7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/1

(1)

Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στον δίκαιο χαρακτήρα των φορολογικών συστημάτων και να επιτραπεί στις κυβερνήσεις να ασκήσουν αποτελεσματικά τη φορολογική τους κυριαρχία. Για τον λόγο αυτό, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έχει εκδώσει συστάσεις για συγκεκριμένη δράση στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετατόπισης των κερδών (BEPS).

(2)

Οι τελικές εκθέσεις για τις 15 επιμέρους δράσεις του ΟΟΣΑ κατά της BEPS δημοσιοποιήθηκαν στις 5 Οκτωβρίου 2015. Το αποτέλεσμα αυτό επικροτήθηκε από το Συμβούλιο στα συμπεράσματά του της 8ης Δεκεμβρίου 2015. Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου τόνιζαν την ανάγκη να βρεθούν κοινές πλην ευέλικτες λύσεις σε επίπεδο Ένωσης που να συμβαδίζουν με τα συμπεράσματα του ΟΟΣΑ για την BEPS.

(3)

Για να αντιμετωπιστεί η ανάγκη για πιο δίκαιη φορολόγηση και, ιδίως, για να δοθεί συνέχεια στα συμπεράσματα του ΟΟΣΑ για την BEPS, η Επιτροπή παρουσίασε στις 28 Ιανουαρίου 2016 τη δέσμη μέτρων που κατάρτισε για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής. Στο πλαίσιο της εν λόγω δέσμης μέτρων εκδόθηκε και η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 του Συμβουλίου (3), σχετικά με τους κανόνες κατά της φοροαποφυγής.

(4)

Η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 προβλέπει την καθιέρωση πλαισίου με σκοπό την αντιμετώπιση των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων.

(5)

Είναι ανάγκη να θεσπιστούν κανόνες για την εξουδετέρωση των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων με όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο τρόπο. Εκτιμώντας ότι η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 καλύπτει μόνο τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων που οφείλονται στην αλληλεπίδραση μεταξύ των συστημάτων φορολόγησης εταιρειών των κρατών μελών, το Συμβούλιο Ecofin εξέδωσε στις 12 Ιουλίου 2016 δήλωση με την οποία ζητούσε από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση έως τον Οκτώβριο του 2016 για τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων στις οποίες εμπλέκονται τρίτες χώρες προκειμένου να θεσπιστούν κανόνες οι οποίοι να συνάδουν και να είναι εξίσου αποτελεσματικοί με τους κανόνες που συνιστά η έκθεση του ΟΟΣΑ για την εξουδετέρωση των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων, Δράση 2-2015 της τελικής έκθεσης («έκθεση ΟΟΣΑ σχετικά με τη δράση 2 του σχεδίου BEPS»), με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας έως το τέλος του 2016.

(6)

Η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 αναγνωρίζει, μεταξύ άλλων, ότι είναι ζωτικής σημασίας να αναληφθούν περαιτέρω εργασίες σχετικά με άλλες ασυμφωνίες ως προς τη μεταχείριση υβριδικών μέσων, όπως αυτές που εμπλέκουν μόνιμες εγκαταστάσεις. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό η εν λόγω οδηγία να καλύπτει επίσης τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μόνιμων εγκαταστάσεων.

(7)

Για τη θέσπιση πλαισίου που να συνάδει με την έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τη δράση 2 του σχεδίου BEPS και να είναι εξίσου αποτελεσματικό, είναι σημαντικό η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 να περιλαμβάνει επίσης κανόνες σχετικά με τις υβριδικές μεταβιβάσεις και τις εισαγόμενες ασυμφωνίες και να εξετάζει το πλήρες φάσμα των καταστάσεων διπλής έκπτωσης, ούτως ώστε να μην επιτρέπεται στους φορολογουμένους να εκμεταλλεύονται τυχόν κενά που εξακολουθούν να υπάρχουν.

(8)

Η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 περιλαμβάνει κανόνες για τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων μεταξύ των κρατών μελών και θα έπρεπε επομένως να περιλαμβάνει επίσης κανόνες για τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων με τρίτες χώρες όταν τουλάχιστον ένα από τα εμπλεκόμενα μέρη είναι φορολογούμενη εταιρεία ή, στην περίπτωση των αντίστροφων υβριδικών μέσων, οντότητα σε κράτος μέλος, καθώς και κανόνες για τις εισαγόμενες ασυμφωνίες. Κατά συνέπεια, οι κανόνες για τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων και ασυμφωνίες στη μεταχείριση της φορολογικής κατοικίας θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους φορολογουμένους που υπόκεινται σε φόρο εταιρειών σε ένα κράτος μέλος, μεταξύ άλλων σε μόνιμες εγκαταστάσεις των οντοτήτων που είναι κάτοικοι σε τρίτες χώρες ή σε ρυθμίσεις που αντιμετωπίζονται ως μόνιμες εγκαταστάσεις των εν λόγω οντοτήτων. Οι κανόνες για τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση των αντίστροφων υβριδικών μέσων θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλες τις οντότητες οι οποίες αντιμετωπίζονται ως διαφανείς για φορολογικούς σκοπούς από ένα κράτος μέλος.

(9)

Οι κανόνες για τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων θα πρέπει να αντιμετωπίζουν περιπτώσεις ασυμφωνιών που προκύπτουν από διπλές εκπτώσεις, από ανακολουθίες στον χαρακτηρισμό χρηματοπιστωτικών μέσων, πληρωμών και οντοτήτων ή από τη λογιστική αναγνώριση των πληρωμών. Δεδομένου ότι οι ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε διπλή έκπτωση ή σε έκπτωση χωρίς καταχώριση, είναι απαραίτητο να θεσπιστούν κανόνες βάσει των οποίων το οικείο κράτος μέλος είτε αρνείται την έκπτωση για πληρωμή, δαπάνες ή ζημίες είτε επιβάλλει στον φορολογούμενο την υποχρέωση συμπερίληψης της πληρωμής στο φορολογητέο του εισόδημα, ανάλογα με την περίπτωση. Ωστόσο, οι εν λόγω κανόνες ισχύουν μόνο στις εκπίπτουσες πληρωμές και δεν θα πρέπει να επηρεάζουν τα γενικά χαρακτηριστικά ενός φορολογικού συστήματος, είτε πρόκειται περί κλασικού συστήματος είτε περί συστήματος κατά τεκμήριο κέρδους.

(10)

Ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μόνιμων εγκαταστάσεων προκύπτουν όταν οι διαφορές μεταξύ των κανόνων οι οποίοι ισχύουν στη δικαιοδοσία όπου βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση και των κανόνων που ισχύουν στη δικαιοδοσία όπου βρίσκεται η φορολογική κατοικία σχετικά με τον επιμερισμό των εσόδων και των δαπανών μεταξύ διάφορων τμημάτων της ίδιας οντότητας προκαλούν ασυμφωνία των φορολογικών αποτελεσμάτων και περιλαμβάνουν τις περιπτώσεις όπου η κατάσταση ασυμφωνίας πηγάζει εκ του γεγονότος ότι μια μόνιμη εγκατάσταση δεν λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με τη νομοθεσία της δικαιοδοσίας όπου βρίσκεται το υποκατάστημα. Οι εν λόγω καταστάσεις ασυμφωνίας ενδέχεται να οδηγούν σε διπλή έκπτωση ή σε έκπτωση χωρίς καταχώριση και θα πρέπει, συνεπώς, να εξαλείφονται. Σε περίπτωση μόνιμων εγκαταστάσεων που δεν λαμβάνονται υπόψη, το κράτος μέλος όπου ο φορολογούμενος είναι κάτοικος θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει το εισόδημα το οποίο σε αντίθετη περίπτωση θα αποδιδόταν στη μόνιμη εγκατάσταση.

(11)

Τυχόν προσαρμογές που απαιτούνται βάσει της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει καταρχήν να επηρεάζουν την κατανομή των δικαιωμάτων φορολόγησης μεταξύ δικαιοδοσιών που έχουν θεσπιστεί σε σύμβαση για την αποφυγή διπλής φορολογίας.

(12)

Για τη διασφάλιση της αναλογικότητας, είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται μόνο οι περιπτώσεις στις οποίες υφίσταται ουσιαστικός κίνδυνος φοροαποφυγής μέσω της χρήσης ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων. Είναι, συνεπώς, σκόπιμο να καλυφθούν οι ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων οι οποίες προκύπτουν μεταξύ της έδρας και μιας μόνιμης εγκατάστασης ή μεταξύ δύο ή περισσότερων μόνιμων εγκαταστάσεων της ίδιας οντότητας, οι ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων οι οποίες προκύπτουν μεταξύ του φορολογουμένου και των συνδεδεμένων επιχειρήσεών του ή μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων και εκείνες που οφείλονται σε δομημένη ρύθμιση στην οποία εμπλέκεται ένας φορολογούμενος.

(13)

Οι ασυμφωνίες που προέρχονται ιδίως από τον υβριδικό χαρακτήρα οντοτήτων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται μόνο στις περιπτώσεις στις οποίες μία από τις συνδεδεμένες επιχειρήσεις ασκεί, τουλάχιστον, πραγματικό έλεγχο επί των υπόλοιπων συνδεδεμένων επιχειρήσεων. Συνεπώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να απαιτείται μια συνδεδεμένη επιχείρηση να ελέγχεται από τον φορολογούμενο ή άλλη συνδεδεμένη επιχείρηση ή να ελέγχει τον φορολογούμενο ή άλλη συνδεδεμένη επιχείρηση, μέσω συμμετοχής με δικαιώματα ψήφου, με κεφάλαιο ή με δικαίωμα είσπραξης των κερδών σε ποσοστό 50 τοις εκατό ή περισσότερο. Η κυριότητα ή τα δικαιώματα των προσώπων που ενεργούν από κοινού θα πρέπει να αθροίζονται για τους σκοπούς της εφαρμογής αυτής της απαίτησης.

(14)

Προκειμένου να παρασχεθεί ένας επαρκώς συνεκτικός ορισμός της «συνδεδεμένης επιχείρησης» για τους σκοπούς των κανόνων σχετικά με τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων, ο εν λόγω ορισμός θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης κάθε οντότητα που ανήκει στον ίδιο ενοποιημένο όμιλο για λογιστικούς σκοπούς, κάθε επιχείρηση στην οποία ο φορολογούμενος ασκεί σημαντική επιρροή στον τομέα της διαχείρισης και, αντιστρόφως, κάθε επιχείρηση που ασκεί σημαντική επιρροή στη διαχείριση του φορολογουμένου.

(15)

Είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν τέσσερις κατηγορίες ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων: πρώτον, ασυμφωνίες που προκύπτουν από πληρωμές στο πλαίσιο ενός χρηματοπιστωτικού μέσου· δεύτερον, ασυμφωνίες που είναι συνέπεια διαφορών στον επιμερισμό των πληρωμών προς μια υβριδική οντότητα ή μόνιμη εγκατάσταση, μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα των πληρωμών σε μόνιμη εγκατάσταση η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη· τρίτον, ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων που προκύπτουν από πληρωμές που πραγματοποιούνται από υβριδική οντότητα στον ιδιοκτήτη της ή τεκμαιρόμενες πληρωμές μεταξύ της έδρας και μιας μόνιμης εγκατάστασης ή μεταξύ δύο ή περισσότερων μόνιμων εγκαταστάσεων· τέλος, καταστάσεις διπλής έκπτωσης ως αποτέλεσμα των πληρωμών που πραγματοποιεί η υβριδική οντότητα ή η μόνιμη εγκατάσταση.

(16)

Όσον αφορά τις πληρωμές στο πλαίσιο ενός χρηματοπιστωτικού μέσου, ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων είναι δυνατόν να προκύψει όταν η κατάσταση της έκπτωσης χωρίς καταχώριση οφείλεται στις διαφορές ως προς τον χαρακτηρισμό του μέσου ή των πληρωμών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του εν λόγω μέσου. Εάν ο χαρακτήρας της πληρωμής πληροί τις προϋποθέσεις για απαλλαγή από τη διπλή φορολογία βάσει της νομοθεσίας που ισχύει στη δικαιοδοσία του δικαιούχου της πληρωμής, όπως φορολογική απαλλαγή, μείωση του συντελεστή του φόρου ή οποιαδήποτε πίστωση ή επιστροφή φόρου, η πληρωμή θα πρέπει να θεωρηθεί ότι οδηγεί σε ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων, στον βαθμό του ποσού μειωμένης φορολόγησης που προκύπτει. Μια πληρωμή στο πλαίσιο ενός χρηματοπιστωτικού μέσου δεν θα πρέπει, ωστόσο, να θεωρείται ότι οδηγεί σε ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων εφόσον η φορολογική ελάφρυνση που χορηγείται στη δικαιοδοσία του δικαιούχου της πληρωμής οφείλεται αποκλειστικά στο φορολογικό καθεστώς του δικαιούχου της πληρωμής ή στο γεγονός ότι το μέσο υπόκειται σε όρους ειδικού καθεστώτος.

