1.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 167/1

(1)

Με επιστολή της 1ης Απριλίου 2008, η Ρουμανία γνωστοποίησε στην Επιτροπή μεμονωμένη ad hoc ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση, ύψους 57 εκατ. EUR υπέρ της εταιρείας παραγωγής αυτοκινήτων Ford Romania SA, με έδρα την Κραϊόβα.

(2)

Με επιστολή της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, η Επιτροπή γνωστοποίησε στη Ρουμανία την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ [νυν άρθρο 108 παράγραφος 2 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2)] σχετικά με τη γνωστοποιηθείσα ενίσχυση και προσκάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους (3).

(3)

Με επιστολή της 7ης Νοεμβρίου 2008 η Ρουμανία υπέβαλε τις παρατηρήσεις της. Στις 18 και 19 Νοεμβρίου 2008, η Επιτροπή συναντήθηκε με τις ρουμανικές αρχές και τους εκπροσώπους της Ford στην έδρα της βιομηχανίας στην Κραϊόβα.

(4)

Με επιστολή της 26ης Νοεμβρίου 2008, η Επιτροπή ενέκρινε αίτηση του δικαιούχου για παράταση της προθεσμίας υποβολής των παρατηρήσεων. Η Ford υπέβαλε τις παρατηρήσεις της με επιστολή της 18ης Δεκεμβρίου 2008. Οι εν λόγω παρατηρήσεις απεστάλησαν στη Ρουμανία με επιστολή της 9ης Μαρτίου 2009.

(5)

Η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολές της 6ης Μαρτίου 2009 και της 23ης Ιουνίου 2009. Οι ρουμανικές αρχές απάντησαν στις 2 Απριλίου 2009 και στις 22 Ιουλίου 2009 αντίστοιχα.

(6)

Η Επιτροπή δεν παρέλαβε παρατηρήσεις από άλλα ενδιαφερόμενα μέρη.

(7)

Δικαιούχος της ενίσχυσης είναι η Ford Romania SA, θυγατρική της Ford Motor Company, η οποία απέκτησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2007 από τη ρουμανική υπηρεσία ιδιωτικοποιήσεων AVAS τις εγκαταστάσεις παραγωγής αυτοκινήτων και τις οικονομικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονταν στο παρελθόν στην Κραϊόβα η SC Automobile Craiova SA και η SC Daewoo Automobile SA (εφεξής καλούμενη ως «Ford Craiova»).

(8)

Με απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2008, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η συμφωνία ιδιωτικοποίησης οδήγησε στη χορήγηση μη συμβιβάσιμων ενισχύσεων και ζήτησε την ανάκτηση 27 εκατ. EUR (4). Το ποσό εξοφλήθηκε εντόκως στις 27 Ιουνίου 2008.

(9)

Η Ford απέκτησε τη βιομηχανία αυτοκινήτων της Κραϊόβα με σκοπό την έναρξη παραγωγής δύο νέων τύπων αυτοκινήτων από το έτος 2009 (το B-MAV, ένα μικρό πολυμορφικό μοντέλο, και το ISV, ένα ελαφρύ όχημα που προορίζεται για τη μεταφορά αγαθών και/ή επιβατών) και μιας νέας γενιάς κινητήρων χαμηλών εκπομπών CO2 από το 2011. Στο πλαίσιο του σχεδίου αυτού θα δημιουργηθούν δύο νέες γραμμές παραγωγής, ενώ η αξία της συνολικής επένδυσης εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 675 εκατ. EUR. Βάσει της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης, η Ford ανέλαβε την υποχρέωση να διατηρήσει τους 3 900 υφιστάμενους υπαλλήλους και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, φτάνοντας σε ένα σύνολο 9 000 υπαλλήλων μέχρι και το τέλος του 2012.

(10)

Η βιομηχανία της Κραϊόβα βρίσκεται σε μειονεκτική περιοχή, η οποία μπορεί να επωφεληθεί από ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης ΕΚ. Με απόφαση της 30ής Απριλίου 2008, η Επιτροπή ενέκρινε περιφερειακή ενίσχυση ύψους 143 εκατ. EUR υπέρ της Ford Craiova, ποσό που αντιστοιχεί στο μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος ενίσχυσης για ένα κύριο σχέδιο επενδύσεων αυτού του μεγέθους, σε επιλέξιμη περιφέρεια, για μέγιστο ποσοστό ενίσχυσης της τάξης του 50 % των επιλέξιμων δαπανών επενδύσεων (5).

(11)

Η γνωστοποιηθείσα ενίσχυση στηρίζει ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης διάρκειας 5 ετών, το οποίο η Ford σκοπεύει να εξασφαλίσει τόσο για το υφιστάμενο εργατικό δυναμικό (3 900 εργαζόμενοι), όσο και για τους μελλοντικούς εργαζομένους της βιομηχανίας αυτοκινήτων της Κραϊόβα, μέχρι ένα σύνολο 9 000 εργαζομένων. Το συνολικό κόστος του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης εκτιμάται στα 185,5 εκατ. EUR (6), εκ των οποίων τα 128,5 εκατ. EUR αντιπροσωπεύουν τη συνεισφορά της Ford, ενώ τα 57 εκατ. EUR χορηγούνται από τη Ρουμανία με τη μορφή ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση.

(12)

Η διάρθρωση του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης είναι δισδιάστατη.

(13)

Σε κάθετο επίπεδο, το πρόγραμμα συνίσταται σε πολλαπλά στάδια. Το πρώτο στάδιο περιλαμβάνει την επαγγελματική κατάρτιση που είναι είτε υποχρεωτική βάσει της ευρωπαϊκής/ρουμανικής νομοθεσίας και/ή απαραίτητη για την αποτελεσματική λειτουργία της βιομηχανίας – η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ειδική επαγγελματική κατάρτιση για την εταιρεία». Αυτό το στάδιο επαγγελματικής κατάρτισης δεν μπορεί να λάβει ενίσχυση. Το κόστος του εκτιμάται στα 29,7 εκατ. EUR περίπου, τα οποία βαρύνουν εξ ολοκλήρου την Ford. Τα υπόλοιπα στάδια περιλαμβάνουν: την επαγγελματική κατάρτιση που θα ήταν εξασφαλισμένη μόνον εν μέρει εν απουσία της ενίσχυσης (και συγκεκριμένα έως το 40 % του περιεχομένου της πλήρους σειράς μαθημάτων), την επαγγελματική κατάρτιση που δεν θα ήταν καθόλου εξασφαλισμένη εν απουσία της ενίσχυσης και την επαγγελματική κατάρτιση που συνδέεται με την επιλογή κατηγοριών εργαζομένων.

(14)

Σε οριζόντιο επίπεδο, το πρόγραμμα εξασφαλίζει 269 σειρές μαθημάτων, ομαδοποιημένες σε 4 κύριους θεματικούς τομείς/ενότητες επαγγελματικής κατάρτισης:

(15)

Το ειδικό για τις ανάγκες της εταιρείας τμήμα του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που αναμένεται να καλυφθεί εξ ολοκλήρου από την Ford εκτιμάται στα 29,73 εκατ. EUR (13). Όσον αφορά τη συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που έχει χαρακτηριστεί επιλέξιμη για τη λήψη ενίσχυσης, η κατανομή των επιλέξιμων δαπανών μεταξύ των ενοτήτων του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης και η ίδια συμμετοχή της Ford εμφανίζονται στον πίνακα κατωτέρω (σε εκατ. ευρώ).

Το συνολικό ποσό της ενίσχυσης και η συμμετοχή της Ford που παρουσιάζονται στον ανωτέρω πίνακα αναγράφονται σε ονομαστική αξία. Η Ρουμανία και η Ford υπογραμμίζουν ότι η εταιρεία αποφάσισε να περιορίσει το συνολικό ύψος της ενίσχυσης στα 57 εκατ. EUR. Η διαφορά μεταξύ της συνολικής ενίσχυσης την οποία θα μπορούσε να λάβει το πρόγραμμα και του ποσού των 57 εκατ. EUR που έχει ζητηθεί καλύπτεται από την εταιρεία ως ίδια συνεισφορά, η οποία με τον τρόπο αυτό αυξάνεται στα 98,8 εκατ. EUR.

(16)

Ο συνολικός αριθμός ωρών κατάρτισης που αναμένεται να εξασφαλιστούν στο πλαίσιο της ειδικής για τις ανάγκες της εταιρείας επαγγελματικής κατάρτισης, η οποία δεν είναι επιλέξιμη για ενίσχυση, ανέρχεται στις 200 000 περίπου για μία περίοδο πέντε ετών, ενώ ο συνολικός αριθμός ημερών επαγγελματικής κατάρτισης που αναμένεται να εξασφαλιστούν στο πλαίσιο του επιλέξιμου μέρους του προγράμματος είναι περίπου 800 000 για μία περίοδο πέντε ετών. Κατά συνέπεια, κάθε ένας εξ αυτών των 9 000 εργαζομένων θα πρέπει να επωφεληθεί, κατά μέσο όρο, από 111 περίπου ημέρες επαγγελματικής κατάρτισης συνολικά, οι οποίες κατανέμονται σε μια χρονική περίοδο πέντε ετών. Η Ρουμανία και η Ford κατέθεσαν επίσης στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η πλειονότητα των εκπαιδευτών που θα εμπλακούν στο πρόγραμμα (έως 90 %) θα προέρχονται από εξωτερικά κέντρα ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης και ότι μεγάλο μέρος της κατάρτισης θα πραγματοποιηθεί σε χώρους εκτός του εργοστασίου (για το θέμα αυτό βλέπε επίσης τη σκέψη 18 κατωτέρω, όπου αναφέρονται οι επιλέξιμες δαπάνες για τη μεταφορά τόσο των συμμετεχόντων στα μαθήματα όσο και των εκπαιδευτών).

(17)

Το κόστος του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης εκτιμήθηκε με βάση ανάλογο κόστος με το οποίο επιβαρύνθηκε η Ford για την επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων στο εργοστάσιο του Ντάγκενχαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), προσαρμοσμένο στα επίπεδα του κόστους στη Ρουμανία, βάσει ορισμένων αρχικών προβλέψεων (τα δεδομένα του 2008 προσαρμόστηκαν στο ποσοστό πληθωρισμού που προβλέπεται για τα επόμενα έτη). Κατά συνέπεια, οι ακόλουθες δαπάνες υπολογίστηκαν ανά ημέρα επαγγελματικής κατάρτισης και για κάθε συμμετέχοντα στις σειρές μαθημάτων (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι αποζημιώσεις των συμμετεχόντων).

(18)

Οι επιλέξιμες δαπάνες στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος (οι οποίες καλύπτουν ένα σύνολο 9 000 εργαζομένων και αναμένεται να εξασφαλιστούν για μια περίοδο 4 ετών) παρουσιάζονται κατωτέρω (ονομαστικές αξίες, σε εκατ. ευρώ):

(19)

Η ενίσχυση συνίσταται σε μία άμεση επιδότηση υπέρ της Ford Craiova, ύψους 57 εκατ. EUR για μια χρονική περίοδο πέντε ετών. Η ενίσχυση προτείνεται για τη στήριξη ενός προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης, του οποίου το συνολικό κόστος εκτιμάται στα 185,5 εκατ. EUR (ονομαστική αξία), εκ των οποίων τα 155,8 εκατ. EUR αντιπροσωπεύουν επιλέξιμες για ενίσχυση δαπάνες για επαγγελματική κατάρτιση. Μεγάλο μέρος των επιλέξιμων δαπανών, ήτοι 153,93 εκατ. EUR, αφορούν γενική επαγγελματική κατάρτιση. Μόνον 1,88 εκατ. EUR από τις επιλέξιμες δαπάνες συνδέονται με ειδική επαγγελματική κατάρτιση. Για το σχέδιο αυτό, η Ρουμανία εφάρμοσε ποσοστό ενίσχυσης 50 % για τα μέτρα γενικής επαγγελματικής κατάρτισης και 25 % για τα μέτρα ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης. Επομένως, το σχέδιο μπορεί να λάβει για γενική επαγγελματική κατάρτιση ενίσχυση ύψους 76,96 εκατ. EUR και για ειδική επαγγελματική κατάρτιση ενίσχυση ύψους 0,47 εκατ. EUR – συνολική ενίσχυση 77,44 εκατ. EUR. Ωστόσο, ο δικαιούχος επέλεξε τον περιορισμό της ενίσχυσης εκ μέρους του κράτους στα 57 εκατ. EUR (βλέπε, επίσης, σκέψη 15 ανωτέρω).

(20)

Η Ρουμανία υποστηρίζει ότι, επειδή δεν θα ήταν ρεαλιστικό να εκτιμηθεί εκ των προτέρων το ακριβές κόστος για κάθε σειρά μαθημάτων επαγγελματικής κατάρτισης ενός προγράμματος που εξελίσσεται σε μία χρονική περίοδο πέντε ετών, είναι απαραίτητο να δοθεί στον δικαιούχο της ενίσχυσης κάποια ελευθερία για αναδιανομή της ενίσχυσης μεταξύ των διαφορετικών επιλέξιμων δαπανών σε περίπτωση που οι πραγματικές δαπάνες με τις οποίες θα επιβαρυνθεί διαφέρουν σε σχέση με τις αρχικά υπολογισθείσες δαπάνες. Αυτή η ευελιξία θα επέτρεπε στον δικαιούχο να βελτιστοποιήσει την πρόοδο του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης, τηρώντας παράλληλα το περιεχόμενο της επαγγελματικής κατάρτισης, τον όγκο και το συνολικό ποσοστό της ενίσχυσης.

(21)

Στα έγγραφα που κατατέθηκαν τον Ιούλιο του 2009, η Ρουμανία πρότεινε επίσης η ενίσχυση να καταβάλλεται στον δικαιούχο προκαταβολικά, σε διαστήματα που θα καθορίζονταν από κοινού με τον τελευταίο (για παράδειγμα, τριμηνιαίως), βάσει των αιτούμενων πρότυπων δαπανών. Οι πραγματικές δαπάνες που θα καταγράφονταν στη διάρκεια κάθε οικονομικού έτους θα έπρεπε στη συνέχεια να ελεγχθούν από εσωτερικούς ελεγκτές του δικαιούχου, ενώ οι πληρωμές της ενίσχυσης θα έπρεπε να προσαρμοστούν ετησίως στα ανώτατα όρια του εφαρμοζόμενου ποσοστού. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για την καταβολή της ενίσχυσης θα έπρεπε να οριστούν με ειδική ρουμανική κανονιστική πράξη.

(22)

Στην απόφαση κίνησης επίσημης διαδικασίας έρευνας της 10ης Σεπτεμβρίου 2008 η Επιτροπή εξέφρασε επιφυλάξεις όσον αφορά τις ακόλουθες πτυχές: την αιτιολόγηση της ενίσχυσης, τη δημιουργία κινήτρων/την αναγκαιότητα της ενίσχυσης, τη σώρευση περιφερειακής ενίσχυσης και ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση, καθώς και τη συμμόρφωση με την ονομαζόμενη «αρχή Deggendorf» (όλες αυτές οι πτυχές συζητούνται στη συνέχεια).

(23)

Ειδικότερα, τα προβλήματα που επεσήμανε η Επιτροπή ήταν: i) εάν η εταιρεία Ford θα ήταν ούτως ή άλλως αναγκασμένη να εξασφαλίσει μέρος της επαγγελματικής κατάρτισης που δηλώνεται ως επιλέξιμη για ενίσχυση, τουλάχιστον για το υφιστάμενο εργατικό δυναμικό, ώστε να μπορέσει να εκμεταλλευτεί ένα εργοστάσιο το οποίο εισάγει τεχνολογία παραγωγής τελευταίας γενιάς· και ii) εάν η εταιρεία ήταν ουσιαστικά υποχρεωμένη βάσει της ευρωπαϊκής/ρουμανικής νομοθεσίας σε θέματα ασφάλειας να εξασφαλίσει μέρος της επαγγελματικής κατάρτισης στο πλαίσιο της ενότητας «Ασφάλεια». Σε αυτή την περίπτωση, η ενίσχυση δεν θα ήταν συμβατή με την εσωτερική αγορά βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ διότι θα επιδοτούσε επαγγελματική κατάρτιση η οποία θα παρεχόταν ούτως ή άλλως και επομένως δεν θα «προωθούσε την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων».

(24)

Η Επιτροπή έθεσε το πρόβλημα της αιτιολόγησης συγκεκριμένων τμημάτων της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης για τους μελλοντικούς υπαλλήλους, από τη στιγμή που η Ford είχε τη δυνατότητα να προσλάβει νέους εξειδικευμένους υπαλλήλους.

(25)

Η απόφαση κίνησης διαδικασίας έρευνας ανέγειρε το πρόβλημα που αναφέρεται στο μέτρο στο οποίο τμήματα της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης θα αποκαθιστούσαν τα άυλα περιφερειακά μειονεκτήματα, που εκδηλώνονται ως έλλειμμα δεξιοτήτων του υφιστάμενου εργατικού δυναμικού και ήδη αντισταθμίζονται μέσω της περιφερειακής ενίσχυσης για επενδύσεις που χορηγήθηκε στην εταιρεία το 2008 (15).

(26)

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία, (16) δεν μπορεί να καταβληθεί νέα ενίσχυση πριν από τη συνολική επιστροφή μη συμβατής ενίσχυσης που έχει χορηγηθεί προηγούμενα. Κατά την ημερομηνία κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας, οι ρουμανικές αρχές δεν μπόρεσαν να αποδείξουν τη συνολική επιστροφή της ενίσχυσης που χορηγήθηκε για την ιδιωτικοποίηση της βιομηχανίας της Κραϊόβα, η οποία είχε χαρακτηριστεί ασύμβατη με τη συνθήκη ΕΚ (νυν ΣλΕΕ) εκ μέρους της Επιτροπής στις 27 Φεβρουαρίου 2008 (17).

(27)

Μετά την κίνηση της διαδικασίας έρευνας, η Ρουμανία υπέβαλε παρατηρήσεις σχετικές με: i) τη νομική βάση για την αξιολόγηση της συμβατότητας της ενίσχυσης με τη συνθήκη· ii) τη δημιουργία κινήτρων μέσω της ενίσχυσης· iii) τη συμμόρφωση με τη λεγόμενη αρχή Deggendorf.

(28)

Η Ρουμανία υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με την αρχή της ασφάλειας δικαίου, η ενίσχυση θα έπρεπε να αξιολογηθεί βάσει των εν ισχύ κριτηρίων κατά την ημερομηνία της κοινοποίησης (Απρίλιος 2008). Κατά τον χρόνο αυτό, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 68/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις ενισχύσεις για επαγγελματική εκπαίδευση (18) ήταν ακόμη εν ισχύ, ενώ ο γενικός κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία ενισχύσεων (19) (ο λεγόμενος στη συνέχεια «ΑΚΚ») δημοσιεύθηκε στις 9 Αυγούστου 2008 και τέθηκε σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευση.

(29)

Η Ρουμανία θεωρεί ότι τα αντίστοιχα κριτήρια αξιολόγησης που απορρέουν από τον κανονισμό ΑΚΚ διαφέρουν εν μέρει από εκείνα που απορρέουν από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 68/2001. Επίσης, υπογραμμίζει ότι, για τους σκοπούς της κοινοποίησης, έλαβε υπόψη μέγιστα ποσοστά ενίσχυσης της τάξης του 50 % για τη γενική ενίσχυση και 25 % για την ειδική ενίσχυση, όπως απορρέουν από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 68/2001, και όχι εκείνα που απορρέουν από τον ΑΚΚ, της τάξης του 60 % για τη γενική επαγγελματική κατάρτιση και 25 % για την ειδική επαγγελματική κατάρτιση.

(30)

Επίσης, η Ρουμανία είναι της γνώμης ότι, με βάση τις αποφάσεις της αναφορικά με την Ford Genk  (20) και την GM Antwerp  (21), η Επιτροπή υιοθέτησε έναν άκαμπτο χειρισμό όσον αφορά την αξιολόγηση της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση βάσει του κριτηρίου της δημιουργίας κινήτρων, ο οποίος δεν συμβαδίζει με τον γενικό χειρισμό της Επιτροπής αναφορικά με την ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση και με τους στόχους της ατζέντας της Λισαβόνας.

(31)

Αναγκαιότητα. Καταρχήν, η Ρουμανία υποστηρίζει ότι, απουσία της ενίσχυσης, η εταιρεία θα σχεδίαζε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης λιγότερο φιλόδοξο, επιλέγοντας να εξασφαλίσει για τους υπαλλήλούς της μόνο την επαγγελματική κατάρτιση που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του εργοστασίου (που αντιπροσωπεύει περίπου το 17 % του προτεινόμενου προγράμματος, για το οποίο οι δαπάνες καλύπτονται εξ ολοκλήρου από την εταιρεία) και λιγότερο από τη συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση.

(32)

Υποστηρίχθηκε ότι η Ford θα μπορούσε να λειτουργήσει το εργοστάσιο της Κραϊόβα χωρίς να εξασφαλίσει τη συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που θεωρείται επιλέξιμη για ενίσχυση, καθώς το υφιστάμενο εργατικό δυναμικό έχει εμπειρία στην παραγωγή αυτοκινήτων, ενώ η νέα τεχνολογία που αναμένεται να χρησιμοποιηθεί στο εργοστάσιο καθιστά δυνατή τη μάθηση μέσω της πρακτικής, διαδικασία που επιβεβαιώθηκε και σε άλλες εγκαταστάσεις της Ford όπου στην πράξη αυτή η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση δεν ήταν εξασφαλισμένη.

(33)

Η Ρουμανία παρέχει επιπλέον λεπτομερείς επεξηγήσεις σχετικά με τη διαφορά ανάμεσα στις σειρές μαθημάτων που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του εργοστασίου (οι οποίες χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από την εταιρεία) και τις συμπληρωματικές σειρές μαθημάτων («χρήσιμες, αλλά όχι απαραίτητες») για κάθε ενότητα επαγγελματικής κατάρτισης.

(34)

Ασφάλεια: η πλειονότητα των σειρών μαθημάτων που διατίθενται στο πλαίσιο αυτών των 4 προτεινόμενων θεματικών υποενοτήτων (βασική επαγγελματική κατάρτιση σχετικά με την ασφάλεια στο χώρο εργασίας, ασφαλής χρήση εργαλείων, μηχανημάτων και ατομικού εξοπλισμού προστασίας, ασφάλεια πεζών, προσδιορισμός και πρόληψη κινδύνων) θεωρούνται απαραίτητες για την εκπαίδευση σε θέματα ασφάλειας στον χώρο εργασίας. Ορισμένες από αυτές τις σειρές μαθημάτων παρέχονται για την τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ευρωπαϊκή και ρουμανική νομοθεσία σε θέματα ασφάλειας, ενώ άλλες έχουν ως άξονα την τήρηση των εσωτερικών προτύπων ασφάλειας στο πλαίσιο του εργοστασίου της Ford. Όσον αφορά την Ford, η Ρουμανία εξηγεί ότι εφαρμόζει εσωτερικά πρότυπα ασφάλειας τα οποία υπερβαίνουν τις ελάχιστες απαιτήσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Σε κάθε περίπτωση, τόσο οι σειρές μαθημάτων σε θέματα ασφάλειας που επιβάλλονται από το νόμο όσο και αυτές που ανταποκρίνονται στην εσωτερική πολιτική ασφάλειας της εταιρείας δεν θεωρούνται επιλέξιμες για ενίσχυση. Το κόστος τους θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου από την εταιρεία. Η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση σε θέματα ασφάλειας, για την οποία ζητείται ενίσχυση ύψους 3,2 εκατ. EUR, συνιστά μεμονωμένη εκπαίδευση ώστε να ενισχυθεί στη συνέχεια η ευαισθητοποίηση και η αλλαγή συμπεριφοράς και εξατομικευμένη επαγγελματική κατάρτιση για επιλεγμένους υπαλλήλους «πρότυπα». Αυτοί οι τύποι επαγγελματικής κατάρτισης είναι χρήσιμοι για τους υπαλλήλους, όμως δεν είναι απαραίτητοι για την εταιρεία.

(35)

Βασικές δεξιότητες: αυτή η ενότητα επαγγελματικής κατάρτισης έχει ως στόχο την υποστήριξη της προσωπικής ανάπτυξης των ατόμων και συνδέεται σε πολύ μικρό βαθμό με την αποτελεσματική διεξαγωγή της δραστηριότητας. Σημαντικό μέρος της επαγγελματικής κατάρτισης που παρέχεται στο πλαίσιο αυτής της ενότητας αφορά γενικές δεξιότητες πληροφορικής, τη γνώση της αγγλικής γλώσσας, μαθήματα γλώσσας και αριθμητικής κ.λπ. Για παράδειγμα, βασικός στόχος των μαθημάτων γλώσσας και αριθμητικής είναι η συμπλήρωση των κενών που διαπιστώνονται στους ενήλικες που ασκούν δραστηριότητες σε βιομηχανικούς τομείς σε ολόκληρο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το επίπεδο της προετοιμασίας. Τα μαθήματα γλώσσας και αριθμητικής δεν είναι απαραίτητα για τη διεξαγωγή της δραστηριότητας διότι η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στο εργοστάσιο βασίζεται στα συστήματα Visual Factory (Οπτικό Εργοστάσιο) τα οποία παρέχουν απλοποιημένες οπτικές οδηγίες εργασίας. Στόχος των μαθημάτων γλώσσας και αριθμητικής είναι να τελειοποιήσουν την ικανότητα των υπαλλήλων να διατυπώνουν ιδέες/έννοιες και να τις κοινοποιούν άνετα, όπως επίσης να ερμηνεύουν τις αλλαγές στο περιβάλλον από ποσοτικής άποψης. Ομοίως, η ενότητα αυτή περιλαμβάνει επαγγελματική κατάρτιση για την παροχή βασικών διοικητικών δεξιοτήτων στους υπαλλήλους όλων των επιπέδων. Κατά την άποψη της Ρουμανίας, οι δεξιότητες αυτές είναι επωφελείς για όλες τις κατηγορίες υπαλλήλων, ανεξαρτήτως επιπέδου σπουδών. Αυτό το είδος εκπαίδευσης ωφελεί ιδιαίτερα τους υπαλλήλους, βελτιώνει την ποιότητα της ζωής τους και παράγει θετικά αποτελέσματα για την περιφέρεια και την εταιρεία συνολικά.

(36)

Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας: γενικός στόχος αυτής της ενότητας επαγγελματικής κατάρτισης είναι η παροχή γενικών γνώσεων σε επίπεδο λειτουργίας και διαχείρισης. Τρία πεδία επαγγελματικής κατάρτισης παρέχουν διοικητικές δεξιότητες ειδικά για τις ανάγκες της εταιρείας (Ειδικά συστήματα πληροφορικής της Ford, Λειτουργικές διαδικασίες της Ford, Εσωτερικές διαδικασίες ελέγχου της Ford), και οι δαπάνες τους καλύπτονται εξ ολοκλήρου από την Ford. Η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση εξασφαλίζει τη συγκέντρωση ορισμένων δεξιοτήτων που σε μεγάλο βαθμό μπορούν να μεταφερθούν σε άλλες εταιρείες ή βιομηχανικούς τομείς σε γενικά πεδία, όπως είναι οι δεξιότητες διαχείρισης έργου, το ανθρώπινο δυναμικό, οι προμήθειες, τα χρηματοοικονομικά, το πρόγραμμα 6 Σίγμα (μεθοδολογία για μείωση των σφαλμάτων σε επαναλαμβανόμενες διαδικασίες που εφαρμόζεται σε πολυάριθμους βιομηχανικούς τομείς), καθώς και εξατομικευμένη επαγγελματική κατάρτιση για υπαλλήλους «πρότυπα», η οποία αναμφίβολα ωφελεί την εταιρεία δεδομένου ότι βελτιώνει τον χώρο εργασίας συμβάλλοντας στην ομοιογένεια των ιεραρχιών, ευνοεί ωστόσο κατά βάση τους συμμετέχοντες καθιστώντας τους πιο ελκυστικούς στην αγορά εργασίας. Για τη συγκεκριμένη ενότητα επαγγελματικής κατάρτισης ζητείται ενίσχυση ύψους έως 4,33 εκατ. EUR.

(37)

Βιομηχανική εξειδίκευση: η ενότητα αυτή περιλαμβάνει επαγγελματική κατάρτιση που υπερβαίνει το επίπεδο προετοιμασίας που είναι απαραίτητο για τη διεξαγωγή της δραστηριότητας. Οι σειρές μαθημάτων που είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση των συνήθων υποχρεώσεων στο πλαίσιο της παραγωγής, ήτοι λανσάρισμα, συντήρηση και μηχανικοί ταινιόδρομοι, ρομποτική και αυτοματισμός, χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από την εταιρεία. Συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση παρέχεται σε δύο γενικά πεδία: τη βελτίωση των δεξιοτήτων στις ειδικότητες του ηλεκτρολόγου/μηχανικού (που αυξάνει τις ευκαιρίες πρόσληψης των εργαζομένων, αν και δεν είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή της δραστηριότητας) και την αυξημένη (εκτενή) συντήρηση, αυτοματισμό και ρομποτική. Και στις δύο περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν διαφορετικά εργαλεία υψηλής τεχνολογίας, άλλα από εκείνα τα οποία χειρίζονται στον πραγματικό χώρο εργασίας. Αυτή η ενότητα επαγγελματικής κατάρτισης χαρακτηρίζεται επιλέξιμη για ενίσχυση έως 18,9 εκατ. EUR.

(38)

Πέραν αυτού, η Ρουμανία θεωρεί ότι η δημιουργία κινήτρων από την προτεινόμενη ενίσχυση πρέπει να αξιολογηθεί για το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στο σύνολό του και όχι ξεχωριστά για κάθε θεματική ενότητα ή μεμονωμένη σειρά μαθημάτων. Η μεμονωμένη αξιολόγηση των θεματικών ενοτήτων επαγγελματικής κατάρτισης και/ή των σειρών μαθημάτων, εκτός γενικού πλαισίου, μπορεί να οδηγήσει σε στρεβλά αποτελέσματα. Μία τέτοια μεμονωμένη αξιολόγηση δεν θα λάμβανε υπόψη την προστιθέμενη αξία του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης στο σύνολό του, η οποία είναι μεγαλύτερη από την απλή άθροιση των οφελών που προέρχονται από την επαγγελματική κατάρτιση στις συγκεκριμένες θεματικές ενότητες.

(39)

Αιτιολόγηση. Όσον αφορά την αιτιολόγηση της επαγγελματικής κατάρτισης που αναμένεται να εξασφαλιστεί για τους πρόσφατα προσληφθέντες υπαλλήλους, η Ρουμανία διαχωρίζει το ζήτημα της (αναντίρρητης) δυνατότητας της εταιρείας να προσλάβει νέους εξειδικευμένους υπαλλήλους από το ζήτημα του εάν η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση είναι αιτιολογημένη στην περίπτωσή τους. Η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση παρέχει γενικές δεξιότητες που δεν είναι απαραίτητες για τη διεξαγωγή της δραστηριότητας, είναι ωστόσο αιτιολογημένη και επωφελής για όλες τις κατηγορίες υπαλλήλων, ανεξαρτήτως σπουδών.

(40)

Άυλα περιφερειακά μειονεκτήματα. Όσον αφορά το μέτρο στο οποίο η ενίσχυση για την προτεινόμενη επαγγελματική κατάρτιση αντισταθμίζει τα άυλα περιφερειακά μειονεκτήματα, που εκδηλώνονται ως έλλειμμα δεξιοτήτων και τα οποία ήδη αντισταθμίζονται μέσω περιφερειακής ενίσχυσης, η Ρουμανία υποστηρίζει ότι τα μέτρα περιφερειακής ενίσχυσης για επενδύσεις και για επαγγελματική κατάρτιση έχουν διαφορετικούς στόχους (και επομένως εστιάζουν σε διαφορετικά προβλήματα) και καλύπτουν διακριτές επιλέξιμες δαπάνες. Στόχος της περιφερειακής ενίσχυσης για επενδύσεις είναι η στήριξη επενδύσεων που πραγματοποιούνται σε μειονεκτικές περιφέρειες της ΕΕ, ενώ ο σκοπός της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση είναι η αποκατάσταση του προβλήματος των ανεπαρκών επενδύσεων σε επαγγελματική κατάρτιση, φαινόμενο που παρατηρείται σε επίπεδο ολόκληρης της Ένωσης. Πέραν τούτου, η «κατανομή» των οφελών της περιφερειακής ενίσχυσης είναι αντίστροφη από την κατανομή των οφελών της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση: ενώ τα πρώτα είναι κυρίως υπέρ του επενδυτή, τα τελευταία ευνοούν περισσότερο τους εργαζομένους.

(41)

Επίσης, η Ρουμανία υπογραμμίζει ότι το «άυλο» περιφερειακό μειονέκτημα που απορρέει από το τοπικό έλλειμμα δεξιοτήτων δεν αντιπροσωπεύει ένα από τα κριτήρια επιλογής των μειονεκτικών περιφερειών της ΕΕ – κριτήρια που περιλαμβάνουν το επίπεδο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το ποσοστό ανεργίας, την πυκνότητα του πληθυσμού κ.λπ. Εξάλλου, η Επιτροπή ενέκρινε στο παρελθόν ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση μεταξύ άλλων με το επιχείρημα ότι θα συνέβαλαν στην υπέρβαση του ανταγωνιστικού μειονεκτήματος που προκύπτει από τη χαμηλή εξειδίκευση του τοπικού εργατικού δυναμικού (Webasto, (22) Vauxhall Motors  (23).

(42)

Επίσης, το σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο τα σχέδια που έλαβαν περιφερειακή ενίσχυση για επενδύσεις δεν θα έπρεπε να λάβουν και ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση θα έπληττε σαφώς τις μειονεκτικές περιφέρειες της Ένωσης εφόσον θα απέκλειε τη δυνατότητά τους να λάβουν ενίσχυση για τη στήριξη προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης.

(43)

Η Ρουμανία παρουσίασε τεκμηρίωση που αποδείκνυε την επιστροφή εκ μέρους της Ford Motor Company της μη συμβατής ενίσχυσης που είχε λάβει για ιδιωτικοποίηση, ύψους 27 εκατ. EUR (24) και του προκύπτοντος τόκου στις 27 Ιουνίου 2008. Κατά συνέπεια, η Ρουμανία θεωρεί ότι η κοινοποιούμενη ενίσχυση είναι σύμφωνη με τη λεγόμενη αρχή Deggendorf.

(44)

Η Ford υπέβαλε τις παρατηρήσεις της στις 18 Δεκεμβρίου 2008 υποστηρίζοντας τα γεγονότα και τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται από τη Ρουμανία και προσθέτοντας συμπληρωματικά επιχειρήματα σχετικά με τη δημιουργία κινήτρων στο πλαίσιο της προτεινόμενης ενίσχυσης.

(45)

Η Ford υπογραμμίζει ότι ένα σημαντικό τμήμα αυτού του εκτενούς προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους - ύψους 128,5 εκατ. EUR από το συνολικό κόστος που εκτιμάται στα 185,5 εκατ. EUR για ολόκληρο το σχέδιο. Επιπλέον, η επαγγελματική κατάρτιση που είναι είτε υποχρεωτική από τον νόμο και/ή απαραίτητη για τη λειτουργία του εργοστασίου δεν δηλώθηκε ως επιλέξιμη για ενίσχυση, αναμένοντας να χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από την εταιρεία. Το τμήμα της ειδικής για την εταιρεία επαγγελματικής κατάρτισης, το οποίο εκτιμάται στα 29,7 εκατ. EUR περίπου, έχει ήδη αρχίσει να παρέχεται για το υπάρχον εργατικό δυναμικό το 2009.

