20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/1

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), οι πόροι των διαρθρωτικών ταμείων για τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» που διατίθενται για τις καινοτόμες δράσεις στον τομέα της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης (εφεξής «Καινοτόμες δράσεις») πρέπει να εφαρμόζεται από την Επιτροπή.

(2)

Το άρθρο 92 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 επιτρέπει στην Επιτροπή να διαθέτει τους πόρους που χορηγούνται υπέρ των καινοτόμων δράσεων στο πλαίσιο έμμεσης διαχείρισης, που προβλέπεται στο άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3).

(3)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τις αρχές για τη διαχείριση των καινοτόμων δράσεων από μια οικονομική οντότητα ή φορέα στον οποίο έχουν ανατεθεί καθήκοντα εκτέλεσης του προϋπολογισμού δυνάμει του άρθρου 58 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 966/2012.

(4)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τις αρχές για την επιλογή καινοτόμων δράσεων που θα υποστηριχθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ). Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα επιλέγονται υψηλής ποιότητας προτάσεις, οι διαδικασίες και τα κριτήρια για την επιλογή των καινοτόμων δράσεων θα πρέπει να καθορίζονται λαμβάνοντας υπόψη την εδαφική ποικιλομορφία των αστικών περιοχών της Ένωσης.

(5)

Η Επιτροπή θα πρέπει να προσδιορίσει τα θέματα για επιλογή καινοτόμων δράσεων ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι προσκλήσεις υποβολής προτάσεων αφορούν αστικά ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να αποκτήσουν μεγαλύτερη σημασία για την Ένωση στο μέλλον,

α)

την καθοδήγηση για αιτούντες και δικαιούχους·

β)

ένα ετήσιο πρόγραμμα εργασίας που πρέπει να εγκριθεί από την Επιτροπή·

γ)

την οργάνωση προσκλήσεων υποβολής προτάσεων για την επιλογή των καινοτόμων δράσεων·

δ)

την αξιολόγηση της επιλεξιμότητας των αιτούντων·

ε)

τη συγκρότηση ομάδας εμπειρογνωμόνων, σε συμφωνία με την Επιτροπή, που θα αξιολογήσει και θα κατατάξει τις προτάσεις·

στ)

την επιλογή των καινοτόμων δράσεων με βάση τη σύσταση της ομάδας εμπειρογνωμόνων, σε συμφωνία με την Επιτροπή·

ζ)

την απαίτηση παροχής στον δικαιούχο εγγράφου που καθορίζει τους όρους για την υποστήριξη, όπως ορίζεται από την Επιτροπή·

η)

την εξέταση των εκθέσεων που υποβάλλουν οι δικαιούχοι, καθώς και των πληρωμών στους δικαιούχους·

θ)

την παρακολούθηση των επιμέρους καινοτόμων δράσεων·

ι)

τη διοργάνωση επικοινωνιακών εκδηλώσεων·

ια)

τη διάδοση των αποτελεσμάτων, σε συμφωνία με την Επιτροπή·

ιβ)

τον έλεγχο των επιμέρους καινοτόμων δράσεων ώστε να εξασφαλιστεί ότι χρησιμοποιούν την οικονομική ενίσχυση σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης·

ιγ)

τη χρηματοοικονομική συνεισφορά για την υποστήριξη των καθηκόντων διαχείρισης της εντεταλμένης οντότητας που θα παρέχεται με τη μορφή μιας κατ' αποκοπή συνεισφοράς στις λειτουργικές δαπάνες της εντεταλμένης οντότητας και καθορίζεται με βάση το ποσό των πόρων της Ένωσης για ενισχύσεις στήριξης που έχει διατεθεί την εν λόγω οντότητα.

α)

οιαδήποτε αστική αρχή τοπικής διοικητικής μονάδας οριζόμενη, ανάλογα με τον βαθμό αστικοποίησης, ως πόλη, κωμόπολη ή προάστιο και που περιλαμβάνει τουλάχιστον 50 000 κατοίκους·

β)

κάθε ένωση ή ομάδα αστικών αρχών τοπικών διοικητικών μονάδων που καθορίζονται, ανάλογα με τον βαθμό αστικοποίησης, ως πόλη, κωμόπολη ή προάστιο και που περιλαμβάνει συνολικά τουλάχιστον 50 000 κατοίκους· αυτή μπορεί να περιλαμβάνει διασυνοριακές ενώσεις ή ομάδες, ενώσεις ή ομάδες από διάφορες περιφέρειες και/ή κράτη μέλη.

α)

το καινοτόμο περιεχόμενο της πρότασης και τις δυνατότητές της για τον προσδιορισμό ή τη δοκιμή νέων λύσεων·

β)

την ποιότητα της πρότασης·

γ)

τη συμμετοχή των κατάλληλων εταίρων στην κατάρτιση της πρότασης·

δ)

την ικανότητα να καταδειχθούν μετρήσιμα αποτελέσματα·

ε)

τη δυνατότητα μεταφοράς των προτεινόμενων λύσεων.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/4

(1)

Κέρδη ή ζημίες από τις υποχρεώσεις ιδρύματος που προκύπτουν από αλλαγές στον ίδιο πιστωτικό κίνδυνο του ιδρύματος δεν πρέπει, καταρχήν, να συμπεριλαμβάνονται ως στοιχείο ίδιων κεφαλαίων. Ωστόσο, σε επιχειρηματικά μοντέλα που βασίζονται αυστηρά στη συμπληρωματική χρηματοδότηση ή στην αρχή της ισορροπίας, ο ανωτέρω κανόνας δεν ισχύει με βάση την παραδοχή ότι μείωση ή αύξηση της αξίας μιας υποχρέωσης αντισταθμίζεται πλήρως με αντίστοιχη μείωση ή αύξηση της αξίας του στοιχείου ενεργητικού, μεταξύ του οποίου και της εν λόγω υποχρέωσης υφίσταται πλήρης αντιστοιχία.

(2)

Είναι σημαντικό να καθοριστούν οι απαιτήσεις για τον προσδιορισμό του κατά πόσον υφίσταται στενή αντιστοιχία μεταξύ των υποχρεώσεων ενός ιδρύματος που αποτελούνται από καλυμμένο ομόλογο όπως αναφέρεται στο άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) και της αξίας των υποκείμενων στα καλυμμένα ομόλογα στοιχείων ενεργητικού του ιδρύματος.

(3)

Η στενή αντιστοιχία θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στη λογιστική μεταχείριση των εν λόγω ομολόγων και των υποκείμενων ενυπόθηκων δανείων, χωρίς τα οποία δεν θα ήταν φρόνιμο να συμπεριλαμβάνονται κέρδη και ζημίες που προκύπτουν από αλλαγές του ίδιου πιστωτικού κινδύνου.

(4)

Το δικαίωμα παράδοσης επιτρέπει στον δανειολήπτη να επαναγοράσει το ειδικό καλυμμένο ομόλογο που χρηματοδοτεί το ενυπόθηκο δάνειο στην αγορά και να παραδώσει το καλυμμένο ομόλογο στην τράπεζα ως πρόωρη προεξόφληση του ενυπόθηκου δανείου. Ως συνέπεια της διαθεσιμότητας του εν λόγω δικαιώματος για τον δανειολήπτη, η εύλογη αξία των ενυπόθηκων δανείων θα πρέπει πάντοτε να ισούται με την εύλογη αξία των καλυμμένων ομολόγων που χρηματοδοτούν τα εν λόγω ενυπόθηκα δάνεια. Αυτό σημαίνει ότι ο υπολογισμός της εύλογης αξίας των ενυπόθηκων δανείων θα πρέπει να περιλαμβάνει την εύλογη αποτίμηση του ενσωματωμένου δικαιώματος παράδοσης σύμφωνα με τις καθιερωμένες πρακτικές της αγοράς.

(5)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στην Επιτροπή.

(6)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις όσον αφορά τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

1)

Ως «καλυμμένο ομόλογο» νοείται ομόλογο όπως ορίζεται στο άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ.

2)

Ως «δικαίωμα παράδοσης» νοείται η δυνατότητα εξόφλησης του ενυπόθηκου δανείου επαναγοράζοντας το καλυμμένο ομόλογο είτε στην αγοραία αξία του είτε στην ονομαστική του αξία σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 3 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

α)

οποιαδήποτε αλλαγή στην εύλογη αξία των καλυμμένων ομολόγων που εκδίδονται από το ίδρυμα οδηγεί ανά πάσα στιγμή σε ανάλογες αλλαγές στην εύλογη αξία των υποκείμενων στα καλυμμένα ομόλογα στοιχείων ενεργητικού. Η εύλογη αξία καθορίζεται σύμφωνα με το ισχύον λογιστικό πλαίσιο όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο 77 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

τα υποκείμενα ενυπόθηκα δάνεια, στα καλυμμένα ομόλογα που εκδίδονται από το ίδρυμα για τη χρηματοδότηση των δανείων μπορούν ανά πάσα στιγμή να εξοφληθούν με επαναγορά των καλυμμένων ομολόγων στην αγοραία ή στην ονομαστική τους αξία μέσω της άσκησης του δικαιώματος παράδοσης·

γ)

υφίσταται διαφανής μηχανισμός για τον προσδιορισμό της εύλογης αξίας των ενυπόθηκων δανείων και των καλυμμένων ομολόγων. Ο προσδιορισμός της αξίας των ενυπόθηκων δανείων περιλαμβάνει υπολογισμό της εύλογης αξίας του δικαιώματος παράδοσης.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/6

(1)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής, η ανταλλαγή πληροφοριών θα πρέπει να είναι αμφίδρομη, εντός των αντίστοιχων εποπτικών αρμοδιοτήτων των εν λόγω αρχών. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να προσδιορίζονται οι πληροφορίες που αφορούν τα ιδρύματα και, κατά περίπτωση, που αφορούν τη λειτουργία των υποκαταστημάτων τους, οι οποίες θα πρέπει να παρέχονται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προέλευσης στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής, καθώς και οι πληροφορίες που αφορούν το υποκατάστημα οι οποίες πρέπει να παρέχονται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προέλευσης.

(2)

Η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής θα πρέπει να εξετάζεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εποπτείας των διασυνοριακών τραπεζικών ομίλων και οι σχετικές πληροφορίες θα μπορούσαν, κατά περίπτωση, να παρέχονται σε ενοποιημένη βάση. Ειδικότερα, εάν ένα ίδρυμα έχει την επικεφαλής μητρική του επιχείρηση στο κράτος μέλος όπου έχει την έδρα του και η οικεία αρμόδια αρχή είναι επίσης η αρχή ενοποιημένης εποπτείας, θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα παροχής πληροφοριών σε ενοποιημένη βάση και όχι στο επίπεδο ιδρύματος το οποίο λειτουργεί μέσω υποκαταστήματος. Στην περίπτωση αυτή, ωστόσο, η αρμόδια αρχή θα πρέπει να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών υποδοχής ότι οι πληροφορίες παρέχονται σε ενοποιημένο επίπεδο.

(3)

Η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής δεν περιορίζεται στα είδη πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 50 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ και, ως εκ τούτου, στα είδη πληροφοριών που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Ειδικότερα, τα άρθρα 35, 36, 39, 43 και 52 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ περιέχουν χωριστή πρόβλεψη για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους επιτόπιους ελέγχους των υποκαταστημάτων, τις κοινοποιήσεις άσκησης του δικαιώματος εγκατάστασης και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, καθώς και τα μέτρα, περιλαμβανομένων και προληπτικών, που λαμβάνονται από τις αρμόδιες αρχές σε σχέση με τα υποκαταστήματα και τις μητρικές τους επιχειρήσεις. Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει, επομένως, να προσδιορίζει τις απαιτήσεις όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών σε αυτούς τους τομείς.

(4)

Είναι αναγκαίο να καθορίζονται απαιτήσεις για τις πληροφορίες που πρέπει να ανταλλάσσονται μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής με σκοπό την εναρμόνιση των ρυθμιστικών και εποπτικών πρακτικών στο σύνολο της Ένωσης. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να καλύπτουν όλους τους τομείς που αναφέρονται στο άρθρο 50 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, δηλαδή τη διοίκηση και το ιδιοκτησιακό καθεστώς, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρηματικών τομέων που ορίζονται στο άρθρο 317 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), τη ρευστότητα και τις διαπιστώσεις που αφορούν την εποπτεία της ρευστότητας, τη φερεγγυότητα, την εγγύηση των καταθέσεων, τα μεγάλα ανοίγματα, τον συστημικό κίνδυνο, τις διοικητικές και λογιστικές διαδικασίες και τους μηχανισμούς εσωτερικού ελέγχου. Προκειμένου να διευκολυνθεί η παρακολούθηση των ιδρυμάτων, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής θα πρέπει να ενημερώνονται αμοιβαία σχετικά με περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με την εθνική ή ενωσιακή νομοθεσία, καθώς και σχετικά με τα εποπτικά μέτρα και τις κυρώσεις που επιβάλλονται στα ιδρύματα. Επιπλέον, οι πληροφορίες που πρέπει να ανταλλάσσονται μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής θα πρέπει να περιλαμβάνουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τη μόχλευση και την προετοιμασία για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, έτσι ώστε να είναι σε θέση να παρακολουθούν τα ιδρύματα με αποτελεσματικό τρόπο.

(5)

Όταν έχει προκύψει ή αναμένεται να προκύψει κρίση ρευστότητας σε ένα ίδρυμα, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής είναι αναγκαίο να έχουν σαφή κατανόηση της κατάστασης, ώστε να είναι σε θέση να λάβουν προληπτικά μέτρα, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 43 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ. Ως εκ τούτου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει σαφείς κανόνες σχετικά με τους τύπους των πληροφοριών που πρέπει να ανταλλάσσονται μεταξύ των αρχών σε περίπτωση κρίσης ρευστότητας. Είναι επίσης αναγκαίο να καθοριστούν οι πληροφορίες που πρέπει να ανταλλάσσονται ούτως ώστε οι αρχές να είναι καλά προετοιμασμένες εκ των προτέρων για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 114 παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

(6)

Λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές στο μέγεθος, την πολυπλοκότητα και τη σπουδαιότητα των υποκαταστημάτων που δραστηριοποιούνται στα κράτη μέλη υποδοχής, είναι σημαντικό να εφαρμόζεται η αρχή της αναλογικότητας κατά την ανταλλαγή πληροφοριών. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να ανταλλάσσεται ευρύτερο φάσμα πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής, όταν οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών υποδοχής είναι αρμόδιες για υποκαταστήματα που έχουν χαρακτηριστεί σημαντικά, σύμφωνα με το άρθρο 51 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

(7)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η εντός λογικών ορίων ανταλλαγή των κατάλληλων πληροφοριών, αποφεύγοντας καταστάσεις όπου οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προέλευσης υποχρεούνται να διαβιβάσουν οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με ένα ίδρυμα, ανεξάρτητα από τη φύση και τη σημασία του, σε όλες τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών υποδοχής, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, θα πρέπει να διαβιβάζονται αποκλειστικά στις αρμόδιες αρχές που είναι αρμόδιες για την εποπτεία ενός υποκαταστήματος μόνο οι πληροφορίες που αφορούν το εν λόγω υποκατάστημα. Για παρόμοιους λόγους, σε έναν αριθμό συγκεκριμένων τομέων, μόνο πληροφορίες που αποκαλύπτουν περιπτώσεις μη συμμόρφωσης θα πρέπει να ανταλλάσσονται μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και υποδοχής, το οποίο σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να ανταλλάσσεται καμία πληροφορία όταν το ίδρυμα είναι σύμφωνο με την εθνική και την ενωσιακή νομοθεσία.

