18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/1

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1580/2007, σε εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, προβλέπει τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημά του.

(2)

Σε εφαρμογή των προαναφερθέντων κριτηρίων, οι κατ' αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή πρέπει να καθοριστούν όπως αναγράφονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/3

(1)

Στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 προβλέπεται ότι η διαφορά μεταξύ των τιμών των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού στην παγκόσμια αγορά και των τιμών των ίδιων προϊόντων στην Κοινότητα μπορεί να καλυφθεί με τη χορήγηση επιστροφής κατά την εξαγωγή.

(2)

Δεδομένης της παρούσας κατάστασης της αγοράς στον τομέα του βοείου κρέατος, πρέπει να καθοριστούν επιστροφές κατά την εξαγωγή σύμφωνα με τους κανόνες και τα κριτήρια που προβλέπονται στο άρθρο 33 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999.

(3)

Στο άρθρο 33 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 προβλέπεται ότι, λόγω της κατάστασης της παγκόσμιας αγοράς ή των ειδικών αναγκών ορισμένων αγορών, είναι δυνατόν να καταστεί αναγκαία η διαφοροποίηση της επιστροφής ανάλογα με τον τόπο προορισμού.

(4)

Οι επιστροφές πρέπει να χορηγούνται μόνο για τα προϊόντα στα οποία επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθερα στην Κοινότητα και τα οποία φέρουν σήμα καταλληλότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών κανόνων υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης (2). Τα εν λόγω προϊόντα πρέπει επίσης να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την υγιεινή των τροφίμων (3), και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 854/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών διατάξεων για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο (4).

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1964/82 της Επιτροπής, της 20ής Ιουλίου 1982, περί θεσπίσεως των όρων χορηγήσεως ειδικών επιστροφών κατά την εξαγωγή για ορισμένα αποστεωμένα βόεια κρέατα (5), η ειδική επιστροφή μειώνεται, εάν η ποσότητα κρέατος χωρίς οστά που πρόκειται να εξαχθεί είναι μικρότερη από το 95 % της συνολικής ποσότητας κατά βάρος των τεμαχίων που προέρχονται από την αφαίρεση των οστών, χωρίς ωστόσο να είναι μικρότερη από το 85 % αυτής.

(6)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 36/2008 της Επιτροπής (6) πρέπει επομένως να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από νέο κανονισμό.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης βοείου κρέατος,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/7

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 581/2004 της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την έναρξη διαρκούς δημοπρασίας για επιστροφές κατά την εξαγωγή που αφορούν ορισμένα είδη βουτύρου (2), προβλέπει διαρκή δημοπρασία.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 580/2004 της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2004, για θέσπιση δημοπρασίας σχετικά με τις επιστροφές κατά την εξαγωγή που αφορούν ορισμένα γαλακτοκομικά προϊόντα (3), και ύστερα από εξέταση των προσφορών που υποβλήθηκαν σε συνέχεια της προκήρυξης της δημοπρασίας, κρίνεται σκόπιμο να μη χορηγηθεί επιστροφή για την περίοδο υποβολής προσφορών που λήγει στις 15 Απριλίου 2008.

(3)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/8

(1)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 94/92 της Επιτροπής, της 14ης Ιανουαρίου 1992, περί θεσπίσεως λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του καθεστώτος εισαγωγής από τρίτες χώρες που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 του Συμβουλίου περί του βιολογικού τρόπου παραγωγής γεωργικών προϊόντων και των σχετικών ενδείξεων στα γεωργικά προϊόντα και στα είδη διατροφής (2), έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα (3) και ουσιωδώς. Με την ευκαιρία νέων τροποποιήσεων, είναι σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας, η αναδιατύπωση του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 ορίζει ότι μπορούν να κυκλοφορούν στο εμπόριο προϊόντα που εισάγονται από τρίτη χώρα στην οποία εφαρμόζονται κανόνες παραγωγής και μέτρα ελέγχου ισότιμα προς αυτά που ισχύουν εντός της Κοινότητας, εφόσον κατάγονται από τρίτη χώρα που περιλαμβάνεται σε κατάλογο που πρόκειται να καταρτιστεί από την Επιτροπή.

(3)

Είναι αναγκαία η κατάρτιση του εν λόγω καταλόγου. Επιπλέον, πρέπει να θεσπιστούν κανόνες για τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης που υποβάλλει μια τρίτη χώρα προκειμένου να συμπεριληφθεί στον κατάλογο.

(4)

Για τη λειτουργία του καθεστώτος σε κάθε τρίτη χώρα, ενδείκνυται να καθοριστούν οι αρχές ή οργανισμοί που είναι επιφορτισμένοι με την έκδοση του πιστοποιητικού ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91,

α)

η αρχή ή ο οργανισμός ή οργανισμοί που αναλαμβάνουν στην ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα την έκδοση των πιστοποιητικών ελέγχου για την εισαγωγή στην Κοινότητα·

β)

η ελεγκτική αρχή ή αρχές στην τρίτη χώρα ή/και οι ιδιωτικοί οργανισμοί που έχουν αναγνωριστεί από τη χώρα αυτή για να ασκούν την εποπτεία των εμπορευομένων.

—

οι μονάδες παρασκευής και οι εξαγωγείς που υπόκεινται στο καθεστώς ελέγχου,

—

τα προϊόντα που καλύπτονται από το καθεστώς.