(46)

Όσον αφορά τις πιθανές στρεβλωτικές επιπτώσεις της ενίσχυσης, η Ford υπογραμμίζει ότι το πρόγραμμα προϋποθέτει, γενικά, μία γενική επαγγελματική κατάρτιση, από την οποία επωφελούνται κατά βάση οι εργαζόμενοι, ενώ η εταιρεία μόνον έμμεσα. Κατά συνέπεια, οι στρεβλωτικές επιπτώσεις της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση θα έπρεπε να είναι μόνον δευτερεύουσες και έμμεσες. Επομένως, η Ford θεωρεί ότι οι αιτιολογικές σκέψεις σχετικά με την επίδραση της ενίσχυσης στη «διάρθρωση των σχετικών αγορών» και «τα χαρακτηριστικά του τομέα της βιομηχανίας» δεν συνδέονται με τη γενική επαγγελματική κατάρτιση διότι η σχεδιαζόμενη παραγωγή και οι τεχνικές δυνατότητες δεν μεταβάλλονται. Αντίθετα, η ειδική επαγγελματική κατάρτιση μπορεί να βελτιώσει άμεσα την παραγωγικότητα της εταιρείας και κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να επηρεάσει τη θέση στην αγορά. Παρ’ όλα αυτά, η ειδική επαγγελματική κατάρτιση αντιπροσωπεύει μόνον ένα μικρό τμήμα της προτεινόμενης συμπληρωματικής κατάρτισης.

(47)

Όσον αφορά το μέτρο στο οποίο είναι πιθανό τμήματα της κοινοποιούμενης επαγγελματικής κατάρτισης που είναι ορθά επιλέξιμη για ενίσχυση να μην είναι αναγκαίο να προσφερθούν για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης με τα εσωτερικά πρότυπα της εταιρείας σε θέματα ασφάλειας, η Ford υπογραμμίζει ότι αυτή η συλλογιστική εισάγει κανονιστικές στρεβλώσεις ομοιομορφίας κατά τρόπο δυσμενή: στην περίπτωση κατά την οποία μόνον οι εταιρείες με μειωμένα εσωτερικά πρότυπα ασφάλειας μπορούν να επωφεληθούν από ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση, οι εταιρείες τελικά θα αποθαρρύνονταν από το να ενισχύσουν τα εσωτερικά πρότυπα ασφαλείας τους. Κατά συνέπεια, η Ford αναρωτιέται κατά πόσον η προτεινόμενη ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση, η οποία θα πρέπει οπωσδήποτε να χορηγηθεί στον δικαιούχο, θα έπρεπε να καθοριστεί σύμφωνα με κάποια αντικειμενικά κριτήρια, εφαρμόσιμα για όλες τις εταιρείες ενός τομέα, και όχι σύμφωνα με τα εσωτερικά πρότυπα της εταιρείας. Επιπλέον, μέσω αυτού του σχεδίου επενδύσεων, η Ford θα καταστεί μέχρι το έτος 2012 ο μεγαλύτερος βιομηχανικός εργοδότης της Ρουμανίας. Οι επενδύσεις αυτού του είδους διαδραματίζουν τον ρόλο του «φάρου» στην οικονομία, ενώ η ρουμανική κυβέρνηση υποστηρίζει τα σχέδια της Ford να μετατρέψει το εργοστάσιο της Κραϊόβα σε πρότυπο για άλλους εργοδότες και νέους επενδυτές.

(48)

Επίσης, η Ford υπογραμμίζει ότι, σε γενικότερο επίπεδο, η δηλούμενη συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που είναι επιλέξιμη για ενίσχυση δεν είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του εργοστασίου, λαμβάνοντας υπόψη το σύστημα «παραγωγής με μειωμένο κόστος και με αυξημένη αποδοτικότητα» που εφαρμόζεται σήμερα στον όμιλο της Ford. Με την πάροδο του χρόνου, οι παραγωγοί αυτοκινήτων μετακινήθηκαν από την «παραγωγή σειράς» προς την «παραγωγή με μειωμένο κόστος», εξέλιξη η οποία προϋποθέτει ιδιαίτερα μια αλλαγή συμπεριφοράς, υπό την έννοια της αύξησης της εξουσιοδότησης σε όλα τα επίπεδα εσωτερικής οργάνωσης. Το μη επιλέξιμο τμήμα του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης θα ήταν επαρκές για να επιφέρει αυτή την αλλαγή συμπεριφοράς.

(49)

Η Ford υποστηρίζει τα επιχειρήματα που προέβαλε η Ρουμανία όσον αφορά την ιδέα μιας πιθανής κάλυψης της περιφερειακής ενίσχυσης για επενδύσεις και μιας ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση σε σχέση με τα άυλα περιφερειακά μειονεκτήματα υπό τη μορφή περιορισμένων δεξιοτήτων, όντας επίσης της γνώμης ότι θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη και το επίπεδο των ικανοτήτων και των σπουδών σε μια περιφέρεια κατά την αξιολόγηση των θετικών εξωτερικών αποτελεσμάτων ενός προτεινομένου μέτρου ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση.

(50)

Η Ford παρουσιάζει μια σύγκριση μεταξύ του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης το οποίο εξασφάλισε για το εργοστάσιό της στην Αγία Πετρούπολη και του προτεινόμενου προγράμματος που αναμένεται να υλοποιηθεί στο εργοστάσιο της Κραϊόβα. Στόχος της σύγκρισης είναι να αποδειχθεί ότι η διαχείριση του εργοστασίου της Ford μπορεί να επιτευχθεί μέσω ενός προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης λιγότερο φιλόδοξου από εκείνο που προτείνεται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα και, επομένως, ότι η ενίσχυση για τη συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που εξασφαλίζεται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα συμβάλει στη δημιουργία κινήτρων.

(51)

Η Ford θεωρεί ότι η σύγκριση μεταξύ αυτών των δύο σχεδίων επαγγελματικής κατάρτισης είναι κατάλληλη για τους εξής λόγους:

(52)

Η διάρθρωση του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης στο εργοστάσιο της Αγίας Πετρούπολης ήταν παρόμοια με εκείνη που προτάθηκε για το εργοστάσιο της Κραϊόβα. Παρ’ όλα αυτά, για το εργοστάσιο της Αγίας Πετρούπολης, η Ford εξασφάλισε μόνο την ελάχιστη απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση, ενώ τα μέλη του προσωπικού με διοικητικά καθήκοντα επωφελήθηκαν από περισσότερες σειρές μαθημάτων επαγγελματικής κατάρτισης από ό,τι οι εργαζόμενοι χωρίς υψηλή εξειδίκευση. Η παραγωγή ξεκίνησε το 2002 μόνο με το ελάχιστον επίπεδο επαγγελματικής κατάρτισης που ήταν απαραίτητο για την εκπλήρωση των απαιτήσεων ποιότητας και ασφάλειας της Ford.

(53)

H Ford προσομοίωσε το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης της Αγίας Πετρούπολης εφαρμόζοντάς το στους 9 000 υπαλλήλους του εργοστασίου της Κραϊόβα. Το συμπέρασμα στο οποίο έφτασε ήταν ότι ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης όπως αυτό της Αγίας Πετρούπολης θα ανερχόταν συνολικά σε ένα ποσοστό της τάξης του 26 % περίπου της επαγγελματικής κατάρτισης που θα προτεινόταν να εξασφαλισθεί για το εργοστάσιο της Κραϊόβα. Πιο συγκεκριμένα, το πρόγραμμα αυτό θα εξασφάλιζε μόνο το 57 % της ενότητας επαγγελματικής κατάρτισης για την Ασφάλεια, το 2 % της ενότητας Βασικές δεξιότητες, το 30 % της ενότητας Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας και το 47 % της ενότητας Βιομηχανική εξειδίκευση που προτείνονται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα.

(54)

Το κοινοποιούμενο από τη Ρουμανία μέτρο υπέρ της Ford Craiova πληροί το σύνολο των διατάξεων ώστε να συνιστά κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣλΕΕ. Το μέτρο συνίσταται σε μία άμεση επιδότηση που χορηγείται από τους δημόσιους πόρους του ρουμανικού κράτους. Επίσης, το μέτρο είναι επιλεκτικό δεδομένου ότι αφορά μεμονωμένη οικονομική στήριξη που χορηγείται ad hoc, σε ένα μόνο δικαιούχο, την Ford Craiova. Ο δικαιούχος θα ευνοηθεί από το μέτρο, διότι θα απαλλαγεί κατά ένα μέρος από το κόστος του προγράμματος της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Το μέτρο στρεβλώνει τον ανταγωνισμό διότι ευνοεί τη δικαιούχο εταιρεία σε σχέση με τους ανταγωνιστές οι οποίοι δεν επωφελούνται από παρόμοια ενίσχυση. Τέλος, επηρεάζονται οι συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών διότι ο δικαιούχος και οι ανταγωνιστές του εμπορεύονται τα προϊόντα τους κατά βάση στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στην αγορά του ΕΟΧ, καθώς και στην παγκόσμια αγορά.

(55)

Η Ρουμανία αιτείται την έγκριση της ενίσχυσης βάσει των κανόνων που ήταν σε ισχύ κατά την ημερομηνία της κοινοποίησης (Απρίλιος 2008). Ειδικότερα, η Ρουμανία υποστηρίζει τα εξής: i) η συμβατότητα της προτεινόμενης ενίσχυσης με τη συνθήκη πρέπει να αξιολογηθεί βάσει των κριτηρίων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 68/2001 (25), που ήταν σε ισχύ κατά την ημερομηνία της κοινοποίησης ii) η Επιτροπή δεν θα έπρεπε να εφαρμόσει αναδρομικά τον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία (ΑΚΚ) (δημοσιεύθηκε στις 9 Αυγούστου 2008 και τέθηκε σε ισχύ 20 ημέρες αργότερα) (26). και, σε γενικότερο επίπεδο, iii) ότι η αυστηρότερη εφαρμογή του κριτηρίου δημιουργίας κινήτρων με βάση την απόφαση για την Ford Genk  (27) και τη GM Antwerp  (28) δεν είναι σύμφωνη με τη γενική προσέγγιση της Επιτροπής όσον αφορά την ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση.

(56)

Στην απόφαση για την υπόθεση Freistaat Sachsen εναντίον Επιτροπής  (29), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διασαφήνισε τα προβλήματα που συνδέονται με την εφαρμογή ratione temporis των κανόνων σχετικά με την κρατική ενίσχυση με σκοπό την αξιολόγηση της συμβατότητας των κοινοποιούμενων μέτρων ενίσχυσης. Το Δικαστήριο όρισε ότι, για την αξιολόγηση της συμβατότητας, η Επιτροπή πρέπει να εφαρμόσει τους κανόνες, τις αρχές και τα κριτήρια που ισχύουν κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης, γεγονός που προσαρμόζεται καλύτερα στο πλαίσιο του ανταγωνισμού (30). Υπό αυτή την έννοια, το Δικαστήριο προσθέτει «[…] η κοινοποίηση από ένα κράτος μέλος μιας σχεδιαζόμενης ενισχύσεως ή ενός καθεστώτος ενισχύσεων δεν δημιουργεί οριστικά διαμορφωμένη έννομη κατάσταση, πράγμα που θα σήμαινε ότι η Επιτροπή θα αποφαινόταν επί της συμβατότητάς τους με την κοινή αγορά εφαρμόζοντας τους κανόνες που ισχύουν κατά την ημερομηνία της κοινοποιήσεως αυτής. Αντιθέτως, η Επιτροπή καλείται να εφαρμόσει τους κανόνες που ισχύουν κατά τον χρόνο λήψεως της αποφάσεώς της, βάσει των οποίων και μόνον πρέπει να εκτιμηθεί η νομιμότητα της σχετικής αποφάσεώς της». (31)

(57)

Το Δικαστήριο επιβεβαιώνει επίσης ότι σε περίπτωση που η αξιολόγηση της συμβατότητας διενεργείται βάσει κάποιων κανόνων, η Επιτροπή πρέπει να δώσει στα ενδιαφερόμενα μέρη τη δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους όσον αφορά τη συμβατότητα της ενίσχυσης σε σχέση με τα ίδια. Είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι αυτή η διαδικαστική υποχρέωση δεν επιβάλλεται στην περίπτωση όπου οι νέοι κανόνες δεν περιέχουν σημαντικές τροποποιήσεις έναντι των προηγούμενων κανόνων (32).

(58)

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η αξιολόγηση της συμβατότητας της ενίσχυσης με τη ΣλΕΕ πρέπει να πραγματοποιηθεί από την Επιτροπή βάσει των κανόνων και των κριτηρίων που ισχύουν κατά την ημερομηνία σύνταξης της απόφασης. Η μεμονωμένη ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση που δεν πληροί τους όρους απαλλαγής πρέπει να αξιολογηθεί άμεσα βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣλΕΕ, που ορίζει ότι «οι ενισχύσεις που προορίζονται να προωθήσουν την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που να αντίκειται προς το κοινό συμφέρον» μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με ΣλΕΕ. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 68/2001 για τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση (33) αντικαταστάθηκε από τον ΑΚΚ (34) είκοσι ημέρες μετά τη δημοσίευσή του στις 9 Αυγούστου 2009. Σύμφωνα με τα σημεία 29 και 32 και το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) του ΑΚΚ, η μεμονωμένη ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση που υπερβαίνει τα 2 εκατ. EUR για ένα σχέδιο, ανεξάρτητα αν χορηγείται ad hoc ή βάσει ενός καθεστώτος ενίσχυσης, θα πρέπει να αξιολογηθεί μεμονωμένα από την Επιτροπή, σύμφωνα με τα κριτήρια που προκύπτουν από τις ισχύουσες πράξεις της Ένωσης. Υπό αυτή την έννοια, η Επιτροπή πρέπει να βασιστεί στην ανακοίνωση (35) σχετικά με τον καθορισμό των κριτηρίων αξιολόγησης των ενισχύσεων για επαγγελματική κατάρτιση που κοινοποιούνται μεμονωμένα (στο εξής «Ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009»), η οποία δημοσιεύθηκε στις 11 Αυγούστου 2009 και τέθηκε σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευση.

(59)

Συμπερασματικά, σύμφωνα με τις αρχές Freistaat Sachsen, η Επιτροπή πρέπει να αξιολογήσει τη συμβατότητα της κοινοποιημένης ενίσχυσης βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣλΕΕ, στο πλαίσιο του ΑΚΚ και βάσει των κριτηρίων μεμονωμένης αξιολόγησης που προβλέπονται στην ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009.

(60)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η αξιολόγηση της κοινοποιημένης ενίσχυσης σύμφωνα με τους κανόνες και τα κριτήρια που απορρέουν από τον ΑΚΚ και από την ανακοίνωση σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις του 2009 δεν παραβιάζει τα διαδικαστικά δικαιώματα των ενδιαφερομένων μερών [βλέπε σκέψη (57) ανωτέρω]. Σύμφωνα με την απόφαση Freistaat Sachsen, η Επιτροπή πρέπει να δώσει στα ενδιαφερόμενα μέρη τη δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την εφαρμογή των νέων κανόνων για την κοινοποιημένη ενίσχυση μόνον στο βαθμό όπου οι νέοι κανόνες εισάγουν ουσιαστικές τροποποιήσεις έναντι των προηγούμενων.

(61)

Υπό αυτή την έννοια, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι στην απόφαση κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας του Σεπτεμβρίου 2008, διευκρίνισε ότι η ενίσχυση θα αξιολογηθεί βάσει του ΑΚΚ. Στα ενδιαφερόμενα μέρη δόθηκε ωστόσο η δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την αξιολόγηση της κοινοποιημένης ενίσχυσης βάσει του ΑΚΚ. Πράγματι, στις παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν τον Νοέμβριο του 2008, η Ρουμανία επικαλέστηκε επιχειρήματα κατά της εφαρμογής του ΑΚΚ στην τρέχουσα υπόθεση. Η Ρουμανία υποστήριξε ειδικά το γεγονός ότι τα κριτήρια αξιολόγησης που απορρέουν από τον ΑΚΚ είναι εν μέρει διαφορετικά έναντι εκείνων που ήταν σε ισχύ παλαιότερα βάσει του κανονισμού αριθ. 68/2001, ειδικότερα όσον αφορά το επιτρεπόμενο μέγιστο ποσοστό της ενίσχυσης για γενική ενίσχυση, το οποίο αυξήθηκε από το 50 % των επιλέξιμων δαπανών βάσει του κανονισμού αριθ. 68/2001 στο 60 % των επιλέξιμων δαπανών βάσει του ΑΚΚ (36).

(62)

Επίσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι από την ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 δεν απορρέουν ουσιαστικές τροποποιήσεις όσον αφορά την αξιολόγηση της ενίσχυσης του τύπου που προβλέπεται στην απόφαση Freistaat Sachsen  (37). Η ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 κωδικοποιεί και ενσωματώνει τις σχετικές αρχές και τα κριτήρια ελέγχου της ΕΕ όσον αφορά την κρατική ενίσχυση, όπως η ορθολογική ανάλυση των δυσλειτουργιών της αγοράς/θετικών εξωτερικών αποτελεσμάτων, η διάκριση μεταξύ γενικής επαγγελματικής κατάρτισης και ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης, ο κατάλληλος χαρακτήρας της ενίσχυσης ως μέσου πολιτικής, το κριτήριο δημιουργίας κινήτρων, η αρχή της αναλογικότητας, η ανάλυση του δυνητικού στρεβλωτικού αποτελέσματος της ενίσχυσης.

(63)

Η Ρουμανία και ο δικαιούχος φαίνονται να προβληματίζονται ιδιαίτερα όσον αφορά την προτεινόμενη ερμηνεία και την αυστηρότερη εφαρμογή του λεγόμενου κριτηρίου δημιουργίας κινήτρων για την αξιολόγηση της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση. Παρ’ όλα αυτά, η Επιτροπή θεωρεί ότι ο προσδιορισμός αυτού του κριτηρίου από την ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 δεν μπορεί να εξειδικευθεί διότι αποτελεί ουσιαστική τροποποίηση των κανόνων αξιολόγησης. Οι αποφάσεις στις υποθέσεις της Ford Genk  (38) και της GM Antwerp  (39), τις οποίες η Ρουμανία παρουσιάζει ως παράδειγμα υπερβολικά αυστηρής ερμηνείας του κριτηρίου δημιουργίας κινήτρων, ουσιαστικά προηγούνται της ημερομηνίας κοινοποίησης. Το κριτήριο της δημιουργίας κινήτρων δεν προβλέπεται ρητώς στον κανονισμό αριθ. 68/2001, συνεπώς η λογική του είναι συνυφασμένη με την αξιολόγηση της συμβατότητας οποιουδήποτε μέτρου ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣλΕΕ και ήταν αυτονόητη στη συλλογιστική σχετικά με τον δυνητικό ρόλο της ενίσχυσης για την αποκατάσταση των δυσλειτουργιών της αγοράς από τις σκέψεις (10) και (11). Το προηγούμενο πλαίσιο σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση (40) του 1998 επιβεβαίωνε ήδη το κριτήριο της δημιουργίας κινήτρων ως έναν από τους βασικούς πυλώνες στους οποίους βασιζόταν η αξιολόγηση της συμβατότητας για το συγκεκριμένο είδος ενίσχυσης (41). Επιπλέον, στην πορεία της έρευνας, η Ρουμανία και ο δικαιούχος παρείχαν λεπτομερείς επεξηγήσεις σχετικά με τη δημιουργία κινήτρων, την αναγκαιότητα και την καταλληλότητα της προτεινόμενης ενίσχυσης, τη διαφορά ανάμεσα στο γενικό και στο ειδικό τμήμα της προτεινόμενης «επιλέξιμης» επαγγελματικής κατάρτισης και στο δυναμικό (κοινώς λεγόμενο όριο) της ενίσχυσης για στρέβλωση του ανταγωνισμού.

(64)

Υπό το φως αυτών των σκέψεων, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι πληρούνται οι όροι για την αξιολόγηση της ενίσχυσης βάσει των κριτηρίων που απορρέουν από την ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 και τον κανονισμό ΑΚΚ, ενώ παράλληλα προστατεύονται τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων μερών ως προς τη διαδικασία. Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι στη διάρκεια της επίσημης διαδικασίας έρευνας δεν δέχτηκε παρατηρήσεις από την πλευρά άλλων τρίτων μερών (ανταγωνιστές του δικαιούχου κ.λπ.).

(65)

Η ανακοίνωση σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 ορίζει τα κριτήρια αξιολόγησης της συμβατότητας με την ΣλΕΕ ενισχύσεων επαγγελματικής κατάρτισης που υπερβαίνουν τα 2 εκατ. EUR, ανεξάρτητα αν χορηγούνται ad hoc ή βάσει ενός καθεστώτος ενισχύσεων, που πρόκειται να χορηγηθούν σε μεμονωμένες επιχειρήσεις. Η αξιολόγηση της συμβατότητας αυτών των μέτρων προϋποθέτει τη σύγκριση των θετικών αποτελεσμάτων της προτεινόμενης ενίσχυσης έναντι των αρνητικών επιπτώσεων αυτής, στο πλαίσιο της αξιολόγησης του μέτρου σύμφωνα με την αρχή ότι τα θετικά αποτελέσματα βαρύνουν περισσότερο από τα αρνητικά.

(66)

Τα θετικά αποτελέσματα της προτεινόμενης ενίσχυσης αξιολογούνται από την άποψη: i) του δυναμικού της προτεινόμενης ενίσχυσης να αποκαταστήσει συγκεκριμένες δυσλειτουργίες της αγοράς και να παράξει θετικά εξωτερικά αποτελέσματα (αιτιολόγηση)· ii) του κατάλληλου χαρακτήρα της ενίσχυσης ως μέσου πολιτικής iii) της δημιουργίας κινήτρων και της αναγκαιότητας της ενίσχυσης· και (iv) του μέτρου στο οποίο το συνολικό ποσό της ενίσχυσης διατηρείται στο ελάχιστο επίπεδο που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του αντικειμενικού στόχου της (αναλογικότητα). Τα αρνητικά αποτελέσματα της ενίσχυσης αξιολογούνται υπό την έννοια του δυναμικού της να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό και τις συναλλαγές στο εσωτερικό της Ένωσης, σε συνάρτηση με τα χαρακτηριστικά της ενίσχυσης και της σχετικής αγοράς (αγορών).

(67)

Σύμφωνα με τα σημεία 5-11 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, η ενίσχυση θεωρείται αιτιολογημένη στην περίπτωση όπου το κράτος μέλος αποδεικνύει τη συνεισφορά του στην αποκατάσταση του προβλήματος των ανεπαρκών επενδύσεων για επαγγελματική κατάρτιση – μια δυσλειτουργία της αγοράς που μπορεί να παρατηρηθεί σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ. Συχνά, οι επιχειρήσεις είναι απρόθυμες να επενδύσουν στην επαγγελματική κατάρτιση των υπαλλήλων τους, εάν αυτή δεν αποφέρει απτά και άμεσα οφέλη για την ίδια την επιχείρηση ή εάν η επαγγελματική κατάρτιση δεν είναι απολύτως απαραίτητη για την αποτελεσματική λειτουργία της επιχείρησης. Παρ’ όλα αυτά, η επαγγελματική κατάρτιση μπορεί να αποφέρει οφέλη για την οικονομία και την εταιρεία ως σύνολο, ειδικότερα στην περίπτωση κατά την οποία οι δεξιότητες που αποκτούν οι εργαζόμενοι μπορούν να μεταφερθούν σε άλλες θέσεις εργασίας, ή παράγουν θετικά αποτελέσματα για την επιχείρηση. Καταρχήν, οι επιχειρήσεις είναι λιγότερο διατεθειμένες να επενδύσουν στην επαγγελματική κατάρτιση όταν τα άμεσα οφέλη της για την επιχείρηση δεν υπερβαίνουν τα θετικά αποτελέσματα. Εν συντομία, η ενίσχυση αιτιολογείται μέσω του δυναμικού της να επανορθώσει μια συγκεκριμένη δυσλειτουργία της αγοράς, και συγκεκριμένα τις ανεπαρκείς επενδύσεις σε επαγγελματική κατάρτιση, οι οποίες συνδέονται και με τα θετικά εξωτερικά αποτελέσματα της επαγγελματικής κατάρτισης.

(68)

Για να καθοριστεί εάν η ενίσχυση αιτιολογείται από το δυναμικό της να επανορθώσει τις ανεπαρκείς επενδύσεις στην επαγγελματική κατάρτιση, η Επιτροπή αναλύει κατά πρώτον τη φύση της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, και αντίστοιχα τον γενικό ή ειδικό χαρακτήρα της υπό την έννοια του άρθρου 38 του ΑΚΚ, ή ενός συνδυασμού μεταξύ αυτών των δύο. Η διαφορά μεταξύ της γενικής επαγγελματικής κατάρτισης και της ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης είναι σημαντική, επειδή θεωρείται ότι η γενική επαγγελματική κατάρτιση μπορεί να παράξει περισσότερα θετικά εξωτερικά αποτελέσματα από ό,τι η ειδική επαγγελματική κατάρτιση, γεγονός το οποίο κατά πρώτον αποτελεί όφελος για την επιχείρηση. Κατά συνέπεια, η ενίσχυση που χορηγείται για γενική επαγγελματική κατάρτιση θεωρείται ότι είναι περισσότερο αιτιολογημένη εφόσον συνδέεται με την αποφασιστικότητα των επιχειρήσεων να πραγματοποιήσουν μία επένδυση αυτού του είδους από ό,τι η ενίσχυση για ειδική επαγγελματική κατάρτιση.

(69)

Το άρθρο 28 παράγραφος 1 του ΑΚΚ ορίζει ότι ως ειδική επαγγελματική κατάρτιση «νοείται η εκπαίδευση που περιλαμβάνει διδασκαλία που αφορά άμεσα και κατά κύριο λόγο την τρέχουσα ή μελλοντική θέση του εργαζομένου στην επιχείρηση και παρέχει προσόντα τα οποία είτε δεν είναι μεταβιβάσιμα σε άλλες επιχειρήσεις και άλλους τομείς απασχόλησης είτε είναι μεταβιβάσιμα σε περιορισμένο μόνο βαθμό». Η γενική επαγγελματική κατάρτιση ορίζεται στο άρθρο 38 παράγραφος 2 του ΑΚΚ ότι «νοείται η εκπαίδευση που περιλαμβάνει διδασκαλία η οποία δεν αφορά αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο την τρέχουσα ή μελλοντική θέση εργασίας του εργαζομένου στην ενισχυόμενη επιχείρηση, αλλά του παρέχει προσόντα τα οποία είναι μεταβιβάσιμα σε άλλες επιχειρήσεις ή άλλους τομείς απασχόλησης». Συνεπώς και οι δύο τύποι επαγγελματικής κατάρτισης παρέχουν, σε κάποιο βαθμό, οφέλη στην επιχείρηση, η οποία θα είχε σίγουρα να κερδίσει στο τέλος από ένα εργατικό δυναμικό υψηλότερα προσόντα, η δε ουσιαστική διαφορά μεταξύ της γενικής και της ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης έγκειται στο βαθμό «μεταβιβασιμότητας» των αποκτώμενων ικανοτήτων μέσω της επαγγελματικής κατάρτισης.

(70)

Το άρθρο 38 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) του ΑΚΚ και αντίστοιχα το σημείο 9.2 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, απαριθμεί παράγοντες που θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη για τον καθορισμό του γενικού χαρακτήρα της επαγγελματικής κατάρτισης. Αυτοί περιλαμβάνουν: i) την επαγγελματική κατάρτιση που οργανώνεται από κοινού από διαφορετικές εταιρείες ή που στο σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης μπορούν να εγγραφούν εργαζόμενοι διαφορετικών εταιρειών· ii) την επαγγελματική κατάρτιση που είναι πιστοποιημένη, και μετά την ολοκλήρωσή της λαμβάνεται αναγνωρισμένο δίπλωμα, ή που είναι επικυρωμένη από τις δημόσιες αρχές· iii) την επαγγελματική κατάρτιση που παρέχεται σε ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων που χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό εναλλαγής στο πλαίσιο της εταιρείας και του τομέα ενδιαφέροντος· iv) την επαγγελματική κατάρτιση που θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για τους υπαλλήλους και σε άλλες θέσεις εργασίας (μελλοντικές θέσεις εργασίας σε άλλη επιχείρηση, κοινωνική ζωή, ευεξία κ.λπ.).

(71)

Η Επιτροπή σημειώνει κατά πρώτον ότι η Ρουμανία και η Ford απέδειξαν κατά τρόπο πειστικό το τέταρτο εδάφιο του σημείου 9.2 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, και συγκεκριμένα ότι η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση η οποία είναι «επιλέξιμη για ενίσχυση» και η οποία αναμένεται να παρασχεθεί θα είναι χρήσιμη για τους υπαλλήλους και σε μελλοντικές θέσεις εργασίας. Ειδικότερα δε, η Ρουμανία και η Ford απέδειξαν ότι η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που αναμένεται να παρασχεθεί προσφέρει προσόντα μεταβιβάσιμα τα οποία αποδεικνύονται χρήσιμα για τους υπαλλήλους και εκτός του χώρου εργασίας, συμβάλλουν στην ευημερία τους, βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τους, αυξάνουν τις πιθανότητες πρόσληψης σε θέσεις εργασίας και στο πλαίσιο άλλων εταιρειών/τομέων και, εξίσου σημαντικό, παράγουν θετικά αποτελέσματα για την οικονομία και την εταιρεία στο σύνολο και, κατά κύριο λόγο, στο επίπεδο μιας μειονεκτικής περιφέρειας που λαμβάνει ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣλΕΕ.

(72)

Έτσι, η Ρουμανία πρότεινε μία ενίσχυση για τη στήριξη ενός προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης, όπου το μεγαλύτερο μέρος των επιλέξιμων προτεινόμενων δαπανών σχετίζεται με γενική επαγγελματική κατάρτιση. Από το σύνολο των 185,5 εκατ. EUR που προβλέπονται στον προϋπολογισμό για ολόκληρο το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης, τα 113,7 εκατ. EUR είναι δηλωμένα ως επιλέξιμες δαπάνες για γενική επαγγελματική κατάρτιση (εξαιρουμένων των αποζημιώσεων των συμμετεχόντων) και μόνο τα 1,5 εκατ. EUR θεωρούνται επιλέξιμες δαπάνες για ειδική επαγγελματική κατάρτιση (εξαιρουμένων των αποζημιώσεων των συμμετεχόντων) [βλέπε τη σκέψη (15) ανωτέρω]. Πιο συγκεκριμένα, η «ειδική» συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση η οποία αναμένεται να παρασχεθεί στο πλαίσιο των ενοτήτων Ασφάλεια, Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας και Βιομηχανική εξειδίκευση έχει έναν χαρακτήρα σχεδόν αποκλειστικά γενικό, ενώ η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που παρέχεται στο πλαίσιο της ενότητας Βασικές δεξιότητες είναι αποκλειστικά γενική [βλέπε τη σκέψη (14), αλλά και τις σκέψεις (34)-(37) ανωτέρω].

(73)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ρουμανία και η Ford απέδειξαν κατά τρόπο ικανοποιητικό τη διαφορά μεταξύ του γενικού τμήματος και του ειδικού τμήματος του προγράμματος της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Ειδικότερα, η Ρουμανία και η Ford απέδειξαν ότι μέσω της «επιλέξιμης» συμπληρωματικής γενικής επαγγελματικής κατάρτισης η οποία αναμένεται να παρασχεθεί στο πλαίσιο κάθε μιας από τις τέσσερις βασικές ενότητες επαγγελματικής κατάρτισης, παρέχονται προσόντα τα οποία θα είναι χρήσιμα στους υπαλλήλους και σε άλλες θέσεις εργασίας εκτός του εργοστασίου της Κραϊόβα, «μεταβιβάσιμα» προσόντα υπό την έννοια της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 και του ΑΚΚ. Η Ρουμανία αποδεικνύει ότι η συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση η οποία αναμένεται να παρασχεθεί στο πλαίσιο της ενότητας Βασικές δεξιότητες έχει ως στόχο την υποστήριξη της προσωπικής ανάπτυξης των ατόμων και συνδέεται σε πολύ μικρό βαθμό με την αποτελεσματική διεξαγωγή της δραστηριότητας [βλέπε τη σκέψη (35) ανωτέρω]. Η επαγγελματική κατάρτιση στο πλαίσιο αυτής της ενότητας εξασφαλίζει γενικές γνώσεις (για παράδειγμα, δεξιότητες πληροφορικής, γνώσεις αγγλικής γλώσσας, μαθήματα γλώσσας και αριθμητικής) επωφελείς για όλες τις κατηγορίες υπάλληλων, ανεξάρτητα από το επαγγελματικό υπόβαθρο. Για παράδειγμα, τα εξατομικευμένα μαθήματα γλώσσας και αριθμητικής θα βελτιώσουν τη δυνατότητα των υπαλλήλων με διαφορετικό επαγγελματικό υπόβαθρο να επικοινωνήσουν και να μεταδώσουν έννοιες και ιδέες, όπως επίσης και τη δυνατότητα να ερμηνεύουν ποσοτικά τις τροποποιήσεις στο περιβάλλον. Ομοίως, η ενότητα περιλαμβάνει εξατομικευμένη επαγγελματική κατάρτιση με άξονα παροχή διοικητικών δεξιοτήτων στους εργαζομένους όλων των κατηγοριών. Αυτές οι δεξιότητες είναι βασικά προς όφελος των εργαζομένων, βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής τους και παράγοντάς θετικά εξωτερικά αποτελέσματα για την οικονομία και την εταιρεία ως σύνολο. Αυτά τα θετικά εξωτερικά αποτελέσματα θα γίνουν αντιληπτά ιδίως στο επίπεδο της περιφέρειας στην οποία βρίσκεται η βιομηχανία της Κραϊόβα, μειονεκτική περιφέρεια της Ένωσης που λαμβάνει ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣλΕΕ.

(74)

Μέσω της συμπληρωματικής γενικής επαγγελματικής κατάρτισης η οποία αναμένεται να παρασχεθεί στο πλαίσιο της ενότητας Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας θα παρασχεθούν γενικά προσόντα σε μεγάλο βαθμό μεταβιβάσιμα σε άλλες εταιρείες ή βιομηχανικούς τομείς, σε ευρεία πεδία όπως είναι οι Ικανότητες διαχείρισης έργου, το Ανθρώπινο δυναμικό, οι Προμήθειες, τα Χρηματοοικονομικά, το Πρόγραμμα 6 Σίγμα (μείωση των σφαλμάτων σε επαναλαμβανόμενες διαδικασίες, μία μεθοδολογία που εφαρμόζεται σε διαφορετικούς βιομηχανικούς τομείς) [βλέπε τη σκέψη (36) ανωτέρω]. Αυτά τα γενικά προσόντα μπορούν να καθορίσουν την αύξηση της ελκυστικότητας των υπαλλήλων στην αγορά εργασίας. Ομοίως, η συμπληρωματική γενική επαγγελματική κατάρτιση που παρέχεται στο πλαίσιο της ενότητας Βιομηχανική εξειδίκευση θα καλύψει δύο μεγάλα πεδία: τη βελτίωση των δεξιοτήτων στις ειδικότητες του ηλεκτρολόγου/μηχανικού, που αυξάνει τις πιθανότητες πρόσληψης εργαζόμενων και την αυξημένη (εκτενή) επαγγελματική κατάρτιση αναφορικά με τη συντήρηση, τον αυτοματισμό και τη ρομποτική. Και στις δύο περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν διαφορετικούς τύπους εργαλείων, διαφορετικά από εκείνα που χρησιμοποιούσαν στο χώρο εργασίας, επομένως τα αποκτώμενα προσόντα είναι μεταβιβάσιμα.

(75)

Όσον αφορά την ενότητα της επαγγελματικής κατάρτισης σε θέματα ασφάλειας [βλέπε τη σκέψη (34) ανωτέρω], η επιλέξιμη συμπληρωματική επαγγελματική κατάρτιση που αναμένεται να παρασχεθεί και η οποία περιλαμβάνει εν μέρει τη γενική επαγγελματική κατάρτιση και εν μέρει την ειδική επαγγελματική κατάρτιση, συνίσταται στην εξατομικευμένη καθοδήγηση με σκοπό την αύξηση της ευαισθητοποίησης σε θέματα ασφάλειας, και την αλλαγή της συμπεριφοράς αναφορικά με τα θέματα αυτά. Έχοντας υπόψη ότι το γενικό τμήμα της συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης σχετικά με την ασφάλεια εξασφαλίζει ικανότητες χρήσιμες στους εργαζομένους και εκτός του πλαισίου που περιλαμβάνει τις συνήθεις υποχρεώσεις εργασίας, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε μία άλλη θέση εργασίας ακόμη και στην ιδιωτική ζωή, μπορεί να επιβεβαιωθεί το γεγονός ότι αυτή η επαγγελματική κατάρτιση παράγει μια σειρά θετικών εξωτερικών αποτελεσμάτων που συσχετίζονται με τη γενική επαγγελματική κατάρτιση.

