12.1.2010

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 7/3

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 18/2010 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 8ης Ιανουαρίου 2010

για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 300/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις προδιαγραφές των εθνικών προγραμμάτων ποιοτικού ελέγχου στον τομέα της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 300/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2008, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στο πεδίο της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2320/2002 (1), και ιδίως το άρθρο 11 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 300/2008, η εκπόνηση και η εφαρμογή εθνικού προγράμματος ποιοτικού ελέγχου της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας είναι καίριας σημασίας για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του εθνικού προγράμματος ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες.

(2)	Οι προδιαγραφές των εθνικών προγραμμάτων ποιοτικού ελέγχου που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν την τήρηση εναρμονισμένης προσέγγισης στο συγκεκριμένο πεδίο.

(3)

Για να είναι αποτελεσματικές, οι δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης που διενεργούνται με την ευθύνη της αρμόδιας αρχής πρέπει να διεξάγονται τακτικά. Δεν επιτρέπεται να περιορίζονται ως προς το αντικείμενο, το στάδιο ή τη στιγμή της διεξαγωγής τους. Πρέπει να λαμβάνουν την καταλληλότερη μορφή, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητά τους.

(4)	Προτεραιότητα πρέπει να δίνεται στην ανάπτυξη κοινής μεθοδολογίας για τη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων παρακολούθησης της συμμόρφωσης.

(5)	Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί εναρμονισμένη μέθοδος υποβολής εκθέσεων με αντικείμενο τα μέτρα που λαμβάνονται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό και την κατάσταση της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες στο έδαφος των κρατών μελών.

(6)	Τα εθνικά προγράμματα ποιοτικού ελέγχου της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας πρέπει να βασίζονται σε βέλτιστες πρακτικές. Οι εν λόγω βέλτιστες πρακτικές πρέπει να γνωστοποιούνται στην Επιτροπή και να κοινοποιούνται σε όλα τα κράτη μέλη.

(7)	Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 300/2008 πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα.

(8)	Τα μέτρα που θεσπίζονται βάσει του παρόντος κανονισμού είναι σύμφωνα με τη γνώμη που εξέδωσε η επιτροπή για τα θέματα ασφαλείας της πολιτικής αεροπορίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 300/2008

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 300/2008 τροποποιείται ως εξής:

1)	Ο τίτλος του παραρτήματος αντικαθίσταται από τον ακόλουθο: «Παράρτημα I».

2)	Το κείμενο που παρατίθεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού προστίθεται ως παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την ημερομηνία που καθορίζεται στους κανόνες εφαρμογής, οι οποίοι αποφασίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 300/2008, το αργότερο όμως στις 29 Απριλίου 2010.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 8 Ιανουαρίου 2010.

Για την Επιτροπή

Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 97 της 9.4.2008, σ. 72.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Κοινές προδιαγραφές των εθνικών προγραμμάτων ποιοτικού ελέγχου που πρέπει να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη στον τομέα της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας

1. ΟΡΙΣΜΟΙ

1.1.

Για τους σκοπούς του παρόντος παραρτήματος, νοείται ως:

(1)	“ετήσιος όγκος κίνησης”, ο συνολικός αριθμός επιβατών που φθάνουν, αναχωρούν ή μετεπιβιβάζονται (εφάπαξ καταμέτρηση)·

(2)	“αρμόδια αρχή”, η εθνική αρχή που έχει ορίσει κάθε κράτος μέλος βάσει του άρθρου 9 ως αρμόδια για το συντονισμό και την παρακολούθηση της εφαρμογής του εθνικού προγράμματος ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας·

(3)	“επιθεωρητής ασφαλείας”, κάθε πρόσωπο που ασκεί εθνικές δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης για λογαριασμό της αρμόδιας αρχής·

(4)	“πιστοποίηση”, η επίσημη αξιολόγηση και επιβεβαίωση από την αρμόδια αρχή ή για λογαριασμό της ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο διαθέτει τα αναγκαία προσόντα σε αποδεκτό επίπεδο για να εκτελεί καθήκοντα επιθεωρητή, όπως έχει ορίσει η αρμόδια αρχή·

(5)	“δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης”, κάθε διαδικασία ή διεργασία εκτίμησης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και του εθνικού προγράμματος ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας·

(6)	“έλλειψη”, κάθε παράλειψη συμμόρφωσης προς επιβαλλόμενη απαίτηση της αεροπορικής ασφάλειας·

(7)	“ειδική επιθεώρηση”, η εξέταση της εφαρμογής των μέτρων και διαδικασιών ασφάλειας προκειμένου να προσδιορισθεί εάν εφαρμόζονται αποτελεσματικά και με βάση τα απαιτούμενα πρότυπα και να διαπιστωθούν τυχόν ελλείψεις·

(8)	“συνέντευξη”, ο προφορικός έλεγχος από επιθεωρητή προκειμένου να διαπιστώσει εάν εφαρμόζονται ειδικά μέτρα ή διαδικασίες ασφάλειας·

(9)	“παρατήρηση”, ο οπτικός έλεγχος από επιθεωρητή ότι εφαρμόζεται μέτρο ή διαδικασία ασφάλειας·

(10)	“αντιπροσωπευτικό δείγμα”, η επιλογή από σειρά πιθανών επιλογών προς παρακολούθηση, ικανή σε αριθμό και εμβέλεια για να αποτελέσει τη βάση εξαγωγής γενικών συμπερασμάτων όσον αφορά τα πρότυπα εφαρμογής·

(11)	“γενική επιθεώρηση ασφάλειας”, η εξονυχιστική εξέταση των μέτρων και διαδικασιών ασφάλειας για να διαπιστωθεί εάν εφαρμόζονται πλήρως σε συνεχή βάση·

(12)	“δοκιμή”, δοκιμασία των μέτρων ασφάλειας της αεροπορίας από έκνομες ενέργειες, κατά την οποία η αρμόδια αρχή προσομοιώνει την πρόθεση διάπραξης παράνομης ενέργειας προκειμένου να εξετασθεί η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των υπαρχόντων μέτρων ασφαλείας·

(13)	“επαλήθευση”, η ενέργεια επιθεωρητή για να διαπιστώσει εάν όντως εφαρμόζεται ένα συγκεκριμένο μέτρο ασφάλειας·

(14)	“τρωτότητα”, κάθε αδύνατο σημείο των εφαρμοζόμενων μέτρων και διαδικασιών, εκμεταλλεύσιμο για τη διάπραξη έκνομης ενέργειας.

2. ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ

2.1.	Τα κράτη μέλη παρέχουν στις αρμόδιες αρχές τις αναγκαίες εξουσίες για την παρακολούθηση και την επιβολή όλων των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού και των εκτελεστικών πράξεών του, καθώς και την εξουσία να επιβάλλουν ποινές σύμφωνα με το άρθρο 21.

2.2.	Η αρμόδια αρχή διεξάγει δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης και έχει τις εξουσίες που είναι αναγκαίες για να απαιτεί την αποκατάσταση εντός καθορισμένων προθεσμιών τυχόν ελλείψεων που διαπιστώνονται.

2.3.

Καθορίζεται διαβαθμισμένη και αναλογική προσέγγιση για τις δραστηριότητες αποκατάστασης των ελλείψεων και για μέτρα επιβολής. Η προσέγγιση αυτή συνίσταται σε σταδιακές ενέργειες που πρέπει να ακολουθούνται μέχρι να επιτευχθεί η αποκατάσταση, μεταξύ των οποίων είναι:

α)	συμβουλές και συστάσεις·

β)	επίσημη προειδοποίηση·

γ)	ειδοποίηση εκτέλεσης·

δ)	διοικητικές κυρώσεις και ένδικες προσφυγές.

Η αρμόδια αρχή μπορεί να παραλείψει μία ή περισσότερες από τις ανωτέρω σταδιακές ενέργειες, ειδικά όταν πρόκειται για σοβαρή ή συστηματική έλλειψη.

3. ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

3.1.

Οι στόχοι του εθνικού προγράμματος ποιοτικού ελέγχου είναι να ελέγχεται εάν εφαρμόζονται αποτελεσματικά και με τον κατάλληλο τρόπο τα μέτρα ασφάλειας της αεροπορίας από έκνομες ενέργειες και να προσδιορίζεται το επίπεδο συμμόρφωσης με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και με το εθνικό πρόγραμμα ποιοτικού ελέγχου της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας, με τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων παρακολούθησης της συμμόρφωσης.

3.2.

Το εθνικό πρόγραμμα ποιοτικού ελέγχου πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)	οργανωτική δομή, αρμοδιότητες και πόρους·

β)	περιγραφή των καθηκόντων και των απαιτούμενων προσόντων επιθεωρητών ασφαλείας·

γ)

δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης, συμπεριλαμβανομένων της έκτασης των γενικών και ειδικών επιθεωρήσεων ασφαλείας, των δοκιμών, και, μετά από παραβίαση ή ενδεχόμενη παραβίαση της ασφάλειας, διερευνήσεις, συχνότητες των γενικών και ειδικών επιθεωρήσεων ασφάλειας, καθώς επίσης κατάταξη της συμμόρφωσης·

δ)	επιθεωρήσεις αξιολόγησης επικινδυνότητας εφόσον πρέπει να επανεκτιμηθούν οι ανάγκες ασφάλειας·

ε)	δραστηριότητες αποκατάστασης των ελλείψεων, με τις σχετικές λεπτομέρειες υποβολής των εκθέσεων για τις ελλείψεις, τις επαναληπτικές επιθεωρήσεις και τα μέτρα αποκατάστασης, για να διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τους επιβαλλόμενους όρους αεροπορικής ασφάλειας·

στ)	εκτελεστικά μέτρα και, εφόσον χρειάζεται, ποινές, όπως ορίζουν τα σημεία 2.1 και 2.3 του παρόντος παραρτήματος·

ζ)	υποβολή εκθέσεων για τις διεξαγόμενες δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης, καθώς και ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ εθνικών φορέων για τα επίπεδα συμμόρφωσης, εφόσον χρειάζεται·

η)	διαδικασία παρακολούθησης των μέτρων εσωτερικού ποιοτικού ελέγχου αερολιμένων, εκμεταλλευομένων αεροσκάφος και λοιπών φορέων·

θ)	διαδικασία καταγραφής και ανάλυσης των αποτελεσμάτων του εθνικού προγράμματος ποιοτικού ελέγχου, για να διαπιστώνονται οι τάσεις και να καθοδηγείται η μελλοντική εξέλιξη της ασκούμενης πολιτικής.

4. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ

4.1.	Όλοι οι αερολιμένες, οι εκμεταλλευόμενοι αεροσκάφος και άλλοι φορείς με ευθύνες στον τομέα της ασφάλειας της αεροπορίας από έκνομες ενέργειες παρακολουθούνται τακτικά ώστε να εξασφαλίζεται ταχεία ανίχνευση και διόρθωση των ελλείψεων.

4.2.

Η παρακολούθηση γίνεται με βάση το εθνικό πρόγραμμα ποιοτικού ελέγχου, ανάλογα με τον βαθμό απειλής, τον τύπο και τη φύση των δραστηριοτήτων, το επίπεδο εφαρμογής, τα αποτελέσματα του εσωτερικού ποιοτικού ελέγχου αερολιμένων, εκμεταλλευομένων αεροσκάφος και άλλων φορέων, καθώς και με άλλους παράγοντες και εκτιμήσεις που επηρεάζουν τη συχνότητα της παρακολούθησης.

4.3.	Η παρακολούθηση περιλαμβάνει την εφαρμογή και αποτελεσματικότητα των μέτρων εσωτερικού ποιοτικού ελέγχου των αερολιμένων, εκμεταλλευομένων αεροσκάφος και άλλων φορέων.

4.4.	Η παρακολούθηση σε κάθε αερολιμένα πραγματοποιείται με κατάλληλο συνδυασμό δραστηριοτήτων παρακολούθησης της συμμόρφωσης και παρέχει αναλυτική εικόνα της επιτόπου εφαρμογής των μέτρων ασφάλειας.

4.5.	Η διαχείριση, ο καθορισμός των προτεραιοτήτων και η οργάνωση του προγράμματος ποιοτικού ελέγχου εκτελούνται ανεξάρτητα από την επιχειρησιακή εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας.

