(-1)

Το νερό δεν είναι οποιοδήποτε εμπορικό προϊόν αλλά κοινό αγαθό και κληροδότημα, το οποίο πρέπει να προστατεύουμε και να μεταχειριζόμαστε ως τέτοιο, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι διατηρούνται τα οικοσυστήματα και ότι υπάρχει καθολική πρόσβαση σε καθαρό νερό. [Τροπολογία 1]

(-1α)

Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε στις 28 Ιουλίου 2010 το δικαίωμα πρόσβασης σε ασφαλές και καθαρό πόσιμο νερό και στην αποχέτευση ως ανθρώπινο δικαίωμα, βασικό για την πλήρη απόλαυση της ζωής και όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μετά την επιτυχία της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών του 2014 με τίτλο «Right2Water», η Επιτροπή ενέκρινε το 2018 πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας για το πόσιμο νερό και η αντίστοιχη τροποποιημένη οδηγία τέθηκε σε ισχύ στις 12 Ιανουαρίου 2021. Η εν λόγω οδηγία θεσπίζει την υποχρέωση των κρατών μελών να βελτιώσουν την πρόσβαση σε νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, βασιζόμενα, μεταξύ άλλων, στις γνώσεις που έχουν αντληθεί και στις δράσεις που έχουν υλοποιηθεί δυνάμει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν την πραγματική άσκηση του δικαιώματος σε καθαρό νερό και στην αποχέτευση με τη βελτίωση της ποιότητας τόσο των επιφανειακών όσο και των υπόγειων υδάτων. [Τροπολογία 2]

(1)

Η χημική ρύπανση των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων συνιστά απειλή για το υδάτινο περιβάλλον, με επιπτώσεις όπως η οξεία και η χρόνια τοξικότητα στους υδρόβιους οργανισμούς, η συσσώρευση ρυπογόνων ουσιών στο οικοσύστημα και οι απώλειες οικοτόπων και βιοποικιλότητας, και συνιστά επίσης απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Ο καθορισμός προτύπων ποιότητας περιβάλλοντος συμβάλλει στην υλοποίηση της φιλοδοξίας μηδενικής ρύπανσης για ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από τοξικές ουσίες , ενός από τους στόχους προτεραιότητας του 8ου προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (3) . [Τροπολογία 3]

(1α)

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, περίπου το 90 % της έκτασης των συστημάτων υπόγειων υδάτων αναφέρεται ότι βρίσκεται σε καλή ποσοτική κατάσταση, περίπου το 75 % της έκτασης των συστημάτων υπόγειων υδάτων βρίσκεται σε καλή χημική κατάσταση, το 40 % των συστημάτων επιφανειακών υδάτων βρίσκονται σε καλή ή υψηλή οικολογική κατάσταση και το 38 % των συστημάτων επιφανειακών υδάτων βρίσκονται σε καλή χημική κατάσταση, ενώ στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος της 4ης Δεκεμβρίου 2019 με τίτλο «The European environment – state and outlook 2020: knowledge for transition to a sustainable Europe» (Ευρωπαϊκό περιβάλλον – Κατάσταση και προοπτικές το 2020: γνώση για τη μετάβαση σε μια βιώσιμη Ευρώπη), διαπιστώθηκε ότι η μείωση της ρύπανσης έχει βελτιώσει την ποιότητα των υδάτων, αλλά ότι η Ένωση απείχε πολύ από την επίτευξη καλής οικολογικής κατάστασης για όλα τα υδατικά συστήματα έως το 2020. [Τροπολογία 4]

(1β)

Ο έλεγχος καταλληλότητας του 2019 της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα («έλεγχος καταλληλότητας») κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο επόμενος γύρος προγραμμάτων μέτρων θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στη διασφάλιση της αναγκαίας προόδου προς την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της οδηγίας 2000/60/ΕΚ έως την προθεσμία του 2027, και ανέφερε ότι επί του παρόντος περισσότερα από τα μισά ευρωπαϊκά υδατικά συστήματα εξαιρούνται βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα σημαντικές τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη για την επίτευξη των περιβαλλοντικών προτύπων ποιότητας για ουσίες προτεραιότητας εντός της ορισθείσας προθεσμίας. Επιπλέον, ο έλεγχος καταλληλότητας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι περιβαλλοντικοί στόχοι δεν επιτεύχθηκαν πλήρως, σε μεγάλο βαθμό λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότησης, αργής υλοποίησης και ανεπαρκούς ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών στόχων στις τομεακές πολιτικές, και όχι λόγω ελλείψεων στη νομοθεσία. [Τροπολογία 5]

(1γ)

Λόγω γεωγραφικών και κοινωνικοοικονομικών παραγόντων, ορισμένοι πληθυσμοί, συμπεριλαμβανομένων των αυτόχθονων πληθυσμών, είναι πιο ευάλωτοι στη ρύπανση των υδάτων. Ο εξορυκτικός τομέας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται να αυξηθεί για να διασφαλιστεί η ανάπτυξη της βιομηχανίας των μηδενικών καθαρών εκπομπών. Όπως αναφέρεται στην έκθεση 09/2021 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (4), ο εξορυκτικός τομέας επηρεάζει άμεσα την ποιότητα και την ποσότητα των υδάτων. Συνεπώς, είναι αναγκαία η καλύτερη εφαρμογή των υφιστάμενων νομικών πλαισίων και ο σχεδιασμός και έλεγχος της χρήσης και απόρριψης υδάτων και στις εξορυκτικές εργασίες. [Τροπολογία 6]

(1δ)

Πολλά εδάφη στην Ένωση υπόκεινται σε μεγάλους και αυξανόμενους περιορισμούς ως προς τα ύδατα. Η σημαντική και συνεχής ξηρασία των τελευταίων ετών, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου, θέτει σε κίνδυνο τη γεωργική παραγωγή και προκαλεί σοβαρή μείωση των αποθεμάτων των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων (5). [Τροπολογία 7]

(1ε)

Το νερό αποτελεί δημόσιο αγαθό προς όφελος όλων, το οποίο ως βασικός φυσικός πόρος που είναι αναντικατάστατος και απαραίτητος για τη ζωή, πρέπει να εξετάζεται προσεκτικά με γνώμονα την κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική διάστασή του. Η κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης συχνότητας φυσικών καταστροφών και ακραίων καιρικών φαινομένων, καθώς και η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα και την ποσότητα των υδάτων, με αποτέλεσμα να ασκούνται πιέσεις σε τομείς που εξαρτώνται από τη διαθεσιμότητα υδάτων, ιδίως στη γεωργία. [Τροπολογία 8]

(1στ)

Παρόλο που στην έκθεσή του για το 2018 «Ευρωπαϊκά ύδατα — αξιολόγηση της κατάστασης και των πιέσεων» ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) χαρακτήρισε ορισμένες γεωργικές πρακτικές ως εμπόδια για την επίτευξη καλής χημικής κατάστασης για τα υπόγεια ύδατα στην Ένωση, οι οποίες προκαλούν νιτρορύπανση και τη ρύπανση από φυτοφάρμακα, εντούτοις παρατηρείται σταθερή μείωση της χρήσης ορυκτών λιπασμάτων και πλεονασμάτων θρεπτικών ουσιών στην Ένωση τις τελευταίες δεκαετίες (6). Άλλες σημαντικές πηγές ρύπανσης είναι οι απορρίψεις που δεν συνδέονται με αποχετευτικό σύστημα, καθώς και οι μολυσμένες ή εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις. [Τροπολογία 9]

(1ζ)

Η καλή κατάσταση των υδατικών συστημάτων και η αποδοτική διαχείριση των υδατικών πόρων αποτελεί προτεραιότητα για τη γεωργία, καθώς οι γεωργοί βασίζονται στο νερό για τη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων τους, και, ως εκ τούτου, έχουν κεκτημένο δικαίωμα ως προς τη βιώσιμη αξιοποίηση των εν λόγω πόρων. [Τροπολογία 10]

(1η)

Προκειμένου να διευκολυνθεί η μετάβαση σε έναν πιο βιώσιμο και παραγωγικό γεωργικό τομέα που θα είναι ανθεκτικός στους περιορισμούς ως προς το νερό, θα πρέπει να θεσπιστούν κίνητρα για τους αγρότες με στόχο τη βελτίωση της διαχείρισης των υδάτων και τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων και τεχνικών άρδευσης. [Τροπολογία 11]

(1θ)

Η χρήση φυτοφαρμάκων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα και την ποσότητα των υδάτων που διατίθενται για γεωργική χρήση, γεγονός που επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην υδρόβια όσο και στη χερσαία βιοποικιλότητα. Επομένως, είναι σκόπιμο να παρακολουθείται ο αντίκτυπος και η οικοτοξικολογική πορεία των φυτοφαρμάκων και των μεταβολιτών τους στα υδατικά συστήματα. [Τροπολογία 12]

(1ι)

Είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής σε τομείς όπως η γεωργία, όπου κατέστη ήδη δυνατή η μείωση της φυτοϋγειονομικής μόλυνσης κατά 14 % σε σύγκριση με την περίοδο 2015-2017 και κατά 26 % όσον αφορά τους πλέον επιβλαβείς ρύπους. Επομένως, τα στοιχεία δείχνουν συνεχή μείωση της χρήσης και του κινδύνου των χημικών ουσιών, το 2020 ήταν δε το δεύτερο συνεχόμενο έτος κατά το οποίο σημειώθηκε σημαντική μείωση στη χρήση φυτοφαρμάκων, ιδιαίτερα των πιο επικίνδυνων (7). [Τροπολογία 13]

(1ια)

Η χημική ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων αποτελεί επίσης απειλή για τη γεωργία, περιορίζοντας τη διαθεσιμότητα των υδάτων που είναι κατάλληλα για άρδευση καλλιεργειών και επιδεινώνοντας περαιτέρω τη λειψυδρία. Συνεπώς, η Ένωση και τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν τη στήριξη τους προς την έρευνα και τη καινοτομία ώστε να βρεθούν ταχύτατα λύσεις για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και της ρύπανσης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων. Μεταξύ των λύσεων αυτών είναι η ψηφιοποίηση, η γεωργία ακριβείας, η βελτιστοποιημένη άρδευση, ο εκσυγχρονισμός της άρδευσης και η κυκλική χρήση των πόρων με στόχο τη βελτιωμένη και ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή διαχείριση των υδάτων και την πιο στοχευμένη εφαρμογή φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων για καλλιέργειες, οι λιγότερο ρυπογόνες και ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με τις γεωργικές εισροές, οι πιο ανθεκτικές και αποδοτικές ως προς τα θρεπτικά συστατικά ποικιλίες καλλιεργειών και η αύξηση της χρήσης επεξεργασμένων λυμάτων για γεωργική άρδευση. Όλα αυτά αναμένεται να συμβάλουν στην επίτευξη ενός βιώσιμου και ανθεκτικού συστήματος τροφίμων της Ένωσης, μειώνοντας παράλληλα τη διάχυτη ρύπανση από τη γεωργία και την ανάγκη άντλησης γεωργικών πόρων. [Τροπολογία 14]

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 191 παράγραφος 2 δεύτερη περίοδος της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πολιτική της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, της επανόρθωσης των καταστροφών του περιβάλλοντος, κατά προτεραιότητα στην πηγή, καθώς και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».