(17)

Προκειμένου να αποφευχθούν ανεπιθύμητα αποτελέσματα κατά την αλληλεπίδραση ανάμεσα στον κανόνα περί υβριδικού χρηματοπιστωτικού μέσου και τις απαιτήσεις ικανότητας απορρόφησης ζημιών που επιβάλλονται στις τράπεζες και με την επιφύλαξη κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να εξαιρούν από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας μέσα που έχουν εκδοθεί εντός του ομίλου με αποκλειστικό σκοπό να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ικανότητας απορρόφησης ζημιών του εκδότη και όχι με σκοπό την αποφυγή φόρου.

(18)

Όσον αφορά τις πληρωμές που πραγματοποιούνται προς υβριδική οντότητα ή μόνιμη εγκατάσταση, θα μπορούσε να προκύψει ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων όταν η κατάσταση έκπτωσης χωρίς καταχώριση απορρέει από τις διαφορές στους κανόνες που διέπουν τον επιμερισμό της πληρωμής αυτής μεταξύ της υβριδικής οντότητας και του ιδιοκτήτη της στην περίπτωση πληρωμής που πραγματοποιείται προς υβριδική οντότητα, μεταξύ της έδρας και μιας μόνιμης εγκατάστασης ή μεταξύ δύο ή περισσότερων μόνιμων εγκαταστάσεων στην περίπτωση τεκμαιρόμενης πληρωμής προς μόνιμη εγκατάσταση. Ο ορισμός της ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων θα πρέπει να ισχύει μόνο όταν η κατάσταση ασυμφωνίας είναι αποτέλεσμα των διαφορών στους κανόνες που διέπουν τον επιμερισμό των πληρωμών σύμφωνα με τη νομοθεσία των δύο περιοχών δικαιοδοσίας και η πληρωμή δεν θα πρέπει να συνεπάγεται ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων όταν αυτή θα προέκυπτε ούτως ή άλλως λόγω του αφορολόγητου καθεστώτος του δικαιούχου πληρωμής βάσει της νομοθεσίας οποιασδήποτε δικαιοδοσίας δικαιούχου πληρωμής.

(19)

Ο ορισμός της ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων θα πρέπει να καλύπτει επίσης τις καταστάσεις έκπτωσης χωρίς καταχώριση που είναι αποτέλεσμα πληρωμών προς μόνιμη εγκατάσταση η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη. Ως μόνιμη εγκατάσταση η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη νοείται οποιαδήποτε ρύθμιση η οποία θεωρείται ότι οδηγεί σε μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με τη νομοθεσία της δικαιοδοσίας όπου βρίσκεται η έδρα, αλλά δεν αντιμετωπίζεται ως μόνιμη εγκατάσταση βάσει της νομοθεσίας της άλλης δικαιοδοσίας. Ο κανόνας της ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων δεν θα πρέπει να ισχύει, ωστόσο, όταν η ασυμφωνία θα προέκυπτε ούτως ή άλλως λόγω του αφορολόγητου καθεστώτος του δικαιούχου πληρωμής βάσει της νομοθεσίας οποιασδήποτε δικαιοδοσίας δικαιούχου πληρωμής.

(20)

Όσον αφορά τις πληρωμές που πραγματοποιούνται από υβριδική οντότητα προς τον ιδιοκτήτη της ή τις τεκμαιρόμενες πληρωμές μεταξύ της έδρας και μιας μόνιμης εγκατάστασης ή μεταξύ δύο ή περισσότερων μόνιμων εγκαταστάσεων, ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων είναι δυνατόν να προκύψει όταν η κατάσταση της έκπτωσης χωρίς καταχώριση οφείλεται στο ότι η πληρωμή ή η τεκμαιρόμενη πληρωμή δεν αναγνωρίζεται στη δικαιοδοσία του δικαιούχου της πληρωμής. Στην εν λόγω περίπτωση, όταν η κατάσταση ασυμφωνίας είναι συνέπεια της μη αναγνώρισης της πληρωμής ή της τεκμαιρόμενης πληρωμής, ως δικαιοδοσία του δικαιούχου πληρωμής νοείται η δικαιοδοσία όπου η πληρωμή ή η τεκμαιρόμενη πληρωμή αντιμετωπίζεται ως εισπραχθείσα σύμφωνα με τη νομοθεσία της δικαιοδοσίας του πληρωτή. Όπως και σε άλλες ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών οντοτήτων και υποκαταστημάτων που οδηγούν σε καταστάσεις έκπτωσης χωρίς καταχώριση, δεν θα πρέπει να προκύπτει ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων όταν ο δικαιούχος πληρωμής απαλλάσσεται της φορολογίας σύμφωνα με τη νομοθεσία της δικαιοδοσίας του δικαιούχου. Όσον αφορά αυτήν την κατηγορία ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων, ωστόσο, τυχόν κατάσταση ασυμφωνίας θα ήταν δυνατόν να προκύψει μόνο στις περιπτώσεις που η δικαιοδοσία του δικαιούχου πληρωμής παρέχει τη δυνατότητα η έκπτωση σε σχέση με την πληρωμή ή την τεκμαιρόμενη πληρωμή να συμψηφίζεται έναντι ποσού που δεν συνιστά εισόδημα διπλής καταχώρισης. Εάν η δικαιοδοσία του πληρωτή επιτρέπει η έκπτωση να μεταφερθεί σε μεταγενέστερη φορολογική περίοδο, τότε η απαίτηση προσαρμογής σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα μπορούσε να αναβληθεί έως τη χρονική στιγμή που η έκπτωση θα συμψηφιστεί πραγματικά με ποσό που δεν συνιστά εισόδημα διπλής καταχώρισης στη δικαιοδοσία του πληρωτή.

(21)

Ο ορισμός της ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων θα πρέπει επίσης να καλύπτει τις καταστάσεις διπλής έκπτωσης, ανεξαρτήτως εάν προκύπτουν ως αποτέλεσμα πληρωμών, δαπανών που δεν αντιμετωπίζονται ως πληρωμές δυνάμει της τοπικής νομοθεσίας ή ως αποτέλεσμα λογιστικών ζημιών που αφορούν αποσβέσεις. Όπως και στην περίπτωση των τεκμαιρόμενων πληρωμών και των πληρωμών από υβριδική οντότητα που δεν λαμβάνονται υπόψη από τον δικαιούχο, ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων είναι ωστόσο δυνατόν να προκύψει στις περιπτώσεις που η δικαιοδοσία του πληρωτή παρέχει τη δυνατότητα η έκπτωση να συμψηφιστεί έναντι ποσού που δεν συνιστά εισόδημα διπλής καταχώρισης. Αυτό σημαίνει ότι εάν η δικαιοδοσία του πληρωτή επιτρέπει η έκπτωση να μεταφερθεί σε μεταγενέστερη φορολογική περίοδο, η απαίτηση προσαρμογής σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα μπορούσε να αναβληθεί έως τη χρονική στιγμή που η έκπτωση θα συμψηφιστεί πραγματικά με ποσό που δεν συνιστά εισόδημα διπλής καταχώρισης στη δικαιοδοσία του πληρωτή.

(22)

Οι διαφορές των φορολογικών αποτελεσμάτων που οφείλονται αποκλειστικά σε διαφορές ως προς την αξία που αποδίδεται σε μια πληρωμή, μεταξύ άλλων και με την εφαρμογή μεταβιβαστικής τιμολόγησης, δεν θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων. Επιπλέον, δεδομένου ότι κάθε δικαιοδοσία χρησιμοποιεί διαφορετικές φορολογικές περιόδους και έχει διαφορετικούς κανόνες για την αναγνώριση της χρονικής στιγμής κατά την οποία ένα έσοδο ή έξοδο πιστώθηκε ή χρεώθηκε, οι εν λόγω προκύπτουσες χρονικές διαφοροποιήσεις δεν θα πρέπει κατά κανόνα να θεωρείται ότι οδηγούν σε ασυμφωνίες των φορολογικών αποτελεσμάτων. Ωστόσο, μια εκπεστέα πληρωμή στο πλαίσιο ενός χρηματοπιστωτικού μέσου η οποία δεν μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι θα περιληφθεί στο εισόδημα εντός εύλογου χρονικού διαστήματος θα πρέπει να θεωρείται ότι οδηγεί σε ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων εφόσον η κατάσταση έκπτωσης χωρίς καταχώριση που προκύπτει μπορεί να αποδοθεί σε διαφορές ως προς τον χαρακτηρισμό του χρηματοπιστωτικού μέσου ή των πληρωμών στο πλαίσιο αυτό. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είναι δυνατόν να προκύψει κατάσταση ασυμφωνίας αν πληρωμή που πραγματοποιείται στο πλαίσιο ενός χρηματοπιστωτικού μέσου δεν περιληφθεί στο εισόδημα εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Μια παρόμοια πληρωμή θα πρέπει να θεωρείται ότι έχει περιληφθεί στο εισόδημα εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, εάν έχει περιληφθεί από τον δικαιούχο εντός 12 μηνών από τη λήξη της φορολογικής περιόδου του πληρωτή ή εάν το χρονικό διάστημα πληροί την αρχή των «ίσων όρων». Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να απαιτούν η πληρωμή να συμπεριλαμβάνεται εντός καθορισμένης χρονικής προθεσμίας προκειμένου να αποφεύγεται η δημιουργία κατάστασης ασυμφωνίας και να διασφαλίζεται ο φορολογικός έλεγχος.

(23)

Οι υβριδικές μεταβιβάσεις είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε διαφορετική φορολογική μεταχείριση εάν, βάσει της συμφωνίας που διέπει τη μεταβίβαση ενός χρηματοπιστωτικού μέσου, η υποκείμενη απόδοση του συγκεκριμένου μέσου πιστώνεται από περισσότερα από ένα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας. Στις εν λόγω περιπτώσεις, η πληρωμή στο πλαίσιο της υβριδικής μεταβίβασης θα μπορούσε να οδηγήσει σε έκπτωση για τον πληρωτή, ενώ θα θεωρείται ως επιστροφή στο υποκείμενο μέσο από τον δικαιούχο. Αυτή η διαφοροποίηση όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση είναι δυνατόν να οδηγήσει σε αποτέλεσμα έκπτωσης χωρίς καταχώριση ή στη δημιουργία πλεονάζουσας πίστωσης φόρου για τον παρακρατούμενο φόρο στην πηγή στο υποκείμενο μέσο. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω ασυμφωνίες θα πρέπει να εξαλειφθούν. Στην περίπτωση έκπτωσης χωρίς καταχώριση, θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες όπως για την εξουδετέρωση των ασυμφωνιών από πληρωμές στο πλαίσιο ενός υβριδικού χρηματοπιστωτικού μέσου. Στην περίπτωση υβριδικών μεταφορών που έχουν δομηθεί για να παράγουν πλεονάζουσες πιστώσεις φόρου, το οικείο κράτος μέλος θα πρέπει να εμποδίζει τον πληρωτή να αξιοποιεί την πλεονάζουσα πίστωση για την απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος, μεταξύ άλλων και με την εφαρμογή ενός γενικού κανόνα απαγόρευσης καταχρήσεων που συνάδει με το άρθρο 6 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/1164.

(24)

Είναι αναγκαίο να προβλεφθεί κανόνας που να επιτρέπει στα κράτη μέλη να αντιμετωπίζουν τυχόν ανακολουθίες στη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας οι οποίες οδηγούν σε ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων ακόμη και όταν τα κράτη μέλη ενεργούν σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Όταν ανακύπτει τέτοια κατάσταση και ο πρωτεύων κανόνας που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία δεν έχει εφαρμογή, θα πρέπει να εφαρμόζεται δευτερεύων κανόνας. Πάντως, η εφαρμογή τόσο του πρωτεύοντος όσο και του δευτερεύοντος κανόνα ισχύει μόνο για υβριδικές αναντιστοιχίες όπως αυτές ορίζονται από την παρούσα οδηγία και δεν θα πρέπει να επηρεάζει τα γενικά χαρακτηριστικά του φορολογικού συστήματος του κράτους μέλους.

