(1)

Το άρθρο 25α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να θεσπίζει διατάξεις για την εξαίρεση πτήσεων που φθάνουν από τρίτη χώρα από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της Ένωσης (ΣΕΔΕ της ΕΕ). Οι διατάξεις αυτές θα πρέπει να προβλέπουν τη βέλτιστη αλληλεπίδραση μεταξύ του ΣΕΔΕ της ΕΕ και των μέτρων τρίτης χώρας για τη μείωση των επιπτώσεων των αεροπορικών μεταφορών στην κλιματική αλλαγή.

(2)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατέληξαν σε συμφωνία τον Δεκέμβριο του 2020 (2). Η συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου (στο εξής: συμφωνία), υπεγράφη από την Ένωση με την απόφαση (ΕΕ) 2020/2252 του Συμβουλίου (3) και εγκρίθηκε από την Ένωση με την απόφαση (ΕΕ) 2021/689 του Συμβουλίου (4). Η συμφωνία εφαρμόστηκε προσωρινά μέχρι την έναρξη ισχύος της την 1η Μαΐου 2021 (5). Η συμφωνία προβλέπει ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος πρέπει να εφαρμόζει αποτελεσματικό σύστημα τιμολόγησης των ανθρακούχων εκπομπών που καλύπτει τις αεροπορικές μεταφορές και ότι οι πτήσεις από αεροδρόμια που βρίσκονται στο έδαφος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) προς αεροδρόμια που βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ρυθμίζονται στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ της ΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 28α παράγραφος 7 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ, η παρέκκλιση του άρθρου 28α παράγραφος 1 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις απαιτήσεις της εν λόγω οδηγίας όσον αφορά τις εκπομπές από ορισμένες πτήσεις προς και από αεροδρόμια που βρίσκονται σε χώρες εκτός του ΕΟΧ, πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί η οδηγία 2003/87/ΕΚ ώστε να εξαιρεθούν από το ΣΕΔΕ της ΕΕ οι πτήσεις από αεροδρόμια που βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο προς αεροδρόμια ευρισκόμενα στον ΕΟΧ. Προκειμένου να διατηρηθεί σταθερότητα όσον αφορά την κάλυψη των φορέων εκμετάλλευσης αεροσκαφών από το ΣΕΔΕ της ΕΕ, η εν λόγω εξαίρεση πτήσεων από αεροδρόμια που βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο προς αεροδρόμια που βρίσκονται στον ΕΟΧ δεν θα πρέπει να επηρεάζει τις διατάξεις που εξαιρούν ορισμένες αεροπορικές δραστηριότητες από το ΣΕΔΕ της ΕΕ με βάση καθορισμένα κατώτατα όρια όσον αφορά τον αριθμό των πτήσεων ή τις εκπομπές ανά φορέα εκμετάλλευσης.

(4)

Επομένως, η οδηγία 2003/87/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Δεδομένου ότι η συμφωνία εφαρμόστηκε προσωρινά από την 1η Ιανουαρίου 2021, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται όσον αφορά τις εκπομπές που πραγματοποιούνται από την εν λόγω ημερομηνία,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 (2) αποσκοπεί στη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της εφαρμογής υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η υποχρέωση εκφόρτωσης εφαρμόζεται στην αλιεία σολομού στη Βαλτική Θάλασσα από την 1η Ιανουαρίου 2015.

(3)

Το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή, ελλείψει πολυετών σχεδίων θεσπισθέντων σύμφωνα με το άρθρο 9 του εν λόγω κανονισμού, να θεσπίσει σχέδια απορρίψεων που προσδιορίζουν τις λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης, για αρχική περίοδο τριών ετών, η οποία μπορεί να ανανεωθεί για μία ακόμη περίοδο τριών ετών. Τα εν λόγω σχέδια απορρίψεων θα πρέπει να θεσπίζονται βάσει κοινών συστάσεων που καταρτίζονται από τα κράτη μέλη, σε συνεννόηση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

