6.11.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 295/1

(1)

Η δημιουργία ενός χώρου στον οποίο διασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός των εσωτερικών συνόρων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της Ένωσης. Σε έναν τέτοιο χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, είναι απαραίτητη η κοινή αντιμετώπιση καταστάσεων που επηρεάζουν σοβαρά τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια του χώρου αυτού ή μερών του, ή ενός ή περισσότερων κρατών μελών, επιτρέποντας προσωρινά την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σε εξαιρετικές περιστάσεις, χωρίς ωστόσο να τίθεται σε κίνδυνο η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων. Με δεδομένες τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων έσχατης ανάγκης σε όλα τα πρόσωπα που έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, θα πρέπει να προσδιορισθούν οι προϋποθέσεις και διαδικασίες για την επαναφορά τέτοιων μέτρων για να διαφυλαχθεί ο εξαιρετικός χαρακτήρας τους και η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας. Η εμβέλεια και η διάρκεια κάθε προσωρινής επαναφοράς τέτοιων μέτρων θα πρέπει να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα για την αντιμετώπιση σοβαρής απειλής της δημόσιας τάξης ή της εσωτερικής ασφάλειας.

(2)

Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα αποτελεί σημαντικότατο επίτευγμα της Ένωσης. Δεδομένου ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων επηρεάζεται από την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, οποιαδήποτε απόφαση περί επαναφοράς τέτοιου ελέγχου θα πρέπει να λαμβάνεται σύμφωνα με αμοιβαίως συμφωνημένα κριτήρια και θα πρέπει να κοινοποιείται δεόντως στην Επιτροπή ή να συνιστάται από θεσμικό όργανο της Ένωσης. Σε κάθε περίπτωση, η επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να παραμένει εξαίρεση και να αποτελεί μόνο μέτρο έσχατης ανάγκης, αυστηρά περιορισμένης εμβέλειας και διάρκειας και βασιζόμενο σε συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια και σε εκτίμηση αναγκαιότητας, το οποίο θα πρέπει να παρακολουθείται σε επίπεδο Ένωσης. Στις περιπτώσεις που η σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια απαιτεί άμεση δράση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επαναφέρουν τους ελέγχους στα εσωτερικά τους σύνορα για περίοδο που δεν υπερβαίνει τις δέκα ημέρες. Οποιαδήποτε παράταση της περιόδου αυτής πρέπει να παρακολουθείται σε επίπεδο Ένωσης.

(3)

Η αναγκαιότητα και η αναλογικότητα του μέτρου της επαναφοράς των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να εξετάζεται σε σχέση με την απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια που αποτέλεσε το έναυσμα για την ανάγκη για αυτή την επαναφορά, όπως θα πρέπει να εξετάζονται και εναλλακτικά μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν σε εθνικό ή ενωσιακό επίπεδο, ή αμφότερα, και παράλληλα με τις επιπτώσεις ενός τέτοιου μέτρου στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα.

(4)

Η επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα μπορεί να είναι κατ’ εξαίρεση αναγκαία σε περίπτωση σοβαρής απειλής για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια στο επίπεδο του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα ή σε εθνικό επίπεδο, ειδικότερα μετά από τρομοκρατικά συμβάντα ή απειλές, ή μετά από απειλές που συνδέονται με το οργανωμένο έγκλημα.

(5)

Η μετανάστευση και η διέλευση των εξωτερικών συνόρων από μεγάλο αριθμό υπηκόων τρίτων χωρών δεν θα πρέπει καθαυτή να θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια.

(6)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η παρέκκλιση από τη θεμελιώδη αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων πρέπει να ερμηνεύεται αυστηρά, η δε έννοια της δημόσιας τάξης προϋποθέτει την ύπαρξη πραγματικής, συντρέχουσας και αρκούντως σοβαρής απειλής για κάποιο από τα θεμελιώδη συμφέροντα της κοινωνίας.

(7)

Βάσει της πείρας που αποκτήθηκε ως προς τη λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα και προκειμένου να διευκολυνθεί η διασφάλιση της συνεκτικής εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να χαράσσει κατευθυντήριες γραμμές για την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, τόσο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα τέτοιο μέτρο απαιτείται σε προσωρινή βάση, όσο και σε περιπτώσεις που χρήζουν άμεσης δράσης. Οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές θα πρέπει να προβλέπουν σαφείς δείκτες που θα διευκολύνουν την αξιολόγηση των περιστάσεων που θα μπορούσαν να συνιστούν σοβαρές απειλές για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια.

(8)

Όταν διαπιστώνονται σοβαρές αδυναμίες στην πραγματοποίηση ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα σε έκθεση αξιολόγησης που συντάσσεται δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1053/2013 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με τη θέσπιση ενός μηχανισμού αξιολόγησης και παρακολούθησης για την επαλήθευση της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν (2) και με σκοπό να διασφαλίζεται η συμμόρφωση προς τις συστάσεις που έχουν εγκριθεί δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, θα πρέπει να εκχωρηθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή ώστε να προβαίνει σε συστάσεις στο αξιολογούμενο κράτος μέλος για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων όπως η ανάπτυξη ευρωπαϊκών ομάδων συνοροφυλάκων, η υποβολή στρατηγικών σχεδίων ή, ως έσχατη ανάγκη και συνεκτιμώντας τη σοβαρότητα της κατάστασης, το κλείσιμο ενός συγκεκριμένου σημείου διέλευσης των συνόρων. Οι αρμοδιότητες αυτές θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (3). Ενόψει των όρων του άρθρου 2 παράγραφος 2 στοιχείο β) σημείο iii) του εν λόγω κανονισμού, θα πρέπει να εφαρμόζεται η διαδικασία εξέτασης.

(9)

Η προσωρινή επαναφορά ελέγχων σε ορισμένα εσωτερικά σύνορα βάσει συγκεκριμένης διαδικασίας σε επίπεδο Ένωσης θα μπορούσε επίσης να δικαιολογηθεί στην περίπτωση εξαιρετικών περιστάσεων και ως μέτρο έσχατης ανάγκης όταν η συνολική λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα τίθεται σε κίνδυνο επειδή παραμένουν σοβαρές αδυναμίες που σχετίζονται με τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα και διαπιστώνονται στο πλαίσιο αυστηρής διαδικασίας αξιολόγησης σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1053/2013, εφόσον οι εν λόγω περιστάσεις θα αποτελούσαν σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια εντός του χώρου αυτού ή σε τμήματά του. Μια τέτοια ειδική διαδικασία για την προσωρινή επαναφορά ελέγχων σε ορισμένα εσωτερικά σύνορα θα μπορούσε επίσης να ενεργοποιηθεί, υπό τις ίδιες συνθήκες, ως αποτέλεσμα σοβαρής αμέλειας του αξιολογούμενου κράτους μέλους να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Λόγω της πολιτικά ευαίσθητης φύσης των μέτρων αυτών, τα οποία άπτονται των εθνικών εκτελεστικών εξουσιών και εξουσιών εφαρμογής των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, οι εκτελεστικές αρμοδιότητες για την έγκριση συστάσεων στο πλαίσιο αυτής της ειδικής διαδικασίας σε επίπεδο Ένωσης θα πρέπει να ανατίθενται στο Συμβούλιο, το οποίο θα ενεργεί κατόπιν πρότασης της Επιτροπής.

(10)

Πριν εγκριθεί σύσταση για την προσωρινή επαναφορά ελέγχων σε ορισμένα εσωτερικά σύνορα, θα πρέπει να διερευνάται πλήρως και εγκαίρως η δυνατότητα προσφυγής σε μέτρα που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της υποκείμενης κατάστασης, περιλαμβανομένης της συνδρομής από φορείς, όργανα και οργανισμούς της Ένωσης, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex) που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004 (4), ή η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ) που ιδρύθηκε με την απόφαση 2009/371/ΔΕΥ του Συμβουλίου (5), καθώς και τεχνικών ή οικονομικών μέτρων στήριξης σε εθνικό επίπεδο, επίπεδο Ένωσης ή αμφότερων. Εάν διαπιστωθούν σοβαρές αδυναμίες, η Επιτροπή μπορεί να προβεί σε μέτρα χρηματοδοτικής στήριξης για να βοηθήσει το συγκεκριμένο κράτος μέλος. Επιπλέον, κάθε σύσταση της Επιτροπής και του Συμβουλίου θα πρέπει να στηρίζεται σε τεκμηριωμένα στοιχεία.

(11)

Η Επιτροπή θα πρέπει να δύναται να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις με άμεση εφαρμογή όταν, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις που σχετίζονται με την ανάγκη επέκτασης του συνοριακού ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα, συντρέχουν προς τούτο εξαιρετικοί λόγοι έκτακτης ανάγκης.

(12)

Οι εκθέσεις αξιολόγησης και οι συστάσεις που αναφέρονται στα άρθρα 14 και 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1053/2013 θα πρέπει να αποτελούν τη βάση για την ενεργοποίηση των ειδικών μέτρων, σε περίπτωση σοβαρών αδυναμιών που συνδέονται με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων, και της ειδικής διαδικασίας, σε περίπτωση εξαιρετικών περιστάσεων που θέτουν σε κίνδυνο τη συνολική λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, κατά τα προβλεπόμενα σε αυτόν τον κανονισμό. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή από κοινού προβαίνουν σε τακτικές, αντικειμενικές και αμερόληπτες αξιολογήσεις προκειμένου να ελέγξουν την ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η δε Επιτροπή συντονίζει τις αξιολογήσεις σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη. Ο εν λόγω μηχανισμός αξιολόγησης συνίσταται στα εξής στοιχεία: πολυετή και ετήσια προγράμματα αξιολόγησης, προαναγγελλόμενες και απροειδοποίητες επιτόπιες επισκέψεις από μικρή ομάδα εκπροσώπων της Επιτροπής και εμπειρογνωμόνων που υποδεικνύουν τα κράτη μέλη, εκθέσεις για τα αποτελέσματα της αξιολόγησης τις οποίες εγκρίνει η Επιτροπή και συστάσεις για διορθωτικές ενέργειες τις οποίες εγκρίνει το Συμβούλιο ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, ενδεδειγμένη εκ των υστέρων παρακολούθηση, ενεργό παρακολούθηση και υποβολή αναφορών.