(25)

Οι εισαγόμενες ασυμφωνίες μετατοπίζουν την επίπτωση μιας ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων μεταξύ μερών τρίτων χωρών στη δικαιοδοσία κράτους μέλους μέσω της χρήσης μη υβριδικού μέσου, υπονομεύοντας με τον τρόπο αυτό την αποτελεσματικότητα των κανόνων που εξουδετερώνουν τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων. Πληρωμή που εκπίπτει σε κράτος μέλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση δαπάνης που ενέχει ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων. Για την αντιμετώπιση των εν λόγω εισαγόμενων ασυμφωνιών, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν κανόνες διά των οποίων να μην επιτρέπεται η έκπτωση μιας πληρωμής σε περίπτωση που το αντίστοιχο εισόδημα από την πληρωμή αυτή συμψηφίζεται, άμεσα ή έμμεσα, με έκπτωση που προκύπτει βάσει ασυμφωνίας στη μεταχείριση υβριδικών μέσων, με αποτέλεσμα διπλή έκπτωση ή έκπτωση χωρίς καταχώριση μεταξύ τρίτων χωρών.

(26)

Τυχόν ασυμφωνία στη μεταχείριση διπλής έδρας είναι δυνατόν να οδηγήσει σε διπλή έκπτωση εάν μια πληρωμή που πραγματοποιείται από φορολογούμενο διπλής έδρας εκπίπτει βάσει των νομοθεσιών αμφότερων των περιοχών δικαιοδοσίας όπου ο φορολογούμενος είναι κάτοικος. Δεδομένου ότι οι ασυμφωνίες διπλής έδρας είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε καταστάσεις διπλής έκπτωσης, θα πρέπει να υπαχθούν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αρνούνται τη δεύτερη έκπτωση που προκύπτει σε σχέση με εταιρεία διπλής έδρας εφόσον η πληρωμή αυτή συμψηφίζεται με ποσό που δεν αντιμετωπίζεται ως εισόδημα σύμφωνα με τη νομοθεσία της έτερης δικαιοδοσίας.

(27)

Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι να βελτιωθεί η ανθεκτικότητα της εσωτερικής αγοράς συνολικά έναντι των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη όταν ενεργούν μεμονωμένα, δεδομένου ότι τα εθνικά συστήματα φορολογίας των εταιρειών διαφέρουν μεταξύ τους και ότι η ανεξάρτητη ανάληψη δράσης από τα κράτη μέλη απλώς θα αναπαραγάγει τον υφιστάμενο κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς στον τομέα της άμεσης φορολογίας. Η προσέγγιση αυτή θα επέτρεπε έτσι να συνεχιστούν οι αδυναμίες και οι στρεβλώσεις ως προς την αλληλεπίδραση των διαφόρων εθνικών μέτρων. Το αποτέλεσμα θα ήταν η έλλειψη συντονισμού. Απεναντίας, λόγω του διασυνοριακού χαρακτήρα των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων και της ανάγκης να υιοθετηθούν λύσεις που να ανταποκρίνονται στο σύνολο της εσωτερικής αγοράς, ο εν λόγω στόχος μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης.Η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη του εν λόγω στόχου. Με τον καθορισμό του απαιτούμενου επιπέδου προστασίας για την εσωτερική αγορά, η παρούσα οδηγία αποσκοπεί μόνο στο να επιτύχει το αναγκαίο επίπεδο συντονισμού εντός της Ένωσης για τους σκοπούς της υλοποίησης του στόχου της.

(28)

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις εξηγήσεις και παραδείγματα που ισχύουν στην έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τη δράση 2 του σχεδίου BEPS ως πηγή παραδειγμάτων ή ερμηνειών, στον βαθμό που συνάδουν με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας και του ενωσιακού δικαίου.

(29)

Οι κανόνες περί ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων του άρθρου 9 παράγραφοι 1 και 2 εφαρμόζονται μόνο στον βαθμό που η περίπτωση κατά την οποία ενέχεται ένας υποκείμενος στον φόρο οδηγεί σε αποτέλεσμα ασυμφωνίας. Δεν θα πρέπει να προκύπτει αποτέλεσμα ασυμφωνίας όταν η ρύθμιση υπόκειται σε προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 ή το άρθρο 9α και, κατά συνέπεια, οι ρυθμίσεις που υπόκεινται σε προσαρμογή σύμφωνα με τα εν λόγω τμήματα της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε οιαδήποτε περαιτέρω προσαρμογή σύμφωνα με τους κανόνες περί ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων.

(30)

Όταν διατάξεις άλλης οδηγίας, όπως αυτές της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου (4), έχουν ως αποτέλεσμα την εξουδετέρωση της ασυμφωνίας των φορολογικών αποτελεσμάτων, δεν θα πρέπει να υπάρχει περιθώριο για την εφαρμογή των κανόνων περί ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.

(31)

Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος της και να υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την αξιολόγηση αυτή.

(32)

Ως εκ τούτου, η οδηγία (ΕΕ) 2016/1164 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Το άρθρο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε όλους τους φορολογουμένους που υπόκεινται σε φόρο επί των εταιρειών σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, περιλαμβανομένων των μόνιμων εγκαταστάσεων σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη οντοτήτων που εδρεύουν για φορολογικούς σκοπούς σε τρίτη χώρα.

2.   Το άρθρο 9α εφαρμόζεται επίσης σε όλες τις οντότητες οι οποίες αντιμετωπίζονται ως διαφανείς για φορολογικούς σκοπούς από κράτος μέλος.».

2)

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

3)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

4)

Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 9

Ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων

1.   Στον βαθμό που μια ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων οδηγεί σε διπλή έκπτωση:

Ωστόσο, οποιαδήποτε τέτοια έκπτωση είναι επιλέξιμη για συμψηφισμό με διπλή καταχώριση εσόδων που σημειώνονται σε τρέχουσα ή μεταγενέστερη φορολογική περίοδο.

2.   Στον βαθμό που μια ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων οδηγεί σε έκπτωση χωρίς καταχώριση:

3.   Ένα κράτος μέλος δεν αποδέχεται έκπτωση για οποιαδήποτε πληρωμή από φορολογούμενο στον βαθμό που η εν λόγω πληρωμή άμεσα ή έμμεσα χρηματοδοτεί εκπίπτουσα δαπάνη η οποία οδηγεί σε ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων με συναλλαγή ή σειρά συναλλαγών μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων ή που αποτελεί μέρος ενός δομημένου διακανονισμού, πλην του βαθμού στον οποίο μία από τις δικαιοδοσίες που εμπλέκονται στις συναλλαγές ή στη σειρά συναλλαγών έχει προβεί σε ισοδύναμη προσαρμογή όσον αφορά την εν λόγω ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων.

4.   Ένα κράτος μέλος δύναται να εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής:

5.   Στον βαθμό που μια ασυμφωνία στη μεταχείριση υβριδικών μέσων συνεπάγεται εισόδημα από μόνιμη εγκατάσταση που δεν λαμβάνεται υπόψη το οποίο δεν υπόκειται σε φορολόγηση στο κράτος μέλος στο οποίο ο φορολογούμενος είναι κάτοικος για φορολογικούς σκοπούς, το εν λόγω κράτος μέλος επιβάλλει στον φορολογούμενο την υποχρέωση να συμπεριλάβει το εισόδημα το οποίο διαφορετικά θα αποδιδόταν στη μόνιμη εγκατάσταση που δεν λαμβάνεται υπόψη. Τούτο ισχύει εκτός εάν το κράτος μέλος οφείλει να εξαιρέσει το εισόδημα βάσει συμβάσεως για την αποφυγή διπλής φορολογίας που έχει συνάψει το εν λόγω κράτος μέλος με τρίτη χώρα.

6.   Στον βαθμό που μια μεταβίβαση στη μεταχείριση υβριδικών μέσων έχει σχεδιαστεί με σκοπό να παράγει ελάφρυνση για τον παρακρατούμενο φόρο στην πηγή επί μιας πληρωμής που προκύπτει από μεταβιβαζόμενο χρηματοπιστωτικό μέσο σε περισσότερα από ένα εκ των εμπλεκόμενων μερών, το κράτος μέλος του φορολογουμένου περιορίζει το όφελος της εν λόγω ελάφρυνσης κατ' αναλογία προς το καθαρό φορολογητέο εισόδημα όσον αφορά την εν λόγω πληρωμή.».

5)

Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα:

«Άρθρο 9α

Ασυμφωνίες στη μεταχείριση αντίστροφων υβριδικών μέσων

1.   Εάν μία ή περισσότερες συνεργαζόμενες οντότητες οι οποίες δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι και διατηρούν συνολικά άμεσο ή έμμεσο συμφέρον σε ποσοστό 50 τοις εκατό ή και άνω των δικαιωμάτων ψήφου, των τόκων του κεφαλαίου ή του μεριδίου στα κέρδη μιας υβριδικής οντότητας που έχει συσταθεί ή είναι εγκατεστημένη σε ένα κράτος μέλος βρίσκονται σε δικαιοδοσία ή δικαιοδοσίες που αφορούν την υβριδική οντότητα υπό την ιδιότητα του υποκειμένου στον φόρο, η υβριδική οντότητα θεωρείται κάτοικος του εν λόγω κράτους και φορολογείται για το εισόδημά της στο μέτρο που το εν λόγω εισόδημα δεν φορολογείται άλλως δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους ή οποιασδήποτε άλλης δικαιοδοσίας.

2.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται σε οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως “οργανισμός συλλογικών επενδύσεων” νοείται ο επενδυτικός οργανισμός ή η εταιρεία που αποτελείται από πολλούς μετόχους, διατηρεί ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο κινητών αξιών και διέπεται από κανονισμό προστασίας του επενδυτή στη χώρα όπου είναι εγκατεστημένος.

Άρθρο 9β

Ασυμφωνίες στη μεταχείριση της φορολογικής κατοικίας

Στον βαθμό που η έκπτωση για πληρωμή, δαπάνες ή ζημίες του φορολογουμένου ο οποίος είναι κάτοικος για φορολογικούς σκοπούς σε δύο ή περισσότερες δικαιοδοσίες είναι εκπίπτουσα από τη βάση φορολόγησης σε αμφότερες τις δικαιοδοσίες, το κράτος μέλος του φορολογουμένου δεν αποδέχεται την έκπτωση στον βαθμό που η άλλη δικαιοδοσία επιτρέπει η δεύτερη έκπτωση φόρου εισοδήματος να συμψηφιστεί με εισόδημα που δεν αποτελεί εισόδημα διπλής καταχώρισης. Εφόσον και οι δύο δικαιοδοσίες είναι κράτη μέλη, το κράτος μέλος στο οποίο ο φορολογούμενος δεν λογίζεται ως κάτοικος σύμφωνα με τη σύμβαση για την αποφυγή διπλής φορολογίας μεταξύ των δύο ενδιαφερομένων κρατών μελών δεν αποδέχεται την έκπτωση.».

6)

Στο άρθρο 10 παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή αξιολογεί την εφαρμογή των άρθρων 9 και 9β και ιδίως τις συνέπειες της εξαίρεσης του άρθρου 9 παράγραφος 4 στοιχείο β), έως την 1η Ιανουαρίου 2022, και υποβάλλει σχετική έκθεση στο Συμβούλιο.».

7)

Στο άρθρο 11 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

«5α.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη θεσπίζουν και δημοσιεύουν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς το άρθρο 9. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Εφαρμόζουν τις εν λόγω διατάξεις από 1ης Ιανουαρίου 2020.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Τα κράτη μέλη καθορίζουν πώς θα γίνει αυτή η αναφορά.».

7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/12

(1)

Προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια των αγορών παραγώγων επί εμπορευμάτων, καθώς και δικαιωμάτων εκπομπής και παραγώγων επί των δικαιωμάτων αυτών, οι διαχειριστές αγοράς και οι επιχειρήσεις επενδύσεων που διαχειρίζονται τόπο διαπραγμάτευσης όπου αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης τα εν λόγω χρηματοπιστωτικά μέσα, θα πρέπει να δημοσιεύουν εβδομαδιαία έκθεση όπου να εμφαίνεται ο συνολικός αριθμός των προσώπων που κατέχουν τη σύμβαση και το σύνολο ανοικτών θέσεων για κάθε παράγωγο επί εμπορευμάτων, δικαίωμα εκπομπής ή παράγωγό του που υπερβαίνει τα ελάχιστα όρια τα οποία ορίζονται στον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/591 της Επιτροπής (2) όσον αφορά ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα για την εφαρμογή ορίων θέσεων σε παράγωγα επί εμπορευμάτων και κοινοποιούν την έκθεση αυτή στην Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ).

