| 
            
                Επίσημη Εφημερίδα   | 
            
                EL Σειρά C  | 
         
| 
                C/2025/378  | 
            
                27.1.2025  | 
         
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 15 Οκτωβρίου 2024 – HL κατά UniCredit Bank Zrt. και Momentum Credit Zrt.
(Υπόθεση C-679/24, UniCredit Bank και Momentum Credit)
(C/2025/378)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Fővárosi Törvényszék
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλών: HL
Εφεσίβλητες: UniCredit Bank Zrt., Momentum Credit Zrt.
Προδικαστικά ερωτήματα
| 
                   1)  | 
               
                   Επιτυγχάνονται οι σκοποί των άρθρων 1 και 7 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, όταν, στην περίπτωση αξίωσης την οποία ασκεί καταναλωτής στο πλαίσιο διαδικασίας που κίνησε ο ίδιος και η οποία βασίζεται στον καταχρηστικό χαρακτήρα του κύριου αντικειμένου δανειακής σύμβασης συναφθείσας με τον καταναλωτή ([σε σχέση με] την ενημέρωση σχετικά με τον συναλλαγματικό κίνδυνο), η οικονομική αξίωση υπόκειται στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται στον ουγγρικό αστικό κώδικα, η οποία αρχίζει από το χρονικό σημείο κατά το οποίο μπορεί να ασκηθεί η αξίωση –λαμβανομένων επίσης υπόψη των διατάξεων των νόμων DH1 και DH2 που προβλέπουν τη δυνατότητα αναστολής της προθεσμίας παραγραφής, μολονότι ο καταχρηστικός χαρακτήρας του κύριου αντικειμένου της σύμβασης συνεπάγεται την ακυρότητα της σύμβασης στο σύνολό της και, επομένως, η μονομερής καταγγελία της εν λόγω σύμβασης δεν μπορεί να επιφέρει τη λύση της, με αποτέλεσμα η ημερομηνία σύναψης της σύμβασης να καθορίζει την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής;  | 
            
| 
                   2)  | 
               
                   Έχουν σημασία για την επίτευξη των σκοπών που καθορίζονται στην προμνησθείσα οδηγία οι αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την παραγραφή, σε σχέση με την προθεσμία για την άσκηση των αξιώσεων καταναλωτή, καθώς και οι αποφάσεις του Kúria (Ανωτάτου Δικαστηρίου, Ουγγαρία), που εκδόθηκαν βάσει των προμνησθεισών αποφάσεων του Δικαστηρίου και είναι δεσμευτικές ή, τουλάχιστον, έχουν ισχύ δεδικασμένου για τα ουγγρικά δικαστήρια, χάρη στις οποίες ο καταναλωτής είναι σε θέση να αναγνωρίσει τον καταχρηστικό χαρακτήρα του κύριου αντικειμένου της σύμβασης που συνήψε; Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, μπορεί η ημερομηνία των εν λόγω αποφάσεων να θεωρηθεί ως ημερομηνία έναρξης της προθεσμίας παραγραφής για την άσκηση της αξίωσης που αφορά την αναγνώριση του καταχρηστικού χαρακτήρα ή πρέπει να θεωρηθεί απλώς και μόνον ότι η προθεσμία παραγραφής ανεστάλη στο διάστημα από τη σύναψη της σύμβασης έως την ημερομηνία έκδοσης των ανωτέρω αποφάσεων;  | 
            
| 
                   3)  | 
               
                   Επιπλέον της ημερομηνίας έκδοσης των αποφάσεων που μνημονεύονται στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, πρέπει το χρονικό σημείο κατά το οποίο ο καταναλωτής έλαβε γνώση των εν λόγω αποφάσεων να ληφθεί υπόψη ως ημερομηνία έναρξης της προθεσμίας παραγραφής ή ως χρονικό σημείο λήξης της περιόδου, η οποία άρχισε με τη σύναψη της σύμβασης, κατά τη διάρκεια της οποίας η προθεσμία παραγραφής ανεστάλη;  | 
            
| 
                   4)  | 
               
                   Σε περίπτωση αξίωσης καταναλωτή η οποία βασίζεται στον καταχρηστικό χαρακτήρα του κύριου αντικειμένου της σύμβασης, εάν η προθεσμία παραγραφής αρχίζει από το χρονικό σημείο σύναψης της σύμβασης, δικαιολογείται να παρέχεται στον καταναλωτή η δυνατότητα να ασκήσει την αξίωσή του έως την ημερομηνία λήξης της συναφθείσας σύμβασης, όταν η διάρκεια της σύμβασης υπερβαίνει την επί του παρόντος ισχύουσα πενταετή προθεσμία παραγραφής;  | 
            
(1) Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).
ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2025/378/oj
ISSN 1977-0901 (electronic edition)