(1)

Η υψηλή λειτουργικότητα και το σχετικά χαμηλό κόστος της πλαστικής ύλης σημαίνει ότι αυτό το υλικό είναι ολοένα και περισσότερο πανταχού παρόν στην καθημερινή ζωή. Ενώ η πλαστική ύλη διαδραματίζει χρήσιμο ρόλο στην οικονομία και έχει σημαντικές εφαρμογές σε πολλούς τομείς, η αυξανόμενη χρήση της σε εφαρμογές βραχείας διάρκειας, οι οποίες δεν έχουν σχεδιαστεί για επαναχρησιμοποίηση ή οικονομικά αποδοτική ανακύκλωση, σημαίνει ότι τα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης καθίστανται ολοένα και πιο γραμμικά και λιγότερο αποδοτικά. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο του Σχεδίου Δράσης για την Κυκλική Οικονομία που προσδιορίστηκε στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 2ας Δεκεμβρίου 2015 με τίτλο «Το κλείσιμο του κύκλου – Ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία», η Επιτροπή στην ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες που καθορίστηκε στην ανακοίνωσή της της 16ης Ιανουαρίου 2018 με τίτλο «Ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες στην κυκλική οικονομία» συμπεραίνει ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η σταθερή αύξηση της παραγωγής πλαστικών αποβλήτων και η διασπορά τους στο περιβάλλον, ιδίως στο θαλάσσιο, προκειμένου να επιτευχθεί ένας κυκλικός κύκλος ζωής για τις πλαστικές ύλες. H ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες είναι ένα βήμα προς τη δημιουργία μιας κυκλικής οικονομίας, στην οποία ο σχεδιασμός και η παραγωγή πλαστικών υλών και προϊόντων γίνονται με πλήρη σεβασμό των αναγκών επαναχρησιμοποίησης, επισκευής και ανακύκλωσης, και στην οποία κατασκευάζονται και προωθούνται περισσότερο βιώσιμα υλικά. Οι αρνητικές επιπτώσεις ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, την υγεία και την οικονομία είναι σημαντικές και χρειάζεται η δημιουργία ειδικού νομικού πλαισίου για την αποτελεσματική μείωσή τους.

(2)

Η παρούσα οδηγία προωθεί κυκλικές προσεγγίσεις που δίνουν προτεραιότητα σε βιώσιμα και μη τοξικά επαναχρησιμοποιήσιμα προϊόντα και συστήματα επαναχρησιμοποίησης αντί των προϊόντων μίας χρήσης, με στόχο κυρίως τη μείωση της ποσότητας των αποβλήτων. Η πρόληψη αποβλήτων βρίσκεται στην κορυφή της ιεράρχησης όσον αφορά τα απόβλητα κατά την οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4). Η παρούσα οδηγία θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου βιώσιμης ανάπτυξης αριθ. 12 των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για τη διασφάλιση βιώσιμων μοντέλων κατανάλωσης και παραγωγής που είναι μέρος της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, η οποία εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Διατηρώντας την αξία των προϊόντων και των υλικών όσο το δυνατόν περισσότερο και δημιουργώντας λιγότερα απόβλητα, η οικονομία της Ένωσης μπορεί να γίνει πιο ανταγωνιστική και ανθεκτική, μειώνοντας παράλληλα την πίεση στους πολύτιμους πόρους και το περιβάλλον.

(3)

Τα θαλάσσια απορρίμματα έχουν διασυνοριακό χαρακτήρα και αναγνωρίζονται ως παγκόσμιο πρόβλημα που εντείνεται διαρκώς. Η μείωση αυτών αποτελεί βασική δράση για την επίτευξη του στόχου βιώσιμης ανάπτυξης αριθ. 14 του ΟΗΕ, σύμφωνα με τον οποίο επιδιώκεται η διατήρηση και η βιώσιμη χρήση των ωκεανών, των θαλασσών και των θαλάσσιων πόρων για βιώσιμη ανάπτυξη. Η Ένωση πρέπει να επιτελέσει τον δικό της ρόλο στην πρόληψη και την καταπολέμηση των θαλάσσιων απορριμμάτων και να επιδιώξει να γίνει πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο. Στο εν λόγω πλαίσιο, η Ένωση συνεργάζεται με εταίρους σε διάφορα διεθνή φόρουμ, όπως η G20, η G7 και ο ΟΗΕ, για την προώθηση συντονισμένων δράσεων και η παρούσα οδηγία αποτελεί μέρος των προσπαθειών της Ένωσης προς τον εν λόγω σκοπό. Προκειμένου οι προσπάθειες να είναι αποτελεσματικές, είναι επίσης σημαντικό οι εξαγωγές πλαστικών αποβλήτων από την Ένωση να μην οδηγήσουν σε αύξηση των θαλάσσιων απορριμμάτων αλλού.