(8)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει, επίσης, να ρυθμίζει την ανταλλαγή πληροφοριών σε σχέση με την άσκηση δραστηριοτήτων σε ένα κράτος μέλος υποδοχής μέσω της παροχής διασυνοριακών υπηρεσιών. Δεδομένης της φύσης των διασυνοριακών υπηρεσιών, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών υποδοχής αντιμετωπίζουν ελλιπή πληροφόρηση σχετικά με δραστηριότητες που διεξάγονται εντός της δικαιοδοσίας τους και, ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να προσδιορίζονται λεπτομερώς οι πληροφορίες οι οποίες πρέπει να ανταλλάσσονται για τους σκοπούς της διασφάλισης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της παρακολούθησης της προϋποθέσεων χορήγησης αδειών λειτουργίας, ιδίως της παρακολούθησης κατά πόσον το ίδρυμα παρέχει υπηρεσίες σύμφωνα με τις παρεχόμενες κοινοποιήσεις. Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) (ΕΑΤ) στην Επιτροπή.

(9)

Η ΕΑΤ διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις όσον αφορά τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων, που συστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

α)

τη διάρθρωση του διοικητικού οργάνου και των ανώτερων διοικητικών στελεχών, καθώς και την κατανομή των αρμοδιοτήτων για την εποπτεία του υποκαταστήματος·

β)

τον κατάλογο των μετόχων και των μελών με ειδικές συμμετοχές με βάση τις πληροφορίες που παρέχονται από το πιστωτικό ίδρυμα, σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

α)

οποιεσδήποτε ουσιώδεις ελλείψεις στη διαχείριση του κινδύνου ρευστότητας του ιδρύματος οι οποίες είναι γνωστές στις αρμόδιες αρχές και οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τα υποκαταστήματα, οποιαδήποτε μέτρα εποπτείας που έχουν ληφθεί σε σχέση με τις ελλείψεις αυτές και τον βαθμό συμμόρφωσης του ιδρύματος με τα εν λόγω μέτρα εποπτείας·

β)

τη συνολική εκτίμηση που διεξάγουν οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προέλευσης για το προφίλ κινδύνου ρευστότητας και τη διαχείριση κινδύνων του ιδρύματος, ιδίως σε σχέση με ένα υποκατάστημα·

γ)

τους δείκτες ρευστότητας και σταθερής χρηματοδοτικής θέσης ενός ιδρύματος σε εθνικό ή ενωσιακό επίπεδο στο εγχώριο νόμισμα του κράτους μέλους προέλευσης του ιδρύματος και σε όλα τα άλλα νομίσματα τα οποία είναι σημαντικά για το ίδρυμα·

δ)

τη σύνθεση των αποθεμάτων ρευστότητας ενός ιδρύματος·

ε)

τον βαθμό σύστασης βαρών επί των στοιχείων ενεργητικού ενός ιδρύματος·

στ)

τον λόγο των δανείων ενός ιδρύματος προς τις καταθέσεις του·

ζ)

οποιουσδήποτε εγχώριους δείκτες ρευστότητας που ισχύουν σε ένα ίδρυμα στο πλαίσιο των μέτρων μακροπροληπτικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι αρμόδιες αρχές ή η εντεταλμένη αρχή είτε ως δεσμευτικές απαιτήσεις, κατευθυντήριες γραμμές, συστάσεις, προειδοποιήσεις είτε με άλλη μορφή, συμπεριλαμβανομένων των ορισμών των δεικτών αυτών·

η)

οποιεσδήποτε ειδικές απαιτήσεις ρευστότητας που εφαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 105 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

θ)

οποιαδήποτε εμπόδια στη μεταφορά μετρητών και εξασφαλίσεων προς ή από τα υποκαταστήματα ενός ιδρύματος.

α)

την πολιτική ρευστότητας και χρηματοδότησης του ιδρύματος, καθώς και την περιγραφή των χρηματοδοτικών ρυθμίσεων για τα υποκαταστήματά του, τυχόν ρυθμίσεων στήριξης εντός του ομίλου και των διαδικασιών κεντρικής συγκέντρωσης ρευστών διαθεσίμων·

β)

τα σχέδια αντιμετώπισης επειγουσών καταστάσεων σε θέματα ρευστότητας και χρηματοδότησης του ιδρύματος, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με υποθετικά σενάρια ακραίων καταστάσεων.

α)

τις απαιτήσεις περί ιδίων κεφαλαίων που προβλέπονται στο άρθρο 92 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, λαμβάνοντας υπόψη τα μέτρα που εγκρίνονται ή αναγνωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 458 του εν λόγω κανονισμού και, κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις μεταβατικές ρυθμίσεις που καθορίζονται στο δέκατο μέρος του εν λόγω κανονισμού·

β)

οποιεσδήποτε πρόσθετες απαιτήσεις περί ιδίων κεφαλαίων που επιβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 104 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

γ)

τις απαιτήσεις περί κεφαλαιακών αποθεμάτων ασφαλείας που ορίζονται στο κεφάλαιο 4 του τίτλου VII της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

α)

τον δείκτη κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του ιδρύματος, κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

τον δείκτη κεφαλαίου της κατηγορίας 1 του ιδρύματος, κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

τον συνολικό δείκτη κεφαλαίου του ιδρύματος, κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

δ)

το συνολικό ποσό του ανοίγματος σε κίνδυνο του ιδρύματος, κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

ε)

τις απαιτήσεις περί ιδίων κεφαλαίων που ισχύουν στο κράτος μέλος προέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 92 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, λαμβάνοντας υπόψη τα μέτρα που εγκρίνονται ή αναγνωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 458 του εν λόγω κανονισμού και, κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις μεταβατικές ρυθμίσεις που καθορίζονται στο δέκατο μέρος του εν λόγω κανονισμού·

στ)

το ύψος του αποθέματος ασφαλείας διατήρησης κεφαλαίου που οφείλει να τηρεί το ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 129 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

ζ)

το ύψος του αντικυκλικού κεφαλαιακού αποθέματος ειδικά για το συγκεκριμένο ίδρυμα που οφείλει να τηρεί το ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 130 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

η)

το ύψος του αποθέματος ασφαλείας συστημικού κινδύνου που οφείλει να τηρεί το ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 133 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

θ)

το ύψος του αποθέματος ασφαλείας G-SII ή αποθέματος ασφαλείας O-SII που οφείλει να τηρεί το ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 131 παράγραφοι 4 και 5 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

ι)

το ύψος τυχόν πρόσθετων κεφαλαιακών απαιτήσεων που επιβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2013/36/ΕΕ και τυχόν άλλων απαιτήσεων που επιβάλλονται σχετικά με τη φερεγγυότητα του ιδρύματος, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο.

α)

τη μέγιστη κάλυψη του συστήματος εγγύησης καταθέσεων ανά επιλέξιμο καταθέτη·

β)

το πεδίο κάλυψης και τους τύπους καταθέσεων που καλύπτονται·

γ)

οποιονδήποτε αποκλεισμό από την κάλυψη, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων και των τύπων των καταθετών·

δ)

τις ρυθμίσεις χρηματοδότησης του συστήματος εγγύησης καταθέσεων, ιδίως αν το σύστημα λαμβάνει εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων χρηματοδότηση και τον όγκο του συστήματος·

ε)

τα στοιχεία επικοινωνίας του διαχειριστή του συστήματος.

α)

διοικητικές κυρώσεις ή άλλα διοικητικά μέτρα που εφαρμόζονται σύμφωνα με τα άρθρα 64 έως 67 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

β)

εποπτικά μέτρα που επιβάλλονται σύμφωνα με τα άρθρα 104 ή 105 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

γ)

ποινικές κυρώσεις που επιβάλλονται και αφορούν παραβάσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή των εθνικών διατάξεων για τη μεταφορά της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

α)

τα στοιχεία επικοινωνίας έκτακτης ανάγκης των ατόμων στις αρμόδιες αρχές που είναι αρμόδια για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης·

β)

τις διαδικασίες επικοινωνίας που εφαρμόζονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

α)

περιγραφή οποιασδήποτε περίπτωσης στην οποία οι αρμόδιες αρχές έχουν διαπιστώσει ότι ένα ίδρυμα δεν έχει συμμορφωθεί με την εθνική ή ενωσιακή νομοθεσία ή με απαιτήσεις σε σχέση με την προληπτική εποπτεία ή την εποπτεία της συμπεριφοράς των ιδρυμάτων στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και των εθνικών διατάξεων για τη μεταφορά της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, μαζί με επεξήγηση των εποπτικών μέτρων που έχουν ληφθεί ή πρόκειται να ληφθούν για την αντιμετώπιση της μη συμμόρφωσης·

β)

περιγραφή τυχόν μη συμμόρφωσης με τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, ασκούνται οι δραστηριότητες του υποκαταστήματος στο κράτος μέλος υποδοχής·

γ)

οποιονδήποτε συστημικό κίνδυνο έχει εντοπιστεί ότι αντιπροσωπεύει το υποκατάστημα ή οι δραστηριότητές του στο κράτος μέλος υποδοχής, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε εκτίμησης του πιθανού αντικτύπου από την αναστολή ή την παύση της λειτουργίας του υποκαταστήματος στα εξής:

δ)

το μερίδιο αγοράς του υποκαταστήματος, εφόσον υπερβαίνει το 2 % της συνολικής αγοράς στο κράτος μέλος υποδοχής, σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

ε)

οποιαδήποτε εμπόδια στη μεταφορά μετρητών και εξασφαλίσεων προς ή από το υποκατάστημα.

α)

οποιαδήποτε περίπτωση στην οποία οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προέλευσης έχουν διαπιστώσει ότι το ίδρυμα δεν έχει συμμορφωθεί με οποιαδήποτε εθνική ή ενωσιακή νομοθεσία ή με απαιτήσεις σε σχέση με την προληπτική εποπτεία ή την εποπτεία της συμπεριφοράς των ιδρυμάτων στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και των εθνικών διατάξεων για τη μεταφορά της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, μαζί με επεξήγηση των εποπτικών μέτρων που έχουν ληφθεί ή πρόκειται να ληφθούν για την αντιμετώπιση της μη συμμόρφωσης·

β)

το ύψος των καταθέσεων που έχουν πραγματοποιήσει οι κάτοικοι του κράτους μέλους υποδοχής·

γ)

το ύψος των δανείων που έχουν χορηγηθεί στους κατοίκους του κράτους μέλους υποδοχής·

δ)

σε σχέση με τις δραστηριότητες που απαριθμούνται στο παράρτημα I της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, τις οποίες το ίδρυμα έχει γνωστοποιήσει την επιθυμία του να ασκεί στο κράτος μέλος υποδοχής μέσω της παροχής υπηρεσιών:

α)

περιγραφή της κατάστασης που έχει προκύψει, συμπεριλαμβανομένης της βασικής αιτίας στην οποία οφείλεται, τον αναμενόμενο αντίκτυπο της κρίσης ρευστότητας στο ίδρυμα και τις εξελίξεις που αφορούν τις ενδοομιλικές συναλλαγές·

β)

επεξήγηση των μέτρων που έχουν ληφθεί ή πρόκειται να ληφθούν, είτε από τις αρμόδιες αρχές είτε από το ίδρυμα, συμπεριλαμβανομένων οποιωνδήποτε απαιτήσεων που επιβάλλονται στο ίδρυμα από τις αρμόδιες αρχές για τον περιορισμό της κρίσης ρευστότητας·

γ)

τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων των συστημικών επιπτώσεων της κρίσης ρευστότητας·

δ)

τα τελευταία διαθέσιμα ποσοτικά στοιχεία σχετικά με τη ρευστότητα, που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχεία γ) έως η).

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/15

(1)

Ο γενικός κίνδυνος αγοράς ορίζεται στο άρθρο 362 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ως ο κίνδυνος μεταβολής της τιμής ενός χρηματοπιστωτικού μέσου λόγω, στην περίπτωση διαπραγματεύσιμου χρεωστικού τίτλου ή παράγωγου μέσου χρεωστικού τίτλου, της μεταβολής του επιπέδου των επιτοκίων ή, στην περίπτωση μετοχών ή παράγωγου μέσου που βασίζεται σε μετοχές, σε ευρεία μεταβολή στην αγορά μετοχών που δεν σχετίζεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μεμονωμένων τίτλων.

(2)

Για τον υπολογισμό του γενικού κινδύνου αγοράς που προβλέπεται στο άρθρο 343 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, θα πρέπει να θεωρείται ότι διαφορετικές μετοχές είναι εισηγμένες στην ίδια αγορά όπου υπόκεινται στον ίδιο γενικό κίνδυνο αγοράς, δηλαδή όπου οι κινήσεις των τιμών του μέσου προκύπτουν από τοπικές οικονομικές συνθήκες. Συνεπώς, μια «αγορά» θα πρέπει να ορίζεται για τους σκοπούς αυτούς με αναφορά σε μια ολοκληρωμένη οικονομία η οποία συνήθως ισοδυναμεί με εθνική δικαιοδοσία.

(3)

Με την επιφύλαξη των ανωτέρω, η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος έχει εξαλείψει σημαντικά στοιχεία κατακερματισμού μεταξύ των αγορών μετοχών στη ζώνη του ευρώ. Για παράδειγμα, έχει εξαλείψει τον συναλλαγματικό κίνδυνο μεταξύ των συμμετεχόντων κρατών μελών και επιτρέπει να δημοσιεύονται τα αποτελέσματα των εταιρειών στο ίδιο νόμισμα. Επιπλέον, η υιοθέτηση του ευρώ απαίτησε εκτεταμένη οικονομική και νομική σύγκλιση μεταξύ των συμμετεχόντων κρατών μελών, ενώ στηρίζεται σε μια ολοκληρωμένη αγορά, με κοινούς κανόνες. Τα τελευταία αυτά χαρακτηριστικά είναι κοινά σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης, αλλά το ενιαίο νόμισμα έχει επιφέρει στενότερη και βαθύτερη οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ των συμμετεχόντων κρατών μελών, πράγμα που, ως εκ τούτου, δικαιολογεί ιδιαίτερη μεταχείριση για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. Κατά συνέπεια, η «αγορά» πρέπει να ορίζεται με αναφορά σε όλες τις αγορές μετοχών εντός της ζώνης του ευρώ, και σε σχέση με τις αγορές μετοχών εκτός ζώνης ευρώ στο επίπεδο της εκάστοτε εθνικής δικαιοδοσίας.

(4)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) στην Επιτροπή.

(5)

Η Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού σχετικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων, που συστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2),

α)

για τη ζώνη του ευρώ, όλες οι μετοχές που είναι εισηγμένες στα χρηματιστήρια που βρίσκονται σε κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το ευρώ ως νόμισμά τους·

β)

για τα κράτη μέλη εκτός ζώνης του ευρώ και τις τρίτες χώρες, όλες οι μετοχές που είναι εισηγμένες στα χρηματιστήρια που βρίσκονται εντός των ορίων μιας εθνικής δικαιοδοσίας.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/17

(1)

Η εφαρμογή της προηγμένης μεθόδου για τον προσδιορισμό των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο προσαρμογής της πιστωτικής αποτίμησης (CVA) μπορεί να συνεπάγεται τη συμμετοχή αντισυμβαλλομένων για τους οποίους δεν είναι διαθέσιμο το περιθώριο της συμφωνίας ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης (CDS). Σε αυτήν την περίπτωση, τα ιδρύματα θα πρέπει να χρησιμοποιούν ένα κατάλληλο περιθώριο λαμβάνοντας υπόψη την πιστοληπτική διαβάθμιση, τον κλάδο και την περιοχή του αντισυμβαλλομένου («προσεγγιστικό περιθώριο»), σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο του άρθρου 383 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(2)

Οι κανόνες για τον καθορισμό του προσεγγιστικού περιθωρίου για τον κίνδυνο CVA θα πρέπει να προβλέπουν τη χρήση ευρειών κατηγοριών πιστοληπτικής διαβάθμισης, κλάδου και περιοχής, και θα πρέπει να παρέχουν στα ιδρύματα την απαραίτητη ευελιξία για τον καθορισμό του καταλληλότερου προσεγγιστικού περιθωρίου με βάση την κρίση των εμπειρογνωμόνων τους.

