(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/876 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/877 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) και η οδηγία (ΕΕ) 2019/879 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), τροποποίησαν το ενωσιακό πλαίσιο εξυγίανσης για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων μέσω τροποποιήσεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8) και της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), αντίστοιχα.Οι εν λόγω τροποποιήσεις ήταν αναγκαίες για να εφαρμοστούν στην Ένωση οι διεθνείς «όροι λειτουργίας της συνολικής ικανότητας απορρόφησης ζημιών (TLAC)», που δημοσιεύτηκαν από το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις 9 Νοεμβρίου 2015 (το «πρότυπο TLAC») για τις παγκόσμιες συστημικώς σημαντικές τράπεζες, που αναφέρονται στο πλαίσιο της Ένωσης ως παγκόσμια συστημικώς σημαντικά ιδρύματα (G-SII), και για να ενισχυθεί η εφαρμογή της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (MREL) για όλες τις τράπεζες. Το αναθεωρημένο ενωσιακό πλαίσιο εξυγίανσης των τραπεζών θα πρέπει να διασφαλίζει καλύτερα ότι η απορρόφηση των ζημιών και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πραγματοποιείται με ιδιωτικά μέσα όταν οι εν λόγω τράπεζες καθίστανται οικονομικά μη βιώσιμες και, στη συνέχεια, τίθενται υπό καθεστώς εξυγίανσης.

(2)

Το άρθρο 12α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 προβλέπει ότι τα G-SII με στρατηγική εξυγίανσης βάσει της οποίας μπορούν να εξυγιανθούν περισσότερες από μία οντότητες του ομίλου («στρατηγική εξυγίανσης πολλαπλών σημείων έναρξης» ή «στρατηγική εξυγίανσης MPE») πρέπει να υπολογίζουν τη βάσει κινδύνου απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων βάσει της θεωρητικής παραδοχής ότι μόνο μία οντότητα του ομίλου θα εξυγιανθεί, με τη μεταφορά των ζημιών και των αναγκών ανακεφαλαιοποίησης τυχόν θυγατρικών του εν λόγω ομίλου στην οντότητα εξυγίανσης («στρατηγική εξυγίανσης μοναδικού σημείου έναρξης» ή «στρατηγική εξυγίανσης SPE»). Παρόμοια απαίτηση προβλέπεται στο άρθρο 45δ παράγραφος 4 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, σχετικά με την πρόσθετη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων που ενδέχεται να επιβάλουν οι αρχές εξυγίανσης σύμφωνα με την παράγραφο 3 του εν λόγω άρθρου. Σε συμφωνία με το πρότυπο TLAC, οι υπολογισμοί αυτοί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όλες τις οντότητες τρίτων χωρών που αποτελούν μέρος ενός G-SII οι οποίες θα ήταν οντότητες εξυγίανσης εάν ήταν εγκατεστημένες στην Ένωση.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 45η παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και σε συμφωνία με το πρότυπο TLAC, το άθροισμα των πραγματικών απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων ενός G-SII με στρατηγική εξυγίανσης MPE δεν είναι χαμηλότερο από τη θεωρητική απαίτηση του εν λόγω ομίλου στο πλαίσιο στρατηγικής εξυγίανσης SPE. Προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 με τις διατάξεις της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και να διασφαλιστεί ότι οι αρχές εξυγίανσης ενεργούν πάντοτε σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία και λαμβάνουν υπόψη τόσο τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 όσο και τυχόν πρόσθετες απαιτήσεις για τα ίδια κεφάλαια και τις επιλέξιμες υποχρεώσεις που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 45δ της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, το άρθρο 12α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 θα πρέπει να τροποποιηθεί και το άρθρο 92α παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού θα πρέπει να διαγραφεί. Τούτο δεν θα πρέπει να εμποδίζει τις αρχές εξυγίανσης να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τυχόν προσαρμογή προς ελαχιστοποίηση ή εξάλειψη της διαφοράς μεταξύ του αθροίσματος των πραγματικών απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων ενός G-SII με στρατηγική εξυγίανσης MPE και της θεωρητικής απαίτησης του εν λόγω ομίλου στο πλαίσιο στρατηγικής εξυγίανσης SPE, όταν το πρώτο είναι υψηλότερο από τη δεύτερη, θα ήταν ακατάλληλη ή ασυμβίβαστη με τη στρατηγική εξυγίανσης του G-SII. Για να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ του άρθρου 12α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και του άρθρου 45η παράγραφος 2 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, ο υπολογισμός που αναφέρεται στο άρθρο 45η παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη όλες τις οντότητες τρίτων χωρών που αποτελούν μέρος ενός G-SII και οι οποίες θα ήταν οντότητες εξυγίανσης εάν ήταν εγκατεστημένες στην Ένωση.

(4)

Το άρθρο 92β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ορίζει ότι η απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων για σημαντικές θυγατρικές G-SII εκτός ΕΕ που δεν είναι οντότητες εξυγίανσης μπορεί, μεταξύ άλλων, να πληρούται με μέσα επιλέξιμων υποχρεώσεων. Ωστόσο, τα κριτήρια για τα μέσα επιλέξιμων υποχρεώσεων που ορίζονται στο άρθρο 72β παράγραφος 2 στοιχεία γ), ια), ιβ) και ιγ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 προϋποθέτουν ότι η οντότητα έκδοσης είναι οντότητα εξυγίανσης. Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω σημαντικές θυγατρικές μπορούν να εκδίδουν χρεωστικά μέσα που πληρούν όλα τα κριτήρια επιλεξιμότητας, όπως είχε αρχικά προβλεφθεί.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 72ε παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, είναι δυνατόν οι αρχές εξυγίανσης να επιτρέπουν σε G-SII με στρατηγική εξυγίανσης MPE να αφαιρεί ορισμένες συμμετοχές σε μέσα ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων των θυγατρικών του που δεν ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης, αφαιρώντας ένα χαμηλότερο, προσαρμοσμένο ποσό που ορίζεται από την αρχή εξυγίανσης. Το άρθρο 72ε παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού ορίζει ότι, στις περιπτώσεις αυτές, η διαφορά μεταξύ του προσαρμοσμένου ποσού και του αρχικού ποσού αφαιρείται από την ικανότητα απορρόφησης ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης των οικείων θυγατρικών. Σε συμφωνία με το πρότυπο TLAC, η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις, τόσο τις βασιζόμενες όσο και τις μη βασιζόμενες στον κίνδυνο, για τα ίδια κεφάλαια και τις επιλέξιμες υποχρεώσεις της οικείας θυγατρικής. Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις θυγατρικές τρίτων χωρών που αποτελούν μέρος του εν λόγω G-SII, εφόσον οι εν λόγω θυγατρικές υπόκεινται σε καθεστώς εξυγίανσης το οποίο, σύμφωνα με την αρμόδια αρχή εξυγίανσης της Ένωσης, είναι νομικά εκτελεστό και εφαρμόζει διεθνώς συμφωνημένα πρότυπα, πιο συγκεκριμένα το έγγραφο του Συμβουλίου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας «Key Attributes of Effective Resolution Regimes for Financial Institutions» (Βασικά χαρακτηριστικά αποτελεσματικών καθεστώτων εξυγίανσης για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα), που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο 2011, και το πρότυπο TLAC.

(6)

Η οδηγία (ΕΕ) 2019/879 τροποποίησε την οδηγία 2014/59/ΕΕ για να εισαγάγει ειδικούς κανόνες σχετικά με την έμμεση άντληση πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, δηλαδή ιδίων κεφαλαίων και υποχρεώσεων που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 45στ παράγραφος 2 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, στο εσωτερικό ομίλων εξυγίανσης. Για να τεθούν σε λειτουργία οι εν λόγω κανόνες και να διασφαλιστεί ότι η εν λόγω έμμεση άντληση πραγματοποιείται με προληπτικά ορθό τρόπο, έχει ανατεθεί, βάσει του άρθρου 45στ παράγραφος 6 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, στην Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ), που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) να καταρτίσει σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων για τον καθορισμό μεθόδων για την εν λόγω έμμεση άντληση επιλέξιμων πόρων. Ωστόσο, όπως επισήμανε η ΕΑΤ στην επιστολή της προς την Επιτροπή με ημερομηνία 25 Ιανουαρίου 2021, υπήρχαν αρκετές ανακολουθίες μεταξύ των απαιτήσεων για την εξουσιοδότηση που προβλέπονται στην οδηγία 2014/59/ΕΕ και των υφιστάμενων κανόνων προληπτικής εποπτείας που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013, που δεν επέτρεπαν την εφαρμογή της προληπτικής αντιμετώπισης που απαιτείται για την εκπλήρωση της εντολής όπως προβλεπόταν αρχικά. Πιο συγκεκριμένα, η ΕΑΤ επισήμανε ότι ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 δεν επέτρεπε την αφαίρεση των πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL ούτε, στη συνέχεια, την εφαρμογή κατάλληλου συντελεστή στάθμισης κινδύνου σε όλες τις περιπτώσεις που σχετίζονται με την εντολή βάσει της οδηγίας 2014/59/ΕΕ. Παρόμοια ζητήματα εντοπίστηκαν αναφορικά με την απαίτηση του δείκτη μόχλευσης που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Υπό το πρίσμα αυτών των νομικών περιορισμών, οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν από την ΕΑΤ θα πρέπει να ενσωματωθούν απευθείας στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Κατά συνέπεια, το άρθρο 45στ παράγραφος 6 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ θα πρέπει να απαλειφθεί.

(7)

Στο πλαίσιο της έμμεσης άντλησης πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL από οντότητες εξυγίανσης σύμφωνα με το αναθεωρημένο ενωσιακό πλαίσιο εξυγίανσης τραπεζών, οι ενδιάμεσες οντότητες θα πρέπει να υποχρεούνται να αφαιρούν όλες τις συμμετοχές σε πόρους που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL τους οποίους εξέδωσαν οντότητες που δεν συνιστούν οι ίδιες οντότητες εξυγίανσης και που ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η ορθή λειτουργία των εσωτερικών μηχανισμών απορρόφησης ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης εντός ενός ομίλου και αποφεύγεται ο διπλός συνυπολογισμός των πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL των εν λόγω οντοτήτων για τους σκοπούς της συμμόρφωσης της ενδιάμεσης οντότητας με τη δική της εσωτερική MREL. Χωρίς τις ως άνω αφαιρέσεις, θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο η ορθή εφαρμογή της επιλεγείσας στρατηγικής εξυγίανσης, δεδομένου ότι η ενδιάμεση οντότητα θα μπορούσε να εξαντλεί όχι μόνο τη δική της ικανότητα απορρόφησης ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης, αλλά και την αντίστοιχη ικανότητα άλλων οντοτήτων που δεν συνιστούν οι ίδιες οντότητες εξυγίανσης και που ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης, προτού η ενδιάμεση οντότητα ή οι εν λόγω άλλες οντότητες καταστούν μη βιώσιμες. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η υποχρέωση αφαίρεσης ευθυγραμμίζεται με το εύρος των οντοτήτων που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από την οντότητα εξυγίανσης για την έμμεση άντληση πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, και για να αποφευχθεί ρυθμιστικό αρμπιτράζ, οι ενδιάμεσες οντότητες θα πρέπει να αφαιρέσουν τις συμμετοχές τους σε πόρους που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL τους οποίους εξέδωσαν όλες οι οντότητες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης και που ενδέχεται να υπόκεινται σε συμμόρφωση με την εσωτερική MREL, και όχι μόνο τις συμμετοχές σε πόρους που εξέδωσαν οι θυγατρικές τους. Οι ίδιες υποχρεώσεις θα πρέπει να ισχύουν στην περίπτωση έμμεσης έκδοσης πόρων που είναι επιλέξιμοι για τη συμμόρφωση με την απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων για σημαντικές θυγατρικές των G-SII εκτός ΕΕ που ορίζεται στο άρθρο 92β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, κατά περίπτωση.

(8)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η διατήρηση της αναλογικότητας του καθεστώτος αφαιρέσεων, οι ενδιάμεσες οντότητες θα πρέπει να μπορούν να επιλέγουν τον συνδυασμό μέσων, αποτελούμενο από ίδια κεφάλαια ή επιλέξιμες υποχρεώσεις, με τα οποία χρηματοδοτούν την απόκτηση πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι ενδιάμεσες οντότητες θα μπορούν να αποφεύγουν εντελώς τυχόν αφαιρέσεις που σχετίζονται με ίδια κεφάλαια, εφόσον έχουν εκδώσει επαρκείς επιλέξιμες υποχρεώσεις. Οι αφαιρέσεις θα πρέπει, ως εκ τούτου, πρώτα να εφαρμόζονται στα στοιχεία επιλέξιμων υποχρεώσεων των ενδιάμεσων οντοτήτων. Στις περιπτώσεις στις οποίες η ενδιάμεση οντότητα απαιτείται να συμμορφώνεται με την εσωτερική MREL σύμφωνα με την οδηγία 2014/59/ΕΕ σε ατομική βάση, οι αφαιρέσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται στις επιλέξιμες υποχρεώσεις που πληρούν τους όρους του άρθρου 45στ παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας. Σε περίπτωση που το ποσό που πρέπει να αφαιρεθεί υπερβαίνει το ποσό των στοιχείων επιλέξιμων υποχρεώσεων των ενδιάμεσων οντοτήτων, το υπόλοιπο ποσό θα πρέπει να αφαιρείται από τα στοιχεία του κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1, του πρόσθετου κεφαλαίου της κατηγορίας 1 και του κεφαλαίου της κατηγορίας 2, ξεκινώντας από τα στοιχεία κατηγορίας 2 σύμφωνα με άρθρο 66 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι απαραίτητο οι αφαιρέσεις που αντιστοιχούν στο υπόλοιπο ποσό να εφαρμόζονται επίσης κατά τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων για τους σκοπούς των απαιτήσεων που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και στην οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11). Διαφορετικά, μπορεί να υπερεκτιμηθούν οι συντελεστές φερεγγυότητας των ενδιάμεσων οντοτήτων που έχουν εκδώσει ίδια κεφάλαια, και όχι επιλέξιμες υποχρεώσεις, για τη χρηματοδότηση της απόκτησης πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL. Επιπλέον, διατηρώντας ευθυγραμμισμένη την αντιμετώπιση των συμμετοχών σε πόρους επιλέξιμους για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL για λόγους προληπτικής εποπτείας και εξυγίανσης, αποφεύγεται η αδικαιολόγητη αύξηση της πολυπλοκότητας, καθώς τα ιδρύματα θα μπορούν να συνεχίσουν να υπολογίζουν, να αναφέρουν και να δημοσιοποιούν ένα ενιαίο σύνολο δεδομένων όσον αφορά το συνολικό ποσό ανοίγματος σε κίνδυνο και το μέτρο συνολικού ανοίγματος για τους σκοπούς της προληπτικής εποπτείας και εξυγίανσης. Το άρθρο 49 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 θα πρέπει επομένως να τροποποιηθεί αναλόγως.

(9)

Για να ενισχυθεί περαιτέρω η αναλογικότητα του καθεστώτος αφαιρέσεων, το καθεστώς αυτό δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 45στ παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο και παράγραφος 4 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, η εσωτερική MREL εφαρμόζεται σε ενοποιημένη μόνο βάση, σε ό,τι αφορά τις συμμετοχές σε πόρους που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL οι οποίες έχουν εκδοθεί από οντότητες που περιλαμβάνονται στην περίμετρο της ενοποίησης. Η ίδια εξαίρεση θα πρέπει να ισχύει όταν η απαίτηση για ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις για σημαντικές θυγατρικές των G-SII εκτός ΕΕ που ορίζεται στο άρθρο 92β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 τηρείται σε ενοποιημένη βάση, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3α του εν λόγω κανονισμού.

(10)

Η έμμεση άντληση πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL θα πρέπει να διασφαλίζει ότι, όταν μια θυγατρική φτάνει σε σημείο μη βιωσιμότητας, οι ζημίες μετακυλίονται αποτελεσματικά στην οντότητα εξυγίανσης και ότι η θυγατρική ανακεφαλαιοποιείται από αυτήν. Επομένως, οι εν λόγω ζημίες δεν θα πρέπει να απορροφώνται από την ενδιάμεση οντότητα, η οποία θα πρέπει να αποτελεί απλώς το όχημα μετακύλισης των εν λόγω ζημιών στην οντότητα εξυγίανσης. Κατά συνέπεια, και για να διασφαλιστεί ότι το αποτέλεσμα της έμμεσης άντλησης είναι ισοδύναμο με το αποτέλεσμα της πλήρους άμεσης άντλησης, όπως προβλέπεται στο πλαίσιο της εντολής που ορίζεται στο άρθρο 45στ παράγραφος 6 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, για τους σκοπούς του υπολογισμού του συνολικού ποσού του ανοίγματος σε κίνδυνο της ενδιάμεσης οντότητας, οι συντελεστές στάθμισης κινδύνου δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται στα ανοίγματα που αφαιρούνται βάσει του νέου καθεστώτος αφαιρέσεων που καθορίζεται με το άρθρο 72ε του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Στο ίδιο πνεύμα, τα ανοίγματα αυτά θα πρέπει να εξαιρούνται από τον υπολογισμό του μέτρου συνολικού ανοίγματος της ενδιάμεσης οντότητας. Η αντιμετώπιση της μη εφαρμογής συντελεστών στάθμισης κινδύνου και εξαίρεσης των εν λόγω ανοιγμάτων από το μέτρο συνολικού ανοίγματος θα πρέπει να περιορίζεται αυστηρά σε ανοίγματα που αφαιρούνται σύμφωνα με το νέο καθεστώς αφαιρέσεων που καθορίζεται με το άρθρο 72ε του εν λόγω κανονισμού για λόγους εφαρμογής της προσέγγισης της έμμεσης άντλησης πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL.

(11)

Τα υποδείγματα για τη δημοσιοποίηση εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με την MREL και σχετικά με την απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων για σημαντικές θυγατρικές των G-SII εκτός ΕΕ που ορίζονται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/763 της Επιτροπής (12) θα πρέπει να τροποποιηθούν ώστε να αντικατοπτρίζουν το νέο καθεστώς αφαιρέσεων για πόρους που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL. Τα υποδείγματα για τη δημοσιοποίηση θα πρέπει επίσης να τροποποιηθούν ώστε να περιλαμβάνουν το συνολικό ποσό ανοίγματος σε κίνδυνο και το μέτρο συνολικού ανοίγματος που θα είχαν οι ενδιάμεσες οντότητες εάν δεν είχαν εξαιρέσει τα ανοίγματα που αφαιρέθηκαν βάσει του εν λόγω νέου καθεστώτος αφαιρέσεων.

(12)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η πλήρης εναρμόνιση της προληπτικής αντιμετώπισης των συμμετοχών ενδιάμεσων οντοτήτων σε πόρους οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL και η στοχευμένη αναθεώρηση των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων για G-SII και για σημαντικές θυγατρικές των G-SII εκτός ΕΕ, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη αλλά μπορούν λόγω της κλίμακας της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(13)

Προκειμένου να αξιολογηθούν δεόντως οι πιθανές ακούσιες συνέπειες της έμμεσης άντλησης πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, συμπεριλαμβανομένου του νέου καθεστώτος αφαιρέσεων, και προκειμένου να διασφαλιστούν μια αναλογική αντιμετώπιση και ίσοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων τύπων δομών τραπεζικών ομίλων, ιδίως όσον αφορά ιδρύματα που διαθέτουν εταιρεία εκμετάλλευσης μεταξύ της εταιρείας συμμετοχών και των θυγατρικών της, και για οντότητες των οποίων το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει την εκκαθάρισή τους υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας σε περίπτωση πτώχευσης, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει την εφαρμογή της έμμεσης άντλησης πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL από τους διαφορετικούς τύπους δομών τραπεζικών ομίλων το συντομότερο δυνατό. Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογεί δεόντως πιθανές διαρθρωτικές λύσεις για ζητήματα που ενδεχομένως προκύψουν, όπως η διεύρυνση της δυνατότητας των οντοτήτων που δεν είναι οι ίδιες οντότητες εξυγίανσης να συμμορφώνονται με την MREL σε ενοποιημένη βάση. Η συνοδευτική νομοθετική πρόταση που μπορεί να εγκρίνει η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη την ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής αντιμετώπισης για την έμμεση άντληση πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, ώστε να μπορεί να υλοποιηθεί πριν τεθεί σε εφαρμογή το άρθρο 72ε παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Μια τέτοια νομοθετική πρόταση θα πρέπει, κατά προτίμηση, να καταρτιστεί ειδικά για τον σκοπό αυτόν.