(4)

Σύμφωνα με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS) (5), τη σύμβαση για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από την απόρριψη αποβλήτων και άλλων υλών της 29ης Δεκεμβρίου 1972 («Σύμβαση του Λονδίνου») και του πρωτοκόλλου της του 1996 («πρωτόκολλο του Λονδίνου»), το παράρτημα V της διεθνούς σύμβασης για την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία του 1973 (MARPOL), όπως τροποποιήθηκε από το σχετικό πρωτόκολλο του 1978 και τη σύμβαση της Βασιλείας για τον έλεγχο της διασυνοριακής διακίνησης επικίνδυνων αποβλήτων και τη διάθεσή τους της 22ας Μαρτίου 1989 (6) και με τη νομοθεσία της Ένωσης για τα απόβλητα δηλαδή την οδηγία 2008/98/ΕΚ και την οδηγία 2000/59/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), τα κράτη μέλη καλούνται να διασφαλίσουν την ορθή διαχείριση των αποβλήτων για την πρόληψη και τη μείωση των θαλάσσιων απορριμμάτων τόσο από θαλάσσιες όσο και από χερσαίες πηγές. Σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία για τα ύδατα δηλαδή τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ (8) και 2008/56/ΕΚ (9), τα κράτη μέλη υποχρεούνται επίσης να καταπολεμούν τα θαλάσσια απορρίμματα όταν αυτά υπονομεύουν την επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων τους, συμπεριλαμβανομένης της συμβολής στον στόχο βιώσιμης ανάπτυξης αριθ. 14 του ΟΗΕ.

(5)

Στην Ένωση, το 80-85 % των θαλάσσιων απορριμμάτων που καταμετρούνται στις παραλίες είναι πλαστικά, ενώ τα πλαστικά αντικείμενα μίας χρήσης αντιστοιχούν στο 50 % και τα είδη αλιείας στο 27 % του συνόλου. Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα κοινών καταναλωτικών προϊόντων ταχείας κατανάλωσης που απορρίπτονται αφού έχουν χρησιμοποιηθεί μία φορά σύμφωνα με τον προορισμό τους, ανακυκλώνονται σπανίως και συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια. Σημαντικό ποσοστό των αλιευτικών εργαλείων που διατίθενται στην αγορά δεν συλλέγεται για επεξεργασία. Επομένως τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης και τα αλιευτικά εργαλεία που περιέχουν πλαστική ύλη αποτελούν ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα στο πλαίσιο των θαλάσσιων απορριμμάτων, ενέχουν σοβαρό κίνδυνο για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία και βλάπτουν δραστηριότητες όπως ο τουρισμός, η αλιεία και η ναυτιλία.

(6)

Η κατάλληλη διαχείριση των αποβλήτων εξακολουθεί να έχει καίρια σημασία για την πρόληψη όλων των απορριμμάτων, περιλαμβανομένων των θαλάσσιων. Η ενωσιακή νομοθεσία δηλαδή η οδηγία 2008/98/ΕΚ, η οδηγία 2000/59/ΕΚ, η οδηγία 2000/60/ΕΚ και η οδηγία 2008/56/ΕΚ και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου (10) και τα μέσα πολιτικής παρέχουν ορισμένες ρυθμιστικές απαντήσεις για την αντιμετώπιση των θαλάσσιων απορριμμάτων. Συγκεκριμένα, τα πλαστικά απόβλητα υπόκεινται σε γενικά μέτρα και ποσοτικούς στόχους της Ένωσης για τη διαχείριση των αποβλήτων, όπως ο στόχος ανακύκλωσης των απορριμμάτων από πλαστικές συσκευασίες που θεσπίστηκε στην οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) και ο στόχος στην ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες, ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλες οι πλαστικές συσκευασίες που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης είναι επαναχρησιμοποιήσιμες ή εύκολα ανακυκλώσιμες. Ωστόσο, ο αντίκτυπος των εν λόγω μέτρων στα θαλάσσια απορρίμματα δεν είναι επαρκής και υπάρχουν διαφορές όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής και το επίπεδο φιλοδοξίας μεταξύ των εθνικών μέτρων για την πρόληψη και τη μείωση της θαλάσσιας ρύπανσης από απορρίμματα. Επιπλέον, ορισμένα από τα μέτρα αυτά, και ιδίως οι περιορισμοί εμπορίας πλαστικών μίας χρήσης, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν φραγμούς στο εμπόριο και να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό στην Ένωση.

(7)

Για να επικεντρωθούν οι προσπάθειες εκεί όπου είναι περισσότερο αναγκαίες, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να καλύπτει μόνον εκείνα τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που εμφανίζονται συχνότερα σε παραλίες στην Ένωση, καθώς επίσης αλιευτικά εργαλεία που περιέχουν πλαστική ύλη και προϊόντα από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη. Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που καλύπτονται από μέτρα δυνάμει της παρούσας οδηγίας εκτιμάται ότι αντιστοιχούν περίπου στο 86 % των πλαστικών μίας χρήσης που μετρήθηκαν σε παραλίες στην Ένωση. Οι γυάλινοι και μεταλλικοί περιέκτες ποτών δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, καθώς δεν συγκαταλέγονται στα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που απαντώνται συχνότερα σε παραλίες στην Ένωση.

(8)

Τα μικροπλαστικά δεν εμπίπτουν άμεσα στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, ωστόσο συμβάλλουν στη θαλάσσια ρύπανση και η Ένωση θα πρέπει, συνεπώς, να υιοθετήσει σχετικά μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και να ενθαρρύνει όλους τους παραγωγούς να περιορίσουν αυστηρά τα μικροπλαστικά στα σκευάσματά τους.

