7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/1

(1)

Η μέση τιμή μάζας που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των ειδικών εκπομπών CO2 για κάθε καινούργιο επιβατικό αυτοκίνητο πρέπει να αναπροσαρμόζεται κάθε τρία έτη ώστε να λαμβάνονται υπόψη τυχόν αλλαγές της μέσης μάζας των νέων οχημάτων που ταξινομούνται στην Ένωση.

(2)

Είναι προφανές, από την παρακολούθηση της μάζας νέων οχημάτων έτοιμων για κυκλοφορία κατά τα ημερολογιακά έτη 2011, 2012 και 2013, ότι η μέση μάζα έχει αυξηθεί και ότι η τιμή M0 που αναφέρεται στο σημείο 1 στοιχείο β) του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009 θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί.

(3)

Κατ' εξαίρεση, για την πρώτη προσαρμογή, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η ποιότητα των δεδομένων παρακολούθησης κατά τα έτη 2011, 2012 και 2013 διαφέρει. Η νέα τιμή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να οριστεί λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις τιμές μάζας που κατέστη δυνατό να επαληθευτούν από τους ενδιαφερόμενους κατασκευαστές και εξαιρώντας τις τιμές μάζας που ήταν σαφώς εσφαλμένες, δηλαδή αυτές που υπερέβαιναν τα 2 840 kg ή που ήταν κάτω από 500 kg, καθώς και τις τιμές που αφορούσαν οχήματα που ήταν εκτός του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009. Η νέα τιμή, επιπλέον, βασίζεται στον σταθμισμένο μέσο όρο, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των νέων ταξινομήσεων κατά τη διάρκεια καθενός από τα έτη αναφοράς.

(4)

Με βάση αυτά, η τιμή M0 που πρέπει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2016 θα πρέπει να αυξηθεί κατά 20,4 kg, δηλαδή από 1 372,0 σε 1 392,4 kg.

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/3

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 ορίζει ότι οι ισχυρισμοί υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα απαγορεύονται εάν δεν έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό και αν δεν περιλαμβάνονται σε κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 432/2012 (2), ο οποίος όρισε κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 προβλέπει επίσης ότι οι αιτήσεις για την έγκριση ισχυρισμών επί θεμάτων υγείας πρέπει να υποβάλλονται από τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων στην αρμόδια εθνική αρχή του εκάστοτε κράτους μέλους. Η αρμόδια εθνική αρχή διαβιβάζει τις έγκυρες αιτήσεις στη μεν Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), στο εξής «η Αρχή», για επιστημονική αξιολόγηση, στη δε Επιτροπή και τα κράτη μέλη για ενημέρωση.

(4)

Η Επιτροπή αποφασίζει για την έγκριση των ισχυρισμών υγείας, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη της Αρχής.

(5)

Για την ενθάρρυνση της καινοτομίας, οι ισχυρισμοί υγείας οι οποίοι βασίζονται σε νέα επιστημονικά στοιχεία και/ή περιλαμβάνουν αίτημα για την προστασία των δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας υποβάλλονται σε ταχύρρυθμη διαδικασία έγκρισης.

(6)

Μετά την αίτηση που υποβλήθηκε από την Aptonia, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Αρχή κλήθηκε να εκδώσει γνώμη σχετικά με ισχυρισμό υγείας ο οποίος αφορούσε τους γλυκαιμικούς υδατάνθρακες και την αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας των μυών (σύσπαση) έπειτα από εντατική άσκηση (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2013-00234) (3). Ο ισχυρισμός που προτάθηκε από τον αιτούντα είχε την ακόλουθη διατύπωση: «Οι γλυκαιμικοί υδατάνθρακες αυξάνουν την αναπλήρωση γλυκογόνου στους μυς έπειτα από εντατική άσκηση».

(7)

Στις 25 Οκτωβρίου 2013 η Επιτροπή και τα κράτη μέλη έλαβαν την επιστημονική γνώμη της Αρχής, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, με βάση τα στοιχεία που είχαν υποβληθεί, τεκμηριωνόταν η σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ της κατανάλωσης γλυκαιμικών υδατανθράκων και της κατά τους ισχυρισμούς επίδρασης. Συνεπώς, ο ισχυρισμός υγείας που αντικατοπτρίζει αυτό το συμπέρασμα θα πρέπει να θεωρηθεί ότι συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών, ο οποίος ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 432/2012.

(8)

Ένας από τους στόχους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 είναι να εξασφαλίζεται ότι οι ισχυρισμοί υγείας είναι αληθείς, σαφείς, αξιόπιστοι και χρήσιμοι για τον καταναλωτή, και ότι η διατύπωση και η παρουσίαση λαμβάνονται υπόψη για τον σκοπό αυτό. Ως εκ τούτου, όταν η διατύπωση των ισχυρισμών που χρησιμοποιεί ο αιτών έχει το ίδιο νόημα για τους καταναλωτές με τη διατύπωση ενός εγκεκριμένου ισχυρισμού υγείας, επειδή καταδεικνύεται η ίδια σχέση που υπάρχει μεταξύ, αφενός, μιας κατηγορίας τροφίμων, ενός τροφίμου ή ενός από τα συστατικά του και, αφετέρου, της υγείας, οι ισχυρισμοί πρέπει να υπόκεινται στους ίδιους όρους χρήσης που καθορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

(9)

Σύμφωνα με το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, το μητρώο ισχυρισμών επί θεμάτων διατροφής και υγείας που περιέχει όλους τους εγκεκριμένους ισχυρισμούς υγείας θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, προκειμένου να ληφθεί υπόψη ο παρών κανονισμός.

(10)

Οι παρατηρήσεις των αιτούντων και του κοινού τις οποίες παρέλαβε η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, ελήφθησαν υπόψη κατά τον καθορισμό των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

(11)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 432/2012 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(12)

Ζητήθηκε η γνώμη των κρατών μελών,

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/6

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 ορίζει ότι οι ισχυρισμοί υγείας στα τρόφιμα απαγορεύονται αν δεν έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό και αν δεν περιλαμβάνονται σε κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 προβλέπει επίσης ότι οι αιτήσεις για την έγκριση ισχυρισμών υγείας πρέπει να υποβάλλονται από τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων στην αρμόδια εθνική αρχή ενός κράτους μέλους. Η εθνική αρμόδια αρχή πρέπει να διαβιβάζει τις έγκυρες αιτήσεις στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕFSA), που στο εξής αναφέρεται ως «η Αρχή», για επιστημονική αξιολόγηση, καθώς και στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη για ενημέρωση.

(3)

Η Επιτροπή αποφασίζει για την έγκριση των ισχυρισμών υγείας, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη της Αρχής. Ενίοτε μόνο η επιστημονική αξιολόγηση του κινδύνου δεν μπορεί να παρέχει όλες τις πληροφορίες στις οποίες θα πρέπει να βασίζεται μια απόφαση για τη διαχείριση του κινδύνου. Συνεπώς, θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη άλλοι θεμιτοί παράγοντες σχετικοί με το υπό εξέταση θέμα.

(4)

Μετά την αίτηση που υποβλήθηκε από την εταιρεία Dextro Energy GmbH & Co. KG, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Αρχή κλήθηκε να εκδώσει γνώμη σχετικά με ισχυρισμό υγείας που αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00266) (2). Ο ισχυρισμός που προτάθηκε από τον αιτούντα είχε την ακόλουθη διατύπωση: «Η γλυκόζη μεταβολίζεται από τον κανονικό μεταβολισμό ενέργειας του οργανισμού».

(5)

Στις 11 Μαΐου 2012 η Επιτροπή και τα κράτη μέλη παρέλαβαν την επιστημονική γνώμη της Αρχής, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, με βάση τα στοιχεία που υποβλήθηκαν, δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά η σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ της κατανάλωσης γλυκόζης και της συμβολής της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας. Ο πληθυσμός-στόχος είναι ο γενικός πληθυσμός.

(6)

Κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε από την εταιρεία Dextro Energy GmbH & Co. KG, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Αρχή κλήθηκε να εκδώσει γνώμη σχετικά με ισχυρισμό υγείας που αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00267) (3). Ο ισχυρισμός που προτάθηκε από τον αιτούντα είχε την ακόλουθη διατύπωση: «Η γλυκόζη στηρίζει τη φυσιολογική σωματική δραστηριότητα».

(7)

Στις 11 Μαΐου 2012 η Επιτροπή και τα κράτη μέλη παρέλαβαν την επιστημονική γνώμη της Αρχής, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός για τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας έχει ήδη αξιολογηθεί ευνοϊκά και παρέπεμπε στη γνώμη της σχετικά με ισχυρισμό υγείας ο οποίος αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00266).

(8)

Κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε από την εταιρεία Dextro Energy GmbH & Co. KG, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Αρχή κλήθηκε να εκδώσει γνώμη σχετικά με ισχυρισμό υγείας που αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00268) (4). Ο ισχυρισμός που προτάθηκε από τον αιτούντα είχε την ακόλουθη διατύπωση: «Η γλυκόζη συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία των μεταβολικών διεργασιών που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας».

(9)

Στις 11 Μαΐου 2012 η Επιτροπή και τα κράτη μέλη παρέλαβαν την επιστημονική γνώμη της Αρχής, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός για τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας έχει ήδη αξιολογηθεί ευνοϊκά και παρέπεμπε στη γνώμη της σχετικά με ισχυρισμό υγείας ο οποίος αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00266).

