23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/1

(1)

Στις 10 Φεβρουαρίου 2014, το Συμβούλιο εξέδωσε τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 125/2014 (2) σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001, ο οποίος καταρτίζει ενημερωμένο κατάλογο προσώπων, ομάδων και οντοτήτων έναντι των οποίων ισχύει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 («κατάλογος»).

(2)

Το Συμβούλιο γνωστοποίησε σε όλα τα πρόσωπα, ομάδες και οντότητες για τις οποίες αυτό ήταν πρακτικώς εφικτό το σκεπτικό βάσει του οποίου περιελήφθησαν στον κατάλογο.

(3)

Με ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Συμβούλιο ενημέρωσε τα πρόσωπα, ομάδες και οντότητες του καταλόγου ότι αποφάσισε να τα διατηρήσει στον κατάλογο. Το Συμβούλιο πληροφόρησε επίσης τα σχετικά πρόσωπα, ομάδες και οντότητες ότι έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν το σκεπτικό του Συμβουλίου, βάσει του οποίου περιελήφθησαν στον κατάλογο, εκτός εάν το σκεπτικό τούς έχει ήδη ανακοινωθεί.

(4)

Το Συμβούλιο προέβη σε επανεξέταση του καταλόγου, όπως απαιτείται από το άρθρο 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001. Εν προκειμένω, το Συμβούλιο έλαβε υπόψη του τις παρατηρήσεις που του υπέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι.

(5)

Το Συμβούλιο καθόρισε ότι δεν συντρέχει πλέον λόγος να διατηρηθεί ένα πρόσωπο στον κατάλογο.

(6)

Το Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα πρόσωπα, ομάδες και οντότητες που κατονομάζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού ενέχονται σε τρομοκρατικές ενέργειες κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφοι 2 και 3 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (3), ότι έχει ληφθεί έναντι αυτών απόφαση αρμόδιας αρχής κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 4 της εν λόγω κοινής θέσης και ότι θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται στα ειδικά περιοριστικά μέτρα που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2580/2001.

(7)

Ο κατάλογος θα πρέπει να ενημερωθεί αναλόγως και ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 125/2014 θα πρέπει να καταργηθεί,

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/5

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1210/2003 του Συμβουλίου (2) επιβάλλει περιοριστικά μέτρα στο Ιράκ, σύμφωνα με την κοινή θέση 2003/495/ΚΕΠΠΑ και την απόφαση 1483 (2003) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

(2)

Θα πρέπει να συγχωνευθούν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1210/2003 που ορίζουν ότι κανένα κεφάλαιο ή κανένας οικονομικός πόρος δεν διατίθεται, άμεσα ή έμμεσα, ή προς όφελος οποιουδήποτε από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τις οντότητες ή τους οργανισμούς που απαριθμούνται στο παράρτημα IV του εν λόγω κανονισμού, με στόχο τη διευκόλυνση αυτού του προσώπου, του οργανισμού ή της οντότητας να αποκτήσει κεφάλαια, αγαθά ή υπηρεσίες.

(3)

Στις 22 Ιουλίου 2014, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2014/484/ΚΕΠΠΑ (3) για την απαγόρευση της διάθεσης κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων, άμεσα ή έμμεσα, προς όφελος προσώπων και οντοτήτων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο. Προβλέπονται ειδικές εξαιρέσεις για κεφάλαια και οικονομικούς πόρους τα οποία: α) είναι αναγκαίοι για την κάλυψη βασικών αναγκών, β) προορίζονται αποκλειστικά για την πληρωμή εύλογων επαγγελματικών αμοιβών και την εξόφληση δαπανών σε σχέση με την παροχή νομικών υπηρεσιών, γ) προορίζονται αποκλειστικά για την πληρωμή τελών ή επιβαρύνσεων για υπηρεσίες που αφορούν την τήρηση ή φύλαξη δεσμευμένων κεφαλαίων και οικονομικών πόρων ή δ) είναι αναγκαίοι για την πληρωμή έκτακτων δαπανών.

(4)

Είναι επίσης σκόπιμο να επικαιροποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1210/2003 με τις πρόσφατες πληροφορίες που χορήγησαν τα κράτη μέλη όσον αφορά τον προσδιορισμό των αρμόδιων αρχών.

(5)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1210/2003 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

2)

Το άρθρο 4α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 4α

Η απαγόρευση του άρθρου 4 παράγραφος 3 δεν θεμελιώνει οποιαδήποτε ευθύνη εκ μέρους των σχετικών φυσικών ή νομικών προσώπων ή των σχετικών οντοτήτων, εάν δεν γνώριζαν, ούτε μπορούσαν ευλόγως να υποπτευθούν ότι οι ενέργειές τους μπορούσαν να παραβιάσουν την εν λόγω απαγόρευση.».

3)

Το άρθρο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 5

1.   Το άρθρο 4 δεν εμποδίζει την πίστωση των δεσμευμένων λογαριασμών εκ μέρους χρηματοδοτικών ή πιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία λαμβάνουν κεφάλαια που μεταφέρονται από τρίτους στον λογαριασμό των φυσικών ή νομικών προσώπων, οντοτήτων ή οργανισμών που έχουν περιληφθεί στον κατάλογο, υπό τον όρο ότι οι τυχόν πιστώσεις των λογαριασμών αυτών δεσμεύονται επίσης. Το χρηματοδοτικό ή πιστωτικό ίδρυμα ενημερώνει αμελλητί τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών για τις συναλλαγές αυτές.

2.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4 παράγραφος 3, οι αρμόδιες αρχές, όπως αναφέρονται στους δικτυακούς τόπους που περιλαμβάνονται στο παράρτημα V, δύνανται να επιτρέπουν τη διάθεση ορισμένων κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων, υπό τους όρους που αυτές θεωρούν κατάλληλους, αφού διαπιστώσουν ότι τα εν λόγω κεφάλαια ή οι εν λόγω οικονομικοί πόροι:

3.   Τα εν λόγω κράτη μέλη ενημερώνουν τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή για κάθε έγκριση την οποία χορηγούν κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου.».

4)

Το παράρτημα V αντικαθίσταται από το κείμενο που παρατίθεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/9

(1)

Στις 2 Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 204/2011.

(2)

Δεν συντρέχει πλέον κατά την κρίση του Συμβουλίου λόγος να παραμείνει ένα πρόσωπο στον κατάλογο του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 204/2011.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 204/2011 πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί αναλόγως,

23.

ZIDANE, Mohamad Ali.

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/10

(1)

Στις 18 Ιανουαρίου 2012, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 36/2012.

(2)

Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης, τρία πρόσωπα και εννέα οντότητες θα πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο προσώπων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα, ως έχει στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012.

(3)

Το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 θα πρέπει επομένως να τροποποιηθεί αναλόγως,

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/13

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ' εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ' αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/16

(1)

Το άρθρο 127 παράγραφος 2 τέταρτη περίπτωση της Συνθήκης και το άρθρο 3.1 τέταρτη περίπτωση του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (εφεξής το «καταστατικό του ΕΣΚΤ») παρέχουν στο Ευρωσύστημα την εξουσία να προωθεί την ομαλή λειτουργία των συστημάτων πληρωμών.

(2)

Το Ευρωσύστημα προωθεί την ομαλή λειτουργία των συστημάτων πληρωμών, μεταξύ άλλων, με την άσκηση επίβλεψης.

(3)

Τον Ιανουάριο του 2001 το Ευρωσύστημα υιοθέτησε τις θεμελιώδεις αρχές για τα συστημικώς σημαντικά συστήματα πληρωμών που εκπόνησε η Επιτροπή Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού (Committee on Payment and Settlement Systems — CPSS) της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ) ως ελάχιστες απαιτήσεις για τα συστημικώς σημαντικά συστήματα πληρωμών (ΣΣΣΠ) (1).

(4)

Τον Απρίλιο του 2012 οι θεμελιώδεις αρχές για τα συστημικώς σημαντικά συστήματα πληρωμών αντικαταστάθηκαν από τις αρχές της CPSS και της τεχνικής επιτροπής του Διεθνούς Οργανισμού Επιτροπών Κινητών Αξιών (International Organization of Securities Commissions — IOSCO) για τις υποδομές χρηματοπιστωτικών αγορών (εφεξής «αρχές CPSS-IOSCO») (2), οι οποίες εναρμονίζουν και ενισχύουν τα υφιστάμενα διεθνή πρότυπα επίβλεψης που ισχύουν, μεταξύ άλλων, για τα ΣΣΣΠ.

(5)

Σύμφωνα με τις αρχές CPSS-IOSCO, τα ΣΣΣΠ θα πρέπει να υπόκεινται σε αποτελεσματική επίβλεψη βάσει σαφώς καθορισμένων και δημοσιοποιημένων κριτηρίων, λόγω της δυνατότητάς τους να προκαλέσουν συστημικούς κινδύνους σε περίπτωση που δεν προστατεύονται επαρκώς από τους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται. Επιπλέον, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να διαθέτουν επαρκείς εξουσίες και πόρους για την εκτέλεση των σχετικών καθηκόντων τους, περιλαμβανομένης της λήψης διορθωτικών μέτρων. Η CPSS-IOSCO συνιστά την εφαρμογή των ανωτέρω αρχών στο μέγιστο βαθμό που επιτρέπουν τα εθνικά νομικά και κανονιστικά πλαίσια.

(6)

Συνεπώς, και προκειμένου να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα και ευρωστία των ΣΣΣΠ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποφάσισε την εφαρμογή των αρχών CPSS-IOSCO μέσω της θέσπισης κανονισμού. Και οι αρχές άλλων χωρών αναμένεται να εισαγάγουν και να εφαρμόσουν με παρόμοιο τρόπο τις αρχές CPSS-IOSCO στο οικείο νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο στο μέγιστο βαθμό που αυτό επιτρέπει.

(7)

Ο παρών κανονισμός καλύπτει τα ΣΣΣΠ, περιλαμβανομένων τόσο των συστημάτων πληρωμών μεγάλης αξίας όσο και των συστημάτων πληρωμών μικρής αξίας με συστημική σημασία. Εφαρμόζεται στα συστήματα πληρωμών τα οποία διαχειρίζονται οι κεντρικές τράπεζες και ιδιωτικοί φορείς. Οι αρχές CPSS-IOSCO αναγνωρίζουν την ύπαρξη εξαιρετικών περιπτώσεων στις οποίες η εφαρμογή τους στα συστήματα πληρωμών τα οποία διαχειρίζονται οι κεντρικές τράπεζες διαφοροποιείται, εξαιτίας απαιτήσεων που καθορίζονται στο οικείο νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο ή για λόγους πολιτικής. Το γεγονός ότι το Ευρωσύστημα επιδιώκει στόχους δημόσιας πολιτικής και διαθέτει αρμοδιότητες και θεσμικό καθεστώς που καθορίζονται στη Συνθήκη και το καταστατικό του ΕΣΚΤ συνεπάγεται ότι τα ΣΣΣΠ του Ευρωσυστήματος μπορούν να εξαιρούνται από ορισμένες απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Εν όψει τούτου, τα ΣΣΣΠ του Ευρωσυστήματος θα πρέπει να εξαιρούνται από συγκεκριμένες απαιτήσεις οι οποίες αφορούν τη διακυβέρνηση, τα σχέδια εκκαθάρισης, τα ίδια κεφάλαια και τα ρευστά διαθέσιμα, τις παρεχόμενες ασφάλειες και τους επενδυτικούς κινδύνους και οι οποίες καλύπτουν τα ίδια πεδία με τις αντίστοιχες απαιτήσεις που έχει θεσπίσει επίσημα το διοικητικό συμβούλιο. Οι εξαιρέσεις αυτές εξειδικεύονται σε σειρά διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

(8)

Σύμφωνα με την κατευθυντήρια γραμμή ΕΚΤ/2012/27, της 5ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με το Διευρωπαϊκό Αυτοματοποιημένο σύστημα Ταχείας Μεταφοράς Κεφαλαίων και Διακανονισμού σε Συνεχή Χρόνο (TARGET2) (3), το TARGET2 διαθέτει αποκεντρωμένη δομή που συνδέει μεταξύ τους πολυάριθμα συστήματα πληρωμών. Τα συστήματα που αποτελούν τις συνιστώσες του TARGET2 είναι εναρμονισμένα στον μέγιστο δυνατό βαθμό, με ορισμένες εξαιρέσεις λόγω περιορισμών που απορρέουν από το εκάστοτε εθνικό δίκαιο. Το TARGET2 χαρακτηρίζεται επίσης από μία ενιαία τεχνική πλατφόρμα, την επονομαζόμενη ενιαία κοινή πλατφόρμα. Το διοικητικό συμβούλιο διαθέτει τελική αρμοδιότητα για το TARGET2 και διασφαλίζει τη δημόσια λειτουργία του: η ανωτέρω ρύθμιση διακυβέρνησης αντικατοπτρίζεται στην επίβλεψη του TARGET2.

(9)

Η αποτελεσματικότητα και η ευρωστία ενός ΣΣΣΠ απαιτούν τη συμμόρφωσή του με την οικεία εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία, καθώς επίσης και σαφείς κανόνες, διαδικασίες και συμβάσεις όσον αφορά τη λειτουργία του. Η συμμόρφωση με τη νομοθεσία αφορά τα νομικά συστήματα όλων των χωρών στις οποίες δραστηριοποιείται ο διαχειριστής ΣΣΣΠ ή οι συμμετέχοντες σε αυτό.

(10)

Η αποτελεσματικότητα και η ευρωστία ενός ΣΣΣΠ εξαρτώνται και από τη σαφήνεια και καταλληλότητα των ρυθμίσεων διακυβέρνησής του, οι οποίες πρέπει να τεκμηριώνονται σαφώς.

(11)

Ένα εύρωστο και εξελισσόμενο πλαίσιο για τη συνολική διαχείριση νομικών κινδύνων, πιστωτικών κινδύνων, κινδύνων ρευστότητας, λειτουργικών κινδύνων, γενικών επιχειρηματικών κινδύνων, κινδύνων θεματοφυλακής, επενδυτικών και άλλων κινδύνων είναι απαραίτητο για τον εντοπισμό, τον υπολογισμό, την παρακολούθηση και τη διαχείριση ολόκληρου του φάσματος των κινδύνων που προκύπτουν σε ορισμένο διαχειριστή ΣΣΣΠ ή τους οποίους αναλαμβάνει αυτός. Το ίδιο ισχύει επίσης όσον αφορά την ευρωστία και ευελιξία του πλαισίου παροχής ασφαλειών που εφαρμόζει ο διαχειριστής ΣΣΣΠ, των κανόνων και διαδικασιών που εφαρμόζονται ως προς αυτόν σε περίπτωση αθέτησης υποχρέωσης συμμετέχοντος και των σχεδίων επιχειρησιακής συνέχειας.

(12)

Η μείωση του συστημικού κινδύνου απαιτεί, μεταξύ άλλων, το αμετάκλητο του διακανονισμού. Η Ένωση εξέδωσε την οδηγία 98/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 1998, σχετικά με το αμετάκλητο του διακανονισμού στα συστήματα πληρωμών και στα συστήματα διακανονισμού αξιογράφων (4). Κατ' επιταγή της οδηγίας 98/26/ΕΚ, οι κανόνες για τα συστήματα που ορίζονται σύμφωνα με αυτή προσδιορίζουν τη χρονική στιγμή εισαγωγής των εντολών μεταβίβασης στα εν λόγω συστήματα (μετά την οποία οι εντολές μεταβίβασης καθίστανται νομικά εκτελεστές, και μάλιστα δεσμευτικές για τους τρίτους ακόμη και σε περίπτωση εφαρμογής διαδικασίας αφερεγγυότητας εις βάρος συμμετέχοντος) και τη χρονική στιγμή κατά την οποία οι εν λόγω εντολές μεταβίβασης καθίστανται αμετάκλητες. Επιπλέον, ενδείκνυται ο ενδοημερήσιος διακανονισμός ή ο διακανονισμός σε συνεχή χρόνο, εάν είναι συμβατοί με το γενικό επιχειρηματικό μοντέλο του ΣΣΣΠ και απαραίτητοι προκειμένου ο διαχειριστής ΣΣΣΠ και οι συμμετέχοντες σε αυτό να είναι σε θέση να διαχειρίζονται τον πιστωτικό κίνδυνο και τον κίνδυνο ρευστότητας που τους αναλογούν.

(13)

Η εφαρμογή κριτηρίων συμμετοχής σε ΣΣΣΠ τα οποία είναι αντικειμενικά, βασίζονται στον κίνδυνο και δημοσιοποιούνται, και τα οποία καθιστούν δυνατή τη δίκαιη και (με την επιφύλαξη αποδεκτών προτύπων ελέγχου κινδύνων) ανοιχτή πρόσβαση σε ΣΣΣΠ, προάγει την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των ΣΣΣΠ και των αγορών που αυτά εξυπηρετούν, χωρίς να περιορίζει δυσανάλογα την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών.

(14)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού που απαιτούν από τον διαχειριστή ενός ΣΣΣΠ να συλλέγει, να επεξεργάζεται και να διαβιβάζει δεδομένα θα πρέπει να εφαρμόζονται με την επιφύλαξη τυχόν κανόνων που ισχύουν για την προστασία των δεδομένων των συμμετεχόντων ή των πελατών.

(15)

Ένα εν γένει αποδοτικό και αποτελεσματικό ΣΣΣΠ με σαφώς καθορισμένους, μετρήσιμους και επιτεύξιμους σκοπούς και στόχους είναι καλύτερα προετοιμασμένο για την εκπλήρωση των αναγκών των συμμετεχόντων σε αυτό και των αγορών που εξυπηρετεί.

(16)

Η ΕΚΤ προσφεύγει στις εθνικές κεντρικές τράπεζες για την εκτέλεση καθηκόντων του ΕΣΚΤ στο βαθμό που τούτο κρίνεται εφικτό και σκόπιμο.

(17)

Οι απαιτήσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό είναι ανάλογες των συγκεκριμένων κινδύνων και ανοιγμάτων των ΣΣΣΠ.

(18)

Αφενός, η δυνατότητα, των αρμόδιων αρχών να απαιτούν διορθωτικά μέτρα για την αποκατάσταση ή την αποφυγή περιπτώσεων υποτροπής όσον αφορά τη μη συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό και, αφετέρου, η δυνατότητα της ΕΚΤ να επιβάλλει αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις για τις παραβάσεις του παρόντος κανονισμού αποτελούν ουσιώδη στοιχεία για την εφαρμογή των αρχών CPSS-IOSCO στον μέγιστο δυνατό βαθμό που επιτρέπεται από τη Συνθήκη και το καταστατικό του ΕΣΚΤ.

(19)

Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις επίβλεψης που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, ώστε οι διαχειριστές ΣΣΣΠ να είναι σε θέση να εξοικειωθούν με αυτές και να τις εφαρμόσουν,

i)

η συνολική ημερήσια μέση αξία των πληρωμών σε ευρώ που υποβάλλονται σε επεξεργασία υπερβαίνει τα 10 δισεκατ. ευρώ·

ii)

το μερίδιο αγοράς που κατέχει είναι τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα:

iii)

η διασυνοριακή δραστηριότητά του (ήτοι συμμετέχοντες εγκατεστημένοι σε χώρα διαφορετική από εκείνη του διαχειριστή του ΣΣΣΠ ή/και οι διασυνοριακές ζεύξεις με άλλα συστήματα πληρωμών) αφορά πέντε ή περισσότερες χώρες και παράγει τουλάχιστον το 33 % του συνολικού όγκου των πληρωμών σε ευρώ που υποβάλλονται σε επεξεργασία από το εν λόγω ΣΣΣΠ·

iv)

χρησιμοποιείται για τον διακανονισμό άλλων υποδομών χρηματοπιστωτικών αγορών.

α)

τον καθορισμό σαφών στρατηγικών στόχων για το ΣΣΣΠ·

β)

τον καθορισμό τεκμηριωμένων διαδικασιών για τη λειτουργία του ΣΣΣΠ, περιλαμβανομένων των διαδικασιών για τον εντοπισμό, την αντιμετώπιση και τη διαχείριση συγκρούσεων συμφερόντων των μελών του ίδιου του συμβουλίου·

γ)

τη διασφάλιση της αποτελεσματικής επιλογής, παρακολούθησης και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, απομάκρυνσης των μελών της διοίκησης, με εξαίρεση τα ΣΣΣΠ του Ευρωσυστήματος·

δ)

τον καθορισμό των κατάλληλων πολιτικών αμοιβών, σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές και με βάση τα μακροπρόθεσμα επιτεύγματα, με εξαίρεση τα ΣΣΣΠ του Ευρωσυστήματος.

α)

οι δραστηριότητες του διαχειριστή ΣΣΣΠ συνάδουν με τους στόχους του, τη στρατηγική του και το επίπεδο ανοχής κινδύνου·

β)

οι εσωτερικοί έλεγχοι και οι σχετικές διαδικασίες καταρτίζονται, εκτελούνται και επιβλέπονται δεόντως, ώστε να προάγουν τους στόχους του διαχειριστή ΣΣΣΠ·

γ)

οι εσωτερικοί έλεγχοι και οι σχετικές διαδικασίες υπόκεινται σε τακτική επανεξέταση και έλεγχο από κατάλληλα εκπαιδευμένες και επαρκώς στελεχωμένες υπηρεσίες διαχείρισης κινδύνων και εσωτερικού ελέγχου·

δ)

υπάρχει ενεργή συμμετοχή στη διαδικασία ελέγχου κινδύνων·

ε)

το πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων του ΣΣΣΠ διαθέτει επαρκείς πόρους.

α)

περιλαμβάνει την πολιτική ανοχής κινδύνου του διαχειριστή ΣΣΣΠ·

β)

αναθέτει ευθύνες και επιβάλλει υποχρεώσεις λογοδοσίας για τις αποφάσεις που αφορούν κινδύνους·

γ)

ρυθμίζει τη λήψη αποφάσεων σε περιόδους κρίσης και περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης·

δ)

ρυθμίζει τις λειτουργίες εσωτερικού ελέγχου.

α)

περιλαμβάνει την πολιτική ανοχής κινδύνου του διαχειριστή ΣΣΣΠ και κατάλληλα εργαλεία διαχείρισης κινδύνου·

β)

αναθέτει ευθύνες και επιβάλλει υποχρεώσεις λογοδοσίας για τις αποφάσεις που αφορούν κινδύνους·

γ)

ρυθμίζει τη λήψη αποφάσεων σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που σχετίζονται με το ΣΣΣΠ, στις οποίες περιλαμβάνονται εξελίξεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές που ενδεχομένως έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη ρευστότητα της αγοράς και στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε οποιοδήποτε κράτος μέλος με νόμισμα το ευρώ όπου είναι εγκατεστημένος ο διαχειριστής ΣΣΣΠ ή κάποιος από τους συμμετέχοντες.

i)

έχουν εκδοθεί από εκδότη χαμηλού πιστωτικού κινδύνου·

ii)

είναι ελεύθερα μεταβιβάσιμα χωρίς νομικούς περιορισμούς ή απαιτήσεις τρίτων·

iii)

εκφράζονται σε νόμισμα του οποίου τον κίνδυνο διαχειρίζεται ο διαχειριστής ΣΣΣΠ·

iv)

εμφανίζουν αξιόπιστα δεδομένα τιμών που δημοσιεύονται τακτικά·

v)

δεν υπόκεινται κατ' άλλο τρόπο σε σημαντικό κίνδυνο δυσμενούς συσχέτισης·

vi)

δεν εκδίδονται από τον συμμετέχοντα που παρέχει την ασφάλεια ή από οντότητα που ανήκει στον ίδιο όμιλο με αυτόν, εκτός από την περίπτωση καλυμμένων ομολογιών και μόνο στην περίπτωση που τα περιουσιακά στοιχεία της ομάδας χρησιμοποιούμενων περιουσιακών στοιχείων είναι κατάλληλα διαχωρισμένα εντός ενός άρτιου νομικού πλαισίου και πληρούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα σημεία i) έως v).

α)

σε μετρητά στο Ευρωσύστημα ή

β)

σε αποδεκτή ασφάλεια, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πλαίσιο ασφαλειών του Ευρωσυστήματος που καθορίζεται στην κατευθυντήρια γραμμή ΕΚΤ/2011/14, της 20ής Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με τα μέσα και τις διαδικασίες νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος (5), ιδίως εάν ο διαχειριστής ΣΣΣΠ έχει πρόσβαση στις πάγιες διευκολύνσεις του Ευρωσυστήματος.

α)

πιστωτικά όρια·

β)

πράξεις ανταλλαγής συναλλάγματος·

γ)

συμφωνίες επαναγοράς·

δ)

περιουσιακά στοιχεία του άρθρου 7 παράγραφος 1, τα οποία έχουν τεθεί υπό θεματοφυλακή·

ε)

επενδύσεις που είναι άμεσα διαθέσιμες και μετατρέψιμες σε μετρητά με προκαθορισμένες ρυθμίσεις χρηματοδότησης για τις οποίες ο διαχειριστής ΣΣΣΠ δύναται να αποδείξει στην αρμόδια αρχή, βάσει επαρκούς εσωτερικής αξιολόγησης, ότι οι ρυθμίσεις χρηματοδότησης είναι άκρως αξιόπιστες, ακόμα και σε ακραίες αλλά λογικοφανείς συνθήκες αγοράς.

α)

τη μέγιστη ιστορική μεταβλητότητα των τιμών των προαναφερομένων περιουσιακών στοιχείων·

β)

μεταβολές άλλων παραγόντων της αγοράς, όπως οι προσδιοριστικοί παράγοντες των τιμών και οι καμπύλες αποδόσεων·

γ)

μία ή περισσότερες αθετήσεις υποχρέωσης συμμετέχοντα εντός της ίδιας ημέρας ή σε διαφορετικές συνεχόμενες ημέρες·

δ)

ταυτόχρονες πιέσεις στις αγορές χρηματοδότησης των τραπεζών και περιουσιακών στοιχείων·

ε)

μια σειρά μελλοντικών σεναρίων ακραίων καταστάσεων σε ποικίλες ακραίες αλλά λογικοφανείς συνθήκες αγοράς.

α)

αντιμετωπίζουν απρόβλεπτες και δυνητικά ακάλυπτες ελλείψεις ρευστότητας·

β)

στοχεύουν στην αποφυγή της ανατροπής, ανάκλησης ή καθυστέρησης του αυθημερόν διακανονισμού των υποχρεώσεων πληρωμής·

γ)

υποδεικνύουν τον τρόπο αναπλήρωσης των μετρητών και άλλων περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται από το ΣΣΣΠ κατά τη διάρκεια ενός γεγονότος που δημιουργεί συνθήκες πίεσης στην αγορά, στον βαθμό που απαιτείται σύμφωνα με τις παραγράφους 3 έως 5.

α)

πότε αναμένεται να εγγραφούν λογιστικώς οι μεταφορές στα βιβλία των επιμέρους τραπεζών διακανονισμού·

β)

ότι οι μεταφορές θα είναι οριστικές όταν πραγματοποιηθούν·

γ)

ότι τα ληφθέντα κεφάλαια μπορούν να μεταφερθούν το ταχύτερο δυνατόν, τουλάχιστον έως το τέλος της ημέρας.

α)

τα μέτρα τα οποία μπορεί να λάβει ο διαχειριστής ΣΣΣΠ σε περίπτωση αθέτησης υποχρέωσης·

β)

εάν η λήψη των ανωτέρω μέτρων γίνεται αυτόματα ή κατά διακριτική ευχέρεια και το μέσο με το οποίο ασκείται αυτή η διακριτική ευχέρεια·

γ)

πιθανές μεταβολές στις συνήθεις πρακτικές διακανονισμού του διαχειριστή ΣΣΣΠ προκειμένου να διασφαλιστεί ο έγκαιρος διακανονισμός·

δ)

τη διαχείριση των πληρωμών στα διαφορετικά στάδια επεξεργασίας·

ε)

την πιθανή σειρά λήψης των μέτρων·

στ)

τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες των οικείων μερών, περιλαμβανομένων των συμμετεχόντων που δεν αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους·

ζ)

λοιπούς μηχανισμούς που θα ενεργοποιούνται προκειμένου να περιορίζεται ο αντίκτυπος μιας αθέτησης υποχρέωσης.