(9)

Η χερσαία ρύπανση και η μόλυνση του εδάφους από πλαστικά μεγαλύτερου μεγέθους και από τα προκύπτοντα θραύσματα ή μικροπλαστικά μπορεί να είναι σημαντική ενώ η πλαστική ύλη μπορεί να διαρρεύσει στο θαλάσσιο περιβάλλον.

(10)

Η παρούσα οδηγία αποτελεί lex specialis σε σχέση με τις οδηγίες 94/62/ΕΚ και 2008/98/ΕΚ. Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ των εν λόγω οδηγιών και της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να υπερισχύει η παρούσα οδηγία εντός του πεδίου εφαρμογής της. Αυτό ισχύει για τους περιορισμούς διάθεσης στην αγορά. Ιδίως όσον αφορά τα μέτρα μείωσης της κατανάλωσης, τις απαιτήσεις του προϊόντος, τις απαιτήσεις σήμανσης και τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού η παρούσα οδηγία συμπληρώνει τις οδηγίες 94/62/ΕΚ και 2008/98/ΕΚ και την οδηγία 2014/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12).

(11)

Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης μπορούν να κατασκευαστούν από ένα ευρύ φάσμα πλαστικών υλών οι οποίες συνήθως ορίζονται ως πολυμερή υλικά στα οποία μπορούν να προστεθούν πρόσθετα. Ωστόσο, αυτός ο ορισμός θα κάλυπτε και ορισμένα φυσικά πολυμερή. Μη τροποποιημένα φυσικά πολυμερή, κατά την έννοια του ορισμού των «μη χημικώς τροποποιημένων ουσιών» του άρθρου 3 σημείο 40) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13), θα πρέπει να εξαιρεθούν της παρούσας οδηγίας διότι απαντώνται σε φυσική μορφή στο περιβάλλον. Ως εκ τούτου, για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ο ορισμός του πολυμερούς στο άρθρο 3 σημείο 5) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 θα πρέπει να προσαρμοστεί και θα πρέπει να διατυπωθεί χωριστός ορισμός. Οι πλαστικές ύλες που παράγονται με τροποποιημένα φυσικά πολυμερή ή οι πλαστικές ύλες που παράγονται από βιολογικές, ορυκτές ή συνθετικές αρχικές ουσίες δεν απαντώνται στη φύση και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία. Ως εκ τούτου, ο προσαρμοσμένος ορισμός των πλαστικών υλών θα πρέπει να καλύπτει τα είδη από καουτσούκ με βάση πολυμερές και τα βιοαποδομήσιμα πλαστικά, ανεξάρτητα από το αν προέρχονται από βιομάζα ή προορίζονται να βιοαποδομηθούν με τον καιρό. Χρώματα, μελάνια και κόλλες δεν θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο της παρούσας οδηγίας και, συνεπώς, αυτά τα πολυμερή υλικά δεν θα πρέπει να καλύπτονται από τον ορισμό.

(12)

Για να οριοθετηθεί το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να καθοριστεί ο όρος «πλαστικό προϊόν μίας χρήσης». Ο ορισμός θα πρέπει να αποκλείει τα πλαστικά προϊόντα που μελετώνται, σχεδιάζονται και διατίθενται στην αγορά για να ολοκληρώνουν έναν ελάχιστο αριθμό διαδρομών ή επιστροφών εντός του κύκλου ζωής τους, επαναπληρούμενα ή επαναχρησιμοποιούμενα για τον σκοπό για τον οποίο έχουν σχεδιαστεί. Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης προορίζονται συνήθως να χρησιμοποιηθούν για μία μόνο φορά ή για περιορισμένο χρονικό διάστημα πριν απορριφθούν. Τα υγρά μαντηλάκια για προσωπική φροντίδα και οικιακή χρήση πρέπει επίσης να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, ενώ τα βιομηχανικά υγρά μαντηλάκια θα πρέπει να εξαιρούνται. Προκειμένου να διευκρινιστεί περαιτέρω εάν ένα προϊόν πρέπει να θεωρείται πλαστικό προϊόν μίας χρήσης για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα πρέπει να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης. Με βάση τα κριτήρια που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, παραδείγματα περιεκτών τροφίμων που πρέπει να θεωρούνται πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας είναι οι περιέκτες ταχυφαγείων, ή οι συσκευασίες γευμάτων, σάντουιτς, σάντουιτς-ρολών (wraps) και σαλατών με κρύο ή ζεστό φαγητό ή περιέκτες τροφίμων με νωπά ή μεταποιημένα τρόφιμα που δεν χρειάζονται περαιτέρω προετοιμασία, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά ή τα επιδόρπια. Παραδείγματα περιεκτών τροφίμων που δεν πρέπει να θεωρούνται πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας είναι οι περιέκτες τροφίμων με αποξηραμένα τρόφιμα ή με τρόφιμα που πωλούνται κρύα και απαιτούν περαιτέρω επεξεργασία, οι περιέκτες που περιέχουν περισσότερες από μία μερίδες τροφίμων ή οι περιέκτες μεγέθους ατομικής μερίδας που πωλούνται σε περισσότερες από μία μονάδες.