4.6.	Οι δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης περιλαμβάνουν γενικές, ειδικές επιθεωρήσεις ασφαλείας και δοκιμές.

5. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

5.1.

Η μεθοδολογία διεξαγωγής των δραστηριοτήτων παρακολούθησης της συμμόρφωσης ανταποκρίνεται σε τυποποιημένη προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει ανάθεση καθηκόντων, προγραμματισμό, προετοιμασία, επιτόπια δραστηριότητα, κατάταξη ευρημάτων, ολοκλήρωση της έκθεσης αναφοράς και διαδικασία αποκατάστασης της συμμόρφωσης.

5.2.	Οι δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης βασίζονται στη συστηματική συλλογή πληροφοριών μέσω παρατηρήσεων, συνεντεύξεων, εξέτασης εγγράφων και επαληθεύσεων.

5.3.	Στις δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης συμπεριλαμβάνονται τόσο οι προαναγγελλόμενες, όσο και οι μη προαναγγελλόμενες δραστηριότητες.

6. ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

6.1.

Οι γενικές επιθεωρήσεις ασφάλειας καλύπτουν:

α)	όλα τα μέτρα ασφάλειας σε αερολιμένα· ή

β)	όλα τα μέτρα ασφάλειας που εφαρμόζονται από συγκεκριμένο αερολιμένα, αεροσταθμό αερολιμένα, εκμεταλλευόμενο αεροσκάφος ή φορέα· ή

γ)	συγκεκριμένο τμήμα του εθνικού προγράμματος ασφαλείας της πολιτικής αεροπορίας.

6.2.

Στη μεθοδολογία διεξαγωγής των γενικών επιθεωρήσεων ασφάλειας συνεκτιμώνται τα εξής στοιχεία:

α)	προαναγγελία της γενικής επιθεώρησης και διαβίβαση ερωτηματολογίου πριν από την επιθεώρηση, αναλόγως·

β)	στάδιο προετοιμασίας το οποίο περιλαμβάνει εξέταση του συμπληρωμένου ερωτηματολογίου πριν από την επιθεώρηση και άλλη σχετική τεκμηρίωση·

γ)	προκαταρκτική ενημέρωση των εκπροσώπων του αερολιμένα/εκμεταλλευόμενου αεροσκάφους/φορέα πριν από την έναρξη της επιτόπιας δραστηριότητας παρακολούθησης·

δ)	επιτόπια δραστηριότητα·

ε)	απολογισμός και αναφορά·

στ)	όπου διαπιστώνονται ελλείψεις, η διαδικασία αποκατάστασης και σχετική παρακολούθηση της διαδικασίας αυτής.

6.3.

Για να επιβεβαιωθεί η εφαρμογή των μέτρων ασφάλειας, η διεξαγωγή της γενικής επιθεώρησης ασφάλειας βασίζεται σε συστηματική συλλογή πληροφοριών με μία ή περισσότερες από τις κάτωθι μεθόδους:

α)	εξέταση εγγράφων·

β)	παρατηρήσεις·

γ)	συνεντεύξεις·

δ)	επαληθεύσεις.

6.4.	Αερολιμένες με ετήσιο όγκο κίνησης άνω των 10 εκατ. επιβατών υπόκεινται, τουλάχιστον κάθε 4 έτη, σε γενική επιθεώρηση ασφάλειας η οποία καλύπτει όλα τα πρότυπα αεροπορικής ασφάλειας από έκνομες ενέργειες. Η εξέταση περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικό δείγμα πληροφοριών.

7. ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ

7.1.

Οι ειδικές επιθεωρήσεις καλύπτουν τουλάχιστον μία δέσμη άμεσα συνδεόμενων μέτρων ασφαλείας του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού και των σχετικών πράξεων εφαρμογής, τα οποία παρακολουθούνται ως ενιαία δραστηριότητα ή επί εύλογο χρονικό διάστημα, το οποίο κανονικά δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Η εξέταση περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικό δείγμα πληροφοριών.

7.2.

Μια δέσμη άμεσα συνδεόμενων μέτρων ασφαλείας απαρτίζεται από δύο ή περισσότερες απαιτήσεις που περιλαμβάνει το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού και οι σχετικές πράξεις εφαρμογής, οι οποίες αλληλοεπηρεάζονται τόσο πολύ, ώστε η επίτευξη του στόχου να είναι δυνατή μόνον με ταυτόχρονη κατάλληλη εκτίμησή τους. Οι δέσμες αυτές περιλαμβάνουν τις δέσμες που αναφέρονται στο προσάρτημα I του παρόντος παραρτήματος.

7.3.

Οι ειδικές επιθεωρήσεις δεν προαναγγέλλονται. Εφόσον η αρμόδια αρχή κρίνει ότι αυτό δεν είναι εφικτό, επιτρέπεται η προαναγγελία των επιθεωρήσεων. Στη μεθοδολογία διεξαγωγής ειδικής επιθεώρησης συνεκτιμώνται τα εξής στοιχεία:

α)	στάδιο προετοιμασίας·

β)	επιτόπια δραστηριότητα·

γ)	απολογισμός, εξαρτώμενος από τη συχνότητα και τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης·

δ)	υποβολή έκθεσης/καταγραφή·

ε)	διαδικασία αποκατάστασης και παρακολούθησή της.

7.4.

Για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων ασφάλειας, η διεξαγωγή των ειδικών επιθεωρήσεων βασίζεται σε συστηματική συλλογή πληροφοριών με μία ή περισσότερες από τις κάτωθι τεχνικές:

α)	εξέταση εγγράφων·

β)	παρατηρήσεις·

γ)	συνεντεύξεις·

δ)	επαληθεύσεις.

7.5.

Σε αερολιμένες με ετήσιο όγκο κίνησης άνω των 2 εκατ. επιβατών, όλες οι δέσμες άμεσα συνδεόμενων με την ασφάλεια μέτρων που καθορίζονται στα κεφάλαια 1 έως 6 του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού επιθεωρούνται τουλάχιστον κάθε 12 μήνες, εκτός εάν κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος πραγματοποιηθεί γενική επιθεώρηση στον αερολιμένα. Η συχνότητα ειδικής επιθεώρησης όλων των μέτρων ασφάλειας που καλύπτονται από τα κεφάλαια 7 έως 12 του παραρτήματος I καθορίζεται από την αρμόδια αρχή βάσει αξιολόγησης της επικινδυνότητας.

