(1)

Οι όροι για τη συμμετοχή τρίτων κρατών σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να καθορίζονται δυνάμει συμφωνίας που θα θεσπίζει πλαίσιο για ενδεχόμενη μελλοντική συμμετοχή σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, και όχι να καθορίζονται κατά περίπτωση για την εκάστοτε επιχείρηση.

(2)

Η ΥΕ, κατόπιν της έκδοσης απόφασης από το Συμβούλιο στις 26 Απριλίου 2010 με την οποία εξουσιοδοτήθηκε να αρχίσει διαπραγματεύσεις, διαπραγματεύθηκε συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη συμμετοχή της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («συμφωνία»).

(3)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 10/2011 της Επιτροπής, της 14ης Ιανουαρίου 2011, για τα πλαστικά υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα (2), θεσπίζει ενωσιακό κατάλογο των μονομερών, άλλων αρχικών ουσιών και προσθέτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή πλαστικών υλικών και αντικειμένων. Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή») εξέδωσε προσφάτως θετικές επιστημονικές αξιολογήσεις για επιπλέον ουσίες οι οποίες θα πρέπει πλέον να προστεθούν στον ισχύοντα κατάλογο.

(2)

Για ορισμένες άλλες ουσίες, οι περιορισμοί και/ή προδιαγραφές που έχουν ήδη θεσπιστεί σε επίπεδο ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθούν βάσει νέας θετικής επιστημονικής αξιολόγησης από την Αρχή.

(3)

Ως εκ τούτου, το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(4)

Η ουσία με αριθμό FCM 257 και ονομασία διπροπυλενογλυκόλη επιτρέπεται να χρησιμοποιείται ως πρόσθετο στα πλαστικά σύμφωνα με τον πίνακα 1 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 και ταξινομείται με τον αριθμό CAS 0000110-98-5. Στην οδηγία 2002/72/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2002, σχετικά με τα πλαστικά υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα (3), η ουσία αυτή αναφερόταν με τον αριθμό CAS 0025265-71-8. Η αναφορά αυτή διαγράφηκε ως περιττή, μόλις τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 10/2011, που αντικατέστησε την οδηγία 2002/72/ΕΚ. Ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη ότι ο αριθμός CAS 0025265-71-8 αναφέρεται στο εμπορικής χρήσης μείγμα ισομερών και όχι στην καθαρή ουσία, θα πρέπει να επανεισαχθεί στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 10/2011. Ο αριθμός CAS 0000110-98-5 θα πρέπει να παραμείνει στον πίνακα 1.

(5)

Η σημείωση σχετικά με την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τον αριθμό (4) στον πίνακα 3 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 περιέχει μια ασαφή αναφορά στον προσομοιωτή Δ, ενώ θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στον προσομοιωτή Δ2. Συνεπώς, η σημείωση με τον αριθμό (4) θα πρέπει να αναφέρεται στον προσομοιωτή Δ2.

(6)

Ως εκ τούτου, το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 θα πρέπει να διορθωθεί αναλόγως.

(7)

Για να μειωθεί η διοικητική επιβάρυνση για τους υπευθύνους των επιχειρήσεων, θα πρέπει να επιτρέπεται, έως ένα έτος μετά τη θέση σε ισχύ του παρόντος κανονισμού, η διάθεση στην αγορά των πλαστικών υλικών και αντικειμένων που έχουν διατεθεί νόμιμα στην αγορά βάσει των απαιτήσεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 και τα οποία δεν συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό. Τα εν λόγω πλαστικά υλικά και αντικείμενα θα πρέπει να μπορούν να παραμείνουν στην αγορά έως ότου εξαντληθούν τα αποθέματα.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων, και ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο αντιτάχθηκαν σε αυτά,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 17 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, η Επιτροπή εξέτασε την αίτηση της Ισπανίας για την έγκριση τροποποιήσεων των προδιαγραφών της προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης «Cecina de León», η οποία καταχωρίσθηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/96 της Επιτροπής (2).

(2)

