ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2015/1403 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 18ης Αυγούστου 2015

για την ανάκληση της αποδοχής ανάληψης υποχρέωσης για έναν παραγωγό-εξαγωγέα σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση 2013/707/ΕΕ για τη βεβαίωση της αποδοχής ανάληψης υποχρέωσης που προτάθηκε στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ και κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (δηλαδή κυψελών) καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κατά την περίοδο εφαρμογής των οριστικών μέτρων

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Συνθήκη»),

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1) («βασικός κανονισμός αντιντάμπινγκ»), και ιδίως το άρθρο 8,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 597/2009 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουνίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο επιδοτήσεων εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2) («βασικός κανονισμός κατά των επιδοτήσεων»), και ιδίως το άρθρο 13,

Αφού ενημέρωσε τα κράτη μέλη,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

Α.   ΑΝΑΛΗΨΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΙΣΧΥΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ

Β.   ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ

Γ.   ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ-ΕΞΑΓΩΓΕΩΝ

Δ.   ΛΟΓΟΙ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ

Ε.   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ

ΣΤ.   ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΣΕΙΣ

i)   Παρατηρήσεις της ZNSHINE

ii)   Παρατηρήσεις από το άλλο ενδιαφερόμενο μέρος

Ζ.   ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ ΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΔΑΣΜΩΝ

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Με τον παρόντα κανονισμό ανακαλείται η αποδοχή της ανάληψης υποχρέωσης για την εταιρεία ZNSHINE PV-TECH CO. LTD και τη συνδεδεμένη εταιρεία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες καλύπτονται από κοινού από τον πρόσθετο κωδικό TARIC B923.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 51.

(2)  ΕΕ L 188 της 18.7.2009, σ. 93.

(3)  ΕΕ L 152 της 5.6.2013, σ. 5.

(4)  ΕΕ L 209 της 3.8.2013, σ. 26.

(5)  ΕΕ L 209 της 3.8.2013, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 325 της 5.12.2013, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 325 της 5.12.2013, σ. 66.

(8)  ΕΕ L 325 της 5.12.2013, σ. 214.

(9)  ΕΕ L 270 της 11.9.2014, σ. 6.

(10)  ΕΕ L 139 της 5.6.2015, σ. 30.

(11)  Αιτιολογικές σκέψεις 14 και επ. του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 856/2010 του Συμβουλίου, της 27ης Σεπτεμβρίου 2010, για την περάτωση της μερικής ενδιάμεσης επανεξέτασης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 661/2008 του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας (ΕΕ L 254 της 29.9.2010, σ. 5).

(12)  ΕΕ L 253 της 11.10.1993, σ. 1.

(13)  ΕΕ L 139 της 5.6.2015, σ. 30.

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2015/1404 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 18ης Αυγούστου 2015

για καθορισμό των κατ' αποκοπή τιμών εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (1),

Έχοντας υπόψη τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 543/2011 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (2), και ιδίως το άρθρο 136 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι κατ' αποκοπή τιμές εισαγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 136 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011 καθορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671.

(2)  ΕΕ L 157 της 15.6.2011, σ. 1.

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ (ΕΕ) 2015/1405 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 18ης Αυγούστου 2015

για την τροποποίηση του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ σχετικά με τα μέτρα ελέγχου της υγείας των ζώων όσον αφορά την αφρικανική πανώλη των χοίρων σε ορισμένα κράτη μέλη, ως προς τις καταχωρίσεις για την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2015) 5912]

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 89/662/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 1989, σχετικά με τους κτηνιατρικούς ελέγχους που εφαρμόζονται στο ενδοκοινοτικό εμπόριο με προοπτική την υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς (1), και ιδίως το άρθρο 9 παράγραφος 4,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 90/425/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1990, σχετικά με τους κτηνιατρικούς και ζωοτεχνικούς ελέγχους που εφαρμόζονται στο ενδοκοινοτικό εμπόριο ορισμένων ζώντων ζώων και προϊόντων με προοπτική την υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς (2), και ιδίως το άρθρο 10 παράγραφος 4,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/99/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για τους κανόνες υγειονομικού ελέγχου που διέπουν την παραγωγή, μεταποίηση, διανομή και εισαγωγή προϊόντων ζωικής προέλευσης που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση (3), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ αντικαθίσταται από το κείμενο του παραρτήματος της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(1)  ΕΕ L 395 της 30.12.1989, σ. 13.

(2)  ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 29.

(3)  ΕΕ L 18 της 23.1.2003, σ. 11.

(4)  Εκτελεστική απόφαση 2014/709/ΕΕ της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με τα μέτρα ελέγχου της υγείας των ζώων όσον αφορά την αφρικανική πανώλη των χοίρων σε ορισμένα κράτη μέλη και για την κατάργηση της εκτελεστικής απόφασης 2014/178/ΕΕ (ΕΕ L 295 της 11.10.2014, σ. 63).

Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΕΕ έχουν νομική ισχύ σύμφωνα με το διεθνές δημόσιο δίκαιο. Η κατάσταση και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελέγχονται στην τελευταία έκδοση του εγγράφου TRANS/WP.29/343 της OEE/HE, που διατίθεται στον ακόλουθο δικτυακό τόπο:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Κανονισμός αριθ. 14 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση οχημάτων όσον αφορά τις αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας, τα συστήματα αγκυρώσεων ISOFIX, τις αγκυρώσεις άνω πρόσδεσης ISOFIX και τις θέσεις καθήμενων i-Size [2015/1406]

Ενσωματώνει όλο το έγκυρο κείμενο έως:

Συμπλήρωμα 5 στη σειρά τροποποιήσεων 07 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 10 Ιουνίου 2014

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται:

2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού,

3.   ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

3.1.   Η αίτηση έγκρισης τύπου του οχήματος όσον αφορά τις αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας, τα συστήματα αγκυρώσεων ISOFIX, τις αγκυρώσεις άνω πρόσδεσης ISOFIX και τις θέσεις καθημένων i-Size, εάν υπάρχουν, υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του οχήματος ή από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.

3.2.   Συνοδεύεται από τα παρακάτω έγγραφα εις τριπλούν και από τα εξής στοιχεία:

3.3.   Κατ' επιλογή του κατασκευαστή, πρέπει να υποβάλλεται στην επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τεχνική υπηρεσία είτε ένα όχημα αντιπροσωπευτικό του προς έγκριση τύπου οχήματος είτε τα τμήματα οχήματος τα οποία θεωρούνται ουσιώδη για τις δοκιμές των αγκυρώσεων των ζωνών, των συστημάτων άνω αγκυρώσεων ISOFIX αν υπάρχουν, και στην περίπτωση θέσεων καθημένων i-Size, της επιφάνειας επαφής με το δάπεδο του οχήματος.

4.   ΕΓΚΡΙΣΗ

4.1.   Εάν το όχημα που υποβάλλεται προς έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πληροί τις σχετικές προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού, χορηγείται έγκριση του εν λόγω τύπου οχήματος.

4.2.   Για κάθε τύπο που εγκρίνεται χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν 07, που αντιστοιχεί στη σειρά τροποποιήσεων 07) δηλώνουν τη σειρά τροποποιήσεων που περιλαμβάνει τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις που έγιναν στον κανονισμό κατά τη χρονική στιγμή έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν πρέπει να παρέχει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο οχήματος όπως ορίζεται στην ανωτέρω παράγραφο 2.2.

4.3.   Η κοινοποίηση της έγκρισης ή της επέκτασης, ή της απόρριψης ή της ανάκλησης της έγκρισης, ή της οριστικής παύσης της παραγωγής ενός τύπου οχήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό γίνεται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958, τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, με τη χρήση εντύπου σύμφωνα με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

4.4.   Σε κάθε όχημα το οποίο ανταποκρίνεται σε τύπο οχήματος που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, τοποθετείται σε εμφανές και ευπρόσιτο σημείο που καθορίζεται στο έντυπο έγκρισης ένα διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από:

4.5.   Εάν το όχημα συμμορφώνεται με τύπο οχήματος που έχει εγκριθεί στο πλαίσιο ενός ή περισσότερων άλλων κανονισμών προσαρτημένων στη συμφωνία, στη χώρα η οποία χορηγεί έγκριση δυνάμει του παρόντος κανονισμού, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται το σύμβολο που καθορίζεται στην παράγραφο 4.4.1· στην περίπτωση αυτή οι επιπλέον αριθμοί και σύμβολα όλων των κανονισμών σύμφωνα με τους οποίους χορηγήθηκε έγκριση στη χώρα η οποία χορήγησε την έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό θα αναγράφονται σε κατακόρυφες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που περιγράφεται στην παράγραφο 4.4.1.

4.6.   Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

4.7.   Το σήμα έγκρισης τίθεται κοντά ή επάνω στην πινακίδα με τα στοιχεία του οχήματος που τοποθετεί ο κατασκευαστής.

4.8.   Στο παράρτημα 2 του παρόντος κανονισμού παρατίθενται παραδείγματα διαμόρφωσης του σήματος έγκρισης.

5.   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

5.1.   Ορισμοί (βλέπε παράρτημα 3)

5.1.1.   Το σημείο Η είναι σημείο αναφοράς όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.3 του παραρτήματος 4 του παρόντος κανονισμού, το οποίο πρέπει να προσδιορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο εν λόγω παράρτημα.

5.1.1.1.   Το σημείο «Η» είναι σημείο αναφοράς που αντιστοιχεί στο Η όπως ορίζεται στην παράγραφο 5.1.1 το οποίο προσδιορίζεται για κάθε κανονική θέση κατά την οποία χρησιμοποιείται το κάθισμα.

5.1.1.2.   Το σημείο R είναι το σημείο αναφοράς θέσης καθήμενου το οποίο ορίζεται στην παράγραφο 2.4 του παραρτήματος 4 του παρόντος κανονισμού.

5.1.2.   Το τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς ορίζεται στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος 4 του παρόντος κανονισμού.

5.1.3.   Τα σημεία L1 και L2 είναι οι κάτω ενεργοί αγκυρώσεις.

5.1.4.   Το σημείο C είναι ένα σημείο το οποίο ευρίσκεται 450 mm κατακορύφως επάνω από το σημείο R. Εντούτοις, εάν η απόσταση S όπως ορίζεται στην παράγραφο 5.1.6 είναι τουλάχιστον 280 mm και εάν ο εναλλακτικός τύπος BR = 260 mm + 0,8 S που προσδιορίζεται στην παράγραφο 5.4.3.3 επιλέγεται από τον κατασκευαστή, η κατακόρυφη απόσταση μεταξύ C και R πρέπει να είναι 500 mm.

5.1.5.   Οι γωνίες α1 και α2 είναι αντιστοίχως οι γωνίες οι οποίες σχηματίζονται από ένα οριζόντιο επίπεδο και τα επίπεδα τα κάθετα στο μέσο κατακόρυφο διάμηκες επίπεδο του οχήματος και οι οποίες διέρχονται από το σημείο R και τα σημεία L1 και L2.