7.6.	Εφόσον κράτος μέλος δεν διαθέτει αερολιμένα με ετήσιο όγκο κίνησης άνω των 2 εκατ. επιβατών, οι απαιτήσεις του σημείου 7.5 εφαρμόζονται στον αερολιμένα της επικράτειάς του με τον υψηλότερο ετήσιο όγκο κίνησης.

8. ΔΟΚΙΜΕΣ

8.1.

Δοκιμές πραγματοποιούνται για να εξετάζεται η αποτελεσματικότητα εφαρμογής τουλάχιστον των κάτωθι μέτρων ασφάλειας:

α)	έλεγχος πρόσβασης στις αυστηρά ελεγχόμενες περιοχές ασφάλειας·

β)	προστασία αεροσκαφών·

γ)	έλεγχος ασφάλειας επιβατών και χειραποσκευών·

δ)	έλεγχος ασφάλειας προσωπικού και μεταφερόμενων αντικειμένων·

ε)	προστασία των παραδιδόμενων αποσκευών·

στ)	έλεγχος ασφάλειας φορτίου ή ταχυδρομείου·

ζ)	προστασία φορτίου και ταχυδρομείου.

8.2.

Καταρτίζεται πρωτόκολλο και μεθοδολογία δοκιμής λαμβανομένων υπόψη των νομικών, επιχειρησιακών απαιτήσεων και των απαιτήσεων ασφάλειας. Η μεθοδολογία περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)	στάδιο προετοιμασίας·

β)	επιτόπια δραστηριότητα·

γ)	απολογισμό, εξαρτώμενο από τη συχνότητα και τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης·

δ)	υποβολή έκθεσης/καταγραφή·

ε)	διαδικασία αποκατάστασης και παρακολούθησή της.

9. ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ

9.1.

Επιθεωρήσεις αξιολόγησης επικινδυνότητας πραγματοποιούνται όποτε η αρμόδια αρχή κρίνει ότι χρειάζεται νέα αξιολόγηση των εφαρμοζόμενων μέτρων, ώστε να διαπιστωθούν και να αντιμετωπισθούν τυχόν αδυναμίες. Εφόσον διαπιστωθεί αδυναμία, η αρμόδια αρχή απαιτεί την εφαρμογή μέτρων προστασίας, επιπέδου ανάλογου με την αντίστοιχη απειλή.

10. ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

10.1.

Οι δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης αναφέρονται ή καταγράφονται σε τυποποιημένη μορφή, η οποία επιτρέπει συνεχή ανάλυση των τάσεων.

10.2.

Περιλαμβάνονται τα ακόλουθα στοιχεία:

α)	τύπος δραστηριότητας·

β)	παρακολουθούμενος αερολιμένας, εκμεταλλευόμενος αεροσκάφος ή φορέας·

γ)	ημερομηνία και ώρα της δραστηριότητας·

δ)	ονοματεπώνυμα των επιθεωρητών που διεξάγουν τη δραστηριότητα·

ε)	έκταση της δραστηριότητας·

στ)	ευρήματα με βάση τις αντίστοιχες διατάξεις του εθνικού προγράμματος ασφαλείας της πολιτικής αεροπορίας·

ζ)	κατάταξη της συμμόρφωσης·

η)	συστάσεις για διορθωτικές ενέργειες, εφόσον χρειάζεται·

θ)	προθεσμία αποκατάστασης, εφόσον χρειάζεται.

10.3.

Εφόσον διαπιστωθούν ελλείψεις, η αρμόδια αρχή αναφέρει τα σχετικά ευρήματα στον αερολιμένα, τους εκμεταλλευόμενους αεροσκάφος ή φορείς που υποβλήθηκαν σε παρακολούθηση.

11. ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ

11.1.

Με τις δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης αξιολογείται η εφαρμογή του εθνικού προγράμματος ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας, με χρήση του εναρμονισμένου συστήματος κατάταξης του επιπέδου της συμμόρφωσης που καθορίζεται στο προσάρτημα ΙΙ.

12. ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΕΙΨΕΩΝ

12.1.

Η αποκατάσταση των διαπιστωνόμενων ελλείψεων πραγματοποιείται αμέσως. Εφόσον οι ελλείψεις δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθούν αμέσως, εφαρμόζονται αντισταθμιστικά μέτρα.

12.2.

Η αρμόδια αρχή επιβάλλει σε αερολιμένες, εκμεταλλευόμενους αεροσκάφος ή φορείς υποκείμενους σε δραστηριότητες παρακολούθησης της συμμόρφωσης να υποβάλλουν προς έγκριση σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση τυχόν ελλείψεων αναφερόμενων στις εκθέσεις, καθώς και χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των διορθωτικών μέτρων και επιβεβαίωση ότι ολοκληρώθηκε η διαδικασία αποκατάστασης.

13. ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

13.1.

Μετά από επιβεβαίωση εκ μέρους αερολιμένα, εκμεταλλευόμενου αεροσκάφους ή φορέα, υποκείμενου σε παρακολούθηση, ότι έλαβε όλα τα διορθωτικά μέτρα, η αρμόδια αρχή επαληθεύει την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων.

13.2.

Στις επαναληπτικές δραστηριότητες παρακολούθησης χρησιμοποιείται η πλέον συναφής μέθοδος παρακολούθησης.

14. ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

14.1.

Κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι η αρμόδια αρχή διαθέτει άμεσα ή υπό την εποπτεία της επαρκή αριθμό επιθεωρητών ασφαλείας για τη διεξαγωγή όλων των δραστηριοτήτων παρακολούθησης της συμμόρφωσης.

15. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

15.1.

Κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι οι επιθεωρητές που εκτελούν καθήκοντα για λογαριασμό της αρμόδιας αρχής:

α)	δεν έχουν καμία συμβατική ή χρηματική υποχρέωση έναντι του αερολιμένα, του εκμεταλλευόμενου αεροσκάφος ή του φορέα που πρόκειται να υποβληθεί σε παρακολούθηση και

β)	έχουν τα απαραίτητα επαγγελματικά προσόντα, στα οποία συμπεριλαμβάνεται επαρκής θεωρητική και πρακτική πείρα στο αντίστοιχο πεδίο.

Οι επιθεωρητές υπόκεινται σε διαδικασία πιστοποίησης ή ισοδύναμης έγκρισης από την αρμόδια αρχή.

15.2.

Οι επιθεωρητές έχουν τα κάτωθι επαγγελματικά προσόντα:

α)

κατανόηση των εφαρμοζόμενων μέτρων ασφάλειας και του τρόπου εφαρμογής τους στις εξεταζόμενες δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων:

—	κατανόηση των αρχών ασφάλειας,

—	κατανόηση των εποπτικών καθηκόντων,

—	κατανόηση παραγόντων που επηρεάζουν τις επιδόσεις του ανθρώπου·

β)	πρακτική γνώση των τεχνολογιών και μεθόδων ασφάλειας·

γ)	γνώση των αρχών, διαδικασιών και μεθόδων παρακολούθησης της συμμόρφωσης·

δ)	πρακτική γνώση των προς εξέταση εργασιών·

ε)	κατανόηση του ρόλου και των εξουσιών επιθεωρητή.

15.3.

Οι επιθεωρητές υποβάλλονται σε περιοδική εκπαίδευση με συχνότητα επαρκή ώστε να εξασφαλίζεται ότι διατηρούν τα προσόντα που ήδη διαθέτουν και αποκτούν νέα ανάλογα με τις εξελίξεις στο πεδίο της ασφάλειας της αεροπορίας.

16. ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

16.1.

Στους επιθεωρητές ασφαλείας που διεξάγουν δραστηριότητες παρακολούθησης παρέχεται η απαραίτητη εξουσία για να αποκτούν την αναγκαία πληροφόρηση για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

16.2.

Οι επιθεωρητές φέρουν κατάλληλη ταυτότητα, η οποία τους επιτρέπει τη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων παρακολούθησης της συμμόρφωσης για λογαριασμό της αρμόδιας αρχής και την πρόσβαση σε όλες τις περιοχές, όπου απαιτείται.

16.3.

Οι επιθεωρητές δικαιούνται:

α)	να αποκτούν για την παρακολούθηση άμεση πρόσβαση σε όλες τις αντίστοιχες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών και των κτιρίων και

β)	να απαιτούν την ορθή εφαρμογή ή επανάληψη των μέτρων ασφάλειας.

16.4.

Συνεπεία των εξουσιών που ανατίθενται στους επιθεωρητές, η αρμόδια αρχή ενεργεί σύμφωνα με το σημείο 2.3 στις κάτωθι περιπτώσεις:

α)	εσκεμμένη παρενόχληση ή παρακώλυση επιθεωρητή·

β)	παράλειψη ή άρνηση παροχής πληροφοριών που ζητεί ο επιθεωρητής·

γ)	όταν παρέχεται σε επιθεωρητή ψευδής ή παραπλανητική πληροφόρηση με σκοπό την παραπλάνησή του και

δ)	πλαστοπροσωπία επιθεωρητή με σκοπό την παραπλάνηση.

17. ΒΕΛΤΙΣΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

17.1.

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές για τα προγράμματα ποιοτικού ελέγχου, τις μεθοδολογίες διεξαγωγής των γενικών επιθεωρήσεων και τους επιθεωρητές ασφαλείας. Η Επιτροπή διανέμει τα στοιχεία αυτά στα κράτη μέλη.

18. ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

18.1.

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να υποβάλλουν ετησίως σχετική έκθεση στην Επιτροπή για τα μέτρα που λαμβάνουν για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους βάσει του παρόντος κανονισμού και για την κατάσταση της αεροπορικής ασφάλειας στους αερολιμένες που βρίσκονται στο έδαφός τους. Η περίοδος αναφοράς για την έκθεση καλύπτει την περίοδο από 1η Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου. Η έκθεση υποβάλλεται τρεις μήνες από τη λήξη της περιόδου αναφοράς.

18.2.

Το περιεχόμενο της έκθεσης ανταποκρίνεται στο προσάρτημα III, η δε μορφή της ανταποκρίνεται στον μορφότυπο της Επιτροπής.

18.3.

Η Επιτροπή γνωστοποιεί τα κύρια συμπεράσματα των εκθέσεων αυτών στα κράτη μέλη.

Προσάρτημα I

Στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνει η δέσμη άμεσα συνδεόμενων με την ασφάλεια μέτρων

Οι δέσμες άμεσα συνδεόμενων με την ασφάλεια μέτρων που αναφέρονται στο σημείο 7.1 του παραρτήματος II περιλαμβάνουν τα κάτωθι στοιχεία του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού και των αντίστοιχων διατάξεων των πράξεων εφαρμογής αυτού:

Για το σημείο 1 — Ασφάλεια αερολιμένα από έκνομες ενέργειες:

i)	σημείο 1.1, ή

ii)	σημείο 1.2 (εξαιρουμένων των διατάξεων για τα δελτία ταυτότητας και τις άδειες εισόδου οχημάτων), ή

iii)	σημείο 1.2 (διατάξεις για τα δελτία ταυτότητας), ή

iv)	σημείο 1.2 (διατάξεις για τις άδειες εισόδου οχημάτων), ή

v)	σημείο 1.3 και τα αντίστοιχα στοιχεία του σημείου 12, ή

vi)	σημείο 1.4, ή

vii)	σημείο 1.5.

Για το σημείο 2 — Οριοθετημένες περιοχές αερολιμένα:

Όλο το σημείο

Για το σημείο 3 — Ασφάλεια αεροσκαφών από έκνομες ενέργειες:

i)	σημείο 3.1, ή

ii)	σημείο 3.2.

Για το σημείο 4 — Επιβάτες και χειραποσκευές:

i)	σημείο 4.1 και τα αντίστοιχα στοιχεία του σημείου 12, ή

ii)	σημείο 4.2, ή

iii)	σημείο 4.3.