(2α)

Επιδιώκοντας να πετύχει ένα υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και κατά την εφαρμογή του σχεδίου δράσης για μηδενική ρύπανση, η Ένωση θα πρέπει να λάβει υπόψη τις διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν στις διάφορες περιοχές της Ένωσης, τον αντίκτυπο στην επισιτιστική ασφάλεια, την παραγωγή τροφίμων, την οικονομική προσιτότητα των τροφίμων, καθώς και την υγιεινή και βιώσιμη διατροφή. [Τροπολογία 15]

(3)

Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (8) αποτελεί τη στρατηγική της Ένωσης για τη διασφάλιση, έως το 2050, μιας κλιματικά ουδέτερης, καθαρής και κυκλικής οικονομίας, με βελτιστοποίηση της διαχείρισης των πόρων και, παράλληλα, ελαχιστοποίηση της ρύπανσης. Η στρατηγική της ΕΕ για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων (9) και το σχέδιο δράσης για μηδενική ρύπανση (10) εξετάζουν συγκεκριμένα τις πτυχές της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας που αφορούν τη ρύπανση. Άλλες ιδιαίτερα συναφείς και συμπληρωματικές πολιτικές περιλαμβάνουν τη στρατηγική της ΕΕ για τις πλαστικές ύλες του 2018 (11), τη φαρμακευτική στρατηγική του 2021 για την Ευρώπη (12), τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα (13), τη στρατηγική «Από το αγρόκτημα στο πιάτο» (14), τη στρατηγική της ΕΕ για το έδαφος με ορίζοντα το 2030 (15), την ψηφιακή στρατηγική της ΕΕ (16) και τη στρατηγική της ΕΕ για τα δεδομένα (17).

(3α)

Οι στόχοι της επίτευξης της «καλής κατάστασης των υδατικών συστημάτων» και της διασφάλισης της διαθεσιμότητας των υδάτων είναι οριζόντιοι και συχνά δεν επιδιώκονται με επαρκώς συνεκτικό τρόπο. Η ορθή διαχείριση των υδάτων θα πρέπει να ενσωματωθεί σε όλες τις πολιτικές της Ένωσης που αφορούν τους τομείς που χρησιμοποιούν νερό. [Τροπολογία 16]

(3β)

Στον έλεγχο καταλληλότητας επισημάνθηκε ότι ήταν απαραίτητη η καλύτερη ενσωμάτωση των στόχων σχετικά με τα ύδατα στη γεωργική πολιτική. Η νέα ΚΓΠ εισήγαγε μέτρα που καθιστούν τη διαχείριση των υδάτων πιο βιώσιμη. Για να ενισχυθεί η συνοχή μεταξύ της γεωργικής πολιτικής και της πολιτικής για τα ύδατα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιοποιήσουν πλήρως τις ευκαιρίες που προσφέρει η νέα ΚΓΠ και να ενσωματώσουν πλήρως τα ζητήματα των υδάτων στα στρατηγικά τους σχέδια, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης συστημάτων γεωργικής γνώσης και καινοτομίας (AKIS), και να διευκολύνουν την ανάπτυξη συμβουλευτικών υπηρεσιών για την προώθηση βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά τη διαχείριση των υδάτων. [Τροπολογία 17]

(4)

Η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18) θέσπισε πλαίσιο για την προστασία των εσωτερικών επιφανειακών, μεταβατικών, παράκτιων και υπόγειων υδάτων. Στο εν λόγω πλαίσιο προσδιορίζονται οι ουσίες προτεραιότητας μεταξύ εκείνων που παρουσιάζουν σημαντικό κίνδυνο για το υδάτινο περιβάλλον ή μέσω αυτού, σε επίπεδο Ένωσης. Η οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (19) καθορίζει ενωσιακά πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος (ΠΠΠ) για τις 45 ουσίες προτεραιότητας που απαριθμούνται στο παράρτημα X της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και οκτώ άλλους ρύπους που ρυθμίζονταν ήδη σε επίπεδο Ένωσης πριν από την εισαγωγή του παραρτήματος X με την απόφαση αριθ. 2455/2001/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (20). Η οδηγία 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (21) καθορίζει πρότυπα ποιότητας των υπόγειων υδάτων σε επίπεδο Ένωσης για τη νιτρορύπανση και τις δραστικές ουσίες στα φυτοφάρμακα, καθώς και κριτήρια για τον καθορισμό εθνικών ανώτερων αποδεκτών τιμών για λοιπούς ρύπους των υπόγειων υδάτων. Καθορίζει επίσης έναν ελάχιστο κατάλογο 12 ρύπων και τους δείκτες τους για τους οποίους τα κράτη μέλη οφείλουν να εξετάσουν το ενδεχόμενο καθορισμού τέτοιων εθνικών ανώτερων αποδεκτών τιμών καθορίσουν τέτοιες εθνικές ανώτερες αποδεκτές τιμές . Τα πρότυπα ποιότητας για τα υπόγεια ύδατα καθορίζονται στο παράρτημα I της οδηγίας 2006/118/ΕΚ. [Τροπολογία 18]

(4α)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι η ρύπανση μέσω της απόρριψης, της εκπομπής ή της διαρροής επικίνδυνων ουσιών προτεραιότητας παύει ή εξαλείφεται σταδιακά εντός κατάλληλου χρονοδιαγράμματος και, σε κάθε περίπτωση, το αργότερο 20 έτη μετά την καταχώριση μιας δεδομένης ουσίας προτεραιότητας ως επικίνδυνης στο μέρος Α του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Το εν λόγω χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της εφαρμογής αυστηρότερων χρονοδιαγραμμάτων σε οποιαδήποτε άλλη εφαρμοστέα ενωσιακή νομοθεσία. [Τροπολογία 19]

(5)

Οι ουσίες εξετάζονται για καταχώριση στο παράρτημα X της οδηγίας 2000/60/ΕΚ ή στο παράρτημα I ή II της οδηγίας 2006/118/ΕΚ βάσει εκτίμησης του κινδύνου που ενέχουν για τον άνθρωπο και το υδάτινο περιβάλλον. Τα βασικά στοιχεία της εν λόγω αξιολόγησης είναι η γνώση των περιβαλλοντικών συγκεντρώσεων των ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που συλλέγονται από την παρακολούθηση του καταλόγου επιτήρησης, και της (οικο-)τοξικολογίας των ουσιών, καθώς και της ανθεκτικότητας, της βιοσυσσώρευσης, της τοξικότητας, της κινητικότητας, της ικανότητας καρκινογένεσης, της ικανότητας μεταλλαξιγένεσης, της τοξικότητας στην αναπαραγωγή και του δυναμικού ενδοκρινικής διαταραχής. [Τροπολογία 20]

(6)

Η Επιτροπή προέβη σε επανεξέταση του καταλόγου των ουσιών προτεραιότητας του παραρτήματος X της οδηγίας 2000/60/ΕΚ σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 4 της εν λόγω οδηγίας και το άρθρο 8 της οδηγίας 2008/105/ΕΚ, καθώς και σε επανεξέταση των καταλόγων ουσιών των παραρτημάτων Ι και ΙΙ της οδηγίας 2006/118/ΕΚ σύμφωνα με το άρθρο 10 της εν λόγω οδηγίας και κατέληξε στο συμπέρασμα, με βάση τις νέες επιστημονικές γνώσεις, ότι είναι σκόπιμο να τροποποιηθούν οι εν λόγω κατάλογοι με την προσθήκη νέων ουσιών, τον καθορισμό ΠΠΠ ή προτύπων ποιότητας υπόγειων υδάτων για τις εν λόγω ουσίες που προστέθηκαν πρόσφατα, την επανεξέταση των ΠΠΠ για ορισμένες υφιστάμενες ουσίες σύμφωνα με την επιστημονική πρόοδο και τον καθορισμό ΠΠΠ για τους ζώντες οργανισμούς για ορισμένες υφιστάμενες και προσφάτως προστεθείσες ουσίες. Προσδιόρισε επίσης ποιες πρόσθετες ουσίες είναι πιθανό να συσσωρευθούν σε ιζήματα ή σε ζώντες οργανισμούς και διευκρίνισε ότι θα πρέπει να διενεργείται παρακολούθηση των τάσεων μεταβολής των εν λόγω ουσιών σε ιζήματα ή σε ζώντες οργανισμούς. Η επανεξέταση των καταλόγων των ουσιών προτεραιότητας πραγματοποιήθηκε κατόπιν εκτεταμένης διαβούλευσης με εμπειρογνώμονες των υπηρεσιών της Επιτροπής, των κρατών μελών, των ενδιαφερόμενων φορέων και της επιστημονικής επιτροπής για τους υγειονομικούς, τους περιβαλλοντικούς και τους αναδυόμενους κινδύνους.

(7)

Απαιτείται συνδυασμός μέτρων ελέγχου στην πηγή και μέτρων τελικού σταδίου για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των περισσότερων ρύπων σε όλες τις φάσεις του κύκλου ζωής τους, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, του σχεδιασμού, της αδειοδότησης ή της έγκρισης, του ελέγχου των εκπομπών κατά την παραγωγή και χρήση ή άλλων διεργασιών, και του χειρισμού των αποβλήτων των χημικών προϊόντων. Ως εκ τούτου, ο καθορισμός νέων ή αυστηρότερων προτύπων ποιότητας στα υδατικά συστήματα συμπληρώνει και συνάδει με άλλες ενωσιακές νομοθετικές πράξεις που αντιμετωπίζουν ή μπορούν θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ρύπανσης σε ένα ή περισσότερα από τα εν λόγω στάδια, συμπεριλαμβανομένου του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (23), του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (24), του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (25), της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (26), της οδηγίας 2009/128/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (27), της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (28) και της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου (29). Προκειμένου τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους περιβαλλοντικούς στόχους που προβλέπονται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ με τον πλέον βέλτιστο και οικονομικά αποδοτικότερο τρόπο, θα πρέπει να διασφαλίζουν, κατά την κατάρτιση των οικείων προγραμμάτων μέτρων, ότι δίνεται προτεραιότητα σε μέτρα ελέγχου στην πηγή έναντι μέτρων τελικού σταδίου και ότι τα εν λόγω μέτρα συνάδουν με τη σχετική ενωσιακή τομεακή νομοθεσία σχετικά με τη ρύπανση. Όταν υπάρχει κίνδυνος τα μέτρα ελέγχου στην πηγή να μην επιτύχουν καλή κατάσταση των υδατικών συστημάτων, θα πρέπει να εφαρμόζονται μέτρα τελικού σταδίου. Η Επιτροπή θα πρέπει να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά τα μέτρα ελέγχου στην πηγή και τη συμπληρωματικότητα των μέτρων τελικού σταδίου. [Τροπολογία 21]

(7α)