Παραδείγματα περιεκτών ποτών που πρέπει να θεωρούνται πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης είναι μεν οι φιάλες ποτών ή οι σύνθετες συσκευασίες ποτών που χρησιμοποιούνται για τη μπύρα, το κρασί, το νερό, τα υγρά αναψυκτικά, τους χυμούς και τα νέκταρ, τα στιγμιαία ποτά ή το γάλα, αλλά όχι τα κύπελλα για ποτά που αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας. Δεδομένου ότι δεν συγκαταλέγονται στα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που εμφανίζονται συχνότερα στις παραλίες στην Ένωση, οι γυάλινοι και μεταλλικοί περιέκτες ποτών δεν θα πρέπει να καλύπτονται από τα μέτρα της παρούσας οδηγίας. Ωστόσο, η Επιτροπή θα πρέπει, στο πλαίσιο της επανεξέτασης της παρούσας οδηγίας, να αξιολογήσει, μεταξύ άλλων, τα καπάκια και καλύμματα από πλαστική ύλη που χρησιμοποιούνται στους γυάλινους και μεταλλικούς περιέκτες ποτών.

(13)

Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ένα ή περισσότερα μέτρα, αναλόγως παραμέτρων όπως η ύπαρξη κατάλληλων και περισσότερο βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων, η δυνατότητα αλλαγής των τρόπων κατανάλωσης, καθώς και ο βαθμός στον οποίο καλύπτονται ήδη από υφιστάμενη νομοθεσία της Ένωσης.

(14)

Για ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, δεν υπάρχουν ακόμη κατάλληλες και πιο βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις και η κατανάλωση των περισσότερων τέτοιων πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης αναμένεται να αυξηθεί. Για να αναστραφεί η τάση αυτή και να προωθηθούν προσπάθειες για πιο βιώσιμες λύσεις θα πρέπει να ζητηθεί από τα κράτη μέλη να λάβουν τα αναγκαία μέτρα, για παράδειγμα θέτοντας στόχους μείωσης της εθνικής κατανάλωσης, για την επίτευξη φιλόδοξης και διαρκούς μείωσης στην κατανάλωση των εν λόγω προϊόντων χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγιεινή των τροφίμων, η ασφάλεια των τροφίμων, οι ορθές πρακτικές υγιεινής, οι κανόνες ορθής παρασκευαστικής πρακτικής, η πληροφόρηση των καταναλωτών ή οι απαιτήσεις ιχνηλασιμότητας που ορίζονται στους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (14), (ΕΚ) αριθ. 852/2004 (15) και (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 (16) και άλλη συναφή νομοθεσία σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, την υγιεινή και τη σήμανση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο φιλόδοξα για τα εν λόγω μέτρα, καθώς θα πρέπει να επιφέρουν σημαντική αντιστροφή των τάσεων κατανάλωσης και να οδηγήσουν σε μετρήσιμη ποσοτική μείωση. Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον αντίκτυπο των προϊόντων σε ολόκληρη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, μεταξύ άλλων όταν βρίσκονται στο θαλάσσιο περιβάλλον, και να τηρούν την ιεράρχηση των αποβλήτων.

Αν τα κράτη μέλη αποφασίσουν να εφαρμόσουν την εν λόγω υποχρέωση μέσω περιορισμών εμπορίας, θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι περιορισμοί αυτοί είναι αναλογικοί και δεν εισάγουν διακρίσεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη χρήση προϊόντων πολλαπλής χρήσεως τα οποία, αφού γίνουν απόβλητα, θα είναι κατάλληλα για προετοιμασία προς επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση.

(15)

Για άλλα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης υπάρχουν διαθέσιμες κατάλληλες και πιο βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις. Προκειμένου να περιοριστούν οι δυσμενείς επιπτώσεις των πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης στο περιβάλλον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαγορεύσουν τη διάθεσή τους στην αγορά. Με τον τρόπο αυτό θα προωθηθεί η χρήση των διαθέσιμων και πιο βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων, καθώς και καινοτόμων λύσεων για πιο βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, εναλλακτικές επιλογές επαναχρησιμοποίησης και αντικατάσταση υλικών. Οι περιορισμοί που εισάγονται στην παρούσα οδηγία σχετικά με τη διάθεση στην αγορά θα πρέπει να καλύπτουν επίσης προϊόντα από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη, καθώς ο εν λόγω τύπος πλαστικής ύλης δεν βιοαποδομείται κατά τρόπο κατάλληλο, και, συνεπώς, συμβάλλει στη ρύπανση του περιβάλλοντος από μικροπλαστικά, δεν είναι λιπασματοποιήσιμος, επηρεάζει αρνητικά την ανακύκλωση των συμβατικών πλαστικών υλών και δεν παρέχει αποδεδειγμένο όφελος για το περιβάλλον. Επιπλέον, λόγω του υψηλού επιπολασμού απορριμμάτων από διογκωμένο πολυστυρένιο στο θαλάσσιο περιβάλλον και δεδομένης της διαθεσιμότητας εναλλακτικών λύσεων, θα πρέπει επίσης να περιοριστούν οι περιέκτες τροφίμων και ποτών μίας χρήσης, καθώς και τα κύπελλα μίας χρήσης που κατασκευάζονται από διογκωμένο πολυστυρένιο.

