1.   Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν οργανώσεις παραγωγών όσον αφορά το προϊόν ή την ομάδα προϊόντων που περιλαμβάνονται στην αίτηση αναγνώρισης.

2.   Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τις οργανώσεις παραγωγών όσον αφορά το προϊόν ή την ομάδα προϊόντων που προορίζονται αποκλειστικά για μεταποίηση όταν οι οργανώσεις παραγωγών είναι σε θέση να διασφαλίσουν ότι τα προϊόντα αυτά παραδίδονται πράγματι για μεταποίηση, είτε μέσω συστήματος συμβάσεων προμηθειών είτε με άλλον τρόπο.

1.   Η ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής ενός παραγωγού ως μέλους δεν δύναται να είναι κατώτερη του ενός έτους.

2.   Η αποποίηση της ιδιότητας του μέλους κοινοποιείται γραπτώς στην οργάνωση παραγωγών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν την προθεσμία ειδοποίησης, ανώτατης διάρκειας έξι μηνών, και την ημερομηνία στην οποία παράγει αποτελέσματα η παραίτηση από την ιδιότητα του μέλους.

1.   Για τους σκοπούς του άρθρου 154 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η αξία ή ο όγκος της εμπορεύσιμης παραγωγής υπολογίζεται επί της ίδιας βάσης, όπως η αξία της παραγωγής που έχει διατεθεί στο εμπόριο η οποία αναφέρεται στα άρθρα 22 και 23 του παρόντος κανονισμού.

2.   Στις περιπτώσεις που τα χρονολογικά δεδομένα σχετικά με την εμπορεύσιμη παραγωγή ενός μέλους για την εφαρμογή της παραγράφου 1 δεν επαρκούν, η αξία της εμπορεύσιμης παραγωγής ισούται με την πραγματική αξία της εμπορεύσιμης παραγωγής κατά τη διάρκεια περιόδου 12 διαδοχικών μηνών. Οι εν λόγω 12 μήνες θα πρέπει να εμπίπτουν στα τρία έτη που προηγούνται του έτους για το οποίο υποβάλλεται η αίτηση αναγνώρισης.

1.   Η κύρια δραστηριότητα οργάνωσης παραγωγών αφορά τη συγκέντρωση της προσφοράς και τη διάθεση στην αγορά των προϊόντων των μελών της, για τα οποία έχει αναγνωριστεί.

Η διάθεση στην αγορά που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο πραγματοποιείται από την οργάνωση παραγωγών ή υπό τον έλεγχο της οργάνωσης παραγωγών σε περίπτωση εξωτερικής ανάθεσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 13. Η διάθεση στην αγορά περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την απόφαση σχετικά με το προϊόν προς πώληση, τον τρόπο πώλησης πλην της περίπτωσης πώλησης μέσω δημοπρασίας, τη διαπραγμάτευση της ποσότητας και της τιμής του.

Οι οργανώσεις παραγωγών φυλάσσουν τα αρχεία, που περιλαμβάνουν και λογιστικά έγγραφα, τουλάχιστον επί πέντε έτη, τα οποία αποδεικνύουν ότι η οργάνωση παραγωγών συγκέντρωσε την προσφορά και διέθεσε στην αγορά τα προϊόντα των μελών της, για τα οποία έχει αναγνωριστεί.

2.   Μια οργάνωση παραγωγών μπορεί να πωλεί προϊόντα παραγωγών οι οποίοι δεν είναι μέλη της οργάνωσης παραγωγών ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών, εφόσον είναι αναγνωρισμένη για τα εν λόγω προϊόντα και υπό τον όρο ότι η οικονομική αξία της δραστηριότητας αυτής είναι χαμηλότερη από την αξία της παραγωγής της που διατίθεται στο εμπόριο, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22.

3.   Η εμπορία οπωροκηπευτικών τα οποία αγοράζονται απευθείας από άλλη οργάνωση παραγωγών και προϊόντων για τα οποία δεν είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών δεν θεωρείται ότι αποτελεί μέρος των δραστηριοτήτων της οργάνωσης παραγωγών.

4.   Όταν εφαρμόζεται το άρθρο 22 παράγραφος 8, οι διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στις σχετικές θυγατρικές.

1.   Εάν το επιτρέπει η οργάνωση παραγωγών και εφόσον πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις που έχει καθορίσει το κράτος μέλος και η οργάνωση παραγωγών, οι παραγωγοί που είναι μέλη της μπορούν:

2.   Το ποσοστό της παραγωγής οποιουδήποτε παραγωγού-μέλους που διατίθεται στο εμπόριο εκτός της οργάνωσης παραγωγών δεν υπερβαίνει το 25 % σε όγκο ή σε αξία. Ωστόσο, τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν ένα χαμηλότερο ποσοστό. Εντούτοις, τα κράτη μέλη δύνανται να αυξήσουν αυτό το ποσοστό έως και στο 40 % στην περίπτωση των προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου (8) ή στην περίπτωση που οι παραγωγοί-μέλη διαθέτουν την παραγωγή τους στο εμπόριο μέσω άλλης οργάνωσης παραγωγών που ορίζεται από τη δική τους οργάνωση.

1.   Οι δραστηριότητες για τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν την εξωτερική ανάθεση σύμφωνα με το άρθρο 155 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 συνδέονται με τους στόχους, όπως ορίζονται στο άρθρο 152 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού και είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη συλλογή, την αποθήκευση, τη συσκευασία και την εμπορία των προϊόντων των μελών της οργάνωσης παραγωγών.

2.   Η εξωτερική ανάθεση δραστηριότητας από μια οργάνωση παραγωγών συνεπάγεται τη σύναψη από την οργάνωση παραγωγών γραπτής εμπορικής συμφωνίας, υπό μορφή σύμβασης, συμφωνίας ή πρωτοκόλλου, με άλλη οντότητα, μεταξύ άλλων με ένα ή περισσότερα μέλη της ή με θυγατρική, για την εκτέλεση της σχετικής δραστηριότητας. Η οργάνωση παραγωγών παραμένει υπεύθυνη για την εξασφάλιση της εκτέλεσης της δραστηριότητας αυτής, καθώς και για τον γενικό έλεγχο της διαχείρισης και την εποπτεία της εμπορικής συμφωνίας για την εκτέλεση της συγκεκριμένης δραστηριότητας.

Ωστόσο, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι η δραστηριότητα εκτελείται από την οργάνωση παραγωγών εάν εκτελείται από ένωση οργανώσεων παραγωγών ή συνεταιρισμό του οποίου τα μέλη αποτελούν τα ίδια συνεταιρισμούς των οποίων η οργάνωση παραγωγών αποτελεί μέλος ή θυγατρική που συμμορφώνεται με την απαίτηση για το 90 %, όπως αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 8.

3.   Ο συνολικός διαχειριστικός έλεγχος και η εποπτεία στα οποία γίνεται αναφορά στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 είναι αποτελεσματικά και απαιτούν η σύμβαση, η συμφωνία ή το πρωτόκολλο εξωτερικής ανάθεσης να:

Οι συμβάσεις, οι συμφωνίες και τα πρωτόκολλα εξωτερικής ανάθεσης, καθώς και οι εκθέσεις στις οποίες γίνεται αναφορά στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου διατηρούνται από την οργάνωση παραγωγών για τουλάχιστον 5 έτη για λόγους εκ των υστέρων ελέγχων και είναι προσβάσιμες σε όλα τα μέλη κατόπιν αίτησης.

1.   Η έδρα της ένωσης μιας διεθνικής οργάνωσης παραγωγών βρίσκεται στο κράτος μέλος στο οποίο η οργάνωση διαθέτει τη μεγαλύτερη αξία εμπορεύσιμης παραγωγής που υπολογίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 22 και 23.

Εναλλακτικά, η έδρα της ένωσης μπορεί να οριστεί στο κράτος μέλος όπου βρίσκεται η πλειονότητα των παραγωγών-μελών, εφόσον συμφωνούν τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη.

2.   Στην περίπτωση που μια διεθνική οργάνωση παραγωγών εφαρμόζει ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα και που, κατά την εφαρμογή ενός νέου επιχειρησιακού προγράμματος, η μεγαλύτερη αξία εμπορεύσιμης παραγωγής επιτυγχάνεται σε ένα άλλο κράτος μέλος ή που η πλειονότητα των παραγωγών-μελών βρίσκεται σε ένα κράτος μέλος πλην αυτού στο οποίο βρίσκεται η έδρα της ένωσης της διεθνικής οργάνωσης παραγωγών, η έδρα διατηρείται στο τρέχον κράτος μέλος έως τη λήξη της εφαρμογής του νέου επιχειρησιακού προγράμματος.

Ωστόσο, εάν κατά την ολοκλήρωση της εφαρμογής αυτού του νέου επιχειρησιακού προγράμματος, επιτυγχάνεται το μεγαλύτερο μέρος της αξίας της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής ή η πλειονότητα των μελών των οργανώσεων εξακολουθεί να βρίσκεται σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται επί του παρόντος η έδρα, η έδρα μεταφέρεται σε αυτό το άλλο κράτος μέλος, εκτός εάν τα οικεία κράτη μέλη συμφωνήσουν ότι ο τόπος της έδρας δεν θα αλλάξει.