Αν το κάθισμα είναι ρυθμιζόμενο, η απαίτηση αυτή ισχύει και για το σύνολο των σημείων Η όλων των συνήθων θέσεων οδήγησης ή απλής επόχησης, όπως δηλώνει ο κατασκευαστής του οχήματος.

5.1.6.   S είναι η απόσταση σε χιλιοστόμετρα της άνω ενεργού αγκύρωσης των ζωνών ασφαλείας από ένα επίπεδο αναφοράς P παράλληλο στο μέσο διάμηκες επίπεδο του οχήματος το οποίο ορίζεται με τον ακόλουθο τρόπο:

5.2.   Γενικές προδιαγραφές

5.2.1.   Οι αγκυρώσεις των ζωνών ασφαλείας πρέπει να έχουν σχεδιασθεί, κατασκευαστεί και τοποθετηθεί κατά τρόπον ώστε:

5.2.2.   Οιοδήποτε σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και οιαδήποτε αγκύρωση άνω πρόσδεσης ISOFIX, που έχει εγκατασταθεί ή πρόκειται να εγκατασταθεί στο όχημα, για ένα σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά καθώς και η επιφάνεια επαφής του δαπέδου του οχήματος οιασδήποτε θέσης καθήμενου i-Size πρέπει να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται και να τοποθετούνται έτσι ώστε:

5.2.3.   Συστήματα αγκύρωσης ISOFIX, σχεδιασμός και τοποθέτηση:

5.2.4.   Συστήματα αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX, σχεδιασμός και τοποθέτηση:

5.2.4.1.   Με την επιφύλαξη των παραγράφων 5.2.4.3 και 5.2.4.4, το τμήμα κάθε αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX που έχει σχεδιασθεί για να προσδένεται με σύνδεσμο άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX πρέπει να ευρίσκεται όχι μακρύτερα από 2 000 mm από το σημείο αναφοράς ώμου και εντός της σκιασμένης ζώνης, όπως εμφαίνεται στα σχήματα 6 έως 10 του παραρτήματος 9, της συγκεκριμένης θέσης καθημένου για την οποία έχει εγκατασταθεί, με μνεία του μοντέλου που προβλέπεται στη SAE J 826 (Ιούλιος 1995) και εμφαίνεται στο παράρτημα 9, σχήμα 5, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

5.2.4.2.   Η διάταξη αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX μπορεί εναλλακτικά να τοποθετηθεί με τη βοήθεια της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B), όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 16 (παράρτημα 17, προσάρτημα 2, σχήμα 2), σε μια θέση ISOFIX εφοδιασμένη με κάτω αγκυρώσεις ISOFIX όπως εμφαίνεται στο σχήμα 11 του παραρτήματος 9.

Η θέση καθημένου θα έχει τη μέγιστη κλίση προς τα πίσω και θα έχει ρυθμιστεί στο κατώτατο δυνατό επίπεδο με το ερεισίνωτο στην ονομαστική θέση του ή όπως συνιστάται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

Από την πλευρική άποψη, η αγκύρωση άνω πρόσδεσης ISOFIX θα ευρίσκεται πίσω από την οπίσθια όψη της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B).

Η τομή μεταξύ της οπίσθιας όψης της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B) και της οριζόντιας γραμμής (παράρτημα 9, σχήμα 11, σημείο αναφοράς 3) που περιλαμβάνει το τελευταίο άκαμπτο σημείο σκληρότητας άνω των 50 Shore A στο επάνω μέρος του ερεισίνωτου καθορίζει το σημείο αναφοράς 4 (παράρτημα 9, σχήμα 11) στον κεντρικό άξονα της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B). Σ' αυτό το σημείο αναφοράς, μια μέγιστη γωνία 45° επάνω από την οριζόντια γραμμή καθορίζει το άνω όριο του χώρου της αγκύρωσης του άνω σημείου πρόσδεσης.

Στην κάτοψη, στο σημείο αναφοράς 4 (παράρτημα 9, σχήμα 11), μια μέγιστη γωνία 90° που εκτείνεται προς τα πίσω και παραπλεύρως και στην πίσω όψη μια μέγιστη γωνία 40° προσδιορίζουν 2 όγκους που καθορίζουν τα όρια του χώρου της αγκύρωσης του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX.

Η προέλευση του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX (5) ευρίσκεται στη διατομή της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B) με ένα επίπεδο που απέχει 550 mm πάνω από την οριζόντια όψη (1) της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B) στον κεντρικό άξονα (6) της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B).

Περαιτέρω, η αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX θα απέχει πάνω από 200 mm αλλά όχι πάνω από 2 000 mm από το σημείο προέλευσης του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX στην πίσω όψη της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B), που μετράται κατά μήκος του ιμάντα όταν αυτός τραβιέται πάνω από το ερεισίνωτο στην αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX.

5.2.4.3.   Το μέρος της αγκύρωσης του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX σε ένα όχημα η οποία έχει σχεδιασθεί για να συνδέεται με τον σύνδεσμο του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX μπορεί να ευρίσκεται εκτός των σκιασμένων ζωνών που αναφέρονται στις παραγράφους 5.2.4.1 ή 5.2.4.2 εάν η τοποθέτηση μέσα σε μια ζώνη δεν ενδείκνυται και το όχημα είναι εφοδιασμένο με διάταξη διαδρομής η οποία,

5.2.4.4.   Μια αγκύρωση πρόσδεσης μπορεί να ενσωματωθεί στο ερεισίνωτο, με την προϋπόθεση ότι δεν ευρίσκεται στο χώρο περιτύλιξης του ιμάντα, στο επάνω μέρος του ερεισίνωτου των καθισμάτων του οχήματος.

5.2.4.5.   Η αγκύρωση άνω πρόσδεσης ISOFIX πρέπει να έχει διαστάσεις που να επιτρέπουν την πρόσδεση ενός αγκίστρου άνω πρόσδεσης ISOFIX όπως εμφαίνεται στο σχήμα 3.

Πρέπει να προβλέπεται ελεύθερος χώρος γύρω από κάθε αγκύρωση άνω πρόσδεσης ISOFIX, έτσι ώστε να επιτρέπονται οι κινήσεις για το κλείσιμο και το άνοιγμα αυτής.

Όλες οι αγκυρώσεις που βρίσκονται πίσω από οιοδήποτε σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την προσάρτηση ενός αγκίστρου άνω πρόσδεσης ISOFIX ή συνδέσμου του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX πρέπει να είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να αποτρέπουν την εσφαλμένη χρήση με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέτρα:

Για κάθε αγκύρωση άνω πρόσδεσης ISOFIX που διαθέτει κάλυμμα, αυτό πρέπει να επισημαίνεται για παράδειγμα με ένα από τα σύμβολα ή με την αντεστραμένη εικόνα ενός από τα σύμβολα που εμφαίνονται στο σχήμα 13 του παραρτήματος 9. Το κάλυμμα πρέπει να μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς να χρειάζονται εργαλεία.

5.2.5.   Απαιτήσεις για τη θέση καθημένου i-Size

Κάθε θέση καθημένου i-Size, όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος, πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στις παραγράφους 5.2.2 έως 5.2.5.3.

5.2.5.1.   Σημάνσεις

Για κάθε θέση καθημένου i-Size πρέπει να υπάρχει μόνιμη σήμανση παραπλεύρως του συστήματος αγκύρωσης κάτω πρόσδεσης ISOFIX (ράβδος ή διάταξη καθοδήγησης) της αντίστοιχης θέσης καθημένου.

Ελάχιστη δυνατή σήμανση αποτελεί το σύμβολο του παραρτήματος 10, σχήμα 4, που αποτελείται από έναν κύκλο με διάμετρο τουλάχιστον 13 mm, περιλαμβάνει ένα εικονόγραμμα και πρέπει να πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

5.2.5.2.   Γεωμετρικές απαιτήσεις για θέσεις καθημένων i-Size που συνδέονται με υποστηρίγματα i-Size

Εκτός από τις απαιτήσεις που ορίζονται στα σημεία 5.2.3 και 5.2.4, πρέπει να επαληθεύεται ότι η άνω επιφάνεια του δαπέδου του οχήματος (συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων, του τάπητα, του αφρώδους υλικού, κ.λπ.), τέμνει και τις δύο επιφάνειες στις διευθύνσεις x- και y- του εκτιμώμενου όγκου της βάσης του υποστηρίγματος, όπως φαίνεται στα σχήματα 1 και 2 του παραρτήματος 10 του παρόντος κανονισμού.

Ο εκτιμώμενος όγκος της βάσης του υποστηρίγματος χαρακτηρίζεται ως εξής (βλέπε επίσης παράρτημα 10, σχήματα 1 και 2 του παρόντος κανονισμού):

Η γωνία βήματος που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των γεωμετρικών χαρακτηριστικών πρέπει να μετράται σύμφωνα με την παράγραφο 5.2.3.4.

Η συμμόρφωση με την απαίτηση αυτή μπορεί να αποδεικνύεται με φυσική δοκιμή ή προσομοίωση σε υπολογιστή ή με αντιπροσωπευτικά σχέδια.

5.2.5.3.   Απαιτήσεις αντοχής δαπέδου του οχήματος για θέσεις καθημένων i-Size

Ολόκληρη η επιφάνεια επαφής με το δάπεδο του οχήματος (βλέπε παράρτημα 10, σχήματα 1 και 2) θα πρέπει να είναι επαρκούς αντοχής ώστε να αντέχει τα φορτία που επιβάλλονται όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 6.6.4.5.

5.3.   Ελάχιστος αριθμός ζωνών ασφαλείας και αγκυρώσεων ISOFIX που πρέπει να προβλέπονται

5.3.1.   Τα οχήματα των κατηγοριών M και N [εκτός από εκείνα των κατηγοριών M2 ή M3 που υπάγονται στις κλάσεις I ή A1] θα είναι εφοδιασμένα με αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας οι οποίες ικανοποιούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

5.3.1.1.   Οι αγκυρώσεις ενός συστήματος ζωνών ασφαλείας εγκεκριμένου ως ζώνη ασφαλείας τύπου S (με ή χωρίς συσπειρωτήρα/-ες) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 16 πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις του κανονισμού αριθ. 14, όμως η επιπλέον αγκύρωση ή αγκυρώσεις που προβλέπονται για τη στερέωση μιας οριζόντιας λωρίδας εξαιρούνται από τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού περί αντοχής και τοποθέτησης.

5.3.2.   Ο ελάχιστος αριθμός αγκυρώσεων ζωνών ασφαλείας για κάθε θέση καθημένου με μέτωπο προς τα εμπρός και προς τα πίσω προσδιορίζεται στο παράρτημα 6.

5.3.3.   Εντούτοις, για τις προς τα έξω θέσεις καθήμενων, εκτός από τις εμπρόσθιες, των οχημάτων της κατηγορίας N1, που εμφαίνονται στο παράρτημα 6 και χαρακτηρίζονται από το σύμβολο Ø, επιτρέπονται δύο κάτω αγκυρώσεις, εφόσον υπάρχει πέρασμα μεταξύ ενός καθίσματος και του πλησιέστερου τοιχώματος του οχήματος ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση των επιβατών σε άλλα μέρη του οχήματος.