(3)

Κατά τον λεπτομερέστερο καθορισμό του τρόπου με τον οποίο τα ιδρύματα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα χαρακτηριστικά της πιστοληπτικής διαβάθμισης, του κλάδου και της περιοχής των μεμονωμένων εκδοτών, κατά την εκτίμηση του κατάλληλου προσεγγιστικού περιθωρίου για τον προσδιορισμό των απαιτήσεων ίδιων κεφαλαίων, όπως απαιτείται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013, πρέπει να θεσπιστούν κανόνες ώστε να ληφθούν υπόψη τα εν λόγω χαρακτηριστικά με αναφορά στις ελάχιστες κατηγορίες για κάθε χαρακτηριστικό, προκειμένου να εξασφαλιστεί η εναρμονισμένη εφαρμογή των όρων αυτών.

(4)

Επιπλέον, στην περίπτωση των μεμονωμένων εκδοτών, όπου υπάρχει δεσμός, για παράδειγμα, μεταξύ περιφερειακής κυβέρνησης ή τοπικής αρχής και της κυβέρνησης, θα πρέπει να μπορεί να επιτραπεί η εκτίμηση του κατάλληλου προσεγγιστικού περιθωρίου με βάση το πιστωτικό περιθώριο ενός μεμονωμένου εκδότη, εφόσον αυτό οδηγεί σε καταλληλότερη εκτίμηση.

(5)

Για τον κατάλληλο υπολογισμό της επιβάρυνσης κινδύνου CVA, θα πρέπει να προσδιοριστεί ένα προσεγγιστικό περιθώριο με βάση τα δεδομένα που έχουν παρατηρηθεί σε μια αγορά ρευστότητας και οι παραδοχές σχετικά με τα δεδομένα, όπως η παρεμβολή και η παρέκταση των δεδομένων που αφορούν διαφορετικές διάρκειες, θα πρέπει να είναι εννοιολογικά άρτιες.

(6)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί η σύγκλιση των πρακτικών μεταξύ των ιδρυμάτων και να αποφευχθούν ανακολουθίες, έχοντας υπόψη ότι οι άρρητες πιθανότητες αθέτησης («PDs»), τα περιθώρια των συμφωνιών ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης («CDS») και η ζημία λόγω αθέτησης («LGD») αποτελούν μία εξίσωση με δύο άγνωστες μεταβλητές και ότι η συνήθης πρακτική της αγοράς είναι η χρήση μιας σταθερής τιμής LGD, προκειμένου να προκύψουν άρρητες PDs από περιθώρια στην αγορά, τα ιδρύματα θα πρέπει να χρησιμοποιούν μια τιμή LGDMKT που να είναι σύμφωνη με τη σταθερή LGD που χρησιμοποιείται ευρέως από τους συμμετέχοντες στην αγορά για τον καθορισμό άρρητων PDs από τα ομαλά εμπορεύσιμα πιστωτικά περιθώρια που έχουν χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του προσεγγιστικού πιστωτικού περιθωρίου για τον εν λόγω αντισυμβαλλόμενο.

(7)

Για τους σκοπούς της άδειας χρήσης της προηγμένης μεθόδου CVA για περιορισμένο αριθμό μικρότερων χαρτοφυλακίων, είναι σκόπιμο να λαμβάνεται υπόψη ένα χαρτοφυλάκιο ως συμψηφιστικό σύνολο, όπως ορίζεται στο άρθρο 272 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, ο αριθμός των συναλλαγών εκτός μεθόδου εσωτερικού υποδείγματος («ΜΕΥ») που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA και το μέγεθος των συμψηφιστικών συνόλων εκτός ΜΕΥ που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA, και να περιοριστούν ως ποσοστό επί του συνολικού αριθμού όλων των συναλλαγών που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA και ως ποσοστό επί του συνολικού μεγέθους όλων των συμψηφιστικών συνόλων που υπόκεινται στον υπολογισμό της επιβάρυνσης κινδύνου CVA, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές διαστάσεις των ιδρυμάτων.

(8)

Προκειμένου να μετριαστούν πιθανές ασυνέχειες στη χρήση της προηγμένης μεθόδου CVA για περιορισμένο αριθμό μικρότερων χαρτοφυλακίων, η χρήση της προηγμένης μεθόδου CVA πρέπει να παύσει μόνο όταν τα ποσοτικά όρια παραβιαστούν για δύο συνεχόμενα τρίμηνα.

(9)

Επιπλέον, προκειμένου να καταστεί δυνατό για τις αρμόδιες αρχές να εκτελούν τα εποπτικά τους καθήκοντα με αποτελεσματικό τρόπο, θα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζουν πότε δεν πληρούται πλέον η απαίτηση του περιορισμένου αριθμού μικρότερων χαρτοφυλακίων· ως εκ τούτου, σε αυτές τις περιπτώσεις, τα ιδρύματα θα πρέπει να ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές.

(10)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στην Επιτροπή.

(11)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις όσον αφορά τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1),

α)

το προσεγγιστικό περιθώριο έχει καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη όλα τα χαρακτηριστικά της πιστοληπτικής διαβάθμισης, του κλάδου και της περιοχής του αντισυμβαλλομένου, σύμφωνα με τα στοιχεία β), γ) και δ)·

β)

το χαρακτηριστικό της πιστοληπτικής διαβάθμισης έχει καθοριστεί με τη χρήση προκαθορισμένης ιεραρχίας πηγών εσωτερικών και εξωτερικών διαβαθμίσεων. Οι πιστοληπτικές διαβαθμίσεις αντιστοιχίζονται με βαθμίδες πιστωτικής ποιότητας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 384 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες είναι διαθέσιμες πολλαπλές εξωτερικές πιστοληπτικές διαβαθμίσεις, η αντιστοίχιση τους με βαθμίδες πιστωτικής ποιότητας θα ακολουθήσει την προσέγγιση για πολλαπλές πιστοληπτικές αξιολογήσεις, σύμφωνα με το άρθρο 138 του εν λόγω κανονισμού·

γ)

το χαρακτηριστικό του κλάδου έχει καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη τουλάχιστον τις ακόλουθες κατηγορίες:

δ)

το χαρακτηριστικό της περιοχής έχει καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη τουλάχιστον τις ακόλουθες κατηγορίες:

ε)

το προσεγγιστικό περιθώριο αντανακλά με αντιπροσωπευτικό τρόπο τα διαθέσιμα περιθώρια συμφωνίας ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης και τα περιθώρια άλλων ομαλά εμπορεύσιμων μέσων πιστωτικών κινδύνων, που αντιστοιχούν στον σχετικό συνδυασμό των εφαρμοστέων κατηγοριών και πληρούν τα κριτήρια ποιότητας δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 3·

στ)

η καταλληλότητα του προσεγγιστικού περιθωρίου προσδιορίζεται με αναφορά στη μεταβλητότητα και όχι στο επίπεδο του περιθωρίου.

α)

η περιφερειακή κυβέρνηση ή η τοπική αρχή και η κυβέρνηση έχουν την ίδια πιστοληπτική διαβάθμιση·

β)

δεν υπάρχει πιστοληπτική διαβάθμιση για την περιφερειακή κυβέρνηση ή την τοπική αρχή·

α)

ο αριθμός του συνόλου των συναλλαγών εκτός ΜΕΥ που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA δεν πρέπει να υπερβαίνει το 15 % του συνολικού αριθμού συναλλαγών που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA·

β)

το μέγεθος κάθε συμψηφιστικού συνόλου εκτός ΜΕΥ που υπόκειται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 % του συνολικού μεγέθους όλων των συμψηφιστικών συνόλων που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA·

γ)

το συνολικό μέγεθος όλων των συμψηφιστικών συνόλων εκτός ΜΕΥ που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 % του συνολικού μεγέθους όλων των συμψηφιστικών συνόλων που υπόκεινται στην επιβάρυνση κινδύνου CVA.

α)

του αριθμού συναλλαγών εκτός ΜΕΥ προς τον συνολικό αριθμό συναλλαγών·

β)

του μεμονωμένου μεγέθους του μεγαλύτερου συμψηφιστικού συνόλου εκτός ΜΕΥ προς το συνολικό μέγεθος όλων των συμψηφιστικών συνόλων και

γ)

του συνολικού μεγέθους όλων των συμψηφιστικών συνόλων εκτός ΜΕΥ προς το συνολικό μέγεθος όλων των συμψηφιστικών συνόλων.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/21

(1)

Οι μεταβλητές αποδοχές που χορηγούνται σε μέσα πρέπει να προωθούν την ορθή και αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων και δεν πρέπει να ενθαρρύνουν την ανάληψη υπερβολικών κινδύνων εκ μέρους του ιδρύματος, Ως εκ τούτου, οι κατηγορίες μέσων που μπορούν να χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών πρέπει να ευθυγραμμίζουν τα συμφέροντα του προσωπικού με τα συμφέροντα των μετόχων, των πιστωτών και άλλων ενδιαφερομένων φορέων, μέσω παροχής κινήτρων που θα ενθαρρύνουν το προσωπικό να ενεργεί προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον του ιδρύματος και να μην αναλαμβάνει υπερβολικούς κινδύνους.

(2)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι υπάρχει ισχυρή σύνδεση με την πιστωτική ποιότητα ενός ιδρύματος σε συνθήκες δρώσας οικονομικής κατάστασης, τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών πρέπει να περιέχουν τα κατάλληλα γεγονότα ενεργοποίησης για μείωση της ονομαστικής αξίας ή μετατροπή που μειώνουν την αξία των μέσων σε καταστάσεις όπου η πιστωτική ποιότητα του ιδρύματος σε συνθήκες δρώσας οικονομικής κατάστασης έχει επιδεινωθεί. Τα γεγονότα ενεργοποίησης που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς των αποδοχών δεν πρέπει να αλλάζουν το επίπεδο εξασφάλισης των μέσων και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να οδηγούν σε αποκλεισμό των πρόσθετων μέσων της κατηγορίας 1 ή της κατηγορίας 2 ως μέσων ιδίων κεφαλαίων.

(3)

Ενώ οι όροι που ισχύουν για τα πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 και της κατηγορίας 2 προσδιορίζονται στα άρθρα 52 και 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), τα άλλα μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 94 παράγραφος 1 στοιχείο ιβ) σημείο ii) της οδηγίας 2013/36/ΕΕ και μπορούν να μετατραπούν πλήρως σε μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 ή να υποτιμηθούν δεν υπόκεινται σε ειδικούς όρους σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, δεδομένου ότι δεν ταξινομούνται ως μέσα ιδίων κεφαλαίων για εποπτικούς σκοπούς. Ως εκ τούτου, πρέπει να θεσπιστούν ειδικές απαιτήσεις για τις διάφορες κατηγορίες μέσων, για να διασφαλιστεί ότι είναι κατάλληλα για να χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφορετική φύση των μέσων. Η χρήση μέσων για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών δεν πρέπει από μόνη της να αποτρέπει το χαρακτηρισμό των μέσων ως ιδίων κεφαλαίων ενός ιδρύματος, εφόσον πληρούνται οι όροι που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Η εν λόγω χρήση από μόνη της δεν πρέπει να νοείται ως παροχή κινήτρου για εξαγορά του μέσου, αφού μετά τις περιόδους αναβολής και διατήρησης, τα μέλη του προσωπικού είναι σε γενικές γραμμές σε θέση να λαμβάνουν ρευστά διαθέσιμα με άλλα μέσα εκτός από την εξαγορά.

(4)

Τα λοιπά μέσα περιλαμβάνουν χρεωστικούς τίτλους χωρίς μετρητά ή μέσα συνδεδεμένα με χρέος τα οποία δεν είναι αποδεκτά ως ίδια κεφάλαια. Τα λοιπά μέσα δεν περιορίζονται σε χρηματοοικονομικά μέσα, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, αλλά μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν περαιτέρω μέσα χωρίς μετρητά, τα οποία θα μπορούσαν να περιληφθούν σε συμφωνίες μεταξύ του ιδρύματος και των μελών του προσωπικού. Για να εξασφαλιστεί ότι αυτά τα μέσα αντανακλούν την πιστωτική ποιότητα ενός ιδρύματος σε συνθήκες δρώσας οικονομικής κατάστασης, κατάλληλες απαιτήσεις πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες υποτιμώνται ή μετατρέπονται τα εν λόγω μέσα εκτείνονται πέρα από τις καταστάσεις ανάκτησης ή ανάλυσης.

(5)

Όταν μέσα που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών ανακαλούνται, εξοφλούνται, εξαγοράζονται ή μετατρέπονται, σε γενικές γραμμές οι εν λόγω συναλλαγές δεν πρέπει να αυξάνουν την αξία των αποδοχών που χορηγούνται μέσω καταβολής ποσών που είναι υψηλότερα από την αξία του μέσου ή μέσω μετατροπής σε μέσα που έχουν μεγαλύτερη αξία από το μέσο που χορηγήθηκε αρχικά. Αυτό γίνεται για να εξασφαλιστεί ότι η αμοιβή δεν καταβάλλεται μέσω μηχανισμών ή μεθόδων που διευκολύνουν τη μη συμμόρφωση με το άρθρο 94 παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

(6)

Κατά τη χορήγηση μεταβλητών αποδοχών και όταν τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τις μεταβλητές αποδοχές εξοφλούνται, ανακαλούνται, εξαγοράζονται ή μετατρέπονται, οι εν λόγω συναλλαγές πρέπει να βασίζονται σε αξίες που έχουν προσδιοριστεί σύμφωνα με το ισχύον λογιστικό πρότυπο. Συνεπώς, η αποτίμηση των μέσων πρέπει να απαιτηθεί σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν καταστρατηγούνται οι απαιτήσεις της οδηγίας 2013/36/ΕΕ σχετικά με τις αποδοχές, ιδίως όσον αφορά τον λόγο μεταξύ των μεταβλητών και των σταθερών συνιστωσών των αποδοχών και την ευθυγράμμιση με την ανάληψη κινδύνων.

(7)

Το άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 καθορίζει τους μηχανισμούς υποτίμησης και μετατροπής των πρόσθετων μέσων της κατηγορίας 1. Επιπλέον, το άρθρο 94 παράγραφος 1 στοιχείο ιβ) σημείο ii) της οδηγίας 2013/36/ΕΕ απαιτεί τα λοιπά μέσα να μπορούν να μετατρέπονται πλήρως σε μέσα κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 ή να υποτιμώνται. Επειδή η οικονομική έκβαση μιας μετατροπής ή υποτίμησης λοιπών μέσων είναι η ίδια όπως και για τα πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1, οι μηχανισμοί υποτίμησης ή μετατροπής για τα λοιπά μέσα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους μηχανισμούς που εφαρμόζονται στα πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1, με προσαρμογές για να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι λοιπά μέσα δεν είναι αποδεκτά ως μέσα ιδίων κεφαλαίων από την άποψη της προληπτικής εποπτείας. Τα μέσα της κατηγορίας 2 δεν υπόκεινται σε ρυθμιστικές απαιτήσεις σχετικά με την υποτίμηση και τη μετατροπή σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Για να εξασφαλιστεί ότι η αξία όλων αυτών των μέσων, όταν χρησιμοποιούνται για μεταβλητές αποδοχές, μειώνεται όταν επιδεινώνεται η πιστωτική ποιότητα του ιδρύματος, θα πρέπει να προσδιοριστούν οι περιπτώσεις στις οποίες είναι απαραίτητη μια υποτίμηση ή μετατροπή του μέσου. Θα πρέπει να καθοριστούν οι μηχανισμοί υποτίμησης, ανατίμησης και μετατροπής για τα μέσα της κατηγορίας 2 και τα λοιπά μέσα, για να εξασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή.