Δεδομένου ότι οι εν λόγω τροποποιήσεις δεν είναι ήσσονος σημασίας κατά την έννοια του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, η Επιτροπή δημοσίευσε την αίτηση τροποποιήσεων, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού, στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3). Δεδομένου ότι δεν έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή καμία δήλωση ένστασης, βάσει του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, οι εν λόγω τροποποιήσεις πρέπει να εγκριθούν,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 118κε, παράγραφος 1, στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, στην επισήμανση και την παρουσίαση αφρώδους οίνου, αεριούχου αφρώδους οίνου, αφρώδους οίνου ποιότητας ή αφρώδους οίνου ποιότητας αρωματικού τύπου, πρέπει να περιλαμβάνεται το όνομα του παραγωγού ή του πωλητή. Στο άρθρο 56 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 607/2009 της Επιτροπής (2) προβλέπεται ότι η ένδειξη εν λόγω ονόματος συμπληρώνεται από τις ενδείξεις «παραγωγός» ή «παράγεται από» και «πωλητής» ή «πωλείται από» ή από ισοδύναμες ενδείξεις. Η εν λόγω διάταξη προβλέπει επίσης ότι τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να καταστήσουν υποχρεωτική την αναφορά του παραγωγού και ότι, σε αυτή την περίπτωση, μπορούν να επιτρέψουν την αντικατάσταση των ενδείξεων «παραγωγός» ή «παράγεται από» με άλλη ένδειξη. Δεδομένου ότι ορισμένες ενδείξεις παραδοσιακά αναγνωρίζονται και χρησιμοποιούνται στα κράτη μέλη για την επισήμανση των αφρωδών οίνων, είναι σκόπιμο, όταν αυτά αποφασίζουν να καταστήσουν υποχρεωτική την αναφορά του παραγωγού και επιτρέπουν την αντικατάσταση των ενδείξεων «παραγωγός» και «παράγεται από» με άλλες ενδείξεις, να είναι οι εν λόγω ενδείξεις αυτές που παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στον κλάδο. Εξάλλου, προκειμένου να ενημερωθούν οι καταναλωτές για την ορολογία που χρησιμοποιείται στο συγκεκριμένο πεδίο, είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ποιές ενδείξεις μπορούν να επιτρέπονται στις διάφορες γλώσσες της Ένωσης.

(2)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 607/2009 πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(3)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της διαχειριστικής επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών,

1)

Στο άρθρο 56 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Παρεμβάλλεται το παράρτημα Χα, το κείμενο του οποίου παρατίθεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

(1)

Τα ανώτατα όρια καταλοίπων («ΑΟΚ») για τις φαρμακολογικώς δραστικές ουσίες οι οποίες προορίζονται να χρησιμοποιηθούν στην Ένωση σε κτηνιατρικά φάρμακα για τροφοπαραγωγικά ζώα ή σε βιοκτόνα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στη ζωοτεχνία θα πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 470/2009.

(2)

Οι φαρμακολογικώς δραστικές ουσίες και η ταξινόμησή τους όσον αφορά τα ΑΟΚ στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης καθορίζονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 37/2010 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2009, σχετικά με φαρμακολογικώς δραστικές ουσίες και την ταξινόμησή τους όσον αφορά τα ανώτατα όρια καταλοίπων στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης (2).

(3)

Στον πίνακα 1 του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 37/2010 καταχωρίζεται προσωρινά η φωξίμη ως επιτρεπόμενη ουσία για τα αιγοπρόβατα, όσον αφορά τους μυς, τον λιπώδη ιστό και τους νεφρούς, για χοιροειδή όσον αφορά τους μυς, το δέρμα και τον λιπώδη ιστό, το ήπαρ και τους νεφρούς και για κοτόπουλα όσον αφορά τους μυς, το δέρμα και τον λιπώδη ιστό, τους νεφρούς και τα αβγά, με εξαίρεση τα ζώα που παράγουν γάλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(4)

Στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων υποβλήθηκε αίτηση για την επέκταση της εγγραφής της φωξίμης ώστε να συμπεριλαμβάνονται τα βοοειδή.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 470/2009, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων πρέπει να μελετά τη δυνατότητα χρήσης των ΑΟΚ που έχουν καθοριστεί για μια φαρμακολογικώς δραστική ουσία σε ένα συγκεκριμένο τρόφιμο, για άλλο τρόφιμο που παράγεται από το ίδιο είδος, ή των ΑΟΚ που έχουν καθοριστεί για μια φαρμακολογικώς δραστική ουσία σε ένα ή περισσότερα είδη για άλλα είδη. Η επιτροπή φαρμάκων για κτηνιατρική χρήση («ΕΦΚΧ») συνέστησε τον καθορισμό προσωρινού ΑΟΚ για την ουσία φωξίμη για τα βοοειδή όσον αφορά τους μυς, τον λιπώδη ιστό, το ήπαρ και τους νεφρούς, με εξαίρεση τα ζώα που παράγουν γάλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο και την παρέκταση των ΑΟΚ σε όλα τα είδη από τα οποία παράγονται τρόφιμα, εκτός των ιχθύων, για τη φωξίμη από αιγοπρόβατα, βοοειδή, χοιροειδή και κοτόπουλα όσον αφορά τους μυς, τον λιπώδη ιστό, το ήπαρ, τους νεφρούς, με εξαίρεση τα ζώα που παράγουν γάλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(6)

Συνεπώς, η εγγραφή για την ουσία φωξίμη στον πίνακα 1 του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 37/2010 θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να περιλαμβάνει όλα τα είδη από τα οποία παράγονται τρόφιμα, εκτός των ιχθύων.

(7)

Είναι σκόπιμο να χορηγηθεί εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν τα μέτρα που ενδεχομένως απαιτούνται για να συμμορφωθούν με το νεοθεσπιζόμενο ΑΟΚ.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής κτηνιατρικών φαρμάκων,

(1)

Το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 απαριθμεί τα πρόσωπα, τις ομάδες και τις οντότητες που αφορά η βάσει του εν λόγω κανονισμού δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων.