Ένας χώρος μεταξύ ενός καθίσματος και του πλευρικού τοιχώματος θεωρείται ως πέρασμα εάν η απόσταση μεταξύ του εν λόγω τοιχώματος, με όλες τις θύρες κλειστές και ενός κατακόρυφου διαμήκους επιπέδου που διέρχεται από τον κεντρικό άξονα του συγκεκριμένου καθίσματος, που μετράται στη θέση του σημείου R και κάθετα προς το μέσο διάμηκες επίπεδο του οχήματος, είναι άνω των 500 mm.

5.3.4.   Για τις εμπρόσθιες κεντρικές θέσεις, που εμφαίνονται στο παράρτημα 6 και σημειώνονται με το σύμβολο *, δύο κάτω αγκυρώσεις θεωρούνται επαρκείς όταν το αλεξήνεμο βρίσκεται έξω από τη ζώνη αναφοράς η οποία ορίζεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 21· εάν ευρίσκονται εντός της ζώνης αναφοράς, απαιτούνται 3 αγκυρώσεις.

Όσον αφορά τις αγκυρώσεις των ζωνών ασφαλείας, το αλεξήνεμο θεωρείται ότι αποτελεί τμήμα της ζώνης αναφοράς όταν δύναται να έλθει σε στατική επαφή με τον μηχανισμό δοκιμής σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 21.

5.3.5.   Σε κάθε θέση καθημένου που επισημαίνεται στο παράρτημα 6 με το σύμβολο ╬, πρέπει να προβλέπονται τρεις αγκυρώσεις. Μπορούν να διατίθενται δύο αγκυρώσεις, εάν πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

5.3.6.   Για όλα τα καθίσματα που προορίζονται αποκλειστικά προς χρήση μόνον εφόσον το όχημα είναι στάσιμο, καθώς και για όλα τα καθίσματα κάθε οχήματος τα οποία δεν καλύπτονται από τις παραγράφους 5.3.1 έως 5.3.4 δεν απαιτούνται αγκυρώσεις. Πάντως, αν το όχημα έχει αγκυρώσεις για τέτοια καθίσματα, οι εν λόγω αγκυρώσεις πρέπει να συμμορφώνονται προς τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Οι αγκυρώσεις που προορίζονται μόνο για χρήση σε συνδυασμό με ζώνη ατόμου με αναπηρίες, ή κάθε άλλο σύστημα συγκράτησης σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 107, σειρά τροποποιήσεων 02, παράρτημα 8, δεν χρειάζεται να πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

5.3.7.   Στην περίπτωση του άνω ορόφου ενός διώροφου οχήματος, οι απαιτήσεις για την κεντρική εμπρόσθια θέση καθημένου ισχύουν επίσης και για τις εξωτερικές εμπρόσθιες θέσεις καθημένων.

5.3.8.   Ελάχιστος αριθμός προβλεπομένων θέσεων ISOFIX:

5.3.9.   Στην περίπτωση καθισμάτων με δυνατότητα στροφής ή τοποθέτησης προς άλλες κατευθύνσεις, για χρήση όταν το όχημα είναι εν στάσει, οι απαιτήσεις της παραγράφου 5.3.1 εφαρμόζονται μόνο για όσες κατευθύνσεις προορίζονται για συνήθη χρήση όταν το όχημα κινείται επί της οδού, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Το πληροφοριακό έγγραφο πρέπει να περιλαμβάνει σχετικό σημείωμα.

5.4.   Θέση των αγκυρώσεων ζώνης ασφαλείας (βλέπε παράρτημα 3, σχήμα 1)

5.4.1.   Γενικά

5.4.1.1.   Οι αγκυρώσεις κάθε ζώνης δύνανται να τοποθετούνται είτε εξ ολοκλήρου μέσα στη δομή του οχήματος ή του καθίσματος, ή σε οποιοδήποτε άλλο τμήμα του οχήματος, ή να κατανέμονται μεταξύ των θέσεων αυτών.

5.4.1.2.   Η ίδια αγκύρωση μπορεί να δεχθεί τα άκρα δύο παρακείμενων ζωνών ασφαλείας, υπό τον όρο να πληρούνται οι απαιτήσεις της δοκιμής.

5.4.2.   Θέση των κάτω ενεργών αγκυρώσεων

5.4.2.1.   Εμπρόσθια καθίσματα, όχημα κατηγορίας M1

Σε μηχανοκίνητα οχήματα κατηγορίας M1 η γωνία α1 (όχι από την πλευρά της πόρπης) πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 30 έως 80 μοιρών και η γωνία α2 (από την πλευρά της πόρπης) πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 45 έως 80 μοιρών. Και οι δύο προϋποθέσεις περί γωνίας ισχύουν για όλες τις κανονικές θέσεις επιβίβασης των εμπρόσθιων καθισμάτων. Εφόσον τουλάχιστον μία από τις γωνίες α1 και α2 είναι σταθερή (π.χ. αγκύρωση στερεωμένη στο κάθισμα) σε όλες τις κανονικές θέσεις χρήσης κυμαίνεται μεταξύ 60° ± 10°. Στην περίπτωση ρυθμιζόμενων καθισμάτων με μηχανισμό ρύθμισης με γωνία ερεισίνωτου μικρότερη των 20° (βλέπε παράρτημα 3, σχήμα 1), η γωνία α1 μπορεί να είναι μικρότερη από την ελάχιστη τιμή (30°) που καθορίζεται παραπάνω, με την προϋπόθεση ότι δεν είναι μικρότερη των 20° σε οποιαδήποτε κανονική θέση χρήσης.

5.4.2.2.   Οπίσθια καθίσματα, όχημα κατηγορίας M1

Στα μηχανοκίνητα οχήματα της κατηγορίας M1 οι γωνίες α1 και α2 θα κυμαίνονται μεταξύ 30 και 80 μοιρών για όλα τα οπίσθια καθίσματα. Εάν τα οπίσθια καθίσματα είναι ρυθμιζόμενα οι ανωτέρω γωνίες θα ισχύουν για όλες τις κανονικές θέσεις όταν το όχημα κινείται.

5.4.2.3.   Εμπρόσθια καθίσματα, κατηγορίες οχήματος εκτός της M1

Για τις κατηγορίες μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός της M1 οι γωνίες α1 και α2 πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 30 έως 80 μοιρών για όλες τις κανονικές θέσεις των εμπρόσθιων καθισμάτων όταν το όχημα κινείται. Εφόσον στην περίπτωση εμπρόσθιων καθισμάτων οχημάτων με μέγιστη μάζα οχήματος 3,5 τόνους τουλάχιστον μία από τις γωνίες α1 και α2 είναι σταθερή σε όλες τις κανονικές θέσεις χρήσης, το άνοιγμά της πρέπει να είναι 60° ± 10° (π.χ. αγκύρωση στερεωμένη στο κάθισμα).

5.4.2.4.   Οπίσθια καθίσματα και ειδικά εμπρόσθια ή οπίσθια καθίσματα, σε οχήματα κατηγοριών άλλων από M1

Στα οχήματα κατηγοριών άλλων από M1, στην περίπτωση:

οι γωνίες α1 και α2 μπορούν να κυμαίνονται μεταξύ 20° και 80° σε οποιαδήποτε κανονική θέση χρήσης. Εφόσον στην περίπτωση εμπρόσθιων καθισμάτων οχημάτων με μέγιστη μάζα οχήματος 3,5 τόνους τουλάχιστον μία από τις γωνίες α1 και α2 είναι σταθερή σε όλες τις κανονικές θέσεις χρήσης, το άνοιγμά της πρέπει να είναι 60° ± 10° (π.χ. αγκύρωση στερεωμένη στο κάθισμα).

Στην περίπτωση καθισμάτων, εκτός από τα εμπρόσθια καθίσματα των οχημάτων των κατηγοριών M2 και M3, οι γωνίες α1 και α2 κυμαίνονται από 45 έως 90 μοίρες για όλες τις κανονικές θέσεις χρήσης.

5.4.2.5.   Η απόσταση μεταξύ δύο κατακόρυφων επιπέδων παράλληλων προς το μέσο διάμηκες κατακόρυφο επίπεδο του οχήματος το καθένα από τα οποία διέρχεται από μια από τις δύο ενεργές κάτω αγκυρώσεις L1 και L2 της ίδιας ζώνης ασφαλείας πρέπει να είναι τουλάχιστον 350 mm. Στην περίπτωση θέσεων με μέτωπο προς τα πλάγια η απόσταση μεταξύ δύο κατακόρυφων επιπέδων παράλληλων προς το μέσο διάμηκες επίπεδο του οχήματος από τα οποία το καθένα διέρχεται από μια από τις δύο ενεργούς κάτω αγκυρώσεις L1 και L2 της ίδιας ζώνης ασφαλείας πρέπει να είναι τουλάχιστον 350 mm. Στην περίπτωση κεντρικών θέσεων καθήμενων στις οπίσθιες σειρές καθισμάτων οχημάτων των κατηγοριών M1 και N1, η παραπάνω αναφερόμενη απόσταση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 240 mm, με την προϋπόθεση ότι δεν είναι δυνατό να ανταλλάσσεται το κεντρικό οπίσθιο κάθισμα με οποιοδήποτε από τα άλλα καθίσματα του οχήματος. Το μέσο διάμηκες επίπεδο του καθίσματος πρέπει να διέρχεται μεταξύ των σημείων L1 και L2 και να απέχει τουλάχιστον 120 mm από αυτά τα σημεία.

5.4.3.   Θέση των ενεργών άνω αγκυρώσεων (βλέπε παράρτημα 3)

5.4.3.1.   Εάν χρησιμοποιείται ένας οδηγός ιμάντα ή ένας παρόμοιος μηχανισμός που επηρεάζει τις θέσεις της ενεργού άνω αγκύρωσης, αυτή η θέση πρέπει να καθορίζεται συμβατικά λαμβάνοντας υπόψη ότι η θέση της αγκύρωσης, όταν ο κατά μήκος κεντρικός άξονας του ιμάντα διέρχεται από ένα σημείο J1 καθορίζεται διαδοχικά, ξεκινώντας από το σημείο R, από τα ακόλουθα τρία τμήματα:

Το σημείο J2 καθορίζεται από τη συμμετρία με το σημείο J1 εκατέρωθεν του κατά μήκους κατακόρυφου επιπέδου που διέρχεται μέσω της γραμμής κορμού, που περιγράφεται στην παράγραφο 5.1.2, του ανδρείκελου που είναι τοποθετημένο στην εν λόγω θέση.

Εφόσον χρησιμοποιείται μια διάταξη δύο θυρών για την προσπέλαση τόσο στις εμπρόσθιες όσο και στις οπίσθιες θέσεις και η άνω αγκύρωση είναι στερεωμένη στη θέση «Β», το σύστημα πρέπει να έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να εμποδίζει την πρόσβαση στο όχημα ή την έξοδο από αυτό.

5.4.3.2.   Η ενεργός άνω αγκύρωση πρέπει να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο FN, το οποίο είναι κάθετο προς το μέσο διάμηκες επίπεδο του καθίσματος και σχηματίζει γωνία 65° με τη γραμμή κορμού. Η γωνία πρέπει να μειώνεται σε 60° στην περίπτωση των οπίσθιων καθισμάτων. Το επίπεδο FN πρέπει να τοποθετείται έτσι ώστε να τέμνει τη γραμμή κορμού στο σημείο D και συνεπώς DR = 315 mm + 1,8 S. Εντούτοις, όταν S ≤ 200 mm, τότε DR = 675 mm.

