9.9.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 233/1

---

Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ σύμφωνα με το διεθνές δημόσιο δίκαιο. Το καθεστώς και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού διευκρινίζονται στην τελευταία έκδοση του εγγράφου της ΟΕΕ/ΗΕ TRANS/WP.29/343, το οποίο διατίθεται στη διεύθυνση:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Κανονισμός αριθ. 16 της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση για:

I.	Ζώνες ασφαλείας, συστήματα συγκράτησης, συστήματα συγκράτησης παιδιών και συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix για τους επιβαίνοντες μηχανοκίνητα οχήματα

II.	Οχήματα εξοπλισμένα με ζώνες ασφαλείας, διατάξεις υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας, συστήματα συγκράτησης, συστήματα συγκράτησης παιδιών και συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix

Ενσωματώνει όλο το έγκυρο κείμενο μέχρι το:

Συμπλήρωμα 1 στη σειρά τροποποιήσεων 06 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 23 Ιουνίου 2011

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

1.	Πεδίο εφαρμογής

2.

Ορισμοί

3.	Αίτηση έγκρισης

4.	Επισημάνσεις

5.

Έγκριση

6.	Προδιαγραφές

7.

Δοκιμές

8.	Προδιαγραφές τοποθέτησης στο όχημα

9.	Συμμόρφωση της παραγωγής

10.	Κυρώσεις για μη συμμόρφωση της παραγωγής

11.	Τροποποιήσεις και επέκταση της έγκρισης τύπου οχήματος ή τύπου ζώνης ασφαλείας ή συστήματος συγκράτησης

12.	Οριστική παύση παραγωγής

13.

Οδηγίες

14.	Ονομασίες και διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης καθώς και των διοικητικών τμημάτων

15.	Μεταβατικές διατάξεις

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

Παράρτημα 1A —

Κοινοποίηση σχετικά με τη χορήγηση ή παράταση ή απόρριψη ή ανάκληση έγκρισης ή την οριστική διακοπή της παραγωγής ενός τύπου οχήματος όσον αφορά τη ζώνη ασφαλείας σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 16

Παράρτημα 1B —

Κοινοποίηση σχετικά με τη χορήγηση ή παράταση ή απόρριψη ή ανάκληση έγκρισης ή την οριστική διακοπή της παραγωγής ενός τύπου ζώνης ασφαλείας ή συστήματος συγκράτησης ενηλίκων σε μηχανοκίνητα οχήματα σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 16

Παράρτημα 2 —

Διαμόρφωση του σήματος έγκρισης

Παράρτημα 3 —

Διάγραμμα συσκευής για τη δοκιμή αντοχής του μηχανισμού του συσπειρωτήρα

Παράρτημα 4 —

Διάγραμμα συσκευής για τη δοκιμή ασφάλισης των συσπειρωτήρων κατεπείγουσας ασφάλισης

Παράρτημα 5 —

Διάγραμμα συσκευής για τη δοκιμή αντοχής στη σκόνη

Παράρτημα 6 —

Περιγραφή της άμαξας, του καθίσματος, των αγκυρώσεων και της διάταξης στάσης

Παράρτημα 7 —

Περιγραφή του ανδρεικέλου

Παράρτημα 8 —

Περιγραφή της καμπύλης επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης της άμαξας σε συνάρτηση με τον χρόνο

Παράρτημα 9 —

Οδηγίες

Παράρτημα 10 —

Δοκιμή ανοίγματος και κλεισίματος της πόρπης

Παράρτημα 11 —

Δοκιμή φθοράς με τριβή και μικροολίσθησης

Παράρτημα 12 —

Δοκιμή διάβρωσης

Παράρτημα 13 —

Σειρά δοκιμών

Παράρτημα 14 —

Έλεγχος συμμόρφωσης της παραγωγής

Παράρτημα 15 —

Διαδικασία για τον προσδιορισμό του σημείου «Η» και της πραγματικής γωνίας του κορμού για τις θέσεις καθημένων στα μηχανοκίνητα οχήματα

Προσάρτημα 1 —

Περιγραφή της τρισδιάστατης μηχανής σημείου «H»

Προσάρτημα 2 —

Τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς

Προσάρτημα 3 —

Δεδομένα αναφοράς για τις θέσεις καθημένου

Παράρτημα 16 —

Ελάχιστες απαιτήσεις για τις ζώνες ασφαλείας και τους συσπειρωτήρες

Παράρτημα 17 —

Απαιτήσεις για την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας και συστημάτων συγκράτησης ενηλίκων στα καθίσματα με μέτωπο προς τα εμπρός των μηχανοκίνητων οχημάτων και για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix

Προσάρτημα 1 —

Διατάξεις σχετικά με την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών «καθολικής» κατηγορίας που τοποθετούνται μαζί με τον εξοπλισμό των ζωνών ασφαλείας του οχήματος

Προσάρτημα 2 —

Διατάξεις σχετικά με την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης Isofix για παιδιά, με μέτωπο προς τα εμπρός και με μέτωπο προς τα πίσω, «καθολικής» και «ημικαθολικής» κατηγορίας, σε θέσεις Isofix

Προσάρτημα 3 —

Πίνακας 1 — Πίνακας με τις πληροφορίες των οδηγιών χρήσης του οχήματος για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών – καταλληλότητα των διαφόρων θέσεων καθημένων Πίνακας 2 — Πίνακας με τις πληροφορίες των οδηγιών χρήσης του οχήματος για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix – καταλληλότητα των διαφόρων θέσεων Isofix

Προσάρτημα 4 —

Τοποθέτηση ανδρείκελου παιδιού ηλικίας 10 ετών

Παράρτημα 18 —

Δοκιμές για τις διατάξεις υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας

1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στα εξής:

1.1.	Οχήματα των κατηγοριών M, N, O, L2, L4, L5, L6, L7 και T (1), όσον αφορά την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας και συστημάτων συγκράτησης που προορίζονται για ξεχωριστή χρήση, δηλαδή ως ατομικά εξαρτήματα, από ενήλικα άτομα τα οποία καταλαμβάνουν καθίσματα με μέτωπο προς τα εμπρός ή προς τα πίσω·

1.2.

Ζώνες ασφαλείας και συστήματα συγκράτησης που, αφενός, προορίζονται για ξεχωριστή χρήση, δηλαδή ως ατομικά εξαρτήματα, από ενήλικα άτομα τα οποία καταλαμβάνουν καθίσματα με μέτωπο προς τα εμπρός ή προς τα πίσω και, αφετέρου, έχουν σχεδιαστεί για να τοποθετούνται σε οχήματα των κατηγοριών M, N, O, L2, L4, L5, L6, L7 και T (1)·

1.3.	Οχήματα των κατηγοριών M1 και N1  (1), όσον αφορά την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών και συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix.

1.4.	Οχήματα της κατηγορίας M1 όσον αφορά την υπενθύμιση χρήσης ζώνης ασφαλείας (2).

1.5.	Κατόπιν αιτήματος του κατασκευαστή, εφαρμόζεται και στην τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών και συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix που έχουν κατασκευαστεί για τοποθέτηση σε οχήματα των κατηγοριών M2 και M3  (1).

2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

2.1.   Ζώνη ασφαλείας (ζώνη του καθίσματος, ζώνη)

Διάταξη ιμάντων με πόρπη κλεισίματος, μηχανισμούς ρύθμισης και εξαρτήματα στερέωσης, δυνάμενη να αγκυρωθεί στο εσωτερικό ενός οχήματος με κινητήρα και σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε να μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού του ατόμου που τη χρησιμοποιεί σε περίπτωση σύγκρουσης ή απότομης επιβράδυνσης του οχήματος, περιορίζοντας τις δυνατότητες κίνησης του σώματος αυτού. Η διάταξη αυτή αναφέρεται γενικά ως «σύνολο ζώνης», ο όρος δε αυτός περικλείει επίσης κάθε μηχανισμό απορρόφησης ενέργειας ή συσπείρωσης της ζώνης.

Η διάταξη μπορεί να δοκιμαστεί και να εγκριθεί ως διάταξη ζώνης ασφαλείας ή ως σύστημα συγκράτησης.

2.1.1.   Ζώνη κάτω του υπογαστρίου

Ζώνη δύο σημείων που διέρχεται μπροστά από το σώμα του χρήστη στο ύψος της λεκάνης.

2.1.2.   Διαγώνιος ζώνη

Ζώνη που διέρχεται διαγώνια μπροστά από τον θώρακα, από το ισχίο μέχρι τον ώμο της αντίθετης πλευράς.

2.1.3.   Ζώνη τριών σημείων

Ζώνη που ουσιαστικά αποτελεί συνδυασμό μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου και μιας διαγώνιας ζώνης.

2.1.4.   Ζώνη ασφαλείας τύπου S

Διάταξη ζώνης εκτός της ζώνης τριών σημείων ή της ζώνης κάτω του υπογαστρίου.

2.1.5.   Ζώνη τύπου σαγή

Διάταξη ζώνης τύπου S που περιλαμβάνει μια ζώνη κάτω του υπογαστρίου και αορτήρες· η ζώνη τύπου σαγή είναι δυνατόν να παρέχεται με πρόσθετο σύνολο σταυροειδή ιμάντα.

2.2.   Τύπος ζώνης

Οι ζώνες διαφόρων «τύπων» είναι ζώνες που παρουσιάζουν διαφορές σε βασικά σημεία· οι διαφορές ενδέχεται να αφορούν ειδικότερα τα εξής:

2.2.1.

τα άκαμπτα μέρη (πόρπη κλεισίματος, εξαρτήματα στερέωσης, συσπειρωτήρας κ.λπ.)·

2.2.2.

το υλικό, την πλέξη, τις διαστάσεις και το χρώμα των ιμάντων· ή

2.2.3.

τη γεωμετρία του συνόλου της ζώνης.

2.3.   Ιμάντας

Ευλύγιστο στοιχείο σχεδιασμένο για να συγκρατεί το σώμα και να μεταδίδει τις δυνάμεις στις αγκυρώσεις της ζώνης.

2.4.   Πόρπη

Μηχανισμός ταχείας αποσύσφιξης που επιτρέπει στον χρήστη να συγκρατείται από τη ζώνη. Η πόρπη μπορεί να περιέχει μηχανισμό ρύθμισης, με εξαίρεση την περίπτωση ζώνης τύπου σαγή.

2.5.   Μηχανισμός ρύθμισης της ζώνης

Μηχανισμός που επιτρέπει τη ρύθμιση της ζώνης ανάλογα με τις ανάγκες του χρήστη και τη θέση του καθίσματος. Ο μηχανισμός ρύθμισης μπορεί να αποτελεί τμήμα της πόρπης ή να είναι συσπειρωτήρας ή οποιοδήποτε άλλο τμήμα της ζώνης ασφαλείας.

2.6.   Μηχανισμός προφόρτισης

Πρόσθετος ή ολοκληρωμένος μηχανισμός που σφίγγει τον ιμάντα της ζώνης ασφαλείας, για να είναι η ζώνη λιγότερο χαλαρή σε περίπτωση σύγκρουσης.

2.7.   «Περιοχή αναφοράς»: ο χώρος μεταξύ δύο κατακόρυφων διαμήκων επιπέδων που απέχουν μεταξύ τους 400 mm, είναι συμμετρικά ως προς το σημείο H, και ο οποίος καθορίζεται με περιστροφή της κεφαλόμορφης συσκευής που περιγράφεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού 21, από κατακόρυφα προς οριζόντια. Η συσκευή πρέπει να είναι τοποθετημένη σύμφωνα με την περιγραφή του εν λόγω παραρτήματος του κανονισμού 21 και σε μέγιστο μήκος 840 mm.

2.8.   «Σύνολο αερόσακου»: διάταξη που τοποθετείται για να συμπληρώνει τις ζώνες ασφαλείας και τα συστήματα συγκράτησης των μηχανοκίνητων οχημάτων, π.χ. συστήματα τα οποία, σε περίπτωση σοβαρής κρούσης του οχήματος, αναπτύσσουν αυτόματα μια εύκαμπτη δομή η οποία σκοπό έχει, με τη συμπίεση του αερίου που περιέχει, να περιορίσει τις απότομες επαφές ενός ή περισσοτέρων μερών του σώματος ενός χρήστη του οχήματος με το εσωτερικό του διαμερίσματος επιβατών.

2.9.   «Αερόσακος επιβάτη»: ένα σύνολο αερόσακου που σκοπό έχει να προστατεύει τον(τους) χρήστη(-ες) των καθισμάτων, εκτός από το κάθισμα του οδηγού, σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης.

2.10.   «Σύστημα συγκράτησης παιδιών»: σύστημα ασφαλείας όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44.

2.11.   «Με μέτωπο προς τα πίσω»: η αντίθετη κατεύθυνση προς τη φυσιολογική κατεύθυνση πορείας του οχήματος.

2.12.   Εξαρτήματα στερέωσης

Τα τμήματα του συνόλου στα οποία περιλαμβάνονται τα απαραίτητα στοιχεία στερέωσης που επιτρέπουν τη σύνδεσή του με τις αγκυρώσεις.

2.13.   Απορροφητής ενέργειας

Μηχανισμός προοριζόμενος να διαχέει την ενέργεια ανεξαρτήτως του ιμάντα ή μαζί με αυτόν, ο οποίος αποτελεί τμήμα ενός συνόλου.

2.14.   Συσπειρωτήρας

Μηχανισμός υποδοχής τμήματος ή ολόκληρου του ιμάντα μιας ζώνης ασφαλείας.

2.14.1.   Συσπειρωτήρας χωρίς ασφάλιση (τύπος 1)

Συσπειρωτήρας του οποίου ο ιμάντας εκτυλίσσεται σε όλο το μήκος του με ασθενή εξωτερική έλξη και ο οποίος δεν επιτρέπει καμιά ρύθμιση του μήκους του εκτυλισσόμενου ιμάντα.

2.14.2.   Συσπειρωτήρας χειροκίνητης απασφάλισης (τύπος 2)

Συσπειρωτήρας τον οποίο ο χρήστης πρέπει να απασφαλίσει με τη χρήση χειροκίνητου μηχανισμού για να μπορέσει να εκτυλίξει το επιθυμητό μήκος ιμάντα και ο οποίος ασφαλίζεται αυτόματα όταν ο χρήστης παύει να ενεργεί στον μηχανισμό αυτό.

2.14.3.   Συσπειρωτήρας αυτόματης ασφάλισης (τύπος 3)

Συσπειρωτήρας που επιτρέπει την εκτύλιξη του επιθυμητού μήκους ιμάντα και που προσαρμόζει αυτόματα τον ιμάντα στον χρήστη όταν η ζώνη είναι κλειστή με την πόρπη. Η εκτύλιξη συμπληρωματικού μήκους ιμάντα δεν μπορεί να γίνει χωρίς ηθελημένη επέμβαση του χρήστη.

2.14.4.   Συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης (τύπος 4)

Συσπειρωτήρας ο οποίος με κανονικές συνθήκες οδήγησης δεν περιορίζει την ελευθερία κινήσεων του χρήστη. Ο εν λόγω συσπειρωτήρας περιέχει στοιχεία ρύθμισης μήκους τα οποία προσαρμόζουν αυτόματα τον ιμάντα στη σωματική διάπλαση του χρήστη και μηχανισμό ασφάλισης που ενεργοποιείται σε περίπτωση ανάγκης από:

2.14.4.1.

Επιβράδυνση του οχήματος (ευαισθησία ως προς έναν παράγοντα).

2.14.4.2.

Συνδυασμό της επιβράδυνσης του οχήματος, της κίνησης περιέλιξης ή οποιουδήποτε άλλου αυτόματου μέσου (πολλαπλή ευαισθησία).

2.14.5.   Συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης με αυξημένο όριο (τύπος 4N)

Συσπειρωτήρας του τύπου που περιγράφεται στην παράγραφο 2.14.4, ο οποίος όμως παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όσον αφορά τη χρήση του στα οχήματα των κατηγοριών M2, M3, N1, N2 και N3  (3).

2.14.6.   Μηχανισμός ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος

Μηχανισμός που επιτρέπει την ως προς το ύψος ρύθμιση του άνω βρόχου της ζώνης ανάλογα με τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου χρήστη και τη θέση του καθίσματος. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να θεωρείται τμήμα της ζώνης ή τμήμα της αγκύρωσης της ζώνης.

2.15.   Αγκυρώσεις ζώνης

Τα τμήματα της δομής του οχήματος ή του καθίσματος, ή οποιαδήποτε άλλα τμήματα του οχήματος στα οποία πρέπει να στερεώνονται οι διατάξεις ζωνών ασφαλείας.

2.16.   Τύπος οχήματος όσον αφορά στις ζώνες ασφαλείας και τα συστήματα συγκράτησης

Κατηγορία μηχανοκίνητων οχημάτων που δεν παρουσιάζουν βασικές διαφορές μεταξύ τους, ιδίως στα ακόλουθα σημεία: διαστάσεις, σχήματα και υλικά των στοιχείων της δομής του οχήματος ή του καθίσματος ή όλων των άλλων τμημάτων του οχήματος στα οποία είναι στερεωμένες οι ζώνες ασφαλείας και τα συστήματα συγκράτησης.

2.17.   Σύστημα συγκράτησης

Σύστημα για συγκεκριμένο τύπο οχήματος ή για τύπο που ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος και εγκρίνεται από την τεχνική υπηρεσία, το οποίο αποτελείται από ένα κάθισμα και μια ζώνη που έχουν στερεωθεί στο όχημα με κατάλληλα μέσα, καθώς επίσης και από όλα τα στοιχεία που παρέχονται ούτως ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος τραυματισμού του χρήστη, σε περίπτωση απότομης επιβράδυνσης του οχήματος, με περιορισμό της κινητικότητας του σώματος του χρήστη.

2.18.   Κάθισμα

Η κατασκευή η οποία είναι δυνατόν να αποτελεί ή να μην αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κατασκευής του οχήματος, μαζί με την επένδυσή της, η οποία προορίζεται ως κάθισμα ενηλίκου. Ο όρος καλύπτει τόσο μεμονωμένα καθίσματα όσο και μέρη πάγκου καθισμάτων που προορίζονται για να κάθεται ένα ενήλικο πρόσωπο.

2.18.1.   «Εμπρόσθια θέση καθημένου»: οποιοδήποτε κάθισμα όπου το «πλέον εμπρόσθιο σημείο H» του εν λόγω καθίσματος βρίσκεται εντός ή εμπρός από το κατακόρυφο εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται από το σημείο R του οδηγού.

2.19.   Ομάδα καθισμάτων

Είτε ένα κάθισμα τύπου πάγκου είτε χωριστά καθίσματα τοποθετημένα όμως το ένα παραπλεύρως του άλλου (π.χ. στερεωμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι εμπρόσθιες αγκυρώσεις του ενός των καθισμάτων να είναι ευθυγραμμισμένες με τις εμπρόσθιες ή οπίσθιες αγκυρώσεις ενός άλλου καθίσματος ή να ευρίσκονται μεταξύ των αγκυρώσεων αυτού) και που παρέχουν μία ή περισσότερες θέσεις καθημένων για ενήλικες.

2.20.   Πάγκος

Πλήρης δομή μαζί με την επένδυσή της, η οποία προορίζεται ως κάθισμα ενός ή περισσοτέρων ενηλίκων.

2.21.   Σύστημα ρύθμισης του καθίσματος

Η πλήρης διάταξη που επιτρέπει τη ρύθμιση του καθίσματος ή των τμημάτων του για έναν καθήμενο επιβάτη προσαρμοσμένη στη μορφολογία του. Αυτή η διάταξη ενδέχεται, ιδίως, να επιτρέπει:

2.21.1.

διαμήκη μετατόπιση·

2.21.2.

μετατόπιση καθ’ ύψος·

2.21.3.

γωνιακή μετατόπιση.

2.22.   Αγκύρωση καθίσματος

Το σύστημα στερέωσης του συνόλου του καθίσματος στη δομή του οχήματος, περιλαμβανομένων των τμημάτων που εξαρτώνται από τη δομή του οχήματος.

2.23.   Τύπος καθίσματος

Κατηγορία καθισμάτων που δεν παρουσιάζουν μεταξύ τους διαφορές σε βασικά σημεία, όπως:

2.23.1.

το σχήμα, οι διαστάσεις και τα υλικά της δομής των καθισμάτων·

2.23.2.

οι τύποι και οι διαστάσεις των συστημάτων ρύθμισης και ασφάλισης·

2.23.3.

ο τύπος και οι διαστάσεις των αγκυρώσεων της ζώνης στο κάθισμα, της αγκύρωσης του καθίσματος και των τμημάτων που εξαρτώνται από τη δομή του οχήματος.

2.24.   Σύστημα μετατόπισης του καθίσματος

Διάταξη που επιτρέπει γωνιακή ή κατά μήκος μετατόπιση, χωρίς ενδιάμεση σταθερή θέση, του καθίσματος ή ενός από τα τμήματά του, για να διευκολύνει την πρόσβαση των επιβατών.

2.25.   Σύστημα ασφάλισης του καθίσματος

Μηχανισμός που εξασφαλίζει τη συγκράτηση σε όλες τις θέσεις χρήσης του καθίσματος και των τμημάτων του.

2.26.   Φατνωτό κουμπί απασφάλισης της πόρπης

Κουμπί απασφάλισης της πόρπης που δεν επιτρέπει την απασφάλιση της πόρπης, αν χρησιμοποιείται σφαίρα διαμέτρου 40 mm.

2.27.   Μη φατνωτό κουμπί απασφάλισης της πόρπης

Κουμπί απασφάλισης της πόρπης που δεν επιτρέπει την απασφάλιση της πόρπης, αν χρησιμοποιείται σφαίρα διαμέτρου 40 mm.

2.28.   Διάταξη μείωσης της τάσης

Διάταξη που είναι ενσωματωμένη στον συσπειρωτήρα και μειώνει αυτόματα την τάση του ιμάντα όταν ο χρήστης προσδένει τη ζώνη ασφαλείας. Όταν απασφαλίζει τη ζώνη ασφαλείας, η εν λόγω διάταξη κλείνει αυτόματα.

2.29.   «ISOFIX»: σύστημα σύνδεσης των συστημάτων συγκράτησης για παιδιά στα οχήματα, το οποίο διαθέτει δύο άκαμπτες αγκυρώσεις επί του οχήματος, δύο αντίστοιχες άκαμπτες αγκυρώσεις επί του συστήματος συγκράτησης και ένα μέσο για να περιορίζεται η περιστροφή του συστήματος συγκράτησης.

2.30.   «Σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix»: σύστημα συγκράτησης παιδιών που πληροί τις προϋποθέσεις του κανονισμού αριθ. 44, το οποίο πρέπει να προσδένεται σε σύστημα αγκυρώσεων Isofix, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14.

2.31.   «Θέση Isofix»: σύστημα το οποίο επιτρέπει να τοποθετείται:

α)	είτε ένα καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix με μέτωπο προς τα εμπρός όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44·

β)	ή ένα οιονεί καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix με μέτωπο προς τα εμπρός όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44·

γ)	ή ένα οιονεί καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix με μέτωπο προς τα πίσω όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44·

δ)	ή ένα οιονεί καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix με μέτωπο προς τα πλάγια όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44·

ε)	ή ένα ειδικό σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44.

2.32.   «Σύστημα αγκυρώσεων Isofix»: σύστημα αποτελούμενο από δύο κάτω αγκυρώσεις Isofix, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14, οι οποίες είναι σχεδιασμένες για τη στερέωση ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών Isofix σε συνδυασμό με μια διάταξη αντιπεριστροφής.

2.33.   «Κάτω αγκύρωση Isofix»: άκαμπτη στρογγυλή, οριζόντια ράβδος διαμέτρου 6 mm, η οποία εκτείνεται από τη δομή του οχήματος ή του καθίσματος και χρησιμεύει για την υποδοχή και τη συγκράτηση ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών Isofix με εξαρτήματα στερέωσης Isofix.

2.34.   «Μηχανισμός που εμποδίζει την περιστροφή»

α)	O μηχανισμός που εμποδίζει την περιστροφή ενός καθολικού συστήματος συγκράτησης παιδιών Isofix αποτελείται από μια άνω πρόσδεση Isofix·

β)	o μηχανισμός που εμποδίζει την περιστροφή ενός οιονεί καθολικού συστήματος συγκράτησης παιδιών Isofix αποτελείται από μια άνω πρόσδεση, το ταμπλό του οχήματος, ή ένα υποστήριγμα που προορίζεται να περιορίζει την περιστροφή του συστήματος συγκράτησης στη διάρκεια μιας μετωπικής σύγκρουσης·

γ)	ς’ ένα καθολικό ή οιονεί καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix, το ίδιο το κάθισμα του οχήματος δεν αποτελεί διάταξη που εμποδίζει την περιστροφή.

2.35.   «Αγκύρωση άνω πρόσδεσης Isofix»: χαρακτηριστικό στοιχείο, που πληροί τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14, όπως μια ράβδος, το οποίο βρίσκεται σε καθορισμένο σημείο, είναι σχεδιασμένο για την υποδοχή συνδέσμου του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης Isofix και μεταφέρει τη δύναμη συγκράτησης στη δομή του οχήματος.

2.36.   «Διάταξη καθοδήγησης»: διάταξη μέσω της οποίας το άτομο που τοποθετεί το σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix οδηγείται στην κατάλληλη διαδρομή για την τοποθέτηση των προσδέσεων Isofix στις αγκυρώσεις κάτω πρόσδεσης Isofix, γεγονός το οποίο καθιστά εφικτή την ελεύθερη κίνηση.

2.37.   «Ιδιοδιάταξη σήμανσης Isofix»: σήμανση η οποία πληροφορεί το άτομο που θέλει να εγκαταστήσει ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix σχετικά με τις θέσεις πρόσδεσης Isofix στο όχημα και τη θέση κάθε πρόσδεσης Isofix που αντιστοιχεί σε σύστημα αγκυρώσεων Isofix.

2.38.   «Ιδιοδιάταξη του συστήματος συγκράτησης παιδιών»: βάση στήριξης, σύμφωνα με μία από τις επτά κατηγορίες μεγέθους Isofix που ορίζονται στην παράγραφο 4 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 2 του παρόντος κανονισμού και των οποίων οι διαστάσεις δίνονται στα σχήματα 1 έως 7 της ανωτέρω αναφερομένης παραγράφου 4. Αυτές οι ιδιοδιατάξεις του συστήματος συγκράτησης παιδιών χρησιμοποιούνται, στον παρόντα κανονισμό, για τον προσδιορισμό των διαστάσεων των συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix που μπορούν να προσαρτηθούν στις θέσεις εξαρτημάτων Isofix του οχήματος. Επίσης ένα από τα συστήματα συγκράτησης παιδιών, τα ονομαζόμενα ISO/F2 (B) που περιγράφονται στο σχήμα 2 της προαναφερόμενης παραγράφου 4, χρησιμοποιείται στον κανονισμό αριθ. 14 για τον προσδιορισμό της θέσης και την εξέταση της δυνατότητας πρόσβασης σε οιοδήποτε σύστημα αγκυρώσεων Isofix.

2.39.   «Διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας»: σύστημα που προορίζεται να ειδοποιεί τον οδηγό όταν αυτός δεν χρησιμοποιεί τη ζώνη ασφαλείας. Το σύστημα έγκειται στον εντοπισμό μιας μη προσδεδεμένης ζώνης ασφαλείας και περιλαμβάνει δύο επίπεδα ειδοποίησης του οδηγού: προειδοποίηση πρώτου επιπέδου και προειδοποίηση δεύτερου επιπέδου.

2.40.   «Οπτική προειδοποίηση»: προειδοποίηση με οπτικό σήμα (σύμβολο ή μήνυμα που φωτίζεται, αναβοσβήνει ή εμφανίζεται).

2.41.   «Ηχητική προειδοποίηση»: προειδοποίηση με ηχητικό σήμα.

2.42.   «Προειδοποίηση πρώτου επιπέδου»: οπτική προειδοποίηση που ενεργοποιείται με τη θέση σε λειτουργία του διακόπτη εκκίνησης (είτε λειτουργεί ο κινητήρας είτε όχι) και η ζώνη ασφαλείας του οδηγού δεν είναι προσδεδεμένη. Μπορεί να προστεθεί ηχητική προειδοποίηση ως επιλογή.

2.43.   «Προειδοποίηση δεύτερου επιπέδου»: οπτική και ηχητική προειδοποίηση που ενεργοποιείται όταν ο οδηγός κινεί το όχημα χωρίς να έχει δέσει τη ζώνη ασφαλείας.

2.44.   «Μη προσδεδεμένη ζώνη ασφαλείας»: κατ’ επιλογή του κατασκευαστή, είτε η πόρπη της ζώνης ασφαλείας του οδηγού δεν έχει εμπλακεί ή το μήκος του πλέγματος που εξέχει από τον συσπειρωτήρα είναι 100 mm ή λιγότερο.

2.45.   «Κανονική κατάσταση λειτουργίας του οχήματος»: το όχημα κινείται με κατεύθυνση προς τα εμπρός με ταχύτητα μεγαλύτερη από 10 km/h.

3.   ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

3.1.   Τύπος οχήματος

3.1.1.   Η αίτηση έγκρισης ενός τύπου οχήματος όσον αφορά την τοποθέτηση των ζωνών ασφαλείας και των συστημάτων συγκράτησης υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του οχήματος ή τον εντολοδόχο του.

3.1.2.   Η αίτηση συνοδεύεται από τα κατωτέρω αναφερόμενα έγγραφα εις τριπλούν και τα ακόλουθα στοιχεία:

3.1.2.1.

σχέδια, σε κατάλληλη κλίμακα, της γενικής δομής του οχήματος, που δείχνουν τις θέσεις των ζωνών ασφαλείας και λεπτομερή σχέδια των ζωνών ασφαλείας και των σημείων όπου έχουν προσδεθεί·

3.1.2.2.

προσδιορισμό των χρησιμοποιουμένων υλικών που μπορούν να επηρεάσουν την αντοχή των ζωνών ασφαλείας·

3.1.2.3.

Τεχνική περιγραφή των ζωνών ασφαλείας.

3.1.2.4.

Στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας που είναι στερεωμένες στη δομή του καθίσματος:

3.1.2.5.

λεπτομερή περιγραφή του τύπου οχήματος όσον αφορά το σχεδιασμό των καθισμάτων, των αγκυρώσεών τους και των συστημάτων ρύθμισης και ασφάλισής τους·

3.1.2.6.

σχέδια, σε κατάλληλη κλίμακα και επαρκώς λεπτομερή, των καθισμάτων, των αγκυρώσεών τους επί του οχήματος και των συστημάτων ρύθμισης και ασφάλισής τους.

3.1.3.   Αν το κρίνει ο κατασκευαστής, δύναται να υποβάλει στην επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τεχνική υπηρεσία είτε ένα όχημα αντιπροσωπευτικό του προς έγκριση τύπου οχήματος είτε τα τμήματα οχήματος τα οποία θεωρούνται ουσιώδη για τις δοκιμές των ζωνών ασφάλειας από την τεχνική υπηρεσία.

3.2.   Τύπος ζώνης ασφαλείας:

3.2.1.   Η αίτηση έγκρισης ενός τύπου ζώνης ασφαλείας υποβάλλεται από τον κάτοχο της εμπορικής ονομασίας ή σήματος ή από το νόμιμο εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του. Στην περίπτωση των συστημάτων συγκράτησης, η αίτηση έγκρισης ενός τύπου συστήματος συγκράτησης υποβάλλεται από τον κάτοχο της εμπορικής ονομασίας ή σήματος ή από τον αντιπρόσωπό του ή από τον κατασκευαστή του οχήματος στο οποίο πρόκειται να τοποθετηθεί ή τον αντιπρόσωπό του.

3.2.2.   Συνοδεύεται από:

3.2.2.1.

Τεχνική περιγραφή του τύπου ζώνης, η οποία προσδιορίζει του ιμάντες και τα άκαμπτα εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται και η οποία συνοδεύεται από σχέδια των στοιχείων που συνθέτουν τη ζώνη· τα σχέδια πρέπει να δείχνουν την προβλεπόμενη θέση για τον αριθμό έγκρισης και για το πρόσθετο(-α) σύμβολο(-α) σε σχέση με τον κύκλο του σήματος έγκρισης. Η περιγραφή πρέπει να αναφέρει το χρώμα του παρουσιαζομένου προς επικύρωση προτύπου και να υποδεικνύει τον (τους) τύπο(-ους) οχήματος για τον οποίον(-ους) ο τύπος αυτός της ζώνης προορίζεται. Στην περίπτωση των συσπειρωτήρων, από οδηγίες εγκατάστασης της αισθητηρίου διάταξης· και για διατάξεις ή συστήματα προφόρτισης, από πλήρη τεχνική περιγραφή της κατασκευής και λειτουργίας συμπεριλαμβανομένης της αισθητηρίου διάταξης, αν υπάρχει, όπου αναλύεται η μέθοδος ενεργοποίησης και τυχόν αναγκαία μέθοδος για την αποφυγή ακούσιας ενεργοποίησης. Στην περίπτωση συστήματος συγκράτησης, η περιγραφή περιλαμβάνει: σχέδια, με κατάλληλη κλίμακα, της δομής του οχήματος και της δομής του καθίσματος, του συστήματος ρύθμισης και των εξαρτημάτων στερέωσης, που δείχνουν με τρόπο επαρκώς λεπτομερή τις θέσεις των αγκυρώσεων των καθισμάτων και των ζωνών καθώς και των ενισχύσεων· καθώς και προσδιορισμό των χρησιμοποιούμενων υλικών που ενδέχεται να επηρεάσουν την αντοχή των αγκυρώσεων του καθίσματος και της ζώνης· και από τεχνική περιγραφή των αγκυρώσεων του καθίσματος και των ζωνών. Αν η ζώνη έχει σχεδιαστεί κατά τρόπο ώστε να τοποθετείται στο σώμα του οχήματος μέσω διάταξης ρύθμισής της ως προς το ύψος, στην τεχνική περιγραφή πρέπει να ορίζεται αν η εν λόγω διάταξη θεωρείται τμήμα της ζώνης, ή όχι.

3.2.2.2.

Έξι δείγματα του τύπου της ζώνης, ένα εκ των οποίων ως δείγμα αναφοράς·

3.2.2.3.

Ιμάντα κάθε τύπου μήκους 10 m που χρησιμοποιείται σε κάθε τύπο ζώνης·

3.2.2.4.

Η τεχνική υπηρεσία που διεξάγει τις δοκιμές έγκρισης τύπου μπορεί να ζητήσει και άλλα δείγματα.

3.2.3.   Για τα συστήματα συγκράτησης, υποβάλλονται στην υπηρεσία δύο δείγματα τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν δύο δείγματα ζωνών όπως αναφέρεται στις παραγράφους 3.2.2.2. και 3.2.2.3. κατ’ επιλογή του κατασκευαστή, είτε ένα όχημα αντιπροσωπευτικό του τύπου οχήματος που πρόκειται να εγκριθεί είτε το μέρος ή τα μέρη του οχήματος που η τεχνική υπηρεσία που διεξάγει τις δοκιμές έγκρισης για τα συστήματα συγκράτησης κρίνει ουσιαστικά.

4.   ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Τα δείγματα τύπου ζώνης ή τύπου συστήματος συγκράτησης που υποβάλλονται για έγκριση σύμφωνα με τις διατάξεις των ανωτέρω παραγράφων 3.2.2.2, 3.2.2.3. και 3.2.2.4. πρέπει να φέρουν ευανάγνωστο και ανεξίτηλο το όνομα, τα αρχικά ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

5.   ΕΓΚΡΙΣΗ

5.1.   Στο πιστοποιητικό έγκρισης τύπου επισυνάπτεται πιστοποιητικό σύμφωνο προς το υπόδειγμα που προσδιορίζεται στις παραγράφους 5.1.1. ή 5.1.2:

5.1.1.

Παράρτημα 1 Α για αιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3.1.·

5.1.2.

Παράρτημα 1 Β για αιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3.2.

5.2.   Τύπος οχήματος

5.2.1.   Αν το όχημα που υποβάλλεται προς έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πληροί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 8. παρακάτω και των παραρτημάτων 15 και 16 του παρόντος κανονισμού, χορηγείται η έγκριση του εν λόγω τύπου οχήματος.

5.2.2.   Σε κάθε εγκεκριμένο τύπο χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν 06, που αντιστοιχεί στη σειρά τροποποιήσεων 06) δηλώνουν τη σειρά τροποποιήσεων που περιλαμβάνει τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις που έγιναν στον κανονισμό κατά τη χρονική στιγμή έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν πρέπει να παρέχει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο οχήματος όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.16. ανωτέρω.

5.2.3.   Η ειδοποίηση για την έγκριση ή την επέκταση, ή η απόρριψη ή η ανάκληση της έγκρισης, ή η οριστική παύση παραγωγής τύπου οχήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία του 1958, τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, με τη χρήση εντύπου σύμφωνα με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1Α του παρόντος κανονισμού.

5.2.4.   Σε κάθε όχημα που συμφωνεί με τον εγκεκριμένο τύπο οχήματος στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού, τοποθετείται εμφανώς και σε εύκολα προσβάσιμο σημείο το οποίο ορίζεται στο έντυπο έγκρισης, διεθνές σήμα έγκρισης που αποτελείται από:

5.2.4.1.

κύκλο που περιβάλλει το χαρακτήρα «E», ακολουθούμενο από τον χαρακτηριστικό αριθμό της χώρας η οποία έχει χορηγήσει την έγκριση (4)·

5.2.4.2.

τον αριθμό του παρόντος κανονισμού, ακολουθούμενο από το γράμμα «R», μια παύλα και τον αριθμό έγκρισης στα δεξιά του κύκλου που προβλέπεται στην παράγραφο 5.2.4.1.

5.2.5.   Αν το όχημα είναι σύμφωνο με τον εγκεκριμένο τύπο οχήματος βάσει ενός ή περισσοτέρων του ενός κανονισμών που προσαρτώνται στη συμφωνία στη χώρα η οποία χορήγησε την έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, δεν απαιτείται η επανάληψη του συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 5.2.4.1· σε μια τέτοια περίπτωση, οι επιπρόσθετοι αριθμοί και τα σύμβολα όλων των κανονισμών βάσει των οποίων έχει χορηγηθεί έγκριση στη χώρα που έχει χορηγήσει έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, τοποθετούνται σε κατακόρυφες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 5.2.4.1.

5.2.6.   Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

5.2.7.   Το σήμα έγκρισης τοποθετείται κοντά ή πάνω στην πινακίδα με τα στοιχεία του οχήματος που έχει τοποθετηθεί από τον κατασκευαστή.

5.3.   Τύπος ζώνης ασφαλείας

5.3.1.   Αν τα δείγματα ενός τύπου ζώνης που υποβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3.2. ανωτέρω πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 4, 5.3. και 6. του παρόντος κανονισμού, χορηγείται η έγκριση.

5.3.2.   Σε κάθε εγκεκριμένο τύπο χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν 06, που αντιστοιχεί στη σειρά τροποποιήσεων 06) δηλώνουν τη σειρά τροποποιήσεων που περιλαμβάνει τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις του κανονισμού κατά τη χρονική στιγμή έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν επιτρέπεται να εκχωρεί τον ίδιο αριθμό σε διαφορετικό τύπο ζώνης ή συστήματος συγκράτησης.

5.3.3.   Στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό γνωστοποιείται η κοινοποίηση της έγκρισης ή επέκτασης ή απόρριψης της έγκρισης ενός τύπου ζώνης ή συστήματος συγκράτησης σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, με έντυπο σύμφωνο με το πρότυπο του παραρτήματος 1Β του παρόντος κανονισμού.

5.3.4.   Εκτός από τις σημάνσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 4. ανωτέρω, τα ακόλουθα στοιχεία τοποθετούνται σε κατάλληλο σημείο σε κάθε ζώνη σύμφωνα με τύπο εγκεκριμένο με βάση τον παρόντα κανονισμό:

5.3.4.1.

Ένα διεθνές σήμα έγκρισης που περιλαμβάνει: 5.3.4.1.1. έναν κύκλο που περιβάλλει το χαρακτήρα «E», ακολουθούμενο από τον χαρακτηριστικό αριθμό της χώρας η οποία έχει χορηγήσει την έγκριση (5)· 5.3.4.1.2. έναν αριθμό έγκρισης·

5.3.4.2.

Το (τα) ακόλουθο(-α) επιπλέον σύμβολο(-α): 5.3.4.2.1. Το γράμμα «A» για ζώνη τριών σημείων, το γράμμα «B» για ζώνη κάτω του υπογαστρίου και το γράμμα «S» για ζώνη ειδικού τύπου. 5.3.4.2.2. Τα σύμβολα που αναφέρονται στην ανωτέρω παράγραφο 5.3.4.2.1. συμπληρώνονται από τις ακόλουθες πρόσθετες επισημάνσεις: 5.3.4.2.2.1. το γράμμα «e» για ζώνη με διάταξη απορρόφησης ενέργειας· 5.3.4.2.2.2. το γράμμα «r» για ζώνη που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα μαζί με το σύμβολο (1, 2, 3, 4 ή 4N) του χρησιμοποιούμενου συσπειρωτήρα, σύμφωνα με την παράγραφο 2.14. του παρόντος κανονισμού και το γράμμα «m», αν ο χρησιμοποιούμενος συσπειρωτήρας είναι συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης με πολλαπλή ευαισθησία· 5.3.4.2.2.3. το γράμμα «p» στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη προφόρτισης· 5.3.4.2.2.4. το γράμμα «t» στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με συσπειρωτήρα που περιλαμβάνει διάταξη μείωσης της έντασης· 5.3.4.2.2.5. οι ζώνες με συσπειρωτήρα τύπου 4Ν, πρέπει επίσης να φέρουν σύμβολο που αποτελείται από ορθογώνιο με όχημα της κατηγορίας Μ1 που έχει διαγραφεί, πράγμα που σημαίνει ότι ο τύπος αυτός συσπειρωτήρα απαγορεύεται για οχήματα της κατηγορίας Μ1. 5.3.4.2.2.6. Αν η ζώνη ασφαλείας εγκρίνεται βάσει των διατάξεων της παραγράφου 6.4.1.3.3. του παρόντος κανονισμού, σημειώνεται εντός ορθογωνίου η λέξη «ΑΕΡΟΣΑΚΟΣ». 5.3.4.2.3. Το γράμμα «Ζ» προτάσσεται του συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 5.3.4.2.1, όταν η ζώνη ασφαλείας αποτελεί τμήμα ενός συστήματος συγκράτησης.

5.3.5.   Η παράγραφος 2 του παραρτήματος 2 του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνει παραδείγματα διατάξεων σημάτων έγκρισης.

5.3.6.   Οι ενδείξεις που προβλέπονται στην παράγραφο 5.3.4. πρέπει να αναγράφονται κατά τρόπο ώστε να είναι ευανάγνωστες και ανεξίτηλες και να είναι μόνιμα στερεωμένες μέσω είτε μιας ετικέτας είτε απευθείας επισήμανσης. Η ετικέτα ή η επισήμανση πρέπει να ανθίσταται στη χρήση.

5.3.7.   Οι ετικέτες που αναφέρονται στην ανωτέρω παράγραφο 5.3.6. μπορούν να εκδίδονται είτε από την αρχή που χορήγησε την έγκριση είτε, υπό την προϋπόθεση χορήγησης σχετικής άδειας από την εν λόγω αρχή, από τον κατασκευαστή.

6.   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

6.1.   Γενικές προδιαγραφές

6.1.1.   Κάθε δείγμα που υποβάλλεται σύμφωνα με τις παραγράφους 3.2.2.2, 3.2.2.3. και 3.2.2.4 ανωτέρω πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές που ορίζονται στην παράγραφο 6. του παρόντος κανονισμού.

6.1.2.   Η ζώνη ασφαλείας ή το σύστημα συγκράτησης πρέπει να έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί κατά τρόπο, ώστε, όταν τοποθετείται σωστά και χρησιμοποιείται ορθά από τους επιβάτες, να λειτουργεί ικανοποιητικά και να μειώνει τον κίνδυνο σωματικής βλάβης σε περίπτωση ατυχήματος.

6.1.3.   Οι ιμάντες της ζώνης δεν πρέπει να μπορούν να λάβουν επικίνδυνη μορφή.

6.1.4.   Η χρήση υλικών με τις ιδιότητες της πολυαμίδης 6 όσον αφορά την κατακράτηση νερού απαγορεύεται σε όλα τα μηχανικά μέρη στα οποία το φαινόμενο αυτό είναι πιθανόν να έχει αρνητική επίπτωση στη λειτουργία τους.

6.2.   Άκαμπτα μέρη

6.2.1.   Γενικά

6.2.1.1.   Τα άκαμπτα μέρη της ζώνης ασφαλείας, όπως οι πόρπες, οι μηχανισμοί ρύθμισης, τα εξαρτήματα στερέωσης κ.λπ, δεν πρέπει να περιέχουν αιχμηρές άκρες ικανές να προκαλέσουν με την τριβή φθορά ή θραύση των ιμάντων.

6.2.1.2.   Όλα τα μέρη ενός συνόλου που μπορούν να διαβρωθούν πρέπει να είναι κατάλληλα προστατευμένα κατά της διάβρωσης. Μετά τη δοκιμή αντοχής στη διάβρωση στην οποία υποβλήθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 7.2, δεν πρέπει να εμφανίζεται, αφενός, καμία αλλοίωση ικανή να βλάψει την καλή λειτουργία του μηχανισμού και, αφετέρου, καμία σημαντική διάβρωση όταν τα εξαρτήματα εξετάζονται διά γυμνού οφθαλμού από εξειδικευμένο παρατηρητή.

6.2.1.3.   Τα άκαμπτα μέρη που προορίζονται να απορροφούν ενέργεια ή να υφίστανται ή να μεταδίδουν φόρτιση δεν πρέπει να είναι εύθραυστα.

6.2.1.4.   Τα άκαμπτα μέρη και τα πλαστικά μέρη μιας ζώνης ασφαλείας πρέπει να βρίσκονται και να είναι τοποθετημένα κατά τρόπο ώστε να μη μπορούν, κατά την κανονική χρήση ενός μηχανοκίνητου οχήματος, να εμπλακούν κάτω από ένα ολισθαίνον κάθισμα ή μέσα στη θύρα του οχήματος. Αν ένα από τα εξαρτήματα αυτά δεν είναι σύμφωνο με τις προαναφερόμενες απαιτήσεις, πρέπει να υποβληθεί στη δοκιμή κρούσης εν ψυχρώ που υποδεικνύεται στην παράγραφο 7.5.4. κατωτέρω. Μετά τη δοκιμή, αν οι υποδοχές ή τα στοιχεία συγκράτησης από πλαστικό των άκαμπτων μερών παρουσιάζουν εμφανείς ρωγμές, τα πλαστικά στοιχεία αφαιρούνται πλήρως και εξακριβώνεται αν το υπόλοιπο σύνολο παρουσιάζει πάντοτε την ίδια ασφάλεια. Αν το υπόλοιπο από το σύνολο παραμένει ασφαλές ή αν καμία ορατή ρωγμή δεν διαπιστώνεται, εξακριβώνεται εκ νέου αν πληροί τις συνθήκες που προβλέπονται στις παραγράφους 6.2.2, 6.2.3. και 6.4.

6.2.2.   Πόρπη

6.2.2.1.   Η πόρπη πρέπει να έχει σχεδιαστεί κατά τρόπο ώστε να αποκλείεται κάθε δυνατότητα εσφαλμένης χρήσης. Τούτο σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η πόρπη δεν πρέπει να δύναται να παραμένει σε θέση ημίκλειστη. Η διαδικασία ανοίγματος της πόρπης πρέπει να είναι προφανής. Τα μέρη της πόρπης που ενδέχεται να έρθουν σε επαφή με το σώμα του χρήστη έχουν διατομή τουλάχιστον 20 cm2 και πλάτος 46 mm, μετρούμενα σε επίπεδο του οποίου η μέγιστη απόσταση από την επιφάνεια επαφής είναι 2,5 mm. Στην περίπτωση ζωνών τύπου σαγή η τελευταία απαίτηση θεωρείται ότι ικανοποιείται αν η επιφάνεια επαφής της πόρπης με το σώμα του χρήστη έχει εμβαδόν μεταξύ 20 και 40 cm2.

