ISSN 1977-0669

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328

European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Νομοθεσία

65ό έτος
22 Δεκεμβρίου 2022


Περιεχόμενα

 

I   Νομοθετικές πράξεις

Σελίδα

 

 

ΟΔΗΓΙΕΣ

 

*

Οδηγία (ΕΕ) 2022/2523 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με την εξασφάλιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην Ένωση

1

 

 

II   Μη νομοθετικές πράξεις

 

 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

 

*

Απόφαση (ΕΕ) 2022/2524 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2022, για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ένωσης, της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας δυνάμει του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994 σχετικά με την τροποποίηση των παραχωρήσεων για όλες τις δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στον πίνακα CLXXV της ΕΕ ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση

59

 

 

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ XXVIII ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΔΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ (GATT) ΤΟΥ 1994, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ CLXXV ΤΗΣ ΕΕ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

61

 

*

Ανακοίνωση σχετικά με την ημερομηνία έναρξης ισχύος της τροποποίησης των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κορέας

63

 

 

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2525 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη

64

 

*

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/2526 της Επιτροπής, της 23ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου σε υγρή μορφή ( 1 )

66

 

*

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/2527 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2022, για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 807/2014 για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και για τη θέσπιση μεταβατικών διατάξεων

68

 

*

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/2528 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2022, για την τροποποίηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891 και την κατάργηση των κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 611/2014, (ΕΕ) 2015/1366 και (ΕΕ) 2016/1149 που εφαρμόζονται σε καθεστώτα ενισχύσεων σε ορισμένους γεωργικούς τομείς

70

 

*

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/2529 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2022, για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 639/2014 για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την τροποποίηση του παραρτήματος X του εν λόγω κανονισμού

74

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2530 της Επιτροπής, της 1ης Δεκεμβρίου 2022, για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 641/2014 για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής

76

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2531 της Επιτροπής, της 1ης Δεκεμβρίου 2022, για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 808/2014 σχετικά με τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)

78

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2532 της Επιτροπής, της 1ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 738/2010 και των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 615/2014, (ΕΕ) 2015/1368 και (ΕΕ) 2016/1150 που εφαρμόζονται σε καθεστώτα ενισχύσεων σε ορισμένους γεωργικούς τομείς

80

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2533 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2022, για την έγκριση μη ήσσονος σημασίας τροποποίησης των προδιαγραφών ονομασίας καταχωρισμένης στο μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων [Miele della Lunigiana (ΠΟΠ)]

84

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2534 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2022, για την έγκριση της διάθεσης βήτα-γαλακτοσφαιρίνης (β-γαλακτοσφαιρίνης) γάλακτος βοοειδών στην αγορά ως νέου τροφίμου και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 ( 1 )

85

 

*

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/2535 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2022, για την έγκριση της διάθεσης των λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης στην αγορά ως νέου τροφίμου και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 ( 1 )

91

 

 

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

 

*

Απόφαση (ΕΕ) 2022/2536 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2022, για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου

94

 

*

Απόφαση (ΕΕ) 2022/2537 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2022, για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου

96

 

*

Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2538 της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας, της 13ης Δεκεμβρίου 2022, για τον διορισμό του αρχηγού αποστολής της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικοδόμηση ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia) (EUCAP Somalia/1/2022)

98

 

*

Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2539 της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας, της 13ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον διορισμό του διοικητή δυνάμεων της ΕΕ για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2022/59 (BiH/34/2022)

99

 

*

Απόφαση (ΕΕ) 2022/2540 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, για τον διορισμό ενός μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, έπειτα από πρόταση του Βασιλείου του Βελγίου

101

 

*

Απόφαση (ΕΕ) 2022/2541 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, για τον διορισμό ενός μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, έπειτα από πρόταση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

103

 

*

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/2542 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2018/1904 που επιτρέπει στις Κάτω Χώρες να εισαγάγουν ειδικό μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 285 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας

105

 

*

Εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2543 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2022, για την εφαρμογή της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη

107

 

*

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό των ρυθμίσεων για τη διαχείριση και την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους της ΕΕ στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και συναφών δανειοδοτικών πράξεων

109

 

*

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2545 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό του πλαισίου για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους βάσει της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης

123

 

*

Απόφαση (ΕΕ) 2022/2546 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 16ης Δεκεμβρίου 2022, που τροποποιεί την απόφαση ΕΚΤ/2010/29 σχετικά με την έκδοση τραπεζογραμματίων ευρώ (EKT/2022/46)

136

 

 

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

 

*

Σύσταση (ΕΕ) 2022/2547 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της σύστασης (ΕΕ) 2022/107 σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 ( 1 )

138

 

*

Σύσταση (ΕΕ) 2022/2548 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τα ταξίδια προς την Ένωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/912 του Συμβουλίου

146

 

 

ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

 

*

Απόφαση αριθ. 2/2022 του συμβουλίου εταιρικής σχέσης που συστάθηκε με τη συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου, της 21ης Δεκεμβρίου 2022, όσον αφορά τη δεύτερη και τελευταία παράταση της μεταβατικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να παρεκκλίνει από την υποχρέωση διαγραφής των δεδομένων των επιβατών από τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών μετά την αναχώρησή τους από το Ηνωμένο Βασίλειο [2022/2549]

153

 

*

Απόφαση αριθ. 3/2022 του συμβουλίου εταιρικής σχέσης που συστάθηκε με τη συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου, της 21ης Δεκεμβρίου 2022, για την κατάρτιση καταλόγου προσώπων που είναι πρόθυμα και ικανά να υπηρετήσουν ως μέλη διαιτητικού δικαστηρίου βάσει της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας [2022/2550]

154

 

*

Απόφαση αριθ. 4 της επιτροπής εμπορίου ΕΕ-Κορέας, της 30ής Νοεμβρίου 2022, σχετικά με την τροποποίηση των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας, αφετέρου [2022/2551]

157

 

 

Διορθωτικά

 

*

Διορθωτικό στον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2400 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 2022, για την τροποποίηση των παραρτημάτων IV και V του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1021 για τους έμμονους οργανικούς ρύπους ( EE L 317 της 9.12.2022 )

169

 

*

Διορθωτικό στην απόφαση (ΕΕ) 2022/2353 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με μέτρο συνδρομής στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη με σκοπό την ενίσχυση των ικανοτήτων των ένοπλων δυνάμεων της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης ( EE L 311 της 2.12.2022 )

170

 


 

(1)   Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ

EL

Οι πράξεις των οποίων οι τίτλοι έχουν τυπωθεί με λευκά στοιχεία αποτελούν πράξεις τρεχούσης διαχειρίσεως που έχουν θεσπισθεί στο πλαίσιο της γεωργικής πολιτικής και είναι γενικά περιορισμένης χρονικής ισχύος.

Οι τίτλοι όλων των υπολοίπων πράξεων έχουν τυπωθεί με μαύρα στοιχεία και επισημαίνονται με αστερίσκο.


I Νομοθετικές πράξεις

ΟΔΗΓΙΕΣ

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/1


ΟΔΗΓΙΑ (ΕΕ) 2022/2523 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 14ης Δεκεμβρίου 2022

σχετικά με την εξασφάλιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην Ένωση

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 115,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Τα τελευταία χρόνια, η Ένωση έχει θεσπίσει μέτρα-ορόσημα για την ενίσχυση της καταπολέμησης του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού στην εσωτερική αγορά. Με τις οδηγίες για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής έχουν θεσπιστεί κανόνες κατά της διάβρωσης των φορολογικών βάσεων στην εσωτερική αγορά και της μετατόπισης των κερδών εκτός της εσωτερικής αγοράς. Οι εν λόγω κανόνες μετέτρεψαν σε ενωσιακό δίκαιο τις συστάσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για την καταπολέμηση της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετατόπισης των κερδών (BEPS) με σκοπό να διασφαλιστεί ότι τα κέρδη των πολυεθνικών επιχειρήσεων (ΠΕ) φορολογούνται όταν ασκούνται οι οικονομικές δραστηριότητες που παράγουν τα εν λόγω κέρδη και όταν δημιουργείται αξία.

(2)

Σε μια συνεχή προσπάθεια να τερματιστούν οι φορολογικές πρακτικές των ΠΕ που τους επιτρέπουν να μετατοπίζουν τα κέρδη τους σε περιοχές δικαιοδοσίας στις οποίες υπόκεινται σε μηδενική ή πολύ χαμηλή φορολογία, ο ΟΟΣΑ ανέπτυξε περαιτέρω ένα σύνολο διεθνών φορολογικών κανόνων για να διασφαλίσει ότι οι ΠΕ καταβάλλουν δίκαιο μερίδιο φόρων οπουδήποτε και αν δραστηριοποιούνται. Η εν λόγω σημαντική μεταρρύθμιση έχει ως στόχο να θέσει ένα κατώτατο όριο στον ανταγωνισμό όσον αφορά τους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος εταιρειών με την καθιέρωση ενός παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας. Με την κατάργηση σημαντικού μέρους των πλεονεκτημάτων της μετατόπισης των κερδών σε δικαιοδοσίες μηδενικής ή πολύ χαμηλής φορολογίας, η μεταρρύθμιση για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου θα εξασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις παγκοσμίως και θα επιτρέψει στις δικαιοδοσίες να προστατεύσουν καλύτερα τις φορολογικές τους βάσεις.

(3)

Ο συγκεκριμένος πολιτικός στόχος έχει αποτυπωθεί στις Φορολογικές προκλήσεις που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας - Παγκόσμιοι πρότυποι κανόνες κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης (δεύτερος πυλώνας) («πρότυποι κανόνες του ΟΟΣΑ») που εγκρίθηκαν στις 14 Δεκεμβρίου 2021 από το χωρίς αποκλεισμούς πλαίσιο των ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS, το οποίο τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί να εφαρμόζουν. Στην έκθεσή του προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για θέματα φορολογίας, η οποία εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 7 Δεκεμβρίου 2021, το Συμβούλιο επανέλαβε τη σθεναρή στήριξή του όσον αφορά τη μεταρρύθμιση για την παγκόσμια ελάχιστη φορολογία και δεσμεύτηκε για την ταχεία εφαρμογή της εν λόγω μεταρρύθμισης μέσω του ενωσιακού δικαίου. Στο πλαίσιο αυτό, έχει πρωταρχική σημασία τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν αποτελεσματικά τη δέσμευσή τους να επιτύχουν ένα ελάχιστο παγκόσμιο επίπεδο φορολογίας.

(4)

Σε μια Ένωση με βαθιά ολοκληρωμένες οικονομίες, έχει καίρια σημασία να εφαρμοστεί η μεταρρύθμιση για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου με επαρκώς συνεκτικό και συντονισμένο τρόπο. Λαμβάνοντας υπόψη την κλίμακα, τις λεπτομέρειες και τις τεχνικές πτυχές των εν λόγω νέων διεθνών φορολογικών κανόνων, μόνο ένα κοινό ενωσιακό πλαίσιο μπορεί να αποτρέψει τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς κατά την εφαρμογή τους. Επιπλέον, ένα κοινό ενωσιακό πλαίσιο, σχεδιασμένο ώστε να συνάδει με τις θεμελιώδεις ελευθερίες που εγγυάται η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα παρέχει στους φορολογούμενους ασφάλεια δικαίου κατά την εφαρμογή τέτοιων κανόνων.

(5)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κανόνες για την καθιέρωση αποτελεσματικού και συνεκτικού πλαισίου για το ελάχιστο παγκόσμιο επίπεδο φορολογίας σε επίπεδο Ένωσης. Το εν λόγω πλαίσιο δημιουργεί ένα σύστημα δύο αλληλένδετων κανόνων, οι οποίοι αναφέρονται επίσης από κοινού ως «κανόνες GloBE», βάσει των οποίων θα πρέπει να εισπράττεται πρόσθετος φόρος («συμπληρωματικός φόρος») κάθε φορά που ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής μιας ΠΕ σε μια συγκεκριμένη δικαιοδοσία είναι χαμηλότερος από το 15 %. Στις περιπτώσεις αυτές, θεωρείται ότι η δικαιοδοσία θα πρέπει να υπόκειται σε χαμηλή φορολογία. Οι εν λόγω δύο αλληλένδετοι κανόνες είναι ο κανόνας σχετικά με τη συμπερίληψη του εισοδήματος (κανόνας IIR) και ο κανόνας σχετικά με τα κέρδη που υπόκεινται σε μειωμένη φορολόγηση (κανόνας UTPR). Στο πλαίσιο του εν λόγω συστήματος, η μητρική οντότητα μιας ΠΕ που είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος θα πρέπει να υποχρεούται να εφαρμόζει τον κανόνα IIR στο μερίδιό της επί του συμπληρωματικού φόρου που αφορά οποιαδήποτε οντότητα του ομίλου με χαμηλή φορολογία, είτε η εν λόγω οντότητα είναι εγκατεστημένη εντός είτε εκτός της Ένωσης. Ο κανόνας UTPR θα πρέπει να λειτουργεί ως μηχανισμός ασφαλείας του κανόνα IIR μέσω της ανακατανομής τυχόν εναπομένοντος ποσού συμπληρωματικού φόρου σε περιπτώσεις στις οποίες δεν θα μπορούσε να εισπραχθεί από τις μητρικές οντότητες ολόκληρο το ποσό του συμπληρωματικού φόρου που αφορά οντότητες με χαμηλή φορολογία με την εφαρμογή του κανόνα IIR.

(6)

Είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν οι πρότυποι κανόνες του ΟΟΣΑ που συμφωνήθηκαν από τα κράτη μέλη με τρόπο που να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην παγκόσμια συμφωνία, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι κανόνες που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παρούσα οδηγία είναι ενδεδειγμένοι κατά την έννοια των πρότυπων κανόνων του ΟΟΣΑ. Η παρούσα οδηγία ακολουθεί πιστά το περιεχόμενο και τη δομή των πρότυπων κανόνων του ΟΟΣΑ. Για να διασφαλιστεί η συμβατότητα με το πρωτογενές δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως με την αρχή της ελευθερίας εγκατάστασης, οι κανόνες της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να εφαρμόζονται σε οντότητες που εδρεύουν σε κράτος μέλος, καθώς και σε οντότητες που δεν εδρεύουν σε κράτος μέλος και ανήκουν σε μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε αυτό το κράτος μέλος. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται σε αποκλειστικά εγχώριους ομίλους μεγάλης κλίμακας. Με αυτόν τον τρόπο, το νομικό πλαίσιο θα σχεδιαστεί έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε κίνδυνος διακρίσεων μεταξύ διασυνοριακών και εγχώριων περιπτώσεων. Όλες οι οντότητες οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος με χαμηλή φορολογία, συμπεριλαμβανομένης της μητρικής οντότητας που εφαρμόζει τον κανόνα IIR, θα πρέπει να υπόκεινται στον συμπληρωματικό φόρο. Ομοίως, οι συνιστώσες οντότητες της ίδιας μητρικής οντότητας που είναι εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος με χαμηλή φορολογία, θα πρέπει να υπόκεινται στον συμπληρωματικό φόρο.

(7)

Παρότι είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι αποθαρρύνονται οι πρακτικές φοροαποφυγής, θα πρέπει να αποτρέπονται οι δυσμενείς επιπτώσεις για τις μικρότερες ΠΕ στην εσωτερική αγορά. Για τον σκοπό αυτόν, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση και είναι μέλη ομίλων ΠΕ ή εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας που πληρούν το ετήσιο όριο ενοποιημένων εσόδων ύψους 750 000 000 EUR, τουλάχιστον. Το εν λόγω όριο συνάδει με το κατώτατο όριο των υφιστάμενων διεθνών φορολογικών κανόνων, όπως οι κανόνες παροχής στοιχείων ανά χώρα που ορίζονται στην οδηγία 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου (3), οι οποίοι θεσπίστηκαν με την οδηγία (ΕΕ) 2016/881 του Συμβουλίου (4). Οι οντότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας αναφέρονται ως «συνιστώσες οντότητες». Ορισμένες οντότητες θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας με βάση τον ιδιαίτερο σκοπό και το καθεστώς τους. Εξαιρούμενες οντότητες θα πρέπει να είναι εκείνες που κατά κανόνα δεν ασκούν εμπορική ή επιχειρηματική δραστηριότητα και ασκούν δραστηριότητες γενικού συμφέροντος, όπως η παροχή δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης ή η κατασκευή δημόσιων υποδομών, και οι οποίες, για τους λόγους αυτούς, ενδέχεται να μην υπόκεινται σε φόρο στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες. Είναι επομένως αναγκαίο να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας κρατικές οντότητες, διεθνείς οργανισμοί, συνταξιοδοτικά ταμεία, και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων των οργανισμών για σκοπούς όπως η δημόσια υγεία. Θα πρέπει να είναι επίσης δυνατό για τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς να περιλαμβάνουν φορείς ασφάλισης υγείας που δεν επιδιώκουν ούτε αποκομίζουν κέρδη, παρά μόνο προς όφελος της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης. Οι οργανισμοί επενδύσεων και οι φορείς επενδύσεων σε ακίνητα θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας όταν βρίσκονται στην κορυφή της αλυσίδας ιδιοκτησίας, δεδομένου ότι το εισόδημα που αποκτούν οι εν λόγω οντότητες φορολογείται στο επίπεδο των ιδιοκτητών τους.

(8)

Στο επίκεντρο του συστήματος βρίσκεται η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, όταν η εν λόγω μητρική οντότητα κατέχει άμεσα ή έμμεσα ελέγχουσα συμμετοχή σε όλες τις άλλες συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας. Δεδομένου ότι η τελική μητρική οντότητα υποχρεούται κατά κανόνα να ενοποιεί τους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς όλων των οντοτήτων του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας ή, σε αντίθετη περίπτωση, υποχρεούται να το πράττει βάσει αποδεκτού χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου, διαθέτει κρίσιμες πληροφορίες και είναι σε θέση να διασφαλίσει ότι το επίπεδο φορολόγησης του ομίλου ανά δικαιοδοσία συμμορφώνεται με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή που έχει συμφωνηθεί. Όταν η τελική μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη στην Ένωση, θα πρέπει, ως εκ τούτου, να υπέχει δυνάμει της παρούσας οδηγίας την πρωταρχική υποχρέωση να εφαρμόζει τον κανόνα IIR στο μερίδιο του συμπληρωματικού φόρου που της αναλογεί σε σχέση με όλες τις συνιστώσες οντότητες του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων με χαμηλή φορολόγηση, είτε είναι εγκατεστημένες εντός είτε εκτός της Ένωσης. Η τελική μητρική οντότητα ενός εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας θα πρέπει να εφαρμόζει τον κανόνα IIR σε ολόκληρο το ποσό του συμπληρωματικού φόρου για τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση.

(9)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εν λόγω υποχρέωση εφαρμογής του κανόνα IIR θα πρέπει να μετατοπιστεί σε άλλες συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση. Πρώτον, όταν η τελική μητρική οντότητα είναι εξαιρούμενη οντότητα ή είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας η οποία δεν έχει εφαρμόσει τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ ή ισοδύναμους κανόνες και, ως εκ τούτου, δεν διαθέτει ενδεδειγμένο κανόνα IIR, οι ενδιάμεσες μητρικές οντότητες που βρίσκονται κάτω από την τελική μητρική οντότητα στην αλυσίδα ιδιοκτησίας και είναι εγκατεστημένες στην Ένωση θα πρέπει να υποχρεούνται βάσει της παρούσας οδηγίας να εφαρμόζουν τον κανόνα IIR έως το μερίδιο συμπληρωματικού φόρου που τους αναλογεί. Εντούτοις, όταν η ενδιάμεση μητρική οντότητα που υποχρεούται να εφαρμόζει τον κανόνα IIR κατέχει ελέγχουσα συμμετοχή σε άλλη ενδιάμεση μητρική οντότητα, ο κανόνας IIR θα πρέπει να εφαρμόζεται από την πρωτοαναφερόμενη ενδιάμεση μητρική οντότητα.

(10)

Δεύτερον, ανεξαρτήτως εάν η τελική μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία που διαθέτει ενδεδειγμένο κανόνα IIR, οι μητρικές οντότητες που κατέχονται εν μέρει από άλλη οντότητα και είναι εγκατεστημένες στην Ένωση και οι οποίες ανήκουν σε ποσοστό άνω του 20 % σε κατόχους συμμετοχών εκτός του ομίλου θα πρέπει να υποχρεούνται δυνάμει της παρούσας οδηγίας να εφαρμόζουν τον κανόνα IIR έως το μερίδιο συμπληρωματικού φόρου που τους αναλογεί. Ωστόσο, η εν λόγω μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα δεν θα πρέπει να εφαρμόζει τον κανόνα IIR όταν ανήκει εξ ολοκλήρου σε άλλη μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα η οποία υποχρεούται να εφαρμόζει τον κανόνα IIR. Τρίτον, όταν η τελική μητρική οντότητα είναι εξαιρούμενη οντότητα ή είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία που δεν εφαρμόζει ενδεδειγμένο κανόνα IIR, οι συνιστώσες οντότητες του ομίλου θα πρέπει να εφαρμόζουν τον κανόνα UTPR σε τυχόν εναπομένον ποσό συμπληρωματικού φόρου που δεν υπόκειται στον κανόνα IIR κατ’ αναλογία ενός μαθηματικού τύπου κατανομής βάσει του αριθμού των εργαζομένων και των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων τους. Τέταρτον, όταν η τελική μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας που εφαρμόζει τον ενδεδειγμένο κανόνα IIR, οι συνιστώσες οντότητες του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων θα πρέπει να εφαρμόζουν τον κανόνα UTPR στις συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην εν λόγω δικαιοδοσία τρίτης χώρας, σε περιπτώσεις στις οποίες η εν λόγω δικαιοδοσία τρίτης χώρας υπόκειται σε χαμηλή φορολογία βάσει του πραγματικού φορολογικού συντελεστή όλων των συνιστωσών οντοτήτων στην εν λόγω δικαιοδοσία, συμπεριλαμβανομένης της τελικής μητρικής οντότητας.

(11)

Σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής της μεταρρύθμισης για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου όσον αφορά τον θεμιτό φορολογικό ανταγωνισμό μεταξύ των δικαιοδοσιών, ο υπολογισμός του πραγματικού φορολογικού συντελεστή θα πρέπει να πραγματοποιείται σε επίπεδο δικαιοδοσίας. Για τον υπολογισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να προβλέπει ένα κοινό σύνολο ειδικών κανόνων για τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης, που αναφέρεται ως αποδεκτό εισόδημα ή ζημία, και για τους καταβληθέντες φόρους, οι οποίοι αναφέρονται ως καλυπτόμενοι φόροι. Σημείο εκκίνησης θα πρέπει να αποτελούν οι χρηματοοικονομικοί λογαριασμοί που χρησιμοποιούνται για σκοπούς ενοποίησης οι οποίοι στη συνέχεια θα πρέπει να υπόκεινται σε μια σειρά προσαρμογών, συμπεριλαμβανομένων των χρονικών διαφορών, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν στρεβλώσεις μεταξύ δικαιοδοσιών. Επιπλέον, το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία και οι καλυπτόμενοι φόροι ορισμένων οντοτήτων θα πρέπει να κατανέμονται σε άλλες, σχετικές οντότητες εντός του ομίλου ΠΕ, ώστε να διασφαλίζεται η ουδετερότητα όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση των αποδεκτών εισοδημάτων ή ζημιών που ενδέχεται να υπόκεινται σε καλυπτόμενους φόρους σε διάφορες δικαιοδοσίες, είτε λόγω της φύσης των οντοτήτων (για παράδειγμα, οντότητες μετακύλισης φόρου, υβριδικές οντότητες ή μόνιμη εγκατάσταση) είτε λόγω της ειδικής φορολογικής μεταχείρισης του εισοδήματος (για παράδειγμα, πληρωμή μερίσματος ή φορολογικό καθεστώς ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών). Όσον αφορά τους καλυπτόμενους φόρους, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να ερμηνευτεί υπό το πρίσμα τυχόν περαιτέρω κατευθυντήριων γραμμών του ΟΟΣΑ, οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από τα κράτη μέλη, προκειμένου να διασφαλίζεται ο ενιαίος προσδιορισμός των καλυπτόμενων φόρων όλων των κρατών μελών και των δικαιοδοσιών τρίτων χωρών.

(12)

Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής ενός ομίλου ΠΕ σε κάθε δικαιοδοσία στην οποία ασκεί δραστηριότητες ή ενός εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας θα πρέπει να συγκρίνεται με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή του 15 % που έχει συμφωνηθεί, προκειμένου να καθορίζεται αν ο όμιλος ΠΕ ή ο εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας θα πρέπει να υποχρεούται να καταβάλει συμπληρωματικό φόρο και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να εφαρμόζει τον κανόνα IIR ή UTPR. Ο ελάχιστος φορολογικός συντελεστής 15 % που συμφωνήθηκε στο χωρίς αποκλεισμούς πλαίσιο του/της ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS αντικατοπτρίζει την ισορροπία μεταξύ των συντελεστών φορολογίας εταιρειών σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε περιπτώσεις στις οποίες ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής ενός ομίλου ΠΕ είναι μικρότερος από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή σε μια δεδομένη δικαιοδοσία, ο συμπληρωματικός φόρος θα πρέπει να κατανέμεται στις οντότητες του ομίλου ΠΕ που είναι υπόχρεες για την καταβολή του εν λόγω φόρου σύμφωνα με την εφαρμογή του κανόνα IIR και του κανόνα UTPR, προκειμένου να τηρείται ο ελάχιστος πραγματικός συντελεστής 15 % που έχει συμφωνηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε περιπτώσεις στις οποίες ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής ενός εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας είναι μικρότερος από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή, η τελική μητρική οντότητα του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας θα πρέπει να εφαρμόζει τον κανόνα IIR όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο εν λόγω όμιλος είναι υπόχρεος φόρου με πραγματικό ελάχιστο φορολογικό συντελεστή 15 %.

(13)

Προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να επωφελούνται από τα συμπληρωματικά φορολογικά έσοδα που εισπράττονται από τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες στο έδαφός τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν να εφαρμόζουν ένα ενδεδειγμένο εγχώριο σύστημα συμπληρωματικού φόρου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή πότε επιλέγουν να εφαρμόσουν ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο, με στόχο να παρέχουν στις φορολογικές αρχές άλλων κρατών μελών και στις δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, καθώς και στους ομίλους ΠΕ, επαρκή ασφάλεια όσον αφορά τη δυνατότητα εφαρμογής του ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου σε συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση στο εν λόγω κράτος μέλος. Οι συνιστώσες οντότητες ενός ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος το οποίο έχει επιλέξει να εφαρμόζει αυτό το σύστημα στο εγχώριο φορολογικό του σύστημα, θα πρέπει να καταβάλλουν τον συμπληρωματικό φόρο στο εν λόγω κράτος μέλος. Το σύστημα αυτό θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η ελάχιστη πραγματική φορολόγηση του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας των συνιστωσών οντοτήτων υπολογίζεται κατά τον ίδιο τρόπο που ο συμπληρωματικός φόρος υπολογίζεται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

(14)

Για να εξασφαλιστεί μια αναλογική προσέγγιση, η παρούσα οδηγίας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη ορισμένες ειδικές περιπτώσεις στις οποίες μειώνονται οι κίνδυνοι της BEPS. Ως εκ τούτου, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει μια εξαίρεση επί της ουσίας με βάση το κόστος που συνδέεται με τους εργαζομένους και την αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων σε μια δεδομένη δικαιοδοσία. Η εν λόγω εξαίρεση θα επέλυε, σε ορισμένο βαθμό, καταστάσεις στις οποίες ένας όμιλος ΠΕ ή ένας εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας ασκεί οικονομικές δραστηριότητες που απαιτούν ουσιαστική παρουσία σε περιοχή δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία, καθώς στην περίπτωση αυτή είναι απίθανο να αναπτυχθούν πρακτικές της BEPS. Θα πρέπει επίσης να εξετάζεται η ειδική περίπτωση ομίλων ΠΕ που βρίσκονται στο αρχικό στάδιο της διεθνούς δραστηριότητάς τους, προκειμένου να μην αποθαρρύνεται η ανάπτυξη διασυνοριακών δραστηριοτήτων για ομίλους ΠΕ που επωφελούνται από χαμηλή φορολογία στην οικεία εγχώρια δικαιοδοσία, όπου δραστηριοποιούνται κατά κύριο λόγο. Ως εκ τούτου, οι εγχώριες δραστηριότητες με χαμηλή φορολογία των εν λόγω ομίλων ΠΕ θα πρέπει να εξαιρούνται από την εφαρμογή των κανόνων για μεταβατική περίοδο πέντε ετών, υπό την προϋπόθεση ότι ο όμιλος ΠΕ δεν έχει συνιστώσες οντότητες σε περισσότερες από έξι δικαιοδοσίες. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση μεταχείριση των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας, το εισόδημα από τις δραστηριότητες των εν λόγω ομίλων θα πρέπει επίσης να εξαιρείται για μεταβατική περίοδο πέντε ετών.

(15)

Επιπλέον, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ιδιαίτερη κατάσταση των κρατών μελών στα οποία έχουν την έδρα τους πολύ λίγοι όμιλοι και τα οποία φιλοξενούν τόσο μικρό αριθμό συνιστωσών οντοτήτων που θα καθιστούσε δυσανάλογη την άμεση απαίτηση εφαρμογής των κανόνων IIR και UTPR από τις φορολογικές διοικήσεις των εν λόγω κρατών μελών, και δεδομένου του καθεστώτος κοινής προσέγγισης των κανόνων GloBE, ενδείκνυται να δοθεί στα εν λόγω κράτη μέλη η δυνατότητα να επιλέξουν να μην εφαρμόσουν τον κανόνα IIR και τον κανόνα UTPR για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Τα κράτη μέλη που προβαίνουν στην επιλογή αυτή θα πρέπει να ενημερώσουν την Επιτροπή έως την προθεσμία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο.

(16)

Τα κράτη μέλη που επιλέγουν να μην εφαρμόσουν προσωρινά τον κανόνα IIR και τον κανόνα UTPR θα πρέπει να μεταφέρουν την παρούσα οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος παγκόσμιου ελάχιστου επίπεδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην Ένωση. Αυτό αφορά ιδίως την υποχρέωση των εθνικών συνιστωσών οντοτήτων των εν λόγω κρατών μελών να ενημερώνουν τις συνιστώσες οντότητες των λοιπών κρατών μελών και τρίτων χωρών, ούτως ώστε αυτά τα κράτη και αυτές οι χώρες να μπορούν να εφαρμόζουν τον κανόνα UTPR. Ο διοικητικός φόρτος για τις φορολογικές διοικήσεις των κρατών μελών που κάνουν χρήση της εν λόγω δυνατότητας θα πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατόν, διασφαλίζοντας παράλληλα την αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας σε ολόκληρη την Ένωση. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να συζητούν με την Επιτροπή, ζητώντας τις συμβουλές και τη συνδρομή της ώστε να καταλήξουν σε κοινή αντίληψη των πρακτικών ρυθμίσεων για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο.

(17)

Λόγω του εξαιρετικά ευμετάβλητου χαρακτήρα και της μεγάλης διάρκειας του οικονομικού κύκλου του τομέα της ναυτιλίας, ο εν λόγω τομέας υπόκειται παραδοσιακά σε εναλλακτικά ή συμπληρωματικά φορολογικά καθεστώτα στα κράτη μέλη. Προκειμένου να μην υπονομεύεται αυτό το σκεπτικό πολιτικής και να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να συνεχίσουν να εφαρμόζουν ειδική φορολογική μεταχείριση στον τομέα της ναυτιλίας, σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές και τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, θα πρέπει να εξαιρείται από το σύστημα το διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα.

(18)

Προκειμένου να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ των στόχων της μεταρρύθμισης για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου και της διοικητικής επιβάρυνσης για τις φορολογικές διοικήσεις και τους φορολογουμένους, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να προβλέπει εξαίρεση de minimis για ομίλους ΠΕ ή εγχώριους ομίλους μεγάλης κλίμακας με μέσο όρο εσόδων κάτω από 10 000 000 EUR και μέσο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία κάτω από 1 000 000 EUR σε μια δικαιοδοσία. Οι εν λόγω όμιλοι ΠΕ ή οι εγχώριοι όμιλοι μεγάλης κλίμακας δεν θα πρέπει να καταβάλλουν συμπληρωματικό φόρο, ακόμη και αν ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής τους είναι χαμηλότερος από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή στην εν λόγω δικαιοδοσία.

(19)

Η εφαρμογή των κανόνων της παρούσας οδηγίας στους ομίλους ΠΕ και στους εγχώριους ομίλους μεγάλης κλίμακας που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της για πρώτη φορά μπορεί να οδηγήσει σε στρεβλώσεις που προκύπτουν από την ύπαρξη φορολογικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των ζημιών από προηγούμενα οικονομικά έτη, ή λόγω χρονικών διαφορών, και απαιτεί μεταβατικούς κανόνες για την εξάλειψη των εν λόγω στρεβλώσεων. Θα πρέπει επίσης να εφαρμοστεί σταδιακή μείωση των συντελεστών για τις εξαιρέσεις της μισθοδοσίας και των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων σε διάστημα δέκα ετών, ώστε να καταστεί δυνατή η ομαλή μετάβαση στο νέο φορολογικό σύστημα.

(20)

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι όμιλοι ΠΕ και οι εγχώριοι όμιλοι μεγάλης κλίμακας θα πρέπει να καταβάλλουν φόρο σε ένα ελάχιστο επίπεδο σε μια δεδομένη δικαιοδοσία και για ένα δεδομένο οικονομικό έτος, ο συμπληρωματικός φόρος θα πρέπει να έχει ως αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζει ότι τα κέρδη των ομίλων αυτών θα υπόκεινται σε φόρο με ελάχιστο πραγματικό φορολογικό συντελεστή σε ένα δεδομένο οικονομικό έτος. Για τον λόγο αυτό, οι κανόνες σχετικά με τον συμπληρωματικό φόρο δεν θα πρέπει να λειτουργούν ως φόρος που επιβάλλεται άμεσα στο εισόδημα μιας οντότητας, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να εφαρμόζονται στο πλεονάζον κέρδος σύμφωνα με τυποποιημένη βάση και ειδικούς μηχανισμούς υπολογισμού του φόρου, προκειμένου να εντοπίζουν τα εισοδήματα με χαμηλή φορολόγηση εντός των οικείων ομίλων και να επιβάλλουν συμπληρωματικό φόρο που θα αυξήσει τον πραγματικό φορολογικό συντελεστή του ομίλου για το εν λόγω εισόδημα στο συμφωνηθέν ελάχιστο επίπεδο φόρου. Ωστόσο, ο σχεδιασμός των κανόνων IIR και UTPR ως συμπληρωματικών φόρων δεν εμποδίζει μια περιοχή δικαιοδοσίας να εφαρμόζει τους εν λόγω κανόνες στο πλαίσιο ενός συστήματος φορολογίας εισοδήματος εταιρειών στο εσωτερικό της δίκαιο.

(21)

Όπως προκύπτει από την πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε σε διεθνές επίπεδο, τα συστήματα φόρου διανομής που λαμβάνονται υπόψη από τους κανόνες GloBE θα πρέπει να είναι εκείνα που ίσχυαν έως και την 1η Ιουλίου 2021, την ημερομηνία της πρώτης δήλωσης του χωρίς αποκλεισμούς πλαισίου των ΟΟΣΑ/G20 για τα BEPS με τίτλο «δήλωση σχετικά με μια λύση δύο πυλώνων για την αντιμετώπιση των φορολογικών προκλήσεων που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας», με την οποία συμφωνήθηκε η ειδική μεταχείριση των επιλέξιμων συστημάτων φόρου διανομής. Αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει μεταβολές στο φορολογικό σύστημα διανομής μιας δικαιοδοσίας οι οποίες συνάδουν με τον υφιστάμενο σχεδιασμό της.

(22)

Για την αποτελεσματική εφαρμογή του συστήματος, είναι ζωτικής σημασίας να συντονιστούν οι διαδικασίες σε επίπεδο ομίλου. Θα είναι απαραίτητο να λειτουργεί ένα σύστημα που θα εξασφαλίζει την απρόσκοπτη ροή πληροφοριών εντός του ομίλου ΠΕ και προς τις φορολογικές διοικήσεις όπου είναι εγκατεστημένες οι συνιστώσες οντότητες. Η πρωταρχική ευθύνη για την υποβολή της δήλωσης πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου θα πρέπει να βαρύνει την ίδια τη συνιστώσα οντότητα. Ωστόσο, θα πρέπει να ισχύει απαλλαγή από την εν λόγω ευθύνη όταν ο όμιλος ΠΕ έχει ορίσει άλλη οντότητα για την υποβολή της δήλωσης πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου. Θα μπορεί να πρόκειται για τοπική οντότητα ή για οντότητα από άλλη δικαιοδοσία που έχει συνάψει συμφωνία αρμόδιων αρχών με το κράτος μέλος της συνιστώσας οντότητας. Οι πληροφορίες που υποβάλλονται στο πλαίσιο της δήλωσης πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου θα πρέπει να επιτρέπουν στις φορολογικές διοικήσεις στις οποίες βρίσκονται οι συνιστώσες οντότητες να αξιολογούν την ορθότητα της υποχρέωσης της συνιστώσας οντότητας όσον αφορά τον συμπληρωματικό φόρο ή τον ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο, ανάλογα με την περίπτωση, με την εφαρμογή εγχώριων διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένης της υποβολής εγχώριων φορολογικών δηλώσεων. Οι περαιτέρω κατευθυντήριες γραμμές που θα αναπτυχθούν στο πλαίσιο εφαρμογής των κανόνων GloBE του ΟΟΣΑ θα είναι χρήσιμη πηγή παραδειγμάτων και ερμηνειών εν προκειμένω και τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να επιλέξουν να ενσωματώσουν τέτοιες κατευθυντήριες γραμμές στο εθνικό δίκαιο. Λαμβανομένων υπόψη των προσαρμογών συμμόρφωσης που απαιτεί η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, στους ομίλους που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας για πρώτη φορά θα πρέπει να παρασχεθεί περίοδος 18 μηνών προκειμένου να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις πληροφόρησης.

(23)

Λαμβανομένων υπόψη των πλεονεκτημάτων της διαφάνειας στον τομέα της φορολογίας, είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι θα υποβάλλεται στις φορολογικές αρχές σημαντικός όγκος πληροφοριών σε όλες τις συμμετέχουσες δικαιοδοσίες. Οι όμιλοι ΠΕ που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να υποχρεούνται να παρέχουν πλήρεις και λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τα κέρδη τους και τον πραγματικό φορολογικό συντελεστή τους σε κάθε δικαιοδοσία στην οποία τηρούν συνιστώσες οντότητες. Αυτή η εκτεταμένη υποβολή στοιχείων αναμένεται να αυξήσει τη διαφάνεια.

(24)

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν τους κανόνες του ΟΟΣΑ και τις εξηγήσεις και τα παραδείγματα των Φορολογικών προκλήσεων που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας – Παγκόσμιοι πρότυποι κανόνες κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης (δεύτερος πυλώνας) που συμφωνήθηκαν από το χωρίς αποκλεισμούς πλαίσιο των ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS, καθώς και του πλαισίου εφαρμογής των κανόνων GloBE, συμπεριλαμβανομένων των οικείων κανόνων περί ασφαλούς λιμένα, ως πηγή παραδειγμάτων ή ερμηνειών, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέπεια της εφαρμογής στο σύνολο των κρατών μελών, στον βαθμό που οι εν λόγω πηγές συνάδουν με την παρούσα οδηγία και με το δίκαιο της Ένωσης. Οι κανόνες αυτοί περί ασφαλούς λιμένα θα πρέπει να έχουν σημασία όσον αφορά τους ομίλους ΠΕ καθώς και τους εγχώριους ομίλους μεγάλης κλίμακας.

(25)

Η αποτελεσματικότητα και ο δίκαιος χαρακτήρας της μεταρρύθμισης για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την εφαρμογή της σε παγκόσμιο επίπεδο. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή επιβολή των κανόνων δυνάμει της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιβάλλουν κατάλληλες κυρώσεις, ιδίως κατά οντοτήτων που δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους να υποβάλλουν δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου και να καταβάλλουν το μερίδιό τους από τον συμπληρωματικό φόρο. Κατά τον καθορισμό των εν λόγω κυρώσεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη την ανάγκη να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος ένας όμιλος ΠΕ να μην δηλώνει τις πληροφορίες που απαιτούνται για την εφαρμογή του κανόνα UTPR. Για την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέπουν αποτρεπτικές κυρώσεις.

(26)

Επίσης, θα είναι ζωτικής σημασίας όλοι οι κύριοι εμπορικοί εταίροι της Ένωσης να εφαρμόζουν είτε έναν ενδεδειγμένο κανόνα IIR είτε ισοδύναμο σύνολο κανόνων για την ελάχιστη φορολόγηση. Όσον αφορά το αν ένας κανόνας IIR που εφαρμόζεται από δικαιοδοσία τρίτης χώρας η οποία προσχωρεί στην παγκόσμια συμφωνία αποτελεί ενδεδειγμένο κανόνα IIR κατά την έννοια της παγκόσμιας συμφωνίας, είναι σκόπιμο να γίνει αναφορά στην αξιολόγηση που πρέπει να διενεργηθεί σε επίπεδο ΟΟΣΑ. Επίσης, και για τη στήριξη της ασφάλειας δικαίου και της αποτελεσματικότητας των κανόνων για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου, είναι σημαντικό να οριοθετηθούν περαιτέρω οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι κανόνες που εφαρμόζονται σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας η οποία δεν θα μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο τους κανόνες της παγκόσμιας συμφωνίας μπορούν να τύχουν ισοδυναμίας με έναν ενδεδειγμένο κανόνα IIR. Στόχος της αξιολόγησης της ισοδυναμίας είναι κυρίως να αποσαφηνιστεί και να οριοθετηθεί η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας από τα κράτη μέλη, ιδίως δε όσον αφορά τον κανόνα UTPR. Για τον σκοπό αυτόν, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να προβλέπει αξιολόγηση, καταρτισμένη από την Επιτροπή, κατόπιν της αξιολόγησης του ΟΟΣΑ, των κριτηρίων ισοδυναμίας με βάση ορισμένες ειδικές παραμέτρους. Ο καθορισμός των δικαιοδοσιών τρίτων χωρών που εφαρμόζουν νομικά πλαίσια τα οποία θεωρούνται ισοδύναμα με ενδεδειγμένο κανόνα IIR θα πρέπει να προκύψει άμεσα από τα αντικειμενικά κριτήρια που ορίζονται στην παρούσα οδηγία και θα πρέπει να ακολουθεί αυστηρά την αξιολόγηση του ΟΟΣΑ. Ως εκ τούτου ενδείκνυται, σε τέτοιο συγκεκριμένο πλαίσιο, να προβλεφθεί κατ’ εξουσιοδότηση πράξη. Ειδικότερα, η προσφυγή σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη στο συγκεκριμένο αυτό πλαίσιο δεν θα πρέπει να θεωρείται προηγούμενο για άλλες νομοθετικές πράξεις που εκδίδονται στο πλαίσιο της ειδικής νομοθετικής διαδικασίας, δεδομένης της διαδικασίας λήψης αποφάσεων που αφορά φορολογικά θέματα.

(27)

Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή των κανόνων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία σε σχέση με οποιαδήποτε δικαιοδοσία τρίτης χώρας η οποία δεν μεταφέρει τους κανόνες της παγκόσμιας συμφωνίας στο εθνικό δίκαιο και της οποίας οι εγχώριοι κανόνες δεν τυγχάνουν ισοδυναμίας με ενδεδειγμένο κανόνα IIR. Στο πλαίσιο αυτό, είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί κοινή μεθοδολογία για την κατανομή των ποσών, τα οποία θα αντιμετωπίζονται ως καλυπτόμενοι φόροι βάσει των κανόνων της παγκόσμιας συμφωνίας, σε οντότητες εντός ομίλου ΠΕ που θα υπόκεινται σε συμπληρωματικό φόρο σύμφωνα με τους κανόνες της παρούσας οδηγίας. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις κατευθυντήριες γραμμές του πλαισίου εφαρμογής των κανόνων GloBE του ΟΟΣΑ ως το σημείο αναφοράς τους για την κατανομή των εν λόγω καλυπτόμενων φόρων.

(28)

Για τη συμπλήρωση ορισμένων μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τον καθορισμό, κατόπιν αξιολόγησης από την Επιτροπή, των δικαιοδοσιών με εγχώριο νομικό πλαίσιο το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ισοδύναμο με ενδεδειγμένο IIR. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες θα πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (5).

(29)

Με την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας το 2022 και τον καθορισμό της προθεσμίας μεταφοράς της στο εθνικό δίκαιο από τα κράτη μέλη το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023, η Ένωση θα τηρήσει το χρονοδιάγραμμα που ορίστηκε στη δήλωση σχετικά με μια λύση δύο πυλώνων για την αντιμετώπιση των φορολογικών προκλήσεων που απορρέουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας, η οποία συμφωνήθηκε από το χωρίς αποκλεισμούς πλαίσιο του ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS στις 8 Οκτωβρίου 2021 («δήλωση του Οκτωβρίου του 2021 του χωρίς αποκλεισμούς πλαισίου του ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS»), βάσει του οποίου ο δεύτερος πυλώνας θα μεταφερθεί στο δίκαιο το 2022 και να τεθεί σε ισχύ το 2023, ενώ ο κανόνας UTPR θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ το 2024.

(30)

Οι κανόνες της παρούσας οδηγίας για την εφαρμογή του κανόνα UTPR θα πρέπει να εφαρμοστούν από το 2024, ώστε να επιτρέπεται στις δικαιοδοσίες τρίτων χωρών να εφαρμόζουν τον κανόνα IIR κατά την πρώτη φάση εφαρμογής των πρότυπων κανόνων του ΟΟΣΑ.

(31)

Η δήλωση του χωρίς αποκλεισμούς πλαισίου των ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS του Οκτωβρίου 2021 προβλέπει μια λύση δύο πυλώνων. Το λεπτομερές σχέδιο εφαρμογής της που ορίζεται στο παράρτημά της καθορίζει τα χρονοδιαγράμματα για την υλοποίηση κάθε πυλώνα. Δεδομένου ότι η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην υλοποίηση του δεύτερου πυλώνα, ενώ οι εργασίες για τον πρώτο πυλώνα δεν έχουν ακόμη περατωθεί, είναι αναγκαίο να διασφαλισθεί ότι ο πρώτος πυλώνας θα υλοποιηθεί επίσης. Για τον σκοπό αυτό, η παρούσα οδηγία περιλαμβάνει μια διάταξη που υποχρεώνει την Επιτροπή να εκπονήσει έκθεση αξιολόγησης της προόδου που έχει επιτευχθεί στο χωρίς αποκλεισμούς πλαίσιο των ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS. Αναγνωρίζεται ότι η Επιτροπή μπορεί, εάν το κρίνει σκόπιμο, να υποβάλει νομοθετική πρόταση για την αντιμετώπιση των φορολογικών προκλήσεων που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας, προς εξέταση από τα κράτη μέλη.

(32)

Το Συμβούλιο θα πρέπει, πριν από το τέλος κάθε εξαμήνου, αρχής γενομένης από την 1η Ιουλίου 2022, να αξιολογεί την κατάσταση όσον αφορά την υλοποίηση του πρώτου πυλώνα της δήλωσης του χωρίς αποκλεισμούς πλαισίου των ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS του Οκτωβρίου 2021.

(33)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η δημιουργία κοινού πλαισίου για ένα παγκόσμιο ελάχιστο επίπεδο φορολογίας εντός της Ένωσης βάσει της κοινής προσέγγισης των πρότυπων κανόνων του ΟΟΣΑ, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από κάθε κράτος μέλος μεμονωμένα, διότι η ανεξάρτητη δράση των κρατών μελών μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω τον κίνδυνο κατακερματισμού της εσωτερικής αγοράς και επειδή είναι ζωτικής σημασίας να υιοθετηθούν λύσεις που λειτουργούν για την εσωτερική αγορά στο σύνολό της, αλλά μπορούν λόγω της κλίμακας της μεταρρύθμισης για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου φόρου να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγου στόχου.

(34)

Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων, του οποίου η γνώμη ζητήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), υπέβαλε επίσημες παρατηρήσεις στις 10 Φεβρουαρίου 2022. Το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει του άρθρου 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς και του κανονισμού 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) εφαρμόζεται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΆΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΈΣ ΔΙΑΤΆΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1.   Η παρούσα οδηγία θεσπίζει κοινά μέτρα για την ελάχιστη πραγματική φορολόγηση ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων (ΠΕ) και εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας με τη μορφή:

α)

ενός κανόνα σχετικά με τη συμπερίληψη του εισοδήματος (κανόνας IIR) σύμφωνα με τον οποίο η μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ ή ενός εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας υπολογίζει και καταβάλλει το μερίδιο του συμπληρωματικού φόρου που της αναλογεί όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες του ομίλου με χαμηλή φορολόγηση· και

β)

ενός κανόνα σχετικά με τα κέρδη που υπόκεινται σε μειωμένη φορολόγηση (κανόνας UTPR), σύμφωνα με τον οποίο μια συνιστώσα οντότητα ενός ομίλου ΠΕ έχει πρόσθετο έξοδο φόρου σε μετρητά ίσο με το μερίδιο του συμπληρωματικού φόρου που της αναλογεί, το οποίο δεν χρεώθηκε βάσει του κανόνα IIR όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες του ομίλου με χαμηλή φορολόγηση.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να εφαρμόσουν ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο σύμφωνα με τον οποίο ο συμπληρωματικός φόρος υπολογίζεται και καταβάλλεται επί του πλεονάζοντος κέρδους όλων των συνιστωσών οντοτήτων με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες στη δικαιοδοσία τους σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος και είναι μέλη ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας με ετήσια έσοδα τουλάχιστον 750 000 000 EUR, συμπεριλαμβανομένων των εσόδων των εξαιρούμενων οντοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 3, στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας για τουλάχιστον δύο από τα τέσσερα οικονομικά έτη που προηγούνται του υπό εξέταση οικονομικού έτους.

2.   Όταν ένα ή περισσότερα από τα τέσσερα οικονομικά έτη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα των 12 μηνών, το όριο εσόδων που αναφέρεται στην ίδια παράγραφο προσαρμόζεται αναλογικά για καθένα από τα εν λόγω οικονομικά έτη.

3.   Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες οντότητες («εξαιρούμενες οντότητες»):

α)

κρατική οντότητα, διεθνή οργανισμό, μη κερδοσκοπικό οργανισμό, συνταξιοδοτικό ταμείο, οργανισμό επενδύσεων που είναι τελική μητρική οντότητα ή φορέα επενδύσεων σε ακίνητα που είναι τελική μητρική οντότητα·

β)

οντότητα που ανήκει κατά τουλάχιστον 95 % της αξίας της σε μία ή περισσότερες οντότητες που αναφέρονται στο στοιχείο α), άμεσα ή μέσω μίας ή περισσότερων εξαιρούμενων οντοτήτων, πλην των οντοτήτων παροχής συνταξιοδοτικών υπηρεσιών, και η οποία:

i)

δραστηριοποιείται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά με σκοπό την κατοχή περιουσιακών στοιχείων ή την επένδυση κεφαλαίων προς όφελος της οντότητας ή των οντοτήτων που αναφέρονται στο στοιχείο α)· ή

ii)

ασκεί αποκλειστικά δραστηριότητες παρεπόμενες εκείνων που ασκεί η οντότητα ή οι οντότητες που αναφέρονται στο στοιχείο α)·

γ)

οντότητα που ανήκει κατά τουλάχιστον 85 % της αξίας της, άμεσα ή μέσω μίας ή περισσότερων εξαιρούμενων οντοτήτων, σε μία ή περισσότερες οντότητες που αναφέρονται στο στοιχείο α), πλην των οντοτήτων παροχής συνταξιοδοτικών υπηρεσιών, υπό την προϋπόθεση ότι ουσιαστικά το σύνολο των εισοδημάτων της προέρχεται από μερίσματα ή κέρδη ή ζημίες ιδίων κεφαλαίων που εξαιρούνται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ).

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα μπορεί να επιλέξει, σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1, να μην αντιμετωπίσει μια οντότητα που αναφέρεται στα στοιχεία β) και γ) του εν λόγω εδαφίου ως εξαιρούμενη οντότητα.

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«οντότητα»: κάθε νομικό μόρφωμα που καταρτίζει χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς ή κάθε νομικό πρόσωπο·

2)

«συνιστώσα οντότητα»:

α)

κάθε οντότητα που ανήκει σε όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας· και

β)

κάθε μόνιμη εγκατάσταση κύριας οντότητας η οποία ανήκει σε όμιλο ΠΕ που αναφέρεται στο στοιχείο α)·

3)

«όμιλος»:

α)

σύνολο οντοτήτων που συνδέονται μέσω ιδιοκτησίας ή ελέγχου, όπως ορίζεται από το αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων από την τελική μητρική οντότητα, συμπεριλαμβανομένης κάθε οντότητας που μπορεί να έχει εξαιρεθεί από τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας αποκλειστικά για λόγους μεγέθους ή ουσίας ή επειδή κατέχεται προς πώληση· ή

β)

οντότητα που έχει μία ή περισσότερες μόνιμες εγκαταστάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι δεν ανήκει σε άλλο όμιλο όπως ορίζεται στο στοιχείο α)·

4)

«όμιλος πολυεθνικών επιχειρήσεων»: οποιοσδήποτε όμιλος ο οποίος περιλαμβάνει τουλάχιστον μία οντότητα ή μόνιμη εγκατάσταση η οποία δεν βρίσκεται στη δικαιοδοσία της τελικής μητρικής οντότητας·

5)

«εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας»: κάθε όμιλος του οποίου όλες οι συνιστώσες οντότητες είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος·

6)

«ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις»:

α)

οι οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζονται από μια οντότητα σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο, στις οποίες τα περιουσιακά στοιχεία, οι υποχρεώσεις, το εισόδημα, οι δαπάνες και οι ταμειακές ροές της εν λόγω οντότητας και των οντοτήτων στις οποίες κατέχει ελέγχουσα συμμετοχή εμφανίζονται ως εάν να επρόκειτο για ενιαία οικονομική οντότητα·

β)

για τους ομίλους που ορίζονται στο σημείο 3 στοιχείο β), οι οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζονται από μια οντότητα σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο·

γ)

οι οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας που δεν καταρτίζονται σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο και προσαρμόζονται στη συνέχεια ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού· και

δ)

όταν η τελική μητρική οντότητα δεν καταρτίζει οικονομικές καταστάσεις, όπως περιγράφεται στο στοιχείο α), β) ή γ), οι οικονομικές καταστάσεις που θα είχαν καταρτιστεί εάν η τελική μητρική οντότητα ήταν υποχρεωμένη να καταρτίσει τις εν λόγω οικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με:

i)

αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο· ή

ii)

άλλο χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο και υπό τον όρο ότι οι εν λόγω οικονομικές καταστάσεις προσαρμόζονται ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού·

7)

«οικονομικό έτος»: η λογιστική περίοδος για την οποία η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας καταρτίζει τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της ή, εάν η τελική μητρική οντότητα δεν καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, το ημερολογιακό έτος·

8)

«υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα»: οντότητα που υποβάλλει δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου σύμφωνα με το άρθρο 44·

9)

«κρατική οντότητα»: οντότητα που πληροί όλα τα ακόλουθα κριτήρια:

α)

αποτελεί μέρος κυβέρνησης ή ανήκει εξ ολοκλήρου σε κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης κάθε πολιτικής υποδιαίρεσης ή τοπικής αρχής αυτής·

β)

δεν ασκεί εμπορική ή επιχειρηματική δραστηριότητα και έχει ως κύριο σκοπό:

i)

να επιτελεί κυβερνητική λειτουργία· ή

ii)

να διαχειρίζεται ή να επενδύει τα περιουσιακά στοιχεία της εν λόγω κυβέρνησης ή δικαιοδοσίας μέσω της πραγματοποίησης και κατοχής επενδύσεων, της διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, και συναφών επενδυτικών δραστηριοτήτων για τα περιουσιακά στοιχεία της εν λόγω κυβέρνησης ή δικαιοδοσίας·

γ)

λογοδοτεί σε κυβέρνηση για τις συνολικές επιδόσεις της και υποβάλλει ετησίως στοιχεία στην εν λόγω κυβέρνηση· και

δ)

με τη διάλυσή της, τα περιουσιακά στοιχεία της περιέρχονται σε κυβέρνηση και, εφόσον διανέμει καθαρά κέρδη, τα εν λόγω καθαρά κέρδη διανέμονται αποκλειστικά στην εν λόγω κυβέρνηση, και κανένα μερίδιό τους δεν καταλήγει προς όφελος ιδιώτη·

10)

«διεθνής οργανισμός»: κάθε διακυβερνητικός οργανισμός, συμπεριλαμβανομένων των υπερεθνικών οργανισμών, ή υπηρεσία ή όργανο που ανήκει εξ ολοκλήρου σε αυτόν, ο οποίος πληροί όλα τα ακόλουθα κριτήρια:

α)

απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από κυβερνήσεις·

β)

έχει συνάψει με τη δικαιοδοσία στην οποία είναι εγκατεστημένος ισχύουσα συμφωνία έδρας ή παρεμφερή επί της ουσίας συμφωνία, για παράδειγμα ρυθμίσεις που παρέχουν προνόμια και ασυλίες στα γραφεία ή τις εγκαταστάσεις του οργανισμού στη δικαιοδοσία· και

γ)

η νομοθεσία ή τα έγγραφα που διέπουν τη λειτουργία του δεν επιτρέπουν να καταλήγει το εισόδημά του προς όφελος ιδιωτών·

11)

«μη κερδοσκοπικός οργανισμός»: οντότητα που πληροί όλα τα ακόλουθα κριτήρια:

α)

είναι εγκατεστημένη και λειτουργεί στη δικαιοδοσία κατοικίας της:

i)

αποκλειστικά για θρησκευτικούς, φιλανθρωπικούς, επιστημονικούς, καλλιτεχνικούς, πολιτιστικούς, αθλητικούς, εκπαιδευτικούς ή άλλους παρόμοιους σκοπούς· ή

ii)

ως επαγγελματική οργάνωση, σύνδεσμος επιχειρήσεων, εμπορικό επιμελητήριο, οργάνωση εργαζομένων, οργάνωση αγροτικών ή οπωροκηπευτικών εκμεταλλεύσεων, ένωση πολιτών ή οργάνωση που λειτουργεί αποκλειστικά για την προαγωγή της κοινωνικής ευημερίας·

β)

ουσιαστικά όλο το εισόδημα από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο στοιχείο α) απαλλάσσεται από φόρο εισοδήματος στη δικαιοδοσία της κατοικίας της·

γ)

δεν διαθέτει μετόχους ή μέλη που έχουν δικαιώματα κυριότητας ή επικαρπίας επί των εσόδων ή των περιουσιακών της στοιχείων·

δ)

τα έσοδα ή τα περιουσιακά στοιχεία της οντότητας δεν επιτρέπεται να διανέμονται ή να χρησιμοποιούνται προς όφελος ιδιώτη ή μη φιλανθρωπικής οντότητας, εκτός εάν η διανομή ή η χρήση αυτή γίνεται:

i)

στα πλαίσια της άσκησης των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων της οντότητας·

ii)

ως πληρωμή εύλογης αμοιβής για την παροχή υπηρεσιών ή για τη χρήση ιδιοκτησίας ή κεφαλαίου· ή

iii)

ως πληρωμή τιμήματος για την πραγματική εμπορική αξία ιδιοκτησίας που αγόρασε η οντότητα· και

ε)

με την παύση των δραστηριοτήτων, την εκκαθάριση ή τη διάλυση της οντότητας, όλα τα περιουσιακά στοιχεία της πρέπει να διανεμηθούν ή να επιστραφούν σε μη κερδοσκοπική οργανισμό ή στην κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε κρατικής οντότητας, της δικαιοδοσίας της κατοικίας της οντότητας ή σε οποιαδήποτε πολιτική υποδιαίρεση αυτής·

στ)

δεν ασκεί εμπορική ή επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία δεν συνδέεται άμεσα με τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκε·

12)

«οντότητα μετακύλισης φόρου» (flow-through entity): οντότητα στον βαθμό που είναι φορολογικά διαφανής όσον αφορά το εισόδημα, τις δαπάνες, τα κέρδη ή τις ζημίες της στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε, εκτός εάν έχει φορολογική κατοικία και υπόκειται σε καλυπτόμενο φόρο επί του εισοδήματος ή των κερδών της σε άλλη δικαιοδοσία·

οντότητα μετακύλισης φόρου θεωρείται ότι είναι:

α)

μια φορολογικά διαφανής οντότητα όσον αφορά το εισόδημα, τις δαπάνες, τα κέρδη ή τις ζημίες της εφόσον είναι φορολογικά διαφανής στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται ο ιδιοκτήτης της·

β)

μια αντίστροφη υβριδική οντότητα όσον αφορά το εισόδημα, τις δαπάνες, τα κέρδη ή τις ζημίες της εφόσον δεν είναι φορολογικά διαφανής στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται ο ιδιοκτήτης της·

για τους σκοπούς του παρόντος ορισμού, ως «φορολογικά διαφανής οντότητα» νοείται μια οντότητα της οποίας το εισόδημα, οι δαπάνες, τα κέρδη ή οι ζημίες αντιμετωπίζονται από τη νομοθεσία μιας δικαιοδοσίας σαν να προέρχονταν ή να πραγματοποιούνταν από τον άμεσο ιδιοκτήτη της εν λόγω οντότητας κατ’ αναλογία προς τη συμμετοχή του σε αυτή την οντότητα·

μια ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε οντότητα ή μόνιμη εγκατάσταση που αποτελεί συνιστώσα οντότητα αντιμετωπίζεται σαν να κατέχεται μέσω μιας φορολογικά διαφανούς δομής, εάν η εν λόγω ιδιοκτησιακή συμμετοχή κατέχεται έμμεσα μέσω μιας αλυσίδας φορολογικά διαφανών οντοτήτων·

συνιστώσα οντότητα που δεν έχει φορολογική κατοικία και δεν υπόκειται σε καλυπτόμενο φόρο ή ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο με βάση τον τόπο διοίκησής της, τον τόπο ίδρυσής της ή παρόμοια κριτήρια αντιμετωπίζεται ως οντότητα μετακύλισης φόρου και φορολογικά διαφανής οντότητα όσον αφορά τα έσοδα, τις δαπάνες, τα κέρδη ή τις ζημίες της, εφόσον:

α)

οι ιδιοκτήτες της βρίσκονται σε δικαιοδοσία που αντιμετωπίζει την οντότητα ως φορολογικά διαφανή·

β)

ο τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της δεν είναι στη δικαιοδοσία στην οποία ιδρύθηκε· και

γ)

το εισόδημα, οι δαπάνες, τα κέρδη ή οι ζημίες δεν μπορούν να αποδοθούν σε μόνιμη εγκατάσταση·

13)

«μόνιμη εγκατάσταση»:

α)

τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ή τεκμαιρόμενος τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που βρίσκεται σε δικαιοδοσία στην οποία αντιμετωπίζεται ως μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με εφαρμοστέα φορολογική σύμβαση, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω δικαιοδοσία φορολογεί το εισόδημα που της αναλογεί σύμφωνα με διάταξη παρόμοια με το άρθρο 7 του υποδείγματος σύμβασης του ΟΟΣΑ για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σχετικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου, όπως τροποποιήθηκε·

β)

εάν δεν υπάρχει εφαρμοστέα φορολογική σύμβαση, τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ή τεκμαιρόμενος τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που βρίσκεται σε δικαιοδοσία, η οποία φορολογεί σε καθαρή βάση το εισόδημα που αναλογεί στην εν λόγω εγκατάσταση κατά τρόπο παρόμοιο με αυτόν που φορολογεί τους φορολογικούς κατοίκους της·

γ)

εάν μια δικαιοδοσία δεν διαθέτει σύστημα φορολογίας εισοδήματος εταιρειών, τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ή τεκμαιρόμενος τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που βρίσκεται σε αυτήν τη δικαιοδοσία και θα αντιμετωπιζόταν ως μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με το υπόδειγμα σύμβασης του ΟΟΣΑ για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σχετικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου, όπως τροποποιήθηκε, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω δικαιοδοσία θα είχε το δικαίωμα να φορολογήσει το εισόδημα που θα μπορούσε να αποδοθεί στην εγκατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 7 της εν λόγω σύμβασης· ή

δ)

τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ή τεκμαιρόμενος τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που δεν περιγράφεται στα στοιχεία α) έως γ), μέσω του οποίου διεξάγονται δραστηριότητες εκτός της δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκεται η οντότητα, υπό την προϋπόθεση ότι η δικαιοδοσία αυτή απαλλάσσει από τη φορολογία το εισόδημα που προκύπτει από τις εν λόγω δραστηριότητες·

14)

«τελική μητρική οντότητα»:

α)

μια οντότητα που κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ελέγχουσα συμμετοχή σε οποιαδήποτε άλλη οντότητα και η οποία δεν ανήκει, άμεσα ή έμμεσα, σε άλλη οντότητα με ελέγχουσα συμμετοχή σε αυτήν· ή

β)

η κύρια οντότητα ενός ομίλου όπως ορίζεται στο σημείο 3 στοιχείο β)·

15)

«ελάχιστος φορολογικός συντελεστής»: δεκαπέντε τοις εκατό (15 %)·

16)

«συμπληρωματικός φόρος»: ο συμπληρωματικός φόρος που υπολογίζεται για δικαιοδοσία ή συνιστώσα οντότητα σύμφωνα με το άρθρο 27·

17)

«φορολογικό καθεστώς ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών»: σύνολο φορολογικών κανόνων, πλην ενδεδειγμένου κανόνα IIR, βάσει των οποίων ένας άμεσος ή έμμεσος μέτοχος αλλοδαπής οντότητας ή η κύρια οντότητα μόνιμης εγκατάστασης υπόκειται σε φορολογία επί του μεριδίου του στο σύνολο ή σε μέρος του εισοδήματος που αποκτά η εν λόγω αλλοδαπή συνιστώσα οντότητα, ανεξάρτητα από το αν το εν λόγω εισόδημα διανέμεται στον μέτοχο·

18)

«ενδεδειγμένος κανόνας IIR»: σύνολο κανόνων που εφαρμόζεται στο εγχώριο δίκαιο μιας δικαιοδοσίας, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω δικαιοδοσία δεν χορηγεί ευεργετήματα που σχετίζονται με τους εν λόγω κανόνες, και:

α)

είναι ισοδύναμο με τους κανόνες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, στις Φορολογικές προκλήσεις που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας – Παγκόσμιοι πρότυποι κανόνες κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης (δεύτερος πυλώνας) («πρότυποι κανόνες του ΟΟΣΑ) σύμφωνα με τους οποίους η μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας υπολογίζει και καταβάλλει το μερίδιο του συμπληρωματικού φόρου που της αναλογεί όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες του εν λόγω ομίλου με χαμηλή φορολόγηση·

β)

η εφαρμογή και η διαχείριση του γίνονται κατά τρόπο που συνάδει με τους κανόνες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, με τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ·

19)

«συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση»:

α)

συνιστώσα οντότητα ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που βρίσκεται σε δικαιοδοσία με χαμηλή φορολογία· ή

β)

συνιστώσα οντότητα χωρίς εθνικότητα η οποία, σε σχέση με ένα οικονομικό έτος, έχει αποδεκτό εισόδημα και πραγματικό φορολογικό συντελεστή χαμηλότερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή·

20)

«ενδιάμεση μητρική οντότητα»: συνιστώσα οντότητα που κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε άλλη συνιστώσα οντότητα του ίδιου ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας και η οποία δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ως τελική μητρική οντότητα, μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα, μόνιμη εγκατάσταση ή επενδυτική οντότητα·

21)

«ελέγχουσα συμμετοχή»: η ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε οντότητα, στο πλαίσιο της οποίας ο κάτοχος της συμμετοχής υποχρεούται ή θα ήταν υποχρεωμένος να ενοποιεί τα περιουσιακά στοιχεία, τις υποχρεώσεις, το εισόδημα, τις δαπάνες και τις ταμειακές ροές της οντότητας γραμμή προς γραμμή, σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο· μια κύρια οντότητα θεωρείται ότι κατέχει τις ελέγχουσες συμμετοχές στις μόνιμες εγκαταστάσεις της.

22)

«μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα»: συνιστώσα οντότητα η οποία κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε άλλη συνιστώσα οντότητα του ίδιου ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, και για την οποία ποσοστό άνω του 20 % της ιδιοκτησιακής συμμετοχής στα κέρδη της κατέχεται, άμεσα ή έμμεσα, από ένα ή περισσότερα πρόσωπα που δεν αποτελούν συνιστώσες οντότητες του εν λόγω ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας και δεν χαρακτηρίζεται ως τελική μητρική οντότητα, μόνιμη εγκατάσταση ή επενδυτική οντότητα·

23)

«ιδιοκτησιακή συμμετοχή»: κάθε συμμετοχή που παρέχει δικαιώματα επί των κερδών, του κεφαλαίου ή των αποθεματικών μιας οντότητας ή μιας μόνιμης εγκατάστασης·

24)

«μητρική οντότητα»: τελική μητρική οντότητα, η οποία δεν είναι εξαιρούμενη οντότητα, ενδιάμεση μητρική οντότητα ή μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα·

25)

«αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο»: τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς (ΔΠΧΑ ή ΔΠΧΠ όπως εγκρίθηκαν από την Ένωση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8)) και οι γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές της Αυστραλίας, της Βραζιλίας, του Καναδά, των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κρατών μελών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, του Χονγκ Κονγκ (Κίνα), της Ιαπωνίας, του Μεξικού, της Νέας Ζηλανδίας, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, της Δημοκρατίας της Ινδίας, της Δημοκρατίας της Κορέας, της Ρωσίας, της Σινγκαπούρης, της Ελβετίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής·

26)

«εγκεκριμένο χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο»: σε σχέση με μια οντότητα, ένα σύνολο γενικά αποδεκτών αρχών λογιστικής που επιτρέπονται από εγκεκριμένο λογιστικό φορέα στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η εν λόγω οντότητα· για τον σκοπό του παρόντος ορισμού, ως «εγκεκριμένος λογιστικός φορέας» νοείται ο φορέας που διαθέτει νομική εξουσία σε περιοχή δικαιοδοσίας για τον καθορισμό, τη θέσπιση ή την αποδοχή λογιστικών προτύπων για σκοπούς χρηματοοικονομικής πληροφόρησης.

27)

«ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού»: όσον αφορά την εφαρμογή συγκεκριμένης αρχής ή διαδικασίας βάσει ενός συνόλου γενικά αποδεκτών αρχών λογιστικής, εφαρμογή που έχει ως αποτέλεσμα συνολική διακύμανση των εσόδων ή εξόδων άνω των 75 000 000 EUR σε ένα οικονομικό έτος σε σύγκριση με το ποσό που θα είχε προσδιοριστεί με την εφαρμογή της αντίστοιχης αρχής ή διαδικασίας βάσει των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (ΔΠΧA ή τα ΔΠΧΠ όπως εγκρίθηκαν από την Ένωση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/2002).