5.4.3.3.   Η ενεργός άνω αγκύρωση πρέπει να βρίσκεται πίσω από το επίπεδο FK που είναι κάθετο προς το μέσο διάμηκες επίπεδο του καθίσματος, το οποίο τέμνει τη γραμμή κορμού με γωνία 120° σε ένα σημείο Β έτσι ώστε BR = 260 mm + S. Εάν S ≥ 280 mm, ο κατασκευαστής πρέπει να χρησιμοποιεί BR = 260 mm + 0,8 S κατά τη διάκρισή του.

5.4.3.4.   Η τιμή S δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 140 mm.

5.4.3.5.   Η ενεργός άνω αγκύρωση πρέπει να τοποθετείται όπισθεν ενός κατακόρυφου επιπέδου κάθετου προς το μέσο διάμηκες επίπεδο του οχήματος και να διέρχεται μέσω του σημείου R όπως εμφαίνεται στο παράρτημα 3.

5.4.3.6.   Η ενεργός άνω αγκύρωση πρέπει να τοποθετείται πάνω από ένα οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το σημείο C που ορίζεται στην παράγραφο 5.1.4.

5.4.3.6.1.   Κατά παρέκκλιση των απαιτήσεων της παραγράφου 5.4.3.6, η ενεργός άνω αγκύρωση για καθίσματα επιβατών των οχημάτων κατηγορίας M2 και Μ3 μπορεί να ρυθμίζεται από την εν λόγω προδιαγραφή εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες απαιτήσεις:

5.4.3.7.   Επιπλέον της άνω αγκύρωσης που προσδιορίζεται στην παράγραφο 5.4.3.1 μπορούν να προβλέπονται και άλλες ενεργοί άνω αγκυρώσεις εάν πληρούν μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

5.5.   Διαστάσεις των κοχλιοτομημένων οπών των αγκυρώσεων

5.5.1.   Μια αγκύρωση πρέπει να έχει κοχλιοτομημένη οπή 7/16 ιντσών (20 UNF 2B).

5.5.2.   Εάν το όχημα είναι εφοδιασμένο από τον κατασκευαστή με ζώνες ασφαλείας στερεωμένες σε όλες τις αγκυρώσεις που περιγράφονται για το εν λόγω κάθισμα, οι αγκυρώσεις αυτές δεν είναι απαραίτητο να πληρούν την προϋπόθεση της παραγράφου 5.5.1, υπό την προϋπόθεση ότι είναι σύμφωνες με τις άλλες διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, η απαίτηση που καθορίζεται στην παράγραφο 5.5.1 δεν ισχύει για επιπλέον αγκυρώσεις που πληρούν την προϋπόθεση της παραγράφου 5.4.3.7.3.

5.5.3.   Πρέπει να είναι δυνατό να αφαιρείται η ζώνη ασφαλείας χωρίς βλάβη της αγκύρωσης.

6.   ΔΟΚΙΜΕΣ

6.1.   Γενικές δοκιμές για αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας

6.1.1.   Με την επιφύλαξη της εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 6.2 και κατ' αίτηση του κατασκευαστή·

6.1.1.1.   Οι δοκιμές δύνανται να αφορούν είτε τη δομή του οχήματος είτε ένα τελείως έτοιμο όχημα·

6.1.1.2.   Οι δοκιμές μπορούν να περιορίζονται στις αγκυρώσεις που αφορούν ένα και μόνο κάθισμα ή μια ομάδα καθισμάτων υπό τον όρο ότι:

6.1.1.3.   Τα παράθυρα και οι θύρες μπορεί να είναι τοποθετημένες ή όχι, κλειστές ή ανοικτές.

6.1.1.4.   Κάθε στοιχείο που προβλέπεται στον τύπο του οχήματος, ικανό να συντελέσει στη ακαμψία της δομής του οχήματος, μπορεί να είναι τοποθετημένο.

6.1.2.   Τα καθίσματα πρέπει να είναι εγκατεστημένα και τοποθετημένα για οδήγηση ή για χρήση την οποία επιλέγει η επιφορτισμένη με τις δοκιμές τεχνική υπηρεσία ως την πλέον μειονεκτική από άποψη αντοχής του συστήματος. Στην έκθεση πρέπει να αναφέρεται η θέση των καθισμάτων. Το ερεισίνωτο πρέπει, εάν η κλίση του είναι ρυθμιζόμενη, να στερεώνεται όπως καθορίζεται από τον κατασκευαστή ή, απουσία μιας τέτοιας προδιαγραφής, να στερεώνεται σε θέση αντίστοιχη με πραγματική γωνία ερεισίνωτου όσο το δυνατόν πλησιέστερη στις 25° για οχήματα των κατηγοριών M1 και N1 και στις 15° για οχήματα όλων των άλλων κατηγοριών.

6.2.   Επίτευξη ασφάλειας του οχήματος για δοκιμές αγκυρώσεων ζωνών ασφαλείας και για δοκιμές αγκυρώσεων ISOFIX

6.2.1.   Η μέθοδος ασφάλισης του οχήματος που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της δοκιμής δεν αφορά την ενίσχυση των αγκυρώσεων ασφαλείας ή των αγκυρώσεων ISOFIX και του χώρου αγκύρωσής τους ή την ελάττωση της παραμόρφωσης της δομής.

6.2.2.   Ένας μηχανισμός ασφάλισης θεωρείται ικανοποιητικός εάν δεν έχει καμία επίδραση σε έναν χώρο που εκτείνεται σε όλο το εύρος της δομής και εάν το όχημα ή η δομή είναι μπλοκαρισμένο ή σταθεροποιημένο εμπρός, σε μια απόσταση τουλάχιστον 500 mm από την προς δοκιμή αγκύρωση, και συγκρατείται ή σταθεροποιείται πίσω σε απόσταση 300 mm τουλάχιστον από αυτή την αγκύρωση.

6.2.3.   Συνιστάται να στηρίζεται η δομή σε στηρίγματα διατεταγμένα κατά προσέγγιση στην ίδια γραμμή με τους άξονες των τροχών ή, εφόσον αυτό δεν είναι δυνατόν, στην ίδια γραμμή με τα σημεία στερέωσης του συστήματος ανάρτησης.

6.2.4.   Εάν χρησιμοποιείται διαφορετική μέθοδος ασφάλισης από εκείνη που περιγράφεται στις παραγράφους 6.2.1 έως 6.2.3 του παρόντος κανονισμού, πρέπει να προσκομισθούν αποδείξεις ότι αυτή είναι ισοδύναμη.

6.3.   Γενικές απαιτήσεις δοκιμής για αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας

6.3.1.   Όλες οι αγκυρώσεις της ίδιας ομάδας καθισμάτων πρέπει να δοκιμάζονται ταυτόχρονα. Εντούτοις, εάν υπάρχει κίνδυνος η μη συμμετρική κατανομή του φορτίου στα καθίσματα και/ή στις αγκυρώσεις να οδηγήσει σε αποτυχία, μπορεί να διεξαχθεί μια επιπλέον δοκιμή με μη συμμετρική κατανομή του φορτίου.

6.3.2.   Η δύναμη έλξης πρέπει να ασκείται υπό γωνία 10° ± 5° άνω της οριζοντίου επί ενός επιπέδου παραλλήλου προς το διάμηκες μέσο επίπεδο του οχήματος.

Αρχικά εφαρμόζεται φορτίο ίσο προς το 10 % με αντοχή ± 30 % του φορτίου-στόχου. Στη συνέχεια το φορτίο αυξάνεται έως να καλυφθεί το 100 % του φορτίου-στόχου.

6.3.3.   Η εφαρμογή του πλήρους φορτίου θα πρέπει να επιτευχθεί όσον το δυνατόν συντομότερα και εντός 60 δευτερολέπτων κατ' ανώτατο όριο.

Εντούτοις, ο κατασκευαστής μπορεί να ζητήσει την εφαρμογή του φορτίου ενός 4 δευτερολέπτων.

Οι αγκυρώσεις πρέπει να αντέχουν το εξειδικευμένο φορτίο τουλάχιστον επί 0,2 δευτερόλεπτα.

6.3.4.   Οι μηχανισμοί έλξης οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν στις δοκιμές οι οποίες περιγράφονται παρακάτω στην παράγραφο 6.4 απεικονίζονται στο παράρτημα 5. Οι μηχανισμοί που εμφαίνονται στο σχήμα 1 του παραρτήματος 5 τοποθετούνται στο μαξιλάρι του καθίσματος και, εφόσον είναι δυνατόν, ωθούνται στο ερεισίνωτο ενώ ο ιμάντας της ζώνης σφίγγεται γύρω από αυτό. Ο μηχανισμός που εμφαίνεται στο σχήμα 2 του παραρτήματος 5 τοποθετείται στη σωστή θέση, ο ιμάντας της ζώνης στερεώνεται πάνω από το μηχανισμό και τραβιέται ώσπου να σφιχτεί. Στις αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας δεν εφαρμόζεται αρχικό φορτίο μεγαλύτερο από το ελάχιστο απαραίτητο για τη σωστή τοποθέτηση του μηχανισμού δοκιμής, στη διάρκεια αυτής της ενέργειας.

Ο μηχανισμός έλξης, που μπορεί να έχει πλάτος 254 ή 406 mm και χρησιμοποιείται σε κάθε θέση καθημένου, πρέπει να έχει πλάτος όσο το δυνατόν πλησιέστερο της απόστασης μεταξύ των κάτω αγκυρώσεων.

Ο μηχανισμός έλξης πρέπει να είναι τοποθετημένος έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε παρεμβολή που θα μπορούσε να επηρεάσει το φορτίο ή την κατανομή του φορτίου.

6.3.5.   Οι αγκυρώσεις των θέσεων που έχουν άνω αγκυρώσεις πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμές υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

6.3.6.   Όταν οι πλευρικές θέσεις και οι κεντρικές θέσεις δεν διαθέτουν άνω αγκυρώσεις, οι κάτω αγκυρώσεις πρέπει να υποβληθούν στη δοκιμή η οποία προδιαγράφεται στην παράγραφο 6.4.3, κατά την οποία οι δυνάμεις μεταδίδονται σ' αυτές μέσω ενός μηχανισμού ο οποίος αναπαράγει τη γεωμετρία μιας κάτω του υπογαστρίου ζώνης.

6.3.7.   Αν το όχημα έχει σχεδιασθεί για να δέχεται άλλους μηχανισμούς οι οποίοι εμποδίζουν τους ιμάντες να συνδεθούν κατευθείαν στις αγκυρώσεις χωρίς παρέμβαση κυλίνδρων κ.λπ., ή οι οποίοι απαιτούν αγκυρώσεις επιπλέον αυτών οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 5.3, η ζώνη ασφαλείας ή ένα σύστημα καλωδίων, κυλίνδρων κλπ., αντιπροσωπευτικό των εξαρτημάτων της ζώνης ασφαλείας, θα συνδεθεί με έναν τέτοιο μηχανισμό στις αγκυρώσεις εντός του οχήματος, και αυτές θα υποβληθούν στις δοκιμές σύμφωνα με την παράγραφο 6.4, αναλόγως με την περίπτωση.

