7.10.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 259/2

ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2017/1798 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 2 Ιουνίου 2017

για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις ειδικές απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση και τις πληροφορίες για τα τρόφιμα που προορίζονται ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2013, για τα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για βρέφη και μικρά παιδιά και για τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, και ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους και για την κατάργηση της οδηγίας 92/52/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 96/8/ΕΚ, 1999/21/ΕΚ, 2006/125/ΕΚ και 2006/141/ΕΚ, της οδηγίας 2009/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 41/2009 και (ΕΚ) αριθ. 953/2009 (1), και ιδίως το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ) και δ),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η οδηγία 96/8/ΕΚ της Επιτροπής (2) θεσπίζει εναρμονισμένους κανόνες σχετικά με τα τρόφιμα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε δίαιτες μειωμένων θερμίδων για απώλεια βάρους και περιλαμβάνει στο πεδίο εφαρμογής της τα προϊόντα που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 609/2013 ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 609/2013 καταργεί την οδηγία 96/8/ΕΚ και καθορίζει γενικές απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση και τις πληροφορίες για διάφορες κατηγορίες τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων που ορίζονται ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους. Προκειμένου να είναι σε θέση η Επιτροπή να συμμορφωθεί με την υποχρέωσή της να θεσπίσει ειδικές απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση και τις πληροφορίες για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, είναι σκόπιμο να αξιοποιηθούν οι διατάξεις της οδηγίας 96/8/ΕΚ, δεδομένου ότι οι διατάξεις αυτές εξασφάλισαν την ελεύθερη κυκλοφορία των τροφίμων που παρουσιάζονται ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους κατά ικανοποιητικό τρόπο, εξασφαλίζοντας παράλληλα υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας.

(3)

Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους είναι ένα σύνθετο προϊόν που είναι ειδικά σχεδιασμένο για υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες που προτίθενται να επιτύχουν απώλεια βάρους. H βασική σύνθεση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους πρέπει να πληροί τις ημερήσιες διατροφικές απαιτήσεις των υπέρβαρων ή παχύσαρκων ενηλίκων με καλή υγεία, στο πλαίσιο δίαιτας μειωμένων θερμίδων για απώλεια βάρους, όπως αυτές καθορίζονται από τα γενικώς παραδεκτά επιστημονικά δεδομένα.

(4)

Για την εγγυημένη ασφάλεια και καταλληλότητα των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για έλεγχο του σωματικού βάρους θα πρέπει να καθοριστούν λεπτομερείς απαιτήσεις σχετικά με τη σύνθεσή τους, καθώς και απαιτήσεις σχετικά με την ενεργειακή αξία και την περιεκτικότητα σε μακροθρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά. Οι απαιτήσεις αυτές θα πρέπει να βασίζονται στις πλέον πρόσφατες σχετικές επιστημονικές συστάσεις της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή») (3).

(5)

Για να εξασφαλιστούν η καινοτομία και η ανάπτυξη προϊόντων, θα πρέπει να επιτρέπεται η προαιρετική προσθήκη, στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, συστατικών που δεν καλύπτονται από τις ειδικές απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τις εδώδιμες ίνες. Όλα τα συστατικά που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους θα πρέπει να είναι κατάλληλα για υγιείς υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενηλίκους και η καταλληλότητά τους θα πρέπει να έχει αποδειχθεί, όταν κρίθηκε αναγκαίο, με κατάλληλες μελέτες. Η απόδειξη της καταλληλότητας βαρύνει τους υπευθύνους επιχειρήσεων τροφίμων, και οι αρμόδιες εθνικές αρχές έχουν την υποχρέωση να εξετάζουν, κατά περίπτωση, αν αυτό ισχύει.

(6)

Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους πρέπει να συμμορφώνονται με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4). Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η ειδική φύση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, θα πρέπει να προβλέπονται προσθήκες και εξαιρέσεις στους εν λόγω γενικούς κανόνες, ανάλογα με την περίπτωση.

(7)

Είναι σημαντικό να υποβάλλεται η διατροφική δήλωση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι τα προϊόντα χρησιμοποιούνται σωστά τόσο από υγιείς υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες που τα καταναλώνουν, όσο και από τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας που μπορούν να παρέχουν συμβουλές σχετικά με την καταλληλότητά τους σε ορισμένες περιπτώσεις. Κατά συνέπεια, με στόχο την παροχή πιο ολοκληρωμένων πληροφοριών, η διατροφική δήλωση θα πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερα στοιχεία από εκείνα που απαιτούνται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011. Επιπλέον, η υποχρέωση υποβολής της διατροφικής δήλωσης θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για όλα τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, ανεξάρτητα από το μέγεθος της συσκευασίας ή του περιέκτη και, ως εκ τούτου, η εξαίρεση που προβλέπεται στο σημείο 18 του παραρτήματος V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται.

(8)

Για να παρέχονται κατάλληλες πληροφορίες και να διευκολύνονται οι συγκρίσεις προϊόντων, η διατροφική δήλωση για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους θα πρέπει να εκφράζεται ανά μερίδα και/ή ανά μονάδα κατανάλωσης, καθώς και επί του συνόλου του ημερήσιου σιτηρεσίου. Επιπλέον, οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να αφορούν το προϊόν που είναι έτοιμο προς χρήση έπειτα από παρασκευή σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

(9)

Στο άρθρο 30 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 παρατίθεται περιορισμένος κατάλογος των θρεπτικών ουσιών που μπορούν να περιληφθούν, προαιρετικά, στη διατροφική δήλωση τροφίμων. Στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 609/2013 απαριθμείται μια σειρά ουσιών που μπορούν να προστίθενται σε υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, ορισμένες από τις οποίες δεν καλύπτονται από το άρθρο 30 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011. Για την εξασφάλιση νομικής σαφήνειας, θα πρέπει να αναφέρεται ρητά ότι η διατροφική δήλωση για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους μπορούν να περιέχουν τέτοιες ουσίες. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, λεπτομερέστερα στοιχεία σχετικά με τους υδατάνθρακες και τα λιπαρά που περιέχει το προϊόν θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τους καταναλωτές και τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας. Ως εκ τούτου, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να παρέχουν αυτές τις πληροφορίες σε εθελοντική βάση.

(10)

Οι υγιείς υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες μπορούν να έχουν διαφορετικές διατροφικές ανάγκες από τον γενικό πληθυσμό. Επιπλέον, τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους είναι τρόφιμα που υποκαθιστούν πλήρως το ημερήσιο διαιτολόγιο. Για τους λόγους αυτούς, η έκφραση των διατροφικών πληροφοριών σχετικά με την ενεργειακή αξία και την ποσότητα των θρεπτικών ουσιών των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους ως ποσοστό των τιμών ημερήσιας προσλαμβανόμενης ποσότητας αναφοράς που ορίζονται για τον γενικό πληθυσμό στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 θα μπορούσε να παραπλανήσει τους καταναλωτές και, συνεπώς, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται.

(11)

Οι δηλώσεις που αφορούν την «πολύ χαμηλή» ή «χαμηλή» περιεκτικότητα σε θερμίδες των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους μπορούν να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες στους καταναλωτές. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να θεσπιστούν κανόνες για τις εν λόγω εθελοντικές δηλώσεις.

(12)

Οι ισχυρισμοί διατροφής και υγείας είναι διαφημιστικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε εθελοντική βάση από τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων στην εμπορική επικοινωνία, σύμφωνα με τους κανόνες του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Με δεδομένο τον ιδιαίτερο ρόλο των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους στη διατροφή των ατόμων που τα καταναλώνουν, η χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας δεν θα πρέπει να επιτρέπεται για τα προϊόντα αυτά. Λαμβανομένου ωστόσο υπόψη του ότι οι πληροφορίες σχετικά με την παρουσία εδώδιμων ινών στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους μπορεί να είναι χρήσιμες για τους καταναλωτές, θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια ώστε, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να μπορούν να χρησιμοποιούνται ισχυρισμοί διατροφής όσον αφορά την προσθήκη εδώδιμων ινών.

(13)

Η οδηγία 96/8/ΕΚ απαιτούσε την προσθήκη εδώδιμων ινών στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους. Στην πιο πρόσφατη γνώμη της η Αρχή, λόγω της έλλειψης σχετικών επιστημονικών στοιχείων, δεν μπόρεσε να καθορίσει ελάχιστη περιεκτικότητα σε εδώδιμες ίνες. Για τους λόγους αυτούς είναι σκόπιμο να διατηρηθεί η ελάχιστη ποσότητα εδώδιμων ινών που απαιτούνται δυνάμει της οδηγίας 96/8/ΕΚ, εφόσον προστίθενται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

(14)

Στο άρθρο 17 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) ορίζεται ότι τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη να επιβάλλουν τη νομοθεσία για τα τρόφιμα και να παρακολουθούν και να επαληθεύουν ότι οι απαιτήσεις τηρούνται από τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών σε όλα τα στάδια παραγωγής, μεταποίησης και διανομής. Στο πλαίσιο αυτό, προκειμένου να διευκολυνθεί η αποτελεσματική επίσημη παρακολούθηση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων που διαθέτουν τα εν λόγω προϊόντα στην αγορά θα πρέπει να παρέχουν στις εθνικές αρμόδιες αρχές υπόδειγμα της επισήμανσης που χρησιμοποιήθηκε και όλες τις σχετικές πληροφορίες που κρίνουν απαραίτητες οι αρμόδιες αρχές για να επαληθεύεται η συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό, εκτός εάν τα κράτη μέλη έχουν διαφορετικό αποτελεσματικό σύστημα παρακολούθησης.

(15)

Προκειμένου να μπορέσουν οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις που ενδέχεται να περιλαμβάνουν τεχνική προσαρμογή της διαδικασίας παρασκευής των εν λόγω προϊόντων, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από μια ημερομηνία πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος του,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τις ακόλουθες ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους:

α)	απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση·

β)	απαιτήσεις σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση·

γ)	απαιτήσεις κοινοποίησης για τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά.

Άρθρο 2

Διάθεση στην αγορά

1. Το όνομα του προϊόντος, βάσει του οποίου πωλούνται τα τρόφιμα που καλύπτονται από το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 609/2013, είναι «υποκατάστατο του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους».

2. Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους μπορούν να διατίθενται στην αγορά μόνο αν συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 3

Απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση

1. Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση που καθορίζονται στο παράρτημα I αφού συνεκτιμηθούν οι προδιαγραφές του παραρτήματος II.

2. Οι απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση που αναφέρονται στο παράρτημα I ισχύουν για τα τρόφιμα που είναι έτοιμα προς χρήση και διατίθενται ως τέτοια στην αγορά ή ως έτοιμα προς χρήση μετά την παρασκευή σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

3. Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους μπορούν να περιέχουν και άλλα συστατικά εκτός από τις ουσίες που αναφέρονται στο παράρτημα I, μόνο αν η καταλληλότητά τους έχει αποδειχθεί από γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα.

Άρθρο 4

Ειδικές απαιτήσεις σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα

1. Εκτός από τις υποχρεωτικές ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, ισχύουν οι ακόλουθες πρόσθετες υποχρεωτικές ενδείξεις για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους:

α)	δήλωση σύμφωνα με την οποία το προϊόν προορίζεται αποκλειστικά για υγιείς υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες που προτίθενται να επιτύχουν μείωση του βάρους·

β)	δήλωση ότι το προϊόν δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται από εγκύους ή θηλάζουσες γυναίκες, εφήβους ή άτομα που πάσχουν από ιατρική πάθηση χωρίς τις συμβουλές ενός επαγγελματία του τομέα της υγείας·

γ)	δήλωση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης επαρκούς επιπέδου ημερήσιας πρόσληψης υγρών·

δ)	δήλωση ότι το προϊόν παρέχει επαρκείς ημερήσιες ποσότητες όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, όταν χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης·

ε)	δήλωση ότι το προϊόν δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται πέραν των οκτώ εβδομάδων ή κατ' επανάληψη για μικρότερες περιόδους από υγιείς υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες χωρίς τις συμβουλές ενός επαγγελματία του τομέα της υγείας·

στ)	οδηγίες για τη σωστή παρασκευή του προϊόντος, εφόσον χρειάζεται, και δήλωση σχετικά με τη σημασία της τήρησης των οδηγιών αυτών·

ζ)	σε περίπτωση που ένα προϊόν, όταν χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή, παρέχει ημερήσια πρόσληψη πολυολών άνω των 20 g ημερησίως, δήλωση ότι το τρόφιμο ενδέχεται να έχει υπακτική δράση·

η)	σε περίπτωση που δεν έχουν προστεθεί εδώδιμες ίνες στο προϊόν, δήλωση ότι πρέπει να ζητηθούν οι συμβουλές ενός επαγγελματία του τομέα της υγείας όσον αφορά τη δυνατότητα συμπλήρωσης του προϊόντος με εδώδιμες ίνες.

2. Όταν εμφανίζονται στη συσκευασία η στην ετικέτα που έχει τοποθετηθεί σ' αυτήν, οι υποχρεωτικές ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αναγράφονται με τέτοιο τρόπο ώστε να πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 13 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011.

