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού ορίζουν τα μέλη της επιτροπής κινδύνου και συμμόρφωσης. Τα ορισθέντα μέλη διαθέτουν επαρκείς γνώσεις και ικανότητες σε τομείς που σχετίζονται με τις εργασίες της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης, ιδίως σε σχέση με τη διαχείριση κινδύνων και την εποπτεία της χρηματοπιστωτικής αγοράς.

4.   Ο διευθυντής κινδύνων διορίζει τουλάχιστον δύο και έως και τρεις εξωτερικούς εμπειρογνώμονες για να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης. Οι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες γνωμοδοτούν και συμμετέχουν σε συζητήσεις χωρίς δικαίωμα ψήφου σε θέματα που τίθενται ενώπιον της επιτροπής.

5.   Η επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης, όπου είναι δυνατόν, υιοθετεί θέσεις βάσει συναίνεσης ή, όταν δεν επιτυγχάνεται συναίνεση, με απλή πλειοψηφία των μελών της. Σε περίπτωση ισοψηφίας, η ψήφος του διευθυντή κινδύνων είναι καθοριστική.

6.   Η επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης καταρτίζει τον εσωτερικό κανονισμό της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 24

Κατάργηση

Η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 καταργείται.

Οι παραπομπές στην καταργούμενη απόφαση νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα απόφαση και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος.

Άρθρο 25

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 12 Δεκεμβρίου 2023.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)   ΕΕ L 193 της 30.7.2018, σ. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2018/1046/oj.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 για τη θέσπιση διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης ως γενικής μεθόδου δανεισμού (ΕΕ L 319 της 13.12.2022, σ. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2022/2434/oj).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2021, για τη θέσπιση του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας (ΕΕ L 57 της 18.2.2021, σ. 17, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2021/241/oj).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με τη θέσπιση Μέσου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την κρίση της νόσου COVID-19 (ΕΕ L 433I της 22.12.2020, σ. 23, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2020/2094/oj).

(5)  Εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής, της 14ης Απριλίου 2021, για τη θέσπιση των αναγκαίων ρυθμίσεων για τη διαχείριση των δανειοληπτικών πράξεων βάσει της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου και για τις δανειοδοτικές πράξεις που αφορούν δάνεια χορηγούμενα βάσει του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

(6)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2545 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό του πλαισίου για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους βάσει της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης (ΕΕ L 328 της 22.12.2022, σ. 123, ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2022/2545/oj).

(7)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό των ρυθμίσεων για τη διαχείριση και την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους της ΕΕ στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και συναφών δανειοδοτικών πράξεων (ΕΕ L 328 της 22.12.2022, σ. 109, ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2022/2544/oj).

(8)  Απόφαση C(2018) 5120 final της Επιτροπής, της 3ης Αυγούστου 2018, σχετικά με τους εσωτερικούς κανόνες για την εκτέλεση του γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τμήμα Ευρωπαϊκής Επιτροπής) προς ενημέρωση των υπηρεσιών της Επιτροπής.

(9)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/583 της Επιτροπής, της 14ης Ιουλίου 2016, σχετικά με τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων όσον αφορά ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα για τις απαιτήσεις διαφάνειας για τους τόπους διαπραγμάτευσης και τις επιχειρήσεις επενδύσεων ως προς τις ομολογίες, τα δομημένα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, τα δικαιώματα εκπομπής και τα παράγωγα (ΕΕ L 87 της 31.3.2017, σ. 229, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2017/583/oj).

(10)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών (ΕΕ L 201 της 27.7.2012, σ. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2012/648/oj).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) 2015/2365 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, περί διαφάνειας των συναλλαγών χρηματοδότησης τίτλων και επαναχρησιμοποίησης, και περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 337 της 23.12.2015, σ. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2015/2365/oj).

(12)  Οδηγία 2014/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων και την τροποποίηση της οδηγίας 2002/92/ΕΚ και της οδηγίας 2011/61/ΕΕ (ΕΕ L 173 της 12.6.2014, σ. 349, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2014/65/oj).

(13)  Απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την κατάργηση της απόφασης 2014/335/ΕΕ, Ευρατόμ (ΕΕ L 424 της 15.12.2020, σ. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2020/2053/oj).

(14)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2093 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2020, για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για τα έτη 2021 έως 2027 (ΕΕ L 433I της 22.12.2020, σ. 11, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2020/2093/oj).

(15)  Απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/625 της Επιτροπής, της 14ης Απριλίου 2021, σχετικά με τη δημιουργία του δικτύου βασικών διαπραγματευτών και τον καθορισμό κριτηρίων επιλεξιμότητας για εντολές διοργανωτών και συνδιοργανωτών κοινοπρακτικών συναλλαγών προς τους σκοπούς των δανειοληπτικών δραστηριοτήτων από την Επιτροπή εξ ονόματος της Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ L 131 της 16.4.2021, σ. 170, ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2021/625/oj).

(16)  Οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 141 της 5.6.2015, σ. 73, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2015/849/oj).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Πίνακας αντιστοιχίας

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022

Παρούσα απόφαση

Άρθρο 1

Άρθρο 1

Άρθρο 2

Άρθρο 2

Άρθρο 3

Άρθρο 3

Άρθρο 4

Άρθρο 4

Άρθρο 5

Άρθρο 5

Άρθρο 6

Άρθρο 6

Άρθρο 7

Άρθρο 7

Άρθρο 8

Άρθρο 9

Άρθρο 9

Άρθρο 10

Άρθρο 10

Άρθρο 11

Άρθρο 11

Άρθρο 12

Άρθρο 12

Άρθρο 13

Άρθρο 13

Άρθρο 14

Άρθρο 14

Άρθρο 16

Άρθρο 15

Άρθρο 17

Άρθρο 16

Άρθρο 18

Άρθρο 17

Άρθρο 19

Άρθρο 18

Άρθρο 20

Άρθρο 19

Άρθρο 21

Άρθρο 20

Άρθρο 22

Άρθρο 21

Άρθρο 23


ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2023/2825/oj

ISSN 1977-0669 (electronic edition)