(14)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τα ιδρύματα διαθέτουν επαρκή χρόνο για να εφαρμόσουν την ειδική αντιμετώπιση για την έμμεση άντληση πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, συμπεριλαμβανομένου του νέου καθεστώτος αφαιρέσεων, και ότι οι αγορές μπορούν να αφομοιώσουν πρόσθετες εκδόσεις πόρων που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, όπου χρειάζεται, οι διατάξεις που προβλέπουν την εν λόγω αντιμετώπιση θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 2024, σε συμφωνία με την προθεσμία για τη συμμόρφωση με την MREL.

(15)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και η οδηγία 2014/59/ΕΕ θα πρέπει συνεπώς να τροποποιηθούν αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 4 παράγραφος 1 παρεμβάλλεται το ακόλουθο σημείο:

2)

Το άρθρο 12α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Στο άρθρο 49 παράγραφος 2 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Η παρούσα παράγραφος δεν εφαρμόζεται όσον αφορά τις αφαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 72ε παράγραφος 5.».

4)

Στο άρθρο 72β παράγραφος 2, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Για τους σκοπούς του άρθρου 92β, οι αναφορές στην οντότητα εξυγίανσης στα στοιχεία γ), ια), ιβ) και ιγ) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου νοούνται επίσης ως αναφορές σε ίδρυμα που αποτελεί σημαντική θυγατρική ενός G-SII εκτός ΕΕ.».

5)

Το άρθρο 72ε τροποποιείται ως εξής:

α)

η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «4.   Όταν ένα μητρικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην ΕΕ ή ένα μητρικό ίδρυμα εγκατεστημένο σε κράτος μέλος, το οποίο υπάγεται στο άρθρο 92α έχει άμεσες, έμμεσες ή σύνθετες συμμετοχές σε μέσα ιδίων κεφαλαίων ή μέσα επιλέξιμων υποχρεώσεων από μία ή περισσότερες θυγατρικές που δεν ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης με το μητρικό ίδρυμα, η αρχή εξυγίανσης του εν λόγω μητρικού ιδρύματος, αφού εξετάσει δεόντως τη γνώμη των αρχών εξυγίανσης, ή των σχετικών αρχών τρίτων χωρών, των τυχόν οικείων θυγατρικών, μπορεί να επιτρέψει στο μητρικό ίδρυμα να αφαιρέσει τις εν λόγω συμμετοχές, αφαιρώντας χαμηλότερο ποσό που ορίζεται από την αρχή εξυγίανσης του εν λόγω μητρικού ιδρύματος. Το εν λόγω προσαρμοσμένο ποσό ισούται τουλάχιστον με το ποσό (m) που υπολογίζεται ως εξής:   mi = max{0; OPmii + LPi – max{0; β· [Oi + Li – max{ri· aRWAi; wi· aLREi}]}} όπου: i = ο δείκτης που δηλώνει τη θυγατρική· OPi = το ποσό των μέσων ιδίων κεφαλαίων που εκδίδονται από τη θυγατρική i και κατέχονται από το μητρικό ίδρυμα· LPi = το ποσό των μέσων επιλέξιμων υποχρεώσεων που εκδίδονται από τη θυγατρική i και κατέχονται από το μητρικό ίδρυμα· β = ποσοστό των μέσων ιδίων κεφαλαίων και των μέσων επιλέξιμων υποχρεώσεων που εκδίδονται από τη θυγατρική i και κατέχονται από τη μητρική επιχείρηση, βάσει του ακόλουθου υπολογισμού: ; Oi = το ποσό των ιδίων κεφαλαίων της θυγατρικής i, μη λαμβάνοντας υπόψη την αφαίρεση που υπολογίζεται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο· Li = το ποσό των επιλέξιμων υποχρεώσεων της θυγατρικής i, μη λαμβάνοντας υπόψη την αφαίρεση που υπολογίζεται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο· ri = ο λόγος που εφαρμόζεται στη θυγατρική i στο επίπεδο του οικείου ομίλου εξυγίανσης σύμφωνα με το άρθρο 92α παράγραφος 1 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού και το άρθρο 45γ παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ ή, για τις θυγατρικές τρίτων χωρών, ισοδύναμη απαίτηση εξυγίανσης που εφαρμόζεται στη θυγατρική i στην τρίτη χώρα στην οποία έχει την έδρα της, στον βαθμό που η απαίτηση αυτή ικανοποιείται με μέσα που θα θεωρούνταν ίδια κεφάλαια ή επιλέξιμες υποχρεώσεις δυνάμει του παρόντος κανονισμού· aRWAi = το συνολικό ποσό ανοίγματος σε κίνδυνο της οντότητας G-SII i που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 92 παράγραφος 3, λαμβάνοντας υπόψη τις προσαρμογές που ορίζονται στο άρθρο 12α ή, για θυγατρικές τρίτων χωρών, που υπολογίζεται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους τοπικούς κανονισμούς· wi = ο λόγος που εφαρμόζεται στη θυγατρική i στο επίπεδο του οικείου ομίλου εξυγίανσης σύμφωνα με το άρθρο 92α παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού και το άρθρο 45γ παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ ή, για τις θυγατρικές τρίτων χωρών, ισοδύναμη απαίτηση εξυγίανσης που εφαρμόζεται στη θυγατρική i στην τρίτη χώρα στην οποία έχει την έδρα της, εφόσον η απαίτηση αυτή ικανοποιείται με μέσα που θα θεωρούνταν ίδια κεφάλαια ή επιλέξιμες υποχρεώσεις δυνάμει του παρόντος κανονισμού· aLREi = το μέτρο του συνολικού ανοίγματος της οντότητας G-SII i που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 429 παράγραφος 4 ή, για θυγατρικές τρίτων χωρών, που υπολογίζεται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους τοπικούς κανονισμούς. Όταν επιτρέπεται στο μητρικό ίδρυμα να αφαιρεί το προσαρμοσμένο ποσό σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, η διαφορά μεταξύ του ποσού των συμμετοχών σε μέσα ιδίων κεφαλαίων και μέσα επιλέξιμων υποχρεώσεων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο και του εν λόγω προσαρμοσμένου ποσού αφαιρείται από τη θυγατρική.»·

6)

Στο άρθρο 92α, η παράγραφος 3 διαγράφεται.

7)

Στο άρθρο 113, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

8)

Στο άρθρο 151, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

9)

Στο άρθρο 429α παράγραφος 1 προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

10)

Στο Δέκατο μέρος, τίτλος I, κεφάλαιο 1, τμήμα 3, παρεμβάλλεται η ακόλουθη ενότητα:

«Ενότητα 3α

Αφαιρέσεις από στοιχεία επιλέξιμων υποχρεώσεων

1)

Στο άρθρο 45δ, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Στο άρθρο 45στ, η παράγραφος 6 διαγράφεται.

3)

Στο άρθρο 45η, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

4)

Στο άρθρο 129, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022 η Επιτροπή θα επανεξετάσει τον αντίκτυπο της έμμεσης άντλησης μέσων που είναι επιλέξιμα για την εκπλήρωση της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων στους ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων τύπων δομών τραπεζικών ομίλων, μεταξύ άλλων στην περίπτωση που οι όμιλοι διαθέτουν εταιρεία εκμετάλλευσης ανάμεσα στην εταιρεία συμμετοχών που έχει προσδιορισθεί ως οντότητα εξυγίανσης και των θυγατρικών της. Θα αξιολογήσει ιδίως:

Η Επιτροπή υποβάλλει σχετική έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Εφόσον απαιτείται, η έκθεση αυτή συνοδεύεται από νομοθετική πρόταση, λαμβανομένης υπόψη της ημερομηνίας εφαρμογής του άρθρου 72ε παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.».

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/833 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) εγκρίθηκε με στόχο την ενσωμάτωση στην ενωσιακή νομοθεσία των πλέον επικαιροποιημένων κανόνων όσον αφορά τα μέτρα διατήρησης και επιβολής που εφαρμόζονται στη ζώνη διακανονισμού της Οργάνωσης Αλιείας Βορειοδυτικού Ατλαντικού (NAFO). Ο εν λόγω κανονισμός τροποποιήθηκε στη συνέχεια με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1231 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), προκειμένου να ενσωματωθούν στο δίκαιο της Ένωσης τα μέτρα της NAFO που εγκρίθηκαν κατά τις ετήσιες συνεδριάσεις της το 2019 και το 2020.

(2)

Η NAFO ενέκρινε, ακολούθως, κατά την 43η ετήσια συνεδρίασή της τον Σεπτέμβριο του 2021, σειρά νομικά δεσμευτικών αποφάσεων για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της όσον αφορά τη διατήρηση των αλιευμάτων της ποσόστωσης «λοιπά», την επιθεώρηση σε λιμένα των εκφορτώσεων γάδου στη διαίρεση 3Μ και ιππόγλωσσας Γροιλανδίας και ενισχυμένες διατάξεις για την παρακολούθηση,τις παραβάσεις και την επιβολή («οι αποφάσεις NAFO»).

(3)

Οι εν λόγω αποφάσεις NAFO απευθύνονται στα συμβαλλόμενα μέρη της NAFO, αλλά επίσης περιλαμβάνουν υποχρεώσεις για τους εκάστοτε φορείς εκμετάλλευσης. Μετά την έναρξη ισχύος τους στις 2 Δεκεμβρίου 2021, τα μέτρα διατήρησης και επιβολής της εφαρμογής («ΜΔΕ») της NAFO είναι δεσμευτικά για όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της NAFO. Ως εκ τούτου, πρόκειται να ενσωματωθούν στο δίκαιο της Ένωσης στον βαθμό που δεν προβλέπονται ήδη από το δίκαιο της Ένωσης.

(4)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/833 θα πρέπει να προσαρμοστεί ώστε τα εν λόγω νέα ΜΔΕ να εφαρμοστούν στα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη.

(5)

Ορισμένες διατάξεις των ΜΔΕ ενδέχεται να τροποποιηθούν στις μελλοντικές ετήσιες συνεδριάσεις της NAFO ύστερα από την εισαγωγή νέων τεχνικών μέτρων σε σχέση με τη μεταβολή της βιομάζας των αποθεμάτων και την επανεξέταση των περιορισμών περιοχής για τις αλιευτικές δραστηριότητες βυθού. Συνεπώς, για την ταχεία ενσωμάτωση μελλοντικών τροποποιήσεων των συστάσεων των ΜΔΕ στο δίκαιο της Ένωσης, πριν από την έναρξη της αλιευτικής περιόδου, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τα μέτρα εκφόρτωσης και επιθεώρησης για την ιππόγλωσσα Γροιλανδίας και τα μέτρα ελέγχου για τον γάδο στη διαίρεση 3M. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και οι διαβουλεύσεις αυτές να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (5). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(6)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/833 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 7 παράγραφος 3, το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Στο άρθρο 9α παράγραφος 1, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Στο άρθρο 10 παράγραφος 1, το στοιχείο ε) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

4)

Στο άρθρο 29, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

5)

Στο άρθρο 35 παράγραφος 1, το στοιχείο ζ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Το άρθρο 36 τροποποείται ως εξής:

7)

Στο άρθρο 40, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από τα εξής:

8)

Στο άρθρο 50, η παράγραφος 2 τροποποιείται ως εξής:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 95/93 του Συμβουλίου (3) τροποποιήθηκε αρκετές φορές από την έναρξη της κρίσης της COVID-19, καθώς, λόγω των εξαιρετικά μειωμένων επιπέδων της εναέριας κυκλοφορίας, οι αερομεταφορείς δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στην απαίτηση του εν λόγω κανονισμού να χρησιμοποιούν τουλάχιστον το 80 % των σειρών διαθέσιμων χρόνων χρήσης προκειμένου να διατηρούν το δικαίωμα χρόνων χρήσης στην ίδια σειρά και για την επόμενη αντίστοιχη περίοδο προγραμματισμού δρομολογίων.

(2)

Από τα αριθμητικά στοιχεία που δημοσίευσε ο Eurocontrol, που είναι ο διαχειριστής δικτύου για τη λειτουργία του δικτύου της εναέριας κυκλοφορίας του ενιαίου ευρωπαϊκού ουρανού, προκύπτει ότι η εναέρια κυκλοφορία έχει ανακάμψει σημαντικά από τις αρχές της περιόδου προγραμματισμού του καλοκαιριού του 2022· σύμφωνα δε με τις βασικές προβλέψεις, η εναέρια κυκλοφορία στην αρχή της χειμερινής περιόδου προγραμματισμού 2022/2023 αναμένεται να ανέλθει περίπου στο 90 % των επιπέδων του 2019. Τα στοιχεία αυτά δικαιολογούν την επαναφορά και ως γενικό κανόνα, της απαίτησης να χρησιμοποιούνται οι διαθέσιμοι χρόνοι χρήσης κατά 80 % για τη θερινή περίοδο προγραμματισμού 2023, σε συνδυασμό με ειδική χαλάρωση όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων χρόνων χρήσης σε περιπτώσεις που δικαιολογημένα δεν χρησιμοποιούνται.

(3)

Ωστόσο, λόγω της κρίσης της COVID-19, η κατάσταση στον τομέα των αερομεταφορών παραμένει εξαιρετικά αβέβαιη. Όπως συνέβη στο τέλος του 2021, μπορούν να εμφανιστούν νέες παραλλαγές της COVID-19 και να προκαλέσουν αιφνίδιες αντιδράσεις από τις εθνικές αρχές και από τους καταναλωτές, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την εναέρια κυκλοφορία. Επιπλέον, ορισμένες αγορές μεγάλων αποστάσεων εξακολουθούν να επηρεάζονται από υγειονομικά μέτρα που δυσχεραίνουν σοβαρά την κυκλοφορία.

(4)

Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει επίσης επιπτώσεις στην εναέρια κυκλοφορία και στην ικανότητα των αερομεταφορέων να χρησιμοποιούν τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης τους, καθώς οι αερομεταφορείς της Ένωσης δεν μπορούν να εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Λευκορωσίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας.

(5)

Οι κρατικοί ταξιδιωτικοί περιορισμοί για υγειονομικούς λόγους και η αδυναμία εισόδου στον εναέριο χώρο περιοχών που αποτελούν πλέον ζώνες πολέμου εκφεύγουν του ελέγχου των αερομεταφορέων. Οι περιστάσεις αυτές μπορούν να οδηγήσουν στην οικειοθελή ή υποχρεωτική ματαίωση των αεροπορικών τους υπηρεσιών ή σε προσαρμογή δρομολογίων. Ειδικότερα, οι οικειοθελείς ματαιώσεις προστατεύουν την οικονομική ευρωστία των αερομεταφορέων και, ταυτόχρονα, αποτρέπουν τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις πτήσεων που εκτελούνται απλώς και μόνο για τη διατήρηση των χρόνων χρήσης που διαθέτουν.

(6)

Υπό τις συνθήκες αυτές, οι αερομεταφορείς που δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης τους σύμφωνα με το ποσοστό χρησιμοποίησης που καθορίζεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 95/93, δεν θα πρέπει να χάνουν αυτομάτως την προτεραιότητά τους ως προς τη σειρά διαθέσιμων χρόνων χρήσης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού, την οποία ενδεχομένως θα είχαν υπό διαφορετικές συνθήκες. Ο παρών κανονισμός θα θεσπίσει ειδικούς κανόνες για τον σκοπό αυτό.

(7)

Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να υπενθυμιστούν οι στόχοι του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93, δηλαδή η διασφάλιση της αποτελεσματικής χρήσης της χωρητικότητας των αερολιμένων και η εξασφάλιση δίκαιης πρόσβασης για όλους τους αερομεταφορείς σε περιπτώσεις περιορισμένης χωρητικότητας αερολιμένα, ώστε να προωθηθεί ο ανταγωνισμός. Η προσαρμογή των συνήθων απαιτήσεων για τη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων χρόνων χρήσης, είτε μειώνοντας το ποσοστό χρησιμοποίησης είτε παρατείνοντας τις εξαιρέσεις λόγω δικαιολογημένης μη χρησιμοποίησης, θα πρέπει να περιορίζεται αυστηρά σε καταστάσεις όπου είναι αναγκαία η χαλάρωση των κανόνων περί διαθέσιμων χρόνων χρήσης και να μη δημιουργεί αθέμιτα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για τους αερομεταφορείς που κατέχουν ιστορικά δικαιώματα σε διαθέσιμους χρόνους χρήσης.

(8)

Ειδικότερα, πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι αερομεταφορείς που είναι διατεθειμένοι να εκτελούν δρομολόγια θα έχουν τη δυνατότητα να καταλαμβάνουν αχρησιμοποίητη χωρητικότητα και ότι θα έχουν την προοπτική να διατηρούν μακροπρόθεσμα αυτούς τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης. Με αυτόν τον τρόπο οι αερομεταφορείς θα διατηρήσουν το κίνητρό τους να χρησιμοποιούν τη χωρητικότητα των αερολιμένων, κάτι που με τη σειρά του θα ωφελήσει τους καταναλωτές σε ό,τι αφορά τη συνδεσιμότητα.

(9)

Είναι επομένως αναγκαίο να καθοριστούν, σύμφωνα με αυτές τις αρχές και για περιορισμένο διάστημα, οι όροι υπό τους οποίους οι αερομεταφορείς θα εξακολουθούν να δικαιούνται σειρές διαθέσιμων χρόνων χρήσης, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 και το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93, αλλά και να θεσπιστούν απαιτήσεις ώστε οι αερομεταφορείς να αποδεσμεύουν χωρητικότητα που δεν χρησιμοποιούν. Το εν λόγω διάστημα θα πρέπει να διαρκέσει από τις 30 Οκτωβρίου 2022 έως τις 28 Οκτωβρίου 2023, ανάλογα με τις προβλέψεις ανάκαμψης του Eurocontrol.

(10)

Σε αυτό το διάστημα, ο ορισμός του όρου «νεοεισερχόμενος αερομεταφορέας» θα πρέπει να παραμείνει ευρύς προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός των καλυπτόμενων αερομεταφορέων, ώστε να παρασχεθεί σε περισσότερους αερομεταφορείς η δυνατότητα να ασκούν και να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους.

(11)

Από τις 30 Οκτωβρίου 2022 έως τις 28 Οκτωβρίου 2023, το σύστημα κατανομής διαθέσιμων χρόνων χρήσης θα πρέπει να συνεχίσει να αναγνωρίζει τις προσπάθειες των αερομεταφορέων που παρείχαν πτήσεις χρησιμοποιώντας διαθέσιμους χρόνους χρήσης οι οποίοι αποτελούν μέρος σειράς την οποία δικαιούται άλλος αερομεταφορέας σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 και το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93, αλλά οι οποίοι έχουν τεθεί στη διάθεση του συντονιστή των διαθέσιμων χρόνων χρήσης για προσωρινή ανακατανομή. Επομένως, αερομεταφορείς που έχουν χρησιμοποιήσει τουλάχιστον πέντε διαθέσιμους χρόνους χρήσης μιας σειράς θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα για την κατανομή της εν λόγω σειράς κατά την επόμενη αντίστοιχη περίοδο προγραμματισμού δρομολογίων, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει διαθέσιμη χωρητικότητα αερολιμένα.

