ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Απριλίου 2023 [αίτηση του Corte costituzionale (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εκδοθέντος εις βάρος του E. D. L.

[Υπόθεση C-699/21 (1), E. D. L. (Λόγος άρνησης στηριζόμενος στην ασθένεια)]

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 1, παράγραφος 3 - Άρθρο 23, παράγραφος 4 - Διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών - Λόγοι μη εκτελέσεως - Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ - Υποχρέωση καλόπιστης συνεργασίας - Αναστολή εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης - Άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης - Σοβαρή, χρόνια και δυνητικά μη αναστρέψιμη ασθένεια - Κίνδυνος σοβαρής βλάβης της υγείας του θιγόμενου από το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης)

(2023/C 189/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte costituzionale

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

E. D. L.

παρισταμένης της: Presidente del Consiglio dei Ministri

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 3, και το άρθρο 23, παράγραφος 4, της απόφασης — πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα του άρθρου 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχουν την έννοια ότι:

—	όταν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι η παράδοση του εκζητουμένου, σε εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, ενδέχεται να θέσει προδήλως σε κίνδυνο την υγεία του, η δικαστική αρχή εκτέλεσης μπορεί, κατ’ εξαίρεση, να αναστείλει προσωρινώς την παράδοση·

—

όταν η δικαστική αρχή εκτέλεσης που καλείται να αποφασίσει για την παράδοση εκζητουμένου ο οποίος πάσχει από σοβαρή ασθένεια, σε εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, εκτιμά ότι συντρέχουν σοβαροί και αποδεδειγμένοι λόγοι για να θεωρηθεί ότι η παράδοση αυτή θα εξέθετε τον εκζητούμενο σε πραγματικό κίνδυνο σημαντικής μείωσης του προσδόκιμου ζωής του ή ταχείας, σημαντικής και ανεπανόρθωτης επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του, οφείλει να αναστείλει την παράδοση και να ζητήσει από τη δικαστική αρχή έκδοσης του εντάλματος την παροχή κάθε πληροφορίας για τις συνθήκες υπό τις οποίες πρόκειται να διωχθεί ή να κρατηθεί το εν λόγω πρόσωπο, καθώς και για τις δυνατότητες προσαρμογής των συνθηκών αυτών στην κατάσταση της υγείας του, προκειμένου να προληφθεί η επέλευση ενός τέτοιου κινδύνου·

—

αν, λαμβανομένων υπόψη των πληροφοριών που παρέσχε η δικαστική αρχή έκδοσης του εντάλματος καθώς και όλων των λοιπών πληροφοριών που διαθέτει η δικαστική αρχή εκτέλεσης, προκύπτει ότι ο κίνδυνος αυτός δεν μπορεί να αποκλειστεί εντός εύλογου χρόνου, η δικαστική αρχή εκτέλεσης οφείλει να αρνηθεί την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Αντιθέτως, αν ο εν λόγω κίνδυνος μπορεί να αποκλειστεί εντός εύλογου χρόνου, πρέπει να συμφωνηθεί νέα ημερομηνία παράδοσης με τη δικαστική αρχή έκδοσης του εντάλματος.

(1) ΕΕ C 73 της 14.2.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Απριλίου 2023 [αίτηση του Tribunal de première instance francophone de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X, Y, A, νομίμως εκπροσωπούμενου από τους X και Y, B, νομίμως εκπροσωπούμενου από τους X και Y, κατά État belge

(Υπόθεση C-1/23 PPU (1), Afrin (2))

(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση - Μεταναστευτική πολιτική - Οδηγία 2003/86/ΕΚ - Δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης - Άρθρο 5, παράγραφος 1 - Υποβολή αίτησης εισόδου και διαμονής με σκοπό την άσκηση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης - Ρύθμιση κράτους μέλους προβλέπουσα την υποχρέωση των μελών της οικογένειας του συντηρούντος να υποβάλουν αυτοπροσώπως την αίτηση στην αρμόδια διπλωματική αρχή του κράτους μέλους αυτού - Αδυναμία ή υπέρμετρη δυσκολία μετάβασης στην εν λόγω αρχή - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 7 και 24)

(2023/C 189/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de première instance francophone de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

X, Y, A, νομίμως εκπροσωπούμενος από τους X και Y, B, νομίμως εκπροσωπούμενος από τους X και Y

κατά

État belge

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 7 καθώς και το άρθρο 24, παράγραφοι 2 και 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχει την έννοια ότι:

αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία, για την υποβολή αίτησης εισόδου και διαμονής λόγω οικογενειακής επανένωσης, τα μέλη της οικογένειας του συντηρούντος, και ειδικότερα ενός αναγνωρισμένου πρόσφυγα, πρέπει να μεταβούν αυτοπροσώπως στη διπλωματική ή προξενική αρχή κράτους μέλους η οποία είναι αρμόδια για τον τόπο κατοικίας ή διαμονής τους στην αλλοδαπή, ακόμη και σε περίπτωση κατά την οποία τους είναι αδύνατο ή υπερβολικά δύσκολο να μεταβούν στην αρχή αυτή, με την επιφύλαξη της δυνατότητας του εν λόγω κράτους μέλους να απαιτήσει την αυτοπρόσωπη εμφάνιση των ως άνω μελών σε μεταγενέστερο στάδιο της διαδικασίας υποβολής αίτησης οικογενειακής επανένωσης.

(1) ΕΕ C 104 της 20.3.2023.

(2) Η ονομασία της παρούσας υπόθεσης είναι πλασματική. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός από τους διαδίκους.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 20ής Απριλίου 2023 [αίτηση του Zemgales rajona tiesa (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SIA «Sinda & V R» κατά Rīgas domes Satiksmes departaments

(Υπόθεση C-619/22 (1), Sinda & V R)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Απαίτηση να εκτίθεται το κανονιστικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης - Απαίτηση να εκτίθεται ο σύνδεσμος μεταξύ των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης των οποίων ζητείται η ερμηνεία και της εφαρμοστέας εθνικής νομοθεσίας - Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων - Προδήλως απαράδεκτο)

(2023/C 189/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Zemgales rajona tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SIA «Sinda & V R»

κατά

Rīgas domes Satiksmes departaments

Διατακτικό

Η αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Zemgales rajona tiesa (πρωτοβάθμιο δικαστήριο του Zemgale, Λεττονία), με απόφαση της 20ής Σεπτεμβρίου 2022, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) Ημερομηνία καταθέσεως: 27 Σεπτεμβρίου 2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 16 Νοεμβρίου 2022 — WU κατά Directie van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR)

(Υπόθεση C-703/22)

(2023/C 189/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: WU

Εφεσίβλητη: Directie van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR)

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το σημείο 6.4[.] του παραρτήματος III της οδηγίας 2006/126/ΕΚ (1), ιδίως η απαίτηση να καλύπτει το οριζόντιο οπτικό πεδίο με τους δύο οφθαλμούς τουλάχιστον 160 μοίρες, υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας, την έννοια ότι την εν λόγω απαίτηση μπορεί να πληροί και πρόσωπο το οποίο δεν την πληροί μεν από ιατρικής απόψεως, ωστόσο, σύμφωνα με διάφορους ειδικούς ιατρούς, είναι, πράγματι, ικανό να οδηγεί φορτηγό;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο εν λόγω ερώτημα, είναι δυνατόν, στο πλαίσιο της οδηγίας για την άδεια οδήγησης, να διενεργηθεί έλεγχος αναλογικότητας σε συγκεκριμένη περίπτωση, μολονότι η απαίτηση στο σημείο 6.4[.] του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2006/126/ΕΚ δεν προβλέπει καμία δυνατότητα παρεκκλίσεως σε τέτοιες περιπτώσεις;

3)	Εάν αυτό ισχύει, ποιες είναι οι περιστάσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της εκτιμήσεως του κατά πόσο υφίσταται, σε συγκεκριμένη περίπτωση, δυνατότητα παρεκκλίσεως από την απαίτηση του οπτικού πεδίου κατά την έννοια του σημείου 6.4[.] του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2006/126/ΕΚ;

(1) ΕΕ 2006, L 403, σ. 18 (στο εξής επίσης: οδηγία για την άδεια οδήγησης).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 17 Νοεμβρίου 2022 — Minister van Infrastructuur en Waterstaat κατά AVROTROS

(Υπόθεση C-707/22)

(2023/C 189/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Minister van Infrastructuur en Waterstaat

Εφεσίβλητη: AVROTROS

Λοιποί διάδικοι: Bestuur van de Luchtverkeersleiding Nederland, Royal Schiphol Group NV/Schiphol Nederland BV

Προδικαστικά ερωτήματα

α	Ποια είναι η έννοια των «στοιχείων σχετικά με περιστατικά» και της «δέουσας εμπιστευτικότητας» κατά το άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού 376/2014 (1) και υπό το πρίσμα της ελευθερίας έκφρασης και πληροφόρησης που κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Χάρτη και στο άρθρο 10 της ΕΣΔΑ;

β	Συνιστούν οι συγκεντρωτικές πληροφορίες «στοιχεία σχετικά με περιστατικά» κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1, του κανονισμού 376/2014;

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού 376/2014, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της ελευθερίας έκφρασης και πληροφόρησης που κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Χάρτη και στο άρθρο 10 της ΕΣΔΑ, την έννοια ότι είναι συμβατό με εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία δεν επιτρέπει τη γνωστοποίηση οιασδήποτε απολύτως πληροφορίας σχετικά με αναφερθέντα περιστατικά;

β	Ισχύει το ίδιο και όσον αφορά τα συγκεντρωτικά στοιχεία ή τα αναφερθέντα περιστατικά;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στα ερωτήματα 2α και 2β: μπορεί ο αρμόδιος εθνικός φορέας να εφαρμόσει γενικό εθνικό καθεστώς γνωστοποιήσεως, βάσει του οποίου δεν παρέχονται πληροφορίες, στο μέτρο που η γνωστοποίηση των πληροφοριών δεν υπερτερεί έναντι των συμφερόντων που αφορούν, ενδεικτικά, τις σχέσεις με άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς, την επιθεώρηση, τον έλεγχο και την εποπτεία από κρατικές αρχές, τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και την αποφυγή δυσανάλογα ευνοϊκής ή δυσανάλογα δυσμενούς μεταχειρίσεως φυσικών ή νομικών προσώπων;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 376/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, για την αναφορά, ανάλυση και παρακολούθηση περιστατικών στην πολιτική αεροπορία, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 996/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 2003/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1321/2007 και (ΕΚ) αριθ. 1330/2007 (ΕΕ 2014, L 122, σ. 18).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) στις 24 Νοεμβρίου 2022 — Openbaar Ministerie, Federale Overheidsdienst Financiën κατά Profit Europe NV, Gosselin Forwarding Services NV

(Υπόθεση C-719/22, Openbaar Ministerie και Federale Overheidsdienst Financiën)

(2023/C 189/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: Openbaar Ministerie, Federale Overheidsdienst Financiën

Εφεσίβλητες: Profit Europe NV, Gosselin Forwarding Services NV

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνουν ο κανονισμός 1071/2012 (1) και ο εκτελεστικός κανονισμός 430/2013 (2) στα άρθρα 1, 5, 6 και 9 του βασικού κανονισμού 1225/2009 (3) στο μέτρο που υπάγουν σε δασμούς αντιντάμπινγκ την εισαγωγή κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από χυτοσίδηρο σφαιροειδούς γραφίτη καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, όταν αυτά τα προϊόντα δεν είχαν χαρακτηριστεί ως προϊόν που υπόκειται σε μέτρα αντιντάμπινγκ ούτε στην καταγγελία για την κίνηση διαδικασίας αντιντάμπινγκ ούτε στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, δεν προσκομίστηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για την ύπαρξη πρακτικής ντάμπινγκ, ζημίας και αιτιώδους συνάφειας, η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά κανέναν τρόπο δεν ερεύνησε την κανονική αξία του προϊόντος, την τιμή εξαγωγής του, το κάθε περιθώριο ντάμπινγκ, την πιθανή ζημία, την έκταση της ζημίας, τις επιπτώσεις άλλων γνωστών παραγόντων στη ζημία, την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ ντάμπινγκ και ζημίας, αλλά ούτε και την αναγκαιότητα επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ στα εν λόγω προϊόντα (κοχλιωτά χυτά εξαρτήματα σωληνώσεων από χυτοσίδηρο σφαιροειδούς γραφίτη) προς το συμφέρον της Ένωσης;

(1) Κανονισμός (EΕ) 1071/2012 της Επιτροπής, της 14ης Νοεμβρίου 2012, για την επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από ελατό χυτοσίδηρο καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ταϊλάνδης (ΕΕ 2012, L 318, σ. 10).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (EΕ) 430/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων, από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ταϊλάνδης και για την περάτωση της διαδικασίας όσον αφορά την Ινδονησία (ΕΕ 2013, L 129, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 2009, L 343, σ. 51).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/6

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Δεκεμβρίου 2022 η Shopify Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 12 Οκτωβρίου 2022 στην υπόθεση T-222/21, Shopify κατά EUIPO — Rossi κ.λπ. (Shoppi)

(Υπόθεση C-751/22 P)

(2023/C 189/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Shopify Inc. (εκπρόσωποι: S. Völker και M. Pemsel, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Massimo Carlo Alberto Rossi, Salvatore Vacante and Shoppi Ltd.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Φεβρουαρίου 2021 (Υπόθεση R 785/2020-2) (επίδικη απόφαση)·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τους παρεμβαίνοντες στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα επικαλείται ένα μοναδικό λόγο αναιρέσεως, συγκεκριμένα την παραβίαση του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α' του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1) όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό (ΕΕ) 2015/2424 (2) σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' αυτού.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τα ακόλουθα επιχειρήματα.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη τον αυξημένο διακριτικό χαρακτήρα του σήματος που κατέθεσε η αναιρεσείουσα για το Ηνωμένο Βασίλειο με την αιτιολογία ότι η επίδικη απόφαση εκδόθηκε μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου που ορίζεται στο άρθρο 127 της Συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (3). Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η αναιρεσείουσα πρέπει να είναι σε θέση να απαγορεύσει τη χρήση του μεταγενέστερου σήματος τόσο κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης καταχώρισής του όσο και κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του τμήματος προσφυγών. Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε κατ’ ουσίαν ότι οι προϋποθέσεις περί ύπαρξης σχετικού λόγου απαραδέκτου στο πλαίσιο διαδικασίας κήρυξης ακυρότητας πρέπει να πληρούνται κατά την ημερομηνία κατάθεσης ή κατά την ημερομηνία προτεραιότητας του επίμαχου σήματος καθώς και κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του EUIPO (ήτοι του τμήματος ακυρώσεων ή του τμήματος προσφυγών).