(2)

Στις 5 Δεκεμβρίου 2012, η Επιτροπή Κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να προσθέσει μία οντότητα στον κατάλογο προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που αφορά η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων.

(3)

Η διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πρέπει να τροποποιηθεί.

(4)

Κατά συνέπεια, τα παραρτήματα I και II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 881/2002 θα πρέπει να επικαιροποιηθούν αναλόγως.

(5)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ αμέσως, ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων που προβλέπονται σε αυτόν,

(1)

Το παράρτημα I τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

(2)

Το παράρτημα II τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα II του παρόντος κανονισμού.

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

(1)

Με επιστολή που πρωτοκολλήθηκε στη Γενική Γραμματεία της Επιτροπής στις 12 Απριλίου 2012, η Πολωνία ζήτησε την άδεια να παρατείνει την εφαρμογή μέτρου παρέκκλισης από το άρθρο 285 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, προκειμένου να συνεχίσει να απαλλάσσει από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) τους υποκείμενους στον φόρο, ο ετήσιος κύκλος εργασιών των οποίων δεν υπερβαίνει το ισόποσο των 30 000 ευρώ σε εθνικό νόμισμα, με βάση τον συντελεστή μετατροπής που ίσχυε κατά την ημέρα της προσχώρησης της Πολωνίας στην Ένωση. Με το μέτρο αυτό, οι εν λόγω υποκείμενοι σε φόρο θα συνεχίσουν να απαλλάσσονται από ορισμένες ή από όλες τις υποχρεώσεις τους τις συναφείς με τον ΦΠΑ, οι οποίες αναφέρονται στα κεφάλαια 2 έως 6 του τίτλου XI της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΕ, η Επιτροπή ενημέρωσε τα άλλα κράτη μέλη με επιστολές της 17ης και 18ης Ιουλίου 2012 σχετικά με το αίτημα της Πολωνίας. Με επιστολή της 19ης Ιουλίου 2012, η Επιτροπή ενημέρωσε την Πολωνία ότι διέθετε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την εξέταση του αιτήματος.

(3)

Σύμφωνα με το σημείο 14 του άρθρου 287 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η Πολωνία μπορεί να απαλλάσσει από τον ΦΠΑ στους υποκείμενους στον φόρο, ο ετήσιος κύκλος εργασιών των οποίων δεν υπερβαίνει το ισόποσο των 10 000 ευρώ σε εθνικό νόμισμα, με βάση τον συντελεστή μετατροπής κατά την ημερομηνία της προσχώρησής της στην Ένωση.

(4)

Με την απόφαση 2009/790/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2009, που επιτρέπει στη Δημοκρατία της Πολωνίας να εφαρμόσει μέτρο παρέκκλισης του άρθρου 287 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2), επετράπη στην Πολωνία, κατά παρέκκλιση, να απαλλάσσει, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012, από τον ΦΠΑ, τους υποκείμενους σε φόρο, ο ετήσιος κύκλος εργασιών των οποίων δεν υπερβαίνει το ισόποσο των 30 000 ευρώ σε εθνικό νόμισμα, με βάση τον συντελεστή μετατροπής κατά την ημερομηνία της προσχώρησής της στην Ένωση. Δεδομένου ότι αυτό το ανώτερο όριο οδήγησε σε μερική απαλλαγή από τον ΦΠΑ των πολύ μικρών επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα αυτές δύνανται πάντοτε να επιλέξουν το κανονικό καθεστώς του ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 290 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, θα πρέπει να επιτραπεί στην Πολωνία να εφαρμόσει το μέτρο για ένα περαιτέρω περιορισμένο χρονικό διάστημα.

(5)

Στην πρότασή της 29ης Οκτωβρίου 2004 για οδηγία του Συμβουλίου, η οποία τροποποιεί την οδηγία 77/388/ΕΟΚ, νυν οδηγία 2006/112/ΕΚ, με σκοπό την απλούστευση των εκ του φόρου προστιθέμενης αξίας υποχρεώσεων, η Επιτροπή συμπεριέλαβε διατάξεις οι οποίες έχουν ως αντικείμενο να επιτρέψουν στα κράτη μέλη να ορίζουν ως ανώτατο όριο ετήσιου κύκλου εργασιών το ποσό των 100 000 ευρώ ή το ισοδύναμο ποσό σε εθνικό νόμισμα για την απαλλαγή από τον ΦΠΑ, με δυνατότητα αναπροσαρμογής του ποσού αυτού κάθε έτος. Το αίτημα παράτασης της ισχύος, το οποίο υπέβαλε η Πολωνία, είναι συμβατό με την εν λόγω πρόταση.

(6)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες τις οποίες χορήγησε η Πολωνία, εκτιμάται ότι το μέτρο έχει οδηγήσει σε μείωση του συνολικού ποσού των κρατικών εσόδων του προϋπολογισμού από τον ΦΠΑ κατά περίπου 0,14 %.