(10)

Κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε από την εταιρεία Dextro Energy GmbH & Co. KG, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Αρχή κλήθηκε να εκδώσει γνώμη σχετικά με ισχυρισμό υγείας που αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00269) (5). Ο ισχυρισμός που προτάθηκε από τον αιτούντα είχε την ακόλουθη διατύπωση: «Η γλυκόζη συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία των μεταβολικών διεργασιών που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας».

(11)

Στις 11 Μαΐου 2012 η Επιτροπή και τα κράτη μέλη παρέλαβαν την επιστημονική γνώμη της Αρχής, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός για τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας έχει ήδη αξιολογηθεί ευνοϊκά και παρέπεμπε στη γνώμη της σχετικά με ισχυρισμό υγείας ο οποίος αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00266).

(12)

Κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε από την εταιρεία Dextro Energy GmbH & Co. KG, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Αρχή κλήθηκε να εκδώσει γνώμη σχετικά με ισχυρισμό υγείας που αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00270) (6). Ο ισχυρισμός που προτάθηκε από τον αιτούντα είχε την ακόλουθη διατύπωση: «Η γλυκόζη συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία των μυών».

(13)

Στις 11 Μαΐου 2012 η Επιτροπή και τα κράτη μέλη παρέλαβαν την επιστημονική γνώμη της Αρχής, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός για τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας έχει ήδη αξιολογηθεί ευνοϊκά και παρέπεμπε στη γνώμη της σχετικά με ισχυρισμό υγείας ο οποίος αφορούσε τη γλυκόζη και τη συμβολή της στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας (ερώτηση αριθ. EFSA-Q-2012-00266).

(14)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 και το άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 οι ισχυρισμοί υγείας πρέπει να βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία. Η έγκριση μπορεί επίσης να ανακαλείται νόμιμα σε περίπτωση ισχυρισμών υγείας που δεν συμμορφώνονται με άλλες γενικές και ειδικές απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, ακόμη και σε περίπτωση θετικής επιστημονικής αξιολόγησης εκ μέρους της Αρχής. Οι ισχυρισμοί υγείας που δεν συμβιβάζονται με γενικά αποδεκτές αρχές της διατροφής και της υγείας δεν θα πρέπει να διατυπώνονται. Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αποδείχθηκε σχέση αιτίου-αιτιατού μεταξύ της κατανάλωσης γλυκόζης και της συμβολής στις μεταβολικές διεργασίες που αποσκοπούν στην παραγωγή ενέργειας. Ωστόσο, η χρήση των εν λόγω ισχυρισμών υγείας θα οδηγούσε σε αντικρουόμενα μηνύματα και σύγχυση για τους καταναλωτές, διότι ενθαρρύνουν την κατανάλωση σακχάρων. Εξάλλου, σύμφωνα με τις γενικώς αποδεκτές επιστημονικές συμβουλές, οι εθνικές και οι διεθνείς αρχές συνιστούν τη μείωση της πρόσληψής τους από τους καταναλωτές. Συνεπώς, ο εν λόγω ισχυρισμός υγείας δεν συμμορφώνεται με το άρθρο 3 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 που προβλέπει ότι η χρήση ισχυρισμών δεν πρέπει να είναι διφορούμενη ή παραπλανητική. Επιπλέον, ακόμη και αν ο συγκεκριμένος ισχυρισμός υγείας επρόκειτο να επιτραπεί μόνον υπό ειδικούς όρους χρήσης και/ή να συνοδεύεται από πρόσθετες δηλώσεις ή προειδοποιήσεις, αυτό δεν θα αρκούσε για να ελαττώσει τη σύγχυση των καταναλωτών και, κατά συνέπεια, ο εν λόγω ισχυρισμός δεν θα πρέπει να εγκριθεί.

(15)

Οι ισχυρισμοί υγείας που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό είναι ισχυρισμοί υγείας που προβλέπονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, οι οποίοι υπόκεινται στη μεταβατική περίοδο που προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού έως την έγκριση του καταλόγου των επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας, με την προϋπόθεση ότι συμμορφώνονται με τον εν λόγω κανονισμό.

(16)

Ο κατάλογος των επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας καταρτίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 432/2012 της Επιτροπής (7) και εφαρμόζεται από τις 14 Δεκεμβρίου 2012. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 για τους οποίους η αξιολόγηση από την Αρχή ή η εξέταση από την Επιτροπή δεν έχει ολοκληρωθεί έως τις 14 Δεκεμβρίου 2012 και οι οποίοι, βάσει του παρόντος κανονισμού, δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος στη διάρκεια της οποίας να μπορούν να χρησιμοποιούνται ακόμα, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στους υπευθύνους της επιχείρησης τροφίμων και στις αρμόδιες εθνικές αρχές να προσαρμοστούν στην απαγόρευση αυτών των ισχυρισμών.

(17)

Κατά τον καθορισμό των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό ελήφθησαν υπόψη τα σχόλια της αιτούσας εταιρείας και του κοινού τα οποία παρέλαβε η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006.

(18)

Ζητήθηκε η γνώμη των κρατών μελών,

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/10

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 θεσπίζει κανόνες για τη δημόσια υγεία και την υγεία των ζώων όσον αφορά τα ζωικά υποπροϊόντα και τα παράγωγα προϊόντα, προκειμένου να προλαμβάνονται και να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τα εν λόγω προϊόντα για τη δημόσια υγεία και την υγεία των ζώων. Ο εν λόγω κανονισμός καθορίζει ένα τελικό σημείο στην αλυσίδα παρασκευής για ορισμένα παράγωγα προϊόντα, πέραν του οποίου τα προϊόντα αυτά δεν θα υπόκεινται πλέον στις απαιτήσεις του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 142/2011 της Επιτροπής (2) θεσπίζει τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων σχετικά με την έγκριση εναλλακτικών μεθόδων χρήσης ή απόρριψης ζωικών υποπροϊόντων ή παράγωγων προϊόντων, καθώς και των απαιτήσεων για τη διάθεση οργανικών λιπασμάτων και ορισμένων άλλων ζωικών υποπροϊόντων στην αγορά.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν τη συλλογή, τη μεταφορά και την απόρριψη υλικών της κατηγορίας 3, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 στοιχείο στ) του εν λόγω κανονισμού, με άλλα μέσα τα οποία ορίζονται στο παράρτημα VI κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011. Σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011, η δυνατότητα αυτή ήταν περιορισμένη στη μεταβατική περίοδο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Ορισμένα κράτη μέλη επιτρέπουν τη συλλογή, τη μεταφορά και την απόρριψη μικρών ποσοτήτων πρώην τροφίμων έως 20 kg ανά εβδομάδα με άλλα μέσα, τα οποία ορίζονται στο παράρτημα VI κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011.

(4)

Δεδομένης της απουσίας αναφερόμενων αρνητικών συνεπειών για την υγεία των ζώων και λαμβανομένου υπόψη ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, η απόρριψη σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 θα ήταν εξαιρετικά επαχθής σε σχέση με την επιτόπου ταφή, η θέσπιση της μεταβατικής παρέκκλισης ως μόνιμη λύση φαίνεται δικαιολογημένη, δεδομένου ότι μια τέτοια απόρριψη δεν συνεπάγεται απαράδεκτο κίνδυνο για την υγεία. Το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 προβλέπει ειδικούς κανόνες για την εφαρμογή του άρθρου 19 παράγραφος 1 στοιχεία α), β), γ), ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 και θα πρέπει, επομένως, να συμπληρωθεί με αναφορά στα μέτρα που προβλέπονται στο παράρτημα VI κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011, ο οποίος θα πρέπει επίσης να τροποποιηθεί αναλόγως. Μετά από διαβούλευση με τα κράτη μέλη και τις οργανώσεις ενδιαφερόμενων φορέων, το δικαίωμα επιλογής των κρατών μελών ως προς την αύξηση του όγκου με μέγιστο όριο 50 kg ανά εβδομάδα θα αφαιρεθεί όταν η μεταβατική παρέκκλιση καταστεί μόνιμη επιλογή. Επιπλέον, η παράγραφος 3 του άρθρου 36 του κανονισμού αριθ. 142/2011 θα πρέπει να διαγραφεί.