(2)

Η έγκαιρη υποβολή των εκθέσεων, που έχουν προηγουμένως δημοσιευθεί από τους αντίστοιχους τόπους διαπραγμάτευσης, εντός σαφούς και κοινής προθεσμίας διευκολύνει την εβδομαδιαία κεντρική δημοσίευση από την ΕΑΚΑΑ των εν λόγω εκθέσεων από ολόκληρη την Ένωση.

(3)

Για λόγους συνέπειας και προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών, είναι αναγκαίο οι διατάξεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό και εκείνες που προβλέπονται στην οδηγία 65/2014/ΕΕ να εφαρμόζονται από την ίδια ημερομηνία.

(4)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η ΕΑΚΑΑ στην Επιτροπή.

(5)

Η ΕΑΚΑΑ διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και οφέλη και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας συμφεροντούχων κινητών αξιών και αγορών, που συστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/14

(1)

Για την αποφυγή της διατάραξης των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών και της δυσμενέστερης μεταχείρισης των ιδρυμάτων, με την υποβολή τους σε υψηλότερες απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αναγνώρισης υφιστάμενων κεντρικών αντισυμβαλλομένων τρίτων χωρών, στο άρθρο 497 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 προβλέφθηκε μεταβατική περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας μπορούν να θεωρούνται επιλέξιμοι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι από τα εγκατεστημένα στην Ένωση ιδρύματα οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι τρίτων χωρών με τους οποίους εκκαθαρίζουν συναλλαγές τα εν λόγω ιδρύματα.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 τροποποίησε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (2) όσον αφορά ορισμένες παραμέτρους υπολογισμού των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων των ιδρυμάτων για ανοίγματα έναντι κεντρικών αντισυμβαλλομένων τρίτων χωρών. Ως εκ τούτου, το άρθρο 89 παράγραφος 5α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 επιβάλλει σε ορισμένους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους τρίτων χωρών την υποχρέωση να κοινοποιούν, για περιορισμένο χρονικό διάστημα, το συνολικό ποσό του αρχικού περιθωρίου που έχουν εισπράξει από τα εκκαθαριστικά μέλη τους. Η εν λόγω μεταβατική περίοδος αντιστοιχεί στην οριζόμενη στο άρθρο 497 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(3)

Και οι δύο μεταβατικές περίοδοι επρόκειτο να λήξουν στις 15 Ιουνίου 2014.

(4)

Το άρθρο 497 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εκδώσει εκτελεστική πράξη για την παράταση της ισχύος της μεταβατικής περιόδου για τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων κατά έξι μήνες, σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Η εν λόγω παράταση θα πρέπει επίσης να εφαρμοστεί όσον αφορά τις προθεσμίες που ορίζονται στο άρθρο 89 παράγραφος 5α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012. Οι εν λόγω μεταβατικές περίοδοι παρατάθηκαν έως τις 15 Ιουνίου 2017, με τους εκτελεστικούς κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΕ) αριθ. 591/2014 (3), (ΕΕ) αριθ. 1317/2014 (4), (ΕΕ) 2015/880 (5), (ΕΕ) 2015/2326 (6), (ΕΕ) 2016/892 (7) και (ΕΕ) 2016/2227 (8).

(5)

Από τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους που είναι εγκατεστημένοι σε τρίτες χώρες και έχουν υποβάλει αίτηση αναγνώρισης μέχρι στιγμής, έχουν ήδη αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών 28 κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι. Εξ αυτών, δύο κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αναγνωρίστηκαν μετά την έκδοση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2016/2227, βάσει της εκτελεστικής απόφασης της Επιτροπής (ΕΕ) 2016/377 (9). Συν τοις άλλοις, κατόπιν της έκδοσης των εκτελεστικών αποφάσεων της Επιτροπής (ΕΕ) 2016/2269 (10), (ΕΕ) 2016/2275 (11), (ΕΕ) 2016/2276 (12), (ΕΕ) 2016/2277 (13) και (ΕΕ) 2016/2278 (14), αναγνωρίστηκαν επίσης πέντε κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι, αντιστοίχως, από την Ινδία, την Ιαπωνία, τη Βραζιλία, το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο Ντουμπάι και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τέλος, μπορεί να αναγνωριστούν και άλλοι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι από την Ινδία και από τη Νέα Ζηλανδία, βάσει των εκτελεστικών αποφάσεων της Επιτροπής (ΕΕ) 2016/2269 και (ΕΕ) 2016/2274 (15), αντιστοίχως. Παρά τις εξελίξεις αυτές, οι υπόλοιποι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι τρίτων χωρών αναμένουν ακόμη την αναγνώρισή τους και η διαδικασία αναγνώρισης δεν θα έχει ολοκληρωθεί έως τις 15 Ιουνίου 2017. Εάν δεν παραταθεί η μεταβατική περίοδος, τα ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση (ή οι θυγατρικές τους που είναι εγκατεστημένες εκτός της Ένωσης) και έχουν ανοίγματα έναντι των υπόλοιπων κεντρικών αντισυμβαλλόμενων τρίτων χωρών θα αντιμετωπίσουν απαιτήσεις σημαντικής αύξησης των ιδίων κεφαλαίων τους για τα ανοίγματα αυτά. Ακόμη και αν οι εν λόγω αυξήσεις μπορεί να είναι μόνον προσωρινές, θα μπορούσαν δυνητικά να αποθαρρύνουν τα ιδρύματα αυτά να συνεχίσουν να συμμετέχουν άμεσα στους εν λόγω κεντρικούς αντισυμβαλλομένους ή, τουλάχιστον προσωρινά, να τα οδηγήσουν σε παύση της παροχής υπηρεσιών εκκαθάρισης σε πελάτες των εν λόγω ιδρυμάτων και, συνεπώς, θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή διατάραξη στις αγορές στις οποίες δραστηριοποιούνται οι εν λόγω κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι.

(6)

Η ανάγκη να αποφευχθεί η διατάραξη των αγορών εκτός της Ένωσης, που οδήγησε προηγουμένως στην παράταση της μεταβατικής περιόδου που προβλέπεται στο άρθρο 497 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, θα εξακολουθήσει επομένως να υπάρχει μετά τη λήξη της παράτασης της μεταβατικής περιόδου που ορίζεται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/2227. Η νέα παράταση της μεταβατικής περιόδου αναμένεται ότι θα δώσει τη δυνατότητα στα εγκατεστημένα στην Ένωση ιδρύματα (ή στις θυγατρικές τους που είναι εγκατεστημένες εκτός της Ένωσης) να αποφύγουν τη σημαντική αύξηση των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων, λόγω της μη ολοκλήρωσης της διαδικασίας αναγνώρισης για τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους που παρέχουν, με βιώσιμο και προσιτό τρόπο, το συγκεκριμένο είδος υπηρεσιών εκκαθάρισης το οποίο απαιτείται από τα εγκατεστημένα στην Ένωση ιδρύματα (ή τις θυγατρικές τους που είναι εγκατεστημένες εκτός της Ένωσης). Συνεπώς, είναι σκόπιμο να υπάρξει νέα εξάμηνη παράταση των μεταβατικών περιόδων.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τραπεζών,

7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/17

(1)

Το πρόγραμμα-πλαίσιο «Ορίζοντας 2020» για την έρευνα και την καινοτομία (2014-2020), που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1291/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) («πρόγραμμα-πλαίσιο «Ορίζοντας 2020»»), παρέχει κίνητρο για την αναθεώρηση της απόφασης 2008/376/ΕΚ του Συμβουλίου (3) ώστε να εξασφαλίζεται ότι το ερευνητικό πρόγραμμα του Ταμείου Έρευνας για τον Άνθρακα και τον Χάλυβα («πρόγραμμα ΤΕΑΧ») συμπληρώνει το πρόγραμμα-πλαίσιο «Ορίζοντας 2020» στους κλάδους που συνδέονται με τη βιομηχανία άνθρακα και χάλυβα.

(2)

Προκειμένου να διασφαλιστεί συνεκτικό πλαίσιο για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα ΤΕΑΧ και στο πρόγραμμα-πλαίσιο «Ορίζοντας 2020» είναι αναγκαία η εναρμόνιση ορισμένων κανόνων συμμετοχής βάσει του προγράμματος του ΤΕΑΧ με εκείνους που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του προγράμματος-πλαισίου «Ορίζοντας 2020».

(3)

Είναι αναγκαίο να αναθεωρηθούν οι κανόνες σχετικά με τις αρμοδιότητες και τη σύνθεση των συμβουλευτικών ομάδων και των τεχνικών ομάδων, ιδίως όσον αφορά τη φύση των εμπειρογνωμόνων που διορίζονται από την Επιτροπή για να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη διαφάνεια καθώς και συμμόρφωση και συνοχή με το πλαίσιο για τις ομάδες εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής, και να υπάρξει συμβολή, στο μέτρο του δυνατού, στην ισόρροπη εκπροσώπηση όσον αφορά τους διάφορους τομείς εμπειρογνωμοσύνης και τα πεδία ενδιαφέροντος, καθώς και στη βέλτιστη ισορροπία μεταξύ των φύλων.

(4)

Είναι σκόπιμο να εξεταστεί η απλούστευση των κανόνων χρηματοδότησης έτσι ώστε να διευκολυνθεί η συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στο πρόγραμμα του ΤΕΑΧ και να επιτραπεί η χρήση «μοναδιαίου κόστους» για τον υπολογισμό των επιλέξιμων δαπανών προσωπικού για τους ιδιοκτήτες ΜΜΕ και άλλα φυσικά πρόσωπα που δεν λαμβάνουν μισθό.

(5)

Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή της απόφασης 2008/376/ΕΚ πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4).

(6)

Συνεπώς, η απόφαση 2008/376/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Το άρθρο 21 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 21

Καθήκοντα των συμβουλευτικών ομάδων

Για θέματα Ε 0& ΤΑ που αφορούν αντίστοιχα τον άνθρακα και τον χάλυβα, κάθε συμβουλευτική ομάδα συμβουλεύει την Επιτροπή σχετικά με:

2)

Το άρθρο 22 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 22

Σύνθεση των συμβουλευτικών ομάδων

1.   Η σύνθεση κάθε συμβουλευτικής ομάδας ορίζεται σύμφωνα με τους πίνακες που περιέχονται στο παράρτημα. Τα μέλη των συμβουλευτικών ομάδων είναι πρόσωπα τα οποία διορίζονται από την Επιτροπή για να εκπροσωπούν το κοινό συμφέρον των ενδιαφερόμενων μερών. Δεν εκπροσωπούν συγκεκριμένο ενδιαφερόμενο μέρος, αλλά εκφράζουν γνώμη κοινή για τις διάφορες οργανώσεις ενδιαφερομένων.

Οι διορισμοί γίνονται για περίοδο 42 μηνών. Τα μέλη τα οποία δεν είναι πλέον σε θέση να συμβάλουν αποτελεσματικά στις εργασίες της ομάδας, που υποβάλλουν την παραίτησή τους ή, ακόμη και μετά τη λήξη των καθηκόντων τους, κοινολογούν πληροφορίες καλυπτόμενες από την υποχρέωση επαγγελματικού απορρήτου, ιδίως δε πληροφορίες σχετικά με επιχειρήσεις, τις επιχειρηματικές σχέσεις τους ή τις συνιστώσες κόστους τους, δεν καλούνται πλέον να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις των συμβουλευτικών ομάδων και μπορούν να αντικατασταθούν για την εναπομένουσα περίοδο της θητείας τους.

2.   Τα μέλη των συμβουλευτικών ομάδων επιλέγονται μεταξύ εμπειρογνωμόνων με γνώσεις στα πεδία που αναφέρονται στα τμήματα 3 και 4 του κεφαλαίου II, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν σε δημόσια πρόσκληση υποβολής υποψηφιότητας. Οι εν λόγω εμπειρογνώμονες μπορούν να διοριστούν βάσει προτάσεων που υποβάλλονται από τις οντότητες που προβλέπονται στους πίνακες του παραρτήματος ή από τα κράτη μέλη.