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/2424 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2015, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 207/2009 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2868/95 της Επιτροπής περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2869/95 της Επιτροπής σχετικά με τα πληρωτέα προς το Γραφείο Εναρμόνισης στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς τέλη (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΕΕ 2015, L 341, σ. 21).

(3) ΕΕ 2020, L 29, σ. 7.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/7

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Βέλγιο) στις 10 Ιανουαρίου 2023 — Marvesa Rotterdam NV κατά Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketten (FAVV)

(Υπόθεση C-7/23, Marvesa Rotterdam)

(2023/C 189/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Marvesa Rotterdam NV

Καθής: Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketten (FAVV)

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το μέρος I του παραρτήματος της αποφάσεως 2002/994/ΕΚ (1), σχετικά με ορισμένα μέτρα προστασίας για τα προϊόντα ζωικής προέλευσης που εισάγονται από την Κίνα, όπως τροποποιήθηκε με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/1068 (2), για την τροποποίηση της απόφασης 2002/994/ΕΚ σχετικά με ορισμένα μέτρα προστασίας για τα προϊόντα ζωικής προέλευσης που εισάγονται από την Κίνα, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο όρος «αλιευτικά προϊόντα» περιλαμβάνει τόσο τα προϊόντα που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο όσο και τα προϊόντα που προορίζονται για τη διατροφή των ζώων και ότι, κατά συνέπεια, το ιχθυέλαιο που προορίζεται για ζωοτροφές μπορεί να θεωρηθεί ως «αλιευτικό προϊόν» κατά την έννοια του εν λόγω παραρτήματος;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, αντιβαίνει το μέρος I του παραρτήματος της αποφάσεως 2002/994/ΕΚ […] στο άρθρο 22, παράγραφος 1, της οδηγίας 97/78/ΕΚ (3) του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1997, για καθορισμό των αρχών οργανώσεως των κτηνιατρικών ελέγχων των προϊόντων που εισάγονται στην Κοινότητα από τρίτες χώρες, σε συνδυασμό, ενδεχομένως, με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 2) ΣΛΕΕ, σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, στο μέτρο που τα αλιευτικά προϊόντα προελεύσεως Κίνας που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο εξαιρούνται από την απαγόρευση εισαγωγής του άρθρου 2 της προαναφερθείσας αποφάσεως 2002/994/ΕΚ, ενώ τα αλιευτικά προϊόντα προελεύσεως Κίνας που προορίζονται για τη διατροφή των ζώων υπόκεινται στην απαγόρευση αυτή;

(1) ΕΕ 2002, L 348, σ. 154.

(2) ΕΕ 2015, L 174, σ. 30.

(3) ΕΕ 1998, L 24, σ. 9.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/8

Αναίρεση που άσκησε την 1η Φεβρουαρίου 2023 το Validity Foundation — Mental Disability Advocacy Centre κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 22 Νοεμβρίου 2022, στην υπόθεση T-640/20, Validity κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-51/23 P)

(2023/C 189/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Validity Foundation — Mental Disability Advocacy Centre (εκπρόσωποι: B. Van Vooren, advocaat, και M.R. Oyarzabal Arigita, abogada)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη της αίτηση αναιρέσεως·

—	να αναιρέσει τη διάταξη την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 22 Νοεμβρίου 2022, στην υπόθεση T-640/20, Validity κατά Επιτροπής·

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 5540 final της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2020, και την απόφαση C(2021) 2834 final της Επιτροπής, της 19ης Απριλίου 2021· και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος· ή

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας της υποθέσεως, και να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον αμφισβητεί τις διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου περί του ότι δεν υφίσταται κίνδυνος μελλοντικής παραβάσεως του άρθρου 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001 («κανονισμού για τη διαφάνεια») εκ μέρους της Επιτροπής καθόσον:

i.	η αιτιολογία περί «κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης» δεν συνιστά γενικό τεκμήριο εμπιστευτικότητας· και

ii.	δεν υφίσταται κίνδυνος να στηριχθεί εκ νέου η Επιτροπή σε αόριστη αιτιολογία, όπως το «κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης», σε περίπτωση μελλοντικών αιτήσεων παροχής προσβάσεως σε έγγραφα.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αποφαινόμενο ότι δεν υφίσταται κίνδυνος εκ νέου παραβιάσεως των αρχών της διαφάνειας και της χρηστής διοικήσεως, καθώς και διαδικαστικού χαρακτήρα παραβάσεων του κανονισμού για τη διαφάνεια, όπως αυτές που διαπιστώθηκαν κατά τη διοικητική διαδικασία την οποία αφορά η παρούσα ένδικη διαδικασία.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Piteşti (Ρουμανία) στις 2 Μαρτίου 2023 — Asociaţia «Forumul Judecătorilor din România», Asociaţia «Mişcarea pentru Apărarea Statutului Procurorilor» κατά Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie — Procurorul General al României

(Υπόθεση C-53/23, Asociaţia «Forumul Judecătorilor din România»)

(2023/C 189/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Piteşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Asociaţia «Forumul Judecătorilor din România», Asociaţia «Mişcarea pentru Apărarea Statutului Procurorilor»

Καθής: Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie — Procurorul General al României

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθενται το άρθρο 2 και το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 12 και 47 [του Χάρτη], στην επιβολή περιορισμών στην άσκηση ορισμένων δικαστικών προσφυγών από επαγγελματικές ενώσεις των δικαστών –με σκοπό την προώθηση και την προστασία της ανεξαρτησίας των δικαστών και του κράτους δικαίου, καθώς και τη διαφύλαξη του κύρους του επαγγέλματος– με την εισαγωγή της προϋπόθεσης της ύπαρξης ιδιωτικού εννόμου συμφέροντος που έχει θιγεί αδικαιολόγητα, βάσει δεσμευτικής απόφασης του ÎCCJ (Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου), ακολουθούμενης από εθνική πρακτική σε υποθέσεις παρόμοιες με εκείνη στην οποία διατυπώνεται το υπό κρίση προδικαστικό ερώτημα, και με την απαίτηση άμεσης σχέσης μεταξύ της διοικητικής πράξεως που υπόκειται σε έλεγχο νομιμότητας από τα δικαστήρια και του άμεσου σκοπού και των στόχων των επαγγελματικών ενώσεων των δικαστών, όπως προβλέπονται στο καταστατικό τους, στις περιπτώσεις που οι ενώσεις επιδιώκουν να εξασφαλίσουν ουσιαστική δικαστική προστασία σε θέματα που διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης, σύμφωνα με τον σκοπό και τους γενικούς στόχους του καταστατικού;

Αναλόγως της απαντήσεως που θα δοθεί στο πρώτο ερώτημα, αντιβαίνει στο άρθρο 2, στο άρθρο 4, παράγραφος 3, και στο άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, στο παράρτημα IX της [Πράξεως περί των όρων προσχωρήσεως] και στην απόφαση [ΜΣΕ] (1) εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία περιορίζει την αρμοδιότητα της Εθνικής Διεύθυνσης Καταπολέμησης της Διαφθοράς, απονέμοντας αποκλειστική αρμοδιότητα για τη διερεύνηση αδικημάτων διαφθοράς (εν ευρεία εννοία) που διαπράττονται από δικαστές και εισαγγελείς σε εισαγγελείς οι οποίοι ορίζονται ειδικά για τον σκοπό αυτό (από τον γενικό εισαγγελέα της Ρουμανίας, κατόπιν προτάσεως της ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου) στην εισαγγελία του ÎCCJ (Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου) και, αντιστοίχως, στις εισαγγελίες Εφετών, οι οποίες είναι αρμόδιες και για τις λοιπές κατηγορίες αδικημάτων που διαπράττονται από δικαστές και εισαγγελείς;

(1) Απόφαση της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού για τη συνεργασία και τον έλεγχο της προόδου στη Ρουμανία όσον αφορά την επίτευξη των ειδικών στόχων αναφοράς στους τομείς της δικαστικής μεταρρύθμισης και της καταπολέμησης της διαφθοράς (ΕΕ 2006, L 354, σ. 56).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Haskovo (Βουλγαρία) στις 7 Φεβρουαρίου 2023 — «Ekostroy» EOOD κατά Agentsia «Patna infrastruktura»

(Υπόθεση C-61/23, Ekostroy)

(2023/C 189/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Haskovo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα:«Ekostroy» EOOD

Εφεσίβλητη: Agentsia «Patna infrastruktura»

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 9α της οδηγίας 1999/62/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 1999, περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής, την έννοια ότι η προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό απαίτηση να είναι αναλογικές οι κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεων των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται κατ’ εφαρμογήν της οδηγίας αυτής απαγορεύει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει την επιβολή κατ’ αποκοπήν προστίμου (εις βάρος φυσικών ή νομικών προσώπων) για παραβάσεις των κανόνων σχετικά με την υποχρέωση εκ των προτέρων καθορισμού και καταβολής των διοδίων που αφορούν τη χρήση των οδικών υποδομών, ανεξάρτητα από τη φύση και τη σοβαρότητα της παράβασης, με δυνατότητα απαλλαγής από τις διοικητικές κυρώσεις ποινικού χαρακτήρα μέσω της καταβολής της επονομαζόμενης «αντισταθμιστικής εισφοράς»;

(1) ΕΕ 1999, L 187, σ. 42.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 13 Φεβρουαρίου 2023 — Cobult UG κατά TAP Air Portugal SA

(Υπόθεση C-76/23, Cobult)

(2023/C 189/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Cobult UG

Εναγομένη: TAP Air Portugal SA

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1), την έννοια ότι υφίσταται ενυπόγραφη συμφωνία του επιβάτη για την επιστροφή του αντιτίμου του εισιτηρίου, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, με ταξιδιωτικό κουπόνι και στην περίπτωση που ο επιβάτης επιλέγει ένα τέτοιο κουπόνι από την ιστοσελίδα του πραγματικού αερομεταφορέα αποκλειόμενης της μεταγενέστερης καταβολής του αντιτίμου του εισιτηρίου σε χρήμα και το λαμβάνει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ η επιστροφή του αντιτίμου του εισιτηρίου σε χρήμα είναι δυνατή μόνο κατόπιν προηγούμενης επικοινωνίας με τον πραγματικό αερομεταφορέα;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004 L 46, σ. 1).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Steinfurt (Γερμανία) στις 14 Φεβρουαρίου 2023 — UE κατά Deutsche Lufthansa AG

(Υπόθεση C-78/23, Deutsche Lufthansa)

(2023/C 189/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Steinfurt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: UE

Εναγομένη: Deutsche Lufthansa AG

Προδικαστικό ερώτημα

Πληροί μια ανακοίνωση περί αλλαγής της κρατήσεως, με το ακολούθως παρατιθέμενο κείμενο και τη συνακόλουθη αναφορά των τμημάτων πτήσεως μετ’ επιστροφής που απομένουν από την επιβεβαίωση κρατήσεως, τις ουσιαστικές προϋποθέσεις μιας «πληροφορήσεως περί ματαιώσεως» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

«Αλλαγή κρατήσεως

[όνομα του αερομεταφορέα] κωδικός κρατήσεως: […]

(προβολή/επεξεργασία κρατήσεως)

Αξιότιμη πελάτισσα, αξιότιμε πελάτη,

εξαιτίας της κρίσεως του COVID-19, εξακολουθούν να είναι αναγκαίες οι προσαρμογές του προγράμματος των πτήσεών μας. Ως εκ τούτου, προέκυψαν αλλαγές και στη δική σας κράτηση.

Προσπαθήσαμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή σύνδεση για εσάς και σας παρακαλούμε να ελέγξετε την τροποποιημένη κράτησή σας. Παρατίθενται όλες οι εναπομένουσες πτήσεις του ταξιδιού σας, ενώ οι ματαιωθείσες πτήσεις δεν εμφανίζονται.»