(12)

Για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και να στηριχθεί η επαναφορά των συνδέσεων μεταξύ Ένωσης και Ουκρανίας, είναι αναγκαίο να παραταθεί η περίοδος κατά την οποία οι αερομεταφορείς μπορούν να επικαλεστούν τον λόγο που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93 προκειμένου να δικαιολογήσουν τη μη χρησιμοποίηση της σειράς διαθέσιμων χρόνων χρήσης στα δρομολόγια μεταξύ Ένωσης και Ουκρανίας.

(13)

Με την επιφύλαξη της υποχρέωσης των κρατών μελών να συμμορφώνονται με το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως με τους κανόνες που προβλέπονται στις Συνθήκες και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), οι αρνητικές συνέπειες στην ικανότητα των επιβατών να ταξιδεύουν λόγω πιθανών περιορισμών που έχουν επιβάλει δημόσιες αρχές κρατών μελών ή τρίτων χωρών για την αντιμετώπιση επιδημιολογικών καταστάσεων, φυσικών καταστροφών ή πολιτικών αναταραχών, όπως είναι οι στάσεις, οι εξεγέρσεις ή η σοβαρή διασάλευση της δημόσιας τάξης, δεν μπορεί να βαρύνουν τους αερομεταφορείς και θα πρέπει να μετριάζονται όταν τα εν λόγω μέτρα επηρεάζουν σημαντικά τη βιωσιμότητα ή τη δυνατότητα εκτέλεσης ταξιδιών ή τη ζήτηση σε συγκεκριμένα δρομολόγια. Τα μέτρα μετριασμού θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αερομεταφορείς δεν τιμωρούνται όταν δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν διαθέσιμους χρόνους χρήσης εξαιτίας τέτοιων περιορισμών.

(14)

Για να μειωθεί ο κίνδυνος στρεβλώσεων του ανταγωνισμού και να διασφαλιστεί η αποτελεσματική χρήση της χωρητικότητας των αερολιμένων, η συγκεκριμένη απαλλαγή από τις επιπτώσεις της επιβολής των περιορισμών αυτών θα πρέπει να έχει περιορισμένη διάρκεια και εμβέλεια, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι το αποτέλεσμα των μέτρων μετριασμού περιορίζεται στην περίοδο για την οποία ήταν δικαιολογημένα. Οι διαθέσιμοι χρόνοι χρήσης που καλύπτονται από τέτοιου είδους μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων των περιορισμών θα πρέπει να θεωρείται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93.

(15)

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι διατάξεις σχετικά με τις εξαιρέσεις λόγω δικαιολογημένης μη χρησιμοποίησης διαθέσιμων χρόνων χρήσης δεν εφαρμόζονται σε αερομεταφορείς οι οποίοι υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 29 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) ή του άρθρου 215 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ή σε αερομεταφορείς οι οποίοι υπόκεινται σε απαγόρευση λειτουργίας εντός της Ένωσης και περιλαμβάνονται στο παράρτημα Α ή Β του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 474/2006 της Επιτροπής (5). Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των εν λόγω μέτρων, η αδυναμία επίκλησης των διατάξεων σχετικά με τις εξαιρέσεις λόγω δικαιολογημένης μη χρησιμοποίησης διαθέσιμων χρόνων χρήσης θα πρέπει να ισχύει και για τους αερομεταφορείς που αποτελούν ήδη αντικείμενο τέτοιων περιοριστικών μέτρων τα οποία είναι σε ισχύ κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(16)

Η συνεργασία μεταξύ των συντονιστών θα πρέπει να ενισχυθεί ώστε να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93 σε ολόκληρη την Ένωση.

(17)

Οι συντονιστές θα πρέπει να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 95/93, μεταξύ άλλων μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συντονιστών Αερολιμένων (EUACA). Η EUACA ενθαρρύνεται να συνεχίσει να εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές για τη διασφάλιση της εναρμονισμένης εφαρμογής των κανόνων της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τη διάταξη για τον μετριασμό των περιορισμών. Επιπλέον, το κατά πόσον εφαρμόζονται ή όχι τα μέτρα μετριασμού αποτελεί σημαντική πληροφορία για τους αερομεταφορείς κατά τον σχεδιασμό των προγραμμάτων τους. Είναι συνεπώς αναγκαίο να διασφαλίζεται η διαφάνεια στην επικοινωνία από την πλευρά των συντονιστών.

(18)

Παρότι τα μέτρα για τον μετριασμό των περιορισμών θα πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά δεδομένου ότι συνιστούν εξαίρεση από τις συνήθεις απαιτήσεις χρησιμοποίησης των διαθέσιμων χρόνων χρήσης, σε ορισμένες περιπτώσεις θα πρέπει να είναι δυνατό να απαιτείται κοινή δράση από όλους τους συντονιστές προκειμένου να διασφαλίζονται ισότιμοι όροι ανταγωνισμού ανά την Ένωση. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, και βάσει ομόφωνης απόφασης, οι συντονιστές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν αυτή τη διάταξη σε όλους τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης που τηρούνται σε συντονισμένους αερολιμένες.

(19)

Η ακρίβεια των προβλέψεων κυκλοφορίας για την περίοδο προγραμματισμού δρομολογίων του χειμώνα 2022/23 επηρεάζεται αρνητικά από την αβεβαιότητα ως προς την εξέλιξη διαφόρων κρίσεων, ιδίως της κατάστασης στην Ουκρανία και της κρίσης της COVID-19. Κατά συνέπεια, οι αερομεταφορείς θα πρέπει να απαλλάσσονται, στον βαθμό που είναι αναγκαίο, από την απαίτηση να χρησιμοποιούν τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης προκειμένου να διατηρούν το δικαίωμά τους στους ίδιους διαθέσιμους χρόνους χρήσης την επόμενη αντίστοιχη περίοδο προγραμματισμού δρομολογίων. Αυτό θα επιτρέψει στους αερομεταφορείς να αυξάνουν την παροχή υπηρεσιών όταν το επιτρέπουν οι περιστάσεις, αποβλέποντας σε εφαρμογή των συνήθων κανόνων για τη λειτουργία των διαθέσιμων χρόνων χρήσης από τη θερινή περίοδο προγραμματισμού 2023, με την επιφύλαξη προσαρμογών εκ μέρους της Επιτροπής σε συγκεκριμένες περιστάσεις ώστε να αντιμετωπίζονται διάφορες προκλήσεις στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών.

(20)

Για να αντιμετωπιστούν οι εξελισσόμενες συνέπειες της κρίσης της COVID-19 ή άλλων επιδημιολογικών καταστάσεων καθώς και οι άμεσες καταστροφικές επιπτώσεις του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας στην εναέρια κυκλοφορία και να υποστηριχθεί η συνδεσιμότητα προς ή από την Ουκρανία, και για να υπάρξει ευέλικτη αντίδραση —όπου αυτή είναι απολύτως αναγκαία και δικαιολογημένη— στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει λόγω των ανωτέρω ο τομέας των αεροπορικών μεταφορών, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ για την τροποποίηση των ποσοστιαίων τιμών του ελάχιστου ποσοστού χρήσης εντός ορισμένου εύρους και για οποιαδήποτε περίοδο προγραμματισμού δρομολογίων από τις 30 Οκτωβρίου 2022 έως τις 28 Οκτωβρίου 2023, σύμφωνα με τις προβλέψεις ανάκαμψης του Eurocontrol, καθώς και για την τροποποίηση των ποσοστιαίων τιμών του ελάχιστου ποσοστού χρήσης εντός ορισμένου εύρους όσον αφορά τα δρομολόγια μεταξύ της Ένωσης και της Ουκρανίας και για οποιαδήποτε περίοδο προγραμματισμού δρομολογίων από τις 30 Οκτωβρίου 2022 έως τις 28 Οκτωβρίου 2023. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και οι διαβουλεύσεις αυτές να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (6). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να διασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(21)

Οι αερολιμένες, οι πάροχοι υπηρεσιών αερολιμένα και οι αερομεταφορείς χρειάζεται να διαθέτουν πληροφορίες σχετικά με τη διαθέσιμη χωρητικότητα για την επίτευξη του κατάλληλου σχεδιασμού. Οι αερομεταφορείς θα πρέπει να εξακολουθήσουν να θέτουν στη διάθεση του συντονιστή, για πιθανή ανακατανομή σε άλλους αερομεταφορείς, τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης που δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν, το συντομότερο δυνατό και, σε κάθε περίπτωση, το αργότερο τρεις εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία χρησιμοποίησής τους. Σε περίπτωση που αερομεταφορείς κατ’ εξακολούθηση δεν συμμορφώνονται με αυτή την απαίτηση, δεν θα πρέπει να επωφελούνται από μειωμένο ποσοστό χρησιμοποίησης των διαθέσιμων χρόνων χρήσης.

(22)

Όταν ο συντονιστής βεβαιωθεί ότι αερομεταφορέας έχει παύσει τα δρομολόγια σε αερολιμένα, θα πρέπει να αποσύρει τους διαθέσιμους χρόνους χρήσης από τον εν λόγω αερομεταφορέα και να τους εισάγει στο κοινό σύστημα εκμετάλλευσης για ανακατανομή σε άλλους μεταφορείς.

(23)

Η απαγόρευση εκτέλεσης πτήσεων στον εναέριο χώρο της Ένωσης που επιβάλλεται σε αερομεταφορείς κατ’ εφαρμογή περιοριστικών μέτρων τα οποία θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 29 ΣΕΕ ή του άρθρου 215 ΣΛΕΕ ή απαγόρευσης λειτουργίας δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 474/2006 μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αδικαιολόγητη παύση διαθέσιμων χρόνων χρήσης σε αερολιμένες της Ένωσης. Παρότι οι διαθέσιμοι χρόνοι χρήσης που έχουν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως από τους εν λόγω αερομεταφορείς μπορούν να ανακατανεμηθούν σε ad hoc βάση κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού δρομολογίων, αυτό δεν ενθαρρύνει επαρκώς την αποτελεσματική χρησιμοποίηση των διαθέσιμων χρόνων χρήσης προκειμένου οι αεροπορικές εταιρείες να έχουν τη δυνατότητα να εντείνουν μακροπρόθεσμα τον ανταγωνισμό και τη συνδεσιμότητα προς όφελος των καταναλωτών. Ως εκ τούτου, οι διαθέσιμοι χρόνοι χρήσης θα πρέπει να αποσύρονται αμέσως από τους οικείους αερομεταφορείς.

(24)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η θέσπιση συγκεκριμένων κανόνων και η απαλλαγή από τους γενικούς κανόνες χρησιμοποίησης διαθέσιμων χρόνων χρήσης για περιορισμένο χρονικό διάστημα προκειμένου να μετριαστούν οι επιπτώσεις μιας επιδημιολογικής κρίσης και του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας στην εναέρια κυκλοφορία, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.

(25)

Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα εξαιτίας των εξαιρετικών συνθηκών που σχετίζονται με την κρίση της COVID-19 και με τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, θεωρείται σκόπιμη η εφαρμογή της παρέκκλισης από την περίοδο των οκτώ εβδομάδων που προβλέπει το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 1 για τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ένωση, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας.

(26)

Για να εξασφαλιστεί η άμεση εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, ο κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

1)

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

2)

Το άρθρο 8 τροποποιείται ως εξής:

3)

Το άρθρο 10 τροποποιείται ως εξής:

4)

Το άρθρο 10α τροποποιείται ως εξής:

5)

Το άρθρο 11 παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Στο άρθρο 12α, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

7)

Το άρθρο 14 παράγραφος 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(1)

Τα κράτη μέλη, και ιδίως οι κεντρικές και ανατολικές περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν πληγεί σοβαρά από τις συνέπειες της στρατιωτικής επίθεσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας, σε μια περίοδο κατά την οποία οι οικονομίες των κρατών μελών εξακολουθούν να ανακάμπτουν από τις επιπτώσεις της πανδημίας της COVID-19. Πολλά κράτη μέλη αντιμετωπίζουν συνεχή εισροή ατόμων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη ρωσική επίθεση ενώ παράλληλα πλήττονται επίσης από ελλείψεις εργατικού δυναμικού, δυσκολίες στην αλυσίδα εφοδιασμού και αύξηση των τιμών και του ενεργειακού κόστους. Αφενός, αυτό δημιουργεί προκλήσεις για τους δημόσιους προϋπολογισμούς και, αφετέρου, καθυστερεί την υλοποίηση επενδύσεων. Οι περιστάσεις αυτές έχουν δημιουργήσει μια έκτακτη κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί με ειδικά, καλά στοχοθετημένα μέτρα, προκειμένου να μην απαιτηθούν μεταβολές στα ετήσια ανώτατα όρια του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για τις αναλήψεις υποχρεώσεων και τις πληρωμές που ορίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2093 του Συμβουλίου (2), καθώς και για να αποφευχθεί η υπονόμευση της συνεχιζόμενης πράσινης, ψηφιακής και ανθεκτικής ανάκαμψης της οικονομίας.

(2)

Προκειμένου να αμβλυνθεί η αυξανόμενη επιβάρυνση των εθνικών προϋπολογισμών, ο κανονισμός (ΕΕ) 2022/562 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) επέφερε ορισμένες στοχευμένες τροποποιήσεις στους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 (4) και (ΕΕ) αριθ. 223/2014 (5) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, προκειμένου να διευκολυνθούν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα υπόλοιπα κονδύλια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) και το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (ΤΕΒΑ) στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2014-2020, καθώς και τους πόρους REACT-EU, για να αντιμετωπίσουν τις μεταναστευτικές προκλήσεις που προκύπτουν από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα και ταχύτερα.

(3)

Επιπλέον, ο κανονισμός (ΕΕ) 2022/613 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) παρέσχε πρόσθετες δυνατότητες ταχείας διάθεσης πόρων για την αντιστάθμιση του άμεσου δημοσιονομικού κόστους με το οποίο επιβαρύνονται τα κράτη μέλη και καθόρισε μοναδιαίο κόστος για τη διευκόλυνση της χρηματοδότησης των βασικών αναγκών και της στήριξης των ατόμων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη ρωσική επίθεση στα οποία χορηγείται προσωρινή προστασία.

(4)

Ωστόσο, θα πρέπει να προβλεφθούν πρόσθετες έκτακτες ρυθμίσεις για τα κράτη μέλη, οι οποίες θα τους επιτρέψουν να επικεντρωθούν στην αναγκαία αντίδραση στην άνευ προηγουμένου κοινωνικοοικονομική κατάσταση, δεδομένης της έκτασης της ρωσικής εισβολής, ιδίως όσον αφορά πράξεις για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

(5)

Δεδομένης της πρόσθετης πίεσης που ασκεί στους δημόσιους προϋπολογισμούς η στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η ευελιξία όσον αφορά τη χρήση του ΕΤΠΑ και του ΕΚΤ που προβλέπεται στο άρθρο 98 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 για τις οικείες πράξεις θα πρέπει να επεκταθεί ώστε να καλύπτει και το Ταμείο Συνοχής, ώστε οι πόροι του να μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη πράξεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΕΤΠΑ ή του ΕΚΤ σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται για τα εν λόγω Ταμεία. Επιπλέον, είναι σκόπιμο να επεκταθούν οι απλουστευμένες απαιτήσεις παρακολούθησης που προβλέπονται στο άρθρο 98 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 σε πράξεις που υποστηρίζονται από το ΕΚΤ για την αντιμετώπιση μεταναστευτικών προκλήσεων, όταν οι εν λόγω πράξεις προγραμματίζονται σε άξονα προτεραιότητας μόνο για την αντιμετώπιση των εν λόγω προκλήσεων. Επιπλέον, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα οι προτεραιότητες που προωθούν την κοινωνικοοικονομική ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών, όπως και οι προτεραιότητες που αφορούν πράξεις για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων εξαιτίας της ρωσικής επίθεσης, να επωφελούνται από ποσοστό συγχρηματοδότησης έως 100 % και στις δύο περιόδους προγραμματισμού, προκειμένου να στηριχθούν τα κράτη μέλη στην αντιμετώπιση των εκτοπισμένων ατόμων τόσο τώρα όσο και στο μέλλον. Στο ίδιο πνεύμα, το ποσό του μοναδιαίου κόστους για τη διευκόλυνση της χρηματοδότησης των βασικών αναγκών και της στήριξης των προσφύγων θα πρέπει να αυξηθεί και να παραταθεί ο χρόνος εφαρμογής του.

(6)

Επιπλέον, ο καθορισμός της έναρξης της επιλεξιμότητας στην ημερομηνία της 24ης Φεβρουαρίου 2022 για πράξεις που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν αποδείχθηκε επαρκής ώστε να διασφαλιστεί ότι όλες οι σχετικές πράξεις για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων θα μπορούσαν να υποστηριχθούν από τα Ταμεία. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επιτραπεί, κατ’ εξαίρεση, η επιλογή των εν λόγω πράξεων πριν από την έγκριση σχετικής τροποποίησης του προγράμματος, καθώς και η επιλεξιμότητα των δαπανών για τις πράξεις των οποίων το φυσικό αντικείμενο έχει ολοκληρωθεί ή οι οποίες έχουν υλοποιηθεί πλήρως, επεκτείνοντας επίσης αυτές τις δυνατότητες ευελιξίας σε πράξεις που υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) για την αντιμετώπιση των συνεπειών της ρωσικής επίθεσης στους τομείς της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη την περιορισμένη χρηματοδότηση που διατίθεται στις περιφέρειες που πλήττονται περισσότερο, θα πρέπει να είναι δυνατή η στήριξη των οικείων πράξεων πέραν των ορίων της περιοχής του προγράμματος εντός ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους, δεδομένου ότι η κατάσταση των ατόμων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη ρωσική επίθεση και μετακινούνται εντός και μεταξύ των κρατών μελών αποτελεί πρόκληση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της Ένωσης στο σύνολό της. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω πράξεις θα πρέπει να είναι επιλέξιμες ανεξάρτητα από τον τόπο υλοποίησής τους εντός ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους, καθώς η τοποθεσία τους δεν αποτελεί εντέλει αποφασιστικό κριτήριο στο πλαίσιο της αντιμετώπισης άμεσων αναγκών.

(7)

Επιπλέον, δεδομένου ότι ο φόρτος που επωμίζονται οι τοπικές αρχές και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που δραστηριοποιούνται σε τοπικές κοινότητες για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι υψηλός, θα πρέπει να προβλεφθεί ελάχιστο επίπεδο στήριξης ύψους 30 % για τους εν λόγω φορείς στο πλαίσιο των πόρων που χρησιμοποιούνται για τη στήριξη πράξεων στο πλαίσιο του ΕΤΠΑ ή του ΕΚΤ σύμφωνα με το άρθρο 98 παράγραφος 4 πρώτο και δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013.

(8)

Προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος για τα κράτη μέλη ώστε να ληφθούν υπόψη οι εξελισσόμενες ανάγκες και η συμμόρφωση με τα χρηματοδοτικά κονδύλια σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα, θα πρέπει να απαλειφθεί η απαίτηση κατά την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020 για μια τυπική τροποποίηση προγράμματος σχετικά με τις μεταφορές μεταξύ θεματικών στόχων στο πλαίσιο μιας προτεραιότητας του ίδιου Ταμείου και κατηγορίας περιφερειών.

(9)

Τέλος, προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η χρήση των κονδυλίων της περιόδου 2014-2020 στο πλαίσιο του κλεισίματος των προγραμμάτων της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020, θα πρέπει να αυξηθεί το ανώτατο όριο ευελιξίας μεταξύ προτεραιοτήτων για τον υπολογισμό του τελικού υπολοίπου της συνεισφοράς από τα Ταμεία.