(76)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι η Ρουμανία και η Ford απέδειξαν κατά τρόπο ικανοποιητικό ότι οι εργαζόμενοι θα επωφεληθούν από τα προσόντα που θα αποκτήσουν μετά τη συμπληρωματική γενική επαγγελματική κατάρτιση και σε άλλες θέσεις εργασίας τις οποίες θα κατέχουν στο μέλλον, στην κοινωνική τους ζωή ή για την εξασφάλιση της ευημερίας – υπό την έννοια του σημείου 9.2 στοιχείο δ) της ανακοίνωσης σχετικά με την ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Αυτό το συμπέρασμα παγιώνεται από τα παρουσιαζόμενα εκ μέρους της Ford και της Ρουμανίας αποδεικτικά στοιχεία [βλέπε τη σκέψη 16 ανωτέρω] υπό την έννοια ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτών που εμπλέκονται στο πρόγραμμα (έως 90 %) θα προέλθουν από εξωτερικά κέντρα ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης και ότι ένα μεγάλο τμήμα της επαγγελματικής κατάρτισης θα προσφερθεί σε χώρους εκτός του εργοστασίου [βλέπε, επίσης, για το θέμα αυτό, τη σκέψη (18) της απόφασης, όπου καταδεικνύονται οι επιλέξιμες δαπάνες αναφορικά με τα έξοδα μετακίνησης, τόσο για τους συμμετέχοντες στις σειρές μαθημάτων όσο και για τους εκπαιδευτές).

(77)

Ταυτοχρόνως δε, η Επιτροπή οφείλει να παρατηρήσει ότι οι υπόλοιποι δείκτες «μεταβιβασιμότητας» που απαριθμούνται δίκην παραδείγματος στο άρθρο 38 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) του ΑΚΚ και στο σημείο 9.2 στοιχεία α), β) και γ) της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 δεν φαίνεται να πληρούνται στην τρέχουσα περίπτωση. Ειδικότερα, το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης οργανώνεται από μία και μόνη εταιρεία, και δεν επιτρέπεται η συμμετοχή εργαζόμενων από άλλες εταιρείες. Η Ρουμανία και η Ford δεν παρουσίασαν πληροφορίες σχετικά με το κατά πόσον θα είναι πιστοποιημένη η επαγγελματική κατάρτιση. Έχοντας υπόψη ότι μεγάλο τμήμα της επαγγελματικής κατάρτισης είναι πιθανό να διεξαχθεί με εκπαιδευτές που θα επιλεχθούν από ιδιωτικές εταιρείες, είναι λιγότερο πιθανό οι εργαζόμενοι που θα συμμετέχουν στις σειρές μαθημάτων να λάβουν διπλώματα/πιστοποιητικά αναγνωρισμένα ή επικυρωμένα από δημόσιες αρχές. Τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν παρουσίασαν πληροφορίες σε σχέση με τον βαθμό κινητικότητας των υπαλλήλων σε άλλες εταιρείες και/ή τομείς. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι η μεταβιβασιμότητα των αποκτώμενων προσόντων θα πρέπει να παγιωθεί μέσω της έκδοσης πιστοποιητικών συμμετοχής των εργαζομένων στις σειρές μαθημάτων. Παρόλο που αυτό δεν επαρκεί για την εκπλήρωση των απαιτήσεων του σημείου 9.2 στοιχείο β) της ανακοίνωσης σχετικά με την ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, θα παγίωνε παρ’ όλα αυτά την τήρηση της απαίτησης για μεταβιβασιμότητα στο στάδιο της εφαρμογής. Αυτή η πτυχή του θέματος θίγεται στο άρθρο 2 παράγραφος 5 της παρούσας απόφασης. Η Επιτροπή θεωρεί ότι αποδεικνύεται ο τέταρτος δείκτης του σημείου 9.2 στοιχείο β) της ανακοίνωσης με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Υπό το φως όλων αυτών των ανωτέρω σκέψεων, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι η απαίτηση μεταβιβασιμότητας στο πλαίσιο της προτεινόμενης συμπληρωματικής γενικής επαγγελματικής κατάρτισης είναι εκπληρωμένη.

(78)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή αναρωτήθηκε εάν συγκεκριμένα μέρη της «επιλέξιμης» συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης είναι πραγματικά απαραίτητα για τους μελλοντικούς εργαζομένους, ειδικότερα δε έχοντας υπόψη το γεγονός ότι ο δικαιούχος έχει τη δυνατότητα να προσλάβει προσωπικό με ανώτερα προσόντα. Αυτή η επιφύλαξη παραμερίστηκε μέσω των προηγούμενων αναφορών που έγιναν σε σχέση με τη μεταβιβασιμότητα της συμπληρωματικής γενικής επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται να παρασχεθεί και το δυναμικό της να παράξει θετικά εξωτερικά αποτελέσματα σε μία στηριζόμενη περιφέρεια, καθώς και για την οικονομία και την εταιρεία ως σύνολο.

(79)

Υπό το φως των ανωτέρω σκέψεων, το κριτήριο της αιτιολόγησης θεωρείται ότι έχει εκπληρωθεί.

(80)

Σύμφωνα με τα σημεία 10-11 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, η Επιτροπή καλείται να αξιολογήσει εάν η κρατική ενίσχυση είναι το πλέον κατάλληλο εργαλείο πολιτικής για την ενθάρρυνση του συγκεκριμένου τύπου της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Υπό αυτή την έννοια, η Επιτροπή πρέπει να λάβει υπόψη τις εναλλακτικές επιλογές στην παροχή της προβλεπόμενης ενίσχυσης από τη Ρουμανία, όπως θα ήταν η στήριξη της επαγγελματικής κατάρτισης μέσω της περιφερειακής εκπαίδευσης ή η στήριξη των υπαλλήλων για παρακολούθηση επαγγελματικής κατάρτισης σε άλλα πλαίσια, εκτός της εταιρείας.

(81)

Η Ρουμανία υποστήριξε ότι το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης θα βασιστεί σχεδόν αποκλειστικά σε εξωτερικούς εκπαιδευτές, οι οποίοι αναμένεται να προσληφθούν με τη βοήθεια κάποιας εξειδικευμένης εταιρείας στο πλαίσιο κάποιων περιφερειακών ή αλλοδαπών εξειδικευμένων ιδιωτικών εταιρειών. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η εναλλακτική επιλογή να εξασφαλιστεί (τουλάχιστον εν μέρει) η προτεινόμενη επαγγελματική κατάρτιση από τοπικά ιδρύματα δημόσιας εκπαίδευσης δεν διερευνήθηκε κατά τρόπο ικανοποιητικό. Πέρα από αυτό το γεγονός, η Επιτροπή αποδέχεται το επιχείρημα της Ρουμανίας σύμφωνα με το οποίο ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει επαγγελματική κατάρτιση του τύπου που προτείνεται για τη βιομηχανία της Κραϊόβα παρέχει προστιθέμενη αξία από τις συνέργειες που θα δημιουργηθούν μεταξύ διαφορετικών τύπων επαγγελματικής κατάρτισης, γεγονός το οποίο υπερβαίνει το άθροισμα της αξίας των μεμονωμένων σειρών μαθημάτων επαγγελματικής κατάρτισης σε συγκεκριμένα πεδία.

(82)

Κατά συνέπεια, εξήχθη το συμπέρασμα ότι το κριτήριο του κατάλληλου χαρακτήρα έχει εκπληρωθεί.

(83)

Σύμφωνα με το σημείο 12 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, θεωρείται ότι η προτεινόμενη ενίσχυση δημιουργεί κίνητρα όταν αποδεικνύεται ότι προσδιορίζει την αλλαγή της συμπεριφοράς του δικαιούχου προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης μιας πληρέστερης και/ή καλύτερης επαγγελματικής κατάρτισης από ό,τι εν απουσία της ενίσχυσης. Η συμμόρφωση με το κριτήριο της δημιουργίας κινήτρων συνιστά έναν όρο εκ των ων ουκ άνευ για την έγκριση της ενίσχυσης (σκέψη 28 του ΑΚΚ).

(84)

H δημιουργία κινήτρων μέσω της ενίσχυσης προσδιορίζεται μέσω συγκριτικής ανάλυσης, και ειδικότερα μέσω σύγκρισης του επιπέδου επαγγελματικής κατάρτισης που αναμένεται να εξασφαλιστεί με την ενίσχυση και, αντίστοιχα, του επιπέδου επαγγελματικής κατάρτισης εν απουσία της ενίσχυσης (σημείο 13 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009).

(85)

Για να αποδειχθεί η δημιουργία κινήτρων από την προτεινόμενη ενίσχυση, η Ford παρουσίασε μία σύγκριση μεταξύ του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης το οποίο εξασφάλισε για τους εργαζόμενους του εργοστασίου αυτοκινήτων της στην Αγία Πετρούπολη και του προγράμματος που προτείνεται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα. Για το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στην Αγία Πετρούπολη η εταιρεία δεν έλαβε ενίσχυση. Η διάρθρωση του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που εξασφαλίστηκε ήταν παρόμοια με εκείνη του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα, αν και το πεδίο εφαρμογής του προγράμματος και ο βαθμός ανάπτυξης του περιεχομένου διαφέρουν. Στην Αγία Πετρούπολη, η εταιρεία εξασφάλισε μόνο την ελάχιστη απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση για την εκπλήρωση των απαιτήσεων ασφάλειας και των επιπέδων ποιότητας παραγωγής της Ford. Η Ford υποστηρίζει ότι, βάσει της σύγκρισης, το πρόγραμμα του εργοστασίου της Αγίας Πετρούπολη προσέφερε μόνο το 57 % της ενότητας για την Ασφάλεια, το 2 % της ενότητας για τις Βασικές δεξιότητες, το 30 % της ενότητας για τα Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας και το 47 % της ενότητας για τη Βιομηχανική εξειδίκευση στο πλαίσιο της επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται να εξασφαλισθεί για το εργοστάσιο της Κραϊόβα.

(86)

Η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι η συγκριτική ανάλυση του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που εφαρμόστηκε στην Αγία Πετρούπολη και του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης της Κραϊόβα δεν είναι απολύτως πειστική. Οι αρχικές συνθήκες και τα χαρακτηριστικά της παραγωγής στην περίπτωση αυτών των δύο εργοστασίων δεν μπορούν να συγκριθούν. Στην Αγία Πετρούπολη, η Ford παρέλαβε ένα εργοστάσιο που προηγουμένως παρήγαγε μεγάλους κινητήρες για τη ναυπηγική βιομηχανία και την αμυντική βιομηχανία, ενώ στο εργοστάσιο της Κραϊόβα παράγονταν αυτοκίνητα. Στην περίπτωση του εργοστασίου στην Αγία Πετρούπολη, η Ford δεν χρειάστηκε να διατηρήσει το υφιστάμενο εργατικό δυναμικό. Κατά συνέπεια, μπόρεσε να προσλάβει εργαζόμενους που ήταν νεότεροι, με μεγαλύτερη εξειδίκευση αλλά με λιγότερη εμπειρία. Το εργοστάσιο στην Αγία Πετρούπολη έχει χαμηλότερη παραγωγή από τη σχεδιαζόμενη για το εργοστάσιο της Κραϊόβα. Στην Αγία Πετρούπολη, η Ford παράγει μόνον αυτοκίνητα (από το 2002, η βιομηχανία παράγει τα μοντέλα Ford Focus II και Ford Mondeo), ενώ στο εργοστάσιο της Κραϊόβα μπορούν να παραχθούν τόσο αυτοκίνητα (τα πολυμορφικά μοντέλα B-MAV και ISV), όσο και κινητήρες. Στο εργοστάσιο της Αγίας Πετρούπολης δεν υπάρχει εργαστήριο πρέσας, όπως υπάρχει στο εργοστάσιο της Κραϊόβα. Κατά συνέπεια, οι ανάγκες επαγγελματικής κατάρτισης της εταιρείας για την αποτελεσματική λειτουργία του εργοστασίου και την εκπλήρωση των (πιθανώς διαφορετικών) νομοθετικών προτύπων και των προτύπων εσωτερικής ασφάλειας και ποιότητας θα έπρεπε να είναι διαφορετικές.

(87)

Πέρα από αυτό το γεγονός, η Επιτροπή θεωρεί ότι η συγκριτική ανάλυση με το εργοστάσιο στην Αγία Πετρούπολη συνιστά, σε κάθε περίπτωση, απόδειξη ότι ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων της Ford μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά και να πληροί τα πρότυπα ποιότητας και εσωτερικής ασφάλειας της εταιρείας με πολύ λιγότερη επαγγελματική κατάρτιση από αυτή που προτείνεται για το εργοστάσιο στην Κραϊόβα. Αυτή η διαπίστωση υποστηρίζει το επιχείρημα της Ρουμανίας σύμφωνα με το οποίο, εν απουσία της ενίσχυσης, η εταιρεία θα περιοριζόταν να εξασφαλίσει για το εργοστάσιο της Κραϊόβα λίγο πάνω από την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση για τη λειτουργία του εργοστασίου (και ειδικότερα τη λεγόμενη ειδική επαγγελματική κατάρτιση για τις ανάγκες της εταιρείας, για την οποία ο δικαιούχος διέθεσε 29,7 εκατ. EUR από ίδια κεφάλαια). Πράγματι, η Ford διευκρινίζει ότι, απουσία της ενίσχυσης, θα εξασφάλιζε μόνον την ειδική για τις ανάγκες της εταιρείας επαγγελματική κατάρτιση (και ειδικότερα την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση για τη χρήση νέων τεχνολογιών στο εργοστάσιο και την εκπλήρωση των προτύπων εσωτερικής ασφάλειας και ποιότητας, η οποία δεν χαρακτηρίστηκε επιλέξιμη για ενίσχυση, και της οποίας το κόστος θα καλύψει εξ ολοκλήρου) και μόνον έως το 40 % από ορισμένες σειρές μαθημάτων συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης (όπως αναφέρεται στη σχετική τεκμηρίωση που κατατέθηκε αναφορικά με το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης). Επιπλέον, η Ford παρουσίασε, με λεπτομέρειες εκτιμήσεις των δαπανών επαγγελματικής κατάρτισης, τους προϋπολογισμούς, τους συμμετέχοντες, το περιεχόμενο και το ωριαίο χρονοδιάγραμμα για το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα, όπως επίσης και επαρκείς πληροφορίες αντίστοιχες με το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης που εξασφαλίστηκε στο εργοστάσιο της Αγίας Πετρούπολης – στοιχεία τα οποία πρέπει να ελεγχθούν από την Επιτροπή σύμφωνα με το σημείο 15 στοιχείο α) της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Επίσης, η εταιρεία παρουσίασε εκτενή αποδεικτικά στοιχεία τα οποία επιτρέπουν τη διάκριση μεταξύ των υποχρεωτικών σειρών μαθημάτων σύμφωνα με τους υφιστάμενους κανονισμούς της ΕΕ και/ή τους ρουμανικούς κανονισμούς – υπό την έννοια του σημείου 15 στοιχείο β) της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Οι εγγεγραμμένες στον προϋπολογισμό δαπάνες για το τμήμα που αφορά «επιλέξιμες» συμπληρωματικές δαπάνες από το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης είναι πιστωμένες σε σύγκριση με τις δαπάνες που έχουν κατανεμηθεί για το ειδικό για τις ανάγκες της εταιρείας (μη επιλέξιμο) τμήμα του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης, το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 2009. Επομένως, το κριτήριο που προβλέπεται στο σημείο 15 στοιχείο γ) της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 θεωρείται, επίσης, ότι έχει εκπληρωθεί.

(88)

Στην απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή διερωτάται κατά πόσον ορισμένα τμήματα του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που γνωστοποιείται ότι είναι επιλέξιμο για ενίσχυση είναι πράγματι απαραίτητα για τη χρήση νέων τεχνολογιών που εισάγονται στο εργοστάσιο της Κραϊόβα. Σε αυτήν την περίπτωση, το αποτέλεσμα της ενίσχυσης θα ήταν μόνο να καλύψει το κόστος λειτουργίας της εταιρείας, ήτοι κόστος το οποίο η εταιρεία θα ήταν υποχρεωμένη να επιβαρυνθεί με οποιοδήποτε τρόπο και, επομένως, η ενίσχυση δεν θα είχε δημιουργούσε κίνητρα. Αυτή η περίπτωση θα ήταν παρόμοια με εκείνες της Ford Genk  (42), της GM Antwerp  (43) και της DHL Leipzig  (44), στις υπόθέσεις των οποίων η Επιτροπή έκρινε την ενίσχυση ως ασύμβατη με την εσωτερική αγορά για τα τμήματα του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που συνδέονται, για παράδειγμα, με την αναδιάρθρωση, τη διάθεση νέων προϊόντων στην αγορά ή για την επαγγελματική κατάρτιση υποχρεωτικού χαρακτήρα βάσει των κανονισμών σε θέματα ασφάλειας. Η Επιτροπή συμπέρανε ότι, στην περίπτωση όπου η ενίσχυση προορίζεται για τη χρηματοδότηση κανονικών λειτουργιών τις οποίες οι επιχειρήσεις πρέπει να επιβαρυνθούν οπωσδήποτε, η ενίσχυση δεν έχει πραγματικό αποτέλεσμα δημιουργίας κινήτρων αλλά απλά και ξεκάθαρα επιδοτεί το κόστος λειτουργίας του δικαιούχου απαλλάσσοντάς τον από την πληρωμή δαπανών τις οποίες θα έπρεπε κανονικά να επιβαρυνθεί.

(89)

Η Ρουμανία και η Ford υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η επαγγελματική κατάρτιση που είναι απαραίτητη για τη χρήση νέων τεχνολογιών ήταν σαφώς διαχωρισμένη από τη συμπληρωματική γενική επαγγελματική κατάρτιση, η οποία δεν είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή της δραστηριότητας. Στο πλαίσιο της ενότητας Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας, η εταιρεία θα χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου τις σειρές μαθημάτων της ειδικής για τις ανάγκες της εταιρείας επαγγελματικής κατάρτισης που παρέχονται στα ακόλουθα πεδία: Ειδικά συστήματα πληροφορικής της Ford, Λειτουργικές διαδικασίες της Ford και Εσωτερικές διαδικασίες ελέγχου της Ford. Ομοίως, στο πλαίσιο της ενότητας Βιομηχανική εξειδίκευση η εταιρεία θα χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου τις σειρές μαθημάτων που είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων εργασίας, όπως είναι το λανσάρισμα, η συντήρηση και οι μηχανικοί ταινιόδρομοι, η ρομποτική και ο αυτοματισμός. Ούτε η συμπληρωματική γενική επαγγελματική κατάρτιση που παρέχεται στο πλαίσιο της ενότητας Βασικές δεξιότητες είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή της δραστηριότητας ή έστω για να είναι δυνατή η παρακολούθηση των πλέον εξειδικευμένων μερών του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης, διότι η νέα τεχνολογία που χρησιμοποιείται στο εργοστάσιο βασίζεται σε οπτικές οδηγίες που παρακολουθούνται εύκολα και μπορεί να αφομοιωθεί με τη μέθοδο της εκμάθησης μέσω της πρακτικής. Η Επιτροπή αποδέχεται αυτά τα επιχειρήματα, τα οποία είναι σύμφωνα με την παρατήρηση ότι μεγάλο τμήμα της «επιλέξιμης» συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται εξασφαλίζει γενικές και μεταβιβάσιμες δεξιότητες οι οποίες δεν σχετίζονται άμεσα με τη διεξαγωγή της δραστηριότητας. Υπό αυτή την έννοια, η Επιτροπή διαπιστώνει επίσης ότι η σχέση μεταξύ της συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης που αναμένεται να προσφερθεί και των οικονομικών δραστηριοτήτων του δικαιούχου (δηλαδή της παραγωγής οχημάτων και κινητήρων) είναι λιγότερο στενή στην περίπτωση των ενοτήτων Ασφάλεια, Βασικές δεξιότητες και Βασικά στοιχεία επιχειρηματικής δραστηριότητας [βλέπε, επίσης, τις σκέψεις (35)-(36) ανωτέρω] από ό,τι στην περίπτωση της ενότητας Βιομηχανική εξειδίκευση [βλέπε, επίσης, τη σκέψη (37) ανωτέρω]. Παρ’ όλα αυτά, οι ανωτέρω σκέψεις σχετικά με την αναγκαιότητα της επαγγελματικής κατάρτισης που προσφέρεται στο πλαίσιο αυτής της ενότητας για τον δικαιούχο μετριάζουν αυτόν τον προβληματισμό και επιτρέπουν να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η σχέση μεταξύ της επαγγελματικής κατάρτισης, Βιομηχανικές Ικανότητες και της δραστηριότητας του δικαιούχου δεν είναι εκ φύσεως κατάδειξη έλλειψης δημιουργίας κινήτρων υπό την έννοια του σημείου 15 στοιχείο δ) της ανακοίνωσης σχετικά με την ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Αυτή η διαπίστωση ενισχύεται από το γεγονός ότι η Ρουμανία και η Ford παρείχαν αποδεικτικά στοιχεία που καταδεικνύουν ότι ένα σημαντικό τμήμα της επαγγελματικής κατάρτισης θα προσφερθεί εκτός του περιβάλλοντος του εργοστασίου και από εξωτερικούς εκπαιδευτές που θα προέλθουν από εξωτερικά κέντρα ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης [βλέπε τις σκέψεις (16) και (76) ανωτέρω]. Αυτό είναι μία συμπληρωματική ένδειξη του γεγονότος ότι η σχέση μεταξύ της προσφερόμενης επαγγελματικής κατάρτισης και των δραστηριοτήτων του δικαιούχου είναι λιγότερο στενή υπό την έννοια του σημείου 15 στοιχείο δ) της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009.

(90)

Ταυτόχρονα, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η Ρουμανία και ο δικαιούχος δεν παρουσίασαν αποδεικτικά στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι ο δικαιούχος δεν θα συμπεριλάβει στις επιλέξιμες δαπάνες τις δαπάνες που θα μπορούσαν να επιστραφούν από τον δικαιούχο ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι θα επωφεληθεί από τα προσόντα που θα αποκτήσουν οι εργαζόμενοι μετά την επαγγελματική κατάρτιση – όπως προβλέπεται στο σημείο 16, τελευταία παράγραφος (μαζί με την υποσημείωση 1) των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Παρ’ όλα αυτά, η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι αποτελέσματα αυτού του είδους θα ήταν δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν και να αποδειχθούν εκ των προτέρων, στις ειδικές ρυθμίσεις του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται σε αυτήν την περίπτωση, όπου ένα μεγάλο τμήμα της προτεινόμενης συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης είναι γενικής φύσης, το οποίο καταρχήν δεν αποφέρει οφέλη, παρά μόνο κατά έμμεσο τρόπο για τον δικαιούχο, ενώ η ίδια η φύση και το περιεχόμενο της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης αποκλείει την υπόθεση ότι θα μπορούσε να παρακολουθηθεί μέσα στο πλαίσιο των καθημερινών καθηκόντων ή της διενεργούμενης δραστηριότητας από τους υπαλλήλους. Παρ’ όλα αυτά, η Επιτροπή θεωρεί απαραίτητο να ζητήσει από τον δικαιούχο να αναλάβει τη δέσμευση να εξαιρέσει τις δαπάνες αυτές από τις προτεινόμενες επιλέξιμες δαπάνες στην πορεία εφαρμογής του προγράμματος – βλέπε υπό αυτή την έννοια, το άρθρο 2 παράγραφος 6 της παρούσας απόφασης.

(91)

Στην απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή διερωτάται εάν και τμήματα της επαγγελματικής κατάρτισης στον τομέα της ασφάλειας που δηλώνονται ως επιλέξιμα για ενίσχυση δεν θα έπρεπε στην πραγματικότητα να εξασφαλιστούν από την εταιρεία, όπως επιβάλλεται από τους ευρωπαϊκούς και/ή τους ρουμανικούς κανονισμούς σε θέματα ασφάλειας ή όπως προκύπτει από τα εσωτερικά πρότυπα ασφάλειας της εταιρείας. Η Ρουμανία και η Ford κατέθεσαν τεκμηρίωση η οποία αποδεικνύει ότι η επαγγελματική κατάρτιση στον τομέα της ασφάλειας που επιβάλλεται μέσω του κανονισμού θα εξασφαλιστεί εξ ολοκλήρου με δαπάνη της εταιρείας, στο πλαίσιο του μη επιλέξιμου τμήματος, που καλύπτει ειδικές ανάγκες της εταιρείας, από το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης. Επίσης, η Ford υποστηρίζει ότι η δημιουργία κινήτρων από την ενίσχυση δεν θα έπρεπε να αξιολογηθεί βάσει των εσωτερικών προτύπων της εταιρείας – στην παρούσα περίπτωση, τα πρότυπα εσωτερικής ασφάλειας – διότι αυτή η προσέγγιση θα είχε στρεβλωτικό αποτέλεσμα μέσω της υποχρέωσης των εταιρειών να χαμηλώσουν (ή να διατηρήσουν σε ένα χαμηλό επίπεδο) τα εσωτερικά πρότυπα ώστε να μπορούν να θεωρηθούν επιλέξιμα για ενίσχυση. Η Επιτροπή συμπεραίνει ότι και σε αυτή την ερώτηση δόθηκε ικανοποιητική απάντηση.

(92)

Σύμφωνα με το σημείο 16 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, η Επιτροπή οφείλει να επιβεβαιώσει ότι το ύψος της ενίσχυσης είναι περιορισμένο στο ελάχιστο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του στόχου της ενίσχυσης. Υπό αυτή την έννοια, η Επιτροπή αναλύει τη συμβατότητα του υπολογισμού των προτεινόμενων επιλέξιμων δαπανών με τις διατάξεις του άρθρου 39 παράγραφος 4 του ΑΚΚ, τον περιορισμό των δαπανών που προκύπτουν από επαγγελματική κατάρτιση η οποία δεν θα έπρεπε να έχει προσφερθεί απουσία της ενίσχυσης, όπως επίσης και την τήρηση των μέγιστων ποσοστών ενίσχυσης που καθορίζονται μέσω του άρθρου 39 παράγραφος 2 του ΑΚΚ.

(93)

Οι κατηγορίες των προτεινόμενων από τη Ρουμανία επιλέξιμων δαπανών για το «επιλέξιμο» συμπληρωματικό τμήμα του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης [βλέπε τη σκέψη (18) ανωτέρω] πληρούν τις διατάξεις του άρθρου 39 παράγραφος 4 του ΑΚΚ και κατ’ επέκταση τις προϋποθέσεις του άρθρου 16 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009. Ειδικότερα, η Ρουμανία και ο δικαιούχος παρουσίασαν ξεχωριστές εκτιμήσεις των δαπανών, τόσο για το γενικό και το ειδικό τμήμα που είναι «επιλέξιμα», όσο και για το ειδικό για τις ανάγκες της εταιρείας (μη επιλέξιμο) τμήμα από το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης, κάνοντας διάκριση, στην πρώτη περίπτωση, μεταξύ των ακόλουθων κατηγοριών: προσωπικά έξοδα του εκπαιδευτή έξοδα μετακίνησης των εκπαιδευτών και των συμμετεχόντων στις σειρές μαθημάτων (συμπεριλαμβανομένης της διαμονής)· μείωση της αξίας των εργαλείων και του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού εκτός του σχεδίου επαγγελματικής κατάρτισης, δαπάνες προσανατολισμού και παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών για το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης και μισθοδοτικές αποζημιώσεις των συμμετεχόντων στις σειρές μαθημάτων που περιορίζονται στις ώρες/ημέρες επαγγελματικής κατάρτισης που προβλέπεται να παρακολουθήσουν. Πέραν αυτού, η Ρουμανία και η Ford παρείχαν λεπτομερείς επεξηγήσεις σχετικά με τις υποθέσεις και τις προϋποθέσεις που συνδέονται με τις δαπάνες επί των οποίων βασίζονται οι απαιτήσεις για κάθε κατηγορία επιλέξιμων δαπανών, τόσο για το γενικό όσο και για το ειδικό τμήμα της συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης. Η Επιτροπή σημειώνει ότι παρουσιάστηκαν λεπτομερείς επεξηγήσεις σχετικά με τον υπολογιζόμενο αριθμό των εργαζομένων στους οποίους απευθύνεται κάθε σειρά μαθημάτων της ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης (κάνοντας διάκριση μεταξύ των υφιστάμενων και των μελλοντικών εργαζομένων και παρέχοντας χωριστές εκτιμήσεις για κάθε έτος υλοποίησης του προγράμματος), καθώς επίσης σχετικά με τον υπολογιζόμενο αριθμό ημερών/ωρών επαγγελματικής κατάρτισης για κάθε σειρά μαθημάτων επαγγελματικής κατάρτισης, για κάθε ενότητα επαγγελματικής κατάρτισης και για κάθε έτος υλοποίησης του προγράμματος. Η Ρουμανία διευκρινίζει επίσης ότι για το παρόν σχέδιο εφαρμόστηκαν μέγιστα ποσοστά ενίσχυσης 50 % για τη γενική επαγγελματική κατάρτιση και 25 % για την ειδική επαγγελματική κατάρτιση. Έτσι, το μέγιστο ποσοστό ενίσχυσης που εφαρμόζεται για την επιλέξιμη γενική επαγγελματική κατάρτιση είναι χαμηλότερο από εκείνο που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2 στοιχείο α) του ΑΚΚ. Επίσης, η Ρουμανία καταδεικνύει ότι το ύψος της ενίσχυσης ουσιαστικά περιορίστηκε στα 57 εκατ. EUR από τον δικαιούχο, συνεπώς, ακόμη και με την εφαρμογή των χαμηλότερων μέγιστων ποσοστών ενίσχυσης που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 68/2001 για τις υπολογιζόμενες επιλέξιμες δαπάνες, το σχέδιο θα εγκρινόταν να λάβει ενίσχυση για γενική επαγγελματική κατάρτιση ύψους 76,96 εκατ. EUR και ενίσχυση για ειδική επαγγελματική κατάρτιση ύψους 0,47 εκατ. EUR.

(94)

Στην απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή διερωτάται εάν (τουλάχιστον εν μέρει) η ενίσχυση για την προτεινόμενη επαγγελματική κατάρτιση θα αντιστάθμιζε όντως τα άυλα περιφερειακά μειονεκτήματα που εκδηλώνονται ως έλλειμμα δεξιοτήτων και τα οποία ήδη αντισταθμίζονται μέσω της περιφερειακής ενίσχυσης ύψους 143 εκατ. EUR που εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον Απρίλιο του 2008 για επενδύσεις στο εργοστάσιο της Ford στην Κραϊόβα. (45).

(95)

Το ερώτημα αυτό συνδέεται με το πρόβλημα της συμβατότητας με τους κανόνες της σώρευσης που προβλέπονται στο άρθρο 7 του ΑΚΚ. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού, η ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση δεν θα πρέπει να σωρεύεται με καμία άλλη ενίσχυση που συσχετίζεται με εκείνη και με τις επιλέξιμες δαπάνες – που καλύπτονται εν μέρει ή συνολικά – στην περίπτωση κατά την οποία αυτή η σώρευση θα σήμαινε υπέρβαση του ανώτατου ορίου του μέγιστου ποσοστού ενίσχυσης που εφαρμόζεται βάσει του άρθρου 39 του ΑΚΚ.

(96)

Η Ρουμανία έδειξε ότι η ενίσχυση για την κοινοποιημένη επαγγελματική κατάρτιση και η περιφερειακή ενίσχυση που χορηγήθηκε νωρίτερα δεν καλύπτει τις επιλέξιμες δαπάνες που επικαλύπτονται. Η περιφερειακή ενίσχυση που εγκρίθηκε τον Απρίλιο του 2008 αναφέρεται σε αρχικές επιλέξιμες δαπάνες για επενδύσεις (εξοπλισμό, εργοστάσιο, κτίρια) σύμφωνα με το σημείο 4.2 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις περιφερειακές ενισχύσεις του 2006 (46). Στην προκειμένη περίπτωση, οι κοινοποιούμενες επιλέξιμες δαπάνες καλύπτουν εξ ολοκλήρου διαφορετικές κατηγορίες δαπανών: προσωπικά έξοδα του εκπαιδευτή, έξοδα μετακίνησης του εκπαιδευτή και των συμμετεχόντων στις σειρές μαθημάτων, υλικά και προμήθειες, μείωση της αξίας των υλικών και των εργαλείων που χρησιμοποιούνται για την επαγγελματική κατάρτιση, προσανατολισμός και παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, μισθοδοτικές αποζημιώσεις για τους συμμετέχοντες στις σειρές μαθημάτων που συνδέονται αποκλειστικά με το χρόνο επαγγελματικής κατάρτισης. Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η Ρουμανία κατέδειξε τη διαφορά μεταξύ των επιλέξιμων δαπανών που καλύπτονται από την περιφερειακή ενίσχυση που χορηγείται και της ενίσχυσης για την επαγγελματική κατάρτιση που προτείνεται για το εργοστάσιο της Κραϊόβα.

(97)

Από την άλλη πλευρά, ανακύπτει το πρόβλημα εάν η ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση αιτιολογείται λαμβάνοντας υπόψη ότι αναμένεται να αντισταθμίσει ένα άυλο περιφερειακό μειονέκτημα που ήδη αντισταθμίζεται μέσω της περιφερειακής ενίσχυσης. Η Ρουμανία απαντά σε αυτήν την ερώτηση υπογραμμίζοντας ότι τα μέτρα περιφερειακής ενίσχυσης και ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση έχουν διαφορετικούς στόχους και καλύπτουν διαφορετικές επιλέξιμες δαπάνες. Στόχος της περιφερειακής ενίσχυσης είναι η ενθάρρυνση των επενδύσεων στις μειονεκτικές περιφέρειες της Ένωσης, ενώ η ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση αποσκοπεί στην αποκατάσταση του προβλήματος που συνδέεται με τις ανεπαρκείς επενδύσεις για επαγγελματική κατάρτιση. Από την περιφερειακή ενίσχυση επωφελείται κυρίως η ίδια η εταιρεία, ενώ η ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση, ιδίως όταν σχετίζεται με γενική επαγγελματική κατάρτιση, ωφελεί κατά κύριο λόγο τους εργαζομένους και δευτερευόντως μόνο την εταιρεία. Η Ρουμανία υπογραμμίζει επίσης ότι τα ευρωπαϊκά πρότυπα όσον αφορά την κρατική ενίσχυση δεν απαγορεύουν τη σώρευση περιφερειακής ενίσχυσης με ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση στο πλαίσιο της ίδιας εταιρείας. Πέραν αυτού, βάσει της δικαιολογημένης παρατήρησης της Ρουμανίας, εάν οι επιχειρήσεις οι οποίες επωφελήθηκαν από περιφερειακή ενίσχυση δεν θα έπρεπε να έχουν το δικαίωμα να λάβουν επιπλέον ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση, οι μειονεκτικές περιφέρειες της Ένωσης θα ήταν εκ των πραγμάτων αδικημένες, καθώς δεν θα είχαν τη δυνατότητα να λάβουν ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση.

(98)

Έχοντας υπόψη τις παρατηρήσεις της σκέψης (94), η Επιτροπή συμπεραίνει ότι, βάσει των παρουσιαζόμενων πληροφοριών, οι όροι αναφορικά με την αναλογικότητα που απορρέουν από το άρθρο 39 παράγραφος 2 του ΑΚΚ (σταθεροποίηση των ποσοστών που εφαρμόζονται στην ενίσχυση), το άρθρο 39 παράγραφος 4 του ΑΚΚ (καθορισμός των κατηγοριών επιλέξιμων δαπανών που θα μπορούν υπολογισθούν) και το σημείο 16 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009 μπορούν να θεωρηθεί ότι πληρούνται. Ειδικότερα, όσον αφορά το κόστος μισθοδοσίας των συμμετεχόντων στις σειρές μαθημάτων, ελήφθησαν υπόψη στον υπολογισμό μόνον οι δαπάνες που συνδέονται με τη χρονική περίοδο παρακολούθησης των μαθημάτων, τηρουμένων των όρων που προβλέπονται στο άρθρο 39 παράγραφος 4 του ΑΚΚ.