6.3.8.   Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί μέθοδος δοκιμής άλλη από αυτές που προδιαγράφονται στην παράγραφο 6.3, αλλά στην περίπτωση αυτή πρέπει να αποδειχθεί η ισοδυναμία της.

6.4.   Ειδικές απαιτήσεις δοκιμής για αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας

6.4.1.   Δοκιμή σε ζώνες ασφαλείας τριών σημείων οι οποίες περιλαμβάνουν ένα συσπειρωτήρα με άξονα μεταδόσεως επί του ορθοστάτη που είναι στερεωμένος στη άνω αγκύρωση.

6.4.1.1.   Μια ειδική τροχαλία ή ένας άξονας μεταδόσεως καλωδίου ή ιμάντα που είναι ειδικά προσαρμοσμένος για να μεταδίδει τις δυνάμεις οι οποίες προέρχονται από τον μηχανισμό έλξης, ή η τροχαλία ή ο άξονας μεταδόσεως που παρέχει ο κατασκευαστής, τοποθετείται στην άνω αγκύρωση.

6.4.1.2.   Ένα φορτίο δοκιμής των 1 350 daN ± 20 daN εφαρμόζεται σε έναν μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 2) συνδεδεμένο στις αγκυρώσεις της ίδιας ζώνης, μέσω ενός μηχανισμού που αναπαράγει τη γεωμετρία του ιμάντα αυτής της ζώνης ασφαλείας ο οποίος ευρίσκεται στο άνω μέρος του κορμού. Στην περίπτωση οχημάτων κατηγοριών άλλων από τις M1 και N1, το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 675 ± 20 daN, εκτός από τα οχήματα των κατηγοριών M3 και N3 για τα οποία το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 450 ± 20 daN.

6.4.1.3.   Συγχρόνως μία δύναμη έλξης των 1 350 daN ± 20 daN εφαρμόζεται σε ένα μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 1) συνδεδεμένο στις δύο αγκυρώσεις κάτω πρόσδεσης. Στην περίπτωση οχημάτων κατηγοριών άλλων από τις M1 και Ν1, το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 675 ± 20 daN, εκτός από τα οχήματα των κατηγοριών M3 και N3 για τα οποία το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 450 ± 20 daN.

6.4.2.   Δοκιμή με επίδειξη ζωνών ασφαλείας τριών σημείων χωρίς ή με συσπειρωτήρα στην αγκύρωση άνω πρόσδεσης

6.4.2.1.   Ένα φορτίο δοκιμής 1 350 daN ± 20 daN εφαρμόζεται σε ένα μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 2) συνδεδεμένο με την άνω αγκύρωση και με την κάτω αγκύρωση της ίδιας ζώνης την ευρισκόμενη στην αντίθετη πλευρά, με τη χρησιμοποίηση, αν τον προμηθεύει ο κατασκευαστής, ενός συσπειρωτήρα στερεωμένου στην άνω αγκύρωση. Στην περίπτωση οχημάτων κατηγοριών άλλων από τις M1 και N1, το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 675 ± 20 daN, εκτός από τα οχήματα των κατηγοριών M3 και N3 για τα οποία το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 450 ± 20 daN.

6.4.2.2.   Συγχρόνως μια δύναμη έλξης 1 350 daN ± 20 daN πρέπει να εφαρμόζεται σε ένα μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 1) συνδεδεμένο με τις δύο κάτω αγκυρώσεις. Στην περίπτωση οχημάτων κατηγοριών άλλων από τις M1 και Ν1, το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 675 ± 20 daN, εκτός από τα οχήματα των κατηγοριών M3 και N3 για τα οποία το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 450 ± 20 daN.

6.4.3.   Δοκιμή με επίδειξη ζωνών ασφαλείας κάτω του υπογαστρίου

Εφαρμόζεται ένα φορτίο δοκιμής 2 225 daN ± 20 daN σε ένα μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 1) συνδεδεμένο με τις δύο κάτω αγκυρώσεις. Στην περίπτωση οχημάτων κατηγοριών εκτός από τις M1 και N1, το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 1 110 ± 20 daN, εκτός από τα οχήματα των κατηγοριών M3 και N3 για τα οποία το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 740 ± 20 daN.

6.4.4.   Δοκιμή για αγκυρώσεις διευθετημένες εξ ολοκλήρου μέσα στη δομή του καθίσματος ή κατανεμημένες μεταξύ της δομής του οχήματος και αυτής του καθίσματος

6.4.4.1.   Εκτελούνται, αναλόγως της περιπτώσεως, οι δοκιμές οι οποίες προσδιορίζονται παραπάνω στις παραγράφους 6.4.1, 6.4.2 και 6.4.3 προσθέτοντας ταυτόχρονα, για κάθε κάθισμα και κάθε ομάδα καθισμάτων, τη συμπληρωματική δύναμη που αναφέρεται παρακάτω.

6.4.4.2.   Εκτός των δυνάμεων που αναφέρονται στις παραγράφους 6.4.1, 6.4.2 και 6.4.3, εφαρμόζεται επί της δομής του καθίσματος δύναμη ίση με 20 φορές το βάρος του πλήρους καθίσματος. Το φορτίο αδράνειας πρέπει να εφαρμόζεται στο κάθισμα ή στα μέρη του καθίσματος που αντιστοιχούν στη φυσική επίπτωση της μάζας του εν λόγω καθίσματος στις αγκυρώσεις του καθίσματος. Ο καθορισμός του επιπλέον εφαρμοζόμενου φορτίου ή φορτίων και η κατανομή του φορτίου πρέπει να γίνονται από τον κατασκευαστή και να εγκρίνονται από την τεχνική υπηρεσία.

Στην περίπτωση οχημάτων των κατηγοριών M2 και N2, η δύναμη αυτή πρέπει να είναι ίση προς το δεκαπλάσιο της μάζας ολόκληρου του καθίσματος. Για τις κατηγορίες M3 και N3, η δύναμη αυτή πρέπει να είναι ίση προς 6,6 φορές τη μάζα ολόκληρου του καθίσματος.

6.4.5.   Δοκιμή με επίδειξη ζώνης ειδικού τύπου

6.4.5.1.   Εφαρμόζεται ένα φορτίο δοκιμής 1 350 ± 20 daN σε ένα μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 2) συνδεδεμένο στις αγκυρώσεις μιας τέτοιας ζώνης ασφαλείας μέσω μηχανισμού που αναπαράγει τη γεωμετρία του άνω θωρακικού ιμάντα ή ιμάντων.

6.4.5.2.   Ταυτόχρονα, μια δύναμη έλξης 1 350 ± 20 daN εφαρμόζεται σε μηχανισμό έλξης (βλέπε παράρτημα 5, σχήμα 3) συνδεδεμένο με τις δύο κάτω αγκυρώσεις.

6.4.5.3.   Στην περίπτωση οχημάτων κατηγοριών άλλων από τις M1 και N1, το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 675 ± 20 daN, εκτός από τα οχήματα των κατηγοριών M3 και N3 για τα οποία το φορτίο δοκιμής πρέπει να ανέρχεται σε 450 ± 20 daN.

6.4.6.   Δοκιμή για καθίσματα με μέτωπο προς τα πίσω.

6.4.6.1.   Τα σημεία αγκύρωσης υποβάλλονται σε δοκιμή με τις δυνάμεις που προδιαγράφονται στις παραγράφους 6.4.1, 6.4.2 και 6.4.3, αναλόγως. Σε κάθε περίπτωση, το φορτίο δοκιμής αντιστοιχεί προς το φορτίο που προβλέπεται για οχήματα των κατηγοριών M3 και N3.

6.4.6.2.   Το φορτίο δοκιμής πρέπει να έχει κατεύθυνση προς τα εμπρός σε σχέση με την εν λόγω θέση καθημένου, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παράγραφο 6.3.

6.4.7.   Δοκιμή για καθίσματα με πλευρική κατεύθυνση.

6.4.7.1.   Τα σημεία αγκύρωσης υποβάλλονται σε δοκιμή με τις δυνάμεις που προδιαγράφονται στην παράγραφο 6.4.3 για οχήματα της κατηγορίας M3.

6.4.7.2.   Το φορτίο δοκιμής πρέπει να έχει κατεύθυνση προς τα εμπρός σε σχέση με το όχημα, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παράγραφο 6.3. Στην περίπτωση που τα πλευρικά καθίσματα είναι συγκεντρωμένα σε μια βασική δομή, τα σημεία αγκύρωσης ζωνών ασφαλείας για κάθε θέση καθημένου της ομάδας καθισμάτων πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή χωριστά. Επιπλέον πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή η βασική δομή, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 6.4.8.

6.4.7.3.   Στο σχήμα 1β του παραρτήματος 5 απεικονίζεται η διάταξη έλξης που είναι ειδικά προσαρμοσμένη για τη δοκιμή των πλευρικών καθισμάτων.

6.4.8.   Δοκιμή της βασικής δομής των πλευρικών καθισμάτων

6.4.8.1.   Η βασική δομή του πλευρικού καθίσματος ή μιας ομάδας πλευρικών καθισμάτων υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με τις δυνάμεις που προβλέπονται στο σημείο 6.4.3 για οχήματα της κατηγορίας Μ3.

6.4.8.2.   Το φορτίο δοκιμής πρέπει να έχει κατεύθυνση προς τα εμπρός σε σχέση με το όχημα σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παράγραφο 6.3. Στην περίπτωση που τα πλευρικά καθίσματα είναι συγκεντρωμένα σε μία ομάδα, η βασική δομή πρέπει να δοκιμάζεται ταυτόχρονα για κάθε θέση καθημένου της ομάδας καθισμάτων.

6.4.8.3.   Το σημείο άσκησης των δυνάμεων που περιγράφονται στις παραγράφους 6.4.3 και 6.4.4 πρέπει να είναι όσον το δυνατόν εγγύτερα προς το σημείο «H» και στη γραμμή που ορίζεται από ένα οριζόντιο επίπεδο και ένα κατακόρυφο εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται από το αντίστοιχο σημείο «H» κάθε θέσης καθημένου.

6.5.   Στην περίπτωση ομάδας καθισμάτων όπως περιγράφεται στην παράγραφο 1 του παραρτήματος 7, μπορεί να διεξαχθεί η δοκιμή δυναμικής του παραρτήματος 7, κατ' επιλογή του κατασκευαστή του οχήματος, ως εναλλακτική λύση της στατικής δοκιμής που περιγράφεται στις παραγράφους 6.3 και 6.4.

6.6.   Απαιτήσεις στατικής δοκιμής.

6.6.1.   Η αντοχή των συστημάτων αγκύρωσης ISOFIX θα δοκιμάζεται με την εφαρμογή των δυνάμεων, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 6.6.4.3, στο μηχανισμό εφαρμογής στατικής δύναμης (SFAD) με προσδέσεις ISOFIX καλώς τοποθετημένες.