(10)

Θα πρέπει επίσης να προβλεφθούν ορισμένες ευελιξίες στο νομικό πλαίσιο που διέπει τα προγράμματα της περιόδου προγραμματισμού 2021-2027, για την αντιμετώπιση της άνευ προηγουμένου κατάστασης. Επίσης με σκοπό να μειωθεί η επιβάρυνση των εθνικών προϋπολογισμών, θα πρέπει να αυξηθούν οι πληρωμές προχρηματοδότησης για προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου «Επενδύσεις στην απασχόληση και την ανάπτυξη». Περαιτέρω, δεδομένων των προκλήσεων που θέτει η εκτόπιση ανθρώπων και των ολοκληρωμένων αντιδράσεων που απαιτούνται από τα κράτη μέλη, όταν ένα κράτος μέλος αφιερώνει μια προτεραιότητα που εντάσσεται σε ένα από τα προγράμματα συνοχής του για την περίοδο 2021-2027 στη στήριξη πράξεων που προωθούν την κοινωνικοοικονομική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών, θα πρέπει να είναι δυνατό να χορηγηθεί ποσοστό συγχρηματοδότησης έως και 100 % έως τις 30 Ιουνίου 2024 για την εν λόγω προτεραιότητα, υπό την προϋπόθεση ότι θα παρέχεται κατάλληλο επίπεδο στήριξης σε τοπικές αρχές και σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που δραστηριοποιούνται σε τοπικές κοινότητες, και ότι το συνολικό ποσό που προγραμματίζεται στο πλαίσιο τέτοιων προτεραιοτήτων σε ένα κράτος μέλος δεν υπερβαίνει το 5 % του αρχικού εθνικού κονδυλίου αυτού του κράτους μέλους από το ΕΤΠΑ και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο+ (ΕΚΤ+). Αυτό ισχύει με την επιφύλαξη της δυνατότητας των κρατών μελών να προγραμματίζουν πρόσθετα ποσά για τις προτεραιότητες αυτές με τακτικά ποσοστά συγχρηματοδότησης. Επίσης, λαμβανομένων υπόψη των διαταραχών στο τέλος της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020, οι οποίες προκλήθηκαν στην υλοποίηση έργων από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, επιπλέον των μακροχρόνιων συνεπειών της πανδημίας της COVID-19, καθώς και των συνεχιζόμενων διαταραχών των αλυσίδων δημιουργίας αξίας, θα πρέπει επίσης να παρασχεθεί πρόσθετη ευελιξία, ώστε να καταστεί δυνατή η απευθείας χορήγηση στήριξης και η ολοκλήρωση πράξεων των οποίων η υλοποίηση είχε αρχίσει σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο 2014-2020 πριν από την ημερομηνία της νομοθετικής πρότασης για τον παρόντα κανονισμό, ακόμη και όταν οι εν λόγω πράξεις δεν θα ενέπιπταν στο πεδίο εφαρμογής του οικείου Ταμείου κατά την περίοδο προγραμματισμού 2021-2027, με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες τα Ταμεία χρησιμοποιήθηκαν δυνάμει του άρθρου 98 παράγραφος 4 πρώτο και δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013. Για να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω πράξεις μπορούν να αποδοθούν σε είδη παρεμβάσεων, το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1060 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) θα πρέπει να προσαρμοστεί αναλόγως. Η στήριξη των εν λόγω πράξεων δεν θα πρέπει να επηρεάζει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις θεματικής συγκέντρωσης και τους στόχους συνεισφοράς για το κλίμα.

(11)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η παροχή συνδρομής προς τα κράτη μέλη για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που δημιουργεί ο εξαιρετικά μεγάλος αριθμός αφίξεων ατόμων που εγκαταλείπουν την Ουκρανία λόγω της στρατιωτικής επίθεσης από τη Ρωσική Ομοσπονδία και η στήριξη της συνεχούς προσπάθειας των κρατών μελών να επιτύχουν μια ανθεκτική ανάκαμψη της οικονομίας από την πανδημία της COVID-19, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(12)

Ως εκ τούτου, οι κανονισμοί (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και (ΕΕ) 2021/1060, θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(13)

Δεδομένης της ανάγκης για άμεση ελάφρυνση των δημόσιων προϋπολογισμών προκειμένου να διατηρηθεί η ικανότητα των κρατών μελών να παραμείνουν σε τροχιά οικονομικής ανάκαμψης, καθώς και της ανάγκης να καταστεί δυνατός ο ταχύς προγραμματισμός της σταδιακής εφαρμογής πράξεων στην περίοδο προγραμματισμού 2021-2027, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

1)

Στο άρθρο 30 προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι:

2)

Στο άρθρο 65 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

3)

Στο άρθρο 68γ, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Για την υλοποίηση πράξεων για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τα κράτη μέλη μπορούν να περιλαμβάνουν στις δαπάνες που δηλώνονται στις αιτήσεις πληρωμής μοναδιαίο κόστος που να συνδέεται με τις βασικές ανάγκες και τη στήριξη ατόμων στα οποία χορηγείται προσωρινή προστασία ή άλλη κατάλληλη προστασία βάσει του εθνικού δικαίου σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/382 του Συμβουλίου (*1) και την οδηγία 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου (*2). Το εν λόγω μοναδιαίο κόστος ανέρχεται σε 100 EUR ανά εβδομάδα για κάθε πλήρη εβδομάδα ή μερική εβδομάδα κατά την οποία το άτομο βρίσκεται στο οικείο κράτος μέλος. Το μοναδιαίο κόστος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για 26 εβδομάδες συνολικά κατ’ ανώτατο όριο, αρχής γενομένης από την ημερομηνία άφιξης του ατόμου στην Ένωση.

(*1)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/382 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2022, που διαπιστώνει την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας 2001/55/ΕΚ και έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας (ΕΕ L 71 της 4.3.2022, σ. 1)."

(*2)  Οδηγία 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 2001, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων και μέτρα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων (ΕΕ L 212 της 7.8.2001, σ. 12).»."

4)

Στο άρθρο 70 παράγραφος 2 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Στις περιπτώσεις όπου πράξεις που λαμβάνουν στήριξη από το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ ή το Ταμείο Συνοχής για την αντιμετώπιση μεταναστευτικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας υλοποιούνται εκτός της περιοχής του προγράμματος αλλά εντός του κράτους μέλους, εφαρμόζεται μόνο το στοιχείο δ) του πρώτου εδαφίου.».

5)

Στο άρθρο 70, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Στο άρθρο 96, η παράγραφος 10 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

7)

Στο άρθρο 98, η παράγραφος 4 τροποποιείται ως εξής:

8)

Στο άρθρο 120, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

9)

Στο άρθρο 130 παράγραφος 3, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, η συνεισφορά των Ταμείων ή του ΕΤΘΑ μέσω πληρωμών του τελικού υπολοίπου για κάθε προτεραιότητα ανά Ταμείο και ανά κατηγορία περιφερειών στην τελική λογιστική χρήση δεν υπερβαίνει κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 15 % τη συνεισφορά των Ταμείων ή του ΕΤΘΑ για κάθε προτεραιότητα ανά Ταμείο και ανά κατηγορία περιφερειών όπως ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής με την οποία εγκρίνεται το επιχειρησιακό πρόγραμμα.».

1)

Στο άρθρο 90 παράγραφος 2 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Το 2022 καταβάλλεται πρόσθετη προχρηματοδότηση 0,5 % αμέσως μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και το 2023 καταβάλλεται πρόσθετη προχρηματοδότηση 0,5 % για προγράμματα που υποστηρίζονται από το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ+ ή το Ταμείο Συνοχής στο πλαίσιο του στόχου “Επενδύσεις στην απασχόληση και την ανάπτυξη”. Εάν ένα πρόγραμμα εγκριθεί μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2022, η δόση για το 2022 καταβάλλεται κατά το έτος της έγκρισης.».

2)

Στο άρθρο 90 παράγραφος 5, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Στο άρθρο 112, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

4)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

(*3)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1301/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για τη θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικά με τον στόχο “Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση” και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 289)."

(*4)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1304/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 470)."

(*5)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1300/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1084/2006 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 281)."

(*6)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1299/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού ειδικών διατάξεων για την υποστήριξη του στόχου της Ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 259)."

(*7)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2328/2003, (ΕΚ) αριθ. 861/2006, (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και (ΕΚ) αριθ. 791/2007 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1255/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 149 της 20.5.2014, σ. 1).» "

5)

Στο τέλος του πίνακα 1 του παραρτήματος I προστίθενται οι ακόλουθες σειρές:

(1)

Η Συνθήκη της Λισαβόνας τροποποίησε το νομικό πλαίσιο που διέπει τις αρμοδιότητες που αναθέτει ο νομοθέτης στην Επιτροπή, εισάγοντας διάκριση μεταξύ των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή για την έκδοση μη νομοθετικών πράξεων γενικής ισχύος που συμπληρώνουν ή τροποποιούν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία μιας νομοθετικής πράξης (κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις) και των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή για την έκδοση πράξεων προς εξασφάλιση ενιαίων προϋποθέσεων για την εκτέλεση νομικά δεσμευτικών πράξεων της Ένωσης (εκτελεστικές πράξεις).

(2)

Νομοθετικές πράξεις που εκδόθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας αναθέτουν στην Επιτροπή αρμοδιότητες για τη θέσπιση μέτρων στο πλαίσιο της κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχο την οποία προβλέπει το άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου (2).

(3)

Προηγούμενες προτάσεις σχετικά με την εναρμόνιση των διατάξεων που παραπέμπουν στην κανονιστική διαδικασία με έλεγχο με το νομικό πλαίσιο που θέσπισε η Συνθήκη της Λισαβόνας αποσύρθηκαν (3) λόγω στασιμότητας των διοργανικών διαπραγματεύσεων.

(4)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή συμφώνησαν, στη συνέχεια, επί ενός νέου πλαισίου για τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις στο πλαίσιο της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (4) και αναγνώρισαν την ανάγκη να εναρμονιστεί όλη η υφιστάμενη νομοθεσία με το νομικό πλαίσιο που θέσπισε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Ειδικότερα, συμφώνησαν ως προς την ανάγκη να δώσουν ύψιστη προτεραιότητα στην ταχεία εναρμόνιση όλων των βασικών πράξεων που εξακολουθούν να παραπέμπουν στην κανονιστική διαδικασία με έλεγχο. Η Επιτροπή δεσμεύτηκε να εκπονήσει πρόταση για την εν λόγω εναρμόνιση έως το τέλος του 2016.

(5)

Η εξουσιοδότηση της Επιτροπής να τροποποιεί τα έντυπα υποδείγματα που παρατίθενται στα παραρτήματα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 805/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) προβλέπει τη χρήση της κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχο. Δεδομένου ότι η εν λόγω εξουσιοδότηση πληροί τα κριτήρια του άρθρου 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), θα πρέπει να προσαρμοστεί στην εν λόγω διάταξη.

(6)

Προκειμένου να επικαιροποιείται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 805/2004, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, ώστε να μπορεί να τροποποιεί τα παραρτήματα του εν λόγω κανονισμού ενημερώνοντας τα έντυπα υποδείγματα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να διασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(7)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει τις εκκρεμούσες διαδικασίες στο πλαίσιο των οποίων μια επιτροπή έχει ήδη διατυπώσει γνώμη σύμφωνα με το άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 και το άρθρο 4α παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και στη ΣΛΕΕ, η Ιρλανδία γνωστοποίησε την επιθυμία της να συμμετάσχει στην έκδοση και εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(9)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στη εφαρμογή του.

(10)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 805/2004 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Το άρθρο 31 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

(*1)   ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.»."

3)

Το άρθρο 32 διαγράφεται.

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), η Ένωση έχει ως σκοπούς, μεταξύ άλλων, να προάγει την ευημερία των λαών της και να εργάζεται για την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης με γνώμονα την κοινωνική οικονομία της αγοράς με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας και με σκοπό τη διασφάλιση πλήρους απασχόλησης και κοινωνικής προόδου, ενός υψηλού επιπέδου προστασίας και της βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος, παράλληλα με την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών. Σύμφωνα με το άρθρο 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Ένωση συνεκτιμά, μεταξύ άλλων, τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας και με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού.

(2)

Το άρθρο 151 ΣΛΕΕ προβλέπει ότι η Ένωση και τα κράτη μέλη, έχοντας υπόψη τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα όπως αυτά που ορίζονται στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (ΕΚΧ), έχουν ως στόχους τους, μεταξύ άλλων, την προώθηση της απασχόλησης, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, ώστε να καταστήσουν δυνατή την εναρμόνισή τους με παράλληλη διατήρηση της προόδου, την κατάλληλη κοινωνική προστασία και τον κοινωνικό διάλογο.

(3)

Το άρθρο 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (4) («Χάρτης») κατοχυρώνει το δικαίωμα κάθε εργαζομένου σε συνθήκες εργασίας οι οποίες σέβονται την υγεία, την ασφάλεια και την αξιοπρέπειά του. Το άρθρο 27 του Χάρτη κατοχυρώνει το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση και τη διαβούλευση. Το άρθρο 28 του Χάρτη κατοχυρώνει το δικαίωμα των εργαζομένων και των εργοδοτών ή των αντίστοιχων οργανώσεών τους, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης και τα εθνικά δίκαια και πρακτικές, να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις στα ενδεδειγμένα επίπεδα. Το άρθρο 23 του Χάρτη κατοχυρώνει το δικαίωμα στην ισότητα γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς, μεταξύ άλλων στην απασχόληση, την εργασία και τις αποδοχές.

(4)

Ο ΕΚΧ ορίζει ότι όλοι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα σε δίκαιες συνθήκες εργασίας. Αναγνωρίζει το δικαίωμα όλων των εργαζομένων σε δίκαιη αμοιβή που να διασφαλίζει στους ίδιους και στις οικογένειές τους αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Επίσης, αναγνωρίζει τον ρόλο των συλλογικών συμβάσεων που συνάπτονται ελεύθερα, καθώς και των μηχανισμών καθορισμού νόμιμων κατώτατων μισθών, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος αυτού, το δικαίωμα όλων των εργαζομένων και των εργοδοτών να οργανώνονται σε τοπικές, εθνικές και διεθνείς οργανώσεις για την προστασία των οικονομικών και κοινωνικών τους συμφερόντων και το δικαίωμα συλλογικών διαπραγματεύσεων.

(5)

Το κεφάλαιο II του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων («πυλώνας»), που διακηρύχθηκε στο Γκέτεμποργκ στις 17 Νοεμβρίου 2017, καθορίζει ένα σύνολο αρχών με στόχο να χρησιμεύσουν ως οδηγός για τη διασφάλιση δίκαιων όρων εργασίας. Η αρχή υπ’ αριθ. 6 του πυλώνα επιβεβαιώνει ότι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα σε δίκαιους μισθούς που επιτρέπουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Επιπλέον, ορίζει ότι πρέπει να διασφαλίζονται επαρκείς ελάχιστοι μισθοί, κατά τρόπο που επιτρέπει την εκπλήρωση των αναγκών του εργαζομένου και της οικογένειάς του με βάση τις εθνικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, ενώ παράλληλα διασφαλίζονται η πρόσβαση στην απασχόληση και η παροχή κινήτρων για την αναζήτηση εργασίας. Περαιτέρω, υπενθυμίζει ότι πρέπει να αποτρέπεται η φτώχεια των εργαζομένων και ότι ο καθορισμός όλων των μισθών πρέπει να γίνεται με διαφανή και προβλέψιμο τρόπο σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές και με σεβασμό της αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων. Η αρχή υπ’ αριθ. 8 του πυλώνα προβλέπει ότι πρέπει να πραγματοποιείται διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους σχετικά με τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των οικονομικών πολιτικών, των πολιτικών απασχόλησης και των κοινωνικών πολιτικών σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές και ότι οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να ενθαρρύνονται να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις σε θέματα που τους αφορούν, με παράλληλο σεβασμό της αυτονομίας τους και του δικαιώματος συλλογικής δράσης.

(6)

Η κατευθυντήρια γραμμή 5 στο παράρτημα της απόφασης (ΕΕ) 2020/1512 του Συμβουλίου (5) καλεί τα κράτη μέλη που διαθέτουν εθνικούς μηχανισμούς για τον καθορισμό των νόμιμων κατώτατων μισθών να διασφαλίζουν την αποτελεσματική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον καθορισμό των μισθών, ώστε να καθορίζονται δίκαιοι μισθοί που επιτρέπουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, εφιστώντας παράλληλα ιδιαίτερη προσοχή στις ομάδες χαμηλότερου και μεσαίου εισοδήματος, με σκοπό την ανοδική σύγκλιση. Η εν λόγω κατευθυντήρια γραμμή καλεί επίσης τα κράτη μέλη να προωθήσουν τον κοινωνικό διάλογο και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με σκοπό τον καθορισμό των μισθών. Επιπλέον, καλεί τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους να εξασφαλίζουν ότι όλοι οι εργαζόμενοι λαμβάνουν επαρκείς και δίκαιους μισθούς, επωφελούμενοι από συλλογικές συμβάσεις ή από επαρκείς νόμιμους κατώτατους μισθούς και λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις τους στην ανταγωνιστικότητα, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη φτώχεια των εργαζομένων, με σεβασμό στις εθνικές πρακτικές. Η ανακοίνωση της Επιτροπής, της 17ης Σεπτεμβρίου 2020, με τίτλο «Ετήσια στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη 2021» προβλέπει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν μέτρα για τη διασφάλιση δίκαιων συνθηκών εργασίας. Περαιτέρω, η ανακοίνωση της Επιτροπής, της 17ης Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο «Ετήσια στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη 2020» υπενθύμισε ότι, στο πλαίσιο των διευρυνόμενων κοινωνικών χασμάτων, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι κάθε εργαζόμενος αμείβεται δίκαια. Ειδικές ανά χώρα συστάσεις έχουν εκδοθεί για ορισμένα κράτη μέλη στον τομέα των κατώτατων μισθών με στόχο τη βελτίωση του καθορισμού και της επικαιροποίησης των κατώτατων μισθών.

(7)

Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, μεταξύ άλλων μέσω επαρκών κατώτατων μισθών, ωφελεί τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις της Ένωσης, καθώς και την κοινωνία και την οικονομία γενικά, και αποτελεί προαπαιτούμενο για την επίτευξη δίκαιης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης. Η αντιμετώπιση των μεγάλων διαφορών όσον αφορά την κάλυψη και την επάρκεια της προστασίας με τη μορφή κατώτατου μισθού συμβάλλει στην ενίσχυση της δικαιοσύνης στην αγορά εργασίας της Ένωσης, στην πρόληψη και τη μείωση των μισθολογικών και κοινωνικών ανισοτήτων και στην προαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής προόδου και της σύγκλισης προς τα πάνω. Ο ανταγωνισμός στην εσωτερική αγορά θα πρέπει να βασίζεται σε υψηλά κοινωνικά πρότυπα, συμπεριλαμβανομένων ενός υψηλού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων και της δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας, καθώς και στην καινοτομία και τη βελτίωση της παραγωγικότητας, με παράλληλη διασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού.

(8)

Όταν καθορίζονται σε επαρκή επίπεδα, οι κατώτατοι μισθοί, όπως προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο ή σε συλλογικές συμβάσεις, προστατεύουν το εισόδημα των εργαζομένων, ιδίως των εργαζομένων που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, συμβάλλουν στη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, όπως επιδιώκεται με τη σύμβαση αριθ. 131 (1970) της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για τη θέσπιση συστήματος καθορισμού κατώτατων μισθών. Οι κατώτατοι μισθοί που διασφαλίζουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και, συνεπώς, πληρούν το όριο αξιοπρέπειας μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της φτώχειας σε εθνικό επίπεδο και στη στήριξη της εγχώριας ζήτησης και της αγοραστικής δύναμης, ενισχύουν τα κίνητρα για εργασία και μειώνουν τις μισθολογικές ανισότητες, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων και τη φτώχεια των εργαζομένων και περιορίζουν τη μείωση του εισοδήματος σε περιόδους οικονομικής κάμψης.