(99)

Ωστόσο, η Επιτροπή οφείλει να σημειώσει ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε αυτήν την περίπτωση αναφορικά με την αναλογικότητα, με τα οποία εξασφαλίζεται ο περιορισμός της ενίσχυσης στο ελάχιστο αναγκαίο, συνίσταντο σχεδόν αποκλειστικά σε εκτιμήσεις μελλοντικών δαπανών και σε προβλέψεις μελλοντικών ενεργειών. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, όσον αφορά το συνολικό αριθμό των εργαζομένων που αναμένεται να συμπεριληφθούν στο σχέδιο της προτεινόμενης επαγγελματικής κατάρτισης το οποίο εκτιμά ένα συνολικό εργατικό δυναμικό της τάξης των 9 000 εργαζομένων έως το 2012. Μια παρόμοια συλλογιστική εφαρμόζεται και στις εκτιμήσεις των επιλέξιμων δαπανών για κάθε κατηγορία δαπανών σύμφωνα με το άρθρο 39 παράγραφος 4 του ΑΚΚ. Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι είναι αιτιολογημένο να αποδεχθεί, στο πλαίσιο ενός σχεδίου επαγγελματικής κατάρτισης του εύρους του παρόντος, το οποίο απευθύνεται σε 9 000 υπαλλήλους, καλύπτοντας πάνω από 269 διαφορετικές σειρές μαθημάτων και που προορίζεται να εφαρμοστεί σε μια χρονική περίοδο πέντε ετών, οι επιλέξιμες δαπάνες οι οποίες θεωρούνται απαραίτητες να μπορούν να αποτελούν μόνον εκτιμήσεις, οι οποίες βασίζονται σε παρόμοιες δαπάνες που καλύφθηκαν στο παρελθόν (σε σχέδια επαγγελματικής κατάρτισης που υλοποιήθηκαν σε άλλους χώρους της εταιρείας) και οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τα σχέδια και τις προβλέψεις ρεαλιστικών δαπανών για τη Ρουμανία [βλέπε τη σκέψη (20) ανωτέρω]. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να αποκλειστεί εκ των προτέρων το ενδεχόμενο οι δαπάνες οι οποίες θα προκύψουν στην πράξη ότι θα μπορούσαν να είναι χαμηλότερες από τις προβλεπόμενες. Επομένως, είναι απαραίτητο να εισαχθούν συμπληρωματικές εγγυήσεις ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με την αρχή της αναλογικότητας στην πορεία εφαρμογής του σχεδίου. Αυτό το πρόβλημα αντιμετωπίζεται έχοντας υπόψη τους όρους αναφορικά με την εφαρμογή του σχεδίου, που προβλέπονται στο άρθρο 2 της παρούσας απόφασης.

(100)

Σύμφωνα με το σημείο 17 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, η Επιτροπή θα έπρεπε να αξιολογήσει λεπτομερώς τα δυνητικά στρεβλωτικά αποτελέσματα της ενίσχυσης στις περιπτώσεις όπου η προτεινόμενη ενίσχυση θα μπορούσε να επιφέρει σημαντική αλλαγή στη συμπεριφορά του δικαιούχου σε βαθμό που να στρεβλώνει τον ανταγωνισμό. Το στρεβλωτικό δυναμικό της ενίσχυσης μπορεί να ποικίλει σε συνάρτηση με τα χαρακτηριστικά της ενίσχυσης και της αγοράς (των αγορών) που επηρεάζονται.

(101)

Η Επιτροπή σημειώνει ότι η προτεινόμενη ενίσχυση αφορά σχεδόν αποκλειστικά την παροχή γενικής επαγγελματικής κατάρτισης, η οποία λόγω του χαρακτήρα της θεωρείται ότι κατά κύριο λόγο ωφελεί τους εργαζόμενους και μόνον κατά δεύτερο λόγο τον δικαιούχο (συνεπώς, ο τελευταίος θα επωφεληθεί από πλεονεκτήματα που σχετίζονται με τη διάθεση εργατικού δυναμικού με ανώτερη εξειδίκευση). Έτσι μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι η ενίσχυση δεν έχει αξιοσημείωτη επίδραση από άποψη ποιότητας, ποσότητας και από την άποψη της παραγωγής, ή της τιμής – αποτελέσματα αυτού του είδους ευνοούν τον δικαιούχο εις βάρος των ανταγωνιστών του. Επιπλέον, η συμμόρφωση με την αρχή της αναλογικότητας θα έπρεπε επίσης να περιορίζει τα στρεβλωτικά αποτελέσματα της ενίσχυσης.

(102)

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με το σημείο 18 της ανακοίνωσης σχετικά με τις ενισχύσεις για επαγγελματική κατάρτιση του 2009, η επιλεκτικότητα της ενίσχυσης, το μέγεθος της ενίσχυσης και η χρονική διάρκεια του προγράμματος που λαμβάνει ενίσχυση, καταδεικνύει την πιθανότητα και το βαθμό στρέβλωσης του ανταγωνισμού. Η προτεινόμενη ενίσχυση είναι επιλεκτική (προϋποθέτει τη χορήγηση μεμονωμένης ad hoc στήριξης μιας μεγάλης εταιρείας), το ύψος της ενίσχυσης είναι ασυνήθιστα υψηλό (57 εκατ. EUR), ενώ το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης που έλαβε ενίσχυση εκτείνεται σε μια χρονική περίοδο πέντε ετών (το οποίο, επιπλέον, συμπίπτει με τη χρονική περίοδο εισαγωγής δύο νέων σχεδίων παραγωγής στην αγορά).

(103)

Η Επιτροπή εκφράζει ειδικότερα την ανησυχία της όσον αφορά την επίδραση του συνολικού ποσού που είναι ασυνήθιστα αυξημένο για την προτεινόμενη ενίσχυση, ήτοι 57 εκατ. EUR. Μια τέτοιου ύψους ενίσχυση, ιδίως εάν ολόκληρο το ποσό επρόκειτο να καταβληθεί στον δικαιούχο σε μία και μόνο δόση, θα είχε στρεβλωτικά αποτελέσματα παρόμοια με εκείνα που γίνονται αντιληπτά στην περίπτωση επιδότησης σε μετρητά που καταβάλλονται σε μία και μόνο δόση. Σε αυτήν την περίπτωση, ο δικαιούχος θα μπορούσε να διαθέσει το ποσό, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια της εφαρμογής του προγράμματος, και για άλλους λειτουργικούς σκοπούς εκτός από εκείνους που καλύπτουν τις δαπάνες ενός προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης σε εξέλιξη.

(104)

Ένας άλλος προβληματισμός αφορά το πιθανό χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να έχει ο δικαιούχος καθώς η ενίσχυση για επαγγελματική κατάρτιση θα κάλυπτε εν μέρει τις μισθοδοτικές αποζημιώσεις των εργαζομένων σε σχέση με τον χρόνο παρακολούθησης του «επιλέξιμου» συμπληρωματικού τμήματος της επαγγελματικής κατάρτισης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υποβλήθηκαν από τη Ρουμανία και την Ford, το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης που προτείνεται ορίζει ένα συνολικό μέσο όρο 111 ημερών επαγγελματικής κατάρτισης ανά εργαζόμενο (δηλαδή έναν μέσο όρο 22,2 ημερών επαγγελματικής κατάρτισης κατ’ έτος), που περιλαμβάνει τόσο το (μη επιλέξιμο) τμήμα του προγράμματος ειδικής επαγγελματικής κατάρτισης για τις ανάγκες της εταιρείας όσο και το «επιλέξιμο» συμπληρωματικό τμήμα του προγράμματος.

(105)

Προκειμένου να αξιολογηθεί το στρεβλωτικό δυναμικό της προτεινόμενης ενίσχυσης, η Επιτροπή πρέπει να λάβει επίσης υπόψη τα χαρακτηριστικά του τομέα και τη διάρθρωση της αγοράς (αγορών) που συνδέονται με το σχέδιο επαγγελματικής κατάρτισης που λαμβάνει ενίσχυση. Για την ανάλυση των πτυχών αυτών, η Επιτροπή παραπέμπει στην ανάλυση της αγοράς του προϊόντος, της σχετικής γεωγραφικής αγοράς και του μεριδίου αγοράς που συντάχθηκε από την Επιτροπή το 2008 για την αξιολόγηση της περιφερειακής ενίσχυσης υπέρ της Ford Craiova (47), της οποίας τα συμπεράσματα συγκρίνονται με τα δεδομένα των πρόσφατων πωλήσεων αυτοκινήτων που διέθεσε η εταιρεία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών Global Insight (48) και τα οποία ερμηνεύονται στο πλαίσιο πρόσφατων πληροφοριών που αναφέρονται στον ρυθμό χρήσης του δυναμικού παραγωγής στη βιομηχανία.

(106)

Ο δικαιούχος της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση είναι μία μεγάλη εταιρεία του τομέα της παραγωγής αυτοκινήτων. Η Ford θα παράγει στο εργοστάσιο της Κραϊόβα δύο νέους τύπους αυτοκινήτων: το B-MAV, ένα πολυμορφικό, μικρό όχημα, το οποίο κατασκευάζεται με βάση μια πλατφόρμα που ταξινομείται από την Ford στον τομέα Β των επιβατικών αυτοκινήτων, και το ISV, ένα χρηστικό όχημα μικρών διαστάσεων το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για μεταφορά επιβατών όσο και για τη μεταφορά αγαθών και το οποίο κατασκευάζεται με βάση μία πλατφόρμα που ταξινομείται από την Ford στον τομέα C των επιβατικών αυτοκινήτων. Από το 2011, το εργοστάσιο της Κραϊόβα θα αρχίσει να παράγει και μια νέα γραμμή κινητήρων με χαμηλό επίπεδο εκπομπών CO2, που αναμένεται να ενσωματωθούν σχεδόν αποκλειστικά στα οχήματα μάρκας Ford.

(107)

Στην απόφαση σχετικά με την περιφερειακή ενίσχυση που ελήφθη τον Απρίλιο του 2008, η Επιτροπή συμπέρανε ότι, στο μέτρο που οι κινητήρες αποτελούν ενδιάμεσα προϊόντα τα οποία αναμένεται να ενσωματωθούν σε οχήματα μάρκας Ford, η σχετική αγορά του προϊόντος και η σχετική γεωγραφική αγορά για τους κινητήρες ταυτίζονται με αυτές που καθορίζονται για τα τελικά προϊόντα (τα αυτοκίνητα). Όσον αφορά τη σχετική αγορά του προϊόντος και τη σχετική γεωγραφική αγορά για τα αυτοκίνητα B-MAV και IVS, λόγω του ότι υφίστανται διαφορετικά συστήματα ταξινόμησης των τμημάτων των αυτοκινήτων αυτών, η Επιτροπή έλαβε υπόψη διαφορετικούς εναλλακτικούς ορισμούς της αγοράς του προϊόντος. Τα οχήματα που παράγονται στο εργοστάσιο της Κραϊόβα θα πουληθούν κυρίως στις αγορές της ΕΕ και του ΕΟΧ, όμως η εταιρεία σκοπεύει επίσης να πραγματοποιήσει βαθμιαία εξαγωγές και προς άλλους διεθνείς προορισμούς. Η Επιτροπή εκτίμησε τα σχετικά μερίδια αγοράς κατά την περίοδο 2007-2012 σε επίπεδο ΕΟΧ και σε παγκόσμιο επίπεδο και συμπέρανε ότι το υψηλότερο μερίδιο αγοράς που μπορεί να επιτύχει η Ford ήταν της τάξης του 16,8 % σε επίπεδο ΕΟΧ το έτος 2007, εκδηλώνοντας μια ελαφρά υποχώρηση μέχρι το 2013. Οι εταιρείες που παράγουν αυτοκίνητα με χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά των αυτοκινήτων B-MAV και IVS είναι η Renault και η Opel, και αντίστοιχα, η Renault, η Citroen, η Fiat και η Volkswagen.

(108)

Συνολικά, ο ευρωπαϊκός τομέας αυτοκινήτων χαρακτηρίζεται από υπερβάλλουσα παραγωγική ικανότητα - για παράδειγμα το 2007, ένα ικανοποιητικό έτος για τις πωλήσεις αυτοκινήτων στην Ευρώπη, οι παραγωγοί διέθεσαν στην αγορά 4 εκατ. αυτοκίνητα περισσότερα από όσα μπορούσε να απορροφήσει η αγορά. (49). Η ACEA (Ευρωπαϊκή Ένωση Παραγωγών Αυτοκινήτων) αναφέρει ότι οι εκδόσεις αδειών κυκλοφορίας νέων οχημάτων επαγγελματικής χρήσης έως 3,5 τόνους έπεσε στο 31,4 % στην Ευρώπη την περίοδο Ιουλίου 2008-Ιουλίου 2009. (50).

(109)

Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι τα χαρακτηριστικά στοιχεία του τομέα (ιδίως η υπερβάλλουσα παραγωγική ικανότητα) και των σχετικών αγορών (έντονος ανταγωνισμός μεταξύ λίγων μεγάλων παραγωγών) καταδεικνύει ότι η ενίσχυση μπορεί να στρεβλώσει κατά τρόπο σαφή τον ανταγωνισμό. Παρ’ όλα αυτά, οι σκέψεις αυτές θα πρέπει να τεθούν στη ζυγαριά μαζί με την ανάγκη για ενθάρρυνση μελλοντικών επενδύσεων ώστε να εξασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού τομέα αυτοκινήτων συνολικά. Στην ανακοίνωση σχετικά με την «Αντιμετώπιση της κρίσης της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας» (51), η Επιτροπή προσδιόρισε ένα ευρύ φάσμα μέτρων ενίσχυσης για την ενίσχυση της βιομηχανίας στο πλαίσιο της τρέχουσας κρίσης, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση. Επιπλέον, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι ενώ η ενίσχυση είναι συναφής σε απόλυτους όρους, εντούτοις αντιπροσωπεύει μόλις το ένα τρίτο περίπου της συνολικής χρηματοδοτικής υποχρέωσης επαγγελματικής κατάρτισης των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Κραϊόβα. Κατά συνέπεια, οι εν λόγω προβληματισμοί δεν συνιστούν καθεαυτοί επαρκείς λόγους άρνησης της ενίσχυσης. Ωστόσο, οι ανησυχίες υποδηλώνουν την ανάγκη επιβολής συγκεκριμένων όρων όσον αφορά την καταβολή της ενίσχυσης ώστε να μη διαθέτει η Ford υπερβολική ρευστότητα σε βραχυπρόθεσμη βάση. Αυτό το πρόβλημα αντιμετωπίζεται επίσης μέσω των ενδιάμεσων όρων για την εφαρμογή του προγράμματος, που προβλέπονται στο άρθρο 2 της τελικής ενότητας της παρούσας απόφασης.

(110)

Η Επιτροπή συμπέρανε ότι τα θετικά αποτελέσματα της προτεινόμενης ενίσχυσης όσον αφορά i) να πειστεί ο δικαιούχος να εξασφαλίσει έναν τύπο συμπληρωματικής γενικής επαγγελματικής κατάρτισης που να μπορεί να αποφέρει θετικά αποτελέσματα για την οικονομία και την εταιρεία και ειδικότερα στο επίπεδο μιας περιφέρειας που λαμβάνει ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣλΕΕ, ii) τον κατάλληλο χαρακτήρα της ενίσχυσης ως μέσου πολιτικής και iii) τη δημιουργία κινήτρων, αποδείχτηκαν κατά τρόπο ικανοποιητικό. Η Επιτροπή διατηρεί κάποια επιφύλαξη αναφορικά με την αναλογικότητα της προτεινόμενης ενίσχυσης βάσει των εκτιμήσεων των μελλοντικών δαπανών και των προβλέψεων των μελλοντικών δράσεων, όμως συμπεραίνει, παρ’ όλα αυτά, ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που υποβλήθηκαν εκ των προτέρων αναφορικά με την αναλογικότητα στην τρέχουσα περίπτωση μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Όσον αφορά τα αρνητικά αποτελέσματα της ενίσχυσης που σχετίζονται με το δυναμικό στρέβλωσης του ανταγωνισμού, η Επιτροπή εκφράζει επιφύλαξη ειδικότερα όσον αφορά την επίδραση μιας μεμονωμένης ενίσχυσης κάποιου ύψους, αναλύοντας μεταξύ των άλλων τα χαρακτηριστικά του τομέα και των σχετικών αγορών. Η Επιτροπή θεωρεί, παρ’ όλα αυτά, ότι οι επιφυλάξεις που σχετίζονται με την αναλογικότητα και με τα στρεβλωτικά αποτελέσματα μπορούν να παραμερισθούν με την τήρηση ορισμένων όρων όσον αφορά την εφαρμογή του προγράμματος που λαμβάνει ενίσχυση, οι οποίοι θα εξασφαλίσουν ότι η ενίσχυση θα καταβάλλεται μόνο σε περιοδικές δόσεις που θα εφαρμοστούν αναδρομικά, αφού υποβάλει η Ford τα αποδεικτικά στοιχεία αναφορικά με τις πραγματικές δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνθηκε. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι τα θετικά αποτελέσματα της προτεινόμενης ενίσχυσης υπερβαίνουν τα δυνητικά αρνητικά αποτελέσματα που προκαλούνται από αυτήν. Αυτό το θετικό στο σύνολο ισοζύγιο αιτιολογεί την παρακράτηση της ενίσχυσης που είναι άμεσα συμβατή με την ΣλΕΕ βάσει του άρθρου 107 παράγραφος (3) στοιχείο (γ).

(111)

Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίστηκε σύμφωνα με τις σκέψεις (96)-(97) της απόφασης. Η Επιτροπή συμπέρανε ότι η προτεινόμενη ενίσχυση πληροί τις απαιτήσεις που αναφέρονται στη σώρευση ενίσχυσης που απορρέει από το άρθρο 7 του ΑΚΚ.

(112)

Υπό το φως της τεκμηρίωσης που υποβλήθηκε από τη Ρουμανία ώστε να αποδειχθεί η επιστροφή εκ μέρους της Ford της ενίσχυσης για ιδιωτικοποίηση που κρίθηκε ασύμβατη, ύψους 27 εκατ. EUR και του σωρευμένου τόκου στις 27 Ιουνίου 2008, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι η προτεινόμενη ενίσχυση πληροί τη λεγόμενη αρχή Deggendorf.

(113)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι το μέτρο της ενίσχυσης για επαγγελματική κατάρτιση που κοινοποιείται από τη Ρουμανία υπέρ της Ford Romania SA, με έδρα την Κραϊόβα, και συνίσταται σε μία ενίσχυση συνολικού ύψους 57 εκατ. EUR για τη στήριξη ενός προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης για μια χρονική περίοδο πέντε ετών που περιλαμβάνει συνολικά μέχρι και 9 000 εργαζομένους από το εργοστάσιο της Κραϊόβα, είναι συμβατό με την εσωτερική αγορά σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 3 της ΣλΕΕ.

(114)

Υπό το φως των προβληματισμών που αναφέρονται στην αναλογικότητα και στα δυνητικά στρεβλωτικά αποτελέσματα της ενίσχυσης που παρουσιάζονται στις σκέψεις (99), (109) και (110) της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι αναγκαία και αιτιολογημένη η έκδοση θετικής απόφασης υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφος 4 του κανονισμού της διαδικασίας (52). Οι εν λόγω διατάξεις έχουν ως στόχο να εξασφαλίσουν την αναλογικότητα στην πορεία εφαρμογής του σχεδίου εξασφαλίζοντας ότι το σύνολο της ενίσχυσης περιορίζεται αυστηρά στην κάλυψη των πραγματικών επιλέξιμων δαπανών, με σκοπό τον περιορισμό της δυνητικής στρέβλωσης που θα δημιουργούσε μία και μοναδική καταβολή του συνόλου της ενίσχυσης και με σκοπό την ενίσχυση της μεταβιβασιμότητας των προσόντων που αποκτούν οι εργαζόμενοι στο πλαίσιο της προσφερόμενης επαγγελματικής κατάρτισης.

(115)

Επιπλέον, στην πρόταση της Ρουμανίας η οποία περιλαμβάνεται στα έγγραφα που υποβλήθηκαν στις 9 Ιουλίου 2009 (53), οι όροι και οι προϋποθέσεις καταβολής της ενίσχυσης θα έπρεπε να συνομολογηθούν σε ένα ειδικό κανονιστικό έγγραφο που να υιοθετηθεί από τις ρουμανικές αρχές.

(116)

Βάσει αυτών των ανωτέρω, η Επιτροπή

1.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 167/21

(1)

Με επιστολή της 29ης Αυγούστου 2005, η οποία πρωτοκολλήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2005, η Γερμανία κοινοποίησε στην Επιτροπή την πρόθεσή της να χορηγήσει στην επιχείρηση EverQ GmbH [στο εξής: «Sovello» (2)] ενίσχυση υπό μορφή πριμοδότησης ΜΜΕ. Με επιστολές της στις 28 Οκτωβρίου 2005, 24 Ιανουαρίου 2006 και 4 Απριλίου 2006, οι οποίες πρωτοκολλήθηκαν αυθημερόν αντίστοιχα, η Γερμανία διαβίβασε στην Επιτροπή επιπρόσθετες πληροφορίες.

(2)

Η Επιτροπή ενέκρινε στις 7 Ιουνίου 2006 την πριμοδότηση ΜΜΕ υπέρ της Sovello [κρατική ενίσχυση N 426/05 (3)] με την απόφαση E(2006) 2092 τελικό.

(3)

Κατά την εξέταση ενός άλλου κοινοποιηθέντος μέτρου ενίσχυσης υπέρ της Sovello [κρατική ενίσχυση C 21/08 (4)] — πρώην N 864/06), η Επιτροπή ανακάλυψε στοιχεία τα οποία υπεδείκνυαν ότι η απόφαση περί ενίσχυσης N 426/05 θεμελιώθηκε πιθανόν σε ελλιπείς ή/και εσφαλμένες πληροφορίες που είχαν υποβληθεί στο πλαίσιο της κοινοποίησης του μέτρου.

(4)

Με επιστολή της 17ης Μαρτίου 2008 και δυνάμει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (5), η Επιτροπή έδωσε στη Γερμανία την ευκαιρία να υποβάλει τις παρατηρήσεις της σχετικά με την επίσημη διαδικασία έρευνας που προτίθετο να κινήσει προτού ανακαλέσει ενδεχομένως την απόφαση που η ίδια είχε εκδώσει την 7η Ιουνίου 2006. Η Γερμανία υπέβαλε τις παρατηρήσεις της με επιστολές στις 15 Απριλίου 2008, οι οποίες πρωτοκολλήθηκαν στις 15 και 16 Απριλίου 2008.

(5)

Με επιστολή της 17ης Ιουνίου 2008 [E(2008) 2669 τελικό] η Επιτροπή κοινοποίησε στη Γερμανία την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία δυνάμει του άρθρου 108 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ σχετικά με την πριμοδότηση ΜΜΕ που χορηγήθηκε υπέρ της Sovello.

(6)

Η απόφαση της Επιτροπής σχετικά με την κίνηση της διαδικασίας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (6). Η Επιτροπή κάλεσε όλους τους ενδιαφερομένους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους.

(7)

Η Γερμανία υπέβαλε τις παρατηρήσεις της σε επιστολή της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, η οποία πρωτοκολλήθηκε αυθημερόν. Η Γερμανία διαβίβασε περαιτέρω σχόλια με επιστολές στις 20 Μαρτίου, 13 Μαρτίου, 13 Μαΐου και 16 Νοεμβρίου 2009, οι οποίες πρωτοκολλήθηκαν αυθημερόν αντίστοιχα. Στις 2 Απριλίου και στις 13 Οκτωβρίου 2009 πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις μεταξύ εκπροσώπων της Επιτροπής και της Γερμανίας.

(8)

Δεν υπεβλήθησαν στην Επιτροπή παρατηρήσεις τρίτων.

(9)

Στο πλαίσιο του ενισχυόμενου σχεδίου (μέσω περιφερειακής ενίσχυσης βάσει εγκεκριμένων ρυθμίσεων ενίσχυσης πέραν της κοινοποιηθείσας πριμοδότησης ΜΜΕ), επρόκειτο να κατασκευαστεί μια νέα εγκατάσταση 30 MWp (Sovello 1) για την παραγωγή ηλιακών συλλεκτών (ProdCom-Code 32.10.52.37) με χρήση της τεχνολογίας String-Ribbon (7). Η νέα εγκατάσταση θα αποτελούσε την πρώτη μονάδα παραγωγής της Sovello. Οι εργασίες ανέγερσης ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο 2004. Το εργοστάσιο επρόκειτο να διαθέτει ονομαστική παραγωγική ικανότητα της τάξεως των 30 Megawatt-Peak (8) και να τεθεί σε λειτουργία έως την 31η Δεκεμβρίου 2007. Στην πραγματικότητα, η Sovello 1 ξεκίνησε την παραγωγή ήδη από τον Απρίλιο 2006.

(10)

Δικαιούχος της κοινοποιηθείσας ενίσχυσης είναι η Sovello. Η Sovello ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο 2004 από την Q-Cells SE (9) (στο εξής: «Q-Cells», κατέχουσα το 24,9 % των μεριδίων) και της αμερικανικής εταιρείας Evergreen Solar Inc. (στο εξής: «Evergreen» με 75,1 % των μεριδίων) ως κοινή επιχείρηση. Αυτό προκύπτει από την αρχική σύμβαση-πλαίσιο που συνάφθηκε μεταξύ της Evergreen και της Q-Cells για τη σύσταση κοινοπραξίας (10) στις 14 Ιανουαρίου 2005 (στο εξής: «MJVA1»). Σύμφωνα με την MJVA1, η Q-Cells είχε εξαγοράσει πριν από τη σύναψη της σύμβασης-πλαισίου την Topas 107 V.V. GmbH, μια εικονική εταιρεία, η οποία στις 11 Φεβρουαρίου 2005 μετονομάστηκε σε EverQ και, κατόπιν πρωτοβουλίας της Q-Cells, μετατράπηκε στη συνέχεια στη Sovello.

(11)

Η Evergreen παράγει ηλιακούς συλλέκτες και κατέχει άδεια ευρεσιτεχνίας για τη λεγόμενη τεχνολογία «String-Ribbon». Η Q-Cells συγκαταλέγεται στους κορυφαίους κατασκευαστές ηλιακών κυττάρων παγκοσμίως. Σε συνεργασία με την κοινή επιχείρηση Sovello, επρόκειτο κατ’ αρχάς να δοκιμαστεί η αποδοτικότητα της παραγωγής ηλιακών συλλεκτών βάσει της τεχνολογίας String-Ribbon της Evergreen και της τεχνογνωσίας κατασκευής ηλιακών κυττάρων, καθώς και βάσει της εμπειρίας της Q-Cells στη γερμανική αγορά ώστε, στη συνέχεια, να καταστεί εφικτή η βιομηχανική παραγωγή των συλλεκτών String-Ribbon.

(12)

Τον Νοέμβριο 2005 η Renewable Energy Corporation ASA (Νορβηγία, στο εξής: «REC») αγόρασε, βάσει σύμβασης προμήθειας πυριτίου, συμμετοχή στη Sovello της τάξεως του 15 %, ενώ μειώθηκε η συμμετοχή της Evergreen και της Q-Cells σε 64 % και 21 % αντίστοιχα. Τα ανωτέρω τέθηκαν σε ισχύ μετά την υπογραφή σύμβασης-πλαισίου για σύσταση κοινοπραξίας μεταξύ της Evergreen, της Q-Cells και της REC στις 25 Νοεμβρίου 2005 (στο εξής: «MJVA2»). Η REC συγκαταλέγεται στους κορυφαίους παραγωγούς υλικών πυριτίου στον τομέα των φωτοβολταϊκών παγκοσμίως.

(13)

Κατά το χρόνο της κοινοποίησης, η Q-Cells και REC είχαν έναν κοινό μέτοχο, την εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων Good Energies Investment BV (στο εξής: «Good Energies»). Η εν λόγω εταιρεία κατείχε 16 % των μεριδίων στην Q-Cells και 39 % των μετοχών στην REC (στοιχεία 7.3.2006). Η Γερμανία ισχυρίστηκε ότι πέραν των συμμετοχών τους στη Sovello δεν υφίστατο ουδεμία άλλη σχέση μεταξύ της Q-Cells, της REC και της Evergreen.

(14)

Από τις 19 Δεκεμβρίου 2006 οι εταίροι Evergreen, Q-Cells και REC κατέχουν μερίδιο 33,3 % της Sovello έκαστος (τροποποίηση της MJVA2 στις 29 Σεπτεμβρίου 2006).

(15)

Στις 5 Φεβρουαρίου 2007, η Q-Cells κοινοποίησε την πρόθεσή της να αγοράσει το 17,9 % της REC. Την ίδια ημέρα, η Good Energies ανακοίνωσε με δελτίο Τύπου ότι μεταβίβασε στην Q-Cells και στην Orkla ASA το μερίδιο που κατείχε στη REC (26 Φεβρουαρίου 2007).

(16)

Στην επισκόπηση που ακολουθεί παρουσιάζεται η τρέχουσα μετοχική σύνθεση της Sovello (στοιχεία τρίτου τριμήνου 2009):

(17)

Η εξέλιξη της Sovello αναλύεται σε διάφορα επιχειρησιακά έγγραφα και εταιρικές αποφάσεις. Το έγγραφο με τον τίτλο «Project “Sovello”: Heads of Agreement» (στο εξής: «Heads of Agreement») υπεγράφη από τον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου της Evergreen και της Q-Cells πριν από τη σύναψη της MJVA1. Στην εν λόγω συμφωνία διατυπώνονται οι γενικοί προσανατολισμοί μιας πιθανής δικαιοπραξίας μεταξύ των δύο επιχειρήσεων με σκοπό την ίδρυση και διαχείριση κοινοπραξίας για την ανάπτυξη, κατασκευή και πώληση προϊόντων ηλιακής ενέργειας παραγόμενων βάσει της τεχνολογίας String-Ribbon. Αναφέρεται επίσης ότι οι εταίροι γνώριζαν ότι η συμμετοχή της Q-Cells στη Sovello δεν μπορεί να υπερβαίνει το 25 % προκειμένου να διασφαλίζεται η επιλεξιμότητα για ορισμένες κρατικές ενισχύσεις στη Γερμανία. Επιπλέον, η συμφωνία διασφαλίζει τη συμμετοχή αμφότερων των εταίρων σε σημαντικές επιχειρηματικές αποφάσεις και περιέχει διατάξεις που υποδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο της Q-Cells στη λειτουργία της κοινοπραξίας.

(18)

Ομοίως, βάσει του καταστατικού της Sovello, εκχωρείται στην Q-Cells σημαντική εξουσία συναπόφασης (στο εποπτικό συμβούλιο αντιστοιχούν δύο εντεταλμένοι της Evergreen και ένας εντεταλμένος της Q-Cells, ωστόσο, σε διάφορες αποφάσεις στρατηγικής σημασίας απαιτείται η έγκριση τουλάχιστον ενός εκ των μελών του εποπτικού συμβουλίου που έχουν διοριστεί από τους δύο εταίρους).

(19)

Στην MJVA1 η συμμετοχή της Evergreen στη Sovello ορίζεται σε 75,1 % και εκείνη της Q-Cells σε 24,9 %. Συν τοις άλλοις, η MJVA1 προβλέπει τη δυνατότητα η Q-Cells να αυξήσει τη συμμετοχή της σε 50 %, εφόσον αυτό δεν οδηγεί σε μείωση των επενδυτικών επιχορηγήσεων. Επίσης, βάσει της MJVA1 οι εταίροι έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν και άλλες συμφωνίες (στους τομείς υπηρεσιών, τεχνολογίας και εμπορικής προώθησης). Στην πράξη, οι συλλέκτες που κατασκεύασε η Sovello (έως τις αρχές του 2009) διατέθηκαν στην αγορά από την Evergreen με το σήμα Evergreen.

(20)

Στην MJVA2 η μετοχική σύνθεση είναι η ακόλουθη: Evergreen: 64 %, Q-Cells: 21 % και REC: 15 %. Στην MJVA2 επιβεβαιώνεται ότι η Q-Cells έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει ποσοστό ίσο με αυτό της Evergreen, ενώ για τη REC η δυνατότητα αύξησης της συμμετοχής της σε 21 % και 33,3 % εξαρτάται από περαιτέρω συμβάσεις προμήθειας πυριτίου.

(21)

Στον πίνακα I ακολουθεί επισκόπηση της εξέλιξης της Sovello στο χρόνο καθώς και ορισμένων σημαντικών εγγράφων και επιχειρηματικών αποφάσεων.

Πίνακας I

Εξέλιξη της Sovello

(22)

Το επενδυτικό κόστος του σχεδίου ανέρχεται (ονομαστικά) συνολικά σε 65 699 302 EUR, εκ των οποίων 60 873 300 EUR είναι επιλέξιμα για περιφερειακή ενίσχυση. Στον πίνακα II συνοψίζεται το συνολικό επενδυτικό κόστος για το κοινοποιηθέν σχέδιο.

Πίνακας II

Συνοπτική παρουσίαση κόστους του σχεδίου (ονομαστικά ποσά)

(23)

Το σχέδιο -πέραν της αιτηθείσας ενίσχυσης- χρηματοδοτήθηκε μέσω ιδίων πόρων και τραπεζικού δανείου. Στον πίνακα III ακολουθεί επισκόπηση της χρηματοδότησης του κοινοποιηθέντος σχεδίου.

Πίνακας III

Χρηματοδότηση του έργου (ονομαστικά ποσά)

(24)

Ο τόπος πραγματοποίησης της επένδυσης βρίσκεται στο Thalheim, αγροτική περιφέρεια Bitterfeld, ομόσπονδο κρατίδιο Sachsen-Anhalt, Γερμανία, ενισχυόμενη περιοχή σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) ΣΛΕΕ, για την οποία, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα (12) (στο εξής: «Κατευθυντήριες γραμμές για τις περιφερειακές ενισχύσεις 1998») και του γερμανικού χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων 2004–2006 (13) που ίσχυε κατά το χρόνο της κοινοποίησης, η ανώτατη επιτρεπόμενη ένταση ενίσχυσης στην εν λόγω περιοχή ανερχόταν στο 35 % του ακαθάριστου ισοδυνάμου επιχορήγησης (στο εξής «ΑΙΕ»).

(25)

Η υπό εξέταση ενίσχυση αφορά μια πριμοδότηση ΜΜΕ της τάξεως του 15 %, κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό N 426/05 βάσει της απόφασης έγκρισης σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (14) (στο εξής «κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία για τις ΜΜΕ»), η οποία έπρεπε να χορηγηθεί στη Sovello πέραν μιας περιφερειακής ενίσχυσης βάσει των ισχυόντων κανονισμών περιφερειακής ενίσχυσης «Gemeinschaftsaufgabe – Verbesserung der regionalen Wirtschaftsstruktur» [κρατική ενίσχυση N 642/02 (15) – στο εξής «GA»] και «Investitionszulagengesetz 2005» [κρατική ενίσχυση N 142a/04 (16) – στο εξής «ΙnvZulG»]. Η πριμοδότηση ΜΜΕ αντιστοιχεί σε ποσό ενίσχυσης ύψους 9 130 995 EUR.

(26)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις περιφερειακές ενισχύσεις 1998 επιτρέπεται η πριμοδότηση περιφερειακών επενδυτικών ενισχύσεων για ΜΜΕ (17). Η πριμοδότηση ΜΜΕ για την Sovello εγκρίθηκε επιπροσθέτως της νομίμως βάσει της γερμανικής ρύθμισης GA χορηγηθείσας περιφερειακής ενίσχυσης.