α)

οι περιστάσεις υπό τις οποίες λαμβάνονται μέτρα·

β)

ποιος λαμβάνει τα μέτρα·

γ)

το πεδίο εφαρμογής των λαμβανόμενων μέτρων·

δ)

οι μηχανισμοί για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του διαχειριστή ΣΣΣΠ προς τους συμμετέχοντες που δεν αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους.

α)

το ποσοστό δραστηριοτήτων που οι άμεσοι συμμετέχοντες διεξάγουν για λογαριασμό των έμμεσων συμμετεχόντων·

β)

τον αριθμό των έμμεσων συμμετεχόντων που προβαίνουν σε διακανονισμό μέσω κάθε άμεσου συμμετέχοντα·

γ)

τον όγκο ή την αξία των πληρωμών στο ΣΣΣΠ που προέρχονται από κάθε έμμεσο συμμετέχοντα·

δ)

τον όγκο ή την αξία των πληρωμών που αναφέρονται στο σημείο γ) ως ποσοστό των πληρωμών του άμεσου συμμετέχοντα μέσω του οποίου ο έμμεσος συμμετέχων έχει πρόσβαση στο ΣΣΣΠ.

α)

την επιλογή της διαδικασίας εκκαθάρισης και διακανονισμού·

β)

τη λειτουργική δομή·

γ)

το εύρος των προϊόντων που εκκαθαρίζονται ή διακανονίζονται·

δ)

τη χρήση τεχνολογίας και διαδικασιών.

α)

ενημερώνει τον διαχειριστή ΣΣΣΠ για το είδος της μη συμμόρφωσης· και

β)

παρέχει στον διαχειριστή ΣΣΣΠ τη δυνατότητα ακρόασης και παροχής εξηγήσεων.

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/31

(1)

Στις 16 Ιουλίου 2012, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2012/392/ΚΕΠΠΑ (1) η οποία λήγει στις 15 Ιουλίου 2014.

(2)

Στις 28 Οκτωβρίου 2013, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2013/533/ΚΕΠΠΑ (2) η οποία παρέχει ποσό δημοσιονομικής αναφοράς μέχρι τις 15 Ιουλίου 2014.

(3)

Στις 28 Μαρτίου 2014, η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) συνέστησε την παράταση της αποστολής CSDP της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Νίγηρα (EUCAP Sahel Niger) για διάστημα δύο ετών, σύμφωνα με τη στρατηγική επανεξέταση.

(4)

Στις 2 Μαΐου 2014, η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (ΥΕ) έλαβε επιστολή από τις αρχές του Νίγηρα, οι οποίες στηρίζουν την παράταση της EUCAP Sahel Niger για δύο έτη.

(5)

H EUCAP Sahel Niger θα διεξαχθεί στα πλαίσια κατάστασης που ενδέχεται να επιδεινωθεί και να παρεμποδίσει την υλοποίηση των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, όπως εκτίθενται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

1)

Τα άρθρα 2 και 3 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

Στόχοι

Κατά την εφαρμογή της ενωσιακής στρατηγικής ασφαλείας και ανάπτυξης στο Σαχέλ, η EUCAP Sahel Niger επιδιώκει να βοηθήσει τις αρχές του Νίγηρα να καθορίσουν και να εφαρμόσουν τη δική τους εθνική στρατηγική ασφάλειας. Η EUCAP Sahel Niger επιδιώκει επίσης να συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης, πολυδιάστατης, συνεκτικής, βιώσιμης προσέγγισης και προσέγγισης με γνώμονα τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταξύ των διαφόρων φορέων ασφαλείας του Νίγηρα στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος.

Άρθρο 3

Καθήκοντα

1.   Προκειμένου να εκπληρώσει τους στόχους του άρθρου 2, η EUCAP Sahel Niger:

2.   Η EUCAP Sahel Niger επικεντρώνεται στις δράσεις της παραγράφου 1 που βελτιώνουν τον έλεγχο επί της επικρατείας του Νίγηρα, σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.

3.   Η EUCAP Sahel Niger δεν έχει εκτελεστικές αρμοδιότητες.»

2)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

3)

Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

4)

Στο άρθρο 7, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Οι όροι εργασίας, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις για το διεθνές και τοπικό προσωπικό καθορίζονται στις συμβάσεις μεταξύ της EUCAP Sahel Niger και των ενδιαφερομένων μελών του προσωπικού.».

5)

Στο άρθρο 11, η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«5.   Ο αρχηγός αποστολής εξασφαλίζει την προστασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών της ΕΕ σύμφωνα με την απόφαση 2013/488/ΕΕ (3).

(3)  Απόφαση 2013/488/ΕΕ του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τους κανόνες ασφαλείας για την προστασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών της (ΕΕ L 274 της 15.10.2013, σ. 1).»."

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 12α

Νομικές ρυθμίσεις

Η EUCAP Sahel Niger έχει την ικανότητα να αγοράζει υπηρεσίες και προμήθειες, να συνάπτει συμβάσεις και να συμφωνεί διοικητικές ρυθμίσεις, να απασχολεί προσωπικό, να διατηρεί τραπεζικούς λογαριασμούς, να αγοράζει και να διαθέτει περιουσιακά στοιχεία και να εξοφλεί τα χρέη της, καθώς και να είναι διάδικος, στον βαθμό που απαιτείται για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.».

7)

Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 13

Οικονομικές ρυθμίσεις

1.   Το ποσό δημοσιονομικής αναφοράς που προορίζεται να καλύψει τις δαπάνες που σχετίζονται με την EUCAP Sahel Niger για την περίοδο από 16 Ιουλίου 2012 έως 31 Οκτωβρίου 2013 ανέρχεται σε 8 700 000 EUR.

Το ποσό δημοσιονομικής αναφοράς που προορίζεται να καλύψει τις δαπάνες που σχετίζονται με την EUCAP Sahel Niger για την περίοδο από 1ης Νοεμβρίου 2013 έως 15 Ιουλίου 2014 ανέρχεται σε 6 500 000 EUR.

Το ποσό δημοσιονομικής αναφοράς που προορίζεται να καλύψει τις δαπάνες που σχετίζονται με την EUCAP Sahel Niger για την περίοδο από 16 Ιουλίου 2014 έως 15 Ιουλίου 2015 ανέρχεται σε 9 155 000 EUR.

2.   Η διαχείριση όλων των δαπανών γίνεται σύμφωνα με τις διαδικασίες και τους κανόνες που εφαρμόζονται για τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης. Επιτρέπεται να υποβάλλουν προσφορά για συμβάσεις υπήκοοι τρίτων κρατών και υπήκοοι του κράτους υποδοχής. Υπό την επιφύλαξη της έγκρισης της Επιτροπής, η EUCAP Sahel Niger μπορεί να συνάπτει τεχνικούς διακανονισμούς με τα κράτη μέλη, το κράτος υποδοχής, τα συμμετέχοντα τρίτα κράτη και άλλους διεθνείς φορείς όσον αφορά την παροχή εξοπλισμού, υπηρεσιών και εγκαταστάσεων στην EUCAP Sahel Niger.

3.   Η EUCAP Sahel Niger είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της. Προς τούτο, η EUCAP Sahel Niger υπογράφει σύμβαση με την Επιτροπή.

4.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας του Νίγηρα σχετικά με το καθεστώς της αποστολής CSDP της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Νίγηρα (EUCAP Sahel Niger) (4), η EUCAP Sahel Niger είναι υπεύθυνη για κάθε απαίτηση και υποχρέωση που προκύπτει από την εκτέλεση της εντολής της από τις 16 Ιουλίου 2014, με την εξαίρεση των απαιτήσεων που αφορούν σοβαρό παράπτωμα του αρχηγού της αποστολής, για το οποίο αυτός/-ή φέρει την ευθύνη.

5.   Η υλοποίηση των χρηματοοικονομικών ρυθμίσεων πραγματοποιείται με την επιφύλαξη της ιεραρχίας, όπως προβλέπεται στα άρθρα 4, 5 και 6 και τις επιχειρησιακές απαιτήσεις της EUCAP Sahel Niger, συμπεριλαμβανομένων της συμβατότητας του εξοπλισμού και της διαλειτουργικότητας των ομάδων της.

6.   Οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από τις 16 Ιουλίου 2012.

(4)  ΕΕ L 242 της 11.9.2013, σ. 2.»."

8)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 13α

Μονάδα σχεδιασμού

1.   Η EUCAP Sahel Niger διαθέτει μονάδα σχεδιασμού για τον καθορισμό και την υλοποίηση σχεδίων. Κατά περίπτωση, η EUCAP Sahel Niger διευκολύνει και παρέχει συμβουλές όσον αφορά σχέδια που υλοποιούνται από κράτη μέλη και από τρίτα κράτη, υπό την ευθύνη τους, σε τομείς που συνδέονται με την εντολή της EUCAP Sahel Niger και προάγουν τους στόχους της.

2.   Η EUCAP Sahel Niger μπορεί να προσφεύγει στην οικονομική συνδρομή των κρατών μελών ή τρίτων κρατών για την υλοποίηση σχεδίων που θεωρούνται ότι συμπληρώνουν κατά τρόπο συνεκτικό τις άλλες δράσεις της EUCAP Sahel Niger στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Η EUCAP Sahel Niger συνάπτει συμφωνία με τα κράτη που παρέχουν την οικονομική συνδρομή, η οποία ρυθμίζει, ιδίως, τους ειδικούς όρους σχετικά με την εξέταση κάθε καταγγελίας τρίτων περί ζημιών που προκαλούνται εξαιτίας πράξεων ή παραλείψεων της EUCAP Sahel Niger κατά τη διαχείριση των κεφαλαίων που τίθενται στη διάθεσή του από τα εν λόγω κράτη. Τα κράτη που παρέχουν την οικονομική συνδρομή δεν μπορούν επ' ουδενί να καθιστούν υπεύθυνους την Ένωση ή την ΥΕ για πράξεις ή παραλείψεις της EUCAP Sahel Niger κατά τη χρησιμοποίηση των κεφαλαίων τους.

3.   Η ΕΠΑ συμφωνεί με την αποδοχή χρηματοδοτικής συνεισφοράς τρίτων κρατών στη μονάδα σχεδιασμού.».

9)

Στο άρθρο 15, η «απόφαση 2011/292/ΕΕ» αντικαθίσταται από την «απόφαση 2013/488/ΕΕ».

10)

Στο άρθρο 16, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Εφαρμόζεται μέχρι τις 15 Ιουλίου 2016.».

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/35

(1)

Στις 27 Δεκεμβρίου 2001, το Συμβούλιο υιοθέτησε την κοινή θέση 2001/931/ΚΕΠΠΑ (1).

(2)

Στις 10 Φεβρουαρίου 2014, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2014/72/ΚΕΠΠΑ (2) για την ενημέρωση και τροποποίηση του καταλόγου των προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ («κατάλογος»).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 6 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ, ο κατάλογος των προσώπων, ομάδων και οντοτήτων πρέπει να επανεξετάζεται περιοδικώς για να διαπιστώνεται αν υπάρχει λόγος να παραμείνουν στον κατάλογο.

(4)

Η παρούσα απόφαση παραθέτει το αποτέλεσμα της εν λόγω επανεξέτασης την οποία διεξήγαγε το Συμβούλιο όσον αφορά τα πρόσωπα, ομάδες και οντότητες έναντι των οποίων εφαρμόζονται τα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ.

(5)

Το Συμβούλιο αποφάσισε ότι δεν συντρέχει πλέον λόγος για να διατηρηθεί ένα πρόσωπο στον κατάλογο.

(6)

Το Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα πρόσωπα, ομάδες και οντότητες έναντι των οποίων εφαρμόζονται τα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ ενέχονται σε τρομοκρατικές πράξεις, κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφοι 2 και 3 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ, ότι έχει ληφθεί απόφαση έναντι αυτών από αρμόδια αρχή κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 4 της εν λόγω κοινής θέσης και ότι θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται στα εκεί προβλεπόμενα ειδικά περιοριστικά μέτρα.

(7)

Ο κατάλογος θα πρέπει να ενημερωθεί αναλόγως, ενώ η απόφαση 2014/72/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να καταργηθεί,

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/38

(1)

Στις 7 Ιουλίου 2003 το Συμβούλιο υιοθέτησε την κοινή θέση 2003/495/ΚΕΠΠΑ (1), κατ' εφαρμογή της απόφασης 1483 (2003) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ).

(2)

Ορισμένες διατάξεις της κοινής θέσης 2003/495/ΚΕΠΠΑ χρειάζονται αποσαφήνιση,

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/39

(1)

Στις 16 Ιουλίου 2012 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2012/389/ΚΕΠΠΑ (1). Η εν λόγω απόφαση λήγει στις 15 Ιουλίου 2014.

(2)

Στις 18 Μαρτίου 2014 η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφαλείας (ΕΠΑ) συνέστησε την παράταση της εντολής της αποστολής μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2016 σύμφωνα με τη στρατηγική επανεξέταση.

(3)

Η EUCAP NESTOR θα λάβει χώρα στο πλαίσιο κατάστασης η οποία ενδέχεται να επιδεινωθεί και η οποία θα μπορούσε να δυσχεράνει την επίτευξη των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, όπως καθορίζονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

1)

Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

Περιγραφή της αποστολής

Στόχος της EUCAP NESTOR είναι να βοηθήσει τις χώρες στο Κέρας της Αφρικής και τον Δυτικό Ινδικό Ωκεανό να ενισχύσουν τις ικανότητές τους όσον αφορά την ασφάλεια στη θάλασσα ώστε να έχουν τη δυνατότητα να καταπολεμήσουν πιο αποτελεσματικά την πειρατεία. Η EUCAP NESTOR θα εστιάσει πρωταρχικά στη Σομαλία και δευτερευόντως στο Τζιμπουτί, τις Σεϋχέλλες και την Τανζανία.».

2)

Το άρθρο 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 3

Στόχοι και καθήκοντα

1.   Προκειμένου να ανταποκριθεί στην περιγραφή της αποστολής του άρθρου 2, η EUCAP NESTOR:

2.   Για να επιτύχει τους στόχους της, η EUCAP NESTOR ακολουθεί τις επιχειρησιακές γραμμές και καθήκοντα που προβλέπονται στα έγγραφα επιχειρησιακού σχεδιασμού που ενέκρινε το Συμβούλιο.

3.   Η EUCAP NESTOR δεν διεξάγει καμία εκτελεστική λειτουργία.».

3)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

4)

Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

5)

Στο άρθρο 7, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Οι όροι εργασίας, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις για το διεθνές και τοπικό προσωπικό καθορίζονται στις συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ της EUCAP NESTOR και των σχετικών μελών του προσωπικού.».

6)

Στο άρθρο 11, η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«5.   Ο αρχηγός αποστολής εξασφαλίζει την προστασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών της ΕΕ σύμφωνα με την απόφαση 2013/488/ΕΕ του Συμβουλίου (2).

(2)  Απόφαση του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τους κανόνες ασφαλείας για την προστασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών της ΕΕ (ΕΕ L 274 της 15.10.2013, σ. 1).»."

7)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 12α

Νομικές ρυθμίσεις

Η EUCAP NESTOR έχει την ικανότητα να αγοράζει υπηρεσίες και προμήθειες, να συνάπτει συμβάσεις και να συμφωνεί διοικητικές ρυθμίσεις, να απασχολεί προσωπικό, να διατηρεί τραπεζικούς λογαριασμούς, να αγοράζει και να διαθέτει περιουσιακά στοιχεία και να εξοφλεί τα χρέη της, καθώς και να είναι διάδικος, εφόσον απαιτείται για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.».

8)

Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 13

Χρηματοδοτικές ρυθμίσεις

1.   Το δημοσιονομικό ποσό αναφοράς που έχει στόχο να καλύψει τις δαπάνες σχετικά με την EUCAP NESTOR από τις 16 Ιουλίου 2012 έως τις 15 Νοεμβρίου 2013 ανέρχεται σε 22 880 000 EUR.

Το δημοσιονομικό ποσό αναφοράς που θα καλύψει τις δαπάνες σχετικά με την EUCAP NESTOR για την περίοδο από τις 16 Νοεμβρίου 2013 έως τις 15 Οκτωβρίου 2014 ανέρχεται σε 11 950 000 EUR.

2.   Η διαχείριση όλων των δαπανών γίνεται σύμφωνα με τις διαδικασίες και τους κανόνες που εφαρμόζονται για τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης. Επιτρέπεται να υποβάλουν προσφορά για συμβάσεις υπήκοοι τρίτων κρατών και υπήκοοι του κράτους υποδοχής. Υπό την επιφύλαξη της έγκρισης της Επιτροπής, η EUCAP NESTOR μπορεί να συνάπτει τεχνικούς διακανονισμούς με τα κράτη μέλη, τα κράτη υποδοχής, τα συμμετέχοντα τρίτα κράτη και άλλους διεθνείς φορείς όσον αφορά την παροχή εξοπλισμού, υπηρεσιών και εγκαταστάσεων στην EUCAP NESTOR.

3.   Η EUCAP NESTOR είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της. Προς τούτο, η EUCAP NESTOR υπογράφει συμφωνία με την Επιτροπή.

4.   Με την επιφύλαξη των ισχυουσών διατάξεων σχετικά με το καθεστώς της EUCAP NESTOR και του προσωπικού της, η EUCAP NESTOR είναι υπεύθυνη για κάθε απαίτηση και υποχρέωση που προκύπτει από την εκτέλεση της εντολής από τις 16 Ιουλίου 2014, με εξαίρεση τις απαιτήσεις που αφορούν σοβαρό παράπτωμα του αρχηγού αποστολής, για το οποίο αυτός φέρει την ευθύνη.

5.   Η εφαρμογή των χρηματοδοτικών ρυθμίσεων γίνεται με επιφύλαξη της δομής διοίκησης όπως προβλέπεται στα άρθρα 4, 5 και 6, και των επιχειρησιακών απαιτήσεων της EUCAP NESTOR, συμπεριλαμβανομένων της συμβατότητας του εξοπλισμού και της διαλειτουργικότητας των ομάδων της.

6.   Οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από τη 16η Ιουλίου 2012.».

9)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 13α

Μονάδα σχεδίων

1.   Η EUCAP NESTOR διαθέτει μονάδα σχεδίων για την εκπόνηση και την εκτέλεση σχεδίων. Όπου κρίνεται σκόπιμο η EUCAP NESTOR διευκολύνει και παρέχει συμβουλές όσον αφορά σχέδια που υλοποιούνται από κράτη μέλη και από τρίτες χώρες, υπό την ευθύνη τους, σε τομείς που συνδέονται με την EUCAP NESTOR και στηρίζουν τους στόχους της.

2.   Η EUCAP NESTOR μπορεί να προσφεύγει στην οικονομική συνδρομή των κρατών μελών ή τρίτων χωρών για την υλοποίηση σχεδίων που θεωρούνται ότι συμπληρώνουν κατά τρόπο συνεκτικό τις άλλες δράσεις της αποστολής EUCAP NESTOR στις ακόλουθες δύο περιπτώσεις:

Η EUCAP NESTOR συνάπτει συμφωνία με τα εν λόγω κράτη, η οποία ρυθμίζει ιδίως τους ειδικούς όρους σχετικά με την εξέταση κάθε καταγγελίας τρίτων περί ζημιών που προκαλούνται εξαιτίας πράξεων ή παραλείψεων της EUCAP NESTOR κατά τη διαχείριση των κεφαλαίων που τίθενται στη διάθεσή της από τα εν λόγω κράτη. Τα κράτη που παρέχουν την οικονομική συνδρομή δεν μπορούν επ' ουδενί να καθιστούν υπεύθυνους την Ένωση ή την ΥΕ για πράξεις ή παραλείψεις της EUCAP NESTOR κατά τη χρησιμοποίηση των κεφαλαίων τους.

3.   Η ΕΠΑ συμφωνεί με την αποδοχή χρηματοδοτικής συνεισφοράς τρίτων χωρών στη μονάδα σχεδίων.».

10)

Στο άρθρο 15, η αναφορά «απόφαση 2011/292/ΕΕ» αντικαθίσταται από την αναφορά «απόφαση 2013/488/ΕΕ».

11)

Το άρθρο 16 δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Εφαρμόζεται μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2016.».

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/42

(1)

Στις 14 Απριλίου 2014 το Συμβούλιο εκδήλωσε την προθυμία του να συνδράμει την Ουκρανία όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας των πολιτών, της στήριξης της αστυνομίας και του κράτους δικαίου και να καταρτίσει ένα πολιτικό πλαίσιο για την προσέγγιση της κρίσης (PFCA) στην Ουκρανία, που να εξετάζει όλες τις εναλλακτικές λύσεις, μεταξύ άλλων μέσω ενδεχόμενης αποστολής κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ).

(2)

Στις 8 Μαΐου 2014 ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας διαβίβασε επιστολή στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (ΥΕ), εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη αποστολής ΚΠΑΑ στην Ουκρανία.

(3)

Στις 12 Μαΐου 2014 το Συμβούλιο υπενθύμισε την προθυμία του να συνδράμει την Ουκρανία όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας των πολιτών, σημείωσε με ικανοποίηση το PFCA στην Ουκρανία και ανέθεσε στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) το καθήκον να καταρτίσει γενική ιδέα διαχείρισης κρίσεων (CMC) σχετικά με ενδεχόμενη μη στρατιωτική αποστολή ΚΠΑΑ. Υπογράμμισε επίσης τη σημασία του συντονισμού και της συμπληρωματικότητας με τον Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και άλλους διεθνείς φορείς.

(4)

Στις 23 Ιουνίου 2014 το Συμβούλιο ενέκρινε τη CMC σχετικά με ενδεχόμενη δράση ΚΠΑΑ προς υποστήριξη της μεταρρύθμισης του τομέα της ασφάλειας των πολιτών.

(5)

Στις 11 Ιουλίου 2014 ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας διαβίβασε επιστολή στην ΥΕ, αποδεχόμενος την ανάπτυξη αποστολής ΚΠΑΑ.

(6)

H EUAM Ukraine θα διεξαχθεί στο πλαίσιο μιας κατάστασης που ενδέχεται να επιδεινωθεί και θα μπορούσε να παρεμποδίσει την υλοποίηση των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, όπως εκτίθενται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

—

να δημιουργήσουν ένα εννοιολογικό πλαίσιο για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που θα έχουν ως αποτέλεσμα βιώσιμες υπηρεσίες ασφάλειας προς υλοποίηση του κράτους δικαίου, κατά τρόπο που να συμβάλλει στην ενίσχυση της νομιμότητάς τους και την αύξηση της εμπιστοσύνης και καλής πίστης του κοινού, με πλήρη σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και σύμφωνα με τις συνταγματικές μεταρρυθμιστικές διαδικασίες,

—

να αναδιοργανώσουν και να αναδιαρθρώσουν τις υπηρεσίες ασφάλειας κατά τρόπο που να τους επιτρέπει να επανακτήσουν τον έλεγχο επί αυτών και να λαμβάνουν σχετική λογοδοσία.

—

προβλέπεται στο δημοσιονομικό δελτίο της παρούσας απόφασης, ή

—

έχει ενσωματωθεί κατά τη διάρκεια της εντολής με τροποποίηση του δημοσιονομικού δελτίου κατόπιν αιτήσεως του αρχηγού αποστολής.

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/48

(1)

Στις 28 Φεβρουαρίου 2011, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2011/137/ΚΕΠΠΑ.

(2)

Το Συμβούλιο κρίνει ότι δεν συντρέχει πλέον λόγος να παραμείνει ένα πρόσωπο στον κατάλογο του παραρτήματος IV της απόφασης 2011/137/ΚΕΠΠΑ.

(3)

Η απόφαση 2011/137/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει επομένως να τροποποιηθεί αναλόγως,

23.

ZIDANE, Mohamad Ali.

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/49

(1)

Στις 31 Μαΐου 2013, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ.

(2)

Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης, τρία πρόσωπα και εννέα οντότητες θα πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο προσώπων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα, ως έχει στο παράρτημα I της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ.

(3)

Η απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει, κατά συνέπεια, να τροποποιηθεί αναλόγως,

23.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 217/52

(1)

Στις 18 Μαΐου 2009, η Επιτροπή έλαβε μια καταγγελία από την SES Astra SA (εφεξής «Astra»). Το αντικείμενο της καταγγελίας ήταν ένα εικαζόμενο καθεστώς κρατικής ενίσχυσης το οποίο είχαν εγκρίνει οι ισπανικές αρχές στο πλαίσιο της μετάβασης από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της Ισπανίας. Η Astra ισχυριζόταν ότι το καθεστώς αποτελούσε μη κοινοποιημένη και, ως εκ τούτου, παράνομη ενίσχυση, η οποία προκαλούσε στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ της δορυφορικής και της επίγειας πλατφόρμας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης.

(2)

Το επίμαχο καθεστώς έχει την προέλευσή του στο νόμο 10/2005, της 14ης Ιουνίου 2005, περί επειγόντων μέτρων για την προώθηση της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης, την απελευθέρωση της καλωδιακής τηλεόρασης και την προώθηση της πολυφωνίας (2). Άλλες νομοθετικές πράξεις που έχουν θεσπιστεί σε σχέση με τη μετάβαση στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση είναι, μεταξύ άλλων, οι εξής: το βασιλικό διάταγμα 944/2005, της 29ης Ιουλίου, για την έγκριση του Εθνικού Τεχνικού Προγράμματος επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης (3) (εφεξής «Εθνικό Τεχνικό Πρόγραμμα»)· το βασιλικό διάταγμα 945/2005, της 29ης Ιουλίου, για την έγκριση του γενικού κανονισμού παροχής της υπηρεσίας της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης· το διάταγμα ITC/2476/2005 της 29ης Ιουλίου, για την έγκριση του τεχνικού κανονισμού και του κανονισμού παροχής της υπηρεσίας επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης· και το βασιλικό διάταγμα 920/2006, της 28ης Ιουλίου, για την έγκριση του γενικού κανονισμού για την παροχή της υπηρεσίας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης μέσω καλωδίου.

(3)

Με επιστολή της 29ης Σεπτεμβρίου 2010, η Επιτροπή ενημέρωσε την Ισπανία για την απόφασή της να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση για όλη την επικράτεια της Ισπανίας, εκτός από την Καστίλλη-Λα Μάντσα, περιφέρεια για την οποία κινήθηκε χωριστή διαδικασία (4). Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία (εφεξής «απόφαση κίνησης της διαδικασίας») δημοσιεύθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2010 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (5). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με το εν λόγω μέτρο.

(4)

Μετά την παράταση της προθεσμίας, με επιστολή της 30ής Νοεμβρίου 2011, η Ισπανία απάντησε στο αίτημα για παρατηρήσεις που υπεβλήθη στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας. Εκτός από την κεντρική κυβέρνηση, επίσης οι αρχές των Αστουριών, της Αραγώνας, της Χώρας των Βάσκων, της Καστίλλης και Λεόν, της Καστίλλης-Λα Μάντσα (6), της Εξτρεμαδούρας, της Γαλικίας, της Λα Ριόχα, της Μαδρίτης και της Μούρθιας υπέβαλαν τις παρατηρήσεις ή τις απαντήσεις τους στα ερωτήματα που τέθηκαν στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας.

(5)

Η Επιτροπή έλαβε επίσης παρατηρήσεις από τη Radiodifusión Digital SL, με επιστολή της 11ης Ιανουαρίου 2011, από το Grupo Antena 3 και από την UTECA (Ένωση Συνεργαζόμενων Εμπορικών Τηλεοράσεων) με επιστολές της 28ης Ιανουαρίου 2011, από τη Gestora La Sexta με επιστολή της 31ης Ιανουαρίου 2011, από την Abertis Telecom SA (εφεξής «Abertis») με επιστολή της 2ας Φεβρουαρίου 2011, από την Astra και από την Telecinco με επιστολές της 4ης Φεβρουαρίου 2011. Με επιστολές της 19ης Ιανουαρίου και της 9ης Φεβρουαρίου 2011, η Επιτροπή διαβίβασε αυτές τις παρατηρήσεις στις ισπανικές αρχές, στις οποίες δόθηκε η δυνατότητα να απαντήσουν. Ούτως έπραξαν με τις επιστολές της 22ας Φεβρουαρίου και της 14ης Μαρτίου 2011.