6.2.2.2.   Η πόρπη, ακόμα και όταν δεν υφίσταται φόρτιση, πρέπει να παραμένει κλειστή οποιαδήποτε κι αν είναι η θέση της. Δεν πρέπει να δύναται να ανοιχτεί ακούσια, τυχαία ή με δύναμη κατώτερη του 1 daN. Η πόρπη πρέπει να δράττεται και να χρησιμοποιείται εύκολα· όταν δεν τελεί υπό φόρτιση και όταν τελεί υπό φόρτιση σύμφωνα με την παράγραφο 7.8.2. παρακάτω, πρέπει ο χρήστης να μπορεί να την απασφαλίσει με μια απλή κίνηση του ενός χεριού προς μία κατεύθυνση. Επιπροσθέτως, στην περίπτωση συνόλων ζωνών που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για τα εμπρόσθια εξωτερικά καθίσματα, με εξαίρεση τις ζώνες τύπου σαγή, πρέπει επίσης να μπορεί να δεσμευτεί από το χρήστη με μια απλή κίνηση του ενός χεριού προς μία κατεύθυνση. Η πόρπη πρέπει να απασφαλίζεται με πίεση είτε επί ενός κομβίου είτε επί παρόμοιας διάταξης. Η επιφάνεια στην οποία πρέπει να εφαρμοστεί η πίεση αυτή πρέπει στην πραγματική θέση απασφάλισης και στην προβολή της σε επίπεδο κάθετο προς την αρχική κίνηση του κομβίου να έχει τις ακόλουθες διαστάσεις: για τα ενσφηνωμένα κομβία, ελάχιστη επιφάνεια 4,5 cm2 και ελάχιστο πλάτος 15 mm· για τα μη ενσφηνωμένα κομβία, ελάχιστη επιφάνεια 2,5 cm2 και ελάχιστο πλάτος 10 mm. Η επιφάνεια αυτή πρέπει να είναι ερυθρού χρώματος. Κανένα άλλο τμήμα της πόρπης δεν πρέπει να είναι του χρώματος αυτού. Όταν το κάθισμα είναι κατειλημμένο, επιτρέπεται κόκκινη προειδοποιητική φωτεινή ένδειξη σε οποιοδήποτε σημείο της πόρπης, αν σβήνει μετά την πρόσδεση του επιβάτη.

6.2.2.3.   Η πόρπη, όταν υπόκειται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.3, πρέπει να λειτουργεί κανονικά.

6.2.2.4.   Η πόρπη πρέπει να μπορεί να αντέχει επανειλημμένους χειρισμούς και πρέπει, πριν από τη δυναμική δοκιμή που αναφέρεται στην παράγραφο 7.7, να υποστεί 5 000 κύκλους ανοίγματος και κλεισίματος σε κανονικές συνθήκες χρήσης. Σε περίπτωση ζωνών τύπου σαγή, η δοκιμή αυτή μπορεί να εκτελείται χωρίς να έχουν εισαχθεί όλες οι γλωσσίδες.

6.2.2.5.   Η αναγκαία δύναμη για να ανοιχθεί η πόρπη κατά τη δοκιμή που προβλέπεται στην παράγραφο 7.8. παρακάτω δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 6 daN.

6.2.2.6.   Η πόρπη υποβάλλεται σε δοκιμές αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.1. και, κατά περίπτωση, την παράγραφο 7.5.5. Τα εν λόγω μέρη δεν πρέπει ούτε να σπάσουν ούτε να αποσπαστούν εξαιτίας της τάσης που ασκείται από το προδιαγραφόμενο φορτίο.

6.2.2.7.   Για τις πόρπες που περιέχουν ένα στοιχείο κοινό σε δύο σύνολα, οι δοκιμές αντοχής και ανοίγματος που αναφέρονται στις παραγράφους 7.7. και 7.8. πραγματοποιούνται επίσης με το τμήμα της πόρπης που ανήκει σε ένα σύνολο να είναι δεσμευμένο στο μηχανισμό σύζευξης του άλλου συνόλου, αν είναι δυνατόν η πόρπη να συνενωθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο στην πράξη.

6.2.3.   Μηχανισμός ρύθμισης της ζώνης

6.2.3.1.   Η ζώνη, αφού φορεθεί από τον χρήστη, πρέπει είτε να προσαρμόζεται αυτόματα στο σώμα του είτε να είναι σχεδιασμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο χειροκίνητος μηχανισμός ρύθμισης να είναι άμεσα προσβάσιμος στον καθισμένο χρήστη, άνετος και εύκολος στη χρήση. Πρέπει επίσης να επιτρέπει το σφίξιμο της ζώνης με το ένα χέρι, ώστε να ταιριάζει στο μέγεθος του σώματος του χρήστη και στη θέση του καθίσματος του οχήματος.

6.2.3.2.   Δύο δείγματα από κάθε μηχανισμό ρύθμισης πρέπει να υποβληθούν στις δοκιμές σύμφωνα με την παράγραφο 7.3. Η ολίσθηση του ιμάντα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 mm ανά δείγμα μηχανισμού ρύθμισης και το άθροισμα των μετατοπίσεων για το σύνολο των μηχανισμών ρύθμισης μιας ζώνης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 40 mm.

6.2.3.3.   Όλοι οι μηχανισμοί ρύθμισης υπόκεινται σε δοκιμές αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.1. Τα εν λόγω μέρη δεν πρέπει ούτε να σπάσουν ούτε να αποσπαστούν εξαιτίας της τάσης που ασκείται από το προδιαγραφόμενο φορτίο.

6.2.3.4.   Όταν η δοκιμή πραγματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.6, η απαραίτητη δύναμη για να λειτουργήσει ο μηχανισμός χειροκίνητης ρύθμισης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 5 daN.

6.2.4.   Εξαρτήματα στερέωσης και διατάξεις ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος

Τα εξαρτήματα στερέωσης υπόκεινται στις δοκιμές αντοχής σύμφωνα με τις παραγράφους 7.5.1. και 7.5.2. Οι υπάρχοντες μηχανισμοί ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος υπόκεινται στις δοκιμές αντοχής που περιγράφονται στην παράγραφο7.5.2. του παρόντος κανονισμού, στις περιπτώσεις που δεν ελέγχθηκαν στο όχημα κατ’ εφαρμογή του κανονισμού αριθ. 14 (σύμφωνα με την τελευταία έκδοση τροποποιήσεων) σχετικά με τις αγκυρώσεις των ζωνών ασφαλείας. Τα εν λόγω μέρη δεν πρέπει ούτε να σπάσουν ούτε να αποσπαστούν εξαιτίας της τάσης που ασκείται από το προδιαγραφόμενο φορτίο.

6.2.5.   Συσπειρωτήρες

Οι συσπειρωτήρες υποβάλλονται σε δοκιμές και πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται παρακάτω, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών αντοχής που αναφέρονται στις παραγράφους 7.5.1. και 7.5.2. (Οι εν λόγω απαιτήσεις αποκλείουν τους συσπειρωτήρες χωρίς ασφάλιση.)

6.2.5.1.   Συσπειρωτήρες χειροκίνητης απασφάλισης

6.2.5.1.1.   Ο ιμάντας ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα χειροκίνητης απασφάλισης δεν πρέπει να μετατοπίζεται πλέον των 25 mm μεταξύ των θέσεων ασφάλισης του συσπειρωτήρα.

6.2.5.1.2.   Ο ιμάντας ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας θα εκτυλίσσεται από έναν συσπειρωτήρα χειροκίνητης απασφάλισης εντός 6 mm του μέγιστου μήκους του όταν τάση τουλάχιστον 1,4 daN και 2,2 daN κατ’ ανώτατο όριο εφαρμόζεται στον ιμάντα στη συνήθη κατεύθυνση εξαγωγής.

6.2.5.1.3.   Ο ιμάντας πρέπει να επανατυλιχθεί από το συσπειρωτήρα και να αφεθεί να επανατυλιχθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1, μέχρις ότου ολοκληρωθούν 5 000 κύκλοι. Ο συσπειρωτήρας πρέπει στη συνέχεια να υποβληθεί στη δοκιμή διάβρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.2. και μετά στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3. Μετά πρέπει να υποστεί με ικανοποιητικό τρόπο μία άλλη σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεων και επανατυλίξεων. Μετά τις δοκιμές που αναφέρονται ανωτέρω, ο συσπειρωτήρας πρέπει να εξακολουθεί να λειτουργεί σωστά και να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στις παραγράφους 6.2.5.1.1. και 6.2.5.1.2. ανωτέρω.

6.2.5.2.   Συσπειρωτήρας αυτόματης ασφάλισης

6.2.5.2.1.   Ο ιμάντας ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα αυτόματης ασφάλισης δεν πρέπει να μετατοπίζεται πλέον των 30 mm μεταξύ των θέσεων ασφάλισης του συσπειρωτήρα. Έπειτα από μία κίνηση του χρήστη προς τα πίσω, η ζώνη πρέπει είτε να παραμένει στην αρχική της θέση είτε να επανέρχεται αυτόματα στη θέση αυτή ως συνέπεια των κινήσεων του χρήστη προς τα εμπρός.

6.2.5.2.2.   Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,7 daN, όταν η δύναμη αυτή μετράται επί του ελεύθερου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του συσπειρωτήρα σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.4.

Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα διαγωνίου ζώνης, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,1 daN και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,7 daN όταν μετράται με ανάλογο τρόπο.

6.2.5.2.3.   Ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί από τον συσπειρωτήρα και να αφεθεί να επανατυλιχθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1. μέχρις ότου ολοκληρωθούν 5 000 κύκλοι. Ο συσπειρωτήρας πρέπει στη συνέχεια να υποβληθεί στη δοκιμή διάβρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.2. και κατόπιν στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3. Μετά πρέπει να υποστεί με ικανοποιητικό τρόπο άλλη μία σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεων και επανατυλίξεων. Μετά τις προαναφερόμενες δοκιμές, ο συσπειρωτήρας πρέπει να εξακολουθεί να λειτουργεί σωστά και να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στις παραγράφους 6.2.5.2.1. και 6.2.5.2.2.ανωτέρω.

6.2.5.3.   Συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης

6.2.5.3.1.   Ο συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης πρέπει να ικανοποιεί τις ακόλουθες συνθήκες όταν υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με τις προδιαγραφές της παραγράφου 7.6.2. παρακάτω. Όταν πρόκειται για ευαισθησία ως προς έναν παράγοντα σύμφωνα με την παράγραφο 2.14.4.1, ισχύουν μόνο οι προδιαγραφές που αφορούν την επιβράδυνση του οχήματος.

6.2.5.3.1.1.

Πρέπει να ασφαλίζεται για επιβράδυνση οχήματος ίση προς 0,45 g (6) για συσπειρωτήρες τύπου 4 και προς 0,85 g για συσπειρωτήρες τύπου 4N.

6.2.5.3.1.2.

Δεν πρέπει να ασφαλίζεται με επιτάχυνση του ιμάντα, η οποία μετρούμενη κατά την κατεύθυνση εξαγωγής του είναι μικρότερη από 0,8 g για συσπειρωτήρες τύπου 4 και από 1,0 g για συσπειρωτήρες τύπου 4Ν.

6.2.5.3.1.3.

Δεν πρέπει να ασφαλίζεται όταν ο μηχανισμός αναγνώρισης εκτρέπεται έως 12° ή λιγότερο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση από τη θέση εγκατάστασης που υποδεικνύεται από τον κατασκευαστή.

6.2.5.3.1.4.

Πρέπει να ασφαλίζεται όταν ο μηχανισμός αναγνώρισης εκτραπεί κατά περισσότερο από 27° για τον τύπο 4 ή 40° για τον τύπο 4N προς οποιαδήποτε κατεύθυνση από τη θέση εγκατάστασης που υποδεικνύει ο κατασκευαστής.

6.2.5.3.1.5.

Αν η αποτελεσματικότητα του συσπειρωτήρα εξαρτάται από εξωτερικό σήμα ή πηγή ενέργειας, η εγκατάσταση πρέπει να εγγυάται αυτόματη ασφάλιση του συσπειρωτήρα σε περίπτωση αστοχίας ή διακοπής του σήματος ή της πηγής ενέργειας. Ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν χρειάζεται να ικανοποιείται όταν πρόκειται για συσπειρωτήρα πολλαπλής ευαισθησίας, με τον όρο ότι μόνο μία ευαισθησία εξαρτάται από εξωτερικό σήμα ή πηγή ενέργειας και η αστοχία του σήματος ή της πηγής ενέργειας υποδεικνύεται στον οδηγό με οπτικό ή/και ηχητικό μέσο.

6.2.5.3.2.   Όταν ένας συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης με πολλαπλή ευαισθησία, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθησίας του ιμάντα, υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.2, πρέπει να πληροί τις ειδικές απαιτήσεις και να ασφαλίζει όταν η επιτάχυνση του ιμάντα που μετράται προς την κατεύθυνση της ανεξέλιξης δεν είναι μικρότερη από 2,0 g.

6.2.5.3.3.   Κατά τη διάρκεια των δοκιμών που υποδεικνύονται στις παραγράφους 6.2.5.3.1. και 6.2.5.3.2, το μήκος του ιμάντα που μπορεί να εκτυλιχθεί πριν ασφαλίσει ο συσπειρωτήρας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 mm με αφετηρία το μήκος που προβλέπεται στην παράγραφο 7.6.2.1. Στην περίπτωση της δοκιμής που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 6.2.5.3.1.2, η ασφάλιση δεν πρέπει να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια των εκτυλισσόμενων πρώτων 50 mm του ιμάντα με αφετηρία το μήκος που προβλέπεται στην παράγραφο 7.6.2.1.

6.2.5.3.4.   Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,7 daN, όταν η δύναμη αυτή μετράται επί του ελεύθερου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του συσπειρωτήρα σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.4.

Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα συγκράτησης του ανωτέρω τμήματος του κορμού, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,1 daN και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,7 daN όταν μετράται με ανάλογο τρόπο, με εξαίρεση τις ζώνες που είναι εξοπλισμένες με μηχανισμό περιορισμού της τάσης, οπότε η ελάχιστη δύναμη επανατύλιξης είναι δυνατόν να μειωθεί στα 0,05 daN μόνο όταν ο μηχανισμός αυτός βρίσκεται εν λειτουργία. Αν ο ιμάντας διέρχεται από άξονα μετάδοσης ή τροχαλία, η δύναμη επανατύλιξης πρέπει να μετρηθεί επί του ελεύθερου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του άξονα μετάδοσης ή της τροχαλίας.

Αν το σύνολο περιέχει χειροκίνητο ή αυτόματο μηχανισμό που εμποδίζει τη ζώνη να επανατυλιχθεί πλήρως, η διάταξη αυτή δεν πρέπει να βρίσκεται σε λειτουργία κατά την εκτίμηση των απαιτήσεων αυτών.

Αν το σύνολο περιλαμβάνει διάταξη μείωσης της τάσης, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα που περιγράφηκε παραπάνω μετράται όταν η διάταξη βρίσκεται σε λειτουργία και εκτός λειτουργίας κατά την εκτίμηση των εν λόγω απαιτήσεων πριν και μετά τις δοκιμές αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.5.

6.2.5.3.5.   Ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί από τον συσπειρωτήρα και να αφεθεί να ξανατυλιχτεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1. μέχρις ότου ολοκληρωθούν 40 000 κύκλοι. Ο συσπειρωτήρας υποβάλλεται στη συνέχεια σε δοκιμή διάβρωσης σύμφωνα με την παράγραφο 7.2. και ακολούθως στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3. Στη συνέχεια, πρέπει να υποστεί, με ικανοποιητικό τρόπο, άλλη μία σειρά από 5 000 κύκλους (45 000 στο σύνολο).

Αν το σύνολο περιλαμβάνει διάταξη μείωσης της τάσης, οι ανωτέρω δοκιμές διεξάγονται με την προϋπόθεση ότι η διάταξη μείωσης της τάσης βρίσκεται σε λειτουργία και εκτός λειτουργίας.

Μετά τις ανωτέρω δοκιμές, ο συσπειρωτήρας πρέπει να λειτουργεί σωστά και να εξακολουθεί να πληροί τις προϋποθέσεις των παραγράφων 6.2.5.3.1, 6.2.5.3.3. και 6.2.5.3.4. ανωτέρω.

6.2.5.4.   Οι συπειρωτήρες πρέπει να πληρούν, μετά τη δοκιμή αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.5. και αμέσως μετά τη μέτρηση της δύναμης επανατύλιξης σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.4, και τις δύο ακόλουθες προδιαγραφές:

6.2.5.4.1.

Όταν οι συσπειρωτήρες, με εξαίρεση τους συσπειρωτήρες αυτόματης ασφάλισης, υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.4.2, πρέπει να μπορούν να αποφεύγουν το ενδεχόμενο εμφάνισης χαλάρωσης του δεσίματος της ζώνης στο στήθος, και

6.2.5.4.2.

Όταν η πόρπη είναι απομανταλωμένη έτσι ώστε να αποδεσμευθεί το γλωσσίδιο, μόνος του ο συσπειρωτήρας πρέπει να μπορεί να επανατυλίξει πλήρως τον ιμάντα.

6.2.6.   Διάταξη προφόρτισης

6.2.6.1.   Η διάταξη προφόρτισης (περιλαμβανομένου του αισθητήρα κρούσεων που συνδέεται με τη διάταξη με τα αρχικά βύσματα, αλλά χωρίς να διέρχεται μέσω αυτών ρεύμα), αφού υποβληθεί σε δοκιμή διάβρωσης σύμφωνα με την παράγραφο 7.2, πρέπει να λειτουργεί κανονικά.

6.2.6.2.   Επαληθεύεται ότι ακούσια λειτουργία της διάταξης δεν συνεπάγεται τυχόν κίνδυνο σωματικού τραυματισμού του χρήστη.

6.2.6.3.   Στην περίπτωση διατάξεων προφόρτισης με βάση συστήματα πυροτεχνικής:

6.2.6.3.1.

Αφού υποβληθεί σε προετοιμασία σύμφωνα με την παράγραφο 7.9.1, η λειτουργία της διάταξης προφόρτισης δεν πρέπει να έχει ενεργοποιηθεί λόγω θερμοκρασίας και η διάταξη πρέπει να λειτουργεί κανονικά.

6.2.6.3.2.

Πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις για την αποτροπή της έκλυσης θερμών αερίων από την ανάφλεξη κοντά σε εύφλεκτα υλικά.

6.3.   Ιμάντες

6.3.1.   Γενικά

6.3.1.1.   Οι ιμάντες πρέπει να έχουν τέτοια χαρακτηριστικά ώστε η πίεση που ασκούν επί του σώματος του χρήστη να κατανέμεται κατά το δυνατόν ισοδύναμα σε όλο το πλάτος τους και να μη συστρέφονται ακόμη και υπό φορτίο. Πρέπει να έχουν δυνατότητες απορρόφησης και διάχυσης της ενέργειας. Ο ιμάντας πρέπει να έχει ολοκληρωμένη προστασία, ώστε να μην ξεφτίζει με τη χρήση.

6.3.1.2.   Το πλάτος του ιμάντα υπό φορτίο 980 daN + 100 - 0 daN δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 46 mm. Η μέτρηση αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί κατά τη δοκιμή αντοχής στη θραύση που περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.3, χωρίς παύση της λειτουργίας της μηχανής με την προαναφερόμενη φόρτιση (7).

6.3.2.   Αντοχή έπειτα από προσαρμογή στη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος

Για τα δύο δείγματα ιμάντων που προετοιμάζονται σύμφωνα με την παράγραφο 7.4.1.1. η φόρτιση θραύσης του ιμάντα, που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 7.4.2, δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 1 470 daN. Η διαφορά μεταξύ των φορτίσεων θραύσης των δύο δειγμάτων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 % της μεγαλύτερης μετρούμενης φόρτισης θραύσης.

6.3.3.   Αντοχή έπειτα από ειδική προετοιμασία

Για τα δύο δείγματα ιμάντων που προετοιμάζονται σύμφωνα με μία από τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1. (με εξαίρεση την παράγραφο 7.4.1.1.) παρακάτω, η φόρτιση θραύσης του ιμάντα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με το 75 % της μέσης τιμής των φορτίσεων που προσδιορίζονται στη δοκιμή που προβλέπεται στην παράγραφο 6.3.2, και όχι μικρότερη από 1 470 dAN. Η τεχνική υπηρεσία μπορεί να παραλείψει μία ή περισσότερες από τις δοκιμές αυτές, αν η σύνθεση του υλικού που χρησιμοποιείται ή οι διαθέσιμες πληροφορίες τις καθιστούν περιττές.

6.4.   Σύνολο ζώνης ή σύστημα συγκράτησης

6.4.1.   Δυναμική δοκιμή

6.4.1.1.   Το σύνολο ζώνης ή το σύστημα συγκράτησης πρέπει να υποβληθεί στη δυναμική δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.7. παρακάτω.

6.4.1.2.   Η δυναμική δοκιμή πραγματοποιείται σε δύο ζώνες που δεν έχουν υποστεί προηγούμενη φόρτιση, εκτός από την περίπτωση των ζωνών που αποτελούν τμήμα συστημάτων συγκράτησης. Στην περίπτωση αυτή, η δυναμική δοκιμή πραγματοποιείται στα συστήματα συγκράτησης που προβλέπονται για μία ομάδα καθισμάτων που δεν έχουν προηγουμένως υποστεί φόρτιση. Οι πόρπες των προς δοκιμή συνόλων ζώνης πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές της παραγράφου 6.2.2.4. ανωτέρω. Στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας με συσπειρωτήρες, ο συσπειρωτήρας πρέπει να έχει υποβληθεί στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που ορίζεται στην παράγραφο 7.6.3· επιπλέον, στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας ή συστημάτων συγκράτησης εφοδιασμένων με διάταξη προφόρτισης που περιλαμβάνει μέσα πυροτεχνικής, η διάταξη πρέπει να έχει υποβληθεί στην προδιαγραφόμενη στην παράγραφο 7.9.1. προετοιμασία.

6.4.1.2.1.   Οι ζώνες πρέπει να έχουν υποστεί τη δοκιμή διάβρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.2, μετά την οποία πρέπει να υποστούν 500 πρόσθετους κύκλους ασφάλισης και απασφάλισης της πόρπης υπό κανονικές συνθήκες χρήσης.

6.4.1.2.2.   Οι ζώνες ασφαλείας με συσπειρωτήρες πρέπει να έχουν υποβληθεί είτε στις δοκιμές που περιγράφονται στην παράγραφο 6.2.5.2. είτε στις δοκιμές που περιγράφονται στην παράγραφο 6.2.5.3. Αν όμως ένας συσπειρωτήρας έχει ήδη υποβληθεί στη δοκιμή διάβρωσης σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6.4.1.2.1, δεν είναι απαραίτητο να επαναληφθεί η δοκιμή αυτή.

6.4.1.2.3.   Στην περίπτωση ζώνης που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί με διάταξη ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος, όπως περιγράφηκε στην παραπάνω παράγραφο 2.9.6, η δοκιμή εκτελείται με τη διάταξη ρυθμισμένη στην (στις) δυσμενέστερη(-ες) θέση(-εις) που επιλέγεται(-ονται) από την τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη δοκιμή. Ωστόσο, αν η διάταξη ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος αποτελείται από την αγκύρωση της ζώνης, όπως εγκρίνεται σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 14, η αρμόδια για τις δοκιμές τεχνική υπηρεσία μπορεί, αν το επιθυμεί, να εφαρμόσει τις διατάξεις της παραγράφου 7.7.1. παρακάτω.

6.4.1.2.4.   Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη προφόρτισης, η ελάχιστη μετατόπιση που περιγράφεται στην παράγραφο 6.4.1.3.2. κατωτέρω μπορεί να μειωθεί κατά το ήμισυ. Για τους σκοπούς της δοκιμής αυτής, τίθεται σε λειτουργία η διάταξη προφόρτισης.

6.4.1.2.5.   Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη μείωσης της έντασης, πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή αντοχής με την εν λόγω διάταξη σε λειτουργία σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.5. πριν από τη δυναμική δοκιμή. Η δυναμική δοκιμή πρέπει στη συνέχεια να διεξάγεται με τη διάταξη μείωσης της τάσης σε λειτουργία.

6.4.1.3.   Κατά τη διάρκεια της δοκιμής αυτής πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθοι όροι:

6.4.1.3.1.

Κανένα μέρος συνόλου ή συστήματος συγκράτησης που συγκρατεί επιβάτη του οχήματος δεν πρέπει να σπάσει και καμία πόρπη ή σύστημα ασφάλισης ή μετατόπισης δεν πρέπει να απασφαλίζεται και

6.4.1.3.2.

Η μετατόπιση του ανδρείκελου προς τα εμπρός πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 80 και 200 mm στο ύψος της λεκάνης για τις ζώνες ασφαλείας του υπογαστρίου. Στην περίπτωση άλλων τύπων ζωνών, η μετατόπιση προς τα εμπρός πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 80 και 200 mm στο ύψος της λεκάνης και μεταξύ 100 και 300 mm στο ύψος του θώρακα. Στην περίπτωση ζώνης τύπου σαγή, οι ελάχιστες μετατοπίσεις που προσδιορίζονται παραπάνω μπορούν να μειωθούν κατά το ήμισυ. Οι μετατοπίσεις αυτές είναι μετατοπίσεις συνδεόμενες με τα σημεία μέτρησης που σημειώνονται στο παράρτημα 7 σχήμα 6 του παρόντος κανονισμού.

6.4.1.3.3.

Σε περίπτωση ζώνης ασφαλείας που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε εμπρόσθια πλευρική θέση καθημένου η οποία προστατεύεται από αερόσακο τοποθετημένο μπροστά της, η μετατόπιση του θωρακικού σημείου αναφοράς δύναται να υπερβαίνει τη μετατόπιση που περιγράφεται στην παράγραφο 6.4.1.3.2. ανωτέρω, αν η ταχύτητά του στην εν λόγω τιμή δεν υπερβαίνει τα 24 km/h.

6.4.1.4.   Στην περίπτωση συστήματος συγκράτησης:

6.4.1.4.1.

Η κίνηση του θωρακικού σημείου αναφοράς μπορεί να είναι μεγαλύτερη από εκείνη που περιγράφεται στην παράγραφο 6.4.1.3.2. αν αποδεικνύεται με υπολογισμούς ή με μεταγενέστερη δοκιμή ότι κανένα τμήμα του κορμού ή της κεφαλής του ανδρεικέλου που χρησιμοποιείται στη δυναμική δοκιμή δεν ήρθε σε επαφή με κάποιο άκαμπτο μέρος του εμπρόσθιου τμήματος του οχήματος, εκτός αν πρόκειται για επαφή μεταξύ θώρακα και συστήματος οδήγησης, αν το σύστημα ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 12 και αν η επαφή γίνεται με ταχύτητα μεγαλύτερη από 24 km/h. Για την εν λόγω εκτίμηση, θεωρείται ότι το κάθισμα βρίσκεται στη θέση που προσδιορίζεται στην παράγραφο 7.7.15. κατωτέρω.

6.4.1.4.2.

Στην περίπτωση οχημάτων που χρησιμοποιούν τέτοιες διατάξεις, το σύστημα μετατόπισης και ασφάλισης που επιτρέπει στους επιβάτες όλων των θέσεων να εξέρχονται από το όχημα πρέπει να εξακολουθεί να μπορεί να απασφαλίζεται με το χέρι μετά τη δυναμική δοκιμή.

6.4.1.5.   Κατά παρέκκλιση, για τα συστήματα συγκράτησης, οι μετατοπίσεις μπορούν να είναι μεγαλύτερες από εκείνες που περιγράφονται στην παράγραφο 6.4.1.3.2. στην περίπτωση που η άνω αγκύρωση που έχει τοποθετηθεί στο κάθισμα τυγχάνει της παρέκκλισης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.4. του κανονισμού αριθ. 14.

6.4.2.   Αντοχή μετά τη διαδικασία φθοράς από τριβή

6.4.2.1.   Για τα δύο δείγματα που προετοιμάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1.6. παρακάτω, η φόρτιση θραύσης πρέπει να εκτιμάται όπως ορίζεται στις παραγράφους 7.4.2. και 7.5. παρακάτω. Πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση προς το 75 % της μέσης τιμής των φορτίσεων θραύσης που προσδιορίζονται κατά τη διάρκεια των δοκιμών επί των ιμάντων που δεν έχουν φθαρεί με τριβή, χωρίς να είναι μικρότερη από την ελάχιστη φόρτιση που περιγράφεται για τα υπό δοκιμή εξαρτήματα. Η διαφορά μεταξύ των φορτίσεων θραύσης των δύο δειγμάτων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 20 % της υψηλότερης μετρούμενης φόρτισης θραύσης. Για τις διαδικασίες των τύπων 1 και 2, η δοκιμή με τη φόρτιση θραύσης πραγματοποιείται μόνο στα δείγματα ιμάντα (παράγραφος 7.4.2). Για τη διαδικασία του τύπου 3, η δοκιμή για τη φόρτιση θραύσης του ιμάντα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης τα μεταλλικά μέρη (παράγραφος 7.5).

6.4.2.2.   Τα τμήματα του συνόλου της ζώνης που πρόκειται να υποβληθούν σε διαδικασία φθοράς με τριβή παρατίθενται στον ακόλουθο πίνακα και οι τύποι διαδικασιών που ενδεχομένως πρέπει να ακολουθηθούν επισημαίνονται με «x». Σε κάθε διαδικασία πρέπει να χρησιμοποιηθεί νέο δείγμα.

	Διαδικασία 1	Διαδικασία 2	Διαδικασία 3
Εξαρτήματα στερέωσης	—	—	x
Οδηγός ιμάντα ή τροχαλία	—	x	—
Σχισμή πόρπης	—	x	x
Διάταξη ρύθμισης	x	—	x
Εξαρτήματα συρραμμένα στον ιμάντα	—	—	x

7.   ΔΟΚΙΜΕΣ

7.1.   Χρήση δειγμάτων που υποβλήθηκαν για έγκριση τύπου ζώνης ή συστήματος συγκράτησης (βλέπε παράρτημα 13 του παρόντος κανονισμού)

7.1.1.   Για την εξέταση της πόρπης, τη δοκιμή λειτουργίας της πόρπης σε χαμηλή θερμοκρασία, την ενδεχόμενη δοκιμή σε χαμηλή θερμοκρασία σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.4, τη δοκιμή αντοχής της ζώνης, τη δοκιμή διάβρωσης της ζώνης, τις δοκιμές ανοίγματος των συσπειρωτήρων, τη δυναμική δοκιμή και τη δοκιμή απασφάλισης της πόρπης μετά τη δυναμική δοκιμή χρειάζονται δύο ζώνες ή συστήματα συγκράτησης. Η εξέταση της ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης πρέπει να πραγματοποιείται σε ένα από τα δύο δείγματα.

7.1.2.   Για την εξέταση της πόρπης και τη δοκιμή αντοχής της πόρπης, των εξαρτημάτων στερέωσης, των μηχανισμών ρύθμισης της ζώνης και, ενδεχομένως, των συσπειρωτήρων χρειάζεται μία ζώνη ή ένα σύστημα συγκράτησης.

7.1.3.   Για την εξέταση της πόρπης, τη δοκιμή μικροολίσθησης και τη δοκιμή φθοράς με τριβή χρειάζονται δύο ζώνες ή συστήματα συγκράτησης. Η δοκιμή λειτουργίας του μηχανισμού ρύθμισης της ζώνης πρέπει να πραγματοποιείται σε ένα από τα δύο δείγματα.

7.1.4.   Για τη δοκιμή αντοχής του ιμάντα στη θραύση χρησιμοποιείται δείγμα ιμάντα. Ένα τμήμα του δείγματος αυτού πρέπει να φυλαχθεί κατά τη διάρκεια της ισχύος της έγκρισης.

7.2.   Δοκιμή διάβρωσης

7.2.1.   Το πλήρες σύνολο της ζώνης ασφαλείας τοποθετείται μέσα σε θάλαμο δοκιμής, όπως υποδεικνύεται στο παράρτημα 12 του παρόντος κανονισμού. Στην περίπτωση συνόλου που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα, ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί σε όλο το μήκος του, μείον 300 + 3 mm. Εκτός από σύντομες διακοπές που μπορούν να αποδειχθούν απαραίτητες, π.χ. για τον έλεγχο και την προσθήκη διαλύματος άλατος, η δοκιμή έκθεσης πρέπει να συνεχιστεί χωρίς διακοπή επί 50 ώρες.

7.2.2.   Για να συμπληρωθεί η δοκιμή έκθεσης, το σύνολο πρέπει να πλυθεί προσεκτικά ή να εμβαπτισθεί σε ρέον διαυγές νερό σε θερμοκρασία που δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 38 °C, ώστε να αφαιρεθεί κάθε απόθεση άλατος που θα μπορούσε να σχηματιστεί και, στη συνέχεια, να ξηρανθεί σε θερμοκρασία περιβάλλοντος επί 24 ώρες πριν εξετασθεί σύμφωνα προς την παράγραφο 6.2.1.2. παραπάνω.

7.3.   Δοκιμή μικροολίσθησης (βλέπε παράρτημα 11 σχήμα 3 του παρόντος κανονισμού)

7.3.1.   Τα δείγματα που πρόκειται να υποβληθούν σε δοκιμή μικροολίσθησης διατηρούνται επί τουλάχιστον 24 ώρες σε ατμόσφαιρα θερμοκρασίας 20 ± 5 °C και σχετικής υγρασίας 65 ± 5 %. Η δοκιμή πραγματοποιείται σε θερμοκρασία μεταξύ 15 και 30 °C.

7.3.2.   Στον πάγκο δοκιμής επαληθεύεται ότι το ελεύθερο άκρο της διάταξης ρύθμισης διευθύνεται είτε προς τα άνω είτε προς τα κάτω, όπως επί του οχήματος.

7.3.3.   Στο κατώτερο άκρο του ιμάντα κρεμάται φορτίο 5 daN. Στο άλλο άκρο ασκείται παλινδρομική κίνηση, συνολικού εύρους 300 ± 20 mm (βλέπε σχήμα).

7.3.4.   Αν υφίσταται ένα ελεύθερο άκρο που χρησιμεύει ως απόθεμα ιμάντα, το άκρο αυτό δεν πρέπει με κανένα τρόπο να είναι συνδεδεμένο ή καρφιτσωμένο επί του τεταμένου τμήματος.

7.3.5.   Στον πάγκο δοκιμής επαληθεύεται ότι η κοιλότητα του ιμάντα στη χαλαρωμένη θέση διευθύνεται όπως εντός του οχήματος ως προς τη διάταξη ρύθμισης. Η φόρτιση των 5 daN επί του πάγκου δοκιμής οδηγείται κατακόρυφα, κατά τρόπο ώστε να αποφευχθεί η αιώρηση του φορτίου και η συστροφή με ελάττωση του μήκους του ιμάντα. Το εξάρτημα στερέωσης στερεώνεται στο φορτίο των 5 daN όπως εντός του οχήματος.

7.3.6.   Πριν από την οριστική έναρξη της δοκιμής, πραγματοποιείται σειρά 20 κύκλων, για να προσαρμοσθεί το σύστημα αυτοσύσφιξης στη θέση του.

7.3.7.   Ο αριθμός των 1 000 κύκλων πρέπει να πραγματοποιείται με συχνότητα 0,5 κύκλους ανά δευτερόλεπτο, και το συνολικό εύρος να είναι 300 + 20 mm. Το φορτίο των 5 daN εφαρμόζεται μόνο κατά τη διάρκεια χρόνου που αντιστοιχεί σε μία μετατόπιση 100 + 20 mm ανά ημιπερίοδο.

7.4.   Προετοιμασία των ιμάντων για τη δοκιμή αντοχής στη θραύση (στατική)

7.4.1.   Προετοιμασία των ιμάντων για τη δοκιμή αντοχής στη θραύση

Όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3.2.2.3, δείγματα κομμένα από τον ιμάντα προετοιμάζονται κατά τον ακόλουθο τρόπο:

7.4.1.1.   Προετοιμασία στη θερμοκρασία και την υγρασία περιβάλλοντος

Ο ιμάντας πρέπει να προετοιμάζεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 139 (2005), με τη χρήση της πρότυπης ατμόσφαιρας ή της πρότυπης εναλλακτικής ατμόσφαιρας. Αν η δοκιμή δεν πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την προετοιμασία, το δείγμα πρέπει να τοποθετηθεί μέσα σε δοχείο ερμητικά κλεισμένο έως την έναρξη της δοκιμής. Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός 5 λεπτών μετά την έξοδό του από την ατμόσφαιρα προετοιμασίας ή από το δοχείο.

7.4.1.2.   Προετοιμασία στο φως

7.4.1.2.1.   Εφαρμόζονται οι προδιαγραφές του προτύπου ISO 105-B02 (1994/Τροπ.2:2000). Ο ιμάντας εκτίθεται στο φως επί όσο χρόνο χρειάζεται για να επιτευχθεί στη χρησιμοποιούμενη πρότυπη κυανή βαφή αριθ. 7 αντίθεση ίση προς τον αριθμό 4 της κλίμακας του τεφρόχρου.

7.4.1.2.2.   Μετά την έκθεση, ο ιμάντας προετοιμάζεται όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.1.1. Αν η δοκιμή δεν πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την προετοιμασία, το δείγμα πρέπει να τοποθετηθεί μέσα σε δοχείο ερμητικά κλεισμένο μέχρι την έναρξη της δοκιμής. Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός πέντε λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από το θερμαινόμενο ερμάριο.

7.4.1.3.   Προετοιμασία στο ψύχος

7.4.1.3.1.   Ο ιμάντας προετοιμάζεται όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.1.1.

7.4.1.3.2.   Στη συνέχεια, ο ιμάντας τοποθετείται επί μιάμιση ώρα σε επίπεδη επιφάνεια μέσα σε ψυχρό θάλαμο στον οποίο η θερμοκρασία του αέρα είναι – 30 + 5 °C. Κατόπιν διπλώνεται και ο διπλωμένος ιμάντας φορτίζεται με μάζα 2 kg που έχει ψυχρανθεί εκ των προτέρων στους – 30 + 5 °C. Αφού ο ιμάντας παραμείνει υπό φορτίο επί 30 λεπτά μέσα σε αυτόν τον ψυχρό θάλαμο, αφαιρείται η μάζα και μετράται η φόρτιση θραύσης εντός 5 λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από τον ψυχρό θάλαμο.

7.4.1.4.   Προετοιμασία στη θερμότητα

7.4.1.4.1.   Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει επί τρεις ώρες μέσα σε θερμαινόμενο ερμάριο, σε ατμόσφαιρα θερμοκρασίας 60 + 5 °C και σχετικής υγρασίας 65 + 5 %.

7.4.1.4.2.   Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός πέντε λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από το θερμαινόμενο ερμάριο.

7.4.1.5.   Έκθεση στο νερό

7.4.1.5.1.   Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει πλήρως εμβαπτισμένος επί τρεις ώρες σε αποσταγμένο νερό θερμοκρασίας 20 + 5 °C, στο οποίο έχουν προστεθεί ίχνη διαβρεκτικού. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε διαβρεκτικό που αρμόζει στην εξεταζόμενη ίνα.

7.4.1.5.2.   Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός 10 λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από το νερό.

7.4.1.6.   Προετοιμασία στη φθορά με τριβή

7.4.1.6.1.   Η διαδικασία φθοράς με τριβή πραγματοποιείται σε όλες τις διατάξεις με τις οποίες ο ιμάντας έρχεται σε επαφή με άκαμπτο μέρος της ζώνης. Εξαιρούνται όλες οι διατάξεις προσαρμογής, όταν από τη δοκιμή μικροολίσθησης (7.3) προκύψει ότι ο ιμάντας ολισθαίνει λιγότερο από το ήμισυ της προδιαγραφόμενης τιμής. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθεί η διαδικασία φθοράς με τριβή του τύπου 1 (7.4.1.6.4.1). Η τοποθέτηση επί της διάταξης δοκιμής πρέπει να τηρεί κατά προσέγγιση τη σχετική θέση του ιμάντα και την επιφάνεια επαφής.

7.4.1.6.2.   Τα δείγματα προετοιμάζονται όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.1.1. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος κατά τη διαδικασία φθοράς με τριβή πρέπει να είναι μεταξύ 15 και 30 °C.

7.4.1.6.3.   Ο παρακάτω πίνακας δίνει τις γενικές συνθήκες για κάθε διαδικασία φθοράς διά τριβής.

	Φόρτιση daN	Συχνότητα Hz	Αριθμός κύκλων	Μετατόπιση mm
Διαδικασία 1	2,5	0,5	5 000	300 ± 20
Διαδικασία 2	0,5	0,5	45 000	300 ± 20
Διαδικασία 3 (8)	0 έως 5	0,5	45 000	—

Η μετατόπιση που υποδεικνύεται στην πέμπτη στήλη του πίνακα είναι το πλάτος μιας παλινδρομικής κίνησης που ασκείται στον ιμάντα.

7.4.1.6.4.   Ειδικές συνθήκες προετοιμασίας

7.4.1.6.4.1.

Διαδικασία 1: Για περιπτώσεις στις οποίες ο ιμάντας διέρχεται από διάταξη ρύθμισης Η φόρτιση των 2,5 daN εφαρμόζεται κατακόρυφα με συνεχή τρόπο επί του ενός των τμημάτων του ιμάντα — το άλλο τμήμα του ιμάντα συνδέεται με διάταξη που κινεί τον ιμάντα με οριζόντια παλινδρομική κίνηση. Η διάταξη ρύθμισης είναι τοποθετημένη στο οριζόντιο τμήμα του ιμάντα κατά τρόπο ώστε ο ιμάντας να παραμένει τεταμένος (βλέπε παράρτημα 11 σχήμα 1 του παρόντος κανονισμού).

7.4.1.6.4.2.

Διαδικασία 2: Για περιπτώσεις στις οποίες ο ιμάντας αλλάζει διεύθυνση διερχόμενος από άκαμπτο μέρος. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής αυτής, οι γωνίες που σχηματίζουν μεταξύ τους τα δύο άκρα του ιμάντα πρέπει να ανταποκρίνονται στο σχήμα 2 του παραρτήματος 11 του παρόντος κανονισμού. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής πρέπει να εφαρμόζεται σταθερό φορτίο 0,5 daN. Στις περιπτώσεις που ο ιμάντας αλλάξει διεύθυνση περισσότερο από μια φορά όταν διέρχεται από άκαμπτο μέρος, το φορτίο των 0,5 daN μπορεί να αυξηθεί κατά τρόπο ώστε να εξασφαλιστεί η προδιαγραφόμενη μετατόπιση του ιμάντα κατά 300 mm διά μέσου του άκαμπτου αυτού μέρους.

7.4.1.6.4.3.

Διαδικασία 3: Για περιπτώσεις που ο ιμάντας είναι στερεωμένος σε άκαμπτο μέρος με ραφή ή παρόμοια μέθοδο. Η συνολική παλινδρομική κίνηση είναι 300 + 20 mm και η φόρτιση των 5 daN εφαρμόζεται μόνο για το χρόνο που αντιστοιχεί σε μετατόπιση 100 + 20 mm ανά ημιπερίοδο (βλέπε παράρτημα 11 σχήμα 3 του παρόντος κανονισμού).

7.4.2.   Δοκιμή αντοχής του ιμάντα στη θραύση (στατική δοκιμή)

7.4.2.1.   Οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται κάθε φορά επί δύο νέων δειγμάτων ιμάντων, επαρκούς μήκους, προετοιμασμένων σε μία από τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1.

7.4.2.2.   Κάθε ιμάντας πρέπει να δράττεται μεταξύ των σιαγόνων μιας μηχανής δοκιμής έλξης. Οι σιαγόνες πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται θραύση του ιμάντα κοντά ή στο ύψος των σιαγόνων. Η ταχύτητα μετατόπισης πρέπει να είναι περίπου 100 mm ανά λεπτό Το ελεύθερο μήκος του δείγματος μεταξύ των σιαγόνων της μηχανής στην αρχή της δοκιμής πρέπει να είναι 200 ± 400 mm.

7.4.2.3.   Στη συνέχεια, η τάση αυξάνεται μέχρι να επέλθει θραύση του ιμάντα και σημειώνεται η φόρτιση θραύσης.

7.4.2.4.   Αν ο ιμάντας ολισθαίνει ή σχίζεται στη θέση της μιας των σιαγόνων ή σε απόσταση μικρότερη των 10 mm από μία εξ αυτών, η δοκιμή ακυρώνεται και πραγματοποιείται νέα δοκιμή σε άλλο δείγμα.

7.4.3.   Πλάτος υπό φόρτιση

7.4.3.1.   Οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται κάθε φορά επί δύο νέων δειγμάτων ιμάντων, επαρκούς μήκους, προετοιμασμένων σε μία από τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1.

7.4.3.2.   Κάθε ιμάντας πρέπει να δράττεται μεταξύ των σιαγόνων μιας μηχανής δοκιμής έλξης. Οι σιαγόνες πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται η θραύση του ιμάντα κοντά σ’ αυτές ή στο ύψος τους. Η ταχύτητα μετατόπισης πρέπει να είναι περίπου 100 mm ανά λεπτό. Το ελεύθερο μήκος του δείγματος μεταξύ των σιαγόνων της μηχανής στην αρχή της δοκιμής πρέπει να είναι 200 ± 400 mm.

7.4.3.3.   Όταν η φόρτιση φθάνει τα 980 daN + 100 – 0 daN, πρέπει να διακόπτεται η λειτουργία της μηχανής και η μέτρηση πρέπει να ολοκληρώνεται εντός 5 δευτερολέπτων. Η δοκιμή πρέπει να διενεργείται ξεχωριστά από τη δοκιμή εφελκυσμού.

7.5.   Δοκιμή των κατασκευαστικών στοιχείων συνόλου ζώνης που περιλαμβάνουν άκαμπτα μέρη

7.5.1.   Η πόρπη και η διάταξη ρύθμισης πρέπει να είναι συνδεδεμένες με τη συσκευή δοκιμής έλξης διά των τμημάτων του συνόλου στο οποίο είναι κανονικά συνδεδεμένες και, στη συνέχεια, η φόρτιση αυξάνεται έως 980 daN.

Στις ζώνες τύπου σαγή, η πόρπη συνδέεται με τη συσκευή δοκιμής με τους ιμάντες στερεωμένους στην πόρπη και το ένα ή τα δύο γλωσσίδια τοποθετημένα περίπου συμμετρικά ως προς το γεωμετρικό κέντρο της πόρπης. Αν η πόρπη ή η διάταξη ρύθμισης αποτελεί τμήμα του εξαρτήματος στερέωσης ή του κοινού κατασκευαστικού στοιχείου μιας ζώνης τριών σημείων, η πόρπη ή η διάταξη ρύθμισης υποβάλλεται σε δοκιμή μαζί με το εξάρτημα στερέωσης, σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.2. παρακάτω, με εξαίρεση τους συσπειρωτήρες με οδηγό ιμάντα στο άνω σημείο στερέωσης. Στην περίπτωση αυτή, το φορτίο δοκιμής πρέπει να είναι 980 daN και το μήκος του ιμάντα που παραμένει τυλιγμένο πάνω στο τύμπανο τη στιγμή της ασφάλισης πρέπει να πλησιάζει κατά το δυνατόν τα 450 mm.

7.5.2.   Τα εξαρτήματα στερέωσης και οποιεσδήποτε διατάξεις ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με τον τρόπο που περιγράφεται η παράγραφος 7.5.1, το φορτίο όμως θα είναι 1 470 daN και, βάσει των διατάξεων της δεύτερης πρότασης της παραγράφου 7.7.1. παρακάτω, ασκείται υπό τις λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες στις οποίες μπορεί να βρεθεί ένα όχημα όπου η ζώνη έχει τοποθετηθεί σωστά. Για τους συσπειρωτήρες, η δοκιμή πραγματοποιείται με τον ιμάντα πλήρως ξετυλιγμένο από τον κύλινδρο περιέλιξής του.

7.5.3.   Δύο δείγματα του συνόλου της ζώνης ασφαλείας τοποθετούνται μέσα σε ψυχρό θάλαμο θερμοκρασίας – 10 ± 1 °C επί δύο ώρες. Τα μέρη της πόρπης πρέπει να ασφαλιστούν με το χέρι αμέσως μετά την εξαγωγή τους από τον ψυχρό θάλαμο.