(4)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1396/2014 (3) της Επιτροπής θέσπισε σχέδιο απορρίψεων όσον αφορά την αλιεία σολομού, ρέγγας, παπαλίνας και γάδου στη Βαλτική Θάλασσα. Το εν λόγω σχέδιο απορρίψεων περιλάμβανε μεταξύ άλλων εξαίρεση από την υποχρέωση εκφόρτωσης ιδίως για τον σολομό λόγω των αποδεδειγμένα υψηλών ποσοστών επιβίωσης του εν λόγω είδους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013. Η ισχύς του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1396/2014 έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2017. Η εν λόγω εξαίρεση για τον σολομό της Βαλτικής ανανεώθηκε βάσει του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/211 της Επιτροπής (4), η ισχύς του οποίου έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2020.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1139 θεσπίζει πολυετές σχέδιο για τα αποθέματα που αλιεύονται στη Βαλτική Θάλασσα και παρέχει τις λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης των εν λόγω αποθεμάτων, συμπεριλαμβανομένου του σολομού. Το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση του εν λόγω κανονισμού μέσω του καθορισμού των λεπτομερειών της υποχρέωσης εκφόρτωσης για είδη με υψηλά ποσοστά επιβίωσης.

(6)

Η Δανία, η Γερμανία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Πολωνία, η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν άμεσο συμφέρον όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας στη Βαλτική Θάλασσα. Στις 12 Μαΐου 2020 τα εν λόγω κράτη μέλη υπέβαλαν κοινή σύσταση (5) στην Επιτροπή, κατόπιν διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο «Βαλτική Θάλασσα». Αρμόδιοι επιστημονικοί φορείς συνέβαλαν σε επιστημονικό επίπεδο. Η κοινή σύσταση επικαιροποιήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 και στις 16 Μαρτίου 2021.

(7)

Η τροποποιημένη κοινή σύσταση προτείνει ότι η εξαίρεση από την υποχρέωση εκφόρτωσης για τον σολομό που αλιεύεται με ορισμένα αδρανή εργαλεία, που προβλέπεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/211 της Επιτροπής θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Παρέχει κίνητρο για τη χρήση πιο επιλεκτικών και χαμηλότερου αντίκτυπου εργαλείων κατά την αλιεία άλλων ειδών πέραν του σολομού. Επιπλέον, η εξαίρεση ενδεχομένως θα μείωνε τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα πτηνών και θηλαστικών. Σε μερικές περιοχές επίσης θα διευκόλυνε τη διαχείριση των ποσοστώσεων και θα καθιστούσε δυνατή την προστασία των αποθεμάτων άγριου σολομού με την απελευθέρωση του αλιευόμενου άγριου σολομού και τη διατήρηση μόνο του εκτρεφόμενου. Ωστόσο, οι κιούρτοι και τα κοφινέλλα δεν θα πρέπει πλέον να υπόκεινται σε εξαιρέσεις, ενώ όσον αφορά τις πλωτές παγίδες, θα πρέπει να περιλαμβάνονται μόνο όσες διαθέτουν προσαρτημένο σάκο χωρίς κόμπους («Vittjanpåse»). Επίσης, η κοινή σύσταση προτείνει ότι η εξαίρεση θα πρέπει να περιορίζεται στο 8 % των ετήσιων αλιευμάτων σολομού από την ποσόστωση για τον σολομό κάθε κράτους μέλους, με στόχο την περαιτέρω μείωση όλων των πιθανών αρνητικών επιπτώσεων της εν λόγω εξαίρεσης στο απόθεμα. Τέλος, στο πλαίσιο της διαβούλευσης με την ομάδα εμπειρογνωμόνων για την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια, επισημάνθηκε ότι, όπως αναφέρεται στην κοινή σύσταση, η εξαίρεση θα πρέπει να καλύπτει τον σολομό που αλιεύεται σε όλους τους τύπους αλιείας που χρησιμοποιούν τα σχετικά αδρανή εργαλεία.

