21.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 81/3

ΟΔΗΓΊΑ 2012/6/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 14ης Μαρτίου 2012

για την τροποποίηση της οδηγίας 78/660/EOK του Συμβουλίου περί των ετησίων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών όσον αφορά τις μικρομονάδες

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 50 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 8ης και 9ης Μαρτίου 2007 υπογράμμισε, στα συμπεράσματά του, ότι η μείωση του διοικητικού φόρτου είναι σημαντική για την τόνωση της οικονομίας της Ευρώπης και ότι απαιτείται έντονη κοινή προσπάθεια για τη μείωση του διοικητικού φόρτου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(2)	Η λογιστική έχει επισημανθεί ως ένας από τους βασικούς τομείς στον οποίο είναι δυνατό να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος των εταιρειών εντός της Ένωσης.

(3)

Στη σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής (3) δίδεται ο ορισμός των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων. Ωστόσο, οι διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη έδειξαν ότι τα ελάχιστα όρια που περιλαμβάνει η εν λόγω σύσταση για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι ίσως πολύ υψηλά από λογιστική άποψη. Επομένως, θα πρέπει να προστεθεί μια υποομάδα πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι λεγόμενες μικρομονάδες, στις οποίες να υπαχθούν εταιρείες με μικρότερα ελάχιστα όρια για το σύνολο ισολογισμού και το καθαρό ύψος κύκλου εργασιών από τα ισχύοντα για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.

(4)

Οι μικρομονάδες αναπτύσσουν ως επί το πλείστον επιχειρηματικές δραστηριότητες σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο, χωρίς καμία ή με περιορισμένη διασυνοριακή δραστηριότητα. Επιπλέον, έχουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, την προώθηση της έρευνας και της ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων οικονομικών δραστηριοτήτων.

(5)

Οι μικρομονάδες έχουν στη διάθεσή τους περιορισμένους πόρους για να ανταποκρίνονται σε υψηλές κανονιστικές απαιτήσεις. Ωστόσο, υπόκεινται συχνά στους ίδιους κανόνες χρηματοοικονομικής πληροφόρησης με τις μεγαλύτερες εταιρείες. Οι εν λόγω κανόνες αποτελούν επιβάρυνση, η οποία δεν είναι ανάλογη με το μέγεθός τους και, άρα, είναι δυσανάλογη για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες. Επομένως, θα πρέπει να είναι δυνατόν να απαλλάσσονται οι μικρομονάδες από ορισμένες υποχρεώσεις οι οποίες ενδέχεται να συνεπάγονται αδικαιολόγητα επαχθή διοικητικό φόρτο για αυτές. Εντούτοις, οι μικρομονάδες θα πρέπει να εξακολουθούν να υπόκεινται σε κάθε εθνική υποχρέωση να τηρούν αρχεία που να απεικονίζουν τις επιχειρηματικές συναλλαγές και τη χρηματοοικονομική θέση τους.

(6)

Δεδομένου ότι ο αριθμός των επιχειρήσεων, για τις οποίες θα ισχύουν τα ελάχιστα όρια που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, θα ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό από το ένα κράτος μέλος στο άλλο και δεδομένου ότι οι δραστηριότητες των μικρομονάδων δεν επηρεάζουν ή επηρεάζουν σε περιορισμένο βαθμό το διαμεθοριακό εμπόριο ή τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους αυτήν τη διαφορά αντικτύπου κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας σε εθνικό επίπεδο.

(7)	Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές συνθήκες και ανάγκες των δικών τους αγορών όταν λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με το πώς ή εάν πρέπει να εφαρμόσουν καθεστώς μικρομονάδων στο πλαίσιο της οδηγίας 78/660/ΕΟΚ του Συμβουλίου (4).

(8)

Οι μικρομονάδες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη έσοδα και έξοδα που αφορούν το χρηματοοικονομικό έτος, ανεξάρτητα από την ημερομηνία εισπράξεως των εσόδων ή πληρωμής των εξόδων. Ωστόσο, ο υπολογισμός των προπληρωμών και δεδουλευμένων εσόδων, και οφειλών και αναβαλλόμενων εσόδων μπορεί να είναι επαχθής για τις μικρομονάδες. Επομένως, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να απαλλάσσουν τις μικρομονάδες από την υποχρέωση υπολογισμού και παρουσίασης αυτών των στοιχείων, μόνο κατά το μέτρο που η απαλλαγή αυτή ισχύει για έξοδα εκτός του κόστους πρώτων υλών και αναλώσιμων υλικών, των αναπροσαρμογών αξιών, των δαπανών προσωπικού και τη φορολογία. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος που συνεπάγεται ο υπολογισμός σχετικά μικρών υπολοίπων.

(9)

Η δημοσίευση ετήσιων λογαριασμών μπορεί να είναι επαχθής για τις μικρομονάδες. Ταυτοχρόνως, τα κράτη μέλη είναι ανάγκη να εξασφαλίζουν ότι εκπληρώνονται οι υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία. Άρα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαλλάσσουν τις μικρομονάδες από τη γενική απαίτηση δημοσίευσης, υπό τον όρο ότι οι πληροφορίες ισολογισμού έχουν κατατεθεί νομότυπα σύμφωνα με εθνικό δίκαιο, σε μια τουλάχιστον καθορισμένη αρμόδια αρχή, και ότι οι πληροφορίες διαβιβάζονται στα μητρώα επιχειρήσεων, ούτως ώστε να υπάρχει δυνατότητα παροχής αντιγράφου κατόπιν αίτησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η υποχρέωση εκ του άρθρου 47 της οδηγίας 78/660/ΕΟΚ περί δημοσιεύσεως κάθε λογιστικού εγγράφου, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 5 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ (5), δεν θα έχει εφαρμογή.

(10)

Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι να δοθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη να δημιουργήσουν ένα απλό περιβάλλον χρηματοοικονομικής πληροφόρησης για τις μικρομονάδες. Η χρήση εύλογων αξιών μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη δημοσιοποίησης λεπτομερών στοιχείων ώστε να εξηγηθεί η βάση καθορισμού της εύλογης αξίας ορισμένων στοιχείων. Δεδομένου ότι το καθεστώς των μικρομονάδων προβλέπει μια πολύ περιορισμένη δημοσιότητα στοιχείων μέσω του προσαρτήματος των λογαριασμών, οι χρήστες των λογαριασμών των μικρομονάδων δεν θα μπορούν να γνωρίζουν αν τα ποσά που εμφανίζονται στον λογαριασμό αποτελεσμάτων χρήσεως και στον ισολογισμό ανταποκρίνονται ή όχι σε εύλογες αξίες. Επομένως, για να εξασφαλιστεί εν προκειμένω βεβαιότητα στους χρήστες λογαριασμών, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να επιτρέπουν ή να απαιτούν από τις μικρομονάδες να αξιοποιούν οιαδήποτε απαλλαγή προβλεπόμενη για αυτές από την παρούσα οδηγία για να χρησιμοποιήσουν τη βάση αποτίμησης στην εύλογη αξία κατά την κατάρτιση των λογαριασμών τους. Επιχειρήσεις μεγέθους μικρομονάδας που επιθυμούν ή οφείλουν να χρησιμοποιήσουν εύλογες αξίες θα μπορούν πάντα να το πράξουν χρησιμοποιώντας άλλα καθεστώτα βάσει της παρούσας οδηγίας, εφόσον ένα κράτος μέλος το επιτρέπει ή το απαιτεί.

(11)

Κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το πώς ή το κατά πόσον θα εφαρμόσουν καθεστώς μικρομονάδας στο πλαίσιο της οδηγίας 78/660/ΕΟΚ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι μικρομονάδες που πρόκειται να ενοποιηθούν σύμφωνα με την οδηγία 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου (6) για τους ενοποιημένους λογαριασμούς θα πρέπει να κάνουν χρήση λογιστικών στοιχείων επαρκώς λεπτομερών προς το σκοπό τούτο και ότι οι εξαιρέσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία ισχύουν με την επιφύλαξη της υποχρέωσης παροχής ενοποιημένων λογαριασμών σύμφωνα με την οδηγία 83/349/ΕΟΚ.

(12)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η μείωση του διοικητικού φόρτου των μικρομονάδων, είναι αδύνατον να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύναται συνεπώς, λόγω των αποτελεσμάτων του, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια προς την επίτευξη του εν λόγω στόχου.

(13)	Θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί αναλόγως η οδηγία 78/660/ΕΟΚ,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις της οδηγίας 78/660/ΕΟΚ

Η οδηγία 78/660/ΕΟΚ τροποποιείται ως εξής:

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 1α

1. Τα κράτη μέλη δύνανται να προβλέψουν απαλλαγή από ορισμένες υποχρεώσεις της παρούσας οδηγίας σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 για τις εταιρείες οι οποίες, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, δεν υπερβαίνουν τα όρια των δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια (μικρομονάδες):

α)	σύνολο ισολογισμού: 350 000 EUR,

β)	καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 700 000 EUR,

γ)	μέσος αριθμός απασχολουμένων ατόμων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους: 10.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν τις εταιρείες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 από ορισμένες ή όλες τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

α)	την υποχρέωση παρουσίασης “Προπληρωμών και δεδουλευμένων εσόδων” και “Οφειλών και αναβαλλόμενων εσόδων” σύμφωνα με τα άρθρα 18 και 21·

β)

όταν ένα κράτος μέλος αξιοποιεί τη δυνατότητα του στοιχείου α) της παρούσας παραγράφου, δύναται να επιτρέπει στις εταιρείες αυτές, μόνο για τα άλλα έξοδα που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχείο β) σημείο vi), να παρεκκλίνουν από το άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο δ) όσον αφορά την αναγνώριση “Προπληρωμών και δεδουλευμένων εσόδων” και “Οφειλών και αναβαλλόμενων εσόδων”, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό το γεγονός δημοσιοποιείται στο προσάρτημα ή, σύμφωνα με το στοιχείο γ) της παρούσας παραγράφου, στο κάτω μέρος του ισολογισμού·

γ)

από την υποχρέωση κατάρτισης προσαρτήματος σύμφωνα με τα άρθρα 43 έως 45, υπό την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες που απαιτούνται στο άρθρο 14, στο άρθρο 43 παράγραφος 1 σημείο 13) της παρούσας οδηγίας και στο άρθρο 22 παράγραφος 2 της οδηγίας 77/91/ΕΟΚ (7) δημοσιοποιούνται στο κάτω μέρος του ισολογισμού·

δ)

από τη υποχρέωση σύνταξης ετήσιας έκθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 46, υπό την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες που απαιτούνται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 της οδηγίας 77/91/ΕΟΚ δημοσιοποιούνται στο προσάρτημα των λογαριασμών ή, σύμφωνα με το στοιχείο γ) της παρούσας παραγράφου, στο κάτω μέρος του ισολογισμού·

ε)

από την υποχρέωση δημοσίευσης ετήσιων λογαριασμών σύμφωνα με τα άρθρα 47 έως 50α, υπό τον όρο ότι οι πληροφορίες ισολογισμού που περιέχονται σε αυτούς έχουν κατατεθεί νομότυπα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο σε μια τουλάχιστον αρμόδια αρχή που καθορίζει το κράτος μέλος. Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή δεν είναι το κεντρικό μητρώο, το εμπορικό μητρώο ή το μητρώο εταιρειών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ (8), η αρμόδια αρχή υποχρεούται να κοινοποιήσει στο μητρώο τις πληροφορίες που έχουν κατατεθεί.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στις εταιρείες που αναφέρονται στην παράγραφο 1:

α)

να καταρτίζουν συνοπτικό μόνο ισολογισμό στον οποίο να εμφανίζονται χωριστά τουλάχιστον οι λογαριασμοί που φέρουν γράμματα στα άρθρα 9 ή 10, ανάλογα με την περίπτωση. Στις περιπτώσεις όπου εφαρμόζεται η παράγραφος 2 στοιχείο α), τα στοιχεία Ε του “ενεργητικού” και Δ του “παθητικού” βάσει του άρθρου 9 ή τα στοιχεία E και K του άρθρου 10 πρέπει να εξαιρούνται από τον ισολογισμό·

β)

να καταρτίζουν συνοπτικά μόνο αποτελέσματα χρήσεως εμφανίζοντας χωριστά τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία, ανάλογα με την περίπτωση:

i)	καθαρό ύψος του κύκλου εργασιών,

ii)	άλλα έσοδα,

iii)	κόστος αναλωθεισών πρώτων υλών και αναλώσιμων υλικών,

iv)	δαπάνες προσωπικού,

v)	διορθώσεις αξιών,

vi)	λοιπά έξοδα,

vii)

φόροι,

viii)

κέρδη ή ζημίες.

4. Τα κράτη μέλη δεν επιτρέπουν ούτε απαιτούν την εφαρμογή του τμήματος 7α σε οιαδήποτε μικρομονάδα κάνει χρήση οιασδήποτε απαλλαγής προβλεπόμενης στις παραγράφους 2 και 3.

5. Για τις εταιρείες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι ετήσιοι λογαριασμοί που καταρτίζονται σύμφωνα με τις παραγράφους 2, 3 και 4 θεωρούνται ότι αποδίδουν την πραγματική εικόνα που απαιτείται από το άρθρο 2 παράγραφος 3 και, κατά συνέπεια, το άρθρο 2 παράγραφοι 4 και 5 δεν εφαρμόζεται στους εν λόγω λογαριασμούς.

6. Όταν, στην ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού της, μία εταιρεία υπερβαίνει ή παύει να υπερβαίνει τα όρια των δύο από τα τρία κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, το γεγονός τούτο επηρεάζει την εφαρμογή της παρεκκλίσεως που προβλέπεται στις παραγράφους 2, 3 και 4 μόνο εάν παρουσιασθεί τόσο στο τρέχον όσο και στο προηγούμενο οικονομικό έτος.

7. Στην περίπτωση των κρατών μελών εκείνων που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ, το ποσό σε εθνικό νόμισμα που είναι αντίστοιχο με τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υπολογίζεται με βάση την ισοτιμία που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος κάθε οδηγίας στην οποία καθορίζονται τα ποσά αυτά.

8. Το σύνολο ισολογισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) περιλαμβάνει τα στοιχεία Α μέχρι Ε του “ενεργητικού” στο άρθρο 9 ή τα στοιχεία Α μέχρι Ε στο άρθρο 10. Εάν εφαρμόζεται η παράγραφος 2 στοιχείο α), το σύνολο ισολογισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) περιλαμβάνει οποιοδήποτε από τα στοιχεία Α μέχρι Δ του “ενεργητικού” στο άρθρο 9 ή τα στοιχεία Α μέχρι Δ στο άρθρο 10.

Στο άρθρο 5, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2, τα κράτη μέλη δικαιούνται να θεσπίσουν ειδικούς λεπτομερείς σχεδιασμούς για τους ετήσιους λογαριασμούς των εταιρειών επενδύσεων και των εταιρειών χαρτοφυλακίου, υπό τον όρο ότι αυτοί οι λεπτομερείς σχεδιασμοί δίδουν εικόνα των εταιρειών αυτών ισοδύναμη με την προβλεπόμενη από το άρθρο 2 παράγραφος 3. Τα κράτη μέλη δεν παρέχουν τις απαλλαγές του άρθρου 1α για τις εταιρείες επενδύσεων ή τις εταιρείες χαρτοφυλακίου.».

Το άρθρο 53α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 53α

Τα κράτη μέλη δεν παρέχουν τις απαλλαγές των άρθρων 1α, 11 και 27, του άρθρου 43 παράγραφος 1 σημεία 7α) και 7β) και των άρθρων 46, 47 και 51 στις εταιρείες των οποίων οι κινητές αξίες είναι εισηγμένες προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 σημείο 14) της οδηγίας 2004/39/ΕΚ.».

Άρθρο 2

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία εάν και όταν αποφασίσουν να κάνουν χρήση οποιασδήποτε δυνατότητας προβλέπεται στο άρθρο 1α της οδηγίας 78/660/ΕΟΚ, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη την κατάσταση που επικρατεί σε εθνικό επίπεδο ως προς τον αριθμό των επιχειρήσεων οι οποίες καλύπτονται από τα όρια που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο αυτών των διατάξεων.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αυτής της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 3

Έκθεση

Το αργότερο την 10η Απριλίου 2017 η Επιτροπή θα υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την κατάσταση των μικρομονάδων λαμβάνοντας υπόψη ιδίως την κατάσταση σε εθνικό επίπεδο όσον αφορά τον αριθμό των εταιρειών που καλύπτονται από τα κριτήρια που αφορούν το μέγεθος και τη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης που προκύπτει από την εξαίρεση από την απαίτηση δημοσίευσης.

Άρθρο 4

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 5

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Στρασβούργο, 14 Μαρτίου 2012.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. SCHULZ

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

N. WAMMEN

(1) ΕΕ C 317 της 23.12.2009, σ. 67.

(2) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Μαρτίου 2010 (ΕΕ C 349 E της 22.12.2010, σ. 111) και θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση της 12ης Σεπτεμβρίου 2011 (ΕΕ C 337 E της 18.11.2011, σ. 1). Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2011 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 21ης Φεβρουαρίου 2012.

(3) ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 36.

(4) ΕΕ L 222 της 14.8.1978, σ. 11.

(5) Οδηγία 2009/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, κατά την έννοια του άρθρου 54 δεύτερο εδάφιο της συνθήκης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες (ΕΕ L 258 της 1.10.2009, σ. 11).

Σημείωση: Ο τίτλος της οδηγίας 2009/101/ΕΚ έχει προσαρμοστεί ώστε να ληφθεί υπόψη η επαναρίθμηση των άρθρων της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης της Λισαβόνας· η αρχική αναφορά αφορούσε το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 48 της Συνθήκης.

(6) ΕΕ L 193 της 18.7.1983, σ. 1.

(7) Δεύτερη οδηγία 77/91/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 1976, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, κατά την έννοια του άρθρου 54 δεύτερη παράγραφος της συνθήκης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες όσον αφορά τη σύσταση της ανωνύμου εταιρείας και τη διατήρηση και τις μεταβολές του κεφαλαίου της (ΕΕ L 26 της 31.1.1977, σ. 1).

Σημείωση: Ο τίτλος της οδηγίας 77/91/ΕΚ έχει προσαρμοστεί ώστε να ληφθεί υπόψη η επαναρίθμηση των άρθρων της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σύμφωνα με το άρθρο 12 της Συνθήκης του Άμστερνταμ και το άρθρο 5 της Συνθήκης της Λισαβόνας· η αρχική αναφορά αφορούσε το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 58 της Συνθήκης.

(8) Οδηγία 2009/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, κατά την έννοια του άρθρου 54 δεύτερο εδάφιο της συνθήκης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες (ΕΕ L 258 της 1.10.2009, σ. 11).

21.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 81/7

ΑΠΌΦΑΣΗ αριθ. 243/2012/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 14ης Μαρτίου 2012

σχετικά με την καθιέρωση πολυετούς προγράμματος πολιτικής για το ραδιοφάσμα

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζήτησαν τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με την συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο) (3), η Επιτροπή δύναται να υποβάλλει νομοθετικές προτάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για την καθιέρωση πολυετών προγραμμάτων στον τομέα της πολιτικής ραδιοφάσματος. Τα εν λόγω προγράμματα θα πρέπει να καθορίζουν τους πολιτικούς προσανατολισμούς και στόχους για τον στρατηγικό προγραμματισμό και την εναρμόνιση της χρήσης φάσματος σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες για τα δίκτυα και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Οι εν λόγω κατευθύνσεις πολιτικής και οι στόχοι θα πρέπει να αναφέρονται στη διάθεση και την αποδοτική χρήση του φάσματος που απαιτείται για την καθιέρωση και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Το πρόγραμμα πολιτικής για το ραδιοφάσμα (εφεξής «πρόγραμμα») θα πρέπει να στηρίζει τους στόχους και τις καίριες δράσεις που σκιαγραφούνται στην ανακοίνωση της Επιτροπής, της 3ης Μαρτίου 2010, για τη Στρατηγική Ευρώπη 2020 και την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 26ης Αυγούστου 2010, για «Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη» και συγκαταλέγεται μεταξύ των πενήντα δράσεων προτεραιότητας της ανακοίνωσης της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2010, «Προς μια Πράξη για την Ενιαία αγορά».

(2)

Η παρούσα απόφαση δεν θα πρέπει να θίγει το ισχύον ενωσιακό δίκαιο, ιδίως την οδηγία 1999/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1999, σχετικά με το ραδιοεξοπλισμό και τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό και την αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας των εξοπλισμών αυτών (4), την οδηγία 2002/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες, καθώς και με τη διασύνδεσή τους (οδηγία για την πρόσβαση) (5), την οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση) (6), την οδηγία 2002/21/ΕΚ και την απόφαση αριθ. 676/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με ένα κανονιστικό πλαίσιο για την πολιτική του ραδιοφάσματος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (απόφαση ραδιοφάσματος) (7). Επίσης, η παρούσα απόφαση δεν θα πρέπει να θίγει μέτρα που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο, που επιδιώκουν στόχους γενικού συμφέροντος, ιδίως σχετικά με την κανονιστική ρύθμιση του περιεχομένου και την οπτικοακουστική πολιτική και σχετικά με το δικαίωμα των κρατών μελών να οργανώνουν και να χρησιμοποιούν το οικείο φάσμα για σκοπούς δημόσιας τάξης και δημόσιας ασφάλειας και για άμυνα.

(3)

Το φάσμα είναι βασικός δημόσιος πόρος για βασικούς τομείς και υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των κινητών, των ασύρματων ευρυζωνικών και των δορυφορικών επικοινωνιών, των τηλεοπτικών και των ραδιοφωνικών εκπομπών, των μεταφορών, του ραδιοεντοπισμού, καθώς και εφαρμογών όπως οι συναγερμοί, τα τηλεχειριστήρια, τα ακουστικά βοηθήματα, τα μικρόφωνα και ο ιατρικός εξοπλισμός. Στηρίζει δημόσιες υπηρεσίες, όπως οι υπηρεσίες ασφάλειας και προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής προστασίας, καθώς και επιστημονικές δραστηριότητες, όπως η μετεωρολογία, η γεωσκόπηση, η ραδιοαστρονομία και η διαστημική έρευνα. Η άνετη πρόσβαση στο φάσμα παίζει επίσης ρόλο στην παροχή ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ιδίως για πολίτες και επιχειρήσεις που βρίσκονται σε απόμακρες και αραιοκατοικημένες περιοχές, όπως οι αγροτικές ή νησιωτικές περιοχές. Τα ρυθμιστικά μέτρα σχετικά με το φάσμα έχουν επομένως συνέπειες οικονομικές, ασφάλειας, υγείας, δημόσιου συμφέροντος, πολιτιστικές, επιστημονικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές και τεχνικές.