Τα μέλη ασκούν δραστηριότητα στο οικείο πεδίο και γνωρίζουν τις προτεραιότητες του κλάδου.

3.   Εντός κάθε συμβουλευτικής ομάδας, η Επιτροπή επιδιώκει να εξασφαλίσει υψηλό επίπεδο εμπειρογνωμοσύνης, καθώς και ισόρροπη εκπροσώπηση σε σχετικά πεδία εμπειρογνωμοσύνης και ενδιαφέροντος, και στο μέτρο του δυνατού, ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων και της γεωγραφικής προέλευσης, λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά καθήκοντα των συμβουλευτικών ομάδων, το είδος της απαιτούμενης εμπειρογνωμοσύνης και το αποτέλεσμα της διαδικασίας επιλογής εμπειρογνωμόνων.».

3)

Το άρθρο 24 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 24

Συγκρότηση και καθήκοντα των τεχνικών ομάδων άνθρακα και χάλυβα

1.   Οι τεχνικές ομάδες άνθρακα και χάλυβα («τεχνικές ομάδες») συνδράμουν την Επιτροπή ως προς την παρακολούθηση των ερευνητικών και των πιλοτικών έργων και των έργων επίδειξης.

Τα μέλη των τεχνικών ομάδων διορίζονται υπό την προσωπική τους ιδιότητα από την Επιτροπή.

Τα μέλη τα οποία δεν είναι πλέον σε θέση να συμβάλουν αποτελεσματικά στις εργασίες της ομάδας, που υποβάλλουν την παραίτησή τους ή, ακόμη και μετά τη λήξη των καθηκόντων τους, κοινολογούν πληροφορίες καλυπτόμενες από την υποχρέωση επαγγελματικού απορρήτου, ιδίως δε πληροφορίες σχετικά με επιχειρήσεις, τις επιχειρηματικές σχέσεις τους ή τις συνιστώσες κόστους τους, δεν καλούνται πλέον να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις των τεχνικών ομάδων.

2.   Τα μέλη των τεχνικών ομάδων επιλέγονται μεταξύ εμπειρογνωμόνων με γνώσεις στρατηγικής έρευνας, διοίκησης ή παραγωγής στα πεδία που αναφέρονται στα τμήματα 3 και 4 του κεφαλαίου II, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν σε δημόσια πρόσκληση υποβολής υποψηφιότητας.

Ασκούν δραστηριότητα στο οικείο πεδίο και είναι υπεύθυνα για τη στρατηγική έρευνας, τη διοίκηση ή την παραγωγή στους συναφείς τομείς.

3.   Εντός κάθε τεχνικής ομάδας, η Επιτροπή επιδιώκει να εξασφαλίσει υψηλό επίπεδο επαγγελματικής εμπειρογνωμοσύνης, ισόρροπη εκπροσώπηση σε σχετικά πεδία εμπειρογνωμοσύνης και στο μέτρο του δυνατού ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων και της γεωγραφικής προέλευσης, λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά καθήκοντα των τεχνικών ομάδων, το είδος της απαιτούμενης εμπειρογνωμοσύνης και το αποτέλεσμα της διαδικασίας επιλογής εμπειρογνωμόνων. Η συμμετοχή ατόμου ως μέλους σε τεχνική ομάδα δεν αποκλείει τη δυνατότητα επιλογής του ατόμου αυτού ως εμπειρογνώμονα αξιολόγησης.

Η Επιτροπή εξασφαλίζει ότι εφαρμόζονται κανόνες και διαδικασίες προκειμένου να υπάρξει κατάλληλη πρόληψη και διαχείριση των συγκρούσεων συμφερόντων μελών των τεχνικών ομάδων που είναι επιφορτισμένες με την αξιολόγηση συγκεκριμένου έργου. Οι εν λόγω διαδικασίες διασφαλίζουν επίσης ίση μεταχείριση και δικαιοσύνη σε ολόκληρη τη διαδικασία παρακολούθησης των έργων.

Οι συνεδριάσεις των τεχνικών ομάδων πραγματοποιούνται, κατά το δυνατό, σε τόπους επιλεγόμενους κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή παρακολούθηση των έργων και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων.».

4)

Το άρθρο 25 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 25

Πρόσκληση υποβολής προτάσεων

1.   Κάθε χρόνο δημοσιεύεται ετήσια πρόσκληση υποβολής προτάσεων. Η ημερομηνία έναρξης για την υποβολή προτάσεων δημοσιεύεται στον ενημερωτικό φάκελο που αναφέρεται στην παράγραφο 3. Με την επιφύλαξη διαφορετικής ρύθμισης, προθεσμία υποβολής προτάσεων προς αξιολόγηση είναι η 15η Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Εάν η 15η Σεπτεμβρίου συμπίπτει με Σαββατοκύριακο ή Παρασκευή ή Δευτέρα, η προθεσμία μετατίθεται αυτομάτως την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά την 15η Σεπτεμβρίου. Η καταληκτική ημερομηνία δημοσιεύεται στον ενημερωτικό φάκελο που αναφέρεται στην παράγραφο 3.

2.   Εφόσον η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 41 στοιχεία δ) και ε), αποφασίσει να τροποποιήσει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ή να προκηρύξει ειδικές προσκλήσεις υποβολής προτάσεων, δημοσιεύει τις πληροφορίες αυτές στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στις ειδικές προκλήσεις υποβολής προτάσεων προσδιορίζονται οι ημερομηνίες και οι λεπτομερείς όροι για την υποβολή των προτάσεων, με διευκρίνιση για το αν η υποβολή πραγματοποιείται σε ένα ή σε δύο στάδια, και για την αξιολόγηση των προτάσεων, τις προτεραιότητες, τον τύπο των επιλέξιμων έργων όπως προβλέπονται στα άρθρα 14 έως 18 καθώς και, όπου απαιτείται, η προβλεπόμενη χρηματοδότηση.

3.   Η Επιτροπή μεριμνά ώστε να υπάρχει επαρκής καθοδήγηση και ενημέρωση όλων των εν δυνάμει συμμετεχόντων κατά τον χρόνο δημοσίευσης της πρόσκλησης υποβολής προτάσεων, ιδίως μέσω ενημερωτικού φακέλου, προσβάσιμου στον ιστότοπο της Επιτροπής. Έντυπο αντίγραφο του εν λόγω ενημερωτικού φακέλου διατίθεται επίσης από την Επιτροπή, κατόπιν αιτήσεως.

Ο ενημερωτικός φάκελος παρέχει πληροφορίες σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες συμμετοχής, τις μεθόδους διαχείρισης των προτάσεων και των έργων, τα έντυπα υποψηφιότητας, τους κανόνες υποβολής των προτάσεων, τυποποιημένες συμφωνίες επιχορήγησης, τις επιλέξιμες δαπάνες, τη μέγιστη δυνατή χρηματοδοτική συνεισφορά, τις μεθόδους πληρωμής και τους ετήσιους στόχους προτεραιότητας του ερευνητικού προγράμματος.

Οι αιτήσεις υποβάλλονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τους κανόνες που περιέχονται στον ενημερωτικό φάκελο.».

5)

Στο άρθρο 27, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η Επιτροπή εξασφαλίζει ότι το εγχειρίδιο αξιολόγησης και επιλογής δράσεων Ε 0& ΤΑ διατίθεται σε όλους τους εν δυνάμει συμμετέχοντες.».

6)

Στο άρθρο 28, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Η Επιτροπή καταρτίζει πίνακα όπου κατατάσσονται αξιολογικά οι προτάσεις που εγκρίνονται.».

7)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 29α

Υλοποίηση των δράσεων

1.   Οι συμμετέχοντες υλοποιούν τις δράσεις σύμφωνα με όλες τις προϋποθέσεις και υποχρεώσεις που εκτίθενται στην παρούσα απόφαση, στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*1) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1268/2012 της Επιτροπής (*2), καθώς και στην πρόσκληση υποβολής προτάσεων και στη συμφωνία επιχορήγησης.

2.   Οι συμμετέχοντες δεν αναλαμβάνουν δεσμεύσεις που δεν συνάδουν με την παρούσα απόφαση ή με τη συμφωνία επιχορήγησης. Σε περίπτωση που συμμετέχων δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του όσον αφορά την τεχνική υλοποίηση της δράσης, οι λοιποί συμμετέχοντες συμμορφώνονται προς τις υποχρεώσεις χωρίς καμία συμπληρωματική χρηματοδότηση από την Ένωση, εκτός αν η Επιτροπή τους απαλλάξει ρητώς από οποιαδήποτε από τις εν λόγω υποχρεώσεις. Οι συμμετέχοντες μεριμνούν ώστε η Επιτροπή να ενημερώνεται εγκαίρως σχετικά με κάθε συμβάν που θα μπορούσε να έχει σημαντική επίπτωση στην υλοποίηση της δράσης ή στα συμφέροντα της Ένωσης.

3.   Οι συμμετέχοντες υλοποιούν τη δράση και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία και εύλογα μέτρα για τον σκοπό αυτό. Διαθέτουν τους ενδεδειγμένους πόρους που απαιτούνται εφόσον απαιτούνται, για την εκτέλεση της δράσης. Εφόσον είναι αναγκαίο για την υλοποίηση της δράσης, μπορούν να προσφεύγουν σε τρίτα μέρη, στα οποία περιλαμβάνονται και υπεργολάβοι, για την εκτέλεση εργασιών στο πλαίσιο της δράσης. Οι συμμετέχοντες υπέχουν ευθύνη έναντι της Επιτροπής και των άλλων συμμετεχόντων για τις εργασίες που εκτελέστηκαν.

4.   Η ανάθεση υπεργολαβιών για την εκτέλεση ορισμένων στοιχείων της δράσης περιορίζεται στις περιπτώσεις που προβλέπονται στη συμφωνία επιχορήγησης και σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις που δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν κατά τη χρονική στιγμή της έναρξης ισχύος της συμφωνίας επιχορήγησης.

5.   Τρίτα μέρη εκτός από υπεργολάβους μπορούν να εκτελούν εργασίες στο πλαίσιο της δράσης βάσει των όρων που προβλέπονται στη συμφωνία επιχορήγησης. Το τρίτο μέρος και οι εργασίες που οφείλει να πραγματοποιήσει προσδιορίζονται στη συμφωνία επιχορήγησης.

Δαπάνες που βαρύνουν τα εν λόγω τρίτα μέρη μπορεί να γίνονται δεκτές ως επιλέξιμες, εφόσον το τρίτο μέρος πληροί το σύνολο των ακόλουθων προϋποθέσεων:

6.   Οι συμμετέχοντες τηρούν τους εθνικούς κανόνες νομοθετικού, κανονιστικού και δεοντολογικού χαρακτήρα της χώρας στην οποία εκτελείται η δράση. Εφόσον απαιτείται, πριν από την έναρξη της δράσης οι συμμετέχοντες ζητούν την έγκριση των αρμόδιων εθνικών ή τοπικών επιτροπών δεοντολογίας.

(*1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298 της 26.10.2012, σ. 1)."

(*2)  Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ L 362 της 31.12.2012, σ. 1).»."

8)

Το άρθρο 33 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 33

Δαπάνες προσωπικού

Οι επιλέξιμες δαπάνες προσωπικού καλύπτουν μόνο τις πραγματικές ώρες εργασίας των προσώπων που εκτελούν άμεσα εργασίες στο πλαίσιο της δράσης.

Οι δαπάνες προσωπικού για ιδιοκτήτες μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και λοιπά φυσικά πρόσωπα που δεν λαμβάνουν μισθό μπορούν να επιστραφούν με βάση το μοναδιαίο κόστος.».

9)

Το άρθρο 39 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 39

Διορισμός ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου

Για τους διορισμούς ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου που προβλέπονται στο άρθρο 18, στο άρθρο 28 παράγραφος 2 και στο άρθρο 38, εφαρμόζονται κατ' αναλογία (mutatis mutandis) οι διατάξεις του άρθρου 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1290/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*3).

(*3)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1290/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη θέσπιση των κανόνων συμμετοχής και διάδοσης του «Ορίζων 2020 — Πρόγραμμα-πλαίσιο έρευνας και καινοτομίας (2014-2020)» και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1906/2006 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 81).»."

10)

Στο άρθρο 41, το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

11)

Στο άρθρο 42, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*4).

(*4)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).»."