28)

«ενδεδειγμένος εγχώριος συμπληρωματικός φόρος»: συμπληρωματικός φόρος που εφαρμόζεται στο εγχώριο δίκαιο μιας δικαιοδοσίας, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω δικαιοδοσία δεν χορηγεί ευεργετήματα που σχετίζονται με τους εν λόγω κανόνες, και:

α)

προβλέπει τον προσδιορισμό των πλεοναζόντων κερδών των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στην εν λόγω δικαιοδοσία σύμφωνα με τους κανόνες της παρούσας οδηγίας ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ, και την εφαρμογή του ελάχιστου φορολογικού συντελεστή στα εν λόγω πλεονάζοντα κέρδη για τη δικαιοδοσία και τις συνιστώσες οντότητες σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ· και

β)

η εφαρμογή και η διαχείριση του γίνονται κατά τρόπο που συνάδει με τους κανόνες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ·

29)

«καθαρή λογιστική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων»: ο μέσος όρος της αρχικής και της τελικής αξίας των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων, αφού ληφθούν υπόψη οι σωρευμένες αποσβέσεις, προβλέψεις και απομειώσεις, όπως καταγράφονται στις οικονομικές καταστάσεις.

30)

«επενδυτική οντότητα»:

α)

οργανισμός επενδύσεων ή φορέας επενδύσεων σε ακίνητα·

β)

οντότητα που ανήκει τουλάχιστον κατά 95 %, άμεσα σε οντότητα που αναφέρεται στο στοιχείο α) ή μέσω αλυσίδας τέτοιων οντοτήτων, και η οποία δραστηριοποιείται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά με σκοπό την κατοχή περιουσιακών στοιχείων ή την επένδυση κεφαλαίων προς όφελός τους· ή

γ)

οντότητα που κατά τουλάχιστον 85 % της αξίας της οντότητας ανήκει σε οντότητα που αναφέρεται στο στοιχείο α), υπό την προϋπόθεση ότι ουσιαστικά το σύνολο των εισοδημάτων της προέρχεται από μερίσματα ή κέρδη ή ζημίες ιδίων κεφαλαίων που εξαιρούνται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας·

31)

«οργανισμός επενδύσεων»: οντότητα ή μόρφωμα που πληροί όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

έχει σχεδιαστεί για τη συγκέντρωση χρηματοοικονομικών ή μη χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων από διάφορους επενδυτές, ορισμένοι από τους οποίους είναι μη συνδεδεμένοι·

β)

πραγματοποιεί επενδύσεις σύμφωνα με καθορισμένη επενδυτική πολιτική·

γ)

παρέχει στους επενδυτές τη δυνατότητα να μειώσουν το κόστος συναλλαγών, έρευνας και ανάλυσης ή να κατανείμουν τους κινδύνους σε συλλογικό επίπεδο·

δ)

έχει σχεδιαστεί πρωτίστως για να παράγει εισόδημα ή κέρδη από επενδύσεις ή να προστατεύει από συγκεκριμένο ή γενικό γεγονός ή αποτέλεσμα·

ε)

οι επενδυτές του έχουν δικαίωμα απόδοσης από τα περιουσιακά στοιχεία του οργανισμού ή το εισόδημα που αποκτήθηκε από τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία, βάσει της συνεισφοράς τους·

στ)

υπόκειται, το ίδιο ή ο διαχειριστής του, στο ρυθμιστικό καθεστώς για τους οργανισμούς επενδύσεων, περιλαμβανομένων των κατάλληλων κανονιστικών διατάξεων για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και για την προστασία των επενδυτών, στη δικαιοδοσία στην οποία είναι εγκατεστημένο· και

ζ)

τελεί υπό τη διαχείριση επαγγελματιών διαχειριστών οργανισμών επενδύσεων για λογαριασμό των επενδυτών·

32)

«φορέας επενδύσεων σε ακίνητα»: οντότητα ευρείας συμμετοχής, η οποία κατέχει κυρίως ακίνητη περιουσία είτε στην κυριότητά της είτε στην κυριότητα των κατόχων συμμετοχών της, και υπόκειται σε ενιαίο επίπεδο φορολογίας, με ανώτατο όριο αναβολής πληρωμών ενός έτους·

33)

«συνταξιοδοτικό ταμείο»:

α)

οντότητα που είναι εγκατεστημένη και λειτουργεί σε δικαιοδοσία, αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά με σκοπό τη διαχείριση ή την παροχή συνταξιοδοτικών παροχών και επικουρικών ή παρεπόμενων παροχών σε φυσικά πρόσωπα, εφόσον:

i)

η εν λόγω οντότητα ρυθμίζεται ως τέτοια από την εν λόγω δικαιοδοσία ή από μία από τις πολιτικές υποδιαιρέσεις ή τοπικές αρχές της· ή

ii)

οι εν λόγω παροχές εξασφαλίζονται ή κατ’ άλλον τρόπο προστατεύονται από τις εθνικές νομοθεσίες και χρηματοδοτούνται από ομάδα περιουσιακών στοιχείων που τηρούνται από μόρφωμα διαχείρισης ή καταπιστευματοδόχο ώστε να εξασφαλίζεται η εκπλήρωση των αντίστοιχων συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων σε περίπτωση αφερεγγυότητας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας·

β)

οντότητα παροχής συνταξιοδοτικών υπηρεσιών·

34)

«οντότητα παροχής συνταξιοδοτικών υπηρεσιών»: οντότητα που είναι εγκατεστημένη και λειτουργεί αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά με σκοπό την επένδυση κεφαλαίων προς όφελος των οντοτήτων που αναφέρονται στο σημείο 33 στοιχείο α) ή την άσκηση δραστηριοτήτων που είναι παρεπόμενες των ρυθμιζόμενων δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο σημείο 33 στοιχείο α), υπό την προϋπόθεση ότι η οντότητα παροχής συνταξιοδοτικών υπηρεσιών ανήκει στον ίδιο όμιλο με τις οντότητες που ασκούν τις εν λόγω ρυθμιζόμενες δραστηριότητες·

35)

«δικαιοδοσία με χαμηλή φορολογία»: όσον αφορά όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας σε οποιοδήποτε οικονομικό έτος, κράτος μέλος ή δικαιοδοσία τρίτης χώρας όπου ο όμιλος ΠΕ ή ο εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας έχει αποδεκτό εισόδημα και υπόκειται σε πραγματικό φορολογικό συντελεστή χαμηλότερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή·

36)

«αποδεκτό εισόδημα ή ζημία»: το καθαρό χρηματοοικονομικό λογιστικό εισόδημα ή ζημία μιας συνιστώσας οντότητας που προσαρμόζεται σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στα κεφάλαια ΙΙΙ, VI και VII·

37)

«μη ενδεδειγμένος επιστρεπτέος φόρος καταλογισμού»: κάθε φόρος, εκτός από τον ενδεδειγμένο φόρο καταλογισμού, ο οποίος οφείλεται ή καταβάλλεται από συνιστώσα οντότητα, και:

α)

επιστρέφεται στον πραγματικό δικαιούχο μερίσματος που διανέμεται από τη συνιστώσα οντότητα σε σχέση με το εν λόγω μέρισμα ή πιστώνεται από τον πραγματικό δικαιούχο έναντι φορολογικής υποχρέωσης διαφορετικής από τη φορολογική υποχρέωση που αφορά το εν λόγω μέρισμα· ή

β)

επιστρέφεται στη διανέμουσα εταιρεία κατά τη διανομή μερίσματος σε μέτοχο.

Για τους σκοπούς του παρόντος ορισμού, ως «ενδεδειγμένος φόρος καταλογισμού» νοείται ο καλυπτόμενος φόρος που αποδίδεται ή καταβάλλεται από συνιστώσα οντότητα, συμπεριλαμβανομένης μόνιμης εγκατάστασης, και επιστρέφεται ή πιστώνεται στον πραγματικό δικαιούχο του μερίσματος που διανέμει η συνιστώσα οντότητα ή, σε περίπτωση καλυπτόμενου φόρου που αποδίδεται ή καταβάλλεται από μόνιμη εγκατάσταση, μερίσματος που διανέμει η κύρια οντότητα, στον βαθμό που η επιστροφή είναι πληρωτέα ή που η πίστωση παρέχεται:

α)

από δικαιοδοσία διαφορετική από τη δικαιοδοσία που επέβαλε τους καλυπτόμενους φόρους·

β)

σε πραγματικό δικαιούχο του μερίσματος που υπόκειται σε φόρο με ονομαστικό συντελεστή ίσο ή μεγαλύτερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή επί του ληφθέντος μερίσματος σύμφωνα με το εγχώριο δίκαιο της δικαιοδοσίας που επέβαλε τους καλυπτόμενους φόρους στη συνιστώσα οντότητα·

γ)

σε φυσικό πρόσωπο το οποίο είναι ο πραγματικός δικαιούχος του μερίσματος και έχει φορολογική κατοικία στη δικαιοδοσία που επέβαλε τους καλυπτόμενους φόρους στη συνιστώσα οντότητα, και το οποίο υπόκειται σε φόρο με ονομαστικό συντελεστή ίσο ή μεγαλύτερο από τον κανονικό φορολογικό συντελεστή που εφαρμόζεται στο σύνηθες εισόδημα· ή

δ)

σε κρατική οντότητα, διεθνή οργανισμό, εγκατεστημένο μη κερδοσκοπικό οργανισμό, εγκατεστημένο συνταξιοδοτικό ταμείο, εγκατεστημένη επενδυτική οντότητα που δεν ανήκει στον όμιλο ΠΕ ή στον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας, ή εγκατεστημένη εταιρεία ασφάλισης ζωής, στον βαθμό που το μέρισμα εισπράττεται σε σχέση με δραστηριότητες εγκατεστημένων συνταξιοδοτικών ταμείων και φορολογείται με τρόπο παρόμοιο με εκείνον που εφαρμόζεται για μέρισμα που εισπράττεται από συνταξιοδοτικό ταμείο·

για τους σκοπούς του στοιχείου δ):

i)

ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός ή ένα συνταξιοδοτικό ταμείο είναι εγκατεστημένο σε μια δικαιοδοσία εάν έχει συσταθεί στην εν λόγω δικαιοδοσία και η διαχείρισή του ασκείται στην εν λόγω δικαιοδοσία·

ii)

μια επενδυτική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε μια δικαιοδοσία εάν έχει συσταθεί και ρυθμίζεται στην εν λόγω δικαιοδοσία·

iii)

μια εταιρεία ασφάλισης ζωής είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται.

38)

«ενδεδειγμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου»:

α)

επιστρεπτέα πίστωση φόρου σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε να είναι πληρωτέα σε συνιστώσα οντότητα ως πληρωμή τοις μετρητοίς ή ως ισοδύναμο μετρητών εντός τεσσάρων ετών από την ημερομηνία κατά την οποία η συνιστώσα οντότητα δικαιούται να λάβει την επιστρεπτέα πίστωση φόρου σύμφωνα με τη νομοθεσία της δικαιοδοσίας που χορηγεί την πίστωση· ή

β)

αν η πίστωση φόρου επιστρέφεται εν μέρει, το μέρος της επιστρεπτέας πίστωσης φόρου που είναι πληρωτέο σε συνιστώσα οντότητα ως πληρωμή τοις μετρητοίς ή ως ισοδύναμο μετρητών εντός τεσσάρων ετών από την ημερομηνία κατά την οποία η συνιστώσα οντότητα δικαιούται να λάβει τη μερική επιστρεπτέα πίστωση φόρου·

μια ενδεδειγμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου δεν περιλαμβάνει κανένα ποσό φόρου που μπορεί να πιστωθεί ή να επιστραφεί βάσει ενδεδειγμένου φόρου καταλογισμού ή μη ενδεδειγμένου επιστρεπτέου φόρου καταλογισμού·

39)

«μη ενδεδειγμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου»: πίστωση φόρου που δεν αποτελεί ενδεδειγμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου αλλά είναι επιστρεπτέα εν όλω ή εν μέρει·

40)

«κύρια οντότητα»: η οντότητα που περιλαμβάνει στις οικονομικές της καταστάσεις το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία μιας μόνιμης εγκατάστασης·

41)

«συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια»: συνιστώσα οντότητα που κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε άλλη συνιστώσα οντότητα του ίδιου ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας·

42)

«επιλέξιμο σύστημα φόρου διανομής»: σύστημα φορολογίας εισοδήματος εταιρειών, το οποίο:

α)

επιβάλλει φόρο εισοδήματος επί των κερδών μόνο όταν τα κέρδη αυτά διανέμονται ή θεωρείται ότι διανέμονται σε μετόχους ή όταν η εταιρεία βαρύνεται με ορισμένες μη επιχειρηματικές δαπάνες·

β)

επιβάλλει φόρο με συντελεστή ίσο ή μεγαλύτερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή· και

γ)

ίσχυε την ή πριν από την 1η Ιουλίου 2021·

43)

«ενδεδειγμένος κανόνας UTPR»: σύνολο κανόνων που εφαρμόζεται στο εγχώριο δίκαιο μιας δικαιοδοσίας, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω δικαιοδοσία δεν χορηγεί ευεργετήματα που σχετίζονται με τους εν λόγω κανόνες, και:

α)

είναι ισοδύναμο με τους κανόνες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τους οποίους μια δικαιοδοσία εισπράττει το μερίδιο που της αναλογεί στον συμπληρωματικό φόρο ενός ομίλου ΠΕ που δεν χρεώθηκε βάσει του κανόνα IIR όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες του εν λόγω ομίλου ΠΕ με χαμηλή φορολόγηση·

β)

η διαχείρισή του γίνεται κατά τρόπο που συνάδει με τους κανόνες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ·

44)

«ορισθείσα υποβάλλουσα οντότητα»: η συνιστώσα οντότητα, εκτός της τελικής μητρικής οντότητας, η οποία έχει οριστεί από τον όμιλο ΠΕ ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων υποβολής στοιχείων που ορίζονται στο άρθρο 44 για λογαριασμό του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας.

Άρθρο 4

Τόπος εγκατάστασης μιας συνιστώσας οντότητας

1.   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, μια οντότητα που δεν είναι οντότητα μετακύλισης φόρου προσδιορίζεται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία θεωρείται ότι έχει τη φορολογική της κατοικία με βάση τον τόπο διοίκησής της, τον τόπο ίδρυσής της ή παρόμοια κριτήρια.

Όταν δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί ο τόπος εγκατάστασης μιας οντότητας που δεν είναι οντότητα μετακύλισης φόρου βάσει του πρώτου εδαφίου, θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε.

2.   Μια οντότητα μετακύλισης φόρου θεωρείται χωρίς εθνικότητα, εκτός εάν είναι η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, ή υποχρεούται να εφαρμόσει κανόνα IIR σύμφωνα με τα άρθρα 5, 6, 7 και 8, οπότε η οντότητα μετακύλισης φόρου θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε.

3.   Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 13 στοιχείο α), προσδιορίζεται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία αντιμετωπίζεται ως μόνιμη εγκατάσταση και υπόκειται σε φόρο δυνάμει της φορολογικής σύμβασης.

Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 13 στοιχείο β), προσδιορίζεται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία υπόκειται σε φορολογία σε καθαρή βάση με βάση την επιχειρηματική της παρουσία.

Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 13 στοιχείο γ), προσδιορίζεται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται.

Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 13 στοιχείο δ) θεωρείται χωρίς εθνικότητα.

4.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δύο δικαιοδοσίες και οι εν λόγω δικαιοδοσίες διαθέτουν ισχύουσα φορολογική σύμβαση, η συνιστώσα οντότητα θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία θεωρείται ότι έχει τη φορολογική της κατοικία δυνάμει της εν λόγω φορολογικής σύμβασης.

Όταν η ισχύουσα φορολογική σύμβαση απαιτεί από τις αρμόδιες αρχές να καταλήξουν σε αμοιβαία συμφωνία σχετικά με την τεκμαιρόμενη φορολογική κατοικία της συνιστώσας οντότητας και δεν επιτευχθεί συμφωνία, εφαρμόζεται η παράγραφος 5.

Όταν δεν υπάρχει απαλλαγή από τη διπλή φορολόγηση δυνάμει της ισχύουσας φορολογικής σύμβασης λόγω του γεγονότος ότι μια συνιστώσα οντότητα έχει φορολογική κατοικία και στα δύο συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμόζεται η παράγραφος 5.

5.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δύο δικαιοδοσίες και οι εν λόγω δικαιοδοσίες δεν διαθέτουν ισχύουσα φορολογική σύμβαση, η συνιστώσα οντότητα θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία χρεώνεται το μεγαλύτερο ποσό καλυπτόμενων φόρων για το οικονομικό έτος.

Για τον υπολογισμό του ποσού των καλυπτόμενων φόρων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, δεν λαμβάνεται υπόψη το ποσό του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με το φορολογικό καθεστώς ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών.

Εάν το ποσό των καλυπτόμενων φόρων που οφείλονται στις δύο δικαιοδοσίες είναι το ίδιο ή μηδενικό, η συνιστώσα οντότητα θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία δικαιούται το υψηλότερο ποσό εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας που υπολογίζεται για κάθε οντότητα σύμφωνα με το άρθρο 28.

Εάν το ποσό της εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας στις δύο δικαιοδοσίες είναι το ίδιο ή μηδενικό, η συνιστώσα οντότητα θεωρείται χωρίς εθνικότητα, εκτός εάν πρόκειται για τελική μητρική οντότητα, οπότε θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε.

6.   Όταν, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των παραγράφων 4 και 5, μια μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία όπου δεν υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR, θεωρείται ότι υπόκειται στον ενδεδειγμένο κανόνα σχετικά με τη συμπερίληψη του εισοδήματος της άλλης δικαιοδοσίας, εκτός εάν φορολογική σύμβαση απαγορεύει την εφαρμογή του εν λόγω κανόνα.

7.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα μεταβάλλει τον τόπο εγκατάστασής της κατά τη διάρκεια ενός οικονομικού έτους, θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία θεωρούνταν ότι ήταν εγκατεστημένη δυνάμει του παρόντος άρθρου στην αρχή του εν λόγω οικονομικού έτους.

ΚΕΦΆΛΑΙΟ II

ΚΑΝΌΝΑΣ IIR ΚΑΙ ΚΑΝΌΝΑΣ UTPR

Άρθρο 5

Τελική μητρική οντότητα στην Ένωση

1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι μια τελική μητρική οντότητα που είναι συνιστώσα οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο για το οικονομικό έτος («συμπληρωματικός φόρος βάσει του κανόνα IIR») όσον αφορά τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες σε άλλη δικαιοδοσία ή που δεν έχουν εθνικότητα.

2.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν μια συνιστώσα οντότητα, η οποία είναι η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος που είναι περιοχή δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία, υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR όσον αφορά την ίδια και όλες τις συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση του ομίλου που είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος για το οικονομικό έτος.

Άρθρο 6

Ενδιάμεση μητρική οντότητα στην Ένωση

1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι μια ενδιάμεση μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος που κατέχεται από τελική μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR για το οικονομικό έτος όσον αφορά τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες σε άλλη δικαιοδοσία ή που δεν έχουν εθνικότητα.

2.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν μια ενδιάμεση μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος με χαμηλή φορολογία και κατέχεται από τελική μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας, υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR όσον αφορά την ίδια και τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος για το οικονομικό έτος.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται όταν:

α)

η τελική μητρική οντότητα υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR για το εν λόγω οικονομικό έτος· ή

β)

άλλη ενδιάμεση μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία όπου υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR για το εν λόγω οικονομικό έτος και κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ελέγχουσα συμμετοχή στην ενδιάμεση μητρική οντότητα.

Άρθρο 7

Ενδιάμεση μητρική οντότητα που είναι εγκατεστημένη στην Ένωση και κατέχεται από εξαιρούμενη τελική μητρική οντότητα

1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν μια ενδιάμεση μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος κατέχεται από τελική μητρική οντότητα που είναι εξαιρούμενη οντότητα, υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR για το οικονομικό έτος όσον αφορά τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες σε άλλη περιοχή δικαιοδοσίας ή που δεν έχουν εθνικότητα.

2.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν μια ενδιάμεση μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος που είναι δικαιοδοσία με χαμηλή φορολογία κατέχεται από τελική μητρική οντότητα που είναι εξαιρούμενη οντότητα, υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR όσον αφορά την ίδια και τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος για το οικονομικό έτος.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται όταν άλλη ενδιάμεση μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε περιοχή δικαιοδοσίας όπου υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR για το εν λόγω οικονομικό έτος και κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ελέγχουσα συμμετοχή στην ενδιάμεση μητρική οντότητα που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2.

Άρθρο 8

Μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα στην Ένωση

1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι μια μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα και είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR για το οικονομικό έτος όσον αφορά τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες σε άλλη δικαιοδοσία ή που δεν έχουν εθνικότητα.

2.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν μια μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος που είναι δικαιοδοσία με χαμηλή φορολογία, υπόκειται στον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα IIR όσον αφορά την ίδια και τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος για το οικονομικό έτος.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται όταν οι ιδιοκτησιακές συμμετοχές της μητρικής οντότητας που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα κατέχονται εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, από άλλη μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα η οποία υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR για το εν λόγω οικονομικό έτος.

Άρθρο 9

Κατανομή του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα IIR

1.   Ο συμπληρωματικός φόρος βάσει του κανόνα IIR που οφείλεται από μητρική οντότητα σε σχέση με συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 1, του άρθρου 6 παράγραφος 1, του άρθρου 7 παράγραφος 1 και του άρθρου 8 παράγραφος 1 ισούται με τον συμπληρωματικό φόρο της συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 27, πολλαπλασιαζόμενο επί το μερίδιο του εν λόγω συμπληρωματικού φόρου που αναλογεί στη μητρική οντότητα για το οικονομικό έτος.

2.   Το μερίδιο του συμπληρωματικού φόρου που αναλογεί στη μητρική οντότητα σε σχέση με μια συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση ισούται με το ποσοστό της ιδιοκτησιακής συμμετοχής της μητρικής οντότητας στο αποδεκτό εισόδημα της συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση. Το εν λόγω ποσοστό ισούται με το αποδεκτό εισόδημα της συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση για το οικονομικό έτος, μειωμένο κατά το ποσό του εν λόγω εισοδήματος που αποδίδεται σε ιδιοκτησιακές συμμετοχές τις οποίες κατέχουν άλλοι ιδιοκτήτες, διαιρούμενο διά του αποδεκτού εισοδήματος της συνιστώσας οντότητας χαμηλής φορολόγησης για το οικονομικό έτος.

Το ποσό του αποδεκτού εισοδήματος που αποδίδεται σε ιδιοκτησιακές συμμετοχές σε μια συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση τις οποίες κατέχουν άλλοι ιδιοκτήτες είναι το ποσό που θα θεωρούνταν αποδοτέο στους εν λόγω ιδιοκτήτες σύμφωνα με τις αρχές του αποδεκτού χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου που χρησιμοποιείται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας, εάν το καθαρό εισόδημα της συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση ήταν ίσο με το αποδεκτό εισόδημά της και:

α)

η μητρική οντότητα είχε καταρτίσει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με το εν λόγω λογιστικό πρότυπο («υποθετικές ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις»)·

β)

η μητρική οντότητα κατείχε ελέγχουσα συμμετοχή στη συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση, τέτοια που θα επέτρεπε όλα τα έσοδα και τα έξοδα της συνιστώσας οντότητας χαμηλής φορολόγησης να ενοποιούνται γραμμή προς γραμμή με εκείνα της μητρικής οντότητας στις υποθετικές ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις·

γ)

το σύνολο του αποδεκτού εισοδήματος της συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση μπορούσε να αποδοθεί σε συναλλαγές με πρόσωπα που δεν είναι οντότητες του ομίλου· και

δ)

όλα τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα που δεν κατέχονται άμεσα ή έμμεσα από τη μητρική οντότητα κατέχονταν από πρόσωπα άλλα από τις οντότητες του ομίλου.

3.   Επιπλέον του ποσού που κατανέμεται σε μητρική οντότητα σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ο συμπληρωματικός φόρος βάσει του κανόνα IIR που οφείλεται από μητρική οντότητα δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 2, του άρθρου 6 παράγραφος 2, του άρθρου 7 παράγραφος 2 και του άρθρου 8 παράγραφος 2 περιλαμβάνει, για το οικονομικό έτος και σύμφωνα με το άρθρο 27:

α)

το πλήρες ποσό του συμπληρωματικού φόρου που υπολογίζεται για την εν λόγω μητρική οντότητα· και

β)

το ποσό του συμπληρωματικού φόρου που υπολογίζεται για τις οικείες συνιστώσες οντότητες χαμηλής φορολόγησης που είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος, πολλαπλασιαζόμενο επί το μερίδιο του εν λόγω συμπληρωματικού φόρου που αναλογεί στη μητρική οντότητα για το οικονομικό έτος.

Άρθρο 10

Μηχανισμός αντιστάθμισης του κανόνα IIR

Όταν μια μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος κατέχει ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση έμμεσα μέσω ενδιάμεσης μητρικής οντότητας ή μητρικής οντότητας που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα, η οποία υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR σχετικά με τη συμπερίληψη του εισοδήματος για το οικονομικό έτος, ο συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 8 μειώνεται κατά ποσό ίσο με το τμήμα του μεριδίου του συμπληρωματικού φόρου που αναλογεί στην πρώτη μητρική οντότητα και το οποίο οφείλεται από την ενδιάμεση μητρική οντότητα ή τη μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα.

Άρθρο 11

Επιλογή για την εφαρμογή ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να επιλέγουν να εφαρμόζουν ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο.

Εάν ένα κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες οι συνιστώσες οντότητες ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας επιλέξει να εφαρμόσει ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο, όλες οι συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο εν λόγω κράτος μέλος υπόκειται στον εν λόγω εγχώριο συμπληρωματικό φόρο για το οικονομικό έτος.

Στο πλαίσιο ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου, τα εγχώρια πλεονάζοντα κέρδη των συνιστωσών οντοτήτων χαμηλής φορολόγησης μπορούν να υπολογίζονται βάσει αποδεκτού χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου ή εγκεκριμένου χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου που επιτρέπεται από τον εξουσιοδοτημένο λογιστικό φορέα και προσαρμόζεται ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού, και όχι βάσει του χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου που χρησιμοποιείται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις.

2.   Όταν μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος και οι οικείες συνιστώσες οντότητες οι οποίες της ανήκουν άμεσα ή έμμεσα και είναι εγκατεστημένες είτε στο ίδιο κράτος μέλος είτε σε άλλη δικαιοδοσία υπόκεινται σε ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο για το οικονομικό έτος στις εν λόγω δικαιοδοσίες, το ποσό του τυχόν συμπληρωματικού φόρου που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 27 και οφείλεται από τη μητρική οντότητα σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 8 μειώνεται, έως και μηδενίζεται, κατά το ποσό του ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου που οφείλει είτε η ίδια είτε οι εν λόγω συνιστώσες οντότητες.

Παρά τα προβλεπόμενα στο πρώτο εδάφιο, εάν ο ενδεδειγμένος εγχώριος συμπληρωματικός φόρος έχει υπολογιστεί για ένα οικονομικό έτος σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο της τελικής μητρικής οντότητας ή τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧA ή τα ΔΠΧΠ όπως εγκρίθηκαν από την Ένωση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/2002), δεν υπολογίζεται συμπληρωματικός φόρος σύμφωνα με το άρθρο 27 για το συγκεκριμένο οικονομικό έτος όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες του εν λόγω ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που είναι εγκατεστημένες στο συγκεκριμένο κράτος μέλος. Το παρόν εδάφιο ισχύει με την επιφύλαξη του υπολογισμού τυχόν πρόσθετου συμπληρωματικού φόρου σύμφωνα με το άρθρο 29 στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν εφαρμόζει ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο για την είσπραξη τυχόν πρόσθετου συμπληρωματικού φόρου που προκύπτει δυνάμει του άρθρου 29.

3.   Όταν το ποσό του ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου για ένα οικονομικό έτος δεν έχει καταβληθεί εντός των τεσσάρων οικονομικών ετών από το οικονομικό έτος κατά το οποίο οφειλόταν, το ποσό του ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου που δεν καταβλήθηκε προστίθεται στον συμπληρωματικό φόρο της δικαιοδοσίας που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 3 και δεν μπορεί να εισπραχθεί από το κράτος μέλος που προέβη στην επιλογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

4.   Τα κράτη μέλη που επιλέγουν να εφαρμόσουν ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο κοινοποιούν την εν λόγω επιλογή στην Επιτροπή εντός τεσσάρων μηνών από τη θέσπιση των εθνικών νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεών τους που εισάγουν ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο. Η επιλογή αυτή είναι έγκυρη και δεν μπορεί να ανακληθεί για περίοδο τριών ετών. Στο τέλος κάθε τριετούς περιόδου, η επιλογή ανανεώνεται αυτομάτως, εκτός εάν το κράτος μέλος ανακαλέσει την επιλογή του. Κάθε ανάκληση της επιλογής κοινοποιείται στην Επιτροπή το αργότερο τέσσερις μήνες πριν από τη λήξη της τριετούς περιόδου.

Άρθρο 12

Εφαρμογή του κανόνα UTPR σε ολόκληρο τον όμιλο ΠΕ

1.   Όταν η τελική μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας η οποία δεν εφαρμόζει ενδεδειγμένο κανόνα IIR ή όταν η τελική μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ είναι εξαιρούμενη οντότητα, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση υπόκεινται, στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες, σε προσαρμογή ίση με το ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανέμεται στο εν λόγω κράτος μέλος για το οικονομικό έτος σύμφωνα με το άρθρο 14.

Για τον σκοπό αυτό, η εν λόγω προσαρμογή μπορεί να λάβει τη μορφή είτε συμπληρωματικού φόρου οφειλόμενου από τις εν λόγω συνιστώσες οντότητες είτε άρνησης έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα των εν λόγω συνιστωσών οντοτήτων, που οδηγεί σε ποσό της φορολογικής οφειλής το οποίο είναι αναγκαίο για την είσπραξη του ποσού του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανέμεται στο εν λόγω κράτος μέλος.

2.   Όταν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει την προσαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου με τη μορφή άρνησης έκπτωσης από φορολογητέο εισόδημα, η εν λόγω προσαρμογή εφαρμόζεται στο μέτρο του δυνατού για το φορολογικό έτος κατά το οποίο λήγει το οικονομικό έτος για το οποίο υπολογίστηκε και κατανεμήθηκε σε κράτος μέλος το ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR σύμφωνα με το άρθρο 14.

Κάθε ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που εξακολουθεί να οφείλεται για ένα οικονομικό έτος ως αποτέλεσμα της εφαρμογής άρνησης έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα για το εν λόγω οικονομικό έτος μεταφέρεται στον βαθμό που είναι αναγκαίο και υπόκειται, για κάθε επόμενο οικονομικό έτος, στην προσαρμογή της παραγράφου 1, έως ότου καταβληθεί το πλήρες ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που έχει κατανεμηθεί στο εν λόγω κράτος μέλος για το συγκεκριμένο οικονομικό έτος.

3.   Οι συνιστώσες οντότητες που είναι επενδυτικές οντότητες δεν υπόκεινται στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 13

Εφαρμογή του κανόνα UTPR στη δικαιοδοσία της τελικής μητρικής οντότητας

1.   Όταν η τελική μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία τρίτης χώρας με χαμηλή φορολογία, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση υπόκεινται, στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες, σε προσαρμογή ίση με το ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανέμεται στο εν λόγω κράτος μέλος για το οικονομικό έτος σύμφωνα με το άρθρο 14.

Για τον σκοπό αυτό, η εν λόγω προσαρμογή μπορεί να λάβει τη μορφή είτε συμπληρωματικού φόρου οφειλόμενου από τις εν λόγω συνιστώσες οντότητες είτε άρνησης έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα των εν λόγω συνιστωσών οντοτήτων, που οδηγεί σε ποσό της φορολογικής οφειλής το οποίο είναι αναγκαίο για την είσπραξη του ποσού του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανέμεται στο εν λόγω κράτος μέλος.

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται όταν η τελική μητρική οντότητα στη δικαιοδοσία τρίτης χώρας με χαμηλή φορολογία υπόκειται σε ενδεδειγμένο κανόνα IIR όσον αφορά την ίδια και τις οικείες συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που είναι εγκατεστημένες στην εν λόγω δικαιοδοσία.

2.   Όταν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει την προσαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου με τη μορφή άρνησης έκπτωσης από φορολογητέο εισόδημα, η εν λόγω προσαρμογή εφαρμόζεται στο μέτρο του δυνατού για το φορολογικό έτος κατά το οποίο έληξε το οικονομικό έτος για το οποίο υπολογίστηκε και κατανεμήθηκε σε κράτος μέλος το ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR σύμφωνα με το άρθρο 14.

Κάθε ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που εξακολουθεί να οφείλεται για ένα οικονομικό έτος ως αποτέλεσμα της εφαρμογής άρνησης έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα για το εν λόγω οικονομικό έτος μεταφέρεται στον βαθμό που είναι αναγκαίο και υπόκειται, για κάθε επόμενο οικονομικό έτος, στην προσαρμογή της παραγράφου 1, έως ότου καταβληθεί το πλήρες ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που έχει κατανεμηθεί στο εν λόγω κράτος μέλος για το συγκεκριμένο οικονομικό έτος.

3.   Οι συνιστώσες οντότητες που είναι επενδυτικές οντότητες δεν υπόκεινται στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 14

Υπολογισμός και κατανομή του ποσού του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR

1.   Το ποσό του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανέμεται σε ένα κράτος μέλος υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τον συνολικό συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα UTPR, όπως καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2, επί το ποσοστό του κανόνα UTPR του κράτους μέλους, όπως καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 5.

2.   Ο συνολικός συμπληρωματικός φόρος βάσει του κανόνα UTPR για ένα οικονομικό έτος ισούται με το άθροισμα του συμπληρωματικού φόρου υπολογιζόμενου για κάθε συνιστώσα οντότητα του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων με χαμηλή φορολόγηση για το εν λόγω οικονομικό έτος, όπως καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 27, με την επιφύλαξη των προσαρμογών που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 4 του παρόντος άρθρου.

3.   Ο συμπληρωματικός φόρος βάσει του κανόνα UTPR μιας συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση ισούται με μηδέν όταν, για το οικονομικό έτος, όλες οι ιδιοκτησιακές συμμετοχές της τελικής μητρικής οντότητας στην εν λόγω συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση κατέχονται άμεσα ή έμμεσα από μία ή περισσότερες μητρικές οντότητες, οι οποίες απαιτείται να εφαρμόζουν ενδεδειγμένο κανόνα IIR όσον αφορά την εν λόγω συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση για το συγκεκριμένο οικονομικό έτος.

4.   Σε περίπτωση που δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 3, ο συμπληρωματικός φόρος βάσει του κανόνα UTPR μιας συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση μειώνεται κατά το μερίδιο μητρικής οντότητας στον συμπληρωματικό φόρο της εν λόγω συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση που φορολογείται βάσει ενδεδειγμένου κανόνα IIR.

5.   Το ποσοστό ενός κράτους μέλους βάσει του κανόνα UTPR υπολογίζεται, για κάθε οικονομικό έτος και για κάθε όμιλο ΠΕ, σύμφωνα με τον ακόλουθο μαθηματικό τύπο:

Formula

όπου:

α)

ο αριθμός των εργαζομένων στο κράτος μέλος είναι ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων όλων των συνιστωσών οντοτήτων του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στο εν λόγω κράτος μέλος·

β)

ο αριθμός των εργαζομένων σε όλες τις δικαιοδοσίες με ενδεδειγμένο κανόνα UTPR είναι ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων όλων των συνιστωσών οντοτήτων του ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες σε δικαιοδοσία στην οποία ισχύει ενδεδειγμένος κανόνας UTPR για το οικονομικό έτος·

γ)

η συνολική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων στο κράτος μέλος είναι το άθροισμα της καθαρής λογιστικής αξίας των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων όλων των συνιστωσών οντοτήτων του ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες στο εν λόγω κράτος μέλος·

δ)

η συνολική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων σε όλες τις δικαιοδοσίες με ενδεδειγμένο κανόνα UTPR είναι το άθροισμα της καθαρής λογιστικής αξίας των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων όλων των συνιστωσών οντοτήτων του ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες σε δικαιοδοσία στην οποία ισχύει ενδεδειγμένος κανόνας UTPR για το οικονομικό έτος.

6.   Ο αριθμός των εργαζομένων είναι ο αριθμός των εργαζομένων σε ισοδύναμη βάση πλήρους απασχόλησης όλων των συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη συγκεκριμένη δικαιοδοσία, συμπεριλαμβανομένων των ανεξάρτητων αναδόχων, υπό την προϋπόθεση ότι συμμετέχουν στις συνήθεις δραστηριότητες λειτουργίας της συνιστώσας οντότητας.

Τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία όλων των συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη συγκεκριμένη δικαιοδοσία, αλλά δεν περιλαμβάνουν μετρητά ή ταμειακά ισοδύναμα, άυλα ή χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία.

7.   Οι εργαζόμενοι των οποίων οι δαπάνες μισθοδοσίας περιλαμβάνονται στους χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας μόνιμης εγκατάστασης, όπως ορίζονται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 και προσαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, κατανέμονται στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση.

Τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στους χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας μόνιμης εγκατάστασης, όπως ορίζονται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 και προσαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, κατανέμονται στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση.

Ο αριθμός των εργαζομένων και των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που κατανέμονται στη δικαιοδοσία μόνιμης εγκατάστασης δεν λαμβάνεται υπόψη για τον αριθμό των εργαζομένων και των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων της δικαιοδοσίας της κύριας οντότητας.

Από τα στοιχεία του μαθηματικού τύπου που ορίζεται στην παράγραφο 5 εξαιρείται ο αριθμός των εργαζομένων και η καθαρή λογιστική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που κατέχει μια επενδυτική οντότητα.

Ο αριθμός των εργαζομένων και η καθαρή λογιστική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων μιας οντότητας μετακύλισης φόρου εξαιρούνται από τα στοιχεία του μαθηματικού τύπου που ορίζεται στην παράγραφο 5, εκτός εάν κατανέμονται σε μόνιμη εγκατάσταση ή, ελλείψει μόνιμης εγκατάστασης, στις συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην περιοχή δικαιοδοσίας στην οποία συστάθηκε η οντότητα μετακύλισης φόρου.

8.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 5, το ποσοστό μιας δικαιοδοσίας βάσει του κανόνα UTPR για όμιλο ΠΕ θεωρείται μηδενικό για ένα οικονομικό έτος, εφόσον το ποσό συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανεμήθηκε στην εν λόγω δικαιοδοσία σε προηγούμενο οικονομικό έτος δεν είχε ως αποτέλεσμα οι συνιστώσες οντότητες του εν λόγω ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες στην εν λόγω δικαιοδοσία να έχουν πρόσθετο έξοδο φόρου σε μετρητά ίσο, συνολικά, με τον συμπληρωματικό φόρο βάσει του κανόνα UTPR για το εν λόγω προηγούμενο οικονομικό έτος που κατανεμήθηκε στην εν λόγω δικαιοδοσία.

Ο αριθμός των εργαζομένων και η καθαρή λογιστική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων των συνιστωσών οντοτήτων ενός ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένος σε δικαιοδοσία με μηδενικό ποσοστό βάσει του κανόνα UTPR για ένα οικονομικό έτος εξαιρούνται από τα στοιχεία του μαθηματικού τύπου για την κατανομή του συνολικού συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR στον όμιλο ΠΕ για το εν λόγω οικονομικό έτος.

9.   Η παράγραφος 8 δεν εφαρμόζεται για ένα οικονομικό έτος εάν όλες οι δικαιοδοσίες με ενδεδειγμένο κανόνα UTPR που ισχύει για το οικονομικό έτος έχουν μηδενικό ποσοστό βάσει του κανόνα UTPR για τον όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων για το εν λόγω οικονομικό έτος.

Κεφάλαιο III

Υπολογισμός αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας

Άρθρο 15

Προσδιορισμός του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας

1.   Το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία συνιστώσας οντότητας υπολογίζεται πραγματοποιώντας τις αναπροσαρμογές που ορίζονται στα άρθρα 16 έως 19 στο καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας για το οικονομικό έτος πριν από τυχόν αναπροσαρμογές ενοποίησης για την εξάλειψη ενδοομιλικών συναλλαγών, όπως προσδιορίζεται σύμφωνα με το λογιστικό πρότυπο που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας.

2.   Όταν δεν είναι ευλόγως εφικτός ο προσδιορισμός του καθαρού λογιστικού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας με βάση το αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο ή το εγκεκριμένο χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας, το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας για το οικονομικό έτος μπορεί να προσδιορίζεται με τη χρήση άλλου αποδεκτού χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου ή εγκεκριμένου χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

οι χρηματοοικονομικοί λογαριασμοί της συνιστώσας οντότητας τηρούνται βάσει αυτού του λογιστικού προτύπου·

β)

οι πληροφορίες που περιέχονται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς είναι αξιόπιστες· και

γ)

οι μόνιμες διαφορές άνω του 1 000 000 EUR που προκύπτουν σε στοιχεία εσόδων ή εξόδων ή συναλλαγές από την εφαρμογή συγκεκριμένης αρχής ή προτύπου, όταν η εν λόγω αρχή ή πρότυπο διαφέρει από το χρηματοοικονομικό πρότυπο που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας, αναπροσαρμόζονται ώστε να συνάδουν με τη μεταχείριση που απαιτείται για το εν λόγω στοιχείο σύμφωνα με το λογιστικό πρότυπο που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων.

3.   Όταν μια τελική μητρική οντότητα δεν έχει καταρτίσει τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 σημείο 6 στοιχείο γ), οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας αναπροσαρμόζονται ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού.

4.   Όταν μια τελική μητρική οντότητα δεν καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 3 σημείο 6 στοιχεία α), β) και γ), οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας που αναφέρονται στο άρθρο 3 σημείο 6 στοιχείο δ) είναι εκείνες που θα είχαν καταρτιστεί εάν η τελική μητρική οντότητα ήταν υποχρεωμένη να καταρτίσει τις εν λόγω ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με:

α)

αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο· ή

β)

εγκεκριμένο χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο, υπό τον όρο ότι οι εν λόγω ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις αναπροσαρμόζονται ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού.

5.   Όταν κράτος μέλος ή δικαιοδοσία τρίτης χώρας εφαρμόζει ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο, το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία των συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες στο εν λόγω κράτος μέλος ή δικαιοδοσία τρίτης χώρας μπορεί να προσδιορίζεται σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο ή εγκεκριμένο χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο που διαφέρει από το χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία αναπροσαρμόζεται ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε ουσιώδης στρέβλωση του ανταγωνισμού.

6.   Όταν η εφαρμογή συγκεκριμένης αρχής ή διαδικασίας βάσει ενός συνόλου γενικά αποδεκτών αρχών λογιστικής οδηγεί σε ουσιώδη στρέβλωση του ανταγωνισμού, η λογιστική μεταχείριση κάθε στοιχείου ή συναλλαγής που υπόκειται στην εν λόγω αρχή ή διαδικασία αναπροσαρμόζεται ώστε να συνάδει με τη μεταχείριση που απαιτείται για το στοιχείο ή τη συναλλαγή βάσει των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧA ή τα ΔΠΧΠ όπως εγκρίθηκαν από την Ένωση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/2002).

Άρθρο 16

Αναπροσαρμογές για τον προσδιορισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«καθαρό έξοδο φόρων»: το καθαρό ποσό των ακόλουθων στοιχείων:

i)

καλυπτόμενοι φόροι δεδουλευμένοι ως έξοδα και τυχόν τρέχοντες και αναβαλλόμενοι καλυπτόμενοι φόροι που περιλαμβάνονται στα έξοδα φόρου εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων των καλυπτόμενων φόρων εισοδήματος που εξαιρείται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας·

ii)

αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις που αποδίδονται σε ζημία για το οικονομικό έτος·

iii)

ενδεδειγμένοι εγχώριοι συμπληρωματικοί φόροι δεδουλευμένοι ως έξοδα·

iv)

φόροι που προκύπτουν σύμφωνα με τους κανόνες της παρούσας οδηγίας ή, όσον αφορά δικαιοδοσίες τρίτων χωρών, τους πρότυπους κανόνες του ΟΟΣΑ, δεδουλευμένοι ως έξοδα· και

v)

μη ενδεδειγμένοι επιστρεπτέοι φόροι καταλογισμού δεδουλευμένοι ως έξοδα·

β)

«εξαιρούμενο μέρισμα»: μέρισμα ή άλλη διανομή που εισπράττεται ή οφείλεται σε σχέση με ιδιοκτησιακή συμμετοχή, εκτός από μέρισμα ή άλλη διανομή που εισπράττεται ή οφείλεται σε σχέση με:

i)

ιδιοκτησιακή συμμετοχή:

που κατέχει ο όμιλος σε οντότητα, η οποία παρέχει δικαιώματα σε ποσοστό λιγότερο του 10 % επί των κερδών, του κεφαλαίου ή των αποθεματικών, ή δικαιώματα ψήφου, της εν λόγω οντότητας κατά την ημερομηνία της διανομής ή της διάθεσης («συμμετοχή χαρτοφυλακίου»)· και

που ανήκει στην οικονομική κυριότητα της συνιστώσας οντότητας η οποία λαμβάνει ή αποκτά το μέρισμα ή άλλη διανομή για διάστημα μικρότερο του ενός έτους κατά την ημερομηνία της διανομής·

ii)

ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε επενδυτική οντότητα που υπόκειται σε επιλογή σύμφωνα με το άρθρο 43·

γ)

«εξαιρούμενο κέρδος ή ζημία ιδίων κεφαλαίων»: κέρδος ή ζημία που περιλαμβάνεται στο καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας, που προκύπτει από:

i)

κέρδη και ζημίες που προκύπτουν από μεταβολές στην εύλογη αξία ιδιοκτησιακής συμμετοχής, εκτός από συμμετοχή χαρτοφυλακίου·

ii)

κέρδη ή ζημίες σε σχέση με ιδιοκτησιακή συμμετοχή που περιλαμβάνεται σύμφωνα με τη λογιστική μέθοδο της καθαρής θέσης· και

iii)

κέρδη και ζημίες από τη διάθεση ιδιοκτησιακής συμμετοχής, εκτός από τη διάθεση συμμετοχής χαρτοφυλακίου·

δ)

«συμπεριλαμβανόμενο κέρδος ή ζημία βάσει της μεθόδου αναπροσαρμογής»: καθαρό κέρδος ή ζημία, αυξημένο ή μειωμένο κατά τυχόν συνδεόμενους καλυπτόμενους φόρους για το οικονομικό έτος, που προκύπτει από την εφαρμογή λογιστικής μεθόδου ή πρακτικής βάσει της οποίας, όσον αφορά όλα τα ενσώματα πάγια στοιχεία:

i)

προσαρμόζεται περιοδικά η λογιστική αξία των εν λόγω ενσώματων πάγιων στοιχείων στην εύλογη αξία τους·

ii)

καταγράφονται οι μεταβολές της αξίας στα λοιπά συνολικά έσοδα· και

iii)

δεν αναφέρεται μεταγενέστερα το δεδουλευμένο κέρδος ή ζημία στα λοιπά συνολικά έσοδα μέσω των αποτελεσμάτων·

ε)

«ασύμμετρο συναλλαγματικό κέρδος ή ζημία»: το συναλλαγματικό κέρδος ή ζημία οντότητας της οποίας το λογιστικό λειτουργικό νόμισμα και το φορολογικό λειτουργικό νόμισμα διαφέρουν, και που:

i)

περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος ή της ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας και που αποδίδεται σε διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ του λογιστικού λειτουργικού νομίσματος και του φορολογικού λειτουργικού νομίσματος της συνιστώσας οντότητας·

ii)

περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του καθαρού λογιστικού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας και που αποδίδεται σε διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ του λογιστικού λειτουργικού νομίσματος και του φορολογικού λειτουργικού νομίσματος της συνιστώσας οντότητας·

iii)

περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του καθαρού λογιστικού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας και που αποδίδεται σε διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ τρίτου ξένου νομίσματος και του λογιστικού λειτουργικού νομίσματος της συνιστώσας οντότητας· και

iv)

μπορεί να αποδοθεί σε διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ τρίτου ξένου νομίσματος και του φορολογικού λειτουργικού νομίσματος της συνιστώσας οντότητας, ανεξάρτητα από το αν το εν λόγω κέρδος ή ζημία σε τρίτο ξένο νόμισμα περιλαμβάνεται στο φορολογητέο εισόδημα·

το φορολογικό λειτουργικό νόμισμα είναι το λειτουργικό νόμισμα που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος ή της ζημίας της συνιστώσας οντότητας για καλυπτόμενο φόρο στη δικαιοδοσία στην οποία είναι εγκατεστημένη· το λογιστικό λειτουργικό νόμισμα είναι το λειτουργικό νόμισμα που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του καθαρού λογιστικού εισοδήματος ή ζημίας της συνιστώσας οντότητας· τρίτο ξένο νόμισμα είναι ένα νόμισμα που δεν αποτελεί ούτε το φορολογικό ούτε το λογιστικό λειτουργικό νόμισμα της συνιστώσας οντότητας·

στ)

«μη επιτρεπόμενα έξοδα βάσει πολιτικής»:

i)

πραγματοποιηθέντα έξοδα της συνιστώσας οντότητας για παράνομες πληρωμές, μεταξύ άλλων για δωροδοκίες και μίζες· και

ii)

πραγματοποιηθέντα έξοδα της συνιστώσας οντότητας για πρόστιμα και ποινές που ισούνται ή υπερβαίνουν τα 50 000 EUR ή ισοδύναμο ποσό στο λειτουργικό νόμισμα στο οποίο υπολογίζεται το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας·

ζ)

«σφάλματα προηγούμενης περιόδου και μεταβολές αρχών λογιστικής»: μεταβολή των ιδίων κεφαλαίων μιας συνιστώσας οντότητας στην αρχή ενός οικονομικού έτους, η οποία αποδίδεται σε:

i)

διόρθωση σφάλματος κατά τον προσδιορισμό του καθαρού λογιστικού εισοδήματος ή ζημίας σε προηγούμενο οικονομικό έτος που επηρέασε τα έσοδα ή τα έξοδα που μπορούν να περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας κατά το εν λόγω προηγούμενο οικονομικό έτος, εκτός εάν η διόρθωση σφάλματος είχε ως αποτέλεσμα ουσιώδη μείωση της υποχρέωσης για καλυπτόμενους φόρους σύμφωνα με το άρθρο 25· και

ii)

μεταβολή αρχών λογιστικής ή λογιστικής πολιτικής που επηρέασε τα έσοδα ή τα έξοδα που περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας·

η)

«δεδουλευμένη συνταξιοδοτική δαπάνη»: η διαφορά μεταξύ του ποσού της δαπάνης συνταξιοδοτικής υποχρέωσης που περιλαμβάνεται στο καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία και του ποσού που καταβάλλεται ως εισφορά σε συνταξιοδοτικό ταμείο για το οικονομικό έτος.

2.   Το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία μιας συνιστώσας οντότητας αναπροσαρμόζεται με βάση το ποσό των ακόλουθων στοιχείων για τον προσδιορισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας:

α)

καθαρά έξοδα φόρων,

β)

εξαιρούμενα μερίσματα,

γ)

εξαιρούμενα κέρδη ή ζημίες ιδίων κεφαλαίων,

δ)

συμπεριλαμβανόμενα κέρδη ή ζημίες βάσει της μεθόδου αναπροσαρμογής,

ε)

κέρδη ή ζημίες από τη διάθεση εξαιρούμενων περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων σύμφωνα με το άρθρο 35,

στ)

ασύμμετρα συναλλαγματικά κέρδη ή ζημίες,

ζ)

μη επιτρεπόμενα έξοδα βάσει πολιτικής,

η)

σφάλματα προηγούμενων περιόδων και μεταβολές αρχών λογιστικής, και

θ)

δεδουλευμένες συνταξιοδοτικές δαπάνες.

3.   Κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, μια συνιστώσα οντότητα μπορεί να αντικαταστήσει το επιτρεπόμενο ποσό έκπτωσης για τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματός της στον τόπο εγκατάστασής της με το ποσό που δαπανάται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της για κόστος ή δαπάνη της εν λόγω συνιστώσας οντότητας που καταβλήθηκε με αποζημίωση βάσει μετοχών.

Όταν δεν ασκείται το δικαίωμα επιλογής για τη χρήση των δικαιωμάτων προαίρεσης επί μετοχών, το ποσό του κόστους ή της δαπάνης αποζημίωσης βάσει μετοχών που αφαιρέθηκε από το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας για τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας για όλα τα προηγούμενα οικονομικά έτη περιλαμβάνεται στο οικονομικό έτος κατά το οποίο έληξε το δικαίωμα επιλογής.

Όταν μέρος του ποσού του κόστους ή της δαπάνης αποζημίωσης βάσει μετοχών καταγράφεται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της συνιστώσας οντότητας σε οικονομικά έτη πριν από το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή, ο υπολογισμός του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της συνιστώσας οντότητας για το εν λόγω οικονομικό έτος περιλαμβάνει ποσό ίσο με τη διαφορά μεταξύ του συνολικού ποσού του κόστους ή της δαπάνης αποζημίωσης βάσει μετοχών που έχει αφαιρεθεί για τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας κατά τα προηγούμενα οικονομικά έτη και του συνολικού ποσού του κόστους ή της δαπάνης αποζημίωσης βάσει μετοχών που θα είχε αφαιρεθεί για τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας κατά τα προηγούμενα οικονομικά έτη, εάν η επιλογή είχε πραγματοποιηθεί κατά τα εν λόγω οικονομικά έτη.

Η επιλογή πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1 και εφαρμόζεται με συνέπεια σε όλες τις συνιστώσες οντότητες που βρίσκονται στην ίδια δικαιοδοσία για το έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή και για όλα τα επόμενα οικονομικά έτη.

Κατά το οικονομικό έτος στη διάρκεια του οποίου ανακαλείται η επιλογή, το ποσό του μη καταβληθέντος κόστους ή της δαπάνης αποζημίωσης βάσει μετοχών που αφαιρέθηκε βάσει της επιλογής και υπερβαίνει τα χρηματοοικονομικά λογιστικά δεδουλευμένα έξοδα περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της συνιστώσας οντότητας.

4.   Κάθε συναλλαγή ανάμεσα σε συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες σε διαφορετικές δικαιοδοσίες η οποία δεν καταγράφεται στο ίδιο ποσό στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς και των δύο συνιστωσών οντοτήτων ή δεν είναι σύμφωνη με την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού προσαρμόζεται ώστε να είναι στο ίδιο ποσό και να είναι σύμφωνη με την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού.

Ζημία από πώληση ή άλλη μεταβίβαση περιουσιακού στοιχείου ανάμεσα σε δύο συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην ίδια δικαιοδοσία, η οποία δεν καταγράφεται σύμφωνα με την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού, προσαρμόζεται με βάση την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού αν η εν λόγω ζημία περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας.

Για τον σκοπό της παρούσας παραγράφου, ως «αρχή του πλήρους ανταγωνισμού» νοείται η αρχή σύμφωνα με την οποία οι συναλλαγές μεταξύ συνιστωσών οντοτήτων θα καταγράφονται με βάση τις συνθήκες που θα είχαν επιτευχθεί μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων στο πλαίσιο συγκρίσιμων συναλλαγών και υπό συγκρίσιμες συνθήκες.

5.   Οι ενδεδειγμένες επιστρεπτέες πιστώσεις φόρου όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 σημείο 38 αντιμετωπίζονται ως εισόδημα για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας. Οι μη ενδεδειγμένες επιστρεπτέες πιστώσεις φόρου δεν αντιμετωπίζονται ως εισόδημα για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας.

6.   Κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, τα κέρδη και οι ζημίες από περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις που υπόκεινται στη λογιστική της εύλογης αξίας ή της απομείωσης στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις για ένα οικονομικό έτος μπορούν να προσδιοριστούν με βάση την αρχή της πραγματοποίησης για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας.

Τα κέρδη ή οι ζημίες που προκύπτουν από την εφαρμογή της λογιστικής της εύλογης αξίας ή της απομείωσης σε σχέση με ένα περιουσιακό στοιχείο ή μια υποχρέωση εξαιρούνται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

Η λογιστική αξία ενός περιουσιακού στοιχείου ή μιας υποχρέωσης για τον προσδιορισμό κέρδους ή ζημίας σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο είναι η λογιστική αξία κατά την απόκτηση του περιουσιακού στοιχείου ή την ανάληψη της υποχρέωσης, ή κατά την πρώτη ημέρα του οικονομικού έτους κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή, όποια ημερομηνία εκ των δύο είναι μεταγενέστερη.

Η επιλογή πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1 και εφαρμόζεται σε όλες τις συνιστώσες οντότητες που είναι εγκατεστημένες στη δικαιοδοσία στην οποία έγινε η επιλογή, εκτός εάν η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα επιλέξει να περιορίσει την επιλογή στα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία των συνιστωσών οντοτήτων ή σε επενδυτικές οντότητες.

Κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο ανακαλείται η επιλογή, για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας των συνιστωσών οντοτήτων περιλαμβάνεται, αν η εύλογη αξία υπερβαίνει τη λογιστική αξία, ή αφαιρείται, αν η λογιστική αξία υπερβαίνει την εύλογη αξία, ποσό ίσο με τη διαφορά μεταξύ της εύλογης αξίας του περιουσιακού στοιχείου ή της υποχρέωσης και της λογιστικής αξίας του περιουσιακού στοιχείου ή της υποχρέωσης την πρώτη ημέρα του οικονομικού έτους κατά το οποίο πραγματοποιείται η ανάκληση, η οποία προσδιορίζεται σύμφωνα με την επιλογή.

7.   Κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία συνιστώσας οντότητας εγκατεστημένης σε μια δικαιοδοσία, το οποίο ή η οποία προκύπτει από τη διάθεση τοπικών ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην εν λόγω δικαιοδοσία από την εν λόγω συνιστώσα οντότητα σε τρίτους, που δεν είναι μέλη του ομίλου, για ένα οικονομικό έτος μπορεί να αναπροσαρμοστεί όπως ορίζεται στην παρούσα παράγραφο. Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, τα τοπικά ενσώματα περιουσιακά στοιχεία είναι ακίνητα που βρίσκονται στην ίδια δικαιοδοσία με τη συνιστώσα οντότητα.

Το καθαρό κέρδος που προκύπτει από τη διάθεση τοπικών ενσώματων περιουσιακών στοιχείων, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή, συμψηφίζεται με τυχόν καθαρή ζημία συνιστώσας οντότητας εγκατεστημένης στην εν λόγω δικαιοδοσία που προκύπτει από τη διάθεση τοπικών ενσώματων περιουσιακών στοιχείων, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή και κατά τα τέσσερα οικονομικά έτη που προηγούνται του εν λόγω οικονομικού έτους («πενταετής περίοδος»). Το καθαρό κέρδος συμψηφίζεται πρώτα με την καθαρή ζημία, εάν υπάρχει, του οικονομικού έτους της πενταετούς περιόδου στη διάρκεια του οποίου προέκυψε πρώτη φορά. Κάθε εναπομείναν ποσό καθαρού κέρδους μεταφέρεται και συμψηφίζεται με τυχόν καθαρές ζημίες που έχουν προκύψει κατά τα επόμενα οικονομικά έτη της πενταετούς περιόδου.

Κάθε εναπομείναν ποσό καθαρού κέρδους που παραμένει μετά την εφαρμογή του δεύτερου εδαφίου επιμερίζεται ισότιμα στη διάρκεια της πενταετούς περιόδου για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας κάθε συνιστώσας οντότητας εγκατεστημένης στην εν λόγω δικαιοδοσία, η οποία έχει πραγματοποιήσει καθαρό κέρδος από τη διάθεση τοπικών ενσώματων περιουσιακών στοιχείων, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή. Το εναπομείναν ποσό καθαρού κέρδους που κατανέμεται σε μια συνιστώσα οντότητα είναι ένα ποσό ανάλογο προς το καθαρό κέρδος της εν λόγω συνιστώσας οντότητας διαιρούμενο με το καθαρό κέρδος όλων των συνιστωσών οντοτήτων.

Εάν καμία συνιστώσα οντότητα σε μια δικαιοδοσία δεν έχει πραγματοποιήσει καθαρό κέρδος από τη διάθεση τοπικών ενσώματων περιουσιακών στοιχείων, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή, το εναπομείναν ποσό του καθαρού κέρδους, όπως αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο, ισοκατανέμεται σε κάθε συνιστώσα οντότητα της εν λόγω περιοχής δικαιοδοσίας και επιμερίζεται ισότιμα στη διάρκεια της πενταετούς περιόδου για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας καθεμίας από τις εν λόγω συνιστώσες οντότητες.

Κάθε προσαρμογή δυνάμει της παρούσας παραγράφου για τα οικονομικά έτη που προηγούνται του οικονομικού έτους κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή υπόκειται σε προσαρμογές σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1. Η επιλογή πραγματοποιείται ετησίως σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 2.

8.   Τυχόν έξοδα που σχετίζονται με χρηματοδοτική ρύθμιση με την οποία μία ή περισσότερες συνιστώσες οντότητες παρέχουν πίστωση ή επενδύουν με άλλο τρόπο σε μία ή περισσότερες άλλες συνιστώσες οντότητες του ίδιου ομίλου («ενδοομιλική χρηματοδοτική ρύθμιση») δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας μιας συνιστώσας οντότητας, εάν συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

η συνιστώσα οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία χαμηλής φορολογίας ή σε δικαιοδοσία που θα είχε χαμηλή φορολογία εάν το έξοδο δεν είχε πραγματοποιηθεί από τη συνιστώσα οντότητα·

β)

μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι, κατά την αναμενόμενη διάρκεια της ενδοομιλικής χρηματοδοτικής ρύθμισης, η ενδοομιλική χρηματοδοτική ρύθμιση θα αυξήσει το ποσό των εξόδων που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της εν λόγω συνιστώσας οντότητας, χωρίς αυτό να οδηγήσει σε ανάλογη αύξηση του φορολογητέου εισοδήματος της συνιστώσας οντότητας που παρέχει την πίστωση («αντισυμβαλλόμενη οντότητα»)·

γ)

η αντισυμβαλλόμενη οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία η οποία δεν είναι δικαιοδοσία με χαμηλή φορολογία ή σε δικαιοδοσία η οποία δεν θα ήταν δικαιοδοσία με χαμηλή φορολογία εάν το σχετικό με το έξοδο εισόδημα δεν είχε αποκτηθεί από την αντισυμβαλλόμενη οντότητα.

9.   Μια τελική μητρική οντότητα μπορεί να επιλέξει να εφαρμόσει την οικεία ενοποιημένη λογιστική μεταχείριση για να εξαλείψει τα έσοδα, τα έξοδα, τα κέρδη και τις ζημίες από τις συναλλαγές μεταξύ συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες στην ίδια δικαιοδοσία και περιλαμβάνονται σε όμιλο φορολογικής ενοποίησης για τον σκοπό του υπολογισμού του καθαρού αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας των εν λόγω συνιστωσών οντοτήτων.

Η επιλογή πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1.

Κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται ή ανακαλείται η επιλογή, γίνονται οι κατάλληλες αναπροσαρμογές ώστε τα στοιχεία του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας να μη λαμβάνονται υπόψη πάνω από μία φορά ούτε να παραλείπονται ως αποτέλεσμα της εν λόγω επιλογής ή ανάκλησης.

10.   Οι ασφαλιστικές εταιρείες εξαιρούν από τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας κάθε ποσό που χρεώνεται στους αντισυμβαλλομένους για φόρους που καταβάλλει η ασφαλιστική εταιρεία σε σχέση με επιστροφές στους αντισυμβαλλομένους. Οι ασφαλιστικές εταιρείες περιλαμβάνουν στον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας τυχόν επιστροφές στους αντισυμβαλλομένους που δεν αντικατοπτρίζονται στο οικείο καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία, στον βαθμό που η αντίστοιχη αύξηση ή μείωση της υποχρέωσης έναντι των αντισυμβαλλομένων αντικατοπτρίζεται στο οικείο καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία.

11.   Κάθε ποσό που αναγνωρίζεται ως μείωση των ιδίων κεφαλαίων μιας συνιστώσας οντότητας και είναι το αποτέλεσμα διανομών που πραγματοποιούνται ή οφείλονται σε σχέση με ένα μέσο που έχει εκδοθεί από την εν λόγω συνιστώσα οντότητα σύμφωνα με κανονιστικές απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας («πρόσθετο κεφάλαιο κατηγορίας 1») αντιμετωπίζεται ως έξοδο κατά τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας.

Κάθε ποσό που αναγνωρίζεται ως αύξηση των ιδίων κεφαλαίων μιας συνιστώσας οντότητας και είναι το αποτέλεσμα διανομών που εισπράχθηκαν ή πρόκειται να εισπραχθούν σε σχέση με πρόσθετο κεφάλαιο κατηγορίας 1 που κατέχεται από τη συνιστώσα οντότητα περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας.

Άρθρο 17

Εξαίρεση του διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα»: το καθαρό εισόδημα που αποκτά μια συνιστώσα οντότητα από τις ακόλουθες δραστηριότητες, υπό την προϋπόθεση ότι η μεταφορά δεν πραγματοποιείται μέσω εσωτερικών πλωτών οδών εντός της ίδιας δικαιοδοσίας:

i)

μεταφορά επιβατών ή φορτίου με πλοίο στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών, ανεξάρτητα από το αν το πλοίο ανήκει, μισθώνεται ή κατ’ άλλο τρόπο βρίσκεται στη διάθεση της συνιστώσας οντότητας·

ii)

μεταφορά επιβατών ή φορτίου με πλοίο στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών βάσει συμφωνιών ναύλωσης χώρου·

iii)

χρηματοδοτική μίσθωση πλοίου που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά επιβατών ή φορτίου στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών βάσει ναύλωσης, πλήρως εξοπλισμένου, στελεχωμένου και εφοδιασμένου·

iv)

χρηματοδοτική μίσθωση πλοίου που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά επιβατών ή φορτίου στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών βάσει ναύλωσης γυμνού πλοίου, σε άλλη συνιστώσα οντότητα·

v)

συμμετοχή σε σύμπραξη, κοινή επιχείρηση ή διεθνή εταιρεία εκμετάλλευσης για τη μεταφορά επιβατών ή φορτίου με πλοίο στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών· και

vi)

πώληση πλοίου που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά επιβατών ή φορτίου στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών υπό την προϋπόθεση ότι η συνιστώσα οντότητα κατείχε το πλοίο για χρήση για τουλάχιστον ένα έτος·

β)

«εγκεκριμένο παρεπόμενο διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα»: το καθαρό εισόδημα που αποκομίζει μια συνιστώσα οντότητα από τις ακόλουθες δραστηριότητες, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω δραστηριότητες ασκούνται κυρίως σε σχέση με τη μεταφορά επιβατών ή φορτίου με πλοία στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών:

i)

μίσθωση πλοίου, βάσει ναύλωσης γυμνού πλοίου, σε άλλη ναυτιλιακή επιχείρηση που δεν αποτελεί συνιστώσα οντότητα, υπό τον όρο ότι η διάρκεια της ναύλωσης δεν υπερβαίνει τα τρία έτη·

ii)

πώληση εισιτηρίων που εκδίδονται από άλλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις για το εγχώριο τμήμα διεθνούς πλου·

iii)

χρηματοδοτική μίσθωση και βραχυπρόθεσμη αποθήκευση εμπορευματοκιβωτίων ή επιβαρύνσεις κράτησης λόγω καθυστερημένης επιστροφής εμπορευματοκιβωτίων·

iv)

παροχή υπηρεσιών σε άλλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις από μηχανικούς, προσωπικό συντήρησης, χειριστές φορτίων, προσωπικό τροφοδοσίας και προσωπικό εξυπηρέτησης πελατών· και

v)

εισόδημα από επενδύσεις, όταν η επένδυση που παράγει το εισόδημα πραγματοποιείται ως αναπόσπαστο μέρος της άσκησης της δραστηριότητας εκμετάλλευσης πλοίων στο πλαίσιο διεθνών μεταφορών.

2.   Το διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα και το εγκεκριμένο παρεπόμενο διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα μιας συνιστώσας οντότητας εξαιρούνται από τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας, υπό τον όρο ότι η συνιστώσα οντότητα αποδεικνύει ότι η στρατηγική ή εμπορική διαχείριση όλων των σχετικών πλοίων ασκείται πραγματικά από την περιοχή δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκεται η συνιστώσα οντότητα.

3.   Όταν ο υπολογισμός του διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος και του εγκεκριμένου παρεπόμενου διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος μιας συνιστώσας οντότητας έχει ως αποτέλεσμα ζημία, η εν λόγω ζημία εξαιρείται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της συνιστώσας οντότητας.

4.   Το συνολικό εγκεκριμένο παρεπόμενο διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα όλων των συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες σε μια δικαιοδοσία δεν υπερβαίνει το 50 % του διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος των εν λόγω συνιστωσών οντοτήτων.

5.   Τα έξοδα στα οποία υποβάλλεται μια συνιστώσα οντότητα και τα οποία αποδίδονται άμεσα στις διεθνείς ναυτιλιακές δραστηριότητές της που απαριθμούνται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και τις εγκεκριμένες παρεπόμενες διεθνείς ναυτιλιακές δραστηριότητες που απαριθμούνται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) κατανέμονται στις εν λόγω δραστηριότητες με σκοπό τον υπολογισμό του καθαρού διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος και του καθαρού εγκεκριμένου παρεπόμενου διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος της συνιστώσας οντότητας.

Τα έξοδα στα οποία υποβάλλεται μια συνιστώσα οντότητα και τα οποία προκύπτουν έμμεσα από τις οικείες διεθνείς ναυτιλιακές δραστηριότητες και εγκεκριμένες παρεπόμενες διεθνείς ναυτιλιακές δραστηριότητες αφαιρούνται από τα έσοδα της συνιστώσας οντότητας από τις εν λόγω δραστηριότητες με σκοπό τον υπολογισμό του διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος και του εγκεκριμένου παρεπόμενου διεθνούς ναυτιλιακού εισοδήματος της συνιστώσας οντότητας με βάση τα έσοδά της από τις εν λόγω δραστηριότητες κατ’ αναλογία προς τα συνολικά έσοδά της.

6.   Όλα τα άμεσα και έμμεσα έξοδα που αποδίδονται στο διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα και στο εγκεκριμένο παρεπόμενο διεθνές ναυτιλιακό εισόδημα μιας συνιστώσας οντότητας σύμφωνα με την παράγραφο 5 αποκλείονται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της.

Άρθρο 18

Κατανομή του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας μεταξύ κύριας οντότητας και μόνιμης εγκατάστασης

1.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα είναι μόνιμη εγκατάσταση όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 13 στοιχείο α), β) ή γ), το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της είναι το καθαρό εισόδημα ή ζημία που αποτυπώνεται στους χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της εν λόγω μόνιμης εγκατάστασης.

Όταν μια μόνιμη εγκατάσταση δεν διαθέτει χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς, το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της είναι το ποσό που θα αποτυπωνόταν στους χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της εάν είχαν καταρτιστεί σε αυτόνομη βάση και σύμφωνα με το λογιστικό πρότυπο που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας.