(4)

Θα πρέπει να υιοθετηθεί μία ανανεωμένη οικονομική και κοινωνική προσέγγιση σε ό,τι αφορά τη διαχείριση, την εκχώρηση και τη χρήση του φάσματος. Αυτή η προσέγγιση θα πρέπει να εστιάζει ιδιαίτερα στην πολιτική για το φάσμα, με σκοπό την εξασφάλιση μεγαλύτερης αποδοτικότητας φάσματος, καλύτερου σχεδιασμού συχνοτήτων και διασφαλίσεων εναντίον των αντιανταγωνιστικών συμπεριφορών.

(5)

Ο στρατηγικός σχεδιασμός και η εναρμόνιση της χρήσης του φάσματος σε ενωσιακό επίπεδο θα πρέπει να ενισχύσει την εσωτερική αγορά για υπηρεσίες και εξοπλισμό ασύρματων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, καθώς και άλλες πολιτικές της Ένωσης για τις οποίες απαιτείται χρήση φάσματος, δημιουργώντας έτσι νέες ευκαιρίες για καινοτομία και δημιουργία απασχόλησης και συμβάλλοντας συγχρόνως στην οικονομική ανάκαμψη και την κοινωνική ένταξη σε ολόκληρη την Ένωση, με παράλληλη διαφύλαξη της σημαντικής κοινωνικής, πολιτιστικής και οικονομικής αξίας του φάσματος.

(6)

Η εναρμόνιση της κατάλληλης χρήσης του φάσματος μπορεί επίσης να είναι επωφελής στην ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται από τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και έχει ζωτική σημασία για την επίτευξη οικονομιών κλίμακας, διότι περιορίζει τόσο το κόστος της ανάπτυξης ασύρματων δικτύων, όσο και το κόστος των ασύρματων συσκευών για τους καταναλωτές. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση χρειάζεται ένα πρόγραμμα πολιτικής που να καλύπτει την εσωτερική αγορά σε όλα τα ενωσιακά πεδία πολιτικής που αφορούν τη χρήση του φάσματος, όπως οι πολιτικές για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, την έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και το διάστημα, τις μεταφορές, την ενέργεια και τα οπτικοακουστικά μέσα.

(7)	Το παρόν πρόγραμμα θα πρέπει να προάγει τον ανταγωνισμό και να θέσει τα θεμέλια για μια πραγματικά ενιαία ψηφιακή αγορά.

(8)

Το παρόν πρόγραμμα θα πρέπει, ιδίως, να υποστηρίζει τη στρατηγική Ευρώπη 2020, δεδομένου του τεράστιου δυναμικού των ασύρματων υπηρεσιών για την προώθηση μιας οικονομίας βασισμένης στη γνώση, για την ανάπτυξη και αρωγή στους τομείς που βασίζονται σε τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών και για το γεφύρωμα του ψηφιακού χάσματος. Η αυξανόμενη χρήση, ιδίως, της ζήτησης οπτικοακουστικών υπηρεσιών μαζικής ενημέρωσης και επιγραμμικού περιεχομένου αυξάνει τη ζήτηση για ταχύτητα και κάλυψη. Είναι επίσης μια βασική δράση στο ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη, που αποβλέπει να παράσχει ταχείες ευρυζωνικές διαδικτυακές υπηρεσίες στη μελλοντική δικτυακή οικονομία της γνώσης, με το φιλόδοξο στόχο της καθολικής ευρυζωνικής κάλυψης. Η παροχή των υψηλότερων δυνατών ενσύρματων και ασύρματων ευρυζωνικών ταχυτήτων και χωρητικότητας συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου της ευρυζωνικής πρόσβασης σε ταχύτητες τουλάχιστον 30 Mbps για όλους έως το 2020 και ευρυζωνική πρόσβαση σε ταχύτητα ίση ή μεγαλύτερη των 100 Mbps για το ήμισυ τουλάχιστον των ευρωπαϊκών νοικοκυριών και είναι σημαντική για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας σε παγκόσμιο επίπεδο και αναγκαία για την επίτευξη αειφόρου οικονομικού και κοινωνικού οφέλους της ενιαίας ψηφιακής αγοράς. Θα πρέπει επίσης να υποστηρίξει και να προωθήσει άλλες τομεακές πολιτικές της Ένωσης, όπως περιβαλλοντική αειφορία, καθώς και οικονομική και κοινωνική ένταξη για όλους τους πολίτες της Ένωσης. Δεδομένης της σημασίας των ασύρματων εφαρμογών για την καινοτομία, η παρούσα απόφαση αποτελεί επίσης βασική πρωτοβουλία σε υποστήριξη των πολιτικών της Ένωσης για την καινοτομία.

(9)

Το παρόν πρόγραμμα θα πρέπει να θέσει τα θεμέλια για μια ανάπτυξη κατά την οποία η Ένωση θα μπορεί να ηγείται όσον αφορά τις ασύρματες ευρυζωνικές ταχύτητες, την κινητικότητα, την κάλυψη και τη χωρητικότητα. Η πρωτοπορία αυτή είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ενιαίας ψηφιακής αγοράς που να προωθεί το άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς για όλους τους πολίτες της Ένωσης.

(10)

Το παρόν πρόγραμμα θα πρέπει να καθορίζει τις κατευθυντήριες αρχές και τους στόχους έως το 2015 για τα κράτη μέλη και τα όργανα της Ένωσης και να προσδιορίζει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες εφαρμογής. Αν και η διαχείριση του φάσματος παραμένει σε μεγάλο βαθμό εθνική αρμοδιότητα, θα πρέπει να ασκείται σε συμμόρφωση με το ισχύον ενωσιακό δίκαιο και να παρέχει τη δυνατότητα ανάληψης δράσης για την εκτέλεση ενωσιακών πολιτικών.

(11)

Το πρόγραμμα θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη την απόφαση αριθ. 676/2002/ΕΚ και την τεχνική εμπειρογνωσία της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης των Ταχυδρομικών και Τηλεπικοινωνιακών Οργανισμών (εφεξής «CEPT»), ώστε οι ενωσιακές πολιτικές που βασίζονται στο φάσμα και έχουν συμφωνηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να μπορούν να εφαρμοστούν με τεχνικά εκτελεστικά μέτρα, με την επισήμανση ότι τέτοια μέτρα μπορούν να λαμβάνονται εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για την υλοποίηση ήδη υφιστάμενων πολιτικών της Ένωσης.

(12)

Άνετη πρόσβαση στο φάσμα μπορεί να απαιτεί καινοτόμους τύπους αδειοδότησης, όπως η συλλογική χρήση του φάσματος, ή μερισμό των υποδομών, η εφαρμογή των οποίων στην Ένωση θα μπορούσε να διευκολυνθεί με τον προσδιορισμό των βέλτιστων πρακτικών και την ενθάρρυνση της ανταλλαγής πληροφοριών, καθώς και με τον καθορισμό ορισμένων κοινών ή συγκλινόντων όρων χρήσης του φάσματος. Οι γενικές άδειες, που είναι ο λιγότερο επαχθής τύπος αδειοδότησης, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εφόσον οι παρεμβολές δεν διακινδυνεύουν την ανάπτυξη άλλων υπηρεσιών.

(13)	Αν και από τεχνολογική άποψη εξακολουθούν να βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης, οι λεγόμενες «γνωσιακές τεχνολογίες» θα πρέπει ήδη να αποτελούν αντικείμενο περαιτέρω διερεύνησης, διευκολύνοντας επίσης τον μερισμό με βάση τον γεωγραφικό εντοπισμό θέσης.

(14)

Η εμπορία δικαιωμάτων φάσματος σε συνδυασμό με ευέλικτους όρους χρήσης θα μπορούσαν να ωφελήσουν σημαντικά την οικονομική ανάπτυξη. Ως εκ τούτου, ζώνες των οποίων το ενωσιακό δίκαιο έχει ήδη καθιερώσει την ευέλικτη χρήση θα πρέπει αμέσως να καταστούν εμπορεύσιμες σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ. Η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σχετικά με τους όρους αδειοδότησης και τις διαδικασίες για τις εν λόγω ζώνες και τα κοινά μέτρα για την αποφυγή συσσώρευσης δικαιωμάτων χρήσης φάσματος που ενδέχεται να δημιουργήσουν δεσπόζουσες θέσεις, καθώς και η αδικαιολόγητη παράλειψη χρήσης αυτών των δικαιωμάτων, θα διευκόλυναν τη συντονισμένη εισαγωγή, από όλα τα κράτη μέλη, των εν λόγω μέτρων και θα διευκόλυναν την απόκτηση τέτοιων δικαιωμάτων σε όλη την Ένωση. Η συλλογική (ή κοινή) χρήση του φάσματος —όπως ο απροσδιόριστος αριθμός ανεξάρτητων χρηστών ή/και συσκευών για πρόσβαση στο φάσμα στο ίδιο φάσμα συχνοτήτων κατά την ίδια χρονική στιγμή και σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, υπό σαφώς καθορισμένους όρους— θα πρέπει να προωθείται κατά περίπτωση, με την επιφύλαξη της οδηγίας 2002/20/ΕΚ σχετικά με τα δίκτυα και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

(15)

Όπως υπογραμμίζεται στο ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη, η ασύρματη ευρυζωνική πρόσβαση είναι σημαντικό μέσο για την τόνωση του ανταγωνισμού, της επιλογής των καταναλωτών και της πρόσβασης σε αγροτικές και άλλες περιοχές, όπου η εγκατάσταση ενσύρματων ευρυζωνικών συνδέσεων είναι δύσκολη ή οικονομικά ασύμφορη. Ωστόσο, η διαχείριση του φάσματος μπορεί να επηρεάσει τον ανταγωνισμό μεταβάλλοντας τον ρόλο και την ισχύ των συντελεστών της αγοράς, για παράδειγμα στην περίπτωση που υφιστάμενοι χρήστες αποκτήσουν αδικαιολόγητα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Η περιορισμένη πρόσβαση στο φάσμα, ιδίως όταν τα κατάλληλα φάσματα γίνονται σπανιότερα, μπορεί να αποτελέσει φραγμό για την είσοδο στην αγορά νέων υπηρεσιών ή εφαρμογών και να παρεμποδίσει την καινοτομία και τον ανταγωνισμό. Η απόκτηση νέων δικαιωμάτων χρήσης φάσματος, συμπεριλαμβανομένων της μεταβίβασης ή χρηματοδοτικής μίσθωσης φάσματος ή άλλων συναλλαγών μεταξύ χρηστών, καθώς και η εισαγωγή νέων ευέλικτων κριτηρίων για τη χρήση του φάσματος μπορεί να έχουν αντίκτυπο στην υφιστάμενη κατάσταση του ανταγωνισμού. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να λαμβάνουν κατάλληλα εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων ρυθμιστικά μέτρα (όπως οι ενέργειες για την τροποποίηση υφισταμένων δικαιωμάτων, την απαγόρευση ορισμένων αποκτήσεων δικαιωμάτων χρήσης φάσματος, την επιβολή όρων για την αποθεματοποίηση φάσματος και την αποδοτική χρήση όπως αυτοί που αναφέρονται στην οδηγία 2002/21/ΕΚ, τον περιορισμό του εύρους του διαθέσιμου φάσματος για κάθε επιχείρηση ή την αποφυγή υπέρμετρης συσσώρευσης δικαιωμάτων χρήσης φάσματος) προς αποφυγή στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την οδηγία 2002/20/ΕΚ και την οδηγία 87/372/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 1987, σχετικά με τις ζώνες συχνότητας που θα διατεθούν για τη συντονισμένη εγκατάσταση πανευρωπαϊκών ψηφιακών κυψελωτών δημόσιων κινητών επικοινωνιών ξηράς στην Κοινότητα (8) (οδηγία «GSM»).

(16)

Η καθιέρωση της καταγραφής των υφιστάμενων χρήσεων του φάσματος, σε συνδυασμό με ανάλυση των τάσεων της τεχνολογίας, των μελλοντικών αναγκών και της ζήτησης για φάσμα, ειδικότερα μεταξύ των 400 MHz και 6 GHz, αναμένεται να επιτρέψει τον προσδιορισμό ζωνών συχνοτήτων στις οποίες θα μπορούσε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα και ευκαιριών μερισμού του φάσματος, προς όφελος τόσο του εμπορικού όσο και του δημόσιου τομέα. Η μεθοδολογία για την καθιέρωση και διατήρηση της καταγραφής τρεχουσών χρήσεων φάσματος θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη τον διοικητικό φόρτο που τίθεται στις διοικήσεις και θα πρέπει να αποσκοπεί στη μείωση του εν λόγω φόρτου. Ως εκ τούτου, οι πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη δυνάμει της απόφασης 2007/344/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2007, για την εναρμονισμένη διαθεσιμότητα πληροφοριών σχετικά με τη χρήση του ραδιοφάσματος στην Κοινότητα (9) θα πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη κατά την ανάπτυξη της μεθοδολογίας για την καθιέρωση της καταγραφής των τρεχουσών χρήσεων του φάσματος.

(17)

Τα εναρμονισμένα πρότυπα βάσει της οδηγίας 1999/5/ΕΚ είναι ουσιαστικής σημασίας για την επίτευξη αποδοτικής χρήσης του φάσματος και θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους νόμιμα καθοριζομένους όρους μερισμού. Τα ευρωπαϊκά πρότυπα σχετικά με μη ραδιοκυματικό ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό και δίκτυα θα πρέπει επίσης να μη δημιουργούν παρενοχλήσεις στη χρήση του φάσματος. Ο σωρευτικός αντίκτυπος από τον αυξανόμενο όγκο και την πυκνότητα των ασύρματων συσκευών και εφαρμογών, σε συνδυασμό με την ποικιλία της χρήσης του φάσματος, συνιστά πρόκληση για τις τρέχουσες προσεγγίσεις για τη διαχείριση των παρεμβολών. Αυτές θα πρέπει επομένως να εξεταστούν και να αξιολογηθούν εκ νέου μαζί με τα χαρακτηριστικά των δεκτών και με περισσότερο εξελιγμένους μηχανισμούς αποφυγής παρεμβολών.

(18)	Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν, κατά περίπτωση, να λαμβάνουν αντισταθμιστικά μέτρα σχετικά με τις δαπάνες μετάβασης.

(19)

Σύμφωνα με τους στόχους του ψηφιακού θεματολογίου για την Ευρώπη, οι ασύρματες ευρυζωνικές συνδέσεις θα μπορούσαν να έχουν σημαντική συμβολή στην οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, αν διετίθετο επαρκές εύρος ζώνης, αν χορηγούνταν γρήγορα τα δικαιώματα χρήσης φάσματος και αν παρεχόταν στην εμπορία η δυνατότητα να προσαρμοστεί στις εξελίξεις της αγοράς. Το ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη απαιτεί έως το 2020 όλοι οι πολίτες της Ένωσης να έχουν πρόσβαση σε ευρυζωνική σύνδεση ταχύτητας τουλάχιστον 30 Mbps. Ως εκ τούτου, το φάσμα που καλύπτεται ήδη από τις υπάρχουσες αποφάσεις της Επιτροπής θα πρέπει να καταστεί διαθέσιμο υπό τους όρους και τις συνθήκες των εν λόγω αποφάσεων. Ανάλογα με τη ζήτηση της αγοράς, η διαδικασία εξουσιοδότησης θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με την οδηγία 2002/20/ΕΚ από την 31η Δεκεμβρίου 2012 για επίγειες επικοινωνίες, ώστε να εξασφαλιστεί εύκολη πρόσβαση σε ασύρματη ευρυζωνική πρόσβαση για όλους, ιδίως στις ζώνες συχνοτήτων που ορίζονται στις αποφάσεις της Επιτροπής 2008/411/ΕΚ (10), 2008/477/ΕΚ (11), και 2009/766/ΕΚ (12). Για τη συμπλήρωση των επίγειων ευρυζωνικών υπηρεσιών και για την εξασφάλιση της κάλυψης των πλέον απομακρυσμένων περιοχών της Ένωσης, η δορυφορική ευρυζωνική πρόσβαση θα μπορούσε να είναι μια γρήγορη και εφικτή λύση.

(20)

Θα πρέπει να υιοθετηθούν πιο ευέλικτες ρυθμίσεις που να διέπουν τη χρήση του φάσματος, κατά περίπτωση, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η καινοτομία και η προώθηση ευρυζωνικών υπηρεσιών ταχείας σύνδεσης, που επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να μειώσουν το κόστος τους και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και που καθιστούν δυνατή τη δημιουργία νέων διαδραστικών επιγραμμικών υπηρεσιών, π.χ. στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας και των υπηρεσιών γενικού συμφέροντος.

(21)

Η πρόσβαση σχεδόν 500 εκατομμυρίων χρηστών σε ευρυζωνική σύνδεση υψηλών ταχυτήτων στην Ευρώπη θα συνέβαλε στην ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, με τη δημιουργία μιας μοναδικής στον κόσμο κρίσιμης ομάδας χρηστών, ώστε να προσφερθούν σε όλες τις περιφέρειες νέες ευκαιρίες, σε κάθε χρήστη αυξημένη αξία και στην Ένωση η ικανότητα να αποτελέσει μια παγκοσμίως πρωτοπόρο οικονομία βασισμένη στη γνώση. Η ταχεία εξάπλωση της ευρυζωνικότητας είναι επομένως κρίσιμης σημασίας για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής παραγωγικότητας και για τη δημιουργία νέων και μικρών επιχειρήσεων που μπορούν να γίνουν πρωτοπόρες σε διάφορους τομείς, παραδείγματος χάριν στην υγειονομική περίθαλψη, τη μεταποίηση και τις υπηρεσίες.

(22)

Το 2006, η Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών («ΔΕΤ») εκτίμησε τις μελλοντικές ανάγκες σε εύρος ζώνης φάσματος για την ανάπτυξη των Διεθνών κινητών τηλεπικοινωνιών-2000 (IMT-2000) και προηγμένων συστημάτων IMT (δηλαδή κινητών τηλεπικοινωνιών 3G και 4G) σε 1 280 έως 1 720 MHz το 2020, για την εμπορική χρήση κινητών τηλεπικοινωνιών, σε κάθε περιφέρεια ΔΕΤ, μεταξύ των οποίων και η Ευρώπη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κατώτερη τιμή (των 1 280 MHz) είναι υψηλότερη από τις απαιτήσεις ορισμένων χωρών. Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες χώρες στις οποίες οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες από την υψηλότερη τιμή (1 720 MHz). Αμφότερες οι τιμές αυτές περιλαμβάνουν το φάσμα που ήδη χρησιμοποιείται ή σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί για συστήματα προ IMT, για το IMT-2000 και για τις βελτιώσεις του. Χωρίς την απελευθέρωση του απαιτούμενου φάσματος, κατά προτίμηση με εναρμονισμένο τρόπο σε παγκόσμια κλίμακα, οι νέες υπηρεσίες και η οικονομική ανάπτυξη θα εμποδιστούν από την ανεπαρκή χωρητικότητα των κινητών δικτύων.

(23)

Η ζώνη των 800 MHz (790 — 862 MHz) είναι η βέλτιστη για την ασύρματη ευρυζωνική κάλυψη μεγάλων εκτάσεων. Με βάση την εναρμόνιση των τεχνικών όρων της απόφασης 2010/267/ΕΕ, καθώς και τη σύσταση της Επιτροπής, της 28ης Οκτωβρίου 2009, για τη διευκόλυνση της ελευθέρωσης του ψηφιακού μερίσματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (13), που συνιστούσε τον τερματισμό των αναλογικών εκπομπών από την 1η Ιανουαρίου 2012, και δεδομένων των ταχέων εξελίξεων στην κανονιστική ρύθμιση σε εθνικό επίπεδο, η εν λόγω ζώνη θα πρέπει έως το 2013 να είναι κατ’ αρχήν διαθέσιμη για υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Ένωση. Μακροπρόθεσμα, θα μπορούσε επίσης να προβλεφθεί πρόσθετο φάσμα με βάση τα αποτελέσματα ανάλυσης των τάσεων της τεχνολογίας, των μελλοντικών αναγκών και της ζήτησης για φάσματα. Λαμβάνοντας υπόψη τη χωρητικότητα της ζώνης των 800 MHz για μετάδοση σε μεγάλες εκτάσεις, οι υποχρεώσεις κάλυψης θα μπορούσαν να συνοδεύονται από αντίστοιχα δικαιώματα, κατά περίπτωση.

(24)	Η αύξηση των ευκαιριών σε θέματα ασύρματων ευρυζωνικών συνδέσεων έχει μεγάλη σημασία για την προσφορά προς τον πολιτιστικό τομέα νέων μορφών διανομής, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την επιτυχή ανάπτυξη του εν λόγω τομέα στο μέλλον.

(25)

Τα συστήματα ασύρματης πρόσβασης, περιλαμβανομένων των τοπικών δικτύων ραδιοεπικοινωνιών μέσω ραδιοφωνικού σήματος, μπορεί να υπερβαίνουν τις σημερινές εκχωρήσεις συχνοτήτων χωρίς άδεια. Η ανάγκη και η σκοπιμότητα της επέκτασης των εκχωρήσεων μη αδειοδοτημένου φάσματος για συστήματα ασύρματης πρόσβασης, περιλαμβανομένων των τοπικών δικτύων ραδιοεπικοινωνιών, σε 2,4 GHz και 5 GHz, θα πρέπει να κρίνεται σε σχέση με την καταγραφή των υφιστάμενων χρήσεων του φάσματος και των αναδυόμενων αναγκών για τούτο, καθώς και με βάση τη χρήση του φάσματος για άλλους σκοπούς.

(26)

Ενώ οι ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις θα παραμείνουν σημαντική μορφή διανομής περιεχομένου, καθώς εξακολουθεί να είναι η οικονομικότερη μορφή μαζικής διανομής, η ενσύρματη ή ασύρματη ευρυζωνικότητα, καθώς και οι άλλες νέες υπηρεσίες, παρέχουν νέες ευκαιρίες, ώστε ο πολιτιστικός τομέας να διαφοροποιεί το εύρος του των μορφών διανομής, να παρέχει υπηρεσίες κατόπιν αιτήσεως και να αξιοποιεί το οικονομικό δυναμικό της μεγάλης αύξησης σε κυκλοφορία δεδομένων.

(27)

Προκειμένου να εστιάσουν στις προτεραιότητες αυτού του παρόντος πολυετούς προγράμματος, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να συνεργάζονται για τη στήριξη και την επίτευξη του στόχου της παροχής στην Ένωση της δυνατότητας να τεθεί επικεφαλής στις ασύρματες ευρυζωνικές υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, με την ελευθέρωση επαρκούς φάσματος στις αποδοτικότερες σε σχέση με το κόστος ζώνες, ώστε οι εν λόγω υπηρεσίες να γίνουν ευρέως διαθέσιμες.