Για το σημείο 5 — Ασφάλεια παραδιδόμενων αποσκευών:

i)	σημείο 5.1 και τα αντίστοιχα στοιχεία του σημείου 12, ή

ii)	σημείο 5.2, ή

iii)	σημείο 5.3.

Για το σημείο 6 — Φορτίο και ταχυδρομείο:

i)	όλες οι διατάξεις που αφορούν τον έλεγχο ασφαλείας (screening) και τις διαδικασίες ασφάλειας που εφαρμόζονται από εγκεκριμένο μεταφορικό γραφείο, εξαιρουμένων όσων αναφέρονται στα σημεία ii) έως v) κατωτέρω, ή

ii)	όλες τις διατάξεις που αφορούν τις διαδικασίες ασφάλειας που εφαρμόζονται από γνωστούς αποστολείς, ή

iii)	όλες τις διατάξεις που αφορούν τους συμβεβλημένους αποστολείς, ή

iv)	όλες τις διατάξεις που αφορούν τη μεταφορά φορτίου και ταχυδρομείου, ή

v)	όλες τις διατάξεις που αφορούν την προστασία φορτίου και ταχυδρομείου σε αερολιμένες.

Για το σημείο 7 — Εταιρικό ταχυδρομείο και υλικά αερομεταφορέα:

Όλο το σημείο

Για το σημείο 8 — Προμήθειες πτήσης:

Όλο το σημείο

Για το σημείο 9 — Προμήθειες αερολιμένα:

Όλο το σημείο

Για το σημείο 10 — Μέτρα ασφάλειας κατά την πτήση:

Όλο το σημείο

Για το σημείο 11 — Πρόσληψη και εκπαίδευση προσωπικού:

i)	όλες τις διατάξεις που αφορούν την πρόσληψη προσωπικού σε αερολιμένα, αερομεταφορέα ή φορέα, ή

ii)	όλες τις διατάξεις που αφορούν την εκπαίδευση προσωπικού σε αερολιμένα, αερομεταφορέα ή φορέα.

Προσάρτημα II

Εναρμονισμένο σύστημα κατάταξης της συμμόρφωσης

Η κατάταξη της συμμόρφωσης που ακολουθεί εφαρμόζεται για την αξιολόγηση της εφαρμογής του εθνικού προγράμματος ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας.

	Γενική επιθεώρηση ασφάλειας	Ειδική επιθεώρηση ασφάλειας	Δοκιμή
Πλήρης συμμόρφωση
Συμμόρφωση αλλά επιθυμητή η βελτίωση
Μη συμμόρφωση
Μη συμμόρφωση με σοβαρές ελλείψεις
Δεν εφαρμόζεται.
Δεν επιβεβαιώθηκε

Προσάρτημα ΙΙΙ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

1. Οργανωτική υποδομή, αρμοδιότητες και πόροι

α)	Δομή της οργάνωσης του ποιοτικού ελέγχου, των αρμοδιοτήτων και των πόρων, συμπεριλαμβανομένων των σχεδιαζόμενων μελλοντικών τροποποιήσεων (βλέπε σημείο 3.2 α).

β)	Αριθμός επιθεωρητών ασφαλείας — τρέχων και προβλεπόμενος (βλέπε σημείο 14).

γ)	Εκπαίδευση που έχουν παρακολουθήσει οι επιθεωρητές (βλέπε σημείο 15.2).

2. Επιχειρησιακές δραστηριότητες παρακολούθησης

Όλες οι διεξαγόμενες δραστηριότητες παρακολούθησης, όπου προσδιορίζονται:

α)	ο τύπος (έλεγχος ασφάλειας, αρχική επιθεώρηση, επαναληπτική επιθεώρηση, δοκιμή, άλλος)·

β)	παρακολουθούμενος αερολιμένας, εκμεταλλευόμενος αεροσκάφος ή φορέας·

γ)

έκταση·

δ)	συχνότητα και

ε)	σύνολο ανθρωποημερών που χρειάσθηκαν.

3. Δραστηριότητες αποκατάστασης των ελλείψεων

α)	Κατάσταση εφαρμογής των δραστηριοτήτων αποκατάστασης των ελλείψεων.

β)	Κύριες δραστηριότητες που διεξάγονται ή προγραμματίζονται (π.χ. νέες θέσεις εργασίας, αγορά εξοπλισμού, εργασίες κατασκευής) και πρόοδος που σημειώθηκε στην αποκατάσταση των ελλείψεων.

γ)	Χρησιμοποιούμενα εκτελεστικά μέτρα επιβολής (βλέπε σημείο 3.2 στοιχείο στ)).

4. Δεδομένα και τάσεις γενικής φύσεως

α)	Συνολικός ετήσιος εθνικός όγκος κίνησης επιβατών και φορτίου και αριθμός κινήσεων αεροσκαφών.

β)	Κατάλογος αερολιμένων ανά κατηγορία.

γ)	Αριθμός αερομεταφορέων που εκτελούν πτήσεις με αναχώρηση από την επικράτεια ανά κατηγορία (εθνικός, κοινοτικός, τρίτης χώρας).

δ)	Αριθμός εγκεκριμένων μεταφορικών γραφείων.

ε)	Αριθμός εταιρειών τροφοδοσίας.

στ)	Αριθμός εταιρειών καθαρισμού.

ζ)	Αριθμός κατά προσέγγιση άλλων φορέων με αρμοδιότητες ασφάλειας πολιτικής αεροπορίας (γνωστοί αποστολείς, εταιρείες επίγειας εξυπηρέτησης).

5. Κατάσταση της αεροπορικής ασφαλείας σε αερολιμένες

Γενικό πλαίσιο της κατάστασης της αεροπορικής ασφάλειας στο κράτος μέλος.F3.2

12.1.2010

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 7/17

ΟΔΗΓΊΑ 2010/1/ΕΕ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 8ης Ιανουαρίου 2010

για τροποποίηση των παραρτημάτων II, ΙΙΙ και IV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου περί μέτρων κατά της εισαγωγής στην Κοινότητα οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

την οδηγία 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου, της 8ης Μαΐου 2000, περί μέτρων κατά της εισαγωγής στην Κοινότητα οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας (1), και ιδίως το άρθρο 14 δεύτερο εδάφιο στοιχεία γ) και δ),

Κατόπιν διαβουλεύσεων με τα οικεία κράτη μέλη,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Η οδηγία 2000/29/ΕΚ προβλέπει την αναγνώριση ορισμένων ζωνών ως προστατευόμενων.