(5)

Δεδομένου του χαμηλού κινδύνου πιθανής επαφής των εκτρεφόμενων ζώων με οργανικά λιπάσματα και βελτιωτικά εδάφους τα οποία χειρίζονται ορισμένοι υπεύθυνοι επιχειρήσεων και χρήστες, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξαιρούν τους εν λόγω υπευθύνους επιχειρήσεων και χρήστες από την υποχρέωση καταχώρισης, ιδίως όταν δραστηριοποιούνται εκτός της αλυσίδας τροφίμων και ζωοτροφών, δυνάμει του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009. Οι εν λόγω υπεύθυνοι επιχειρήσεων και χρήστες θα πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο των φορέων που απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης προς τις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011. Ως εκ τούτου, το άρθρο 20 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(6)

Τα καλλιεργητικά μέσα, συμπεριλαμβανομένου του χώματος για μεταφύτευση, με μικρή περιεκτικότητα σε ζωικά υποπροϊόντα ή παράγωγα προϊόντα τα οποία είναι συσκευασμένα για χρήση από τον τελικό καταναλωτή, δεν ενέχουν κίνδυνο να χρησιμοποιηθούν ως ζωοτροφές εκτρεφόμενων ζώων. Ο περιορισμός σε περιεκτικότητα μικρότερη από 5 % κατ' όγκο των παράγωγων προϊόντων των υλικών κατηγορίας 2 ή 3 στα καλλιεργητικά μέσα, συμπεριλαμβανομένου του χώματος για μεταφύτευση, μετριάζει τον κίνδυνο χρήσης τους ως ζωοτροφώνγια εκτρεφόμενα ζώα, δεδομένου ότι η υψηλή περιεκτικότητα σε χώμα και άλλα υλικά προσδίδουν στα εν λόγω προϊόντα δυσάρεστη για τα εκτρεφόμενα ζώα γεύση. Για την παρασκευή καλλιεργητικών μέσων μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταποιημένη κόπρος. Ωστόσο, η μεταποιημένη κόπρος δεν θα πρέπει να αποτελεί το μοναδικό συστατικό στοιχείο των καλλιεργητικών μέσων. Η περιεκτικότητα αυτών σε μεταποιημένη κόπρο δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 50 % κατ' όγκο. Η μεταποιημένη κόπρος δεν θα χρησιμοποιείται για την παρασκευή καλλιεργητικών μέσων όταν ο τόπος προέλευσης υπόκειται σε απαγόρευση λόγω υπόνοιας ή επιβεβαιωμένης εκδήλωσης σοβαρής μεταδοτικής νόσου στα εκτρεφόμενα ζώα. Επομένως, τα εν λόγω προϊόντα μπορούν να εξαιρεθούν από τους κτηνιατρικούς ελέγχους για τη διάθεση στην αγορά, πλην των εισαγωγών. Ως εκ τούτου, το άρθρο 22 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Οι ορισμοί «ενδιάμεσα προϊόντα» και «εμπορικά δείγματα» στο παράρτημα I σημεία 35 και 39 αντίστοιχα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να αποσαφηνιστούν, ούτως ώστε να αποφεύγονται οι αδικαιολόγητοι εμπορικοί φραγμοί. Ο ορισμός «ενδιάμεσα προϊόντα» περιλαμβάνει επίσης έναν προορισμό των εν λόγω ενδιάμεσων προϊόντων. Η διεύρυνση του τρέχοντος ορισμού για πιθανές πρόσθετες χρήσεις στη βιομηχανία καλλυντικών είναι δικαιολογημένη. Τα παράγωγα προϊόντα που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της οδηγίας 76/768/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3) μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, να χαρακτηριστούν ως το τελικό σημείο στην αλυσίδα παρασκευής. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι οι τροφές για ζώα συντροφιάς μπορούν να εισάγονται στην ΕΕ ως εμπορικό δείγμα, για τους σκοπούς των δοκιμών διατροφής σε ζώα και για τον έλεγχο των μηχανημάτων ή του εξοπλισμού. Ο ορισμός των «ενδιάμεσων προϊόντων» και των «εμπορικών δειγμάτων» στο παράρτημα I σημεία 35 και 39 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(8)

Μολονότι τα ιπποειδή θεωρούνται εκτρεφόμενα ζώα σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, ορισμένα επιμέρους ιπποειδή έχουν ιδιαίτερα στενή σχέση με τους κατόχους τους. Επομένως, η δυνατότητα αποτέφρωσης νεκρών ιπποειδών σε αποτεφρωτήρες που έχουν εγκριθεί για τον σκοπό αυτό από την αρμόδια αρχή δικαιολογείται, εφόσον τα ιπποειδή προέρχονται από εκμεταλλεύσεις που δεν υπόκεινται σε απαγορευτικά μέτρα για υποχρεωτικά κοινοποιήσιμες νόσους. Η οδηγία 2009/156/ΕΚ του Συμβουλίου (4) προβλέπει τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν, μεταξύ άλλων, τη διακίνηση των ιπποειδών, συμπεριλαμβανομένων των όρων για την ταυτοποίηση των ιπποειδών. Μόνο τα νεκρά ιπποειδή τα οποία συμμορφώνονται με την εν λόγω οδηγία μπορούν να αποτεφρωθούν ατομικά σε αποτεφρωτήρες χαμηλού δυναμικού. Ως εκ τούτου, το παράρτημα III κεφάλαιο III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(9)

Το άρθρο 13 στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 προβλέπει ότι τα ζωικά υποπροϊόντα που προέρχονται από υδρόβια ζώα από υλικό της κατηγορίας 2, μπορούν να ενσιρώνονται, να λιπασματοποιούνται ή να μετασχηματίζονται σε βιοαέριο. Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («EFSA») δημοσίευσε επιστημονική γνώμη σχετικά με την αξιολόγηση μιας νέας μεθόδου μεταποίησης για τα ζωικά υποπροϊόντα από υλικά της κατηγορίας 2 τα οποία προέρχονται από ψάρια (5). Σύμφωνα με τη γνώμη της EFSA, οι κίνδυνοι που προκύπτουν από υλικά της κατηγορίας 2 που προέρχονται από ψάρια μειώνονται επαρκώς με τη μέθοδο μεταποίησης και τα παράγωγα προϊόντα μπορούν, συνεπώς, να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή οργανικών λιπασμάτων, να λιπασματοποιηθούν, να μετασχηματιστούν σε βιοαέριο ή να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή ζωοτροφών για γουνοφόρα ή άλλα ζώα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Η γνώμη της EFSA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει αύξηση του κινδύνου, αν η μέθοδος μεταποίησης εφαρμόζεται και στη μεταποίηση των υποπροϊόντων που προέρχονται από υδρόβια ζώα υλικών κατηγορίας 3. Επομένως, το υλικό της κατηγορίας 3 που λαμβάνεται από υδρόβια ζώα μπορεί να προορίζεται για τους σκοπούς που αναφέρονται στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009.

(10)

Μετά την επιτυχή έκβαση της αξιολόγησης κινδύνου που πραγματοποιήθηκε από την EFSA, η ενσίρωση του υλικού που προέρχεται από ψάρια θα πρέπει να προστεθεί στον κατάλογο των εναλλακτικών μεθόδων μεταποίησης στο παράρτημα IV κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011. Ως εκ τούτου, το παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(11)

Τα κατάλοιπα διάσπασης και το λίπασμα ζωικής προέλευσης μπορούν, στην πράξη, να αναμειχθούν με υλικά μη ζωικής προέλευσης. Οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων πρέπει να γνωρίζουν ποιοι κανόνες εφαρμόζονται για την απόρριψη των εν λόγω καταλοίπων διάσπασης και του λιπάσματος. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί σε ποιες περιπτώσεις το λίπασμα και τα κατάλοιπα διάσπασης που προέρχονται από υπολείμματα τροφίμων μπορούν να απορρίπτονται σε ένα εγκεκριμένο χώρο υγειονομικής ταφής. Ως εκ τούτου, το παράρτημα V κεφάλαιο III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(12)

Η Κροατία κοινοποίησε κατάλογο άγριων νεκροφάγων πτηνών που θα πρέπει να υπόκειται στην παρέκκλιση για τους ειδικούς σκοπούς σίτισης που προβλέπεται στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009. Ως εκ τούτου, ο κατάλογος των ειδών νεκροφάγων πτηνών στο παράρτημα VI του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(13)

Η EFSA αξιολόγησε την ανάσχεση κινδύνου που επιτυγχάνεται με τη λιπασματοποίηση και την επακόλουθη αποτέφρωση των εκτρεφόμενων χοίρων που πέθαναν στο αγρόκτημα (6) και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ανάσχεση κινδύνου με τη λιπασματοποίηση, όπως αναφέρεται στις εναλλακτικές παραμέτρους που καθορίζονται στο παράτημα V κεφάλαιο III τμήμα 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011, δεν αποτελεί αποτελεσματική επεξεργασία για την ασφαλή απόρριψη του υλικού της κατηγορίας 2 και, επομένως, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως εναλλακτική μέθοδος μεταποίησης στο παράρτημα IV κεφάλαιο IV του εν λόγω κανονισμού. Σύμφωνα με την προαναφερόμενη αξιολόγηση της EFSA, η «αερόβια ωρίμανση και αποθήκευση των χοίρων που πέθαναν στο αγρόκτημα με μεταγενέστερη αποτέφρωση ή συναποτέφρωση» θα πρέπει να θεωρείται ως ειδική μέθοδος ανάσχεσης του κινδύνου κατά την αποθήκευση των ζωικών υποπροϊόντων, εν αναμονή της μετέπειτα απόρριψής τους σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1069/2009. Προκειμένου να διαφοροποιηθεί η εν λόγω μέθοδος από τις εγκεκριμένες μεθόδους λιπασματοποίησης, καθώς και να αποφευχθεί η απαιτούμενη διαδικασία έγκρισης των μονάδων λιπασματοποίησης που καθορίζονται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011, θα είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί η εν λόγω μέθοδος σε ένα νέο κεφάλαιο του παραρτήματος IX του εν λόγω κανονισμού, μαζί με τη μέθοδο «υδρόλυσης με μετέπειτα απόρριψη» η οποία επί του παρόντος αναφέρεται στο παράρτημα IV κεφάλαιο IV τμήμα II σημείο H, το οποίο βασίζεται στις ίδιες αρχές. Επιπλέον, η αναφορά στο παράρτημα IV στο τμήμα 11 κεφάλαιο ΙΙ του παραρτήματος XVI θα πρέπει να προσαρμοστεί αναλόγως. Ως εκ τούτου, τα παραρτήματα IV, IX και XVI του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(14)