(28)

Δεδομένου ότι η κοινή προσέγγιση και οι οικονομίες κλίμακας είναι το κλειδί για την ανάπτυξη ευρυζωνικών επικοινωνιών σε ολόκληρη την Ένωση και προκειμένου να αποτραπούν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και ο κατακερματισμός της αγοράς μεταξύ των κρατών μελών, θα πρέπει να καθοριστούν ορισμένες βέλτιστες πρακτικές σχετικά με τους όρους και τις διαδικασίες αδειοδότησης, σε συντονισμένη δράση των κρατών μελών μεταξύ τους και με την Επιτροπή. Στους εν λόγω όρους και διαδικασίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται υποχρεώσεις κάλυψης, το μέγεθος του φασματικού τμήματος, το χρονοδιάγραμμα χορήγησης δικαιωμάτων, η πρόσβαση σε φορείς εκμετάλλευσης κινητών εικονικών δικτύων, καθώς και η διάρκεια των δικαιωμάτων χρήσης φάσματος. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της εμπορίας του φάσματος για την αύξηση της αποδοτικής χρήσης του φάσματος και για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς ασύρματου εξοπλισμού και υπηρεσιών, θα πρέπει οι εν λόγω όροι και διαδικασίες να εφαρμόζονται στις ζώνες συχνοτήτων που είναι εκχωρημένες στις ασύρματες επικοινωνίες και των οποίων τα δικαιώματα χρήσης μπορούν να μεταβιβαστούν ή να αποτελέσουν αντικείμενο χρηματοδοτικής μίσθωσης.

(29)

Ενδέχεται να απαιτηθεί πρόσθετο φάσμα από άλλους τομείς, όπως οι μεταφορές (για συστήματα ασφάλειας, πληροφοριών και διαχείρισης), η έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α), η ηλεκτρονική υγεία, η ηλεκτρονική ένταξη και, αν απαιτείται, η δημόσια προστασία και η αρωγή σε περιπτώσεις καταστροφών (ΔΠΑΚ), ενόψει της αυξημένης εκ μέρους τους χρήσης της μετάδοσης οπτικού σήματος και δεδομένων για ταχεία και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών. Η βελτιστοποίηση της συνέργειας μεταξύ πολιτικής φάσματος και δραστηριοτήτων Ε&Α και η εκπόνηση μελετών ραδιοσυμβατότητας μεταξύ διαφορετικών χρηστών του φάσματος αναμένεται ότι θα βοηθήσουν την καινοτομία. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της έρευνας βάσει του έβδομου προγράμματος πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) επιβάλλουν την εξέταση των αναγκών σε φάσμα των έργων που μπορεί να έχουν μεγάλο οικονομικό ή επενδυτικό δυναμικό, ιδίως για τις ΜΜΕ, όπως ο γνωσιακός ραδιοεξοπλισμός ή η ηλεκτρονική υγεία. Θα πρέπει επίσης να εξασφαλιστεί επαρκής προστασία έναντι βλαβερών παρεμβολών, για τη στήριξη της Ε&Α και επιστημονικών δραστηριοτήτων.

(30)

Η στρατηγική Ευρώπη 2020 θέτει περιβαλλοντικούς στόχους για αειφόρο, αποδοτική ως προς την αξιοποίηση της ενέργειας και ανταγωνιστική οικονομία, για παράδειγμα με βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20% έως το 2020. Για τον τομέα των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών επιφυλάσσεται καίριος ρόλος, όπως τονίζεται στο ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη. Ανάμεσα στις προτεινόμενες δράσεις περιλαμβάνονται η επίσπευση της εγκατάστασης, σε ενωσιακή κλίμακα, ευφυών συστημάτων διαχείρισης της ενέργειας (έξυπνα δίκτυα και μετρητές) χρησιμοποιώντας δυνατότητες των επικοινωνιών για μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης, καθώς και η ανάπτυξη ευφυών συστημάτων μεταφορών και ευφυούς διαχείρισης της κυκλοφορίας για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον τομέα των μεταφορών. Η αποδοτική χρήση των τεχνολογιών του φάσματος θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από ραδιοεξοπλισμό και στον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές.

(31)

Η συνεκτική προσέγγιση στην αδειοδότηση φάσματος στην Ένωση θα πρέπει να λαμβάνει πλήρως υπόψη την προστασία της δημόσιας υγείας από ηλεκτρομαγνητικά πεδία που είναι ουσιώδης για την ευημερία των πολιτών. Ταυτόχρονα με την τήρηση της σύστασης 1999/519/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 1999, περί του περιορισμού της έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία (0 Hz — 300 GHz) (14), είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί διαρκής παρακολούθηση των ιοντιζουσών και μη ιοντιζουσών αποτελεσμάτων της χρήσης του φάσματος στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων των σωρευτικών αποτελεσμάτων στην πραγματική ζωή από τη χρήση του φάσματος σε διάφορες συχνότητες από αυξανόμενο αριθμό τύπων εξοπλισμού.

(32)

Ουσιώδεις στόχοι γενικού συμφέροντος, όπως η ασφάλεια της ζωής, απαιτούν συντονισμένες τεχνικές λύσεις για τη διασυνεργασία υπηρεσιών ασφάλειας και έκτακτης ανάγκης μεταξύ των κρατών μελών. Θα πρέπει να διατίθεται επαρκές εύρος φάσματος σε συνεκτική βάση για την ανάπτυξη και την ελεύθερη κυκλοφορία υπηρεσιών και συσκευών ασφάλειας, καθώς και την ανάπτυξη καινοτόμων πανευρωπαϊκών ή διαλειτουργικών λύσεων ασφάλειας και έκτακτης ανάγκης. Από μελέτες έχει καταδειχθεί η ανάγκη πρόσθετου εναρμονισμένου φάσματος κάτω του 1 GHz για παροχή κινητών ευρυζωνικών υπηρεσιών ΠΠΑΚ, σε όλη την Ένωση, για τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια.

(33)	Η ρύθμιση του φάσματος έχει ισχυρή διασυνοριακή ή διεθνή διάσταση, λόγω των χαρακτηριστικών διάδοσης, του διεθνούς χαρακτήρα των αγορών που εξαρτώνται από ραδιοεπικοινωνιακές υπηρεσίες, καθώς και της ανάγκης αποφυγής βλαβερών παρεμβολών μεταξύ των χωρών.

(34)

Σύμφωνα με τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε περίπτωση που το αντικείμενο διεθνούς συμφωνίας εμπίπτει εν μέρει εντός των αρμοδιοτήτων της Ένωσης και εν μέρει εντός των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών, είναι ζωτικής σημασίας η εξασφάλιση στενής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της Ένωσης. Η εν λόγω υποχρέωση συνεργασίας, όπως διευκρινίζεται σε πάγια νομολογία, προκύπτει από την αρχή της ενιαίας διεθνούς εκπροσώπησης της Ένωσης και των κρατών μελών της.

(35)

Τα κράτη μέλη ενδέχεται επίσης να χρειάζονται υποστήριξη για τον συντονισμό συχνοτήτων σε διμερείς διαπραγματεύσεις με γειτονικές της Ένωσης χώρες, συμπεριλαμβανομένων των υποψηφίων και υπό ένταξη χωρών, ώστε να ανταποκριθούν στις κατά το ενωσιακό δίκαιο υποχρεώσεις τους σε θέματα συντονισμού συχνοτήτων. Τούτο αναμένεται επίσης να συμβάλει στην αποφυγή βλαβερών παρεμβολών και να βελτιώσει την απόδοση του φάσματος και τη σύγκλιση στη χρήση του φάσματος και πέρα από τα σύνορα της Ένωσης.

(36)

Για την πραγματοποίηση των στόχων της παρούσας απόφασης, είναι σημαντικό να ενισχυθεί το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για τον συντονισμό της πολιτικής και της διαχείρισης του φάσματος σε ενωσιακό επίπεδο, ακόμη και σε θέματα που επηρεάζουν άμεσα δύο ή περισσότερα κράτη μέλη, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη την ικανότητα και την εμπειρογνωμοσύνη των εθνικών διοικήσεων. Η συνεργασία και ο συντονισμός είναι επίσης απαραίτητοι ανάμεσα στους οργανισμούς τυποποίησης, τα ερευνητικά ιδρύματα και τη CEPT.

(37)

Για την εξασφάλιση ομοιόμορφων όρων εφαρμογής της παρούσας απόφασης, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (15).

(38)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας απόφασης, δηλαδή η θέσπιση πολυετούς προγράμματος πολιτικής ραδιοφάσματος, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη και συνεπώς, λόγω των διαστάσεων της προτεινόμενης δράσης, μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξάλλου, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας που ορίζεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη του εν λόγω στόχου μέτρα.

(39)	Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί δυνάμει της παρούσας απόφασης, καθώς και σχετικά με σχεδιαζόμενες μελλοντικές δράσεις.

(40)	Κατά την κατάρτιση της πρότασής της, η Επιτροπή έλαβε σοβαρότατα υπόψη της τη γνώμη της ομάδας για την πολιτική ραδιοφάσματος που συστάθηκε με την απόφαση 2002/622/ΕΚ της Επιτροπής (16),

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Σκοπός και πεδίο εφαρμογής

1. Η παρούσα απόφαση θεσπίζει πολυετές πρόγραμμα πολιτικής ραδιοφάσματος για τον στρατηγικό σχεδιασμό και την εναρμόνιση της χρήσης του φάσματος με σκοπό τη διασφάλιση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς στους τομείς των πολιτικών της Ένωσης που αφορούν τη χρήση φάσματος, όπως οι πολιτικές για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, την έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και το διάστημα, τις μεταφορές, την ενέργεια και τα οπτικοακουστικά μέσα.

Η παρούσα απόφαση δεν επηρεάζει τη διάθεση επαρκούς φάσματος για άλλους τομείς πολιτικής της Ένωσης, όπως η πολιτική προστασία και η αρωγή σε περιπτώσεις καταστροφών και η κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας.

2. Η παρούσα απόφαση δεν θίγει το ισχύον δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τις οδηγίες 1999/5/ΕΚ, 2002/20/ΕΚ και 2002/21/ΕΚ και, με την επιφύλαξη του άρθρου 6 της παρούσας οδηγίας, την απόφαση αριθ. 676/2002/ΕΚ, καθώς και τα μέτρα που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο.

3. Η παρούσα απόφαση ισχύει με την επιφύλαξη των μέτρων που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο, σε πλήρη συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο, για την επιδίωξη στόχων γενικού συμφέροντος, ιδίως σχετικά με τη ρύθμιση περιεχομένου και την πολιτική στον οπτικοακουστικό τομέα.

Η παρούσα απόφαση δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να οργανώνουν και να χρησιμοποιούν το φάσμα τους για σκοπούς δημόσιας τάξης και δημόσιας ασφάλειας και για άμυνα. Σε περίπτωση που η παρούσα απόφαση ή τα μέτρα που θεσπίζονται δυνάμει αυτής στις ζώνες συχνοτήτων που ορίζονται στο άρθρο 6 επηρεάζουν το φάσμα που χρησιμοποιεί ένα κράτος μέλος αποκλειστικά και άμεσα για σκοπούς της δημόσιάς του ασφάλειας ή άμυνας, το κράτος μέλος μπορεί, καθόσον είναι αναγκαίο, να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την εν λόγω ζώνη συχνοτήτων για σκοπούς δημόσιας ασφάλειας και άμυνας μέχρις ότου σταματήσουν σταδιακά να λειτουργούν τα συστήματα που υπάρχουν στη ζώνη κατά την ημερομηνία της έναρξης ισχύος της παρούσας απόφασης ή μέτρου που θεσπίζεται δυνάμει αυτής, αντιστοίχως. Το εν λόγω κράτος μέλος ενημερώνει δεόντως την Επιτροπή σχετικά με την απόφασή του.

Άρθρο 2

Γενικές ρυθμιστικές αρχές

1. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους και με την Επιτροπή, κατά διαφανή τρόπο, για την εξασφάλιση συνεπούς εφαρμογής των ακόλουθων γενικών ρυθμιστικών αρχών σε ολόκληρη την Ένωση:

α)	εφαρμογή του καταλληλότερου και λιγότερο επαχθούς συστήματος αδειοδότησης που είναι δυνατόν, κατά τρόπον ώστε να μεγιστοποιείται η ευελιξία και η αποτελεσματικότητα στη χρήση του φάσματος. Αυτό το σύστημα αδειοδότησης βασίζεται σε αντικειμενικά, διαφανή, αμερόληπτα και αναλογικά κριτήρια·

β)	ενθάρρυνση της ανάπτυξης της εσωτερικής αγοράς με προώθηση της ανάδυσης μελλοντικών ψηφιακών υπηρεσιών σε επίπεδο όλης της Ένωσης και με την ενθάρρυνση αποτελεσματικού ανταγωνισμού·

γ)

προώθηση του ανταγωνισμού και της καινοτομίας, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να αποφευχθούν οι επιβλαβείς παρεμβολές και να διασφαλιστεί η τεχνική ποιότητα υπηρεσιών, προκειμένου να διευκολύνεται η διαθεσιμότητα ευρυζωνικών υπηρεσιών και να υπάρχει αποτελεσματική ανταπόκριση σε αυξημένη ασύρματη διακίνηση δεδομένων·

δ)	προσδιορισμός των τεχνικών προϋποθέσεων για τη χρήση του φάσματος, συνεκτιμώντας πλήρως το συναφές ενωσιακό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τον περιορισμό της έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία·

ε)	προαγωγή της ουδετερότητας της τεχνολογίας και των υπηρεσιών σε σχέση με τα δικαιώματα χρήσης φάσματος, όπου είναι δυνατόν.

2. Για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, πέραν των γενικών κανονιστικών αρχών που ορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται οι ακόλουθες ειδικές αρχές, σύμφωνα με τα άρθρα 8α, 9 και 9β της οδηγίας 2002/21/ΕΚ και με την απόφαση αριθ. 676/2002/ΕΚ:

α)	εφαρμογή της ουδετερότητας της τεχνολογίας και των υπηρεσιών σε σχέση με τα δικαιώματα χρήσης φάσματος για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών και για τη μεταβίβαση ή χρηματοδοτική μίσθωση ατομικών δικαιωμάτων χρήσης ραδιοφωνικών συχνοτήτων·

β)	προαγωγή της εναρμόνισης της χρήσης ραδιοσυχνοτήτων σε ολόκληρη την Ένωση, λόγω της ανάγκης να διασφαλιστεί αποδοτική και αποτελεσματική χρήση τους·

γ)	διευκόλυνση της αύξησης της κυκλοφορίας δεδομένων μέσω ασύρματων πλαισίων, καθώς και των ευρυζωνικών υπηρεσιών, ιδίως με ενίσχυση της ευελιξίας, και προώθηση της καινοτομίας, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να αποφευχθούν οι επιβλαβείς παρεμβολές και να διασφαλιστεί τεχνικά η ποιότητα υπηρεσιών.

Άρθρο 3

Στόχοι πολιτικής

Προκειμένου να εστιάσουν στις προτεραιότητες της παρούσας απόφασης, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται για τη στήριξη και την εκπλήρωση των ακόλουθων στόχων πολιτικής:

α)	ενθάρρυνση αποδοτικής διαχείρισης και χρήσης του φάσματος για καλύτερη ανταπόκριση στην αυξανόμενη ζήτηση για χρήση των συχνοτήτων, η οποία να αντανακλά τη σημαντική κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική αξία του φάσματος·

β)

αναζήτηση να εκχωρηθεί επαρκές και κατάλληλο τμήμα του φάσματος, εγκαίρως, για τη στήριξη των πολιτικών στόχων της Ένωσης και προκειμένου να καλυφθεί με τον καλύτερο τρόπο η αυξανόμενη ζήτηση για ασύρματη διακίνηση δεδομένων, επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη εμπορικών και δημόσιων υπηρεσιών, λαμβανομένων υπόψη ταυτόχρονα σημαντικών στόχων γενικού συμφέροντος, όπως είναι η πολιτιστική πολυμορφία και ο πλουραλισμός των μέσων ενημέρωσης· για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για τον προσδιορισμό, με βάση την καταγραφή που καθιερώνεται δυνάμει του άρθρου 9, τουλάχιστον 1 200 MHz κατάλληλου φάσματος μέχρι το 2015. Αυτό περιλαμβάνει το φάσμα που ήδη χρησιμοποιείται·

γ)

να γεφυρωθεί το ψηφιακό χάσμα και να υπάρξει συμβολή στους στόχους του ψηφιακού θεματολογίου για την Ευρώπη, με ενίσχυση της πρόσβασης σε ευρυζωνικές συνδέσεις με ταχύτητα όχι μικρότερη των 30 Mbps μέχρι το 2020 για όλους τους πολίτες της Ένωσης και δίνοντας στην Ένωση τη δυνατότητα να διαθέτει τη μέγιστη δυνατή ευρυζωνική ταχύτητα και χωρητικότητα·

δ)	να δοθεί στην Ένωση η δυνατότητα να καταστεί πρωτοπόρος στις ασύρματες ευρυζωνικές υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, με την ελευθέρωση επαρκούς φάσματος στις αποδοτικότερες σε σχέση με το κόστος ζώνες, ώστε οι εν λόγω υπηρεσίες να γίνουν ευρέως διαθέσιμες·

ε)	να εξασφαλισθούν ευκαιρίες τόσο για τον εμπορικό όσο και για τον δημόσιο τομέα, μέσω της αύξησης της ευρυζωνικής χωρητικότητας κινητών πλαισίων·

στ)

να προωθηθούν η καινοτομία και οι επενδύσεις μέσω ενισχυμένης ευελιξίας στη χρήση φάσματος, μέσω συνεπούς εφαρμογής ανά την Ένωση των αρχών της ουδετερότητας της τεχνολογίας και των υπηρεσιών μεταξύ των τεχνολογικών λύσεων που είναι δυνατόν να υιοθετηθούν και μέσω της κατάλληλης κανονιστικής προβλεψιμότητας, όπως προβλέπεται, μεταξύ άλλων, στο κανονιστικό πλαίσιο για ηλεκτρονικές επικοινωνίες, μέσω του ανοίγματος εναρμονισμένου φάσματος για νέες προηγμένες υπηρεσίες, καθώς και μέσω της δυνατότητας εμπορίας δικαιωμάτων χρήσης φάσματος, έτσι ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες δημιουργίας μελλοντικών υπηρεσιών σε επίπεδο όλης της Ένωσης·

ζ)	να διευκολυνθεί η άνετη πρόσβαση στο φάσμα με αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων των γενικών αδειών για ηλεκτρονικές επικοινωνίες σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 2002/20/ΕΚ·

η)	να ενθαρρυνθεί η από κοινού παθητική χρήση της υποδομής σε περιπτώσεις όπου τούτο θα ήταν αναλογικό και δεν θα δημιουργούσε διακρίσεις, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ·

θ)

να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί αποτελεσματικός ανταγωνισμός, ιδίως στις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, με την επιδίωξη να αποφεύγεται, μέσω διορθωτικών μέτρων που θα λαμβάνονται εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων, η υπέρμετρη συσσώρευση δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων από ορισμένες επιχειρήσεις με αποτέλεσμα σημαντική στρέβλωση του ανταγωνισμού·

ι)

να περιοριστεί ο κατακερματισμός και να γίνει πλήρως εκμεταλλεύσιμο το δυναμικό της εσωτερικής αγοράς, για να δοθεί ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη και σε οικονομίες κλίμακας σε ενωσιακό επίπεδο, με την ενίσχυση του συντονισμού και της εναρμόνισης των τεχνικών όρων για τη χρήση και τη διάθεση του φάσματος, κατά περίπτωση·

ια)

να αποφευχθούν βλαβερές παρεμβολές ή διαταραχή από άλλες ραδιοκυματικές ή μη ραδιοκυματικές συσκευές, μεταξύ άλλων, διευκολύνοντας την εκπόνηση προτύπων που συμβάλλουν στην αποδοτική χρήση του φάσματος και αυξάνοντας την ατρωσία των δεκτών σε παρεμβολές, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τις σωρευτικές επιπτώσεις από τον αυξανόμενο αριθμό και την πυκνότητα των ραδιοφωνικών συσκευών και εφαρμογών·

ιβ)	να ενθαρρυνθεί η προσβασιμότητα σε νέα είδη εξοπλισμού και τεχνολογίες για τους καταναλωτές, με τρόπο ώστε να υποστηριχτεί από τους καταναλωτές η μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία και να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική χρήση του ψηφιακού μερίσματος·

ιγ)	να μειωθεί το αποτύπωμα άνθρακα της Ένωσης με τη βελτίωση της τεχνικής και ενεργειακής απόδοσης των ασύρματων δικτύων και εξοπλισμού επικοινωνίας.

Άρθρο 4

Βελτιωμένη απόδοση και ευελιξία

1. Σε συνεργασία με την Επιτροπή, τα κράτη μέλη υποστηρίζουν, εφόσον είναι σκόπιμο, τη συλλογική χρήση του φάσματος, καθώς επίσης και την από κοινού χρήση του φάσματος.

Τα κράτη μέλη υποστηρίζουν επίσης την ανάπτυξη τρεχουσών και νέων τεχνολογιών, για παράδειγμα, στον γνωσιακό ραδιοεξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών που χρησιμοποιούν «λευκό φάσμα».

2. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται με σκοπό την αύξηση της ευελιξίας κατά τη χρήση του φάσματος, ούτως ώστε να προωθηθούν η καινοτομία και οι επενδύσεις, μέσω της δυνατότητας χρησιμοποίησης νέων τεχνολογιών και μέσω της μεταβίβασης ή χρηματοδοτικής μίσθωσης δικαιωμάτων χρήσης φάσματος.

3. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται για την υποστήριξη της ανάπτυξης και της εναρμόνισης προτύπων για ραδιοεξοπλισμό και τηλεπικοινωνιακά τερματικά, καθώς και για ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό και δίκτυα που, κατά περίπτωση, βασίζονται σε εντολές τυποποίησης της Επιτροπής προς τους αρμόδιους οργανισμούς τυποποίησης. Ειδική προσοχή δίδεται επίσης σε πρότυπα για εξοπλισμό που είναι προς χρήση από άτομα με αναπηρία.

4. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τις δραστηριότητες Ε&Α σε νέες τεχνολογίες, όπως οι γνωσιακές τεχνολογίες και βάσεις δεδομένων γεωγραφικού προσδιορισμού.

5. Τα κράτη μέλη θέτουν, κατά περίπτωση, κριτήρια και διαδικασίες επιλογής για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης φάσματος που προάγουν τον ανταγωνισμό, τις επενδύσεις και την αποδοτική χρήση του φάσματος ως δημόσιου αγαθού, καθώς και για τη προαγωγή της συνύπαρξης υφιστάμενων και νέων υπηρεσιών και συσκευών. Τα κράτη μέλη προωθούν διαρκώς την αποδοτική χρήση του φάσματος για δίκτυα, συσκευές και εφαρμογές.