(7)

Το μέτρο παρέκκλισης δεν θα έχει καμία επίπτωση στους ιδίους πόρους της Ένωσης που προέρχονται από τον ΦΠΑ,

(8)

Συνεπώς, η απόφαση 2009/790/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009, η Επιτροπή οφείλει να επιβεβαιώνει κάθε έτος τις μέσες ειδικές εκπομπές CO2 και τους στόχους για τις ειδικές εκπομπές κάθε κατασκευαστή επιβατικών αυτοκινήτων στην Ένωση, καθώς και κάθε σύμπραξης κατασκευαστών που έχει συγκροτηθεί σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 7 του εν λόγω κανονισμού. Με βάση αυτή την επιβεβαίωση, η Επιτροπή πρέπει να κρίνει αν οι κατασκευαστές και οι συμπράξεις συμμορφώθηκαν με τις απαιτήσεις του άρθρου 4 του ίδιου κανονισμού. Στις περιπτώσεις που καθίσταται σαφές ότι κατασκευαστής ή σύμπραξη δεν πέτυχε τον οικείο στόχο για τις ειδικές εκπομπές, η Επιτροπή υποχρεούται από το 2013 και έπειτα, βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 1 του ως άνω κανονισμού, να επιβάλλει τίμημα υπέρβασης εκπομπών με ατομικές αποφάσεις, απευθυνόμενες στους εμπλεκόμενους κατασκευαστές ή επικεφαλής σύμπραξης.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009, οι στόχοι είναι δεσμευτικοί για τους κατασκευαστές και τις συμπράξεις, με ισχύ από το 2012. Ωστόσο, η Επιτροπή όφειλε να υπολογίσει ενδεικτικούς στόχους για τα ημερολογιακά έτη 2010 και 2011 και, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6 του εν λόγω κανονισμού, να ενημερώσει τους κατασκευαστές ή τις συμπράξεις των οποίων οι μέσες ειδικές εκπομπές CO2 υπερβαίνουν τους ενδεικτικούς στόχους τους. Δεδομένου ότι οι στόχοι για τα έτη 2010 και 2011 θα χρησιμεύσουν ως δείκτες της προσπάθειας που θα χρειαστεί να καταβάλουν οι κατασκευαστές για να επιτύχουν τον υποχρεωτικό στόχο το 2012, είναι σκόπιμο να προσδιοριστούν οι μέσες ειδικές εκπομπές των κατασκευαστών για το 2010 και το 2011 σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 4 δεύτερο εδάφιο του ως άνω κανονισμού και να ληφθεί υπόψη, για κάθε κατασκευαστή, μόνο το 65 % των οχημάτων του που παρουσιάζουν τα χαμηλότερα επίπεδα εκπομπών.

(3)

Τα δεδομένα που πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των μέσων ειδικών εκπομπών και των στόχων για τις ειδικές εκπομπές καθορίζονται στο παράρτημα II μέρος Γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009 και βασίζονται στις ταξινομήσεις καινούργιων επιβατικών αυτοκινήτων στα κράτη μέλη κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος. Τα δεδομένα αυτά λαμβάνονται από τα πιστοποιητικά συμμόρφωσης που εκδίδουν οι κατασκευαστές ή από έγγραφα που παρέχουν ισοδύναμες πληροφορίες, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1014/2010 της Επιτροπής, της 10ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με την παρακολούθηση και την αναφορά δεδομένων ταξινόμησης των καινούργιων επιβατικών αυτοκινήτων κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2).

(4)

Τα περισσότερα κράτη μέλη διαβίβασαν στην Επιτροπή τα δεδομένα για το 2011 εντός της προθεσμίας της 28ης Φεβρουαρίου 2012 που ορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009. Ωστόσο, λόγω της καθυστερημένης υποβολής δεδομένων από τρία κράτη μέλη, η Επιτροπή είχε στη διάθεσή της το πλήρες σύνολο δεδομένων μόνο στα τέλη Μαΐου.

(5)

Στις περιπτώσεις που, μετά την επαλήθευση των δεδομένων από την Επιτροπή, κατέστη σαφές ότι ορισμένα δεδομένα ήταν ελλιπή ή περιείχαν πρόδηλα σφάλματα, η Επιτροπή επικοινώνησε με τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη και, σε συμφωνία με αυτά, αναπροσάρμοσε ή συμπλήρωσε αναλόγως τα δεδομένα. Στις περιπτώσεις που δεν επιτεύχθηκε συμφωνία με κράτος μέλος, τα προσωρινά δεδομένα που το αφορούν δεν αναπροσαρμόστηκαν.

(6)

Τον Σεπτέμβριο του 2012, η Γερμανία πληροφόρησε την Επιτροπή ότι περίπου 200 000 ταξινομήσεις για το 2011 είχαν παραλειφθεί από το σύνολο δεδομένων που υπέβαλε στην Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2012. Λόγω του αυστηρού χρονοδιαγράμματος για την επιβεβαίωση των δεδομένων, η Επιτροπή δεν διέθετε αρκετό χρόνο ώστε να επιτρέψει στους κατασκευαστές να εξακριβώσουν τις ταξινομήσεις που έλειπαν. Κατά συνέπεια, οι φάκελοι που αφορούν αυτές τις ταξινομήσεις δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στο τελικό σύνολο δεδομένων και να ληφθούν υπόψη για τον υπολογισμό των μέσων ειδικών εκπομπών των εν λόγω κατασκευαστών ή των στόχων τους για τις ειδικές εκπομπές.