(8)

Η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) εξέτασε τα επιστημονικά στοιχεία που συνόδευαν την κοινή σύσταση (6). Η ΕΤΟΕΑ υπενθύμισε την προηγούμενη αξιολόγησή (7) της σχετικά με τα δίχτυα-παγίδες (νταλιάνια) και τους βολκούς, καθώς και την ανάγκη για περαιτέρω πληροφορίες προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι παραδοχές σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τους κιούρτους και τα κοφινέλλα και τα δίχτυα-ενέδρες. Σε αυτή τη βάση, στην επικαιροποιημένη κοινή σύσταση δεν περιλαμβάνονται πλέον οι κιούρτοι και τα κοφινέλλα. Επιπλέον, τα κράτη μέλη εξήγησαν ότι στα δεδομένα που είχαν υποβληθεί προηγουμένως περιλαμβάνονταν τα δίχτυα-ενέδρες, ενώ τα δίχτυα-ενέδρες δεν αναφέρονταν ρητώς στη σχετική μελέτη, και ότι περαιτέρω μελέτες βρίσκονταν σε εξέλιξη. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν για την υποβολή επιπλέον πληροφοριών σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης του σολομού που αλιεύεται με δίχτυα-ενέδρες πριν τη λήξη της ισχύος της παρούσας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΤΟΕΑ στην προηγούμενη αξιολόγησή της δήλωσε ότι τα δίχτυα-ενέδρες λειτουργούν παρόμοια με τα δίχτυα-παγίδες και ότι τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί μέσω της κοινής σύστασης για τη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας, η εξαίρεση θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται. Όσον αφορά τις πλωτές παγίδες, η ΕΤΟΕΑ σημείωσε ότι όσες διέθεταν προσαρτημένο σάκο χωρίς κόμπους ενδεχομένως να ήταν ηπιότερες από όσες δεν διέθεταν τέτοιο σάκο. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το ποσοστό επιβίωσης του σολομού που αλιεύεται με πλωτές παγίδες με προσαρτημένο σάκο χωρίς κόμπους ήταν 52 %, αν και το ποσοστό επιβίωσης ενδεχομένως να είναι σημαντικά υψηλότερο ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Περαιτέρω ερευνητικά έργα βρίσκονται σε εξέλιξη.

(9)

Τα μέτρα που προτάθηκαν με την κοινή σύσταση συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και μπορούν, ως εκ τούτου, να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139. Ωστόσο, με βάση την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να ισχύει μόνο προσωρινά, και τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν τις σχετικές επιπρόσθετες πληροφορίες και τα δεδομένα που προτάθηκαν από την ΕΤΟΕΑ εγκαίρως πριν από τη λήξη της ισχύος του κανονισμού.

(10)

Με βάση τα ανωτέρω, η διάρκεια του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να περιορίζεται στα τρία χρόνια, προκειμένου να διασφαλίζεται η επικαιροποιημένη αξιολόγηση της εξαίρεσης και της ανάπτυξης των σχετικών τύπων αλιείας.

(11)

Δεδομένου ότι η εξαίρεση που χορηγήθηκε με βάση τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/211 της Επιτροπής έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2020, προκειμένου να διασφαλιστεί η νομική συνέχεια, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2021. Για λόγους ασφάλειας δικαίου και δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του.

(1)

Το άρθρο 31 παράγραφος 1 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 640/2014 της Επιτροπής (2), όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2021/841 της Επιτροπής (3), προβλέπει ότι το συνολικό ποσό της ενίσχυσης ή της στήριξης που δικαιούται ο δικαιούχος θα πρέπει να καταβάλλεται με βάση τον αριθμό των ζώων που έχουν προσδιοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 640/2014, υπό τον όρο ότι δεν διαπιστώνονται περισσότερα από τρία ζώα που δεν έχουν προσδιοριστεί και ότι τα ζώα που δεν έχουν προσδιοριστεί μπορούν να αναγνωρίζονται ατομικώς με οποιοδήποτε μέσο προβλέπεται στο σύστημα αναγνώρισης και καταγραφής των ζώων όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 7) του εν λόγω κανονισμού. Ωστόσο, η ατομική αναγνώριση των ζώων δεν αφορά είδη ζώων άλλα από τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα. Επιπλέον, το άρθρο 31 παράγραφος 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 640/2014 ορίζει ότι η διοικητική κύρωση επιβάλλεται μόνον όταν δεν έχουν προσδιοριστεί περισσότερα από τρία ζώα, χωρίς να γίνεται αναφορά στην περίπτωση τριών ή λιγότερων βοοειδών και αιγοπροβάτων που δεν έχουν προσδιοριστεί και τα οποία δεν μπορούν να αναγνωριστούν ατομικώς με οποιοδήποτε μέσο προβλέπεται στο σύστημα αναγνώρισης και καταγραφής των ζώων.