6. Όποτε απαιτείται για να εξασφαλιστεί αποτελεσματική χρήση των δικαιωμάτων χρήσης φάσματος και να αποφευχθεί η αποθεματοποίηση του φάσματος, τα κράτη μέλη μπορεί να εξετάσουν τη λήψη κατάλληλων μέτρων, όπως οι οικονομικές κυρώσεις, τα τέλη που χρησιμεύουν ως κίνητρα ή η ανάκληση δικαιωμάτων. Τα εν λόγω μέτρα θεσπίζονται και εφαρμόζονται κατά διαφανή, αμερόληπτο και αναλογικό τρόπο.

7. Όσον αφορά τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες τα κράτη μέλη θεσπίζουν, μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2013, μέτρα εκχώρησης και αδειοδότησης κατάλληλα για την ανάπτυξη ευρυζωνικών υπηρεσιών, σύμφωνα με την οδηγία 2002/20/ΕΚ, με σκοπό να γίνει δυνατή η μέγιστη δυνατή χωρητικότητα και ευρυζωνική ταχύτητα.

8. Προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο κατακερματισμού της εσωτερικής αγοράς που οφείλεται σε αποκλίνοντα κριτήρια επιλογής και διαδικασίες για εναρμονισμένα φάσματα που έχουν εκχωρηθεί σε υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών και τα οποία έχουν καταστεί εμπορεύσιμα σε όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 9β της οδηγίας 2002/21/ΕΚ, η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, διευκολύνει τον προσδιορισμό και την ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών σχετικά με τους όρους και τις διαδικασίες αδειοδότησης και ενθαρρύνει την ανταλλαγή πληροφοριών για τα φάσματα αυτά, με σκοπό την αύξηση της συνοχής σε ολόκληρη την Ένωση, που να επιτυγχάνεται σύμφωνα με τις αρχές της ουδετερότητας της τεχνολογίας και των υπηρεσιών.

Άρθρο 5

Ανταγωνισμός

1. Τα κράτη μέλη προωθούν τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό και αποφεύγουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά των υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σύμφωνα με τις οδηγίες 2002/20/ΕΚ και 2002/21/ΕΚ.

Κατά τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης φάσματος σε χρήστες ιδιωτικών δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, λαμβάνουν επίσης υπόψη θέματα ανταγωνισμού.

2. Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 και με την επιφύλαξη εφαρμογής των κανόνων του ανταγωνισμού και των μέτρων που λαμβάνουν τα κράτη μέλη με σκοπό να εκπληρωθούν στόχοι γενικού ενδιαφέροντος σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα, προκειμένου, μεταξύ άλλων:

α)

να περιορίζουν το εύρος του φάσματος για το οποίο χορηγούνται δικαιώματα χρήσης σε οποιαδήποτε επιχείρηση ή να θέτουν όρους για τα εν λόγω δικαιώματα χρήσης, όπως είναι η παροχή πρόσβασης σε επίπεδο χονδρικής και η περιαγωγή σε εθνικό ή σε περιφερειακό επίπεδο, σε ορισμένες ζώνες ή σε ορισμένες ομάδες ζωνών με παρόμοια εκχωρημένες, για παράδειγμα στις ζώνες κάτω από 1 GHz που είναι κατανεμημένες για υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Οι πρόσθετοι αυτοί όροι μπορεί να επιβάλλονται μόνο από τις αρμόδιες εθνικές αρχές·

β)	να δεσμεύουν, εάν είναι σκόπιμο λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης στην εθνική αγορά, μέρη ή σύνολο ζωνών συχνοτήτων για παραχώρηση σε νεοεισερχομένους·

γ)

να αρνούνται να χορηγήσουν νέα δικαιώματα χρήσης φάσματος ή να επιτρέψουν νέες χρήσεις φάσματος σε ορισμένες ζώνες ή να θέτουν όρους για τη χορήγηση νέων δικαιωμάτων χρήσης φάσματος ή για την έγκριση νέων χρήσεων φάσματος, με σκοπό να αποφεύγεται η στρέβλωση του ανταγωνισμού λόγω παραχώρησης, μεταβίβασης ή συσσώρευσης δικαιωμάτων χρήσης·

δ)	να απαγορεύουν ή να επιβάλλουν όρους σε ορισμένες συναλλαγές μεταβίβασης δικαιωμάτων χρήσης φάσματος, που δεν υπόκεινται σε εθνικό ή ενωσιακό έλεγχο των συγκεντρώσεων, εφόσον αυτές οι συναλλαγές μεταβίβασης ενδέχεται να παρακωλύουν σημαντικά τον ανταγωνισμό·

ε)	να τροποποιούν τα ισχύοντα δικαιώματα σύμφωνα με την οδηγία 2002/20/ΕΚ, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για να διορθωθεί εκ των υστέρων η στρέβλωση του ανταγωνισμού λόγω μεταβίβασης ή συσσώρευσης δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων.

3. Όταν τα κράτη μέλη επιθυμούν να εγκρίνουν οποιαδήποτε από τα μέτρα στα οποία παραπέμπει η παράγραφος 2 του παρόντος άρθρου, ενεργούν σύμφωνα με τις διαδικασίες επιβολής ή τροποποίησης αυτών των προϋποθέσεων επί των δικαιωμάτων χρήσης φάσματος που καθορίζονται στην οδηγία 2002/20/ΕΚ.

4. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι διαδικασίες αδειοδότησης και επιλογής για τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών υπηρεσιών προωθούν τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό προς όφελος των πολιτών, των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στην Ένωση.

Άρθρο 6

Ανάγκες φάσματος για ασύρματες ευρυζωνικές επικοινωνίες

1. Τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλιστεί ότι εντός της Ένωσης είναι διαθέσιμο επαρκές φάσμα για σκοπούς κάλυψης και χωρητικότητας, προκειμένου να είναι σε θέση η Ένωση να έχει τις υψηλότερες ευρυζωνικές ταχύτητες παγκοσμίως, διευκολύνοντας τις ασύρματες εφαρμογές και την ηγετική θέση της Ευρώπης στις νέες υπηρεσίες, ώστε να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην οικονομική ανάπτυξη, και να επιτύχει, έως το 2020, τον στόχο όλοι οι πολίτες να έχουν πρόσβαση σε ευρυζωνική σύνδεση με ταχύτητες τουλάχιστον 30 Mbps.

2. Προκειμένου να προάγεται ευρύτερη διαθεσιμότητα των ευρυζωνικών ασύρματων υπηρεσιών προς όφελος των πολιτών και των καταναλωτών της Ένωσης, τα κράτη μέλη καθιστούν διαθέσιμες τις ζώνες που καθορίζονται στις αποφάσεις 2008/411/ΕΚ (3,4 — 3,8 GHz), 2008/477/ΕΚ (2,5 — 2,69 GHz) και 2009/766/ΕΚ (900/1 800 MHz) υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που περιγράφονται στις εν λόγω αποφάσεις. Ανάλογα με τη ζήτηση της αγοράς, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τη διαδικασία εξουσιοδότησης από την 31η Δεκεμβρίου 2012 χωρίς να θίγεται η υφιστάμενη ανάπτυξη άλλων υπηρεσιών και υπό προϋποθέσεις που επιτρέπουν στους καταναλωτές εύκολη πρόσβαση σε ασύρματες ευρυζωνικές υπηρεσίες.

3. Τα κράτη μέλη φροντίζουν ώστε οι πάροχοι ηλεκτρονικών επικοινωνιών να αναβαθμίζουν διαρκώς τα δίκτυά τους, ώστε να ανταποκρίνονται στην πλέον πρόσφατη και αποτελεσματική τεχνολογία, προκειμένου να δημιουργούν τα δικά τους μερίσματα φάσματος σύμφωνα με τις αρχές της ουδετερότητας των υπηρεσιών και της τεχνολογίας.

4. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν από την 1η Ιανουαρίου 2013 τη διαδικασία αδειοδότησης προκειμένου να επιτραπεί η χρήση της ζώνης των 800 MHz για υπηρεσίες ασύρματων ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Η Επιτροπή χορηγεί ειδικές παρεκκλίσεις έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015 σε κράτη μέλη στα οποία, λόγω εξαιρετικών εθνικών ή τοπικών περιστάσεων ή λόγω προβλημάτων κατά τον διασυνοριακό συντονισμό συχνοτήτων, δεν είναι διαθέσιμη η ζώνη, μετά από δεόντως αιτιολογημένη αίτηση του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

Εάν τεκμηριωμένα προβλήματα του διασυνοριακού συντονισμού συχνοτήτων ενός κράτους μέλους με μια ή περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των υποψηφίων ή υπό ένταξη χωρών, παραμένουν μετά την 31η Δεκεμβρίου 2015 και παρεμποδίζουν τη διαθεσιμότητα της ζώνης των 800 MHz, η Επιτροπή χορηγεί έκτακτες παρεκκλίσεις σε ετήσια βάση μέχρι να ξεπεραστούν τα προβλήματα αυτά.

Κράτη μέλη για τα οποία έχει χορηγηθεί παρέκκλιση δυνάμει του πρώτου ή του δευτέρου εδαφίου διασφαλίζουν ότι η χρήση της ζώνης των 800 MHz δεν παρεμποδίζει τη διαθεσιμότητα της εν λόγω ζώνης για τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών πέραν της εκπομπής από ραδιοτηλεοπτικά μέσα σε γειτονικά κράτη μέλη.

Η παρούσα παράγραφος ισχύει επίσης για τα προβλήματα συντονισμού του φάσματος στην Κυπριακή Δημοκρατία τα οποία προξενούνται επειδή η άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου από την Κυβέρνηση της Κύπρου παρεμποδίζεται σε μέρος της επικράτειας της χώρας.

5. Τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, παρακολουθούν συνεχώς τις ανάγκες χωρητικότητας για ασύρματες ευρυζωνικές υπηρεσίες. Με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης που αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 4, η Επιτροπή εκτιμά και υποβάλλει έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έως την 1η Ιανουαρίου 2015 για το εάν υπάρχει ανάγκη δραστηριοποίησης για την εναρμόνιση και άλλων ζωνών συχνοτήτων.

Τα κράτη μέλη μπορούν, κατά περίπτωση και σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο, να διασφαλίζουν ότι το άμεσο κόστος της μετάβασης ή της εκ νέου εκχώρησης της χρήσης φάσματος αντισταθμίζεται κατάλληλα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

6. Τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, προωθούν την πρόσβαση σε ευρυζωνικές υπηρεσίες που χρησιμοποιούν τη ζώνη των 800MHz σε απομακρυσμένες και αραιοκατοικημένες περιοχές, κατά περίπτωση. Προς τούτο, τα κράτη μέλη εξετάζουν τρόπους και, όπου αρμόζει, λαμβάνουν τεχνικά και ρυθμιστικά μέτρα, για να εξασφαλίσουν ότι η απελευθέρωση της ζώνης των 800 MHz δεν επηρεάζει αρνητικά τους χρήστες υπηρεσιών προγραμματισμού και ειδικών εκδηλώσεων (ΥΠΕΕ).

7. Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, εκτιμά την αιτιολόγηση και τη σκοπιμότητα της επέκτασης των εκχωρήσεων μη αδειοδοτημένου φάσματος για συστήματα ασύρματης πρόσβασης, περιλαμβανομένων των ραδιοφωνικών τοπικών δικτύων.

8. Τα κράτη μέλη επιτρέπουν τη μεταβίβαση ή τη χρηματοδοτική μίσθωση των δικαιωμάτων χρήσης φάσματος στις εναρμονισμένες ζώνες 790-862 MHz, 880–915 MHz, 925–960 MHz, 1 710–1 785 MHz, 1 805–1 880 MHz, 1 900–1 980 MHz, 2 010–2 025 MHz, 2 110–2 170 MHz, 2,5–2,69 GHz, και 3,4–3,8 GHz.

9. Για να εξασφαλισθεί ότι όλοι οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε προηγμένες ψηφιακές υπηρεσίες, περιλαμβανομένων των ευρυζωνικών υπηρεσιών, ιδίως στις απομακρυσμένες και αραιοκατοικημένες περιοχές, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή μπορούν να εξετάσουν τη διάθεση επαρκούς φάσματος για παροχή ευρυζωνικών δορυφορικών υπηρεσιών που επιτρέπουν την πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

10. Τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, εξετάζουν το ενδεχόμενο να επεκταθεί η διάθεση και χρήση των πικοκυψελών και των φεμτοκυψελών. Λαμβάνουν πλήρως υπόψη τη δυνατότητα αυτών των κυψελοειδών σταθμών βάσης και της από κοινού και χωρίς υποχρέωση άδειας χρήσης του φάσματος να προσφέρουν τη βάση για ασύρματο πολυγωνικό δίκτυο, πράγμα που μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στο γεφύρωμα του ψηφιακού χάσματος.

Άρθρο 7

Ανάγκες φάσματος για άλλες πολιτικές ασύρματων τηλεπικοινωνιών

Για να υποστηρίξουν την περαιτέρω ανάπτυξη καινοτόμων οπτικοακουστικών μέσων και άλλων υπηρεσιών για τους πολίτες της Ένωσης, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών και κοινωνικών οφελών μιας ενιαίας ψηφιακής αγοράς, τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, στοχεύουν στη διασφάλιση επαρκούς διαθεσιμότητας φάσματος για τη δορυφορική και επίγεια παροχή υπηρεσιών αυτού του είδους, εφόσον υπάρχει σαφώς τεκμηριωμένη ανάγκη.

Άρθρο 8

Ανάγκες φάσματος για άλλες επιμέρους πολιτικές της Ένωσης

1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή εξασφαλίζουν τη διαθεσιμότητα φάσματος και προστατεύουν τις ραδιοσυχνότητες που απαιτούνται για την παρακολούθηση της ατμόσφαιρας και της επιφάνειας της γης, επιτρέποντας την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση διαστημικών εφαρμογών και βελτιώνοντας τα συστήματα μεταφορών, ιδίως για το παγκόσμιο μη στρατιωτικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης που έχει συσταθεί δυνάμει του προγράμματος Galileo (17), για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα παρακολούθησης της γης (GMES) (18), καθώς και για τα ευφυή συστήματα ασφάλειας και διαχείρισης των μεταφορών.

2. Σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, η Επιτροπή διενεργεί μελέτες για την εξοικονόμηση ενέργειας κατά τη χρήση φάσματος προκειμένου να συμβάλουν σε μια πολιτική χαμηλών εκπομπών άνθρακα και εξετάζει το ενδεχόμενο της διάθεσης φάσματος για ασύρματες τεχνολογίες που δύνανται να αυξήσουν την εξοικονόμηση ενέργειας και την απόδοση άλλων δικτύων διανομής, όπως τα δίκτυα υδροδότησης, συμπεριλαμβανομένων των ευφυών ενεργειακών δικτύων και των ευφυών συστημάτων μέτρησης.

3. Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, προσπαθεί να διασφαλίσει τη διάθεση επαρκούς φάσματος υπό εναρμονισμένους όρους, ώστε να στηριχτεί η ανάπτυξη υπηρεσιών ασφάλειας και η ελεύθερη κυκλοφορία σχετικών συσκευών, καθώς και η ανάπτυξη καινοτόμων διαλειτουργικών λύσεων για τη δημόσια ασφάλεια και προστασία, την πολιτική προστασία και την αρωγή σε περιπτώσεις καταστροφών.

4. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται με την επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα, προκειμένου να προσδιορίσουν σειρά πρωτοβουλιών έρευνας και ανάπτυξης και καινοτόμων εφαρμογών με πιθανό σημαντικό κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο ή/και επενδυτικές προοπτικές και εξετάζουν τις ανάγκες φάσματος των εν λόγω εφαρμογών και, στις περιπτώσεις όπου απαιτείται, εξετάζουν τη δυνατότητα εκχώρησης επαρκούς φάσματος στις εφαρμογές αυτές υπό εναρμονισμένους τεχνικούς όρους και με το λιγότερο επαχθές διοικητικό βάρος.

5. Τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, προσπαθούν να διασφαλίσουν τις απαραίτητες ζώνες συχνοτήτων για τις ΥΠΕΕ, σύμφωνα με τους στόχους της Ένωσης για τη βελτίωση της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς και της πρόσβασης στον πολιτισμό.

6. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη διαθεσιμότητα φάσματος για τη ραδιοσυχνική αναγνώριση (RFID) και άλλες ασύρματες τεχνολογίες επικοινωνιών για το «Διαδίκτυο των πραγμάτων» (ΔτΠ) και συνεργάζονται για την προώθηση της ανάπτυξης των προτύπων και της εναρμόνισης σχετικά με την εκχώρηση φάσματος στις επικοινωνίες μέσα στο πλαίσιο του ΔτΠ σε ολόκληρη την επικράτεια των κρατών μελών.

Άρθρο 9

Καταγραφή

1. Θεσπίζεται καταγραφή των υφιστάμενων χρήσεων του φάσματος, τόσο για εμπορικούς όσο και για δημόσιους σκοπούς.

Σκοποί της καταγραφής είναι:

α)	να επιτραπεί ο εντοπισμός ζωνών συχνοτήτων στις οποίες θα μπορούσε να βελτιωθεί η αποδοτικότητα των υφιστάμενων χρήσεων του φάσματος·

β)

να συμβάλει στον εντοπισμό ζωνών συχνοτήτων που θα μπορούσαν να είναι κατάλληλες για εκ νέου εκχώρηση, καθώς και ευκαιριών μερισμού του φάσματος, με σκοπό τη στήριξη των ενωσιακών πολιτικών που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση, λαμβανομένων παράλληλα υπόψη αφενός των μελλοντικών αναγκών φάσματος βάσει, μεταξύ άλλων, της ζήτησης των καταναλωτών και των φορέων εκμετάλλευσης, αφετέρου της δυνατότητας ικανοποίησης των αναγκών αυτών·

γ)	να συμβάλει στην ανάλυση των διάφορων ειδών χρήσης του φάσματος, τόσο από τους ιδιωτικούς όσο και από τους δημόσιους χρήστες·

δ)

να συμβάλει στον εντοπισμό ζωνών συχνοτήτων που θα μπορούσαν να εκχωρηθούν ή να εκχωρηθούν εκ νέου, προκειμένου να αυξηθεί η αποδοτικότητα της χρήσης τους, να προωθηθεί η καινοτομία και να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός στην εσωτερική αγορά και να διερευνηθούν νέοι τρόποι μερισμού φάσματος, προς όφελος τόσο των ιδιωτικών όσο και των δημόσιων χρηστών, λαμβανομένου παράλληλα υπόψη του πιθανού θετικού ή αρνητικού αντικτύπου της εκχώρησης ή εκ νέου εκχώρησης των εν λόγω ή γειτονικών ζωνών στους υφιστάμενους χρήστες.

2. Για τη διασφάλιση της ενιαίας εφαρμογής της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή, λαμβάνοντας σοβαρότατα υπόψη τις απόψεις της ομάδας για την πολιτική ραδιοφάσματος, εγκρίνει έως την 1η Ιουλίου 2013 εκτελεστικές πράξεις με αντικείμενο:

α)

την ανάπτυξη πρακτικών διευθετήσεων και ενιαίων προτύπων για τη συλλογή και την παροχή δεδομένων από τα κράτη μέλη προς την Επιτροπή σχετικά με τις υφιστάμενες χρήσεις φάσματος, τηρουμένων των κανόνων περί επιχειρηματικού απορρήτου που ορίζονται στο άρθρο 8 της απόφασης αριθ. 676/2002/ΕΚ και του δικαιώματος των κρατών μελών να μην κοινοποιούν εμπιστευτικές πληροφορίες, λαμβανομένων δε υπόψη του στόχου να ελαχιστοποιηθεί το διοικητικό βάρος και των υποχρεώσεων που έχουν τα κράτη μέλη βάσει άλλων ενωσιακών διατάξεων, ιδίως των υποχρεώσεων να παρέχουν συγκεκριμένες πληροφορίες·

β)

την ανάπτυξη μεθοδολογίας για την ανάλυση των τεχνολογικών τάσεων, των μελλοντικών αναγκών και της ζήτησης φάσματος σε τομείς ενωσιακής πολιτικής που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση, ιδίως για τις υπηρεσίες εκείνες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στην περιοχή συχνοτήτων από 400 MHz έως 6 GHz, προκειμένου να εντοπιστούν αναπτυσσόμενες και δυνητικές σημαντικές χρήσεις του ραδιοφάσματος.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2.

3. Η Επιτροπή διαχειρίζεται την καταγραφή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 σύμφωνα με τις εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

4. Η Επιτροπή διενεργεί την ανάλυση των τεχνολογικών τάσεων, των μελλοντικών αναγκών και της ζήτησης φάσματος σύμφωνα με τις εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο β). Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της ανάλυσης αυτής.

Άρθρο 10

Διεθνείς διαπραγματεύσεις

1. Στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για θέματα που άπτονται του φάσματος, εφαρμόζονται οι εξής αρχές:

α)	εάν το αντικείμενο των διεθνών διαπραγματεύσεων εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ένωσης, η θέση της Ένωσης καθορίζεται σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο·

β)	εάν το αντικείμενο των διεθνών διαπραγματεύσεων εμπίπτει εν μέρει στην αρμοδιότητα της Ένωσης και εν μέρει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, η Ένωση και τα κράτη μέλη προσπαθούν να καθορίσουν κοινή θέση σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας.

Για την εφαρμογή του στοιχείου β) του πρώτου εδαφίου, η Ένωση και τα κράτη μέλη συνεργάζονται σύμφωνα με την αρχή της ενότητας στη διεθνή εκπροσώπηση της Ένωσης και των κρατών μελών της.

2. Η Ένωση παρέχει, κατόπιν αιτήσεως, συνδρομή στα κράτη μέλη με τη μορφή νομικής, πολιτικής και τεχνικής υποστήριξης, με σκοπό την επίλυση ζητημάτων συντονισμού του φάσματος που ανακύπτουν με χώρες γειτονικές της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των υποψηφίων και των υπό ένταξη χωρών, κατά τρόπον ώστε τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να είναι σε θέση να τηρούν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το ενωσιακό δίκαιο. Κατά την παροχή της συνδρομής αυτής, η Ένωση χρησιμοποιεί όλες τις νομικές και πολιτικές εξουσίες της για την προώθηση της εφαρμογής των πολιτικών της Ένωσης.

Η Ένωση υποστηρίζει επίσης τις προσπάθειες τρίτων χωρών να διαχειριστούν το φάσμα κατά τρόπο συμβατό με αυτόν της Ένωσης, ούτως ώστε να διαφυλαχτούν οι στόχοι της ενωσιακής πολιτικής για το φάσμα.

