1)

Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ τις απαιτήσεις σχετικά με τη μεταφορά συνταξιοδοτικού κεφαλαίου οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 85, παράγραφος 1, στοιχείο b, και στο άρθρο 87, παράγραφος 2, στοιχείο f, του Pensioenwet (νόμου περί συντάξεων), σε συνδυασμό με το άρθρο 19b, παράγραφος 2, του Wet op de loonbelasting 1964 (νόμου του 1964 για τον φόρο επί των αποδοχών), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο για την παρούσα προσφυγή χρόνο, κατά τα οποία η μεταφορά της αξίας των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων σε οργανισμό ασφάλισης συντάξεων που βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος πέραν του Βασιλείου των Κάτω Χωρών δεν υπόκειται σε φόρο μόνον εάν οι δυνατότητες εξαγοράς των δικαιωμάτων αυτών υπό μορφή κεφαλαίου είναι πανομοιότυπες με, ή αυστηρότερες από, εκείνες που προβλέπει το ολλανδικό δίκαιο, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 45 ΣΛΕΕ και από το άρθρο 28 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992.

2)

Καταδικάζει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.