(27)

Ο έλεγχος της ιδιότητας ΜΜΕ μιας επιχείρησης διενεργείται βάσει της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2003 σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (18) (στο εξής «σύσταση για τις ΜΜΕ»). Βάσει αυτής, εξετάζεται ιδίως εάν η οικεία επιχείρηση υπερβαίνει ορισμένα όρια (αριθμού απασχολούμενων ατόμων, κύκλου εργασιών, συνόλου ισολογισμού). Κατά τον έλεγχο λαμβάνονται κατ’ αναλογία υπόψη όλα τα αντίστοιχα στοιχεία των συνδεδεμένων επιχειρήσεων (οι οποίες, κυρίως επειδή κατέχουν την πλειονότητα των μεριδίων ή των δικαιωμάτων ψήφου, ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή), τα στοιχεία των συνεργαζόμενων επιχειρήσεων (που κατέχουν τουλάχιστον το 25 % των μεριδίων ή των δικαιωμάτων ψήφου).

(28)

Στην απόφαση N 426/05 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 2 ανωτέρω), η Επιτροπή συνυπολόγισε τα σχετικά στοιχεία για τη Sovello και την Evergreen αλλά όχι τα στοιχεία για την Q-Cells και την REC, διότι αμφότερες οι επιχειρήσεις κατά τον χρόνο της κοινοποίησης και μέχρι την έκδοση της απόφασης έγκρισης εκ μέρους της Επιτροπής κατείχαν λιγότερο από το 25 % των μεριδίων ή των δικαιωμάτων ψήφου. Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή συμπέρανε ότι η Sovello αποτελούσε ΜΜΕ και ενέκρινε την κοινοποιηθείσα ενίσχυση.

(29)

Τα νέα δεδομένα που ανακάλυψε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης μιας δεύτερης κοινοποιηθείσας ενίσχυσης υπέρ της Sovello αφορούν την MJVA1 που συνάφθηκε μεταξύ της Evergreen και της Q-Cells για τη σύσταση της Sovello, η οποία δεν είχε διαβιβαστεί κατά τον προκαταρκτικό έλεγχο της υπ’ αριθμόν N 426/05 ενίσχυσης. Οι πληροφορίες αυτές προκάλεσαν υποψίες ότι οι εταίροι της κοινής επιχείρησης είχαν διατηρήσει «τεχνητά» τη συμμετοχή της Q-Cells κάτω από το 25 % (συγκεκριμένα στο 24,9 %) προκειμένου να λάβουν υψηλότερο ποσό ενίσχυσης (συνυπολογιζομένης της πριμοδότησης ΜΜΕ), παρόλο που η Q-Cells εκπροσωπούνταν στη διοίκηση της κοινοπραξίας από έναν εκ των τριών διευθυντών, χωρίς την έγκριση του οποίου δεν μπορούσαν να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις. Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή κάλεσε τη Γερμανία σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 να υποβάλει τις παρατηρήσεις της στην επίσημη διαδικασία έρευνας που προτίθεται να κινήσει εν όψει ενδεχόμενης ανάκλησης της απόφασης που εξέδωσε την 7η Ιουνίου 2006 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 2 ανωτέρω).

(30)

Με επιστολή της στις 15 Απριλίου 2008 η Γερμανία διαβίβασε το καταστατικό της Sovello, το Heads of Agreement, καθώς και επικυρωμένα αντίγραφα της MJVA1, της MJVA2 και της τροποποιηθείσας MJVA2. Στην εν λόγω επιστολή η Γερμανία υποστήριξε ότι στην περίπτωση της Sovello κατά τον χρόνο κοινοποίησης πληρούνταν τα επίσημα κριτήρια για τα όρια που προβλέπει η σύσταση για τις ΜΜΕ και ότι στην εν λόγω σύσταση δεν ορίζονται με σαφήνεια άλλα εφαρμοστέα στην πράξη κριτήρια. Κατά την άποψη της Γερμανίας, τα τυπικά κριτήρια για τον έλεγχο της ιδιότητας ΜΜΕ μιας επιχείρησης είναι καθοριστικά για τη διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου και της προβλεψιμότητας της πολιτικής ελέγχου των ενισχύσεων που ασκεί η Επιτροπή. Η Γερμανία τονίζει ότι εάν η Επιτροπή δεν θεωρεί πρόσφορα τα εν λόγω τυπικά κριτήρια, δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να αλλάζει τη στάση της κατά περίπτωση, αλλά να προβεί σε τροποποίηση των ισχυουσών διατάξεων.

(31)

Η Γερμανία παρατήρησε επίσης ότι κατά το χρόνο της κοινοποίησης δεν αποσιωπήθηκαν ούτε αποκρύφθηκαν εσκεμμένα πληροφορίες και ότι η αρχική κατανομή των μεριδίων (75,1 % για την Evergreen και 24,9 % για την Q-Cells) βασιζόταν σε οικονομικά κριτήρια. Η Γερμανία υποστήριξε επίσης ότι η συμμετοχή της Q-Cells στην αρχική κοινή επιχείρηση δεν προστάτευσε τη Sovello από τα τυπικά μειονεκτήματα που αντιμετωπίζει μια νεοσυσταθείσα ΜΜΕ.

(32)

Η Επιτροπή υποστήριξε ωστόσο ότι η Sovello πληρούσε μεν τα τυπικά κριτήρια του ορισμού των ΜΜΕ, υπήρχαν όμως πλέον αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία αυτό ίσχυε για το λόγο και μόνον ότι η συμμετοχή της Q-Cells –στην προσπάθεια εξασφάλισης μιας πριμοδότησης ΜΜΕ– διατηρήθηκε τεχνητά κάτω του 25 % και ότι η πραγματική επιρροή της Q-Cells επί της Sovello ήταν σαφώς μεγαλύτερη. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο παραποίησης της μετοχικής σύνθεσης του δικαιούχου ενίσχυσης με σκοπό την καταστρατήγηση του ορισμού των ΜΜΕ.

(33)

Τα νέα δεδομένα ήγειραν τις αμφιβολίες της Επιτροπής σχετικά με το εάν η Sovello ήταν πράγματι ΜΜΕ υπό την έννοια της σύστασης για τις ΜΜΕ. Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, η κοινοποιηθείσα και εγκριθείσα πριμοδότηση ΜΜΕ θα ήταν ασυμβίβαστη με τη ΣΛΕΕ.

(34)

Για να ανακαλέσει η Επιτροπή, εάν συντρέχει περίπτωση, την αρχική της απόφαση της 7ης Ιουνίου 2006, η οποία θεμελιώθηκε πιθανόν σε ελλιπείς/εσφαλμένες πληροφορίες, και να εκδώσει την παρούσα νέα απόφαση, κίνησε τη σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 επίσημη διαδικασία έρευνας. Στο παρατιθέμενο άρθρο προβλέπονται τα εξής: «Η Επιτροπή μπορεί να ανακαλέσει μια απόφαση που έλαβε […], αφού δώσει πρώτα στο οικείο κράτος μέλος την ευκαιρία να υποβάλει τις παρατηρήσεις του, εφόσον η απόφαση βασίστηκε σε εσφαλμένες πληροφορίες παρασχεθείσες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, και οι οποίες ήσαν καθοριστικές για την απόφαση. Πριν ανακαλέσει μια απόφαση και λάβει νέα απόφαση, η Επιτροπή κινεί την επίσημη διαδικασία έρευνας δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 4. […]».

(35)

Η Επιτροπή δεν έλαβε παρατηρήσεις από ενδιαφερομένους.

(36)

Κατά την άποψη της Γερμανίας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την ανάκληση της απόφασης N 426/05 βάσει των υποτιθέμενων νέων δεδομένων. Η Γερμανία υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν στην Επιτροπή αναφορικά με την κοινοποίηση στο πλαίσιο της υπόθεσης N 426/05 δεν ήταν ούτε ελλιπείς ούτε εσφαλμένες και, συνεπώς, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999. Η Γερμανία προβάλλει το επιχείρημα ότι η Επιτροπή γνώριζε ότι η Sovello ήταν μια νεοσυσταθείσα επιχείρηση στον τομέα της ηλιακής ενέργειας υπό μορφή κοινοπραξίας μεταξύ της Evergreen και της Q-Cells, η οποία δεν υπερέβαινε τα όρια του ορισμού των ΜΜΕ και αντιμετώπιζε τα τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ. Η Γερμανία υποστήριξε επίσης ότι ούτε η MJVA1 ούτε το Heads of Agreement περιέχουν νέες πληροφορίες που να δικαιολογούν την ανάκληση της απόφασης N 426/05.

(37)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής (επιστολή της 30ής Δεκεμβρίου 2005, D/57570) διαβίβασε, στο πλαίσιο της κοινοποίησης, τη δήλωση για τη Sovello, βάσει του παραρτήματος της ανακοίνωσης της Επιτροπής «Υπόδειγμα δήλωσης σχετικά με τα στοιχεία που αφορούν την ιδιότητα ΜΜΕ μιας επιχείρησης» (19) (στο εξής «Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το υπόδειγμα δήλωσης»), όπου αναφερόταν ότι η Evergreen συνιστά συνδεδεμένη επιχείρηση της Sovello, ενώ η Sovello και η Q-Cells είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους. Η Γερμανία υπέβαλε επίσης ένορκη βεβαίωση της Q-Cells όπου αναφέρεται ότι η επιχείρηση δεν αποτελούσε συνεργαζόμενη επιχείρηση της Sovello ούτε ήταν συνδεδεμένη με αυτήν.

(38)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι για τις γερμανικές αρχές και για τη Sovello δεν κατέστη σαφές ούτε από τον κανονισμό απαλλαγής κατηγορίας ΜΜΕ, ούτε από την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το υπόδειγμα δήλωσης, ούτε από τις αιτήσεις παροχής πληροφοριών εκ μέρους της Επιτροπής ότι έπρεπε στο πλαίσιο της κοινοποίησης να διαβιβάσουν τη σύμβαση για τη σύσταση της κοινοπραξίας. Για το λόγο αυτό, η Γερμανία υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες που διαβίβασε τη δεδομένη χρονική στιγμή ήταν πλήρεις.

(39)

Η Γερμανία δηλώνει ότι ο ορισμός των ΜΜΕ στην παλαιότερη σύσταση για τις ΜΜΕ του 1996 (20) περιείχε μεν όρια αλλά και το αποκαλούμενο «κριτήριο της ανεξαρτησίας», ενώ στον ισχύοντα ορισμό των ΜΜΕ γίνεται μόνον διάκριση μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, συνεργαζόμενων επιχειρήσεων και συνδεδεμένων επιχειρήσεων. Η Γερμανία προβάλλει το επιχείρημα ότι ο ισχύων κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία για τις ΜΜΕ, σε συνδυασμό με τον ορισμό των ΜΜΕ, είναι δεσμευτικός για την Επιρρεπή και η εφαρμογή του δεν πρέπει να περιορίζεται από επιπρόσθετα άγραφα κριτήρια. Ούτε το Δικαστήριο ούτε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έχουν εφαρμόσει ανάλογα κριτήρια σε αποφάσεις που εξέδωσαν βάσει του νέου ορισμού των ΜΜΕ.

(40)

Η Γερμανία αμφισβητεί ότι τα κριτήρια της ανεξαρτησίας, τα οποία επικαλέστηκε το Δικαστήριο στην απόφασή του στην υπόθεση C 91/01 Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (21) (στο εξής: υπόθεση «Solar Tech»), τα οποία βασίστηκαν στην παλαιότερη σύσταση για τις ΜΜΕ, εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις που πρέπει να ερευνηθούν βάσει του νέου ορισμού των ΜΜΕ. Κατά την άποψη της Γερμανίας, η αξιολόγηση βάσει ανάλογων άτυπων κριτηρίων δεν συμβιβάζεται με τον στόχο της επιχειρούμενης διατύπωσης του ορισμού των ΜΜΕ, ο οποίος, σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 8 του κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία για τις ΜΜΕ, θεσπίζεται «προκειμένου να εξαλειφθούν διαφορές που ενδέχεται να προκαλέσουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών και εθνικών πρωτοβουλιών που αφορούν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και για λόγους διοικητικής διαφάνειας και ασφάλειας δικαίου […]».

(41)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι στο πλαίσιο της ασφάλειας δικαίου και της ίσης μεταχείρισης η Επιτροπή θα έπρεπε αρχικά να δημοσιεύσει ενδεχόμενες προσαρμογές (προσθήκη νέων κριτηρίων) στον ορισμό των ΜΜΕ προτού τις εφαρμόσει κατά περίπτωση. Επιπλέον, εάν στόχος του κοινοτικού νομοθέτη ήταν να εφαρμόσει το κριτήριο των «τυπικών μειονεκτημάτων των ΜΜΕ» θα το είχε συμπεριλάβει στο νέο του ορισμό των ΜΜΕ. Το ερώτημα εάν μια επιχείρηση αντιμετωπίζει τα τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ πρέπει, συνεπώς, να εξετάζεται μόνο βάσει των τυπικών κριτηρίων ΜΜΕ. Ως εκ τούτου, κατά την άποψη της Γερμανίας, ο καθορισμός του ορίου του 25 % είναι περιττός για τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις, αφού το όριο αυτό δεν αποτελεί στην πράξη κριτήριο.

(42)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι με το νέο ορισμό των ΜΜΕ επιχειρείται μια ομοιογενής προώθηση των ΜΜΕ και του ελέγχου αυτών από τις διοικητικές και δικαστικές αρχές, βάσει ενός σαφέστερου και ακριβέστερου ορισμού. Ως εκ τούτου, η Γερμανία καταλήγει ότι ο νέος ορισμός των ΜΜΕ δεν έχει περιθώριο για ελεύθερες ερμηνείες ή άτυπους όρους.

(43)

Η Γερμανία υποστηρίζει επίσης ότι ούτε η μετοχική σύνθεση ούτε το οικονομικό επιχειρηματικό πλαίσιο που λήφθηκε υπόψη στις υποθέσεις Solar Tech και Pollmeier Malchow GmbH & Co. KG κατά Επιτροπής (22) (αποφάσεις εκδοθείσες βάσει της παλαιότερης σύστασης για τις ΜΜΕ του 1996) είναι συγκρίσιμες με την υπόθεση της Sovello.

(44)

Στην υπόθεση Solar Tech, μόλις το 24 % των μεριδίων του δικαιούχου της ενίσχυσης βρισκόταν στην κατοχή του ομίλου Permasteelisa (μιας μεγάλης επιχείρησης), όμως ο ιδρυτής και πλειοψηφών μέτοχος του ομίλου, που ήταν ταυτόχρονα και διαχειριστής της Solar Tech, κατείχε το 46 % του κεφαλαίου, ενώ ο επικεφαλής του ομίλου και ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Permasteelisa κατείχαν έκαστος 15 % του κεφαλαίου. Σε ό,τι αφορά την οικονομική εξάρτηση, την πιθανή επιρροή των μετόχων της Permasteelisa και τις οικονομικές και διαρθρωτικές σχέσεις με την Permasteelisa, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Solar Tech δεν αντιμετώπιζε τα τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ και, ως εκ τούτου, δεν πληρούσε το κριτήριο της ανεξαρτησίας. Η Γερμανία σημειώνει, αντιθέτως, ότι οι δύο μέτοχοι της κοινής επιχείρησης Sovello ήταν ανεξάρτητοι μεταξύ τους και ότι ο μειοψηφών μέτοχος Q-Cells δεν ασκούσε μεγαλύτερη επιρροή στην Sovello έναντι κάποιου μετόχου ο οποίος διατηρεί το 24,9 % των μεριδίων (πρβλ. παράγραφο 5.3).

(45)

Στην υπόθεση Pollmeier, η δικαιούχος Pollmeier ανήκε μέσω ενδιάμεσης εταιρείας σε φυσικό πρόσωπο σε ποσοστό 100 %. Όλες οι υπόλοιπες εταιρείες που ελέγχονταν από το εν λόγω φυσικό πρόσωπο δραστηριοποιούνταν στον ίδιο ή σε παράλληλο τομέα της οικονομίας. Η Επιτροπή υπέθεσε ότι οι επιχειρήσεις που αποτελούν ιδιοκτησία του εν λόγω φυσικού προσώπου συνιστούν ενιαία οικονομική οντότητα και, συνεπώς, συμψήφισε τα χρηματοπιστωτικά στοιχεία και τους αριθμούς των απασχολούμενων ατόμων τα οποία, με τον τρόπο αυτό υπερέβαιναν τα όρια για τις ΜΜΕ. Η Γερμανία σημειώνει ότι οι δύο μέτοχοι κατά την ίδρυση της Sovello ήταν ανεξάρτητοι μεταξύ τους και επεδίωκαν διαφορετικούς επιχειρηματικούς στόχους (έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της τεχνολογίας ηλιακής ενέργειας στην περίπτωση της Evergreen και παραγωγή ηλιακών κυττάρων στην περίπτωση της Q-Cells). Τα τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ που αντιμετώπιζε η Sovello δεν μπορούσαν συνεπώς να αποφευχθούν επειδή αυτή ανήκε σε όμιλο μεγάλων επιχειρήσεων.

(46)

Κατά την άποψη της Γερμανίας, η Επιτροπή υπερέβη τις αρμοδιότητές της στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας της 17ης Ιουνίου 2008 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 5) διότι, προφανώς, υπέθεσε ότι ένας δικαιούχος ενίσχυσης και οι εταίροι του στην κοινή επιχείρηση πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ενιαία οικονομική οντότητα και ότι, συνεπώς, τα χρηματοπιστωτικά στοιχεία και οι αριθμοί των απασχολούμενων ατόμων όλων των εταίρων στην κοινή επιχείρηση πρέπει πάντα να συμψηφίζονται πάντα κατά τον υπολογισμό των ορίων για τις ΜΜΕ.

(47)

Η Γερμανία διασαφηνίζει ότι η Επιτροπή υποθέτει κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι μια ολόκληρη κατηγορία επιχειρήσεων (ήτοι οι κοινές επιχειρήσεις) πρέπει να εξαιρείται από την εφαρμογή του νομικά δεσμευτικού ορισμού των ΜΜΕ και ότι για τη συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων πρέπει να ισχύουν ειδικά κριτήρια ΜΜΕ. Η Γερμανία αμφισβητεί ότι κάτι τέτοιο απορρέει από τη νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων βάσει της σύστασης για τις ΜΜΕ του 1996 ή τη μέχρι σήμερα πάγια πρακτική της Επιτροπής.

(48)

Η Γερμανία επιβεβαιώνει ότι κατά τη χρονική στιγμή της κοινοποίησης η Sovello αντιμετώπιζε τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ λόγω του περιορισμένου αριθμού απασχολούμενων ατόμων και των περιορισμένων οικονομικών πόρων ενόψει της χρηματοδότησης του επενδυτικού σχεδίου, της εμπορικής προώθησης της παραγωγής και της χρηματοοικονομικής και επιχειρηματικής οργάνωσης. Η Γερμανία αναγνωρίζει μεν τις συνέργιες που προκύπτουν μέσω της συνεργασίας με την Evergreen και την Q-Cells, ωστόσο αμφιβάλλει ότι μπορούσαν να απαλλάξουν τη Sovello από τα τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ.

(49)

Σύμφωνα με τη Γερμανία, χωρίς κρατική ενίσχυση δεν θα μπορούσε η Sovello να λάβει εξωτερική χρηματοδότηση για το επενδυτικό της σχέδιο στο Thalheim. Το ποσοστό των εξωτερικών επενδύσεων για το σχέδιο της Sovello (8 εκατ. EUR ήτοι 13 % επί των συνολικών επενδύσεων) είναι σύνηθες για τις ΜΜΕ. Επιπλέον, η Γερμανία υποστηρίζει ότι μόνο […] από τις […] τράπεζες που ερωτήθηκαν ενδιαφέρθηκαν για τη χρηματοδότηση του σχεδίου και μία εξ αυτών ήθελε να διαθέσει μόνο […] ευρώ κεφαλαίου κινήσεως και προσωρινή επιχορήγηση ύψους έως το 50 % της κρατικής υποστήριξης. Τα προβλήματα αυτά είναι συνήθη για ΜΜΕ, όχι όμως και για μεγάλες επιχειρήσεις.

(50)

Η Γερμανία παραδέχεται ότι η σύμβαση δανεισμού για εξωτερική χρηματοδότηση υπεγράφη μόλις στις […] Νοεμβρίου 2005. Εξαιτίας της […] πιστοληπτικής ικανότητας της Sovello και της […] χρηματοπιστωτικής συμμετοχής των μετόχων (καθώς και της […] οικονομικής κατάστασης της Sovello) δεν ήταν εφικτή η διαπραγμάτευση ευνοϊκών όρων δανεισμού. Η Sovello αντιμετώπιζε δυσκολίες στη διασφάλιση επαρκών εγγυήσεων για το δάνειο (διότι η επιχείρηση δεν είχε ακόμη την κυριότητα του οικοπέδου, τα μηχανήματα και ο εξοπλισμός δεν είχαν ακόμη παραληφθεί, τα κτίρια ήταν ακόμη υπό ανέγερση και δεν υπήρχαν αποθέματα). Οι μέτοχοι μπορούσαν να προσφέρουν […] εξασφαλίσεις.

(51)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι οι μέτοχοι μπορούσαν να διαθέσουν εξαιρετικά περιορισμένους ιδίους πόρους. Μέχρι το 2006, μόνο η Evergreen είχε διαθέσει χρηματοπιστωτικούς πόρους μέσω της συμμετοχής κεφαλαίου και των αποθεματικών κεφαλαίου της. Η Q-Cells δεν ήταν […] να διαθέσει ανάλογους χρηματοπιστωτικούς πόρους, διότι οι […] πόροι της ήταν ήδη δεσμευμένοι […] σε ίδια επενδυτικά σχέδια.

(52)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι το επενδυτικό σχέδιο δεν θα μπορούσε να είχε υλοποιηθεί χωρίς κρατική ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένης της πριμοδότησης ΜΜΕ.

(53)

Η Γερμανία προβάλλει το επιχείρημα ότι η Sovello αντιμετώπιζε σοβαρούς εμπορικούς κινδύνους, διότι η επιχείρηση έπρεπε καταρχάς να αποδείξει ότι είναι σε θέση να παράγει εμπορικώς προσοδοφόρα προϊόντα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία String-Ribbon. Το γεγονός ότι η Sovello είχε συνάψει με την Evergreen συμφωνία απορρόφησης μεγαλύτερων ποσοτήτων παραγωγής, δεν περιόρισε στην πραγματικότητα τον κίνδυνο αυτόν διότι η Evergreen ήταν επίσης ΜΜΕ και δεν γνώριζε τη γερμανική αγορά. Ο τρίτος μέτοχος, η Q-Cells, δεν είχε καθόλου εμπειρία στην πώληση ηλιακών συλλεκτών διότι παρήγε αποκλειστικά ηλιακά κύτταρα. Επιπλέον, η Q-Cells ήταν και αυτή ΜΜΕ (23) και όφειλε να επικεντρωθεί στην εμπορική προώθηση της δικής της παραγωγής.

(54)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι τα έξοδα τα οποία όφειλε να αναλάβει η Sovello για τη χρηματοπιστωτική και επιχειρηματική της οργάνωση ήταν υψηλότερα από εκείνα μιας μεγάλης επιχείρησης. Η Sovello έπρεπε, π.χ., […].

(55)

Η Γερμανία ενίσταται στο επιχείρημα ότι οι δυνατότητες της Q-Cells για άσκηση επιρροής επί της Sovello κατά το χρόνο της κοινοποίησης υπερέβαιναν το όριο το οποίο θα αναλογούσε κατά κανόνα σε μέτοχο με 24,9 % των μεριδίων της Sovello. Αντιθέτως, το ποσοστό αυτό δεν είναι ασυνήθιστο για παρόμοια σχέδια νεοσύστατων επιχειρήσεων στους κλάδους υψηλής τεχνολογίας.

(56)

Η Γερμανία επεξηγεί ότι η πρωτοβουλία να υλοποιήσει το εν λόγω σχέδιο προήλθε από την Evergreen. Για περισσότερα από 10 χρόνια η Evergreen είχε επενδύσει άνω των […] εκατ. δολαρίων ΗΠΑ στην ανάπτυξη της τεχνολογίας String-Ribbon χωρίς να επιτύχει απόδοση της επένδυσής της. Η αξία της μετοχής της Evergreen έπεσε από περίπου 20 δολάρια ΗΠΑ το 2000 σε περίπου 2 δολάρια ΗΠΑ κατά την περίοδο 2003-2004. Η Evergreen έπρεπε να διατηρήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο έλεγχο επί του επενδυτικού σχεδίου ώστε σε περίπτωση επιτυχίας να διασφαλίσει την υψηλότερη δυνατή απόδοση για τους μετόχους της. Ωστόσο, χωρίς τη χρηματοπιστωτική συμμετοχή ενός εταίρου δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει επαρκές κεφάλαιο. Η Q-Cells αποτελούσε τον κατάλληλο υποψήφιο διότι η επιχείρηση, εκτός των χρηματοπιστωτικών της πόρων, μπορούσε να προσφέρει και την εμπειρία της στην κατασκευή μονάδων παραγωγής στον τομέα των φωτοβολταϊκών και τις γνώσεις της στην τεχνολογία ηλιακών κυττάρων. Η Γερμανία υποστηρίζει επίσης ότι η Evergreen επέλεξε για τους παραπάνω λόγους ως εταίρο για την κοινή επιχείρηση την Q-Cells και όχι την επιχείρηση […], η οποία ήταν μεν ισχυρότερος οικονομικός εταίρος, θα απαιτούσε όμως περισσότερα δικαιώματα άσκησης επιρροής.

(57)

Τη στιγμή της σύναψης της MJVA1 με την Evergreen, η Q-Cells είχε ήδη επενδύσει σε ένα μεγάλο σχέδιο για την παραγωγή συμβατικών ηλιακών κυττάρων. Για τον λόγο αυτό, οι επενδύσεις της επιχείρησης σε άλλα σχέδια θα ήταν σαφώς περιορισμένες. Συνεπώς, η Γερμανία επιθυμούσε η Q-Cells, μέσω της συμμετοχής της στην Sovello, αφενός να αποκτήσει τεχνογνωσία σχετικά με νέες τεχνολογίες για την παραγωγή δισκίων πυριτίου, ηλιακών κυττάρων και ηλιακών συλλεκτών και, αφετέρου, να χρησιμοποιήσει την εμπειρία της στην ανάπτυξη μονάδων παραγωγής ηλιακών κυττάρων.

(58)

Για τους παραπάνω λόγους, η Q-Cells δήλωσε πρόθυμη να συμμετάσχει με συμμετοχή μειοψηφίας της τάξεως του 24,9 %. Η Γερμανία εξηγεί ότι αυτό ήταν και το υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε η παρόμοια συμμετοχή μειοψηφίας της Q-Cells (21,19 %) στην CSG Solar AG (24), μια επιχείρηση η οποία παράγει ηλιακούς συλλέκτες με τη χρήση τεχνολογίας λεπτής μεμβράνης. Η έκταση της συμμετοχής βασίζεται όχι μόνο στην εν δυνάμει χρηματοπιστωτική συμμετοχή αλλά και στην τεχνολογική συνεισφορά.

(59)

Η Γερμανία προβάλλει το επιχείρημα ότι τα μερίδια των μετόχων της Sovello αντικατόπτριζαν πλήρως το εταιρικό της κεφάλαιο και την πραγματική επιρροή αμφότερων των εταίρων στην κοινή επιχείρηση και ότι τα δικαιώματα ψήφου ήταν αντίστοιχα κατανεμημένα. Για τον λόγο αυτό η Evergreen –εν αντιθέσει με την Q-Cells– μπορούσε να λάβει μόνη της σημαντικές επιχειρηματικές αποφάσεις.

(60)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι μια εν δυνάμει μελλοντική αύξηση της συμμετοχής της Q-Cells είχε μεν συμφωνηθεί αλλά μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις και με τη διάθεση αντίστοιχων χρηματοπιστωτικών πόρων. Ένας από τους όρους που διατυπώνεται στην MJVA1 είναι ότι μια τέτοια αύξηση της συμμετοχής δεν έπρεπε να διακυβεύσει τη διασφάλιση ενίσχυσης υπέρ της Sovello. Η Γερμανία υποδεικνύει ότι το μέτρο ενίσχυσης προϋπέθετε ότι το επενδυτικό σχέδιο έπρεπε να υλοποιηθεί στη Γερμανία και όχι στις ΗΠΑ, κάτι το οποίο δεν συνιστά παραβίαση των διατάξεων κρατικών ενισχύσεων. Η Γερμανία υποστηρίζει επίσης ότι η Q-Cells δεν επηρέασε με κανέναν τρόπο αυτή την απόφαση και ότι οι διατάξεις κρατικών ενισχύσεων δεν παραβιάστηκαν ούτε καταστρατηγήθηκαν όταν οι εταίροι της κοινής επιχείρησης κατέβαλαν προσπάθειες να διασφαλίσουν τη χρηματοδότηση της Sovello.

(61)

Η Γερμανία εκφράζει την άποψη ότι πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ της επιρροής που σε κάποια χρονική στιγμή ήταν δεδομένη και μιας εν δυνάμει μελλοντικής επιρροής η οποία βασίζεται στο ενδεχόμενο αύξησης της συμμετοχής της Q-Cells. Η Γερμανία υπογραμμίζει ότι σε καμία περίπτωση δεν ήταν βέβαιο ότι η αύξηση της συμμετοχής θα ήταν καν εφικτή, και ότι αμφότεροι οι εταίροι γνώριζαν ότι μια τέτοια αύξηση δεν επίκειτο στο άμεσο μέλλον και δεν ήταν σίγουρο ότι θα επέλθει προτού εδραιωθεί η νέα τεχνολογία. Πράγματι, η αύξηση έως και 50 % που δηλώνεται στην MJVA1 δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Η συμμετοχή της Q-Cells, αντιθέτως, μειώθηκε βάσει της δεύτερης σύμβασης (MJVA2) της 22ας Νοεμβρίου 2005 στο 21 %. Κατά την άποψη της Γερμανίας, αυτό καθιστά σαφές ότι δεν υπάρχει κάποιος «προγραμματισμός» που να δικαιολογεί το συμπέρασμα πως είχε συμφωνηθεί εξαρχής ότι η Q-Cells θα διατηρούσε άνω του 24,9 % των μεριδίων στην Sovello.

(62)

Η Γερμανία επισημαίνει επίσης ότι ο διορισμός διοικητικού στελέχους της Q-Cells στην Sovello ήταν αποτέλεσμα προσωρινού κανονισμού (Δεκέμβριος 2004 έως Απρίλιος 2005) που δεν περιόρισε τις δυνατότητες άσκησης επιρροής της Evergreen η οποία, ήδη από τη σύσταση της κοινοπραξίας, είχε επίσης διορίσει διοικητικό στέλεχος. Επιπλέον, λόγω της πλειοψηφίας της στο εποπτικό συμβούλιο, η Evergreen έχει το δικαίωμα διορισμού αλλά και παύσης όλων των στελεχών.

(63)

Η Γερμανία απορρίπτει το επιχείρημα ότι η διατύπωση του Heads of Agreement, βάσει του οποίου η συμμετοχή της Q-Cells στην Sovello πρέπει να είναι μικρότερη του 25 % προκειμένου να διασφαλίζεται η επιλεξιμότητα για συγκεκριμένα μέτρα ενίσχυσης εκ μέρους της Γερμανίας, είχε ως αποτέλεσμα οι δυνατότητες άσκησης επιρροής της Q-Cells να υπερβαίνουν εκείνες που θα αντιστοιχούσαν σε μέτοχο με συμμετοχή 24,9 %. Η Γερμανία δηλώνει, αντιθέτως, ότι η διατύπωση αντικατόπτριζε μόνον ό,τι προστέθηκε αργότερα στην MJVA1, δηλαδή την προσπάθεια αμφότερων των εταίρων να πληρούνται οι προϋποθέσεις χορήγησης κρατικών ενισχύσεων. Η Γερμανία υποδεικνύει και άλλη μία ρήτρα στο Heads of Agreement βάσει της οποίας η Sovello επρόκειτο να αναλάβει μεγάλο μέρος της παραγωγικής ικανότητας της Evergreen και, στη συνέχεια, η Evergreen, στο άμεσο μέλλον, θα πρέπει να διατηρεί συμμετοχή πλειοψηφίας στο κεφάλαιο της Sovello. Η Γερμανία διαπιστώνει τέλος ότι το Heads of Agreement αποτελούσε απλώς μια μη δεσμευτική βάση εργασίας για τους δύο εταίρους.

(64)

Η Γερμανία αμφισβητεί ότι η Q-Cells ασκούσε επιρροή υπερβαίνουσα τη συμμετοχή του 24,9 % όπως αυτή προέκυπτε από συμφωνίες με την Sovello. Όλες οι συμφωνίες είχαν συναφθεί υπό όρους αγοράς, μεταξύ δε της Q-Cells και της Sovello δεν υπήρχαν άλλες σχέσεις οικονομικής, χρηματοπιστωτικής, οργανωτικής ή άλλης φύσεως.

(65)

Τέλος, η Γερμανία υποστηρίζει ότι οι τροποποιήσεις των συμμετοχών μετά τη σύσταση της Sovello δεν βασίζονταν στην αρχική MJVA1 αλλά σχετίζονταν με την προσχώρηση της REC στην κοινή επιχείρηση, καθότι η REC ως αντιπαροχή για συμμετοχή της τάξεως του 15 % στην κοινοπραξία είχε δεχθεί να προμηθεύει τη Sovello με μεγάλες ποσότητες πυριτίου (όπως συμφωνήθηκε στην MJVA2). Μετά την προσχώρηση της REC, η Evergreen παραχώρησε το 11,1 % και η Q-Cells το 3,9 % της συμμετοχής τους αντίστοιχα. Κατά την άποψη της Γερμανίας, αυτό αποτελεί απόδειξη για την πρόθεση της Q-Cells να παραμείνει μέτοχος μειοψηφίας. Αργότερα, όταν η REC ενέκρινε την παράδοση ακόμη μεγαλύτερων ποσοτήτων πυριτίου, και αφότου εδραιώθηκε η τεχνολογική επιτυχία της Sovello1, οι συμμετοχές των τριών μετόχων ανήλθαν σε 33,3 % (τροποποίηση της MJVA2 της 29ης Σεπτεμβρίου 2006, τεθείσα σε ισχύ από τις 19 Δεκεμβρίου 2006).

(66)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι οι εξουσίες λήψης αποφάσεων που είχαν εκχωρηθεί στην Q-Cells στην κοινή επιχείρηση δεν ήταν ασυνήθεις για κοινοπραξίες στον τομέα των νέων τεχνολογιών όπως τη Sovello και αντιστοιχούσαν σε αυτές που θα εκχωρούνταν σε επενδυτές επιχειρηματικού κεφαλαίου με συμμετοχή μειοψηφίας. Η επιρροή της Q-Cells δεν υπερβαίνει αυτήν ενός μειοψηφούντος μετόχου. Η επιχείρηση πέραν του 24,9 % του κεφαλαίου συνεισέφερε και την τεχνογνωσία της στην κατασκευή ηλιακών κυττάρων και απαίτησε, ως εκ τούτου, ορισμένο βαθμό επιρροής σε αποφάσεις σχετικές με τις συμβάσεις που αφορούσαν τη συνεργασία της κοινοπραξίας. Η Γερμανία υποστηρίζει ότι το δικαίωμα άσκησης επιρροής σε ορισμένες επιχειρηματικές αποφάσεις ήταν απαραίτητο για την προστασία της Q-Cells, διότι ειδάλλως δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να μπορεί η Evergreen να ασκεί κατά προτεραιότητα την επιρροή της στη διοίκηση της Sovello προς ίδιον όφελος. Επίσης, είναι γενικώς σύνηθες να διορίζονται μειοψηφούντες μέτοχοι μέλη του εποπτικού συμβουλίου.