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 16 Φεβρουαρίου 2023 — Companhia União de Crédito Popular SARL κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-89/23, Companhia União de Crédito Popular)

(2023/C 189/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Companhia União de Crédito Popular SARL

Αναιρεσίβλητη: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικό ερώτημα

Προκειμένου να εξακριβωθεί αν η προμήθεια ύψους 11 % που η νομοθεσία [άρθρο 25 του Decreto-Lei n.o 365/99 (νομοθετικού διατάγματος 365/99), της 17ης Σεπτεμβρίου 1999] προβλέπει υπέρ του δανειστή στο πλαίσιο της πώλησης ενεχυριασμένων αγαθών εμπίπτει στην απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας ΦΠΑ (1) [που αντιστοιχεί στο άρθρο 9, σημείο 27, στοιχείο a, του Código do Imposto sobre o Valor Acrescentado (κώδικα φόρου προστιθέμενης αξίας)], μπορεί να γίνει δεκτό ότι η πώληση των ενεχυριασμένων αγαθών (άρθρα 19 επ. του νομοθετικού διατάγματος 365/99), όταν ο δανειολήπτης παύει τις πληρωμές υπό τις νόμιμες προϋποθέσεις, συνιστά παροχή παρεπόμενη των υπηρεσιών που παρέχει ο δανειστής (δραστηριότητα χορήγησης δανείων εξασφαλισμένων με ενέχυρο);

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, 1)

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/12

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2023 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-92/23)

(2023/C 189/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: U. Małecka, L. Malferrari και A. Tokár)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Ουγγαρία,

i)	με την απόφαση 830/2020, της 8ης Σεπτεμβρίου 2020, με την οποία το Médiatanács (Συμβούλιο Μέσων Επικοινωνίας, Ουγγαρία) αρνήθηκε να παρατείνει το δικαίωμα χρήσης συχνοτήτων του Klubrádió,

ii)

θεσπίζοντας νομοθετική διάταξη όπως το άρθρο 48, παράγραφος 7, του νόμου CLXXXV του 2010, με την οποία, σε περίπτωση επανειλημμένης παράβασης, αποκλείεται αυτομάτως η παράταση των δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων σχετικών με τις υπηρεσίες μετάδοσης, ακόμη και αν η παράβαση δεν ήταν ιδιαιτέρως σημαντική και έχει απλώς τυπικό χαρακτήρα, και

iii)

εμποδίζοντας κατ' αυτόν τον δυσανάλογα επαχθή τρόπο το Klubrádió να συνεχίσει τη δραστηριότητά του στον τομέα των υπηρεσιών ραδιοφωνικής μετάδοσης, εισάγοντας δυσμενή εις βάρος του διάκριση,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 5, 7 και 10 της οδηγίας 2002/20/ΕΚ (1), του άρθρου 4, σημείο 2, της οδηγίας 2002/77/ΕΚ (2) και του άρθρου 9 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (3), παραβίασε τις γενικές αρχές της αναλογικότητας, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της καλόπιστης συνεργασίας και παρέβη το άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

iv)	παραλείποντας να εκδώσει, εντός της εξάμηνης προθεσμίας που προβλέπεται από το άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 2002/20, απόφαση επί της αιτήσεως του Klubrádió για την παράταση του δικαιώματός του χρήσης ραδιοσυχνοτήτων και

παραλείποντας να κινήσει, σε σχέση με τη συχνότητα που χρησιμοποιούσε προηγουμένως το Klubrádió, διαδικασία παραχώρησης εντός χρονικών ορίων που θα επέτρεπαν στο Klubrádió να λάβει γνώση της απόφασης προτού λήξει το δικαίωμά του χρήσης,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 8 και 9 της οδηγίας 2002/21 και από το άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 2002/20, καθώς και από τη γενική αρχή της χρηστής διοίκησης·

vi)

με τη δημοσίευση από το Συμβούλιο Μέσων Επικοινωνίας πρόσκλησης για την υποβολή προσφορών στις 4 Νοεμβρίου 2020 και την έκδοση της απόφασης 180/2021, της 10ης Μαρτίου 2021, με τις οποίες το εν λόγω Συμβούλιο

—	εξάρτησε την παραχώρηση του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων από προϋποθέσεις που δεν είναι σύμφωνες με την αρχή της αναλογικότητας,

—	δεν προσδιόρισε εκ των προτέρων τις προϋποθέσεις για την παραχώρηση του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων και

—	δεν άσκησε καμία εξουσία εκτιμήσεως σε σχέση με τη σοβαρότητα και την κρισιμότητα των πλημμελειών που περιείχαν οι υποψηφιότητες και που θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στο παραδεκτό τους ούτε έλαβε υπόψη τον αμελητέο χαρακτήρα των πλημμελειών,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 5, παράγραφος 2, της οδηγίας 2002/20, του άρθρου 45 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972 (4) και του άρθρου 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

vii)

θεσπίζοντας νομοθετική διάταξη όπως το άρθρο 65, παράγραφος 11, του νόμου CLXXXV του 2010, το οποίο αποκλείει τη δυνατότητα αίτησης δικαιώματος προσωρινής χρήσης σε περίπτωση που δεν έχει παραταθεί προηγουμένως το δικαίωμα χρήσης του παρόχου υπηρεσιών επικοινωνίας, ενώ παρέχει τη δυνατότητα αυτή στους παρόχους που έχουν ήδη επιτύχει μια φορά παράταση του δικαιώματος χρήσης τους, χωρίς να δικαιολογεί αυτή τη διαφορετική μεταχείριση, και ενώ οι λόγοι που αποκλείουν την παράταση δεν αποκλείουν την παραχώρηση νέου δικαιώματος χρήσης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 45, παράγραφος 1, της οδηγίας 2018/1972, καθώς και από τις αρχές της αναλογικότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων.

(2)	Να καταδικάσει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή βάλλει κατά των αποφάσεων της ουγγρικής ρυθμιστικής των μέσων επικοινωνίας αρχής, καθώς και κατά της νομοθεσίας στην οποία στηρίζονται οι αποφάσεις αυτές, με τις οποίες αφαιρέθηκε από το Klubrádió, εμπορικό ραδιοφωνικό σταθμό που δραστηριοποιείται στην Ουγγαρία, η δυνατότητα να εκπέμπει το πρόγραμμά του σε επίγεια αναλογική συχνότητα FM και να φθάνει έτσι σε μεγάλα τμήματα του ουγγρικού πληθυσμού.

Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020, το Συμβούλιο Μέσων Επικοινωνίας αποφάσισε να μην ανανεώσει το δικαίωμα χρήσης συχνοτήτων του Klubrádió. Εν συνεχεία, το εν λόγω Συμβούλιο κίνησε νέα διαδικασία υποβολής προσφορών για τη χρήση της συχνότητας που χρησιμοποιούσε προηγουμένως το Klubrádió. Το τελευταίο συμμετείχε στη διαδικασία υποβολής προσφορών, αλλά το Συμβούλιο Μέσων Επικοινωνίας έκρινε ανίσχυρη την από 10 Μαρτίου 2020 υποψηφιότητα του εν λόγω σταθμού. Κατόπιν των δύο ως άνω αποφάσεων του Συμβουλίου Μέσων Επικοινωνίας, το Klubrádió αναγκάστηκε να παύσει την παροχή υπηρεσιών ραδιοφωνικής μετάδοσης στη συχνότητα FM.

Επιπλέον, σύμφωνα με την ισχύουσα ουγγρική νομοθεσία, το Klubrádió δεν μπορεί να εκπέμπει ούτε προσωρινώς το πρόγραμμά του στη συχνότητα FM.

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η Ουγγαρία, θεσπίζοντας την ως άνω νομοθεσία και τα εν λόγω μέτρα, παρέβη το δίκαιο της Ένωσης.

(1) Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ 2002, L 108, σ. 21).

(2) Οδηγία 2002/77/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Σεπτεμβρίου 2002, σχετικά με τον ανταγωνισμό στις αγορές δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (EE 2002, L 249, σ. 21).

(3) Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (EE 2002, L 108, σ. 33).

(4) Οδηγία (ΕΕ) 2018/1972 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (ΕΕ 2018, L 321, σ. 36).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 22 Φεβρουαρίου 2023 — A GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt B

(Υπόθεση C-104/23, A GmbH & Co. KG)

(2023/C 189/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: A GmbH & Co. KG

Καθού και αναιρεσίβλητο: Hauptzollamt B

Προδικαστικά ερωτήματα

1.	Απαιτεί η κλάση 9406 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (1) κατ’ ανάγκην μια προκατασκευή να περικλείει πλήρως έναν χώρο από όλες τις πλευρές;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: απαιτεί η κλάση 9406 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας το ύψος της προκατασκευής να επαρκεί ώστε να μπορεί να εισέλθει σε αυτή ένας άνθρωπος μεσαίου αναστήματος και είναι προς τούτο αναγκαίο να υπάρχει τουλάχιστον ένα τμήμα προσβάσιμο για έναν τέτοιο άνθρωπο σε όρθια στάση σώματος ή αρκεί ακόμη και η δυνατότητα εισόδου σε σκυφτή στάση σώματος;

(1) Παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 1987, L 256, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1101/2014 της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την τροποποίηση του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 2014, L 312, σ. 1).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/14

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Φεβρουαρίου 2023 ο Patrick Vanhoudt κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 14 Δεκεμβρίου 2022 στην υπόθεση T-490/21, Vanhoudt κατά BEI

(Υπόθεση C-106/23 P)

(2023/C 189/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Patrick Vanhoudt (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, στην υπόθεση T-490/21·

—

κατά συνέπεια, να δεχθεί τα αιτήματα που ο αναιρεσείων προέβαλε πρωτοδίκως και, ως εκ τούτου,

—	να ακυρώσει την απόφαση, της 16ης Δεκεμβρίου 2020, στο μέτρο που απορρίπτει την υποψηφιότητα του προσφεύγοντος-ενάγοντος για τη θέση του προϊσταμένου του γραφείου του αντιπροέδρου της ΕΤΕπ και την απόφαση διορισμού του M. L στην εν λόγω θέση·

—	εφόσον το κρίνει αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση της 17ης Μαΐου 2021, που κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα στις 18 Μαΐου 2021, με την οποία απορρίφθηκαν οι αιτήσεις θεραπείας του προσφεύγοντα-ενάγοντα της 18ης Δεκεμβρίου 2020 και της 17ης Μαρτίου 2021·

—	να υποχρεώσει την ΕΤΕπ να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη του προσφεύγοντος-ενάγοντος, η οποία εκτιμάται ex aequo et bono σε 4 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την ΕΤΕπ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—	να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στο σύνολο των δικαστικών εξόδων και των δύο διαδικασιών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

1.	Παράβαση των κατευθυντηρίων γραμμών και της υποχρέωσης αιτιολόγησης του δικαστή — Πλάνη περί τον νομικό χαρακτηρισμό της προκήρυξης κενής θέσης — Παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων.

2.	Παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της διαφάνειας και της απαγόρευσης των διακρίσεων — Παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης του δικαστή.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Braşov (Ρουμανία) στις 22 Φεβρουαρίου 2023 — Ποινική διαδικασία κατά C.I., C.O., K.A., L.N., S.P.

(Υπόθεση C-107/23 PPU, Lin)

(2023/C 189/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Braşov

Αιτούντες την επανάληψη της διαδικασίας ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου

C.I., C.O., K.A., L.N., S.P.

Καθού

Statul român

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 2 ΣΕΕ, το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και το άρθρο 4, [παράγραφος 3], ΣΕΕ, ερμηνευόμενα σε συνδυασμό με το άρθρο 325, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 2, παράγραφος 1, της Σύμβασης ΠΟΣ (1), τα άρθρα 2 και 12 της οδηγίας ΠΟΣ (2), καθώς και με την οδηγία 2006/112/ΕΚ, του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (3), υπό το πρίσμα της αρχής των αποτελεσματικών και αποτρεπτικών κυρώσεων σε περίπτωση σοβαρής απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατ’ εφαρμογήν της απόφασης 2006/928/ΕΚ της Επιτροπής (4), και με γνώμονα το άρθρο 49, παράγραφος 1, τελευταία περίοδος, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιτίθενται σε έννομη κατάσταση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στην οποία οι καταδικασθέντες αιτούντες ζητούν, με έκτακτο ένδικο μέσο, την εξαφάνιση αμετάκλητης ποινικής καταδικαστικής αποφάσεως, προβάλλοντας την εφαρμογή της αρχής του επιεικέστερου ποινικού νόμου, η οποία έπρεπε να τύχει εφαρμογής κατά τη διάρκεια της δίκης επί της ουσίας και θα προέβλεπε συντομότερη προθεσμία παραγραφής, η οποία θα παρερχόταν πριν από την εκδίκαση της υποθέσεως, πλην όμως [τούτο] αποκαλύφθηκε μεταγενέστερα, με απόφαση του εθνικού συνταγματικού δικαστηρίου η οποία έκρινε αντισυνταγματική διάταξη νόμου σχετικά με τη διακοπή της παραγραφής της ποινικής ευθύνης (απόφαση του 2022), με αιτιολογία την αδράνεια του νομοθέτη, ο οποίος δεν παρενέβη για την εναρμόνιση της εν λόγω διάταξης νόμου με άλλη απόφαση του ίδιου συνταγματικού δικαστηρίου, εκδοθείσα τέσσερα έτη πριν από την τελευταία απόφαση (απόφαση του 2018) –χρονικό διάστημα κατά το οποίο η νομολογία των τακτικών δικαστηρίων που διαμορφώθηκε κατ’ εφαρμογήν της πρώτης απόφασης είχε ήδη παγιωθεί υπό την έννοια ότι η επίμαχη διάταξη εξακολούθησε να τυγχάνει εφαρμογής υπό τη μορφή με την οποία είχε ερμηνευθεί με την πρώτη απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου– με πρακτική συνέπεια να μειωθεί στο ήμισυ ο χρόνος παραγραφής για όλα τα αδικήματα για τα οποία δεν είχε εκδοθεί αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση πριν από την πρώτη απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου και να παύσει, κατά συνέπεια, η ποινική δίωξη που είχε ασκηθεί κατά των εν λόγω κατηγορουμένων;