(13)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η θέσπιση κοινών κανόνων σχετικά με την προσωρινή επαναφορά ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα σε εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να επιτευχθεί μόνον σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίζει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν βαίνει πέραν των αναγκαίων για την επίτευξη αυτού του στόχου.

(14)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, ως αυτό προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και, συνεπώς, δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του προαναφερθέντος πρωτοκόλλου, εντός προθεσμίας έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί του παρόντος κανονισμού, εάν θα τον εφαρμόσει ή όχι στο εθνικό της δίκαιο.

(15)

Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στο οποίο δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (6). Ως εκ τούτου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(16)

Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στο οποίο η Ιρλανδία δεν συμμετέχει, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (7). Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(17)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των τελευταίων προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8) οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (9) σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας.

(18)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (10) οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (11).

(19)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (12) οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (13).

(20)

Όσον αφορά την Κύπρο, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη που αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν ή συνδέεται άλλως με αυτό κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2003.

(21)

Όσον αφορά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη που αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν ή συνδέεται άλλως με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2005.

(22)

Όσον αφορά την Κροατία, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη που αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν ή συνδέεται άλλως με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2011.

(23)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένης της ελευθερίας κυκλοφορίας των προσώπων και διαμονής. Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με αυτά τα δικαιώματα και αυτές τις αρχές.

(24)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (14) θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Στον Τίτλο ΙΙ προστίθεται το ακόλουθο κεφάλαιο:

«ΚΕΦΑΛΑΙΟ IVα

Ειδικά μέτρα σε περίπτωση σοβαρών αδυναμιών που συνδέονται με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων

Άρθρο 19α

Μέτρα στα εξωτερικά σύνορα και συνδρομή του Οργανισμού

1.   Όταν διαπιστώνονται σοβαρές αδυναμίες στην πραγματοποίηση ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα σε έκθεση αξιολόγησης που συντάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1053/2013 της 7ης Οκτωβρίου 2013 του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση ενός μηχανισμού αξιολόγησης και παρακολούθησης για την επαλήθευση της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν (15), και προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις συστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 15 του εν λόγω κανονισμού, η Επιτροπή μπορεί να συνιστά, μέσω εκτελεστικής πράξης, στο αξιολογούμενο κράτος μέλος να λάβει ορισμένα ειδικά μέτρα, τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν ένα ή αμφότερα από τα ακόλουθα:

Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 33α παράγραφος 2.

2.   Η Επιτροπή ενημερώνει σε τακτά διαστήματα την επιτροπή που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 33α παράγραφος 1 σχετικά με την πρόοδο της υλοποίησης των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και σχετικά με τον αντίκτυπό τους στις διαπιστωθείσες αδυναμίες.

Ενημερώνει επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

3.   Όταν, από έκθεση αξιολόγησης σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1, εξάγεται το συμπέρασμα ότι το αξιολογούμενο κράτος μέλος αμελεί σοβαρά τις υποχρεώσεις του και πρέπει συνεπώς να υποβάλει έκθεση σχετικά με την υλοποίηση του σχετικού σχεδίου δράσης εντός τριών μηνών, σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1053/2013, και αν, μετά το πέρας της περιόδου των τριών μηνών, η Επιτροπή διαπιστώσει ότι εξακολουθεί να ισχύει η ίδια κατάσταση, μπορεί να ενεργοποιήσει την εφαρμογή της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 26 του παρόντος κανονισμού όταν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.

2)

Τα άρθρα 23 έως 27 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 23

Γενικό πλαίσιο για την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα

1.   Όταν στον χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα υπάρχει σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια σε ένα κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί κατ’ εξαίρεση να επαναφέρει τους ελέγχους στα σύνορα σε όλα τα εσωτερικά του σύνορα ή σε συγκεκριμένα μέρη τους για περιορισμένη περίοδο που δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες ή για την προβλεπόμενη διάρκεια της σοβαρής απειλής εάν αυτή υπερβαίνει τις 30 ημέρες. Η εμβέλεια και η διάρκεια της προσωρινής επαναφοράς του ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα για την αντιμετώπιση της σοβαρής απειλής.

2.   Οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα επαναφέρονται μόνο ως έσχατη ανάγκη και σύμφωνα με τα άρθρα 24, 25 και 26. Τα κριτήρια που αναφέρονται στα άρθρα 23α και 26α αντίστοιχα λαμβάνονται υπόψη σε κάθε περίπτωση που εξετάζεται το ενδεχόμενο να ληφθεί απόφαση για την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σύμφωνα με τα άρθρα 24, 25 ή 26 αντίστοιχα.

3.   Εάν η σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια στο συγκεκριμένο κράτος μέλος συνεχίζεται πέραν της περιόδου που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να παρατείνει τους ελέγχους στα εσωτερικά του σύνορα, λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που απαριθμούνται στο άρθρο 23α και σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 24, για τους ίδιους λόγους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν νέα στοιχεία, για ανανεώσιμες περιόδους μέγιστης διάρκειας 30 ημερών.

4.   Η συνολική περίοδος κατά την οποία επαναφέρονται οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα περιλαμβανομένων και των παρατάσεων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες. Όταν συντρέχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 26, αυτή η συνολική περίοδος μπορεί να παραταθεί κατ’ ανώτατο όριο στα δύο έτη, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου.

Άρθρο 23α

Κριτήρια για την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα

Όταν ένα κράτος μέλος αποφασίζει ως έσχατη ανάγκη να επαναφέρει προσωρινά τους ελέγχους σε ένα ή περισσότερα εσωτερικά σύνορά του ή σε τμήματα αυτών ή αποφασίζει να παρατείνει την εν λόγω επαναφορά σύμφωνα με το άρθρο 23 ή το άρθρο 25 παράγραφος 1, εξετάζει τον βαθμό στον οποίο ένα τέτοιο μέτρο ενδέχεται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια και αξιολογεί την αναλογικότητα του μέτρου σε σχέση με την απειλή αυτή. Κατά την αξιολόγηση αυτή τα κράτη μέλη λαμβάνουν ιδίως υπόψη τα ακόλουθα:

Άρθρο 24

Διαδικασία για την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα βάσει του άρθρου 23 παράγραφος 1

1.   Όταν ένα κράτος μέλος σχεδιάζει να επαναφέρει τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα βάσει του άρθρου 23 παράγραφος 1, προβαίνει σε κοινοποίηση στα άλλα κράτη μέλη και στην Επιτροπή το αργότερο εντός τεσσάρων εβδομάδων πριν από τη σχεδιαζόμενη επαναφορά ή εντός συντομότερης προθεσμίας όταν οι περιστάσεις που επιτάσσουν την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα δεν γίνονται γνωστές νωρίτερα από τέσσερις εβδομάδες πριν από τη σχεδιαζόμενη επαναφορά. Προς τον σκοπό αυτό, το εν λόγω κράτος μέλος παρέχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

Η κοινοποίηση, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, μπορεί να υποβληθεί από κοινού από δύο ή περισσότερα κράτη μέλη.

Εάν απαιτείται, η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει πρόσθετες πληροφορίες από το οικείο/οικεία κράτος μέλος/κράτη μέλη.

2.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 διαβιβάζονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο την ίδια στιγμή που κοινοποιούνται στα λοιπά κράτη μέλη και στην Επιτροπή, σύμφωνα με την εν λόγω παράγραφο.

3.   Τα κράτη μέλη που προβαίνουν σε κοινοποίηση κατά την παράγραφο 1 μπορούν, όταν κρίνεται απαραίτητο και σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, να αποφασίσουν τη διαβάθμιση μέρους των πληροφοριών.

Η διαβάθμιση αυτή δεν αποκλείει τη διάθεση των πληροφοριών από την Επιτροπή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η διαβίβαση και η διαβάθμιση των πληροφοριών και των εγγράφων που διαβιβάζονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δυνάμει του παρόντος άρθρου συνάδουν με τους ισχύοντες κανόνες περί προώθησης και διαχείρισης διαβαθμισμένων πληροφοριών μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής.

4.   Μετά την κοινοποίηση εκ μέρους του κράτους μέλους δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και ενόψει της διαβούλευσης που προβλέπεται στην παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή ή οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα κράτη μέλη μπορεί με την επιφύλαξη του άρθρου 72 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διατυπώσει γνώμη.

Εάν, βάσει των πληροφοριών που περιέχονται στην κοινοποίηση ή άλλων πρόσθετων πληροφοριών που έχει λάβει, η Επιτροπή διατηρεί αμφιβολίες όσον αφορά την αναγκαιότητα ή την αναλογικότητα της σχεδιαζόμενης επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, ή εάν εκτιμά ότι θα ήταν σκόπιμο να διεξαχθούν διαβουλεύσεις για κάποια πτυχή της κοινοποίησης, εκδίδει γνώμη προς τον σκοπό αυτό.

5.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, καθώς και η γνώμη που μπορεί να διατυπώσει η Επιτροπή ή οποιοδήποτε κράτος μέλος σύμφωνα με την παράγραφο 4, αποτελούν αντικείμενο διαβουλεύσεων, μεταξύ άλλων, όπου απαιτείται, κοινών συνεδριάσεων μεταξύ του κράτους μέλους που σχεδιάζει την επαναφορά των ελέγχων των εσωτερικών συνόρων, των υπόλοιπων κρατών μελών, ιδίως εκείνων που επηρεάζονται άμεσα από την τέτοιων μέτρων, και της Επιτροπής, με σκοπό να οργανωθεί, όπου ενδείκνυται, η αμοιβαία συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και να εξετασθεί η αναλογικότητα των μέτρων με τα γεγονότα που οδήγησαν στην επαναφορά των ελέγχων στα σύνορα και με την απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια.