(6)

Κατά τη διάρκεια της έρευνας διεξήχθησαν αρκετές συναντήσεις: μεταξύ της Επιτροπής και των ισπανικών αρχών στις 11 και 12 Απριλίου 2011, μεταξύ της Επιτροπής και της Astra στις 14 Απριλίου 2011, μεταξύ της Επιτροπής και της Abertis στις 5 Μαΐου 2011 και μεταξύ της Επιτροπής και της UTECA στις 5 Ιουλίου 2011. Ύστερα από αρκετές επιστολές πληροφόρησης τις οποίες απέστειλε η Ισπανία με δική της πρωτοβουλία, συμπεριλαμβανομένων των παρατηρήσεων της Χώρας των Βάσκων με ημερομηνία 24 Φεβρουαρίου 2011, με επιστολή με ημερομηνία 14 Φεβρουαρίου 2012, απεστάλη στην Ισπανία επίσημο αίτημα παροχής πληροφοριών. Μετά την παράταση της προθεσμίας απάντησης, οι ισπανικές αρχές απάντησαν με επιστολή της 16ης Απριλίου, απάντηση η οποία ολοκληρώθηκε στη συνέχεια με τις επιστολές της 15ης, 19ης και 25ης Ιουνίου 2012. Επειδή εξακολουθούσε να απουσιάζει ένα μέρος των πληροφοριών, στις 9 Αυγούστου 2012, η Επιτροπή απηύθυνε συμπληρωματικό αίτημα παροχής πληροφοριών. Μετά την παράταση της προθεσμίας, οι ισπανικές αρχές απάντησαν με επιστολή της 10ης Οκτωβρίου 2012, απάντηση η οποία ολοκληρώθηκε με την επιστολή της 30ής Οκτωβρίου 2012.

(7)

Επιπλέον, η Abertis παρέσχε με δική της πρωτοβουλία συμπληρωματικές πληροφορίες στις επιστολές της 22ας Ιουνίου 2011 και της 25ης Ιουλίου 2012. Η Astra παρέσχε περισσότερες πληροφορίες με τις επιστολές της 21ης Ιουλίου 2011, της 16ης Μαΐου 2011, της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 και της 11ης Νοεμβρίου 2011· όλες αυτές οι επιστολές απεστάλησαν στις ισπανικές αρχές προκειμένου να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους.

(8)

Ο καταγγέλλων είναι ένας διαχειριστής δορυφορικής πλατφόρμας. Ιδρυθείσα το 1985 με την επωνυμία Société Européenne des Satellites (SES), SES ASTRA (εφεξής «Astra»), η εταιρεία ήταν ο πρώτος ιδιωτικός δορυφορικός διαχειριστής στην Ευρώπη. Η Astra λειτουργεί το ASTRA Satellite System, το οποίο προσφέρει ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο λύσεων ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και ευρυζωνικότητας για πελάτες εντός και εκτός Ευρώπης. Εκπέμπει ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα απευθείας σε εκατ. νοικοκυριά και παρέχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο και υπηρεσίες δικτύου σε δημόσιες υπηρεσίες, μεγάλες επιχειρήσεις, ΜΜΕ και ιδιωτικές κατοικίες.

(9)

Στην καταγγελία της, η Astra υποστηρίζει ότι τα μέτρα που έλαβαν η κυβέρνηση και οι αυτόνομες κοινότητες σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της Ισπανίας παραβιάζουν την αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας, αφού θεωρούν την επίγεια μετάδοση ως τον μόνο τρόπο ψηφιοποίησης. Η Astra κάνει ειδικότερα αναφορά στην περίπτωση της Καντάβριας. Μέσω ενός διαγωνισμού για την επέκταση της κάλυψης της ψηφιακής τηλεόρασης στο σύνολο της Καντάβριας, ο οποίος προκηρύχθηκε τον Ιανουάριο του 2008, η περιφερειακή κυβέρνηση της Καντάβριας είχε επιλέξει την Astra για την παροχή ελεύθερων καναλιών μέσω της πλατφόρμας της. Ωστόσο, τον Νοέμβριο του 2008 αυτή η σύμβαση ακυρώθηκε από την περιφερειακή κυβέρνηση. Σύμφωνα με την ASTRA, οι αρχές ακύρωσαν τη σύμβαση μόνον όταν πληροφορήθηκαν ότι η κεντρική κυβέρνηση θα χρηματοδοτούσε τη βελτίωση του επίγειου αναλογικού δικτύου. Πράγματι, σε μια επιστολή των αρχών της Καντάβριας της 7ης Νοεμβρίου 2008 εξηγείτο ότι η καταγγελία της σύμβασης οφειλόταν στο γεγονός ότι στο μεταξύ η κεντρική κυβέρνηση είχε λάβει αποφάσεις σχετικά με την επέκταση της κάλυψης της ψηφιακής τηλεόρασης σε όλη την ισπανική επικράτεια (7). Ως εκ τούτου, η υπόθεση της Καντάβριας θα απεδείκνυε αφενός ότι η Astra θα μπορούσε να ανταγωνιστεί σε αυτήν την αγορά και αφετέρου ότι οι αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης κατέστησαν αδύνατο αυτόν τον ανταγωνισμό.

(10)

Η υπόθεση αφορά το κλάδο της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, στον οποίο δραστηριοποιούνται πολλοί διαχειριστές σε διάφορα επίπεδα της αλυσίδας των προϊόντων και υπηρεσιών ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης.

(11)

Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς είναι οι εκδότες τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι αγοράζουν ή παράγουν δικό τους τηλεοπτικό περιεχόμενο και το ομαδοποιούν σε κανάλια. Στη συνέχεια, αυτά τα κανάλια μεταδίδονται στο κοινό μέσω διαφόρων πλατφορμών (π.χ. μέσω δορυφόρου, επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης (DTT), καλωδιακής τηλεόρασης, τηλεόρασης μέσω Διαδικτύου). Στην Ισπανία, ο νομοθέτης θεώρησε ότι οι υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης αποτελούν δημόσια υπηρεσία και γι' αυτόν το λόγο τις παρέχουν τόσο ραδιοτηλεοπτικοί φορείς που ανήκουν στο κράτος (RTVE), όσο και ιδιωτικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς που λειτουργούν με άδεια του κράτους (8). Τα αποκαλούμενα ελεύθερα κανάλια προσφέρονται δωρεάν στους τηλεθεατές. Για να επωφεληθεί πραγματικά ο πληθυσμός από αυτήν τη δημόσια υπηρεσία, η νομοθεσία προβλέπει υποχρεώσεις ελάχιστης κάλυψης, τόσο για τις μεταδόσεις που ανατέθηκαν στον δημόσιο οργανισμό ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, όσο και για τους ιδιωτικούς διαχειριστές με άδεια. Κατά συνέπεια, οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς είναι υποχρεωμένοι να καλύπτουν τουλάχιστον το 98 % του ισπανικού πληθυσμού και οι ιδιωτικοί διαχειριστές θα πρέπει να καλύπτουν τουλάχιστον το 96 % του πληθυσμού. Στην Ισπανία, οι εθνικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν διαθέτουν εθνικό δίκτυο ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και γι' αυτόν το λόγο συνάπτουν συμφωνίες με διαχειριστές πλατφόρμας για να εκπέμπουν το περιεχόμενό τους και να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις κάλυψής τους.

(12)

Οι προμηθευτές τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού είναι κατασκευαστές ή εγκαταστάτες των υποδομών ή του εξοπλισμού που είναι απαραίτητα για την κατασκευή των διαφόρων πλατφορμών.

(13)

Οι διαχειριστές πλατφόρμας (ή διαχειριστές δικτύου) (9) είναι ιδιωτικοί ή δημόσιοι φορείς που εκμεταλλεύονται την υποδομή (δηλαδή μεταφέρουν και μεταδίδουν το σήμα) που είναι απαραίτητη για να προσφέρονται στο κοινό τα κανάλια που παράγονται από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Στο ξεκίνημα της τηλεόρασης, η μόνη πλατφόρμα που υπήρχε ήταν η αναλογική επίγεια. Καθώς βελτιωνόταν η τεχνολογία, περισσότερες πλατφόρμες έφθαναν στην αγορά, συγκεκριμένα: η δορυφορική πλατφόρμα, η καλωδιακή πλατφόρμα και, πιο πρόσφατα, η τηλεόραση μέσω Διαδικτύου (10), η οποία εκμεταλλεύεται την ευρυζωνική σύνδεση για να μεταδίδει τηλεοπτικό σήμα.

(14)

Στην επίγεια ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, το τηλεοπτικό σήμα εκπέμπεται από ένα τηλεοπτικό στούντιο σε ένα κέντρο εκπομπής (κεφαλή) που συνήθως ανήκει σε έναν διαχειριστή δικτύου, ο οποίος ασχολείται επίσης με τη λειτουργία. Στη συνέχεια, το σήμα μεταφέρεται και διανέμεται από ένα κέντρο εκπομπής (κεφαλή) στα κέντρα ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης τα οποία εκμεταλλεύεται ένας διαχειριστής δικτύου (π.χ. έναν πύργο), μεταφορά η οποία μερικές φορές μπορεί να γίνεται μέσω δορυφόρου. Τέλος, το σήμα διανέμεται από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς στα νοικοκυριά. Για να ψηφιοποιηθεί το αναλογικό επίγειο δίκτυο, είναι απαραίτητο να αντικατασταθούν οι πομποί επιτόπου. Ωστόσο, επειδή το ψηφιακό σήμα έχει εμβέλεια μικρότερη από το αναλογικό και ως εκ τούτου η νέα τεχνολογία απαιτεί πιο λεπτό και εκτενές δίκτυο, η επέκταση της κάλυψης σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτεί επίσης την κατασκευή νέων κέντρων εκπομπής.

(15)

Στη δορυφορική ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, το σήμα αποστέλλεται σε ένα κέντρο εκπομπής (κεφαλή) για να μεταφερθεί στη συνέχεια στο δορυφόρο που το διανέμει στα νοικοκυριά. Εναλλακτικά, το σήμα θα μπορούσε να σταλεί πρώτα από ένα τηλεοπτικό στούντιο απευθείας στο δορυφόρο, αν το στούντιο διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό. Ο τηλεθεατής πρέπει να είναι εξοπλισμένος με δορυφορική κεραία και αποκωδικοποιητή. Για να επεκταθεί η δορυφορική κάλυψη μιας περιοχής, είναι απαραίτητο ο παραπάνω επίγειος εξοπλισμός να εγκατασταθεί στην κατοικία του πελάτη. Από την άποψη της γεωγραφικής κάλυψης, η δορυφορική πλατφόρμα θα μπορούσε να καλύψει σχεδόν το 100 % της ισπανικής επικράτειας, ενώ η επίγεια πλατφόρμα καλύπτει περίπου το 98 %.

(16)

Το υπό εξέταση μέτρο πρέπει να αναλυθεί στο πλαίσιο της ψηφιοποίησης της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης την οποία έχουν πραγματοποιήσει ή πραγματοποιούν οι επίγειες, δορυφορικές και καλωδιακές πλατφόρμες. Σε σύγκριση με την αναλογική ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, η ψηφιοποιημένη έχει το πλεονέκτημα ότι διαθέτει μεγαλύτερη χωρητικότητα μετάδοσης, λόγω της πιο αποτελεσματικής χρήσης του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων. Η μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία είναι ιδιαίτερα σημαντική για την επίγεια ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, στην οποία το διαθέσιμο φάσμα συχνοτήτων είναι περιορισμένο. Αντίθετα, η δορυφορική μετάδοση έχει το πλεονέκτημα ότι λειτουργεί σε εντελώς διαφορετική ζώνη συχνοτήτων, στην οποία δεν υπάρχει έλλειψη συχνοτήτων.

(17)

Η μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση απελευθερώνει μια μεγάλη ποσότητα ραδιοφάσματος υψηλής ποιότητας σε αυτό που είναι γνωστό ως «ψηφιακό μέρισμα», το οποίο θα είναι ελεύθερο για την ανάπτυξη υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Αυτό το ψηφιακό μέρισμα, ιδίως η συχνότητα των 790-862 MHz («ζώνη των 800 MHz»), μπορεί να δώσει ώθηση στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, να προκαλέσει μεγάλο αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα και στην ανάπτυξη και να προσφέρει ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών και πολιτιστικών οφελών (11).

(18)

Το «ψηφιακό μέρισμα» θα μπορούσε να επιτευχθεί είτε μέσω της μετάβασης από μια επίγεια πλατφόρμα σε άλλη διαφορετική, είτε με πέρασμα από την αναλογική στην ψηφιακή επίγεια ραδιοτηλεοπτική μετάδοση. Θα μπορούσε επίσης να εξεταστεί μια μεικτή λύση που να συνδυάζει διαφορετικές πλατφόρμες (12).

(19)

Ωστόσο, στην περίπτωση της επίγειας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, η έλλειψη συχνοτήτων εξακολουθεί να προκαλεί προβλήματα, ακόμη και μετά την ψηφιοποίηση. Τούτο επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, λίγο μετά την ολοκλήρωση της μετάβασης από αναλογική σε ψηφιακή τηλεόραση τον Απρίλιο του 2010, η ισπανική κυβέρνηση χρειάστηκε να μετεγκαταστήσει τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της ζώνης των 800 MHz σε άλλη ζώνη συχνοτήτων. Η μετεγκατάσταση των ψηφιακών πολλαπλών που έχουν εκχωρηθεί στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς προκάλεσε πρόσθετες δαπάνες και νέες κρατικές ενισχύσεις, τις οποίες η Επιτροπή αναλύει αυτή τη στιγμή στο πλαίσιο της επίσημης έρευνας (13).

(20)

Όσον αφορά την τηλεοπτική εκπομπή, η επίγεια ψηφιακή μετάδοση θα μπορούσε να αντικατασταθεί στο μέλλον από την ευρυζωνική τεχνολογία, αφού είναι πιθανό τα ευρυζωνικά δίκτυα νέας γενιάς (NGA, από τα αρχικά γράμματα στα Αγγλικά) να καταστούν η κυρίαρχη τεχνολογία μετάδοσης. Ωστόσο, προς το παρόν στην Ισπανία η γεωγραφική κάλυψη των εν λόγω δικτύων NGA δεν είναι καθολική.

(21)

Σήμερα στην Ισπανία υπάρχουν τέσσερις πλατφόρμες εκπομπών: DTT — ψηφιακή επίγεια τεχνολογία (DVB-T), δορυφορική (DVB-S), καλωδιακή (DVB-C) και τηλεόραση μέσω Διαδικτύου. Η DTT είναι η κύρια πλατφόρμα για τα ελεύθερα δημόσια και ιδιωτικά ισπανικά κανάλια (14). Ο κύριος διαχειριστής του επίγειου δικτύου είναι η Abertis, η οποία ελέγχει επίσης τον διαχειριστή του δορυφόρου Hispasat. Υπάρχει επίσης μια σειρά από τοπικούς διαχειριστές τηλεπικοινωνιών που μεταδίδουν τα σήματα DTT και συνήθως είναι διασυνδεδεμένοι με το εθνικό δίκτυο της Abertis. Όσον αφορά τα κανάλια συνδρομητικής τηλεόρασης, μεταδίδονται συνήθως μέσω δορυφόρου, καλωδίου και του Διαδικτύου. Η Astra και η Hispasat είναι οι κύριοι διαχειριστές δορυφόρων.

(22)

Όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τη διαδικασία ψηφιοποίησης με σκοπό τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση, κατά την περίοδο 2005-2008 η Ισπανία υιοθέτησε μια σειρά μέτρων που επηρέαζαν το επίγειο δίκτυο, όπως περιγράφεται στην ενότητα 2.2. Οι ισπανικές αρχές χώρισαν την επικράτεια σε τρεις διαφορετικές ζώνες:

(23)

Το εξεταζόμενο καθεστώς βασίζεται σε ένα πολύπλοκο σύστημα νομικών διατάξεων το οποίο έχει καθιερωθεί από τις κεντρικές αρχές της Ισπανίας από το 2005. Με βάση αυτές τις διατάξεις, η κρατική ενίσχυση για την ανάπτυξη της DTT στην περιοχή ΙΙ χορηγήθηκε κατά την περίοδο 2008-2009 από τις αυτόνομες κοινότητες και τους δήμους που διένειμαν στους δικαιούχους κονδύλια προερχόμενα από τον κεντρικό προϋπολογισμό και τους αντίστοιχους προϋπολογισμούς. Επιπλέον, από το 2009, οι αυτόνομες κοινότητες χορηγούν συνεχώς ενίσχυση για τη συντήρηση και εκμετάλλευση των δικτύων στην περιοχή II.

(24)

Η ρύθμιση της μετάβασης στην τεχνολογία ψηφιακής τηλεόρασης άρχισε με τη θέσπιση του νόμου 10/2005 στις 14 Ιουνίου 2005 (15). Σε αυτήν αναφερόταν η ανάγκη να προωθηθεί η μετάβαση από την αναλογική στην επίγεια ψηφιακή τεχνολογία και η κυβέρνηση υποχρεωνόταν να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να την πραγματοποιήσει.

(25)

Βάσει αυτής της εντολής, μέσω του Βασιλικού Διατάγματος 944/2005, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το Εθνικό Τεχνικό Πρόγραμμα, το οποίο όριζε την 3η Απριλίου 2010 ως ημερομηνία κατάργησης της αναλογικής μετάβασης (16).

(26)

Όσον αφορά τις ζώνες ΙΙ και ΙΙΙ, η δωδέκατη πρόσθετη διάταξη του Εθνικού Τεχνικού Προγράμματος ήδη προέβλεπε τη δυνατότητα να επεκτείνουν οι τοπικές και περιφερειακές αρχές την κάλυψη μεταξύ του 96 % και του 100 % του πληθυσμού. Σε αυτό το πλαίσιο, το Τεχνικό Πρόγραμμα αναφέρεται ρητώς στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (DTT) και καθορίζει έξι όρους υπό τους οποίους οι τοπικές αρχές θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αυτή την επέκταση της κάλυψης. Ο όρος ε) προβλέπει ότι η τοπική εγκατάσταση πρέπει να είναι σύμφωνη με το Τεχνικό Πρόγραμμα επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης.

(27)

Στη συνέχεια, στις 7 Σεπτεμβρίου 2007, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το Εθνικό Πρόγραμμα μετάβασης στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (εφεξής «Πρόγραμμα Μετάβασης») (17) που εφαρμόζει το Εθνικό Τεχνικό Πρόγραμμα. Το Πρόγραμμα Μετάβασης διαίρεσε την ισπανική επικράτεια σε ενενήντα τεχνικά έργα μετάβασης (18) και όρισε μια προθεσμία για τη διακοπή της αναλογικής ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης για καθένα από αυτά τα έργα.

(28)

Στις 29 Φεβρουαρίου 2008, το Υπουργείο Βιομηχανίας, Τουρισμού και Εμπορίου (εφεξής «MITyC») εξέδωσε μια απόφαση προσανατολισμένη στη βελτίωση των τηλεπικοινωνιακών υποδομών και στον καθορισμό των κριτηρίων και της κατανομής της χρηματοδότησης των δράσεων που στοχεύουν στην ανάπτυξη της Κοινωνίας της Πληροφορίας στο πλαίσιο του Προγράμματος «Πρόοδος» του 2008 (19). Ο προϋπολογισμός που εγκρίθηκε μέσω αυτής της απόφασης ανερχόταν σε 558 εκατ. ευρώ και αποδόθηκε αφενός στην ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας και αφετέρου στην ψηφιοποίηση της τηλεόρασης σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της Ισπανίας που δεν εμπίπτουν στις νομικές υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους εμπορικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς (20). Η ψηφιοποίηση σε αυτές τις ζώνες αποκαλείτο «επέκταση κάλυψης» και υλοποιήθηκε στη συνέχεια μέσω μιας σειράς προσθηκών στις ισχύουσες συμφωνίες-πλαίσιο (21) που υπεγράφησαν από το MITyC και τις αυτόνομες κοινότητες μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου 2008 («προσθήκες στις συμφωνίες-πλαίσιο του 2006» που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ισπανίας χωριστά για κάθε αυτόνομη κοινότητα). Η διατύπωση αυτών των συμφωνιών δείχνει στις περισσότερες περιπτώσεις ότι η επίγεια ψηφιακή τεχνολογία είναι η μόνη που πρέπει να χρηματοδοτηθεί. Ως αποτέλεσμα των συμφωνιών, το MITyC μετέφερε κονδύλια στις αυτόνομες κοινότητες, οι οποίες δεσμεύτηκαν να καλύψουν τις λοιπές λειτουργικές δαπάνες από τους προϋπολογισμούς τους. Αυτές οι προσθήκες περιελάμβαναν επίσης την υποχρέωση των τοπικών αρχών να συμμορφώνονται με τις διατάξεις της δωδέκατης πρόσθετης διάταξης του Εθνικού Τεχνικού Προγράμματος.

(29)

Παράλληλα, τη 17η Οκτωβρίου 2008, το Υπουργικό Συμβούλιο συμφώνησε να διαθέσει ένα πρόσθετο ποσό ύψους 8 720 000 ευρώ για την επέκταση και ολοκλήρωση της κάλυψης DTT στο πλαίσιο των έργων μετάβασης που θα έπρεπε να ολοκληρωθούν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009, το στάδιο Ι του Προγράμματος Μετάβασης. Η χρηματοδότηση χορηγήθηκε βάσει της υπογραφής των νέων συμφωνιών-πλαίσιο μεταξύ του MITyC και των αυτόνομων κοινοτήτων, που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2008 (εφεξής: «συμφωνίες-πλαίσιο του 2008»). Οι εν λόγω συμφωνίες αναφέρονται στην προαναφερόμενη χρηματοδότηση 8 720 000 ευρώ και έλαβαν την ονομασία Συμφωνίες-πλαίσιο για τη συνεργασία μεταξύ του MITyC και των Αυτόνομων Κοινοτήτων […] για την ανάπτυξη του Εθνικού Προγράμματος Μετάβασης στην DTT. Σε αυτές καθιερώνεται μια λίστα δραστηριοτήτων που θα χρηματοδοτηθούν από τις κεντρικές και περιφερειακές αρχές, με στόχο να επιτευχθεί κάλυψη ψηφιακής τηλεόρασης ταυτόσημη με την υφιστάμενη αναλογική κάλυψη. Αυτές οι δραστηριότητες σχετίζονται με την ανάπτυξη της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης.

(30)

Στις 29 Μαΐου 2009, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε τα κριτήρια διανομής 52 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση πρωτοβουλιών που στοχεύουν στη μετάβαση στην DTT και προορίζονται να χρηματοδοτήσουν την επέκταση της κάλυψης των έργων των σταδίων II και III του Προγράμματος Μετάβασης (22). Η συμφωνία του Υπουργικού Συμβουλίου καθιέρωσε μια άμεση σχέση με το Πρόγραμμα Μετάβασης, αφού ανέφερε ότι «για να επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Μετάβασης στην DTT, δηλαδή η κάλυψη της υπηρεσίας DTT να είναι παρόμοια με την τρέχουσα κάλυψη επίγειας τηλεοπτικής υπηρεσίας με αναλογική τεχνολογία, καθίσταται απαραίτητη η οικονομική συνεργασία της δημόσιας πρωτοβουλίας» και ότι «η υλοποίηση αυτής της συνεργασίας θα επικυρωθεί εντός των ορίων που έθεσε το Εθνικό Πρόγραμμα Μετάβασης στην Επίγεια Ψηφιακή Τηλεόραση».

(31)

Τέλος, μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου του 2009, δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ισπανίας προσθήκες των συμφωνιών-πλαίσιο [αναφέρονται στην παράγραφο (29)], συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης για την επέκταση της κάλυψης των σταδίων II και III του Προγράμματος Μετάβασης. Αυτές οι προσθήκες καθορίζουν τι σημαίνει «δράσεις επέκτασης της κάλυψης», αναφέροντας ρητώς μόνο την επίγεια τεχνολογία (αν και δεν αποκλείουν κατηγορηματικά άλλες τεχνολογίες) (23).

(32)

Μετά τη δημοσίευση των συμφωνιών-πλαίσιο του 2008 και των προηγούμενων προσθηκών (24), οι κυβερνήσεις των αυτόνομων κοινοτήτων άρχισαν να πραγματοποιούν την επέκταση. Για το σκοπό αυτό, διοργάνωσαν δημόσιους διαγωνισμούς ή ανέθεσαν τη διοργάνωσή τους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι επιχορηγήσεις χορηγούνταν κατά ένα μέρος με το MITyC και, ως εκ τούτου, χρηματοδοτούνταν από τον κεντρικό προϋπολογισμό ή χρηματοδοτούνταν εν μέρει από τις ίδιες τις αυτόνομες κοινότητες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές ανέθεταν την επέκταση στους δήμους.

(33)

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο τύποι δημόσιων διαγωνισμών σε όλη τη χώρα. Πρώτον, υπήρξαν δημόσιοι διαγωνισμοί για την επέκταση της κάλυψης που συνεπάγονταν ότι ανατίθετο στην ανάδοχο επιχείρηση η αποστολή να προσφέρει (συχνά να κατασκευάσει) ένα επιχειρησιακό δίκτυο DTT. Για το σκοπό αυτό, μεταξύ των καθηκόντων που έπρεπε να εκτελεστούν ήταν ο σχεδιασμός και η εκμετάλλευση του δικτύου, η μεταφορά του σήματος, η ανάπτυξη του δικτύου και η προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού. Οι λοιποί τύποι διαγωνισμών ήταν δημόσιοι διαγωνισμοί για την προμήθεια τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, οι οποίοι διοργανώνονται στην περίπτωση ήδη υφιστάμενων δικτύων. Αναμενόταν ότι ο ανάδοχος του δημόσιου διαγωνισμού θα τα βελτίωνε, παρέχοντας τον απαραίτητο εξοπλισμό, δηλαδή μέσω της προμήθειας, εγκατάστασης και ενεργοποίησης του εξοπλισμού.

(34)

Στην πλειονότητα των δημόσιων διαγωνισμών, οι διοργανώτριες αρχές αναφέρονται ρητώς, μέσω του καθορισμού του αντικειμένου του δημόσιου διαγωνισμού (25), ή σιωπηρώς, στην περιγραφή των τεχνικών προδιαγραφών ή του εξοπλισμού που πρόκειται να χρηματοδοτηθεί (26), στην επίγεια τεχνολογία και στην DTT. Στις λίγες περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται ρητώς η δορυφορική τεχνολογία, πρόκειται για τις δορυφορικές κεραίες για λήψη του δορυφορικού σήματος σε επίγειους πύργους (27) ή για εξοπλισμό για πρόσβαση στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση στην περιοχή III (28). Πολύ λίγοι δημόσιοι διαγωνισμοί που προορίζονται για την επέκταση είναι τεχνολογικά ουδέτεροι και δεν αποκλείουν διαφορετικές τεχνολογίες της DTT (29).

(35)

Συνολικά, κατά τα έτη 2008-2009 επενδύθηκαν στην επέκταση της περιοχής II σχεδόν 163 εκατ. ευρώ προερχόμενα από τον κεντρικό προϋπολογισμό (εν μέρει δάνεια με ευνοϊκούς όρους που χορηγήθηκαν από το MITyC στις αυτόνομες κοινότητες (30)) και 60 εκατ. ευρώ από τους προϋπολογισμούς των 16 αυτόνομων κοινοτήτων που ερευνήθηκαν. Αφετέρου, οι δήμοι χρηματοδότησαν την επέκταση με περίπου 3,5 εκατ. ευρώ.