2.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα πληροί τον ορισμό της μόνιμης εγκατάστασης του άρθρου 3 σημείο 13 στοιχείο α) ή β), το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της αναπροσαρμόζεται ώστε να αντικατοπτρίζει μόνο τα ποσά και τα στοιχεία των εσόδων και εξόδων που αποδίδονται σε αυτήν σύμφωνα με την εφαρμοστέα φορολογική σύμβαση ή το εσωτερικό δίκαιο της δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκεται, ανεξάρτητα από το ποσό του εισοδήματος που υπόκειται σε φόρο και το ποσό των εκπιπτόντων εξόδων στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας.

Όταν μια συνιστώσα οντότητα πληροί τον ορισμό της μόνιμης εγκατάστασης του άρθρου 3 σημείο 13 στοιχείο γ), το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της αναπροσαρμόζεται ώστε να αντικατοπτρίζει μόνο τα ποσά και τα στοιχεία των εσόδων και εξόδων που θα αποδίδονταν σε αυτή σύμφωνα με το άρθρο 7 του υποδείγματος σύμβασης του ΟΟΣΑ για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σχετικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου, όπως τροποποιήθηκε.

3.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα πληροί τον ορισμό της μόνιμης εγκατάστασης του άρθρου 3 σημείο 13 στοιχείο δ), το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της υπολογίζεται με βάση τα ποσά και τα στοιχεία εσόδων που απαλλάσσονται στη δικαιοδοσία όπου βρίσκεται η κύρια οντότητα και τα οποία αποδίδονται στις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται εκτός της εν λόγω δικαιοδοσίας και τα ποσά και τα στοιχεία εξόδων που δεν εκπίπτουν για φορολογικούς σκοπούς στη δικαιοδοσία όπου βρίσκεται η κύρια οντότητα και τα οποία αποδίδονται σε τέτοιου είδους δραστηριότητες.

4.   Το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία μιας μόνιμης εγκατάστασης δεν λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της κύριας οντότητας, με εξαίρεση τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 5.

5.   Η αποδεκτή ζημία μιας μόνιμης εγκατάστασης αντιμετωπίζεται ως έξοδο της κύριας οντότητας για τον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας στον βαθμό που η ζημία της μόνιμης εγκατάστασης αντιμετωπίζεται ως έξοδο κατά τον υπολογισμό του εγχώριου φορολογητέου εισοδήματος της εν λόγω κύριας οντότητας και δεν συμψηφίζεται με στοιχείο του εγχώριου φορολογητέου εισοδήματος που φορολογείται σύμφωνα με τη νομοθεσία τόσο της δικαιοδοσίας της κύριας οντότητας όσο και της δικαιοδοσίας της μόνιμης εγκατάστασης.

Το αποδεκτό εισόδημα που αποκτά στη συνέχεια η μόνιμη εγκατάσταση αντιμετωπίζεται ως αποδεκτό εισόδημα της κύριας οντότητας έως το ποσό της αποδεκτής ζημίας που είχε προηγουμένως αντιμετωπιστεί ως έξοδο της κύριας οντότητας σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

Άρθρο 19

Κατανομή και υπολογισμός του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας μιας οντότητας μετακύλισης φόρου

1.   Το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία μιας συνιστώσας οντότητας που αποτελεί οντότητα μετακύλισης φόρου μειώνεται κατά το ποσό το οποίο κατανέμεται στους ιδιοκτήτες της που δεν αποτελούν οντότητες του ομίλου και οι οποίοι κατέχουν την ιδιοκτησιακή συμμετοχή τους στην εν λόγω οντότητα μετακύλισης φόρου άμεσα ή μέσω μιας αλυσίδας φορολογικά διαφανών οντοτήτων, εκτός εάν:

α)

η οντότητα μετακύλισης φόρου είναι τελική μητρική οντότητα· ή

β)

η οντότητα μετακύλισης φόρου κατέχεται, άμεσα ή μέσω μιας αλυσίδας φορολογικά διαφανών οντοτήτων, από τελική μητρική οντότητα που αναφέρεται στο στοιχείο α).

2.   Το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία μιας συνιστώσας οντότητας που είναι οντότητα μετακύλισης φόρου μειώνεται κατά το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία που κατανέμεται σε άλλη συνιστώσα οντότητα.

3.   Όταν μια οντότητα μετακύλισης φόρου ασκεί συνολικά ή εν μέρει δραστηριότητες μέσω μόνιμης εγκατάστασης, το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της που διατηρείται μετά την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου κατανέμεται στην εν λόγω μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 18.

4.   Όταν μια φορολογικά διαφανής οντότητα δεν είναι η τελική μητρική οντότητα, το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της οντότητας μετακύλισης φόρου που διατηρείται μετά την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 3 κατανέμεται στις οικείες συνιστώσες οντότητες-ιδιοκτήτριες σύμφωνα με τις ιδιοκτησιακές τους συμμετοχές στην οντότητα μετακύλισης φόρου.

5.   Όταν μια οντότητα μετακύλισης φόρου είναι μια φορολογικά διαφανής οντότητα που είναι η τελική μητρική οντότητα ή μια αντίστροφη υβριδική οντότητα, κάθε καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία της οντότητας μετακύλισης φόρου που διατηρείται μετά την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 3 κατανέμεται στην τελική μητρική οντότητα ή στην αντίστροφη υβριδική οντότητα.

6.   Οι παράγραφοι 3, 4 και 5 ισχύουν χωριστά για κάθε ιδιοκτησιακή συμμετοχή στην οντότητα μετακύλισης φόρου.

Κεφάλαιο IV

Υπολογισμός των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων

Άρθρο 20

Καλυπτόμενοι φόροι

1.   Οι καλυπτόμενοι φόροι μιας συνιστώσας οντότητας περιλαμβάνουν:

α)

φόρους που καταγράφονται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας συνιστώσας οντότητας σε σχέση με το εισόδημα ή τα κέρδη της ή το μερίδιό της επί του εισοδήματος ή των κερδών μιας συνιστώσας οντότητας στην οποία κατέχει ιδιοκτησιακή συμμετοχή·

β)

φόρους επί των διανεμόμενων κερδών, των τεκμαιρόμενων διανομών κερδών και των μη επιχειρηματικών δαπανών που επιβάλλονται στο πλαίσιο επιλέξιμου συστήματος φόρου διανομής·

γ)

φόρους που επιβάλλονται αντί γενικού φόρου εισοδήματος εταιρειών· και

δ)

φόρους που επιβάλλονται σε σχέση με κέρδη εις νέον και εταιρικά ίδια κεφάλαια, συμπεριλαμβανομένων των φόρων επί πολλαπλών συνιστωσών με βάση το εισόδημα και τα ίδια κεφάλαια.

2.   Οι καλυπτόμενοι φόροι μιας συνιστώσας οντότητας δεν περιλαμβάνουν:

α)

τον συμπληρωματικό φόρο που οφείλεται από μητρική οντότητα βάσει ενδεδειγμένου κανόνα IIR·

β)

τον συμπληρωματικό φόρο που οφείλεται από συνιστώσα οντότητα βάσει ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου·

γ)

φόρους που αποδίδονται σε αναπροσαρμογή που πραγματοποιείται από συνιστώσα οντότητα ως αποτέλεσμα της εφαρμογής ενδεδειγμένου κανόνα σχετικά με τις πληρωμές που υπόκεινται σε μειωμένη φορολόγηση·

δ)

μη ενδεδειγμένο επιστρεπτέο φόρο καταλογισμού· και

ε)

φόρους που καταβάλλονται από ασφαλιστική εταιρεία για επιστροφές στους αντισυμβαλλομένους.

3.   Οι καλυπτόμενοι φόροι για κάθε καθαρό κέρδος ή ζημία που προκύπτει από τη διάθεση τοπικών ενσώματων περιουσιακών στοιχείων, όπως αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 7 πρώτο εδάφιο, κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο, εξαιρούνται από τον υπολογισμό των καλυπτόμενων φόρων.

Άρθρο 21

Αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι

1.   Οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι μιας συνιστώσας οντότητας για ένα οικονομικό έτος προσδιορίζονται με την αναπροσαρμογή του αθροίσματος των δεδουλευμένων τρεχόντων εξόδων φόρου στο καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία σε σχέση με τους καλυπτόμενους φόρους για το οικονομικό έτος, με βάση:

α)

το καθαρό ποσό των οικείων προσθηκών και μειώσεων των καλυπτόμενων φόρων για το οικονομικό έτος, όπως ορίζεται στις παραγράφους 2 και 3·

β)

το συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου, όπως ορίζεται στο άρθρο 22· και

γ)

κάθε αύξηση ή μείωση των καλυπτόμενων φόρων που καταγράφονται ως δεδουλευμένοι στα ίδια κεφάλαια ή στα λοιπά συνολικά έσοδα σε σχέση με ποσά που περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας που υπόκειται σε φόρο σύμφωνα με τους τοπικούς φορολογικούς κανόνες.

2.   Οι προσθήκες στους καλυπτόμενους φόρους μιας συνιστώσας οντότητας για το οικονομικό έτος περιλαμβάνουν:

α)

οποιοδήποτε ποσό των καλυπτόμενων φόρων που καταχωρίζονται ως δεδουλευμένα έξοδα στα κέρδη προ φόρων στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς·

β)

οποιοδήποτε ποσό της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης αποδεκτής ζημίας που έχει χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2·

γ)

οποιοδήποτε ποσό των καλυπτόμενων φόρων αναφορικά με αβέβαιη φορολογική κατάσταση που είχε εξαιρεθεί παλαιότερα βάσει της παραγράφου 3 στοιχείο δ) και καταβάλλεται κατά το οικονομικό έτος· και

δ)

οποιοδήποτε ποσό της πίστωσης ή της επιστροφής σε σχέση με ενδεδειγμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου που προέκυψε ως μείωση του τρέχοντος εξόδου φόρου.

3.   Οι μειώσεις στους καλυπτόμενους φόρους μιας συνιστώσας οντότητας για το οικονομικό έτος περιλαμβάνουν:

α)

το ποσό του τρέχοντος εξόδου φόρου όσον αφορά το εισόδημα που εξαιρείται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας σύμφωνα με το κεφάλαιο ΙΙΙ·

β)

οποιοδήποτε ποσό της πίστωσης ή της επιστροφής σε σχέση με μη ενδεδειγμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου που δεν καταγράφηκε ως μείωση του τρέχοντος εξόδου φόρου·

γ)

οποιοδήποτε ποσό των καλυπτόμενων φόρων που επιστράφηκαν ή πιστώθηκαν σε μια συνιστώσα οντότητα, το οποίο δεν αντιμετωπίστηκε ως αναπροσαρμογή στο τρέχον έξοδο φόρου στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς, εκτός εάν σχετίζεται με εγκεκριμένη επιστρεπτέα πίστωση φόρου·

δ)

το ποσό του τρέχοντος εξόδου φόρου, το οποίο σχετίζεται με αβέβαιη φορολογική κατάσταση· και

ε)

οποιοδήποτε ποσό του τρέχοντος εξόδου φόρου που δεν αναμένεται να καταβληθεί εντός τριών ετών από τη λήξη του οικονομικού έτους.

4.   Για τον υπολογισμό των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων, όταν ένα ποσό του καλυπτόμενου φόρου περιγράφεται σε περισσότερα από ένα σημεία των παραγράφων 1, 2 και 3, λαμβάνεται υπόψη μόνο μία φορά.

5.   Όταν, για ένα οικονομικό έτος, δεν υπάρχει καθαρό αποδεκτό εισόδημα σε μια περιοχή δικαιοδοσίας και το ποσό των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων για την εν λόγω δικαιοδοσία είναι αρνητικό και μικρότερο από ένα ποσό ίσο με την καθαρή αποδεκτή ζημία πολλαπλασιαζόμενη με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή («αναμενόμενοι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι»), το ποσό που ισούται με τη διαφορά μεταξύ του ποσού των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων και του ποσού των αναμενόμενων αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων αντιμετωπίζεται ως πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος για το εν λόγω οικονομικό έτος. Το ποσό του πρόσθετου συμπληρωματικού φόρου κατανέμεται σε κάθε συνιστώσα οντότητα στην περιοχή δικαιοδοσίας σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 3.

Άρθρο 22

Συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«μη επιτρεπόμενη δεδουλευμένη υποχρέωση»:

i)

οποιαδήποτε μεταβολή του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου που καταχωρίζεται ως δεδουλευμένο στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας συνιστώσας οντότητας, η οποία σχετίζεται με αβέβαιη φορολογική κατάσταση· και

ii)

οποιαδήποτε μεταβολή του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου που καταχωρίζεται ως δεδουλευμένο στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας συνιστώσας οντότητας, η οποία σχετίζεται με διανομές από μια συνιστώσα οντότητα·

β)

«μη διεκδικούμενη δεδουλευμένη υποχρέωση»: οποιαδήποτε επιβαρυντική αύξηση μιας αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης που καταγράφεται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας συνιστώσας οντότητας για ένα οικονομικό έτος, η οποία δεν αναμένεται να καταβληθεί εντός του διαστήματος που ορίζεται στην παράγραφο 7 του παρόντος άρθρου και για την οποία η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα επιλέγει ετησίως, σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 2, να μην συμπεριλάβει στο συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου για το εν λόγω οικονομικό έτος.

2.   Όταν ο εγχώριος φορολογικός συντελεστής που εφαρμόζεται για το σκοπό του υπολογισμού του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου είναι ίσος ή χαμηλότερος από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή, το συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου που προστίθεται στους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους μιας συνιστώσας οντότητας για ένα οικονομικό έτος σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 1 στοιχείο β) είναι το αναβαλλόμενο έξοδο φόρου που καταχωρίζεται ως δεδουλευμένο στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της όσον αφορά τους καλυπτόμενους φόρους, με την επιφύλαξη των αναπροσαρμογών σύμφωνα με τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου.

Όταν ο εγχώριος φορολογικός συντελεστής εφαρμόζεται για το σκοπό του υπολογισμού του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου είναι υψηλότερος από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή, το συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου που προστίθεται στους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους μιας συνιστώσας οντότητας για ένα οικονομικό έτος σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 1 στοιχείο β) είναι το αναβαλλόμενο έξοδο φόρου που καταχωρίζεται ως δεδουλευμένο στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της όσον αφορά τους καλυπτόμενους φόρους που αναδιατυπώνονται με βάση τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή, με την επιφύλαξη των αναπροσαρμογών σύμφωνα με τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου.

3.   Το συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου προσαυξάνεται κατά:

α)

οποιοδήποτε ποσό της μη επιτρεπόμενης δεδουλευμένης ή της μη διεκδικούμενης δεδουλευμένης υποχρέωσης που καταβλήθηκε κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους· και

β)

οποιοδήποτε ποσό της ανακτημένης αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης που προσδιορίστηκε σε προηγούμενο οικονομικό έτος, το οποίο έχει καταβληθεί κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους.

4.   Όταν, για ένα οικονομικό έτος, μια αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση ζημίας δεν αναγνωρίζεται ως δεδουλευμένη στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς επειδή δεν πληρούνται τα κριτήρια αναγνώρισης, η μείωση του συνολικού ποσού αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου ισούται με τη μείωση που θα επερχόταν στο συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου εάν είχε καταχωριστεί ως δεδουλευμένη αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση ζημίας για το οικονομικό έτος.

5.   Το συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου δεν περιλαμβάνει:

α)

το ποσό του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου όσον αφορά τα στοιχεία που εξαιρούνται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας σύμφωνα με το κεφάλαιο ΙΙΙ·

β)

το ποσό του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου σε σχέση με μη επιτρεπόμενες δεδουλευμένες και μη διεκδικούμενες δεδουλευμένες υποχρεώσεις·

γ)

την επίδραση μιας αναπροσαρμογής αποτίμησης ή μιας αναπροσαρμογής λογιστικής αναγνώρισης σε σχέση με αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση·

δ)

το ποσό του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου που προκύπτει από την επανεπιμέτρηση σε σχέση με τη μεταβολή εφαρμοστέου εγχώριου φορολογικού συντελεστή· και

ε)

το ποσό του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου σε σχέση με τη δημιουργία και τη χρήση πιστώσεων φόρου.

6.   Όταν, για ένα οικονομικό έτος, έχει καταγραφεί αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση που αποδίδεται σε αποδεκτή ζημία μιας συνιστώσας οντότητας, η οποία έχει υπολογιστεί με συντελεστή χαμηλότερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή, μπορεί να αναδιατυπωθεί με βάση τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή κατά το ίδιο οικονομικό έτος, υπό την προϋπόθεση ότι ο φορολογούμενος μπορεί να αποδείξει ότι η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση μπορεί να αποδοθεί σε αποδεκτή ζημία.

Όταν μια αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αυξάνεται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, το συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου μειώνεται ανάλογα.

7.   Μια αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση η οποία δεν αντιστρέφεται και της οποίας το ποσό δεν καταβάλλεται εντός των πέντε επόμενων οικονομικών ετών ανακτάται στον βαθμό που συνυπολογίστηκε στο συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου μιας συνιστώσας οντότητας.

Το ποσό της ανακτημένης αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης που προσδιορίζεται για το τρέχον οικονομικό έτος αντιμετωπίζεται ως μείωση των καλυπτόμενων φόρων κατά το πέμπτο οικονομικό έτος πριν από το τρέχον οικονομικό έτος και ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος του εν λόγω οικονομικού έτους επανυπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1. Η ανακτημένη αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση για το τρέχον οικονομικό έτος είναι το ποσό της αύξησης στην κατηγορία της αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης που είχε συμπεριληφθεί στο συνολικό ποσό της αναβαλλόμενης φορολογικής αναπροσαρμογής κατά το πέμπτο οικονομικό έτος πριν το τρέχον οικονομικό έτος, που δεν έχει αντιστραφεί έως το πέρας της τελευταίας ημέρας του τρέχοντος οικονομικού έτους.

8.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 7, όταν μια αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση αποτελεί κατ’ εξαίρεση ανάκτηση φορολογικής υποχρέωσης, δεν ανακτάται ακόμη και αν δεν αντιστραφεί ή καταβληθεί εντός των πέντε επόμενων ετών. Η κατ’ εξαίρεση ανάκτηση φορολογικής υποχρέωσης είναι το ποσό του δεδουλευμένου εξόδου φόρου που αποδίδεται σε μεταβολές των σχετικών αναβαλλόμενων φορολογικών υποχρεώσεων, όσον αφορά τα ακόλουθα στοιχεία:

α)

προβλέψεις για την ανάκτηση του κόστους ενσώματων περιουσιακών στοιχείων·

β)

το κόστος άδειας ή παρόμοιας ρύθμισης από κυβέρνηση για τη χρήση ακίνητης περιουσίας ή την εκμετάλλευση φυσικών πόρων που συνεπάγεται σημαντική επένδυση σε ενσώματα περιουσιακά στοιχεία·

γ)

δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης·

δ)

έξοδα παροπλισμού και αποκατάστασης·

ε)

λογιστική εύλογης αξίας για μη πραγματοποιηθέντα καθαρά κέρδη·

στ)

καθαρά συναλλαγματικά κέρδη·

ζ)

ασφαλιστικά αποθεματικά και αναβαλλόμενα έξοδα απόκτησης ασφαλιστήριων συμβολαίων·

η)

κέρδη από την πώληση ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην ίδια δικαιοδοσία με τη συνιστώσα οντότητα, τα οποία επανεπενδύονται σε ενσώματα στοιχεία στην ίδια δικαιοδοσία· και

θ)

πρόσθετα δεδουλευμένα ποσά ως αποτέλεσμα μεταβολών των αρχών λογιστικής σε σχέση με τα στοιχεία που απαριθμούνται στα στοιχεία α) έως η).

Άρθρο 23

Επιλογή αποδεκτής ζημίας

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 22, μια υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα μπορεί να επιλέξει αποδεκτή ζημία για μια περιοχή δικαιοδοσίας σύμφωνα με την οποία προσδιορίζεται αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας για κάθε οικονομικό έτος κατά το οποίο υπάρχει καθαρή αποδεκτή ζημία στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας. Γι’ αυτόν τον σκοπό, η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας είναι ίση με την καθαρή αποδεκτή ζημία για ένα οικονομικό έτος για την περιοχή δικαιοδοσίας πολλαπλασιαζόμενη με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

Δεν γίνεται επιλογή αποδεκτής ζημίας για περιοχή δικαιοδοσίας με επιλέξιμο σύστημα φόρου διανομής, βάσει του άρθρου 40.

2.   Η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 χρησιμοποιείται σε κάθε επόμενο οικονομικό έτος κατά το οποίο υπάρχει καθαρό αποδεκτό εισόδημα για την περιοχή δικαιοδοσίας ως ποσό ίσο με το καθαρό αποδεκτό εισόδημα πολλαπλασιαζόμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή ή, εάν είναι χαμηλότερο, ως ποσό ίσο με την αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας που είναι διαθέσιμη.

3.   Η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας που προσδιορίζεται δυνάμει της παραγράφου 1 μειώνεται κατά το ποσό που χρησιμοποιείται για ένα οικονομικό έτος και το υπόλοιπο μεταφέρεται στα επόμενα οικονομικά έτη.

4.   Σε περίπτωση ανάκλησης της επιλογής αποδεκτής ζημίας, οποιαδήποτε εναπομένουσα αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας που προσδιορίζεται δυνάμει της παραγράφου 1 μηδενίζεται από την πρώτη ημέρα του πρώτου οικονομικού έτους κατά το οποίο δεν ισχύει πλέον η επιλογή της αποδεκτής ζημίας.

5.   Η επιλογή αποδεκτής ζημίας υποβάλλεται με την πρώτη δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου που αναφέρεται στο άρθρο 44 του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που περιλαμβάνει τη δικαιοδοσία για την οποία πραγματοποιείται η επιλογή.

6.   Όταν μια οντότητα μετακύλισης φόρου, η οποία είναι η τελική μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, επιλέγει αποδεκτή ζημία σύμφωνα με το παρόν άρθρο, η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας υπολογίζεται με βάση την αποδεκτή ζημία της οντότητας μετακύλισης φόρου μετά τη μείωση σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 3.

Άρθρο 24

Ειδική κατανομή των καλυπτόμενων φόρων που οφείλουν ορισμένοι τύποι συνιστωσών οντοτήτων

1.   Σε μόνιμη εγκατάσταση κατανέμεται το ποσό τυχόν καλυπτόμενων φόρων που περιλαμβάνονται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας συνιστώσας οντότητας και σχετίζονται με το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της εν λόγω μόνιμης εγκατάστασης.

2.   Σε συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια κατανέμεται το ποσό τυχόν καλυπτόμενων φόρων που περιλαμβάνονται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς μιας φορολογικά διαφανούς οντότητας και που σχετίζονται με το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία που κατανέμεται στην εν λόγω συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 4.

3.   Σε συνιστώσα οντότητα κατανέμεται το ποσό τυχόν καλυπτόμενων φόρων που περιλαμβάνονται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς των οικείων άμεσων ή έμμεσων συνιστωσών οντοτήτων-ιδιοκτητριών υπό φορολογικό καθεστώς ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών, επί του μεριδίου τους επί του εισοδήματος της ελεγχόμενης αλλοδαπής εταιρείας.

4.   Σε συνιστώσα οντότητα που είναι υβριδική οντότητα κατανέμεται το ποσό τυχόν καλυπτόμενων φόρων που περιλαμβάνεται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της οικείας συνιστώσας οντότητας-ιδιοκτήτριας και που σχετίζεται με το αποδεκτό εισόδημα της υβριδικής οντότητας.

Ως «υβριδική οντότητα» νοείται η οντότητα που αντιμετωπίζεται ως χωριστό πρόσωπο για σκοπούς φορολογίας εισοδήματος στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται, αλλά ως φορολογικά διαφανής στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται ο ιδιοκτήτης της.

5.   Σε συνιστώσα οντότητα που πραγματοποίησε διανομή κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους κατανέμεται το ποσό τυχόν καλυπτόμενων φόρων που καταχωρίζονται ως δεδουλευμένοι στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς των οικείων άμεσων συνιστωσών οντοτήτων-ιδιοκτητριών επί της εν λόγω διανομής.

6.   Η συνιστώσα οντότητα στην οποία κατανεμήθηκαν καλυπτόμενοι φόροι σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4 όσον αφορά παθητικό εισόδημα, περιλαμβάνει τους εν λόγω καλυπτόμενους φόρους στους προσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους της σε ποσό ίσο με τους καλυπτόμενους φόρους που κατανέμονται για το εν λόγω παθητικό εισόδημα.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, η συνιστώσα οντότητα που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνει στους προσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους της το ποσό που προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό του ποσοστού συμπληρωματικού φόρου για την περιοχή δικαιοδοσίας με το ποσό του παθητικού εισοδήματος της συνιστώσας οντότητας που περιλαμβάνεται βάσει φορολογικού καθεστώτος ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών ή βάσει κανόνα φορολογικής διαφάνειας, όταν το αποτέλεσμα είναι χαμηλότερο από το ποσό που προσδιορίζεται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο. Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, το ποσοστό συμπληρωματικού φόρου για την περιοχή δικαιοδοσίας προσδιορίζεται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι καλυπτόμενοι φόροι που βαρύνουν τη συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια σε σχέση με το εν λόγω παθητικό εισόδημα.

Τυχόν καλυπτόμενοι φόροι που βαρύνουν τη συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια σε σχέση με το εν λόγω παθητικό εισόδημα που διατηρείται μετά την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου δεν κατανέμονται σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, ως «παθητικό εισόδημα» νοούνται τα ακόλουθα στοιχεία εισοδήματος που περιλαμβάνονται στο αποδεκτό εισόδημα, στον βαθμό που μια συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια έχει υπαχθεί σε φόρο βάσει φορολογικού καθεστώτος ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών ή ως αποτέλεσμα ιδιοκτησιακής συμμετοχής σε υβριδική οντότητα:

α)

μέρισμα ή ισοδύναμα μερίσματος,

β)

τόκοι ή ισοδύναμα τόκων,

γ)

μισθώματα,

δ)

δικαίωμα εκμετάλλευσης,

ε)

ετήσια πρόσοδος, ή

στ)

καθαρά κέρδη από περιουσιακά στοιχεία τύπου που παράγει εισόδημα που περιγράφεται στα στοιχεία α) έως ε).

7.   Όταν το αποδεκτό εισόδημα μόνιμης εγκατάστασης αντιμετωπίζεται ως αποδεκτό εισόδημα της κύριας οντότητας σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 5, τυχόν καλυπτόμενοι φόροι που προκύπτουν στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση και συνδέονται με το εν λόγω εισόδημα αντιμετωπίζονται ως καλυπτόμενοι φόροι της κύριας οντότητας, ίσοι με ποσό που δεν υπερβαίνει το εν λόγω εισόδημα πολλαπλασιαζόμενο με τον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή επί του συνήθους εισοδήματος στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η κύρια οντότητα.

Άρθρο 25

Αναπροσαρμογές μετά την υποβολή στοιχείων και μεταβολές φορολογικών συντελεστών

1.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα καταγράφει μια αναπροσαρμογή των καλυπτόμενων φόρων της για προηγούμενο οικονομικό έτος στους οικείους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς, η εν λόγω αναπροσαρμογή αντιμετωπίζεται ως αναπροσαρμογή καλυπτόμενων φόρων κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η αναπροσαρμογή, εκτός εάν η αναπροσαρμογή αφορά οικονομικό έτος κατά το οποίο σημειώνεται μείωση των καλυπτόμενων φόρων για τη δικαιοδοσία.

Όταν υπάρχει μείωση των καλυπτόμενων φόρων που περιλαμβάνονταν στους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους της συνιστώσας οντότητας για προηγούμενο οικονομικό έτος, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος για το εν λόγω οικονομικό έτος επανυπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1, με μείωση των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων κατά το ποσό της μείωσης των καλυπτόμενων φόρων. Το αποδεκτό εισόδημα για το οικονομικό έτος και για κάθε προηγούμενο οικονομικό έτος αναπροσαρμόζεται ανάλογα.

Κατά την ετήσια επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας που πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 2, τυχόν επουσιώδης μείωση των καλυπτόμενων φόρων μπορεί να θεωρηθεί ως αναπροσαρμογή των καλυπτόμενων φόρων κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η αναπροσαρμογή. Επουσιώδη μείωση των καλυπτόμενων φόρων συνιστά συνολική μείωση μικρότερη από 1 000 000 EUR στους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους που προσδιορίζονται για την περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος.

2.   Όταν ο εφαρμοστέος εγχώριος φορολογικός συντελεστής μειώνεται κάτω από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή και η εν λόγω μείωση οδηγεί σε αναβαλλόμενο έξοδο φόρου, το ποσό του απορρέοντος αναβαλλόμενου εξόδου φόρου αντιμετωπίζεται ως αναπροσαρμογή της υποχρέωσης της συνιστώσας οντότητας για καλυπτόμενους φόρους που λαμβάνονται υπόψη σύμφωνα με το άρθρο 21 για προηγούμενο οικονομικό έτος.

3.   Όταν ένα αναβαλλόμενο έξοδο φόρου λαμβάνεται υπόψη με συντελεστή χαμηλότερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή και αργότερα αυξάνεται ο εφαρμοστέος φορολογικός συντελεστής, το ποσό του αναβαλλόμενου εξόδου φόρου που προκύπτει από την εν λόγω αύξηση αντιμετωπίζεται κατά την καταβολή ως αναπροσαρμογή της υποχρέωσης μιας συνιστώσας οντότητας για καλυπτόμενους φόρους που διεκδικήθηκαν για προηγούμενο οικονομικό έτος σύμφωνα με το άρθρο 21.

Η αναπροσαρμογή βάσει του πρώτου εδαφίου δεν υπερβαίνει ποσό ίσο με το αναβαλλόμενο έξοδο φόρου που αναδιατυπώνεται με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

4.   Όταν παραμένει ανεξόφλητο μετά το πέρας τριετίας από τη λήξη ενός οικονομικού έτους ποσό άνω του 1 000 000 EUR από τα δεδουλευμένα τρέχοντα έξοδα φόρου μιας συνιστώσας οντότητας που έχουν συμπεριληφθεί σε αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους για το εν λόγω οικονομικό έτος, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος για το οικονομικό έτος κατά το οποίο το ανεξόφλητο ποσό διεκδικήθηκε ως καλυπτόμενος φόρος επανυπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1, με εξαίρεση του εν λόγω ανεξόφλητου ποσού από τους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους.

ΚΕΦΆΛΑΙΟ V

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΌς ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΎ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΎ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΉ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΎ ΦΌΡΟΥ

Άρθρο 26

Προσδιορισμός του πραγματικού φορολογικού συντελεστή

1.   Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας υπολογίζεται, για κάθε οικονομικό έτος και για κάθε δικαιοδοσία, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει καθαρό αποδεκτό εισόδημα στην περιοχή δικαιοδοσίας, σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι των συνιστωσών οντοτήτων είναι το άθροισμα των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων όλων των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στη δικαιοδοσία, οι οποίοι προσδιορίζονται σύμφωνα με το κεφάλαιο IV.

2.   Το καθαρό αποδεκτό εισόδημα ή ζημία των συνιστωσών οντοτήτων στην περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος προσδιορίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου:

α)

το αποδεκτό εισόδημα των συνιστωσών οντοτήτων είναι το τυχόν θετικό άθροισμα των αποδεκτών εισοδημάτων όλων των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας που προσδιορίζεται σύμφωνα με το κεφάλαιο III·

β)

οι αποδεκτές ζημίες των συνιστωσών οντοτήτων είναι το άθροισμα των αποδεκτών ζημιών όλων των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας που προσδιορίζεται σύμφωνα με το κεφάλαιο III.

3.   Οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι και το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία των συνιστωσών οντοτήτων που είναι επενδυτικές οντότητες εξαιρούνται από τον υπολογισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή σύμφωνα με την παράγραφο 1 και τον υπολογισμό του καθαρού αποδεκτού εισοδήματος σύμφωνα με την παράγραφο 2.

4.   Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής κάθε συνιστώσας οντότητας χωρίς εθνικότητα υπολογίζεται, για κάθε οικονομικό έτος, χωριστά από τον πραγματικό φορολογικό συντελεστή όλων των άλλων συνιστωσών οντοτήτων.

Άρθρο 27

Υπολογισμός του συμπληρωματικού φόρου

1.   Όταν ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής μιας περιοχής δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκονται οι συνιστώσες οντότητες είναι χαμηλότερος από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή για ένα οικονομικό έτος, ο όμιλος ΠΕ ή ο εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας υπολογίζει τον συμπληρωματικό φόρο χωριστά για καθεμία από τις συνιστώσες οντότητές του με αποδεκτό εισόδημα που περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του καθαρού αποδεκτού εισοδήματος της εν λόγω περιοχής δικαιοδοσίας. Ο συμπληρωματικός φόρος υπολογίζεται σε βάση περιοχής δικαιοδοσίας.

2.   Το ποσοστό συμπληρωματικού φόρου για μια περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος είναι η τυχόν θετική διαφορά σε ποσοστιαίες μονάδες που υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής είναι ο συντελεστής που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26.

3.   Ο συμπληρωματικός φόρος για μια περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος είναι το τυχόν θετικό ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου:

α)

ο πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος είναι το ποσό του φόρου που προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 29 για το οικονομικό έτος·

β)

ο εγχώριος συμπληρωματικός φόρος είναι το ποσό του φόρου για το οικονομικό έτος, όπως καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 11 ή βάσει ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου δικαιοδοσίας τρίτης χώρας.

4.   Το πλεονάζον κέρδος για την περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος που αναφέρεται στην παράγραφο 3 είναι το τυχόν θετικό ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου:

α)

το καθαρό αποδεκτό εισόδημα είναι το εισόδημα που προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2 για την περιοχή δικαιοδοσίας·

β)

η εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας είναι το ποσό που προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 28 για την περιοχή δικαιοδοσίας.

5.   Ο συμπληρωματικός φόρος συνιστώσας οντότητας για το τρέχον οικονομικό έτος υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

Formula

όπου:

α)

το αποδεκτό εισόδημα της συνιστώσας οντότητας για μια περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος είναι το εισόδημα που προσδιορίζεται σύμφωνα με το κεφάλαιο III·

β)

το συνολικό αποδεκτό εισόδημα όλων των συνιστωσών οντοτήτων για μια περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος είναι το άθροισμα των αποδεκτών εισοδημάτων όλων των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος.

6.   Εάν ο συμπληρωματικός φόρος δικαιοδοσίας προκύπτει από επανυπολογισμό σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1 και δεν υπάρχει καθαρό αποδεκτό εισόδημα στην περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος, ο συμπληρωματικός φόρος κατανέμεται σε κάθε συνιστώσα οντότητα χρησιμοποιώντας τον τύπο που ορίζεται στην παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου, με βάση το αποδεκτό εισόδημα των συνιστωσών οντοτήτων κατά τα οικονομικά έτη για τα οποία διενεργούνται οι επανυπολογισμοί σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1.

7.   Ο συμπληρωματικός φόρος κάθε συνιστώσας οντότητας χωρίς εθνικότητα υπολογίζεται, για κάθε οικονομικό έτος, χωριστά από τον συμπληρωματικό φόρο όλων των άλλων συνιστωσών οντοτήτων.

Άρθρο 28

Εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«επιλέξιμοι εργαζόμενοι»: οι εργαζόμενοι πλήρους ή μερικής απασχόλησης συνιστώσας οντότητας και οι ανεξάρτητοι ανάδοχοι που συμμετέχουν στις συνήθεις δραστηριότητες λειτουργίας του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας υπό τη διεύθυνση και τον έλεγχο του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας·

β)

«επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας»: οι δαπάνες αποζημίωσης εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των μισθών, των ωρομισθίων και άλλων δαπανών που συνιστούν άμεση και χωριστή προσωπική παροχή στον εργαζόμενο, όπως ασφάλιση υγείας και συνταξιοδοτικές εισφορές, φόροι μισθοδοσίας και απασχόλησης, καθώς και εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης·

γ)

«επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία»:

i)

ακίνητα, εγκαταστάσεις και εξοπλισμός που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας·

ii)

φυσικοί πόροι που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας·

iii)

το δικαίωμα μισθωτή για τη χρήση ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας· και

iv)

άδεια ή παρόμοια ρύθμιση από την κυβέρνηση για τη χρήση ακίνητης περιουσίας ή την εκμετάλλευση φυσικών πόρων που συνεπάγεται σημαντική επένδυση σε ενσώματα περιουσιακά στοιχεία.

2.   Το καθαρό αποδεκτό εισόδημα για μια δικαιοδοσία μειώνεται, για τον υπολογισμό του συμπληρωματικού φόρου, κατά ποσό ίσο με το άθροισμα του απαλλασσόμενου σκέλους της μισθοδοσίας που αναφέρεται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου και του απαλλασσόμενου σκέλους των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου για κάθε συνιστώσα οντότητα που βρίσκεται στην περιοχή δικαιοδοσίας, εκτός εάν μια υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας επιλέξει, σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 2, να μην εφαρμόσει την εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας για το οικονομικό έτος.

3.   Η απαλλαγή του σκέλους της μισθοδοσίας συνιστώσας οντότητας που βρίσκεται σε μια περιοχή δικαιοδοσίας ισούται με το 5 % των οικείων επιλέξιμων δαπανών μισθοδοσίας επιλέξιμων εργαζομένων που ασκούν δραστηριότητες για τον όμιλο ΠΕ ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας, με εξαίρεση τις επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας που:

α)

κεφαλαιοποιούνται και περιλαμβάνονται στη λογιστική αξία επιλέξιμων ενσώματων περιουσιακών στοιχείων·

β)

μπορούν να αποδοθούν σε εισόδημα που εξαιρείται σύμφωνα με το άρθρο 17.

4.   Η απαλλαγή του σκέλους των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων συνιστώσας οντότητας που βρίσκεται σε περιοχή δικαιοδοσίας ισούται με 5 % της λογιστικής αξίας των επιλέξιμων ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας, με εξαίρεση:

α)

τη λογιστική αξία της ακίνητης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των γηπέδων και των κτιρίων, που κατέχεται προς πώληση, χρηματοδοτική μίσθωση ή επενδύσεις·

β)

τη λογιστική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άντληση εσόδων που εξαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 17.

5.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 4, η λογιστική αξία των επιλέξιμων ενσώματων περιουσιακών στοιχείων είναι ο μέσος όρος της λογιστικής αξίας των επιλέξιμων ενσώματων περιουσιακών στοιχείων κατά την έναρξη και τη λήξη του οικονομικού έτους, όπως καταγράφεται με σκοπό την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας, μειωμένη κατά κάθε σωρευμένη απόσβεση και ανάλωση και προσαυξημένη κατά κάθε ποσό που αποδίδεται στην κεφαλαιοποίηση των δαπανών μισθοδοσίας.

6.   Για τους σκοπούς των παραγράφων 3 και 4, οι επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία μιας συνιστώσας οντότητας που είναι μόνιμη εγκατάσταση είναι εκείνα που περιλαμβάνονται στους χωριστούς χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφοι 1 και 2, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται στην ίδια δικαιοδοσία με τη μόνιμη εγκατάσταση.

Οι επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία μιας μόνιμης εγκατάστασης δεν λαμβάνονται υπόψη για τις επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία της κύριας οντότητας.

Όταν το εισόδημα μόνιμης εγκατάστασης εξαιρέθηκε εν όλω ή εν μέρει σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1 και το άρθρο 38 παράγραφος 5, οι επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία της εν λόγω μόνιμης εγκατάστασης εξαιρούνται στην ίδια αναλογία από τον υπολογισμό βάσει του παρόντος άρθρου για τον όμιλο ΠΕ ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας.

7.   Οι επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας επιλέξιμων εργαζομένων που καταβάλλονται από οντότητα μετακύλισης φόρου και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν σε οντότητα μετακύλισης φόρου, που δεν κατανέμονται σύμφωνα με την παράγραφο 6, κατανέμονται:

α)

στις συνιστώσες οντότητες-ιδιοκτήτριες της οντότητας μετακύλισης φόρου, κατ’ αναλογία προς το ποσό που τους κατανέμεται σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 4, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιλέξιμοι εργαζόμενοι και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας των συνιστωσών οντοτήτων-ιδιοκτητριών· και

β)

στην οντότητα μετακύλισης φόρου εάν είναι η τελική μητρική οντότητα, μειωμένα κατ’ αναλογία προς το εισόδημα που εξαιρείται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος της οντότητας μετακύλισης φόρου σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφοι 1 και 2, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιλέξιμοι εργαζόμενοι και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας της οντότητας μετακύλισης φόρου.

Όλες οι άλλες επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία της οντότητας μετακύλισης φόρου εξαιρούνται από τους υπολογισμούς εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας.

8.   Η εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας κάθε συνιστώσας οντότητας χωρίς εθνικότητα υπολογίζεται, για κάθε οικονομικό έτος, χωριστά από την εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας όλων των άλλων συνιστωσών οντοτήτων.

9.   Η εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας που υπολογίζεται σύμφωνα με το παρόν άρθρο δεν περιλαμβάνει το απαλλασσόμενο σκέλος της μισθοδοσίας και το απαλλασσόμενο σκέλος των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων των συνιστωσών οντοτήτων που είναι επενδυτικές οντότητες στη συγκεκριμένη περιοχή δικαιοδοσίας.

Άρθρο 29

Πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος

1.   Όταν, δυνάμει των άρθρου 11 παράγραφος 3, του άρθρου 16 παράγραφος 7, του άρθρου 22 παράγραφος 6, του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 4 και του άρθρου 40 παράγραφος 5, η αναπροσαρμογή των καλυπτόμενων φόρων ή του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας έχει ως αποτέλεσμα τον επανυπολογισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή και του συμπληρωματικού φόρου του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας για προηγούμενο οικονομικό έτος, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος επανυπολογίζονται σύμφωνα με τους κανόνες των άρθρων 26, 27 και 28. Κάθε ποσό προσαυξητικού συμπληρωματικού φόρου που προκύπτει από τον εν λόγω επανυπολογισμό αντιμετωπίζεται ως πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος για τους σκοπούς του άρθρου 26 παράγραφος 3 για το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται ο επανυπολογισμός.

2.   Όταν υπάρχει πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος και δεν υπάρχει καθαρό αποδεκτό εισόδημα για την περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος, το αποδεκτό εισόδημα κάθε συνιστώσας οντότητας που βρίσκεται στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας ισούται με ποσό ίσο με τον συμπληρωματικό φόρο που κατανέμεται στις εν λόγω συνιστώσες οντότητες δυνάμει του άρθρου 27 παράγραφοι 5 και 6 διαιρούμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

3.   Όταν, δυνάμει του άρθρου 21 παράγραφος 5, οφείλεται πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος, το αποδεκτό εισόδημα κάθε συνιστώσας οντότητας που βρίσκεται στην περιοχή δικαιοδοσίας ισούται με ποσό ίσο με τον συμπληρωματικό φόρο που κατανέμεται στην εν λόγω συνιστώσα οντότητα διαιρούμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή. Η κατανομή γίνεται κατ’ αναλογία σε κάθε συνιστώσα οντότητα, με βάση τον ακόλουθο τύπο:

Formula

Ο πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος κατανέμεται μόνο σε συνιστώσες οντότητες που καταγράφουν αρνητικό ποσό αναπροσαρμοσμένου καλυπτόμενου φόρου και μικρότερο από το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία των εν λόγω συνιστωσών οντοτήτων πολλαπλασιασμένο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

4.   Όταν σε μια συνιστώσα οντότητα κατανέμεται πρόσθετος συμπληρωματικός φόρος σύμφωνα με το παρόν άρθρο και το άρθρο 27 παράγραφοι 5 και 6, η εν λόγω συνιστώσα οντότητα αντιμετωπίζεται ως συνιστώσα οντότητα με χαμηλή φορολόγηση για τους σκοπούς του κεφαλαίου ΙΙ.

Άρθρο 30

Εξαίρεση de minimis

1.   Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 26 έως 29 και από το άρθρο 31, κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, ο συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται για τις συνιστώσες οντότητες που βρίσκονται σε περιοχή δικαιοδοσίας ισούται με μηδέν για ένα οικονομικό έτος εάν για το εν λόγω οικονομικό έτος:

α)

τα μέσα επιλέξιμα έσοδα όλων των συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας είναι χαμηλότερα από 10 000 000 EUR· και

β)

το μέσο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία όλων των συνιστωσών οντοτήτων στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας αντιστοιχεί σε ζημία ή είναι χαμηλότερο από 1 000 000 EUR.

Η επιλογή πραγματοποιείται ετησίως σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 2.

2.   Τα μέσα αποδεκτά έσοδα ή το μέσο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 είναι ο μέσος όρος των αποδεκτών εσόδων ή του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος και τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη.

Εάν στην περιοχή δικαιοδοσίας δεν υπάρχουν συνιστώσες οντότητες με αποδεκτά έσοδα ή αποδεκτή ζημία κατά το πρώτο ή το δεύτερο προηγούμενο οικονομικό έτος, ή και τα δυο, το εν λόγω οικονομικό έτος ή έτη εξαιρούνται από τον υπολογισμό των μέσων αποδεκτών εσόδων ή του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της εν λόγω περιοχής δικαιοδοσίας.

3.   Τα επιλέξιμα έσοδα των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται σε περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος είναι το άθροισμα όλων των εσόδων των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας, μειωμένα ή αυξημένα κατά κάθε αναπροσαρμογή που πραγματοποιείται σύμφωνα με το κεφάλαιο III.

4.   Το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται σε περιοχή δικαιοδοσίας για ένα οικονομικό έτος είναι το καθαρό αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της εν λόγω περιοχής δικαιοδοσίας, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2.

5.   Η εξαίρεση de minimis που ορίζεται στις παραγράφους 1 έως 4 δεν ισχύει για συνιστώσες οντότητες χωρίς εθνικότητα και επενδυτικές οντότητες. Τα έσοδα και το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία των εν λόγω οντοτήτων δεν περιλαμβάνονται στον υπολογισμό της εξαίρεσης de minimis.

Άρθρο 31

Συνιστώσες οντότητες υπό μειοψηφική ιδιοκτησία

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

συνιστώσα οντότητα στην οποία η τελική μητρική οντότητα έχει άμεση ή έμμεση ιδιοκτησιακή συμμετοχή 30 % ή λιγότερο·

β)

«μητρική οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία»: συνιστώσα οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία η οποία κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, τις ελέγχουσες συμμετοχές άλλης συνιστώσας οντότητας υπό μειοψηφική ιδιοκτησία, εκτός εάν οι ελέγχουσες συμμετοχές της πρώτης οντότητας κατέχονται, άμεσα ή έμμεσα, από άλλη συνιστώσα οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία·

γ)

«υπο-όμιλος υπό μειοψηφική ιδιοκτησία»: μητρική οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία και οι θυγατρικές της υπό μειοψηφική ιδιοκτησία· και

δ)

«θυγατρική υπό μειοψηφική ιδιοκτησία»: συνιστώσα οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία της οποίας οι ελέγχουσες συμμετοχές κατέχονται, άμεσα ή έμμεσα, από μητρική οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία.

2.   Ο υπολογισμός του πραγματικού φορολογικού συντελεστή και του συμπληρωματικού φόρου για μια περιοχή δικαιοδοσίας σύμφωνα με τα κεφάλαια III έως VII όσον αφορά τα μέλη υπο-ομίλου υπό μειοψηφική ιδιοκτησία εφαρμόζεται όπως εάν κάθε υπο-όμιλος υπό μειοψηφική ιδιοκτησία ήταν χωριστός όμιλος ΠΕ ή εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας.

Οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι και το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία μελών υπο-ομίλου υπό μειοψηφική ιδιοκτησία εξαιρούνται από τον προσδιορισμό του εναπομένοντος ποσού του πραγματικού φορολογικού συντελεστή του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 1 και από το καθαρό αποδεκτό εισόδημα που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2.

3.   Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος συνιστώσας οντότητας υπό μειοψηφική ιδιοκτησία που δεν είναι μέλος υπο-ομίλου υπό μειοψηφική ιδιοκτησία υπολογίζονται σε βάση οντότητας σύμφωνα με τα κεφάλαια III έως VII.

Οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι και το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας υπό μειοψηφική ιδιοκτησία εξαιρούνται από τον προσδιορισμό του εναπομένοντος ποσού του πραγματικού φορολογικού συντελεστή του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 1 και από το καθαρό αποδεκτό εισόδημα που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2.

Η παρούσα παράγραφος δεν ισχύει για συνιστώσα οντότητα υπό μειοψηφική ιδιοκτησία που είναι επενδυτική οντότητα.

Άρθρο 32

Ασφαλείς λιμένες

Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 26 έως 31, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, κατά την επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, ο συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται από όμιλο σε περιοχή δικαιοδοσίας θεωρείται μηδενικός για ένα οικονομικό έτος, εάν το πραγματικό επίπεδο φορολόγησης των συνιστωσών οντοτήτων που είναι εγκατεστημένες στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας πληροί τις προϋποθέσεις μιας αποδεκτής διεθνούς συμφωνίας για ασφαλείς λιμένες.

Για τους σκοπούς της πρώτης παραγράφου, ως «αποδεκτή διεθνής συμφωνία για ασφαλείς λιμένες» νοείται διεθνές σύνολο κανόνων και προϋποθέσεων επί του οποίου έχουν συναινέσει όλα τα κράτη μέλη και το οποίο παρέχει σε ομίλους που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας τη δυνατότητα να επιλέξουν να επωφεληθούν από έναν ή περισσότερους ασφαλείς λιμένες για μια περιοχή δικαιοδοσίας.

Κεφάλαιο VI

Ειδικοί κανόνες για τις εταιρικές αναδιαρθρώσεις και τις συμμετοχικές δομές

Άρθρο 33

Εφαρμογή του ενοποιημένου ορίου εσόδων στις συγχωνεύσεις και διασπάσεις ομίλων

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)

«συγχώνευση»: κάθε ρύθμιση κατά την οποία:

i)

όλες ή ουσιαστικά όλες οι οντότητες δύο ή περισσότερων χωριστών ομίλων τίθενται υπό κοινό έλεγχο κατά τρόπο ώστε να αποτελούν οντότητες ενός ενοποιημένου ομίλου· ή

ii)

μια οντότητα που δεν είναι μέλος κανενός ομίλου τίθεται υπό κοινό έλεγχο με άλλη οντότητα ή όμιλο κατά τρόπο ώστε να αποτελούν οντότητες ενός ενοποιημένου ομίλου·

β)

«διάσπαση»: κάθε ρύθμιση στην οποία οι οντότητες ενός ενιαίου ομίλου διαχωρίζονται σε δύο ή περισσότερους διαφορετικούς ομίλους που δεν ενοποιούνται πλέον από την ίδια τελική μητρική οντότητα.

2.   Όταν δύο ή περισσότεροι όμιλοι συγχωνεύονται για να σχηματίσουν έναν ενιαίο όμιλο σε οποιοδήποτε από τα τέσσερα τελευταία συναπτά οικονομικά έτη αμέσως πριν από το υπό εξέταση οικονομικό έτος, το ενοποιημένο όριο εσόδων του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που αναφέρεται στο άρθρο 2 θεωρείται ότι τηρείται για οποιοδήποτε οικονομικό έτος πριν από τη συγχώνευση, εάν το άθροισμα των εσόδων που περιλαμβάνονται σε καθεμία από τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις τους για το εν λόγω οικονομικό έτος ανέρχεται σε τουλάχιστον 750 000 000 EUR.

3.   Όταν μια οντότητα που δεν είναι μέλος ομίλου («στόχος») συγχωνεύεται με οντότητα ή όμιλο («αποκτώσα οντότητα») κατά τη διάρκεια του υπό εξέταση οικονομικού έτους, και είτε ο στόχος είτε η αποκτώσα οντότητα δεν είχε ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις σε οποιοδήποτε από τα τέσσερα τελευταία συναπτά οικονομικά έτη αμέσως πριν από το υπό εξέταση οικονομικό έτος, το ενοποιημένο όριο εσόδων του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας θεωρείται ότι τηρείται για το εν λόγω έτος εάν το άθροισμα των εσόδων που περιλαμβάνονται σε καθεμία από τις οικονομικές καταστάσεις τους ή τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις για το εν λόγω οικονομικό έτος ανέρχεται σε τουλάχιστον 750 000 000 EUR.

4.   Σε περίπτωση που ένας μεμονωμένος όμιλος πολυεθνικών επιχειρήσεων ή εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας εντός του πεδίου εφαρμογής της παρούσας οδηγίας διασπάται σε δύο ή περισσότερους ομίλους (έκαστος «διασπασθείς όμιλος»), το ενοποιημένο όριο εσόδων θεωρείται ότι τηρείται από έναν διασπασθέντα όμιλο όταν:

α)

όσον αφορά το πρώτο υπό εξέταση οικονομικό έτος που λήγει μετά τη διάσπαση, ο διασπασθείς όμιλος έχει ετήσια έσοδα ύψους τουλάχιστον 750 000 000 EUR κατά το εν λόγω οικονομικό έτος·

β)

όσον αφορά το δεύτερο έως το τέταρτο υπό εξέταση οικονομικό έτος που λήγει μετά τη διάσπαση, ο διασπασθείς όμιλος έχει ετήσια έσοδα ύψους τουλάχιστον 750 000 000 EUR κατά τουλάχιστον δύο από τα εν λόγω οικονομικά έτη.

Άρθρο 34

Συνιστώσες οντότητες που προσχωρούν και αποχωρούν από όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας

1.   Όταν μια οντότητα («στόχος») καθίσταται ή παύει να αποτελεί συνιστώσα οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας ως αποτέλεσμα της μεταβίβασης άμεσων ή έμμεσων ιδιοκτησιακών συμμετοχών στον στόχο ή όταν ο στόχος καθίσταται η τελική μητρική οντότητα νέου ομίλου κατά τη διάρκεια ενός οικονομικού έτους («έτος απόκτησης»), ο στόχος αντιμετωπίζεται ως μέλος του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, υπό την προϋπόθεση ότι μέρος των περιουσιακών στοιχείων, των υποχρεώσεων, των εσόδων, των εξόδων και των ταμειακών ροών της περιλαμβάνεται γραμμή προς γραμμή στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας κατά το έτος απόκτησης.

Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος του στόχου υπολογίζονται σύμφωνα με τις παραγράφους 2 έως 8.

2.   Κατά το έτος απόκτησης, ένας όμιλος ΠΕ ή εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας λαμβάνει υπόψη μόνο το καθαρό λογιστικό εισόδημα ή ζημία και τους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους του στόχου που περιλαμβάνονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.

3.   Κατά το έτος απόκτησης και σε κάθε επόμενο οικονομικό έτος, το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία και οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι του στόχου βασίζονται στην ιστορική λογιστική αξία των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεών του.

4.   Κατά το έτος απόκτησης, κατά τον υπολογισμό των επιλέξιμων δαπανών μισθοδοσίας του στόχου σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 3 λαμβάνονται υπόψη μόνο οι δαπάνες που αποτυπώνονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας.

5.   Ο υπολογισμός της λογιστικής αξίας των επιλέξιμων ενσώματων περιουσιακών στοιχείων του στόχου σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 4 αναπροσαρμόζεται, κατά περίπτωση, κατ’ αναλογία προς τη χρονική περίοδο κατά την οποία ο στόχος ήταν μέλος του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας κατά τη διάρκεια του έτους απόκτησης.

6.   Με εξαίρεση την αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδεκτής ζημίας όπως αναφέρεται στο άρθρο 23, οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και οι αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις ενός στόχου που μεταβιβάζονται μεταξύ ομίλων ΠΕ ή εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας λαμβάνονται υπόψη από τον αποκτώντα όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό όπως εάν ο αποκτών όμιλος ΠΕ ή εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας είχε τον έλεγχο του στόχου όταν προέκυψαν τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις.

7.   Οι αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις του στόχου που έχουν προηγουμένως συμπεριληφθεί στο οικείο συνολικό ποσό αναπροσαρμογής αναβαλλόμενου φόρου αντιμετωπίζονται ως αντεστραμμένες, για τους σκοπούς του άρθρου 22 παράγραφος 7, από τον εκχωρούντα όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας και προκύπτουσες από τον αποκτώντα όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας κατά το έτος απόκτησης, με την εξαίρεση ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση κάθε μεταγενέστερη μείωση των καλυπτόμενων φόρων σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 7 παράγει αποτελέσματα κατά το έτος κατά το οποίο ανακτάται το ποσό.

8.   Όταν ο στόχος είναι μητρική οντότητα και οντότητα δύο ή περισσότερων ομίλων ΠΕ ή εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας κατά τη διάρκεια του έτους απόκτησης, εφαρμόζει χωριστά τον κανόνα IIR στα οικεία μερίδια προς επιμερισμό του συμπληρωματικού φόρου για τις συνιστώσες οντότητες με χαμηλή φορολόγηση που προσδιορίζονται για κάθε όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας.

9.   Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 έως 8, η απόκτηση ή η διάθεση ελέγχουσας συμμετοχής σε στόχο αντιμετωπίζεται ως απόκτηση ή διάθεση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων, εάν η δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται ο στόχος ή, στην περίπτωση φορολογικά διαφανούς οντότητας, η δικαιοδοσία στην οποία βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία, αντιμετωπίζει την απόκτηση ή τη διάθεση της εν λόγω ελέγχουσας συμμετοχής, με τον ίδιο ή με παρόμοιο τρόπο, ως απόκτηση ή διάθεση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων, και επιβάλλει καλυπτόμενο φόρο στον πωλητή με βάση τη διαφορά μεταξύ της φορολογικής βάσης και του τιμήματος που καταβάλλεται με αντάλλαγμα την ελέγχουσα συμμετοχή ή την εύλογη αξία των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων.

Άρθρο 35

Μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«αναδιοργάνωση»: η μετατροπή ή μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων π.χ. σε περιπτώσεις όπως συγχώνευση, διάσπαση, εκκαθάριση ή παρεμφερής συναλλαγή, όταν:

i)

το αντάλλαγμα για τη μεταβίβαση είναι, συνολικά ή κατά σημαντικό μέρος, συμμετοχικοί τίτλοι που εκδίδονται από την αποκτώσα συνιστώσα οντότητα ή από πρόσωπο που συνδέεται με την αποκτώσα συνιστώσα οντότητα ή, σε περίπτωση εκκαθάρισης, συμμετοχικοί τίτλοι του στόχου ή, εάν δεν παρέχεται αντάλλαγμα, όταν η έκδοση συμμετοχικού τίτλου δεν θα είχε οικονομική σημασία·

ii)

το κέρδος ή η ζημία της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας από τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία δεν υπόκειται σε φόρο, εν όλω ή εν μέρει· και

iii)

οι φορολογικοί νόμοι της περιοχής δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκεται η αποκτώσα συνιστώσα οντότητα απαιτούν από την αποκτώσα συνιστώσα οντότητα να υπολογίζει το φορολογητέο εισόδημα μετά τη διάθεση ή την απόκτηση χρησιμοποιώντας τη φορολογική βάση της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας στα περιουσιακά στοιχεία, με αναπροσαρμογή για κάθε μη αποδεκτό κέρδος ή ζημία από τη διάθεση ή την απόκτηση.

β)

«μη αποδεκτό κέρδος ή ζημία»: το μικρότερο ποσό μεταξύ του κέρδους ή της ζημίας της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας που προκύπτει σε σχέση με αναδιοργάνωση που υπόκειται σε φόρο στον τόπο εγκατάστασης της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας και του οικονομικού λογιστικού κέρδους ή ζημίας που προκύπτει σε σχέση με την αναδιοργάνωση.

2.   Η συνιστώσα οντότητα που διαθέτει περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις («εκχωρούσα συνιστώσα οντότητα») περιλαμβάνει το κέρδος ή τη ζημία που προκύπτει από την εν λόγω διάθεση στον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της.

Η συνιστώσα οντότητα που αποκτά περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις («αποκτώσα συνιστώσα οντότητα») προσδιορίζει το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της βάσει της λογιστικής αξίας των αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων που προσδιορίζεται σύμφωνα με το χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο που χρησιμοποιείται κατά την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της τελικής μητρικής οντότητας.

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, όταν η διάθεση ή η απόκτηση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων πραγματοποιείται στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης:

α)

η εκχωρούσα συνιστώσα οντότητα εξαιρεί από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας της κάθε κέρδος ή ζημία που προκύπτει από την εν λόγω διάθεση· και

β)

η αποκτώσα συνιστώσα οντότητα προσδιορίζει το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της με βάση τη λογιστική αξία των αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας κατά τη διάθεση.

4.   Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 2 και 3, όταν η διάθεση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων πραγματοποιείται στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης η οποία έχει ως αποτέλεσμα, για την εκχωρούσα συνιστώσα οντότητα, μη αποδεκτό κέρδος ή ζημία:

α)

η εκχωρούσα συνιστώσα οντότητα περιλαμβάνει το κέρδος ή τη ζημία από τη διάθεση στον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας ανάλογα με την έκταση του μη αποδεκτού κέρδους ή ζημίας· και

β)

η αποκτώσα συνιστώσα οντότητα προσδιορίζει το οικείο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία μετά την απόκτηση χρησιμοποιώντας τη λογιστική αξία των αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας κατά τη διάθεση, με αναπροσαρμογή σύμφωνα με τους τοπικούς φορολογικούς κανόνες της αποκτώσας συνιστώσας οντότητας για να δικαιολογήσει το μη αποδεκτό κέρδος ή ζημία.

5.   Κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, όταν μια συνιστώσα οντότητα απαιτείται ή επιτρέπεται να αναπροσαρμόζει τη βάση των περιουσιακών στοιχείων της και το ποσό των υποχρεώσεών της στην εύλογη αξία για φορολογικούς σκοπούς στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται, η εν λόγω συνιστώσα οντότητα μπορεί:

α)

να περιλαμβάνει στον υπολογισμό του οικείου αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας ένα ποσό κέρδους ή ζημίας σε σχέση με κάθε οικείο περιουσιακό στοιχείο και υποχρέωση, το οποίο:

i)

ισούται με τη διαφορά μεταξύ της λογιστικής αξίας, για χρηματοοικονομικούς λογιστικούς σκοπούς, του περιουσιακού στοιχείου ή της υποχρέωσης ακριβώς πριν από την ημερομηνία του γεγονότος που προκάλεσε τη φορολογική αναπροσαρμογή («γενεσιουργό γεγονός») και της εύλογης αξίας του περιουσιακού στοιχείου ή της υποχρέωσης αμέσως μετά το γενεσιουργό γεγονός· και

ii)

μειώνεται (ή αυξάνεται) κατά το μη αποδεκτό κέρδος ή ζημία που τυχόν προκύπτει σε σχέση με το γενεσιουργό γεγονός·

β)

να χρησιμοποιεί, για χρηματοοικονομικούς λογιστικούς σκοπούς, την εύλογη αξία του περιουσιακού στοιχείου ή της υποχρέωσης αμέσως μετά το γενεσιουργό γεγονός για τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας κατά τα οικονομικά έτη που λήγουν μετά το γενεσιουργό γεγονός· και

γ)

να περιλαμβάνει το καθαρό σύνολο των ποσών που προσδιορίζονται στο στοιχείο α) στο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της συνιστώσας οντότητας με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

i)

το καθαρό σύνολο των εν λόγω ποσών περιλαμβάνεται στο οικονομικό έτος κατά το οποίο συμβαίνει το γενεσιουργό γεγονός· ή

ii)

ποσό ίσο με το καθαρό σύνολο των εν λόγω ποσών διαιρούμενο διά πέντε περιλαμβάνεται στο οικονομικό έτος κατά το οποίο συμβαίνει το γενεσιουργό γεγονός και σε καθένα από τα αμέσως επόμενα τέσσερα οικονομικά έτη, εκτός εάν η συνιστώσα οντότητα αποχωρήσει από τον όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας σε ένα οικονομικό έτος εντός της συγκεκριμένης περιόδου, περίπτωση κατά την οποία το υπόλοιπο ποσό θα συμπεριληφθεί εξ ολοκλήρου στο εν λόγω οικονομικό έτος.

Άρθρο 36

Κοινοπραξίες

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)

ως «κοινοπραξία» νοείται οντότητα της οποίας τα οικονομικά αποτελέσματα αναφέρονται με τη μέθοδο της καθαρής θέσης στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής οντότητας, υπό την προϋπόθεση ότι η τελική μητρική οντότητα κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, τουλάχιστον το 50 % των ιδιοκτησιακών της συμμετοχών.

Μια κοινοπραξία δεν περιλαμβάνει:

i)

τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που πρέπει να εφαρμόζει τον κανόνα IIR·

ii)

εξαιρούμενη οντότητα, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 3·

iii)

οντότητα της οποίας οι ιδιοκτησιακές συμμετοχές που κατέχονται από τον όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας κατέχονται απευθείας μέσω εξαιρούμενης οντότητας που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 και η οποία πληροί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

δραστηριοποιείται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά με σκοπό την κατοχή περιουσιακών στοιχείων ή την επένδυση κεφαλαίων προς όφελος των επενδυτών της·

ασκεί δραστηριότητες παρεπόμενες εκείνων που ασκεί η εξαιρούμενη οντότητα· ή

ουσιαστικά το σύνολο του εισοδήματός της εξαιρείται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ).

iv)

οντότητα που κατέχεται από όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας, ο οποίος αποτελείται αποκλειστικά από εξαιρούμενες οντότητες· ή

v)

συνδεδεμένη εταιρεία κοινοπραξίας.

β)

«συνδεδεμένη εταιρεία κοινοπραξίας»:

i)

οντότητα της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία, οι υποχρεώσεις, τα έσοδα, τα έξοδα και οι ταμειακές ροές ενοποιούνται από κοινοπραξία σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο ή θα είχαν ενοποιηθεί εάν η κοινοπραξία ήταν υποχρεωμένη να ενοποιεί τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία, υποχρεώσεις, έσοδα, έξοδα και ταμειακές ροές σύμφωνα με αποδεκτό χρηματοοικονομικό λογιστικό πρότυπο· ή

ii)

μόνιμη εγκατάσταση της οποίας η κύρια οντότητα είναι κοινοπραξία ή μια οντότητα που αναφέρεται στο στοιχείο i). Σε τέτοιες περιπτώσεις, η μόνιμη εγκατάσταση αντιμετωπίζεται ως χωριστή συνδεδεμένη εταιρεία κοινοπραξίας.

2.   Η μητρική οντότητα που κατέχει άμεση ή έμμεση ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε κοινοπραξία ή σε συνδεδεμένη εταιρεία κοινοπραξίας εφαρμόζει τον κανόνα IIR όσον αφορά το μερίδιο που της αναλογεί στον συμπληρωματικό φόρο της εν λόγω κοινοπραξίας ή της συνδεδεμένης κοινοπραξίας σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 10.

3.   Ο υπολογισμός του συμπληρωματικού φόρου της κοινοπραξίας και των συνδεδεμένων με αυτήν εταιρειών (από κοινού «όμιλος κοινοπραξιών») πραγματοποιείται σύμφωνα με τα κεφάλαια III έως VII, όπως εάν αποτελούσαν συνιστώσες οντότητες χωριστού ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας και η κοινοπραξία ήταν η τελική μητρική οντότητα του εν λόγω ομίλου.

4.   Ο συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται από τον όμιλο κοινοπραξιών μειώνεται κατά το ισχύον μερίδιο κάθε μητρικής οντότητας στον συμπληρωματικό φόρο σύμφωνα με την παράγραφο 2 κάθε μέλους του φορολογικά υπόχρεου ομίλου κοινοπραξιών σύμφωνα με την παράγραφο 3. Τυχόν υπόλοιπο ποσό συμπληρωματικού φόρου προστίθεται στο συνολικό ποσό συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, ως «συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται από τον όμιλο κοινοπραξιών» νοείται το μερίδιο της μητρικής οντότητας στον συμπληρωματικό φόρο του ομίλου κοινοπραξιών.

Άρθρο 37

Όμιλοι πολυεθνικών επιχειρήσεων πολλών μητρικών εταιρειών

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«όμιλος ΠΕ ή εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών»: δύο ή περισσότεροι όμιλοι όπου οι τελικές μητρικές οντότητες συνάπτουν συμφωνία που είναι εξαρτώμενη δομή (stapled structure) ή ρύθμιση εισαγωγής σε δύο χρηματιστήρια που περιλαμβάνει τουλάχιστον μία οντότητα ή μόνιμη εγκατάσταση του ενοποιημένου ομίλου που βρίσκεται σε διαφορετική δικαιοδοσία από τον τόπο εγκατάστασης των άλλων οντοτήτων του ενοποιημένου ομίλου·

β)

«εξαρτώμενη δομή (stapled structure)»: ρύθμιση που συνάπτεται από δύο ή περισσότερες τελικές μητρικές οντότητες χωριστών ομίλων, σύμφωνα με την οποία:

i)

τουλάχιστον 50 % των ιδιοκτησιακών συμμετοχών στις τελικές μητρικές οντότητες χωριστών ομίλων λαμβάνουν ενιαία χρηματιστηριακή τιμή, εάν οι εν λόγω όμιλοι είναι εισηγμένοι σε χρηματιστήριο, είναι αλληλένδετες λόγω της μορφής ιδιοκτησίας, περιορισμών στη μεταβίβαση ή άλλων όρων ή προϋποθέσεων, και δεν μπορούν να μεταβιβαστούν ή να αποτελέσουν αντικείμενο ανεξάρτητης διαπραγμάτευσης· και

ii)

μία από τις τελικές μητρικές οντότητες καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις στις οποίες τα περιουσιακά στοιχεία, οι υποχρεώσεις, τα έσοδα, τα έξοδα και οι ταμειακές ροές όλων των οντοτήτων των σχετικών ομίλων παρουσιάζονται μαζί ως στοιχεία μιας ενιαίας οικονομικής μονάδας και οι οποίες πρέπει να υποβάλλονται σε εξωτερικό έλεγχο βάσει ρυθμιστικού καθεστώτος·

γ)

«ρύθμιση εισαγωγής σε δύο χρηματιστήρια»: ρύθμιση που συνάπτεται από δύο ή περισσότερες τελικές μητρικές οντότητες χωριστών ομίλων, σύμφωνα με την οποία:

i)

οι τελικές μητρικές οντότητες συμφωνούν να συνενώσουν τις επιχειρήσεις τους μόνο με σύμβαση·

ii)

σύμφωνα με συμβατικές ρυθμίσεις, οι τελικές μητρικές οντότητες θα πραγματοποιήσουν διανομές, όσον αφορά τα μερίσματα και σε περίπτωση εκκαθάρισης, στους μετόχους τους βάσει σταθερής αναλογίας·

iii)

η διαχείριση των δραστηριοτήτων των τελικών μητρικών οντοτήτων γίνεται σε βάση ενιαίας οικονομικής μονάδας στο πλαίσιο συμβατικών ρυθμίσεων, ενώ παράλληλα διατηρούνται οι χωριστές νομικές τους οντότητες·

iv)

οι ιδιοκτησιακές συμμετοχές των τελικών μητρικών οντοτήτων που απαρτίζουν τη συμφωνία αποτελούν αυτοτελές αντικείμενο χρηματιστηριακής τιμής, διαπραγμάτευσης ή μεταβίβασης σε διαφορετικές κεφαλαιαγορές· και

v)

οι τελικές μητρικές οντότητες καταρτίζουν ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις στις οποίες τα περιουσιακά στοιχεία, οι υποχρεώσεις, τα έσοδα, τα έξοδα και οι ταμειακές ροές όλων των οντοτήτων σε όλους τους ομίλους παρουσιάζονται μαζί ως στοιχεία μιας ενιαίας οικονομικής μονάδας και πρέπει να υποβάλλονται σε εξωτερικό έλεγχο βάσει ρυθμιστικού καθεστώτος.