(2)

Ο δεύτερος όρος του άρθρου 31 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 640/2014 αποκλείει, συνεπώς, από την παρέκκλιση όσον αφορά την επιβολή διοικητικών κυρώσεων όλα τα είδη ζώων εκτός από τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα που πρέπει να καλύπτονται από τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 640/2014.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να αναδιατυπωθεί το άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 640/2014 κατά τρόπο ώστε η απαίτηση ατομικής αναγνώρισης να ισχύει μόνο για τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα.

(4)

Το άρθρο 31 παράγραφος 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 640/2014 δεν προβλέπει καμία κύρωση για τις περιπτώσεις στις οποίες έως τρία βοοειδή και αιγοπρόβατα που δεν έχουν προσδιοριστεί δεν μπορούν να αναγνωριστούν ατομικώς, πράγμα που σημαίνει ότι τα ζώα αυτά έχουν απολέσει την ταυτότητα και την ιχνηλασιμότητά τους από οποιαδήποτε πηγή του συστήματος αναγνώρισης και καταγραφής των ζώων. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση κατά την οποία λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, που αφορούν μόνο τον αριθμό των ζώων που δεν έχουν προσδιοριστεί, θα είχαν ως αποτέλεσμα την επιβολή κυρώσεων, ενώ περιπτώσεις μη συμμόρφωσης που είναι σοβαρότερες επειδή αφορούν ζώα (βοοειδή, αιγοπρόβατα) που δεν μπορούν να αναγνωριστούν, δεν θα είχαν συνέπειες.

(5)

Ως εκ τούτου, είναι επίσης σκόπιμο να προβλεφθούν διοικητικές κυρώσεις για τις σοβαρότερες περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, δηλαδή τις περιπτώσεις κατά τις οποίες βοοειδή και αιγοπρόβατα που δεν έχουν προσδιοριστεί δεν μπορούν να αναγνωριστούν ατομικώς με οποιοδήποτε μέσο προβλέπεται στο σύστημα αναγνώρισης και καταγραφής των ζώων, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους.

(6)

Συνεπώς, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 640/2014 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Κατ’ αναλογία προς τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2021/841, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται σε σχέση με τις αιτήσεις ενίσχυσης, τις αιτήσεις στήριξης και τις αιτήσεις πληρωμής οι οποίες υποβάλλονται για τα έτη υποβολής αιτήσεων ή τις περιόδους πριμοδότησης που αρχίζουν από την 1η Ιανουαρίου 2021,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), η Επιτροπή εξέτασε την από 18 Οκτωβρίου 2016 αίτηση της Ουγγαρίας για την καταχώριση της γεωγραφικής ένδειξης «Nagykunsági birspálinka».

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/787, ο οποίος αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008, άρχισε να ισχύει την 25η Μαΐου 2019. Σύμφωνα με το άρθρο 49 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, το κεφάλαιο III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 σχετικά με τις γεωγραφικές ενδείξεις καταργείται από τις 8 Ιουνίου 2019.

(3)

Αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αίτηση είναι σύμφωνη με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008, η Επιτροπή δημοσίευσε τις βασικές προδιαγραφές του τεχνικού φακέλου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3) κατ’ εφαρμογή του άρθρου 17 παράγραφος 6 του εν λόγω κανονισμού, σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) 2019/787.

(4)

Καμία δήλωση ένστασης δεν έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 27 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2019/787.