(36)

Ως δεύτερο βήμα μετά την επέκταση της DTT στην περιοχή ΙΙ και αυτό από το έτος 2009, μερικές από τις αυτόνομες κοινότητες οργάνωσαν άλλους δημόσιους διαγωνισμούς ή συνήψαν χωρίς διαγωνισμό τις αντίστοιχες συμβάσεις για τη λειτουργία και τη συντήρηση του εξοπλισμού που ψηφιοποιήθηκε και αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της επέκτασης. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τις μεταβατικές ενισχύσεις, τα τελευταία μέτρα συνιστούν συνεχιζόμενες ενισχύσεις. Λαμβανομένου υπόψη ότι προορίζονται για τη λειτουργία και τη συντήρηση του επίγειου δικτύου που είναι εγκατεστημένο στην περιοχή ΙΙ, ούτε αυτές οι συμβάσεις δεν είναι τεχνολογικά ουδέτερες. Το συνολικό ποσό των κεφαλαίων που διατέθηκαν μέσω δημόσιων διαγωνισμών για τη λειτουργία και τη συντήρηση (συνεχιζόμενες ενισχύσεις) κατά τα έτη 2009-2011 ήταν τουλάχιστον 32,7 εκατ. ευρώ.

(37)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή επισήμανε, πρώτον, ότι το μέτρο που περιγράφεται φαινόταν να πληροί όλα τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 και γι' αυτόν το λόγο θα μπορούσε να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση.

(38)

Δεδομένου ότι στη ραδιοτηλεοπτική αγορά υπάρχουν διάφορα επίπεδα, στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας προσδιορίστηκαν τρεις κατηγορίες δικαιούχων των κρατικών ενισχύσεων: i) διαχειριστές δικτύων, ii) προμηθευτές τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού που συμμετέχουν στους δημόσιους διαγωνισμούς για την προμήθεια του εξοπλισμού που είναι απαραίτητος για την επέκταση και iii) ραδιοτηλεοπτικοί φορείς καναλιών τηλεόρασης.

(39)

Η Επιτροπή κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι, με τη χρηματοδότηση του κόστους της επέκτασης της πλατφόρμας DTT, το καθεστώς θα μπορούσε να δημιουργήσει ενδεχόμενες ή πραγματικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μεταξύ των προμηθευτών τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού που λειτουργούν σε διαφορετικές τεχνολογίες και μεταξύ της επίγειας και της δορυφορικής πλατφόρμας.

(40)

Στην προκαταρκτική εκτίμησή της, η Επιτροπή θεωρούσε ότι το μέτρο συνιστούσε κρατική ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ και δεν έβλεπε κανένα λόγο για τον οποίο θα ήταν συμβατό με την εσωτερική αγορά, αφού δεν φαινόταν να είχε εφαρμογή κάποια εξαίρεση.

(41)

Για περαιτέρω λεπτομέρειες, παραπέμπουμε στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η οποία πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της παρούσας απόφασης.

(42)

Στην υπεράσπισή τους έναντι των αναφερόμενων στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Ισπανία και οι αυτόνομες κοινότητες προέβαλαν πολλά επιχειρήματα (31). Σε γενικές γραμμές, μπορούν να συμπεριληφθούν σε δύο ομάδες. Πρώτον, οι ισπανικές αρχές δήλωσαν ότι δεν υπήρχε κρατική ενίσχυση, διότι, επειδή επρόκειτο για υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ), το μέτρο δεν συνιστά ενίσχυση, αφού εμπίπτει στην υποχρέωση παροχής δημόσιας υπηρεσίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και επιπλέον δεν δημιουργεί πλεονέκτημα. Δεύτερον, ακόμη και αν υποτεθεί ότι υπήρχε κρατική ενίσχυση, θα ήταν συμβατή με τις διατάξεις του άρθρου 106 παράγραφος 2 ή του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι α) το αναλογικό δίκτυο ήδη υπήρχε και, από την άποψη της αποτελεσματικότητας, μια απλή βελτίωση της υφιστάμενης υποδομής θα ήταν λιγότερο δαπανηρή από τη μετατροπή σε νέα πλατφόρμα· β) μόνο η τεχνολογία DTT θα πληρούσε τα απαραίτητα κριτήρια ποιότητας· και γ) οι προσφορές ήταν τεχνολογικά ουδέτερες και άλλοι διαχειριστές πλατφόρμας θα μπορούσαν να είχαν συμμετάσχει στο διαγωνισμό. Αυτά τα επιχειρήματα συνοψίζονται στη συνέχεια.

(43)

Για τους διαχειριστές δικτύου, οι ισπανικές αρχές θεωρούν ότι παρέχουν υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος, κατά την έννοια της απόφασης Altmark (32). Ωστόσο, δεδομένου ότι οι αυτόνομες κοινότητες είναι υπεύθυνες για τα μέτρα που λαμβάνονται για την επέκταση της κάλυψης, πρέπει να εξεταστεί σε κάθε περίπτωση η δυνατότητα εφαρμογής της απόφασης Altmark και εναπόκειται στις αυτόνομες κοινότητες να αποδείξουν ότι έχουν τηρήσει τους όρους της απόφασης. Η πιο ολοκληρωμένη επιχειρηματολογία παρουσιάστηκε από τη Χώρα των Βάσκων, η οποία πραγματοποίησε την ψηφιοποίηση μέσω μιας δημόσιας επιχείρησης, της Itelazpi SA (εφεξής «Itelazpi»).

(44)

Όσον αφορά τους προμηθευτές τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, οι ισπανικές αρχές εξέφρασαν τη γνώμη ότι το γεγονός ότι κέρδισαν δημόσιους διαγωνισμούς για την προμήθεια εξοπλισμού απέκλειε την ύπαρξη επιλεκτικού πλεονεκτήματος.

(45)

Όσον αφορά τους διαχειριστές δικτύων, παρόλο που η Abertis είναι ο κύριος διαχειριστής στην περιοχή Ι και κατέχει το 29 % των κέντρων της περιοχής II που ήταν αντικείμενο βελτίωσης, δεν λειτουργεί το δίκτυο της περιοχής II. Ως εκ τούτου, η Abertis δεν επρόκειτο να επωφεληθεί από το μέτρο με την ιδιότητα του διαχειριστή δικτύου.

(46)

Αντίθετα, με την εκμετάλλευση του δικτύου ασχολούνται ορισμένοι περιφερειακοί διαχειριστές, οι αυτόνομες κοινότητες ή οι δήμοι που μόνο μισθώνουν τους χώρους και τις εγκαταστάσεις της Abertis. Οι αυτόνομες κοινότητες και οι δήμοι δεν ανταγωνίζονται με άλλους διαχειριστές δικτύου, με αποτέλεσμα να μην αποκτούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επιπροσθέτως, δεν εισπράττουν ούτε έσοδα, αφού οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν πληρώνουν για την παροχή υπηρεσιών μετάδοσης στην περιοχή II.

(47)

Όσον αφορά τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς DTT, οι ισπανικές αρχές ισχυρίζονται ότι η επίπτωση των υπό εξέταση μέτρων στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Τα μέτρα δεν αύξησαν το κοινό που είχαν οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς όταν τα προγράμματα μεταδίδονταν αναλογικά, αφού το 2,5 % του πληθυσμού στο οποίο απευθυνόταν η εκτεταμένη κάλυψη ήδη ελάμβανε αναλογική επίγεια τηλεόραση. Ως αποτέλεσμα αυτού, τα μέτρα δεν επηρεάζουν τα οικονομικά αυτών των επιχειρήσεων.

(48)

Οι αρχές της Χώρας των Βάσκων ισχυρίστηκαν ότι η κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε στην Itelazpi είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 106 της ΣΛΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούν ότι το μέτρο πληροί όλους τους όρους που προβλέπονται στην απόφαση της 28ης Νοεμβρίου 2005 για την εφαρμογή του άρθρου 86 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας που χορηγούνται σε ορισμένες επιχειρήσεις επιφορτισμένες με τη διαχείριση υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος (εφεξής: «η απόφαση του άρθρου 86.2») (33).

(49)

Σε περίπτωση που η Επιτροπή αποφασίσει ότι τα μέτρα που ελήφθησαν από τις ισπανικές αρχές σχετικά με την ανάπτυξη της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης στην περιοχή ΙΙ συνιστούν κρατικές ενισχύσεις και δεν είναι συμβατά με την εσωτερική αγορά σε εφαρμογή του άρθρου 106 της ΣΛΕΕ, η Ισπανία ισχυρίζεται ότι θα ήταν αναμφισβήτητα συμβατά με την εσωτερική αγορά στο βαθμό που σκοπός τους είναι να εξασφαλίσουν την επίτευξη ενός στόχου κοινοτικού ενδιαφέροντος (της μετάβασης στην ψηφιακή εκπομπή) και γι' αυτό το λόγο υπάγονται στην εξαίρεση του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ.

(50)

Κατά τη γνώμη των ισπανικών αρχών, σε εθνικό επίπεδο ούτε το Εθνικό Τεχνικό Πρόγραμμα ούτε το Πρόγραμμα Μετάβασης δεν αποτελούν προγράμματα για την επέκταση της κάλυψης, διότι αφορούν μόνο τη μετάβαση στην περιοχή I. Ως τέτοια, τα προγράμματα δεν περιορίζουν τις τεχνολογικές επιλογές που είναι διαθέσιμες για την επέκταση της κάλυψης. Από την άλλη πλευρά, οι συμφωνίες-πλαίσιο δεν είναι στην ίδια κανονιστική βαθμίδα με τα προγράμματα και βασίζονται σε συμφωνίες μεταξύ των κεντρικών και περιφερειακών αρχών. Επιπροσθέτως, κατά τη γνώμη των ισπανικών αρχών, δεν θα απέκλειαν τη χρήση της δορυφορικής τεχνολογίας ή άλλων τεχνολογιών. Σε κάθε περίπτωση, η έκταση της κάλυψης και η επιλογή της τεχνολογίας υλοποιήθηκαν από τις αυτόνομες κοινότητες, συνήθως μέσω διαδικασιών δημόσιου διαγωνισμού. Ένας από αυτούς τους δημόσιους διαγωνισμούς, ο οποίος διεξήχθη στην Καστίλλη και Λεόν, ήταν τεχνολογικά ουδέτερος και μόνο το γεγονός ότι διεξήχθη αποδεικνύει ότι οι κεντρικές αρχές δεν επέβαλαν την επίγεια τεχνολογία στις αυτόνομες κοινότητες.

(51)

Παρά το γεγονός ότι κάποιοι δημόσιοι διαγωνισμοί που πραγματοποιήθηκαν αλλού αναφέρονται σε ορισμένα τεχνικά στοιχεία της επίγειας τεχνολογίας, αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι η επίγεια ραδιοτηλεοπτική μετάδοση απαιτεί ορισμένα στοιχεία τα οποία δεν διαθέτει ο δορυφόρος και η συμπερίληψή της ήταν απαραίτητη για να μην αποκλειστούν οι επίγειες λύσεις από τους δημόσιους διαγωνισμούς.

(52)

Οι ισπανικές αρχές αναφέρονται επίσης σε μια μελέτη σχετικά με τη βιωσιμότητα της παροχής καθολικής υπηρεσίας DTT μέσω διαφορετικών τεχνολογιών (DTT και δορυφορικών), η οποία διεξήχθη από το MITyC τον Ιούλιο του 2007, δηλαδή πριν προταθεί η χρηματοδότηση για την επέκταση της κάλυψης της DTT. Παρά το γεγονός ότι οι αρχές παραδέχονται ότι η μελέτη δεν ήταν παρά μόνο ένα εσωτερικό έγγραφο που δεν ελήφθη υπόψη αργότερα, υπογραμμίζουν ωστόσο ότι ελάμβανε υπόψη το ρεαλιστικό κόστος χρήσης της μετάδοσης μέσω DTT ή της δορυφορικής μετάδοσης. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί εκ των προτέρων ποια τεχνολογία είναι η αποτελεσματικότερη ή η φθηνότερη για να επεκτείνει την κάλυψη του τηλεοπτικού σήματος. Αντ' αυτού, θα πρέπει να γίνεται επιλογή σε κάθε περιοχή, κατά προτίμηση μέσω μελετών που πραγματοποιούνται από τις διάφορες αυτόνομες κοινότητες και αναλύουν παράγοντες, όπως η τοπογραφία, η γεωγραφική κατανομή του πληθυσμού και η κατάσταση της υπάρχουσας υποδομής.

(53)

Προεβλήθησαν δύο ποιοτικά επιχειρήματα. Πρώτον, σε αυτή την περιοχή δεν είναι διαθέσιμα προς το παρόν ελεύθερα κανάλια μέσω δορυφορικής ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Γι' αυτόν το λόγο, η μετάβαση στη δορυφορική πλατφόρμα θα σήμαινε ότι οι πελάτες θα έπρεπε να πληρώσουν για την υπηρεσία αυτή.

(54)

Δεύτερον, εκτός από τα εθνικά κανάλια, πρέπει να μεταδίδονται επίσης τα περιφερειακά. Η τεχνολογία DTT επιτρέπει κάθε γεωγραφική περιοχή να λαμβάνει τα κανάλια που προορίζονται γι' αυτήν. Λόγω των περιφερειακών και τοπικών καναλιών, έχουν εκχωρηθεί συνολικά 1.380 συχνότητες στην επίγεια τηλεόραση σε όλη την Ισπανία, χωρίς ανάγκη για τεχνικούς περιορισμούς και χωρίς επέκταση πέρα από την περιοχή μετάδοσης κάθε καναλιού. Κατά τη γνώμη των ισπανικών αρχών, αυτό θα ήταν αδύνατο για τα δορυφορικά δίκτυα, αφού αυτά δεν προσφέρουν τη δυνατότητα γεωγραφικής οριοθέτησης και γι' αυτόν το λόγο θα έπρεπε να χρησιμοποιούν ένα πολύπλοκο σύστημα πρόσβασης υπό όρους. Αυτό θα αύξανε ακόμη περισσότερο το κόστος της δορυφορικής μετάδοσης και οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δεν θα ήταν διατεθειμένοι να παρέχουν πρόσβαση στα κανάλια τους, χωρίς να είναι βέβαιοι ότι θα ήταν δυνατή η οριοθέτηση.

(55)

Σύμφωνα με τις ισπανικές αρχές, οι διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κεντρικών και των περιφερειακών αρχών δεν επέβαλαν μια συγκεκριμένη τεχνολογία ψηφιοποίησης, παρά μόνο καθόριζαν μεταβιβάσεις στις αυτόνομες κοινότητες, σύμφωνα με το κόστος ψηφιοποίησης, υπολογιζόμενο με βάση το τι θεωρείτο αποδοτική τεχνολογία αναφοράς, δηλαδή την DTT. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ισπανικές αρχές εκτιμούν ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι, τη στιγμή της επέκτασης, η επίγεια τηλεόραση έφθανε στο 98,5 % των ισπανικών νοικοκυριών.

(56)

Σε σχέση με το δημόσιο διαγωνισμό της Καντάβριας που αναφερόταν στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, οι ισπανικές αρχές υπογραμμίζουν ότι ο δημόσιος διαγωνισμός τον οποίο κέρδισε η Astra αναφερόταν τόσο στην περιοχή ΙΙ όσο και στην ΙΙΙ, δηλαδή προοριζόταν για την καθολική παροχή ψηφιακής τηλεόρασης στην Καντάβρια. Αυτό το γεγονός θα είχε διπλό αντίκτυπο στην αξιολόγηση της υπόθεσης.

(57)

Πρώτον, το σχέδιο της Καντάβριας απέτυχε όταν, μετά την κατακύρωση της σύμβασης στην Astra, μερικοί από τους κύριους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς ενημέρωσαν την Astra και την κυβέρνηση της Καντάβριας ότι δεν θα επέτρεπαν να μεταδοθεί το περιεχόμενό τους μέσω δορυφόρου. Κατά συνέπεια, ο στόχος του σχεδίου έπαψε να είναι προσιτός. Δεύτερον, ο κύριος λόγος για τη λύση της σύμβασης ήταν η απόφαση της κεντρικής κυβέρνησης να προσφέρει δορυφορική κάλυψη σε όλη την περιοχή III της Ισπανίας και όχι η απόφαση να παρασχεθεί χρηματοδότηση από την κεντρική κυβέρνηση για την επέκταση της κάλυψης στην περιοχή II. Αφετέρου, η σύμβαση καταγγέλθηκε τον Νοέμβριο του 2008, διότι εκείνη τη στιγμή ήταν προφανές ότι η Astra δεν επρόκειτο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Ειδικότερα, η Astra δεν εκτέλεσε εγκαίρως τα απαραίτητα έργα και δεν έλαβε την έγκριση των ραδιοτηλεοπτικών φορέων που εκπέμπουν ελεύθερα για να μεταδίδει τα κανάλια τους.

(58)

Στο πλαίσιο της παρούσας απόφασης, το σχέδιο της Καντάβριας έχει σημασία μόνο στο βαθμό που μπορεί να θεωρηθεί ότι η δορυφορική πλατφόρμα αποτελεί έγκυρη εναλλακτική επιλογή αντί της επίγειας πλατφόρμας. Από αυτή την άποψη, τα παραπάνω επιχειρήματα είναι άνευ σημασίας. Με την επιλογή της δορυφορικής πλατφόρμας για την περιοχή III, οι ισπανικές αρχές ενέκριναν ένα εθνικό σχέδιο και θέσπισαν μια ειδική ρύθμιση που υποχρέωνε τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς να συντονιστούν και να επιλέξουν έναν κοινό πάροχο δορυφορικής πλατφόρμας. Θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένας παρόμοιος μηχανισμός για την περιοχή II. Η αιτιολόγηση της καταγγελίας της σύμβασης δεν αμφισβητεί ότι η δορυφορική τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει έγκυρη πλατφόρμα για την εκπομπή τηλεοπτικών σημάτων στην περιοχή II. Επιπλέον, αντικρούστηκε από ένα εθνικό δικαστήριο στην Ισπανία.

(59)

Σε σχέση με τον ανταγωνισμό μεταξύ των διαχειριστών δικτύων, η Ισπανία εξέφρασε την άποψη ότι η επίγεια τηλεόραση και η δορυφορική τηλεόραση είναι δύο εντελώς διαφορετικές αγορές και, ως εκ τούτου, τα υπό εξέταση μέτρα δεν στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό στις θιγόμενες αγορές. Η Ισπανία υποστηρίζει ότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν επηρεάζουν την εσωτερική αγορά της Ένωσης, αφού απευθύνονται σε κατοίκους μιας περιορισμένης γεωγραφικής περιοχής. Επειδή πρόκειται για τοπικές υπηρεσίες, είναι απίθανο το μέτρο να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

(60)

Οι ισπανικές αρχές δήλωσαν επίσης ότι ο κανόνας για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής (34) εφαρμόζεται αναμφισβήτητα σε ένα σημαντικό ποσοστό της χρηματοδότησης. Κάθε αυτόνομη κοινότητα ή δήμος απέκτησε με ανεξάρτητο τρόπο τον τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό, συνεπώς σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι γνωστό με ακρίβεια το ποσό που καταβάλλεται, όπως επίσης είναι γνωστά τα αγαθά και οι υπηρεσίες που αγοράζονται, η ενίσχυση ήταν επαρκώς διαφανής για να εφαρμοστούν τα κατώτατα όρια για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας.

(61)

Όσον αφορά την εκμετάλλευση και τη συντήρηση των κέντρων εκπομπής, οι κεντρικές αρχές της Ισπανίας εκτιμούν ότι αυτές δεν περιλαμβάνονται στην εργασία επέκτασης της κάλυψης που χρηματοδοτείται κατά ένα μέρος από το MITyC. Το Υπουργείο δεν έχει αρμοδιότητες να απαιτήσει από τους δήμους ή τις αυτόνομες κοινότητες να συνεχίσουν την εκμετάλλευση και τη συντήρηση πέραν της περιόδου που περιλαμβάνεται στους δημόσιους διαγωνισμούς για την επέκταση της κάλυψης. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποκλειστεί να διακοπούν η εκμετάλλευση και η συντήρηση ορισμένων κέντρων, ως συνέπεια των περικοπών των προϋπολογισμών των δήμων. Οι κεντρικές αρχές υπολόγισαν προσωρινά το ετήσιο κόστος εκμετάλλευσης και συντήρησης στο 10 % της αρχικής επένδυσης. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, διάφορες αυτόνομες κοινότητες διέθεσαν πιο λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τα κονδύλια που προορίζονται για την εκμετάλλευση και συντήρηση του δικτύου DTT στην περιοχή II.

(62)

Η Astra επαναλαμβάνει την προηγούμενη θέση της, σύμφωνα με την οποία τα μέτρα που στοχεύουν στην υλοποίηση της μετάβασης στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση αποτελούσαν ένα συντονισμένο πρόγραμμα που καταρτίστηκε από την κεντρική κυβέρνηση και εκτελέστηκε από τις περιφερειακές αρχές. Ωστόσο, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η κρατική ενίσχυση που προορίζεται για την επέκταση της κάλυψης είχε σχεδιαστεί, οργανωθεί και εφαρμοστεί σε περιφερειακή κλίμακα, η Astra θεωρεί ότι θα αποτελούσε παράνομη και ασυμβίβαστη ενίσχυση.

(63)

Σε σχέση με τον μειοδοτικό διαγωνισμό της Καντάβριας, η Astra επιμένει ότι, σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν οι ισπανικές αρχές, ήταν υποχρέωση των αρχών της Καντάβριας να λάβουν τις άδειες των ραδιοτηλεοπτικών φορέων για να θέσουν τα κανάλια τους στη διάθεση της δορυφορικής πλατφόρμας. Επιπροσθέτως, μολονότι οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς απέστειλαν τις επιστολές τον Μάρτιο του 2008, οι αρχές της Καντάβριας πρότειναν σε άλλες αυτόνομες κοινότητες την εναλλακτική λύση που είχαν επιλέξει τον Ιούλιο του 2008.

(64)

Όσον αφορά το όφελος που αποκόμισαν οι διαχειριστές δικτύων και ειδικότερα η Abertis, η Astra ισχυρίζεται ότι στην Abertis, με την ιδιότητα του προμηθευτή τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, κατακυρώθηκε περίπου το […] (35) των δημόσιων διαγωνισμών για την ψηφιοποίηση των επίγειων κέντρων που βρίσκονται στις περιοχές επέκτασης της κάλυψης. Επειδή η Abertis είναι διαχειριστής πλατφόρμας, η ψηφιοποίηση του δικτύου ευνοεί την εμπορική προσφορά της στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, δεδομένου ότι το δίκτυο DTT θα φθάσει τώρα σχεδόν στο 100 % του πληθυσμού χωρίς πρόσθετο κόστος, ενώ η επίγεια ψηφιοποίηση θα είχε ωφελήσει το 96-98 %, αν δεν υπήρχε το προσβαλλόμενο μέτρο. Από την άλλη πλευρά, η Abertis θα επωφελείτο από το γεγονός ότι δεν θα επιτρεπόταν στην Astra, με την ιδιότητα του κύριου ανταγωνιστή της ως εναλλακτικού διαχειριστή πλατφόρμας, να δημιουργήσει προγεφύρωμα στην ισπανική αγορά εισερχόμενη στην περιοχή II.

(65)

Επιπλέον, σύμφωνα με την Astra, η Abertis απέκτησε άλλα πλεονεκτήματα, ως αποτέλεσμα των μέτρων. Πρώτον, ένας μεγάλος αριθμός επίγειων κέντρων της Abertis, που λειτουργούν στην πραγματικότητα από την ίδια την εταιρεία, έχουν επωφεληθεί από τα κονδύλια που χορηγήθηκαν από τις ισπανικές αρχές στο πλαίσιο των υπό εξέταση μέτρων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα κέντρα που βρίσκονται στην περιοχή στην οποία η RTVE (δημόσιος οργανισμός ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης) είναι υποχρεωμένη να προσφέρει το σήμα της, αλλά στην οποία η εν λόγω υποχρέωση δεν ισχύει για τους ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς (περίπου το 2,5 % του πληθυσμού). Δεύτερον, η Astra ισχυρίζεται ότι η Abertis επωφελήθηκε έμμεσα από την κρατική ενίσχυση σε όμορες αγορές, όπως η αγορά των μεταφορών. Επιπροσθέτως, ο καταγγέλλων υπογραμμίζει ότι το υπό εξέταση μέτρο προκαλεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην περιοχή III (36).

(66)

Η Astra εκτιμά ότι η δορυφορική και η επίγεια πλατφόρμα ανήκουν στην ίδια αγορά. Η διάκριση μεταξύ της συνδρομητικής τηλεόρασης και της ελεύθερης τηλεόρασης δεν θα ήταν σκόπιμη όσον αφορά τον ανταγωνισμό πλατφόρμας. Ήδη αυτή τη στιγμή, η επίγεια και η δορυφορική πλατφόρμα ανταγωνίζονται για τη μετάδοση συνδρομητικής τηλεόρασης, αφού ήδη υπάρχουν τουλάχιστον δύο συνδρομητικά κανάλια που προσφέρουν το σήμα τους μέσω της πλατφόρμας DTT και ένα από αυτά προσφέρεται μόνο μέσω αυτής της τεχνολογίας. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με την Astra, όλοι οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς που έχουν άδεια αυτή τη στιγμή έχουν ήδη υποβάλει αίτηση στην κυβέρνηση για άδεια για να μεταδίδουν το περιεχόμενό τους με συνδρομητικό τρόπο.

(67)

Η Astra θεωρεί ότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν ήταν αναλογικά και αναφέρει ότι η μετάβαση στην DTT απαιτούσε σημαντικές προσαρμογές στις πολυκατοικίες και επένδυση σε καλωδίωση. Επιπροσθέτως, προς υποστήριξη του ισχυρισμού της ότι η επέκταση της δορυφορικής κάλυψης δεν θα ήταν πιο ακριβή απ' ότι αν είχε γίνει μέσω της επίγειας πλατφόρμας, η Astra παρέπεμψε στην εσωτερική μελέτη κόστους της, η οποία υπεβλήθη μαζί με την καταγγελία και πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2008. Η μελέτη συνέκρινε το κόστος της επέκτασης της κάλυψης με χρήση και των δύο τεχνολογιών, της επίγειας και της δορυφορικής. Οι υποθέσεις της μελέτης διαφέρουν από εκείνες που ελήφθησαν υπόψη από τις ισπανικές αρχές και την Abertis από διάφορες απόψεις και, μεταξύ άλλων, σε σχέση με το κόστος των δορυφορικών κεραιών και την ανάγκη αγοράς εξωτερικών αποκωδικοποιητών για τη λήψη της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης. Από τα συμπεράσματα της μελέτης προκύπτει ότι η επέκταση της κάλυψης με δορυφόρο δεν ήταν απαραίτητα πιο ακριβή από εκείνη με χρήση της επίγειας τεχνολογίας. Η Astra παρέσχε επίσης άλλα έγγραφα με τα οποία στόχευε να αποδείξει ότι το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας των δύο τεχνολογιών δεν διαφέρει σημαντικά.

(68)

Η Astra ισχυρίζεται επίσης ότι η εγγύηση της υπό όρους πρόσβασης στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς μέσω δορυφόρου δεν αποτελεί εμπόδιο για τη μετάδοση καναλιών ελεύθερα. Τα συστήματα υπό όρους πρόσβασης υπάρχουν σε όλον τον κόσμο και η χρήση τους δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία (37). Επιπροσθέτως, η λύση που προτάθηκε στην Καντάβρια για την υπό όρους πρόσβαση έγινε δεκτή από τις αρχές της Καντάβριας, οι οποίες θα μπορούσαν να αποφασίσουν ποιους χρήστες να ενεργοποιήσουν για να λαμβάνουν τις υπηρεσίες. Ως εκ τούτου, ο εδαφικός περιορισμός της υπηρεσίας ελεγχόταν από την κυβέρνηση της Καντάβριας. Δεν ήταν απαραίτητο να γίνει μια συγκεκριμένη προσαρμογή γι' αυτόν το σκοπό.