(8)

Οι διανομές που προκύπτουν από μέσα μπορούν να λάβουν διάφορες μορφές. Μπορούν να είναι μεταβλητές ή σταθερές και μπορεί να καταβάλλονται περιοδικά ή κατά την τελική λήξη ενός μέσου. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις πολιτικές και πρακτικές αποδοχών που εκδόθηκαν από την επιτροπή ευρωπαϊκών αρχών τραπεζικής εποπτείας (3), προκειμένου να προωθηθεί η ορθή και αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων, δεν θα πρέπει να καταβάλλονται στο προσωπικό διανομές κατά τη διάρκεια των περιόδων αναβολής. Τα μέλη του προσωπικού θα πρέπει να λαμβάνουν τις διανομές μόνο σε σχέση με τις περιόδους που ακολουθούν την κατοχύρωση του μέσου. Ως εκ τούτου, μόνο τα μέσα με διανομές που καταβάλλονται περιοδικά στον ιδιοκτήτη του μέσου είναι κατάλληλα για χρήση ως μεταβλητές αποδοχές· τα ομόλογα μηδενικού τοκομεριδίου ή τα μέσα που διατηρούν τα κέρδη δεν θα πρέπει να υπολογίζονται για την ουσιαστική μερίδα των αποδοχών που θα πρέπει να αποτελείται από ένα ισοζύγιο των μέσων που αναφέρονται στο άρθρο 94 παράγραφος 1 στοιχείο ιβ) της οδηγίας 2013/36/ΕΕ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το προσωπικό θα επωφελείτο κατά τη διάρκεια της περιόδου αναβολής από την αύξηση των αξιών, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως ισοδύναμη με τη λήψη διανομών.

(9)

Οι πολύ υψηλές διανομές μπορεί να μειώσουν το μακροπρόθεσμο κίνητρο για τη συνετή ανάληψη κινδύνων, αφού αυξάνουν αποτελεσματικά το μεταβλητό μέρος των αποδοχών. Συγκεκριμένα, οι διανομές δεν πρέπει να καταβάλλονται σε χρονικά διαστήματα που υπερβαίνουν το ένα έτος, αφού αυτό θα οδηγούσε σε διανομές που συσσωρεύονται αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια περιόδων αναβολής και καταβάλλονται αφού κατοχυρωθούν οι μεταβλητές αποδοχές. Η συσσώρευση διανομών θα παρέκαμπτε το άρθρο 94 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) της οδηγίας 2013/36/ΕΕ όσον αφορά τη σχέση μεταξύ των μεταβλητών και των σταθερών συνιστωσών των αποδοχών και την αρχή του στοιχείου ιγ) του εν λόγω άρθρου που προβλέπει ότι οι πληρωτέες αποδοχές που υπάγονται στις ρυθμίσεις περί αναβολής κατοχυρώνονται το πολύ κατ' αναλογία του χρόνου. Ως εκ τούτου, οι διανομές που γίνονται μετά την κατοχύρωση του μέσου δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τις τιμές της αγοράς. Αυτό θα πρέπει να διασφαλίζεται μέσω της απαίτησης, τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τις μεταβλητές αποδοχές ή τα μέσα με τα οποία συνδέονται να εκδίδονται κυρίως σε άλλους επενδυτές, ή μέσω της απαίτησης τα εν λόγω μέσα να υπόκεινται σε ανώτατο όριο για τις διανομές.

(10)

Οι απαιτήσεις αναβολής και διατήρησης που ισχύουν για τη χορήγηση μεταβλητών αποδοχών σύμφωνα με το άρθρο 94 παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ πρέπει να πληρούνται στα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα, ακόμη και όταν τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τις μεταβλητές αποδοχές ανακαλούνται, εξοφλούνται, εξαγοράζονται ή μετατρέπονται. Ως εκ τούτου, σε τέτοιες περιπτώσεις τα μέσα θα πρέπει να ανταλλάσσονται με πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1, της κατηγορίας 2 και λοιπά μέσα τα οποία αντανακλούν την πιστωτική ποιότητα του ιδρύματος, σε συνθήκες δρώσας οικονομικής κατάστασης, να έχουν χαρακτηριστικά ισοδύναμα με εκείνα του μέσου που είχε χορηγηθεί αρχικά και να είναι της ίδιας αξίας, αφού ληφθούν υπόψη τα ποσά που έχουν υποτιμηθεί. Όταν άλλα μέσα εκτός των πρόσθετων μέσων της κατηγορίας 1 έχουν σταθερή ημερομηνία λήξης, θα πρέπει να καθοριστούν ελάχιστες απαιτήσεις για την εναπομένουσα ληκτότητα των εν λόγω μέσων, όταν αυτά χορηγούνται προκειμένου να διασφαλιστεί ότι συνάδουν με τις απαιτήσεις όσον αφορά τις περιόδους αναβολής και διατήρησης για τις μεταβλητές αποδοχές.

(11)

Η οδηγία 2013/36/ΕΕ δεν περιορίζει τις κατηγορίες των μέσων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις μεταβλητές αποδοχές σε ειδική κατηγορία χρηματοπιστωτικών μέσων. Θα πρέπει να είναι δυνατή η χρήση συνθετικών μέσων ή συμβάσεων μεταξύ των μελών του προσωπικού και των ιδρυμάτων που συνδέονται με πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 και της κατηγορίας 2, τα οποία μπορούν να μετατραπούν ή να υποτιμηθούν πλήρως. Αυτό επιτρέπει την εισαγωγή ειδικών προϋποθέσεων στους όρους των εν λόγω μέσων που ισχύουν μόνο για τα μέσα που χορηγούνται στο προσωπικό, χωρίς την ανάγκη να επιβληθούν οι εν λόγω όροι σε άλλους επενδυτές

(12)

Σε επίπεδο ομίλου, η διαχείριση των εκδόσεων μπορεί να γίνεται κεντρικά, εντός μιας μητρικής επιχείρησης. Ως εκ τούτου, τα ιδρύματα εντός ενός τέτοιου ομίλου δεν μπορούν πάντοτε να εκδίδουν μέσα που είναι κατάλληλα για να χρησιμοποιούνται για το σκοπό των μεταβλητών αποδοχών. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 δίνει τη δυνατότητα για πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 και της κατηγορίας 2 που εκδίδονται μέσω μιας οντότητας που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης να αποτελούν μέρος των ιδίων κεφαλαίων ενός ιδρύματος υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ως εκ τούτου, θα πρέπει επίσης να είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται τα εν λόγω μέσα για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών, υπό την προϋπόθεση να υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της πιστωτικής ποιότητας του ιδρύματος που χρησιμοποιεί αυτά τα μέσα για το σκοπό των μεταβλητών αποδοχών και της πιστωτικής ποιότητας του εκδότη του μέσου. Μια τέτοια σύνδεση μπορεί συνήθως να θεωρηθεί ότι υφίσταται μεταξύ μιας μητρικής επιχείρησης και μιας θυγατρικής. Τα μέσα εκτός των πρόσθετων μέσων της κατηγορίας 1 και της κατηγορίας 2 που δεν εκδίδονται απευθείας από ένα ίδρυμα θα πρέπει επίσης να μπορούν να χρησιμοποιούνται για τις μεταβλητές αποδοχές, υπό ισοδύναμες συνθήκες. Τα μέσα που συνδέονται με τα χρηματοπιστωτικά μέσα αναφοράς που εκδίδονται από τις μητρικές επιχειρήσεις σε τρίτες χώρες και τα οποία είναι ισοδύναμα με τα πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 ή της κατηγορίας 2 θα πρέπει να είναι επιλέξιμα για να χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς των μεταβλητών αποδοχών, εφόσον το γεγονός ενεργοποίησης αναφέρεται στο ίδρυμα που χρησιμοποιεί ένα τέτοιο συνθετικό μέσο.

(13)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(14)

Η ΕΑΤ διεξήγαγε επίσης ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις για τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και κάλεσε την Ομάδα Τραπεζικών Συμφεροντούχων, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), να γνωμοδοτήσει επ' αυτών,

α)

κατηγορίες πρόσθετων μέσων της κατηγορίας 1, όπου οι εν λόγω κατηγορίες πληρούν τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και το άρθρο 2 και συμμορφώνονται με το άρθρο 5 παράγραφος 9 και το άρθρο 5 παράγραφος 13 στοιχείο γ)·

β)

κατηγορίες μέσων της κατηγορίας 2, όπου οι εν λόγω κατηγορίες πληρούν τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και το άρθρο 3 και συμμορφώνονται με το άρθρο 5·

γ)

κατηγορίες μέσων που μπορούν να μετατραπούν πλήρως σε μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 ή να υποτιμηθούν και τα οποία δεν είναι ούτε πρόσθετα μέσα της κατηγορίας 1 ούτε μέσα της κατηγορίας 2 («λοιπά μέσα») στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 4, όπου οι εν λόγω κατηγορίες πληρούν τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και συμμορφώνονται με το άρθρο 5.

α)

τα μέσα δεν αποτελούν αντικείμενο εξασφάλισης ούτε υπόκεινται σε εγγύηση που ενισχύει την εξοφλητική προτεραιότητα των απαιτήσεων του κατόχου·

β)

όταν οι διατάξεις που διέπουν ένα μέσο επιτρέπουν τη μετατροπή του, το εν λόγω μέσο χρησιμοποιείται μόνο για τους σκοπούς της χορήγησης μεταβλητών αποδοχών, όπου το ποσοστό ή το εύρος της μετατροπής ορίζεται σε επίπεδο που εξασφαλίζει ότι η αξία του μέσου στο οποίο μετατρέπεται το αρχικά χορηγηθέν μέσο δεν είναι υψηλότερη από την αξία του αρχικά χορηγηθέντος μέσου τη στιγμή που χορηγήθηκε ως μεταβλητή αποδοχή·

γ)

οι διατάξεις που διέπουν τα μεταβλητά μέσα που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τον σκοπό των μεταβλητών αποδοχών εξασφαλίζουν ότι η αξία του μέσου στο οποίο μετατρέπεται το αρχικά χορηγηθέν μέσο δεν είναι υψηλότερη από την αξία του αρχικά χορηγηθέντος μέσου τη στιγμή της εν λόγω μετατροπής·

δ)

οι διατάξεις που διέπουν το μέσο προβλέπουν ότι τυχόν διανομές καταβάλλονται τουλάχιστον σε ετήσια βάση και καταβάλλονται στον κάτοχο του μέσου·

ε)

τα μέσα τιμολογούνται στην αξία τους κατά τη στιγμή χορήγησής τους, σύμφωνα με το ισχύον λογιστικό πρότυπο. Η αποτίμηση λαμβάνει υπόψη την πιστωτική ικανότητα του ιδρύματος και υπόκειται σε ανεξάρτητη εξέταση·

στ)

οι διατάξεις που διέπουν τα μέσα που εκδίδονται αποκλειστικά για τον σκοπό των μεταβλητών αποδοχών απαιτούν αποτίμηση που πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με το ισχύον λογιστικό πρότυπο σε περίπτωση που το μέσο εξοφληθεί, ανακληθεί, εξαγοραστεί ή μετατραπεί.

α)

οι διατάξεις που διέπουν το μέσο ορίζουν ένα συμβάν ενεργοποίησης για τους σκοπούς του άρθρου 52 παράγραφος 1 στοιχείο ιδ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

το γεγονός ενεργοποίησης που αναφέρεται στο στοιχείο α) συμβαίνει όταν ο δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του ιδρύματος που εκδίδει το μέσο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, είναι χαμηλότερος από οποιοδήποτε από τα εξής:

γ)

πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

κατά τη στιγμή της χορήγησης των μέσων ως μεταβλητών αποδοχών, η υπολειπόμενη περίοδος πριν από τη λήξη των μέσων είναι ίση ή υπερβαίνει το άθροισμα των περιόδων αναβολής και των περιόδων διατήρησης που ισχύουν για τις μεταβλητές αποδοχές σε σχέση με τη χορήγηση των εν λόγω μέσων·

β)

οι διατάξεις που διέπουν το μέσο προβλέπουν, σε περίπτωση γεγονότος ενεργοποίησης, τη μείωση της ονομαστικής αξίας του βασικού κεφαλαίου των μέσων σε μόνιμη ή προσωρινή βάση ή τη μετατροπή τους σε μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1·

γ)

το γεγονός ενεργοποίησης που αναφέρεται στο στοιχείο β) συμβαίνει όταν ο δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του ιδρύματος που εκδίδει το μέσο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, είναι χαμηλότερος από οποιοδήποτε από τα εξής:

δ)

πληρούται μία από τις απαιτήσεις του άρθρου 2 στοιχείο γ).

α)

τα λοιπά μέσα πληρούν τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2·

β)

τα λοιπά μέσα συνδέονται με ένα πρόσθετο μέσο της κατηγορίας 1 ή μέσο της κατηγορίας 2 και πληρούν τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3·

γ)

τα λοιπά μέσα συνδέονται με ένα μέσο το οποίο θα ήταν πρόσθετο μέσο της κατηγορίας 1 ή μέσο της κατηγορίας 2, εκτός από το γεγονός ότι εκδίδεται από μητρική επιχείρηση του ιδρύματος που είναι έξω από το πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του τίτλου II του πρώτου μέρους του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και τα λοιπά μέσα πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4.

α)

τα λοιπά μέσα εκδίδονται άμεσα ή μέσω οντότητας που περιλαμβάνεται στην ενοποίηση ομίλου σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του τίτλου II του πρώτου μέρους του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, υπό την προϋπόθεση ότι μια αλλαγή της πιστωτικής ποιότητας του εκδότη του μέσου μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι θα οδηγήσει σε μια παρόμοια αλλαγή της πιστωτικής ποιότητας του ιδρύματος που χρησιμοποιεί τα λοιπά μέσα για τον σκοπό των μεταβλητών αποδοχών·

β)

οι διατάξεις που διέπουν τα λοιπά μέσα δεν παρέχουν στον κάτοχο το δικαίωμα να επιταχύνει τις προγραμματισμένες πληρωμές διανομών ή κεφαλαίου, με εξαίρεση την περίπτωση αφερεγγυότητας ή εκκαθάρισης του ιδρύματος·

γ)

κατά τη στιγμή της χορήγησης των λοιπών μέσων ως μεταβλητών αποδοχών, η υπολειπόμενη περίοδος πριν από τη λήξη των λοιπών μέσων είναι ίση ή υπερβαίνει το άθροισμα των περιόδων αναβολής και των περιόδων διατήρησης που ισχύουν σε σχέση με τη χορήγηση των εν λόγω μέσων·

δ)

οι διατάξεις που διέπουν το μέσο προβλέπουν, σε περίπτωση γεγονότος ενεργοποίησης, τη μείωση της ονομαστικής αξίας του βασικού κεφαλαίου των μέσων σε μόνιμη ή προσωρινή βάση ή τη μετατροπή τους σε μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1·

ε)

το γεγονός ενεργοποίησης που αναφέρεται στο στοιχείο δ) συμβαίνει όταν ο δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του ιδρύματος που εκδίδει το μέσο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, είναι χαμηλότερος από οποιοδήποτε από τα εξής:

στ)

πληρούται μία από τις απαιτήσεις του άρθρου 2 στοιχείο γ).

α)

τα λοιπά μέσα πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 στοιχεία α) έως ε)·

β)

τα λοιπά μέσα συνδέονται με ένα πρόσθετο μέσο της κατηγορίας 1 ή μέσο της κατηγορίας 2 που εκδίδεται μέσω μιας οντότητας που περιλαμβάνεται στην ενοποίηση ομίλου σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του τίτλου II του πρώτου μέρους του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 («χρηματοπιστωτικό μέσο αναφοράς»)·

γ)

το χρηματοπιστωτικό μέσο αναφοράς πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 2 στοιχεία γ) και στ) κατά τον χρόνο που χορηγείται το μέσο ως μεταβλητές αποδοχές·

δ)

η αξία ενός λοιπού μέσου συνδέεται με το χρηματοπιστωτικό μέσο αναφοράς, ούτως ώστε να μην είναι σε καμία περίπτωση μεγαλύτερη από την αξία του χρηματοπιστωτικού μέσου αναφοράς·

ε)

η αξία οποιωνδήποτε διανομών που καταβάλλονται μετά την κατοχύρωση του λοιπού μέσου συνδέεται με το μέσο αναφοράς, ούτως ώστε οι διανομές που καταβάλλονται να μην είναι σε καμία περίπτωση μεγαλύτερες από την αξία οποιωνδήποτε διανομών καταβάλλονται στο πλαίσιο του χρηματοπιστωτικού μέσου αναφοράς·

στ)

οι διατάξεις που διέπουν τα λοιπά μέσα προβλέπουν ότι, αν το χρηματοπιστωτικό μέσο αναφοράς ανακληθεί, μετατραπεί, εξαγοραστεί ή εξοφληθεί εντός της περιόδου αναβολής ή κατακράτησης τα λοιπά μέσα συνδέονται με ένα ισοδύναμο χρηματοπιστωτικό μέσο αναφοράς που πληροί τις προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου, ούτως ώστε η συνολική αξία των λοιπών μέσων να μην αυξάνεται.