(67)

Προς επίρρωση του επιχειρήματος ότι η συμμετοχή της Q-Cells δεν ορίστηκε εσκεμμένα στο 24,9 % με στόχο την εξασφάλιση πριμοδότησης ΜΜΕ, η Γερμανία επικαλείται το γερμανικό εταιρικό δίκαιο. Κατ’ αρχάς η επιρροή της Q-Cells συμμορφώνεται προς τις διατάξεις σχετικά με την προστασία των μειοψηφούντων μετόχων. Στο πλαίσιο αυτό, η Γερμανία επικαλείται τα άρθρα 50, 61 και 66 του νόμου περί εταιρειών περιορισμένης ευθύνης (GmbH). Οι παράγραφοι αυτές εκχωρούν στους μετόχους μιας εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με μερίδιο της τάξεως του 10 % ορισμένα δικαιώματα μειοψηφίας σε σχέση π.χ. με τη σύγκληση συνελεύσεων και τη λήψη αποφάσεων στις συνελεύσεις των μετόχων καθώς και τη διάλυση μιας εταιρείας κ.λπ. Σύμφωνα με τη Γερμανία, η επιρροή της Q-Cells δεν υπερβαίνει την επιρροή που εκχωρείται σε μειοψηφούντα μέτοχο που κατέχει τουλάχιστον το 10 % του εταιρικού κεφαλαίου σύμφωνα με το γερμανικό εταιρικό δίκαιο. Επιπλέον, η Γερμανία υποδεικνύει ως περαιτέρω λόγο για τις διευρυμένες εξουσίες συναπόφασης της Q-Cells το γεγονός ότι η Q-Cells με συμμετοχή μόλις 24,9 % δεν διέθετε νομίμως αναστέλλουσα μειοψηφία άνω του 25 %. Ως εκ τούτου, προς αποκατάσταση της ελλιπούς προστασίας της Q-Cells διά του νόμου εκχωρήθηκαν στην εταιρεία οι ανάλογες εξουσίες συναπόφασης μέσω των συμβάσεων.

(68)

Η Γερμανία εγείρει ενστάσεις στους νομικούς λόγους βάσει των οποίων η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία και υποστηρίζει ότι κατά το χρόνο της κοινοποίησης είχε διαβιβάσει πλήρεις και ορθές πληροφορίες και, ως εκ τούτου, δεν είναι εφαρμοστέο το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999. Η Γερμανία ισχυρίζεται επίσης ότι η Επιτροπή μπορεί να αξιολογήσει την ιδιότητα ΜΜΕ μιας επιχείρησης μόνον βάσει των τυπικών κριτηρίων του ορισμού των ΜΜΕ (αριθμός απασχολούμενων ατόμων και χρηματοπιστωτικά όρια) και δεν επιτρέπεται να προβάλλει επιπρόσθετα «άτυπα κριτήρια» προκειμένου να διαπιστώσει αν μια επιχείρηση αντιμετωπίζει τα τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ. Η Γερμανία αμφισβητεί ότι στη Sovello χορηγήθηκε η πριμοδότηση ΜΜΕ κατά παράβαση των διατάξεων περί ενισχύσεων και ισχυρίζεται ότι οι ισχυρισμοί της Επιτροπής για ενδεχόμενη καταστρατήγηση στοιχείων είναι αβάσιμες.

(69)

Σύμφωνα με τη Γερμανία, η Sovello κατά το χρόνο της κοινοποίησης πληρούσε τα κριτήρια του ορισμού των ΜΜΕ: η Q-Cells κατείχε συμμετοχή μειοψηφίας στην Sovello της τάξεως του 24,9 % και δεν αποτελούσε ούτε συνεργαζόμενη επιχείρηση ούτε συνδεδεμένη επιχείρηση της Sovello υπό την έννοια του ορισμού των ΜΜΕ. Ως εκ τούτου, κατά τον υπολογισμό των ορίων για τις ΜΜΕ δεν πρέπει να συνυπολογιστούν τα στοιχεία της Q-Cells. Η Γερμανία απορρίπτει την υπόθεση ότι κατά το χρόνο της κοινοποίησης η Q-Cells ασκούσε μεγαλύτερη επιρροή στη Sovello συγκριτικά με εκείνη που θα ασκούσε κάποιος επενδυτής που κατείχε το 24,9 % των μεριδίων της Sovello. Επιπλέον, η Γερμανία υποστηρίζει την άποψη ότι η Sovello αντιμετώπιζε πράγματι τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ και ότι το επενδυτικό σχέδιο δεν θα είχε υλοποιηθεί χωρίς την κρατική ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένης της πριμοδότησης ΜΜΕ.

(70)

Στις 7 Ιουνίου 2006 η Επιτροπή ενέκρινε (πέραν της χορηγηθείσας περιφερειακής ενίσχυσης) πριμοδότηση ΜΜΕ της τάξεως του 15 % ΑΙΕ υπέρ της Sovello. Αργότερα η Επιτροπή ανακάλυψε στοιχεία τα οποία υπεδείκνυαν ότι η εν λόγω πρώτη απόφαση είχε βασιστεί πιθανόν σε εσφαλμένες πληροφορίες που είχαν διαβιβαστεί κατά την αρχική κοινοποίηση. Καθότι οι συγκεκριμένες πληροφορίες ήταν ενδεχομένως καθοριστικές για το πόρισμα της έρευνας, στις 17 Ιουνίου 2008 η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία κατ’ εφαρμογή του άρθρου 108 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση, με σκοπό την ανάκληση της απόφασης N 426/05 και την έκδοση νέας απόφασης. (Μετά τη θέση σε εφαρμογή της συνθήκης της Λισαβόνας την 1η Δεκεμβρίου 2009 οι νεοεκδοθείσες νομικές πράξεις της Επιτροπής στη γερμανική έκδοση δεν αποκαλούνται πλέον «Entscheidung» αλλά «Beschluss».)

(71)

Η Γερμανία κοινοποίησε την πριμοδότηση ΜΜΕ υπέρ της Sovello με έγγραφο της 29ης Αυγούστου 2005 το οποίο πρωτοκολλήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2005.

(72)

Η πριμοδότηση ΜΜΕ υπέρ της Sovello εγκρίθηκε στις 21 Απριλίου 2005 (με την επιφύλαξη της έγκρισης εκ μέρους της Επιτροπής) ως συμπληρωματικό μέτρο της περιφερειακής ενίσχυσης που χορηγήθηκε βάσει της γερμανικής ρύθμισης GA. Η εν λόγω ρύθμιση εμπεριέχει μια ρητή διάταξη (25) σύμφωνα με την οποία η Γερμανία υποχρεούται να κοινοποιεί ξεχωριστά όλες τις προσαυξήσεις ΜΜΕ οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια που ορίζονται στον κανονισμό απαλλαγής κατηγορίας ΜΜΕ για μεμονωμένες ενισχύσεις. Σύμφωνα με τον ισχύοντα κατά το χρόνο της κοινοποίησης κανονισμό απαλλαγής κατηγορίας ΜΜΕ, εξαιρούνται οι ενισχύσεις επενδύσεων υπέρ ΜΜΕ με ένταση ενίσχυσης της τάξεως του 7,5 % επί του καθαρού ισοδυνάμου επιχορήγησης (στο εξής «ΚΙΕ») για μεσαίες επιχειρήσεις και 15 % ΚΙΕ για μικρές επιχειρήσεις παντού στην ΕΕ. Εάν ο δικαιούχος του μέτρου έχει την έδρα του σε ενισχυόμενη περιοχή, σύμφωνα με τον κανονισμό απαλλαγής κατηγορίας ΜΜΕ εγκρίνονται ενισχύσεις έως και ισοδύναμες του ποσού που ορίζεται στις κατευθυντήριες γραμμές για τις περιφερειακές ενισχύσεις 1998, συν την επιπρόσθετη πριμοδότηση ΜΜΕ. Ο κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία για τις ΜΜΕ όμως δεν προβλέπει καμία εξαίρεση για συγκεκριμένα σχέδια με επιλέξιμες δαπάνες άνω των 25 εκατ. ευρώ ή για σχέδια τα οποία λαμβάνουν ενισχύσεις ακαθάριστου ποσού άνω των 15 εκατ. EUR. Αυτές οι ενισχύσεις πρέπει να κοινοποιούνται ξεχωριστά.

(73)

Κατά τον έλεγχο του κατά πόσο μια επιχείρηση είναι ΜΜΕ, η Επιτροπή εφαρμόζει τη σύσταση για τις ΜΜΕ.

(74)

Στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 ορίζονται τα εξής: «Η Επιτροπή μπορεί να ανακαλέσει μια απόφαση που έλαβε […], αφού δώσει πρώτα στο οικείο κράτος μέλος την ευκαιρία να υποβάλει τις παρατηρήσεις του, εφόσον η απόφαση βασίστηκε σε εσφαλμένες πληροφορίες παρασχεθείσες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και οι οποίες ήσαν καθοριστικές για την απόφαση. Πριν ανακαλέσει μια απόφαση και λάβει νέα απόφαση, η Επιτροπή κινεί την επίσημη διαδικασία έρευνας δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 4».

(75)

Η Γερμανία απορρίπτει το επιχείρημα ότι σε κάποια χρονική στιγμή του προκαταρκτικού ελέγχου είχε διαβιβάσει εσφαλμένες ή ελλιπείς πληροφορίες, διότι α) είχε διαβιβάσει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το υπόδειγμα δήλωσης και β) κανένας από τους προβλεπόμενους στη σύσταση της Επιτροπής κρίσιμους ελέγχους και διατάξεις δεν απαιτούσε τη διαβίβαση επιπρόσθετων πληροφοριών σχετικά με τη διάρθρωση μιας κοινοπραξίας ή το καταστατικό μιας επιχείρησης.

(76)

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το υπόδειγμα δήλωσης η χρήση του υποδείγματος δήλωσης δεν είναι υποχρεωτική αλλά χρησιμεύει μόνον ως βάση. Συνεπώς, οι έλεγχοι και οι έρευνες βάσει του εθνικού και κοινοτικού δικαίου δεν θίγονται από τις εν λόγω δηλώσεις. Κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής έρευνας η Επιτροπή είχε ζητήσει από τη Γερμανία είτε να υποβάλει ένορκη βεβαίωση της Q-Cells η οποία να αναφέρει ότι ο εν λόγω μέτοχος δεν πληροί κανένα από τα κριτήρια του άρθρου 3 παράγραφος 3 στοιχεία α) έως δ) του παραρτήματος της σύστασης για τις ΜΜΕ (26) ή, εάν αυτό δεν είναι εφικτό, να διαβιβάσει αντίγραφο του καταστατικού της Sovello. Στις 28 Οκτωβρίου 2005 η Γερμανία διαβίβασε την εν λόγω ένορκη βεβαίωση της Q-Cells. Επειδή η μετοχική σύνθεση της Sovello κατά την προκαταρκτική έρευνα της κοινοποιηθείσας ενίσχυσης τροποποιήθηκε λόγω της προσάρτησης τρίτου εταίρου (REC), η Γερμανία διαβίβασε (στις 4 Απριλίου 2006) ένορκη βεβαίωση και του εν λόγω εταίρου. Η απόφαση N 426/05 εκδόθηκε μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής έρευνας βάσει των πληροφοριών που διαβιβάστηκαν από τη Γερμανία.

(77)

Η Επιτροπή έπρεπε να ελέγξει εάν ο δικαιούχος της ενίσχυσης ήταν ΜΜΕ. Εάν κατά το χρόνο της προκαταρκτικής έρευνας υφίστανται τεκμήρια όπου διατυπώνεται ρητά και εγγράφως ότι η μετοχική σύνθεση μιας κοινοπραξίας είναι διαμορφωμένη κατά τρόπο τέτοιον που να πληρούνται τα κριτήρια του ορισμού των ΜΜΕ, ή από τα οποία προκύπτει η σαφής πρόθεση να τροποποιηθεί η δομή της επιχείρησης μόλις διασφαλιστεί η χορήγηση πριμοδότησης ΜΜΕ, τότε δεν μπορεί να θεμελιωθεί το επιχείρημα ότι οι εν λόγω πληροφορίες δεν είναι τουλάχιστον σχετικές για τον έλεγχο της ιδιότητας ΜΜΕ της οικείας κοινοπραξίας ή ότι δεν αποτελούν καθοριστικό για τη λήψη της απόφασης παράγοντα.

(78)

Καθώς δεν είχαν διαβιβαστεί στην Επιτροπή τα εν λόγω έγγραφα (Heads of Agreement, καταστατικό, MJVA1 και MJVA2), η εικόνα που η τελευταία είχε σχηματίσει τη δεδομένη χρονική στιγμή για τα συγκεκριμένα γεγονότα ήταν ελλιπής στο βαθμό που η αρχική θετική απόφασή της σχετικά με την πριμοδότηση ΜΜΕ υπέρ της Sovello είχε βασιστεί σε ελλιπείς και άρα εσφαλμένες πληροφορίες.

(79)

Σύμφωνα με την άποψη της Επιτροπής, η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να διαβιβάσει όλες τις διαθέσιμες τη δεδομένη χρονική στιγμή πληροφορίες που αφορούσαν την απόφαση N 426/05. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πληροφορίες που είχε διαβιβάσει η Γερμανία ήταν ελλιπείς και άρα εσφαλμένες. Κατά συνέπεια, εφαρμόζεται το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 το οποίο προβλέπει αντικειμενική διαδικασία βάσει της οποίας η Επιτροπή δύναται να ανακαλέσει εσφαλμένες αποφάσεις.

(80)

Σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο, η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να ελέγξει εάν συνέτρεχε περίπτωση καταστρατήγησης του ορισμού των ΜΜΕ. Στον γερμανικό κανονισμό (27), βάσει του οποίου χορηγήθηκε η πριμοδότηση ΜΜΕ, ακόμη και αν πληρούνται τα τυπικά κριτήρια του ορισμού των ΜΜΕ, αποκλείεται ρητά η ιδιότητα ΜΜΕ σε περιπτώσεις όπου μεγάλες επιχειρήσεις ασκούν στην πραγματικότητα τον έλεγχο, όπως τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία, υπό οικονομικούς όρους, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ΜΜΕ.

(81)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι καθώς στη σύσταση για τις ΜΜΕ δεν ορίζονται με σαφήνεια άλλα κριτήρια πέραν των τυπικών ορίων, για την εξέταση της ιδιότητας ΜΜΕ μιας επιχείρησης θα έπρεπε να είναι καθοριστικά τα τυπικά κριτήρια ούτως ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου και η προβλεψιμότητα της πολιτικής ελέγχου ενισχύσεων της Επιτροπής. Η Γερμανία προβάλλει επίσης το επιχείρημα ότι πιθανά νέα κριτήρια θα μπορούσαν να προστεθούν μόνον στο πλαίσιο προσαρμογής του ορισμού των ΜΜΕ και όχι σε μεμονωμένες περιπτώσεις.

(82)

Για τον ορισμό των συνεργαζόμενων επιχειρήσεων η σύσταση της Επιτροπής δεν προβλέπει στην πράξη κανένα άλλο κριτήριο πέραν του ορίου του 25 % του κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου, ούτε περιλαμβάνει κάποια ειδική απαγόρευση καταστρατήγησης. Για τον έλεγχο όμως των ενισχύσεων, η Επιτροπή διαθέτει κάποιο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας προκειμένου να μπορεί να προστατευθεί η εσωτερική αγορά από αθέμιτες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.

(83)

Η Επιτροπή παραδέχεται ότι κατά την εφαρμογή των διατάξεων περί ενισχύσεων απαιτείται ασφάλεια δικαίου και διαφάνεια. Ως εκ τούτου, οι έλεγχοι οι οποίοι υπερβαίνουν την εφαρμογή των τυπικών κριτηρίων περιορίζονται απαραιτήτως σε σπάνιες εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες υπάρχουν σαφείς ενδείξεις καταστρατήγησης.

(84)

Εξάλλου, εκτός του ορισμού των ΜΜΕ, η Επιτροπή δεν εφαρμόζει «επιπρόσθετα κριτήρια». Αντιθέτως, διενεργεί μόνον αμιγώς επίσημη ανάλυση, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, όταν βάσει του άρθρου 6 του κανονισμού πρέπει να αποφανθεί επί μεμονωμένης ενίσχυσης. Κατά τον τρόπο αυτόν, η Επιτροπή διασφαλίζει ότι οι προσαυξήσεις ΜΜΕ χορηγούνται μόνο σε πραγματικές ΜΜΕ οι οποίες, λόγω του μεγέθους τους, αντιμετωπίζουν δυσκολίες και όχι σε επιχειρήσεις οι οποίες μέσω συνδεδεμένων επιχειρήσεων και/ή συνεργαζόμενων επιχειρήσεων έχουν πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικούς πόρους και υποστήριξη που δεν υφίστανται για ανταγωνιστές ίδιου μεγέθους. Προκειμένου να διασφαλιστεί η επιλεξιμότητα μόνον πραγματικών ΜΜΕ, πρέπει να βρεθεί τρόπος να αποκλείονται νομικά σχήματα με τα οποία γίνεται καταστρατήγηση του ορισμού των ΜΜΕ. Η εν λόγω προσέγγιση είναι σύμφωνη προς τη νομολογία στις υποθέσεις Solar Tech και Pollmeier (βλέπε ανωτέρω υποσημειώσεις 20 και 21), στις οποίες τα Δικαστήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφαίνονται ότι η Επιτροπή δεν εγκρίνει τη χορήγηση μιας πριμοδότησης ΜΜΕ όταν συντρέχει περίπτωση καταστρατήγησης. Έτσι, στον ορισμό των ΜΜΕ προβλέπεται ρητά ότι δεν είναι εφαρμόσιμος όταν υπάρχει σχετικός κίνδυνος και όταν τα κριτήρια τηρούνται μόνον τυπικά.

(85)

Το επιχείρημα της Γερμανίας ότι τα πραγματικά γεγονότα στην περίπτωση της Sovello διαφέρουν από εκείνα στις υποθέσεις Solar Tech και Pollmeier, και ότι η νομολογία βασίζεται στη σύσταση για τις ΜΜΕ του 1996 και, ως εκ τούτου, δεν ισχύει για τον ισχύοντα ορισμό των ΜΜΕ, είναι αβάσιμο. Τα σημαντικότερα κριτήρια της σύστασης για τις ΜΜΕ του 1996 για μια συνεργαζόμενη επιχείρηση (συμμετοχή στο κεφάλαιο και/ή δικαιώματα ψήφου σε ποσοστό 25 % ή μεγαλύτερο) αναπαράχθηκαν στη σύσταση για τις ΜΜΕ 2003/361/ΕΚ και απλώς διασαφηνίστηκαν. Επειδή υπάρχει πάντα κίνδυνος καταστρατήγησης ακόμη και των πληρέστερων και ακριβέστερων κριτηρίων, πρέπει να είναι εφικτή σε κάθε περίπτωση η αντίδραση ενάντια σε παρεκκλίσεις του ισχύοντος ορισμού των ΜΜΕ. Υπό αυτή την έννοια, τα Δικαστήρια διατύπωσαν επίσης μια γενική αρχή, την απαγόρευση οιασδήποτε καταστρατήγησης.

(86)

Στα έγγραφα της επιχείρησης (Heads of Agreement, καταστατικό της Sovello της 13ης Ιανουαρίου 2005 και MJVA1) υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αρχική δομή της επιχείρησης διαμορφώθηκε εσκεμμένα με πρόθεση την εξασφάλιση της πριμοδότησης ΜΜΕ. Το σημείο 5 του Heads of Agreement ρητά προβλέπει επ’ αυτού τα ακόλουθα:

«The Parties understand that, in order to qualify for maximum grants, it is in the interest of JVCo that Q restricts its equity portion of JVCo until such time that either E or JVCo are no longer categorised as “small or medium enterprises” under the rules for investment grants etc., or that this restriction becomes null and void. As such, .» [Με στόχο την εξασφάλιση επιχορηγήσεων στο μέγιστο βαθμό, τα Μέρη κρίνουν ότι είναι προς όφελος της JVCo να διατηρήσει η Q για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα περιορισμένη συμμετοχή στην JVCo, έως ότου η E ή η JVCo δεν κατατάσσεται πλέον βάσει των διατάξεων περί επενδυτικών επιχορηγήσεων κ.λπ. στις «μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις» ή έως ότου καταστεί άκυρος ο εν λόγω περιορισμός. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει τα περιουσιακά στοιχεία της Q στην JVCo να ανέρχονται σε ποσοστό μικρότερο του 25 % ούτως ώστε να πληρούνται τα ισχύοντα στη Γερμανία κριτήρια για συγκεκριμένες κρατικές ενισχύσεις.] (28) (υπογράμμιση της Επιτροπής)

(87)

Η σαφής πρόθεση επιβεβαιώνεται από το άρθρο 2.5 στοιχείο γ) της MJVA1:

«The Parties shall use reasonable best efforts by VentureCo; and to obtain the funds necessary to fund to VentureCo the amounts specified in Section 2.4 (b) and 2.4 (c) when due.» [Τα Μέρη καταβάλλουν κάθε εύλογη προσπάθεια ώστε να λάβουν την έγκριση των κρατικών επιδοτήσεων επενδύσεων το συντομότερο δυνατόν. Στις προσπάθειες αυτές συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, μεταβολές στη συνολική δομή της κοινοπραξίας, τροποποιήσεις στην παρούσα σύμβαση, στις συμμετοχές στην VentureCo, στο καταστατικό και σε λοιπές σχετικές συμφωνίες ούτως ώστε να διασφαλιστεί η επιλεξιμότητα της VentureCογια το μεγαλύτερο δυνατό ποσό κρατικών επιδοτήσεων επενδύσεων προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και η λήψη των απαραίτητων για τη χρηματοδότηση της VentureCo πόρων σε εύλογο χρόνο, οι οποίοι ορίζονται στην παράγραφο 2.4 στοιχεία β) και γ).] (υπογράμμιση της Επιτροπής)

(88)

Πλείονα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η Evergreen και η Q-Cells είχαν εξαρχής την πρόθεση να εκχωρήσουν σε αμφότερους τους εταίρους ισότιμα δικαιώματα αφότου θα εξασφαλιζόταν η πριμοδότηση ΜΜΕ:

(89)

Κατά την άποψη της Επιτροπής, οι διατάξεις του καταστατικού, του Heads of Agreement και της MJVA1 εκχωρούν στην Q-Cells δυνατότητες άσκησης επιρροής επί των επιχειρηματικών αποφάσεων της Sovello, οι οποίες υπερβαίνουν αυτές ενός μειοψηφούντος μετόχου με συμμετοχή 24,9 %, σύμφωνα με το ισχύον εταιρικό δίκαιο (σε μια σύμβαση κοινοπραξίας αυτό εξάλλου συνηθίζεται ευρέως). Το Heads of Agreement προβλέπει:

«The Governance of JVCo will generally be structured and balanced to take into account each Party’s relative economic interest in JVCo and the fact that E needs initially to have a higher degree of control of JVCo as a result of the materiality of the operations of JVCo relative to E’s operations on a consolidated basis. At the same time, the JVCo governance structure will include provisions that .» [Η διαχείριση της JVCo διαρθρώνεται και κατανέμεται γενικά κατά τρόπο που να λαμβάνει υπόψη τα εκάστοτε οικονομικά συμφέροντα των εταίρων της JVCo καθώς και το γεγονός ότι λόγω της καθοριστικής σημασίας της επιχειρηματικής δραστηριότητας της JVCo για την επιχειρηματική δραστηριότητα της E, η τελευταία πρέπει αρχικά να μπορεί να ασκεί σε μεγαλύτερο βαθμό τον έλεγχο της JVCo. Παράλληλα, η διοικητική δομή της JVCo διέπεται από όρους οι οποίοι διασφαλίζουν ότι τόσο η Ε όσο και η Q συμμετέχουν σε σημαντικές επιχειρηματικές αποφάσεις της JVCo.] (υπογράμμιση της Επιτροπής)

(90)

Στο Heads of Agreement ορίζεται επίσης ότι οι εταίροι συμφωνούν να καθορίζουν από κοινού ορισμένες σημαντικές επιχειρηματικές αποφάσεις που απαιτούν την έγκριση αμφότερων των μερών.

(91)

Το αρχικό καταστατικό της Sovello προβλέπει τα εξής:

(92)

Καθότι η Q-Cells διαθέτει λοιπόν σημαντικές εξουσίες λήψης αποφάσεων, το επιχείρημα της Γερμανίας, ότι δηλαδή η Evergreen για να προστατεύσει τα συμφέροντά της χρειαζόταν συμμετοχή μεγαλύτερη του 75 % (και ότι η συμμετοχή ύψους 24,9 % της Q-Cells δεν απέρρεε από προσπάθειες καταστρατήγησης), είναι αβάσιμο. Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι η Evergreen επεδίωξε αρχικά στην πραγματικότητα συμμετοχή πλειοψηφίας στην Sovello (πρβλ. σημείο 5 του Heads of Agreement: «E will be required to own a majority interest in the equity of JVCo in the near term» [«Η E πρέπει στο άμεσο μέλλον να κατέχει συμμετοχή πλειοψηφίας στο μετοχικό κεφάλαιο της κοινοπραξίας»]), ωστόσο μια τέτοια πλειοψηφία θα ανερχόταν σε διαφορετικό ποσοστό (μεταξύ 51 % και 75 %).

(93)

Το γεγονός ότι η Q-Cells μπορούσε να ασκεί επιρροή σε στρατηγικές αποφάσεις επιβεβαιώνεται και από την ετήσια έκθεση της Evergreen για το 2004 όπου αναφέρεται:

«the strategic partnership » [«η στρατηγική εταιρική σχέση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τεχνογνωσία της Q-Cells»], (υπογράμμιση της Επιτροπής)

και

«although initially a minority shareholder in the strategic partnership, ; as a result, we may be unable to take certain actions that we believe would be in our best interests, which, given the expected materiality of the strategic partnership to our combined operations, could significantly harm our business; further, we may be liable to third parties for the material decisions and actions of Q-Cells in the strategic partnership, which actions may harm the strategic partnership and our business.» [παρά την αρχική της ιδιότητα ως μειοψηφούντος εταίρου στη στρατηγική εταιρική σχέση, η Q-Cells θα μπορεί να ασκεί επιρροή στους στρατηγικούς στόχους της στρατηγικής εταιρικής σχέσης και σε άλλες καθοριστικές αποφάσεις της στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορούμε ενδεχομένως να λαμβάνουμε αποφάσεις που θα κρίνουμε ότι είναι προς το συμφέρον μας, γεγονός που θα μπορούσε να είναι πολύ επιζήμιο όσον αφορά τη μελλοντική σημασία της στρατηγικής εταιρικής σχέσης για την κοινή μας δραστηριότητα. Επιπλέον, θα μπορούσαμε να είμαστε υπόλογοι έναντι τρίτων για τις καθοριστικές αποφάσεις και τα μέτρα της Q-Cells στη στρατηγική εταιρική σχέση, τα μέτρα της οποίας θα μπορούσαν να βλάψουν τη στρατηγική εταιρική σχέση και την επιχειρηματική μας δραστηριότητα.] (υπογράμμιση της Επιτροπής).

(94)

Τα ακόλουθα αποσπάσματα του Heads of Agreement αποδεικνύουν ότι ο ρόλος της Q-Cells στη Sovello ήταν καθοριστικός για τη λειτουργία της κοινοπραξίας:

(95)

Στην MJVA1 αναφέρεται μια σειρά υπηρεσιών που μπορούν να παρασχεθούν για λογαριασμό της Sovello (από αμφότερους τους εταίρους, την Q-Cells και την Evergreen): γενικές υπηρεσίες παροχής συμβουλών σε θέματα διαχείρισης, υποστήριξη στην αίτηση της κρατικής επιχορήγησης επενδύσεων, υποστήριξη στις αιτήσεις απόκτησης αδειών στη Γερμανία, υποστήριξη στην επιλογή και πρόσληψη διοικητικού προσωπικού από τη Γερμανία, υποστήριξη σε φορολογικά θέματα, παροχή συμβουλών σε θέματα χρηματοοικονομικής και επιχειρηματικής δομής, παροχή συμβουλών και υποστήριξη στην παραγωγή κεφαλαίου, διαμεσολάβηση μεταξύ των προμηθευτών των εταίρων, παροχή συμβουλών σχετικά με τη μεταφορά της τεχνολογίας των εταίρων, τεχνολογική υποστήριξη, υποστήριξη στην αγορά τοπικών υποδομών, ανθρώπινοι πόροι και πρόσληψη προσωπικού (άρθρο 9.9 της MJVA1). Στα εν λόγω έγγραφα διατυπώνεται μάλιστα ότι οι υπηρεσίες αυτές παρέχονται σε τιμές αγοράς ή σε βάση κόστους συν περιθώριο κέρδους (cost plus), γεγονός που αποδεικνύει τη στενή σχέση μεταξύ της Sovello και της Q-Cells.

(96)

Σε δελτίο Τύπου των εταίρων στις 24 Ιανουαρίου 2005 αναφέρεται ότι «η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση αναμένεται να κατασκευαστεί σε οικόπεδο που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα ήδη υφιστάμενα εργοστάσια παραγωγής ηλιακών κυττάρων της Q-Cells, γεγονός που θα καταστήσει εφικτή την επίτευξη ακόμα σημαντικότερων συνεργιών με την επιχειρηματική δραστηριότητα της Q-Cells.»

(97)

Συν τοις άλλοις, προκειμένου να ιδρύσει τη Sovello, η Q-Cells αγόρασε την εικονική εταιρεία, μεταξύ των διαχειριστών της οποίας ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου και ο οικονομικός διευθυντής ανήκαν στο προσωπικό της Q-Cells, ενώ ο γενικός διευθυντής της Q-Cells είχε εξουσία υπογραφής.

(98)

Το γεγονός ότι η Q-Cells διόρισε διοικητικό στέλεχος της Sovello, ανεξαρτήτως του επιχειρήματος της Γερμανίας σύμφωνα με το οποίο επρόκειτο για προσωρινό συμβάν και ότι και η Evergreen διόρισε διοικητικό στέλεχος αποτελεί ένδειξη ότι οι σχέσεις μεταξύ της Q-Cells και της Sovello τουλάχιστον κατά την έναρξη της κοινοπραξίας ήταν πολύ στενές.

(99)

Η Γερμανία υποστήριξε ότι η Evergreen διαπραγματεύτηκε με άλλους υποψήφιους εταίρους της κοινοπραξίας σε βάση συμμετοχής άνω του 75 %, όμως δεν διαβίβασε σχετικές γραπτές αποδείξεις. Η Γερμανία πρότεινε μεν σε ορισμένες επιστολές της να διαβιβάσει ένορκες βεβαιώσεις από εκπροσώπους της Evergreen και της Q-Cells σχετικά με τους ισχυρισμούς που αφορούν τη συμμετοχή του 24,9 %, όμως τελικά δεν το έπραξε.

(100)

Για τους ως άνω λόγους, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποδεχθεί το επιχείρημα ότι η συμμετοχή της Q-Cells ύψους 24,9 % απορρέει οπωσδήποτε από την εφαρμογή του γερμανικού εταιρικού δικαίου και δεν προκύπτει από την πρόθεση απόκτησης πριμοδότησης ΜΜΕ.

(101)

Η Επιτροπή δεν πείστηκε από το επιχείρημα της Γερμανίας ότι η δυνατότητα αύξησης της συμμετοχής της Q-Cells στο 50 % που προβλέπεται στην MJVA1 δεν εξαρτάται μόνον από το γεγονός ότι διατηρείται η επιλεξιμότητα για κρατική αναπτυξιακή ενίσχυση, αλλά εξαρτάται και από την απόφαση αμφότερων των εταίρων σχετικά με την επέκταση της παραγωγικής ικανότητας βάσει της οικονομικής επιτυχίας της Sovello1, διότι το άρθρο 3 παράγραφος 6 στοιχείο γ) της MJVA1 προβλέπει τα εξής:

«Επιπρόσθετοι χρηματοπιστωτικοί πόροι. Εάν η VentureCo, εν όψει επέκτασης της παραγωγικής ικανότητας ή σε άλλο πλαίσιο, απαιτήσει από τις E και Q γραπτώς μέσω του “Aggregate Equity Funding” (“συνολικά ίδια κεφάλαια”) και του “Alternative Funding” (“άλλες εισφορές κεφαλαίου”) επαρκείς επιπρόσθετους χρηματοπιστωτικούς πόρους (τους “επιπρόσθετους χρηματοπιστωτικούς πόρους”) και αν οι μέτοχοι εγκρίνουν αντίστοιχη αύξηση κεφαλαίου συμμορφούμενη προς τις διατάξεις της συστατικής πράξης (την “αναζήτηση επιπρόσθετων χρηματοπιστωτικών πόρων”) ισχύουν τα εξής:

(102)

Κατόπιν ενδελεχούς εξέτασης των διαφόρων επιχειρηματικών εγγράφων, η Επιτροπή συνάγει το συμπέρασμα ότι το επίσημο ιδιοκτησιακό καθεστώς και το καθεστώς λήψης αποφάσεων της Sovello, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής της Q-Cells ύψους 24,9 % και της σημαντικής επιρροής της Q-Cells επί του συστήματος λήψης αποφάσεων της Sovello, κατά τον χρόνο της αρχικής κοινοποίησης είχε διαμορφωθεί πράγματι εσκεμμένα και με στόχο να μπορέσει η Sovello να εξασφαλίσει την πριμοδότηση ΜΜΕ, ενώ οι δύο στρατηγικοί εταίροι σκόπευαν εξαρχής να ιδρύσουν μια ισότιμη εταιρική σχέση μετά την εξασφάλιση της πριμοδότησης ΜΜΕ.

(103)

Η Γερμανία υποστηρίζει επίσης ότι η συμμετοχή της Q-Cells βασίζεται στο γερμανικό εταιρικό δίκαιο. Συγκεκριμένα, η Γερμανία υποστήριξε ότι η επιτυχής ανάπτυξη της κοινοπραξίας Sovello ήταν τόσο σημαντική για την οικονομική επιτυχία της Evergreen που η Evergreen επιθυμούσε να διατηρήσει μέγιστο βαθμό συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων και την επιρροή επί της Sovello. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο κατά την πρώτη φάση της ανάπτυξης της Sovello δεν δέχθηκε να περιοριστεί στο 75 % του αρχικού κεφαλαίου και των δικαιωμάτων ψήφου. Αυτό το επιχείρημα μπορεί να ερμηνευτεί μόνον υπό το πρίσμα ότι η Evergreen δεν ήταν διατεθειμένη να εκχωρήσει στην Q-Cells 25 % ή μεγαλύτερο ποσοστό επί των μεριδίων και δικαιωμάτων ψήφου.

(104)

Προκειμένου να κατανοήσει την ως άνω επιχειρηματολογία και να αξιολογήσει την αξιοπιστία της, η Επιτροπή ανέλυσε τις διατάξεις του γερμανικού νόμου περί GmbH, και άρα της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας, διότι η Sovello AG δραστηριοποιούνταν τότε ως EverQ GmbH και ενέπιπτε στο νόμο περί GmbH.

(105)

Στον γερμανικό νόμο περί GmbH, και ιδίως στα άρθρα 50, 61, 66 και 53, θεσπίζονται ορισμένα νόμιμα δικαιώματα μειοψηφίας. Τα άρθρα 50, 61 και 66 αφορούν δικαιώματα μετόχων με δικαιώματα ψήφου άνω του 10 % και, ως εκ τούτου, δεν αφορούν την παρούσα αξιολόγηση διότι η Q-Cells κατέχει ανάλογο μερίδιο. Μόνον στο άρθρο 53 προβλέπεται δικαίωμα μειοψηφίας το οποίο, λόγω της συμμετοχής του 24,9 %, δεν εκχωρείται διά του νόμου στην Q-Cells. Σύμφωνα με το άρθρο 53 του νόμου περί GmbH, οι μειοψηφούντες μέτοχοι κατέχοντες άνω του 25 % των δικαιωμάτων ψήφου έχουν το δικαίωμα να αναστείλουν απόφαση τροποποίησης της συστατικής πράξης της GmbH. Συνεπώς, η Evergreen ως πλειοψηφών μέτοχος με άνω του 75 % των δικαιωμάτων ψήφου ήταν υπεύθυνη βάσει του νόμου να λαμβάνει όλες τις επιχειρηματικές αποφάσεις, ακόμη και αυτές που αφορούσαν μεταβολές της συστατικής πράξης. Εφόσον οι διατάξεις σχετικά με τις εξουσίες λήψης αποφάσεων στο καταστατικό και στην MJVA δεν προέβλεπαν επιπρόσθετες εξουσίες λήψης αποφάσεων για την Q-Cells, το επιχείρημα της Γερμανίας, ότι δηλαδή η Evergreen χρειαζόταν μερίδιο άνω του 75 %, είναι βάσιμο, και η συμμετοχή της Q-Cells ύψους 24,9 % θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ως συνέπεια της αυστηρής εφαρμογής νομίμως θεσπισμένων δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η συμμετοχή αντανακλά μια τεχνητή δομή εσκεμμένα διαμορφωμένη με στόχο την καταστρατήγηση του ορισμού των ΜΜΕ.