(69)

Όσον αφορά την καταλληλότητα του μέτρου, η Astra δηλώνει ότι, χάρη στις οικονομίες κλίμακας, η δορυφορική τεχνολογία είναι τόσο ελκυστικότερη από οικονομική άποψη όσο ευρύτερη είναι η γεωγραφική κάλυψη. Με τη διαίρεση του μέτρου της περιοχής ΙΙ σε πάνω από 600 τοπικούς και περιφερειακούς δημόσιους διαγωνισμούς, ήδη η δορυφορική τεχνολογία είχε περιέλθει σε σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα. Ωστόσο, ακόμη και στην περίπτωση που η ισπανική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να επιβάλει ή να προτείνει την ανάγκη να ληφθούν υπόψη οι διαπεριφερειακές συνέργειες ως όρος για τη χορήγηση των κονδυλίων, οι περιφέρειες θα μπορούσαν να λάβουν υπόψη αυτή τη δυνατότητα για να εγγυηθούν την επιλογή της πιο αποδοτικής οικονομικά λύσης για τους φορολογουμένους τους. Πράγματι, η Astra υποστηρίζει ότι προσπάθησαν να το κάνουν πριν παρέμβει η κεντρική ισπανική κυβέρνηση υπέρ της επίγειας τεχνολογίας. Αφού επέλεξαν την Astra στο δημόσιο διαγωνισμό, οι αρχές της Καντάβριας αρχικά προσπάθησαν να πείσουν άλλες περιφέρειες να επιλέξουν επίσης τη δορυφορική πλατφόρμα, αφού αυτό θα μείωνε ακόμη περισσότερο το κόστος για τις ίδιες.

(70)

Η Astra επαναλαμβάνει ότι ένα μέρος των προσβαλλόμενων μέτρων αποτελεί συνεχιζόμενη κρατική ενίσχυση, αφού οι κυβερνήσεις των αυτόνομων κοινοτήτων θα χρηματοδοτούν συνεχώς το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των τοπικών δικτύων της περιοχής II. Σε σχέση με το ετήσιο κόστος λειτουργίας και συντήρησης της δορυφορικής λύσης, η Astra εκτιμά ότι θα ανερχόταν σε 100 000 ευρώ ανά κανάλι και έτος, παρόλο που θα μπορούσαν να επιτευχθούν εκπτώσεις σε περίπτωση που πάνω από μία περιφέρεια επέλεγε την εν λόγω λύση.

(71)

Η Abertis είναι διαχειριστής τηλεπικοινωνιακών υποδομών και προμηθευτής εξοπλισμού δικτύου. Είναι ιδιοκτήτρια, μεταξύ άλλων εταιρειών, της Retevisión SA και της Tradia SA, οι οποίες διαχειρίζονται και εκμεταλλεύονται δίκτυα και υποδομές τηλεπικοινωνιών.

(72)

Πρώτον, η Abertis υπογραμμίζει ότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση, σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Οι περιφερειακές αρχές απλώς αγόρασαν αγαθά και υπηρεσίες με όρους αγοράς μέσω ανοικτών δημόσιων διαγωνισμών και εξακολουθούν να είναι ιδιοκτήτριες του εξοπλισμού που είναι εγκατεστημένος στα κέντρα εκπομπής της περιοχής II. Για το λόγο αυτό, καμία στιγμή δεν μεταφέρθηκαν ούτε κονδύλια ούτε ψηφιακός εξοπλισμός που αγοράστηκε με αυτά τα κονδύλια σε κανέναν εξωτερικό δικαιούχο.

(73)

Η Abertis θεωρεί επίσης ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα δεν απέφεραν κανένα αναγνωρίσιμο όφελος στους διαχειριστές δικτύων. Σύμφωνα με την εταιρεία, η Abertis δεν εκμεταλλεύεται κανένα από τα τοπικά δίκτυα που βρίσκονται στην περιοχή ΙΙ (ακόμη και στην περίπτωση όπου είναι ιδιοκτήτρια των αντίστοιχων κέντρων εκπομπής), και γι' αυτόν το λόγο δεν μπορεί να αποκομίσει κανένα άμεσο όφελος. Δεύτερον, στην περιοχή II η Abertis ενεργούσε μόνο ως προμηθευτής τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού. Τρίτον, ακόμη και στην περίπτωση που η Abertis είχε πωλήσει τον ψηφιακό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για τη βελτίωση ενός κέντρου εκπομπής και ο εν λόγω εξοπλισμός είχε εγκατασταθεί στη συνέχεια σε κέντρο εκπομπής που αποτελεί ιδιοκτησία της Abertis, δεν θα προέκυπτε όφελος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Abertis απλώς εκμισθώνει τα κέντρα εκπομπής στους διαχειριστές τοπικού δικτύου σε όρους αγοράς και το ποσό μισθώματος που καταβάλλεται στην εταιρεία δεν επηρεάστηκε από τη διαδικασία ψηφιοποίησης. Τέταρτον, η Abertis επιμένει ότι η αύξηση κατά 1-2 % στην κάλυψη ενός δικτύου DTT δεν μεταφράζεται σε οικονομικό όφελος για την Abertis με την ιδιότητα του διαχειριστή πλατφόρμας στην περιοχή I. Τέλος, η ψηφιοποίηση της περιοχής II δεν επηρεάζει την τιμή την οποία η Abertis μπορεί να εφαρμόσει στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς για τις υπηρεσίες εκπομπής της, ιδίως διότι η τιμή χονδρικής που εφαρμόζεται από την Abertis ρυθμίζεται από ισπανική ρυθμιστική αρχή, την Επιτροπή Αγοράς Τηλεπικοινωνιών (εφεξής «CMT»).

(74)

Σε σχέση με τους διαχειριστές τοπικού δικτύου στην περιοχή ΙΙ (δήμοι), η Abertis θεωρεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομικό όφελος, διότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να θεωρηθούν επιχειρήσεις σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ και σε κάθε περίπτωση παρέχουν δημόσια υπηρεσία.

(75)

Η Abertis εξέφρασε επίσης την άποψη ότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν συνεπάγονταν οικονομικό πλεονέκτημα για τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Η μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία στην περιοχή ΙΙ δεν αύξησε τον αριθμό των τηλεθεατών σε σύγκριση με τον αριθμό των ατόμων που είχαν πρόσβαση στην αναλογική τηλεόραση πριν αρχίσει η διαδικασία μετάβασης στην ψηφιακή εκπομπή το 2005.

(76)

Από την άλλη πλευρά, η Abertis θεωρεί ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα δεν είχαν καμία αναγνωρίσιμη επίπτωση στον ανταγωνισμό μεταξύ των διαχειριστών δικτύων. Το γεγονός ότι ούτε η Astra ούτε κάποιος άλλος ιδιωτικός διαχειριστής δεν έδειξαν ενδιαφέρον για την παροχή υπηρεσιών εκπομπής στην περιοχή ΙΙ κατά τα τελευταία 20 έτη επιβεβαιώνει ότι δεν υπήρχε αγορά και ότι απαιτείτο η κρατική παρέμβαση για να διευκολυνθεί η παροχή των υπηρεσιών. Ειδικότερα, δεν υπάρχει στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ της δορυφορικής πλατφόρμας και της DTT, αφού πρόκειται για δύο διαφορετικές αγορές. Επιπροσθέτως, η ψηφιοποίηση των επίγειων δικτύων στην περιοχή II δεν τροποποίησε με κανέναν τρόπο την ανταγωνιστική δομή των αγορών αναφοράς· απλώς αποτέλεσε μια απαραίτητη τεχνική βελτίωση της υφισταμένης αναλογικής πλατφόρμας.

(77)

Η Abertis ισχυρίζεται ότι οι υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης που παρέχονται μέσω των δικτύων της περιοχής ΙΙ περιορίζονται σε ορισμένες απομονωμένες περιοχές και γι' αυτόν το λόγο δεν επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

(78)

Σε περίπτωση που η Επιτροπή θεωρήσει ότι οι αρμόδιες δημόσιες αρχές ή οι θυγατρικές τους είναι επιχειρήσεις δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η Abertis θεωρεί ότι τα κονδύλια που προορίζονται για τη χρηματοδότηση της μετάβασης στην ψηφιακή τεχνολογία στην περιοχή II ήταν αποζημίωση για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας. Από αυτή την άποψη, η Abertis πιστεύει ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα πληρούν τους όρους που καθορίζονται στη νομολογία Altmark και ότι δεν υπάρχει κρατική ενίσχυση.

(79)

Κατά τη γνώμη της Abertis, η ανάπτυξη των δικτύων εκπομπής στην περιοχή II άρχισε το 1982, σε έναν μη απελευθερωμένο ραδιοτηλεοπτικό κλάδο. Εκείνη τη στιγμή, το ισπανικό κράτος απολάμβανε νόμιμο μονοπώλιο στην αγορά της επίγειας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Αυτή τη στιγμή, δημόσια κονδύλια προορίζονται για την εγκατάσταση, τη συντήρηση και τη λειτουργία τοπικών δικτύων στην περιοχή II, τα οποία αναπτύχθηκαν πριν από την απελευθέρωση αυτού του κλάδου. Ως εκ τούτου, το υπό εξέταση μέτρο συνιστά συνεχιζόμενη ενίσχυση, ήδη υφιστάμενη.

(80)

Η Abertis ισχυρίζεται ότι οποιαδήποτε πιθανή κρατική ενίσχυση θα ήταν συμβατή βάσει των διατάξεων του άρθρου 106 της ΣΛΕΕ, αφού πληροί όλους τους όρους της απόφασης του άρθρου 86.2.

(81)

Αν δεν συνέβαινε αυτό, κάθε πιθανή βοήθεια θα ήταν σε κάθε περίπτωση συμβατή με το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ. Πρώτον, τα μέτρα που ελήφθησαν από τις ισπανικές αρχές στοχεύουν να επιταχύνουν τη διαδικασία μετάβασης στην ψηφιακή τεχνολογία στην Ισπανία, η οποία έχει αναγνωριστεί ως στόχος κοινού συμφέροντος στην πρακτική λήψης αποφάσεων της Επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις. Δεύτερον, η ενίσχυση ήταν ένα κατάλληλο εργαλείο, αφού η DTT είναι μια τεχνολογία που αρμόζει καλύτερα για την υλοποίηση της επέκτασης της κάλυψης (38). Πέραν από τους οικονομικούς λόγους, η Abertis υπογραμμίζει επίσης ότι οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς είναι απρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν δορυφορικές πλατφόρμες, λόγω των περιορισμών που αντιμετωπίζουν όταν αποκτούν δικαιώματα περιεχομένου για τα ελεύθερα προγράμματά τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποκτούν μόνο το δικαίωμα να μεταδίδουν το περιεχόμενο μέσω μιας συγκεκριμένης πλατφόρμας, της DTT, αφού αυτή η τεχνολογία επιτρέπει την επιλεκτική εκπομπή και γεωγραφικούς περιορισμούς. Από την άλλη πλευρά, τα μέτρα είναι αναλογικά, αφού καλύπτουν μόνο το απολύτως απαραίτητο κόστος για τη μετατροπή των αναλογικών τηλεοπτικών υπηρεσιών σε ψηφιακές στην περιοχή II. Τα μόνο κόστος που καλύπτεται από τα προσβαλλόμενα μέτρα είναι εκείνο που σχετίζεται με την ψηφιοποίηση των κέντρων εκπομπής στην περιοχή II, η οποία πραγματοποιείται μέσω της αγοράς και εγκατάστασης ψηφιακού εξοπλισμού.

(82)

Όσον αφορά την τεχνολογική ουδετερότητα του μέτρου, η Abertis υπογραμμίζει ότι η επίγεια τεχνολογία δεν ήταν η μόνη λύση που ελήφθη υπόψη από την ισπανική κυβέρνηση. Επιπροσθέτως, στην περιοχή ΙΙ η δορυφορική πλατφόρμα κατέληξε να θεωρείται η πιο κατάλληλη τεχνολογική επιλογή για την παροχή υπηρεσιών ψηφιακής τηλεόρασης. Επίσης, ακόμα πιο σημαντικό, η Abertis υποστηρίζει ότι η DTT θεωρείται η πιο κατάλληλη και φθηνή πλατφόρμα για την παροχή υπηρεσιών ψηφιακής τηλεόρασης στην περιοχή ΙΙΙ προς επίτευξη της ίδιας κάλυψης που υπήρχε πριν από την κατάργηση της αναλογικής μετάδοσης, γεγονός που αποδεικνύεται στις μελέτες κόστους που παρουσιάστηκαν (39).

(83)

Η Radiodifusión είναι ένας σχετικά νέος πάροχος στην αγορά υπηρεσιών μετάδοσης οπτικοακουστικού σήματος που καταχωρήθηκε στο Μητρώο Διαχειριστών της CMT τον Νοέμβριο του 2005.

(84)

Η Radiodifusión συμφωνεί σε γενικές γραμμές με την απόφαση κίνησης της διαδικασίας και συμφωνεί με τη γνώμη της Επιτροπής, παρόλο που κάνει κάποιες πρόσθετες παρατηρήσεις, οι οποίες αναφέρονται στη συνέχεια. Θεωρεί επίσης ότι η κρατική ενίσχυση δεν πληροί τους όρους της απόφασης Altmark και συνεπάγεται μια ουσιαστική μεταφορά δημόσιων πόρων.

(85)

Το εξεταζόμενο καθεστώς κρατικών ενισχύσεων ευνόησε τους διαχειριστές δικτύου που ήδη λειτουργούσαν στις αγροτικές περιοχές. Πράγματι, στην υπό εξέταση αγορά, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλούς φραγμούς εισόδου και ευνοούσε έναν διαχειριστή που βρισκόταν σε δεσπόζουσα θέση, το μέτρο είχε ως αποτέλεσμα την επανάληψη των ίδιων μονοπωλιακών μοντέλων όπως και πριν. Συγκεκριμένα, η Abertis μπόρεσε να ενισχύσει τη μονοπωλιακή θέση της και να χρησιμοποιήσει πράγματι δημόσια χρηματοδότηση για να αναπτύξει ένα νέο, πυκνότερο δίκτυο που θα της επιτρέψει να ανταγωνιστεί σε νέες αγορές.

(86)

Η Radiodifusión υποστηρίζει ότι η εξεταζόμενη κρατική ενίσχυση δεν είναι αναλογική. Για να εκπληρώσει την απαίτηση της αναλογικότητας, η ενίσχυση πρέπει να περιορίζεται σε ό,τι είναι αναγκαίο, δηλαδή να εφαρμόζεται μόνο σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, και πρέπει να ευνοεί εξίσου όλους τους διαχειριστές, θεσπίζοντας υποχρεώσεις αποτελεσματικής πρόσβασης.

(87)

Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς υποστηρίζουν ότι το μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, διότι δεν έχει προσφέρει οικονομικά πλεονεκτήματα σε καμία επιχείρηση και, πάνω από όλα, δεν τα έχει προσφέρει στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Τα μέτρα δεν έχουν αυξήσει την ακροαματικότητα των ραδιοτηλεοπτικών φορέων σε σχέση με εκείνη που είχαν όταν εξέπεμπαν αναλογικά. Επιπλέον, τα άτομα που κατοικούν στις περιοχές εκτεταμένης κάλυψης, δηλαδή σε αγροτικές, απομακρυσμένες και αραιοκατοικημένες περιοχές, δεν επηρεάζουν την αγορά της διαφήμισης, συνεπώς δεν αποτελούν μέρος του κοινού στο οποίο απευθύνονται οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ιδιωτικοί διαχειριστές δεν αύξησαν τα τιμολόγια της διαφήμισης ως συνέπεια της επέκτασης.

(88)

Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς εξέφρασαν επίσης τη γνώμη ότι δεν τους ενδιέφερε να μετακομίσουν σε μια δορυφορική πλατφόρμα στην οποία τα προγράμματά τους θα έπρεπε να ανταγωνιστούν με εκατοντάδες κανάλια. Η επίγεια πλατφόρμα έχει το πλεονέκτημα της περιορισμένης χωρητικότητας, γεγονός που σημαίνει λιγότερο ανταγωνισμό για τους εμπορικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς ελεύθερης μετάδοσης. Επιπλέον, υπογράμμισαν ότι συνήθως αγοράζουν περιεχόμενο μόνο για την επίγεια πλατφόρμα. Αυτό συμβαίνει διότι η επίγεια ραδιοτηλεοπτική μετάδοση διασφαλίζει τη γεωγραφική οριοθέτηση των εκπομπών, πράγμα που δεν συμβαίνει με τη δορυφορική ραδιοτηλεοπτική μετάδοση.

(89)

Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς επέμειναν επίσης ότι, μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού της Καντάβριας στην Astra, ενημέρωσαν τις αρχές αυτής της αυτόνομης κοινότητας ότι θα αντιτάσσονταν στη δορυφορική ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, αφού είχαν αποκτήσει δικαιώματα μετάδοσης περιεχομένου αποκλειστικά μέσω της επίγειας πλατφόρμας.

(90)

Όπως περιγράφηκε λεπτομερώς στο τμήμα 2.2, παράγραφοι 23 έως 31, το νομικό πλαίσιο για την ψηφιακή μετάβαση στην Ισπανία είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο που αποτελείται από διάφορες πράξεις που θεσπίστηκαν τόσο από την κεντρική κυβέρνηση και τις αυτόνομες κοινότητες, όσο και από τις τοπικές αρχές σε μια περίοδο τεσσάρων ετών. Το Εθνικό Τεχνικό Πρόγραμμα του 2005 και το Πρόγραμμα Μετάβασης του 2007 ρυθμίζουν ουσιαστικά τη μετάβαση στην DTT στην περιοχή I, αλλά θέτουν επίσης τις βάσεις για τη λήψη πρόσθετων μέτρων επέκτασης στην περιοχή II. Αυτά τα μέτρα επέκτασης εφαρμόστηκαν από τις περιφερειακές αρχές μετά τη σύναψη διάφορων συμφωνιών-πλαίσιο με την κεντρική κυβέρνηση (συμφωνίες-πλαίσιο του 2008) και προσθηκών το 2008 στις προηγούμενες συμφωνίες-πλαίσιο του 2006 και το 2009 στις συμφωνίες-πλαίσιο του 2008.

(91)

Ως αποτέλεσμα της σύναψης αυτών των συμφωνιών και προσθηκών, οι περιφερειακές και/ή τοπικές αρχές ανέπτυξαν ένα ευρύ φάσμα μέτρων που αποσκοπούν στην επέκταση της κάλυψης DTT στην περιοχή ΙΙ, κυρίως μέσω δημόσιων διαγωνισμών, όπως περιγράφεται στις παραγράφους 32 έως 35. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι διάφορες πράξεις που θεσπίζονται σε κεντρικό επίπεδο και οι συμφωνίες που συνήφθησαν και τροποποιήθηκαν μεταξύ του MITyC και των αυτόνομων κοινοτήτων αποτελούν τη βάση του καθεστώτος ενίσχυσης για την επέκταση της κάλυψης στην περιοχή II. Αυτές οι πράξεις και συμφωνίες καθοδήγησαν τις αυτόνομες κοινότητες στη λήψη μέτρων που δεν ήταν τεχνολογικά ουδέτερα (40). Παρόλο που το Εθνικό Τεχνικό Πρόγραμμα ρυθμίζει τη μετάβαση στην DTT στην περιοχή Ι, δίνει επίσης εντολή στις τοπικές αρχές να εγκαταστήσουν, σε συνεργασία με τις αυτόνομες κοινότητες, πρόσθετα κέντρα εκπομπής που είναι απαραίτητα για να διασφαλιστεί η λήψη της DTT στην περιοχή II. Ως εκ τούτου, εκείνη τη στιγμή η κεντρική κυβέρνηση προέβλεπε επίσης την επέκταση της κάλυψης της DTT. Η εντολή που περιλαμβάνεται στην κύρια νομική πράξη που ρυθμίζει τη μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση αναφέρεται μόνο στην επίγεια πλατφόρμα. Κατά συνέπεια, στην πράξη οι αυτόνομες κοινότητες έχουν εφαρμόσει τις κατευθυντήριες γραμμές της κεντρικής κυβέρνησης σχετικά με την επέκταση της DTT (41).

(92)

Για να επιβεβαιώσει αυτό το συμπέρασμα, η Επιτροπή ερεύνησε επίσης ένα δείγμα δημόσιων διαγωνισμών που διεξήχθησαν από τις ίδιες τις αυτόνομες κοινότητες. Αυτή η επαλήθευση επιβεβαιώνει το προηγούμενο συμπέρασμα, αφού το μεγαλύτερο μέρος των δημόσιων διαγωνισμών που εξετάστηκαν δεν ήταν τεχνολογικά ουδέτεροι.

(93)

Η στιγμή κατά την οποία πράγματι εκταμιεύθηκε η κρατική ενίσχυση για την ανάπτυξη της DTT στην περιοχή ΙΙ καθορίστηκε από τη μεταφορά κονδυλίων από τις κεντρικές και περιφερειακές αρχές στους δικαιούχους. Αυτό το γεγονός έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου που διέφερε ανάλογα με την αυτόνομη κοινότητα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που ελήφθησαν, οι πρώτοι δημόσιοι διαγωνισμοί πραγματοποιήθηκαν τον Ιούλιο του 2008 (42). Στο παράρτημα αναφέρεται ένας υπολογισμός των ποσών ενίσχυσης ανά περιφέρεια.

Όσον αφορά τη συνεχιζόμενη ενίσχυση για την εκμετάλλευση και τη συντήρηση των δικτύων, αυτή δεν αποφασίστηκε σε κεντρικό επίπεδο, αλλά ορισμένες Αυτόνομες κοινότητες (βλέπε "επαναλαμβανόμενο κόστος" στο παράρτημα της απόφασης) διοργάνωσαν δημόσιους διαγωνισμούς για την εκμετάλλευση και συντήρηση των υφιστάμενων επίγειων ψηφιακών δικτύων, τους οποίους δημοσίευσαν στις αντίστοιχες επίσημες εφημερίδες τους (43).

(94)

Το εν λόγω μέτρο, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης ενίσχυσης για τη λειτουργία και τη συντήρηση που περιγράφεται στην παράγραφο (36), μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, στο οποίο καθορίζονται οι όροι για την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης. Πρώτον, πρέπει να πρόκειται για παρέμβαση από το κράτος ή με κρατικούς πόρους· δεύτερον, πρέπει να παρέχει επιλεκτικό οικονομικό πλεονέκτημα στον δικαιούχο της· τρίτον, πρέπει να νοθεύει ή να απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό· και, τέταρτον, αυτή η παρέμβαση πρέπει να μπορεί να επηρεάσει ή να απειλεί να επηρεάσει τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών.

(95)

Το εν λόγω μέτρο απορρέει από το ως άνω περιγραφόμενο σύστημα νομικών πράξεων, οι οποίες εκδίδονται τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς και από τις συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της ισπανικής διοίκησης. Επιπροσθέτως, η Ισπανία δεν αμφισβήτησε το συμπέρασμα που διαμορφώθηκε στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, σύμφωνα με την οποία το μέτρο είχε χρηματοδοτηθεί από πόρους του προϋπολογισμού. Εντούτοις, οι ισπανικές αρχές επέμειναν ότι χρηματοδοτήθηκε τόσο από τον κεντρικό προϋπολογισμό όσο και από τους περιφερειακούς και δημοτικούς προϋπολογισμούς. Εξέφρασε επίσης την άποψη ότι το εν λόγω μέτρο ήταν πράγματι μια απλή μεταφορά κονδυλίων μεταξύ διαφόρων διοικήσεων. Ως εκ τούτου, η Ισπανία δεν αμφισβήτησε ότι τα κονδύλια προέρχονται κυρίως από τον κεντρικό προϋπολογισμό και κατά ένα μέρος από τους περιφερειακούς και τους τοπικούς προϋπολογισμούς. Επιπροσθέτως, αυτό το μέτρο δεν ήταν μια απλή μεταφορά κονδυλίων μεταξύ διοικήσεων, διότι τελικά τα κονδύλια χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του δικτύου DTT από φορείς που ασκούσαν μια οικονομική δραστηριότητα (όπως εξηγείται στην ενότητα 5.2.1.2).

(96)

Υπό αυτές τις συνθήκες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το εν λόγω μέτρο χρηματοδοτήθηκε απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους προϋπολογισμούς ορισμένων Αυτόνομων κοινοτήτων και οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Η συνεχιζόμενη ενίσχυση, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 36, δεν χρηματοδοτήθηκε από τον προϋπολογισμό της κεντρικής κυβέρνησης, αλλά απευθείας από τον προϋπολογισμό των αυτόνομων κοινοτήτων. Ως εκ τούτου, καταλογίζεται στο κράτος και συνεπάγεται τη χρήση δημόσιων πόρων.

(97)

Το εν λόγω μέτρο συνεπάγεται τη μεταβίβαση κρατικών πόρων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Παρά το γεγονός ότι η Συνθήκη δεν ορίζει την έννοια της επιχείρησης, κάνει αναφορά σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ανεξάρτητα από το καθεστώς και τη χρηματοδότησή του, το οποίο ασκεί μια οικονομική δραστηριότητα. Στην πρακτική της Επιτροπής, η οποία επιβεβαιώνεται από τα δικαστήρια, η εκμετάλλευση δικτύων τηλεοπτικής εκπομπής θεωρείται οικονομική δραστηριότητα (44) κατά τρόπο παρόμοιο με άλλες περιπτώσεις που συνεπάγονται τη διαχείριση υποδομών από τις περιφερειακές αρχές (45). Στην περίπτωση που μας απασχολεί, οι περισσότερες δημόσιες επιχειρήσεις ή δήμοι είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο της CMT με την ιδιότητα των διαχειριστών δικτύου. Αυτό το γεγονός υποδηλώνει ότι παρέχουν ορισμένες υπηρεσίες οι οποίες, σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική, συνιστούν οικονομική δραστηριότητα. Η αγορά υφίσταται αν, όπως συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση, άλλοι διαχειριστές θα ήταν πρόθυμοι να παρέχουν την εν λόγω υπηρεσία ή θα βρίσκονταν σε θέση να το πράξουν. Ούτως, για παράδειγμα, η Astra, πριν από την πραγματοποίηση της επέκτασης της κάλυψης στην περιοχή ΙΙ, είχε διάφορες συναντήσεις με τις αυτόνομες κοινότητες για να τους παρουσιάσει την προσφορά της. Από την άλλη πλευρά, τον Μάρτιο του 2008, η Astra συμμετείχε και υπήρξε νικήτρια ενός τεχνολογικά ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού που δημοσιεύθηκε στην Καντάβρια για την παροχή ψηφιακής τηλεόρασης στις περιοχές ΙΙ και III. Το γεγονός ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι δήμοι δεν εισπράττουν αμοιβή για τις παρεχόμενες υπηρεσίες δεν εμποδίζει να θεωρούνται οι εν λόγω δραστηριότητες οικονομική δραστηριότητα (46).

(98)

Η Επιτροπή δεν συμφωνεί με το επιχείρημα που προβάλλει η Ισπανία, ότι η εκμετάλλευση του επίγειου δικτύου από τις αυτόνομες κοινότητες, τις δημόσιες επιχειρήσεις και τους δήμους εμπίπτει στην άσκηση των επίσημων εξουσιών με την ιδιότητα της δημόσιας αρχής, με αποτέλεσμα να μην εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ. Έχει αναγνωριστεί ότι οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την άσκηση των κρατικών προνομίων από το ίδιο το κράτος ή από τις αρχές που λειτουργούν εντός των ορίων της δημόσιας εξουσίας του δεν αποτελούν οικονομικές δραστηριότητες υποκείμενες στους κανόνες του ανταγωνισμού (47). Τέτοιες δραστηριότητες είναι εκείνες που αποτελούν μέρος των βασικών λειτουργιών του κράτους ή σχετίζονται με τις εν λόγω λειτουργίες λόγω της φύσης τους, του σκοπού τους και των κανόνων στους οποίους υπόκεινται. Η νομολογία του Δικαστηρίου έχει προσφέρει διάφορα παραδείγματα δραστηριοτήτων που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, με αποτέλεσμα να χαράσσεται μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των αμιγών κρατικών δραστηριοτήτων και των εμπορικών δραστηριοτήτων που μπορούν να ασκούνται από έναν κρατικό φορέα. Αυτός ο κατάλογος περιλαμβάνει δραστηριότητες που σχετίζονται με το στρατό και την αστυνομία· τη διατήρηση και τη βελτίωση της ασφάλειας στην αεροναυτιλία· τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας (48)· την επιτήρηση κατά της ρύπανσης, η οποία είναι καθήκον δημόσιου συμφέροντος και αποτελεί μέρος των βασικών λειτουργιών του κράτους όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος σε θαλάσσιες περιοχές (49)·δραστηριότητες τυποποίησης, καθώς και συναφείς δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης (50).