Τα τετηγμένα λίπη από υλικά της κατηγορίας 3 υπόκεινται σε ειδικές απαιτήσεις σύμφωνα με το παράρτημα X κεφαλαίο II τμήμα 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011. Ωστόσο, δεν υπάρχουν λόγοι υγειονομικής φύσεως που να απαγορεύουν τη μεταποίηση υλικών της κατηγορίας 3 από υδρόβια ζώα και ζωικά υποπροϊόντα από υδρόβια ζώα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 στοιχεία θ) και ι) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, μαζί με ζωικά υποπροϊόντα της κατηγορίας 3 που λαμβάνονται από χερσαία ζώα από μορφή αναμεμειγμένων τετηγμένων λιπών. Επομένως, θα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης υλικών της κατηγορίας 3 από υδρόβια ζώα και ζωικά υποπροϊόντα από υδρόβια ζώα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 στοιχεία θ) και ι) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, για την παραγωγή τετηγμένου λίπους. Ως εκ τούτου, το παράρτημα X κεφάλαιο II τμήμα 3 σημείο Α(1) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(15)

Οι απαιτήσεις για τη θερμική επεξεργασία της ιλύος από συσκευή φυγοκέντρισης ή διαχωρισμού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια ως ή στην παραγωγή οργανικών λιπασμάτων και να διατεθεί στην αγορά, ορίζονται στο παράρτημα X κεφάλαιο II τμήμα 4 μέρος III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011. Θα ήταν σκόπιμο να θεσπιστεί μια παρέκκλιση κατά την οποία η αρμόδια αρχή θα δύναται να εγκρίνει εναλλακτικές παραμέτρους για τη θερμική επεξεργασία της ιλύος από συσκευή φυγοκέντρισης ή διαχωρισμού που προορίζεται για χρήση εντός των κρατών μελών, υπό την προϋπόθεση ότι οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων μπορούν να αποδείξουν ότι η θερμική επεξεργασία διεξάγεται σύμφωνα με τις εναλλακτικές παραμέτρους και εγγυάται τουλάχιστον την ίδια μείωση του κινδύνου, όπως η επεξεργασία που διενεργείται σύμφωνα με τις ήδη υφιστάμενες παραμέτρους που εφαρμόζονται για τη διάθεση στην αγορά. Ως εκ τούτου, το παράρτημα X κεφάλαιο II τμήμα 4 μέρος III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(16)

Τα ενδιάμεσα προϊόντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, μεταξύ άλλων, για την παραγωγή εργαστηριακών αντιδραστηρίων ή in vitro διαγνωστικών προϊόντων για κτηνιατρικούς σκοπούς. Μετά από ελέγχους στον συνοριακό σταθμό ελέγχου σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 97/78/ΕΚ του Συμβουλίου (7), το προϊόν πρέπει να μεταφέρεται απευθείας στην καταχωρισμένη εγκατάσταση ή μονάδα προορισμού. Προκειμένου να διευκρινιστούν οι απαιτήσεις για την εισαγωγή ενδιάμεσων προϊόντων, το παράρτημα XII του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(17)

Τα προϊόντα αίματος που προορίζονται για την παρασκευή ζωοτροφών για εκτρεφόμενα ζώα, συμπεριλαμβανομένων του αίματος και του πλάσματος αίματος από χοίρους τα οποία έχουν υποβληθεί σε ξήρανση διά ψεκασμού, θα πρέπει να έχουν παρασκευαστεί σύμφωνα με το παράρτημα X κεφάλαιο II τμήμα 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 της Επιτροπής. Σύμφωνα με το σημείο B του εν λόγω τμήματος, τα προϊόντα αίματος πρέπει να υποβάλλονται σε οποιαδήποτε από τις μεθόδους μεταποίησης 1 έως 5 ή στη μέθοδο μεταποίησης 7, όπως ορίζεται στο παράρτημα IV κεφάλαιο III του εν λόγω κανονισμού ή σε άλλη μέθοδο με την οποία εξασφαλίζεται ότι τα προϊόντα αίματος συμμορφώνονται με τα μικροβιολογικά πρότυπα για τα παράγωγα προϊόντα που ορίζονται στο παράρτημα X κεφάλαιο I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 142/2011 προβλέπει επίσης, ιδίως στο παράρτημα XIV κεφάλαιο I τμήμα 1 πίνακας 1 σειρά 2 στήλη 6, ότι τα προϊόντα αίματος που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ζωοτροφές, θα πρέπει να συνοδεύονται από ένα υγειονομικό πιστοποιητικό σύμφωνα με το υπόδειγμα υγειονομικού πιστοποιητικού που ορίζεται στο παράρτημα XV κεφάλαιο 4(B), όταν προορίζονται για αποστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή διαμετακόμιση μέσω αυτής.

(18)

Επιδημική διάρροια των χοίρων, συμπεριλαμβανομένης της μόλυνσης των χοίρων από τον ιό της επιδημικής διάρροιας (PEDv) και τον δ-κορωναϊό των χοίρων (SDCv), έχει αναφερθεί στην Ασία, τη Βόρεια Αμερική, την Καραϊβική, την Κεντρική και τη Νότια Αμερική. Ο δ-κορωναϊός των χοίρων δεν έχει ανιχνευτεί ποτέ στην Ένωση. Σε περίπτωση εξάπλωσης του ιού ποινικοποιούνται η ακατάλληλη θερμική επεξεργασία ή μόλυνση έπειτα από θερμική επεξεργασία αίματος και πλάσματος αίματος από χοίρους τα οποία έχουν υποβληθεί σε ξήρανση διά ψεκασμού τα οποία αποτελούν ένα παραδοσιακό συστατικό ζωοτροφών για χοιρίδια.

(19)

Η Επιτροπή, ενεργώντας με δική της πρωτοβουλία, εξέδωσε τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 483/2014 της Επιτροπής (8) ως προσωρινό μέτρο διασφάλισης σχετικά με την ασφάλεια του αίματος και του πλάσματος αίματος από χοίρους τα οποία έχουν υποβληθεί σε ξήρανση διά ψεκασμού και προορίζονται για την παρασκευή ζωοτροφών για τα χοιροειδή. Δεδομένου ότι ο κίνδυνος για την υγεία των ζώων παραμένει, απαιτείται η αναθεώρηση των απαιτήσεων για τις εισαγωγές αίματος και πλάσματος αίματος από χοίρους τα οποία έχουν υποβληθεί σε ξήρανση διά ψεκασμού και προορίζονται για την παρασκευή ζωοτροφών για τα χοιροειδή και η εφαρμογή των προσωρινών μέτρων ως μόνιμη απαίτηση.

(20)

Από την επιστημονική παρατήρηση προκύπτει ότι οι κορωναϊοί των χοίρων αδρανοποιούνται στα περιττώματα τους εάν θερμανθούν και παραμείνουν σε θερμοκρασία 71 °C για 10 λεπτά ή εάν παραμείνουν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 20 °C για 7 ημέρες. Ο ιός δεν επιβίωσε σε πειραματικώς μολυνθείσες ξηρές ζωοτροφές που είχαν αποθηκευθεί σε θερμοκρασία δωματίου 24 °C για τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Στην Ένωση και σε τρίτες χώρες η θερμοκρασία που εφαρμόζεται συνήθως για την ξήρανση αίματος και πλάσματος αίματος διά ψεκασμού είναι 80 °C σε ολόκληρη την ουσία.

(21)

Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, φαίνεται σκόπιμο να απαιτηθεί το αίμα και το πλάσμα αίματος από χοίρους, τα οποία έχουν υποβληθεί σε ξήρανση διά ψεκασμού και τα οποία εισάγονται από τρίτες χώρες και προορίζονται για τη διατροφή χοιροειδών, να έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία υψηλής θερμοκρασίας και, στη συνέχεια, να έχουν αποθηκευτεί για ορισμένο χρονικό διάστημα σε θερμοκρασία δωματίου, ώστε να μετριάζεται ο κίνδυνος επιμόλυνσης μετά την επεξεργασία.

(22)

Οι εισαγωγές οστών και προϊόντων με βάση τα οστά (εξαιρουμένου του οστεαλεύρου), κεράτων και προϊόντων με βάση τα κέρατα (εξαιρουμένου του κρεαταλεύρου) και χηλών και προϊόντων με βάση τις χηλές (εξαιρουμένου του χηλαλεύρου) που προορίζονται για χρήση άλλη πλην της χρήσης ως πρώτης ύλης ζωοτροφών, οργανικά λιπάσματα ή βελτιωτικά εδάφους, θα πρέπει επίσης να επιτρέπονται εφόσον τα υλικά αυτά μεταφέρονται αεροπορικώς και με την προϋπόθεση ότι συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 41 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009. Ως εκ τούτου, το παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(23)

Έπειτα από τις τροποποιήσεις του ορισμού των «ενδιάμεσων προϊόντων» και τις πρόσθετες απαιτήσεις για τις εισαγωγές προϊόντων αίματος, το υπόδειγμα της δήλωσης που πρέπει να χρησιμοποιείται για τις εισαγωγές ενδιάμεσων προϊόντων από τρίτες χώρες και το υπόδειγμα υγειονομικού πιστοποιητικού για την εισαγωγή προϊόντων αίματος που προορίζονται ως πρώτες ύλες ζωοτροφών θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως. Ως εκ τούτου, το παράρτημα XV κεφάλαιο 4(B) και κεφάλαιο 20 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(24)

Για να αποφευχθούν διαταραχές του εμπορίου, θα πρέπει να καθοριστεί μια μεταβατική περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας οι εισαγωγές των ενδιάμεσων προϊόντων για τα οποία ισχύουν οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011, όπως τροποποιείται με τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να γίνονται αποδεκτές από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τους κανόνες που ίσχυαν πριν από την έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(25)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

1)

Στο άρθρο 15 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν τη συλλογή, τη μεταφορά και την απόρριψη μικρών ποσοτήτων υλικών της κατηγορίας 3, όπως ορίζει το άρθρο 10 στοιχείο στ) του εν λόγω κανονισμού με τα μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του εν λόγω κανονισμού, με την επιφύλαξη συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις απόρριψης με άλλα μέσα που ορίζονται στο παράρτημα VI κεφάλαιο IV του παρόντος κανονισμού.»