6.   Η διαβούλευση της παραγράφου 5 πραγματοποιείται τουλάχιστον δέκα ημέρες πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων.

Άρθρο 25

Ειδική διαδικασία για περιπτώσεις που χρήζουν άμεσης δράσης

1.   Όταν σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια ενός κράτους μέλους επιβάλλει την ανάληψη άμεσης δράσης, το οικείο κράτος μέλος μπορεί κατ’ εξαίρεση να επαναφέρει αμέσως τον έλεγχο στα εσωτερικά σύνορα, για περιορισμένη περίοδο που δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα ημέρες.

2.   Μόλις το κράτος μέλος επαναφέρει τον έλεγχο στα εσωτερικά του σύνορα, ενημερώνει συγχρόνως σχετικά τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή και παρέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 24 παράγραφος 1 αναφέροντας τους λόγους που δικαιολογούν την προσφυγή στη διαδικασία που καθορίζεται στο παρόν άρθρο. Η Επιτροπή μπορεί να διαβουλευτεί με τα άλλα κράτη μέλη αμέσως μετά την παραλαβή της κοινοποίησης.

3.   Εάν η σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια διαρκεί πέραν της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να παρατείνει τον έλεγχο στα εσωτερικά σύνορα για ανανεώσιμες περιόδους μέγιστης διάρκειας 20 ημερών. Στην περίπτωση αυτή, το εν λόγω κράτος μέλος λαμβάνει υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 23α, περιλαμβανομένης της επικαιροποιημένης αξιολόγησης της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας του μέτρου, καθώς και τυχόν νέα στοιχεία.

Σε περίπτωση που λαμβάνεται τέτοια απόφαση παράτασης, εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις του άρθρου 24 παράγραφοι 4 και 5, και η διαβούλευση πραγματοποιείται χωρίς καθυστέρηση μετά την κοινοποίηση της απόφασης παράτασης στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη.

4.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 23 παράγραφος 4, η συνολική περίοδος κατά την οποία επαναφέρονται οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα, βάσει της αρχικής περιόδου της παραγράφου 1 και τυχόν παρατάσεων της παραγράφου 3, δεν υπερβαίνει τους δύο μήνες.

5.   Η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χωρίς καθυστέρηση για κάθε κοινοποίηση που υποβάλλεται βάσει του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 26

Ειδική διαδικασία όταν εξαιρετικές περιστάσεις θέτουν σε κίνδυνο τη συνολική λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα

1.   Σε εξαιρετικές περιστάσεις όπου η συνολική λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα τίθεται σε κίνδυνο επειδή παραμένουν σοβαρές αδυναμίες που σχετίζονται με τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα όπως αναφέρεται στο άρθρο 19α, και στον βαθμό που οι περιστάσεις αυτές συνιστούν σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα ή σε τμήματα αυτού, μπορούν να επαναφερθούν οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες. Η περίοδος αυτή μπορεί να παραταθεί το πολύ τρεις φορές για επιπλέον διάστημα μέγιστης διάρκειας έξι μηνών εάν εξακολουθούν να υφίστανται οι εξαιρετικές περιστάσεις.

2.   Το Συμβούλιο μπορεί, ως έσχατη ανάγκη και ως μέτρο προστασίας των κοινών συμφερόντων εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, όταν όλα τα άλλα μέτρα, ιδίως αυτά που αναφέρονται στο άρθρο 19α παράγραφος 1, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή για να μετριάσουν τη διαπιστωθείσα σοβαρή απειλή, να συστήσει σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη να επαναφέρουν τους συνοριακούς ελέγχους στο σύνολο ή σε συγκεκριμένα τμήματα των εσωτερικών συνόρων του(ς). Η σύσταση του Συμβουλίου βασίζεται σε πρόταση της Επιτροπής. Τα κράτη μέλη δύνανται να ζητούν από την Επιτροπή να υποβάλει τέτοια πρόταση στο Συμβούλιο για τη διατύπωση σύστασης.

Στη σύστασή του το Συμβούλιο αναφέρει τουλάχιστον τις πληροφορίες που απαριθμούνται στο άρθρο 24 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ε).

Το Συμβούλιο μπορεί να συστήσει παράταση σύμφωνα με τις προϋποθέσεις και διαδικασίες που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

Προτού ένα κράτος μέλος επαναφέρει τους συνοριακούς ελέγχους στο σύνολο ή σε συγκεκριμένα τμήματα των εσωτερικών συνόρων του βάσει της παρούσας παραγράφου, ενημερώνει σχετικά τα υπόλοιπα κράτη μέλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή.

3.   Σε περίπτωση που η σύσταση της παραγράφου 2 δεν εφαρμόζεται από ένα κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος ενημερώνει το συντομότερο δυνατό την Επιτροπή εγγράφως για τους λόγους του.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αξιολογώντας τους λόγους που προβάλλει το εν λόγω κράτος μέλος, καθώς και τις συνέπειες για την προστασία των κοινών συμφερόντων του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα.

4.   Όταν συντρέχουν δεόντως αιτιολογημένοι λόγοι έκτακτης ανάγκης που συνδέονται με καταστάσεις των οποίων οι περιστάσεις που επιτάσσουν την παράταση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, σύμφωνα με την παράγραφο 2, γίνονται γνωστές εντός διαστήματος μικρότερου των 10 ημερών πριν από τη λήξη της προηγούμενης περιόδου επαναφοράς, η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει οποιαδήποτε από τις απαραίτητες συστάσεις μέσω εκτελεστικών πράξεων με άμεση εφαρμογή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 33α παράγραφος 3. Εντός 14 ημερών από την έκδοση τέτοιων συστάσεων η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο πρόταση σύστασης σύμφωνα με την παράγραφο 2.

5.   Το παρόν άρθρο δεν θίγει τα μέτρα που δύνανται να λάβουν τα κράτη μέλη σε περίπτωση σοβαρής απειλής για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια σύμφωνα με τα άρθρα 23, 24 και 25.

Άρθρο 26α

Κριτήρια για την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σε περίπτωση εξαιρετικών περιστάσεων που θέτουν σε κίνδυνο τη συνολική λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα

1.   Όταν, ως έσχατη ανάγκη, το Συμβούλιο συστήνει σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2 την προσωρινή επαναφορά των ελέγχων σε ένα ή περισσότερα εσωτερικά σύνορα ή σε τμήματα αυτών, αξιολογεί τον βαθμό στον οποίο το μέτρο αυτό ενδέχεται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια εντός του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, ενώ επίσης αξιολογεί και την αναλογικότητα του μέτρου σε σχέση με την απειλή. Η αξιολόγηση αυτή στηρίζεται σε λεπτομερείς πληροφορίες που υποβάλλονται από το οικείο κράτος μέλος ή κράτη μέλη και την Επιτροπή, καθώς και σε κάθε άλλη σχετική πληροφορία, περιλαμβανομένων τυχόν πληροφοριών που λαμβάνονται βάσει της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Κατά την εν λόγω αξιολόγηση, οι ακόλουθοι παράμετροι λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη:

2.   Προτού εκδώσει πρόταση σύστασης του Συμβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2, η Επιτροπή μπορεί:

Άρθρο 27

Ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

Η Επιτροπή και το οικείο κράτος μέλος ή κράτη μέλη ενημερώνουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το συντομότερο δυνατόν σχετικά με οποιουσδήποτε λόγους θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εφαρμογή των άρθρων 19α και 23 έως 26α.

3)

Τα άρθρα 29 και 30 αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

«Άρθρο 29

Έκθεση για την επαναφορά του ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα

Εντός τεσσάρων εβδομάδων μετά την άρση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, το κράτος μέλος που διεξήγαγε τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, περιγράφοντας, ειδικότερα, την αρχική αξιολόγηση και την τήρηση των κριτηρίων που αναφέρονται στα άρθρα 23α, 25 και 26α, τη λειτουργία των ελέγχων, την πρακτική συνεργασία με τα γειτονικά κράτη μέλη, τον αντίκτυπο στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, την αποτελεσματικότητα της επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και περιλαμβάνοντας μια εκ των υστέρων αξιολόγηση της αναλογικότητας της επαναφοράς των ελέγχων.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει γνωμοδότηση για αυτή την εκ των υστέρων αξιολόγηση της προσωρινής επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων σε ένα ή περισσότερα εσωτερικά σύνορα ή σε τμήματα αυτών.

Η Επιτροπή υποβάλλει τουλάχιστον ετησίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τη λειτουργία του χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Στην έκθεση περιλαμβάνεται κατάλογος όλων των αποφάσεων που ελήφθησαν με σκοπό την επαναφορά του συνοριακού ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα κατά το αντίστοιχο έτος.

Άρθρο 30

Ενημέρωση του κοινού

Η Επιτροπή και το οικείο κράτος μέλος ενημερώνουν το κοινό κατά τρόπο συντονισμένο για την απόφαση επαναφοράς των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και προσδιορίζουν ειδικότερα την ημερομηνία έναρξης και λήξης του μέτρου αυτού, εκτός αν επιτακτικοί λόγοι ασφαλείας δεν το επιτρέπουν.».

4)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 33α

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Η τελευταία είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (18).

2.   Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Στις περιπτώσεις που η επιτροπή δεν εκφέρει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

3.   Όποτε γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του κανονισμού αυτού.

5)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 37α

Μηχανισμός αξιολόγησης

1.   Σύμφωνα με τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και υπό την επιφύλαξη των διατάξεών τους σχετικά με τις διαδικασίες επί παραβάσει, η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού από κάθε κράτος μέλος θα αξιολογείται βάσει μηχανισμού αξιολόγησης.

2.   Οι κανόνες για τον μηχανισμό αξιολόγησης καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1053/2013. Σύμφωνα με αυτό τον μηχανισμό αξιολόγησης, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή από κοινού προβαίνουν σε τακτικές, αντικειμενικές και αμερόληπτες αξιολογήσεις προκειμένου να ελέγξουν την ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η δε Επιτροπή συντονίζει τις αξιολογήσεις σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη. Βάσει του εν λόγω μηχανισμού, κάθε κράτος μέλος αξιολογείται τουλάχιστον ανά πενταετία από μικρή ομάδα εκπροσώπων της Επιτροπής και εμπειρογνωμόνων που ορίζονται από τα κράτη μέλη.