7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/23

(1)

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας, ο αντιδραστήρας υψηλής ροής («HFR») του Πέτεν υπήρξε και θα παραμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα σημαντικό μέσο για την κοινοτική έρευνα στις επιστήμες και τις δοκιμές υλικών, στην πυρηνική ιατρική και στην ασφάλεια πυρηνικού αντιδραστήρα.

(2)

Η λειτουργία του HFR στηρίχθηκε από σειρά συμπληρωματικών προγραμμάτων έρευνας, από τα οποία το τελευταίο (1) έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2015.

(3)

Η λειτουργία του HFR συνεχίστηκε καθ' όλο το 2016 χωρίς συμπληρωματικό πρόγραμμα έρευνας, εν αναμονή της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων μεταξύ των φορέων που είχαν λάβει τη σχετική εντολή από τα χρηματοδοτούντα κράτη μέλη. Δεδομένου ότι οι προσπάθειες αυτές κατέληξαν σε συμφωνία μεταξύ δύο εθνικών φορέων, είναι αναγκαίο να συνεχιστεί η παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης στο HFR στο πλαίσιο νέου συμπληρωματικού προγράμματος έρευνας.

(4)

Για να εξασφαλιστεί συνέχεια μεταξύ των συμπληρωματικών προγραμμάτων έρευνας, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2016. Μέρος των συνεισφορών στο πλαίσιο του του συμπληρωματικού προγράμματος έρευνας HFR 2016-2019 θα πρέπει να επιτρέπεται να καλύπτοουν δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν το έτος 2016.

(5)

Δεδομένου ότι ο HFR είναι αναντικατάστατη υποδομή κοινοτικής έρευνας για την ασφάλεια των πυρηνικών αντιδραστήρων, της υγείας (συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ιατρικών ισοτόπων για την ιατρική έρευνας), της πυρηνικής σύντηξης, της βασικής επιστήμης, της κατάρτισης και της διαχείρισης αποβλήτων (συμπεριλαμβανομένης της ασφαλούς συμπεριφοράς των πυρηνικών καυσίμων που χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένα συστήματα αντιδραστήρα της Ένωσης που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την Ευρώπη), η λειτουργία του HFR θα πρέπει να συνεχιστεί στο πλαίσιο του συμπληρωματικού προγράμματος έρευνας HFR 2016-2019 έως τα τέλη του 2019.

(6)

Λόγω του ειδικού ενδιαφέροντός τους για τις δυνατότητες ακτινοβόλησης του HFR, η Commissariat à l'énergie atomique et aux énergies alternatives (CEA) και η NRG Nuclear Research and consultancy Group («NRG»), ως εκτελεστικά όργανα για τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, αντίστοιχα, συμφώνησαν να χρηματοδοτήσουν εξολοκλήρου το συμπληρωματικό πρόγραμμα έρευνας HFR 2016-2019 πρόγραμμα, μέσα από συνεισφορές που θα κάνουν στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες εγγράφονται ως έσοδα ειδικού προορισμού.

(7)

Οι εν λόγω συνεισφορές αποσκοπούν στη χρηματοδότηση της λειτουργίας του HFR προκειμένου να υποστηριχθεί πρόγραμμα έρευνας που προϋποθέτει την κανονική λειτουργία και συντήρηση του HFR. Επίσημη ανακοίνωση της οριστικής διακοπής της λειτουργίας του HFR από τον φορέα λειτουργίας NRG προς τις ολλανδικές ρυθμιστικές αρχές πριν κηρυχθεί σε κατάσταση ασφαλούς διατήρησης θα πρέπει να αναστέλλει τις πληρωμές που υπολείπεται να πραγματοποιηθούν και των προσκλήσεων της Επιτροπής για χρηματοδότηση,

7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/27

(1)

Στις 3 Αυγούστου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή («η Επιτροπή») κίνησε διαδικασία έρευνας αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές στην Ένωση καθαρού τερεφθαλικού οξέος («PTA») και των αλάτων του, καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας («η οικεία χώρα»), με βάση το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036 («ο βασικός κανονισμός»). Δημοσίευσε ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (2) («η ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας»).

(2)

Η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία έρευνας κατόπιν καταγγελίας που κατατέθηκε στις 20 Ιουνίου 2016 από τις εταιρείες BP Aromatics Limited NV, Artland PTA SA και Indorama Ventures Quimica S.L.U. («οι καταγγέλλοντες»), που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από 25 % της συνολικής παραγωγής καθαρού τερεφθαλικού οξέος και των αλάτων του στην Ένωση. Η καταγγελία περιείχε αποδεικτικά στοιχεία ύπαρξης πρακτικής ντάμπινγκ και συνακόλουθης σημαντικής ζημίας, στοιχεία τα οποία θεωρήθηκαν επαρκή για να δικαιολογήσουν την έναρξη διαδικασίας έρευνας.

(3)

Στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να έλθουν σε επαφή με τις υπηρεσίες της για να συμμετάσχουν στην έρευνα. Επιπλέον, η Επιτροπή ενημέρωσε ειδικά τους καταγγέλλοντες, άλλους γνωστούς ενωσιακούς παραγωγούς, τους γνωστούς παραγωγούς-εξαγωγείς, τις αρχές της Κορέας και τους γνωστούς εισαγωγείς και χρήστες σχετικά με την έναρξη της έρευνας και τους κάλεσε να συμμετάσχουν.

(4)

Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν την ευκαιρία να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την έναρξη της έρευνας και να ζητήσουν ακρόαση από την Επιτροπή και/ή τον σύμβουλο ακροάσεων για τις διαδικασίες εμπορικών προσφυγών.

(5)

Στην ανακοίνωσή της για την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή ανέφερε ότι ήταν πιθανό να προβεί σε δειγματοληψία των ενδιαφερόμενων μερών σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού.

(6)

Για να αποφασιστεί κατά πόσον η δειγματοληψία ήταν αναγκαία και, εάν ναι, να επιλεγεί δείγμα, η Επιτροπή ζήτησε από όλους τους παραγωγούς-εξαγωγείς στη Δημοκρατία της Κορέας να παράσχουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας. Επιπλέον, η Επιτροπή ζήτησε από την αποστολή της Δημοκρατίας της Κορέας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ορίσει και/ή να έλθει σε επαφή με άλλους παραγωγούς-εξαγωγείς που, ενδεχομένως, θα ενδιαφέρονταν να συμμετάσχουν στην έρευνα.

(7)

Πέντε παραγωγοί-εξαγωγείς στην οικεία χώρα παρείχαν τα στοιχεία που ζητήθηκαν και συμφώνησαν να συμπεριληφθούν στο δείγμα. Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή επέλεξε δείγμα τριών παραγωγών-εξαγωγέων βάσει του μεγαλύτερου αντιπροσωπευτικού όγκου εξαγωγών στην Ένωση για το οποίο θα μπορούσε εύλογα να διεξαχθεί έρευνα εντός του διαθέσιμου χρόνου. Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, ζητήθηκε η γνώμη όλων των γνωστών ενδιαφερόμενων παραγωγών-εξαγωγέων και των αρχών της οικείας χώρας σχετικά με την επιλογή του δείγματος. Δεν διατυπώθηκαν αντιρρήσεις ως προς το προτεινόμενο δείγμα.

(8)

Στην ανακοίνωσή της για την έναρξη διαδικασίας, η Επιτροπή δήλωσε ότι θα αποστείλει το ερωτηματολόγιο και στους έξι γνωστούς παραγωγούς του υπό εξέταση προϊόντος. Λόγω του μικρού αριθμού τους, η Επιτροπή αποφάσισε ότι δεν ήταν αναγκαίο να γίνει δειγματοληψία.

(9)

Για να αποφασιστεί εάν η δειγματοληψία ήταν αναγκαία και, εάν ναι, να επιλεγεί δείγμα, η Επιτροπή ζήτησε από μη συνδεδεμένους εισαγωγείς να παράσχουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στην ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας.

(10)

Δύο μη συνδεδεμένοι εισαγωγείς προσκόμισαν τις ζητούμενες πληροφορίες και συμφώνησαν να συμπεριληφθούν στο δείγμα. Λόγω του μικρού αριθμού τους, η Επιτροπή αποφάσισε ότι δεν ήταν αναγκαίο να γίνει δειγματοληψία.

(11)

Η Επιτροπή απέστειλε ερωτηματολόγια στους τρεις παραγωγούς-εξαγωγείς του δείγματος, στους έξι παραγωγούς της Ένωσης, σε εννέα γνωστούς χρήστες και σε δύο γνωστούς εισαγωγείς.

(12)

Ελήφθησαν απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο από τους τρεις παραγωγούς-εξαγωγείς του δείγματος, τους έξι παραγωγούς της Ένωσης, δώδεκα χρήστες και δύο εισαγωγείς.

(13)

Η Επιτροπή αναζήτησε και επαλήθευσε όλες τις πληροφορίες που έκρινε απαραίτητες για τον προσωρινό προσδιορισμό του ντάμπινγκ, της ζημίας που προέκυψε και του συμφέροντος της Ένωσης. Επιτόπιες επαληθεύσεις, σύμφωνα με το άρθρο 16 του βασικού κανονισμού, πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις των ακόλουθων εταιρειών:

(14)

Η έρευνα για την ύπαρξη ντάμπινγκ και ζημίας κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2015 έως την 30ή Ιουνίου 2016 (η «περίοδος της έρευνας»). Η εξέταση των συναφών τάσεων για την εκτίμηση της ζημίας κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως το τέλος της περιόδου έρευνας («η υπό εξέταση περίοδος»).

(15)

Το υπό εξέταση προϊόν είναι το τερεφθαλικό οξύ καθαρότητας κατά βάρος 99,5 % ή περισσότερο και τα άλατά του, καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας, το οποίο σήμερα υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 2917 36 00 (κωδικός TARIC 2917360010) («το υπό εξέταση προϊόν»).

(16)

Το PTA αποκτάται από τον καθαρισμό του ακατέργαστου τερεφθαλικού οξέος, το οποίο προκύπτει από την αντίδραση του παραξυλόλιου (PX) με διαλύτη και διάλυμα καταλύτη.

(17)

Το υπό εξέταση προϊόν χρησιμοποιείται κυρίως ως πρώτη ύλη για τη σύνθεση πολυμερών που χρησιμοποιούνται, για παράδειγμα, στην παραγωγή πολυεστερικών υφαντικών ινών και φιαλών από πολυ(τερεφθαλικό αιθυλένιο) (PET).

(18)

Η έρευνα έδειξε ότι τα ακόλουθα προϊόντα έχουν τα ίδια βασικά φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά, καθώς και τις ίδιες βασικές χρήσεις:

(19)

Η Επιτροπή αποφάσισε, επομένως, ότι τα εν λόγω προϊόντα είναι ομοειδή προϊόντα κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού.

(20)

Το πεδίο κάλυψης του προϊόντος που ορίζεται στην αιτιολογική σκέψη 15 ανωτέρω περιλαμβάνει μορφές του PTA στις οποίες, εκτός από την καθαρότερη μορφή του PTA («PTA ανώτατης καθαρότητας») συμπεριλαμβάνονται και τα αποκαλούμενα «χαρακτηρισμένο τερεφθαλικό οξύ» (QTA) και «μέτριας ποιότητας τερεφθαλικό οξύ» (MTA). Οι μορφές διακρίνονται ουσιαστικά από τα επίπεδα καθαρότητάς τους. Το MTA και το QTA έχουν υψηλότερα επίπεδα προσμείξεων από το PTA ανώτατης καθαρότητας. Σε κάθε περίπτωση, το επίπεδο προσμείξεων σε καθεμία από αυτές τις μορφές δεν υπερβαίνει το 0,5 % και, επομένως, συμπεριλαμβάνονται όλες στον ορισμό του προϊόντος που παρατίθεται στην αιτιολογική σκέψη 15.

(21)

Διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη ισχυρίστηκαν ότι το QTA θα πρέπει να εξαιρεθεί από το πεδίο που καλύπτει το υπό εξέταση προϊόν. Σύμφωνα με τα εν λόγω ενδιαφερόμενα μέρη, τα φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά του QTA διαφέρουν από εκείνα του PTA ανώτατης καθαρότητας και οι διαφορές αυτές οδηγούν σε άλλες χρήσεις. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι οι διαδικασίες παραγωγής και χρήσης του QTA διαφέρουν από εκείνες του PTA ανώτατης καθαρότητας και ότι το κόστος παραγωγής και η τιμή πώλησης του QTA είναι χαμηλότερα από εκείνα του PTA ανώτατης καθαρότητας.