(99)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι, στην παρούσα περίπτωση, η εκμετάλλευση του δικτύου επίγειας μετάδοσης δεν εμπίπτει στις υποχρεώσεις και στα προνόμια του κράτους, ούτε αποτελεί τυπική δραστηριότητα την οποία μπορεί να ασκεί μόνο το κράτος. Οι υπηρεσίες που λαμβάνονται υπόψη δεν είναι οι συνήθεις μιας δημόσιας αρχής και έχουν από μόνες τους οικονομικό χαρακτήρα, πράγμα που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι είναι πολλές οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά της περιοχής I. Δεύτερον, μια ιδιωτική επιχείρηση η οποία δεν εξαρτάται από καμία δημόσια αρχή, συγκεκριμένα η Astra, όπως αποδεικνύει η παρουσία της με την ιδιότητα της προσφέρουσας στον δημόσιο διαγωνισμό του 2008 στην Καντάβρια, ενδιαφερόταν να παρέχει αυτήν την υπηρεσία στην περιοχή II. Τρίτον, η ανάπτυξη του δικτύου στην περιοχή ΙΙ επηρεάζει μόνο τη μετάδοση των ιδιωτικών εθνικών και περιφερειακών καναλιών (51). Κατά συνέπεια, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η εκμετάλλευση του επίγειου δικτύου από τις αυτόνομες κοινότητες, τις δημόσιες επιχειρήσεις και τους δήμους δεν εντάσσεται στην άσκηση των προνομίων τους ως δημόσιων αρχών.

(100)

Οι διαχειριστές της πλατφόρμας DTT είναι οι άμεσοι δικαιούχοι των προσβαλλόμενων μέτρων, αφού ήταν οι αποδέκτες των κονδυλίων που προορίζονταν για τη βελτίωση και επέκταση του δικτύου τους στην περιοχή II. Με ανάλογο τρόπο, επωφελούνται από τη συνεχιζόμενη ενίσχυση για την εκμετάλλευση και τη συντήρηση αυτών των δικτύων. Οι αυτόνομες κοινότητες επέλεξαν διαφορετικούς τρόπους για να πραγματοποιήσουν την επέκταση της κάλυψης και, ως εκ τούτου, έχουν υποδειχθεί διάφοροι τύποι άμεσων δικαιούχων.

(101)

Πρώτον, ορισμένες αυτόνομες κοινότητες (52) ανέθεσαν σε μια δημόσια επιχείρηση, μερικές φορές μια επιχείρηση τηλεπικοινωνιών, την εργασία της επέκτασης της κάλυψης. Αυτές οι επιχειρήσεις οργάνωσαν για τον σκοπό αυτό δημόσιους διαγωνισμούς και ανέθεσαν αυτή την εργασία στον ανάδοχο του δημόσιου διαγωνισμού ή πραγματοποίησαν την επέκταση οι ίδιες μετά την αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού.

(102)

Αυτές οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι τώρα σε θέση να εκμεταλλεύονται το δίκτυο DTT στην περιοχή ΙΙ, χάρη στη δημόσια επιδότηση. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν τη νέα υποδομή για να παρέχουν άλλες υπηρεσίες, όπως, για παράδειγμα, WiMax (πρότυπο ασύρματης ευρυζωνικής μετάδοσης δεδομένων που μπορεί να προσφέρει σταθερές ή κινητές ευρυζωνικές υπηρεσίες), ψηφιακό ραδιόφωνο, κινητή τηλεόραση (DVB-H) ή υπηρεσίες συνεγκατάστασης για το βασικό ευρυζωνικό δίκτυο της Telefónica σε αγροτικές περιοχές και για τους διαχειριστές κινητών δικτύων. Χάρη σε αυτές τις οικονομίες κλίμακας, οι διαχειριστές του δικτύου DTT έχουν τη δυνατότητα να αποκτούν έσοδα από υποδομές που χρηματοδοτούνται με δημόσια κονδύλια.

(103)

Το μετρήσιμο πλεονέκτημα που παρέχεται στις δημόσιες επιχειρήσεις είναι το ποσό των κονδυλίων που λαμβάνουν για την επέκταση της κάλυψης.

(104)

Δεύτερον, ορισμένες αυτόνομες κοινότητες (53) πραγματοποίησαν οι ίδιες δημόσιους διαγωνισμούς σε περιφερειακό επίπεδο, για την επέκταση της DTT. Η Ισπανία ισχυρίζεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημόσιων διαγωνισμών οργανώθηκαν για την προμήθεια εξοπλισμού και ότι οι ανάδοχες επιχειρήσεις ενήργησαν ως προμηθευτές εξοπλισμού. Τέτοια λέγεται ότι ήταν επίσης η περίπτωση της Abertis, της Tradia και της Retevisión. Τα αποτελέσματα της έρευνας οδηγούν, ωστόσο, στο συμπέρασμα ότι ένας σημαντικός αριθμός δημόσιων διαγωνισμών επικεντρώθηκε στην επέκταση της κάλυψης και όχι μόνο στην προμήθεια εξοπλισμού (54). Ως εκ τούτου, αντίθετα με τους ισχυρισμούς της Ισπανίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Abertis και οι άλλες επιχειρήσεις συμμετείχαν στους εν λόγω δημόσιους διαγωνισμούς με την ιδιότητα του διαχειριστή δικτύου (55). Σε αυτή την περίπτωση, οι ανάδοχοι των εν λόγω δημόσιων διαγωνισμών απέκτησαν βεβαίως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των διαχειριστών δικτύου, οι οποίοι δεν μπόρεσαν καν να συμμετάσχουν στη διαδικασία επιλογής. Το πλεονέκτημά τους είναι το άθροισμα των κονδυλίων που έλαβαν για την επέκταση βάσει ενός τεχνολογικά μη ουδέτερου διαγωνισμού.

(105)

Τρίτον, ορισμένες αυτόνομες κοινότητες (56) χορήγησαν χρηματοδότηση στους δήμους για την επέκταση της κάλυψης της DTT. Η Ισπανία ισχυρίζεται ότι δεν επρόκειτο παρά για μεταφορές κονδυλίων μεταξύ διάφορων επιπέδων της δημόσιας διοίκησης και ότι, με την επέκταση των δικτύων που ανήκουν στους δήμους, αυτοί απλώς εκπλήρωναν τα διοικητικά τους καθήκοντα προς τους πολίτες τους. Ωστόσο, η Ισπανία αναγνωρίζει ότι οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης ενήργησαν ως διαχειριστές δικτύου, ότι πολλοί από αυτούς είναι καταχωρημένοι στον κατάλογο διαχειριστών δικτύου της CMT και ότι πραγματοποίησαν αποτελεσματικά την επέκταση του δικτύου, σε ορισμένες περιπτώσεις μέσω διαδικασιών δημόσιου διαγωνισμού. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι αν οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης ενεργούν ως διαχειριστές δικτύου της DTT, είναι άμεσοι δικαιούχοι της ενίσχυσης. Το πλεονέκτημά τους είναι το ποσό που λαμβάνουν από τις περιφερειακές και κεντρικές αρχές για την επέκταση της κάλυψης. Αυτό ισχύει ακόμη και αν η επέκταση χρηματοδοτείται εν μέρει με ίδιους πόρους ενός οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης που παρέχει ενίσχυση στην επιχείρηση ή στη δραστηριότητα.

(106)

Συνολικά, η Abertis και η Retevisión ήταν οι κύριοι δικαιούχοι των δημόσιων διαγωνισμών. Συνολικά, έλαβαν περίπου […] από το συνολικό ποσό των κονδυλίων που προορίζονται για την επέκταση της κάλυψης: τουλάχιστον […] εκατ. ευρώ βάσει δημόσιων διαγωνισμών για την επέκταση της κάλυψης.

(107)

Από την άλλη πλευρά, ορισμένες αυτόνομες κοινότητες έχουν χορηγήσει κρατική ενίσχυση για την εκμετάλλευση και τη συντήρηση των δικτύων. Αυτές οι εργασίες εκτελούνται από δημόσιες επιχειρήσεις και δήμους ή προσφέρονται, για παράδειγμα, στους ιδιοκτήτες των κέντρων εκπομπής. Οι κεντρικές ισπανικές αρχές διαβεβαίωσαν ότι δεν επέβαλλαν την υποχρέωση της εκμετάλλευσης και συντήρησης των ψηφιοποιημένων κέντρων και ότι ήταν αρμοδιότητα των αυτόνομων κοινοτήτων να αποφασίσουν σχετικά. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, διάφορες αυτόνομες κοινότητες παρουσίασαν αριθμητικά στοιχεία που έδειχναν ότι είχαν πράγματι χρηματοδοτήσει την εκμετάλλευση και τη συντήρηση των κέντρων εκπομπής στην περιοχή II, ιδίως από το 2009, μετά τη λήξη της αρχικής διετούς προθεσμίας εκμετάλλευσης και συντήρησης η οποία περιλαμβάνεται στις συμβάσεις που συνήφθησαν με τους αναδόχους. Θεωρείται ότι αυτό αποτελεί συνεχιζόμενη ενίσχυση και ότι οι επιχειρήσεις που είναι επιφορτισμένες με την εκμετάλλευση και τη συντήρηση του επίγειου ψηφιοποιημένου δικτύου στην περιοχή είναι οι άμεσοι δικαιούχοι.

(108)

Τέλος, σε γενικότερες γραμμές, η Abertis ωφελείται διότι δεν επιτρέπεται σε άλλον διαχειριστή πλατφόρμας να εισέλθει στην αγορά εκπομπής τηλεοπτικών σημάτων ελεύθερα στην Ισπανία (57).

(109)

Διαχειριστές δικτύων. Οι διαχειριστές δικτύων που συμμετείχαν στους διαγωνισμούς για την επέκταση της κάλυψης, οι οποίοι οργανώθηκαν από τις δημόσιες επιχειρήσεις στην πρώτη υπόθεση που περιγράφεται στην παράγραφο 101, είναι έμμεσοι δικαιούχοι της ενίσχυσης. Οι δημόσιες επιχειρήσεις δεν πραγματοποιούν την επέκταση μόνες τους, ούτε κράτησαν τα κονδύλια που προορίζονται για την επέκταση της κάλυψης, αλλά τα διένειμαν στους διαχειριστές δικτύου μέσω δημόσιων διαγωνισμών που προορίζονται για την επέκταση. Αυτοί ο δημόσιοι διαγωνισμοί για την επέκταση απευθύνονται αποκλειστικά στους διαχειριστές επίγειου δικτύου. Ως εκ τούτου, αυτοί επωφελήθηκαν από τον αποκλεισμό των διαχειριστών δορυφόρου. Επιπροσθέτως, λόγω του μικρού αριθμού διαχειριστών που υπάρχουν στην αγορά, οι διαχειριστές επίγειου δικτύου είχαν να αντιμετωπίσουν ελάχιστη μόνο αντίσταση από ανταγωνιστές. Όπως σημειώθηκε νωρίτερα σε σχέση με τους άμεσους δικαιούχους, ωφελούνται επιπροσθέτως αν χρησιμοποιούν τη νέα υποδομή και για την παροχή άλλων υπηρεσιών (όπως WiMax, ψηφιακό ραδιόφωνο, τηλεόραση μέσω κινητού τηλεφώνου κ.λπ.). Το πλεονέκτημα που απολαμβάνουν αυτοί οι διαχειριστές δικτύου ισοδυναμεί με το άθροισμα των κονδυλίων που λαμβάνονται ως αποτέλεσμα ενός μειοδοτικού διαγωνισμού που προορίζεται για την επέκταση (58).

(110)

Προμηθευτές τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού. Σε αντίθεση με τους διαχειριστές δικτύου, οι προμηθευτές τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού δεν θεωρούνται έμμεσοι δικαιούχοι, διότι δεν απέκτησαν επιλεκτικό πλεονέκτημα. Κατά τρόπο παρόμοιο με την περίπτωση των ψηφιακών αποκωδικοποιητών στην Ιταλία (59), δεν κατέστη δυνατόν να γίνει διάκριση μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών παραγωγών των διαφόρων τύπων ψηφιακής υποδομής, διότι οι παραγωγοί πρέπει να είναι σε θέση να παράγουν οποιονδήποτε τύπο εξοπλισμού. Οι επιχειρήσεις ανάδοχοι των δημόσιων διαγωνισμών δεν διαφέρουν από την ομάδα των επιχειρήσεων που είχαν συμμετάσχει στον δημόσιο διαγωνισμό, αν το καθεστώς ήταν τεχνολογικά ουδέτερο σε σχέση με τους διαχειριστές πλατφόρμας (60). Στην Ισπανία, οι επιχειρήσεις που ενσωματώνουν, εγκαθιστούν και προμηθεύουν τον τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για την επέκταση της DTT συχνά προσφέρουν άλλες υπηρεσίες. Οι εν λόγω κατασκευαστές εξοπλισμού, αλλά και οι διαχειριστές τηλεπικοινωνιών, μπορούν να προσφέρουν επίσης επίγειες ή δορυφορικές λύσεις ή έναν συνδυασμό των δύο (61).

(111)

Το εν λόγω μέτρο δεν αποσκοπεί, λόγω του αντικειμένου ή της γενικής διάρθρωσής του, στη δημιουργία πλεονεκτήματος για τους κατασκευαστές. Οποιαδήποτε δημόσια πρωτοβουλία υπέρ της ψηφιοποίησης (ακόμη και η πιο ουδέτερη από τεχνολογικής άποψης) θα ευνοούσε τους παραγωγούς ψηφιακού εξοπλισμού. Ως εκ τούτου, στην περίπτωση των κατασκευαστών εξοπλισμού μπορεί να θεωρηθεί ότι το γεγονός ότι θα επωφελούνταν από την αύξηση των πωλήσεων, ως αποτέλεσμα του μέτρου, μπορεί να θεωρηθεί μηχανική παρενέργεια. Ως γενική αρχή, κάθε κρατική ενίσχυση παράγει μια διάχυση προς τα κάτω για τους προμηθευτές του δικαιούχου της κρατικής ενίσχυσης, γεγονός που παρ' όλα αυτά δεν συνεπάγεται κατ' ανάγκην επιλεκτικό πλεονέκτημα γι' αυτούς. Η ενίσχυση δεν προοριζόταν για τους προμηθευτές τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και γι' αυτό δεν επωφελήθηκαν από έμμεσο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Δεδομένου ότι είχαν επιλεγεί μέσω διαδικασιών δημόσιου διαγωνισμού που ήταν διαφανείς και ανοικτές σε όλους τους προμηθευτές εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των άλλων κρατών μελών, δεν αναμένεται ούτε να έχουν αποκτήσει ασυνήθιστα κέρδη.

(112)

Ραδιοτηλεοπτικοί φορείς. Η Ισπανία έχει αποδείξει επαρκώς ότι οι επίγειοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν απόκτησαν οποιαδήποτε οφέλη λόγω της επέκτασης της κάλυψης. Σε αντίθεση με την περιοχή I, στην περιοχή ΙΙ οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς αρνήθηκαν να πληρώσουν για την ψηφιοποίηση, διότι δεν επρόκειτο να τους επιφέρει κανένα πρόσθετο έσοδο. Πράγματι, υπό το πρίσμα του χαμηλού ποσοστού πληθυσμού που επηρεάζεται, ο οποίος δεν φαίνεται να αποτελεί εμπορικό στόχο των διαφημιστών, οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν μπόρεσαν να αυξήσουν σημαντικά τα τιμολόγια της διαφήμισης λόγω της επέκτασης στην περιοχή ΙΙ. Ως εκ τούτου, οι επίγειοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν είναι έμμεσοι δικαιούχοι του υπό εξέταση μέτρου.

(113)

Το πλεονέκτημα το οποίο προσφέρει το μέτρο στους διαχειριστές δικτύου, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης ενίσχυσης, είναι επιλεκτικό, αφού ωφελεί μόνο τον τομέα της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Στον εν λόγω τομέα επηρεάζει μόνο τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά της επίγειας πλατφόρμας. Το νομικό πλαίσιο προβλέπει τεχνικές προδιαγραφές επιλεξιμότητας τις οποίες μπορεί να εκπληρώνει μόνο η επίγεια τεχνολογία. Από την άλλη πλευρά, μόνο οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά της επίγειας πλατφόρμας έλαβαν τη συνεχιζόμενη ενίσχυση για τη συντήρηση και την εκμετάλλευση του δικτύου. Κατά συνέπεια, εξαιρούνται από το μέτρο οι διαχειριστές δικτύων που λειτουργούν άλλες πλατφόρμες, όπως η δορυφορική, η καλωδιακή ή η τηλεόραση μέσω Διαδικτύου.

(114)

Ως αποτέλεσμα της διοικητικής οργάνωσης της χώρας και της κατανομής των αρμοδιοτήτων μεταξύ των κεντρικών και των περιφερειακών αρχών, σύμφωνα με τις ισπανικές αρχές, είναι αρμοδιότητα των αυτόνομων κοινοτήτων να υπερασπίζονται την απουσία κρατικής ενίσχυσης σύμφωνα με τη νομολογία Altmark. Ως καλύτερο και μοναδικό παράδειγμα, οι ισπανικές αρχές παρουσιάζουν την περίπτωση της Χώρας των Βάσκων. Καμία άλλη αυτόνομη κοινότητα δεν παρουσίασε αιτιολογία που να δικαιολογεί ότι η εκμετάλλευση του επίγειου δικτύου είναι δημόσια υπηρεσία.

(115)

Στη Χώρα των Βάσκων, μια δημόσια εταιρεία της βασκικής κυβέρνησης, η Itelazpi SA («Itelazpi»), παρέχει υπηρεσίες μεταφοράς και κάλυψης ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής μετάδοσης. Για τον σκοπό αυτό, λειτουργεί περίπου 200 κέντρα εκπομπής, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν στη βασκική κυβέρνηση. Προκειμένου να επεκταθεί η κάλυψη, ανατέθηκε στην Itelazpi η εργασία της διοργάνωσης δέκα δημόσιων διαγωνισμών σε περιφερειακό επίπεδο για την προμήθεια του εξοπλισμού που είναι απαραίτητος για την ψηφιοποίηση της επίγειας υποδομής.

(116)

Κατά τη γνώμη των βασκικών αρχών, τα κράτη μέλη διαθέτουν σημαντική διακριτική ευχέρεια όσον αφορά τον ορισμό μιας ΥΓΟΣ. Η Επιτροπή δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ορισμό παρά μόνο σε περίπτωση προφανούς σφάλματος. Αυτή η διακριτική ευχέρεια είναι ακόμα ευρύτερη στην περίπτωση της δημόσιας υπηρεσίας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης (62). Σε αυτή τη βάση, η βασκική κυβέρνηση υποστήριξε ότι η εκμετάλλευση των δικτύων ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης μπορεί να θεωρηθεί ΥΓΟΣ. Δεν θα ήταν σε αυτόνομη βάση, αλλά μάλλον ως «βασική υπηρεσία» εγγενής της δημόσιας υπηρεσίας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης που απορρέει από διάφορες διατάξεις της ισπανικής νομοθεσίας και νομολογίας (63).

(117)

Σύμφωνα με τις βασκικές αρχές, η χρηματοδότηση που χορηγήθηκε στην Itelazpi ήταν πράγματι υπό τη μορφή αποζημίωσης για την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος που πληρούσαν τους όρους της απόφασης Altmark.

(118)

Στην απόφαση Altmark, το Δικαστήριο έκρινε ότι η αποζημίωση για δημόσια υπηρεσία δεν συνιστά οικονομικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, όταν πληρούνται οι εξής τέσσερις όροι: 1) η δικαιούχος επιχείρηση έχει εντολή δημόσιας υπηρεσίας και οι συνδεόμενες εργασίες και υποχρεώσεις πρέπει να ορίζονται σαφώς· 2) οι παράμετροι της αποζημίωσης για την παροχή της υπηρεσίας πρέπει να καθορίζονται εκ των προτέρων με αντικειμενικό και διαφανή τρόπο· 3), η αποζημίωση δεν πρέπει να υπερβαίνει το καθαρό κόστος που προκαλείται για την εκπλήρωση της εντολής παροχής δημόσιας υπηρεσίας· και 4), προκειμένου να διατηρηθεί το χαμηλότερο δυνατό κόστος για το κοινωνικό σύνολο, η επιχείρηση που είναι υπεύθυνη για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας θα επιλεγεί μέσω διαδικασίας δημόσιου διαγωνισμού· ειδάλλως, το κόστος της παροχής των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος θα προσδιορίζεται με βάση εκείνο μιας καλά διοικούμενης συνηθισμένης επιχείρησης.

(119)

Η ισπανική νομοθεσία δεν εγγυάται ότι η εκμετάλλευση ενός επίγειου δικτύου αποτελεί δημόσια υπηρεσία. Ο νόμος περί τηλεπικοινωνιών του 1998 (64) προβλέπει ότι οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένης της εκμετάλλευσης δικτύων ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής μετάδοσης, αποτελούν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, αν και δεν έχουν τον χαρακτηρισμό της δημόσιας υπηρεσίας, ο οποίος περιορίζεται σε λίγες μόνο υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών (65). Ο νόμος περί τηλεπικοινωνιών που ισχύει αυτή τη στιγμή (66) διατηρεί τον ίδιο ορισμό. Οι υπηρεσίες εκπομπής για τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, δηλαδή τη μεταφορά σημάτων μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων, θεωρούνται τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες και, ως εκ τούτου, είναι υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, αλλά δεν αποτελούν δημόσια υπηρεσία (67).

(120)

Σε κάθε περίπτωση, οι διατάξεις του νόμου χαρακτηρίζονται από τεχνολογική ουδετερότητα. Το άρθρο 1 αυτού ορίζει τις τηλεπικοινωνίες ως εκμετάλλευση των δικτύων και παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών και τους συναφείς πόρους. Τηλεπικοινωνίες είναι η μετάδοση σημάτων μέσω οποιουδήποτε δικτύου μετάδοσης και όχι μέσω του επίγειου δικτύου ειδικότερα (68). Επιπροσθέτως, το άρθρο 3 του νόμου ορίζει ότι ένας από τους στόχους του είναι να προωθήσει, στο μέτρο του δυνατού, την τεχνολογική ουδετερότητα στη ρύθμιση.

(121)

Παρά το γεγονός ότι το ισχύον και εφαρμοζόμενο πρότυπο κατά το χρόνο της μεταφοράς των κονδυλίων στην Itelazpi όριζε τη δημόσια ραδιοτηλεόραση ως δημόσια υπηρεσία, κατά τη γνώμη της Επιτροπής δεν είναι δυνατόν να επεκταθεί αυτός ο ορισμός στην εκμετάλλευση μιας συγκεκριμένης πλατφόρμας υποστήριξης. Επιπροσθέτως, όταν υπάρχουν πολλές πλατφόρμες μετάδοσης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι μία από αυτές συγκεκριμένα είναι «ουσιώδης» για τη μετάδοση των σημάτων ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Ως εκ τούτου, θα συνιστούσε πρόδηλο σφάλμα αν η ισπανική νομοθεσία δήλωνε ότι η χρήση μιας συγκεκριμένης πλατφόρμας για τη μετάδοση των σημάτων ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης αποτελεί δημόσια υπηρεσία.

(122)

Ως εκ τούτου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι, σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία, η εκμετάλλευση των επίγειων δικτύων δεν έχει το χαρακτηρισμό της δημόσιας υπηρεσίας.

(123)

Οι βασκικές αρχές ισχυρίζονται ότι η ανάθεση της παροχής αυτής της υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος στην Itelazpi περιλαμβάνεται ρητώς στις συμφωνίες που συνήφθησαν μεταξύ της βασκικής κυβέρνησης, της EUDEL (Σύνδεσμος Βασκικών Δήμων) και τα τρία βασκικά συμβούλια ειδικού ιστορικού καθεστώτος.

(124)

Στις συμφωνίες, η βασκική διοίκηση αναγνωρίζει ότι αξίες όπως η καθολική πρόσβαση στην πληροφόρηση και η πολυφωνία στην πληροφόρηση απαιτούν την καθολίκευση της ελεύθερης υπηρεσίας τηλεόρασης και δεσμεύεται για τη διαφύλαξη αυτών των αξιών επεκτείνοντας την κάλυψη των κρατικών πολλαπλών (69). Ωστόσο, καμία διάταξη των συμφωνιών δεν υποδηλώνει πραγματικά ότι η εκμετάλλευση του επίγειου δικτύου θεωρείται δημόσια υπηρεσία. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή εκτιμά ότι η διατύπωση των εν λόγω συμφωνιών δεν αρκεί για να προσδιορίσει με σαφήνεια το πεδίο εφαρμογής της αποστολής της δημόσιας υπηρεσίας και, με βάση αυτό το επιχείρημα, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η μετάδοση μέσω του επίγειου δικτύου είναι δημόσια υπηρεσία.

(125)

Κατά συνέπεια, δεν έχει αποδειχθεί ότι έχει εκπληρωθεί ο την πρώτος όρος της απόφασης Altmark.

(126)

Τα κριτήρια που θεσπίζονται στην απόφαση Altmark είναι σωρευτικά, δηλαδή πρέπει να πληρούνται όλα για να μην θεωρείται το μέτρο κρατική ενίσχυση. Επειδή δεν πληρούται το πρώτο κριτήριο, η χρηματοδότηση που χορηγήθηκε στην Itelazpi από τις αρχές της Χώρας των Βάσκων δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να θεωρηθεί αποζημίωση για την παροχή μιας υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος.

(127)

Ελλείψει δημόσιου διαγωνισμού, το τέταρτο κριτήριο Altmark απαιτεί το επίπεδο της απαραίτητης αποζημίωσης να υπολογίζεται με βάση την ανάλυση του κόστους το οποίο θα είχε υποστεί μια μέση επιχείρηση, με χρηστή διαχείριση και κατάλληλα εξοπλισμένη με μεταφορικά μέσα για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της παροχής δημόσιας υπηρεσίας, για να εκπληρώσει τις εν λόγω υποχρεώσεις, αφού ληφθούν υπόψη τα σχετικά έσοδα και ένα εύλογο κέρδος για την εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων.

(128)

Δεδομένου ότι δεν πραγματοποιήθηκε δημόσιος διαγωνισμός, οι βασκικές αρχές ισχυρίζονται ότι πληρούται αυτό το κριτήριο, διότι η ίδια η Itelazpi είναι μια επιχείρηση με χρηστή διαχείριση και κατάλληλα εξοπλισμένη για να ασκεί τις απαιτούμενες δραστηριότητες. Με βάση τη σύγκριση του κόστους, οι βασκικές αρχές συμπεραίνουν ότι η δορυφορική υποδομή θα ήταν πιο ακριβή από τη βελτίωση του επίγειου δικτύου της Itelazpi (70). Ωστόσο, για να εκπληρωθεί το τέταρτο κριτήριο Altmark, η σύγκριση με τη δορυφορική τεχνολογία δεν είναι αρκετή για να αποδείξει ότι η Itelazpi είναι αποτελεσματική, δεδομένου ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν επίσης άλλοι επίγειοι διαχειριστές που να μπορούν να παρέχουν την υπηρεσία με χαμηλότερο κόστος.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ούτε στην περίπτωση της Χώρας των Βάσκων δεν έχει εκπληρωθεί το τέταρτο κριτήριο της απόφασης Altmark. Δεδομένου ότι αυτοί οι όροι είναι σωρευτικοί, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η χρηματοδότηση που χορηγείται από τη βασκική κυβέρνηση στην Itelazpi δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, διότι πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί αποζημίωση για την παροχή μιας υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος.