2)

Στο άρθρο 19, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

.

3)

Το άρθρο 20 παράγραφος 4 τροποποιείται ως εξής:

4)

Στο άρθρο 22, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Η διάθεση στην αγορά των ακολούθων δεν υπόκειται σε όρους υγειονομικού ελέγχου:

5)

Στο άρθρο 23, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Ο υπεύθυνος επιχείρησης ή ο ιδιοκτήτης της εγκατάστασης ή της μονάδας προορισμού των ενδιάμεσων προϊόντων ή ο εκπρόσωπός του χρησιμοποιεί και/ή αποστέλλει τα ενδιάμεσα προϊόντα αποκλειστικά για χρήση στην παρασκευή σύμφωνα με τον ορισμό των ενδιάμεσων προϊόντων στο παράρτημα I σημείο 35.»

6)

Στο άρθρο 36, η παράγραφος 3 απαλείφεται.

7)

Τα παραρτήματα I, III, IV, V, VI, IX, X, XI, XII, XIV, XV και XVI τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/34

(1)

Στο άρθρο 41 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/34/ΕΕ προβλέπεται η δυνατότητα να εγείρουν οι διαχειριστές υποδομής απαιτήσεις προς τους αιτούντες για να εξασφαλίζουν ότι υπάρχουν εχέγγυα για τις θεμιτές προσδοκίες τους όσον αφορά τα μελλοντικά έσοδα και τη χρήση της υποδομής.

(2)

Οι εν λόγω απαιτήσεις θα πρέπει να είναι κατάλληλες, διαφανείς και να μην εισάγουν διακρίσεις. Οι απαιτήσεις επιτρέπεται να περιλαμβάνουν μόνον την παροχή οικονομικής εγγύησης που δεν θα πρέπει να υπερβαίνει ενδεδειγμένο ύψος, ανάλογο του σκοπούμενου επιπέδου δραστηριότητας, και τη διασφάλιση της δυνατότητας του αιτούντος να καταθέσει συμμορφούμενες προσφορές μεταφορικής ικανότητας της υποδομής.

(3)

Οι οικονομικές εγγυήσεις είναι δυνατόν να έχουν τη μορφή προκαταβολών ή εγγυήσεων που παρέχονται από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

(4)

Για την καταλληλότητα των απαιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 41 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/34/ΕΕ, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι για την υποδομή ανταγωνιστικών τρόπων μεταφοράς, όπως οι οδικές, οι αεροπορικές, οι θαλάσσιες και οι εσωτερικές πλωτές μεταφορές, συχνά δεν χρεώνονται τέλη χρήσης και, επομένως, δεν παρέχονται οικονομικές εγγυήσεις. Για την εξασφάλιση θεμιτού ανταγωνισμού μεταξύ των τρόπων μεταφοράς, οι οικονομικές εγγυήσεις θα πρέπει να περιορίζονται αυστηρά στο ελάχιστο όσον αφορά το επίπεδο και τη διάρκειά τους.

(5)

Οι εν λόγω οικονομικές εγγυήσεις είναι κατάλληλες μόνον εάν είναι αναγκαίες για να παρέχουν βεβαιότητα στον διαχειριστή υποδομής σχετικά με τα μελλοντικά έσοδα και τη χρήση της υποδομής. Η ανάγκη για οικονομικές εγγυήσεις μειώνεται περαιτέρω αν ληφθεί υπόψη ότι οι διαχειριστές υποδομής έχουν τη δυνατότητα να βασίζονται στους ελέγχους και στην επιτήρηση της οικονομικής επιφάνειας των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων, βάσει της διαδικασίας έκδοσης αδειών σύμφωνα με το κεφάλαιο III της οδηγίας 2012/34/ΕΕ, και ιδίως το άρθρο 20 της εν λόγω οδηγίας.

(6)

Η αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων εφαρμόζεται στις εν λόγω εγγυήσεις και, επομένως, θα πρέπει να μη γίνεται διάκριση μεταξύ των απαιτήσεων εγγύησης για αιτούντες ιδιώτες και των απαιτήσεων εγγύησης για αιτούντες ιδιοκτησίας του Δημοσίου.

(7)

Οι εγγυήσεις θα πρέπει να είναι ανάλογες του επιπέδου κινδύνου για τον διαχειριστή υποδομής που αντιστοιχεί στον εκάστοτε αιτούντα κατά τα διάφορα στάδια της κατανομής της χωρητικότητας. Ο κίνδυνος θεωρείται γενικά χαμηλός, όταν η χωρητικότητα είναι δυνατόν να ανακατανεμηθεί σε άλλες σιδηροδρομικές επιχειρήσεις.

(8)

Εγγύηση που ζητείται για την κατάθεση συμμορφούμενων προσφορών μπορεί να θεωρηθεί κατάλληλη, διαφανής και χωρίς διακρίσεις μόνον εφόσον ο διαχειριστής υποδομής καθορίζει στη δήλωση δικτύου σαφείς και διαφανείς κανόνες για την κατάθεση αίτησης χωρητικότητας και προσφέρει τα απαραίτητα υποστηρικτικά εργαλεία στους αιτούντες. Επειδή η δυνατότητα κατάθεσης συμμορφούμενων προσφορών δεν είναι δυνατόν να κριθεί αντικειμενικά πριν από τη διαδικασία υποβολής αιτήσεων, τυχόν έλλειψη χωρητικότητας μπορεί να προσδιοριστεί μόνο μετά την εν λόγω διαδικασία, κατόπιν επανειλημμένης αδυναμίας υποβολής συμμορφούμενων προσφορών ή παροχής των αναγκαίων πληροφοριών στον διαχειριστή υποδομής. Ο αιτών πρέπει να είναι υπεύθυνος για την εν λόγω αδυναμία, η οποία επιφέρει κύρωση που συνεπάγεται τον αποκλεισμό του από τη διαδικασία υποβολής αίτησης για τη συγκεκριμένη σιδηροδρομική διαδρομή.

(9)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 870/2014 της Επιτροπής (2) εκδόθηκε εσφαλμένα υπό μορφή άλλη από εκείνη που είχε λάβει τη θετική γνώμη της επιτροπής. Ως εκ τούτου, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 870/2014 πρέπει να καταργηθεί.

(10)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 62 παράγραφος 1 της οδηγίας 2012/34/ΕΕ,

α)

από την ορισθείσα σιδηροδρομική επιχείρηση εάν έχει ήδη χορηγηθεί ή καταβληθεί οικονομική εγγύηση από τον αιτούντα, ο οποίος δεν είναι σιδηροδρομική επιχείρηση, προκειμένου να καλύψει μελλοντικές πληρωμές για τις ίδιες προβλεπόμενες δραστηριότητες·

β)

στην περίπτωση που τα τέλη υποδομής πρόκειται να καταβληθούν άμεσα στον διαχειριστή υποδομής από αρμόδια αρχή σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3).

α)

ο αιτών δεν έχει απαντήσει σε δύο διαδοχικά αιτήματα παροχής των ελλειπουσών πληροφοριών ή έχει επανειλημμένως απαντήσει κατά τρόπο που δεν πληροί τους όρους, όπως ορίζονται στη δήλωση δικτύου που αναφέρεται στο άρθρο 27 της οδηγίας 2012/34/ΕΕ και στο παράρτημα IV της εν λόγω οδηγίας, που αφορούν τις διαδικασίες υποβολής αίτησης για σιδηροδρομικές διαδρομές, και

β)

ο διαχειριστής υποδομής είναι σε θέση να αποδείξει, μετά από αίτημα του ρυθμιστικού φορέα και κατά τρόπο ικανοποιητικό γι' αυτόν, ότι έχει λάβει όλα τα εύλογα μέτρα για να στηρίξει την ορθή και έγκαιρη υποβολή αιτήσεων.

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/37

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 άρχισε να ισχύει στις 3 Ιανουαρίου 2013. Κατήργησε και αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου (2).

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, η αίτηση της Σλοβενίας για την καταχώριση της ονομασίας «Kranjska klobasa» δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (3).

(3)

Η Γερμανία, στις 3 Ιουλίου 2012, η Κροατία στις 16 Αυγούστου 2012 και η Αυστρία, στις 17 Αυγούστου 2012, υπέβαλαν ενστάσεις κατά της καταχώρισης, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 (4). Οι ενστάσεις κρίθηκαν παραδεκτές.