(7)

Στις 20 Ιουνίου 2012, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 443/2009, η Επιτροπή δημοσίευσε τα προσωρινά δεδομένα και κοινοποίησε σε 84 κατασκευαστές τους προσωρινούς υπολογισμούς των οικείων μέσων ειδικών εκπομπών CO2 το 2011 και των στόχων τους για τις ειδικές εκπομπές. Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού, ζητήθηκε από τους κατασκευαστές να επαληθεύσουν τα δεδομένα και να γνωστοποιήσουν στην Επιτροπή τυχόν σφάλματα εντός τριμήνου από τη λήψη της κοινοποίησης.

(8)

Τριάντα οκτώ κατασκευαστές γνωστοποίησαν σφάλματα εντός της τρίμηνης προθεσμίας. Δύο κατασκευαστές ενημέρωσαν την Επιτροπή για την ύπαρξη σφαλμάτων στα σύνολα δεδομένων, αλλά δεν κοινοποίησαν διορθώσεις σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1014/2010.

(9)

Πρέπει να επιβεβαιωθούν χωρίς αναπροσαρμογή τα προσωρινά δεδομένα και οι προσωρινοί υπολογισμοί των μέσων ειδικών εκπομπών και των στόχων για τις ειδικές εκπομπές, όσον αφορά 46 κατασκευαστές που είτε δεν γνωστοποίησαν σφάλματα των συνόλων δεδομένων ή δεν ενημέρωσαν για την ύπαρξη σφαλμάτων σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1014/2010.

(10)

Η Επιτροπή έλεγξε τις διορθώσεις που κοινοποιήθηκαν από τους κατασκευαστές και τα αντίστοιχα δικαιολογητικά, όπως εκφράζονται μέσω των κωδικών σφάλματος που καθορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1014/2010, και το σύνολο δεδομένων αναπροσαρμόστηκε ανάλογα.

(11)

Στην περίπτωση των φακέλων που έχουν προσδιοριστεί από τους κατασκευαστές με τον κωδικό σφάλματος Β, όπως ορίζεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1014/2010, είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι κατασκευαστές δεν μπορούν να επαληθεύσουν ή να διορθώσουν δεόντως αυτούς τους φακέλους λόγω των ελλειπουσών ή εσφαλμένων παραμέτρων αναγνώρισης. Συνεπώς, θα πρέπει να εφαρμοστεί περιθώριο σφάλματος στις τιμές των εκπομπών CO2 και μάζας που περιέχουν οι εν λόγω φάκελοι.

(12)

Το περιθώριο σφάλματος θα πρέπει να υπολογίζεται ως η διαφορά μεταξύ της απόκλισης από τον στόχο για τις ειδικές εκπομπές, εκφραζόμενης ως υπόλοιπο της αφαίρεσης των μέσων εκπομπών από τους στόχους για τις ειδικές εκπομπές, η οποία υπολογίζεται με συνεκτίμηση των ταξινομήσεων που δεν είναι δυνατόν να επαληθευτούν από τους κατασκευαστές και της απόκλισης που υπολογίζεται εξαιρουμένων των εν λόγω ταξινομήσεων. Ανεξαρτήτως του εάν η εν λόγω διαφορά είναι θετική ή αρνητική, το περιθώριο σφάλματος θα πρέπει πάντοτε να βελτιώνει την απόκλιση του κατασκευαστή από τον στόχο.

(13)

Θα πρέπει να επιβεβαιωθούν αναλόγως οι μέσες ειδικές εκπομπές CO2 από τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν το 2011, οι στόχοι για τις ειδικές εκπομπές και η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τιμών,

α)

ο στόχος για τις ειδικές εκπομπές·

β)

οι μέσες ειδικές εκπομπές CO2, αναπροσαρμοσμένες, κατά περίπτωση, με βάση το σχετικό περιθώριο σφάλματος·

γ)

η διαφορά μεταξύ των τιμών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β)·

δ)

οι μέσες ειδικές εκπομπές CO2 από όλα τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα στην Ένωση·

ε)

η μέση μάζα όλων των καινούργιων επιβατικών αυτοκινήτων στην Ένωση.

(1)

Σε ένα διεθνές πλαίσιο, είναι γενικά αποδεκτή η ύπαρξη διαφορετικής φορολογικής νομοθεσίας ως συνέπεια της φορολογικής κυριαρχίας. Στο πλαίσιο αυτό, ορισμένες, κατά κανόνα μικρές, τρίτες χώρες με περιορισμένες οικονομικές ανάγκες, έχουν προτιμήσει ένα χαμηλό επίπεδο φόρου εισοδήματος που εφαρμόζεται γενικά, τόσο για τους πολίτες όσο και για τις επιχειρήσεις, ή ακόμη και απαλλάσσουν τα εισοδήματα από την επιβολή φόρου. Αυτού του είδους οι φορολογικές πολιτικές δεν είναι κατ’ ανάγκη από μόνες τους ανεπιθύμητες, εφόσον το κράτος συμμετέχει σε διεθνή συνεργασία ώστε να επιτρέπεται σε άλλα κράτη να επιβάλλουν τη φορολογική πολιτική τους.