Έχουν το άρθρο 2 ΣΕΕ, σχετικά με τις αξίες του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από τη δικαιοσύνη, και το άρθρο 4, [παράγραφος 3], ΣΕΕ, σχετικά με την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών, ερμηνευόμενα κατ’ εφαρμογήν της απόφασης 2006/928/ΕΚ της Επιτροπής σχετικά με τη δέσμευση να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του ρουμανικού δικαστικού συστήματος, και με γνώμονα το άρθρο 49, [παράγραφος 1], τελευταία περίοδος, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο κατοχυρώνει την αρχή του επιεικέστερου ποινικού νόμου, την έννοια ότι, όσον αφορά το εθνικό δικαστικό σύστημα στο σύνολό του, αντιτίθενται σε έννομη κατάσταση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στην οποία οι καταδικασθέντες αιτούντες ζητούν, με έκτακτο ένδικο μέσο, την εξαφάνιση αμετάκλητης ποινικής καταδικαστικής αποφάσεως, προβάλλοντας την εφαρμογή της αρχής του επιεικέστερου ποινικού νόμου, η οποία έπρεπε να τύχει εφαρμογής κατά τη διάρκεια της δίκης επί της ουσίας και θα προέβλεπε συντομότερη προθεσμία παραγραφής, η οποία θα παρερχόταν πριν από την εκδίκαση της υποθέσεως, πλην όμως [τούτο] αποκαλύφθηκε μεταγενέστερα, με απόφαση του εθνικού συνταγματικού δικαστηρίου η οποία έκρινε αντισυνταγματική διάταξη νόμου σχετικά με τη διακοπή της παραγραφής της ποινικής ευθύνης (απόφαση του 2022), με αιτιολογία την αδράνεια του νομοθέτη, ο οποίος δεν παρενέβη για την εναρμόνιση της διάταξης νόμου με άλλη απόφαση του ίδιου συνταγματικού δικαστηρίου, εκδοθείσα τέσσερα έτη πριν από την τελευταία απόφαση (απόφαση του 2018) –χρονικό διάστημα κατά το οποίο η νομολογία των τακτικών δικαστηρίων που διαμορφώθηκε κατ’ εφαρμογήν της πρώτης απόφασης είχε ήδη παγιωθεί υπό την έννοια ότι η επίμαχη διάταξη εξακολούθησε να τυγχάνει εφαρμογής υπό τη μορφή με την οποία είχε ερμηνευθεί με την πρώτη απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου– με πρακτική συνέπεια να μειωθεί στο ήμισυ ο χρόνος παραγραφής για όλα τα αδικήματα για τα οποία δεν είχε εκδοθεί αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση πριν από την πρώτη απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου και να παύσει, κατά συνέπεια, η ποινική δίωξη που είχε ασκηθεί κατά των εν λόγω κατηγορουμένων;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης [στα δύο πρώτα ερωτήματα] και μόνον εφόσον δεν μπορεί να δοθεί ερμηνεία σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης, έχει η αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση ή πρακτική βάσει της οποίας τα τακτικά εθνικά δικαστήρια δεσμεύονται από τις αποφάσεις του εθνικού συνταγματικού δικαστηρίου και από τις δεσμευτικής ισχύος αποφάσεις του ανωτάτου εθνικού δικαστηρίου και δεν δύνανται, εξ αυτού του λόγου και με την επιφύλαξη της διαπράξεως πειθαρχικού αδικήματος, να αφήνουν αυτεπαγγέλτως ανεφάρμοστη τη νομολογία που απορρέει από τις αποφάσεις αυτές, ακόμη και αν εκτιμούν, υπό το πρίσμα αποφάσεως του Δικαστηρίου, ότι η επίμαχη νομολογία αντιβαίνει στο άρθρο 2 ΣΕΕ, στο άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και στο άρθρο 4, [παράγραφος 3], ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 325, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενα κατ’ εφαρμογήν της απόφασης 2006/928/ΕΚ της Επιτροπής, και με γνώμονα το άρθρο 49, [παράγραφος 1], τελευταία περίοδος, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως στην υπόθεση της κύριας δίκης;

(1) Σύμβαση η οποία καταρτίζεται βάσει του άρθρου K.3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ 1995, C 316, σ. 49).

(2) Οδηγία (ΕΕ) 2017/1371 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης (ΕΕ 2017, L 198, σ. 29).

(3) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006 , σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

(4) Απόφαση της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού για τη συνεργασία και τον έλεγχο της προόδου στη Ρουμανία όσον αφορά την επίτευξη των ειδικών στόχων αναφοράς στους τομείς της δικαστικής μεταρρύθμισης και της καταπολέμησης της διαφθοράς (ΕΕ 2006, L 354, σ. 56).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Berlin (Γερμανία) στις 23 Φεβρουαρίου 2023 — GM και ON κατά PR

(Υπόθεση C-109/23, Jemerak (1))

(2023/C 189/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: GM, ON

Καθού η αίτηση: PR

Προδικαστικά ερωτήματα (2)

Παραβιάζει Γερμανός συμβολαιογράφος την απαγόρευση άμεσης ή έμμεσης παροχής υπηρεσιών νομικών συμβουλών σε νομικό πρόσωπο που έχει την έδρα του στη Ρωσία, σε περίπτωση που καταρτίζει συμβολαιογραφική πράξη πωλήσεως οριζόντιας ιδιοκτησίας μεταξύ του εν λόγω προσώπου ως πωλητή και ενός υπηκόου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Παραβιάζει διερμηνέας την απαγόρευση άμεσης ή έμμεσης παροχής υπηρεσιών νομικών συμβουλών, σε περίπτωση που καλείται από τον συμβολαιογράφο στο πλαίσιο της καταρτίσεως συμβολαιογραφικής πράξεως πωλήσεως, προκειμένου να μεταφράσει το περιεχόμενο της διαδικασίας συντάξεως της συμβολαιογραφικής πράξεως στον εκπρόσωπο του νομικού προσώπου που έχει την έδρα του στη Ρωσία και ο οποίος δεν κατέχει επαρκώς τη γερμανική γλώσσα;

Παραβιάζει ο συμβολαιογράφος την απαγόρευση άμεσης ή έμμεσης παροχής υπηρεσιών νομικών συμβουλών σε περίπτωση που αναλαμβάνει και διενεργεί τις εκ του νόμου προβλεπόμενες συμβολαιογραφικές ενέργειες για την εκτέλεση της συμβάσεως πωλήσεως (π.χ. διεκπεραίωση της καταβολής του τιμήματος μέσω λογαριασμού μεσεγγυήσεως που τηρείται από τον συμβολαιογράφο, αίτηση προσκομίσεως εγγράφων εξαλείψεως υποθηκών και άλλων βαρών του αντικειμένου της πωλήσεως, υποβολή των απαραίτητων για τη μεταγραφή της μεταβιβάσεως της κυριότητας εγγράφων ενώπιον του φορέα που τηρεί το κτηματολόγιο);

(1) Ως δηλωτικό της παρούσας υποθέσεως χρησιμοποιείται πλασματική ονομασία. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κάποιου εκ των διαδίκων της κύριας δίκης.

(2) Ερμηνεία του άρθρου 5ιδ, παράγραφος 2, του κανονισμού (EΕ) 833/2014 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (κανονισμός για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας) (ΕΕ 2014, L 229, σ. 1), όπως ισχύει από τις 7 Οκτωβρίου 2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’appel d'Aix-en-Provence (Γαλλία) την 1η Μαρτίου 2023 — Association Unedic délégation AGS de Marseille κατά V, W, X, Y, Z, εκκαθαριστή της εταιρίας K

(Υπόθεση C-125/23, Unedic)

(2023/C 189/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel d'Aix-en-Provence

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Association Unedic délégation AGS de Marseille

Εφεσίβλητοι: V, W, X, Y, Z, εκκαθαριστής της εταιρίας K

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η οδηγία 2008/94/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, την έννοια ότι παρέχει την ευχέρεια εξαίρεσης του οργανισμού εγγύησης από την καταβολή αποζημίωσης λόγω λύσης της σχέσης εργασίας, όταν ο μισθωτός καταγγέλλει τη σύμβαση εργασίας του μετά την έναρξη διαδικασίας αφερεγγυότητας;

2)	Συνάδει μια τέτοια ερμηνεία με το γράμμα και τον σκοπό της εν λόγω οδηγίας και καθιστά δυνατή την επίτευξη των επιδιωκόμενων με αυτή αποτελεσμάτων;

3)	Συνεπάγεται διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των μισθωτών μια τέτοια ερμηνεία η οποία στηρίζεται στο πρόσωπο που καταγγέλλει τη σύμβαση εργασίας κατά τη διάρκεια της περιόδου αφερεγγυότητας;

4)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο προδικαστικό ερώτημα, δικαιολογείται αντικειμενικώς μια τέτοια διαφορετική μεταχείριση;

(1) Οδηγία 2008/94/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη (ΕΕ 2008, L 283, σ. 36).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Ordinario di Venezia (Ιταλία) στις 2 Μαρτίου 2023 — UD, QO, VU, LO, CA κατά Presidenza del Consiglio dei ministri, Ministero dell'Interno

(Υπόθεση C-126/23 Burdene (1))

(2023/C 189/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Ordinario di Venezia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: UD, QO, VU, LO, CA

Εναγόμενοι: Presidenza del Consiglio dei ministri, Ministero dell'Interno

Προδικαστικά ερωτήματα

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλείται να αποφανθεί [υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στην παράγραφο Α, σχετικά με αγωγή αποζημιώσεως που άσκησαν Ιταλοί υπήκοοι, μόνιμοι κάτοικοι Ιταλίας, κατά του Δημοσίου-Νομοθέτη λόγω μη μεταφοράς και/ή εσφαλμένης και/ή ελλιπούς μεταφοράς της οδηγίας 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων (2), και, ειδικότερα, λόγω μη συμμορφώσεως με την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 12, παράγραφος 2, η οποία επιβάλλει στα κράτη μέλη να θεσπίσουν έως την 1η Ιουλίου 2005 (όπως ορίζεται στο επόμενο άρθρο 18, παράγραφος 1) ένα γενικό σύστημα αποζημιώσεων, το οποίο να διασφαλίζει προσήκουσα και εύλογη αποζημίωση των θυμάτων όλων των εκ προθέσεως εγκλημάτων βίας, στις περιπτώσεις που τα θύματα δεν ήταν σε θέση να λάβουν πλήρη αποζημίωση από τους άμεσα υπευθύνους για τις ζημίες που υπέστησαν] και όσον αφορά την περίπτωση εκπρόθεσμης (και/ή ελλιπούς) μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29 Απριλίου 2004, ως προς τα ακόλουθα ερωτήματα:

α)

λαμβανομένης υπόψη της διατάξεως του άρθρου 11, παράγραφος 2bis, του νόμου 122/2016, η οποία εξαρτά την καταβολή αποζημιώσεως στους γονείς και την αδελφή του θύματος ανθρωποκτονίας από την απουσία του/της συζύγου και των τέκνων του θύματος, ακόμη και αν υπάρχει τελεσίδικη απόφαση, η οποία προσδιορίζει επίσης το ποσό της υπέρ τους αποζημιώσεως, επιβάλλοντας στον δράστη του εγκλήματος την καταβολή του:

—

συμμορφώνεται η καταβολή της αποζημιώσεως που καθορίζεται υπέρ των γονέων και της αδελφής θύματος εκ προθέσεως εγκλημάτων βίας, σε περίπτωση ανθρωποκτονίας, βάσει του άρθρου 11, παράγραφος 2bis, του νόμου 122 της 7ης Ιουλίου 2016 (διατάξεις για τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα της Ιταλίας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης — ευρωπαϊκός νόμος 2015-2016), όπως τροποποιήθηκε (με το άρθρο 6 του νόμου 167 της 20ής Νοεμβρίου 2017 και το άρθρο 1, παράγραφοι 593-596, του νόμου 145 της 30ής Δεκεμβρίου 2018), δεδομένου ότι εξαρτάται από την απουσία τέκνων και συζύγου του θύματος (όσον αφορά τους γονείς) και την απουσία γονέων (στην περίπτωση αδελφών), με τα οριζόμενα στο άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/80, καθώς και τα άρθρα 20 (ισότητα έναντι του νόμου), 21 (απαγόρευση διακρίσεων), 33, εδάφιο 1 (προστασία της οικογένειας), 47 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου) του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 1, πρωτόκολλο 12, της ΕΣΔΑ (απαγόρευση των διακρίσεων);

β)

όσον αφορά το όριο για τη χορήγηση της αποζημιώσεως:

—

δύναται να θεωρηθεί «εύλογη και προσήκουσα αποζημίωση των θυμάτων» κατ’ εφαρμογή των προβλεπομένων στο άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/80 η προϋπόθεση για τη χορήγηση της αποζημιώσεως βάσει του άρθρου 11, παράγραφος 3, του νόμου 122/2016 (διατάξεις για τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα της Ιταλίας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης — ευρωπαϊκός νόμος 2015-2016), όπως τροποποιήθηκε (με το άρθρο 6 του νόμου 167 της 20ής Νοεμβρίου 2017 και το άρθρο 1, παράγραφοι 593-596, του νόμου 145 της 30ής Δεκεμβρίου 2018), η οποία διατυπώνεται με τις λέξεις «εν πάση περιπτώσει εντός των ορίων των διαθεσίμων του Ταμείου που αναφέρεται στο άρθρο 14», χωρίς καμία διάταξη να επιβάλλει στο Ιταλικό Δημόσιο την υποχρέωση να προβλέψει ποσά που να διασφαλίζουν την καταβολή των αποζημιώσεων, έστω και αν αυτά καθορίζονται σε στατιστική βάση και, εν πάση περιπτώσει, επαρκούν για την αποζημίωση των δικαιούχων εντός εύλογης προθεσμίας;

(1) Η ονομασία που έχει δοθεί στην παρούσα υπόθεση είναι πλασματική. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός διαδίκου.