7.5.4.   Δύο δείγματα του συνόλου της ζώνης ασφαλείας τοποθετούνται μέσα σε ψυχρό θάλαμο θερμοκρασίας – 10 °C ± 1 °C επί δύο ώρες. Όλα τα άκαμπτα και τα πλαστικά μέρη που υποβάλλονται στη δοκιμή τοποθετούνται διαδοχικά επάνω σε ατσάλινη επίπεδη επιφάνεια (η οποία είχε τοποθετηθεί μέσα σε ψυχρό θάλαμο μαζί με τα δείγματα) τοποθετημένη επάνω στην οριζόντια επιφάνεια συμπαγούς άκαμπτου όγκου μάζας τουλάχιστον 100 kg· εντός 30 δευτερολέπτων μετά την έξοδό τους από τον ψυχρό θάλαμο, αφήνεται να πέσει στα εξαρτήματα αυτά λόγω βαρύτητας ατσάλινη μάζα 18 kg από ύψος 300 mm. Η όψη κρούσης της μάζας αυτής πρέπει να έχει σκληρότητα τουλάχιστον 45 HRC και σχήμα κυρτής επιφανείας εγκάρσιας ακτίνας 10 mm και ακτίνας 150 mm στο αξονικό διάμηκες επίπεδο. Στο ένα δείγμα πραγματοποιείται η δοκιμή με την κυρτή ράβδο ευθυγραμμισμένη προς τον ιμάντα, και στο άλλο δείγμα πραγματοποιείται η δοκιμή με την κυρτή ράβδο σε γωνία 90° προς τον ιμάντα.

7.5.5.   Οι πόρπες που έχουν κοινά τμήματα σε δύο ζώνες ασφαλείας υποβάλλονται σε φόρτιση που να επιτρέπει την υποκατάσταση των συνθηκών χρήσης σε άλλο όχημα, του οποίου τα καθίσματα έχουν ρυθμιστεί στη μέση θέση τους. Εφαρμόζεται ταυτόχρονα σε καθένα από τους ιμάντες φόρτιση 1 470 daN. Η διεύθυνση εφαρμογής της φόρτισης προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 7.7.1. παρακάτω. Στο παράρτημα 10 του παρόντος κανονισμού περιγράφεται ο κατάλληλος μηχανισμός για την ανωτέρω δοκιμή.

7.5.6.   Κατά τη διάρκεια της δοκιμής μιας χειροκίνητης διάταξης ρύθμισης, ο ιμάντας έλκεται από τη διάταξη σταθερά, έτσι ώστε να ληφθούν υπόψη οι κανονικές συνθήκες χρήσης με ταχύτητα περίπου 100 mm/s, και η μέγιστη δύναμη μετράται με προσέγγιση 0,1 daN αφού εκτυλιχθούν τα πρώτα 25 mm του ιμάντα. Η δοκιμή πραγματοποιείται προς τις δύο διευθύνσεις διαδρομής του ιμάντα μέσα από τη διάταξη ρύθμισης, αφού ο ιμάντας υποβληθεί σε 10 κύκλους πριν από τη μέτρηση.

7.6.   Συμπληρωματικές δοκιμές για ζώνες ασφαλείας με συσπειρωτήρες

7.6.1.   Αντοχή του μηχανισμού του συσπειρωτήρα

7.6.1.1.   Ο ιμάντας εκτυλίσσεται και αφήνεται να ξανατυλιχτεί όσες φορές περιγράφεται για τον απαιτούμενο αριθμό κύκλων, με μέγιστο ρυθμό 30 κύκλους ανά λεπτό. Για τους συσπειρωτήρες κατεπείγουσας ασφάλισης, ασκείται κάθε 5 κύκλους ισχυρότερη δόνηση.

Ο ίδιος αριθμός δονήσεων προσδίδεται σε πέντε διαφορετικές θέσεις, ήτοι στο 90, 80, 75, 70 και 65 % του συνολικού μήκους του προσδεδεμένου στον συσπειρωτήρα ιμάντα. Ωστόσο, όταν το μήκος αυτό υπερβαίνει τα 900 mm, τα ανωτέρω ποσοστά αφορούν τα τελευταία 900 mm του ιμάντα που παραμένουν τυλιγμένα στον συσπειρωτήρα.

7.6.1.2.   Στο παράρτημα 3 του παρόντος κανονισμού περιγράφονται οι συσκευές που είναι κατάλληλες για τις δοκιμές που αναφέρονται στην παράγραφο 7.6.1.1.

7.6.2.   Ασφάλιση συσπειρωτήρων κατεπείγουσας ασφάλισης

7.6.2.1.   Ο συσπειρωτήρας υποβάλλεται σε δοκιμή ασφάλισης όταν παραμείνουν τυλιγμένα στο τύμπανο του συσπειρωτήρα 300 + 3 mm ιμάντα.

7.6.2.1.1.   Στην περίπτωση συσπειρωτήρα με ασφάλιση ενεργοποιούμενη από την κίνηση του ιμάντα, η εξαγωγή του ιμάντα πραγματοποιείται προς την κανονική διεύθυνση εξαγωγής του, όταν ο συσπειρωτήρας είναι τοποθετημένος στο όχημα.

7.6.2.1.2.   Όταν οι συσπειρωτήρες υποβάλλονται στη δοκιμή ευαισθησίας στην επιβράδυνση του οχήματος, οι δοκιμές πραγματοποιούνται με την ανωτέρω αναφερόμενη εξαγωγή προς αμφότερες τις διευθύνσεις των δύο κάθετων μεταξύ τους αξόνων, οι οποίοι είναι οριζόντιοι αν ο συσπειρωτήρας είναι εγκατεστημένος σε όχημα σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της ζώνης ασφαλείας. Στην περίπτωση που η θέση αυτή δεν έχει προσδιοριστεί, η αρμόδια για τις δοκιμές αρχή συμβουλεύεται τον κατασκευαστή της ζώνης. Ο ένας από τους άξονες είναι στην κατεύθυνση που επιλέγεται από την τεχνική υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τύπου, ώστε να διαμορφωθούν οι πιο αντίξοες συνθήκες λειτουργίας του μηχανισμού ασφάλισης.

7.6.2.2.   Στο παράρτημα 4 του παρόντος κανονισμού περιγράφονται συσκευές που είναι κατάλληλες για τις δοκιμές που αναφέρονται στην παράγραφο 7.6.2.1. παραπάνω. Κάθε τέτοια συσκευή δοκιμής είναι σχεδιασμένη ώστε η προδιαγραφόμενη επιτάχυνση να επιτυγχάνεται πριν ο ενισχυτικός ιμάντας εξέλθει από τον συσπειρωτήρα περισσότερο από 5 mm και η σύμπτυξη να επέρχεται με μέσο ρυθμό αύξησης της επιτάχυνσης τουλάχιστον 55 g/s/και όχι περισσότερο από 150 g/s κατά τις δοκιμές ευαισθησίας στις μετατοπίσεις του ιμάντα, και τουλάχιστον 25 g/s και όχι περισσότερο από 150 g/s κατά τις δοκιμές ευαισθησίας στην επιβράδυνση του οχήματος.

7.6.2.3.   Για να εξακριβωθεί η πιστότητα στις προδιαγραφές των παραγράφων 6.2.5.3.1.3. και 6.2.5.3.1.4, ο συσπειρωτήρας τοποθετείται επί οριζοντίου τραπέζης και η τράπεζα μεταβάλλει την κλίση της με ρυθμό έως 2° ανά δευτερόλεπτο μέχρι τη στιγμή της ασφάλισης. Η δοκιμή επαναλαμβάνεται και προς άλλες διευθύνσεις, ώστε να επιβεβαιωθεί ότι τηρούνται οι προδιαγραφές.

7.6.3.   Αντοχή στη σκόνη

7.6.3.1.   Ο συσπειρωτήρας τοποθετείται μέσα σε θάλαμο δοκιμής, όπως υποδεικνύεται στο παράρτημα 5 του παρόντος κανονισμού. Πρέπει να τοποθετείται με τον ίδιο προσανατολισμό με τον οποίο είναι εγκατεστημένος στο όχημα. Ο θάλαμος δοκιμών περιέχει σκόνη που ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές της παραγράφου 7.6.3.2. παρακάτω. Ο ιμάντας του συσπειρωτήρα εκτυλίσσεται κατά 500 mm και διατηρείται εκτός κατά τη διάρκεια 10 πλήρων κύκλων εκτύλιξης και επανατύλιξης στους οποίους υπόκειται μέσα στο ένα ή στα δύο λεπτά που ακολουθούν κάθε διαταραχή της σκόνης. Για περίοδο πέντε ωρών, η σκόνη διαταράσσεται ανά 20 λεπτά επί πέντε δευτερόλεπτα με τη βοήθεια πεπιεσμένου αέρα απαλλαγμένου από έλαιο και υγρασία, σχετικής πίεσης 5,5 × 105 + 0,5 × 105 Pa και διερχόμενου από οπή διαμέτρου 1,5 ± 0,1 mm.

7.6.3.2.   Η σκόνη που χρησιμοποιείται στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3.1. αποτελείται από περίπου 1 kg αποξηραμένου χαλαζία. Η κοκκομετρία πρέπει να είναι η ακόλουθη:

α)	όταν διέρχεται από άνοιγμα 150 μm, διάμετρος νήματος 104 μm: 99 έως 100 %·

β)	όταν διέρχεται από άνοιγμα 105 μm, διάμετρος νήματος 64 μm: 76 έως 86 %·

γ)	όταν διέρχεται από άνοιγμα 75 μm, διάμετρος νήματος 52 μm: 60 έως 70 %.

7.6.4.   Δύναμη επανατύλιξης

7.6.4.1.   Οι δυνάμεις επανατύλιξης μετρούνται επί συνόλου εγκατεστημένου επί ανδρεικέλου όπως στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 7.7. Η τάση του ιμάντα μετρείται όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς το σημείο επαφής με το ανδρείκελο (αλλά ακριβώς έμπροσθεν του σημείου αυτού), ενώ ο ιμάντας επανατυλίσσεται με κατά προσέγγιση ταχύτητα 0,6 m/min. Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη μείωσης της τάσης, η δύναμη επανατύλιξης και η τάση του ιμάντα μετρώνται με τη διάταξη μείωσης της τάσης τόσο σε λειτουργία όσο και εκτός λειτουργίας.

7.6.4.2.   Πριν από τη δυναμική δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 7.7, το καθισμένο ανδρείκελο, το οποίο φορά βαμβακερό πουκάμισο, ταλαντεύεται προς τα εμπρός έως ότου εξέλθουν από τον συσπειρωτήρα 350 mm και στη συνέχεια επανέλθουν στην αρχική τους θέση.

7.7.   Δυναμικές δοκιμές του συνόλου ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης

7.7.1.   Το σύνολο στερεώνεται επάνω σε άμαξα εφοδιασμένη με κάθισμα που έχει τις αγκυρώσεις που προσδιορίζονται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού. Αν πάντως το σύνολο προορίζεται για ένα ορισμένο όχημα ή για ορισμένους τύπους οχημάτων, οι αποστάσεις μεταξύ ανδρεικέλου και αγκυρώσεων καθορίζονται από την υπηρεσία που προβαίνει στις δοκιμές σύμφωνα είτε με τις οδηγίες εγκατάστασης που παρέχονται με τη ζώνη είτε με τις ενδείξεις που παρέχει ο κατασκευαστής του οχήματος. Αν η ζώνη είναι εφοδιασμένη με μηχανισμό ρύθμισής της ως προς το ύψος, όπως περιγράφεται στην παραπάνω παράγραφο 2.9.6, η θέση του μηχανισμού και ο τρόπος ασφάλισής του πρέπει να είναι ίδιοι με εκείνους του οχήματος.

Τότε σε περίπτωση που η δυναμική δοκιμή έχει πραγματοποιηθεί για κάποιο τύπο οχήματος, δεν απαιτείται να επαναληφθεί για άλλους τύπους οχημάτων, εφόσον κάθε σημείο αγκύρωσης βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη από 50 mm από το αντίστοιχο σημείο αγκύρωσης της ζώνης που έχει υποβληθεί σε δοκιμή. Εναλλακτικά, οι κατασκευαστές μπορούν να καθορίσουν κάποιο υποθετικό σημείο αγκύρωσης για την πραγματοποίηση των δοκιμών, προκειμένου να περιλαμβάνεται έτσι ο μέγιστος αριθμός πραγματικών σημείων αγκύρωσης.

7.7.1.1.   Στην περίπτωση που μια ζώνη ασφαλείας ή ένα σύστημα συγκράτησης αποτελούν μέρος ενός συνόλου για το οποίο ζητείται έγκριση τύπου ως συστήματος συγκράτησης, η ζώνη ασφαλείας στερεώνεται στο τμήμα της δομής του οχήματος όπου είναι συνήθως εγκατεστημένο το σύστημα συγκράτησης και το τμήμα αυτό στερεώνεται σταθερά στην άμαξα δοκιμής κατά τον τρόπο που περιγράφεται στις παραγράφους 7.7.1.2. έως 7.7.1.6.

Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας ή συστήματος συγκράτησης με μηχανισμούς προφόρτισης που στηρίζονται σε μέρη διαφορετικά από εκείνα που εμπεριέχονται στο ίδιο το συγκρότημα της ζώνης, το συγκρότημα της ζώνης πρέπει να τοποθετηθεί στην άμαξα δοκιμής σε συνδυασμό με τα αναγκαία πρόσθετα τμήματα του οχήματος κατά τον τρόπο που περιγράφεται στις παραγράφους 7.7.1.2 έως 7.7.1.6.

Εναλλακτικά, στην περίπτωση που οι ανωτέρω διατάξεις δεν μπορούν να δοκιμαστούν στην άμαξα δοκιμής, ο κατασκευαστής μπορεί να αποδείξει με συμβατική δοκιμή μετωπικής σύγκρουσης ταχύτητας 50 km/h σύμφωνα με τη διαδικασία ISO 3560 (1975) ότι η διάταξη πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας.

7.7.1.2.   Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη συγκράτηση του οχήματος κατά τη διάρκεια της δοκιμής δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των αγκυρώσεων των καθισμάτων ή των ζωνών ασφαλείας ή την ελάττωση της κανονικής παραμόρφωσης της δομής. Δεν πρέπει να υπάρχει κανένα εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος το οποίο, περιορίζοντας την προς τα εμπρός κίνηση του ανδρεικέλου, εκτός των ποδιών του, θα ελαττώσει τις φορτίσεις που ασκούνται στο σύστημα συγκράτησης κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Τα τμήματα της δομής που εξαιρούνται μπορούν να αντικατασταθούν από τμήματα ισοδυνάμου αντοχής, με την προϋπόθεση ότι δεν εμποδίζουν καμία προς τα εμπρός κίνηση του ανδρεικέλου.

7.7.1.3.   Η διάταξη στερέωσης θεωρείται ικανοποιητική αν δεν έχει κανένα αποτέλεσμα σε επιφάνεια που καλύπτει ολόκληρο το πλάτος της δομής και αν το όχημα ή η δομή έχει εμπλακεί ή ακινητοποιηθεί εμπρός σε απόσταση όχι μικρότερη των 500 mm από το σημείο αγκύρωσης του συστήματος συγκράτησης που υποβάλλεται σε δοκιμή. Πίσω, η δομή πρέπει να συγκρατηθεί σε ικανή απόσταση πίσω τα σημεία αγκύρωσης για να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.7.1.2. παραπάνω.

7.7.1.4.   Τα καθίσματα του οχήματος προσαρμόζονται και τοποθετούνται στη θέση οδήγησης ή διαδρομής την οποία η τεχνική υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τύπου θεωρεί ότι παρέχουν τις πιο αντίξοες συνθήκες αντοχής ως προς την εγκατάσταση του ανδρείκελου μέσα στο όχημα. Οι θέσεις των καθισμάτων αναφέρονται στην έκθεση. Αν το κάθισμα έχει ερεισίνωτο με ρυθμιζόμενη κλίση, το ερεισίνωτο αυτό πρέπει να έχει ασφαλιστεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή ή, αν δεν υπάρχουν τέτοιες προδιαγραφές, πρέπει να έχει ασφαλιστεί έτσι ώστε να σχηματίζει πραγματική γωνία όσο το δυνατόν πλησιέστερη προς τις 25° για τα οχήματα των κατηγοριών Μ1 και Ν1 και προς τις 15° για τα οχήματα όλων των άλλων κατηγοριών.

7.7.1.5.   Για την εκτίμηση των απαιτήσεων της παραγράφου 6.4.1.4.1, το κάθισμα θεωρείται ότι βρίσκεται στην πιο προωθημένη θέση οδήγησης ή διαδρομής, λαμβανομένων υπόψη των διαστάσεων του ανδρεικέλου.

7.7.1.6.   Όλα τα καθίσματα της αυτής ομάδας υποβάλλονται σε δοκιμή ταυτόχρονα.

7.7.1.7.   Οι δυναμικές δοκιμές του συστήματος ζώνης τύπου σαγή πρέπει να διεξάγονται χωρίς τον σταυροειδή ιμάντα (σύνολο), αν υπάρχει.

7.7.2.   Το σύνολο ζώνης στερεώνεται στο ανδρείκελο του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού με τον ακόλουθο τρόπο: μια σανίδα πάχους 25 mm τοποθετείται μεταξύ της πλάτης του ανδρεικέλου και του ερεισίνωτου του καθίσματος. Η ζώνη πρέπει να εφαρμόζει καλά πάνω στο ανδρείκελο. Αφαιρείται τότε η σανίδα και το ανδρείκελο τοποθετείται κατά τρόπο ώστε η πλάτη του να είναι σε επαφή σε όλο το μήκος της με το ερεισίνωτο του καθίσματος. Ο έλεγχος είναι απαραίτητος προκειμένου να διασφαλισθεί ότι ο τρόπος σύνδεσης των δύο τμημάτων της πόρπης δεν συνεπάγεται κανένα κίνδυνο μείωσης της σταθερότητας της ασφάλισης.

7.7.3.   Τα ελεύθερα άκρα των ιμάντων πρέπει να εκτείνονται αρκετά πέρα από τους μηχανισμούς ρύθμισης, ώστε να επιτρέπουν την ολίσθηση.

7.7.4.   Διατάξεις επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης

Ο αιτών πρέπει να επιλέξει τη χρήση μιας από τις δύο ακόλουθες διατάξεις:

7.7.4.1.   Διάταξη δοκιμής της επιβράδυνσης

Η άμαξα προωθείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε, τη στιγμή της σύγκρουσης, η ελεύθερη ταχύτητα να είναι 50 km/h ± 1 km/h και το ανδρείκελο να παραμένει σταθερό. Η απόσταση στην οποία πρέπει να σταματήσει η άμαξα πρέπει να είναι 40 cm ± 5 cm. Η άμαξα πρέπει να παραμένει οριζόντια καθ’ όλη τη διάρκεια της επιβράδυνσης. Η επιβράδυνση της άμαξας επιτυγχάνεται με τη χρήση της συσκευής που περιγράφεται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού ή με οποιαδήποτε άλλη διάταξη που δίνει ισοδύναμα αποτελέσματα. Η εν λόγω συσκευή πρέπει να συμμορφώνεται με τις επιδόσεις που υποδεικνύονται ακολούθως:

Η καμπύλη επιβράδυνσης της άμαξας, που είναι ερματισμένη με αδρανή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται συνολική μάζα 455 kg ± 20 kg, αν πρόκειται για δοκιμές των ζωνών ασφαλείας, και 910 kg ± 40 kg, αν πρόκειται για δοκιμές των συστημάτων συγκράτησης, όταν η ονομαστική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος είναι 800 kg, πρέπει να βρίσκεται εντός του γραμμοσκιασμένου τμήματος του γραφήματος στο παράρτημα 8. Αν είναι απαραίτητο, η ονομαστική μάζα της άμαξας και της δομής του προσδεδεμένου οχήματος μπορεί να αυξηθεί κατά 200 kg, περίπτωση κατά την οποία προστίθεται κάθε φορά συμπληρωματική αδρανής μάζα 28 kg. Σε καμιά περίπτωση η ολική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος και οι αδρανείς μάζες δεν πρέπει να διαφέρουν από την ονομαστική τιμή που χρησιμοποιείται για τις δοκιμές βαθμονόμησης κατά περισσότερο από ± 40 kg. Κατά τη βαθμονόμηση της διάταξης στάσης, η ταχύτητα της άμαξας πρέπει να είναι 50 km/h ± 1 km/h και η απόσταση στάσης πρέπει να είναι 40 cm ± 2 cm.

7.7.4.2.   Διάταξη δοκιμής της επιτάχυνσης

Η άμαξα πρέπει να προωθείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε η συνολική διαφορά ταχύτητάς της ΔV να είναι km/h. Η άμαξα πρέπει να παραμείνει σε οριζόντια θέση κατά την επιτάχυνση. Η επιτάχυνση της άμαξας πρέπει να επιτυγχάνεται με τη χρήση της συσκευής που συμμορφώνεται με τις επιδόσεις οι οποίες καθορίζονται ακολούθως:

Η καμπύλη επιτάχυνσης της άμαξας, που είναι ερματισμένη με αδρανή μάζα, πρέπει να παραμένει εντός του γραμμοσκιασμένου τμήματος του γραφήματος του παραρτήματος 8, και να βρίσκεται πάνω από το τμήμα που καθορίζεται από τις συντεταγμένες 10 g, 5 ms και 20 g, 10 ms. Η έναρξη της πρόσκρουσης (T0) καθορίζεται, σύμφωνα με το πρότυπο ISO 17 373 (2005) για επίπεδο επιτάχυνσης 0,5 g. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η συνολική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος και οι αδρανείς μάζες να διαφέρουν από την ονομαστική αξία για τις δοκιμές βαθμονόμησης κατά περισσότερο από ± 40 kg. Κατά τη βαθμονόμηση της διάταξης δοκιμής της επιτάχυνσης, η συνολική διαφορά ταχύτητας της άμαξας ΔV πρέπει να είναι km/h.

Παρά την ικανοποίηση των ανωτέρω απαιτήσεων, η τεχνική υπηρεσία χρησιμοποιεί μάζα άμαξας (εξοπλισμένη με το κάθισμά της), όπως προσδιορίζεται στην παράγραφο 1 του παραρτήματος 6, μεγαλύτερης από 380 kg.

7.7.5.   Πρέπει να μετρώνται η ταχύτητα της άμαξας αμέσως πριν από την πρόσκρουση (μόνο για άμαξες επιβράδυνσης· αναγκαία για τον υπολογισμό της απόστασης στάσης), η επιτάχυνση ή επιβράδυνση της άμαξας, η μετατόπιση του ανδρεικέλου προς τα εμπρός και η ταχύτητα του θώρακα σε θωρακική μετατόπιση 300 mm.

Η διαφορά ταχύτητας θα υπολογίζεται με ενσωμάτωση της καταγεγραμμένης επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης της άμαξας.

Η απόσταση για την επίτευξη των πρώτων km/h διαφοράς ταχύτητας της άμαξας μπορεί να υπολογίζεται με διπλή ενσωμάτωση της καταγεγραμμένης επιβράδυνσης της άμαξας.

7.7.6.   Μετά την πρόσκρουση, το σύνολο της ζώνης ή το σύστημα συγκράτησης και τα άκαμπτα μέρη του υποβάλλονται σε οπτικό έλεγχο, χωρίς να ανοιχτεί η πόρπη για να διαπιστωθεί αν υπάρχει αστοχία ή ρήξη. Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης, πρέπει εξάλλου να επαληθευτεί μετά τη δοκιμή ότι τα τμήματα της δομής του οχήματος που συνδέονται με την άμαξα δεν έχουν υποστεί μόνιμη παραμόρφωση. Αν παρουσιάζονται τέτοιες παραμορφώσεις, αυτό λαμβάνεται υπόψη σε κάθε υπολογισμό που πραγματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 6.4.1.4.1.

7.7.7.   Ωστόσο, αν οι δοκιμές πραγματοποιούνται σε υψηλότερη ταχύτητα ή/και η καμπύλη επιτάχυνσης υπερβαίνει το ανώτατο επίπεδο του γραμμοσκιασμένου τμήματος και η ζώνη ασφαλείας ικανοποιεί τις απαιτήσεις, η δοκιμή πρέπει να θεωρείται ικανοποιητική.

7.8.   Δοκιμή ανοίγματος της πόρπης

7.8.1.   Για τη δοκιμή αυτή πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα σύνολα ή οι διατάξεις συγκράτησης που έχουν ήδη υποστεί τη δυναμική δοκιμή σύμφωνα με την ανωτέρω παράγραφο 7.7. παραπάνω.

7.8.2.   Το σύνολο ζώνης αφαιρείται από την άμαξα δοκιμής χωρίς να ανοιχτεί η πόρπη. Επί της πόρπης εφαρμόζεται φόρτιση με άμεση έλξη μέσω των ιμάντων που είναι προσδεδεμένοι σε αυτή, ώστε όλοι οι ιμάντες να υπόκεινται σε δύναμη daN (όπου «n» ο αριθμός ιμάντων που συνδέονται με την πόρπη όταν αυτή βρίσκεται σε κλειστή θέση.) Αν η πόρπη συνδέεται με άκαμπτο μέρος, λαμβάνεται υπόψη, κατά την άσκηση της δύναμης, η γωνία που σχηματίζεται από την πόρπη και το άκαμπτο μέρος κατά τη διάρκεια της δυναμικής δοκιμής. Εφαρμόζεται φορτίο με ταχύτητα 400 ± 20 mm/min στο γεωμετρικό κέντρο του κομβίου ανοίγματος της πόρπης, κατά μήκος ενός σταθερού άξονα παράλληλου προς την αρχική κατεύθυνση κίνησης του κομβίου. Κατά την άσκηση της δύναμης που απαιτείται για να ανοίξει η πόρπη, η πόρπη πρέπει να διατηρείται στη θέση της με άκαμπτο μέσο. Το προαναφερθέν φορτίο δεν πρέπει να υπερβαίνει το όριο που αναφέρεται στην παράγραφο 6.2.2.5. ανωτέρω. Το σημείο επαφής του εξοπλισμού δοκιμής πρέπει να είναι σφαιρικό ακτίνας 2,5 mm ± 0,1 mm. Η επιφάνειά του πρέπει να είναι λεία μεταλλική.

7.8.3.   Μετράται η δύναμη ανοίγματος και σημειώνεται κάθε αστοχία της πόρπης.

7.8.4.   Μετά τη δοκιμή ανοίγματος της πόρπης, εξετάζονται τα τμήματα που αποτελούν το σύνολο ή το σύστημα συγκράτησης που έχουν υποβληθεί στις δοκιμές που προβλέπονται στην παράγραφο 7.7. παραπάνω, και η έκταση των ζημιών που υπέστη το σύνολο ή το σύστημα συγκράτησης κατά τη διάρκεια της δυναμικής δοκιμής σημειώνεται στην έκθεση της δοκιμής.

7.9.   Πρόσθετες δοκιμές σε ζώνες ασφαλείας με διατάξεις προφόρτισης

7.9.1.   Προετοιμασία

Η διάταξη προφόρτισης πρέπει να διαχωριστεί από την προς δοκιμή ζώνη ασφαλείας και να κρατηθεί επί 24ωρο σε θερμοκρασία 60° ± 5 °C. Η θερμοκρασία αυξάνεται κατόπιν στους 100° + 5 °C επί δίωρο. Στη συνέχεια, διατηρείται επί 24ωρο σε θερμοκρασία –30 ° + 5 °C. Με τη λήξη της προετοιμασίας, η διάταξη πρέπει να θερμανθεί στη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Αν έχει διαχωριστεί από τη ζώνη ασφαλείας, πρέπει να επανατοποθετηθεί σε αυτήν.

7.10.   Έκθεση δοκιμής

7.10.1.   Στην έκθεση δοκιμής αναφέρονται τα ακόλουθα:

α)	τα αποτελέσματα όλων των δοκιμών στην παράγραφο 7. ανωτέρω και ιδίως:

β)	ο τύπος διάταξης που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή (διάταξη επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης)·

γ)	η συνολική διαφορά ταχύτητας·

δ)	η ταχύτητα της άμαξας αμέσως πριν από την πρόσκρουση μόνο για τις άμαξες επιβράδυνσης·

ε)	η καμπύλη επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης καθ’ όλη τη διαφορά ταχύτητας της άμαξας·

στ)	η μέγιστη μετατόπιση του ανδρεικέλου προς τα εμπρός·

ζ)	η θέση —που μπορεί να ποικίλλει— την οποία καταλαμβάνει η πόρπη κατά τη διάρκεια της δοκιμής·

η)	η δύναμη ανοίγματος της πόρπης·

θ)	κάθε αστοχία ή ρήξη.

Αν, βάσει της παραγράφου 7.7.1, η θέση των αγκυρώσεων που προβλέπεται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού δεν έχει τηρηθεί, στην έκθεση της δοκιμής περιγράφεται η διαδικασία τοποθέτησης του συνόλου της ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης, και καθορίζονται σημαντικές γωνίες και διαστάσεις.

8.   ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΟΧΗΜΑ

8.1.   Εξοπλισμός ζωνών ασφαλείας και συστημάτων συγκράτησης

8.1.1.   Με εξαίρεση τα καθίσματα που προορίζονται αποκλειστικά για χρήση όταν το όχημα είναι σταματημένο, τα καθίσματα οχημάτων των κατηγοριών M1, M2 (της κλάσης III ή B), M3 (της κλάσης III ή B) και N πρέπει να είναι εξοπλισμένα με ζώνες ασφαλείας ή συστήματα συγκράτησης τα οποία να πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να ζητήσουν την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας σε οχήματα των κατηγοριών M2 και M3 που ανήκουν στην κλάση II.

Οι ζώνες ασφαλείας ή/και τα συστήματα συγκράτησης, όταν τοποθετούνται σε οχήματα της κλάσης I, II ή A που ανήκουν στην κατηγορία M2 ή M3, πρέπει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, να επιτρέπουν την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας ή συστημάτων συγκράτησης άλλων από εκείνα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, με τον όρο ότι προορίζονται για άτομα με αναπηρία.

Τα συστήματα συγκράτησης που συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παραρτήματος 8 της σειράς τροπολογιών 02 του κανονισμού αριθ. 107 εξαιρούνται από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Οχήματα της κλάσης I ή A που ανήκουν στην κατηγορία M2 ή M3 μπορούν να εξοπλίζονται με ζώνες ασφαλείας ή/και συστήματα συγκράτησης που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

8.1.2.   Οι τύποι ζωνών ασφαλείας ή συστημάτων συγκράτησης που προορίζονται για θέσεις καθημένων στις οποίες απαιτείται η εγκατάσταση συστημάτων, είναι εκείνοι που καθορίζονται στο παράρτημα 16 [με τις οποίες δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ούτε συσπειρωτήρες χωρίς ασφάλιση (παράγραφος 2.14.1) ούτε συσπειρωτήρες απασφαλιζόμενοι με το χέρι (παράγραφος 2.14.2)]. Για όλες τις θέσεις καθημένων για τις οποίες το παράρτημα 16 προβλέπει ζώνες τύπου Β κάτω του υπογαστρίου, επιτρέπονται ζώνες τύπου Βr3 κάτω του υπογαστρίου, εκτός από την περίπτωση στην οποία, κατά τη χρήση, οι ζώνες αυτές συσπειρώνονται τόσο ώστε να μειώνεται σημαντικά η άνεση μετά την κανονική πρόσδεση.

8.1.2.1.   Ωστόσο, για τα πλευρικά καθίσματα, εκτός των εμπρόσθιων πλευρικών καθισμάτων, των οχημάτων της κατηγορίας N1 που παρουσιάζονται στο παράρτημα 16 και που φέρουν το σύμβολο Ø, επιτρέπεται η τοποθέτηση ζώνης κάτω του υπογαστρίου τύπου Br4m ή Br4Nm, όταν υπάρχει πέρασμα μεταξύ του καθίσματος και του πλησιέστερου πλευρικού τοιχώματος του οχήματος, με σκοπό να επιτρέπεται η πρόσβαση των επιβατών σε άλλα μέρη του οχήματος. Ο κενός χώρος μεταξύ του καθίσματος και του πλευρικού τοιχώματος θεωρείται πέρασμα, αν η απόσταση μεταξύ του εν λόγω πλευρικού τοιχώματος, με όλες τις θύρες κλειστές, και του κατακόρυφου διαμήκους επιπέδου που διέρχεται από τη διάμεσο του σχετικού καθίσματος —μετρούμενη στη θέση του σημείου R και κάθετα προς το μέσο επίμηκες επίπεδο του οχήματος— είναι μεγαλύτερη από 500 mm.

8.1.3.   Όταν δεν απαιτούνται ζώνες ασφαλείας, μπορεί, κατά την κρίση του κατασκευαστή, να τοποθετείται ζώνη ασφαλείας ή σύστημα συγκράτησης οποιουδήποτε τύπου, αρκεί να πληροί τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Στις θέσεις καθημένων για τις οποίες στο παράρτημα 16 προβλέπονται ζώνες κάτω του υπογαστρίου, μπορούν, αντί για τις ζώνες αυτές, να τοποθετούνται ζώνες τύπου Α οι οποίες ανήκουν στους τύπους που επιτρέπει το παράρτημα 16.

8.1.4.   Στις ζώνες τριών σημείων με συσπειρωτήρες, τουλάχιστον ένας συσπειρωτήρας πρέπει να ενεργεί στο διαγώνιο ιμάντα.

8.1.5.   Εκτός από τα οχήματα κατηγορίας Μ1, είναι δυνατόν να επιτρέπεται συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης τύπου 4Ν (παράγραφος 2.14.5) αντί για συσπειρωτήρα τύπου 4 (παράγραφος 2.14.4), όταν οι υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για τις δοκιμές θεωρήσουν ότι έχει επαρκώς αποδειχθεί πως η τοποθέτηση συσπειρωτήρα τύπου 4 δεν θα ήταν πρακτική.

8.1.6.   Για τις εμπρόσθιες πλευρικές και εμπρόσθιες κεντρικές θέσεις καθημένων οι οποίες στο παράρτημα 16 σημειώνονται με το σύμβολο *, οι ζώνες κάτω του υπογαστρίου του τύπου που ορίζεται στο παράρτημα αυτό θεωρείται ότι αρκούν, όταν το αλεξήνεμο βρίσκεται έξω από τη ζώνη αναφοράς που καθορίζεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 21.

Όσον αφορά τις ζώνες ασφαλείας, το αλεξήνεμο θεωρείται ότι αποτελεί μέρος της ζώνης αναφοράς όταν μπορεί να έρθει στατικά σε επαφή με τη συσκευή δοκιμής, σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 21.

8.1.7.   Κάθε θέση καθημένου στο παράρτημα 16 που φέρει το σύμβολο · πρέπει να διαθέτει ζώνες τριών σημείων του τύπου που προσδιορίζεται στο παράρτημα 16, εκτός αν ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις, οπότε μπορούν να προβλέπονται ζώνες δύο σημείων ενός από τους τύπους που ορίζονται στο παράρτημα 16.

8.1.7.1.   Υπάρχει κάθισμα ή υπάρχουν άλλα μέρη του οχήματος σύμφωνα με την παράγραφο 3.5. του προσαρτήματος 1 του κανονισμού αριθ. 80 κατευθείαν κατά μέτωπο, ή

8.1.7.2.   Κανένα μέρος του οχήματος δεν είναι ή, όταν το όχημα είναι εν κινήσει, δεν μπορεί να είναι μέσα στην περιοχή αναφοράς, ή

8.1.7.3.   Τα μέρη του οχήματος εντός της εν λόγω περιοχής αναφοράς πληρούν τις απαιτήσεις όσον αφορά την απορρόφηση ενέργειας στο προσάρτημα 6 του κανονισμού αριθ. 80.

8.1.8.   Με εξαίρεση όσων προβλέπονται στην παράγραφο 8.1.9, κάθε θέση καθημένου που διαθέτει αερόσακο πρέπει να φέρει προειδοποιητικό σήμα για τη μη χρήση συστήματος συγκράτησης παιδιού στραμμένου προς τα πίσω στο κάθισμα αυτό. Το προειδοποιητικό σήμα, με τη μορφή εικονογράμματος που περιλαμβάνει ενδεχομένως επεξηγηματικό κείμενο, πρέπει να στερεώνεται και να τοποθετείται κατάλληλα, έτσι ώστε να είναι ευδιάκριτο από το άτομο που πρόκειται να εγκαταστήσει στο εν λόγω κάθισμα σύστημα συγκράτησης παιδιού στραμμένου προς τα πίσω. Στο σχήμα 1 δίνεται παράδειγμα πιθανού σχεδίου ενός τέτοιου εικονογράμματος. Αν το σήμα δεν είναι ορατό όταν η θύρα είναι κλειστή, πρέπει να υπάρχει πάντοτε ευδιάκριτη γραπτή μνεία.

Σχήμα 1

Χρώματα:

α)	το εικονόγραμμα είναι κόκκινο·

β)	το κάθισμα, το κάθισμα του παιδιού και η γραμμή περιγράμματος του αερόσακου είναι μαύρα·

γ)	η λέξη αερόσακος καθώς και ο αερόσακος είναι άσπρα.

8.1.9.   Οι απαιτήσεις της παραγράφου 8.1.8 δεν εφαρμόζονται όταν το όχημα διαθέτει μηχανισμό που ανιχνεύει αυτόματα την ύπαρξη συστήματος συγκράτησης παιδιού στραμμένου προς τα πίσω και εξασφαλίζει ότι ο αερόσακος δεν θα ανοίξει όταν τοποθετηθεί αυτό το σύστημα συγκράτησης παιδιού.

8.1.10.   Στην περίπτωση καθισμάτων με δυνατότητα στροφής ή τοποθέτησης προς άλλες κατευθύνσεις, για χρήση όταν το όχημα είναι σε στάση, οι απαιτήσεις της παραγράφου 8.1.1. εφαρμόζονται μόνο για όσες κατευθύνσεις προορίζονται για συνήθη χρήση, όταν το όχημα κινείται στο οδόστρωμα, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

8.2.   Γενικές προδιαγραφές

8.2.1.   Ζώνες ασφαλείας, συστήματα συγκράτησης και συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix, σύμφωνα με τον πίνακα 2 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 3, πρέπει να έχουν στερεωθεί στις αγκυρώσεις που ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14, όπως ο σχεδιασμός και τα σχετικά με τις διαστάσεις χαρακτηριστικά, ο αριθμός αγκυρώσεων και οι απαιτήσεις αντοχής.

8.2.2.   Οι ζώνες ασφαλείας, τα συστήματα συγκράτησης και τα συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix που συνιστά ο κατασκευαστής σύμφωνα με τους πίνακες 1 και 2 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 3 πρέπει να έχουν τοποθετηθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργούν ικανοποιητικά και να περιορίζουν τον κίνδυνο σωματικού τραυματισμού σε περίπτωση ατυχήματος. Ειδικότερα, πρέπει να έχουν τοποθετηθεί κατά τρόπο ώστε:

8.2.2.1.

Οι ιμάντες να μη μπορούν να λάβουν επικίνδυνη μορφή·

8.2.2.2.

Ο κίνδυνος ολίσθησης του ιμάντα από τον ώμο του χρήστη να μειώνεται στο ελάχιστο, όταν αυτός κινείται προς τα εμπρός ή προς τα πίσω·

8.2.2.3.

Ο κίνδυνος φθοράς του ιμάντα λόγω επαφής του με αιχμηρά μέρη του οχήματος ή της δομής του καθίσματος, των συστημάτων συγκράτησης παιδιών ή των συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix που συνιστά ο κατασκευαστής σύμφωνα με τους πίνακες 1 και 2 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 3 να μειώνεται στο ελάχιστο.

8.2.2.4.

Η μελέτη και η τοποθέτηση οποιασδήποτε ζώνης ασφάλειας που προβλέπεται για κάθε θέση καθημένων πρέπει να εξασφαλίζει ευκολία χρήσης. Επιπλέον, όταν ολόκληρο το κάθισμα ή το οριζόντιο τμήμα του ή/και το ερεισίνωτο μπορεί να διπλώνεται, ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση στο πίσω μέρος του οχήματος ή η μεταφορά αγαθών ή αποσκευών, αφού διπλωθούν και επανέλθουν τα καθίσματα αυτά στη θέση τους, οι προβλεπόμενες ζώνες ασφαλείας πρέπει να είναι προσιτές στο χρήση ή να μπορούν εύκολα να αποκαλυφθούν από το κάτω μέρος ή το πίσω μέρος του καθίσματος από ένα και μόνο άτομο, σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του οχήματος, χωρίς να είναι αναγκαίο το άτομο αυτό να είναι ειδικά καταρτισμένο ή εξασκημένο.

8.2.2.5.

Η τεχνική υπηρεσία επαληθεύει ότι, όταν το γλωσσίδιο της πόρπης βρίσκεται μέσα στην πόρπη: 8.2.2.5.1. Η πιθανή χαλάρωση της ζώνης (τζόγος) δεν εμποδίζει την ορθή τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που συνιστά ο κατασκευαστής, και 8.2.2.5.2. στην περίπτωση ζωνών τριών σημείων, μπορεί να ασκηθεί τάση τουλάχιστον 50 N στο περιελιγμένο τμήμα της ζώνης, με άσκηση τάσης απ’ έξω στο διαγώνιο τμήμα της ζώνης, όταν ασκείται α) σε ανδρείκελο παιδιού ηλικίας 10 ετών όπως προσδιορίζεται στο παράρτημα 8 προσάρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 44 και καθορίζεται σύμφωνα με το παράρτημα 17 προσάρτημα 4 του παρόντος κανονισμού· β) ή στην ιδιοδιάταξη που προσδιορίζεται στο παράρτημα 17 προσάρτημα 1 σχήμα 1 του παρόντος κανονισμού για τα καθίσματα που καθιστούν εφικτή την τοποθέτηση διάταξης συγκράτησης παιδιών καθολικής κατηγορίας.

8.3.   Ειδικές προδιαγραφές για άκαμπτα μέρη που είναι ενσωματωμένα στις ζώνες ασφαλείας ή στα συστήματα συγκράτησης

8.3.1.   Τα άκαμπτα μέρη, όπως οι πόρπες, οι διατάξεις ρύθμισης, τα εξαρτήματα στερέωσης κ.λπ. δεν πρέπει να αυξάνουν τον κίνδυνο σωματικού τραυματισμού του χρήστη ή των άλλων επιβατών του οχήματος σε περίπτωση ατυχήματος.

8.3.2.   Η διάταξη απασφάλισης της πόρπης πρέπει να είναι απολύτως ορατή και προσιτή στον χρήστη και δεν πρέπει να δύναται να ανοιχτεί τυχαία ή από απροσεξία. Η πόρπη πρέπει να βρίσκεται σε σημείο προσιτό σε κάποιον που θέλει να ελευθερώσει τον χρήστη σε περίπτωση κινδύνου.

Η πόρπη πρέπει να έχει τοποθετηθεί κατά τρόπο ώστε να μπορεί να απασφαλιστεί από τον χρήστη, τόσον όταν είναι φορτισμένη όσο και όταν συγκρατεί το βάρος του χρήστη, με μία και μόνο κίνηση προς μία μόνο κατεύθυνση με το ένα ή το άλλο χέρι.

Στην περίπτωση των ζωνών ασφαλείας και των συστημάτων συγκράτησης για τα εμπρόσθια πλευρικά καθίσματα, η πόρπη πρέπει να μπορεί και αυτή να ασφαλιστεί με την ίδια μέθοδο.

Πρέπει να εξακριβωθεί ότι, αν η πόρπη βρίσκεται σε επαφή με τον χρήστη, το πλάτος της επιφανείας επαφής δεν είναι μικρότερο από 46 mm.

Πραγματοποιείται έλεγχος ώστε να εξασφαλιστεί ότι, όταν η πόρπη έρχεται σε επαφή με τον χρήστη, η επιφάνεια επαφής πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.2.2.1. του παρόντος κανονισμού.

8.3.3.   Όταν ο χρήστης φέρει τη ζώνη, αυτή πρέπει να ρυθμίζεται αυτομάτως επ’ αυτού ή πρέπει να έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε η διάταξη χειροκίνητης ρύθμισης να είναι εύκολα προσβάσιμη για τον καθήμενο που τη φορά και να είναι εύχρηστη. Πρέπει επίσης μπορεί ο χρήστης να τη συσφίγγει με το ένα χέρι, ανάλογα με τη σωματική του διάπλαση και με τη θέση του καθίσματος του οχήματος.

8.3.4.   Οι ζώνες ασφαλείας ή τα συστήματα συγκράτησης που περιλαμβάνουν συσπειρωτήρες πρέπει να έχουν τοποθετηθεί κατά τρόπο που να επιτρέπει στους συσπειρωτήρες να λειτουργούν ορθά και να επανατυλίγουν τον ιμάντα χωρίς δυσκολία.

8.3.5.   Για να γνωρίζει(-ουν) ο (οι) χρήστης(-ες) του οχήματος τη διάταξη σχετικά με τη μεταφορά παιδιών, τα οχήματα των κατηγοριών M1, M2, M3 και N1 πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος 17. Κάθε όχημα της κατηγορίας Μ1 πρέπει να είναι εξοπλισμένο με θέσεις πρόσδεσης Isofix, σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14.

Η πρώτη θέση πρόσδεσης Isofix επιτρέπει τουλάχιστον την τοποθέτηση μιας από τις τρεις ιδιοδιατάξεις με μέτωπο προς τα εμπρός, όπως ορίζεται στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος 17· η δεύτερη θέση πρόσδεσης Isofix επιτρέπει τουλάχιστον την τοποθέτηση μιας από τις τρεις ιδιοδιατάξεις με μέτωπο προς τα πίσω, όπως ορίζεται στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος 17. Για τη δεύτερη αυτή θέση Isofix, στην περίπτωση που δεν είναι εφικτή η τοποθέτηση της ιδιοδιάταξης με μέτωπο προς τα πίσω στη δεύτερη σειρά καθισμάτων του οχήματος λόγω του σχεδιασμού του, επιτρέπεται η τοποθέτηση μιας από τις έξι ιδιοδιατάξεις σε οποιαδήποτε θέση του οχήματος.

8.4.   Εξοπλισμός της διάταξης υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας

8.4.1.   Το κάθισμα του οδηγού σε οχήματα της κατηγορίας M1 πρέπει να είναι εξοπλισμένο με διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Όταν ο κατασκευαστής του οχήματος παρέχει σύστημα υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας στο κάθισμα του οδηγού σε όχημα άλλης κατηγορίας, το σύστημα υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας μπορεί να εγκρίνεται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό (9).

8.4.1.1.   Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν επίσης να επιτρέψουν την απενεργοποίηση της διάταξης υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας, με τον όρο ότι η εν λόγω απενεργοποίηση ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου 8.4.2.6.

8.4.2.   Διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας

8.4.2.1.   Γενικές απαιτήσεις

8.4.2.1.1.   Η οπτική προειδοποίηση πρέπει να είναι τοποθετημένη έτσι ώστε να είναι εμφανής και αναγνωρίσιμη την ημέρα από τον οδηγό και διακριτή από άλλες προειδοποιήσεις. Όταν η οπτική προειδοποίηση χρησιμοποιεί κόκκινο χρώμα, πρέπει να χρησιμοποιεί ένα σύμβολο σύμφωνα με το σημείο 21 του πίνακα 1 του κανονισμού αριθ. 21 της ΟΕΕ/ΗΕ.

(σημείο K.01 - ISO 2575:2000) ή,

8.4.2.1.2.   Το σήμα της οπτικής προειδοποίησης πρέπει να είναι συνεχές ή διαλείπον.

8.4.2.1.3.   Η ηχητική προειδοποίηση πρέπει να είναι συνεχές ή διαλείπον ηχητικό σήμα ή λεκτική ενημέρωση. Όταν χρησιμοποιείται λεκτική ενημέρωση, ο κατασκευαστής πρέπει να εξασφαλίζει ότι η προειδοποίηση είναι στη (στις) γλώσσα(-ες) της αγοράς στην οποία πωλείται το όχημα. Αυτή η ηχητική προειδοποίηση μπορεί να αποτελείται από περισσότερα του ενός βήματα.

8.4.2.1.4.   Η ηχητική προειδοποίηση πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από τον οδηγό.

8.4.2.2.   Η προειδοποίηση πρώτου επιπέδου πρέπει να είναι τουλάχιστον οπτική προειδοποίηση η οποία να ενεργοποιείται για τουλάχιστον 4 δευτερόλεπτα όταν η ζώνη ασφαλείας του οδηγού δεν είναι προσδεδεμένη και ο διακόπτης εκκίνησης είναι σε λειτουργία.

8.4.2.3.   Η ενεργοποίηση της προειδοποίησης πρώτου επιπέδου πρέπει να δοκιμάζεται σύμφωνα με τη διαδικασία δοκιμής που καθορίζεται στο παράρτημα 18 παράγραφος 1.

8.4.2.4.   Η προειδοποίηση δεύτερου επιπέδου πρέπει να είναι οπτικό και ηχητικό σήμα το οποίο να ενεργοποιείται για τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα, εκτός από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η προειδοποίηση σταματά για περισσότερα από 3 δευτερόλεπτα όταν η ζώνη ασφαλείας δεν είναι προσδεδεμένη, όταν το όχημα είναι σε κανονική κατάσταση λειτουργίας και όταν ικανοποιείται τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις (ή οποιοσδήποτε συνδυασμός των εν λόγω προϋποθέσεων):

8.4.2.4.1.