(2)

Ωστόσο, οι πολιτικές που συνεπάγονται χαμηλά έως μηδενικά επίπεδα φορολογίας εισοδήματος συχνά συνδέονται με έλλειψη διαφάνειας ή ανταλλαγής πληροφοριών με άλλα κράτη. Τα οικεία κράτη προσελκύουν επενδύσεις προσφέροντας σε μη μόνιμους κατοίκους καταφύγιο για ορισμένα είδη κινητού εισοδήματος ή κεφαλαίου, και επιτρέποντάς τους να αποκρύψουν την ύπαρξη τέτοιου εισοδήματος ή κεφαλαίου από τη φορολογική διοίκηση του κράτους διαμονής τους.

(3)

Έχουν αναληφθεί διάφορες πρωτοβουλίες σε διεθνή φόρα, όπως ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης ή το G20, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών. Επιπλέον, το παγκόσμιο φόρουμ για τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών για φορολογικούς σκοπούς (εφεξής «το παγκόσμιο φόρουμ») έχει αναπτύξει πρότυπα διαφάνειας και ανταλλαγής πληροφοριών για φορολογικούς σκοπούς. Το 2009, το παγκόσμιο φόρουμ συμφώνησε να επανεξετάσει την εφαρμογή των εν λόγω προτύπων. Έχει αναλάβει εκτεταμένη διαδικασία επανεξέτασης από ομολόγους και πολλές παραδοσιακές δικαιοδοσίες χαμηλής φορολογίας συμφώνησαν να συνάψουν διμερείς συμφωνίες για την ανταλλαγή πληροφοριών σε φορολογικά θέματα.

(4)

Εντός της Ένωσης, τα ζητήματα της διαφάνειας και ανταλλαγής πληροφοριών πραγματεύεται η οδηγία 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας και με την κατάργηση της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ (1). Επιπλέον, στην Ένωση επικρατεί συναίνεση, η οποία εκφράζεται με τον κώδικα δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων που αναφέρεται στο παράρτημα 1 στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Ecofin της 1ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με τη φορολογική πολιτική (2), ότι τα επιζήμια φορολογικά μέτρα δεν είναι αποδεκτά, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τα κράτη μέλη να διατηρούν ή να θεσπίζουν τέτοια μέτρα. Επιπλέον, ορισμένα μέτρα που δυνητικά εμπίπτουν στον κώδικα δεοντολογίας αποτελούν αντικείμενο ελέγχου βάσει των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις που καθορίζονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

(5)

Στις σχέσεις της με τρίτες χώρες, η Ένωση επεδίωξε να τις πείσει να προσυπογράψουν τις αρχές της Ένωσης σχετικά με τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών (παρόμοιες με τα ευρύτερα αποδεκτά διεθνή πρότυπα διαφάνειας και ανταλλαγής πληροφοριών) και την κατάργηση των επιζήμιων φορολογικών μέτρων όπως περιγράφεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης στον φορολογικό τομέα (3) και στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη φορολογία και την ανάπτυξη της συνεργασίας με τις αναπτυσσόμενες χώρες για την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης στο φορολογικό τομέα (4).

(6)

Τα κράτη μέλη, των οποίων η φορολογική βάση έχει επηρεαστεί αρνητικά από την έλλειψη διαφάνειας ή από επιζήμια φορολογικά μέτρα από την πλευρά τρίτων χωρών, έχουν λάβει μέτρα για τη διόρθωση αυτής της κατάστασης. Ωστόσο, οι φορολογούμενοι απαντούν σε τέτοια μέτρα διεκπεραιώνοντας τις επιχειρηματικές δραστηριότητες ή συναλλαγές μέσω άλλης δικαιοδοσίας με χαμηλότερο επίπεδο προστασίας. Ο κίνδυνος αυτός έχει ιδιαίτερη σημασία στο εσωτερικό της Ένωσης λόγω της ελευθερίας των οικονομικών παραγόντων να αναπτύσσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες παντού στην Ένωση. Κατά συνέπεια, το επίπεδο προστασίας που διατίθεται εντός της Ένωσης κατά της εν λόγω διάβρωσης της φορολογικής βάσης τείνει να αντιστοιχεί στο χαμηλότερο επίπεδο προστασίας που προσφέρει τυχόν κράτος μέλος.

(7)

Οι στρεβλώσεις που δημιουργεί η κατάσταση αυτή εντός της Ένωσης μπορεί να οδηγήσουν σε τεχνητές ροές κεφαλαίων και κινήσεις φορολογουμένων εντός της εσωτερικής αγοράς και, τοιουτοτρόπως, να βλάψουν την εύρυθμη λειτουργία της, καθώς και να διαβρώσουν τις φορολογικές βάσεις των κρατών μελών. Οι στρεβλώσεις αυτές θα πρέπει να αναχαιτιστούν με μια από κοινού προσέγγιση από όλα τα κράτη μέλη.