(22)

Σε αντίθεση με το PTA ανώτατης καθαρότητας που περιέχει προσμείξεις έως 0,01 % το μέγιστο, το QTA μπορεί να περιέχει έως και 0,2 % προσμείξεις, ενώ υπάρχουν και κάποιες διαφορές στο είδος των προσμείξεων που περιέχει. Ωστόσο, ανεξάρτητα από αυτή τη διαφορά όσον αφορά τις προσμείξεις, ο χημικός τύπος όλων των μορφών του PTA είναι ο ίδιος. Συνεπώς, η Επιτροπή έκρινε ότι η σχετικά μικρή διαφορά όσον αφορά τις προσμείξεις δεν αναιρεί το γεγονός ότι τα βασικά χημικά και φυσικά χαρακτηριστικά όλων των μορφών του PTA είναι τα ίδια και ότι, επομένως, η εξαίρεση του QTA από το πεδίο κάλυψης του υπό εξέταση προϊόντος με βάση τη διαφορά αυτή δεν δικαιολογείται.

(23)

Τα ίδια ενδιαφερόμενα μέρη επίσης ισχυρίστηκαν ότι το QTA και το PTA ανώτατης καθαρότητας έχουν διαφορετικές χρήσεις. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι διαφορές δεν είναι τόσο σημαντικές ώστε να δικαιολογούν την εξαίρεση του QTA από το πεδίο κάλυψης του υπό εξέταση προϊόντος.

(24)

Ακόμα, τα ίδια ενδιαφερόμενα μέρη ισχυρίστηκαν ότι το QTA και το PTA ανώτατης καθαρότητας παράγονται με διαφορετικές διαδικασίες παραγωγής, και πιο συγκεκριμένα ότι οι τεχνικές για την παραγωγή του PTA ανώτατης καθαρότητας εστιάζονται πρωτίστως στην αντίδραση οξείδωσης, στον εξευγενισμό και την αντίδραση αναγωγής, δηλαδή σε τεχνική δύο σταδίων, ενώ αντίθετα η τεχνική παραγωγής του QTA εστιάζεται κυρίως στην επακριβή αντίδραση οξείδωσης και τον εξευγενισμό, πρόκειται δηλαδή για τεχνική ενός σταδίου. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι και οι δύο διαδικασίες παραγωγής χρησιμοποιούν τις ίδιες πρώτες ύλες και τις ίδιες διαδικασίες και ότι είναι παρεμφερείς κατά το μεγαλύτερο μέρος τους.

(25)

Τα ίδια ενδιαφερόμενα μέρη ισχυρίστηκαν τελικά ότι, λόγω της διαφοράς μεταξύ των προαναφερθεισών τεχνικών ενός σταδίου και δύο σταδίων, το κόστος παραγωγής του QTA είναι από 18 έως 36 EUR/τόνο φθηνότερο από εκείνο του PTA ανώτατης καθαρότητας. Στην έρευνα διαπιστώθηκε ότι η διαφορά του κόστους παραγωγής δεν ήταν σημαντική. Σε κάθε περίπτωση, οι διαφορές στο κόστος παραγωγής δεν αποτελούν καθαυτές κριτήριο για τον καθορισμό του πεδίου κάλυψης του προϊόντος, όπως τα παρεμφερή τεχνικά, χημικά και φυσικά χαρακτηριστικά καθώς και οι βασικές χρήσεις. Ως εκ τούτου, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(26)

Μετά την κοινοποίηση, ένα ενδιαφερόμενο μέρος επανέλαβε τον ισχυρισμό του ότι το QTA θα πρέπει να εξαιρεθεί από το πεδίο κάλυψης του υπό εξέταση προϊόντος αφενός λόγω των διαφορών στη σύνθεση και στην περιεκτικότητα σε προσμείξεις και αφετέρου λόγω των διαφορών στη διαδικασία παραγωγής, στο κόστος παραγωγής και στις χρήσεις. Ωστόσο, η Επιτροπή έκρινε ότι οι διαφορές αυτές ήταν σχετικά μικρές και δεν αναιρούν το συμπέρασμα ότι τα τεχνικά, χημικά και φυσικά χαρακτηριστικά καθώς και οι βασικές χρήσεις τόσο του QTA όσο και του PTA ανώτατης καθαρότητας είναι ουσιαστικά οι ίδιες. Ως εκ τούτου, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(27)

Για τους ανωτέρω λόγους, οι ισχυρισμοί που απέβλεπαν στην εξαίρεση του QTA από το πεδίο κάλυψης του προϊόντος απορρίφθηκαν.

(28)

Η Επιτροπή εξέτασε καταρχάς κατά πόσον ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων κάθε παραγωγού-εξαγωγέα του δείγματος ήταν αντιπροσωπευτικός, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού. Οι εγχώριες πωλήσεις θεωρούνται αντιπροσωπευτικές αν ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος σε ανεξάρτητους πελάτες στην εγχώρια αγορά ανά παραγωγό-εξαγωγέα αντιπροσώπευε τουλάχιστον το 5 % του συνολικού όγκου εξαγωγικών πωλήσεων του υπό εξέταση προϊόντος στην Ένωση κατά την περίοδο της έρευνας. Με αυτή τη βάση, το σύνολο των πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος στην εγχώρια αγορά ήταν αντιπροσωπευτικό για κάθε παραγωγό-εξαγωγέα του δείγματος.

(29)

Η Επιτροπή εξέτασε στη συνέχεια κατά πόσον οι εγχώριες πωλήσεις έκαστου παραγωγού-εξαγωγέα του δείγματος στην εγχώρια αγορά του ήταν αντιπροσωπευτικές, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού. Οι εγχώριες πωλήσεις ενός τύπου προϊόντος είναι αντιπροσωπευτικές εάν ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων σε ανεξάρτητους πελάτες κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 5 % του συνολικού όγκου των εξαγωγικών πωλήσεων στην Ένωση. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, για κάθε παραγωγό-εξαγωγέα του δείγματος, ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων αντιπροσώπευε τουλάχιστον το 5 % του συνολικού όγκου των εξαγωγικών πωλήσεων στην Ένωση.

(30)

Στη συνέχεια, η Επιτροπή προσδιόρισε το ποσοστό των κερδοφόρων πωλήσεων σε ανεξάρτητους πελάτες στην εγχώρια αγορά κατά την περίοδο της έρευνας, προκειμένου να αποφασίσει αν θα χρησιμοποιηθούν οι πραγματικές εγχώριες πωλήσεις για τον υπολογισμό της κανονικής αξίας, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού.

(31)

Η κανονική αξία βασίζεται στην πραγματική εγχώρια τιμή, ανεξάρτητα από το αν οι εν λόγω πωλήσεις είναι κερδοφόρες ή όχι, εάν:

(32)

Στην προκειμένη περίπτωση, η κανονική αξία ήταν ο σταθμισμένος μέσος όρος των τιμών όλων των εγχώριων πωλήσεων κατά τη διάρκεια της ΠΕ.

(33)

Για έναν από τους παραγωγούς-εξαγωγείς πληρούνταν οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 31 και ο όγκος των κερδοφόρων πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος αντιπροσώπευε πάνω από το 80 % του συνολικού όγκου των εγχώριων πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος. Γι' αυτόν τον παραγωγό-εξαγωγέα, η κανονική αξία βασιζόταν στην πραγματική εγχώρια τιμή, η οποία υπολογίστηκε ως σταθμισμένη μέση τιμή όλων των εγχώριων πωλήσεων.

(34)

Η κανονική αξία ήταν η πραγματική εγχώρια τιμή μόνο των κερδοφόρων εγχώριων πωλήσεων των τύπων προϊόντων κατά τη διάρκεια της ΠΕ εάν:

(35)

Για δύο παραγωγούς-εξαγωγείς, η ανάλυση των εγχώριων πωλήσεων έδειξε ότι λιγότερο από το 80 % του συνόλου τους ήταν κερδοφόρες. Κατά συνέπεια, για τους δύο αυτούς παραγωγούς-εξαγωγείς, η κανονική αξία υπολογίστηκε ως η σταθμισμένη μέση τιμή μόνο των κερδοφόρων πωλήσεων.

(36)

Ένα ενδιαφερόμενο μέρος προέβαλε το επιχείρημα ότι η μονάδα παραγωγής του για το PTA αποτελεί ενιαία οικονομική οντότητα με τον συνδεδεμένο προμηθευτή των κύριων πρώτων υλών του. Ο συνδεδεμένος προμηθευτής καταβάλλει επίσης μερίσματα στον παραγωγό PTA του δείγματος. Επομένως, για τον υπολογισμό του ντάμπινγκ η Επιτροπή θα έπρεπε να αφαιρέσει το κέρδος που αποκόμισε ο συνδεδεμένος προμηθευτής επί των πρώτων υλών που πώλησε στον παραγωγό PTA του δείγματος για την παραγωγή PTA. Η εταιρεία είχε υπολογίσει το κέρδος που πρέπει να αφαιρεθεί ως τη διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς και του συνολικού κόστους παραγωγής της πρώτης ύλης.

(37)

Η Επιτροπή απέρριψε τον ισχυρισμό ότι ο παραγωγός PTA του δείγματος και ο συνδεδεμένος προμηθευτής πρώτων υλών αποτελούν ενιαία οικονομική οντότητα για τους ακόλουθους λόγους. Πρώτον, η έρευνα επιβεβαίωσε ότι ο εν λόγω παραγωγός PTA δεν κατέχει πλειοψηφικό μερίδιο στην επιχείρηση του συνδεδεμένου προμηθευτή, γεγονός που σημαίνει ότι δεν έχει μοναδική εξουσία λήψης αποφάσεων επ' αυτού. Δεύτερον, εφόσον οι πωλήσεις πρώτων υλών αντιπροσώπευαν μόνον ένα μικρό τμήμα των συνολικών πωλήσεων του συνδεδεμένου προμηθευτή πρώτων υλών κατά την περίοδο της έρευνας, δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ του περιθωρίου κέρδους για τις πρώτες ύλες και των εισπραχθέντων μερισμάτων.

(38)

Τρίτον, ο συνδεδεμένος προμηθευτής δεν πωλεί τις πρώτες ύλες αποκλειστικά στον παραγωγό PTA του δείγματος, αλλά και σε άλλους πελάτες. Επιπλέον, πωλεί επίσης και διάφορα άλλα προϊόντα σε άλλους πελάτες. Άρα, δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ, αφενός, των πωλήσεων πρώτων υλών από τον συνδεδεμένο προμηθευτή στον παραγωγό PTA του δείγματος και, αφετέρου, των μερισμάτων που αυτός καταβάλλει στον εν λόγω παραγωγό.

(39)

Τέταρτον, ο παραγωγός PTA του δείγματος αγοράζει τις πρώτες ύλες από τον συνδεδεμένο προμηθευτή σε τιμές που συμπεριλαμβάνουν κέρδος. Οι τιμές αυτές είναι ανάλογες με τις τιμές στις οποίες ο παραγωγός αγοράζει τις ίδιες πρώτες ύλες από άλλους μη συνδεδεμένους προμηθευτές.

(40)

Πέμπτον, οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις του παραγωγού PTA του δείγματος δεν είναι ενοποιημένες με εκείνες του συνδεδεμένου προμηθευτή.

(41)

Βάσει των ανωτέρω, ο ισχυρισμός ότι ο παραγωγός PTA του δείγματος αποτελεί ενιαία οικονομική οντότητα με τον συνδεδεμένο προμηθευτή πρώτων υλών απορρίφθηκε. Συνεπώς, το ποσοστό του κέρδους που χρεώνεται από τον συνδεδεμένο προμηθευτή στον παραγωγό PTA του δείγματος δεν αφαιρέθηκε από την τιμή αγοράς.