(106)

Σύμφωνα με το γερμανικό εταιρικό δίκαιο και ανεξαρτήτως της τήρησης των νομοθετικών διατάξεων ισχύει συμβατική ελευθερία, το δε καταστατικό της επιχείρησης περιέχει ενδεχομένως εγγυήσεις οι οποίες υπερβαίνουν τις νομοθετικές εγγυήσεις.

(107)

Ακριβώς αυτό ισχύει στην περίπτωση της Sovello, αφού οι εταίροι δηλώνουν στο καταστατικό ότι για όλες τις σημαντικές αποφάσεις και ιδίως για απόφαση τροποποίησης του καταστατικού, απαιτείται η έγκριση αμφότερων των εταίρων. Σε περίπτωση που –όπως εν προκειμένω- έχει συμφωνηθεί οι αποφάσεις να λαμβάνονται ομόφωνα, δεν ισχύει ο προαναφερόμενος κανόνας, διότι θα προστάτευε τα δικαιώματα του μειοψηφούντος μετόχου χωρίς όμως να τα περιορίζει. Αντιθέτως, για τους εταίρους θα ήταν ασφαλώς επιτρεπτό να επαναλάβουν την ίδια ρήτρα και στο καταστατικό, εφόσον δεν είχαν συμφωνήσει το ποσοστό του 24,9 % για την Q-Cells αλλά κάποιο άλλο ποσοστό. Ως εκ τούτου, το επιχείρημα σχετικά με τα δικαιώματα αρνησικυρίας των μειοψηφούντων εταίρων δεν είναι σχετικό στην προκείμενη περίπτωση. Τα επιχειρήματα που προέβαλε η Γερμανία είναι συνεπώς αντιφατικά: το γεγονός ότι ένας πλειοψηφών μέτοχος με πλειοψηφία άνω του 75 % διαθέτει νόμιμα δικαιώματα είναι άνευ σημασίας εάν οι καθοριστικές εξουσίες λήψης αποφάσεων που απορρέουν από την πλειοψηφία περιορίζονται συμβατικώς. Αναφορικά με τα προαναφερθέντα, η Επιτροπή συνάγει το συμπέρασμα ότι σύμφωνα με το γερμανικό εταιρικό δίκαιο δεν αναγνωρίζεται κανένας λόγος για τον καθορισμό μεριδίου 24,9 %. Το γεγονός ότι η συμμετοχή της Q-Cells μετά την προσχώρηση της REC στην κοινοπραξία μειώθηκε προσωρινά, η οποία μείωση σύμφωνα με την αρχική έγκριση της πριμοδότησης ΜΜΕ από την Επιτροπή διατηρήθηκε μόνον για άλλους τρεις μήνες, δεν αλλάζει κάτι στο πόρισμα της παρούσας έρευνας.

(108)

Η Γερμανία υποστήριξε ότι τον Νοέμβριο του 2005 (με την προσχώρηση της REC μέσω της αγοράς του 15 % των μετοχών) και, άρα, πριν από την έκδοση της απόφασης N 426/05 σχετικά με την πριμοδότηση ΜΜΕ, πρώτον καταργήθηκε η MJVA1 και αντικαταστάθηκε από την MJVA2 και, δεύτερον, η συμμετοχή της Q-Cells μειώθηκε στο 21 %.

(109)

Γενικά, η Επιτροπή κρίνει μια περίπτωση βάσει των γεγονότων κατά τον χρόνο κοινοποίησης, στο βαθμό που το κράτος μέλος δεν τροποποιεί ρητά την κοινοποίηση. Σε περίπτωση που μια επιχείρηση ήδη κατά τον χρόνο της πρώτης κοινοποίησης δεν είναι ΜΜΕ (ακόμη και αν τηρούνταν τυπικά τα όρια για τις ΜΜΕ), και εν όψει μιας πιθανής καταστρατήγησης του ορισμού των ΜΜΕ, η Επιτροπή εστιάζει την προσοχή της σε μεταγενέστερες αλλαγές για τις οποίες ενημερώθηκε μετά την αρχική κοινοποίηση. Στην προκείμενη περίπτωση, οι μεταβολές στη μετοχική σύνθεση για τις οποίες η Επιτροπή ενημερώθηκε μετά την αρχική κοινοποίηση δεν αλλάζουν κάτι στη νομική αξιολόγηση. Η πιθανή πρόθεση να διατηρηθεί τεχνητά το μερίδιο της Q-Cells κάτω του 25 % δεν θίχτηκε από τις μεταγενέστερες αλλαγές στη δομή της επιχείρησης (πριν από την απόφαση N 426/05 σχετικά με την πριμοδότηση ΜΜΕ) και η ισχυρή επιρροή της Q-Cells στην κοινοπραξία διατηρείται στην MJVA2.

(110)

Το γεγονός ότι η επιρροή της Q-Cells στην αρχική κοινοπραξία υπερβαίνει εκείνη που αντιστοιχεί σε μερίδιο 24,9 % επιβεβαιώνεται επίσης από την MJVA2 όπου προβλέπεται ότι σε περίπτωση υποχρέωσης επιστροφής μέρους της επιχορήγησης, οι τρεις εταίροι θα χορηγήσουν στη Sovello δάνειο ισότιμο του ποσού επιστροφής, όπου στη REC αντιστοιχεί ποσοστό του δανείου ανάλογο προς το μερίδιό της, ενώ το υπόλοιπο ποσό δανείου κατανέμεται ισότιμα μεταξύ της Evergreen και της Q-Cells.

(111)

Η ρύθμιση που τέθηκε σε ισχύ μετά την προσχώρηση της REC διατυπώνεται στην MJVA2. Η MJVA2 προβλέπει ότι σε περίπτωση αναζήτησης Επιπρόσθετων Χρηματοπιστωτικών Πόρων εκ μέρους της Q-Cells, στο πλαίσιο επέκτασης της παραγωγικής της ικανότητας ή για άλλους σκοπούς, μπορεί να αυξήσει τη συμμετοχή της στο ύψος της συμμετοχής της Evergreen [άρθρο 3.5 στοιχείο γ)]. Με την επιφύλαξη της σύναψης νέας σύμβασης παράδοσης πυριτίου, έως την […], η REC μπορεί να αυξήσει τη συμμετοχή της στο 21 % κατόπιν αγοράς του 6 % της Evergreen (άρθρο 3.4). Σε περίπτωση αναζήτησης Επιπρόσθετων Χρηματοπιστωτικών Πόρων και με την επιφύλαξη νέας σύμβασης παράδοσης πυριτίου, η REC μπορεί να αυξήσει τη συμμετοχή της στη Sovello σε 33,3 % [άρθρο 3.5 στοιχείο δ)] και, άρα, στο ύψος της συμμετοχής της Evergreen και της Q-Cells. Η εσωτερική απόφαση της επιχείρησης σχετικά με την επέκταση της παραγωγικής ικανότητας λήφθηκε στα τέλη Ιουνίου 2006. Η συμμετοχή των τριών εταίρων με ίσα μερίδια συμφωνήθηκε περίπου τρεις μήνες μετά την αρχική έγκριση της πριμοδότησης ΜΜΕ εκ μέρους της Επιτροπής, όταν η Q-Cells και η REC αύξησαν τη συμμετοχή τους σε 33,3 % αμφότερες (τροποποιηθείσα MJVA2).

(112)

Οι διατάξεις σχετικά με τον διορισμό των διευθυντών και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στο εποπτικό συμβούλιο ουσιαστικά διατηρήθηκαν. Σύμφωνα με την MJVA2, τόσο η Q-Cells όσο και η REC έχουν το δικαίωμα να διορίζουν έναν διευθυντή (δύο, εφόσον η συμμετοχή τους υπερβαίνει το 30 %), και οι αποφάσεις απαιτούν την πλειοψηφία των διευθυντών, όπου απαιτείται έγκριση από τουλάχιστον δύο εκ των τριών ιδιοκτητριών εταιρειών. Η ρήτρα αυτή υπερβαίνει επίσης τις εξουσίες λήψης αποφάσεων που μπορεί να αναμένει κάποιος από έναν μειοψηφούντα μέτοχο υπό φυσιολογικές επιχειρηματικές συνθήκες (αν και υπό συνθήκες κοινοπραξίας αυτό είναι αρκετά σύνηθες).

(113)

Επιπλέον, η Q-Cells ήταν αυτή που έφερε τη REC στην κοινοπραξία. Η Q-Cells διατηρούσε στενές σχέσεις αγοράς και υπεργολαβίας με τη REC και τις θυγατρικές της ScanModule AB, Glava, στη Σουηδία (στο εξής: «ScanModule»), ScanCell AS, Narvik, στη Νορβηγία (στο εξής: «ScanCell») και ScanWafer ASA, Høvik, Glomfjord, Porsgrunn, Νορβηγία. Η REC προμήθευε με πυρίτιο την Q-Cells και αποτελούσε τον σημαντικότερο προμηθευτή δισκίων πυριτίου για την Q-Cells, ενώ η Q-Cells πωλούσε σημαντικό μέρος της παραγωγής ηλιακών κυττάρων στη ScanModule. Τα παραγόμενα από τη ScanCell κύτταρα διανέμονταν από την Q-Cells. Επιπλέον, η Q-Cells και η REC συνήψαν το 2004 προφορική συμφωνία σχετικά με τις υπηρεσίες υποστήριξης πωλήσεων και μάρκετινγκ της Q-Cells για τη Νορβηγία. Υπάρχουν επίσης προφανείς σχέσεις μέσω του κυρίου Brenninkmeijer, ο οποίος ήταν μέλος του εποπτικού συμβουλίου τόσο στην Q-Cells όσο και στη REC και κατείχε τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου στην Good Energies, δηλαδή στην επιχείρηση που κατείχε το 16 % των μεριδίων της Q-Cells και το 39 % των μεριδίων της REC (πρβλ. παράγραφο 2.2). Για την επιχείρηση CSG Solar διαμορφώθηκε παρόμοια δομή: τόσο η Q-Cells όσο και η REC ήταν μειοψηφούντες μέτοχοι, ενώ ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Q-Cells και ο κύριος Brenninkmeijer ήταν μέλη του εποπτικού συμβουλίου.

(114)

Δεδομένων των ανωτέρω πληροφοριών, η Επιτροπή θεωρεί ότι το επίσημο ιδιοκτησιακό καθεστώς και το καθεστώς λήψης αποφάσεων της Sovello, τόσο κατά το χρόνο κοινοποίησης όσο και κατά την έκδοση της απόφασης N 426/05, είχαν διαμορφωθεί εσκεμμένα κατά τέτοιο τρόπο που να μπορεί η Sovello να αποκτήσει την πριμοδότηση ΜΜΕ (μέσω της διατήρησης της συμμετοχής της Q-Cells κάτω του 25 %), ενώ και οι δύο, και αργότερα και οι τρεις, στρατηγικοί εταίροι (η REC διασφάλιζε την προμήθεια πυριτίου) επεδίωκαν ταυτόχρονα να καθιερώσουν ισότιμη εταιρική σχέση μετά την εξασφάλιση της πριμοδότησης ΜΜΕ. Στην πράξη, οι συμμετοχές των τριών εταίρων τρεις μήνες μετά την έγκριση της πριμοδότησης ΜΜΕ από την Επιτροπή διαμορφώθηκαν στο 1/3 έκαστος κατόπιν τροποποίησης της MJVA2 (από 33,3 % έκαστος).

(115)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του παραρτήματος της σύστασης για τις ΜΜΕ ως μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις νοούνται επιχειρήσεις:

(116)

Ο τρόπος υπολογισμού των ως άνω ορίων εξαρτάται από τη δομή της οικείας επιχείρησης (ανεξάρτητη επιχείρηση ή συνεργαζόμενες/συνδεδεμένες επιχειρήσεις υπό την έννοια του άρθρου 3 του παραρτήματος της σύστασης για τις ΜΜΕ). Δυνάμει του άρθρου 4 του παραρτήματος της σύστασης για τις ΜΜΕ τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη κατά τον έλεγχο της ιδιότητας ΜΜΕ του δικαιούχου για τον υπολογισμό του αριθμού απασχολούμενων ατόμων και των οικονομικών ορίων βασίζονται στην τελευταία εκκαθάριση λογαριασμών και υπολογίζονται σε ετήσια βάση. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του παραρτήματος της σύστασης για τις ΜΜΕ πρέπει κατά τον υπολογισμό των ορίων για τις ΜΜΕ να συνυπολογίζονται τα στοιχεία της εκάστοτε ΜΜΕ (σε ποσοστό 100 % για συνδεδεμένες επιχειρήσεις και, κατ’ αναλογία, για συνεργαζόμενες επιχειρήσεις, δηλαδή τουλάχιστον σε ποσοστό 25 %).

(117)

Βάσει των ως άνω σκέψεων, η Επιτροπή θεωρεί ότι αν είχαν διαβιβαστεί προς αυτήν όλες οι σχετικές πληροφορίες, η Q-Cells θα έπρεπε να είχε χαρακτηριστεί στην αρχική απόφαση ως συνεργαζόμενη επιχείρηση της Sovello (δηλαδή ωσάν η Q-Cells να κατείχε συμμετοχή 25 % στη Sovello). Συνεπώς, για τον εκ νέου υπολογισμό των ορίων για τις ΜΜΕ που ορίζονται στη σύσταση για τις ΜΜΕ, η Επιτροπή έλαβε υπόψη αυτά τα δεδομένα.

(118)

Λόγω της πλειοψηφικής συμμετοχής της, η Evergreen αποτελούσε συνδεδεμένη με τη Sovello επιχείρηση. Ως εκ τούτου, κατά τον υπολογισμό των ορίων ΜΜΕ πρέπει να συνυπολογιστούν τα στοιχεία της σε ποσοστό 100 %. Τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη για την Evergreen αφορούν το έτος 2004 (215 εργαζόμενοι, ετήσιος κύκλος εργασιών 18,9 εκατ. EUR και σύνολο ισολογισμού 36,5 εκατ. EUR). Το ίδιο έτος, η Sovello δεν παρουσίαζε ούτε εργαζομένους ούτε κύκλο εργασιών αλλά σύνολο ισολογισμού 0,025 εκατ. EUR. Στα τέλη του 2004 η Q-Cells αριθμούσε 350 εργαζομένους, ετήσιο κύκλο εργασιών 128,7 εκατ. EUR και ετήσιο σύνολο ισολογισμού 105,6 εκατ. EUR.

(119)

Η Επιτροπή υπολόγισε εκ νέου τα όρια για τις ΜΜΕ για τη Sovello λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό απασχολούμενων ατόμων, τον κύκλο εργασιών και το σύνολο ισολογισμού της Sovello (βάσει των στοιχείων που διαβιβάστηκαν κατά την κοινοποίηση) σε ποσοστό 100 %, τα στοιχεία της Evergreen (συνδεδεμένης επιχείρησης, βάσει των στοιχείων του 2004 όπως διαβιβάστηκαν κατά την κοινοποίηση) επίσης σε ποσοστό 100 % και τα στοιχεία της Q-Cells σε ποσοστό 25 %. Βάσει του ως άνω υπολογισμού προκύπτει υπέρβαση όλων των ορίων για τις ΜΜΕ σε βαθμό που δεν θα αναγνωριζόταν για τη Sovello η ιδιότητα ΜΜΕ και, συνεπώς, η επιχείρηση δεν θα ήταν επιλέξιμη για πριμοδότηση ΜΜΕ.

(120)

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι προφανώς η Επιτροπή λαμβάνει ως δεδομένο ότι μια κοινοπραξία πρέπει αυτομάτως να θεωρείται ως ενιαία οντότητα με τους εταίρους της και ότι θα πρέπει να αναπτύξει και να εφαρμόζει διαφορετικά κριτήρια ΜΜΕ για τις κοινοπραξίες. Η Επιτροπή παρατηρεί σχετικά ότι η αξιολόγηση στην προκείμενη περίπτωση αποδεικνύει ότι αυτό το επιχείρημα δεν είναι βάσιμο. Σύμφωνα με το άρθρο 6 της σύστασης για τις ΜΜΕ, κατά τον υπολογισμό η Επιτροπή συνυπολόγισε αναλογικά μόνον τα στοιχεία της Q-Cells (25 %) διότι θεωρεί ότι η συμμετοχή της Q-Cells διατηρήθηκε τεχνητά κάτω από το συγκεκριμένο όριο.

(121)

Λόγω της υπέρβασης των ορίων για τις ΜΜΕ, δεν απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί εάν η Sovello αντιμετώπιζε πράγματι τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ και εάν λόγω αυτών ήταν απαραίτητη η χορήγηση της πριμοδότησης ΜΜΕ. Η Γερμανία απαρίθμησε μεν διάφορα «τυπικά μειονεκτήματα των ΜΜΕ» που αντιμετώπιζε η Sovello (πρβλ. παράγραφο 5.2). Δεδομένης της περιορισμένης πρόσβασης σε χρηματοπιστωτικούς πόρους και του επιχειρήματος της Γερμανίας, δηλαδή ότι το επενδυτικό σχέδιο δεν θα είχε υλοποιηθεί χωρίς την πριμοδότηση ΜΜΕ, η Επιτροπή παρατηρεί ότι σε περίπτωση μη εξασφάλισης κρατικής ενίσχυσης η MJVA1 προβλέπει δυνατότητες για «Alternative Funding» [άλλες εισροές κεφαλαίου]. Συγκεκριμένα, στην MJVA2 προβλέπεται ισομερής καταμερισμός των υποχρεώσεων επιστροφής ενίσχυσης από τους τρεις εταίρους της κοινοπραξίας (μέσω δανείου στη Sovello, πρβλ. σκέψη 110). Η Επιτροπή, ως εκ τούτου, δεν είναι πεπεισμένη ότι χωρίς την πριμοδότηση ΜΜΕ δεν θα είχε πραγματοποιηθεί η επένδυση. Σύμφωνα με την Επιτροπή, ο εμπορικός κίνδυνος θα είχε αποσοβεί εάν η Sovello μπορούσε να στηριχθεί στην εμπειρία των τριών εταίρων της, της Evergreen (πωλήσεις και διανομή), της Q-Cells (παρουσία στη γερμανική αγορά) και της REC (δραστηριοποίηση στην αγορά ηλιακών συλλεκτών μέσω των θυγατρικών της) (βλέπε αιτιολογική σκέψη 113). Η Επιτροπή αντικρούει το επιχείρημα της Γερμανίας, σύμφωνα με το οποίο η Sovello έπρεπε να αναλάβει υψηλότερα λειτουργικά και επιχειρηματικά έξοδα ως μεγάλη επιχείρηση, διότι η επιχείρηση, όπως αναλύεται στις αιτιολογικές σκέψεις 94 και 95, λάμβανε σημαντική υποστήριξη από την Q-Cells και διασφάλιζε τον εφοδιασμό με πυρίτιο μέσω της REC (το 2005 είχαν προκύψει σοβαρά προβλήματα εφοδιασμού στον κλάδο ηλιακής ενέργειας).

(122)

Κατά την άποψη της Επιτροπής, ο έλεγχος βάσει των νέων πληροφοριών αποδεικνύει ότι η Sovello μέσω των εταίρων της κοινοπραξίας που δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο είχε ενδεχομένως πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικούς πόρους και βοήθεια που δεν προσφέρονταν για ανταγωνιστές ιδίου μεγέθους που δεν υποστηρίζονταν από συνδεδεμένες ή συνεργαζόμενες επιχειρήσεις. Η Επιτροπή απορρίπτει την επιχειρηματολογία της Γερμανίας καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η πριμοδότηση ΜΜΕ που χορηγήθηκε στη Sovello δεν ήταν απαραίτητη για να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση του επενδυτικού σχεδίου.

(123)

Για τους ως άνω λόγους, η Επιτροπή εξέφρασε την άποψη ότι δεν θα έπρεπε να είχε χορηγηθεί στη Sovello η πριμοδότηση ΜΜΕ ύψους 15 % και ότι η χορήγηση της πριμοδότησης ΜΜΕ δεν συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά.

(124)

Δυνάμει του άρθρου 14 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 η Επιτροπή πρέπει καταρχήν να διατάξει την ανάκτηση της παράνομης ενίσχυσης από τον δικαιούχο,

α)

συνολικό ποσό (κύρια οφειλή και τόκοι) που πρέπει να ανακτηθεί από τον δικαιούχο της ενίσχυσης·

β)

αναλυτική περιγραφή των μέτρων που λήφθηκαν ή πρόκειται να ληφθούν για την εκτέλεση της παρούσας απόφασης·

γ)

έγγραφα από τα οποία προκύπτει ότι επιδόθηκαν εντολές ανάκτησης στον δικαιούχο της ενίσχυσης.

α)

μια επιχείρηση κατέχει την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων άλλης επιχείρησης·

β)

μια επιχείρηση έχει το δικαίωμα να διορίζει ή να παύει την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού, διαχειριστικού ή εποπτικού οργάνου άλλης επιχείρησης·

γ)

μια επιχείρηση έχει το δικαίωμα να ασκήσει κυριαρχική επιρροή σε άλλη επιχείρηση βάσει σύμβασης που έχει συνάψει με αυτήν ή δυνάμει ρήτρας του καταστατικού αυτής της τελευταίας·

δ)

μια επιχείρηση που είναι μέτοχος ή εταίρος άλλης επιχείρησης ελέγχει μόνη της, βάσει συμφωνίας που έχει συνάψει με άλλους μετόχους ή εταίρους της εν λόγω επιχείρησης, την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων αυτής της επιχείρησης.

1.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 167/39

(1)

Στις 18 Νοεμβρίου 2005, η Ιταλία εξέδωσε διάταγμα βάσει του οποίου προβλεπόταν η χορήγηση ενισχύσεων διάσωσης στην Ixfin SpA (εφεξής: Ixfin ή «επιχείρηση»). Μετά την κοινοποίηση των ιταλικών αρχών, στις 23 Φεβρουαρίου 2006, η Επιτροπή καταχώρισε αρχικά την υπόθεση με αριθμό N 127/06. Όταν επιβεβαιώθηκε ότι η ενίσχυση είχε ήδη χορηγηθεί από τον Δεκέμβριο 2005, κατά παράβαση της ανασταλτικής ρήτρας, η περίπτωση καταχωρίστηκε με διαφορετικό αριθμό, τον NN 13/06.

(2)

Η Επιτροπή ζήτησε περαιτέρω πληροφορίες με επιστολή της τής 5ης Απριλίου 2006, στην οποία εστάλη απάντηση με επιστολή που πρωτοκολλήθηκε στις 29 Μαΐου 2006. Στις 9 Ιουνίου 2006, διεξήχθη συνεδρίαση με τις ιταλικές αρχές, κατά την οποία η Ιταλία κοινοποίησε στην Επιτροπή ότι θα υπέβαλλε σχέδιο αναδιάρθρωσης.

(3)

Η Ιταλία με επιστολή της που πρωτοκολλήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006 ενημέρωσε την Επιτροπή ότι, μετά από αίτηση της Ixfin, οι ιταλικές αρχές είχαν όντως συμφωνήσει προσωρινά να αυξήσουν το ποσό της ενίσχυσης μέχρι 17,3 εκατ. ευρώ, υπό την αίρεση της ευνοϊκής γνώμης της Επιτροπής. Η Επιτροπή ζήτησε περαιτέρω πληροφορίες με επιστολή της, τής 19ης Ιουνίου 2006, στην οποία έλαβε απάντηση με επιστολή που πρωτοκολλήθηκε στις 26 Ιουνίου 2006.

(4)

Στις 5 Ιουλίου 2006, η Επιτροπή έστειλε προειδοποιητική επιστολή στην Ιταλία σχετικά με το σχέδιο αναδιάρθρωσης που της είχε κοινοποιηθεί.

(5)

Η Ιταλία με επιστολή της που πρωτοκολλήθηκε στις 9 Αυγούστου 2006 υπέβαλε περαιτέρω πληροφορίες που επιβεβαίωναν ότι η επιχείρηση είχε κηρυχθεί σε πτώχευση από το Δικαστήριο της Νεάπολης (εφεξής: «δικαστήριο»), στις 5 Ιουλίου 2006. Μετά την αίτηση της Επιτροπής για περαιτέρω πληροφορίες στις 29 Νοεμβρίου 2006, η Ιταλία διαβίβασε μέρος των αιτουμένων πληροφοριών, με επιστολή της τής 7ης Δεκεμβρίου 2006. Στις 22 Δεκεμβρίου 2006, η Επιτροπή έστειλε προειδοποιητική επιστολή και ζήτησε από την Ιταλία να διαβιβάσει τις ελλείπουσες πληροφορίες, προσδιορίζοντας λεπτομερέστερα αυτές που ήταν αναγκαίες. Ειδικότερα, η Επιτροπή ρωτούσε αν προβλεπόταν η εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, καθώς και η παύση κάθε εμπορικής δραστηριότητας κατά το πέρας της διαδικασίας πτώχευσης και αν υπήρχε δυνατότητα να συνεχίσουν οι εμπορικές δραστηριότητες της επιχείρησης υπό άλλη μορφή, π.χ. με την πώλησή της ως λειτουργούσας επιχείρησης.

(6)

Η Ιταλία απάντησε με επιστολή της τής 14ης Μαρτίου 2007, επιβεβαιώνοντας την παύση κάθε δραστηριότητας. Στην ίδια επιστολή ωστόσο διευκρίνισε ότι δεν ήταν δυνατό, λόγω των δυσχερειών συγκέντρωσης σχετικών πληροφοριών, να προσδιορίσει κατά πόσον οι δραστηριότητες της επιχείρησης θα μπορούσαν ενδεχομένως να ξαναρχίσουν. Στις 14 Ιουνίου 2007, η Επιτροπή ζήτησε από την Ιταλία να ενημερωθεί σχετικά με οποιοδήποτε άλλο μέτρο θα λαμβανόταν στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας προσδιορίζοντας ταυτόχρονα τις πληροφορίες που θεωρούσε καίριας σημασίας.

(7)

Τον Οκτώβριο 2007, η Επιτροπή ενημερώθηκε από τον Τύπο ότι υπήρχε δυνατότητα η Ixfin να λάβει ενισχύσεις αναδιάρθρωσης.

(8)

Στις 11 Δεκεμβρίου 2007, η Επιτροπή έλαβε απόφαση να κινήσει διαδικασία επίσημης έρευνας (2) (εφεξής: «απόφαση κίνησης διαδικασίας»), ζητώντας από τις ιταλικές αρχές να απαντήσουν εντός ενός μηνός σε σειρά ερωτήσεων και καλώντας τους τρίτους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους. Στις 7 Ιανουαρίου 2008, η Ιταλία ζήτησε παράταση της προθεσμίας υποβολής παρατηρήσεων σχετικά με την απόφαση κίνησης διαδικασίας, η οποία της χορηγήθηκε την ίδια ημέρα και μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 2008. Η Ιταλία παρέσχε μόνο μερικές πληροφορίες, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στις 15 Ιανουαρίου 2008, στις 12 Μαρτίου 2008 και στις 25 Μαρτίου 2008.

(9)

Στις 25 Μαρτίου 2008, η Επιτροπή έλαβε τις παρατηρήσεις του συνδίκου της πτώχευσης (εφεξής: «σύνδικος») τις οποίες διαβίβασε στην Ιταλία στις 18 Απριλίου 2008, μαζί με αίτηση πληροφοριών. Στις 24 Απριλίου 2008, η Ιταλία απάντησε στην αίτηση αυτή και σχολίασε τις παρατηρήσεις που της είχε υποβάλει τρίτος ενδιαφερόμενος.

(10)

Η Επιτροπή ζήτησε περαιτέρω πληροφορίες στις 20 Οκτωβρίου 2008, και έλαβε απάντηση με επιστολή της 30ής Οκτωβρίου 2008. Οι ιταλικές αρχές διαβίβασαν την αίτηση της Επιτροπής στον σύνδικο της πτώχευσης, ο οποίος υπέβαλε περαιτέρω πληροφορίες στις 18 Νοεμβρίου 2008.

(11)

Η Ixfin είναι μία μεγάλη επιχείρηση με έδρα τη Marcianise (Caserta) στην Περιφέρεια Καμπανίας.

(12)

Η Ixfin είναι εταιρεία ιταλικού δικαίου η οποία λειτουργεί στον καλούμενο τομέα του contract manufacturing (παραγωγής και συναρμολόγησης αρχείων και άλλων ηλεκτρονικών προϊόντων), καθώς και στον τομέα των call center (κέντρων κλήσεων) και τις υλικοτεχνικής υποδομής.

(13)

Μέχρι το 1999, η Ixfin ελεγχόταν από τον όμιλο Olivetti, η δε παραγωγή της πωλείτο με τη μάρκα Olivetti. Το 1999, η Olivetti αποφάσισε να εκχωρήσει όλες τις παραγωγικές της δραστηριότητες και η Ixfin πωλήθηκε στη Finmek SpA.

(14)

Από το 2003, η Ixfin ελέγχεται από την Maxfin Srl. η οποία, με τη σειρά της, ελέγχεται από την Pufin Srl., εταιρεία που λειτουργεί στον τομέα των υπηρεσιών υποστήριξης των επιχειρήσεων (εμπορικών, διοικητικών και υλικοτεχνικής στήριξης) και είναι μητρική επιχείρηση του ομίλου Pufin, που ανήκει στην οικογένεια Pugliese.

(15)

Η Ixfin ελέγχει, άμεσα και έμμεσα, άλλες τέσσερις επιχειρήσεις, και συγκεκριμένα την Nicofin Srl. (κατά 99 %), την Uni.com Partecipazioni Srl. (κατά 100 %), την Uni.com SpA (κατά 100 %) και την Uni.com Ricerche Srl. (κατά 100 %).

(16)

Οι δυσχέρειες της Ixfin άρχισαν μεταξύ άλλων από το γεγονός ότι η επιχείρηση δρούσε κυρίως για λογαριασμό τρίτων και ως εκ τούτου εξαρτάτο από τις εντολές τους. Ωστόσο, κατά την τελευταία δεκαετία, η αγορά των ηλεκτρονικών σημείωσε γενική κρίση την οποία οι επιχειρήσεις που ανήκαν στους τομείς αυτούς ξεπέρασαν είτε αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα μέσω οικονομιών κλίμακας είτε μετατοπίζοντας την παραγωγή προς χώρες με χαμηλό κόστος εργασίας.

(17)

Μόλις η Ixfin βρέθηκε σε κατάσταση κρίσης, πωλήθηκε τον Μάρτιο 2004 σε έναν επενδυτή που ήταν διατεθειμένος να παράσχει τους απαιτούμενους πόρους για την ανάκαμψη των δραστηριοτήτων της επιχείρησης. Το σχέδιο του επενδυτή ωστόσο δεν εφαρμόστηκε και κατά συνέπεια, ήδη τον Σεπτέμβριο 2004, η επιχείρηση αντιμετώπιζε κρίση φερεγγυότητας. Τον Δεκέμβριο 2004, με μία περαιτέρω ζημία 20 εκατ. ευρώ, αγοράστηκε σε συμβολική τιμή από τον όμιλο Pufin. Τον Δεκέμβριο 2004, η επιχείρηση διέκοψε τις δραστηριότητές της.

(18)

Η οικονομική κατάσταση της Ixfin της στιγμή της χορήγησης της ενίσχυσης παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα:

Πίνακας 1

(19)

Στις 18 Νοεμβρίου 2005, το Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης (εφεξής: «Υπουργείο») εξέδωσε διάταγμα με το οποίο προβλεπόταν η χορήγηση ενισχύσεων για τη διάσωση της Ixfin. Οι χρηματοδοτήσεις προέρχονταν από πόρους που είχαν συσταθεί βάσει του νομοθετικού διατάγματος αριθ. 35, της 14ης Μαρτίου 2005 (5) (του «διατάγματος ανταγωνιστικότητας»), το οποίο κατόπιν τροποποιήθηκε με το άρθρο 11 του νόμου αριθ. 80, της 14ης Μαΐου 2005 (6), και διευκρινίστηκε ως εκ τούτου με την απόφαση αριθ. 101/29 Ιουνίου 2005, της Διυπουργικής Επιτροπής Οικονομικού Προγραμματισμού. Η απόφαση αυτή προβλέπει ότι η χρηματοδότηση μπορεί να χορηγηθεί μόνο υπό μορφή εγγύησης και υπό τον όρο ότι η παρέμβαση προορίζεται για τη διάσωση προβληματικής επιχείρησης.

(20)

Η εγγύηση χορηγήθηκε με δάνειο της BancApulia (εφεξής «τράπεζα»), για ποσό 15 εκατ. ευρώ με επιτόκιο Euribor 3 μηνών, προσαυξημένο κατά 1,25 ποσοστιαία μονάδα, δηλαδή με αρχικό επιτόκιο 3,591 %. Η διάρκεια του δανείου ήταν εξαμηνιαία, αρχής γενομένης από 30 Δεκεμβρίου 2005.

(21)

Η ενίσχυση χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την εξόφληση τμήματος του χρέους της επιχείρησης. Η Ιταλία υποστηρίζει ότι οι εν λόγω πληρωμές ήταν επείγουσες, δεδομένου ότι ορισμένοι πιστωτές είχαν ήδη προσφύγει στο δικαστήριο διεκδικώντας την εξόφληση του χρέους.

(22)

Οι ιταλικές αρχές κοινοποίησαν εξάλλου στην Επιτροπή ότι η Ixfin είχε ζητήσει να αυξηθεί σε 17,3 εκατ. ευρώ το καλυπτόμενο από την εγγύηση ποσό.

(23)

Στις 5 Ιουλίου 2006, η εταιρεία κηρύχθηκε επίσημα σε πτώχευση και κινήθηκε η πτωχευτική διαδικασία (7).

(24)

Το Μάρτιο 2007, το Υπουργείο, η πίστωση του οποίου είχε εγγραφεί στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας, ζήτησε από τον αρμόδιο δικαστή να μετατρέψει την πτωχευτική διαδικασία σε δικαστική διαδικασία στη λήξη της οποίας οι δραστηριότητες της επιχείρησης θα μπορούσαν να συνεχιστούν (εφεξής «έκτακτη διαχείριση») (8), μέτρο που προβλέπεται από το νομοθετικό διάταγμα αριθ. 270, της 8ης Ιουλίου 1999 (εφεξής: «διάταγμα αριθ. 270/1999»).

(25)

Εξάλλου, η Επιτροπή πριν κινήσει την επίσημη διαδικασία εξέτασης ενημερώθηκε από τον Τύπο ότι η Ixfin θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει δεκτή για έκτακτη διαχείριση χάρη στο μνημόνιο συμφωνίας για την επανεκβιομηχάνιση της επαρχίας της Caserta (εφεξής: «μνημόνιο»), το οποίο είχε υπογραφεί από τα ιταλικά θεσμικά όργανα, τα συνδικάτα και από την Ένωση Βιομηχάνων (Confindustria). Το μνημόνιο αυτό προέβλεπε μέσω διαφόρων μέτρων ποσό από 40 έως 60 εκατ. ευρώ. Από τις πληροφορίες που διέθετε η Επιτροπή κατ’ εκείνο το στάδιο προέκυπτε ότι η συμφωνία αυτή είχε ως στόχο την ανάκαμψη της παραγωγής και τη διατήρηση της απασχόλησης σε βιομηχανικούς τόπους της Επαρχίας της Caserta.

(26)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας και βάσει των διαθέσιμων κατ’ εκείνο το στάδιο στοιχείων, η Επιτροπή είχε εκφράσει αμφιβολίες ως προς το συμβιβάσιμο της ενίσχυσης διάσωσης με τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (9) (που καλούνται στο εξής «κατευθυντήριες γραμμές»).

(27)

Η Επιτροπή ζήτησε από την Ιταλία να προσκομίσει περαιτέρω στοιχεία για να αποδείξει ότι η Ixfin ήταν επιλέξιμη για ενισχύσεις και, ως εκ τούτου, ότι οι δυσχέρειες ήταν ιδιαίτερα σοβαρές ώστε να μπορεί να τις αντιμετωπίσει ο ίδιος ο όμιλος, καθώς επίσης και τους ισολογισμούς της Pufin και της Maxfin.