Οι αξιολογήσεις μπορεί να συνίστανται σε προαναγγελλόμενες ή απροειδοποίητες επιτόπιες επισκέψεις σε εξωτερικά ή εσωτερικά σύνορα.

Σύμφωνα με τον εν λόγω μηχανισμό αξιολόγησης, η Επιτροπή είναι υπεύθυνη να εγκρίνει τα ετήσια και πολυετή προγράμματα αξιολόγησης και τις εκθέσεις αξιολόγησης.

3.   Σε περίπτωση τυχόν αδυναμιών, στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορούν να απευθυνθούν συστάσεις για διορθωτικές ενέργειες.

Όταν, σε έκθεση αξιολόγησης που υιοθετείται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1053/2013 εντοπίζονται σοβαρές αδυναμίες στην πραγματοποίηση ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα, εφαρμόζονται τα άρθρα 19α και 26 του εν λόγω κανονισμού.

4.   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώνονται σε όλα τα στάδια της αξιολόγησης και τους διαβιβάζονται όλα τα σχετικά έγγραφα, σύμφωνα με τους κανόνες περί διαβαθμισμένων εγγράφων.

5.   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώνεται αμέσως και πλήρως για κάθε πρόταση τροποποίησης ή αντικατάστασης των κανόνων που θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1053/2013.».

6.11.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 295/11

(1)

Η θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Συστήματος Επιτήρησης των Συνόρων («EUROSUR») είναι αναγκαία για την ενίσχυση της ανταλλαγής πληροφοριών και της επιχειρησιακής συνεργασίας, τόσο μεταξύ των εθνικών αρχών των κρατών μελών όσο και με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004 του Συμβουλίου (2) («ο Οργανισμός»). Το EUROSUR θα παρέχει στις εν λόγω αρχές και στον Οργανισμό την υποδομή και τα εργαλεία που χρειάζονται ώστε να βελτιώσουν την επίγνωσή τους για την κατάσταση και την ικανότητά τους ανταπόκρισης στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ένωσης («εξωτερικά σύνορα») με σκοπό τον εντοπισμό, την πρόληψη και την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και του διασυνοριακού εγκλήματος συμβάλλοντας στη διασφάλιση της προστασίας και της διάσωσης της ζωής μεταναστών.

(2)

Η πρακτική της μετακίνησης με μικρά και ακατάλληλα για πλου σκάφη έχει αυξήσει δραματικά τον αριθμό των μεταναστών που πνίγονται στα νότια θαλάσσια εξωτερικά σύνορα. Το EUROSUR θα πρέπει να βελτιώσει σημαντικά την επιχειρησιακή και τεχνική ικανότητα του Οργανισμού και των κρατών μελών να εντοπίζουν τέτοια μικρά σκάφη και να βελτιώσει την ικανότητα ανταπόκρισης των κρατών μελών, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση των απωλειών ζωής των μεταναστών.

(3)

Ο παρών κανονισμός αναγνωρίζει ότι τις μεταναστευτικές οδούς ακολουθούν επίσης άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

(4)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ιδρύσουν εθνικά κέντρα συντονισμού ώστε να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών και η συνεργασία σχετικά με την επιτήρηση των συνόρων μεταξύ τους και με τον Οργανισμό. Για τη σωστή λειτουργία τού EUROSUR, είναι απαραίτητο όλες οι εθνικές αρχές που έχουν ευθύνη για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων δυνάμει του εθνικού δικαίου να συνεργάζονται μέσω εθνικών κέντρων συντονισμού.

(5)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εμποδίσει τα κράτη μέλη να καταστήσουν τα δικά τους εθνικά κέντρα συντονισμού αρμόδια και για τον συντονισμό επίσης της ανταλλαγής πληροφοριών και τη συνεργασία όσον αφορά τα εναέρια σύνορα και τους ελέγχους στα σημεία διέλευσης των συνόρων.

(6)

Ο Οργανισμός θα πρέπει να βελτιώσει την ανταλλαγή πληροφοριών και τη συνεργασία με άλλους οργανισμούς, υπηρεσίες και φορείς της Ένωσης, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας και το Δορυφορικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτως ώστε να γίνεται η βέλτιστη δυνατή χρήση των υφισταμένων πληροφοριών, ικανοτήτων και συστημάτων που ήδη διατίθενται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Γης.

(7)

Ο παρών κανονισμός αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού μοντέλου ολοκληρωμένης διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων και της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εσωτερική ασφάλεια. Το EUROSUR θα συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη του Κοινού Περιβάλλοντος Ανταλλαγής Πληροφοριών για την επιτήρηση του θαλάσσιου τομέα της Ένωσης (CISE), παρέχοντας ένα ευρύτερο πλαίσιο για την επίγνωση της κατάστασης στη θάλασσα μέσα από την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ δημόσιων αρχών διατομεακά εντός της Ένωσης.

(8)

Για να εξασφαλισθεί ότι οι πληροφορίες που περιέχονται στο EUROSUR είναι κατά το δυνατόν πλήρεις και επικαιροποιημένες, ειδικότερα αναφορικά με την κατάσταση σε τρίτες χώρες, ο Οργανισμός θα πρέπει να συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης. Για τους σκοπούς αυτούς, οι αντιπροσωπείες και τα γραφεία της Ένωσης θα πρέπει να παρέχουν κάθε πληροφορία που ενδέχεται να ενδιαφέρει το EUROSUR.

(9)

O Οργανισμός θα πρέπει να παρέχει την αναγκαία συνδρομή για την ανάπτυξη και λειτουργία του EUROSUR και, κατά περίπτωση, για την ανάπτυξη του CISE, συμπεριλαμβανομένης της διαλειτουργικότητας των συστημάτων, ειδικότερα με την εγκατάσταση, τη διατήρηση και τον συντονισμό του πλαισίου EUROSUR.

(10)

Ο Οργανισμός θα πρέπει να εφοδιάζεται με τους δέοντες χρηματοδοτικούς και ανθρώπινους πόρους προκειμένου να εκπληρώνει επαρκώς τα πρόσθετα καθήκοντα που του ανατίθενται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(11)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τα άρθρα 2 και 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στη ζωή, την απαγόρευση των βασανιστηρίων και των απάνθρωπων ή εξευτελιστικών ποινών ή μεταχείρισης, την απαγόρευση της εμπορίας ανθρώπων, το δικαίωμα της ελευθερίας και της ασφάλειας, το δικαίωμα της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, το δικαίωμα της πρόσβασης σε έγγραφα, το δικαίωμα ασύλου, και προστασίας σε περιπτώσεις απομάκρυνσης και απέλασης, τη μη επαναπροώθηση, την απαγόρευση των διακρίσεων και τα δικαιώματα του παιδιού. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από τα κράτη μέλη και τον Οργανισμό σύμφωνα με τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές.

(12)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004, ο Υπεύθυνος Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και το συμβουλευτικό φόρουμ που ορίζονται από τον εν λόγω κανονισμό θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες που αφορούν τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, σε σχέση με όλες τις δραστηριότητες του Οργανισμού στο πλαίσιο του EUROSUR.

(13)

Οιαδήποτε ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην ευρωπαϊκή εικόνα της κατάστασης και στην κοινή προσυνοριακή εικόνα βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών θα πρέπει να αποτελεί εξαίρεση. Θα πρέπει να διενεργείται βάσει των υφιστάμενων εθνικών και ενωσιακών δικαίων και να σέβεται τις ειδικές απαιτήσεις για την προστασία δεδομένων. Η οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) και η απόφαση - πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου (5) εφαρμόζονται σε περιπτώσεις στις οποίες άλλα ειδικότερα μέσα, όπως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2007/2004, δεν παρέχουν καθεστώς πλήρους προστασίας των δεδομένων.

(14)

Προκειμένου να υλοποιηθεί η σταδιακή γεωγραφική επέκταση του EUROSUR, η υποχρέωση σύστασης και λειτουργίας εθνικών κέντρων συντονισμού θα πρέπει να εφαρμοσθεί σε δύο διαδοχικά στάδια, αρχικά για τα κράτη μέλη που βρίσκονται στα νότια και ανατολικά εξωτερικά σύνορα και, σε δεύτερο στάδιο, για τα εναπομείναντα κράτη μέλη.

(15)

Ο παρών κανονισμός περιλαμβάνει διατάξεις για τη συνεργασία με γειτονικές τρίτες χώρες, διότι η καλά συγκροτημένη και σταθερή ανταλλαγή πληροφοριών και συνεργασία με τις χώρες αυτές, ιδίως στην περιοχή της Μεσογείου, είναι σημαντικός παράγοντας για την επίτευξη των στόχων του EUROSUR. Είναι ουσιώδους σημασίας οιαδήποτε ανταλλαγή πληροφοριών και συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και γειτονικών τρίτων χωρών να διεξάγονται σε πλήρη συμμόρφωση με τα θεμελιώδη δικαιώματα, και ιδίως με την αρχή της μη επαναπροώθησης.

(16)

Ο παρών κανονισμός περιέχει διατάξεις περί της δυνατότητας στενής συνεργασίας με την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη επίτευξη των στόχων του EUROSUR.

(17)

Ο Οργανισμός και τα κράτη μέλη θα πρέπει, κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση των υπαρχουσών δυνατοτήτων από άποψη ανθρωπίνων πόρων καθώς και τεχνικού εξοπλισμού, τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

(18)

Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογεί τακτικά τα αποτελέσματα της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού για να προσδιορίζει τον βαθμό στον οποίο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του EUROSUR.

(19)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός βασίζεται στο κεκτημένο Σένγκεν, η Δανία αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός περιόδου έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο έχει αποφασίσει σχετικά με τον παρόντα κανονισμό, εάν θα τον μεταφέρει στο εθνικό της δίκαιο.