α)

οι αρμόδιες αρχές έχουν διαπιστώσει για τους σκοπούς του άρθρου 127 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ ότι το ίδρυμα που εκδίδει το μέσο με το οποίο συνδέονται τα άλλα μέσα υπόκειται σε ενοποιημένη εποπτεία από εποπτική αρχή τρίτης χώρας, η οποία είναι ισοδύναμη με εκείνη που διέπεται από τις αρχές που καθορίζονται στην εν λόγω οδηγία και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου 2 του τίτλου II του πρώτου μέρους του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

τα λοιπά μέσα πληρούν τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχεία α) και γ) έως στ).

α)

τον συντελεστή της εν λόγω μετατροπής και ένα όριο του επιτρεπόμενου ποσού της μετατροπής·

β)

ένα εύρος εντός του οποίου τα μέσα θα μετατραπούν σε μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1.

α)

την απαίτηση του κατόχου του μέσου κατά την αφερεγγυότητα ή εκκαθάριση του ιδρύματος·

β)

το προς καταβολή ποσό σε περίπτωση ανάκλησης ή εξόφλησης του μέσου·

γ)

τις διανομές που πραγματοποιούνται επί του μέσου.

α)

το ποσό που απαιτείται για να αποκατασταθεί πλήρως ο δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του ιδρύματος προς το ποσοστό που έχει καθοριστεί ως γεγονός ενεργοποίησης στις διατάξεις που διέπουν το μέσο·

β)

ολόκληρο το βασικό κεφάλαιο του μέσου.

α)

ενημερώνουν τα μέλη του προσωπικού στο οποίο έχουν χορηγηθεί τα μέσα ως μεταβλητές αποδοχές και τα πρόσωπα που εξακολουθούν να κατέχουν τέτοια μέσα·

β)

υποτιμούν το βασικό κεφάλαιο των μέσων ή μετατρέπουν τα μέσα σε μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 το συντομότερο δυνατόν και εντός μέγιστης προθεσμίας ενός μηνός, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο παρόν άρθρο.

α)

οι ανατιμήσεις βασίζονται σε κέρδη μετά τη λήψη από τον εκδότη του μέσου επίσημης απόφασης που επιβεβαιώνει τα τελικά κέρδη·

β)

κάθε ανατίμηση του μέσου ή πληρωμή τοκομεριδίων στο μειωμένο ποσό του βασικού κεφαλαίου πραγματοποιείται με πλήρη διακριτική ευχέρεια του ιδρύματος, λαμβανομένων υπόψη των περιορισμών που προκύπτουν από τα στοιχεία γ), δ) και ε), και το ίδρυμα δεν είναι υποχρεωμένο να πραγματοποιήσει ή να επιταχύνει μια ανατίμηση κάτω από ειδικές συνθήκες·

γ)

μια ανατίμηση πραγματοποιείται σε αναλογική βάση μεταξύ των πρόσθετων μέσων της κατηγορίας 1, των μέσων της κατηγορίας 2 και των λοιπών μέσων που χρησιμοποιούνται για τον σκοπό των μεταβλητών αποδοχών και έχουν υποβληθεί σε υποτίμηση·

δ)

το μέγιστο ποσό που πρέπει να αποδοθεί στο άθροισμα της ανατίμησης των μέσων της κατηγορίας 2 και των λοιπών μέσων, μαζί με την καταβολή τοκομεριδίων στο μειωμένο ποσό του βασικού κεφαλαίου είναι ίσο με το κέρδος του ιδρύματος πολλαπλασιασμένο επί το ποσό που προκύπτει με διαίρεση του ποσού που καθορίζεται στο σημείο i) διά του ποσού που καθορίζεται στο σημείο ii):

ε)

το άθροισμα των τυχόν ποσών ανατίμησης και των πληρωμών τοκομεριδίων επί του μειωμένου ποσού του βασικού κεφαλαίου αντιμετωπίζεται ως πληρωμή που οδηγεί σε μείωση των κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 και υπόκειται, από κοινού με άλλες διανομές σε μέσα κοινών μετοχών της κατηγορίας 1, στους περιορισμούς σχετικά με το μέγιστο διανεμητέο ποσό, όπως ορίζεται στο άρθρο 141 παράγραφος 2 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/29

(1)

Βάσει της εντολής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για την ανάπτυξη ενός φάσματος μεθόδων για την αποτύπωση άλλων κινδύνων εκτός του κινδύνου συντελεστή δέλτα στον υπολογισμό των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων των ιδρυμάτων, «κατά τρόπο αναλογικό της κλίμακας και της πολυπλοκότητας των δραστηριοτήτων των ιδρυμάτων στα δικαιώματα προαίρεσης και τους τίτλους επιλογής», θα πρέπει να σχεδιαστούν προσεγγίσεις με διαφορετικά επίπεδα πολυπλοκότητας και ευαισθησίας στον κίνδυνο, που δύναται να είναι κατάλληλες για διαφορετικά προφίλ ιδρυμάτων. Επομένως, θα πρέπει να προβλεφθούν οι ακόλουθες τρεις προσεγγίσεις κατά σειρά αυξανόμενης πολυπλοκότητας για τη μέτρηση των κινδύνων σε σχέση με δικαιώματα προαίρεσης ή τίτλους επιλογής που δεν υπάγονται στον συντελεστή δέλτα: i) η απλουστευμένη προσέγγιση, ii) η προσέγγιση δέλτα-συν και iii) η προσέγγιση σεναρίου. Αυτό το, βασιζόμενο σε τρεις προσεγγίσεις, πλαίσιο εφαρμόζει σε μεγάλο βαθμό το πλαίσιο για τους κινδύνους που δεν υπάγονται στον συντελεστή δέλτα το οποίο προβλέπεται από την Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία (BCBS), με κατάλληλες προσαρμογές ώστε να λαμβάνεται υπόψη ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Παρέχεται έτσι το πρόσθετο όφελος της εξασφάλισης της συνέπειας μεταξύ των ενωσιακών κανόνων και των διεθνώς συμφωνηθέντων ελάχιστων προτύπων.

(2)

Δεδομένης της αναγκαιότητας να παρασχεθεί στα ιδρύματα που εφαρμόζουν την προσέγγιση δέλτα-συν η δυνατότητα αντιμετώπισης των μη συνεχών δικαιωμάτων προαίρεσης με προσέγγιση μεγαλύτερης ευαισθησίας ως προς τους κινδύνους, τα ιδρύματα θα πρέπει να είναι σε θέση να συνδυάζουν τις προσεγγίσεις που προβλέπονται για τη μέτρηση του κινδύνου των δικαιωμάτων προαίρεσης και των τίτλων επιλογής υπό ορισμένες συνθήκες, όχι μόνον εντός των ομίλων, αλλά και εντός μεμονωμένων νομικών οντοτήτων. Παρ' όλα αυτά, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επιλεκτικής εφαρμογής των προσεγγίσεων από τα ιδρύματα με σκοπό την ελαχιστοποίηση των κεφαλαιακών απαιτήσεών τους, ο συνδυασμός των προσεγγίσεων σε μεμονωμένη βάση θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο υπό την προϋπόθεση ότι τα ιδρύματα θα προσδιορίζουν το πεδίο εφαρμογής κάθε προσέγγισης πριν να ξεκινήσουν τη χρήση της, για τη συνεπή εφαρμογή της διαχρονικά.

(3)

Οι κίνδυνοι που δεν υπάγονται στον συντελεστή δέλτα και που σχετίζονται με δικαιώματα προαίρεσης και τίτλους επιλογής δύναται να περιλαμβάνουν, ενδεικτικά, κινδύνους που ανακύπτουν από μεταβολές στον συντελεστή γάμα του υποκείμενου μέσου, αναφερόμενους ως κίνδυνος δευτέρου βαθμού συσχέτισης «κίνδυνος γάμα» ή «κίνδυνος κυρτότητας», όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, κινδύνους που ανακύπτουν από μεταβολές στον συντελεστή βέγκα, αναφερόμενους ως κίνδυνος μεταβολής της υπονοούμενης διακύμανσης «κίνδυνος βέγκα» ή «κίνδυνος αστάθειας», όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού, κινδύνους που ανακύπτουν από μεταβολές στα επιτόκια, αναφερόμενους ως «κίνδυνος επιτοκίου» ή «κίνδυνος ρο», μη γραμμικότητα που δεν μπορεί να ενσωματωθεί από τον κίνδυνο γάμα και τον κίνδυνο τεκμαρτής συσχέτισης για σύνολο δικαιωμάτων προαίρεσης ή τίτλων επιλογής. Από αυτούς τους κινδύνους, μόνο οι κίνδυνοι δεύτερου βαθμού συσχέτισης και μεταβολής της υπονοούμενης διακύμανσης είναι τέτοιας σπουδαιότητας ώστε να δικαιολογείται η επιβολή των κεφαλαιακών απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων, ακόμη και για τα περισσότερο πολύπλοκα ιδρύματα και, ως εκ τούτου, μόνο αυτοί οι τύποι κινδύνων θα πρέπει να καλύπτονται κατά τον υπολογισμό των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα πρέπει να λάβουν άδεια από την αρμόδια αρχή πριν να χρησιμοποιήσουν κάποιο εσωτερικό μοντέλο για τον υπολογισμό του συντελεστή δέλτα. Ωστόσο, η χρήση προσεγγίσεων κινδύνου που δεν υπάγεται στον συντελεστή δέλτα παρακολουθείται και αξιολογείται στο πλαίσιο της διαδικασίας εποπτικής εξέτασης και αξιολόγησης των ιδρυμάτων που προβλέπεται από τις διατάξεις της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2). Επιπροσθέτως, η μεγαλύτερη πολυπλοκότητα της προσέγγισης σεναρίου απαιτεί στενότερη παρακολούθηση από τις αρμόδιες αρχές και, επομένως, η χρήση της από τα ιδρύματα πρέπει να βασίζεται σε προσδιορισμένες προϋποθέσεις εφαρμογής, τόσο πριν από την πρώτη χρήση της όσο και σε συνεχή βάση.

(4)

Δεδομένου ότι το άρθρο 330 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 όσον αφορά την αντιμετώπιση συμφωνιών ανταλλαγής σταθερού σε κυμαινόμενου επιτοκίου ισχύει μόνον «όσον αφορά τον κίνδυνο επιτοκίου», δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για ορισμένα χρηματοοικονομικά μέσα, όπως δικαιώματα προαίρεσης επί συμφωνιών ανταλλαγής.

(5)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού συνδέονται στενά μεταξύ τους, καθώς αφορούν στο σύνολό τους τη μέτρηση των κινδύνων δικαιωμάτων προαίρεσης και τίτλων επιλογής που δεν υπάγονται στον συντελεστή δέλτα και που σχετίζονται με διαφορετικά υποκείμενα μέσα. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ των διατάξεων αυτών, οι οποίες θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ ταυτόχρονα, και να διευκολυνθούν τα πρόσωπα που υπόκεινται στις εξ αυτών υποχρεώσεις να έχουν πλήρη εικόνα και συνεκτική πρόσβαση στο κείμενο των διατάξεων αυτών, κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν όλα τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα που απαιτούνται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για το θέμα αυτό σε έναν ενιαίο κανονισμό.

(6)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στην Επιτροπή.

(7)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις όσον αφορά τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

α)

την απλουστευμένη προσέγγιση, όπως ορίζεται στα άρθρα 2 και 3 του παρόντος κανονισμού·

β)

την προσέγγιση δέλτα-συν, όπως ορίζεται στα άρθρα 4, 5 και 6 του παρόντος κανονισμού·

γ)

την προσέγγιση σεναρίου, όπως ορίζεται στα άρθρα 7, 8 και 9 του παρόντος κανονισμού.

α)

αναλύουν τα καλάθια δικαιωμάτων προαίρεσης ή τίτλων επιλογής στα θεμελιώδη συστατικά τους·

β)

αναλύουν ανώτατα και κατώτατα όρια ή άλλα δικαιώματα προαίρεσης που αφορούν επιτόκια σε διάφορες ημερομηνίες, σε μια αλυσίδα ανεξάρτητων δικαιωμάτων προαίρεσης που αφορούν διαφορετικές χρονικές περιόδους (caplets ή floorlets)·

γ)

αντιμετωπίζουν τα δικαιώματα προαίρεσης ή τους τίτλους επιλογής επί συμφωνιών ανταλλαγής σταθερών σε κυμαινόμενων επιτοκίων ως δικαιώματα προαίρεσης ή τίτλους επιλογής επί του σκέλους σταθερού επιτοκίου της συμφωνίας ανταλλαγής·

δ)

αντιμετωπίζουν τα δικαιώματα προαίρεσης ή τους τίτλους επιλογής που αφορούν περισσότερα από ένα υποκείμενα μέσα από αυτά που περιγράφονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 ως καλάθι δικαιωμάτων προαίρεσης ή τίτλων επιλογής, όπου κάθε δικαίωμα προαίρεσης έχει ένα μόνο διακριτό υποκείμενο μέσο.

α)

του ακαθάριστου ποσού, όπως περιγράφεται στις παραγράφους 2 έως 5·

β)

του σταθμισμένου με τον συντελεστή δέλτα ισοδύναμου ποσού, το οποίο υπολογίζεται ως η αγοραία αξία του υποκείμενου μέσου, πολλαπλασιασμένο με τον συντελεστή δέλτα και κατόπιν πολλαπλασιασμένο με έναν από τους ακόλουθους σχετικούς συντελεστές στάθμισης:

α)

στις περιπτώσεις που ο αγοραστής έχει το άνευ όρων δικαίωμα να αγοράσει το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού σε προκαθορισμένη τιμή κατά την ημερομηνία λήξης ή ανά πάσα στιγμή πριν από την ημερομηνία λήξης, και στις περιπτώσεις που ο πωλητής έχει την υποχρέωση να ικανοποιήσει την απαίτηση του αγοραστή («απλά δικαιώματα αγοράς ή τίτλοι επιλογής»)·

β)

στις περιπτώσεις που ο αγοραστής έχει το άνευ όρων δικαίωμα να πωλήσει το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού κατά τον ίδιο τρόπο που περιγράφεται στο στοιχείο α) («απλά δικαιώματα πώλησης ή τίτλοι επιλογής»).

α)

το δικαίωμα προαίρεσης ή ο τίτλος επιλογής ενσωματώνει το δικαίωμα πώλησης του υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού («long put») και συνδυάζεται με συμμετοχές στο υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού («θετική θέση στο υποκείμενο μέσο»)·

β)

το δικαίωμα προαίρεσης ή ο τίτλος επιλογής ενσωματώνει το δικαίωμα αγοράς του υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού («long call») και συνδυάζεται με την υπόσχεση πώλησης συμμετοχών στο υποκείμενο μέσο («αρνητική θέση στο υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού»).

α)

την αγοραία αξία του υποκείμενου τίτλου πολλαπλασιασμένη με το άθροισμα των ειδικών και γενικών απαιτήσεων κινδύνου αγοράς για το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού·

β)

την αξία της θέσης που προσδιορίζεται με τη μέθοδο αποτίμησης βάσει τρεχουσών τιμών αγοράς ή τη μέθοδο αποτίμησης βάσει υποδείγματος θεωρητικών τιμών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 104 παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 («αγοραία αξία του δικαιώματος προαίρεσης ή του τίτλου επιλογής»).