(42)

Μετά την κοινοποίηση, δύο ενδιαφερόμενα μέρη ζήτησαν να μάθουν τον λόγο για τον οποίο, κατά τον καθορισμό της κανονικής αξίας, η Επιτροπή δεν έθεσε στόχο κέρδους για να ορίσει το ποσοστό των επικερδών πωλήσεων στην εγχώρια αγορά. Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού, το σημείο αναφοράς που χρησιμοποιείται για να καθοριστεί κατά πόσον είναι επικερδής μια συναλλαγή είναι το μοναδιαίο κόστος παραγωγής (πάγιο και μεταβλητό) συν τα έξοδα πώλησης και τα γενικά και διοικητικά έξοδα. Η έννοια του στόχου κέρδους είναι άνευ σημασίας στο πλαίσιο αυτό και επομένως ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(43)

Τα ίδια ενδιαφερόμενα μέρη ζήτησαν επίσης να μάθουν τον λόγο για τον οποίο η Επιτροπή δεν διενήργησε ανάλυση του ποσοστού επικερδών πωλήσεων σε μηνιαία βάση. Από την έρευνα δεν προέκυψε κανένας λόγος που να αιτιολογεί μια παρέκκλιση του τρόπου ανάλυσης των επικερδών πωλήσεων ή προσδιορισμού της κανονικής αξίας από την καθιερωμένη μεθοδολογία, η οποία χρησιμοποιεί τον σταθμισμένο μέσο όρο της κανονικής αξίας με βάση τις συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου έρευνας. Ως εκ τούτου, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(44)

Οι παραγωγοί-εξαγωγείς του δείγματος πραγματοποιούσαν εξαγωγές στην Ένωση είτε απευθείας σε ανεξάρτητους πελάτες είτε μέσω μη συνδεδεμένων και συνδεδεμένων εμπορικών εταιρειών εγκατεστημένων εκτός Ένωσης.

(45)

Στην περίπτωση που οι παραγωγοί-εξαγωγείς εξήγαγαν το υπό εξέταση προϊόν απευθείας σε ανεξάρτητους πελάτες στην Ένωση, η τιμή εξαγωγής ήταν η πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα τιμή για το υπό εξέταση προϊόν, όταν πωλήθηκε για εξαγωγή στην Ένωση, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 8 του βασικού κανονισμού.

(46)

Στην περίπτωση που οι παραγωγοί-εξαγωγείς εξήγαγαν το υπό εξέταση προϊόν στην Ένωση μέσω συνδεδεμένων εταιρειών, η τιμή εξαγωγής καθορίστηκε με βάση την τιμή στην οποία το εισαγόμενο προϊόν μεταπωλήθηκε για πρώτη φορά σε ανεξάρτητους πελάτες στην Ένωση, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 9 του βασικού κανονισμού.

(47)

Στην περίπτωση που οι παραγωγοί-εξαγωγείς εξήγαγαν το υπό εξέταση προϊόν μέσω μη συνδεδεμένων εμπορικών εταιρειών εγκατεστημένων εκτός Ένωσης, εξακριβώθηκε πρώτα κατά πόσον οι πωλήσεις στις μη συνδεδεμένες εμπορικές εταιρείες ήταν όντως πωλήσεις προς εξαγωγή στην Ένωση. Σε αυτή την περίπτωση, η τιμή εξαγωγής ήταν και πάλι η πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα τιμή του υπό εξέταση προϊόντος κατά την πώλησή του προς εξαγωγή στην Ένωση, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 8 του βασικού κανονισμού.

(48)

Η Επιτροπή πραγματοποίησε σύγκριση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμής εξαγωγής των παραγωγών-εξαγωγέων του δείγματος βάσει τιμών εκ του εργοστασίου.

(49)

Στις περιπτώσεις που κρίθηκε αναγκαίο για να εξασφαλιστεί δίκαιη σύγκριση, η Επιτροπή προσάρμοσε την κανονική αξία και/ή την τιμή εξαγωγής, ώστε να ληφθούν υπόψη οι διαφορές που επηρεάζουν τις τιμές και τη συγκρισιμότητα των τιμών, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 του βασικού κανονισμού. Έγιναν προσαρμογές όσον αφορά τα έξοδα μεταφοράς, ασφάλισης, διεκπεραίωσης και φόρτωσης, συσκευασίας, καθώς και τις τραπεζικές επιβαρύνσεις, τα έξοδα πίστωσης και τις προμήθειες.

(50)

Για τους συνεργασθέντες παραγωγούς-εξαγωγείς η Επιτροπή συνέκρινε τη μέση σταθμισμένη κανονική αξία κάθε τύπου του ομοειδούς προϊόντος με τη μέση σταθμισμένη τιμή εξαγωγής του αντίστοιχου τύπου του υπό εξέταση προϊόντος, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφοι 11 και 12 του βασικού κανονισμού.

(51)

Σε αυτή τη βάση, τα προσωρινά μέσα σταθμισμένα περιθώρια ντάμπινγκ, εκφρασμένα ως ποσοστό της τιμής CIF στα σύνορα της Ένωσης, πριν από την καταβολή του δασμού, είναι τα εξής:

(52)

Βάσει στοιχείων της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), οι πέντε συνεργασθέντες παραγωγοί-εξαγωγείς που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 7 αντιπροσώπευαν όλες τις εξαγωγές από τη Δημοκρατία της Κορέας στην Ένωση κατά την περίοδο της έρευνας, ενώ οι τρεις παραγωγοί-εξαγωγείς του δείγματος αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 75 % των συνολικών εξαγωγών στην Ένωση κατά την περίοδο της έρευνας.

(53)

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη το υψηλό επίπεδο συνεργασίας, το υψηλό επίπεδο αντιπροσωπευτικότητας του δείγματος που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 52 ανωτέρω καθώς και το γεγονός ότι μόνον ένας από τους εξαγωγείς του δείγματος είχε περιθώριο ντάμπινγκ ανώτερο του ελάχιστου όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού. Συνεπώς, για να εκτιμηθεί κατά πόσον το περιθώριο ντάμπινγκ για τους παραγωγούς-εξαγωγείς πέραν του δείγματος ήταν μικρότερο του ελάχιστου, καθορίστηκε σταθμισμένο μέσο περιθώριο ντάμπινγκ για ολόκληρη τη χώρα. Διαπιστώθηκε ότι αυτό το περιθώριο ήταν κάτω από το ελάχιστο, δηλαδή 0,8 %.

(54)

Μετά την κοινοποίηση, δύο ενδιαφερόμενα μέρη ζήτησαν να μάθουν τον λόγο για τον οποίο το περιθώριο ντάμπινγκ που καθορίστηκε για την εταιρεία Hanwha (3,5 %) δεν εφαρμόστηκε στους δύο συνεργασθέντες παραγωγούς-εξαγωγείς που δεν συμπεριλαμβάνονταν στο δείγμα. Όπως εξηγήθηκε στην αιτιολογική σκέψη 53 ανωτέρω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη το υψηλό επίπεδο συνεργασίας, το υψηλό επίπεδο αντιπροσωπευτικότητας του δείγματος, καθώς και το γεγονός ότι μόνον ένας από τους εξαγωγείς του δείγματος είχε περιθώριο ντάμπινγκ πάνω από το ελάχιστο όριο. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Επιτροπή έκρινε ότι η πιο εύλογη εκτίμηση όσον αφορά το περιθώριο ντάμπινγκ για τους συνεργασθέντες παραγωγούς-εξαγωγείς που δεν συμμετείχαν στο δείγμα και το περιθώριο ντάμπινγκ σε επίπεδο χώρας θα πρέπει να καθοριστούν με βάση σύγκριση της σταθμισμένης μέσης κανονικής αξίας με μια σταθμισμένη μέση τιμή εξαγωγής για τους παραγωγούς-εξαγωγείς του δείγματος, όπως περιγράφεται ανωτέρω. Υπενθυμίζεται επίσης ότι η ίδια μεθοδολογία έχει εφαρμοστεί σε παρόμοια περίπτωση στο παρελθόν (3). Ως εκ τούτου, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(55)

Μετά την κοινοποίηση, ένα ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίστηκε ότι υπήρχαν διαφορές μεταξύ των κορεατικών στατιστικών στοιχείων για τις εξαγωγές και των στατιστικών στοιχείων της Eurostat για τις εισαγωγές. Επιπλέον, βάσει αυτού του γεγονότος, το εν λόγω ενδιαφερόμενο μέρος αμφισβήτησε την αξιοπιστία των στοιχείων που παρείχαν οι παραγωγοί-εξαγωγείς και τα οποία χρησιμοποίησε η Επιτροπή για να καθορίσει το περιθώριο ντάμπινγκ. Η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι, σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική και όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 52 ανωτέρω, οι εξαγωγές καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας προς την Ένωση κατά την περίοδο της έρευνας βασίζονταν σε στοιχεία της Eurostat. Υπενθυμίζεται επίσης ότι, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 13 ανωτέρω, η Επιτροπή διερεύνησε και επαλήθευσε όλες τις πληροφορίες που κρίθηκαν αναγκαίες για τον καθορισμό μιας ενδεχόμενης πρακτικής ντάμπινγκ, και ότι τα στοιχεία που παρασχέθηκαν από τους παραγωγούς-εξαγωγείς επαληθεύθηκαν δεόντως κατά την καθιερωμένη πρακτική. Ως εκ τούτου, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(56)

Μετά την κοινοποίηση, ένα ενδιαφερόμενο μέρος παρουσίασε διαφορετικές υποθέσεις και εναλλακτικά σενάρια σχετικά με τη σχέση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμής εξαγωγής, και έθεσε το ερώτημα αν η χρήση κατασκευασμένης τιμής εξαγωγής και κατασκευασμένων κανονικών αξιών με βάση τα σενάρια αυτά θα κατέληγε σε διαφορετικά περιθώρια ντάμπινγκ. Η Επιτροπή υπενθύμισε ότι οι υπολογισμοί του ντάμπινγκ βασίζονται σε πραγματικά επαληθευμένα στοιχεία συναλλαγών και ότι πρέπει να διενεργούνται με τη μεθοδολογία που ορίζεται στο άρθρο 2 του βασικού κανονισμού. Τα εναλλακτικά σενάρια που παρουσίασε το εν λόγω ενδιαφερόμενο μέρος δεν συνάδουν με τον βασικό κανονισμό και συνεπώς απορρίφθηκαν.

(57)

Λόγω του ελάχιστου περιθωρίου ντάμπινγκ για ολόκληρη τη χώρα, δεν θα πρέπει να επιβληθούν μέτρα για τις εισαγωγές PTA καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας.

(58)

Λόγω των προαναφερόμενων πορισμάτων όσον αφορά την πρακτική ντάμπινγκ, δεν θεωρείται αναγκαίο να εκπονηθεί ανάλυση σχετικά με τη ζημία, την αιτιώδη συνάφεια και το συμφέρον της Ένωσης.

(59)

Μετά την κοινοποίηση, ένα ενδιαφερόμενο μέρος αμφισβήτησε τους λόγους για την αύξηση των εξαγωγών καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας στην Ένωση από το 2012. Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, δεδομένων των πορισμάτων για την πρακτική ντάμπινγκ, δεν κρίθηκε αναγκαίο να εκπονηθεί ανάλυση σχετικά με τη ζημία. Συνεπώς, το αίτημα αυτό απορρίφθηκε.

(60)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού, η διαδικασία θα πρέπει επομένως να περατωθεί, καθώς το περιθώριο ντάμπινγκ που καθορίστηκε για τη Δημοκρατία της Κορέας είναι μικρότερο του 2 %. Τα ενδιαφερόμενα μέρη ενημερώθηκαν σχετικά και τους δόθηκε η ευκαιρία να υποβάλουν παρατηρήσεις.

(61)

Λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερόμενα, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαδικασία αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές στην Ένωση καθαρού τερεφθαλικού οξέος και των αλάτων του, καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας, πρέπει να περατωθεί χωρίς την επιβολή μέτρων αντιντάμπινγκ.

(62)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που έχει συσταθεί δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036,

7.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 144/35

(1)

Το άρθρο 12 του τίτλου III του παραρτήματος III της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Χιλής, αφετέρου (εφεξής «η συμφωνία»), ορίζει ότι η προτιμησιακή μεταχείριση εφαρμόζεται αποκλειστικά στα εμπορεύματα που πληρούν τις προϋποθέσεις του παραρτήματος III και μεταφέρονται απευθείας μεταξύ της Δημοκρατίας της Χιλής («Χιλή») και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(2)

Η Χιλή και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν συνάψει πολυάριθμες συμφωνίες με εμπορικό περιεχόμενο από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας, η οποία έδωσε στους οικονομικούς φορείς τη δυνατότητα να προσαρμόζουν τη στρατηγική εξαγωγών τους, προκειμένου να μειώσουν το κόστος και να ανταποκρίνονται καλύτερα στη ζήτηση της αγοράς.

(3)

Η Χιλή και η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησαν να τροποποιήσουν το άρθρο 12 του τίτλου ΙΙΙ του παραρτήματος III της συμφωνίας, ώστε να παρέχεται μεγαλύτερη ευελιξία στους οικονομικούς φορείς,