2.   Όταν οι οντότητες και οι συνιστώσες οντότητες δύο ή περισσότερων ομίλων αποτελούν μέρος ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών, οι οντότητες και οι συνιστώσες οντότητες κάθε ομίλου αντιμετωπίζονται ως μέλη ενός μόνο ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών.

Μια οντότητα, πλην εξαιρούμενης οντότητας που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 3, αντιμετωπίζεται ως συνιστώσα οντότητα εάν ενοποιείται γραμμή προς γραμμή από τον όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών ή εάν οι ελέγχουσες συμμετοχές της κατέχονται από οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών.

3.   Οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών είναι οι συνδυασμένες ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που αναφέρονται στους ορισμούς εξαρτώμενης δομής ή ρύθμισης εισαγωγής σε δύο χρηματιστήρια στην παράγραφο 1, οι οποίες καταρτίζονται βάσει αποδεκτού χρηματοοικονομικού λογιστικού προτύπου, το οποίο θεωρείται ότι αποτελεί το λογιστικό πρότυπο της τελικής μητρικής οντότητας.

4.   Οι τελικές μητρικές οντότητες των χωριστών ομίλων που απαρτίζουν τον όμιλο ΠΕ ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών είναι οι τελικές μητρικές οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών.

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας όσον αφορά έναν όμιλο ΠΕ ή εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών, τυχόν αναφορές σε τελική μητρική οντότητα ισχύουν, όπως απαιτείται, όπως εάν ήταν αναφορές σε πολλές τελικές μητρικές οντότητες.

5.   Οι μητρικές οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών που βρίσκονται σε κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένης κάθε τελικής μητρικής οντότητας, εφαρμόζουν τον κανόνα IIR σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 10 όσον αφορά το μερίδιο που τους αναλογεί στον συμπληρωματικό φόρο των συνιστωσών οντοτήτων με χαμηλή φορολόγηση.

6.   Οι συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών εγκαταστημένες σε κράτος μέλος εφαρμόζουν τον κανόνα UTPR σύμφωνα με τα άρθρα 12, 13 και 14, λαμβάνοντας υπόψη τον συμπληρωματικό φόρο κάθε συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση που είναι μέλος του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών.

7.   Οι τελικές μητρικές οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών απαιτείται να υποβάλουν τη δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου σύμφωνα με το άρθρο 44, εκτός εάν υποδείξουν ενιαία ορισθείσα υποβάλλουσα οντότητα κατά την έννοια του άρθρου 44 παράγραφος 3 στοιχείο β). Η εν λόγω δήλωση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με καθέναν από τους ομίλους που συνθέτουν τον όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας πολλών μητρικών εταιρειών.

Κεφάλαιο VII

Καθεστώτα φορολογικής ουδετερότητας και διανομής

Άρθρο 38

Τελική μητρική οντότητα που είναι οντότητα μετακύλισης φόρου

1.   Το αποδεκτό εισόδημα μιας οντότητας μετακύλισης φόρου που είναι τελική μητρική οντότητα μειώνεται, για το οικονομικό έτος, κατά το ποσό του αποδεκτού εισοδήματος που μπορεί να αποδοθεί στον κάτοχο ιδιοκτησιακής συμμετοχής («κάτοχος ποσοστού κυριότητας») στην οντότητα μετακύλισης φόρου, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

ο κάτοχος ποσοστού κυριότητας υπόκειται σε φόρο επί του εισοδήματος αυτού για φορολογητέα περίοδο που λήγει εντός 12 μηνών από το τέλος του εν λόγω οικονομικού έτους με ονομαστικό συντελεστή που ισούται ή υπερβαίνει τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή· ή

β)

μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι το συνολικό ποσό των προσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων της τελικής μητρικής οντότητας και των φόρων που καταβάλλει ο κάτοχος ποσοστού κυριότητας επί του εν λόγω εισοδήματος εντός 12 μηνών από τη λήξη του οικονομικού έτους ισούται ή υπερβαίνει ένα ποσό ίσο με το εν λόγω εισόδημα πολλαπλασιαζόμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

2.   Το αποδεκτό εισόδημα μιας οντότητας μετακύλισης φόρου που είναι τελική μητρική οντότητα επίσης μειώνεται, για το οικονομικό έτος, κατά το ποσό του αποδεκτού εισοδήματος που κατανέμεται στον κάτοχο ποσοστού κυριότητας στην οντότητα μετακύλισης φόρου, υπό την προϋπόθεση ότι ο κάτοχος ποσοστού κυριότητας είναι:

α)

φυσικό πρόσωπο που έχει φορολογική κατοικία στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η τελική μητρική οντότητα και που κατέχει ιδιοκτησιακές συμμετοχές που αντιπροσωπεύουν δικαίωμα που δεν υπερβαίνει το 5 % των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων της τελικής μητρικής οντότητας· ή

β)

κρατική οντότητα, διεθνής οργανισμός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός ή συνταξιοδοτικό ταμείο που έχει φορολογική κατοικία στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η τελική μητρική οντότητα και που κατέχει ιδιοκτησιακές συμμετοχές που αντιπροσωπεύουν δικαίωμα που δεν υπερβαίνει το 5 % των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων της τελικής μητρικής οντότητας.

3.   Η αποδεκτή ζημία μιας οντότητας μετακύλισης φόρου που είναι τελική μητρική οντότητα μειώνεται, για το οικονομικό έτος, κατά το ποσό της αποδεκτής ζημίας που μπορεί να αποδοθεί στον κάτοχο ποσοστού κυριότητας στην οντότητα μετακύλισης φόρου.

Το πρώτο εδάφιο δεν ισχύει στον βαθμό που ο κάτοχος του ποσοστού κυριότητας δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει την εν λόγω ζημία για τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματός του.

4.   Οι καλυπτόμενοι φόροι μιας οντότητας μετακύλισης φόρου που είναι τελική μητρική οντότητα μειώνονται αναλογικά προς το ποσό του αποδεκτού εισοδήματος που μειώνεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2.

5.   Οι παράγραφοι 1 έως 4 ισχύουν για μόνιμη εγκατάσταση μέσω της οποίας ασκεί εν όλω ή εν μέρει τις δραστηριότητές της μια οντότητα μετακύλισης φόρου που είναι τελική μητρική οντότητα ή μέσω της οποίας ασκείται εν όλω ή εν μέρει η δραστηριότητα μιας φορολογικά διαφανούς οντότητας, υπό την προϋπόθεση ότι η ιδιοκτησιακή συμμετοχή της τελικής μητρικής οντότητας στην εν λόγω φορολογικά διαφανή οντότητα κατέχεται άμεσα ή μέσω αλυσίδας οντοτήτων με φορολογική διαφάνεια.

Άρθρο 39

Τελική μητρική οντότητα που υπόκειται σε καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος»: φορολογικό καθεστώς που εφαρμόζει ενιαίο επίπεδο φορολόγησης επί του εισοδήματος των ιδιοκτητών μιας οντότητας, αφαιρώντας ή εξαιρώντας από το εισόδημα της οντότητας τα κέρδη που διανέμονται στους ιδιοκτήτες ή απαλλάσσοντας έναν συνεταιρισμό από φορολόγηση·

β)

«εκπίπτον μέρισμα»: σε σχέση με μια συνιστώσα οντότητα που υπόκειται σε καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος:

i)

διανομή κερδών στον κάτοχο ιδιοκτησιακής συμμετοχής στη συνιστώσα οντότητα, η οποία εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα της συνιστώσας οντότητας σύμφωνα με το δίκαιο της δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκεται· ή

ii)

συμμετοχή στα κέρδη μέλους συνεταιρισμού· και

γ)

«συνεταιρισμός»: οντότητα που διαθέτει συλλογικά στην αγορά ή αποκτά αγαθά ή υπηρεσίες για λογαριασμό των μελών της και υπόκειται σε φορολογικό καθεστώς στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται, το οποίο διασφαλίζει τη φορολογική ουδετερότητα όσον αφορά τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που πωλούνται ή αποκτώνται από τα μέλη της μέσω του συνεταιρισμού.

2.   Η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που υπόκειται σε καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος μειώνει έως και μηδενίζει το αποδεκτό εισόδημά της για το οικονομικό έτος, κατά το ποσό που διανέμεται ως εκπίπτον μέρισμα εντός 12 μηνών από το τέλος του οικονομικού έτους, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

το μέρισμα υπόκειται σε φόρο που βαρύνει τον λήπτη για φορολογητέα περίοδο που λήγει εντός 12 μηνών από το τέλος του οικονομικού έτους με ονομαστικό συντελεστή που ισούται ή υπερβαίνει τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή· ή

β)

μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι το συνολικό ποσό των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων και των φόρων της τελικής μητρικής οντότητας που καταβάλλει ο λήπτης επί του εν λόγω μερίσματος ισούται ή υπερβαίνει το συγκεκριμένο εισόδημα πολλαπλασιαζόμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

3.   Η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που υπόκειται σε καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος επίσης μειώνει έως και μηδενίζει το αποδεκτό εισόδημά της για το οικονομικό έτος κατά το ποσό που διανέμει ως εκπίπτον μέρισμα εντός 12 μηνών από το τέλος του οικονομικού έτους, υπό την προϋπόθεση ότι ο λήπτης είναι:

α)

φυσικό πρόσωπο και το μέρισμα που εισπράττεται είναι συμμετοχή στα κέρδη από συνεταιρισμό προμηθειών·

β)

φυσικό πρόσωπο που έχει φορολογική κατοικία στην ίδια δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η τελική μητρική οντότητα και που κατέχει ιδιοκτησιακές συμμετοχές που αντιπροσωπεύουν δικαίωμα που δεν υπερβαίνει το 5 % των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων της τελικής μητρικής οντότητας· ή

γ)

κρατική οντότητα, διεθνής οργανισμός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός ή συνταξιοδοτικό ταμείο εκτός από οντότητα παροχής συνταξιοδοτικών υπηρεσιών που έχει φορολογική κατοικία στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται η τελική μητρική οντότητα.

4.   Οι καλυπτόμενοι φόροι τελικής μητρικής οντότητας, εκτός από τους φόρους για τους οποίους επιτράπηκε η έκπτωση μερίσματος, μειώνονται κατ’ αναλογία προς το ποσό του αποδεκτού εισοδήματος που μειώνεται σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3.

5.   Όταν η τελική μητρική οντότητα κατέχει ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε άλλη συνιστώσα οντότητα η οποία υπόκειται σε καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος, απευθείας ή μέσω αλυσίδας τέτοιων συνιστωσών οντοτήτων, οι παράγραφοι 2, 3 και 4 ισχύουν για κάθε άλλη συνιστώσα οντότητα που βρίσκεται στη δικαιοδοσία της τελικής μητρικής οντότητας που υπόκειται στο καθεστώς εκπίπτοντος μερίσματος, στον βαθμό που το αποδεκτό εισόδημά της διανέμεται περαιτέρω από την τελική μητρική οντότητα σε λήπτες που πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 2 και 3.

6.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, συμμετοχή στα κέρδη που διανέμει συνεταιρισμός προμηθειών θεωρείται ότι υπόκειται σε φόρο ο οποίος βαρύνει τον λήπτη, εφόσον το εν λόγω μέρισμα μειώνει ένα εκπίπτον έξοδο ή κόστος κατά τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος ή ζημίας του λήπτη.

Άρθρο 40

Επιλέξιμα συστήματα φόρου διανομής

1.   Η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα μπορεί να επιλέξει για την ίδια ή σε σχέση με άλλη συνιστώσα οντότητα που υπόκειται σε επιλέξιμο σύστημα φόρου διανομής να συμπεριλάβει το ποσό που προσδιορίζεται ως φόρος τεκμαρτής διανομής σύμφωνα με την παράγραφο 2 στους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους της συνιστώσας οντότητας για το οικονομικό έτος.

Η επιλογή πραγματοποιείται ετησίως σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 2 και εφαρμόζεται σε όλες τις συνιστώσες οντότητες που βρίσκονται σε περιοχή δικαιοδοσίας.

2.   Το ποσό του φόρου τεκμαρτής διανομής είναι το μικρότερο από τα εξής δύο:

α)

το ποσό των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων που είναι αναγκαίο για την αύξηση του πραγματικού φορολογικού συντελεστή, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 2 για την περιοχή δικαιοδοσίας για το οικονομικό έτος, ώστε να ισούται με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή· ή

β)

το ποσό του φόρου που θα οφειλόταν εάν οι συνιστώσες οντότητες που βρίσκονται στην περιοχή δικαιοδοσίας είχαν διανείμει το σύνολο του εισοδήματός τους που υπόκειται στο επιλέξιμο σύστημα φόρου διανομής κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου οικονομικού έτους.

3.   Σε περίπτωση επιλογής βάσει της παραγράφου 1, δημιουργείται λογαριασμός ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής για κάθε οικονομικό έτος κατά το οποίο εφαρμόζεται η εν λόγω επιλογή. Το ποσό του φόρου τεκμαρτής διανομής που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 για την περιοχή δικαιοδοσίας προστίθεται στον λογαριασμό ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής για το οικονομικό έτος κατά το οποίο βεβαιώθηκε.

Στο τέλος κάθε επόμενου οικονομικού έτους, τα ανεξόφλητα υπόλοιπα στους λογαριασμούς ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής που έχουν βεβαιωθεί για προηγούμενα οικονομικά έτη μειώνονται με χρονολογική σειρά, έως και μηδενίζονται, κατά το ποσό των φόρων που κατέβαλαν οι συνιστώσες οντότητες κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους σε σχέση με πραγματικές ή τεκμαρτές διανομές.

Κάθε ποσό στους λογαριασμούς ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής που εναπομένει μετά την εφαρμογή του δεύτερου εδαφίου μειώνεται, έως και μηδενίζεται, κατά ποσό ίσο με την καθαρή αποδεκτή ζημία μιας περιοχής δικαιοδοσίας, πολλαπλασιαζόμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

4.   Κάθε ποσό καθαρής αποδεκτής ζημίας πολλαπλασιαζόμενο επί τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή που εναπομένει μετά την εφαρμογή της παραγράφου 3 τρίτο εδάφιο για την περιοχή δικαιοδοσίας μεταφέρεται στα επόμενα οικονομικά έτη και μειώνει τυχόν εναπομείναντα ποσά στους λογαριασμούς ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής μετά την εφαρμογή της παραγράφου 3.

5.   Το τυχόν ανεξόφλητο υπόλοιπο του λογαριασμού ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής κατά την τελευταία ημέρα του τέταρτου οικονομικού έτους μετά το οικονομικό έτος για το οποίο συστάθηκε ο εν λόγω λογαριασμός αντιμετωπίζεται ως μείωση των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων που είχαν προσδιοριστεί προηγουμένως για το συγκεκριμένο οικονομικό έτος. Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής και ο συμπληρωματικός φόρος για το συγκεκριμένο οικονομικό έτος επανυπολογίζονται αναλόγως, σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1.

6.   Οι φόροι που καταβάλλονται κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους σε σχέση με πραγματικές ή τεκμαρτές διανομές δεν περιλαμβάνονται σε αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους, στον βαθμό που μειώνουν τον λογαριασμό ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4.

7.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα που υπόκειται σε επιλογή σύμφωνα με την παράγραφο 1 αποχωρεί από τον όμιλο πολυεθνικών επιχειρήσεων ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας ή ουσιαστικά όλα τα περιουσιακά στοιχεία της μεταβιβάζονται σε πρόσωπο που δεν είναι συνιστώσα οντότητα του ίδιου ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που βρίσκεται στην ίδια δικαιοδοσία, κάθε ανεξόφλητο υπόλοιπο των λογαριασμών ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής κατά τα προηγούμενα οικονομικά έτη κατά τα οποία συστάθηκε ο εν λόγω λογαριασμός αντιμετωπίζεται ως μείωση των αναπροσαρμοσμένων καλυπτόμενων φόρων για καθένα από τα εν λόγω οικονομικά έτη σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1.

Κάθε οφειλόμενο ποσό πρόσθετου συμπληρωματικού φόρου πολλαπλασιάζεται με την ακόλουθη σχέση για τον προσδιορισμό του πρόσθετου συμπληρωματικού φόρου που οφείλεται για τη δικαιοδοσία:

Formula

όπου:

α)

το αποδεκτό εισόδημα της συνιστώσας οντότητας προσδιορίζεται σύμφωνα με το κεφάλαιο ΙΙΙ για κάθε οικονομικό έτος κατά το οποίο υπάρχει ανεξόφλητο υπόλοιπο των λογαριασμών ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής για την περιοχή δικαιοδοσίας· και

β)

το καθαρό αποδεκτό εισόδημα της περιοχής δικαιοδοσίας προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2 για κάθε οικονομικό έτος κατά το οποίο υπάρχει ανεξόφλητο υπόλοιπο των λογαριασμών ανάκτησης φόρου τεκμαρτής διανομής για την περιοχή δικαιοδοσίας.

Άρθρο 41

Προσδιορισμός του πραγματικού φορολογικού συντελεστή και του συμπληρωματικού φόρου μιας επενδυτικής οντότητας

1.   Όταν μια συνιστώσα οντότητα ενός ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας είναι επενδυτική οντότητα που δεν είναι φορολογικά διαφανής οντότητα και δεν έχει προβεί σε επιλογή σύμφωνα με τα άρθρα 42 και 43, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής της εν λόγω επενδυτικής οντότητας υπολογίζεται χωριστά από τον πραγματικό φορολογικό συντελεστή της δικαιοδοσίας στην οποία είναι εγκατεστημένη.

2.   Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής της επενδυτικής οντότητας, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, ισούται με τους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους της που διαιρούνται με ποσό ίσο με το μερίδιο του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία της εν λόγω επενδυτικής οντότητας.

Όταν βρίσκονται περισσότερες από μία επενδυτικές οντότητες σε μια περιοχή δικαιοδοσίας, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής που ισχύει γι’ αυτές υπολογίζεται συνδυάζοντας τους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους τους με το μερίδιο του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία τους.

3.   Οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι μιας επενδυτικής οντότητας όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 είναι οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι που αποδίδονται στο μερίδιο του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα της επενδυτικής οντότητας και οι καλυπτόμενοι φόροι που επιμερίζονται στην επενδυτική οντότητα σύμφωνα με το άρθρο 24. Οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι της επενδυτικής οντότητας δεν περιλαμβάνουν τυχόν καλυπτόμενους φόρους που οφείλονται από την επενδυτική οντότητα και οι οποίοι μπορούν να αποδοθούν σε εισόδημα που δεν αποτελεί τμήμα του μεριδίου του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο εισόδημα της επενδυτικής οντότητας.

4.   Ο συμπληρωματικός φόρος μιας επενδυτικής οντότητας όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 αντιστοιχεί σε ποσό ίσο με το ποσοστό συμπληρωματικού φόρου της επενδυτικής οντότητας πολλαπλασιαζόμενο από ποσό που ισούται με τη διαφορά μεταξύ του μεριδίου του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα της επενδυτικής οντότητας και της εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας που υπολογίζεται για την επενδυτική οντότητα.

Το ποσοστό συμπληρωματικού φόρου μιας επενδυτικής οντότητας είναι θετικό ποσό, ίσο με τη διαφορά μεταξύ του ελάχιστου φορολογικού συντελεστή και του πραγματικού φορολογικού συντελεστή της εν λόγω επενδυτικής οντότητας.

Όταν βρίσκονται περισσότερες από μία επενδυτικές οντότητες σε μια περιοχή δικαιοδοσίας, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής που ισχύει γι’ αυτές υπολογίζεται συνδυάζοντας τα ποσά εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας με το μερίδιο του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία τους.

Η εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας μιας επενδυτικής οντότητας καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφοι 1 έως 7. Οι επιλέξιμες δαπάνες μισθοδοσίας των επιλέξιμων εργαζομένων και τα επιλέξιμα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη για την εν λόγω επενδυτική οντότητα μειώνονται αναλογικά προς το κατανεμητέο μερίδιο του ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα της επενδυτικής οντότητας διαιρούμενο με το συνολικό αποδεκτό εισόδημα της εν λόγω επενδυτικής οντότητας.

5.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, το κατανεμητέο μερίδιο του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας στο αποδεκτό εισόδημα ή ζημία επενδυτικής οντότητας προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 9, λαμβανομένων υπόψη μόνο των συμμετοχών που δεν υπόκεινται σε επιλογή σύμφωνα με το άρθρο 42 ή 43.

Άρθρο 42

Επιλογή της αντιμετώπισης επενδυτικής οντότητας ως φορολογικά διαφανούς οντότητας

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «ασφαλιστική επενδυτική οντότητα» νοείται η οντότητα η οποία θα πληρούσε τους ορισμούς του οργανισμού επενδύσεων του άρθρου 3 σημείο 31 ή του φορέα επενδύσεων σε ακίνητα που αναφέρεται στο άρθρο 3 σημείο 32, εάν δεν είχε συσταθεί σε σχέση με υποχρεώσεις βάσει ασφαλιστήριου συμβολαίου ή συμβολαίου ετήσιας προσόδου και εάν δεν ανήκε εξ ολοκλήρου σε οντότητα που υπόκειται σε ρύθμιση ως ασφαλιστική εταιρεία στη δικαιοδοσία στην οποία είναι εγκατεστημένη.

2.   Κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, μια συνιστώσα οντότητα που είναι επενδυτική οντότητα ή ασφαλιστική επενδυτική οντότητα μπορεί να αντιμετωπίζεται ως φορολογικά διαφανής οντότητα, εάν η συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια υπόκειται σε φόρο στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται βάσει προσέγγισης εύλογης αγοραίας αξίας ή παρόμοιου καθεστώτος με βάση τις ετήσιες μεταβολές της εύλογης αξίας των ιδιοκτησιακών συμμετοχών της στην εν λόγω οντότητα και ο φορολογικός συντελεστής που εφαρμόζεται στη συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια επί του εν λόγω εισοδήματος ισούται ή υπερβαίνει τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

3.   Μια συνιστώσα οντότητα που διατηρεί έμμεση ιδιοκτησιακή συμμετοχή σε επενδυτική οντότητα ή σε ασφαλιστική επενδυτική οντότητα μέσω άμεσης ιδιοκτησιακής συμμετοχής σε άλλη επενδυτική οντότητα ή ασφαλιστική επενδυτική οντότητα θεωρείται ότι υπόκειται σε φόρο βάσει προσέγγισης εύλογης αγοραίας αξίας ή παρόμοιου καθεστώτος όσον αφορά την έμμεση ιδιοκτησιακή συμμετοχή της στην πρώτη οντότητα ή ασφαλιστική επενδυτική οντότητα, εφόσον η άμεση ιδιοκτησιακή συμμετοχή της στη δεύτερη οντότητα ή ασφαλιστική επενδυτική οντότητα υπάγεται σε προσέγγιση εύλογης αγοραίας αξίας ή παρόμοιο καθεστώς.

4.   Η επιλογή που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1.

Εάν ανακληθεί η επιλογή, κάθε κέρδος ή ζημία από τη διάθεση περιουσιακού στοιχείου ή υποχρέωσης που κατέχει η επενδυτική οντότητα ή μια ασφαλιστική επενδυτική οντότητα προσδιορίζεται με βάση την εύλογη αγοραία αξία του περιουσιακού στοιχείου ή της υποχρέωσης την πρώτη ημέρα του έτους ανάκλησης.

Άρθρο 43

Επιλογή εφαρμογής μεθόδου φορολογητέας διανομής

1.   Κατ’ επιλογή της υποβάλλουσας συνιστώσας οντότητας, μια συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια επενδυτικής οντότητας μπορεί να εφαρμόζει μέθοδο φορολογητέας διανομής όσον αφορά την ιδιοκτησιακή συμμετοχή της στην επενδυτική οντότητα, υπό την προϋπόθεση ότι η συνιστώσα οντότητα-ιδιοκτήτρια δεν είναι επενδυτική οντότητα και μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι υπόκειται σε φόρο επί των διανομών από την επενδυτική οντότητα με φορολογικό συντελεστή που ισούται ή υπερβαίνει τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή.

2.   Όταν ακολουθείται η μέθοδος φορολογητέας διανομής, οι διανομές και οι τεκμαρτές διανομές του αποδεκτού εισοδήματος επενδυτικής οντότητας περιλαμβάνονται στο αποδεκτό εισόδημα της συνιστώσας οντότητας-ιδιοκτήτριας που έλαβε τη διανομή, εφόσον δεν είναι επενδυτική οντότητα.

Το ποσό των καλυπτόμενων φόρων που επιβαρύνουν την επενδυτική οντότητα και το οποίο πιστώνεται έναντι της φορολογικής υποχρέωσης της συνιστώσας οντότητας-ιδιοκτήτριας που προκύπτει από τη διανομή της επενδυτικής οντότητας περιλαμβάνεται στο αποδεκτό εισόδημα και στους αναπροσαρμοσμένους καλυπτόμενους φόρους της συνιστώσας οντότητας-ιδιοκτήτριας που έλαβε τη διανομή.

Το μερίδιο της συνιστώσας οντότητας-ιδιοκτήτριας στο μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα της επενδυτικής οντότητας που αναφέρεται στην παράγραφο 3 που προέκυψε κατά το τρίτο έτος που προηγείται του οικονομικού έτους («υπό εξέταση έτος») αντιμετωπίζεται ως αποδεκτό εισόδημα της εν λόγω επενδυτικής οντότητας για το οικονομικό έτος. Το ποσό που ισούται με το εν λόγω αποδεκτό εισόδημα πολλαπλασιαζόμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή αντιμετωπίζεται ως συμπληρωματικός φόρος συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση για το οικονομικό έτος για τους σκοπούς του κεφαλαίου ΙΙ.

Το αποδεκτό εισόδημα ή ζημία μιας επενδυτικής οντότητας και οι αναπροσαρμοσμένοι καλυπτόμενοι φόροι που αναλογούν στο εν λόγω εισόδημα για το οικονομικό έτος εξαιρούνται από τον υπολογισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή σύμφωνα με το κεφάλαιο V και το άρθρο 41 παράγραφοι 1 έως 4, εκτός από το ποσό των καλυπτόμενων φόρων που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

3.   Το μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα μιας επενδυτικής οντότητας για το υπό εξέταση έτος είναι το ποσό του αποδεκτού εισοδήματος της εν λόγω επενδυτικής οντότητας για το υπό εξέταση έτος, το οποίο μειώνεται έως και μηδενίζεται κατά:

α)

τους καλυπτόμενους φόρους της επενδυτικής οντότητας·

β)

τις διανομές και τις τεκμαρτές διανομές σε μετόχους που δεν είναι επενδυτικές οντότητες κατά τη διάρκεια της περιόδου που αρχίζει την πρώτη ημέρα του τρίτου έτους το οποίο προηγείται του οικονομικού έτους και λήγει την τελευταία ημέρα του αναφερόμενου οικονομικού έτους κατοχής της ιδιοκτησιακής συμμετοχής («περίοδος εξέτασης»)·

γ)

τις αποδεκτές ζημίες που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της περιόδου εξέτασης· και

δ)

το τυχόν εναπομείναν ποσό αποδεκτών ζημιών που δεν έχει ήδη μειώσει το μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα της εν λόγω επενδυτικής οντότητας για προηγούμενο υπό εξέταση έτος, ήτοι η «μεταφερόμενη επενδυτική ζημία».

Το μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα μιας επενδυτικής οντότητας δεν μειώνεται κατά τις διανομές ή τις τεκμαρτές διανομές που έχουν ήδη μειώσει το μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα της εν λόγω επενδυτικής οντότητας για προηγούμενο υπό εξέταση έτος κατ’ εφαρμογή του πρώτου εδαφίου στοιχείο β).

Το μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα μιας επενδυτικής οντότητας δεν μειώνεται κατά το ποσό των αποδεκτών ζημιών που έχουν ήδη μειώσει το μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα της εν λόγω επενδυτικής οντότητας για προηγούμενο υπό εξέταση έτος κατ’ εφαρμογή του πρώτου εδαφίου στοιχείο γ).

4.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, τεκμαρτή διανομή θεωρείται ότι προκύπτει όταν μια άμεση ή έμμεση ιδιοκτησιακή συμμετοχή στην επενδυτική οντότητα μεταβιβάζεται σε οντότητα που δεν ανήκει στον όμιλο ΠΕ ή σε εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας και ισούται με το μερίδιο του μη διανεμηθέντος καθαρού αποδεκτού εισοδήματος που αναλογεί στην εν λόγω ιδιοκτησιακή συμμετοχή κατά την ημερομηνία της εν λόγω μεταβίβασης, το οποίο προσδιορίζεται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η τεκμαρτή διανομή.

5.   Η επιλογή που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1.

Σε περίπτωση ανάκλησης της επιλογής, το μερίδιο της συνιστώσας οντότητας-ιδιοκτήτριας στο μη διανεμηθέν καθαρό αποδεκτό εισόδημα της επενδυτικής οντότητας για το υπό εξέταση έτος στο τέλος του οικονομικού έτους που προηγείται του οικονομικού έτους κατά το οποίο πραγματοποιείται η ανάκληση αντιμετωπίζεται ως αποδεκτό εισόδημα της επενδυτικής οντότητας για το οικονομικό έτος. Το ποσό που ισούται με το εν λόγω αποδεκτό εισόδημα πολλαπλασιαζόμενο με τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή αντιμετωπίζεται ως συμπληρωματικός φόρος συνιστώσας οντότητας με χαμηλή φορολόγηση για το οικονομικό έτος για τους σκοπούς του κεφαλαίου ΙΙ.

Κεφάλαιο VIII

Διοικητικές διατάξεις

Άρθρο 44

Υποχρεώσεις υποβολής

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:

α)

«ορισθείσα τοπική οντότητα»: η συνιστώσα οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που βρίσκεται σε κράτος μέλος και έχει οριστεί από τις άλλες συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας που βρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος για την υποβολή της δήλωσης πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου ή την υποβολή κοινοποιήσεων σύμφωνα με το παρόν άρθρο για λογαριασμό τους·

β)

«ειδική συμφωνία αρμόδιων αρχών»: διμερής ή πολυμερής συμφωνία ή ρύθμιση μεταξύ δύο ή περισσότερων αρμόδιων αρχών που προβλέπει την αυτόματη ανταλλαγή ετήσιων δηλώσεων πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου.

2.   Μια συνιστώσα οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος υποβάλλει δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου στη φορολογική της διοίκηση σύμφωνα με την παράγραφο 5.

Η εν λόγω δήλωση μπορεί να υποβάλλεται από ορισθείσα τοπική οντότητα εξ ονόματος της συνιστώσας οντότητας.

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, μια συνιστώσα οντότητα δεν υποχρεούται να υποβάλει δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου στη φορολογική της διοίκηση, εάν έχει υποβληθεί τέτοιου είδους δήλωση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παραγράφου 5, από:

α)

την τελική μητρική οντότητα που βρίσκεται σε δικαιοδοσία η οποία, για το οικονομικό έτος αναφοράς, έχει συνάψει ειδική συμφωνία αρμόδιων αρχών σε ισχύ με το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η συνιστώσα οντότητα· ή

β)

την ορισθείσα υποβάλλουσα οντότητα που βρίσκεται σε δικαιοδοσία η οποία, για το οικονομικό έτος αναφοράς, έχει συνάψει ειδική συμφωνία αρμόδιων αρχών σε ισχύ με το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η συνιστώσα οντότητα.

4.   Όταν εφαρμόζεται η παράγραφος 3, η συνιστώσα οντότητα που βρίσκεται σε κράτος μέλος, ή η ορισθείσα τοπική οντότητα για λογαριασμό της, κοινοποιεί στη φορολογική της διοίκηση την ταυτότητα της οντότητας που υποβάλλει τη δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου, καθώς και τη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται.

5.   Η δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου υποβάλλεται σύμφωνα με τυποποιημένο υπόδειγμα και περιέχει τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τον όμιλο ΠΕ ή τον εγχώριο όμιλο μεγάλης κλίμακας:

α)

στοιχεία των συνιστωσών οντοτήτων, συμπεριλαμβανομένων, εάν υπάρχουν, των οικείων αριθμών φορολογικού μητρώου, της δικαιοδοσίας στην οποία βρίσκονται και του καθεστώτος τους σύμφωνα με τους κανόνες της παρούσας οδηγίας·

β)

πληροφορίες σχετικά με τη συνολική εταιρική δομή του ομίλου ΠΕ ή του εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, συμπεριλαμβανομένων των ελεγχουσών συμμετοχών στις συνιστώσες οντότητες που κατέχονται από άλλες συνιστώσες οντότητες·

γ)

πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τον υπολογισμό:

i)

του πραγματικού φορολογικού συντελεστή για κάθε δικαιοδοσία και του συμπληρωματικού φόρου κάθε συνιστώσας οντότητας·

ii)

του συμπληρωματικού φόρου μέλους ομίλου κοινοπραξιών·

iii)

της κατανομής του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα IIR και του ποσού του συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR σε κάθε δικαιοδοσία· και

δ)

ιστορικό των επιλογών που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

6.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 5, όταν μια συνιστώσα οντότητα βρίσκεται σε κράτος μέλος με τελική μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας, η οποία εφαρμόζει κανόνες που έχουν αξιολογηθεί ως ισοδύναμοι με τους κανόνες της παρούσας οδηγίας δυνάμει του άρθρου 52, η συνιστώσα οντότητα ή η ορισθείσα τοπική οντότητα υποβάλλει δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου που περιέχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)

όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την εφαρμογή του άρθρου 8, όπως μεταξύ άλλων:

i)

τα στοιχεία όλων των συνιστωσών οντοτήτων στις οποίες μια μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα και είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, ιδιοκτησιακή συμμετοχή ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους, καθώς και τη δομή των εν λόγω ιδιοκτησιακών συμμετοχών·

ii)

όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τον υπολογισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή των δικαιοδοσιών στις οποίες μια μητρική οντότητα που κατέχεται εν μέρει από άλλη οντότητα και είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος κατέχει ιδιοκτησιακές συμμετοχές σε συνιστώσες οντότητες που προσδιορίζονται βάσει του σημείου i) και του οφειλόμενου συμπληρωματικού φόρου· και

iii)

όλες τις πληροφορίες που έχουν σημασία γι’ αυτόν τον σκοπό σύμφωνα με το άρθρο 9, 10 ή 11·

β)

όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την εφαρμογή του άρθρου 13, όπως μεταξύ άλλων:

i)

τα στοιχεία όλων των συνιστωσών οντοτήτων που βρίσκονται στη δικαιοδοσία της τελικής μητρικής οντότητας και τη δομή των εν λόγω ιδιοκτησιακών συμμετοχών·

ii)

όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τον υπολογισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή της δικαιοδοσίας της τελικής μητρικής οντότητας και του οικείου οφειλόμενου συμπληρωματικού φόρου· και

iii)

όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την κατανομή του εν λόγω συμπληρωματικού φόρου βάσει του μαθηματικού τύπου κατανομής που υπόκειται στον κανόνα σχετικά με τις πληρωμές που υπόκεινται σε μειωμένη φορολόγηση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 14.

γ)

όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την εφαρμογή ενδεδειγμένου εγχώριου συμπληρωματικού φόρου από οποιοδήποτε κράτος μέλος έχει επιλέξει να εφαρμόσει τον εν λόγω συμπληρωματικό φόρο, σύμφωνα με το άρθρο 11.

7.   Η δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου που αναφέρεται στις παραγράφους 5 και 6 και τυχόν σχετικές κοινοποιήσεις υποβάλλονται στη φορολογική διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η συνιστώσα οντότητα το αργότερο 15 μήνες μετά την τελευταία ημέρα του φορολογικού έτους αναφοράς.

Άρθρο 45

Επιλογές

1.   Οι επιλογές που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, στο άρθρο 16 παράγραφοι 3 6 και 9 και στα άρθρα 42 και 43 ισχύει για περίοδο πέντε ετών, αρχής γενομένης από το έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η επιλογή. Η επιλογή ανανεώνεται αυτόματα, εκτός εάν η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα ανακαλέσει την επιλογή στο τέλος της πενταετούς περιόδου. Η ανάκληση της επιλογής ισχύει για περίοδο πέντε ετών, αρχής γενομένης από το τέλος του έτους κατά το οποίο πραγματοποιείται η ανάκληση.

2.   Οι επιλογές που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 7, στο άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχείο β), στο άρθρο 25 παράγραφος 1, στο άρθρο 28 παράγραφος 2, στο άρθρο 30 παράγραφος 1 και στο άρθρο 40 παράγραφος 1 ισχύει για περίοδο ενός έτους. Η επιλογή ανανεώνεται αυτόματα, εκτός εάν η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα ανακαλέσει την επιλογή στο τέλος του έτους.

3.   Οι επιλογές που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, στο άρθρο 16 παράγραφος 3, 6, 7 και 9, στο άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχείο β), στο άρθρο 25 παράγραφος 1, στο άρθρο 28 παράγραφος 2, στο άρθρο 30 παράγραφος 1, στο άρθρο 40 παράγραφος 1 και στα άρθρα 42 και 43 πραγματοποιούνται στη φορολογική διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η υποβάλλουσα συνιστώσα οντότητα.

Άρθρο 46

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη προβλέπουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παραβάσεων των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας, συμπεριλαμβανομένων όσων αφορούν την υποχρέωση συνιστώσας οντότητας να υποβάλει και να καταβάλει το μερίδιό της στον συμπληρωματικό φόρο ή να έχει πρόσθετο έξοδο φόρου σε μετρητά, και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IX

Μεταβατικοί κανόνες

Άρθρο 47

Φορολογική μεταχείριση αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων, αναβαλλόμενων φορολογικών υποχρεώσεων και μεταβιβασθέντων περιουσιακών στοιχείων κατά το στάδιο μετάβασης

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «μεταβατικό έτος» για μια περιοχή δικαιοδοσίας νοείται το πρώτο οικονομικό έτος κατά το οποίο ένας όμιλος ΠΕ ή ένας εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας όσον αφορά την εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας.

2.   Κατά τον καθορισμό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή για μια δικαιοδοσία σε μεταβατικό έτος και για κάθε επόμενο οικονομικό έτος, ο όμιλος ΠΕ ή ο εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας λαμβάνει υπόψη όλες τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και τις αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις που αποτυπώνονται ή γνωστοποιούνται στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς όλων των συνιστωσών οντοτήτων σε μια περιοχή δικαιοδοσίας για το μεταβατικό έτος.

Οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και οι αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις υπάγονται στον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή ή τον ισχύοντα εγχώριο φορολογικό συντελεστή, όποιος εκ των δύο είναι χαμηλότερος. Ωστόσο, μια αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση που έχει καταγραφεί με φορολογικό συντελεστή χαμηλότερο από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή μπορεί να υπαχθεί στον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή, εάν ο φορολογούμενος μπορεί να αποδείξει ότι η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση αποδίδεται σε αποδεκτή ζημία.

Η επίπτωση τυχόν αναπροσαρμογής αποτίμησης ή αναπροσαρμογής λογιστικής αναγνώρισης σε σχέση με αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση δεν λαμβάνεται υπόψη.

3.   Οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις που προκύπτουν από στοιχεία που εξαιρούνται από τον υπολογισμό του αποδεκτού εισοδήματος ή ζημίας σύμφωνα με το κεφάλαιο III εξαιρούνται από τον υπολογισμό που αναφέρεται στην παράγραφο 2, όταν οι εν λόγω αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις προκύπτουν από συναλλαγή που πραγματοποιείται μετά τις 30 Νοεμβρίου 2021.

4.   Σε περίπτωση μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων ανάμεσα σε συνιστώσες οντότητες μετά τις 30 Νοεμβρίου 2021 και πριν από την έναρξη ενός μεταβατικού έτους, η βάση των αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων, πλην των αποθεμάτων, βασίζεται στη λογιστική αξία των μεταβιβασθέντων περιουσιακών στοιχείων της εκχωρούσας συνιστώσας οντότητας κατά τη διάθεση, ενώ οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και υποχρεώσεις προσδιορίζονται στην ίδια βάση.

Άρθρο 48

Μεταβατική ελάφρυνση για την εξαίρεση εισοδήματος επί της ουσίας

1.   Για τον σκοπό της εφαρμογής του άρθρου 28 παράγραφος 3, η τιμή του 5 % αντικαθίσταται, για κάθε οικονομικό έτος από τις 31 Δεκεμβρίου των επόμενων ημερολογιακών ετών, από τις τιμές που παρατίθενται στον ακόλουθο πίνακα:

2023

10 %

2024

9,8 %

2025

9,6 %

2026

9,4 %

2027

9,2 %

2028

9,0 %

2029

8,2 %

2030

7,4 %

2031

6,6 %

2032

5,8 %

2.   Για τον σκοπό της εφαρμογής του άρθρου 28 παράγραφος 4, η τιμή του 5 % αντικαθίσταται, για κάθε οικονομικό έτος που αρχίζει από τις 31 Δεκεμβρίου των επόμενων ημερολογιακών ετών, από τις τιμές που παρατίθενται στον ακόλουθο πίνακα:

2023

8 %

2024

7,8 %

2025

7,6 %

2026

7,4 %

2027

7,2 %

2028

7,0 %

2029

6,6 %

2030

6,2 %

2031

5,8 %

2032

5,4 %

Άρθρο 49

Αρχική φάση εξαίρεσης των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας από τους κανόνες IIR και UTPR

1.   Ο συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται από τελική μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2, ή από ενδιάμεση μητρική οντότητα εγκατεστημένη σε ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2, όταν η τελική μητρική οντότητα είναι εξαιρούμενη οντότητα, μηδενίζεται:

α)

κατά τα πρώτα πέντε έτη της αρχικής φάσης της διεθνούς δραστηριότητας του ομίλου ΠΕ, παρά τις απαιτήσεις που ορίζονται στο κεφάλαιο V·

β)

κατά τα πρώτα πέντε έτη, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα του οικονομικού έτους στο οποίο ο εγχώριος όμιλος μεγάλης κλίμακας εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας για πρώτη φορά.

2.   Όταν η τελική μητρική οντότητα ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων βρίσκεται σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας, ο συμπληρωματικός φόρος που οφείλεται από συνιστώσα οντότητα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2, μηδενίζεται κατά τα πρώτα πέντε έτη της αρχικής φάσης της διεθνούς δραστηριότητας του εν λόγω ομίλου ΠΕ, παρά τις απαιτήσεις που ορίζονται στο κεφάλαιο V.

3.   Όμιλος πολυεθνικών επιχειρήσεων θεωρείται ότι βρίσκεται στην αρχική φάση της διεθνούς δραστηριότητάς του εάν, για ένα οικονομικό έτος:

α)

έχει συνιστώσες οντότητες σε έξι κατ’ ανώτατο όριο περιοχές δικαιοδοσίας· και

β)

το άθροισμα της καθαρής λογιστικής αξίας των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων όλων των συνιστωσών οντοτήτων του ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες σε όλες τις περιοχές δικαιοδοσίας πλην της δικαιοδοσίας αναφοράς δεν υπερβαίνει τα 50 000 000 EUR.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου στοιχείο β), ως «δικαιοδοσία αναφοράς» νοείται η δικαιοδοσία στην οποία οι συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ έχουν την υψηλότερη συνολική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων κατά το οικονομικό έτος κατά το οποίο ο όμιλος ΠΕ εμπίπτει αρχικά στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Η συνολική αξία των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων σε μια περιοχή δικαιοδοσίας είναι το άθροισμα της καθαρής λογιστικής αξίας όλων των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων όλων των συνιστωσών οντοτήτων του ομίλου ΠΕ που είναι εγκατεστημένες στην εν λόγω περιοχή δικαιοδοσίας.

4.   Η περίοδος των πέντε ετών που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και στην παράγραφο 2 αρχίζει κατά την έναρξη του οικονομικού έτους κατά το οποίο ο όμιλος ΠΕ εμπίπτει αρχικά στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

Για τους ομίλους ΠΕ που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας κατά την έναρξη ισχύος της, η πενταετής περίοδος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) αρχίζει στις 31 Δεκεμβρίου 2023.

Για τους ομίλους ΠΕ που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας κατά την έναρξη ισχύος της, η πενταετής περίοδος που αναφέρεται στην παράγραφο 2 αρχίζει στις 31 Δεκεμβρίου 2024.

Για τους εγχώριους ομίλους μεγάλης κλίμακας που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας κατά την έναρξη ισχύος της, η πενταετής περίοδος που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) αρχίζει στις 31 Δεκεμβρίου 2023.

5.   Η ορισθείσα υποβάλλουσα οντότητα που αναφέρεται στο άρθρο 44 ενημερώνει τη φορολογική διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένη σχετικά με την έναρξη της αρχικής φάσης της διεθνούς δραστηριότητας του ομίλου ΠΕ.

Άρθρο 50

Επιλογή καθυστερημένης εφαρμογής των κανόνων IIR και UTPR

1.   Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 5 έως 14, τα κράτη μέλη στα οποία είναι εγκατεστημένες έως δώδεκα τελικές μητρικές οντότητες ομίλων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας μπορούν να επιλέξουν να μην εφαρμόσουν τον κανόνα IIR και τον κανόνα UTPR για έξι συναπτά οικονομικά έτη που αρχίζουν από τις 31 Δεκεμβρίου 2023. Τα κράτη μέλη που προβαίνουν σε αυτή την επιλογή ενημερώνουν την Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023.

2.   Όταν η τελική μητρική οντότητα ομίλου πολυεθνικών επιχειρήσεων είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος που έχει προβεί στην επιλογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη, εκτός από εκείνο στο οποίο είναι εγκατεστημένη η τελική μητρική οντότητα, διασφαλίζουν ότι οι συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ υπόκεινται, στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες, στο ποσό συμπληρωματικού φόρου βάσει του κανόνα UTPR που κατανέμεται στο εν λόγω κράτος μέλος για τα οικονομικά έτη που αρχίζουν από την 31η Δεκεμβρίου 2023 σύμφωνα με το άρθρο 14.

Η τελική μητρική οντότητα που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο ορίζει υποβάλλουσα οντότητα που έχει οριστεί σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο είναι εγκατεστημένη η τελική μητρική οντότητα ή, εάν ο όμιλος ΠΕ δεν διαθέτει συνιστώσα οντότητα σε άλλο κράτος μέλος, σε δικαιοδοσία τρίτης χώρας στην οποία, για το οικονομικό έτος υποβολής στοιχείων, ισχύει ειδική συμφωνία αρμόδιας αρχής με το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένη η τελική μητρική οντότητα.

Στην περίπτωση αυτή, η ορισθείσα υποβάλλουσα οντότητα υποβάλλει συμπληρωματική δήλωση πληροφοριών φόρου σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 44 παράγραφος 5. Οι συνιστώσες οντότητες που βρίσκονται στο κράτος μέλος που άσκησε το δικαίωμα επιλογής δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου παρέχουν στην ορισθείσα υποβάλλουσα οντότητα τις πληροφορίες που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με το άρθρο 44 παράγραφος 5 και απαλλάσσονται από την απαίτηση υποβολής που αναφέρεται στο άρθρο 44 παράγραφος 2.

3.   Το ποσοστό βάσει του κανόνα UTPR που προσδιορίζεται για κράτος μέλος που έχει προβεί στην επιλογή της παραγράφου 1 θεωρείται μηδενικό για το οικονομικό έτος.

Άρθρο 51

Μεταβατική απαλλαγή για τις υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 44 παράγραφος 7, η δήλωση πληροφοριών συμπληρωματικού φόρου και οι κοινοποιήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 44 υποβάλλονται στη φορολογική διοίκηση των κρατών μελών το αργότερο 18 μήνες μετά την τελευταία ημέρα του οικονομικού έτους αναφοράς που είναι το μεταβατικό έτος το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 47.

Κεφάλαιο X

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 52

Αξιολόγηση της ισοδυναμίας

1.   Το νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται στο εσωτερικό δίκαιο δικαιοδοσίας τρίτης χώρας θεωρείται ισοδύναμο με ενδεδειγμένο κανόνα IIR που προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙ και δεν αντιμετωπίζεται ως φορολογικό καθεστώς ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών, εφόσον πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

επιβάλλει ένα σύνολο κανόνων σύμφωνα με τους οποίους η μητρική οντότητα ενός ομίλου ΠΕ υπολογίζει και καταβάλλει το μερίδιο του συμπληρωματικού φόρου που της αναλογεί όσον αφορά τις συνιστώσες οντότητες του ομίλου ΠΕ με χαμηλή φορολόγηση·

β)

θεσπίζει ελάχιστο πραγματικό φορολογικό συντελεστή τουλάχιστον 15 % κάτω από τον οποίο μια συνιστώσα οντότητα θεωρείται χαμηλής φορολόγησης·

γ)

για τον υπολογισμό του ελάχιστου πραγματικού φορολογικού συντελεστή, επιτρέπει μόνο τον συνδυασμό εισοδήματος οντοτήτων που βρίσκονται εντός της ίδιας δικαιοδοσίας· και

δ)

για τον σκοπό του υπολογισμού συμπληρωματικού φόρου βάσει του ισοδύναμου ενδεδειγμένου κανόνα IIR, προβλέπει ελάφρυνση για κάθε συμπληρωματικό φόρο που καταβλήθηκε σε κράτος μέλος κατ’ εφαρμογή του ενδεδειγμένου κανόνα IIR και για κάθε ενδεδειγμένο εγχώριο συμπληρωματικό φόρο που ορίζεται στην παρούσα οδηγία.

2.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 53 για την κατάρτιση του καταλόγου των δικαιοδοσιών τρίτων χωρών που έχουν εφαρμόσει νομικό πλαίσιο στο εσωτερικό τους δίκαιο, το οποίο θεωρείται ισοδύναμο με ενδεδειγμένο κανόνα IIR σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, και για την επικαιροποίηση του εν λόγω καταλόγου ως αποτέλεσμα μεταγενέστερης αξιολόγησης του νομικού πλαισίου που εφαρμόζεται από δικαιοδοσία τρίτης χώρας στο εσωτερικό της δίκαιο.

Άρθρο 53

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 52 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για αόριστο χρονικό διάστημα από τις 23 Δεκεμβρίου 2022.

3.   Η ανατιθέμενη εξουσία που αναφέρεται στο άρθρο 52 μπορεί οποτεδήποτε να ανακληθεί από το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτή. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.   Πριν εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.   Μόλις η Επιτροπή εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί στο Συμβούλιο.

6.   Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 52 τίθεται σε ισχύ μόνο εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Συμβούλιο ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλει αντιρρήσεις. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Συμβουλίου.

Άρθρο 54

Ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώνεται από την Επιτροπή για την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, για τη διατύπωση τυχόν αντιρρήσεων κατά των πράξεων αυτών και για την ανάκληση εξουσιοδότησης από το Συμβούλιο.

Άρθρο 55

Διμερής συμφωνία για υποχρεώσεις απλουστευμένης υποβολής στοιχείων

Η Ένωση μπορεί να συνάπτει συμφωνίες με δικαιοδοσίες τρίτων χωρών των οποίων τα νομικά πλαίσια έχουν αξιολογηθεί ως ισοδύναμα με ενδεδειγμένο κανόνα IIR σύμφωνα με το άρθρο 52, με σκοπό τη διαμόρφωση πλαισίου για την απλούστευση των διαδικασιών υποβολής στοιχείων που προβλέπονται στο άρθρο 44 παράγραφος 6.

Άρθρο 56

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για τη συμμόρφωση προς την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2023. Κοινοποιούν αμέσως το κείμενο των εν λόγω μέτρων στην Επιτροπή.

Εφαρμόζουν τα εν λόγω μέτρα όσον αφορά τα οικονομικά έτη που αρχίζουν από τις 31 Δεκεμβρίου 2023.

Ωστόσο, με εξαίρεση τη ρύθμιση που προβλέπεται στο άρθρο 50 παράγραφος 2, εφαρμόζουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για τη συμμόρφωσή τους με τα άρθρα 12, 13 και 14 όσον αφορά τα οικονομικά έτη που αρχίζουν από τις 31 Δεκεμβρίου 2024.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα εν λόγω μέτρα, περιλαμβάνουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η εν λόγω αναφορά.

Άρθρο 57

Εξέταση της υλοποίησης του πρώτου πυλώνα από την Επιτροπή

Η Επιτροπή υποβάλλει, έως τις 30 Ιουνίου 2023, έκθεση στο Συμβούλιο για την αξιολόγηση της κατάστασης όσον αφορά την υλοποίηση του πρώτου πυλώνα της δήλωσης σχετικά με τη λύση δύο πυλώνων για την αντιμετώπιση των φορολογικών προκλήσεων που απορρέουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας η οποία συμφωνήθηκε με το χωρίς αποκλεισμούς πλαίσιο του ΟΟΣΑ/G20 για την BEPS στις 8 Οκτωβρίου 2021, και, κατά περίπτωση, υποβάλλει νομοθετική πρόταση για την αντιμετώπιση αυτών των φορολογικών προκλήσεων εφόσον δεν έχει υλοποιηθεί η λύση του πρώτου πυλώνα.

Άρθρο 58

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 59

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 14 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. BEK


(1)  ΕΕ C 290 της 29.7.2022, σ. 52.

(2)  Γνώμη της 19ης Μαΐου 2022 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  Οδηγία 2011/16/EE του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011 , σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας και με την κατάργηση της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ (ΕΕ L 64 της 11.3.2011, σ. 1).

(4)  Οδηγία (ΕΕ) 2016/881 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ όσον αφορά την υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της φορολογίας (ΕΕ L 146 της 3.6.2016, σ. 8).

(5)  ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ L 295 της 21.11.2018, σ. 39).

(7)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1).

(8)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1606/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 2002, για την εφαρμογή διεθνών λογιστικών προτύπων (ΕΕ L 243 της 11.9.2002, σ. 1).


II Μη νομοθετικές πράξεις

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/59


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2524 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 12ης Δεκεμβρίου 2022

για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ένωσης, της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας δυνάμει του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994 σχετικά με την τροποποίηση των παραχωρήσεων για όλες τις δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στον πίνακα CLXXV της ΕΕ ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 207 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) σημείο v),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 15 Ιουνίου 2018 το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις δυνάμει του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994 σχετικά με την κατανομή των δασμολογικών ποσοστώσεων που περιλαμβάνονται στον πίνακα CLXXV της ΕΕ ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση.

(2)

Οι διαπραγματεύσεις με τη Νέα Ζηλανδία ολοκληρώθηκαν στις 20 Δεκεμβρίου 2021 με τη μονογράφηση της συμφωνίας υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας δυνάμει του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994 σχετικά με την τροποποίηση των παραχωρήσεων για όλες τις δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στον πίνακα CLXXV της ΕΕ ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση («συμφωνία»).

(3)

Η συμφωνία υπεγράφη εξ ονόματος της Ένωσης στις 20 Ιουλίου 2022, με την επιφύλαξη της σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία, σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2022/781 του Συμβουλίου (2).

(4)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται, εξ ονόματος της Ένωσης, η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας δυνάμει του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994 σχετικά με την τροποποίηση των παραχωρήσεων για όλες τις δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στον πίνακα CLXXV της ΕΕ ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου (3).

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει, εξ ονόματος της Ένωσης, στην κοινοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 της συμφωνίας (4).

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 12 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Z. NEKULA


(1)  Έγκριση της 22ας Νοεμβρίου 2022 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Απόφαση (ΕΕ) 2022/781 του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 2022, για την υπογραφή, εξ ονόματος της Ένωσης, της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας δυνάμει του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994 σχετικά με την τροποποίηση των παραχωρήσεων για όλες τις δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στον πίνακα CLXXV της ΕΕ ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ L 140 της 19.5.2022, σ. 1).

(3)  Βλέπε σελίδα 61 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(4)  Η ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας θα δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου.


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/61


ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ XXVIII ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΔΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ (GATT) ΤΟΥ 1994, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ CLXXV ΤΗΣ ΕΕ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ,

εφεξής «η Ένωση»

καλούμενες εφεξής από κοινού «τα συμβαλλόμενα μέρη»,

και

Η ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ,

ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στο πλαίσιο του άρθρου XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (στο εξής: GATT) του 1994 σχετικά με την προτεινόμενη τροποποίηση των παραχωρήσεων για τις δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στο δασμολόγιο CLXXV της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση, όπως κοινοποιήθηκαν στα μέλη του ΠΟΕ με το έγγραφο G/SECRET/42/Add.2.

 

ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ότι η προσέγγιση που υιοθετήθηκε εν προκειμένω αντικατοπτρίζει τις μοναδικές περιστάσεις που προέκυψαν από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση·

ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

Αρθρο 1

Στόχοι

Με την επιφύλαξη μελλοντικών διαπραγματεύσεων δυνάμει του άρθρου XXVIII της GATT 1994 και μόνο για τους σκοπούς της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση, στόχος της παρούσας συμφωνίας είναι να συμφωνηθεί η τροποποίηση των παραχωρήσεων για τις δασμολογικές ποσοστώσεις και οι προκύπτουσες ποσοτικές δεσμεύσεις της Ένωσης που δεν περιλαμβάνουν πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο, όσον αφορά τις δασμολογικές ποσοστώσεις για τις οποίες η Νέα Ζηλανδία έχει δικαιώματα διαπραγμάτευσης ή διαβούλευσης δυνάμει του άρθρου XXVIII της GATT του 1994.

Αρθρο 2

Προσέγγιση που πρέπει να ακολουθηθεί όσον αφορά τους όγκους δασμολογικών ποσοστώσεων

στην προκειμένη περίπτωση Η Ένωση και η Νέα Ζηλανδία κατανοούν ότι η προσέγγιση που πρέπει να ακολουθηθεί όσον αφορά τους εν λόγω όγκους δασμολογικών ποσοστώσεων του ΠΟΕ υπό τις μοναδικές συνθήκες της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση θα είναι τέτοια ώστε οι προγραμματισμένες ποσοτικές δεσμεύσεις με τη μορφή των εν λόγω δασμολογικών ποσοστώσεων του ΠΟΕ που αναλαμβάνει η Ένωση, μαζί με τις αντίστοιχες δασμολογικές ποσοστώσεις του ΠΟΕ που ανέλαβε το Ηνωμένο Βασίλειο μετά την αποχώρησή του από την Ένωση, να μην υπερβαίνουν τους όγκους των εν λόγω ποσοστώσεων που καθορίζονται στον δασμολογικό πίνακα της Ένωσης (ΕΕ των 28).

Αρθρο 3

Δασμολογικές ποσοστώσεις της Ένωσης που δεν περιλαμβάνει πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο

1.   Όσον αφορά τις κατωτέρω δασμολογικές ποσοστώσεις, η Νέα Ζηλανδία και η Ένωση συμφωνούν επί των ακόλουθων αλλαγών στις προγραμματισμένες δεσμεύσεις:

α)

Δασμολογική ποσόστωση 006 (υψηλής ποιότητας κρέατα βοοειδών, νωπά, διατηρημένα με απλή ψύξη ή κατεψυγμένα): ο όγκος της εν λόγω ειδικής ανά χώρα ποσόστωσης της Νέας Ζηλανδίας στην Ένωση προσαρμόζεται σε 1 102 τόνους·

β)

Δασμολογική ποσόστωση 020 (πρόβειο κρέας): ο όγκος της εν λόγω ειδικής ανά χώρα ποσόστωσης της Νέας Ζηλανδίας στην Ένωση προσαρμόζεται σε 125 769 τόνους·

γ)

Δασμολογική ποσόστωση 030 (αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη): ο όγκος της ποσόστωσης erga omnes της Ένωσης προσαρμόζεται σε 62 917 τόνους.

2.   Όσον αφορά τις κατωτέρω δασμολογικές ποσοστώσεις, η Νέα Ζηλανδία και η Ένωση συμφωνούν επί των ακόλουθων αλλαγών στις προγραμματισμένες δεσμεύσεις για να διευκολυνθεί η χρήση ορισμένων δασμολογικών ποσοστώσεων:

α)

Δασμολογική ποσόστωση 011 (βόειο κρέας, κατεψυγμένο· βρώσιμα εντόσθια βοοειδών, κατεψυγμένα): η Ένωση μειώνει το κατ’ αξία μέρος του εντός της ποσόστωσης δασμού από 20 σε 15 %·

β)

Δασμολογική ποσόστωση 032 (βούτυρο): η Ένωση καταργεί τις ειδικές προδιαγραφές προϊόντος που ίσχυαν στο πλαίσιο της εν λόγω δασμολογικής ποσόστωσης και ευθυγραμμίζει τις προδιαγραφές προϊόντος με τον ορισμό της συνδυασμένης ονοματολογίας για το βούτυρο και επεκτείνει την επιλεξιμότητα σε ολόκληρο τον κωδικό ΕΣ 0405 10· η Ένωση καταργεί επίσης την υποχρέωση παρακολούθησης που περιέχεται στο άρθρο 51 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/761 της Επιτροπής, η οποία ισχύει επί του παρόντος για το βάρος και την περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες των προϊόντων που εισάγονται στο πλαίσιο της εν λόγω δασμολογικής ποσόστωσης·

γ)

Δασμολογική ποσόστωση 040 (τυριά Cheddar σε τυποποιημένες ολόκληρες μορφές): η Ένωση καταργεί τις ειδικές προδιαγραφές προϊόντος που ίσχυαν στο πλαίσιο της εν λόγω δασμολογικής ποσόστωσης και επεκτείνει την επιλεξιμότητα ώστε να επωφελείται από αυτή τη δασμολογική ποσόστωση ολόκληρος ο κωδικός ΣΟ 0406 90 21.

3.   Όσον αφορά τις άλλες δασμολογικές ποσοστώσεις για τις οποίες η Νέα Ζηλανδία έχει δικαιώματα διαπραγμάτευσης ή διαβούλευσης δυνάμει του άρθρου XXVIII της GATT του 1994 η Νέα Ζηλανδία συμφωνεί με τις προτεινόμενες δεσμεύσεις για τις δασμολογικές ποσοστώσεις, όπως καθορίζονται στο έγγραφο G/SECRET/42/Add.2, τις οποίες ανέλαβε η Ένωση μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, με την επιφύλαξη τυχόν προσαρμογών που προκύπτουν από το άρθρο 4 κατωτέρω.

Αρθρο 4

Οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις της Ένωσης δυνάμει του άρθρου XXVIII της GATT του 1994

1.   Τα μέρη αναγνωρίζουν ότι η Ένωση συνεχίζει να διεξάγει διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις με άλλα μέλη του ΠΟΕ που έχουν δικαιώματα διαπραγμάτευσης ή διαβούλευσης δυνάμει του άρθρου XXVIII της GATT του 1994 ως συνέπεια της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση, όπως κοινοποιήθηκαν στα μέλη του ΠΟΕ.

2.   Ως αποτέλεσμα των εν λόγω διαπραγματεύσεων και διαβουλεύσεων, η Ένωση μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο τροποποίησης των μεριδίων και των ποσοτήτων ή άλλων όρων που καθορίζονται στο άρθρο 3 ή στο έγγραφο G/SECRET/42/Add.2. Σε περίπτωση τέτοιας αλλαγής όσον αφορά προηγούμενη δέσμευση της Ένωσης για δασμολογική ποσόστωση που αναφέρεται στο άρθρο 3, για την οποία η Νέα Ζηλανδία έχει δικαίωμα διαπραγμάτευσης ή διαβούλευσης, η Ένωση διαβουλεύεται με τη Νέα Ζηλανδία με σκοπό την επίτευξη αμοιβαία ικανοποιητικού αποτελέσματος πριν προβεί σε οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων κάθε μέρους δυνάμει του άρθρου XXVIII της GATT του 1994.

Αρθρο 5

Τελικές διατάξεις

1.   Η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την επομένη της ημερομηνίας κατά την οποία τα μέρη κοινοποιούν αμοιβαία την ολοκλήρωση των αναγκαίων για τον σκοπό αυτό οικείων εσωτερικών νομικών διαδικασιών.

2.   Η παρούσα ρύθμιση συνιστά διεθνή συμφωνία μεταξύ της Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας, μεταξύ άλλων για τους σκοπούς του άρθρου XXVIII παράγραφος 3 στοιχεία α) και β) της GATT του 1994.

3.   Η παρούσα συμφωνία συντάσσεται εις διπλούν στην αγγλική, βουλγαρική, κροατική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, εσθονική, ιρλανδική, ισπανική, ιταλική, λετονική, λιθουανική, μαλτέζικη, ολλανδική, ουγγρική, πολωνική, πορτογαλική, ρουμανική, σλοβακική, σλοβενική, σουηδική, τσεχική και φινλανδική γλώσσα, και όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι προς τούτο, υπέγραψαν την παρούσα συμφωνία.


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/63


Ανακοίνωση σχετικά με την ημερομηνία έναρξης ισχύος της τροποποίησης των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κορέας

Η τροποποίηση των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κορέας (1), η οποία υπεγράφη στις Βρυξέλλες στις 6 Οκτωβρίου 2010, τίθεται σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2023.


(1)  ΕΕ L 127 της 14.5.2011, σ. 6.


ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/64


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2525 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 21ης Δεκεμβρίου 2022

για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/44 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και για την κατάργηση του κανονισμού (EE) αριθ. 204/2011 (1), και ιδίως το άρθρο 21 παράγραφος 6,

Έχοντας υπόψη την πρόταση του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 18 Ιανουαρίου 2016 το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/44.

(2)

Μετά την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-627/20 (2), η καταχώριση μίας οντότητας θα πρέπει να διαγραφεί.

(3)

Το παράρτημα III του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 θα πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα III του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 21 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. BEK


(1)  ΕΕ L 12 της 19.1.2016, σ. 1.

(2)  Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2022, Libyan African Investment Company (LAICO) κατά Συμβουλίου, T-627/20.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 (Κατάλογος των φυσικών και νομικών προσώπων, οντοτήτων ή οργανισμών που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2), μέρος Β (Οντότητες), διαγράφεται η ακόλουθη καταχώριση:

«1.

Libyan Arab African Investment Company — LAAICO (άλλως LAICO)».


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/66


ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2526 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 23ης Σεπτεμβρίου 2022

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου σε υγρή μορφή

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2017, για τον υδράργυρο και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 (1), και ιδίως το άρθρο 13 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852 ορίζει ότι ο υδράργυρος και οι ενώσεις υδραργύρου, είτε σε καθαρή μορφή είτε σε μείγματα, που προέρχονται από τέσσερις μεγάλες πηγές που προσδιορίζονται στο εν λόγω άρθρο, θεωρούνται απόβλητα κατά την έννοια της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), τα οποία προορίζονται για τελική διάθεση.

(2)

Το άρθρο 13 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852 ορίζει ότι τα απόβλητα υδραργύρου, συμπεριλαμβανομένων των αποβλήτων που παράγονται από τις τέσσερις σχετικές μεγάλες πηγές, πρέπει να υποβάλλονται, πριν από την τελική διάθεση, σε ειδικές εργασίες επεξεργασίας, δηλαδή μετατροπή και, εφόσον προορίζονται για οριστική διάθεση σε υπέργειες εγκαταστάσεις, μετατροπή και στερεοποίηση.

(3)

Το άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852 επιτρέπει, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου (3), τα απόβλητα υδραργύρου που βρίσκονται σε υγρή μορφή εν αναμονή μετατροπής και στερεοποίησης να αποθηκεύονται προσωρινά σε ειδικούς και εξοπλισμένους χώρους υγειονομικής ταφής έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, σύμφωνα με τις απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας που ορίζονται στην οδηγία 1999/31/ΕΚ.

(4)

Από τις πληροφορίες που υπέβαλαν τα κράτη μέλη τον Μάιο του 2022 προκύπτει ότι περισσότεροι από 2 000 τόνοι υγρών αποβλήτων υδραργύρου παρέμεναν σε προσωρινή αποθήκευση στην Ένωση και ότι για τη μετατροπή και στερεοποίηση των εν λόγω αποβλήτων χρειάζεται περισσότερος χρόνος. Θεωρείται αναγκαία η παράταση της περιόδου επί την οποία επιτρέπεται εν λόγω αποθήκευση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025 ώστε να διασφαλιστεί ότι η προσωρινή αποθήκευση σε χώρους υγειονομικής ταφής εξακολουθεί να πραγματοποιείται σύμφωνα με τις εφαρμοστέες απαιτήσεις που ορίζονται στην οδηγία 1999/31/ΕΚ.

(5)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/852 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Στο άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η παρέκκλιση που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο παύει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2026.»

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Σεπτεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 137 της 24.5.2017, σ. 1.

(2)  Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

(3)  Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/68


ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2527 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 17ης Οκτωβρίου 2022

για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 807/2014 για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και για τη θέσπιση μεταβατικών διατάξεων

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο 2 παράγραφος 3, το άρθρο 14 παράγραφος 5, το άρθρο 16 παράγραφος 5, το άρθρο 19 παράγραφος 8, το άρθρο 22 παράγραφος 3, το άρθρο 28 παράγραφοι 10 και 11, το άρθρο 29 παράγραφος 6, το άρθρο 30 παράγραφος 8, το άρθρο 33 παράγραφος 4, το άρθρο 34 παράγραφος 5, το άρθρο 35 παράγραφος 10, το άρθρο 36 παράγραφος 5, το άρθρο 45 παράγραφος 6, το άρθρο 47 παράγραφος 6 και το άρθρο 89,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει ένα νέο νομικό πλαίσιο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) προκειμένου να βελτιώσει τη συμβολή της στους στόχους της Ένωσης που ορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω κανονισμός προσδιορίζει περαιτέρω τους στόχους της Ένωσης που πρέπει να επιτευχθούν από την ΚΓΠ και ορίζει τα είδη παρέμβασης, καθώς και τις κοινές ενωσιακές απαιτήσεις που ισχύουν για τα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα αφήνει στα κράτη μέλη ευελιξία στον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που προβλέπονται στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 προβλέπει είδη παρέμβασης για την αγροτική ανάπτυξη. Κατά συνέπεια, καταργεί τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(3)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θέσπισε πρόσθετες απαιτήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που θα προσδιοριστούν στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, και συγκεκριμένα στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής (3). Ο εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός αντικαθιστά τους κανόνες που προβλέπονται επί του παρόντος στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 807/2014 της Επιτροπής (4).

(4)

Για λόγους σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 807/2014 θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 154 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 807/2014 θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται στην υλοποίηση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025 και στις δαπάνες που πραγματοποιούνται από τους δικαιούχους και καταβάλλονται από τον οργανισμό πληρωμών στο πλαίσιο των εν λόγω προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 807/2014 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται στην υλοποίηση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025 και στις δαπάνες που πραγματοποιούνται από τους δικαιούχους και καταβάλλονται από τον οργανισμό πληρωμών στο πλαίσιο των εν λόγω προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 17 Οκτωβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 487.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με πρόσθετες απαιτήσεις για ορισμένους τύπους παρέμβασης που καθορίζονται από τα κράτη μέλη στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο 2023 έως 2027 δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και με κανόνες σχετικά με την αναλογία για το πρότυπο 1 της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης των εκτάσεων (ΚΓΠΚ) (ΕΕ L 20 της 31.1.2022, σ. 52).