α)

των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων που αφορούν το μερικό παράγωγο του συντελεστή δέλτα σε σχέση με την τιμή του υποκείμενου μέσου, το οποίο, για δικαιώματα προαίρεσης ή τίτλους επιλογής επί ομολόγων, είναι το μερικό παράγωγο του συντελεστή δέλτα σε σχέση με την απόδοση μέχρι τη λήξη του υποκείμενου ομολόγου, και για δικαιώματα προαίρεσης επί συμφωνιών ανταλλαγής είναι το μερικό παράγωγο του συντελεστή δέλτα σε σχέση με το επιτόκιο ανταλλαγής·

β)

της απαίτησης σχετικά με το πρώτο μερικό παράγωγο της αξίας ενός δικαιώματος προαίρεσης ή τίτλου επιλογής, σε σχέση με την τεκμαρτή μεταβλητότητα.

α)

στις περιπτώσεις που τα δικαιώματα προαίρεσης ή οι τίτλοι επιλογής έχουν αγοραστεί, ως το μέγιστο ποσό μεταξύ του μηδενός και της διαφοράς μεταξύ των ακόλουθων τιμών:

β)

στις περιπτώσεις που τα δικαιώματα προαίρεσης ή οι τίτλοι επιλογής έχουν πωληθεί, ως το μέγιστο ποσό μεταξύ του μηδενός και της διαφοράς μεταξύ των ακόλουθων ποσών:

α)

για κάθε μεμονωμένο δικαίωμα προαίρεσης ή τίτλο επιλογής υπολογίζεται ο αντίκτυπος συντελεστή γάμα·

β)

οι επιπτώσεις του συντελεστή γάμα μεμονωμένων δικαιωμάτων προαίρεσης ή τίτλων επιλογής που αναφέρονται στον ίδιο διακριτό υποκείμενο τύπο προστίθενται·

γ)

η απόλυτη τιμή του αθροίσματος όλων των αρνητικών τιμών που προκύπτουν από το βήμα (β) δίνει τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο γάμα. Οι θετικές τιμές που προκύπτουν από το βήμα (β) δεν λαμβάνονται υπόψη.

α)

για επιτόκια στο ίδιο νόμισμα: κάθε διάστημα ληκτότητας όπως ορίζεται στον πίνακα 2 του άρθρου 339 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

για μετοχές και χρηματιστηριακούς δείκτες: κάθε αγορά όπως ορίζεται στους κανόνες που πρόκειται να αναπτυχθούν σύμφωνα με το άρθρο 341 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

για ξένα νομίσματα και χρυσό: κάθε ζεύγος νομισμάτων και χρυσός·

δ)

για βασικά εμπορεύματα: βασικά εμπορεύματα που θεωρούνται ίδια όπως ορίζεται στο άρθρο 357 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

α)

η τιμή του συντελεστή βέγκα προσδιορίζεται για κάθε μεμονωμένο δικαίωμα προαίρεσης·

β)

για κάθε μεμονωμένο δικαίωμα προαίρεσης υπολογίζεται υποτιθέμενη μεταβολή συν/πλην 25 % της τεκμαρτής μεταβλητότητας, όπου η τεκμαρτή μεταβλητότητα έχει την έννοια που της αποδίδεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2·

γ)

για κάθε μεμονωμένο δικαίωμα προαίρεσης η τιμή του συντελεστή βέγκα που προκύπτει από το βήμα του σημείου (α) πολλαπλασιάζεται με την υποτιθέμενη μεταβολή της τεκμαρτής μεταβλητότητας που προκύπτει από το βήμα του σημείου (β)·

δ)

για κάθε διακριτό υποκείμενο τύπο, με την έννοια που του αποδίδεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3, προστίθενται οι τιμές που προκύπτουν από το βήμα του σημείου (γ)·

ε)

το άθροισμα των απόλυτων τιμών που προκύπτουν από το βήμα του σημείου (δ) δίνει τη συνολική απαίτηση ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο βέγκα.

α)

έχουν συστήσει μια μονάδα ελέγχου κινδύνων που παρακολουθεί τον κίνδυνο του χαρτοφυλακίου δικαιωμάτων προαίρεσης των ιδρυμάτων και αναφέρει τα αποτελέσματα στη διοίκηση·

β)

ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές, με τρόπο διαχρονικά συνεπή, για το προκαθορισμένο πεδίο εφαρμογής των ανοιγμάτων που πρόκειται να καλυφθούν από αυτή την προσέγγιση·

γ)

ενσωματώνουν τα αποτελέσματα της προσέγγισης σεναρίου στις εσωτερικές αναφορές προς τη διοίκηση του ιδρύματος.

α)

για δικαιώματα προαίρεσης ή τίτλους επιλογής επιτοκίου, συν/πλην την υποτιθέμενη μεταβολή των επιτοκίων που ορίζεται στη στήλη 5 του πίνακα 2 του άρθρου 339 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

για δικαιώματα προαίρεσης ή τίτλους επιλογής επί μετοχικού κεφαλαίου ή δεικτών μετοχών, συν/πλην τον συντελεστή στάθμισης που προβλέπεται στο άρθρο 343 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

για δικαιώματα προαίρεσης ή τίτλους επιλογής επί συναλλάγματος και χρυσού, συν/πλην τον συντελεστή στάθμισης που αναφέρεται στο άρθρο 351 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή, κατά περίπτωση, συν/πλην τον συντελεστή στάθμισης που αναφέρεται στο άρθρο 354 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

δ)

για δικαιώματα προαίρεσης (τίτλους επιλογής) επί βασικών εμπορευμάτων, συν/πλην τον συντελεστή στάθμισης που αναφέρεται στο άρθρο 360 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

α)

για κάθε μεμονωμένο δικαίωμα προαίρεσης ή τίτλο επιλογής, όλα τα σενάρια που αναφέρονται στο άρθρο 8 εφαρμόζονται για τον υπολογισμό της προσομοιωθείσας καθαρής ζημίας ή κέρδους που αντιστοιχεί σε κάθε σενάριο. Η προσομοίωση αυτή πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας μεθόδους πλήρους αναπροσαρμογής, προσομοιώνοντας τις μεταβολές τιμών με τη χρήση μοντέλων τιμολόγησης και χωρίς να βασίζεται στις τοπικές προσεγγίσεις αυτών των μοντέλων·

β)

για κάθε διακριτό υποκείμενο τύπο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3, οι τιμές που λαμβάνονται μέσω του υπολογισμού στο σημείο (α) και αφορούν τα επιμέρους σενάρια αθροίζονται·

γ)

για κάθε διακριτό υποκείμενο τύπο, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3, το «σχετικό σενάριο» υπολογίζεται ως το σενάριο για το οποίο οι τιμές που έχουν προσδιοριστεί στο βήμα β) έχουν ως αποτέλεσμα τη μέγιστη ζημία ή το χαμηλότερο κέρδος εάν δεν υπάρχουν ζημίες·

δ)

για κάθε διακριτό υποκείμενο τύπο, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3, οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων υπολογίζονται σύμφωνα με τον τύπο που περιγράφεται στο παράρτημα ΙΙ·

ε)

η συνολική απαίτηση ιδίων κεφαλαίων στην περίπτωση κινδύνου δικαιωμάτων προαίρεσης ή τίτλων επιλογής που δεν υπάγεται στον συντελεστή δέλτα είναι το άθροισμα των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων που λαμβάνονται από τον υπολογισμό που αναφέρεται στο βήμα δ) για όλους τους διακριτούς υποκείμενους τύπους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/36

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, το εύρος εφαρμογής συστήματος διαβάθμισης αφορά το είδος των ανοιγμάτων που είναι δυνατόν να διαβαθμιστούν με το συγκεκριμένο σύστημα διαβάθμισης.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 διακρίνει τις ουσιώδεις επεκτάσεις ή μεταβολές στην προσέγγιση των εσωτερικών διαβαθμίσεων (προσέγγιση IRB) και στην εξελιγμένη προσέγγιση μέτρησης (ΑΜΑ) που υπόκεινται σε έγκριση, από όλες τις άλλες μεταβολές που υπόκεινται σε κοινοποίηση. Όσον αφορά τις δεύτερες, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 δεν ορίζει τη χρονική στιγμή της κοινοποίησης της επέκτασης ή της μεταβολής, το κατά πόσον δηλαδή η επέκταση ή η μεταβολή θα πρέπει να κοινοποιείται πριν ή μετά την εφαρμογή της. Πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι για τις επεκτάσεις ή τις μεταβολές ήσσονος σημασίας δεν απαιτείται η εκ των προτέρων κοινοποίησή τους στις αρμόδιες αρχές. Επιπλέον, θα απέβαινε επίσης αποδοτικότερο και λιγότερο επιβαρυντικό για τα ιδρύματα να συγκεντρώνουν τις μεταβολές ήσσονος σημασίας και να τις κοινοποιούν στις αρμόδιες αρχές σε τακτά χρονικά διαστήματα. Πράγματι, αυτό αποτελεί ήδη την εποπτική πρακτική που ακολουθούν πολλά κράτη μέλη. Ως εκ τούτου, οι επεκτάσεις και οι μεταβολές για τις οποίες απαιτείται κοινοποίηση θα πρέπει να διαιρούνται περαιτέρω σε επεκτάσεις και μεταβολές που απαιτούν κοινοποίηση πριν από την εφαρμογή τους και σε επεκτάσεις και μεταβολές που απαιτούν κοινοποίηση μόνον μετά την εφαρμογή τους. Η περαιτέρω αυτή διάκριση θα διασφάλιζε επιπλέον ότι οι αρμόδιες αρχές εστιάζουν την προσοχή τους, στο πλαίσιο των καθημερινών εργασιών τους, σε επεκτάσεις και μεταβολές που έχουν τη δυνατότητα να επιφέρουν ουσιώδεις αλλαγές στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων ή στην απόδοση των υποδειγμάτων ή των συστημάτων διαβάθμισης. Θα διασφάλιζε επίσης ότι τα ιδρύματα προβαίνουν σε διάκριση μεταξύ των επεκτάσεων και μεταβολών εξαιρετικής σημασίας και των επεκτάσεων και μεταβολών ήσσονος σημασίας βάσει μιας εποπτικής προσέγγισης προσανατολισμένης στον κίνδυνο. Μια τέτοια διάκριση μεταξύ των επεκτάσεων και μεταβολών που υπόκεινται σε κοινοποίηση πριν από την εφαρμογή και των επεκτάσεων και μεταβολών που υπόκεινται σε κοινοποίηση μετά την εφαρμογή θα ήταν σκόπιμη δεδομένου ότι η κοινοποίηση πριν από την εφαρμογή θα παρείχε στις αρμόδιες αρχές τη δυνατότητα να επανεξετάζουν την ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Κάτι τέτοιο θα μείωνε επακολούθως τον εποπτικό φόρτο από την πλευρά των ιδρυμάτων.

(3)

Η σπουδαιότητα των επεκτάσεων ή των μεταβολών στα υποδείγματα εξαρτάται συνήθως από τον τύπο και την κατηγορία της προτεινόμενης επέκτασης ή μεταβολής (η οποία θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στα ποιοτικά κριτήρια), καθώς και από τη δυνατότητά τους να επιφέρουν αλλαγές στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων ή, κατά περίπτωση, στα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων (η οποία θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στα ποσοτικά κριτήρια). Ως εκ τούτου, κάθε ποσοτικό κριτήριο που εφαρμόζεται για την αξιολόγηση της σπουδαιότητας των επεκτάσεων ή μεταβολών θα πρέπει να λαμβάνει τη μορφή ενός ορίου το οποίο θα βασίζεται στην ποσοστιαία μεταβολή των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων ή, κατά περίπτωση, των ποσών των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων πριν και μετά τη μεταβολή.

(4)

Ενώ για τις επεκτάσεις και τις μεταβολές στις εξελιγμένες προσεγγίσεις μέτρησης (ΑΜΑ), το ποσοτικό όριο θα πρέπει να υπολογίζεται, χάριν απλούστευσης, με βάση τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων, για τις μεταβολές στις προσεγγίσεις IRB το όριο θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση τα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων, προκειμένου να αποφεύγεται τυχόν άσκηση αδικαιολόγητης επίδρασης στα όρια από διαφορές στα ποσά των προσαρμογών πιστωτικής αποτίμησης που πραγματοποιούνται, οι οποίες επηρεάζουν μεν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων όχι όμως και τα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων. Επιπλέον, τα ποσοτικά κατώτατα όρια θα πρέπει να ορίζονται κατά τρόπο ώστε να λαμβάνουν υπόψη τον συνολικό αντίκτυπο των επεκτάσεων ή μεταβολών επί του κεφαλαίου που απαιτείται βάσει των εσωτερικών προσεγγίσεων, καθώς και των τυποποιημένων προσεγγίσεων, ώστε να αντικατοπτρίζεται ο βαθμός στον οποίο οι εσωτερικές προσεγγίσεις χρησιμοποιούνται για το σύνολο των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων ή των ποσών των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων. Αυτό ισχύει για όλα τα κατώτατα όρια που τίθενται για αμφότερες τις προσεγγίσεις, εκτός από το δεύτερο όριο του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ) σημείο ii) για την προσέγγιση IRB και το όριο της εκ των προτέρων κοινοποίησης για την προσέγγιση IRB, τα οποία ορίζονται σε σχέση με τον αντίκτυπο των μεταβολών στα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων που καλύπτονται από το εύρος της εφαρμογής ενός συγκεκριμένου υποδείγματος. Τόσο για την προσέγγιση IRB όσο και για την ΑΜΑ, οι υπολογισμοί για τη μέτρηση του αντίκτυπου μιας δεδομένης επέκτασης ή μεταβολής πρέπει να πραγματοποιούνται με αναφορά στην ίδια χρονική στιγμή, δεδομένου ότι το σύνολο των ανοιγμάτων (στην περίπτωση της προσέγγισης IRB) και το προφίλ κινδύνου (στην περίπτωση της ΑΜΑ) είναι σχετικά σταθερά στον χρόνο.

(5)

Οι αρμόδιες αρχές δύνανται, ανά πάσα στιγμή, να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα εποπτείας σε σχέση με τις επεκτάσεις και τις μεταβολές των υποδειγμάτων που έχουν κοινοποιηθεί, με βάση τη διαρκή εξέταση της άδειας χρήσης εσωτερικών προσεγγίσεων που προβλέπεται στο άρθρο 101 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2). Αφενός, αυτό έχει ως στόχο να διασφαλίζεται ότι εξακολουθούν να πληρούνται οι απαιτήσεις που ορίζονται στο τρίτο μέρος, τίτλος II, κεφάλαιο 3, τμήμα 6, ή στο τρίτο μέρος, τίτλος III, κεφάλαιο 4 ή στο τρίτο μέρος, τίτλος IV, κεφάλαιο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Αφετέρου, επιβάλλεται η θέσπιση κανόνων για τον καθορισμό των σημείων ενεργοποίησης για νέες εγκρίσεις και κοινοποιήσεις επεκτάσεων και μεταβολών στις εσωτερικές προσεγγίσεις. Οι κανόνες αυτοί δεν θα πρέπει να επηρεάζουν τις εποπτικές προσεγγίσεις επανεξέτασης των εσωτερικών υποδειγμάτων ή τις διοικητικές διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(6)

Οι μεταβολές στη μόνιμη μερική χρήση εσωτερικών προσεγγίσεων ή, κατά περίπτωση, στη διαδοχική εφαρμογή εσωτερικών προσεγγίσεων καλύπτονται από τα άρθρα 148 και 150 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για την προσέγγιση IRB και από το άρθρο 314 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για την ΑΜΑ. Ως εκ τούτου, οι συγκεκριμένοι τύποι μεταβολών δεν θα πρέπει να καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό.