(20)

Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου (6)· ως εκ τούτου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(21)

Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (7)· ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοσή του και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(22)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την περαιτέρω ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8), οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο του άρθρου 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (9). Η Νορβηγία θα πρέπει να συστήσει εθνικό κέντρο συντονισμού σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό από τις 2 Δεκεμβρίου 2013.

(23)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (10) που εμπίπτει στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (11).

(24)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (12) που εμπίπτει στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1, στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (13).

(25)

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού δεν επηρεάζει την κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών, ούτε τις υποχρεώσεις των κρατών μελών δυνάμει της Σύμβασης του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, της Διεθνούς Σύμβασης για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, της Διεθνούς Σύμβασης για τη ναυτική έρευνα και διάσωση, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος και των πρωτοκόλλων της για την καταπολέμηση της λαθραίας διακίνησης μεταναστών μέσω ξηράς, θαλάσσης και αέρος, της Σύμβασης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων, της Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και άλλων σχετικών διεθνών μέσων.

(26)

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού δεν επηρεάζει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) ούτε τους κανόνες επιτήρησης των θαλάσσιων εξωτερικών συνόρων στο πλαίσιο της επιχειρησιακής συνεργασίας που συντονίζει ο Οργανισμός.

(27)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι η θέσπιση του EUROSUR, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς αποκλειστικά από τα κράτη μέλη, μπορεί ωστόσο, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου,

α)

ως «Οργανισμός», νοείται ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος δημιουργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004,

β)

ως «επίγνωση της κατάστασης», νοείται η ικανότητα επιτήρησης, εντοπισμού, αναγνώρισης, παρακολούθησης και αντίληψης παράνομων διασυνοριακών δραστηριοτήτων προκειμένου να εξευρεθεί βάσιμη αιτιολόγηση για τη λήψη μέτρων αντίδρασης επί τη βάσει του συνδυασμού νέων και υφιστάμενων πληροφοριών, και προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα μείωσης των απωλειών της ζωής μεταναστών στα εξωτερικά σύνορα, κατά μήκος ή πλησίον των εξωτερικών συνόρων,

γ)

ως «ικανότητα ανταπόκρισης», νοείται η ικανότητα ανάληψης δράσεων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση παράνομων διασυνοριακών δραστηριοτήτων στα εξωτερικά σύνορα και κατά μήκος ή πλησίον των εξωτερικών συνόρων, συμπεριλαμβανομένων των μέσων και των χρονιδιαγραμμάτων για επαρκή αντίδραση,

δ)

ως «εικόνα της κατάστασης», νοείται μια γραφική διεπαφή για την παρουσίαση, σε σχεδόν πραγματικό χρόνο, δεδομένων και πληροφοριών που λαμβάνονται από διαφορετικές αρχές, αισθητήρες, πλατφόρμες και άλλες πηγές και ανταλλάσσεται μέσω διαύλων επικοινωνίας και πληροφόρησης με άλλες αρχές, προκειμένου να επιτυγχάνεται επίγνωση της κατάστασης και να υποστηρίζεται η ικανότητα ανταπόκρισης κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων και στην προσυνοριακή περιοχή,

ε)

ως «διασυνοριακό έγκλημα», νοείται οιοδήποτε σοβαρό έγκλημα με διασυνοριακή διάσταση το οποίο διαπράττεται στα εξωτερικά σύνορα, κατά μήκος ή πλησίον των εξωτερικών συνόρων,

στ)

ως «τμήμα εξωτερικών συνόρων», νοείται το σύνολο ή μέρος των εξωτερικών χερσαίων ή θαλάσσιων συνόρων ενός κράτους μέλους, όπως αυτά καθορίζονται στο εθνικό δίκαιο ή προσδιορίζονται από το εθνικό κέντρο συντονισμού ή από οιαδήποτε άλλη αρμόδια εθνική αρχή,

ζ)

ως «προσυνοριακή περιοχή», νοείται η γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται πέρα από τα εξωτερικά σύνορα,

η)

ως «κατάσταση κρίσης», νοείται η φυσική ή ανθρωπογενής καταστροφή, το ατύχημα, η ανθρωπιστική ή πολιτική κρίση ή οποιοδήποτε άλλη σοβαρή κατάσταση που εκδηλώνεται στα εξωτερικά σύνορα, κατά μήκος ή πλησίον των εξωτερικών συνόρων και ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων,

θ)

ως «συμβάν», νοείται μια κατάσταση που σχετίζεται με την παράνομη μετανάστευση, το διασυνοριακό έγκλημα ή με κίνδυνο για τις ζωές των μεταναστών στα εξωτερικά σύνορα, κατά μήκος ή πλησίον των εξωτερικών συνόρων.

α)

εθνικά κέντρα συντονισμού,

β)

εθνικές εικόνες της κατάστασης,

γ)

ένα δίκτυο επικοινωνίας,

δ)

μία ευρωπαϊκή εικόνα της κατάστασης,

ε)

μια κοινή προσυνοριακή εικόνα βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών (intelligence),

στ)

μια κοινή εφαρμογή προϊόντων επιτήρησης.

α)

διασφαλίζει την έγκαιρη ανταλλαγή πληροφοριών και την έγκαιρη συνεργασία μεταξύ όλων των εθνικών αρχών που έχουν αρμοδιότητα για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων καθώς και με τα υπόλοιπα εθνικά κέντρα συντονισμού και με τον Οργανισμό,

β)

διασφαλίζει την έγκαιρη ανταλλαγή πληροφοριών με τις αρχές έρευνας και διάσωσης, επιβολής του νόμου, ασύλου και μετανάστευσης σε εθνικό επίπεδο,

γ)

συμβάλλει στην αποτελεσματική και αποδοτική διαχείριση πόρων και προσωπικού,

δ)

δημιουργεί και διατηρεί την εθνική εικόνα της κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 9,

ε)

παρέχει στήριξη στο σχεδιασμό και την υλοποίηση εθνικών δραστηριοτήτων επιτήρησης των συνόρων,

στ)

συντονίζει το εθνικό σύστημα επιτήρησης των συνόρων, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο,

ζ)

συμβάλει στην τακτική μέτρηση των αποτελεσμάτων των εθνικών δραστηριοτήτων επιτήρησης των συνόρων για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού,

η)

συντονίζει επιχειρησιακά μέτρα σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη, με την επιφύλαξη των αρμοδιοτήτων του Οργανισμού και των κρατών μελών.

α)

δημιουργεί και διατηρεί το δίκτυο επικοινωνίας του συστήματος EUROSUR σύμφωνα με το άρθρο 7,

β)

καταρτίζει και διατηρεί την ευρωπαϊκή εικόνα της κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 10,

γ)

δημιουργεί και διατηρεί την κοινή προσυνοριακή εικόνα βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών σύμφωνα με το άρθρο 11,

δ)

συντονίζει την κοινή εφαρμογή των προϊόντων επιτήρησης σύμφωνα με το άρθρο 12.

α)

τη διμερή και πολυμερή ανταλλαγή πληροφοριών σε σχεδόν πραγματικό χρόνο,

β)

ακουστικές και οπτικές τηλεδιασκέψεις,

γ)

ασφαλή χειρισμό, αποθήκευση, διαβίβαση και επεξεργασία μη διαβαθμισμένων ευαίσθητων πληροφοριών,

δ)

ασφαλή χειρισμό, αποθήκευση, διαβίβαση και επεξεργασία πληροφοριών της ΕΕ διαβαθμισμένων έως το επίπεδο RESTREINT UE/EU RESTRICTED ή αντίστοιχων εθνικών επιπέδων διαβάθμισης, διασφαλίζοντας ότι ο χειρισμός, η αποθήκευση, η διαβίβαση και η επεξεργασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών γίνεται σε χωριστό και δεόντως διαπιστευμένο τμήμα του δικτύου επικοινωνίας.

α)

επίπεδο γεγονότων,

β)

επιχειρησιακό επίπεδο,

γ)

επίπεδο ανάλυσης.

α)

το εθνικό σύστημα επιτήρησης των συνόρων σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο,

β)

σταθερούς και κινητούς αισθητήρες τους οποίους χειρίζονται εθνικές αρχές που έχουν αρμοδιότητα για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων,

γ)

περιπολίες για την επιτήρηση των συνόρων και άλλες αποστολές παρακολούθησης,

δ)

τοπικά, περιφερειακά και λοιπά κέντρα συντονισμού,

ε)

άλλες αρμόδιες εθνικές αρχές και συστήματα, συμπεριλαμβανομένων αξιωματικών συνδέσμων, επιχειρησιακών κέντρων και σημείων επαφής,

στ)

τον Οργανισμό,

ζ)

εθνικά κέντρα συντονισμού σε άλλα κράτη μέλη,

η)

αρχές τρίτων χωρών, βάσει διμερών ή πολυμερών συμφωνιών, και περιφερειακά δίκτυα όπως αναφέρεται στο άρθρο 20,

θ)

συστήματα αναφορών πλοίων κατά τα οριζόμενα στις αντίστοιχες νομικές τους βάσεις,

ι)

άλλους σχετικούς ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς,

ια)

άλλες πηγές.

α)

ένα υποεπίπεδο για τη διέλευση συνόρων χωρίς άδεια, στο οποίο περιλαμβάνονται οι πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο εθνικό κέντρο συντονισμού, όσον αφορά συμβάντα που σχετίζονται με κίνδυνο για τη ζωή των μεταναστών,

β)

ένα υποεπίπεδο σχετικά με το διασυνοριακό έγκλημα,

γ)

ένα υποεπίπεδο σχετικά με τις καταστάσεις κρίσης,

δ)

ένα υποεπίπεδο για άλλα γεγονότα, το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με μη ταυτοποιημένα και ύποπτα οχήματα, πλοία και άλλα σκάφη καθώς και άτομα που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα, κατά μήκος ή πλησίον των εξωτερικών συνόρων του οικείου κράτους μέλους καθώς και με οιοδήποτε άλλο γεγονός το οποίο μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων.