3. Στις διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες σε διμερές ή πολυμερές επίπεδο, τα κράτη μέλη δεσμεύονται από τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το ενωσιακό δίκαιο. Κατά την υπογραφή ή με άλλο τρόπο αποδοχή διεθνών υποχρεώσεων που αφορούν το φάσμα, τα κράτη μέλη συνοδεύουν την υπογραφή τους ή οποιαδήποτε άλλη πράξη αποδοχής με κοινή δήλωση όπου αναφέρεται ότι θα υλοποιήσουν αυτές τις διεθνείς συμφωνίες ή δεσμεύσεις σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 11

Συνεργασία μεταξύ των διάφορων φορέων

1. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη συνεργάζονται για την ενίσχυση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, ώστε να προωθηθεί ο συντονισμός της διαχείρισης του φάσματος σε ενωσιακό επίπεδο, μεταξύ άλλων και όσον αφορά θέματα που αφορούν άμεσα δύο ή περισσότερα κράτη μέλη, με στόχο την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς και την εξασφάλιση της πλήρους επίτευξης των στόχων της ενωσιακής πολιτικής για το φάσμα.

2. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τους οργανισμούς τυποποίησης, τη CEPT, το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής και όλους τους σχετικούς φορείς να συνεργάζονται στενά επί των τεχνικών ζητημάτων με σκοπό την προαγωγή της αποδοτικής χρήσης του φάσματος. Προς τούτο, τα κράτη μέλη διατηρούν συνεκτικό σύνδεσμο μεταξύ της διαχείρισης του φάσματος και της τυποποίησης κατά τρόπον ώστε να ενισχύεται η εσωτερική αγορά.

Άρθρο 12

Δημόσια διαβούλευση

Κατά περίπτωση, η Επιτροπή διοργανώνει δημόσιες διαβουλεύσεις για να συγκεντρώσει τις απόψεις όλων των ενδιαφερόμενων μερών, καθώς και τις απόψεις του κοινού εν γένει, σχετικά με τη χρήση του φάσματος στην Ένωση.

Άρθρο 13

Διαδικασία επιτροπής

1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή ραδιοφάσματος, που ιδρύθηκε με την απόφαση αριθ. 676/2002/ΕΚ. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2. Όποτε γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Όταν η επιτροπή δεν διατυπώνει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 14

Συμμόρφωση προς πολιτικές κατευθύνσεις και στόχους

Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις πολιτικές κατευθύνσεις και στόχους που καθορίζονται στην παρούσα απόφαση έως την 1η Ιουλίου 2015, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε αυτήν.

Άρθρο 15

Υποβολή εκθέσεων και επανεξέταση

Έως τις 10 Απριλίου 2014 η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τις δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν και τα μέτρα που θα θεσπιστούν δυνάμει της παρούσας απόφασης.

Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή όλες τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για την αξιολόγηση της εφαρμογής της παρούσας απόφασης.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015, η Επιτροπή προβαίνει σε αξιολόγηση της εφαρμογής της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 16

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 17

Αποδέκτες

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Στρασβούργο, 14 Μαρτίου 2012.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. SCHULZ

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

N. WAMMEN

(1) ΕΕ C 107 της 6.4.2011, σ. 53.

(2) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Μαΐου 2011 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση της 13ης Δεκεμβρίου 2011 (EE C 46 E της 17.2.2012, σ. 1). Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου 2012 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ L 108 της 24.4.2002, σ. 33.

(4) ΕΕ L 91 της 7.4.1999, σ. 10.

(5) ΕΕ L 108 της 24.4.2002, σ. 7.

(6) ΕΕ L 108 της 24.4.2002, σ. 21.

(7) ΕΕ L 108 της 24.4.2002, σ. 1.

(8) ΕΕ L 196 της 17.7.1987, σ. 85.

(9) ΕΕ L 129 της 17.5.2007, σ. 67.

(10) Απόφαση 2008/411/ΕΚ της Επιτροπής, της 21ης Μαΐου 2008, σχετικά με την εναρμόνιση της ζώνης συχνοτήτων 3 400 — 3 800 MHz για επίγεια συστήματα ικανά να παρέχουν υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Κοινότητα (ΕΕ L 144 της 4.6.2008, σ. 77).

(11) Απόφαση 2008/477/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Ιουνίου 2008, σχετικά με την εναρμόνιση της ζώνης συχνότητας 2 500 — 2 690 MHz για επίγεια συστήματα παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Κοινότητα (ΕΕ L 163 της 24.6.2008, σ. 37).

(12) Απόφαση 2009/766/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με την εναρμόνιση των ζωνών συχνοτήτων των 900 MHz και των 1 800 MHz για επίγεια συστήματα ικανά να παρέχουν πανευρωπαϊκές υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Κοινότητα (ΕΕ L 274 της 20.10.2009, σ. 32).

(13) ΕΕ L 308 της 24.11.2009, σ. 24.

(14) ΕΕ L 199 της 30.7.1999, σ. 59.

(15) ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.

(16) ΕΕ L 198 της 27.7.2002, σ. 49.

(17) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 683/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, σχετικά με τη συνέχιση της υλοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων δορυφορικής ραδιοπλοήγησης (EGNOS και Galileo) (ΕΕ L 196 της 24.7.2008, σ. 1).

(18) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 911/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2010, για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα παρακολούθησης της γης (GMES) και τις αρχικές του επιχειρήσεις (2011-2013) (ΕΕ L 276 της 20.10.2010, σ. 1).

21.3.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 81/18

ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 244/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 16ης Ιανουαρίου 2012

προς συμπλήρωση της οδηγίας 2010/31/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων με τον καθορισμό συγκριτικού μεθοδολογικού πλαισίου για τον υπολογισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων και των δομικών στοιχείων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2010/31/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2010, για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων (1), και ιδίως το άρθρο 5 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Σύμφωνα με την οδηγία 2010/31/ΕΕ η Επιτροπή πρέπει να θεσπίσει με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο για τον υπολογισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων και των δομικών στοιχείων.

(2)

Ο καθορισμός των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων και των δομικών στοιχείων εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Οι απαιτήσεις πρέπει να καθορίζονται με σκοπό να επιτευχθούν επίπεδα βέλτιστου κόστους. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν κατά πόσον το τελικό αποτέλεσμα των υπολογισμών βέλτιστου κόστους που χρησιμοποιείται ως εθνικό μέτρο σύγκρισης προκύπτει από μακροοικονομική θεώρηση (συνεκτιμώντας το κόστος και τα οφέλη για το κοινωνικό σύνολο που έχουν οι επενδύσεις σε ενεργειακή απόδοση) ή από αμιγώς χρηματοοικονομική θεώρηση (λαμβάνοντας υπόψη αποκλειστικά και μόνο την επένδυση). Οι εθνικές ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης πρέπει να μην είναι χαμηλότερες περισσότερο από 15 % του αποτελέσματος του υπολογισμού του βέλτιστου κόστους που χρησιμοποιείται ως εθνικό μέτρο σύγκρισης. Το επίπεδο βέλτιστου κόστους πρέπει να βρίσκεται εντός του εύρους των επιπέδων απόδοσης για τα οποία είναι θετική η ανάλυση κόστους-οφέλους κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής.

(3)	Η οδηγία 2010/31/ΕΕ προωθεί τη μείωση της χρήσης ενέργειας στο δομημένο περιβάλλον, αλλά υπογραμμίζει επίσης ότι ο τομέας των κτηρίων συγκαταλέγεται στις κυριότερες πηγές εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

(4)

Στην οδηγία 2009/125/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, για τη θέσπιση πλαισίου για τον καθορισμό απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού όσον αφορά τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα (2), προβλέπεται η θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης για τα εν λόγω προϊόντα. Κατά τον καθορισμό των εθνικών απαιτήσεων για τα τεχνικά συστήματα κτηρίων, τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα εκτελεστικά μέτρα που θεσπίζονται δυνάμει της εν λόγω οδηγίας. Οι επιδόσεις των προϊόντων του τομέα των δομικών κατασκευών οι οποίες πρέπει να χρησιμοποιούνται για τους υπολογισμούς στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση εναρμονισμένων όρων εμπορίας προϊόντων του τομέα των δομικών κατασκευών και για την κατάργηση της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3).

(5)

Ο στόχος ικανοποιητικών ή βέλτιστου κόστους επιπέδων ενεργειακής απόδοσης ενδέχεται, υπό ορισμένες συνθήκες, να δικαιολογεί τον καθορισμό από τα κράτη μέλη ικανοποιητικού ή βέλτιστου κόστους απαιτήσεων για τα δομικά στοιχεία, οι οποίες είναι δυνατόν να δημιουργήσουν, στην πράξη, εμπόδια σε ορισμένες αρχιτεκτονικές ή τεχνικές επιλογές, καθώς επίσης να ενθαρρύνουν τη χρήση συνδεόμενων με την ενέργεια προϊόντων με καλύτερης ενεργειακή απόδοση.

(6)

Τα βήματα που αποτελούν το συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο έχουν καθοριστεί στο παράρτημα III της οδηγίας 2010/31/ΕΕ και περιλαμβάνουν τον καθορισμό κτηρίων αναφοράς, τον καθορισμό μέτρων ενεργειακής απόδοσης που πρέπει να εφαρμόζονται σε αυτά τα κτήρια αναφοράς, την εκτίμηση της ζήτησης πρωτογενούς ενέργειας αυτών των μέτρων και τον υπολογισμό του κόστους (δηλαδή της καθαρής παρούσας αξίας) τους.

(7)

Το κοινό πλαίσιο για τον υπολογισμό της ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με το παράρτημα I της οδηγίας 2010/31/ΕΕ, ισχύει επίσης για όλα τα βήματα του μεθοδολογικού πλαισίου βέλτιστου κόστους, ειδικότερα για το βήμα που αφορά τον υπολογισμό της ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων και των δομικών στοιχείων.

(8)

Για την προσαρμογή του συγκριτικού μεθοδολογικού πλαισίου στις εθνικές συνθήκες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίζουν τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής κτηρίου ή δομικού στοιχείου, το ενδεδειγμένο κόστος των φορέων ενέργειας, των προϊόντων, των συστημάτων, το κόστος λειτουργίας και το κόστος εργασίας, τους συντελεστές μετατροπής πρωτογενούς ενέργειας και τις εξελίξεις των ενεργειακών τιμών που πρέπει να αποτελούν τις παραδοχές εν προκειμένω όσον αφορά τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε εθνική κλίμακα για την τροφοδότηση των κτηρίων με ενέργεια, συνεκτιμώντας τις πληροφορίες που παρέχονται από την Επιτροπή. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να καθορίζουν το προεξοφλητικό επιτόκιο που θα χρησιμοποιείται στους μακροοικονομικούς και χρηματοοικονομικούς υπολογισμούς, αφού προηγουμένως διενεργήσουν ανάλυση ευαισθησίας με τουλάχιστον δύο τιμές επιτοκίου για κάθε είδος υπολογισμού.

(9)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ενιαία προσέγγιση για την εφαρμογή του συγκριτικού μεθοδολογικού πλαισίου από τα κράτη μέλη, είναι σκόπιμο να θεσπίσει η Επιτροπή τις κύριες γενικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για τους υπολογισμούς της καθαρής παρούσας αξίας, όπως λόγου χάρη το έτος έναρξης των υπολογισμών, τις κατηγορίες κόστους που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και την περίοδο υπολογισμού που πρέπει να εφαρμόζεται.

(10)

Η καθιέρωση ενιαίας περιόδου υπολογισμού δεν έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα των κρατών μελών να καθορίζουν τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής των κτηρίων ή/και των δομικών στοιχείων, καθώς αυτός ενδέχεται να είναι μακρύτερος ή συντομότερος από την καθορισμένη περίοδο υπολογισμού. Ο εκτιμώμενος οικονομικός κύκλος ζωής κτηρίου ή δομικού στοιχείου έχει περιορισμένη μόνο επίδραση στην περίοδο υπολογισμού, καθώς αυτή προσδιορίζεται από τον κύκλο ανακαίνισης του κτηρίου, δηλαδή το χρονικό διάστημα μετά το οποίο το κτήριο ανακαινίζεται ριζικά.

(11)

Υπολογισμοί και προβλέψεις του κόστους με πολλές παραδοχές και αβεβαιότητες, στις οποίες συγκαταλέγεται, λόγου χάρη, η εξέλιξη των ενεργειακών τιμών με την πάροδο του χρόνου, συνοδεύονται συνήθως από ανάλυση ευαισθησίας για να αξιολογηθεί η αρτιότητα των βασικών παραμέτρων εισόδου. Η ανάλυση ευαισθησίας για τους υπολογισμούς του βέλτιστου κόστους πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον τις εξελίξεις των ενεργειακών τιμών και του προεξοφλητικού επιτοκίου και, στην ιδανική περίπτωση, να περιλαμβάνει τη μελλοντική εξέλιξη των τιμών της τεχνολογίας ως εισερχόμενη παράμετρο στην επανεξέταση των υπολογισμών.

(12)

Το συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο θα πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να συγκρίνουν τα αποτελέσματα των υπολογισμών βέλτιστου κόστους με τις ισχύουσες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης και να χρησιμοποιούν το αποτέλεσμα της σύγκρισης για να διασφαλίζουν ότι οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης έχουν καθοριστεί με σκοπό την επίτευξη επιπέδων βέλτιστου κόστους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξετάζουν τη δυνατότητα να καθορίζουν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης με βέλτιστο επίπεδο κόστους για τις κατηγορίες κτηρίων για τις οποίες δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης.

(13)	Η μεθοδολογία βέλτιστου κόστους είναι τεχνολογικά ουδέτερη και δεν ευνοεί μια τεχνολογική λύση έναντι κάποιας άλλης. Εξασφαλίζει ανταγωνισμό μέτρων/δεσμών/παραλλαγών μέτρων σε ολόκληρο τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής κτηρίου ή δομικού στοιχείου.

(14)

Τα αποτελέσματα των υπολογισμών και τα εισερχόμενα δεδομένα και παραδοχές για τους υπολογισμούς θα πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ. Οι εκθέσεις αυτές θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα στην Επιτροπή να αξιολογεί και να υποβάλλει έκθεση σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στα κράτη μέλη όσον αφορά τα επίπεδα βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης.

(15)

Για τον περιορισμό του διοικητικού φόρτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μειώνουν τον αριθμό των υπολογισμών καθορίζοντας κτήρια αναφοράς, αντιπροσωπευτικά περισσότερες της μιας κατηγοριών κτηρίων, χωρίς να θίγεται η υποχρέωση που υπέχουν βάσει της οδηγίας 2010/31/ΕΕ να καθορίζουν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για ορισμένες κατηγορίες κτηρίων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

Σύμφωνα με το άρθρο 5, το παράρτημα I και το παράρτημα III της οδηγίας 2010/31/ΕΕ, με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζεται συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο που πρέπει να χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη για τον υπολογισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης για νέα και υφιστάμενα κτήρια και δομικά στοιχεία.

Στο μεθοδολογικό πλαίσιο προδιαγράφονται οι κανόνες για να συγκρίνονται τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης, τα μέτρα που ενσωματώνουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι δέσμες και παραλλαγές αυτών των μέτρων, με βάση την απόδοση της πρωτογενούς ενέργειας και το κόστος υλοποίησής τους. Στο μεθοδολογικό πλαίσιο καθορίζεται επίσης ο τρόπος εφαρμογής των εν λόγω κανόνων σε επιλεγμένα κτήρια αναφοράς, με σκοπό τον προσδιορισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Επιπλέον των ορισμών του άρθρου 2 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ και με τη σημείωση ότι κατά τον μακροοικονομικό υπολογισμό αποκλείονται τα εφαρμοστέα τέλη και φόροι, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1) «συνολικό κόστος»: το άθροισμα της παρούσας αξίας του αρχικού κόστους επένδυσης, του κόστους λειτουργίας και του κόστους αντικατάστασης (ως προς το έτος έναρξης), καθώς και του κόστους διάθεσης, κατά περίπτωση. Για τον μακροοικονομικό υπολογισμό προστίθεται η κατηγορία «κόστος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου»·

2) «αρχικό κόστος επένδυσης»: όλες οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν μέχρι τη στιγμή παράδοσης του κτηρίου ή του δομικού στοιχείου στον πελάτη, έτοιμο για χρήση. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται οι δαπάνες για τη μελέτη, την αγορά των δομικών στοιχείων, τη σύνδεση με τους παρόχους, την εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία·

3) «ενεργειακό κόστος»: το μέσο ετήσιο κόστος και τα πάγια τέλη και τα τέλη φορτίου αιχμής για την ενέργεια, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών φόρων·

4) «κόστος λειτουργίας»: όλες οι δαπάνες που συνδέονται με τη λειτουργία του κτηρίου, συμπεριλαμβανομένων των ετήσιων δαπανών για ασφάλιση, των τελών επιχειρήσεων κοινής ωφελείας και άλλων πάγιων τελών και φόρων·

5) «κόστος συντήρησης»: το ετήσιο κόστος των μέτρων για τη διατήρηση και την αποκατάσταση της επιθυμητής ποιότητας κτηρίου ή δομικού στοιχείου. Περιλαμβάνεται το ετήσιο κόστος επιθεώρησης, καθαρισμού, προσαρμογής, επισκευής και αναλώσιμων·

6) «τρέχον κόστος»: το ετήσιο κόστος συντήρησης, το κόστος λειτουργίας και το ενεργειακό κόστος·

7) «κόστος διάθεσης»: οι δαπάνες για την αποδόμηση κτηρίου ή δομικού στοιχείου στο τέλος του κύκλου ζωής του στην οποία συμπεριλαμβάνονται η κατεδάφιση, η αφαίρεση των δομικών στοιχείων που δεν έχουν ακόμη φτάσει στο τέλος του κύκλου ζωής τους, η αποκομιδή και η ανακύκλωση·

8) «ετήσιο κόστος»: το άθροισμα του τρέχοντος κόστους και του περιοδικού κόστους ή του κόστους αντικατάστασης που καταβάλλονται κατά τη διάρκεια συγκεκριμένου έτους·

9) «κόστος αντικατάστασης»: η επένδυση για την αντικατάσταση δομικού στοιχείου κατά τη διάρκεια της περιόδου υπολογισμού, σύμφωνα με τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής·

10) «κόστος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου»: η χρηματική αξία των περιβαλλοντικών βλαβών τις οποίες προκαλούν οι εκπομπές CO2 που σχετίζονται με την κατανάλωση ενέργειας στα κτήρια·

11) «κτήριο αναφοράς»: ιδεατό ή πραγματικό κτήριο αναφοράς του οποίου τα γεωμετρικά δομικά χαρακτηριστικά και συστήματα, η ενεργειακή απόδοση του κελύφους και των συστημάτων του, η λειτουργικότητα και η διάρθρωση του κόστους είναι αντιπροσωπευτικά για το κράτος μέλος και το οποίο είναι αντιπροσωπευτικό των κλιματικών συνθηκών και της γεωγραφικής θέσης·

12) «προεξοφλητικό επιτόκιο (επιτόκιο αναγωγής)»: καθορισμένη τιμή για τη σύγκριση σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της αξίας του χρήματος σε πραγματικούς όρους·

13) «συντελεστής προεξόφλησης (συντελεστής αναγωγής)»: πολλαπλασιαστής που χρησιμοποιείται για την αναγωγή των ταμειακών ροών που συμβαίνουν σε δεδομένη χρονική στιγμή σε ισοδύναμο της αξίας τους κατά τη χρονική στιγμή έναρξης. Προκύπτει από το προεξοφλητικό επιτόκιο·

14) «έτος έναρξης»: το έτος που αποτελεί τη βάση κάθε υπολογισμού και από το οποίο προσδιορίζεται η περίοδος υπολογισμού·

15) «περίοδος υπολογισμού»: το χρονικό διάστημα που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό και συνήθως εκφράζεται σε έτη·

16) «υπολειμματική αξία»: το άθροισμα των υπολειμματικών αξιών του κτηρίου και των δομικών στοιχείων στο τέλος της περιόδου υπολογισμού·

17) «εξέλιξη τιμών»: η διαχρονική εξέλιξη των ενεργειακών τιμών, των τιμών των προϊόντων, των δομικών συστημάτων, των υπηρεσιών, της εργασίας, της συντήρησης και των λοιπών δαπανών, η οποία ενδέχεται να διαφέρει από το ποσοστό πληθωρισμού·

18) «μέτρο ενεργειακής απόδοσης»: τροποποίηση σε κτήριο με αποτέλεσμα τη μείωση της αναγκαίας για το κτήριο πρωτογενούς ενέργειας·

19) «δέσμη μέτρων»: σύνολο μέτρων ενεργειακής απόδοσης ή μέτρων βασιζόμενων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που εφαρμόζονται σε κτήριο αναφοράς·

20) «παραλλαγή μέτρων»: το συνολικό αποτέλεσμα και η περιγραφή πλήρους συνόλου μέτρων/δεσμών μέτρων που εφαρμόζονται σε κτήριο και είναι δυνατόν να αποτελείται από συνδυασμό μέτρων στο κέλυφος του κτηρίου, παθητικές τεχνικές, μέτρα για τα συστήματα του κτηρίου ή/και μέτρα που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

21) «υποκατηγορίες κτηρίων»: κατηγορίες ειδών κτηρίων διαχωριζόμενες αναλυτικότερα ως προς το μέγεθος, την παλαιότητα, τα υλικά κατασκευής, τους τρόπους χρήσης, την κλιματική ζώνη ή άλλα κριτήρια από εκείνα που καθορίζονται στο παράρτημα I σημείο 5 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ. Τα κτήρια αναφοράς καθορίζονται κατά κανόνα για αυτές τις υποκατηγορίες·

22) «παρεχόμενη ενέργεια»: η ενέργεια, εκφραζόμενη ανά φορέα ενέργειας, που παρέχεται στο τεχνικό σύστημα κτηρίου μέσω των ορίων του συστήματος, για να ικανοποιούνται οι χρήσεις που λαμβάνονται υπόψη (θέρμανση, ψύξη, αερισμός, ζεστό νερό χρήσης, φωτισμός, συσκευές κ.λπ.) ή για ηλεκτροπαραγωγή·

23) «απαιτούμενη ενέργεια για θέρμανση και ψύξη»: η θερμότητα που πρέπει να προστίθεται σε κλιματιζόμενο χώρο ή να αφαιρείται από αυτόν για να διατηρούνται οι προβλεπόμενες συνθήκες θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια δεδομένης χρονικής περιόδου·

24) «εξαγόμενη ενέργεια»: η ενέργεια, εκφραζόμενη ανά φορέα ενέργειας, την οποία παρέχει το τεχνικό σύστημα κτηρίου μέσω των ορίων του συστήματος και χρησιμοποιείται εκτός των ορίων του συστήματος·

25) «κλιματιζόμενος χώρος»: χώρος όπου ορισμένες παράμετροι του περιβάλλοντος, λόγου χάρη η θερμοκρασία, η υγρασία κ.λπ., ρυθμίζονται με τεχνικά μέσα, όπως θέρμανση, ψύξη κ.λπ.·

26) «ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές»: ενέργεια από ανανεώσιμες μη ορυκτές πηγές, δηλαδή αιολική, ηλιακή, αεροθερμική, γεωθερμική, υδροθερμική ενέργεια και ενέργεια από τον ωκεανό, υδροηλεκτρική, από βιομάζα, από εκλυόμενα στους χώρους υγειονομικής ταφής αέρια, από αέρια που παράγονται σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων και από βιοαέρια.