Η ρύπανση των υδάτων είναι κυρίως αποτέλεσμα βιομηχανικών και γεωργικών δραστηριοτήτων, απορρίψεων λυμάτων, και τις αστικές απορροές, συμπεριλαμβανομένων των ομβρίων υδάτων. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στο πλαίσιο των ενεργειών τους στα μέτρα που μειώνουν τη ρύπανση στην πηγή, καθώς και στην επιβολή τους. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να διασφαλιστεί η συνέπεια μεταξύ όλων των ενωσιακών και εθνικών πράξεων που αντιμετωπίζουν τις εκπομπές ρύπων στην πηγή προκειμένου να μειωθεί η ρύπανση σε επίπεδα που δεν θεωρούνται πλέον επιβλαβή για την υγεία και τα φυσικά οικοσυστήματα. [Τροπολογία 22]

(7β)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η νομοθεσία για την πρόληψη της ρύπανσης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων είναι επικαιροποιημένη σε σχέση με τον ταχέως εξελισσόμενο ρυθμό νέων και αναδυόμενων χημικών ουσιών που έχουν τη δυνατότητα, ως ρύποι, να προκαλέσουν σημαντικούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το υδάτινο περιβάλλον, θα πρέπει να ενισχυθούν οι μηχανισμοί πολιτικής για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση των εν λόγω ουσιών που αρχίζουν να προκαλούν ανησυχία. Από αυτήν την άποψη, θα πρέπει να σχεδιαστεί προσέγγιση που καθιστά δυνατή την παρακολούθηση και την ανάλυση πρόσθετων αριθμών των εν λόγω ουσιών ή ομάδων ουσιών στο πλαίσιο των καταλόγων επιτήρησης για τα επιφανειακά και τα υπόγεια ύδατα. Οι ουσίες ή οι ομάδες ουσιών που πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο επιτήρησης θα πρέπει να επιλέγονται μεταξύ εκείνων για τις οποίες τα διαθέσιμα στοιχεία καταδεικνύουν ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντικό κίνδυνο σε επίπεδο Ένωσης για το υδάτινο περιβάλλον ή μέσω αυτού και για τις οποίες τα στοιχεία παρακολούθησης είναι ανεπαρκή. Δεν θα πρέπει να περιορίζεται ο αριθμός τέτοιων ουσιών ή ομάδων ουσιών που πρέπει να παρακολουθούνται και να αναλύονται στο πλαίσιο των καταλόγων επιτήρησης για τα επιφανειακά και τα υπόγεια ύδατα. [Τροπολογία 23]

(8)

Οι νέες επιστημονικές γνώσεις καταδεικνύουν σημαντικό κίνδυνο από διάφορους λοιπούς ρύπους που βρίσκονται στα υδατικά συστήματα, πέραν εκείνων που ρυθμίζονται ήδη. Στα υπόγεια ύδατα, έχει εντοπιστεί ιδιαίτερο πρόβλημα μέσω της οικειοθελούς παρακολούθησης των υπερφθοροαλκυλιωμένων και πολυφθοριωμένων αλκυλιωμένων ουσιών (PFAS) και των φαρμακευτικών προϊόντων. Ουσίες PFAS έχουν εντοπιστεί σε περισσότερα από το 70 % των σημείων μέτρησης υπόγειων υδάτων στην Ένωση και υπάρχει σαφής υπέρβαση των υφιστάμενων εθνικών ανώτερων απoδεκτών τιμών σε σημαντικό αριθμό τοποθεσιών, ενώ εκτεταμένη είναι, επίσης, η ανεύρεση φαρμακευτικών ουσιών. Συνεπώς, θα πρέπει να προστεθεί στον κατάλογο των ρύπων για τα υπόγεια ύδατα ένα υποσύνολο συγκεκριμένων PFAS καθώς και το σύνολο PFAS. Στα επιφανειακά ύδατα, το υπερφθοροοκτανοσουλφονικό οξύ και τα παράγωγά του έχουν ήδη χαρακτηριστεί ουσίες προτεραιότητας, αλλά αναγνωρίζεται πλέον ότι και άλλες PFAS ενέχουν κίνδυνο. Συνεπώς, θα πρέπει να προστεθεί στον κατάλογο ουσιών προτεραιότητας ένα υποσύνολο συγκεκριμένων PFAS καθώς και το σύνολο PFAS. Προκειμένου να διασφαλιστεί εναρμονισμένη προσέγγιση και ίσοι όροι ανταγωνισμού στην Ένωση, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ για την τροποποίηση του παραρτήματος I της οδηγίας 2006/118/ΕΚ με τον καθορισμό προτύπου ποιότητας για το σύνολο PFAS. Η παρακολούθηση του καταλόγου επιτήρησης σύμφωνα με το άρθρο 8β της οδηγίας 2008/105/ΕΚ επιβεβαίωσε επίσης την ύπαρξη κινδύνου στα επιφανειακά ύδατα από ορισμένες φαρμακευτικές ουσίες, οι οποίες, ως εκ τούτου, θα πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο ουσιών προτεραιότητας. [Τροπολογία 24]

(8α)

Η γλυφοσάτη είναι το ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιείται συχνότερα στην Ένωση για γεωργική χρήση. Ως δραστική ουσία, έχει εγείρει σοβαρές ανησυχίες όσον αφορά τον αντίκτυπό της στην ανθρώπινη υγεία και την τοξικότητα για το υδάτινο περιβάλλον. Τον Δεκέμβριο του 2022, η Επιτροπή αποφάσισε να χορηγήσει προσωρινή παράταση της άδειας κυκλοφορίας της γλυφοσάτης για ένα ακόμη έτος, εν αναμονή της επαναξιολόγησης της δραστικής ουσίας από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων, η οποία αναμένεται τον Ιούλιο του 2023. Από διάφορες πρόσφατες επιστημονικές μελέτες (30) προκύπτει, ωστόσο, ότι θα πρέπει να εξεταστεί ένα πρότυπο ποιότητας περιβάλλοντος (ΠΠΠ) χαμηλότερο από 0,1 μg/L για όλα τα συστήματα επιφανειακών υδάτων με βάση την υδατική τοξικότητα της γλυφοσάτης, του AMPA και των ζιζανιοκτόνων με βάση τη γλυφοσάτη. Λαμβανομένων υπόψη των εν εξελίξει αξιολογήσεων από τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές της Ένωσης και των επιστημονικών πορισμάτων των σχετικών μελετών σχετικά με τις επιπτώσεις της γλυφοσάτης στους υδρόβιους οργανισμούς, και με σκοπό τη διασφάλιση της καλής χημικής κατάστασης της πλειονότητας των υδάτων της Ένωσης, με βάση την αρχή της προφύλαξης, θα πρέπει να εγκριθεί κοινή και ενοποιημένη ΕΜΤ-ΠΠΠ για τα εσωτερικά επιφανειακά ύδατα σε σχέση με τη γλυφοσάτη, και χωριστά για άλλα επιφανειακά ύδατα. [Τροπολογία 25]

(8β)

Η ατραζίνη είναι φυτοφάρμακο που χρησιμοποιείται για ετήσια πλατύφυλλα ζιζάνια και ετήσια αγρωστώδη στα σιτηρά. Η χρήση της ατραζίνης στα φυτοπροστατευτικά προϊόντα δεν είναι πλέον εγκεκριμένη στην Ένωση δυνάμει της απόφασης 2004/248/ΕΚ της Επιτροπής (31). Έχει αποδειχθεί ότι η ατραζίνη είναι ενδοκρινικός διαταράκτης, με στοιχεία ότι επηρεάζει την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη, και θα μπορούσε να είναι αιτία καρκίνου. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, κατά την αξιολόγηση φυτοφαρμάκων έναντι των ορίων επίδρασης ή ποιότητας μεταξύ των ετών 2013 και 2020, διαπίστωσε ότι ανιχνεύθηκαν υπερβάσεις ενός ή περισσότερων φυτοφαρμάκων, κυρίως υπερβάσεις της ατραζίνης και των μεταβολιτών της, σε ποσοστό 4 % έως 11 % των σημείων παρακολούθησης υπόγειων υδάτων. Λαμβάνοντας υπόψη την εμμένουσα παρουσία της στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα της Ένωσης και προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ανώτερες αποδεκτές τιμές για την ατραζίνη δεν υπερβαίνουν τα ΠΠΠ για το σύνολο των φυτοφαρμάκων και των μεταβολιτών, θα πρέπει να προσαρμοστεί η ανώτερη αποδεκτή τιμή για την ατραζίνη στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ, σύμφωνα επίσης με την ανώτερη αποδεκτή τιμή για την ίδια ουσία που ορίζεται στην οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 (32). [Τροπολογία 26]

(8γ)

Σύμφωνα με την SCHEER (33) και τον ΕΜΑ (34), το γενικό πρότυπο ποιότητας του 0,1 μg/L και 0,5 μg/L για τα υπόγεια ύδατα, το οποίο προτείνεται για μεμονωμένα φυτοφάρμακα και για το άθροισμα όλων των φυτοφαρμάκων αντίστοιχα, όπως προσδιορίζεται στην οδηγία 2006/118/ΕΚ, θεσπίστηκε τη δεκαετία του 1980 με βάση τη χημική αναλυτική ευαισθησία που ήταν διαθέσιμη εκείνη τη στιγμή. Η προκαθορισμένη τιμή του 0,1 μg/L για μεμονωμένα φυτοφάρμακα δεν έχει αποδειχθεί ότι προστατεύει επαρκώς την ανθρώπινη υγεία και το οικοσύστημα υπόγειων υδάτων και, μερικές φορές, είναι σημαντικά υψηλότερη σε σύγκριση με τις ανώτερες αποδεκτές τιμές για πολλά φυτοφάρμακα και μυκητοκτόνα στον κατάλογο ουσιών προτεραιότητας στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Λαμβάνοντας επίσης υπόψη τη γνώμη της SCHEER ότι καμία από τις ανώτερες αποδεκτές τιμές για τα υπόγεια ύδατα δεν θα πρέπει να είναι υψηλότερη από τα ΠΠΠ για τα επιφανειακά ύδατα, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει τις ανώτερες αποδεκτές τιμές για μεμονωμένα φυτοφάρμακα και το άθροισμα όλων των φυτοφαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών μεταβολιτών τους, στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2006/118/ΕΚ με την εφαρμογή σύγχρονων αναλυτικών μεθόδων και τη σύγκρισή τους σε σχέση με τις βέλτιστες διαθέσιμες τοξικολογικές γνώσεις. Εν αναμονή αυτής της επανεξέτασης και σύμφωνα με την προληπτική προσέγγιση που εξέφρασαν οι πάροχοι πόσιμου νερού στο Μνημόνιο για τα Ευρωπαϊκά Υπόγεια Ύδατα (35), θα πρέπει να καθοριστούν ενδιάμεσες ανώτερες αποδεκτές τιμές, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις. [Τροπολογία ]

(8δ)

Η δισφαινόλη Α θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επικίνδυνη ουσία προτεραιότητας και θα πρέπει να προστεθεί στον κατάλογο του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Επιστημονικές εκθέσεις δείχνουν ότι και οι δισφαινόλες, πέραν της δισφαινόλης Α, έχουν αποδειχθεί ότι έχουν δυνατότητα πρόκλησης ενδοκρινικών διαταραχών και μείγματα των εν λόγω δισφαινολών αποτελούν οικοτοξικολογικό κίνδυνο. Δεδομένου ότι τα εν λόγω επιστημονικά ευρήματα εγείρουν ανησυχίες όσον αφορά την ασφαλή χρήση εναλλακτικών λύσεων αντί για τις δισφαινόλες που μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον, η Επιτροπή θα πρέπει να καθορίσει παράμετρο για το «σύνολο δισφαινολών» και κατάλληλο ΠΠΠ για το σύνολο των ουσιών με δισφαινόλη. [Τροπολογία 28]