α)

ένα υποεπίπεδο για τους ίδιους πόρους, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών πόρων που επικουρούν αποστολές επιβολής του νόμου, και τις περιοχές επιχειρήσεων, το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη θέση, την κατάσταση και το είδος των ίδιων πόρων και για τις αρχές που εμπλέκονται. Όσον αφορά στρατιωτικούς πόρους που επικουρούν αποστολές επιβολής του νόμου, το εθνικό κέντρο συντονισμού μπορεί να αποφασίζει, κατόπιν αιτήματος της εθνικής αρχής που είναι υπεύθυνη για τους πόρους αυτούς, να περιορίζει την πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες μόνο στις περιπτώσεις που υφίσταται ανάγκη γνώσης,

β)

ένα υποεπίπεδο σχετικά με περιβαλλοντικές πληροφορίες, το οποίο περιέχει ή παρέχει πρόσβαση σε πληροφορίες για τις εδαφικές και καιρικές συνθήκες που επικρατούν στα εξωτερικά σύνορα του οικείου κράτους μέλους.

α)

ένα υποεπίπεδο πληροφοριών, το οποίο περιέχει τις κυριότερες εξελίξεις και δείκτες που αφορούν τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού,

β)

ένα αναλυτικό υποεπίπεδο, το οποίο περιέχει αναλυτικές εκθέσεις, τάσεις στη διαβάθμιση του κινδύνου, περιφερειακά συστήματα παρακολούθησης και ενημερωτικά σημειώματα που αφορούν στους σκοπούς του παρόντος κανονισμού,

γ)

ένα υποεπίπεδο επεξεργασμένων πληροφοριών, το οποίο περιέχει αναλυμένες πληροφορίες που αφορούν στους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, και ειδικότερα στον καθορισμό των επιπέδων επίπτωσης στα τμήματα των εξωτερικών συνόρων,

δ)

ένα υποεπίπεδο σχετικά με εικονικά και γεωγραφικά δεδομένα, το οποίο περιέχει απεικόνιση αναφοράς, χάρτες υπόβαθρου, επικύρωση αναλυμένων πληροφοριών και ανάλυση μεταβολών (εικόνες γεωσκόπησης) καθώς και ανίχνευση μεταβολών, δεδομένα από γεωαναφορά και χάρτες διαπερατότητας των εξωτερικών συνόρων.

α)

συμβάντα και τυχόν άλλα σημαντικά γεγονότα που περιέχονται στο επίπεδο γεγονότων,

β)

στρατηγικές εκθέσεις ανάλυσης του κινδύνου, όπως αυτές περιέχονται στο επίπεδο ανάλυσης.

α)

τις εθνικές εικόνες της κατάστασης στον βαθμό που απαιτείται από το παρόν άρθρο,

β)

τον Οργανισμό,

γ)

την Επιτροπή, η οποία παρέχει στρατηγικής φύσεως πληροφορίες για τον έλεγχο των συνόρων, μεταξύ άλλων και για αδυναμίες κατά τη διενέργεια του ελέγχου των εξωτερικών συνόρων,

δ)

αντιπροσωπείες και γραφεία της Ένωσης,

ε)

άλλους αρμόδιους οργανισμούς, υπηρεσίες και φορείς της Ένωσης και διεθνείς οργανισμούς, όπως αναφέρονται στο άρθρο 18,

στ)

άλλες πηγές.

α)

τα συμβάντα και τυχόν άλλα γεγονότα που περιλαμβάνονται στο επίπεδο γεγονότων της εθνικής εικόνας της κατάστασης,

β)

τα συμβάντα και τα τυχόν άλλα γεγονότα που περιλαμβάνονται στην κοινή προσυνοριακή εικόνα βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών,

γ)

τα συμβάντα στην επιχειρησιακή περιοχή μικτής επιχείρησης, πιλοτικού προγράμματος ή ταχείας επέμβασης που συντονίζει ο Οργανισμός.

α)

ένα υποεπίπεδο για τους ίδιους πόρους, το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη θέση, την ώρα, την κατάσταση και το είδος των πόρων που συμμετέχουν σε κοινές επιχειρήσεις, πιλοτικά προγράμματα ή ταχείες επεμβάσεις του Οργανισμού ή βρίσκονται στη διάθεσή του, καθώς και το σχέδιο ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής της επιχείρησης, των χρονοδιαγραμμάτων των περιπολιών και των κωδικών επικοινωνίας,

β)

ένα υποεπίπεδο που αφορά στις επιχειρήσεις, το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με μικτές επιχειρήσεις, πιλοτικά προγράμματα ή ταχείες επεμβάσεις που συντονίζει ο Οργανισμός, όπως η δήλωση αποστολής, η θέση, η κατάσταση, η διάρκεια, πληροφορίες για τα κράτη μέλη και άλλους εμπλεκόμενους φορείς, καθημερινές και εβδομαδιαίες εκθέσεις κατάστασης, στατιστικά δεδομένα και πακέτα πληροφοριών για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,

γ)

ένα υποεπίπεδο σχετικά με περιβαλλοντικές πληροφορίες, το οποίο περιέχει πληροφορίες για τις εδαφικές και καιρικές συνθήκες που επικρατούν στα εξωτερικά σύνορα.

α)

εθνικά κέντρα συντονισμού, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών και εκθέσεων που συλλέγονται από τους αξιωματικούς συνδέσμους των κρατών μελών μέσω των αρμοδίων εθνικών αρχών,

β)

αντιπροσωπείες και γραφεία της Ένωσης,

γ)

τον Οργανισμό, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών και των εκθέσεων που υποβάλλουν οι αξιωματικοί σύνδεσμοί του,

δ)

άλλους σχετικούς οργανισμούς, υπηρεσίες και φορείς της Ένωσης και διεθνείς οργανισμούς, όπως αναφέρονται στο άρθρο 18,

ε)

αρχές τρίτων χωρών, βάσει διμερών ή πολυμερών συμφωνιών και περιφερειακών δικτύων κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 20, μέσω των εθνικών κέντρων συντονισμού,

στ)

άλλες πηγές.

α)

επιλεκτική παρακολούθηση καθορισμένων λιμένων και ακτών τρίτων χωρών που έχουν ταυτοποιηθεί, μέσω ανάλυσης του κινδύνου και πληροφοριών, ως σημεία επιβίβασης ή διέλευσης οχημάτων, πλοίων ή λοιπών σκαφών που χρησιμοποιούνται για παράνομη μετανάστευση ή διασυνοριακό έγκλημα,

β)

παρακολούθηση σε ανοιχτές θάλασσες πλοίων ή άλλων σκαφών για τα οποία εικάζεται ή έχει διαπιστωθεί ότι χρησιμοποιούνται για παράνομη μετανάστευση ή διασυνοριακό έγκλημα,

γ)

επιτήρηση καθορισμένων περιοχών του θαλάσσιου πεδίου με σκοπό τον εντοπισμό, την αναγνώριση και την παρακολούθηση οχημάτων, πλοίων και λοιπών σκαφών που χρησιμοποιούνται ή για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι χρησιμοποιούνται για παράνομη μετανάστευση ή διασυνοριακό έγκλημα,

δ)

περιβαλλοντική εκτίμηση καθορισμένων περιοχών στον θαλάσσιο πεδίο και στα εξωτερικά χερσαία σύνορα ώστε να βελτιστοποιούνται οι δραστηριότητες παρακολούθησης και περιπολίας,

ε)

επιλεκτική επιτήρηση καθορισμένων προσυνοριακών περιοχών στα εξωτερικά σύνορα, οι οποίες έχουν ταυτοποιηθεί, μέσω ανάλυσης κινδύνου και πληροφοριών, ως δυνητικά σημεία αναχώρησης ή διέλευσης για παράνομη μετανάστευση ή διασυνοριακό έγκλημα.

α)

συστήματα αναφορών πλοίων κατά τα οριζόμενα στις αντίστοιχες νομικές τους βάσεις,

β)

δορυφορική απεικόνιση,

γ)

αισθητήρες τοποθετημένους σε οιοδήποτε όχημα, πλοίο ή άλλο σκάφος.

α)

χαμηλό επίπεδο επίπτωσης όπου τα συμβάντα που συνδέονται με την παράνομη μετανάστευση ή το διασυνοριακό έγκλημα και εκδηλώνονται στο σχετικό τμήμα των συνόρων έχουν ασήμαντη επίπτωση στην ασφάλεια των συνόρων,

β)

μεσαίο επίπεδο επίπτωσης όπου τα συμβάντα που συνδέονται με την παράνομη μετανάστευση ή το διασυνοριακό έγκλημα και εκδηλώνονται στο σχετικό τμήμα των συνόρων έχουν μέτρια επίπτωση στην ασφάλεια των συνόρων,

γ)

υψηλό επίπεδο επίπτωσης όπου τα συμβάντα που συνδέονται με την παράνομη μετανάστευση ή το διασυνοριακό έγκλημα και εκδηλώνονται στο σχετικό τμήμα των συνόρων έχουν σημαντική επίπτωση στην ασφάλεια των συνόρων.

α)

όταν έχει καθορισθεί χαμηλό επίπεδο επίπτωσης σε ένα τμήμα των εξωτερικών συνόρων, οι εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων οργανώνουν τακτική επιτήρηση με βάση αναλύσεις κινδύνου και μεριμνούν προκειμένου επαρκής αριθμός προσωπικού και πόρων να παραμένει σε ετοιμότητα στην περιοχή της μεθορίου για παρακολούθηση, αναγνώριση και αναχαίτιση,

β)

όταν έχει καθορισθεί μέτριο επίπεδο επίπτωσης σε ένα τμήμα των εξωτερικών συνόρων, οι εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων μεριμνούν ώστε, πέραν των μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει του στοιχείου α), να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα επιτήρησης στο εν λόγω τμήμα των συνόρων. Όποτε λαμβάνονται τέτοια μέτρα επιτήρησης, το εθνικό κέντρο συντονισμού ειδοποιείται σχετικά. Το εθνικό κέντρο συντονισμού συντονίζει την τυχόν στήριξη που παρέχεται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφο 3,

γ)

όταν έχει καθορισθεί υψηλό επίπεδο επίπτωσης σε ένα τμήμα των εξωτερικών συνόρων, το οικείο κράτος μέλος μεριμνά ώστε, πέραν των μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει του στοιχείου β), μέσω του εθνικού κέντρου συντονισμού, να παρέχεται στις εθνικές αρχές που επιχειρούν στο συγκεκριμένο τμήμα των συνόρων η κατάλληλη στήριξη και να λαμβάνονται ενισχυμένα μέτρα επιτήρησης. Το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει στήριξη από τον Οργανισμό, με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων για την έναρξη μικτών επιχειρήσεων ή ταχειών επεμβάσεων που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004.