(2) ΕΕ 2004, L 261, σ. 15.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) την 7η Μαρτίου 2023 — Σωματείο «Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες», Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο» κατά Υπουργού Εξωτερικών, Υπουργού Μετανάστευσης κα Ασύλου

(Υπόθεση C-134/23, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες)

(2023/C 189/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντα: Σωματείο «Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες»,Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο»

Καθών: Υπουργός Εξωτερικών,Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου

Προδικαστικά ερωτήματα

Το άρθρο 38 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ (1), ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική (κανονιστική) ρύθμιση, με την οποία χαρακτηρίζεται ως γενικώς ασφαλής για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία τρίτη χώρα, η οποία έχει μεν αναλάβει την νομική υποχρέωση να επιτρέπει την επανεισδοχή στο έδαφός της των εν λόγω κατηγοριών αιτούντων διεθνή προστασία, προκύπτει, όμως, ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα (που στην συγκεκριμένη περίπτωση υπερβαίνει τους είκοσι μήνες) η χώρα αυτή αρνείται την επανεισδοχή και δεν προκύπτει ότι ερευνήθηκε το ενδεχόμενο να μεταβληθεί η στάση της χώρας στο προσεχές μέλλον;

έχει την έννοια ότι η επανεισδοχή στην τρίτη χώρα δεν αποτελεί σωρευτική προϋπόθεση για την έκδοση της εθνικής (κανονιστικής) πράξης, με την οποία χαρακτηρίζεται τρίτη χώρα ως γενικώς ασφαλής για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία, αλλά αποτελεί σωρευτική προϋπόθεση για την έκδοση της ατομικής πράξης, με την οποία απορρίπτεται συγκεκριμένο αίτημα διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτο για τον λόγο της «ασφαλούς τρίτης χώρας»;

3)	έχει την έννοια ότι η επανεισδοχή στην «ασφαλή τρίτη χώρα» πρέπει να εξακριβώνεται μόνον κατά την στιγμή της εκτέλεσης της απόφασης, όταν η απόφαση αυτή περί απόρριψης του αιτήματος διεθνούς προστασίας βασίζεται στον λόγο της «ασφαλούς τρίτης χώρας»;

(1) Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2013, L 180, σ. 60).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Satversmes tiesa (Λεττονία) στις 16 Μαρτίου 2023 — VL, ZS, Lireva Investments Limited, VI, FORTRESS FINANCE Inc. κατά Latvijas Republikas Saeima

(Υπόθεση C-161/23, Lireva Investments κ.λπ.)

(2023/C 189/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Satversmes tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: VL, ZS, Lireva Investments Limited, VI, FORTRESS FINANCE Inc.

Καθού: Latvijas Republikas Saeima

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2014/42 (1) ιδίως του άρθρου 4 αυτής, καθώς και στο πεδίο εφαρμογής της αποφάσεως-πλαισίου 2005/212 (2) ιδίως του άρθρου 2 αυτής, εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας εθνικό δικαστήριο αποφασίζει για τη δήμευση των προϊόντων εγκλήματος στο πλαίσιο χωριστής διαδικασίας αφορώσας παρανόμως αποκτηθέντα περιουσιακά στοιχεία, η οποία διακρίνεται από την κύρια ποινική διαδικασία, σε χρονικό σημείο προγενέστερο της διακριβώσεως της τελέσεως ποινικού αδικήματος και της καταδίκης προσώπου για το εν λόγω αδίκημα, και η οποία προβλέπει επίσης τη δήμευση βάσει υλικού που αντλείται από τη δικογραφία της ποινικής υποθέσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, μπορεί εθνική ρύθμιση σχετικά με την απόδειξη της εγκληματικής προέλευσης των περιουσιακών στοιχείων στις διαδικασίες που αφορούν παρανόμως αποκτηθέντα περιουσιακά στοιχεία, όπως η προβλεπόμενη στις επίμαχες διατάξεις, να θεωρηθεί σύμφωνη με το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη που κατοχυρώνεται στα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη και στο άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2014/42;

Έχει η αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης την έννοια ότι δεν επιτρέπει στο συνταγματικό δικαστήριο κράτους μέλους, ενώπιον του οποίου ασκήθηκε συνταγματική προσφυγή κατά εθνικής ρυθμίσεως κριθείσας ασύμβατης προς το δίκαιο της Ένωσης, να αποφανθεί ότι έχει εφαρμογή η αρχή της ασφάλειας δικαίου και ότι τα έννομα αποτελέσματα της εν λόγω ρυθμίσεως διατηρούνται για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο αυτή βρισκόταν σε ισχύ;

(1) Οδηγία 2014/42/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, σχετικά με τη δέσμευση και τη δήμευση οργάνων και προϊόντων εγκλήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ 2014, L 127, σ. 39).

(2) Απόφαση-πλαίσιο 2005/212/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Φεβρουαρίου 2005, για τη δήμευση των προϊόντων, οργάνων και περιουσιακών στοιχείων του εγκλήματος (ΕΕ 2005, L 68, σ. 49).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε ο Giudice di pace di Bologna (Ιταλία) στις 14 Μαρτίου 2023 — Ιταλική Κυβέρνηση κατά UX

(Υπόθεση C-163/23, Palognali (1))

(2023/C 189/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Giudice di pace di Bologna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανακόπτουσα: Governo Italiano

Καθής: UX

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης η νομολογία του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και του ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου η οποία μνημονεύεται στο σκεπτικό της αποφάσεως περί παραπομπής, ειδικότερα δε η διάταξη αριθ. 13973/2022 της 3ης Μαΐου 2022, του Corte suprema di cassazione (Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, Ιταλία), βάσει της οποίας δεν αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα του επί θητεία δικαστή ορισμένου χρόνου, όπως η ειρηνοδίκης της κύριας δίκης, το οποίο να συνδέεται με την ιδιότητα του εργαζομένου με σχέση εξαρτημένης εργασίας υπό συνθήκες εργασίας παρεμφερείς εκείνων των τακτικών δικαστών με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, καθόσον παρακωλύει την άσκηση πραγματικής προσφυγής ενώπιον ανεξάρτητου εθνικού δικαστηρίου με σκοπό την αποτελεσματική δικαστική προστασία των ως άνω δικαιωμάτων, στο μέτρο που το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι η εν λόγω νομολογία του αποφαινόμενου σε τελευταίο βαθμό δικαστηρίου συνιστά παράβαση του άρθρου 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης […], του άρθρου 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (2) […], των ρητρών 2 και 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου η οποία συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP στις 18 Μαρτίου 1999 και η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999 (3) […], όπως έχουν ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απόφαση της 16ης Ιουλίου 2020, Governo della Repubblica italiana (Καθεστώς των Ιταλών ειρηνοδικών), C-658/18, [UX] EU:C:2020:572 […], και την απόφαση της 7ης Απριλίου 2022, [PG], C-236/20, EU:C:2022:263 […], καθώς και του άρθρου 47, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη;

Έχουν το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη, το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ, οι ρήτρες 2 και 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία ενσωματώθηκε στο δίκαιο της Ένωσης με την οδηγία 1999/70/ΕΚ, όπως έχουν ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αποφάσεις UX και PG, και το άρθρο 47, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη, την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως αυτή που προβλέπεται στο άρθρο 29, παράγραφος 5, του [decreto legislativo] n. 116/2017 (νομοθετικού διατάγματος 116/2017), που προστέθηκε με το άρθρο 1, παράγραφος 629, του νόμου 234/2021, η οποία προβλέπει την αυτοδίκαιη παραίτηση από κάθε αξίωση απορρέουσα από το δίκαιο της Ένωσης και, στη διαδικασία της κύριας δίκης, την παραίτηση της αιτούσας ειρηνοδίκη από το δικαίωμά της για άδεια μετ’ αποδοχών, σε περίπτωση εκ μέρους της υποβολής αίτησης συμμετοχής στη διαδικασία διαγωνισμού για μονιμοποίηση έως ότου συμπληρώσει το 70ό έτος της ηλικίας, με σχέση εξαρτημένης εργασίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης υπό τους όρους αποδοχών διοικητικού υπαλλήλου που ασκεί δικαστικά καθήκοντα, και επιτυχούς συμμετοχής στη διαδικασία διαγωνισμού;

Είναι σύμφωνη με τα συμπεράσματα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αποφάσεις UX και PG η επιλογή στην οποία προτίθεται να προβεί το αιτούν δικαστήριο, αφού προβεί σε όλες τις διακριβώσεις που απαιτούνται από το εθνικό δικαστήριο βάσει της μνημονευθείσας νομολογίας του Δικαστηρίου σχετικά με τον παρεμφερή χαρακτήρα των συνθηκών εργασίας μεταξύ της αιτούσας ειρηνοδίκη και εκείνων του αντίστοιχου τακτικού δικαστή αορίστου χρόνου όσον αφορά το δικαίωμα αποζημιώσεως της αιτούσας λόγω μη καταβολής αποδοχών αδείας, και η οποία συνίσταται στην εφαρμογή ως κριτηρίου για τον υπολογισμό της οφειλόμενης αποζημίωσης των αποδοχών που προβλέπονται για έναν τακτικό πρωτοδίκη καταταγέντα στο μισθολογικό κλιμάκιο HH03, λαμβανομένων υπόψη των διαφορών στις διαδικασίες πρόσληψης μεταξύ του επί θητεία δικαστή και του επαγγελματία τακτικού δικαστή με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, ενώ επιφυλάσσεται μόνο στον δεύτερο (τον τακτικό δικαστή) δικαίωμα οικονομικής και επαγγελματικής εξέλιξης λόγω ανώτερων προσόντων και όχι απλώς λόγω αρχαιότητας, ανά μισθολογικές κατηγορίες και κλιμάκια;

Τέλος, αντιτίθεται το άρθρο 47 του Χάρτη και οι προϋποθέσεις περί ανεξαρτησίας των δικαστών τις οποίες διατύπωσε το Δικαστήριο στις σκέψεις 45 έως 49 της αποφάσεως UX σε εθνική ρύθμιση, όπως το άρθρο 21 του [decreto legislativo] n. 116/2017 (νομοθετικού διατάγματος 116/2017), το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα εφαρμογής του μέτρου παύσης του δικαστή που υποβάλλει προδικαστικό ερώτημα από τα δικαιοδοτικά καθήκοντα, κατά πλήρη διακριτική ευχέρεια του Consiglio superiore della magistratura (Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, Ιταλία) χωρίς καμία διαβάθμιση των πειθαρχικών κυρώσεων, ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία το εν λόγω εθνικό δικαστήριο προτίθεται να εφαρμόσει στην κύρια δίκη τη νομολογία του Δικαστηρίου, αντιθέτως προς την εφαρμοστέα στην υπόθεση της κύριας δίκης εθνική νομοθεσία και τη μνημονευθείσα νομολογία του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και του ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου;

(2) ΕΕ 2003, L 299, σ. 9.

(3) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Szegedi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 16 Μαρτίου 2023 — VOLÁNBUSZ Zrt. κατά Bács-Kiskun Vármegyei Kormányhivatal

(Υπόθεση C-164/23, VOLÁNBUSZ)

(2023/C 189/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szegedi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: VOLÁNBUSZ Zrt.

Καθής: Bács-Kiskun Vármegyei Kormányhivatal

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η αναφερόμενη στο άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006 (1)«έδρα λειτουργίας του εργοδότη, την οποία έχει κανονικά ως βάση ο οδηγός» την έννοια του συγκεκριμένου χώρου όπου ο οδηγός έχει τη βάση του, ήτοι της εγκαταστάσεως ή του χώρου σταθμεύσεως της επιχειρήσεως οδικών επιβατικών μεταφορών, ή άλλου γεωγραφικού σημείου που ορίζεται ως τόπος αφετηρίας του δρομολογίου, από τον οποίον ο οδηγός ξεκινά τακτικά την εργασία του και στον οποίον επιστρέφει μετά το πέρας αυτής στο πλαίσιο της συνήθους ασκήσεως των καθηκόντων του, χωρίς να ακολουθεί ιδιαίτερες οδηγίες του εργοδότη;

Προκειμένου να εκτιμηθεί το κατά πόσον ένας συγκεκριμένος χώρος αποτελεί «έδρα λειτουργίας του εργοδότη την οποία έχει κανονικά ως βάση ο οδηγός», κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006, ασκεί επιρροή το αν ο χώρος αυτός διαθέτει κατάλληλες υποδομές (π.χ. εγκαταστάσεις υγιεινής και ευεξίας, χώρους αναπαύσεως);

Έχει σημασία για την εκτίμηση του κατά πόσον ορισμένοι χώροι αποτελούν έδρα λειτουργίας του εργοδότη, την οποία έχουν κανονικά ως βάση οι οδηγοί, κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006, το γεγονός ότι η χωροθέτηση των συγκεκριμένων χώρων είναι ευνοϊκή για τους εργαζομένους (οδηγούς), καθώς βρίσκονται, σε κάθε περίπτωση, πλησιέστερα στην κατοικία τους από ό,τι οι καταχωρημένες στο εμπορικό μητρώο εγκαταστάσεις και υποκαταστήματα της εταιρείας, έτσι ώστε ο χρόνος μετακινήσεως των οδηγών να είναι συντομότερος από εκείνον που θα απαιτούνταν αν ξεκινούσαν και ολοκλήρωναν την εργασία τους στις εν λόγω εγκαταστάσεις ή υποκαταστήματα;

Σε περίπτωση που η έννοια της «έδρας λειτουργίας του εργοδότη, την οποία έχει κανονικά ως βάση ο οδηγός», όπως αναφέρεται στο άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006 δεν μπορεί να οριστεί ως ο συγκεκριμένος χώρος τον οποίον έχει ως βάση ο οδηγός, δηλαδή οι εγκαταστάσεις ή ο χώρος σταθμεύσεως της επιχειρήσεως οδικών επιβατικών μεταφορών, ή άλλο γεωγραφικό σημείο που ορίζεται ως ο τόπος αφετηρίας του δρομολογίου, από τον οποίον ο οδηγός ξεκινά τακτικά την εργασία του και στο οποίον επιστρέφει μετά το τέλος αυτής, στο πλαίσιο της κανονικής ασκήσεως των καθηκόντων του και χωρίς να ακολουθεί ιδιαίτερες οδηγίες του εργοδότη του, μπορεί να θεωρηθεί ότι ο ορισμός της έννοιας αυτής που περιλαμβάνεται στον κανονισμό 561/2006 αποτελεί διάταξη αφορώσα τους όρους εργασίας, στο πλαίσιο της οποίας οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι του κλάδου μπορούν να θεσπίσουν, είτε με συλλογικές διαπραγματεύσεις είτε με άλλο τρόπο, ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους εργαζομένους, λαμβανομένης υπόψη της αιτιολογικής σκέψεως 5 του κανονισμού 561/2006;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και (ΕΚ) αριθ. 2135/98 του Συμβουλίου καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 102, σ. 1).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Svea hovrätt (Mark- och miljööverdomstolen) (Σουηδία) στις 17 Μαρτίου 2023 — Naturvårdsverket κατά Nouryon Functional Chemicals AB