(8ε)

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) (36), τα οικοσυστήματα υπόγειων υδάτων είναι θεμελιωδώς διαφορετικά και, συνεπώς, μπορούν να είναι πιο ευάλωτα σε παράγοντες καταπόνησης σε σύγκριση με τα επιφανειακά ύδατα καθώς δεν έχουν την ικανότητα να ανακάμπτουν από διαταραχές. Συνεπώς, θα πρέπει να εφαρμόζεται προληπτική προσέγγιση κατά τον ορισμό των ανώτερων αποδεκτών τιμών για τα υπόγεια ύδατα, για να προστατεύεται η υγεία του ανθρώπου, τα οικοσυστήματα υπόγειων υδάτων και τα οικοσυστήματα που εξαρτώνται από τα υπόγεια ύδατα. Σύμφωνα με τις συμβουλές του ΕΜΑ, λόγω αυτής της ευπάθειας, οι ανώτερες αποδεκτές τιμές που ισχύουν για τα υπόγεια ύδατα πρέπει κανονικά να είναι 10 φορές χαμηλότερες από τις ανώτερες αποδεκτές τιμές για τα επιφανειακά ύδατα. Ωστόσο, όταν μπορεί να προσδιοριστεί ο πραγματικός κίνδυνος για τα οικοσυστήματα υπόγειων υδάτων, θα ήταν ίσως σκόπιμο να καθοριστούν ανώτερες αποδεκτές τιμές για τα υπόγεια ύδατα σε διαφορετικό επίπεδο. [Τροπολογία 29]

(9)

Η οδηγία 2000/60/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να προσδιορίσουν τα υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη νερού για ανθρώπινη κατανάλωση, να τα παρακολουθούν και να λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα ώστε να αποφεύγεται η υποβάθμιση της ποιότητάς τους, προκειμένου να μειωθεί το επίπεδο επεξεργασίας καθαρισμού που απαιτείται για την παραγωγή νερού κατάλληλου για ανθρώπινη κατανάλωση. Στο πλαίσιο αυτό, τα μικροπλαστικά έχουν προσδιοριστεί ως δυνητικός κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία, αλλά απαιτούνται περισσότερα δεδομένα παρακολούθησης για να επιβεβαιωθεί η ανάγκη καθορισμού προτύπου ποιότητας περιβάλλοντος για τα μικροπλαστικά στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα. Ως εκ τούτου, τα μικροπλαστικά θα πρέπει να συμπεριληφθούν στους καταλόγους επιτήρησης επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και θα πρέπει να αρχίσουν να παρακολουθούνται μόλις η Επιτροπή υποδείξει κατάλληλες μεθόδους παρακολούθησης. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι μεθοδολογίες για την παρακολούθηση και την εκτίμηση των κινδύνων από τα μικροπλαστικά στο πόσιμο νερό, οι οποίες αναπτύχθηκαν δυνάμει της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (37).

(9α)

Σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο της Ένωσης, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να προσδιορίζουν τα επηρεαζόμενα ύδατα και τα ύδατα σε κίνδυνο, να καθορίζουν ευπρόσβλητες στη νιτρορύπανση ζώνες, να αναπτύσσουν προγράμματα δράσης και να εφαρμόζουν σχετικά μέτρα. Από την άποψη αυτή, εξακολουθεί να είναι αναγκαία η βελτίωση της εναρμόνισης των μέτρων ελέγχου και των συστημάτων μέτρησης της ποιότητας των υδάτων μεταξύ των κρατών μελών, ώστε να επιτραπεί η εναρμόνιση των προτύπων σε ολόκληρη την Ένωση, η οποία θα καταστήσει δυνατή τη συγκρισιμότητα μεταξύ των κρατών μελών, κι έτσι θα αποφευχθούν προβλήματα ανταγωνισμού στον ευρωπαϊκό γεωργικό τομέα τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα διαταραχές στην εσωτερική αγορά. [Τροπολογία 30]

(10)

Εκτιμάται ότι το 2019, μεταξύ 900 000 και 1,7 εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως μπορούσαν να αποδοθούν σε μολύνσεις που οφείλονταν στη μικροβιακή αντοχή (38). Ταυτόχρονα, έ χει εκφραστεί ανησυχία σχετικά με τον κίνδυνο ανάπτυξης μικροβιακής αντοχής από την παρουσία ανθεκτικών μικροοργανισμών και γονιδίων αντοχής στο υδάτινο περιβάλλον, αλλά έχει πραγματοποιηθεί ελάχιστη παρακολούθηση. Τα σχετικά γονίδια μικροβιακής αντοχής θα πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν στους καταλόγους επιτήρησης επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και να αρχίσουν να παρακολουθούνται μόλις αναπτυχθούν κατάλληλες μέθοδοι παρακολούθησης. Αυτό συνάδει με το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής στο πλαίσιο της προσέγγισης «Μία υγεία», το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον Ιούνιο του 2017, και με τη φαρμακευτική στρατηγική για την Ευρώπη, η οποία ασχολείται και αυτή με το συγκεκριμένο πρόβλημα. [Τροπολογία 31]

(10α)

Η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2020/1729 της Επιτροπής για την κατάργηση της εκτελεστικής απόφασης 2013/652/ΕΕ θέτει το πλαίσιο για την απόκτηση συγκρίσιμων και αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με τη μικροβιακή αντοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταξύ άλλων, με την παρακολούθηση των λυμάτων των σφαγείων ως δυνητικού φορέα ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων και, επομένως, μιας πιθανής οδού περιβαλλοντικής μόλυνσης. Έχουν βρεθεί βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά σε λύματα από σφαγεία. [Τροπολογία 32]

(10β)

Έχει εκφραστεί ανησυχία σχετικά με τον κίνδυνο που συνιστούν τα θειικά και ξανθικά στο υδάτινο περιβάλλον. Τα θειικά όχι μόνο βλάπτουν την ποιότητα του πόσιμου νερού αλλά επηρεάζουν επίσης τον κύκλο υλικών του άνθρακα, του αζώτου και του φωσφόρου. Μεταξύ άλλων, τούτο αυξάνει τα φορτία θρεπτικών ουσιών στα υδατικά συστήματα και, με αυτόν τον τρόπο, την ανάπτυξη φυτών και φυκών, και επίσης αυξάνει την προσφορά τροφής για τους υδρόβιους οργανισμούς και οδηγεί σε μείωση του οξυγόνου στο νερό. Τα θειικά και τα προϊόντα αποδόμησής τους, ιδίως τα σουλφίδια, υπό ορισμένες συνθήκες, μπορούν να έχουν τοξική επίδραση στους υδρόβιους οργανισμούς. Τα αποτελέσματα πρότυπης δοκιμής δείχνουν ότι ορισμένα ξανθικά και τα προϊόντα αποδόμησής τους είναι τοξικά για υδρόβια ασπόνδυλα και είδη ψαριών και ότι ενδέχεται να βιοσυσσωρεύονται. Τα θειικά είναι ήδη καταχωρισμένα ως ρύπος για τα υπόγεια ύδατα, ωστόσο η παρακολούθηση που έχει πραγματοποιηθεί είναι ανεπαρκής. Κατά συνέπεια, οι θειικές ενώσεις θα πρέπει να συμπεριληφθούν στους καταλόγους επιτήρησης επιφανειακών και υπόγειων υδάτων. Τα ξανθικά θα πρέπει να συμπεριληφθούν στον κατάλογο επιτήρησης επιφανειακών υδάτων. [Τροπολογία 33]

(10γ)

Ουσίες όπως τα μικροπλαστικά αποτελούν σαφή κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αλλά και για βασικές δραστηριότητες, όπως η ανάπτυξη της γεωργίας. Η παρουσία τέτοιων ουσιών και άλλων σωματιδίων μπορεί να έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο νερό που χρησιμοποιείται για την εκτροφή ζώων και τις καλλιέργειες, αλλά και στη γονιμότητα του εδάφους, κάτι που θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την καλή ανάπτυξη των σημερινών και των μελλοντικών καλλιεργειών (39). [Τροπολογία 34]

(11)

Οι τρέχουσες και συμβατικές μέθοδοι παρακολούθησης της χημικής κατάστασης των υδατικών συστημάτων δεν μπορούν, γενικά, να προσδιορίσουν τον αντίκτυπο σύνθετων μειγμάτων χημικών στην ποιότητα των υδάτων. Με δεδομένη την αυξανόμενη επίγνωση της σημασίας των μειγμάτων και, ως εκ τούτου, της παρακολούθησης βάσει επιπτώσεων για τον προσδιορισμό της χημικής κατάστασης, και δεδομένου ότι υπάρχουν ήδη επαρκώς αξιόπιστες μέθοδοι παρακολούθησης βάσει επιπτώσεων για τις οιστρογόνες ουσίες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν τέτοιες μεθόδους για την αξιολόγηση των σωρευτικών επιπτώσεων των οιστρογόνων ουσιών στα επιφανειακά ύδατα για περίοδο τουλάχιστον δύο ετών. Αυτό θα επιτρέψει τη σύγκριση των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης βάσει επιπτώσεων με τα αποτελέσματα που προκύπτουν με τη χρήση των συμβατικών μεθόδων για την παρακολούθηση των τριών οιστρογόνων ουσιών που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Η σύγκριση αυτή θα χρησιμοποιηθεί για να διαπιστωθεί κατά πόσον πρέπει να συμπεριληφθεί σε έκθεση αξιολόγησης που θα δημοσιεύσει η Επιτροπή στην οποία αξιολογεί αν οι μέθοδοι παρακολούθησης βάσει επιπτώσεων παρέχουν αξιόπιστα και ακριβή δεδομένα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αξιόπιστες μέθοδοι διαλογής. Η χρήση τέτοιων μεθόδων διαλογής θα έχει το πλεονέκτημα ότι επιτρέπει την κάλυψη των επιπτώσεων όλων των οιστρογόνων ουσιών με παρόμοιες επιπτώσεις, και όχι μόνο εκείνων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2008/105/ΕΚ, ώστε να καθορίζει ρυθμίσεις για τη χρήση μεθόδων παρακολούθησης βάσει επιπτώσεων από τα κράτη μέλη για την αξιολόγηση της παρουσίας και άλλων ουσιών στα υδατικά συστήματα, εν αναμονή πιθανού καθορισμού τιμών ενεργοποίησης βάσει επιπτώσεων στο μέλλον. Ο ορισμός των ΠΠΠ στην οδηγία 2000/60/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι μπορεί, στο μέλλον, να καλύπτει και τιμές ενεργοποίησης που μπορούν να καθοριστούν για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης βάσει επιπτώσεων. [Τροπολογία 35]

(11α)