(4)

Με επιστολές της 24ης Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να προβούν στις προβλεπόμενες διαβουλεύσεις ώστε να επιδιώξουν την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ τους εντός έξι μηνών σύμφωνα με τις εσωτερικές τους διαδικασίες.

(5)

Η Σλοβενία και η Γερμανία, αφενός, και, η Σλοβενία και η Αυστρία, αφετέρου, κατέληξαν σε συμφωνία. Αντιθέτως δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ της Σλοβενίας και της Κροατίας.

(6)

Δεδομένου ότι δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ της Σλοβενίας και της Κροατίας, η Επιτροπή οφείλει να λάβει απόφαση σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 52 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(7)

Σχετικά με την εικαζόμενη μη συμμόρφωση με το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ)) αριθ. 1151/2012, όσον αφορά την οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής, δηλαδή ότι το προϊόν δεν κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο, περιοχή ή χώρα ή ότι παραπλανάται ο καταναλωτής, δεν εντοπίστηκε κανένα προφανές σφάλμα. Όσον αφορά την εικαζόμενη παράλειψη ως προς τη χρήση του ονόματος χώρας που επιτρεπόταν σε εξαιρετικές περιπτώσεις, «Kranjska» δεν είναι το όνομα χώρας αλλά (πρώην) περιοχής. Επιπλέον, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 δεν προβλέπει για τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις τη χρήση του ονόματος χώρας παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις. Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η γεωγραφική περιοχή δεν διαθέτει φυσικά χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιούν από γειτονικές περιοχές, δεν είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί το βάσιμο αυτού του ισχυρισμού, καθώς αυτό δεν απαιτείται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(8)

Οι ενδείξεις «Krainer», «Käsekrainer», «Schweinskrainer», «Osterkrainer» και «Bauernkrainer», αφενός, και οι όροι «Kranjska» και «Kranjska kobasica», αφετέρου, διαπιστώθηκε ότι αποτελούν ονομασίες παρόμοιων λουκάνικων στη γερμανική και κροατική γλώσσα, αντίστοιχα, αναφερόμενες στο πρώην ομόσπονδο κράτος της «Kranjska» το οποίο δεν υφίσταται πλέον διοικητικά σήμερα, και έχουν κοινή ιστορική προέλευση. Δεδομένου ότι οι ονομασίες έχουν κοινή προέλευση και ότι τα προϊόντα παρουσιάζουν οπτική ομοιότητα, η προστασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, και ιδίως στην παράγραφο 1 στοιχείο β), θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα, σε περίπτωση καταχώρισης της ονομασίας «Kranjska klobasa», να εμποδίσει τους παραγωγούς που δεν συμμορφώνονται με τις προδιαγραφές του προϊόντος «Kranjska klobasa» να χρησιμοποιούν τις ενδείξεις «Krainer», «Käsekrainer»«Schweinskrainer», «Osterkrainer», «Bauernkrainer», «Kranjska» και «Kranjska kobasica».

(9)

Από τα στοιχεία προκύπτει ότι η χρήση των ενδείξεων «Krainer», «Käsekrainer», «Schweinskrainer», «Osterkrainer», «Bauernkrainer», «Kranjska» και «Kranjska kobasica» για την αναφορά σε προϊόντα που έχουν κοινή προέλευση με το «Kranjska klobasa», δεν απέβλεπε στην εκμετάλλευση της φήμης της δεύτερης ονομασίας και ότι ο καταναλωτής δεν έχει ή δεν θα μπορούσε να έχει παραπλανηθεί ως προς την πραγματική καταγωγή των προϊόντων. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι οι ονομασίες αυτές έχουν χρησιμοποιηθεί, κατά πάγια και θεμιτή πρακτική, επί τουλάχιστον 25 χρόνια προτού υποβληθεί στην Επιτροπή η αίτηση καταχώρισης της ονομασίας «Kranjska klobasa».

(10)

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι, στα γερμανικά, μέσα σε δύο αιώνες, η ονομασία «Krainer», και οι σύνθετες ονομασίες της έχουν απολέσει οριστικά τη γεωγραφική σύνδεση με την περιοχή Carniola. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, στις συμφωνίες που κατέληξε με τη Γερμανία και την Αυστρία, αντίστοιχα, η Σλοβενία αναγνώρισε ότι η χρήση των ενδείξεων «Krainer», «Käsekrainer», «Schweinskrainer», «Osterkrainer» και «Bauernkrainer» δεν θα πρέπει να θεωρείται κατάχρηση της ονομασίας «Kranjska klobasa».

(11)

Για όλους τους ανωτέρω λόγους, καθώς και για να διασφαλιστεί η δίκαιη μεταχείριση και να διαφυλαχθεί η παραδοσιακή χρήση, ανεξάρτητα από το αν οι ονομασίες «Krainer», «Käsekrainer», «Schweinskrainer», «Osterkrainer», «Bauernkrainer», «Kranjska» και «Kranjska kobasica» μπορούν να θεωρηθούν ως γενική ένδειξη σύμφωνα με το άρθρο 41 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 και εφόσον τηρούνται οι αρχές και οι κανόνες που ισχύουν στην έννομη τάξη της Ένωσης, η ελεύθερη χρήση των ενδείξεων «Krainer», «Käsekrainer», «Schweinskrainer», «Osterkrainer» και «Bauernkrainer» θα πρέπει να διατηρηθεί χωρίς χρονικούς περιορισμούς, και η χρήση των ενδείξεων «Kranjska» και «Kranjska kobasica» θα πρέπει να επιτραπεί για τη μέγιστη μεταβατική περίοδο που προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(12)

Το άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 απαγορεύει την καταχώριση των ονομασιών που έχουν καταστεί γενικές. Στις ενστάσεις προβάλλεται ως επιχείρημα ότι οι καταναλωτές στην Αυστρία, την Κροατία και τη Γερμανία δεν συνδέουν τις ονομασίες που χρησιμοποιούνται στις αγορές τους, όπως «Krainer», «Krainer Wurst», «Kranjska» και «Kranjska kobasica» με συγκεκριμένη προέλευση. Ενώ η προτεινόμενη για καταχώριση ονομασία είναι «Kranjska klobasa», τα στοιχεία που περιέχονται στις δηλώσεις της ένστασης αφορούν την εικαζόμενη γενική χρήση της ένδειξης «Krainer», «Krainer Wurst», «Kranjska» και «Kranjska kobasica» στην Αυστρία, την Κροατία και τη Γερμανία, και όχι της «Kranjska klobasa». Οι ενστάσεις δεν λαμβάνουν υπόψη την κατάσταση στη Σλοβενία. Στις ενστάσεις δεν περιλαμβάνονται στοιχεία τα οποία να δείχνουν γενική χρήση της προτεινόμενης για καταχώριση ονομασίας, ως έχει ή ως μέρος άλλης. Επομένως, βάσει των στοιχείων που υποβλήθηκαν, η ονομασία «Kranjska klobasa» δεν μπορεί να θεωρηθεί γενική ένδειξη και δεν υπάρχει έλλειψη συμμόρφωσης με το άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(13)

Όταν παρέχεται προστασία για την ένδειξη «Kranjska klobasa» στο σύνολό της, το μη γεωγραφικό τμήμα αυτής της ένδειξης μπορεί να χρησιμοποιηθεί, και σε μετάφραση, σε όλη την Ένωση, εφόσον τηρούνται οι αρχές και οι κανόνες που ισχύουν στην έννομη τάξη της Ένωσης.

(14)

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η ονομασία «Kranjska klobasa» πρέπει να καταχωριστεί στο μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων.

(15)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων,

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/40

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ' εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ' αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/42

(1)

Η οδηγία 2014/32/ΕΕ καθορίζει τις απαιτήσεις τις οποίες πρέπει να πληρούν ορισμένα όργανα μέτρησης με σκοπό τη διάθεσή τους στην αγορά και/ή να τεθούν σε χρήση για ειδικές λειτουργίες μέτρησης που προβλέπονται από τα κράτη μέλη.

(2)

Η πρώτη από τις ειδικές απαιτήσεις για τα υδρόμετρα (απαίτηση 1) που περιλαμβάνεται στο παράρτημα III της οδηγίας 2014/32/ΕΕ αναφέρεται στην ονομαστική κατάσταση λειτουργίας για το πεδίο τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 10.

(3)

Στις 31 Οκτωβρίου 2011 τέθηκε σε ισχύ η επικαιροποίηση του προτύπου EN 14154, η οποία περιλαμβάνει το πεδίο τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 40. Το αναθεωρημένο πρότυπο EN 14154 αντικατοπτρίζει το διεθνές πρότυπο. Είναι πιο απαιτητικό σε σχέση με το πεδίο τιμών παροχής από τις ειδικές απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα III της οδηγίας 2014/32/ΕΕ και καταλήγει σε πιο ακριβείς μετρήσεις.

(4)

Πριν από την εισαγωγή του πεδίου τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 10 δυνάμει της οδηγίας 2004/22/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) για τα όργανα μετρήσεων, το διεθνές πρότυπο OIML, το οποίο περιείχε ήδη απαίτηση για το πεδίο τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 40, εφαρμόστηκε σε όλα τα κράτη μέλη. Ως αποτέλεσμα των μεταβατικών διατάξεων που προβλέπονται στο άρθρο 50 παράγραφος 2 της οδηγίας 2014/32/EΕ, τα περισσότερα υδρόμετρα που διατίθενται επί του παρόντος στην αγορά συμμορφώνονται ήδη με την απαίτηση για Q3/Q1 ≥ 40.