(129)

Η Ισπανία και η Abertis ισχυρίζονται ότι η DTT και η δορυφορική τεχνολογία είναι δύο διαφορετικές αγορές. Η DTT είναι η κύρια πλατφόρμα για την ελεύθερη επίγεια τηλεόραση, ενώ ο αριθμός των διαχειριστών στην εγχώρια αγορά καθορίζεται από τον αριθμό των αδειών που χορηγούνται από την ισπανική κυβέρνηση. Τα ελεύθερα επίγεια τηλεοπτικά κανάλια χρηματοδοτούνται από τη διαφήμιση. Όσον αφορά τη δορυφορική τηλεόραση, υπάρχει πρόσβαση σε μεγάλο αριθμό καναλιών στη μοναδική πλατφόρμα συνδρομητικής τηλεόρασης της Ισπανίας, της οποίας η Astra είναι ο διαχειριστής δικτύου. Αυτά είναι κανάλια που χρηματοδοτούνται μέσω συνδρομών, συνήθως για ένα πακέτο καναλιών. Οι ισπανικές αρχές υπογραμμίζουν επίσης ότι στην Ισπανία το κόστος της δορυφορικής διανομής για τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς είναι πολύ υψηλότερο από εκείνο της επίγειας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, με αποτέλεσμα οι ελεύθεροι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών και των τοπικών, να μην ενδιαφέρονται να μετακομίσουν σε αυτήν την πλατφόρμα.

(130)

Για διάφορους λόγους, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η επίγεια και η δορυφορική πλατφόρμα δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά.

(131)

Πρώτον, το 2008 η Astra συμμετείχε σε δημόσιο διαγωνισμό για την επέκταση της ψηφιακής τηλεοπτικής κάλυψης στην Καντάβρια και τον κέρδισε. Το 2008 η Astra πραγματοποίησε μια σειρά συναντήσεων με τις αυτόνομες κοινότητες στις οποίες υπέβαλε την προσφορά της να εκπέμπει ψηφιακά τηλεοπτικά κανάλια τα οποία μέχρι τότε εκπέμπονταν μέσω της επίγειας πλατφόρμας. Παρόλο που οι αρχές ακύρωσαν στη συνέχεια τη σύμβαση με την Καντάβρια, το ενδιαφέρον του δορυφορικού διαχειριστή να παρέχει υπηρεσίες σε ανταγωνισμό με την επίγεια πλατφόρμα υποδηλώνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να παρέχουν παρόμοιες υπηρεσίες οι δορυφορικοί διαχειριστές.

(132)

Δεύτερον, ο διαχειριστής του δορυφόρου Hispasat (θυγατρική της Abertis) παρέχει υπηρεσίες σε ορισμένα μέρη της περιοχής II (71) και η δορυφορική πλατφόρμα χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην περιοχή III. Άλλα κράτη μέλη χρησιμοποιούν επίσης δορυφορικές υπηρεσίες για να καλύπτουν τις πιο απομακρυσμένες περιοχές των χωρών τους με ελεύθερα κανάλια (72).

(133)

Τρίτον, πολλά δημόσια και ιδιωτικά κανάλια που διανέμονται μέσω της επίγειας πλατφόρμας μεταδίδονται επίσης μέσω δορυφορικών πλατφορμών, συμπεριλαμβανομένης τις ίδιας της Astra (73).

(134)

Τέταρτον, ορισμένα από τα περιφερειακά κανάλια μπορούν ή θα μπορούσαν να συντονιστούν μέχρι πρόσφατα μέσω της δορυφορικής πλατφόρμας, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό ότι οι περιφερειακοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν ενδιαφέρονται για δορυφορική τεχνολογία.

(135)

Πέμπτον, η Επιτροπή υπογραμμίζει επίσης το επιχείρημα της Astra σχετικά με τη χωρητικότητα του δορυφόρου για να προσφέρει 1 380 κανάλια και να τα οριοθετεί γεωγραφικά. Η Astra βεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν όρια για να μεταδίδει η δορυφορική πλατφόρμα αυτόν τον αριθμό καναλιών. Επιπροσθέτως, ο αριθμός των 1 380 περιφερειακών καναλιών φαίνεται διογκωμένος. Παρόλο που αυτός είναι ο μέγιστος αριθμός συχνοτήτων που είναι διαθέσιμες σε όλη την Ισπανία για τα εθνικά, περιφερειακά και τοπικά κανάλια, ο αριθμός των αδειών που πράγματι χορηγήθηκαν ήταν όντως πολύ χαμηλότερος (βλέπε υποσημείωση στη σελίδα 13). Από την άλλη πλευρά, δεν εκπέμπουν όντως όλοι οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς στους οποίους χορηγήθηκε άδεια στις συχνότητες που έχουν εκχωρηθεί.

(136)

Έκτον, ορισμένοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς έχουν εκφράσει την προτίμησή τους για την επίγεια μετάδοση, διότι έχουν αποκτήσει δικαιώματα για τη μετάδοση περιεχομένου αποκλειστικά για την επίγεια πλατφόρμα. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι υπάρχουν διαφορετικές αγορές για την επίγεια και τη δορυφορική μετάδοση. Με τον ίδιο τρόπο που απέκτησαν δικαιώματα για την επίγεια πλατφόρμα, αν χρειαζόταν θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο για τη δορυφορική. Επιπροσθέτως, αν επιλεγεί μια δορυφορική πλατφόρμα μέσω δημόσιου διαγωνισμού, όπως στην περίπτωση της περιοχής III, θα μπορούσε να επιβληθεί στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς μια «υποχρέωση μεταφοράς».

(137)

Τέλος, σύμφωνα με δεδομένα του Μαΐου του 2010 (74), η κάλυψη της DTT στην Ισπανία φθάνει το 98,85 % του πληθυσμού, ενώ μόνο το 93,5 % των νοικοκυριών παρακολουθούν τηλεόραση μέσω της επίγειας πλατφόρμας. Αυτό σημαίνει ότι το 5 % των νοικοκυριών διαθέτουν πρόσβαση στην DTT, αλλά προτιμούν να μην τη χρησιμοποιούν, αφού ότι οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνδρομητές στη συνδρομητική τηλεόραση μέσω δορυφόρου.

(138)

Συμπερασματικά, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δορυφορικές και οι επίγειες πλατφόρμες ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους, το μέτρο που αποσκοπεί στην ανάπτυξη, την εκμετάλλευση και τη συντήρηση της DTT στην περιοχή II συνεπάγεται τη στρέβλωση του ανταγωνισμού ανάμεσα στις δύο πλατφόρμες. Πρέπει να σημειωθεί ότι άλλες πλατφόρμες, ιδίως η τηλεόραση μέσω του Διαδικτύου, υφίστανται διακρίσεις ως συνέπεια του μέτρου. Παρά το γεγονός ότι η ευρυζωνικότητα δεν έχει φθάσει ακόμη το σύνολο της περιοχής II, είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να επεκτείνει σημαντικά την κάλυψή της.

(139)

Το μέτρο επηρεάζει το εμπόριο στο εσωτερικό της Ένωσης. Σύμφωνα με τη νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, «οσάκις οικονομική ενίσχυση χορηγούμενη από το Δημόσιο ή από πόρους του Δημοσίου ενισχύει τη θέση επιχειρήσεως σε σχέση με εκείνη άλλων ανταγωνιστικών στα πλαίσια του ενδοκοινοτικού εμπορίου επιχειρήσεων, πρέπει να θεωρείται ότι η ενίσχυση επηρεάζει τις επιχειρήσεις αυτές» (75).

(140)

Οι διαχειριστές δικτύου δραστηριοποιούνται σε έναν τομέα στον οποίο γίνονται ανταλλαγές μεταξύ των κρατών μελών. Η Abertis αποτελεί μέρος ενός διεθνούς ομίλου εταιρειών, όπως και η καταγγέλλουσα, η Astra. Ως εκ τούτου, το μέτρο που προορίζεται για την ανάπτυξη, την εκμετάλλευση και τη συντήρηση της DTT στην περιοχή ΙΙ επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

(141)

Λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερθέντα επιχειρήματα, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο πληροί τα κριτήρια που προβλέπονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Υπό αυτές τις συνθήκες, το μέτρο πρέπει να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(142)

Η Επιτροπή στηρίζει ενεργά τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση. Τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής μετάβασης τονίστηκαν στο σχέδιο δράσης eEurope 2005 και στις δύο ανακοινώσεις σχετικά με τη μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία (76). Η Επιτροπή αναγνωρίζει επίσης ότι η μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία θα μπορούσε να υποστεί καθυστερήσεις, αν αφηνόταν εντελώς στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς.

(143)

Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν τις ενισχύσεις για να καλύπτουν κάποια συγκεκριμένη ανεπάρκεια της αγοράς ή για να διασφαλίζουν την κοινωνική ή περιφερειακή συνοχή (77). Παρ' όλα αυτά, πρέπει να αποδεικνύεται σε κάθε περίπτωση ότι οι παρεχόμενες ενισχύσεις αποτελούν το κατάλληλο μέσο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ότι περιορίζονται στο ελάχιστο αναγκαίο και ότι δεν στρεβλώνουν αδικαιολόγητα τον ανταγωνισμό. Με ανάλογο τρόπο, η ανακοίνωση σχετικά με τη μετάβαση προβλέπει ότι, στον συγκεκριμένο τομέα της ψηφιοποίησης, η δημόσια παρέμβαση θα ήταν δικαιολογημένη, εφόσον υπήρχαν δύο προϋποθέσεις: η παρουσία γενικού συμφέροντος και η ύπαρξη ανεπάρκειας της αγοράς, δηλαδή αν οι δυνάμεις της αγοράς από μόνες τους δεν μπορούν να επιτύχουν τη συλλογική ευημερία. Παρομοίως διευκρινίζεται ότι, σε κάθε περίπτωση, η δημόσια παρέμβαση πρέπει να υποστηρίζεται από μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της αγοράς.

(144)

Η ανακοίνωση σχετικά με τη μετάβαση δείχνει επίσης ότι η μετάβαση στην ψηφιακή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση αντιπροσωπεύει μια τεράστια βιομηχανική πρόκληση που πρόκειται να κυριαρχήσει στην αγορά. Κατά κανόνα, κάθε δίκτυο πρέπει να ανταγωνίζεται με τα δικά του μέσα. Προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η αρχή, κάθε δημόσια παρέμβαση θα πρέπει να προσπαθήσει να είναι ουδέτερη από τεχνολογικής άποψης. Μοναδικές εξαιρέσεις από αυτήν την αρχή μπορούν να θεωρηθούν οι παρεμβάσεις που στοχεύουν στη διόρθωση ανεπαρκειών της αγοράς ή στην εξάλειψη μιας ανισορροπίας, ενώ ταυτόχρονα είναι ένα κατάλληλο, απαραίτητο και αναλογικό μέτρο για τη διόρθωση αυτού του προβλήματος.

(145)

Αν η αγορά αφηνόταν να συνεχίσει την πορεία της και λαμβανομένης υπόψη της μειονεκτικής κοινωνικής τους θέσης, υπάρχει ο κίνδυνος να μην μπορέσουν όλα τα στρώματα του πληθυσμού να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής τηλεόρασης. Όσον αφορά αυτό το πρόβλημα της κοινωνικής συνοχής, είναι πιθανό τα κράτη μέλη να θελήσουν να διασφαλίσουν ότι όλοι οι πολίτες έχουν πρόσβαση στην ψηφιακή τηλεόραση μόλις σταματήσει η αναλογική τηλεοπτική εκπομπή. Δεδομένου ότι η μετατροπή στην ψηφιακή τηλεόραση συνεπάγεται κόστος για τους καταναλωτές και απαιτεί αλλαγή των συνηθειών, είναι πιθανό τα κράτη μέλη να θελήσουν να βοηθήσουν επιλεκτικά τις μειονεκτούσες ομάδες της κοινωνίας, όπως ηλικιωμένοι, νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ή άτομα που ζουν σε απόκεντρες περιοχές.

(146)

Σε αρκετές αποφάσεις περί κρατικών ενισχύσεων βασιζόμενων στις ανακοινώσεις που σχετίζονται με τη μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία, η Επιτροπή εφάρμοσε τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις σε αυτόν τον τομέα (78). Τα κράτη μέλη διαθέτουν διάφορες επιλογές για την παροχή δημόσιας χρηματοδότησης προοριζόμενης για τη μετάβαση, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλες οι γεωγραφικές περιοχές θα εξακολουθούν να απολαμβάνουν επαρκή τηλεοπτική κάλυψη. Αυτό περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης ενός δικτύου μετάδοσης σε περιοχές στις οποίες διαφορετικά η τηλεοπτική λήψη θα ήταν ανεπαρκής (79). Παρ' όλα αυτά, αυτή η χρηματοδότηση μπορεί να χορηγηθεί μόνο αν δεν συνεπάγεται περιττές στρεβλώσεις μεταξύ τεχνολογιών ή επιχειρήσεων και αν περιορίζεται στο ελάχιστο αναγκαίο.

(147)

Οι ισπανικές αρχές επικαλέστηκαν το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) και το άρθρο 106 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ για να δικαιολογήσουν το μέτρο, σε περίπτωση που εξαχθεί το συμπέρασμα ότι συνιστά κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Στη συνέχεια, η Επιτροπή αξιολογεί το συμβιβάσιμο του μέτρου, λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις διατάξεις και τα γενικά ζητήματα που προαναφέρθηκαν.

(148)

Για να είναι η ενίσχυση συμβατή με τις διατάξεις του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ), η Επιτροπή σταθμίζει τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις της ενίσχυσης. Κατά την εφαρμογή της εξέτασης στάθμισης, η Επιτροπή αξιολογεί τα ακόλουθα ερωτήματα:

(149)

Το καθεστώς ενισχύσεων αποσκοπεί να επιταχύνει τη διαδικασία της μετάβασης στην ψηφιακή τεχνολογία στην Ισπανία και να διασφαλίσει τη συνέχεια της λήψης του τηλεοπτικού σήματος από τους κατοίκους ορισμένων απομακρυσμένων και αγροτικών περιοχών. Σε αυτό το πλαίσιο, ο στόχος του μέτρου είναι να μπορούν να παρακολουθούν τηλεόραση τα άτομα που κατοικούν σε αυτές τις περιοχές. Η πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των τηλεοπτικών εκπομπών, είναι σημαντική για να ασκούν οι πολίτες το συνταγματικό τους δικαίωμα πρόσβασης στις πληροφορίες. Η Επιτροπή έχει αναγνωρίσει τη σημασία και τα οφέλη που προσκομίζει η ψηφιακή μετάδοση στο σχέδιο δράσης eEurope 2005 (80) και στις δύο ανακοινώσεις της σχετικά με τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση (81). Στην ανακοίνωσή της με τίτλο «i2010 — Ευρωπαϊκή κοινωνία της πληροφορίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση» (82), η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η προβλεπόμενη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή επίγεια τηλεόραση πριν από το 2012 θα βελτιώσει την πρόσβαση στο φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων στην Ευρώπη. Επειδή η ψηφιακή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση χρησιμοποιεί αποτελεσματικότερα το φάσμα, απελευθερώνει χωρητικότητα του ραδιοφάσματος για άλλους χρήστες, καθώς και νέες υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και κινητής τηλεφωνίας, γεγονός που με τη σειρά του θα ενθαρρύνει την καινοτομία και την ανάπτυξη στους κλάδους της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

(150)

Ως εκ τούτου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το μέτρο κατευθύνεται στην επίτευξη ενός σαφώς καθορισμένου στόχου κοινού συμφέροντος.

(151)

Όπως δήλωσαν οι ισπανικές αρχές, υπάρχει ευρεία σύμπτωση απόψεων για τον κίνδυνο να μην μπορούν όλα τα στρώματα του πληθυσμού να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής τηλεόρασης (πρόβλημα της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής). Θα μπορούσε να υπάρξει ανεπάρκεια της αγοράς, αν οι διαχειριστές της αγοράς δεν λάβουν επαρκώς υπόψη τις θετικές επιδράσεις της ψηφιακής μετατροπής στην κοινωνία στο σύνολό της διότι δεν έχουν οικονομικά κίνητρα για να το πράξουν (θετικές εξωτερικές συνέπειες). Επιπροσθέτως, όσον αφορά την κοινωνική συνοχή, είναι πιθανόν τα κράτη μέλη να επιθυμούν να διασφαλίσουν ότι όλοι οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση στην ψηφιακή τηλεόραση μόλις σταματήσουν οι αναλογικές εκπομπές, και γι' αυτόν το λόγο μπορεί επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο λήψης μέτρων για να διασφαλιστεί ότι όλες οι γεωγραφικές περιοχές θα εξακολουθούν να διαθέτουν κατάλληλη τηλεοπτική κάλυψη.

(152)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή αναγνώρισε την ύπαρξη ανεπάρκειας της αγοράς από το γεγονός ότι οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν είναι πρόθυμοι να αναλάβουν το πρόσθετο κόστος για την επέκταση της κάλυψης που υπερβαίνει τις νομικές υποχρεώσεις τους. Επιπροσθέτως, ούτε οι δορυφορικές πλατφόρμες ούτε τα νοικοκυριά δεν έχουν πραγματοποιήσει επενδύσεις που να διασφαλίζουν τη λήψη των ψηφιακών δορυφορικών καναλιών από όλους τους κατοίκους της περιοχής II. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι τα πρόσωπα των οποίων η συνήθης κατοικία βρίσκεται σε αγροτική περιοχή μπορεί να αποκλειστούν εντελώς από τη λήψη του ελεύθερου ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος, αν η ψηφιακή κάλυψη είναι εντελώς στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς και ότι η δημόσια παρέμβαση μπορεί να είναι επωφελής μέσω οικονομικής στήριξης στους ιδιώτες.

(153)

Στις περιπτώσεις μετάβασης στην ψηφιακή τεχνολογία, η αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας γίνεται απόλυτα σεβαστή σε διάφορες αποφάσεις της Επιτροπής (83) και έχει επιβεβαιωθεί από το Γενικό Δικαστήριο και το Δικαστήριο (84).

(154)

Η επιλογή της τεχνολογίας πρέπει να καθορίζεται γενικά μέσω ενός τεχνολογικά ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού, όπως έγινε σε άλλα κράτη μέλη (85). Σε περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί τέτοιος δημόσιος διαγωνισμός, η επιλογή μιας συγκεκριμένης τεχνολογίας θα μπορούσε να γίνει δεκτή αν δικαιολογείτο από τα συμπεράσματα μιας προηγούμενης μελέτης που θα αποδείκνυε ότι, όσον αφορά την ποιότητα και το κόστος, θα μπορούσε να επιλεγεί μία και μοναδική τεχνολογική λύση (86). Το βάρος της απόδειξης το φέρει το κράτος μέλος που οφείλει να αποδείξει ότι η εν λόγω μελέτη ήταν αρκετά εμπεριστατωμένη και διεξήχθη με απόλυτη ανεξαρτησία (87).

(155)

Όπως σημειώθηκε στο σημείο 2.2., η συντριπτική πλειοψηφία των δημόσιων διαγωνισμών δεν έχουν χαρακτηριστεί από την τεχνολογική ουδετερότητά τους, αφού, είτε ρητώς με τον καθορισμό του αντικειμένου του δημόσιου διαγωνισμού, είτε σιωπηρώς στην περιγραφή των τεχνικών προδιαγραφών, παραπέμπουν στην επίγεια τεχνολογία και την DTT. Μόνο οι διαχειριστές της DTT θα μπορούσαν να εκπληρώσουν αυτές τις απαιτήσεις (και μόνο αυτοί έχουν πράγματι συμμετάσχει σε τέτοιου είδους δημόσιους διαγωνισμούς). Οι ισπανικές αρχές ισχυρίζονται ότι οι παραπομπές στους διαγωνισμούς για την DTT ή τις προδιαγραφές σχετικά με τον εξοπλισμό και τα κέντρα μετάδοσης DTT δεν σημαίνουν ότι η χρήση των εν λόγω κέντρων ήταν υποχρεωτική για τους προσφέροντες. Οι παραπομπές αυτές δεν μπορούν να ερμηνευθούν λογικά με τη μορφή που αναφέρεται από τις ισπανικές αρχές. Όπως και να έχουν τα πράγματα, ακόμη και αν αυτή ήταν η σωστή ερμηνεία, αυτό το τυπικό επιχείρημα αγνοεί την εμπορική πραγματικότητα. Η συμμετοχή σε δημόσιους διαγωνισμούς καταναλώνει πολλούς πόρους και είναι δαπανηρή για τους προσφέροντες. Με τη διαίρεση της παρέμβασης στην περιοχή ΙΙ σε αρκετές εκατοντάδες δημόσιους διαγωνισμούς, το κόστος έχει πολλαπλασιαστεί, αποτελώντας μεγάλο φραγμό εισόδου για κάθε προσφέροντα που επιθυμεί να καλύπτει ολόκληρη την περιοχή II. Ο συνδυασμός των παρεμβάσεων της κεντρικής κυβέρνησης υπέρ της τεχνολογίας DTT, όπως εξηγείται στις παραγράφους 88 και 89, οι συγκεκριμένες παραπομπές των δημόσιων διαγωνισμών στην DTV και η ανάγκη συμμετοχής σε εκατοντάδες διαφορετικούς δημόσιους διαγωνισμούς έστειλαν συνεπώς στους άλλους διαχειριστές πλατφόρμας το ισχυρό μήνυμα ότι η συμμετοχή στους εν λόγω δημόσιους διαγωνισμούς δεν θα δικαιολογείτο από εμπορικής άποψης. Ως εκ τούτου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, αυτές οι παραπομπές κατέστησαν αδύνατο τον ανταγωνισμό των διαχειριστών άλλων πλατφορμών (88).

(156)

Η προκαταρκτική μελέτη που παρουσιάστηκε από τις ισπανικές αρχές και εξετάστηκε στην παράγραφο 52 δεν αποδεικνύει επαρκώς την ανωτερότητα της επίγειας πλατφόρμας έναντι της δορυφορικής. Αντιθέτως, η μελέτη συμπεραίνει ότι η επιλογή μιας συγκεκριμένης τεχνολογικής λύσης για την επέκταση της κάλυψης θα πρέπει να αναλυθεί για κάθε συγκεκριμένη περιφέρεια, λαμβάνοντας υπόψη τις τοπογραφικές και δημογραφικές ιδιαιτερότητες. Αυτό το συμπέρασμα συνηγορεί μάλλον υπέρ της ανάγκης να πραγματοποιηθεί ένας τεχνολογικά ουδέτερος δημόσιος διαγωνισμός για να προσδιοριστεί ποια είναι η πιο κατάλληλη πλατφόρμα.

(157)

Κατά τη διάρκεια της έρευνας, ορισμένες αυτόνομες κοινότητες παρουσίασαν εσωτερικούς υπολογισμούς στους οποίους συγκρίνονταν το κόστος χρήσης των δύο τεχνολογιών για την επέκταση της κάλυψης. Όμως, πέραν από την αβεβαιότητα ως προς την ημερομηνία αυτών των υπολογισμών, κανένας από αυτούς δεν παρουσίαζε επαρκή βαθμό λεπτομέρειας και σταθερότητας για να δικαιολογήσει την επιλογή της επίγειας τεχνολογίας για την επέκταση της κάλυψης. Και, ακόμη περισσότερο, κανένας δεν διεξήχθη από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα.

(158)

Όσον αφορά τις δύο μελέτες κόστους που παρουσίασε η Abertis, πρέπει να αναφερθεί ότι έγιναν το 2010, πολύ μετά από την εφαρμογή των υπό εξέταση μέτρων. Ανεξάρτητα από το αν μπορούν να θεωρηθούν επαρκώς ανεξάρτητες και αξιόπιστες, το γεγονός ότι είναι μεταγενέστερες από τα προσβαλλόμενα μέτρα καθιστά αδικαιολόγητο το ότι η ισπανική κυβέρνηση παρέλειψε να πραγματοποιήσει έναν τεχνολογικά ουδέτερο δημόσιο διαγωνισμό. Επιπροσθέτως, οι εκτιμήσεις κόστους που παρουσιάστηκαν από την Astra και αποδεικνύουν ότι η δορυφορική τεχνολογία είναι πιο κερδοφόρα διαψεύδουν τα αποτελέσματα των εν λόγω μελετών.

(159)

Ως εκ τούτου, το υπό εξέταση μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί κατάλληλο.

(160)

Το γεγονός ότι ορισμένα νοικοκυριά στην περιοχή II λαμβάνουν ελεύθερα κανάλια μέσω δορυφόρου (89) αποδεικνύει ότι η επίγεια τεχνολογία δεν είναι πάντα η πιο αποτελεσματική και κατάλληλη πλατφόρμα. Υπογραμμίζεται επίσης ότι η δορυφορική λύση έχει χρησιμοποιηθεί σε ορισμένα άλλα κράτη μέλη (90).

(161)

Επιπροσθέτως, το γεγονός ότι η Astra συμμετείχε στον τεχνολογικά ουδέτερο δημόσιο διαγωνισμό για την επέκταση της ψηφιακής τηλεοπτικής κάλυψης στην Καντάβρια και τον κέρδισε δείχνει τουλάχιστον ότι η δορυφορική πλατφόρμα μπορεί να παρέχει αυτήν την υπηρεσία (91).

(162)

Η καταλληλότητα του μέτρου εξακολουθεί να αμφισβητείται. Παρόλο που την 3η Απριλίου 2010 ολοκληρώθηκε στην Ισπανία η μετάβαση από την αναλογική τηλεόραση στην DTT στη ζώνη συχνοτήτων των 800 MHz, το 2011 αποφασίστηκε να δημοπρατηθούν οι συχνότητες της ζώνης συχνοτήτων των 800 MHz. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι εκπομπές πρέπει να μεταφερθούν, το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2014, σε άλλα κανάλια που βρίσκονται κάτω από τα 790 MHz. Επειδή αυτό δημιουργεί πρόσθετο κόστος, στις 5 Νοεμβρίου 2011 η Ισπανία κοινοποίησε δύο μέτρα για τα νοικοκυριά και τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, με προϋπολογισμό μεταξύ 600 και 800 εκατ. ευρώ στην περιοχή Ι (ακόμη δεν έχει κοινοποιηθεί κανένα μέτρο για την περιοχή II) (92). Αυτό το κόστος δεν θα είχε προκύψει αν είχαν επιλεγεί άλλες πλατφόρμες (τηλεόραση μέσω Διαδικτύου, καλωδιακή ή δορυφορική).

(163)

Ακόμη περισσότερο, έχει επισημανθεί ότι οι συχνότητες κινητής τηλεφωνίας 4G έχουν παρεμβολές με τα σήματα της DTT, με αποτέλεσμα τα νοικοκυριά να αναγκάζονται να αγοράζουν δαπανηρά φίλτρα για την προστασία του σήματος DTT τους των κυμάτων LTE (93). Δεν μπορεί να αποκλειστεί παρόμοιες παρεμβολές να είναι γενικότερο πρόβλημα που υπονομεύει τη μελλοντική καταλληλότητα της επίγειας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, ειδικότερα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης και πιο εκτεταμένης ανάπτυξης των δικτύων NGA (πρόσβαση νέας γενιάς).