Θα πρέπει να καθοριστούν αυστηρότερες ανώτερες αποδεικτές τιμές όταν τα πρότυπα ποιότητας των υπόγειων υδάτων θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αδυναμία επίτευξης των περιβαλλοντικών στόχων της οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα συναφή υδατικά συστήματα, όπως απαιτείται από την οδηγία 2006/118/ΕΚ. Η εν λόγω απαίτηση βάσει της οδηγίας 2006/118/ΕΚ θα πρέπει να επεκταθεί περαιτέρω για την καλύτερη προστασία των ευάλωτων περιοχών από τη ρύπανση. [Τροπολογία 36]

(12)

Η αξιολόγηση της ενωσιακής νομοθεσίας για τα ύδατα (40) (στο εξής: « αξιολόγηση » ) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσε να επιταχυνθεί η διαδικασία προσδιορισμού και καταχώρισης των ρύπων που επηρεάζουν τα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα, καθώς και καθορισμού ή επανεξέτασης των προτύπων ποιότητας για τους εν λόγω ρύπους υπό το πρίσμα των νέων επιστημονικών γνώσεων. Εάν οι εργασίες αυτές εκτελούνταν από την Επιτροπή Συνεπώς , και όχι στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, όπως προβλέπεται επί του παρόντος στα άρθρα 16 και 17 τυχόν μελλοντικής επανεξέτασης του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2000/60/ΕΚ 2008/105/ΕΚ όσον αφορά τον κατάλογο ουσιών προτεραιότητας και τα αντίστοιχα ΠΠΠ που ορίζονται στον τμήμα Α του εν λόγω παραρτήματος και στο άρθρο 10 παράρτημα Ι της οδηγίας 2006/118/ΕΚ, θα μπορούσε πρέπει να βελτιωθεί η λειτουργία των μηχανισμών του καταλόγου επιτήρησης επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, ιδίως όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και τη σειρά καταχώρισης, παρακολούθησης και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων, θα πρέπει να ενισχυθούν οι δεσμοί μεταξύ του μηχανισμού καταλόγου επιτήρησης και των επανεξετάσεων των καταλόγων ρύπων, ενώ οι αλλαγές στους καταλόγους ρύπων θα μπορούσαν να λαμβάνουν ταχύτερα υπόψη την επιστημονική πρόοδο. Ως εκ τούτου, και δεδομένης της ανάγκης ταχείας τροποποίησης και θα πρέπει να προσαρμοστεί η περίοδος επανεξέτασης των καταλόγων ρύπων και των ΠΠΠ τους με βάση τις νέες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, ώστε να τροποποιεί το παράρτημα Ι της οδηγίας 2008/105/ΕΚ όσον αφορά τον κατάλογο των ουσιών προτεραιότητας και των αντίστοιχων ΠΠΠ που παρατίθεται στο μέρος Α του εν λόγω παραρτήματος και να τροποποιεί το παράρτημα Ι της οδηγίας 2006/118/ΕΚ όσον αφορά τον κατάλογο των ρύπων υπόγειων υδάτων και τα πρότυπα ποιότητας που ορίζονται στο εν λόγω παράρτημα λαμβάνεται ταχύτερα υπόψη η επιστημονική πρόοδος . Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των ουσιών που περιλαμβάνονται στους καταλόγους επιτήρησης επιφανειακών και υπόγειων υδάτων. Κατά συνέπεια, τα άρθρα 16 και 17 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και το παράρτημα X της εν λόγω οδηγίας, καθώς και το άρθρο 10 της οδηγίας 2006/118/ΕΚ, θα πρέπει να απαλειφθούν , διατηρώντας παράλληλα την υποχρέωση λήψης μέτρων που αποσκοπούν στην παύση ή τη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων, εκπομπών και διαρροών των επικίνδυνων ουσιών προτεραιότητας . [Τροπολογία 37]

(12α)

Συνολικά, από τα συμπεράσματα του ελέγχου καταλληλότητας προκύπτει ότι οι οδηγίες είναι σε γενικές γραμμές κατάλληλες για τον επιδιωκόμενο σκοπό, με περιθώρια βελτίωσης, συμπεριλαμβανομένης της επιτάχυνσης της ορθής υλοποίησης των στόχων τους, η οποία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω μεγαλύτερης χρηματοδότησης από την ΕΕ. Από την αξιολόγηση προκύπτει ότι μέχρι στιγμής, χάρη στις οδηγίες, το επίπεδο προστασίας των υδατικών συστημάτων είναι υψηλότερο και η διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας καλύτερη. [Τροπολογία 38]

(13)

Η αξιολόγηση κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν υπερβολικές αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τα πρότυπα ποιότητας και τις ανώτερες αποδεκτές τιμές που καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο για τους συγκεκριμένους ρύπους λεκανών απορροής ποταμών και τους ρύπους υπόγειων υδάτων αντίστοιχα. Μέχρι σήμερα, οι συγκεκριμένοι ρύποι λεκανών απορροής ποταμών που δεν έχουν χαρακτηριστεί ουσίες προτεραιότητας βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ υπόκεινται σε εθνικά ΠΠΠ και λογίζονται ως φυσικοχημικά στοιχεία ποιότητας που υποστηρίζουν την αξιολόγηση της οικολογικής κατάστασης στα επιφανειακά ύδατα. Στα υπόγεια ύδατα, τα κράτη μέλη έχουν επίσης τη δυνατότητα να καθορίζουν τις δικές τους ανώτερες αποδεκτές τιμές, ακόμη και για τις τεχνητές συνθετικές ουσίες. Η ευελιξία αυτή οδήγησε σε μη βέλτιστα αποτελέσματα όσον αφορά τη συγκρισιμότητα της κατάστασης των υδατικών συστημάτων μεταξύ των κρατών μελών και την προστασία του περιβάλλοντος. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί διαδικασία που θα επιτρέπει την επίτευξη συμφωνίας σε επίπεδο Ένωσης σχετικά με τα ΠΠΠ και τις ανώτερες αποδεκτές τιμές που πρέπει να εφαρμόζονται για τις εν λόγω ουσίες, εφόσον προσδιορίζονται ως ουσίες εθνικού ενδιαφέροντος, και να δημιουργηθούν αποθετήρια των εφαρμοστέων ΠΠΠ και ανώτερων αποδεκτών τιμών.

(13α)

Οποιαδήποτε απόφαση για την επιλογή, την επανεξέταση ουσιών και τον καθορισμό ΠΠΠ πρέπει να βασίζεται σε εκτίμηση κινδύνου και να ακολουθεί μια αναλογική, διαφανή και επιστημονική προσέγγιση, και να λαμβάνει υπόψη τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, των κρατών μελών και των σχετικών ενδιαφερομένων. [Τροπολογία 39]

(13β)

Ενώ η οδηγία 2000/60/ΕΚ καθόρισε τους κανόνες που απαιτούνται για την αξιολόγηση της προόδου όσον αφορά την ποσότητα και την ποιότητα των υδάτων, ο έλεγχος καταλληλότητας έδειξε ότι η αργή πρόοδος όσον αφορά την επίτευξη των στόχων της εν λόγω οδηγίας μπορεί να αποδοθεί, μεταξύ άλλων, στην έλλειψη επαρκών οικονομικών πόρων και στη νομική και οικολογική πολυπλοκότητα, συμπεριλαμβανομένων πιθανών καθυστερήσεων λόγω της αργής ανταπόκρισης των υπόγειων υδάτων στα μέτρα και του χρονοδιαγράμματος υποβολής εκθέσεων. Τα μέτρα που βελτιώνουν την κατάσταση των υδατικών συστημάτων μέσω της αποκατάστασης των ποταμών και των υπηρεσιών οικοσυστήματος παρέχουν οικονομικά οφέλη που υπερτερούν του κόστους και θα μπορούσαν να μειώσουν τις περιττές δαπάνες για τα κράτη μέλη. Επιπλέον, η αξιολόγηση επισημαίνει ελλιπή εφαρμογή μέτρων, ανεπαρκές πεδίο εφαρμογής και ανεπαρκή ή ακατάλληλα μέτρα αποκατάστασης για τη διασφάλιση της υδρολογικής και οικολογικής συνδεσιμότητας (41). [Τροπολογία 40]

(14)

Επιπλέον, η ενσωμάτωση των συγκεκριμένων ρύπων λεκανών απορροής ποταμών στον ορισμό της χημικής κατάστασης των επιφανειακών υδάτων εξασφαλίζει μια πιο συντονισμένη, συνεκτική και διαφανή προσέγγιση όσον αφορά την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της χημικής κατάστασης των συστημάτων επιφανειακών υδάτων και των σχετικών πληροφοριών για το κοινό. Επίσης, διευκολύνει μια πιο στοχευμένη προσέγγιση όσον αφορά τον προσδιορισμό και την εφαρμογή μέτρων για την αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων που σχετίζονται με τα χημικά προϊόντα με πιο ολιστικό, αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο. Κατά συνέπεια, οι ορισμοί της «οικολογικής κατάστασης» και της «χημικής κατάστασης» θα πρέπει να τροποποιηθούν και το αντικείμενο της «χημικής κατάστασης» θα πρέπει να διευρυνθεί ώστε να καλύπτει επίσης τους συγκεκριμένους ρύπους λεκανών απορροής ποταμών, οι οποίοι επί του παρόντος περιλαμβάνονται στον ορισμό της «οικολογικής κατάστασης» στο παράρτημα V της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Ως εκ τούτου, η έννοια των ΠΠΠ για συγκεκριμένους ρύπους λεκανών απορροής ποταμών και οι σχετικές διαδικασίες θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην οδηγία 2008/105/ΕΚ.

(15)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί εναρμονισμένη προσέγγιση και ισότιμοι όροι ανταγωνισμού στην Ένωση, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, ώστε να τροποποιεί το μέρος Β του παραρτήματος ΙΙ της οδηγίας 2006/118/ΕΚ προσαρμόζοντας τον κατάλογο των ρύπων για τους οποίους τα κράτη μέλη πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο καθορισμού εθνικών ανώτερων αποδεκτών τιμών καθορίσουν εθνικές ανώτερες αποδεκτές τιμές . [Τροπολογία 41]

(16)

Δεδομένης της ανάγκης ταχείας προσαρμογής στις επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις και διασφάλισης εναρμονισμένης προσέγγισης και ισότιμων όρων ανταγωνισμού στην Ένωση όσον αφορά τους συγκεκριμένους ρύπους λεκανών απορροής ποταμών, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, ώστε να προσαρμόζει το παράρτημα II της οδηγίας 2008/105/ΕΚ όσον αφορά τον κατάλογο των κατηγοριών ρύπων που παρατίθεται στο μέρος Α του εν λόγω παραρτήματος και να προσαρμόζει το μέρος Γ του παραρτήματος ΙΙ όσον αφορά τα εναρμονισμένα ΠΠΠ για συγκεκριμένους ρύπους λεκανών απορροής ποταμών ή ομάδες αυτών. Τα εν λόγω εναρμονισμένα ΠΠΠ θα πρέπει να εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη κατά την αξιολόγηση της κατάστασης των συστημάτων επιφανειακών υδάτων τους όταν έχει εντοπιστεί κίνδυνος από τους εν λόγω ρύπους.