Στην περίπτωση αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX πρέπει να διεξάγεται μια επιπλέον δοκιμή όπως περιγράφεται στην παράγραφο 6.6.4.4.

Στην περίπτωση θέσης καθημένου i-Size πρέπει να διεξάγεται μια επιπλέον δοκιμή όπως περιγράφεται στην παράγραφο 6.6.4.5.

Όλες οι θέσεις ISOFIX ή/και οι θέσεις καθήμενων i-Size της ίδιας σειράς καθισμάτων, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα, πρέπει να δοκιμάζονται ταυτόχρονα.

6.6.2.   Η δοκιμή μπορεί να διεξάγεται είτε σε εντελώς τελειωμένο όχημα ή σε επαρκή μέρη του οχήματος αντιπροσωπευτικά της αντοχής και της σταθερότητας της δομής του οχήματος.

Τα παράθυρα και οι θύρες μπορεί να είναι τοποθετημένες ή όχι, κλειστές ή ανοικτές.

Κάθε στοιχείο που προβλέπεται στον τύπο του οχήματος, ικανό να συντελέσει στη σταθερότητα της δομής του οχήματος, μπορεί να είναι τοποθετημένο.

Οι δοκιμές μπορούν να περιορίζονται στις θέσεις ISOFIX ή i-Size που αφορούν ένα και μόνο κάθισμα ή μία ομάδα καθισμάτων υπό τον όρο ότι:

6.6.3.   Εάν τα καθίσματα και τα προσκέφαλα είναι ρυθμιζόμενα, πρέπει να δοκιμάζονται στη θέση που ορίζεται από την τεχνική υπηρεσία εντός των ορίων που τίθενται από τον κατασκευαστή του οχήματος όπως προβλέπεται στο προσάρτημα 3 του παραρτήματος 17 του κανονισμού αριθ. 16.

6.6.4.   Δυνάμεις, κατευθύνσεις και όρια μετατόπισης.

6.6.4.1.   Μια δύναμη 135 N ± 15 N πρέπει να εφαρμόζεται στο κέντρο της κάτω μετωπιαίας εγκάρσιας δοκού του SFAD έτσι ώστε να προσαρμόζεται η εμπρόσθια και οπίσθια θέση της προς τα πίσω επέκτασης του SFAD και να καταστέλλεται κάθε χαλάρωση ή σφίξιμο μεταξύ του SFAD και του στηρίγματός του.

6.6.4.2.   Στον μηχανισμό εφαρμογής στατικής δύναμης (SFAD) πρέπει να εφαρμόζονται δυνάμεις σε κατευθύνσεις προς τα εμπρός και πλαγίως σύμφωνα με τον πίνακα 1.

Πίνακας 1

Κατευθύνσεις δυνάμεων δοκιμής

Καθεμία από αυτές τις δοκιμές μπορεί να διεξάγεται σε διαφορετικές δομές εάν το ζητεί ο κατασκευαστής.

Δυνάμεις στην κατεύθυνση προς τα εμπρός πρέπει να εφαρμόζονται σε γωνία αρχικής εφαρμογής δύναμης 10 ± 5° επάνω από το οριζόντιο επίπεδο. Πλάγιας κατεύθυνσης δυνάμεις πρέπει να εφαρμόζονται σε γωνία 0° ± 5° οριζοντίως. Μια δύναμη προκαταρκτικής φόρτωσης 500 N ± 25 N πρέπει να εφαρμόζεται στο προβλεπόμενο σημείο φόρτωσης Χ που εμφαίνεται στο σχήμα 2 του παραρτήματος 9. Πλήρης εφαρμογή του φορτίου θα επιτευχθεί όσον το δυνατόν συντομότερα και εντός μέγιστου χρόνου εφαρμογής του φορτίου 30 δευτερολέπτων. Εντούτοις, ο κατασκευαστής μπορεί να ζητήσει την εφαρμογή του φορτίου εντός 2 δευτερολέπτων. Η δύναμη πρέπει να ασκείται επί ελάχιστο χρόνο 0,2 δευτερολέπτων.

Όλες οι μετρήσεις πρέπει να γίνονται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 6487 με CFC 60 Hz ή με οποιαδήποτε άλλη ισοδύναμη μέθοδο.

6.6.4.3.   Δοκιμές μόνον στα συστήματα αγκυρώσεων ISOFIX.

6.6.4.4.   Δοκιμή συστημάτων αγκυρώσεων ISOFIX και αγκυρώσεων άνω πρόσδεσης ISOFIX:

Μια δύναμη προκαταρκτικής φόρτωσης 50 N ± 5 N πρέπει να εφαρμόζεται μεταξύ του SFAD και των αγκυρώσεων άνω πρόσδεσης. Η οριζόντια διαμήκης μετατόπιση (μετά την προκαταρκτική φόρτιση) του σημείου X στη διάρκεια της εφαρμογής δύναμης 8 kN ± 0,25 kN πρέπει να περιορίζεται σε 125 mm και η μόνιμη παραμόρφωση, που περιλαμβάνει τη μερική ρήξη ή τη θραύση μιας κάτω αγκύρωσης ISOFIX ή μιας αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ή των μερών που την περιβάλλουν, δεν σημαίνει αποτυχία εάν η απαιτούμενη δύναμη ασκείται αδιάκοπα στη διάρκεια του καθορισμένου χρονικού διαστήματος.

Πίνακας 2

Όρια μετατόπισης

6.6.4.5.   Δοκιμή για καθίσματα i-Size:

Εκτός από τις δοκιμές που ορίζονται στις παραγράφους 6.6.4.3 και 6.6.4.4, πρέπει να διενεργείται δοκιμή με ένα τροποποιημένο μηχανισμό άσκησης στατικής δύναμης, που αποτελείται από μια SFAD και περιλαμβάνει μια διάταξη δοκιμής του υποστηρίγματος, όπως υποδεικνύεται στο σχήμα 3 του παραρτήματος 10. Η διάταξη δοκιμής του υποστηρίγματος πρέπει να ρυθμίζεται κατά μήκος και πλάτος για να εκτιμηθεί η επιφάνεια επαφής με το δάπεδο του οχήματος, όπως ορίζεται στην παράγραφο 5.2.5.2 (βλέπε επίσης σχήματα 1 και 2 του παραρτήματος 10 του παρόντος κανονισμού). Το ύψος της διάταξης δοκιμής του υποστηρίγματος ρυθμίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε η διάταξη δοκιμής της βάσης του υποστηρίγματος να βρίσκεται σε επαφή με την άνω επιφάνεια του δαπέδου του οχήματος. Σε περίπτωση σταδιακής ρύθμισης του ύψους, πρέπει να επιλέγεται η πρώτη βαθμίδα όπου ακουμπά σταθερά το πόδι στο δάπεδο· σε περίπτωση μη σταδιακής/συνεχόμενης ρύθμισης του ύψους της διάταξης δοκιμής του υποστηρίγματος, η γωνία βήματος του SFAD θα αυξάνεται κατά 1,5 ± 0,5 μοίρες λόγω της ρύθμισης του ύψους της διάταξης δοκιμής του υποστηρίγματος.

Η οριζόντια διαμήκης μετατόπιση (μετά την προκαταρκτική φόρτιση) του σημείου X της SFAD κατά την άσκηση δύναμης 8 kN ± 0,25 kN πρέπει να περιορίζεται σε 125 mm και η μόνιμη παραμόρφωση, που περιλαμβάνει τη μερική ρήξη ή τη θραύση μιας κάτω αγκύρωσης ISOFIX και της επιφάνειας επαφής του δαπέδου του οχήματος ή των μερών που την περιβάλλουν, δεν σημαίνει αποτυχία εάν η απαιτούμενη δύναμη ασκείται αδιάκοπα στη διάρκεια του καθορισμένου χρονικού διαστήματος.

6.6.5.   Πρόσθετες δυνάμεις

6.6.5.1.   Δυνάμεις αδράνειας των καθισμάτων

Για τις περιπτώσεις εγκατάστασης όπου το φορτίο έχει μεταφερθεί στη δομή του καθίσματος του οχήματος και όχι απευθείας στη δομή του οχήματος, πρέπει να διενεργείται δοκιμή για να διαπιστώνεται εάν η αντοχή των αγκυρώσεων των καθισμάτων στη δομή του οχήματος είναι επαρκής. Στην εν λόγω δοκιμή, μια δύναμη ίση προς το γινόμενο επί 20 της μάζας των σχετικών μερών του καθίσματος πρέπει να εφαρμόζεται προς τα εμπρός, οριζοντίως και κατά μήκος, στο κάθισμα ή στα μέρη του καθίσματος η οποία να αντιστοιχεί στη φυσική επίπτωση της μάζας του καθίσματος στις αγκυρώσεις του. Ο καθορισμός του επιπλέον εφαρμοζόμενου φορτίου ή φορτίων και η κατανομή του φορτίου πρέπει να γίνονται από τον κατασκευαστή και να εγκρίνονται από την τεχνική υπηρεσία.

Εφόσον το ζητήσει ο κατασκευαστής, το επιπλέον φορτίο μπορεί να εφαρμοσθεί στο σημείο Χ του SFAD στη διάρκεια των στατικών δοκιμών που περιγράφονται παραπάνω.

Εάν η αγκύρωση άνω πρόσδεσης είναι ενσωματωμένη στο κάθισμα του οχήματος, η δοκιμή θα διεξαχθεί με τον ιμάντα άνω πρόσδεσης ISOFIX.

Δεν πρέπει να προξενείται καμία ρήξη και πρέπει να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις που αναφέρονται στον πίνακα 2.

Σημείωση: Η εν λόγω δοκιμή δεν είναι απαραίτητο να διεξάγεται στην περίπτωση κατά την οποία μια αγκύρωση ζώνης ασφαλείας είναι ενσωματωμένη στη δομή του καθίσματος του οχήματος και το κάθισμα αυτό έχει ήδη δοκιμασθεί και ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού για τη συγκράτηση ενηλίκων επιβατών.

7.   ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ ΤΩΝ ΑΓΚΥΡΩΣΕΩΝ ΖΩΝΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

7.1.   Όλες οι αγκυρώσεις πρέπει να αντέχουν στη δοκιμή που περιγράφεται στις παραγράφους 6.3 και 6.4. Μια μόνιμη παραμόρφωση, καθώς και μια μερική ρήξη ή θραύση οποιασδήποτε αγκύρωσης ή άλλου συνδεδεμένου μέρους, δεν συνεπάγεται αποτυχία εάν τα αντικείμενα αυτά αντέχουν την απαιτούμενη δύναμη για τον προσδιορισμένο χρόνο. Στη διάρκεια της δοκιμής, θα τηρούνται τα ελάχιστα διαστήματα για τις πραγματικές κάτω αγκυρώσεις όπως προσδιορίζεται στην παράγραφο 5.4.2.5, καθώς και οι απαιτήσεις της παραγράφου 5.4.3.6 για τις ενεργούς άνω αγκυρώσεις.