3.   Το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διεθνική οργάνωση παραγωγών είναι αρμόδιο για:

1.   Όταν οργανώσεις παραγωγών συγχωνεύονται, η οργάνωση παραγωγών που προκύπτει από τη συγχώνευση αναλαμβάνει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιμέρους οργανώσεων παραγωγών που συγχωνεύτηκαν. Το κράτος μέλος διασφαλίζει ότι η νέα οργάνωση παραγωγών συμμορφώνεται με όλα τα κριτήρια αναγνώρισης και της εκχωρεί νέο αριθμό για τους σκοπούς του ενιαίου συστήματος ταυτοποίησης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 22 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

Η οργάνωση παραγωγών που προκύπτει από τη συγχώνευση μπορεί είτε να εφαρμόσει τα προγράμματα παράλληλα και χωριστά έως την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της συγχώνευσης είτε να συγχωνεύσει τα επιχειρησιακά προγράμματα από τη στιγμή της συγχώνευσης.

Το άρθρο 34 του παρόντος κανονισμού ισχύει για τα επιχειρησιακά προγράμματα που συγχωνεύονται.

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αίτησης, τη συνέχιση της παράλληλης εφαρμογής επιχειρησιακών προγραμμάτων έως την ολοκλήρωσή τους.

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι παραγωγός μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μέλος μιας οργάνωσης παραγωγών.

2.   Κατά τον καθορισμό των προϋποθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ιδίως τη συμμόρφωση με το άρθρο 153 παράγραφος 2 στοιχείο γ) και το άρθρο 159 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

3.   Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1:

Τα κράτη μέλη δύνανται να περιορίζουν ή να απαγορεύουν το δικαίωμα ψήφου των φυσικών ή νομικών προσώπων για τη λήψη αποφάσεων αναφερομένων σε επιχειρησιακά ταμεία, τηρουμένων των όρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

1.   Όταν μια οργάνωση παραγωγών έχει νομική δομή που απαιτεί δημοκρατική λογοδοσία βάσει της εφαρμοστέας εθνικής νομοθεσίας, θεωρείται ότι ικανοποιεί αυτήν την απαίτηση για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, εκτός εάν το κράτος μέλος αποφασίσει διαφορετικά.

2.   Για οργανώσεις παραγωγών εκτός από εκείνη που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη ορίζουν ένα μέγιστο ποσοστό δικαιωμάτων ψήφου και μεριδίων ή κεφαλαίου το οποίο μπορεί να κατέχει ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο σε μια οργάνωση παραγωγών. Το μέγιστο ποσοστό δικαιωμάτων ψήφου και μεριδίων ή κεφαλαίου είναι μικρότερο από το 50 % του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου και μικρότερο από το 50 % των μετοχών ή του κεφαλαίου.

Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν υψηλότερο μέγιστο ποσοστό μεριδίων ή κεφαλαίου το οποίο ένα νομικό πρόσωπο μπορεί να κατέχει σε μια οργάνωση παραγωγών, υπό την προϋπόθεση ότι θεσπίζονται μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι σε κάθε περίπτωση αποτρέπεται η κατάχρηση εξουσίας από αυτό το νομικό πρόσωπο.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, στην περίπτωση οργανώσεων παραγωγών που εφαρμόζουν επιχειρησιακό πρόγραμμα στις 17 Μαΐου 2014, το μέγιστο ποσοστό μεριδίων ή κεφαλαίου που καθορίζει το κράτος μέλος σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται μόνο μετά το τέλος του συγκεκριμένου επιχειρησιακού προγράμματος.

3.   Οι αρχές των κρατών μελών διενεργούν ελέγχους, με βάση ανάλυση κινδύνου, για τα δικαιώματα ψήφου και τα μερίδια. Στην περίπτωση που τα μέλη της οργάνωσης παραγωγών είναι νομικά πρόσωπα, αυτοί οι έλεγχοι περιλαμβάνουν τις ταυτότητες των φυσικών ή νομικών προσώπων που κατέχουν τα μερίδια ή το κεφάλαιο των μελών.

4.   Όταν μια οργάνωση παραγωγών είναι σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας, τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα περιοριστικού ή απαγορευτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα δικαιώματα μιας νομικής οντότητας να τροποποιεί, να εγκρίνει ή να απορρίπτει αποφάσεις της οργάνωσης παραγωγών.

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να αναγνωρίζουν τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών δυνάμει του άρθρου 156 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 όσον αφορά τη δραστηριότητα ή τις δραστηριότητες σχετικά με το προϊόν ή την ομάδα προϊόντων που περιλαμβάνονται στην αίτηση αναγνώρισης όταν η ένωση οργανώσεων παραγωγών μπορεί να ασκεί αποτελεσματικά αυτές τις δραστηριότητες.

2.   Μια ένωση οργανώσεων παραγωγών που αναγνωρίζεται δυνάμει του άρθρου 156 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 μπορεί να ασκεί τις δραστηριότητες ή τις λειτουργίες μιας οργάνωσης παραγωγών, ακόμη και όταν η εμπορία των σχετικών προϊόντων εξακολουθεί να εξασφαλίζεται από τα μέλη της.

3.   Για ένα συγκεκριμένο προϊόν ή ομάδα προϊόντων και δραστηριότητα, μια οργάνωση παραγωγών είναι μέλος μόνο μιας ένωσης οργανώσεων παραγωγών που εφαρμόζει ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν συμπληρωματικούς κανόνες για την αναγνώριση των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών.

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν είναι αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών μπορούν να γίνουν μέλη μιας ένωσης οργανώσεων παραγωγών.

2.   Τα μέλη μιας αναγνωρισμένης ένωσης οργανώσεων παραγωγών τα οποία δεν είναι αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών:

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν, να περιορίζουν ή να απαγορεύουν το δικαίωμα ψήφου των εν λόγω μελών για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα επιχειρησιακά προγράμματα.

1.   Η έδρα της διεθνικής ένωσης οργανώσεων παραγωγών βρίσκεται στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιείται το μεγαλύτερο μέρος της διάθεσης στο εμπόριο της παραγωγής των οργανώσεων παραγωγών-μελών.

Εναλλακτικά, η έδρα μπορεί να ορίζεται στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η πλειονότητα των οργανώσεων παραγωγών-μελών, εάν τα οικεία κράτη μέλη συμφωνούν.

2.   Όταν η διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών εφαρμόζει ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα και όταν, κατά τον χρόνο της υποβολής αίτησης για νέο επιχειρησιακό πρόγραμμα, το μεγαλύτερο μέρος της αξίας της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής επιτυγχάνεται σε άλλο κράτος μέλος ή όταν η πλειονότητα των οργανώσεων παραγωγών-μελών βρίσκονται σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η έδρα της συγκεκριμένης διεθνικής ένωσης, η έδρα διατηρείται στο τρέχον κράτος μέλος μέχρι την ολοκλήρωση της εφαρμογής του νέου επιχειρησιακού προγράμματος.

Ωστόσο, εάν κατά την ολοκλήρωση της εφαρμογής αυτού του νέου επιχειρησιακού προγράμματος, επιτυγχάνεται το μεγαλύτερο μέρος της αξίας της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής ή η πλειονότητα των οργανώσεων παραγωγών-μελών εξακολουθεί να βρίσκεται σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται επί του παρόντος η έδρα, η έδρα μεταφέρεται σε αυτό το άλλο κράτος μέλος, εκτός εάν τα οικεία κράτη μέλη συμφωνήσουν ότι ο τόπος της έδρας δεν θα αλλάξει.

3.   Το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών είναι αρμόδιο για:

1.   Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για μια οργάνωση παραγωγών υπολογίζεται με βάση την παραγωγή της ίδιας της οργάνωσης παραγωγών και των παραγωγών-μελών της, και περιλαμβάνει μόνον την παραγωγή των οπωροκηπευτικών για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών. Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο μπορεί να περιλαμβάνει οπωροκηπευτικά τα οποία δεν υπόκεινται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας, όταν οι εν λόγω προδιαγραφές δεν εφαρμόζονται.

Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για μια ένωση οργανώσεων παραγωγών υπολογίζεται με βάση την παραγωγή που διαθέτει στο εμπόριο η ίδια η ένωση οργανώσεων παραγωγών και οι οργανώσεις παραγωγών-μελών της και περιλαμβάνει μόνον την παραγωγή των οπωροκηπευτικών για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η ένωση οργανώσεων παραγωγών. Στο πλαίσιο αυτού του υπολογισμού αποφεύγεται η διπλή καταμέτρηση.

2.   Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο δεν περιλαμβάνει την αξία των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών ή οποιουδήποτε άλλου προϊόντος το οποίο δεν είναι προϊόν του τομέα των οπωροκηπευτικών.

Ωστόσο, η αξία των οπωροκηπευτικών που διατίθενται στο εμπόριο και προορίζονται για μεταποίηση και έχουν μετατραπεί σε ένα από τα μεταποιημένα προϊόντα με βάση τα οπωροκηπευτικά που απαριθμούνται στο παράρτημα I μέρος X του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 ή σε οποιοδήποτε άλλο μεταποιημένο προϊόν που αναφέρεται στο παρόν άρθρο και περιγράφεται περαιτέρω στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού, από οργάνωση παραγωγών, ένωση οργανώσεων παραγωγών ή παραγωγούς-μέλη τους, ή θυγατρικές που συμμορφώνονται με την απαίτηση για το 90 % που αναφέρεται στην παράγραφο 8 του παρόντος άρθρου, είτε από τους ίδιους είτε μέσω εξωτερικής ανάθεσης, υπολογίζεται με την εφαρμογή κατ' αποκοπή ποσοστού στη τιμολογηθείσα αξία των εν λόγω μεταποιημένων προϊόντων. Το κατ' αποκοπή ποσοστό αυτό καθορίζεται ως εξής:

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να συμπεριλάβουν την αξία των υποπροϊόντων στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

4.   Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο περιλαμβάνει την αξία των αποσύρσεων από την αγορά που διατίθενται όπως προβλέπεται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013. Η αξία υπολογίζεται με βάση τη μέση τιμή των προϊόντων που διαθέτει στο εμπόριο η οργάνωση παραγωγών κατά τη σχετική περίοδο.