(8)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να διατυπωθούν σαφώς ελάχιστα πρότυπα χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα, τόσο όσον αφορά τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών καθώς και όσον αφορά τα επιζήμια φορολογικά μέτρα, και ορισμένα μέτρα που πρέπει να ληφθούν έναντι τρίτων χωρών, με σκοπό να ενθαρρυνθούν οι χώρες αυτές να συμμορφωθούν με τα εν λόγω πρότυπα.

(9)

Όσον αφορά τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών, έχει καθοριστεί ένα διεθνώς αναγνωρισμένο πρότυπο στους όρους της εντολής που συμφωνήθηκε από το παγκόσμιο φόρουμ το 2009. Οι όροι αυτοί θα πρέπει, ως εκ τούτου, να αποτελέσουν τη βάση της παρούσας σύστασης. Όσον αφορά τα επιζήμια φορολογικά μέτρα, ο κώδικας δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων αποδείχθηκε έγκυρο σημείο αναφοράς στο εσωτερικό της Ένωσης. Τα κράτη μέλη έχουν δεσμευθεί να προωθούν τις αρχές του εν λόγω κώδικα σε τρίτες χώρες. Είναι επομένως σκόπιμο να γίνεται παραπομπή στα κριτήρια του εν λόγω κώδικα για τους σκοπούς της παρούσας σύστασης. Σχετικά με αυτό, ενδείκνυται επίσης να γίνεται παραπομπή στις εργασίες της ομάδας του κώδικα δεοντολογίας (φορολογία των επιχειρήσεων), η οποία συστάθηκε στο πλαίσιο του Συμβουλίου για την εκτίμηση των φορολογικών μέτρων που ενδέχεται να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κώδικα δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων (5). Οι υποθέσεις που αξιολογούνται από την εν λόγω ομάδα μπορεί να αποβούν χρήσιμες προκειμένου να εξεταστεί κατά πόσον ένα συγκεκριμένο μέτρο πρέπει να θεωρείται επιζήμιο.

(10)

Η παρούσα σύσταση θα πρέπει να περιγράφει σειρά μέτρων προς εφαρμογή σε σχέση με τις τρίτες χώρες, που δεν πληρούν τα ελάχιστα πρότυπα χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα. Εφαρμόζοντας από κοινού τα μέτρα αυτά, τα κράτη μέλη θα αυξήσουν αισθητά τη συνολική αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν ληφθεί από κάθε κράτος μέλος. Οι απώλειες φορολογικών εσόδων μπορεί, επομένως, να περιοριστούν, μαζί με τις διοικητικές δαπάνες για τις φορολογικές διοικήσεις και τις δαπάνες συμμόρφωσης που βαρύνουν τους φορολογουμένους.

(11)

Προκειμένου να δοθεί ώθηση στην εφαρμογή των ελάχιστων προτύπων χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα, είναι επίσης ανάγκη να διατυπωθούν θετικά μέτρα για να ενθαρρυνθούν οι τρίτες χώρες που πληρούν τα εν λόγω πρότυπα ή έχουν δεσμευθεί να τα τηρούν, αλλά χρειάζονται βοήθεια για να το επιτύχουν.

(12)

Τα μέτρα που αναφέρονται στην παρούσα σύσταση και εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη πρέπει να είναι συμβατά με το ενωσιακό δίκαιο, ιδίως με τις θεμελιώδεις ελευθερίες που κατοχυρώνονται στη ΣΛΕΕ,

(1)

Ο φορολογικός σχεδιασμός αντιμετωπιζόταν πάντοτε από όλα τα κράτη ως θεμιτή πρακτική. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, οι δομές φορολογικού σχεδιασμού έχουν καταστεί ολοένα και πιο πολύπλοκες. Οι δομές αυτές αναπτύσσονται σε διάφορες δικαιοδοσίες με αποτέλεσμα τα φορολογητέα κέρδη να μετατοπίζονται σε κράτη με ευνοϊκά φορολογικά καθεστώτα. Καίριας σημασίας χαρακτηριστικό των εν λόγω πρακτικών είναι ότι μειώνουν τη φορολογική υποχρέωση μέσω αυστηρά νομικών ρυθμίσεων οι οποίες όμως αντιβαίνουν στο πνεύμα του νόμου.

(2)

Ο επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός συνίσταται στην εκμετάλλευση των τεχνικών πτυχών του φορολογικού συστήματος ή των αναντιστοιχιών μεταξύ δύο ή περισσότερων φορολογικών συστημάτων με σκοπό τη μείωση της φορολογικής υποχρέωσης. Ο επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός μπορεί να λάβει πολλές μορφές. Στις συνέπειές του συγκαταλέγονται οι διπλές εκπτώσεις (π.χ. η ίδια ζημία αφαιρείται τόσο στο κράτος προέλευσης του εισοδήματος όσο και στο κράτος διαμονής) και η διπλή μη φορολόγηση (π.χ. εισόδημα το οποίο δεν φορολογείται στο κράτος προέλευσης του εισοδήματος, απαλλάσσεται από φορολογία στο κράτος διαμονής).