(Υπόθεση C-166/23, Nouryon Functional Chemicals)

(2023/C 189/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Svea hovrätt (Mark- och miljööverdomstolen)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Naturvårdsverket

Εφεσίβλητη: Nouryon Functional Chemicals AB

Προδικαστικά ερωτήματα

Ισχύει η εξαίρεση για τις μονάδες αποτέφρωσης επικίνδυνων αποβλήτων του σημείου 5 του παραρτήματος Ι της οδηγίας για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής (1) — ότι όλες οι μονάδες καύσης καυσίμων πρέπει να περιλαμβάνονται στην άδεια εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, πλην των μονάδων αποτέφρωσης επικίνδυνων ή αστικών αποβλήτων– σε όλες τις μονάδες αποτέφρωσης επικίνδυνων αποβλήτων ή πρέπει να υπάρχει κάποιος ειδικός ποιοτικός παράγοντας για την εφαρμογή της εξαίρεσης; Αν απαιτείται τέτοιος παράγοντας, είναι καθοριστικός ο σκοπός της μονάδας προκειμένου να εφαρμοστεί η εξαίρεση ή ασκούν επιρροή και άλλοι παράγοντες;

2.	Εάν ο σκοπός της μονάδας είναι καθοριστικός για την εκτίμηση, πρέπει η εξαίρεση να εφαρμόζεται και σε μονάδα που αποτεφρώνει επικίνδυνα απόβλητα, πλην όμως έχει κύριο σκοπό διαφορετικό από την αποτέφρωση;

3.	Εάν η εξαίρεση εφαρμόζεται αποκλειστικά σε μονάδα που έχει κύριο σκοπό την αποτέφρωση επικίνδυνων αποβλήτων, ποια κριτήρια πρέπει να χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση του σκοπού;

Εάν, στο πλαίσιο της εκτίμησης αυτής, είναι καθοριστικό το ζήτημα κατά πόσο η μονάδα πρέπει να θεωρηθεί ως αναπόσπαστο μέρος δραστηριότητας που ασκείται σε εγκατάσταση για την οποία απαιτείται άδεια βάσει της οδηγίας –για παράδειγμα κατά την έννοια του τμήματος 3.3.3 των κατευθυντηρίων οδηγιών της Επιτροπής– ποιες προϋποθέσεις πρέπει να τίθενται προκειμένου η μονάδα να μπορεί να θεωρηθεί ως αναπόσπαστο μέρος της εγκατάστασης; Μπορεί να απαιτείται, για παράδειγμα, η παραγωγή να είναι αδύνατη ή να μην επιτρέπεται χωρίς την εν λόγω μονάδα (βλ. κατευθυντήριες οδηγίες της Επιτροπής, σελίδα 14, υποσημείωση 14), ή αρκεί η μονάδα να συνδέεται τεχνικώς με την εγκατάσταση και να δέχεται επικίνδυνα απόβλητα αποκλειστικά από την εγκατάσταση αυτή;

(1) Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 275, σ. 32).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 20 Μαρτίου 2023 — trendtours Touristik GmbH κατά SH

(Υπόθεση C-170/23, trendtours Touristik)

(2023/C 189/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εναγομένη και εκκαλούσα: trendtours Touristik GmbH

Ενάγων και εφεσίβλητος: SH

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 12, παράγραφος 2, πρώτη περίοδος, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2302 (1) την έννοια ότι εξακολουθεί να οφείλεται στον διοργανωτή αποζημίωση λόγω καταγγελίας αν κατά την ημέρα του ταξιδιού δεν υφίστανται πλέον σοβαρές διαταράξεις λόγω εκτάκτων, αναπόφευκτων περιστάσεων, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι σε προγενέστερο χρονικό σημείο είχαν ανακύψει τέτοιες περιστάσεις που θα είχαν προκαλέσει σοβαρή διατάραξη, ή το ζήτημα αν έκτακτες, αναπόφευκτες περιστάσεις προκαλούν σοβαρή διατάραξη του ταξιδιού εξαρτάται μόνο από μίαν απόφαση που βασίζεται σε πρόβλεψη κατά το χρονικό σημείο της καταγγελίας;

Στην περίπτωση που κρίσιμη είναι η απόφαση που βασίζεται σε πρόβλεψη, μέχρι ποιο χρονικό σημείο πρέπει να περιμένει ο ταξιδιώτης προκειμένου να δικαιούται να υποβάλει την καταγγελία του χωρίς να πρέπει να καταβάλει αποζημίωση λόγω καταγγελίας, ακόμη και αν η σοβαρή διατάραξη λόγω εκτάκτων, αναπόφευκτων περιστάσεων παύσει εκ των υστέρων να υφίσταται;

(1) Οδηγία (EΕ) 2015/2302 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, σχετικά με τα οργανωμένα ταξίδια και τους συνδεδεμένους ταξιδιωτικούς διακανονισμούς, η οποία τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 και την οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και καταργεί την οδηγία 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2015, L 326, σ. 1).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 28 Μαρτίου 2023 — Autorità di regolazione dei trasporti κατά Lufthansa Linee Aeree Germaniche κ.λπ.

(Υπόθεση C-204/23, Lufthansa Linee Aeree Germaniche κ.λπ.)

(2023/C 189/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Autorità di regolazione dei trasporti

Αναιρεσίβλητες: Lufthansa Linee Aeree Germaniche, Austrian Airlines AG, Brussels Airlines SA/NV, Swiss International Air Lines Ltd, Lufthansa Cargo AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 5, της οδηγίας 2009/12/ΕΚ (1), η οποία αφορά τον τομέα των αερολιμένων, την έννοια ότι η εποπτική αρχή πρέπει να χρηματοδοτείται μόνο μέσω της επιβολής αερολιμενικών τελών και όχι με άλλες μορφές χρηματοδότησης, όπως την επιβολή εισφοράς (το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι η είσπραξη, μέσω αερολιμενικών τελών, των ποσών που προορίζονται για τη χρηματοδότηση της Αρχής συνιστά απλώς και μόνον ευχέρεια του κράτους μέλους);

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι τα τέλη ή η εισφορά που μπορούν να επιβληθούν για τη χρηματοδότηση της εποπτικής αρχής κατά την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 5, της οδηγίας 2009/12/ΕΚ, πρέπει να σχετίζονται μόνο με συγκεκριμένες παροχές και έξοδα –που δεν προσδιορίζονται εντούτοις στην οδηγία– ή ότι δεν αρκεί η συσχέτισή τους με τα λειτουργικά έξοδα της εποπτικής αρχής, τα οποία προκύπτουν από τους προϋπολογισμούς που διαβιβάζονται και ελέγχονται από κρατικές αρχές;

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 5, της οδηγίας 2009/12/ΕΚ την έννοια ότι τα τέλη μπορούν να επιβάλλονται μόνο σε επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες ή έχουν συσταθεί βάσει της νομοθεσίας του κράτους μέλους που ίδρυσε την εποπτική αρχή; Μπορεί τούτο να ισχύει και στην περίπτωση εισφορών που επιβάλλονται για τη λειτουργία της εποπτικής αρχής;

(1) Οδηγία 2009/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, για τα αερολιμενικά τέλη (ΕΕ 2009, L 70, σ. 11).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 30 Μαρτίου 2023 — AX

(Υπόθεση C-208/23, Martiesta (1))

(2023/C 189/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: AX

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 1, παράγραφοι 2 και 3, της απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης (2) την έννοια ότι η δικαστική αρχή εκτέλεσης οφείλει να αρνηθεί ή, εν πάση περιπτώσει, να αναβάλει την παράδοση εγκύου ή μητέρας ανήλικων τέκνων που ζουν μαζί της;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, είναι το άρθρο 1, παράγραφοι 2 και 3, και τα άρθρα 3 και 4 της απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ συμβατά με τα άρθρα 3, 4, 7, 24 και 35 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό το πρίσμα και της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών, στο μέτρο που επιβάλλουν την παράδοση εγκύου ή μητέρας αποκόπτοντας τους δεσμούς με τα ανήλικα τέκνα που ζουν μαζί της χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το «συμφέρον των τέκνων»;

(1) Το όνομα που χρησιμοποιείται στην παρούσα υπόθεση είναι πλασματικό. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός διαδίκου.

(2) Απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (EE 2002, L 190, σ. 1).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/25

Προσφυγή της 31ης Μαρτίου 2023 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-210/23)

(2023/C 189/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Caro de Sousa και M. Noll-Ehlers)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της οδηγίας 2011/92/ΕE [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011], για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, (1) όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/52/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014 (2), καθόσον παρέλειψε να μεταφέρει ορθώς στην εσωτερική της έννομη τάξη το άρθρο 2, παράγραφος 4, το άρθρο 4, παράγραφος 5, στοιχείο β', το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο δ', το άρθρο 8α, παράγραφος 4, και το άρθρο 4, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το παράρτημα III, σημείο 2, στοιχεία β' και γ', περίπτωση vi, της εν λόγω οδηγίας 2011/92/ΕE.

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν μετέφερε ορθώς στην πορτογαλική έννομη τάξη διάφορα άρθρα της οδηγίας 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/52/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014 (στο εξής, στην ισχύουσα και κωδικοποιημένη μορφή της: οδηγία). Στις 11 Οκτωβρίου 2019, η Επιτροπή απέστειλε προειδοποιητική επιστολή στην Πορτογαλική Δημοκρατία. Στη συνέχεια, στις 12 Νοεμβρίου 2021, απηύθυνε στην Πορτογαλική Δημοκρατία αιτιολογημένη γνώμη. Η Επιτροπή ασκεί τώρα την παρούσα προσφυγή με τους εξής ισχυρισμούς:

—

Η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 4, της οδηγίας, καθόσον δεν περιόρισε, όσον αφορά τις διαδικασίες εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (στο εξής: ΕΠΕ), την εξαίρεση που προβλέπεται από τη διάταξη αυτή στις περιπτώσεις στις οποίες η εφαρμογή των διατάξεων [της οδηγίας] μπορούν να έχουν βλαπτικές συνέπειες για τον σκοπό του έργου.

—	Η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 5, της οδηγίας, καθόσον προέβλεψε ότι ορισμένα έργα δεν υπόκεινται σε ΕΠΕ όταν η επιφορτισμένη με την εν λόγω εκτίμηση αρχή δεν εκδίδει εντός της προθεσμίας που τάσσει ο νόμος απόφαση σχετική με την υπαγωγή των έργων αυτών σε ΕΠΕ.

—	Η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 6, παράγραφος 2, της οδηγίας, καθόσον δεν προέβλεψε την ενημέρωση του κοινού με πρόσφορα μέσα, αμέσως μόλις μπορούν να παρασχεθούν ευλόγως πληροφορίες σχετικά με τη φύση των πιθανών αποφάσεων ή, ενδεχομένως, με το σχέδιο απόφασης της ΕΠΕ.

—

Η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 8α, παράγραφος 4, της οδηγίας, καθόσον δεν προέβλεψε ότι τα είδη των παραμέτρων που πρέπει να παρακολουθούνται και η διάρκεια της παρακολούθησης, όπως προβλέπονται στην απόφαση έγκρισης του έργου, πρέπει να είναι ανάλογα προς τη φύση, τη χωροθέτηση και το μέγεθος του έργου, καθώς και προς τη σοβαρότητα των επιπτώσεων στο περιβάλλον.

—	Η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας, σε συνδυασμό με το παράρτημα III, σημείο 2, στοιχείο β', αυτής, καθόσον δεν περιέλαβε τη «διαθεσιμότητα» των φυσικών πόρων στα κριτήρια για τη διαπίστωση του αν ένα έργο πρέπει να υποβληθεί σε ΜΠΕ.

—

Η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας, σε συνδυασμό με το παράρτημα III, σημείο 2, στοιχείο γ', περίπτωση vi, αυτής, καθόσον δεν κάνει αναφορά στη «νομοθεσία της Ένωσης» ή σε περιοχές «στις οποίες έχει ήδη υπάρξει [αστοχία στην τήρηση των προτύπων περιβαλλοντικής ποιότητας]» όταν απαριθμεί τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των περιοχών στις οποίες πρέπει να εκτιμάται η ικανότητα απορρόφησης του φυσικού περιβάλλοντος ως κριτήριο για τη διαπίστωση του αν ένα έργο πρέπει να υποβληθεί σε ΜΠΕ.

(1) ΕΕ 2012, L 26, σ. 1.

(2) ΕΕ 2014, L 124, σ. 1.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/26

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Απριλίου 2023 η European Association of Non-Integrated Metal Importers & distributors (Euranimi) κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 7 Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση T-81/22, Euranimi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-252/23 P)

(2023/C 189/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: European Association of Non-Integrated Metal Importers & distributors (Euranimi) (εκπρόσωποι: M. Campa, D. Rovetta, V. Villante, avvocati, P. Gjørtler, advokat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την αίτηση αναιρέσεως·

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη και να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή που άσκησε η Euranimi·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να κρίνει επί της ουσίας την προσφυγή της Euranimi·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ’ αναίρεση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους:

Πρώτος λόγος: πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ και ιδίως την απαίτηση να αφορά η επίμαχη πράξη τον θιγόμενο «άμεσα και ατομικά» — εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών.

Δεύτερος λόγος: πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, τελευταία περίοδος, ΣΛΕΕ και την απαίτηση καθώς και την έννοια των κανονιστικών πράξεων για την εφαρμογή των οποίων δεν απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα — εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων.