(4)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 807/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και για τη θέσπιση μεταβατικών διατάξεων (ΕΕ L 227 της 31.7.2014, σ. 1).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/70


ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2528 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 17ης Οκτωβρίου 2022

για την τροποποίηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891 και την κατάργηση των κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 611/2014, (ΕΕ) 2015/1366 και (ΕΕ) 2016/1149 που εφαρμόζονται σε καθεστώτα ενισχύσεων σε ορισμένους γεωργικούς τομείς

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο 30, το άρθρο 37 στοιχείο α) σημεία i), ii), iii) και vi), στοιχείο β), στοιχείο γ), στοιχείο δ) και στοιχείο ε) σημείο i), το άρθρο 53 και το άρθρο 56 παράγραφος 1, το άρθρο 223 παράγραφος 2 και το άρθρο 231 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (2), και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1, το άρθρο 63 παράγραφος 4, το άρθρο 64 παράγραφος 6 και το άρθρο 106 παράγραφος 5,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) θεσπίζει ένα νέο νομικό πλαίσιο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) προκειμένου να βελτιώσει τη συμβολή της στους στόχους της Ένωσης που ορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω κανονισμός προσδιορίζει περαιτέρω τους στόχους της Ένωσης που πρέπει να επιτευχθούν από την ΚΓΠ και ορίζει τα είδη παρέμβασης, καθώς και τις κοινές ενωσιακές απαιτήσεις που ισχύουν για τα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα αφήνει στα κράτη μέλη ευελιξία στον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που προβλέπονται στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 καθορίζει όλα τα είδη παρέμβασης σε ορισμένους γεωργικούς τομείς που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013. Κατά συνέπεια, με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2117 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) απαλείφονται οι διατάξεις σχετικά με τις ενισχύσεις στον τομέα του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών, στον τομέα των οπωροκηπευτικών, στον αμπελοοινικό τομέα, στον τομέα της μελισσοκομίας και στον τομέα του λυκίσκου που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(3)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θέσπισε πρόσθετες απαιτήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που θα προσδιοριστούν στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, και συγκεκριμένα στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής (5). Ο εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός αντικαθιστά τους κανόνες που προβλέπονται επί του παρόντος στους κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 611/2014 (6), (ΕΕ) 2015/1366 (7), (ΕΕ) 2016/1149 (8) και (ΕΕ) 2017/891 (9) της Επιτροπής.

(4)

Οι κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμοί (ΕΕ) 2015/1366, (ΕΕ) 2016/1149 και (ΕΕ) 2017/891 περιέχουν ορισμένες διατάξεις σχετικά με τις επαληθεύσεις, τους ελέγχους, τις κυρώσεις ή τον προσδιορισμό των γενεσιουργών αιτιών όσον αφορά τις ενισχύσεις στον τομέα των οπωροκηπευτικών, στον τομέα της μελισσοκομίας και στον αμπελοοινικό τομέα που εκδόθηκαν βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2116 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) θεσπίζει κανόνες σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και καταργεί τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1306/2013. Σύμφωνα με την προσέγγιση που εισήγαγε ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 για την επίτευξη των στόχων της Ένωσης, ο εν λόγω κανονισμός αφήνει επίσης μεγαλύτερη ευελιξία στα κράτη μέλη, ιδίως όσον αφορά τις επαληθεύσεις και τους ελέγχους που πρέπει να διενεργούνται, καθώς και τις κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλονται.

(6)

Κατά συνέπεια, τα σχετικά άρθρα και τα παραρτήματα του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891 θα πρέπει να απαλειφθούν με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 και το άρθρο 5 παράγραφος 6 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117 και σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημεία ii) και iii) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2116, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων στον τομέα των οπωροκηπευτικών και όσον αφορά επιχειρησιακά προγράμματα που εξακολουθούν να λειτουργούν έως τη λήξη τους, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρησιακών προγραμμάτων που έχουν εγκρίνει τα κράτη μέλη το 2022 σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/891 πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(7)

Οι κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμοί (ΕΕ) αριθ. 611/2014 και (ΕΕ) 2015/1366 θα πρέπει να καταργηθούν με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο των καθεστώτων ενισχύσεων στον τομέα του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών και στον τομέα της μελισσοκομίας, αντίστοιχα.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/1149 θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από τις 16 Οκτωβρίου 2023 και να συνεχίσει να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2023 στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης στον αμπελοοινικό τομέα και όσον αφορά τις δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με τα άρθρα 46 και 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2025, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι που καθορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891 και μεταβατικές διατάξεις

Το άρθρο 2 στοιχεία στ) έως ιγ), τα άρθρα 22 έως 54, τα άρθρα 56, 57 και 58, το άρθρο 59 παράγραφοι 7 και 8, τα άρθρα 60 έως 67, το άρθρο 76, το άρθρο 77 στοιχείο α) και τα άρθρα 78, 79 και 80 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891 καθώς και τα παραρτήματα I, II, III, IV και V του εν λόγω κανονισμού απαλείφονται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, τα εν λόγω απαλειφθέντα άρθρα και παραρτήματα εξακολουθούν να ισχύουν:

α)

όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 32 έως 38 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013·

β)

όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα που εξακολουθούν να λειτουργούν έως τη λήξη τους σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 6 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117 ή που έχουν εγκριθεί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/891 πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Άρθρο 2

Κατάργηση των κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 611/2014, (ΕΕ) 2015/1366 και (ΕΕ) 2016/1149 και μεταβατικές διατάξεις

1.   Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 611/2014 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 29, 30 και 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

2.   Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/1366 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 55, 56 και 57 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

3.   Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/1149 καταργείται από τις 16 Οκτωβρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά:

α)

δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 39 έως 52 του εν λόγω κανονισμού·

β)

δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με τα άρθρα 46 και 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2025, υπό την προϋπόθεση ότι, έως τις 15 Οκτωβρίου 2023, οι εν λόγω πράξεις έχουν εκτελεσθεί εν μέρει και ότι οι πραγματοποιηθείσες δαπάνες ανέρχονται τουλάχιστον στο 30 % των συνολικών προγραμματισμένων δαπανών τους και εφόσον οι εν λόγω πράξεις εκτελούνται πλήρως έως τις 15 Οκτωβρίου 2025.

Άρθρο 3

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 17 Οκτωβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671.

(2)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 549.

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2117 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων, (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, (ΕΕ) αριθ. 251/2014 για τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων και (ΕΕ) αριθ. 228/2013 για τον καθορισμό ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 262).

(5)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με πρόσθετες απαιτήσεις για ορισμένους τύπους παρέμβασης που καθορίζονται από τα κράτη μέλη στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο 2023 έως 2027 δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και με κανόνες σχετικά με την αναλογία για το πρότυπο 1 της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης των εκτάσεων (ΚΓΠΚ) (ΕΕ L 20 της 31.1.2022, σ. 52).

(6)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 611/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα προγράμματα στήριξης του τομέα του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών (ΕΕ L 168 της 7.6.2014, σ. 55).

(7)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/1366 της Επιτροπής, της 11ης Μαΐου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις ενισχύσεις στον τομέα της μελισσοκομίας (ΕΕ L 211 της 8.8.2015, σ. 3).

(8)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/1149 της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2016, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα εθνικά προγράμματα στήριξης στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 555/2008 της Επιτροπής (ΕΕ L 190 της 15.7.2016, σ. 1).

(9)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/891 της Επιτροπής, της 13ης Μαρτίου 2017, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (EE) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών και τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις κυρώσεις που πρέπει να επιβληθούν στους εν λόγω τομείς, καθώς και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού της Επιτροπής (ΕΕ) αριθ. 543/2011 (ΕΕ L 138 της 25.5.2017, σ. 4).

(10)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2116 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 187).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/74


ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2529 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 17ης Οκτωβρίου 2022

για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 639/2014 για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την τροποποίηση του παραρτήματος X του εν λόγω κανονισμού

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 8 παράγραφος 3, το άρθρο 9 παράγραφος 5, το άρθρο 35 παράγραφοι 1, 2 και 3, το άρθρο 36 παράγραφος 6, το άρθρο 39 παράγραφος 3, το άρθρο 43 παράγραφος 12, το άρθρο 44 παράγραφος 5, το άρθρο 45 παράγραφοι 5 και 6, το άρθρο 46 παράγραφος 9, το άρθρο 50 παράγραφος 11, το άρθρο 52 παράγραφος 9, το άρθρο 57 παράγραφος 3, το άρθρο 58 παράγραφος 5, το άρθρο 59 παράγραφος 3 και το άρθρο 67 παράγραφοι 1 και 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει ένα νέο νομικό πλαίσιο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) προκειμένου να βελτιώσει τη συμβολή της στους στόχους της Ένωσης που ορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω κανονισμός προσδιορίζει περαιτέρω τους στόχους της Ένωσης που πρέπει να επιτευχθούν από την ΚΓΠ και ορίζει τα είδη παρέμβασης, καθώς και τις κοινές ενωσιακές απαιτήσεις που ισχύουν για τα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα αφήνει στα κράτη μέλη ευελιξία στον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που προβλέπονται στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 προβλέπει είδη παρέμβασης για τις άμεσες ενισχύσεις. Κατά συνέπεια, καταργεί τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(3)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θέσπισε πρόσθετες απαιτήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που θα προσδιοριστούν στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, και συγκεκριμένα στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής (3). Ο εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός αντικαθιστά τους κανόνες που προβλέπονται επί του παρόντος στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 639/2014 της Επιτροπής (4).

(4)

Για λόγους σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 639/2014 θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 154 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 639/2014 θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται όσον αφορά τις αιτήσεις ενίσχυσης για τα έτη υποβολής αιτήσεων που αρχίζουν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 639/2014 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά τις αιτήσεις ενίσχυσης για τα έτη υποβολής αιτήσεων που αρχίζουν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 17 Οκτωβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 608.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με πρόσθετες απαιτήσεις για ορισμένους τύπους παρέμβασης που καθορίζονται από τα κράτη μέλη στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο 2023 έως 2027 δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και με κανόνες σχετικά με την αναλογία για το πρότυπο 1 της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης των εκτάσεων (ΚΓΠΚ) (ΕΕ L 20 της 31.1.2022, σ. 52).

(4)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 639/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την τροποποίηση του παραρτήματος X του εν λόγω κανονισμού (ΕΕ L 181 της 20.6.2014, σ. 1).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/76


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2530 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 1ης Δεκεμβρίου 2022

για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 641/2014 για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο το άρθρο 24 παράγραφος 11, το άρθρο 31 παράγραφος 2, το άρθρο 34 παράγραφος 5, το άρθρο 36 παράγραφος 4, το άρθρο 39 παράγραφος 4, το άρθρο 43 παράγραφος 13, το άρθρο 45 παράγραφος 7, το άρθρο 55 παράγραφος 2, το άρθρο 57 παράγραφος 4 και το άρθρο 67 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει νέο νομικό πλαίσιο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) προκειμένου να βελτιώσει τη συμβολή της στους στόχους της Ένωσης που ορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω κανονισμός προσδιορίζει περαιτέρω τους στόχους της Ένωσης που πρέπει να επιτευχθούν από την ΚΓΠ και ορίζει τα είδη παρέμβασης, καθώς και τις κοινές ενωσιακές απαιτήσεις που ισχύουν για τα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα αφήνει στα κράτη μέλη ευελιξία στον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που προβλέπονται στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 προβλέπει παρεμβάσεις με τη μορφή άμεσων ενισχύσεων. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 καταργείται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(3)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θέσπισε πρόσθετες απαιτήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που θα προσδιοριστούν στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, μεταξύ άλλων για τις άμεσες ενισχύσεις, και συγκεκριμένα στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής (3). Ο εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός αντικαθιστά τους κανόνες που προβλέπονται επί του παρόντος στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 641/2014 της Επιτροπής (4).

(4)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 641/2014 θα πρέπει να καταργηθεί, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 154 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115, θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται όσον αφορά τις αιτήσεις ενίσχυσης για τα έτη υποβολής αιτήσεων που αρχίζουν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής άμεσων ενισχύσεων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 641/2014 και μεταβατική διάταξη

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 641/2014 καταργείται.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά τις αιτήσεις ενίσχυσης για τα έτη υποβολής αιτήσεων που αρχίζουν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 1η Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 608.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με πρόσθετες απαιτήσεις για ορισμένους τύπους παρέμβασης που καθορίζονται από τα κράτη μέλη στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο 2023 έως 2027 δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και με κανόνες σχετικά με την αναλογία για το πρότυπο 1 της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης των εκτάσεων (ΚΓΠΚ) (ΕΕ L 20 της 31.1.2022, σ. 52).

(4)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 641/2014 της Επιτροπής, της 16ης Ιουνίου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 181 της 20.6.2014, σ. 74).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/78


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2531 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 1ης Δεκεμβρίου 2022

για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 808/2014 σχετικά με τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο 8 παράγραφος 3, το άρθρο 12, το άρθρο 14 παράγραφος 6, το άρθρο 41, το άρθρο 54 παράγραφος 4, το άρθρο 66 παράγραφος 5, το άρθρο 67, το άρθρο 75 παράγραφος 5 και το άρθρο 76 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει ένα νέο νομικό πλαίσιο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) προκειμένου να βελτιώσει τη συμβολή της στους στόχους της Ένωσης που ορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω κανονισμός προσδιορίζει περαιτέρω τους στόχους της Ένωσης που πρέπει να επιτευχθούν από την ΚΓΠ και ορίζει τα είδη παρέμβασης, καθώς και τις κοινές ενωσιακές απαιτήσεις που ισχύουν για τα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα αφήνει στα κράτη μέλη ευελιξία στον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που προβλέπονται στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 προβλέπει είδη παρέμβασης για την αγροτική ανάπτυξη. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 (3)καταργείται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(3)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θέσπισε πρόσθετες απαιτήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που θα προσδιοριστούν στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, μεταξύ άλλων για την αγροτική ανάπτυξη, και συγκεκριμένα στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής (4). Ο εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός αντικαθιστά τους κανόνες που προβλέπονται επί του παρόντος στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 808/2014 της Επιτροπής (5).

(4)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 808/2014 θα πρέπει να καταργηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 154 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115, θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται όσον αφορά την υλοποίηση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025 και όσον αφορά τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από τους δικαιούχους και καταβάλλονται από τον οργανισμό πληρωμών στο πλαίσιο των εν λόγω προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής αγροτικής ανάπτυξης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 808/2014 και μεταβατική διάταξη

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 808/2014 καταργείται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά την υλοποίηση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025 και όσον αφορά τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από τους δικαιούχους και καταβάλλονται από τον οργανισμό πληρωμών στο πλαίσιο των εν λόγω προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 1η Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 487.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

(3)  Κανονισμοσ (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκου Κοινοβουλιου και του Συμβουλιου της 17ης Δεκεμβρίου 2013 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 487).

(4)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με πρόσθετες απαιτήσεις για ορισμένους τύπους παρέμβασης που καθορίζονται από τα κράτη μέλη στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο 2023 έως 2027 δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και με κανόνες σχετικά με την αναλογία για το πρότυπο 1 της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης των εκτάσεων (ΚΓΠΚ) (ΕΕ L 20 της 31.1.2022, σ. 52).

(5)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 808/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2014, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 227 της 31.7.2014, σ. 18).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/80


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2532 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 1ης Δεκεμβρίου 2022

για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 738/2010 και των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 615/2014, (ΕΕ) 2015/1368 και (ΕΕ) 2016/1150 που εφαρμόζονται σε καθεστώτα ενισχύσεων σε ορισμένους γεωργικούς τομείς

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (1), και ιδίως τα άρθρα 31, 38, 54, το άρθρο 57 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και γ), το άρθρο 60, το άρθρο 174 παράγραφος 1 στοιχείο δ) και το άρθρο 223 παράγραφος 3,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (EE) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (2), και ιδίως το άρθρο 58 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β), το άρθρο 62 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως δ) και η), το άρθρο 63 παράγραφος 5, το άρθρο 64 παράγραφος 7, το άρθρο 66 παράγραφος 4 και το άρθρο 106 παράγραφος 5,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) θεσπίζει ένα νέο νομικό πλαίσιο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) προκειμένου να βελτιώσει τη συμβολή της στους στόχους της Ένωσης που ορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω κανονισμός προσδιορίζει περαιτέρω τους στόχους της Ένωσης που πρέπει να επιτευχθούν από την ΚΓΠ και ορίζει τα είδη παρέμβασης, καθώς και τις κοινές ενωσιακές απαιτήσεις που ισχύουν για τα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα αφήνει στα κράτη μέλη ευελιξία στον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που προβλέπονται στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 καθορίζει όλα τα είδη παρέμβασης σε ορισμένους γεωργικούς τομείς που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013. Κατά συνέπεια, με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2117 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) απαλείφονται οι διατάξεις σχετικά με τις ενισχύσεις στον τομέα του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών, στον τομέα των οπωροκηπευτικών, στον αμπελοοινικό τομέα, στον τομέα της μελισσοκομίας και στον τομέα του λυκίσκου που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(3)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θέσπισε πρόσθετες απαιτήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων που θα προσδιοριστούν στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, και συγκεκριμένα στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής (5). Ο εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός αντικαθιστά τους κανόνες που προβλέπονται επί του παρόντος στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 738/2010 της Επιτροπής (6), καθώς και στους εκτελεστικούς κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 615/2014 (7), (ΕΕ) 2015/1368 (8), (ΕΕ) 2016/1150 (9) και (ΕΕ) 2017/892 της Επιτροπής (10).

(4)

Οι εν λόγω κανονισμοί περιέχουν ορισμένες διατάξεις σχετικά με τις επαληθεύσεις, τους ελέγχους, τις κυρώσεις, τις εγγυήσεις όσον αφορά τις ενισχύσεις στον τομέα του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών, στον τομέα των οπωροκηπευτικών, στον τομέα της μελισσοκομίας, στον αμπελοοινικό τομέα και στον τομέα του λυκίσκου, οι οποίες θεσπίστηκαν βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2116 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) θεσπίζει κανόνες σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και καταργεί τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1306/2013. Σύμφωνα με την προσέγγιση που εισήγαγε ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 για την επίτευξη των στόχων της Ένωσης, ο εν λόγω κανονισμός αφήνει επίσης μεγαλύτερη ευελιξία στα κράτη μέλη, ιδίως όσον αφορά τις επαληθεύσεις και τους ελέγχους που πρέπει να διενεργούνται, καθώς και τις κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλονται.

(6)

Κατά συνέπεια, τα σχετικά άρθρα και τα παραρτήματα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 θα πρέπει να απαλειφθούν με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 και παράγραφος 6 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117 και σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημεία ii) και iii) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2116, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων στον τομέα των οπωροκηπευτικών και όσον αφορά επιχειρησιακά προγράμματα που εξακολουθούν να λειτουργούν έως τη λήξη τους, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρησιακών προγραμμάτων που έχουν εγκρίνει τα κράτη μέλη το 2022 σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/891 της Επιτροπής (12) πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(7)

Οι εκτελεστικοί κανονισμοί (ΕΕ) αριθ. 615/2014 και (ΕΕ) 2015/1368 θα πρέπει να καταργηθούν με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο των καθεστώτων ενισχύσεων στον τομέα του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών και στον τομέα της μελισσοκομίας, αντίστοιχα.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1150 θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από τις 16 Οκτωβρίου 2023 και να συνεχίσει να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2023 στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης στον αμπελοοινικό τομέα και όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με τα άρθρα 46 και 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2025, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι που καθορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117.

(9)

Πρέπει επομένως να καταργηθεί ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 738/2010 με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117, θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων στον τομέα του λυκίσκου.

(10)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 και μεταβατικές διατάξεις

Τα άρθρα 2 έως 21 και τα άρθρα 25 έως 35 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 και τα παραρτήματα I έως VI του εν λόγω κανονισμού απαλείφονται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, τα εν λόγω απαλειφθέντα άρθρα και παραρτήματα εξακολουθούν να εφαρμόζονται:

α)

όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 32 έως 38 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013·

β)

όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα τα οποία εξακολουθούν να λειτουργούν έως τη λήξη τους σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 6 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2117 ή τα οποία έχουν εγκριθεί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 και τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/891 πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Άρθρο 2

Κατάργηση των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 615/2014, (ΕΕ) 2015/1368, (ΕΕ) 2016/1150 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 738/2010 και μεταβατικές διατάξεις

1.   Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 615/2014 καταργείται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 29, 30 και 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

2.   Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/1368 καταργείται με ισχύ από τις 1 Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 55, 56 και 57 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

3.   Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1150 καταργείται με ισχύ από τις 16 Οκτωβρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά:

α)

δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 39 έως 52 του εν λόγω κανονισμού·

β)

δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται για πράξεις οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με τα άρθρα 46 και 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 πριν από τις 16 Οκτωβρίου 2025, υπό την προϋπόθεση ότι, έως τις 15 Οκτωβρίου 2023, οι εν λόγω πράξεις έχουν εν μέρει εκτελεσθεί και ότι οι πραγματοποιθείσες δαπάνες ανέρχονται τουλάχιστον στο 30 % των συνολικών προγραμματισμένων δαπανών τους και εφόσον οι εν λόγω πράξεις εκτελούνται πλήρως έως τις 15 Οκτωβρίου 2025.

4.   Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 738/2010 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά δαπάνες και πληρωμές που πραγματοποιούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2023 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που αναφέρεται στα άρθρα 58, 59 και 60 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

Άρθρο 3

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 1η Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671.

(2)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 549.

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2117 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων, (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, (ΕΕ) αριθ. 251/2014 για τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων και (ΕΕ) αριθ. 228/2013 για τον καθορισμό ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 262).

(5)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/126 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με πρόσθετες απαιτήσεις για ορισμένους τύπους παρέμβασης που καθορίζονται από τα κράτη μέλη στα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΓΠ για την περίοδο 2023 έως 2027 δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και με κανόνες σχετικά με την αναλογία για το πρότυπο 1 της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης των εκτάσεων (ΚΓΠΚ) (ΕΕ L 20 της 31.1.2022, σ. 52).

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 738/2010 της Επιτροπής, της 16ης Αυγούστου 2010, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων όσον αφορά τις πληρωμές στις γερμανικές οργανώσεις παραγωγών του τομέα του λυκίσκου (ΕΕ L 216 της 17.8.2010, σ. 11).

(7)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 615/2014 της Επιτροπής, της 6ης Ιουνίου 2014, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα προγράμματα εργασίας για τη στήριξη των τομέων του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών (ΕΕ L 168 της 7.6.2014, σ. 95).

(8)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/1368 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2015, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις ενισχύσεις στον τομέα της μελισσοκομίας (ΕΕ L 211 της 8.8.2015, σ. 9).

(9)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1150 της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2016, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα εθνικά προγράμματα στήριξης του αμπελοοινικού τομέα (ΕΕ L 190 της 15.7.2016, σ. 23).

(10)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/892 της Επιτροπής, της 13ης Μαρτίου 2017, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 138 της 25.5.2017, σ. 57).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2116 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 187).

(12)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/891 της Επιτροπής, της 13ης Μαρτίου 2017, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών και τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις κυρώσεις που πρέπει να επιβληθούν στους εν λόγω τομείς, καθώς και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού της Επιτροπής (ΕΕ) αριθ. 543/2011 (ΕΕ L 138 της 25.5.2017, σ. 4).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/84


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2533 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 15ης Δεκεμβρίου 2022

για την έγκριση μη ήσσονος σημασίας τροποποίησης των προδιαγραφών ονομασίας καταχωρισμένης στο μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων [«Miele della Lunigiana» (ΠΟΠ)]

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (1), και ιδίως το άρθρο 52 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 53 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η Επιτροπή εξέτασε την αίτηση της Ιταλίας για την έγκριση τροποποίησης των προδιαγραφών της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης «Miele della Lunigiana», η οποία καταχωρίσθηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1845/2004 της Επιτροπής (2).

(2)

Δεδομένου ότι η εν λόγω τροποποίηση δεν είναι ήσσονος σημασίας κατά την έννοια του άρθρου 53 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η Επιτροπή δημοσίευσε την αίτηση τροποποίησης, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού, στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3).

(3)

Δεδομένου ότι δεν έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή καμία δήλωση ένστασης βάσει του άρθρου 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, πρέπει να εγκριθεί η τροποποίηση των προδιαγραφών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται η τροποποίηση των προδιαγραφών που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορά την ονομασία «Miele della Lunigiana» (ΠΟΠ).

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή,

εξ ονόματος της Προέδρου,

Janusz WOJCIECHOWSKI

Μέλος της Επιτροπής


(1)  ΕΕ L 343 της 14.12.2012, σ. 1.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1845/2004 της Επιτροπής, της 22ας Οκτωβρίου 2004, που συμπληρώνει το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2400/96 για την εγγραφή ορισμένων ονομασιών στο μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων [Tergeste, Lucca, Miele della Lunigiana και Άγιος Ματθαίος Κέρκυρας (Agios Mathaios Kerkyras)] (ΕΕ L 322 της 23.10.2004, σ. 14).

(3)  ΕΕ C 327 της 30.8.2022, σ. 20.


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/85


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2534 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 21ης Δεκεμβρίου 2022

για την έγκριση της διάθεσης βήτα-γαλακτοσφαιρίνης (β-γαλακτοσφαιρίνης) γάλακτος βοοειδών στην αγορά ως νέου τροφίμου και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, σχετικά με τα νέα τρόφιμα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 258/97 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1852/2001 της Επιτροπής (1), και ιδίως το άρθρο 12 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2015/2283 προβλέπει ότι μόνο τα νέα τρόφιμα που έχουν εγκριθεί και περιλαμβάνονται στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων μπορούν να διατίθενται στην αγορά της Ένωσης.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283, με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2470 της Επιτροπής (2) καταρτίστηκε ενωσιακός κατάλογος νέων τροφίμων.

(3)

Στις 22 Ιουλίου 2020 η εταιρεία Arla Foods Ingredients Group P/S (στο εξής: αιτούσα) υπέβαλε αίτηση στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283, για τη διάθεση στην αγορά της Ένωσης, ως νέου τροφίμου, της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης (β-γαλακτοσφαιρίνης) γάλακτος βοοειδών, απομονωμένης από ορό γάλακτος βοοειδών υπό όξινες ή ουδέτερες συνθήκες. Η αιτούσα ζήτησε να εγκριθεί η χρήση της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης γάλακτος βοοειδών σε αναψυκτικά που διατίθενται στην αγορά σε σχέση με τη σωματική άσκηση, στον ορό γάλακτος σε σκόνη, σε ποτά με βάση το γάλα και συναφή προϊόντα, καθώς και σε τρόφιμα για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), τα οποία προορίζονται για τον γενικό πληθυσμό ηλικίας άνω των τριών ετών, εξαιρουμένων των εγκύων και των θηλαζουσών γυναικών.

(4)

Στις 22 Ιουλίου 2020 η αιτούσα υπέβαλε επίσης αίτηση στην Επιτροπή για την προστασία επιστημονικών μελετών και δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας, και, συγκεκριμένα, προσκόμισε δοκιμή βακτηριακής επαναμετάλλαξης (4), in vitro δοκιμασία μικροπυρήνων με ανθρώπινα λεμφοκύτταρα (5), μελέτη προσδιορισμού εύρους τιμών τοξικότητας από του στόματος 14 ημερών σε τρωκτικά (6), μελέτη υποχρόνιας τοξικότητας από του στόματος 90 ημερών σε τρωκτικά (7), αποτελέσματα αναλύσεων σύστασης και αναλυτικά πιστοποιητικά για 23 πρόσθετες παρτίδες του νέου τροφίμου και 20 παρτίδες απομονωμένης πρωτεΐνης ορού γάλακτος του εμπορίου (8), καθώς και τα αποτελέσματα των αναλύσεων του συνολικού αριθμού καταμετρούμενων αποικιών μικροβίων του νέου τροφίμου και τα πιστοποιητικά τους (9), προς υποστήριξη της αίτησης.

(5)

Στις 5 Νοεμβρίου 2020 η Επιτροπή ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (στο εξής: Αρχή) να διενεργήσει αξιολόγηση της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης ως νέου τροφίμου.

(6)

Στις 28 Φεβρουαρίου 2022 η Αρχή εξέδωσε επιστημονική γνώμη με τίτλο «Ασφάλεια της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης ως νέου τροφίμου σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283» (10), σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(7)

Στην επιστημονική γνώμη της, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βήτα-γαλακτοσφαιρίνη γάλακτος βοοειδών είναι ασφαλής υπό τους προτεινόμενους όρους χρήσης. Ως εκ τούτου, η εν λόγω επιστημονική γνώμη παρέχει επαρκείς λόγους για να διαπιστωθεί ότι η βήτα-γαλακτοσφαιρίνη γάλακτος βοοειδών, όταν χρησιμοποιείται σε αναψυκτικά που διατίθενται στην αγορά σε σχέση με τη σωματική άσκηση, στον ορό γάλακτος σε σκόνη, σε ποτά με βάση το γάλα και συναφή προϊόντα, καθώς και σε τρόφιμα για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 609/2013, τα οποία προορίζονται για τον γενικό πληθυσμό ηλικίας άνω των τριών ετών, εξαιρουμένων των εγκύων και των θηλαζουσών γυναικών, πληροί τους όρους για τη διάθεσή της στην αγορά σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(8)

Στην επιστημονική γνώμη της, η Αρχή επισήμανε επίσης ότι το συμπέρασμά της σχετικά με την ασφάλεια του νέου τροφίμου βασίστηκε στις επιστημονικές μελέτες και τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τη δοκιμή βακτηριακής επαναμετάλλαξης, την in vitro δοκιμασία μικροπυρήνων με ανθρώπινα λεμφοκύτταρα, τη μελέτη προσδιορισμού εύρους τιμών τοξικότητας από του στόματος 14 ημερών σε τρωκτικά, τη μελέτη υποχρόνιας τοξικότητας από του στόματος 90 ημερών σε τρωκτικά, τα αποτελέσματα αναλύσεων σύστασης, τα αναλυτικά πιστοποιητικά για 23 πρόσθετες παρτίδες του νέου τροφίμου και 20 παρτίδες απομονωμένης πρωτεΐνης ορού γάλακτος του εμπορίου, καθώς και τα αποτελέσματα των αναλύσεων του συνολικού αριθμού καταμετρούμενων αποικιών μικροβίων του νέου τροφίμου και τα πιστοποιητικά τους, τα οποία περιλαμβάνονταν στον φάκελο της αιτούσας και χωρίς τα οποία η Αρχή δεν θα μπορούσε να αξιολογήσει το νέο τρόφιμο και να εξάγει το συμπέρασμά της.

(9)

Η Επιτροπή ζήτησε από την αιτούσα να διευκρινίσει περαιτέρω τους λόγους για τους οποίους ζητά προστασία βιομηχανικής ιδιοκτησίας όσον αφορά τις εν λόγω επιστημονικές μελέτες και δεδομένα, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ισχυρίζεται ότι έχει αποκλειστικό δικαίωμα αναφοράς σ’ αυτά, σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(10)

Η αιτούσα δήλωσε ότι κατείχε δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας και αποκλειστικά δικαιώματα αναφοράς στις επιστημονικές μελέτες και δεδομένα σχετικά με τη δοκιμή βακτηριακής επαναμετάλλαξης, την in vitro δοκιμασία μικροπυρήνων με ανθρώπινα λεμφοκύτταρα, τη μελέτη προσδιορισμού εύρους τιμών τοξικότητας από του στόματος 14 ημερών σε τρωκτικά, τη μελέτη υποχρόνιας τοξικότητας από του στόματος 90 ημερών σε τρωκτικά, τα αποτελέσματα αναλύσεων σύστασης και τα αναλυτικά πιστοποιητικά για 23 πρόσθετες παρτίδες του νέου τροφίμου και τις 20 παρτίδες απομονωμένης πρωτεΐνης ορού γάλακτος του εμπορίου, καθώς και τα αποτελέσματα των αναλύσεων του συνολικού αριθμού καταμετρούμενων αποικιών μικροβίων του νέου τροφίμου και τα πιστοποιητικά τους, κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης, και ότι τρίτοι δεν μπορούν να έχουν νόμιμη πρόσβαση, να χρησιμοποιούν ή να αναφέρονται στα δεδομένα αυτά.

(11)

Η Επιτροπή αξιολόγησε όλες τις πληροφορίες που υπέβαλε η αιτούσα και έκρινε ότι η αιτούσα έχει τεκμηριώσει επαρκώς την εκπλήρωση των απαιτήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 26 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283. Ως εκ τούτου, οι επιστημονικές μελέτες και δεδομένα σχετικά με τη δοκιμή βακτηριακής επαναμετάλλαξης, την in vitro δοκιμασία μικροπυρήνων με ανθρώπινα λεμφοκύτταρα, τη μελέτη προσδιορισμού εύρους τιμών τοξικότητας από του στόματος 14 ημερών σε τρωκτικά, τη μελέτη υποχρόνιας τοξικότητας από του στόματος 90 ημερών σε τρωκτικά, τα αποτελέσματα αναλύσεων σύστασης και τα αναλυτικά πιστοποιητικά για 23 πρόσθετες παρτίδες του νέου τροφίμου και τις 20 παρτίδες απομονωμένης πρωτεΐνης ορού γάλακτος του εμπορίου, καθώς και τα αποτελέσματα των αναλύσεων του συνολικού αριθμού καταμετρούμενων αποικιών μικροβίων του νέου τροφίμου και τα πιστοποιητικά τους, θα πρέπει να προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283. Συνεπώς, μόνο η αιτούσα θα πρέπει να λάβει άδεια για τη διάθεση της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης γάλακτος βοοειδών στην αγορά εντός της Ένωσης για περίοδο πέντε ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(12)

Ωστόσο, το γεγονός ότι η έγκριση της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης γάλακτος βοοειδών και η αναφορά στις επιστημονικές μελέτες και δεδομένα που περιέχονται στον φάκελο της αιτούσας επιτρέπονται μόνο για την αποκλειστική χρήση της αιτούσας δεν σημαίνει ότι επόμενες αιτούσες δεν μπορούν να υποβάλουν αίτηση για τη διάθεση του ίδιου νέου τροφίμου στην αγορά, υπό την προϋπόθεση ότι η αίτησή τους βασίζεται σε πληροφορίες που αποκτήθηκαν νόμιμα για την τεκμηρίωση της εν λόγω αίτησης.

(13)

Δεδομένου ότι η πηγή του νέου τροφίμου είναι το γάλα βοοειδών, το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) ως μία από τις ουσίες ή ένα από τα προϊόντα που προκαλούν αλλεργίες ή δυσανεξίες, τα τρόφιμα που περιέχουν βήτα-γαλακτοσφαιρίνη θα πρέπει να φέρουν κατάλληλη επισήμανση σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 21 του εν λόγω κανονισμού.

(14)

Είναι σκόπιμο η καταχώριση της βήτα-γαλακτοσφαιρίνης γάλακτος βοοειδών ως νέου τροφίμου στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων να περιέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(15)

Η βήτα-γαλακτοσφαιρίνη γάλακτος βοοειδών θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων που καθορίζεται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2470. Συνεπώς, το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(16)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1.   Επιτρέπεται η διάθεση βήτα-γαλακτοσφαιρίνης (β-γαλακτοσφαιρίνης) γάλακτος βοοειδών στην αγορά της Ένωσης.

Η βήτα-γαλακτοσφαιρίνη (β-γαλακτοσφαιρίνη) γάλακτος βοοειδών θα συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων που έχει θεσπιστεί με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2470.

2.   Το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Μόνο η εταιρεία Arla Foods Ingredients Group P/S (12) επιτρέπεται να διαθέσει στην αγορά της Ένωσης το νέο τρόφιμο που αναφέρεται στο άρθρο 1, για περίοδο 5 ετών από τις 11 Ιανουαρίου 2023, εκτός εάν επόμενη αιτούσα λάβει έγκριση για το εν λόγω νέο τρόφιμο χωρίς αναφορά στα επιστημονικά δεδομένα που προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 3 ή με τη σύμφωνη γνώμη της Arla Foods Ingredients Group P/S.

Άρθρο 3

Τα επιστημονικά δεδομένα που περιέχονται στον φάκελο της αίτησης και πληρούν τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 26 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283 δεν χρησιμοποιούνται προς όφελος επόμενης αιτούσας για περίοδο 5 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της εταιρείας Arla Foods Ingredients Group P/S.

Άρθρο 4

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 21 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 327 της 11.12.2015, σ. 1.

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2470 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2017, για την κατάρτιση ενωσιακού καταλόγου νέων τροφίμων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα νέα τρόφιμα (ΕΕ L 351 της 30.12.2017, σ. 72).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2013, για τα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για βρέφη και μικρά παιδιά και για τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, και ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους και για την κατάργηση της οδηγίας 92/52/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 96/8/ΕΚ, 1999/21/ΕΚ, 2006/125/ΕΚ και 2006/141/ΕΚ, της οδηγίας 2009/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 41/2009 και (ΕΚ) αριθ. 953/2009 (ΕΕ L 181 της 29.6.2013, σ. 35).

(4)  Arla Foods Ingredients Group P/S (2019a, μη δημοσιευμένο).

(5)  Arla Foods Ingredients Group P/S (2019b, μη δημοσιευμένο).

(6)  Arla Foods Ingredients Group P/S (2019c, μη δημοσιευμένο).

(7)  Arla Foods Ingredients Group P/S (2019d, μη δημοσιευμένο).

(8)  Arla Foods Ingredients Group P/S (2021 και 2022, μη δημοσιευμένο).

(9)  Arla Foods Ingredients Group P/S (2022, μη δημοσιευμένο).

(10)  EFSA Journal 2022·20(4):7204.

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 και την κατάργηση της οδηγίας 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της οδηγίας 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 2002/67/ΕΚ και 2008/5/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 304 της 22.11.2011, σ. 18).

(12)  Διεύθυνση: Sønderhøj 10 -12, 8260 Viby J, Δανία.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 τροποποιείται ως εξής:

1.

στον πίνακα 1 (Εγκεκριμένα νέα τρόφιμα) παρεμβάλλεται η ακόλουθη καταχώριση:

Εγκεκριμένο νέο τρόφιμο

Προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί το νέο τρόφιμο

Επιπρόσθετες ειδικές απαιτήσεις επισήμανσης

Άλλες απαιτήσεις

Προστασία δεδομένων

«Βήτα-γαλακτοσφαιρίνη (β-γαλακτοσφαιρίνη) γάλακτος βοοειδών

Συγκεκριμένη κατηγορία τροφίμων

Ανώτατα επίπεδα (g NF/100 ml)

Η ονομασία του νέου τροφίμου στην επισήμανση των τροφίμων στα οποία περιέχεται είναι “βήτα-γαλακτοσφαιρίνη γάλακτος βοοειδών” ή “β-γαλακτοσφαιρίνη γάλακτος βοοειδών”.

 

Εγκρίθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2023. Η παρούσα καταχώριση βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία βιομηχανικής ιδιοκτησίας και επιστημονικά δεδομένα που προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

Αιτούσα: Arla Foods Ingredients Group P/S, Sønderhøj 10 -12, 8260 Viby J, Δανία. Κατά τη διάρκεια της περιόδου προστασίας των δεδομένων, το νέο τρόφιμο βήτα-γαλακτοσφαιρίνη ή β-γαλακτοσφαιρίνη επιτρέπεται να διατίθεται στην αγορά της Ένωσης μόνο από την Arla Foods Ingredients Group P/S, εκτός εάν επόμενη αιτούσα λάβει έγκριση για το νέο τρόφιμο χωρίς αναφορά στα επιστημονικά στοιχεία βιομηχανικής ιδιοκτησίας ή στα επιστημονικά δεδομένα που προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283, ή με τη σύμφωνη γνώμη της Arla Foods Ingredients Group P/S.

Ημερομηνία εκπνοής της προστασίας δεδομένων: 11 Ιανουαρίου 2028.»

Αναψυκτικά που διατίθενται στην αγορά σε σχέση με τη σωματική άσκηση

25

Ορός γάλακτος σε σκόνη (ανασυσταθείς)

8

Ποτά με βάση το γάλα και συναφή προϊόντα

12

Τρόφιμα για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 609/2013, τα οποία προορίζονται για τον γενικό πληθυσμό ηλικίας άνω των 3 ετών, εξαιρουμένων των εγκύων και των θηλαζουσών γυναικών

Σύμφωνα με τις ειδικές διατροφικές απαιτήσεις των ατόμων για τα οποία προορίζονται τα προϊόντα

2.

Στον πίνακα 2 (Προδιαγραφές), παρεμβάλλεται η ακόλουθη καταχώριση με αλφαβητική σειρά:

Εγκεκριμένο νέο τρόφιμο

Προδιαγραφή

«Βήτα-γαλακτοσφαιρίνη (β-γαλακτοσφαιρίνη) γάλακτος βοοειδών

Περιγραφή:

Η πρωτεΐνη βήτα-γαλακτοσφαιρίνη (β-γαλακτοσφαιρίνη) είναι μια λευκή έως υπόλευκη σκόνη που παράγεται από ορό γάλακτος βοοειδών με μια σειρά σταδίων που περιλαμβάνουν διήθηση, συμπύκνωση, κρυστάλλωση, επαναδιάλυση (σε νερό), ρύθμιση του pH σε όξινο ή ουδέτερο pH, επανασυμπύκνωση και ξήρανση.

Αριθμός CAS: 9045-23-2

Μοριακό βάρος: 36,7 kDa (διμερές)· 18,3 kDa (μονομερές)

Χαρακτηριστικά/Σύνθεση:

pH (διάλυμα 10 %): 3,5-8,0

Πρωτεΐνη (N x 6,38) (%): ≥ 86,0

Βήτα-γαλακτοσφαιρίνη (% πρωτεΐνης): ≥ 90,0

Λακτόζη (%): ≤ 1,0

Λίπος (%): ≤ 1,0

Τέφρα (%): ≤ 5,0

Υγρασία (%): ≤ 5,5

Βαρέα μέταλλα:

Κάδμιο (mg/kg): < 0,2

Μόλυβδος (mg/kg): < 0,1

Υδράργυρος (mg/kg): < 0,01

Προσμείξεις:

Αφλατοξίνη M1 (μg/kg): < 0,01

Μικροβιολογικά κριτήρια:

Συνολικός αριθμός καταμετρούμενων αποικιών: ≤ 5 000 CFU/g

Συνολικός αριθμός ζυμομυκήτων/ευρωτομυκήτων: ≤ 10 CFU/g

Εντεροβακτήρια: ≤ 10 CFU/g

Salmonella spp.: Απουσία σε 25 g

Bacillus cereus: < 100 CFU/g

Listeria monocytogenes: Απουσία σε 25 g

Staphylococcus aureus: < 10 CFU/g

Κλωστρίδια θειοαναγωγά: < 10 CFU/g

CFU: μονάδες σχηματισμού αποικιών· kDa: κιλοντάλτον»


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/91


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2535 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 21ης Δεκεμβρίου 2022

για την έγκριση της διάθεσης των λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης στην αγορά ως νέου τροφίμου και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, σχετικά με τα νέα τρόφιμα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 258/97 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1852/2001 της Επιτροπής (1), και ιδίως το άρθρο 12 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2015/2283 προβλέπει ότι μόνο τα νέα τρόφιμα που έχουν εγκριθεί και περιλαμβάνονται στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων μπορούν να διατίθενται στην αγορά της Ένωσης.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283, με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2470 της Επιτροπής (2) καταρτίστηκε ενωσιακός κατάλογος νέων τροφίμων.

(3)

Στις 5 Νοεμβρίου 2018 η εταιρεία Golden Biotechnology Corp (στο εξής: αιτούσα) υπέβαλε αίτηση στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283 για τη διάθεση λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης στην αγορά της Ένωσης ως νέου τροφίμου. Η αιτούσα ζήτησε να επιτραπεί η χρήση λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης σε συμπληρώματα διατροφής, όπως ορίζονται στην οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), σε μέγιστη δόση 990 mg ανά ημέρα, για τον γενικό πληθυσμό.

(4)

Στις 12 Μαΐου 2020 η Επιτροπή ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (στο εξής: Αρχή) να διενεργήσει αξιολόγηση των λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης ως νέου τροφίμου.

(5)

Στις 18 Μαΐου 2022 η Αρχή εξέδωσε επιστημονική γνώμη με τίτλο «Safety of freeze-dried mycelia of Antrodia camphorata as a novel food pursuant to Regulation (EU) 2015/2283» (4) [Ασφάλεια των λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata ως νέου τροφίμου σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283], σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(6)

Στην επιστημονική της γνώμη, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα λυοφιλιωμένα μυκήλια του Antrodia camphorata είναι ασφαλή για ενήλικες και εφήβους ηλικίας άνω των 14 ετών όταν προστίθενται σε συμπληρώματα διατροφής σε μέγιστη ημερήσια δόση 990 mg/ημέρα. Ωστόσο, η Αρχή δεν εξακρίβωσε την ασφάλεια του νέου τροφίμου σε συμπληρώματα διατροφής που προορίζονται για άτομα κάτω των 14 ετών στο μέγιστο επίπεδο πρόσληψης των 990 mg/ημέρα όπως προτείνεται από την αιτούσα, διότι η πρόσληψη θα υπερέβαινε το ασφαλές επίπεδο (16,5 mg/kg σωματικού βάρους ανά ημέρα) που έχει καθορίσει η Αρχή. Ως εκ τούτου, η γνώμη της Αρχής παρέχει επαρκείς λόγους για να διαπιστωθεί ότι τα λυοφιλιωμένα μυκήλια του Antrodia camphorata, όταν χρησιμοποιούνται σε μέγιστη ημερήσια δόση 990 mg/ημέρα σε συμπληρώματα διατροφής που προορίζονται για άτομα ηλικίας 14 ετών και άνω, πληρούν τους όρους για τη διάθεσή τους στην αγορά σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(7)

Στην επιστημονική της γνώμη, η Αρχή θεωρεί ότι, μολονότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη κινδύνου αλλεργιογονικότητας, δεδομένης της περιεκτικότητας του νέου τροφίμου σε πρωτεΐνες, ο κίνδυνος δεν μπορεί να αποκλειστεί απολύτως. Από βιβλιογραφική έρευνα που διενήργησε η αιτούσα δεν προέκυψαν δημοσιευμένα στοιχεία σχετικά με το αλλεργιογόνο δυναμικό του Antrodia camphorata, ενώ δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες ή δεδομένα που συνήθως απαιτούνται για την επιβεβαίωση ή τον αποκλεισμό του δυνητικού κινδύνου αλλεργιογονικότητας. Ωστόσο, η Επιτροπή θεωρεί ότι, επί του παρόντος, το αλλεργιογόνο δυναμικό των μυκηλίων του Antrodia camphorata σε σκόνη είναι απίθανο να εκδηλωθεί σε πραγματικές συνθήκες και, συνεπώς, δεν θα πρέπει να συμπεριληφθεί, ως προς το σημείο αυτό, ειδική απαίτηση επισήμανσης στον ενωσιακό κατάλογο εγκεκριμένων νέων τροφίμων.

(8)

Θα πρέπει να θεσπιστεί σαφής ονομασία του νέου τροφίμου και απαίτηση επισήμανσης για τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν λυοφιλιωμένα μυκήλια του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης, ώστε να διασφαλίζεται ότι τα εν λόγω συμπληρώματα διατροφής δεν καταναλώνονται από παιδιά και εφήβους ηλικίας κάτω των 14 ετών.

(9)

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο η συμπερίληψη λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης, ως νέου τροφίμου στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων, να περιέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2283.

(10)

Τα λυοφιλιωμένα μυκήλια του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης θα πρέπει να συμπεριληφθούν στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων που καθορίζεται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2470. Συνεπώς, το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(11)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1.   Επιτρέπεται η διάθεση λυοφιλιωμένων μυκηλίων του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης στην αγορά της Ένωσης.

Τα λυοφιλιωμένα μυκήλια του Antrodia camphorata σε μορφή σκόνης προστίθενται στον ενωσιακό κατάλογο νέων τροφίμων που καθορίζεται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2470.

2.   Το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 21 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 327 της 11.12.2015, σ. 1.

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2470 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2017, για την κατάρτιση ενωσιακού καταλόγου νέων τροφίμων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα νέα τρόφιμα (ΕΕ L 351 της 30.12.2017, σ. 72).

(3)  Οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής (ΕΕ L 183 της 12.7.2002, σ. 51).

(4)  EFSA Journal· 2022·20(6):7380.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2470 τροποποιείται ως εξής:

1.

στον πίνακα 1 (Εγκεκριμένα νέα τρόφιμα) προστίθεται η ακόλουθη καταχώριση:

Εγκεκριμένο νέο τρόφιμο

Προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί το νέο τρόφιμο

Επιπρόσθετες ειδικές απαιτήσεις επισήμανσης

Άλλες απαιτήσεις

«Μυκήλια του Antrodia camphorata σε σκόνη

Συγκεκριμένη κατηγορία τροφίμων

Ανώτατα επίπεδα

1.

Η ονομασία του νέου τροφίμου στην επισήμανση των τροφίμων στα οποία περιέχεται είναι “μυκήλια του Antrodia camphorata σε σκόνη”.

2.

Η επισήμανση των συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν μηκύλια του Antrodia camphorata σε σκόνη φέρει δήλωση ότι το εν λόγω συμπλήρωμα διατροφής δεν θα πρέπει να καταναλώνεται από βρέφη, παιδιά και εφήβους ηλικίας κάτω των 14 ετών.»

 

Συμπληρώματα διατροφής, όπως ορίζονται στην οδηγία 2002/46/ΕΚ, για τον γενικό πληθυσμό εξαιρουμένων των βρεφών, των παιδιών και των εφήβων ηλικίας κάτω των 14 ετών.

990 mg/ημέρα

2.

στον πίνακα 2 (Προδιαγραφές) προστίθεται η ακόλουθη καταχώριση:

Εγκεκριμένο νέο τρόφιμο

Προδιαγραφή

«Μυκήλια του Antrodia camphorata σε σκόνη

Περιγραφή/Ορισμός:

Το νέο τρόφιμο είναι λυοφιλιωμένα μυκήλια του μύκητα Antrodia camphorata (στέλεχος BCRC 39106), ο οποίος αναπτύσσεται με καλλιέργεια σε στερεό υπόστρωμα. Στη συνέχεια, τα λυοφιλιωμένα μυκήλια αλέθονται σε σκόνη. Η ονομασία Antrodia camphorata είναι συνώνυμη του Taiwanofungus camphoratus (οικογένεια: Fomitopsidaceae).

Χαρακτηριστικά/Σύνθεση:

Απώλεια κατά την ξήρανση (υγρασία): < 10 %

Υδατάνθρακες: ≤ 80 g/100 g

Πρωτεΐνες: ≤ 20 g/100 g

Τέφρα: ≤ 6 g/100g

Λίπη: ≤ 6 g/100 g

Ολικά τριτερπενοειδή: 1,0 – 10,0 g/100 g

Antroquinonol: (αντροκινονόλη): 1,0 – 20,0 mg/g

Βαρέα μέταλλα:

Αρσενικό: < 0,5 mg/kg

Μικροβιολογικά κριτήρια:

Συνολικός αριθμός αερόβιων μικροοργανισμών: ≤ 103 *CFU/g

Συνολικός αριθμός ζυμομυκήτων και υφομυκήτων: ≤ 100 CFU/g

Escherichia coli: Δεν ανιχνεύεται σε 10 g

Salmonella spp.: Δεν ανιχνεύεται σε 25 g

Staphylococcus aureus: Δεν ανιχνεύεται σε 10 g

*CFU: μονάδες σχηματισμού αποικιών»


ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/94


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2536 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 12ης Δεκεμβρίου 2022

για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 82 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο στοιχείο δ) και το άρθρο 87 παράγραφος 2 στοιχείο α), σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2019/1187 του Συμβουλίου (2), η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου («η συμφωνία»), υπεγράφη στις 27 Ιουνίου 2019, με την επιφύλαξη σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

(2)

Η βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών στον τομέα της επιβολής του νόμου με σκοπό τη διατήρηση της ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη μεμονωμένα, λόγω του χαρακτήρα της διεθνούς εγκληματικότητας που δεν περιορίζεται εντός των συνόρων της Ένωσης. Η δυνατότητα αμοιβαίας πρόσβασης όλων των κρατών μελών και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας της εθνικές βάσεις δεδομένων όσον αφορά τα αρχεία ανάλυσης DNA, τα συστήματα αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων και της άδειες κυκλοφορίας οχημάτων είναι ουσιαστικής σημασίας για την προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας κατά την επιβολή του νόμου.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 της συμφωνίας, το άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2 της συμφωνίας εφαρμόστηκαν προσωρινώς, από την ημερομηνία υπογραφής της συμφωνίας.

(4)

Η Ιρλανδία δεσμεύεται από την απόφαση 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου (3), την απόφαση 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου (4) και το παράρτημα αυτής, καθώς και από την απόφαση πλαίσιο 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου (5) και, ως εκ τούτου, συμμετέχει στην έκδοση και εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

(5)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από τη συμφωνία ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(6)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται, εξ ονόματος της Ένωσης, η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου (6).

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει, εξ ονόματος της Ένωσης, στην κοινοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 της συμφωνίας (7).

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 12 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Z. NEKULA


(1)  Γνώμη της 17ης Δεκεμβρίου 2019 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Απόφαση (ΕΕ) 2019/1187 του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2019, σχετικά με την υπογραφή, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και για την προσωρινή εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου (ΕΕ L 187 της 12.7.2019, σ. 1).

(3)  Απόφαση 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος (ΕΕ L 210 της 6.8.2008, σ. 1).

(4)  Απόφαση 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος (EE L 210 της 6.8.2008, σ. 12).

(5)  Απόφαση-πλαίσιο 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου (ΕΕ L 322 της 9.12.2009, σ. 14).

(6)  Το κείμενο της συμφωνίας δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 187 της 12.7.2019, σ. 3 μαζί με την απόφαση για την υπογραφή της.

(7)  Η ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου.


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/96


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2537 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 12ης Δεκεμβρίου 2022

για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 82 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο στοιχείο δ) και το άρθρο 87 παράγραφος 2 στοιχείο α), σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2019/1172 του Συμβουλίου (2), η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου («η συμφωνία») υπεγράφη στις 27 Ιουνίου 2019, με την επιφύλαξη σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

(2)

Η βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών στον τομέα της επιβολής του νόμου με σκοπό τη διατήρηση της ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη μεμονωμένα, λόγω του χαρακτήρα της διεθνούς εγκληματικότητας που δεν σταματά στα σύνορα της Ένωσης. Η δυνατότητα αμοιβαίας πρόσβασης όλων των κρατών μελών και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στις εθνικές βάσεις δεδομένων όσον αφορά τα αρχεία ανάλυσης DNA, τα συστήματα αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων και τα δεδομένα σχετικά με τις άδειες κυκλοφορίας οχημάτων είναι ουσιαστικής σημασίας για την προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας κατά την επιβολή του νόμου.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 της συμφωνίας, το άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2 της συμφωνίας εφαρμόστηκαν προσωρινώς, από την ημερομηνία υπογραφής της συμφωνίας.

(4)

Η Ιρλανδία δεσμεύεται από την απόφαση 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου (3), την απόφαση 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου (4) και το παράρτημα αυτής, καθώς και από την απόφαση πλαίσιο 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου (5) και, ως εκ τούτου, συμμετέχει στην έκδοση και εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

(5)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από τη συμφωνία ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(6)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται, εξ ονόματος της Ένωσης, η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου (6).

Άρθρο 2

Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει εξ ονόματος της Ένωσης, στην κοινοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 της συμφωνίας (7).

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 12 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Z. NEKULA


(1)  Γνώμη της 17ης Δεκεμβρίου 2019 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Απόφαση (ΕΕ) 2019/1172 του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2019, σχετικά με την υπογραφή, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την προσωρινή εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, της απόφασης 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος και του παραρτήματος αυτής, καθώς και της απόφασης πλαισίου 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου (ΕΕ L 184 της 10.7.2019, σ. 1).

(3)  Απόφαση 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος (ΕΕ L 210 της 6.8.2008, σ. 1).

(4)  Απόφαση 2008/616/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 23ης Ιουνίου 2008 για την εφαρμογή της απόφασης 2008/615/ΔΕΥ σχετικά με την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος (EE L 210 της 6.8.2008, σ. 12).

(5)  Απόφαση-πλαίσιο 2009/905/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τη διαπίστευση των παρόχων δικανικών υπηρεσιών που πραγματοποιούν εργασίες εργαστηρίου (ΕΕ L 322 της 9.12.2009, σ. 14).

(6)  Το κείμενο της συμφωνίας δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 184 της 10.7.2019, σ. 3, μαζί με την απόφαση για την υπογραφή της.

(7)  Η ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου.


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/98


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΚΕΠΠΑ) 2022/2538 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

της 13ης Δεκεμβρίου 2022

για τον διορισμό του αρχηγού αποστολής της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικοδόμηση ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia) (EUCAP Somalia/1/2022)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως το άρθρο 38 τρίτο εδάφιο,

Έχοντας υπόψη την απόφαση 2012/389/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουλίου 2012, για την αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικοδόμηση ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia) (1), και ιδίως το άρθρο 9 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 1 της απόφασης 2012/389/ΚΕΠΠΑ, η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) εξουσιοδοτείται, σύμφωνα με το άρθρο 38 τρίτο εδάφιο της Συνθήκης, να λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις για τον σκοπό της άσκησης του πολιτικού ελέγχου και της στρατηγικής καθοδήγησης της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικοδόμηση ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia), συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για τον διορισμό του αρχηγού αποστολής.

(2)

Στις 7 Δεκεμβρίου 2021, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/2210 (2), για την παράταση της θητείας του κ. Christopher REYNOLDS ως αρχηγού αποστολής της EUCAP Somalia από την 1η Ιανουαρίου 2022 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

(3)

Στις 12 Δεκεμβρίου 2022, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2445 (3), με την οποία παρατείνεται η EUCAP Somalia έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024.

(4)

Στις 17 Νοεμβρίου 2022, ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας πρότεινε τον διορισμό του κ. Kauko AALTOMAA ως αρχηγού αποστολής της EUCAP Somalia από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Ο κ. Kauko AALTOMAA διορίζεται αρχηγός αποστολής της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικοδόμηση ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia) από την 1η Ιανουαρίου 2023 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Βρυξέλλες, 13 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας

Η Πρόεδρος

D. PRONK


(1)  ΕΕ L 187 της 17.7.2012, σ. 40.

(2)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/2210 της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας, της 7ης Δεκεμβρίου 2021, για την παράταση της θητείας του αρχηγού αποστολής της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικοδόμηση ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia) (EUCAP Somalia/1/2021) (ΕΕ L 447 της 14.12.2021, σ. 3).

(3)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2445 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2012/389/ΚΕΠΠΑ για την αποστολή οικοδόμησης ικανοτήτων στη Σομαλία (EUCAP Somalia) της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 319 της 13.12.2022, σ. 91).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/99


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΚΕΠΠΑ) 2022/2539 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

της 13ης Δεκεμβρίου 2022

σχετικά με τον διορισμό του διοικητή δυνάμεων της ΕΕ για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2022/59 (BiH/34/2022)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως το άρθρο 38,

Έχοντας υπόψη την κοινή δράση 2004/570/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2004, για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (1), και ιδίως το άρθρο 6 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 της κοινής δράσης 2004/570/ΚΕΠΠΑ, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις για τον διορισμό του διοικητή δυνάμεων της ΕΕ για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (Operation ALTHEA) («διοικητής δυνάμεων της ΕΕ»).

(2)

Στις 10 Ιανουαρίου 2022, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ)/2022/59 (2) για τον διορισμό του υποστράτηγου Anton WESSELY ως διοικητή δυνάμεων της ΕΕ.

(3)

Στις 13 Οκτωβρίου 2022, οι αυστριακές στρατιωτικές αρχές εισηγήθηκαν τον διορισμό του υποστράτηγου Helmut HABERMAYER, προκειμένου να διαδεχθεί τον υποστράτηγο Anton WESSELY ως διοικητής δυνάμεων της ΕΕ από τις 20 Ιανουαρίου 2023.

(4)

Ο διοικητής επιχείρησης της Operation ALTHEA υποστήριξε την εισήγηση των αυστριακών στρατιωτικών αρχών.

(5)

Στις 24 Νοεμβρίου 2022, η Στρατιωτική Επιτροπή της ΕΕ συμφώνησε με την εισήγηση των αυστριακών στρατιωτικών αρχών.

(6)

Η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/59 θα πρέπει συνεπώς να καταργηθεί.

(7)

Στις 12 και 13 Δεκεμβρίου 2002, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης εξέδωσε δήλωση σύμφωνα με την οποία οι ρυθμίσεις «Βερολίνο +» και η υλοποίησή τους θα έχουν εφαρμογή μόνο σε όσα κράτη μέλη της Ένωσης είναι μέλη του ΝΑΤΟ ή συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Σύμπραξη για την ειρήνη» και έχουν, ως εκ τούτου, συνάψει διμερείς συμφωνίες ασφάλειας με το ΝΑΤΟ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Ο υποστράτηγος Helmut HABERMAYER διορίζεται διοικητής δυνάμεων της ΕΕ για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (Operation ALTHEA) από τις 20 Ιανουαρίου 2023.

Άρθρο 2

Η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/59 καταργείται.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει στις 20 Ιανουαρίου 2023.

Βρυξέλλες, 13 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας

Η Πρόεδρος

D. PRONK


(1)  EE L 252 της 28.7.2004, σ. 10.

(2)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/59 της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας της 10ης Ιανουαρίου 2022 σχετικά με τον διορισμό του Διοικητή Δυνάμεων της ΕΕ για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2021/5 (BiH/32/2022) (EE L 10 της 17.1.2022, σ. 77).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/101


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2540 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 19ης Δεκεμβρίου 2022

για τον διορισμό ενός μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, έπειτα από πρόταση του Βασιλείου του Βελγίου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 302,

Έχοντας υπόψη την απόφαση (ΕΕ) 2019/853 του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2019, για τον καθορισμό της σύνθεσης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της βελγικής κυβέρνησης,

Αφού ζήτησε τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 300 παράγραφος 2 της Συνθήκης, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή απαρτίζεται από αντιπροσώπους των οργανώσεων εργοδοτών, μισθωτών και άλλων αντιπροσωπευτικών φορέων της κοινωνίας των πολιτών, ιδίως στον κοινωνικοοικονομικό, κοινωφελή, επαγγελματικό και πολιτιστικό τομέα.

(2)

Στις 2 Οκτωβρίου 2020, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΕΕ) 2020/1392 (2) για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2020 έως 20 Σεπτεμβρίου 2025.

(3)

Μία θέση μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έμεινε κενή λόγω της παραίτησης του κ. Dominique MICHEL.

(4)

Η βελγική κυβέρνηση πρότεινε τον κ. Olivier JORIS, Executive Manager du Centre de compétence Europe et International de la Fédération des Entreprises de Belgique (FEB) (Εκτελεστικός Διευθυντής του Τμήματος Ευρωπαϊκών και Διεθνών υποθέσεων της Ομοσπονδίας Επιχειρήσεων του Βελγίου), ως μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2025,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Ο κ. Olivier JORIS, Executive Manager du Centre de compétence Europe et International de la Fédération des Entreprises de Belgique (FEB) (Εκτελεστικός Διευθυντής του Τμήματος Ευρωπαϊκών και Διεθνών υποθέσεων της Ομοσπονδίας Επιχειρήσεων του Βελγίου), διορίζεται ως μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2025.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. SÍKELA


(1)  ΕΕ L 139 της 27.5.2019, σ. 15.

(2)  Απόφαση (ΕΕ) 2020/1392 του Συμβουλίου, της 2ας Οκτωβρίου 2020, για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2020 έως 20 Σεπτεμβρίου 2025, και για την κατάργηση και αντικατάσταση της απόφασης του Συμβουλίου για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2020 έως 20 Σεπτεμβρίου 2025 που εκδόθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 (ΕΕ L 322 της 5.10.2020, σ. 1).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/103


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2541 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 19ης Δεκεμβρίου 2022

για τον διορισμό ενός μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, έπειτα από πρόταση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 302,

Έχοντας υπόψη την απόφαση (ΕΕ) 2019/853 του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2019, για τον καθορισμό της σύνθεσης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της γερμανικής κυβέρνησης,

Αφού ζήτησε τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 300 παράγραφος 2 της Συνθήκης, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή απαρτίζεται από αντιπροσώπους των οργανώσεων εργοδοτών, μισθωτών και άλλων αντιπροσωπευτικών φορέων της κοινωνίας των πολιτών, ιδίως στον κοινωνικοοικονομικό, κοινωφελή, επαγγελματικό και πολιτιστικό τομέα.

(2)

Στις 2 Οκτωβρίου 2020, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΕΕ) 2020/1392 (2) για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2020 έως 20 Σεπτεμβρίου 2025.

(3)

Μία θέση μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έμεινε κενή λόγω της παραίτησης της κας Gabriele MÜLLER-LIST.

(4)

Η γερμανική κυβέρνηση πρότεινε τον κ. Andreas KRUSE, Mitglied im Vorstand der Bundesarbeitsgemeinschaft der Seniorenorganisation eV (BAGSO) [Μέλος του Συμβουλίου της γερμανικής Εθνικής Ένωσης Οργανώσεων Πολιτών Τρίτης Ηλικίας (BAGSO)], ως μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2025,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Ο κ. Andreas KRUSE, Mitglied im Vorstand der Bundesarbeitsgemeinschaft der Seniorenorganisation eV (BAGSO) [Μέλος του Συμβουλίου της γερμανικής Εθνικής Ένωσης Οργανώσεων Πολιτών Τρίτης Ηλικίας (BAGSO)] διορίζεται ως μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2025.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. SÍKELA


(1)  ΕΕ L 139 της 27.5.2019, σ. 15.

(2)  Απόφαση (ΕΕ) 2020/1392 του Συμβουλίου, της 2ας Οκτωβρίου 2020, για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2020 έως 20 Σεπτεμβρίου 2025, και για την κατάργηση και αντικατάσταση της απόφασης του Συμβουλίου για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2020 έως 20 Σεπτεμβρίου 2025 που εκδόθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 (ΕΕ L 322 της 5.10.2020, σ. 1).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/105


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2542 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 19ης Δεκεμβρίου 2022

για την τροποποίηση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2018/1904 που επιτρέπει στις Κάτω Χώρες να εισαγάγουν ειδικό μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 285 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), και ιδίως το άρθρο 395 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1904 του Συμβουλίου (2) επιτράπηκε στις Κάτω Χώρες να θεσπίσουν ειδικό μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 285 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ για την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) των υποκείμενων στον φόρο των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών είναι κατ’ ανώτατο όριο 25 000 EUR («ειδικό μέτρο»).

(2)

Η ισχύς της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2018/1904 λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2022. Με επιστολή της 23ης Αυγούστου 2022, οι Κάτω Χώρες ζήτησαν την άδεια να συνεχίσουν να εφαρμόζουν το ειδικό μέτρο για πρόσθετη περίοδο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024, ημερομηνία έως την οποία τα κράτη μέλη πρέπει να μεταφέρουν την οδηγία (ΕΕ) 2020/285 του Συμβουλίου (3) στο εθνικό τους δίκαιο. Από την εν λόγω οδηγία προκύπτει ότι, από την 1η Ιανουαρίου 2025, τα κράτη μέλη θα μπορούν να απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ την παράδοση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιούνται από υποκείμενους στον φόρο των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών στο συγκεκριμένο κράτος μέλος δεν υπερβαίνει το όριο των 85 000 EUR ή το αντίστοιχο σε εθνικό νόμισμα.

(3)

Δυνάμει του άρθρου 395 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ,η Επιτροπή διαβίβασε το αίτημα που υπέβαλαν οι Κάτω Χώρες στα άλλα κράτη μέλη, εκτός από την Ισπανία, με επιστολή της 25ης Αυγούστου 2022,. Με επιστολή της 26ης Αυγούστου, η Επιτροπή διαβίβασε το εν λόγω αίτημα στην Ισπανία. Με επιστολή της 29ης Αυγούστου 2022, η Επιτροπή γνωστοποίησε στις Κάτω Χώρες ότι διέθετε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την εκτίμηση του αιτήματος.

(4)

Το ειδικό μέτρο συνάδει με την οδηγία 2006/112/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2020/285, η οποία επιδιώκει τη μείωση του κόστους συμμόρφωσης για τις μικρές επιχειρήσεις και την αποφυγή στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.

(5)

Το ειδικό μέτρο θα παραμείνει προαιρετικό για τους υποκείμενους στον φόρο, δεδομένου ότι δύνανται πάντοτε να επιλέξουν την υπαγωγή στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ δυνάμει του άρθρου 290 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

(6)

Βάσει των πληροφοριών που προσκόμισαν οι Κάτω Χώρες, το ειδικό μέτρο θα έχει αμελητέα μόνον επίπτωση στο συνολικό ποσό των φορολογικών εσόδων που εισπράττονται στο στάδιο της τελικής κατανάλωσης.

(7)

Μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/769 του Συμβουλίου (4), οι Κάτω Χώρες δεν θα προβούν σε υπολογισμό της αντισταθμιστικής αποζημίωσης όσον αφορά τις καταστάσεις του ιδίου πόρου που προέρχεται από τον ΦΠΑ για το οικονομικό έτος 2022 και εξής.

(8)

Δεδομένου ότι το ειδικό μέτρο είχε θετικό αντίκτυπο στην απλούστευση των υποχρεώσεων σχετικά με τον ΦΠΑ, καθώς έχει μειώσει τον διοικητικό φόρτο και το κόστος συμμόρφωσης, τόσο για τις μικρές επιχειρήσεις όσο και για τις φορολογικές αρχές, και δεδομένου ότι δεν έχει σημαντικό αντίκτυπο στα συνολικά έσοδα από τον ΦΠΑ, ενδείκνυται να επιτραπεί στις Κάτω Χώρες η άδεια που προβλέπεται στην εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1904.

(9)

Η εφαρμογή του ειδικού μέτρου θα πρέπει να είναι χρονικά περιορισμένη. Το χρονικό διάστημα θα πρέπει να είναι επαρκές για να επιτρέψει στην Επιτροπή να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα και την καταλληλότητα του τρέχοντος κατώτατου ορίου. Επιπλέον, δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2020/285, τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν και να δημοσιεύσουν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με το άρθρο 1 της εν λόγω οδηγίας και πρέπει να εφαρμόσουν τις εν λόγω διατάξεις από την 1η Ιανουαρίου 2025. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επιτραπεί στις Κάτω Χώρες να εφαρμόσουν το ειδικό μέτρο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024.

(10)

Επομένως, η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1904 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Το άρθρο 2 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2018/1904 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2020 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024.».

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της κοινοποίησής της.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στο Βασίλειο των Κάτω Χωρών.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. SÍKELA


(1)  ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1.

(2)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1904 του Συμβουλίου, της 4ης Δεκεμβρίου 2018, που επιτρέπει στις Κάτω Χώρες να εισαγάγουν ειδικό μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 285 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 310 της 6.12.2018, σ. 25).