(164)

Οι ισπανικές αρχές παρουσίασαν δύο επιχειρήματα για να εξηγήσουν γιατί η δορυφορική μετάδοση θα ήταν πιο ακριβή από την DTT. Πρώτον, στις συμφωνίες τους με ορισμένους προμηθευτές, οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς έχουν εδαφικούς περιορισμούς. Η διασφάλιση αυτής της υπό όρους πρόσβασης θα ήταν πιο ακριβή για τη δορυφορική τεχνολογία. Δεύτερον, ισχυρίστηκαν ότι η δορυφορική τεχνολογία δεν είναι εξοπλισμένη για να μεταδίδει μεγάλο αριθμό περιφερειακών καναλιών. Αυτά τα επιχειρήματα δεν έχουν αποδειχθεί και διαψεύδονται από το γεγονός ότι η σύμβαση της Astra με την Καντάβρια περιλάμβανε ένα επαγγελματικό σύστημα πρόσβασης υπό όρους. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Astra, η δορυφορική τεχνολογία θα εξακολουθεί να είναι φθηνότερη, ακόμη και σε περίπτωση που θα έπρεπε να συναφθούν χωριστές συμφωνίες με κάθε μία από τις περιφέρειες της Ισπανίας. Όσον αφορά την περιφερειακή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, η Astra υποστηρίζει ότι ο αριθμός των 1 380 καναλιών που αναγνωρίζεται από την ισπανική κυβέρνηση είναι πολύ διογκωμένος (94). Και πάλι, σύμφωνα με τους δικούς της υπολογισμούς, η δορυφορική επιλογή θα ήταν η φθηνότερη, ακόμη και αν περιλαμβάνονταν τα περιφερειακά και τα τοπικά κανάλια.

(165)

Επιπλέον, υπάρχουν αποδείξεις ότι οι περιφερειακές κυβερνήσεις γνώριζαν ότι υπήρχε τεχνολογία εναλλακτική προς την επέκταση της επίγειας πλατφόρμας. Η έρευνα αποκάλυψε ότι, κατά το προκαταρκτικό στάδιο της διαδικασίας, ορισμένες περιφέρειες συναντήθηκαν με εκπροσώπους της Astra. Σε αυτές τις συναντήσεις η Astra τους παρουσίασε μια πρόταση δορυφορικής λύσης, η οποία όμως δεν διερευνήθηκε από τις περιφερειακές κυβερνήσεις.

(166)

Όσον αφορά την αναλογικότητα, κατά τον σχεδιασμό της παρέμβασης για την περιοχή II θα ήταν σκόπιμο η κεντρική κυβέρνηση να είχε διεξαγάγει μια σύγκριση κόστους (ή δημόσιο διαγωνισμό) σε εθνικό επίπεδο. Δεδομένου ότι το κύριο κόστος του δορυφορικού δικτύου προέρχεται από τη δορυφορική χωρητικότητά του, αυτή η πλατφόρμα λειτουργεί με σημαντικές οικονομίες κλίμακας (95). Όπως συμπεραίνεται από τις διαπραγματεύσεις της Astra με τις περιφερειακές κυβερνήσεις, η επιχείρηση προσέφερε σημαντικές μειώσεις τιμών, αν πολλές περιφέρειες σύναπταν από κοινού τη σύμβαση. Ως εκ τούτου, αν είχε διεξαχθεί δημόσιος διαγωνισμός σε εθνικό επίπεδο, θα μπορούσαν να αναμένονται επιπρόσθετες μειώσεις τιμών. Αντιθέτως, με την έγκριση αποκεντρωμένων και μη εναρμονισμένων μέτρων, μερικές φορές ακόμη και σε δημοτικό επίπεδο, μια τεχνολογία με τέτοιες οικονομίες κλίμακας ήδη περιερχόταν σε κατάσταση με σημαντικό μειονέκτημα. Κατά συνέπεια, αυξήθηκε το συνολικό ποσό της κρατικής ενίσχυσης που είναι απαραίτητο για την παροχή υπηρεσιών ψηφιακής τηλεόρασης στα νοικοκυριά της περιοχής II. Παρά το γεγονός ότι είναι αρμοδιότητα των ισπανικών αρχών να αποφασίζουν σχετικά με τη διοικητική τους οργάνωση, με την παροχή χρηματοδότησης προερχόμενης από την κεντρική κυβέρνηση, αντί να επιμένει στη χρήση της DTT, η ισπανική κυβέρνηση θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει ενθαρρύνει τις αυτόνομες κοινότητες να λαμβάνουν υπόψη στους δημόσιους διαγωνισμούς τους την πιθανή αποτελεσματικότητα στην εξοικονόμηση κόστους που θα μπορούσε να προκύψει από συγκεκριμένες πλατφόρμες.

(167)

Συμπερασματικά, η Επιτροπή θεωρεί ότι το υπό εξέταση μέτρο δεν πληροί την αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, το μέτρο δεν είναι αναλογικό και δεν αποτελεί κατάλληλο μέσο για τη διασφάλιση της κάλυψης με ελεύθερα κανάλια για τους κατοίκους της περιοχής II.

(168)

Όσον αφορά τη συνεχιζόμενη χρηματοδότηση που παρέχεται για την εκμετάλλευση και τη συντήρηση των επιδοτούμενων δικτύων, δεδομένου ότι αυτή είναι συμπληρωματική της βοήθειας που προορίζεται για την ανάπτυξη, δεν μπορεί να θεωρηθεί τεχνολογικά ουδέτερη. Προοριζόταν για τη συντήρηση των κέντρων που εκπέμπουν το σήμα μέσω της επίγειας πλατφόρμας. Ως εκ τούτου, η εν λόγω ενίσχυση είναι επίσης ασυμβίβαστη.

(169)

Οποιαδήποτε μελλοντική ενίσχυση που θα προορίζεται για την εκμετάλλευση και τη συντήρηση πρέπει να κοινοποιείται και πρέπει να τηρείται η αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας.

(170)

Παρά το γεγονός ότι η δημόσια παρέμβαση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από την ύπαρξη ορισμένων δυσλειτουργιών της αγοράς και πιθανών προβλημάτων συνοχής, ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάστηκε το μέτρο δημιουργεί περιττές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.

(171)

Συνάγεται το συμπέρασμα ότι το υπό εξέταση μέτρο, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης ενίσχυσης, δεν αποτελεί κατάλληλο, αναγκαίο και αναλογικό μέσο για την κάλυψη της διαπιστωθείσας ανεπάρκειας της αγοράς.

(172)

Δεν μπορεί να γίνει επίκληση της εξαίρεσης που προβλέπεται στο άρθρο 106 παράγραφος 2 και μπορεί να εφαρμοστεί στην κρατική αποζημίωση για το κόστος της παροχής μια δημόσιας υπηρεσίας, ούτε στην περίπτωση αυτή γενικά, ούτε στην περίπτωση της Χώρας των Βάσκων. Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι εθνικές (ή περιφερειακές) αρχές πρέπει να καθορίζουν σαφώς την ΥΓΟΣ και να την αναθέτουν σε μια συγκεκριμένη επιχείρηση. Όπως έχει αξιολογηθεί στις παραγράφους 119 έως 122, εκτιμάται ότι ούτε η Ισπανία, ούτε οι βασκικές αρχές δεν όρισαν σαφώς την εκμετάλλευση μιας επίγειας πλατφόρμας ως δημόσια υπηρεσία.

(173)

Η Abertis υποδηλώνει ότι η ανάπτυξη του δικτύου επίγειας μετάδοσης στην περιοχή II χρηματοδοτήθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τις ισπανικές περιφέρειες με χρήση δημόσιων κονδυλίων βάσει νομοθεσίας που χρονολογείται από το 1982, δηλαδή πριν από την ημερομηνία προσχώρησης της Ισπανίας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1986. Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη της Abertis, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι το καθεστώς αποτελεί μέρος της συνεχιζόμενης δημόσιας χρηματοδότησης για την εκμετάλλευση των τοπικών επίγειων δικτύων και γι' αυτόν το λόγο θα μπορούσε να θεωρηθεί υφιστάμενη ενίσχυση.

(174)

Παρόλο που η χρηματοδότηση της επέκτασης του επίγειου δικτύου άρχισε αναμφίβολα στις αρχές της δεκαετίας του '80, την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν ιδιωτικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς στην αγορά. Γι' αυτό η επεκταθείσα υποδομή ικανοποιούσε μόνο τις ανάγκες του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, είχε την υποχρέωση να διαθέτει το σήμα του στην πλειονότητα του πληθυσμού. Επιπροσθέτως, εκείνη τη χρονική στιγμή η επίγεια τηλεόραση ήταν η μοναδική πλατφόρμα για τη μετάδοση του τηλεοπτικού σήματος στην Ισπανία. Κατά συνέπεια, η επέκταση του μοναδικού υφιστάμενου δικτύου δεν στρέβλωσε τον ανταγωνισμό με άλλες πλατφόρμες.

(175)

Από τότε αναπτύχθηκαν η νομοθεσία και η τεχνολογία για να φθάσουν σε νέες πλατφόρμες ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και νέους διαχειριστές της αγοράς, ειδικότερα ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Λαμβανομένου υπόψη ότι ο δικαιούχος και οι γενικές συνθήκες της δημόσιας χρηματοδότησης έχουν εξελιχθεί σημαντικά, το υπό εξέταση μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί μεταβολή τυπικού ή διοικητικού χαρακτήρα, αλλά μάλλον μεταβολή που επηρεάζει την ίδια την ουσία του αρχικού καθεστώτος, και γι' αυτόν το λόγο πρέπει να θεωρηθεί νέο καθεστώς ενισχύσεων (96). Σε κάθε περίπτωση, η μετατροπή της αναλογικής σε ψηφιακή τηλεόραση κατέστη δυνατή μόνο χάρη σε πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις και, ως εκ τούτου, αποτελεί νέο φαινόμενο. Ως εκ τούτου, οι ισπανικές αρχές θα έπρεπε να έχουν κοινοποιήσει αυτή τη νέα ενίσχυση.

(176)

Θεωρείται ότι η χρηματοδότηση που χορηγείται από την Ισπανία (συμπεριλαμβανομένων των ενισχύσεων που χορηγούνται από τις ισπανικές αυτόνομες κοινότητες και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης) στους διαχειριστές του επίγειου δικτύου για τη βελτίωση και την ψηφιοποίηση του δικτύου του με σκοπό να προσφέρει ελεύθερα τηλεοπτικά κανάλια στην περιοχή ΙΙ συνιστά ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Η ενίσχυση δεν είναι συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά, στο μέτρο που δεν εκπλήρωσε το κριτήριο της τεχνολογικής ουδετερότητας. Από την άλλη πλευρά, η ενίσχυση δεν κοινοποιήθηκε (97) στην Επιτροπή, όπως απαιτεί το άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ και χορηγήθηκε παράνομα χωρίς την έγκριση της Επιτροπής. Ως εκ τούτου, πρέπει να ανακτηθεί από τους διαχειριστές επίγειου δικτύου.

(177)

Επιπροσθέτως, η Επιτροπή θεωρεί ότι ασυμβίβαστη είναι επίσης η συνεχιζόμενη ενίσχυση που προορίζεται για την εκμετάλλευση και τη συντήρηση του ψηφιοποιημένου δικτύου και χορηγείται χωρίς να έχουν προηγηθεί δημόσιοι διαγωνισμοί, ή βάσει δημόσιων διαγωνισμών που δεν ήταν τεχνολογικά ουδέτεροι. Αυτή η ενίσχυση δεν κοινοποιήθηκε ούτε στην Επιτροπή, όπως απαιτεί το άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ και χορηγήθηκε παράνομα χωρίς την έγκριση της Επιτροπής.

(178)

Κάθε μελλοντική κρατική ενίσχυση που προορίζεται για τη συντήρηση και την εκμετάλλευση πρέπει να κοινοποιείται και πρέπει να τηρείται η αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας.

(179)

Σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ και την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η Επιτροπή είναι αρμόδια να αποφασίσει κατά πόσον το εν λόγω κράτος πρέπει να την καταργήσει ή να τροποποιήσει την ενίσχυση (98), αν επιβεβαιωθεί ότι είναι ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά. Το Δικαστήριο έχει κρίνει κατ' επανάληψη ότι η υποχρέωση του κράτους μέλους να καταργήσει μια ενίσχυση την οποία η Επιτροπή θεωρεί ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά έχει ως αντικείμενο την αποκατάσταση της προηγούμενης κατάστασης (99). Σε αυτό το πλαίσιο, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί όταν ο δικαιούχος επιστρέψει τα ποσά που χορηγήθηκαν υπό μορφή παράνομων ενισχύσεων, με αποτέλεσμα να χάσει το πλεονέκτημα που είχε απολαύσει έναντι των ανταγωνιστών του, και όταν αποκατασταθεί η κατάσταση που ίσχυε πριν από τη χορήγηση της ενίσχυσης (100).

(180)

Ακολουθώντας αυτή τη νομολογία, το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου (101) προβλέπει ότι «σε περίπτωση αρνητικής απόφασης για υπόθεση παράνομων ενισχύσεων, η Επιτροπή αποφασίζει την εκ μέρους του οικείου κράτους μέλους λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ανάκτηση της ενίσχυσης από τον δικαιούχο».

(181)

Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι η χρηματοδότηση που προορίζεται για τη βελτίωση και την ψηφιοποίηση της επίγειας πλατφόρμας και τη μετέπειτα συντήρηση και εκμετάλλευση, η οποία χορηγήθηκε στην Ισπανία από την περίοδο 2008-2009, αποτελεί παράνομη και ασυμβίβαστη ενίσχυση, πρέπει να απαιτηθεί από την Ισπανία να ανακτήσει την ασυμβίβαστη ενίσχυση, προκειμένου να αποκατασταθεί η κατάσταση που επικρατούσε στην αγορά πριν από τη χορήγησή της.

(182)

Οι διαχειριστές πλατφόρμας είναι άμεσοι δικαιούχοι όταν λαμβάνουν άμεσα κονδύλια για τη βελτίωση και την επέκταση των δικτύων τους και/ή την εκμετάλλευση και τη συντήρηση. Όπου η ενίσχυση κατεβλήθη σε δημόσιες επιχειρήσεις που διεξήγαγαν στη συνέχεια δημόσιους διαγωνισμούς για την επέκταση της κάλυψης, θεωρείται ότι ο επιλεγείς διαχειριστής πλατφόρμας είναι ο έμμεσος δικαιούχος. Η παράνομη και ασυμβίβαστη ενίσχυση θα πρέπει να ανακτάται από τους διαχειριστές πλατφόρμας, είτε είναι άμεσοι είτε έμμεσοι δικαιούχοι.

(183)

Στις περιπτώσεις στις οποίες η παράνομη ενίσχυση χορηγήθηκε ύστερα από τεχνολογικά μη ουδέτερο δημόσιο διαγωνισμό για την επέκταση της κάλυψης, το κράτος μέλος πρέπει να κατατάξει τους δημόσιους διαγωνισμούς στην κατηγορία προμήθειας εξοπλισμού τηλεπικοινωνιών ή επέκτασης της κάλυψης, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στη συνέχεια.

(184)

Οι δημόσιοι διαγωνισμοί που προορίζονται για την επέκταση της κάλυψης αναθέτουν στην ανάδοχο επιχείρηση την αποστολή να δημιουργήσει (ακόμη και να κατασκευάσει) ένα επιχειρησιακό δίκτυο DTT. Για το σκοπό αυτό, μεταξύ των απαραίτητων εργασιών βρίσκονταν ο σχεδιασμός και η μηχανική του δικτύου, η μεταφορά του σήματος, η ανάπτυξη του δικτύου και η προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού.

(185)

Στους δημόσιους διαγωνισμούς που προορίζονται για την προμήθεια τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, ζητείται από την ανάδοχο επιχείρηση να παράσχει τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη βελτίωση του δικτύου. Για το σκοπό αυτό, μεταξύ των απαραίτητων εργασιών περιλαμβάνονται η προμήθεια, η εγκατάσταση και η ενεργοποίηση του εξοπλισμού και η εκπαίδευση του προσωπικού. Δεν απαιτείται ανάκτηση για εκείνους τους δημόσιους διαγωνισμούς που προορίζονται για την προμήθεια εξοπλισμού.

(186)

Αφού κατατάξει αυτούς τους δημόσιους διαγωνισμούς που προορίζονται για την επέκταση της κάλυψης, η Ισπανία πρέπει να ανακτά τις ενισχύσεις εφόσον ένας δημόσιος διαγωνισμός δεν πληροί δύο όρους σωρευτικά: (1) αν ο μειοδοτικός διαγωνισμός αναφέρεται στην επέκταση της κάλυψης της ψηφιακής τηλεόρασης (και όχι της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης) και/ή περιλαμβάνει μια ρήτρα τεχνολογικής ουδετερότητας· και (2) αν οι τεχνικές προδιαγραφές δέχονται τεχνολογίες διαφορετικές της επίγειας. Πέραν από τους δημόσιους διαγωνισμούς τους οποίους η ίδια η Επιτροπή θεωρεί τεχνολογικά ουδέτερους, αν η Ισπανία θεωρεί ότι και άλλοι δημόσιοι διαγωνισμοί πληρούν τους δύο όρους, θα παρέχει στην Επιτροπή τα αντίστοιχα έγγραφα του δημόσιου διαγωνισμού.

Παράδειγμα

Μεταξύ των δημόσιων διαγωνισμών που ελέγχθησαν από την Επιτροπή, εκείνος που οργανώθηκε από την Αυτόνομη Κοινότητα της Εξτρεμαδούρας θεωρείται παράδειγμα τεχνολογικά μη ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού για την επέκταση της κάλυψης (102). Παρά τον τίτλο του δημόσιου διαγωνισμού, ο οποίος αναφέρεται μόνο στην προμήθεια τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, στην πραγματικότητα σε αυτόν περιλαμβανόταν ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη του δικτύου (103). Οι προδιαγραφές του δημόσιου διαγωνισμού τον καθιστούν τεχνολογικά μη ουδέτερο (104), παρά τη συμπερίληψη μιας ρήτρας η οποία, εκ πρώτης όψεως, είναι ρήτρα τεχνολογικής ουδετερότητας (105).

Ένα άλλο παράδειγμα τεχνολογικά μη ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού για την επέκταση της κάλυψης είναι εκείνος που διοργανώθηκε από τη δημόσια επιχείρηση AICCM στην Αυτόνομη Κοινότητα της Μαδρίτης (106). Σε αυτή την περίπτωση, τόσο ο τίτλος όσο και το περιεχόμενο συνεπάγονται ότι πρόκειται για δημόσιο διαγωνισμό που προορίζεται για την επέκταση (107) και κατευθύνεται αποκλειστικά στην επίγεια πλατφόρμα (108).

(187)

Οι δημόσιοι διαγωνισμοί θα κατατάσσονται όχι μόνο σε συνάρτηση με την ονομασία τους, αλλά πάνω απ' όλα με το περιεχόμενό τους, αφού ο τίτλος και μόνο δεν επιτρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια το πεδίο εφαρμογής τους.

(188)

Η ενίσχυση που χορηγήθηκε μετά τη διοργάνωση μη ουδέτερων δημόσιων διαγωνισμών για την επέκταση της κάλυψης θα υπόκειται σε ανάκτηση εκ των υστέρων.

(189)

Στη συνέχεια καθορίζονται διάφορες κατηγορίες δικαιούχων της ενίσχυσης. Βάσει των πληροφοριών που ελήφθησαν από τις ισπανικές αρχές, παρατίθενται σε πίνακες οι αυτόνομες κοινότητες και οι κατηγορίες ενίσχυσης κατά προσέγγιση. Δεδομένου ότι η Ισπανία δεν παρέσχε εξαντλητικές πληροφορίες σχετικά με τους δικαιούχους, η Ισπανία πρέπει να ταξινομήσει τους δικαιούχους στις διάφορες προηγούμενες κατηγορίες και να υποβάλει στην Επιτροπή τα σχετικά δικαιολογητικά στοιχεία. Όπως έχει ήδη υπογραμμιστεί στην παράγραφο 138, το ίδιο το καθεστώς κάνει διακρίσεις.

(190)

Από την άλλη πλευρά, θεωρήθηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημόσιων διαγωνισμών που προορίζονται για την επέκταση και έχουν αξιολογηθεί από την Επιτροπή δεν τηρούσαν την αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας. Ωστόσο, η Επιτροπή έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις ο μειοδοτικός διαγωνισμός να ήταν τεχνολογικά ουδέτερος.

Ως εκ τούτου, οι ισπανικές αρχές πρέπει να αναφέρουν και να παράσχουν επαρκείς αποδείξεις σχετικά με ορισμένους δημόσιους διαγωνισμούς που ήταν τεχνολογικά ουδέτεροι, με βάση τους όρους που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο (186).

(191)

Όταν οι αυτόνομες κοινότητες έχουν οργανώσει μη ουδέτερους δημόσιους διαγωνισμούς για την επέκταση της κάλυψης, όπως είναι η περίπτωση της Εξτρεμαδούρας που αναφέρεται στο παραπάνω παράδειγμα, οι ανάδοχοι αυτών είναι άμεσοι δικαιούχοι της παράνομης ενίσχυσης που υπόκειται σε ανάκτηση. Το προς ανάκτηση ποσό ισούται με το συνολικό ποσό το οποίο εισπράχθηκε από τους αναδόχους των δημόσιων διαγωνισμών που προορίζονται για την επέκταση. Από τις πληροφορίες που ελήφθησαν από την Ισπανία, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι (τουλάχιστον) οι αυτόνομες κοινότητες της Ανδαλουσίας, της Εξτρεμαδούρας, της Μούρθιας, της Λα Ριόχα και της Βαλένθιας έχουν πραγματοποιήσει τέτοιους δημόσιους διαγωνισμούς.

(192)

Στις περιπτώσεις που χορηγήθηκε παράνομη ενίσχυση για τη βελτίωση του επίγειου δικτύου σε δήμους που ενεργούσαν ως διαχειριστές δικτύου, αυτοί είναι άμεσοι δικαιούχοι της ενίσχυσης. Το προς ανάκτηση ποσό ισούται με το συνολικό ποσό που εισέπραξαν οι δήμοι από τις κεντρικές και τις περιφερειακές αρχές για την επέκταση της κάλυψης του δικτύου τους. Με βάση τις πληροφορίες που ελήφθησαν από την Ισπανία, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι αυτό ισχύει τουλάχιστον σε δήμους των αυτόνομων κοινοτήτων της Ανδαλουσίας, των Καναρίων Νήσων, της Εξτρεμαδούρας και της Μούρθιας (ο κατάλογος δεν είναι πλήρης).

Παράδειγμα

Στη Μούρθια, με χρηματοδότηση που ελήφθη από την Περιφέρεια και το MITyC, οι δήμοι οργάνωσαν σχεδόν το σύνολο των 143 δημόσιων διαγωνισμών που διαπιστώθηκαν. Θα ενέπιπταν σε αυτήν την κατηγορία, εφόσον δεν ήταν ήσσονος σημασίας.

(193)

Στην περίπτωση των αυτόνομων κοινοτήτων στις οποίες μια δημόσια επιχείρηση που ενεργεί με την ιδιότητα του διαχειριστή δικτύου πραγματοποίησε την επέκταση της κάλυψης του δικτύου, η εν λόγω επιχείρηση θεωρείται άμεσος δικαιούχος και υπόκειται σε ανάκτηση. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η Aragón Telecom, η Gestión de Infraestructuras Públicas de Telecomunicaciones del Principado de Asturias, SA, η Multimedia de les Illes Balears SA, το Instituto Tecnológico de Canarias, η Sociedad Regional de Cantabria I+D+I (IDICAN), το Fundación Centro Tecnológico en Logística Integral de Cantabria (CTL), η Promoción de Viviendas, Infraestructuras y Logística, S.A στην Καστίλλη και Λεόν (Provilsa), η Redes de Telecomunicación Galegas Retegal, SA (Retegal), η Obras Publicas y Telecomunicaciones de Navarra, SA (Opnatel), η Itelazpi SA, το Centre de Telecomunicaciones i Tecnologies de la Informació (CTTI) στην Καταλωνία και η Agencia de Informática y Comunicaciones de la Comunidad de Madrid (AICCM) είναι επιχειρήσεις που περιλαμβάνονται σε αυτήν την κατηγορία. Το προς ανάκτηση ποσό είναι το συνολικό ποσό κονδυλίων που εισπράχθηκε από τις αρχές για την επέκταση.

(194)

Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αποκλείεται, ωστόσο, οι δημόσιες επιχειρήσεις να πραγματοποιούσαν οι ίδιες ένα μέρος της επέκτασης και να ανέθεταν το άλλο μέρος σε έναν διαχειριστή δικτύου μέσω δημόσιου διαγωνισμού. Στην τελευταία περίπτωση, η παράνομη ενίσχυση μεταφέρθηκε πράγματι στις επιχειρήσεις-αναδόχους των εν λόγω δημόσιων διαγωνισμών, με αποτέλεσμα αυτές να είναι οι πραγματικοί, αν και έμμεσοι, δικαιούχοι της ενίσχυσης. Ως εκ τούτου, για την αποφυγή της διπλής ανάκτησης, η παράνομη ενίσχυση θα πρέπει να ανακτηθεί από τους πραγματικούς δικαιούχους, δηλαδή α) από τη δημόσια επιχείρηση για το ποσό που εισπράχθηκε για την επέκταση μείον τα κονδύλια που μεταφέρθηκαν στους διαχειριστές δικτύου βάσει τεχνολογικά μη ουδέτερων δημόσιων διαγωνισμών για την επέκταση της κάλυψης και β) από τους διαχειριστές δικτύου για τα ποσά που συμφωνήθηκαν συμβατικά βάσει του τεχνολογικά μη ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού που προοριζόταν για την επέκταση της κάλυψης και διοργανώθηκε από την εν λόγω δημόσια επιχείρηση.

Παράδειγμα

Στην περίπτωση της Μαδρίτης, όπου ο δημόσιος διαγωνισμός που διοργανώθηκε από τη δημόσια επιχείρηση AICCM παρουσιάστηκε ως παράδειγμα τεχνολογικά μη ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού για την επέκταση της κάλυψης (βλέπε παράγραφο 186), το ποσό των 3 622 744 ευρώ που χορηγήθηκε στην ανάδοχο επιχείρηση, Retevisión SA, θα πρέπει να ανακτηθεί στο σύνολό του από τη Retevisión, με την ιδιότητά της ως αναδόχου του τεχνολογικά μη ουδέτερου δημόσιου διαγωνισμού και να αφαιρεθεί από το ποσό που πρέπει να ανακτηθεί από την AICCM, τη δημόσια επιχείρηση που είναι η άμεση δικαιούχος (109).

(195)

Η συνεχιζόμενη ενίσχυση προορίζεται για τη συντήρηση και την εκμετάλλευση των δικτύων DTT. Οι διαχειριστές αυτών των δικτύων είναι οι δικαιούχοι της ενίσχυσης συντήρησης και εκμετάλλευσης. Ως εκ τούτου, η ενίσχυση πρέπει να ανακτηθεί από τους εν λόγω διαχειριστές δικτύου.

(196)

Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι διάφοροι δικαιούχοι έλαβαν χρηματοδότηση που δεν υπερέβαινε τα όρια που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006, η εν λόγω χρηματοδότηση δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση, αν πληρούνται όλοι οι όροι που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, και δεν υπόκειται σε ανάκτηση.

(197)

Η ανάκτηση θα πρέπει να πραγματοποιείται από την ημερομηνία κατά την οποία δημιουργήθηκε το πλεονέκτημα για τον δικαιούχο, δηλαδή όταν η ενίσχυση τέθηκε στη διάθεση του δικαιούχου και θα παράγει τόκους μέχρι την πραγματική ανάκτησή της.

α)

τον κατάλογο των δικαιούχων που έχουν λάβει ενίσχυση βάσει του καθεστώτος που αναφέρεται στο άρθρο 1 και το συνολικό ποσό της ενίσχυσης που έλαβε ο καθένας από αυτούς σύμφωνα με το εν λόγω καθεστώς, επιμερισμένο σύμφωνα με τις κατηγορίες που αναφέρονται στην ενότητα 6.2·

β)

το συνολικό ποσό (κεφάλαιο και τόκοι) που πρέπει να ανακτηθεί από κάθε δικαιούχο·

γ)

μια λεπτομερή περιγραφή των μέτρων που έχουν ήδη ληφθεί και προβλέπονται για την εκπλήρωση της παρούσας απόφασης·

δ)

έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι έχει δοθεί εντολή στους δικαιούχους να επιστρέψουν την ενίσχυση.