(17)

Η επανεξέταση του καταλόγου των ουσιών προτεραιότητας στο μέρος Α του παραρτήματος I της οδηγίας 2008/105/ΕΚ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αρκετές ουσίες προτεραιότητας δεν προκαλούν πλέον ανησυχία σε επίπεδο Ένωσης και, ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει πλέον να περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος I της εν λόγω οδηγίας. Συνεπώς, οι εν λόγω ουσίες θα πρέπει να θεωρούνται συγκεκριμένοι ρύποι λεκανών απορροής ποταμών και να περιλαμβάνονται στο μέρος Γ του παραρτήματος ΙΙ της οδηγίας 2008/105/ΕΚ μαζί με τα αντίστοιχα ΠΠΠ τους. Δεδομένου ότι οι εν λόγω ρύποι δεν θεωρείται πλέον ότι προκαλούν ανησυχία σε ολόκληρη την Ένωση, τα ΠΠΠ πρέπει να εφαρμόζονται μόνον όταν οι εν λόγω ρύποι ενδεχομένως εξακολουθούν να προκαλούν ανησυχία σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.

(18)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού και συγκρισιμότητα της κατάστασης των υδατικών συστημάτων μεταξύ των κρατών μελών, είναι αναγκαίο να εναρμονιστούν οι εθνικές ανώτερες αποδεκτές τιμές για ορισμένους ρύπους υπόγειων υδάτων. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δημιουργηθεί αποθετήριο εναρμονισμένων ανώτερων αποδεκτών τιμών για τους ρύπους υπόγειων υδάτων εθνικού, περιφερειακού ή τοπικού ενδιαφέροντος ως νέο μέρος Δ στο παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 2006/118/ΕΚ. Οι εναρμονισμένες ανώτερες αποδεκτές τιμές που καθορίζονται στο εν λόγω αποθετήριο χρειάζεται να εφαρμόζονται μόνο στα κράτη μέλη στα οποία οι ρύποι που υπόκεινται στις εν λόγω ανώτερες αποδεκτές τιμές επηρεάζουν την κατάσταση των υπόγειων υδάτων. Για το άθροισμα των δύο συνθετικών ρύπων τριχλωροαιθυλένιο και τετραχλωροαιθυλένιο, είναι αναγκαίο να εναρμονιστούν οι εθνικές ανώτερες αποδεκτές τιμές, δεδομένου ότι δεν εφαρμόζουν όλα τα κράτη μέλη, στα οποία οι εν λόγω ρύποι αποτελούν αντικείμενο ενδιαφέροντος, ανώτερη αποδεκτή τιμή για το άθροισμα των εν λόγω ρύπων και οι καθορισμένες εθνικές ανώτερες αποδεκτές τιμές δεν είναι όλες οι ίδιες. Η εναρμονισμένη ανώτερη αποδεκτή τιμή θα πρέπει να συνάδει με την παραμετρική τιμή που ορίζεται για το άθροισμα των εν λόγω ρύπων στο πόσιμο νερό βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184.

(19)

Προκειμένου να διασφαλιστεί εναρμονισμένη προσέγγιση και ισότιμοι όροι ανταγωνισμού στην Ένωση, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, ώστε να τροποποιεί το μέρος Δ του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/118/ΕΚ προκειμένου να προσαρμόσει το αποθετήριο εναρμονισμένων ανώτερων αποδεκτών τιμών όσον αφορά τους ρύπους που περιλαμβάνονται και τις εναρμονισμένες ανώτερες αποδεκτές τιμές στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο.

(20)

Όλες οι διατάξεις της οδηγίας 2006/118/ΕΚ σχετικά με την αξιολόγηση της χημικής κατάστασης των υπόγειων υδάτων θα πρέπει να προσαρμοστούν στην εισαγωγή της τρίτης κατηγορίας εναρμονισμένων ανώτερων αποδεκτών τιμών στο μέρος Δ του παραρτήματος ΙΙ της εν λόγω οδηγίας, επιπλέον των προτύπων ποιότητας που ορίζονται στο παράρτημα Ι της εν λόγω οδηγίας και των εθνικών ανώτερων αποδεκτών τιμών που καθορίζονται σύμφωνα με τη μεθοδολογία που ορίζεται στο μέρος Α του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας.

(20α)

Προκειμένου να παρέχονται επαρκή πρότυπα προστασίας για περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας, ευπάθειας ή ρύπανσης, όπως σπήλαια και καρστικές εκτάσεις, που περιέχουν οικοσυστήματα τα οποία συγκαταλέγονται στα πλέον ευάλωτα στη μόλυνση και αντιπροσωπεύουν σημαντική παροχή πόσιμου νερού, καθώς και σε πρώην βιομηχανικές εγκαταστάσεις και άλλες εκτάσεις με γνωστό ιστορικό μόλυνσης, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύει αξιολόγηση της χημικής κατάστασης των εν λόγω περιοχών και, όπου κρίνεται σκόπιμο, να υποβάλλει σχετική πρόταση για την αναθεώρηση της οδηγίας 2006/118/ΕΚ. [Τροπολογία 42]

(21)

Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική και συνεκτική λήψη αποφάσεων και να αναπτυχθούν συνέργειες με το έργο που επιτελείται στο πλαίσιο άλλων ενωσιακών νομοθετικών πράξεων για τα χημικά προϊόντα, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) θα πρέπει να έχει μόνιμο και σαφώς καθορισμένο ρόλο στην ιεράρχηση των ουσιών που πρόκειται να συμπεριληφθούν στους καταλόγους επιτήρησης και στους καταλόγους ουσιών των παραρτημάτων I και II της οδηγίας 2008/105/ΕΚ και των παραρτημάτων I και II της οδηγίας 2006/118/ΕΚ, καθώς και στην κατάρτιση κατάλληλων επιστημονικών προτύπων ποιότητας. Η επιτροπή αξιολόγησης κινδύνων (RAC) και η επιτροπή κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης (SEAC) του ECHA θα πρέπει να διευκολύνουν με γνωμοδοτήσεις την εκτέλεση ορισμένων καθηκόντων που ανατίθενται στον ECHA. Ο ECHA θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσει καλύτερο συντονισμό μεταξύ των διαφόρων νομοθετικών πράξεων για το περιβάλλον μέσω αυξημένης διαφάνειας όσον αφορά τους ρύπους που περιλαμβάνονται σε κατάλογο επιτήρησης ή μέσω της ανάπτυξης ενωσιακών ή εθνικών ΠΠΠ ή ανώτερων αποδεκτών τιμών, μέσω της δημοσιοποίησης των σχετικών επιστημονικών εκθέσεων. Όσον αφορά την εκτίμηση των ανώτερων αποδεκτών τιμών για τις φαρμακευτικές ουσίες, ο ECHA θα πρέπει να συνεργάζεται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA). [Τροπολογία 43]

(22)

Η αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απαιτείται συχνότερη και πιο εξορθολογισμένη ηλεκτρονική υποβολή εκθέσεων για την προώθηση της καλύτερης εφαρμογής και επιβολής της ενωσιακής νομοθεσίας για τα ύδατα. Δεδομένου του ρόλου του όσον αφορά την τακτικότερη παρακολούθηση της κατάστασης της ρύπανσης, όπως περιγράφεται στο σχέδιο δράσης για μηδενική ρύπανση, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (EEA) θα πρέπει να διευκολύνει την εν λόγω συχνότερη και πιο εξορθολογισμένη υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη. Είναι σημαντικό να τίθενται εγκαίρως στη διάθεση του κοινού και της Επιτροπής περιβαλλοντικές πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων της Ένωσης. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να θέτουν στη διάθεση της Επιτροπής και του EEA τα δεδομένα παρακολούθησης που συλλέγονται στο πλαίσιο της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, χρησιμοποιώντας αυτοματοποιημένους μηχανισμούς υποβολής εκθέσεων και διαβίβασης δεδομένων μέσω διεπαφής προγραμματισμού εφαρμογών (API) ή ανάλογων μηχανισμών. Ο διοικητικός φόρτος αναμένεται να είναι περιορισμένος, καθώς τα κράτη μέλη υποχρεούνται ήδη να δημοσιοποιούν θέματα χωρικών δεδομένων εντός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (42), καθώς και βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1024 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (43). Τα εν λόγω θέματα χωρικών δεδομένων περιλαμβάνουν την τοποθεσία και τη λειτουργία των εγκαταστάσεων παρακολούθησης του περιβάλλοντος, τις σχετικές μετρήσεις των εκπομπών και την κατάσταση των περιβαλλοντικών μέσων.

(23)

Η καλύτερη ενοποίηση των ροών δεδομένων που υποβάλλονται στον EEA στο πλαίσιο της ενωσιακής νομοθεσίας για τα ύδατα και, ιδίως, των καταλόγων εκπομπών που απαιτούνται από την οδηγία 2008/105/ΕΚ, με τις ροές δεδομένων που υποβάλλονται στη διαδικτυακή πύλη για τις βιομηχανικές εκπομπές δυνάμει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (44), θα καταστήσει απλούστερη και αποτελεσματικότερη την υποβολή δεδομένων καταλόγου σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Ταυτόχρονα, θα μειώσει τον διοικητικό φόρτο και τον φόρτο εργασίας αιχμής κατά την κατάρτιση των σχεδίων διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού. Σε συνδυασμό με την κατάργηση της ενδιάμεσης υποβολής εκθέσεων σχετικά με την πρόοδο των προγραμμάτων μέτρων, η οποία αποδείχθηκε αναποτελεσματική, η εν λόγω απλουστευμένη υποβολή εκθέσεων θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές που δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία για τις βιομηχανικές εκπομπές αλλά καλύπτονται από την υποβολή εκθέσεων για τις εκπομπές δυνάμει του άρθρου 5 της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. [Τροπολογία 44]

(24)

Η Συνθήκη της Λισαβόνας θέσπισε τη διάκριση μεταξύ των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή για την έκδοση μη νομοθετικών πράξεων γενικής ισχύος που συμπληρώνουν ή τροποποιούν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία μιας νομοθετικής πράξης (κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις) και των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή για την έκδοση πράξεων με σκοπό την εξασφάλιση ενιαίων προϋποθέσεων για την εκτέλεση νομικά δεσμευτικών πράξεων της Ένωσης (εκτελεστικές πράξεις). Οι οδηγίες 2000/60/ΕΚ και 2006/118/ΕΚ θα πρέπει να εναρμονιστούν με το νομικό πλαίσιο που θεσπίστηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

(25)

Οι εξουσιοδοτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και στο σημείο 1.4.1 ix) του παραρτήματος V της εν λόγω οδηγίας, οι οποίες προβλέπουν τη χρήση της κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχο, πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 290 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι αφορούν προσαρμογές των παραρτημάτων της εν λόγω οδηγίας και τη θέσπιση συμπληρωματικών κανόνων. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να μετατραπούν σε εξουσιοδοτήσεις της Επιτροπής να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

(26)

Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 8 της οδηγίας 2006/118/ΕΚ, το οποίο προβλέπει τη χρήση της κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχο, πληροί τα κριτήρια του άρθρου 290 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι αφορά προσαρμογές των παραρτημάτων της εν λόγω οδηγίας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να μετατραπεί σε εξουσιοδότηση της Επιτροπής να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

(27)

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις εργασίες προπαρασκευής κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι δε διαβουλεύσεις να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(28)

Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, το οποίο προβλέπει τη χρήση της κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχο, πληροί τα κριτήρια του άρθρου 290 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι αφορά την έγκριση τεχνικών προδιαγραφών και τυποποιημένων μεθόδων για την ανάλυση και την παρακολούθηση της κατάστασης των υδάτων και, ως εκ τούτου, αποσκοπεί στη θέσπιση ενιαίων προϋποθέσεων για την εναρμονισμένη εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να μετατραπεί σε εξουσιοδότηση της Επιτροπής να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συγκρισιμότητα των δεδομένων, η εξουσιοδότηση θα πρέπει επίσης να επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει τον καθορισμό μορφοτύπων για την υποβολή δεδομένων παρακολούθησης και κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4. Οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στην Επιτροπή θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (45).