α)

δίνοντας προτεραιότητα στην κοινή εφαρμογή προϊόντων επιτήρησης,

β)

συντονίζοντας την ανάπτυξη Ευρωπαϊκών Ομάδων Συνοροφυλάκων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004,

γ)

διασφαλίζοντας την ανάπτυξη τεχνικού εξοπλισμού που έχει στη διάθεσή του σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004,

δ)

συντονίζοντας την τυχόν πρόσθετη στήριξη που προσφέρουν άλλα κράτη μέλη.

α)

την Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ) με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με το διασυνοριακό έγκλημα για να περιληφθούν στην Ευρωπαϊκή εικόνα της κατάστασης,

β)

το Δορυφορικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας κατά την παροχή της κοινής εφαρμογής των προϊόντων επιτήρησης,

γ)

την Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και τους οργανισμούς, υπηρεσίες και φορείς της Ένωσης περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, που μπορούν να παρέχουν στον Οργανισμό πληροφορίες που αφορούν στη διατήρηση της ευρωπαϊκής εικόνας της κατάστασης και της κοινής προσυνοριακής εικόνας βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών,

δ)

διεθνείς οργανισμούς οι οποίοι μπορούν να παρέχουν στον Οργανισμό πληροφορίες που αφορούν στη συντήρηση της ευρωπαϊκής εικόνας της κατάστασης και της κοινής προσυνοριακής εικόνας βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών.

α)

πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην εθνική εικόνα της κατάστασης κράτους μέλους, στο βαθμό που διαβιβάζονται προς τον Οργανισμό για τους σκοπούς της ευρωπαϊκής εικόνας της κατάστασης και της κοινής προσυνοριακής εικόνας βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών,

β)

πληροφορίες που συλλέγουν η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες έχουν σημασία για τους σκοπούς της ευρωπαϊκής εικόνας της κατάστασης και της κοινής προσυνοριακής εικόνας βάσει επεξεργασμένων πληροφοριών,

γ)

πληροφορίες κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 9 παράγραφος 9.

1)

Στο άρθρο 2 παράγραφος 1, το στοιχείο θ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 11γα

Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο του EUROSUR

Ο Οργανισμός μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα όπως ορίζεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1052/2013, το οποίο εφαρμόζεται σύμφωνα με τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 11α του εν λόγω κανονισμού. Ειδικότερα, η επεξεργασία των δεδομένων αυτών πρέπει να τηρεί πλήρως τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας, και απαγορεύεται η περαιτέρω διαβίβαση ή άλλη ανακοίνωση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που επεξεργάζεται ο Οργανισμός προς τρίτες χώρες.».

6.11.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 295/27

(1)

Ο χώρος Σένγκεν χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα στηρίζεται στην αποτελεσματική και ουσιαστική εφαρμογή από τα κράτη μέλη των συνοδευτικών μέτρων στους τομείς των εξωτερικών συνόρων, της πολιτικής θεωρήσεων, του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν, της προστασίας των δεδομένων, της αστυνομικής συνεργασίας, της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις και της πολιτικής κατά των ναρκωτικών.

(2)

Με την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της 16ης Σεπτεμβρίου 1998 (2) SCH/Com-ex (98) 26 def (καλούμενη εφεξής «απόφαση της 16ης Σεπτεμβρίου 1998»), συστάθηκε μόνιμη επιτροπή για την αξιολόγηση και την εφαρμογή του Σένγκεν. Η μόνιμη επιτροπή ανέλαβε την εντολή, καταρχάς, να διαπιστώνει κατά πόσο πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για την άρση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με υποψήφια χώρα και, κατά δεύτερο λόγο, να εξασφαλίζει ότι εφαρμόζεται ορθά το κεκτημένο του Σένγκεν από τα κράτη που ήδη το εφαρμόζουν πλήρως.

(3)

Είναι αναγκαίος ένας ειδικός μηχανισμός αξιολόγησης και παρακολούθησης για την επαλήθευση της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν λόγω της ανάγκης να εξασφαλίζονται υψηλού επιπέδου ενιαία πρότυπα κατά την πρακτική εφαρμογή του, καθώς και της ανάγκης να διατηρηθεί υψηλό επίπεδο αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών που αποτελούν τμήμα ενός χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να στηριχθεί στη στενή συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των εν λόγω κρατών μελών.

(4)

Το πρόγραμμα της Χάγης (3) καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, μόλις ολοκληρωθεί η εξάλειψη των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, πρόταση για τη συμπλήρωση του υφιστάμενου μηχανισμού αξιολόγησης Σένγκεν με εποπτικό μηχανισμό που θα διασφαλίζει την πλήρη συμμετοχή των εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών, καθώς και αιφνιδιαστικές επιθεωρήσεις.

(5)

Το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης (4) θεωρεί ότι η αξιολόγηση του χώρου Σένγκεν θα εξακολουθήσει να έχει καίρια σημασία και ότι συνεπώς θα πρέπει να βελτιωθεί μέσω της ενίσχυσης του ρόλου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Frontex), που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2007/2004 του Συμβουλίου (5), στον τομέα αυτό.

(6)

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο μηχανισμός αξιολόγησης που συστάθηκε με την απόφαση της 16ης Σεπτεμβρίου 1998 και να καταργηθεί η απόφαση της 16ης Σεπτεμβρίου 1998.

(7)

Η πείρα που αποκτήθηκε από προηγούμενες αξιολογήσεις καταδεικνύει την ανάγκη να διατηρηθεί ένας συνεκτικός μηχανισμός αξιολόγησης που θα καλύπτει όλους τους τομείς του κεκτημένου του Σένγκεν εκτός από εκείνους για τους οποίους υφίσταται ήδη στο ενωσιακό δίκαιο ειδικός μηχανισμός αξιολόγησης.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 70 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, θα πρέπει να προβαίνουν σε αντικειμενική και αμερόληπτη αξιολόγηση της εφαρμογής των πολιτικών της Ένωσης εντός του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Για να είναι αποτελεσματική, μια ορθή διαδικασία αξιολόγησης θα πρέπει να προβλέπει σωστή συνέχεια και παρακολούθηση των εκθέσεων αξιολόγησης που θα εξασφαλίζεται από την Επιτροπή.

(9)

Επιπλέον, για την καλύτερη αποτελεσματικότητα του μηχανισμού αξιολόγησης, θα πρέπει να εξασφαλιστούν ομοιόμορφες συνθήκες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Για τον σκοπό αυτό, ορισμένες εκτελεστικές αρμοδιότητες θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή και άλλες στο Συμβούλιο.

(10)

Οι αρμοδιότητες προετοιμασίας και σχεδιασμού των αξιολογήσεων, καθώς και η αρμοδιότητα έκδοσης εκθέσεων αξιολόγησης, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή. Κάποιες από τις εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (6). Βάσει των όρων του άρθρου 2 παράγραφος 2 στοιχείο β) σημείο iii) του εν λόγω κανονισμού, για την έκδοση παρόμοιων πράξεων εφαρμόζεται η διαδικασία εξέτασης.

(11)

Προκειμένου να ενδυναμωθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών, να διασφαλιστεί ο καλύτερος συντονισμός τους σε επίπεδο Ένωσης και να ενισχυθεί η πίεση μεταξύ των εταίρων, η εκτελεστική αρμοδιότητα έγκρισης των συστάσεων σχετικά με μέτρα αποκατάστασης που αποσκοπούν στην κάλυψη τυχόν ελλείψεων οι οποίες προσδιορίζονται στις εκθέσεις αξιολόγησης θα πρέπει να ανατεθεί στο Συμβούλιο. Αυτή η εκτελεστική αρμοδιότητα αντανακλά τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες που ανατίθενται στο Συμβούλιο, δυνάμει του άρθρου 70 ΣΛΕΕ, στο πεδίο της αμοιβαίας αξιολόγησης της εφαρμογής των πολιτικών της Ένωσης εντός του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Αντανακλά με σαφήνεια τη σκοπιμότητα ενός μηχανισμού αξιολόγησης βασισμένου σε αυτόν τον ειδικό κανόνα (lex specialis) που, στον συγκεκριμένο τομέα, και παράλληλα με τη γενική αρμοδιότητα της Επιτροπής να επιβλέπει την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου υπό τον έλεγχο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω διαδικασιών επί παραβάσει, συνίσταται στην εκπλήρωση της συμπληρωματικής λειτουργίας παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας της πρακτικής εφαρμογής των πολιτικών της Ένωσης μέσω αξιολόγησης από ομοτίμους.