3. Η επισήμανση, η παρουσίαση και η διαφήμιση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν περιέχει καμία αναφορά στην ταχύτητα της απώλειας βάρους ή στο μέγεθος της απώλειας βάρους που ενδέχεται να προκύψουν από τη χρήση τους.

Άρθρο 5

Ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τη διατροφική δήλωση

1. Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, η υποχρεωτική διατροφική δήλωση στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους περιλαμβάνει την ποσότητα κάθε ανόργανης ουσίας και κάθε βιταμίνης που αναφέρονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού και που περιέχονται στο προϊόν.

Η υποχρεωτική διατροφική δήλωση για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους αναφέρει επίσης την ποσότητα χολίνης, και των εδώδιμων ινών, εάν προστίθενται.

2. Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 30 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, το περιεχόμενο της υποχρεωτικής διατροφικής δήλωσης για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους μπορεί να συμπληρώνεται με:

α)	τις ποσότητες των συστατικών λιπών και υδατανθράκων·

β)	τις ποσότητες οποιωνδήποτε από τις ουσίες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 609/2013, εφόσον η ένδειξη αυτή δεν καλύπτεται από την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου·

γ)	την ποσότητα οποιασδήποτε από τις ουσίες που προστίθενται στο προϊόν σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3.

3. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 30 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην υποχρεωτική διατροφική δήλωση για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν επαναλαμβάνονται στην επισήμανση.

4. Η διατροφική δήλωση είναι υποχρεωτική για όλα τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, ανεξάρτητα από το μέγεθος της μεγαλύτερης επιφάνειας της συσκευασίας ή του περιέκτη.

5. Όλα τα θρεπτικά συστατικά που περιλαμβάνονται στη διατροφική δήλωση για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 31 έως 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011.

6. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 31 παράγραφος 3, το άρθρο 32 παράγραφος 2 και το άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, η ενεργειακή αξία και οι ποσότητες των θρεπτικών ουσιών των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους εκφράζονται επί του συνόλου του ημερήσιου σιτηρεσίου, καθώς και ανά μερίδα και/ή μονάδα κατανάλωσης του έτοιμου προς χρήση τροφίμου έπειτα από παρασκευή σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Κατά περίπτωση, οι πληροφορίες μπορεί επιπλέον να αναφέρονται σε 100 g ή 100ml του τροφίμου όπως πωλείται.

7. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 32 παράγραφοι 3 και 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, η ενεργειακή αξία και η ποσότητα των θρεπτικών ουσιών των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν εκφράζονται ως ποσοστό των προσλαμβανόμενων ποσοτήτων αναφοράς που καθορίζονται στο παράρτημα XIII του εν λόγω κανονισμού.

8. Τα στοιχεία που περιέχονται στη διατροφική δήλωση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, τα οποία δεν παρατίθενται στο παράρτημα XV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, υποβάλλονται μετά την πλέον σχετική καταχώριση του παραρτήματος αυτού στην οποία ανήκουν ή της οποίας αποτελούν συστατικό στοιχείο.

Τα στοιχεία που δεν παρατίθενται στο παράρτημα XV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 και δεν ανήκουν ή δεν αποτελούν συστατικά οποιασδήποτε από τις καταχωρίσεις του εν λόγω παραρτήματος παρουσιάζονται στη διατροφική δήλωση μετά την τελευταία καταχώριση του εν λόγω παραρτήματος.

Η ένδειξη της ποσότητας νατρίου αναγράφεται μαζί με τις άλλες ανόργανες ουσίες και μπορεί να επαναληφθεί δίπλα στην ένδειξη της περιεκτικότητας σε αλάτι ως εξής: «Αλάτι: X g (εκ των οποίων νάτριο: Y mg)».

9. Η ένδειξη «δίαιτα πολύ χαμηλή σε θερμίδες» μπορεί να χρησιμοποιείται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, υπό την προϋπόθεση ότι το ενεργειακό περιεχόμενο του προϊόντος είναι χαμηλότερο από 3 360 kJ/ημέρα (800 kcal/ημέρα).

10. Η ένδειξη «δίαιτα χαμηλή σε θερμίδες» μπορεί να χρησιμοποιείται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, υπό την προϋπόθεση ότι το ενεργειακό περιεχόμενο των προϊόντων είναι μεταξύ 3 360 kJ/ημέρα (800 kcal/ημέρα) και 5 040 kJ/ημέρα (1 200 kcal/ημέρα).

Άρθρο 6

Ισχυρισμοί διατροφής και υγείας

1. Ισχυρισμοί διατροφής και υγείας δεν διατυπώνονται για τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, ο ισχυρισμός διατροφής «προσθήκη ινών» μπορεί να χρησιμοποιείται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, υπό την προϋπόθεση ότι η περιεκτικότητα του προϊόντος σε εδώδιμες ίνες δεν είναι χαμηλότερη από 10 g.

Άρθρο 7

Κοινοποίηση

Όταν τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους διατίθενται στην αγορά, ο υπεύθυνος της επιχείρησης τροφίμων κοινοποιεί στην αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους στο οποίο διατίθεται το εν λόγω προϊόν τις πληροφορίες που αναγράφονται στην ετικέτα, διαβιβάζοντας στην εν λόγω αρχή υπόδειγμα της ετικέτας που χρησιμοποιείται για το προϊόν, και τυχόν άλλες πληροφορίες τις οποίες η αρμόδια αρχή δύναται ευλόγως να ζητήσει για να αποδειχθεί η συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό, εκτός εάν ένα κράτος μέλος απαλλάσσει τον υπεύθυνο της επιχείρησης τροφίμων από την υποχρέωση αυτή στο πλαίσιο εθνικού συστήματος που εγγυάται την επίσημη αποτελεσματική παρακολούθηση του εν λόγω προϊόντος.

Άρθρο 8

Παραπομπές στην οδηγία 96/8/ΕΚ

Οι παραπομπές άλλων πράξεων στην οδηγία 96/8/ΕΚ νοούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 9

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από 27 Οκτωβρίου 2022.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 2 Ιουνίου 2017.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

Jean-Claude JUNCKER

(1) ΕΕ L 181 της 29.6.2013, σ. 35.

(2) Οδηγία 96/8/ΕΚ της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 1996, σχετικά με τα τρόφιμα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε δίαιτες μειωμένων θερμίδων για απώλεια βάρους (ΕΕ L 55 της 6.3.1996, σ. 22).

(3) Ομάδα της EFSA για τα διαιτητικά προϊόντα, τη διατροφή και τις αλλεργίες (NDA), 2015. Επιστημονική γνώμη σχετικά με τη βασική σύνθεση των υποκατάστατων του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, EFSA Journal 2015··13(1):3957, και ομάδα NDA της EFSA (Ομάδα της EFSA για τα διαιτητικά προϊόντα, τη διατροφή και τις αλλεργίες (NDA), 2016. Επιστημονική γνώμη σχετικά με τις διατροφικές τιμές αναφοράς για τη χολίνη, EFSA Journal 2016·14(8):4484.

(4) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 και την κατάργηση της οδηγίας 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της οδηγίας 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 2002/67/ΕΚ και 2008/5/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 304 της 22.11.2011, σ. 18).

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα (ΕΕ L 404 της 30.12.2006, σ. 9).

(6) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση αναφερόμενες στο άρθρο 3

1. ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Η ενέργεια που παρέχεται από τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν είναι λιγότερη από 2 510 kJ (600 kcal) και δεν υπερβαίνει τα 5 020 kJ (1 200 kcal) για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

2. ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

2.1. Οι πρωτεΐνες που περιέχονται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν είναι λιγότερες των 75 g και δεν υπερβαίνουν τα 105 g για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

2.2. Για τους σκοπούς του σημείου 2.1, «πρωτεΐνες» είναι οι πρωτεΐνες των οποίων η διορθωμένη ως προς την πεπτικότητα βαθμολογία αμινοξέων πρωτεΐνης είναι 1,0 σε σύγκριση με την πρωτεΐνη αναφοράς όπως ορίζεται στο παράρτημα II.

2.3. Η προσθήκη αμινοξέων επιτρέπεται μόνο με σκοπό τη βελτίωση της θρεπτικής αξίας των πρωτεϊνών που περιέχονται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, και μόνο στις απαιτούμενες για τον σκοπό αυτό αναλογίες.

3. ΧΟΛΙΝΗ

Η χολίνη που περιλαμβάνεται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν είναι λιγότερη από 400 mg για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

4. ΛΙΠΙΔΙΑ

4.1. Λινελαϊκό οξύ

Το λινελαϊκό οξύ που περιέχεται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν είναι λιγότερο από 11 g για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

4.2. Α-λινολενικό οξύ

Το α-λινολενικό οξύ που περιέχεται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν είναι λιγότερο από 1,4 g για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

5. ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

Οι υδατάνθρακες που περιέχονται στα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν είναι λιγότεροι από 30 g για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

6. ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους παρέχουν τουλάχιστον τις ποσότητες βιταμινών και ανόργανων στοιχείων που αναφέρονται στον πίνακα 1 για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

Τα υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους δεν περιέχουν περισσότερο από 250 mg μαγνησίου για το συνολικό ημερήσιο σιτηρέσιο.

Πίνακας 1

Βιταμίνη A	(μg RE (1))	700
Βιταμίνη D	(μg)	10
Βιταμίνη E (2)	(mg)	10
Βιταμίνη C	(mg)	110
Βιταμίνη K	(μg)	70
Θειαμίνη	(mg)	0,8
Ριβοφλαβίνη	(mg)	1,6
Νιασίνη	(mg-NE (3))	17
Βιταμίνη B6	(mg)	1,6
Φολικό οξύ	(μg-DFE (4))	330
Βιταμίνη B12	(μg)	3
Βιοτίνη	(μg)	40
Παντοθενικό οξύ	(mg)	5
Ασβέστιο	(mg)	950
Φωσφόρος	(mg)	730
Κάλιο	(g)	3, 1
Σίδηρος	(mg)	9
Ψευδάργυρος	(mg)	9,4
Χαλκός	(mg)	1,1
Ιώδιο	(μg)	150
Μολυβδαίνιο	(μg)	65
Σελήνιο	(μg)	70
Νάτριο	(mg)	575
Μαγνήσιο	(mg)	150
Μαγγάνιο	(mg)	3
Χλωριούχα	(mg)	830

(1) Ισοδύναμα ρητινόλης

(2) Δραστικότητα της RRR-α-τοκοφερόλης ως βιταμίνης E.

(3) Ισοδύναμα νιασίνης

(4) Διατροφικά ισοδύναμα φολικών: 1 μg DFE = 1 μg φολικών τροφίμων = 0,6 μg φολικού οξέος από υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Τύπος αναγκών σε αμινοξέα (1)

	σε g/100 g πρωτεΐνης
Κυστίνη + μεθειονίνη	2,2
Ιστιδίνη	1,5
Ισολευκίνη	3,0
Λευκίνη	5,9
Λυσίνη	4,5
Φαινυλαλανίνη + τυροσίνη	3,8
Θρεονίνη	2,3
Τρυπτοφάνη	0,6
Βαλίνη	3,9

(1) Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας/Οργανισμός Επισιτισμού και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών/Πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Εθνών, 2007. Απαιτήσεις σε πρωτεΐνες και αμινοξέα στην ανθρώπινη διατροφή. Έκθεση κοινής συνεδρίασης των ΠΟΥ/FAO/UNU. (ΠΟΥ Σειρά τεχνικών εκθέσεων, αριθ. 935, σ. 284).

7.10.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 259/11

ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2017/1799 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 12ης Ιουνίου 2017

για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την εξαίρεση ορισμένων κεντρικών τραπεζών τρίτων χωρών, κατά την εκτέλεση νομισματικής ή συναλλαγματικής πολιτικής ή πολιτικής για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, από απαιτήσεις προσυναλλακτικής και μετασυναλλακτικής διαφάνειας

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 600/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (1), και ιδίως το άρθρο 1 παράγραφος 9,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Οι συναλλαγές στις οποίες είναι αντισυμβαλλόμενοι μέλη του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) εξαιρούνται από τις απαιτήσεις διαφάνειας, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014, εφόσον οι συναλλαγές αυτές πραγματοποιούνται κατά την άσκηση νομισματικής ή συναλλαγματικής πολιτικής ή πολιτικής για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

(2)

Η εν λόγω εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014 δύναται, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014, να επεκταθεί, εφόσον πληρούνται οι σχετικές απαιτήσεις, στις κεντρικές τράπεζες τρίτων χωρών, καθώς και στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, η οποία για τους σκοπούς της παρούσας εξαίρεσης θεωρείται εξομοιούμενη με κεντρική τράπεζα τρίτης χώρας, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή συνέταξε και υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση όπου αξιολογείται η διεθνής αντιμετώπιση των κεντρικών τραπεζών σε τρίτες χώρες. Η έκθεση περιλαμβάνει ανάλυση της αντιμετώπισης των κεντρικών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων των μελών του ΕΣΚΤ, εντός του νομικού πλαισίου τρίτων χωρών, καθώς και του ενδεχόμενου αντικτύπου που μπορεί να έχουν στις συναλλαγές κεντρικών τραπεζών τρίτων χωρών οι κανονιστικές υποχρεώσεις γνωστοποίησης στην Ένωση. Η έκθεση, βάσει της ανάλυσης, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η εξαίρεση ορισμένων κεντρικών τραπεζών τρίτων χωρών από τις υποχρεώσεις διαφάνειας για τις συναλλαγές, που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 600/2014, είναι αναγκαία και, κατά συνέπεια, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι είναι σκόπιμο να επεκταθεί η εξαίρεση και στις κεντρικές τράπεζες των εν λόγω τρίτων χωρών.