(2)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 690/2008 της Επιτροπής, της 4ης Ιουλίου 2008, για την αναγνώριση προστατευόμενων περιοχών που είναι εκτεθειμένες σε ιδιαίτερους φυτοϋγειονομικούς κινδύνους στην Κοινότητα (2), ορισμένα τμήματα της περιφέρειας Βένετο στην Ιταλία αναγνωρίζονται ως προστατευόμενη ζώνη όσον αφορά τον επιβλαβή οργανισμό Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. έως τις 31 Μαρτίου 2010.

(3)

Ύστερα από παρατηρήσεις της Επιτροπής σχετικά με την παρουσία του εν λόγω επιβλαβούς οργανισμού σε ορισμένα τμήματα της περιφέρειας Βένετο, κατά τη διάρκεια επιθεώρησης στην Ιταλία από τις 31 Αυγούστου έως τις 11 Σεπτεμβρίου 2009, η Ιταλία κοινοποίησε στην Επιτροπή, στις 23 Οκτωβρίου 2009, τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας που διενεργήθηκε στην περιφέρεια Βένετο, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο 2009, για την παρουσία του εν λόγω επιβλαβούς οργανισμού. Τα αποτελέσματα αυτής της τελευταίας έρευνας δείχνουν ότι στην επαρχία της Βενετίας υπάρχουν 14 μέρη όπου ο εν λόγω επιβλαβής οργανισμός εμφανίστηκε την περίοδο των τριών τελευταίων ετών τουλάχιστον, παρά τα μέτρα εκρίζωσης που είχαν λάβει οι ιταλικές αρχές. Συνεπώς, τα μέτρα αυτά αποδείχτηκαν αναποτελεσματικά.

(4)

Τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας συζητήθηκαν στη συνεδρίαση της μόνιμης φυτοϋγειονομικής επιτροπής, στις 19-20 Οκτωβρίου 2009. Εξήχθη το συμπέρασμα ότι η παρουσία του Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. στην επαρχία της Βενετίας θεωρείται αποδεδειγμένη. Επομένως, η εν λόγω επαρχία δεν πρέπει πλέον να περιλαμβάνεται στους καταλόγους των παραρτημάτων ΙΙ, ΙΙΙ και IV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ ως προστατευόμενη ζώνη όσον αφορά αυτόν τον επιβλαβή οργανισμό.

(5)

Από την ελβετική νομοθεσία περί φυτοπροστασίας προκύπτει ότι τα καντόνια Fribourg και Vaud δεν αναγνωρίζονται πλέον ως προστατευόμενη ζώνη για τον Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. στην Ελβετία, από τις 15 Νοεμβρίου 2009 και μετά. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να διαγραφεί η παρέκκλιση που επιτρέπει ορισμένες εισαγωγές από τις εν λόγω περιφέρειες σε ορισμένες προστατευόμενες ζώνες βάσει ειδικών προϋποθέσεων και το μέρος Β του παραρτήματος IV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(6)	Ως εκ τούτου, τα παραρτήματα ΙΙ, ΙΙΙ και ΙV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(7)	Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης φυτοϋγειονομικής επιτροπής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τα παραρτήματα ΙΙ, ΙΙΙ και IV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 2

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και δημοσιεύουν, πριν από τις 28 Φεβρουαρίου 2010, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ αυτών των διατάξεων και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.

Εφαρμόζουν τις διατάξεις αυτές από την 1η Μαρτίου 2010.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 8 Ιανουαρίου 2010.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 169 της 10.7.2000, σ. 1.

(2) ΕΕ L 193 της 22.7.2008, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τα παραρτήματα II, III και IV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ τροποποιούνται ως εξής:

Στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β στοιχείο β) σημείο 2, το κείμενο της τρίτης στήλης, προστατευόμενη(-ες) ζώνη(–ες), αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«E, EE, F (Κορσική), IRL, I (Abruzzo, Απουλία, Basilicata, Καλαβρία Καμπανία, Emilia-Romagna (οι επαρχίες Parma και Piacenza)· Friuli-Venezia Giulia, Lazio, Liguria, Λομβαρδία (εκτός από την επαρχία Mantua), Marche, Molise, Πεδεμόντιο, Σαρδηνία, Σικελία, Τοσκάνη, Ούμβρια, Valle d’Aosta, Βένετο (εκτός από την επαρχία Rovigo, τις κοινότητες Castelbaldo, Barbona, Boara Pisani, Masi, Piacenza d’Adige, S. Urbano, Vescovana στην επαρχία Padova και την περιοχή που βρίσκεται νοτίως του αυτοκινητοδρόμου A4 στην επαρχία Verona), LV, LT, P, SI (εκτός από τις περιφέρειες Gorenjska, Koroška, Maribor και Notranjska), SK [εκτός από τις κοινότητες Blahová, Horné Mýto και Okoč (κομητεία Dunajská Streda), Hronovce και Hronské Kľačany (κομητεία Levice), Málinec (κομητεία Poltár), Hrhov (κομητεία Rožňava), Veľké Ripňany (κομητεία Topoľčany), Kazimír, Luhyňa, Malý Horeš, Svätuše και Zatín (κομητεία Trebišov)], FI, UK (Βόρεια Ιρλανδία, Νήσος Μαν και τα νησιά του στενού της Μάγχης)».