Τρίτος λόγος: εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2023 — PP κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-39/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Υγειονομική κρίση που συνδέεται με την πανδημία της COVID-19 - Απόφαση επιτρέπουσα την προσωρινή μερική απασχόληση εκτός του τόπου υπηρεσίας για λόγους φροντίδας συγγενών - Μη παροχή δυνατότητας τηλεργασίας εκτός του τόπου υπηρεσίας υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης - Παρατυπία της διαδικασίας προ της ασκήσεως προσφυγής - Απόφαση με την οποία γίνεται δεκτή αίτηση πλήρους απασχόλησης - Έλλειψη έννομου συμφέροντος - Απαράδεκτο - Αποδοχές - Αναστολή της καταβολής του επιδόματος αποδημίας - Άρθρα 62 και 69 του ΚΥΚ - Παράβαση του άρθρου 4 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ)

(2023/C 189/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: PP, PQ, PR, PS, PT (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: S. Seyr, D. Boytha και M. Windisch)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή που άσκησαν βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν, κατ’ ουσίαν, αφενός, την ακύρωση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 14ης Απριλίου 2020, με τις οποίες επετράπη στους PQ και PS να ασκούν τα καθήκοντά τους υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης εκτός του τόπου υπηρεσίας τους λόγω της πανδημίας της COVID-19, της αποφάσεως της 18ης Μαΐου 2020, με την οποία επετράπη στον PP να ασκεί τα καθήκοντά του υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης εκτός του τόπου υπηρεσίας του λόγω της πανδημίας της COVID-19, των αποφάσεων της 7ης, 15ης, 16ης Απριλίου και 19ης Μαΐου 2020, με τις οποίες ανεστάλη η καταβολή του επιδόματος αποδημίας των προσφευγόντων-εναγόντων καθ’ όλη τη διάρκεια της απασχολήσεώς τους εκτός του τόπου υπηρεσίας τους, καθώς και των αποφάσεων της 6ης Μαΐου 2020, με την οποία διατάχθηκε η ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων στους PR και PT ποσών, και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν λόγω των ανωτέρω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 19ης Μαΐου 2020, με την οποία ανεστάλη η καταβολή του επιδόματος αποδημίας στον PP.

2)	Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 7ης Απριλίου 2020, με την οποία ανεστάλη η καταβολή του επιδόματος αποδημίας στον PR.

3)	Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 15ης Απριλίου 2020, με την οποία ανεστάλη η καταβολή του επιδόματος αποδημίας στον PQ.

4)	Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 15ης Απριλίου 2020, με την οποία ανεστάλη η καταβολή του επιδόματος αποδημίας στον PS.

5)	Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 16ης Απριλίου 2020, με την οποία ανεστάλη η καταβολή του επιδόματος αποδημίας στον PT.

6)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή-αγωγή.

7)	Οι PP, PS, PR, PQ και PT φέρουν το ήμισυ των δικαστικών εξόδων τους.

8)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, το ήμισυ των εξόδων των PP και PS καθώς και των PR, PQ και PT.

(1) EE C 110 της 29.3.2021.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2023 — Gerhard Grund Gerüste κατά EUIPO — Josef-Grund-Gerüstbau (Josef Grund Gerüstbau)

(Υπόθεση T-749/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Josef Grund Gerüstbau - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα grund - Σχετικός λόγος ακυρότητας - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001)

(2023/C 189/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gerhard Grund Gerüste e.K. (Kamp-Lintfort, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lee, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Eberl)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Josef-Grund-Gerüstbau GmbH (Erfurt, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Staupendahl, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την οποία άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 22ας Σεπτεμβρίου 2021 (υπόθεση R 1925/2020-1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Gerhard Grund Gerüste e. K. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 37 της 24.1.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2023 — OD κατά Eurojust

(Υπόθεση T-61/22) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προσωρινή τοποθέτηση σε νέα θέση προς το συμφέρον της υπηρεσίας - Άρθρο 7 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως - Αίτηση αρωγής - Άρθρο 24 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως - Προσωρινό μέτρο απομακρύνσεως - Έννοια της «βλαπτικής πράξεως» - Δικαίωμα ακροάσεως - Ευθύνη)

(2023/C 189/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: OD (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Ποινικής Δικαιοσύνης (εκπρόσωποι: A. Terstegen-Verhaag και M. Castro Granja, επικουρούμενες από τον D. Waelbroeck και την A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ προσφυγή-αγωγή, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της 17ης Ιουνίου 2021, με την οποία ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Ποινικής Δικαιοσύνης (Eurojust) αποφάσισε να τοποθετήσει την προσφεύγουσα-ενάγουσα σε νέα θέση [εμπιστευτικό], καθώς και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, της αποφάσεως της 21ης Οκτωβρίου 2021, με την οποία ο Eurojust απέρριψε την από 22 Ιουνίου 2021 διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας, και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα συνεπεία των εν λόγω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Ποινικής Δικαιοσύνης (Eurojust), της 17ης Ιουνίου 2021, περί προσωρινής νέας τοποθετήσεως της OD σε θέση [εμπιστευτικό].

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Η Eurojust φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η OD.

(1) EE C 119 της 14.3.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2023 — Siemens κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-74/22) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις - Δημόσιες συμβάσεις έργων - Διαδικασία πρόσκλησης προς υποβολή προσφορών - Ανανέωση του συστήματος πυρασφάλειας στα κτίρια του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου και ανάθεση της σύμβασης σε άλλους διαγωνιζομένους - Εξωσυμβατική ευθύνη)

(2023/C 189/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Siemens SAS (Saint-Denis, Γαλλία) (εκπρόσωποι: E. Berkani και M. Blanchard, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: E. Taneva και V. Naglič)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Δεκεμβρίου 2021 περί απόρριψης των προσφορών που είχε υποβάλει η κοινοπραξία επιχειρήσεων η οποία αποτελούνταν από την προσφεύγουσα και την Eiffage Énergie Systèmes — Alsace Franche-Comté στο πλαίσιο των τμημάτων αριθ. 1 και 2 της πρόσκλησης προς υποβολή προσφορών 06A 70/2021/M004, σχετικά με την ανανέωση του συστήματος πυρασφάλειας στα κτίρια του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο (Γαλλία), καθώς και περί ανάθεσης της σύμβασης σε άλλους διαγωνιζομένους και, επικουρικώς, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη η προσφεύγουσα λόγω της έκδοσης των προσβαλλόμενων αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τη Siemens SAS στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 138 της 28.3.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2023 — OQ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-162/22) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Μόνιμοι υπάλληλοι - Πειθαρχική διαδικασία - Πειθαρχική κύρωση - Παύση χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Άρθρο 10 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ - Αναλογικότητα - Υποχρέωση αιτιολόγησης)

(2023/C 189/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: OQ (εκπρόσωποι: N. Maes και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Bohr και L. Vernier)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την άσκησε βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 19ης Μαΐου 2021, με την οποία του επιβλήθηκε η πειθαρχική κύρωση της παύσης χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων και, αφετέρου, της αποφάσεως της 15ης Δεκεμβρίου 2021 με την οποία η Επιτροπή απέρριψε τη διοικητική του ένσταση.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	O OQ φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 198 της 16.5.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2023 — Zitro International κατά EUIPO — e-gaming (Smiley που φοράει ψηλό καπέλο)

(Υπόθεση T-491/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο αναπαριστά ένα smiley που φοράει ψηλό καπέλο - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει έναν χαρακτήρα κόμικ - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001)

(2023/C 189/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zitro International Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: A. Canela Giménez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Stoyanova-Valchanova και D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: e-gaming s. r. o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την οποία άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 30ής Μαΐου 2022 (υπόθεση R 2005/2021-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Zitro International Sàrl φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

3)	Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 380 της 3.10.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαρτίου 2023 — Eggers & Franke κατά EUIPO — E. & J. Gallo Winery (EF)

(Υπόθεση T-183/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2023/C 189/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eggers & Franke Holding GmbH (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Ebert-Weidenfeller και H. Förster, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Nicolás Gómez και T. Klee)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: E. & J. Gallo Winery (Modesto, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: V. von Bomhard και J. Fuhrmann, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την οποία άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 4ης Φεβρουαρίου 2022 (υπόθεση R 729/2021-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της E. & J. Gallo Winery και της Eggers & Franke Holding GmbH

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Οι Eggers & Franke Holding GmbH και E. & J. Gallo Winery φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και κατά το ήμισυ τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 207 της 23.5.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαρτίου 2023 — Eggers & Franke κατά EUIPO — E. & J. Gallo Winery (E & F)

(Υπόθεση T-184/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2023/C 189/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eggers & Franke Holding GmbH (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Ebert-Weidenfeller και H. Förster, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Nicolás Gómez και T. Klee)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την οποία άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 15ης Φεβρουαρίου 2022 (υπόθεση R 730/2021-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της E. & J. Gallo Winery και της Eggers & Franke Holding GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Οι Eggers & Franke Holding GmbH και E. & J. Gallo Winery φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, κατά το ήμισυ, τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 207 της 23.5.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/33

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαρτίου 2023 — Mocom Compounds κατά EUIPO — Centemia Conseils (Near-to-Prime)

(Υπόθεση T-472/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Near-to-Prime - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (EΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001] - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2023/C 189/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mocom Compounds GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Bornholdt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: T. Klee)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Centemia Conseils (Angevillers, Γαλλία)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση και τη μεταρρύθμιση της απόφασης του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Μαΐου 2022 (υπόθεση R 2178/2021-1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 359 της 19.9.2022.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/33

Προσφυγή της 27ης Φεβρουαρίου 2023 — Medel κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-116/23)

(2023/C 189/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Magistrats européens pour la démocratie et les libertés (Medel) (Στρασβούργο, Γαλλία), International Association of Judges (Ρώμη, Ιταλία), Association of European Administrative Judges (Τρίερ, Γερμανία), Stichting Rechters voor Rechters (Χάγη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Zatschler, SC, E. Egan McGrath, Barrister-at-Law, A. Bateman και M. Delargy, Solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τη συμφωνία χρηματοδότησης που συνήφθη στις 24 Αυγούστου 2022 μεταξύ της Επιτροπής και της Δημοκρατίας της Πολωνίας σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 1, του κανονισμού 2021/24,

—	να ακυρώσει τη σύμβαση δανείου που συνήφθη στις 24 Αυγούστου 2022 μεταξύ της Επιτροπής και της Δημοκρατίας της Πολωνίας σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 2021/24, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα των προσφευγουσών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2022, για την έγκριση της αξιολόγησης του σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της Πολωνίας (στο εξής: εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου), βάσει της οποίας η Επιτροπή συνήψε τις προαναφερθείσες συμβάσεις χρηματοδοτήσεως και δανείου (στο εξής: επίμαχες συμβάσεις χρηματοδοτήσεως και δανείου), είναι άκυρη, καθόσον το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη του τη νομολογία του Δικαστηρίου που απορρέει από τις αποφάσεις της 19ης Νοεμβρίου 2019, A. K. κ.λπ. (Ανεξαρτησία του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (C-585/18, C-624/18 και C-625/18, EU:C:2019:982) και της 15ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Πειθαρχικό καθεστώς δικαστών) (C-791/19, EU:C:2021: 596), από τη διάταξη της 8ης Απριλίου 2020, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C-791/19 R, EU:C:2020:277), καθώς και από τη διάταξη του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C-204/21 R, EU:C:2021:593), και παρέβη τα άρθρα 2 και 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ.

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται περαιτέρω ότι το Συμβούλιο υπερέβη τις αρμοδιότητές του στο μέτρο που θέλησε να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο η Πολωνία θα πρέπει να συμμορφωθεί με τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με το Πειθαρχικό Τμήμα του Ανώτατου Δικαστηρίου της Πολωνίας (στο εξής: Πειθαρχικό Τμήμα).

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου είναι άκυρη, καθόσον το Συμβούλιο παρέβη τα άρθρα 2 και 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), όπως αυτά έχουν ερμηνευθεί αυθεντικά από το Δικαστήριο.