Η απόσταση που έχει διανυθεί είναι μεγαλύτερη από το κατώφλι απόστασης. Το κατώφλι δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500 m. Η απόσταση που διανύεται ενώ το όχημα δεν βρίσκεται σε κανονική κατάσταση λειτουργίας πρέπει να αποκλείεται.

8.4.2.4.2.

Η ταχύτητα είναι μεγαλύτερη από το κατώφλι ταχύτητας. Το κατώφλι δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 km/h.

8.4.2.4.3.

Η διάρκεια (κατά την οποία λειτουργεί ο κινητήρας) είναι μεγαλύτερη από το κατώφλι διάρκειας. Το κατώφλι δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 60 δευτερόλεπτα. Η διάρκεια της προειδοποίησης πρώτου επιπέδου και η διάρκεια κατά την οποία το όχημα δεν βρίσκεται σε κανονική κατάσταση λειτουργίας πρέπει να αποκλείεται.

8.4.2.5.   Η ενεργοποίηση της προειδοποίησης δεύτερου επιπέδου πρέπει να δοκιμάζεται σύμφωνα με τη διαδικασία δοκιμής που καθορίζεται στο παράρτημα 18 παράγραφος 2.

8.4.2.6.   Η διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας μπορεί να είναι σχεδιασμένη ώστε να καθιστά εφικτή την απενεργοποίησή της.

8.4.2.6.1.   Σε περίπτωση που προβλέπεται βραχυχρόνια απενεργοποίηση, θα πρέπει να είναι πιο δύσκολη η απενεργοποίηση της διάταξης υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας απ’ ό,τι το άνοιγμα και το κλείσιμο της πόρπης της ζώνης ασφαλείας. Όταν ο διακόπτης εκκίνησης είναι σβηστός για περισσότερο από 30 λεπτά και τίθεται εκ νέου σε λειτουργία, η βραχυχρόνια απενεργοποιημένη διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας πρέπει να επανενεργοποιείται.

8.4.2.6.2.   Σε περίπτωση που προβλέπεται η δυνατότητα μακροχρόνιας απενεργοποίησης, η απενεργοποίηση πρέπει να απαιτεί μια σειρά ενεργειών, οι οποίες περιγράφονται αναλυτικά μόνο στο τεχνικό εγχειρίδιο του κατασκευαστή, ή/και τη χρήση εργαλείων (μηχανικών, ηλεκτρικών, ψηφιακών κ.λπ.) τα οποία δεν παρέχονται μαζί με το όχημα.

9.   ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Οι διαδικασίες συμμόρφωσης της παραγωγής πρέπει να είναι σύμφωνες με όσα ορίζονται στη συμφωνία, προσάρτημα 2 (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2), με τις ακόλουθες προδιαγραφές:

9.1.	Κάθε ζώνη ασφαλείας ή σύστημα συγκράτησης που εγκρίνεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού κατασκευάζεται κατά τρόπο ώστε να συμφωνεί με τον τύπο που έχει εγκριθεί τηρουμένων των απαιτήσεων που καθορίζονται στις παραγράφους 6, 7 και 8 ανωτέρω.

9.2.	Πρέπει να πληρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις για τις διαδικασίες ελέγχου της συμμόρφωσης της παραγωγής, οι οποίες καθορίζονται στο παράρτημα 14 του παρόντος κανονισμού.

9.3.	Η αρχή η οποία έχει χορηγήσει έγκριση τύπου μπορεί ανά πάσα στιγμή να επαληθεύει τις μεθόδους ελέγχου της συμμόρφωσης οι οποίες εφαρμόζονται σε κάθε εγκατάσταση παραγωγής. Η συνήθης συχνότητα διενέργειας των ελέγχων αυτών είναι διετής.

10.   ΠΟΙΝΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

10.1.   Η έγκριση που χορηγήθηκε για όχημα ή τύπο ζώνης ή συστήματος συγκράτησης μπορεί να ανακληθεί, αν δεν τηρείται η απαίτηση που ορίζεται στην ανωτέρω παράγραφο 9.1. παραπάνω ή αν η (οι) ζώνη(-ες) ασφαλείας ή το (τα) σύστημα(-τα) συγκράτησης που έχουν επιλεγεί απέτυχαν να περάσουν επιτυχώς τους ελέγχους που ορίζονται στην παράγραφο 9.2. ανωτέρω.

10.2.   Όταν ένα συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό ανακαλεί έγκριση που είχε προηγουμένως χορηγήσει, ενημερώνει αμέσως τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω ενός εντύπου κοινοποίησης, σύμφωνα με το πρότυπο του παραρτήματος 1Α ή του παραρτήματος 1Β του παρόντος κανονισμού κατά περίπτωση).

11.   ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ Ή ΤΥΠΟΥ ΖΩΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Ή ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ

11.1.   Κάθε τροποποίηση του τύπου οχήματος ή της ζώνης ή συστήματος συγκράτησης ή και των δύο κοινοποιείται στη διοικητική υπηρεσία που ενέκρινε τον τύπο οχήματος ή τον τύπο ζώνης ασφαλείας ή συστήματος συγκράτησης. Στην περίπτωση αυτή, η εν λόγω υπηρεσία μπορεί είτε:

11.1.1.

να θεωρήσει ότι οι τροποποιήσεις δεν είναι πιθανόν να επιφέρουν αξιόλογο δυσμενές αποτέλεσμα και ότι οπωσδήποτε το όχημα ή η ζώνη ασφαλείας ή το σύστημα συγκράτησης εξακολουθούν να πληρούν τις απαιτήσεις· ή

11.1.2.

να ζητήσει επιπλέον έκθεση δοκιμής από την τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών.

11.2.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων της ανωτέρω παραγράφου 11.1, παραλλαγή του οχήματος του οποίου η μάζα σε ετοιμότητα λειτουργίας είναι μικρότερη από αυτήν του οχήματος που υποβλήθηκε στη δοκιμή έγκρισης δεν πρέπει να θεωρείται τροποποίηση του τύπου του οχήματος.

11.3.   Σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην παράγραφο 5.2.3. ή 5.3.3. ανωτέρω, η επιβεβαίωση ή η απόρριψη της έγκρισης, με την οποία θα προσδιορίζονται οι μετατροπές θα κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέλη της συμφωνίας τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό.

11.4.   Η αρμόδια αρχή που χορηγεί την επέκταση της έγκρισης δίνει αύξοντα αριθμό σε κάθε επέκταση και ενημερώνει σχετικά τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω δελτίου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1Α ή 1Β του παρόντος κανονισμού.

12.   ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Αν ο κάτοχος της έγκρισης διακόψει οριστικά την κατασκευή διάταξης που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που χορήγησε την έγκριση. Η εν λόγω αρχή, μόλις λάβει τη σχετική ειδοποίηση, ενημερώνει σχετικά τα άλλα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό με έντυπο κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1A ή 1B του παρόντος κανονισμού.

13.   ΟΔΗΓΙΕΣ

Σε περίπτωση τύπου ζώνης ασφαλείας που παρέχεται μεμονωμένα, πρέπει στη συσκευασία και στις οδηγίες εγκατάστασης να αναφέρεται(-ονται) με σαφήνεια ο (οι) τύπος(-οι) οχήματος για τον (τους) οποίο(-ους) προορίζεται.

14.   ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό οφείλουν να κοινοποιούν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τα ονόματα και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης, καθώς και των διοικητικών υπηρεσιών που χορηγούν εγκρίσεις, και τα έντυπα με τα οποία πρέπει να αποστέλλεται η πιστοποίηση της έγκρισης ή της απόρριψης ή της επέκτασης ή της ανάκλησης της έγκρισης που εκδίδεται σε άλλες χώρες.

15.   ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

15.1.   Έγκριση τύπου οχήματος

15.1.1.   Από την ημερομηνία της επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 15 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.1.2.   Μετά την παρέλευση 2 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 15 της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις ΟΕΕ μόνο αν πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.1.3.   Μετά την παρέλευση 7 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 15 της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν είχαν χορηγηθεί σύμφωνα με το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, οι υφιστάμενες εγκρίσεις οχημάτων κατηγοριών εκτός της Μ1 οι οποίες δεν επηρεάζονται από το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού εξακολουθούν να ισχύουν, τα δε συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό εξακολουθούν να τις δέχονται.

15.1.3.1.   Ωστόσο, από την 1η Οκτωβρίου 2000, για τα οχήματα των κατηγοριών M1 και N1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων ΟΕΕ οι οποίες δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 8 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού, αν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις πληροφόρησης που ορίζονται στην παράγραφο 8.3.5. και στο παράρτημα 17.

15.2.   Τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας και διατάξεων υπενθύμισης χρήση ζωνών ασφαλείας

Οι εν λόγω μεταβατικές διατάξεις ισχύουν μόνο για την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας και διατάξεων υπενθύμισης χρήσης ζωνών ασφαλείας σε οχήματα και δεν τροποποιούν το σήμα της ζώνης ασφαλείας.

15.2.1.   Από την ημερομηνία της επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 12 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 12 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.2.   Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 36 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν έγκριση μόνο αν ο τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 12 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.3.   Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 60 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνηθούν την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 12 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.4.   Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 14 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 14 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.5.   Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 16 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 16 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.6.   Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 36 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.4, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις μόνον αν ο τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 14 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.7.   Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 60 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.4, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνηθούν την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 14 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.8.   Από τις 16 Ιουλίου 2006, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν έγκριση μόνο αν ο τύπος του οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 16 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.9.   Μετά τις 16 Ιουλίου 2008, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων οχημάτων της κατηγορίας Ν1 που δεν είχαν χορηγηθεί σύμφωνα με το συμπλήρωμα 16 της σειρά τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.10.   Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ/ΗΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.11.   Μετά την παρέλευση 18 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις μόνον αν ο προς έγκριση τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.12.   Μετά την παρέλευση 72 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05 του παρόντος κανονισμού, εγκρίσεις βάσει του παρόντος κανονισμού παύουν να ισχύουν, εκτός από την περίπτωση τύπων οχημάτων που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.13.   Παρά τα οριζόμενα στην παράγραφο 15.2.12, εγκρίσεις κατηγοριών οχημάτων άλλων από της κατηγορίας M1 κατά τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 05 σχετικά με τις απαιτήσεις για την τοποθέτηση διατάξεων υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό θα εξακολουθήσουν να τις κάνουν δεκτές.

15.2.14.   Παρά τα οριζόμενα στην παράγραφο 15.2.12, εγκρίσεις κατηγοριών οχημάτων άλλων από των κατηγοριών N2 και N3 κατά τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 05 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για τις ζώνες ασφαλείας και τους συσπειρωτήρες στο παράρτημα 16 θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό θα εξακολουθήσουν να τις κάνουν δεκτές.

15.2.15.   Ακόμα και μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05, οι εγκρίσεις των κατασκευαστικών στοιχείων και των χωριστών τεχνικών μονάδων που χορηγήθηκαν σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού παραμένουν σε ισχύ· τα δε συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό εξακολουθούν να τις κάνουν δεκτές και δεν αρνούνται να χορηγήσουν παράταση σε εγκρίσεις σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.16.   Παρά τις ανωτέρω μεταβατικές διατάξεις, τα συμβαλλόμενα μέρη για τα οποία η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού αρχίζει να ισχύει μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05 δεν είναι υποχρεωμένα να δέχονται εγκρίσεις που χορηγήθηκαν σύμφωνα με κάποια από τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

15.2.17.   Από την επίσημη ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν θα αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ/ΗΕ βάσει του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 06.

15.2.18.   Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν, 24 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, έγκριση ΟΕΕ/ΗΕ μόνο αν πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 06.

15.2.19.   Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν, 36 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, να αρνούνται να αναγνωρίσουν εγκρίσεις που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 06 του παρόντος κανονισμού.

15.2.20.   Ακόμα και μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, οι εγκρίσεις των κατασκευαστικών στοιχείων και των χωριστών τεχνικών μονάδων που χορηγήθηκαν σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού παραμένουν σε ισχύ· τα δε συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό εξακολουθούν να τις κάνουν δεκτές και τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εξακολουθήσουν να χορηγούν παράταση σε εγκρίσεις σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.21.   Παρά τα οριζόμενα στις παραγράφους 15.2.18. και 15.2.19, εγκρίσεις των κατηγοριών οχημάτων σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 06 θα παραμένουν σε ισχύ και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό θα εξακολουθήσουν να τις κάνουν δεκτές.

15.2.22.   Αν, κατά το χρόνο προσχώρησης στον παρόντα κανονισμό, δεν υπάρχουν στις εθνικές απαιτήσεις τους απαιτήσεις σχετικά με την υποχρεωτική τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας για αναδιπλούμενα καθίσματα, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εξακολουθήσουν να επιτρέπουν την εν λόγω μη υποχρεωτική τοποθέτηση για σκοπούς εθνικής έγκρισης, και στην περίπτωση αυτή οι συγκεκριμένες κατηγορίες λεωφορείων δεν μπορούν να λάβουν έγκριση τύπου βάσει του παρόντος κανονισμού.

15.2.23.   Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν πρέπει να αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕ/ΗΕ για ένα κατασκευαστικό στοιχείο σύμφωνα με προηγούμενη σειρά τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού, αν οι ζώνες ασφαλείας πρόκειται να τοποθετηθούν σε οχήματα τα οποία έχουν εγκριθεί πριν από την αντίστοιχη σειρά τροποποιήσεων.

---

(1)  Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ.2 όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την τροποποίηση 4.

(2)  Η Ιαπωνία δεν θα αποτρέπεται, λόγω των υποχρεώσεων της συμφωνίας που προσαρτάται στον παρόντα κανονισμό, από το να απαιτεί τα οχήματα της κατηγορίας N1, τα οποία λαμβάνουν έγκριση τύπου δυνάμει του παρόντος κανονισμού, να πληρούν τις υφιστάμενες εθνικές της προδιαγραφές για τις διατάξεις υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας.

(3)  Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ.2 όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την τροποποίηση 4.

(4)  1 για τη Γερμανία, 2 για τη Γαλλία, 3 για την Ιταλία, 4 για τις Κάτω Χώρες, 5 για τη Σουηδία, 6 για το Βέλγιο, 7 για την Ουγγαρία, 8 για την Τσεχική Δημοκρατία, 9 για την Ισπανία, 10 για τη Σερβία, 11 για το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Αυστρία, 13 για το Λουξεμβούργο, 14 για την Ελβετία, 15 (κενό), 16 για τη Νορβηγία, 17 για τη Φινλανδία, 18 για τη Δανία, 19 για τη Ρουμανία, 20 για την Πολωνία, 21 για την Πορτογαλία, 22 για τη Ρωσική Ομοσπονδία, 23 για την Ελλάδα, 24 για την Ιρλανδία, 25 για την Κροατία, 26 για τη Σλοβενία, 27 για τη Σλοβακία, 28 για τη Λευκορωσία, 29 για την Εσθονία, 30 (κενό), 31 για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 32 για τη Λεττονία, 33 (κενό), 34 για τη Βουλγαρία, 35 (κενό), 36 για τη Λιθουανία, 37 για την Τουρκία, 38 (κενό), 39 για το Αζερμπαϊτζάν, 40 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 41 (κενό), 42 για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (οι εγκρίσεις χορηγούνται από τα κράτη μέλη της με τα αντίστοιχα σήματα της ΟΕΕ), 43 για την Ιαπωνία, 44 (κενό), 45 για την Αυστραλία, 46 για την Ουκρανία, 47 για τη Νότια Αφρική, 48 για τη Νέα Ζηλανδία, 49 για την Κύπρο, 50 για τη Μάλτα, 51 για τη Δημοκρατία της Κορέας, 52 για τη Μαλαισία, 53 για την Ταϊλάνδη, 54 και 55 (κενά), 56 για το Μαυροβούνιο, 57 (κενό) και 58 για την Τυνησία. Επόμενοι αριθμοί εκχωρούνται σε άλλες χώρες κατά χρονολογική σειρά υπογραφής εκ μέρους τους ή προσχώρησής τους στη συμφωνία σχετικά με την υιοθέτηση ομοιόμορφων τεχνικών προδιαγραφών για τροχοφόρα οχήματα, εξοπλισμό και εξαρτήματα τα οποία δύνανται να τοποθετηθούν ή/και να χρησιμοποιηθούν σε τροχοφόρα οχήματα και τις συνθήκες για την αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων που χορηγούνται με βάση τις προδιαγραφές αυτές, οι δε αριθμοί που εκχωρούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο κοινοποιούνται από τη Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας.

(5)  Βλέπε την υποσημείωση της παραγράφου 5.2.4.1.

(6)  g = 9,81 m/s2.

(7)  Η δοκιμή δεν έχει πραγματοποιηθεί για υφασμένους ιμάντες διαγώνιας ριγωτής (σερζέ) ύφανσης με μεγάλης αντοχής νήματα από πολυεστέρα, αφού αυτές οι ταινίες διευρύνονται υπό φόρτιση. Στην περίπτωση αυτή, το πλάτος χωρίς φόρτιση θα είναι ≥ 46 mm.

(8)  Βλέπε παράγραφο 7.4.1.6.4.3.

(9)  Ενώ, με τις ισχύουσες απαιτήσεις, η διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας περιορίζεται στο κάθισμα του οδηγού στα οχήματα της κατηγορίας MB1B, γίνεται αντιληπτό ότι το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα επεκταθεί σε οχήματα άλλων κατηγοριών και σε καθίσματα άλλων επιβατών. Ως αναγνώριση της σημασίας του ανθρώπινου παράγοντα και της παροχής ερεθισμάτων στον οδηγό, στο πλαίσιο των μελλοντικών απαιτήσεων για την υπενθύμιση χρήσης ζώνης ασφαλείας που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό θα επιδιωχθεί εναρμονισμένη σύγκλιση των συστημάτων προειδοποίησης.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

9.9.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 233/95

---

Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ δυνάμει του διεθνούς δημόσιου δικαίου. Το καθεστώς και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελέγχονται στην τελευταία έκδοση του εγγράφου που αφορά την κατάσταση προσχώρησης στους κανονισμούς της ΟΕΕ/ΗΕ, δηλαδή του εγγράφου TRANS/WP.29/343, το οποίο διατίθεται στον ιστότοπο:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Κανονισμός αριθ. 44 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση συστημάτων συγκράτησης παιδιών για μηχανοκίνητα οχήματα («συστήματα συγκράτησης παιδιών»)

Ενσωματώνει όλο το έγκυρο κείμενο έως:

Διορθωτικό 4 στην αναθεώρηση 2 του κανονισμού — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 10 Νοεμβρίου 2010

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

1.	Πεδίο εφαρμογής

2.

Ορισμοί

3.	Αίτηση έγκρισης

4.

Σημάνσεις

5.

Έγκριση

6.	Γενικές προδιαγραφές

7.	Ειδικές προδιαγραφές

8.	Περιγραφή των δοκιμών

9.	Έκθεση δοκιμής έγκρισης τύπου και καταλληλότητα παραγωγής

10.	Τροποποιήσεις και επέκταση της έγκρισης τύπου συστημάτων συγκράτησης παιδιών

11.	Καταλληλότητα παραγωγής

12.	Συμμόρφωση της παραγωγής και δοκιμές ρουτίνας

13.	Κυρώσεις για μη συμμόρφωση της παραγωγής

14.	Οριστική παύση παραγωγής

15.

Οδηγίες

16.	Ονομασίες και διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης, καθώς και των διοικητικών υπηρεσιών

17.	Μεταβατικές διατάξεις

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

Παράρτημα 1 —

Κοινοποίηση σχετικά με την έγκριση ή την παράταση ή την απόρριψη ή την ανάκληση έγκρισης ή την οριστική διακοπή της παραγωγής συστημάτων συγκράτησης παιδιών για μηχανοκίνητα οχήματα, σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 44

Παράρτημα 2 —

Διάταξη του σήματος έγκρισης

Παράρτημα 3 —

Διάταξη συσκευής για τη δοκιμή αντοχής στη σκόνη

Παράρτημα 4 —

Δοκιμή διάβρωσης

Παράρτημα 5 —

Δοκιμή φθοράς με τριβή και δοκιμή μικροολίσθησης

Παράρτημα 6 —

Περιγραφή της άμαξας

Παράρτημα 7 —

Καμπύλη της επιβράδυνσης της άμαξας συναρτήσει του χρόνου

Προσάρτημα 1 —

Καμπύλες της επιβράδυνσης ή της επιτάχυνσης της άμαξας συναρτήσει του χρόνου. Μετωπική σύγκρουση

Προσάρτημα 2 —

Καμπύλες της επιβράδυνσης ή της επιτάχυνσης της άμαξας συναρτήσει του χρόνου. Οπίσθια πρόσκρουση

Παράρτημα 8 —

Περιγραφή των ανδρεικέλων

Προσάρτημα 1 —

Περιγραφή των ανδρεικέλων 9 μηνών και 3, 6 και 10 ετών

Προσάρτημα 2 —

Περιγραφή του ανδρεικέλου νεογνού

Προσάρτημα 3 —

Περιγραφή του ανδρεικέλου 18 μηνών

Παράρτημα 9 —

Δοκιμή μετωπικής πρόσκρουσης σε φράγμα

Παράρτημα 10 —

Διαδικασία δοκιμής οπίσθιας πρόσκρουσης

Παράρτημα 11 —

Επιπλέον αγκυρώσεις που απαιτούνται για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών της οιονεί καθολικής κατηγορίας σε μηχανοκίνητα οχήματα

Παράρτημα 12 —

Κάθισμα

Παράρτημα 13 —

Πρότυπη ζώνη ασφαλείας

Παράρτημα 14 —

Σύστημα έγκρισης τύπου (διάγραμμα ροής ISO 9002:2000)

Παράρτημα 15 —

Επεξηγηματικές σημειώσεις

Παράρτημα 16 —

Έλεγχος συμμόρφωσης της παραγωγής

Παράρτημα 17 —

Δοκιμή υλικού απορρόφησης ενέργειας

Παράρτημα 18 —

Μέθοδος καθορισμού περιοχής πρόσκρουσης κεφαλής διατάξεων με ερεισίνωτο και διατάξεων με μέτωπο προς τα πίσω καθορίζοντας το ελάχιστο μέγεθος των πλευρικών πτερύγων

Παράρτημα 19 —

Περιγραφή προετοιμασίας μηχανισμών ρύθμισης που τοποθετούνται απευθείας στα συστήματα συγκράτησης παιδιών

Παράρτημα 20 —

Διάταξη δοκιμής αντοχής τυπικής πόρπης

Παράρτημα 21 —

Εγκατάσταση δυναμικής δοκιμής πρόσκρουσης

Παράρτημα 22 —

Δοκιμή ομοιώματος κορμού

1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

1.1.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε συστήματα συγκράτησης παιδιών που είναι κατάλληλα για εγκατάσταση σε μηχανοκίνητα οχήματα τριών ή περισσότερων τροχών και που δεν προορίζονται για χρήση με αναδιπλούμενα καθίσματα ή με καθίσματα που έχουν μέτωπο προς τα πλάγια.

2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού:

2.1.

ως «σύστημα συγκράτησης παιδιών» («σύστημα συγκράτησης») νοείται μια διάταξη στοιχείων που ενδέχεται να αποτελείται από συνδυασμό ιμάντων ή εύκαμπτων στοιχείων με πόρπη ασφαλίσεως, διάταξη προσαρμογής, συνδέσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, συμπληρωματική διάταξη όπως φορητή κούνια (πορτ-μπεμπέ), βρεφική κούνια, συμπληρωματικό κάθισμα και/ή προστατευτικό από τις κρούσεις δυνάμενο να αγκυρωθεί στο εσωτερικό ενός οχήματος με κινητήρα. Είναι σχεδιασμένο κατά τρόπο ώστε να μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού του ατόμου που το χρησιμοποιεί σε περίπτωση σύγκρουσης ή απότομης επιβράδυνσης του οχήματος, περιορίζοντας τις δυνατότητες κίνησης του σώματος αυτού. Το «ISOFIX» είναι ένα σύστημα που προορίζεται για τη σύνδεση συστημάτων συγκράτησης παιδιών σε οχήματα, αποτελούμενο από δύο άκαμπτες αγκυρώσεις που υπάρχουν στο όχημα, δύο αντίστοιχα άκαμπτα εξαρτήματα στερέωσης που υπάρχουν στο σύστημα συγκράτησης παιδιών και από ένα μέσο περιορισμού της μετατόπισης του συστήματος. 2.1.1. Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών εμπίπτουν σε πέντε «ομάδες μάζας»: 2.1.1.1. ομάδα 0 για παιδιά μάζας κάτω των 10 kg· 2.1.1.2. ομάδα 0+ για παιδιά μάζας κάτω των 13 kg· 2.1.1.3. ομάδα I για παιδιά μάζας από 9 kg έως 18 kg· 2.1.1.4. ομάδα ΙΙ για παιδιά μάζας από 15 kg έως 25 kg· 2.1.1.5. ομάδα ΙΙΙ για παιδιά μάζας από 22 kg έως 36 kg. 2.1.1.6. Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών ISOFIX εμπίπτουν σε 7 κατηγορίες μεγέθους ISOFIX, οι οποίες περιγράφονται στον κανονισμό αριθ. 16, παράρτημα 17, προσάρτημα 2: A - ISO/F3 : Πλήρους ύψους σύστημα συγκράτησης νηπίων με μέτωπο προς τα εμπρός B - ISO/F2 : Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης νηπίων με μέτωπο προς τα εμπρός B1 - ISO/F2X : Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης νηπίων με μέτωπο προς τα εμπρός C - ISO/R3 : Πλήρους μεγέθους σύστημα συγκράτησης νηπίων με μέτωπο προς τα πίσω D - ISO/R2 : Μειωμένου μεγέθους σύστημα συγκράτησης νηπίων με μέτωπο προς τα πίσω E - ISO/R1 : Σύστημα συγκράτησης βρεφών με μέτωπο προς τα πίσω F - ISO/L1 : Σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς την αριστερή πλευρά (πορτ-μπεμπέ) G - ISO/L2 : Σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τη δεξιά πλευρά (πορτ-μπεμπέ) Ομάδα μάζας   Κατηγορία μεγέθους ISOFIX 0 — έως και 10 kg F ISO/L1 G ISO/L2 E ISO/R1 0+ — έως και 13 kg C ISO/R3 D ISO/R2 E ISO/R1 I — 9 έως 18 kg A ISO/F3 B ISO/F2 B1 ISO/F2X C ISO/R3 D ISO/R2 2.1.2. Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών εμπίπτουν σε τέσσερις «κατηγορίες»: 2.1.2.1. μια «καθολική» κατηγορία για χρήση ως ορίζεται στα σημεία 6.1.1, 6.1.3.1 και 6.1.3.2 στις περισσότερες θέσεις καθισμάτων οχημάτων, και ιδιαιτέρως σε εκείνες που έχουν αξιολογηθεί σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 16 — ως συμβατές με αυτήν την κατηγορία συστημάτων συγκράτησης παιδιών· 2.1.2.2. μια «περιορισμένη» κατηγορία για χρήση ως ορίζεται στα σημεία 6.1.1 και 6.1.3.1 σε καθορισμένες θέσεις καθισμάτων για ιδιαίτερους τύπους οχημάτων σύμφωνα με τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών ή του οχήματος· 2.1.2.3. μια «οιονεί καθολική» κατηγορία για χρήση ως ορίζεται στα σημεία 6.1.1 και 6.1.3.2· 2.1.2.4. μια κατηγορία «ειδικού οχήματος» για χρήση: 2.1.2.4.1. σε ειδικούς τύπους οχημάτων σύμφωνα με τα σημεία 6.1.2 και 6.1.3.3· ή 2.1.2.4.2. ως ενσωματωμένο σύστημα συγκράτησης παιδιών. 2.1.3. Τα συστήματα συγκράτησης για συστήματα συγκράτησης παιδιών μπορούν να είναι δύο κλάσεων:   ολοκληρωμένης κλάσης όταν η συγκράτηση του παιδιού από σύστημα δεν εξαρτάται από μέσα απευθείας συνδεδεμένα στο όχημα·   μη ολοκληρωμένης κλάσης όταν η συγκράτηση του παιδιού από σύστημα εξαρτάται από μέσα απευθείας συνδεδεμένα στο όχημα· 2.1.3.1. ο όρος «συστήματα μερικής συγκράτησης» σημαίνει μια διάταξη όπως μαξιλάρι υποστήριξης, η οποία, όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με μια ζώνη ασφαλείας ενήλικα που προσδένει το σώμα του παιδιού ή συγκρατεί τη διάταξη όπου έχει τοποθετηθεί το παιδί, αποτελούν πλήρες σύστημα συγκράτησης παιδιών· 2.1.3.2. ως «μαξιλάρι υποστήριξης» νοείται ένα σταθερό μαξιλάρι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ζώνη ασφαλείας ενήλικα·

2.2.	ως «κάθισμα ασφαλείας για παιδιά» νοείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών που ενσωματώνει κάθισμα όπου κρατείται το παιδί·

2.3.	ως «ζώνη» νοείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών αποτελούμενο από ένα σύνολο ιμάντων με πόρπη κλεισίματος, μηχανισμούς ρυθμίσεως και εξαρτήματα στερέωσης·

2.4.

ως «κάθισμα» νοείται μια δομή που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του συστήματος συγκράτησης παιδιών και αποσκοπεί να παρέχει μία θέση καθημένου για ένα παιδί· 2.4.1. ως «φορητή κούνια (πορτ-μπεμπέ)» νοείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών που αποσκοπεί να παρέχει θέση και να συγκρατεί το παιδί σε ύπτια ή πρηνή θέση, ενώ η σπονδυλική στήλη του παιδιού είναι κάθετη στο διάμεσο επίμηκες επίπεδο του οχήματος. Έχει σχεδιαστεί ώστε να κατανέμει τις δυνάμεις συγκράτησης επάνω από την κεφαλή και το σώμα του παιδιού εξαιρώντας τα άκρα του σε περίπτωση σύγκρουσης· 2.4.2. ως «σύστημα συγκράτησης φορητής κούνιας (πορτ-μπεμπέ)» νοείται μια διάταξη που χρησιμοποιείται για τη συγκράτηση του πορτ-μπεμπέ στη δομή του οχήματος· 2.4.3. ως «βρεφική κούνια» νοείται ένα σύστημα συγκράτησης που αποσκοπεί στην παροχή θέσης σε παιδί με μέτωπο προς τα πίσω σε οιονεί οριζόντια θέση. Έχει σχεδιαστεί ώστε να κατανέμει τις δυνάμεις συγκράτησης επάνω από την κεφαλή και το σώμα του παιδιού εξαιρώντας τα άκρα του σε περίπτωση μετωπικής πρόσκρουσης·

2.5.	ως «υποστήριγμα καθίσματος» νοείται το τμήμα εκείνο ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών από το οποίο δύναται να ανασηκωθεί το κάθισμα·

2.6.	ως «υποστήριγμα παιδιού» νοείται το τμήμα εκείνο ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών από το οποίο δύναται να ανασηκωθεί το παιδί εντός του συστήματος συγκράτησης παιδιών·

2.7.	ως «προστατευτικό από τις κρούσεις» νοείται η διάταξη που ασφαλίζεται εμπρός από το παιδί και είναι σχεδιασμένη ώστε να κατανέμει τις δυνάμεις συγκράτησης στο μεγαλύτερο μέρος του ύψους του σώματος του παιδιού σε περίπτωση μετωπικής πρόσκρουσης·

2.8.

ως «ιμάντας» νοείται ένα εύκαμπτο στοιχείο που έχει σχεδιαστεί για τη μετάδοση δυνάμεων· 2.8.1. ως «ιμάντας υπογαστρίου» νοείται ένας ιμάντας ο οποίος, ως πλήρης ζώνη ή ως στοιχείο ζώνης, διασχίζει το εμπρόσθιο τμήμα της περιοχής του υπογαστρίου του παιδιού και τη συγκρατεί· 2.8.2. ως «σύστημα συγκράτησης ώμου» νοείται το τμήμα εκείνο της ζώνης που συγκρατεί το επάνω μέρος του κορμού του παιδιού· 2.8.3. ως «ιμάντας ανάμεσα στα πόδια του παιδιού» νοείται ένας ιμάντας (ή διαιρούμενοι ιμάντες, στην περίπτωση που αποτελείται από δύο ή περισσότερα στοιχεία πλέξης) που είναι προσαρτημένος στο σύστημα συγκράτησης παιδιών και στον ιμάντα υπογαστρίου και είναι τοποθετημένος κατά τρόπο ώστε να περνά ανάμεσα από τους μηρούς του παιδιού· έχει σχεδιασθεί ώστε να αποφεύγεται η ολίσθηση του παιδιού κάτω από τη ζώνη υπογαστρίου σε κανονική χρήση και η μετακίνηση της ζώνης υπογαστρίου προς τα πάνω και η απομάκρυνσή της από την περιοχή του υπογαστρίου σε περίπτωση κρούσης· 2.8.4. ως «ιμάντας συγκράτησης παιδιών» νοείται ένας ιμάντας που αποτελεί συστατικό μέρος της ζώνης και συγκρατεί μόνον το σώμα του παιδιού· 2.8.5. ως «ιμάντας σύνδεσης συστήματος συγκράτησης παιδιών» νοείται ένας ιμάντας που συνδέει το σύστημα συγκράτησης παιδιών με τη δομή του οχήματος και ενδέχεται να αποτελεί τμήμα της διάταξης συγκράτησης των καθισμάτων του οχήματος· 2.8.6. ως «ζώνη τύπου σαγής» νοείται ένα σύνολο που περιέχει μια ζώνη κάτω του υπογαστρίου και αορτήρες και ιμάντα ανάμεσα στα πόδια αν έχει εγκατασταθεί· 2.8.7. ως «ζώνη σε σχήμα Υ» νοείται μια ζώνη όπου ο συνδυασμός ιμάντων δημιουργείται από τον ιμάντα που οδηγείται ανάμεσα στα πόδια του παιδιού και από έναν ιμάντα για κάθε ώμο· 2.8.8. ως «ιμάντας οδηγός» νοείται ένας ιμάντας που συγκρατεί τον αορτήρα της ζώνης ασφαλείας ενήλικα σε θέση κατάλληλη για τα παιδιά και όπου η πραγματική θέση στην οποία ο αορτήρας αλλάζει κατεύθυνση δύναται να προσαρμοστεί μέσω διάταξης που δύναται να μετακινηθεί προς τα επάνω ή προς τα κάτω κατά μήκος του ιμάντα ώστε να εντοπισθεί ο ώμος του ατόμου που τον χρησιμοποιεί και στη συνέχεια να ασφαλιστεί στην εν λόγω θέση. Ο ιμάντας οδηγός δεν έχει σχεδιαστεί ώστε να μεταφέρει σημαντικό τμήμα της δυναμικής φόρτισης.

2.9.

ως «πόρπη κλεισίματος» νοείται ένας μηχανισμός ταχείας αποσυσφίγξεως που επιτρέπει στο παιδί να συγκρατηθεί από το σύστημα συγκράτησης ή στο σύστημα συγκράτησης να συγκρατηθεί από τη δομή του οχήματος και που ανοίγει γρήγορα. Η πόρπη δύναται να περιέχει το μηχανισμό ρυθμίσεως· 2.9.1. ως «ενσφηνωμένο κομβίο αποσυσφίγξεως πόρπης» νοείται ένα κομβίο αποσυσφίγξεως πόρπης τέτοιο ώστε να μην είναι δυνατή η αποσύσφιγξη της πόρπης με τη χρήση σφαίρας διαμέτρου 40 mm· 2.9.2. ως «μη ενσφηνωμένο κομβίο αποσυσφίγξεως πόρπης» νοείται ένα κομβίο αποσυσφίγξεως πόρπης τέτοιο ώστε να πρέπει να είναι δυνατή η αποσύσφιγξη της πόρπης με τη χρήση σφαίρας διαμέτρου 40 mm·

2.10.

ως «μηχανισμός ρυθμίσεως» νοείται ένας μηχανισμός που επιτρέπει την προσαρμογή του συστήματος συγκράτησης ή των συνδέσεων στη σωματική διάπλαση του χρησιμοποιούντος ατόμου, στη διάταξη του οχήματος ή και στα δύο. Ο μηχανισμός ρυθμίσεως δύναται να αποτελεί τμήμα της πόρπης ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου της ζώνης ασφαλείας· 2.10.1. ως «διάταξη ταχείας προσαρμογής» νοείται μια διάταξη προσαρμογής της οποίας ο χειρισμός είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί με το ένα χέρι με μια ήπια κίνηση· 2.10.2. ως «προσαρμογέας απευθείας στερεωμένος στο σύστημα συγκράτησης παιδιών» νοείται ένας προσαρμογέας για την ολοκληρωμένη ζώνη τύπου σαγής, σε αντίθεση με την απευθείας υποστήριξη από το πλέγμα για την προσαρμογή του οποίου έχει σχεδιαστεί·

2.11.

ως «εξαρτήματα στερέωσης» νοούνται τα τμήματα του συστήματος συγκράτησης παιδιών που επιτρέπουν στο σύστημα συγκράτησης παιδιών να στερεώνεται σταθερά στη δομή του οχήματος απευθείας ή μέσω του καθίσματος του οχήματος· 2.11.1. ως «σκέλος στήριξης» νοείται ένα μόνιμο εξάρτημα στερέωσης του συστήματος συγκράτησης παιδιών, μέσω του οποίου η δομή του οχήματος εξισορροπεί το φορτίο συμπίεσης που ασκείται στο σύστημα συγκράτησης παιδιών ούτως ώστε να αποφεύγεται η ολίσθηση προς τα εμπρός κατά την επιβράδυνση· το σκέλος ρύθμισης μπορεί να είναι ρυθμιζόμενο.

2.12.

ως «απορροφητής ενέργειας» νοείται ένας μηχανισμός προοριζόμενος να διαχέει την ενέργεια ανεξαρτήτως του ιμάντα ή από κοινού με αυτόν και αποτελών τμήμα ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών·

2.13.

ως «συσπειρωτήρας» νοείται ένας μηχανισμός υποδοχής τμήματος ή ολοκλήρου του ιμάντα ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών. Ο όρος καλύπτει τους εξής μηχανισμούς: 2.13.1. «συσπειρωτήρας αυτομάτου ασφαλίσεως»: ένας συσπειρωτήρας που επιτρέπει την εκτύλιξη του επιθυμητού μήκους ιμάντα και που προσαρμόζει αυτόματα τον ιμάντα στον χρησιμοποιούντα, όταν η ζώνη είναι κλειστή με την πόρπη. Η εκτύλιξη ενός συμπληρωματικού μήκους ιμάντα δεν δύναται να γίνει χωρίς ηθελημένη επέμβαση του χρησιμοποιούντος· 2.13.2. «συσπειρωτήρας κατεπειγούσης ασφαλίσεως»: ένας συσπειρωτήρας ο οποίος με κανονικές συνθήκες οδηγήσεως δεν περιορίζει την ελευθερία κινήσεων του χρησιμοποιούντος. Ο συσπειρωτήρας περιέχει μηχανισμούς ρυθμίσεως μήκους που προσαρμόζουν αυτόματα τον ιμάντα στη σωματική διάπλαση του χρησιμοποιούντος και έναν μηχανισμό ασφαλίσεως που ενεργοποιείται σε περίπτωση ανάγκης από: 2.13.2.1. επιβράδυνση του οχήματος ή εκτύλιξη του ιμάντα του συσπειρωτήρα ή κάθε άλλο αυτόματο τρόπο (μοναδική ευαισθησία)· ή 2.13.2.2. ένα συνδυασμό οποιωνδήποτε από αυτούς τους παράγοντες (πολλαπλή ευαισθησία).

2.14.

ως «αγκυρώσεις» νοούνται τα τμήματα της δομής του οχήματος ή του καθίσματος στα οποία στερεούνται οι συνδέσεις του συστήματος συγκράτησης παιδιών· 2.14.1. ως «επιπρόσθετη αγκύρωση» νοείται το τμήμα της δομής του οχήματος ή του καθίσματος του οχήματος ή οποιουδήποτε άλλου τμήματος του οχήματος στο οποίο προορίζεται να στερεωθεί ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών και το οποίο είναι επιπρόσθετο των αγκυρώσεων που προβλέπονται από τον κανονισμό αριθ. 14. Όταν το όχημα είναι εφοδιασμένο με σκέλος στήριξης στην επιπρόσθετη αγκύρωση περιλαμβάνεται η έδρα του δαπέδου της άμαξας που περιγράφεται στο παράρτημα 6 ή άλλα δομικά στοιχεία του (των) συγκεκριμένου(-ων) οχήματος(-ων). 2.14.2. ως «κάτω αγκύρωση ISOFIX» νοείται μια άκαμπτη στρογγυλή, οριζόντια ράβδος διαμέτρου 6 mm, η οποία εκτείνεται από τη δομή του οχήματος ή το κάθισμα και χρησιμεύει για την υποδοχή και τη συγκράτηση ενός συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά με εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX. 2.14.3. ως «σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX» νοείται ένα σύστημα αποτελούμενο από δύο κάτω αγκυρώσεις ISOFIX οι οποίες ικανοποιούν τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14 και είναι σχεδιασμένες για τη στερέωση ενός συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά σε συνδυασμό με μια διάταξη αντιπεριστροφής. 2.14.4. «Διάταξη αντιπεριστροφής» α) Μια διάταξη αντιπεριστροφής για ένα καθολικό σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά αποτελείται από ένα άνω σημείο πρόσδεσης ISOFIX. β) Μια διάταξη αντιπεριστροφής για ένα οιονεί καθολικό σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά αποτελείται από ένα άνω σημείο πρόσδεσης, το ταμπλό του οχήματος ή από ένα σκέλος στήριξης για τον περιορισμό της περιστροφής του συστήματος συγκράτησης σε περίπτωση μετωπικής πρόσκρουσης. γ) Στα καθολικά και οιονεί καθολικά συστήματα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, το κάθισμα του οχήματος δεν συνιστά από μόνο του διάταξη αντιπεριστροφής. 2.14.5. Ως «αγκύρωση ISOFIX του άνω σημείου πρόσδεσης» νοείται ένα στοιχείο που ικανοποιεί τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14, παραδείγματος χάριν μια ράβδος, το οποίο βρίσκεται σε συγκεκριμένο σημείο, είναι σχεδιασμένο για την υποδοχή ενός συνδέσμου του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX και μεταφέρει τη δύναμη συγκράτησης στη δομή του οχήματος.

2.15.

ο όρος «με μέτωπο προς τα εμπρός» σημαίνει την κατεύθυνση προς την κανονική κατεύθυνση του οχήματος·

2.16.

ο όρος «με μέτωπο προς τα πίσω» σημαίνει την αντίθετη κατεύθυνση προς την κανονική κατεύθυνση του οχήματος·

2.17.

ο όρος «επικλινής θέση» σημαίνει μια ειδική θέση του καθίσματος που επιτρέπει την κλίση του παιδιού·

2.18.

ο όρος «οριζόντια/ύπτια/πρηνής θέση» σημαίνει μια θέση στην οποία τουλάχιστον η κεφαλή και το σώμα του παιδιού, εξαιρουμένων των άκρων, βρίσκονται σε οριζόντια επιφάνεια όταν αυτό βρίσκεται στο σύστημα συγκράτησης·

2.19.

ο όρος «τύπος συστήματος συγκράτησης παιδιών» σημαίνει τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που δεν διαφέρουν ουσιαστικά ως προς: 2.19.1. την κατηγορία και την (τις) ομάδα(-ες) μάζας για τις οποίες και για τη θέση και τον προσανατολισμό (ως ορίζεται στα σημεία 2.15 και 2.16) στις οποίες προορίζονται να χρησιμοποιούνται· 2.19.2. τη γεωμετρία του συστήματος συγκράτησης παιδιών· 2.19.3. τις διαστάσεις, τη μάζα, το υλικό και το χρώμα:   του καθίσματος·   της επενδυτικής πλήρωσης· και   του προστατευτικού από τις κρούσεις· 2.19.4. το υλικό, την πλέξη, τις διαστάσεις και το χρώμα των ιμάντων· 2.19.5. τα άκαμπτα στοιχεία (πόρπη, συνδέσεις κ.λπ.).

2.20.

ως «κάθισμα οχήματος» νοείται μια δομή αποτελούσα ή όχι ενσωματωμένο τμήμα της δομής του οχήματος, περιλαμβανομένης της επενδύσεώς της, που παρέχει μία θέση «καθημένου» για έναν ενήλικα· Σχετικώς: 2.20.1. ως «ομάδα καθισμάτων» νοείται είτε ένα κάθισμα του τύπου πάγκου είτε κεχωρισμένα καθίσματα αλλά τοποθετημένα το ένα παραπλεύρως του άλλου (δηλαδή στερεωμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι εμπρόσθιες αγκυρώσεις του ενός των καθισμάτων να είναι ευθυγραμμισμένες με τις εμπρόσθιες ή οπίσθιες αγκυρώσεις ενός άλλου καθίσματος ή να ευρίσκονται μεταξύ των αγκυρώσεων αυτού) και που παρέχουν μία ή περισσότερες θέσεις «καθημένου» για ενήλικες· 2.20.2. «κάθισμα τύπου πάγκου» νοείται μια πλήρης δομή με την επένδυσή της, που παρέχει τουλάχιστον δύο θέσεις «καθημένου» για ενήλικες επιβάτες· 2.20.3. ο όρος «εμπρόσθια καθίσματα οχήματος» σημαίνει την ομάδα καθισμάτων που βρίσκονται στο εμπρόσθιο τμήμα του χώρου επιβατών, ήτοι δεν υφίσταται άλλο κάθισμα έμπροσθέν τους· 2.20.4. τα «οπίσθια καθίσματα οχήματος» είναι σταθερά καθίσματα με μέτωπο προς τα εμπρός που βρίσκονται πίσω από άλλη ομάδα καθισμάτων οχήματος· 2.20.5. ως «θέση ISOFIX» νοείται ένα σύστημα το οποίο καθιστά εφικτή την εγκατάσταση: α) είτε ενός καθολικού συστήματος ISOFIX για παιδιά με το μέτωπο προς τα εμπρός, όπως ορίζεται στον παρόντα κανονισμό· β) είτε ενός οιονεί καθολικού συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά με μέτωπο προς τα εμπρός, όπως ορίζεται στον παρόντα κανονισμό· γ) είτε ενός οιονεί καθολικού συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά με μέτωπο προς τα πίσω, όπως ορίζεται στον παρόντα κανονισμό· δ) είτε ενός οιονεί καθολικού συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά με μέτωπο προς τα πλάγια, όπως ορίζεται στον παρόντα κανονισμό· ε) είτε ενός συστήματος ISOFIX για τη συγκράτηση παιδιών σε ειδικά οχήματα, όπως ορίζεται στον παρόντα κανονισμό.

2.21.

ως «σύστημα ρυθμίσεως» νοείται ο πλήρης μηχανισμός που επιτρέπει τη ρύθμιση του καθίσματος ή των τμημάτων του για μία καθημένη στάση του ενήλικα επιβάτη προσαρμοσμένη στη μορφολογία του· αυτός ο μηχανισμός ρυθμίσεως δύναται ιδίως να επιτρέπει: 2.21.1. μια κατά μήκος μετατόπιση· και/ή 2.21.2. μια καθ’ ύψος μετατόπιση· και/ή 2.21.3. μια γωνιακή μετατόπιση·

2.22.

ως «αγκύρωση του καθίσματος» νοείται το σύστημα στερέωσης του συνόλου του καθίσματος των ενηλίκων στη δομή του οχήματος, περιλαμβανομένων των τμημάτων που εξαρτώνται από τη δομή του οχήματος·

2.23.

ως «τύπος καθίσματος» νοείται μια κατηγορία καθισμάτων που δεν παρουσιάζουν μεταξύ τους διαφορές επί βασικών σημείων, ως τα: 2.23.1. δομή, σχήμα, διαστάσεις και υλικό των καθισμάτων· 2.23.2. τύπος και διαστάσεις των συστημάτων ρυθμίσεως και ασφαλίσεως· και 2.23.3. τύπος και διαστάσεις των αγκυρώσεων της ζώνης ασφαλείας ενήλικα επί του καθίσματος, της αγκυρώσεως του καθίσματος και των τμημάτων που εξαρτώνται από τη δομή του οχήματος·

2.24.