α)

τους τύπους και, εάν είναι δυνατόν, εκτίμηση των ποσοτήτων των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων που προορίζονται για εξαγωγή προς την Κοινότητα υπό το καθεστώς του άρθρου 11 παράγραφοι 3 και 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91·

β)

τους κανόνες παραγωγής που εφαρμόζονται στην τρίτη χώρα, και ιδίως:

γ)

τους κανόνες του συστήματος ελέγχου και την οργάνωση της εφαρμογής τους στην τρίτη χώρα:

δ)

εάν είναι διαθέσιμες, τις εκθέσεις επιτόπιου ελέγχου που καταρτίζονται από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των κανόνων παραγωγής και κανόνων ελέγχου που αναφέρονται στα στοιχεία β) και γ).

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/18

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1484/95 της Επιτροπής (4), καθόρισε τις λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος σχετικά με την εφαρμογή των αντιπροσωπευτικών τιμών στους τομείς του κρέατος πουλερικών και των αυγών καθώς και της αυγοαλβουμίνης.

(2)

Προκύπτει από τον τακτικό έλεγχο των στοιχείων στα οποία βασίζεται ο καθορισμός των αντιπροσωπευτικών τιμών, για τα προϊόντα των τομέων του κρέατος πουλερικών και των αυγών, καθώς και της αυγοαλβουμίνης ότι πρέπει να τροποποιηθούν οι αντιπροσωπευτικές τιμές για τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τις διακυμάνσεις των τιμών ανάλογα με την προέλευση· ότι πρέπει, συνεπώς, να δημοσιευθούν οι αντιπροσωπευτικές τιμές.

(3)

Πρέπει να εφαρμοστεί η τροποποίηση αυτή το συντομότερο δυνατό λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της αγοράς.

(4)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης κρέατος πουλερικών και αυγών,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/20

(1)

Το άρθρο 31 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 ορίζει ότι η διαφορά μεταξύ των τιμών στο διεθνές εμπόριο των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 στοιχεία α), β), γ), δ), ε) και ζ) του κανονισμού αυτού και των τιμών στην Κοινότητα μπορεί να καλυφθεί με τη χορήγηση επιστροφής κατά την εξαγωγή.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1043/2005 της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2005, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3448/93 του Συμβουλίου, όσον αφορά το σύστημα επιστροφών κατά την εξαγωγή και τα κριτήρια καθορισμού του ύψους τους, για ορισμένα γεωργικά προϊόντα, εξαγόμενα υπό μορφή εμπορευμάτων μη υπαγομένων στο παράρτημα Ι της Συνθήκης (2) προσδιορίζει τα προϊόντα για τα οποία θα καθοριστεί ποσοστό επιστροφής που πρέπει να εφαρμόζεται κατά την εξαγωγή τους υπό μορφή εμπορευμάτων τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1043/2005, το πoσοστό της επιστροφής ανά 100 χιλιόγραμμα καθενός από τα εν λόγω βασικά προϊόντα θα καθορίζεται κάθε μήνα.

(4)

Ωστόσο, στην περίπτωση ορισμένων γαλακτοκομικών προϊόντων που εξάγονται υπό μορφή εμπορευμάτων που δεν υπάγονται στο παράρτημα Ι της Συνθήκης, υπάρχει ο κίνδυνος, εάν καθορίζονται εκ των προτέρων υψηλά ποσοστά επιστροφών, να διακυβεύονται οι αναλήψεις υποχρεώσεων που συνδέονται με αυτές τις επιστροφές. Ως εκ τούτου, για να αποτραπεί ο κίνδυνος αυτός, κρίνεται αναγκαία η λήψη κατάλληλων προληπτικών μέτρων, χωρίς όμως να αποκλείεται η σύναψη μακροπρόθεσμων συμβάσεων. Ο καθορισμός ειδικών ποσοστών επιστροφών για τον εκ των προτέρων καθορισμό των επιστροφών σχετικά με τα εν λόγω προϊόντα θα πρέπει να επιτρέψει την επίτευξη και των δύο αυτών στόχων.

(5)

Το άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1043/2005 προβλέπει ότι για τον καθορισμό του ποσοστού επιστροφής λαμβάνονται υπόψη, κατά περίπτωση, οι επιστροφές στη παραγωγή, οι ενισχύσεις ή τα άλλα μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος που εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον εν λόγω τομέα, για τα βασικά προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1043/2005 ή τα εξομοιούμενα προϊόντα.

(6)

Σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999, χορηγείται ενίσχυση για το αποκορυφωμένο γάλα που παράγεται στην Κοινότητα και μεταποιείται σε καζεΐνη, εάν το γάλα αυτό και η καζεΐνη που παρασκευάζεται από αυτό ανταποκρίνονται σε ορισμένες προϋποθέσεις.

(7)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1898/2005 της Επιτροπής, της 9ης Νοεμβρίου 2005, για θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 του Συμβουλίου όσον αφορά τα μέτρα διάθεσης κρέμας γάλακτος, βουτύρου και συμπυκνωμένου βουτύρου στην αγορά της Κοινότητας (3), επιτρέπεται η παροχή στις βιομηχανίες, οι οποίες παρασκευάζουν ορισμένα εμπορεύματα, βουτύρου και κρέμας γάλακτος σε μειωμένη τιμή.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/23

(1)

Η Πορτογαλία κοινοποίησε το μέτρο στις 20 Ιουνίου 2006. Η Επιτροπή, με επιστολή της 6ης Ιουλίου 2006, ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες από την Πορτογαλία και πρότεινε την παράταση της προθεσμίας εντός της οποίας η Επιτροπή οφείλει να λάβει απόφαση σύμφωνα με την κοινοποιηθείσα ενίσχυση, βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 (2), μέχρι την έκδοση απόφασης σχετικά με αντίστοιχη ενίσχυση που κοινοποιήθηκε προγενέστερα από την Πορτογαλία και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο αξιολόγησης (3). Η Πορτογαλία δέχθηκε την πρόταση αυτή, με επιστολή της 25ης Ιουλίου 2006.

(2)

Η Επιτροπή, με επιστολή της 11ης Μαΐου 2007, ξεκίνησε εκ νέου την εξέταση της κοινοποιηθείσας ενίσχυσης και υπενθύμισε στην Πορτογαλία ότι η κοινοποίηση δεν ήταν πλήρης. Η Πορτογαλία υπέβαλε συμπληρωματικές πληροφορίες, με επιστολές της 5ης και 26ης Ιουλίου 2007.

(3)

Η Επιτροπή, με επιστολή της 10ης Αυγούστου 2007, ενημέρωσε την Πορτογαλία για την απόφασή της να κινήσει σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ.

(4)

Οι πορτογαλικές αρχές, με επιστολή της 17ης Σεπτεμβρίου 2007, υπέβαλαν τις παρατηρήσεις τους, στο πλαίσιο της προαναφερθείσας διαδικασίας.

(5)

Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (4). Η Επιτροπή κάλεσε τους ενδιαφερομένους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους. Στο πλαίσιο αυτό, δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις από κανέναν τρίτο ενδιαφερόμενο.

(6)

Η ενίσχυση προοριζόταν για την επιχείρηση Estaleiros Navais de Viana do Castelo S.A. («ENVC»), ένα πορτογαλικό ναυπηγείο που απασχολεί αυτή τη στιγμή περίπου 1 000 εργαζόμενους.

(7)

Η Πορτογαλία προτίθεται να χορηγήσει στην εν λόγω επιχείρηση άμεση ενίσχυση ύψους 6 575 558 EUR, σε σχέση με επτά συμβάσεις ναυπήγησης, που υπογράφηκαν μεταξύ της 4ης Φεβρουαρίου και της 31ης Μαρτίου του 2005. Τα στοιχεία σχετικά με τις συμβάσεις και τις αντίστοιχες προτάσεις ενίσχυσης έχουν ως εξής:

(8)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υποβλήθηκαν στην κοινοποίηση, η αίτηση ενίσχυσης για τις επτά συμβάσεις υποβλήθηκε από το ναυπηγείο τον Ιούλιο του 2005 ήτοι μετά την υπογραφή των συμβάσεων. Η Πορτογαλία ενέκρινε την ενίσχυση, μέσω κοινής απόφασης του Υπουργείου Οικονομικών και Δημόσιας Διοίκησης και του Υπουργείου Οικονομίας και Καινοτομίας, της 7ης Αυγούστου 2006, με την επιφύλαξη της έγκρισής της από την Επιτροπή.

(9)

Τα πλοία παραδόθηκαν ή θα έπρεπε να παραδοθούν στις ακόλουθες ημερομηνίες:

(10)

Η Πορτογαλία προτίθεται να χορηγήσει την ενίσχυση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1177/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2002, σχετικά με προσωρινό αμυντικό μηχανισμό της ναυπηγικής βιομηχανίας (5), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 502/2004 του Συμβουλίου (6) («Κανονισμός ΠΑΜ»). Ο κανονισμός ΠΑΜ είχε έναρξη ισχύος στις 3 Ιουλίου 2002 και λήξη στις 31 Μαρτίου 2005. Κατά συνέπεια, ο προαναφερθείς κανονισμός δεν ήταν σε ισχύ κατά τη στιγμή που η Πορτογαλία ενέκρινε και κοινοποίησε την ενίσχυση.

(11)

Η Πορτογαλία ισχυρίστηκε ότι οι συμβάσεις εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού ΠΑΜ, δεδομένου, ότι υπογράφτηκαν ενώ αυτός ήταν σε ισχύ.

(12)

Στην απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία έρευνας στην παρούσα υπόθεση, η Επιτροπή ανέφερε ότι είχε επιφυλάξεις για το κατά πόσον η ενίσχυση θα μπορούσε να θεωρηθεί συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά βάσει του κανονισμού ΠΑΜ, για τους ακόλουθους λόγους.

(13)

Πρώτον, εξέφρασε επιφυλάξεις σχετικά με το χαρακτήρα παροχής κινήτρου της ενίσχυσης. Υπογράμμισε ότι η αίτηση για τη χορήγηση ενίσχυσης υποβλήθηκε μετά την υπογραφή των συμβάσεων. Εξάλλου, η Πορτογαλία δεν ενέκρινε την ενίσχυση παρά σε εθνικό επίπεδο (με την επιφύλαξη της έγκρισής της από μέρους της Επιτροπής) και μετά από διάστημα άνω του ενός έτους μετά την υποβολή της αίτησης. Η Πορτογαλία δεν υπέβαλε αποδεικτικά στοιχεία που να δείχνουν ότι την εποχή που η ENVC υπέγραψε τη σύμβαση είχε ήδη λάβει εγγυήσεις για τη χορήγηση ενίσχυσης. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή εκφράζει επιφυλάξεις για το κατά πόσον η ENVC επηρεάστηκε από την ύπαρξη κρατικών ενισχύσεων για την υλοποίηση των εν λόγω σχεδίων.

(14)

Δεύτερον, η Επιτροπή αμφισβήτησε τη νομική βάση για την έγκριση της ενίσχυσης. Παρατήρησε ότι ο κανονισμός ΠΑΜ είχε λήξει στις 31 Μαρτίου 2005 και κατά συνέπεια δεν ήταν πλέον σε ισχύ τη στιγμή της έγκρισης και κοινοποίησης της ενίσχυσης από μέρους της Πορτογαλίας. Υπογράμμισε επίσης ότι στην απόφασή της στην υπόθεση C 26/2006 (ex N 110/2006) (7), είχε εξηγήσει λεπτομερώς το λόγο για τον οποίο θεωρούσε ότι ο κανονισμός ΠΑΜ δεν μπορούσε πλέον να αποτελεί ισχύουσα νομική βάση για την έγκριση μιας νέας ενίσχυσης λειτουργίας υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας. Η Πορτογαλία δεν υπέβαλε, στην παρούσα υπόθεση, κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να τροποποιήσει την εκτίμηση της Επιτροπής σχετικά με το σημείο αυτό, και ως εκ τούτου η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να θεωρήσει, στο παρόν στάδιο της διαδικασίας, ότι η ενίσχυση ήταν συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά.

(15)

Η Πορτογαλία επεσήμανε γενικά, ότι, όσον αφορά τις εν λόγω συμβάσεις, τα ναυπηγεία αντιμετώπιζαν κυρίως εξωκοινοτικό ανταγωνισμό και ιδίως τον αθέμιτο ανταγωνισμό που ασκούσαν τα κορεατικά ναυπηγεία, και το οποίο εξάλλου οδήγησε στην έκδοση του κανονισμού ΠΑΜ. Επιπλέον, οι συμβάσεις δεν επηρέασαν ούτε απείλησαν να επηρεάσουν τον ανταγωνισμό εντός της ΕΕ στο βαθμό που όλα τα ναυπηγεία της ΕΕ μπορούν εξίσου να επωφεληθούν ενισχύσεων δυνάμει του κανονισμού ΠΑΜ που εφαρμόζεται άμεσα σε όλα τα κράτη μέλη. Συνεπώς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τα κοινοποιηθέντα μέτρα είχαν επιπτώσεις στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

(16)

Όσον αφορά το χαρακτήρα παροχής κινήτρων της ενίσχυσης, η Πορτογαλία ισχυρίστηκε ότι ήταν ουσιαστικά αδύνατο στην ENVC να υποβάλει αίτηση ενίσχυσης δεόντως αιτιολογημένη πριν από την υπογραφή των εν λόγω συμβάσεων, για λόγους που συνδέονται με τη διαπραγμάτευσή τους. Οι πρώτες συμβάσεις με τους εφοπλιστές συνάφθηκαν πριν η ENVC υποβάλει την αίτηση ενίσχυσης. Η Πορτογαλία υποστηρίζει επίσης ότι ακόμη και εάν η ENVC είχε υπογράψει τις συμβάσεις χωρίς καμία δημόσια εγγύηση σχετικά με τη χορήγηση της ενίσχυσης, διαπραγματεύθηκε και υπέγραψε τις συμβάσεις και κατασκεύασε τα πλοία, βασιζόμενη στην υπόθεση ότι οι πορτογαλικές αρχές και η Επιτροπή θα ενέκριναν την ενίσχυση, εφόσον επληρούντο, στη συγκεκριμένη υπόθεση, οι αντικειμενικοί όροι για τη χορήγησή της.

(17)

Όσον αφορά τη νομική βάση για την έγκριση των ενισχύσεων, οι πορτογαλικές αρχές έστειλαν τις παρατηρήσεις τους που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης C 26/2006 (8) που θεωρούν ότι ισχύουν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η Πορτογαλία υπογράμμισε ότι οι εν λόγω συμβάσεις είχαν υπογραφεί ενώ ο κανονισμός ΠΑΜ εξακολουθούσε να ισχύει, ήτοι πριν από την 31η Μαρτίου 2005 και προτού το αρμόδιο όργανο επίλυσης διαφορών του ΠΟΕ εγκρίνει την έκθεση της ειδικής επιτροπής που καταδικάζει τον εν λόγω κανονισμό. Η Πορτογαλία πρόσθεσε ότι δεν ήταν δυνατό να κοινοποιηθεί η ενίσχυση πριν από τη λήξη της ισχύος του κανονισμού ΠΑΜ, δεδομένου ότι οι συμβάσεις δεν υπογράφηκαν παρά το Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2005 (ήτοι λίγο πριν από τη λήξη της ισχύος του κανονισμού ΠΑΜ). Πάντως, σύμφωνα με τις πορτογαλικές αρχές, αυτό δεν επηρεάζει τις συμβάσεις που πληρούσαν τους αντικειμενικούς όρους του κανονισμού ΠΑΜ τη χρονική στιγμή της υπογραφής τους.

(18)

Σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό δια της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές.

(19)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι τα προταθέντα μέτρα αποτελούν κρατικές ενισχύσεις, σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ. Έστω και αν ο κανονισμός ΠΑΜ εφαρμοζόταν σε όλα τα κράτη μέλη και αν όλα τα ναυπηγεία ήταν επιλέξιμα για τη χορήγηση ενισχύσεων δυνάμει του προαναφερθέντος κανονισμού, όπως ισχυρίζεται η Πορτογαλία, τα μέτρα εφαρμόζονται επιλεκτικά, δεδομένου ότι περιορίζονται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, στην ENVC. Η εν λόγω επιλεκτική επιδότηση δύναται να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό, εφόσον προσφέρει στην ENVC πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες ανταγωνίστριες επιχειρήσεις που δεν λαμβάνουν ενίσχυση. Ως προς αυτό, το γεγονός ότι η ENVC υφίσταται τον ανταγωνισμό των κορεατικών ναυπηγείων δεν μειώνει σε τίποτα το γεγονός ότι βρίσκεται επίσης σε ανταγωνισμό με άλλα ναυπηγεία στην κοινοτική αγορά. Τέλος, επειδή η ναυπηγική βιομηχανία αποτελεί οικονομική δραστηριότητα που συνεπάγεται σημαντικές συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών, τα μέτρα κινδυνεύουν να επηρεάσουν τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ τους.

(20)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι το κοινοποιηθέν μέτρο ενίσχυσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

(21)

Κατά γενικό κανόνα, μια κρατική ενίσχυση μπορεί να θεωρείται συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά μόνον εφόσον είναι αναγκαία για να παρακινήσει την αποδέκτρια επιχείρηση να ενεργήσει κατά τρόπο που να συμβάλει στην επίτευξη του στόχου στον οποίο αποβλέπει η σχετική παρέκκλιση (9).

(22)

Η Επιτροπή παρατηρεί σχετικά ότι στόχος του κανονισμού ΠΑΜ ήταν «να είναι πράγματι σε θέση τα κοινοτικά ναυπηγεία να ανταπεξέρχονται στον αθέμιτο ανταγωνισμό της Κορέας» (βλ. αιτιολογική σκέψη 6). Ως εκ τούτου, θα ήταν δυνατό να εγκριθεί άμεση ενίσχυση ύψους 6 % κατ’ ανώτατο όριο της συμβατικής αξίας προ της ενίσχυσης, εφόσον για τη σύμβαση υπήρξε ανταγωνισμός και είχε υποβληθεί χαμηλότερη προσφορά από κορεατικό ναυπηγείο (άρθρο 2).

(23)

Η Πορτογαλία ισχυρίζεται στην παρούσα υπόθεση ότι, έστω και εάν η ENVC δεν είχε λάβει καμία εγγύηση ότι θα λάμβανε ενίσχυση, κατά την υπογραφή των συμβάσεων, ανέμενε να την λάβει, εφόσον οι συμβάσεις πληρούσαν τους αντικειμενικούς όρους για να είναι επιλέξιμες, για τη χορήγηση ενίσχυσης βάσει του κανονισμού ΠΑΜ.

(24)

Πάντως, η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη περίπτωση κανένα επαρκές αποδεικτικό στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η ενίσχυση ήταν καθοριστική για την απόφαση της ENVC να υπογράψει τις συμβάσεις.

(25)

Όπως αναφέρεται στην απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας έρευνας, οι πορτογαλικές αρχές υπέβαλαν αντίγραφο επιστολής ενός εφοπλιστή, ο οποίος δήλωνε ότι για έξι από τις εν λόγω συμβάσεις (πλοία C 228 έως C 233), ο ίδιος είχε λάβει προσφορές με χαμηλότερες τιμές από μέρους κορεατικών ναυπηγείων. Η επιστολή αυτή είχε ημερομηνία 9 Μαρτίου 2005, πράγμα που σημαίνει ότι είχε σταλεί στην ENVC μετά την υπογραφή από το ναυπηγείο των συμβάσεων που αντιστοιχούν στις προσφορές αυτές. Κατά συνέπεια, προκύπτει ότι όταν το ναυπηγείο υπέγραψε τις έξι πρώτες συμβάσεις, δεν μπορούσε να έχει τη βεβαιότητα ότι οι συμβάσεις αυτές πληρούσαν τους όρους επιλεξιμότητας. Όσον αφορά την 7η σύμβαση (πλοίο C 210), η κατάσταση μοιάζει εξίσου αμφίβολη, δεδομένου ότι υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες οι προσφορές σε χαμηλότερες τιμές που υποβλήθηκαν από την Κορέα δεν στάλθηκαν στην ENVC παρά μόνο στις 31 Μαρτίου 2005, ήτοι την ίδια ημέρα της υπογραφής της σύμβασης από το ναυπηγείο.

(26)

Η Πορτογαλία δεν υπέβαλε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι πριν από την υπογραφή των συμβάσεων η ENVC είχε λάβει, επίσημα ή ανεπίσημα, ενδείξεις από μέρους των πορτογαλικών αρχών που δημιουργούσαν προσδοκίες ότι η ενίσχυση θα μπορούσε να χορηγηθεί όσον αφορά τις συμβάσεις αυτές (10). Αντίθετα, φαίνεται ότι η ENVC ήταν πρόθυμη να εκτελέσει τις συμβάσεις αυτές ακόμη και χωρίς να έχει τη βεβαιότητα της χορήγησης ενίσχυσης. Στο έγγραφο που υποβλήθηκε μετά την κίνηση της διαδικασίας έρευνας, οι πορτογαλικές αρχές δήλωσαν ιδίως ότι η ENVC όφειλε νομίμως να κατασκευάσει τα πλοία ακόμη και αν η ενίσχυση δεν είχε εγκριθεί. Εξάλλου, η Πορτογαλία υπογράμμισε ότι στην παρούσα υπόθεση, η ENVC είχε υποβάλει αίτηση για τη χορήγηση ενίσχυσης μόνο μετά τη λήξη της ισχύος του κανονισμού ΠΑΜ, πράγμα που φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι το ναυπηγείο ήταν πρόθυμο να εκτελέσει τα σχέδια, διατρέχοντας τον κίνδυνο να μην λάβει ενίσχυση.

(27)

Κατά κανόνα, η Επιτροπή θεωρεί επίσης ότι για να έχουν οι ενισχύσεις χαρακτήρα κινήτρου πρέπει η αντίστοιχη αίτηση να υποβληθεί πριν από την έναρξη του σχεδίου (11). Αποδεικνύεται ότι το στοιχείο αυτό δεν υπήρχε. Η αίτηση ενίσχυσης υποβλήθηκε μόνο μετά την υπογραφή των συμβάσεων (ήτοι, τον Ιούλιο του 2005, ενώ οι συμβάσεις είχαν υπογραφεί το Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2005). Από την άλλη πλευρά, η Πορτογαλία δεν ενέκρινε την ενίσχυση παρά σε εθνικό επίπεδο (με την επιφύλαξη της έγκρισης της Επιτροπής) και πάνω από ένα χρόνο μετά την υποβολή της αίτησης. Κατά συνέπεια, προκύπτει επίσης ότι, από τυπική άποψη, οι απαιτούμενοι όροι σχετικά με το χαρακτήρα κινήτρου της ενίσχυσης δεν πληρούνται.

(28)

Κατόπιν αυτών, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Πορτογαλία δεν υπέβαλε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για το χαρακτήρα κινήτρου της ενίσχυσης.

(29)

Όσον αφορά τη νομική βάση για την έγκριση της ενίσχυσης, η Πορτογαλία δεν υπέβαλε κανένα νέο ισχυρισμό που να μπορεί να άρει τις επιφυλάξεις τις οποίες εξέφρασε η Επιτροπή στην απόφασή της για την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας. Ο βασικός ισχυρισμός της Πορτογαλία, ως προς αυτό, είναι ότι οι συμβάσεις είναι επιλέξιμες για τη χορήγηση ενίσχυσης, διότι υπογράφηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής του κανονισμού ΠΑΜ. Η Πορτογαλία επισημαίνει επίσης ότι, το γεγονός ότι η κοινοποίηση έγινε μετά τη λήξη ισχύος του κανονισμού ΠΑΜ, δεν είχε καμία επίπτωση στην επιλεξιμότητα των συμβάσεων.

(30)

Πάντως, η Επιτροπή εξήγησε σε προγενέστερη απόφαση (12), το λόγο για τον οποίο θεωρούσε ότι ο κανονισμός ΠΑΜ δεν αποτελούσε ισχύουσα νομική βάση για την έγκριση νέων λειτουργικών ενισχύσεων υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας.

(31)

Η Επιτροπή σημειώνει ότι η χρονική ισχύς του κανονισμού ΠΑΜ καθορίζεται βάσει του άρθρου 5 (13), που προβλέπει ότι «λήγει στις 31 Μαρτίου 2005». Το γεγονός ότι το άρθρο 4 του κανονισμού ΠΑΜ αναφέρει ότι «ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται για τις οριστικές συμβάσεις που υπογράφονται από την έναρξη της ισχύος του έως την εκπνοή της» αποτελεί, κατά τη γνώμη της Επιτροπής, προϋπόθεση συμβιβάσιμου ούτε καθορισμό της χρονικής ισχύος του κανονισμού.

(32)

Αυτό επιβεβαιώνεται και από το δεύτερο μέρος του άρθρου 4, όπου προβλέπεται ότι ο κανονισμός ΠΑΜ εφαρμόζεται «εξαιρουμένων των οριστικών συμβάσεων που θα έχουν υπογραφεί προτού η Κοινότητα γνωστοποιήσει μέσω της Επίσημης Εφημερίδας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ότι έχει κινήσει διαδικασία επίλυσης διαφορών κατά της Κορέας (…), καθώς και των οριστικών συμβάσεων που θα υπογραφούν εντός ενός τουλάχιστον μηνός αφ’ ότου η Επιτροπή γνωστοποιήσει, μέσω της Επίσημης Εφημερίδας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ότι η κινηθείσα διαδικασία επίλυσης της διαφοράς έχει τελεσφορήσει ή έχει ανασταλεί».

(33)

Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι ο κανονισμός ΠΑΜ θα εφαρμοζόταν μόνον εάν υπήρχε εκκρεμούσα διαφορά με την Κορέα (14), και οπωσδήποτε όχι μετά την 31η Μαρτίου 2005.

(34)

Η ερμηνεία αυτή επιβεβαιώνεται από το ίδιο τον σκοπό του κανονισμού ΠΑΜ: «ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο, και με σκοπό την υποστήριξη των κοινοτικών ναυπηγείων στους τομείς που έχουν υποστεί δυσμενείς επιπτώσεις, υπό μορφή υλικής ζημίας και σοβαρής βλάβης λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού της Κορέας, θα πρέπει να εγκριθεί ο προσωρινός αμυντικός μηχανισμός για περιορισμένους τομείς της αγοράς και για περιορισμένη και σύντομη χρονική διάρκεια μόνο» (15) (αιτιολογική σκέψη 3).

(35)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, εφόσον οι ημερομηνίες υποβολής της αίτησης ενίσχυσης από μέρους της ENVC προς τις πορτογαλικές αρχές, της έγκρισής της από αυτές και της κοινοποίησής της στην Επιτροπή είναι μεταγενέστερες της λήξης ισχύος του κανονισμού ΠΑΜ, προκύπτει σαφώς ότι τα εν λόγω μέτρα δεν εμπίπτουν στα χρονικά όρια για την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού.

(36)

Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι, όπως εξήγησε ήδη στην απόφασή της να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας, ο κανονισμός ΠΑΜ πρέπει να ερμηνευθεί βάσει των διεθνών υποχρεώσεων της Κοινότητας. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η κοινοτική νομοθεσία πρέπει να ερμηνεύεται στο μέτρο του δυνατού, με τρόπο σύμφωνο προς το διεθνές δίκαιο και προς τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Κοινότητα στο πλαίσιο του ΠΟΕ (16).

(37)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Κορέα αμφισβήτησε το συμβιβάσιμο του κανονισμού ΠΑΜ προς τους κανόνες του ΠΟΕ. Στις 22 Απριλίου 2005, μια ειδική επιτροπή του ΠΟΕ δημοσίευσε έκθεση που είχε ως συμπέρασμα ότι ο ΠΑΜ και πολλά εθνικά καθεστώτα στο πλαίσιο του εν λόγω μηχανισμού, που ίσχυαν τη στιγμή που η Κορέα κίνησε διαδικασία επίλυσης διαφορών ενώπιον του ΠΟΕ, αντέκειντο προς το άρθρο 23 παράγραφος 1 του μνημονίου συμφωνίας για τους κανόνες και τις διαδικασίες που διέπουν την επίλυση διαφορών (ΜΣΕΔ) (17). Στις 20 Ιουνίου 2005, το όργανο επίλυσης των διαφορών (ΟΕΔ) του ΠΟΕ ενέκρινε την έκθεση της ειδικής επιτροπής, συμπεριλαμβανομένης και της σύστασης να εναρμονίσει η Κοινότητα τον κανονισμό ΠΑΜ, καθώς και τα εθνικά καθεστώτα που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του ΠΑΜ, προς τις υποχρεώσεις που προβλέπουν οι συμφωνίες του ΠΟΕ (18). Στις 20 Ιουλίου 2005, η Κοινότητα ενημέρωσε τον ΟΕΔ ότι είχε ήδη συμμορφωθεί με την απόφαση και τις συστάσεις του, δεδομένου ότι ο κανονισμός ΠΑΜ είχε παύσει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2005 και τα κράτη μέλη δεν μπορούσαν πλέον να χορηγούν ενισχύσεις λειτουργίας δυνάμει του εν λόγω κανονισμού.

(38)

Τόσο στην έκθεση της ειδικής επιτροπής του ΠΟΕ όσο και στην απόφαση του ΟΕΔ με την οποία εγκρίθηκε η εν λόγω έκθεση, καταδικάζεται ο κανονισμός ΠΑΜ αυτός καθαυτός ως αντίθετος προς τους κανόνες του ΠΟΕ, η δε Κοινότητα να θέσει τέλος στην εφαρμογή του. Η υποχρέωση που επιβλήθηκε στην Κοινότητα υποχρεούται να εφαρμόσει την απόφαση του ΟΕΔ καλύπτει και τις αποφάσεις που θα ληφθούν στο μέλλον όσον αφορά τη χορήγηση νέων ενισχύσεων δυνάμει του κανονισμού ΠΑΜ (19). Όταν η Κοινότητα ενημέρωσε το ΟΕΔ ότι είχε ήδη συμμορφωθεί με την απόφαση και με τις συστάσεις του, δεδομένου ότι ο κανονισμός ΠΑΜ είχε παύσει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2005 και τα κράτη μέλη δεν μπορούσαν πλέον να χορηγούν ενισχύσεις λειτουργίας δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, δεσμεύτηκε συγχρόνως να παύσει να εφαρμόζει αυτόν τον κανονισμό για την έγκριση νέων ενισχύσεων. Κατά συνέπεια, η έγκριση της υπό εξέταση ενίσχυσης θα είχε ως αποτέλεσμα την παραβίαση των διεθνών δεσμεύσεων της Κοινότητας.

(39)

Το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν παρέτεινε την ισχύ του εν λόγω κανονισμού μετά τη λήξη του αποδεικνύει σαφώς ότι δεν είχε την πρόθεση να συνεχίσει να επιτρέπει στην Επιτροπή να εγκρίνει ενισχύσεις δυνάμει του κανονισμού ΠΑΜ. Αυτό συνάδει με την απάντηση της Κοινότητας στην απόφαση του ΟΕΔ, με την οποία τον ενημέρωσε ότι τα κράτη μέλη δεν θα μπορούσαν πλέον να συνεχίσουν να χορηγούν ενισχύσεις λειτουργίας δυνάμει του εν λόγω κανονισμού.

(40)

Η Πορτογαλία δεν υπέβαλε κανένα νέο ισχυρισμό για να αμφισβητήσει την άποψη της Επιτροπής, όπως εκφράστηκε στην απόφαση κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας και επανέλαβε τα παραπάνω στοιχεία.

(41)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κοινοποιηθείσα ενίσχυση δεν μπορεί να εγκριθεί βάσει του κανονισμού ΠΑΜ. Εφόσον δεν εφαρμόζεται καμία άλλη παρέκκλιση δυνάμει του άρθρου 87 παράγραφοι 2 ή 3 της συνθήκης ΕΚ, η ενίσχυση δεν είναι συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/29

(1)

Η Επιτροπή έχει λάβει πληροφορίες που αναφέρουν ότι το ανώτατο δικαστήριο του Ελ Σαλβαδόρ σε απόφασή του της 28ης Οκτωβρίου 2007 για τις υποθέσεις 63-2007 και 69-2007 έκρινε ως ασύμβατες με το άρθρο 47 του συντάγματος του Ελ Σαλβαδόρ ορισμένες διατάξεις της σύμβασης αριθ. 87 περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας του συνδικαλιστικού δικαιώματος της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

(2)

Το άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005 προβλέπει την προσωρινή αναστολή του ειδικού καθεστώτος κινήτρων που αναφέρεται στο τμήμα 2 του κεφαλαίου ΙΙ του εν λόγω κανονισμού, ιδίως εάν η εθνική νομοθεσία δεν ενσωματώνει πλέον τις συμβάσεις που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού και οι οποίες έχουν επικυρωθεί χάριν συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις του άρθρου 9 παράγραφος 1 και 2 ή εάν η εν λόγω νομοθεσία δεν εφαρμόζεται αποτελεσματικά.

(3)

Η σύμβαση αριθ. 87 περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας του συνδικαλιστικού δικαιώματος της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙΙ μέρος Α σημείο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005.

(4)

Η Επιτροπή διενήργησε προκαταρκτική εξέταση σχετικά με την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου του Ελ Σαλβαδόρ για τις υποθέσεις 63-2007 και 69-2007 και διαπίστωσε ότι είναι αναγκαίο να αναλυθούν περαιτέρω οι νομικές συνέπειες της απόφασης αυτής για να διαπιστωθεί εάν αιτιολογούν την προσωρινή αναστολή του ειδικού καθεστώτος κινήτρων. Επομένως, η Επιτροπή θεωρεί ότι υπάρχει επαρκής βάση για τη διεξαγωγή έρευνας.

(5)

Οι διαβουλεύσεις με την επιτροπή γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων πραγματοποιήθηκαν στις 3 Μαρτίου 2008,

18.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 108/30

(1)

Το άρθρο 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ προβλέπει ότι ένα κράτος μέλος μπορεί, επί περίοδο 12 ετών από την ημερομηνία κοινοποίησης της εν λόγω οδηγίας, να εγκρίνει τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων τα οποία περιέχουν δραστικές ουσίες που δεν αναφέρονται στο παράρτημα I της εν λόγω οδηγίας και τα οποία διατίθενται ήδη στην αγορά δύο έτη μετά την ημερομηνία κοινοποίησης, ενώ παράλληλα οι εν λόγω ουσίες εξετάζονται σταδιακά στο πλαίσιο σχετικού προγράμματος εργασίας.

(2)

Οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1112/2002 (2) και (ΕΚ) αριθ. 2229/2004 (3) της Επιτροπής ορίζουν τις λεπτομέρειες εφαρμογής της τέταρτης φάσης του προγράμματος εργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου.

(3)

Η ουσία rotenone, το εκχύλισμα από equisetum και η υδροχλωρική κινίνη είναι ουσίες που προβλέπονται στο τέταρτο στάδιο του προγράμματος.

(4)

Οι μόνοι παραγωγοί που υπέβαλαν κοινοποίηση για την ουσία rotenone, το εκχύλισμα από Equisetum και την υδροχλωρική κινίνη ενημέρωσαν την Επιτροπή στις 5 Ιανουαρίου 2007, 15 Φεβρουαρίου 2007 και 20 Ιουνίου 2007 αντίστοιχα, ότι δεν επιθυμούν πλέον να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα εργασίας γι’ αυτές τις δραστικές ουσίες και, επομένως, δεν θα υποβληθούν περαιτέρω πληροφορίες. Κατά συνέπεια, οι εν λόγω δραστικές ουσίες δεν πρέπει να καταχωρισθούν στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ.

(5)

Η Επιτροπή, μαζί με εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, παρουσίασαν και αξιολόγησαν στοιχεία σχετικά με την ουσία rotenone που έδειξαν ότι χρειάζεται να συνεχιστεί η χρήση των συγκεκριμένων ουσιών. Επομένως, δικαιολογείται υπό τις παρούσες συνθήκες και για ορισμένες βασικές χρήσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν αποτελεσματικές εναλλακτικές να παραταθεί η περίοδος που προβλέπεται για την ανάκληση των εγκρίσεων, με τον παράλληλο καθορισμό αυστηρών όρων που θα αποσκοπούν στην ελαχιστοποίηση των ενδεχόμενων κινδύνων.

(6)

Για όσες δραστικές ουσίες είναι σύντομος ο χρόνος προειδοποίησης για την ανάκληση φυτοπροστατευτικών προϊόντων που περιέχουν τις ουσίες αυτές, είναι εύλογο να δοθεί περίοδος χάριτος για τη διάθεση, την αποθήκευση, την κυκλοφορία στην αγορά και τη χρήση υπαρχόντων αποθεμάτων ανώτατης διάρκειας δώδεκα μηνών, ώστε να δοθεί η δυνατότητα να απορροφηθούν τα υπάρχοντα αποθέματα το πολύ σε μία ακόμη καλλιεργητική περίοδο. Στις περιπτώσεις που παρέχεται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα προειδοποίησης, η περίοδος χάριτος μπορεί να συντομευτεί ώστε να λήγει με το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου.

(7)

Η παρούσα απόφαση δεν προδικάζει την υποβολή αίτησης για τις εν λόγω δραστικές ουσίες σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ με σκοπό την πιθανή καταχώρισή τους στο παράρτημα Ι.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

α)

οι εγκρίσεις των φυτοπροστατευτικών προϊόντων που περιέχουν τις δραστικές ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι ανακαλούνται το αργότερο στις 10 Οκτωβρίου 2008·

β)

από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας απόφασης δεν χορηγούνται ούτε ανανεώνονται εγκρίσεις για φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν τις εν λόγω δραστικές ουσίες.

α)

εξασφαλίζουν ότι δεν υπάρχουν τυχόν επιβλαβείς επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων ή των ζώων ούτε απαράδεκτες επιδράσεις στο περιβάλλον·

β)

εξασφαλίζουν ότι αυτά τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που παραμένουν στην αγορά φέρουν νέα επισήμανση που ανταποκρίνεται στις συνθήκες περιορισμένης χρήσης·

γ)

επιβάλλουν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου ώστε να μειωθούν τυχόν πιθανοί κίνδυνοι·

δ)

διασφαλίζουν ότι έχουν διερευνηθεί σοβαρά όλες οι εναλλακτικές λύσεις για τις εν λόγω χρήσεις.