(16)

Τα φίλτρα προϊόντων καπνού που περιέχουν πλαστική ύλη κατέχουν τη δεύτερη θέση μεταξύ των πλαστικών αντικειμένων μίας χρήσης που εμφανίζονται συχνότερα σε παραλίες στην Ένωση. Οι τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αποβλήτων μετά την κατανάλωση που προκύπτουν από φίλτρα προϊόντων καπνού που περιέχουν πλαστική ύλη, τα οποία απορρίπτονται απευθείας στο περιβάλλον, πρέπει να μειωθούν. Η καινοτομία και η ανάπτυξη προϊόντων αναμένεται να προσφέρουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις για τα φίλτρα που περιέχουν πλαστική ύλη, και πρέπει να επιταχυνθούν. Τα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τα προϊόντα καπνού με φίλτρα που περιέχουν πλαστική ύλη θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την καινοτομία που οδηγεί στην ανάπτυξη βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων για τα φίλτρα προϊόντων καπνού που περιέχουν πλαστική ύλη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν ευρύ φάσμα μέτρων για τη μείωση των αποβλήτων μετά την κατανάλωση που προκύπτουν από φίλτρα προϊόντων καπνού που περιέχουν πλαστική ύλη.

(17)

Τα πλαστικά καπάκια και καλύμματα, τα οποία χρησιμοποιούνται σε περιέκτες ποτών, συγκαταλέγονται στα πλαστικά αντικείμενα μίας χρήσης που εμφανίζονται συχνότερα σε παραλίες στην Ένωση. Ως εκ τούτου, οι περιέκτες ποτών που είναι πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης θα πρέπει να επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά μόνον εφόσον πληρούν συγκεκριμένες απαιτήσεις σχεδιασμού προϊόντος που μειώνουν σημαντικά τη διασπορά κατασκευασμένων από πλαστική ύλη καπακιών και καλυμμάτων των περιεκτών ποτών στο περιβάλλον. Για τους περιέκτες ποτών που είναι τόσο πλαστικά προϊόντα όσο και συσκευασίες μίας χρήσης, η απαίτηση αυτή αποτελεί προσθήκη στις βασικές απαιτήσεις σχετικά με τη σύνθεση και την επαναχρησιμοποιήσιμη και ανακτήσιμη καθώς και ανακυκλώσιμη φύση της συσκευασίας που παρατίθεται στο παράρτημα II της οδηγίας 94/62/ΕΚ.

Για να διευκολυνθεί η συμμόρφωση με την απαίτηση σχεδιασμού προϊόντος και να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι ανάγκη να εκπονηθεί ένα εναρμονισμένο πρότυπο που θα εκδοθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1025/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17) και η συμμόρφωση με το εν λόγω πρότυπο θα πρέπει να αποτελεί τεκμήριο συμμόρφωσης με τις εν λόγω απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, η έγκαιρη ανάπτυξη ενός εναρμονισμένου προτύπου αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για τη διασφάλιση αποτελεσματικής εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Θα πρέπει να προβλεφθεί επαρκής χρόνος για την εκπόνηση του εναρμονισμένου προτύπου και για την προσαρμογή των αλυσίδων παραγωγής των κατασκευαστών σε σχέση με την εφαρμογή της απαίτησης σχεδιασμού προϊόντος. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η κυκλική χρήση των πλαστικών υλών, θα πρέπει να προωθηθεί η υιοθέτηση των ανακυκλωμένων υλικών από την αγορά. Είναι επομένως σκόπιμο να θεσπιστεί απαίτηση για υποχρεωτική ελάχιστη περιεκτικότητα ανακυκλωμένης πλαστικής ύλης στις φιάλες ποτών.

(18)

Τα πλαστικά προϊόντα θα πρέπει να κατασκευάζονται λαμβάνοντας υπόψη ολόκληρη τη διάρκεια ζωής τους. Ο σχεδιασμός των πλαστικών προϊόντων θα πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη τη φάση παραγωγής και χρήσης, καθώς και την επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση του προϊόντος. Στο πλαίσιο της επανεξέτασης που θα διενεργηθεί δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 5 της οδηγίας 94/62/ΕΚ, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη τις σχετικές ιδιότητες των διαφόρων υλικών συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένων των σύνθετων υλικών, με βάση αξιολογήσεις του κύκλου ζωής τους, εξετάζοντας ιδίως την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων και τον σχεδιασμό για κυκλικότητα.

(19)

Η παρουσία επικίνδυνων χημικών ουσιών σε σερβιέτες, ταμπόν και εφαρμογείς ταμπόν, θα πρέπει να αποφευχθεί προς το συμφέρον της υγείας των γυναικών. Στο πλαίσιο των περιορισμών του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, είναι σκόπιμο η Επιτροπή να εξετάσει περαιτέρω την επιβολή περιορισμών σχετικά με τις εν λόγω ουσίες.