ως «σύστημα μετατοπίσεως» νοείται ένας μηχανισμός που επιτρέπει μια γωνιακή ή κατά μήκος μετατόπιση, χωρίς ενδιάμεση σταθερή θέση του καθίσματος ενήλικα ή ενός από τα τμήματά του, για να διευκολύνει την είσοδο και την έξοδο των επιβατών, καθώς και τη φόρτωση και εκφόρτωση αντικειμένων·

2.25.

ως «σύστημα ασφαλίσεως» νοείται ένας μηχανισμός που εξασφαλίζει τη συγκράτηση σε όλες τις θέσεις χρησιμοποιήσεως του καθίσματος ενήλικα και των τμημάτων του·

2.26.

ως «μηχανισμός ασφαλίσεως» νοείται ένας μηχανισμός που ασφαλίζει και δεν επιτρέπει τη μετακίνηση ενός τμήματος του πλέγματος ζώνης ασφαλείας ενήλικα σε σχέση με κάποιο άλλο τμήμα του πλέγματος της ίδιας ζώνης. Οι διατάξεις αυτές ενεργοποιούνται είτε στο διαγώνιο είτε στο υπογάστριο τμήμα της ζώνης ή ασφαλίζουν τόσο το υπογάστριο όσο και το διαγώνιο τμήμα της ζώνης ενήλικα. Ο όρος καλύπτει τις εξής κλάσεις: 2.26.1. «μηχανισμός κλάσης Α»: ένας μηχανισμός που δεν επιτρέπει στο παιδί να τραβήξει το πλέγμα από τον συσπειρωτήρα έως το τμήμα της ζώνης για το υπογάστριο, όταν η ζώνη ασφαλείας ενήλικα χρησιμοποιείται για την απευθείας συγκράτηση του παιδιού. 2.26.2. «μηχανισμός κλάσης Β»: ένας μηχανισμός που επιτρέπει τη διατήρηση εφηρμοσμένης τάνυσης στο τμήμα ζώνης ασφαλείας ενήλικα για το υπογάστριο όταν η ζώνη ασφαλείας ενήλικα χρησιμοποιείται για τη συγκράτηση του συστήματος συγκράτησης παιδιών. Ο μηχανισμός αποσκοπεί στο να αποφεύγεται η ολίσθηση του πλέγματος από τον συσπειρωτήρα μέσω του μηχανισμού, που θα είχε ως συνέπεια τη χαλάρωση της τάνυσης και τη λήψη μη βέλτιστης θέσης από το σύστημα συγκράτησης.

2.27.

ως «σύστημα συγκράτησης ειδικών αναγκών» νοείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών που έχει σχεδιαστεί για παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες συνεπεία σωματικής ή νοητικής αναπηρίας· αυτός ο μηχανισμός μπορεί ιδίως να επιτρέπει επιπλέον διατάξεις συγκράτησης για οποιοδήποτε τμήμα του παιδιού, αλλά πρέπει να περιέχει τουλάχιστον ένα κύριο μέσο συγκράτησης που να πληροί τις προδιαγραφές του παρόντος κανονισμού.

2.28.

ως «εξάρτημα στερέωσης ISOFIX» νοείται μία από τις δύο συνδέσεις που ικανοποιούν την απαίτηση του σημείου 6.3.2 του παρόντος κανονισμού, η οποία σύνδεση εκτείνεται από τη δομή του συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά και είναι συμβατή με τις κάτω αγκυρώσεις ISOFIX.

2.29.

ως «σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά» νοείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών που προορίζεται για στερέωση σε ένα σύστημα αγκύρωσης ISOFIX το οποίο ικανοποιεί την απαίτηση του κανονισμού αριθ. 14.

2.30.

ως «σημείο αναδίπλωσης του καθίσματος» νοείται η περιοχή κοντά στο σημείο τομής της επιφάνειας του μαξιλαριού του καθίσματος και της επιφάνειας της πλάτης του καθίσματος.

2.31.

ως «βάση στήριξης του καθίσματος στο όχημα (VSF)» νοείται μια βάση στήριξης, σύμφωνα με τις κατηγορίες μεγέθους ISOFIX που ορίζονται στο σημείο 2.1.1.7 και των οποίων οι διαστάσεις παρατίθενται στα σχήματα 1 έως 6 του παραρτήματος 17 του προσαρτήματος 2 του κανονισμού αριθ. 16, η οποία χρησιμοποιείται από τους κατασκευαστές συστημάτων συγκράτησης παιδιών για τον προσδιορισμό των διαστάσεων ενός συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά καθώς και για τον προσδιορισμό της θέσης των εξαρτημάτων ISOFIX για τη στερέωσή του.

2.32.

ως «σύνδεσμος του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX» νοείται μια διάταξη που προορίζεται για στερέωση σε μια αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX.

2.33.

ως «άγκιστρο του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX» νοείται ένας σύνδεσμος του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, ο οποίος χρησιμοποιείται κατά κανόνα για την προσάρτηση ενός ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX στην αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, όπως υποδεικνύεται στο σχήμα 3 του κανονισμού αριθ. 14.

2.34.

ως «ιμάντας του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX» νοείται ένας ιμάντας με πλέγμα (ή ισοδύναμη διάταξη) που εκτείνεται από το άνω τμήμα ενός συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά έως την αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX και ο οποίος είναι εφοδιασμένος με μια διάταξη ρύθμισης, μια διάταξη χαλάρωσης της τάσης και έναν σύνδεσμο του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX.

2.35.

ως «εξάρτημα στερέωσης του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX» νοείται μια διάταξη ασφάλισης του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX στο σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά.

2.36.

ως «διάταξη χαλάρωσης της τάσης» νοείται ένα σύστημα το οποίο καθιστά εφικτή την απελευθέρωση της διάταξης που ρυθμίζει και διατηρεί την τάση του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX.

2.37.

ως «οδηγός του πλέγματος της ζώνης ασφαλείας ενήλικα» νοείται μια διάταξη μέσω της οποίας η ζώνη ενήλικα οδηγείται στη στην κατάλληλη διαδρομή της, γεγονός το οποίο καθιστά εφικτή την ελεύθερη κίνηση του πλέγματος.

2.38.

ως «δοκιμή έγκρισης τύπου» νοείται η δοκιμή για τον προσδιορισμό του βαθμού στον οποίο ο υποβληθείς για έγκριση τύπος συστήματος συγκράτησης παιδιών ικανοποιεί τις απαιτήσεις.

2.39.

ως «δοκιμή καταλληλότητας της παραγωγής» νοείται η δοκιμή προσδιορισμού της ικανότητας του κατασκευαστή να παραγάγει ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών σύμφωνο προς τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που υποβλήθηκαν για έγκριση τύπου.

2.40.

ως «δοκιμή ρουτίνας» νοείται η δοκιμή ενός αριθμού συστημάτων συγκράτησης που επιλέγονται από την ίδια παρτίδα, ούτως ώστε να διαπιστωθεί ο βαθμός στον οποίο πληρούν τις απαιτήσεις.

3.   ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗ

3.1.   Η αίτηση για έγκριση ενός τύπου συστήματος συγκράτησης παιδιών υποβάλλεται από τον κάτοχο εμπορικού σήματος ή από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του, σύμφωνα με το καθεστώς έγκρισης τύπου που περιγράφεται στο παράρτημα 14.

3.2.   Η αίτηση για έγκριση σχετικά με κάθε τύπο συστήματος συγκράτησης παιδιών θα συνοδεύεται από:

3.2.1.

μια τεχνική περιγραφή του συστήματος συγκράτησης παιδιών που δεικνύει τους ιμάντες και τα άλλα χρησιμοποιούμενα υλικά, συνοδευόμενα από σχέδια των τμημάτων του συστήματος συγκράτησης παιδιών και, στην περίπτωση συσπειρωτήρων, τις οδηγίες για την εγκατάστασή τους και τους αισθητήρες τους, δήλωση τοξικότητας (σημείο 6.1.5) και ευφλεκτότητας (σημείο 6.1.6). Τα σχέδια πρέπει να δεικνύουν τη θέση που προορίζεται για τον αριθμό έγκρισης και το (τα) επιπλέον σύμβολο(-α) σε σχέση με τον κύκλο του σήματος έγκρισης. Η περιγραφή θα αναφέρει το χρώμα του μοντέλου που έχει υποβληθεί προς έγκριση·

3.2.2.

τέσσερα δείγματα του συστήματος συγκράτησης παιδιών·

3.2.3.

μήκος 10 μέτρων για κάθε κατηγορία ιμάντων που χρησιμοποιούνται στο σύστημα συγκράτησης παιδιών· και

3.2.4.

θα παρέχονται επιπλέον δείγματα κατόπιν αίτησης της τεχνικής υπηρεσίας που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή της δοκιμής·

3.2.5.

οδηγίες και λεπτομέρειες σχετικά με τη συσκευασία σύμφωνα με το σημείο 15 κατωτέρω·

3.2.6.

στην περίπτωση πορτ-μπεμπέ, αν είναι δυνατή η χρήση της συγκράτησης του πορτ-μπεμπέ σε συνδυασμό με έναν αριθμό τύπων πορτ-μπεμπέ, ο κατασκευαστής του συστήματος συγκράτησης θα παρέχει κατάλογο των τελευταίων.

3.3.   Στις περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται ζώνη ασφαλείας ενήλικα για τη στερέωση του συστήματος συγκράτησης παιδιών, η εφαρμογή πρέπει να προβλέπει την κατηγορία της ζώνης ασφαλείας ενήλικα που θα χρησιμοποιηθεί, επί παραδείγματι στατικές ζώνες κάτω του υπογαστρίου.

3.4.   Η αρμόδια για την έγκριση αρχή ενός συμβαλλόμενου μέρους πρέπει να επιβεβαιώνει, πριν από τη χορήγηση έγκρισης τύπου, την ύπαρξη ικανοποιητικών διευθετήσεων και διαδικασιών για τη διασφάλιση αποτελεσματικού ελέγχου, ούτως ώστε η παραγωγή συστημάτων συγκράτησης παιδιών, εξοπλισμού και κατασκευαστικών μερών να συμμορφώνεται προς τον εγκεκριμένο τύπο.

4.   ΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

4.1.   Τα δείγματα ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών που υποβάλλονται για έγκριση σύμφωνα με τις διατάξεις των σημείων 3.2.2 και 3.2.3 φέρουν τις ακόλουθες σημάνσεις, ευανάγνωστες και ανεξίτηλες: επωνυμία, αρχικά ή σήμα του κατασκευαστή.

4.2.   Ένα από τα τμήματα του συστήματος συγκράτησης παιδιών που είναι κατασκευασμένο από πλαστικό (όπως το κέλυφος, το προστατευτικό από κρούσεις, το μαξιλάρι υποστήριξης κ.λπ.), εκτός της (των) ζώνης(-ών) ή της (των) ζώνης(-ών) τύπου σαγής, θα φέρουν ευανάγνωστη (και ανεξίτηλη) σήμανση με το έτος κατασκευής.

4.3.   Αν το σύστημα συγκράτησης προορίζεται για χρήση σε συνδυασμό με ζώνη ασφαλείας ενήλικα, σχέδιο μονίμως τοποθετημένο στο σύστημα συγκράτησης θα δεικνύει ευανάγνωστα τη σωστή δρομολόγηση του πλέγματος. Αν το σύστημα συγκράτησης στερεώνεται από τη ζώνη ασφαλείας ενήλικα, οι δρομολογήσεις του πλέγματος θα σημαίνονται ευανάγνωστο στο προϊόν μέσω χρωματικής κωδικοποίησης. Το χρώμα για τη δρομολόγηση της ζώνης ασφαλείας θα είναι κόκκινο όταν το σύστημα είναι εγκατεστημένο με μέτωπο προς τα εμπρός και μπλε όταν το σύστημα είναι εγκατεστημένο με μέτωπο προς τα πίσω. Τα ίδια χρώματα θα χρησιμοποιούνται επίσης στις επισημάνσεις του συστήματος που δεικνύουν τους τρόπους χρήσης.

Οι προβλεπόμενες διαδρομές του υπογάστριου και του διαγώνιου τμήματος της ζώνης ασφαλείας πρέπει να διαχωρίζονται ευκρινώς. Κάθε τμήμα της ζώνης ασφαλείας πρέπει να διαχωρίζεται από το άλλο με σημάνσεις όπως χρωματική κωδικοποίηση, κείμενο, σχήματα κ.λπ.

Σε κάθε απεικόνιση της διαδρομής της ζώνης επί του προϊόντος πρέπει να υποδεικνύεται ευκρινώς ο προσανατολισμός του συστήματος συγκράτησης παιδιών ως προς το όχημα. Δεν γίνονται αποδεκτά διαγράμματα δρομολόγησης της ζώνης στα οποία δεν απεικονίζεται το κάθισμα του οχήματος.

Η σήμανση που περιγράφεται στο παρόν σημείο θα είναι ορατή με το σύστημα συγκράτησης εντός του οχήματος. Για συστήματα συγκράτησης της ομάδας 0, η εν λόγω σήμανση θα είναι επίσης ορατή με το παιδί εντός του συστήματος συγκράτησης.

4.4.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω πρέπει να διαθέτουν, στην ορατή εσωτερική επιφάνεια (περιλαμβανομένου του πλευρικού πτερυγίου δίπλα στην κεφαλή του παιδιού) της άμεσης περιοχής όπου συγκρατείται η κεφαλή του παιδιού εντός του συστήματος συγκράτησης παιδιών, μονίμως προσαρτημένη την εξής επισήμανση (το κείμενο της ενημέρωσης που παρέχεται αποτελεί ελάχιστη απαίτηση).

Αυτή η επισήμανση θα παρέχεται στη (στις) γλώσσα(-ες) της χώρας όπου πωλείται το σύστημα.

Ελάχιστες διαστάσεις επισήμανσης: 60 × 120 mm

Η επισήμανση πρέπει να είναι ραμμένη στο κάλυμμα σε ολόκληρη την περίμετρό του και/ή μονίμως προσαρτημένη σε αυτό σε ολόκληρη την πίσω επιφάνειά του. Αποδεκτή γίνεται οποιαδήποτε άλλη μορφή μόνιμης προσάρτησης η οποία δεν επιδέχεται αφαίρεσης από το προϊόν ούτε υποβάθμισης της ευαναγνωσιμότητάς της. Απαγορεύονται ειδικά σημάνσεις τύπου σημαίας.

Εάν τμήματα του συστήματος συγκράτησης παιδιών ή οποιαδήποτε από τα εξαρτήματα που παρέχονται από τον κατασκευαστή του συστήματος παρεμποδίζουν την οπτική πρόσβαση στη σήμανση, τότε απαιτείται πρόσθετη σήμανση. Μια προειδοποιητική σήμανση πρέπει να είναι μονίμως ευδιάκριτη υπό κάθε συνθήκη όταν το σύστημα συγκράτησης προετοιμάζεται για χρήση σε οποιαδήποτε διάταξη.

4.5.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο με μέτωπο προς τα εμπρός όσο και με μέτωπο προς τα πίσω, συμπεριλάβετε το εξής κείμενο:

4.6.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών με εναλλακτικές δρομολογήσεις ζωνών, τα εναλλακτικά σημεία επαφής που φέρουν το φορτίο μεταξύ του συστήματος συγκράτησης παιδιών και της ζώνης ασφαλείας ενήλικα πρέπει να φέρουν μόνιμη σήμανση. Αυτή η σήμανση θα δεικνύει ότι πρόκειται για εναλλακτική δρομολόγηση ζώνης και θα είναι σύμφωνη με τις ανωτέρω απαιτήσεις κωδικοποίησης για καθίσματα με μέτωπο προς τα εμπρός και προς τα πίσω.

4.7.   Αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών παρέχει εναλλακτικά σημεία επαφής φέροντα το φορτίο, η εγγραφή που απαιτείται στο σημείο 4.3 θα περιλαμβάνει ένδειξη ότι η εναλλακτική δρομολόγηση της ζώνης περιγράφεται στις οδηγίες.

4.8.   Σήμανση ISOFIX

Εάν το προϊόν περιλαμβάνει εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX, το άτομο που εγκαθιστά το σύστημα συγκράτησης παιδιών στο όχημα πρέπει να έχει μόνιμη οπτική πρόσβαση στις ακόλουθες πληροφορίες:

Στο λογότυπο ISO ISOFIX ακολουθούμενο από τον (τους) χαρακτήρα(-ες) που αντιστοιχεί(-ούν) στην (στις) κατηγορία(-ίες) μεγέθους ISOFIX στην (στις) οποία(-ες) ανήκει το προϊόν. Κατ’ ελάχιστη απαίτηση, πρόκειται για ένα σύμβολο αποτελούμενο από κύκλο διαμέτρου τουλάχιστον 13 mm, ο οποίος περικλείει ένα εικονόγραμμα σε χρωματική αντίθεση με το φόντο του κύκλου. Το εικονόγραμμα πρέπει να είναι ευδιάκριτο είτε μέσω χρωματικής αντίθεσης είτε, εάν είναι διαμορφωμένο με χύτευση ή χάραξη, μέσω κατάλληλης ανάγλυφης υφής.

Οι ακόλουθες πληροφορίες πρέπει να παρέχονται μέσω εικονογραμμάτων και/ή κειμένου. Η σήμανση πρέπει να υποδεικνύει:

α)	Τα βασικά βήματα που απαιτούνται για την προετοιμασία του καθίσματος για εγκατάσταση. Για παράδειγμα, πρέπει να επεξηγείται η μέθοδος έκτασης του συστήματος ασφάλισης ISOFIX.

β)	Πρέπει να επεξηγείται η θέση, η λειτουργία και η σημασία κάθε υπόδειξης.

γ)	Η θέση, και εφόσον χρειάζεται, η δρομολόγηση των άνω σημείων πρόσδεσης, ή άλλων μέσων περιορισμού της περιστροφής του καθίσματος, για την οποία απαιτείται η παρέμβαση του χρήστη, πρέπει να υποδεικνύεται με χρήση των ακόλουθων συμβόλων, ανάλογα με την περίπτωση.

δ)	Πρέπει να υποδεικνύεται η ρύθμιση των μανδάλων και του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, ή άλλων μέσων περιορισμού της περιστροφής του καθίσματος, για την οποία απαιτείται η παρέμβαση του χρήστη.

ε)	Η σήμανση πρέπει να είναι μονίμως προσαρτημένη και ορατή από τον χρήστη που εγκαθιστά το κάθισμα.

στ)	Εφόσον κρίνεται απαραίτητο, πρέπει να γίνεται παραπομπή, με τη βοήθεια του ακόλουθου συμβόλου, στις οδηγίες χρήσης του συστήματος συγκράτησης παιδιών καθώς στο σημείο στο οποίο αυτές βρίσκονται.

5.   ΕΓΚΡΙΣΗ

5.1.   Κάθε δείγμα που υποβάλλεται σύμφωνα με τα ανωτέρω στοιχεία 3.2.2 και 3.2.3, θα πληροί τις προδιαγραφές των παραγράφων 6 έως 8 του παρόντος κανονισμού από κάθε άποψη πριν να είναι δυνατή η χορήγηση έγκρισης.

5.2.   Σε κάθε εγκεκριμένο τύπο που εγκρίνεται θα ανατίθεται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν το 04 αντιστοιχεί στη σειρά 04 των τροπολογιών που ετέθησαν σε ισχύ την 12η Σεπτεμβρίου 1995) θα υποδηλώνουν τη σειρά των τροπολογιών που εισάγουν τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροπολογίες του κανονισμού κατά τη στιγμή της έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν θα αναθέτει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο συστήματος συγκράτησης παιδιών που καλύπτεται από αυτόν τον κανονισμό.

5.3.   Η κοινοποίηση της έγκρισης ή επέκτασης ή της άρνησης έγκρισης συστήματος συγκράτησης παιδιών σύμφωνα με αυτόν τον κανονισμό θα γίνεται στα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν αυτόν τον κανονισμό μέσω εντύπου που θα σύμφωνο με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

5.4.   Επιπλέον των σημάτων που περιγράφονται στην παράγραφο 4 ανωτέρω, τα εξής στοιχεία θα τοποθετούνται σε κατάλληλο σημείο σε κάθε σύστημα συγκράτησης παιδιών που είναι σύμφωνο με τύπο που έχει εγκριθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού:

5.4.1.

διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από: 5.4.1.1. έναν κύκλο γύρω από το γράμμα «E» ακολουθούμενο από τον διακριτικό αριθμό της χώρας που χορήγησε την έγκριση (1)· 5.4.1.2. αριθμό έγκρισης·

5.4.2.

τα ακόλουθα πρόσθετα σύμβολα: 5.4.2.1. τη (τις) λέξη(-εις) «καθολικό», «περιορισμένο», «οιονεί περιορισμένο» ή «ανάλογο με το όχημα» βάσει της κατηγορίας του συστήματος συγκράτησης· 5.4.2.2. το εύρος μάζας για το οποίο έχει σχεδιαστεί, ήτοι 0-10 kg· 0-13 kg· 9-18 kg· 15-25 kg· 22-36 kg· 0-18 kg· 9-25 kg· 15-36 kg· 0-25 kg· 9-36 kg· 0-36 kg· 5.4.2.3. το σύμβολο «Υ», στην περίπτωση μηχανισμού που περιέχει ιμάντα ανάμεσα στα πόδια, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του συμπληρώματος 3 της σειράς 02 των τροπολογιών του κανονισμού· 5.4.2.4. το σύμβολο «S» στην περίπτωση «Συστήματος συγκράτησης ειδικών αναγκών».

5.5.   Στο παράρτημα 2 του παρόντος κανονισμού παρέχεται ένα παράδειγμα της διάταξης του σήματος έγκρισης.

5.6.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στο σημείο 5.4 ανωτέρω θα είναι ευανάγνωστα και ανεξίτηλα, και θα προσαρτώνται μέσω επισήμανσης ή απευθείας σήμανσης. Η επισήμανση ή η σήμανση πρέπει να είναι ανθεκτική στη φθορά.

5.7.   Οι επισημάνσεις που αναφέρονται στο σημείο 5.6 ανωτέρω δύναται να εκδίδονται από την αρχή που έχει χορηγήσει την έγκριση ή από τον κατασκευαστή κατόπιν εξουσιοδότησης της εν λόγω αρχής.

6.   ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

6.1.   Τοποθέτηση και ασφάλιση στο όχημα

6.1.1.   Η χρήση συστημάτων συγκράτησης παιδιών στην «καθολική», την «οιονεί καθολική» και την «περιορισμένη» κατηγορία επιτρέπεται στις θέσεις των εμπρόσθιων και οπισθίων καθισμάτων, εφόσον τα συστήματα συγκράτησης έχουν στερεωθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

6.1.2.   Η χρήση συστημάτων συγκράτησης παιδιών στην κατηγορία «ειδικού οχήματος» επιτρέπεται σε όλες τις θέσεις καθισμάτων, καθώς και στον χώρο αποσκευών, εφόσον τα συστήματα συγκράτησης έχουν στερεωθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης με μέτωπο προς τα πίσω, ο σχεδιασμός πρέπει να εξασφαλίζει την παροχή υποστήριξης της κεφαλής του παιδιού όταν το σύστημα συγκράτησης είναι έτοιμο προς χρήση. Αυτό θα προσδιορίζεται ως μια γραμμή κάθετη προς το ερεισίνωτο του καθίσματος μέσω της γραμμής οφθαλμού, ενώ το σημείο τομής θα βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 40 mm κάτωθεν της αρχής της ακτίνας του συγκεκριμένου στηρίγματος κεφαλής.

6.1.3.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών θα στερεώνονται, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκουν, επί της δομής του οχήματος ή του καθίσματος.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΙΘΑΝΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΓΙΑ

ΟΜΑΔΕΣ/ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΜΑΔΑΣ		Καθολική (2)		Οιονεί καθολική (3)		Περιορισμένη		Ειδικό όχημα
		ΣΣΠ	ΣΣΠ ISOFIX	ΣΣΠ	ΣΣΠ ISOFIX	ΣΣΠ	ΣΣΠ ISOFIX	ΣΣΠ	ΣΣΠ ISOFIX
0	Πορτ-μπεμπέ	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
0+	Με μέτωπο προς τα πίσω	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
I	Με μέτωπο προς τα πίσω	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (ολοκληρωμένη)	Υ	Υ	Υ	Υ	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (μη ολοκληρωμένη)	Δ.Υ.	Δ.Υ.	Δ.Υ.	Δ.Υ.	Δ.Υ.	Δ.Υ.	Δ.Υ.	Δ.Υ.
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (μη ολοκληρωμένη — βλέπε σημείο 6.1.12)	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
II	Με μέτωπο προς τα πίσω	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (ολοκληρωμένη)	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (μη ολοκληρωμένη)	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
III	Με μέτωπο προς τα πίσω	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (ολοκληρωμένη)	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
	Με μέτωπο προς τα εμπρός (μη ολοκληρωμένη)	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Δ.Υ.	Υ	Υ
Όπου: ΣΣΠ: σύστημα συγκράτησης παιδιών Υ: υπάρχει Δ.Υ.: δεν υπάρχει

6.1.3.1.   Για τις κατηγορίες «καθολική» και «περιορισμένη», μέσω ζώνης ασφαλείας ενήλικα (με ή χωρίς συσπειρωτήρα) που πληροί τις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 16 (ή ισοδύναμη) και η οποία είναι στερεωμένη σε αγκυρώσεις που πληρούν τις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14 (ή ισοδύναμες).

6.1.3.2.   Για «καθολικά» συστήματα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, μέσω των εξαρτημάτων στερέωσης ISOFIX και του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, τα οποία πληρούν τις προδιαγραφές του παρόντος κανονισμού και είναι στερεωμένα στο σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και στην αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, οι οποίες αγκυρώσεις πληρούν τις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14.

6.1.3.3.   Για την «οιονεί καθολική» κατηγορία: μέσω των κάτω αγκυρώσεων που προβλέπονται από τον κανονισμό αριθ. 14 και επιπρόσθετων αγκυρώσεων που συμμορφώνονται με τη σύσταση του παραρτήματος 11 του παρόντος κανονισμού.

6.1.3.4.   Για «οιονεί καθολικά» συστήματα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, μέσω των εξαρτημάτων στερέωσης ISOFIX και του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX ή μέσω ενός σκέλους στήριξης ή μέσω του ταμπλό του οχήματος, τα οποία πληρούν τις προδιαγραφές του παρόντος κανονισμού και είναι στερεωμένα στις αγκυρώσεις ISOFIX και στην αγκύρωση του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, οι οποίες αγκυρώσεις πληρούν τις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14.

6.1.3.5.   Για την κατηγορία «ειδικού οχήματος»: μέσω των αγκυρώσεων που έχουν σχεδιαστεί από τον κατασκευαστή του οχήματος ή τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών.

6.1.3.6.   Στην περίπτωση ιμάντων ή ιμάντα σύνδεσης συστήματος συγκράτησης παιδιών που κάνουν χρήση αγκυρώσεων ζώνης όπου βρίσκεται(-ονται) ήδη στερεωμένη(-ες) ζώνη(-ες) ενήλικα, η τεχνική υπηρεσία θα ελέγξει τα εξής:

ότι η πραγματική θέση αγκύρωσης ενήλικα πρέπει να έχει εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού αριθ. 14 ή ισοδύναμου·

αν η αποτελεσματική λειτουργία του ενός μηχανισμού δεν παρεμποδίζεται από τον άλλον·

ότι οι πόρπες του συστήματος ενήλικα και του επιπρόσθετου συστήματος δεν πρέπει να είναι εναλλάξιμες.

Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που χρησιμοποιούν ράβδους ή επιπρόσθετους μηχανισμούς προσαρτημένους στις αγκυρώσεις που έχουν εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού αριθ. 14, που μετακινούν την αποτελεσματική θέση αγκύρωσης εκτός του πεδίου του κανονισμού αριθ. 14, θα εφαρμόζονται τα εξής σημεία:

τα εν λόγω συστήματα θα εγκρίνονται μόνον ως οιονεί καθολικά συστήματα ή συστήματα ειδικών οχημάτων·

η τεχνική υπηρεσία θα εφαρμόζει τις προδιαγραφές του παραρτήματος 11 του παρόντος κανονισμού στις ράβδους και τις στερεώσεις·

η ράβδος θα περιλαμβάνεται στη δυναμική δοκιμή, ενώ η φόρτιση θα εφαρμόζεται στη μεσαία θέση και στη ράβδο, και στη μεγαλύτερη έκτασή της, εάν είναι ρυθμιζόμενη·

δεν θα επηρεάζεται η αποτελεσματική θέση και λειτουργία οποιωνδήποτε αγκυρώσεων ενηλίκων διά των οποίων στερεώνεται η ράβδος.

6.1.3.7.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών στα οποία γίνεται χρήση σκέλους στήριξης εγκρίνονται μόνον υπό τις κατηγορίες «οιονεί καθολικό» ή «ειδικό όχημα» και ισχύουν οι απαιτήσεις του παραρτήματος 11 του παρόντος κανονισμού. Ο κατασκευαστής του συστήματος συγκράτησης παιδιών πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις ορθής λειτουργίας του σκέλους στήριξης σε κάθε όχημα και να παράσχει τις σχετικές πληροφορίες.

6.1.4.   Ένα μαξιλάρι υποστήριξης πρέπει να συγκρατείται είτε μέσω ζώνης ασφαλείας ενήλικα, χρησιμοποιώντας τη δοκιμή ως προδιαγράφεται στο σημείο 8.1.4, ή με τη χρήση χωριστών μέσων.

6.1.5.   Ο κατασκευαστής συστημάτων συγκράτησης παιδιών πρέπει να δηλώνει εγγράφως ότι η τοξικότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή των συστημάτων συγκράτησης και τα οποία είναι προσπελάσιμα στο συγκρατούμενο παιδί είναι σύμφωνη με τα σχετικά τμήματα του προτύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τυποποίησης σχετικά με την ασφάλεια των παιχνιδιών, Μέρος 3 (Ιούνιος 1982) (4). Δύνανται να διεξαχθούν δοκιμές επιβεβαίωσης της εγκυρότητας της δήλωσης κατά την κρίση της αρμόδιας για τις δοκιμές αρχής. Το παρόν σημείο δεν εφαρμόζεται στα συστήματα συγκράτησης των ομάδων ΙΙ και III.

6.1.6.   Ο κατασκευαστής των συστημάτων συγκράτησης παιδιών πρέπει να δηλώσει εγγράφως ότι η ευφλεκτότητα των χρησιμοποιούμενων για την κατασκευή των συστημάτων συγκράτησης υλικών είναι σύμφωνη με τα σχετικά στοιχειά του Ενοποιημένου Ψηφίσματος της ΟΕΗΕΕ περί Κατασκευής Οχημάτων (R.E.3) (έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1, σημείο 1.20). Δύναται να διεξαχθούν δοκιμές επιβεβαίωσης της εγκυρότητας της δήλωσης κατά την κρίση της αρμόδιας για τις δοκιμές αρχής.

6.1.7.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω που στηρίζονται από το ταμπλό του οχήματος, για τον σκοπό έγκρισης δυνάμει του παρόντος κανονισμού, θεωρείται ότι το ταμπλό διαθέτει επαρκή ακαμπτότητα.

6.1.8.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που εμπίπτουν στην «καθολική» κατηγορία, εξαιρουμένων των καθολικών συστημάτων συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, το κύριο φέρον το φορτίο σημείο επαφής μεταξύ του συστήματος συγκράτησης και τη ζώνη ασφαλείας ενήλικα δεν θα απέχει απόσταση μεγαλύτερη των 150 mm από τον άξονα Cr μετρώμενη, ενώ το σύστημα συγκράτησης παιδιών βρίσκεται στον πάγκο δυναμικής δοκιμής. Αυτό ισχύει για όλες τις διατάξεις ρύθμισης. Επιτρέπονται πρόσθετες εναλλακτικές δρομολογήσεις ζωνών. Όταν υπάρχει εναλλακτική δρομολόγηση ζώνης, ο κατασκευαστής πρέπει να κάνει ειδική αναφορά στην εναλλακτική δρομολόγηση στις οδηγίες χρήστη, όπως απαιτείται στο σημείο 15. Το σύστημα συγκράτησης, όταν δοκιμαστεί με χρήση τέτοιων εναλλακτικών δρομολογήσεων ζωνών, πρέπει να πληροί όλες τις απαιτήσεις του κανονισμού, με εξαίρεση το παρόν σημείο.

6.1.9.   Σε περίπτωση που για την ασφάλιση συστήματος συγκράτησης παιδιών «καθολικής» κατηγορίας απαιτείται ζώνη ενήλικα, το μέγιστο μήκος που πρέπει να χρησιμοποιείται στον πάγκο δυναμικής δοκιμής καθορίζεται στο παράρτημα 13 του παρόντος κανονισμού.

Για τον έλεγχο συμμόρφωσης προς τη συγκεκριμένη προδιαγραφή, το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα ασφαλίζεται στον πάγκο δοκιμής με χρήση της πρότυπης ζώνης που περιγράφεται στο παράρτημα 13. Δεν θα τοποθετείται ανδρείκελο, εκτός αν ο σχεδιασμός του συστήματος συγκράτησης είναι τέτοιος ώστε η τοποθέτηση ανδρεικέλου να αυξάνει τη χρησιμοποιούμενη ποσότητα ζώνης. Με το σύστημα συγκράτησης στην εγκατεστημένη θέση δεν θα υπάρχει τάση στη ζώνη, εκτός από αυτήν που ασκείται από τον πρότυπο συσπειρωτήρα, αν έχει τοποθετηθεί. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης της ζώνης συσπειρωτήρα, η προϋπόθεση αυτή θα ικανοποιείται αν απομένουν στον κύλινδρο τουλάχιστον 150 mm ζώνης.

6.1.10.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών των ομάδων 0 και 0+ δεν θα χρησιμοποιούνται με μέτωπο προς τα εμπρός.

6.1.11.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών των ομάδων 0 και 0+, με εξαίρεση τις φορητές κούνιες (πορτ-μπεμπέ) που ορίζονται στο σημείο 2.4.1, πρέπει να ανήκουν στην ολοκληρωμένη κλάση.

6.1.12.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών της ομάδας I πρέπει να ανήκουν στην ολοκληρωμένη κλάση εκτός αν διαθέτουν προστατευτικό από τις κρούσεις που ορίζεται στο σημείο 2.7.

6.2.   Διάταξη

6.2.1.   Η διάταξη του συστήματος συγκράτησης θα είναι τέτοια ώστε:

6.2.1.1.

το σύστημα συγκράτησης να παρέχει την απαιτούμενη προστασία σε οποιαδήποτε από τις δυνατές θέσεις του· όσον αφορά τα «συστήματα συγκράτησης ειδικών αναγκών», το κύριο μέσο συγκράτησης θα παρέχει την απαιτούμενη προστασία σε οποιαδήποτε από τις δυνατές θέσεις του χωρίς τη χρήση επιπρόσθετων μηχανισμών συγκράτησης που ενδεχομένως να υπάρχουν·

6.2.1.2.

να είναι εύκολη και ταχεία η τοποθέτηση και απομάκρυνση του παιδιού· σε περίπτωση συστήματος συγκράτησης παιδιών στα οποία το παιδί συγκρατείται μέσω ζώνης τύπου σαγής ή ζώνης σχήματος Υ χωρίς συσπειρωτήρα, ο ιμάντας κάθε ώμου και αυτός του υπογαστρίου θα μπορεί να κινούνται σε μεταξύ τους σχέση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που περιγράφεται στο σημείο 7.2.1.4. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η συναρμογή της ζώνης του συστήματος συγκράτησης παιδιών ενδέχεται να έχει σχεδιαστεί με δύο ή περισσότερα μέρη σύνδεσης. Για τα «συστήματα συγκράτησης ειδικών αναγκών», αναγνωρίζεται ότι οι επιπλέον μηχανισμοί συγκράτησης θα περιορίζουν την ταχύτητα τοποθέτησης και απομάκρυνσης του παιδιού. Ωστόσο, οι επιπλέον μηχανισμοί θα είναι σχεδιασμένοι ούτως ώστε η αποσύσφιγξή τους να είναι όσο το δυνατόν ταχύτερη.

6.2.1.3.

Εάν είναι δυνατή η αλλαγή της κλίσης του συστήματος συγκράτησης, αυτή η αλλαγή κλίσης δεν θα απαιτεί τη χειροκίνητη εκ νέου ρύθμιση των ιμάντων. Εκούσια χειροκίνητη ενέργεια απαιτείται για την αλλαγή της κλίσης του συστήματος συγκράτησης.

6.2.1.4.

Τα συστήματα συγκράτησης των ομάδων 0, 0+ και I θα διατηρούν τα παιδιά σε τέτοια θέση ώστε να τους παρέχεται η απαιτούμενη προστασία ακόμη και στις περιπτώσεις που το παιδί κοιμάται.

6.2.1.5.

Προκειμένου να αποφεύγεται η βύθιση είτε λόγω προσκρούσεως ή ανησυχίας του παιδιού, θα απαιτείται ιμάντας ανάμεσα στα πόδια του παιδιού σε όλα τα συστήματα συγκράτησης της ομάδας I με μέτωπο προς τα εμπρός που περιλαμβάνουν ολοκληρωμένο σύστημα ζώνης τύπου σαγής. Όταν είναι προσαρτημένος ο ιμάντας μεταξύ των ποδιών του παιδιού και στο μεγαλύτερο του μήκος, αν είναι ρυθμιζόμενος, δεν θα είναι δυνατή η ρύθμιση του ιμάντα του υπογαστρίου ώστε να βρίσκεται επάνω από την περιοχή του υπογαστρίου τόσο στο ανδρείκελο 9 kg όσο και σε εκείνο των 15 kg.

6.2.2.   Όσον αφορά τις ομάδες I, II και III, όλα τα συστήματα συγκράτησης που χρησιμοποιούν ζώνες υπογαστρίου πρέπει οπωσδήποτε να οδηγούν τον ιμάντα υπογαστρίου, προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι φορτίσεις που μεταδίδει ο ιμάντας υπογαστρίου μεταδίδονται διά μέσου του υπογαστρίου.

6.2.3.   Όλοι οι ιμάντες του συστήματος συγκράτησης θα είναι τοποθετημένοι κατά τρόπο ώστε να μην είναι δυνατή η πρόκληση δυσφορίας στον χρησιμοποιούντα σε κανονική χρήση ή να μην λαμβάνουν επικίνδυνες διατάξεις. Η απόσταση μεταξύ των ιμάντων των ώμων στην περιοχή γύρω από τον λαιμό πρέπει να έχουν πλάτος τουλάχιστον ίσο με το πλάτος του λαιμού του κατάλληλου ανδρεικέλου.

6.2.4.   Η συναρμογή δεν υποβάλλει τα αδύναμα μέρη του σώματος του παιδιού (κοιλία, περιοχή μεταξύ των ποδιών κ.λπ.) σε υπερβολική καταπόνηση. Ο σχεδιασμός θα είναι τέτοιος ούτως ώστε οι φορτίσεις συμπίεσης να μην ασκούνται στη στεφάνη της κεφαλής του παιδιού σε περίπτωση προσκρούσεως.

6.2.4.1.

Οι ζώνες σχήματος Y μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον με συστήματα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω και προς τα πλάγια (πορτ-μπεμπέ).

6.2.5.   Το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα είναι σχεδιασμένο και θα εγκαθίσταται κατά τρόπο ώστε:

6.2.5.1.

να ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο τραυματισμού του παιδιού ή των άλλων επιβατών του οχήματος από αιχμηρές ακμές ή προεξοχές (επί παραδείγματι ως ορίζονται στον κανονισμό αριθ. 21)·

6.2.5.2.

να μην εκθέτει αιχμηρές ακμές ή προεξοχές που ενδέχεται να προκαλέσουν φθορά στα καλύμματα των καθισμάτων του οχήματος ή στον ρουχισμό των επιβατών·

6.2.5.3.

να μην ασκεί στα αδύναμα σημεία του σώματος του παιδιού (κοιλία, περιοχή μεταξύ των ποδιών κ.λπ.) σε συμπληρωματικές δυνάμεις αδράνειας που δημιουργεί·

6.2.5.4.

να εξασφαλίζει ότι τα άκαμπτα μέρη του δεν εκθέτουν, στα σημεία όπου έρχονται σε επαφή με τους ιμάντες, αιχμηρές ακμές ικανές να φθείρουν τους ιμάντες.

6.2.6.   Οποιοδήποτε μέρος που είναι αφαιρετό προκειμένου να επιτρέπει τη στερέωση και απόσπαση των εξαρτημάτων θα είναι σχεδιασμένο κατά τρόπο ώστε να αποτρέπεται όσο το δυνατόν περισσότερο ο οποιοσδήποτε κίνδυνος μη ορθής συναρμογής και χρήσης. Τα «συστήματα συγκράτησης ειδικών αναγκών» μπορούν να διαθέτουν επιπρόσθετους μηχανισμούς συγκράτησης· αυτοί θα είναι σχεδιασμένοι ώστε να αποφεύγεται οποιοσδήποτε κίνδυνος μη ορθής συναρμογής και ώστε τα μέσα αποσύσφιγξης και ο τρόπος λειτουργίας να είναι άμεσα εμφανής στον διασώστη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

6.2.7.   Στις περιπτώσεις όπου τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που προορίζονται χωριστά για την ομάδα I, την ομάδα II και συνδυαστικά για τις ομάδες I και II διαθέτουν ερεισίνωτο, το εσωτερικό ύψος του τελευταίου, προσδιοριζόμενο σύμφωνα με το διάγραμμα του παραρτήματος 12, θα είναι τουλάχιστον 500 mm.

6.2.8.   Επιτρέπεται η χρήση μόνον συσπειρωτήρων αυτόματης ασφαλίσεως ή συσπειρωτήρων κατεπείγουσας ασφαλίσεως.

6.2.9.   Σχετικά με συστήματα που προορίζονται για χρήση στην ομάδα I, δεν πρέπει να είναι δυνατόν για το παιδί, έπειτα από την τοποθέτησή του, να χαλαρώσει με ευκολία το μέρος του συστήματος που συγκρατεί το υπογάστριο· για τον σκοπό αυτόν πρέπει να πληρούνται οι απαιτήσεις του σημείου 7.2.5 (μηχανισμοί ασφαλίσεως)· οποιοσδήποτε μηχανισμός που αποσκοπεί σ’ αυτό πρέπει να είναι μονίμως προσαρτημένος στο σύστημα συγκράτησης παιδιών.

6.2.10.   Ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών μπορεί να είναι σχεδιασμένο για χρήση σε περισσότερες της μιας ομάδες μάζας και/ή από περισσότερα του ενός παιδιά, εφόσον πληροί τις προδιαγραφές για κάθε μια από τις σχετικές ομάδες. Ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών στην «καθολική» κατηγορία πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές αυτής της κατηγορίας για όλες τις ομάδες μάζας για τις οποίες έχει εγκριθεί.

6.2.11.   Συστήματα συγκράτησης παιδιών με συσπειρωτήρα

Στην περίπτωση ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών με ενσωματωμένο συσπειρωτήρα, αυτός πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές του σημείου 7.2.3 κατωτέρω.

6.2.12.   Στην περίπτωση μαξιλαριών υποστήριξης, πρέπει να εξετάζεται η ευκολία με την οποία οι ιμάντες και η γλωττίδα της ζώνης ενήλικα διέρχονται διά μέσου των σημείων στερέωσης. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για μαξιλάρια υποστήριξης που είναι σχεδιασμένα για εμπρόσθια καθίσματα αυτοκινήτων που ενδέχεται να διαθέτουν μακρά ημιάκαμπτα στελέχη. Η σταθερή πόρπη δεν πρέπει να επιτρέπεται να περνά διά μέσου των σημείων στερέωσης των καθισμάτων υποστήριξης ή να επιτρέπει οριζόντια θέση της ζώνης πλήρως διαφορετική από εκείνη της άμαξας δοκιμής.

6.2.13.   Εάν το σύστημα συγκράτησης παιδιών είναι σχεδιασμένο για περισσότερα του ενός παιδιά, κάθε σύστημα συγκράτησης θα είναι πλήρως ανεξάρτητο όσον αφορά τη μεταφορά φορτίου και τις ρυθμίσεις.

6.2.14.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που ενσωματώνουν φουσκωτά στοιχεία θα είναι σχεδιασμένα κατά τρόπο ώστε οι συνθήκες χρήσης (πίεση, θερμοκρασία, υγρασία) να μην επηρεάζουν την ικανότητά τους να πληρούν τις προδιαγραφές του παρόντος κανονισμού.

6.3.   Προδιαγραφές συστήματος συγκράτησης ISOFIX

6.3.1.   Γενικά χαρακτηριστικά

6.3.1.1.   Διαστάσεις

Οι κατασκευαστές συστημάτων συγκράτησης ISOFIX για παιδιά προσδιορίζουν τις μέγιστες πλευρικές, προσανατολισμένες προς τα κάτω και προς τα πάνω διαστάσεις του συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, καθώς και τις θέσεις των αγκυρώσεων ISOFIX με τις οποίες πρέπει να συνδέονται τα εξαρτήματα στερέωσης του συστήματος, μέσω της βάσης στήριξης του καθίσματος του οχήματος (VSF) η οποία ορίζεται στο σημείο 2.31 του παρόντος κανονισμού.

6.3.1.2.   Μάζα

Η μάζα των συστημάτων συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, τα οποία εμπίπτουν στις κατηγορίες «καθολική» και «οιονεί καθολική», καθώς και στις ομάδες μάζας 0, 0+, 1 δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 15 kg.

6.3.2.   Εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX

6.3.2.1.   Τύπος

Τα εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX μπορούν να συμμορφώνονται προς τα παραδείγματα που απεικονίζονται στο σχήμα 0 (α), ή προς άλλα κατάλληλα σχέδια που αποτελούν τμήμα ενός άκαμπτου ρυθμιζόμενου μηχανισμού, η φύση των οποίων προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά.

Σχήμα 0 (α)

6.3.2.2.   Διαστάσεις

Οι διαστάσεις του τμήματος του συστήματος συγκράτησης ISOFIX για παιδιά στο οποίο συνδέεται το σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις μέγιστες διαστάσεις του περιγράμματος στο σχήμα 0 (β).

Σχήμα 0 (β)

6.3.2.3.   Ένδειξη μερικής ασφάλισης

Το σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά πρέπει να είναι εφοδιασμένο με μέσα τα οποία υποδεικνύουν σαφώς ότι αμφότερα τα εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX είναι πλήρως ασφαλισμένα στις αντίστοιχες κάτω αγκυρώσεις ISOFIX. Τα μέσα ένδειξης μπορούν να είναι ηχητικά, απτικά ή οπτικά ή συνδυασμός δύο ή περισσότερων ενδείξεων. Οι οπτικές ενδείξεις πρέπει να μπορούν να εντοπίζονται υπό όλες τις συνήθεις συνθήκες φωτισμού.

6.3.3.   Προδιαγραφές ιμάντα άνω σημείου πρόσδεσης για σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά

6.3.3.1.   Σύνδεσμος άνω σημείου πρόσδεσης

Ο σύνδεσμος του άνω σημείου πρόσδεσης πρέπει να είναι ένα άγκιστρο του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX, όπως απεικονίζεται στο σχήμα 0 (γ), ή παρόμοια διάταξη η οποία δεν υπερβαίνει τις διαστάσεις του περιγράμματος στο σχήμα 0 (γ).

6.3.3.2.   Στοιχεία ιμάντα άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX

Ο ιμάντας άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX πρέπει να στηρίζεται από πλέγμα (ή ισοδύναμη διάταξη), εφοδιασμένο με δυνατότητα ρύθμισης και χαλάρωσης της τάσης.

6.3.3.2.1.   Μήκος ιμάντα άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX

Το μήκος του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης για συστήματα συγκράτησης παιδιών ISOFIX πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 000 mm.

6.3.3.2.2.   Δείκτης τάνυσης

Ο ιμάντας του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX ή το παιδικό κάθισμα ISOFIX πρέπει να είναι εφοδιασμένα με διάταξη η οποία υποδεικνύει ότι ο ιμάντας είναι πλήρως τανυσμένος. Η διάταξη αυτή μπορεί να αποτελεί τμήμα διάταξης ρύθμισης και χαλάρωσης της τάσης.

6.3.3.2.3.   Διαστάσεις

Οι διαστάσεις σύμπλεξης για τα άγκιστρα του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX υποδεικνύονται στο σχήμα 0 (γ).

Σχήμα 0 (γ)

Διαστάσεις συνδέσμου (τύπου αγκίστρου) του άνω σημείου πρόσδεσης ISOFIX

6.3.4.   Δυνατότητα προσαρμογής

Τα εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX ή το σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά πρέπει να είναι ρυθμιζόμενα ούτως ώστε να είναι συμβατά με τις θέσεις των αγκυρώσεων ISOFIX που περιγράφονται στον κανονισμό αριθ. 14.