(3)

Ο κατάλογος των εξαιρούμενων κεντρικών τραπεζών τρίτων χωρών που παρατίθεται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να επανεξεταστεί, εφόσον κριθεί σκόπιμο, με σκοπό, μεταξύ άλλων, να επεκταθούν, ανάλογα με την περίπτωση, οι εξαιρέσεις και σε άλλες κεντρικές τράπεζες τρίτων χωρών που δεν έχουν ακόμη περιληφθεί στον κατάλογο ή να αφαιρεθούν τέτοιες δημόσιες οντότητες από τον κατάλογο.

(4)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της ομάδας εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κινητών Αξιών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Εξαιρούμενες κεντρικές τράπεζες τρίτων χωρών

[άρθρο 1 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014]

Το άρθρο 1 παράγραφοι 6 και 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014 εφαρμόζεται στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και στις κεντρικές τράπεζες τρίτων χωρών που απαριθμούνται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 12 Ιουνίου 2017.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

Jean-Claude JUNCKER

(1) ΕΕ L 173 της 12.6.2014, σ. 84.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Αυστραλία:

—	Κεντρική Τράπεζα της Αυστραλίας·

Βραζιλία:

—	Κεντρική Τράπεζα της Βραζιλίας·

Καναδάς:

—	Τράπεζα του Καναδά·

Ειδική Διοικητική Περιοχή Χονγκ Κονγκ:

—	Νομισματική Αρχή του Χονγκ Κονγκ·

Ινδία:

—	Κεντρική Τράπεζα της Ινδίας·

Ιαπωνία:

—	Τράπεζα της Ιαπωνίας·

Μεξικό:

—	Τράπεζα του Μεξικού·

Δημοκρατία της Κορέας:

—	Τράπεζα της Κορέας·

Σινγκαπούρη:

—	Νομισματική Αρχή της Σινγκαπούρης·

10.

Ελβετία:

—	Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας·

11.

Τουρκία:

—	Κεντρική Τράπεζα της Δημοκρατίας της Τουρκίας·

12.

Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής:

—	Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ·

13.	Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.

7.10.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 259/14

ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2017/1800 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 29ης Ιουνίου 2017

για την τροποποίηση του κατ' εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 151/2013 για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών (1), και ιδίως το άρθρο 81 παράγραφος 5,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η εφαρμογή του κατ' εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 151/2013 της Επιτροπής (2) έχει καταδείξει ότι η έλλειψη ειδικών προτύπων για την πρόσβαση στα δεδομένα και τη συγκέντρωση και τη σύγκριση δεδομένων συνεπάγεται διαρθρωτικές αδυναμίες. Η έλλειψη τυποποιημένων δεδομένων, ομοιόμορφης λειτουργικότητας και ενός τυποποιημένου μορφοτύπου μηνυμάτων έχει δυσχεράνει την απευθείας και άμεση πρόσβαση στα δεδομένα και, κατά συνέπεια, έχει εμποδίσει τις οντότητες που αναφέρονται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 να αξιολογούν αποτελεσματικά τον συστημικό κίνδυνο και, με τον τρόπο αυτό, να ανταποκρίνονται στις αντίστοιχες ευθύνες και εντολές τους.

(2)

Για την αντιμετώπιση των εν λόγω εμποδίων, είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 151/2013, με περαιτέρω εξειδίκευση των λειτουργικών προτύπων που απαιτούνται για τη συγκέντρωση και τη σύγκριση δεδομένων μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι οντότητες που αναφέρονται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 μπορούν να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για να ανταποκρίνονται στις αντίστοιχες ευθύνες και εντολές τους.

(3)

Για να καταστεί δυνατή η αποτελεσματική και αποδοτική σύγκριση και συγκέντρωση των δεδομένων μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υποδείγματα σε μορφότυπο XML και μηνύματα XML, σχεδιασμένα σύμφωνα με τη μεθοδολογία ISO 20022, για την πρόσβαση σε δεδομένα και για την επικοινωνία μεταξύ των οντοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 και των αρχείων καταγραφής συναλλαγών. Τούτο δεν θα πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών και οι σχετικές οντότητες να συμφωνήσουν μεταξύ τους να παρέχουν πρόσβαση ή να επικοινωνούν χρησιμοποιώντας διαφορετικό μορφότυπο επιπλέον του XML.

(4)

Τα υποδείγματα σε μορφότυπο XML θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για να παρέχουν δεδομένα στις σχετικές οντότητες κατά τρόπο που να διευκολύνει τη συγκέντρωσή τους, ενώ τα μηνύματα XML θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον εξορθολογισμό της διαδικασίας ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών και των σχετικών οντοτήτων. Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 151/2013 δεν αποκλείει την πρόσθετη χωριστή χρήση υποδειγμάτων σε μορφοτύπους άλλους του XML, όπως αρχεία «comma separated values» (csv) ή text (txt), στον βαθμό που επιτρέπουν στις σχετικές οντότητες να ανταποκρίνονται στις ευθύνες και τις εντολές τους. Συνεπώς, θα πρέπει να επιτραπεί στα αρχεία καταγραφής συναλλαγών να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τους εν λόγω μορφοτύπους, επιπλέον των υποδειγμάτων σε μορφότυπο XML, αλλά σε καμία περίπτωση υποκαθιστώντας τη χρήση τους. Κατ' ελάχιστο, τα υποδείγματα σε μορφότυπο XML και τα μηνύματα XML που βασίζονται στη μεθοδολογία ISO 20022 θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για όλες τις αναφορές και ανταλλαγές εξαγωγής δεδομένων, ώστε να διασφαλίζεται η συγκρισιμότητα και η συγκέντρωση δεδομένων μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών.

(5)

Οι οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ 648/2012 μπορούν να αναθέτουν καθήκοντα και αρμοδιότητες στην ΕΑΚΑΑ σύμφωνα με το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 (3), συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε δεδομένα που αναφέρονται στα αρχεία καταγραφής συναλλαγών. Η χρήση αυτής της ανάθεσης δεν θα πρέπει, σε καμία περίπτωση, να επηρεάζει την υποχρέωση των αρχείων καταγραφής συναλλαγών να παρέχουν απευθείας και άμεση πρόσβαση στα εν λόγω δεδομένα στις οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012.

(6)

Για να εξασφαλιστεί η εμπιστευτικότητα, κάθε τύπος ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών και των σχετικών οντοτήτων θα πρέπει να πραγματοποιείται μέσω ασφαλούς σύνδεσης μηχανής προς μηχανή και με χρήση πρωτοκόλλων κρυπτογράφησης δεδομένων. Για να εξασφαλιστούν ελάχιστα κοινά πρότυπα, θα πρέπει να χρησιμοποιείται πρωτόκολλο μεταφοράς αρχείων SSH (SSH File Transfer Protocol — SFTP) μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών και των οντοτήτων που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012. Αυτό δεν θα πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών και οι σχετικές οντότητες να συμφωνούν μεταξύ τους για τη δημιουργία ασφαλών συνδέσεων μηχανής προς μηχανή, με χρήση ενός πρόσθετου, χωριστού διαύλου πέραν του SFTP. Συνεπώς, θα πρέπει να επιτραπεί στα αρχεία καταγραφής συναλλαγών να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν άλλες ασφαλείς συνδέσεις μηχανής προς μηχανή, επιπρόσθετα του SFTP, αλλά σε καμία περίπτωση υποκαθιστώντας τη χρήση του.

(7)	Τα δεδομένα σχετικά με την πλέον πρόσφατη κατάσταση των συμβάσεων παραγώγων με ανοικτές θέσεις είναι ουσιώδους σημασίας για την παρακολούθηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και του συστημικού κινδύνου. Ως εκ τούτου, οι σχετικές οντότητες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στα εν λόγω δεδομένα.

(8)

Είναι πολύ σημαντικό να διευκολυνθεί η απευθείας και άμεση πρόσβαση σε ειδικά σύνολα δεδομένων και, κατά συνέπεια, να δημιουργηθεί ένα σύνολο συνδυάσιμων αιτημάτων ad hoc που αφορούν τους συναλλασσομένους, τους οικονομικούς όρους, την ταξινόμηση και την αναγνώριση των συμβάσεων παραγώγων, τον χρονικό ορίζοντα εκτέλεσης, αναφοράς και λήξης, καθώς και τα γεγονότα της επιχείρησης και του κύκλου ζωής.

(9)

Οι προθεσμίες εντός των οποίων τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών παρέχουν τα δεδομένα στις σχετικές οντότητες θα πρέπει να εναρμονιστούν, προκειμένου να βελτιωθεί η απευθείας και άμεση πρόσβαση σε δεδομένα αρχείων καταγραφής συναλλαγών και να δοθεί η δυνατότητα στις σχετικές οντότητες και στα αρχεία καταγραφής συναλλαγών να βελτιώσουν τον προγραμματισμό των εσωτερικών τους διαδικασιών δεδομένων.

(10)	Συνεπώς, ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 151/2013 θα πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να διευκρινιστεί και να βελτιωθεί περαιτέρω το λειτουργικό πλαίσιο για την πρόσβαση, τη συγκέντρωση και τη σύγκριση δεδομένων μεταξύ των αρχείων καταγραφής συναλλαγών.

(11)	Η εφαρμογή των διατάξεων που θεσπίζονται στον παρόντα κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό θα πρέπει να μετατεθεί, ώστε να διευκολυνθούν οι προσαρμογές των συστημάτων των αρχείων καταγραφής συναλλαγών στις προδιαγραφές που προβλέπονται στον παρόντα κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό.

(12)	Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών στην Επιτροπή.

(13)

Σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010, η ΕΑΚΑΑ διενήργησε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός και ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες. Οι εν λόγω δημόσιες διαβουλεύσεις επέτρεψαν την ΕΑΚΑΑ να συγκεντρώσει τις απόψεις των σχετικών αρχών και των μελών του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), οι οποίες υποβλήθηκαν από την ΕΚΤ. Επιπλέον, η ΕΑΚΑΑ ζήτησε τη γνώμη της ομάδας συμφεροντούχων κινητών αξιών και αγορών, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις του κατ' εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 151/2013

1. Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

α)

Η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών παρέχει στις οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 απευθείας και άμεση πρόσβαση, ακόμη και όταν υπάρχει ανάθεση δυνάμει του άρθρου 28 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010, στα λεπτομερή στοιχεία των συμβάσεων παραγώγων σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του παρόντος κανονισμού.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, το αρχείο καταγραφής συναλλαγών χρησιμοποιεί μορφότυπο XML και ένα υπόδειγμα σχεδιασμένο σύμφωνα με τη μεθοδολογία ISO 20022. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών μπορεί επίσης, κατόπιν συμφωνίας με την ενδιαφερόμενη οντότητα, να παρέχει πρόσβαση στα λεπτομερή στοιχεία των συμβάσεων παραγώγων σε άλλον, αμοιβαία αποδεκτό, μορφότυπο.».

β)	Η παράγραφος 2 απαλείφεται.

2. Στο άρθρο 5 προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι 3 έως 9:

«3. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών εγκαθιστά και διατηρεί τις αναγκαίες τεχνικές ρυθμίσεις ώστε οι οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 να μπορούν να συνδέονται, μέσω ασφαλούς διεπαφής μηχανής προς μηχανή, για να υποβάλλουν αιτήματα παροχής δεδομένων και για να λαμβάνουν δεδομένα.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, το αρχείο καταγραφής συναλλαγών χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο μεταφοράς αρχείων SSH. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών χρησιμοποιεί τυποποιημένα μηνύματα XML, σύμφωνα με τη μεθοδολογία ISO 20022, για να επικοινωνεί μέσω αυτής της διεπαφής. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών μπορεί επίσης, κατόπιν συμφωνίας με την ενδιαφερόμενη οντότητα, να δημιουργήσει σύνδεση με χρήση άλλου, αμοιβαία αποδεκτού, πρωτοκόλλου.

2.4. Σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του παρόντος κανονισμού, το αρχείο καταγραφής συναλλαγών παρέχει στις οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 πρόσβαση στις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	όλες τις αναφορές σχετικά με συμβάσεις παραγώγων·

β)

τις πλέον πρόσφατες καταστάσεις των συμβάσεων παραγώγων που δεν έχουν φτάσει στη λήξη τους ή οι οποίες δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο αναφοράς με τύπο ενέργειας “E”, “C”, “P” ή “Z”, όπως αναφέρονται στον πίνακα 2 πεδίο 93 του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1247/2012 της Επιτροπής (*1).

5. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών εγκαθιστά και διατηρεί τις αναγκαίες τεχνικές ρυθμίσεις ώστε οι οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 να μπορούν να δημιουργούν προκαθορισμένα περιοδικά αιτήματα πρόσβασης σε λεπτομερή στοιχεία των συμβάσεων παραγώγων, όπως προσδιορίζεται στην παράγραφο 4, τα οποία είναι αναγκαία ώστε οι εν λόγω οντότητες να ανταποκρίνονται στις ευθύνες και τις εντολές τους.

2.6. Κατόπιν αιτήματος, το αρχείο καταγραφής συναλλαγών παρέχει στις οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 πρόσβαση σε λεπτομερή στοιχεία των συμβάσεων παραγώγων, σύμφωνα με οποιονδήποτε συνδυασμό των κάτωθι πεδίων, όπως αναφέρονται στο παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1247/2012:

α)	χρονοσφραγίδα αναφοράς·

β)	αναγνωριστικός κωδικός αναφέροντος αντισυμβαλλομένου·

γ)	αναγνωριστικός κωδικός του άλλου αντισυμβαλλομένου·

δ)	εταιρικός τομέας του αναφέροντος αντισυμβαλλομένου·

ε)	φύση του αναφέροντος αντισυμβαλλομένου·

στ)	αναγνωριστικός κωδικός χρηματομεσίτη·

ζ)	αναγνωριστικός κωδικός οντότητας που υποβάλλει την αναφορά·

η)	αναγνωριστικός κωδικός δικαιούχου·

θ)	κατηγορία στοιχείων ενεργητικού·

ι)	ταξινόμηση προϊόντος·

ια)	αναγνώριση προϊόντος·

ιβ)	αναγνώριση υποκείμενου στοιχείου·

ιγ)	τόπος εκτέλεσης·

ιδ)	χρονοσφραγίδα εκτέλεσης·

ιε)	ημερομηνία λήξης·

ιστ)	ημερομηνία εκπνοής·

ιζ)	κεντρικός αντισυμβαλλόμενος· και

ιη)	τύπος ενέργειας.

2.7. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών εγκαθιστά και διατηρεί την τεχνική ικανότητα παροχής απευθείας και άμεσης πρόσβασης σε λεπτομερή στοιχεία των συμβάσεων παραγώγων, τα οποία είναι αναγκαία ώστε οι οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 να ανταποκρίνονται στις εντολές και τις ευθύνες τους. Η εν λόγω πρόσβαση παρέχεται ως ακολούθως:

α)

όταν μια οντότητα που απαριθμείται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 αιτείται πρόσβαση σε λεπτομερή στοιχεία εκκρεμών συμβάσεων παραγώγων ή συμβάσεων παραγώγων που είτε έχουν φτάσει στη λήξη τους είτε για τις οποίες υποβλήθηκαν αναφορές με τύπους ενέργειας “Ε”, “C”, “Ζ” ή “P”, όπως αναφέρονται στον πίνακα 2 πεδίο 93 του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1247/2012, πάνω από ένα έτος πριν από την ημερομηνία κατά την οποία υποβλήθηκε το αίτημα, το αρχείο καταγραφής συναλλαγών ανταποκρίνεται στο εν λόγω αίτημα το αργότερο έως τις 12:00 συντονισμένη παγκόσμια ώρα (UCT) την πρώτη ημερολογιακή ημέρα μετά την ημέρα κατά την οποία υποβάλλεται το αίτημα πρόσβασης·

β)

όταν μια οντότητα που απαριθμείται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 αιτείται πρόσβαση σε λεπτομερή στοιχεία συμβάσεων παραγώγων που είτε έχουν φτάσει στη λήξη τους είτε για τις οποίες υποβλήθηκαν αναφορές με τύπους ενέργειας “Ε”, “C”, “Ζ” ή “P”, όπως αναφέρονται στον πίνακα 2 πεδίο 93 του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1247/2012, πάνω από ένα έτος πριν από την ημερομηνία κατά την οποία υποβλήθηκε το αίτημα, το αρχείο καταγραφής συναλλαγών ανταποκρίνεται στο εν λόγω αίτημα το αργότερο εντός τριών εργάσιμων ημερών από την υποβολή του αιτήματος πρόσβασης·

γ)

όταν ένα αίτημα πρόσβασης σε δεδομένα, που υποβάλλεται από μια οντότητα που απαριθμείται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, αφορά συμβάσεις παραγώγων που εμπίπτουν σε αμφότερα τα στοιχεία α) και β), το αρχείο καταγραφής συναλλαγών παρέχει λεπτομερή στοιχεία για τις εν λόγω συμβάσεις παραγώγων το αργότερο εντός τριών εργάσιμων ημερών από την υποβολή του αιτήματος πρόσβασης.

8. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών επιβεβαιώνει την παραλαβή και επαληθεύει την ορθότητα και την πληρότητα κάθε αιτήματος πρόσβασης σε δεδομένα το οποίο υποβάλλεται από τις οντότητες που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012. Κοινοποιεί στις εν λόγω οντότητες τα αποτελέσματα της επαλήθευσης αυτής, το αργότερο εντός εξήντα λεπτών από την υποβολή του αιτήματος.

9. Το αρχείο καταγραφής συναλλαγών χρησιμοποιεί ηλεκτρονική υπογραφή και πρωτόκολλα κρυπτογράφησης δεδομένων, προκειμένου να διασφαλίζει την εμπιστευτικότητα, την ακεραιότητα και την προστασία των δεδομένων που τίθενται στη διάθεση των οντοτήτων που απαριθμούνται στο άρθρο 81 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Εφαρμόζεται από την 1η Νοεμβρίου 2017.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 29 Ιουνίου 2017.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

Jean-Claude JUNCKER

(1) ΕΕ L 201 της 27.7.2012, σ. 1.

(2) Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 151/2013 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών όσον αφορά τα κανονιστικά τεχνικά πρότυπα που θα προσδιορίζουν τα δεδομένα που θα πρέπει να δημοσιεύονται και να διατίθενται από αρχεία καταγραφής συναλλαγών και τα λειτουργικά πρότυπα για τη συγκέντρωση, σύγκριση και αξιολόγηση των δεδομένων (ΕΕ L 52 της 23.2.2013, σ. 33).

(3) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών), την τροποποίηση της απόφασης αριθ. 716/2009/ΕΚ και την κατάργηση της απόφασης 2009/77/ΕΚ (ΕΕ L 331 της 15.12.2010, σ. 84).

7.10.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 259/21

ΣΫΣΤΑΣΗ (ΕΕ) 2017/1803 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 3ης Οκτωβρίου 2017

σχετικά με την προώθηση νόμιμων οδών για τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2017) 6504]

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 292,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η επανεγκατάσταση αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την παροχή προστασίας στα αναγκαστικά εκτοπισμένα άτομα και σαφή απόδειξη της παγκόσμιας αλληλεγγύης προς τρίτες χώρες, ώστε να τις βοηθήσει να αντεπεξέλθουν στον μεγάλο αριθμό ατόμων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο ή τις διώξεις. Αντικαθιστώντας τις επικίνδυνες και παράτυπες μεταναστευτικές ροές προς την Ένωση με ασφαλείς και νόμιμες οδούς, η επανεγκατάσταση βοηθά να σωθούν ανθρώπινες ζωές, συμβάλλει στη μείωση της παράτυπης μετανάστευσης και στη διαχείριση της μεταναστευτικής πίεσης και αντικρούει την προπαγάνδα των δικτύων παράνομης διακίνησης. Ως εκ τούτου, η επανεγκατάσταση αποτελεί επίσης σημαντική συνιστώσα της συνολικής πολιτικής της ΕΕ για το άσυλο και τη μετανάστευση.

(2)

Τον Σεπτέμβριο του 2015 η κρίση στη Μεσόγειο εξώθησε τα θεσμικά όργανα της Ένωσης να αναγνωρίσουν αμέσως την κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω των εξαιρετικά υψηλών μεταναστευτικών ροών στην περιοχή και να ζητήσουν τη λήψη βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων, από την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών εκτός της ΕΕ έως την εξασφάλιση αποτελεσματικού ελέγχου των εξωτερικών συνόρων μας, ενισχυμένη ενωσιακή πολιτική επιστροφής με παράλληλη μεταρρύθμιση του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου (ΚΕΣΑ) και παροχή βελτιωμένων οδών για ασφαλείς και νόμιμους τρόπους εισόδου στην ΕΕ.

(3)

Στο πλαίσιο των άμεσων μέτρων και με σκοπό την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης συνολικά, και επιδεικνύοντας αλληλεγγύη προς τρίτες χώρες που πλήττονται περισσότερο από την παγκόσμια προσφυγική κρίση, η Επιτροπή πρότεινε στις 8 Ιουνίου 2015 ένα σύστημα σε επίπεδο ΕΕ για την επανεγκατάσταση εντός δύο ετών 20 000 ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας (1). Στις 20 Ιουλίου 2015 τα κράτη μέλη, καθώς και τα συνδεδεμένα με το σύστημα του Δουβλίνου κράτη, συμφώνησαν στην επανεγκατάσταση 22 504 ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας από τη Μέση Ανατολή, το Κέρας της Αφρικής και τη Βόρεια Αφρική (2).

(4)

Προκειμένου να εξαρθρωθούν τα δίκτυα παράνομης διακίνησης μεταναστών και να προσφερθεί μια εναλλακτική λύση στους μετανάστες ώστε να μη θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο, η ΕΕ και η Τουρκία αποφάσισαν στις 18 Μαρτίου 2016 να σπάσουν τον κύκλο των ανεξέλεγκτων ροών μεταναστών που δημιουργούν ανθρωπιστική κρίση και συμφώνησαν σε σειρά δράσεων, μεταξύ των οποίων η επανεγκατάσταση στα κράτη μέλη Συρίων που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

(5)

Σε συνέχεια της δήλωσης ΕΕ — Τουρκίας, το Συμβούλιο τροποποίησε την απόφαση (ΕΕ) 2015/1601 του Συμβουλίου (3) ώστε να μπορούν τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους σε σχέση με τη μετεγκατάσταση 54 000 αιτούντων μέσω της επανεγκατάστασης, της εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους ή μέσω άλλων μορφών νόμιμης εισδοχής των Σύριων που προέρχονται από την Τουρκία και χρήζουν διεθνούς προστασίας, στο πλαίσιο εθνικών και πολυμερών προγραμμάτων.

(6)

Η διακήρυξη της Νέας Υόρκης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες της 19ης Σεπτεμβρίου 2016, που εγκρίθηκε και από τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, απηύθυνε έκκληση για πιο δίκαιο επιμερισμό του φόρτου και της ευθύνης για τη φιλοξενία και τη στήριξη των προσφύγων στον κόσμο. Τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών εξέφρασαν την πρόθεσή τους να αυξήσουν τον αριθμό και να επεκτείνουν το φάσμα των διαθέσιμων νόμιμων οδών για να γίνονται οι πρόσφυγες δεκτοί σε τρίτες χώρες ή να επανεγκαθίστανται σ' αυτές τις χώρες (4).

(7)	Ως τις 20 Σεπτεμβρίου 2017 περισσότερα από 23 000 άτομα είχαν επανεγκατασταθεί σύμφωνα με το σύστημα που εγκρίθηκε στις 20 Ιουλίου 2015 και στο πλαίσιο της δήλωσης ΕΕ — Τουρκίας. Τα κράτη μέλη έχουν επανεγκαταστήσει και άλλα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας μέσω των οικείων εθνικών συστημάτων.

(8)

Μόνο το 2016 τα κράτη μέλη προέβησαν στην επανεγκατάσταση 14 205 προσφύγων, σημειώθηκε δηλαδή σημαντική αύξηση σε σχέση με τα 8 155 άτομα που επανεγκαταστάθηκαν το 2015, τα 6 550 το 2014 και τα 4 000 έως 5 000 ετησίως κατά την περίοδο 2010-2013. Η αύξηση αυτή καταδεικνύει την προστιθέμενη αξία και τις δυνατότητες που συνεπάγονται η συνεργασία και ο συντονισμός στο επίπεδο της ΕΕ όσον αφορά τον τομέα της επανεγκατάστασης. Δείχνει επίσης τη σημασία της κατάλληλης χρηματοδότησης για την επανεγκατάσταση από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, αφού για την περίοδο 2014-2017 διατέθηκαν 293,3 εκατ. EUR.

(9)

Τα κράτη μέλη που δεν έχουν θέσει ακόμη σε εφαρμογή τις ανειλημμένες δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο των ισχυόντων συστημάτων θα πρέπει να το πράξουν χωρίς καθυστέρηση. Τυχόν δεσμεύσεις που απομένουν μετά τη λήξη ισχύος αμφότερων των συστημάτων θα πρέπει να μεταφερθούν στην επόμενη διαδικασία ανάληψης δεσμεύσεων για επανεγκατάσταση, επιπλέον των νέων δεσμεύσεων που θα αναλάβουν τα κράτη μέλη.