7.1.1.   Για οχήματα της κατηγορίας M1 συνολικής επιτρεπτής μάζας 2,5 τόνων, εάν η άνω αγκύρωση ζώνης ασφαλείας είναι προσαρτημένη στη δομή του καθίσματος, η ενεργός άνω αγκύρωση δεν πρέπει να μετατοπίζεται στη διάρκεια της δοκιμής προς τα εμπρός ενός εγκάρσιου επιπέδου που διέρχεται από το σημείο R και το σημείο C του εν λόγω καθίσματος (βλέπε σχήμα 1 του παραρτήματος 3 του παρόντος κανονισμού).

Για οχήματα άλλα από όσα αναφέρονται παραπάνω, η ενεργός άνω αγκύρωση ζώνης ασφαλείας δεν πρέπει να μετατοπίζεται στη διάρκεια της δοκιμής προς τα εμπρός ενός εγκάρσιου επιπέδου με κλίση 10° προς τα εμπρός το οποίο διέρχεται από το σημείο R του καθίσματος.

Η μέγιστη μετατόπιση του σημείου της ενεργού άνω αγκύρωσης πρέπει να μετράται στη διάρκεια της δοκιμής.

Εάν η μετατόπιση του σημείου της ενεργού άνω αγκύρωσης υπερβαίνει το παραπάνω αναφερόμενο όριο, ο κατασκευαστής πρέπει να αποδείξει στην τεχνική υπηρεσία ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για το χρήστη. Για παράδειγμα, η διαδικασία δοκιμής σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 94 ή μια δοκιμή με καταπέλτη εφαρμόζοντας την αντίστοιχη ώθηση μπορούν να διεξαχθούν για να αποδειχθεί ότι υπάρχει επαρκής χώρος επιβίωσης.

7.2.   Σε οχήματα στα οποία χρησιμοποιούνται τέτοιοι μηχανισμοί, οι μηχανισμοί μετατόπισης και εμπλοκής που παρέχουν τη δυνατότητα στους χρήστες όλων των καθισμάτων να εγκαταλείπουν το όχημα πρέπει να εξακολουθούν να λειτουργούν χειρωνακτικά αφού αρθεί η δύναμη έλξης.

7.3.   Μετά τη δοκιμή πρέπει να σημειώνεται κάθε ζημία στις αγκυρώσεις και στις δομές που βαστάζουν το φορτίο στη διάρκεια των δοκιμών.

7.4.   Κατά παρέκκλιση, οι άνω αγκυρώσεις, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε ένα ή περισσότερα καθίσματα οχημάτων της κατηγορίας M3 και οχημάτων της κατηγορίας M2, με μέγιστη μάζα άνω των 3,5 τόνων, που ικανοποιούν τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 80, δεν χρειάζεται να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.1, όσον αφορά τη συμμόρφωση προς την παράγραφο 5.4.3.6.

8.   ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

8.1.   Κάθε τροποποίηση του τύπου οχήματος κοινοποιείται στην αρχή έγκρισης τύπου που έχει εγκρίνει τον συγκεκριμένο τύπο οχήματος. Η αρχή δύναται στη συνέχεια είτε:

8.2.   Η επιβεβαίωση ή η άρνηση χορήγησης της έγκρισης, με ειδική αναφορά στις μετατροπές, κοινοποιείται, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην παράγραφο 4.3 ανωτέρω, στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό.

8.3.   Η αρμόδια αρχή η οποία χορηγεί επέκταση της έγκρισης εκχωρεί αύξοντα αριθμό για κάθε τέτοια επέκταση και ενημερώνει σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, με τη διαβίβαση δελτίου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

9.   ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Η συμμόρφωση των διαδικασιών παραγωγής τηρούν αυτές που ορίζονται στη συμφωνία, προσάρτημα 2 (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2), με τις ακόλουθες απαιτήσεις:

10.   ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

10.1.   Η έγκριση που χορηγείται για ένα τύπο οχήματος δυνάμει του παρόντος κανονισμού δύναται να ανακληθεί εφόσον δεν ικανοποιείται η απαίτηση της παραπάνω παραγράφου 9.1 ή εφόσον οι αγκυρώσεις ζωνών ασφαλείας, το σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και οι αγκυρώσεις άνω πρόσδεσης ISOFIX κρίθηκαν ακατάλληλες κατά τους ελέγχους που αναφέρονται στην παράγραφο 9 παραπάνω.

10.2.   Εάν ένα συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας, το οποίο εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό, ανακαλέσει έγκριση που έχει χορηγήσει κατά το παρελθόν, πρέπει να ενημερώσει πάραυτα τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω ανακοίνωσης, σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

11.   ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

Οι κρατικές αρχές μπορούν να απαιτήσουν, για κάθε όχημα καταχωρισμένο στα μητρώα τους, να αναφέρει ο κατασκευαστής με σαφή τρόπο στις οδηγίες χρήσης του οχήματος:

11.1.   τη θέση των αγκυρώσεων· και

11.2.   τους τύπους ζώνης για τους οποίους προορίζονται οι αγκυρώσεις (βλέπε παράρτημα 1, σημείο 5).

12.   ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Σε περίπτωση που ο κάτοχος της έγκρισης παύσει οριστικά να κατασκευάζει έναν τύπο αγκυρώσεων ζωνών ασφαλείας ή έναν τύπο συστήματος αγκυρώσεων ISOFIX και αγκυρώσεων άνω πρόσδεσης ISOFIX, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που είχε χορηγήσει την έγκριση. Αφού λάβει τη σχετική κοινοποίηση, η εν λόγω αρχή υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958, τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, μέσω ανακοίνωσης σύμφωνα με το πρότυπο που παρατίθεται στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

13.   ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ

Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό κοινοποιούν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τα ονόματα και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης και των αρμόδιων για την έγκριση τύπου αρχών που χορηγούν εγκρίσεις και στις οποίες πρέπει να στέλνονται τα εκδοθέντα σε άλλες χώρες έγγραφα που πιστοποιούν έγκριση ή επέκταση ή άρνηση ή ανάκληση έγκρισης.

14.   ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

14.1.   Από την επίσημη ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροπολογιών 06, κανένα Συμβαλλόμενο Μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν δύναται να αρνηθεί τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ δυνάμει του παρόντος κανονισμού, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τη σειρά τροπολογιών 06.

14.2.   Δύο έτη μετά τη θέση σε ισχύ της σειράς τροποποιήσεων 06 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις τύπου ΟΕΕ μόνον εφόσον ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 06.

14.3.   Επτά έτη μετά τη θέση σε ισχύ της σειράς τροποποιήσεων 06 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνηθούν την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειράς τροποποιήσεων 06 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, οι υφιστάμενες εγκρίσεις των κατηγοριών οχημάτων που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 06 του παρόντος κανονισμού παραμένουν σε ισχύ και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό εξακολουθούν να τις αποδέχονται.

14.4.   Για οχήματα τα οποία δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 7.1.1 παραπάνω, εξακολουθούν να ισχύουν οι εγκρίσεις που χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 04 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού.

14.5.   Για οχήματα που δεν εμπίπτουν στο συμπλήρωμα 4 της σειράς τροποποιήσεων 05 του παρόντος κανονισμού εξακολουθούν να ισχύουν οι υφιστάμενες εγκρίσεις, εφόσον αυτές χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 05 μέχρι το συμπλήρωμα 3 αυτής.

14.6.   Από την ημερομηνία της επίσημης έναρξης της ισχύος του συμπληρώματος 5 της σειράς τροποποιήσεων 05, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 05.

14.7.   Για οχήματα που δεν εμπίπτουν στο συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 05 του παρόντος κανονισμού εξακολουθούν να ισχύουν οι υφιστάμενες εγκρίσεις, εφόσον αυτές χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 05 μέχρι το συμπλήρωμα 3 αυτής.

14.8.   Από τις 20 Φεβρουαρίου 2005, όσον αφορά τα οχήματα της κατηγορίας M1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν το παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις ΟΕΕ μόνον εφόσον ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 05.

14.9.   Από τις 20 Φεβρουαρίου 2007, όσον αφορά τα οχήματα της κατηγορίας M1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν το παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων εφόσον αυτές δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 05 του παρόντος κανονισμού.

14.10.   Από τις 16 Ιουλίου 2006, όσον αφορά τα οχήματα της κατηγορίας Ν, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν το παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις μόνον εφόσον ο εν λόγω τύπος οχημάτων ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 05.

14.11.   Από τις 16 Ιουλίου 2008, όσον αφορά τα οχήματα της κατηγορίας Ν, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν το παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων εφόσον αυτές δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 05 του παρόντος κανονισμού.

14.12.   Από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζει επισήμως να ισχύει η σειρά τροποποιήσεων 07, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση έγκρισης βάσει του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 07.

14.13.   Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν, 24 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 07, έγκριση μόνο αν πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 07.

14.14.   Αρχής γενομένης 36 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 07, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται να αναγνωρίσουν εγκρίσεις που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 07 του παρόντος κανονισμού.

14.15.   Κατά παρέκκλιση των παραγράφων 14.13 και 14.14, οι εγκρίσεις κατηγοριών οχημάτων σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 07 παραμένουν σε ισχύ και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό εξακολουθούν να τις αποδέχονται.

14.16.   Εφόσον δεν προβλέπονται απαιτήσεις σχετικά με την υποχρεωτική τοποθέτηση αγκυρώσεων ζωνών ασφαλείας για πτυσσόμενα καθίσματα μεταξύ των εθνικών τους απαιτήσεων κατά τον χρόνο της προσχώρησής τους στον παρόντα κανονισμό, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εξακολουθήσουν να μην απαιτούν αυτή την τοποθέτηση για τη χορήγηση εθνικής έγκρισης, όμως στην περίπτωση αυτή οι εν λόγω κατηγορίες λεωφορείων δεν μπορούν να λάβουν έγκριση τύπου βάσει του παρόντος κανονισμού.

14.17.   Από την ημερομηνία της επίσημης θέσης σε ισχύ του συμπληρώματος 2 της σειράς τροποποιήσεων 07, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 2 της σειράς τροποποιήσεων 07.

14.18.   Αρχής γενομένης 12 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Συμπληρώματος 2 στη σειρά τροποποιήσεων 07, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν έγκριση ΟΕΕ μόνο, εάν ο προς έγκριση τύπος οχήματος συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 2 της σειράς τροποποιήσεων 07.

14.19.   Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση επέκτασης έγκρισης σύμφωνα με το συμπλήρωμα 2 της σειράς τροποποιήσεων 07 του παρόντος κανονισμού.

(1)  Όπως ορίζεται στην ενοποιημένη απόφαση για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Αναθ.2, παράγραφος 2.

(2)  Οι διακριτικοί αριθμοί των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας του 1958 παρουσιάζονται στο παράρτημα 3 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο TRANS/WP.29/78/Rev.2/Amend.3.

(3)  Ως «ονομαστική ισχύς κινητήρα» νοείται η ισχύς του κινητήρα εκφραζόμενη σε kW (ΟΕΕ/ΗΕ) και μετρούμενη σύμφωνα με τη μέθοδο του κανονισμού αριθ. 85 της ΟΕΕ/ΗΕ.