6.4.   Έλεγχος σημάνσεων

6.4.1.   Η τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης πρέπει να ελέγχει τη συμμόρφωση των σημάνσεων προς τις προδιαγραφές του σημείου 4.

6.5.   Έλεγχος οδηγιών εγκατάστασης και οδηγιών χρήσης

6.5.1.   Η τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης πρέπει να ελέγχει τη συμμόρφωση των οδηγιών εγκατάστασης και χρήσης προς το σημείο 15.

7.   ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

7.1.   Διατάξεις που ισχύουν για το συναρμολογημένο σύστημα συγκράτησης

7.1.1.   Αντοχή στη διάβρωση

7.1.1.1.   Ένα πλήρες σύστημα συγκράτησης παιδιών, ή τα τμήματά του που δύναται να διαβρωθούν, θα υπόκεινται στη δοκιμή διάβρωσης που περιγράφεται στο σημείο 8.1.1 κατωτέρω.

7.1.1.2.   Έπειτα από τη δοκιμή διάβρωσης στην οποία υπεβλήθησαν σύμφωνα με τα σημεία 8.1.1.1 και 8.1.1.2, δεν πρέπει να εμφανίζεται αφενός ουδεμία αλλοίωση ικανή να βλάψει την καλή λειτουργία του συστήματος συγκράτησης παιδιών και αφετέρου ουδεμία σημαντική διάβρωση όταν τα εξαρτήματα εξετάζονται διά γυμνού οφθαλμού από έναν εξειδικευμένο παρατηρητή.

7.1.2.   Απορρόφηση ενέργειας

7.1.2.1.   Για όλους τους μηχανισμούς με ερεισίνωτο, οι περιοχές που ορίζονται στο παράρτημα 18 του παρόντος κανονισμού, όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με το παράρτημα 17, πρέπει να δίνουν μέγιστη επιτάχυνση μικρότερη των 60 g. Η συγκεκριμένη προδιαγραφή ισχύει επίσης για τις περιοχές των προστατευτικών από τις κρούσεις που βρίσκονται στην περιοχή προσκρούσεως της κεφαλής.

7.1.2.2.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών με μόνιμες ρυθμιζόμενες διατάξεις στήριξης κεφαλής μηχανικής στερέωσης, στις οποίες το ύψος της ζώνης ασφαλείας ενήλικα ή της παιδικής ζώνης τύπου σαγής ελέγχεται από το ρυθμιζόμενο στήριγμα κεφαλής, δεν απαιτείται απορρόφηση ενέργειας στις επιφάνειες που ορίζονται στο παράρτημα 18 και οι οποίες δεν έρχονται σε επαφή με την κεφαλή του ανδρείκελου, δηλαδή πίσω από το στήριγμα κεφαλής.

7.1.3.   Ανατροπή

7.1.3.1.   Το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα υποβάλλεται στις δοκιμές του σημείου 8.1.2· το ανδρείκελο δεν θα πέφτει εκτός του συστήματος και, όταν το κάθισμα δοκιμής βρίσκεται σε θέση ανατροπής, η κεφαλή του ανδρεικέλου δεν θα μετακινείται σε απόσταση μεγαλύτερη των 300 mm από την αρχική του θέση προς κάθετη κατεύθυνση σε σχέση με το κάθισμα δοκιμής.

7.1.4.   Δυναμική δοκιμή

7.1.4.1.   Γενικά Το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα υποβάλλεται σε δυναμική δοκιμή σύμφωνα με το σημείο 8.1.3 κατωτέρω.

7.1.4.1.1.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που εμπίπτουν στις κατηγορίες «καθολική», «περιορισμένη» και «οιονεί καθολική» θα υποβάλλονται σε δοκιμή στην άμαξα δοκιμής με τη χρήση του καθίσματος δοκιμής του σημείου 6, και σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.1.

7.1.4.1.2.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών της κατηγορίας «ειδικού οχήματος» θα υποβάλλονται σε δοκιμή με κάθε τύπο οχήματος για το οποίο προορίζονται. Η αρμόδια για τη διεξαγωγή της δοκιμής τεχνική υπηρεσία δύναται να μειώσει τον αριθμό των προς δοκιμή τύπων οχήματος αν δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές ως προς τις αναφερόμενες στο σημείο 7.1.4.1.2.3 πτυχές. Το σύστημα συγκράτησης παιδιών δύναται να δοκιμαστεί με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

7.1.4.1.2.1.

σε πλήρες όχημα σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.3·

7.1.4.1.2.2.

σε κέλυφος αμαξώματος στην άμαξα δοκιμής σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.2· ή

7.1.4.1.2.3.

σε επαρκή αριθμό τμημάτων του κελύφους του αμαξώματος ώστε να είναι αντιπροσωπευτικά της δομής του οχήματος και των επιφανειών προσκρούσεως. Αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών προορίζεται για χρήση στα οπίσθια καθίσματα, τότε αυτά θα περιλαμβάνουν το ερεισίνωτο των εμπρόσθιων καθισμάτων, το οπίσθιο κάθισμα, την έδρα του δαπέδου, τους στύλους B και C, καθώς και την οροφή. Αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών προορίζεται για χρήση στο εμπρόσθιο κάθισμα, τα τμήματα θα περιλαμβάνουν το ταμπλό, τους στύλους A, το αλεξήνεμο, οποιουσδήποτε μοχλούς ή κομβία ελέγχου ή κονσόλα, το εμπρόσθιο κάθισμα, την έδρα του δαπέδου και την οροφή. Επιπλέον, αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών προορίζεται για χρήση σε συνδυασμό με ζώνη ασφαλείας ενήλικα, τα τμήματα θα περιλαμβάνουν την (τις) κατάλληλη(-ες) ζώνη(-ες) ασφαλείας ενήλικα. Η αρμόδια για τη διεξαγωγή της δοκιμής τεχνική υπηρεσία ενδέχεται να επιτρέψει την εξαίρεση τμημάτων αν κριθούν πλεονάζοντα. Η δοκιμή θα διεξαχθεί σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.2.

7.1.4.1.3.   Η δυναμική δοκιμή θα διεξάγεται σε συστήματα συγκράτησης παιδιών που δεν έχουν υποβληθεί προηγουμένως σε άσκηση φόρτισης.

7.1.4.1.4.   Κατά τη διάρκεια των δυναμικών δοκιμών, δεν θα υπάρχει θραύση κανενός τμήματος του συστήματος συγκράτησης παιδιών που ουσιαστικά βοηθά στη διατήρηση του παιδιού στη θέση του, και δεν επέρχεται αποσύσφιγξη των πορπών, του συστήματος ασφάλισης ή του συστήματος μετατόπισης.

7.1.4.1.5.   Στην περίπτωση «μη ολοκληρωμένου τύπου», η χρησιμοποιούμενη ζώνη θα είναι η ζώνη πρότυπου τύπου με τους βραχίονες αγκύρωσης που περιγράφεται στο παράρτημα 13 του παρόντος κανονισμού. Το προηγούμενο σημείο δεν ισχύει για εγκρίσεις «ειδικού οχήματος» όπου θα χρησιμοποιείται η ζώνη του οχήματος.

7.1.4.1.6.   Στην περίπτωση εγκατάστασης συστήματος συγκράτησης παιδιών «ειδικού οχήματος» στην περιοχή των οπίσθιων με μέτωπο προς τα εμπρός καθισμάτων ενηλίκων (π.χ. στον χώρο των αποσκευών), θα διεξαχθεί μια δοκιμή με το (τα) μεγαλύτερο(-α) ανδρείκελο(-α) σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.3.3. Οι λοιπές δοκιμές, περιλαμβανομένης της δοκιμής συμμόρφωσης της παραγωγής, μπορούν να διεξαχθούν σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.2, αν το επιθυμεί ο κατασκευαστής.

7.1.4.1.7.   Στην περίπτωση «συστήματος συγκράτησης ειδικών αναγκών», θα διεξαχθούν εις διπλούν όλες οι δυναμικές δοκιμές που καθορίζονται από αυτόν τον κανονισμό για κάθε ομάδα μάζας: την πρώτη φορά χρησιμοποιώντας τα κύρια μέσα συγκράτησης, και τη δεύτερη φορά με χρήση όλων των μηχανισμών συγκράτησης. Σε αυτές τις δοκιμές, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στις προδιαγραφές των σημείων 6.2.3 και 6.2.4.

7.1.4.1.8.   Κατά τη διάρκεια των δυναμικών δοκιμών, η πρότυπη ζώνη ασφαλείας που χρησιμοποιείται για την εγκατάσταση του συστήματος συγκράτησης παιδιών δεν θα αποσυμπλέκεται από οποιονδήποτε οδηγό ή μηχανισμό ασφαλίσεως που χρησιμοποιείται για την υπό διεξαγωγή δοκιμή.

7.1.4.1.9.   Τα συστήματα συγκράτησης παιδιών, τα οποία είναι εφοδιασμένα με σκέλος στήριξης πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή ως εξής:

α)

Στην περίπτωση της οιονεί καθολικής κατηγορίας, οι δοκιμές μετωπικής πρόσκρουσης πρέπει να διεξάγονται με το σκέλος στήριξης ρυθμισμένο τόσο στη μέγιστη όσο και στην ελάχιστη ρύθμισή του ανάλογα με τη θέση της έδρας δαπέδου της άμαξας. Οι δοκιμές οπίσθιας πρόσκρουσης πρέπει να διεξάγονται στη δυσμενέστερη θέση η οποία επιλέγεται από την τεχνική υπηρεσία. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, το σκέλος στήριξης πρέπει να στηρίζεται από την έδρα δαπέδου της άμαξας όπως περιγράφεται στο παράρτημα 6, προσάρτημα 3, σχήμα 2. Εάν υπάρχει διάκενο μεταξύ του ελάχιστου μήκους του σκέλους και του υψηλότερου επιπέδου της έδρας του δαπέδου, τότε το σκέλος ρυθμίζεται σε επίπεδο έδρας δαπέδου 140 mm κάτω από τη γραμμή Cr. Εάν το μέγιστο μήκος του σκέλους είναι μεγαλύτερο απ’ όσο επιτρέπει το χαμηλότερο επίπεδο της έδρας του δαπέδου, τότε το σκέλος ρυθμίζεται στο χαμηλότερο επίπεδο της έδρας του δαπέδου, το οποίο αντιστοιχεί σε 280 mm κάτω από τη γραμμή Cr. Στην περίπτωση σκέλους στήριξης κλιμακωτής ρύθμισης, το μήκος του σκέλους στήριξης πρέπει να ρυθμίζεται στην επόμενη θέση ρύθμισης, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η επαφή του με το δάπεδο.

β)	Στην περίπτωση σκελών στήριξης εκτός του επιπέδου συμμετρίας, η αρμόδια για τη δοκιμή τεχνική υπηρεσία επιλέγει τη δυσμενέστερη περίπτωση.

γ)	Στην περίπτωση της κατηγορίας ειδικών οχημάτων, το σκέλος στήριξης ρυθμίζεται όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών.

7.1.4.1.10.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών στα οποία χρησιμοποιείται σύστημα αγκύρωσης ISOFIX και διάταξη αντιπεριστροφής, εφόσον υπάρχει, η δυναμική δοκιμή διεξάγεται:

7.1.4.1.10.1.

Για συστήματα συγκράτησης παιδιών ISOFIX τα οποία εμπίπτουν στις κατηγορίες μεγέθους A και B: 7.1.4.1.10.1.1. με τη διάταξη αντιπεριστροφής σε χρήση, και 7.1.4.1.10.1.2. χωρίς τη διάταξη αντιπεριστροφής σε χρήση. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει όταν ως διάταξη αντιπεριστροφής χρησιμοποιείται ένα μόνιμο και μη ρυθμιζόμενο σκέλος στήριξης.

7.1.4.1.10.2.

Για συστήματα συγκράτησης παιδιών ISOFIX τα οποία εμπίπτουν σε άλλες κατηγορίες μεγέθους, με τη διάταξη αντιπεριστροφής σε χρήση.

7.1.4.2.   Επιτάχυνση θώρακα (5)

7.1.4.2.1.   Η προκύπτουσα επιτάχυνση θώρακα δεν θα υπερβαίνει τα 55 g, εκτός κατά τη διάρκεια περιόδων τα αθροίσματα των οποίων δεν υπερβαίνουν τα 3 ms.

7.1.4.2.2.   Το κάθετο στοιχείο της επιτάχυνσης από την κοιλία προς την κεφαλή δεν θα υπερβαίνει τα 30 g, εκτός κατά τη διάρκεια περιόδων τα αθροίσματα των οποίων δεν υπερβαίνουν τα 3 ms.

7.1.4.3.   Κοιλιακή διείσδυση (6)

7.1.4.3.1.   Κατά τη διάρκεια της επαλήθευσης που περιγράφεται στο σημείο 5.3, του προσαρτήματος 1 του παραρτήματος 8, δεν θα υπάρχουν εμφανή σημεία διείσδυσης στο πήλινο ομοίωμα της κοιλίας που έχουν προκληθεί από οποιοδήποτε τμήμα του συστήματος συγκράτησης.

7.1.4.4.   Μετατόπιση του ανδρεικέλου

7.1.4.4.1.   Συστήματα συγκράτησης παιδιών της «καθολικής», «περιορισμένης» και της «οιονεί καθολικής» κατηγορίας:

7.1.4.4.1.1.

Συστήματα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός: η κεφαλή του ανδρεικέλου δεν πρέπει να μετακινείται πέραν των επιπέδων BA και DA, όπως αυτά ορίζονται στο σχήμα 1 κατωτέρω, με εξαίρεση τα καθίσματα υποστήριξης όταν χρησιμοποιείται το μεγαλύτερο ανδρείκελο P10, όπου η τιμή σε σχέση με το επίπεδο DA είναι 840 mm. Σχήμα 1 Διάταξη για τη δοκιμή συστήματος συγκράτησης με μέτωπο προς τα εμπρός

7.1.4.4.1.2.

Συστήματα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω: 7.1.4.4.1.2.1. Συστήματα συγκράτησης παιδιών στηριζόμενα επί του ταμπλό: η κεφαλή του ανδρεικέλου δεν πρέπει να μετακινείται πέραν των επιπέδων ΑΒ, AD και DCr ως αυτά ορίζονται στο σχήμα 2 κατωτέρω. Το όριο αυτό υπολογίζεται στα 300 ms κατά το μέγιστο ή τη στιγμή που το ανδρείκελο ακινητοποιείται πλήρως, όποιο από τα δύο συμβεί πρώτο. Σχήμα 2 Διάταξη δοκιμής συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω 7.1.4.4.1.2.2. Συστήματα συγκράτησης παιδιών της ομάδας 0 που δεν στηρίζονται από το ταμπλό και πορτ-μπεμπέ: η κεφαλή του ανδρεικέλου δεν πρέπει να μετακινείται πέραν των επιπέδων AB, AD και DE όπως φαίνεται στο σχήμα 3 κατωτέρω. Το όριο αυτό υπολογίζεται στα 300 ms κατά το μέγιστο ή τη στιγμή που το ανδρείκελο ακινητοποιείται πλήρως, όποιο από τα δύο συμβεί πρώτο. Σχήμα 3 Διάταξη δοκιμής συστήματος συγκράτησης παιδιών της ομάδας 0, μη στηριζόμενου επί του ταμπλό 7.1.4.4.1.2.3. Συστήματα συγκράτησης παιδιών διαφορετικά από εκείνα της ομάδας 0 μη στηριζόμενα επί του ταμπλό: Η κεφαλή του ανδρεικέλου δεν πρέπει να μετακινείται πέραν των επιπέδων FD, FG και DE, όπως φαίνεται στο σχήμα 4 κατωτέρω. Το όριο αυτό υπολογίζεται στα 300 ms κατά το μέγιστο ή τη στιγμή που το ανδρείκελο ακινητοποιείται πλήρως, όποιο από τα δύο συμβεί πρώτο. Σε περίπτωση επαφής μεταξύ ενός τέτοιου συστήματος συγκράτησης παιδιών με τη ράβδο διαμέτρου 100 mm και πληρούνται όλα τα κριτήρια αποτελεσματικότητας, θα διεξαχθεί μια επιπλέον δυναμική δοκιμή (μετωπική πρόσκρουση) με το βαρύτερο ανδρείκελο προοριζόμενο για το εν λόγω σύστημα συγκράτησης και χωρίς τη ράβδο διαμέτρου 100 mm· οι προδιαγραφές για την εν λόγω δοκιμή συνίστανται στην ικανοποίηση όλων των κριτηρίων εκτός εκείνων που αφορούν τη μετατόπιση προς τα εμπρός. Σχήμα 4 Διάταξη δοκιμής συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω, εκτός εκείνων της ομάδας 0, μη στηριζόμενου επί του ταμπλό

7.1.4.4.2.   Συστήματα συγκράτησης παιδιών της κατηγορίας «ειδικού οχήματος»: όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σε πλήρες όχημα ή σε κέλυφος του αμαξώματος οχήματος, η κεφαλή δεν θα έρχεται σε επαφή με κανένα τμήμα του οχήματος. Ωστόσο, αν υπάρχει επαφή, η ταχύτητα πρόσκρουσης της κεφαλής θα είναι μικρότερη από 24 km/h και το τμήμα που έρχεται σε επαφή θα πληροί τις προδιαγραφές της δοκιμής απορρόφησης ενέργειας που καθορίζονται στο παράρτημα 4 του κανονισμού αριθ. 21. Στις δοκιμές με πλήρη οχήματα, θα είναι δυνατή η μετακίνηση, έπειτα από τη δοκιμή, των ανδρεικέλων από το σύστημα συγκράτησης χωρίς τη χρήση εργαλείων.

7.1.5.   Αντοχή στη θερμοκρασία

7.1.5.1.   Συναρμογές πόρπης, συσπειρωτήρες, διατάξεις προσαρμογής και μηχανισμοί ασφαλίσεως που ενδέχεται να επηρεαστούν από τη θερμοκρασία, θα υπόκεινται στη δοκιμή θερμοκρασίας που καθορίζεται στο σημείο 8.2.8. κατωτέρω.

7.1.5.2.   Έπειτα από τη δοκιμή θερμοκρασίας στην οποία υπεβλήθησαν σύμφωνα με το σημείο 8.2.8.1, δεν πρέπει να εμφανίζεται αφενός ουδεμία αλλοίωση ικανή να βλάψει την καλή λειτουργία του συστήματος συγκράτησης παιδιών όταν τα εξαρτήματα εξετάζονται διά γυμνού οφθαλμού από έναν εξειδικευμένο παρατηρητή.

7.2.   Ισχύουσες σε μεμονωμένα στοιχεία του συστήματος συγκράτησης διατάξεις

7.2.1.   Πόρπη

7.2.1.1.   Η πόρπη πρέπει να έχει σχεδιασθεί κατά τρόπο ώστε να αποκλείεται κάθε δυνατότητα εσφαλμένης χρήσεως. Τούτο σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η πόρπη δεν πρέπει να δύναται να παραμένει σε θέση ημίκλειστη· δεν πρέπει να είναι δυνατή η κατά λάθος ανταλλαγή των τμημάτων της πόρπης όταν αυτή είναι ασφαλισμένη· η πόρπη πρέπει να ασφαλίζει μόνον όταν όλα τα μέρη της έχουν εμπλακεί. Τα σημεία όπου η πόρπη έρχεται σε επαφή με το παιδί, δεν θα έχουν πλάτος μικρότερο από το ελάχιστο πλάτος του ιμάντα σύμφωνα με το σημείο 7.2.4.1.1 κατωτέρω. Το εν λόγω σημείο δεν εφαρμόζεται στις συναρμογές ζωνών που έχουν ήδη εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού αριθ. 16 της ΟΕΗΕΕ ή ισοδύναμο ισχύον πρότυπο. Στην περίπτωση «συστήματος συγκράτησης ειδικών αναγκών», μόνον η πόρπη του πρωτεύοντος μέσου συγκράτησης πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές των σημείων 7.2.1.1 έως και 7.2.1.9.

7.2.1.2.   Η πόρπη, ακόμα και όταν δεν τελεί υπό φόρτιση, πρέπει να παραμένει κλειστή οποιαδήποτε και εάν είναι η θέση της. Πρέπει να είναι εύκολο να χρησιμοποιηθεί και να πιαστεί. Η πόρπη πρέπει να απασφαλίζεται διά πιέσεως είτε επί ενός κομβίου είτε επί ενός παρόμοιου μηχανισμού. Η επιφάνεια επί της οποίας η πίεση αυτή πρέπει να εφαρμόζεται πρέπει να έχει, στην πραγματική θέση απασφαλίσεως και όταν προβάλλεται σε επίπεδο κάθετο στην αρχική κατεύθυνση της κίνησης της πόρπης: για τους ενσφηνωμένους μηχανισμούς μια ελαχίστη επιφάνεια 4,5 cm2 και ένα ελάχιστο πλάτος 15 mm· για τους μη ενσφηνωμένους μηχανισμούς μια ελαχίστη επιφάνεια 2,5 cm2 και ένα ελάχιστο πλάτος 10 mm. Το πλάτος της πρέπει να είναι η μικρότερη από τις δύο διαστάσεις που σχηματίζουν την προδιαγραφόμενη επιφάνεια και πρέπει να μετριέται ορθογώνια προς την κατεύθυνση κίνησης του κομβίου απασφάλισης.

7.2.1.3.   Η επιφάνεια αυτή πρέπει να είναι ερυθρού χρώματος. Κανένα άλλο τμήμα της πόρπης δεν πρέπει να είναι του χρώματος αυτού.

7.2.1.4.   Θα είναι δυνατή η απασφάλιση του παιδιού από το σύστημα συγκράτησης με έναν απλό χειρισμό μιας πόρπης. Για τις ομάδες 0 και 0+ επιτρέπεται η απομάκρυνση του παιδιού μαζί με συστήματα όπως πορτ-μπεμπέ/βρεφική κούνια/μηχανισμούς συγκράτησης πορτ-μπεμπέ αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών μπορεί να απασφαλιστεί με τον χειρισμό κατά το μέγιστο δύο πορπών.

7.2.1.4.1.   Η σύνδεση μέσω καρφιτσών μεταξύ των ιμάντων ώμων ζώνης τύπου σαγής δεν θεωρείται ότι πληροί την απαίτηση το ενός χειρισμού του σημείου 7.2.1.4 ανωτέρω.

7.2.1.5.   Για τις ομάδες II και III, η πόρπη θα βρίσκεται σε τέτοια θέση ώστε να βρίσκεται εντός του βεληνεκούς των χειρών του παιδιού. Επιπλέον, για όλες τις ομάδες, θα βρίσκεται σε τέτοια θέση ώστε ο σκοπός και ο τρόπος λειτουργίας της να είναι άμεσα εμφανείς στον διασώστη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

7.2.1.6.   Η απασφάλιση της πόρπης θα επιτρέπει στην απομάκρυνση του παιδιού ανεξαρτήτως του «καθίσματος», του «στηρίγματος του καθίσματος» ή του «προστατευτικού από τις κρούσεις», αν υπάρχουν, και αν το σύστημα περιλαμβάνει ιμάντα μεταξύ των ποδιών, τότε αυτός θα απασφαλίζεται με τον χειρισμό της ίδιας πόρπης.

7.2.1.7.   Η πόρπη πρέπει να δύναται να αντέχει στις προδιαγραφές λειτουργίας της δοκιμής θερμοκρασίας του σημείου 8.2.8.1 και σε επαναλαμβανόμενες ενέργειες, και πρέπει, πριν από τη δυναμική δοκιμή που υποδεικνύεται στο σημείο 8.1.3, να υποστεί 5 000 ± 5 κύκλους ανοίγματος και κλεισίματος υπό κανονικές συνθήκες χρήσης.

7.2.1.8.   Η πόρπη θα υποβληθεί στις εξής δοκιμές ανοίγματος:

7.2.1.8.1.   Δοκιμή υπό φόρτιση

7.2.1.8.1.1.   Για την εν λόγω δοκιμή θα χρησιμοποιείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών που έχει ήδη υποβληθεί στη δυναμική δοκιμασία που περιγράφεται στο σημείο 8.1.3 κατωτέρω.

7.2.1.8.1.2.   Η αναγκαία δύναμη για να ανοιχθεί η πόρπη, κατά τη δοκιμή που προβλέπεται στο σημείο 8.2.1.1 δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 80 N.

7.2.1.8.2.   Δοκιμή άνευ φόρτισης

7.2.1.8.2.1.   Για αυτήν τη δοκιμή θα χρησιμοποιηθεί πόρπη που δεν έχει προηγουμένως υποβληθεί σε φόρτιση. Η αναγκαία δύναμη για να ανοιχθεί η πόρπη όταν δεν βρίσκεται υπό φόρτιση θα είναι της τάξης των 40-80 N στις δοκιμές που αναφέρονται στο σημείο 8.2.1.2 κατωτέρω.

7.2.1.9.   Αντοχή

7.2.1.9.1.   Κατά τη διάρκεια της δοκιμής του σημείου 8.2.1.3.2 κανένα τμήμα της πόρπης ή των παρακείμενων ιμάντων δεν πρέπει να θραυστεί ή να αποσπαστεί.

7.2.1.9.2.   Η πόρπη ζώνης τύπου σαγής για τις ομάδες μάζας 0 και 0+ θα αντέχει σε φόρτιση 4 000 N.

7.2.1.9.3.   Η πόρπη ζώνης τύπου σαγής για την ομάδα μάζας Ι και άνω θα αντέχει σε φόρτιση 10 000 N.

7.2.1.9.4.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να μην απαιτήσει τη διεξαγωγή της δοκιμής αντοχής, αν τα ήδη διαθέσιμα στοιχεία καθιστούν την εν λόγω δοκιμή πλεονάζουσα.

7.2.2.   Μηχανισμός ρυθμίσεως

7.2.2.1.   Το εύρος των ρυθμίσεων πρέπει να είναι επαρκές ώστε να επιτρέπει τη σωστή ρύθμιση του συστήματος συγκράτησης παιδιών σε όλα τα ανδρείκελα της ομάδας βάρους για την οποία προορίζεται καθώς και την ικανοποιητική εγκατάσταση σε όλα τα καθορισμένα μοντέλα οχήματος.

7.2.2.2.   Όλοι οι μηχανισμοί ρυθμίσεως θα είναι του τύπου «ταχείας ρυθμίσεως», εκτός των μηχανισμών ρυθμίσεως που χρησιμοποιούνται μόνον για την αρχική εγκατάσταση του συστήματος συγκράτησης στο όχημα, οι οποίοι μπορούν να είναι διαφορετικού τύπου.

7.2.2.3.   Τα συστήματα του τύπου «ταχείας ρυθμίσεως» θα είναι προσιτοί όταν το σύστημα συγκράτησης παιδιών είναι σωστά εγκατεστημένο και το παιδί ή το ανδρείκελο είναι στη θέση του.

7.2.2.4.   Ένα σύστημα του τύπου «ταχείας ρυθμίσεως» θα προσαρμόζεται εύκολα στη σωματική διάπλαση του παιδιού. Ιδίως, όταν η δοκιμή πραγματοποιείται σύμφωνα με το σημείο 8.2.2.1, η απαραίτητη δύναμη για να λειτουργήσει ο μηχανισμός χειροκίνητου ρυθμίσεως δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 N.

7.2.2.5.   Δύο δείγματα των μηχανισμών ρυθμίσεως των συστημάτων συγκράτησης παιδιών θα υποβληθούν σε δοκιμές σύμφωνα με τις προδιαγραφές λειτουργίας της δοκιμής θερμοκρασίας των σημείων 8.2.8.1 και 8.2.3 κατωτέρω.

7.2.2.5.1.   Η ολίσθηση του ιμάντα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 mm ανά μηχανισμό ρυθμίσεως και τα 40 mm για όλους τους μηχανισμούς ρυθμίσεως.

7.2.2.6.   Ο μηχανισμός δεν πρέπει να θραυστεί ή να αποσπαστεί όταν υποβάλλεται στη δοκιμή σύμφωνα με το σημείο 8.2.2.1 κατωτέρω.

7.2.2.7.   Ένας μηχανισμός ρυθμίσεως που βρίσκεται απευθείας εγκατεστημένος στο σύστημα συγκράτησης παιδιών πρέπει να δύναται να αντέχει σε επαναλαμβανόμενες ενέργειες, και πρέπει, πριν από τη δυναμική δοκιμή που υποδεικνύεται στο σημείο 8.1.3, να υποστεί δοκιμασία 5 000 ± 5 κύκλων σύμφωνα με το σημείο 8.2.7.

7.2.3.   Συσπειρωτήρες

7.2.3.1.   Συσπειρωτήρες αυτόματης ασφαλίσεως

7.2.3.1.1.   Ο ιμάντας μιας ζώνης ασφαλείας που είναι εξοπλισμένος με συσπειρωτήρα αυτόματης ασφαλίσεως δεν εκτυλίσσεται για μήκος μεγαλύτερο των 30 mm μεταξύ των θέσεων ασφαλίσεως του συσπειρωτήρα. Μετά μία κίνηση του φέροντος προς τα οπίσω, η ζώνη πρέπει είτε να παραμένει στην αρχική της θέση είτε να επανέλθει αυτόματα στη θέση αυτή ως συνέπεια των κινήσεων προς τα εμπρός του χρησιμοποιούντος.

7.2.3.1.2.   Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου, η δύναμη επανατυλίξεως του ιμάντα δεν πρέπει να είναι κατώτερη των 7 N, της δυνάμεως αυτής μετρουμένης επί του ελευθέρου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του συσπειρωτήρα σύμφωνα με το σημείο 8.2.4.1 κατωτέρω. Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας διαγωνίου ζώνης η δύναμη επανατυλίξεως του ιμάντα δεν πρέπει να είναι κατώτερη των 2 N και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 7 N όταν μετριέται με έναν ανάλογο τρόπο. Αν ο ιμάντας διέρχεται από έναν άξονα μεταδόσεως ή μία τροχαλία, η δύναμη επανατυλίξεως πρέπει να μετρηθεί επί του ελευθέρου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του άξονα μεταδόσεως ή της τροχαλίας. Αν το σύνολο περιέχει ένα χειροκίνητο ή αυτόματο μηχανισμό που εμποδίζει τον ιμάντα να επανατυλιχθεί πλήρως, ο μηχανισμός αυτός δεν πρέπει να ευρίσκεται σε λειτουργία κατά την εκτίμηση της δυνάμεως επανατυλίξεως.

7.2.3.1.3.   Ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί από το συσπειρωτήρα και να αφεθεί να επανατυλιχθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο σημείο 8.2.4.2, μέχρις ότου συμπληρωθεί μία σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεως και επανατυλίξεως. Ο συσπειρωτήρας πρέπει εν συνεχεία να υποβληθεί στις συνθήκες της δοκιμής θερμοκρασίας που παρέχονται στο σημείο 8.2.8.1 και στη δοκιμασία διαβρώσεως που προβλέπεται στο σημείο 8.1.1, στη συνέχεια στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που περιγράφεται στο σημείο 8.2.4.5. Πρέπει στη συνέχεια να υποστεί κατά ικανοποιητικό τρόπο μία άλλη σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεων και επανατυλίξεων. Έπειτα από τις παραπάνω δοκιμές ο συσπειρωτήρας πρέπει να ικανοποιεί τις προδιαγραφές των σημείων 7.2.3.1.1 και 7.2.3.1.2 ανωτέρω.

7.2.3.2.   Συσπειρωτήρες κατεπείγουσας ασφαλίσεως

7.2.3.2.1.   Ένας συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφαλίσεως πρέπει να ικανοποιεί τις ακόλουθες συνθήκες όταν δοκιμάζεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του σημείου 8.2.4.3.

7.2.3.2.1.1.

Πρέπει να ασφαλίζει για μία τιμή επιβράδυνσης του οχήματος ίση προς 0,45 g.

7.2.3.2.1.2.

Δεν πρέπει να ασφαλίζει για μία τιμή επιταχύνσεως του ιμάντα, που μετράται κατά τη διεύθυνση εξαγωγής αυτού κατώτερη των 0,8 g.

7.2.3.2.1.3.

Δεν πρέπει να ασφαλίζει όταν εκτρέπεται κατά 12° ή λιγότερο σε οποιαδήποτε διεύθυνση από τη θέση εγκαταστάσεως που υποδεικνύεται από τον κατασκευαστή του.

7.2.3.2.1.4.

Πρέπει να ασφαλίζει όταν εκτρέπεται κατά 27° ή περισσότερο σε οποιαδήποτε διεύθυνση από τη θέση εγκαταστάσεως που υποδεικνύεται από τον κατασκευαστή του.

7.2.3.2.2.   Στις περιπτώσεις όπου η λειτουργία ενός συσπειρωτήρα εξαρτάται από εξωτερικό σήμα ή πηγή τροφοδοσίας, ο σχεδιασμός του θα εξασφαλίζει την αυτόματη ασφάλισή του σε περίπτωση βλάβης ή διακοπής του εν λόγω σήματος ή της πηγής τροφοδοσίας.

7.2.3.2.3.   Ένας συσπειρωτήρας κατεπειγούσης ασφαλίσεως πολλαπλής ευαισθησία θα πληροί τις ανωτέρω προδιαγραφές. Επιπλέον, εάν ένας από τους παράγοντες ευαισθησίας συνδέεται με την εξαγωγή του ιμάντα, πρέπει να ασφαλίζει αν η επιτάχυνση του ιμάντα είναι ίση των 1,5 g, της επιταχύνσεως αυτής μετρουμένης κατά τη διεύθυνση εξαγωγής του ιμάντα.

7.2.3.2.4.   Κατά τη διάρκεια των δοκιμών που υποδεικνύονται στα σημεία 7.2.3.2.1.1 και 7.2.3.2.3 ανωτέρω, μήκος του ιμάντα που δύναται να εκτυλιχθεί πριν να ασφαλίσει ο συσπειρωτήρας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 mm εκκινώντας από το μήκος που προβλέπεται στο σημείο 8.2.4.3.1. Στη δοκιμή που αναφέρεται στο σημείο 7.2.3.2.1.2 ανωτέρω, η ασφάλιση δεν λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια τουλάχιστον των 50 πρώτων χιλιοστομέτρων εκτυλίξεως του ιμάντα εκκινώντας εκ του μήκους που προβλέπεται στο σημείο 8.2.4.3.1 κατωτέρω.

7.2.3.2.5.   Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου, η δύναμη επανατυλίξεως του ιμάντα δεν πρέπει να είναι κατώτερη των 7 N, της δυνάμεως αυτής μετρουμένης επί του ελευθέρου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του συσπειρωτήρα, σύμφωνα με το σημείο 8.2.4.1 κατωτέρω. Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας διαγωνίου ζώνης η δύναμη επανατυλίξεως του ιμάντα δεν πρέπει να είναι κατώτερη των 2 N και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 7 N όταν μετριέται με έναν ανάλογο τρόπο. Αν ο ιμάντας διέρχεται από έναν άξονα μεταδόσεως ή μία τροχαλία, η δύναμη επανατυλίξεως πρέπει να μετρηθεί επί του ελευθέρου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του άξονα μεταδόσεως ή της τροχαλίας. Αν το σύνολο περιέχει ένα χειροκίνητο ή αυτόματο μηχανισμό που εμποδίζει τον ιμάντα να επανατυλιχθεί πλήρως, ο μηχανισμός αυτός δεν πρέπει να ευρίσκεται σε λειτουργία κατά την εκτίμηση της δυνάμεως επανατυλίξεως.

7.2.3.2.6.   Ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί από το συσπειρωτήρα και να αφεθεί να επανατυλιχθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο σημείο 8.2.4.2, μέχρις ότου συμπληρωθεί μία σειρά 40 000 κύκλων εκτυλίξεως και επανατυλίξεως. Ο συσπειρωτήρας πρέπει εν συνεχεία να υποβληθεί στις συνθήκες της δοκιμής θερμοκρασίας που παρέχονται στο σημείο 8.2.8.1 και στη δοκιμασία διαβρώσεως που προβλέπεται στο σημείο 8.1.1, στη συνέχεια στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που περιγράφεται στο σημείο 8.2.4.5. Πρέπει στη συνέχεια να υποστεί κατά ικανοποιητικό τρόπο μία άλλη σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεων και επανατυλίξεων (συνολικά 45 000 εκτυλίξεις και επανατυλίξεις). Έπειτα από τις παραπάνω δοκιμές ο συσπειρωτήρας πρέπει να ικανοποιεί τις προδιαγραφές των σημείων 7.2.3.2.1 έως 7.2.3.2.5 ανωτέρω.

7.2.4.   Ιμάντες

7.2.4.1.   Πλάτος

7.2.4.1.1.   Το ελάχιστο πλάτος των ιμάντων των συστημάτων συγκράτησης παιδιών που έρχονται σε επαφή με το ανδρείκελο πρέπει να είναι 25 mm για τις ομάδες 0, 0+ και I, και 38 mm για τις ομάδες II και III. Η μέτρηση αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί κατά τη δοκιμή αντοχής στη θραύση που προδιαγράφεται στο σημείο 8.2.5.1, χωρίς παύση της λειτουργίας της μηχανής και υπό φόρτιση ίση με 75 % της φόρτισης θραύσης του ιμάντα.

7.2.4.2.   Αντοχή μετά από προσαρμογή στη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος

7.2.4.2.1.   Για τα δύο δείγματα ιμάντων που προετοιμάζονται σύμφωνα με το σημείο 8.2.5.2.1, η φόρτιση θραύσεως του ιμάντα θα προσδιορίζεται σύμφωνα με το σημείο 8.2.5.1.2 κατωτέρω.

7.2.4.2.2.   Η διαφορά μεταξύ των φορτίσεων θραύσεως των δύο δειγμάτων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 % της μεγαλυτέρας μετρουμένης φορτίσεως θραύσεως.

7.2.4.3.   Αντοχή μετά από ειδική προετοιμασία

7.2.4.3.1.   Για τα δύο δείγματα ιμάντων που προετοιμάζονται σύμφωνα με μία από τις διατάξεις του σημείου 8.2.5.2 (με την εξαίρεση του σημείου 8.2.5.2.1), η φόρτιση θραύσεως του ιμάντα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με το 75 % της μέσης τιμής των φορτίσεων που προσδιορίζονται στη δοκιμή που προβλέπεται στο σημείο 8.2.5.1 κατωτέρω.

7.2.4.3.2.   Επιπλέον, η φόρτιση θραύσεως δεν θα είναι μικρότερη των 3,6 kN για τα συστήματα συγκράτησης των ομάδων 0, 0+ και I, των 5 kN για εκείνα της ομάδας II, και των 7,2 kN για εκείνα της ομάδας III.

7.2.4.3.3.   Η τεχνική υπηρεσία δύναται να παραλείψει μία ή περισσότερες από τις δοκιμές αυτές, αν η σύνθεση του υλικού που χρησιμοποιείται ή οι διαθέσιμες πληροφορίες τις καθιστούν περιττές.

7.2.4.3.4.   Η διαδικασία φθοράς διά τριβής του τύπου 1 που ορίζεται στο σημείο 8.2.5.2.6 θα διεξάγεται μόνον όταν το αποτέλεσμα της δοκιμής μικροολισθήσεως που ορίζεται στο σημείο 8.2.3 κατωτέρω είναι μεγαλύτερο του 50 % του ορίου που καθορίζεται στο σημείο 7.2.2.5.1 ανωτέρω.

7.2.4.4.   Δεν θα είναι δυνατή η έλξη του συνόλου του ιμάντα διά μέσου μηχανισμών ρυθμίσεως, πορπών ή σημείων αγκυρώσεως.

7.2.5.   Μηχανισμός ασφαλίσεως

7.2.5.1.   Ο μηχανισμός ασφαλίσεως πρέπει να είναι μονίμως προσαρτημένος στο σύστημα συγκράτησης παιδιών.

7.2.5.2.   Το σύστημα ασφαλίσεως δεν πρέπει να βλάπτει την αντοχή της ζώνης ενήλικα και να υποβάλλεται στις συνθήκες λειτουργίας της δοκιμής θερμοκρασίας που παρατίθενται στο σημείο 8.2.8.1.

7.2.5.3.   Ο μηχανισμός ασφαλίσεως δεν πρέπει να εμποδίζει την εύκολη απομάκρυνση του παιδιού.

7.2.5.4.   Μηχανισμοί κλάσης Α.

Η ολίσθηση του πλέγματος δεν θα υπερβαίνει τα 25 mm έπειτα από τη δοκιμή που προσδιορίζεται στο σημείο 8.2.6.1 κατωτέρω.

7.2.5.5.   Μηχανισμοί κλάσης Β.

Η ολίσθηση του πλέγματος δεν θα υπερβαίνει τα 25 mm έπειτα από τη δοκιμή που προσδιορίζεται στο σημείο 8.2.6.2 κατωτέρω.

7.2.6.   Προδιαγραφές για τα εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX

Τα «εξαρτήματα στερέωσης ISOFIX» και οι δείκτες ασφάλισης πρέπει να αντέχουν επαναλαμβανόμενη χρήση και πρέπει να υποβάλλονται, πριν από τη διεξαγωγή της δυναμικής δοκιμής που προβλέπεται στο σημείο 8.1.3, σε δοκιμή που περιλαμβάνει 2 000 ± 5 κύκλους ανοίγματος και κλεισίματος υπό κανονικές συνθήκες χρήσης.

8.   ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΟΚΙΜΩΝ (7)

8.1.   Δοκιμές του συνόλου του συστήματος συγκράτησης

8.1.1.   Διάβρωση

8.1.1.1.   Τα μεταλλικά τμήματα του συστήματος συγκράτησης παιδιών πρέπει να τοποθετηθούν εντός ενός θαλάμου δοκιμής, όπως υποδεικνύεται στο παράρτημα 4. Στην περίπτωση συστήματος συγκράτησης περιέχοντος ένα συσπειρωτήρα, ο ιμάντας πρέπει να έχει εκτυλιχθεί καθ’ όλο το μήκος του, εκτός 100 ± 3 mm. Εκτός από σύντομες διακοπές που δύνανται να αποδειχθούν απαραίτητες, παραδείγματος χάρη για τον έλεγχο και την πρόσθεση διαλύσεως άλατος, η δοκιμή εκθέσεως πρέπει να συνεχισθεί χωρίς διακοπή κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 50 ± 0,5 ωρών.

8.1.1.2.   Κατά την ολοκλήρωση της δοκιμής εκθέσεως, τα μεταλλικά τμήματα του συστήματος συγκράτησης παιδιών πρέπει να πλυθούν μετά προσοχής ή να εμβαπτισθούν σε ρέον διαυγές ύδωρ σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 38 °C για να αφαιρεθεί κάθε απόθεση άλατος που θα μπορούσε να σχηματισθεί και εν συνεχεία να τεθεί προς ξήρανση σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 18 έως 25 °C για 24 ± 1 ώρες πριν από τη σύμφωνα προς το ανωτέρω σημείο 7.1.1.2. εξέταση.

8.1.2.   Ανατροπή

8.1.2.1.   Το ανδρείκελο θα τοποθετηθεί στα συστήματα συγκράτησης που έχουν εγκατασταθεί σύμφωνα με αυτόν τον κανονισμό και λαμβάνοντας υπόψη τις οδηγίες του κατασκευαστή και με την τυπική χαλάρωση που προσδιορίζεται στο σημείο 8.1.3.6 κατωτέρω.

8.1.2.2.   Το σύστημα συγκράτησης θα στερεωθεί στο κάθισμα δοκιμής ή του οχήματος. Το σύνολο του καθίσματος θα περιστραφεί γύρω από οριζόντιο άξονα που περιλαμβάνεται στο μέσο επίμηκες επίπεδο του καθίσματος μέσω γωνίας 360° με ταχύτητα 2-5 μοιρών/δευτερόλεπτο. Για τους σκοπούς της παρούσας δοκιμής, τα συστήματα που προορίζονται για χρήση σε ειδικά οχήματα δύνανται να προσαρτώνται στο κάθισμα δοκιμής που περιγράφεται στο παράρτημα 6.

8.1.2.3.   Η εν λόγω δοκιμή θα πραγματοποιηθεί εκ νέου με περιστροφή προς την αντίθετη κατεύθυνση, έπειτα από την αντικατάσταση του ανδρεικέλου στην αρχική του θέση, αν χρειαστεί. Με τον άξονα περιστροφής στο οριζόντιο επίπεδο και σε γωνία 90° προς εκείνο των δύο προηγούμενων δοκιμών, η διαδικασία θα επαναληφθεί και προς τις δύο κατευθύνσεις περιστροφής.

8.1.2.4.   Οι εν λόγω δοκιμές θα πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας τόσο το μικρότερο όσο και το μεγαλύτερο κατάλληλο ανδρείκελο της ομάδας ή των ομάδων για τις οποίες προορίζεται το σύστημα συγκράτησης.

8.1.3.   Δυναμικές δοκιμές

8.1.3.1.   Δοκιμές στην άμαξα και το κάθισμα δοκιμής

8.1.3.1.1.   Μέτωπο προς τα εμπρός

8.1.3.1.1.1.   Η άμαξα και το κάθισμα δοκιμής που χρησιμοποιούνται στη δυναμική δοκιμή θα πληρούν τις προδιαγραφές του παραρτήματος 6 του παρόντος κανονισμού, και η διαδικασία εγκατάστασης της δυναμικής δοκιμής προσκρούσεως θα είναι σύμφωνη με το παράρτημα 21.

8.1.3.1.1.2.   Η άμαξα θα παραμένει οριζόντια καθ’ όλη τη διάρκεια της επιβράδυνσης ή της επιτάχυνσης.

8.1.3.1.1.3.   Μηχανισμοί επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης

Ο αιτών πρέπει να επιλέξει να χρησιμοποιήσει έναν από τους δύο παρακάτω μηχανισμούς:

8.1.3.1.1.3.1.   Μηχανισμός δοκιμής επιβράδυνσης:

Η επιβράδυνση της άμαξας επιτυγχάνεται με τη χρήση του υποδεικνυόμενου στο παράρτημα 6 μηχανισμού ή κάθε άλλου μηχανισμού που δίνει ισοδύναμα αποτελέσματα. Η συσκευή πρέπει να είναι σύμφωνη με τις επιδόσεις που υποδεικνύονται στο σημείο 8.1.3.4 και παρακάτω:

Διαδικασία βαθμονόμησης:

Η καμπύλη επιβράδυνσης της άμαξας, αν πρόκειται για δοκιμές συστημάτων συγκράτησης παιδιών που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το στοιχείο 8.1.3.1, ερματισμένων με αδρανείς μάζες έως 55 kg, ώστε να αναπαράγεται ένα κατειλημμένο σύστημα συγκράτησης παιδιών, και, αν πρόκειται για δοκιμές συστημάτων συγκράτησης παιδιών σε κέλυφος αμαξώματος που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το στοιχείο 8.1.3.2, όπου η άμαξα ερματίζεται με τη δομή του οχήματος και αδρανείς μάζες έως x φορές 55 kg ώστε να αναπαράγεται ο αριθμός x κατειλημμένο σύστημα συγκράτησης παιδιών, πρέπει να παραμείνει, σε περίπτωση μετωπικής πρόσκρουσης, μέσα στη γραμμοσκιασμένη περιοχή του γραφήματος του προσαρτήματος 1 του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού, και, σε περίπτωση οπίσθιας πρόσκρουσης, μέσα στη γραμμοσκιασμένη περιοχή του γραφήματος του προσαρτήματος 2 του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού.

Κατά τη βαθμονόμηση της διάταξης ακινητοποίησης, η απόσταση ακινητοποίησης θα είναι 650 ± 30 mm για μετωπική πρόσκρουση και 275 ± 20 για οπίσθια πρόσκρουση.

8.1.3.1.1.3.2.   Μηχανισμός δοκιμής επιτάχυνσης

Συνθήκες δυναμικής δοκιμής:

Για μετωπική πρόσκρουση, η άμαξα πρέπει να προωθείται έτσι ώστε, στη διάρκεια της δοκιμής, η συνολική μεταβολή της ταχύτητάς της ΔV να είναι 52 + 0/– 2 km/h και η καμπύλη επιτάχυνσής της να βρίσκεται μέσα στη γραμμοσκιασμένη περιοχή του γραφήματος του προσαρτήματος 1 του παραρτήματος 7 και να παραμένει πάνω από το τμήμα που ορίζεται από τις συντεταγμένες (5 g, 10 ms) και (9 g, 20 ms). Η έναρξη της πρόσκρουσης (T0) ορίζεται σύμφωνα με το ISO 17 373 για επίπεδο επιτάχυνσης 0,5 g.