(9)

Η φτώχεια των εργαζομένων στην Ένωση αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία και περισσότεροι εργαζόμενοι βιώνουν φτώχεια. Σε περιόδους οικονομικής κάμψης, ο ρόλος των επαρκών κατώτατων μισθών στην προστασία των χαμηλόμισθων εργαζομένων είναι ιδιαίτερα σημαντικός, καθώς είναι πιο ευάλωτοι στις συνέπειες των εν λόγω περιόδων οικονομικής κάμψης, είναι δε κρίσιμος για τη στήριξη μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς οικονομικής ανάκαμψης που θα πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση της ποιοτικής απασχόλησης. Για να διασφαλιστεί βιώσιμη ανάκαμψη, είναι ζωτικής σημασίας οι επιχειρήσεις, ιδίως οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, να ευημερούν. Υπό το πρίσμα των επιπτώσεων της πανδημίας της COVID-19, είναι σημαντικό να αξιολογηθεί η επάρκεια των μισθών στους χαμηλόμισθους τομείς που αποδείχθηκαν ζωτικής σημασίας και μεγάλης κοινωνικής αξίας κατά τη διάρκεια της κρίσης.

(10)

Οι γυναίκες, οι νεότεροι εργαζόμενοι, οι διακινούμενοι εργαζόμενοι, οι μόνοι γονείς, οι εργαζόμενοι χαμηλής ειδίκευσης, τα άτομα με αναπηρία, και ιδίως τα άτομα που υφίστανται πολλαπλές μορφές διακρίσεων, ακόμα είναι πιθανότερο να αμείβονται με τον κατώτατο ή με χαμηλότερο μισθό απ’ ό,τι άλλες ομάδες. Δεδομένης της υπερεκπροσώπησης των γυναικών σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, η βελτίωση της επάρκειας των κατώτατων μισθών προάγει την ισότητα των φύλων, γεφυρώνοντας το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό χάσμα μεταξύ των φύλων και απαλλάσσοντας γυναίκες και τις οικογένειές τους από τη φτώχεια, και συμβάλλει στη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη στην Ένωση.

(11)

Η κρίση που προκάλεσε η πανδημία της COVID-19 έχει σημαντικό αντίκτυπο στον τομέα των υπηρεσιών, στις πολύ μικρές επιχειρήσεις και στις μικρές επιχειρήσεις, που έχουν υψηλό μερίδιο εργαζομένων που αμείβονται με χαμηλό μισθό και τον κατώτατο μισθό. Οι κατώτατοι μισθοί είναι συνεπώς σημαντικοί και ενόψει των διαρθρωτικών τάσεων που αναδιαμορφώνουν τις αγορές εργασίας, οι οποίες χαρακτηρίζονται όλο και περισσότερο από υψηλά ποσοστά επισφαλούς και άτυπης εργασίας, που συχνά συμπεριλαμβάνει εργαζομένους μερικής απασχόλησης, εποχικούς εργαζομένους, εργαζομένους σε πλατφόρμες και εργαζομένους σε εταιρείες προσωρινής απασχόλησης. Οι τάσεις αυτές έχουν οδηγήσει, σε πολλές περιπτώσεις, σε αυξημένη πόλωση των θέσεων εργασίας, με αποτέλεσμα την αύξηση του ποσοστού των χαμηλόμισθων και χαμηλής ειδίκευσης θέσεων εργασίας και τομέων στα περισσότερα κράτη μέλη, καθώς και την αύξηση της μισθολογικής ανισότητας σε ορισμένα από αυτά. Είναι δυσκολότερο για τους εργαζομένους με άτυπες συμβάσεις να οργανωθούν και να διαπραγματευτούν για συλλογικές συμβάσεις.

(12)

Αν και προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού υπάρχει σε όλα τα κράτη μέλη, σε ορισμένα από αυτά η εν λόγω προστασία απορρέει από νομοθετικές ή διοικητικές διατάξεις και από συλλογικές συμβάσεις, ενώ σε άλλα παρέχεται αποκλειστικά μέσω συλλογικών συμβάσεων. Οι διαφορετικές εθνικές παραδόσεις στα κράτη μέλη θα πρέπει να γίνονται σεβαστές.

(13)

Η προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού η οποία προβλέπεται από συλλογικές συμβάσεις σε χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα είναι επαρκής και, επομένως, παρέχει αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης στις περισσότερες περιπτώσεις και έχει αποδειχθεί ότι συνιστά αποτελεσματικό μέσο για τη μείωση της φτώχειας των εργαζομένων. Σε πολλά κράτη μέλη, οι νόμιμοι κατώτατοι μισθοί είναι συνήθως χαμηλοί σε σύγκριση με τους άλλους μισθούς στην οικονομία. Το 2018, σε εννιά κράτη μέλη ο νόμιμος κατώτατος μισθός δεν εξασφάλιζε σε εργαζόμενο που ζούσε μόνος και αμειβόταν με τον κατώτατο μισθό εισόδημα επαρκές για να φτάσει το όριο του κινδύνου φτώχειας.

(14)

Δεν προστατεύονται αποτελεσματικά όλοι οι εργαζόμενοι στην Ένωση από κατώτατους μισθούς, καθώς σε ορισμένα κράτη μέλη, ορισμένοι εργαζόμενοι, παρόλο που καλύπτονται, λαμβάνουν στην πράξη αμοιβή χαμηλότερη από τον νόμιμο κατώτατο μισθό λόγω μη συμμόρφωσης με τους υφιστάμενους κανόνες. Η εν λόγω μη συμμόρφωση έχει διαπιστωθεί ότι πλήττει κυρίως τις γυναίκες, τους νέους εργαζομένους, τους εργαζομένους χαμηλής ειδίκευσης, τους διακινούμενους εργαζομένους, τους μόνους γονείς, τα άτομα με αναπηρία, τους εργαζομένους με άτυπες μορφές απασχόλησης, όπως οι προσωρινά απασχολούμενοι και οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, και τους εργαζομένους στη γεωργία και στη φιλοξενία, γεγονός που οδηγεί κατά συνέπεια στη μείωση των μισθών. Στα κράτη μέλη όπου η προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού παρέχεται από συλλογικές συμβάσεις μόνο, το ποσοστό των εργαζομένων που δεν καλύπτονται εκτιμάται ότι κυμαίνεται από το 2 % έως το 55 % του συνόλου των εργαζομένων.

(15)

Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία απαιτεί οι εργαζόμενοι με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων σε προστατευόμενη απασχόληση, να λαμβάνουν ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας. Η αρχή αυτή είναι επίσης σημαντική όσον αφορά την προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού.

(16)

Αν και οι ισχυρές συλλογικές διαπραγματεύσεις, ιδίως σε κλαδικό ή διακλαδικό επίπεδο, συμβάλλουν στη διασφάλιση προστασίας με τη μορφή επαρκούς κατώτατου μισθού, οι παραδοσιακές δομές συλλογικών διαπραγματεύσεων διαβρώνονται τις τελευταίες δεκαετίες λόγω, μεταξύ άλλων, διαρθρωτικών μετατοπίσεων στην οικονομία προς λιγότερο συνδικαλιστικά οργανωμένους κλάδους και λόγω της μείωσης του αριθμού των μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων, που οφείλεται ιδίως στις πρακτικές διάλυσης των συνδικαλιστικών ενώσεων και την αύξηση των επισφαλών και των άτυπων μορφών εργασίας. Επιπλέον, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις σε κλαδικό ή διακλαδικό επίπεδο υπέστησαν πιέσεις σε ορισμένα κράτη μέλη μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Ωστόσο, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις σε κλαδικό και διακλαδικό επίπεδο αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα για την επίτευξη επαρκούς προστασίας με τη μορφή κατώτατου μισθού και, ως εκ τούτου, είναι ανάγκη να προωθηθούν και να ενισχυθούν.

(17)

Η Επιτροπή πραγματοποίησε διαβούλευση σε δύο στάδια με τους κοινωνικούς εταίρους σχετικά με πιθανές δράσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με τα ζητήματα της προστασίας με τη μορφή επαρκών κατώτατων μισθών στην Ένωση, σύμφωνα με το άρθρο 154 ΣΛΕΕ. Δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για την έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με τα εν λόγω ζητήματα. Είναι, ωστόσο, σημαντικό να αναληφθεί δράση σε ενωσιακό επίπεδο, με παράλληλο σεβασμό στην αρχή της επικουρικότητας, για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας στην Ένωση, ιδίως όσον αφορά την επάρκεια των κατώτατων μισθών, λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης των κοινωνικών εταίρων.

(18)

Με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, καθώς και την ανοδική κοινωνική σύγκλιση στην Ένωση, η παρούσα οδηγία θεσπίζει ελάχιστες προδιαγραφές σε ενωσιακό επίπεδο και ορίζει διαδικαστικές υποχρεώσεις για την επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών και ενισχύει την αποτελεσματική πρόσβαση των εργαζομένων σε προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού, έχοντος χαρακτήρα νόμιμου κατώτατου μισθού, όπου υφίσταται, ή μισθού που προβλέπεται με βάση συλλογικές συμβάσεις όπως ορίζονται για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας. Η παρούσα οδηγία προωθεί επίσης τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών.

(19)

Σύμφωνα με το άρθρο 153 παράγραφος 5 ΣΛΕΕ, η παρούσα οδηγία δεν αποσκοπεί ούτε στην εναρμόνιση του επιπέδου των κατώτατων μισθών σε ολόκληρη την Ένωση ούτε στη θέσπιση ενιαίου μηχανισμού για τον καθορισμό των κατώτατων μισθών. Δεν θίγει την ελευθερία των κρατών μελών να καθορίζουν νόμιμους κατώτατους μισθούς ή να προωθούν την πρόσβαση σε προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού η οποία παρέχεται από συλλογικές συμβάσεις, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και τις πρακτικές και τις ιδιαιτερότητες κάθε κράτους μέλους και με πλήρη σεβασμό των εθνικών αρμοδιοτήτων και του δικαιώματος των κοινωνικών εταίρων να συνάπτουν συμβάσεις. Η παρούσα οδηγία δεν επιβάλλει και δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται ως επιβάλλουσα υποχρέωση στα κράτη μέλη στα οποία η διαμόρφωση των μισθών διασφαλίζεται αποκλειστικά μέσω συλλογικών συμβάσεων να θεσπίσουν νόμιμο κατώτατο μισθό ή να αναγορεύουν τις συλλογικές συμβάσεις καθολικά εφαρμοστέες. Επιπλέον, η παρούσα οδηγία δεν καθορίζει το επίπεδο της αμοιβής, στοιχείο το οποίο υπάγεται στο πεδίο του δικαιώματος των κοινωνικών εταίρων να συνάπτουν συμβάσεις σε εθνικό επίπεδο και στη σχετική αρμοδιότητα των κρατών μελών.

(20)

Η παρούσα οδηγία λαμβάνει υπόψη ότι, σύμφωνα με τη σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006 της ΔΟΕ (6), όπως τροποποιήθηκε, τα κράτη μέλη που έχουν κυρώσει την εν λόγω σύμβαση είναι υποχρεωμένα, ύστερα από διαβούλευση με τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των πλοιοκτητών και των ναυτικών, να θεσπίσουν διαδικασίες για τον καθορισμό των κατώτατων μισθών των ναυτικών. Οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των πλοιοκτητών και των ναυτικών είναι υποχρεωμένες να συμμετέχουν στις διαδικασίες αυτές. Λόγω της ιδιαίτερης φύσης τους, οι πράξεις των κρατών μελών που προκύπτουν από τέτοιες διαδικασίες δεν θα πρέπει να υπόκεινται στους κανόνες σχετικά με τους νόμιμους κατώτατους μισθούς που ορίζονται στο κεφάλαιο II της παρούσας οδηγίας. Οι πράξεις αυτές δεν θα πρέπει να θίγουν τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των πλοιοκτητών ή των οργανώσεών τους και των οργανώσεων των ναυτικών.

(21)

Τηρουμένου του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται στους εργαζομένους που εργάζονται με σύμβαση εργασίας ή σχέση εργασίας, όπως οι εν λόγω έννοιες ορίζονται από το δίκαιο, τις συλλογικές συμβάσεις ή τις πρακτικές που ισχύουν σε κάθε κράτος μέλος, λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων που έχει διατυπώσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δικαστήριο) για τον καθορισμό της ιδιότητας του εργαζομένου. Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν τα εν λόγω κριτήρια, οι εργαζόμενοι τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, καθώς και το οικιακό προσωπικό, οι κατά παραγγελία εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι διαλείπουσας απασχόλησης, οι εργαζόμενοι βάσει δελτίου, οι εργαζόμενοι σε πλατφόρμες, οι ασκούμενοι, οι μαθητευόμενοι και άλλοι εργαζόμενοι με άτυπες μορφές απασχόλησης, καθώς και οι ψευδοαυτοαπασχολούμενοι και οι αδήλωτοι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Οι πραγματικά αυτοαπασχολούμενοι δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, διότι δεν πληρούν τα εν λόγω κριτήρια. Η κατάχρηση του καθεστώτος του αυτοαπασχολουμένου, όπως αυτό ορίζεται στο εθνικό δίκαιο, είτε σε εθνικό είτε σε διασυνοριακό επίπεδο, αποτελεί μορφή ψευδώς δηλωμένης εργασίας, που συνδέεται συχνά με την αδήλωτη εργασία. Ψευδοαυτοαπασχόληση υπάρχει όταν ένα πρόσωπο δηλώνεται ως αυτοαπασχολούμενο ενώ πληροί τις προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό της οικείας σχέσης ως σχέσης εξαρτημένης εργασίας, προκειμένου να αποφευχθούν ορισμένες νομικές ή φορολογικές υποχρεώσεις. Τα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Η διαπίστωση της ύπαρξης σχέσης εργασίας θα πρέπει να βασίζεται στα πραγματικά περιστατικά που συνδέονται με την πραγματική εκτέλεση της εργασίας και όχι στην περιγραφή της σχέσης από τα μέρη.

(22)

Οι εύρυθμα λειτουργούσες συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών αποτελούν σημαντικό μέσο για τη διασφάλιση της προστασίας των εργαζομένων με επαρκείς κατώτατους μισθούς που κατά συνέπεια εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Στα κράτη μέλη με νόμιμους κατώτατους μισθούς, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στηρίζουν τις γενικές μισθολογικές εξελίξεις και, ως εκ τούτου, συμβάλλουν στη βελτίωση της επάρκειας των κατώτατων μισθών, καθώς και των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των εργαζομένων. Στα κράτη μέλη όπου η προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού παρέχεται αποκλειστικά μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων, το επίπεδο των κατώτατων μισθών, καθώς και το ποσοστό των προστατευόμενων εργαζομένων, καθορίζονται απευθείας από τη λειτουργία του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων και το ποσοστό της κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις. Οι ισχυρές και εύρυθμα λειτουργούσες συλλογικές διαπραγματεύσεις, σε συνδυασμό με ένα υψηλό ποσοστό κάλυψης από κλαδικές ή διακλαδικές συλλογικές συμβάσεις, ενισχύουν την επάρκεια των κατώτατων μισθών και την κάλυψη από κατώτατους μισθούς.

(23)

Η προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού μέσω συλλογικών συμβάσεων είναι επωφελής για τους εργαζομένους και τους εργοδότες, καθώς και για τις επιχειρήσεις. Σε ορισμένα κράτη μέλη δεν υφίστανται νόμιμοι κατώτατοι μισθοί. Σε αυτά τα κράτη μέλη, οι μισθοί, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας με τη μορφή κατώτατου μισθού, παρέχονται αποκλειστικά με συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Οι μέσοι μισθοί στα εν λόγω κράτη μέλη περιλαμβάνονται στους υψηλότερους στην Ένωση. Τα εν λόγω συστήματα χαρακτηρίζονται από πολύ υψηλό ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθώς και από υψηλά επίπεδα συμμετοχής τόσο στις ενώσεις εργοδοτών όσο και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Οι κατώτατοι μισθοί που παρέχονται από συλλογικές συμβάσεις που έχουν αναγορευτεί καθολικά εφαρμοστέες χωρίς τη διακριτική ευχέρεια της αναγορεύουσας αρχής ως προς το περιεχόμενο των εφαρμοστέων διατάξεων δεν θα πρέπει να θεωρούνται νόμιμοι κατώτατοι μισθοί.

(24)

Σε ένα πλαίσιο φθίνουσας κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι ουσιαστικής σημασίας τα κράτη μέλη να προωθούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, να διευκολύνουν την άσκηση του δικαιώματος συλλογικής διαπραγμάτευσης για τον καθορισμό των μισθών και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να ενισχύουν τον καθορισμό των μισθών που παρέχεται από τις συλλογικές συμβάσεις προκειμένου να βελτιωθεί η προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού των εργαζομένων. Τα κράτη μέλη έχουν επικυρώσει τη σύμβαση αριθ. 87 (1948) της ΔΟΕ περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας συνδικαλιστικού δικαιώματος και τη σύμβαση αριθ. 98 (1949) της ΔΟΕ περί εφαρμογής των αρχών του δικαιώματος οργανώσεως και συλλογικής διαπραγματεύσεως. Το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης αναγνωρίζεται δυνάμει των εν λόγω συμβάσεων της ΔΟΕ, δυνάμει της σύμβασης αριθ. 151 (1978) της ΔΟΕ για τις εργασιακές σχέσεις (στη Δημόσια Διοίκηση) και της σύμβασης αριθ. 154 (1981) της ΔΟΕ περί συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθώς και δυνάμει της Ευρωπαϊκής σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και του ΕΚΧ. Τα άρθρα 12 και 28 του Χάρτη διασφαλίζουν, αντιστοίχως, την ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι και το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης και συλλογικών δράσεων. Σύμφωνα με το προοίμιό του, ο Χάρτης επιβεβαιώνει τα εν λόγω δικαιώματα που απορρέουν, ιδίως, από την Ευρωπαϊκή σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και τους Κοινωνικούς Χάρτες που έχουν υιοθετηθεί από την Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν, κατά περίπτωση και σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και πρακτική, μέτρα για την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των μισθών. Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μέτρα που διευκολύνουν την πρόσβαση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων στους εργαζομένους.

(25)

Τα κράτη μέλη με υψηλό ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις τείνουν να έχουν μικρό ποσοστό χαμηλόμισθων εργαζομένων και υψηλούς κατώτατους μισθούς. Τα κράτη μέλη με μικρό ποσοστό χαμηλόμισθων εργαζομένων έχουν ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις άνω του 80 %. Ομοίως, η πλειονότητα των κρατών μελών με υψηλά επίπεδα κατώτατων μισθών σε σχέση με τον μέσο μισθό έχει κάλυψη από συλλογικές διαπραγματεύσεις άνω του 80 %. Ως εκ τούτου, κάθε κράτος μέλος με ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις κάτω του 80 % θα πρέπει να θεσπίσει μέτρα με σκοπό την ενίσχυση των εν λόγω συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κάθε κράτος μέλος στο οποίο η κάλυψη από συλλογικές διαπραγματεύσεις υπολείπεται του κατώτατου ορίου του 80 % θα πρέπει να θεσπίσει πλαίσιο με τους αναγκαίους πρόσφορους όρους για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και να καταρτίσει σχέδιο δράσης για την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ώστε σταδιακά να αυξηθεί το ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις. Προκειμένου να γίνει σεβαστή η αυτονομία των κοινωνικών εταίρων, η οποία περιλαμβάνει το δικαίωμά τους σε συλλογικές διαπραγματεύσεις και αποκλείει οποιαδήποτε υποχρέωση σύναψης συλλογικών συμβάσεων, το κατώτατο όριο του 80 % της κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να νοείται μόνο ως δείκτης που ενεργοποιεί την υποχρέωση κατάρτισης σχεδίου δράσης.