(3)

Τα κράτη μέλη, παρά τις σημαντικές προσπάθειες που καταβάλλουν, συναντούν δυσκολίες ως προς την προστασία των εθνικών τους φορολογικών βάσεων από τον κίνδυνο διάβρωσης που διατρέχουν λόγω του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού. Οι εθνικές διατάξεις στον εν λόγω τομέα συχνά δεν είναι πλήρως αποτελεσματικές, ιδίως λόγω του διασυνοριακού χαρακτήρα πολλών δομών φορολογικού σχεδιασμού και της αυξημένης κινητικότητας κεφαλαίων και προσώπων.

(4)

Με στόχο τη μετάβαση στην καλύτερη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι απαραίτητο να ενθαρρυνθούν όλα τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν την ίδια γενική προσέγγιση ως προς τον επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό, ώστε να συμβάλουν στη μείωση των υφιστάμενων στρεβλώσεων.

(5)

Για τον σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν οι περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες ένας φορολογούμενος αποκομίζει φορολογικά οφέλη μέσω της διαχείρισης των φορολογικών του υποθέσεων κατά τρόπον ώστε το εισόδημά του να μην φορολογείται από καμιά από τις οικείες φορολογικές δικαιοδοσίες (διπλή μη φορολόγηση). Ο συνεχιζόμενος χαρακτήρας αυτής της κατάστασης μπορεί να οδηγήσει σε τεχνητές ροές κεφαλαίων και κινήσεις των φορολογουμένων εντός της εσωτερικής αγοράς, βλάπτοντας έτσι την εύρυθμη λειτουργία της και διαβρώνοντας τις φορολογικές βάσεις των κρατών μελών.

(6)

Το 2012 η Επιτροπή διεξήγαγε δημόσια διαβούλευση σχετικά με τη διπλή μη φορολόγηση στην εσωτερική αγορά. Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με μια ενιαία λύση όλα τα θέματα που συζητήθηκαν στο πλαίσιο της εν λόγω διαβούλευσης, ενδείκνυται να αντιμετωπιστεί σε πρώτη φάση το θέμα που συνδέεται με ορισμένες δομές φορολογικού σχεδιασμού που χρησιμοποιούνται συχνά, οι οποίες εκμεταλλεύονται τις αναντιστοιχίες μεταξύ δύο ή περισσότερων φορολογικών συστημάτων και συχνά οδηγούν σε διπλή μη φορολόγηση.

(7)

Στις συμβάσεις για την αποφυγή της διπλής φορολογίας, τα κράτη συχνά αποφασίζουν να μη φορολογήσουν ορισμένα στοιχεία εισοδήματος. Κατά τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, δεν λαμβάνουν απαραιτήτως υπόψη εάν τα συγκεκριμένα εισοδήματα υπόκεινται στον φόρο βάσει του φορολογικού συστήματος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους, και συνεπώς εάν υπάρχει κίνδυνος διπλής μη φορολόγησης. Τέτοιος κίνδυνος μπορεί να προκύψει επίσης σε περίπτωση που κράτη μέλη απαλλάσσουν μονομερώς στοιχεία εισοδήματος αλλοδαπής, ανεξαρτήτως εάν υπόκεινται στον φόρο στο κράτος προέλευσης του εισοδήματος. Είναι σημαντικό η παρούσα σύσταση να αντιμετωπίσει και τις δύο προαναφερόμενες περιπτώσεις.

(8)

Καθώς οι δομές φορολογικού σχεδιασμού γίνονται ολοένα και πιο πολύπλοκες και οι εθνικοί νομοθέτες συχνά δεν διαθέτουν επαρκή χρόνο για να αντιδράσουν, τα ειδικά μέτρα αντιμετώπισης των καταχρήσεων συχνά αποδεικνύονται ακατάλληλα για την επιτυχή αντιμετώπιση νέων δομών επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού. Οι δομές αυτές μπορεί να αποβούν επιζήμιες για τα εθνικά φορολογικά έσοδα και για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Συνεπώς, συνιστάται στα κράτη μέλη να εγκρίνουν έναν κοινό γενικό κανόνα απαγόρευσης των καταχρήσεων, ώστε να αποφευχθεί η πολυπλοκότητα συνύπαρξης πολλών διαφορετικών κανόνων. Στο πλαίσιο αυτό, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι περιορισμοί που επιβάλλει η ενωσιακή νομοθεσία όσον αφορά τους κανόνες απαγόρευσης καταχρήσεων.

(9)

Για τη διατήρηση της αυτόνομης εφαρμογής των υφιστάμενων πράξεων της Ένωσης στον εν λόγω τομέα, η παρούσα σύσταση δεν ισχύει εντός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2009/133/ΕΚ του Συμβουλίου (1), της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου (2) και της οδηγίας 2003/49/ΕΚ του Συμβουλίου (3). Η Επιτροπή εξετάζει επί του παρόντος το ενδεχόμενο αναθεώρησης των εν λόγω οδηγιών με στόχο την εφαρμογή των αρχών στις οποίες βασίζεται η παρούσα σύσταση,