(3)  Οδηγία (ΕΕ) 2020/285 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2020, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά το ειδικό καθεστώς για τις μικρές επιχειρήσεις και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010 όσον αφορά τη διοικητική συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών με σκοπό την παρακολούθηση της ορθής εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος για τις μικρές επιχειρήσεις (ΕΕ L 62 της 2.3.2020, σ. 13).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/769 του Συμβουλίου, της 30ής Απριλίου 2021, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89 για το ομοιόμορφο οριστικό καθεστώς είσπραξης των ιδίων πόρων που προέρχονται από το φόρο επί της προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 165 της 11.5.2021, σ. 9).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/107


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΚΕΠΠΑ) 2022/2543 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 21ης Δεκεμβρίου 2022

για την εφαρμογή της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως το άρθρο 31 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2015, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και την κατάργηση της απόφασης 2011/137/ΚΕΠΠΑ (1), και ιδίως το άρθρο 12 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 31 Ιουλίου 2015 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333.

(2)

Μετά την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-627/20 (2), η καταχώριση μίας οντότητας θα πρέπει να διαγραφεί.

(3)

Συνεπώς, η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα IV της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 21 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. BEK


(1)  ΕΕ L 206 της 1.8.2015, σ. 34

(2)  Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2022, Libyan African Investment Company (LAICO) κατά Συμβουλίου, T-627/20.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Στο παράρτημα IV της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 (Κατάλογος των ατόμων και οντοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2), μέρος Β (Οντότητες), διαγράφεται η ακόλουθη καταχώριση:

«1.

Libyan Arab African Investment Company — LAAICO (άλλως LAICO)».


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/109


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 19ης Δεκεμβρίου 2022

σχετικά με τον καθορισμό των ρυθμίσεων για τη διαχείριση και την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους της ΕΕ στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και συναφών δανειοδοτικών πράξεων

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (1), και ιδίως το άρθρο 220α,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) τροποποίησε τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός) με τη θέσπιση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης ως ενιαίας μεθόδου χρηματοδότησης για την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους που εκτελούνται από την Επιτροπή. Το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού εφαρμόζεται σε προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής οι βασικές πράξεις των οποίων τίθενται σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου 2022 ή μετά την εν λόγω ημερομηνία. Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης δεν εφαρμόζεται σε υφιστάμενα προγράμματα, στο πλαίσιο των οποίων οι δανειοληπτικές και δανειοδοτικές πράξεις θα πρέπει να συνεχίσουν να εκτελούνται με βάση την παραδοσιακή αλληλοδιάδοχη μέθοδο («back-to-back»), σύμφωνα με το άρθρο 220 του δημοσιονομικού κανονισμού. Η αλληλοδιάδοχη μέθοδος μπορεί επίσης να εφαρμόζεται, κατ’ εξαίρεση, σε νέα προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής καθώς και σε όλα τα προγράμματα Ευρατόμ.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού, η Επιτροπή καθορίζει τις απαραίτητες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Οι ρυθμίσεις αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν πλαίσιο διακυβέρνησης, διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου και μεθοδολογία κατανομής του κόστους, η οποία θα πρέπει να διασφαλίζει ότι όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την Ένωση και σχετίζονται με τη χρηματοδοτική συνδρομή βαρύνουν τη δικαιούχο χώρα. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να θεσπιστούν οι ρυθμίσεις που θα εφαρμόζονται στις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους οι οποίες πραγματοποιούνται από την Επιτροπή στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και στις συναφείς δανειοδοτικές πράξεις.

(3)

Η Επιτροπή εφάρμοσε για πρώτη φορά τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης στις δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο του προγράμματος NextGenerationEU (στο εξής: NGEU), του προσωρινού μέσου της Ένωσης για τη στήριξη της οικονομικής ανάκαμψης από την κρίση της COVID-19. Έτσι κατέστη δυνατή η επιτυχής κινητοποίηση κεφαλαίων για μη επιστρεπτέα στήριξη και δάνεια βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) και άλλων ενωσιακών προγραμμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου (4).

(4)

Το μοντέλο διακυβέρνησης και οι διαδικασίες που απαιτούνται για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο του NGEU θεσπίστηκαν σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση C(2021) 2502 της Επιτροπής (5). Στις εν λόγω ρυθμίσεις περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, πλαίσιο διακυβέρνησης και διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης. Στην εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1095 της Επιτροπής (6) αναπτύχθηκε μεθοδολογία κατανομής του κόστους. Σκόπιμο είναι οι ρυθμίσεις για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού να βασίζονται στο μοντέλο διακυβέρνησης για το NGEU.

(5)

Μολονότι η παρούσα απόφαση αναμένεται να ισχύει κυρίως για πράξεις που εκτελούνται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, είναι σκόπιμο να επεκταθούν ορισμένες από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται σε αυτήν σε πράξεις που πραγματοποιούνται με βάση την αλληλοδιάδοχη μέθοδο. Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει, κατά το δυνατόν, συνοχή μεταξύ των διαφόρων προγραμμάτων. Εγγυάται επίσης ότι όλες οι πράξεις καλύπτονται από τα υψηλότερα πρότυπα κανόνων, σύμφωνα με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να ισχύει για τις ρυθμίσεις που σχετίζονται με τις διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης.

(6)

Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας καθορίζει τα στοιχεία των προγραμματισμένων δανειοληπτικών πράξεων στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης για περίοδο ενός έτους. Ειδικότερα, καθορίζει τις διαστάσεις των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους που θα αναληφθούν με σκοπό να προσδιοριστεί η συνολική έκθεση του προϋπολογισμού της Ένωσης και των δικαιούχων δανείων. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να ορίζεται το εύρος για τα μέγιστα ποσά έκδοσης μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης για όλους τους σκοπούς, μέγιστο εκκρεμές ποσό βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, η μέγιστη μέση ληκτότητα της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης της Ένωσης, όριο για το τελικό εκκρεμές ποσό ανά έκδοση και, κατά περίπτωση, το μέγιστο ποσό εκδόσεων της Επιτροπής που μπορεί να διακρατηθεί για ίδιο λογαριασμό και να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετη πηγή χρηματοδότησης ή για τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς.

(7)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα απαιτούμενα κεφάλαια είναι διαθέσιμα για την κάλυψη των δεσμεύσεων στο πλαίσιο των σχετικών προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής, καθώς αυτές καθίστανται ληξιπρόθεσμες προς πληρωμή, οι δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να εκτελούνται βάσει εξαμηνιαίων σχεδίων χρηματοδότησης. Τα σχέδια χρηματοδότησης ορίζουν τις εν λόγω πράξεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σε σχέση με τις πληρωμές που πρέπει να καταβληθούν προς υλοποίηση των σχετικών προγραμμάτων. Συνεπώς, η κατάρτιση του σχεδίου χρηματοδότησης θα πρέπει να διασφαλίζει άμεση σύνδεση με τις ανάγκες πληρωμών προς ικανοποίηση των υποχρεώσεων δαπανών που έχουν αναληφθεί βάσει των αντίστοιχων βασικών πράξεων. Το σχέδιο χρηματοδότησης θα πρέπει να καταρτίζεται με βάση τα όρια που καθορίζονται στην ετήσια απόφαση δανειοληψίας. Το σχέδιο χρηματοδότησης είναι η βάση για την ενημέρωση των συμμετεχόντων στην αγορά σχετικά με τα ενδεικτικά σχέδια χρηματοδότησης της επόμενης περιόδου.

(8)

Με τον καθορισμό ενός ενδεικτικού μέγιστου ποσού δανεισμού που καλύπτει, κατά κανόνα, περίοδο έξι μηνών, και τη θέσπιση ορισμένων άλλων βασικών παραμέτρων των προγραμματιζόμενων πράξεων, το σχέδιο χρηματοδότησης διασφαλίζει επίσης υψηλότερη προβλεψιμότητα των εκδόσεων, ενώ παράλληλα διατηρεί την ευελιξία και εγγυάται τη διαφάνεια στις αγορές. Η στοχευμένη βάση επενδυτών χρειάζεται πληροφορίες σχετικά με τις επερχόμενες εκδόσεις και κάποια ένδειξη ως προς το χρονοδιάγραμμα ώστε να προετοιμάσει τον επενδυτικό σχεδιασμό από την πλευρά τους.

(9)

Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας και το σχέδιο χρηματοδότησης θα πρέπει να χρησιμεύουν ως βάση ενημέρωσης από την Επιτροπή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 220α παράγραφος 2 του δημοσιονομικού κανονισμού, καθώς και για την επικοινωνία με τις αγορές και το κοινό. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με όλες τις πτυχές της δανειοληπτικής της στρατηγικής και στρατηγικής διαχείρισης του χρέους, εκτενώς και σε τακτική βάση, σύμφωνα με το άρθρο 220α παράγραφος 2 του δημοσιονομικού κανονισμού.

(10)

Ο καθορισμός ορθών και ουσιαστικών σχεδίων χρηματοδότησης στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης εξαρτάται από την τακτική και έγκαιρη κοινοποίηση πληροφοριών από τους διατάκτες που είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση των προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής εντός των χρονικών πλαισίων και των ποσών για τις αναμενόμενες εγκρίσεις πληρωμών. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να κοινοποιούνται μέσω του εργαλείου δημοσιονομικής πρόβλεψης της Επιτροπής στη Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού, ως υπηρεσία αρμόδια για τον καθορισμό και την υλοποίηση των σχεδίων χρηματοδότησης.

(11)

Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα πρέπει να επιδιώκει τις πλέον συμφέρουσες χρηματοοικονομικές συνθήκες για την Ένωση μέσω του ορθού σχεδιασμού και της ομαλής εκτέλεσης των πράξεων με τους καλύτερους δυνατούς όρους στις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς. Δεδομένης της ανάγκης άντλησης χρηματοδότησης ώστε να διενεργηθούν οι εκταμιεύσεις για τα αντίστοιχα προγράμματα, η Επιτροπή έχει περιορισμένη διακριτική ευχέρεια όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα των συναλλαγών της αγοράς. Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα εφοδιάσει την Επιτροπή με ένα ευρύτερο φάσμα τεχνικών χρηματοδότησης, όπως η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση, επιτρέποντάς της να μειώσει τον κίνδυνο εκτέλεσης αγοράς όταν απαιτείται να αντλήσει κεφάλαια υπό πιο αντίξοες συνθήκες αγοράς.

(12)

Τα χρηματοδοτικά μέσα στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ποικιλία ομολογιών αναφοράς και γραμματίων της ΕΕ. Οι δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να οργανώνονται ως δημοπρασίες, κοινοπρακτικές συναλλαγές ή ιδιωτικές τοποθετήσεις, όποιο είναι καταλληλότερο με δεδομένο το μέγεθος και τη φύση των πράξεων.

(13)

Η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δυνατότητα έκδοσης βραχυπρόθεσμων μέσων και διατήρησης αποθέματος ρευστότητας, επιτρέποντας στην Επιτροπή να απορροφά τις αναντιστοιχίες στο χρονοδιάγραμμα μεταξύ δανειοληπτικών πράξεων και εκταμιεύσεων και να ανταποκρίνεται σε αίτημα εκταμίευσης σε περίπτωση δυσμενών συνθηκών χρηματοδότησης. Οι βραχυπρόθεσμες δανειοληπτικές πράξεις με γραμμάτια της ΕΕ θα πρέπει να πραγματοποιούνται μέσω τακτικών δημοπρασιών, ώστε να παρέχεται ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Οι εν λόγω δημοπρασίες θα πρέπει να διοργανώνονται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται διαφανές και προβλέψιμο καθεστώς εκδότη της Ένωσης και ισότιμη μεταχείριση των συμμετεχόντων.

(14)

Οι πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης επιτρέπουν καλύτερη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επιτρέπεται η χρήση παραγώγων, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής, για τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου ή άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων σε σχέση με δάνεια για τις δικαιούχους χώρες, με ταυτόχρονη τήρηση της αρχής της ισοσκέλισης, ή η σύναψη εξασφαλισμένων ή μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς με υπηρεσίες διαχείρισης χρέους των κρατών μελών, υπερεθνικά ιδρύματα, εθνικούς φορείς του δημόσιου τομέα, πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων με κατάλληλη πιστοληπτική ικανότητα ή κεντρικούς αντισυμβαλλόμενους. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να εξουσιοδοτηθεί να επαναγοράζει και/ή να διακρατεί ίδια ομόλογα για λόγους διαχείρισης και στήριξης της ρευστότητας στην αγορά ομολόγων της ΕΕ.

(15)

Οι δανειοδοτικές πράξεις θα πρέπει να διενεργούνται σύμφωνα με τη σχετική βασική πράξη και τις αντίστοιχες δανειακές συμβάσεις. Είναι σκόπιμο να καθοριστούν ελάχιστες προϋποθέσεις υπό τις οποίες εκταμιεύονται τα δάνεια. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται ότι οι δικαιούχες χώρες βαρύνονται με όλες τις δαπάνες που αφορούν το δάνειο οι οποίες πραγματοποιούνται από την Ένωση, σύμφωνα με μεθοδολογία που καθορίζεται από την Επιτροπή σε χωριστή απόφαση και συμπληρώνεται από λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό του εν λόγω κόστους.

(16)

Στις δικαιούχους χώρες θα πρέπει να προσφέρεται η δυνατότητα να ζητήσουν από την Επιτροπή να διευθετήσει δάνεια με σταθερή αντιστάθμιση επιτοκίου. Κάτι τέτοιο θα υποχρέωνε την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει χρηματοδοτικά μέσα, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίου, προκειμένου να προσφέρει δάνεια σταθερού επιτοκίου. Το κόστος για τη διαχείριση κινδύνου με παράγωγα θα πρέπει να βαρύνει τη δικαιούχο χώρα.

(17)

Οι δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο των υφιστάμενων προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής διενεργούνται στο πλαίσιο του «προγράμματος έκδοσης τίτλων χρέους ΕΕ-Ευρατόμ» που θεσπίστηκε το 2019 και επικαιροποιήθηκε το 2021 (στο εξής: πρόγραμμα έκδοσης τίτλων χρέους). Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εγκύκλιο προσφορών που περιέχει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για τις αγορές σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, καθώς και λειτουργικές και συμβατικές ρυθμίσεις με αντισυμβαλλόμενους που είναι καθοριστικής σημασίας για τις δανειοληπτικές δραστηριότητες. Οι δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να διενεργούνται βάσει του προγράμματος έκδοσης τίτλων χρέους μετά τη θέσπιση των απαραίτητων τροποποιήσεων στην υφιστάμενη τεκμηρίωση.

(18)

Προκειμένου να υλοποιηθούν δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες επιχειρησιακές ικανότητες, όπως ικανότητες διακανονισμού συναλλαγών, ένας χώρος δημοπρασιών και η δυνατότητα προσφυγής σε συναλλαγές επαναγοράς και συμφωνίες ανταλλαγής.

(19)

Για τη διενέργεια δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και των συναφών δανειοδοτικών πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να ανοίξει ειδικούς λογαριασμούς αποκλειστικά για τους σκοπούς αυτών των πράξεων. Για τους λογαριασμούς αυτούς θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιες εκτιμήσεις όπως και για τους λογαριασμούς για πράξεις του NGEU. Ειδικότερα, για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος ρευστότητας που απορρέει από τις εν λόγω πράξεις, θα πρέπει να δημιουργηθούν ασφαλείς και ειδικές για τον σκοπό αυτόν προληπτικές διακρατήσεις μετρητών για πληρωμές. Η απαίτηση τήρησης ενός τέτοιου ειδικού προληπτικού αποθέματος μετρητών αντιπροσωπεύει αναπόσπαστο και απαραίτητο μέρος της προσέγγισης διαχείρισης κινδύνου για μια διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι σημαντικές αυτές διακρατήσεις μετρητών δεν υπόκεινται σε τυχόν κίνδυνο αντισυμβαλλομένου που απορρέει από την πτώχευση του ιδρύματος στο οποίο τηρούνται τα εν λόγω αποθέματα, είναι επιτακτική ανάγκη αυτές οι προληπτικές διακρατήσεις μετρητών να τηρούνται σε κεντρική τράπεζα. Οι εν λόγω διακρατήσεις μετρητών θα πρέπει να τηρούνται σε ειδικό λογαριασμό στην ΕΚΤ και θα πρέπει να διατηρούνται στο χαμηλότερο επίπεδο που απαιτείται για την κάλυψη επερχόμενων πληρωμών σε μια βραχυπρόθεσμη περίοδο, ενδέχεται όμως να διαφέρουν ως προς το ποσό σε συνάρτηση με το χρονοδιάγραμμα έκδοσης και εκταμίευσης. Θα πρέπει να συναφθεί σύμβαση υπηρεσιών δημοσιονομικού διαχειριστή με την ΕΚΤ που θα επιτρέπει την κάλυψη των σχετικών δαπανών.

(20)

Επιπλέον, η θέσπιση πλαισίου διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης για δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις θα πρέπει να διασφαλίζει την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και να εξασφαλίζει ότι όλες οι δραστηριότητες διεξάγονται κατά τρόπο συνεπή με τα υψηλότερα πρότυπα ακεραιότητας, αξιοπιστίας και χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και διαχείρισης κινδύνων. Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να επεκταθεί ο ρόλος του διευθυντή κινδύνων που καθιερώθηκε στο παρελθόν με την απόφαση C(2021) 2502 της Επιτροπής, ώστε να ισχύει για όλες τις πράξεις που διενεργούνται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης βάσει της παρούσας απόφασης. Ο διευθυντής κινδύνων θα πρέπει να υποστηρίζεται κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων του από την επιτροπή κινδύνου και συμμόρφωσης.

(21)

Ο διευθυντής κινδύνων, σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές και τα αναγνωρισμένα διεθνή πρότυπα, θα πρέπει να καταρτίσει πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου που να περιέχει κατευθυντήριες γραμμές κινδύνου και συμμόρφωσης για την υλοποίηση των πράξεων με πλήρη ανεξαρτησία.

(22)

Ειδικότερα, ο διευθυντής κινδύνων θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι πράξεις συμμορφώνονται με την πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου και ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τις εν λόγω πράξεις εντοπίζονται, κατανοούνται, διεκπεραιώνονται και αναφέρονται στον διευθυντή κινδύνων. Κατά την εκτέλεση αυτών των καθηκόντων, ο διευθυντής κινδύνων θα πρέπει να υποστηρίζεται από υπεύθυνο συμμόρφωσης, ο οποίος αναφέρεται απευθείας στον διευθυντή κινδύνων για θέματα που αφορούν τη συμμόρφωση με τους κανόνες, τις διαδικασίες και την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

(23)

Για να διασφαλιστεί η ομοιομορφία των ρυθμίσεων που ισχύουν για όλες τις πράξεις οι οποίες υλοποιούνται μέσω της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, είναι σκόπιμο να καταργηθεί η απόφαση C(2021) 2502.

(24)

Για να διασφαλιστεί ότι οι επικείμενες δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο του μέσου για την παροχή στήριξης στην Ουκρανία (7) θα επωφεληθούν από τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.   Η παρούσα απόφαση καθορίζει τις ρυθμίσεις για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης για τις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους εντός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού καθώς και για τις συναφείς δανειοδοτικές πράξεις.

2.   Το κεφάλαιο 4 εφαρμόζεται επίσης στις δανειοληπτικές και δανειοδοτικές πράξεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με την αλληλοδιάδοχη μέθοδο.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«δανειοληπτικές πράξεις»: πράξεις στις αγορές, ιδίως εκδόσεις τίτλων χρέους, με σκοπό τον δανεισμό, συμπεριλαμβανομένης της αναχρηματοδότησης του δανεισμού·

2)

«πράξεις διαχείρισης χρέους»: πράξεις της αγοράς που σχετίζονται με το χρέος που προκύπτει από τις δανειοληπτικές πράξεις με σκοπό τη βελτιστοποίηση της διάρθρωσης του εκκρεμούς χρέους και τον μετριασμό του κινδύνου επιτοκίου, του κινδύνου ρευστότητας και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων καθώς και πράξεις για τη στήριξη της ρευστότητας της δευτερογενούς αγοράς·

3)

«δανειοδοτικές πράξεις»: πράξεις που σχετίζονται με την εκτέλεση δανείων και πιστωτικών ορίων για χρηματοδοτική συνδρομή σύμφωνα με το άρθρο 220 του δημοσιονομικού κανονισμού·

4)

«εκταμίευση»: η μεταφορά εσόδων που αποκτήθηκαν μέσω δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους για τη χρηματοδότηση επιστρεπτέας ή μη επιστρεπτέας στήριξης σε δικαιούχο·

5)

«διατάκτης προγράμματος»: ο διατάκτης που είναι υπεύθυνος, σύμφωνα με το παράρτημα I των εσωτερικών κανόνων που θεσπίστηκαν με την απόφαση C(2018) 5120 της Επιτροπής (8), για την εκτέλεση των γραμμών του προϋπολογισμού προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής και προγράμματος που χρηματοδοτείται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094, στον βαθμό που εφαρμόζει τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού·

6)

«συμφωνία ανταλλαγής»: συμφωνία ανταλλαγής όπως ορίζεται στο τμήμα 1 σημείο 10 του παραρτήματος III του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/583 της Επιτροπής (9)·

7)

«παράγωγα»: παράγωγα όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10)·

8)

«πράξη επαναγοράς» ή «πράξη αγοράς και επαναπώλησης»: πράξη επαναγοράς ή πράξη αγοράς και επαναπώλησης όπως ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2365 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11)·

9)

«συναλλαγή αγοράς-επαναπώλησης» ή «συναλλαγή πώλησης-επαναγοράς»: συναλλαγή αγοράς-επαναπώλησης και συναλλαγή πώλησης-επαναγοράς, όπως ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2365·

10)

«κοινοπρακτική συναλλαγή»: συναλλαγή κατά την οποία προσφέρεται χρηματοδότηση από ομάδα δανειστών, που αναφέρεται ως κοινοπραξία, σε έναν μόνο δανειολήπτη·

11)

«δημοπρασία»: η διαδικασία έκδοσης χρεωστικών τίτλων της Ένωσης και της Ευρατόμ βάσει ανταγωνιστικών προσφορών μέσω χώρου δημοπρασιών·

12)

«μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση»: χρηματοδότηση μέσω δανειοληπτικών πράξεων για περίοδο μεγαλύτερη του ενός έτους, εξαιρουμένων των ποσών που τηρούνται για ίδιο λογαριασμό·

13)

«βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση»: χρηματοδότηση μέσω δανειοληπτικών πράξεων για περίοδο μικρότερη ή ίση του ενός έτους και χρήση μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς και εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς με τη χρήση τίτλων που τηρούνται για ίδιο λογαριασμό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΤΜΗΜΑ 1

Στρατηγική χρηματοδότησης

Άρθρο 3

Ετήσια απόφαση δανειοληψίας

1.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση-πλαίσιο δανειοληψίας που καθορίζει τα ανώτατα όρια για τις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους, η οποία καλύπτει περίοδο ενός έτους (στο εξής: ετήσια απόφαση δανειοληψίας).

2.   Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας καθορίζει τις ακόλουθες παραμέτρους χρηματοδότησης:

α)

το μέγιστο ετήσιο ποσό μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης με βάση τον αναμενόμενο όγκο προγραμματισμένων εκταμιεύσεων και αναγκών αναχρηματοδότησης·

β)

το μέγιστο εκκρεμές ποσό βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων μέσω της έκδοσης γραμματίων της ΕΕ, της χρήσης μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς με βάση τις αναμενόμενες ανάγκες διαχείρισης ρευστότητας, προσωρινής χρηματοδότησης και, κατά περίπτωση, της χρήσης εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς με τη χρήση ιδίων εκδόσεων που τηρούνται για ίδιο λογαριασμό, μεταξύ άλλων με στόχο τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς ομολόγων της ΕΕ·

γ)

το μέγιστο τελικό εκκρεμές ποσό ανά έκδοση που αντανακλά τον κίνδυνο συγκέντρωσης κατά τη λήξη·

δ)

τη μέγιστη μέση ληκτότητα της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης·

ε)

κατά περίπτωση, το μέγιστο εκκρεμές ποσό ιδίων εκδόσεων που μπορεί να τηρείται για ίδιο λογαριασμό της Επιτροπής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εξασφαλισμένες συναλλαγές χρηματαγοράς ή για τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς ομολόγων της ΕΕ.

3.   Για την κατάρτιση της ετήσιας απόφασης δανειοληψίας λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες:

α)

οι απαιτήσεις που απορρέουν από τις υποκείμενες βασικές πράξεις, ιδίως τις βασικές πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 220 παράγραφος 1 του δημοσιονομικού κανονισμού·

β)

οι υποχρεώσεις πληρωμής για την εξυπηρέτηση του εκκρεμούς χρέους και την αποπληρωμή του κεφαλαίου, σύμφωνα με το ετήσιο πρόγραμμα εργασίας και λαμβανομένου υπόψη του δημοσιονομικού προγραμματισμού·

γ)

η συμβατότητα με τα όρια που καθορίζονται στην απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 και, κατά περίπτωση, στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2093 του Συμβουλίου (12), καθώς και με τα όρια μέγιστης διάρκειας ή μέγιστης μέσης ληκτότητας που καθορίζονται στην υποκείμενη βασική πράξη. Όσον αφορά το NGEU, τα όρια αυτά είναι τα καθοριζόμενα στο άρθρο 6 της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 για το ανώτατο όριο πρόσθετων ιδίων πόρων των 0,6 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΕ των κρατών μελών και, για την περίπτωση προγραμματισμένης αποπληρωμής δανείου από τον προϋπολογισμό της Ένωσης, το όριο που καθορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο της εν λόγω απόφασης·

δ)

οι ληκτότητες των δανείων που καθορίζονται στις δανειακές συμβάσεις οι οποίες έχουν συναφθεί μεταξύ της Επιτροπής και της δικαιούχου χώρας·

ε)

άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τον προσδιορισμό των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους.

4.   Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας εκδίδεται πριν από την έναρξη της περιόδου που καλύπτει.

5.   Η ετήσια απόφαση δανειοληψίας μπορεί να τροποποιηθεί, ιδίως σε περίπτωση σοβαρού κινδύνου μη τήρησης της μέγιστης μέσης ληκτότητας λόγω υστέρησης εκτέλεσης των εκδόσεων των ποσών μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης ή σε περίπτωση αλλαγής σε έναν ή περισσότερους από τους παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

6.   Η Επιτροπή κοινοποιεί την ετήσια απόφαση δανειοληψίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

Άρθρο 4

Σχέδιο χρηματοδότησης

1.   Το σχέδιο χρηματοδότησης καθορίζει έναν ενδεικτικό στόχο για τα κεφάλαια που αντλούνται μέσω δανειοληπτικών πράξεων και τελούν υπό διαχείριση μέσω πράξεων διαχείρισης χρέους, ο οποίος καλύπτει κατά κανόνα περίοδο έξι μηνών.

2.   Το σχέδιο χρηματοδότησης υποδεικνύει τις προγραμματισμένες δανειοληπτικές πράξεις και, ανάλογα με την περίπτωση, τις πράξεις διαχείρισης χρέους που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Εντός των ορίων που καθορίζονται στην ετήσια απόφαση δανειοληψίας και λαμβανομένων υπόψη των παραγόντων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 και των χρηματοοικονομικών συνθηκών στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά, το σχέδιο χρηματοδότησης περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες παραμέτρους χρηματοδότησης:

α)

το μέγιστο αναμενόμενο ποσό βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης για την περίοδο·

β)

τη σταθμισμένη μέγιστη μέση ληκτότητα της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης που θα αναληφθεί·

γ)

ανώτερο όριο για την αναμενόμενη μέση ρευστότητα που θα είναι διαθέσιμη ως αποθεματικό για την κάλυψη των αναγκών πληρωμών για την προγραμματισμένη περίοδο·

δ)

κατά περίπτωση, το μέγιστο εκκρεμές ποσό ιδίων εκδόσεων που μπορεί να τηρείται για ίδιο λογαριασμό της Επιτροπής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εξασφαλισμένες συναλλαγές χρηματαγοράς ή για τη στήριξη της δευτερογενούς αγοράς.

Κατά την κατάρτιση του σχεδίου χρηματοδότησης, λαμβάνεται δεόντως υπόψη η γνώμη του διευθυντή κινδύνων που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 στοιχείο α).

3.   Το σχέδιο χρηματοδότησης εκδίδεται πριν από την έναρξη της περιόδου που καλύπτει.

4.   Το σχέδιο χρηματοδότησης μπορεί να τροποποιηθεί σε περίπτωση ουσιαστικής αλλαγής σε έναν ή περισσότερους από τους παράγοντες που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3.

5.   Βάσει του εγκεκριμένου σχεδίου χρηματοδότησης, η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Άρθρο 5

Κοινοποίηση των προβλεπόμενων αναγκών εκταμίευσης για λόγους κατάρτισης και υλοποίησης του σχεδίου χρηματοδότησης

1.   Το σχέδιο χρηματοδότησης καταρτίζεται με βάση επικαιροποιημένες πληροφορίες που παρέχονται στη Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού από τους διατάκτες των προγραμμάτων σχετικά με το χρονοδιάγραμμα των αναμενόμενων πληρωμών κατά τη διάρκεια της εκάστοτε εξάμηνης περιόδου. Οι παρεχόμενες πληροφορίες πρέπει να είναι, στο μέτρο του δυνατού, ακριβείς και αξιόπιστες.

2.   Έναν μήνα πριν από την έγκριση του σχεδίου χρηματοδότησης, οι διατάκτες των προγραμμάτων παρέχουν λεπτομερή πρόβλεψη των αναγκών εκταμίευσης για τα αντίστοιχα προγράμματα.

3.   Οι διατάκτες των προγραμμάτων παρέχουν, στο μέτρο του δυνατού, τακτικές, ακριβείς και αξιόπιστες επικαιροποιήσεις των πληροφοριών που παρέχουν σχετικά με τις προβλεπόμενες εκταμιεύσεις, όπως αλλαγές στα χρονοδιαγράμματα για την ολοκλήρωση των διαδικασιών για τις εγκρίσεις πληρωμών.

4.   Για τη διαβίβαση των πληροφοριών ως προς τις προβλέψεις πληρωμών που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο η) και για λόγους κοινοποίησης των πληροφοριών που απαιτούνται βάσει των παραγράφων 1 έως 3 του παρόντος άρθρου, οι διατάκτες των προγραμμάτων χρησιμοποιούν το ηλεκτρονικό σύστημα κοινοποίησης και επικαιροποίησης πληροφοριών σχετικά με τις προβλεπόμενες ανάγκες εκταμίευσης.

Άρθρο 6

Υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους

1.   Οι επιμέρους δανειοληπτικές πράξεις διενεργούνται σύμφωνα με την τελευταία ισχύουσα επικαιροποίηση του σχεδίου χρηματοδότησης για την εκάστοτε περίοδο.

Με βάση τις τακτικές επικαιροποιήσεις των πληροφοριών όσον αφορά τα ποσά και τον αναμενόμενο χρόνο έγκρισης των εκταμιεύσεων από τους διατάκτες των προγραμμάτων, οι οποίες παρέχονται βάσει του άρθρου 5 παράγραφος 3, ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού εκδίδει τακτικές οδηγίες σχετικά με τα ποσά που θα αντληθούν μέσω της έκδοσης τίτλων χρέους.

2.   Τα ενδεδειγμένα ποσά συγκεντρώνονται με την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης που ορίζεται στο άρθρο 7, με ταυτόχρονη τήρηση των παραμέτρων χρηματοδότησης του σχεδίου χρηματοδότησης που ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2.

Οι δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους συμμορφώνονται με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, η οποία περιλαμβάνει τον κατάλληλο διαχωρισμό ρόλων και αρμοδιοτήτων, ροές πληροφοριών και εκθέσεων με στόχο τη διασφάλιση ανεξάρτητης εποπτείας και λογοδοσίας καθώς και τη νομιμότητα και κανονικότητα όλων των συναλλαγών. Οι εν λόγω πράξεις εκτελούνται σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της αγοράς και τις συμβάσεις της.

Άρθρο 7

Διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης

1.   Κατά την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, οι υπηρεσίες της Επιτροπής εφαρμόζουν τις ακόλουθες αρχές, κατά περίπτωση, με πλήρη σεβασμό της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, με σκοπό τον δανεισμό της απαιτούμενης χρηματοδότησης για την έγκαιρη κάλυψη των αναγκών των σχετικών προγραμμάτων για επιστρεπτέα και μη επιστρεπτέα στήριξη και τη διαχείριση του χρέους που προκύπτει, κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερα και ταχύτερα, επιδιώκοντας ταυτόχρονα την επίτευξη των πλέον συμφερουσών χρηματοοικονομικών συνθηκών υπό τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς για τον προϋπολογισμό της Ένωσης και τις δικαιούχους χώρες και με στόχο την τακτική παρουσία στις κεφαλαιαγορές:

α)

οι δανειοληπτικές πράξεις και οι πράξεις διαχείρισης χρέους μπορούν να διεξάγονται στην πρωτογενή αγορά, στη δευτερογενή αγορά και στις χρηματαγορές·

β)

οι δανειοληπτικές πράξεις οργανώνονται μέσω ενός συνόλου επιμέρους δανειοληπτικών πράξεων διαφορετικής ληκτότητας, που κυμαίνονται από τη βραχυπρόθεσμη έως τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση·

γ)

οι δανειοληπτικές πράξεις μπορούν να οργανωθούν μέσω ενός συνδυασμού κοινοπρακτικών συναλλαγών και δημοπρασιών, αλλά και ιδιωτικών τοποθετήσεων, οι οποίες βασίζονται και στις δύο περιπτώσεις στις υπηρεσίες πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων που είναι μέλη του δικτύου βασικών διαπραγματευτών το οποίο έχει συσταθεί με την απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/625 της Επιτροπής (13)·

δ)

το προκύπτον χρέος μπορεί να αναχρηματοδοτηθεί για λόγους διαχείρισης της ληκτότητας·

ε)

οι αναντιστοιχίες ταμειακών ροών και ο κίνδυνος ρευστότητας αντιμετωπίζονται μέσω μέτρων βραχυπρόθεσμης διαχείρισης ρευστότητας ποσών που τηρούνται σε ειδικό λογαριασμό χρησιμοποιώντας εξασφαλισμένες και μη εξασφαλισμένες συναλλαγές χρηματαγοράς.

2.   Όπου απαιτείται για τη διασφάλιση καλύτερης διαχείρισης του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων που προκύπτουν κατά την εκτέλεση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, οι υπηρεσίες της Επιτροπής μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν πράξεις διαχείρισης χρέους που μπορεί να συνίστανται στη χρήση παραγώγων, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής για τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου ή άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων, ή κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται τη σύναψη εξασφαλισμένων ή μη εξασφαλισμένων πράξεων χρηματαγοράς με υπηρεσίες διαχείρισης χρέους των κρατών μελών, υπερεθνικά ιδρύματα, εθνικούς φορείς του δημόσιου τομέα, πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων με κατάλληλη πιστοληπτική ικανότητα και κεντρικούς αντισυμβαλλόμενους. Για τον σκοπό αυτό, οι υπηρεσίες της Επιτροπής μπορούν να επαναγοράζουν και να διακρατούν ίδια ομόλογα. Ειδικότερα, συμφωνίες ανταλλαγής μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για την αντιστάθμιση κινδύνων επιτοκίου που βαρύνουν τις χώρες οι οποίες επωφελούνται από δάνεια. Το κόστος για τη διαχείριση κινδύνων με παράγωγα βαρύνει τον δικαιούχο της πράξης διαχείρισης κινδύνου.

ΤΜΗΜΑ 2

Δανειοδοτικές πράξεις

Άρθρο 8

Δανειοδοτικές πράξεις

Η εκτέλεση δανειοδοτικών πράξεων πραγματοποιείται σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες που καθορίζονται στη σχετική βασική πράξη, καθώς και τους όρους που καθορίζονται στις δανειακές συμβάσεις οι οποίες συνάπτονται μεταξύ της Επιτροπής και της δικαιούχου χώρας σύμφωνα με τη σχετική βασική πράξη.

Άρθρο 9

Εκταμιεύσεις και επιτάχυνση του δανείου

Η εκταμίευση των δόσεων του δανείου γίνεται κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερα και ταχύτερα, με την επιφύλαξη της διαθεσιμότητας χρηματοδότησης. Οι δανειακές συμβάσεις περιλαμβάνουν την άνευ όρων και αμετάκλητη δέσμευση της δικαιούχου χώρας να αναλάβει όλα τα έξοδα που σχετίζονται με τον δανεισμό, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών εξόδων, καθώς και να αποπληρώσει το αρχικό ποσό και τους τόκους, μπορούν δε να επιτρέπουν και τη χρήση παραγώγων, ιδίως συμφωνιών ανταλλαγής.

Οι δανειακές συμβάσεις δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 περιλαμβάνουν ρήτρα επίσπευσης που δίνει το δικαίωμα στην Επιτροπή να ζητήσει πρόωρη αποπληρωμή του δανείου, μεταξύ άλλων σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 5 και το άρθρο 24 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241, καθώς και ανάκτηση της προχρηματοδότησης που δεν έχει εκκαθαριστεί.

Άρθρο 10

Κόστος του δανείου

Όλες οι δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων όσων συνδέονται με τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων, που πραγματοποιούνται από την Ένωση σε σχέση με τον δανεισμό κεφαλαίων για τα δάνεια, βαρύνουν τις δικαιούχους χώρες σύμφωνα με το άρθρο 220 του δημοσιονομικού κανονισμού και με τις σχετικές βασικές πράξεις και υπολογίζονται σύμφωνα με μεθοδολογία που καθορίζεται από την Επιτροπή στην εκτελεστική απόφαση (EE, Ευρατόμ) 2022/2545 της Επιτροπής (14), η οποία συμπληρώνεται από ειδικές κατευθυντήριες γραμμές, με πλήρη σεβασμό των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης.

Τυχόν δαπάνες που πραγματοποιούνται από την Ένωση για παράγωγα βαρύνουν τη δικαιούχο χώρα.

Οι δαπάνες τιμολογούνται τακτικά στη δικαιούχο χώρα.

ΤΜΗΜΑ 3

Εφαρμογή και υποβολή εκθέσεων

Άρθρο 11

Δημιουργία επιχειρησιακών ικανοτήτων

1.   Η υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και των συναφών δανειοδοτικών πράξεων ενσωματώνει τη δημιουργία και διαχείριση των επιχειρησιακών ικανοτήτων που διασφαλίζουν ότι τα συστήματα τα οποία τίθενται σε εφαρμογή υποστηρίζουν τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και υπόκεινται σε ισχυρή διαχείριση κινδύνου και τεκμηρίωση διαδικασιών και αποφάσεων.

2.   Αυτές οι επιχειρησιακές ικανότητες περιλαμβάνουν ιδίως:

α)

τη διαπραγμάτευση, επανεξέταση και υπογραφή συμφωνιών με δημόσια ή ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα και εθνικά ή διεθνή κεντρικά αποθετήρια τίτλων που απαιτούνται για τη σύναψη του διακανονισμού συναλλαγών·

β)

την επανεξέταση, τροποποίηση, αλλαγή, ανασύνταξη και οριστικοποίηση της τεκμηρίωσης δανεισμού, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης στο πλαίσιο του προγράμματος έκδοσης τίτλων χρέους·

γ)

τη θέσπιση ρυθμίσεων και κανόνων για τη διοργάνωση δημοπρασιών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών με εξωτερικούς παρόχους συστημάτων και διαρκούς εποπτείας της διενέργειας των δημοπρασιών·

δ)

την υλοποίηση επιμέρους δανειοληπτικών πράξεων μέσω κοινοπρακτικών συναλλαγών, δημοπρασιών και ιδιωτικών τοποθετήσεων·

ε)

τον υπολογισμό των δαπανών που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τη μεθοδολογία που θα καθορίσει η Επιτροπή σε ειδικές κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες χρεώνονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης και στις δικαιούχους χώρες στο πλαίσιο των δανειοδοτικών πράξεων·

στ)

τη θέσπιση ρυθμίσεων και τη διαπραγμάτευση, επανεξέταση και υπογραφή συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών με αντισυμβαλλόμενους και παρόχους συστημάτων συναλλαγών, που απαιτούνται για τη διενέργεια των ακόλουθων πράξεων και μέσων:

i)

πράξεων επαναγοράς ή πράξεων αγοράς και επαναπώλησης, συναλλαγών αγοράς-επαναπώλησης ή συναλλαγών πώλησης-επαναγοράς και άλλων συναλλαγών που δημιουργούν υποχρεώσεις·

ii)

παραγώγων, όπως συμφωνίες ανταλλαγής, με σκοπό τη διαχείριση και την αντιστάθμιση κινδύνων με αποκλειστικό σκοπό τη χορήγηση δανείων.

ζ)

τη διενέργεια πράξεων δευτερογενούς αγοράς, μη εξασφαλισμένων και εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς, συμπεριλαμβανομένων όσων αναφέρονται στο στοιχείο στ) σημεία i) και ii) ανωτέρω·

η)

τη δημιουργία και διαχείριση ηλεκτρονικού συστήματος για την κοινοποίηση και επικαιροποίηση πληροφοριών σχετικά με τις προβλεπόμενες ανάγκες εκταμιεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 4.

Άρθρο 12

Υποβολή εκθέσεων για την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων

Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση δύο φορές ετησίως για όλες τις πτυχές της στρατηγικής δανεισμού και διαχείρισης χρέους της, όπως η νομική βάση, τα εκκρεμή ποσά ομολόγων και γραμματίων, το προφίλ ληκτότητας, οι εκταμιευθείσες επιχορηγήσεις και τα εκταμιευθέντα δάνεια, το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των εκταμιευθέντων δανείων, το κόστος χρηματοδότησης και το ποσό που προτίθεται να εκδώσει η Επιτροπή το επόμενο εξάμηνο. Η έκθεση διαβιβάζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΣ

Άρθρο 13

Λογαριασμός διαχείρισης εσόδων

1.   Η διαχείριση των εσόδων που σχετίζονται με δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις γίνεται μέσω λογαριασμού που ανοίγει ο υπόλογος της Επιτροπής. Ο υπόλογος αναθέτει τη διαχείριση αυτού του λογαριασμού στις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού, οι οποίες τον διαχειρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες, τις αρχές και τις διαδικασίες που ορίζονται στην παρούσα απόφαση.

2.   Ο λογαριασμός τηρείται στην ΕΚΤ βάσει σύμβασης υπηρεσιών δημοσιονομικού διαχειριστή. Χρησιμοποιείται για ειδικές προληπτικές διακρατήσεις μετρητών που προσαρμόζονται στα ποσά των επερχόμενων πληρωμών.

Άρθρο 14

Λογιστική αποτύπωση για δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις

Ο υπόλογος είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση της κατάλληλης λογιστικής αποτύπωσης για όλες τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις σύμφωνα με τους λογιστικούς κανόνες της Ένωσης και με τον τίτλο XIII του δημοσιονομικού κανονισμού.

Άρθρο 15

Σύνταξη οικονομικών καταστάσεων

1.   Ο υπόλογος είναι υπεύθυνος για την κατάρτιση των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων σχετικά με τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις σύμφωνα με τους λογιστικούς κανόνες της Ένωσης και με βάση τις πληροφορίες που παρέχουν οι διατάκτες των προγραμμάτων.

2.   Αυτές οι οικονομικές καταστάσεις αποτελούν μέρος των ενοποιημένων ετήσιων λογαριασμών του προϋπολογισμού της Ένωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ

Άρθρο 16

Ο ρόλος του διευθυντή κινδύνων στις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις

1.   Προβλέπεται θέση διευθυντή κινδύνων για τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις, οι εξουσίες και τα καθήκοντα του οποίου καθορίζονται στην παρούσα απόφαση.

2.   Ρόλος του διευθυντή κινδύνων είναι να διασφαλίζει ότι τα συστήματα και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων σχεδιάζονται και εφαρμόζονται κατά τρόπο που εξασφαλίζει στον μέγιστο δυνατό βαθμό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και τη χρηστή οικονομική διαχείριση των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων.

3.   Η θέση του διευθυντή κινδύνων είναι ανεξάρτητη από τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που σχετίζονται με τον προγραμματισμό, την υλοποίηση, την εκτέλεση και τη λογιστική αποτύπωση των πράξεων. Ο διευθυντής κινδύνων έχει αυτονομία κατά την εκτέλεση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων που περιγράφονται στο παρόν κεφάλαιο και διαθέτει τους απαραίτητους πόρους.

4.   Ο διευθυντής κινδύνων αναφέρεται απευθείας στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι υπεύθυνο για τον προϋπολογισμό όσον αφορά τις ευθύνες που ορίζονται στο παρόν κεφάλαιο.

5.   Μέλος του προσωπικού στο οποίο έχει ανατεθεί ο ρόλος του υπεύθυνου συμμόρφωσης αναφέρεται απευθείας στον διευθυντή κινδύνων για τα θέματα που ορίζονται στο άρθρο 17 παράγραφος 4.

Άρθρο 17

Θέσπιση πολιτικής κινδύνου και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου

1.   Ο διευθυντής κινδύνων καταρτίζει πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου, η οποία προσδιορίζει τους κύριους κινδύνους για τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης που προκύπτουν από την εφαρμογή των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων. Στο πλαίσιο αυτό, ο διευθυντής κινδύνων λαμβάνει υπόψη τις αρχές για την αναγνώριση και αξιολόγηση κινδύνου, σύμφωνα με τις οποίες ένα αποτελεσματικό σύστημα εσωτερικού ελέγχου εντοπίζει και αξιολογεί συνεχώς τους κύριους κινδύνους.

2.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου καθορίζει τους στρατηγικούς στόχους όσον αφορά τον κίνδυνο και παρέχει το γενικό πλαίσιο για τις κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης κινδύνου που ισχύουν όσον αφορά τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις.

3.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου προσδιορίζει όλους τους σχετικούς κινδύνους, όπως κινδύνους ρευστότητας, αγοράς, χρηματοδότησης, αντισυμβαλλομένου, πιστωτικούς και λειτουργικούς κινδύνους, που προκύπτουν από την εφαρμογή των δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων. Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου ορίζει για κάθε κίνδυνο τη διάθεση ανάληψης κινδύνων υψηλού επιπέδου, τις γενικές μεθοδολογίες μέτρησης της έκθεσης σε κίνδυνο, τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων, καθώς και τον μηχανισμό κλιμάκωσης που πρέπει να ακολουθείται σε περίπτωση παραβιάσεων ή μη συμμόρφωσης. Επαληθεύει τη σταθερότητα των διαδικασιών που απαιτούνται για τη διασφάλιση της αξιοπιστίας, της ακεραιότητας και της διαφάνειας των εν λόγω πράξεων και περιορίζει δεόντως κάθε χρηματοοικονομικό ή λειτουργικό κίνδυνο.

4.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου περιλαμβάνει τους ακόλουθους κανόνες και διαδικασίες:

α)

κανόνες και διαδικασίες που πρέπει να τηρούνται από όσους είναι υπεύθυνοι για την επιχειρησιακή εφαρμογή και εκτέλεση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης· και

β)

κανόνες και διαδικασίες για την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, της εκτέλεσης δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικών πράξεων από οντότητες που έχουν συσταθεί ή είναι εγκατεστημένες σε δικαιοδοσίες οι οποίες αναγράφονται στη σχετική πολιτική για τις μη συνεργάσιμες δικαιοδοσίες ή που προσδιορίζονται ως χώρες υψηλού κινδύνου σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15), ή που δεν συμμορφώνονται ουσιαστικά με τα ενωσιακά ή διεθνώς συμφωνημένα φορολογικά πρότυπα για τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών, τις παραβιάσεις των καθεστώτων κυρώσεων και άλλες σχετικές οικονομικές παρατυπίες.

5.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου επανεξετάζεται τουλάχιστον ετησίως και αναθεωρείται εάν είναι απαραίτητο.

6.   Η πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου υποβάλλεται προς έγκριση από τον διευθυντή κινδύνων στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι υπεύθυνο για τον προϋπολογισμό.

Άρθρο 18

Ρόλος του διευθυντή κινδύνων

1.   Ο διευθυντής κινδύνων παρακολουθεί την εφαρμογή κατά τρόπο ολοκληρωμένο και συνεπή της πολιτικής κινδύνου και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου.

2.   Ο διευθυντής κινδύνων επιτελεί ειδικότερα τα ακόλουθα καθήκοντα:

α)

εκδίδει γνωμοδότηση για το σχέδιο χρηματοδότησης·

β)

επανεξετάζει τους εσωτερικούς κανόνες και τα έγγραφα καθοδήγησης που εκδίδει ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης όσον αφορά τη συνέπεια με την υψηλού επιπέδου πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης, της οποίας μπορεί να ζητήσει τροποποίηση·

γ)

θεσπίζει και επιβλέπει τη συνεχή συμμόρφωση με επαρκείς διαδικασίες για τον προσδιορισμό, την ποσοτικοποίηση και την παρακολούθηση των κινδύνων·

δ)

εντοπίζει πιθανές παραβιάσεις της πολιτικής κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου ή άλλων κατευθυντήριων γραμμών, πολιτικών και ορίων που σχετίζονται με τον κίνδυνο και προτείνει τη λήψη πιθανών μέτρων σε περίπτωση παραβίασης ή μη συμμόρφωσης.

Άρθρο 19

Υποβολή εκθέσεων από τον διευθυντή κινδύνων

1.   Ο διευθυντής κινδύνων υποβάλλει τακτικά έκθεση σχετικά με τους σημαντικούς κινδύνους και τη συμμόρφωση με τους κανόνες και τις διαδικασίες που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 4 στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι αρμόδιο για τον προϋπολογισμό, στην επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης, στον Γενικό Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού και στον υπόλογο. Ο διευθυντής κινδύνων παρέχει επίσης τακτικές πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους και τα όρια σε όσους είναι υπεύθυνοι για την επιχειρησιακή εκτέλεση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

Ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού λαμβάνει, αμελλητί, τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση των εν λόγω πορισμάτων και παρέχει εξηγήσεις στον διευθυντή κινδύνων για τα μέτρα που λαμβάνονται.

Όταν υποβάλλει έκθεση στο μέλος του σώματος των επιτρόπων που είναι αρμόδιο για τον προϋπολογισμό, ο διευθυντής κινδύνων μπορεί επίσης, κατά περίπτωση, να ενημερώσει το συγκεκριμένο μέλος για τα πορίσματα που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο και για τις συζητήσεις της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης.

2.   Ο διευθυντής κινδύνων υποβάλλει έκθεση στην Επιτροπή μία φορά ετησίως όσον αφορά την εφαρμογή της πολιτικής κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου.

Άρθρο 20

Ρόλος της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης

1.   Συγκροτείται επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης προς στήριξη του διευθυντή κινδύνων κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του.

2.   Η επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης:

α)

παρέχει συμβουλές στον διευθυντή κινδύνων σχετικά με την υψηλού επιπέδου πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης·

β)

υποστηρίζει τον διευθυντή κινδύνων στα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και γ)·

γ)

συμμετέχει στην αξιολόγηση, παρακολούθηση και έγκριση πρακτικών που αφορούν την εφαρμογή της πολιτικής κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου και σχετίζονται με τη διαχείριση κινδύνων όσον αφορά τις δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις·

δ)

υποστηρίζει τον διευθυντή κινδύνων στην αξιολόγηση των παρουσιαζόμενων ανοιγμάτων σε κίνδυνο σε σχέση με δανειοληπτικές πράξεις, πράξεις διαχείρισης χρέους και δανειοδοτικές πράξεις και ενημερώνεται από τον διευθυντή κινδύνων για την υπέρβαση των ορίων που έχουν τεθεί για τη μείωση των κινδύνων ή τη μη συμμόρφωση με την πολιτική κινδύνων και συμμόρφωσης υψηλού επιπέδου και άλλες κατευθυντήριες γραμμές, πολιτικές και όρια που σχετίζονται με τον κίνδυνο.

Άρθρο 21

Μέλη και οργάνωση της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης

1.   Μέλη της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης είναι ο διευθυντής κινδύνων, ο υπόλογος της Επιτροπής, ο υπεύθυνος συμμόρφωσης, δύο μέλη του προσωπικού των Γενικών Διευθύνσεων τα καθήκοντα των οποίων συνεπάγονται γνώση της διαχείρισης κινδύνου και της εποπτείας των χρηματοπιστωτικών αγορών, καθώς και δύο μέλη του προσωπικού της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού που ορίζονται από τον Γενικό Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού.

2.   Ο διευθυντής κινδύνων καλεί δύο εξωτερικούς εμπειρογνώμονες στις συνεδριάσεις της επιτροπής κινδύνων και συμμόρφωσης. Οι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες γνωμοδοτούν και συμμετέχουν σε συζητήσεις χωρίς δικαίωμα ψήφου σε θέματα που τίθενται ενώπιον της επιτροπής.

3.   Η επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης, όπου είναι δυνατόν, υιοθετεί θέσεις βάσει συναίνεσης ή, όταν δεν επιτυγχάνεται συναίνεση, με απλή πλειοψηφία των μελών της. Σε περίπτωση ισοψηφίας, η ψήφος του διευθυντή κινδύνων είναι καθοριστική.

4.   Η επιτροπή κινδύνων και συμμόρφωσης καταρτίζει τον εσωτερικό κανονισμό της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 22

Κατάργηση

Η απόφαση C(2021) 2502 καταργείται.

Οι παραπομπές στην καταργούμενη απόφαση λογίζονται ως παραπομπές στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 23

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 193 της 30.7.2018, σ. 1.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 για τη θέσπιση διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης ως γενικής μεθόδου δανεισμού (ΕΕ L 319 της 13.12.2022, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2021,για τη θέσπιση του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας (ΕΕ L 57 της 18.2.2021, σ. 17).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με τη θέσπιση Μέσου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την κρίση της νόσου COVID-19 (ΕΕ L 433I της 22.12.2020, σ. 23).

(5)  Εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής, της 14ης Απριλίου 2021, για τη θέσπιση των αναγκαίων ρυθμίσεων για τη διαχείριση των δανειοληπτικών πράξεων βάσει της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου και για τις δανειοδοτικές πράξεις που αφορούν δάνεια χορηγούμενα βάσει του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

(6)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1095 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2021, σχετικά με τον καθορισμό της μεθοδολογίας για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο του NextGenerationEU (ΕΕ L 236 της 5.7.2021, σ. 75).

(7)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/2463 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τη θέσπιση μέσου για την παροχή στήριξης στην Ουκρανία το 2023 (μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή+) (ΕΕ L 322 της 16.12.2022, σ. 1).

(8)  Απόφαση της Επιτροπής C(2018) 5120 final, της 3ης Αυγούστου 2018, σχετικά με τους εσωτερικούς κανόνες για την εκτέλεση του γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τμήμα Ευρωπαϊκής Επιτροπής) προς ενημέρωση των υπηρεσιών της Επιτροπής.

(9)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/583 της Επιτροπής, της 14ης Ιουλίου 2016, σχετικά με τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων όσον αφορά ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα για τις απαιτήσεις διαφάνειας για τους τόπους διαπραγμάτευσης και τις επιχειρήσεις επενδύσεων ως προς τις ομολογίες, τα δομημένα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, τα δικαιώματα εκπομπής και τα παράγωγα (ΕΕ L 87 της 31.3.2017, σ. 229).

(10)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών (ΕΕ L 201 της 27.7.2012, σ. 1).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) 2015/2365 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, περί διαφάνειας των συναλλαγών χρηματοδότησης τίτλων και επαναχρησιμοποίησης, και περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 337 της 23.12.2015, σ. 1).

(12)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2093 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2020, για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για τα έτη 2021 έως 2027 (ΕΕ L 433I της 22.12.2020, σ. 11).

(13)  Απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/625 της Επιτροπής, της 14ης Απριλίου 2021, σχετικά με τη δημιουργία του δικτύου βασικών διαπραγματευτών και τον καθορισμό κριτηρίων επιλεξιμότητας για εντολές διοργανωτών και συνδιοργανωτών κοινοπρακτικών συναλλαγών προς τους σκοπούς των δανειοληπτικών δραστηριοτήτων από την Επιτροπή εξ ονόματος της Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ L 131 της 16.4.2021, σ. 170).

(14)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2545 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό του πλαισίου για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους βάσει της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης (βλέπε σελίδα 123 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).

(15)  Οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 141 της 5.6.2015, σ. 73).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/123


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2545 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 19ης Δεκεμβρίου 2022

σχετικά με τον καθορισμό του πλαισίου για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους βάσει της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (1), και ιδίως το άρθρο 220α,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης ως ενιαία μέθοδο χρηματοδότησης για την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους που εκτελούνται από την Επιτροπή στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός). Μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα εφαρμοστεί σε προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής οι βασικές πράξεις των οποίων τίθενται σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου 2022 ή μετά την εν λόγω ημερομηνία.

(2)

Η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Η εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης απαιτεί τη θέσπιση ενός συνόλου κανόνων για τον καθορισμό της κατανομής του αντίστοιχου κόστους στα σχετικά προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής το οποίο θα πρέπει να διασφαλίζει ότι όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την Ένωση και σχετίζονται με τη χρηματοδοτική συνδρομή χρεώνονται στον δικαιούχο.

(3)

Η μεθοδολογία για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο του NextGenerationEU (NGEU) θεσπίστηκε με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1095 της Επιτροπής (3). Είναι σκόπιμο οι ρυθμίσεις αυτές να επεκταθούν σε δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού.

(4)

Οι υποχρεώσεις αποπληρωμής θα πρέπει να εξακολουθήσουν να επιβαρύνουν τους δικαιούχους της χρηματοδοτικής συνδρομής, σύμφωνα με το άρθρο 220 παράγραφος 5 στοιχείο ε) του δημοσιονομικού κανονισμού και σύμφωνα με τις αρχές του προϋπολογισμού περί χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και ισοσκέλισης. Όλο το κόστος θα πρέπει να χρεώνεται στους δικαιούχους βάσει ενιαίας μεθοδολογίας κατανομής του κόστους που εξασφαλίζει διαφανή και αναλογική κατανομή του κόστους.

(5)

Η μεθοδολογία κατανομής του κόστους θα πρέπει να διασφαλίζει ότι δεν υπάρχει διεπιδότηση του κόστους από μια κατηγορία δικαιούχων προς άλλη. Το κόστος θα πρέπει να καταλογίζεται εξολοκλήρου στους δικαιούχους αυτών των δανείων αφενός και, αφετέρου, το κόστος των μη επιστρεπτέων στον προϋπολογισμό της ΕΕ, βάσει των πραγματικών δαπανών που πραγματοποιούνται για την άντληση και την εκταμίευση του αντίστοιχου μεριδίου των εσόδων στους διάφορους δικαιούχους. Η μεθοδολογία θα πρέπει να καλύπτει όλες τις δαπάνες που πραγματοποιεί η Ένωση για δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους, συμπεριλαμβανομένων όλων των διοικητικών δαπανών, και να διασφαλίζει τον υπολογισμό των διαφόρων κατηγοριών δαπανών για κάθε εκταμίευση.

(6)

Προκειμένου να διασφαλιστεί δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση μεταξύ των δικαιούχων, η Επιτροπή θα πρέπει να εφαρμόσει μια κοινή και ενοποιημένη μεθοδολογία για το κόστος, που θα ισχύει για όλους τους τύπους εκταμιεύσεων (όσες αποπληρώνονται από τον προϋπολογισμό της Ένωσης και όσες αποπληρώνονται από τους δικαιούχους) και θα καταλογίζει το κόστος στους δικαιούχους βάσει του μεριδίου των εισπραχθέντων εσόδων.

(7)

Στο πλαίσιο της εν λόγω μεθοδολογίας υπολογισμού και κατανομής κόστους, θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ τριών κατηγοριών κόστους: το κόστος χρηματοδότησης, το κόστος διαχείρισης ρευστότητας και το διοικητικό κόστος. Το κόστος χρηματοδότησης προκύπτει από το επιτόκιο και τις λοιπές επιβαρύνσεις που πρέπει να καταβάλει η Επιτροπή για τα διάφορα μέσα που εκδίδονται με σκοπό τη χρηματοδότηση των εν λόγω εκταμιεύσεων. Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας είναι το κόστος που προκύπτει από τα ποσά που εκδίδονται και διακρατούνται προσωρινά σε λογαριασμούς ρευστότητας ως αποθέματα για την κάλυψη των επικείμενων πληρωμών. Αυτά τα διαρκή λειτουργικά γενικά έξοδα αποτελούν εγγενές χαρακτηριστικό της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και θα πρέπει να κατανέμονται δίκαια σε όλους τους δικαιούχους. Η τρίτη κατηγορία κόστους είναι το διοικητικό κόστος για τη δημιουργία τεχνικής και επιχειρησιακής ικανότητας για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, το οποίο προκύπτει σαφώς ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(8)

Η δίκαιη και αναλογική κατανομή του κόστους διενεργείται μέσω της τμηματοποίησης των εκταμιεύσεων και των σχετικών χρηματοδοτικών μέσων σε χρονικές περιόδους (στο εξής: χρονικά τμήματα). Οι προϋπάρχουσες εκταμιεύσεις και οι συναφείς δανειοληπτικές πράξεις που εκδόθηκαν στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, για τις οποίες έχουν ήδη καθοριστεί χρονικά τμήματα, δεν επηρεάζονται από την προσθήκη εκταμιεύσεων στο πλαίσιο προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής εντός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού. Από την έναρξη των εν λόγω εκταμιεύσεων δανείων και έπειτα, για κάθε εκταμίευση που χρηματοδοτείται μέσω της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, το κόστος υπολογίζεται και κατανέμεται κατά τον ίδιο τρόπο. Πρωταρχικό πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι το κόστος χρηματοδότησης είναι το ίδιο για όλες τις εκταμιεύσεις που αποδίδονται στο ίδιο χρονικό τμήμα, διασφαλίζοντας ότι ο δανεισμός είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες εκταμίευσης.

(9)

Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχει αντίκτυπος στην κατανομή του κόστους για κανένα από τα προγράμματα στα οποία θα εφαρμοστεί η μεθοδολογία κατανομής του κόστους. Η μεθοδολογία κατανομής του κόστους θα ισχύει από την έγκρισή της για δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο του NGEU και δάνεια βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), τα οποία έχουν παρόμοια διάρκεια και δομή. Επομένως, είναι δυνατό να συμπεριλαμβάνονται στα ίδια χρονικά τμήματα. Εάν θεσπιστεί νέο πρόγραμμα χρηματοδοτικής συνδρομής, με διαφορετική διάρκεια και δομή, που ενδέχεται να έχει αντίκτυπο στο κόστος, η εν λόγω μεθοδολογία θα πρέπει να επανεξεταστεί ανάλογα με την περίπτωση.

(10)

Ο υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης που προκύπτει από δανειοληπτικές πράξεις θα πρέπει να προκύπτει από το κόστος που απορρέει από το σύνολο των δανειοληπτικών πράξεων κατά τη διάρκεια της εξάμηνης χρονικής περιόδου γύρω από την ημερομηνία εκταμίευσης. Αυτή η τμηματοποίηση του κόστους χρηματοδότησης είναι απαραίτητη ώστε να εξασφαλιστεί ότι το κόστος χρηματοδότησης που καταλογίζεται στην εκταμίευση συνδέεται στενά με τα επιτόκια που επικρατούν στην αγορά κατά τον χρόνο πραγματοποίησής του. Η εν λόγω προσέγγιση συνεπάγεται ότι το ακριβές κόστος χρηματοδότησης καθορίζεται μόνο με την ολοκλήρωση της δεξαμενής χρηματοδότησης κατά το κλείσιμο του εξάμηνου χρονικού τμήματος, ωστόσο διατίθενται στους δικαιούχους δανείων ενδεικτικές τιμές πριν από την τελική κοστολόγηση. Οι δικαιούχοι δανείων ή, όσον αφορά τα εξωτερικά έσοδα ειδικού προορισμού σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου (5), ο προϋπολογισμός της ΕΕ, θα πρέπει να επιβαρύνονται το ίδιο. Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγεται ο αυθαίρετος ή τυχαίος χαρακτήρας που χαρακτηρίζει την παραδοσιακή αλληλοδιάδοχη μέθοδο («back-to-back»), όπου το κόστος για κάθε συγκεκριμένο δικαιούχο ήταν οι όροι που μπορούσαν να επιτευχθούν τη συγκεκριμένη ημέρα κατά την οποία πραγματοποιούνταν ο δανεισμός.

(11)

Κάθε χρονικό τμήμα θα πρέπει να είναι ενεργό για περίοδο έξι μηνών, που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου ή την 1η Ιουλίου. Ωστόσο, το πρώτο χρονικό τμήμα θα πρέπει να καλύπτει την περίοδο από 1η Ιουνίου 2021 έως 31η Δεκεμβρίου 2021, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 της απόφασης.

(12)

Ενώ το κόστος χρηματοδότησης μπορεί να ποικίλλει μεταξύ των εξάμηνων χρονικών τμημάτων λόγω διαφορών στις συνθήκες χρηματοδότησης που εκφεύγουν του ελέγχου της Επιτροπής, η Επιτροπή θα διαχειρίζεται τις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους προκειμένου να διασφαλίσει ότι τα επιμέρους χρονικά τμήματα έχουν κατά το δυνατόν παρόμοια διάρκεια ληκτότητας.

(13)

Η στρατηγική χρηματοδότησης της Επιτροπής επιτρέπει την καλύτερη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Ενώ τα επιτόκια που θα εφαρμόζονται στους δικαιούχους των δανείων θα είναι σταθερά, θα είναι απαραίτητος ο περιοδικός και οριακός εκ νέου υπολογισμός των επιτοκίων, όταν χρειάζεται να αντικατασταθούν τα μέσα της δεξαμενής χρηματοδότησης που λήγουν. Αν πληρούνται οι σχετικοί όροι, η Επιτροπή θα αναπτύξει την ικανότητά της να χρησιμοποιεί παράγωγα, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής, για τη διαχείριση τυχόν υπολειπόμενου κινδύνου επιτοκίου, και να παρέχει στον δικαιούχο τη δυνατότητα επιλογής δανείων σταθερού επιτοκίου. Το κόστος αυτής της διευκόλυνσης σταθερού επιτοκίου θα πρέπει να βαρύνει εξολοκλήρου και αποκλειστικά τον δικαιούχο που κάνει χρήση αυτής της δυνατότητας.

(14)

Τα ποσά των εκταμιεύσεων σε ένα χρονικό τμήμα θα πρέπει να ισούνται με το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που αποδίδονται σε αυτό το χρονικό τμήμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εκταμίευση των εσόδων θα πραγματοποιείται και θα αποδίδεται στο ίδιο χρονικό τμήμα με την έκδοση των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που χρησιμοποιούνται για την άντληση των εσόδων. Ωστόσο, απρόβλεπτες καθυστερήσεις κατά την εκταμίευση μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις όπου έχουν συγκεντρωθεί τα έσοδα από τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, αλλά δεν μπορούν να εκταμιευθούν όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η εκταμίευση μπορεί να καθυστερήσει από το ένα χρονικό τμήμα στο επόμενο. Πάντως, εάν τα κεφάλαια για τις συγκεκριμένες ανάγκες χρηματοδότησης έχουν ήδη συγκεντρωθεί και αποδοθεί στο προηγούμενο χρονικό τμήμα, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλες ανάγκες σε αυτό το χρονικό τμήμα. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να είναι δυνατή η κατανομή των εκταμιεύσεων στο χρονικό τμήμα στο οποίο έχουν εκδοθεί τα χρηματοδοτικά μέσα. Θα πρέπει, επίσης, να είναι δυνατή η κατανομή των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων του επόμενου χρονικού τμήματος στο προηγούμενο χρονικό τμήμα, σε περίπτωση που το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων του εν λόγω χρονικού τμήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη του ποσού των εκταμιεύσεων.

(15)

Η Επιτροπή θα χρειαστεί επίσης κάποια μέσα για να προβλέπει, κατά το προηγούμενο χρονικό τμήμα, τις ανάγκες εκταμίευσης που προκύπτουν στα αρχικά στάδια του επόμενου χρονικού τμήματος. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι καταστάσεις και να διασφαλιστεί ότι η Επιτροπή διαθέτει τους πόρους με ευνοϊκούς όρους για τις εκταμιεύσεις που πραγματοποιούνται κοντά στο χρονικό σημείο μετάβασης μεταξύ των χρονικών τμημάτων, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αποδίδει τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα στο επόμενο χρονικό τμήμα.

(16)

Η ικανότητα διαχείρισης της ρευστότητας των πράξεων χρηματοδότησης μέσω της πρόσβασης σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό και της διατήρησης προληπτικών ταμειακών διαθεσίμων αποτελεί κεντρικό και καθοριστικό στοιχείο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Αυτή η διαχείριση της ρευστότητας θα παράσχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες πληρωμών και να προσαρμόσει την έκδοση στις συνθήκες της αγοράς. Η ικανότητα αυτή έχει ως αποτέλεσμα την άντληση εσόδων μέσω έκδοσης βραχυπρόθεσμων τίτλων και τη διατήρηση ορισμένων εσόδων σε προσωρινή βάση σε λογαριασμό ρευστότητας, προκειμένου να διασφαλίζεται η ικανότητα πραγματοποίησης όλων των πληρωμών σε πρώτη ζήτηση. Οι πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης επιτρέπουν καλύτερη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Μπορεί να περιλαμβάνουν τη χρήση παραγώγων, όπως συμβάσεις ανταλλαγής για τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου ή άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων σε σχέση με δάνεια για τους δικαιούχους ή τη σύναψη εξασφαλισμένων ή μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς. Το κόστος που πραγματοποιείται σε σχέση με επαναγορές και/ή κατοχή ιδίων ομολόγων για λόγους διαχείρισης ρευστότητας θα πρέπει να θεωρείται κόστος διαχείρισης ρευστότητας. Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να καθορίσει τη βάση για τον υπολογισμό των εν λόγω δαπανών ρευστότητας και την επιβολή τους σε δίκαιη και ισότιμη βάση σε όλους τους σχετικούς δικαιούχους των εσόδων κατά τη διάρκεια του εκάστοτε έτους.

(17)

Οι μεγαλύτερες ανάγκες εκταμίευσης από το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που κατανέμονται στο αντίστοιχο χρονικό τμήμα, ή πληρωμές τόκων, μπορεί να οδηγήσουν σε έλλειμμα ρευστότητας ενός χρονικού τμήματος. Ανάγκες εκταμίευσης χαμηλότερες από το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που αποδίδονται στο αντίστοιχο χρονικό τμήμα, ή πληρωμές εξόφλησης που εισπράττονται σε σχέση με τις εκκρεμείς εκταμιεύσεις που κατανέμονται στο τμήμα, μπορεί να οδηγήσουν σε πλεόνασμα ρευστότητας. Η αντιστάθμιση αυτών των πλεονασμάτων ή ελλειμμάτων ρευστότητας αποτελεί αναπόφευκτη απαίτηση για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Το κόστος αυτό δεν θα πρέπει να βαρύνει τα αντίστοιχα χρονικά τμήματα, αλλά θα πρέπει να απομονώνεται και να αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης στο πλαίσιο χωριστού γενικού εξόδου διαχείρισης ρευστότητας. Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να καθιερώσει μηχανισμό για τον διαχωρισμό του κόστους που προκύπτει από ελλείμματα ή πλεονάσματα ρευστότητας, ώστε να μπορεί να απορροφηθεί από το ευρύτερο πρόγραμμα χρηματοδότησης με τη μορφή κόστους διαχείρισης ρευστότητας. Η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιεί το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας για να ισοσταθμίζει τυχόν θετικά ή αρνητικά ταμειακά υπόλοιπα στα χρονικά τμήματα με το συνολικό ποσό των εκταμιεύσεων.