(4)  Έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Αναθ.2, παράγραφος 2.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟΥ  (1)

Μάζα	97,5 ± 5 kg
Περιφέρεια θώρακα	965 mm
Πλάτος ισχίων (καθιστή στάση)	415 mm
Ύψος κορμού και κεφαλής με ευθεία τη ράχη	1 200 mm
Περιφέρεια ισχύων (καθιστή στάση)	1 080 mm
Βάθος θώρακα	265 mm
Περιφέρεια θώρακα	1 130 mm
Ύψος κορμού μέχρι τους ώμους	680 mm
Ανοχή σε όλες τις διαστάσεις	± 5 τοις εκατό

Παρατήρηση: ένα σχήμα που εξηγεί τις διαστάσεις παρέχεται στην εικόνα παρακάτω.

---

(1)  Τα συστήματα που περιγράφονται στον Australian Design Rule (ADR) 4/03 και στο Federal Motor Vehicle Safety Standard (FMVSS) No 208 θεωρούνται ισοδύναμα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 9

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΓΚΥΡΩΣΕΩΝ ISOFIX ΚΑΙ ΑΓΚΥΡΩΣΕΙΣ ΑΝΩ ΠΡΟΣΔΕΣΗΣ ISOFIX

Σχήμα 1

Μηχανισμός εφαρμογής στατικής δύναμης (SFAD), ισομετρικές απόψεις

Σχήμα 2

Μηχανισμός εφαρμογής στατικής δύναμης (SFAD), διαστάσεις

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Κλείδα:

1.	Σημείο άνω πρόσδεσης
2.	Κοχλιωτός άξονας πρόσδεσης για τη δοκιμή ακαμψίας όπως περιγράφεται παρακάτω.

Ακαμψία του SFAD Κατά την πρόσδεση σε άκαμπτη ράβδο αγκύρωσης με το εμπρόσθιο εγκάρσιο μέρος του SFAD στηριζόμενο σε άκαμπτη ράβδο που συγκρατείται στο κέντρο από διαμήκη στροφέα 25 mm κάτω από τη βάση του SFAD (έτσι ώστε να επιτρέπεται η κάμψη και το στρίψιμο της βάσης του SFAD) η κίνηση του σημείου Χ δεν θα είναι μεγαλύτερη από 2 mm σε οποιαδήποτε κατεύθυνση εφόσον οι δυνάμεις εφαρμόζονται σύμφωνα με τον πίνακα 1 της παραγράφου 6.6.4 του παρόντος κανονισμού. Κάθε παραμόρφωση του συστήματος αγκυρώσεων ISOFIX θα αποκλείεται από τις μετρήσεις.

Σχήμα 3

Διαστάσεις συνδέσμου (τύπου αγκίστρου) του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Σχήμα 4

Απόσταση μεταξύ των δύο κάτω αγκυρώσεων

Σχήμα 5

Μοντέλο δύο διαστάσεων

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Σχήμα 6

Θέση αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX, τομέας ISOFIX — πλευρική όψη

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Κλείδα:

1.	Γωνία ράχης
2.	Τομή επιπέδου αναφοράς της γραμμής του θώρακα και δαπέδου
3.	Επίπεδο αναφοράς της γραμμής του θώρακα
4.	Σημείο «H»
5.	Σημείο «V»
6.	Σημείο «R»
7.	Σημείο «W»
8.	Κατακόρυφο διάμηκες επίπεδο
9.	Μήκος ιμάντα περιτύλιξης από το σημείο «V»: 250 mm 250 mm
10.	Μήκος ιμάντα περιτύλιξης από το σημείο «V»: 250 mm 200 mm
11.	Διατομή επιπέδου «M»
12.	Διατομή του επιπέδου «R»
13.	Γραμμή που αντιπροσωπεύει την επιφάνεια του ειδικού δαπέδου του οχήματος εντός της συγκεκριμένης ζώνης

Σημειώσεις:

1.	Το μέρος της άνω αγκύρωσης που προορίζεται για να υποδέχεται το άγκιστρο της άνω πρόσδεσης πρέπει να ευρίσκεται εντός σκιασμένου χώρου

2.	Σημείο «R»: Σημείο αναφοράς ώμου

3.	Σημείο «V»: Σημείο αναφοράς V, 350 mm κατακορύφως επάνω και 175 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο H

4.	Σημείο «W»: Σημείο αναφοράς W, 50 mm κατακορύφως κάτω και 50 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο «R»

5.	Επίπεδο «M»: Επίπεδο αναφοράς M, 1 000 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο«R»

6.

Οι απώτατες προς τα εμπρός επιφάνειες του χώρου διαμορφώνονται απαλείφοντας τις δύο γραμμές περιτύλιξης σε ολόκληρη την επεκταθείσα εμβέλειά τους στο εμπρόσθιο μέρος του χώρου. Οι γραμμές περιτύλιξης αντιπροσωπεύουν το ελάχιστο προσαρμοσμένο μήκος των τυπικών ιμάντων άνω πρόσδεσης που εκτείνονται είτε από την κορυφή του σημείου αναφοράς W είτε χαμηλότερα από το σημείο αναφοράς V.

Σχήμα 7

Θέση αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX, τομέας ISOFIX — διευρυμένη πλευρική όψη της ζώνης περιτύλιξης

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Κλείδα:

1.	Σημείο «V»
2.	Σημείο «R»
3.	Σημείο «W»
4.	Μήκος ιμάντα περιτύλιξης από το σημείο «V»: 250 mm
5.	Κατακόρυφο διάμηκες επίπεδο
6.	Μήκος ιμάντα περιτύλιξης από το σημείο «V»: 200 mm
7.	Τόξα που δημιουργούνται από το μήκος περιτύλιξης του ιμάντα
8.	Σημείο «H»

Σημειώσεις:

1.	Το μέρος της άνω αγκύρωσης που προορίζεται για να υποδέχεται το άγκιστρο της άνω πρόσδεσης πρέπει να ευρίσκεται στο σκιασμένο χώρο

2.	Σημείο «R»: Σημείο αναφοράς ώμου

3.	Σημείο «V»: Σημείο αναφοράς V, 350 mm κατακορύφως επάνω και 175 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο «H»

4.	Σημείο «W»: Σημείο αναφοράς W, 50 mm κατακορύφως κάτω και 50 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο «R»

5.	Επίπεδο «M»: Επίπεδο αναφοράς M, 1 000 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο «R»

6.

Οι απώτατες προς τα εμπρός επιφάνειες του χώρου διαμορφώνονται με την απάλειψη των δυο γραμμών περιτύλιξης σε ολόκληρη την επεκταθείσα εμβέλειά τους στο εμπρόσθιο μέρος του χώρου. Οι γραμμές περιτύλιξης αντιπροσωπεύουν το ελάχιστο προσαρμοσμένο μήκος των τυπικών ιμάντων άνω πρόσδεσης που εκτείνονται είτε από την κορυφή του σημείου αναφοράς W είτε χαμηλότερα από το σημείο αναφοράς V.

Σχήμα 8

Θέση αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ΙSOFIX, τομέας ISOFIX — όψη επιπέδου

(Διατομή του επιπέδου R)

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Κλείδα:

1.	Διάμεσο επίπεδο
2.	Σημείο «V»
3.	Σημείο «R»
4.	Σημείο «W»
5.	Κατακόρυφο διάμηκες επίπεδο

Σημειώσεις:

1.	Το μέρος της άνω αγκύρωσης που προορίζεται για να υποδέχεται το άγκιστρο της άνω πρόσδεσης πρέπει να ευρίσκεται εντός σκιασμένου χώρου

2.	Σημείο «R»: Σημείο αναφοράς ώμου

3.	Σημείο «V»: Σημείο αναφοράς V, 350 mm κατακορύφως επάνω και 175 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο H

4.	Σημείο «W»: Σημείο αναφοράς W, 50 mm κατακορύφως κάτω και 50 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο «R»

Σχήμα 9

Θέση αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX, τομέας ISOFIX — εμπρόσθια όψη

Κλείδα:

1.	Σημείο «V»
2.	Σημείο «W»
3.	Σημείο «R»
4.	Διάμεσο επίπεδο
5.	Όψη επιφανείας κατά μήκος του επιπέδου αναφοράς θώρακα

Σημειώσεις:

1.	Το μέρος της άνω αγκύρωσης που προορίζεται για να υποδέχεται το άγκιστρο της άνω πρόσδεσης πρέπει να ευρίσκεται εντός σκιασμένου χώρου

2.	Σημείο «R»: Σημείο αναφοράς ώμου

3.	Σημείο «V»: Σημείο αναφοράς V, 350 mm κατακορύφως επάνω και 175 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο H

4.	Σημείο «W»: Σημείο αναφοράς W, 50 mm κατακορύφως κάτω και 50 mm οριζοντίως πίσω από το σημείο «R»

Σχήμα 10

Θέση αγκύρωσης άνω πρόσδεσης ISOFIX, τομέας ISOFIX — τρισδιάστατη σχηματική όψη

Κλείδα:

1.	Σημείο «Η»
2.	Σημείο «V»
3.	Σημείο «W»
4.	Σημείο «R»
5.	Επίπεδο 45°
6.	Διατομή του επιπέδου «R»
7.	Επιφάνεια δαπέδου
8.	Εμπρόσθιο άκρο του χώρου

Σημειώσεις:

1.	Το μέρος της άνω αγκύρωσης που προορίζεται για να υποδέχεται το άγκιστρο της άνω πρόσδεσης πρέπει να ευρίσκεται στο σκιασμένο χώρο

2.	Σημείο «R»: Σημείο αναφοράς ώμου

Σχήμα 11

Εναλλακτική μέθοδος τοποθέτησης της αγκύρωσης άνω πρόσδεσης με τη χρήση της ιδιοδιάταξης ISO/F2 (B), χώρος ISOFIX — πλευρική όψη, κάτοψη και οπίσθια όψη

[διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)]

Κλείδα:

1.	Οριζόντια όψη της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B)
2.	Οπίσθια όψη της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B)
3.	Οριζόντια γραμμή εφαπτομένη της κορυφής του ερεισίνωτου (τελευταίο άκαμπτο σημείο πρόσδεσης με σκληρότητα άνω των 50 Shore A)
4.	Διατομή μεταξύ 2 και 3
5.	Σημείο αναφοράς πρόσδεσης
6.	Κεντρικός άξονας της ιδιοδιάταξης «ISO/F2» (B)
7.	Ιμάντας άνω πρόσδεσης
8.	Όρια του χώρου αγκύρωσης

Σχήμα 12

Σύμβολο κάτω αγκύρωσης ISOFIX

Σημειώσεις:

1.	Το σχέδιο δεν διαθέτει κλίμακα.

2.	Το σύμβολο μπορεί να φαίνεται σε κατοπτρική εικόνα.

3.	Το χρώμα του συμβόλου μπορεί επιλέγεται από τον κατασκευαστή

Σχήμα 13

Σύμβολο που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της θέσης μιας αγκύρωσης άνω πρόσδεσης που διαθέτει κάλυμμα

Σημειώσεις:

1.	Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα (mm)

2.	Το σχέδιο δεν διαθέτει κλίμακα

3.	Το σύμβολο διακρίνεται σαφώς είτε μέσω χρωματικής αντίθεσης είτε ως ανάγλυφο εάν έχει χυτευθεί σε τύπο ή έχει χαραχθεί.