(10)

Η ΕΕ πρέπει να μεταβεί από τα ad hoc συστήματα επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους σε ένα σταθερό πλαίσιο για την επανεγκατάσταση στην ΕΕ. Για τον σκοπό αυτό, η πρόταση για τη θέσπιση πλαισίου της Ένωσης για την επανεγκατάσταση (5), με σκοπό την εξασφάλιση ασφαλών και νόμιμων οδών πρόσβασης σε διεθνή προστασία για τα άτομα που έχουν ανάγκη, παρουσιάστηκε από την Επιτροπή στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του συστήματος ασύλου της ΕΕ. Η ταχεία έγκριση της πρότασης αποτελεί σημαντική συνιστώσα για μια πιο αποτελεσματική, δίκαιη και σταθερή ευρωπαϊκή πολιτική για το άσυλο και τη μετανάστευση.

(11)

Για να εξασφαλιστεί η συνέχιση της επανεγκατάστασης μέχρι τη θέσπιση πλαισίου της Ένωσης για την επανεγκατάσταση, η Επιτροπή κατά το 8ο φόρουμ για την επανεγκατάσταση και τη μετεγκατάσταση στις 4 Ιουλίου 2017 κάλεσε τα κράτη μέλη να υποβάλουν φιλόδοξες δεσμεύσεις για επανεγκατάσταση, με βάση τις συμφωνηθείσες προτεραιότητες για την περίοδο αυτή και επίσης σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) για τις παγκόσμιες ανάγκες κατά το 2018.

(12)

Σκοπός της παρούσας σύστασης είναι να εξασφαλιστεί, αφενός, ότι οι προσπάθειες επανεγκατάστασης μπορούν να συνεχιστούν κατά την περίοδο που μεσολαβεί ανάμεσα στη λήξη των τρεχόντων συστημάτων επανεγκατάστασης της ΕΕ και τη θέση σε εφαρμογή του πλαισίου της Ένωσης για την επανεγκατάσταση και, αφετέρου, ότι θα δοθεί συνέχεια στη διαδικασία ανάληψης δεσμεύσεων που δρομολογήθηκε στις 4 Ιουλίου 2017 με βάση τις αναδυόμενες συμπληρωματικές ανάγκες, όπως ορίζεται στις προβλέψεις της UNHCR για τις παγκόσμιες ανάγκες επανεγκατάστασης κατά το 2018.

(13)

Η σύσταση αποσκοπεί στη στήριξη των διαρκών προσπαθειών των κρατών μελών για την εξασφάλιση και τη βελτίωση νόμιμων και ασφαλών διαύλων για τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας. Τα μέτρα που θα λάβουν τα κράτη μέλη κατ' εφαρμογή της παρούσας σύστασης θα αποτελέσουν ένδειξη αλληλεγγύης προς τρίτες χώρες στις οποίες βρίσκονται πολλά εκτοπισμένα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας, θα συμβάλουν στις διεθνείς πρωτοβουλίες επανεγκατάστασης, και στην καλύτερη εν γένει διαχείριση του μεταναστευτικού φαινομένου. Οι στόχοι της παρούσας σύστασης συνάδουν, συνεπώς, με την πρόταση για τη θέσπιση πλαισίου της Ένωσης για την επανεγκατάσταση.

(14)

Η επιλογή των περιοχών προτεραιότητας βασίζεται στην ανάγκη να συνεχιστεί η εφαρμογή της δήλωσης ΕΕ — Τουρκίας της 18ης Μαρτίου 2016, μεταξύ άλλων και μέσω του μελλοντικού εθελοντικού προγράμματος εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, να συνεχιστεί η επανεγκατάσταση από την Ιορδανία και τον Λίβανο και να δοθεί συνέχεια στη σχετική εξαγγελία στο «Σχέδιο δράσης όσον αφορά μέτρα για την υποστήριξη της Ιταλίας, τη μείωση της πίεσης κατά μήκος της διαδρομής της Κεντρικής Μεσογείου και την ενίσχυση της αλληλεγγύης» (6) για την επανεγκατάσταση από τις κυριότερες αφρικανικές χώρες κατά μήκος της μεταναστευτικής οδού της Κεντρικής Μεσογείου και προς την οδό αυτή, συμπεριλαμβανομένων της Λιβύης, του Νίγηρα, του Τσαντ, της Αιγύπτου, της Αιθιοπίας και του Σουδάν.

(15)

Η διαδικασία ανάληψης δεσμεύσεων που ξεκίνησε στις 4 Ιουλίου 2017 είχε οδηγήσει ως τις 20 Σεπτεμβρίου στην υποβολή περίπου 14 000 δεσμεύσεων από τα κράτη μέλη. Απαιτείται μεγαλύτερη συμμετοχή από όλα τα κράτη μέλη ώστε να συμβάλουν σε μια κοινή προσπάθεια για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών και την παροχή αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων έναντι των παράτυπων μετακινήσεων.

(16)

Για να καλυφθούν οι παγκόσμιες ανάγκες, πρέπει να επανεγκατασταθούν 1,2 εκατομμύρια άτομα, και η UNHCR έχει επανειλημμένως ζητήσει από όλες τις χώρες να αυξήσουν σταδιακά το μέγεθος των οικείων προγραμμάτων επανεγκατάστασης σύμφωνα με τις προθέσεις που διατυπώθηκαν στη διακήρυξη της Νέας Υόρκης για τους πρόσφυγες. Σε αυτό το πλαίσιο και με βάση την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από το 2015 και μετά, η Ένωση θα πρέπει να προσφέρει τουλάχιστον 50 000 θέσεις επανεγκατάστασης για την εισδοχή ως τις 31 Οκτωβρίου 2019 ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας από τρίτες χώρες.

(17)

Για την υποστήριξη των κρατών μελών στην υλοποίηση αυτού του στόχου θα πρέπει να διατεθούν 500 εκατ. EUR από τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Με την επιφύλαξη των όρων του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ), τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν ένα κατ' αποκοπή ποσό ύψους 10 000 EUR ανά άτομο που επανεγκαθίσταται από τις περιοχές προτεραιότητας.

(18)

Η UNHCR σχεδιάζει προσωρινό μηχανισμό επείγουσας εκκένωσης των πλέον ευάλωτων ομάδων μεταναστών από τη Λιβύη. Η ΕΕ θα πρέπει, από κοινού με άλλους παγκόσμιους παράγοντες, να συνεισφέρει στον εν λόγω μηχανισμό ώστε αυτός να έχει αντίκτυπο στην πράξη και να δίνει τη δυνατότητα στα πλέον ευάλωτα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας και που βρίσκονται τώρα στη Λιβύη να αποκτήσουν πρόσβαση σε ευκαιρίες επανεγκατάστασης. Η παράτυπη μετανάστευση θα σταματήσει μόνον όταν υπάρξουν ρεαλιστικές εναλλακτικές λύσεις στις επικίνδυνες διαδρομές. Κατά την εξέταση των δεσμεύσεών τους όσον αφορά την επανεγκατάσταση τα κράτη μέλη θα πρέπει, συνεπώς, να λαμβάνουν επίσης υπόψη την πρωτοβουλία της UNHCR και να τη στηρίζουν.

(19)

Σε κοινή δήλωση σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος της μετανάστευσης και του ασύλου στις 28 Αυγούστου 2017, οι εκπρόσωποι της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και η Ύπατη Εκπρόσωπος / Αντιπρόεδρος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, από κοινού με τους εκπροσώπους του Νίγηρα και του Τσαντ, καθώς και τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, αναγνώρισαν την ανάγκη καθώς μειώνεται η μετανάστευση μέσω διακινητών να οργανωθεί η επανεγκατάσταση των ιδιαίτερα ευάλωτων ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

(20)

Οι τουλάχιστον 50 000 θέσεις επανεγκατάστασης που θα προσφέρει η Ένωση από τις περιοχές προτεραιότητας θα συμβάλουν στις παγκόσμιες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης όσον αφορά τις νόμιμες οδούς, μεταξύ των οποίων η πρόσφατη παγκόσμια έκκληση της UNHCR για 40 000 θέσεις για επανεγκατάσταση από τις χώρες κατά μήκος της διαδρομής της Κεντρικής Μεσογείου το 2018.

(21)	Για να εξασφαλιστεί η παρακολούθηση της εφαρμογής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν μηνιαίες εκθέσεις στην Επιτροπή σχετικά με τα άτομα που επανεγκαταστάθηκαν στο έδαφός τους σύμφωνα με τις δεσμεύσεις τους, προσδιορίζοντας τη χώρα από την οποία έχει επανεγκατασταθεί το εκάστοτε πρόσωπο.

(22)

Η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει την πρόοδο της εφαρμογής της παρούσας σύστασης έως τις 31 Οκτωβρίου 2018. Βάσει αυτής της επανεξέτασης, και λαμβανομένης υπόψη της συνολικής κατάστασης της μετανάστευσης στην ΕΕ και παγκοσμίως, τα κράτη μέλη ενδέχεται να κληθούν να επανεξετάσουν περαιτέρω τις δεσμεύσεις τους.

(23)	Η παρούσα σύσταση θα πρέπει να απευθύνεται στα κράτη μέλη. Τα συνδεδεμένα κράτη καλούνται να συμβάλουν στις κοινές ευρωπαϊκές προσπάθειες επανεγκατάστασης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ:

ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Με βάση την πείρα που έχει αποκτηθεί από την εφαρμογή των τρεχόντων συστημάτων επανεγκατάστασης της ΕΕ και προκειμένου να γεφυρωθεί η μετάβαση μεταξύ των συστημάτων αυτών και του πλαισίου της Ένωσης για την επανεγκατάσταση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσφέρουν τουλάχιστον 50 000 θέσεις επανεγκατάστασης για την εισδοχή ως τις 31 Οκτωβρίου 2019 ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας από τρίτες χώρες.

Τα κράτη μέλη που δεν έχουν ακόμη υποβάλει τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο της διαδικασίας ανάληψης δεσμεύσεων για επανεγκατάσταση που δρομολογήθηκε από την Επιτροπή στις 4 Ιουλίου 2017 θα πρέπει να το πράξουν το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου 2017 και εκείνα που το έχουν ήδη πράξει θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο αύξησης των δεσμεύσεών τους ώστε να επιτύχουν τον επιδιωκόμενο στόχο.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επικεντρώσουν τις δεσμεύσεις τους:

α)

για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της επανεγκατάστασης από την Τουρκία Συρίων και υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών που εκτοπίστηκαν λόγω της σύγκρουσης στη Συρία, προκειμένου να υποστηριχθεί η υλοποίηση της δήλωσης ΕΕ — Τουρκίας της 18ης Μαρτίου 2016, μεταξύ άλλων και μέσω του μελλοντικού εθελοντικού προγράμματος εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους·

β)	για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της επανεγκατάστασης από τον Λίβανο και την Ιορδανία·

γ)

για να συνεισφέρουν στη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Κεντρική Μεσόγειο μέσω της επανεγκατάστασης ατόμων που χρήζουν προστασίας από τη Λιβύη, τον Νίγηρα, το Τσαντ, την Αίγυπτο, την Αιθιοπία και το Σουδάν, στηρίζοντας μεταξύ άλλων τον προσωρινό μηχανισμό της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για την επείγουσα εκκένωση των πλέον ευάλωτων ομάδων μεταναστών από τη Λιβύη.

Τα κράτη μέλη καλούνται να προβούν στην επανεγκατάσταση τηρώντας τις δεσμεύσεις τους το συντομότερο δυνατόν, σε στενή συνεργασία με την UNHCR και, κατά περίπτωση, με την υποστήριξη της ΕΥΥΑ.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή σε μηνιαία βάση τον αριθμό των ατόμων που επανεγκαταστάθηκαν στο έδαφός τους σύμφωνα με τις δεσμεύσεις τους, προσδιορίζοντας τη χώρα από την οποία έχει επανεγκατασταθεί το εκάστοτε άτομο.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιοποιήσουν πλήρως την οικονομική στήριξη ύψους 500 εκατ. EUR που διατίθεται μέσω του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης για την υλοποίηση των δεσμεύσεων για επανεγκατάσταση που αναφέρονται στην παρούσα σύσταση.

ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ

Η Επιτροπή θα επανεξετάσει την παρούσα σύσταση έως τις 31 Οκτωβρίου 2018. Μετά την επανεξέταση από την Επιτροπή της εφαρμογής της παρούσας σύστασης και λαμβανομένης υπόψη της συνολικής κατάστασης της μετανάστευσης στην ΕΕ και παγκοσμίως, τα κράτη μέλη ενδέχεται να κληθούν, κατά περίπτωση, να επικαιροποιήσουν περαιτέρω τις δεσμεύσεις τους.

ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ

Η παρούσα σύσταση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 3 Οκτωβρίου 2017.

Για την Επιτροπή

Dimitris AVRAMOPOULOS

Μέλος της Επιτροπής

(1) Σύσταση της Επιτροπής της 8ης Ιουνίου 2015 σχετικά με ένα ευρωπαϊκό σύστημα επανεγκατάστασης, C(2015) 3560 final.

(2) Συμπεράσματα των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου στις 20 Ιουλίου 2015.

(3) Απόφαση (ΕΕ) 2016/1754 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης (ΕΕ) 2015/1601 για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας (ΕΕ L 268 της 1.10.2016, σ. 82).

(4) Η δήλωση της Νέας Υόρκης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες· διατίθεται στη διεύθυνση: http://www.unhcr.org/new-york-declaration-for-refugees-and-migrants.html

(5) COM(2016) 468 final.