(29)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή για την έγκριση τεχνικών μορφοτύπων για την υποβολή δεδομένων παρακολούθησης και κατάστασης των υδάτων σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(30)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/105/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή για την έγκριση τυποποιημένων μορφοτύπων για την υποβολή εκθέσεων στον EEA σχετικά με τις εκπομπές από σημειακές πηγές που δεν καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ).../... του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (46). Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(31)

Είναι αναγκαίο να ληφθεί λαμβάνονται υπόψη η επιστημονική και τεχνική πρόοδος και οι βέλτιστες διαθέσιμες μέθοδοι στον τομέα της παρακολούθησης της κατάστασης των υδατικών συστημάτων σύμφωνα με τις απαιτήσεις παρακολούθησης που ορίζονται στο παράρτημα V της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν δεδομένα και υπηρεσίες από τεχνολογίες τηλεπισκόπησης, γεωσκόπηση (υπηρεσίες Copernicus), επιτόπιους αισθητήρες και συσκευές, ή επιστημονικά δεδομένα πολιτών, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη και η προηγμένη ανάλυση και επεξεργασία δεδομένων. [Τροπολογία 45]

(31α)

Οι βιομηχανικές δραστηριότητες που σχετίζονται με την ενεργειακή μετάβαση θα μπορούσαν να αυξήσουν τις δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα του νερού. Ο μετριασμός τέτοιων μελλοντικών επιπτώσεων, όπως οι αλλαγές των φυσικών μοτίβων ροής και της θερμοκρασίας, και η ρύπανση των υδάτων, απαιτεί να αξιολογείται το πλήρες εύρος των δυνητικών παραγόντων καθώς και να λαμβάνονται μέτρα για την επίτευξη και τη διατήρηση καλής ποιότητας των υδάτων. Συνεπώς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιολογούν τακτικά τον αντίκτυπο των βιομηχανικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την ενεργειακή μετάβαση στην ποιότητα του νερού, και να ενημερώνουν την Επιτροπή για απειλές που εντοπίσθηκαν πρόσφατα προκειμένου να επικαιροποιείται ο κατάλογος επιτήρησης αναλόγως. Η αξιολόγηση θα πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμη στο κοινό και η επικαιροποίηση θα πρέπει να επιτρέπεται να πραγματοποιείται εκτός των γενικών κύκλων επικαιροποίησης, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχής βελτίωση της αξιολόγησης της ποιότητας των υδάτων. [Τροπολογία 46]

(31β)

Η Επιτροπή, στην ανακοίνωσή της, της 11ης Δεκεμβρίου 2019, σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και στην ανακοίνωσή της, της 14ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με τη βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, δεσμεύτηκε να αναλάβει δράση για τη βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων σε όλα τα κράτη μέλη για τους πολίτες και τις περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν συγκεκριμένες ανησυχίες σχετικά με τη συμβατότητα των διοικητικών πράξεων που έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον με το περιβαλλοντικό δίκαιο. Στην τελευταία ανακοίνωση, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι «η πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, τόσο μέσω του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ) όσο και μέσω των εθνικών δικαστηρίων ως δικαστηρίων της Ένωσης, αποτελεί σημαντικό μέτρο στήριξης για την υλοποίηση της μετάβασης που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και τρόπο ενίσχυσης του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η κοινωνία των πολιτών ως φορέας ελέγχου στον δημοκρατικό χώρο». Οι δεσμεύσεις αυτές θα πρέπει να υλοποιηθούν επίσης βάσει της οδηγίας 2000/60/EK. [Τροπολογία 47]

(31γ)

Όπως επιβεβαιώνεται από τη νομολογία του ΔΕΕ (47), οι περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα άμεσα ενδιαφερόμενα άτομα θα πρέπει να διαθέτουν νομιμοποίηση για να προσβάλλουν απόφαση που λαμβάνεται από δημόσια αρχή, η οποία παραβιάζει τους περιβαλλοντικούς στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/EK. Με σκοπό τη βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη για τις σχετικές υποθέσεις ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων σε ολόκληρη την Ένωση και προκειμένου οι περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα άμεσα ενδιαφερόμενα πρόσωπα να μπορούν να βασίζονται στην εθνική νομοθεσία όταν προσβάλλουν αποφάσεις που παραβιάζουν την οδηγία 2000/60/EK, θα πρέπει να θεσπιστούν διατάξεις στην οδηγία 2000/60/EK για τη διασφάλιση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη. [Τροπολογία 48]

(32)

Δεδομένης της αύξησης των απρόβλεπτων καιρικών φαινομένων, ιδίως των ακραίων πλημμυρών και των παρατεταμένων ξηρασιών, καθώς και των σημαντικών περιστατικών ρύπανσης που προκαλούν ή επιδεινώνουν τη διασυνοριακή τυχαία ρύπανση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να διασφαλίζουν ότι παρέχεται άμεση ενημέρωση σχετικά με τέτοια περιστατικά σε άλλα κράτη μέλη που ενδέχεται να επηρεαστούν και ότι συνεργάζονται αποτελεσματικά με τα κράτη μέλη που ενδέχεται να επηρεαστούν για τον μετριασμό των επιπτώσεων του συμβάντος ή του περιστατικού. Είναι επίσης αναγκαίο να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και να εξορθολογιστούν οι διαδικασίες διασυνοριακής συνεργασίας σε περίπτωση πιο διαρθρωτικών, δηλαδή μακροχρόνιων και μη τυχαίων, διασυνοριακών ζητημάτων, τα οποία δεν μπορούν να επιλυθούν σε επίπεδο κρατών μελών, σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Σε περίπτωση που απαιτείται ευρωπαϊκή συνδρομή, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να αποστέλλουν αιτήματα συνδρομής στο Κέντρο συντονισμού αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών της Επιτροπής, το οποίο θα συντονίζει πιθανές προσφορές βοήθειας και την υλοποίησή τους μέσω του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 15 της απόφασης αριθ. 1313/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (48). Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιοχές λεκάνης απορροής ποταμού μπορούν επίσης να εκτείνονται πέρα από το έδαφος της Ένωσης, η διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των σχετικών διατάξεων για την προστασία των υδάτων δυνάμει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, καθώς και ο κατάλληλος συντονισμός με τις σχετικές τρίτες χώρες θα συνέβαλε επίσης στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στην οδηγία 2000/60/ΕΚ για τις συγκεκριμένες περιοχές λεκάνης απορροής ποταμού, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 5 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Επιπλέον, οι ένοπλες συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα σε στενή γεωγραφική εγγύτητα με την Ένωση θα πρέπει επίσης να θεωρούνται έκτακτα γεγονότα λόγω των εκτεταμένων αρνητικών διασυνοριακών περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους, συμπεριλαμβανομένης της ρύπανσης του αέρα, του εδάφους και των υδάτων. Δεδομένου ότι οι λεκάνες απορροής ποταμού που πλήττονται από τις εν λόγω συγκρούσεις θα μπορούσαν να εκτείνονται εκτός των ορίων της Ένωσης, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καθιέρωση κατάλληλου συντονισμού με τις σχετικές τρίτες χώρες, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 5 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. [Τροπολογία 49]

(32α)

Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, στην έκθεσή του της 19ης Μαΐου 2021 με τίτλο «Αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει”: Ασυνεπής η εφαρμογή της στις πολιτικές και τις δράσεις της ΕΕ για το περιβάλλον» σημειώνει ότι τα κράτη μέλη δαπανούν ήδη περίπου 100 δισ. EUR ετησίως για την ύδρευση και την αποχέτευση και ότι οι αυξήσεις των εν λόγω δαπανών αναμένεται να υπερβούν το 25 % για την επίτευξη των στόχων της ενωσιακής νομοθεσίας σχετικά με την επεξεργασία λυμάτων και το πόσιμο νερό, χωρίς να περιλαμβάνονται οι επενδύσεις που απαιτούνται για την ανανέωση των υφιστάμενων υποδομών ή την επίτευξη των στόχων της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα και της οδηγίας για τις πλημμύρες. Επιπλέον, στην Ένωση, οι χρήστες πληρώνουν κατά μέσο όρο περίπου το 70 % του κόστους παροχής υπηρεσιών ύδρευσης, μέσω τιμολογίων ύδρευσης, ενώ το δημόσιο ταμείο χρηματοδοτεί το υπόλοιπο 30 %, αν και υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ περιφερειών και κρατών μελών. Τα νοικοκυριά στην Ένωση συνήθως πληρώνουν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, παρόλο που καταναλώνουν μόνο το 10 % του νερού, ενώ οι οικονομικοί τομείς που ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση στους ανανεώσιμους πόρους γλυκού νερού συμβάλλουν λιγότερο στην κάλυψη του εν λόγω κόστους. [Τροπολογία 50]

(32β)

Το κόστος των προγραμμάτων παρακολούθησης για τον προσδιορισμό της κατάστασης των επιφανειακών υδάτων και των υπόγειων υδάτων χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών. Δεδομένου ότι ο αριθμός των χημικών ουσιών που ανιχνεύονται στο υδάτινο περιβάλλον αλλάζει συνεχώς, ότι υπάρχει αυξανόμενος αριθμός αναδυόμενων ρύπων που εμφανίστηκαν πρόσφατα στο υδάτινο περιβάλλον, ότι απαιτείται συνεχής βελτίωση των μεθόδων χημικής ανάλυσης για την ανίχνευση αυτών των αναδυόμενων και νέων ρύπων και την ορθή αξιολόγηση των οικολογικών επιπτώσεών τους, καθώς και ότι πρέπει να αναπτυχθούν νέες μέθοδοι παρακολούθησης για την καλύτερη αξιολόγηση των επιπτώσεων των μειγμάτων χημικών ουσιών, το εν λόγω κόστος παρακολούθησης αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Προκειμένου να καλυφθεί το εν λόγω κόστος, και σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που κατοχυρώνεται στο άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), είναι σημαντικό οι παραγωγοί που διαθέτουν στην αγορά της Ένωσης προϊόντα που περιέχουν ουσίες οι οποίες έχουν αποδεδειγμένες ή δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και στο υδάτινο περιβάλλον να αναλαμβάνουν την οικονομική ευθύνη για τα μέτρα που απαιτούνται για τον έλεγχο των ουσιών που παράγονται στο πλαίσιο των εμπορικών τους δραστηριοτήτων και εντοπίζονται στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα. Ένα σύστημα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού είναι πιθανόν το καταλληλότερο μέσο για την επίτευξη αυτού του στόχου, καθώς θα περιόριζε την οικονομική επιβάρυνση για τους φορολογούμενους, ενώ παράλληλα θα παρείχε κίνητρο για την ανάπτυξη πιο οικολογικών προϊόντων. Συνεπώς, η Επιτροπή θα πρέπει να εκπονήσει εκτίμηση επιπτώσεων που θα εξετάζει τη συμπερίληψη στην οδηγία 2006/118/ΕΚ και στην οδηγία 2008/105/ΕΚ μηχανισμού διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, ο οποίος θα εφαρμόζεται στις ουσίες προτεραιότητας που ορίζονται στην οδηγία 2006/118/ΕΚ και στην οδηγία 2008/105/ΕΚ, καθώς και στους αναδυόμενους και νέους ρύπους, όπως ορίζονται στους καταλόγους επιτήρησης βάσει της οδηγίας 2006/118/ΕΚ και της οδηγίας 2008/105/ΕΚ. Η εκτίμηση επιπτώσεων θα πρέπει να συνοδεύεται, κατά περίπτωση, από νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση των οδηγιών 2006/118/ΕΚ και 2008/105/ΕΚ. [Τροπολογία 51]