(5)

Τα υδρόμετρα με πεδίο τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 10 μπορεί να είναι σημαντικά φθηνότερα από εκείνα που πληρούν τις απαιτήσεις του προτύπου EN 14154 (Q3/Q1 ≥ 40). Η οδηγία 2014/32/ΕΕ, στο σημείο 10 του παραρτήματος III, παρέχει τη διακριτική ευχέρεια στην υπηρεσία κοινής ωφελείας ή το πρόσωπο που είναι νομικά υπεύθυνο για την εγκατάσταση του υδρόμετρου να καθορίζει, μεταξύ άλλων, ποιο επίπεδο του πεδίου τιμών παροχής ενδείκνυται για την ακριβή μέτρηση της προβλεπόμενης ή της προβλεπτής κατανάλωσης (3). Ως εκ τούτου, τα υδρόμετρα που δεν συμμορφώνονται με το πρότυπο EN 14154 για το πεδίο τιμών παροχής, αλλά είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα III της οδηγίας 2014/32/ΕΕ μπορούν να εγκατασταθούν. Αυτό μπορεί, παρ' όλα αυτά, να αυξήσει την πιθανότητα ύπαρξης λαθών στους λογαριασμούς των πελατών, τα οποία θα προκύπτουν από τη λιγότερο ακριβή μέτρηση του μετρητή.

(6)

Το πεδίο τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 40 αντιπροσωπεύει τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις που έχουν ενσωματωθεί στο τρέχον διεθνές πρότυπο και κατασκευαστική πρακτική, καθώς και την ελάχιστη ποιότητα που είναι επί του παρόντος διαθέσιμη στην αγορά της Ένωσης. Παρέχει πιο ακριβείς μετρήσεις, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτόν υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών. Δεδομένου ότι το πεδίο τιμών παροχής Q3/Q1 ≥ 40 ήταν για πολλά χρόνια και παραμένει το ελάχιστο που εγκαθίσταται από την αγορά, η συμμόρφωση δεν συνεπάγεται πρόσθετο κόστος για τους χρήστες.

(7)

Η οδηγία 2014/32/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/44

(1)

Με την απόφαση C(2010) 2576 (2), η Επιτροπή έδωσε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σιδηροδρόμων («ο Οργανισμός») εντολή να αναπτύξει και να επανεξετάσει τις τεχνικές προδιαγραφές διαλειτουργικότητας (ΤΠΔ) προκειμένου να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής τους σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό σύστημα της Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/57/ΕΚ. Στις 10 Ιανουαρίου 2013 ο Οργανισμός κατέθεσε τη σύστασή του για τροποποίηση της ΤΠΔ σχετικά με τα υποσυστήματα «έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση» του διευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/57/ΕΚ σχετικά με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής των ΤΠΔ, ένα κράτος μέλος δεν υποχρεούται να εφαρμόζει την αναθεωρημένη ΤΠΔ στην περίπτωση έργων που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο υλοποίησης ή που υπόκεινται σε σύμβαση υπό εκτέλεση, και η οποία δεν ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής της προηγούμενης ΤΠΔ.

(3)

Η αναθεωρημένη ΤΠΔ «έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση» (ΤΠΔ ΕΧΣ) πρέπει να εφαρμόζεται σε δίκτυα με ονομαστικό εύρος τροχιάς 1 435 mm, 1 520 mm, 1 524 mm, 1 600 mm και 1 668 mm. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η διαλειτουργικότητα συστημάτων ενιαίου εύρους τροχιάς και καθίσταται δυνατή η ανάπτυξη και λειτουργία οχημάτων πολλαπλού μετρικού εύρους τροχιάς. Καθίσταται επίσης δυνατή η ανάπτυξη και χρήση υποσυστημάτων «έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση» και στοιχείων διαλειτουργικότητας ανεξάρτητα από το εύρος τροχιάς. Ένα μεγάλο ποσοστό οχημάτων κινούνται τόσο επί του διευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου, όσο και εκτός του σιδηροδρομικού δικτύου ΔΕΔ. Συνεπώς, οι παράμετροι για τα εποχούμενα και τα παρατρόχια υποσυστήματα «έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση» πρέπει να είναι οι ίδιες για το σύνολο του δικτύου.

(4)

Ορισμένα ανοικτά σημεία που σχετίζονται με τη συμβατότητα των συστημάτων ανίχνευσης αμαξοστοιχίας μπορεί να κλείσουν, λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων για διαφορετικά εύρη τροχιάς (προδιαγραφή η οποία αναφέρεται στο παράρτημα Α στοιχείο 77). Το ανοικτό σημείο που σχετίζεται με τις απαιτήσεις ασφάλειας της λειτουργίας Διεπαφή Μηχανοδηγού και Μηχανημάτων (ΔΜΜ) του ETCS (Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου των Τρένων) μπορεί να κλείσει και έχει σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά τη διασαφήνιση του ανοικτού σημείου σχετικά με την «αξιοπιστία/διαθεσιμότητα».

(5)

Πρέπει να διευκρινισθούν οι διατάξεις σχετικά με την αξιολόγηση των στοιχείων διαλειτουργικότητας και των υποσυστημάτων, σε περίπτωση που οι απαιτήσεις πληρούνται μόνο εν μέρει.

(6)

Ο Οργανισμός, στο πλαίσιο του ρόλου του ως αρχής συστήματος του Ευρωπαϊκού Συστήματος Διαχείρισης της Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας (ERTMS), προέβη σε επικαιροποίηση των υποχρεωτικών προδιαγραφών του ERTMS που αναφέρονται στο παράρτημα Α της ΤΠΔ ΕΧΣ. Έως ότου όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη επιτύχουν ένα επίπεδο συναίνεσης που να θεωρείται υποχρεωτικό για τις προδιαγραφές σχετικά με τη διεπαφή αμαξοστοιχίας (FFFIS — Form Fit Functional Interface Specification) σε αμφότερες τις πλευρές της διεπαφής, ο Οργανισμός πρέπει να αναφέρεται σε αυτές στον οδηγό εφαρμογής, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται σε περίπτωσης πρόσκλησης υποβολής προσφορών.

(7)

Ο Οργανισμός πρέπει να δημοσιεύσει προδιαγραφές δοκιμών σχετικά με τη γραμμή βάσης 3 το συντομότερο δυνατόν.

(8)

Στο κείμενο της απόφασης 2012/88/ΕΕ της Επιτροπής (3) εντοπίστηκαν σφάλματα και πρέπει να διορθωθούν.

(9)

Η διαθεσιμότητα και η ποιότητα των σημάτων GSM-R είναι ουσιώδης για τη λειτουργία των σιδηροδρόμων.

(10)

Η περιαγωγή GSM-R σε δημόσια δίκτυα είναι προαιρετική λειτουργία. Εάν χρησιμοποιείται σε ένα κράτος μέλος, η εφαρμογή της θα πρέπει να αναγράφεται στον αριθμό γραμμής 1.1.1.3.3.3 του μητρώου σιδηροδρομικής υποδομής σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση 2014/880/ΕΕ της Επιτροπής (4).

(11)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που συστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/57/ΕΚ,

1)

Ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «Απόφαση 2012/88/ΕΕ της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με την τεχνική προδιαγραφή διαλειτουργικότητας για τα υποσυστήματα “έλεγχος-χειρισμός και σηματοδότηση”».

2)

Το παράρτημα III τροποποιείται ως εξής:

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/59

(1)

Τον Ιούνιο του 2014 οι φινλανδικές αρχές κοινοποίησαν στην Επιτροπή ένα μέτρο απαγόρευσης της διάθεσης στην αγορά προστατευτικών κεφαλής που κατασκευάζονται από την εταιρεία Ribcap AG, Berbegraben 4, CH-3110 Münsingen (Ελβετία). Τα προϊόντα, τα οποία ονομάζονται «Ribcap», φέρουν τη σήμανση «CE», σύμφωνα με την οδηγία 89/686/ΕΟΚ σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας.

(2)

Τα προϊόντα διατίθενται στην αγορά ως προστατευτικά κεφαλής ΜΑΠ κατηγορίας I για, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, πατινάζ και σκι.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ, από την εξέταση τύπου ΕΟΚ εξαιρούνται τα απλά μοντέλα ΜΑΠ (κατηγορία I) για τα οποία ο κατασκευαστής εικάζει ότι ο ίδιος ο χρήστης είναι σε θέση να κρίνει αν προστατεύουν αποτελεσματικά από μικρής σημασίας κινδύνους που, όταν επιδρούν βαθμιαία, γίνονται αντιληπτοί από τον χρήστη έγκαιρα και χωρίς δυσμενείς συνέπειες.

(4)

Το προϊόν εισάγεται και διανέμεται από την εταιρεία Brandsense Oy/Classic Bike Φινλανδία Mechelininkatu 15, FI-00100 Ελσίνκι (Φινλανδία). Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, η εταιρεία εισάγει και διαθέτει στην αγορά ποδήλατα.