(6) SEC(2017) 339.

7.10.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 259/25

ΣΫΣΤΑΣΗ (ΕΕ) 2017/1804 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 3ης Οκτωβρίου 2017

για την εφαρμογή των διατάξεων του κώδικα συνόρων του Σένγκεν σχετικά με την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα εντός του χώρου Σένγκεν

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 292,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σε έναν χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα η προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα μπορεί να αποφασιστεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ως απάντηση σε καταστάσεις που επηρεάζουν σοβαρά τη δημόσια πολιτική ή την εσωτερική ασφάλεια του χώρου αυτού ή μερών του, ή ενός ή περισσότερων κρατών μελών. Λαμβανομένων υπόψη των επιπτώσεων που ενδέχεται να έχει για όλα τα πρόσωπα και τα εμπορεύματα που έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθερα εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, η επαναφορά των ελέγχων μπορεί να αποτελεί μέτρο έσχατης μόνον ανάγκης και υπόκειται σε αυστηρούς όρους ως προς την έκταση και τη διάρκεια κάθε προσωρινής επαναφοράς.

(2)

Οι ισχύουσες διατάξεις του κώδικα συνόρων του Σένγκεν προβλέπουν τη δυνατότητα ταχείας προσωρινής επαναφοράς των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, για περίοδο 2 μηνών κατ' ανώτατο όριο, όταν σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια επιβάλλει την ανάληψη άμεσης δράσης σε ένα κράτος μέλος (άρθρο 28). Ο κώδικας προβλέπει επίσης την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων για σοβαρές απειλές για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια σε περίπτωση προβλέψιμων γεγονότων, για περίοδο 6 μηνών κατ' ανώτατο όριο (άρθρο 25). Η συνδυασμένη εφαρμογή των άρθρων 28 και 25 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν επιτρέπει τη διατήρηση του ελέγχου των συνόρων για συνολική περίοδο έως οκτώ μηνών. Επιπλέον, μια νέα απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια ενεργοποιεί νέα εφαρμογή των κανόνων (και, ως εκ τούτου, νέο υπολογισμό της διάρκειας της περιόδου ελέγχων).

(3)

Το άρθρο 29 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν προβλέπει ειδική διαδικασία που επιτρέπει την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα για περίοδο έως 2 ετών όταν η συνολική λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα τίθεται σε κίνδυνο ως αποτέλεσμα συνεχιζόμενων σοβαρών αδυναμιών που σχετίζονται με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων οι οποίες εντοπίστηκαν κατά την αξιολόγηση Σένγκεν. Με την έκδοση του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1624 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), η διαδικασία αυτή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα σε συνέχεια της αξιολόγησης τρωτότητας ή δεν συνεργάζεται με τον εν λόγω οργανισμό, εφόσον η κατάσταση στα εξωτερικά σύνορα απαιτεί επείγουσα δράση.

(4)

Αν και στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων οι προθεσμίες που ισχύουν επί του παρόντος έχουν αποδειχθεί επαρκείς, τα τελευταία χρόνια έδειξαν ότι ορισμένες σοβαρές απειλές για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια, όπως τρομοκρατικές απειλές ή σημαντικές ανεξέλεγκτες δευτερογενείς μετακινήσεις στο εσωτερικό της Ένωσης, ενδέχεται να εξακολουθούν να υφίστανται για μεγάλο διάστημα μετά τις εν λόγω περιόδους.

(5)

Η Επιτροπή ενέκρινε πρόταση τροποποίησης των σχετικών διατάξεων του κώδικα συνόρων του Σένγκεν για την αντιμετώπιση αυτών των συνεχών απειλών στο μέλλον. Η πρόταση τροποποιεί τα χρονικά όρια όπως ορίζονται στο άρθρο 25 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν σε περίπτωση προβλέψιμων γεγονότων και, ως εκ τούτου, αναγνωρίζει ότι η παράταση της επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα πέρα από τις ισχύουσες προθεσμίες μπορεί να δικαιολογείται για μέγιστη περίοδο δύο ετών. Επιπλέον, η πρόταση προβλέπει και τη δυνατότητα να παραταθούν περαιτέρω οι συνοριακοί έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα όπου η συγκεκριμένη απειλή για την εσωτερική ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη και μετά τη λήξη της εν λόγω περιόδου.

(6)

Οι νέες αυτές προθεσμίες συνοδεύονται από πρόσθετες διαδικαστικές απαιτήσεις που οφείλουν να πληρούν τα κράτη μέλη πριν από την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα ή την παράταση αυτής. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη πρέπει να υποστηρίζουν τις κοινοποιήσεις τους με ανάλυση κινδύνου στην οποία θα αποδεικνύεται ότι η σχεδιαζόμενη επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα ή η παράταση αυτής αποτελεί μέτρο έσχατης ανάγκης, και θα εξηγείται με ποιον τρόπο ο έλεγχος στα εσωτερικά σύνορα θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της απειλής που εντοπίστηκε. Επιπλέον, η Επιτροπή υποχρεούται πλέον να εκδίδει γνωμοδότηση όταν ο έλεγχος στα εσωτερικά σύνορα υπερβαίνει τους έξι μήνες. Οι διατάξεις σχετικά με τη «διαδικασία διαβούλευσης» ύστερα από τη γνωμοδότηση της Επιτροπής τροποποιούνται επίσης, ώστε να αντικατοπτρίζεται ο νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής και της Ευρωπόλ και να διασφαλίζεται ότι τα αποτελέσματα αυτής της διαβούλευσης, ιδίως όσον αφορά τη συμμετοχή των γειτονικών κρατών μελών, λαμβάνονται δεόντως υπόψη. Όλες αυτές οι αλλαγές έχουν ως στόχο να διασφαλιστεί ότι η επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα χρησιμοποιείται μόνον όταν και για όσο χρονικό διάστημα είναι απαραίτητο και δικαιολογημένο.

(7)

Οι προτεινόμενες αλλαγές του κώδικα συνόρων του Σένγκεν βασίζονται στις ισχύουσες διατάξεις. Εν αναμονή της έγκρισης της τροποποίησης του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, όπως περιγράφεται ανωτέρω, όλα τα κράτη μέλη που προτίθενται να επαναφέρουν προσωρινά τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα είναι σημαντικό να εφαρμόσουν πλήρως τις απαιτήσεις των ισχυουσών διατάξεων του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, ο οποίος ήδη απαιτεί από τα κράτη μέλη που προτίθενται να προσφύγουν στο μέτρο αυτό να εξετάζουν πρώτα εναλλακτικά ως προς τους συνοριακούς ελέγχους μέτρα και να συνεργάζονται με τα γειτονικά κράτη μέλη.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 26 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, πριν από τη λήψη απόφασης για την επαναφορά ή την παράταση των προσωρινών συνοριακών ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα το κράτος μέλος πρέπει να αξιολογεί τον βαθμό στον οποίο το μέτρο αυτό είναι πιθανόν να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια, αλλά και την αναλογικότητα του μέτρου σε σχέση με την απειλή αυτή, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, τις πιθανές επιπτώσεις ενός τέτοιου μέτρου στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Ως εκ τούτου, οι στοχευμένοι έλεγχοι, με βάση ανάλυση κινδύνου και πληροφορίες ασφαλείας που επικαιροποιούνται συνεχώς, θα συμβάλουν στη μεγιστοποίηση του οφέλους από τους ελέγχους και θα περιορίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις τους στην ελεύθερη κυκλοφορία.

(9)

Τα κράτη μέλη που επηρεάζονται από την επαναφορά των ελέγχων σε τμήματα των συνόρων θα πρέπει να καλούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με την αναγκαιότητά τους, με σκοπό την οργάνωση της αμοιβαίας συνεργασίας μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων κρατών μελών και την εξέταση, σε τακτική βάση, της αναλογικότητας των μέτρων ως προς τα γεγονότα που οδήγησαν στην επαναφορά των ελέγχων στα σύνορα και ως προς την απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια. Το κράτος μέλος που έχει αποφασίσει να επαναφέρει τέτοιους ελέγχους θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις εν λόγω απόψεις κατά την εξέταση και την επανεξέταση της αναγκαιότητας τέτοιων ελέγχων, με στόχο τη σταδιακή προσαρμογή τους στις περιστάσεις.

(10)

Σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, το κράτος μέλος που σχεδιάζει να επαναφέρει τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα ή να παρατείνει την επαναφορά τους θα πρέπει να παρέχει, μεταξύ άλλων, πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από τα άλλα κράτη μέλη στο πλαίσιο των προγραμματισμένων συνοριακών ελέγχων. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 5 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, μπορούν να πραγματοποιούνται κοινές συνεδριάσεις μεταξύ του κράτους μέλους που σχεδιάζει την επαναφορά των ελέγχων των εσωτερικών συνόρων, των υπόλοιπων κρατών μελών, ιδίως εκείνων που επηρεάζονται άμεσα από τη λήψη τέτοιων μέτρων, και της Επιτροπής με σκοπό να οργανωθεί, όπου ενδείκνυται, η αμοιβαία συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών. Οι επαφές με τα γειτονικά κράτη μέλη θα πρέπει να αξιοποιούνται για τον περιορισμό των επιπτώσεων στην ελεύθερη κυκλοφορία.

(11)

Δεδομένου ότι η προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ως μέτρο έσχατης ανάγκης, τα κράτη μέλη θα πρέπει πρώτα να εξετάσουν αν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλα μέτρα, εναλλακτικά ως προς τον έλεγχο των συνόρων, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της απειλής, και να αποφασίσουν την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα μόνον ως μέτρο έσχατης ανάγκης όταν τα εν λόγω λιγότερο περιοριστικά για τη διασυνοριακή κυκλοφορία μέτρα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν επαρκώς τις απειλές που εντοπίζονται. Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη οφείλουν να ενημερώνουν για το αποτέλεσμα αυτής της εξέτασης και για τους λόγους επιλογής των συνοριακών ελέγχων στην κοινοποίησή τους κατά το άρθρο 27 παράγραφος 1 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν.

(12)	Στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταβάλουν όλες τις απαιτούμενες προσπάθειες για την περαιτέρω και πλήρη εφαρμογή της σύστασης της Επιτροπής της 12ης Μαΐου 2017 [C(2017) 3349 final] σχετικά με τους αναλογικούς αστυνομικούς ελέγχους και την αστυνομική συνεργασία στον χώρο Σένγκεν.

(13)	Η παρούσα σύσταση θα πρέπει να εφαρμοστεί με πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

(14)	Η παρούσα σύσταση θα πρέπει να απευθύνεται σε όλα τα κράτη Σένγκεν που δεσμεύονται από τις διατάξεις του τίτλου III του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2),

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ:

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ

Προκειμένου να επιτευχθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ, αφενός, της ανάγκης για την προστασία της δημόσιας τάξης ή της εσωτερικής ασφάλειας των κρατών μελών και, αφετέρου, των πλεονεκτημάτων ενός χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, τα κράτη μέλη που προτίθενται να επαναφέρουν προσωρινά τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να λαμβάνουν προσεκτικά υπόψη και να αξιολογούν τακτικά τις εξής παραμέτρους όταν εξετάζουν, δυνάμει του άρθρου 26 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, την ανάγκη και την αναλογικότητα της προσωρινής επαναφοράς των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σύμφωνα με τα άρθρα 25 και 28 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν:

α)	τις πιθανές επιπτώσεις την επαναφοράς αυτής στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα·

β)	τον πιθανό αντίκτυπο της επαναφοράς αυτής στην εσωτερική αγορά.

Προς τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη που προτίθενται να επαναφέρουν προσωρινά τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει, μέσω της κοινοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, να ενημερώνουν σχετικά με το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των επιπτώσεων που θα έχει η σχεδιαζόμενη επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, ή η παράταση αυτής, στην ελεύθερη κυκλοφορία και στην εσωτερική αγορά.

Τα κράτη μέλη που προτίθενται να επαναφέρουν προσωρινά τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να απέχουν από κάθε μέτρο που δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από τις σοβαρές απειλές για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια που έχουν εντοπιστεί. Για παράδειγμα, θα πρέπει να περιορίσουν τα τμήματα των συνόρων όπου επαναφέρονται προσωρινά οι έλεγχοι στα αυστηρώς αναγκαία για την αντιμετώπιση των απειλών που έχουν εντοπιστεί.

ΚΟΙΝΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Για την επίτευξη του στόχου του περιορισμού των επιπτώσεων στην ελεύθερη κυκλοφορία, τα κράτη μέλη που προτίθενται να επαναφέρουν προσωρινά τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει:

α)	να συμβουλεύονται αρκετά πριν από τη σχεδιαζόμενη επαναφορά τα κράτη μέλη που θίγονται από αυτήν·

β)	να διατηρούν στενή και συνεχή συνεργασία προκειμένου να είναι δυνατή η διαρκής επανεξέταση και προσαρμογή των ελέγχων, ώστε να αντανακλούν τις εξελισσόμενες ανάγκες και τον αντίκτυπο επιτόπου·

γ)	να είναι έτοιμα να βοηθήσουν το ένα το άλλο με σκοπό την αποτελεσματική διενέργεια συνοριακών ελέγχων, όταν τούτο είναι απαραίτητο και δικαιολογημένο.

ΧΡΗΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα είναι μέτρο έσχατης ανάγκης, που χρησιμοποιείται μόνον όταν οι σοβαρές απειλές για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια που έχουν εντοπιστεί δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς με άλλα μέσα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν πλήρως τη σύσταση της Επιτροπής της 12ης Μαΐου 2017 [C(2017) 3349 final] σχετικά με τους αναλογικούς αστυνομικούς ελέγχους και την αστυνομική συνεργασία στον χώρο Σένγκεν.

Βρυξέλλες, 3 Οκτωβρίου 2017.

Για την Επιτροπή

Δημήτρης ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

Μέλος της Επιτροπής

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1624 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 για την Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 863/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2007/2004 του Συμβουλίου και της απόφασης 2005/267/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 251 της 16.9.2016, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2016 περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (ΕΕ L 77 της 23.3.2016, σ. 1).

7.10.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 259/28

ΣΫΣΤΑΣΗ (ΕΕ) 2017/1805 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 3ης Οκτωβρίου 2017

για την επαγγελματοποίηση του τομέα των δημόσιων συμβάσεων

Δημιουργία δομής για την επαγγελματοποίηση των δημόσιων συμβάσεων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 292,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Οι δημόσιες συμβάσεις είναι ένα μέσο για την επίτευξη έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης. Το μέσο αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές οικονομικές συνέπειες (1) όσον αφορά τη συμβολή στην ατζέντα της Επιτροπής για την ανάπτυξη, την απασχόληση και το διασυνοριακό εμπόριο. Οι αποτελεσματικές, αποδοτικές και ανταγωνιστικές δημόσιες συμβάσεις αποτελούν τη λυδία λίθο για την εύρυθμη λειτουργία της ενιαίας αγοράς και, ταυτόχρονα, σημαντικό δίαυλο για τις ευρωπαϊκές επενδύσεις (2).

(2)

Οι οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις που εγκρίθηκαν το 2014 (3) παρέχουν ένα σύνολο εργαλείων που επιτρέπουν στα κράτη μέλη να κάνουν πιο αποδοτική και στρατηγική χρήση των δημόσιων συμβάσεων. Οι δημόσιες συμβάσεις είναι αντιμέτωπες με νέες προκλήσεις, καθώς αναμένεται όλο και περισσότερο: να προσφέρουν βέλτιστη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων σε διαρκώς συρρικνούμενα δημοσιονομικά περιβάλλοντα· να χρησιμοποιούν τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης και της εξέλιξης των αγορών· να πραγματοποιούν στρατηγική συμβολή σε οριζόντιους στόχους πολιτικής και σε κοινωνικές αξίες όπως η καινοτομία, η κοινωνική ένταξη και η οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα· να μεγιστοποιούν την προσβασιμότητα και να λογοδοτούν όσον αφορά την ελαχιστοποίηση των ανεπαρκειών, της σπατάλης, των παρατυπιών, της απάτης και της διαφθοράς, καθώς και να δημιουργούν υπεύθυνες αλυσίδες εφοδιασμού.

(3)

Η εξασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις σε όλα τα επίπεδα είναι αναγκαία προκειμένου να αξιοποιηθεί στο έπακρο αυτός ο ουσιαστικός μοχλός για τις ευρωπαϊκές επενδύσεις, όπως διευκρινίζεται στο επενδυτικό σχέδιο για την Ευρώπη (4), και για να επιτευχθεί μια ισχυρότερη ενιαία αγορά, όπως ζήτησε στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης το 2017 ο πρόεδρος Juncker. Η αποδοτικότητα συγκαταλέγεται επίσης στους τομείς των δημόσιων συμβάσεων που επιδέχονται βελτίωση, οι οποίοι επισημαίνονται μέσω της διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου.

(4)

Ως εκ τούτου, πρέπει να διασφαλιστεί η πλέον αποδοτική χρήση των δημόσιων πόρων, ενώ οι αγοραστές του Δημοσίου πρέπει να είναι σε θέση να συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις σύμφωνα με τα υψηλότερα πρότυπα επαγγελματισμού. Η ενίσχυση και η στήριξη του επαγγελματισμού των επαγγελματιών που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση του αντικτύπου των δημόσιων συμβάσεων στο σύνολο της οικονομίας (5).

(5)

Ο στόχος της επαγγελματοποίησης των δημόσιων συμβάσεων νοείται με την ευρεία έννοια ότι αντικατοπτρίζει τη συνολική βελτίωση ολόκληρου του φάσματος των επαγγελματικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων, γνώσεων και πείρας των ατόμων που διαχειρίζονται συμβάσεις ή ασκούν καθήκοντα που συνδέονται με συμβάσεις (6). Καλύπτει επίσης τα εργαλεία και την υποστήριξη, καθώς και τη θεσμική αρχιτεκτονική της πολιτικής που απαιτούνται ώστε τα εν λόγω άτομα να ασκούν τα καθήκοντά τους αποτελεσματικά και να επιτυγχάνουν αποτελέσματα (7). Ως εκ τούτου, μια αποτελεσματική πολιτική επαγγελματοποίησης θα πρέπει να βασίζεται σε μια συνολική στρατηγική προσέγγιση για να επιτευχθούν τρεις συμπληρωματικοί στόχοι:

Ανάπτυξη της κατάλληλης αρχιτεκτονικής της πολιτικής για την επαγγελματοποίηση: οποιαδήποτε πολιτική επαγγελματοποίησης θα πρέπει να βασίζεται σε υψηλό επίπεδο πολιτικής στήριξης προκειμένου να έχει πραγματικό αντίκτυπο. Αυτό συνεπάγεται καθορισμό σαφούς κατανομής αρμοδιοτήτων και καθηκόντων σε θεσμικά όργανα σε κεντρικό επίπεδο πολιτικής, στήριξη των προσπαθειών σε τοπικό, περιφερειακό και τομεακό επίπεδο, εξασφάλιση της συνέχειας σε όλους τους πολιτικούς κύκλους, χρησιμοποιώντας, όπου ενδείκνυται, τις θεσμικές δομές για την προώθηση της εξειδίκευσης, της συγκέντρωσης και της ανταλλαγής γνώσεων.

II.

Ανθρώπινο δυναμικό — βελτίωση της επιμόρφωσης και της διαχείρισης της σταδιοδρομίας των επαγγελματιών που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις: οι επαγγελματίες που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις, δηλαδή εκείνοι που συμμετέχουν στη σύναψη συμβάσεων αγαθών, υπηρεσιών και έργων, καθώς και οι ελεγκτές και οι υπεύθυνοι για την επανεξέταση υποθέσεων δημόσιων συμβάσεων, πρέπει να διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα, την κατάρτιση, τις δεξιότητες και την πείρα που χρειάζονται για το επίπεδο ευθύνης τους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξασφαλίζεται έμπειρο, εξειδικευμένο και πρόθυμο προσωπικό, να παρέχεται η αναγκαία κατάρτιση και συνεχής επαγγελματική εξέλιξη, καθώς και να αναπτυχθεί μια δομή σταδιοδρομίας και να δοθούν κίνητρα ώστε η λειτουργία των δημόσιων συμβάσεων να καταστεί ελκυστική και να παρακινηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι να επιτύχουν στρατηγικά αποτελέσματα.

III.

Συστήματα — παροχή εργαλείων και μεθοδολογίας για τη στήριξη επαγγελματικών πρακτικών σύναψης δημόσιων συμβάσεων: οι επαγγελματίες που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με τα κατάλληλα εργαλεία και να διαθέτουν στήριξη ώστε να ενεργούν αποτελεσματικά και να αξιοποιούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους πόρους για κάθε αγορά. Με τον τρόπο αυτόν διασφαλίζεται η διαθεσιμότητα εργαλείων και διαδικασιών για τη σύναψη έξυπνων συμβάσεων· για παράδειγμα: εργαλεία ηλεκτρονικών δημόσιων συμβάσεων, κατευθυντήριες γραμμές, εγχειρίδια, πρότυπα και εργαλεία συνεργασίας, με αντίστοιχη κατάρτιση, στήριξη και εμπειρογνωμοσύνη, συγκέντρωση των γνώσεων και ανταλλαγή ορθών πρακτικών.

(6)

Η παρούσα σύσταση (8) ενθαρρύνει την ανάπτυξη και την εφαρμογή πολιτικών επαγγελματοποίησης στα κράτη μέλη, προσφέροντας ένα πλαίσιο αναφοράς προς εξέταση (9). Το επιθυμητό αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας αυτής είναι να βοηθήσει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν πολιτική επαγγελματοποίησης ώστε να ενισχυθεί η προβολή, η επιρροή, ο αντίκτυπος και το κύρος της σύναψης συμβάσεων για την επίτευξη σκοπών δημόσιου συμφέροντος.

(7)

Η παρούσα σύσταση απευθύνεται στα κράτη μέλη και στις δημόσιες διοικήσεις τους, κατά κύριο λόγο σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, στο πλαίσιο του κεντρικού ή αποκεντρωμένου τους συστήματος δημόσιων συμβάσεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να στηρίξουν περαιτέρω τις αναθέτουσες αρχές / τους αναθέτοντες φορείς στην υλοποίηση των πρωτοβουλιών για επαγγελματοποίηση. Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη θα πρέπει να γνωστοποιήσουν την παρούσα σύσταση στους φορείς που είναι υπεύθυνοι για τις δημόσιες συμβάσεις σε όλα τα επίπεδα, καθώς και στους φορείς που είναι επιφορτισμένοι με την κατάρτιση των ελεγκτών και των αρμοδίων για την επανεξέταση υποθέσεων δημόσιων συμβάσεων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ:

Ι. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την επαγγελματοποίηση των δημόσιων συμβάσεων, προσαρμοσμένες στις ανάγκες τους, στους πόρους και στη διοικητική δομή τους, μεμονωμένα ή ως μέρος ευρύτερων πολιτικών επαγγελματοποίησης της δημόσιας διοίκησης. Στόχος είναι η προσέλκυση, ανάπτυξη και διατήρηση δεξιοτήτων, η εστίαση στις επιδόσεις και τα στρατηγικά αποτελέσματα, καθώς και η αξιοποίηση στο έπακρο των διαθέσιμων εργαλείων και τεχνικών. Οι στρατηγικές αυτές θα πρέπει:

α)	να αφορούν όλους τους συμμετέχοντες στις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων και να αναπτύσσονται μέσω διαδικασίας χωρίς αποκλεισμούς σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

β)	να εφαρμόζονται σε συντονισμό με άλλες πολιτικές σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα, και

γ)	να συνεκτιμούν τις εξελίξεις σε άλλα κράτη μέλη και σε διεθνές επίπεδο.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν και να υποστηρίζουν τις αναθέτουσες αρχές / τους αναθέτοντες φορείς κατά την εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών επαγγελματοποίησης και κατά την ανάπτυξη πρωτοβουλιών επαγγελματοποίησης καθώς και κατάλληλης θεσμικής αρχιτεκτονικής και συνεργασίας για πιο συντονισμένες, αποτελεσματικές και στρατηγικές δημόσιες συμβάσεις με βάση, μεταξύ άλλων:

α)	την αυξημένη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και μεταξύ των αναθετουσών αρχών/αναθετόντων φορέων, και

β)	την εμπειρογνωμοσύνη και την υποστήριξη των φορέων εκπαίδευσης, των κεντρικών αρχών προμηθειών και των προσανατολισμένων στη σύναψη συμβάσεων επαγγελματικών οργανώσεων.