(20)

Ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης καταλήγουν στο περιβάλλον ως αποτέλεσμα εσφαλμένης διάθεσης μέσω του αποχετευτικού συστήματος ή άλλης ακατάλληλης απόρριψης στο περιβάλλον. Η απόρριψη μέσω του αποχετευτικού συστήματος μπορεί επιπρόσθετα να προκαλέσει σημαντικές οικονομικές ζημίες στα αποχετευτικά δίκτυα φράσσοντας αντλίες και αγωγούς. Στην περίπτωση των συγκεκριμένων προϊόντων, συχνά υπάρχει σημαντική έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τα υλικά χαρακτηριστικά τους ή τον κατάλληλο τρόπο διάθεσης των αποβλήτων. Ως εκ τούτου, τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης τα οποία συχνά ρίχνονται στην αποχέτευση ή απορρίπτονται με άλλον ακατάλληλο τρόπο, θα πρέπει να υπόκεινται σε απαιτήσεις σήμανσης. Η σήμανση θα πρέπει να ενημερώνει τους καταναλωτές σχετικά με τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης των αποβλήτων για το οικείο προϊόν ή για τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων και για την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν καθώς και τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της απόρριψής του στο περιβάλλον ή άλλου ακατάλληλου μέσου διάθεσης. Η σήμανση θα πρέπει, κατά περίπτωση, να βρίσκεται είτε πάνω στη συσκευασία του πλαστικού προϊόντος ή απευθείας πάνω στο ίδιο το προϊόν. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να καθιερώσει εναρμονισμένες προδιαγραφές για τη σήμανση και, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, θα πρέπει να ελέγχει πως η προτεινόμενη σήμανση γίνεται αντιληπτή από αντιπροσωπευτικές ομάδες καταναλωτών, ώστε να είναι αποτελεσματική και ευνόητη. Για τα αλιευτικά εργαλεία, απαιτούνται ήδη απαιτήσεις σήμανσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

(21)

Όσον αφορά τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης για τα οποία δεν υπάρχουν άμεσα διαθέσιμες κατάλληλες και πιο βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει, σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», να θεσπίσουν επίσης συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για την κάλυψη του κόστους διαχείρισης αποβλήτων και περισυλλογής απορριμμάτων καθώς και το αναγκαίο κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και τη μείωση τέτοιου είδους απορριμμάτων. Το εν λόγω κόστος δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το κόστος που απαιτείται για την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών με οικονομικά αποδοτικό τρόπο και θα πρέπει να καθορίζεται με διαφάνεια μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων.

(22)

Η οδηγία 2008/98/ΕΚ καθορίζει τις ελάχιστες γενικές απαιτήσεις για τα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού. Οι απαιτήσεις αυτές θα πρέπει να ισχύουν για τα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που θεσπίζονται με την παρούσα οδηγία, ανεξαρτήτως του εάν ο τρόπος εφαρμογής τους είναι μέσω νομοθετικής πράξης ή μέσω συμφωνιών βάσει της παρούσας οδηγίας. Η σημασία ορισμένων απαιτήσεων εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του προϊόντος. Η χωριστή συλλογή δεν είναι αναγκαία για να εξασφαλιστεί η ενδεδειγμένη επεξεργασία, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων για τα προϊόντα καπνού με πλαστικά φίλτρα, τα υγρά μαντηλάκια και τα μπαλόνια μίας χρήσης. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η εφαρμογή χωριστής συλλογής των προϊόντων αυτών. Η παρούσα οδηγία πρέπει να θεσπίσει πρόσθετες απαιτήσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, πέραν εκείνων της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, για παράδειγμα την απαίτηση να καλύπτουν οι παραγωγοί ορισμένων πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης το κόστος περισυλλογής των απορριμμάτων. Θα πρέπει επίσης να είναι δυνατόν να καλύπτονται τα έξοδα δημιουργίας ειδικών υποδομών για τη συλλογή των αποβλήτων μετά την κατανάλωση που προκύπτουν από προϊόντα καπνού, όπως για κατάλληλα δοχεία απορριμμάτων σε σημεία που συνήθως συγκεντρώνονται απορρίμματα. Η μέθοδος υπολογισμού των δαπανών για τον καθαρισμό απορριμμάτων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη ζητήματα αναλογικότητας. Για την ελαχιστοποίηση του διοικητικού κόστους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να ορίσουν οικονομικές συνεισφορές για τον καθαρισμό απορριμμάτων με τη θέσπιση κατάλληλων πολυετών προκαθορισμένων ποσών.

(23)