Το μέρος Β του παραρτήματος ΙΙΙ τροποποιείται ως εξής:

α)

Στο σημείο 1, το κείμενο της δεύτερης στήλης, προστατευόμενη(-ες) ζώνη(-ες), αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

β)

Στο σημείο 2, το κείμενο της δεύτερης στήλης, προστατευόμενη(-ες) ζώνη(-ες), αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«E, EE, F (Κορσική), IRL, I (Abruzzo, Απουλία, Basilicata, Καλαμβρία Καμπανία, Emilia-Romagna (οι επαρχίες Parma και Piacenza)· Friuli-Venezia Giulia, Lazio, Liguria, Λομβαρδία (εκτός από την επαρχία Mantua), Marche, Molise, Πεδεμόντιο, Σαρδηνία, Σικελία, Τοσκάνη, Ούμβρια, Valle d’Aosta, Βένετο (εκτός από την επαρχία Rovigo, τους δήμους Castelbaldo, Barbona, Boara Pisani, Masi, Piacenza d’Adige, S. Urbano, Vescovana στην επαρχία Padova και την περιοχή που βρίσκεται νοτίως του αυτοκινητοδρόμου A4 στην επαρχία Verona), LV, LT, P, SI (εκτός από τις περιφέρειες Gorenjska, Koroška, Maribor and Notranjska), SK [εκτός από τις κοινότητες Blahová, Horné Mýto και Okoč (Dunajská Streda County), Hronovce και Hronské Kľačany (Levice County), Málinec (Poltár County), Hrhov (Rožňava County), Veľké Ripňany (Topoľčany County), Kazimír, Luhyňa, Malý Horeš, Svätuše και Zatín (Trebišov County)], FI, UK (Βόρεια Ιρλανδία, Νήσος Μαν και τα νησιά των στενών της Μάγχης)».

Το μέρος Β του παραρτήματος ΙV τροποποιείται ως εξής:

α)

Το σημείο 21 τροποποιείται ως ακολούθως:

Στη δεύτερη στήλη, ειδικές απαιτήσεις, το στοιχείο γ) αντικαθίστανται από τα εξής:

«γ)	τα φυτά που προέρχονται από το καντόνι Valais στην Ελβετία ή».

ii)

Το κείμενο της τρίτης στήλης, προστατευόμενη(-ες) ζώνη(-ες), αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

β)

Το σημείο 21.3 τροποποιείται ως ακολούθως:

Στη δεύτερη στήλη, ειδικές απαιτήσεις, το στοιχείο β) αντικαθίστανται από τα εξής:

«β)	που προέρχονται από το καντόνι Valais της Ελβετίας ή».

ii)

Το κείμενο της τρίτης στήλης, προστατευόμενη(-ες) ζώνη(-ες), αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

		ISSN 1725-2547 doi:10.3000/17252547.L_2010.007.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 7

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	53ό έτος 12 Ιανουαρίου 2010

Περιεχόμενα		II Μη νομοθετικές πράξεις	Σελίδα
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
	*	Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 17/2010 της Επιτροπής, της 8ης Ιανουαρίου 2010, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 690/2008 όσον αφορά την αναγνώριση της ιταλικής επαρχίας της Βενετίας ως προστατευόμενης ζώνης όσον αφορά το Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al.	1
	*	Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 18/2010 της Επιτροπής, της 8ης Ιανουαρίου 2010, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 300/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις προδιαγραφές των εθνικών προγραμμάτων ποιοτικού ελέγχου στον τομέα της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες	3
		Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 19/2010 της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2010, σχετικά με τον καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών	15
		ΟΔΗΓΙΕΣ
	*	Οδηγία 2010/1/ΕΕ της Επιτροπής, της 8ης Ιανουαρίου 2010, για τροποποίηση των παραρτημάτων II, ΙΙΙ και IV της οδηγίας 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου περί μέτρων κατά της εισαγωγής στην Κοινότητα οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας	17
		ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
		2010/14/ΕΕ
	*	Απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 10ης Δεκεμβρίου 2009, σχετικά με την έγκριση της ποσότητας των κερμάτων που πρόκειται να εκδοθούν το 2010 (ΕΚΤ/2009/25)	21

(EUR/100 kg)
Κωδικός ΣΟ	Κωδικός των τρίτων χωρών (1)	Κατ' αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή
0702 00 00	MA	49,6
	TN	104,3
	TR	92,9
	ZZ	82,3
0707 00 05	EG	174,9
	JO	115,2
	MA	76,9
	TR	117,1
	ZZ	121,0
0709 90 70	MA	110,7
	TR	107,5
	ZZ	109,1
0805 10 20	EG	46,2
	IL	56,2
	MA	41,9
	TR	54,3
	ZZ	49,7
0805 20 10	MA	75,6
	TR	64,0
	ZZ	69,8
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	CN	54,4
	IL	68,6
	JM	118,7
	MA	83,8
	TR	67,7
	ZZ	78,6
0805 50 10	EG	74,9
	MA	65,5
	TR	66,4
	ZZ	68,9
0808 10 80	CA	84,4
	CN	90,0
	MK	25,2
	US	114,4
	ZZ	78,5
0808 20 50	CN	36,4
	US	102,1
	ZZ	69,3

(ποσά σε εκατ. EUR)
	Έκδοση κερμάτων που προορίζονται για κυκλοφορία και έκδοση συλλεκτικών κερμάτων (τα οποία δεν προορίζονται για κυκλοφορία) το 2010
Βέλγιο	105,2
Γερμανία	668,0
Ιρλανδία	43,0
Ελλάδα	55,0
Ισπανία	210,0
Γαλλία	290,0
Ιταλία	283,0
Κύπρος	18,1
Λουξεμβούργο	40,0
Μάλτα	10,5
Κάτω Χώρες	54,0
Αυστρία	306,0
Πορτογαλία	50,0
Σλοβενία	30,0
Σλοβακία	62,0
Φινλανδία	60,0

«(…)	(…)
—	Άρθρο 4 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 4 παράγραφοι 3 και 4	Άρθρο 4 παράγραφοι 3 και 4
Άρθρα 5 έως 17	Άρθρα 5 έως 17
Άρθρο 18 παράγραφοι 1 έως 4	Άρθρο 18 παράγραφοι 1 έως 4
Άρθρο 18 παράγραφος 5 πρώτη πρόταση	Άρθρο 18 παράγραφος 5 πρώτη πρόταση
Άρθρο 18 παράγραφος 5 δεύτερη πρόταση	Άρθρο 18 παράγραφος 5 δεύτερη πρόταση
Άρθρο 18 παράγραφος 6	Άρθρο 18 παράγραφος 6
Άρθρα 19 έως 22	Άρθρα 19 έως 22
Άρθρο 23	—
—	(…)
(…)	(…)»

		Διορθωτικά
	*	Διορθωτικό στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343 της 22.12.2009)	22