Άρθρο 3

Συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο

1. Κατά τον υπολογισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων και δομικών στοιχείων, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν το συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο που καθορίζεται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού. Με το πλαίσιο επιβάλλεται ο υπολογισμός των βέλτιστων επιπέδων κόστους τόσο από μακροοικονομική όσο και από χρηματοοικονομική άποψη και επαφίεται στα κράτη μέλη να καθορίσουν ποιος από αυτούς τους υπολογισμούς θα χρησιμοποιείται ως εθνικό μέτρο σύγκρισης για τον καθορισμό των βέλτιστων από πλευράς κόστους απαιτήσεων.

2. Για τους σκοπούς των υπολογισμών, τα κράτη μέλη:

α)	θέτουν ως έτος έναρξης για τον υπολογισμό το έτος κατά το οποίο εκτελείται ο υπολογισμός·

β)	χρησιμοποιούν την περίοδο υπολογισμού κατά το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού·

γ)	χρησιμοποιούν τις κατηγορίες κόστους κατά το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού·

δ)	χρησιμοποιούν για την κοστολόγηση των ανθρακούχων εκπομπών ως ελάχιστο κατώτατο όριο τις προβολές των τιμών του διοξειδίου του άνθρακα βάσει του ΣΕΔΕ οι οποίες παρατίθενται στο παράρτημα II.

3. Για τους σκοπούς των υπολογισμών τα κράτη μέλη συμπληρώνουν το συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο με τον προσδιορισμό:

α)	του εκτιμώμενου οικονομικού κύκλο ζωής κτηρίου ή/και δομικού στοιχείου·

β)	του προεξοφλητικού επιτοκίου·

γ)	του κόστους των φορέων ενέργειας, των προϊόντων, των συστημάτων, συντήρησης, του κόστους λειτουργίας και του κόστους εργασίας·

δ)	των συντελεστών πρωτογενούς ενέργειας·

ε)	των εξελίξεων των ενεργειακών τιμών για όλους τους φορείς ενέργειας οι οποίες πρέπει να αποτελούν τις παραδοχές, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες του παραρτήματος II του παρόντος κανονισμού.

4. Τα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες να υπολογίζουν και να θεσπίζουν βέλτιστου κόστους επίπεδα των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης για τις κατηγορίες κτηρίων για τις οποίες δεν υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης.

5. Τα κράτη μέλη διεξάγουν ανάλυση για τον προσδιορισμό της ευαισθησίας που έχουν στα αποτελέσματα των υπολογισμών μεταβολές των εφαρμοζόμενων παραμέτρων, οι οποίες καλύπτουν τουλάχιστον την επίδραση διαφορετικών εξελίξεων των ενεργειακών τιμών και του προεξοφλητικού επιτοκίου στους μακροοικονομικούς και στους χρηματοοικονομικούς υπολογισμούς, καθώς και, στην ιδανική περίπτωση, άλλες παραμέτρους που αναμένεται να έχουν σημαντική επίδραση στα αποτελέσματα των υπολογισμών, όπως π.χ. οι εξελίξεις τιμών πλην των ενεργειακών.

Άρθρο 4

Σύγκριση των υπολογισμένων επιπέδων βέλτιστου κόστους με τις υφιστάμενες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης

1. Μετά τους υπολογισμούς των απαιτήσεων βέλτιστου κόστους τόσο από μακροοικονομική όσο και από χρηματοοικονομική άποψη, τα κράτη μέλη αποφασίζουν ποιος τρόπος υπολογισμού θα χρησιμοποιείται ως εθνικό μέτρο σύγκρισης και κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή με την έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο 6.

Τα κράτη μέλη συγκρίνουν το αποτέλεσμα του υπολογισμού που επιλέγεται ως εθνικό μέτρο σύγκρισης κατά το άρθρο 3 με τις ισχύουσες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για την αντίστοιχη κατηγορία κτηρίων.

Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το αποτέλεσμα της εν λόγω σύγκρισης για να διασφαλίσουν ότι οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης καθορίζονται με σκοπό την επίτευξη επιπέδων βέλτιστου κόστους σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ. Συνιστάται ιδιαιτέρως στα κράτη μέλη να συνδέουν φορολογικά και οικονομικά κίνητρα με την τήρηση των αποτελεσμάτων του υπολογισμού βέλτιστου κόστος του ίδιου κτιρίου αναφοράς

2. Εάν κράτος μέλος έχει καθορίσει τα κτήρια αναφοράς με τρόπο ώστε το αποτέλεσμα του βέλτιστου από άποψη κόστους υπολογισμού να μπορεί να εφαρμοστεί σε διαφορετικές κατηγορίες κτηρίων, δύναται να χρησιμοποιήσει το εν λόγω αποτέλεσμα για να εξασφαλίσει ότι οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης καθορίζονται με σκοπό την επίτευξη επιπέδων βέλτιστου κόστους για όλες τις σχετικές κατηγορίες κτηρίων.

Άρθρο 5

Επανεξέταση των υπολογισμών του βέλτιστου κόστους

1. Τα κράτη μέλη επανεξετάζουν εγκαίρως τους υπολογισμούς του βέλτιστου κόστους για την αναθεώρηση των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης που απαιτούνται κατά το άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ. Ειδικότερα, πρέπει να επανεξετάζεται και, εφόσον χρειάζεται, να επικαιροποιείται η εξέλιξη των τιμών όσον αφορά τις παραμέτρους κόστους.

2. Τα αποτελέσματα της εν λόγω επανεξέτασης διαβιβάζονται στην Επιτροπή, με την έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 6

Υποβολή εκθέσεων

1. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση με όλα τα εισερχόμενα δεδομένα υπολογισμού και τις παραδοχές που χρησιμοποίησαν για τους υπολογισμούς και όλα τα αποτελέσματα αυτών των υπολογισμών. Η έκθεση περιλαμβάνει τους συντελεστές μετατροπής πρωτογενούς ενέργειας που εφαρμόστηκαν, τα αποτελέσματα των υπολογισμών σε μακροοικονομικό και σε χρηματοοικονομικό επίπεδο, την ανάλυση ευαισθησίας κατά το άρθρο 3 παράγραφος 5 του παρόντος κανονισμού και τις παραδοχές για τις εξελίξεις των ενεργειακών τιμών και των τιμών του διοξειδίου του άνθρακα.

2. Εάν από τη σύγκριση που αναφέρεται στο άρθρο 4 του παρόντος κανονισμού προκύψει ότι οι ισχύουσες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης είναι σημαντικά χαμηλότερες από πλευράς ενεργειακής απόδοσης ως προς τα επίπεδα βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης, στην έκθεση περιλαμβάνεται αιτιολόγηση της διαφοράς. Εφόσον δεν είναι δυνατόν να δικαιολογηθεί η διαφορά, η έκθεση συνοδεύεται από σχέδιο κατάλληλων μέτρων ικανών να μειώσουν σε σημαντικό βαθμό τη διαφορά μέχρι την επόμενη επανεξέταση. Εν προκειμένω, το σημαντικά χαμηλότερο επίπεδο ισχυουσών ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης υπολογίζεται ως η διαφορά μεταξύ του μέσου όρου όλων των ισχυουσών ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης και του μέσου όρου όλων των επιπέδων βέλτιστου κόστους που προκύπτουν με τον υπολογισμό που χρησιμοποιείται ως εθνικό μέτρο σύγκρισης για όλα τα κτήρια και τους τύπους κτηρίων αναφοράς.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν το υπόδειγμα υποβολής εκθέσεων που προβλέπεται στο παράρτημα III του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 7

Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

1. Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Εφαρμόζεται από τις 9 Ιανουαρίου 2013 στα κτήρια όπου στεγάζονται δημόσιες αρχές και από τις 9 Ιουλίου 2013 στα λοιπά κτήρια, εξαιρουμένου του άρθρου 6 παράγραφος 1, το οποίο αρχίζει να ισχύει στις 30 Ιουνίου 2012, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2010/31/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και εφαρμόζεται άμεσα στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 16 Ιανουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 153 της 18.6.2010, σ. 13.

(2) ΕΕ L 285 της 31.10.2009, σ. 10.

(3) ΕΕ L 88 της 4.4.2011, σ. 5.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο

1. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΚΤΗΡΙΩΝ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Τα κράτη μέλη καθορίζουν κτήρια αναφοράς για τις ακόλουθες κατηγορίες κτηρίων:

1.	μονοκατοικίες·

2.	πολυκατοικίες και συγκροτήματα κατοικιών·

3.	κτήρια γραφείων.

2.	Πέραν των κτηρίων αναφοράς για κτήρια γραφείων, τα κράτη μέλη καθορίζουν κτήρια αναφοράς για τις κατηγορίες κτηρίων μη οικιστικής χρήσης που απαριθμούνται στο παράρτημα I σημείο 5 στοιχεία δ) έως θ) της οδηγίας 2010/31/ΕΕ, για τις οποίες υπάρχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης.

Εάν κράτος μέλος είναι σε θέση να αποδείξει, στην έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού, ότι καθορισμένο κτήριο αναφοράς είναι δυνατό να καλύπτει περισσότερες από μία κατηγορίες κτηρίων, επιτρέπεται να μειώσει τον αριθμό των κτηρίων αναφοράς που χρησιμοποιούνται και, κατά συνέπεια, το πλήθος των υπολογισμών. Τα κράτη μέλη αιτιολογούν αυτήν την προσέγγιση βάσει ανάλυσης με την οποία αποδεικνύεται ότι κτήριο αναφοράς χρησιμοποιούμενο για διαφορετικές κατηγορίες κτηρίων είναι αντιπροσωπευτικό του κτηριακού δυναμικού όλων των κατηγοριών που καλύπτει.

Για κάθε κατηγορία κτηρίων, καθορίζονται τουλάχιστον ένα κτήριο αναφοράς για νέα κτήρια και τουλάχιστον δύο κτήρια αναφοράς για τα υφιστάμενα κτήρια που υπόκεινται σε ριζική ανακαίνιση. Τα κτήρια αναφοράς μπορεί να καθορίζονται με βάση υποκατηγορίες κτηρίων (διαφοροποιημένες, για παράδειγμα, ως προς το μέγεθος, την παλαιότητα, τα υλικά κατασκευής, τους τρόπους χρήσης, την κλιματική ζώνη) στις οποίες λαμβάνονται υπόψη τα χαρακτηριστικά του κτηριακού δυναμικού του κράτους μέλους. Τα κτήρια αναφοράς και τα χαρακτηριστικά τους αντιστοιχούν στη διάρθρωση των απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης που ισχύουν ή προγραμματίζονται.

Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν το υπόδειγμα υποβολής εκθέσεων που προβλέπεται στο παράρτημα III για να αναφέρουν στην Επιτροπή τις παραμέτρους που λήφθηκαν υπόψη για τον καθορισμό των κτηρίων αναφοράς. Η σειρά βασικών δεδομένων σχετικά με το εθνικό κτηριακό δυναμικό που έχει χρησιμοποιηθεί για τον καθορισμό των κτηρίων αναφοράς κοινοποιείται στην Επιτροπή με την έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο 6. Ειδικότερα, αιτιολογείται η επιλογή των χαρακτηριστικών στα οποία στηρίχθηκε ο καθορισμός των κτηρίων αναφοράς.

Για τα υφιστάμενα κτήρια (τόσο οικιστικής όσο και μη οικιστικής χρήσης), τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τουλάχιστον ένα μέτρο/μια δέσμη/μια παραλλαγή μέτρων συνήθους ανακαίνισης που είναι αναγκαία για τη συντήρηση κτηρίου/κτηριακής μονάδας (χωρίς πρόσθετα μέτρα ενεργειακής απόδοσης πέραν των απαιτήσεων κατά τη νομοθεσία).

7.	Οι ισχύουσες εφαρμοστέες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης αποτελούν τις βασικές απαιτήσεις που πρέπει να πληρούνται για τα νέα κτήρια (τόσο οικιστικής όσο και μη οικιστικής χρήσης).

Τα κράτη μέλη υπολογίζουν τα επίπεδα βέλτιστου κόστους και για τις ελάχιστες απαιτήσεις απόδοσης δομικών στοιχείων εγκατεστημένων σε υφιστάμενα κτήρια ή συνάγουν τα εν λόγω επίπεδα από τους υπολογισμούς που έχουν εκτελεστεί για τα κτήρια. Κατά τον καθορισμό απαιτήσεων βέλτιστου κόστους για δομικά στοιχεία εγκατεστημένα σε υφιστάμενα κτήρια συνεκτιμάται, κατά το δυνατόν, η αλληλεπίδραση του συγκεκριμένου δομικού στοιχείου με ολόκληρο το κτήριο αναφοράς και άλλα δομικά στοιχεία.

Τα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες να υπολογίζουν και να καθορίζουν απαιτήσεις βέλτιστου κόστους για τεχνικά συστήματα κτηρίων εγκατεστημένα σε υφιστάμενα κτήρια, ή συνάγουν τις εν λόγω απαιτήσεις από τους υπολογισμούς που έχουν εκτελεστεί για κτήρια, όχι μόνο όσον αφορά τη θέρμανση, την ψύξη, το ζεστό νερό χρήσης, τον κλιματισμό και τον αερισμό (ή συνδυασμό αυτών των συστημάτων), αλλά και τα συστήματα φωτισμού για κτήρια μη οικιστικής χρήσης.

2. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕΤΡΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ, ΜΕΤΡΩΝ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ Ή/ΚΑΙ ΔΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΤΗΡΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Μέτρα ενεργειακής απόδοσης τόσο για νέα όσο και για υφιστάμενα κτήρια ορίζονται για όλες τις παραμέτρους που εισέρχονται στον υπολογισμό και έχουν άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο στην ενεργειακή απόδοση του κτηρίου, συμπεριλαμβανομένων των εναλλακτικών συστημάτων υψηλής απόδοσης, όπως λόγου χάρη τα αποκεντρωμένα συστήματα παροχής ενέργειας και οι άλλες εναλλακτικές λύσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ.

2.	Τα μέτρα είναι δυνατόν να ομαδοποιούνται σε δέσμες ή παραλλαγές. Σε περίπτωση που ορισμένα μέτρα δεν είναι κατάλληλα για λόγους τοπικούς, οικονομικούς ή κλιματικούς, τα κράτη μέλη το αναφέρουν στην Επιτροπή στις εκθέσεις τους κατά το άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού.

Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν επίσης τα μέτρα/τις δέσμες/τις παραλλαγές μέτρων που χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τόσο για νέα όσο και για υφιστάμενα κτήρια. Οι υποχρεώσεις που απορρέουν για την εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο του άρθρου 13 της οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) θεωρούνται ως μέτρο/δέσμη/παραλλαγή μέτρων που πρέπει να εφαρμόζεται στο οικείο κράτος μέλος.

Στα μέτρα/τις δέσμες/τις παραλλαγές μέτρων ενεργειακής απόδοσης που προσδιορίζονται για τον υπολογισμό των απαιτήσεων βέλτιστου κόστους περιλαμβάνονται μέτρα αναγκαία για την τήρηση των ισχυουσών εφαρμοστέων ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης. Κατά περίπτωση, σε αυτά συγκαταλέγονται επίσης μέτρα/δέσμες/παραλλαγές μέτρων για να τηρούνται οι απαιτήσεις των εθνικών καθεστώτων στήριξης. Τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν επίσης τα μέτρα/τις δέσμες/τις παραλλαγές μέτρων που απαιτούνται για να τηρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης με σκοπό τη σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας στα νέα και, ενδεχομένως, στα υφιστάμενα κτήρια, όπως ορίζεται στο άρθρο 9 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ.

Εάν κράτος μέλος είναι σε θέση να αποδείξει, με την υποβολή προγενέστερων αναλύσεων κόστους ως μέρος της έκθεσης που αναφέρεται στο άρθρο 6, ότι ορισμένα μέτρα/δέσμες/παραλλαγές μέτρων υπερβαίνουν πολύ το βέλτιστο κόστος, αυτά μπορούν να εξαιρεθούν από τον υπολογισμό. Ωστόσο, τα εν λόγω μέτρα/δέσμες/παραλλαγές μέτρων επαναξιολογούνται κατά την επόμενη επανεξέταση των υπολογισμών.

Τα επιλεγόμενα μέτρα ενεργειακής απόδοσης και τα μέτρα που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς και οι δέσμες/παραλλαγές μέτρων, είναι συμβατά με τις βασικές απαιτήσεις για τις δομικές κατασκευές που απαριθμούνται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 305/2011 και εξειδικεύονται από τα κράτη μέλη. Επιπλέον, είναι συμβατά με τα επίπεδα για την ποιότητα του αέρα και την άνεση σε εσωτερικούς χώρους, κατά το πρότυπο CEN 15251 για την ποιότητα του αέρα σε εσωτερικούς χώρους, ή ισοδύναμα εθνικά πρότυπα. Στους υπολογισμούς καθίστανται εμφανείς οι τυχόν περιπτώσεις που από τα μέτρα προκύπτουν διαφορετικά επίπεδα άνεσης.

3. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΔΕΣΜΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΕ ΚΤΗΡΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

1.	Η ενεργειακή απόδοση υπολογίζεται σύμφωνα με το κοινό γενικό πλαίσιο που προβλέπεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2010/31/ΕΕ.

Τα κράτη μέλη υπολογίζουν την ενεργειακή απόδοση των μέτρων/δεσμών/παραλλαγών μέτρων ως προς εθνικά καθοριζόμενη επιφάνεια δαπέδου, με υπολογισμό, πρώτον, της τελικής ενέργειας που απαιτείται για θέρμανση και ψύξη. Ακολούθως υπολογίζεται η παρεχόμενη ενέργεια που απαιτείται για θέρμανση χώρου, ψύξη χώρου, αερισμό, ζεστό νερό χρήσης και συστήματα φωτισμού.

3.	Η επιτόπου παραγόμενη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές αφαιρείται από τη ζήτηση πρωτογενούς ενέργειας και την παρεχόμενη ενέργεια.

Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το αποτέλεσμα της χρήσης πρωτογενούς ενέργειας εφαρμόζοντας συντελεστές μετατροπής πρωτογενούς ενέργειας που καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο. Τα κράτη μέλη αναφέρουν τους συντελεστές μετατροπής πρωτογενούς ενέργειας στην Επιτροπή, με τις εκθέσεις τους κατά το άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού.

Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν:

α)	είτε τα υφιστάμενα σχετικά πρότυπα CEN για τον υπολογισμό της ενεργειακής απόδοσης·

β)	ή ισοδύναμη εθνική μέθοδο υπολογισμού, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή πληροί το άρθρο 2 παράγραφος 4 και το παράρτημα I της οδηγίας 2010/31/ΕΕ.

6.	Για τον υπολογισμό του βέλτιστου κόστους, η ενεργειακή απόδοση που προκύπτει εκφράζεται ως προς τετραγωνικά μέτρα ωφέλιμης επιφάνειας ή κατοικήσιμης επιφάνειας κτηρίου αναφοράς και αφορά τη ζήτηση πρωτογενούς ενέργειας.

4. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΩΣ ΚΑΘΑΡΗ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΤΗΡΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

4.1. Κατηγορίες κόστους

Τα κράτη μέλη καθορίζουν και περιγράφουν τις ακόλουθες διακριτές κατηγορίες κόστους που πρέπει να χρησιμοποιούνται:

α)	Αρχικό κόστος επένδυσης.

β)	Τρέχον κόστος. Σε αυτό περιλαμβάνεται το κόστος για την περιοδική αντικατάσταση των δομικών στοιχείων και ενδέχεται να περιλαμβάνονται, κατά περίπτωση, τα έσοδα από παραγόμενη ενέργεια τα οποία μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τα κράτη μέλη κατά τον υπολογισμό σε χρηματοοικονομικό επίπεδο.

γ)	Ενεργειακό κόστος. Σε αυτό πρέπει να αποτυπώνεται το συνολικό κόστος της ενέργειας, που περιλαμβάνει το κόστος με βάση τις ενεργειακές τιμές, τα τιμολόγια δυναμικότητας και τα τιμολόγια διασυνδεδεμένου δικτύου.

δ)	Κόστος διάθεσης κατά περίπτωση.

Για τον υπολογισμό σε μακροοικονομικό επίπεδο, τα κράτη μέλη καθορίζουν επιπλέον την κατηγορία κόστους:

ε)	Κόστος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Πρόκειται για τις λειτουργικές δαπάνες για CO2 οι οποίες οφείλονται στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, σε τόνους ισοδυνάμου CO2, κατά την περίοδο υπολογισμού και οι οποίες έχουν ποσοτικοποιηθεί, αποτιμηθεί σε χρήμα και αναχθεί με προεξοφλητικό επιτόκιο.

4.2. Γενικές αρχές για τον υπολογισμό του κόστους

Για την πρόβλεψη των εξελίξεων του ενεργειακού κόστους, τα κράτη μέλη δύνανται να χρησιμοποιούν τις προγνώσεις εξέλιξης των τιμών ενέργειας του παραρτήματος II του παρόντος κανονισμού για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τον άνθρακα και την ηλεκτρική ενέργεια, με βάση εκκίνησης τον μέσο όρο των απόλυτων τιμών ενέργειας (σε ευρώ) για τις εν λόγω πηγές ενέργειας κατά το έτος εκτέλεσης του υπολογισμού.

Επιπλέον, τα κράτη μέλη εκπονούν εθνικές προγνώσεις για την εξέλιξη των ενεργειακών τιμών των λοιπών φορέων ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε σημαντικό βαθμό σε περιφερειακό/τοπικό επίπεδο, καθώς και, εάν ενδείκνυται, για τα τιμολόγια φορτίου αιχμής. Τα κράτη μέλη αναφέρουν στην Επιτροπή τις προβλεπόμενες τάσεις εξέλιξης των τιμών και τα εκάστοτε μερίδια των διαφόρων φορέων ενέργειας για ενεργειακές χρήσεις σε κτήρια.