Το μεγάλο ποσοστό πλαστικών υλών από απορριφθέντα αλιευτικά εργαλεία, περιλαμβανομένων εγκαταλελειμμένων και απολεσθέντων αλιευτικών εργαλείων, στα θαλάσσια απορρίμματα δείχνει ότι οι υφιστάμενες νομικές απαιτήσεις που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, την οδηγία 2000/59/ΕΚ και την οδηγία 2008/98/ΕΚ δεν προβλέπουν επαρκή κίνητρα για την επιστροφή των αλιευτικών εργαλείων στην ξηρά για συλλογή και επεξεργασία. Το σύστημα έμμεσων τελών που θεσπίζεται βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2019/883 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18) για τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής για την παράδοση αποβλήτων από πλοία παρέχει ένα σύστημα για την εξάλειψη των κινήτρων των πλοίων να εκφορτώσουν τα απόβλητά τους στη θάλασσα και διασφαλίζει το δικαίωμα παράδοσης. Το σύστημα αυτό θα πρέπει, ωστόσο, να συμπληρωθεί με περαιτέρω οικονομικά κίνητρα για τους αλιείς να φέρουν τα απόβλητα από τα αλιευτικά τους εργαλεία στην ξηρά, ώστε να αποφευχθεί τυχόν ενδεχόμενη αύξηση των έμμεσων τελών αποβλήτων που πρέπει να καταβληθούν. Δεδομένου ότι τα πλαστικά εξαρτήματα των αλιευτικών εργαλείων έχουν υψηλές δυνατότητες ανακύκλωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει, σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», να θεσπίσουν διευρυμένη ευθύνη των παραγωγών για τα αλιευτικά εργαλεία και τα συστατικά αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστική ύλη, ώστε να εξασφαλιστεί η χωριστή συλλογή αποβλήτων αλιευτικών εργαλείων και να χρηματοδοτηθεί η περιβαλλοντικώς υγιής διαχείριση των αποβλήτων των αλιευτικών εργαλείων, ιδίως η ανακύκλωση.

(24)

Στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τα αλιευτικά εργαλεία που περιέχουν πλαστική ύλη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρακολουθούν και να αξιολογούν, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων που θεσπίζονται στην παρούσα οδηγία, τα αλιευτικά εργαλεία που περιέχουν πλαστική ύλη.

(25)

Παρόλο που όλα τα θαλάσσια απορρίμματα που περιέχουν πλαστική ύλη ενέχουν κινδύνους για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη θέματα αναλογικότητας. Ως εκ τούτου, οι ίδιοι οι αλιείς και οι βιοτεχνικοί παραγωγοί αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστική ύλη δεν θα πρέπει να θεωρούνται παραγωγοί και δεν θα πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνοι για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του παραγωγού που σχετίζονται με τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού.

(26)

Η παροχή οικονομικών και άλλων κινήτρων για την υποστήριξη βιώσιμων επιλογών των καταναλωτών και για την προώθηση της υπεύθυνης καταναλωτικής συμπεριφοράς μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό εργαλείο για την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας.

(27)

Οι φιάλες ποτών που είναι πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης αποτελούν ένα από τα είδη θαλάσσιων απορριμμάτων που εμφανίζονται συχνότερα σε παραλίες στην Ένωση. Αυτό οφείλεται στα αναποτελεσματικά συστήματα χωριστής συλλογής και στη χαμηλή συμμετοχή των καταναλωτών στα εν λόγω συστήματα. Είναι αναγκαίο να προωθηθούν αποτελεσματικότερα συστήματα χωριστής συλλογής. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστεί ένας ελάχιστος στόχος χωριστής συλλογής για τις φιάλες ποτών που αποτελούν πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης. Ενώ η υποχρέωση χωριστής συλλογής αποβλήτων ορίζει ότι τα απόβλητα πρέπει να διαχωρίζονται με βάση τον τύπο και τη φύση τους, θα πρέπει να είναι δυνατόν ορισμένα είδη αποβλήτων να συλλέγονται μαζί, υπό την προϋπόθεση αυτό να μην εμποδίζει την ανακύκλωση υψηλής ποιότητας, βάσει της ιεράρχησης των αποβλήτων σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 και παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Ο καθορισμός του στόχου χωριστής συλλογής θα πρέπει να βασίζεται στην ποσότητα των πλαστικών φιαλών ποτών μίας χρήσης που διατίθενται στην αγορά κράτους μέλους ή, εναλλακτικά, στην ποσότητα των αποβλήτων πλαστικών φιαλών ποτών μίας χρήσης που παράγονται σε κράτος μέλος. Ο υπολογισμός του βάρους των αποβλήτων που παράγονται σε ένα κράτος μέλος θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη όλα τα απόβλητα πλαστικών φιαλών ποτών μίας χρήσης που παράγονται, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που απορρίπτονται στο περιβάλλον αντί να απορρίπτονται μέσω συστημάτων συλλογής αποβλήτων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να επιτύχουν αυτόν τον ελάχιστο στόχο θέτοντας στόχους χωριστής συλλογής για φιάλες ποτών που είναι πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης στο πλαίσιο των συστημάτων διευρυμένης ευθύνης παραγωγού ή θεσπίζοντας συστήματα επιστροφής της εγγύησης ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο κρίνουν κατάλληλο. Αυτό θα έχει άμεσο θετικό αντίκτυπο στα ποσοστά συλλογής, στην ποιότητα του συλλεγόμενου υλικού και στην ποιότητα των ανακυκλούμενων υλικών, προσφέροντας ευκαιρίες για τον κλάδο ανακύκλωσης και την αγορά ανακυκλούμενων υλικών. Θα υποστηρίξει την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης για τα απορρίμματα συσκευασίας που ορίζονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ.