(7)

Η άδεια των αρμόδιων αρχών αφορά τις μεθόδους, τις διαδικασίες, τους ελέγχους, τη συλλογή δεδομένων και τα συστήματα ΤΠ των προσεγγίσεων και, ως εκ τούτου, η διαρκής ευθυγράμμιση των υποδειγμάτων με το σύνολο των δεδομένων υπολογισμού που χρησιμοποιείται, βάσει των εγκεκριμένων μεθόδων, διαδικασιών, ελέγχων, συλλογών δεδομένων και συστημάτων ΤΠ δεν θα πρέπει να καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό.

(8)

Προκειμένου οι αρμόδιες αρχές να είναι σε θέση να αξιολογούν κατά πόσον τα ιδρύματα έχουν εφαρμόσει ορθώς τους κανόνες για την αξιολόγηση της σπουδαιότητας των επεκτάσεων και μεταβολών, θα πρέπει τα ιδρύματα να υποβάλλουν τα κατάλληλα δικαιολογητικά στις αρμόδιες αρχές. Προκειμένου να μειωθεί ο εποπτικός φόρτος που επωμίζονται τα ιδρύματα και να αυξηθούν η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των σχετικών διαδικασιών που εφαρμόζουν οι αρμόδιες αρχές, θα πρέπει να θεσπιστούν κανόνες που να καθορίζουν τις απαιτήσεις όσον αφορά την τεκμηρίωση που θα πρέπει να συνοδεύει τις αιτήσεις για έγκριση ή τις κοινοποιήσεις των επεκτάσεων και των μεταβολών.

(9)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στην Επιτροπή.

(10)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού συνδέονται στενά μεταξύ τους, διότι, αφενός, αναφέρονται σε επεκτάσεις και/ή μεταβολές στις προσεγγίσεις ΑΜΑ και IRB όσον αφορά τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για πιστωτικό και λειτουργικό κίνδυνο και, αφετέρου, τα συναφή ζητήματα και διαδικασίες εποπτείας είναι παρόμοια για τους εν λόγω δύο τύπους εσωτερικών προσεγγίσεων. Προκειμένου να εξασφαλιστεί συνοχή μεταξύ των διατάξεων αυτών και να διευκολυνθούν τα πρόσωπα που υπόκεινται στις εξ αυτών υποχρεώσεις να έχουν πλήρη εικόνα και συντονισμένη πρόσβαση στο κείμενο των διατάξεων αυτών, κρίνεται σκόπιμο να τεθούν σε ισχύ ταυτόχρονα και να συμπεριληφθούν όλα τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα που απαιτούνται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 σε σχέση με τις επεκτάσεις και τις μεταβολές των εσωτερικών υποδειγμάτων για πιστωτικό και λειτουργικό κίνδυνο, σε έναν ενιαίο κανονισμό. Ωστόσο, δεδομένου ότι το αντικείμενο του στοιχείου α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 312 παράγραφος 4 είναι διαφορετικό, ο παρών κανονισμός πραγματεύεται μόνο τα στοιχεία β) και γ).

(11)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις όσον αφορά τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

α)

ουσιώδεις επεκτάσεις και μεταβολές, για τις οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 3 και το άρθρο 312 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, απαιτείται άδεια από τις αρμόδιες αρχές·

β)

άλλες επεκτάσεις και μεταβολές, για τις οποίες απαιτείται κοινοποίηση προς τις αρμόδιες αρχές.

α)

επεκτάσεις και μεταβολές για τις οποίες απαιτείται κοινοποίηση πριν από την εφαρμογή τους·

β)

επεκτάσεις και μεταβολές για τις οποίες απαιτείται κοινοποίηση μετά την εφαρμογή τους.

α)

για τον σκοπό της αξιολόγησης του ποσοτικού αντίκτυπου τα ιδρύματα πρέπει να χρησιμοποιούν τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία·

β)

όταν δεν είναι εφικτή η ακριβής εκτίμηση του ποσοτικού αντίκτυπου, τα ιδρύματα διεξάγουν αντ' αυτού αξιολόγηση του αντίκτυπου με βάση αντιπροσωπευτικό δείγμα ή άλλες αξιόπιστες μεθοδολογίες άντλησης συμπερασμάτων·

γ)

για τις μεταβολές που δεν έχουν άμεσο ποσοτικό αντίκτυπο, δεν υπολογίζεται ποσοτικός αντίκτυπος κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ) για την προσέγγιση IRB ή στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ) για την AMA.

α)

εμπίπτουν σε μία από τις μεταβολές στο εύρος εφαρμογής συστημάτων διαβάθμισης ή προσεγγίσεων εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές που αναφέρονται στο παράρτημα I, μέρος I, τμήμα 1·

β)

εμπίπτουν σε μία από τις μεταβολές στα συστήματα διαβάθμισης ή τις προσεγγίσεις εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές που αναφέρονται στο παράρτημα I, μέρος II, τμήμα 1·

γ)

έχουν ως αποτέλεσμα ένα από τα ακόλουθα:

α)

στον αριθμητή, η διαφορά των ποσών των σταθμισμένων ως προς των κίνδυνο ανοιγμάτων για πιστωτικό κίνδυνο και κίνδυνο απομείωσης της αξίας εισπρακτέων που συνδέονται με το εύρος της εφαρμογής του συστήματος εσωτερικής διαβάθμισης ή της προσέγγισης εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές πριν και μετά τη μεταβολή στο ενοποιημένο επίπεδο του μητρικού ιδρύματος στην ΕΕ ή σε επίπεδο ιδρύματος που δεν είναι ούτε μητρικό ούτε θυγατρικό·

β)

στον παρονομαστή, τα συνολικά ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων για πιστωτικό κίνδυνο και κίνδυνο απομείωσης της αξίας εισπρακτέων πριν από τη μεταβολή στο ενοποιημένο επίπεδο του μητρικού ιδρύματος στην ΕΕ ή, αντίστοιχα, σε επίπεδο ιδρύματος που δεν είναι ούτε μητρικό ούτε θυγατρικό.

α)

στον αριθμητή, η διαφορά των ποσών των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων για πιστωτικό κίνδυνο και κίνδυνο απομείωσης της αξίας εισπρακτέων που συνδέονται με το εύρος της εφαρμογής του συστήματος εσωτερικής διαβάθμισης ή της προσέγγισης εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές πριν και μετά τη μεταβολή·

β)

στον παρονομαστή, τα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων για πιστωτικό κίνδυνο και κίνδυνο απομείωσης της αξίας εισπρακτέων πριν από τη μεταβολή που συνδέονται με το εύρος της εφαρμογής του συστήματος διαβάθμισης ή της προσέγγισης εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές.

α)

οι μεταβολές που πληρούν οποιαδήποτε από τις ακόλουθες προϋποθέσεις πρέπει να κοινοποιούνται στις αρμόδιες αρχές τουλάχιστον δύο μήνες πριν από την εφαρμογή τους:

β)

όλες οι άλλες μεταβολές κοινοποιούνται στις αρμόδιες αρχές μετά την εφαρμογή τους, τουλάχιστον ετησίως.

α)

στον αριθμητή, η διαφορά των ποσών των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων για πιστωτικό κίνδυνο και κίνδυνο απομείωσης της αξίας εισπρακτέων που συνδέονται με το εύρος της εφαρμογής του συστήματος εσωτερικής διαβάθμισης ή της προσέγγισης εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές πριν και μετά τη μεταβολή·

β)

στον παρονομαστή, τα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων για πιστωτικό κίνδυνο και κίνδυνο απομείωσης της αξίας εισπρακτέων πριν από τη μεταβολή που συνδέονται με το εύρος της εφαρμογής του συστήματος διαβάθμισης ή της προσέγγισης εσωτερικών υποδειγμάτων για ανοίγματα σε μετοχές.

α)

εμπίπτουν σε μία από τις επεκτάσεις που περιγράφονται στο παράρτημα II, μέρος I, τμήμα 1·

β)

εμπίπτουν σε μία από τις μεταβολές που περιγράφονται στο παράρτημα II, μέρος II, τμήμα 1·

γ)

έχουν ως αποτέλεσμα ένα από τα ακόλουθα:

α)

στον αριθμητή, η διαφορά στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για λειτουργικό κίνδυνο που συνδέεται με το πεδίο εφαρμογής του υποδείγματος AMA πριν και μετά την επέκταση ή μεταβολή σε ενοποιημένο επίπεδο μητρικού ιδρύματος στην ΕΕ ή σε επίπεδο ιδρύματος που δεν είναι ούτε μητρικό ούτε θυγατρικό·

β)

στον παρονομαστή, το σύνολο των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων για λειτουργικό κίνδυνο πριν από την επέκταση ή μεταβολή σε ενοποιημένο επίπεδο του μητρικού ιδρύματος στην ΕΕ ή, αντίστοιχα, σε επίπεδο ιδρύματος που δεν είναι ούτε μητρικό ούτε θυγατρικό.

α)

στον αριθμητή, η διαφορά στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για λειτουργικό κίνδυνο που συνδέεται με το πεδίο εφαρμογής του υποδείγματος πριν και μετά την επέκταση ή μεταβολή στο ενοποιημένο επίπεδο μητρικού ιδρύματος που δεν είναι μητρικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην ΕΕ ή σε επίπεδο θυγατρικού ιδρύματος όπου το μητρικό ίδρυμα δεν έχει λάβει την άδεια να χρησιμοποιεί την προσέγγιση ΑΜΑ·

β)

στον παρονομαστή, το σύνολο των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων για λειτουργικό κίνδυνο πριν την επέκταση ή μεταβολή σε ενοποιημένο επίπεδο μητρικού ιδρύματος που δεν είναι μητρικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην ΕΕ ή, αντίστοιχα, σε επίπεδο θυγατρικού ιδρύματος όπου το μητρικό ίδρυμα δεν έχει λάβει την άδεια να χρησιμοποιεί την προσέγγιση ΑΜΑ.

α)

επεκτάσεις και μεταβολές που εμπίπτουν στο παράρτημα II, μέρος I, τμήμα 2 και μέρος II, τμήμα 2, κοινοποιούνται στις αρμόδιες αρχές τουλάχιστον δύο μήνες πριν από την εφαρμογή τους·

β)

όλες οι άλλες επεκτάσεις και μεταβολές κοινοποιούνται στις αρμόδιες αρχές μετά την εφαρμογή τους, τουλάχιστον ετησίως.

α)

περιγραφή της επέκτασης ή της μεταβολής, την αιτιολογία και τον στόχο της·

β)

ημερομηνία εφαρμογής·

γ)

πεδίο εφαρμογής που επηρεάζεται από την επέκταση ή τη μεταβολή του υποδείγματος, με χαρακτηριστικά του όγκου·

δ)

τεχνικά και διαδικαστικά έγγραφα·

ε)

εκθέσεις της ανεξάρτητης αξιολόγησης ή επικύρωσης των ιδρυμάτων·

στ)

επιβεβαίωση ότι η επέκταση ή η μεταβολή έχει εγκριθεί από τους αρμόδιους φορείς μέσω των διαδικασιών έγκρισης του ιδρύματος, και ημερομηνία έγκρισης·

ζ)

κατά περίπτωση, ποσοτικός αντίκτυπος της μεταβολής ή της επέκτασης στα ποσά των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο ανοιγμάτων ή στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων·

η)

στοιχεία καταχώρισης του αριθμού της τρέχουσας έκδοσης και προηγούμενων εκδόσεων των εσωτερικών υποδειγμάτων που υπόκεινται σε έγκριση.

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/50

(1)

Το άρθρο 77 παράγραφος 3 της οδηγία 2013/36/ΕΕ αναφέρεται αποκλειστικά σε «χρεωστικούς τίτλους»· επομένως, τα μέσα μετοχικού κεφαλαίου στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην εκτίμηση της σημαντικότητας του ειδικού κινδύνου.

(2)

Η σημαντικότητα, σε απόλυτες τιμές, των εκθέσεων σε ειδικό κίνδυνο θα πρέπει να μετράται με την εφαρμογή των τυποποιημένων κανόνων για τον υπολογισμό των καθαρών θέσεων των χρεωστικών τίτλων. Στην εκτίμηση αυτή θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τόσο οι θετικές όσο και οι αρνητικές καθαρές θέσεις, υπολογιζόμενες σύμφωνα με το άρθρο 327 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), αφού δοθεί αναγνώριση αντισταθμίσεων που παρέχονται από πιστωτικά παράγωγα, σύμφωνα με τα άρθρα 346 και 347 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(3)

Το άρθρο 77 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, που καλύπτει τον ειδικό κίνδυνο στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών, αναφέρεται σε «μεγάλο αριθμό σημαντικών θέσεων σε χρεόγραφα διαφορετικών εκδοτών». Επομένως, με τους παρόντες κανόνες καθορίζεται όριο σημαντικότητας των μεγάλων αριθμών σημαντικών θέσεων σε χρεόγραφα διαφορετικών εκδοτών, σύμφωνα με το άρθρο 77 παράγραφος 4 της εν λόγω οδηγίας.

(4)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υποβλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στην Επιτροπή.

(5)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διενήργησε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων, στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/52

(1)

Το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 211/2011 προβλέπει ότι, στο ένα τέταρτο τουλάχιστον των κρατών μελών, οι υπογράφοντες πρωτοβουλία πολιτών πρέπει να αντιστοιχούν στον αριθμό των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εκλέγονται σε κάθε κράτος μέλος επί 750. Οι ελάχιστοι αυτοί αριθμοί θεσπίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού.

(2)

Στις 28 Ιουνίου 2013, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θέσπισε την απόφαση 2013/312/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον καθορισμό της σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2). Η εν λόγω απόφαση, που τέθηκε σε ισχύ στις 30 Ιουνίου 2013, ορίζει τον αριθμό των εκλεγόμενων σε κάθε κράτος μέλος αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κοινοβουλευτική περίοδο 2014-2019. Η κοινοβουλευτική περίοδος 2014-2019 αρχίζει την 1η Ιουλίου 2014.

(3)

Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 211/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

20.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 148/54

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 223/2014 επιτρέπει στην Επιτροπή να θεσπίζει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση μη ουσιωδών στοιχείων του, όσον αφορά το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (TEBA)

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 223/2014 επιβάλλει στη διαχειριστική αρχή την υποχρέωση να θεσπίσει σύστημα καταχώρισης και αποθήκευσης δεδομένων σε ηλεκτρονική μορφή για κάθε πράξη, τα οποία είναι αναγκαία για την παρακολούθηση, την αξιολόγηση, τη δημοσιονομική διαχείριση, την επαλήθευση και τον λογιστικό έλεγχο συμπεριλαμβανομένων, όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα (ΕΠ II) που αφορούν την κοινωνική ενσωμάτωση των απόρων ατόμων, δεδομένων για μεμονωμένους συμμετέχοντες. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να οριστεί κατάλογος των δεδομένων που θα καταχωρίζονται και θα αποθηκεύονται στο σύστημα αυτό.

(3)

Ορισμένα δεδομένα είναι κατάλληλα μόνο για συγκεκριμένους τύπους πράξεων ή μόνο για έναν από τους τύπους επιχειρησιακού προγράμματος και συνεπώς, θα πρέπει να διευκρινίζεται αν ισχύουν οι απαιτήσεις για δεδομένα. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 223/2014 ορίζει συγκεκριμένες απαιτήσεις για την καταχώριση και αποθήκευση δεδομένων για μεμονωμένους συμμετέχοντες σε πράξεις που υποστηρίζονται από το ΕΠ ΙΙ, απαιτήσεις οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

(4)

Ο κατάλογος δεδομένων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις υποβολής δεδομένων που καθορίζονται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014 ώστε να διασφαλίζεται ότι τα δεδομένα που είναι αναγκαία για τη δημοσιονομική διαχείριση και παρακολούθηση, περιλαμβανομένων και των δεδομένων που είναι αναγκαία για την προετοιμασία των αιτήσεων πληρωμών, των λογαριασμών και των ετήσιων εκθέσεων, υπάρχουν για κάθε πράξη, σε μορφή που παρέχει τη δυνατότητα να αθροίζονται εύκολα και να ελέγχεται η συμφωνία τους. Ο κατάλογος θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη ότι χρειάζονται ορισμένα βασικά δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή σχετικά με τις πράξεις για την αποτελεσματική δημοσιονομική διαχείριση των πράξεων και για να ικανοποιηθεί η απαίτηση δημοσίευσης των βασικών πληροφοριών σχετικά με τις πράξεις. Επιπλέον, χρειάζονται και ορισμένα άλλα δεδομένα για τον αποτελεσματικό προγραμματισμό και τη διενέργεια επαληθεύσεων και λογιστικών ελέγχων.