5.   Μόνον η παραγωγή της οργάνωσης παραγωγών και των παραγωγών-μελών της που διατίθεται στο εμπόριο από την ίδια την οργάνωση παραγωγών συνυπολογίζεται στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Η παραγωγή των παραγωγών-μελών της οργάνωσης παραγωγών που διατίθεται στο εμπόριο από άλλη οργάνωση παραγωγών, η οποία έχει οριστεί από την οργάνωσή τους, συνυπολογίζεται στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από τη δεύτερη οργάνωση παραγωγών. Η διπλή καταμέτρηση αποφεύγεται.

6.   Εξαιρουμένων των περιπτώσεων στις οποίες εφαρμόζεται η παράγραφος 8, η παραγωγή οπωροκηπευτικών που διατίθεται στο εμπόριο τιμολογείται στο στάδιο της «εξόδου από την οργάνωση παραγωγών» ως προϊόν που απαριθμείται στο παράρτημα I μέρος IX του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 το οποίο είναι προπαρασκευασμένο και συσκευασμένο, εκτός:

7.   Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο μπορεί επίσης να υπολογιστεί στο στάδιο της «εξόδου από την ένωση οργανώσεων παραγωγών» επί της ίδιας βάσης, όπως αυτή που προβλέπεται στην παράγραφο 6.

8.   Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο μπορεί επίσης να υπολογιστεί στο στάδιο της «εξόδου από τη θυγατρική», επί της ίδιας βάσης, όπως αυτή που προβλέπεται στην παράγραφο 6, με την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το 90 % των μεριδίων ή του κεφαλαίου της θυγατρικής κατέχεται:

9.   Σε περίπτωση εξωτερικής ανάθεσης, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο υπολογίζεται στο στάδιο της «εξόδου από την οργάνωση παραγωγών» και περιλαμβάνει την προστιθέμενη οικονομική αξία της δραστηριότητας που αποτέλεσε αντικείμενο εξωτερικής ανάθεσης από την οργάνωση παραγωγών στα μέλη της, σε τρίτα μέρη ή σε θυγατρική άλλη από εκείνη που αναφέρεται στην παράγραφο 8.

10.   Σε περίπτωση μείωσης της παραγωγής που προκαλείται από φυσική καταστροφή, κλιματικό φαινόμενο, ασθένειες ζώων ή φυτών, ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς, η αποζημίωση από ασφάλεια που λαμβάνεται για τις αιτίες αυτές στο πλαίσιο των δράσεων ασφάλισης συγκομιδής που προβλέπονται στο κεφάλαιο III τμήμα 7, ή ισοδύναμων δράσεων τις οποίες διαχειρίζεται η οργάνωση παραγωγών, μπορεί να συμπεριληφθεί στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

1.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν για κάθε οργάνωση παραγωγών μια δωδεκάμηνη περίοδο αναφοράς, η οποία αρχίζει μετά την 1η Ιανουαρίου του έτους, δηλαδή τρία έτη πριν από το έτος για το οποίο ζητείται η ενίσχυση και λήγει πριν από τις 31 Δεκεμβρίου του έτους που προηγείται του έτους για το οποίο ζητείται η ενίσχυση·

Η δωδεκάμηνη περίοδος αναφοράς αποτελεί τη λογιστική περίοδο της σχετικής οργάνωσης παραγωγών.

Η μεθοδολογία για τον καθορισμό της περιόδου αναφοράς δεν ποικίλλει κατά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, πλην δεόντως αιτιολογημένων περιπτώσεων.

2.   Το ανώτατο όριο της ενωσιακής χρηματοδοτικής συνδρομής που αναφέρεται στο άρθρο 34 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 υπολογίζεται σε ετήσια βάση βάσει της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς των παραγωγών που είναι μέλη της οργάνωσης παραγωγής ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών την 1η Ιανουαρίου του έτους για το οποίο ζητείται η ενίσχυση.

3.   Ως εναλλακτική λύση στη μέθοδο που προβλέπεται στην παράγραφο 2, για τις μη διεθνικές οργανώσεις παραγωγών ή ενώσεις οργανώσεων παραγωγών, τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίζουν να χρησιμοποιούν την πραγματική αξία της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο κατά τη σχετική περίοδο αναφοράς της σχετικής οργάνωσης παραγωγής ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών. Σε αυτήν την περίπτωση, ο κανόνας ισχύει για όλες τις μη διεθνικές οργανώσεις παραγωγών και ενώσεις οργανώσεων παραγωγών στο συγκεκριμένο κράτος μέλος.

4.   Σε περίπτωση που προκύπτει μείωση της αξίας ενός προϊόντος κατά τουλάχιστον 35 %, για λόγους που δεν εμπίπτουν στην ευθύνη και στον έλεγχο της οργάνωσης παραγωγών, η αξία της παραγωγής του σχετικού προϊόντος που διατίθεται στο εμπόριο θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει το 65 % της αξίας της κατά την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.

Η οργάνωση παραγωγών δικαιολογεί στην αρμόδια αρχή του οικείου κράτους μέλους τους λόγους που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο.

Αυτή η παράγραφος εφαρμόζεται επίσης για τον σκοπό της εξακρίβωσης της συμμόρφωσης με την ελάχιστη αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9.

5.   Στην περίπτωση που τα χρονολογικά δεδομένα για πρόσφατα αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών σχετικά με την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο είναι ανεπαρκή για τους σκοπούς της εφαρμογής της παραγράφου 1, η αξία της εν λόγω παραγωγής είναι η αξία της εμπορεύσιμης παραγωγής που αναφέρεται από την οργάνωση παραγωγών για τον σκοπό της αναγνώρισης.

1.   Οι χρηματοδοτικές εισφορές στο επιχειρησιακό ταμείο που αναφέρονται στο άρθρο 32 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 καθορίζονται από την οργάνωση παραγωγών ή την ένωση οργανώσεων παραγωγών.

2.   Όλοι οι παραγωγοί-μέλη ή οι οργανώσεις-μέλη έχουν τη δυνατότητα να επωφελούνται από το επιχειρησιακό ταμείο και να συμμετέχουν στις αποφάσεις σχετικά με τη χρήση του επιχειρησιακού ταμείου της οργάνωσης παραγωγών ή της ένωσης οργανώσεων παραγωγών και των χρηματικών εισφορών στο επιχειρησιακό ταμείο.

3.   Το καταστατικό μιας οργάνωσης παραγωγών ή η ιδρυτική πράξη μιας ένωσης οργανώσεων παραγωγών απαιτούν από τους παραγωγούς-μέλη ή τις οργανώσεις-μέλη της να καταβάλλουν τις χρηματοδοτικές συνδρομές σύμφωνα με το καταστατικό ή την ιδρυτική πράξη της ένωσης για τη δημιουργία και την τροφοδότηση του επιχειρησιακού ταμείου που προβλέπεται στο άρθρο 32 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν στο κράτος μέλος που έχει χορηγήσει την αναγνώριση, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου, τα εκτιμώμενα ποσά της ενωσιακής χρηματοδοτικής συνδρομής, καθώς και της εισφοράς των μελών τους και των ίδιων των οργανώσεων παραγωγών ή ενώσεων οργανώσεων παραγωγών στα επιχειρησιακά ταμεία για το επόμενο έτος, συνοδευόμενα από τα επιχειρησιακά προγράμματα ή οποιαδήποτε αίτηση για έγκριση τροποποιήσεων σε υφιστάμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν ημερομηνία μεταγενέστερη της 15ης Σεπτεμβρίου.

2.   Ο υπολογισμός του εκτιμώμενου ποσού των επιχειρησιακών ταμείων πραγματοποιείται με βάση τα επιχειρησιακά προγράμματα και την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Ο υπολογισμός κατανέμεται μεταξύ των δαπανών για τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων και των δαπανών για τα λοιπά μέτρα.

1.   Η εθνική στρατηγική που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, συμπεριλαμβανομένου του εθνικού πλαισίου που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού θεσπίζεται πριν από την ετήσια υποβολή των σχεδίων επιχειρησιακών προγραμμάτων. Το εθνικό πλαίσιο ενσωματώνεται στην εθνική στρατηγική μετά την υποβολή του στην Επιτροπή και, κατά περίπτωση, την τροποποίησή του, σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

Η εθνική στρατηγική μπορεί να υποδιαιρείται σε περιφερειακά στοιχεία.

2.   Εκτός από τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 36 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η εθνική στρατηγική περιλαμβάνει όλες τις αποφάσεις που λαμβάνονται και τις διατάξεις που θεσπίζονται από το κράτος μέλος για τους σκοπούς των άρθρων 152 έως 165 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

3.   Η ανάλυση της αρχικής κατάστασης αποτελεί μέρος της διαδικασίας εκπόνησης της εθνικής στρατηγικής και διενεργείται υπό την ευθύνη του κράτους μέλους.

Προσδιορίζει και αξιολογεί τις ανάγκες προτεραιότητας, τους στόχους, τα αναμενόμενα αποτελέσματα και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν σε σχέση με την αρχική κατάσταση.

Καθορίζει επίσης τα μέσα και τις δράσεις για την επίτευξη αυτών των στόχων.

4.   Τα κράτη μέλη παρακολουθούν και αξιολογούν την εθνική στρατηγική, καθώς και την εφαρμογή της μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Η εθνική στρατηγική μπορεί να τροποποιηθεί πριν από την ετήσια υποβολή των σχεδίων επιχειρησιακών προγραμμάτων.

5.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής τα ανώτατα ποσοστά του επιχειρησιακού ταμείου τα οποία μπορούν να δαπανηθούν για κάθε επιμέρους μέτρο ή είδος δράσης, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισορροπία μεταξύ των διαφόρων μέτρων.

1.   Όταν χορηγείται στήριξη στο πλαίσιο του ή των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης του κράτους μέλους για ενέργειες οι οποίες είναι ταυτόσημες με δράσεις που θα μπορούσαν δυνητικά να είναι επιλέξιμες βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, αυτό το κράτος μέλος διασφαλίζει ότι οι δικαιούχοι μπορούν να λαμβάνουν στήριξη για μια συγκεκριμένη δράση στο πλαίσιο ενός μόνο καθεστώτος.

Όταν ένα κράτος μέλος περιλαμβάνει τέτοιες ενέργειες στο ή στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξής του, διασφαλίζει ότι η εθνική στρατηγική υποδεικνύει τις διασφαλίσεις, τις διατάξεις και τους ελέγχους που έχουν θεσπιστεί για την αποφυγή της διπλής χρηματοδότησης της ίδιας δράσης ή ενέργειας.

2.   Οι οργανώσεις παραγωγών στις οποίες έχει χορηγηθεί η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 ή στο άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 702/2014 της Επιτροπής (9) δεν εφαρμόζουν επιχειρησιακό πρόγραμμα κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.

3.   Κατά περίπτωση και με την επιφύλαξη του άρθρου 34 παράγραφοι 1 και 3 και του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, το επίπεδο στήριξης για τα μέτρα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό δεν υπερβαίνει το επίπεδο που εφαρμόζεται για τα μέτρα που υπάγονται στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης.

4.   Η στήριξη για περιβαλλοντικές δράσεις που είναι πανομοιότυπες με γεωργο-περιβαλλοντικο-κλιματικές ή βιολογικής γεωργίας δεσμεύσεις όπως αναφέρεται στα άρθρα 28 και 29 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 αντίστοιχα, περιορίζεται στα μέγιστα ποσά που προβλέπονται στο παράρτημα II του εν λόγω κανονισμού για τις γεωργο-περιβαλλοντικο-κλιματικές ενισχύσεις και τις ενισχύσεις για τη βιολογική γεωργία. Τα ποσά αυτά μπορούν να αυξηθούν σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, λαμβανομένων υπόψη ειδικών περιστάσεων που πρέπει να αιτιολογούνται στην εθνική στρατηγική και στα επιχειρησιακά προγράμματα των οργανώσεων παραγωγών.

5.   Η παράγραφος 4 δεν εφαρμόζεται σε περιβαλλοντικές δράσεις οι οποίες δεν σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με συγκεκριμένο αγροτεμάχιο.

6.   Όταν οργανώσεις παραγωγών, ενώσεις οργανώσεων παραγωγών ή διεπαγγελματικές οργανώσεις επωφελούνται από προγράμματα προώθησης που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1144/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι μπορούν να λαμβάνουν στήριξη για μια συγκεκριμένη δράση στο πλαίσιο ενός μόνο καθεστώτος.

1.   Τα επιχειρησιακά προγράμματα δεν περιλαμβάνουν δράσεις ή δαπάνες που αναφέρονται στο παράρτημα II. Το παράρτημα III περιλαμβάνει έναν μη εξαντλητικό κατάλογο των επιλέξιμων δράσεων.

2.   Οι επιλέξιμες για τη χορήγηση ενίσχυσης δαπάνες στο πλαίσιο επιχειρησιακών προγραμμάτων περιορίζονται στις πραγματικές δαπάνες. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν τυπικές κατ' αποκοπή τιμές ή κλίμακες κόστους ανά μονάδα στις παρακάτω περιπτώσεις:

Επιπλέον, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να χρησιμοποιούν διαφοροποιημένες κλίμακες κόστους ανά μονάδα, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι περιφερειακές ή τοπικές ιδιαιτερότητες.

Τα κράτη μέλη αναθεωρούν τις τυπικές κατ' αποκοπή τιμές ή τις κλίμακες κόστους ανά μονάδα τουλάχιστον κάθε πέντε έτη.

3.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι σχετικοί υπολογισμοί είναι επαρκείς και ακριβείς και πραγματοποιούνται εκ των προτέρων βάσει σωστού, δίκαιου και επαληθεύσιμου υπολογισμού. Προς αυτόν τον σκοπό, τα κράτη μέλη:

4.   Για να είναι επιλέξιμη μια δράση, τα προϊόντα για τα οποία η οργάνωση παραγωγών είναι αναγνωρισμένη πρέπει να αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 50 % της αξίας των προϊόντων που καλύπτει η συγκεκριμένη δράση. Επιπλέον, τα σχετικά προϊόντα πρέπει να προέρχονται από μέλη της οργάνωσης παραγωγών ή από παραγωγούς-μέλη άλλης οργάνωσης παραγωγών ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών. Τα άρθρα 22 και 23 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών για τον υπολογισμό της αξίας.

5.   Οι επενδύσεις σε υλικά στοιχεία συνεπάγονται τις παρακάτω δεσμεύσεις:

Ωστόσο, για τους σκοπούς του στοιχείου β) του πρώτου εδαφίου, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν ότι ισχύει περίοδος διαφορετική από την περίοδο φορολογικής απόσβεσης. Αυτή η περίοδος αναφέρεται και αιτιολογείται δεόντως στην εθνική τους στρατηγική και καλύπτει τουλάχιστον την περίοδο που αναφέρεται στο άρθρο 71 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

6.   Οι επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων στο πλαίσιο συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης, μπορούν να χρηματοδοτούνται μέσω του επιχειρησιακού ταμείου με εφάπαξ ποσό ή σε ισόποσες δόσεις, όπως έχει εγκριθεί στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν τροποποιήσεις στο επιχειρησιακό πρόγραμμα οι οποίες προβλέπουν νέα κατανομή των δόσεων.

Εάν η περίοδος φορολογικής απόσβεσης μιας επένδυσης υπερβαίνει τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, μπορεί να μετατεθεί σε επόμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Σε περίπτωση αντικατάστασης επενδύσεων, η απομένουσα αξία των επενδύσεων που αντικαθίστανται:

Σε περίπτωση πώλησης αλλά όχι αντικατάστασης της επένδυσης πριν από το τέλος της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 5, η ενωσιακή ενίσχυση που έχει καταβληθεί για τη χρηματοδότηση της επένδυσης ανακτάται και επιστρέφεται στο Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) κατ' αναλογία του αριθμού πλήρων ετών που απομένουν μέχρι το τέλος της περιόδου απόσβεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 5 πρώτο εδάφιο στοιχείο β).

7.   Οι δράσεις, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων, μπορούν να εφαρμοστούν σε μεμονωμένες εκμεταλλεύσεις ή εγκαταστάσεις παραγωγών-μελών της οργάνωσης παραγωγών, της ένωσης οργανώσεων παραγωγών ή των θυγατρικών τους που συμμορφώνονται με την απαίτηση για το 90 %, όπως αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 8, ακόμη και σε περίπτωση εξωτερικής ανάθεσης των δράσεων σε μέλη οργάνωσης παραγωγών ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών, υπό τον όρο ότι συμβάλλουν στους στόχους του επιχειρησιακού προγράμματος.

Σε περίπτωση αποχώρησης του παραγωγού-μέλους από την οργάνωση παραγωγών, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την ανάκτηση της επένδυσης ή της απομένουσας αξίας της από την οργάνωση παραγωγών και, στη δεύτερη περίπτωση, την προσθήκη της στο επιχειρησιακό ταμείο.

Εντούτοις, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι δεν απαιτείται από την οργάνωση παραγωγών να ανακτήσει την επένδυση ή την απομένουσα αξία της.

8.   Οι δράσεις, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων, που σχετίζονται με τη μετατροπή οπωροκηπευτικών σε μεταποιημένα οπωροκηπευτικά μπορεί να είναι επιλέξιμες για στήριξη όταν οι εν λόγω δράσεις και επενδύσεις επιδιώκουν τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 160 του εν λόγω κανονισμού, και με την προϋπόθεση ότι προσδιορίζονται στην εθνική στρατηγική που αναφέρεται στο άρθρο 36 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

9.   Οι επενδύσεις σε άυλα στοιχεία μπορεί να είναι επιλέξιμες για στήριξη όταν οι εν λόγω επενδύσεις επιδιώκουν τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 160 του εν λόγω κανονισμού, και με την προϋπόθεση ότι προσδιορίζονται στην εθνική στρατηγική που αναφέρεται στο άρθρο 36 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στους παραγωγούς-μέλη ενώσεων οργανώσεων παραγωγών που δεν είναι οργανώσεις παραγωγών, αλλά είναι μέλη τέτοιων ενώσεων σύμφωνα με το άρθρο 20, να χρηματοδοτούν τα μέτρα που εφαρμόζονται από την ένωση οργανώσεων παραγωγών κατ' αναλογία της εισφοράς των οργανώσεων παραγωγών-μελών.

2.   Τα άρθρα 30, 31, 33 και 34 του παρόντος κανονισμού και τα άρθρα 4 έως 7 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών στα επιχειρησιακά προγράμματα των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών. Ωστόσο, δεν απαιτείται ισορροπία μεταξύ των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892 όσον αφορά τα μερικά επιχειρησιακά προγράμματα ενώσεων οργανώσεων παραγωγών.

3.   Το ανώτατο όριο για τις δαπάνες διαχείρισης και πρόληψης κρίσεων, που αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 τέταρτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών υπολογίζεται στο επίπεδο κάθε οργάνωσης παραγωγών που είναι μέλος τους.

1.   Τα κράτη μέλη:

2.   Τα κράτη μέλη αποφασίζουν, όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα και τα επιχειρησιακά ταμεία, το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο γίνεται η υποβολή.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στις οργανώσεις παραγωγών τις αποφάσεις αυτές μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Ωστόσο, για δεόντως αιτιολογημένους λόγους, αυτές οι αποφάσεις μπορούν να λαμβάνονται μετά την εν λόγω ημερομηνία, αλλά όχι αργότερα από τις 20 Ιανουαρίου μετά την ημερομηνία υποβολής. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να προβλέπεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της υποβολής.

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν να ζητούν τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διάρκειάς τους, για τα επόμενα έτη. Τα κράτη μέλη ορίζουν προθεσμίες για την υποβολή και την έγκριση αυτών των αιτήσεων, ώστε οι τροποποιήσεις που εγκρίνονται να εφαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Για δεόντως αιτιολογημένους λόγους, αυτές οι αιτήσεις μπορούν να εγκρίνονται μετά την παρέλευση των προθεσμιών που ορίζουν τα κράτη μέλη, αλλά όχι αργότερα από τις 20 Ιανουαρίου που έπεται του έτους υποβολής της αίτησης. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να προβλέπεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου που έπεται του έτους αίτησης.

2.   Τα κράτη μέλη δύνανται να εγκρίνουν τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων κατά τη διάρκεια του έτους, υπό όρους που καθορίζουν τα ίδια. Οι αποφάσεις για αυτές τις τροποποιήσεις λαμβάνονται μέχρι τις 20 Ιανουαρίου του έτους που έπεται του έτους υποβολής της αίτησης για τις τροποποιήσεις.

Κατά τη διάρκεια του έτους, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών:

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους είναι δυνατόν να τροποποιηθούν τα επιχειρησιακά προγράμματα κατά τη διάρκεια του έτους χωρίς προγενέστερη έγκριση από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους. Οι τροποποιήσεις αυτές είναι επιλέξιμες για ενίσχυση μόνον εφόσον κοινοποιούνται χωρίς καθυστέρηση από την οργάνωση παραγωγών στην αρμόδια αρχή.

Τα κράτη μέλη δύνανται να τροποποιήσουν τα ποσοστά που αναφέρονται στο στοιχείο γ) του δεύτερου εδαφίου σε περίπτωση συγχώνευσης οργανώσεων παραγωγών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 1.

3.   Οι αιτήσεις τροποποίησης συνοδεύονται από δικαιολογητικά τα οποία αναφέρουν τον λόγο, τη φύση και τις επιπτώσεις των αλλαγών.

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να υποβάλουν αίτηση για προκαταβολή του τμήματος της ενίσχυσης. Αυτή η προκαταβολή αντιστοιχεί στην προβλεπόμενη δαπάνη η οποία προκύπτει από το επιχειρησιακό πρόγραμμα κατά την τρίμηνη ή τετράμηνη περίοδο που αρχίζει τον μήνα κατά τον οποίο υπεβλήθη η αίτηση για προκαταβολή.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν όρους προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι έχουν καταβληθεί οι χρηματικές εισφορές στο επιχειρησιακό ταμείο σύμφωνα με τα άρθρα 24 και 25 και ότι οι προηγούμενες προκαταβολές και η αντίστοιχη εισφορά της οργάνωσης παραγωγών έχουν πράγματι δαπανηθεί.

2.   Οι αιτήσεις αποδέσμευσης των εγγυήσεων μπορούν να υποβληθούν κατά τη διάρκεια του έτους του υπό εξέλιξη προγράμματος, συνοδευόμενες από τα σχετικά δικαιολογητικά, όπως τιμολόγια και έγγραφα με τα οποία αποδεικνύεται η πληρωμή.

Οι εγγυήσεις αποδεσμεύονται έως το 80 % του ποσού των προκαταβολών.

3.   Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τα επιχειρησιακά προγράμματα ή σοβαρών παρατυπιών όσον αφορά τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5 στοιχεία β) και γ) του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892, η εγγύηση καταπίπτει, με την επιφύλαξη επιβολής άλλων διοικητικών κυρώσεων οι οποίες αποφασίζονται σύμφωνα με το τμήμα 3 του κεφαλαίου V του παρόντος τίτλου.

Σε περίπτωση μη εκπλήρωσης άλλων απαιτήσεων, η εγγύηση καταπίπτει κατ' αναλογία της σοβαρότητας της διαπραχθείσας παρατυπίας.

1.   Εάν μια οργάνωση παραγωγής ή ένωση οργανώσεων παραγωγών παύσει την εφαρμογή του επιχειρησιακού της προγράμματος πριν από τη λήξη της προγραμματισμένης διάρκειάς τους, δεν χορηγούνται άλλες ενισχύσεις στη συγκεκριμένη οργάνωση ή ένωση για δράσεις που υλοποιούνται μετά την ημερομηνία παύσης.

2.   Οι ενισχύσεις για επιλέξιμες δράσεις που υλοποιήθηκαν πριν από την παύση του επιχειρησιακού προγράμματος δεν ανακτώνται υπό την προϋπόθεση ότι:

3.   Η ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή για πολυετείς δεσμεύσεις, όπως περιβαλλοντικές δράσεις, οι μακροπρόθεσμοι στόχοι και τα αναμενόμενα αποτελέσματα των οποίων δεν μπορούν να επιτευχθούν λόγω της διακοπής του μέτρου ανακτάται και επιστρέφεται στο ΕΓΤΕ.

4.   Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών σε περίπτωση εθελοντικής διακοπής της αναγνώρισης, απόσυρση της αναγνώρισης ή διάλυσης της οργάνωσης παραγωγών ή της ένωσης οργανώσεων παραγωγών.

5.   Τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά ενίσχυσης ανακτώνται σύμφωνα με το άρθρο 67.

1.   Τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν στην εθνική τους στρατηγική τον κατάλογο των επιλέξιμων επενδύσεων που αποσκοπούν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση των όγκων που διατίθενται στο εμπόριο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

2.   Πριν από την έγκριση των επιχειρησιακών προγραμμάτων που περιλαμβάνουν δράσεις σχετικά με τις επενδύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη απαιτούν αιτιολόγηση όσον αφορά την καταλληλότητα της προτεινόμενης επένδυσης για την αποτελεσματική πρόληψη ή την καλύτερη αντιμετώπιση κρίσεων.

1.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις όσον αφορά τη στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

2.   Η στήριξη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνει τόσο την ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή όσο και την εισφορά της οργάνωσης παραγωγών. Το συνολικό ποσό αυτής της στήριξης δεν υπερβαίνει το 5 %, το 4 % και το 2 % αντίστοιχα της εισφοράς της οργάνωσης παραγωγών στο ταμείο αλληλοβοήθειας κατά το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο έτος λειτουργίας:

3.   Μια οργάνωση παραγωγών μπορεί να λάβει τη στήριξη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων ετών λειτουργίας του ταμείου. Σε περίπτωση που η οργάνωση παραγωγών ζητεί στήριξη μόνο κατά το δεύτερο ή το τρίτο έτος λειτουργίας του ταμείου, η στήριξη ανέρχεται στο 4 % και στο 2 % αντίστοιχα:

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν ανώτατα όρια όσον αφορά τα ποσά τα οποία είναι δυνατόν να λάβει μια οργάνωση παραγωγών ως στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας.

1.   Όταν τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν στην εθνική στρατηγική τους την αναφύτευση οπωρώνων κατόπιν υποχρεωτικής εκρίζωσης για υγειονομικούς ή φυτοϋγειονομικούς λόγους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, τα μέτρα που λαμβάνονται είναι σύμφωνα με την οδηγία 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου (12).

2.   Η αναφύτευση οπωρώνων δεν καλύπτει πάνω από το 20 % των συνολικών δαπανών στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να καθορίσουν χαμηλότερο ποσοστό.

1.   Το όριο του 5 % του όγκου της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο που αναφέρεται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 υπολογίζεται με βάση τον αριθμητικό μέσο όρο του συνολικού όγκου προϊόντων για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών και τα οποία έχουν διατεθεί στο εμπόριο από την οργάνωση παραγωγών κατά τη διάρκεια των προηγούμενων τριών ετών.

2.   Για τις πρόσφατα αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, τα στοιχεία για τις περιόδους εμπορίας πριν από την αναγνώριση είναι τα ακόλουθα:

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν εκ των προτέρων στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, είτε εγγράφως είτε με ηλεκτρονικά μέσα, την πρόθεσή τους να αποσύρουν προϊόντα.

Η κοινοποίηση αυτή περιλαμβάνει, ιδίως, κατάλογο των προϊόντων προς απόσυρση και τα κυριότερα χαρακτηριστικά τους όσον αφορά τις σχετικές προδιαγραφές εμπορίας, την εκτίμηση της ποσότητας για κάθε σχετικό προϊόν, τον προβλεπόμενο προορισμό καθώς και τον τόπο στον οποίο τα αποσυρθέντα προϊόντα μπορούν να υποβληθούν στους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 29 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

Η κοινοποίηση περιλαμβάνει γραπτή δήλωση η οποία πιστοποιεί τη συμμόρφωση των προϊόντων προς απόσυρση με τις ισχύουσες προδιαγραφές ή με τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 15 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

2.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν λεπτομερείς κανόνες για τις οργανώσεις παραγωγών και τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών σχετικά με τις κοινοποιήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1, ιδίως όσον αφορά τις προθεσμίες.

1.   Η στήριξη για αποσύρσεις από την αγορά, που αποτελείται από την ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή και την εισφορά της οργάνωσης παραγωγών, δεν υπερβαίνει τα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα IV.

Για τα προϊόντα που δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα IV, τα κράτη μέλη καθορίζουν ανώτατα ποσοστά στήριξης, τα οποία αποτελούνται από την ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή και την εισφορά της οργάνωσης παραγωγών, σε επίπεδο που δεν υπερβαίνει το 40 % των μέσων τιμών της αγοράς για τα προηγούμενα πέντε έτη σε περίπτωση δωρεάν διανομής και σε επίπεδο που δεν υπερβαίνει το 30 % των μέσων τιμών της αγοράς για τα προηγούμενα πέντε έτη για προορισμούς άλλους από τη δωρεάν διανομή.

Όταν η οργάνωση παραγωγών έχει λάβει αποζημίωση από τρίτα μέρη για τα αποσυρθέντα προϊόντα, η στήριξη που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο μειώνεται κατά ποσό που αντιστοιχεί στην αποζημίωση που ελήφθη. Για να είναι επιλέξιμα για ενίσχυση, τα σχετικά προϊόντα δεν εισέρχονται εκ νέου στην εμπορική αγορά οπωροκηπευτικών.

2.   Οι αποσύρσεις από την αγορά δεν υπερβαίνουν το 5 % του όγκου της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για κάθε δεδομένο προϊόν από κάθε δεδομένη οργάνωση παραγωγών. Ωστόσο, στο ποσοστό αυτό δεν λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες που διατίθενται με έναν από τους τρόπους που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο που έχει εγκριθεί από τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 46 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

Ο όγκος της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, ο οποίος αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, αντιστοιχεί στον όγκο της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο κατά τα προηγούμενα τρία έτη. Εάν τα στοιχεία αυτά δεν είναι διαθέσιμα, χρησιμοποιείται η ποσότητα της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών.

Το ποσοστό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο αποτελεί ετήσιους μέσους όρους τριετούς περιόδου, περιλαμβανομένων του συγκεκριμένου έτους και των δύο προηγούμενων ετών, με 5 % ετήσιο περιθώριο υπέρβασης.

3.   Σε περίπτωση αποσύρσεων οπωροκηπευτικών από την αγορά τα οποία διατέθηκαν με δωρεάν διανομή σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδρύματα που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή καλύπτει μόνον την πληρωμή των προϊόντων τα οποία διατέθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και τα έξοδα που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 και στο άρθρο 17 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

1.   Τα κράτη μέλη ορίζουν τους επιτρεπόμενους προορισμούς για τα προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά. Θεσπίζουν διατάξεις ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα προκύψουν αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον ούτε αρνητικές φυτοϋγειονομικές συνέπειες από την απόσυρση ή τον προορισμό τους.

2.   Στους προορισμούς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνεται η δωρεάν διανομή, κατά την έννοια του άρθρου 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, και κάθε άλλος προορισμός ισοδύναμου χαρακτήρα που εγκρίνεται από τα κράτη μέλη.

Μετά από αίτηση, τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν στις φιλανθρωπικές οργανώσεις και στα ιδρύματα που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 να ζητούν συνεισφορά από τους τελικούς αποδέκτες προϊόντων που αποσύρονται από την αγορά.

Εφόσον οι σχετικές φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδρύματα λάβουν την άδεια, τηρούν χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς για τη συγκεκριμένη εργασία, επιπλέον των υποχρεώσεων δυνάμει του άρθρου 47 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.

Η πληρωμή σε είδος από τους δικαιούχους δωρεάν διανομής στους μεταποιητές οπωροκηπευτικών μπορεί να επιτραπεί, όταν η λόγω πληρωμή αντισταθμίζει μόνο το κόστος μεταποίησης και όταν το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιείται η πληρωμή έχει θεσπίσει κανόνες ώστε να διασφαλίζεται ότι τα μεταποιημένα προϊόντα προορίζονται για κατανάλωση από τους τελικούς αποδέκτες που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο.

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διευκολυνθούν οι επαφές και η συνεργασία μεταξύ των οργανώσεων παραγωγών και των φιλανθρωπικών οργανώσεων και των ιδρυμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 και τους οποίους έχουν εγκρίνει.

3.   Η διάθεση προϊόντων στη μεταποιητική βιομηχανία είναι δυνατή. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για να διασφαλιστεί ότι δεν προκαλείται στρέβλωση του ανταγωνισμού για τους σχετικούς κλάδους στην Ένωση ή για τα εισαγόμενα προϊόντα και ότι τα αποσυρθέντα προϊόντα δεν εισέρχονται εκ νέου στην εμπορική αγορά. Η αλκοόλη που παράγεται από την απόσταξη χρησιμοποιείται αποκλειστικά για βιομηχανικούς ή ενεργειακούς σκοπούς.

1.   Οι αποδέκτες των αποσυρθέντων προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 αναλαμβάνουν τη δέσμευση:

Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι οι αποδέκτες δεν υποχρεούνται να τηρούν τα διάφορα βιβλία που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) εάν λαμβάνουν ποσότητες μικρότερες από ανώτατο όριο που προσδιορίζουν βάσει τεκμηριωμένης ανάλυσης κινδύνου.

2.   Οι αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων για άλλους προορισμούς αναλαμβάνουν τη δέσμευση:

1.   Η πρώιμη συγκομιδή και η μη συγκομιδή, όπως αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, πρέπει να είναι συμπληρωματικές προς τις συνήθεις καλλιεργητικές πρακτικές και διαφορετικές από αυτές.

2.   Τα φυτά οπωροκηπευτικών που έχουν υποστεί συγκομιδή ή μη συγκομιδή δεν χρησιμοποιούνται για επιπλέον παραγωγικούς σκοπούς κατά την ίδια περίοδο καλλιέργειας μετά την πραγματοποίηση της εργασίας.

3.   Τα μέτρα πρώιμης συγκομιδής δεν λαμβάνονται για τα οπωροκηπευτικά για τα οποία έχει ήδη αρχίσει η κανονική συγκομιδή και τα μέτρα μη συγκομιδής δεν λαμβάνονται όταν η εμπορική παραγωγή έχει ληφθεί από τη συγκεκριμένη περιοχή κατά τον συνήθη κύκλο παραγωγής.

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται όταν τα φυτά οπωροκηπευτικών έχουν περίοδο συγκομιδής που υπερβαίνει τον ένα μήνα. Στις περιπτώσεις αυτές, τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 4 αντισταθμίζουν μόνο την παραγωγή που πρόκειται να συγκομιστεί σε έξι εβδομάδες μετά την πρώιμη συγκομιδή και τη μη συγκομιδή. Αυτά τα φυτά οπωροκηπευτικών δεν χρησιμοποιούνται για επιπλέον παραγωγικούς σκοπούς κατά την ίδια περίοδο καλλιέργειας μετά την πραγματοποίηση της εργασίας.

Για τους σκοπούς του δεύτερου εδαφίου, τα κράτη μέλη μπορούν να απαγορεύσουν την εφαρμογή των μέτρων πρώιμης συγκομιδής και μη συγκομιδής, εάν στην περίπτωση της πρώιμης συγκομιδής, έχει πραγματοποιηθεί σημαντικό μέρος της κανονικής συγκομιδής και στην περίπτωση της μη συγκομιδής, έχει ήδη ληφθεί σημαντικό μέρος της εμπορικής παραγωγής. Το κράτος μέλος που σκοπεύει να εφαρμόσει τη διάταξη αυτή αναφέρει στην εθνική στρατηγική του το μέρος που θεωρεί σημαντικό.

Η πρώιμη συγκομιδή και η μη συγκομιδή δεν εφαρμόζονται συγχρόνως για το ίδιο προϊόν και την ίδια συγκεκριμένη περιοχή για ένα δεδομένο έτος, παρά μόνο για τους σκοπούς του δεύτερου εδαφίου, όταν οι δύο εργασίες μπορούν να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα.

4.   Η στήριξη για την πρώιμη συγκομιδή καλύπτει αποκλειστικά τα προϊόντα που βρίσκονται στους αγρούς και τα οποία πράγματι συγκομίζονται πρώιμα. Για την πρώιμη συγκομιδή και τη μη συγκομιδή, τα ποσά αποζημιώσεων, τα οποία αποτελούνται από την ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή και την εισφορά της οργάνωσης παραγωγών, καταβάλλονται ως στρεμματικές ενισχύσεις που καθορίζονται από το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 49 πρώτο εδάφιο στοιχείο α), σε επίπεδο το οποίο καλύπτει το πολύ το 90 % του ανώτατου επιπέδου στήριξης για τις αποσύρσεις από την αγορά, το οποίο ισχύει για προορισμούς άλλους από τη δωρεάν διανομή, όπως αναφέρεται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

5.   Οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν εκ των προτέρων στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους, είτε εγγράφως είτε με ηλεκτρονικά μέσα, την πρόθεσή τους να προβούν σε πρώιμη συγκομιδή ή μη συγκομιδή.

1.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την υλοποίηση των δράσεων ασφάλισης της συγκομιδής, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων που είναι αναγκαίες για να διασφαλιστεί ότι οι δράσεις ασφάλισης της συγκομιδής δεν προκαλούν στρέβλωση του ανταγωνισμού στην αγορά ασφάλισης.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν πρόσθετη εθνική χρηματοδότηση για τη στήριξη των δράσεων ασφάλισης της συγκομιδής για τις οποίες χορηγείται ενίσχυση από το επιχειρησιακό ταμείο. Ωστόσο, η συνολική δημόσια στήριξη για την ασφάλιση της συγκομιδής δεν υπερβαίνει:

Το όριο που καθορίζεται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) εφαρμόζεται ακόμη και στις περιπτώσεις στις οποίες το επιχειρησιακό ταμείο είναι επιλέξιμο μέχρι ποσοστό 60 % της ενωσιακής χρηματοδοτικής συνδρομής δυνάμει του άρθρου 34 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

3.   Οι δράσεις ασφάλισης της συγκομιδής δεν καλύπτουν τις ασφαλιστικές αποζημιώσεις που καταβάλλονται στους παραγωγούς για περισσότερο από το 100 % της απώλειας εισοδήματος, λαμβανομένων υπόψη τυχόν αποζημιώσεων που λαμβάνουν οι παραγωγοί από άλλα καθεστώτα ενίσχυσης σε σχέση με τους ασφαλιζόμενους κινδύνους.

1.   Όταν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε Τετάρτη, μέχρι τις 12.00 το μεσημέρι (ώρα Βρυξελλών), τις σταθμισμένες μέσες τιμές που διαπιστώθηκαν για τα οπωροκηπευτικά που παρατίθενται στο παράρτημα VI κατά την προηγούμενη εβδομάδα.

Για τα οπωροκηπευτικά που καλύπτονται από τις γενικές προδιαγραφές εμπορίας που προβλέπονται στο παράρτημα I μέρος Α του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, κοινοποιούνται μόνον οι τιμές των προϊόντων τα οποία πληρούν τις εν λόγω προδιαγραφές, ενώ οι τιμές των προϊόντων που καλύπτονται από ειδικές προδιαγραφές εμπορίας που προβλέπονται στο μέρος Β του εν λόγω παραρτήματος αφορούν μόνον προϊόντα της κατηγορίας Ι.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν μια ενιαία σταθμισμένη μέση τιμή που αντιστοιχεί στους τύπους και στις ποικιλίες των προϊόντων, στα μεγέθη και στις παρουσιάσεις που εμφαίνονται στο παράρτημα VI του παρόντος κανονισμού. Όταν οι διαπιστούμενες τιμές αφορούν άλλους τύπους, ποικιλίες, μεγέθη ή παρουσιάσεις από εκείνα που εμφαίνονται στο εν λόγω παράρτημα, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τους τύπους, τις ποικιλίες, τα μεγέθη και τις παρουσιάσεις των προϊόντων στα ποία αντιστοιχούν οι τιμές.

Οι κοινοποιούμενες τιμές είναι οι τιμές στον σταθμό συσκευασίας, προϊόντων τα οποία έχουν υποστεί διαλογή, έχουν συσκευαστεί και, ενδεχομένως, έχουν τοποθετηθεί σε παλέτες, εκφρασμένες σε ευρώ ανά 100 χιλιόγραμμα καθαρού βάρους.

2.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις αντιπροσωπευτικές αγορές της περιοχής παραγωγής των σχετικών οπωροκηπευτικών. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις αντιπροσωπευτικές αγορές και τη βαρύτητά τους στον μέσο όρο με την πρώτη κοινοποίηση ή κατά την τροποποίησή τους. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν άλλες τιμές σε εθελοντική βάση.

1.   Τα επιχειρησιακά προγράμματα και οι εθνικές στρατηγικές αποτελούν αντικείμενο παρακολούθησης και αξιολόγησης με σκοπό την εκτίμηση της συντελούμενης προόδου προς την επίτευξη των στόχων που έχουν καθοριστεί για τα επιχειρησιακά προγράμματα, καθώς και της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας σε σχέση με τους εν λόγω στόχους.

2.   Η πρόοδος, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα εκτιμώνται με τη βοήθεια κοινών δεικτών απόδοσης, που παρατίθενται στο παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892, αναφορικά με την κατάσταση εκκίνησης καθώς και τις εισροές (δημοσιονομική εκτέλεση), τις επιδόσεις, τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιούνται.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προσδιορίζουν πρόσθετους δείκτες στο πλαίσιο της εθνικής τους στρατηγικής.

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών θεσπίζουν σύστημα για τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών με σκοπό την κατάρτιση των δεικτών που ισχύουν για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

2.   Η διαδικασία παρακολούθησης διεξάγεται έτσι ώστε τα αποτελέσματά της:

3.   Η αξιολόγηση έχει τη μορφή έκθεσης κατά το προτελευταίο έτος της υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος, όπως αναφέρεται στο άρθρο 21 παράγραφος 4 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

Στο πλαίσιο της διαδικασίας αξιολόγησης εξετάζεται η πρόοδος που συντελείται προς την επίτευξη των γενικών στόχων του προγράμματος. Οι κοινοί δείκτες απόδοσης που αφορούν την κατάσταση εκκίνησης, τις επιδόσεις και τα αποτελέσματα χρησιμοποιούνται γι' αυτόν τον σκοπό.

Κατά περίπτωση, η διαδικασία αξιολόγησης περιλαμβάνει ποιοτική εκτίμηση των αποτελεσμάτων και του αντίκτυπου των περιβαλλοντικών δράσεων με στόχο:

Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

Η έκθεση αξιολόγησης προσαρτάται στην αντίστοιχη ετήσια έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 21 παράγραφος 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

1.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα για τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών σε ηλεκτρονική μορφή, οι οποίες είναι κατάλληλες για την κατάρτιση των δεικτών που αναφέρονται στο άρθρο 56. Προς τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που διαβιβάζουν οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών στο πλαίσιο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των επιχειρησιακών τους προγραμμάτων.

2.   Η παρακολούθηση είναι συνεχής και αποσκοπεί στην αξιολόγηση της προόδου που συντελείται προς την επίτευξη των στόχων των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Προς αυτόν τον σκοπό, χρησιμοποιούνται οι πληροφορίες που περιέχονται στις ετήσιες εκθέσεις τις οποίες διαβιβάζουν οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών. Η διαδικασία παρακολούθησης διεξάγεται έτσι ώστε τα αποτελέσματά της:

3.   Η αξιολόγηση αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελέστηκε προς την επίτευξη των γενικών στόχων της στρατηγικής. Προς αυτόν τον σκοπό, χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων, όπως αναφέρεται στην ετήσια και στην προτελευταία ετήσια έκθεση που διαβιβάζουν οι οργανώσεις παραγωγών. Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αξιολόγησης χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

Η αξιολόγηση περιλαμβάνει μια διαδικασία αξιολόγησης που θα διενεργηθεί το 2020. Τα αποτελέσματά της αποτελούν μέρος της ετήσιας εθνικής έκθεσης του ίδιου έτους που αναφέρεται στο άρθρο 54 στοιχείο β). Η έκθεση εξετάζει τον βαθμό χρησιμοποίησης των χρηματοδοτικών πόρων, την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των υλοποιούμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων, και αξιολογεί τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις των εν λόγω προγραμμάτων, σε σχέση με τους γενικούς και ειδικούς στόχους και τα μέτρα που καθόρισε η στρατηγική και, κατά περίπτωση, άλλους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

1.   Εάν ένα κράτος μέλος διαπιστώσει ότι μια οργάνωση παραγωγών δεν τηρεί κάποιο από τα κριτήρια αναγνώρισης που συνδέονται με τις απαιτήσεις των άρθρων 5, 7, 11 παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 17, αποστέλλει στην εν λόγω οργάνωση παραγωγών, το αργότερο εντός δύο μηνών από τη διαπίστωση της αδυναμίας, συστημένη προειδοποιητική επιστολή στην οποία αναφέρονται η διαπιστωθείσα αδυναμία, τα απαιτούμενα διορθωτικά μέτρα και οι προθεσμίες για τη λήψη των εν λόγω μέτρων, οι οποίες δεν υπερβαίνουν τους τέσσερις μήνες. Από τη στιγμή που διαπιστώνεται κάποια αδυναμία, τα κράτη μέλη αναστέλλουν την καταβολή της ενίσχυσης μέχρις ότου ληφθούν διορθωτικά μέτρα που να τα ικανοποιούν.

2.   Η αδυναμία λήψης των διορθωτικών μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 εντός της προθεσμίας που καθορίζει το κράτος μέλος οδηγεί στην αναστολή της αναγνώρισης της οργάνωσης παραγωγών. Το κράτος μέλος κοινοποιεί στην οργάνωση παραγωγών την περίοδο αναστολής, η οποία αρχίζει αμέσως μετά τη λήξη της χρονικής περιόδου που καθορίζεται για τη λήψη αυτών των διορθωτικών μέτρων και δεν υπερβαίνει τους 12 μήνες από την ημερομηνία παραλαβής της επιστολής προειδοποίησης από την οργάνωση παραγωγών, με την επιφύλαξη της εφαρμογής οριζόντιας εθνικής νομοθεσίας, η οποία ενδεχομένως προβλέπει την αναστολή της εν λόγω δράσης μετά την κίνηση νομικής διαδικασίας σχετικά με το αυτό το θέμα.

Κατά την περίοδο αναστολής της αναγνώρισης, η οργάνωση παραγωγών μπορεί να συνεχίσει τις δραστηριότητές της, αλλά οι πληρωμές της ενίσχυσης παρακρατούνται έως ότου αρθεί η αναστολή της αναγνώρισης. Το ετήσιο ποσό της ενίσχυσης μειώνεται κατά 2 % για κάθε ημερολογιακό μήνα ή τμήματος αυτού κατά τη διάρκεια του οποίου η αναγνώριση αναστέλλεται.

Η αναστολή λήγει την ημέρα διεξαγωγής του ελέγχου στο πλαίσιο του οποίου επιβεβαιώνεται ότι πληρούνται τα εν λόγω κριτήρια αναγνώρισης.

3.   Εάν έως το τέλος της περιόδου αναστολής που ορίζεται από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους δεν πληρούνται τα σχετικά κριτήρια, το κράτος μέλος ανακαλεί την αναγνώριση, με ισχύ από την ημερομηνία κατά την οποία άρχισαν να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις αναγνώρισης ή, εάν δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η εν λόγω ημερομηνία, από την ημερομηνία κατά την οποία διαπιστώθηκε η αδυναμία, με την επιφύλαξη της εφαρμογής οριζόντιας εθνικής νομοθεσίας, η οποία ενδεχομένως προβλέπει την αναστολή της αναγνώρισης μετά την κίνηση νομικής διαδικασίας σχετικά με το αυτό το θέμα. Το υπόλοιπο ποσό της ενίσχυσης που αφορά την περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας διαπιστώθηκε η αδυναμία δεν καταβάλλεται και ανακτάται η αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση.

4.   Εάν ένα κράτος μέλος διαπιστώσει ότι μια οργάνωση παραγωγών δεν τηρεί οποιοδήποτε εκ των κριτηρίων αναγνώρισης που προβλέπονται στο άρθρο 154 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, πλην εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, αποστέλλει στην εν λόγω οργάνωση παραγωγών, το αργότερο εντός δύο μηνών από την ημερομηνία της διαπίστωσης, συστημένη προειδοποιητική επιστολή στην οποία αναφέρει τη διαπιστωθείσα αδυναμία, τα απαιτούμενα διορθωτικά μέτρα και τις προθεσμίες εντός των οποίων πρέπει να ληφθούν τα εν λόγω μέτρα, οι οποίες δεν υπερβαίνουν τους τέσσερις μήνες.

5.   Η παράλειψη λήψης των διορθωτικών μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 4 εντός της προθεσμίας που καθορίζει το κράτος μέλος έχει ως αποτέλεσμα την αναστολή των πληρωμών και τη μείωση του ετήσιου ποσού της ενίσχυσης κατά 1 % για κάθε ημερολογιακό μήνα ή τμήμα αυτού μετά τη λήξη της εν λόγω χρονικής περιόδου, με την επιφύλαξη της εφαρμογής οριζόντιας εθνικής νομοθεσίας, η οποία ενδεχομένως προβλέπει την αναστολή της εν λόγω δράσης μετά την κίνηση νομικής διαδικασίας σχετικά με αυτό το θέμα.

6.   Τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση εάν η οργάνωση παραγωγών δεν αποδεικνύει τη συμμόρφωσή της με τα κριτήρια για τον ελάχιστο όγκο ή αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, όπως απαιτείται από το άρθρο 154 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, μέχρι τις 15 Οκτωβρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους μη συμμόρφωσης με τα κριτήρια. Η ανάκληση παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία κατά την οποία δεν πληρούνται οι όροι της αναγνώρισης ή, εάν δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η εν λόγω ημερομηνία, από την ημερομηνία κατά την οποία διαπιστώθηκε η αδυναμία. Το υπόλοιπο ποσό της ενίσχυσης που αφορά την περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας διαπιστώθηκε η αδυναμία δεν καταβάλλεται και ανακτάται η αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση.

Ωστόσο, όταν μία οργάνωση παραγωγών παρέχει στο κράτος μέλος στοιχεία που αποδεικνύουν ότι, λόγω φυσικών καταστροφών, δυσμενών καιρικών φαινομένων, ασθενειών ή προσβολής από επιβλαβείς οργανισμούς, παρόλο που έλαβε τα μέτρα για την πρόληψη των κινδύνων, δεν είναι σε θέση να τηρήσει τα κριτήρια αναγνώρισης που προβλέπονται στο άρθρο 154 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 όσον αφορά την ελάχιστη ποσότητα ή αξία εμπορεύσιμης παραγωγής που καθορίζεται από τα κράτη μέλη, το κράτος μέλος μπορεί, για το εν λόγω έτος, να παρεκκλίνει από την ελάχιστη ποσότητα ή αξία εμπορεύσιμης παραγωγής για την εν λόγω οργάνωση παραγωγών.

7.   Στις περιπτώσεις που εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1, 2, 4 και 5, τα κράτη μέλη μπορούν να διενεργούν πληρωμές μετά την προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 10 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892. Ωστόσο, οι πληρωμές αυτές δεν διενεργούνται μετά τις 15 Οκτωβρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

8.   Οι παράγραφοι 1 έως 5 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών σε περιπτώσεις παράλειψης από μια οργάνωση παραγωγών να παράσχει στο κράτος μέλος τις απαιτούμενες πληροφορίες σύμφωνα με το άρθρο 21 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892.

1.   Τα κράτη μέλη αναστέλλουν την καταβολή της ενίσχυσης και την αναγνώριση μιας οργάνωσης παραγωγών ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών, για την οποία διεξάγεται έρευνα από εθνική αρχή σε σχέση με κατηγορία για διάπραξη απάτης όσον αφορά την ενίσχυση που καλύπτεται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, μέχρι να εξακριβωθεί η κατηγορία.

2.   Με την επιφύλαξη τυχόν άλλων κυρώσεων δυνάμει της ενωσιακής ή εθνικής νομοθεσίας, εάν οργάνωση παραγωγών ή ένωση οργανώσεων παραγωγών έχει διαπράξει απάτη όσον αφορά ενίσχυση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, τα κράτη μέλη:

1.   Οι πληρωμές υπολογίζονται με βάση τις επιλέξιμες δράσεις.

2.   Το κράτος μέλος εξετάζει την αίτηση για ενίσχυση και καθορίζει τα ποσά που είναι επιλέξιμα για στήριξη. Καθορίζει το ποσό που:

3.   Εάν το ποσό που καθορίζεται βάσει της παραγράφου 2 στοιχείο α) υπερβαίνει το ποσό που καθορίζεται βάσει της παραγράφου 2 στοιχείο β) κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 3 %, επιβάλλεται ποινή. Το ποσό της ποινής προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ των ποσών που υπολογίστηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχεία α) και β). Ωστόσο, δεν εφαρμόζεται ποινή εάν η οργάνωση παραγωγών είναι σε θέση να αποδείξει ότι δεν ευθύνεται για την ένταξη του μη επιλέξιμου ποσού.

4.   Οι παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών στις μη επιλέξιμες δαπάνες που εντοπίζονται κατά τους επιτόπιους ελέγχους ή τους μεταγενέστερους ελέγχους.

5.   Εάν η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο δηλώνεται και ελέγχεται πριν από την αίτηση ενίσχυσης, για τον καθορισμό των ποσών σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχεία α) και β) αντίστοιχα χρησιμοποιούνται οι αξίες που δηλώθηκαν και εγκρίθηκαν.

6.   Όταν κατά το τέλος του επιχειρησιακού προγράμματος οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 5 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 δεν πληρούνται, το συνολικό ποσό στήριξης για το τελευταίο έτος του επιχειρησιακού προγράμματος μειώνεται κατ' αναλογία του ποσού των δαπανών που δεν πραγματοποιήθηκαν για περιβαλλοντικές δράσεις.

1.   Εάν, έπειτα από τον έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 29 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892, διαπιστώνεται απουσία συμμόρφωσης όσον αφορά τις προδιαγραφές εμπορίας ή τις ελάχιστες απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 15 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/892, με υπέρβαση των καθορισμένων ορίων ανοχής, απαιτείται από τη σχετική οργάνωση παραγωγών να πληρώσει ποινή η οποία υπολογίζεται ανάλογα με το ποσοστό των αποσυρθέντων προϊόντων που δεν συμμορφώνονται:

2.   Οι ποινές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη της ενδεχόμενης ποινής που επιβάλλεται δυνάμει του άρθρου 61.

1.   Εάν η οργάνωση παραγωγών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την πρώιμη συγκομιδή, επιβάλλεται ποινή ποσού ίσου με την αποζημίωση σχετικά με τις εκτάσεις για τις οποίες δεν τηρήθηκε η υποχρέωση. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες:

2.   Εάν η οργάνωση παραγωγών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά τη μη συγκομιδή, επιβάλλεται ποινή ποσού ίσου με την αποζημίωση σχετικά με τις εκτάσεις για τις οποίες δεν τηρήθηκε η υποχρέωση. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες:

Το στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 48 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο.

3.   Οι ποινές που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 εφαρμόζονται επιπλέον της ενδεχόμενης ποινής που επιβάλλεται δυνάμει του άρθρου 61.

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών ή άλλες ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις επιστρέφουν την αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση προσαυξημένη με τόκους και καταβάλλουν τις ποινές που προβλέπονται στο παρόν τμήμα.

Οι τόκοι υπολογίζονται:

2.   Οι ανακτηθείσες ενισχύσεις, οι τόκοι και οι επιβληθείσες ποινές καταβάλλονται στο ΕΓΤΕ.