(28)

Προκειμένου να αποφευχθεί η απόρριψη στο περιβάλλον και άλλοι ακατάλληλοι τρόποι διάθεσης αποβλήτων που οδηγούν σε θαλάσσια απορρίμματα που περιέχουν πλαστική ύλη, οι καταναλωτές πλαστικών μίας χρήσεως και οι λοιποί χρήστες αλιευτικών εργαλείων με πλαστικά είναι απαραίτητο να ενημερώνονται δεόντως σχετικά με την ύπαρξη επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών λύσεων τις καταλληλότερες διαθέσιμες επιλογές διαχείρισης αποβλήτων και/ή τις επιλογές ορθής διαχείρισης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται, σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά τη διάθεση των αποβλήτων και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πρακτικών κακής διάθεσης καθώς και σχετικά με την περιεκτικότητα σε πλαστική ύλη ορισμένων πλαστικών προϊόντων και αλιευτικών εργαλείων μίας χρήσης και τον αντίκτυπο της εσφαλμένης διάθεσης αποβλήτων μέσω της αποχέτευσης. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να λαμβάνουν μέτρα ευαισθητοποίησης, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι πληροφορίες αυτές παρέχονται στους καταναλωτές και τους λοιπούς χρήστες. Οι πληροφορίες δεν θα πρέπει να περιέχουν διαφημιστικό περιεχόμενο που να ενθαρρύνει τη χρήση πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν τα μέτρα που είναι τα πλέον κατάλληλα, ανάλογα με τη φύση του προϊόντος ή τη χρήση του. Οι παραγωγοί πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης και αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστική ύλη θα πρέπει να καλύπτουν το κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης ως μέρος της υποχρέωσής τους για διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού.

(29)

Η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας. Όπως έχει κρίνει επανειλημμένα το Δικαστήριο, θα ήταν ασυμβίβαστο με το δεσμευτικό αποτέλεσμα, το οποίο το άρθρο 288 τρίτο εδάφιο της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδίδει σε οδηγία, να αποκλείει, καταρχήν, τη δυνατότητα να βασίζονται οι ενδιαφερόμενοι σε υποχρέωση που επιβάλλεται από οδηγία. Τούτο ισχύει ιδίως για οδηγία η οποία στοχεύει στην πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο υδάτινο περιβάλλον.

(30)

Είναι σημαντικό να παρακολουθούνται τα επίπεδα των θαλάσσιων απορριμμάτων στην Ένωση για την αξιολόγηση της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Σύμφωνα με την οδηγία 2008/56/ΕΚ ζητείται από τα κράτη μέλη να παρακολουθούν τακτικά τις ιδιότητες και τις ποσότητες των θαλάσσιων απορριμμάτων, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών θαλάσσιων απορριμμάτων. Τα εν λόγω δεδομένα παρακολούθησης κοινοποιούνται επίσης στην Επιτροπή.

(31)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που θα επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβίασης των εθνικών διατάξεων που εκδίδονται βάσει της παρούσας οδηγίας και θα πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(32)

Δυνάμει της παραγράφου 22 της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (19), η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην πείρα που αποκτήθηκε και στα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και στα δεδομένα που συλλέχθηκαν δυνάμει της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Η αξιολόγηση θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για την αξιολόγηση ενδεχόμενων περαιτέρω μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού στόχων μείωσης σε επίπεδο Ένωσης για το 2030 και μετέπειτα, και την αξιολόγηση του κατά πόσον, προκειμένου να παρακολουθούνται τα θαλάσσια απορρίμματα στην Ένωση, χρειάζεται να επανεξεταστεί το παράρτημα που αναφέρει τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης και του κατά πόσον το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας μπορεί να διευρυνθεί σε άλλα προϊόντα μίας χρήσης.

(33)

Προκειμένου να εξασφαλισθούν ομοιόμορφες συνθήκες για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά τη μεθοδολογία υπολογισμού και επαλήθευσης της ετήσιας κατανάλωσης πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης για τα οποία έχουν καθοριστεί στόχοι μείωσης της κατανάλωσης, τους κανόνες υπολογισμού και επαλήθευσης της επίτευξης των στόχων σχετικά με την ελάχιστη περιεκτικότητα σε ανακυκλωμένες ύλες για πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης, τις προδιαγραφές για τη σήμανση που πρέπει να επικολλάται σε ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, τη μεθοδολογία για τον υπολογισμό και την επαλήθευση του στόχου συλλογής πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης για τα οποία έχουν καθοριστεί στόχοι χωριστής συλλογής και την τυποποιημένη υποβολή των δεδομένων και των πληροφοριών σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (20).

(34)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιλέξουν να εφαρμόζουν ορισμένες διατάξεις της παρούσας οδηγίας μέσω συμφωνιών μεταξύ των αρμόδιων αρχών και των οικείων οικονομικών κλάδων, υπό τον όρο να τηρούνται οι εν λόγω προϋποθέσεις.

(35)

Η καταπολέμηση της δημιουργίας απορριμμάτων αποτελεί κοινή προσπάθεια των αρμόδιων αρχών, των παραγωγών και των καταναλωτών. Οι δημόσιες αρχές, συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, θα πρέπει να δώσουν πρώτες το παράδειγμα.

(36)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η πρόληψη και ο περιορισμός των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης, προϊόντων που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη και αλιευτικών εργαλείων που περιέχουν πλαστική ύλη για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και η προώθηση της μετάβασης σε κυκλική οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης καινοτόμων και βιώσιμων επιχειρηματικών μοντέλων, προϊόντων και υλικών, που συνεπώς συμβάλλει επίσης στην αποδοτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών,