25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/1

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 3223/94, σε εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, προβλέπει τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημά του.

(2)

Σε εφαρμογή των προαναφερθέντων κριτηρίων, οι κατ' αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή πρέπει να καθοριστούν, όπως αναγράφονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού,

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/3

(1)

Στο άρθρο 5 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1913/2006 της Επιτροπής (2) υπάρχει ένα λάθος όσον αφορά τον προσδιορισμό της γενεσιουργού αιτίας για την ενίσχυση που χορηγείται για τη διάθεση ορισμένων γαλακτοκομικών προϊόντων, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2707/2000 της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2000, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 του Συμβουλίου όσον αφορά τη χορήγηση κοινοτικής ενίσχυσης για τη διάθεση γάλακτος και ορισμένων γαλακτοκομικών προϊόντων στους μαθητές των σχολικών ιδρυμάτων (3). Θα πρέπει συνεπώς να διορθωθεί αυτό το λάθος, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε παραπλανητική ερμηνεία.

(2)

Το κείμενο του άρθρου 11 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1913/2006 φαίνεται να είναι περιττό λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 6. Για λόγους σαφήνειας του κειμένου συνεπώς θα πρέπει να διαγραφεί από τη διάταξη αυτή η φράση «για την οποία η γενεσιουργός αιτία είναι η 1η Οκτωβρίου».

(3)

Η διαδικασία κωδικοποίησης του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2825/93 της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 1993, περί λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92 του Συμβουλίου όσον αφορά τον καθορισμό και τη χορήγηση προσαρμοσμένων επιστροφών για τα σιτηρά που εξάγονται υπό τη μορφή οινοπνευματωδών ποτών (4) και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2000 της Επιτροπής, της 15ης Μαρτίου 2000, περί λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 του Συμβουλίου όσον αφορά τα καθεστώτα αγοράς στη δημόσια παρέμβαση στον τομέα του βοείου κρέατος (5), ολοκληρώθηκε πριν από την έκδοση και τη δημοσίευση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1913/2006. Οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 2825/93 και (ΕΚ) αριθ. 562/2000 καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν στις 30 Νοεμβρίου 2006 από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1670/2006 της Επιτροπής (κωδικοποιημένη έκδοση) (6) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1669/2006 της Επιτροπής (κωδικοποιημένη έκδοση) (7) αντιστοίχως. Οι παραπομπές στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2825/93 και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 562/2000 είναι απαρχαιωμένες και θα πρέπει συνεπώς να γίνουν οι σχετικές διορθώσεις στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2006.

(4)

Η τροποποίηση και οι διορθώσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό ισχύουν από την ίδια ημερομηνία που ισχύει και ο τροποποιημένος κανονισμός.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1913/2006 θα πρέπει να τροποποιηθεί και να διορθωθεί αναλόγως.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπει ο παρών κανονισμός είναι σύμφωνα με τη γνώμη των σχετικών επιτροπών διαχείρισης,

1)

Στο άρθρο 5, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται ως εξής:

«4.   Για την ενίσχυση που χορηγείται για τη διάθεση ορισμένων γαλακτοκομικών προϊόντων σε μαθητές σχολείων, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2707/2000, γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η πρώτη ημέρα της περιόδου που αφορά η αίτηση πληρωμής η οποία προβλέπεται στο άρθρο 11 αυτού του κανονισμού.»

2)

Στο άρθρο 11, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Το άρθρο 18 αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 18

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1670/2006

Το άρθρο 6 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1670/2006 αντικαθίσταται ως εξής:

4)

Το άρθρο 21 αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 21

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1669/2006

Το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1669/2006 αντικαθίσταται ως εξής:

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/5

(1)

Στο άρθρο 4 παράγραφος 2, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1786/2003 καθορίζει το ποσό της ενίσχυσης προς καταβολή στις επιχειρήσεις μεταποίησης για τις αποξηραμένες χορτονομές, εντός του ορίου της μέγιστης εγγυημένης ποσότητας που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 382/2005 της Επιτροπής, της 7ης Μαρτίου 2005, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1786/2003 του Συμβουλίου σχετικά με την κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα των αποξηραμένων χορτονομών (2), τα κράτη μέλη έχουν ανακοινώσει στην Επιτροπή τις ποσότητες αποξηραμένων χορτονομών για τις οποίες έχουν υποβληθεί αιτήσεις ενίσχυσης όσον αφορά την περίοδο εμπορίας 2006/2007. Όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις αυτές, δεν υπάρχει υπέρβαση της μέγιστης εγγυημένης ποσότητας για τις αποξηραμένες χορτονομές.

(3)

Συνεπώς, το ποσό της ενίσχυσης για τις αποξηραμένες χορτονομές ανέρχεται σε 33 ευρώ ανά τόνο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1786/2003.

(4)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης σιτηρών,

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/6

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να καθορίζει με κανονισμό ανώτατο όριο κάτω από το οποίο οι ενισχύσεις θεωρούνται ότι δεν πληρούν όλα τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης και συνεπώς δεν υπόκεινται στη διαδικασία κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(2)

Βάσει του εν λόγω κανονισμού, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (3), με τον οποίο ορίζεται ανώτατο όριο 100 000 ευρώ ανά δικαιούχο για τριετή περίοδο. Αρχικά ο εν λόγω κανονισμός δεν ίσχυε για τους τομείς της γεωργίας, της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και των μεταφορών, λόγω των ειδικών κανόνων που ισχύουν για τους τομείς αυτούς.

(3)

Όσον αφορά τους τομείς της γεωργίας και της αλιείας, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας (4) θεσπίστηκε ειδικό ανώτατο όριο 3 000 ευρώ ανά δικαιούχο για τριετή περίοδο για τους εν λόγω τομείς, καθώς βάσει της εμπειρίας που απέκτησε η Επιτροπή, ήταν δυνατό να υποστηριχτεί ότι η χορήγηση πολύ χαμηλών ποσών ενίσχυσης στους τομείς αυτούς δεν ικανοποιεί τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, εφόσον πληρούνται ορισμένοι όροι. Πρόκειται για την περίπτωση κατά την οποία, αφενός το ποσό που λαμβάνουν οι μεμονωμένοι παραγωγοί παραμένει μικρό, και αφετέρου το συνολικό επίπεδο της χορηγούμενης ενίσχυσης στους εν λόγω τομείς δεν υπερβαίνει ένα μικρό ποσοστό της αξίας της παραγωγής.

(4)

Λόγω της μεταβολής των οικονομικών συνθηκών και υπό το πρίσμα των εμπειριών που αποκτήθηκαν από την εφαρμογή των υφιστάμενων γενικών κανόνων για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, κρίνεται απαραίτητη η αλλαγή των κανόνων αυτών. Για τον λόγο αυτό η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (5). Ο εν λόγω κανονισμός αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001, αύξησε το γενικό ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας από 100 000 σε 200 000 ευρώ, επεξέτεινε την εφαρμογή του κανονισμού και στον τομέα που αφορά την μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων και εισήγαγε νέο ανώτατο όριο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας ύψους 100 000 ευρώ για κρατικές ενισχύσεις στον κλάδο των οδικών μεταφορών.

(5)

Πρόσφατες εμπειρίες από την εφαρμογή των κανόνων των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και ιδίως του ανώτατου ορίου των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 και στις κατευθυντήριες γραμμές για την εξέταση κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας (6) έδειξαν ότι ο κίνδυνος στρέβλωσης του ανταγωνισμού από τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας είναι μικρότερος από αυτόν που είχε προβλεφθεί το 2004.

(6)

Υπό το πρίσμα της εμπειρίας που απέκτησε η Επιτροπή, οι ενισχύσεις σε επιχειρήσεις στον τομέα της αλιείας που δεν υπερβαίνουν τα 30 000 ευρώ ανά δικαιούχο επί οποιαδήποτε τριετή περίοδο μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών ή/και δεν στρεβλώνουν ούτε απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό στις περιπτώσεις που το συνολικό ποσό τέτοιων ενισχύσεων οι οποίες χορηγούνται σε όλες τις επιχειρήσεις στον τομέα της αλιείας επί τρία έτη βρίσκονται κάτω από ανώτατο όριο που αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 2,5 % της ετήσιας αλιευτικής παραγωγής. Συνεπώς, οι εν λόγω ενισχύσεις δεν εμπίπτουν στο άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Τα έτη που λαμβάνονται υπόψη για τον σκοπό αυτό είναι τα οικονομικά έτη που χρησιμοποιούνται για φορολογικούς σκοπούς στο οικείο κράτος μέλος. Η σχετική τριετής περίοδος πρέπει να αξιολογηθεί σε κυλιόμενη βάση, έτσι ώστε για κάθε νέα ενίσχυση ήσσονος σημασίας, να προσδιορίζεται το συνολικό ποσό της χορηγούμενης ενίσχυσης κατά το υπόψη οικονομικό έτος καθώς και κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη.

(7)

Κατά την χορήγηση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες κρατικές ενισχύσεις που έχουν χορηγηθεί από ένα κράτος μέλος.

(8)

Δεν πρέπει να είναι δυνατή η κατάτμηση των μέτρων κρατικής ενίσχυσης που υπερβαίνουν το όριο το οποίο ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε περισσότερα μικρότερα τμήματα κατά τρόπον ώστε τα τμηματικά αυτά ποσά να εμπίπτουν πλέον στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(9)

Συμβαδίζοντας με τις αρχές οι οποίες διέπουν τις ενισχύσεις που εμπίπτουν στο άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας πρέπει να θεωρούνται ότι χορηγούνται κατά τη στιγμή που εκχωρείται στον δικαιούχο το νόμιμο δικαίωμα εκταμίευσης της ενίσχυσης βάσει του ισχύοντος εθνικού καθεστώτος.

(10)

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έχει αποφανθεί ότι, αφ’ ης στιγμής η Κοινότητα έχει θεσπίσει νομοθεσία για τη συγκρότηση κοινής οργάνωσης της αγοράς σε έναν συγκεκριμένο γεωργικό τομέα, τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να απέχουν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να εισαγάγει εξαιρέσεις στην κοινή οργάνωση της αγοράς (7). Η αρχή αυτή ισχύει επίσης και για τον τομέα της αλιείας. Για το λόγο αυτό, ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να ισχύει για ενισχύσεις, το ύψος των οποίων καθορίζεται βάσει τιμής ή ποσότητας προϊόντων που διατίθενται στην αγορά.

(11)

Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις εξαγωγικές ενισχύσεις ή σε ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που ευνοούν τα εγχώρια έναντι των εισαγόμενων προϊόντων. Επιπλέον, δεν πρέπει να υπάγονται σε αυτόν οι ενισχύσεις για την χρηματοδότηση της δημιουργίας και λειτουργίας δικτύου διανομής σε άλλες χώρες. Οι ενισχύσεις για την κάλυψη δαπανών συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή για μελέτες ή υπηρεσίες παροχής συμβουλών που απαιτούνται για την διάθεση νέου ή υφιστάμενου προϊόντος σε νέα αγορά, δεν αποτελούν κανονικά ενισχύσεις στην εξαγωγή.

(12)

Στον παρόντα κανονισμό είναι σκόπιμο να μην υπάγονται οι προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (8) λόγω των προβλημάτων που σχετίζονται με τον προσδιορισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης των ενισχύσεων που χορηγούνται σε επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας.

(13)

Βάσει των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, οι ενισχύσεις που χρησιμεύουν για την αύξηση της αλιευτικής ικανότητας και οι ενισχύσεις που χορηγούνται για την ναυπήγηση ή αγορά αλιευτικών σκαφών δεν πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, εκτός των ενισχύσεων για τον εκσυγχρονισμό στο κατάστρωμα, που αναφέρονται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (9).

(14)

Προς χάριν της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της ορθής εφαρμογής του ανώτατου ορίου για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο υπολογισμού. Για να διευκολυνθεί ο υπολογισμός αυτός και σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006, ενδείκνυται τα ποσά της ενίσχυσης, που δεν καταβάλλονται υπό μορφή επιχορήγησης σε μετρητά, να μετατρέπονται στο ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης. Ο υπολογισμός του ισοδύναμου επιχορήγησης για διαφανείς μορφές ενίσχυσης με εξαίρεση τις μη επιστρεπτέες ενισχύσεις και για ενισχύσεις που είναι καταβλητέες σε περισσότερες δόσεις προϋποθέτει τη χρήση των επιτοκίων της αγοράς τα οποία ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης. Με σκοπό την ομοιόμορφη, διαφανή και ευχερή εφαρμογή των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, ως επιτόκια της αγοράς για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού πρέπει να θεωρούνται τα επιτόκια αναφοράς που καθορίζονται περιοδικά από την Επιτροπή επί τη βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή στο Διαδίκτυο. Ενίοτε ενδέχεται, ωστόσο, να είναι αναγκαία η προσθήκη πρόσθετων μονάδων βάσης στο κατώτατο επιτόκιο με γνώμονα τις παρεχόμενες ασφάλειες ή τον κίνδυνο που συνδέεται με τον δικαιούχο.

(15)

Προς χάριν της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της αποτελεσματικής παρακολούθησης, ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται μόνον στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χαρακτηρίζονται από διαφάνεια. Ως διαφανής θεωρείται μία ενίσχυση ως προς την οποία είναι δυνατόν να υπολογισθεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης χωρίς να είναι αναγκαία εκτίμηση κινδύνου. Ένας τέτοιος ακριβής υπολογισμός είναι δυνατός, επί παραδείγματι, για τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις επιτοκίου και τις φοροαπαλλαγές που υπόκεινται σε ανώτατο όριο. Οι ενισχύσεις που αποτελούν μέρος εισφοράς κεφαλαίου δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς είναι μικρότερο από το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε παροχή επιχειρηματικού κεφαλαίου κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις, που χορηγούνται για την προώθηση των επενδύσεων επιχειρηματικών κεφαλαίων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις (10) δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο καθεστώς παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων παρέχει κεφάλαια στην κάθε αποδέκτρια επιχείρηση μόνο μέχρι το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας υπό την προϋπόθεση ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση τα επιτόκια της αγοράς που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης.

(16)

Ο παρών κανονισμός δεν αποκλείει τη δυνατότητα ένα μέτρο, το οποίο έχει θεσπισθεί από ένα κράτος μέλος, να μην θεωρηθεί ενδεχομένως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης επί τη βάσει άλλων λόγων πλην αυτών που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, όπως επί παραδείγματι στην περίπτωση εισφορών κεφαλαίου, με το σκεπτικό ότι το εκάστοτε μέτρο αποφασίστηκε σε συμμόρφωση με την αρχή του επενδυτή ελεύθερης αγοράς.

(17)

Είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί νομικά η ασφάλεια για τα καθεστώτα εγγυήσεων τα οποία δεν είναι ικανά να επηρεάσουν τις συναλλαγές ή να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και σε σχέση με τα οποία είναι διαθέσιμα επαρκή στοιχεία ώστε να είναι δυνατή η αξιόπιστη εκτίμηση των τυχόν σχετικών δυνητικών επιπτώσεων. Για τον λόγο αυτό, ο παρών κανονισμός πρέπει να μετατρέπει το γενικής ισχύος ανώτατο όριο των 30 000 ευρώ ανά δικαιούχο για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε ένα ειδικό για την περίπτωση των εγγυήσεων ανώτατο όριο με βάση το καλυπτόμενο από εγγύηση ποσό του κάθε δανείου για το οποίο παρέχεται η εγγύηση. Το υπόψη ειδικό ανώτατο όριο ενδείκνυται να υπολογίζεται με εφαρμογή της μεθοδολογίας βάσει της οποίας εκτιμάται το ποσό κρατικής ενίσχυσης που εμπεριέχεται σε καθεστώτα εγγυήσεων προς κάλυψη δανείων χορηγούμενων σε βιώσιμες επιχειρήσεις. Η μεθοδολογία και τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του ειδικού για τις εγγυήσεις ανώτατου ορίου πρέπει να αποκλείουν τις προβληματικές επιχειρήσεις όπως αυτές ορίζονται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων. Το εν λόγω ειδικό ανώτατο όριο πρέπει επομένως να μην ισχύει ούτε για τις κατά περίπτωση επιμέρους ενισχύσεις οι οποίες δεν εντάσσονται στην εφαρμογή συγκεκριμένου καθεστώτος εγγυήσεων, ούτε για τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις, ούτε για εγγυήσεις των οποίων η υποκείμενη συναλλαγή δεν αποτελεί δάνειο, όπως είναι οι εγγυήσεις για συναλλαγές με αντικείμενο μετοχικό κεφάλαιο. Το ειδικό όριο είναι σκόπιμο να καθορίζεται με βάση το γεγονός ότι, αν ληφθεί υπόψη ένα ανώτατο επιτόκιο (καθαρό επιτόκιο υπερημερίας) ύψους 13 %, που αντιστοιχεί στο χειρότερο πιθανό σενάριο για τα καθεστώτα εγγυήσεων στην Κοινότητα, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης μιας εγγύησης ύψους 225 000 ευρώ μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ίδιο με το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό. Μόνον εγγυήσεις που καλύπτουν ποσοστό μέχρι και 80 % του υποκείμενου δανείου είναι σκόπιμο να υπόκεινται στο εν λόγω ειδικό ανώτατο όριο.

(18)

Η Επιτροπή υποχρεούται να εξασφαλίζει ότι τηρούνται οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, και ιδίως ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει των κανόνων για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας πληρούν τους σχετικούς όρους. Σύμφωνα με το άρθρο 10 της συνθήκης, τα κράτη μέλη διευκολύνουν την εργασία αυτή δημιουργώντας τους απαραίτητους μηχανισμούς για να εξασφαλισθεί ότι το συνολικό ύψος των ενισχύσεων που χορηγούνται βάσει των κανόνων για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, δεν υπερβαίνουν είτε το ανώτατο όριο των 30 000 ευρώ ανά δικαιούχο είτε το συνολικό ανώτατο όριο που καθορίζει η Επιτροπή βάσει της αξίας της αλιευτικής παραγωγής ανά κράτος μέλος επί περίοδο τριών οικονομικών ετών. Προς τον σκοπό αυτό, ενδείκνυται τα κράτη μέλη, όταν χορηγούν ενίσχυση ήσσονος σημασίας, να πληροφορούν την ενδιαφερόμενη επιχείρηση για το ποσό της ενίσχυσης και για το ότι η ενίσχυση θεωρείται ήσσονος σημασίας, με παραπομπή στον παρόντα κανονισμό. Πέραν αυτού, πριν από τη χορήγηση τέτοιων ενισχύσεων το εκάστοτε κράτος μέλος πρέπει να φροντίζει να λαμβάνει από την οικεία επιχείρηση δήλωση σχετικά με τις άλλες ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που έλαβε ενδεχομένως κατά τη διάρκεια του οικείου οικονομικού έτους και κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη και να εξακριβώνει προσεκτικά ότι η νέα ενίσχυση ήσσονος σημασίας δεν οδηγεί σε υπέρβαση των ανωτάτων ορίων που ισχύουν για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Εναλλακτικά, είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί συμμόρφωση με τα ανώτατα όρια μέσω της χρήσης κεντρικού μητρώου.

(19)

Για λόγους σαφήνειας και δεδομένου ότι το ανώτατο όριο των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας για τον τομέα της αλιείας διαφέρει από το ανώτατο όριο των αντίστοιχων ενισχύσεων για τον τομέα της γεωργίας, πρέπει να εκδοθεί ιδιαίτερος κανονισμός που να ισχύει μόνο για τον τομέα της αλιείας και να τροποποιηθεί ανάλογα ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1860/2004.

(20)

Βάσει της εμπειρίας της Επιτροπής και ιδίως βάσει της συχνότητας με την οποία απαιτείται γενικά η αναθεώρηση της πολιτικής των κρατικών ενισχύσεων και ιδίως έχοντας υπόψη την περίοδο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1860/2004, ενδείκνυται η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού να περιοριστεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013. Σε περίπτωση που η ισχύς του παρόντος κανονισμού λήξει χωρίς παράταση, πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη εξάμηνη περίοδος προσαρμογής όσον αφορά τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που καλύπτει ο παρών κανονισμός. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, ενδείκνυται η αποσαφήνιση των επιπτώσεων του κανονισμού σε ενισχύσεις που χορηγήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του,

α)

ενισχύσεων το ύψος των οποίων καθορίζεται βάσει της τιμής ή της ποσότητας προϊόντων που διατίθενται στην αγορά·

β)

ενισχύσεων για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές, δηλαδή για ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, με τη δημιουργία και τη λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με την εξαγωγική δραστηριότητα·

γ)

ενισχύσεων για τις οποίες τίθεται ως όρος η χρήση εγχώριων αγαθών αντί των εισαγόμενων·

δ)

ενισχύσεων που χρησιμεύουν για την αύξηση της αλιευτικής ικανότητας, εκπεφρασμένης σε χωρητικότητα ή ισχύ του σκάφους, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο ιδ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, εκτός εάν είναι ενισχύσεις για τον εκσυγχρονισμό στο κατάστρωμα βάσει των προβλεπόμενων στο άρθρο 11 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού·

ε)

ενισχύσεων για την αγορά ή τη ναυπήγηση αλιευτικών σκαφών·

στ)

ενισχύσεων που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις.

α)

«επιχειρήσεις του τομέα της αλιείας» νοούνται οι επιχειρήσεις που αναπτύσσουν δραστηριότητες παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας αλιευτικών προϊόντων·

β)

«αλιευτικά προϊόντα» νοούνται τα προϊόντα που ορίζονται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (11)·

γ)

«μεταποίηση και εμπορία» νοούνται όλες οι δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου του χειρισμού, της κατεργασίας, της παραγωγής και της διανομής που πραγματοποιούνται από τη στιγμή της εκφόρτωσης ή της αλίευσης μέχρι το στάδιο του τελικού προϊόντος.

α)

οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας υπό την προϋπόθεση ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση τα επιτόκια της αγοράς που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης·

β)

οι ενισχύσεις υπό μορφή εισφοράς κεφαλαίου δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας·

γ)

οι ενισχύσεις υπό μορφή παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο καθεστώς παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου παρέχει κεφάλαια στην κάθε αποδέκτρια επιχείρηση μόνο μέχρι το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας·

δ)

οι ενισχύσεις υπό τη μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις εφόσον το συνολικό ποσό των επιστρεπτέων προκαταβολών υπερβαίνει το ισχύον όριο βάσει του παρόντος κανονισμού·

ε)

οι επιμέρους ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει καθεστώτος εγγυήσεων σε μη προβληματικές επιχειρήσεις λογίζονται ως ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εφόσον το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου που παρέχεται βάσει του οικείου καθεστώτος δεν υπερβαίνει τα 225 000 ευρώ ανά επιχείρηση. Αν το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου ισοδυναμεί μόνο με ένα συγκεκριμένο ποσοστό του παραπάνω ανώτατου ποσού, γίνεται δεκτό ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της εγγύησης αντιστοιχεί σε ίδιο ποσοστό του εφαρμοστέου ανώτατου ορίου που καθορίζεται στην παράγραφο 2. Η εγγύηση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου.

α)

στον τίτλο, οι λέξεις «στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στον τομέα της γεωργίας»·

β)

στο άρθρο 1, οι λέξεις «στους τομείς της γεωργίας ή της αλιείας» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στον τομέα της γεωργίας»·

γ)

στο άρθρο 2:

δ)

στο άρθρο 3 παράγραφος 2, το τρίτο εδάφιο διαγράφεται·

ε)

στο άρθρο 4 παράγραφος 2, οι λέξεις «και αλιείας αντίστοιχα» διαγράφονται·

στ)

στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 4 παράγραφος 3, οι λέξεις «ή της αλιείας» διαγράφονται·

ζ)

το παράρτημα II καταργείται.

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/13

(1)

Κατόπιν της προσχώρησης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην Πράξη της Γενεύης του Διακανονισμού της Χάγης για τη διεθνή καταχώριση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων που θεσπίστηκε στις 2 Ιουλίου 1999 και εγκρίθηκε με την απόφαση 2006/954/ΕΚ του Συμβουλίου (2), και των σχετικών τροποποιήσεων του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002, είναι αναγκαία η θέσπιση τεχνικών μέτρων εφαρμογής.

(2)

Πρέπει, κατά συνέπεια, να τροποποιηθεί ανάλογα ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2245/2002 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2002, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002 του Συμβουλίου για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (3).

(3)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνωμοδότηση της επιτροπής που συστάθηκε κατά την έννοια του άρθρου 109 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002,

1)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 11α:

«Άρθρο 11α

Εξέταση των λόγων άρνησης καταχώρισης

1.   Στην περίπτωση κατά την οποία, σύμφωνα με το άρθρο 106ε παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002, το Γραφείο διαπιστώσει, κατά την εξέταση μιας διεθνούς καταχώρισης, ότι το σχέδιο ή το υπόδειγμα για το οποίο ζητείται προστασία δεν ανταποκρίνεται στον ορισμό του άρθρου 3 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού, ή ότι αντίκειται στη δημόσια τάξη ή στα χρηστά ήθη, το Γραφείο διαβιβάζει κοινοποίηση άρνησης στο Διεθνές Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας (εφεξής “το Διεθνές Γραφείο”) το αργότερο εντός έξι μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης της διεθνούς καταχώρισης, δηλώνοντας τους λόγους στους οποίους στηρίζεται η άρνηση, σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 2 της Πράξης της Γενεύης του Διακανονισμού της Χάγης για τη διεθνή καταχώριση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων που θεσπίστηκε στις 2 Ιουλίου 1999 (εφεξής “η Πράξη της Γενεύης”) και εγκρίθηκε με τον κανονισμό του Συμβουλίου 2006/954/ΕΚ (4).

2.   Το Γραφείο προσδιορίζει την προθεσμία εντός της οποίας ο δικαιούχος της διεθνούς καταχώρισης δύναται, σύμφωνα με το άρθρο 106ε παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002, να παραιτηθεί από τη διεθνή καταχώριση όσον αφορά την Κοινότητα, να περιορίσει τη διεθνή καταχώριση σε ένα ή ορισμένα από τα βιομηχανικά σχέδια και υποδείγματα όσον αφορά την Κοινότητα ή να υποβάλει τις παρατηρήσεις του.

3.   Στην περίπτωση κατά την οποία ο δικαιούχος της διεθνούς καταχώρισης υποχρεούται να ορίσει εκπρόσωπο σε διαδικασίες ενώπιον του Γραφείου σύμφωνα με το άρθρο 77 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002, η κοινοποίηση περιλαμβάνει αναφορά στην υποχρέωση του δικαιούχου να ορίσει εκπρόσωπο σύμφωνα με το άρθρο 78 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού.

Η προθεσμία που ορίζεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται mutatis mutandis.

4.   Εάν ο δικαιούχος δεν ορίσει εκπρόσωπο εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, το Γραφείο αρνείται την προστασία της διεθνούς καταχώρισης.

5.   Στην περίπτωση κατά την οποία ο δικαιούχος υποβάλλει, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, παρατηρήσεις που ικανοποιούν το Γραφείο, τούτο ανακαλεί την άρνηση και γνωστοποιεί την ανάκληση αυτή στο Διεθνές Γραφείο σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 4 της Πράξης της Γενεύης.

Στην περίπτωση κατά την οποία, σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 2 της Πράξης της Γενεύης, ο δικαιούχος υποβάλλει, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, παρατηρήσεις που δεν ικανοποιούν το Γραφείο, τούτο επιβεβαιώνει την απόφαση άρνησης της προστασίας για τη διεθνή καταχώριση. Η απόφαση υπόκειται σε προσφυγή σύμφωνα με τον τίτλο VII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002.

6.   Στην περίπτωση κατά την οποία ο δικαιούχος παραιτηθεί από τη διεθνή καταχώριση ή περιορίσει τη διεθνή καταχώριση σε ένα ή ορισμένα από τα βιομηχανικά σχέδια και υποδείγματα όσον αφορά την Κοινότητα, ενημερώνει το Διεθνές Γραφείο με τη διαδικασία της καταγραφής, σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 1 σημεία iv) και v) της Πράξης της Γενεύης. Ο δικαιούχος δύναται να ενημερώσει το Γραφείο με την υποβολή σχετικής δήλωσης.

2)

Το άρθρο 22 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 22

Ανανέωση της καταχώρισης κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος

1.   Η αίτηση ανανέωσης της καταχώρισης περιλαμβάνει:

2.   Τα δυνάμει του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002 πληρωτέα τέλη για την ανανέωση της καταχώρισης είναι τα εξής:

3.   Εάν η πληρωμή που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου καταβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2246/2002, θεωρείται ότι συνιστά αίτηση ανανέωσης υπό τον όρο ότι περιλαμβάνει κάθε μνεία που απαιτείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) του παρόντος άρθρου και σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού.

4.   Αν η αίτηση ανανέωσης υποβάλλεται εντός των προθεσμιών του άρθρου 13 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002, αλλά δεν πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις όσον αφορά την ανανέωση που ορίζει τόσο το άρθρο 13 του ανωτέρω κανονισμού όσο και ο παρών κανονισμός, το Γραφείο ενημερώνει τον αιτούντα για τις διαπιστωθείσες ελλείψεις.

5.   Στην περίπτωση κατά την οποία δεν κατατεθεί αίτηση ανανέωσης, ή κατατεθεί μετά τη λήξη της προθεσμίας που προβλέπεται στη δεύτερη φράση του άρθρου 13 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002 ή αν δεν έχουν καταβληθεί ή έχουν καταβληθεί εκπρόθεσμα τα τέλη ή αν δεν έχουν διορθωθεί εμπρόθεσμα οι εντοπισθείσες ελλείψεις, το Γραφείο διαπιστώνει ότι έχει λήξει η ισχύς της καταχώρισης και ενημερώνει σχετικά το δικαιούχο του κοινοτικού σήματος.

Στην περίπτωση πολλαπλής καταχώρισης, όταν τα καταβληθέντα τέλη δεν αρκούν για να καλύψουν όλα τα σχέδια και υποδείγματα για τα οποία ζητείται ανανέωση, το Γραφείο προβαίνει σε παρόμοια διαπίστωση μόνον αφού καθορίσει ποια σχέδια ή υποδείγματα καλύπτονται από το καταβληθέν ποσό.

Ελλείψει άλλων κριτηρίων για τον καθορισμό των σχεδίων και υποδειγμάτων που καλύπτονται, το Γραφείο ακολουθεί τη συνεχόμενη αριθμητική σειρά κατάταξής τους σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 4.

Το Γραφείο διαπιστώνει ότι έχει λήξει η ισχύς της καταχώρισης όλων των σχεδίων και υποδειγμάτων για τα οποία δεν έχουν καταβληθεί τέλη ανανέωσης ή δεν έχουν καταβληθεί εξ ολοκλήρου.

6.   Όταν η διαπίστωση βάσει της παραγράφου 5 καταστεί οριστική, το Γραφείο διαγράφει το σήμα από το μητρώο· η διαγραφή παράγει αποτελέσματα από την επομένη της ημερομηνίας κατά την οποία λήγει η υφιστάμενη καταχώριση.

7.   Όταν τα τέλη ανανέωσης που προβλέπονται στην παράγραφο 2 έχουν καταβληθεί, αλλά η καταχώριση δεν έχει ανανεωθεί, τα εν λόγω τέλη επιστρέφονται.

8.   Είναι δυνατόν να κατατεθεί μία μόνον αίτηση ανανέωσης για δύο ή περισσότερα σχέδια ή υποδείγματα, είτε περιλαμβάνονται, είτε όχι, στην ίδια πολλαπλή καταχώριση με πληρωμή των καταβλητέων τελών για κάθε ένα από τα σχέδια ή υποδείγματα, υπό την προϋπόθεση ότι οι δικαιούχοι ή οι εκπρόσωποι είναι οι ίδιοι σε κάθε περίπτωση.»

3)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 22α:

«Άρθρο 22α

Ανανέωση διεθνούς καταχώρισης στην οποία προσδιορίζεται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα

Η διεθνής καταχώριση ανανεώνεται απευθείας στο Διεθνές Γραφείο σύμφωνα με το άρθρο 17 της Πράξης της Γενεύης.»

4)

Στο άρθρο 31 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 6:

«6.   Στην περίπτωση κατά την οποία το Γραφείο κηρύσσει άκυρα τα αποτελέσματα διεθνούς καταχώρισης στο έδαφος της Κοινότητας, γνωστοποιεί την απόφασή του στο Διεθνές Γραφείο μόλις τούτη καταστεί οριστική.»

5)

Στο άρθρο 47 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 3:

«3.   Οι κοινοποιήσεις μεταξύ Γραφείου και Διεθνούς Γραφείου πραγματοποιούνται με αμοιβαία αποδεκτό τρόπο και μορφότυπο, και εάν είναι δυνατόν με ηλεκτρονικά μέσα. Κάθε αναφορά σε έντυπα θεωρείται ότι περιλαμβάνει και την ηλεκτρονική τους μορφή.»

6)

Στο άρθρο 71 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 3:

«3.   Το Γραφείο παρέχει πληροφορίες για τις διεθνείς καταχωρίσεις σχεδίων και υποδειγμάτων στα οποία προσδιορίζεται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα μέσω ηλεκτρονικού συνδέσμου προς την εύχρηστη βάση δεδομένων που διατηρεί το Διεθνές Γραφείο.»

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/16

(1)

Κατόπιν της προσχώρησης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην Πράξη της Γενεύης του Διακανονισμού της Χάγης για τη διεθνή καταχώριση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων που θεσπίστηκε στις 2 Ιουλίου 1999 (εφεξής «η Πράξη της Γενεύης») και εγκρίθηκε από την απόφαση 2006/954/ΕΚ του Συμβουλίου (2) και τις σχετικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002, είναι αναγκαία η θέσπιση μέτρων εφαρμογής όσον αφορά την καταβολή τελών στο Διεθνές Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας.

(2)

Το άρθρο 106γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002 ορίζει ότι τα τέλη προσδιορισμού που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 της Πράξης της Γενεύης αντικαθίστανται από ατομικό τέλος προσδιορισμού.

(3)

Το ποσό του τέλους καθορίζεται στη δήλωση σχετικά με το σύστημα ατομικών τελών που επισυνάπτεται στην απόφαση 2006/954/ΕΚ, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 της Πράξης της Γενεύης.

(4)

Με σκοπό να διασφαλιστεί η απαιτούμενη ευελιξία και να διευκολυνθεί η καταβολή των τελών, ενδείκνυται να εναρμονιστούν οι κανόνες που εφαρμόζονται στα τέλη για τα σχέδια και τα υποδείγματα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στα εμπορικά σήματα όπως ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2869/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί των πληρωτέων τελών προς το Γραφείο Εναρμόνισης στην Εσωτερική Αγορά (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (3), με την κατάργηση των μετρητών και των επιταγών ως μέσων πληρωμής.

(5)

Πρέπει, κατά συνέπεια, να τροποποιηθεί ανάλογα ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2246/2002 της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, περί των πληρωτέων προς το Γραφείο Εναρμόνισης στην Εσωτερική Αγορά (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) τελών, όσον αφορά την καταχώριση κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων (4).

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για θέματα που αφορούν τα τέλη, τους εκτελεστικούς κανονισμούς και τη διαδικασία των τμημάτων προσφυγών του Γραφείου Εναρμόνισης στην Εσωτερική Αγορά (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα),

1)

Στο άρθρο 1, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

Τέλη

1.   Τα πληρωτέα προς το Γραφείο τέλη που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 6/2002 και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2245/2002 καθορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

2.   Τα ατομικά τέλη προσδιορισμού που καταβάλλονται στο Διεθνές Γραφείο βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 2 της Πράξης της Γενεύης σε συνδυασμό με το άρθρο 106γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 6/2002 και το άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού αυτού και το άρθρο 22 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2245/2002 καθορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.».

3)

Στο άρθρο 5, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Τα τέλη και οι πρόσθετες επιβαρύνσεις που οφείλονται στο Γραφείο καταβάλλονται σε ευρώ με κατάθεση ή έμβασμα σε τραπεζικό λογαριασμό του Γραφείου.».

4)

Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

5)

Το παράρτημα τροποποιείται ως εξής:

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/18

(1)

Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη επιδιώκουν την καταπολέμηση της απάτης και κάθε άλλης παράνομης δραστηριότητας που πλήττει τα οικονομικά συμφέροντα της Κοινότητας, όπως το λαθρεμπόριο και η παραποίηση τσιγάρων. Κρίνεται σκόπιμο να επιστρατευθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, διατηρώντας παράλληλα τον σημερινό καταμερισμό και ισορροπία των αρμοδιοτήτων στο εθνικό και το κοινοτικό επίπεδο.

(2)

Οι δράσεις με στόχο την καλύτερη ενημέρωση, την εκπόνηση μελετών και την παροχή κατάρτισης ή την τεχνική βοήθεια βελτιώνουν αισθητά την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.

(3)

Η στήριξη παρόμοιων πρωτοβουλιών μέσω επιδοτήσεων επέτρεψε στο παρελθόν την ενίσχυση της δράσης της Κοινότητας και των κρατών μελών στον τομέα της καταπολέμησης της απάτης και της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας καθώς και στην επίτευξη των προβλεπομένων στο πρόγραμμα Hercule στόχων για την περίοδο 2004-2006.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 στοιχείο α) της απόφασης αριθ. 804/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) σχετικά με την εκτέλεση του προγράμματος Hercule και τη σκοπιμότητα της συνέχισής του. Στα συμπεράσματα της έκθεσης αυτής υπογραμμίζεται η επίτευξη των στόχων του Hercule. Με την έκθεση αυτή συνιστάται επίσης η παράταση του προγράμματος για την περίοδο 2007-2013.

(5)

Για να εδραιωθεί η δράση της Κοινότητας και των κρατών μελών στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, περιλαμβανομένης της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου και της παραποίησης τσιγάρων, το νέο πρόγραμμα θα πρέπει να περιλάβει σε μια ενιαία βασική πράξη όλες τις επιχειρησιακές δαπάνες για γενικές δράσεις καταπολέμησης της απάτης της Επιτροπής (OLAF).

(6)

Η επιδότηση δράσεων και η σύναψη δημοσίων συμβάσεων προμηθειών με σκοπό την προώθηση και την εκτέλεση του προγράμματος, πρέπει να υλοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (4) και στους κανόνες εφαρμογής του. Επειδή στο παρελθόν δεν έγινε στήριξη πρωτοβουλιών μέσω επιδοτήσεων λειτουργίας, οι επιδοτήσεις λειτουργίας κρίνεται σκόπιμο να αποκλεισθούν από το παρόν πρόγραμμα.

(7)

Οι υπό ένταξη χώρες και οι υποψήφιες χώρες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής στο πρόγραμμα Hercule ΙΙ, βάσει μνημονίου συμφωνίας καταρτισθέντος σύμφωνα με τις αντίστοιχες συμφωνίες πλαίσιο.

(8)

Με την παρούσα απόφαση καθορίζεται, για όλη τη διάρκεια του προγράμματος, χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί την προνομιακή αναφορά, κατά την έννοια του σημείου 37 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (5), για την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή μέσα στα πλαίσια της ετήσιας διαδικασίας του προϋπολογισμού,

1)

Το άρθρο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 1

Στόχοι του προγράμματος

1.   Η παρούσα απόφαση θεσπίζει κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για την προώθηση δραστηριοτήτων στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας. Το πρόγραμμα καλείται Hercule II (στο εξής “το πρόγραμμα”).

2.   Το πρόγραμμα προωθεί δραστηριότητες βάσει των γενικών κριτηρίων που αναφέρονται στην παρούσα απόφαση. Επικεντρώνεται ιδιαιτέρως στους ακόλουθους στόχους:

2)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 1α

Δραστηριότητες

Το πρόγραμμα εκτελείται μέσω των ακόλουθων δραστηριοτήτων προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, περιλαμβανομένου του τομέα της πρόληψης και καταπολέμησης του λαθρεμπορίου και της παραποίησης τσιγάρων:

3)

Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

Κοινοτική χρηματοδότηση

1.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να λάβει τις ακόλουθες νομικές μορφές σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002:

2.   Προκειμένου να λάβει κοινοτική επιδότηση για δράση στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, ο δικαιούχος της επιδότησης πρέπει να τηρεί τους όρους που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση. Η δράση πρέπει να συνάδει με τις αρχές που διέπουν την κοινοτική δραστηριότητα στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας και να λαμβάνει υπόψη τα ειδικά κριτήρια που καθορίζονται στις σχετικές προσκλήσεις υποβολής προτάσεων, κατ’ εφαρμογή των προτεραιοτήτων που προβλέπονται στο ετήσιο πρόγραμμα επιδοτήσεων, όπου παρουσιάζονται αναλυτικά τα γενικά κριτήρια της παρούσας απόφασης.

3.   Η κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει, μέσω δημοσίων συμβάσεων ή με τη χορήγηση επιδοτήσεων, τις δαπάνες λειτουργίας που αφορούν τις δράσεις προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.

4.   Οι δραστηριότητες που εκτελούνται από τους υποψήφιους για κοινοτική χρηματοδότηση (δημόσια σύμβαση προμηθειών ή επιδότηση) οργανισμούς στο πλαίσιο του προγράμματος υπάγονται στις δράσεις που αποβλέπουν στην ενίσχυση των κοινοτικών μέτρων στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων και επιδιώκουν στόχους γενικού ευρωπαϊκού συμφέροντος στον εν λόγω τομέα ή στόχους της οικείας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.».

4)

Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα:

«Άρθρο 2α

Επιλέξιμοι για κοινοτική χρηματοδότηση οργανισμοί

Οι ακόλουθοι οργανισμοί είναι επιλέξιμοι για κοινοτική χρηματοδότηση στα πλαίσια του προγράμματος:

Άρθρο 2β

Επιλογή δικαιούχων

Οι οργανισμοί που δικαιούνται κατά το άρθρο 2α επιδότησης για ανάληψη δράσης επιλέγονται κατόπιν προσκλήσεως υποβολής προτάσεων που βασίζεται στις προτεραιότητες του ετησίου προγράμματος επιδοτήσεων, η οποία αναφέρει λεπτομερώς τα γενικά κριτήρια της παρούσας απόφασης. Οι επιδοτήσεις για δραστηριότητα καλυπτόμενη από το πρόγραμμα τηρούν τα γενικά κριτήρια της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 2γ

Κριτήρια αξιολόγησης των αιτήσεων επιδότησης

Οι αιτήσεις επιδότησης για δράσεις αξιολογούνται με γνώμονα:

Άρθρο 2δ

Επιλέξιμες δαπάνες

Βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 4, για τον προσδιορισμό του ύψους της επιδότησης λαμβάνονται υπόψη μόνον δαπάνες επιλέξιμες για την ορθή υλοποίηση της σχετικής δράσης.

Επιλέξιμες είναι επίσης οι δαπάνες που συνδέονται με τη συμμετοχή εκπροσώπων των χωρών των Βαλκανίων οι οποίες συμμετέχουν στη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (6), της Ρωσικής Ομοσπονδίας, των κρατών που υπάγονται στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (7) καθώς και ορισμένων χωρών με τις οποίες η Κοινότητα έχει συνάψει συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής σε τελωνειακά θέματα.

5)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

6)

Το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 4

Εφαρμογή

Η κοινοτική χρηματοδότηση υλοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.».

7)

Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

8)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 5α

Λογιστικός έλεγχος και επιτόπιες επαληθεύσεις

1.   Ο δικαιούχος επιδότησης φροντίζει ώστε, εφόσον χρειαστεί, τα δικαιολογητικά που βρίσκονται στην κατοχή των εταίρων ή των μελών να τεθούν στη διάθεση της Επιτροπής.

2.   Η Επιτροπή, είτε άμεσα μέσω του προσωπικού της είτε μέσω κάθε άλλου ειδικευμένου εξωτερικού οργανισμού της επιλογής της, δικαιούται να πραγματοποιήσει λογιστικό έλεγχο σχετικά με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε η κοινοτική χρηματοδότηση. Οι λογιστικοί έλεγχοι δύνανται να διεξαχθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης καθώς και εντός πέντε ετών από την ημερομηνία καταβολής του τελικού ποσού. Τα πορίσματα των λογιστικών ελέγχων μπορούν να οδηγήσουν σε αποφάσεις για ανάκτηση ποσών από την Επιτροπή.

3.   Το προσωπικό της Επιτροπής καθώς και το εντεταλμένο από την Επιτροπή εξωτερικό προσωπικό έχουν το κατάλληλο δικαίωμα πρόσβασης, ιδίως στα γραφεία του δικαιούχου, καθώς και σε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, περιλαμβανομένων όσων είναι καταχωρημένες σε ηλεκτρονική μορφή, για την ορθή διεξαγωγή των λογιστικών ελέγχων της παραγράφου 2.

4.   Το Ελεγκτικό Συνέδριο καθώς και η OLAF έχουν τα ίδια δικαιώματα, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης, με τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

5.   Εξάλλου, προκειμένου να προστατεύσει τα οικονομικά συμφέροντα της Κοινότητας από απάτες και λοιπές παρατυπίες, η Επιτροπή διεξάγει ελέγχους και επιτόπιες επαληθεύσεις στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος, σύμφωνα με τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου (8). Εφόσον κριθεί σκόπιμο διενεργούνται έρευνες από την OLAF οι οποίες διέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

9)

Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

10)

Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 7

Έλεγχος και αξιολόγηση

Η Επιτροπή (OLAF) παρέχει ετήσια ενημέρωση σχετικά με τα αποτελέσματα του προγράμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Στην ενημέρωση περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με τη συνέπεια και συμπληρωματικότητα με άλλα προγράμματα και δραστηριότητες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 διενεργείται ανεξάρτητη αξιολόγηση της εκτέλεσης του προγράμματος και εξέταση των επιδόσεων και της επίτευξης των στόχων του.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, η Επιτροπή (OLAF) υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την επίτευξη των στόχων του παρόντος προγράμματος.».

11)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 7α

Διαχείριση του προγράμματος

Η Επιτροπή, βάσει ανάλυσης κόστους/αποτελεσματικότητας, μπορεί να κάνει χρήση εμπειρογνωμόνων, καθώς και κάθε άλλης μορφής τεχνικής και διοικητικής βοήθειας που δεν συνεπάγεται υπεργολαβική ανάθεση δημόσιας εξουσίας μέσω συμβάσεων για συγκεκριμένη παροχή υπηρεσιών. Μπορεί επίσης να χρηματοδοτήσει μελέτες και να οργανώσει συνεδριάσεις εμπειρογνωμόνων για να διευκολύνει την εφαρμογή του προγράμματος καθώς και να αναλάβει δράσεις ενημέρωσης, δημοσίευσης και διάδοσης που συνδέονται άμεσα με την υλοποίηση του στόχου του προγράμματος.».

12)

Το παράρτημα διαγράφεται.

25.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/23

(1)

Η απόφαση 2006/802/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Νοεμβρίου 2006, για την έγκριση των σχεδίων εξάλειψης της κλασικής πανώλους των χοίρων στους αγριόχοιρους και του επείγοντος εμβολιασμού των αγριόχοιρων και των χοίρων των εκμεταλλεύσεων κατά της κλασικής πανώλους των χοίρων στη Ρουμανία (2) εκδόθηκε για την καταπολέμηση της κλασικής πανώλους των χοίρων στο εν λόγω κράτος μέλος.

(2)

Με το άρθρο 4 της εν λόγω απόφασης εγκρίθηκε το σχέδιο το οποίο υπέβαλε η Ρουμανία στην Επιτροπή στις 27 Σεπτεμβρίου 2006 για τον επείγοντα εμβολιασμό των χοίρων των χοιροτροφικών εκμεταλλεύσεων με ζωντανό εξασθενημένο συμβατικό εμβόλιο κατά της κλασικής πανώλους των χοίρων («εγκεκριμένο σχέδιο»).

(3)

Το άρθρο 5 στοιχείο γ) της απόφασης 2006/802/ΕΚ ορίζει ότι η Ρουμανία εξασφαλίζει ότι το κρέας που προέρχεται από χοίρους οι οποίοι εμβολιάστηκαν με ζωντανό εξασθενημένο συμβατικό εμβόλιο σύμφωνα με το άρθρο 4 της εν λόγω απόφασης περιορίζεται για ιδιωτική εγχώρια κατανάλωση ή για άμεση διάθεση, από τον παραγωγό, μικρών ποσοτήτων στον τελικό καταναλωτή ή στην τοπική αγορά στον ίδιο δήμο και δεν αποστέλλεται στα άλλα κράτη μέλη. Το άρθρο 5 στοιχείο β) της εν λόγω απόφασης προβλέπει την ειδική επισήμανση αυτού του χοιρινού κρέατος.

(4)

Το εγκεκριμένο σχέδιο απαγορεύει τη μετακίνηση κατοικίδιων χοίρων από μη επαγγελματικές εκμεταλλεύσεις, καθώς και την κυκλοφορία χοιρινού κρέατος και χοιρινών προϊόντων και παραπροϊόντων προερχόμενων από τους εν λόγω χοίρους, εκτός αν πρόκειται για οικογενειακή κατανάλωση στην εκμετάλλευση καταγωγής. Κατά περίπτωση, τα ζωντανά ζώα μπορούν να διατεθούν στο εμπόριο αποκλειστικά στην τοπική αγορά.

(5)

Στις 3 Μαΐου 2007 η Ρουμανία υπέβαλε στην Επιτροπή τροποποίηση του εγκεκριμένου σχεδίου. Το εγκεκριμένο σχέδιο, όπως τροποποιείται, επιτρέπει, υπό ορισμένους όρους, την άμεση μετακίνηση χοίρων από μικρότερες ή μη επαγγελματικές εκμεταλλεύσεις, στις οποίες έχει γίνει ο επείγων εμβολιασμός με ζωντανό εξασθενημένο συμβατικό εμβόλιο σύμφωνα με το άρθρο 4 της απόφασης 2006/802/EK, σε σφαγείο που βρίσκεται στην ίδια κομητεία με την εκμετάλλευση καταγωγής ή, αν στην εν λόγω κομητεία δεν υπάρχει κανένα σφαγείο, σε σφαγείο που βρίσκεται σε παρακείμενη κομητεία.

(6)

Επιπλέον, η Ρουμανία ζήτησε προσωρινή παρέκκλιση από το άρθρο 5 στοιχείο γ) της απόφασης 2006/802/ΕΚ μέχρι τις 31 Αυγούστου 2007, για να μπορέσει να διαθέσει στο εμπόριο, σε επίπεδο κομητείας, το χοιρινό κρέας που προέρχεται από τους εν λόγω χοίρους, λαμβανομένων υπόψη των σημαντικών δυσκολιών στις οποίες προσέκρουσε η εξεύρεση ικανοποιητικής τοπικής αγοράς στο δήμο.

(7)

Η τροποποίηση του εγκεκριμένου σχεδίου και το αίτημα για παρέκκλιση από το άρθρο 5 στοιχείο γ) της απόφασης 2006/802/ΕΚ συνάδουν με το στόχο της εξάλειψης της κλασικής πανώλους των χοίρων στη Ρουμανία. Ωστόσο, προς το συμφέρον της υγείας των ζώων, η παρέκκλιση πρέπει να υπόκειται σε ορισμένους όρους: ειδικότερα, το εν λόγω χοιρινό κρέας πρέπει να επισημαίνεται με ειδική επισήμανση που να εγγυάται πλήρη ιχνηλασιμότητα και δεν πρέπει να αποστέλλεται στα άλλα κράτη μέλη.

(8)

Ως εκ τούτου, η απόφαση 2006/802/ΕΚ πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα.

(9)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

1)

Το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 4

Σχέδιο επείγοντος εμβολιασμού των χοίρων των χοιροτροφικών εκμεταλλεύσεων κατά της κλασικής πανώλους των χοίρων με ζωντανό εξασθενημένο συμβατικό εμβόλιο

Το σχέδιο που υποβλήθηκε από τη Ρουμανία στην Επιτροπή στις 27 Σεπτεμβρίου 2006, όπως τροποποιήθηκε με την τροποποίηση που υποβλήθηκε στην Επιτροπή στις 3 Μαΐου 2007, για τον επείγοντα εμβολιασμό των χοίρων των χοιροτροφικών εκμεταλλεύσεων με ζωντανό εξασθενημένο συμβατικό εμβόλιο κατά της κλασικής πανώλους των χοίρων, στην περιοχή που καθορίζεται στο σημείο 4 του παραρτήματος, εγκρίνεται.».

2)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 5α:

«Άρθρο 5α

Παρέκκλιση από τον όρο που καθορίζεται στο άρθρο 5 στοιχείο γ)

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 5 στοιχείο γ), η Ρουμανία μπορεί να επιτρέψει την εμπορία χοιρινού κρέατος, που λαμβάνεται από χοίρους που είναι εμβολιασμένοι σύμφωνα με το άρθρο 4, στην τοπική αγορά της ίδιας κομητείας με την εκμετάλλευση καταγωγής των εν λόγω χοίρων, υπό τον όρο ότι το κρέας αυτό:

2.   Το χοιρινό κρέας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν αποστέλλεται στα άλλα κράτη μέλη.».