(5)

Επομένως, η ένδειξη «Nagykunsági birspálinka» θα πρέπει να καταχωριστεί ως γεωγραφική ένδειξη,

(1)

Οι αλιευτικές ποσοστώσεις για το 2020 έχουν καθοριστεί με:

(2)

Οι αλιευτικές ποσοστώσεις για το 2021 έχουν καθοριστεί με:

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 105 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, όταν η Επιτροπή διαπιστώνει ότι κράτος μέλος υπερέβη τις αλιευτικές ποσοστώσεις που του χορηγήθηκαν, επιβάλλει μειώσεις στις μελλοντικές ποσοστώσεις του εν λόγω κράτους μέλους.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 105 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, οι εν λόγω μειώσεις πρέπει να πραγματοποιούνται το επόμενο έτος ή έτη, με εφαρμογή των αντίστοιχων πολλαπλασιαστικών συντελεστών που προβλέπονται στο ίδιο άρθρο.

(5)

Ορισμένα κράτη μέλη έχουν υπερβεί τις αλιευτικές ποσοστώσεις που τους χορηγήθηκαν για το 2020. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να πραγματοποιηθούν μειώσεις στις αλιευτικές ποσοστώσεις που τους χορηγήθηκαν το 2021 και, κατά περίπτωση, τα επόμενα έτη, όσον αφορά τα αποθέματα που υπεραλιεύθηκαν.

(6)

Ο εκτελεστικοί κανονισμοί (ΕΕ) 2020/1247 (10) και (ΕΕ) 2020/2006 (11) της Επιτροπής έχουν ορίσει μειώσεις των αλιευτικών ποσοστώσεων για ορισμένες χώρες και είδη για το 2020. Ωστόσο, για ορισμένα κράτη μέλη οι μειώσεις που έπρεπε να επιβληθούν για ορισμένα είδη ήταν υψηλότερες σε σχέση με τις αντίστοιχες διαθέσιμες ποσοστώσεις για το 2020 και, συνεπώς, δεν ήταν δυνατόν να εφαρμοστούν εξολοκλήρου το εν λόγω έτος. Για να εξασφαλιστεί ότι στις περιπτώσεις αυτές θα αφαιρείται η πλήρης ποσότητα για τα αντίστοιχα αποθέματα, οι εναπομένουσες ποσότητες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό των μειώσεων στις ποσοστώσεις για το 2021 και, κατά περίπτωση, στις ποσοστώσεις για τα επόμενα έτη.

(7)

Το 2019 η Πορτογαλία υπερέβη την ποσόστωσή της για τον μακρόπτερο τόνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, βορείως των 5° Β (ALB/AN05N). Η μείωση κατά 1 271,026 τόνους που προέκυψε από αυτή την υπεραλίευση ίσχυε το 2020. Κατόπιν αιτήματος της Πορτογαλίας, η αντίστοιχη μείωση κατανεμήθηκε εξίσου σε δύο έτη (2020 και 2021). Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1247, το πρώτο ήμισυ της μείωσης, δηλαδή 635,513 τόνοι, εφαρμόστηκε στην πορτογαλική ποσόστωση του 2020. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να αφαιρεθεί η υπόλοιπη ποσότητα των 635,513 τόνων από την πορτογαλική ποσόστωση του 2021.

(8)

Όσον αφορά το αμμόχελο στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a και στην υποπεριοχή 4, με δεδομένο ότι η Δανία έχει υπεραλιεύσει το σύνολο των επιτρεπομένων αλιευμάτων στα ενωσιακά ύδατα της περιοχής διαχείρισης 2r, όπως ορίζεται στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΕ) 2020/123 το 2020, επιβάλλεται να πραγματοποιηθούν μειώσεις. Το 2021, έχουν επιτραπεί ελάχιστα αλιεύματα αμμόχελου στα ύδατα αυτά, ούτως ώστε να παρακολουθείται η αφθονία του αμμόχελου. Ωστόσο, με τις εν λόγω μειώσεις είναι αδύνατο να διατηρηθεί το σύστημα παρακολούθησης (12) που συνιστάται από το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση της Θάλασσας (ICES) όσον αφορά τη διαχείριση του αμμόχελου. Ως εκ τούτου, οι μειώσεις για τις υπεραλιευθείσες από τη Δανία ποσοστώσεις το 2020 στην περιοχή διαχείρισης 2r θα πρέπει να πραγματοποιηθούν από την περιοχή διαχείρισης αμμόχελου 3r το 2021.