Προς στήριξη του λόγου αυτού η προσφεύγουσα προβάλλει ότι τα ορόσημα, στα οποία στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, ενέχουν παράβαση των άρθρων 2 και 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και του άρθρου 47 του Χάρτη, καθόσον:

—	αναγνωρίζουν έννομες συνέπειες στις αποφάσεις του πειθαρχικού τμήματος αντί να τις θεωρήσουν άκυρες,

—

επιβάλλουν πρόσθετες διαδικαστικές επιβαρύνσεις και συνεπάγονται αβεβαιότητα και καθυστερήσεις για τους δικαστές που θίγονται από παράνομες αποφάσεις του πειθαρχικού τμήματος, καθόσον απαιτούν από τους εν λόγω δικαστές να κινήσουν νέα σειρά διαδικασιών ενώπιον ενός νεοσυσταθέντος τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκειμένου να αποκαταστήσουν το όνομά τους και

—	δεν προβλέπουν τη δυνατότητα έστω προσωρινής επανένταξης των εν λόγω δικαστών εν αναμονή της εκβάσεως τυχόν διαδικασίας επανεξέτασης.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου είναι άκυρη για τον λόγο ότι τα ορόσημα F1G, F2G and F3G που προβλέπει η η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου δεν επαρκούν για την αποκατάσταση της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας στην Πολωνία η οποία συνιστά προαπαιτούμενο για τη λειτουργία του συστήματος εσωτερικού ελέγχου. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου αντιβαίνει, επομένως, στο άρθρο 20, παράγραφος 5, στοιχείο ε' και στο άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2021, για τη θέσπιση του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας (ΕΕ 2021, L 57, σ. 17) και στο άρθρο 325 ΣΛΕΕ, τα οποία απαιτούν αποτελεσματικούς και αποδοτικούς εσωτερικούς ελέγχους.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου είναι άκυρη για τον λόγο ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και/ή σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως κατά την εφαρμογή του άρθρου 19, παράγραφος 3, του κανονισμού 2021/241 ως προς την έγκριση των οροσήμων ως «κατάλληλων ρυθμίσεων» για την πρόληψη, τον εντοπισμό και τη διόρθωση των περιπτώσεων διαφθοράς στην Πολωνία.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου είναι άκυρη για τον λόγο ότι το Συμβούλιο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την προσβαλλόμενη απόφαση και κατ’ αυτό τον τρόπο παρέβη το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 41 του Χάρτη και παραβίασε τις αρχές του δικαίου της Ένωσης.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή, συνάπτοντας τις επίδικες συμφωνίες χρηματοδότησης και δανείου υπερέβη τις εξουσίες που της ανατίθενται με την εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου και τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/241, κατά παράβαση του δικαίου της Ένωσης, καθόσον τα άρθρα 6, παράγραφος 5, και 18, παράγραφος 1, της συμφωνίας χρηματοδότησης και τα άρθρα 7, παράγραφος 5, και 28, παράγραφος 1, της συμφωνίας δανείου παρέχουν τη δυνατότητα χρηματοδότησης ακόμη και χωρίς να έχουν επιτευχθεί τα ορόσημα F1G, F2G και F3G, το άρθρο 6 παράγραφος 5 και το άρθρο 18, παράγραφος 1, της συμφωνίας χρηματοδότησης και το άρθρο 7 παράγραφος 5 και το άρθρο 28 παράγραφος 1 της δανειακής σύμβασης επιτρέπουν την εκταμίευση κεφαλαίων ακόμη και χωρίς την επίτευξη των ορόσημων F1G, F2G και F3G του κράτους δικαίου που προβλέπονται στην εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/35

Προσφυγή της 13ης Μαρτίου 2023 — Swenters κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-142/23)

(2023/C 189/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ivo Swenters (Hasselt, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: J. Coninx, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο της,

—	κατά συνέπεια, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της αποφάσεως της 13ης Ιανουαρίου 2023, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την καταγγελία του προσφεύγοντος σχετικά με παραβάσεις των άρθρων 101 και 102 ΣΛΕΕ που φέρονται να διαπράχθηκαν από τις SCR-Sibelco NV, Cimenteries C.B.R. Cementbedrijven NV, Grintbedrijf SBS NV, Kiezelgroeve Varenberg NV, Dragages Graviers και Travaux (Dragratra) NV, Sibelco Nederland BV, Van Nieuwpoort Groep BV, Heidelbergcement AG και Hülskens Holding GmbH & Co (υπόθεση AT.40683 — Belgian Sand), ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση του καθήκοντος έρευνας και της υποχρεώσεως αιτιλογήσεως

Κατά τον προσφεύγοντα, η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να εξετάσει ενδελεχώς τις περιστάσεις και τις συμφωνίες που επικαλέστηκε ο ίδιος, και τούτο παρά την ύπαρξη κατάφωρων περιορισμών του ανταγωνισμού. Τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος απορρίφθηκαν χωρίς να εξεταστούν και, στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή περιορίζεται σε συνοπτικές και επιφανειακές διαπιστώσεις.

Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν εκτίμησε ορθώς το συμφέρον της Ένωσης

Κατά τον προσφεύγοντα, η Επιτροπή εκτίμησε εσφαλμένα ότι οι παραβάσεις τις οποίες κατήγγειλε ο ίδιος φαίνεται να περιορίζονται στο εσωτερικό ενός και μόνου κράτους μέλους, και, κατά τούτο, παρέβλεψε τη διεθνή διάσταση των πραγματικών περιστατικών. Η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη ούτε τη διάρκεια των παραβάσεων, καταλήγοντας στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι τα εθνικά δικαστήρια και οι εθνικές αρχές είναι σαφώς σε θέση να εξετάσουν τις αντιανταγωνιστικές πρακτικές τις οποίες κατήγγειλε ο προσφεύγων.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/36

Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2023 — Innovation & Entrepreneurship Business School κατά EUIPO — Thinksales (Sales School Powered by IEBS)

(Υπόθεση T-182/23)

(2023/C 189/47)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Innovation & Entrepreneurship Business School, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Torrents Homs, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Thinksales, SL (Μαδρίτη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Europea Sales School Powered by IEBS — Υπ’ αριθ. 18 274 899 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Φεβρουαρίου de 2023 στην υπόθεση R 834/2022-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του επίδικου σήματος για τις οποίες δεν έγινε δεκτή η καταχώριση,

—	να διατάξει την πλήρη καταχώριση του επίδικου σήματος,

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και τη Thinksales στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ανακοπών και του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/36

Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2023 — Insomnia κατά EUIPO — Black Insomnia Coffee (BLACK INSOMNIA)

(Υπόθεση T-185/23)

(2023/C 189/48)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Insomnia Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: L. Cassidy, A. Reynolds και P. Smyth, Solicitors)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Black Insomnia Coffee Co. Ltd (Winchester, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BLACK INSOMNIA — Υπ’ αριθ. 18 128 257 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Φεβρουαρίου 2023 στις υποθέσεις R 679/2022-1 και R 692/2022-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο που με αυτήν απορρίπτεται η προσφυγή στην υπόθεση R 679/2022-1 και η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος για το σύνολο των επίμαχων προϊόντων της κλάσης 25·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας (βάσει του άρθρου 133 και 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου).

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/37

Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2023 — Insomnia κατά EUIPO — Black Insomnia Coffee (BLACK INSOMNIA COFFEE COMPANY)

(Υπόθεση T-186/23)

(2023/C 189/49)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Insomnia Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: L. Cassidy, A. Reynolds και P. Smyth, Solicitors)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Black Insomnia Coffee Co. Ltd (Winchester, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BLACK INSOMNIA COFFEE COMPANY — Υπ’ αριθ. 18 128 261 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Φεβρουαρίου 2023 στις υποθέσεις R 671/2022-1 και R 678/2022-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που απορρίφθηκε με αυτήν η προσφυγή στην υπόθεση R 678/2022-1, καθώς και η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος για το σύνολο των επίμαχων προϊόντων της κλάσης 25·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας (βάσει του άρθρου 133 και 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου).

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/38

Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2023 — IU Internationale Hochschule κατά EUIPO (IU International University of Applied Sciences)

(Υπόθεση T-188/23)

(2023/C 189/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: IU Internationale Hochschule GmbH (Erfurt, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Heise, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του σήματος IU International University of Applied Sciences με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 628 092 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση R 1951/2022-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/38

Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2023 — The Mochi Ice Cream Company κατά EUIPO (my mochi)

(Υπόθεση T-189/23)

(2023/C 189/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Mochi Ice Cream Company LLC (Vernon, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: A. Zalewska-Orabona, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του εικονιστικού σήματος my mochi στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 598 762 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιανουαρίου 2023 στην υπόθεση R 1684/2022-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/39

Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2023 — Peikko Group κατά EUIPO — Anstar (Σχήμα μεταλλικών δοκών για κατασκευές)

(Υπόθεση T-192/23)

(2023/C 189/52)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peikko Group Oy (Lahti, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: M. Müller και A. Fottner, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Anstar Oy (Villähde, Φινλανδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα μεταλλικών δοκών για κατασκευές) — Υπ’ αριθ. 18 139 145 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση R 2180/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να απορρίψει την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του επίδικου σήματος·

—	να υποχρεώσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/40

Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2023 — MegaFon κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-193/23)

(2023/C 189/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MegaFon OAO (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: J. Grand d’Esnon, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕE) 2023/427 (1) του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2023, στο μέτρο που αφορά τη MegaFon·

—	να ακυρώσει την απόφαση 2023/434/ΚΕΠΠΑ (2) της 25ης Φεβρουαρίου 2023 του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορά τη MegaFon·

—

κατά συνέπεια να ακυρώσει:

—	το παράρτημα IV του Κανονισμού (ΕE) 833/2014 της 31ης Ιουλίου 2014 στο μέτρο που αφορά τη MegaFon·

—	το παράρτημα IV της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ της 31ης Ιουλίου 2014 στο μέτρο που αφορά MegaFon·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 140, στοιχείο β', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν της κοινοποίησε προηγουμένως την απόφαση περί εγγραφής της MegaFon στο παράρτημα IV του κανονισμού (ΕE) 833/2014 και της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ (στο εξής: πράξεις της 31ης Ιουλίου 2014) και δεν της έδωσε, ως όφειλε -σύμφωνα με την προσφεύγουσα- τη δυνατότητα να υποβάλει παρατηρήσεις δυνάμει των αρχών περί σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση περί εγγραφής της MegaFon στο παράρτημα IV των πράξεων της 31ης Ιουλίου 2014 πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας. Η προσφεύγουσα προσάπτει στο Συμβούλιο ότι δεν της κοινοποίησε τους λόγους για τους οποίους ενεγράφη στο παράρτημα IV των πράξεων της 31ης Ιουλίου 2014.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα είναι παράνομες, καθόσον οφείλονται σε πλάνη εκτιμήσεως, δεδομένου ότι η αιτιολογία της λήψης τους είναι εσφαλμένη και, εν πάση περιπτώσει, αβάσιμη.

4.	Με τον τέταρτο λόγο, προβάλλεται ότι οι πράξεις της 25ης Φεβρουαρίου 2023 παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας.

(1) Κανονισμός (ΕE) 2023/427 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2023, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ 2023, L 59 I, σ. 6).

(2) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2023/434 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2023, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ 2023, L 59 I, σ. 593).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/41

Προσφυγή της 16ης Απριλίου 2023 — Fractal Analytics κατά EUIPO — Fractalia Remote Systems (FRACTALIA)

(Υπόθεση T-194/23)

(2023/C 189/54)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fractal Analytics, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: J. Güell Serra, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fractalia Remote Systems, SL (Μαδρίτη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FRACTALIA — Υπ’ αριθ. 3 620 887 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Ιανουαρίου 2023 στην υπόθεση R 859/2022-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής σε συνδυασμό με το άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του άρθρου 10, παράγραφος 3, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/41

Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2023 — CRA κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-201/23)

(2023/C 189/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Communications Regulatory Authority (CRA) (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: T. Clay, T. Zahedi Vafa και K. Mehtiyeva, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τoν εκτελεστικό κανονισμό 2023/152 (1) της 23ης Ιανουαρίου 2023, ως αντίθετο προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά το μέρος που καταχωρεί την προσφεύγουσα στο παράρτημα I του κανονισμού 359/2011.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται υπέρβαση εξουσίας εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι αποφασίζοντας να την συμπεριλάβει στον κατάλογο των προσώπων που υπόκεινται στα περιοριστικά μέτρα, το Συμβούλιο ενήργησε καθ’ υπέρβαση εξουσίας, διότι η εν λόγω απόφαση ελήφθη αποκλειστικά εξαιτίας του καταστατικού δεσμού που υφίσταται μεταξύ της προσφεύγουσας και της κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, οι λόγοι που εξέθεσε το Συμβούλιο για να στηρίξει την απόφασή του αποτελούν εικασίες περί των πραγματικών περιστατικών των οποίων ο εσφαλμένος χαρακτήρας πλήττει το κύρος της αιτιολογίας. Αυτή η αμιγώς τυπική αιτιολογία της απόφασης συνεπάγεται αντιστροφή του βάρους αποδείξεως που υποχρεώνει την προσφεύγουσα να αποδείξει ένα αρνητικό γεγονός ώστε να αμφισβητήσει την συμπερίληψή της στον κατάλογο των προσώπων που υπόκεινται στα περιοριστικά μέτρα.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο, αφενός, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης και, αφετέρου, θεμελίωσε σε εσφαλμένη βάση την απόφαση της συμπερίληψης της ίδιας στον κατάλογο των οντοτήτων που υπόκεινται στα περιοριστικά μέτρα.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν εις βάρος του Ιράν είχαν ως συνέπεια τη δέσμευση εργαλείων ιδιαίτερα χρήσιμων για αυτήν εκ των οποίων το ένα χρησιμοποιείται για την αποφυγή της αλληλοεπικάλυψης των ιρανικών συχνοτήτων με αυτές των γειτονικών κρατών και το άλλο, επ’ ονόματι Location Based System, για τον ακριβή εντοπισμό των συνδεδεμένων συσκευών. Επιπλέον, ο δυσανάλογος χαρακτήρας της απόφασης του Συμβουλίου προκύπτει από το εύρος των συνεπειών των μέτρων που ελήφθησαν εις βάρος της προσφεύγουσας στο μέτρο που πλήττονται σοβαρά οι ικανότητες αυτής να εκπληρώσει τη γενικού συμφέροντος αποστολή της.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕE) 2023/152 του Συμβουλίου, της 23ης Ιανουαρίου 2023, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 359/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στο Ιράν (ΕΕ 2023, L 20 I, σ. 1).

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/42

Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2023 — Studiocanal κατά EUIPO — Leonine Distribution (ARTHAUS)

(Υπόθεση T-203/23)

(2023/C 189/56)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Studiocanal GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Dolde και C. Zimmer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Leonine Distribution GmbH (Μόναχο, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ARTHAUS — Υπ’ αριθ. 6 988 216 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση R 1532/2022-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στο μέτρο που έκρινε παραδεκτή την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας υπό το πρίσμα του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και δ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σε συνδυασμό με το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/1430.

30.5.2023

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/43

Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2023 — Studiocanal κατά EUIPO — Leonine Distribution (ARTHAUS)

(Υπόθεση T-204/23)

(2023/C 189/57)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Studiocanal GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Dolde και C. Zimmer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Leonine Distribution GmbH (Μόναχο, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ARTHAUS — Υπ’ αριθ. 6 988 984 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση R 1533/2022-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 189

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	66ό έτος 30 Μαΐου 2023

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2023/C 189/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1