Το σχέδιο δράσης θα πρέπει να επανεξετάζεται σε τακτική βάση, τουλάχιστον ανά πενταετία, και, εάν είναι απαραίτητο, να αναθεωρείται. Το σχέδιο δράσης και τυχόν επικαιροποιήσεις του θα πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή και να δημοσιοποιούνται. Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να δύναται να αποφασίζει την κατάλληλη μορφή του σχεδίου δράσης του. Ένα σχέδιο δράσης το οποίο έχει εγκριθεί από κράτος μέλος πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας μπορεί να θεωρείται σχέδιο δράσης δυνάμει της παρούσας οδηγίας, υπό την προϋπόθεση ότι περιλαμβάνει δράσεις που αποσκοπούν στην αποτελεσματική προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και πληροί τις υποχρεώσεις δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Το σχέδιο δράσης θα πρέπει να καταρτίζεται από κάθε κράτος μέλος κατόπιν διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους ή σε συμφωνία με αυτούς ή, κατόπιν κοινού αιτήματος των κοινωνικών εταίρων, ως προϊόν μεταξύ τους συμφωνίας. Τα ποσοστά κάλυψης των συλλογικών διαπραγματεύσεων των κρατών μελών διαφέρουν σημαντικά λόγω διάφορων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων της εθνικής παράδοσης και πρακτικής, καθώς και του ιστορικού πλαισίου. Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την ανάλυση της προόδου προς την κατεύθυνση μεγαλύτερης κάλυψης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ιδίως όσον αφορά το σχέδιο δράσης που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία.

(26)

Απαιτούνται καλά σχεδιασμένοι κανόνες, διαδικασίες και αποτελεσματικές πρακτικές για τον καθορισμό και την επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών, ώστε να επιτυγχάνονται επαρκείς κατώτατοι μισθοί, ενώ παράλληλα θα διασφαλίζονται οι υφιστάμενες και θα δημιουργούνται νέες ευκαιρίες απασχόλησης, οι ίσοι όροι ανταγωνισμού και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των πολύ μικρών επιχειρήσεων, των μικρών επιχειρήσεων και των μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ). Οι εν λόγω κανόνες, διαδικασίες και πρακτικές περιλαμβάνουν σειρά συνιστωσών με στόχο τη συμβολή στην επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών, συμπεριλαμβανομένων κριτηρίων για την καθοδήγηση των κρατών μελών όσον αφορά τον καθορισμό και την επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών και δεικτών για την αξιολόγηση της επάρκειάς τους, τακτικών και έγκαιρων επικαιροποιήσεων, της ύπαρξης συμβουλευτικών οργάνων και της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων. Η έγκαιρη και ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον καθορισμό και την επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών, καθώς και στη θέσπιση ή την τροποποίηση αυτόματων μηχανισμών τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, όπου υφίστανται, αποτελεί ακόμη ένα στοιχείο χρηστής διακυβέρνησης, το οποίο καθιστά δυνατή μια διαδικασία λήψης αποφάσεων τεκμηριωμένη και χωρίς αποκλεισμούς. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στους κοινωνικούς εταίρους σχετικές πληροφορίες σχετικά με τον καθορισμό και την επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών. Η παροχή στους κοινωνικούς εταίρους της δυνατότητας να διατυπώνουν γνώμες, καθώς και να λαμβάνουν αιτιολογημένη απάντηση σε γνώμες που έχουν διατυπωθεί πριν από την υποβολή προτάσεων, σχετικά με τον καθορισμό και την επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών και πριν από τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης θα μπορούσε να συμβάλλει στη δέουσα συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στην εν λόγω διαδικασία.

(27)

Τα κράτη μέλη που χρησιμοποιούν αυτόματο μηχανισμό τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, συμπεριλαμβανομένων ημιαυτόματων μηχανισμών στους οποίους διασφαλίζεται τουλάχιστον η ελάχιστη υποχρεωτική αύξηση του νόμιμου κατώτατου μισθού, θα πρέπει επίσης να διενεργούν διαδικασίες επικαιροποίησης των νόμιμων κατώτατων μισθών, τουλάχιστον ανά τετραετία. Αυτές οι τακτικές επικαιροποιήσεις θα πρέπει να συνίστανται σε αξιολόγηση του κατώτατου μισθού που θα λαμβάνει υπόψη τα κατευθυντήρια κριτήρια και θα ακολουθείται, εφόσον απαιτείται, από τροποποίηση του ποσού. Η συχνότητα των προσαρμογών στο πλαίσιο της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, αφενός, και οι επικαιροποιήσεις των νόμιμων κατώτατων μισθών, αφετέρου, ενδέχεται να διαφέρουν. Τα κράτη μέλη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόματοι ή ημιαυτόματοι μηχανισμοί τιμαριθμικής αναπροσαρμογής θα πρέπει να επικαιροποιούν τον νόμιμο κατώτατο μισθό τους τουλάχιστον ανά διετία.

(28)

Οι κατώτατοι μισθοί θεωρούνται επαρκείς αν είναι δίκαιοι σε σχέση με την κατανομή των μισθών στο σχετικό κράτος μέλος και αν διασφαλίζουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους εργαζομένους βάσει σχέσης εργασίας πλήρους απασχόλησης. Η επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών κρίνεται και αξιολογείται από κάθε κράτος μέλος λαμβανομένων υπόψη των οικείων εθνικών κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, συμπεριλαμβανομένων της αύξησης της απασχόλησης, της ανταγωνιστικότητας και των περιφερειακών και κλαδικών εξελίξεων. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αγοραστική δύναμη, τα μακροπρόθεσμα εθνικά επίπεδα παραγωγικότητας και την εξέλιξη της παραγωγικότητας, καθώς και τα επίπεδα των μισθών, την κατανομή των μισθών και την αύξηση των μισθών.

Μεταξύ άλλων μέσων, ένα καλάθι αγαθών και υπηρεσιών σε πραγματικές τιμές που καθορίζεται σε εθνικό επίπεδο μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας για τον προσδιορισμό του κόστους διαβίωσης με στόχο την επίτευξη αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου. Εκτός από τις υλικές ανάγκες, όπως η διατροφή, η ένδυση και η στέγαση, θα μπορούσε επίσης να ληφθεί υπόψη η ανάγκη συμμετοχής σε πολιτιστικές, εκπαιδευτικές και κοινωνικές δραστηριότητες. Είναι σκόπιμο να εξεταστεί ο καθορισμός και η επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών χωριστά από τους μηχανισμούς εισοδηματικής στήριξης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν δείκτες και συναφείς τιμές αναφοράς για την καθοδήγηση της εκτίμησής τους ως προς την επάρκεια του νόμιμου κατώτατου μισθού. Τα κράτη μέλη ενδέχεται να επιλέγουν μεταξύ δεικτών που χρησιμοποιούνται ευρέως σε διεθνές επίπεδο και/ή δεικτών που χρησιμοποιούνται σε εθνικό επίπεδο. Η αξιολόγηση μπορεί να βασίζεται σε τιμές αναφοράς που χρησιμοποιούνται ευρέως σε διεθνές επίπεδο, όπως ο λόγος του ακαθάριστου κατώτατου μισθού προς το 60 % του ακαθάριστου διάμεσου μισθού και ο λόγος του ακαθάριστου κατώτατου μισθού προς το 50 % του ακαθάριστου μέσου μισθού, που επί του παρόντος δεν πληρούνται από όλα τα κράτη μέλη, ή ο λόγος του καθαρού κατώτατου μισθού προς το 50 % ή 60 % του καθαρού μέσου μισθού. Η αξιολόγηση μπορεί επίσης να βασίζεται σε τιμές αναφοράς που συνδέονται με δείκτες που χρησιμοποιούνται σε εθνικό επίπεδο, όπως η σύγκριση του καθαρού κατώτατου μισθού με το όριο της φτώχειας και την αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών.

(29)

Χωρίς να θίγεται η αρμοδιότητα των κρατών μελών να καθορίζουν τον νόμιμο κατώτατο μισθό και να επιτρέπουν διαφοροποιήσεις και κρατήσεις, είναι σημαντικό να αποφευχθεί η εκτεταμένη χρήση διαφοροποιήσεων και κρατήσεων, καθώς υπάρχει κίνδυνος να επηρεάσουν αρνητικά την επάρκεια των κατώτατων μισθών. Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι διαφοροποιήσεις και οι κρατήσεις τηρούν τις αρχές της απαγόρευσης των διακρίσεων και της αναλογικότητας. Ως εκ τούτου, οι διαφοροποιήσεις και οι κρατήσεις θα πρέπει να επιδιώκουν θεμιτό στόχο. Παραδείγματα τέτοιων κρατήσεων μπορεί να είναι η περίπτωση ανάκτησης καταβολής ποσών που υπερεκτιμήθηκαν ή κρατήσεων που διατάχθηκαν από δικαστική ή διοικητική αρχή. Άλλες κρατήσεις, όπως αυτές που σχετίζονται με τον εξοπλισμό που απαιτείται για την εκτέλεση της εργασίας ή οι κρατήσεις για παροχές σε είδος, όπως η στέγαση, ενέχουν υψηλό κίνδυνο να είναι δυσανάλογες. Επιπλέον, καμία διάταξη της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να νοείται ως επιβάλλουσα στα κράτη μέλη την υποχρέωση να εισάγουν διαφοροποιήσεις ή κρατήσεις από τους κατώτατους μισθούς.

(30)

Ένα αποτελεσματικό σύστημα επιβολής των κανόνων, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει αξιόπιστη εποπτεία, ελέγχους και επιτόπιες επιθεωρήσεις, είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της λειτουργίας των εθνικών πλαισίων για τους νόμιμους κατώτατους μισθούς και της συμμόρφωσης με αυτά. Για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα των αρχών επιβολής, απαιτείται επίσης στενή συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, μεταξύ άλλων για την αντιμετώπιση κρίσιμων προκλήσεων, όπως αυτές που σχετίζονται με την καταχρηστική υπεργολαβία, την ψευδοαυτοαπασχόληση, τις μη καταγεγραμμένες υπερωρίες ή τους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια που συνδέονται με την αυξημένη ένταση εργασίας. Θα πρέπει, επίσης, να αναπτυχθούν οι ικανότητες των αρχών επιβολής του νόμου, ιδίως μέσω της κατάρτισης και της έκδοσης κατευθυντηρίων γραμμών. Οι τακτικές και οι απροειδοποίητες επισκέψεις, οι δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες και οι κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεων αποτελούν σημαντικά μέσα για την αποτροπή των παραβάσεων από τους εργοδότες.

(31)

Η αποτελεσματική εφαρμογή της προστασίας με τη μορφή κατώτατου μισθού που διασφαλίζεται με νομικές διατάξεις ή παρέχεται από συλλογικές συμβάσεις είναι ουσιαστικής σημασίας κατά την ανάθεση και την εκτέλεση των δημόσιων συμβάσεων και των συμβάσεων παραχώρησης. Πράγματι, κατά την εκτέλεση των εν λόγω συμβάσεων ή στην αλυσίδα υπεργολαβίας που ακολουθεί, ενδέχεται να υπάρξουν φαινόμενα μη τήρησης των συλλογικών συμβάσεων που παρέχουν προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αμείβονται με αμοιβές χαμηλότερες από τους μισθούς που έχουν συμφωνηθεί στις οικείες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Για να αποτρέπονται τέτοιες καταστάσεις, σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 3 και το άρθρο 42 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/23/ΕΕ (8), το άρθρο 18 παράγραφος 2 και το άρθρο 71 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ (9) και το άρθρο 36 παράγραφος 2 και το άρθρο 88 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ (10) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς δημόσιων συμβάσεων οφείλουν να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να θεσπίζουν προϋποθέσεις εκτέλεσης της σύμβασης, και να διασφαλίζουν ότι οι οικονομικοί φορείς εφαρμόζουν ως προς τους εργαζομένους τους τους μισθούς που καθορίζονται από τις συλλογικές συμβάσεις για τον σχετικό κλάδο και γεωγραφική περιοχή και σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων που απορρέουν από τη σύμβαση αριθ. 87 (1948) της ΔΟΕ περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας συνδικαλιστικού δικαιώματος και τη σύμβαση αριθ. 98 (1949) της ΔΟΕ περί εφαρμογής των αρχών του δικαιώματος οργανώσεως και συλλογικής διαπραγματεύσεως, όπως αναφέρεται στις εν λόγω οδηγίες, προκειμένου να συμμορφώνονται με τις ισχύουσες υποχρεώσεις τους στον τομέα του εργατικού δικαίου. Ωστόσο, η παρούσα οδηγία δεν δημιουργεί καμία πρόσθετη υποχρέωση σε σχέση με τις εν λόγω οδηγίες.

(32)

Για τους αιτούντες χρηματοδοτική στήριξη από τα ταμεία και τα προγράμματα της Ένωσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1060 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) και των αναγκαίων πρόσφορων όρων σε αυτόν, οι κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις και τις συμβάσεις παραχώρησης θα πρέπει να εφαρμόζονται επαρκώς, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις διατάξεις των συλλογικών συμβάσεων.

(33)

Η αξιόπιστη παρακολούθηση και συλλογή δεδομένων είναι ουσιαστικής σημασίας για την αποτελεσματική προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού. Για τους σκοπούς της συλλογής δεδομένων, τα κράτη μέλη μπορεί να βασίζονται σε επαρκώς αντιπροσωπευτικές δειγματοληπτικές έρευνες, εθνικές βάσεις δεδομένων, εναρμονισμένα δεδομένα από την Eurostat και άλλες δημόσια προσβάσιμες πηγές, όπως ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Στις εξαιρετικές περιπτώσεις όπου δεν είναι διαθέσιμα ακριβή δεδομένα, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν εκτιμήσεις. Οι εργοδότες, ιδίως οι πολύ μικρές επιχειρήσεις και άλλες ΜΜΕ, δεν θα πρέπει να επιβαρύνονται με περιττή διοικητική επιβάρυνση όσον αφορά την εφαρμογή των απαιτήσεων συλλογής δεδομένων. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει ανά διετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εκ μέρους της ανάλυση των επιπέδων και των εξελίξεων όσον αφορά την επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών και την κάλυψη από νόμιμους κατώτατους μισθούς, καθώς και την κάλυψη από συλλογικές διαπραγματεύσεις, βάσει δεδομένων και πληροφοριών που θα παρέχουν τα κράτη μέλη.

Επιπλέον, η πρόοδος θα πρέπει να παρακολουθείται στο πλαίσιο της διαδικασίας συντονισμού της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής απασχόλησης σε επίπεδο Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, το Συμβούλιο ή η Επιτροπή μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή Απασχόλησης και την επιτροπή κοινωνικής προστασίας, σύμφωνα με τα άρθρα 150 και 160 ΣΛΕΕ αντίστοιχα, να εξετάσουν στο πλαίσιο των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους την εξέλιξη της κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις και την επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών στα κράτη μέλη με βάση την έκθεση που θα εκπονεί η Επιτροπή και άλλα μέσα πολυμερούς εποπτείας, όπως η συγκριτική αξιολόγηση. Κατά την εν λόγω εξέταση, οι επιτροπές υποχρεούνται να εξασφαλίζουν τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων σε επίπεδο Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των διακλαδικών κοινωνικών εταίρων, σύμφωνα με τα άρθρα 150 και 160 ΣΛΕΕ αντίστοιχα.

(34)

Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση σε ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με τους νόμιμους κατώτατους μισθούς, καθώς και σχετικά με την προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού που παρέχεται από καθολικά εφαρμοστέες συλλογικές συμβάσεις, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια και η προβλεψιμότητα όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας τους, μεταξύ άλλων για τα άτομα με αναπηρία, σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2016/2102 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12).

(35)

Οι εργαζόμενοι και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των μελών ή εκπροσώπων συνδικαλιστικών οργανώσεων, θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκούν το δικαίωμα άμυνάς τους όταν προσβάλλονται τα δικαιώματά τους που σχετίζονται με την προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού και τα οποία προβλέπονται σε εθνικό νόμο ή σε συλλογικές συμβάσεις. Τα κράτη μέλη, προκειμένου οι εργαζόμενοι να μη στερούνται τα δικαιώματά τους τα οποία προβλέπονται σε εθνικό νόμο ή σε συλλογικές συμβάσεις και χωρίς να θίγονται ειδικές μορφές επανόρθωσης και επίλυσης διαφορών που προβλέπονται σε συλλογικές συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων συλλογικής επίλυσης διαφορών, θα πρέπει να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση σε αποτελεσματικό, έγκαιρο και αμερόληπτο μηχανισμό επίλυσης διαφορών και δικαίωμα σε επανόρθωση, καθώς και αποτελεσματική δικαστική και/ή διοικητική προστασία από κάθε μορφή βλάβης, εάν αποφασίσουν να ασκήσουν το δικαίωμα άμυνάς τους. Η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στην περαιτέρω ανάπτυξη αμερόληπτων μηχανισμών επίλυσης διαφορών στα κράτη μέλη μπορεί να είναι επωφελής. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με τους μηχανισμούς έννομης προστασίας, ώστε να είναι σε θέση να ασκήσουν το δικαίωμά τους σε επανόρθωση.

(36)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διεξαγάγει αξιολόγηση που θα παρέχει τη βάση για εξέταση της αποτελεσματικής εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα πρέπει να ενημερωθούν για τα αποτελέσματα της εν λόγω εξέτασης.

(37)

Οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που θεσπίστηκαν από τα κράτη μέλη για την προώθηση της προστασίας των εργαζομένων με επαρκείς κατώτατους μισθούς, αν και ήταν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν υπήρξαν πάντα ολοκληρωμένα και συστηματικά. Επιπλέον, η ανάληψη δράσης σε επίπεδο Ένωσης για τη βελτίωση της επάρκειας των κατώτατων μισθών και της κάλυψης από κατώτατους μισθούς μπορεί να συμβάλει στην περαιτέρω βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας στην Ένωση και στον μετριασμό ανησυχιών σχετικά με πιθανές δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις που προκύπτουν από μεμονωμένα μέτρα των κρατών μελών. Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων τους, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(38)

Η παρούσα οδηγία θεσπίζει διαδικαστικές υποχρεώσεις ως ελάχιστες προδιαγραφές, αφήνοντας έτσι άθικτο το προνόμιο των κρατών μελών να θεσπίζουν και να διατηρούν πιο ευνοϊκές διατάξεις. Τα δικαιώματα που έχουν αποκτηθεί με βάση το υφιστάμενο εθνικό νομικό πλαίσιο θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν, εκτός αν εισάγονται ευνοϊκότερες διατάξεις με την παρούσα οδηγία. Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση υφιστάμενων δικαιωμάτων των εργαζομένων, ούτε να αποτελέσει βάσιμο λόγο για την υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας που παρέχεται στους εργαζομένους στον τομέα που καλύπτει η παρούσα οδηγία, μεταξύ άλλων, ειδικότερα, όσον αφορά τη μείωση ή την κατάργηση των κατώτατων μισθών.

(39)

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφεύγουν την επιβολή περιττών διοικητικών, οικονομικών και νομικών εξαναγκασμών, ιδίως αν αυτοί παρεμποδίζουν τη δημιουργία και την ανάπτυξη των ΜΜΕ. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να εκτιμήσουν τον αντίκτυπο που θα έχουν στις ΜΜΕ τα μέτρα μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό τους δίκαιο, ώστε να εξασφαλιστεί ότι δεν πλήττονται δυσανάλογα, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις πολύ μικρές επιχειρήσεις και στη διοικητική επιβάρυνση, και να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα των εν λόγω εκτιμήσεων. Εάν τα κράτη μέλη διαπιστώσουν ότι οι ΜΜΕ πλήττονται δυσανάλογα από τα μέτρα μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό τους δίκαιο, θα πρέπει να εξετάσουν τη θέσπιση μέτρων για τη στήριξη των ΜΜΕ κατά την προσαρμογή των μισθολογικών δομών τους στις νέες απαιτήσεις.