(18)

Η εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης προϋποθέτει την απόκτηση νέων ικανοτήτων που απαιτούνται για την εξασφάλιση της πλέον συμφέρουσας πρόσβασης στις κεφαλαιαγορές και τη διασφάλιση της διατήρησης των υποδομών αυτών με συνεχή και αποτελεσματικό τρόπο. Αυτό περιλαμβάνει το κόστος που απαιτείται για τη διατήρηση λογαριασμών ρευστότητας, για την απόκτηση ικανότητας διεξαγωγής δημοπρασιών για γραμμάτια της ΕΕ και ομόλογα, καθώς και για την εφαρμογή νέων εσωτερικών ικανοτήτων επεξεργασίας δεδομένων. Οι δαπάνες αυτές που προκύπτουν άμεσα από την υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων εκταμίευσης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως γενικά έξοδα, στο πλαίσιο των οποίων γίνεται διάκριση των δαπανών που σχετίζονται με τη σύσταση και τη διατήρηση της δανειοληπτικής υποδομής και της υποδομής πληρωμών. Οι δαπάνες αυτές θα πρέπει να αποτυπώνονται στο κόστος υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα.

(19)

Στο κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα συνδυάζονται όλες οι διοικητικές δαπάνες που προκύπτουν άμεσα κατά την υλοποίηση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Οι δαπάνες αυτές θα πρέπει να πραγματοποιούνται είτε ως κόστος σύστασης, σε σχέση με εφάπαξ δαπάνες για τη δημιουργία επιχειρησιακών ικανοτήτων, είτε ως επαναλαμβανόμενες δαπάνες που αποτελούν αναπόφευκτες δαπάνες οι οποίες καταλογίζονται άμεσα σε δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και πραγματοποιούνται συν τω χρόνω. Ενώ οι επαναλαμβανόμενες δαπάνες αποτελούν τακτικές ετήσιες δαπάνες που καταλογίζονται στις εκταμιεύσεις οι οποίες πραγματοποιούνται σε ένα δεδομένο έτος, το κόστος σύστασης θα πρέπει να καταλογίζεται ως εφάπαξ χρέωση.

(20)

Δαπάνες που σχετίζονται με τη σύσταση και τη δημιουργία ικανοτήτων για αυτές τις πράξεις πραγματοποιούνται από το 2021 και έχουν ήδη αποδοθεί σε δικαιούχους των προγραμμάτων χρηματοδοτικής στήριξης του NGEU, μέσω ειδικού γενικού κόστους σύστασης. Ως εκ τούτου, οι δικαιούχοι άλλων προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού δεν θα πρέπει να επιβαρύνονται με δαπάνες που σχετίζονται με αυτήν την προηγούμενη ανάπτυξη ικανοτήτων, αλλά μόνο με μελλοντικές δαπάνες που σχετίζονται με τη διατήρηση της εν λόγω υποδομής. Το μερίδιο του διοικητικού κόστους των προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού, εκτός από το NGEU, θα πρέπει επομένως να περιορίζεται στις επαναλαμβανόμενες δαπάνες και να αντιμετωπίζεται ως οποιοσδήποτε δικαιούχος της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(21)

Οι διοικητικές δαπάνες που περιλαμβάνονται στο κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα θα πρέπει να περιορίζονται σε κλειστό κατάλογο επιλέξιμων δαπανών, οι οποίες συνδέονται άμεσα με τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης. Οι συμβατικές αμοιβές για την πρόσληψη εξωτερικού προσωπικού συμβούλων προστίθενται στον κατάλογο επιλέξιμων διοικητικών δαπανών μετά από συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στο πλαίσιο του ετήσιου προϋπολογισμού για το 2023. Η επέκταση του καταλόγου επιλέξιμων διοικητικών δαπανών κοινοποιήθηκε στις αρχές των κρατών μελών πριν από την έκδοση της παρούσας απόφασης. Το συνολικό κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα αντιπροσωπεύει πολύ περιορισμένο μερίδιο του συνολικού κόστους των πράξεων στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(22)

Η διαδικασία εκ των υστέρων τιμολόγησης έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανάκτηση των δαπανών το επόμενο έτος και μέχρι τη στιγμή που δεν δημιουργούνται πλέον δαπάνες από δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους και πληρωμών στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(23)

Κατ’ εξαίρεση για τα δάνεια χρηματοδοτικής συνδρομής προς την Ουκρανία που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463, η Ένωση ενδέχεται να επιβαρυνθεί με το κόστος των τόκων και το διοικητικό κόστος που σχετίζονται με τις δανειοληπτικές και δανειοδοτικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463. Οι απαραίτητοι πόροι προέρχονται από συνεισφορές των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463. Ως εκ τούτου, η τιμολόγηση των δαπανών αυτών θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με την τιμολόγηση των δαπανών όσον αφορά τις εκταμιεύσεις ως εξωτερικά έσοδα ειδικού προορισμού σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 και να ομαδοποιείται ανά τρίμηνο του έτους.

(24)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εκδίδει ειδοποίηση επιβεβαίωσης για κάθε εκταμίευση, συμπεριλαμβανομένης της μη επιστρεπτέας στήριξης κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 στοιχεία α) και γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094, της επιστρεπτέας στήριξης στα κράτη μέλη κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 και των δανείων σε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα στο πλαίσιο προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού.

(25)

Τα δάνεια στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να υλοποιούνται με τους συνήθεις χρηματοδοτικούς όρους (διάρκεια ληκτότητας και χρονοδιάγραμμα εξόφλησης) για κάθε εκταμίευση. Για τη μη επιστρεπτέα στήριξη, η ειδοποίηση επιβεβαίωσης θα πρέπει να αποτελεί το κύριο υποστηρικτικό στοιχείο για τον καθορισμό των εν λόγω χρηματοδοτικών όρων για τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης θα πρέπει να καθορίζει την αίτηση επιστροφής δαπανών με βάση τους χρηματοδοτικούς όρους της. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ημερομηνία εκταμίευσης, το ποσό της χρηματοδοτικής στήριξης, την ημερομηνία κόστους των χρηματοδοτικών πληρωμών και την ημερομηνία λήξης. Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης αποτελεί την κύρια βάση για τον δημοσιονομικό σχεδιασμό, τα χρηματοπιστωτικά κυκλώματα και τη λογιστική για τη μη επιστρεπτέα στήριξη της ΕΕ.

(26)

Οι κατάλληλες αναφορές στις δανειακές συμβάσεις θα διευκρινίζουν ότι το κόστος των εκταμιεύσεων προσδιορίζεται με την εφαρμογή της μεθοδολογίας που καθορίζεται στην παρούσα απόφαση.

(27)

Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να ισχύει για όλες τις δανειοληπτικές πράξεις και εκταμιεύσεις στο πλαίσιο του προγράμματος NGEU, συμπεριλαμβανομένων των πράξεων που έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη ισχύος της,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο, πεδίο εφαρμογής και κατευθυντήριες αρχές

1.   Η παρούσα απόφαση θεσπίζει ενιαία και ενοποιημένη μεθοδολογία για την κατανομή του κόστους που προκύπτει ως αποτέλεσμα δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής εντός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού και μη επιστρεπτέας στήριξης σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου (6) [στο εξής: προγράμματα CAM (μεθοδολογία κατανομής κόστους)].

2.   Η εφαρμογή της μεθοδολογίας κατανομής του κόστους διέπεται από τις αρχές της δικαιοσύνης και της ίσης μεταχείρισης, διασφαλίζοντας ότι οι δαπάνες επιμερίζονται με βάση το σχετικό μερίδιο της ληφθείσας στήριξης.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«δικαιούχος»: κράτος μέλος ή τρίτη χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος σε δανειακή σύμβαση στο πλαίσιο προγράμματος CAM ή ο προϋπολογισμός της Ένωσης για τη μη επιστρεπτέα στήριξη σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053·

2)

«εκταμίευση»: η μεταφορά εσόδων που αποκτήθηκαν μέσω δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους με σκοπό τη χρηματοδότηση επιστρεπτέας ή μη επιστρεπτέας στήριξης σε δικαιούχο·

3)

«χρηματοδοτικά μέσα»: ομόλογα, γραμμάτια, εμπορικά χρεόγραφα, γραμμάτια της ΕΕ ή άλλες κατάλληλες βραχυπρόθεσμες και/ή μακροπρόθεσμες χρηματοπιστωτικές πράξεις που εκδίδονται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης·

4)

«περίοδος επιτοκίου»: περίοδος δώδεκα (12) μηνών, ή άλλη ανάλογη περίοδος που μπορεί να προσδιορίζεται στην ειδοποίηση επιβεβαίωσης, η οποία αρχίζει κατά την ημερομηνία εκταμίευσης ή την προηγούμενη ημερομηνία καταβολής τόκων·

5)

«διαχείριση ρευστότητας»: διαχείριση των ταμειακών ροών που σχετίζονται με τα χρηματοδοτικά μέσα και τις εκταμιεύσεις·

6)

«δανειακή σύμβαση»: σύμβαση μεταξύ της Επιτροπής και δικαιούχου στο πλαίσιο προγράμματος CAΜ·

7)

«δανειοληπτικές πράξεις»: οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 της Επιτροπής (7)·

8)

«πράξεις διαχείρισης χρέους»: οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544·

9)

«βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση»: η χρηματοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 11 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544·

10)

«μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση»: η χρηματοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 10 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544

Άρθρο 3

Είδη κόστους

Θεσπίζονται οι κατωτέρω κατηγορίες κόστους:

α)

κόστος χρηματοδότησης·

β)

κόστος διαχείρισης ρευστότητας·

γ)

κόστος υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΟΣΤΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ

ΤΜΗΜΑ 1

Τμήματα

Άρθρο 4

Χρονικά τμήματα

1.   Το χρονικό τμήμα είναι ενεργό για περίοδο έξι μηνών, που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου ή την 1η Ιουλίου. Ωστόσο, το πρώτο χρονικό τμήμα καλύπτει την περίοδο από 1η Ιουνίου 2021 έως 31η Δεκεμβρίου 2021.

2.   Το χρονικό τμήμα αποτελείται από τις εκταμιεύσεις που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της ενεργού περιόδου του και τα σχετικά χρηματοδοτικά μέσα που κατανέμονται σε αυτό. Κάθε εκταμίευση αποδίδεται στο χρονικό τμήμα που είναι ενεργό κατά την ημερομηνία της εν λόγω εκταμίευσης.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, σε περίπτωση που το ποσό των εσόδων από τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα που αποδίδονται στο προηγούμενο χρονικό τμήμα υπερβαίνει το ποσό των εκταμιεύσεων που αποδίδονται στο εν λόγω τμήμα σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, οι εκταμιεύσεις συνεχίζουν να κατανέμονται στο εν λόγω χρονικό τμήμα έως ότου το ποσό των εκταμιεύσεων ανέλθει στο ποσό των εσόδων από τα εν λόγω μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα.

Η εκταμίευση εξακολουθεί να αποδίδεται στο χρονικό τμήμα όσον αφορά οποιοδήποτε εκκρεμές ποσό δεν έχει αποπληρωθεί ακόμη.

3.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 παράγραφος 2, τα έσοδα των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων αποδίδονται σε χρονικό τμήμα.

4.   Τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα, πλην εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 5, αποδίδονται στο χρονικό τμήμα που είναι ενεργό κατά τον χρόνο σύναψης της δανειοληπτικής πράξης που τα παράγει.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο:

α)

τα χρηματοδοτικά μέσα που συγκεντρώνονται με σκοπό τη χρηματοδότηση εκταμίευσης στο επόμενο χρονικό τμήμα μπορούν να αποδοθούν στο εν λόγω χρονικό τμήμα·

β)

σε περίπτωση που το ποσό των εκταμιεύσεων στο τέλος του ενεργού χρονικού τμήματος υπερβαίνει το ποσό των εσόδων από τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα, τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα που προκύπτουν από τις δανειοληπτικές πράξεις μετά τη λήξη της ενεργού περιόδου του χρονικού τμήματος αποδίδονται στο εν λόγω χρονικό τμήμα, έως ότου το ποσό των εσόδων από τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα ανέλθει στο ποσό των εκταμιεύσεων του εν λόγω χρονικού τμήματος.

5.   Τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα που αντικαθιστούν τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα τα οποία λήγουν αποδίδονται στο ίδιο χρονικό τμήμα. Σε περίπτωση αναντιστοιχίας μεταξύ της ημερομηνίας λήξης του μακροπρόθεσμου μέσου που λήγει και της ημερομηνίας της δανειοληπτικής πράξης του μακροπρόθεσμου μέσου που το αντικαθιστά, εφαρμόζεται το άρθρο 6.

Άρθρο 5

Τμήμα διαχείρισης ρευστότητας

1.   Το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας ισχύει έως ότου αποπληρωθούν πλήρως οι δανειοληπτικές πράξεις που εγκρίνονται στα προγράμματα CAM.

2.   Τα βραχυπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα, οι πράξεις διαχείρισης χρέους και το κόστος που προκύπτει από αυτά αποδίδονται στο τμήμα διαχείρισης ρευστότητας.

Άρθρο 6

Ισοστάθμιση των υπολοίπων ρευστότητας

1.   Το επίπεδο των διακρατήσεων ρευστότητας σε ένα χρονικό τμήμα υπολογίζεται σε ημερήσια βάση ως η διαφορά μεταξύ εισροών και εκροών, όπως ορίζεται στο σημείο 1 βήμα 3 του παραρτήματος.

2.   Κάθε θετικό ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 («πλεόνασμα ρευστότητας») κατανέμεται σε ημερήσια βάση από το χρονικό τμήμα στο τμήμα διαχείρισης ρευστότητας, όπως ορίζεται στο σημείο 1 βήμα 4 του παραρτήματος, στο κόστος χρηματοδότησης του σχετικού χρονικού τμήματος κατά την εν λόγω ημέρα.

3.   Κάθε ποσό που αντιστοιχεί στο αρνητικό ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 («έλλειμμα ρευστότητας») κατανέμεται σε ημερήσια βάση από το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας στο χρονικό τμήμα, όπως ορίζεται στο σημείο 1 βήμα 6 του παραρτήματος, στο κόστος χρηματοδότησης του τμήματος διαχείρισης ρευστότητας κατά την εν λόγω ημέρα.

ΤΜΗΜΑ 2

Υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης και του κόστους διαχείρισης ρευστότητας

Άρθρο 7

Υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης χρονικού τμήματος

1.   Το κόστος χρηματοδότησης υπολογίζεται σε ημερήσια βάση.

2.   Το κόστος χρηματοδότησης ενός χρηματοδοτικού μέσου περιλαμβάνει τον ημερήσιο τόκο σε σχέση με κάθε χρηματοδοτικό μέσο και ένα δυνητικό agio/disagio (διαφορά επί το πλείστον ή το έλαττον) με βάση τη συνολική τιμή έκδοσης.

3.   Το ημερήσιο κόστος χρηματοδότησης του χρονικού τμήματος περιλαμβάνει το ημερήσιο κόστος χρηματοδότησης των χρηματοδοτικών μέσων που αποδίδεται στο χρονικό τμήμα μετά τα αποτελέσματα της εφαρμογής του άρθρου 6 παράγραφοι 2 και 3.

Άρθρο 8

Υπολογισμός του κόστους διαχείρισης ρευστότητας

1.   Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας είναι το άθροισμα του κόστους διατήρησης στο τμήμα διαχείρισης ρευστότητας, όπως ορίζεται στο σημείο 2 του παραρτήματος.

2.   Το κόστος διατήρησης είναι η διαφορά μεταξύ των δεδουλευμένων τόκων βάσει των σχετικών χρηματοδοτικών μέσων του τμήματος διαχείρισης ρευστότητας, των δαπανών και των αποδόσεων που προκύπτουν από την ισοστάθμιση των τυχόν πλεονασμάτων ή ελλειμμάτων ρευστότητας που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφοι 2 και 3 και της απόδοσης της επένδυσης που παράγουν οι διακρατήσεις.

3.   Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας υπολογίζεται σε ημερήσια βάση.

Άρθρο 9

Κατανομή του κόστους διαχείρισης ρευστότητας

1.   Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας υπολογίζεται ως το άθροισμα του ημερήσιου κόστους διαχείρισης ρευστότητας σε ένα τρίμηνο. Το εν λόγω κόστος αποδίδεται σε κάθε εκταμίευση κατ’ αναλογία προς το σχετικό μερίδιο της εκταμίευσης επί του συνόλου των εκκρεμών ποσών των εκταμιεύσεων στο τέλος του τριμήνου.

2.   Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας υπολογίζεται με βάση τη μεθοδολογία και τα βήματα που ορίζονται στο σημείο 2 του παραρτήματος.

Άρθρο 10

Καταλογισμός του κόστους χρηματοδότησης σε εκταμίευση

1.   Οι εκταμιεύσεις του ίδιου χρονικού τμήματος βαρύνονται με το ίδιο μέσο ημερήσιο κόστος χρηματοδότησης μέχρι την αποπληρωμή τους.

2.   Για κάθε εκταμίευση που εκκρεμεί, το ημερήσιο κόστος χρηματοδότησης υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας το συνολικό κόστος χρηματοδότησης του τμήματος μετά την εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφοι 2 και 3 με το ποσό εκταμίευσης διαιρούμενο με τα συνολικά εκκρεμή ποσά των εκταμιεύσεων του χρονικού τμήματος στο οποίο αποδίδεται η εκταμίευση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΚΟΣΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΕΞΟΔΑ

Άρθρο 11

Κόστος υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα

Το κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα περιλαμβάνει τις επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες για τους δικαιούχους και το κόστος σύστασης για τα δάνεια ΜΑΑ. Υπολογίζεται σύμφωνα με το σημείο 3 του παραρτήματος.

Άρθρο 12

Επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες

1.   Οι επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες περιλαμβάνουν όλες τις δαπάνες στις οποίες υποβάλλεται η Επιτροπή κατά την εκτέλεση των δανειοληπτικών πράξεων και των πράξεων διαχείρισης χρέους, οι οποίες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα είδη: νομικές αμοιβές, όπως αμοιβές για νομικές γνωμοδοτήσεις, επαναλαμβανόμενες δαπάνες διαχείρισης λογαριασμών, δαπάνες εξωτερικού ελέγχου, τέλη συντήρησης του χώρου δημοπρασιών, τέλη των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, τέλη εισαγωγής στο χρηματιστήριο, φόρων, καταχώρισης, δημοσίευσης και διακανονισμού, τέλη πληροφορικής, δαπάνες σχετικές με έρευνα αγοράς και αμοιβές συμβασιούχων που σχετίζονται με την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

2.   Στον βαθμό που οι δαπάνες αυτές είναι κοινές για τις δανειοληπτικές πράξεις οι οποίες εκτελούνται στο πλαίσιο άλλων προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής, οι δαπάνες που περιλαμβάνονται στον υπολογισμό υπολογίζονται με βάση το αναλογικό μερίδιο το οποίο αποδίδεται στις δανειοληπτικές πράξεις και στις πράξεις διαχείρισης χρέους κατά το αντίστοιχο ημερολογιακό έτος.

3.   Οι επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες υπολογίζονται για κάθε εκταμίευση που λαμβάνεται στο πλαίσιο κάθε δανειακής σύμβασης κατ’ αναλογία της εκταμίευσης προς τα συνολικά ποσά εκταμιεύσεων στο τέλος του ημερολογιακού έτους.

Άρθρο 13

Κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ

1.   Το κόστος σύστασης για τα δάνεια ΜΑΑ περιλαμβάνει όλες τις δαπάνες στις οποίες υποβάλλεται η Επιτροπή κατά τη δημιουργία ικανοτήτων για τη διενέργεια δανειοληπτικών πράξεων, πράξεων διαχείρισης χρέους και πράξεων διαχείρισης πληρωμών του NGEU. Περιλαμβάνει δαπάνες που σχετίζονται με την κατάρτιση λογαριασμών του NGEU, τη δημιουργία χώρου δημοπρασιών, τη δημιουργία εργαλείου διαχείρισης επενδυτών, άλλες δαπάνες πληροφορικής και αμοιβές σχετικές με έρευνα αγοράς και παροχή συμβουλών.

2.   Τα κράτη μέλη που υπογράφουν δανειακές συμβάσεις ΜΑΑ επιβαρύνονται με το 48 % του συνολικού κόστους σύστασης.

3.   Τα έτη 2021, 2022 και 2023, τα κράτη μέλη καταβάλλουν τις δαπάνες σύστασης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατ’ αναλογία του ποσού του δανείου βάσει της υπογεγραμμένης δανειακής σύμβασης ΜΑΑ προς το συνολικό ποσό των δανείων βάσει όλων των υπογεγραμμένων δανειακών συμβάσεων ΜΑΑ, όπως ορίζεται στο σημείο 3 παράγραφος 2 εδάφια α) και β) του παραρτήματος.

4.   Έως τις 30 Ιουνίου 2024, το τυχόν μη κατανεμηθέν κόστος σύστασης στα κράτη μέλη που έχουν υπογράψει δανειακές συμβάσεις ΜΑΑ κατανέμεται κατ’ αναλογία του ποσού των δανείων που έχουν υπογραφεί στο πλαίσιο κάθε δανειακής σύμβασης ΜΑΑ προς τα συνολικά ποσά των δανείων στο πλαίσιο όλων των υπογεγραμμένων δανειακών συμβάσεων ΜΑΑ έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023, όπως ορίζεται στο σημείο 3 παράγραφος 2 εδάφιο γ) του παραρτήματος.

5.   Κανένα πρόσθετο κόστος σύστασης για δανειοληπτικές πράξεις δεν θα οφείλεται μετά το τέλος του 2023 ούτε θα κατανεμηθεί σε προγράμματα CAM, εκτός εάν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 5 παράγραφος 1 της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ

Άρθρο 14

Ειδοποίηση επιβεβαίωσης

1.   Όσον αφορά κάθε εκταμίευση, καταρτίζεται ειδοποίηση επιβεβαίωσης στην οποία περιέχονται οι όροι που αιτιολογούν την αίτηση επιστροφής δαπανών από την Επιτροπή.

2.   Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης καθορίζει τους όρους πληρωμής του κόστους χρηματοδότησης και αποπληρωμής του κεφαλαίου που πρέπει να αποπληρωθεί από τον προϋπολογισμό της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 για τη μη επιστρεπτέα στήριξη, καθώς και από τους δικαιούχους δανειακών συμβάσεων.

3.   Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)

το ποσό της εκταμίευσης·

β)

τη ληκτότητα·

γ)

το χρονοδιάγραμμα εξόφλησης·

δ)

τον καταλογισμό της εκταμίευσης σε χρονικό τμήμα·

ε)

την περίοδο των τόκων και την ενδεδειγμένη ημερομηνία πληρωμής.

4.   Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης για τα δάνεια περιλαμβάνει επίσης πρόσθετα στοιχεία που αναφέρονται στις δανειακές συμβάσεις.

Άρθρο 15

Τιμολόγηση του κόστους χρηματοδότησης

1.   Το κόστος χρηματοδότησης υπολογίζεται σε σχέση με κάθε εκταμίευση στο τέλος της περιόδου επιτοκίου που καθορίζεται στην ειδοποίηση επιβεβαίωσης.

2.   Η τιμολόγηση πραγματοποιείται στο τέλος της περιόδου επιτοκίου που καθορίζεται στην ειδοποίηση επιβεβαίωσης. Όσον αφορά τις εκταμιεύσεις ως εξωτερικά έσοδα ειδικού προορισμού σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 καθώς και τις εκταμιεύσεις στο πλαίσιο του μέσου ΜΧΣ+, σε περίπτωση που η Ουκρανία ζητήσει επιδότηση των σχετικών δαπανών, τα τιμολόγια μπορούν να ομαδοποιούνται ανά τρίμηνο του έτους.

Άρθρο 16

Τιμολόγηση του κόστους διαχείρισης ρευστότητας

Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας τιμολογείται στην αρχή κάθε ημερολογιακού έτους για τις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.

Άρθρο 17

Τιμολόγηση του κόστους υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα

Οι δικαιούχοι δανείων λαμβάνουν στην αρχή κάθε ημερολογιακού έτους τα τιμολόγια για το κόστος υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα που πραγματοποιήθηκαν κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, σε σχέση με το συνολικό κόστος που κατανέμεται σύμφωνα με το άρθρο 11.

Οι πληρωμές από τους δικαιούχους όσον αφορά το κόστος υπηρεσιών συνιστούν εσωτερικά έσοδα ειδικού προορισμού κατά την έννοια του άρθρου 21 παράγραφος 3 στοιχείο α) του δημοσιονομικού κανονισμού.

Άρθρο 18

Κατάργηση

Η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1095 καταργείται.

Οι παραπομπές στην καταργούμενη απόφαση λογίζονται ως παραπομπές στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 19

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN


(1)  ΕΕ L 193 της 30.7.2018, σ. 1.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 για τη θέσπιση διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης ως γενικής μεθόδου δανεισμού (ΕΕ L 319 της 13.12.2022, σ. 1).

(3)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1095 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2021, σχετικά με τον καθορισμό της μεθοδολογίας για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο του NextGenerationEU (ΕΕ L 236 της 5.7.2021, σ. 75).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/2463 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τη θέσπιση μέσου για την παροχή στήριξης στην Ουκρανία το 2023 (μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή +) (ΕΕ L 322 της 16.12.2022, σ. 1).

(5)  Κανονισμός (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με τη θέσπιση Μέσου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την κρίση της νόσου COVID-19 (ΕΕ L 433 I της 22.12.2020, σ. 23).

(6)  Απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την κατάργηση της απόφασης 2014/335/ΕΕ, Ευρατόμ (ΕΕ L 424 της 15.12.2020, σ. 1).

(7)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2544 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό των ρυθμίσεων για τη διαχείριση και την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους της ΕΕ στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης καθώς και συναφών δανειοδοτικών πράξεων (βλέπε σελίδα 109 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1.   Υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης

Το κόστος χρηματοδότησης (CoF) υπολογίζεται σύμφωνα με τα ακόλουθα βήματα:

Βήμα 1: Υπολογισμός του ημερήσιου συνολικού κόστους ενός επιμέρους χρηματοδοτικού μέσου σε ένα χρονικό τμήμα ή στο τμήμα διαχείρισης ρευστότητας

Τα ημερήσια δεδουλευμένα έξοδα υπολογίζονται ως εξής:

Formula

Για κάθε χρηματοδοτικό μέσο, το agio/disagio κατανέμεται γραμμικά καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του μέσου:

agio/disagiοημερησίως = (100-τιμή έκδοσης):(ημερομηνία λήξης-ημερομηνία έκδοσης)

όπου Τιμή έκδοσης = Συνολική τιμή (συμπεριλαμβανομένων των τραπεζικών προμηθειών)

Για κάθε χρηματοδοτικό μέσο, το ημερήσιο συνολικό κόστος υπολογίζεται ως εξής:

CoFημερησίως ανά μέσο = ACCημερησίως+agio/disagiοημερησίως

Βήμα 2: υπολογισμός του ημερήσιου συνολικού κόστους χρηματοδότησης

Για κάθε χρονικό τμήμα (TC1-TC11), το ημερήσιο συνολικό κόστος για το τμήμα πριν από την ισοστάθμιση που αναφέρεται στο άρθρο 5 είναι το άθροισμα όλων των ημερήσιων συνολικών δαπανών κάθε χρηματοδοτικού μέσου που αποδίδεται στο χρονικό τμήμα:

CoFημερησίωςΤC(x)προ ισοστάθμισης=∑ CoFημερησίως ανά μέσο που κατανέμεται στο TC(x)

Για το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας (LMC), το κόστος χρηματοδότησης είναι:

CoFημερησίωςLMCπρο ισοστάθμισης=∑ CoFημερησίως ανά μέσο που κατανέμεται στο LMC

Βήμα 3: υπολογισμός των υπολοίπων ρευστότητας στα χρονικά τμήματα

Το επίπεδο των διακρατήσεων ρευστότητας υπολογίζεται σε ημερήσια βάση ως εξής:

ΡευστότηταΤC(x) = Εισροές [Έσοδα από την έκδοση + Τόκοιδάνεια/επιχορηγήσεις + Αποπληρωμέςδάνεια/επιχορηγήσεις] – Εκροές [Εκταμιεύσεις + Τοκομερίδιαανεξόφλητο χρέος + Εξοφλήσεις χρέους]

Βήμα 4: υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης χρηματοδοτικών μέσων που επηρεάζονται από πλεόνασμα ρευστότητας

Αυτό το βήμα προσδιορίζει το τμήμα του CoF των χρονικών τμημάτων με πλεόνασμα ρευστότητας που μπορεί να αποδοθεί στη ρευστότητα που διακρατείται στο εν λόγω τμήμα.

Το κόστος χρηματοδότησης που σχετίζεται με τα χρηματοδοτικά μέσα υπολογίζεται ως εξής:

CoFΠλεόνασμα ρευστότηταςΤC(πλεόνασμα) =

CoFημερησίωςΤC(πλεόνασμα)προ ισοστάθμισης * Ρευστότητα TC(πλεόνασμα): TC(πλεόνασμα)

CoFημερησίωςΤC(πλεόνασμα)μετά την ισοστάθμιση = CoFημερησίωςΤC(πλεόνασμα)προ ισοστάθμισης – CoFΠλεόνασμα ρευστότηταςΤC(πλεόνασμα)

Βήμα 5: υπολογισμός του κόστους του τμήματος διαχείρισης ρευστότητας σε περίπτωση που το κόστος χρηματοδότησης αποδίδεται σε αυτό από το χρονικό τμήμα με το πλεόνασμα ρευστότητας

Σε περίπτωση που το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας λάβει πλεόνασμα από το χρονικό τμήμα, το κόστος του τμήματος διαχείρισης ρευστότητας υπολογίζεται ως εξής:

CoFημερησίωςLMCμετά την ισοστάθμιση = CoFημερησίωςLMCπρο ισοστάθμισης + ∑ CoFΠλεόνασμα ρευστότηταςΤC(πλεόνασμα)

Βήμα 6: υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης του χρονικού τμήματος με έλλειμμα ρευστότητας

Το τυχόν έλλειμμα ρευστότητας σε ένα χρονικό τμήμα ισοσταθμίζεται με τη μεταφορά ρευστότητας από το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας στο ημερήσιο κόστος χρηματοδότησης (βήμα 5).

Για τα χρονικά τμήματα με θετικό υπόλοιπο ρευστότητας, το κόστος χρηματοδότησης μετά την ισοστάθμιση προκύπτει ήδη από το βήμα 4 παραπάνω.

CoFΜεταφορά ρευστότητας από LMC = CoFημερησίωςLMCμετά την ισοστάθμιση * Ποσό μεταφοράς: LMC

CoFημερησίωςΤC(έλλειμμα)μετά την ισοστάθμιση = CoFημερησίωςΤC(έλλειμμα)προ ισοστάθμισης + CoFΜεταφορά ρευστότητας από LMC

Ενώ το κόστος χρηματοδότησης μπορεί να ποικίλλει μεταξύ των εξάμηνων χρονικών τμημάτων λόγω διαφορών στις συνθήκες χρηματοδότησης πέρα από τον έλεγχο της Επιτροπής, η Επιτροπή διαχειρίζεται τις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους προκειμένου να διασφαλίσει ότι κάθε επιμέρους χρονικό τμήμα έχει κατά το δυνατόν παρόμοια προφίλ ληκτότητας.

Βήμα 7: υπολογισμός του ημερήσιου κόστους χρηματοδότησης μιας εκταμίευσης

Το ημερήσιο κόστος χρηματοδότησης της εκταμίευσης είναι το ποσό της εκταμίευσης επί το σχετικό μερίδιο της εκταμίευσης σε σχέση με το χρονικό τμήμα στο οποίο κατανέμεται.

CoF εκταμίευσης σε TC(x) =

CoFημερησίωςΤC(x)μετά την ισοστάθμιση * εκκρεμές ποσό εκταμίευσης: ∑ εκκρεμών εκταμιεύσεων σε TC(x)

2.   Υπολογισμός του κόστους διαχείρισης ρευστότητας

Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας ανά εκταμίευση υπολογίζεται ως το άθροισμα του ημερήσιου κόστους της διακράτησης του τμήματος διαχείρισης ρευστότητας μετά την ισοστάθμιση των υπολοίπων ρευστότητας των χρονικών τμημάτων κατά την περίοδο υπολογισμού. Οι τυχόν αποδόσεις (ή δαπάνες σε περίπτωση αρνητικών επιτοκίων) αφαιρούνται ως εξής:

LIQΜτριμήνου= ∑ CoFημερησίωςLMCμετά την ισοστάθμιση κατά το τρίμηνο – RoI διακρατήσεων ρευστότηταςτριμήνου

Το LIQM αποδίδεται σε κάθε εκταμίευση ως εξής:

LIQM εκταμίευσης =

LIQΜτριμήνου *

∑ εκκρεμούς εκταμίευσηςστο τέλος του τριμήνου: ∑ εκκρεμών εκταμιεύσεωνστο τέλος του τριμήνου

3.   Υπολογισμός του κόστους υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα

3.1.   Υπολογισμός των επαναλαμβανόμενων διοικητικών δαπανών

Οι επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες υπολογίζονται ως εξής:

ετήσιες επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες σύνολο = ∑ στοιχείων επαναλαμβανόμενων διοικητικών δαπανών για το ημερολογιακό έτος

Οι επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες κατανέμονται ως εξής:

ετήσιες επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες ανά δικαιούχο = ετήσιες επαναλαμβανόμενες διοικητικές δαπάνες σύνολο *

∑ εκκρεμούς εκταμίευσης προς τον δικαιούχοστο τέλος του έτους: ∑ εκκρεμών εκταμιεύσεωνστο τέλος του έτους

3.2.   Υπολογισμός και κατανομή του κόστους σύστασης

Το κόστος σύστασης ανά δικαιούχο δανείων ΜΑΑ υπολογίζεται σύμφωνα με τα ακόλουθα δύο βήματα:

α)

Το κόστος σύστασης για τα δάνεια ΜΑΑ υπολογίζεται ως εξής:

κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ = 48 %*∑ στοιχείων κόστους σύστασης

β)

Το κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ κατανέμεται για τα έτη 2021, 2022 και 2023 σε κάθε κράτος μέλος που έχει υπογράψει δανειακή σύμβαση ΜΑΑ ως εξής:

κόστος σύστασης ανά συναφθέν δάνειο ΜΑΑ = κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ*

ποσό συναφθέντων δανείων ανά κράτος μέλος στο τέλος του έτους: συνολικό μέγιστο ποσό δανείων MAA

γ)

Από την 1η Ιανουαρίου 2024, το τυχόν μη κατανεμηθέν κόστος σύστασης υπολογίζεται ως εξής:

μη κατανεμηθέν κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ = κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ – ∑ στοιχείων κόστους σύστασης κατανεμηθέντων σε δάνεια ΜΑΑ το 2021, 2022 και 2023

Κατανέμεται ως πρόσθετο κόστος σύστασης σε εκταμιεύσεις προς τα κράτη μέλη στο πλαίσιο δανειακής σύμβασης ΜΑΑ ως εξής:

πρόσθετο κόστος σύστασης ανά δικαιούχο = μη κατανεμηθέν κόστος σύστασης για δάνεια ΜΑΑ στο τέλος του 2023*

∑ ποσών συναφθέντων δανείων ανά δικαιούχο στο τέλος του 2023: συνολικό ποσό δανείων στο πλαίσιο των συναφθεισών δανειακών συμβάσεων ΜΑΑ στο τέλος του 2023

3.3.   Υπολογισμός του κόστους υπηρεσιών ανά δικαιούχο

CoSΕτήσιο = ∑ Στοιχείων επαναλαμβανόμενων διοικητικών δαπανών + ∑ Στοιχείων διοικητικών δαπανών σύστασης

4.   Γλωσσάριο αρκτικόλεξων

ACCdaily

Έξοδα δεδουλευμένων τόκων κατανεμημένα ανά ημέρα

(ACC) ημερησίως

Ημερήσια δεδουλευμένα έξοδα ενός μεμονωμένου μέσου χρηματοδότησης

agio/disagiοημερησίως

agio ή disagio (διαφορά επί το πλείστον ή το έλαττον) κατανεμημένο ανά ημέρα

Δικαιούχος

Κράτος μέλος ή τρίτη χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος σε δανειακή σύμβαση στο πλαίσιο προγράμματος CAM ή ο προϋπολογισμός της Ένωσης για τη μη επιστρεπτέα στήριξη σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053

CoF ατομικής αξίωσης σε TC(x)

CoF αξίωσης στο χρονικό τμήμα X

CoFημερησίως ανά μέσο

CoF ανά ημέρα και ανά χρηματοδοτικό μέσο

CoFημερησίωςLMCμετά την ισοστάθμιση

CoF ανά ημέρα για το LMC μετά την ισοστάθμιση

CoFημερησίωςLMCπρο ισοστάθμισης

CoF ανά ημέρα για το LMC πριν από την ισοστάθμιση

CoFημερησίωςΤC(έλλειμμα)μετά την ισοστάθμιση

CoF ανά ημέρα μετά την ισοστάθμιση για τα τμήματα με αρχικό έλλειμμα ρευστότητας

CoFημερησίωςΤC(πλεόνασμα)μετά την ισοστάθμιση

CoF ανά ημέρα μετά την ισοστάθμιση για τα τμήματα με αρχικό πλεόνασμα ρευστότητας

CoFημερησίωςΤC(x)προ ισοστάθμισης

CoF ανά ημέρα πριν από την ισοστάθμιση του τμήματος X

CoFΠλεόνασμα ρευστότηταςΤC(πλεόνασμα)

CoF ανά ημέρα που σχετίζεται με το πλεόνασμα ρευστότητας στο χρονικό τμήμα

CoFΜεταφορά ρευστότητας από LMC

CoF ανά ημέρα που σχετίζεται με τη ρευστότητα που μεταφέρεται στο LMC

CoSΕτήσιο

Άθροισμα διοικητικών δαπανών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους

Τοκομερίδιο

Τόκοι που καταβάλλονται από τον εκδότη επί του ομολόγου

ΡευστότηταΤC(x)

Ποσό ρευστότητας στο χρονικό τμήμα X. Πλεόνασμα ή έλλειμμα που αναφέρεται σύμφωνα με το Βήμα 3

Κόστος LMCτριμήνου

Κόστος διαχείρισης ρευστότητας σε ένα τρίμηνο

ονομαστικό

Ονομαστικό ποσό

RoI διακρατήσεων ρευστότηταςτριμήνου

Απόδοση επένδυσης των διακρατήσεων ρευστότητας σε ένα τρίμηνο

TC(x)

Συνολικό άθροισμα απαιτήσεων και ρευστότητας του χρονικού τμήματος X


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/136


ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2546 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

της 16ης Δεκεμβρίου 2022

που τροποποιεί την απόφαση ΕΚΤ/2010/29 σχετικά με την έκδοση τραπεζογραμματίων ευρώ (EKT/2022/46)

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 128 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και ιδίως το άρθρο 16,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Κατά το άρθρο 1 της απόφασης (EE) 2022/1211 του Συμβουλίου (1), σύμφωνα με το άρθρο 140 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Κροατία πληροί τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ, η δε παρέκκλιση υπέρ αυτής την οποία προβλέπει το άρθρο 5 της πράξης προσχώρησης του 2012 (2) θα καταργηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2023.

(2)

Το άρθρο 1 στοιχείο δ) της απόφασης ΕΚΤ/2010/29 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (3) ορίζει την «κλείδα κατανομής τραπεζογραμματίων» και παραπέμπει στο παράρτημα I της εν λόγω απόφασης, το οποίο καθορίζει την κλείδα κατανομής τραπεζογραμματίων που εφαρμόζεται από την 1η Φεβρουαρίου 2020. Επειδή την 1η Ιανουαρίου 2023 η Κροατία θα υιοθετήσει το ευρώ και από την ημερομηνία αυτή θα ισχύσουν νέες σταθμίσεις στην κλείδα κατανομής, καθίσταται αναγκαία η τροποποίηση της απόφασης ΕΚΤ/2010/29, προκειμένου να καθοριστεί η κλείδα κατανομής τραπεζογραμματίων που θα εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2023,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις

Η απόφαση ΕΚΤ/2010/29 τροποποιείται ως εξής:

1)

η τελευταία πρόταση του άρθρου 1 στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Στο παράρτημα I της παρούσας απόφασης καθορίζεται η κλείδα κατανομής τραπεζογραμματίων που εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2023.»•

2)

το παράρτημα I αντικαθίσταται από το παράρτημα της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2023.

Φρανκφούρτη, 16 Δεκεμβρίου 2022.

Η Πρόεδρος της ΕΚΤ

Christine LAGARDE


(1)  Απόφαση (EE) 2022/1211 του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2022, σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από την Κροατία την 1η Ιανουαρίου 2023 (ΕΕ L 187 της 14.7.2022, σ. 31).

(2)  Πράξη περί των όρων προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Κροατίας και των προσαρμογών της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ L 112 της 24.4.2012, σ. 21).

(3)  Απόφαση ΕΚΤ/2010/29 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 13ης Δεκεμβρίου 2010, σχετικά με την έκδοση τραπεζογραμματίων ευρώ (ΕΕ L 35 της 9.2.2011, σ. 26).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΚΛΕΙΔΑ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

%

Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

8,0000

Nationale Bank van België/Banque Nationale de Belgique

3,3250

Deutsche Bundesbank

24,0575

Eesti Pank

0,2570

Banc Ceannais na hÉireann/Central Bank of Ireland

1,5455

Τράπεζα της Ελλάδος

2,2575

Banco de España

10,8825

Banque de France

18,6390

Hrvatska narodna banka

0,7400

Banca d’Italia

15,5035

Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου

0,1965

Latvijas Banka

0,3555

Lietuvos bankas

0,5280

Banque centrale du Luxembourg

0,3005

Bank Ċentrali ta’ Malta/Central Bank of Malta

0,0960

De Nederlandsche Bank

5,3480

Oesterreichische Nationalbank

2,6710

Banco de Portugal

2,1360

Banka Slovenije

0,4395

Národná banka Slovenska

1,0450

Suomen Pankki

1,6765

ΣΥΝΟΛΟ

100,0000

»

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/138


ΣΥΣΤΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2547 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 13ης Δεκεμβρίου 2022

για την τροποποίηση της σύστασης (ΕΕ) 2022/107 σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 21 παράγραφος 2, το άρθρο 168 παράγραφος 6 και το άρθρο 292 πρώτη και δεύτερη περίοδος,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 25 Ιανουαρίου 2022, το Συμβούλιο εξέδωσε τη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 (1). Στη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 ακολουθείται μια προσέγγιση «με βάση το άτομο» όσον αφορά τους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία που συνδέονται με την πανδημία COVID-19, αφού προβλέπεται ότι ένα πρόσωπο που διαθέτει έγκυρο πιστοποιητικό που εκδίδεται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) (στο εξής: ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) δεν θα πρέπει καταρχήν να υπόκειται σε πρόσθετους περιορισμούς, όπως διαγνωστικοί έλεγχοι ή καραντίνα, ανεξάρτητα από τον τόπο αναχώρησής του στην Ένωση. Από τα πρόσωπα που δεν διαθέτουν έγκυρο ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ, θα μπορούσε να ζητείται να υποβάλλονται σε διαγνωστικό έλεγχο πριν από την άφιξή τους ή το αργότερο 24 ώρες έπειτα από αυτή. Με τη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 προσαρμόστηκε επίσης η μεθοδολογία που ακολουθείται στον χρωματικά κωδικοποιημένο χάρτη που παρουσιάζει την επιδημιολογική κατάσταση σε περιφερειακό επίπεδο σε ολόκληρη την Ένωση, ο οποίος θεσπίστηκε με τη σύσταση (ΕΕ) 2020/1475 του Συμβουλίου (3) και δημοσιεύεται σε εβδομαδιαία βάση από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων.

(2)

Στις 25 Νοεμβρίου 2021, όταν η Επιτροπή εξέδωσε την πρότασή της (4) για τη σύσταση (ΕΕ) 2022/107, η επιδημιολογική κατάσταση αναφορικά με την πανδημία COVID-19 ήταν σημαντικά διαφορετική από τη σημερινή. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η ανησυχητική παραλλαγή Δέλτα εξακολουθούσε να κυριαρχεί στην Ένωση. Περισσότερο από δέκα μήνες αργότερα, η εξαιρετικά μεταδοτική παραλλαγή Όμικρον έχει καταστεί —με τη μορφή διαφορετικών υποπαραλλαγών— η κυρίαρχη παραλλαγή στην Ένωση.

(3)

Η παραλλαγή Όμικρον είναι λιγότερο σοβαρή σε σχέση με την παραλλαγή Δέλτα που παρατηρήθηκε προγενέστερα, κάτι που μπορεί να αποδοθεί, τουλάχιστον εν μέρει, στην προστατευτική δράση του εμβολιασμού και σε προηγούμενη λοίμωξη (5). Ως εκ τούτου, και σε συνδυασμό με τα υψηλότερα επίπεδα προστασίας ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού και προηγούμενης λοίμωξης, η πίεση που ασκείται στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης παραμένει επί του παρόντος σε διαχειρίσιμα επίπεδα, ακόμα και κατά τη διάρκεια παροδικής κορύφωσης λοιμώξεων, όπως το κύμα κατά το οποίο κυριάρχησαν οι υποπαραλλαγές Όμικρον BA.4 και BA.5 που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2022.

(4)

Κάθε περιορισμός στην ελεύθερη κυκλοφορία που επιβάλλεται με σκοπό την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19 δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που είναι απολύτως αναγκαία για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Όπως επισημαίνεται στα σημεία 1 και 2 της σύστασης (ΕΕ) 2022/107, οι περιορισμοί αυτοί θα πρέπει, σύμφωνα με τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας, να αίρονται μόλις το επιτρέπει η επιδημιολογική κατάσταση. Έως τον Αύγουστο του 2022 όλα τα κράτη μέλη είχαν άρει το σύνολο των μέτρων που επηρέαζαν την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης να διαθέτουν οι ταξιδιώτες ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ.

(5)

Ως εκ τούτου, η προσέγγιση που προβλέπεται στη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 θα πρέπει να προσαρμοστεί. Ειδικότερα, η εν λόγω σύσταση θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να προβλέπει ότι τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει καταρχήν να επιβάλουν σχετικούς με την πανδημία περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων για λόγους δημόσιας υγείας. Το θερινό κύμα του 2022 καταδεικνύει ότι η υψηλή κυκλοφορία του ιού που σημειώνεται έπειτα από την εμφάνιση μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής, δεν επιφέρει κατ’ ανάγκη σημαντική πίεση στα εθνικά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία μιας συνετής προσέγγισης κατά την εξέταση της θέσπισης περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων με βάση τον αριθμό των κρουσμάτων ή την παρουσία νέας παραλλαγής.

(6)

Συγχρόνως, η παγκόσμια πανδημία COVID-19 δεν έχει τελειώσει. Δεν μπορεί να αποκλειστεί η εμφάνιση νέων κυμάτων λοιμώξεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν επιδείνωση της επιδημιολογικής κατάστασης, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα της εμφάνισης μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να συνεχιστεί ο συντονισμός των προσπαθειών ετοιμότητας σε ολόκληρη την Ένωση. Στο πλαίσιο των προσπαθειών αυτών, στις 29 Ιουνίου 2022 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο παρέτειναν την περίοδο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 σχετικά με το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ έως τις 30 Ιουνίου 2023.

(7)

Η παράταση του πλαισίου του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ διασφαλίζει ότι οι πολίτες της Ένωσης μπορούν να συνεχίσουν να επωφελούνται από διαλειτουργικά και αμοιβαία αποδεκτά πιστοποιητικά εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή, σε περιπτώσεις που τα κράτη μέλη θεωρούν αναγκαίο να επαναφέρουν προσωρινά ορισμένους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία για λόγους δημόσιας υγείας. Παράλληλα, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 δεν υποχρεώνει σε καμία περίπτωση τα κράτη μέλη να ζητούν αποδεικτικό του καθεστώτος εμβολιασμού, διαγνωστικού ελέγχου ή ανάρρωσης στο πλαίσιο της άσκησης του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας.

(8)

Σε περίπτωση ωστόσο που, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης σοβαρής επιδείνωσης της επιδημιολογικής κατάστασης, ένα κράτος μέλος θεωρήσει ότι οι περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία είναι αναγκαίοι για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και αναλογικοί, οι εν λόγω περιορισμοί θα πρέπει να περιορίζονται στην απαίτηση να διαθέτουν οι ταξιδιώτες έγκυρο ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ. Ειδικότερα, τα πρόσωπα που ταξιδεύουν εντός της Ένωσης και διαθέτουν έγκυρο ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ δεν θα πρέπει, σε τέτοιες περιπτώσεις, να υποβάλλονται σε καραντίνα, αυτοαπομόνωση ή πρόσθετους διαγνωστικούς ελέγχους. Προκειμένου να καθοριστεί αν μια κατάσταση θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως σοβαρή επιδείνωση της επιδημιολογικής κατάστασης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ειδικότερα την πίεση που ασκείται στο εθνικό τους σύστημα υγειονομικής περίθαλψης λόγω της νόσου COVID-19, κυρίως όσον αφορά τις εισαγωγές και τον αριθμό ασθενών σε νοσοκομεία και μονάδες εντατικής θεραπείας, τη σοβαρότητα των παραλλαγών του ιού SARS-CoV-2 που κυκλοφορούν, καθώς και τις πληροφορίες που παρέχει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων σχετικά με την εξέλιξη της επιδημιολογικής κατάστασης. Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων δημοσιεύει δεδομένα σχετικά με την εξέλιξη της επιδημιολογικής κατάστασης.

(9)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να αξιολογούν αν οι εν λόγω περιορισμοί είναι πιθανό να έχουν θετικό αντίκτυπο στην επιδημιολογική κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής μείωσης της πίεσης που ασκείται στα εθνικά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, λαμβανομένου υπόψη ότι η επιδημιολογική κατάσταση οφείλεται συχνά σε εγχώριους παράγοντες και όχι σε διασυνοριακά ταξίδια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εγχώριες μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, όπως η χρήση μάσκας, ο αερισμός και η τήρηση φυσικής απόστασης, και όχι ταξιδιωτικοί περιορισμοί, μπορούν να καταστούν αποτελεσματικές στην επιβράδυνση της εξάπλωσης της COVID-19, εάν εφαρμόζονται έγκαιρα και ολοκληρωμένα και τηρούνται επαρκώς από την κοινωνία (6).

(10)

Όσον αφορά την ενδεχόμενη απαίτηση κατοχής έγκυρου ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, οι τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 που εισήγαγε ο κανονισμός (ΕΕ) 2022/1034 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) θα πρέπει να αποτυπωθούν στη σύσταση (ΕΕ) 2022/107. Αρχικά επισημαίνεται ότι τα ψηφιακά πιστοποιητικά COVID της ΕΕ που εκδίδονται για πρόσωπα που συμμετέχουν σε κλινικές δοκιμές για εμβόλια κατά της COVID-19 μπορούν να γίνονται αποδεκτά από άλλα κράτη μέλη προκειμένου να αρθούν οι περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία. Για να διευκολυνθεί η άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ένωσης που έχουν εμβολιαστεί κατά της COVID-19 με εμβόλιο για το οποίο έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία καταχώρισης στον κατάλογο έκτακτης χρήσης του ΠΟΥ, πρέπει επίσης να συνιστάται στα κράτη μέλη να αποδέχονται τα ψηφιακά πιστοποιητικά COVID της ΕΕ που εκδίδονται μετά τη χορήγηση των εν λόγω εμβολίων. Επιπλέον, τα πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου και ανάρρωσης μπορούν πλέον να εκδίδονται βάσει εργαστηριακών δοκιμασιών αντιγόνων.

(11)

Δεδομένης της ιδιαίτερης κατάστασης ή των ουσιωδών καθηκόντων τους, ορισμένες κατηγορίες ταξιδιωτών θα πρέπει να απαλλάσσονται από ενδεχόμενη απαίτηση να διαθέτουν ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ όταν ασκούν το εν λόγω ουσιώδες καθήκον. Λόγω της τρέχουσας κατάστασης στον τομέα της ασφάλειας, είναι σημαντικό ο κατάλογος αυτός να συμπεριλάβει ρητά διπλωμάτες, προσωπικό διεθνών οργανισμών, πρόσωπα που έχουν προσκληθεί από διεθνείς οργανισμούς, στρατιωτικό προσωπικό, εργαζομένους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και προσωπικό πολιτικής προστασίας. Ο κατάλογος θα πρέπει επίσης να συμπεριλάβει πρόσωπα που καλύπτονται από το άρθρο 2 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2022/382 του Συμβουλίου (8) και να συνάδει με τη σύσταση (ΕΕ) 2022/2548 του Συμβουλίου (9). Παράλληλα, αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να προσφέρουν εμβολιασμό και διαγνωστικούς ελέγχους σε αυτές τις κατηγορίες προσώπων.

(12)

Για να είναι δυνατή η άμεση αντίδραση σε νεοεμφανιζόμενες παραλλαγές του ιού SARS-CoV-2, θα πρέπει να διατηρηθεί το «φρένο έκτακτης ανάγκης», δηλαδή η δυνατότητα λήψης άλλων μέτρων πρόσθετων προς το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ. Η διαδικασία «φρένου έκτακτης ανάγκης» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της εμφάνισης μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2, με στόχο την επιβράδυνση της εξάπλωσής της μέσω ταξιδιωτικών περιορισμών, την εξοικονόμηση χρόνου με σκοπό την ενίσχυση της δυναμικότητας των νοσοκομείων και την ενεργοποίηση της ανάπτυξης εμβολίων. Αυτό μπορεί να εφαρμοστεί επίσης σε περιπτώσεις όπου η επιδημιολογική κατάσταση παρουσιάζει ραγδαία και σοβαρή επιδείνωση με τρόπο που υποδεικνύει την εμφάνιση μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2.

(13)

Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος θεσπίσει απαίτηση επίδειξης έγκυρου ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ ή σε περίπτωση που λάβει πρόσθετα μέτρα σύμφωνα με τη διαδικασία φρένου έκτακτης ανάγκης, θα πρέπει να ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη άμεσα μέσω του δικτύου ολοκληρωμένης πολιτικής αντιμετώπισης κρίσεων (IPCR) και να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τους λόγους, τον αναμενόμενο αντίκτυπο, την έναρξη και τη διάρκεια ισχύος των εν λόγω ταξιδιωτικών περιορισμών. Σε αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η θέσπιση των εν λόγω ταξιδιωτικών περιορισμών συνάδει με τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας, για παράδειγμα λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής θέσης του οικείου κράτους μέλους ή των ιδιαίτερων τρωτών σημείων του οικείου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό θα συμβάλλει επίσης στη διασφάλιση της συνέπειας με τους κανόνες για τα ταξίδια από τρίτες χώρες. Για να εξασφαλίζεται αποτελεσματικός συντονισμός σε επίπεδο Ένωσης, θα πρέπει να συγκαλείται γρήγορα το δίκτυο IPCR για να επανεξετάσει την κατάσταση σε περίπτωση ενεργοποίησης του φρένου έκτακτης ανάγκης από ένα κράτος μέλος.

(14)

Για την απόκτηση έγκαιρης, συναφούς και αντιπροσωπευτικής πληροφόρησης σχετικά με την εμφάνιση και την κυκλοφορία ανησυχητικών παραλλαγών ή παραλλαγών ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιολογούν την κυκλοφορία διαφόρων παραλλαγών του ιού SARS-CoV-2 στην κοινότητα, επιλέγοντας αντιπροσωπευτικά δείγματα για αλληλούχηση, να διενεργούν γενετικό χαρακτηρισμό και να αναφέρουν τα αποτελέσματα προσδιορισμού των παραλλαγών σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την αλληλούχηση που έχει δημοσιεύσει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (10).

(15)

Είναι επίσης σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες σχετικά με κάθε νέο μέτρο θα δημοσιοποιούνται όσο το δυνατόν νωρίτερα. Επιπλέον, όπως επισήμανε η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της της 2ας Σεπτεμβρίου 2022 (11), τα κράτη μέλη θα πρέπει να κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να διασφαλίσουν ότι οι δυνητικοί ταξιδιώτες είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν κατά την είσοδό τους σε άλλο κράτος μέλος. Η διαδικτυακή πλατφόρμα Re-Open EU παραμένει βασικό σημείο αναφοράς για όλους όσοι ταξιδεύουν στην Ένωση.

(16)

Είναι απαραίτητη η κατάργηση του χρωματικά κωδικοποιημένου χάρτη που δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων μετά την έκδοση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475 τον Οκτώβριο του 2020. Λαμβανομένων υπόψη των επιδημιολογικών εξελίξεων, η μεθοδολογία που ακολουθείται στον χάρτη προσαρμόστηκε πολλές φορές. Η τελευταία έκδοσή της, που χρησιμοποιεί το 14ήμερο ποσοστό ανακοίνωσης που σταθμίζεται με βάση το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης, βασίστηκε στην πείρα που αποκτήθηκε από την παραλλαγή Δέλτα. Ωστόσο, ο μεγάλος αριθμός κρουσμάτων που προκάλεσε η παραλλαγή Όμικρον είχε ως αποτέλεσμα μεγάλα τμήματα του χάρτη να επισημανθούν με «σκούρο κόκκινο» παρότι όλα τα κράτη μέλη έχουν άρει τους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία. Επιπλέον, καθώς τα κράτη μέλη προσάρμοσαν τα οικεία συστήματα διεξαγωγής διαγνωστικών ελέγχων, πολλές περιφέρειες εμφανίστηκαν στο «βαθύ γκρι» λόγω του ότι τα ποσοστά διαγνωστικών ελέγχων που αναφέρθηκαν έχουν μειωθεί κάτω από το κατώτατο όριο που καθορίστηκε στη σύσταση (ΕΕ) 2022/107. Η εν λόγω μεταβολή των στρατηγικών διαγνωστικού ελέγχου σε αντιπροσωπευτικά δείγματα του πληθυσμού θα διατηρηθεί στο άμεσο μέλλον. Ως εκ τούτου, ο χρωματικά κωδικοποιημένος χάρτης αποτελεί ανεπαρκή απεικόνιση της επιδημιολογικής κατάστασης στην Ένωση. Έπειτα από συζητήσεις με τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων ανέστειλε ήδη προσωρινά τη δημοσίευση του χάρτη τον Ιούλιο του 2022.

(17)

Κατά συνέπεια, οι αναφορές σε ειδικά πρόσθετα μέτρα για τα άτομα που ταξιδεύουν από «σκούρες κόκκινες» περιοχές θα πρέπει να απαλειφθούν από τη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 μαζί με τον χρωματικά κωδικοποιημένο χάρτη.

(18)

Η υποχρεωτική υποβολή εντύπων εντοπισμού επιβατών (στο εξής: PLF) στο πλαίσιο ταξιδιών εντός της ΕΕ για σκοπούς ιχνηλάτησης επαφών συνιστά πρόσθετη απαίτηση για την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας. Επομένως, η εν λόγω απαίτηση δικαιολογείται μόνον εφόσον είναι αναγκαία και αναλογική. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να ζητούν από τους ταξιδιώτες που χρησιμοποιούν ιδιωτικά μέσα, είτε αυτοκίνητα είτε ποδήλατα είτε μετακινούνται πεζή, να υποβάλλουν PLF. Και αυτό επειδή εκτιμάται ότι η έκθεσή τους είναι κατ’ ανάγκη μικρότερη σε σχέση με την περίπτωση χρήσης δημόσιας συγκοινωνίας, καθώς και επειδή συνήθως γνωρίζουν την ταυτότητα των συνταξιδιωτών τους.

(19)

Παράλληλα, σε περίπτωση που τα κράτη μέλη επιθυμούν να πραγματοποιήσουν ιχνηλάτηση επαφών σε διασυνοριακούς επιβάτες, διατίθενται κοινά εργαλεία, όπως το ενωσιακό ψηφιακό έντυπο εντοπισμού επιβατών και η λειτουργία επιλεκτικής ανταλλαγής του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και αντίδρασης, για την ανταλλαγή δεδομένων επιβατών με σκοπό την ενίσχυση της ικανότητας ιχνηλάτησης επαφών και παράλληλα τον περιορισμό της επιβάρυνσης για τους επιβάτες και τους μεταφορείς. Για να αποφευχθεί η ανάγκη υποβολής PLF, τα κράτη μέλη θα μπορούσαν, όταν αυτό είναι εφικτό βάσει του εθνικού δικαίου και σε συμμόρφωση με τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων, να εξετάσουν επίσης το ενδεχόμενο χρήσης των υφιστάμενων στοιχείων επιβατών για τους σκοπούς ιχνηλάτησης επαφών.

(20)

Η Επιτροπή, με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, θα πρέπει να συνεχίσει να επανεξετάζει τακτικά τη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 και να διαβιβάζει τα πορίσματά της στο Συμβούλιο προς εξέταση, μαζί με πρόταση για τροποποίηση της σύστασης, όταν αυτό χρειάζεται,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ:

Η σύσταση (ΕΕ) 2022/107 τροποποιείται ως εξής:

1)

ο τίτλος «Συντονισμένο πλαίσιο για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19» μετά το σημείο 10 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Συντονισμένο πλαίσιο για την ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19»·

2)

το σημείο 11 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«11.

Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να επιβάλλουν σχετικούς με την πανδημία περιορισμούς στο δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων για λόγους δημόσιας υγείας, εκτός από τις περιπτώσεις που καλύπτονται στα σημεία 11α και 22.»·

3)

προστίθενται τα ακόλουθα σημεία 11α και 11β και 11γ:

«11α.

Με την επιφύλαξη της διαδικασίας φρένου έκτακτης ανάγκης που προβλέπεται στο σημείο 22, ένα κράτος μέλος θα πρέπει να εισάγει σχετικούς με την πανδημία περιορισμούς στο δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων για λόγους δημόσιας υγείας μόνο σύμφωνα με τις γενικές αρχές που προβλέπονται στα σημεία 1 έως 10 και με σκοπό την αντιμετώπιση σοβαρής επιδείνωσης της επιδημιολογικής κατάστασης.

Προκειμένου να καθοριστεί αν μια κατάσταση, για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως σοβαρή επιδείνωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ειδικότερα την πίεση που ασκείται στο εθνικό τους σύστημα υγειονομικής περίθαλψης λόγω της νόσου COVID-19, ιδίως όσον αφορά τις εισαγωγές και τον αριθμό ασθενών σε νοσοκομεία και μονάδες εντατικής θεραπείας, τη σοβαρότητα των παραλλαγών του ιού SARS-CoV-2 που κυκλοφορούν, καθώς και τις πληροφορίες που παρέχει τακτικά το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων σχετικά με την εξέλιξη της επιδημιολογικής κατάστασης.

Πριν από τη θέσπιση τέτοιου είδους περιορισμών, το οικείο κράτος μέλος θα πρέπει να αξιολογεί αν είναι πιθανό να έχουν θετικό αντίκτυπο στην επιδημιολογική κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής μείωσης της πίεσης που ασκείται στα εθνικά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.

11β.

Εάν ένα κράτος μέλος επιβάλει περιορισμούς σύμφωνα με το σημείο 11α, οι ταξιδιώτες θα πρέπει μόνο να υποχρεώνονται να διαθέτουν έγκυρο ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ που εκδίδεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 και πληροί τις προϋποθέσεις του σημείου 12.

Στο πλαίσιο αυτό ισχύουν οι ακόλουθες παρεκκλίσεις:

α)

οι εξαιρέσεις από την υποχρέωση κατοχής έγκυρου ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ που προβλέπονται στο σημείο 16·

β)

πρόσθετα μέτρα που έχουν ληφθεί σύμφωνα με τη διαδικασία φρένου έκτακτης ανάγκης που προβλέπεται στο σημείο 22 με σκοπό την καθυστέρηση της εξάπλωσης νέων ανησυχητικών παραλλαγών ή παραλλαγών ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2.

11γ.

Εάν ένα κράτος μέλος επιβάλει περιορισμούς σύμφωνα με το σημείο 11α, θα πρέπει να ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη άμεσα μέσω του δικτύου ολοκληρωμένης πολιτικής αντιμετώπισης κρίσεων (IPCR). Για τον σκοπό αυτόν, το κράτος μέλος θα πρέπει να παρέχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)

τους λόγους της απαίτησης αυτής, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσής της με τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας·

β)

εκτίμηση του αναμενόμενου αντικτύπου της εν λόγω απαίτησης στην επιδημιολογική κατάσταση·

γ)

την έναρξη ισχύος, την ημερομηνία επανεξέτασης ανάλογα με την περίπτωση, και την προγραμματισμένη διάρκεια της εν λόγω απαίτησης.

Επιπλέον, οι εν λόγω περιορισμοί θα πρέπει να συζητούνται στο πλαίσιο του δικτύου IPCR, μεταξύ άλλων με σκοπό τη διασφάλιση της συνέπειας με τη σύσταση (ΕΕ) 2022/2548.»·

4)

το σημείο 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«12.

Τα ακόλουθα ψηφιακά πιστοποιητικά COVID της ΕΕ θα πρέπει να γίνονται δεκτά εφόσον μπορεί να επαληθευτεί η γνησιότητα, η εγκυρότητα και η ακεραιότητά τους:

α)

πιστοποιητικά εμβολιασμού που εκδίδονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 για εμβόλιο κατά της νόσου COVID-19 που καλύπτεται από το άρθρο 5 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού ή για εμβόλιο κατά της νόσου COVID-19 για το οποίο έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία καταχώρισης έκτακτης χρήσης του ΠΟΥ, και αναγράφουν ότι ο κάτοχος:

έχει ολοκληρώσει την αρχική σειρά εμβολιασμού και έχουν παρέλθει τουλάχιστον 14 ημέρες από την τελευταία δόση· ή

έχει λάβει μία ή περισσότερες αναμνηστικές δόσεις μετά την ολοκλήρωση της αρχικής σειράς εμβολιασμού·

υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει παρέλθει ακόμη η περίοδος αποδοχής που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953.

Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αποδέχονται πιστοποιητικά εμβολιασμού που εκδίδονται για άλλα εμβόλια κατά της νόσου COVID-19 που καλύπτονται από το άρθρο 5 παράγραφος 5 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 και πιστοποιητικά εμβολιασμού που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5 τέταρτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953.

Η Επιτροπή θα πρέπει να επαναξιολογεί τακτικά την προσέγγιση που καθορίζεται στο στοιχείο α) με βάση περαιτέρω επιστημονικά στοιχεία·

β)

πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου με αρνητικό αποτέλεσμα που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953:

το αργότερο 72 ώρες πριν από την αναχώρηση, σε περίπτωση μοριακής δοκιμασίας ενίσχυσης νουκλεϊκών οξέων (NAAT)· ή

το αργότερο 24 ώρες πριν από την αναχώρηση, σε περίπτωση διαγνωστικού ελέγχου αντιγόνων που περιλαμβάνεται στον κοινό κατάλογο διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων για τη νόσο COVID-19 της ΕΕ που συμφωνήθηκε από την επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας (12).

Για τους σκοπούς της μετακίνησης στο πλαίσιο της άσκησης των δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δέχονται και τους δύο τύπους δοκιμασιών.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε τα πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου να εκδίδονται το συντομότερο δυνατόν μετά τη συλλογή του δείγματος δοκιμής·

γ)

πιστοποιητικά ανάρρωσης που εκδίδονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει παρέλθει ακόμη η περίοδος ισχύος σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό.»·

5)

το σημείο 15 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«15.

Εάν ένα κράτος μέλος θεσπίσει απαίτηση για κατοχή έγκυρου ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, από τα πρόσωπα που δεν το διαθέτουν θα μπορούσε να ζητείται να υποβάλλονται σε διαγνωστικό έλεγχο NAAT ή διαγνωστικό έλεγχο αντιγόνων που περιλαμβάνεται στον κοινό ενωσιακό κατάλογο διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων για τη νόσο COVID-19 πριν από την άφιξή τους ή το αργότερο 24 ώρες έπειτα από αυτήν. Αυτό δεν ισχύει για τα πρόσωπα που εξαιρούνται από την κατοχή ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ σύμφωνα με το σημείο 16.»·

6)

στο σημείο 16, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)

οι ακόλουθες κατηγορίες ταξιδιωτών με ουσιώδη καθήκοντα ή ανάγκες, κατά την πραγμάτωση αυτού του ουσιώδους καθήκοντος ή ανάγκης:

εργαζόμενοι στον τομέα των μεταφορών ή πάροχοι υπηρεσιών μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των οδηγών και των πληρωμάτων φορτηγών οχημάτων που μεταφέρουν εμπορεύματα για χρήση στην επικράτεια, καθώς και εκείνων που απλώς διέρχονται·

επαγγελματίες του τομέα της υγείας, ερευνητές στον τομέα της υγείας και επαγγελματίες του τομέα της φροντίδας ηλικιωμένων·

επιβάτες που ταξιδεύουν για επιτακτικούς ιατρικούς ή οικογενειακούς λόγους·

διπλωμάτες, προσωπικό διεθνών οργανισμών, πρόσωπα που έχουν προσκληθεί από διεθνείς οργανισμούς, στρατιωτικό προσωπικό, εργαζόμενοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας, προσωπικό πολιτικής προστασίας και πρόσωπα που καλύπτονται από το άρθρο 2 της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2022/382 του Συμβουλίου (13)·

διερχόμενοι επιβάτες·

ναυτικοί·

πρόσωπα που εργάζονται σε υποδομές ζωτικής σημασίας ή άλλες απαραίτητες υποδομές.»·

7)

ο τίτλος «Χρωματικά κωδικοποιημένος χάρτης της ΕΕ και εξαιρέσεις και πρόσθετα μέτρα που βασίζονται σ’ αυτόν» μετά το σημείο 16 απαλείφεται·

8)

τα σημεία 17, 18 και 19 απαλείφονται·

9)

στο σημείο 20, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Για τη στήριξη των κρατών μελών, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων θα πρέπει να εξακολουθήσει να δημοσιεύει πληροφορίες και στοιχεία σχετικά με ανησυχητικές παραλλαγές ή τις παραλλαγές ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2.»·

10)

τα σημεία 21, 22 και 23 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«21.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιολογούν την κυκλοφορία διαφόρων παραλλαγών του ιού SARS-CoV-2 στην κοινότητα, επιλέγοντας αντιπροσωπευτικά δείγματα για αλληλούχηση, να διενεργούν γενετικό χαρακτηρισμό και να αναφέρουν τα αποτελέσματα προσδιορισμού των παραλλαγών σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την αλληλούχηση που έχει δημοσιεύσει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων.

22.

Σε περίπτωση που, για την αντιμετώπιση της εμφάνισης μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2, ένα κράτος μέλος ζητά από τους ταξιδιώτες, συμπεριλαμβανομένων των κατόχων ψηφιακών πιστοποιητικών COVID της ΕΕ, να υποβληθούν, μετά την είσοδο στο έδαφός του, σε καραντίνα ή αυτοαπομόνωση ή να υποβληθούν σε διαγνωστικό έλεγχο για λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2, ή εάν επιβάλλει άλλους περιορισμούς στους κατόχους των εν λόγω πιστοποιητικών, θα πρέπει, μέσω του δικτύου IPCR, να ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη άμεσα, μεταξύ άλλων παρέχοντας τις πληροφορίες που αναφέρονται στο σημείο 11γ της παρούσας σύστασης και στο άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Εάν είναι δυνατόν, οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να παρέχονται 48 ώρες πριν από τη θέσπιση των νέων αυτών περιορισμών. Εάν είναι δυνατόν, τα μέτρα αυτά θα πρέπει να περιορίζονται στο περιφερειακό επίπεδο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προτιμούν τους διαγνωστικούς ελέγχους έναντι άλλων μέτρων.