ΙΙ. ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ — ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίσουν και να καθορίσουν το βασικό επίπεδο δεξιοτήτων και ικανοτήτων το οποίο θα πρέπει να διαθέτει μετά την κατάρτισή του κάθε επαγγελματίας αρμόδιος για δημόσιες συμβάσεις, λαμβάνοντας υπόψη τη διακλαδική φύση των έργων που αφορούν οι συμβάσεις, τόσο για τους υπαλλήλους που ασχολούνται αποκλειστικά με συμβάσεις και συναφή καθήκοντα, όσο και για τους δικαστές και τους ελεγκτές· για παράδειγμα:

α)	πλαίσια δεξιοτήτων και ικανοτήτων για τη στήριξη των διαδικασιών πρόσληψης και διαχείρισης της σταδιοδρομίας και για τον σχεδιασμό προγραμμάτων κατάρτισης, και

β)	ένα κοινό πλαίσιο ικανοτήτων για τις δημόσιες συμβάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν κατάλληλα προγράμματα κατάρτισης —αρχικής και διά βίου— με βάση τα δεδομένα και την εκτίμηση των αναγκών, καθώς και με βάση πλαίσια ικανοτήτων, όπου υπάρχουν, όπως:

α)	ανάπτυξη και/ή στήριξη της ανάπτυξης της προσφοράς αρχικής κατάρτισης σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και άλλης βασικής επαγγελματικής κατάρτισης·

β)	παροχή και/ή στήριξη μιας ολοκληρωμένης, στοχευμένης και προσιτής προσφοράς διά βίου κατάρτισης και μάθησης·

γ)	πολλαπλασιασμός της προσφερόμενης κατάρτισης μέσω καινοτόμων, διαδραστικών λύσεων ή εργαλείων ηλεκτρονικής μάθησης (eLearning), καθώς και προγραμμάτων «αναπαραγωγής» της κατάρτισης μέσω εκπαίδευσης εκπαιδευτών, και

δ)	άντληση οφελών από την ακαδημαϊκή συνεργασία και την έρευνα, ώστε να αναπτυχθεί ένα ισχυρό θεωρητικό υπόβαθρο για λύσεις στον τομέα των συμβάσεων.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να αναπτύξουν και να στηρίξουν την υιοθέτηση από τις αναθέτουσες αρχές/τους αναθέτοντες φορείς της χρηστής διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, του σχεδιασμού σταδιοδρομίας και ειδικών καθεστώτων παροχής κινήτρων για τις λειτουργίες των δημόσιων συμβάσεων με σκοπό την προσέλκυση και τη διατήρηση ειδικευμένου προσωπικού στις δημόσιες συμβάσεις, και για να ενθαρρύνονται οι επαγγελματίες που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις να επιτυγχάνουν καλύτερη ποιότητα και να ακολουθούν πιο στρατηγική προσέγγιση στις δημόσιες συμβάσεις· για παράδειγμα:

α)	συστήματα αναγνώρισης και/ή πιστοποίησης που εντοπίζουν και ανταμείβουν καταλλήλως τις λειτουργίες δημόσιων συμβάσεων·

β)	δομές σταδιοδρομίας, θεσμικά κίνητρα και πολιτική στήριξη για την επίτευξη στρατηγικών αποτελεσμάτων, και

γ)	βραβεία αριστείας για την προώθηση ορθών πρακτικών σε τομείς όπως η καινοτομία, οι πράσινες και κοινωνικά υπεύθυνες δημόσιες συμβάσεις ή η καταπολέμηση της διαφθοράς.

III. ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ — ΠΑΡΟΧΗ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να υποστηρίζουν την ανάπτυξη και υιοθέτηση προσιτών εργαλείων ΤΠ που μπορούν να απλοποιήσουν και να βελτιώσουν τη λειτουργία των συστημάτων δημόσιων συμβάσεων, για παράδειγμα:

α)	επιτρέποντας την πρόσβαση σε πληροφορίες με τη δημιουργία ενιαίων διαδικτυακών πυλών·

β)	με την ανάπτυξη εργαλείων ΤΠ με αντίστοιχη κατάρτιση (π.χ. για οικονομίες κλίμακας, ενεργειακή απόδοση ή ομαδική εργασία), ή με υποστήριξη αντίστοιχων λύσεων με γνώμονα την αγορά, και

γ)

με την προώθηση μιας στρατηγικής προσέγγισης για την ψηφιοποίηση μέσω της τυποποίησης, της ανταλλαγής, της επαναχρησιμοποίησης και της διαλειτουργικότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, ιδίως με χρήση των υφιστάμενων λύσεων ΤΠ που διατίθενται σε επίπεδο ΕΕ (10), καθώς και με τη συμβολή στην ανάπτυξη μέσων όπως ένας επιγραμμικός κατάλογος προτύπων ΤΠΕ για τις δημόσιες συμβάσεις (11).

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να στηρίξουν και να προωθήσουν την ακεραιότητα, σε ατομικό και θεσμικό επίπεδο, ως αναπόσπαστο μέρος της επαγγελματικής δεοντολογίας, μέσω της παροχής εργαλείων ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση και η διαφάνεια καθώς και καθοδήγησης σχετικά με την πρόληψη των παρατυπιών, όπως:

α)	θέσπιση κωδίκων δεοντολογίας και χαρτών για την ακεραιότητα·

β)	χρησιμοποίηση δεδομένων σχετικά με τις παρατυπίες (12) ως ανάδρασης για την ανάπτυξη ανάλογης κατάρτισης και καθοδήγησης, καθώς και για να ενισχυθεί η «αυτοκάθαρση», και

γ)	ανάπτυξη ειδικής καθοδήγησης για την πρόληψη και την ανίχνευση της απάτης και της διαφθοράς, μεταξύ άλλων μέσω διαύλων για την καταγγελία δυσλειτουργιών.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν καθοδήγηση που να αποσκοπεί, αφενός, στην εξασφάλιση ασφάλειας δικαίου σχετικά με την ενωσιακή και εθνική νομοθεσία ή τις απαιτήσεις που απορρέουν από τις διεθνείς υποχρεώσεις της ΕΕ και, αφετέρου, στη διευκόλυνση και προώθηση της στρατηγικής σκέψης, της εμπορικής κρίσης και της λήψης έξυπνων/τεκμηριωμένων αποφάσεων· για παράδειγμα:

α)	υλικό στοχευμένης καθοδήγησης, μεθοδολογικά εγχειρίδια και αποθετήρια των ορθών πρακτικών και των συχνότερων σφαλμάτων, που είναι επικαιροποιημένα, φιλικά προς τον χρήστη, εύκολα προσβάσιμα και βασισμένα στην πείρα των επαγγελματιών που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις, και

β)	τυποποιημένα πρότυπα και εργαλεία για διάφορες διαδικασίες, όπως κριτήρια για πράσινες δημόσιες συμβάσεις.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν την ανταλλαγή ορθών πρακτικών και την παροχή στήριξης για τους επαγγελματίες που είναι αρμόδιοι για τις δημόσιες συμβάσεις ώστε να διασφαλίζεται ο επαγγελματισμός στις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων, η συνεργατική εργασία και η μετάδοση εμπειρογνωμοσύνης· για παράδειγμα:

α)	παροχή τεχνικής συνδρομής μέσω γραφείων εκ των υστέρων υποστήριξης, ανοικτών τηλεφωνικών γραμμών και/ή υπηρεσιών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου·

β)	διοργάνωση σεμιναρίων και εργαστηρίων για την ανταλλαγή νέων νομικών εξελίξεων, πολιτικών προτεραιοτήτων και ορθών πρακτικών, και

γ)	ενθάρρυνση της δημιουργίας κοινοτήτων επαγγελματιών που είναι αρμόδιοι για τις δημόσεις συμβάσεις μέσω επιγραμμικών φόρουμ και μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

IV. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΤΑΣΗ — ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

10.

Συνιστάται στα κράτη μέλη να ενημερώνουν την Επιτροπή για τα μέτρα που λαμβάνονται σε σχέση με την παρούσα σύσταση κατά την υποβολή εκθέσεων σύμφωνα με το άρθρο 83 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ, το άρθρο 45 της οδηγίας 2014/23/ΕΕ και το άρθρο 99 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ.

Στρασβούργο, 3 Οκτωβρίου 2017.

Για την Επιτροπή

Elżbieta BIEŃKOWSKA

Μέλος της Επιτροπής

(1) Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Αναβάθμιση της ενιαίας αγοράς: περισσότερες ευκαιρίες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις [COM(2015) 550].

(2) Σχεδόν το ήμισυ της χρηματοδότησης που συνδέεται με τη συνοχή διοχετεύεται μέσω δημόσιων συμβάσεων. Κατά την περίοδο 2014-2020, η ΕΕ θα επενδύσει 325 δισεκατ. ευρώ —σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ— στις περιφέρειες της Ευρώπης μέσω των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων, που στοχεύουν στην προώθηση της οικονομικής μεγέθυνσης, στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στην ανταγωνιστικότητα και στη μείωση των αναπτυξιακών ανισοτήτων.

(3) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 65) («κλασική οδηγία»), οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 1) («οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης») και οδηγία 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβούλιου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις προμήθειες φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 243) («οδηγία για τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας»), και ιδίως το άρθρο 83 παράγραφος 4, το άρθρο 45 παράγραφος 4 και το άρθρο 99 παράγραφος 4, αντίστοιχα.

(4) Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, την Επιτροπή των Περιφερειών και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων: Ένα επενδυτικό σχέδιο για την Ευρώπη [COM(2014) 903].

(5) Στο έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής [SWD(2015) 202] που συνοδεύει τη στρατηγική για την ενιαία αγορά εκτιμάται ότι τα δυνητικά οικονομικά οφέλη από την επίλυση των προβλημάτων που οφείλονται στην επαγγελματοποίηση υπερβαίνουν τα 80 δισεκατ. ευρώ.

(6) Αυτό καλύπτει το πλήρες φάσμα εργασιών των αρμοδίων για τις δημόσιες συμβάσεις οι οποίοι συμμετέχουν σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας σύναψης δημόσιων συμβάσεων, από τον προσδιορισμό των αναγκών μέχρι τη διαχείριση συμβάσεων —στις κεντρικές ή αποκεντρωμένες διοικητικές αρχές ή θεσμικά όργανα, σε θέσεις με ρητή περιγραφή αρμοδιοτήτων στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων ή σε θέσεις με απλή αρμοδιότητα για ορισμένα καθήκοντα που συνδέονται με συμβάσεις.

(7) Η ανάγκη να αναπτυχθεί ένα εργατικό δυναμικό με αρμοδιότητες στις δημόσιες συμβάσεις που θα διαθέτει ικανότητα διαρκούς βέλτιστης αξιοποίησης των πόρων επισημαίνεται επίσης στη σύσταση του ΟΟΣΑ του 2015 για τις δημόσιες συμβάσεις. http://www.oecd.org/gov/ethics/OECD-Recommendation-on-Public-Procurement.pdf

(8) Η Επιτροπή δεν προτίθεται να επιβάλει ένα συγκεκριμένο μοντέλο, αλλά να καλέσει τα κράτη μέλη και τις αρμόδιες διοικήσεις να αντιμετωπίσουν τα σχετικά ζητήματα. Αναγνωρίζεται σαφώς ότι ο καθένας βρίσκεται σε διαφορετικό στάδιο της πορείας. Ωστόσο, οι νέες οδηγίες απαιτούν από τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ότι α) η ενημέρωση και η καθοδήγηση σχετικά με την ερμηνεία και την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις είναι διαθέσιμες δωρεάν για να βοηθούν τις αναθέτουσες αρχές και τους οικονομικούς φορείς, ιδίως τις ΜΜΕ· και ότι β) υπάρχει διαθέσιμη στήριξη για τις αναθέτουσες αρχές κατά τον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων.

(9) Η σύσταση θα συνοδεύεται από συλλογή ορθών πρακτικών από τα κράτη μέλη.

(10) Μεταξύ άλλων: η ενιαία ψηφιακή πύλη και τα δομικά στοιχεία των υποδομών ψηφιακών υπηρεσιών του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» [ηλεκτρονική ταυτότητα (eIdentity), ηλεκτρονική υπογραφή (eSignature), ηλεκτρονική παράδοση (eDelivery), ηλεκτρονική τιμολόγηση (eInvoicing)].

(11) https://joinup.ec.europa.eu/community/european_catalogue/

(12) Παράλληλα με την τήρηση της νομοθεσίας για την προστασία των δεδομένων και με σεβασμό του θεμελιώδους δικαιώματος προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

		ISSN 1977-0669
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 259

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	60ό έτος 7 Οκτωβρίου 2017

Περιεχόμενα		II Μη νομοθετικές πράξεις	Σελίδα
		ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
	*	Ανακοίνωση σχετικά με την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας πολιτικού διαλόγου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κούβας, αφετέρου	1
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
	*	Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/1798 της Επιτροπής, της 2 Ιουνίου 2017, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις ειδικές απαιτήσεις ως προς τη σύνθεση και τις πληροφορίες για τα τρόφιμα που προορίζονται ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους ( 1 )	2
	*	Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/1799 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2017, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την εξαίρεση ορισμένων κεντρικών τραπεζών τρίτων χωρών, κατά την εκτέλεση νομισματικής ή συναλλαγματικής πολιτικής ή πολιτικής για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, από απαιτήσεις προσυναλλακτικής και μετασυναλλακτικής διαφάνειας ( 1 )	11
	*	Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/1800 της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 2017, για την τροποποίηση του κατ' εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 151/2013 για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 1 )	14
	*	Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/1801 της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2017, για τη διόρθωση ορισμένων γλωσσικών εκδόσεων του κατ' εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2016/2250 για τη θέσπιση σχεδίου απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα και στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES IIa	18
		ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
	*	Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/1802 της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας, της 28ης Σεπτεμβρίου 2017, σχετικά με τον διορισμό του αρχηγού αποστολής της αστυνομικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα παλαιστινιακά εδάφη (EUPOL COPPS) (EUPOL COPPS/1/2017)	20
		ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
	*	Σύσταση (ΕΕ) 2017/1803 της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με την προώθηση νόμιμων οδών για τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2017) 6504]	21
	*	Σύσταση (ΕΕ) 2017/1804 της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2017, για την εφαρμογή των διατάξεων του κώδικα συνόρων του Σένγκεν σχετικά με την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα εντός του χώρου Σένγκεν	25
	*	Σύσταση (ΕΕ) 2017/1805 της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2017, για την επαγγελματοποίηση του τομέα των δημόσιων συμβάσεων — Δημιουργία δομής για την επαγγελματοποίηση των δημόσιων συμβάσεων ( 1 )	28


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