(5)

Η ιστοσελίδα του εισαγωγέα περιλαμβάνει συνδέσμους για το φυλλάδιο του Ribcap που παρέχεται από τον κατασκευαστή και για μία πιστοποίηση του Ribcap που βασίζεται σε δοκιμές του προϊόντος από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, οι οποίες αποδεικνύουν ότι το Ribcap προστατεύει από κρανιακούς τραυματισμούς: στη συσκευασία και στο διαφημιστικό φυλλάδιο αναγράφεται η φράση «Πιστοποιημένα Ασφαλές». Η αναγραφή «Πιστοποιημένα Ασφαλές» μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το προϊόν έχει υποβληθεί σε εξέταση τύπου ΕΟΚ από έναν κοινοποιημένο οργανισμό, ενώ το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου δεν είναι κοινοποιημένος οργανισμός.

(6)

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του διαφημιστικού φυλλαδίου, το Ribcap δρα προστατευτικά για το κεφάλι σε περίπτωση πρόσκρουσης. Από το φυλλάδιο είναι πιθανό ο καταναλωτής να σχηματίσει την εντύπωση ότι τα προϊόντα είναι κατάλληλα να χρησιμοποιηθούν για διάφορα αθλήματα ως προστατευτικά κεφαλής —βλέπε, για παράδειγμα: «Το Ribcap είναι άνετο, ελαφρύ και προστατεύει το κεφάλι μου ικανοποιητικά σε όλα τα αθλήματα.». Παρόλο που στη συσκευασία του προϊόντος αναγράφεται η φράση «Δεν προστατεύει όπως το κράνος», οι ισχυρισμοί δημιουργούν μια παραπλανητική εικόνα των χαρακτηριστικών ασφαλείας του προϊόντος και μπορεί να δημιουργήσουν στον καταναλωτή την εντύπωση ότι το προϊόν δεν προστατεύει μόνο από μικρής σημασίας κινδύνους.

(7)

Σύμφωνα με τον οδηγό ταξινόμησης που περιλαμβάνεται στις κατευθυντήριες οδηγίες για την εφαρμογή της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ, όλα τα κράνη, συμπεριλαμβανομένων και των αθλητικών, αποτελούν ΜΑΠ κατηγορίας ΙΙ και, συνεπώς, υπόκεινται σε εξέταση τύπου ΕΟΚ από έναν κοινοποιημένο φορέα.

(8)

Τα προϊόντα δεν συνοδεύονται από οδηγίες χρήσης στα φινλανδικά και στα σουηδικά, τις επίσημες γλώσσες της Φινλανδίας.

(9)

Κατά την άποψη των φινλανδικών αρχών, εφόσον τα προϊόντα δεν συνοδεύονται από οδηγίες χρήσης οι οποίες να προσδιορίζουν σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυνται να χρησιμοποιηθούν ή ποιοι είναι οι περιορισμοί χρήσης τους, τα προϊόντα μπορούν να δώσουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας και να παραπλανήσουν τον καταναλωτή, ώστε να πιστέψει ότι τα προϊόντα αυτά έχουν τις ίδιες προστατευτικές ιδιότητες με ένα κράνος (ΜΑΠ κατ. II).

(10)

Η δήλωση συμμόρφωσης, την οποία συνέταξε ο κατασκευαστής, εστάλη στις φινλαδικές αρχές από τον διανομέα: η δήλωση αυτή δεν έχει συνταχθεί σύμφωνα με το υπόδειγμα που περιλαμβάνεται στο παράρτημα VI της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ.

(11)

Η Επιτροπή διαβίβασε επιστολή στον κατασκευαστή και τον διανομέα στη Φινλανδία και τους κάλεσε να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με το μέτρο που έλαβαν οι φινλανδικές αρχές. Στην απάντησή του, ο κατασκευαστής επιβεβαίωσε ξανά ότι το Ribcap δεν είναι κράνος αλλά ένα μάλλινο καπέλο με προστατευτικά, το οποίο θα πρέπει να ταξινομείται ως ΜΑΠ κατηγορίας I, βάσει της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ. Ο κατασκευαστής παραδέχτηκε ότι η χρήση της αναγραφής «Πιστοποιημένα Ασφαλές» προκαλεί, ενδεχομένως, σύγχυση και είναι ατυχής.

(12)

Ο κατασκευαστής επισύναψε στην απάντησή του μια έκθεση που εκδόθηκε από τις ελβετικές αρχές. Στην έκθεση υπάρχει αναφορά σε μια επιστολή των ελβετικών αρχών προς την εταιρεία Ribcap, όπου αυτές απαιτούν, μεταξύ άλλων, «το προϊόν να μη συνεχίσει να διαφημίζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να δίνεται η εντύπωση ότι προστατεύει το κεφάλι από τραυματισμούς σε περίπτωση πτώσης κατά την κίνηση με εξοπλισμό (σκι, χιονοσανίδα, ποδήλατο κ.λπ.)». Η αναθεωρημένη περιγραφή του προϊόντος καθώς και μια εκτενής προειδοποίηση επέτρεψαν στα προϊόντα Ribcap να διατεθούν στην αγορά ως «καπέλα με ενσωματωμένα προστατευτικά», ΜΑΠ κατηγορίας I.

(13)

Τόσο η περιγραφή όσο και η προειδοποίηση για τη διάθεση των προϊόντων στην αγορά της Φινλανδίας δε συμμορφώνονται με τις απαραίτητες απαιτήσεις, ώστε να διατεθούν ως ΜΑΠ κατηγορίας I, καθώς είχαν ήδη διατεθεί ως προστατευτικά κεφαλής κατάλληλα για πατινάζ, σκι και άλλες υπαίθριες δραστηριότητες.

(14)

Με βάση τη διαθέσιμη τεκμηρίωση και τις παρατηρήσεις των ενδιαφερόμενων μερών, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα προστατευτικά κεφαλής «Ribcap» δεν πληρούν τις βασικές απαιτήσεις υγιεινής και ασφάλειας 1.1.2 Επίπεδο και κατηγορίες προστασίας, 1.4 Πληροφορίες που παρέχουν οι κατασκευαστές και 3.1.1 Κρούσεις που οφείλονται σε πίπτοντα ή εκσφενδονιζόμενα αντικείμενα καθώς και σε πρόσκρουση μέρους του σώματος σε εμπόδιο,

7.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 3/61

(1)

Όταν ένα εθνικό πρότυπο, που αποτελεί μεταφορά εναρμονισμένου προτύπου του οποίου τα στοιχεία έχουν δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλύπτει μία ή περισσότερες βασικές απαιτήσεις ασφάλειας και υγείας όπως ορίζονται στο παράρτημα I της οδηγίας 2006/42/ΕΚ, η μηχανή που έχει κατασκευαστεί σύμφωνα με το εν λόγω πρότυπο θεωρείται ότι τηρεί τις εν λόγω βασικές απαιτήσεις ασφάλειας και υγείας.

(2)

Τον Μάιο του 2013 η Γαλλία υπέβαλε επίσημη ένσταση σύμφωνα με το άρθρο 10 της οδηγία 2006/42/ΕΚ όσον αφορά το πρότυπο EN 1870-17:2012 «Ασφάλεια μηχανών επεξεργασίας ξύλου — Δισκοπρίονα — Μέρος 17: Χειροκίνητες οριζόντιες μηχανές εγκάρσιας κοπής με ένα δισκοπρίονο (χειροκίνητα δισκοπρίονα με ακτινικό βραχίονα», το οποίο προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN) να εναρμονιστεί στο πλαίσιο της οδηγίας 2006/42/ΕΚ.

(3)

Η επίσημη ένσταση βασίζεται στην έλλειψη συμμόρφωσης των διατάξεων που προβλέπονται στο σημείο 3 της ρήτρας 5.3.6.1 Προφυλακτήρες της πριονολεπίδας του προτύπου που ορίζουν ότι ο προφυλακτήρας μπορεί να είναι σταθερός ή κινητός, χωρίς να αναφέρεται ποιο από τα δύο είναι αναγκαίο, αν και πρόκειται για δύο διαφορετικές κατηγορίες προϊόντων που προσφέρουν διαφορετικά επίπεδα ασφάλειας τα οποία αντιστοιχούν σε διαφορετικές αναλύσεις κινδύνου.

(4)

Η Επιτροπή, αφού εξέτασε το πρότυπο EN 1870-17:2012 μαζί με τους εκπροσώπους της επιτροπής που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 22 της οδηγία 2006/42/ΕΚ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πρότυπο δεν ικανοποιεί τις βασικές απαιτήσεις ασφάλειας και υγείας που προβλέπονται στο σημείο 1.4.2 «Ειδικές απαιτήσεις για τους προφυλακτήρες» του παραρτήματος I της οδηγία 2006/42/ΕΚ, επειδή επιτρέπει στους σχεδιαστές να επιλέξουν να τοποθετήσουν προφυλακτήρες που παρέχουν διαφορετικά επίπεδα ασφάλειας χωρίς αναφορά σε ανάλυση κινδύνου.

(5)

Η συμπερίληψη σε ένα εναρμονισμένο πρότυπο πολλών δυνατοτήτων επιλογής, μία από τις οποίες δεν συμμορφώνεται με τις βασικές απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας της οδηγία 2006/42/ΕΚ, μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση ως προς το τεκμήριο συμμόρφωσης που προσδίδεται από την εφαρμογή του προτύπου..

(6)

Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να βελτιωθούν οι πτυχές του προτύπου EN 1870-17:2012 που αφορούν την ασφάλεια και εν αναμονή κατάλληλης αναθεώρησης του εν λόγω προτύπου, η δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης των στοιχείων αναφοράς του προτύπου EN 1870-17:2012 θα πρέπει να συνοδεύεται από κατάλληλη προειδοποίηση,