(32γ)

Η παρακολούθηση ενός αυξημένου αριθμού ουσιών ή ομάδων ουσιών συνεπάγεται αυξημένο κόστος, αλλά και την ανάγκη ενίσχυσης της διοικητικής ικανότητας στα κράτη μέλη, ιδίως στα κράτη μέλη με περιορισμένους πόρους. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή θα πρέπει να δημιουργήσει έναν κοινό ευρωπαϊκό μηχανισμό παρακολούθησης για τη διαχείριση των απαιτήσεων παρακολούθησης, εφόσον το ζητήσουν τα κράτη μέλη, μειώνοντας έτσι τον οικονομικό και διοικητικό τους φόρτο. Η Επιτροπή θα πρέπει να καθορίσει τις μεθόδους λειτουργίας του μηχανισμού παρακολούθησης. Η χρήση του εν λόγω μηχανισμού θα πρέπει να είναι προαιρετική και να μην θίγει τις ρυθμίσεις που έχουν ήδη ορίσει τα κράτη μέλη. [Τροπολογία 52]

(32δ)

Τα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει επενδυτική ανάγκη στον τομέα των υδάτων και η ενωσιακή χρηματοδότηση είναι ζωτικής σημασίας για τη συμμόρφωση ορισμένων κρατών μελών με τις νομικές υποχρεώσεις που ορίζονται στην οδηγία 2000/60/ΕΚ, την οδηγία 2008/105/ΕΚ και την οδηγία 2006/118/ΕΚ. Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να αυξήσουν τις δαπάνες τους τουλάχιστον κατά 20 % προκειμένου να επιτευχθούν τα πρότυπα της Ένωσης για τα ύδατα, ενώ υπάρχει συνολικό χρηματοδοτικό κενό ύψους 289 δισεκατομμυρίων EUR έως το 2030 (49). Συνεπώς, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι παρέχονται επαρκείς οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι για τη διενέργεια παρακολούθησης και επιθεωρήσεων των υδατικών συστημάτων σε όλα τα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων μέσω των σχετικών διαρθρωτικών ταμείων και προγραμμάτων της Ένωσης, καθώς και μέσω συνεισφορών από τον ιδιωτικό τομέα, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του μηχανισμού διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μόλις τεθεί σε εφαρμογή. [Τροπολογία 53]

(33)

Συνεπώς, οι οδηγίες 2000/60/ΕΕ, 2006/118/ΕΚ και 2008/105/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(34)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η διασφάλιση υψηλού επιπέδου περιβαλλοντικής προστασίας και η βελτίωση της ποιότητας περιβάλλοντος των γλυκών υδάτων της Ένωσης, δεν δύνανται να επιτευχθούν επαρκώς μόνο από τα κράτη μέλη αλλά, λόγω της διασυνοριακής φύσης της ρύπανσης των υδάτων, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να θεσπίζει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη αυτών των στόχων,

(34α)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν συνέργειες μεταξύ των απαιτήσεων των σχετικών οδηγιών που αφορούν τόσο τη συλλογή δεδομένων όσο και τη χρήση ψηφιακών εργαλείων, όπως οι τεχνολογίες τηλεπισκόπησης ή η γεωσκόπηση (υπηρεσίες Copernicus). [Τροπολογία 54]

(34β)

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να υποστηρίζουν την κατάρτιση, τα προγράμματα ανάπτυξης δεξιοτήτων και τις επενδύσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο για τη στήριξη της αποτελεσματικής εφαρμογής των βέλτιστων τεχνολογιών και καινοτόμων λύσεων στο πλαίσιο των οδηγιών. Οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι προσβάσιμες στις διάφορες εθνικές γλώσσες για την ενίσχυση της προσβασιμότητας των σχετικών δεδομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη για τους σχετικούς τοπικούς φορείς και τους πολίτες, [Τροπολογία 55]

1)

Στο άρθρο 1 στοιχείο ε) , η τέταρτη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: [Τροπολογία 56]

2)

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

3)

Στο άρθρο 3, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 4α:

4)

Το άρθρο 4 παράγραφος 1 τροποποιείται ως εξής:

5)

Στο άρθρο 7, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*2)  Οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 435 της 23.12.2020, σ. 1).»."

6)

Το άρθρο 8 τροποποιείται ως εξής:

7)

Το άρθρο 10 τροποποιείται ως εξής:

7)

Στο άρθρο 11, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

7)

Στο άρθρο 11 παράγραφος 3, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

8)

Στο άρθρο 11 παράγραφος 3, το στοιχείο ια) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

8)

Στο άρθρο 11 παράγραφος 5, η δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

9)

Το άρθρο 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

9)

Στο άρθρο 13, παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

9)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

10)

Στο άρθρο 15, η παράγραφος 3 απαλείφεται. [Τροπολογία 74]

10)

Στο άρθρο 15 παράγραφος 3 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

« Η Επιτροπή εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές και υποδείγματα σχετικά με το περιεχόμενο, τη δομή και τη μορφή των ενδιάμεσων εκθέσεων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, το αργότερο έως... [έξι μήνες από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας].». [Τροπολογία 75]

11)

Τα άρθρα 16 και 17 απαλείφονται.

12)

Το άρθρο 18 τροποποιείται ως εξής:

13)

Το άρθρο 20 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

14)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 20α:

15)

Το άρθρο 21 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*11)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).»."

16)

Στο άρθρο 22, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

17)

Το παράρτημα V τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα I της παρούσας οδηγίας.

18)

Το μέρος Α του παραρτήματος VII σημείο 7.7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

18)

Στο παράρτημα VII, μέρος Α, παρεμβάλλεται το ακόλουθο σημείο:

19)

Το παράρτημα VIII τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα II της παρούσας οδηγίας.

20)

το παράρτημα X απαλείφεται Τα παραρτήματα IX και X απαλείφονται . [Τροπολογία 78]

1)

Ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Οδηγία 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης των υπόγειων υδάτων».

2)

Στο άρθρο 1, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Στο άρθρο 2, το σημείο 2) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

4)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

5)

Στο άρθρο 4 παράγραφος 2, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 6α:

(*12)  Οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων καθώς και σχετικά με την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 84)."

(*13)  Οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 435 της 23.12.2020, σ. 1)."

(*14)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1)."

(*15)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 1)."

(*16)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ L 167 της 27.6.2012, σ. 1)."

(*17)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τα κτηνιατρικά φάρμακα (ΕΕ L 4 της 7.1.2019, σ. 43)."

(*18)  Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67)."

(*19)  Οδηγία 2009/128/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τον καθορισμό πλαισίου κοινοτικής δράσης με σκοπό την επίτευξη ορθολογικής χρήσης των γεωργικών φαρμάκων (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 71).»."

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

6)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

7)

Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

8)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 8α:

9)

Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*20)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).»."

10)

Το άρθρο 10 απαλείφεται.

11)

Το παράρτημα I αντικαθίσταται από το κείμενο του παραρτήματος III της παρούσας οδηγίας.

12)

Το παράρτημα II τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα IV της παρούσας οδηγίας.

13)

Στο παράρτημα III, το σημείο 2 στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

14)

Στο παράρτημα IV μέρος Β σημείο 1, η εισαγωγική περίοδος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Το σημείο εκκίνησης για την εφαρμογή μέτρων για την αναστροφή σημαντικών και διατηρούμενων ανοδικών τάσεων , συμπεριλαμβανομένων των εποχικών ανοδικών τάσεων που προκαλούνται, μεταξύ άλλων, από χαμηλή απόρριψη υδάτινης μάζας, είναι εκείνο κατά το οποίο η συγκέντρωση του ρύπου φθάνει στο 75 % των παραμετρικών τιμών των προτύπων ποιότητας υπόγειων υδάτων που ορίζονται στο παράρτημα Ι και των ανώτερων αποδεκτών τιμών που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ), εκτός εάν:». [Τροπολογία 107]

1)

Ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων και σχετικά με την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ του Συμβουλίου και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου».

1)

Το άρθρο 1 τροποποιείται ως εξής:

2)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

3)

Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

4)

Στο άρθρο 7α παράγραφος 1, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*22)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τα κτηνιατρικά φάρμακα και για την κατάργηση της οδηγίας 2001/82/ΕΚ (ΕΕ L 4 της 7.1.2019, σ. 43)."

(*23)  Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67)."

(*24)  Οδηγία 2009/128/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τον καθορισμό πλαισίου κοινοτικής δράσης με σκοπό την επίτευξη ορθολογικής χρήσης των γεωργικών φαρμάκων (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 71).»."

4)

Στο άρθρο 7α, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

5)

Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*25)  Οδηγία 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης των υπόγειων υδάτων (ΕΕ L 372 της 27.12.2006, σ. 19)."

(*26)  Οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 435 της 23.12.2020, σ. 1).»."

6)

Το άρθρο 8α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*27)  Οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2007, για τη δημιουργία υποδομής χωρικών πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (INSPIRE) (ΕΕ L 108 της 25.4.2007, σ. 1)."

(*28)  Οδηγία (ΕΕ) 2019/1024 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για τα ανοικτά δεδομένα και την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα (ΕΕ L 172 της 26.6.2019, σ. 56).»."

7)

Το άρθρο 8β αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*29)  Οδηγία 2009/90/ΕΚ της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2009, για την θέσπιση τεχνικών προδιαγραφών για τη χημική ανάλυση και παρακολούθηση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 201 της 1.8.2009, σ. 36).»."

7)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 8βα:

7)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

8)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 8δ:

8)

Το άρθρο 9α παράγραφος 2 τροποποιείται ως ακολούθως:

8)

Το άρθρο 9α παράγραφος 3 τροποποιείται ως ακολούθως:

8)

Στο άρθρο 9α παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος 3α:

8)

Στο άρθρο 9α, η παράγραφος 5 τροποποιείται ως ακολούθως:

9)

Το άρθρο 10 απαλείφεται.

10)

Το παράρτημα Ι τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα V της παρούσας οδηγίας.

11)

Προστίθεται το παράρτημα II, όπως ορίζεται στο παράρτημα VI της παρούσας οδηγίας.