Στον υπολογισμό του κόστους είναι δυνατόν να συμπεριλαμβάνεται επίσης η επίδραση των (αναμενόμενων) μελλοντικών εξελίξεων των τιμών για άλλες δαπάνες διαφορετικές των ενεργειακών, για την αντικατάσταση δομικών στοιχείων και για το κόστος διάθεσης, κατά περίπτωση. Κατά την επανεξέταση και την επικαιροποίηση των υπολογισμών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις των τιμών, μεταξύ άλλων λόγω της καινοτομίας και της προσαρμογής των τεχνολογιών.

3.	Τα δεδομένα για τις κατηγορίες κόστους α) έως δ) είναι αγορακεντρικά και συνεκτικά όσον αφορά τη θέση και το χρόνο. Το κόστος εκφράζεται σε πραγματικές τιμές, εξαιρουμένου του πληθωρισμού. Η εκτίμηση του κόστους αφορά το σύνολο κάθε χώρας.

Κατά τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους μέτρου/δέσμης/παραλλαγής μέτρων επιτρέπεται να παραλείπονται:

α)	οι δαπάνες που είναι οι ίδιες για όλα τα μέτρα/δέσμες/παραλλαγές μέτρων που αξιολογήθηκαν·

β)	οι δαπάνες που αφορούν δομικά στοιχεία τα οποία δεν έχουν καμία επίδραση στην ενεργειακή απόδοση κτηρίου.

Όλες οι λοιπές δαπάνες πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη κατά τον υπολογισμό του συνολικού κόστους.

Η υπολειμματική αξία προσδιορίζεται ως η γραμμική απόσβεση της αρχικής επένδυσης ή το κόστος αντικατάστασης συγκεκριμένου δομικού στοιχείου μέχρι το τέλος της περιόδου υπολογισμού, με αναγωγή στην αρχή της περιόδου υπολογισμού. Η διάρκεια απόσβεσης προσδιορίζεται από την οικονομική διάρκεια ζωής του κτηρίου ή του δομικού στοιχείου. Οι υπολειμματικές αξίες των δομικών στοιχείων ενδέχεται να χρειαστεί να διορθωθούν κατά το κόστος για την αφαίρεσή τους από το κτήριο στο τέλος του εκτιμώμενου οικονομικού κύκλου ζωής του κτηρίου.

Το κόστος διάθεσης, κατά περίπτωση, ανάγεται με το προεξοφλητικό επιτόκιο και επιτρέπεται να αφαιρείται από την τελική αξία. Ενδεχομένως να χρειάζεται πρώτη αναγωγή από την εκτιμώμενη διάρκεια της οικονομικής ζωής στο τέλος της περιόδου υπολογισμού και, ως δεύτερο βήμα, αναγωγή στην έναρξη της περιόδου υπολογισμού.

7.	Για να καθοριστεί το τελικό κόστος κατά τη διάρκεια του εκτιμώμενου οικονομικού κύκλου ζωής του κτηρίου λαμβάνεται υπόψη το κόστος διάθεσης (κατά περίπτωση) ή η υπολειμματική αξία των κατασκευαστικών μερών και των δομικών στοιχείων στο τέλος της περιόδου υπολογισμού.

8.	Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν περίοδο υπολογισμού 30 ετών για τα κτήρια οικιστικής χρήσης και τα δημόσια κτήρια, και 20 ετών για τα επαγγελματικής και μη οικιστικής χρήσης κτήρια.

Παροτρύνονται τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν το παράρτημα Α του προτύπου EN 15459, σχετικά με τα οικονομικά δεδομένα για τα δομικά στοιχεία, όταν καθορίζουν τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής των εν λόγω δομικών στοιχείων. Εάν έχουν καθοριστεί διαφορετικές τιμές για τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής των δομικών στοιχείων, αυτές κοινοποιούνται στην Επιτροπή ως μέρος της έκθεσης κατά το άρθρο 6. Τα κράτη μέλη καθορίζουν σε εθνικό επίπεδο τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής των κτηρίων.

4.3. Υπολογισμός του συνολικού κόστους από χρηματοοικονομική άποψη

Κατά τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους του μέτρου/δέσμη/παραλλαγής μέτρων από χρηματοοικονομική άποψη, οι τιμές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι οι τιμές που πληρώνει ο πελάτης, συμπεριλαμβανομένων όλων των εφαρμοστέων φόρων, στους οποίους συγκαταλέγονται ο ΦΠΑ και τα τέλη. Στην ιδανική περίπτωση, πρέπει επίσης να περιλαμβάνονται στον υπολογισμό οι επιδοτήσεις που παρέχονται για διάφορες παραλλαγές/δέσμες μέτρων/μέτρα, αλλά τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να αγνοήσουν τις επιδοτήσεις, διασφαλίζοντας ωστόσο ότι, στην περίπτωση αυτή, θα αποκλείονται οι επιδοτήσεις και τα καθεστώτα στήριξης τεχνολογιών, καθώς και ενδεχομένως ισχύουσες επιδοτήσεις των ενεργειακών τιμών.

Το συνολικό κόστος των κτηρίων και των δομικών στοιχείων υπολογίζεται ως το άθροισμα των διαφόρων κατηγοριών κόστους στα οποία εφαρμόζεται το προεξοφλητικό επιτόκιο με τη βοήθεια συντελεστή προεξόφλησης ώστε να εκφραστεί η αξία κατά το έτος έναρξης και της υπολειμματικής αξίας ανηγμένης με το προεξοφλητικό επιτόκιο, ως εξής:

Formula

όπου:

τ	η περίοδος υπολογισμού
Cg(τ)	το συνολικό κόστος (ως προς το έτος έναρξης τ0) κατά την περίοδο υπολογισμού
CI	το αρχικό κόστος επένδυσης για το μέτρο ή σύνολο μέτρων j
Ca,I (j)	ετήσιο κόστος του μέτρου ή συνόλου μέτρων j κατά τη διάρκεια του έτους i
Vf,τ (j)	η υπολειμματική αξία του μέτρου ή συνόλου μέτρων j στο τέλος της περιόδου υπολογισμού (που έχει αναχθεί στο έτος έναρξης τ0)
Rd (i)	ο συντελεστής προεξόφλησης για το έτος i με βάση το προεξοφλητικό επιτόκιο r ο οποίος υπολογίζεται με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

Όπου p ο αριθμός των ετών από την έναρξη της περιόδου υπολογισμού και r το πραγματικό προεξοφλητικό επιτόκιο.

3.	Αφού διενεργήσουν ανάλυση ευαισθησίας με τουλάχιστον δύο διαφορετικές τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου της επιλογής τους, τα κράτη μέλη καθορίζουν το προεξοφλητικό επιτόκιο για τους υπολογισμούς τους.

4.4. Υπολογισμός του συνολικού κόστους από μακροοικονομική άποψη

1.	Κατά τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους του μέτρου/δέσμη/παραλλαγής μέτρων από μακροοικονομική άποψη, λαμβάνονται υπόψη οι τιμές χωρίς όλους τους εφαρμοστέους φόρους, ΦΠΑ, τέλη και επιδοτήσεις.

Κατά τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους του μέτρου/δέσμη/παραλλαγής μέτρων από μακροοικονομική άποψη, επιπροσθέτως των κατηγοριών κόστους που απαριθμούνται στο σημείο 4.1, πρέπει να συμπεριλαμβάνεται νέα κατηγορία κόστους —το κόστος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου— με αποτέλεσμα η προσαρμοσμένη μέθοδος υπολογισμού του συνολικού κόστους να είναι η ακόλουθη:

Formula

Όπου:

C c, i (j) το κόστος του μέτρου ή συνόλου μέτρων j για τις ανθρακούχες εκπομπές κατά τη διάρκεια του έτους i.

Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το σωρευτικό κόστος των μέτρων/δεσμών/παραλλαγών μέτρων για τις ανθρακούχες εκπομπές κατά την περίοδο υπολογισμού, ως το άθροισμα των ετήσιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου επί τις αναμενόμενες ανά τόνο ισοδύναμου CO2 τιμές δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που εκχωρούνται κάθε έτος· εφαρμόζουν αρχικώς ως ελάχιστο κατώτατο όριο 20 ευρώ ανά τόνο ισοδύναμου CO2 μέχρι το 2025, 35 ευρώ έως το 2030 και 50 ευρώ μετά το 2030, σύμφωνα με τα τρέχοντα σενάρια της Επιτροπής για τις προβλέψεις των τιμών διοξειδίου του άνθρακα στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ (πραγματικές και αμετάβλητες τιμές ευρώ 2008, οι οποίες πρέπει να προσαρμόζονται στις ημερομηνίες υπολογισμού και στη μέθοδο που έχει επιλεγεί). Κάθε φορά που επανεξετάζονται οι υπολογισμοί βέλτιστου κόστους πρέπει να λαμβάνονται υπόψη επικαιροποιημένα σενάρια τιμών.

4.	Αφού διενεργήσουν ανάλυση ευαισθησίας με τουλάχιστον δύο διαφορετικές τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου, μία από τις οποίες πρέπει να είναι 3 % σε πραγματικούς όρους, τα κράτη μέλη καθορίζουν το προεξοφλητικό επιτόκιο που πρέπει να χρησιμοποιείται στο μακροοικονομικό υπολογισμό.

5. ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ

Σκοπός της ανάλυσης ευαισθησίας είναι να προσδιοριστούν οι σημαντικότερες παράμετροι για τον υπολογισμό του βέλτιστου κόστους. Τα κράτη μέλη διενεργούν αναλύσεις ευαισθησίας ως προς το προεξοφλητικό επιτόκιο, εφαρμόζοντας τουλάχιστον δύο διαφορετικές τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου σε πραγματικούς όρους για τον μακροοικονομικό υπολογισμό και δύο διαφορετικές τιμές για τον χρηματοοικονομικό υπολογισμό. Μια από τις τιμές του προεξοφλητικού επιτοκίου για την ανάλυση ευαισθησίας κατά τον μακροοικονομικό υπολογισμό πρέπει να είναι 3 % σε πραγματικούς όρους. Τα κράτη μέλη διενεργούν αναλύσεις ευαισθησίας των σεναρίων εξέλιξης των ενεργειακών τιμών για όλους τους φορείς ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε σημαντικό βαθμό σε κτήρια σε εθνική κλίμακα. Συνιστάται να επεκταθεί η ανάλυση ευαισθησίας και σε άλλα καίρια εισερχόμενα δεδομένα.

6. ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΒΕΛΤΙΣΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΑΘΕ ΚΤΗΡΙΟΥ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

(1)	Για κάθε κτήριο αναφοράς, τα κράτη μέλη συγκρίνουν τα αποτελέσματα των υπολογισμών του συνολικού κόστους για τα διάφορα μέτρα ενεργειακής απόδοσης και μέτρα βασιζόμενα σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (και δέσμες/παραλλαγές αυτών των μέτρων).

(2)

Όταν το αποτέλεσμα των υπολογισμών βέλτιστου κόστους δίνει το ίδιο συνολικό κόστος για τα διαφορετικά επίπεδα ενεργειακής απόδοσης, παροτρύνονται τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν τις απαιτήσεις που επιφέρουν χρήση λιγότερης πρωτογενούς ενέργειας, ως βάση για τη σύγκριση με τις ισχύουσες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης.

(3)

Αφού αποφασιστεί ότι το εθνικό μέτρο σύγκρισης θα καταστεί ο μακροοικονομικός ή ο χρηματοοικονομικός υπολογισμός, εξάγονται οι μέσοι όροι των υπολογισθέντων επιπέδων ενεργειακής απόδοσης βέλτιστου κόστους για όλα τα κτήρια αναφοράς που χρησιμοποιούνται, προκειμένου να συγκριθούν με τους μέσους όρους των ισχυουσών απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης για τα ίδια κτήρια αναφοράς. Τούτο αποσκοπεί να καταστεί δυνατός ο υπολογισμός της απόκλισης μεταξύ των ισχυουσών απαιτήσεων και των υπολογισθέντων επιπέδων ενεργειακής απόδοσης βέλτιστου κόστους.

(1) ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 16.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Πληροφορίες σχετικά με την εκτιμώμενη μακροπρόθεσμη εξέλιξη των ενεργειακών τιμών

Για τους υπολογισμούς τους, τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τις εκτιμώμενες τάσεις εξέλιξης των τιμών καυσίμων και ηλεκτρικής ενέργειας που επικαιροποιεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανά διετία. Αυτές οι ενημερωμένες εκδόσεις αναρτώνται στον ακόλουθο δικτυακό τόπο: http://ec.europa.eu/energy/observatory/trends_2030/index_en.htm

Είναι δυνατή η προέκταση των τάσεων αυτών πέραν του 2030, έως ότου θα είναι διαθέσιμες πιο μακροπρόθεσμες προβολές.

Πληροφορίες σχετικά με την εκτιμώμενη μακροπρόθεσμη εξέλιξη των τιμών του ανθρακούχων εκπομπών

Για τους μακροοικονομικούς υπολογισμούς τους, τα κράτη μέλη οφείλουν να χρησιμοποιούν ως ελάχιστο κατώτατο όριο τις προβολές των τιμών διοξειδίου του άνθρακα στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ σύμφωνα με το σενάριο αναφοράς της Επιτροπής έως το 2050, με την παραδοχή της εφαρμογής της υφιστάμενης νομοθεσίας, αλλά χωρίς απαλλαγή της οικονομίας από τις ανθρακούχες εκπομπές (πρώτη γραμμή του πίνακα που ακολουθεί). Σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις η τιμή ανά τόνο θα είναι 20 ευρώ μέχρι το 2025, 35 ευρώ έως το 2030 και 50 ευρώ μετά το 2030, σε πραγματικές και σταθερές τιμές ευρώ 2008, οι οποίες πρέπει να προσαρμόζονται στις ημερομηνίες υπολογισμού και τη μέθοδο που έχει επιλεγεί (βλέπε παρακάτω πίνακα). Κάθε φορά που επανεξετάζονται οι υπολογισμοί βέλτιστου κόστους λαμβάνονται υπόψη τα επικαιροποιημένα σενάρια τιμών του διοξειδίου του άνθρακα τα οποία παρέχει η Επιτροπή.

Εξέλιξη των τιμών διοξειδίου του άνθρακα	2020	2025	2030	2035	2040	2045	2050
Σενάριο αναφοράς (κατακερματισμένα μέτρα, τιμές αναφοράς ορυκτών καυσίμων)	16,5	20	36	50	52	51	50
Αποτελεσματική τεχνολογία (παγκόσμια μέτρα, χαμηλές τιμές ορυκτών καυσίμων)	25	38	60	64	78	115	190
Αποτελεσματική τεχνολογία (κατακερματισμένα μέτρα, τιμές αναφοράς ορυκτών καυσίμων)	25	34	51	53	64	92	147
Πηγή: παράρτημα 7.10 του εγγράφου SEC(2011) 288 final στην ιστοσελίδα http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=SEC:2011:0288:FIN:EN:PDF

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Μορφότυπο που μπορούν να χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη για την υποβολή εκθέσεων στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ και το άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού

1. ΚΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

1.1. Δηλώνονται τα κτήρια αναφοράς για όλες τις κατηγορίες κτηρίων και κατά ποιο τρόπο είναι αντιπροσωπευτικά του κτηριακού δυναμικού, χρησιμοποιώντας τον πίνακα 1 (υφιστάμενα κτήρια) και τον πίνακα 2 (νέα κτήρια). Είναι δυνατόν να επισυναφθούν πρόσθετες πληροφορίες.

1.2. Δίδεται ο ορισμός του δαπέδου αναφοράς που χρησιμοποιείται στη χώρα σας και ο τρόπος υπολογισμού του.

1.3. Απαριθμούνται τα κριτήρια επιλογής που χρησιμοποιήθηκαν για τον ορισμό κάθε κτηρίου αναφοράς (τόσο για νέα όσο και για υφιστάμενα κτήρια): π.χ. στατιστική ανάλυση με βάση τη χρήση, την παλαιότητα, τη γεωμετρία, τις κλιματικές ζώνες, τη διάρθρωση του κόστους, τα υλικά κατασκευής κ.λπ., και αναφέροντας τις εσωτερικές και εξωτερικές κλιματικές συνθήκες και τη γεωγραφική θέση.

1.4. Δηλώνονται το είδος του κτηρίου αναφοράς: πρότυπο κτήριο, εικονικό κτήριο κ.λπ.

1.5. Δηλώνεται το σύνολο των βασικών δεδομένων για το κτηριακό δυναμικό του κράτους μέλους.

Πίνακας 1

Κτήριο αναφοράς για υφιστάμενα κτήρια (ριζική ανακαίνιση)

Για υφιστάμενα κτήρια	Γεωμετρία κτηρίου (1)	Ποσοστό του εμβαδού των παραθύρων ως προς το εμβαδό του κελύφους του κτηρίου και των παραθύρων χωρίς πρόσβαση στον ήλιο	Εμβαδόν δαπέδου σε m2 όπως χρησιμοποιείται στον οικοδομικό κανονισμό	Περιγραφή του κτηρίου (2)	Περιγραφή της μέσης τεχνολογίας κτηρίου (3)	Μέση ενεργειακή απόδοση kWh/m2, a (πριν από την επένδυση)	Απαιτήσεις σε επίπεδο κατασκευαστικού στοιχείου (τυπική τιμή)
1. Μονοκατοικίες και υποκατηγορίες
Υποκατηγορία 1
Υποκατηγορία 2 κ.λπ.
2. Πολυκατοικίες και συγκροτήματα κατοικιών, και υποκατηγορίες

3. Κτήρια γραφείων και υποκατηγορίες

4. Λοιπές κατηγορίες κτηρίων μη οικιστικής χρήσης

Πίνακας 2

Κτήριο αναφοράς για νέα κτήρια

Για νέα κτήρια	Γεωμετρία κτηρίου (4)	Ποσοστό του εμβαδού των παραθύρων ως προς το εμβαδό του κελύφους του κτηρίου και των παραθύρων χωρίς ηλιασμό	Εμβαδόν δαπέδου σε m2 όπως χρησιμοποιείται στον οικοδομικό κανονισμό	Τυπική ενεργειακή απόδοση kWh/m2, a	Απαιτήσεις σε επίπεδο κατασκευαστικού στοιχείου
1. Μονοκατοικίες και υποκατηγορίες
Υποκατηγορία 1
Υποκατηγορία 2 κ.λπ.
2. Πολυκατοικίες και συγκροτήματα κατοικιών, και υποκατηγορίες

3. Κτήρια γραφείων και υποκατηγορίες

4. Λοιπές κατηγορίες κτηρίων μη οικιστικής χρήσης

Πίνακας 3

Παράδειγμα στοιχειώδους πίνακα αναφοράς δεδομένων σχετικών με την ενεργειακή απόδοση

Ποσότητα

Μονάδα

Περιγραφή

Υπολογισμός

μέθοδος και εργαλείο

Σύντομη περιγραφή της μεθόδου υπολογισμού που εφαρμόστηκε (π.χ. με αναφορά στο πρότυπο EN ISO 13790) και σχόλιο σχετικά με το(τα) χρησιμοποιούμενο(-α) εργαλείο (-α) υπολογισμού

συντελεστές μετατροπής πρωτογενούς ενέργειας

Τιμές των συντελεστών μετατροπής της παρεχόμενης προς την πρωτογενή ενέργεια (ανά φορέα ενέργειας) που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό.

Κλιματικές συνθήκες

τόπος

Όνομα της πόλης με ένδειξη του γεωγραφικού πλάτους και μήκους.

βαθμοημέρες θέρμανσης

HDD

Εκτίμηση σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO 15927-6, με προσδιορισμό της περιόδου υπολογισμού.

βαθμοημέρες ψύξης

CDD

πηγή της σειράς κλιματικών δεδομένων

Δηλώνονται τα στοιχεία παραπομπής στη σειρά κλιματικών δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό.

περιγραφή περιβάλλοντα χώρου

Π.χ. αγροτική, ημιαστική, αστική περιοχή. Να διευκρινιστεί κατά πόσον λήφθηκε ή όχι υπόψη η ύπαρξη γειτονικών κτηρίων.

Γεωμετρία κτηρίου

μήκος × πλάτος × ύψος

m × m × m

Σε σχέση με τον θερμαινόμενο/κλιματιζόμενο όγκο αέρα (EN 13790) και θεωρώντας ως «μήκος» την οριζόντια διάσταση της νότιας όψης.

πλήθος ορόφων

—

S/V (εμβαδόν κελύφους/όγκος κτηρίου)

m2/m3

λόγος εμβαδού παραθύρων προς το συνολικό εμβαδόν του κελύφους

Νότια όψη

Ανατολική όψη

Βόρεια όψη

Δυτική όψη

προσανατολισμός

Αζιμούθιο της νότιας όψης (απόκλιση του προσανατολισμού της «νότιας» όψης από τον μεσημβρινό).

Εσωτερικά κέρδη

χρήση κτηρίου

Σύμφωνα με τις κατηγορίες κτηρίων, που προτείνονται στο παράρτημα 1 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ.

μέσο θερμικό κέρδος από τους ενοίκους

W/m2

ειδική ηλεκτρική ισχύς συστήματος φωτισμού

W/m2

Συνολική ηλεκτρική ισχύς ολόκληρου του συστήματος φωτισμού και των κλιματιζόμενων δωματίων (όλοι οι λαμπτήρες + εξοπλισμός ρύθμισης του συστήματος φωτισμού).

ειδική ηλεκτρική ισχύς ηλεκτρικού εξοπλισμού

W/m2

Δομικά στοιχεία

μεσοσταθμική τιμή θερμοπερατότητας U των τοίχων

W/m2K

Σταθμισμένη τιμή U όλων των τοίχων: U_τοίχων = (U_τοίχου_1· A_τοίχου_1 + U_ τοίχου _2· A_ τοίχου _2 +… + U_ τοίχου _n· A_τοίχου_n)/(A_ τοίχου _1 + A_ τοίχου _2 +… + A_ τοίχου _n)· όπου: U_ τοίχου _i = τιμή U του τοίχου τύπου i· A_τοίχου_i = συνολικό εμβαδόν τοίχου τύπου i

μεσοσταθμική τιμή θερμοπερατότητας U της στέγης

W/m2K

Όπως για τους τοίχους.

μεσοσταθμική τιμή θερμοπερατότητας U του υπογείου

W/m2K

Όπως για τους τοίχους.

μεσοσταθμική τιμή θερμοπερατότητας U των παραθύρων

W/m2K

Όπως για τους τοίχους· πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι θερμογέφυρες των κουφωμάτων και των διαχωριστικών (σύμφωνα με το EN ISO 10077-1).