(40)

Οι κανονισμοί (ΕΕ) 2021/240 (13) και (ΕΕ) 2021/1057 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) βρίσκονται στη διάθεση των κρατών μελών για την ανάπτυξη ή τη βελτίωση των τεχνικών πτυχών των πλαισίων τους για τους κατώτατους μισθούς, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών τους που αφορούν την αξιολόγηση της επάρκειας, την παρακολούθηση και τη συλλογή δεδομένων, τη διεύρυνση της πρόσβασης, καθώς και την επιβολή των κανόνων και τη γενική ανάπτυξη ικανοτήτων σε σχέση με την εφαρμογή των εν λόγω πλαισίων. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1057, τα κράτη μέλη οφείλουν να διαθέτουν ενδεδειγμένο ποσό για την ανάπτυξη ικανοτήτων των κοινωνικών εταίρων,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1284/2009 του Συμβουλίου (2) θέτει σε ισχύ τα μέτρα που προβλέπονται στην απόφαση 2010/638/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου για την επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά της Δημοκρατίας της Γουινέας.

(2)

Η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2052. εισάγει τροποποίηση του τίτλου της απόφασης 2010/638/ΚΕΠΠΑ.

(3)

Επομένως, απαιτείται κανονιστική δράση στο ενωσιακό επίπεδο για να τεθεί σε εφαρμογή η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/2052, ιδίως προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή του από τους οικονομικούς φορείς σε όλα τα κράτη μέλη.

(4)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1284/2009 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Την 1η Οκτωβρίου 2015, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/1755.

(2)

Βάσει επανεξέτασης από το Συμβούλιο, τρία πρόσωπα θα πρέπει να διαγραφούν από τον κατάλογο φυσικών και νομικών προσώπων, οντοτήτων και φορέων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα, ως έχει στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1755.

(3)

Συνεπώς, το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1755 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Η Επιτροπή εξέτασε την αίτηση για έγκριση τροποποιήσεων των προδιαγραφών της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης «Roero» που διαβιβάστηκε από την Ιταλία σύμφωνα με το άρθρο 105 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

(2)

Η Επιτροπή δημοσίευσε την αίτηση για έγκριση των τροποποιήσεων των προδιαγραφών στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2), όπως απαιτείται από το άρθρο 97 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

(3)

Καμία δήλωση ένστασης δεν έχει υποβληθεί στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 98 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

(4)

Συνεπώς, είναι σκόπιμο να εγκριθούν οι τροποποιήσεις των προδιαγραφών σύμφωνα με το άρθρο 99 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 53 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η Επιτροπή εξέτασε την αίτηση της Ιταλίας για την έγκριση τροποποίησης των προδιαγραφών της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης «Chianti Classico», η οποία καταχωρίστηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2446/2000 της Επιτροπής (2), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 216/2011 της Επιτροπής (3) και με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 267/2013 (4).

(2)

Δεδομένου ότι η εν λόγω τροποποίηση δεν είναι ήσσονος σημασίας κατά την έννοια του άρθρου 53 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η Επιτροπή δημοσίευσε την αίτηση τροποποίησης, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού, στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (5).

(3)

Δεδομένου ότι δεν έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή καμία δήλωση ένστασης βάσει του άρθρου 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, πρέπει να εγκριθεί η τροποποίηση των προδιαγραφών,

(1)

Τα παραρτήματα I και II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 της Επιτροπής (2) καθορίζουν το μέγιστο σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται ανά κράτος μέλος στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων για οποιαδήποτε περίοδο τριών οικονομικών ετών που αναφέρεται, αντίστοιχα, στο άρθρο 3 παράγραφος 3 και στο άρθρο 3 παράγραφος 3α του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (3) (στο εξής: συμφωνία αποχώρησης), της οποίας το πρωτόκολλο για τις Ιρλανδία/Βόρεια Ιρλανδία (στο εξής: πρωτόκολλο) αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα, άρχισε να ισχύει την 1η Φεβρουαρίου 2020.

(3)

Η μεταβατική περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 126 της συμφωνίας αποχώρησης, κατά τη διάρκεια της οποίας το δίκαιο της Ένωσης εξακολούθησε σε μεγάλο βαθμό να εφαρμόζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας και εντός αυτού, έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2020.

(4)

Ωστόσο, το άρθρο 10 του πρωτοκόλλου προβλέπει ότι ορισμένες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που παρατίθενται στο παράρτημα 5 του εν λόγω πρωτοκόλλου εφαρμόζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τα μέτρα που επηρεάζουν το εμπόριο γεωργικών προϊόντων μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ένωσης.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 περιλαμβάνεται στις εν λόγω διατάξεις.

(6)

Για να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις διατάξεις της συμφωνίας αποχώρησης και του πρωτοκόλλου, είναι αναγκαίο να αντικατασταθούν τα μέγιστα σωρευτικά ποσά για ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο που ορίζονται στα παραρτήματα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 με τα αντίστοιχα ποσά μόνο για τη Βόρεια Ιρλανδία.

(7)

Για να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού, τα μέγιστα σωρευτικά ποσά για τη Βόρεια Ιρλανδία θα πρέπει να βασίζονται στην ίδια μέθοδο υπολογισμού με αυτήν που χρησιμοποιήθηκε για τα κράτη μέλη κατά τον χρόνο κατάρτισης των εν λόγω παραρτημάτων.

(8)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

στο άρθρο 1 παράγραφος 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*1)  Δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10 και το παράρτημα 5 του πρωτοκόλλου της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ C 384I της 12.11.2019), ορισμένες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις όσον αφορά τα μέτρα που επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ένωσης εξακολουθούν να εφαρμόζονται για το Ηνωμένο Βασίλειο, κάθε αναφορά σε κράτος μέλος στον παρόντα κανονισμό νοείται ως αναφορά σε κράτος μέλος ή στο Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη Βόρεια Ιρλανδία»·"

2)

στο παράρτημα I, η γραμμή με το μέγιστο σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας για το Ηνωμένο Βασίλειο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη Βόρεια Ιρλανδία29 741 417 »·

3)

στο παράρτημα II, η γραμμή με το μέγιστο σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας για το Ηνωμένο Βασίλειο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη Βόρεια Ιρλανδία35 689 700.».

(1)

Το παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 της Επιτροπής (2) καθορίζει τον κατάλογο των αρχών ελέγχου και φορέων ελέγχου που αναγνωρίζονται για τους σκοπούς της ισοδυναμίας και είναι αρμόδιοι για τη διενέργεια ελέγχων και την έκδοση πιστοποιητικών σε τρίτες χώρες.

(2)

Το παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1235/2008 της Επιτροπής (3) είχε αρχικά αναγνωρίσει τον φορέα «Ecocert SA» για το Μπαχρέιν όσον αφορά την κατηγορία προϊόντων Δ. Στο παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 αφέθηκε εσφαλμένα κενό στη σειρά που αφορά το Μπαχρέιν για την κατηγορία προϊόντων Δ. Το σφάλμα αυτό πρέπει να διορθωθεί.

(3)

Το παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 περιέλαβε εσφαλμένα τον φορέα «Florida Certified Organic Growers and Consumers, Inc. (FOG), DBA as Quality Certification Services (QCS)» ως αναγνωρισμένο οργανισμό στην Κόστα Ρίκα για την κατηγορία προϊόντων Α. Επιπλέον, ο φορέας ελέγχου δεν παρείχε λεπτομέρειες σχετικά με τον τύπο των προϊόντων που θα επιθυμούσε να πιστοποιήσει για την κατηγορία προϊόντων Δ στην Κόστα Ρίκα και, ως εκ τούτου, η αναγνώρισή του για την εν λόγω κατηγορία προϊόντων χορηγήθηκε εσφαλμένα. Η σχετική καταχώριση πρέπει να διορθωθεί.

(4)

Ως εκ τούτου, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/2325 θα πρέπει να διορθωθεί αναλόγως.

(5)

Το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής της αναγνώρισης της «Ecocert SA» ήταν εσφαλμένα περιορισμένο. Ως εκ τούτου, το εν λόγω σφάλμα που αφορά το Μπαχρέιν για την κατηγορία προϊόντων Δ θα πρέπει να διορθωθεί αναδρομικά από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325. Η αναγνώριση του «Florida Certified Organic Growers and Consumers, Inc. (FOG), DBA as Quality Certification Services (QCS)» επεκτάθηκε εσφαλμένα στις κατηγορίες προϊόντων Α και Δ στην Κόστα Ρίκα. Ως εκ τούτου, το εν λόγω σφάλμα θα πρέπει να διορθωθεί αναδρομικά από την ημερομηνία εφαρμογής του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής βιολογικής παραγωγής,

(1)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1062/2014 της Επιτροπής (2) καταρτίζει κατάλογο των υπαρχουσών δραστικών ουσιών που πρέπει να αξιολογηθούν με σκοπό την πιθανή έγκρισή τους για χρήση σε βιοκτόνα. Στον κατάλογο αυτό περιλαμβάνεται το L-(+)-γαλακτικό οξύ.

(2)

Το L-(+)-γαλακτικό οξύ αξιολογήθηκε για χρήση σε βιοκτόνα του τύπου προϊόντων 6, συντηρητικά για αποθηκευμένα προϊόντα, όπως ορίζεται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(3)

Η Γερμανία ορίστηκε κράτος μέλος – εισηγητής και η αρμόδια αρχή αξιολόγησης της εν λόγω χώρας υπέβαλε την έκθεση αξιολόγησης, μαζί με τα συμπεράσματά της στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (στο εξής: Οργανισμός) στις 3 Σεπτεμβρίου 2020.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 75 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012, η επιτροπή βιοκτόνων ετοιμάζει τη γνώμη του Οργανισμού όσον αφορά τις αιτήσεις για έγκριση δραστικών ουσιών. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1062/2014, η επιτροπή βιοκτόνων εξέδωσε τη γνώμη του Οργανισμού (3) στις 15 Ιουνίου 2021, έχοντας λάβει υπόψη τα συμπεράσματα της αρμόδιας αρχής αξιολόγησης.

(5)

Σύμφωνα με την εν λόγω γνώμη, τα βιοκτόνα του τύπου προϊόντων 6 που περιέχουν L-(+)-γαλακτικό οξύ μπορεί να αναμένεται ότι ικανοποιούν τα κριτήρια του άρθρου 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012, υπό τον όρο ότι τηρούνται ορισμένοι όροι σχετικά με τη χρήση της.

(6)

Λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη του Οργανισμού, είναι σκόπιμο να εγκριθεί το L-(+)-γαλακτικό οξύ για χρήση σε βιοκτόνα του τύπου προϊόντων 6, με την επιφύλαξη της συμμόρφωσης με ορισμένους όρους.

(7)

Ειδικότερα, δεδομένου ότι το L-(+)-γαλακτικό οξύ ταξινομείται στην υποκατηγορία 1C, ως προς τη διάβρωση και τον ερεθισμό του δέρματος, και στην κατηγορία 1, ως προς την οφθαλμική βλάβη και τον ερεθισμό των οφθαλμών, όπως ορίζεται στο μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), ο υπεύθυνος για τη διάθεση στην αγορά ουσιών ή μειγμάτων που έχουν υποστεί κατεργασία με τη δραστική ουσία ή την εμπεριέχουν σε συγκεντρώσεις που οδηγούν σε ταξινόμηση ως προς τη διάβρωση και τον ερεθισμό του δέρματος ή την οφθαλμική βλάβη και τον ερεθισμό των οφθαλμών θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η έκθεση στο ευρύ κοινό ελαχιστοποιείται με κατάλληλα μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου.

(8)

Δεδομένου ότι το L-(+)-γαλακτικό οξύ ανταποκρίνεται στα κριτήρια ταξινόμησής του ως διαβρωτικό της αναπνευστικής οδού, όπως προσδιορίζεται στο μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008, ο υπεύθυνος για τη διάθεση στην αγορά ουσιών ή μειγμάτων που έχουν υποστεί κατεργασία με τη δραστική ουσία ή την εμπεριέχουν σε συγκέντρωση που οδηγεί σε ταξινόμηση για διάβρωση της αναπνευστικής οδού θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η έκθεση στο ευρύ κοινό ελαχιστοποιείται με κατάλληλα μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου.

(9)

Για να εξασφαλιστεί η ασφαλής χρήση των βιοκτόνων που περιέχουν L-(+)-γαλακτικό οξύ σε κατεργασμένα αντικείμενα και να δοθεί η δυνατότητα στους χρήστες κατεργασμένων αντικειμένων να κάνουν τεκμηριωμένες επιλογές, ο υπεύθυνος για τη διάθεση στην αγορά κατεργασμένου αντικειμένου που έχει υποστεί κατεργασία με L-(+)-γαλακτικό οξύ ή το εμπεριέχει θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η επισήμανση του εν λόγω κατεργασμένου αντικειμένου παρέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 58 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012. Επιπλέον, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών ή, στην περίπτωση άδειας της Ένωσης, η Επιτροπή θα πρέπει να προσδιορίζουν στη συνοπτική περιγραφή των χαρακτηριστικών του βιοκτόνου που περιέχει L-(+)-γαλακτικό οξύ τις σχετικές οδηγίες χρήσης και τις προφυλάξεις που πρέπει να περιλαμβάνονται στην επισήμανση των κατεργασμένων αντικειμένων σύμφωνα με το άρθρο 58 παράγραφος 3 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(10)

Θα πρέπει να προβλέπεται εύλογο χρονικό διάστημα πριν από την έγκριση μιας δραστικής ουσίας, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στα ενδιαφερόμενα μέρη να λάβουν τα αναγκαία προπαρασκευαστικά μέτρα για την ικανοποίηση των νέων απαιτήσεων.

(11)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής βιοκτόνων,

(1)

Το παράρτημα I του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 της Επιτροπής (2) περιλαμβάνει τον κατάλογο των τρίτων χωρών των οποίων τα συστήματα παραγωγής και τα μέτρα ελέγχου για τη βιολογική παραγωγή γεωργικών προϊόντων αναγνωρίζονται ως ισοδύναμα με εκείνα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου (3).

(2)

Η Ινδία ενημέρωσε την Επιτροπή ότι η αρμόδια αρχή της ανέστειλε την πιστοποίηση του φορέα ελέγχου «TQ Cert Services Private Limited» και, ως εκ τούτου, ο εν λόγω φορέας ελέγχου θα πρέπει να διαγραφεί από τον κατάλογο των φορέων ελέγχου που αναγνωρίζονται από την Ινδία.

(3)

Το παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 περιλαμβάνει τον κατάλογο των αρχών ελέγχου και των φορέων ελέγχου που αναγνωρίζονται για τους σκοπούς της ισοδυναμίας και είναι αρμόδιοι για τη διενέργεια ελέγχων και την έκδοση πιστοποιητικών σε τρίτες χώρες. Με βάση τις νέες πληροφορίες και τις αιτήσεις που έλαβε η Επιτροπή μετά την έκδοση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325, θα πρέπει να γίνουν ορισμένες αλλαγές στον εν λόγω κατάλογο.

(4)

Στο Σύστημα Πληροφοριών για τη Βιολογική Γεωργία (OFIS) κοινοποιήθηκαν περιπτώσεις μη συμμόρφωσης των φορέων «Control Union Certifications» (BIO-149), «Ecocert SA» (BIO-154), «Lacon GmbH» (BIO-134) και «OneCert International PVT Ltd» (BIO-152). Οι κοινοποιήσεις αυτές αφορούν τη μόλυνση μεγάλου αριθμού φορτίων προϊόντων που έχουν παραχθεί στην Ινδία και πιστοποιηθεί ως βιολογικά από τους εν λόγω φορείς ελέγχου. Οι μολύνσεις προκλήθηκαν από προϊόντα και ουσίες που δεν επιτρέπονται στη βιολογική παραγωγή και/ή στη συμβατική παραγωγή στην Ένωση, των οποίων τα επίπεδα ήταν υψηλότερα και συχνά πολύ υψηλότερα από τα ανώτατα όρια καταλοίπων, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 396/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4). Οι μολύνσεις αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μολύνσεις από αιθυλενοξείδιο, το οποίο είναι καρκινογόνο, μεταλλαξιογόνο και τοξικό για την αναπαραγωγή.

(5)

Επιπλέον, οι εν λόγω φορείς ελέγχου δεν απέδειξαν ότι τα βιολογικά προϊόντα που εισάγονται υπό τον έλεγχό τους έχουν παραχθεί σύμφωνα με τους κανόνες παραγωγής και υπαχθεί σε ρυθμίσεις ελέγχου ισοδύναμες με εκείνες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 και στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 889/2008 (5) και (ΕΚ) αριθ. 1235/2008 (6) της Επιτροπής.

(6)

Επιπροσθέτως, οι εν λόγω φορείς ελέγχου δεν έλαβαν διορθωτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των παρατυπιών και των παραβάσεων που διαπιστώθηκαν.

(7)

Για καθέναν από τους λόγους αυτούς, και σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο δ) σημεία iv), v) και vii) του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/1342 της Επιτροπής (7), οι φορείς ελέγχου «Control Union Certifications», «Ecocert SA», «Lacon GmbH» και «OneCert International PVT Ltd» θα πρέπει να διαγραφούν από τον κατάλογο των αρχών ελέγχου και των φορέων ελέγχου που αναγνωρίζονται για την Ινδία για τους σκοπούς της ισοδυναμίας σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007.

(8)

Ο φορέας «A CERT European Organization for Certification SA» κοινοποίησε στην Επιτροπή την αλλαγή της διεύθυνσής του.

(9)

Η Επιτροπή έλαβε και εξέτασε αίτηση του φορέα «BioGro New Zealand Limited» για ανάκληση της αναγνώρισής του για όλες τις τρίτες χώρες για τις οποίες έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/2325.

(10)

Ο φορέας «Bureau Veritas Certification France SAS» κοινοποίησε στην Επιτροπή την αλλαγή της διαδικτυακής διεύθυνσής του.

(11)

Η Επιτροπή έλαβε και εξέτασε αίτηση του φορέα «Ecocert SA» για τροποποίηση της ονομασίας του. Βάσει των πληροφοριών που έλαβε, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αντικατάσταση της ονομασίας του εν λόγω φορέα ελέγχου με την ονομασία «Ecocert SAS» είναι δικαιολογημένη.

(12)

Ο φορέας διαπίστευσης IOAS ενημέρωσε την Επιτροπή σχετικά με την ανάκληση της διαπίστευσής του όσον αφορά τον φορέα ελέγχου «FairCert Certification Services Pvt Ltd». Η Επιτροπή κάλεσε επίσης τον φορέα ελέγχου να παράσχει έγκυρο πιστοποιητικό διαπίστευσης και να λάβει εγκαίρως κατάλληλα διορθωτικά μέτρα. Ωστόσο, ο φορέας «FairCert Certification Services Pvt Ltd» δεν απάντησε ικανοποιητικά εντός της ταχθείσας προθεσμίας. Τέλος, ο φορέας «FairCert Certification Services Pvt Ltd» δεν κοινοποίησε στην Επιτροπή όλες τις πληροφορίες που αφορούσαν τον τεχνικό του φάκελο. Για καθέναν από τους τρεις αυτούς λόγους, και σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο δ) σημείο iii) του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/1342, ο φορέας «FairCert Certification Services Pvt Ltd» θα πρέπει να διαγραφεί από τον κατάλογο των αρχών ελέγχου και των φορέων ελέγχου που παρατίθεται στο παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 για όλες τις τρίτες χώρες.

(13)

Ο φορέας «Kiwa Sativa» κοινοποίησε στην Επιτροπή την αλλαγή της διαδικτυακής διεύθυνσής του.

(14)

Η Επιτροπή έλαβε και εξέτασε αίτηση του φορέα «Lacon GmbH» για ανάκληση της αναγνώρισής του για όλες τις τρίτες χώρες για τις οποίες έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/2325.

(15)

Η Επιτροπή έλαβε και εξέτασε αίτηση του φορέα «LETIS SA» για ανάκληση της αναγνώρισής του για το Αφγανιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, τη Λευκορωσία, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Αίγυπτο, την Αιθιοπία, το Ιράν, το Καζακστάν, την Κιργιζία, τη Μολδαβία, το Μαρόκο, το Πακιστάν, τη Ρωσία, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν, την Ουκρανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ουζμπεκιστάν.