(9)

Οι μειώσεις των αλιευτικών ποσοστώσεων, όπως προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να ισχύουν με την επιφύλαξη των μειώσεων που ισχύουν για τις ισπανικές ποσοστώσεις του 2021 σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 185/2013 της Επιτροπής (13).

(10)

Δεδομένου ότι οι ποσοστώσεις εκφράζονται σε τόνους, σε περίπτωση υπεραλίευσης ποσοτήτων κάτω του ενός τόνου, οι εν λόγω ποσότητες δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη,

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1126/2008 της Επιτροπής (2) υιοθετήθηκαν ορισμένα διεθνή πρότυπα και διερμηνείες που υφίσταντο στις 15 Οκτωβρίου 2008.

(2)

Η πανδημία COVID-19 προκάλεσε πρωτοφανή εξωτερική αναταραχή στην Ένωση και την οικονομία της, δημιουργώντας την ανάγκη λήψης μέτρων για την άμβλυνση των δυσμενών επιπτώσεων για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, όπου αυτό είναι δυνατόν.

(3)

Τα κράτη μέλη και η Ένωση έχουν λάβει μέτρα για την παροχή οικονομικής ελάφρυνσης σε επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των αναστολών πληρωμών με βάση ιδιωτικά ή δημόσια μορατόριουμ, με σκοπό την πρόληψη περιττών πτωχεύσεων και απωλειών θέσεων εργασίας και την επιτάχυνση της ανάκαμψης.

(4)

Στις 28 Μαρτίου 2020, το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) δημοσίευσε το έγγραφο Μειώσεις μισθωμάτων λόγω Covid-19 (τροποποίηση του ΔΠΧΑ 16), το οποίο εγκρίθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1434 της Επιτροπής (3).

(5)

Στις 31 Μαρτίου 2021, το IASB δημοσίευσε το έγγραφο Μειώσεις μισθωμάτων λόγω Covid-19 μετά τις 30 Ιουνίου 2021 (τροποποίηση του ΔΠΧΑ 16).

(6)

Με την τροποποίηση του Διεθνούς Προτύπου Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ) 16 Μισθώσεις επεκτείνεται η προαιρετική, προσωρινή λειτουργική ελάφρυνση λόγω COVID-19 για μισθωτές για συμβάσεις μίσθωσης με ελάφρυνση πληρωμών και πληρωμές που αρχικά οφείλονταν στις 30 Ιουνίου 2021 ή πριν από την ημερομηνία αυτή ώστε να καλύπτει και συμβάσεις μίσθωσης με ελάφρυνση πληρωμών και πληρωμές που αρχικά οφείλονταν στις 30 Ιουνίου 2022 ή πριν από την ημερομηνία αυτή.

(7)

Κατόπιν διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Συμβουλευτική Ομάδα για θέματα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι η τροποποίηση του ΔΠΧΑ 16 Μισθώσεις πληροί τα κριτήρια έγκρισης που ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/2002.

(8)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1126/2008 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(9)

Το IASB όρισε ως ημερομηνία έναρξης ισχύος της τροποποίησης του ΔΠΧΑ 16 Μισθώσεις την 1η Απριλίου 2021. Επομένως, οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να εφαρμοστούν αναδρομικά, προκειμένου να κατοχυρωθεί ασφάλεια δικαίου για τους σχετικούς εκδότες και συνέπεια με άλλα λογιστικά πρότυπα που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1126/2008.

(10)

Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της λειτουργικής ελάφρυνσης λόγω COVID-19, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(11)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της κανονιστικής επιτροπής λογιστικών θεμάτων,