(5)

Ο κατάλογος δεδομένων που πρέπει να καταχωρίζονται και να αποθηκεύονται δεν θα πρέπει να προδικάζει τα τεχνικά χαρακτηριστικά ή τη δομή των μηχανογραφικών συστημάτων που καθορίζονται από τις διαχειριστικές αρχές ούτε θα πρέπει να προκαθορίζει τον μορφότυπο των καταχωριζόμενων και αποθηκευόμενων δεδομένων, εκτός αν αυτά ορίζονται ρητά στον παρόντα κανονισμό. Επίσης, δεν θα πρέπει να προδικάζει τα μέσα εισαγωγής ή παραγωγής των δεδομένων εντός του συστήματος· σε ορισμένες περιπτώσεις, τα δεδομένα που περιλαμβάνονται στον κατάλογο ενδέχεται να απαιτούν την καταχώριση πολλαπλών τιμών. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να καθοριστούν ορισμένοι κανόνες ως προς τη φύση των εν λόγω δεδομένων, ώστε να διασφαλιστεί ότι η διαχειριστική αρχή θα είναι σε θέση να ασκεί τις αρμοδιότητές της όσον αφορά την παρακολούθηση, την αξιολόγηση, τη δημοσιονομική διαχείριση, την επαλήθευση και τον λογιστικό έλεγχο, ακόμη και στις περιπτώσεις που αυτό απαιτεί την επεξεργασία δεδομένων για μεμονωμένους συμμετέχοντες.

(6)

Για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα εξακρίβωσης και λογιστικού ελέγχου των δαπανών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων, είναι αναγκαίο να καθοριστούν τα κριτήρια που πρέπει να πληροί μια διαδρομή ελέγχου προκειμένου να θεωρείται επαρκής.

(7)

Είναι αναγκαίο να προβλεφθεί, σε σχέση με το ελεγκτικό έργο κατ' εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014, ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποτρέπουν κάθε μη επιτρεπόμενη αποκάλυψη ή πρόσβαση σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και να προσδιοριστούν οι σκοποί για τους οποίους η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μπορούν να επεξεργάζονται τα εν λόγω δεδομένα.

(8)

Αρμόδια για τους λογιστικούς ελέγχους των πράξεων είναι η αρχή ελέγχου. Για να εξασφαλιστούν η επάρκεια του πεδίου και η αποτελεσματικότητα των εν λόγω λογιστικών ελέγχων καθώς και η διενέργειά τους με βάση τα ίδια πρότυπα σε όλα τα κράτη μέλη, είναι απαραίτητο να προβλεφθούν οι όροι τους οποίους θα πρέπει να πληρούν.

(9)

Είναι αναγκαίο να καθοριστεί λεπτομερώς η βάση για τη δειγματοληψία των πράξεων που πρόκειται να ελεγχθούν, την οποία θα πρέπει να τηρεί η αρχή ελέγχου κατά τον καθορισμό ή την έγκριση της μεθόδου δειγματοληψίας, περιλαμβανομένου του καθορισμού της μονάδας δειγματοληψίας, ορισμένων τεχνικών κριτηρίων που πρέπει να εφαρμόζονται για το δείγμα και των παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τη λήψη συμπληρωματικών δειγμάτων, όταν αυτό είναι αναγκαίο.

(10)

Η αρχή ελέγχου θα πρέπει να συντάσσει γνωμοδότηση λογιστικού ελέγχου για τους λογαριασμούς που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 223/2014. Για να εξασφαλιστεί ότι οι εν λόγω λογιστικοί έλεγχοι είναι επαρκείς ως προς το πεδίο και το περιεχόμενό τους, καθώς και ότι διενεργούνται με βάση τα ίδια πρότυπα σε όλα τα κράτη μέλη, είναι απαραίτητο να καθοριστούν οι όροι τους οποίους θα πρέπει να πληρούν.

(11)

Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου και η ισότιμη μεταχείριση όλων των κρατών μελών κατά την εφαρμογή των δημοσιονομικών διορθώσεων, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, είναι αναγκαίο να καθοριστούν τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των σοβαρών ελλείψεων στην αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου, να οριστούν τα κύρια είδη των ελλείψεων αυτών και να καθοριστούν τα κριτήρια για τον καθορισμό του επιπέδου της δημοσιονομικής διόρθωσης που πρέπει να εφαρμοστεί και τα κριτήρια για την εφαρμογή κατ' αποκοπή ποσοστών ή κατά παρέκταση δημοσιονομικών διορθώσεων.

(12)

Για να καταστεί δυνατή η ταχεία εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

α)

κανόνες που προσδιορίζουν τις πληροφορίες για τα δεδομένα που πρέπει να καταχωρίζονται και να αποθηκεύονται σε ηλεκτρονική μορφή στο σύστημα παρακολούθησης που έχει θεσπίσει η διαχειριστική αρχή·

β)

λεπτομερείς ελάχιστες απαιτήσεις για τη διαδρομή ελέγχου σε σχέση με τις λογιστικές εγγραφές που πρέπει να τηρούνται και τα δικαιολογητικά έγγραφα που πρέπει να φυλάσσονται σε επίπεδο αρχής πιστοποίησης, διαχειριστικής αρχής, ενδιάμεσων φορέων και δικαιούχων·

γ)

το πεδίο και το περιεχόμενο των λογιστικών ελέγχων των πράξεων και των λογιστικών ελέγχων των λογαριασμών και τη μεθοδολογία για την επιλογή του δείγματος πράξεων·

δ)

λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τη χρήση των δεδομένων που συλλέγονται κατά τους λογιστικούς ελέγχους που διενεργούνται από υπαλλήλους της Επιτροπής ή από εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους της Επιτροπής·

ε)

λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των σοβαρών ελλείψεων στην αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου, συμπεριλαμβανομένων των κύριων ειδών σοβαρών ελλείψεων σχετικά με τα κριτήρια για τον καθορισμό του επιπέδου της δημοσιονομικής διόρθωσης που πρέπει να εφαρμοστεί και τα κριτήρια για την εφαρμογή κατ' αποκοπή ποσοστών ή κατά παρέκταση δημοσιονομικών διορθώσεων.

α)

η διαδρομή ελέγχου παρέχει τη δυνατότητα εφαρμογής των κριτηρίων επιλογής που καθορίζονται από την επιτροπή παρακολούθησης είτε βάσει του επιχειρησιακού προγράμματος επισιτιστικής και/ή βασικής υλικής συνδρομής (ΕΠ Ι) είτε για το ΕΠ ΙΙ που πρόκειται να υποβληθεί σε επαλήθευση·

β)

όσον αφορά τις επιχορηγήσεις, σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014, η διαδρομή ελέγχου επιτρέπει τον έλεγχο της συμφωνίας των συνολικών ποσών που πιστοποιούνται στην Επιτροπή με τις λεπτομερείς λογιστικές εγγραφές και τα παραστατικά που τηρούν η αρχή πιστοποίησης, η διαχειριστική αρχή, οι ενδιάμεσοι φορείς και οι δικαιούχοι για τις πράξεις που συγχρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος·

γ)

σε ό, τι αφορά τις επιδοτήσεις, βάσει του άρθρου 25 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ), η διαδρομή ελέγχου επιτρέπει τον έλεγχο της συμφωνίας των συνολικών ποσών που πιστοποιούνται στην Επιτροπή με τα αναλυτικά στοιχεία για τις εκροές ή τα αποτελέσματα και τα παραστατικά έγγραφα που τηρούν η αρχή πιστοποίησης, η διαχειριστική αρχή, οι ενδιάμεσοι φορείς και οι δικαιούχοι καθώς και, κατά περίπτωση, με τα έγγραφα τα σχετικά με τη μέθοδο καθορισμού των τυποποιημένων κλιμάκων μοναδιαίου κόστους και των κατ' αποκοπή ποσών, όσον αφορά πράξεις που συγχρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος·

δ)

όσον αφορά τις δαπάνες που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014, η διαδρομή ελέγχου παρουσιάζει και αιτιολογεί τη μέθοδο υπολογισμού, κατά περίπτωση, και τη βάση με την οποία καθορίστηκαν τα κατ' αποκοπή ποσοστά και οι επιλέξιμες άμεσες δαπάνες ή οι δαπάνες που δηλώνονται στο πλαίσιο άλλων επιλεγμένων κατηγοριών στις οποίες εφαρμόζεται το κατ' αποκοπή ποσοστό·

ε)

όσον αφορά τις δαπάνες που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2 στοιχεία β), γ), ε) και το άρθρο 26 παράγραφος 3, δεύτερο μέρος, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014, η διαδρομή ελέγχου επιτρέπει την τεκμηρίωση των επιλέξιμων άμεσων δαπανών ή δαπανών που δηλώνονται στο πλαίσιο άλλων κατηγοριών δαπανών, στις οποίες εφαρμόζεται το κατ' αποκοπή ποσοστό·

στ)

η διαδρομή ελέγχου επιτρέπει την επαλήθευση της καταβολής της δημόσιας συνεισφοράς στον δικαιούχο·

ζ)

για κάθε πράξη, κατά περίπτωση, η διαδρομή ελέγχου περιλαμβάνει τις τεχνικές προδιαγραφές και το σχέδιο χρηματοδότησης, έγγραφα σχετικά με την έγκριση της επιχορήγησης, έγγραφα για τις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων, εκθέσεις από τον δικαιούχο και εκθέσεις για τις επαληθεύσεις και τους διενεργηθέντες ελέγχους·

η)

η διαδρομή ελέγχου περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τις διαχειριστικές επαληθεύσεις και τους ελέγχους που έχουν διενεργηθεί για την πράξη·

θ)

η διαδρομή ελέγχου επιτρέπει τον έλεγχο της συμφωνίας των δεδομένων που συνδέονται με δείκτες εκροών για την πράξη με τα αναφερόμενα δεδομένα και με το αποτέλεσμα και, κατά περίπτωση, με τους στόχους του προγράμματος.

α)

ότι η πράξη έχει επιλεγεί σύμφωνα με τα κριτήρια επιλογής για το επιχειρησιακό πρόγραμμα, δεν έχει περατωθεί από υλικής απόψεως ούτε έχει εκτελεστεί πλήρως πριν υποβάλει ο δικαιούχος την αίτηση χρηματοδότησης βάσει του επιχειρησιακού προγράμματος, υλοποιήθηκε σύμφωνα με την απόφαση έγκρισης και πληρούσε όλους τους όρους που ίσχυαν κατά τον χρόνο διενέργειας του λογιστικού ελέγχου όσον αφορά τη λειτουργικότητά της, τη χρήση της και τους προς επίτευξη στόχους·

β)

ότι οι δαπάνες που δηλώθηκαν στην Επιτροπή αντιστοιχούν στα λογιστικά στοιχεία και ότι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα αποδεικνύουν την επάρκεια της διαδρομής ελέγχου, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 του παρόντος κανονισμού·

γ)

ότι για τις δαπάνες που δηλώθηκαν στην Επιτροπή και που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ), οι εκροές και τα αποτελέσματα στα οποία βασίζονται οι πληρωμές στον δικαιούχο έχουν παραχθεί, τα στοιχεία για τους συμμετέχοντες ή τα άλλα έγγραφα που σχετίζονται με τις εκροές και τα αποτελέσματα συνάδουν με τα στοιχεία που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή και ότι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα αποδεικνύουν την επάρκεια της διαδρομής ελέγχου, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 του παρόντος κανονισμού.

i)

την τυχαία επιλογή των στοιχείων του δείγματος·

ii)

τη χρήση της θεωρίας των πιθανοτήτων για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του δείγματος, συμπεριλαμβανομένης της μέτρησης και του ελέγχου του κινδύνου δειγματοληψίας και της σχεδιασθείσας και επιτευχθείσας ακρίβειας.

α)

το συνολικό ποσό των επιλέξιμων δημόσιων δαπανών που δηλώνεται σύμφωνα με το άρθρο 49 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014 είναι σύμφωνο με τις δαπάνες και την αντίστοιχη δημόσια συνεισφορά που περιλαμβάνονται στις αιτήσεις πληρωμών οι οποίες υποβάλλονται στην Επιτροπή για τη συγκεκριμένη λογιστική χρήση και, αν υπάρχουν διαφορές, ότι παρέχονται στους λογαριασμούς επαρκείς εξηγήσεις για τα σχετικά ποσά·

β)

τα ποσά που ανακλήθηκαν και ανακτήθηκαν κατά τη διάρκεια της λογιστικής χρήσης, τα προς ανάκτηση ποσά μέχρι το τέλος της λογιστικής χρήσης και τα μη ανακτήσιμα ποσά που εμφανίζονται στους λογαριασμούς αντιστοιχούν στα ποσά που εγγράφονται στα λογιστικά συστήματα της αρχής πιστοποίησης και βασίζονται σε αποφάσεις της αρμόδιας διαχειριστικής αρχής ή αρχής πιστοποίησης·

γ)

οι δαπάνες έχουν εξαιρεθεί από τους λογαριασμούς σύμφωνα με το άρθρο 49 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014, κατά περίπτωση, και ότι όλες οι απαιτούμενες διορθώσεις αντικατοπτρίζονται στους λογαριασμούς της σχετικής λογιστικής χρήσης.

α)

η σχετική σημασία της σοβαρής έλλειψης ή των σοβαρών ελλείψεων στο πλαίσιο του συνολικού συστήματος διαχείρισης και ελέγχου·

β)

η συχνότητα και η έκταση της σοβαρής έλλειψης ή των σοβαρών ελλείψεων·

γ)

ο βαθμός του κινδύνου ζημίας για τον προϋπολογισμό της Ένωσης.

α)

αν η σοβαρή έλλειψη ή οι σοβαρές ελλείψεις του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου είναι τόσο θεμελιώδεις, συχνές ή εκτεταμένες, ώστε να συνιστούν πλήρη αστοχία του συστήματος, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη νομιμότητα και την κανονικότητα του συνόλου των σχετικών δαπανών, εφαρμόζεται κατ' αποκοπή διόρθωση 100 %·

β)

αν η σοβαρή έλλειψη ή οι σοβαρές ελλείψεις του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου είναι τόσο συχνές και εκτεταμένες, ώστε να συνιστούν εξαιρετικά σοβαρή αστοχία του συστήματος, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη νομιμότητα και την κανονικότητα ενός πολύ υψηλού ποσοστού των σχετικών δαπανών, εφαρμόζεται κατ' αποκοπή διόρθωση 25 %·

γ)

αν η σοβαρή έλλειψη ή οι σοβαρές ελλείψεις του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου οφείλονται στο γεγονός ότι το σύστημα δεν λειτουργεί πλήρως ή λειτουργεί με τόση ανεπάρκεια ή με τόσο χαμηλή συχνότητα, ώστε να θέτει σε κίνδυνο τη νομιμότητα και την κανονικότητα ενός υψηλού ποσοστού των σχετικών δαπανών, εφαρμόζεται κατ' αποκοπή διόρθωση 10 %·

δ)

αν η σοβαρή έλλειψη ή οι σοβαρές ελλείψεις του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου οφείλονται στο γεγονός ότι το σύστημα δεν λειτουργεί με συνέπεια, με αποτέλεσμα να θέτει σε κίνδυνο τη νομιμότητα και την κανονικότητα σημαντικού μέρους των σχετικών δαπανών, εφαρμόζεται κατ' αποκοπή διόρθωση 5 %.