(16)

Ο φορέας διαπίστευσης IOAS ενημέρωσε την Επιτροπή σχετικά με την ανάκληση της διαπίστευσής του όσον αφορά τον φορέα ελέγχου «LETIS SA» στην Τουρκία. Η Επιτροπή κάλεσε επίσης τον φορέα ελέγχου να παράσχει έγκυρο πιστοποιητικό διαπίστευσης όσον αφορά την Τουρκία και να λάβει εγκαίρως κατάλληλα και διορθωτικά μέτρα. Ωστόσο, ο φορέας «LETIS SA» δεν απάντησε ικανοποιητικά εντός της ταχθείσας προθεσμίας. Για καθέναν από τους δύο αυτούς λόγους, και σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο δ) σημείο iii) του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/1342, δικαιολογείται η ανάκληση της αναγνώρισης του φορέα «LETIS SA» για την Τουρκία.

(17)

Ο φορέας «OneCert International PVT Ltd» κοινοποίησε στην Επιτροπή την αλλαγή της διεύθυνσής του και της διαδικτυακής διεύθυνσής του.

(18)

Η Επιτροπή έλαβε αίτηση του φορέα «Oregon Tilth» σχετικά με την ανάκληση της αναγνώρισής του για τον Παναμά.

(19)

Η Επιτροπή έλαβε αίτηση του φορέα «Organic Standard» σχετικά με την ανάκληση της αναγνώρισής του για την Ρωσία.

(20)

Η Επιτροπή έλαβε και εξέτασε αίτηση του φορέα «Soil Association Certification Limited» σχετικά με εκούσια παύση των δραστηριοτήτων του για όλες τις τρίτες χώρες για τις οποίες έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/2325.

(21)

Ο φορέας «Tse-Xin Organic Certification Corporation» κοινοποίησε στην Επιτροπή την αλλαγή της διεύθυνσής του.

(22)

Επομένως, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/2325 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(23)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής βιολογικής παραγωγής,

1)

το παράρτημα I τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού·

2)

το παράρτημα II τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα II του παρόντος κανονισμού.

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 300 παράγραφος 3 της Συνθήκης, η Επιτροπή των Περιφερειών απαρτίζεται από αντιπροσώπους των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και περιφερειακής διοίκησης, οι οποίοι είτε είναι εκλεγμένα μέλη οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή περιφερειακής διοίκησης είτε ευθύνονται πολιτικώς έναντι εκλεγμένης συνέλευσης.

(2)

Στις 17 Φεβρουαρίου 2020, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΕΕ) 2020/235 (2) για τον διορισμό ενός τακτικού και ενός αναπληρωματικού μέλους, έπειτα από πρόταση της Δημοκρατίας της Αυστρίας, στην Επιτροπή των Περιφερειών. Στις 21 Ιουνίου 2022, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΕΕ) 2022/1000 (3) για τον διορισμό ενός τακτικού μέλους στην Επιτροπή των Περιφερειών, κατόπιν προτάσεως της Δημοκρατίας της Αυστρίας.

(3)

Μία θέση τακτικού μέλους στην Επιτροπή των Περιφερειών έμεινε κενή λόγω της παραίτησης του κ. Christopher DREXLER.

(4)

Μία θέση αναπληρωματικού μέλους έμεινε κενή μετά τον διορισμό του κ. Hannes WENINGER ως τακτικού μέλους της Επιτροπής των Περιφερειών.

(5)

Η αυστριακή κυβέρνηση πρότεινε τον κ. Werner AMON, αντιπρόσωπο οργανισμού περιφερειακής διοίκησης που είναι εκλεγμένο μέλος οργανισμού περιφερειακής διοίκησης, Landesrat, Steiermärkische Landesregierung (μέλος της επαρχιακής κυβέρνησης, επαρχιακή κυβέρνηση της Στυρίας) ως τακτικό μέλος της Επιτροπής των Περιφερειών για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 25 Ιανουαρίου 2025.

(6)

Η αυστριακή κυβέρνηση πρότεινε τον κ. Thomas STEINER, αντιπρόσωπο οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης που είναι εκλεγμένο μέλος οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης, Mitglied des Gemeinderats von Eisenstadt (μέλος του δημοτικού συμβουλίου του Eisenstadt), ως αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής των Περιφερειών για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 25 Ιανουαρίου 2025,

α)

ως τακτικό μέλος:

και

β)

ως αναπληρωματικό μέλος:

(1)

Την 1η Οκτωβρίου 2015, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763 (1) σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στο Μπουρούντι.

(2)

Βάσει επανεξέτασης από το Συμβούλιο της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763, τα περιοριστικά μέτρα θα πρέπει να ανανεωθούν έως τις 31 Οκτωβρίου 2023 και τρία πρόσωπα θα πρέπει να διαγραφούν από τον κατάλογο φυσικών και νομικών προσώπων, οντοτήτων και φορέων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα, ως έχει στο παράρτημα της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763.

(3)

Συνεπώς, η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 6, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται έως τις 31 Οκτωβρίου 2023.»,

2)

το παράρτημα τροποποιείται όπως ορίζεται στο παράρτημα της παρούσας απόφασης.

(1)

Στις 25 Οκτωβρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2010/638/ΚΕΠΠΑ (1) για την επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά της Δημοκρατίας της Γουινέας.

(2)

Βάσει επανεξέτασης της απόφασης 2010/638/ΚΕΠΠΑ, τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα θα πρέπει να παραταθούν έως τις 27 Οκτωβρίου 2023.

(3)

Το Συμβούλιο θεωρεί ότι ο τίτλος της απόφασης 2010/638/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να τροποποιηθεί.

(4)

Η απόφαση 2010/638/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Απόφαση 2010/638/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Γουινέα»·

2)

στο άρθρο 8, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(1)

Στις 30 Αυγούστου 2022 υποβλήθηκε στην Επιτροπή αίτηση καταχώρισης της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών με τίτλο «Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών για αμιγώς χορτοφαγικά γεύματα».

(2)

Στόχος της πρωτοβουλίας, όπως διατυπώθηκε από τις διοργανώτριες και τους διοργανωτές της, είναι «να προβλέπεται ρητά η υποχρέωση να υπάρχουν πάντα αμιγώς χορτοφαγικές (vegan) εναλλακτικές επιλογές στους ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους πώλησης τροφίμων και ποτών στην Ευρώπη. Αυτή η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών αποσκοπεί, αφενός, στη διαθεσιμότητα αμιγώς χορτοφαγικών γευμάτων για τα χορτοφάγα άτομα και για όσα άτομα σέβονται το δικαίωμα στην εναλλακτική επιλογή της αμιγούς χορτοφαγίας και, αφετέρου, στην ανάληψη δράσης για την κλιματική αλλαγή με τη διευκόλυνση της προσφοράς τροφίμων φυτικής προέλευσης στις καταναλώτριες και τους καταναλωτές της ΕΕ σε καθημερινή βάση. Η αμιγώς χορτοφαγική διατροφή δεν προϋποθέτει τη βάναυση μεταχείριση, την εκμετάλλευση και τη θανάτωση ζώων και ανταποκρίνεται έτσι στη σταδιακή ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα δικαιώματα των ζώων. Επιπλέον, η αμιγώς χορτοφαγική διατροφή μεταβάλλει τη χρήση της γης όσον αφορά την επιλογή των δραστηριοτήτων παραγωγής και απασχόλησης, των δομών και της διαχείρισης της διακίνησης των προϊόντων με λιγότερη ρύπανση. Η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για αμιγώς χορτοφαγικά γεύματα ζητά να προβλέπεται διά νόμου η προσφορά στο κοινό στην Ευρώπη αμιγώς χορτοφαγικών εναλλακτικών δυνατοτήτων στους χώρους πώλησης τροφίμων και ποτών, με την ελπίδα η συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών να οδηγήσει στη θέσπιση ενωσιακής νομοθεσίας που θα έχει σημαντικά οφέλη για τον πλανήτη, όπως τον μετριασμό της κλιματικής κρίσης, της εξαφάνισης άγριων ειδών και της αποψίλωσης των δασών, την καλύτερη χρήση της γης, την προστασία της θαλάσσιας ζωής και τον περιορισμό της σπατάλης τροφίμων και του υποσιτισμού.»

(3)

Σε παράρτημα καθώς και σε συμπληρωματικό έγγραφο παρέχονται περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με το αντικείμενο, τους στόχους και το πλαίσιο της πρωτοβουλίας, ενώ εκτίθενται και αναλύονται οι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να υποστηριχθεί η πρωτοβουλία. Οι διοργανώτριες και οι διοργανωτές υποστηρίζουν ότι με την προσφορά στο κοινό μιας αμιγώς χορτοφαγικής εναλλακτικής δυνατότητας στους ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους πώλησης τροφίμων και ποτών διευκολύνεται η πρόσβαση στη χορτοφαγική διατροφή ως εναλλακτική επιλογή, πράγμα που θα συμβάλει τόσο στην καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης με την αύξηση της κατανάλωσης τροφίμων φυτικής προέλευσης όσο και στη μείωση του κόστους των τροφίμων. «Η διευκόλυνση της διαθεσιμότητας αμιγώς χορτοφαγικών τροφίμων στους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους πώλησης τροφίμων και ποτών σημαίνει λιγότερη ρύπανση λόγω των εκπομπών CO2, λιγότερη μόλυνση του περιβάλλοντος, λιγότερη κατανάλωση υδάτινων πόρων και λιγότερο πόνο και αγωνία για τα ζώα», σύμφωνα με τους διοργανωτές και τις διοργανώτριες.

(4)

Όσον αφορά τον στόχο της πρωτοβουλίας για θέσπιση της νομικής υποχρέωσης των επιχειρήσεων της λιανικής αγοράς τροφίμων και ποτών να προσφέρουν και αμιγώς χορτοφαγικά προϊόντα, η Επιτροπή έχει την εξουσία να υποβάλει πρόταση για την έκδοση νομικής πράξης βάσει του άρθρου 114 της ΣΛΕΕ. Επιπλέον, στον βαθμό που η πρωτοβουλία μπορεί να επηρεάσει συγκεκριμένα μέτρα στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής, ή να καταστήσει αναγκαία τη θέσπιση τέτοιων μέτρων, η Επιτροπή έχει την εξουσία να υποβάλλει προτάσεις για νομικές πράξεις βάσει του άρθρου 43 της ΣΛΕΕ.

(5)

Για τους λόγους αυτούς, κανένα μέρος της πρωτοβουλίας δεν βρίσκεται καταφανώς εκτός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής να υποβάλλει πρόταση για την έκδοση νομικής πράξης της Ένωσης για την εφαρμογή των Συνθηκών.

(6)

Το εν λόγω συμπέρασμα δεν προδικάζει την εκτίμηση του κατά πόσον πληρούνται, στην προκειμένη περίπτωση, οι συγκεκριμένες ουσιαστικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για να ενεργήσει η Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένης της τήρησης των αρχών της αναλογικότητας, της επικουρικότητας και του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

(7)

Η ομάδα των διοργανωτών και διοργανωτριών έχει προσκομίσει επαρκείς αποδείξεις ότι πληροί τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/788 και έχει ορίσει τα πρόσωπα επικοινωνίας σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού.

(8)

Η πρωτοβουλία δεν είναι κατάφωρα καταχρηστική, επιπόλαια ή κακόβουλη ούτε αντίκειται εμφανώς στις αξίες της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(9)

Ως εκ τούτου, η πρωτοβουλία με τίτλο «Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών για αμιγώς χορτοφαγικά γεύματα» θα πρέπει να καταχωριστεί.

(10)

Το συμπέρασμα ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις καταχώρισης δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/788 δεν συνεπάγεται ότι η Επιτροπή επιβεβαιώνει με κάποιο τρόπο την πραγματολογική ορθότητα του περιεχομένου της πρωτοβουλίας, η οποία αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της ομάδας των διοργανωτριών και διοργανωτών της πρωτοβουλίας. Το περιεχόμενο της πρωτοβουλίας εκφράζει μόνο τις απόψεις της ομάδας των διοργανωτών και διοργανωτριών της και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αντικατοπτρίζει τις απόψεις της Επιτροπής,

(1)

Στις 29 Νοεμβρίου 2016 η εταιρεία Lanxess Deutschland GmbH (στο εξής: αιτούσα) υπέβαλε στις αρμόδιες αρχές ορισμένων κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Σουηδίας και της Γερμανίας, αίτηση για την παράλληλη αμοιβαία αναγνώριση, σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012, του βιοκτόνου Preventol A 12 TK 50 (στο εξής: βιοκτόνο). Το βιοκτόνο, το οποίο περιέχει προπικοναζόλη ως δραστική ουσία, είναι συντηρητικό μεμβρανών του τύπου προϊόντων 7 που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί από βιομηχανικούς χρήστες για τη διατήρηση χρωμάτων και επιστρώσεων με βάση το νερό και με βάση διαλύτη. Οι Κάτω Χώρες είναι το κράτος μέλος αναφοράς που είναι υπεύθυνο για την αξιολόγηση της αίτησης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 34 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(2)

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 η Γερμανία παρέπεμψε τις αντιρρήσεις της στην ομάδα συντονισμού, δηλώνοντας ότι οι όροι χορήγησης άδειας που έθεσαν οι Κάτω Χώρες δεν διασφαλίζουν ότι το βιοκτόνο πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο iii) του κανονισμού (ΕΕ) 528/2012.

(3)

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2020 η γραμματεία της ομάδας συντονισμού κάλεσε τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και την αιτούσα να υποβάλουν γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με την παραπομπή. Η αιτούσα υπέβαλε γραπτές παρατηρήσεις στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Η παραπομπή συζητήθηκε στο πλαίσιο της ομάδας συντονισμού στις 21 Οκτωβρίου 2020 με τη συμμετοχή της αιτούσας.

(4)

Η Γερμανία θεωρεί ότι μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου για τη διάθεση στην αγορά κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με το προϊόν ή που το ενσωματώνουν μπορούν να συμπεριληφθούν στην άδεια βιοκτόνου μόνον εάν αναφέρονται στους όρους έγκρισης της δραστικής ουσίας. Δεδομένου ότι ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/1609 της Επιτροπής (2) δεν περιλαμβάνει τα αναγκαία μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου για τη διάθεση στην αγορά κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με το προϊόν ή που το ενσωματώνουν, η Γερμανία θεωρεί ότι τα μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου για τη διάθεση στην αγορά κατεργασμένων αντικειμένων που προτείνουν οι Κάτω Χώρες δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στην άδεια του βιοκτόνου. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τη Γερμανία, δεδομένου ότι μη αποδεκτές επιδράσεις στην υγεία του ανθρώπου και στο περιβάλλον από τη χρήση του βιοκτόνου δεν μπορούν να εξεταστούν επαρκώς στην άδεια του προϊόντος, δεν θα πρέπει να χορηγηθεί άδεια στο προϊόν.

(5)

Αφού δεν επιτεύχθηκε συμφωνία στο πλαίσιο της ομάδας συντονισμού επί της αντίρρησης που προέβαλε η Γερμανία, στις 16 Δεκεμβρίου 2021 οι Κάτω Χώρες παρέπεμψαν την ανεπίλυτη αντίρρηση στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012. Υπέβαλαν στην Επιτροπή λεπτομερή δήλωση του θέματος επί του οποίου τα κράτη μέλη δεν κατόρθωσαν να καταλήξουν σε συμφωνία, καθώς και των λόγων της διαφωνίας. Η εν λόγω δήλωση διαβιβάστηκε στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και στην αιτούσα.

(6)

Το άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημεία iii) και iv) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 προβλέπει ότι ένας από τους όρους χορήγησης άδειας είναι να αποδεικνύεται, βάσει των κοινών αρχών για την αξιολόγηση των φακέλων των βιοκτόνων, οι οποίες διατυπώνονται στο παράρτημα VI του εν λόγω κανονισμού, ότι το βιοκτόνο δεν έχει μη αποδεκτές επιδράσεις, αυτό καθαυτό ή λόγω των υπολειμμάτων του, στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων, καθώς και στο περιβάλλον.

(7)

Το άρθρο 19 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 προβλέπει ότι κατά την αξιολόγηση του εάν ένα βιοκτόνο πληροί τα κριτήρια της παραγράφου 1 στοιχείο β) του εν λόγω άρθρου λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος χρήσης κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με το βιοκτόνο ή περιέχουν το βιοκτόνο.

(8)

Το άρθρο 58 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 προβλέπει ότι κατεργασμένο αντικείμενο δεν κυκλοφορεί στην αγορά εκτός αν όλες οι δραστικές ουσίες που περιέχονται στο βιοκτόνο που έχει χρησιμοποιηθεί για την κατεργασία του ή έχουν ενσωματωθεί σε αυτό συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο που προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού, για τον οικείο τύπο προϊόντος και την οικεία χρήση, ή στο παράρτημα I του εν λόγω κανονισμού, και πληρούν τυχόν όρους ή περιορισμούς που αναφέρονται σ’ αυτόν. Οι Κάτω Χώρες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η χρήση του βιοκτόνου θα είχε μη αποδεκτές επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων και στο περιβάλλον, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη συμπερίληψη, στην άδεια βιοκτόνου, μέτρων άμβλυνσης του κινδύνου όσον αφορά τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με το βιοκτόνο ή ενσωματώνουν το βιοκτόνο. Στους όρους που καθορίζονται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/1609 δεν περιλαμβάνονται ειδικά μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου που σχετίζονται με τη διάθεση στην αγορά κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με προπικοναζόλη ή που την ενσωματώνουν, και ο εν λόγω εκτελεστικός κανονισμός δεν παρέχει στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών τη δυνατότητα να καθορίζουν τα εν λόγω μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου στην άδεια βιοκτόνων που περιέχουν προπικοναζόλη για τον τύπο προϊόντων 7, τα οποία θα ήταν αναγκαία για την αντιμετώπιση των μη αποδεκτών κινδύνων που προσδιορίζονται για την υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον και οι οποίοι οφείλονται στη χρήση κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με το βιοκτόνο ή το ενσωματώνουν.

(9)

Αφού εξέτασε προσεκτικά όλες τις πληροφορίες, η Επιτροπή αντιλαμβάνεται ότι η τήρηση των όρων του άρθρου 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημεία iii) και iv) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 για το βιοκτόνο δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με την επιβολή όρων για τη χρήση των βιοκτόνων στα κατεργασμένα αντικείμενα χωρίς την ταυτόχρονη επιβολή υποχρεώσεων στα πρόσωπα που διαθέτουν στην αγορά κατεργασμένα αντικείμενα τα οποία ενσωματώνουν τα εν λόγω βιοκτόνα. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι αναγκαίοι όροι ή περιορισμοί για την ασφαλή χρήση του βιοκτόνου, λαμβανομένου υπόψη του τρόπου χρήσης των κατεργασμένων αντικειμένων που έχουν υποστεί κατεργασία με το βιοκτόνο ή το περιέχουν, δεν έχουν καθοριστεί στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/1609 και δεν μπορούν να καθοριστούν στην άδεια του βιοκτόνου, η χρήση του βιοκτόνου στα κατεργασμένα αντικείμενα θα είχε μη αποδεκτές επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων και στο περιβάλλον.

(10)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι, δεδομένου ότι η ασφαλής χρήση του βιοκτόνου σε κατεργασμένα αντικείμενα δεν μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με την επιβολή όρων για τη χρήση των βιοκτόνων στα κατεργασμένα αντικείμενα χωρίς την ταυτόχρονη επιβολή υποχρεώσεων στα πρόσωπα που διαθέτουν στην αγορά κατεργασμένα αντικείμενα, το προϊόν δεν πληροί τους όρους του άρθρου 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημεία iii) και iv) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(11)

Στις 21 Ιουνίου 2022 η Επιτροπή έδωσε στην αιτούσα τη δυνατότητα να διατυπώσει γραπτές παρατηρήσεις σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012. Στις 18 Ιουλίου 2022 ο αιτών υπέβαλε γραπτές παρατηρήσεις, τις οποίες έλαβε υπόψη η Επιτροπή.

(12)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής βιοκτόνων,