Για οπίσθια πρόσκρουση, η άμαξα πρέπει να προωθείται έτσι ώστε, στη διάρκεια της δοκιμής, η συνολική μεταβολή της ταχύτητάς της ΓV να είναι 32 + 2/– 0 km/h και η καμπύλη επιτάχυνσής της να βρίσκεται μέσα στη γραμμοσκιασμένη περιοχή του γραφήματος του προσαρτήματος 2 του παραρτήματος 7 και να παραμένει πάνω από το τμήμα που ορίζεται από τις συντεταγμένες (5 g, 5 ms) και (10 g, 10 ms). Η έναρξη της πρόσκρουσης (T0) ορίζεται σύμφωνα με το ISO 17 373 για επίπεδο επιτάχυνσης 0,5 g.

Παρά την εκπλήρωση των ανωτέρω απαιτήσεων, η τεχνική υπηρεσία πρέπει να χρησιμοποιεί μάζα άμαξας (εξοπλισμένης με το κάθισμά της), όπως ορίζεται στο σημείο 1. του παραρτήματος 6, ανώτερη των 380 kg.

Ωστόσο, αν οι ανωτέρω δοκιμές έγιναν με μεγαλύτερη ταχύτητα και/ή αν η καμπύλη επιτάχυνσης υπερέβη το ανώτερο επίπεδο της γραμμοσκιασμένης περιοχής και το σύστημα συγκράτησης παιδιών πληροί τις απαιτήσεις, η δοκιμή θα θεωρείται ικανοποιητική.

8.1.3.1.1.4.   Θα λαμβάνονται οι εξής μετρήσεις:

8.1.3.1.1.4.1.

ταχύτητα της άμαξας αμέσως πριν από την πρόσκρουση (μόνο για έλκηθρα επιβράδυνσης, που χρειάζεται για τον υπολογισμό της απόστασης ακινητοποίησης)·

8.1.3.1.1.4.2.

απόσταση ακινητοποίησης (μόνο για έλκηθρα επιβράδυνσης), που μπορεί να υπολογιστεί με διπλή ολοκλήρωση της καταγραφείσας επιβράδυνσης του ελκήθρου·

8.1.3.1.1.4.3.

η μετατόπιση της κεφαλής του ανδρεικέλου στο κάθετο και οριζόντιο επίπεδο για τις ομάδες I, II και III και για τις ομάδες 0 και 0+ η μετατόπιση του ανδρεικέλου χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα άκρα του·

8.1.3.1.1.4.4.

η επιβράδυνση του θώρακα σε τρεις αμοιβαία κατακόρυφες κατευθύνσεις, εκτός για το ανδρείκελο νεογνού·

8.1.3.1.1.4.5.

οποιαδήποτε ορατά σημεία διείσδυσης του πήλινου ομοιώματος της κοιλίας (βλέπε σημείο 7.1.4.3.1), εκτός του ανδρεικέλου νεογνού.

8.1.3.1.1.4.6.

η επιτάχυνση ή επιβράδυνση της άμαξας για τα πρώτα 300 ms τουλάχιστον.

8.1.3.1.1.5.   Έπειτα από την πρόσκρουση, το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα υποβάλλεται σε έναν οπτικό έλεγχο άνευ ανοίγματος της πόρπης για να διαπιστωθεί αν υπάρχει βλάβη ή ρήξη.

8.1.3.1.2.   Μέτωπο προς τα πίσω

8.1.3.1.2.1.   Θα πραγματοποιείται περιστροφή του καθίσματος δοκιμής κατά 180° κατά τη διεξαγωγή δοκιμής σύμφωνα με τις προδιαγραφές της δοκιμής οπίσθιας πρόσκρουσης.

8.1.3.1.2.2.   Κατά τη δοκιμή συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω που προορίζεται για χρήση στο εμπρόσθιο κάθισμα, το ταμπλό του οχήματος θα αντιπροσωπεύεται από άκαμπτη ράβδο προσαρτημένη στην άμαξα κατά τρόπο ώστε όλη η απορρόφηση ενέργειας να λαμβάνει χώρα στο σύστημα συγκράτησης παιδιών.

8.1.3.1.2.3.   Οι συνθήκες επιβράδυνσης θα ικανοποιούν τις προδιαγραφές του σημείου 8.1.3.1.1.3.1.

Οι συνθήκες επιτάχυνσης πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του σημείου 8.1.3.1.1.3.2.

8.1.3.1.2.4.   Οι μετρήσεις που θα διεξάγονται θα είναι παρόμοιες με εκείνες των σημείων 8.1.3.1.1.4 έως 8.1.3.1.1.4.6 ανωτέρω.

8.1.3.2.   Δοκιμές σε άμαξα και κέλυφος του αμαξώματος του οχήματος

8.1.3.2.1.   Μέτωπο προς τα εμπρός

8.1.3.2.1.1.   Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη συγκράτηση του οχήματος κατά τη διάρκεια της δοκιμής δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των αγκυρώσεων των καθισμάτων ή των ζωνών ασφαλείας που απαιτούνται για τη στερέωση του συστήματος συγκράτησης παιδιών ή την ελάττωση της κανονικής παραμορφώσεως της δομής. Δεν θα χρησιμοποιηθεί κανένα τμήμα του οχήματος το οποίο, περιορίζοντας την προς τα εμπρός κίνηση του ανδρεικέλου, θα ελαττώσει τις φορτίσεις που επιβάλλονται επί του συστήματος συγκράτησης παιδιών κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Τα τμήματα της δομής που εξαιρούνται δύναται να αντικατασταθούν από τμήματα ισοδύναμου αντοχής, με τον όρο ότι δεν εμποδίζουν την κίνηση του ανδρεικέλου.

8.1.3.2.1.2.   Ένας μηχανισμός στερέωσης θεωρείται ως ικανοποιητικός αν δεν έχει κανένα αποτέλεσμα επί μιας επιφανείας που καλύπτει ολόκληρο το πλάτος της δομής και αν το όχημα ή η δομή έχει εμπλακεί ή ακινητοποιηθεί έμπροσθεν σε μία απόσταση όχι μικρότερη των 500 mm από το σημείο αγκυρώσεως του συστήματος συγκράτησης. Όπισθεν, η δομή πρέπει να συγκρατηθεί σε μία ικανή απόσταση προς τα πίσω των σημείων αγκυρώσεως για να πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 8.1.3.2.1.1 ανωτέρω.

8.1.3.2.1.3.   Το κάθισμα του οχήματος και το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα προσαρμόζονται και τοποθετούνται στη θέση που θεωρείται από την τεχνική υπηρεσία, την επιφορτισμένη με τις δοκιμές επικυρώσεως, ότι παρέχει τις πιο αντίξοες συνθήκες αντοχής τις συμβιβαστές με την εγκατάσταση του ανδρεικέλου εντός του οχήματος. Εντός του πρακτικού αναφέρονται οι θέσεις του ερεισίνωτου και του συστήματος συγκράτησης παιδιών. Το ερεισίνωτο του καθίσματος, αν είναι ρυθμιζόμενης κλίσης, πρέπει να ασφαλισθεί σύμφωνα με τις εξειδικεύσεις του κατασκευαστή ή, ελλείψει τέτοιων εξειδικεύσεων, να ασφαλισθεί κατά τρόπο ώστε να σχηματίζει μία πραγματική γωνία όσον το δυνατόν πλησιέστερη προς 25°.

8.1.3.2.1.4.   Εκτός αν απαιτείται άλλως από τις οδηγίες προσαρμογής και χρήσης, το εμπρόσθιο κάθισμα θα τοποθετείται στην πλέον προωθημένη θέση κανονικής χρήσης για τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που προορίζονται για τα εμπρόσθια καθίσματα, και στην πλέον οπίσθια θέση για εκείνα που προορίζονται για τα οπίσθια καθίσματα.

8.1.3.2.1.5.   Οι συνθήκες επιβράδυνσης θα ικανοποιούν τις προδιαγραφές του σημείου 8.1.3.4 κατωτέρω. Το κάθισμα δοκιμής θα είναι το κάθισμα του οχήματος.

8.1.3.2.1.6.   Θα λαμβάνονται οι εξής μετρήσεις:

8.1.3.2.1.6.1.

ταχύτητα της άμαξας αμέσως πριν από την πρόσκρουση (μόνο για έλκηθρα επιβράδυνσης, που χρειάζεται για τον υπολογισμό της απόστασης ακινητοποίησης)·

8.1.3.2.1.6.2.

απόσταση ακινητοποίησης (μόνο για έλκηθρα επιβράδυνσης), που μπορεί να υπολογιστεί με διπλή ολοκλήρωση της καταγραφείσας επιβράδυνσης του ελκήθρου·

8.1.3.2.1.6.3.

οποιαδήποτε επαφή της κεφαλής του ανδρεικέλου με το εσωτερικό του κελύφους του αμαξώματος·

8.1.3.2.1.6.4.

η επιβράδυνση του θώρακα σε τρεις αμοιβαία κατακόρυφες κατευθύνσεις, εκτός του ανδρεικέλου νεογνού·

8.1.3.2.1.6.5.

οποιαδήποτε ορατά σημεία διείσδυσης του πήλινου ομοιώματος της κοιλίας (βλέπε σημείο 7.1.4.3.1), εκτός του ανδρεικέλου νεογνού.

8.1.3.2.1.6.6.

η επιτάχυνση ή επιβράδυνση της άμαξας και του κελύφους του αμαξώματος του οχήματος για τα πρώτα 300 ms τουλάχιστον.

8.1.3.2.1.7.   Έπειτα από την πρόσκρουση, το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα υποβάλλεται σε έναν οπτικό έλεγχο άνευ ανοίγματος της πόρπης για να διαπιστωθεί αν υπάρχει βλάβη.

8.1.3.2.2.   Μέτωπο προς τα πίσω

8.1.3.2.2.1.   Για δοκιμές οπίσθιας προσκρούσεως, θα πραγματοποιείται περιστροφή του κελύφους του αμαξώματος κατά 180° στην άμαξα δοκιμής.

8.1.3.2.2.2.   Οι προδιαγραφές είναι ίδιες με εκείνες της μετωπικής προσκρούσεως.

8.1.3.3.   Δοκιμή με το πλήρες όχημα

8.1.3.3.1.   Οι συνθήκες επιβράδυνσης θα ικανοποιούν τις προδιαγραφές του σημείου 8.1.3.4 κατωτέρω.

8.1.3.3.2.   Ως προς τις δοκιμές μετωπικής προσκρούσεως, η διαδικασία θα είναι η περιγραφόμενη στο παράρτημα 9 του παρόντος κανονισμού.

8.1.3.3.3.   Ως προς τις δοκιμές οπίσθιας προσκρούσεως, η διαδικασία θα είναι η περιγραφόμενη στο παράρτημα 10 του παρόντος κανονισμού.

8.1.3.3.4.   Θα λαμβάνονται οι εξής μετρήσεις:

8.1.3.3.4.1.

ταχύτητα του οχήματος/κρουστικού στοιχείο αμέσως πριν από την πρόσκρουση·

8.1.3.3.4.2.

οποιαδήποτε επαφή της κεφαλής του ανδρεικέλου (στην περίπτωση της ομάδας 0, το ανδρείκελο χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα άκρα) με το εσωτερικό του οχήματος·

8.1.3.3.4.3.

η επιτάχυνση του θώρακα σε τρεις αμοιβαία κατακόρυφες κατευθύνσεις, εκτός του ανδρεικέλου νεογνού·

8.1.3.3.4.4.

οποιαδήποτε ορατά σημεία διείσδυσης του πήλινου ομοιώματος της κοιλίας (βλέπε σημείο 7.1.4.3.1), εκτός του ανδρεικέλου νεογνού.

8.1.3.3.5.   Τα εμπρόσθια καθίσματα, αν είναι ρυθμιζόμενης κλίσης, πρέπει να ασφαλιστούν σύμφωνα με τις εξειδικεύσεις του κατασκευαστή ή, ελλείψει τέτοιων εξειδικεύσεων, να ασφαλιστούν κατά τρόπο ώστε να σχηματίζουν μία πραγματική γωνία όσον το δυνατόν πλησιέστερη προς 25°.

8.1.3.3.6.   Έπειτα από την πρόσκρουση, το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα υποβάλλεται σε έναν οπτικό έλεγχο άνευ ανοίγματος της πόρπης για να διαπιστωθεί αν υπάρχει βλάβη ή ρήξη.

8.1.3.4.   Οι συνθήκες της δυναμικής δοκιμής συνοψίζονται στον πίνακα που ακολουθεί.

		Μετωπική πρόσκρουση			Οπίσθια πρόσκρουση
Δοκιμή	Σύστημα συγκράτησης	Ταχύτητα (km/h)	Παλμός δοκιμής	Απόσταση ακινητοποίησης κατά τη δοκιμή (mm)	Ταχύτητα (km/h)	Παλμός δοκιμής	Απόσταση ακινητοποίησης κατά τη δοκιμή (mm)
Άμαξα με κάθισμα δοκιμής	Μέτωπο προς τα εμπρός, εμπρόσθιων και οπίσθιων καθισμάτων, καθολικής, οιονεί καθολικής ή περιορισμένης κατηγορίας (8)	50 + 0 – 2	1	650 ± 50	—	—	—
	Μέτωπο προς τα πίσω, εμπρόσθιων και οπίσθιων καθισμάτων, καθολικής, οιονεί καθολικής ή περιορισμένης κατηγορίας (9)	50 + 0 – 2	1	650 ± 50	30 + 2 – 0	2	275 ± 25
Αμάξωμα οχήματος επί άμαξας	Μέτωπο προς τα εμπρός (8)	50 + 0 – 2	1 ή 3	650 ± 50	—	—	—
	Μέτωπο προς τα πίσω (8)	50 + 2 – 2	1 ή 3	650 ± 50	30 + 2 – 0	2 ή 4	275 ± 25
Δοκιμή εμποδίου πλήρους οχήματος	Μέτωπο προς τα εμπρός	50 + 0 – 2	3	Δεν προσδιορίζεται	—	—	—
	Μέτωπο προς τα πίσω	50 + 0 – 2	3	Δεν προσδιορίζεται	30 + 2 – 0	4	Δεν προσδιορίζεται
Σημείωση: Όλα τα συστήματα συγκράτησης για τις ομάδες 0 και 0+ θα υποβάλλονται σε δοκιμές σύμφωνα με τις συνθήκες «μετώπου προς τα πίσω» σε μετωπική και οπίσθια πρόσκρουση. Υπόμνημα: Παλμός δοκιμής αριθ. 1 — Όπως περιγράφεται στο παράρτημα 7 — μετωπική πρόσκρουση. Παλμός δοκιμής αριθ. 2 — Όπως περιγράφεται στο παράρτημα 7 — οπίσθια πρόσκρουση. Παλμός δοκιμής αριθ. 3 — Παλμός επιβράδυνσης του οχήματος που υποβάλλεται σε μετωπική πρόσκρουση. Παλμός δοκιμής αριθ. 4 — Παλμός επιβράδυνσης του οχήματος που υποβάλλεται σε οπίσθια πρόσκρουση.

8.1.3.5.   Συστήματα συγκράτησης παιδιών που ενσωματώνουν τη χρήση επιπρόσθετων αγκυρώσεων

8.1.3.5.1.   Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που προορίζονται για χρήση σύμφωνα με το σημείο 2.1.2.3 και που ενσωματώνουν τη χρήση επιπρόσθετων αγκυρώσεων, η προδιαγραφή για δοκιμή μετωπικής προσκρούσεως σύμφωνα με το σημείο 8.1.3.4, θα ικανοποιείται ως εξής:

8.1.3.5.2.

για συστήματα με άνω ιμάντες σύνδεσης μικρού μήκους, που προορίζονται επί παραδείγματι για προσάρτηση στο οπίσθιο τραπεζίδιο για αντικείμενα, η άνω διάταξη αγκυρώσεως στην άμαξα δοκιμής θα είναι ως προσδιορίζεται στο προσάρτημα 3 του παραρτήματος 6·

8.1.3.5.3.

για συστήματα με άνω ιμάντες σύνδεσης μεγάλου μήκους, που προορίζονται επί παραδείγματι για προσάρτηση σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει άκαμπτο τραπεζίδιο για αντικείμενα και όπου οι άνω ιμάντες σύνδεσης είναι προσαρτημένοι στο δάπεδο του οχήματος, οι αγκυρώσεις στην άμαξα δοκιμής θα είναι ως προσδιορίζεται στο προσάρτημα 3 του παραρτήματος 6·

8.1.3.5.4.

για συστήματα που προορίζονται για χρήση και με τις δύο διατάξεις, θα πραγματοποιούνται οι δοκιμές που καθορίζονται στα σημεία 8.1.3.5.2 και 8.1.3.5.3 με την εξαίρεση ότι μόνον το βαρύτερο ανδρείκελο θα χρησιμοποιείται στην περίπτωση δοκιμών που διεξάγονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του σημείου 8.1.3.5.3 ανωτέρω·

8.1.3.5.5.

για συστήματα με μέτωπο προς τα πίσω, η κατώτερη διάταξη αγκυρώσεων στην άμαξα δοκιμής θα είναι σύμφωνη με το προσάρτημα 3 του παραρτήματος 6.

8.1.3.5.6.

Για πορτ-μπεμπέ στα οποία χρησιμοποιούνται επιπρόσθετοι ιμάντες που προσαρτώνται σε δύο ζώνες ασφαλείας ενήλικα και όπου η δύναμη εξισορρόπησης φορτίου πρέπει να ασκείται απευθείας μέσω της ζώνης ασφαλείας ενήλικα στην κάτω αγκύρωσή της, η αγκύρωση επί της άμαξας δοκιμής πρέπει να είναι αυτή που προβλέπεται στο παράρτημα 6 προσάρτημα 3 παράγραφος 7 (A1, B1). Η εγκατάσταση στον πάγκο δοκιμής πρέπει να πραγματοποιείται όπως περιγράφεται στο παράρτημα 21 σημείωση 5. Το σύστημα πρέπει να λειτουργεί σωστά ακόμη και με τις ζώνες ασφαλείας ενήλικα απασφαλισμένες και θεωρείται ότι εμπίπτει στην καθολική κατηγορία όταν συμμορφώνεται προς το σημείο 6.1.8.

8.1.3.6.   Ανδρείκελα δοκιμών

8.1.3.6.1.   Το σύστημα συγκράτησης παιδιών και το ανδρείκελο θα εγκαθίστανται κατά τρόπο ώστε να πληρούνται οι προδιαγραφές του σημείου 8.1.3.6.3.

8.1.3.6.2.   Το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα υποβάλλεται σε δοκιμές με τη χρήση των ανδρεικέλων που προβλέπονται από το παράρτημα 8 του παρόντος κανονισμού.

8.1.3.6.3.   Εγκατάσταση του ανδρεικέλου.

8.1.3.6.3.1.   Το ανδρείκελο θα τοποθετείται κατά τρόπο ώστε το διάκενο να βρίσκεται μεταξύ του πίσω μέρους του ανδρεικέλου και του συστήματος συγκράτησης. Στην περίπτωση πορτ-μπεμπέ, το ανδρείκελο τοποθετείται σε ευθεία οριζόντια θέση όσο το δυνατόν εγγύτερα προς τον άξονα του πορτ-μπεμπέ.

8.1.3.6.3.2.   Τοποθετήστε το παιδικό κάθισμα στο κάθισμα δοκιμής.

Τοποθετήστε το ανδρείκελο στο παιδικό κάθισμα.

Τοποθετήστε μια αγκυρωμένη σανίδα ή παρόμοιο εύκαμπτο μηχανισμό πάχους 2,5 cm και πλάτους 6 cm και μήκους ίσου με το ύψος του ώμου (σε καθήμενη θέση, παράρτημα 8) εκτός του άξονα του γοφού (σε καθήμενη θέση, στο παράρτημα 8 ιγνυακό ύψος πλέον του ημίσεος του ύψους του μηρού σε καθήμενη θέση) σε σχέση με το μέγεθος του ανδρεικέλου μεταξύ το ανδρείκελο και του ερεισίνωτου του καθίσματος. Η σανίδα πρέπει να ακολουθεί όσο το δυνατόν εγγύτερα την καμπυλότητα του καθίσματος και το κάτω άκρο της πρέπει να βρίσκεται στο ύψος της ένωσης των γοφών του ανδρεικέλου.

Ρυθμίστε τη ζώνη σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή, αλλά σε φόρτιση 250 ± 25 N άνω της δύναμης του μηχανισμού ρυθμίσεως, με γωνία παραμόρφωσης του ιμάντα στον μηχανισμό ρυθμίσεως 45 ± 5°, ή εναλλακτικά, με τη γωνία που καθορίζεται από τον κατασκευαστή.

Ολοκληρώστε την εγκατάσταση του παιδικού καθίσματος στο κάθισμα δοκιμής σύμφωνα με το παράρτημα 21 του παρόντος κανονισμού.

Αφαιρέστε τον εύκαμπτο μηχανισμό.

Αυτό ισχύει μόνον για τα συστήματα συγκράτησης τύπου σαγής και για τα συστήματα συγκράτησης όπου το παιδί συγκρατείται από τη ζώνη τριών σημείων ενήλικα και όπου χρησιμοποιείται μηχανισμός ασφαλίσεως, και δεν ισχύει για ιμάντες συγκράτησης που συνδέονται απευθείας με συσπειρωτήρα.

8.1.3.6.3.3.   Το επίμηκες επίπεδο που διέρχεται διά μέσου του άξονα του ανδρεικέλου θα βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των δύο κατώτερων αγκυρώσεων ζώνης, ωστόσο, θα λαμβάνεται υπόψη το σημείο 8.1.3.2.1.3. Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που πρόκειται να υποβληθούν σε δοκιμή με ανδρείκελο που αντιπροσωπεύει παιδί ηλικίας 10 ετών, το επίμηκες επίπεδο που διέρχεται διά μέσου του άξονα του ανδρεικέλου θα βρίσκεται σε απόσταση έως 80 mm προς το σημείο αγκύρωσης C σε σχέση με το σημείο που βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των δύο κατώτερων αγκυρώσεων της ζώνης. Το μέγεθος της μετακίνησης αυτής θα αποφασίζεται από την τεχνική υπηρεσία έτσι ώστε να βελτιστοποιηθεί η δρομολόγηση της ζώνης ώμου στο ανδρείκελο.

8.1.3.6.3.4.   Στην περίπτωση συστημάτων που απαιτούν τη χρήση πρότυπης ζώνης, η δρομολόγηση του ιμάντα ώμου δύναται να διατηρείται στο ανδρείκελο πριν από τη δυναμική δοκιμή με τη χρήση ελαφράς κολλητικής ταινίας μέγιστου μήκους 250 mm και μέγιστου πλάτους 20 mm. Στην περίπτωση συστημάτων με μέτωπο προς τα πίσω, η κεφαλή δύναται να συγκρατείται επάνω στο ερεισίνωτο του συστήματος συγκράτησης με ελαφρά κολλητική ταινία επαρκούς μήκους και μέγιστου πλάτους 20 mm.

8.1.3.7.   Κατηγορία ανδρεικέλου προς χρήση

8.1.3.7.1.   Σύστημα ομάδας 0: δοκιμή με τη χρήση του ανδρεικέλου νεογνού και ανδρεικέλου 9 kg·

8.1.3.7.2.   Σύστημα ομάδας 0+: δοκιμή με τη χρήση του ανδρεικέλου νεογνού και ανδρεικέλου 11 kg·

8.1.3.7.3.   Σύστημα ομάδας Ι: δοκιμές με τη χρήση ανδρεικέλου μάζας 9 kg και 15 kg αντιστοίχως·

8.1.3.7.4.   Σύστημα ομάδας ΙΙ: δοκιμές με τη χρήση ανδρεικέλου μάζας 15 kg και 22 kg αντιστοίχως·

8.1.3.7.5.   Σύστημα ομάδας ΙΙΙ: δοκιμές με τη χρήση ανδρεικέλου μάζας 22 kg και 32 kg αντιστοίχως·

8.1.3.7.6.   Αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών είναι κατάλληλο για δύο ή περισσότερες ομάδες μάζας, οι δοκιμές θα πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας τα ανδρείκελα μικρότερου και μεγαλύτερου βάρους που προσδιορίζονται ανωτέρω για όλες τις σχετικές ομάδες. Ωστόσο, σε περίπτωση σημαντικής μεταβολής της διάταξης του συστήματος από τη μία ομάδα στην άλλη, επί παραδείγματι όταν μεταβάλλεται η διάταξη ή το μήκος της ζώνης τύπου σαγής, το εργαστήριο που πραγματοποιεί τις δοκιμές δύναται, αν κρίνει κατάλληλη, την προσθήκη δοκιμής με ανδρείκελο μεσαίου βάρους.

8.1.3.7.7.   Αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών έχει σχεδιαστεί για δύο ή περισσότερα παιδιά, θα πραγματοποιηθεί μια δοκιμή με το ανδρείκελο μεγαλύτερου βάρους να καταλαμβάνει όλες τις θέσεις του καθίσματος. Θα πραγματοποιηθεί μια δεύτερη δοκιμή με τα ανδρείκελα μικρότερου και μεγαλύτερου βάρους που προσδιορίζονται ανωτέρω. Οι δοκιμές θα πραγματοποιούνται με τη χρήση του καθίσματος δοκιμής όπως εμφαίνεται στο σχήμα 3 του προσαρτήματος 3 του παραρτήματος 6. Το εργαστήριο που θα πραγματοποιεί τη δοκιμή θα προσθέσει, αν το κρίνει κατάλληλο, μια τρίτη δοκιμή με οποιονδήποτε συνδυασμό ανδρεικέλων ή κενών θέσεων καθίσματος.

8.1.3.7.8.   Εάν για ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών της ομάδας 0 ή 0+ είναι εφικτές διαφορετικές διατάξεις ανάλογα με τη μάζα του παιδιού, κάθε διάταξη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή και με τα δύο ανδρείκελα της αντίστοιχης ομάδας μάζας.

8.1.3.7.9.   Εάν σε ένα σύστημα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά επιβάλλεται η χρήση άνω σημείου πρόσδεσης, πρέπει να διεξάγεται μία δοκιμή με το μικρότερο ανδρείκελο στη μικρότερη απόσταση από το άνω σημείο πρόσδεσης (σημείο αγκύρωσης G1). Πρέπει επίσης να διεξάγεται και δεύτερη δοκιμή με το βαρύτερο ανδρείκελο στη μεγαλύτερη απόσταση από το άνω σημείο πρόσδεσης (σημείο αγκύρωσης G2). Το άνω σημείο πρόσδεσης ρυθμίζεται κατά τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται τάση (δύναμη) υπό φορτίο της τάξης των 50 ± 5 N.

8.1.3.7.10.   Η δοκιμή που ορίζεται στο σημείο 7.1.4.1.10.1.2 πρέπει να διεξάγεται μόνο με το μεγαλύτερο ανδρείκελο για το οποίο έχει σχεδιαστεί το σύστημα συγκράτησης παιδιών.

8.1.4.   Συγκράτηση μαξιλαριών υποστήριξης

Τοποθετήστε ένα βαμβακερό ύφασμα στην επιφάνεια του καθίσματος στον πάγκο δοκιμής. Τοποθετήστε το μαξιλάρι υποστήριξης στον πάγκο δοκιμής, τοποθετήστε το τμήμα του κάτω κορμού στο κάθισμα όπως περιγράφεται στο σχήμα 1 του παραρτήματος 22, προσαρμόστε και προσδέστε τη ζώνη ασφαλείας ενήλικα τριών σημείων και ασκήστε φόρτιση σύμφωνα με το παράρτημα 21. Με ένα τμήμα πλέγματος ή παρόμοιου υλικού πλάτους 25 mm προσδεδεμένο γύρω από το μαξιλάρι ασκήστε φόρτιση 250 ± 5 N προς την κατεύθυνση του βέλους A, βλέπε σχήμα 2 του παραρτήματος 22, σε ευθεία γραμμή με το κάθισμα του πάγκου δοκιμής.

8.2.   Δοκιμές επιμέρους στοιχείων

8.2.1.   Πόρπη

8.2.1.1.   Δοκιμή ανοίγματος υπό φόρτιση

8.2.1.1.1.   Για την εν λόγω δοκιμή θα χρησιμοποιείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών που έχει ήδη υποβληθεί στη δυναμική δοκιμασία που περιγράφεται στο σημείο 8.1.3.

8.2.1.1.2.   Το σύστημα συγκράτησης παιδιών πρέπει να αφαιρείται από την άμαξα δοκιμής ή το όχημα χωρίς να ανοιχθεί η πόρπη. Επί της πόρπης εφαρμόζεται τάση (δύναμη) 200 + 2 N. Εάν η πόρπη είναι στερεωμένη σε άκαμπτο στέλεχος, η δύναμη πρέπει να ασκείται κατά τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται η γωνία που σχηματίζεται μεταξύ της πόρπης και του άκαμπτου στελέχους κατά τη διάρκεια της δυναμικής δοκιμής.

8.2.1.1.3.   Εφαρμόζεται φόρτιση με ταχύτητα 400 ± 20 mm/min στο γεωμετρικό κέντρο του κομβίου χειρισμού του ανοίγματος της πόρπης κατά ένα σταθερό άξονα παράλληλο προς την αρχική θέση της κίνησης του κομβίου· το γεωμετρικό κέντρο εφαρμόζεται στο τμήμα της επιφάνειας της πόρπης στο οποίο θα ασκηθεί η πίεση απασφάλισης. Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της δυνάμεως ανοίγματος, η πόρπη υποστηρίζεται με ένα άκαμπτο υποστήριγμα.

8.2.1.1.4.   Η δύναμη ανοίγματος της πόρπης εφαρμόζεται με χρήση δυναμομέτρου ή παρόμοιας συσκευής, με τον τρόπο και κατά τη διεύθυνση της κανονικής χρήσης. Το σημείο επαφής θα είναι στιλπνό μεταλλικό ημισφαίριο ακτίνας 2,5 ± 0,1 mm.

8.2.1.1.5.   Η δύναμη ανοίγματος μετρείται και σημειούται κάθε βλάβη της πόρπης.

8.2.1.2.   Δοκιμή ανοίγματος υπό μηδενική φόρτιση

8.2.1.2.1.   Ένα σύνολο πόρπης που δεν έχει προηγουμένως υποβληθεί σε φόρτιση θα προσαρμόζεται και τοποθετείται υπό συνθήκη «μηδενικής φόρτισης».

8.2.1.2.2.   Η μέθοδος μέτρησης της δύναμης ανοίγματος της πόρπης θα είναι όπως προδιαγράφεται στα σημεία 8.2.1.1.3 και 8.2.1.1.4.

8.2.1.2.3.   Θα μετράται η δύναμη ανοίγματος της πόρπης.

8.2.1.3.   Δοκιμή αντοχής

8.2.1.3.1.   Για τη δοκιμή αντοχής πρέπει να χρησιμοποιούνται δύο δείγματα. Όλοι οι μηχανισμοί ρυθμίσεως περιλαμβάνονται στη δοκιμή, εκτός εκείνων που είναι απευθείας προσαρμοσμένοι στο σύστημα συγκράτησης παιδιών.

8.2.1.3.2.   Το παράρτημα 20 παρουσιάζει μια τυπική συσκευή για δοκιμή αντοχής πορπών. Η πόρπη τοποθετείται στον άνω στρογγυλό δίσκο (Α) εντός της ανακούφισης. Όλοι οι παρακείμενοι ιμάντες έχουν μήκος τουλάχιστον 250 mm και διάταξη ώστε να αναρτώνται προς τα κάτω από τον άνω δίσκο σε σχέση με τη θέση τους στην πόρπη. Τα ελεύθερα άκρα των ιμάντων περιτυλίσσονται γύρω από τον κάτω στρογγυλό δίσκο (B) έως ότου εξέλθουν από το εσωτερικό άνοιγμα του δίσκου. Όλοι οι ιμάντες πρέπει να είναι κάθετοι μεταξύ Α και Β. Στη συνέχεια, ο στρογγυλός δίσκος σύσφιξης (C) συσφίγγεται ελαφρώς με την κάτω όψη του δίσκου (B), επιτρέποντας κάποια σχετική κίνηση των ιμάντων μεταξύ τους. Με μια μικρή δύναμη στη μηχανή δοκιμής έλξεως, επέρχεται τάνυση και έλξη των ιμάντων μεταξύ των δίσκων (B) και (C) έως ότου ασκηθεί φόρτιση σε όλους τους ιμάντες σύμφωνα με τη διάταξή τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της λειτουργίας και της δοκιμής καθαυτής, η πόρπη πρέπει να παραμένει ελεύθερη από τον δίσκο (A) ή οποιαδήποτε τμήματα του δίσκου (A). Στη συνέχεια οι δίσκοι (B) και (C) δράττονται σφικτά μεταξύ τους και η δύναμη έλξης αυξάνεται με εγκάρσια ταχύτητα 100 ± 20 mm/min έως την επίτευξη των απαιτούμενων τιμών.

8.2.2.   Μηχανισμός ρυθμίσεως

8.2.2.1.   Ευκολία ρυθμίσεως

8.2.2.1.1.   Κατά τη διάρκεια της δοκιμής ενός χειροκινήτου μηχανισμού ρυθμίσεως, ο ιμάντας πρέπει να έλκεται από το μηχανισμό κατά κανονικό τρόπο, ώστε να ληφθούν υπόψη οι κανονικές συνθήκες χρησιμοποιήσεως με ταχύτητα 100 ± 20 mm/min, και η μεγίστη δύναμη πρέπει να μετρηθεί με προσέγγιση ακέραιας τιμής Ν, αφού έχουν ελεγχθεί τα πρώτα 25 ± 5 mm ιμάντα.

8.2.2.1.2.   Η δοκιμή πραγματοποιείται κατά τις δύο διευθύνσεις της κίνησης του ιμάντα διά μέσου του μηχανισμού ρυθμίσεως, του ιμάντα οφείλοντος να υποστεί 10 κύκλους προ της μετρήσεως.

8.2.3.   Δοκιμή μικροολισθήσεως (βλέπε σχήμα 3 του παραρτήματος 5)

8.2.3.1.   Τα στοιχεία ή τα συστήματα που θα υποβληθούν στη δοκιμή μικροολισθήσεως θα διατηρηθούν τουλάχιστον για 24 ώρες προ της δοκιμής σε περιβάλλον με θερμοκρασία 20 ± 5 °C και σχετική υγρασία 65 ± 5 %. Η δοκιμή θα διεξαχθεί σε θερμοκρασία μεταξύ 15 και 30 °C.

8.2.3.2.   Το ελεύθερο άκρο του ιμάντα θα έχει διάταξη ίδια με εκείνη που χρησιμοποιείται όταν το σύστημα βρίσκεται σε χρήση εντός του οχήματος και δεν θα είναι προσδεδεμένος σε κάποιο τμήμα.

8.2.3.3.   Ο μηχανισμός ρυθμίσεως θα τοποθετηθεί σε ένα κάθετο τεμάχιο ιμάντα, στο ένα άκρο του οποίου θα υπάρχει φορτίο 50 ± 0,5 N (οδηγούμενο κατά τρόπο ώστε να αποφευχθεί η αιώρηση του φορτίου και η συστροφή του ιμάντα). Το ελεύθερο άκρο του ιμάντα από τον μηχανισμό ρυθμίσεως θα τοποθετείται καθέτως προς τα επάνω ή προς τα κάτω, όπως ακριβώς είναι στο όχημα. Το άλλο άκρο θα διέρχεται διά μέσου κυλινδρικού μηχανισμού παραμόρφωσης έχοντας τον οριζόντιο άξονά του παράλληλο προς το επίπεδο του τμήματος του ιμάντα που στηρίζει το βάρος, ενώ το τμήμα που διέρχεται διά μέσου του κυλινδρικού μηχανισμού θα είναι οριζόντιο.

8.2.3.4.   Το υπό δοκιμή σύστημα θα έχει τέτοια διάταξη ώστε το κέντρο του, στην υψηλότερη θέση στην οποία δύναται να ανυψωθεί, να βρίσκεται σε απόσταση 300 ± 5 mm από τράπεζα στηρίξεως, και το φορτίο των 50 N θα απέχει 100 ± 5 mm από την εν λόγω τράπεζα στηρίξεως.

8.2.3.5.   Ο αριθμός των πραγματοποιουμένων κύκλων προ της δοκιμής θα είναι 20 ± 2, και στη συνέχει 1 000 ± 5 κύκλοι με συχνότητα 30 ± 10 ανά λεπτό, του ολικού πλάτους όντος 300 ± 20 mm, ή ως προσδιορίζεται στο σημείο 8.2.5.2.6.2. Το φορτίο των 50 N εφαρμόζεται μόνο κατά τη διάρκεια ενός χρόνου που αντιστοιχεί σε μία μετατόπιση 100 ± 20 mm ανά ημιπερίοδο. Η μικροολίσθηση θα μετράται από τη θέση στο τέλος των 20 κύκλων προ της δοκιμής.

8.2.4.   Συσπειρωτήρας

8.2.4.1.   Δύναμη επανατυλίξεως

8.2.4.1.1.   Οι δυνάμεις επανατυλίξεως μετρούνται επί ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας εγκατεστημένου επί ενός ανδρεικέλου όπως στη δοκιμή που περιγράφεται στο σημείο 8.1.3. Η τάση του ιμάντα μετρείται όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς το σημείο επαφής μετά του ανδρεικέλου (αλλά ακριβώς έμπροσθεν του σημείου αυτού), ενώ ο ιμάντας επανατυλίσσεται με μια κατά προσέγγιση ταχύτητα 0,6 m ανά λεπτό.

8.2.4.2.   Αντοχή του μηχανισμού του συσπειρωτήρα

8.2.4.2.1.   Ο ιμάντας εκτυλίσσεται και αφίεται να επανατυλιχθεί όσες φορές προδιαγράφεται, με μέγιστο ρυθμό 30 κύκλων ανά λεπτό. Στην περίπτωση των συσπειρωτήρων κατεπειγούσης ασφαλίσεως, μια ισχυρότερη δόνηση που έχει αποτέλεσμα να ασφαλίζει τον συσπειρωτήρα προσδίδεται κάθε 5 κύκλους. Ο ίδιος αριθμός δονήσεων προσδίδεται σε πέντε διαφόρους θέσεις, ήτοι σε 90, 80, 75, 70 και 65 % του ολικού μήκους του προσδεδεμένου στον συσπειρωτήρα ιμάντα. Πάντως, όταν το μήκος αυτό υπερβαίνει τα 900 mm, τα ανωτέρω ποσοστά αναφέρονται στα τελευταία 900 mm ιμάντα που παραμένουν τυλιγμένα επί του συσπειρωτήρα.

8.2.4.3.   Ασφάλιση των συσπειρωτήρων κατεπειγούσης ασφαλίσεως

8.2.4.3.1.   Ο συσπειρωτήρας δοκιμάζεται όταν παραμένουν τυλιγμένα επί του τυμπάνου του συσπειρωτήρα 300 ± 3 mm ιμάντα.

8.2.4.3.2.   Στην περίπτωση ενός συσπειρωτήρα ενεργοποιούμενου από την κίνηση του ιμάντα, η έκταση πραγματοποιείται κατά τη διεύθυνση κατά την οποία πραγματοποιείται κανονικά, όταν ο συσπειρωτήρας είναι εγκατεστημένος εντός ενός οχήματος.

8.2.4.3.3.   Όταν οι συσπειρωτήρες υποβάλλονται στις δοκιμές ευαισθησίας στην επιτάχυνση του οχήματος, οι δοκιμές πραγματοποιούνται με την ανωτέρω αναφερομένη έκταση κατά δύο καθέτους άξονες, οι οποίοι είναι οριζόντιοι, αν ο συσπειρωτήρας είναι εγκατεστημένος εντός ενός οχήματος σύμφωνα με τις εξειδικεύσεις του κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών. Όταν αυτή η θέση δεν προσδιορίζεται, η επιφορτισμένη με τη δοκιμή θα αρχή θα προβαίνει σε διαβούλευση με τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών. Μια από αυτές τις διευθύνσεις δοκιμής πρέπει να επιλέγεται από την τεχνική υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τις δοκιμές επικυρώσεως, ως παρουσιάζουσα τις πιο αντίξοες συνθήκες λειτουργίας του μηχανισμού ασφαλίσεως.

8.2.4.3.4.   Το σύνολο των συσκευών πρέπει να έχει κατασκευασθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε η προδιαγραφομένη επιτάχυνση να επιτυγχάνεται με ένα μέσο ρυθμό αυξήσεως τουλάχιστον 25 g/s (10).

8.2.4.3.5.   Για να εξακριβωθεί η πιστότητα στις προδιαγραφές των σημείων 7.2.3.2.1.3 και 7.2.3.2.1.4, ο συσπειρωτήρας πρέπει να τοποθετηθεί επί οριζοντίου τράπεζας και η τράπεζα να μεταβάλλει την κλίση της με ρυθμό που δεν υπερβαίνει τις 2° ανά δευτερόλεπτο μέχρι τη στιγμή της ασφαλίσεως. Η δοκιμή πρέπει να επαναληφθεί και κατά άλλες διευθύνσεις κατά τρόπο ώστε να εξασφαλισθεί ότι τηρούνται οι προδιαγραφές.

8.2.4.4.   Δοκιμή διάβρωσης

8.2.4.4.1.   Η δοκιμή διάβρωσης που περιγράφεται στο σημείο 8.1.1 ανωτέρω.

8.2.4.5.   Δοκιμή αντοχής στη σκόνη

8.2.4.5.1.   Ο συσπειρωτήρας εγκαθίσταται σε έναν θάλαμο δοκιμών, όπως υποδεικνύεται στο παράρτημα 3 του παρόντος κανονισμού Θα έχει τον ίδιο προσανατολισμό με τον οποίο είναι εγκατεστημένος στο όχημα. Ο θάλαμος δοκιμών περιέχει σκόνη που ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές του σημείου 8.2.4.5.2 κατωτέρω. Ο ιμάντας του συσπειρωτήρα εκτυλίσσεται κατά ένα μήκος 500 mm και διατηρείται έτσι εκτός κατά τη διάρκεια 10 πλήρων κύκλων εκτυλίξεως και επανατυλίξεως στους οποίους υπόκειται εντός του ενός ή των δύο λεπτού(-ών) που ακολουθεί(-θούν) κάθε διαταραχή της σκόνης. Η σκόνη διαταράσσεται με ρυθμό πέντε δευτερολέπτων κάθε 20 λεπτά επί μία περίοδο πέντε ωρών, με τη βοήθεια ξηρού, πεπιεσμένου και απηλλαγμένου ελαίου λιπάνσεως αέρος, σχετικής πιέσεως 5,5 ± 0,5 bars διερχομένου από μία οπή διαμέτρου 1,5 ± 0,1 mm.

8.2.4.5.2.   Η σκόνη που χρησιμοποιείται στη δοκιμή που περιγράφεται στο σημείο 8.2.4.5.1 συνίσταται εξ 1 kg περίπου αποξηραμένου χαλαζίου. Η κοκκομετρία πρέπει να είναι η ακόλουθη:

α)	διερχομένη δι’ ενός ανοίγματος 150 μm, διαμέτρου του νήματος 104 μm: 99 έως 100 %·

β)	διερχομένη δι’ ενός ανοίγματος 105 μm, διαμέτρου του νήματος 64 μm: 76 έως 86 %·

γ)	διερχομένη δι’ ενός ανοίγματος 75 μm, διαμέτρου του νήματος 52 μm: 60 έως 70 %.

8.2.5.   Στατική δοκιμή για ιμάντες

8.2.5.1.   Δοκιμή αντοχής ιμάντα

8.2.5.1.1.   Οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιηθούν κάθε φορά επί δύο νέων δειγμάτων ιμάντων, προετοιμασμένων σύμφωνα με μία από τις διατάξεις του σημείου 7.2.4.

8.2.5.1.2.   Κάθε ιμάντας πρέπει να δράττεται μεταξύ των σιαγόνων μιας μηχανής δοκιμής έλξεως. Οι σιαγόνες πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται μια θραύση του ιμάντα πλησίον ή στο ύψος αυτών. Η ταχύτητα μετατοπίσεως πρέπει να είναι 100 ± 20 mm/min. Το ελεύθερο μήκος του δείγματος μεταξύ των σιαγόνων της μηχανής στην αρχή της δοκιμής πρέπει να είναι 200 ± 40 mm.

8.2.5.1.3.   Εν συνεχεία, η τάση αυξάνει ως τη θραύση του ιμάντα και σημειώνεται η φόρτιση θραύσεως.

8.2.5.1.4.   Αν ο ιμάντας ολισθαίνει ή σχίζεται στη θέση της μιας των σιαγόνων ή σε απόσταση μικρότερη των 10 mm από μία εξ αυτών, η δοκιμή ακυρώνεται και μία νέα δοκιμή πραγματοποιείται επί ενός άλλου δείγματος.

8.2.5.2.   Τα δύο δείγματα ιμάντων που αναφέρονται στο σημείο 3.2.3 θα προσαρμόζονται ως εξής:

8.2.5.2.1.   Προσαρμογή στη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος

8.2.5.2.1.1.   Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει επί 24 ± 1 ώρες εντός ατμοσφαίρας της οποίας η θερμοκρασία είναι 23 ± 5 °C και η σχετική υγρασία 50 ± 10 %. Αν η δοκιμή δεν πραγματοποιηθεί ευθύς αμέσως μετά την προετοιμασία, το δείγμα πρέπει να τοποθετηθεί εντός ενός δοχείου ερμητικά κλεισμένου μέχρι την έναρξη της δοκιμής. Η φόρτιση θραύσεως πρέπει να προσδιορισθεί εντός των πέντε λεπτών που ακολουθούν μετά την έξοδό του από την ατμόσφαιρα προετοιμασίας ή από το δοχείο.

8.2.5.2.2.   Προετοιμασία στο φως

8.2.5.2.2.1.   Εφαρμόζονται οι προδιαγραφές της συστάσεως ISO/105-B02(1978). Ο ιμάντας εκτίθεται στο φως για τον απαραίτητο χρόνο για να επιτευχθεί επί της χρησιμοποιουμένης προτύπου κυανής βαφής αριθ. 7 αντίθεση ίση προς τον αριθμό 4 της κλίμακος του τεφρόχρου.

8.2.5.2.2.2.   Μετά την έκθεση ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει επί τουλάχιστον 24 ώρες εντός ατμοσφαίρας της οποίας η θερμοκρασία είναι 23° ± 5 °C και η σχετική υγρασία 50 ± 10 %. Η φόρτιση θραύσεως πρέπει να προσδιορισθεί εντός των πέντε λεπτών που ακολουθούν την έξοδο του δείγματος από το χώρο προετοιμασίας.

8.2.5.2.3.   Προετοιμασία στο ψύχος

8.2.5.2.3.1.   Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει επί τουλάχιστον 24 ώρες εντός ατμοσφαίρας της οποίας η θερμοκρασία είναι 23 ± 5 °C και η σχετική υγρασία 50 ± 10 %.

8.2.5.2.3.2.   Εν συνεχεία ο ιμάντας τοποθετείται για 90 ± 5 λεπτά σε μία επίπεδη επιφάνεια εντός ενός ψυχρού θαλάμου στον οποίο η θερμοκρασία του αέρος είναι 30 ± 5 °C. Κατόπιν διπλούται και ο διπλωθείς ιμάντας φορτίζεται με μία μάζα 2 ± 0,2 kg ψυχρανθείσα εκ των προτέρων στους 30 ± 5 °C. Αφού ο ιμάντας παραμείνει υπό φορτίο επί 30 ± 5 λεπτά εντός του ιδίου αυτού ψυχρού θαλάμου, αφαιρείται η μάζα και μετρείται η φόρτιση θραύσεως εντός των πέντε λεπτών που ακολουθούν την έξοδο του ιμάντα από τον ψυχρό θάλαμο.

8.2.5.2.4.   Προετοιμασία στη θερμότητα

8.2.5.2.4.1.   Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει επί 180 ± 10 λεπτά εντός ατμοσφαίρας της οποίας η θερμοκρασία είναι 60 ± 5 °C και η σχετική υγρασία 65 ± 5 %.

8.2.5.2.4.2.   Η φόρτιση θραύσεως πρέπει να προσδιορισθεί εντός των πέντε λεπτών που ακολουθούν την έξοδο του δείγματος από το θερμαινόμενο ερμάριο.

8.2.5.2.5.   Έκθεση στο ύδωρ

8.2.5.2.5.1.   Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει καθ’ ολοκληρία εμβαπτισμένος επί 180 ± 10 λεπτά εντός απεσταγμένου ύδατος σε θερμοκρασία 20 ± 5 °C, στο οποίο έχουν προστεθεί ίχνη διαβρεκτικού. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί οιοδήποτε διαβρεκτικό που αρμόζει στην εξεταζόμενη ίνα.

8.2.5.2.5.2.   Η φόρτιση θραύσεως πρέπει να προσδιορισθεί εντός των πέντε λεπτών που ακολουθούν την έξοδο του ιμάντα εκ του ύδατος.