(28)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο των ενισχύσεων διάσωσης με τις κατευθυντήριες γραμμές, η Επιτροπή έθεσε υπό αμφισβήτηση το γεγονός ότι τηρούνταν οι διατάξεις του σημείου 25 στοιχείο δ) των κατευθυντηρίων αυτών γραμμών. Η ενίσχυση διάσωσης για να πληροί τις διατάξεις αυτές έπρεπε να περιορίζεται στο ελάχιστο ποσό που ήταν αναγκαίο ώστε να διατηρηθεί η επιχείρηση σε δραστηριότητα για τη χρονική περίοδο κατά την οποία επιτρέπεται η χορήγηση ενίσχυσης. Στο πλαίσιο αυτό, ζητήθηκαν περισσότερες πληροφορίες από την Ιταλία σχετικά με το ποσό της ενίσχυσης διάσωσης και μεταξύ άλλων επιβεβαίωση ότι η εγγύηση θα περιοριζόταν σε δάνειο 15 εκατ. ευρώ και δεν θα αυξανόταν σε 17,3 εκατ. ευρώ, όπως είχε ζητήσει η επιχείρηση.

(29)

Η Επιτροπή εξάλλου επεσήμανε ότι η ενίσχυση διάσωσης δεν μπορούσε να χρησιμεύσει κατά κύριο λόγο για να καθυστερήσει την κατάσταση αφερεγγυότητας, αλλά έπρεπε να έχει ως στόχο την αναδιάρθρωση. Ωστόσο, η Επιτροπή εξακολουθούσε να έχει τη γνώμη ότι η ενίσχυση διάσωσης είχε σκοπό μόνο την αναδιαπραγμάτευση των προθεσμιών του χρέους ούτως ώστε να μην περιέλθει η επιχείρηση σε κατάσταση αφερεγγυότητας. Η Επιτροπή ζήτησε μεταξύ άλλων αποδείξεις από τις οποίες να προκύπτει ότι η Ixfin προσπαθούσε να εκπονήσει κατά την περίοδο αυτή ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης.

(30)

Η Επιτροπή είχε αμφιβολίες εξάλλου για το κατά πόσο ικανοποιείτο το σημείο 25 στοιχείο γ) των κατευθυντηρίων γραμμών, που προβλέπει ότι το κράτος μέλος εντός έξι μηνών από την ημερομηνία έγκρισης της ενίσχυσης διάσωσης πρέπει να υποβάλει είτε σχέδιο αναδιάρθρωσης είτε σχέδιο εκκαθάρισης είτε αποδείξεις ότι έχει αποσβεστεί η εγγύηση.

(31)

Η Επιτροπή εξέφρασε εξάλλου αμφιβολίες για το κατά πόσο είχε τηρηθεί η αρχή της «εφάπαξ ενίσχυσης» που προβλέπεται στο άρθρο 72 και ακόλουθα των κατευθυντηρίων γραμμών.

(32)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας η Επιτροπή εξέφρασε εξάλλου αμφιβολίες για το κατά πόσο η Ixfin είχε τύχει συμπληρωματικών ενισχύσεων (πρβλ. σημείο 25 της παρούσας απόφασης) προς διευκόλυνση της πτωχευτικής διαδικασίας. Η Επιτροπή επεσήμανε ότι, ακόμα και αν είχε χορηγηθεί τέτοια ενίσχυση βάσει του νόμου αριθ. 181 του 1989 (ή των διαδοχικών του παρατάσεων), το γεγονός αυτό δεν την καθιστούσε ωστόσο συμβιβάσιμη βάσει της απόφασης που είχε λάβει η Επιτροπή στην υπόθεση N 214/2003, δεδομένου ότι η σχετική άδεια βασιζόταν κατά τους ισχυρισμούς στο να αποκλεισθεί η εφαρμογή του άρθρου 9 στις προβληματικές επιχειρήσεις. Ωστόσο η Ixfin αποτελεί σαφώς προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια του σημείου 10 στοιχείο γ) των κατευθυντηρίων γραμμών, εφόσον αποτελεί αντικείμενο πτωχευτικής διαδικασίας. Η Επιτροπή παρατήρησε κατά συνέπεια ότι οποιαδήποτε στήριξη μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμη ως ενίσχυση αναδιάρθρωσης μόνο εφόσον πληροί τους όρους που προβλέπονται στα σημεία 31 έως 51 των κατευθυντηρίων γραμμών.

(33)

Ωστόσο, η Επιτροπή δεν έλαβε καμία κοινοποίηση σχετικά με ενισχύσεις αναδιάρθρωσης, ούτε ενημερώθηκε για σχέδιο αναδιάρθρωσης χάρη στο οποίο η υπό εξέταση ενίσχυση θα μπορούσε ενδεχομένως να πληροί τους όρους που απαιτεί η άδεια για ενίσχυση αναδιάρθρωσης, κατά την έννοια των κατευθυντηρίων γραμμών. Ειδικότερα, η Επιτροπή είχε σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον το σχέδιο αναδιάρθρωσης -ακόμα και αν είχε υπάρξει- θα μπορούσε να αποκαταστήσει τη χρηματοοικονομική αποδοτικότητα της επιχείρησης.

(34)

Στις 15 Ιανουαρίου 2008, απεστάλησαν στην Επιτροπή τα πρακτικά της συνάντησης της 9ης Ιανουαρίου 2008, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο σχετικά με την Ixfin, από τα οποία προκύπτει ότι το Υπουργείο είχε αποφασίσει να προσβάλει την απόφαση του δικαστηρίου, βάσει της οποίας δεν είχε γίνει δεκτή η υπαγωγή της Ixfin σε έκτακτη διαχείριση.

(35)

Στις 12 Μαρτίου 2008, οι ιταλικές αρχές ενημέρωσαν την Επιτροπή μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος ότι είχαν δυσκολίες όσον αφορά τη συγκέντρωση των αιτούμενων στοιχείων και ζήτησαν κάποια προσωρινή λύση. Στις 25 Μαρτίου 2008, οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι οι υποτιθέμενες ενισχύσεις αναδιάρθρωσης, ύψους 40 εκατ. ευρώ, δεν είχαν τελικά χορηγηθεί στην Ixfin.

(36)

Η Επιτροπή, με επιστολή της τής 27ης Μαρτίου 2008, έλαβε παρατηρήσεις από μέρους του συνδίκου πτώχευσης της Ixfin.

(37)

Όσον αφορά την κατάσταση αφερεγγυότητας της Ixfin, ο σύνδικος πτώχευσης διευκρίνισε ότι προς το παρόν η Ixfin βρισκόταν ακόμα σε πτώχευση. Η μετατροπή του καθεστώτος πτώχευσης σε έκτακτη διαχείριση υπόκειται σε όρους επί της διαδικασίας και επί της ουσίας. Το δικαστήριο επιβεβαίωσε, με απόφαση της 4ης Ιανουαρίου 2008, ότι δεν συγκεντρώνονταν οι προϋποθέσεις για την αποκατάσταση της οικονομικής ισορροπίας της επιχείρησης και, ως εκ τούτου, η πτώχευση δεν μπορούσε να μετατραπεί σε έκτακτη διαχείριση. Η απόφαση αυτή προβλήθηκε από το δικαστήριο ενώπιον του Εφετείου της Νεάπολης (εφεξής: «εφετείο»).

(38)

Ο σύνδικος πτώχευσης διευκρίνισε εξάλλου ότι, επειδή η επιχείρηση βρίσκεται ακόμα σε πτώχευση, η οικονομική της δραστηριότητα έχει διακοπεί.

(39)

Όσον αφορά το μνημόνιο, ο σύνδικος πτώχευσης διευκρίνισε ότι το έγγραφο αυτό εγκρίθηκε από την προεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου, στις 20 Ιουνίου 2007. Στις 25 Οκτωβρίου 2007, συνήλθε ομάδα συντονισμού που έπρεπε να εκπονήσει ακριβέστερο επενδυτικό πρόγραμμα. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τις παρατηρήσεις του συνδίκου, ειδικότερα από την απόφαση του δικαστηρίου, δεν είχε δοθεί καμία συγκεκριμένη συνέχεια στο επενδυτικό πρόγραμμα, το οποίο παρέμεινε ασαφές, χωρίς να προσδιορίζεται ποια σχέδια θα έπρεπε να στηριχθούν και ποιοι πόροι θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν. Ο σύνδικος επεσήμανε εξάλλου ότι πέραν από τη συγκεκριμένη ενίσχυση διάσωσης, δεν χορηγήθηκαν άλλοι δημόσιοι πόροι για τη διάσωση και/ή την αναδιάρθρωση της Ixfin.

(40)

Ο σύνδικος επεσήμανε εξάλλου ότι στις 23 Ιουνίου 2006, η Ixfin υπέβαλε προσχέδιο αναδιάρθρωσης στη Sviluppo Italia SpA, το οποίο δεν προωθήθηκε λόγω της πτώχευσης της επιχείρησης. Αντίγραφο του προσχεδίου αυτού, το οποίο είχε εκπονηθεί από ειδικό σύμβουλο, διαβιβάστηκε από τον σύνδικο πτώχευσης στην Επιτροπή.

(41)

Όσον αφορά την επάρκεια του ποσού της ενίσχυσης για τη διάσωση, ο σύνδικος διαβίβασε στην Επιτροπή τις αιτήσεις ενισχύσεων για διάσωση που υπέβαλε η Ixfin στην Sviluppo Italia SpA, στις 30 Σεπτεμβρίου 2005 και στις 11 Νοεμβρίου 2005.

(42)

Ο σύνδικος υπέβαλε αντίγραφο των ισολογισμών της Pufin και της Maxfin για τα 2004, 2005 και 2006, που είχε ζητήσει η Επιτροπή.

(43)

Όσον αφορά την απαίτηση κρατικής εγγύησης, ο σύνδικος κατέστησε σαφές ότι στις 3 Ιουλίου 2006 η τράπεζα ζήτησε από το Υπουργείο να επιστρέψει το εγγυηθέν δάνειο.

(44)

Οι ιταλικές αρχές διατύπωσαν σχόλια στις παρατηρήσεις τρίτων. Μεταξύ άλλων δήλωσαν ότι ήταν σε θέση να δώσουν σαφέστερες απαντήσεις απ’ ό,τι στο παρελθόν στην επιχειρηματολογία που περιελάμβανε η απόφαση κίνησης της διαδικασίας επίσημης έρευνας.

(45)

Όσον αφορά την κρατική εγγύηση για το δάνειο των 15 εκατ. ευρώ που χορήγησε η τράπεζα, οι ιταλικές αρχές προέβησαν στις ακόλουθες διευκρινίσεις.

(46)

Καταρχάς, οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι η εγγύηση περιοριζόταν σε δάνειο 15 εκατ. ευρώ και δεν είχε, ως εκ τούτου, αυξηθεί σε 17,3 εκατ. ευρώ, επισημαίνοντας έτσι ότι το ποσό της ενίσχυσης διάσωσης είχε υπολογιστεί βάσει του τύπου που επισυνάπτεται στις κατευθυντήριες γραμμές.

(47)

Δεύτερον, το Υπουργείο με επιστολές του, της 21ης Απριλίου και της 30ής Οκτωβρίου 2008, ενημέρωσε την Επιτροπή ότι η τράπεζα είχε απαιτήσει την εγγύηση για το δάνειο των 15 εκατ. ευρώ συν τους τόκους, συνολικού ύψους 15 154 457,72 ευρώ, στις 3 Ιουλίου 2006. Οι ιταλικές αρχές διαβίβασαν εξάλλου επιστολή, στις 20 Σεπτεμβρίου 2006, βάσει της οποίας το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών είχε εξοφλήσει την τράπεζα, στις 27 Σεπτεμβρίου 2006 και μετά. Μέσω της πληρωμής αυτής, το Υπουργείο αποκτούσε έναντι της Ixfin δικαιώματα πιστωτή για το εν λόγω ποσό.

(48)

Τρίτον, οι ιταλικές αρχές υπέβαλαν αντίγραφο επιστολής της 30ής Νοεμβρίου 2006, με την οποία το Υπουργείο ζητούσε από τις αρμόδιες αρχές [στη συγκεκριμένη περίπτωση από την Avvocatura Distrettuale di Napoli (Δικηγορικό Σύλλογο της Νεάπολης)] να υποβάλει αίτηση συμπερίληψης στις πτωχευτικές απαιτήσεις, σύμφωνα με το άρθρο 93 του διατάγματος αριθ. 270/1999.

(49)

Όσον αφορά την πτώχευση της Ixfin, οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι, από τη δήλωση της 5ης Ιουλίου 2006, η επιχείρηση εξακολουθούσε να βρίσκεται σε πτώχευση και βεβαίωσαν τις σχετικές πληροφορίες που είχε υποβάλει ο σύνδικος πτώχευσης. Οι ιταλικές αρχές βεβαίωσαν εξάλλου ότι εκκρεμούσε προσφυγή κατά της απόφασης του δικαστηρίου.

(50)

Όσον αφορά το μνημόνιο, οι ιταλικές αρχές επισύναψαν αντίγραφο διευκρινίζοντας ότι δεν προβλέπει ενισχύσεις υπέρ της Ixfin.

(51)

Οι ιταλικές αρχές διαβίβασαν εξάλλου στην Επιτροπή αντίγραφο του σχεδίου κοινοποίησης του προγράμματος αναδιάρθρωσης το οποίο, όπως επιβεβαιώθηκε από την Ιταλία, δεν είχε σταλεί ακολούθως στην Επιτροπή, δεδομένου ότι το δικαστήριο είχε κηρύξει επίσημα την Ixfin αφερέγγυα.

(52)

Οι ιταλικές αρχές υπέβαλαν εξάλλου αντίγραφο της συμφωνίας για το δάνειο που συνήφθη μεταξύ της τράπεζας και της Ixfin, από την οποία προκύπτει ότι το δάνειο χορηγήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2005, με επιτόκιο 3,591 % (βλέπε σημείο 20 της παρούσας απόφασης) και όχι με επιτόκιο 3,752 % όπως αναφέρεται στο σημείο 15 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας, βάσει των αρχικών πληροφοριών.

(53)

Με απόφαση της 4ης Ιουνίου 2008, που κοινοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου 2008, το εφετείο επιβεβαίωσε την απόφαση του δικαστηρίου και, κατά συνέπεια, το γεγονός ότι δεν συγκεντρώνονται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη μετατροπή της πτώχευσης σε έκτακτη διαχείριση. Το υπουργείο πρόσβαλε την απόφαση ενώπιον του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, το οποίο δεν έχει ακόμα αποφανθεί σχετικά.

(54)

Όσον αφορά το θέμα αυτό η Επιτροπή παρατηρεί ότι, βάσει των σημείων από 66 έως 68 της ανακοίνωσης της Επιτροπής: «για μία αποτελεσματική εφαρμογή των αποφάσεων της Επιτροπής με τις οποίες τα κράτη μέλη διατάσσονται να ανακτήσουν παράνομες και ασυμβίβαστες κρατικές ενισχύσεις» (10), οι εθνικές αρχές μπορούν να στηρίξουν τη συνέχιση οικονομικής δραστηριότητας του δικαιούχου μόνο στον βαθμό που αυτό επιτρέπει την άμεση και αποτελεσματική ανάκτηση της ενίσχυσης.

(55)

Το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ ορίζει ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής, είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές.

(56)

Η εγγύηση υπέρ της Ixfin χορηγήθηκε από πόρους του ιταλικού κράτους, δεδομένου ότι η Ixfin δεν έχει καταβάλει καμία προμήθεια. Η εγγύηση αυτή παρέσχε στην Ixfin τη δυνατότητα να λάβει δάνειο το οποίο, ως ιδιαίτερα προβληματική επιχείρηση, δεν θα είχε μπορέσει να λάβει χωρίς την κρατική εγγύηση. Ωστόσο, μέσω της χορήγησης της εγγύησης προς κάλυψη του δανείου, παρέχεται στην Ixfin πλεονέκτημα μέσω κρατικών πόρων.

(57)

Οι ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση θεωρούνται ως οι πλέον στρεβλωτικές από τις κρατικές ενισχύσεις, δεδομένου ότι παρέχουν τη δυνατότητα στήριξης μιας επιχείρησης η οποία χωρίς την κρατική παρέμβαση θα εξήρχετο από την αγορά. Η Ixfin λειτουργούσε στην αγορά της παραγωγής και διανομής ηλεκτρονικών στοιχείων είτε για τον αυτοκινητιστικό τομέα είτε για τον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Πρόκειται για προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο συναλλαγών στο πλαίσιο της ΕΕ και η αγορά των οποίων είναι υπερεθνική, όπως επισημαίνεται από την ιταλική αρχή διασφάλισης του ανταγωνισμού (11). Εξάλλου, τη στιγμή που έλαβε τις ενισχύσεις η Ixfin προέβλεπε να ξαναρχίσει την παραγωγική της δραστηριότητα. Το πλεονέκτημα που η επιχείρηση έλαβε μέσω κρατικής εγγύησης της παρέσχε ωστόσο τη δυνατότητα να λάβει μέτρα για τη διάσωσή της και να συνεχίσει τελικά την οικονομική της δραστηριότητα για ορισμένο χρονικό διάστημα. Μπορεί ως εκ τούτου να συναχθεί ότι η συγκεκριμένη ενίσχυση νοθεύει ή τουλάχιστον μπορεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών ευνοώντας ορισμένες επιχειρήσεις.

(58)

Εξάλλου, το σημείο 3.2 στοιχείο α) της κοινοποίησης της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται υπό μορφή εγγυήσεων (12) (εφεξής: «ανακοίνωση») ορίζει σειρά όρων για να αποκλειστεί από μία δημόσια εγγύηση ο χαρακτήρας κρατικής ενίσχυσης: ο δανειολήπτης δεν πρέπει να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες, η εγγύηση δεν πρέπει να καλύπτει πάνω από το 80 % του ανεξόφλητου τμήματος του δανείου και πρέπει να καταβάλλεται προμήθεια στην τιμή που ισχύει στην αγορά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η εγγύηση καλύπτει το σύνολο του δανείου, δεν καταβλήθηκε καμία προμήθεια + και όπως αναφέρεται ακολούθως στο τμήμα VIII.2.1 η δικαιούχος είναι προβληματική επιχείρηση.

(59)

Το μέτρο αποτελεί ως εκ τούτου κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

(60)

Οι παρεκκλίσεις που προβλέπει το άρθρο 87 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ δεν εφαρμόζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση. Όσον αφορά τις παρεκκλίσεις βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, από τη στιγμή που κύριος στόχος της ενίσχυσης είναι η αποκατάσταση της μακροχρόνιας αποδοτικότητας της επιχείρησης μπορεί να εφαρμοστεί μόνο η παρέκκλιση βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, που προβλέπει τη δυνατότητα χορήγησης ενισχύσεων για την προώθηση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον. Η ενίσχυση μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ μόνο εφόσον πληρούνται οι όροι που περιλαμβάνονται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις διάσωσης και αναδιάρθρωσης προβληματικών επιχειρήσεων.

(61)

Βάσει του σημείου 9 των κατευθυντηρίων γραμμών, η Επιτροπή θεωρεί ότι μία επιχείρηση είναι προβληματική όταν δεν είναι σε θέση με ίδιους πόρους ή με πόρους που μπορεί να λάβει από ιδιοκτήτες/μετόχους ή από πιστωτές, να συγκρατήσει τη ζημία η οποία, ελλείψει εξωτερικής παρέμβασης των δημοσίων αρχών θα την οδηγούσε σχεδόν με βεβαιότητα στην οικονομική κατάρρευση, βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα. Στο σημείο 11 των κατευθυντηρίων γραμμών προσδιορίζεται ότι οι συνήθεις ενδείξεις προβληματικής επιχείρησης είναι: «η αύξηση των ζημιών, η μείωση του κύκλου εργασιών, η διόγκωση των αποθεμάτων, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, η φθίνουσα ταμειακή ροή, η αυξανόμενη δανειοληψία, η αύξηση των οικονομικών επιβαρύνσεων, καθώς και η εξασθένιση ή εξαφάνιση της αξίας του καθαρού ενεργητικού». Από τον πίνακα 1 προκύπτει ότι ενώ τα χρέη αυξάνονταν, η ταμειακή ροή μειωνόταν και ο κύκλος εργασιών είχε πέσει από 104 εκατ. ευρώ σε 3 εκατ. σε μόλις 17 μήνες.

(62)

Βάσει του σημείου 10 στοιχείο γ) των κατευθυντηρίων γραμμών, μία επιχείρηση θεωρείται προβληματική και όταν πληροί τις προϋποθέσεις του εθνικού δικαίου για την υπαγωγή της σε πτωχευτική διαδικασία λόγω αφερεγγυότητας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι ενδείξεις αφερεγγυότητας, δηλαδή η ανικανότητα της επιχείρησης να εκπληρώσει εγκαίρως τις υποχρεώσεις της, εμφανίστηκαν ήδη από τον Σεπτέμβριο 2004. Η Ιταλία επιβεβαίωσε εξάλλου ότι είχε χορηγήσει ενισχύσεις διάσωσης πριν από την κοινοποίηση, λόγω της επείγουσας ανάγκης της επιχείρησης για ρευστό. Τέλος, ο αρμόδιος δικαστής κήρυξε την Ixfin σε πτώχευση, στις 5 Ιουλίου 2006.

(63)

Λαμβανομένων υπόψη των προαναφερθέντων, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ixfin αποτελεί προβληματική επιχείρηση, κατά την έννοια των σημείων 10 και 11 των κατευθυντηρίων γραμμών.

(64)

Ωστόσο επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με το σημείο 13 των κατευθυντηρίων γραμμών, μια εταιρεία που ανήκει σε επιχειρηματικό όμιλο δεν είναι καταρχήν επιλέξιμη για ενισχύσεις διάσωσης ή αναδιάρθρωσης, εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι η εταιρεία έχει εγγενείς δυσχέρειες οι οποίες δεν έχουν προκύψει από την αυθαίρετη κατανομή των δαπανών στο εσωτερικό του ομίλου και ότι οι δυσχέρειες αυτές είναι τόσο σοβαρές ώστε να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν από τον ίδιο τον όμιλο.

(65)

Η Ixfin αποτελεί τμήμα του ομίλου Pufin. Επισημαίνεται κυρίως ότι η Ixfin έχει ήδη ένα χρέος 3,7 εκατ. ευρώ έναντι της ελέγχουσας εταιρείας Maxfin. Δεύτερον, μετά την κίνηση της επίσημης διαδικασίας, οι ιταλικές αρχές υπέβαλαν στην Επιτροπή τους ισολογισμούς της Maxfin της 30ής Απριλίου 2005, της 30ής Απριλίου 2006 και της 30ής Ιουνίου 2006 και τους ισολογισμούς της Pufin της 30ής Ιουνίου 2004, της 30ής Ιουνίου 2005 και της 30ής Ιουνίου 2006. Τα οικονομικά αποτελέσματα της Pufin και της Maxfin μεταξύ 2003 και 2005 εμφαίνονται στον πίνακα 2. Από τον πίνακα αυτό προκύπτει ότι ούτε η οικονομική κατάσταση της Maxfin ούτε εκείνη της Pufin ήταν τέτοιες ώστε να τους επιτρέψουν να παράσχουν στην Ixfin τούς αναγκαίους πόρους, επιπέδου ανάλογου με εκείνο μιας ενίσχυσης διάσωσης που χορήγησε η Ιταλία. Τρίτον, τα οικονομικά μέσα των επιχειρήσεων που ελέγχει η Ixfin δεν είναι τέτοια ώστε να τους επιτρέψουν να χορηγήσουν τους απαιτούμενους πόρους για τη διάσωση της Ixfin. Μπορεί ως εκ τούτου να συναχθεί ότι ούτε η Pufin, ούτε η Maxfin ούτε οι ελεγχόμενες από την Ixfin επιχειρήσεις ήταν σε θέση να χρηματοδοτήσουν τη διάσωση της Ixfin και ως εκ τούτου οι δυσχέρειες της Ixfin ήταν τόσο σοβαρές ώστε να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν από τον ίδιο τον όμιλο.

Πίνακας 2

(66)

Για να εξαλειφθούν οι αμφιβολίες της Επιτροπής όσον αφορά το κατά πόσον οι δυσχέρειες της επιχείρησης ήταν εγγενείς και όχι αποτέλεσμα αυθαίρετης κατανομής των δαπανών στο πλαίσιο του ομίλου, οι ιταλικές αρχές παρέσχον καταρχάς πληροφορίες από όπου προκύπτει ότι οι δυσχέρειες της επιχείρησης οφείλονταν σε διάφορους παράγοντες, και συγκεκριμένα σε μείωση των παραγγελιών, κυρίως από μέρους των κυριότερων πελατών τους, και αύξηση του χρέους, ειδικότερα μετά τη διαχείριση της επιχείρησης από επενδυτή μεταξύ Μαρτίου και Δεκεμβρίου 2004 (όπως προσδιορίζεται στο σημείο 17 της παρούσας απόφασης). Δεύτερον, οι ιταλικές αρχές διευκρίνισαν ότι η ελέγχουσα εταιρεία, αφού εξαγόρασε την Ixfin, δεν προέβη σε καμία πράξη που να σημαίνει αυθαίρετη κατανομή των δαπανών στο πλαίσιο του ομίλου.

(67)

Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή, βάσει των πληροφοριών που διαθέτει, θεωρεί ότι η Ixfin πληροί τους όρους που προβλέπονται στο σημείο 13 των κατευθυντηρίων γραμμών.

(68)

Για να είναι συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά μία ενίσχυση διάσωσης πρέπει να πληροί τους όρους που καθορίζονται στο σημείο 25 των κατευθυντηρίων γραμμών.

(69)

Βάσει του σημείου 25 στοιχείο α) των κατευθυντηρίων γραμμών, οι ενισχύσεις διάσωσης πρέπει να αποτελούν ενισχύσεις ρευστότητας, υπό τη μορφή εγγυήσεων δανείου ή χορήγησης δανείων. Και στις δύο περιπτώσεις, τα δάνεια πρέπει να συνάπτονται με επιτόκια τουλάχιστον ανάλογα με εκείνα που ισχύουν για τα δάνεια σε υγιείς επιχειρήσεις.

(70)

Καταρχάς, στη συγκεκριμένη περίπτωση η ενίσχυση διάσωσης συνίσταται σε ενισχύσεις ρευστότητας (πρβλ. σημείο 20 της παρούσας απόφασης). Όσον αφορά το επιτόκιο, η Επιτροπή πρέπει να αναθεωρήσει τα προκαταρκτικά της συμπεράσματα σύμφωνα με τα οποία το επιτόκιο αυτό φαινόταν να αντιστοιχεί με το επιτόκιο που κατά κανόνα ισχύει για τις υγιείς επιχειρήσεις. Ουσιαστικά, δεδομένου ότι το επιτόκιο που όντως εφαρμόστηκε στο δάνειο το οποίο αφορούσε η εγγύηση ήταν 3,591 %, ενώ το επιτόκιο αναφοράς της Επιτροπής για την Ιταλία ήταν 4,08 %, η Επιτροπή συνάγει ότι δεν ισοδυναμεί με τα επιτόκια που κατά κανόνα εφαρμόζονται στις υγιείς επιχειρήσεις. Θεωρεί ως εκ τούτου ότι η ενίσχυση διάσωσης που χορηγήθηκε στην Ixfin δεν πληροί τα κριτήρια του σημείου 25 στοιχείο α) των κατευθυντηρίων γραμμών.

(71)

Όσον αφορά τους όρους του σημείου 25 στοιχείο β) των κατευθυντηρίων γραμμών, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι όροι αυτοί πληρούνται στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεδομένου ότι η ενίσχυση διάσωσης έχει ως στόχο να απαλύνει σοβαρές κοινωνικές δυσχέρειες και δεν έχει δευτερογενείς αρνητικές συνέπειες σε άλλα κράτη μέλη.

(72)

Βάσει του σημείου 25 στοιχείο δ) των κατευθυντηρίων γραμμών, η ενίσχυση διάσωσης πρέπει να περιορίζεται στο ποσό που απαιτείται για τη διατήρηση της επιχείρησης σε λειτουργία, κατά τη χρονική περίοδο για την οποία έχει εγκριθεί η ενίσχυση. Το απαραίτητο ποσό πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες ρευστότητας της εταιρείας λόγω των ζημιών. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι, αν και τηρεί τον τύπο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα των κατευθυντηρίων γραμμών για τον καθορισμό των αναγκών ρευστότητας της επιχείρησης, το ποσό της ενίσχυσης υπερβαίνει τα 10 εκατ. ευρώ, οι δε ιταλικές αρχές δεν παρέσχον επαρκή στοιχεία για να εξηγήσουν για ποιο λόγο το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο ποσό που ειδικά χρειάζεται η Ixfin για να παραμείνει σε λειτουργία. Η Επιτροπή θεωρεί ως εκ τούτου ότι έχει επαρκώς αποδειχθεί ότι το ποσό της ληφθείσας ενίσχυσης είναι το ελάχιστο αναγκαίο για να διατηρηθεί η επιχείρηση σε λειτουργία, κατά την περίοδο διάσωσης, όπως προβλέπεται στο σημείο 25 στοιχείο δ) των κατευθυντηρίων γραμμών.

(73)

Βάσει του σημείου 25 στοιχείο ε) των κατευθυντηρίων γραμμών, η ενίσχυση πρέπει να χορηγείται τηρουμένης της αρχής της «εφάπαξ ενίσχυσης» που αναφέρεται στο σημείο 72 και ακόλουθα των κατευθυντηρίων γραμμών. Οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι η αρχή της «εφάπαξ ενίσχυσης» πληρούται, δηλαδή ότι η επιχείρηση δεν έχει λάβει κατά τα τελευταία δέκα έτη καμία άλλη ενίσχυση διάσωσης ή αναδιάρθρωσης. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή βάσει των στοιχείων που διαθέτει, θεωρεί ότι το κριτήριο του σημείου 25 στοιχείο ε) των κατευθυντηρίων γραμμών πληρούται.

(74)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η περίοδος των έξι μηνών κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να χορηγηθεί η ενίσχυση διάσωσης βάσει του σημείου 25 στοιχείο γ) των κατευθυντηρίων γραμμών αρχίζει στις 30 Δεκεμβρίου 2005 και λήγει στις 30 Ιουνίου 2006. Βάσει του σημείου 25 στοιχείο α) τελευταία φράση των κατευθυντηρίων γραμμών, τα δάνεια πρέπει να επιστρέφονται και οι εγγυήσεις πρέπει να λήγουν εντός έξι μηνών κατ’ ανώτατο όριο από την καταβολή της πρώτης δόσης στην επιχείρηση. Εξάλλου, βάσει του σημείου 25 στοιχείο γ) τελευταία φράση «στην περίπτωση μη κοινοποιηθείσας ενίσχυσης, [το κράτος μέλος πρέπει] το αργότερο εντός έξι μηνών από την πρώτη εφαρμογή της ενίσχυσης διάσωσης, να υποβάλει στην Επιτροπή είτε σχέδιο αναδιάρθρωσης είτε σχέδιο εκκαθάρισης είτε αποδείξεις ότι το δάνειο έχει αποπληρωθεί ολοσχερώς ή και ότι έχει αποσβεσθεί η εγγύηση». Μία εξαίρεση στον κανόνα των έξι μηνών προβλέπεται βάσει του σημείου 26 των κατευθυντηρίων γραμμών, όταν το κράτος μέλος υποβάλλει σχέδιο αναδιάρθρωσης ή εκκαθάρισης εντός έξι μηνών. Κατά την προαναφερθείσα περίοδο δεν υποβλήθηκε στην Επιτροπή κανένα σχέδιο αναδιάρθρωσης ή εκκαθάρισης. Εξάλλου, η εγγύηση κατέπεσε στις 3 Ιουλίου 2006, η δε Ixfin δεν επέστρεψε το ληφθέν δάνειο. Η ενίσχυση διάσωσης υπέρ της Ixfin θεωρείται ως εκ τούτου ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

(75)

Η Επιτροπή δεν μπορεί να θεωρήσει την ενίσχυση διάσωσης ως μέτρο αναδιάρθρωσης. Καταρχάς, δεν υποβλήθηκε στην Επιτροπή κανένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Δεύτερον, η ενίσχυση διάσωσης δεν πληροί ό,τι προβλέπεται στο άρθρο 31 και ακόλουθα των κατευθυντηρίων γραμμών, όπου ορίζονται οι όροι για το συμβιβάσιμο των μέτρων αναδιάρθρωσης με την κοινή αγορά. Η Επιτροπή δεν διαθέτει ως εκ τούτου άλλα στοιχεία που να της επιτρέπουν να κρίνει ότι η ενίσχυση διάσωσης είναι συμβιβάσιμη, ως μέτρο αναδιάρθρωσης.

(76)

Όσον αφορά την υποτιθέμενη χορήγηση ενισχύσεων αναδιάρθρωσης, βάσει των πληροφοριών που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επίσημης έρευνας, διαλευκάνθηκαν οι αμφιβολίες σχετικά με το αν είχε χορηγηθεί στην Ixfin ενίσχυση αναδιάρθρωσης (πρβλ. σημείο 32 της απόφασης). Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι δεν έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη ενίσχυσης αναδιάρθρωσης, η αξιολόγηση του συμβιβάσιμου της ενίσχυσης αυτής με την κοινή αγορά είναι άνευ αντικειμένου.

(77)

Η Επιτροπή περατώνει την επίσημη διαδικασία έρευνας που είχε ξεκινήσει με απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2007, όσον αφορά τις παράνομα χορηγηθείσες ενισχύσεις διάσωσης και τις υποτιθέμενες ενισχύσεις αναδιάρθρωσης.

(78)

Η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κρατική ενίσχυση υπό μορφή εγγύησης για δάνειο 15 εκατ. ευρώ, που είχε χορηγήσει παράνομα η Ιταλία στην Ixfin SpA, κατά παράβαση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, δεν συμβιβάζεται με την κοινή αγορά. Η Ιταλία πρέπει ως εκ τούτου να ανακτήσει τη μη συμβιβάσιμη ενίσχυση από τη δικαιούχο.

(79)

Η Επιτροπή για τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης παραπέμπει στο σημείο 4.1 στοιχείο α) της ανακοίνωσης βάσει του οποίου «για επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες, ένας εγγυητής της αγοράς, εφόσον υπήρχε, θα χρέωνε κατά το χρόνο χορήγησης της εγγύησης υψηλή προμήθεια λαμβάνοντας υπόψη το αναμενόμενο ποσοστό αθέτησης των υποχρεώσεων της επιχείρησης. Στην περίπτωση που η πιθανότητα ο δανειολήπτης να μην είναι σε θέση να εξοφλήσει το δάνειο καθίσταται ιδιαίτερα υψηλή, ενδέχεται να μην υφίσταται τέτοια προμήθεια στην αγορά και μάλιστα σε εξαιρετικές περιπτώσεις το στοιχείο ενίσχυσης της εγγύησης μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι ίσο με το ποσό που καλύπτεται πραγματικά από την εν λόγω εγγύηση».

(80)

Λόγω των σοβαρών οικονομικών δυσχερειών της Ixfin κατά τη στιγμή που χορηγήθηκε η εγγύηση, η Επιτροπή θεωρεί ότι ήταν σχεδόν αδύνατο να λάβει η επιχείρηση τραπεζικό δάνειο στην αγορά, χωρίς την κρατική παρέμβαση. Η Επιτροπή συνάγει ως εκ τούτου ότι το ποσό της ενίσχυσης αντιστοιχεί στο σύνολο του ποσού του δανείου.

(81)

Η επίσημη έρευνα σχετικά με την υποτιθέμενη ενίσχυση αναδιάρθρωσης περατώνεται, δεδομένου ότι στο πλαίσιο αυτό η χορήγηση ενισχύσεων αναδιάρθρωσης υπέρ της Ixfin δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί,

α)

το συνολικό ποσό (κεφάλαιο και τόκους) που πρέπει να ανακτηθεί από τη δικαιούχο·

β)

λεπτομερή περιγραφή των μέτρων που έχει ήδη λάβει ή πρόκειται να λάβει προς εκτέλεση της παρούσας απόφασης·

γ)

τα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι η δικαιούχος έλαβε εντολή να επιστρέψει την ενίσχυση.