Επιπλέον, η εκτελεστική αρμοδιότητα που εκχωρείται στο Συμβούλιο συμβάλλει στην υλοποίηση της βούλησης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως εκφράστηκε στα συμπεράσματα της 23ης και 24ης Ιουνίου 2011, τα οποία αναφέρουν ότι η συνεργασία στον χώρο Σένγκεν πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω με τη βελτίωση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών και ότι τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα να εγγυηθούν ότι όλοι οι κανόνες Σένγκεν εφαρμόζονται αποτελεσματικά σύμφωνα με τα συμφωνημένα κοινά πρότυπα και τις θεμελιώδεις αρχές και κανόνες. Αυτή η εκτελεστική αρμοδιότητα συμβάλλει επίσης, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 8ης Μαρτίου 2012, στη βελτίωση της διακυβέρνησης του χώρου Σένγκεν μέσω πολιτικών συζητήσεων σε επίπεδο υπουργών για την ορθή λειτουργία του χώρου Σένγκεν, μεταξύ άλλων μέσω συζητήσεων σε καταστάσεις όπου έχουν εντοπιστεί σοβαρές ελλείψεις βάσει των εκθέσεων αξιολόγησης. Οι συζητήσεις αυτές, που διεξάγονται στο πλαίσιο της μεικτής επιτροπής η οποία αποτελείται από τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα συνδεδεμένα κράτη Σένγκεν, θα πρέπει να συνδράμει το Συμβούλιο στη λήψη αποφάσεων εντός του πεδίου των αρμοδιοτήτων του, ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική λειτουργία του χώρου Σένγκεν. Τέλος, για την εκχώρηση αυτής της εκτελεστικής αρμοδιότητας στο Συμβούλιο λαμβάνεται δεόντως υπόψη η ενδεχομένως ευαίσθητη, από πολιτική άποψη, φύση των συστάσεων, οι οποίες συχνά άπτονται εθνικών εκτελεστικών αρμοδιοτήτων.

(12)

Ο μηχανισμός αξιολόγησης θα πρέπει να καθορίζει διάφανους, αποτελεσματικούς και σαφείς κανόνες ως προς τη μεθοδολογία που θα πρέπει να εφαρμόζεται στις αξιολογήσεις, τη χρήση εμπειρογνωμόνων ανωτέρου επιπέδου για επιτόπιες επισκέψεις και τη συνέχεια που θα πρέπει να δίνεται στα πορίσματα των αξιολογήσεων. Εν προκειμένω, η μέθοδος θα πρέπει να προβλέπει απροειδοποίητες επιτόπιες επισκέψεις που θα συμπληρώνουν τις προαναγγελλόμενες επιτόπιες επισκέψεις, ιδίως όσον αφορά τους συνοριακούς ελέγχους και τις θεωρήσεις.

(13)

Ο μηχανισμός αξιολόγησης και παρακολούθησης θα πρέπει να καλύπτει όλο το φάσμα του κεκτημένου του Σένγκεν. Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των συνόρων, ο μηχανισμός αξιολόγησης και παρακολούθησης θα πρέπει να καλύπτει αφενός την αποτελεσματικότητα των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα και αφετέρου την απουσία ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα.

(14)

Κατά την αξιολόγηση και παρακολούθηση θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων κατά την εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν.

(15)

Η αξιολόγηση θα πρέπει να εγγυάται την εφαρμογή των κανόνων του Σένγκεν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές και κανόνες. Ως εκ τούτου, ο μηχανισμός αξιολόγησης θα πρέπει να περιλαμβάνει το σύνολο της σχετικής νομοθεσίας και των επιχειρησιακών δράσεων που συμβάλλουν στη λειτουργία ενός χώρου χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα.

(16)

Για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της αξιοπιστίας του μηχανισμού αξιολόγησης, όλες οι αξιολογήσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ορθή λειτουργία των αρχών οι οποίες εφαρμόζουν τα σχετικά μέρη του κεκτημένου του Σένγκεν. Αυτό θα ενισχύσει την ικανότητα του μηχανισμού αξιολόγησης να εγγυάται αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων Σένγκεν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές και κανόνες, όπως ζητείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα συμπεράσματά του της 23ης και 24ης Ιουνίου 2011. Θα συνάδει με το αίτημα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που καθορίστηκε στα συμπεράσματά του της 1ης και 2ας Μαρτίου 2012, ο μηχανισμός αξιολόγησης να ρυθμίζει την απαιτούμενη λειτουργία των θεσμικών οργάνων που εμπλέκονται στην εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν.

(17)

Ο Frontex θα πρέπει να στηρίζει την εφαρμογή του μηχανισμού αξιολόγησης, κυρίως στον τομέα της ανάλυσης κινδύνου σχετικά με τα εξωτερικά σύνορα. Ο μηχανισμός αξιολόγησης θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να στηρίζεται στην εμπειρογνωμοσύνη που παρέχει ο Frontex σε ad hoc βάση για τη διεξαγωγή επιτόπιων επισκέψεων στα εξωτερικά σύνορα.

(18)

Άλλοι οργανισμοί, φορείς και υπηρεσίες της Ένωσης, όπως η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ), που συστάθηκε με την απόφαση 2009/371/ΔΕΥ του Συμβουλίου (7), και η Eurojust, που συστάθηκε με την απόφαση 2002/187/ΔΕΥ του Συμβουλίου (8), θα πρέπει, κατά περίπτωση, να στηρίζουν την εφαρμογή του μηχανισμού αξιολόγησης στους τομείς που καλύπτει η εντολή τους. Ο μηχανισμός αξιολόγησης θα πρέπει επίσης, κατά περίπτωση, να μπορεί να αξιοποιεί την εμπειρογνωμοσύνη των οργανισμών, φορέων ή υπηρεσιών της Ένωσης, όταν συμμετέχουν στη διεξαγωγή επιτόπιων επισκέψεων σχετικά με τομείς του κεκτημένου του Σένγκεν που εμπίπτουν στην εντολή τους. Για παράδειγμα αυτό θα πρέπει να ισχύει στην περίπτωση του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας των Δεδομένων σε ό,τι αφορά τις αξιολογήσεις της προστασίας δεδομένων, στις οποίες μπορεί επίσης να λαμβάνουν μέρος οι εθνικές αρχές προστασίας των δεδομένων.

(19)

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι εμπειρογνώμονες που διατίθενται για τις επιτόπιες επισκέψεις διαθέτουν την αναγκαία πείρα και έχουν εκπαιδευθεί ειδικά προς τον σκοπό αυτό, μεταξύ άλλων όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα. Θα πρέπει να παρέχεται κατάλληλη επιμόρφωση από τους σχετικούς οργανισμούς, φορείς και υπηρεσίες της Ένωσης, όπως ο Frontex, και να διατίθενται πόροι στα κράτη μέλη για πρωτοβουλίες που στοχεύουν σε ειδική επιμόρφωση στον τομέα της αξιολόγησης του κεκτημένου του Σένγκεν από τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης και την εξέλιξη αυτών των μέσων.

(20)

Δεδομένου ότι η τελευταία περίοδος του άρθρου 70 ΣΛΕΕ αναθέτει ιδιαίτερο ρόλο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια, όπως υπογραμμίζεται στο άρθρο 12 στοιχείο γ) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) σχετικά με τα εθνικά κοινοβούλια, είναι ανάγκη να προβλεφθεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια θα ενημερώνονται πλήρως από το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Επιπλέον, σε περίπτωση που η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού, το Συμβούλιο θα πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 7 στοιχείο η) του εσωτερικού του κανονισμού, να διαβουλευθεί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να ληφθεί υπόψη η γνώμη του στον μέγιστο δυνατό βαθμό προτού εκδοθεί η τελική πράξη.

(21)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο έχει προσαρτηθεί στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και, συνεπώς, δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει σχετικά με τον παρόντα κανονισμό, αν θα τον μεταφέρει ή όχι στο εθνικό της δίκαιο.

(22)

Το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετέχει στον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 19 σχετικά με το κεκτημένο του Σένγκεν το οποίο έχει ενσωματωθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και με το άρθρο 8 παράγραφος 2 της απόφασης 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (9).

(23)

Η Ιρλανδία συμμετέχει στον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 19 σχετικά με το κεκτημένο του Σένγκεν το οποίο έχει ενσωματωθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και με το άρθρο 6 παράγραφος 2 της απόφασης 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (10).

(24)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν (11), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (12) σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας.

(25)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (13), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (14).

(26)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (15), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (16).

(27)

Δεδομένου ότι, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, είχε ήδη αρχίσει η αξιολόγηση της Κύπρου βάσει της απόφασης της 16ης Σεπτεμβρίου 1998, ο παρών κανονισμός δεν θα εφαρμοστεί για την Κύπρο έως την 1η Ιανουαρίου 2016.

(28)

Δεδομένου ότι η επαλήθευση σύμφωνα με τις ισχύουσες διαδικασίες αξιολόγησης Σένγκεν σχετικά με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία έχει ήδη ολοκληρωθεί σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2005, η επαλήθευση δυνάμει του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού δεν θα διεξαχθεί όσον αφορά τα εν λόγω κράτη μέλη.

(29)

Οι εμπειρογνώμονες από την Κύπρο, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία θα πρέπει πάντως να συμμετέχουν στην αξιολόγηση όλων των μερών του κεκτημένου του Σένγκεν,

α)

την επαλήθευση της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν στα κράτη μέλη στα οποία εφαρμόζεται πλήρως, καθώς και στα κράτη μέλη στα οποία, σύμφωνα με τα αντίστοιχα πρωτόκολλα που προσαρτώνται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, το κεκτημένο του Σένγκεν εφαρμόζεται εν μέρει·

β)

την επαλήθευση ότι πληρούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή όλων των σχετικών μερών του κεκτημένου του Σένγκεν στα κράτη μέλη για τα οποία το Συμβούλιο δεν έχει λάβει απόφαση ότι πρέπει να εφαρμόζονται πλήρως ή εν μέρει οι διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν, εξαιρουμένων των κρατών μελών των οποίων η αξιολόγηση θα έχει ήδη ολοκληρωθεί κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

α)

της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν ή μερών αυτού από ένα κράτος μέλος, όπως ορίζεται στο πολυετές πρόγραμμα αξιολόγησης και

β)

κατά περίπτωση, της εφαρμογής συγκεκριμένων μερών του κεκτημένου του Σένγκεν σε διάφορα κράτη μέλη (π.χ. θεματικές αξιολογήσεις).

α)

τουλάχιστον έξι εβδομάδες πριν από την ημερομηνία κατά την οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί η προαναγγελλόμενη επιτόπια επίσκεψη,

β)

τουλάχιστον 24 ώρες πριν από τη διεξαγωγή της απροειδοποίητης επιτόπιας επίσκεψης.

α)

συμβατό,

β)

συμβατό αλλά απαιτούνται βελτιώσεις,

γ)

μη συμβατό.