θερμογέφυρες

συνολικό μήκος

μέση γραμμική θερμική μετάδοση θερμογεφυρών

W/mK

θερμοχωρητικότητα ανά μονάδα επιφανείας

εξωτερικών τοίχων

J/m2K

Εκτίμηση σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO 13786.

εσωτερικών τοίχων

J/m2K

πλακών

J/m2K

τύπος συστημάτων σκίασης

Π.χ. περσίδες, ρολά, κουρτίνες κ.λπ.

μέση τιμή συντελεστή ηλιακού θερμικού κέρδους g

υαλοπινάκων

—

Συνολική μετάδοση ηλιακής ενέργειας από τους υαλοπίνακες (για ακτινοβολία που προσπίπτει κάθετα στους υαλοπίνακες), εν προκειμένω: τιμή σταθμισμένη ανάλογα με το εμβαδόν των διαφόρων παραθύρων (εκτίμηση σύμφωνα με το πρότυπο EN 410)

υαλοπινάκων + σκίασης

—

Συνολική διαπερατότητα ηλιακής ενέργειας από τους υαλοπίνακες και το εξωτερικό σκίαστρο πρέπει να εκτιμούνται σύμφωνα με το πρότυπο EN 13363-1/-2

Ρυθμός διείσδυσης εξωτερικού αέρα (εναλλαγές αέρα ανά ώρα)

1/h

Π.χ. υπολογισμός για διαφορά εσωτερικής/εξωτερικής πίεσης 50 Pa

Δομικά στοιχεία

σύστημα αερισμού

εναλλαγές αέρα ανά ώρα

1/h

βαθμοί απόδοσης κατά την ανάκτηση θερμότητας

βαθμοί απόδοσης συστήματος θέρμανσης

παραγωγή

Εκτίμηση σύμφωνα με τα πρότυπα EN 15316-1, EN 15316-2-1, EN 15316-4-1, EN 15316-4-2, EN 15232 EN 14825, EN 14511

διανομή

εκπομπή

ρύθμιση

βαθμοί απόδοσης συστήματος ψύξης

παραγωγή

Εκτίμηση σύμφωνα με τα πρότυπα EN 14825, EN 15243, EN 14511, EN 15232

διανομή

εκπομπή

ρύθμιση

βαθμοί απόδοσης συστήματος ΖΝΧ

παραγωγή

Εκτίμηση σύμφωνα με τα πρότυπα EN 15316-3-2, EN 15316-3-3.

διανομή

Σημεία ρύθμισης και προγράμματα λειτουργίας στο κτήριο

σημείο ρύθμισης θερμοκρασίας

χειμερινή

°C

Επιθυμητή εσωτερική θερμοκρασία.

θερινή

°C

σημείο ρύθμισης υγρασίας

χειμερινή

Εσωτερική σχετική υγρασία, κατά περίπτωση: «Είναι μικρή η επίδραση της υγρασίας στην αισθητή θερμότητα και στην αντιληπτή ποιότητα του αέρα στα δωμάτια όπου εκτελούνται καθιστικές εργασίες» (EN 15251).

θερινή

προγράμματα λειτουργίας και διατάξεις ρύθμισης

πληρότητας

Να παρατεθούν σχόλια ή παραπομπές (σε ευρωπαϊκά ή εθνικά πρότυπα κ.λπ.) σχετικά με τα προγράμματα λειτουργίας που χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό.

φωτισμού

συσκευών

αερισμού

συστήματος θέρμανσης

συστήματος ψύξης

Ενεργειακή ζήτηση/κατανάλωση κτηρίου

συμβολή σε (θερμική) ενέργεια των σημαντικότερων εφαρμοζόμενων παθητικών στρατηγικών

…

kWh/a

Π.χ. ηλιακό θερμοκήπιο, φυσικός αερισμός, φυσικός φωτισμός κ.λπ.

…

kWh/a

…

kWh/a

ενεργειακή ζήτηση για θέρμανση

kWh/a

Η θερμότητα που πρέπει να παρέχεται σε κλιματιζόμενο χώρο ή να αφαιρείται από αυτόν, ώστε να διατηρούνται οι προβλεπόμενες συνθήκες θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια δεδομένης χρονικής περιόδου.

ενεργειακή ζήτηση για ψύξη

kWh/a

ενεργειακή ζήτηση για ΖΝΧ

kWh/a

Η θερμότητα που πρέπει να παρέχεται ώστε η θερμοκρασία της απαιτούμενης ποσότητας ζεστού νερού χρήσης να ανέλθει από τη χαμηλή θερμοκρασία του δικτύου στην προκαθορισμένη θερμοκρασία παροχής στο σημείο παροχής.

ενεργειακή ζήτηση για λοιπές χρήσεις (ύγρανση, αφύγρανση)

kWh/a

Η λανθάνουσα θερμότητα των υδρατμών που πρέπει να παρέχει τεχνικό σύστημα κτηρίου σε κλιματιζόμενο χώρο ή να αφαιρείται από αυτόν, ώστε να διατηρείται η ελάχιστη ή η μέγιστη υγρασία αυτού του χώρου (κατά περίπτωση).

ενεργειακή κατανάλωση για αερισμό

kWh/a

Η ηλεκτρική ενέργεια στην είσοδο του συστήματος αερισμού που χρησιμεύει για τη μεταφορά του αέρα και την ανάκτηση θερμότητας (μη συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας για την προθέρμανση του αέρα) και η απορρόφηση ενέργειας από τα συστήματα ύγρανσης για την κάλυψη των αναγκών ύγρανσης.

ενεργειακή κατανάλωση για εσωτερικό φωτισμό

kWh/a

Η ηλεκτρική ενέργεια στην είσοδο του συστήματος φωτισμού και άλλων συσκευών/συστημάτων.

ενεργειακή κατανάλωση για λοιπές χρήσεις (συσκευές, εξωτερικό φωτισμό, εφεδρικά συστήματα κ.λπ.)

kWh/a

Παραγωγή ενέργειας στον τόπο του κτηρίου

θερμική ενέργεια από ΑΠΕ (π.χ. ηλιακοί συλλέκτες)

kWh/a

Ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές (που δεν εξαντλούνται λόγω της εκμετάλλευσής τους, π.χ. ηλιακή, αιολική, υδροηλεκτρική ενέργεια, ανανεούμενη βιομάζα) ή συμπαραγωγή.

παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στο κτήριο και κατανάλωσή της επιτόπου

kWh/a

παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στο κτήριο και εξαγωγή της στην αγορά

kWh/a

Κατανάλωση ενέργειας

παρεχόμενη ενέργεια

ηλεκτρική

kWh/a

Ενέργεια, εκφραζόμενη ανά φορέα ενέργειας, που παρέχεται στα τεχνικά συστήματα κτηρίου, μέσω των ορίων κάθε συστήματος, για την κάλυψη των χρήσεων που λαμβάνονται υπόψη (θέρμανση, ψύξη, αερισμός, ζεστό νερό χρήσης, φωτισμός, συσκευές κ.λπ.).

ορυκτά καύσιμα

kWh/a

λοιπές μορφές (βιομάζα, τηλεθέρμανση/τηλεψύξη κ.λπ.)

kWh/a

πρωτογενής ενέργεια

kWh/a

Ενέργεια που δεν έχει υποστεί καμία διεργασία μετατροπής ή μετασχηματισμού

2. ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ/ΜΕΤΡΩΝ/ΔΕΣΜΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

2.1. Δηλώνονται σε μορφή πίνακα τα χαρακτηριστικά των επιλεγμένων μέτρων/δεσμών/παραλλαγών μέτρων που εφαρμόζονται για τον υπολογισμό του βέλτιστου κόστους. Δηλώνονται πρώτα οι πιο κοινές τεχνολογίες και λύσεις και ακολούθως οι πιο καινοτόμες. Εάν προγενέστεροι υπολογισμοί τεκμηριώνουν ότι επ’ ουδενί λόγω δεν είναι βέλτιστο το κόστος συγκεκριμένων μέτρων, δεν χρειάζεται να συμπληρώνεται πίνακας, αλλά γίνεται σχετική ιδιαίτερη αναφορά στην Επιτροπή. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο παρακάτω μορφότυπος, σημειωτέον όμως ότι τα παραδείγματα που παρατίθενται είναι απλώς ενδεικτικά.

Πίνακας 4

Ενδεικτικός πίνακας για απαρίθμηση των επιλεγμένων παραλλαγών μέτρων/μέτρων

Κάθε υπολογισμός πρέπει να αφορά το ίδιο επίπεδο άνεσης. Τυπικά, κάθε παραλλαγή/δέσμη μέτρων/μέτρο πρέπει να παρέχει αποδεκτό επίπεδο άνεσης. Εάν λαμβάνονται υπόψη διαφορετικά επίπεδα άνεσης, δεν υφίσταται η βάση σύγκρισης.

Μέτρο	Σενάριο αναφοράς	Παραλλαγή 1	Παραλλαγή 2	κ.λπ.
Μόνωση στέγης
Μόνωση τοιχοποιίας
Παράθυρα	5,7 W/m2K (περιγραφή)	2,7 W/m2K (περιγραφή)	1,9 W/m2K (περιγραφή)
Ποσοστό εμβαδού παραθύρων στο σύνολο του κελύφους του κτηρίου
Μέτρα που αφορούν το κτήριο (θερμική μάζα κ.λπ.)
Σύστημα θέρμανσης
Ζεστό νερό χρήσης (ΖΝΧ)
Σύστημα αερισμού (συμπεριλαμβανομένου νυχτερινού αερισμού)
Σύστημα ψύξης χώρου
Μέτρα βασιζόμενα σε ΑΠΕ
Αλλαγή του φορέα ενέργειας
κ.λπ.

Τα μέτρα που παρατίθενται είναι απλώς ενδεικτικά.

Για το κέλυφος του κτηρίου: σε W/m2K

Για τα συστήματα: απόδοση

Είναι δυνατόν να επιλεγούν διαφορετικά επίπεδα βελτιώσεων (για παράδειγμα: διαφορετικές τιμές διαπερατότητας για παράθυρα)

3. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΖΗΤΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

3.1. Αξιολόγηση της ενεργειακής απόδοσης

3.1.1.

Αναφέρεται η διαδικασία υπολογισμού για την αξιολόγηση της ενεργειακής απόδοσης που εφαρμόζεται για το κτήριο αναφοράς και τα μέτρα/τις παραλλαγές μέτρων που υιοθετήθηκαν.

3.1.2.

Δηλώνονται τα στοιχεία αναφοράς της σχετικής νομοθεσίας, ρυθμίσεων, προτύπων και τεχνικών οδηγιών.

3.1.3.

Συμπληρώνονται η περίοδος υπολογισμού (20 ή 30 έτη), η συχνότητα υπολογισμού (ετησίως, μηνιαίως ή καθημερινώς) και τα χρησιμοποιούμενα κλιματικά δεδομένα για κάθε κτήριο αναφοράς.

3.2. Υπολογισμός της ενεργειακής ζήτησης

3.2.1.

Δηλώνονται τα αποτελέσματα του υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης κάθε παραλλαγής/δέσμης μέτρων/μέτρου για κάθε κτήριο αναφοράς, διαφοροποιημένα τουλάχιστον κατά τη ζήτηση ενέργειας για θέρμανση και για ψύξη, την κατανάλωση ενέργειας, την παρεχόμενη ενέργεια και τη ζήτηση πρωτογενούς ενέργειας των μέτρων.

Επίσης, δηλώνονται οι εξοικονομήσεις ενέργειας.

Πίνακας 5

Πίνακας των αποτελεσμάτων του υπολογισμού της ζήτησης ενέργειας

Συμπληρώνεται ένας πίνακας για κάθε κτήριο αναφοράς και κατηγορία κτηρίου, για όλα τα υιοθετηθέντα μέτρα.

Κτήριο αναφοράς
Μέτρο/δέσμη/παραλλαγή μέτρων (όπως περιγράφεται στον πίνακα 4)	Ζήτηση ενέργειας		Κατανάλωση ενέργειας					Παρεχόμενη ενέργεια ανά πηγή	Ζήτηση πρωτογενούς ενέργειας, σε kWh/m2, a	Μείωση της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας σε σύγκριση με το κτήριο αναφοράς
	για θέρμανση	για ψύξη	για θέρμανση	για ψύξη	για αερισμό	για ΖΝΧ	για φωτισμό

Συμπληρώνεται ένας πίνακας για κάθε κτήριο αναφοράς.

Επιτρέπεται να δηλώνονται μόνο τα σημαντικότερα μέτρα/δέσμες μέτρων, αλλά θα πρέπει να αναφέρεται πόσοι υπολογισμοί έχουν πραγματοποιηθεί συνολικά. Εάν προγενέστεροι υπολογισμοί τεκμηριώνουν ότι επ’ ουδενί λόγω δεν είναι βέλτιστο το κόστος συγκεκριμένων μέτρων, δεν χρειάζεται να συμπληρώνεται πίνακας, αλλά να γίνεται σχετική ιδιαίτερη αναφορά στην Επιτροπή.

3.2.2.

Σε χωριστό πίνακα δηλώνονται συνοπτικά οι συντελεστές μετατροπής πρωτογενούς ενέργειας που χρησιμοποιούνται στη χώρα.

3.2.3.

Σε συμπληρωματικό πίνακα δηλώνεται η παρεχόμενη ενέργεια ανά φορέα ενέργειας.

4. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ

4.1. Υπολογίζεται το συνολικό κόστος για κάθε παραλλαγή/δέσμη μέτρων/μέτρο, με τη χρήση των ακόλουθων πινάκων για το σενάριο χαμηλών, μέσων ή υψηλών ενεργειακών τιμών. Το κόστος που υπολογίστηκε για το κτήριο αναφοράς είναι το 100 %.

4.2. Δηλώνεται η πηγή των στοιχείων για την εξέλιξη των ενεργειακών τιμών που χρησιμοποιήθηκε.

4.3. Δηλώνεται το προεξοφλητικό επιτόκιο που εφαρμόστηκε κατά τον χρηματοοικονομικό και τον μακροοικονομικό υπολογισμό και το αποτέλεσμα της ανάλυσης ευαισθησίας με τουλάχιστον δύο διαφορετικές τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου για κάθε τρόπο υπολογισμού.

Πίνακας 6

Αποτελέσματα και υπολογισμοί συνολικού κόστους

Συμπληρώνεται πίνακας για κάθε κτήριο αναφοράς, μια φορά για τον μακροοικονομικό υπολογισμό και μια φορά για τον χρηματοοικονομικό υπολογισμό. Τα δεδομένα που αφορούν το κόστος δηλώνονται στο εθνικό νόμισμα.

Παραλλαγή μέτρων/μέτρα σύμφωνα με τον πίνακα 5	Αρχικό κόστος επένδυσης (ως προς το έτος έναρξης)	Ετήσιο τρέχον κόστος		Περίοδος υπολογισμού (5) 20, 30 έτη	Κόστος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου	Υπολειμματική αξία	Προεξοφλητικό επιτόκιο (διαφορετικές τιμές για τον μακροοικονομικό υπολογισμό και για τον χρηματοοικονομικό υπολογισμό)	Εκτιμώμενος οικονομικός κύκλος ζωής	Κόστος διάθεσης (κατά περίπτωση)	Υπολογισθέν συνολικό κόστος
Παραλλαγή μέτρων/μέτρα σύμφωνα με τον πίνακα 5	Αρχικό κόστος επένδυσης (ως προς το έτος έναρξης)	Ετήσιο κόστος συντήρησης	Κόστος λειτουργίας	Ενεργειακό κόστος (6) ανά καύσιμο με βάση το σενάριο μέσων ενεργειακών τιμών	Κόστος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου	Υπολειμματική αξία		Εκτιμώμενος οικονομικός κύκλος ζωής	Κόστος διάθεσης (κατά περίπτωση)	Υπολογισθέν συνολικό κόστος

4.4. Αναφέρονται οι εισερχόμενες παράμετροι που χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό του συνολικού κόστους (π.χ. κόστος εργασίας, τεχνολογικό κόστος κ.λπ.).

4.5. Διενέργεια ανάλυσης ευαισθησίας για τις κύριες κατηγορίες κόστους, το ενεργειακό κόστος και το προεξοφλητικό επιτόκιο που εφαρμόστηκε τόσο κατά τον χρηματοοικονομικό όσο και κατά τον μακροοικονομικό υπολογισμό. Για κάθε μεταβολή του κόστους χρησιμοποιείται χωριστός πίνακας όπως ο παραπάνω.

4.6. Δηλώνεται η παραδοχή για το κόστος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που εφαρμόστηκε για τους μακροοικονομικούς υπολογισμούς.

5. ΕΠΙΠΕΔΟ ΒΕΛΤΙΣΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΓΙΑ ΚΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

5.1. Δηλώνεται το οικονομικώς βέλτιστο επίπεδο ενεργειακής απόδοσης πρωτογενούς ενέργειας (σε kWh/m2 έτος, ή, εάν ακολουθείται η προσέγγιση σε επίπεδο συστήματος, στη σχετική μονάδα, π.χ. τιμή θερμοπερατότητας U) για κάθε περίπτωση σε σχέση με τα κτήρια αναφοράς, με διευκρίνιση του υπολογισμού του βέλτιστου κόστους σε μακροοικονομικό ή χρηματοοικονομικό επίπεδο.

6. ΣΥΓΚΡΙΣΗ

6.1. Εάν η διαφορά είναι σημαντική παρέχεται αιτιολόγηση και, εφόσον δεν είναι δυνατόν να δικαιολογηθεί (πλήρως) η διαφορά, σχέδιο κατάλληλων μέτρων για τη μείωσή της.

Πίνακας 7

Συγκριτικός πίνακας για τα νέα και για τα υφιστάμενα κτήρια

Κτήριο αναφοράς

Εύρος/επίπεδο τιμών βέλτιστου κόστους (από-έως)

kWh/m2 a

(στη σχετική μονάδα εάν ακολουθείται η προσέγγιση σε επίπεδο κατασκευαστικού στοιχείου)

Ισχύουσες απαιτήσεις για τα κτήρια αναφοράς

kWh/m2 a

Διαφορά

Αιτιολόγηση της διαφοράς:

Σχέδιο για τη μείωση αδικαιολόγητης διαφοράς:

(1) S/V (εμβαδόν κελύφους/όγκος κτηρίου), προσανατολισμός, εμβαδόν βόρειας/δυτικής/νότιας/ανατολικής όψης.

(2) Υλικό κατασκευής, τυπική αεροστεγανότητα (ποιοτικά), τρόπος χρήσης (κατά περίπτωση), παλαιότητα (κατά περίπτωση).

(3) Τεχνικά συστήματα κτηρίων, τιμές U των δομικών στοιχείων, παράθυρα — εμβαδόν, τιμή U, τιμή συντελεστή ηλιακού κέρδους g, σκίαση, παθητικά συστήματα κ.λπ.

(4) S/V (εμβαδόν κελύφους/όγκος κτηρίου), εμβαδόν βόρειας/δυτικής/νότιας/ανατολικής όψης. Σημείωση: στην περίπτωση των νέων κτιρίων μπορεί ήδη να συνιστά μέτρο ενεργειακής απόδοσης ο προσανατολισμός του κτιρίου και μόνον.

(5) Περίοδος υπολογισμού 30 ετών για τα κτήρια οικιστικής χρήσης και τα δημόσια κτίρια, και τουλάχιστον 20 ετών για τα κτήρια επαγγελματικής και μη οικιστικής χρήσης.

(6) Η επίδραση των (αναμενόμενων) εξελίξεων των τιμών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αν πρόκειται για την αντικατάσταση κατασκευαστικών στοιχείων κατά την περίοδο υπολογισμού.

		ISSN 1977-0669 doi:10.3000/19770669.L_2012.081.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 81

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	55ό έτος 21 Μαρτίου 2012

Περιεχόμενα		I Νομοθετικές πράξεις	Σελίδα
		ΟΔΗΓΙΕΣ
	*	Οδηγία 2012/5/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, για την τροποποίηση της οδηγίας 2000/75/ΕΚ του Συμβουλίου όσον αφορά τον εμβολιασμό κατά του καταρροϊκού πυρετού του προβάτου	1
	*	Οδηγία 2012/6/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, για την τροποποίηση της οδηγίας 78/660/EOK του Συμβουλίου περί των ετησίων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών όσον αφορά τις μικρομονάδες ( 1 )	3
		ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
	*	Απόφαση αριθ. 243/2012/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καθιέρωση πολυετούς προγράμματος πολιτικής για το ραδιοφάσμα ( 1 )	7

	II Μη νομοθετικές πράξεις
	ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
*	Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 244/2012 της Επιτροπής, της 16ης Ιανουαρίου 2012, προς συμπλήρωση της οδηγίας 2010/31/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων με τον καθορισμό συγκριτικού μεθοδολογικού πλαισίου για τον υπολογισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων και των δομικών στοιχείων ( 1 )	18
*	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 245/2012 της Επιτροπής, της 20ής Μαρτίου 2012, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1187/2009 όσον αφορά τις εξαγωγές γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων στη Δομινικανή Δημοκρατία	37
	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 246/2012 της Επιτροπής, της 20ής Μαρτίου 2012, για καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών	39
	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 247/2012 της Επιτροπής, της 20ής Μαρτίου 2012, σχετικά με την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής για αιτήσεις που υποβλήθηκαν κατά τις πρώτες επτά ημέρες του Μαρτίου 2012 στο πλαίσιο δασμολογικής ποσόστωσης εισαγωγής για το βόειο κρέας υψηλής ποιότητας η διαχείριση της οποίας γίνεται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 620/2009	41
	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 248/2012 της Επιτροπής, της 20ής Μαρτίου 2012, για την κατάργηση της αναστολής υποβολής αιτήσεων πιστοποιητικών εισαγωγής για προϊόντα του τομέα της ζάχαρης στο πλαίσιο ορισμένων δασμολογικών ποσοστώσεων	42

(ευρώ/100 kg)
Κωδικός ΣΟ	Κωδικός τρίτων χωρών (1)	Κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής
0702 00 00	IL	139,1
	JO	64,0
	MA	49,0
	TN	98,4
	TR	98,3
	ZZ	89,8
0707 00 05	JO	183,3
	TR	157,2
	ZZ	170,3
0709 91 00	EG	76,0
0709 91 00	ZZ	76,0
0709 93 10	JO	225,1
	MA	60,5
	TR	129,2
	ZZ	138,3
0805 10 20	EG	51,8
	IL	76,4
	MA	51,2
	TN	57,9
	TR	68,9
	ZZ	61,2
0805 50 10	EG	43,8
	TR	53,3
	ZZ	48,6
0808 10 80	AR	89,5
	BR	82,5
	CA	125,0
	CL	101,6
	CN	103,4
	MK	31,8
	US	164,1
	UY	74,9
	ZA	119,9
	ZZ	99,2
0808 30 90	AR	94,3
	CL	124,6
	CN	63,0
	ZA	91,6
	ZZ	93,4


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