8.2.5.2.6.   Προετοιμασία στη φθορά διά τριβής

8.2.5.2.6.1.   Τα στοιχεία ή τα συστήματα που θα υποβληθούν στη δοκιμή φθοράς διά της τριβής θα διατηρηθούν τουλάχιστον για 24 ώρες προ της δοκιμής σε περιβάλλον με θερμοκρασία 23° ± 5 °C και σχετική υγρασία 50 ± 10 %. Η διαδικασία φθοράς διά τριβής πραγματοποιείται σε μία θερμοκρασία περιβάλλοντος περιλαμβανομένη μεταξύ 15 και 30 °C.

8.2.5.2.6.2.   Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθενται οι γενικές συνθήκες για κάθε δοκιμή:

	Φόρτιση (N)	Κύκλοι ανά λεπτό	Αριθμός κύκλων
Διαδικασία τύπου 1	10 ± 0,1	30 ± 10	1 000 ± 5
Διαδικασία τύπου 2	5 ± 0,05	30 ± 10	5 000 ± 5

Στις περιπτώσεις που υφίσταται ανεπαρκές μήκος ιμάντα για δοκιμή μετατόπισης πλέον των 300 mm, η δοκιμή δύναται να πραγματοποιείται επί μικρότερου μήκους τουλάχιστον 100 mm.

8.2.5.2.6.3.   Ειδικές συνθήκες των διαδικασιών φθοράς διά τριβής

8.2.5.2.6.3.1.   Διαδικασία τύπου 1: για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ιμάντας διέρχεται διά μέσου ενός μηχανισμού ρυθμίσεως. Η φόρτιση των 10 N εφαρμόζεται κατακορύφως κατά ένα συνεχή τρόπο επί του ενός ιμάντα. Ο άλλος ιμάντας είναι οριζόντιος και συνδέεται με έναν μηχανισμό κινούντα το πλέγμα με μία παλινδρομική κίνηση. Ο μηχανισμός ρυθμίσεως είναι τοποθετημένος κατά τρόπο ώστε το οριζόντιο τμήμα του ιμάντα να παραμένει τεταμένο (βλέπε παράρτημα 5 σχήμα 1).

8.2.5.2.6.3.2.   Διαδικασία τύπου 2: για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ιμάντας αλλάζει διεύθυνση διερχόμενος από ένα άκαμπτο τμήμα. Οι γωνίες των δύο τμημάτων του ιμάντα πρέπει να είναι σύμφωνες με το σχήμα 2 του παραρτήματος 5. Η φόρτιση των 5 N εφαρμόζεται κατά συνεχή τρόπο. Στις περιπτώσεις όπου ο ιμάντας αλλάζει διεύθυνση περισσότερες από μία φορές διερχέμονες από άκαμπτο τμήμα, δύναται να αυξηθεί η φόρτιση των 5 N ούτως ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή μετατόπιση του ιμάντα των 300 mm διά μέσου του άκαμπτου τμήματος.

8.2.6.   Μηχανισμοί ασφαλίσεως

8.2.6.1.   Μηχανισμοί κλάσης Α.

Το σύστημα συγκράτησης παιδιών και το μεγαλύτερο ανδρείκελο για το οποίο προορίζεται το σύστημα συγκράτησης θα τοποθετηθούν όπως παρουσιάζεται στο σχήμα 5 κατωτέρω. Το πλέγμα θα είναι σύμφωνο με τις εξειδικεύσεις του παραρτήματος 13 του παρόντος κανονισμού. Θα εφαρμοστεί πλήρως η αφάλιση και θα τοποθετηθεί ένδειξη στη ζώνη στο σημείο όπου αυτή εισέρχεται στην ασφάλιση. Τα όργανα μέτρησης της δύναμης θα προσαρτηθούν στη ζώνη μέσω δακτυλίου σχήματος D, και θα ασκηθεί για διάρκεια τουλάχιστον ενός δευτερολέπτου δύναμη ίση με τη διπλάσια (± 5 %) μάζα του βαρύτερου ανδρεικέλου της ομάδας I. Η κατώτερη θέση θα χρησιμοποιηθεί για τις ασφαλίσεις στη θέση Α και η άνω θέση για ασφαλίσεις στη θέση Β. Η δύναμη θα ασκηθεί για 9 επιπλέον φορές. Θα τοποθετηθεί μια επιπλέον ένδειξη στη ζώνη στο σημείο όπου εισέρχεται στην ασφάλιση και θα μετρηθεί η απόσταση μεταξύ των δύο ενδείξεων. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής ο συσπειρωτήρας πρέπει να είναι απασφαλισμένος.

Σχήμα 5

8.2.6.2.   Μηχανισμοί κλάσης Β

Το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα στερεωθεί σταθερά και το πλέγμα, όπως καθορίζεται στο παράρτημα 13 του παρόντος κανονισμού, θα διέλθει από την ασφάλιση και το πλαίσιο ακολουθώντας την περιγραφόμενη στις οδηγίες του κατασκευαστή δρομολόγηση. Η ζώνη θα διέλθει από τον εξοπλισμό δοκιμής όπως περιγράφεται στο σχήμα 6 κατωτέρω και θα προσαρτηθεί σε μάζα 5,25 ± 0,05 kg. Θα υφίσταται ελεύθερο μήκος 650 ± 40 mm του πλέγματος μεταξύ της μάζας και του σημείου όπου το πλέγμα εξέρχεται από το πλαίσιο. Θα εφαρμοστεί πλήρως η ασφάλιση και θα τοποθετηθεί ένδειξη στη ζώνη στο σημείο όπου αυτή εισέρχεται στην ασφάλιση. Η μάζα θα ανυψωθεί και θα απελευθερωθεί ούτως ώστε να πραγματοποιήσει ελεύθερη πτώση διαγράφοντας απόσταση 25 ± 1 mm. Η εν λόγω διαδικασία θα επαναληφθεί 100 φορές ± 2 με συχνότητα 60 ± 2 κύκλων/λεπτό, για λόγους προσομοίωσης της απότομης εκτίναξης του συστήματος συγκράτησης παιδιών εντός του οχήματος. Θα τοποθετηθεί μια επιπλέον ένδειξη στη ζώνη στο σημείο όπου εισέρχεται στην ασφάλιση και θα μετρηθεί η απόσταση μεταξύ των δύο ενδείξεων.

Ο μηχανισμός ασφαλίσεως πρέπει να καλύπτει το πλήρες πλάτος του πλέγματος σε κατάσταση εγκατάστασης ενώ είναι εγκατεστημένο το ανδρείκελο 15 kg. Η εν λόγω δοκιμή θα πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας γωνίες πλέγματος ίδιες με εκείνες που δημιουργούνται κατά την κανονική χρήση. Το ελεύθερο άκρο του τμήματος της ζώνης του υπογαστρίου θα είναι σταθερό. Η δοκιμή θα πραγματοποιηθεί με το σύστημα συγκράτησης παιδιών σταθερά προσαρτημένο στον πάγκο δοκιμής που χρησιμοποιείται κατά τη δοκιμή ανατροπής ή τη δυναμική δοκιμή. Ο ιμάντας φόρτωσης μπορεί να προσαρτηθεί στην προσομοιούμενη πόρπη.

Σχήμα 6

Σχηματική διάταξη της δοκιμής ασφάλισης κλάσης Β

8.2.7.   Δοκιμή προετοιμασίας για μηχανισμούς ρυθμίσεως που προσαρμόζονται απευθείας στο σύστημα συγκράτησης παιδιών

Εγκαταστήστε το μεγαλύτερο ανδρείκελο για το οποίο προορίζεται το σύστημα συγκράτησης παιδιών, όπως και για τη δυναμική δοκιμή, περιλαμβάνοντας την τυπική χαλάρωση που προσδιορίζεται στο σημείο 8.1.3.6. Σημειώστε μια γραμμή αναφοράς στο πλέγμα στο σημείο όπου το ελεύθερο άκρος του πλέγματος εισέρχεται στον μηχανισμό ρυθμίσεως.

Αφαιρέστε το ανδρείκελο και τοποθετήστε το σύστημα συγκράτησης στην εξάρτηση προετοιμασίας που εμφαίνεται στο σχήμα 1 του παραρτήματος 19.

Το πλέγμα πρέπει να υποστεί κύκλους για συνολική απόσταση τουλάχιστον 150 mm διά μέσου του μηχανισμού ρυθμίσεως. Αυτή η κίνηση θα είναι τέτοια ώστε τουλάχιστον μήκος 100 mm του πλέγματος από την πλευρά της γραμμής αναφοράς προς το ελεύθερο άκρο του πλέγματος και την υπόλοιπη απόσταση κίνησης (περίπου 50 mm) από την πλευρά της ολοκληρωμένης ζώνης τύπου σαγής της γαρμμής αναφροάς να μετακινείται μέσω του μηχανισμού ρυθμίσεως.

Αν το μήκος του πλέγματος από τη γραμμή αναφοράς έως το ελεύθερο άκρο του πλέγματος είναι ανεπαρκές για την ως άνω περιγραφόμενη κίνηση, η απόσταση 150 mm μετακίνησης μέσω του μηχανισμού ρυθμίσεως θα είναι από τη θέση πλήρους έκτασης της ζώνης τύπου σαγής.

Η συχνότητα των κύκλων θα είναι 10 ± 1 κύκλοι/λεπτό, με ταχύτητα 150 ± 10 mm/sec στο «Β».

8.2.8.   Δοκιμή θερμοκρασίας

8.2.8.1.   Τα εξαρτήματα που προσδιορίζονται στο σημείο 7.1.5.1 θα εκτεθούν σε περιβάλλον επάνω από επιφάνεια ύδατος σε κλειστό χώρο, με θερμοκρασία του εν λόγω περιβάλλοντος όχι μικρότερη από 80 °C, για συνεχή περίοδο τουλάχιστον 24 ωρών και στη συνέχεια θα ψυχθούν σε περιβάλλον με θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 23 °C. Της περιόδου ψύξης θα ακολουθήσουν τρεις διαδοχικοί κύκλοι 24 ωρών, και κάθε κύκλος θα αποτελείται από τις εξής διαδοχικές ακολουθίες:

α)	θα διατηρείται περιβάλλον με θερμοκρασία τουλάχιστον 100 °C για συνεχή περίοδο 6 ωρών και το εν λόγω περιβάλλον θα επιτυγχάνεται εντός 80 λεπτών από την έναρξη του κύκλου· στη συνέχεια·

β)	θα διατηρείται περιβάλλον με θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 0 °C για συνεχή περίοδο 6 ωρών και το εν λόγω περιβάλλον θα επιτυγχάνεται εντός 90 λεπτών· στη συνέχεια·

γ)	θα διατηρείται περιβάλλον θερμοκρασίας όχι μεγαλύτερης των 23 °C για το υπολειπόμενο διάστημα του 24ωρου κύκλου.

8.3.   Πιστοποίηση του μαξιλαριού του πάγκου δοκιμής

8.3.1.   Το μαξιλάρι της θέσης δοκιμής θα πιστοποιείται όταν είναι νέο προκειμένου να καθορίζονται οι αρχικές τιμές της διείσδυσης λόγω πρόσκρουσης και της μέγιστης επιβράδυνσης, και στη συνέχεια κάθε 50 δυναμικές δοκιμές ή τουλάχιστον επί μηνιαίας βάσης, όποιο από τα δύο είναι το ενωρίτερο, ή πριν από κάθε δοκιμή αν χρησιμοποιείται συχνά η εξάρτηση δοκιμής.

8.3.2.   Οι διαδικασίες πιστοποίησης και μέτρησης θα αντιστοιχούν σε εκείνες που προσδιορίζονται στην πλέον πρόσφατη έκδοση του προτύπου ISO 6487· ο εξοπλισμός μέτρησης θα αντιστοιχεί στην προδιαγραφή διαύλου δεδομένων κλάσης φίλτρου διαύλου (CFC) 60.

Χρησιμοποιώντας τη συσκευή δοκιμής που προσδιορίζεται στο παράρτημα 17 του παρόντος κανονισμού, πραγματοποιήστε 3 δοκιμές, σε απόσταση 150 ± 5 mm από την εμπρόσθια ακμή του μαξιλαριού στον άξονα και 150 ± 5 mm προς κάθε διεύθυνση από τον άξονα.

Τοποθετήστε τη συσκευή καθέτως επάνω σε επίπεδη άκαμπτη επιφάνεια. Χαμηλώστε τη μάζα προσκρούσεως έως ότου εφάπτεται με την επιφάνεια και θέστε τον δείκτη διείσδυσης στη μηδενική θέση. Τοποθετήστε τη συσκευή καθέτως επάνω από το σημείο δοκιμής, ανυψώστε τη μάζα σε ύψος 500 ± 5 mm και αφήστε τη να πραγματοποιήσει ελεύθερη πτώση ώστε να προσκρουσθεί με την επιφάνεια του καθίσματος. Καταγράψτε την καμπύλη διείσδυσης και επιβράδυνσης.

8.3.3.   Οι μέγιστες καταγεγραμμένες τιμές δεν πρέπει να αποκλίνουν από τις αρχικές τιμές κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 15 %.

8.4.   Καταγραφή δυναμικής συμπεριφοράς

8.4.1.   Προκειμένου να προσδιορίζεται η συμπεριφορά του ανδρεικέλου και οι μετατοπίσεις του, όλες οι δυναμικές δοκιμές πρέπει να καταγράφονται υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

8.4.1.1.

Συνθήκες κινηματογράφησης και εγγραφής: α) η συχνότητα πρέπει να είναι τουλάχιστον 500 καρέ ανά δευτερόλεπτο· β) η δοκιμή πρέπει να κινηματογραφείται, να βιντεοσκοπείται ή να εγγράφεται σε μέσο αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων.

8.4.1.2.

Εκτίμηση αβεβαιότητας:   Τα εργαστήρια δοκιμών πρέπει να διαθέτουν και να εφαρμόζουν διαδικασίες για την εκτίμηση της αβεβαιότητας των μετρήσεων της μετατόπισης της κεφαλής του ανδρείκελου. Η αβεβαιότητα πρέπει να είναι της τάξης του + 25 mm.   Παραδείγματα διεθνών προτύπων για τις διαδικασίες αυτές είναι το πρότυπο EA-4/02 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαπίστευσης ή το πρότυπο ISO 5725:1994 ή η μέθοδος της Γενικής Μέτρησης της Αβεβαιότητας (GUM).

8.5.   Οι μετρητικές διαδικασίες θα αντιστοιχούν σε εκείνες που προσδιορίζονται στο πρότυπο ISO 6487: 2002. Οι κλάσεις συχνότητας διαύλου θα είναι:

Τύπος μετρήσεως	CFC(FH)	Συχνότητα αποκοπής (FN)
Επιτάχυνση άμαξας	60	βλέπε ISO 6487:2002 παράρτημα A
Φορτίσεις ζώνης	60	βλέπε ISO 6487:2002 παράρτημα A
Επιτάχυνση θώρακα	180	βλέπε ISO 6487:2002 παράρτημα A
Επιτάχυνση κεφαλής	1 000	1 650

Ο ρυθμός δειγματοληψίας πρέπει να είναι τουλάχιστον δεκαπλάσιος της κλάσης συχνότητας διαύλου (π.χ. σε εγκαταστάσεις με κλάση συχνότητας διαύλου 1 000, αυτή η τιμή αντιστοιχεί σε ρυθμό δειγματοληψίας περίπου 10 000 δείγματα ανά δευτερόλεπτο ανά δίαυλο).

9.   ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

9.1.   Το πρακτικό δοκιμής πρέπει να καταγράφει τα αποτελέσματα όλων των δοκιμών και των μετρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων στοιχείων:

α)	του είδος του μηχανισμού που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή (μηχανισμός επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης)·

β)	τη συνολική μεταβολή ταχύτητας,

γ)	την ταχύτητα της άμαξας αμέσως πριν από την πρόσκρουση μόνο για τα έλκηθρα επιβράδυνσης·

δ)	την καμπύλη επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης σε όλο το διάστημα μεταβολής της ταχύτητας της άμαξας και τουλάχιστον για 300 ms·

ε)	τον χρόνο (σε ms) όταν η κεφαλή του ανδρείκελου έρχεται στη θέση της μέγιστης μετατόπισής της κατά τη διεξαγωγή της δυναμικής δοκιμής·

στ)	τη θέση της πόρπης κατά τη διάρκεια της δοκιμής, αν είναι μεταβλητή, και

ζ)	κάθε ζημία ή ρήξη.

9.2.   Αν οι περί αγκυρώσεων διατάξεις του προσαρτήματος 3 του παραρτήματος 6 του παρόντος κανονισμού δεν έχουν τηρηθεί, το πρακτικό δοκιμής πρέπει να περιγράφει τη διαδικασία τοποθετήσεως του συστήματος συγκράτησης παιδιών, καθώς επίσης τις σημαντικές γωνίες και διαστάσεις.

9.3.   Όταν το σύστημα συγκράτησης παιδιών δοκιμάζεται σε όχημα ή στη δομή του οχήματος, το πρακτικό της δοκιμής θα προσδιορίζει τον τρόπο συνδέσεως της δομής του οχήματος στην άμαξα, τη θέση του συστήματος συγκράτησης παιδιών και την κλίση των ερεισινώτων των καθισμάτων.

9.4.   Στα πρακτικά των δοκιμών έγκρισης τύπου και καταλληλότητας της παραγωγής πρέπει να καταγράφεται ο έλεγχος των σημάνσεων και των οδηγιών εγκατάστασης και χρήσης.

10.   ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΎΠΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

10.1.   Κάθε τροποποίηση του συστήματος συγκράτησης παιδιών θα κοινοποιείται στο διοικητικό τμήμα που έχει εγκρίνει τον τύπο του συστήματος συγκράτησης παιδιών. Στη συνέχεια το τμήμα θα μπορεί:

10.1.1.

είτε να θεωρήσει ότι οι διεξηχθείσες τροποποιήσεις δεν πιθανολογείται να έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις και ότι σε κάθε περίπτωση το σύστημα συγκράτησης παιδιών θα συνεχίζει να πληροί τις προδιαγραφές·

10.1.2.

είτε να απαιτήσει επιπλέον πρακτικό δοκιμής από την υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών τεχνική υπηρεσία.

10.2.   Η επιβεβαίωση ή άρνηση της έγκρισης, καθορίζοντας τις μεταβολές, θα κοινοποιηθεί διά της διαδικασίας που ορίζεται στο σημείο 5.3 παραπάνω, στα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν αυτόν τον κανονισμό.

10.3.   Η αρμόδια αρχή που εκδίδει την επέκταση έγκρισης θα αναθέσει έναν σειριακό αριθμό για τέτοια επέκταση και θα ενημερώσει σχετικά τα λοιπά συμβαλλόμενα στη συμφωνία του 1958 μέρη που εφαρμόζουν αυτόν τον κανονισμό, μέσω εντύπου κοινοποίησης που θα είναι σύμφωνο με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

11.   ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

11.1.   Προκειμένου να διασφαλίζεται ότι το σύστημα παραγωγής του κατασκευαστή είναι ικανοποιητικό, η τεχνική υπηρεσία που διεξήγαγε τις δοκιμές έγκρισης τύπου πρέπει να διεξάγει δοκιμές καταλληλότητας της παραγωγής σύμφωνα με το σημείο 11.2.

11.2.   Καταλληλότητα της παραγωγής συστημάτων συγκράτησης παιδιών

Η παραγωγή κάθε νέου εγκεκριμένου τύπου συστημάτων συγκράτησης παιδιών ο οποίος εμπίπτει στις κατηγορίες «καθολική», «οιονεί καθολική» και «περιορισμένη» πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμές καταλληλότητας της παραγωγής.

Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να λαμβάνεται από την πρώτη παρτίδα παραγωγής ένα τυχαίο δείγμα 5 συστημάτων συγκράτησης παιδιών.

Ως πρώτη παρτίδα παραγωγής νοείται η παραγωγή μιας πρώτης παρτίδας η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον 50 και έως και 5 000 συστήματα συγκράτησης παιδιών.

11.2.1.   Δυναμικές δοκιμές

11.2.1.1.   Στη δυναμική δοκιμή που περιγράφεται στο σημείο 8.1.3 υποβάλλονται πέντε συστήματα συγκράτησης παιδιών. Η τεχνική υπηρεσία που διεξήγαγε τις δοκιμές έγκρισης τύπου επιλέγει τις συνθήκες υπό τις οποίες προκύπτει η μέγιστη οριζόντια μετατόπιση κεφαλής κατά τις δυναμικές δοκιμές έγκρισης τύπου, εξαιρουμένων των συνθηκών που περιγράφονται στο ανωτέρω σημείο 7.1.4.1.10.1.2. Και τα πέντε συστήματα συγκράτησης παιδιών πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή υπό τις ίδιες συνθήκες.

11.2.1.2.   Για κάθε δοκιμή που περιγράφεται στο σημείο 11.2.1.1, πρέπει να μετρώνται η μέγιστη οριζόντια μετατόπιση κεφαλής και οι επιταχύνσεις θώρακα.

α)

Τα αποτελέσματα των μετρήσεων μέγιστης οριζόντιας μετατόπισης κεφαλής πρέπει να ικανοποιούν τις ακόλουθες δύο συνθήκες:   Καμία τιμή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1,05 L, και   το άθροισμα X + S δεν πρέπει να υπερβαίνει την τιμή L, Όπου: L = η προδιαγραφόμενη οριακή τιμή X = η μέση τιμή S = η τυπική απόκλιση των τιμών

β)

Τα αποτελέσματα των μετρήσεων της επιτάχυνσης θώρακα πρέπει να ικανοποιούν τις απαιτήσεις του σημείου 7.1.4.2.1 και, επιπλέον, η συνθήκη X + S του σημείου 11.2.1.3 α) πρέπει να ισχύει για τα αποτελέσματα της προκύπτουσας επιτάχυνσης στήθους της τάξης των 3 ms (όπως ορίζεται στο σημείο 7.1.4.2.1) και να καταγράφεται για πληροφοριακούς σκοπούς.

11.2.2.   Έλεγχος σημάνσεων

11.2.2.1.   Η τεχνική υπηρεσία που διεξήγαγε τις δοκιμές έγκρισης τύπου πρέπει να ελέγχει τη συμμόρφωση των σημάνσεων προς τις προδιαγραφές της παραγράφου 4.

11.2.3.   Έλεγχος οδηγιών εγκατάστασης και οδηγιών χρήσης.

11.2.3.1.   Η τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης πρέπει να ελέγχει τη συμμόρφωση των οδηγιών εγκατάστασης και χρήσης προς το σημείο15.

12.   ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΕΣ ΡΟΥΤΙΝΑΣ

Οι διαδικασίες συμμόρφωσης της παραγωγής θα πληρούν, παράλληλα με εκείνες που περιγράφονται στο παράρτημα 2 της συμφωνίας E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2, τις εξής προδιαγραφές:

12.1.

Οποιοδήποτε σύστημα συγκράτησης παιδιών που θα εγκριθεί βάσει του παρόντος κανονισμού θα έχει κατασκευαστεί κατά τρόπο ώστε να είναι σύμφωνο με τον τύπο που εγκρίθηκε πληρώντας τις προδιαγραφές που ορίζονται στα σημεία 6 έως 8 ανωτέρω.

12.2.

Θα τηρούνται οι ελάχιστες προδιαγραφές για τη συμμόρφωση των διαδικασιών ελέγχου της παραγωγής παρατίθενται στο παράρτημα 16 του παρόντος κανονισμού.

12.3.

Η αρχή που χορήγησε την έγκριση του τύπου θα επαληθεύει ανά πάσα στιγμή τις μεθόδους ελέγχου της συμμόρφωσης που ισχύουν για κάθε εγκατάσταση παραγωγής. Η συνήθης συχνότητα αυτών των επαληθεύσεων θα είναι δύο φορές ετησίως.

13.   ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΡΗΤΡΕΣ ΓΙΑ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

13.1.   Η έγκριση που χορηγείται για ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών σύμφωνα με αυτόν τον κανονισμό δύναται να αποσύρεται αν κάποιο σύστημα συγκράτησης παιδιών με τα στοιχεία που αναφέρονται στο σημείο 5.4 αποτύχει στους τυχαίους ελέγχους που περιγράφονται στο στοιχείο 11 ή δεν συμμορφώνεται με τον εγκεκριμένο τύπο.

13.2.   Αν κάποιο συμβαλλόμενο στη συμφωνία μέρος που εφαρμόζει αυτόν τον κανονισμό αποσύρει έγκριση που έχει ήδη χορηγήσει, θα ενημερώσει αμέσως τα λοιπά συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν αυτόν τον κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης που θα είναι σύμφωνο με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

14.   ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

14.1.   Αν ο κάτοχος της έγκρισης παύει πλήρως την κατασκευή κάποιου τύπου συστήματος συγκράτησης παιδιών που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, θα ενημερώνει την αρχή που χορήγησε την έγκριση Κατά την παραλαβή της σχετικής κοινοποίησης, η αρχή αυτή θα ενημερώσει σχετικά τα λοιπά συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν αυτόν τον κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης που θα είναι σύμφωνο με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.

15.   ΟΔΗΓΙΕΣ

15.1.   Κάθε σύστημα συγκράτησης παιδιών θα συνοδεύεται από οδηγίες στη γλώσσα της χώρας όπου πωλείται με το ακόλουθο περιεχόμενο:

15.2.   Οι οδηγίες εγκατάστασης θα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα σημεία:

15.2.1.

Για τα «καθολικής» κατηγορίας συστήματα συγκράτησης παιδιών η ακόλουθη επισήμανση θα είναι εμφανώς ορατή στο σημείο πώλησης χωρίς αφαίρεση της συσκευασίας: ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ Το παρόν αποτελεί «καθολικής» κατηγορίας σύστημα συγκράτησης παιδιών. Έχει εγκριθεί δυνάμει της σειράς 04 των τροπολογιών του κανονισμού αριθ. 44 για γενική χρήση σε οχήματα και είναι κατάλληλο για τα περισσότερα καθίσματα αυτοκινήτων, αλλά όχι για όλα. Είναι πιθανή η σωστή τοποθέτηση αν ο κατασκευαστής του οχήματος δηλώνει στο εγχειρίδιο του οχήματος ότι το όχημα δύναται να δεχθεί «καθολικής» κατηγορίας συστήματα συγκράτησης παιδιών για τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα. Αυτό το σύστημα συγκράτησης παιδιών έχει καταταγεί στην «καθολική» κατηγορία βάσει κριτηρίων αυστηρότερων από εκείνα που εφαρμόζονται σε προηγούμενους σχεδιασμούς που δεν φέρουν αυτήν την κοινοποίηση. Σε περίπτωση αμφιβολίας, επικοινωνήστε με τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών ή τον πωλητή λιανικής.

15.2.2.

Για τα συστήματα συγκράτησης παιδιών «περιορισμένης» και «οιονεί καθολικής» κατηγορίας οι ακόλουθες πληροφορίες θα είναι εμφανώς ορατές στο σημείο πώλησης χωρίς αφαίρεση της συσκευασίας: Αυτό το σύστημα συγκράτησης παιδιών ανήκει στην κατηγορία «(περιορισμένης/οιονεί καθολικής)» χρήσης και είναι κατάλληλο για προσαρμογή στα καθίσματα των εξής αυτοκινήτων: ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΕΜΠΡΟΣ ΠΙΣΩ   Εξωτερικό Κέντρο   (Μοντέλο) Ναι Ναι Όχι Ενδεχομένως τα καθίσματα σε άλλα αυτοκίνητα να είναι κατάλληλα να δεχτούν το συγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης παιδιών. Σε περίπτωση αμφιβολίας, επικοινωνήστε με τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών ή τον πωλητή λιανικής.

15.2.3.

Για τα «ορισμένων οχημάτων» συστήματα συγκράτησης παιδιών οι ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με το αντίστοιχο όχημα θα είναι εμφανώς ορατές στο σημείο πώλησης χωρίς αφαίρεση της συσκευασίας:

15.2.4.

Αν το σύστημα απαιτεί ζώνη ασφαλείας ενήλικα, το ακόλουθο κείμενο πρέπει επίσης να είναι εμφανώς ορατό στο σημείο πώλησης χωρίς την αφαίρεση της συσκευασίας: «Κατάλληλο μόνον αν τα εγκεκριμένα οχήματα διαθέτουν ζώνες ασφαλείας υπογαστρίου/3 σημείων/στατικές/με συσπειρωτήρα εγκεκριμένες δυνάμει του κανονισμού αριθ. 16 της ΟΕΕ/ΗΕ ή άλλα ισοδύναμα πρότυπα». (Διαγράψτε όσα δεν ισχύουν). Στην περίπτωση μηχανισμών συγκράτησης πορτ-μπεμπέ, πρέπει να περιλαμβάνεται κατάλογος των πορτ-μπεμπέ για τα οποία είναι κατάλληλος ο μηχανισμός.

15.2.5.

Ο κατασκευαστής του συστήματος συγκράτησης παιδιών θα παρέχει στο κυτίο συσκευασίας πληροφορίες σχετικά με τη διεύθυνση στην οποία δύναται να αποταθεί ο πελάτης διά αλληλογραφίας προκειμένου να αποκτήσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την προσαρμογή του συστήματος συγκράτησης σε ορισμένα οχήματα·

15.2.6.

τη μέθοδο εγκατάστασης που παρουσιάζεται μέσω φωτογραφιών και/ή πολύ ευκρινών σχεδίων·

15.2.7.

πρέπει να προειδοποιείται ο χρήστης ότι τα άκαμπτα στοιχεία και τα πλαστικά μέρη ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών πρέπει να έχουν τέτοια θέση και να εγκαθίστανται κατά τρόπο ώστε να μην υφίσταται το ενδεχόμενο κατά την καθημερινή χρήση του οχήματος να παγιδευτούν από κινητό κάθισμα ή θύρα του οχήματος·

15.2.8.

ο χρήστης πρέπει να προειδοποιείται ότι τα πορτ-μπεμπέ πρέπει να χρησιμοποιούνται σε θέση κατακόρυφη προς τον επιμήκη άξονα του οχήματος·

15.2.9.

στην περίπτωση συστημάτων με μέτωπο προς τα πίσω, ο πελάτης πρέπει να προειδοποιείται να μην τα χρησιμοποιεί σε καθίσματα όπου βρίσκεται εγκατεστημένος αερόσακος. Αυτές οι πληροφορίες θα είναι ευκρινώς ορατές στο σημείο πώλησης χωρίς την αφαίρεση της συσκευασίας·

15.2.10.

για τα «συστήματα συγκράτησης ειδικών αναγκών» οι ακόλουθες πληροφορίες θα είναι εμφανώς ορατές στο σημείο πώλησης χωρίς αφαίρεση της συσκευασίας: Αυτό το «σύστημα συγκράτησης ειδικών αναγκών» έχει σχεδιαστεί ώστε να παρέχει επιπλέον υποστήριξη σε παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες να λάβουν καθήμενη θέση σε συμβατικά καθίσματα. Συμβουλεύεστε πάντα τον γιατρό σας προκειμένου να βεβαιωθείτε ότι αυτό το σύστημα συγκράτησης είναι κατάλληλο για το παιδί σας.

15.2.11.

Για συστήματα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, οι ακόλουθες πληροφορίες πρέπει να είναι εμφανώς ορατές στο σημείο πώλησης χωρίς αφαίρεση της συσκευασίας: ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ 1. Το παρόν αποτελεί ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕΩΣ ISOFIX ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ. Έχει εγκριθεί δυνάμει της σειράς τροπολογιών 04 του κανονισμού αριθ. 44 για γενική χρήση σε οχήματα εφοδιασμένα με συστήματα αγκυρώσεων ISOFIX. 2. Προορίζεται για τοποθέτηση σε οχήματα με θέσεις εγκεκριμένες ως θέσεις ISOFIX (όπως αναφέρεται λεπτομερώς στο εγχειρίδιο χρήσης του οχήματος), ανάλογα με την κατηγορία του παιδικού καθίσματος και τη βάση στήριξης. 3. Η ομάδα μάζας και η κατηγορία μεγέθους ISOFIX για τις οποίες προορίζεται το παρόν σύστημα είναι: …

15.3.   Οι οδηγίες χρήσης πρέπει να περιλαμβάνουν τα εξής σημεία:

15.3.1.

τις ομάδες μάζας και τη βάση στήριξης για τις οποίες προορίζεται το σύστημα:

15.3.2.

όταν το σύστημα χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ζώνη ασφαλείας ενήλικα, θα χρησιμοποιείται το εξής κείμενο: Κατάλληλο μόνον για χρήση στα αναφερόμενα οχήματα που διαθέτουν ζώνες ασφαλείας υπογαστρίου/3 σημείων/στατικές/με συσπειρωτήρα εγκεκριμένες δυνάμει του κανονισμού αριθ. 16 της ΟΕΕ/ΗΕ ή άλλα ισοδύναμα πρότυπα. (Διαγράψτε καταλλήλως όσα δεν ισχύουν).

15.3.3.

τη μέθοδο χρήσης που παρουσιάζεται μέσω φωτογραφιών και/ή πολύ ευκρινών σχεδίων. Στην περίπτωση καθισμάτων που δύναται να χρησιμοποιηθούν τόσο με μέτωπο προς τα εμπρός όσο και με μέτωπο προς τα πίσω, πρέπει να παρέχεται σαφής προειδοποίηση ώστε το σύστημα συγκράτησης να τοποθετείται με μέτωπο προς τα πίσω έως ότου η μάζα του παιδιού υπερβεί ένα αναφερόμενο όριο, ή έως ότου υπάρξει υπέρβαση κάποιου άλλου κριτηρίου ως προς τις διαστάσεις.

15.3.4.

η λειτουργία της πόρπης και των μηχανισμών ρυθμίσεως πρέπει να εξηγείται σαφώς·

15.3.5.

θα συνιστάται οι ιμάντες που συγκρατούν το σύστημα συγκράτησης στο όχημα πρέπει να είναι σφιχτοί, ότι οι ιμάντες που συγκρατούν το παιδί πρέπει να προσαρμόζονται στο σώμα του παιδιού και ότι οι ιμάντες δεν πρέπει να είναι συστραμμένοι·

15.3.6.

θα τονίζεται η σπουδαιότητα οι ιμάντες υπογαστρίου να φέρονται χαμηλά ούτως ώστε να συγκρατείται σταθερά το υπογάστριο·

15.3.7.

θα συνιστάται επίσης ότι το σύστημα πρέπει να αντικαθίσταται όταν έχει υποστεί έντονη καταπόνηση σε περίπτωση ατυχήματος·

15.3.8.

θα παρέχονται οδηγίες σχετικά με τον καθαρισμό·

15.3.9.

θα παρέχεται γενική προειδοποίηση στον χρήστη σχετικά με τον κίνδυνο που ενέχουν οι όποιες μεταβολές ή προσθήκες στο σύστημα χωρίς την έγκριση της αρμόδιας αρχής και σχετικά με τον κίνδυνο που ενέχει η μη αυστηρή τήρηση των οδηγιών εγκατάστασης που παρέχονται από τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών·

15.3.10.

όταν το κάθισμα δεν παρέχεται με υφασμάτινο κάλυμμα, θα συνιστάται η διατήρηση του καθίσματος εκτός της ηλιακής ακτινοβολίας διότι σε αντίθετη περίπτωση ενδεχομένως να είναι πολύ ζεστό για το δέρμα του παιδιού·

15.3.11.

θα συνιστάται να μην αφήνονται χωρίς επιτήρηση τα παιδιά που βρίσκονται στο σύστημα συγκράτησης·

15.3.12.

θα συνιστάται η κατάλληλη ασφάλιση των αποσκευών ή άλλων αντικειμένων που ενδέχεται να προκαλέσουν τραυματισμούς σε περίπτωση προσκρούσεως.

15.3.13.

Θα συνιστάται ότι: α) το σύστημα συγκράτησης παιδιών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται χωρίς το κάλυμμα· β) το κάλυμμα του καθίσματος δεν πρέπει να αντικαθίσταται με κάλυμμα διαφορετικό από εκείνο που συνιστάται από τον κατασκευαστή, διότι το κάλυμμα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της απόδοσης του συστήματος συγκράτησης.

15.3.14.

Θα υφίσταται κείμενο ή διάγραμμα στο οποίο θα εμφαίνεται ο τρόπος με τον οποίον ο χρήστης δύναται να εντοπίσει τη μη ικανοποιητική θέση της πόρπης ζώνης ασφαλείας ενήλικα σε σχέση με τα κύρια φέροντα το φορτίο σημεία επαφής στο σύστημα συγκράτησης. Θα ενημερώνεται ο χρήστης ώστε να επικοινωνεί με τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών σε περίπτωση αμφιβολίας σχετικά με το συγκεκριμένο σημείο.

15.3.15.

Αν το σύστημα συγκράτησης παιδιών παρέχει εναλλακτικό φέρον το φορτίο σημείο επαφής, τότε η χρήση του θα περιγράφεται σαφώς. Ο χρήστης θα ενημερώνεται σχετικά με τον τρόπο με τον οποίον θα κρίνει αν είναι ικανοποιητική η χρήση της εναλλακτικής αυτής δρομολόγησης. Θα ενημερώνεται ο χρήστης ώστε να επικοινωνεί με τον κατασκευαστή του συστήματος συγκράτησης παιδιών σε περίπτωση αμφιβολίας σχετικά με το συγκεκριμένο σημείο. Θα ενημερώνεται ο χρήστης ώστε να αρχίζει την εγκατάσταση του συστήματος συγκράτησης παιδιών σε καθίσματα οχημάτων που στο εγχειρίδιο του χρήστη του οχήματος χαρακτηρίζονται ως «καθολικής» κατηγορίας, χρησιμοποιώντας την πρωτεύουσα διαδρομή της ζώνης.

15.3.16.

Θα προβλέπεται η διατήρηση των οδηγιών του συστήματος συγκράτησης παιδιών επάνω σε αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του προϊόντος ή στο εγχειρίδιο του οχήματος σε περίπτωση ενσωματωμένων συστημάτων συγκράτησης.

15.3.17.

Θα παρέχεται ρητή προειδοποίηση ώστε να μην χρησιμοποιούνται άλλα φέροντα το φορτίο σημεία επαφής από εκείνα που περιγράφονται στις οδηγίες και σημειώνονται επάνω στο σύστημα συγκράτησης παιδιών.

15.3.18.

Για συστήματα συγκράτησης ISOFIX για παιδιά, ως οδηγία χρήσης πρέπει να υποδεικνύεται η ανάγνωση του εγχειριδίου χρήσης του κατασκευαστή.

16.   ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

16.1.   Τα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν αυτόν τον κανονισμό θα κοινοποιήσουν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τα ονόματα και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης και των διοικητικών τμημάτων που χορηγούν εγκρίσεις και όπου θα αποστέλλονται τα έντυπα που πιστοποιούν την έγκριση ή επέκταση, άρνηση ή απόσυρση έγκρισης που εκδίδεται σε άλλες χώρες.

17.   ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

17.1.   Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 03, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 03.

17.2.   Αρχής γενομένης δώδεκα μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις ΟΕΕ μόνο αν ο προς έγκριση τύπος του συστήματος συγκράτησης παιδιών πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 03.

17.3.   Κατά την περίοδο των δώδεκα μηνών από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 03, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να εξακολουθήσουν να χορηγούν εγκρίσεις τύπου για τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όπως έχει τροποποιηθεί με τη σειρά τροποποιήσεων 02.

17.4.   Κατά την ίδια δωδεκάμηνη περίοδο, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δεν αρνούνται τη χορήγηση επέκτασης έγκρισης με βάση τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

17.5.   Από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 03, οι διατάξεις του παραρτήματος 16 του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται επίσης στα συστήματα συγκράτησης παιδιών που έχουν ήδη εγκριθεί βάσει της σειράς τροποποιήσεων 02.

17.6.   Από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 03, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την πώληση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που δεν πληρούν τις απαιτήσεις των σημείων 6.2.2 και 6.2.14 της σειράς τροποποιήσεων 03.

17.7.   Αρχής γενομένης 36 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 03, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την πώληση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που δεν πληρούν τις απαιτήσεις της σειράς τροποποιήσεων 03 του παρόντος κανονισμού.

17.8.   Από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του προσαρτήματος 2 της σειράς τροποποιήσεων 03, το κείμενο που προβλέπεται στο σημείο 4.5 του παρόντος κανονισμού πρέπει να τίθεται σε όλα τα νέα συστήματα συγκράτησης παιδιών που κατασκευάζονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

17.9.   Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 04.

17.10.   Αρχής γενομένης δώδεκα μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις ΟΕΕ μόνο αν ο προς έγκριση τύπος του συστήματος συγκράτησης παιδιών πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 04.

17.11.   Κατά την περίοδο των δώδεκα μηνών από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να εξακολουθήσουν να χορηγούν εγκρίσεις τύπου για τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όπως έχει τροποποιηθεί με τη σειρά τροποποιήσεων 03.

17.12.   Κατά την περίοδο των 36 μηνών από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δεν αρνούνται τη χορήγηση επέκτασης έγκρισης στις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

17.13.   Αρχής γενομένης 48 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την πώληση συστημάτων συγκράτησης παιδιών που δεν πληρούν τις απαιτήσεις της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

17.14.   Αρχής γενομένης έξι μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του προσαρτήματος 4 της σειράς τροποποιήσεων 04, οι εγκρίσεις που έχουν χορηγηθεί σύμφωνα με τις σειρές τροποποιήσεων 03 ή 04 για συστήματα συγκράτησης παιδιών που ανήκουν στις ομάδες 0, 0+ και που δεν συμμορφώνονται με το σημείο 6.1.11 ή 6.1.12 παύουν να ισχύουν.

17.15.   Από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του προσαρτήματος 4 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού, κατά παρέκκλιση από τις υποχρεώσεις που υπέχουν τα συμβαλλόμενα μέρη κατά τη μεταβατική περίοδο σύμφωνα με το σημείο 17.14 βάσει της δήλωσης στην οποία προέβη η Ευρωπαϊκή Κοινότητα όταν προσχώρησε στη συμφωνία του 1958 (κοινοποίηση C.N.60.1998.TREATIES-28), τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μπορούν να απαγορεύουν τη διάθεση στην αγορά συστημάτων συγκράτησης παιδιών που δεν πληρούν τις απαιτήσεις του προσαρτήματος 4 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

---

(1)  1 για τη Γερμανία, 2 για τη Γαλλία, 3 για την Ιταλία, 4 για τις Κάτω Χώρες, 5 για τη Σουηδία, 6 για το Βέλγιο, 7 για την Ουγγαρία, 8 για τη Τσεχική Δημοκρατία, 9 για την Ισπανία, 10 για τη Σερβία και Μαυροβούνιο, 11 για το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Αυστρία, 13 για το Λουξεμβούργο, 14 για την Ελβετία, 15 (κενό), 16 για τη Νορβηγία, 17 για τη Φινλανδία, 18 για τη Δανία, 19 για τη Ρουμανία, 20 για την Πολωνία, 21 για την Πορτογαλία, 22 για την Ομοσπονδία της Ρωσίας, 23 για την Ελλάδα, 24 για την Ιρλανδία, 25 για την Κροατία, 26 για τη Σλοβενία και 27 για τη Σλοβακία, 28 για τη Λευκορωσία, 29 για την Εσθονία, 30 (κενό), 31 για τη Βοσνία- Ερζεγοβίνη, 32 για τη Λετονία, 33 (κενό), 34 για τη Βουλγαρία, 35 (κενό), 36 για τη Λιθουανία, 37 για την Τουρκία, 38 (κενό), 39 για το Αζερμπαϊτζάν, 40 για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 41 (κενό), 42 για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (οι εγκρίσεις χορηγούνται από τα κράτη μέλη χρησιμοποιώντας το αντίστοιχο σύμβολο ECE), 43 για την Ιαπωνία, 44 (κενό), 45 για την Αυστραλία και 46 για την Ουκρανία, 47 για τη Νότια Αφρική και 48 για τη Νέα Ζηλανδία, 49 για την Κύπρο, 50 για τη Μάλτα, 51 για τη Δημοκρατία της Κορέας, 52 για τη Μαλαισία, 53 για την Ταϊλάνδη, 54 και 55 (κενά) και 56 για το Μαυροβούνιο. Περαιτέρω αριθμοί θα ανατεθούν σε άλλες χώρες με τη χρονολογική σειρά με την οποία επικυρώνουν ή προσχωρούν στη συμφωνία σχετικά με την εναρμόνιση των ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών για τροχήλατα οχήματα, εξοπλισμό και ανταλλακτικά που μπορούν να τοποθετηθούν ή/και να χρησιμοποιηθούν σε τροχήλατα οχήματα και συνθήκες αμοιβαίας αναγνώρισης των εγκρίσεων που χορηγούνται βάσει αυτών των προδιαγραφών, και οι αριθμοί που ανατίθενται κατ’ αυτόν τον τρόπο θα κοινοποιούνται από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη.

(2)  Τα «καθολικά» ΣΣΠ ISOFIX είναι συστήματα συγκράτησης με μέτωπο προς τα εμπρός, για χρήση σε οχήματα με θέσεις εξοπλισμένες με σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και με αγκύρωση στο άνω σημείο πρόσδεσης.

(3)  Τα «οιονεί καθολικά» ΣΣΠ ISOFIX είναι:

—	συστήματα συγκράτησης με μέτωπο προς τα εμπρός, εξοπλισμένα με σκέλος στήριξης ή

—	συστήματα συγκράτησης με μέτωπο προς τα πίσω, εξοπλισμένα με σκέλος στήριξης ή με ιμάντα στο άνω σημείο πρόσδεσης, για χρήση σε οχήματα με θέσεις εξοπλισμένες με σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και με αγκύρωση στο άνω σημείο πρόσδεσης, αν χρειάζεται,

—	ή συστήματα συγκράτησης με μέτωπο προς τα πίσω, υποστηριζόμενα από το ταμπλό του οχήματος, για χρήση στο εμπρόσθιο κάθισμα του συνεπιβάτη, εξοπλισμένα με σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX, ή

—	συστήματα συγκράτησης με μέτωπο προς τα πλάγια, εξοπλισμένα, αν χρειάζεται, με διάταξη αντιπεριστροφής, για χρήση σε οχήματα με θέσεις εξοπλισμένες με σύστημα αγκυρώσεων ISOFIX και με αγκύρωση στο άνω σημείο πρόσδεσης, αν χρειάζεται.

(4)  Η διεύθυνση από την οποία μπορούν να ληφθούν τα σχετικά πρότυπα CEN είναι η ακόλουθη: CEN, 2 rue Bréderode, B.P. 5, 1000 Bruxelles, BELGIUM.

(5)  Δεν ισχύουν όρια επιτάχυνσης θώρακα κατά τη χρήση του ανδρεικέλου νεογνού, δεδομένου ότι δεν διαθέτει όργανα μέτρησης.

(6)  Το ανδρείκελο νεογνού δεν διαθέτει κοιλιακό στοιχείο. Συνεπώς, για την κοιλιακή διείσδυση μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο υποκειμενική ανάλυση.

(7)  Οι αντοχές στις διαστάσεις δεν είναι έγκυρες για τα όρια, εκτός αν ορίζεται άλλως.

Εύρος διαστάσεων (mm)	Κάτω των 6	άνω των 6 έως 30	άνω των 30 έως 120	άνω των 120 έως 315	άνω των 315 έως 1 000	Άνω των 1 000
Αντοχή (mm)	± 0,5	± 1	± 1,5	± 2	± 3	± 4

Γωνιακές αντοχές, εκτός αν ορίζεται άλλως: ± 1°.

(8)  Κατά τη βαθμονόμηση, η απόσταση ακινητοποίησης πρέπει να είναι 650 ± 30 mm.

(9)  Κατά τη βαθμονόμηση, η απόσταση ακινητοποίησης πρέπει να είναι 275 ± 20 mm.

Σημείωση:

Όλα τα συστήματα συγκράτησης για τις ομάδες 0 και 0+ θα υποβάλλονται σε δοκιμές σύμφωνα με τις συνθήκες «μετώπου προς τα πίσω» σε μετωπική και οπίσθια πρόσκρουση.

Υπόμνημα:

Παλμός δοκιμής αριθ. 1	—	Όπως περιγράφεται στο παράρτημα 7 — μετωπική πρόσκρουση.
Παλμός δοκιμής αριθ. 2	—	Όπως περιγράφεται στο παράρτημα 7 — οπίσθια πρόσκρουση.
Παλμός δοκιμής αριθ. 3	—	Παλμός επιβράδυνσης του οχήματος που υποβάλλεται σε μετωπική πρόσκρουση.
Παλμός δοκιμής αριθ. 4	—	Παλμός επιβράδυνσης του οχήματος που υποβάλλεται σε οπίσθια πρόσκρουση.

(10)  g = 9,81 m/s2.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---