Αυτό θα εφαρμόζεται επίσης σε περιπτώσεις όπου η επιδημιολογική κατάσταση παρουσιάζει ραγδαία και σοβαρή επιδείνωση με τρόπο που υποδεικνύει την εμφάνιση μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2.

23.

Όταν ένα κράτος μέλος ενεργοποιεί το φρένο έκτακτης ανάγκης και, ως εκ τούτου, απαιτεί από τους εργαζόμενους στον τομέα των μεταφορών και τους παρόχους υπηρεσιών μεταφορών να υποβληθούν σε διαγνωστικό έλεγχο για λοίμωξη από τη νόσο COVID-19, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ταχείες δοκιμασίες αντιγόνων και να μην απαιτείται καραντίνα, ώστε να μην προκαλούνται διαταραχές στις μεταφορές. Σε περίπτωση διαταραχών στις μεταφορές ή στην αλυσίδα εφοδιασμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αίρουν ή να καταργούν αμέσως τις εν λόγω απαιτήσεις συστηματικής υποβολής σε διαγνωστικούς ελέγχους προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργία των “πράσινων λωρίδων”. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να απαιτείται από άλλες κατηγορίες ταξιδιωτών που εμπίπτουν στο σημείο 16 στοιχεία α) και β) να υποβάλλονται σε καραντίνα ή αυτοαπομόνωση.»·

11)

το σημείο 24 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Όταν ένα κράτος μέλος εξετάζει το ενδεχόμενο ενεργοποίησης του φρένου έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της εμφάνισης νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2, το δίκτυο IPCR θα πρέπει να συγκαλείται εντός των επόμενων 48 ωρών για να συζητήσει αν είναι αναγκαίο να ληφθούν συντονισμένα μέτρα σε ολόκληρη την ΕΕ προκειμένου να καθυστερήσει η εξάπλωση της νέας παραλλαγής, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συνεδρίασης συντονισμού, το οικείο κράτος μέλος θα πρέπει να αναφέρει αδρομερώς τους λόγους για τους οποίους εξετάζει το ενδεχόμενο ενεργοποίησης του φρένου έκτακτης ανάγκης. Τα μέτρα που εξετάζονται θα πρέπει να εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη, κατά περίπτωση, με συντονισμένο τρόπο.

Η Επιτροπή, με βάση την τακτική αξιολόγηση των νέων στοιχείων σχετικά με τις παραλλαγές την οποία διενεργεί το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, τις σχετικές συζητήσεις για τη δημόσια υγεία στο πλαίσιο της επιτροπής υγειονομικής ασφάλειας και την ανάλυση που παρέχει η ευρωπαϊκή ομάδα εμπειρογνωμόνων για τις παραλλαγές του ιού SARS-CoV-2, μπορεί επίσης να προτείνει συζήτηση στο πλαίσιο του Συμβουλίου όσον αφορά μια νέα ανησυχητική παραλλαγή ή παραλλαγή ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2.»·

12)

το σημείο 27 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«27.

Όταν, στο πλαίσιο του σημείου 11α ή 22, τα κράτη μέλη απαιτούν από τα πρόσωπα που ταξιδεύουν στο έδαφός τους με μέσα μαζικής μεταφοράς σε προεπιλεγμένη θέση ή καμπίνα να υποβάλλουν έντυπα εντοπισμού επιβατών (PLF) για σκοπούς ιχνηλάτησης επαφών σύμφωνα με τις απαιτήσεις προστασίας δεδομένων, παροτρύνονται να χρησιμοποιούν το ενωσιακό ψηφιακό έντυπο εντοπισμού επιβατών που αναπτύχθηκε από την κοινή δράση EU Healthy Gateways (14) και να χρησιμοποιούν τη λειτουργία επιλεκτικής ανταλλαγής του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και αντίδρασης (EWRS), που θεσπίστηκε με το άρθρο 8 της απόφασης 1082/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15), συμπεριλαμβανομένων τυχόν σχετικών δομημένων πληροφοριών για τη διασυνοριακή ιχνηλάτηση επαφών. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να ζητούν την υποβολή PLF για ταξίδια με ιδιωτικά μέσα μεταφοράς. Εάν είναι δυνατόν βάσει του εθνικού δικαίου και σε συμμόρφωση με τους κανόνες προστασίας δεδομένων, τα κράτη μέλη θα μπορούν επίσης να εξετάζουν το ενδεχόμενο χρήσης των υφιστάμενων δεδομένων επιβατών για τους σκοπούς της ιχνηλάτησης επαφών.»·

13)

τα σημεία 29 και 30 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«29.

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στα ενδιαφερόμενα μέρη και στο ευρύ κοινό σαφείς, πλήρεις και έγκαιρες πληροφορίες σχετικά με κάθε μέτρο που επηρεάζει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και κάθε συνοδευτική απαίτηση, όπως η υποχρέωση υποβολής PLF. Σε αυτές περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με την άρση ή την απουσία τέτοιου είδους απαιτήσεων. Οι πληροφορίες θα πρέπει επίσης να δημοσιεύονται σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο.

30.

Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να επικαιροποιούνται τακτικά από τα κράτη μέλη και να διατίθενται επίσης εγκαίρως στη διαδικτυακή πλατφόρμα “Re-Open EU”. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να παρέχουν, στην πλατφόρμα “Re-open EU”, πληροφορίες σχετικά με την εγχώρια χρήση των ψηφιακών πιστοποιητικών COVID της ΕΕ.

Οι πληροφορίες σχετικά με τυχόν νέα μέτρα θα πρέπει να δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν και, κατά γενικό κανόνα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την έναρξη ισχύος τους, λαμβανομένου υπόψη ότι απαιτείται κάποια ευελιξία για επιδημιολογικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.»·

14)

το παράρτημα απαλείφεται.

Βρυξέλλες, 13 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. BEK


(1)  Σύσταση (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου, της 25ης Ιανουαρίου 2022, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475 (EE L 18 της 27.1.2022, σ. 110).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2021, σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) με σκοπό να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 211 της 15.6.2021, σ. 1).

(3)  Σύσταση (ΕΕ) 2020/1475 του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19 (ΕΕ L 337 της 14.10.2020, σ. 3).

(4)  Πρόταση σύστασης του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475 [COM(2021) 749 final].

(5)  https://www.ecdc.europa.eu/en/covid-19/latest-evidence/clinical

(6)  Βλ., επίσης, ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, με τίτλο «COVID-19 — Διατήρηση της ετοιμότητας και της αντίδρασης της ΕΕ: με το βλέμμα στο μέλλον» [COM(2022) 190 final].

(7)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/1034 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (EE) 2021/953 σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) με σκοπό να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 173 της 30.6.2022, σ. 37).

(8)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/382 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2022, που διαπιστώνει την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας 2001/55/ΕΚ και έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας (ΕΕ L 71 της 4.3.2022, σ. 1).

(9)  Σύσταση (ΕΕ) 2022/2548 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τα ταξίδια προς την Ένωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/912 (βλέπε σελίδα 146 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).

(10)  https://www.ecdc.europa.eu/en/publications-data/methods-detection-and-characterisation-sars-cov-2-variants-second-update

(11)  Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών — Αντιμετώπιση της νόσου COVID-19 από την ΕΕ: προετοιμασία για το φθινόπωρο και τον χειμώνα του 2023 [COM(2022) 452 final].

(12)  Διατίθεται στη διεύθυνση: https://ec.europa.eu/info/live-work-travel-eu/coronavirus-response/public-health/high-quality-covid-19-testing_en

(13)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/382 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2022, που διαπιστώνει την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας 2001/55/ΕΚ και έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας (ΕΕ L 71 της 4.3.2022, σ. 1).

(14)  https://www.euplf.eu/el/eudplf-el/index.html

(15)  Απόφαση αριθ. 1082/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με σοβαρές διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας και για την κατάργηση της απόφασης αριθ. 2119/98/ΕΚ (ΕΕ L 293 της 5.11.2013, σ. 1).


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/146


ΣΥΣΤΑΣΗ (ΕΕ) 2022/2548 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 13ης Δεκεμβρίου 2022

σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τα ταξίδια προς την Ένωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/912 του Συμβουλίου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχεία β) και ε), και το άρθρο 292 πρώτη και δεύτερη περίοδος,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 30 Ιουνίου 2020 το Συμβούλιο εξέδωσε τη σύσταση (ΕΕ) 2020/912 σχετικά με τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ και την πιθανή άρση του εν λόγω περιορισμού (1).

(2)

Έκτοτε, το αυξανόμενο ποσοστό εμβολιασμών παγκοσμίως, με εμβόλια που προσφέρουν υψηλά επίπεδα προστασίας έναντι σοβαρής νόσησης και θανάτου, καθώς και η κυκλοφορία των στελεχών BA.4 και BA.5 της Όμικρον, τα οποία κυριαρχούν παγκοσμίως από τον Ιούλιο του 2022 και τείνουν να προκαλούν λιγότερο σοβαρές εκβάσεις από ό,τι οι προηγούμενες παραλλαγές Δέλτα, έχουν οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της επιδημιολογικής κατάστασης.

(3)

Ως εκ τούτου, λαμβανομένης υπόψη της τρέχουσας και της προσδοκώμενης επιδημιολογικής κατάστασης, κρίνεται σκόπιμη η σύσταση να αρθούν οι περιορισμοί στα ταξίδια προς την Ένωση. Όλα τα κράτη μέλη και οι χώρες στις οποίες εφαρμόζεται το κεκτημένο του Σένγκεν κατήργησαν ήδη τους εν λόγω περιορισμούς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

(4)

Η σύσταση (ΕΕ) 2020/912 εισήγαγε, μεταξύ άλλων, στο παράρτημα I, κατάλογο των τρίτων χωρών, των ειδικών διοικητικών περιοχών και λοιπών οντοτήτων και εδαφικών αρχών (στο εξής: τρίτες χώρες ή περιοχές) οι οποίες πληρούν τα επιδημιολογικά κριτήρια που ορίζονται στην εν λόγω σύσταση και για τις οποίες θα μπορούσε να αρθεί ο περιορισμός των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την Ένωση. Με τη χαλάρωση των περιορισμών, ο εν λόγω κατάλογος δεν είναι πλέον αναγκαίος και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να καταργηθεί.

(5)

Ωστόσο, ο ιός SARS-CoV-2 εξακολουθεί να κυκλοφορεί. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι έτοιμα να δράσουν με συντονισμένο και αναλογικό τρόπο σε περίπτωση σημαντικής επιδείνωσης της επιδημιολογικής κατάστασης, μεταξύ άλλων λόγω της εμφάνισης νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος.

(6)

Ειδικότερα, αν η επιδημιολογική κατάσταση σε τρίτη χώρα ή περιοχή επιδεινωθεί σημαντικά, τα κράτη μέλη θα πρέπει, στις περιπτώσεις που είναι αναγκαίο, να περιορίσουν τα μη αναγκαία ταξίδια, με εξαίρεση τα πρόσωπα που έχουν εμβολιαστεί ή αναρρώσει, ή έχουν υποβληθεί σε δοκιμασία ενίσχυσης νουκλεϊκών οξέων (στο εξής: διαγνωστικός έλεγχος NAAT) με αρνητικό αποτέλεσμα εντός των 72 ωρών που προηγούνται της αναχώρησής τους. Αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να λαμβάνουν πρόσθετα μέτρα κατά την άφιξη, όπως, για παράδειγμα, διενέργεια πρόσθετων διαγνωστικών ελέγχων, υποβολή σε αυτοαπομόνωση ή σε καραντίνα.

(7)

Όταν ένα κράτος μέλος εισάγει περιορισμούς που σχετίζονται με τη νόσο COVID-19 σύμφωνα με τη σύσταση (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου (2), τα κράτη μέλη θα πρέπει, στο πλαίσιο των δομών του Συμβουλίου και σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) και την επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας, να συντονίζονται με σκοπό να καθορίσουν αν θα πρέπει να θεσπιστούν παρόμοιοι περιορισμοί όσον αφορά τα ταξίδια από τρίτες χώρες προς τα κράτη μέλη. Οι πληροφορίες σχετικά με τυχόν νέα μέτρα θα πρέπει να δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν και, κατά γενικό κανόνα, τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την έναρξη ισχύος τους, λαμβανομένου υπόψη ότι απαιτείται ένας βαθμός ευελιξίας για επιδημιολογικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

(8)

Στο πλαίσιο αυτό, το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ το οποίο θεσπίστηκε με τους κανονισμούς (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) και (ΕΕ) 2021/954 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) θα πρέπει να παραμείνει το σημείο αναφοράς για την απόδειξη του εμβολιασμού, της ανάρρωσης και της διενέργειας διαγνωστικών ελέγχων. Θα πρέπει επίσης να καλύπτει τα πιστοποιητικά που εκδίδονται από τρίτες χώρες και καλύπτονται από εκτελεστική απόφαση που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 10 ή το άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953.

(9)

Επιπλέον, σε περίπτωση εμφάνισης ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος σε τρίτη χώρα ή περιοχή, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξακολουθήσουν να έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν, με συντονισμένο τρόπο, επείγοντα, χρονικά περιορισμένα και ευέλικτα μέτρα προκειμένου να καθυστερήσουν την εισαγωγή της εν λόγω ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος και να προετοιμαστούν για αυτήν.

(10)

Η παρούσα σύσταση θα πρέπει επίσης να προβλέπει τις αναγκαίες εξαιρέσεις από τους περιορισμούς στα ταξίδια από τρίτες χώρες προς τα κράτη μέλη. Τα πρόσωπα που ταξιδεύουν για ουσιώδη ανάγκη ή καθήκον θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν στα κράτη μέλη και σε άλλες χώρες στις οποίες εφαρμόζεται το κεκτημένο του Σένγκεν, ακόμη και όταν ισχύει το «φρένο έκτακτης ανάγκης». Για τον σκοπό αυτόν, ο κατάλογος των ταξιδιωτών με ουσιώδη καθήκοντα ή ανάγκες θα πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να περιορίζεται στα πρόσωπα που πρέπει να μπορούν να ταξιδεύουν ακόμη και σε τέτοιες περιπτώσεις.

(11)

Ομοίως, οι πολίτες της Ένωσης και οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην Ένωση θα πρέπει να είναι πάντα σε θέση να επιστρέφουν στο κράτος μέλος ιθαγένειας ή διαμονής τους, αλλά ενδέχεται να υπόκεινται σε μέτρα κατά την άφιξή τους. Τα παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να διαθέτουν αποδεικτικό εμβολιασμού, ανάρρωσης ή διαγνωστικού ελέγχου.

(12)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας σύστασης. Δεδομένου ότι η παρούσα σύσταση αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία θα πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί της παρούσας σύστασης, αν θα την εφαρμόσει.

(13)

Η παρούσα σύσταση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (5)· ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση της και δεν υπόκειται στην εφαρμογή της.

(14)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία συνήφθη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (6), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (7).

(15)

Όσον αφορά την Ελβετία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (9).

(16)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (10), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (11).

(17)

Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει, για την ορθή λειτουργία του χώρου Σένγκεν, να αποφασίζουν με συντονισμένο τρόπο για οποιαδήποτε επαναφορά των περιορισμών των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την Ένωση,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ:

Άρση των περιορισμών στα ταξίδια

1)

Από τις 22 Δεκεμβρίου 2022, θα πρέπει να αρθούν όλοι οι περιορισμοί που σχετίζονται με τη νόσο COVID-19 για τους ταξιδιώτες προς την Ένωση.

Απαιτήσεις για ταξίδια σε περίπτωση σοβαρής επιδείνωσης της επιδημιολογικής κατάστασης

2)

Εφόσον απαιτείται για την αντιμετώπιση σοβαρής επιδείνωσης της επιδημιολογικής κατάστασης, είτε στα κράτη μέλη είτε σε τρίτες χώρες, τα κράτη μέλη, στις περιπτώσεις που είναι αναγκαίο, θα πρέπει να αποφασίζουν, με συντονισμένο τρόπο στο Συμβούλιο και σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, να επαναφέρουν τις κατάλληλες απαιτήσεις για τους ταξιδιώτες πριν από την αναχώρησή τους. Οι απαιτήσεις αυτές θα μπορούσαν να είναι μία από τις ακόλουθες ή συνδυασμός αυτών:

α)

ο ταξιδιώτης να έχει λάβει, το αργότερο 14 ημέρες πριν από την είσοδό του στην Ένωση, την τελευταία συνιστώμενη δόση μιας αρχικής σειράς εμβολιασμού ενός από τα εμβόλια κατά της COVID-19 που έχουν εγκριθεί στην Ένωση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) ή ενός από τα εμβόλια κατά της COVID-19 που έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία καταχώρισης στον κατάλογο έκτακτης χρήσης του ΠΟΥ· εάν ο ταξιδιώτης είναι ηλικίας 18 ετών και άνω, δεν πρέπει να έχουν παρέλθει περισσότερες από 270 ημέρες από τη χορήγηση της δόσης που αναφέρεται στο πιστοποιητικό εμβολιασμού για την ολοκλήρωση της αρχικής σειράς εμβολιασμού ή, μετά την εν λόγω περίοδο των 270 ημερών, πρέπει να έχει ληφθεί πρόσθετη δόση μετά την ολοκλήρωση της αρχικής σειράς εμβολιασμού·

β)

ο ταξιδιώτης να έχει αναρρώσει από τη νόσο COVID-19 εφόσον δεν έχουν περάσει περισσότερες από 180 ημέρες από την ημερομηνία του πρώτου θετικού αποτελέσματος σε διαγνωστικό έλεγχο NAAT έως το ταξίδι στα κράτη μέλη·

γ)

ο ταξιδιώτης να έχει λάβει αρνητικό αποτέλεσμα σε διαγνωστικό έλεγχο NAAT, ο οποίος πραγματοποιήθηκε όχι περισσότερες από 72 ώρες πριν από την αναχώρηση προς τα κράτη μέλη·

3)

Για τους σκοπούς του σημείου 2), προκειμένου να καθοριστεί αν μια κατάσταση θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως σοβαρή επιδείνωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν ιδίως υπόψη την πίεση που ασκείται στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης λόγω της νόσου COVID-19, ιδίως όσον αφορά τις εισαγωγές και τον αριθμό ασθενών σε νοσοκομεία και μονάδες εντατικής θεραπείας, τη σοβαρότητα των παραλλαγών του SARS-CoV-2 που κυκλοφορούν, καθώς επίσης τις πληροφορίες που παρέχει τακτικά το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων σχετικά με την εξέλιξη της επιδημιολογικής κατάστασης.

4)

Επιπλέον, εάν ένα ή περισσότερα κράτη μέλη επαναφέρουν περιορισμούς βάσει της σύστασης (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου (13), όσον αφορά τα ταξίδια εντός της Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάζουν, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, το οποίο ιδρύθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 851/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14), αν θα πρέπει να θεσπιστούν παρόμοιοι περιορισμοί δυνάμει της παρούσας σύστασης όσον αφορά τα ταξίδια από τρίτες χώρες προς κράτη μέλη.

5)

Όταν επαναφέρονται περιορισμοί σύμφωνα με τα σημεία 2) ή 4), οι ταξιδιώτες θα πρέπει να διαθέτουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

α)

έγκυρο αποδεικτικό εμβολιασμού, το οποίο εκδόθηκε βάσει εμβολίου κατά της νόσου COVID-19 που έχει εγκριθεί στην Ένωση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004·

β)

έγκυρο αποδεικτικό εμβολιασμού το οποίο εκδόθηκε βάσει εμβολίων κατά της νόσου COVID-19 τα οποία έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία καταχώρισης στον κατάλογο έκτακτης χρήσης του ΠΟΥ, αλλά δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των εμβολίων που έχουν εγκριθεί στην Ένωση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004·

γ)

έγκυρο αποδεικτικό ανάρρωσης·

δ)

έγκυρο αποδεικτικό αρνητικού αποτελέσματος σε διαγνωστικό έλεγχο NAAT όχι περισσότερες από 72 ώρες πριν από την αναχώρηση.

6)

Τα παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε καμία απαίτηση πριν από την αναχώρηση.

7)

Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν επίσης να εφαρμόζουν πρόσθετα μέτρα κατά την άφιξη σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο, όπως, για παράδειγμα, επιπλέον διαγνωστικούς ελέγχους, αυτοαπομόνωση και καραντίνα.

8)

Ωστόσο:

α)

οι ταξιδιώτες με ουσιώδη καθήκοντα ή ανάγκες που αναφέρονται στο παράρτημα (15) δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε μέτρα κατά την άφιξη που θα παρεμπόδιζαν τον ίδιο τον σκοπό του ταξιδιού·

β)

για το προσωπικό του τομέα των μεταφορών, τους ναυτικούς και για τους μεθοριακούς εργαζομένους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν μόνο αρνητικό αποτέλεσμα σε ταχεία δοκιμασία αντιγόνων (RAT) κατά την άφιξη για την είσοδο σε οποιοδήποτε από τα κράτη μέλη·

γ)

τα ιπτάμενα πληρώματα θα πρέπει να εξαιρούνται από οποιονδήποτε διαγνωστικό έλεγχο, εάν η παραμονή τους σε τρίτη χώρα διήρκησε λιγότερο από 12 ώρες.

9)

Όταν τα κράτη μέλη επιβάλλουν πρόσθετα μέτρα κατά την άφιξη, όπως ορίζεται στο σημείο 7), θα πρέπει να παρέχουν κατάλληλες πληροφορίες στους ταξιδιώτες με τρόπο που να καθιστά εύκολη την πρόσβαση σε αυτές.

Αποδεικτικά εμβολιασμού, ανάρρωσης και διαγνωστικού ελέγχου

10)

Εκτός από τα πιστοποιητικά που εκδίδονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποδέχονται αποδεικτικά εμβολιασμού, ανάρρωσης ή διαγνωστικού ελέγχου για τη νόσο COVID-19 που καλύπτονται από εκτελεστική πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 10 ή το άρθρο 8 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

11)

Αν δεν έχει εκδοθεί τέτοια εκτελεστική πράξη, για τους σκοπούς του σημείου 5), τα κράτη μέλη είναι δυνατόν να αποφασίσουν να αποδέχονται, για τους σκοπούς της παρούσας σύστασης, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, αποδεικτικό εμβολιασμού, ανάρρωσης ή διαγνωστικού ελέγχου που εκδίδει η τρίτη χώρα, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να είναι δυνατή η επαλήθευση της γνησιότητας, της εγκυρότητας και της ακεραιότητας του εγγράφου και η εξακρίβωση του κατά πόσον αυτό περιέχει όλα τα σχετικά δεδομένα που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953.

Αντιμετώπιση ανησυχητικών παραλλαγών ή παραλλαγών ειδικού ενδιαφέροντος και μηχανισμός «φρένου έκτακτης ανάγκης»

12)

Σε περίπτωση που έχει εντοπιστεί ανησυχητική παραλλαγή ή παραλλαγή ειδικού ενδιαφέροντος σε τρίτη χώρα ή περιοχή, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν επείγοντα μέτρα («φρένο έκτακτης ανάγκης») για τον περιορισμό της εξάπλωσης της παραλλαγής στην Ένωση. Ως απάντηση στην εμφάνιση μιας τέτοιας νέας παραλλαγής, ανησυχητικής ή ειδικού ενδιαφέροντος, σε τρίτη χώρα ή περιοχή, θα πρέπει να συγκαλείται συνεδρίαση στο πλαίσιο των δομών του Συμβουλίου εντός 48 ωρών για να συζητηθεί η ανάγκη λήψης συντονισμένων μέτρων για τα ταξίδια προς την Ένωση, ώστε να καθυστερήσει η εξάπλωση της νέας παραλλαγής, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων. Όποτε απαιτείται, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν, με συντονισμένο τρόπο στο πλαίσιο του Συμβουλίου, τη θέσπιση τυχόν ενδεδειγμένων απαιτήσεων. Τα κράτη μέλη μπορούν κατ’ εξαίρεση να θεσπίζουν στο πλαίσιο των δομών του Συμβουλίου επείγοντα, κοινό και προσωρινό περιορισμό όλων των ταξιδιών προς το έδαφός τους για υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν παραμείνει στην εν λόγω τρίτη χώρα ή περιοχή οποιαδήποτε χρονική στιγμή κατά τη διάρκεια των 14 ημερών πριν από την αναχώρηση προς τα κράτη μέλη. Αυτό θα πρέπει να εφαρμόζεται επίσης σε περιπτώσεις όπου η επιδημιολογική κατάσταση παρουσιάζει ραγδαία και σοβαρή επιδείνωση με τρόπο που υποδηλώνει την εμφάνιση μιας νέας ανησυχητικής παραλλαγής ή παραλλαγής ειδικού ενδιαφέροντος του ιού SARS-CoV-2.

13)

Τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο των δομών του Συμβουλίου και σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, θα πρέπει να επανεξετάζουν τακτικά την κατάσταση με συντονισμένο τρόπο.

14)

Οι εν λόγω περιορισμοί θα πρέπει να παύουν να ισχύουν μετά από 21 ημερολογιακές ημέρες, εκτός εάν τα κράτη μέλη αποφασίσουν, στο πλαίσιο της διαδικασίας που ορίζεται στα σημεία 12) και 13), να μειώσουν τη διάρκειά τους ή να την παρατείνουν για πρόσθετη περίοδο.

15)

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων θα πρέπει να δημοσιεύει και να επικαιροποιεί τακτικά χάρτη που παρουσιάζει την κατάσταση όσον αφορά τις ανησυχητικές παραλλαγές και τις παραλλαγές ειδικού ενδιαφέροντος σε τρίτες χώρες.

Εξαιρέσεις από προσωρινούς ταξιδιωτικούς περιορισμούς

16)

Οι ταξιδιώτες με ουσιώδη καθήκοντα ή ανάγκες που αναφέρονται στο παράρτημα δεν θα πρέπει να υπόκεινται στους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που αναφέρονται στα σημεία 2) και 12).

17)

Οι ακόλουθες κατηγορίες προσώπων θα υπόκεινται ενδεχομένως στους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που αναφέρονται στα σημεία 2) και 12), αλλά θα πρέπει να διατηρούν τη δυνατότητα επιστροφής στην Ένωση:

α)

οι πολίτες της Ένωσης και οι υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι, βάσει συμφωνιών μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών της, αφενός, και των εν λόγω τρίτων χωρών, αφετέρου, απολαύουν δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας ισοδύναμων με τα δικαιώματα των πολιτών της Ένωσης, καθώς και τα αντίστοιχα μέλη των οικογενειών τους (16)·

β)

οι υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες δυνάμει της οδηγίας 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου (17) και τα πρόσωπα που αντλούν το δικαίωμα διαμονής από άλλες ενωσιακές πράξεις ή από το εθνικό δίκαιο ή που κατέχουν εθνικές θεωρήσεις μακράς διαμονής, καθώς και τα αντίστοιχα μέλη των οικογενειών τους.

Όταν τα εν λόγω πρόσωπα δεν διαθέτουν έγκυρο Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ, θα υπόκεινται, ενδεχομένως, κατά την άφιξή τους, στα πρόσθετα μέτρα που αναφέρονται στο σημείο 7).

18)

Τα πρόσθετα μέτρα που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν κατά την άφιξη, όπως ορίζεται στο σημείο 7), θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται στους ταξιδιώτες που εξαιρούνται από τους περιορισμούς σύμφωνα με τα σημεία 16) και 17).

Επικοινωνία και ενημέρωση του κοινού

19)

Οι πληροφορίες σχετικά με τυχόν νέα μέτρα βάσει του σημείου 5) θα πρέπει να δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν και, κατά γενικό κανόνα, τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την έναρξη ισχύος τους.

Τελικές διατάξεις

20)

Για τους σκοπούς της παρούσας σύστασης, οι κάτοικοι του Αγίου Μαρίνου, της Ανδόρας, του Βατικανού / Αγίας Έδρας και του Μονακό θα πρέπει να νοούνται ως υπήκοοι τρίτων χωρών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του σημείου 17) στοιχείο β).

21)

Η παρούσα σύσταση αντικαθιστά τη σύσταση (ΕΕ) 2020/912. Εφαρμόζεται από τις 22 Δεκεμβρίου 2022.

Βρυξέλλες, 13 Δεκεμβρίου 2022.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. BEK


(1)  Σύσταση (ΕΕ) 2020/912 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 2020, σχετικά με τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ και την πιθανή άρση του εν λόγω περιορισμού (ΕΕ L 208 I της 1.7.2020, σ. 1).

(2)  Σύσταση (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου, της 25ης Ιανουαρίου 2022, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475 (ΕΕ L 18 της 27.1.2022, σ. 110).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2021, σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) με σκοπό να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 211 της 15.6.2021, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2021, σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες κρατών μελών κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (OJ L 211 της 15.6.2021, σ. 24).

(5)  Απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (ΕΕ L 64 της 7.3.2002, σ. 20).

(6)  ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 36.

(7)  Απόφαση 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών, με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 31).

(8)  ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 52.

(9)  Απόφαση 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2008, για τη σύναψη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 1).

(10)  ΕΕ L 160 της 18.6.2011, σ. 21.

(11)  Απόφαση 2011/350/ΕE του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2011, για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, όσον αφορά την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και την κυκλοφορία των προσώπων (ΕΕ L 160 της 18.6.2011, σ. 19).

(12)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση ενωσιακών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΕ L 136 της 30.4.2004, σ. 1).

(13)  Σύσταση του Συμβουλίου (ΕΕ) 2022/107 σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475.

(14)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 851/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ΕΕ L 142 της 30.4.2004, σ. 1).

(15)  Βλ. επίσης κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής της 28ης Οκτωβρίου 2020 [COM(2020) 686 final της 28.10.2020].

(16)  Όπως ορίζεται στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77).

(17)  Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 44).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κατηγορίες προσώπων που ταξιδεύουν για την άσκηση ουσιώδους καθήκοντος ή λόγω ανάγκης:

i.

επαγγελματίες του τομέα της υγείας, ερευνητές στον τομέα της υγείας και επαγγελματίες του τομέα της φροντίδας ηλικιωμένων·

ii.

μεθοριακοί εργαζόμενοι·

iii.

προσωπικό του τομέα των μεταφορών·

iv.

διπλωμάτες, προσωπικό διεθνών οργανισμών και άτομα που έχουν προσκληθεί από διεθνείς οργανισμούς, στρατιωτικό προσωπικό, εργαζόμενοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και προσωπικό πολιτικής προστασίας·

v.

διερχόμενοι επιβάτες·

vi.

επιβάτες που ταξιδεύουν για επιτακτικούς οικογενειακούς ή ιατρικούς λόγους·

vii.

ναυτικοί·

viii.

πρόσωπα που εργάζονται σε κρίσιμες ή άλλες ουσιώδεις υποδομές·

ix.

πρόσωπα που χρήζουν διεθνούς προστασίας ή για άλλους ανθρωπιστικούς λόγους.


ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/153


ΑΠΟΦΑΣΗ αριθ. 2/2022 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΠΟΥ ΣΥΣΤΑΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΑΦΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, ΑΦΕΤΕΡΟΥ

της 21ης Δεκεμβρίου 2022

όσον αφορά τη δεύτερη και τελευταία παράταση της μεταβατικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να παρεκκλίνει από την υποχρέωση διαγραφής των δεδομένων των επιβατών από τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών μετά την αναχώρησή τους από το Ηνωμένο Βασίλειο [2022/2549]

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου (στο εξής: συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας), και ιδίως το άρθρο 552,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η μεταβατική περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να παρεκκλίνει από την —βάσει του άρθρου 552 παράγραφος 4 της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας— υποχρέωση διαγραφής των δεδομένων των επιβατών από τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών μετά την αναχώρησή τους από το Ηνωμένο Βασίλειο, παρατείνεται για δεύτερη και τελευταία φορά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023 σύμφωνα με το άρθρο 552 παράγραφος 13 της εν λόγω συμφωνίας.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες και Λονδίνο, 21 Δεκεμβρίου 2022.

Για το συμβούλιο εταιρικής σχέσης

Οι συμπρόεδροι

Maroš ŠEFČOVIČ

James CLEVERLY


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/154


ΑΠΟΦΑΣΗ αριθ. 3/2022 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΠΟΥ ΣΥΣΤΑΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΑΦΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, ΑΦΕΤΕΡΟΥ

της 21ης Δεκεμβρίου 2022

για την κατάρτιση καταλόγου προσώπων που είναι πρόθυμα και ικανά να υπηρετήσουν ως μέλη διαιτητικού δικαστηρίου βάσει της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας [2022/2550]

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου (1) (στο εξής: συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας), και ιδίως το άρθρο 752 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 752 παράγραφος 1 της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας, το συμβούλιο εταιρικής σχέσης καταρτίζει κατάλογο ατόμων που είναι πρόθυμα και ικανά να υπηρετήσουν ως μέλη διαιτητικού δικαστηρίου. Ο κατάλογος περιλαμβάνει τουλάχιστον 15 πρόσωπα και αποτελείται από τρεις υποκαταλόγους: α) έναν υποκατάλογο προσώπων που καταρτίζεται βάσει προτάσεων της Ένωσης· β) έναν υποκατάλογο προσώπων που καταρτίζεται βάσει προτάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου· και γ) έναν υποκατάλογο προσώπων που δεν έχουν την ιθαγένεια κανενός εκ των Μερών και τα οποία εκτελούν χρέη προέδρου στο διαιτητικό δικαστήριο.

(2)

Κάθε υποκατάλογος περιλαμβάνει τουλάχιστον πέντε πρόσωπα.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 741 της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας, όλοι οι διαιτητές είναι προσωπικότητες που παρέχουν πλήρη εγγύηση ανεξαρτησίας, και συγκεντρώνουν στις χώρες τους τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τον διορισμό σε υψηλά δικαστικά αξιώματα ή είναι νομικοί αναγνωρισμένου κύρους. Έχουν αποδεδειγμένη εμπειρογνωσία στο δίκαιο και στο διεθνές εμπόριο, μεταξύ άλλων και σε ειδικά θέματα που καλύπτονται από τους τίτλους I έως VII, το κεφάλαιο 4 του τίτλου VIII, τους τίτλους IX έως XII του πρώτου τομέα του δεύτερου μέρους ή τον έκτο τομέα του δεύτερου μέρους, ή στο δίκαιο και σε οποιοδήποτε άλλο θέμα που καλύπτεται από τη συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας και από οποιαδήποτε συμπληρωματική συμφωνία, ενώ, στην περίπτωση του προέδρου, έχουν επίσης πείρα σε διαδικασίες επίλυσης διαφορών·

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 752 παράγραφος 3 της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας, ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει πρόσωπα τα οποία είναι μέλη, υπάλληλοι ή λοιπό προσωπικό των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, της κυβέρνησης κράτους μέλους ή της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου.

(5)

Με βάση τις προτάσεις της Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι σκόπιμο το συμβούλιο εταιρικής σχέσης να συμφωνήσει σχετικά με τους δύο υποκαταλόγους έξι προσώπων για τη θέση των μελών του διαιτητικού δικαστηρίου, και σχετικά με τον υποκατάλογο οκτώ προσώπων για τη θέση του προέδρου του διαιτητικού δικαστηρίου,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Ο κατάλογος προσώπων πρόθυμων και ικανών να υπηρετήσουν ως διαιτητές βάσει της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου, παρατίθεται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της έκδοσής της.

Βρυξέλλες και Λονδίνο, 21 Δεκεμβρίου 2022.

Για το συμβούλιο εταιρικής σχέσης

Οι συμπρόεδροι

Maroš ŠEFČOVIČ

James CLEVERLY


(1)  ΕΕ L 149 της 30.4.2021, σ. 10.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

α)

υποκατάλογος προσώπων που καταρτίζεται βάσει προτάσεων της Ένωσης·

 

Laurence BOISSON DE CHAZOURNES

 

Irina BUGA

 

Hélène RUIZ FABRI

 

Michael HAHN

 

Crenguta LEAUA

 

Peter Leo Henri VAN DEN BOSSCHE

β)

υποκατάλογος προσώπων που καταρτίζεται βάσει προτάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου·

 

Lorand Alexander BARTELS

 

Lawrence COLLINS

 

Jean E. KALICKI

 

Surya P. SUBEDI

 

David UNTERHALTER

 

Janet M. WHITTAKER

γ)

υποκατάλογος προσώπων στα οποία ανατίθενται καθήκοντα προέδρου του διαιτητικού δικαστηρίου.

 

Leora BLUMBERG

 

Thomas COTTIER

 

William J. DAVEY

 

Gavan GRIFFITH

 

Valerie HUGHES

 

Campbell MCLACHLAN

 

Penelope Jane RIDINGS

 

J. Christopher THOMAS


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/157


ΑΠΟΦΑΣΗ αριθ. 4 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΕΕ-ΚΟΡΕΑΣ

της 30ής Νοεμβρίου 2022

σχετικά με την τροποποίηση των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας, αφετέρου [2022/2551]

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΜΠΟΡΙΟΥ,

Έχοντας υπόψη τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας, αφετέρου και ιδίως το άρθρο 10.24 παράγραφος 1, το άρθρο 10.25 παράγραφος 1, το άρθρο 10.25 παράγραφος 3, το άρθρο 15.1 παράγραφος 4 στοιχείο γ) και το άρθρο 15.5 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 15.1 παράγραφος 4 στοιχείο γ) της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας, αφετέρου (1) («συμφωνία»), η επιτροπή εμπορίου μπορεί να μελετά τροποποιήσεις της συμφωνίας ή να τροποποιεί διατάξεις της συμφωνίας στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που προβλέπονται στη συμφωνία.

(2)

Το άρθρο 15.5 παράγραφος 2 της συμφωνίας προβλέπει ότι τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εγκρίνουν απόφαση της επιτροπής εμπορίου για τροποποίηση των παραρτημάτων, των προσαρτημάτων, των πρωτοκόλλων και των σημειώσεων της συμφωνίας, σύμφωνα με τις αντίστοιχες ισχύουσες νομικές απαιτήσεις και διαδικασίες τους.

(3)

Το άρθρο 10.24 παράγραφος 1 της συμφωνίας επιτρέπει στα συμβαλλόμενα μέρη να προσθέτουν προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις στα παραρτήματα 10-Α και 10-Β σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 10.25.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 10.25 παράγραφος 1 της συμφωνίας, η ομάδα εργασίας για τις γεωγραφικές ενδείξεις («ομάδα εργασίας ΓΕ») μπορεί να διατυπώνει συστάσεις και να λαμβάνει αποφάσεις με συναίνεση.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 10.25 παράγραφος 3 της συμφωνίας, η ομάδα εργασίας ΓΕ μπορεί να αποφασίσει να τροποποιήσει τα παραρτήματα 10-Α και 10-Β για να προσθέσει επιμέρους γεωγραφικές ενδείξεις της ΕΕ ή της Κορέας ή για να αφαιρέσει επιμέρους γεωγραφικές ενδείξεις που παύουν να προστατεύονται από το συμβαλλόμενο μέρος καταγωγής ή δεν πληρούν πλέον τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρούνται γεωγραφικές ενδείξεις στο άλλο συμβαλλόμενο μέρος. Επίσης μπορεί να αποφασίσει ότι κάθε παραπομπή της παρούσας συμφωνίας στη νομοθεσία πρέπει να θεωρείται ότι αποτελεί παραπομπή στην εν λόγω νομοθεσία, όπως τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε και όπως ισχύει σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία μετά την έναρξη εφαρμογής της παρούσας συμφωνίας.

(6)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της απόφασης αριθ. 1/2019 της ομάδας εργασίας ΕΕ–Κορέας για τις γεωγραφικές ενδείξεις, της 17ης Σεπτεμβρίου 2019, για τη θέσπιση του εσωτερικού κανονισμού της («εσωτερικός κανονισμός»), η ομάδα εργασίας ΓΕ μπορεί να αποφασίσει με συναίνεση να συστήσει την προσθήκη ή την αφαίρεση γεωγραφικών ενδείξεων στην επιτροπή εμπορίου, η οποία λαμβάνει την τελική απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 10.21 παράγραφος 4, το άρθρο 10.24 και το άρθρο 10.25 της συμφωνίας.

(7)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3 του εσωτερικού κανονισμού που παραπέμπει στο άρθρο 15.3 παράγραφος 5 και στο άρθρο 15.5 παράγραφος 2 της συμφωνίας, η επιτροπή εμπορίου μπορεί να αναλάβει το καθήκον που έχει ανατεθεί στην ομάδα εργασίας για τις γεωγραφικές ενδείξεις και να αποφασίσει την τροποποίηση των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β και τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εγκρίνουν την απόφαση σύμφωνα με τις αντίστοιχες ισχύουσες νομικές απαιτήσεις και διαδικασίες τους.

(8)

Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10.25 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συμφωνίας, τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαίωσαν τα ακόλουθα θέματα που αφορούν παραπομπές της συμφωνίας στη νομοθεσία:

α)

Στις 17 Απριλίου 2019 ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1576/89 του Συμβουλίου (2) που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» της συμφωνίας καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/787 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 2019, για τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση και την επισήμανση των αλκοολούχων ποτών, τη χρήση των ονομασιών των αλκοολούχων ποτών στην παρουσίαση και επισήμανση άλλων τροφίμων, την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων για τα αλκοολούχα ποτά, τη χρήση της αιθυλικής αλκοόλης και των προϊόντων απόσταξης γεωργικής προέλευσης σε ποτά με αλκοόλη, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 (3). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008 στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/787.

β)

Στις 21 Νοεμβρίου 2012 ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (4) που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (5). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

γ)

Στις 26 Φεβρουαρίου 2014 ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1991, για τη θέσπιση των γενικών κανόνων σχετικά με τον ορισμό, τον χαρακτηρισμό και την παρουσίαση των αρωματισμένων οίνων, των αρωματισμένων ποτών με βάση τον οίνο και των αρωματισμένων κοκτέιλ αμπελοοινικών προϊόντων (6) που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 251/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, για τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 του Συμβουλίου (7). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 251/2014.

δ)

Στις 29 Απριλίου 2008 ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (8) που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2008, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 3/2008 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2392/86 και (ΕΚ) αριθ. 1493/1999. Ο τελευταίος κανονισμός καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 491/2009 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2009, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (9) και οι διατάξεις του ενσωματώθηκαν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (10). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 491/2009.

ε)

Στις 17 Δεκεμβρίου 2013 ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (11). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

στ)

Ο νόμος για τον έλεγχο της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων (νόμος αριθ. 9759 της 9ης Ιουνίου 2009) της Κορέας που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» τροποποιήθηκε. Στις 21 Δεκεμβρίου 2021 άρχισε να ισχύει ο νόμος για τον έλεγχο της ποιότητας των γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων (νόμος αριθ. 18599 της 21ης Δεκεμβρίου 2021) (12). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον νόμο για τον έλεγχο της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων (νόμος αριθ. 9759 της 9ης Ιουνίου 2009) στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον νόμο για τον έλεγχο της ποιότητας των γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων (νόμος αριθ. 18599 της 21ης Δεκεμβρίου 2021).

ζ)

Ο νόμος για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 8852 της 29ης Φεβρουαρίου 2008) της Κορέας που αναφέρεται στο υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» τροποποιήθηκε. Την 1η Ιανουαρίου 2021 ειδικές διατάξεις όσον αφορά τις διοικητικές διαδικασίες που σχετίζονται με την παραγωγή και την πώληση κ.λπ. αλκοολούχων ποτών που προβλέπονται στον νόμο για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών ενσωματώθηκαν στον νόμο για την άδεια πώλησης αλκοολούχων ποτών (ανεπίσημη μετάφραση / νόμος αριθ. 17761 της 29ης Δεκεμβρίου 2020) και άρχισαν να ισχύουν (13). Από τον Ιανουάριο του 2022 ισχύουν τόσο ο νόμος για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 18593 της 21ης Δεκεμβρίου 2021) (14) όσο και ο νόμος για την άδεια πώλησης αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 18723 της 6ης Ιανουαρίου 2022) (15). Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον νόμο για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 8852 της 29ης Φεβρουαρίου 2008) στη συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται παραπομπή στον νόμο για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 18593 της 21ης Δεκεμβρίου 2021) και στον νόμο για την άδεια πώλησης αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 18723 της 6ης Ιανουαρίου 2022).

(9)

Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να προσθέσουν 44 γεωγραφικές ενδείξεις της ΕΕ και 41 γεωγραφικές ενδείξεις της Κορέας στα παραρτήματα 10-Α και 10-Β μέσω της ακόλουθης διαδικασίας:

α)

Κατά την έβδομη συνεδρίαση της ομάδας εργασίας ΓΕ, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Σεούλ στις 6 Νοεμβρίου 2019, τα συμβαλλόμενα μέρη συζήτησαν τις λεπτομέρειες για την τροποποίηση των παραρτημάτων 10-Α και 10-Β της συμφωνίας σύμφωνα με τα άρθρα 10.24 και 10.25 παράγραφος 3 και συμφώνησαν να συνεχίσουν τις συζητήσεις κατά τους επόμενους μήνες με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με την προσθήκη νέων γεωγραφικών ενδείξεων κατά την επόμενη συνεδρίαση της ομάδας εργασίας ΓΕ.

β)

Κατόπιν αιτήματος των συμβαλλόμενων μερών και σύμφωνα με το άρθρο 10.18 παράγραφοι 3 και 4, καθώς και με τα άρθρα 10.24 και 10.25 της συμφωνίας, η ΕΕ ολοκλήρωσε τη διαδικασία ένστασης και την εξέταση 41 γεωγραφικών ενδείξεων της Κορέας. Η Κορέα ολοκλήρωσε τη διαδικασία ένστασης και την εξέταση 44 γεωγραφικών ενδείξεων της ΕΕ.

(10)

Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να αφαιρέσουν τρεις γεωγραφικές ενδείξεις της ΕΕ και τέσσερις γεωγραφικές ενδείξεις της Κορέας από τα παραρτήματα 10-Α και 10-Β μέσω της ακόλουθης διαδικασίας:

α)

Στις 25 Οκτωβρίου 2016 η ΕΕ κοινοποίησε στην Κορέα την παύση της προστασίας ισπανικής γεωγραφικής ένδειξης και ζήτησε την αφαίρεση της ονομασίας «Pacharán» από το παράρτημα 10-Β της συμφωνίας, σύμφωνα με το άρθρο 10.25 παράγραφος 3 στοιχείο β), καθώς έπαυσε να προστατεύεται στην ΕΕ.

β)

Αφού επανεξέτασε τις γεωγραφικές ενδείξεις της ΕΕ που προστατεύονται στη συμφωνία και υπό το πρίσμα του κανονισμού (ΕΕ) 2019/674 της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 2019, για την τροποποίηση του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών (16), τον Νοέμβριο του 2020 η ΕΕ ζήτησε την αφαίρεση της ονομασίας «Polish Cherry» από το παράρτημα 10-Β της συμφωνίας, σύμφωνα με το άρθρο 10.25 παράγραφος 3 στοιχείο β), δεδομένου ότι έπαυσε να προστατεύεται στην ΕΕ.

γ)

Στις 15 Μαρτίου 2021 η Κορέα κοινοποίησε και ζήτησε την αφαίρεση των γεωγραφικών ενδείξεων «Muan White Lotus Tea (무안백련차)» και «Cheongyang Powdered Hot Pepper (청양고춧가루)» από τον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων της Κορέας στο παράρτημα 10-Α μέρος Β της συμφωνίας, σύμφωνα με το άρθρο 10.25 παράγραφος 3 στοιχείο β), δεδομένου ότι οι εν λόγω ενδείξεις παύουν να προστατεύονται στην Κορέα.

δ)

Μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση από την 1η Ιανουαρίου 2021, τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαίωσαν, κατά την τεχνική συνεδρίαση με βιντεοδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαρτίου 2021, ότι η γεωγραφική ένδειξη «Scotch Whisky» θα πρέπει να αφαιρεθεί από τις ονομασίες που παρατίθενται στο παράρτημα 10-Β της συμφωνίας.

ε)

Κατά την ένατη συνεδρίαση της ομάδας εργασίας που πραγματοποιήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021, η Κορέα κοινοποίησε και ζήτησε την αφαίρεση των γεωγραφικών ενδείξεων «Seosan Garlic (서산마늘)» και «Yeoju Sweet Potato (여주고구마)» από τον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων της Κορέας στο παράρτημα 10-Α μέρος Β της συμφωνίας, σύμφωνα με το άρθρο 10.25 παράγραφος 3 στοιχείο β), δεδομένου ότι οι εν λόγω ενδείξεις έπαυσαν να προστατεύονται στην Κορέα.

(11)

Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να αντικαταστήσουν τέσσερις γεωγραφικές ενδείξεις της ΕΕ στο παράρτημα 10-Α της συμφωνίας, οι οποίες άλλαξαν ονομασία, με τις επικαιροποιημένες αντίστοιχες γεωγραφικές ενδείξεις μέσω της ακόλουθης διαδικασίας:

α)

Στις 13 Ιουλίου 2017 η ΕΕ κοινοποίησε στην Κορέα ότι τέσσερις γεωγραφικές ενδείξεις που προστατεύονται στη συμφωνία άλλαξαν ονομασία (17). Η ΕΕ πρότεινε την επικαιροποίηση των αντίστοιχων ονομασιών και μεταγραφών στον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων της ΕΕ που προστατεύονται επί του παρόντος στην Κορέα.

β)

Στην ίδια κοινοποίηση, η ΕΕ ζήτησε να αλλάξει η γεωγραφική ένδειξη «Originali lietuviška degtinė/vodka lituanienne originale», η οποία προτείνεται για προσθήκη στο παράρτημα 10-B, σε «Originali lietuviška degtinė/Original Lithuanian vodka» (μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο: 오리지널 리투아니아 보드카).

(12)

Σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 2 του παραρτήματος της απόφασης αριθ. 1 της επιτροπής εμπορίου ΕΕ–Κορέας ΕΕ-Κορέας, της 23ης Δεκεμβρίου 2011 (18), η επιτροπή εμπορίου μπορεί να εκδίδει αποφάσεις με γραπτή διαδικασία, αν συμφωνήσουν αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη, στο διάστημα μεταξύ των συνεδριάσεων της επιτροπής εμπορίου. Η γραπτή διαδικασία συνίσταται στην ανταλλαγή σημειωμάτων μεταξύ των προέδρων της επιτροπής εμπορίου,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Οι παραπομπές στη νομοθεσία της ΕΕ και της Κορέας στο κεφάλαιο 10 τμήμα Β υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» υποσημειώσεις (51), (53)-(55) στην έκδοση της συμφωνίας που δημοσιεύεται στην ΕΕ ή στις ίδιες υποσημειώσεις που αριθμούνται ως (2), (4)-(6) στην έκδοση της συμφωνίας που δημοσιεύεται στην Κορέα (19), θεωρούνται παραπομπές στην εν λόγω νομοθεσία, όπως τροποποιείται ή αντικαθίσταται σύμφωνα με το παράρτημα Ι της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 2

Τα παραρτήματα 10-A και 10-B της συμφωνίας τροποποιούνται ως εξής:

1)

προσθήκη των γεωγραφικών ενδείξεων που απαριθμούνται στο παράρτημα II της παρούσας απόφασης στον αντίστοιχο κατάλογο γεωγραφικών ενδείξεων του αντίστοιχου κράτους μέλους στο παράρτημα 10-Α μέρος Α της συμφωνίας·

2)

προσθήκη των γεωγραφικών ενδείξεων που απαριθμούνται στο παράρτημα III της παρούσας απόφασης στον αντίστοιχο κατάλογο γεωγραφικών ενδείξεων της Κορέας στο παράρτημα 10-Α μέρος Β της συμφωνίας·

3)

προσθήκη των γεωγραφικών ενδείξεων που απαριθμούνται στο παράρτημα IV της παρούσας απόφασης στον αντίστοιχο κατάλογο γεωγραφικών ενδείξεων του αντίστοιχου κράτους μέλους στο παράρτημα 10-B μέρος Α τμήμα 1 και τμήμα 2 της συμφωνίας·

4)

προσθήκη των γεωγραφικών ενδείξεων που απαριθμούνται στο παράρτημα V της παρούσας απόφασης στον αντίστοιχο κατάλογο γεωγραφικών ενδείξεων της Κορέας στο παράρτημα 10-Β μέρος Β της συμφωνίας·

5)

αφαίρεση των γεωγραφικών ενδείξεων «Pacharán» (Ισπανία), «Polska Wiśniówka/Polish Cherry» (Πολωνία) και «Scotch Whisky» (Ηνωμένο Βασίλειο) από τον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων στο παράρτημα 10-Β μέρος Α τμήμα 2 της συμφωνίας·

6)

αφαίρεση των γεωγραφικών ενδείξεων «Seosan Garlic (서산마늘)», «Muan White Lotus Tea (무안백련차)», «Cheongyang Powdered Hot Pepper (청양고춧가루)» και «Yeoju Sweet Potato (여주고구마)» από τον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων της Κορέας στο παράρτημα 10-Α μέρος Β της συμφωνίας· και

7)

αντικατάσταση των γεωγραφικών ενδείξεων που άλλαξαν ονομασία στον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων του αντίστοιχου κράτους μέλους στο παράρτημα 10-Α μέρος Α της συμφωνίας με τις αντίστοιχες ονομασίες γεωγραφικών ενδείξεων που απαριθμούνται στο παράρτημα VI της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την ημερομηνία κατά την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη ανταλλάσσουν γραπτές κοινοποιήσεις μέσω της διπλωματικής οδού, με τις οποίες βεβαιώνουν ότι έχουν εκπληρώσει τις αντίστοιχες ισχύουσες νομικές απαιτήσεις και διαδικασίες τους όσον αφορά την έναρξη ισχύος της.


(1)  ΕΕ L 127 της 14.5.2011, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 39 της 13.2.2008, σ. 16.

(3)  ΕΕ L 130 της 17.5.2019, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12.

(5)  ΕΕ L 343 της 14.12.2012, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 149 της 14.6.1991, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 84 της 20.3.2014, σ. 14.

(8)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1.

(9)  ΕΕ L 154 της 17.6.2009, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(11)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671.

(12)  대한민국정부 관보 제20151호(Επίσημη Εφημερίδα 20151), 21.12.2021, σ. 47.

(13)  대한민국정부 관보 제19907호(Επίσημη Εφημερίδα 19907), 29.12.2020, σ. 110.

(14)  대한민국정부 관보 제20151호 (Επίσημη Εφημερίδα 20151), 21.12.2021, σ. 39.

(15)  대한민국정부 관보 제20163호 별권1 (Επίσημη Εφημερίδα 20163, χωριστός τόμος 1), 6.1.2022, σ. 4.

(16)  ΕΕ L 114 της 30.4.2019, σ. 7.

(17)  Η γεωγραφική ένδειξη «Huile essentielle de lavande de Haute-Provence» άλλαξε σε «Huile essentielle de lavande de Haute-Provence/Essence de lavande de Haute-Provence» (μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο: 윌 에썽씨엘 드 라벙드 드 오뜨 프로방스 / 에썽스 드 라벙드 드 오뜨 프로방스 (오뜨 프로방스 라벙드 에센스 오일) — η γεωγραφική ένδειξη «Prosciutto di S. Daniele» άλλαξε σε «Prosciutto di San Daniele» (η μεταγραφή παραμένει η ίδια) — η γεωγραφική ένδειξη «Jamon de Teruel» άλλαξε σε «Jamón de Teruel/Paleta de Teruel» (μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο: 하몬 데 떼루엘 / 빨레따 데 떼루엘) — η γεωγραφική ένδειξη «Jamón de Huelva» άλλαξε σε «Jabugo» (μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο: 하부고).

(18)  Απόφαση αριθ. 1 της επιτροπής εμπορίου ΕΕ–Κορέας, της 23ης Δεκεμβρίου 2011, για την έγκριση του εσωτερικού κανονισμού της επιτροπής εμπορίου (ΕΕ L 58 της 1.3.2013, σ. 9).

(19)  대한민국 관보 제17538호(그2) (Επίσημη Εφημερίδα 17538, χωριστός τόμος 2), 28.6.2011, σ. 800.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Οι παραπομπές στη νομοθεσία της ΕΕ και της Κορέας στο κεφάλαιο 10 τμήμα Β υποτμήμα Γ «Γεωγραφικές ενδείξεις» υποσημειώσεις (51), (53)-(55) στην έκδοση της συμφωνίας που δημοσιεύεται στην ΕΕ ή στις ίδιες υποσημειώσεις που αριθμούνται ως (2), (4)-(6) στην έκδοση της συμφωνίας που δημοσιεύεται στην Κορέα, θεωρούνται παραπομπές στην εν λόγω νομοθεσία, όπως τροποποιείται ή αντικαθίσταται με τους ακόλουθους τρόπους:

1)

Για τις παραπομπές στη νομοθεσία της ΕΕ:

α)

οι παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1576/89 του Συμβουλίου» αντικαθίστανται με παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΕ) 2019/787 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 2019, για τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση και την επισήμανση των αλκοολούχων ποτών, τη χρήση των ονομασιών των αλκοολούχων ποτών στην παρουσίαση και επισήμανση άλλων τροφίμων, την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων για τα αλκοολούχα ποτά, τη χρήση της αιθυλικής αλκοόλης και των προϊόντων απόσταξης γεωργικής προέλευσης σε ποτά με αλκοόλη, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008»·

β)

οι παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων» αντικαθίστανται με παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων»·

γ)

οι παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1991, για τη θέσπιση των γενικών κανόνων σχετικά με τον ορισμό, τον χαρακτηρισμό και την παρουσίαση των αρωματισμένων οίνων, των αρωματισμένων ποτών με βάση τον οίνο και των αρωματισμένων κοκτέιλ αμπελοοινικών προϊόντων» αντικαθίστανται με παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 251/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, για τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 του Συμβουλίου»·

δ)

οι παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς», ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2008, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 3/2008 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2392/86 και (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, αντικαθίστανται με παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 491/2009 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2009, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ)»· και

ε)

οι παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) αντικαθίστανται με παραπομπές στον «κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου».

2)

Για τις παραπομπές στη νομοθεσία της Κορέας:

α)

οι παραπομπές στον νόμο για τον έλεγχο της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων (νόμος αριθ. 9759 της 9ης Ιουνίου 2009) αντικαθίστανται με παραπομπές στον νόμο για τον έλεγχο της ποιότητας των γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων (νόμος αριθ. 18599 της 21ης Δεκεμβρίου 2021)· και

β)

οι παραπομπές στον νόμο για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 8852 της 29ης Φεβρουαρίου 2008) αντικαθίστανται με παραπομπές στον νόμο για τη φορολόγηση των αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 18593 της 21ης Δεκεμβρίου 2021) και στον νόμο για την άδεια πώλησης αλκοολούχων ποτών (νόμος αριθ. 18723 της 6ης Ιανουαρίου 2022).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Κωδικός χώρας

Ονομασία που πρέπει να προστατεύεται

Προϊόν

Μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο

AT

Steirisches Kürbiskernöl

Κολοκυνθέλαιο

슈타이리쉐스 퀴르비스케른욀

CY

Λουκούμι Γεροσκήπου / Loukoumi Geroskipou

Είδος ζαχαροπλαστικής

루꾸미 게로스끼뿌

DE

Hopfen aus der Hallertau

Λυκίσκος

할러타우 홉펜

DE

Lübecker Marzipan

Είδος ζαχαροπλαστικής

뤼베커 마르지판

DE

Nürnberger Lebkuchen

Είδος ζαχαροπλαστικής

뉘른베르거 렙쿠헨

DE

Schwarzwälder Schinken

Χοιρομέρι

슈바르츠벨더 쉰켄

DK

Danablu

Τυρί

다나블루

ES

Aceite de Terra Alta/Oli de Terra Alta

Ελαιόλαδο

아쎄이떼 데 떼라 알따· 올리 데 떼라 알따

ES

Aceite Monterrubio

Ελαιόλαδο

아쎄이떼 몬떼루비오

ES

Estepa

Ελαιόλαδο

에스떼빠

ES

Les Garrigues

Ελαιόλαδο

레스 가리게스

ES

Sierra de Cazorla

Ελαιόλαδο

씨에라 데 까쏘를라

ES

Siurana

Ελαιόλαδο

씨우라나

EL

Καλαμάτα / Kalamata (1)

Ελαιόλαδο

칼라마타

EL

Σητεία Λασιθίου Κρήτης / Sitia Lasithiou Kritis

Ελαιόλαδο

시티아 라시티우 크리티스

EL

Λακωνία / Lakonia

Ελαιόλαδο

라코니아

EL

Γραβιέρα Κρήτης / Graviera Kritis

Τυρί

그라비에라 크리티스

EL

Κασέρι / Kasseri

Τυρί

카세리

IT

Aceto Balsamico di Modena

Ξύδι

아체토 발사미코 디 모데나

IT

Bresaola della Valtellina

Χοιρομέρι

브레사올라 델라 발텔리나

IT

Kiwi Latina

Ακτινίδια

키위 라티나

IT

Mela Alto Adige / Südtiroler Apfel

Μήλο

멜라 알토 아디제· 수드티롤레르 아펠

IT

Toscano

Ελαιόλαδο

토스카노

IT

Pecorino Toscano

Τυρί

페코리노 토스카노

IT

Salamini italiani alla cacciatora

Σαλάμι

살라미니 이탈리아니 알라 카차토라

NL

Edam Holland

Τυρί

에담 홀란드

NL

Gouda Holland

Τυρί

고다 홀란드


(1)  Η προστασία της ΓΕ «Καλαμάτα» (μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο: Kalamata) δεν εμποδίζει τη χρήση της ονομασίας φυτικής ποικιλίας όσον αφορά τις ελιές στο έδαφος της Κορέας. Η διατύπωση αυτή δεν μεταβάλλει ούτε μειώνει την προστασία που παρέχει ήδη η συμφωνία στην προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη «Ελιά Καλαμάτας» (μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο: Elia Kalamatas).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Ονομασία που πρέπει να προστατεύεται

Προϊόν

Μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο

천안배(Cheonan Bae (Pear))

Αχλάδι

Cheonan Bae

나주배(Naju Bae (Pear))

Αχλάδι

Naju Bae

안성배(Anseong Bae (Pear))

Αχλάδι

Anseong Bae

고려흑삼제품(Korean Black Ginseng Product)

Προϊόντα μαύρου τζίνσενγκ

Goryeo Heuksamjepum

예산사과(Yesan Apple)

Μήλο

Yesan Sagwa

안성쌀(Anseong Ssal (Rice))

Ρύζι

Anseong Ssal

영월고춧가루(Yeongwol Red Pepper Powder)

Σκόνη κόκκινου πιπεριού

Yeongwol Gochutgaru

고려흑삼(Korean Black Ginseng)

Μαύρο τζίνσενγκ

Goryeo Heuksam

보성웅치올벼쌀(Boseong Ungchi Olbyeossal)

Ρύζι

Boseong Ungchi Olbyeossal

김포쌀(Gimpo Ssal (Rice))

Ρύζι

Gimpo Ssal

진도검정쌀(Jindo Black Rice)

Ρύζι

Jindo Geomjeong Ssal

군산쌀(Gunsan Ssal (Rice))

Ρύζι

Gunsan Ssal

영월고추(Yeongwol Red Pepper)

Κόκκινο πιπέρι

Yeongwol Gochu

영천포도(Yeongcheon Grapes)

Σταφύλι

Yeongcheon Podo

무주사과(Muju Apple)

Μήλο

Muju Sagwa

삼척마늘(Samcheok Garlic)

Σκόρδο

Samcheok Maneul

김천자두(Gimcheon Jadu (Plum))

Δαμάσκηνο

Gimcheon Jadu

영동포도(Yeongdong Grapes)

Σταφύλι

Yeongdong Podo

문경오미자(Mungyeong Omija)

Κορεατικό μούρο μανόλιας (Omija)

Mungyeong Omija

청도반시(Cheongdo Seedless Flat Persimmon)

Λωτός

Cheongdo Bansi

평창산양삼(PyeongChang Wild-cultivated Ginseng)

Καλλιεργούμενο άγριο τζίνσενγκ

PyeongChang Sanyangsam

보은대추(Boeun Jujube)

Ζίζυφος

Boeun Daechu

충주밤(Chungju Bam (Chestnut))

Κάστανo

Chungju Bam

가평잣(Gapyeong Korean Pine nuts)

Κουκουνάρι

Gapyeong Jat

정선곤드레(Jeongseon Gondre)

Gondre (κορεατικό κίρσιο)

Jeongseon Gondre

영동곶감(Yeongdong Persimmon Dried)

Λωτός

Yeongdong Gotgam

부여표고(Buyeo Pyogo (Oak mushroom))

Μανιτάρι Lentinus edodes (shiitake)

Buyeo Pyogo

완도미역(Wando Sea mustard)

Φαιοφύκη

Wando Miyeok

완도다시마(Wando Sea tangle)

Λαμιναρία

Wando Dasima

기장미역(Gijang sea mustard)

Φαιοφύκη

Gijang Miyeok

기장다시마(Gijang sea tangle)

Λαμιναρία

Gijang Dasima

완도김(Wando Laver)

Πορφύρα

Wando Gim

장흥김(Jangheung Laver)

Πορφύρα

Jangheung Gim

여수굴(Yeosu Gul (Yeosu Oyster))

Στρείδι

Yeosu Gul

고흥미역(Goheung Dried Sea mustard)

Φαιοφύκη

Goheung Miyeok

고흥다시마(Goheung Dried Sea tangle)

Λαμιναρία

Goheung Dasima

신안김(Sinan Gim (Laver))

Πορφύρα

Sinan Gim

해남김(Haenam Gim (Laver))

Πορφύρα

Haenam Gim

고흥김(Goheung Laver)

Πορφύρα

Goheung Gim

고흥굴(Goheung Gul (Oyster))

Στρείδι

Goheung Gul


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΤΜΗΜΑ 1

ΟΙΝΟΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Κωδικός χώρας

Ονομασία

Μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο

CY

Κουμανδαρία (μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο: Commandaria)

꼬만다리아

DE

Franken

프랑켄

ES

Utiel-Requena

우띠엘 레께나

FR

Pays d'Oc

패이 독 / 뻬이 독

FR

Romanée-Conti

로마네 콘티 / 로마네 꽁띠

FR

Pauillac

포이약 / 뽀이약

FR

Saint-Estèphe

세인트 에스테브 / 쎙 에스테프

IT

Prosecco

프로세코

RO

Cotnari

코트나리

SI

Vipavska dolina

비파브스카 돌리나

SK

Vinohradnícka oblasť Tokaj

비노흐라드니스카 오블라스트 토카이

ΤΜΉΜΑ 2

ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Κωδικός χώρας

Ονομασία

Μεταγραφή στο κορεατικό αλφάβητο

CY

Ζιβανία/Τζιβανία/Ζιβάνα/Zivania

지바니아

ES

Brandy del Penedés

브란디 델 뻬네데스

EL

Τσίπουρο/Tsipouro

치푸로

IE

Irish Cream

아이리쉬 크림

LT

Originali lietuviška degtinė/Original Lithuanian vodka

오리지널 리투아니아 보드카

BE+NL+FR+DE

Genièvre/Jenever/Genever

예네이버/제니버


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

Ονομασία που πρέπει να προστατεύεται

Μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο

무주머루와인 (Muju Wild Grape Wine)

Muju Meoru Wine


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΓΑΛΛΙΑ

Huile essentielle de lavande de Haute-Provence/Essence de lavande de Haute-Provence (1)

Αιθέριο έλαιο λεβάντας

윌 에썽씨엘 드 라벙드 드 오뜨 프로방스 / 에썽스 드 라벙드 드 오뜨 프로방스 (오뜨 프로방스 라벙드 에센스 오일)

ΙΤΑΛΙΑ

Prosciutto di San Daniele (2)

Χοιρομέρι

프로슈토 디 산 다니엘레(생햄)

ΙΣΠΑΝΙΑ

Jamón de Teruel/Paleta de Teruel (3)

Χοιρομέρι

하몬 데 떼루엘 / 빨레따 데 떼루엘

Jabugo (4)

Χοιρομέρι

하부고


(1)  Η γεωγραφική ένδειξη «Huile essentielle de lavande de Haute-Provence» άλλαξε σε «Huile essentielle de lavande de Haute-Provence/Essence de lavande de Haute-Provence».

(2)  Η γεωγραφική ένδειξη «Prosciutto di S. Daniele» άλλαξε σε «Prosciutto di San Daniele».

(3)  Η γεωγραφική ένδειξη «Jamon de Teruel» άλλαξε σε «Jamón de Teruel/Paleta de Teruel».

(4)  Η γεωγραφική ένδειξη «Jamón de Huelva» άλλαξε σε «Jabugo».


Διορθωτικά

22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/169


Διορθωτικό στον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2400 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 2022, για την τροποποίηση των παραρτημάτων IV και V του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1021 για τους έμμονους οργανικούς ρύπους

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 317 της 9ης Δεκεμβρίου 2022 )

Στη σελίδα 29, στο παράρτημα, σημείο 1 στοιχείο γ), τέταρτη στήλη του πίνακα, στοιχείο α):

αντί:

«α)

έως τις 29 Δεκεμβρίου 2027, 500 mg/kg·»

διάβαζε:

«α)

έως τις 29 Δεκεμβρίου 2025, 500 mg/kg·».

Στη σελίδα 29, στο παράρτημα, σημείο 1 στοιχείο γ), τέταρτη στήλη του πίνακα, στοιχείο β):

αντί:

«β)

από τις 30 Δεκεμβρίου 2025 έως τις 28 Δεκεμβρίου 2027, 350 mg/kg ή, εάν είναι υψηλότερο, το άθροισμα της συγκέντρωσης των εν λόγω ουσιών όταν αυτές περιέχονται σε μείγματα ή αντικείμενα, όπως ορίζεται στο παράρτημα I τέταρτη στήλη σημείο 2 για τις ουσίες τετραβρωμοδιφαινυλαιθέρας, πενταβρωμοδιφαινυλαιθέρας, εξαβρωμοδιφαινυλαιθέρας, επταβρωμοδιφαινυλαιθέρας και δεκαβρωμοδιφαινυλαιθέρας·»

διάβαζε:

«β)

από τις 30 Δεκεμβρίου 2025 έως τις 29 Δεκεμβρίου 2027, 350 mg/kg ή, εάν είναι υψηλότερο, το άθροισμα της συγκέντρωσης των εν λόγω ουσιών όταν αυτές περιέχονται σε μείγματα ή αντικείμενα, όπως ορίζεται στο παράρτημα I τέταρτη στήλη σημείο 2 για τις ουσίες τετραβρωμοδιφαινυλαιθέρας, πενταβρωμοδιφαινυλαιθέρας, εξαβρωμοδιφαινυλαιθέρας, επταβρωμοδιφαινυλαιθέρας και δεκαβρωμοδιφαινυλαιθέρας·».


22.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/170


Διορθωτικό στην απόφαση (ΕΕ) 2022/2353 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με μέτρο συνδρομής στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη με σκοπό την ενίσχυση των ικανοτήτων των ένοπλων δυνάμεων της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 311 της 2ας Δεκεμβρίου 2022 )

Στα Περιεχόμενα, στον τίτλο, και στη σελίδα 149, στον τίτλο:

αντί:

«Απόφαση (ΕΕ) 2022/2353 του Συμβουλίου …»

διάβαζε:

«Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2353 του Συμβουλίου …».